nl'^: 'i4 „ ■**■ SPEGIES GENERA ET ORDINES ALGARUM, SEU DESCRIPTIONES SUCCINCTiE SPECIERUM, GENERUM ET ORDINUM, QUIBUS ALGARUM REGNUM CONSTITUITUR, AUCTORE JACOBO GEORGIO AGARDH, BOT. IN ACAD. LUND. PROF. EMERIT. VOLUMINIS TERTII, PARS QUARTA. SUPPLEMENTA ULTERIORA ET INDICES SISTENS. LUND^, APUD C. W. K. GLEERUP. 190L DE FLORIDEIS MANTISSA GOLLECTANEA, TUM DE SPECIEBUS NOVIS AUT ALITER INTER- PRETANDIS COMMENTARIA, TUM INDICES SISTENS SPECIERUM ANTEA SEORSIM DESCRIPTARUM AUCTORE JACOBO GEORGIO AGARDH. LUND.E, APUD C. W. K. GLEERUP. 1901. Meminisse opportet beatum auctorem tantum paginas 1 — 96 hujus operis typis impressas inspexisse. C. W. K. Gleerup. Praemonenda. Suscipienti mihi olim descriptiones et systematicam dispositionem dare Floridearum, quales eas concipere valui, hodie monuisse demum opportuit easdem tum in volumi- nibus diversis ejusdem Operis — Species, Genera et Ordines Algarum inscripti *), quae labentibus annis pubHci juris facere ausus sum, dispositas obvenire; tum vero sub inter- valHs temporum et novis Algarum Speciminibus undique ad me confluentibus tum characteres, tum nomen postu- lantibus, me harum descriptiones dedisse in Scriptis et diversis **) et diverso tempore natis, quibus nunc et alias de characteribus Specierum concipere opporteret opiniones, et quin immo de affinitate Generum nunc indicari alia argumenta. Scribenti mihi hodie quoque pauca qusedam, *) Operis Species, Genera et Ordines Floridea- rum inscripti adparuit: Voluininis secundi (Florideas comprehendentis) pars 1. 1851. » » » » pars 2. 1852. » » » » pars 3. 1863. Volum. tertium I (Epicrisis Systematis Floridearum). 1876. » » II (Morphologia Floridearum). 1880. » » III (De dispositione Delesseriearum). 1898, **) In Actis Universitat. Lundensis Tom. XXI et squ. scripsi: *Till Algernes Systematik. Nya Bidray* in quibus (partes IV et VI) tum aliae Algarum Species, tum Floridese describuntur novse. *Analecta Algologica*, I et »continuat. I— V», in quibus novie Spe- cies Floridearum numerosiE descriptae obveniant. quse ad Floridearum formas melius cognoscendas condu- cere crederem, me operae pretium facturum adparuit, si hoc loco indices quoque dederim Specierum et Generum^ quse in operibus istis collectaneis aut describuntur novse, aut quoad structuras et affinitates quodam modo melius illustrantur *). Mantissam igitur collectaneam hodie dare volui, in qua supplementa qusedam dantur tum voluminibus antea de Florideis conscriptis, tum indices videas Floridearum, qu?e aut in Bidr. Alg. Syst. aut in Anal. Algol. aut ahis locis a me descriptse aut memoratae obveniant; tum deni- que meam opinionem dare ausus sum de conatu quorun- dam Reformatorum, qui antea datam Systematicam dis- positionem Floridearum subvertendam urgent. *) De Morphologia Floridearuni, in opere suethice conscripto {t Florideernes Morphologir>) in Actis Hohniensibus {y>Velenskaps- Akademiens Handlingary (1877) 4:o) 15 Bandet introducto, Icones dedi Generum Floridearum, quaha Genera hoc tempore intehi- genda putavi. In operibus postea publici juris factis, in Actis Lundensibus {T>Bidr. till Algernes systeniatik*; ^Analecta Algologica^) Icones structuram et fructiferas partes illustrantes, quoque ssepe adsunt; quas in Indice, hodie dato, quoque memoratas videas. Contentum. Pag. I. De principiis, quibus insistere opporteret in affinitatibus Floridearum dijudicandis ; et quibus rite interpretatis syste- maticam dispositionem naturse consentaneam oriri putaverim 1. II. De dispositione Specierum Generis Callophyllidis commen- taria nova; tum de structura et limitibus Generis pauca adnotanda 14. III. De Genere Microcoelice , et Specie ejusdem supposita . . 23. IV. De Speciebus Campice Generis probe dignoscendis monitum 25. V. De Chylocladia (Endodictyo) catenafa Auct., Speciem Chylo- cladiae Generis mihi novam constituente, olim a Harvey forsan sub nomine Lomentaricp, catenatoe descriptam, hodie sub dicto nomine divulgata 29. YI. De Speciebus Gracilarice commentaria nova, dispositione Specierum naturse consentaneam spectantia 32. VII. De Forlnis quibusdam, mihi novis, Generi Curdiece hodie, ut putarem, adnumerandis 103. VIII. De structura et affinitate plantarum, quse tum sub nomine Dasyphlece, tum ut Genus proprium Nizzophlece consti- tuentes memorantur 106. IX. De Endogenia, Genere novo, a me descripto, at quoad affi- nitates dubio, commentaria nova 115. X. Husseya, Gen. nov. Chondriearum 123. XI. Microgongrus (J. Ag. mscr.) aiane Genus sui juris inter Rhodymenieas instituendum 128. XII. De Speciebus quibusdam Floridearum liodie male inter- pretatis 129. Indices Generum et Specierum, quse lioc loco memorantur 133. I. De principiis, quibiis insistere opporteret in affinitatibus Floridearum dijudicandis; et quibus rite interpretatis systematicam dispositionem naturae consentaneam oriri putaverim. Iteratis vicibus scribenti mihi de Novis Floridearum formis earumque affinitate pauca quoque hodie confitenda videntur de ipsis principiis, quibus iu hac affiuitate judi- canda insistendum crederem ; et hoc quidem eo aptius quum a nonnuUis urgeri videam ipsa principia, quibus hucusque dispositionem systematicam superstruere consuevimus, om- nino falsa prsedicari ; atque hinc omnes hunc in finem factas observationes vanas considerari, novamque dispositionem ahis omnino principiis ut dixerunt magis physiologicis, esse inuitendam. Quseritur hoc modo non tantum quibusnam partibus, sed etiam quibusnam partium characteribus in affinitate judicanda insistere opporteret; sed agitur quoque qusestio anne ipsos Hmites Floridearum ahter ducere oppor- teret. Et qui hmitibus servatis Floridearum de mutua affi- nitate judicant, characteribus hucusque datis ducti, his nul- lum omnino foret judicium aut auctoritatem, ignotis nimi- rum istis characteribus, ex quibus tantum de affinitate judi- candum videretur. Si denique quis mihi praecipue inoppor- tunum putaverit hodie de systematica dispositione Floridearum opinionem quandam proferre, ad meam exculpatiouem di- xisse forsan hceat, nec ipsos Reformatores systematis Flori- dearum hodiernos rite convenire de ipsis principiis, quibus novam quaudam dispositionem Systematicam fundatam volu. erunt; ipsos quin immo hos Reformatores systematis Flori- 1 dearum paucis tantum quibusdam speciebus observatis in- sistere ; et inter has quoque iisdem contigisse, — inter argu- menta sua quam maxime probantia — plantam enumerare, quam rite examinatam ne Florideis qiiidem pertiuere do- cuerunt observationes jamdudum factee, et de cujus affini- tate omnino diversa nullam scio inter Algologos bodiernos opinionis diversitatem. Inter plantas nimirum, quas in nova dispositione Flori- dearum consulendas memorant tum Oltmanns, tum JDavies speciatim quoque memorant Genus illud Coleochcetis, si non quasi cardinem, circa quem verterentur novi systematis Floridearum radia diversa; tamen characteres hujus Generis indicare quousque descendere ^dderentur formse Floridearum infimse in evolutione ipsius frondis, conservatis tamen cha- racteribus quibus famiUam designatam voluerunt. Placet ipsa verba afferre, quibus hoc Genus Coleochcetis memorant: »It seems clear that the physiological conditions during the processes of fertihsatiou in Nemaiion are those of the so called oosporic type of reproduction and are not essentialy different from the state of affairs described for such a type as Coleochcete. The differences between the two forms ar.e concerned with the morphology of the antherozoid and oogo- nium (the latter in custom termed a carpogonium in Ne- malion) and not with the physiology of tlie sexual act.» ita Davies. Sequentibus autem verbis de eodem Typo Generico scripsit Oltmanns: »Im Uebrigen klebe ich durchaus nicht an der strichten Unterscheidung der beyden Generationen. Auf Grund der vielen jetzt in dieser Richtung vorhegenden Untersuchungeu ist es ja sehr wohl mogHch dass unsere hautigere Auf- fassungen iiber diese Dinge sehr bald einmal ius Wanken gerathen werden. Worauf es mir ausschhesshch ankommt ist der Versuch zu zeigen wie ich dass schon in meiner Arbeit iiber ColeochcBte b^tonte, dass es auch unter den .hohern Thallophyten grosse Gruppen giebt deren Ent- wickelungsgang demjehnigen der Moose entspricht. Icli glaube aber auch jetzt noch einmal betonen zu sollen dass diese Correspondeuz niclit eine Verwandschaft bedeuten muss; denn es wird kaum ein Botaniker geueigt seyn die Moose von den Florideen abznleiten oder die Gruppen zu einander in enge Beziehungen zu bringen. Vorlaufig kann man nur sagen, dass man es wohl mit Parallelbildungen zu thun habe.» Oltm. l. c. p. 135. Si Algologis pkirirais, quibus formas Algarum aquse dulcis vulgares quoque cognitas supponere opporteret, for- mam qualem Coleochcetem potissimum cum illo diu cognito Genere Bulhochmtis comparandam adparuit ; nec his in men- tem venisse setam istam Coleochsetis cum trichophorico ad- paratu Floridearum comparare, id revera expHcatu facihus putarem. Hanc tamen comparationem factam fuisse ab iis ipsis, qui in Systemate struendo Floridearum ante ahos con- sulendos se putant; id non potui quiu speciatim auimad- verterem, quum revera jamdudum innotuit ipsum hoc Genus Coleochsetis suis fructiferis organis a Florideis quam maxime differre *). Infra ipsum hoc Genus Coleochcetis, sua formatione fron- dis jam admodum evohitum, ahas quoque obvenire constat *) In Pringsheim (Morph. der Meeres Alg. p. 3) sequentia jam- dudum dicta fuisse, non potui quin hodie moneam: »Bei manchen Arten der Gattung Coleochcete zeigt die Borste an der Basis ebenfalls eine kleine Knollenartige Anschwellung; sie ist je- doch niemals durch eine Scheidewand von der tragende Zelle abge- gliedert. » et paulo postea (pag. 6) ab eodem dicta hsec verba obvenire hodie me- minisse placet: »SamtIiche im sussen Wasser vorkommende Arten der Gattung Coleochcete ohne Ausnahme und ebenso die Gattung Bolhochcete bringen stets in den Mutterzellen Ihren Schwarmsporen eine einzige grosse Schwarmspore hervor; wahrend wir gesehen haben Bolbocolon und Acrochcete regelmassig eine grossere Anzahl und liberdies auch anders gestaltete Schwarmsporen in den einzelnen Mutterzellen erzeugen.» Ex his evidentissime dictis et ab observatore sincerrimo obser- vatis nullis omnino dubiis vacare putarem hoc Genus Coleochcetis nul- lam aliam habere cum Florideis affinitatem, quam alise Algse sporidia generantes; nec ex ejusmodi formis argumenta qusedam ducere oppor- tere de interpretatione partium, quae inter Florideas hoc respectu longe diversas deprehendere licuerit. formas, quas huic Generi sua affinitate proximas censeo, quamquam evolutione ipsius frondis multo inferiores. Quum his quoque eluceat quam longe ahter interpretandse sint affi- nitates GoleochfEtis, quoque de his hoc loco pauca moneam *). *) De nova Species Novae Hollandiae Apiocystis Wilsonis. Scribenti mihi hoc loco de Coleochcete ejusque affinitate, jam- dudum a Pringsheim ita interpretata ut de affinitate ejusdem cum Algis, quas Zoospermeas dixi, nulla dubia permanere credidissem ; atta- meu ulterius qusedam addere placuit, de alia planta, quam suo modo ad affinitates harum plantarum illustrandas conferre speravi. Mihi quidem jamdudum innotuit planta, revera jam 1889 mihi ex Australia a Bracebr. Wilson missa, quam in planta quadam Sphace- larioidea immenso numero provenientem quasi jjarasiticam habui; de cujus vero affinitate indicia nulla mihi hoc tempore adfuisse lubenter concederem, quam vero hodie observationibus insistens eximie illu- strantibus a George Th. Moore in viva planta factis speciei cujusdam Americanse, quam sub nomine Chlorocystis Cohnii ita descriptam cen- seo, ut de hujus affinitate ex una parte cum Coleochcete, ex altera cum planta nostra Austrah nulla dubia permanere crederem. Dum vero Chlorocijstis Cohnii, ut eam designavit Moore, sistit plantulam subglobosam, et sub ejusmodi forma fere totius suse vitse curriculum perflciat, vix conspicuo, ut diceres, radiculari adparatu aliis Algis adfixam, atque demum in media sua ventrah parte sorum glo- bosum sporidiorum generantem, quem tum a contentu ipsius phmtse sterilis dignoscendum, tum ipso suo formationis modo characteristico quasi a plurimis Algis Zoospermeis abludentem, proprium quasi ordi- fiem sibi postulantem facilius quis putaverit; plantam contra, quam ex Nova Hollandia ortam, cum ea comparandam hodie credidi, tum sua magnitudine, ut putarem conspicue auctam, tum sua forma frondis obovata aut pyriformi, quin immo quasi in ramos conformes abeunte diversam, ne dicam frondem sistere (paucis tamen ramis) rite proli- feram; his vero concessis diversitatibus, utramque plantam convenire tum suo vivendi modo, tum sua fructificationis indole, nempe suis partibus fructiferis sensim in sorum proprium conjunctis, ex quo de- mum separantur sporidia mota praedita, atque ahos characteres offe- rentia, quibus Algas quas Zoospermeas dixi, jamdudum dignoscendas putavi, id quidem vix dubitandum mihi adparuisse, lubenter assumerem. Quo modo ad sorum proprium formandum coeunt ahae partes endo- chromatis, aliis permanentibus sterilibus, ut a Moore quandoquidem observatum fuerit, ita quoque at multo evidentius in planta Australi aUam cellulse (frondis) partem sterilem, at suo contentu tenuiore in- structam, aliam partem in sorum globosum, quasi densius coalitam observavi; sorum tamen in nonnuUis fere a toto contentu endochro- Comparanti mihi ipsam froudem fertilem Coleochretis, hanc mihi adparuisse (in pagiua sua superiore et paulo matis virescente quoque constitutum; membrana exteriore in his saepe in plicas collapsa. Ipsum sorum globosum nunc quasi contentu magis fluido constantem, nunc quasi granulosum vidi, qualem quoque in sua planta delineavit Moore. Endochroma totius cellulee primum binatim» dein quaternatim subdivisum, demum partibus singulis (forsan eodem modo in suas partes abeuntibus) in glomerulos plurimos subdivisum, ut in sua planta observavit Moore; id in nostra fi-ustra qusesivi. Ahas omnino plantas sistere Chlorocystidem Cohnii, qualem eam descripsit Moore in diversis Algis Oceani Atlantici obvenientem; et australem illam sub n:o 28, 1890 a Br. Wilson mihi missam revera nuUis dubiis vacare putarem; at has Species tum invicem affinitate proximas, tum a Coleochsete haud longe remotas, nec potui quin assumerem, compa- ratis tum observationibus jamdudum a Pringsheim pubhci juris factis tum hodiernis a Moore uberius descriptis, quibus ita congruentibus nulla de affinitate plantarum dubia mihi suspicanda lubenter dicerem. Dum Chlorocystis Cohnii, ut eam designavit Moore, sistit plan- tulam subglobosam, et sub hoc forma totum sufe vitse curriculum per- ficiat, vix conspicuo adparatu radicali adfixam, attamen in sua ventrali media parte sorum generat globosum; sorum vero hunc formari sub- divisione iterata endochromatis, quasi intra cellulas interiores, binatim dein quaternatim primum subdivisas, demum polychotomas, atque de- mum in sporidia mobilia, suisque cihis mobihbus instructa; quae omnia sine dubio ad Genus sui juris formandum conducere viderentur; pau- Hsper ahter htec omnia perfici putarem in planta quam hodie nomine Apiocystis Wilsoni designatam vellem. In plantula nimirum Australi frondis formam dicerem evidenter obovatam (fere dicerem pyriformem) nunc simpUcem, nunc infra verticem quasi novo ramo aut geminis prohficantibus instructo, diametro longitudinaU transversalem circiter bis superante. Ipsum sorum globosum nunc quasi coutentu magis fluido instructum, nunc soUdescentem quasi granuUs sine ordine bene conspicuo farctum vidi intra utriculum frondis, in media ejusdem parte nidulantem, exteriore utricuU parte vacua aut contentu multo tenuiore quasi contracto sparsius occupata. Ex vertice calvo nostrae plantse me quasi residua observasse geminorum ciliorum dixisse placet — sed ita tenuia ut prsesentiam horum urgere neutiquam auderem. Plantam nostram australem cum Chlorocyste Cohnii proxima affinitate junctam esse vix quispiam dubitaret, comparatis tum cres- cendi modis conformibus, tum adspectu et structura utriusque plantse eat consimih; utramque quoque plantam comparatis observationibus, quas ex una parte de Sporidiis mobilibus attuht Moore ex altera quibus insistit Pringslieim, Sporidia describens Coleochsetis, — id non potui quin dicerem mihi adparuisse evidentissimum. intra regionem frondis marginaiem occupatam prominentiis numerosis rotundatis, in quibus olim forsan quis cystocarpia propria supposuerit, velut jam a Lyngbyeo organa lateralia Bulbochsetis depicta sub nomine capsularum meraorautur; cujus Generis quoque setas rite depictas fuisse meminisse placet. In hoc vero organo, cystocarpium quoddam mentiente, nec sporas generari, nec geramidia qusedam qualia Flori- dearum, sed organa illa motu prsedita, quse Sporidia norai- navi, et quaha tum in Draparnaldia descripsi, tum plurimis istis Algis, quas Zoospermeas dixi, sistere organa proprise indolis, quibus his Algis quoque characteristica putavi, id quoque observationibus Pringsheimii evidentissime demon- stratum adparuisse putarem. Quod plurimis Algologis ho- diernis, quibus formas Algarum aquse dulcis plus minus cognitis supponere opporteret, nec his in mentem venisse setam istam Coleochsetis cum trichopliorico adparatu Flori- dearum comparare, id explicatu facilius quoque videretur. Hauc tamen comparationem factam fuisse ab iis, qui ante ahos insistere characteribus altioris indaginis, et a quibus urgeri videmus systematicam dispositionem Floridearum characteribus istis »physiologicis» innitendam esse, id non potui, quin speciatim animadverterem; et lioc quidem, ut putarem, eo majore jure, quum inter Algologos jamdudum innotuerit Confervas et Conjugatas existere habitu similhmas, suis vero characteribus »physiologicis» — si quidem hoc nomine uti opporteret — quam evidentissime distinctas. Sin vero ita nullis dubiis vacare putarem Coleochsetem atque ejus affinia Genera ad familiam a Florideis evidenter distinctam pertinere, multo taraen difficilius de nonnullis Generibus aliis dijudicandum esse lubenter agnoscerem, in quibus peritissimi quoque nostri sevi Algologi formas Flori- dearum agnoscere putarunt. Ejusmodi formas puto non- nullas Species aqufe dulcis, quas ad suum Genus Trente- pohlise retuht C. A. Agardh; et inter has speciatim nomi- narem Trentepohliam pulchellam (a Hassal in Tah. VIII icone data sat bene recognoscendam), quam toto suo habitu cum Callithamniis ita convenire adparuit, ut nuUo fere dubio allato huic Generi adnumeratam fuisse, dicere liceret. In textu ad iconem dictam hsec verba Harveyi afferuntur: »Except for its fresh-water habitat this Genus does not differ from the preceeding Section of CaUithamnion, to which in the Brit. Flora I ventured to unite it. I now give iip this point, but must still observe that Call. Daviesii and Trentepohlia pulchella, when this latter is well coloured, are gcarcely distinguisable under the microscope». Nec siccis pedibus ejusmodi plantam transeundam esse Floridearum Systema Conditoribus, equidem lubenter agnoscerem. Mihi quidem hodie partes ejusdem fructiferas comparanti, tamen agnoscendum adparuit, in his partibus nec favellas, nec sphcerosporas certius recognoscere mihi licuisse. Ubi fructus hujus formse magis evolutos me vidisse putavi, in organis circa genicula excrescentibus corymbos aut fasciculos Wran- gehanae cujusdam plantae facilius forsan quis recognosceret; at nusquam nec sphserosporarum more divisionis cujusdam quaternarise indicia observare hcuit; potius endochroma quasi partibus minutissimis congregatis constare dicerem. Nec in fructu magis evohito et decomposito, suis ramis plus minus disjunctis dispositionem quandam partium, qualem in favella aut nucleo cystocarpiorum alio recognoscere con- suevimus, detegere mihi contigit. Si jure quodam hodie urgeri video haud tantum esse morphologicos characteres organorum, quibus in affinita- tibus Floridearum dijudicandis insistere opporteret, inqui- rendum mihi quoque adparuisse dicerem anne quoque alia Floridearum organa, sphserosporarum nomine designata, suo evolutionis modo congruentia assumere opporteret cum iis quse ejusdem generis organa putantur in familiis, quas pro- ximas judicant Reformatores. Si igitur ipse Davies de for- matione organorum in Anthocerote iconibus pulcherrimis demoustrasse hujus generis organa qusedam, proprio quo- dam modo et longe peracta transmutationum serie demum et propriam suam formam et suas functiones assumere; nonne eodem modo formanda suspicareutur ea organa, quse his analoga in aliis familiis generarentur, iisdem functio- nibus instructa? Ejusmodi autem evolutionis sphaerospo- rarum, quse in Florideis generantur, nusquam indicium observatum fuisse scio, nec a Davies hoc suspicatum fuisse memini *). Quod autem jure quodam a Reformatoribus Systematis Floridearum urgeri putarem, id qu^rerem in eo, quod aliis characteribus aliam vim attribuendam esse merito indicant; si quoque distinctionem factam subnomine vix rite intelli- gendo: »physiological characters» Systemati Naturse vindi- catam fuisse putarunt. Sunt revera inter Florideas velut inter aUas Algas quidam characteres, quibus quasi magis ex vivendi modo congruentise generantur, quas tamen ssepe sub nomine characteribus habitualihus iutellectas putarem, quibus ducentibus nunc quoque affinitates indicatas, forsan facihus quis putaverit. Monotropam, Latlirceam et Orohan- chem simihtudines offerre admodum conspicuas vix quis- piam denegaret; hsec autem Genera diversis famihis jam- dudum relata fuisse novimus: couveniunt tainen characte- ribus, quos physiologicos facihus quis diceret, at revera simihtudinem vitce (aut in ipso vivendi modo) indicantibus, nec affinitates, quales in Systemate, quod Naturse credide- runt, quserimus; et spretis his congruentiis singula haec Genera suis affinibus — si quoque habitu diversis — refe- renda, merito sine dubio hodie urgetur. Nec ahter in Algis : sunt inter Laminarieas Genera, in quibus vesiculae gene- rantur, habitum Fucoideum his tribuentes; sunt inter Fucoi- *) Sphserosporas, quas in omnibus Florideis veris obvenire hodie suspicandum videretur, semper generari transformatione cellulee cujus- dam strati corticalis frondis. Sin vero ipsum hoc corticale stratum in aliis Generibus et Familiis Floridearum tum diverso modo, tum diverso gradu transmutatum obvenire constat, ipsasque partes frondis, in quibus Spheerosporse in aliis Typis generatae obveniant — nunc vix nisi jpsis provenientibus sphserosporis transmutatse, nunc ipsam hanc partem fertilem frondis — in qme Sphserosporee generantur — antea plus minuS aut vario modo transmutatam occupantes, et hoc quidem quoque in Generibus, quse alias ob rationes affinitate junctas facilius quis judica- verit; nec ipsum nucleum Sphserosporse in pluribus Generibus, quse alias ob rationes proximae judicantur, consimili modo subdivisum fieri constat; nec his sphserosporarum organis primariis quosdam affinitatis characteres in Florideis attribuendos esse; id plurimos Algologos ho- diernos assumere lubenter crederem. 9' deas Genera vesiculis destitiita, quse saltim hoc respectu potius cum Laminarioideis comparanda quis putaverit. Sunt ita alii characteres, quibus congruenticB vitce indicantur, alii quibus affinitates *). Et in Systemate struendo naturali ejus- modi distinctionem inter characteres, quos congruentias vitse cujuscumque ordinis sint {Pisces et Cetacecs; Batrachia com- paratis Banunculis) et quibus affinitates proprise atque verse indicantur, ubicumque queerendam esse, vix quispiam hodie denegaret, si quoque cognitse sunt observationes, de quibus quid sibi valeant forsan cuidam dubium videretur **). Si vero quoque assumendum videretur aliis characte- ribus aham omnino significationem attribuendam esse; alios nimirum esse characteres, quibus indicari videntur rationes vitse diversse (ipsum quasi modum vivendi); alios autem quibus typi diversi designantur, et quorum modis invicem plus minus diversis lianc suam vitam peragentibus Genera constituuntur ejusdem familiae diversa; facihus quoque in- telHgendum putarem affinitates horum Generum nunc ob- *) Cfr. qu8e hoc loco infra attuli de Speciebus Gracilarice scri- bens, de Significatione diversa characterum, quorum aliis modum vi- vendi proprium indicant, aliis vero affinitates iUusti-antibus. **) Qupe tum de Coelebogyne, tum de devio cursu quo foecunda» tiouem perfici in familiis quibusdam observarunt, aliisque ejusmodi observationibus, id hodie in qusestione de systematica dispositione tu- tius omittenda videntur; si quoque verba qusedam a Davies dicta (Bot Gaz. p. 515) hsec spectarent: »Tlie most striking features of Oltmanns contributions is the manner in which he has swung away from the complex and frequently obscure tlieorizing of Schmitz and presented an explanation comparatively simple in the demands it makes upon.. the facts and perfectly in accord with the stand that biology takes as to the essential conditions and cliaracteristics of the sexual act. To appreciate thoroughli Oltmanns views it is necessary that one should know the peculiarities of the theory of Schmitz and wherein they departed so radi- cally from certain general conclusions of biological science.» Ipsum vero Oltmanns dixisse putarem, congruentias quasdam vitse nuUomodo indicare affinitates certas; quin immo eum dixisse nemini Botanicorum in mentem venisse statuere Bryoideas a Florideis dedu- cendas esse; nec easdem vera affinitate conjurLctaa considerandas fore (l. c. p. 135). 10 veuire magis conspicuas, nunc segrius concipiendas ; et hoc modo dispositiones Systematicas obvenire debere et pro tem- pore plus minus varias et pro modo, quo concipiantur, plus minus naturse consentaneas : Quseritur hoc modo quibusnam organorum characteribus Systematicam dispositionem hodie instituere opporteret; et hac trutina judicanti mihi affini- tates Floridearum, assumendum putavi ipsam formam et di spositionem Gemmidiorum sistere charac- teres, quibus ducentibus de affinitate Generum tutissimum judicari hodie Hceret. Pauca autem quoque hoc respectu hodie prsemonenda censeo : Quod uuo aut altero modo formatum demum gene- ratur cystocarpium, forma sua propria plus minus distinctum, non tantum quoad suam originem, a diversis partibus fron- dis in aliis Florideis plus minus evidenter formatum, sed et quoad suas formas in aliis Typis varium, et prsecipue quoad suam structuram in diversis Generibus et quin immo Famihis diversum obvenire posse; id quidem hodie nullis dubiis vacare putarem. Cujusnam vero valoris sint hse diff erentise , id revera haud nisi comparatione Generum, quse jure ad Florideas deducere opporteret, certius eruen- dum putarem. Quod primum attinet partes diversas frondis, in quibus proveniant cystocarpia — nunc in definita quadam parte vix semper obvenientia, et nunc plura, nunc sparsiora, quasi per frondem vix aho aut certo quodam modo mutatam quasi sparsa (Gracilarice Sp.); nunc vero in aliis certis quasi locis priva (marginaha in Curdi(ea aut in certa quasi parte generata fPhacelocarpus), et ita quoque ad Genera dignoscenda conferre, facilius intelhgatur. Obveniunt vero Typi, in quibus partes steriles, ahseque fertiles, adspectum ita mutant, ut plantam eandem in his partibus diversis recognoscendam esse quispiam forsan dubitaret: Martensiam -sistere ejusmodi formam meminisse placet. Si ex habitua- hbus aut exterioribus congruentiis affinitates Martensise judi- carentur, Genus ad Cliftonias accedere forsan facilius quis putaverit, cum his quoque conveniens suis sphaerosporis 11 triangule divisis. Sin vero ex structura interiore cystocarpii de affinitate Generis judicium ferre opporteret, Genus Lo- mentarieis adproximandum esse, qnin immo certius assu- mendum putarem. Quoad ipsam placentationem nuclei in Florideis ani- madvertere placuit placentam uunc obvenire posse parum evolutam, qualem hanc in haud paucis Florideis obvenien- tem novimus; nunc vero hanc constitutam plexu pecuHari filorum anastomosantium (Florid. Morphol. tah. III jig. 23 in Ceramio). Modo quodam analogo placentarem regionem in Martensia admodum evolutam equidem vidi, quod quo- que Generi characteristicum lubenter assumerem. Compa- ranti vero mihi aha plura Genera, quse invicem affinia con- siderantur, didicisse putavi haud nimiam vim huic charac- teri — quamquam nunc admodum conspicuo, adtribuendam esse. De Martensia olim scribens (in Sp. Alg. Vol. II pars I pag. 823) Genus ad Rhodomeleas me retulisse, tamen adjeeta observatione (p. 826) dubia de affinitate nondum soluta mihi adparuisse. Harvey in Phycologia Australi Ge- nus ad Rhodomeleas retulit, inter Claudeam et Thuretiam quasi intermediam at nuUa facta propria observatione de structura cystocarpiorum. In Systemate Schmitziano Mar- tensiam Nitophylleis adscriptam hodie video. Ipse vero jam antea (Bidr. Alg. Syst. IV p. 87) Martensiaceis proprium ordinem inter Spongiocarpeas et Lomentariam intermediam proposueram, suadente forma gemmidiorum tum cum Polyide, tum cum Lomentarieis, ut finxj, indicantem. Nec hodie me pudet ejusmodi opinionem protulisse confiteor, comparatis quoque characteribus in his Generibus admodum diversis. Ipsum nucleum gemmidiorum, nunc admodum sim- phcem generari et quasi ex eodem fasciculo cellularum cen- trali ut cuidam videretur, ramos suos ferente et quoque gemmidia formante; nunc vero ejusmodi fasciculum non tantum posterius, sed quasi ab origine compositum obve- nire, id facihus forsan quis putaret sistere characterem ma- joris cujusdam momenti, quod hoc loco non potui quin animadverterem. Quicumque pulcherrimam Iconem Nac- caricB Wiggii, a Bornet datam, comparaverit, vix non statim 12 conjecerit — comparata quoque dispositione gemmidiorum in Caulacantho et Gelidieis — ejusmodi dispositionem sistere characterem sibi proprium, et propriam quasi familiam in- dicantem. Sin vero nuclei, ut ita videretur, compositi gem- midia omnia ex unico quod adest carpostomio demum emissa fieri videretur, dubia qusedam mihi tamen perma- nere dicerem, utrum in ejusmodi formis cystocarpia plura coalescentia, an nucleos plures intra idem cystocarpium for- matos agnoscere opporteret. De Spyridia ante aUquot annos scribens, demonstrare conatus sum in Speciebus hujus Ge- neris aHas Species obvenire nucleo adparenter simplici in- structas, et alias in quibus nucleum sat conspicue duobus aut tribus fasciculis gemmidiorum contextum; his fascicuhs quoque invicem filis sterihbus separatis intra frondis partem transmutatam quam nomine Cystocarpii designare Algologos hujus sevi haud dubitasse noverim. In Genere vero S;py- ridice quoque ahas obvenire Species, in quibus cystocarpia obveniant subglobosa at triloba et quin immo tribus fasci- cuhs invicem disjunctis gemmidiorum instructa; quibus vero singuhs fascicuhs quoque singula sua carpostomia propria nunc adessent; dum tamen ahse quoque innotuerant Spe- cies, quas quoque suo evolutionis gradu Speciem quam maxime evolutam Generis sistere forsan quis putaverit, nucleum simplicem intra pericarpium proprium et suo carpo- stomio rite evoluto terminatum generantes. Si inter Spe- cies, ejusmodi characteribus distinctas, gemmidia tamen con- formia obvenire constat, atque inter has Species — ita di- stinctas — nec in structura frondis nec in characteribus sphserosporarum, quibus characteres hujus Generis eximie indicatos fuisse constat, — differentias genericas adesse assumitur, nonne revera concludere hceret compositionem suppositam iUam nuclei haud iis pertinere characteribus, quibus affinitates majoris momenti in Florideis indicantur. Finxi ejusmodi dispositiones intra Genus Floridearum, quod eximie naturse consentaneum putares, pecuhari suo modo indicare quibusnam characteribus in affinitate judicanda tutius insistere opporteret: Gemmidia revera suam formam 13 characteristicam retinent, quantumcunque Species alise sua dispositione partium invicem distare viderentur. Ipsius structurse frondis in Polysiphonia, cujus con- gruentiam in omuibus ejusdem Speciebus vix quispiam denegaret, prseter characteres, quos nominibus OligosipJionice et FolysipJionice indicatos putavi, vix aHos obvenire modos, quibus structuram frondis mutatam dicerem, id hodie nec potui quin monerem. Formas tamen quasdam abludentes jam a Thuret et Bornet depictas vidi; et ex Austraha habui formas, in quibus siphones normales Generis fihs intercala- ribus quodammodo propriis sejunctos vidi. A nemine vero observatum memini, intra pericarpium ejusdem clausum, fasciculum gemmidiorum non obvenire nudum et simpHcem, nec alio modo in ahis Speciebus varium. Attamen in forma quadam, quam ex Adriatico provenientem habui, et in qua Typum PolysiphonicE elongatce recognoscendam credidi, me intra idem cystocarpium observasse quasi plures fasciculos gemmidiorum, quorum singulos a siphonibus singuHs pro- venientes, et in quoque ejusmodi fasciculo gemmidium quod- dam terminale magis evolutum et rite obovatum, dum aha ejusdem fascicuh gemmidia inchoantia et adhuc multo mi- nora rotundato-oblonga observavi. Gemmidia ha3c (at adhuc magis inevoluta) provenire quasi a ramis siphonum paulo inferius provenientibus, et omnibus ita succrescentibus gene- rari fasciculum gemmidiorum, pluribus quasi contextum, quorum singuh in gemmidium quasi sohtarium terminantur. Nec tamen hanc ob evolutionis normam, quam in specimine quodam observare credidi, typum quendam proprium Poly- siphonise me vidisse putarem ; potius stadium quoddam evolutionis, ex quo deducere forsan hceret, quomodo forsan in exuberante specimine sensim succrescere videntur fasci- cuh inferiores succedanei, fasciculum gemmidiorum Poly- siphonise constituentes. 14 Callophtllis. II. De dispositione Specierum Generis Callo- PHYLLiDis commentaria nova; tum de structura et limitibus Generis pauca adnotanda. Quale Genus Callophyllidis mihi hodie cognitum puto, Species ejusdem segre dignoscendas dicerem, nisi easdem comparare Hceat in Speciminibus tum bene evolutis, tum rite cystocarpiiferis. Adsunt nimirum iu ipso modo, quo cystocarpia in diversis partibus frondis proveniunt, diversi- tates, quibus me judice in Speciebus disponendis tutius in- sistendum putarem; quare his ducentibus Species hodie mihi cognitas sequenti modo potissimum ordinandas volue- rim. Nec de hmitibus et characteribus Generis vasti omnia dubia soluta dicere auderem. Meminisse placet sub nomine Chondrococci Kiitzingium Genus proprium instituisse, cui typicum considerasse videtur FucuM Lambertii Turneri. Nescio tamen an hodie alia divulgata Species, nomine »Chondrococci Japonigi Harv.» inscripta, aho quodam sensu intelHgenda videretur. Si ni- mirum Fugum Lambeetii Turn. sistere Speciem suo modo typicam certis Speciebus Callophyllidis jure quodam con- sideraverim, contrarium lubenter urgerem de aha Specie, structura ejus Speciei considerata, quam hodie nomine Chondrococci Japonici distribuit Okamura. Cellulas nimi- rum istas angustas intercalares, quibus Callophyllides pro- prias distinctas lubenter assumerem, in Specie dicta Japo- nica deficere, non potui quin ahum Typum Geuericum ejus- modi diversitate structuree indicatum putarem. Ignotis vero mihi partibus fructiferis Speciei Japonicse, affinitates hujus Speciei mihi omnino dubias permanere lubenter agnoscerem. Sit ut Genus proprium in hac forma latere, agnoscendura videretur. Ex aha parte mihi dubium adparuisse dicerem an formse qusedam, — in quibus ahi dignoscere putarunt plan- tam quandam nanam et parasiticam, quam sub nomine Callocolax neglegtum Schm. distributam habui, — revera Callophtllis. 15 sisterent plantam quandam sui juris propriam, nec stadia aut evolutionem magis monstrosam partium, quse Callo- phyllidi laciniake revera pertinentes, facilius quis judicaverit. Sub nomine nimirum Callocolax neglectum Schm. plan- tam habui, mihi ex Angha missam, in qua aut Callo- phtllidem flabellatam Crouan, aut Call. laciniatam, monstroso quodam modo evolutam, recognoscendam esse fa- cihus quis conjecerit. In ejusmodi speciminibus, nimirum ex Angha provenientibus, vidi tum a pagina frondis inferioris, tum a margine frondium fruticulos minutissimos sine or- dine bene conspicuo provenientes: stipites horum brevis- simos, in clavam aut lamellulam nunc decompositam ab- euntes secanti mihi tum structuram frondis, tum nucleolos cystocarpiorum submonstrose evohitos Cahophyhidis recog- noscere putavi; eosdemque cum crenuhs lateralibus C. laci- NiAT^, quas ipsas quoque prohficationibus consimihbus multiphcatas nunc vidi, comparanti mihi, conjiciendum ad- paruisse confiteor, omnes esse ejusdem plantse partes, alio modo quodam pauhsper mutatas: cehulas majores Caho- phyhidis parum evolutas observare credidi, dum cehuhs intercalaribus anastomosantibus totum fere interius occu- patum observare credidi ; fihs ita magis immediate in stra- tum exterius abeuntibus. In nonnuhis ejusmodi partibus nucleolos Cahophyhidis quoque recognoscendos esse forsan quispiam crederet ; at tum quoad structuram, tum quoad dispositionem plus minus mutatos. — Plantas ita mutatas, . nomine Callocolax neglectum Schm. inscriptas, mihi ex Angha missas habui; aha Specimina Generis, quod hodie nomine Choreocolacis describitur, me non vidisse, dixisse placet. Species, quas Generi Cahophyhidis rite pertinentes putavi, hodie sequenti modo disponendas voluerim: f Cystocarjpiis in ipsa fronde vix aliter mutata evolutis, sine ordine hene evidente sparsis. * Frondibus complanatis suhdecum- hentihus. 1. Cal. decumbens J. Ag. 16 Callophtllis. 2. Cal. centrifuga J. Ag. 3. Cal. discigeea J. Ag. ** Frondihus complanatis erectiusculis suhlinearihus, at inter segmenta al- terna^ amhitu sinuoso-flexa, cysto- carpia scepe plura invicem plus mi- nus distantia, a disco segmentorum supra paginam eminentia generan- tihus. 4. Cal. alcicoenis J. Ag. 5. Cal. Haevetana (C. ohtusi/olia Harv.). *** Frondihus complanatis erectiusculis et strictis dichotome decompositis suhflahellatim expansis ; rachidihus principalihus supra hasem cuneatim dilatatam suh-linearihus, inferiori- hus plus minus dilatatis, superio- rihus sensim angustatis, cystocarpia in eodem segmento scepe plura gene- rantihus. 6. Cal. pastigiata J. Ag. (ex Ins. Falkland). 7. Cal. Geacilarioides Farl. (ex California). 8. Cal. Chondeoides J. Ag. nov. Sp. (ex Nova Hol- landia) *). *) Species hsec Novse Hollandife sna f orma frondis Chondrum fere referens, attamen magis membranacea et gelatinosa facilius di- stincta, tum et sua structura frondis et cystocarpiorum ad Callophyl- lides sine dubio referenda. Ipsam ramificationem frondis nunc magis dichotomam, nunc ubi magis decompositam vidi ad pinnato-flabellatam tendentem; apicibus attenuatis at obtusis. Cystocarpia in segmentis linearibus fere seriata, nunc medium segmentorum occupantia (ubi sin- gula); nunc margini magis adproximata ubi gemina juxtaposita vidi. Hsec ex Nova Hollandia tum a Wilson tum a D:na Hussey mihi Callophyllis. 17 9. Cal. obtusifolia J. Ag. (Cal, furcata Farlow par- tim) *). 10. Cal. violacea J. Ag. **). **** Frondihus complanatis erectiusculis et strictis quam maxime decompo- sitis, segmentis repetita dichotomia sensim conspicue tenuiorihus, suo amhitu fere linearihus, inferiorihus suhpinnatim dispositis, terminalihus magis flahellatim discedentihus (quasi corymhosis) ; cystocarpiis in ipsa fronde generatis at sine ordine hene conspicuo sparsis, scepe secus mar- gines segmentorum infra termina- lium sparsis. *) Sub nomine C. obtusifolice duas formas obvenire dicere fas est, utramque sub nomine C. furcnfce Farl. mihi missam. In forma primaria nostra (C. ohtusifolia J. Ag.) frondem magis rite dichotomam, et apices foliorum, quamquam attenuatos, tamen obtusos dicerem. Aliam vero postea quoque habui, segmentiis mediis sursum magis con- spicue dilatatis, nunc quoque in plura segmenta fissis, apicem versus conspicue attenuatis: hanc sub nomine C. furcatce retinendam putavi. Eandem quoque sub nomine C. (liscigercB missam habui. **) Quse olim sub nomine C. violacece a me descripta fuit Spe- cies Bidr. Alg. Syst. IV. p. 34, eam nunc obvenire colore rite violaceo instructam, nunc vero fere coccineam me vidisse dicere fas est, utpote eandem nunc quoque C. laciniatce nomine inscriptam vidi, frondemque illius nunc magis dichotomam et superne fiabellatim expansam et in- super totam plantam admodum decompositam (nunc fere pinnatim de- compositam, quin etiam mai-gines foliolis prohficantibus instructam). Speciem hanc ad oras Californise frequentius obvenientem putarem; quoque diversis nominibus instructam vidi; cocdneam quin immo no- mine C. laciniatcB; violaceam sub nomine C. flahellulatce ; sterilem viola- ceam magis flabellatim expansam nomine C. discigerce inscriptam liabui. Hinc Speciem ad oras Californise frequentius obvenientem putarem, et specimina quin immo usque pedalia et admodum decomposita me vi- disse dicerem. Specimina, quse cyetocarpiifera vidi, me judice dignos- cantur cystocarpiis in disco segmentorum sine ordine bene conspicuo sparsis, nuuc magis singulis distantibus, nuuc pluribus at paucis ad- proximatis. 2 18 Callophyllis. 11. Cal. teneka J. Ag. (ex Nov. Zelandia) *). 12. Cal. variegata Bory **). 13. Cal. flabellulata Harv. ***). ff Cystocarpiis in fronde vix aliter mutata evo- lutis, at in certa quadam et definita parte fron- dis tantum provenientibus et suhsingulis, scepe quasi in unam paginam prcBcipue intumescen- tem prominulis et subglohosis, quasi superemi- nente parte sterili frondis aut mucronatis aut quasi excrescente margine dentato cinctis. *) Speciem Novge Zelandise, sub nomine C. tenerce a me descrip- tam a magis cognita G. variegata forsan pegre dignoscendam, utpote et habitu frondis et cystocarpiorum situ cum Specie oceani pacifici supe- rioris potissimum congruentem, facilius forsan quis putaret. Speciem tamen distinctam suspicor, ipsa tenera consistentia frondis, laciniisque terminalibus magis obtusis, et cystocarpiis ut putarem majoribus. Spe- cimina habui tum ex Nova Zelandia et Soutli Slietland Ins.; tum ex Ins. Kerguelen. **) Speciem a Bory primum sub nomine Halym. variegatce de- scriptam et ut videretur iu Oceano pacifico tum superiore (ad Califor- niam) tum inferiore (ad oras Chilenses) aeque obvenientem, ipso situ cystocarpiorum (secus margines phis minus dissectos) recognoscendam, non tantum habitu frondis, sed etiam dispositione cystocarpiorum ad plures formas, invicem quam proxime affiues accedere putarem. Ejus- modi mihi sunt forma quaedam, a Harvey sub nomine C. fiabellulatcB distributa, ad Esquimaulth a D. Lyall lecta, et cujus fragmentum ex Herb. Hsenkeano a C. A. Agardh nomine Sph. Lamberti inscriptum, jam adfuit; et cujus aliud fragmentum (a Doct. Mertens) a Ruprecht datum habui; mihi autem inquirendum adparuit anne haec eadem sit planta quam Ruprecht in Alg. Ocliol. tab. 13 sub nomine Call. rhyncho- carpa delineavit, cujus vero Specimen nullum sub lioc nomine datum comparandum habui. Cum icone Ruprechtiana ulterius forsan com- paranda videretur forma, ex California mihi missa, nomine Gal. ornatce inscripta, quam a Specie hodie sub nomine C. ornatce egomet intel- lectam vellem, quam maxime discedere patet. ***) Speciem Harveyanam sub hoc nomine descriptam affinitate ad Call. variegatam proxime accedere conjicerem, habitu paulisper di- versam, forsan magis ad mox memoratam Cal. ornatam Algol. Cali- fornise accedentem suspicarer. Utramque sterilem me tantum vidisse dicerem. Callophtllis. 19 ***** Fronde ex tereti compressa suhli- nea7'i, ramificatione inferne adpa- renter dichotoma, superne segmentis magis adproximatis flaheUato-suh- corymhosa, infra apices scepe fur- catos cpstocarjna adparenter glohosa et singula^ quasi ohlique mucro- nata, supra paginam prominula generante. 14. Cal. GiGARTiNoiDES J. Ag. Anal. Algol. Cont. III. p. 73. ****** Fronde ex tereti compressa aut an- cipite, aut planata, pinnatim de- mum supra-decomposita , laciniis nempe suh iferatis hi-trifurcationi- hus interiorem sinus cujusve mar- ginem integriusculum , exteriorem plus minus dentihus decompositum servantihus, ultimis penultimisve cy- stocarpia suhglobosa, in disco infra apicem singula, ohliquo margine plus minus conspicue denticulato quasi suffulta generantihus *). 15. Cal. Lambertii. 16. Cal. carnea. J. Ag. 17. Cal. coccinea Harv. *) Qualem hanc sectionem Generia intellectam voluerim, eandem dicerem cum antecedentibus ita congruere, ut segmenta cystocarpiifera vix alio modo a sterilibus diversa dicerem, quam evolutione cystocar- piorum, in his demum obveniente. Speciebus igitur hujus sectionis nulla segmenta quasi proprii Generis opus fuisse dicerem; sed gene- rantur cystocarpia infra apices laciniarum terminalium, qufecumque cfeterum sit forma frondis, nunc magis pinnatim decomposita, nunc fere arborescens, quasi corymbis terminalibus laciniarum tenniorum ambitu definita; infra lacinias has ultimas penultimasque cystocarpium supra paginam planam prominet, apiculo sterili quasi superata. 20 Callophtllis. ******* Fronde rite planata angusfiore pin- natim supra-decomposita, rachidi- hus quasi propriis lineari lanceo- latis, a marginibus qtioque lacinias suh-conformes at tenuiores emitten- tihus, Jiis demum tum infra apices apiculatos, tum in segmentis infe- riorihus cystocarpia supra paginas prominula generantihus. 18. Cal. marginipeka J. Ag. Anal. Algol. Cont. III. p. 74*). Sub noniine Cal. marginiferce Speciem descripsi, quam tum ipse, tum alii plurimi formam habuerunt Speciei illius multiformis, quam sub nomine (7. coccinece intellectam voluerunt Algologi anteriores. Sin *) De Specie sub nomine C. marginifera a me distincta (Anal. Algol. Cont. III. p. 7i) quam fronde sua tenuiore et structura simpli- ciore frondis potissimum distinctam describere conatus sum, qualem nimirum hanc vidi in paucis speciminibus eo tempore mihi cognitis — hodie ulterius addere placet: Meminisse placet Harveyum tum distribuisse plantam ex South Australia a Curdie lectam, quam habui »C. coceinea var. comata (an nov. Species?)» a Harvey inscriptam; tum aham, ab eo sub n:o 410 distributam, nomine ^Cal. coccinea var. crinalis^ inscriptam. In Synops. Phycol. australis siccis pedibus nec de varietatibus, nec de nova qua- dam Specie, his varietatibus instructa, mentionem quandam fecit. De- scribenti mihi postea Speciem, sub nomine C. marginiferce propositam, mihi nec in mentem venisse videtur, has formas cum Specie sub no- mine C. marginiferce a me descripta, cujus habitum quoque nunc sat diversum vidi, in speciminibus mihi prsesentibus. Postea ex Clarks Island specimina numerosa comparanti mihi, et inter hsec quoque spe- cimina tum habitu invicem diversa, tum bene cystocarpiifera, Speciem propriam dignoscendam putavi, quse dignosceretur tum habitu et rami- ficationis norma, tum prsecipue cystocarpiis, quae in segmentis quoque inferioribus et in pluribus superpositis, ipsum discum occupantia ob- servavi. Hanc igitur Speciem sui juris credidi, cui quoque formas, ipso habitu pauUsper variantes adnumerare ausus sum (tum hoc re- spectu, tum ipsa tenuitate frondis et colore coccineo cum Cal. coccinea congruentes); ab hac vero evolutione cystocarpiorum in segmentis infra terminaUbus diversa. Ad Cal. mavginiferam tum primariam (a me 1. c. descriptam) magis pinnatim decompositam et nunc rachide latiore ste- rili instructam, tum formas a Harvey sub nomine Cal. coccinea var, .crinalu et var. comata distributas adnumeravi. Callophyllis. 21 vero de hac Specie Novee Hollandise rite judicaverim, eandem puto semper cystocarpia generare infra apices segmentorum terminalium singula, quo situ cystocarpiorum Cal. coccineam Harv. cum Cal. Lam- berti convenire putarem. Sin vero accuratius comparantur formBe istge, quas ad C. coccineam referre consuevimus, adpareat inter diversas for- mas hujus Speciei eam esse differentiam ut dum in C. coccinea (pro- pria, sub hoc nomine intellecta) cystocarpia generantur in laciniis ter- minalibus infra apicem singula — qua nota hanc Speciem ad C. Lam- berti proxime accedere videretur — ; aUas vero obvenire formas Novae Hollandise, in quibus non tantum rachides ramorum proprise steriles permanent, sed quoque segmenta lateralia propria generantur, qu?e nunc et ipsa plus minus decomposita adparent, ramificationem frondis ita magis pinnatim decompositam fi"ondi tribuentia. In his (quasi proprii ordinis) pinnis sunt non tantum segraenta terminaUa, in quibus cysto- carpia proveniant infra apicem singula, sed alia quoque generari in segmentis penultimis et quoque interdum in antepenultimis, quasi in disco medio horum immersa, et demum quoque admodum prominula. Prsetermissis his dispositionis characteribus cystocarpiorum, formas pkires sub nomine Cal. coccinese conjunctas habuerunt, quas si in for- mis rite evolutis et cystocarpiiferis ut Species invicem distinctas me judice considerare opporteret. De singulis his formis hodie pauca ad- dere placuit. 19. Cal. lingulata J. Ag. mscr. *). *) Inter plantas Tasmanise, mihi a R. Gunn datas, ab ipso col- lectas, haud pauca adfuerunt specimina Speciei cujusdam proprise, quam tum fronde sua magis lineari et pinnatim decomposita atque substantia magis cartilaginea adparenter diversam vidi; quam vero inter formas numerosas Cal. coccineae adscriptas, nec egomet dignoscendam putavi, quamquam prseter ramificationes primarias magis dichotomas, pinnas plurimas pinnatim a margine exeuntes fructiferas vidi, suis apicibus subdivaricatis et substantia magis cartilaginea frondis, alium habitum frondi tribuentia. Dum inter numerosas formas Cal. coccineoe hsec specimina latuerunt, nec magis habitualibus notis, quibus a ty- picis Cal. coccineae formis sat revera diversa obveniant, nec characte- ribus a formatione et dispositione cystocarpiorum deductis vim quan- dam Algologos attribuisse, facilius revera inteiligendum putavi. Hodie vero, ejusmodi characteribus suam debitam vim attribuenti adpareat ad oras Tasmanise Speciem ejusmodi tum formsB, et ramificationis fron- dis tum etiam dispositione cystocarpiorum diversam Speciem obvenire, quam nomine Cal. lingulatce hoc loco proponere ausus sum. Plantam hanc sua consistentia frondis fere cartilaginea, tota fronde planata line- ari, vix lineam lata, pinnatim decomposita, ramis majoribus patentibus subregulariter alternantibus nunc ita adproximatis ut aliquando sub- 22 Callophyllis. fff Cystocarpiis in parte quadam sihi propria fron- dis, quasi ad ea generanda seorsim orta pro- venientibus, et suhsingulis, in disco medio hujus partis intumescentihus, partem fructiferam a fronde propria ita conspicue diversam gene- rantihus. ******** Frondihus complanatis latiusculis suhpalmatim divisis et plus minus flaheUatim expansis, cystocarpiis in ligula rotundata marginali, discum rnedium occupantihus singulis, cre- nulam fertilem quasi in cystocar- pium transmutantihus. 20. Cal. flabellata Crouan. 21. Cal. laciniata. 22. Cal. angustifolia. 23. Cal. Japonica Ohamura*). ********* Frondihus complanatis angustiori- hus partes inferiores et steriles am- hitu magis Uneares, et ad disposi- tionem pinnatam ramificatione ten- dentes, demum fructifercs in ligulis marginalihus., secus margines seri- atis et quasi propriis, cystocarpia oppositi adpareant et interjectis minoribus quasi csespitulos minores et subdivaricatos formantes. Totam plantam hoc modo et firmam et di- varicato-ramosam fere dicere liceret, suo habitu a Cal. coccinea admo- dum diversam, His vero ipsius frondis magis evolutse characteribus addere opportet cystocarpia neutiquam obvenire subterminalia et api- culo brevi terminata, sed in corymbulis ramulorum discum medium segmentorum occupantia; qua nota plures quoque alias formas ut Spe- cies distinctas hodie assumere ausus sum, quas antea ut formas C. coccinege consideratos fuisse patet. *) Quse sub nomine Calloph. Japonica Okamura distributam habui plantam, mihi non ita hodie cognitam ut opinionem de hac forma enuntiare auderera; qualem vidi eandem Call. laciniatse proxi- mam crederem. Miceocoelia;. 23 suhglohosa, intra ligulam scepe sin- gula, stqjra discum medium ligulee utrinque inflata. 24. Cal. ramentacea J. Ag. Anal. Alg. Cont. IV. p. 36. 25. Cal. Hombroniana Mont. 26. Cal. Calliblephaeoides J. Ag. III. De Genere Microcoeli^, et Specie ejusdem supposita. De Callophyllidis Specie supposita, inter Algas Japonise sub n:o 12 distributa, quse inscribitur: CallophyUis fMicro- coelifpj Chilensis J. Ag., et cui synon^-mon adscribitur: Micro- coelice Sp. a me in Epicr. p. 227 descripta, hodie pauca moneam : Inter plantas ita comparatas e\^dentes esse congruentias equidem haud negarem ; inter plantas vero juxtapositas et comparatas mihi adparuisse tum congruentias sat conspicuas, tum quoque differentias, quibus suadentibus Speciem Japo- nicam a Chilensi revera diversam assumendam putarem. In Specie Japonica frondem fere sessilem dicerem, ni- mirum fronde magis reniformiter expansa, in infima sua parte in stipitem \ix semihneam longum contracta, deinde expanditur fere latior quam elongata (lobis ut putarem ad obovatam formam tendentibus) atque in his lobis cystocarpia sine ordine conspicuo sparsa — aUa minora (et juniora) aha majora pro aetate generans. Si quaedam in his characteribus esset di:fferentia ignoro. Utramque autem plantam, segmento frondis facto observatam, sua structura differre mihi qui- dem certum adparuit. Ut in Callophylhde ceUulaj interiores vaHdse cinguntur adparatu filorum anastomosantium, quae coeuutes adparent in rete admodum conspicuum : ita quoque 24 MlCKOCOELI^. in planta Japonica structuram me vidisse puto; at cellulas istas majusculas, nunc singulas in media parte laminse, nunc geminas et plus minus in alternantes distractas me vidisse puto. Stratum illud filorum anastomosantium contextum vidi filis rigidis anastomoses evidentissimas, angulis paten- tibus disjunctas, atque articulos paucos inter anastomoses proximos offerentes. Ex ipsa formationis norma cystocar- piorum cystocarpia aut in media fronde singula, aut gemina juxtaposita, aut pluribus ita adproximatis quasi sorum majus- culum formantia dicerem. Speciem igitur Japonicam ad Ty- pum Callophyllidis et Ectophorae magis accedentem dicerem ; quasi Diplocoelice cujusdam sectionem quandam formantem. Microcoehse Genus, quamquam ita proximum, tamen distare dicerem spatiis intercelhilaribus vix certo ordine seriatis, nunc tantum geminis, sed ssepe pluribus inter utram- que paginam adproximatis, et fascicuhs filorum mohiorum sejunctis. Hsec fila, quaha eadera vidi, mihi adparuerunt monihformia, magis in faseiculos moHiores coujuncta, nec mihi adparentiam filorum anastomosantium pr?ebuisse dice- rem. Quo vero modo in suis cryptis formantur nuclei Diplocoehse, forsan initio singuh, dein gemini confluentes, ita in Microcoehae plures coeunt nuclei, nuuc forsan gemini nunc numerosiores — Scepe usque 4:os coalescentes obser- vare credidi suis fihs intercedentibus — at semper mohissi- mis sejunctos — demum in fronde a pagina observata, cysto- carpia mentientia aha minora, aha his duplo-quadruplo ma- jora — coahtione nucleolorum formata. In Ectophora de- mum extra frondem sublevata, cystocarpia propria mentien- tia, sua basi contracta, at quantum vidi carpostomio proprio distincta obveniant. Suadente igitur Ectophora frondem quoque propriis laciniis subdivisam, tum Biplocoeliam, tum Microcoeliam, frondes magis vage divisas offerentes, utrasque a Cahophyhidis formis distinctas, lubenter considerarem. His insistens Speciem Japonicam, sub nomine Calloph. Chilensis ab Okamura distributam, ut sectionem saUim pro- priam Cahophyhidis nomine Biplocoelice dignoscendam lu- benter assumerem. Champi^. 25- IV. De Speciebus Chample Generis probe dignoscendis monitum^ Species sat numerosas huic Generi hodiedum adscriptas fuisse, quas ut putarem, segre dignoscendas plurimos quo- que judicasse kibenter assumerem. Nec egomet hodie ne- garem inter formas numerosas, quinam sint characteres Specierum segrius dijudicari; quamquam quoque confitendum videretur diversitates obvenire sat conspicuas inter Species Generis evidenter genuinas; has vero quodammodo obHte- ratas adparuisse in ejusmodi tormis, quas sensim sensimque plures detegerunt intermedias, et quasi extremas conjun- gentes. In ejusmodi Genere, ante aUa, opus esse dignos- cere, quinam sint characteres Specierum principales, com- paratis notis ahis, quibus suo ordine congruere videntur formse exteriores plus minus ludentes. Epicrisin Floridea- runi scribenti mihi frondem tubulosam at diaphragmatibus interruptam, atque in interiore fihs diaphragmata jungen- tibus percursam, omnibus Speciebus characteristicam adpa- ruisse putavi. Hos vero characteres in aUis Speciebus fieri magis aut minus conspicuos, prout fila interiora aut spar- siora excurrunt, aut frondem tubulosam fere implent; his prsecipue insistens characteribus, ab ipsa structura frondis exterioris pendentibus, minorem vim me attribuisse hodie confitendum videtur; sunt nimirum hoc respectu quoque diversitates, prout cellulse, parietes frondis externos consti- tuentes, aut laxius dispositse, rotundatse atque gelatinosse in nonnulhs obveniant [Champice Species, quas olim Lomen- tariis retulerunt); ahis Speciebus, quas Champias proprias sistere putarunt, cehulas frondis exteriores magis confluentes et quin immo angulato-cubicas forsan ssepius descripserunt; hoc modo stratum frondis exterius in illis Speciebus quasi magis fihs moniliformibus contextum; in his Speciebus, Champias proprias constituentibus, stratum exterius nunc fere unica serie cellularum quadrangularium contextum for- san quis facilius dixerit. Prseter hanc differentiam structurse,. 26 Champi^. uovam Speciem mihi hodie cognitam dicerem, quam Cham- piain circumcinctam dixi, cujus cellulas corticales vidi magis rotundatas et majusculas, at has cinctas serie simpHci cellu- larum minorum, eodem diceres modo quo in Rhodomeniis nonnulHs (Diplocystide in Anal. III. p. 92) cellulas interiores maguas unica Serie cinctos observavi; quam structuram in dicta Specie Champise facilius quis dixerit typum sibi pro- priam indicare, fere Genericum. Quod vero cseterum dispositionem Specierum earumque proximas affinitates attinet in Champiis, primarium quen- dam characterem lubenter attribuerem formae ipsius frondis, quam in ahis teretem fere dicerem, in ahis plus minus evi- denter compressam, utpote ex hac diversitate totam rami- ficationis normam suo modo pendere lubenter assumerem. Ut igitur in Champia parvula (Harv. Phyc. Brit. tah. CCX) et Ch. affini (Harv. Ne7\ Austr. tdb. XXIX) frondem tere- tiusculam vidi conjunctam cum ramificatiouis norma, quam quoquoversum fere seque irregulariter expansam dicerem; ita in Speciebus ahis, forma froudis plus minus compressa diguoscendis, ramificationis normam plus minus evidenter pinnatam describerem, ramis a marginibus frondis com- pressae egredientibus, et his seepe gerainis oppositis, rami- ficationis normam quasi sibi propriam ita indicantibus. Typos geminos quasi diversos hoc modo in Speciebus Cham- pise dignoscendos esse, quos quoque in ahis Speciebus nunc magis obsoletos [Ch. obsoleta Harv.) nunc quam maxime conspicuos in Champ. Salicornioides (Harv. Ner. Bor. Amer. tah. XIX) exhibitos videas, quamquam conservata in his forma frondis rite teretiuscula ; dum in Speciebus aUis, fronde magis evidenter compressa instructis, hse Species generantur ramificatione sua probe disticha, ramisque suis oppositis — adspectum magis pinnatum sibi vindicantibus — dignos- •cendse viderentur. Prseter Species in Epicrisi sub n:is 1 — 5 enumeratas postea habui Speciem, mihi a D:na Hussey missam, a me uomine Ch. verticillatce insiguitam, sua forina frondis et ramificationis norma ad hanc Sectionem Generis referendam, ■'quam vero suis ramis primariis magis verticillatim dispositis Champi^. 27 et hoc modo quoquoversum pateutibus magis decompositis dignoscendam putavi. Inter Species quas in Epicrisi enumeravi, quasi Sec- tionem propriam formantes, quibus Ch. compressam quasi typicam putavi sua fronde eximie complanata, distiche ramosa distinctas, in quibus quoque ramulos (nisi mavis dicere pinnas) basi ssepe eximie constrictas obvenientes dixi — aUas obvenire formas, in quibus totam frondem fere €onformem dicere hceret et evidentius complauatam (quales Ch. compressam); alias autem in quibus frondes superne sat conspicue pinnatim subdivisse sustinentur caule quasi pri- mario, in quo diaphragmata interiora quasi obsolescere vi- dentur, hoc modo caulem sibi proprium in exsiccato speci- mine mentientes. Ejusmodi formas nominarem Champiam ceylanicam Harv. (forsan cum Ch. zonata identicam); atque Ch. Tasmanicam Ilarv. sub formis diversis quoque obveni- •entem, nunc latiuscula fronde instructam, var. incrassatam nunc tenuiore, quam caveas ne cum Ch. parvula identicam judicares. Adsunt vero quoque ahse plures formse his pro- ximse, quse utrum Species sint sui juris, an formae ejusdem Speciei segre dicitur: ejusmodi dicerem Ch. Novce Zelandice Harv. in qua stipites elongati et lougius simphciuscuh su- perne coronantur subcorymboso ramorum conformium ad- paratu; in quo vero rite examinato rami revera distichi proveniunt; hanc formam tum ab insuhs Cliatam habui; tum aham magis dolichopodam ex Nova Zelandia mihi sub n:o 10 missam; tum denique aham, et totam tenuiorem atque magis decompositam, quam primo intuitu fere poly- siphoniam quandam vahdam semulantem, nomine Ch. oppo- sitifolicE designatam veUem. Praeter formas autem has omnes, Speciem omnino di- versam stupens observavi, quam jam hoc loco supra monui nomine Ch. circumcinctce designatam, in qua ceUulae corti- cales magis rotundatse cinguntur strato intercalari proprio, ceUularum minorum, quas potissimum compararem cum iUis 28 Champi^. a me in Biplocystide observatis. Qualem hanc formam, hodiedmn tantum ex unico specimine mihi cognitam habui, frondem compressam ramulosque a margine, sua parte in- feriore conspicue attenuata egredientes, apices versus tu- mentes magis clavatos diceres, superne sua latitudine ra- mulos Champice lumbricalis fere sequantes. Formam hanc insignem mihi tantum ab unico specimine, ex Port EUiot sub n:o 564, a D:na Hussey mihi misso cognitam habui. Preeter Species, his characteribus ut putarem distiuctas^ specimina habui haud pauca minuta, csespites in Hmite maris ut putarem formantia, quarum plurima formas nanas aHa- rum Specierum aegre dignoscendas lubenter assumerem. Ejusmodi formam sub nomine Chrysymenice chylocladioides Crn, ex Guadeloupe sub n:o 1768 mihi a Maze missam habui ; at ex specimine steriH et nimium manco, de hac forma nuUum judicium ferre auderem. De formis Champiae supra descriptis, quarum unam dolichopodam, alteram ojjpositifoliam, utramque ex oceano austraH (unam ex Nova Zel^ndia, alteram ex Nova Hol- landia meridionaH habui), hoc loco seorsim mentionem fac- tam dicerem, utpote utramque suo habitu ita referre plan- tam omnino diversam, ut eandem omnino Speciem in his omnibus faciHus quis statueret, simiHtudine exteriore et habituaHbus notis deceptus. Hanc diversam Speciem tamen ex Japonia provenientem vidi, eandemque suadentibus ha- bituahbus notis, nunc CateneUse affinem, nunc Lomentarise nomine distributam, neutris vero affiuem, sed Chylocladiis ut putarem proximam, nempe tum sua structura froudis^ tum suo adparatu eximie characteristico, quo sph3erospora& in cryptis immersis frondis generant Species ad Sectionem Endodictyon a me relatse et in quibus typum Genericum proprium latere faciHus quoque quispiam suspicaretur. De his plantis igitur videas quse mox iufra de Chylocladio- (Endodictyon) catenata hodie adferre placuit. Chtlocladia. 29 V. De Chylocladia (Endodictyo) catenata Aiict., Speciem Ch^^locladise Generis mihi novam con- stituente, olim a Harve}^ forsan sul) nomine Lomentaria' catenata' clescriptam, hodie sub dicto nomine divulgata. Inter plantas novas Japoniae, olim a Harvey descriptas, exstat Species nomine Lomentarice catenatm descripta, quam Speciem memorabilem dixit, habitu Corallopsidis distinctam, sua structura autem diversam. Hanc mihi ignotam sub dicto nomine (Epicr. p. 635) inter Species inquirendas enu- meravi. Postea specimina, nomine Speciei Harveyanse in- scripta, tum a Hohnes mihi missa, tum ab Okamura sub n:o 15 inter Algas Exs. Japonise distributam vidi. Ita for- san suspicandum videretur plantam istam Harveyanam re- vera in hac planta recognoscendam esse. Inter specimina, quse mihi comparanda adfuerunt, tum specimen cystocarpiis instructum, tum spheerosporiferum observare contigit; et his paulo accuratius examinatis mihi adparuisse plantam hanc male intellectam fuisse; eandemque nullomodo sistere Speciem Lomentariis affinem, sed ad aham, et sat diversam Systeraatis regionem transferendam esse. Specimina, quse ipse comparanda habui, sat bene invi- cem congruentia putarem, et ita ad eandem Speciem htec per- tinere; Harveyanam Speciem in eadem recoguoscendam esse, lubenter quoque suspicarer, quamquam dicere fas est, mihi non Hcuisse speciraen comparare ipsius plantse Harveyanae. Qualem nostram vidi, eandem sistere plantam 3 — 4 pollicarem, inferne cylindraceam et crassitie circiter Gigar- tinse acicularis, pinnatim decompositam, ramis inferioribus oppositis patentibus, infimis longioribus, circiter bipolhcari- bus, ramuhsque conformibus paucioribus instructis, superio- ribus simphciuscuhs, in planta exsiccata adparenter coUa- bentibus et apicem obtusiusculum subspathulatum offeren- tibus; ahos attamen ramulos generari invicera oppositos, 30 Chtlocladia. aliis ut videtur nunc singulis provenientibus. Ex transfor- matione ejusmodi rami cystocarpium subglobosum et dia- metro circiter rami instructum provenire facilius quis con- jiceret; et hinc cystocarpia nunc singula generari, nunc plura adproximata. Segmento facto per partem frondis inferioris facilius quis diceret frondem esse eximie tubulosam, at strato valido cinctam; cellulisque hujus strati minutis et rotundatis phiri- seriatis, intimis sensim in fila monosi.phonia louge articulata, ab uno pariete alterum versus tendentia; ipsa coustituta siphone tenuiore, sua membrana hyahna cincto. In supe- riore planta totum stratum interius, quasi facihus dissohi- tum saepe in gelatinam informem transmutatum vidi — quod animadvertere placuit, utpote ad opinionem de affini- tate Harveyauam conducere cuidam forsan videretur. Cystocarpia rite externa dicerein et globosa, suo dia- metro circiter crassitiem rami sequantia, quasi strato corti- cah frondis in pericarpium transeunte instructa; apice carpo- stomio vix rite aperto superata. Intra partem frondis ita transmutatam vidi placentam basalem, cehuhs plurimis mi- nutissimis contextam; indicia, ut putarem, prsebentem ean- dem fuisse celluhs anastomosibus at minutissimis contextam; et simih modo stratum intimum pericarpii indicia praebere cellularum anastomosantium, quse vero extrorsum continu- antur cehuhs firmioribus rotundato-angulatis, multiphci serie dispositis, et extimis sensim minoribus. Ipsum nucleum. observare credidi contextum fasciculo vahdo gemmidiorum, in quo gemmidia a placenta sursum et extrorsum multi- plici Serie radiantia adpareant, interioribus magis rotun- datis, extimis magis obovatis; et omnia ita plus minus co- haerentia, ut, comparata quoque pericarpii structura, eadem a plexu filorum anastomosantium orta facihus conjicerem, Nec extima gemmidia probe iuvicem libera dicerem, qualia obvenire constat in Speciebus Lomentarise, longe diversum Typum ita mihi testantia. Plantam sphserosporiferam haud minus suis characte- ribus insignem lubenter quoque meminerim; at nec hanc, prima vice et obiter observatam, ita facilius intehigendam, Chtlocladia. 31 ut de affinitate Generis primo intuitu dijudicare liceret. Sphserosporas nimirum facilius quis diceret in soros col- lectas obvenire in ramis paulo longioril)US frondis, quos facilius quis diceret articulatim constrictos inter soros, in parte dilatata obvenientes; quod forsan quoque sua con- ferre quis putaverit ad opinionem de affinitate Generis statuendam. Quod vero in affinitate hujus plantge judicanda potis- simum animadvertendum mihi adparuisse dicerem, sunt structurfe differentise, quse adesse videntur non tantum in adspectu, sed et in structura ipsius sori prout sub evolu- tionis stadiis diversis eundem observare contigerit. Ita mihi, 'prima vice sorum observanti, eundem mihi adparuisse semi- lunariter expansum supra faciem in una aut altera pagina frondis expansum; et in ejusmodi soro ipsas sphserosporas longa serie intra marginali juxtapositas obvenire, ipsas ad- moduni prolongatas, quales plerumque zonatim divisas in pluribus Florideis me vidisse puto (et sub hoc stadio affini- tatem plantse facilius quis Catenellam versus tendere con- jiceret). Ut vero raihi contigerit segmentum habere frondis sphserosporiferae rainus evolutse, tura alios soros vidi intra froudem referre quasi fodinam excavatara, extrorsum aper- tam stomate angusto, lateribus fodinse circumcirca generan- tibus sphserosporas, centrum versus fodinse convergentes, atque invicera disjunctas adparatu tenuissirao filorum ana- stomosantium — cujus vero structuram sub hoc stadio evo- lutionis vix rite concipere liceat. Attamen structurara sori in una eademque planta adspectu diversissimara obvenire posse, id tantura ex evolutionis gradu diverso pendere posse, hodie facihus intelHgatur; et facta ejusmodi comparatione quoque mihi evidentissimum adparuisse unum stadium ad alterura intelligendum eximie conferre. Evolutionem sori ita explicanti mihi quoque adparuisse putavi structuram sori ita certa indicia prsebere de affinitate plantae ut nec dubia qusedam de affinitate Speciei ohm a Harvey descriptse mihi restare dicerem. Totam enim hanc evolutionem, qualem hodie in hac Chtl. catenata (Lomentaria catenata) Auct. observare ■32 GRACILARIiE. ■credidi, talem in nonnullis Speciebus Chylocladise (in Anal. Alg. Cont. III. p, 81) et ita omniuo cougruentem descripsi ut, me judice, nec de affinitate plantarum dubia quasdam mihi restare dicerem, Revera' characteres, ex evolutione sori percipiendi, ita peculiares in plantis a me comparatis adesse adpareant, ut de affinitate proxima harum plantarum Adx quispiam dubitaret. His positis, alios quoque tum ex structura ipsius frondis deductos characteres, tum cystocarpia ejusmodi de affinitate judicium comprobari, monuisse placet. Quin immo nova hac Specie Chylocladiae Generis detecta, affinitates aharum Specierum quoque comprobari putarem. Denique comparatis ex una parte habituahbus notis, quibus hanc Speciem nunc habuerunt Lomentariam, nunc forsan quispiam Catenelhs adproximaudam, quamque suis habituahbus notis quasdam Champias referre facihus quis dixerit; eandem vero suis characteribus tum ex structura frondis deductis, tum congruentibus eximie fructiferis par- tibus, quas in Analect. III. p. 22 descripsi, tum structura quoque et consistentia frondis congruente, hanc sistere Spe- ciem ejusdem typi, quem 1. c. proponere ausus sum, sub nomine Endodictijon sectionem Generis Chylocladiae forman- tem, id nulhs dubiis vacare, lubeuter hodie assumerem. Prseter Speciem Japonicam, ahas 1. c. enumeratas Spe- cies Sub-Genus Endodictyon constituentes, sistere Species a Japonica diversas nec dubitandam mihi adparuisse, hoc loco monuisse placet. VI. De Speciebus Gracilari^ commentaria nova, dispositionem Specierum naturse consentaneam spectantia. Inter Algologos satis constare putarem Gracilariam si- stere Genus muUitudine et varietate formarum sat amplum, •cujus vero numerosse formae, quamquam habitualibus notis Gracilari^. 33 aclmodum diversse, tameu iuvicem ssepe aegrius diguoscautur. Coustat nimirum alias Species sub evolutiouis stadiis diver- sis alias quoque frondis forraas induere. Quseritur hoc modo quibusuam chaiacteribus designautur stadia evohitiouis di- versa, quee uuuc characteribus admodum conspicuis desig- nata adpareant, quique ex altera parte permaneaut charac- teres, quibus Species diversas diguoscere opporteret. Pauca quiu immo existere Geuera Floridearum, quse utroque re- spectu facihus fallere putarem. Agitur revera hoc loco qusestio, quinam sint characteres affiuitatis, quibus insistere opporteret in Speciebus dispouendis; et quiuam ex aUera parte adpareaut characteres, iudicautes modos diversos, qui- bus Species ahee, suae vitas postulatibus sufficere tendunt. Si characteribus uuius geueris iudicantur affinitates; charac- teribus alterius generis indicari dicerem modos naturce di- versos, quibus ipsius vitse fuuctiouibus perfuuguutur Spe- cies ahae, aho modo viventes *). Ipsam cousistentiam frondis, quam in muUis Florideis sat conspicue diversam novimus, quamc^ue certis quoque Generibus ssepe sistere characteres habituales admodum cou- spicuos, hanc cousisteutiam in ahis Speciebus Gracilariae Generis ita obveuire mutatam, ut quse sub juuiore setatis stadio adpareaut gelatinosee aut caruosse, easdem demum obvenire posse ita mutatas, ut qu?e juuiores in Herbariis *) Meminisse placet inter Algas haud pauca obvenire ejusmodi diversitatis exempla, in quibus organa, certum in finem creata, nunc considerantur sistere characteres certis Speciebus, aut certis Generibus aut Familiis privos, et ita his characteristicos; dum in aliis Generibus aut Familiis, eosdem characteres tantum indicare modum vivendi his proprium: ita inter Laminarieas adesse Eckloniam et Maerocystides, suo stipite in illa, suis pedicellis in hls vesiculiferis indicantes modum vi- vendi his Generibus proprium, comparanti ex una parte Laminarije Species, ex altera Lessonias; attamen ista Genera cum Laminarieis aliis ita evidenter afflnitate juncta, ut nemini hodie in mentem venisse audivi vesiculosas Laminarieas ad Genera Fucoidearum adproximandas esse. Neque Himanthaliam, in quo Genere ejusmodi adparatum defi- cere constat, ad Laminarieas esse adproximandam. Sunt igitur alii characteres structurce, quibus indicantur affinitates, alii quibus vitae rationes diversas indicari lubenter assumerem. 3 34 Gracilari^. sistere adparueruiit plantani quasi Halymenioideam, easdcui Species sub alio evolutionis stadio offerre adspectum frou- dis, quem in Gracilariis Lichenoideum adpellarunt; aliis Spe- ciebus, quales easdem srepe in Herbariis obvenire constat, eminentibus durissima textura, quam nunc cartilagineam, nunc corneaiu- designare consuevimus. Comparatis nuine- rosis Speciebus Gracilarise Generis, dicto modo diversis, ip- sam consistentiam frondis a diversitatibus in forma, magni- tudine et dispositione ipsarum cellularum quodammodo pen- dere, et has cellulas ita quoque ad liabituales notas Specie- rum suo modo definiendas contribuere, me didicisse putavi. Quod dein attinet ipsani formam frondis et raniifica- tionis normani, quam in Speciebus Algarum ad Hahitum singulis Speciebus (ne dicam singulis Generibus) proprium quam maxime conferre novimus, hanc quoque in Gracilariis non tantum obvenire diversam in Speciebus Generis aliis, sed quoque in Individuis Specierum Gracilarise obvenire suo modo diversum, prout Individua aut ad cystocarpia aut ad sphrerosporas generandas adpareaiit quasi prgedisposita. Si rarauli illi secundati, qui in multis Gracilarise Speeiebus obveniant demum sphserosporiferi, his organis emissis ulte- rius excrescere pergunt, aHam ramificationis normam in ejusmodi Individuis obvenire debere patet. Sunt quoque Species, aut specimina Herbariorura, de quibus suspicandam videretur ejusmodi dispositionem raraorum forsau quoque alium in finem generari, si quidem cystocarpia in ejusmodi ranmhs obvenire, me quaudoquidera observasse putarem. Exstat ad oras Scundinavise forma quaedam, suo habitu et sua consistentia frondis Ahnfcltiam plicatam nunc fere referens, quam, sub noraine Fuci Scorpioides in Flora Da- nica tah. 887 olim depictam, iii memoriam Algologorum hodie lubenter revocarem. Speciraina hujus in scrobicuhs Bahusise obvenientia examinanti raihi in his recognoscere Hcuisse hauc formam sistere plantara, suo inodo viventera, at ssepius juniorem, Gi^acUari^e Confervoidis. Sectione facta trausversali hujus y^Fuci Scorpioidis» observare hcuit fron- dem ejusdem contextam esse celluHs admodura rainutis, rotundato-angulatis, exterioribus sua magnitudine interiores Gracilari^ 35 prirum su|>eniiilil>U3, omuibusque granuloso couteiitu farctis. Totam igitur plaiitam et sua forma et consistentia potius Ahnfeltiam plicntam quam (Tracilariae Speciem revucare di- cerem. Comparanti vero mihi iiiHmam parteiii ipsius sti- pitis GracHarice Confervoidis, qualem banc Speciem eximie cbaracteristicam (ex Anglia) babui, eandem plane structuram iii ima parte frondis observavi, suis cellulis minutis orbes plures circa centralem formantibus, et suo granuloso con- tentu farctis, dum in eodem specimine Anglico (rite evoluto et quin irarao cystocarpiifero) superius transecto vidi cel- lulas, banc partem frondis constituentes, exteriores strati axilis multo majores, et invicem disjunctas suis parietibus tenuibus, atque ipsas cellulas, ut videretur, vacuas et vix ipsius contentus interiori« residua quaedam, ut iiiibi adpa- ruerunt, servantes *), Ejusmodi differentias, et quin immo nunc quoque inagis conspicuas, revenire in aliis Speciebus (in Gr. compressa atque ejus affinibus) in memoriam revo- canti niibi adparuisse confiteor bas cellulas, adparenter va- cuas, sensim fieri certuin iu finem creatas. Quo modo muitaB alias Algse sustinentur natantes organis propriis, quse in his nuiic vesicularura noraine distincta noviraus, ita in multis aliis Algis nunc totam frondem fieri intus cavam [Entcro- morphce et haud paucje Florideae, quas ad Genera propria quoque oliin referendas putarunt), ita quoque multas alias Algas sustinere frondes suas elongatas et superficiem maris *) Si forniiim illatn, sub nomine Fuci Scorpioidis in Flora Danica haud spernenda icone depictam, jure judicaverim esse identicam cum Gr. Confervoide Anglorum, sub aliis vero cunditionibus viventem, nec ab ea dignoscendas conjicerem formas, in aliis Oceanis obvenientes 8ub nomine Gr. Confervoidis divulgatas. Hoc respectu hodie dixisse placet me ex insulis Mascarenis habuisse tum formam cum Fuco Scor- pioiile Fl. Danic(P rite convenientem, tum plantam, quam ad Grac. Confervoidem referendam puto. Speciei quoque Novae HoUandiae, quam 8ub nomine Grac. Confervoidis vulgatam novi, quoque formam existere, quam a nostra Fuco Scorpioide aegre digno8cendam putarem; hanc autem cystocarpiiferam vidi, et quin immo cystocarpiis multo densio- ribu8 obsitam; et lubenter quin immo conjicerem esee hanc plantam, quam ut Speciem 8ui juris, eub nomine Gracilarite Lemanice a Kutzingia descriptam, recognoscendam putarem. 36 Gracilabi^. . versus adscendentes, evolutione quadam ipsarum cellularum frondem constituentium magis perducta, id hodie mihi in memoriam revocandum adparuit; at in his omnibus potius modum vivendi aut evohitiouis cujusdam stadium quam typicum quendam characterem, mihi suboluisse putarem *). Ipsam formam exteriorem frondis, quam in Floridea- rum Generibus ssepius characteres cujusdam valoris sistere putarunt, hanc in aliis Speciebus Gracilarise Generis admo- dum diversum obvenire posse quoque pkires affines Species, hoc respectu diversas, me jamdudum docuisse memini. Ita sub nomine Podei sectionem propriam Gracilarise Speciebus fronde plana distinctas assumere ausus sum, quam ab ahis Gracilariis quasi typicis — fronde teretiuscula distinctis — , sat conspicue diversas hibenter agnoscerem. Praeter Species tempore Grevillei cognitas, numerosas ahas postea habui, quibus ducentibus quoque jamdudum cognitum putarem characteres Gracilarige Generis tum ex ipsa structura fron- dis, tum ex indole fructificationis sibi propria mehus esse deducendos. Quod autem in Genere Gracilariae characteristicum per- manere crederem — qufecumque sint aut in ipsa forma *) Si igitur facilins mihi persuasum habui frondes Gr. Confer- voidis et Gr. compressce et forsan quoque aliarum Specierum quasi transformatione quadam cellularum interiorum sustineri aut erectius- culas, aut quasi natantes, superficiem versus adscendentes, et hoc modo indicari modiim vivendi his proprium; forsan quoque assumendum pu- tarem ipsas frondes hac evolutione cellularum obvenire demum debili- tatas, atque citius ruptas; et ejusmodi ruptae frondes, fluctibus maris circumjactatas, atque ssepe in caespites rotundatos collectas, tum pro- prias assumere iormas, et demum quoque alios colores, aliamque con- sistentiam, quam demum in ejusmodi Speciebus ssepe Lichenoideam olim dixerunt. Si igitur de his rite judicaverim, quoque patere puta- rem habituales istas differentias, quibus olim Speciem certam designari putarunt, haud semper Speciem certam sistere, sed stadium evolutionis, quod in pluribus quoque diversi typi Speciebus obvenire, suspicandum , videretur. Nec tamen has ob rationes sub nomine Gr. Lichenoides Speciem existere propriam, aliis characteribus distinctam, denegarem. Gracilaki^. 37 froudis,- aut iii ramiticationis norma diversitates. id tmn ex typica congruentia in ipsa structura frondis interioris rite interpretata, tum ex partibus fructiferis rite intellectis dedu- cendum putarem. (Jystocarpia nimirum, c{uocumque modo disposita adpareant — (|UOsemiamplexam» dixerunt (cfr. Lindffi/ Introd. to Botany p. 410). Pecuharem ejusmodi formain et dispositionem celki- larum in certis quibusdam Gracilariaj Speciebus obvenien- tem, non tantum his Speciebus charaeteristicam, sed etiam sua quasi auctoritate iudicare quoque ahis ceUularuin for- mis, atque dispositionis modis diversis pecuharem queudani attribuendam esse vim in affinitatibus Specierum dijudi- candis, nec potui quin hodie assumendum putarem. His igitur insistens considerationibus, Typos Specieruin plures *) Exemplum alind hujiis formse et dispositionis cellularum me in Specie Curdieee quoque vidisse, observare placuit. -42 Gracilari^. -diversos inter Gracilarise Species dignoscendos credidi, se- -quentibus characteribus indicatos, quibus quoque disposi- tionem Specierum naturse consentaneam instituendam esse, assumere ausus sum. Typi igitur diversi Gracilarise Generis mihi sunt: l:o. Macrocystide.*; quarum stratum frondis interius con- textum adparuit cellulis conspicue nmjoribus. unum aut alterum orbem formantibus. quasi abruptius di- stinctum ab intorioribus celluHs, suos proprios orbes circa axilem formantibus. Cellulas has raajores, quasi invicem sejunctas parietibus tenuibus et inagis flexu- osis (in segmento transversali madcfacto) facihus quo- que assumere formas invicem paulisper diversas. ei vario modo invicem collabentes (su)> antecedente spe- ciminis exsiccatione) intelligendum )nit;ireiii, Macrocystidearum ceUulas nunc pro evolutionis gradu ^rondis in quibusdain earundem Speciebus *) >at diversam •obvenire posse, ita tantum aut setatis characterem aut loci nataUs opportunitatem ; in aliis autem sub unoquoque fere evolutionis gradu persistentem, quasi magis ab ipsa textura •et firmitate Speeiei pendentem quoque agnoscendnm pittavi, si quidem ejusmodi characterem aut certum in finem crea- tum, aut magis firmitatis proprife indicium suspicari liceret. 2:o. MicROCYSTiDEAS vero dixi aUas, sua forma frondis ox- teriore cum Macrocystideis magis convenieutes, et cum his quoque oUm ad Plocarieas sic dictas relatas, at trondem snara plus ininus evidenter teretiusculam gene- •) Comparanti mihi hodie formas cellularum diversae dignosceu- -dum putavi inter eas eongrnentias, quas quaei magis transitorias luben- ter dicerem (in Gr. Confervoide et Gr. compressa earumque formis affi- nibus obvenientes, pro fetate et evolutionis gradu plus ininus conspi- cuas); et eas magis perdurantes, quales obvenientes vidi in Gr. Liche- noide et Speciebus huic proximis, quasi typum eibi proprium indicantes. In illis modum vivendi quaai diversum indicatum forsan quis conje- ■cerit; in his quasi structurae ch:nacterem ejusmodi Speciebus pioprium, indicatum forean cuidam videretur. GRACILARliE. 43 rantes cellulis minorihus contextam, atque hinc nume- rosioribus; cellulis autem exterioribus (strati axilis) in- teriores magnitudine parum superantibus: orbes itaque exteriores cellularum (in strato interiore frondis) diceres sensira sensimque in interiores quasi transeuntes. Qualem structuram in Microcystideis me vidisse puto, talem aut proxime congruentera hanc dicerera cura ea, quam in Fuco Scorpioide (Fl. Dan.) me observasse puto; eandera vero in hac tantum sistere evohitionis stadiura propriura — qunlem adhuc juniorem observare Hceret in cellulis om- nium forsan inchoantibus subgloboso-angulatum — ; formam autem cellularum, quam Microc^^Btideis chnracteristicam judi- cavi, persistentem obvenirc, et quin immo sfepe magis raa- gisque ab aliis Typis diversam provcnire haud segre su^- picarer. 3;o. Plattcystideas potissimum obvenire debere in Spe- ciebus fronde plaua distinctas, forsan a priore quoque conjicienduni videretur. Ipsara frondem complanatam oriri ceUuhs propripe form?e, quas nimirum, sectione facta transversali froiidis, directione margines versus frondis ipsas elongatas — aut oblongas aut niagis cy- iin(h-aceas — observare Uceat. (Attamen lioc loco phi- cet monuisse formani frondis planatam quoque gene- rari posse celluHs quin iramo rotundatis si quidera ad ejusraodi formam frondis generandam numerosiores disponerentur. Si insu|)er jure quodam assumere ausus sum, suadente dispositione cystocarpiorum. qua ducente tum Species fronde complanata instructas, tum alias quas fronde quin immo rite cylindracea di.stinctas, ad Sub-Genus Podei referendas putavi — his et ejusraodi quoque deducendum putarera, ceHuhirum formas di- versas ahas obvenire |/Os~!e in Speciebus, quse habi- tuaUbu«5 notis quoque quam maxime congruentes faci- lius su.«picarentur.) 4:o. Plectocystideas demum (Uxi Species Haud paucas, quarum ceUulas non tantum sua forma sibi ])ropria, 44 Gracilari^. sed quoque sua dispositione alias versus cellulas sibi proximas distiuguendas putavi — congruentes nimiruni sua forraa quodammodo cum illis, quas ut Platycysti- deas mox supra describere conatus sum ; hanc vero _ formara tum quasi ad cxcessum perductam offerentes, tura hanc formam eura dispositione alias versus cel- lulas proximas oranino diversa conjungentes. Quserenti quomodo ejusmodi typum rite designarera, milii adpa- ruisse dicerera, eundem jam antea in terminologia Botanica designatara putavi, nerape aut a nounuUis ohvolutivam, ab aliis .^emiamplexam hanc denominatam obvenire (Conf. Lindlpy Tntrod. to Botany, p. 410). Sin vero his tum ex foi-ma et magnitudine, tum ex dispositione cellularura deductis characteribus alios Specie- rura Typos indicari jure optimo quoque assumendum cre- derem, nec tamen idcirco denegarem hos characteres plus minus conspicuos provenire tura in ahis Speciebus Generis Gracilarise hodie numerosis; tura quoque characterem illura peculiarera, quera in Speciebus Plectocystideis cellulffi assu- inere tendunt, pro setate speciminis (aut partis observatEe) plus minus evolutum obvenire, aniraadvertisse placet Sunt forsan Species alise, in quibus ejusmodi characterem pro setate speciminis parum conspicuum observare hceret, dum in aliis specirainibus eundem evidentissime suo raodo pecu- liari evolutara observare hceat. In Genere, specierura nu- raero vasto, qum imrao forsan conjicere liceret alias obve- nire debere Species. in quibus ahi characteres inagis evo- luti conspiciantur, quasi typici. ahis Speciebus eodera re- spectu raagis colhdentibus. Typos celluhirum diversos, quos in aliis Speciebus Gracilariae Geueris dignoscere putavi, comparanti mihi, for- mara illara cellularura, quara Platycystideis S])eciebus typi- cara dixi, quamque in plurimis Speciebus olim ad Subgenus Podei relatas, sua forma frondis complanata distinetas ob- venientem vidi; hanc forraain cellularura potissimum ad eam accedere quam Plectocystideis characteristicam dixi, atque ita habituales frondium characteres quodamraodo ab GRACILARIiE. 45 ipsa typica forma cellularura pendere, facilius forsan quis- piam assumeret. Attamen formam exteriorem frondis haud ab ipsa forma cellularum constituentium deducere licere, facilius mihi persuasum habui, perpendenti paucas esse Sub-Generis Podei Species — nempe illas ad Grac. cervi- €orneni accedentes — in quibus plectocystideas cellulas me vidiise putarem ; tum quoque consideranti mihi plurimas Species piectocystideas inte^ Species obvenire, quas olim ad Sub-Genus Plocariaj referendas putavi, quarum plurimas fronde teretiuscula, paucas quoque fronde complanata in- structas memini. j Nisi magnopere fallor, suspicandum putarem ahas esse Species Gracilarise Generis, quee sufe vitse curricuhim aut sub uno vegetationis periodo conficiunt, aut sub uno in- choatam, sub altero tamen perficiunt; ita ahas esse Species annuas, alias autem hiennes aut forsan perennantes. Ita modo, quo ante ahquot annos de Gigartinis scribens, assu- mere ausus sum, in Gigartina raduJa obvenire prolem, a radicaU expansione provenientem numerosam, quarum ah^e sensim excrescunt quasi stipites ipsam frondem fructiferam, mnlto magis et suo proprio modo expansam generaturse, his vero (functionibus perfunctis) exhaustis, alios excrescere suo ordine partes fructiferas generantes, ita quoque in nonnulhs Speciebus Gracilarise Generis frondes generari vidi, csespitem radicalem formantes, prole numerosa constitutam, quarum phirimas initio, ut putarem, consimiles, harum autem unam aut alteram magis excrescentem fieri fructiferam, suo proprio modo ramosam et fructiferas partes generantem. Ejusmodi crescendi modum me quoque in nonnulhs Gracilarise Spe- ciebus observasse, lubenter meminerim, cujus quoque evo lutionis modum dedi exemplum, in Morphol. Algar. Tah. XXIV, Gracilariam flageUiferam suis diversis characteribus illustratam exhibeng. Lubenter conjicerem Gr. Harveyanam, Grac. secundatam atque Gracil. caudatam, quarum specimina comparare hcuit, tum adparatu sterih instructa cousimih, 46 Gbacilari^. tum partes fructiferas geiierautia in singulis stipitibus excros- centibus et suo proprio ramificationis modo lacilius dignoscen- dis, et partes harum Sy^ecierum fructiferas suo modo proprio invicem plus minus diverso generantibus. Species ita, aliis characteribus quoad ipsam structuram frondis (Hversas, con- gi-uentes obvenire in modo quo partes fructifeias parare ten- dunt sibi convenientes, indicium egomet lubenter putarem haud affinitatis, sed tantum indicare congruentiam in modo^ quo sdas partes fructificationis, singulis aptas prseparare valeant; et hoc modo indicantes analogias, quales in aliis Generibus assumere conpueviums inter ahas Species annuas, ahas perennantes ejusdem Generis. De quibusdam vero Gracilarise Speciebus, quas ad Microcystideas pertinentes structuram ipsarum docuisse puto, hauc tamen structuram proprio quodam modo fieri mutatam, non potui quin seorsim monerem. In una, quam suis habi- tualibus notis sistere putarem formam proxime ad Gr. Har- veyanam accedentem, prseter partes vero ejusdem, quas pe- rennantes putarem praeteriti anni, sua crassitie et consi- stentia ejusmodi conjecturam probante, sparsim provenientes me vidisse fasciculos ramulorum multo tenuiores, ramos alterius anni, sua tenuitate atque tota sua adparentia forsan probantes, atque his ulterius excrescentibus ut supponere auderem, formam et ramificationis normam huic Speciei propriam induentibus. Ipsos ramos, a quibus fasciculos ramulorum provenientes vidi, structuram offerre microcysti- deam, sat evideutera quoque me observasse Cellulam autem horum axilem nuuc in nonnulhs vidi parum a circumjacen- tibus diversam; eaudem vero in partibus stipitum adultio- ribus mutatam, et quasi dissolutione quadam prseeunte ipsas cellulas intimas signa prsebere quasi dissolutionis aut con- sumtionis cujusdam generis; his aiitem axihbus et adpa- renter dissolvendis proximam vidi cellulam quasi novam et inchoantem, sua membrana gelatinosa tereti sat conspicue distinctam, et hane impletam endochromate quasi grauuloso lutescente. Quse vero ita granula mihi adparuerunt uno loco, in alio segraento revera sistere indicia cellularum mi- nutissiraarura, quas sua forina et contentu vix nisi sua Gracilari^. 4T miinitie ab iis diversas dicerem, quas in Fuco Scorpioide Fl. Daniccp describere molitus sum. Cellulam centralem ila in axili parte frondis creatam, sensim excrescentem vidi in segmentis ramorum aliis; in quibus cellulas ejusdem magis magisque ambitu definitas et prcssione mutua angulatas; Ejusmodi crescendi raodum in aliis ramis ejusrlom speci- minis, quaerenti raihi, demura initia rami proprii novi, intra ipsum ramum stipitis adultiorem (circumcirca ambientem) veteris frondis evidentissime me observasse dicerem. Extra axilem fasciculum novura cellulas plantaR vetustse, quas ad- huc persistentes et quoquoversum radiantes vidi, initio quasi limite distincto (nempe membrana cellulcB inchoantis sepa- ratas); demum vero cellulis novse partis suo ordine, mutua pressione contra cellulas frondis vetustaj angulatis; cellulis novae partis hoc raodo attiugentibus limites veteris frondis, novam partem (intra vetustam inclusam) suo adspectu ad- modum initio diversam; deraura limitibus obsolescentibus cum hac quasi concrescere, novis partibus exterioribus ori- ginem daturam; et ramos fasciculorum (supra memoratos) hoc modo ortos assumere vix dubitarera. Comparanti mihi forraas et stadia evolutionis diversa,. quae observare licuit iii Specie illa, noraine Chondrire? para- doxre a Harvey initio inscripta, de qua vero nuUam men- tionem ab eo postea factara detegere licuit — eandein non tantura consimili modo perennantem dicerem, sed quoque intra ramum, quem prioris anni persistentera lubenter assu- merera, consiraiH modo novi rami initia intra ramum ve- tustum fieri creata, me observasse, non potui quin quoque memorarem. Quamquam in tota hoc transformatione crescendi mo- dum me vidisse puto, cui nihil simile inter Algas me vi- diese memini, tamen conjiciendum putarem totam hanc evolutiouem indicare modum quendam — forsan nonnuUis Microcystideis proprium — , quo plantas annuas in peren- nantes transmutatas fieri demonstrant. Celiulara, novas par- tes generaturam, creatam fieri extra cellulas proprias axiles me vidisse puto — hoc modo forsan sibi vindicantem natu- 48 GRACILARia;. ram quasi Gemmulse proprise — cui alia inter Algas exempla raro obvenientia suspicarer. In tota hac evolutione et novge partis origine me cres- cendi modum observasse, cujus nullum aliud exemplum inter Algas mihi cognitas noverim, nisi modo quodam ana- logo ipsa cystooarpia in Gracilariis generari, me observasse putaren]. Initialem cellulam cystocarpii, extra axiles iiitimas formatam, et simiH modo sua membrana admodum cou- spicua cinctam, et novas cellulas in suo interiore generan- tem: has vero cellulas novas, ipsa sua directione ab aliis celiulis frondis mox dignoscendas, in alias directiones sece- dere, prout aut ad basem ipsius pericarpii conspicue dila- tatam, aut ad superiores pericarpii ceHulas magis elongatas et sua directione diversas, aut denique ad placentam glo- bosam formandam destinatse proveniant. Cystocarpium ita tum suis cellulis forma diversis, tum suis liraitibus indi- catum, intra frondem omnino immersum nascitur, at tum cogentibus cellulis circumjacentibus, tum magis magisque in certam directionem excrescentibus cellulis ipsius cysto- carpii hoc magis magisque extrorsum cogitur, et demum omnino emersum, ct quiu innno basi conspicue coutracta cystocarpium proprium externum dicere opporteret, forsan omnibus Gracilariae Speciebus rite evohitis characteristicura. In planta vero perennante, qualem eandem in Grac. Harveyana et Gr. paradoxa reviviscentera me vidisse puto, forsan dicere Hceret plantam novam ex axih regione plantae vetustse fieri inchoatam ; et ita in hac nova planta, suis metipsius partibus instituta, novum quasi ordiuem nasci, quasi suis-metipsius celluhs introductam, et hanc suo ordiue fieri suis ramis ramulisque, suisque partibus fructiferis in- structam, quibus mediantibus evolutionem forsan phiries repetitam exspectandam videretur *). *) Quain paruni valeant characteres habituales in Generibus Floridearum dignoscendis, speciali quoque exemplo, formam quandam hodie quoad suas affinitates dubiam me docuisse puto. Existere nimi- rum Speciem quandam, ex oris Indije occidentalis a Wright collectam, GRACILARIiE. 49 Ipsam formam frondis evoluta3 in Gracilariis obvenire posse admodura diversam, jam ante annos assumere ausus sum, quas ad Sectiones VI, suis propriis nomiuibus in- structas, Species 32 eo tempore cognitas retuli. Me bodie Species Geueris tum raulto numerosiores, tum alio raodo interpretatas, aliter quoque disponendas esse, assumsisse facilius explicatur. luter Sectioues vero Generis unam, no- raiue Podei receptam, eo tempore dignoscendam putavi tum forma frondis rite plana, cystocarpia quoque in bac pagina obvenientia generante, dura cystocarpia in abis sectionibus quoad situm fere quoquoversum porrecta vix sua disposi- tione sistere cbaracteres quosdam, bis proprios, raeraoratos raemini. Postea nec abam dispositionem Specierum indi- «catam memini, nisi illam a Fratribus Crouan in Flora Guadeloupensi institutam, in qua Species ad Gracilarise Genus relatas 48 meraorantur, abis vero Speciebus 21 ad abud Genus, nomine Plocarice (Nees) institutum adnumerantur, nullis tamen datis, nec Specierum, nec Generum cbaracte- ribus. Inter formas ita distinctas, at nulbs omniuo indi- catis cbaracteribus, quibus dignoscerentur Species, varias obvenire posse Species hodie mibi ignotas noii is sura qui negarera. Quin irarao inter specimina nuraerosa, mihi ab Auctoribus Florce Guadeloupensis beuevoleutissime communi- cata, nonnuba sistere formas mibi novas, quas bodie descri- et dein sub n:o 187 et 188 Algologis quibusdam distributam, quam primitus sub nomine Gigartince ohtusce a Greville denominatam Labui. Mihi hanc prima vice memoranti eandem adparuisse sistere Speciem Gracilariffi apicibus suis obtusis ramorum et substantia sua cornea a Gracilaria dura diversam (Sp. Algar. 11. p. 590). Postea eandem vario modo, suadente habitu, interpretatam forsan supponere liceat; demum accuratius a me examinatam, hanc sistere conjicerem caulescentes sti- pites plantce cujusdam longe diversse, cujus partes superiores dejectas, ut ex fragmentis et paucissimis et segre observandis vix conspicuas detegere mihi demum hodie contigisse puto; ex quibus forsan conjicere liceret hanc formam sistere stipites Spyridise cujusdam validse, aut Speciei cujusdam consimilis quodammodo partem frondis inferiorem generantis. Hanc igitur plantam suo modo demonstrare, quam fallaces conjecturas de affinitate ducere licuerit ex habitu et characteribus con- similibus dednctas. 4 50 • Gracilari^. bere et di?ponere pericnlam feci. De aliis vero, hoc loco prEetermissis, a uie nullam omnino opinionera aut suspicionem periclitatam fuisse, facilius iij;noscendum speravi. Sub-Genus I. Plocaria frondc ci/Undrace^t aui compressa, fere quoquovcrsum <^qve cystocarpiifera. Series Specierum I. IMacrocystideji; fronde teretius- cida, celhdis strati axiJis exteriorihus stia magnitu- dine interiores conspicue superantihus, ipsis amhitii suo plus minus rotundafo angulatis, nunc invicem suhcequalihus (et formam suam (in Spec. exsiccato) magis conformem retinentihusj , nunc pJus minus incequaJihus (suh exsiccatione) et pJus minus coJJa- hentilms. f Filiformes ceJJuJis axiJihus exterioribvs om- nihus suhcequalihus frondem fere rite teretius- cuJam e.t suh exsiccatione (pquaJiter coJJal^entem formantiJms. 1. Gr. Confervoides J. Ag. (Epicr. p. 413) *). 2. Gr. T^nioides J. Ag. (Epicr. p. 413). *) De Gr. Confervoide hodie meminisse placet eam sub diversis evolutionis stadiis aliam formam induere, ut supra uberius indicare conatus sum, de planta loquens qualem eandem observare credidi ad oras nostras obvenientem, sat conspicue diversam ab ea ad oras Anglite frequentem. Quo respectu animadvertere placet, formas his consimiles, me corani habuisse in speciminibus, tum ex insulis Mascarenis prove- nientibus, tum in ah'is utriusque formje ex California observatis, qua rum unam minutam et rite teretiusculam at nanam vidi, alteram vali- dam et vulgares formas Speciei indutam ; eandem denique, sub utraque forma me vidisse putavi ex Nova Hollandia, hanc vero velut Cahfor nicam sub xitroque evolutionis stadio cystocarpia gerentem: ita hibenter concederem in his formis diversis Species diversas quoque suspicandas fuisse; lubenter quoque suspicarer ejusmodi formam latere in Specie a Kutzing nomine Gr. Lemanepe inscripta. Formam quandam vario respectu abnormem, quam sub nomine Sph. divergens oHm descripsit C. Agardh, monstrosam formam potius quam Speciem sui juris sistere putarem. (4racii-akia, 51 ff CoMPKEss^ eellulis aTilihns extcriorihus plits minn.s ivKequaUhus et ita frondem hinc magis compressam, illinc magis tumidam generantihus, et har sua infrquali structura ramos frondis plus minus arcuatim, curvatos, uno latere ra- ?nulis demidatos, ex altero ramulos secundatos cogentihus — hinc quoque in fronde cystocarpii- fera ci/stocarpia quoque suhsecundata gene- ranfihus *). Gk. Amansii Lamour. **). Gr. compressa (J. Ag. Epicr. p. 417)***). *) Inter Species numerosas vasti Generis haud paucas Species obvenire debere suis characteribus colhdentes, una Specie magis ad unum Typum, aliis ad ahum tendentibus, forsan facihus intelhgatur. Hinc quoque de Gr. compressa suspicandum mihi adparuisse eam non- nulhs suis characteribus ad unum Typum, aliis ad ahum tendentibus, magis sua affinitate dubiam obvenire. Ita spocimina hujus Speciei vidi, in quibus cystocarpia louga serie disposita fere unilateraha adpa- reant, interspersis tamen plerumque ahis — aho latere provenientibus. Ejusmodi Speciem ita transitum parare ad Species SubGeneris Podei forsan quispiam urgeret. Sectione liujus Speciei transversali per imam frondem facta structuram me vi(hsse, quam in ssepius hodie citato Kuco Scorpioide vidi. Quales vero tendentias typi interpretandas pu- tavi, tales hoc loco, velut multis aliis, de affinitate judicandum esse, assumere ausus sum. **) In Gracilaria Aniansii, quam jam a Lamouroux icone ihu- stiatam fuisse constat, Speciem sui juris agnoscere forsan opporteret, sua tenuitate frondis potissimum distinctam, ad oras cahdiores Americte mechfe obvenientem. Qualem eandem vidi, eandem sua structura et rainificationis norma potissimum ad Gr. compressam accedere putarem. Inter specimina Florce Giiadeloupensis hanc obvenire putarem tum sub nomine Plocarice oligocantficp, tum nomine Grac. acanthococcoides inscrip- tam; de specimine, nomine G. chondroides inscripto magis dubitarem. ***) Ue Gr. compressa lubenter suspicarer eandem Speciem in om- nibus oceanis obvenire et ita invicem subsimilem, ut inter harum for- mas vix nisi fetatis aut loci differentias adesse putarem. Ita specimen ex Incha occidentah nomine Ploc. dactyloides Fl. Guadeloupens. inscrip- tum; alia ex New-York nomine Gr. multipartitce inscripta; alia ex Nova Hohandia (tum ex Moreton Bay, tum ex Sunday Isl.); tum ex Oceano Indico (ex Insula Ceylon), quse vix a Specie Europea dignoscenda putarem. 52 Gbacilari^. o. Ge. fkuticosa Harv. (J. Ag. Epicr. p. 416) *). fff LicHENOiDE^ ceUulis interioribus axilem cin- gentihus amhitu subcpqualihus, sua magnitudine corticaJes conspicue superantihus — ita suis cellularum parietihus memhranaceis et elasticis (scepe jtexuosis) quasi spatia i:acua (cellularum) separantihus, structuram macrocystideam sat conspicuam monstrantihus. + Innocu^ frondibus plus minus conspicue filiformihus, ramis ramulisque in apices elongatos molles et innocuos excurrentihus ; juniorihus magis carnosis, adtdtioribus car- tilagineis adspectum Lichenoideum et colo- rem alhescentem scepe monstrantihus. * Ramis quoquoversum egredienti- hus, adparenter furcatis, ranmlis tenuiorihus, nunc plurihus, suh uni- fariam suhsecundatis. 6. Gr. Lichenoides J. Ag. Epicr. p. 412 **). *) Sub nomine Gr. fruticosce Speciem quandam distinctam olim distribuit Harvey; qualem structuram hujus vidi, Speciem sua affinitate ad Compressas referendam putavi, quamquam in specimine originali a Harveyo distributo ramificationis normam pinnatim decompositam, et hinc habitum admodum diversum Speciei tribuentem hibenter agnos- cerem. Hoc autem specimen sistere typum, qualem in planta sphfero- sporifera generat haec Species; me autem postea habuisse specimina, tum magis teretiuscula et magis furcata ramificatione instructa, qase ad eandem Speciem (structura suadente) referendse lubenter suspicarer. Confiteor tamen mihi, consideratis habituaUbus notis, quas in nostris speciminibus obvenientes vidi, de identitate specifica harum, dubia qufedam suboluisse. **) Meminisse placet sul) nomine Gr. Lichenoidis s^epe formas marium calidiorum, tum forma et ramificationis norma admodum di- stinctas, at substantia sua magis cartilaginea, et colore albescente quasi Lichenoidea phis minus congruentes oKm intellectas fuisse. Speciem hoc modo intellectam complecti formas aliarum Specierum, a radice arreptas, et in littus demum ejectas atque sole expositas, ssepius me Tidisse puto. Nec igitur de his hoc loco agitur. Speciem tamen propriam in maribus caUdioribus obvenire, suse Gracilari^, 53 ** Fronde ramisque principalihus vix conspicue compressis et adparenter filiformihus^ frondem furcatam mcntientihus, at revera distiche decompositam et suis ramulis mi- norihus scepe evidentius secundatis in ramificationem flahellatim ex- 2)ansam tendentihus. Gr. Ramalinoides J Ag. mscr. *). structurpe interioris characteribus forsan ad Gr. Confervoidem acceden- tem, at sua ramificationis norma admodum diversam, quam in Epicrisi characteribus circumscribere conatus sum, id nullis dubiis vacare putarem. Speciem hanc esse rite orientalem — primariam ex Java de- scripsi — et dein eandem me habuisse ex diversis locis Novae Hol- landise calidioris (Queensland) ; tum ex Nova Zelandia liodie quoque addere placet. Hanc Speciem ita intellectam esse Macrocystideam, cellulis inte- rioribus sat magnis — at in planta breviore et ad modum fruticis magis corymbosi excrescentis nullis quasi opus esse cellulis, in organa quasi vesiculosa excrescentibus, lubenter meminerim. Ex altera autem parte cellulas ejusdem frondis sub stadio suo Lichenoideo parietibus firmis et facilius invicem disjunctis et expansis obvenire sat magnas, su&, conferre debere ad Speciem rite intelligendam, per se patet. Rachides frondis praeter ramos proprios, conformes et elongatos, nunc obsitas vidi denso agmine ramellorum minutissimorum, quoquo- versum egredieiitium, quos ramellis sphserosporiferis initia sistei^e, suspicandum mihi adparuit. In specimine cystocarpiifero cystocarpia vidi sine ordine conspicuc, at s?epe numerosa in ramis adproximata, admodum prominula et fere valida diceiida, structuram Generis ut pu- tarem offerentia. *) Quo modo Gr. Lichenoidem suis ramis inferne fiUformibus, ab initio carnosis, demum Lichenoideis, at sub utroque evolutionis stadio in apiculum tenuem filiformem excurrentibus, suo liabitu inno- cuam obvenire, alias Species comparanti, quas armatas dixi, ita quoque Speciem, quam hodie G^\ Ramdlinoides nomine designandam putavi, innocuam dicerem, comparatione facta cum aliis Speciebus proprie armatis. Dum vero in Gr. Lichenoide (J. Ag.) rami quoquoversum exeunt et sine l^ene conspicuo ordine provenientes adpareant, totam frondem in Gr. Ramalinoide ramis suis furcatis dichotomam dicerem, aut in fronde magis decomposita ad dispositionem quodammodo pinnatam 54 Graoilaet^. *** Fronde ramisque principatihns vix conspicue compressis et ndparenter teretiusculis, tum sparsim. ranws principales, tum secimdarios plus minus conspicue secundatos gene- rantihus, cystocarpiis secus ramos spnrsini provenientihus admodum prominulis. 8. Ge. spinescens J. Ag. Epicr. p. 418 (an Kiitz. Tah. Fhyc. VoJ. XVIII. tah. 79?)*). **** Fronde evidentius compressa tmn ranios inferiores, nunc magis evi- denter dichotomos, tum jircecijme tendente; atque insuper probe observanduin mihi adparuisse raraos ramulosque in Gr, Lichenoim p. 21. elegans ibm p. 28. fastigiatum ibm p. 34. fioccosum ibm p. 21. gracilentum ibm p. 21. heteromorphum ibin p. 23. 135 Callithamnion horizontale Anal. I p. 20. interruptuui ibm p. 34. mucronatum ibm p. 21. Muelleri ibm p. 27. IMj^irum ibm p. 31. nodiferum ibm p. 20. Orbignianum ibm p. 23. Pikeanum ibm p. 3-4 — 35. phmia ibm p. 25. plumula ibm p. 20. polyrhizum ibm p. 48. pulchellum ibm p. 25. purpuriferum ibm p. 45. Pylaisei ibm p. 21. radicans ibm p 48. roseolum ibm p. 51. simile ibm p. 20. subulatum ibm p. 20. Turneri ibm p. 50. Vancouverianum ibm p. 87. virgatulum ibm p. 48. Callophvnis Epicr. p; 228. Fiorid. Morpliol. Tah. XIV fig. 1— G. Bidr. Alg. Svst. IV p. 34. Anal. III p. 70. Mant. coll. p. 14 (de dispos. Specier.). Browneae Bidr. Alg. Syst. IV p. 36. carnea il)m p. 37. Chilensis Mant. coll. p. 23. Chondroides ibm p. IG sp. 8. gigavtinoides Anal. III p. 73. laciniata Bidr. Alg. Syst. IV p. 35. lingulata Mant. coll. p. 21 sp. 19. marginifera Anal. III p. 74. ornata Bidr. Alg. Svst. IV p. 35. Anal. ni p. 72. ramentacea Anal. IV p. 36. violacea Bidr. Alg. Syst. IV p. 34. Calloseris J. Ag. Mant. Deless. p. 210. Hallia; J. Ag. ibm p. 213. Caloglossa Epicr. p. 498. Mant. Deless. p. 228. Anal. II p. 68. Leprieurii Mant. Deless. p. 235. Zanzibarensis ibm p. 236. Calosiplionia Eplcr. p. 117. Anal. V p. 81. californica Anal. V p. 83. caribaea ibm p. 84. Finisterrte ibm p. 83. Campylsephora Epicr. p. 108. Carpoblepharis Epicr. p. 110. Carpococcus Epicr. p. 585. Anal. V p. 43. ceylonensis Anal. V p. 46. Gattyse ibm p. 46. Carpococcus linearis Anal. \' p. 46. perforatus ibm p. 46. Catenella Epicr. p. 586. procera Anal. II p. 74. Caulacantlius Epicr. p. 578. Florid. Morphol. Tab. XXXI fig. 8—9. Centroceras Epicr. p. 107. Florid. Morphol. Tab. III fig. 25. Ceramiepe Bidr. Alg. Syst. IV p. 1. Ceramium Epicr. p. 91. Florid. Morphol. Tab III fig. 12—24. Anal. II p. 1 cum icon. fig. 1 — 9. acantlionotum Anal. II p. 44. sequabile ibm p. 44. apiculatum ibm p. 20. arborescens ibm p. 33. arcticum ibm p. 34. auclilandicum ibni p. 33. australe il)m p. 16. barbatum ibm p. 26. Biasolettianum ibm p. 32. botryocarpum ibm p. 24. Californicum ibm p. 45. cancellatum ibm p. 19. ciliatum ibm p. 35. circinnatum ibm p. 30. Cliffortianum ibm p. 16. Codicola ibm p. 23. confluens ibm p. 32. Corniculatum ibm p. 28. corymbosum ibm p. 16 Crouanianum ibm p 25. Derbesii ibm p. 25. Deslongchampii ibm p. 28. divergens ibm p. 27. echionotum ibm p. 17. elegans ibm p. 22. escellens ibm p. 48. fastigiatum ibm p. 16. flabelligerum ibm p. 42. flexuosum ibm p. 20. Floridanum ibm p. 46. fruticulosum ibm p. 31. gracillimum ibm p. 43. Hooperi ibm p. 28. isogonum ibm p. 30. macilentum ibm p. 15. miniatum ilim p. 18. monacanthum ibm p. 29. nitens ibm p. -'4. nobile ibm p. 41. nodiferum ibm n. 31. obsoletum ibm p. 41. pedicellatum ibm p. 39. pelluciduui ibui p. 44. pennatum ibm p. 21. 136 Ceramium puberulum Anal. II p. 17. pusillum ibm p. 21. ramulosum ibm p. 15. robustum ibm p. 35. rubrum ibm p. 37. secundatum ibm p. 40. squarrosum ibm p. 39. stichidiosum ibm p. 21. strictoides ibm p. 28. strictum ibm p. 44. subcartilagineum ibm p. 24. subtile ibm p. 15. tenue ibm p. 39. tenuissimum ibm p. 17. torulosum ibm p. 47. uncinatum ibm p. 36. vestitum ibm p. 40. vimineum ibm p. 38. virgatum ibm p. 45. zebrinum ibm p. 37. Cerathothamnion J. Ag. Anal. I p. 35 cum icon. Tab. III flg. 1. Champia Epicr. p. 303. Florid. Morphol. Tab. XIX fig. 9—12. Mant. coU. p. 25. Chsetangieae Epicr. p. 532. Chtetangium Epicr. p. 538. corneum Anal. Y p. 106. Chauvinia Mant. Deless. p. 148. coriifoha ibm p. 152. imhricaia ibm p. 174. Chlanidote (Sub-Gen. Rhabdonise) Anal. I p. 117. Chondria bulbosa Harv. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 51. ramentacea Bidr. Alg. Syst. IV p. 57. Chondrieee Epicr. p. 636. Anal. V p. 118. Chondriopsis Florid. Vol. III p. 794. Bidr. Alg. Syst. IV p. 89; VI p. 48. atropurpurea Anal. I p. 150. Bailleyana J. Ag. ibm p. 156. bulbosa J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 52. Anal. I p. 159. cartilaginea Anal. I p. 160. corallorhiza Bidr. Alg. Syst. IV p. 92. Anal. I p. 153. crassicaulis Anal. I p. 160. Curdieana ibm p. 152. debihs ibm p. 155. foHifera Bidr. Alg. Syst. IV p. 90 (cum icon.). Anal. I p. 159. fusifoHa Anal. I p. 156. lanceolata ibm p. 156. Chondriopsis macrocarpa Anal. I p. 148. ovalifolia Bidr. Alg. Syst. VI p. 48. Anal. I p. 159. sedifoHa Anal. I p. 153. subopposita ibm p. 149. succulenta ibm p. 154. Chondrococcus spinulosus Epicr. p. 357. Chondrymenia Epicr. p. 429. Chrvsymenia Epicr. p. 317. Florid. "Morphol. Tab. XVI fig. 18—22. Bidr. Alg. Syst. IV p. 48; VI p. 24. CHftoni Anal. I p. 88. concrescens Bidr. Alg. Syst. IV p. 48. _ ~ Curtisiana ibm p. 49. Dickieana Anal. I p. 90. dolichopoda Anal. V p. 121. gelatinosa Bidr. Alg. Syst. VI p. 24. Anal. I p. 88. ' Halymenioides Bidr. Alg. Svst. VI p. 25. Husseyana Anal. cont. I p. 130. pseudo dichotonia Anal. V p. 121. Chylocladia Epicr. p. 295. Bidr. Alg. Syst. IV p. 46; VI p. 21. Anal. ill p. 75. acicularis Anal. III p. 88. articulata ibm p. 87. catenata J.Ag. Mant. conect.p.29i. claveHosa Anal. III p. 86. corynephora ibm p. 87. firmum ibm p. 89. GeHdioides ibm p. 87. monochlamydea ibm p. 87. phaUigera ibm p. 87. Eamsayana ibm p. 87. rigens ibm p. 88. robustum ibm p. 89. rosea ibm p. 87. tenera ibm p. 87. subverticillata Cr. Bidr. Alg. Syst. VI p. 41. umbellata Anal. III p. 87. uncinata ibm p. 86. vaHda Ktitz. Bidr. Alg. Syst. VI p. 24. Cladhymenia Epicr. jf. 662. Florid. Vol. III p. 771. Claudea Florid. Vol. III p. 1272. Florid. Morphol. Tab. XXXH fig. 30-33. Bennettiana Harv. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 117. 137 Cliftonsea Harv. J. Ag. Florid. Vol. m p. 1159. Florid. Morphol. Tab. XXXn fig. 22. Bidr. Alg. Syst. IV p. 113. Anal. IV p. 86 cum icon. Tab. II fig. 8 — 18. imbricata Bidr. Alg. Syst. IV p. 115. Coeloclonium Epicr. p. 639. Anal. cont. I p. 139. claviferum Anal. IV p. 39. Collinsia J. Ag. Anal. V p. 77. californica ibm p. 79. Constantinea Epicr. p. 225. Corallopsis Epicr. p. -108. Cordylecladia Epicr. p. 326. (conferta cfr. Mant. coll. p. 129.) furcellata Anal. III p. 94. Corynecladia Epicr. p. 642. Corynomorpha Epicr. p. 142. Crossocarpus Epicr. p. 236; annot. in Anal. I p. 80. Crouania Epicr. p. 83. Florid. Mor- phol. Tab. II fig. 1—7, 8-9. Crouoria Epicr. p. 376. Crouoriella Epicr. p. 381. Cryptonemia Epicr. p. 160. Florid. Morphol. Tab. VIII fig. 1—9. Sp. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 16 et squ. Wilsonis J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 25. Anal. I p. 72. Crvptosiphonia Epicr.p. 251. Florid. Morphol. Tab. XVII fig. 1—5. Grayana ibm. Curdiaia Epicr. p. 400. J. Ag. Anal. III p. 95. Mant. collect. p. 103. coriacea J. Ag. Epicr. p. 401. Anal. in p. 95. Engelharti Mant. collect. p. 105. Gymnogongroides ibm p. 104. Harveyana (Thysanocl. coriacea Harv. Xer. Austr.) Anal. Ill p. 95. Irvinese Anal. I p. 135. Kiitzingiana Anal. Ill p. 95. Cyclospora J. Ag. Anal. I p. 162. Curtissige ibm p. 164. Cystoclonium Epicr. p, 238. Anal. IV p. 3 (de affin. Gen.). Dactylymenia J. Ag. Anal. V p. 50. Berggreni ibm p. 53. digitata ibm p. 52. Laingii ibm p. 54. Dasva Florid. Vol. lU p. 1172 et Florid. Morphol. Tab. XXXU fig. 25—29. De subdivisione Generis cfr. Bidr. Alg. Syst. VI p. 56; de Speciebus Lophothaliae videas Spec. hodie sub hoc no- mine enumeratas. Species ip- sius Generis Dasyse ibm eequen- tes 1. c. enumeratas videas: adunca Bidr. Alg. Syst. VI p. 112. apiculata ibm p. 113. arbuscula ibm p. 105. Archeri ibm p. 83. atactica ibm p. 107. austrahs ibm p. 83. Berkeleyi J. Ag. ibm p. 73 holhochcete Harv. ibm p. 63. callipfera Sond. ibm p. 87. calUthamnion ibm p. 113, xVnai. U p. 82. capillaris Bidr. Alg. Syst.VI p. 102. Ceramioides ibm p. 106. cervicornis ibm p. 110. Cliftoni ibm p. 98. coccinea ibin p. 85. corymbifera ibm p. 102. crassipes ibm p. 86. Crouaniana ibm p. 95. Crouanioides Sond. ibm p. 113. Curdieana ibm p. 87. dichotomo-fiahellata Cr. ibm p. 95. Dictyuroides ibm p. 111. dubia Kiitz. ibm p. 113. elegans ibm p. 103. elongata ibm p. 98. extensa Kiitz. ibm p. 103. Feredayce Harv. ibm p. 62. flocculosa ibm p. 113. frutescens ibm p. 97. Gibbesii ibm p. 85. Gunniana ibm p. 85. Haffipe ibm p. 97. hapalathrix ibm p. 96. Harveyi ibm p. 95. hirta Anal. II p. 82. hormoclados J. Ag. Bidr. Alg. VI p. 59. Hussoniana ibm p. 95. Hutcliinsife (D. ocellata) ibm p. 94. Indica ibm p, 111. Kiitzingiana Bias. ibm p. 103. Lallemandi Mont. ibm p. 64. Lawrenciana Harv. ibm p. 85. Lenormandiana J. Ag. iljm p. 63.- lophochidos Mont. ibm p. 64. Meredithife ibm p. 96. moUis ibm p. 104. mucronata Harv. ibm p. 6L 138 Dasya multiceps Bidr. Alg. Syst. VI p. 86. Muelleri ibm p. 8-4. Naccarioides ibm p. 100. ocellata ibm p. 94. pacifica ibm p. 105. pachyclada ibm p. 99. pectinata ibm p. 87. pellucida ibm p. 82. peiiicillata ibm p. 110. plana ibm p. 110. plumigera Harv. ibm p. 84. plumosa ibm p. 109. punicea il^ii p. 94. ramosissima ibm p. 93. sarcQcau,lon Harv. ibm p. 62. scoparia ibm p. 105. scopulifera Harv. ibm p. 61. spinella ibra p. 110. squarrosa ibm p. 83. squarrosa Zan. ibm p. 105. struthiopenna ibm p. 84. stuposa ibm p. 86. subsecunda ibm p. 82. Tasmanica ibm p. 100. tesselata ibm p. 86. tingens Kufz. ibm p. 106. trichoclados J. Ag. ibm p. 64. Tumanoviczi Harv. ibm p. 64. urceolata ibm p. 106. velutina ibm p. 99. venusta ibm p. 101. verticillata Harv. ibm p. 61. villosa ibm p. 103. Wilsonis ibm p. 88. Wrangelioides ibm p. 86. Wurdemanni ibm p. 105. Dasyclonium J. Ag. Anal. II p. 80. acicarpum ibm p. 81. Dasyopsis (SubGen. Dasyge) J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 107 Tab. III tig. 4. Dasyphila Epicr. p. 88. Dasyphlsea Epicr. p. 568. Mant. coUect. p. 106 Dasvthamnion J. Ag. Anal. cont. I 'p. 119. setosum ibm p. 120. Delesseria Epicr. p. 477. Florid. MorphoL Tab. XXVI tig. 6—19. Bidr. Alg. Syst. IV p. 69 (cfr. Anal. IV p. 41; V Tab. II fig. 11 et de Spec. Anal. II p. 66 et 67). Mant. Deless. p. 155. alafa Mant. Deless. p. 229. americana ibm p. 201. angusfissima ibm p. 225. Delesseria armafa Mant. Delesa. p. 189. Baerii ibm p. 224. Balearica ibm p. 176. Bartoni(e ibm p. 1 74. (Cfr. Mant. collect. p. 130.) hipinnatifida ibm p. 176. californica ibm p. 176. corymhosa ibm p. 225. crassifoUa ibm p. 161. crassinervia ibm p. 194. crenata ibm p. 174. crispaiula ibm p. 185. Daviesii ibm p. 168. decipiens ibm p. 193". dendroides ibm p. 186. denticulata Harv. ibm p. 131. denticulaia J. Ag. ibm p. 188. dicJiotoma J. Ag. ibm p. 168. EndivicefoUa J. Ag. ibm p. 147. epiglossuni ibm p. 217. timbriata ibm p. 160. frondosa ibm p. 180. Harveyana ibm p. 186. heferocysfidea ibm p. 187. Hookeri J. Ag. ibm p. 168. hypoglossoides ibm p. 186. hypoglossum Harv. ibm p. 186. hypoglossum ibm p. 189. imbricata ibm p. 174. intermedia ibm p. 160. involvens ibm p. 185. Juergensii ibm p. 225. lancifolia ibm p. 217. laurifolia ibm p. 168. Leprieurii ibm p. 236. Li/cdlii Hook. et Harv. ibm p. 197. Lijallii Harv. ibm p. 206. marginifera J. Ag. ibm p. 126. Middendorfii ibm p. 161. Montagneana ibm p. 193, 218. oppositifolia ibm p. 193. phyllophora ibm p. 161 pleurospora ibm p. 225. j)ropinqua ibm p. 225. protendens ibm p. 189. QuercifoHa J. Ag. ibm p. 168. revolufa ibm p. 188. rigidn ibm p. 174. rosfrata ibm p. 224. Ruscifolia ibm p. 194. sangiiinea liincifolia ibm p. 216. Schousboei J. Ag. il)m p. 176. serrata ibm p. 186. serrulata ibm p. 193. similans ibm p. 206. sinuosa ibm p. 161. 139 Delessena spatlnUata Mam. Deiess. p. 188—189. spinulosa ibni p. 225. suhcostata J. Ag. ibm p. I(i8. Tasmanica ibm p. 194. tenuifolia ibm p. 186. undulata ibm p. 188. violacea ibm p. 193. Woodii ibm p. 176. Zanziharensis ibm p. 2,36. Delesseriae ]\Iant. Deless. p. 152. Delisea Epicr. p. 669. Florid. Vol. III p. 779. Desmia Epicr. p. .354. Florid. Mor- phol. Tab. XXI fig. 9—10. Dicranema Epicr. p. 434. Florid. Morphol Tab. XXVI fij?. 4—5. Montagnei J. Ag. Anal. I p. 118. Dictvmenia Florid. Vol. III p. 1076. Bidr. Alg. Syst. IV p. 103. Anal. IV p. 56. angusta Anal. IV p. 60. ecostata Bi(h-. Alg. Syst. IV p. 105. gracilis ibm p. 105. Harvevana ibm p. 104. Anal. IV p. 62. interstincta Bidr. Alg. Syst. IV p. 105. Anal. IV p. 6i. myriacantha Bidr. Alg. Svst. IV p. 106. pectinella ibm p. 105. Anal. IV p. 62. Sonderi Bidr. Alg. Syst. IV p. 105. Anal. IV p. 59. spinulosa Bidr. Alg. Syst. IVp. 106. trideni? ibm p.l05. Anal. IV p. 60. Dicurella Epicr. p. 405. Digenea Florid. Vol. III p. 843. Bidr. Alg. Syst. IV p. 95. Diplocystis AnaL III p. 92. Brownepe ibm p. 94. Dohclioschelis J. Ag. Anal. IVp. 47. clavifera J. Ag. Anal. V p. 120. disticha J. Ag. ibm p. 120. gracilipes J. Ag. ibm p. 120. Dudresnaja Epicr. p. 247. Florid. Morphol. Tab. XVI fig. 1—10. canescens Anal. V p. 88. Dumontia Epicr. p. 256. Florid. Morphol. Tab. XVII fig. 15. Ectoclinium Epicr. p. 573. Florid. Morphol. Tab. XXX fig. 1—8. Bidr. Alg. Syst. IV p. 83. latifrons Bidr. Alg. Syst. IV p. 83, i<.,ctopnora J. Ag. Florid. Morphol. p. 173 Tab. XV. depressa 1. c. Tab. XV fig. 5 — 9. dichotoniH ibm fig. 4. Endocladia Epicr. p. 557. Endodictyon catenatum Auct. J. Ag. Mant. collect. p. 29. Endogenia Anal. IV p. 52 cum icon. Tab. I fig. 14. Mant. col lect. p. 115. gracilaria Anal. IV p. 55. Mant. collect. p. 123. Endosira J. Ag. Anal. V p. 105 (Tab. I fig. 3a— c). austraUs ibm p. 106. Endotricliia Epicr. p. 276. Epiphlaia J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 18. Anal. II p. 48. grandifolia Bidr. Alg.Syst.VIp.20. Harveyi ibm p. 18. Epymenia Epicr. p. 333. Anal. I p. 91. acuta Anal. p. 93. angustata ibm p. 94. cuneata ibm p. 91. Halymenioides ibm p. 91. membranacea ibm p. 93. obtusa ibm p. 93. variolosa ibm p. 94. Wilsonis ibm p. 92. Erytlirocloninm Epicr. p. 277. Anal. cont. I p. 123. Muelleri Anal. IV p. 37. Erythrocolon Anal. III p. 90. podagricum ibm. Erythrocvstis Epicr. p. 638. Anal. V p.' 121. ErythroglossumMant.Deless.p. 174. Balearicum ibm p. 176. bipinnatifidum ibm p. 176. californicum ibm p. 176. Schousboei ibm p. 176. Woodii ibm p. 176. Ery tlironema Gen. nov. Anal. I p. 97. Ceramioides ibm p. 98. Erytlirophyllum Epicr. p. 237. Flo- rid. Morpliol. Tab. XV fig. 1—3. Anal. V p. 57. (Polvneura) cahfornica Anal. V p.' 60. Delesserioides Florid. Morph. 1. c. Euclieuma Epicr. p. 598. Anal. I p. 118. acanthocladum Anal. I p. 123- cliondriforme J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 8(5. Anal. I p. 125. 140 Eucheuma Gelatiiipe Anal. I p. 125. Gelidium ibm p. 123. echinocarpum ibm p. 125. honidum ibm p. 121. isiforme ibm p. 122. jugatum ibm p. 122. nndum ibm p. 121. Schrammii ibm p. 124. serra ibni p. 123. speciosum ibm p. 126. spinosnm ibm p. 122. Euhymenia (Sub-Gen. Kallymenise) Anal. I p. 65. Eupogodon (Sub-Gen. Dasyje) Bidr. Alg. Syst. VI p. 109. Dictyuroides ibm p. 111; Tab. m fig. 5. Euthora Epicr. p. 359. Farlowia J. Ag. Florid. Morphol. Tab. XVn fig. 14. (Morphol. Florid. p. 210—215.) Fauchea Epicr. p. 293. Florid. Mor- phol. Tab. XIX fig. 5—8. Bidr. Alg. Syst. IV p. 38. coronata Bidr. Alg. Syst. IV p. 40. laciniata ibm p. 40. Nitophylloides ibm p. 39. repens ibm p. 40. Galaxaura Epicr. p. 520. Bidr. Alg. Syst. IV. p. 73. collabens Bidr. Alg. Syst. IV p. 74. Plkeana ibm p. 15. stellifera ibm p. 73. tomentosa ibra p. 75. Gattya Epicr. p. 559. Bidr. Alg. Syst. IV p. 9. Gelidium Epicr. p. 546. Florid. Mor- phol. Tab. XXIX fig. 7—8. aculeatum Her. vid. Anal. I p. 126 sub Eucheumata allat. obs. Gelinaria Epicr. p. 581. Bidr. Alg. Syst. VI p. 11. Anal. IV p. 36. HarveyanaBidr. Alg. Syst.VI p.l2. ulvoidea ibm p. 11. Gigartina Epicr. p. 189. Bidr. Alg. Syst. IV p. 28. Char. Sp. et disp. Anal. V p. 1. acicularis Anal. V p. 9. alveata ibm p. 21. angulata ibm p. 22. ancistroclada ibm p. 21. apoda ibm p. 31. armata ibm p. 15. asperifolia ibm p. 15. Gigartina atropurpurea Anal.Vp.29. austrahs ibm p. 25. Batrachopus ibm p. 24. Binderi ibm p. 11. Binghamige ibm p. 33. brachiata ibm p. 14. Burmanni ibm p. 26. Californica ibm p. 39. canaHculata ibm p. 21. Chapnianni ibm p. 9. Chamissoii ibm p. 14. Chauvinii ibm p. 14. circumcincta ibm p. 36. clavifera ibm p. 10. convoluta ibm p. 32. decipiens ibm p. 22. disticha ibm p. 10. divaricata ibm p. 10. Eatoniana ibm p. 11. exasperata ibm p. 32. falcata ibm p. 11. Farlowiana ibni p. 15. fastigiata ibm p. 9. fissa ibm p. 29. flabellata ibm p. 10. gelatinosa ibm p. 14. gigantea ibm p. 37. grandifida ibm p. 32. Jardini ibm p. 25. insidiosa ibm p. 22. insignis ibm p. 11.*) laciniata ibm p. 11. lanceata ibm p. 29. latissima ibm p. 32. leptorhynchos ibm p. 13. Lessonii ibm p. 14. livida ibm p. 11. longifolia ibm p. 39. macrocarpa ibm p. 9. mamillosa ibm p. 24. marginifera ibm p. 11. microphylla ibm p. 39. mollis ibm p. 13. nana ibm p. 9. nitens ibm p. 40. obovata ibm p. 25. orbitosa ibm p. 36. papillosa ibm p. 33. pistillata ibm p. 9. polyglotta ibni p. 12. *) Sub nomine Gig. insignis Endl. et Dies. specimen habui a Becker ex Cap. b. Spei distributam, quam postea sub nomine Flatycladice den- tat(e Schm. a Holmes datam haljui. 141 Gigaitina protea Anal. V p. 11. radula ibm p. 28. rubens ibm p. 34. spathulata ibm p. 28. spinosa ibm p. 15. stiiiata ibm p. 27. Teedii ibm p. 13. Unalaschkensis ibm p. 11. Wehlise ibm p. 11. velifera ibm p. 41. volans ibm p. 12. "Wrightii ibm p. 32. Glaphvrynienia J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 52. pustulosa ibm p. 53 (cum icon. fig. 4). Gloiocladia Epicr. p. 353. Gloiohymeuia Anal. V p. 56 (cum icon. Tab. I fig. 1). ornata ibm p. 57. Gloiopeltis Epicr. p. 274. Florid. Morphol. Tab. XYIII fig. 10. Gloiophlsea Epicr. p. 509. Florid. Morphol. Tab. XXVIII fig. 1—5. Gloiophvllis J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 27. Barkeripe Ilarv. ibm p. 27. Gloiosaccion Harv. J. Ag. Epicr. p. 316. Anal. I p. 84. Brownii J. Ag. Anal. I p. 86. Hydropliora J. Ag. ibni p. 85. pumilum J. Ag. ibm p. 85. Gloiosiplionia Epicr. p. 115. Florid. Morphol. Tab. IV lig. 14—16. Bidr. Alg. Syst. IV p. 10. Anal. V p. 79. californica Farl. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 10. capillaris Anal. V p. 81. verticillaris ibm p. 81. Glossopteris Mant. Deless. p. 194. Lyallii ibm p. 197. Gonatogenia nov. Rhod. Gen. Anal. III p. 115. subulata ibm p. 118. Gracilaria Epicr. p. 410. Florid. Morphol. Tab. XXIV fig. 1—6. Bidr. Alg. Syst. IV p. 59; VI p. 25 et demum in Maniiss. collectan. hoc loco sno Specie- rum servato Ordine enume- rantur : Amansii Mant. collect. sp. 3, p. 51. apiculifera ibm sp. 33, p. 76. arcnata ibm sp. 24, p. 71. Gracilaria armata Mant. collect. sp. 10, p. 56. bifaria ibm sp. 9, p. 55. biflabellata ibm sp. 46, p. 87. Blodgetti ibm sp. 23, p. 71. caudata ibm sp. 27, p. 73. cervicornis ibm sp. 61, p. 102. chondrioides ibm sp. 45, p. 86. circinnata ibm sp. 40, p. 83. compressa ibm sp. 4, p. 51. confervoides ibm sp. 1, p. 50. cornea ibm sp. 29, p. 74. corniculata ibm sp. 43, p. 85. coronopifolia ibm sp. 42, p. 85. corticata ibm sp. 55, p. 95. corymbosa ibm sp. 26, p. 73. crassa ibm sp. 34, p. 77. crassissima ibm sp. 37, p. 78. cuneata ibm sp. 50, p. 90. Cunninghamii ibm sp. 52, p. 93. Curtisise ibm sp. 51, p. 92. Damfecornis ibm sp. 28, p. 74. dentata ibm sp. 48, p. 88. disticha ibm sp. 38, p. 79. dumosa ibm sp. 35, p. 77. dura ibm sp. 15, p. 61. Eucheumoides ibm sp. 21, p. 68. fastigiata ibm sp. 32, p. 76. Fergusoni ibni sp. 14, p. 60. ferox ibm sp. 11, p. 57 et 58. flagellifera ibm sp. 16, p. 65. fruticosa ibm sp. 5, p. 52. furcellata ibm sp. 13, p. 60. Harveyana ibm sp. 19, p. 65. incrustata ibm sp. 16, p. 62. intermedia ibm sp. 56, p. 95. Lichenoides ibm sp. 6, p. 52. lingula ibm sp. 44, p. 86. microdendron ibm sp. 41, p. 84. Millardetii ibm ap. 60, p. 99. multipartita ibm sp. 53, p. 94. ornata ibm sp. 58, p. 97. ^ pannosa ibm sp. 57, p. 96. paradoxa ibm sp. 20, p. 67. patens ibm sp. 47, p. 88. Poitei ibm sp. 31, p 75. polycarpa ibm sp. 49, p. 89. protea ibm sp. 12, p. 58. purpurascens ibm sp. 59^ p. 98. radicans ibm sp. 30, p. 75. Ramalinoides ibm sp. 7, p. 53. ramulosa ibm sp. 22, p. 70. secundata ibm sp. 25, p. 72. spinescens ibm sp. 8, p. 54. TcTenioides ibm sp. 2, p. 50. tenax ibm sp. 17, p. 63. 142 Gracilaria tridactylites Mant. col- lect. sp. 54,. p. 94. Usneoides ibni sp. 39, p. 79. Wrightii ibm sp. 36, p. 78. Grateloupia Epicr. p. 148. Florid. Morphol. Tab. VII tig. 1—9. (Cfr. Mant. collect. p. 130—132.) fastigiata Bidr. Alg. Syst. IV p. 15: Griffitbsia Epicr. p. 60. Florid. ' Morphol. Tab. I fig. 8—14. Bidr. Alg. Syst. IV p. 4. Anal. cont. I p. 121. teges Bidr. Alg. Syst. IV p. 5 cum icon. Tab. I fig. 2. GrinnelUa Mant. Deless. p. 197. americana ibm p. 201. Gulsonia Epicr. p. 87. Anal. cont. I p. 122; IV p. 56. Gymnogoncrus Epicr p. 208. Florid. Morphol. Tab. XII tig. 5—12. Gymnothaninion Anal. I p. 27 cum icon. Tab. 1 tig. 11—14. elegans ibm. Haliacantha J. Ag. Anal. V p. 109 cum icon. Tab. I fig. 2. incrustans ibm p. 112. Halicnide Mant. Deless. p. 201. Anal V Tab. II fig. 13. similans Mant. Deless. p. 206. Haligone Epicr. p. 353. Halotliamnion Epicr. p. 52. Anal. I p. 37. Dasyoides Anal. I p. 38. Halydictyon Florid. Vol. III p. 1251. Anal. V p. 117. Halymenia Epicr. p. 133. Florid. Morphol. Tab. V fig. 1—7. cfr. Isymenia et Hymenophleea Anal. V p. 68 et Anal. I p. 53. Mant, collect p. 131. chondriopsidea Anal. I p. 57. decipiens ibm p 57. dichotoma ibm p. 56. digitata ibm p. 54. dilatata ibm p. 53. Durvillei ibm p. 55. elongata ibni j). 57. fastigiata ibm p. 57. Floresia ibm p. 58. Floridana ibm p. 59. formosa ibm p. 55. Harveyana ibm p. 55. incrustans Bidr. Alg. Syst. IV p. 15. Kaliymenioides Anal. I p. 53. maculata ibm p. 53. Monardiana il)m j). 54 adnot. Halymenia Pikeana Bidr. Alg. Syst. IV p. 15. platycarpa Anal. I p. 53. Titauopliora ibm p. 59. trigona ibm p. 57. Helminthiopsis J. Ag. Anal. V p. 97. rosea ibm p. 98. verticillifera ibm p. 98. Helminthocladia Epicr.p.506. Bidr. Alg. Syst. VI p. 39. Anal. V p. 93. austrahs Anal. V p. 96. Batrachopus ibm p. 95. Californica ibm p. 96. Cassei Cr. Bidr. Alg. Syst.VI p.41. Hudsoni Anal. V p. 95. purpurea ibm p. 95. Schrammii ibm p. 96. tumens ibm p. 95. Helminthora Epicr. p. 506. Florid. Morphol. Tab. XXVIII fig. 6 - 11. Bidr. Alg. Syst. VI p. 41. Anal. V p. 96. tumens Bidr. Alg. Syst. VI p. 41. Hemineura Mant. Deless. p. 176. cruenfa Harv. ibm p. 110. frondosa ibm p. 180. Wilsonis ibm p. 180. Heringia Epicr. p. 437. Florid. Morph, Tab. XXVI rig. 6-7. filiformis Harv. J. Ag. Anal. II p. 137. Herpophylknn J. Ag. Anal. II p. 62 cum icon. fig. 10—14; V Tab. III fig. 10—16. Mant. Deless. p. 135. australe Mant. Deless. .p. 140 Heterocladia Anal. IV Tab. II fig. 6-7. Heterocystis J. Ag. Anal. V p. 90. Enteromorpha ibm p. 92. Heterodoxia Mant. Deless. p. 127. denticnluta ibm p. 131. Heterosiphonia Mont. J. Ag. Bidr. /Jg. Syst. VI p. 71. Heterothaiunion Anal. I p. 25 cum icon. Tab. I fig. 3—5. ' . Berkeleyi Bidr. Alg. Syst. VI p. 73' firma ibm p. 73. Polyzonioides ibm p. 73. Hohnesia Bidr. Alg. Syst. VI Tab. 1 fig. 4. Mant. Deless. p. 146. capensis Mant. Deless. p. 148. Hooperia J. Ag. Anal. III p. 89 cum icon. Tab. I fig. 8. Bailleyana ibni p. ^O, 143 Horea Epicr. p. 291. Florid. Mor- phol. Tab. XIX fig. 1—4. frnticulosa Epicr. p. 292. Halymenioides ibm p. 292. polycarpa ibm p. 293. speciosa ibm p. 292. Wilsonis Bidr. Alg. Syst. IV p. oS. Hormophora Anal. I p. 77. austrahisica ibm p. 78. HusseA-a Gen. nov. Chondr. Mant. collect. p. 123. australis J. Ag. ibm p. 127. Hydrolapathum Anal. IV p. 22 cum icon. Tab. II fig. 1 — 5. Hymenena Mant. Deless. p. 81. fissa ibm p. 83. fissa p. marginata Harv. ibm p. 93. latissima ibm p. 83. Hymenocladia Florid.Vohlll p. 772. Epicr. p. 311. Florid. Morphoh Tab. XX. Anal. I p. 82. ceratoclada Anal. II p. 57. conspersa Anah I p. 83. divaricata ibm p. 84. filiformis ibm p. 83. subulosa AnaL III p. 91. Hymenophlsea Anal. V p. 69. dichotoma ibm p. 70. fastigiata ibm p. 70. Hypnea Epicr. p. 560. Florid. Mor- phoL Tab. XXIX fig. 13—16. Bidr. Alg. Syst. IV p. 81. Anal. I p. 103. adunca BidiT Alg. Syst. IV p. 81. divaricata ibm p. 81. episcopalis ibm p. 81. musciformis ibm p. 81. valida Anal. III p. 108. Hypoglossum Mant. Deless. p. 181. armatum ibni p. 188. crispatulnm ibm p. 185. dendroides ibm p. 186. denticulatum ibm p. 188. heterocystideum ibm p. 187. involvens ibm p. 185. marginatum ibm p. 188. microdonthum ibm p. 186. protendens ibm p. 188. revolutum ibin p. 188. serrnlatum ibm p. 186. spathulatum ibm p. 186. tenuifolium ibm p. 186. undulatum ibm p. 188. Woodwardia ibm p. 188. Jeannerettia Florid. Vol. III p. 836. Florid. Morphol. Tab. XXXIII fig. 20—23. Iridea Epicr. p. 179. Florid. Mor- phol. Tab. X fig. 1—5. Anal. I p. 59. atropurpurea Bidr. Alg. Syst. IV p. 26. australasica Anal. I p. 60. gigantea J. Ag. Anal. V. p. 42. Tagana Anal. I p. 64. Isymenia (Sub Gen. Halymeni») Anal. I p. 56; V p. 66. angusta Anal. V p. 66. decipiens ibm p. 67. elongata ibm p. 66. flabelhita ibm p. 66. trigona ibm p. 67. Kallvmenia J. Ag. Epicr. p. 219. Bidr. Alg. Syst. IV p. 33; VI p. 17. AnaL I p. 60; V p. 47. Berggreni Aiial. I p. 66. Capensis ibin p. 67. cribrosa ibm p. 63. demissa ibm p. 67. dentata ibm p. 66. Harveyana ibm p. 64. microphylla ibm p. 65. Nitophyiloides Bidr. Alg. Syst. IV p 33. Anal. I p. 69. Pennyi AnaL 1 ]>. 69. perforata ibm p. 63. Polycoelioides ibm p. 76. polyides ibm p 69, reniformis ibm p. 64. Eequienii ibm p. 65. rosacea ibm p. 68. schizophylla ibm p. 63. Tasmanica Bidr. Alg. Svst. VJ p. 17. Anal. I p. 66. Laurencia Epicr. p. 644. Florid. Morphol. Tab. XXXII fig. 16 —21. Casuarina Anal. III p. 109. Lejolisia J. Ag. Anal. I p. 52 cum icon. Tab. II fig. 1—8. segagropila ibm p. 126. Lenormandia Florid. Vol. III p. 1099. Florid. Morphol. Tab. XXXIIl fig. 17—19. Bidr. Alg. Syst. VI p. m. Anal. I p. 169. angustifolia Anal. I p. 169. Chauvinii ibm p. 169. 144 Lenoimandia Hypoglossum Bidr. Alg.Svst.VIp.66. Anal.Ip.l69, latifolia*Bidr. Alg. Syst. VI p. 67. Anal. I p. 169. linearis Anal. I p. 169. marginata ibm p. 1G9. Muelleri ibm p. 169. prolifera ibm p. 169. spectabilis ibm p. 169. Leptocladia J. Ag. Anal. I p. 95. Binghamise ibm p. 96. Leptosomia J. Ag. Anal. I p. 86. Cliftoni ibm p. 88. gelatinosa ibm p. 88. Liagora J. Ag. Anal. III p. 96. annulata ibm p. 107. Ceranoides ibm p. 103. Cheyneana ibm p. 105. Cliftoni ibm p. 104. corymbosa ibm p. 104. decussata ibm p. 102. distenta ibm p. 103. elongata ibm p. 105. leprosa ibra p. 100. opposita ibm p. 101. orientalis ibm p. 99. panieulata ibm p. 106. pinnata ibm p. 108. pulverulenta ibm p. 101. rugosa ibm p. 10(5. tenuis ibm p. 101. valida ibm p. 107. viscida ibm p. 102. Lomentaria Epicr. p. 631. Florid. Vol. III p. 724. Florid. Mor- phol. Tab. XXXII fig. 10—15. Lophocladia(Sub-Gen.Lophothalise) Bidr. Alg. Syst. VI cum icon. Tab. II fig. 3—4. lanuginosa ibm fig. 3. trichoclados ibm fig. 4. Lophothamnion (Sub-Gen. Callith.) Anal. I p. 42. comatum ibm p. 43. Lophothalia J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 56. australis ibm p. 59. bolboehsete ibm p. 63. Byssoides ibm p. 59. Feredaype ibm p. 62. hormoclados ibm p. 59. Lallemandi ibm p. 64. lanuginosa ibm p. 64. Lenormandiana ibm p. 63. mucronata ibm p. 61. Sarcocaulon ibm p. 62. Lophothalia scopulifera Bidr. Alg. Syst. VI p. 61. Solierii ibm p. 59. strobilifera ibm p. 60. trichoclados ibm p. 64. Tumanoviczii ibm p. 64. verticillata ibm p. 61. Lvchnonelies (Sub Gen.Rhabdonise) Anal. I p. 117. Lygistes Epicr.- p. 118. Florid. Morphol. Tab. IV fig. 6-10. Anal. V p. 85. Martensia Florid. Vol. III p. 823. Bidr. Alg. Syst. IV p. 87 (cum iconib. fig. 7 j9, q, r). Martensiacete Bidr. Alg. Syst. IV p. 87. Melanthalia Epicr. p. 403. Florid. Morphol. Tab. XXIII fig.lO— 11. Meredithsia (Sub-Gen. Kallymenise) Anal. I p. 73. californica Anal. V p. 49. microphylla Anal. I p. 74. nana ibm p. 76. Polycoelioides ibm p. 76. Merislotheca Epier. p. 582. Florid. Morphol. Tab. XXXI fig. 1—7. Merrifieldia J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 55. ramentacea ibra p. 57 (cura icone fig. 5). Microcladia Epicr. p. 109. Anal. IV p 34. Novfe Zelandise Anal. IV p. 35. pinnata ibm p. 34. Microcoelia Mant. collect. p. 23. Microgongrus J. Ag. Mant. coUect. p. 128. phyllophoroides ibni p. 129. Micropeuce J. Ag. Anal. V p. 123 (cura icon. Tab. I fig. 4 a — b). strobiliferura ibm p. 126. Microtharanion Anal. I p. 18. Mychodea Epicr. p. 569. Anal. IV p. 48; V p. 107. carnosa Anal. IV p. 51. compressa ibm p. 51. disticha ibm p. 52. episcopalis ibra p. 51. fastigiata ibm p. 51. foliosa ibra p. 52. Halymenioides ibm p. 51. hamata ibm p. 51. longipes ibm p. 50. membranacea ibm p. 50. 145 Mychodea nigrescens Aniil. IV p.52. obtusangula ibni p. 51. pusilla ibm p. 50. ramulosa ibm p. 50. spinulifera ibm p. 51. terminalis ibm p. 50. Naccaria Epicr. p. 625. Florid. Vol. III p. 711. corymbosa Anal. V p. 109. Nemalion P]picr. p. 507. Florid. Morphol. Tab. XXIX fig. 1. Nemastoma Epicr. p. 125. Florid. Morphol. Tab. IV flg. 1-5. Bidr. Alg. Svst. IV p. 11. Anal, V p. 71. californica Harv. Bidr. Alg. Syst. IV p. 11. cervicornis Anal. V p. 77. coHformis Bidr. Alg. Svst. IV p. 11. Anal. V p. 75.' comosa Anal. V p. 76. dichotoma ibm p. 75. discigena ibm p. 77. Dumontioides ibm p. 75. Feredaype ibm ]i. 75. Gelinarioides Harv. Bidr. Alg. Syst. VI p. 11. laciniata Anal. V p. 76. lanceolata ibm p. 76. marginifera ibm p. 76. .multifida ibm p. 76. pahnata ibm p. 77. Nematnphora J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 33 cum icone Tab. I fig. 3. austrahs ibni p. 35. Neuroglosse;e Mant. Deless. p. 99. Neuroglossum Epicr. p. 472. Mant. Deless. p. 115. Andersonianum Mant. Deless. p. 122. Binderianum ibm p. 121. Anal. V Tab II fig. 7a— d. crispatnm ? Anal. V Tab. II fig. 8. lobuliferum Mant. Deless. p. 121. Nitophvllefe Mant. Deless p. 17. Cfr. Florid. Morph.Tab.XXVII. Nitophvllum Mant. Deless. p. 35 (cfr. Anal. IV p. 42). Anal. V Tab. III fig. 1-3. acrospermum Mant Deless. p. 64. affine ibm p. 68. AHiacenm ibm p. 43. arcolatuni Eaf. ibm p. 93. Bartlingianum ibm p. 46. Berggrenianum ibm p. 55. Nitophyllum Bonnemaisoni INIant. Deless. p. 39. calopltylloidcs J. Aij. ibm p. 70. carneum ibm p. 36. cartilagineum ibm p. 44. caulescens ibm p. 70. ciliolatnm ibm ]>. 66. confervaceuni ibm p. 205. Crispafum Harv. ibm p. 110. crispum ibm p. 39. Bidr. Alg. Syst. IV (cum icone fig. 6). Crozieri Harv. Mant. Deless. p. 107. Curdieanurn ibm p. 78. decumbens ibm p. 64. denticulatnm ibm p. 40. dilabidum ibm p. 77. Durviliei ibm p. 80. Endivipefolium ibm p. 47. erosum ibm p. 50 fallax ibm p. 4''!. Farlovianum ibm p. 95. fimbriatnm Grev. ibm p. 70. fimbriafuni Harv. ibm p. 93. fissum ibm \). 83. flabelligerum ibm p. 80- Freyeanum ibm p. 74. Gattyanum ibm p 59. Gmelini ibm p. 56. Grayanum ibm )>. 42. Gunnianum ibm p 44 HaUio' ibm p. 213. Harveyanum ibm p. 76. Hillipe ibm p. 55. laceratum ibm ji. 88. laciniatum ibm p. 75. lati.-^simum ibm p. 83. latissimum Harv. ibm p. 92. litteratum ibni p. 43. lividum iljm p. 40. macroglossum ibm ]). 84. magonlanum ihm p. 56. margiiuile ibm p. 4l. marginatum ibm ji. 93. marmoratnm ibm p. 55. minus ihm ]i. 67. moiinnthos ibm ]>. 46. mnitilohnm ibm ]). 45. multinerve ibm ]i. 57. multiiiartitum ibm p. 69. nitidum il)m p. 36. ocellatnm ii)m yi. 39. palmatum ibm p. 79. parvifolium ibm ]>. 69. platycarpnm ihm p. 97. polyanthnm il)m ]). 77. 10- 146 Nitophyllum polyglossum Mant. Deless. p. 79. proliferum ibm p. 46. pristoideum ibm p. 51. pulcliellum ibm p. 38. punctatutn ibm p. 39. Ruprechtianum ibm p, 94. Sandrianuin ibm p. 5G. seniicostatum ibm p. 80. serrulatum ibm p. 57. Smithii ibm p. 75. spectabile ibm p. 43. stenoglossum ibm p. 92. stipitattitH ibm p. 106. Thysanorhizans ibm p. 57. uncinatum ibm p. 65. undulatissimum ibm p. 59. validum ibm p. 78. venosum ibm p. 59. venulosum ibm j). 56. versicolor ibm p. 37. violaceum ibm p. 91. Nizvmenia Epicr. p. 396. Florid. " Morphol. Tab. XXIII fig. 8—9. Anal. II p. 60. Nizzophlaea Epicr. p. 253. Florid. Morphol. Tab. XVII fig. 11— 13. Ochtodes Epicr. p. 358. Florid. Morphol. Tab. XXI fig. 1—8. Opuntiopsis (Sub Gen. Rhabdonife) Anal. I p. 116. Ornithopodium (^Sub Gen. Wrange- lise) Anai. cont. I p. 138. Ozophora Anal. I p. 78. CaUfornica ibm p. 82. Pachvdasva (SubGen. Dasyge) Bidr. Alg. Svst. VI p. 87. Wilsonis ibm Tab. III fig. 6. Pachyglossum Mant. Deless. p. 123. cfr. Anal. II p. 64. Engelhardtii Mant. Deless. p. 126. Hussevanum ibm p. 127. Anal. II p. 65. marginiferura Mant.Deless.p.l26. ovale ibm p. 127. Pachvraenia J. Ag. Epicr. p. 143. Bidr. Alg. Syst. VI p. 14. apoda Bidr. Alg. Syst. VI p. 14. carnosa {Platymenia carnosa J. Ag. Act. Holou 1H47 Tab. V). dichotoma Epicr. p. 146. erosa {Halymenia erosa J. Aq. Act. Hoim. 1847 Tab. IV). himanthophora Epicr. p. 680. Pachymenia laciniata Epicr. p. 145. lusoria ibra ]<. 145. prostrata J. Ag. Bidr. Alg. Svst. VI p. 16. stipitata J. Ag. ibra p. 16. Pandorea Epicr. p. 71. Florid. Morphol. Tab. I fig. 1—7. Paraglossum Mant. Deless. p. 213. epiglossum ibm p. 217. lancifolium ibm p. 217. PeJtasta (Gen. fors. Acrotvlo prox.) J. Ag. Anal, I p. 102. australis ibm p. 103. Peritharnnion (an Sub-Gen. Calli- thamnii?) Anal. I p. 28 cum icon. Tab. I fig. 1—2. arbuscula ibm p. 31. Ceramioides ibm p. 30. mjmrum ibm p. 31. Phacelocarpus Epicr. p. 397. Flo- rid. Morphol. Tab. XXIII fig. 1-7. echionotus Anal. V p. 92. tristichus Bidr. Alg. Syst. IV p. 57. Phitvmophora Mant. Deless. p. 170, "173. crenata ibm p. 174. irabricata ibm p. 174. Laingii ibm p. 173. Pikea Epicr. p. 252. Florid. Mor- phol. Tab. XVII fig. 6—10. Placophora J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 111 cucuUata Anal. I p. 175. Platyclinia Mant. Deless. p. 103. Anal. V Tab. 111 fig. 7—9. Crozierii Mant. Deless. p. 107. Anal, V Tab. 111 fig. 7—8. cruenta Mant. Deless. p. 110. Anal. V Tab. III fig. 9. purpurea Mant. Deless. p. 109. stipitata ibm p. 106. Platymenia J. Ag. (Genus abolien- dum) cfr. Schizy inenias etPachi/- menias. Platvthamnion (SubGen. Callith.?) Anal. I p. 22. heteromorphum ibm p. 23. Orbignianum ibm p. 23. Pleonosporium Nfeg. Anal. I p. 36. Plocamium Epicr. p. 335. Anal. I p. 94; cont. I p. 131. hamatum Anal. I p. 94. patagiatum Anal. cont. I p. 133. Sandvicense Anal. I p. 95. violaceum ibm p. 94. 147 Plocaria furcellata Anal. I p. 118. Pogonophora J. Ag. Bidr. Alg. Svst. VI p. 30 cum icon. Tab. I fig. 2. californica ibm p. 33. Pollexfenia Bidr. Alg. Syst. IV p. 94. crenata Anul. I p. 165. nana ibm p. 164. Polycoelia Epicr. p. 227. Florid Morphol. Tab. XIII fig. 5—8 Chondroides J. Ag. Anal. III p.69 Polyides Epicr. p. 628. Florid. Vol IIl p. 719. Florid. Morphol Tab. XXXII fig. 4—9. Polvopes J. Ag. Epicr. p 147. Flo " rid. Morphol. Tab. VI fig. 1 — 11 Bidr. Alg. Syst. IV p. 16. decipiens Bidr. Alg, Syst. IV p. 17 elata ibm p. l7. lingulata ibm p. 17. Maillardi ibm p. 16. Phyllophora ibm p. 17. rigida ibm p. 17. Polyphacum Anal. I p. 174. intermedium ibm p. 175. Polvsiphonia Florid. Vol. III p. 900. " Florid. Morphol. Tab. XXXIII fig. 1—16. cfr. Anal. III p. 111. Bidr. Alg. Syst. IV p. 97. caulescens Anal. III p. 111. heteroclada Bidr. Alg. Svst. IV p. 98. longissima Anal. III p. 109. plumula Bidr. Alg. Syst. IV p 99. sphacelarioides ibm p. 100. valida Anal. III p. 110. Polvzonia Florid. Vol. III p. 1161. "Florid. Morpliol. Tab. XXXII fig. 23—24. flabellifera J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 74. Pteridiefe Mant. Deless. p. 208. Pteridium Mant. Ueless. p. 218. Anal.V (cum icon. Tab. II fig. 14). alatum Mant. Deless. p. 225. angustissimum ibm p. 225. Baerii ibm p. 224. corymbosum ibm p. 225. Juergensii ibm p. 225. pleurosporum ibm j). 226. rostratum il^m p. 224. spinulosum ibm p 225. Ptilonia Florid. Vol. III p. 773. Epicr. p. 673. Bidr. Alg. Svst. VI p. 46. subulifera Bidr. Alg. Syst. VI p. 46. Ptilota? Hannafordi (anne Sp. Calli- thamnii) Anal. I p. 20. californica Bidr. Alg. Syst. IV p. 6. filicina ibm p. 6. llypnoides ibm p. 6. Ptilothamnion Thur. Anal. I p. 21. Pyropia (Gen. nov. Porphvne pro- xim.?) Anal, V p. 149. californiea il)in p. 153. Rhabdonia Epicr. p. 589. Bidr. Alg. Syst. IV p. 85. clavifera Anal. IV p. 38. compressa Anal. I p. 115. racemosa ibm p. 116. ramosissima Bidr. Alg. Syst. IV p. 85. Rhodochorton Anal. I p. 16. Rhododactvlis Epicr. p. 566. Flo- rid. Morphol. Tab. XXIX fig. 10-12. Anal. IV p. 46. Rhodoglossum Epicr. p. 183. Flo- rid. Morphol. Tal) XI fig. 1—8 et Tab. XII fig. 1-4. Bidr. Alg. Syst. IV p. 26. foliiferum Bidr. Alg. Syst. IV p. 26. lanceolatum ihm p. 26. latissimum ibm p. 27. polycarpum ibm p 26. prolifevum ibm p. 27. purpureum ibm p. 27. Rhodomela elata Anal. II p. 76. erinacea Bidr. Alg Syst. IV p. 96.. Rhodonema (Dasya) Hapalatrix Bidr. Alg. Syst.VI Tab. III fig.2. (Dasya) Meredithi;e ibm Tab. III flg. 3. Rhodophvllis Epicr. p. 360. Fiorid. Morphol. Tab. XXII. Bidr. Alg. Syst. IV p, 54. Barkerice Harv. Bidr. Alir. Syst. VI p, 29. Brookeana Anal. II p. 59. marginalis ibm ]i. (50. Niiophylloides Hnrv. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 25. Rhodoseris Harv. J. Ag. Epicr. p. 475. Mant. Deless. p. 111. cartilaginea Mant. Deless, p. 115. Anal. V Tab. III fig. 6. laciniata Mant. Deless. p. 115. Anal. V Tab. III fig. 4—5. Rhodvmenia (Clinophora) Capensis Anal. II p. 58. cuneata Anal. I p. 91. 148 Rhodyiuenia pertusa Anal. I p. 81. variolosa ibm p. 94. Eicardia Montagnei Anal. V p. 121. Rissoella J. Ag. Epicr.p 288. Florid. Morphol. Tab. XYIII tio;. 9. Rvtiphlfea Florid. Vol. III p. 1084. Florid. .AIorphoL Tab. XXXIIl fig. 24-25. Bidr. Alg. Svst. IV p. 106. aculeata Bidr. Alg. Syst. IV p. 106. conipressa ibm p. 106. elata iVnii p. 106. Merrifieldii il»m p. 107. umbellifera J. Ag. Anal. II p. 76. Sarcocladia Bidr. Alg. Syst. IVp.58. Sarcodia Bidr. Alg. Syst. IV p. 65. Capensis ibm p. 65. Sarcomenia Florid. Vol. III p. 1257. Anal. III p. 120; V p. 130. corymbosa. Anal. III p. 134; V p. 148. Dasvoides Anal. III p. 134; V p.' 141 et 149. Delesserioides Anal III p. 137; V p. 140 et 149. dolichocvstidea Anal. 11 1 p. 135; V p. i45 et 149 Hvpneoides Anal. III p. 137; V p. 143 et 149. intermedia Anal. III p. 134; V p. 148. miniata Anal. III p. 133; V p. 148. mutabilis Anal. III p. 134; V p. 148. opposita Anal. V p. 142 et 146. secundata ibm )>. 144, 147 et 149. tenera Anal. lll p. 136; V p." 145 et 149 Victorife Anal. III p 135; V p. 145 et 148. Wilsonis Anal. V p. 142, 146, 149. Sandersoni Anal. II I p. 137. Schizoglossum Bartlingianum Kiitz. ]\Iant. Dele.ss. p. 46. Schizoneura Mant. Deles.s. p. 161. Daviesii ibm p. 168. dichotoma ibm p. 168 (cum icon. Anal. V Tab. II fig. 9). Hookeri ibm p. 168. Laurifolia ibm p. 168. Quercifolia ibm p. 168 (cum icon. Anal. V Tab. II fig. 10). snbcostata ibm p. 168. Schizvmenia Epicr. ]). 119. Florid. Morphol. Tab. IV fig. 11—13. Schizvmenia bullosa Harv. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 18. Scinaia Epicr. p. 510. Bidr. Alg. Syst. IV p 72. Anal. V p. 102. moniliformis J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 72. Sebdenia (Sub-Gen. Halymenise) Anal. I p. 53. Seirospora Florid. Morphol. Tab. II fig. 10-11. Solieria Epicr. p. 596. Florid. Vol. III p. 721.- Sonderia F. Muell. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 117. Bennettiana ibm p. 117. Spermothamnion (SubGen. Calli- thamnii) Anal. I Tab. II fig. 9—11. Sphserococcus Epicr. p. 442. Florid. Morphol. Tab. XXVI fig. 1—3. Spyridia Epicr. p. 267. Florid. Morphol. Tab. XVI fig. 11—17. Anal. IV p. 4; V p. 112. aculeata Anal. IV p. 15. biannulata ibm p. 13 cum icon. Tab. I iig. 1—5. breviarticulata ibm p. 13. ceramioides ibm p. 13. clavata ibm p. 15. complanata ibm p. 13. cupressina ibm p. 15 cum icon. Tab. I tig. 6—8. filamentosa ibm p. l.'}. horridula ibm p. 15. insignis ibm p. 15. nobilis Anal. V p. 113. opposita Anal. TV p. 14 cum icoh. Tab. I fig. 9-11. plumosa ibm p. 14. prolifera ibm p. 14. spinella ibm p. 1.3. squalida ibm p. 16. Wilsonis ibm p. 16. Stenocladia Epicr. p. 4.38. Florid. Morphol. Tab. XXV fig. 1—8. Stenoglossum J. Ag. Mant. Deless. p. 174. Stenogramma J. Ag. Epicr. p. 215. Bidr. Alg. Syst. IV p. 32. leptophyllum J. Ag. ibm p. 32. Stichocarpus (Dasya) Muelleri Bidr. Alg. Syst. VI Tab. III iig. 1. Stictosporum Harv. Bidr. Alg. S\'st. VI p. 25 cum icon. Tab. I fig. 1. Nitopliylloides Bidr. Alg. Syst. VI p. 25. 149 p- 34. Siihria Epicr. p. 553. Floiid. Mor- phol. Tab. XXIX lig. 9. Thumnocarpus Epicr. ]>. 81. Anal. IV p. 28. glomuliferus J. Ag. Bidr. Alg. Syst. IV p. 6. (=Sub-Genus Perischelia) Anal. IV p. 34. Griffitlisioides Anal. IV Gunnianus ibm p. 34. Harveyanus ibm «y. 34. penicillatus ibm p. 34. Thamnoclonium Epicr. p. 167. Flo- rid. Morphol. Tab. IX tig. 1—15. candelabrum J. Ag. Anal. II p. 51. Thvsauocladia Epicr. p. 284. Anal. ■ II p. 52. angustifolia Anal. IV p. 39. oppositifolia Mant. collect. p. 130. Tiarophora J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 42 cum icon. Tab. II fig. 1. australis ibm p. 45. Tichocarpus Epicr. p. 283. Florid. Morphol. Tab. XVIII fig. 8. Trematocarpus furcellatus Anal. I p. 118. Trigenea Florid. V^ol. III p. Bidr. Alg. Syst.VIp.113. II p. 83; V p. 127 (cum icon. Tab. II fig. 1—6). australis Bidr. Alg. Syst. VI p. 1 16. 1247. Anal. Trigenea umbelhita ibm p. 116. Tvleiophora Gen. J. Ag. Bidr. Alg. Syst. VI p. 35. Beckeri ibm p. 36. Mant. collect. p. 130. Tvlophora (Sub-Gen. Chrvsymenise) Anal. V p. 88. saccata ibm p. 89. Tvlotus Epicr. p. 428. Florid. Mor- pliol. Tab. XXIV fig. 7—8. Vanvoorstia Florid. Vol. III p. 1268. Vidalia Florid. Vol. III p. 1117. Florid. Morphol. Tab. XXXIII fig. 26—29. Bidr. Alg. Syst. Vi p. 69. intermedia Bidr. Alg. Svst. VI p. 69. Wrangelia Flor. Vol. III p. 703. Epicr. p. (J15. Florid. Morphol. Tab. XXXII fig. 1—3. sceptrifera Anal. II p. 75. squarrulosa Anal. I p. 52. Zanardinia Epicr. p. 533. Bidr. Alg. Syst. IV p. 75. Anal. IV p. 44 cum icon. Tab. I fig. 12—13. marginata Bidr. Alg. Syst. IV p. 75. Zeira (Sub-Gen. KallymeniBe) Anal. I p. 63. Lundae, typis expre.ssit E. Malmstrom, 19-A'iOl. I.4V K^ ^/ "^. '-^ ^^ ■^' '.n ^'j<