SYMBOLAE ANTILLANAE SEU FÜNDAMENTA FLORAE INDIAE OCCIDENTALIS EDIDIT lONlTIUS ÜRBAN YOLUMEN I BEROLINI FEATEES BOENTEAEGEE 1898—1900 PARISnS LONDINI PAUL KLINCKSIECK WILLIAMS & NOEGATE \) A In lucem prodiere Fase. I p. 1 192 die 6 m. Novembris 1898. II p. 193 384 die 10 m. Aprilis 1899. Seorsum impress. p. 291— 471 ... die 29 m. Jimii 1899. Faso. III p. 385 — 536 die 15 ra. Januarii 1900. Continet: pag- I. Ign. Urban: Bibliographia lüdiae occidentalis botanica . 3 II. Ign. Urban: Araliaceae 196 • III. Gust. Lindau: Polygonaceae 209 . IV. Eud. Schlechter: Asclepiadaceae 236 V. Ign. Urban: Species uovae, praesertim portoricenses . . 291 • VI. Gull. Ruhland: Eriocaulaceae 482 • VII. Franc. Biichenau: Juncaceae 495 Vm. Ign. Urban: Sabiaceae 499 Addenda et corrigenda 519 Iudex nominum latinorum 520 Index nominum vernaciilorum 534 SYMBOLAE ANTILLANAE SEü FUNÜAMENTA FLORAE INDIAE OCCIDENTALIS EDIDIT lONATIUS URBAN VOLUMEN I FASCICULUS I Continet: I. Ign. Urban: Bibliograpliia Indiae occidentalis botanica, p. 3 — 192 BEROLINI FEATRES BORNTEAEGER SCHÖNEBERGERSTR. 17a 1898 PARISIIS LONDINI PAUL KLINCKSIECK WILLIAMS & NORGATE 52, RÜE DES ECOLES 14, HENRIETTA STREET, COVENT GARDEN In lucem prodiit die 6. lu. Novembris i-ibdö Vorwort Die Ergebnisse meiner Studien über die Flora Westindiens waren bisher in Englee's Botan. Jahrbüchern (kritische Durcharbeitung ganzer Familien), im Notizblatt des botanischen Gartens und Museums zu Berlin (Beschreibung neuer Arten), in den Berichten der Deutschen botanischen Gesellschaft (Aufsätze morphologischen Inhaltes und Beschreibung neuer Gattungen) und im Jahrbuche des botanischen Gartens und Museums zu Berlin (Diagnosen und kleinere Notizen) niedergelegt worden. Wenn dadurch auch die Verbreitung jener Arbeiten im Allgemeinen eine recht grosse war, so wurde doch den speciellen Interessenten, besonders den auf den Antillen ansässigen Botanikern, die Beschaffung derselben in Folge des hohen Kostenaufwandes für die betreffenden Bände bedeutend erschwert, wenn nicht ganz unmöglich gemacht. Ich habe mich daher entschlossen, meine ferneren Arbeiten über dieses Florengebiet in zu- sammenhängender Form, wenn auch in zwanglosen, an keinen be- stimmten Termin gebundenen Heften erscheinen zu lassen und auf die früheren gelegentlich zurück zu kommen. Sie beginnen mit einer gewiss recht vielen Botanikern willkommenen Uebersicht über die bisherige Lite- ratur. Diese soll in den späteren Bänden fortgeführt und durch einen biographischen Abschnitt, zu welchem schon sehr umfangreiche Vor- arbeiten gemacht sind, ergänzt werden. Den Hauptinhalt aber werden wieder möglichst gründliche Bearbeitungen der schwierigsten oder am meisten vernachlässigten Familien, die Beschreibung neuer Gattungen und Arten und ausserdem auch pflauzengeographische Studien und Pflanzenverzeichnisse einzelner Inseln bilden. Urban. * i-ö^ö I. Bibliograpliia Indiae occidentalis botanica. Auetore Ignatio Urban. Einleitung. Von verschiedenen Seiten ist an mich die Aufforderung gerichtet worden, eine Uebersicht über die botanische Literatur Westindiens zu geben. Das Verlangen nach einer solchen Bibliographie war wohl be- rechtigt; denn der einzige Versuch, welcher bisher nach dieser Rich- tung hin gemacht wurde, bezog sich nur auf die kleinen Antillen mit Einschluss von Puerto -Rico, aber mit Ausschluss von Trinidad, war nicht vollständig und ist in Folge zahlreicher Publicationen über dieses Gebiet bereits veraltet. Was in Cuba erschien, blieb selbst an den Cen- tralstellen. pflanzensystematischer Forschung fast durchweg unbekannt. Damit aber diejenigen, welche als Monographen oder beim Bear- beiten westindischer Pflanzensammlungen nur gelegentlich dieses Floren- gebiet berühren, sich mit allen einschläglichen Fragen schnell und leicht vertraut machen können, bin ich über ein bibliographisch genaues Auf- zählen der einzelnen Werke, Abhandlungen und Aufsätze weit hinaus- gegangen, indem nicht nur jedesmal Angaben über den wesentlichen Inhalt gemacht, sondern je nach Bedarf auch biographische Notizen, Reiserouten, statistische und kritische Bemerkungen, sowie Mitthöilungen über den Aufbewahrungsort der Originalien hinzugefügt sind. Kurz, es ist alles hineingelegt, was ich während einer 14jährigen Beschäf- tigung mit den betreffenden Werken selbst ermittelt oder an oft sehr versteckten und schwer zugänglichen Literaturnotizen zusammengetragen oder durch Correspondenz erfahren hatte. Was das behandelte Gebiet betrifft, so sind alle Antillen und ausser- dem die Bermudas, sowie die an der Küste von Venezuela liegenden Liseln berücksichtigt, obgleich für letztere die pflanzengeographische Zu- gehörigkeit noch nicht erwiesen ist. Dagegen ist Florida, von welchem der südliche Theil ebenfalls westindischen Charakter hat, nur durch einige wenige, meist grössere Werke vertreten, weil dessen Pflanzen- 1* 4 Ign. Urban: Bibliograpbia. weit von den nordamerikanischen Botanikern in den Floren der Ver- einigten Staaten mit abgehandelt und dadurch hinreichend bekannt ist. Ausser den Floren, Pflanzenverzeichnissen von Siphonogamen und Krvptogamen und pflanzengeographischen Werken werden auch Arbeiten über Bibliographie, Palaeophytologie, Biologie, botanische Gärten in West- indien, Pharmakognosie und Tropenkultur aufgeführt, letztere aber meist nur so weit, als sie in Europa unbekannt geblieben sind oder auch bota- nisches Interesse darbieten. Werke (mit Ausnahme der ältesten), welche sich auch auf andere Florengebiete beziehen und nicht besondere Ab- schnitte über die Antillen bringen, Monographien nicht ausschliesslich oder nicht grösstentheils westindischer Familien oder Gattungen, sowie Beschreibungen einzelner Arten in Sammelwerken, z. B. Hooker's Icon., Botan. Magazine u. ä. sind fast ausnahmslos unberücksichtigt gelassen. Dass die Patres der westindischen Botanik nicht fehlen durften, war selbstverständlich; auf ihre Beschreibungen und Abbildungen hin sind ja von Linke und anderen so viele neue Arten aufgestellt. Es schien mir aber zweckmässig, auch die ältesten Schriftsteller, sofern sie der Pflanzenwelt der „India occidentalis" ihre Aufmerksamkeit schenk- ten, nicht zu vernachlässigen, obgleich sie unter jener Bezeichnung nicht bloss die Antillen, sondern auch das amerikanische Festland ver- standen. Es ergeben sich sonach drei Reihen von Autoren: 1) die ältesten, welche die Pflanzen nur mit Yernacularnamen aufführen, aber doch nicht selten schon recht zutreffende Beobachtungen oder Be- schreibungen lieferten, 2) die Patres, welche lateinische Gattungs- namen und phrasenartige Speciesnamen anwendeten, 3) Linke und seine Nachfolger. Ich hielt es für nützlich, die einzelnen Autoren in alphabe- tischer, ihre Werke aber in chronologischer Reihenfolge aufzuführen. Jeder Arbeit ist ein fettgedruckter Kopf vorangestellt. Aus diesen Köpfen, welche im Allgemeinen mit den von mir in meinen bisherigen und späteren Arbeiten angewendeten abgekürzten Citaten identisch sind, ist am Schlüsse eine Uebersicht über die einzelnen botanischen Disci- plinen zusammengestellt, in welcher die Interessenten sofort finden können, was sie zu ihren Studien nothwendig haben. Wie bei den Originalexemplaren, so hätte ich auch gern bei den selteneren Werken angegeben, in welchen Bibliotheken sie vorhanden sind. Das hätte sich aber beim Mangel gedruckter Kataloge nur durch directe Umfragen bei zahlreichen Bibliotheksverwaltungen ermöglichen lassen, ein Ansinnen, welches ich an dieselben nicht stellen mochte. So habe ich mich denn darauf beschränkt, anzudeuten, von wo ich selbst die Werke entliehen habe, und das hauptsächlich nur in den seltenen Fällen, wo dieselben nicht in der Kgl. Bibliothek zu Berlin, der Bibliothek des Abad — Abb. y Acost. 5 Berliner botanischen Museums, der des Herb. Krug et Urban (der vorigen überwiesen, aber noch gesondert aufbewahrt) und meiner eigenen vor- handen waren. Möglichste Vollständigkeit wurde zwar angestrebt, aber sicher nicht erreicht. Was noch fehlt, soll später am Anfange des zweiten Bandes bei der inzwischen erscheinenden Literatur nachgetragen werden. Schliesslich bleibt mir noch die angenehme Pflicht, allen den- jenigen, welche mich bei dieser Arbeit unterstützt haben, besonders den Herren E. BoRNET-Paris, J. BRiTTEN-London, F. CuNOALL-Jamaica, Pere Duss- Guadeloupe, Baron H. Eggers -Kopenhagen, W. Faw^cett- Jamaica, H. G. Hallier- München, W. B. Hemsley-Kow, meinem ver- storbenen Freunde L. Krug- Grosslichterfelde, den Herren G. 0. A, Malme- Stockhohn, Gomez de la MAZA-Habana, J. Poissox-Paris, L. Eadlkofer- München, B. L. Kobinsox- Cambridge (Mass.), J. N". Eose- Washington^ 0. Stapp-Kow, sowie den Verwaltungen der Kgl. Bibliothek zu Berlin, Göttingen und München meinen aufrichtigsten Dank auszusprechen. Abad ßep. Domiii. = Jose Ramon Abad: La Republica Domini- cana. ßeseiia general geografico-estadistica. Redactada de orden del Seiior Ministro de Fomento j obras publicas ciudadano Pedro T. Gar- RiDO. Santo -Domingo 1888. Nicht gesehen. Nach Tippenhauer Haiti p. 680, welcher in seiner Aufzähhmg der Haiti-Pflanzen p. 233 — 316 aus dem AßAD'schen Werke (p. 69 — 76) eine Anzahl theils kultivirter, theils einheimischer Pflanzen auf- führt. Von letzteren sind sicher manche falsch bestimmt, mehrere durch Druck- (oder Schreib-) Fehler verstümmelt. Es ist desshalb für die Wissen- schaft ohne Nachtheil, wenn die Angaben des Verf.'s unbeachtet bleiben. Abi). Hist. Puerto -B-ico = Kigo Abbad: Historia geogräfica, civil y politica de la isla de San Juan Bautista de Puerto-Rico, publicada por Antonio Valladares de Sotomayor, Madrid 1788. 1 vol. 4^. 8 et 403 p. — Reprodujola Pedro Tojlvs Cordoba en el tomo I. de sus Me- morias geogräficas, histöricas, econömicas y estadisticas. Puerto-Rico 1831 (ex CoLM. Bot. Hisp.-Lus. p. 39). Abb. y Acost. Hist. Puerto -Rico = Fray Ifico Abbad y Lasierra: Historia geogräfica, civil y natural de la isla de San Juan Bautista de Puerto-Rico. Nueva edicion, anotada en la parte histörica y continuada en la estadistica y econömica por Jose Julian de Acosta y Calbo. Puerto- Rico 1866. 40. X et 508 p. (Bibl. Krug et Urb.). Der Benedictiner- Mönch Abbad (so schreibt er sich in dem Facsimile, welches der letzten Ausgabe vorgedi-uckt ist, nicht Abad, wie Colm. 1. c. an- 6 Ion. Ukuan: l)ibliographia. giebt) hatte sein Werk bereits im Jahre 1782 fertiggestellt. Die erste Aus- gabe besorgte Sotomayok, die zweite \inveräiidei-te Auflage Curdoüa; die dritte wurde nii-ht nur durch einige Kapitel aus dem Originalnianuscripte, sondern auch durch umfangreiche Zusätze, welche der Herausgeber Acosta einfügte, bereichert. S. 471 — Ö7 der letzten Ausgabe ist der Botanik gewidmet. In Kapitel 38 und 39 werden die wiclitigsten eingeführten und einheimischen Nutzpflanzen von Puerto-Rico, in Kap. 40 neben anderen auch die Palmen besprochen, von denen mehrere bis heute noch unaufgeklärt sind. Alle diese Pflanzen werden nur mit Vernacularnamen aufgeführt. Acad. H.ab. Plaut, forraj. = Plantas forrajeras de la isla de Cuba, por la Seccion de ciencias de la Academia de la Habana. [Anal. Acad. cienc. Habana. Yol. XXV (1888) p. 336.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. J. Acosta Hist. Ind. = Jose de Acosta: Historia natural j moral de las Indias, en que se tratan las cosas notables del cielo, j elenien- tos, metales, plantas, y animales dellas; j los ritos, j ceremonias, leyes, j govierno j guerras de los Indios. Sevilla 1590. 4*^. 535 p. y tablas (35) p. (Bibl. reg. Berol.) — Ed. II: Barcelona 1591. 8». 345 fol. — Ed. III: Madrid 1608. 4». 535 fol. — Ed. IV: Madrid 1610 (ex Colm. Bot. Hisp.- Lus. p. 31). — Ed. VI: Madrid 1792. 4». Prologo, 306, 252 p. (Bibl. reg. Berol). — Histoire naturelle et morale etc. traduite en Fran(,'ais par Robert Regnault. Paris 1606. S*'. 352 p., table des choses (Bibl. reg. Ber. et Monac.), praeterea 1597, 1598, 1600, 1616 (ex Colm.). — Latine: Francofurti 1602. Fol. 362 p., anglice: London 1604. 4». 590 p., italice: Yenetia 1596. 4'^, hollandice: Amsterdam 1624. 4^* (ex Colm.). Der Jesnitenpater Acosta behandelt im IV. Buche seines Werkes die Naturgeschichte besonders von Sto. Domingo, Mexico und Peru, wo er sich 1571 — 1587 aufhielt, und bespricht in Kap. IG — 32 die wichtigsten Nutzpflanzen dieser Länder. J. J. Acosta Hist. Puerto -ßic. cf. Abb. y Acosta Hist. Puerto-Rico. ^ Alex. Bot. Jam. = R. C. Alexander: Notes on the botany of Ja- maica, written during a tour from Moneague, in that Island, on the 6*^ of May. [HooK. Journ. of Bot. and Kew Gard. Mise. London. Vol. II (1850) p. 276 — 285.] Der Verf. (seit 1849 R. C. A. Pi?ior genannt) hielt sich von Ende No- vember 184® bis Juli 1850 zinn Zwecke des Pflanzensammelns in Jamal ca auf und wählte als Hauptquartier Moneague im nördlichen Theile der Insel (an der Grenze von St. Ann und St. Mary); von hier aus machte er, grössere Touren, auch zu den Blue Mountains. In obigem Aufsatze theilt er einige Beobachtungen über die Vegetation, das Klima und verschiedene Kultur- pflanzen mit. Die von ihm gesammelten Pflanzen sind in Kew^, Göttingen und im Herb. Krug et Urban. Acad. Hab. Plant, fonaj. — Bak. Crypt. St. Vinc. 7 Antig. Abrus. = Juan Aktiga y Escobar: Contribuciön al estudio del J eqmritj [Äbrus jjrecatorms). Tesis de Medicina. Habana 1893. 87 p. Nicht gesehen; nach Maza in lit. ^ Armit. Aiiem. Carr. = Eleoxora Armitage: Anemopaegma Car- rerense sp. n. [Britt. Journ. of Bot. London. Vol. XXXVI (1898) p. 188—189. 80.] Beschreibung einer von der Verf. 1896 in Trinidad aufgefundenen neuen Bignoniacee, die von Ersny auch in Venezuela gesammelt war. Bach. Proiit. Agric. = A. Bachiller t Morales: Prontuario de Agricultura general para el uso de los labradores j hacendados de la Isla de Cuba. Habana 1856. 8*^. 412 p. c. icon. Bach. Bat. Cuh. = A. Bachiller t Morales: Disquisicion critico- histörica sobre el Aje y las Batatas de Cuba. [Revista de Cuba. Vol. XI (1882) p. 306.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. ^ Baill. Piptoc. = H. Baillon: Sur le veritable Plptocoma. [Bull. mens. Soc. Linn. Paris. Vol. I (1880) Nr. 34 p. 268. 8°]. Beschreibt Piptocoma rufescens und meint, dass die Gattung nm- eine Section von Vernonia bilde. '* Baill. Ciimam. = H. Baillon: Un nouveau Cinnamodendron. [1. c. (1882) Nr. 40 p. 317—319]. Beschreibt Cinnamodendron macranthum Baill. von Puerto-Rico. ^ Bak. New Aechm. = J. C Baker: On a new Äechmea from To- bago. [Britt. Journ. of Bot. London. Vol. XVIII (1880) p. 15. 8».] Beschreibung von Aechmea Meyeri^ welche Loüis C. Meyer 1879 auf Tobago gesammelt hatte; sie wird von IVIez zu Gravisia aquilega (Salisb.) gezogen. ^ Bak. Feriis St. Dom. = J. G. Baker: On a collection of ferns made by Baron Eggers in St. Domingo. [Britt. Journ. of Bot. London. Vol. XXVI (1888) p. 33 — 35. 8»]. Aufzählung der von Baron Eggeks 1887 in Sto. Domingo gesammel- ten Pteridophyten und Beschi'eibung dreier neuer Arten. Die Typen sind im Kew Herbarium, die Doubletten von Eggers an zahlreiche Museen abgegeben. Die vollständigste Sammlung befindet sich im Herbarium Krug et ükban. F Bak. Crypt. St. Tiiic. = J. 6. Baker: On tlie vascular crypto- gamia of the Island of St. Vincent. [Ann. of Bot. London. Vol. V (1891) p. 163—172, tab. X, XL 8«.] Bearbeitung der von H. H. und Gr. "W. Smith 1889 — 1890 im Auftrage des Committee für die Erforschung der Fauna und Flora Westindiens (cf. Rep. West Ind.) auf St. Vincent gesammelten Pteridophyten, im Ganzen 145 Arten 8 Ion. Uuban: Bibliogra))liia. und Varietäten, von welchen drei Arten und eine 'Varietät als neu beschrie- ben Averden. Die Originalien sind in Ivew, Brit. Museum, Berlin, Demerara (Guyana), Melbourne, Cambridge (Mass.), Columbia College. Bali. Crypt. Greii. = J. G. Bakeh: On the vascular cryptogamia of the Island of Grenada. [Ann. of Bot. London. Vol. VI (1892) p. 95—102.80.] Verf. zählt 145 Arten (darunter zwei neue) Pteridophyten auf, welche^ E. V. Sherring im Auftrage des Committee für die Erforschung der Fauna imd Flora Westindiens (cf. Rep. "West Ind.) während des Winters 1890 — 91 auf Grenada gesammelt hatte. Die Originalien sind in Kew, British Museum, Berlin. Einzelne neue Arten aus Westindien verötfentlichte der Verf. auch in Britt. Journ. of Bot. XXV (1887) p.44, XXVI (1888) p. 371, XXVII (1889) p. 270, in Hook. Icon. Plant, vol. XVII (1886 — 87) t. 1634, 1642, 1609, 1671, 1682, 1687 etc., sowie bei Jenm. Suppl. Jam. Ferns. ßalmas. Agric. ciib. = Francisco J. Balmaseda: Tesoro del Agri- cultor cubano. Coleccion de metodos para el cultivo de las principales plantas propias de los climas cälidas. Habaua 1885 — 87. Vol. I 1885. 256 p., II 1886. 436 p., III 1887. 460 p. Nicht gesehen. Nach Maza, der mir die gedruckte Ankündigung des Werkes schickte. Danach soll das Werk unter den einschläglichen Publi- cationeu Cubas das vollständigste und nützlichste seiner Art sein und nicht nur die wichtigsten Kiütur})rodukte der Insel behandeln, sondern auch an- dere, der Einführung werthe Pflanzen. Als Mitarbeiter werden die hervor- ragendsten Cubanischen Botaniker und Agrikulturtechniker genannt. 4f Bancr. Hog-Griim = Dr. E. N. Bancroft: An account of the tree which produces the Hog-Gum of Jamaica. [Hook. Journ. of Bot. London. Vol. IV (1842) p. 136—147. 8°.] Der Hog-Gum -Baum von Jamaica, der schon seit Sloane's Zeiten bekannt und für einen Ehus gehalten war, wird als Guttifere [Moronohea coccinea Aubl.) erkannt und sehr eingehend beschrieben. Barli. Hort. Amer. = Henry Barham: Hortus americanus: con- taining an account of the trees, shrubs and other vegetable productions of South -America and the West-India Islands, and particularly of the Island of Jamaica; interspersed with many cnrious and useful obser- vations, respecting their uses in medicine, diet and mecbanics. To which are added a Linnean Index. Kingston (Jamaica) 1794. 8^. 7 et 212 p., ind. Nicht gesehen; nach Pritz. Thes. IL ed. p. 14. Der Verf. war Wund- arzt auf Jamaica und starb daselbst 1726. Das Werk wurde bereits im Jahre 1711 geschrieben (nach B. et B. Biogr. Ind. p. 11). From the dedication and preface it appears that A. Aiioiar came into possession of the Mss. and edited them, adding a Linnaean Index (14 pag.) by another author, whose identifications are not alwa^^s correct (W. Fawcett in lit.). Bak. Crypt. Gren. — Benn. Not. Crot. 9 Bastar. Form, iiieclic. = F. Bastarreche: Formulario de medi- caraentos para los hospitales railitares de la Isla de Ciiba. Habana 1859. 218 p. Enthält p. 197 seq. nach Maza in lit. eine Breve resena de algunas plantas indigenas de virtudes medicas comünmente reconocidas y de uso frecuente en el pais, por C. Aguilera. Alf Bello Ap. I. et II. = Domingo Bello y Espinosa: Apimtes para la Flora de Puerto -Rico. [Anal, de la Soc. Espanola de Hist. Nat. Madrid. Pars I: vol. X (1881) p. 231 — 304, tab. IV, V; pars II: vol. XII (1883) p. 103 — 130, tab. L] — Seors. impr. 102 p., 3 tab. S^. Die Arbeit berücksichtigt ausschliesslich die Flora des westlichen Puerto-Rico's und die Umgebung von Coamo. Die darin aufgezählten Pflanzen sind theils vom Verfasser selbst, welcher 1848 — 1878 als Advocat in Mayagüez lebte und 1884 in seiner Heimath Tenerifa starb, theils vom Consul L. Krug in Mayagüez 1856 — 1876 gesammelt. Von den 963 auf- geführten Phanerogamen und Pteridophyten wird eine grössere Anzahl als neu beschrieben. Da Bello keine andere Literatur zur A^erfügung hatte als Grisebach's Werke, de Candolle's Prodromus und die Oktavausgabe von Rich. Ess. Fl. Cub., so kann es nicht Wunder nehmen, dass mehrere dieser neuen Arten mit längst bekannten zusammenfallen, während umgekehrt unter den mit alten Arten identificirten sich nicht wenige Novitäten vorfinden. Einen be- sonderen Werth ei-hält das Werk durch die beigefügten einheimischen Namen, welche auf Puerto -Rico zahlreicher und prägnanter sind, als auf irgend einer anderen westindischen Insel, und von der vortrefflichen Naturbeobachtung der Bewohner Zeugniss ablegen. Auch darf nicht unerwähnt bleiben, dass die Beschreibungen sowohl der neuen als auch mancher anderen Arten, deren Bestimmung Bello zweifelhaft schien, nach dem Leben entworfen sind und daher manches enthalten, was man an dem getrockneten Exemplare nicht sehen kann. Auf Tafel IV w^ird eine interessante Monstrosität von Oleome pungens abgebildet; Tafel V stellt ^l/eZawt/ra /a^«•^na dar, eine Pflanze, deren Familienzugehörigkeit Bello unbekannt war, und die sich als Sabiacee [Me- liosma Herherti Rolfe) erwiesen hat. Tafel I des zweiten Theiles bringt Blüthe, Frucht und Luftknolle von Epideiidnmi Kraenxlinii und E. Krugii. Die Originalien zu Bello's Arbeit sind im Herbar Krug et Urb. und in den KRUG'schen Icones niedergelegt. Nur wenige Arten sind weder durch Pflanzen noch durch Abbildungen vertreten. Bei der Benutzung dieser Tj^pen ist aber zu beachten, dass Bello die früher gegebenen Bestimmungen mehr- fach abgeändert imd die neuen Arten oft anders benannt hat, als zu der Zeit, wo er mit Krug zusammen arbeitete. Benn. Not. Crot. = John J. Ben]st:tt: Note on the species of Oroton described by Linnaeus under the names of Clutia Eluteria and Clutia Cascarüla. [Journ. Proc. Linn. Soc. IV (1860) p. 26 — 30. — Ueber- setzt in Bonplandia VIIL (1860) p. 213 — 215.] Die von Dr. W. F. Daniell auf den Bahamas gesammelten Croton- Arten veranlassten B. , das Dunkel, welches über den Stammpflanzen der Cascarilla- Rinde des Handels schwebte, aufzuhellen. Nach sehr eingehender Erörterung der Synonymie an der Hand der alten Originalien beschreibt er 10 Ign. Uhuan: Bibliographia. die 4 in Betracht kommenden Pflanzen, von denen 2 auf den Bahamas, 1 auf den Baliamas und in Jamaica, 1 in Jamaica vorkommen. Die Origiualien sind im British Musemn. j>< IJoiith. Plant. Hartw. = Geoegius Bentham: Plan las Hartwegianas inipriniis mexicanas adjectis nonnullis Grahamianis enumerat novasque describit. Londini. S«. 1846 p. 263 — 266, 1857 p. 360. Theodor Hartweg, welclier im Auftrage der Horticultural Society in London hauptsächlich zu gärtnerischen Zwecken Amerika und Californicn bis Quito bereiste, sammelte im Mai 1843 bei der Rückkehr von seiner ersten Reise auch auf Jamaica, hauptsächlich in den Gebirgen nördlich von Port Royal. Unter den von Bentham bearbeiteten Pflanzen dieser Insel befanden sieh 3 neue Arten. Die Originalien sind im Kew Herbarium, Doubletten in Berlin, bei Boissier-Barbey, im British Museum, bei de Candolle, im Herb. Delessert (jetzt Genf), St. Petersburg, im Hofmuseum zu Wien. Hartweö's eigenes Herbar ist in Lund. ^" Benth. Salbicii = Geoege Bentham: On the tree supplyiog the Sabicd wood of Cuba. [Hook. Journ. of Bot. and Kew Mise. London. Vol. VI (1854) p. 235 — 237. 8«.] Beschreibung von Lysiloma Sabicu, welche das sehr harte und dess- halb für Schiffsbauten sehr werth volle Sabicu-Holz Cuba 's liefert. Die Art war von A. Richard in Sagea's Cuba mit Unrecht zu der mexikanischen Äcacia formosa H. B. K. gezogen worden. *i Bentli. Prioria = Geoege Bentham: On Fissicalyx and Prioria, two recently published genera of Leguminosae. [Trans. Linn. Soc. London. XXIII (1861) p. 389 — 391, tab. 39, 40. 4°.] Beschreibung und Abbildung der bereits von Grisebach aufgestellten Gattung Prioria von Jamaica und Panama. 1^ Berk. et Curt. Fung. Cub. = M. J. Berkeley and M. A. Cuetis: Fungi Cubenses (Hynienomycetes). [Journ. Linn. Soc. London. X (1869) p. 280 — 341. 80.] Die Verfasser zählen die von Ch. Wkight 1856 — 1867 in Cuba ge- sammelten Hymenomyceten auf und beschreiben in knappster Form die zahl- reichen neuen Arten. Um ein vollständiges Bild der Entwickelung dieser Pilzklasse in Cuba zu geben, sind auch die 59 Species aufgenommen, welche Montagne in Ramon de la Sagra's "Werke über Cuba publicirt hat. Die Anzahl der Cubensischen Hymenomyceten beläuft sich sonach auf 488 Arten, von denen nur 14 in den WRiGUT'schen Sammlungen fehlen. Die arten- reichsten Gattungen sind Polyporus mit 120, Agaricus mit 82 und Maras- mius mit 51 Species. Die Einleitung enthält Angaben über das benutzte Vergleichsmaterial, die geographische Verbreitung und das Auftreten dieser Pilze in den verschiedenen Jahreszeiten. •^ Berk. Fiing. Ciilb. = M. J. Berkeley: On a Collection of Fungi from Cuba. Part II, including those belonging to the Families Gastero- Benth. Plant. Hartw. — Bescher. Biyol. Ant. frati9. 11 mycetes, Coiiiomycetes, Hyphomycetes, Physomycetes and Ascomycetes. [Journ. Linn. Soc. London. X (1869) p. 341—392.] Fortführung der vorhergehenden Arbeit zu den genannten Gruppen, aus welchen 398 Arten aufgezählt werden. Die Summe aller bis dahin von Cuba bekannt gewordenen Pilze ist demnach 88G, von welchen 56% 6^^" demisch, 11 Vo ^^i^ ^^^^ benachbarten Inseln und dem Testlande, 4°/o mit den Vereinigten Staaten, aber nicht mit Europa, 13*^/o mit Europa und den Vereinigten Staaten gemeinsam und 15*^/o von weiter Verbreitung sind. Die Originalien sind im Kcav Herbarium, Avelchem der Verfasser im Jahre 1879 auch seine eigene mykologische Sammlung schenkte. Die Haupt- sammlung der "Wright 'sehen Pilze befindet sich im kryptogamischen Herbar der Harvard University in Cambridge (Mass.), 351 Nummern erhielt das British Museum. Berk. Fiiiig-. Berin. et St. Thom. = M. J. Berkeley : Enumeration of the Fungi collected during the Expedition of H. M. S. Challenger. [Journ. Linn. Soc. London. XIV (1875) p. 351—352, XV (1877) p.48 — 49.] Im ersten Artikel werden die von H. N. Moseley auf der Challenger Expedition 1873 auf Bermudas und auf St. Thomas gesammelten Pilze aufgezählt, 13 bez. 7 Arten, unter denen eine neu ist; im zweiten Averden noch 10 weitere Pilze von den Bermudas hinzugefügt, wovon die Hälfte neu. Berk. Leew. IsL = T. B. H. Berkeley: The Leeward Islands: their past and present condition. [Proceed. of the Royal Colonial Institute. Vol. XII (1880 — 81) p. 9 — 50.] Nicht gesehen; wird von Hemsley in der Botan. Bibliography of the Less. Ant. aufgefülut. Bern. Flor. TTestiiid. u. Ostiud. = Alfred Bernard : Vergleichung der Floren des westindischen und ostindischen Archipels. Ein Beitrag zur Pflanzengeographie. Inaugural- Dissertation. Halle a. S. 1877. 8°. 92 p. Die Arbeit, welche nur auf Grund von Literaturstudien entstanden ist, enthält in dem allgemeinen Theile in Bezug auf AVestindien eine pflanzen- geographische Skizze nach Gkisebach und Oeksted, eine Aufzählung der grösseren Familien mit der Angabe des Procentsatzes der Betheiligung an der Zahl der gesammten Arten und eine ähnliche Statistik der Endemismen für die grösseren Familien, sowie für Cuba, Jamaica und Trinidad, im spe- ciellen Theile eine Aufzählung der Familien nach dem natürlichen System, in welcher die Anzahl der Gattungen und Arten für West- und Ostindien an- 'ö gegeben und diejenigen Gattungen, welche beiden Gebieten gemeinsam sind, nebst der Anzalü der dort und hier vertretenen Arten namhaft gemacht werden. Bescher. BryoL Ant. fran^. = E. Bescherelle: Plorule bryolo- gique des Antilles fran9aises. [Ann. Sc. nat. Paris. 6. ser. vol. III (1876) p. 175 — 265.] — Soors, impr.: Florule bryologique des Antilles fran^aises QU enumeration et description des mousses nouvelles recueiüies ä la Gua- deloupe et ä [a. Martinique. Paris. 1876. 8°. 94 p. (cum indice). Bearbeitung aller dem Verf. von Guadeloupe und Martinique be- kannt gewordenen Laubmoose (180 Arten aus 51 Gattungen) nebst sorgiäl- 12 IciN. Uküan: Bibliogvaphia. tiger Besclireibung der zalilreiclien iienon oder ungonügend bekannten Arten. Von den 87 Novitäten war ein grosser Tlieil bereits von Schimpeu l)enannt worden. Das Material lieferten für Guadelou^ie hauptsächlich Beaupertuis (1839), Bektero (er. 1820), Duchassaing (1847), Foksström (1803 — 181 G), Husnot(18G8), Lesueur (1822), rHEKMmiER (1843 — G2), Perrottet (1842) u.a., für Martini(|ue: Belanger (1847 — 59), Duperrey (1825), Hahn (18G9), HusNOT (18G8). Dank den Bemüliungen der Specialisten I'Herminier und HusNOT, von welchen bei weitem die meisten Beiträge lierrühren, ist Gua- deloupe jetzt bryologisch die am besten erforschte Insel Westindiens. Die Einleitung enthält Notizen über die Zahl der von den übrigen Antillen be- kannten Moose, die Sammler auf den französischen Inseln, die Verbrei- tung der Arten und die Anzalü der Arten in den am reichsten vertretenen Gattungen. Die Origlnalien befinden sich hauptsächlich im Museum d'histoire natu- relle zu Paris, die von I'Herminier sind im Herbar Schimper in Strassburg am besten vertreten und auch im Hofmuseum zu Wien vorhanden. ^ Bescher. Mvisc. Gfuad. = E. Bescherelle: Musci novi Guadalu- penses. [Hüsnot's Revue biyolog. XVIII (1891) p. 75—77.] Beschreibung von 5 neuen Laubmoosen, welche Ed. ÄIarie um das Jahr 1877 auf Guadaloupe gesammelt hatte. ^ Bescher. Hei). ^^^' fi'an^. == Emile Bescherelle: Enumeration des Hepatiques connues jusqu'ici aux Antilles fran9aises (Guadeloupe et Martinique). [Journ. de Botan. Paris. Vol. VII (1893) p. 174—180, 183 — 194.] Aufzählung der Lebermoose von Guadeloupe und Martinique, welche ausser von den bekannten Sammlern der französischen Antillen von Grateloup (1844), Ed. Marie und Lefebvre (1877) herstammen. An der Be- stimmung betheiligten sich auch Montagne, Gottsche, R. Spruce, Stephani. Von den 148 Arten, unter denen keine Novitäten beschrieben sind, gehören mehr als die Hälfte auch den ülnigen Antillen, sowie dem benachbarten Festlaude an, ^/^ geht l)is Brasilien, Peru und Bolivia, Y^ findet sich auch in der alten Welt; Gl sind den französischen Antillen eigenthünilich und zwar 45 Guadeloupe, G Martinique, 10 beiden Inseln. Eine sorgfältigere Erforschung der übrigen Inseln dürfte die Endemismen bedeutend verringern. Die Origlnalien sind theils im Pariser Museum, theils im Herbar des Verfassers. i^ Bescher, et Spruce Hep. iiouv. = Em. Bescheeelle et Richard Spruce: Hepatiques nouvelles des colonies fran^-aises. [Bull. Soc. bot. de France. Paris. Vol. XXXVI (1889) Congr. de bot. p. glxxvh — clxxxv.] Beschreibung von 14 neuen Lebermoosen von Guadeloupe, welche von I'Herjunier, Marie, Perrottet und Husnot gesammelt waren. Die Origlnalien sind im Herbar Besciierelle Betanc. Manzaii. = A. Betancourt: Observaciones clinicas sobre el Manzanillo. [Revista de cienc. medicas. Habana. Vol. III (1888) p. 7 seq.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. Bescher. Muse. Guad. — Boldo Icon. ined. 13 Blaiico Agric. = A. Blaxco t Fernandez: Manual de Agricultura. Habana 1868. 1 vol. Nicht gesehen; nach Maza in lit. ^ Bocq. Plant, col. fraii^-. = Hexri Bocqtjillon-Limousin: Etüde des plantes des colonies fran^aises. Premiere partie: Plaiites alexiteres des colonies fran^aises de l'Amerique. Paris 1891. 8*^. 67 p., tab., c. icon. Die Arbeit beschäftigt sich mit denjenigen Pflanzen, deren Säfte Schutz gegen den Biss giftiger Schlangen gewähren. Es sind für die französischen Antillen (Martinique): Mikania amara, M.Poeppigü, Arisiolochia cymhifera, Ä. anguicida, A. trilohata, A. odoratissima , A. hüohata, Franciscea uniflora, Hippocratca scandens, Fevillea cordifolia, Dorstenia Brasüiensis , D. Contra- yerva, „Zedoaire ronde", Petiveria alUacea^ Pluchea odorata^ Cassia alata^ Phyiolacca decandra, „Pareira brava", Boerhavia diffusa, Aniidesma alexi- taria, Eryngium aquaticum, EupJiorhia caintata^ E. punicea^ E. pulcherrima, Eupatorium ayajmna, Entada gigalobium , Pijjer procumbens , P. frutescens, Bignonia unguiscati, B. leucoxylum, Dracontium pertusuni, D. pjolypthyllum, Arum auriculatum, Hyptis capitata und einige andere Aveniger gebräuch- liche Pflanzen. Jeder Art sind Synonymie, Yernacular- Namen, Vaterland, eine ausführliche botanische Beschreibung, Beschreibung und chemische Zu- sammensetzung der Droge, therapeutische Eigenschaften, Anwendung, bis- weilen auch die Resultate anatomischer Untersuchungen, sowie recht massige Holzschnitte beigefügt. Schade nur, dass viele der genannten Pflanzen gar nicht auf den Antillen oder wenigstens nicht auf den französischen vor- kommen, also zweifellos falsch bestimmt sind. ■• Boeck. Westind. Riedgr. = 0. Boeckeler: Kritische Bemerkungen über die Bestimmung, welche einer Anzahl westindischer Riedgräser zu Theil geworden ist. [Regensb. Flora LXIV (1881) p. 76 — 80.] Bericlitigung der Bestimmungen einer Anzahl von Wright auf Cuba gesammelten Cyperaceen, soAvie einiger in der GRiSEBACu'schen Flora und in Eggers' Flora of St. Croix erwähnten Ai'ten derselben Familie. Boldo Plaut. Ciil). = Baltasar Manuel Boldö: Descripciones de diferentes generös y especies de plantas de la isla de Cuba, examina- dos por la comision Real de Guantänamo, eu latin, 742 fol. in folio (Msc. in horto botan. Matrit. ex Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 47). Boldo Icon. ined. = Dibujos de plantas de la isla de Cuba por Jose Guio, dibujante botänico de la Real comision de Guantänamo. Habana 1802. 1 vol. 4^. 66 tab. color. (ibidem). Boldo, Arzt und Botaniker aus Aragonien, wurde im Jahre 1796 der Commission von Guantänamo beigegeben, welche unter der Leitung des Bri- gadiers Grafen von Mompox y Jaruco die Pläne des projectirten Kanals von Güinas auf Cuba entwerfen sollte, und erhielt den Auftrag, der Pflanzen- welt seine besondere Aufmerksamkeit zuzuwenden. Er sammelte zahl- reiche Materialien zu einer Flora der Insel, bis ilm ein vorzeitiger Tod im Jahre 1799 zu Habana dahinraffte. Die Msc, welche auch manche Abschrif- ten aus anderen Schriftstellern enthalten, aber nur bis ziu* VII. Klasse Linne's 14 Ign. Ueban: Bibliograijhia. reichen, liegen leider unbenutzt in Madrid und in einem Duplicate bei der Familie Botttelou in Sevilla. — Die von Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 13 citirte, in Habana 1798 gedruckte Epistola latiua von Boldo über die Gattung Villa- nova, welche älter ist als die gleichnamige, jetzt allgemein acceptirte Gattung von Lagasca (1816), betrifft wolil eine Cubanische Pflanze, ist al)er von den Botanikern nicht benutzt worden und obsciu" geblieben. Von seinen Pflanzen finden sich einige zerstreut im Generalherbar des botanischen Gartens zu Madrid (ex Colm. in lit.). -• Borg, og Pauls. Dansk-yestind. 0er. = F. Borgesen og Ove Paulsen: Om Vegetationen paa de Dansk-Vestindiske 0er. [Botan. Tidsskr. Kjobenhavn. Vol. XXII (1898) p. 1—114, 43 Fig. im Texte, Taf. 1—11.] Der eine der Verf., Fred. Borgesen, hatte sich bereits im Februar und März 1892 auf den dänisch -westmdischen Inseln aufgehalten, um nament- lich die Algenflora zu studiren, ohne aber die Landvegetation ausser Acht zu lassen. Als nun im Jalu'e 1895 die Fregatte „Fyen" eine Uebungsfahrt nach "Westindien unternahm, erhielt er sanunt seinem Collegen Ove Paulsen die Erlaubniss, zur Fortsetzung seiner Studien die Reise mitzumachen. Als ein Resultat ihrer Untersuchungen (vom 22. December 1895 bis 2. Februar 1896) erschien die genannte Ai'beit: lieber die Vegetation auf den dänisch - westindischen Insehi. In diesem "Werke wurde die Halophytenvegetation von B. bearbeitet. Sie wird in fünf Gruppen getheilt: 1. Die Meergrasvegetation, bei welcher neben den Meerphanerogamen auch einige hier auftretende Algen -Gesell- schaften Erwähung finden. 2. Die Sandstrandvegetation, welche in die dem Meere am meisten benachbarte, aus krautartigen Pflanzen bestehende Pesca- ^rae- Gesellschaft und die entfernter vom Meere auftretende, aus Coccoloba uvifera und Hippomane Mancinella und einer grossen Menge von Gebüschen zusammengesetzte Coccoloba -Manchinil- Gesellschaft zerfällt. 3. Die Felsen- küstenvegetation mit Baccharis dioica als Charakterpflanze. 4. Die Mangrove- Vegetation, wozu der Verf. ausser Rhizophora^ Ävicennia und Laguncidaria auch, wenigstens was Dänisch -Westindien betrifft, Anona jjcilustris und Co- nocarpus erecia glaubt rechnen zu können, während er Bucida huceras aus- schliesst. Bei den einzelnen Arten werden, wie schon bei 2., verschiedene morphologische, biologische und anatomische Eigenthttmlichkeiton, besonders die hier vorkommenden Pneiunatophoren besprochen. Auch die auf dem Schlammboden unter den Mangroven wachsenden Kräuter zählt der Verf. auf. 5. Die salzhaltige Thonebene mit Salicornia ambigna und mehreren anderen Arten, welche jedoch fast alle auch auf dem Sandstrande vorkommen. Die Gebüsch- und Waldvegetation schildert P., luid zwar 1. von Or- kan0en, einer kleinen Insel an der Westseite von dem Hafen von St. Thomas, deren Pflanzendecke überwiegend höheres Gebüsch ist, 2. St. Thomas und 3. St. Jan mit ihren reicheren Wäldern und endlich 4. St. Croix, dessen Croton- Gebüsche, welche namentlich an der Ostseite der Insel vorkommen, ausführlich behandelt Averden; auch werden die dort wachsenden Pflanzen- arten aufgezählt und die Wälder auf der Nord Westseite der Insel geschil- dert. Die zweite Abtheilung von P. enthält die Anatomie der xerophilen Blätter. Borg, og Pauls. Dansk-Vestind. 0er. — Brend. Not. South. Flor. 15 In einem floristisclien Anhange werden 6 für die dänischen Inseln neue Phanerogamen und von Rostrup die von ihnen bisher bekannt gewor- denen Pilze und Flechten aufgezählt. Die 1 1 Tafeln , welche Yegetationsansichten darbieten , sind nach Photo- graphien von Borgesen hergestellt. (Fred. Borgesen.) ßorr. Cafe — Esteban Borrero y Echevarria: El Cafe. Apuntes para iina monografia. Habana. Nicht gesehen; nach Maza in lit., der mir die gedruckte Ankündigung des Werkes schickte. Contiene lo siguiente : Noticias histöricas sobre el cafe. — Cultivo del cafe. — Composiciön del cafe crudo y tostado. — Acciön fisiolögica del cafe. — üsos terapeuticos del cafe. — Uso del cafe en los campos de Cuba. Bosqiie Farmacofit. = Alfredo A.Bosque: Consideraciones acerca de la Farmacofitologia cubana. [Anal. Acad. Cienc. nat. de la Habana. Vol. XXV (1889) p. 799 seq.] Bosque Botaii. Cub. = Alfredo A. Bosque: Ensenanza de la Bo- tanica en Cuba durante los tres iiltimos lustros (Oracion inaugural pro- nunciada en la apertura del curso de 1893 ä 1894 de la Universidad). Habana 1893. — Keproducido en la Kevista cubana. Habana 1893. Bosque Libro Bot. = Alfredo A. Bosque: Sobre un libro de Botäniea. [Revista cubana. Habana 1893 — 94. vol. XVII p. 398 et 531, XVIII p. 25 et 97, XIX p. 361.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. Leider weiss ich auch nicht, auf welches botanische "Werk sich der letztere Aufsatz bezieht. Bosw. Jam. Moss. = Henry Boswell: Jamaica mosses and Hepa- ticae. [Britt. Jomn. Bot. London. Vol. XXV (1887) p. 45 — 50.] Zählt die von J. H. Hart, dem damaligen stellvertretenden Director des Botanical Departments, bei Gordontown auf Jamaica um 1885 gesam- melten Laub- luid Lebermoose auf. Unter den 80 Laubmoosen waren 25, unter den 38 Lebermoosen 13 für die Insel neu; von den letzteren wird eine neue ScajMnia beschrieben. Das Herbar des 1897 verstorbenen Verfassers ging in den Besitz des botanischen Gartens zu Oxford über. Brace Bali. cf. Gard., Brace et Doli. Bah. Braun Naj. Cub. = A. Braun: Die von Charles Wright auf Cuba gesammelten Arten der Gattung Najas. [Sitzungsber. Ges. naturf. Freunde. Berlin 1868. p. 17]. Bespricht vier von Wright in Cuba gesammelte Najas -Arteji und deren Formen, unter denen eine neue Species ist. Brend. Not. South. Flor. = Frederick Brendel: Notes on the Flora of Southern Florida. [The Amer. Natur. Salem (Mass.). Vol. VIII (1874) p. 449 — 452.] , Verf. wendet sich gegen die Behauptung Grisebach's (Veg. d. Erde II p. 340), dass Westindieu und Florida dm-ch den Golfstrom floristisch ge- 16 Ign. Urban: Bibliographia. trennt seien, beide also einen verschiedenen Vegotationscliarakter besässen. Er weist an der Hand von CnArM. Fl. South. St. nach, dass im siidlichen Florida bis zur Tampa-Bay 231 Arten vorkommen, welche sich weiter nord- wärts nicht finden, und dass hiervon 187 in Westindien verbreitet sind. Das nördliche Florida besitzt 1569 Gefässpflanzen, von denen 875 in den nördlichen Staaten vorkommen; nur 15 von den übrigbleibenden sind auch in Südflorida verbreitet. Die Tampa-Bay trennt also Florida in zwei Ge- biete, von denen das nördliche mit der Flora der Nordstaaten, das südliche mit der von Westindien die meiste Yerwandtschaft besitzt (vergl. auch Brendel bei Dktjde in Behm's Geogr. Jahrb. Gotha XI (1887) p. 134 — 135). '^' Bres., Heim., Magii. Siiit. Pilze = J. Bresadola, P. Hennings und P. Magnus: Die von Herrn P. Sintenis auf der Insel Portorico 1884 — 87 gesammelten Pilze. [Engl. Botan. Jahrb. Vol. XVII (1893) p. 489 — 501, Taf. XII.] Von den von P. Sintenis auf Puerto-Rico 1884 — 87 gesammelten Pilzen bearbeitete Bresadola die Ascomyceten und Sj^haeropsideen , sowie von den Ustilagineen eine Doassansia, Hennings die Auriculariaceen und Ba- sidiomyceten und P. Magnus die Chytridiaceen, Ustilaginaceen und Uredi- naceen. Sechs neue Arten werden beschrieben, davon Cintradia Kriigiana P. Magn., die auf der beigegebenen Tafel abgebildet ist, sehr ausführlich. Die Originalien sind im Berliner botan. Museum. ^ Brcut. Reise Westind. = J. Christ. Breutel: Berufsreise nach den westindischen Inseln, [ßegensb. Flora Vol. XXII. II (1842) p. 549 — 560, translated in Hook. Lond. Journ. Bot. II (1843) p. 240 — 246.] Verf. machte als Mitglied der Direction der Herrnhnter Brüdergemeinde von December 1840 bis Juli 1841 eine Visitationsreise nach St. Thomas, St. Croix, St. Jan, St. Kitts und Antigua und benutzte die Gelegen- heit, hauptsächlich kryptogamische Gewächse zu sammeln. In obigem Auf- satze bespricht er einige Nutzpflanzen und schildert die Excursionen zum Berge Neu -Braunschweig und Mount Misery auf St. Kitts. Die gesammelten Pflanzen sind an verschiedene Interessenten vertheilt; von den Farnen erhielt Kunze (jetzt im Leipziger Herbar), von den Leber- moosen GoTTscHE (jetzt im Berliner Museum) die erste Doublette; eine grosse Moossammlung von B. befindet sich im British Museum. y^, Brien Crin. Booz. = James O'Brien: Crmu?7i Rooxenianum n. sp. [Gard. Chron. III ser. vol. IX (1891) p. 701.] Kurze Beschreibung dieser neuen Art von Jamal ca. Broacbv. PI. Hort. Trin. = W. E. Broadway [Gard. Chron. III ser., vol. IX (1891) p. 766 — 767, XI (1892) p. 108]. Verf. schildert eine Anzahl Pflanzen aus dem botanischen Garten zu Trinidad, an welchem er damals Assistant- Superintendent war. Mehrere derselben sind Bürger der westindischen Flora. Broadw. Cyrt. Woodf. = W. E. Broadway: Cyrtopodium Wood- fordi Benth. [1. c. vol. XVIII (1895) p. 612]. Ueber die Blüthenfarbe der genannten Pflanze auf Grenada. Bres., Henn., Magn. Sint. Pilze — Brought. Cat. bot. gard. Lig. 17 ^Broacbv. Prel. list Grreii. = W. E. Broadway: Preliminaiy list of herbarium specimeiis. [Bull. Mise. luform. Bot. Gard. Grenada. Yol. II (1895) p. 17—21. 8°.] Grenada war bis in die neueste Zeit in Bezug auf seine Vegetation noch fast unbekannt. Grisebach giebt z.B. in seiner Flora von ihr nur 16 Arten an. Erst in dem letzten Jahrzehnt wurde die Insel eingehender untersucht, so von Baron Eggeks im Jahre 1889, der daselbst 552 Arten sammelte, von R. Y. Sherking von Oct. 1890 bis Mai 1891 und von dem Verfasser, welcher seit Juli 1894 Curator des botanischen Gartens von Grenada ist. Während die Sammlungen der beiden Erstgenannten nicht veröffentlicht worden sind, zählt B. hier als Resultate seiner ersten Excursionen 128 Blüthenpflanzen , 3 Pilze, 11 Moose, 1 Flechte auf; freilich fast durchweg gewöhnlichere westindische Pflanzen. Die späteren Funde des Verf. haben aber gezeigt, dass die Insel in den Bergwäldern auch manche Seltenheit aufzuweisen hat. Die Originalien sind im Kew Herbarium und im Herb. Krug et Urban. Broadw. Trees Greii. = W. E. Broadway : List of indigenous trees and shrubs in Edward Drayton: Grenada Handbook for the years 1896 and 1897. London 1896 — 97, p. 196—204. Nicht gesehen; nach Kew Bull. Add. ser. I p. 76. Brooks Exp. Jam. = W. K. Brooks: The expedition to Jamaica in the sunimer of 1897. [John Hopk. Univ. Circul. Baltimore. Vol. XVII (1897) Nr. 132 p. 1—2. 4^.] Berichtet über die im Sommer 1897 von der John Hopkins Univer- sity nach Jamaica abgegangene zoologisch-botanische Expedition und über das tragische Ende des Leiters derselben, Prof. J. E. Hümphrey und des Dr. CoNANT, welche beide am Fieber starben, jener am 17. August in Port Antonio, dieser am 13. September in Boston. A. Fredholm sammelte in der Umgebung von Port Antonio über 300 Pflanzen, wovon eine Sammlung im National -Museum in "Washington ist. Botanisch sonst von keinem Interesse. 'ö' Brought. Hort. East. = Arthur Broughton: Hortus Eastensis, or a catalogue of exotic plants in the garden of Hinton East Esq. in the niountains of Liguanea, at the time of bis decease. Kingston 1792. 4*^. 32 p. [redit in Bryan Edwards' Historj of the british colonies. Ed. I vol. I, 1793 ed. London 4« p. 475 — 494 in Bibl. Gotting., ed. Dublin 8» p. 455 — 491 in Bibl. Berol.; ed. IV, vol. III 1819 p. 367 — 407 8» in ♦Bibl. Berol.]. — Hortus Eastensis, or a catalogue of exotic plants cul- tivated in the botanic garden in the mountains of Liguanea. St. Jago de la Vega 1794. 4«. 34 p. Broiig'lit. Cat. bot. gard. Lig. = Arthur Broughtox: A catalogue of the more valuable and rare plants growing in the public botanic garden in the mountains of Liguanea, in the Island of Jamaica etc. (St. Jago de la Vega) 1794. 4». 6 p. Die Originalausgaben, welche ich nicht sah, nach Pritz. Thes. II. ed. p. 42. In den Abdrücken bei B. Edwards sind die Arten nacli LiNNE'schem Urban. 2 18 Ion. Ui?nAN: Bibliographia. Systt'ju unter Anyxibc der Vernaciüarnamen, dos Vaterlandes, des ersten Ein- führers xind des Jahres der Einführung aufgezählt. Es werden auch zwei neue Genera (ohne Namen) beschiieben. — Der List of Ma[»s and Plates der zweiten Auflage von Edwards' History (London 1794) p. 21 — 23 (Bibl. Gotting.) ist ein Katalog der seltenen und werthvolleren exotischen Gewächse in alphabetischer Anordnung angefügt, welche im öffentlichen botanischen Gai'ten zu Liguanea wachsen, sowie einer Anzald von der Einführung werthen Pflanzen, Zweifellos ist dies ein Abdruck des an zweiter Stelle genannten Kataloges, da die Titel ganz übereinstimmen. Der Liguanea Garden (bei Gordon Town auf Jamaica), von Hinton East angelegt, ging 1792 — 93 durch Kauf in den öffentlichen Besitz über. Einer der ersten und tüchtigsten Gärtner war James Wiles (cf. Kew Bull. 1891 p. 300, Fawc. in Bot. Gaz. XXIV p. 347). — Der Verf. war Arzt und starb auf Jamaica 1796 oder 1803. Sein Herbarium befindet sich in der City Library, King Street, Bristol (nach B. et B. Biogr. Ind. p. 24). P. Br. Jam. = Patrick Browne: The civil and natural history of Jamaica. London 1756. Folio. VIII, 503 p., 49 tab., 2 chart. geogr. — Edit. II: London 1789. Folio. VIII, 503 p., with four additional Indexes (46 p.), 49 tab., 1 chart. geogr. Dr. Patrick Browne liess sich, naclidem er vorher die kleinen An- tillen Barbados, Montserrat, Antigua, St. Christoph (vielleicht auch noch andere) besucht hatte, im Jahre 174G in Jamaica als Arzt nieder. Von dem lebhaftesten Verlangen beseelt, die Kenntniss der Naturgeschichte der Insel zu fördern, und von einer vortrefflichen Gesundheit unterstützt, benutzte er jede Mussestunde, Materialien f\u' seine Zwecke zu sammeln. Er untersuchte sämmtliche Pavishes der Insel (vielleicht mit alleiniger Aus- nahme von Hanover), bestieg die Spitze der Blue Mountains (p. 212), den Mount Diablo im Norden, den Dolphin's Head im AVesten und studirte in glei- cher Weise die Plora und Fauna der Savannen, der Sümpfe und des Meer- wassers. Das Hauptfeld seiner Thätigkeit Ovaren die Parishes von St. An- drew (bes. Kingston und nördlich davon Liguanea), St. Catharine (Spanish- town oder St. Jago de la Vega, östlich davon Ferry, Red Hills), St. Thomas in the Vale, jetzt zu voi'iger gehörig (16 Mile Walk), St. Mary und St. Ann. Es war daher kein Wunder, dass er sich rühmen konnte, während der neun Jahre^ seines Aufenthaltes auf der Insel (1746 — 55) 1200 Pflanzenarten gesammelt zu haben, also 400 mehr als Sloane, der nur ly^ Jahr auf Ja- maica weilte und kaum den dritten Theil des Landes kennen gelernt hatte. Diese hatte er an Ort und Stelle sorgfältig nach der Natur beschrieben und in getrockneten Exemplaren heimgebracht. Das Werk enthält im ersten Theile eine Geschichte der Insel, eine Schilderung des gegenwärtigen Zustandes derselben, ihrer Einkünfte, Pro- dukte und ihres Handels, der Bewohner und ihrer Lebensweise, sowie einiger 1) Nach P. AscANius (in J. E. Smith Correspond. of Linnaeus II p. 480), welcher unter dem 7. April 1755 an Linne schrieb: „A natm'al history of Jamaica is expocted to appear in about 12 months, by a Dr. Browne, who, after residing 9 years in that Island, is just returned to England". B. muss dann schon von Jamaica aus die Heraus- gabe seines Buches in Angriff genommen haben, da Ehret die Tafeln 2, 12 und 13 bereits im Jahre 1754 zeichnete, und das umfangreiche Werk schon 1756 erschien. Er selbst gieht p. vi nur „during scveral years residence" an. P. Br. Jam. 19 Naturmerkwürdigkeiten; im zweiten Tlieile werden die Mineralien, Pflanzen und Tliiere beschrieben; der dritte Theil, welclier über das Klima und seinen Einfluss auf den menschlichen Körper, sowie über die Krankheiten in den Tropen handeln sollte, ist nicht erschienen. Die Botanik umfasst S. 67 — 374 und Taf. 1— 38 und enthält neben den Jamaicensischen nur einige wenige Arten von den genannten kleinen Antillen: im Ganzen 1002 Arten in 4G5 Gattungen. In der ersten Ab- theilung führt B. diejenigen Pflanzen auf, welche undeutliche oder unvoll- kommene Blüthen tragen, und rechnet dahin die Algen, Schwämme, Pilze, Moose, Flechten, Pteridophyten, Feigen und die Cecropia; in der zweiten Abtheilung, "welche die Pflanzen mit distincten und auffälligen Blüthen imd Früchten umfasst, acceptirt er das LiNNE'sche Sexualsystem. „I have given", sagt B. auf S. lxx, „the general characters Avherever I found them new, or but imperfectly represented before; and have added the synonima out of the most noted and approved authors; I have also given a sliort description of most of the species, and adjoined the iises, culture and manufactures of such as were found of any certain or known service." Gegenüber den SLOANE'schen Werken stellt das Buch dadurch, dass fast alle Arten bekann- ten oder neuen Gattungen eingereiht sind, sowie durch die übersichtlichen, meist recht guten Charactere der Species und endlich durch die vortrefflichen Abbildungen, welche der berühmte Pflanzenmaler G. D. Ehret 1754 — 50 nach den getrockneten Exemplaren gezeichnet hatte, einen bedeutenden Fortschritt dar. Um so mehr ist es zu bedauern, dass B. sich nicht auch in der Behand- lung der Gattungen und Arten an Linne, dessen Species plantarum bereits drei Jahre früher erschienen und dem Verfasser nach p. (ix) der Vorrede (Cata- logue of the autliors) wohl bekannt waren, angeschlossen hat, sondern dass er ordnungsgemässe Gattimgsdiagnosen und die binäre Nomenclatur grund- sätzlich vermied; er hätte sonst der Nachwelt viel Streitigkeiten ersj^art. Die zweite Auflage ist rücksichtlich des Textes mit der ersten iden- tisch. Da in ihr auch dieselben Druckfehler und schlechten Buchstaben wieder auftreten, so wird sie wohl aus den Eestbeständen der ersten her- gestellt sein. Der Titel ist mit Ausnahme des Kopfes abgeändert; auch fehlt in ihm der Hinweis auf den dritten nicht erschienenen Theil. Von den vier hinzugefügten Indices (ohne Paginirung) enthält der erste in der Reihen- folge des Textes die BKOWNE'schen Namen und hinter ihnen diejenigen Linne's, soweit solche existirten, der zweite die LiNNE'schen Namen in der Reihenfolge seines Systems und hinter ihnen diejenigen Broavne's; der vierte und dritte behandelt in gleicher Weise die Thiere. Die Tafeln sind offenbar nach denen der ersten Auflage neu gravirt, daher fast Spiegelbilder der- selben; statt der Namen des Zeichners und Kupferstechers, welche fort- blieben, sind den einzelnen Arten die LmNE'schen Gattungs- imd Art- namen oder, wo solche nicht vorhanden waren, die BROWNE'schen Gattungs- namen hinzugefügt. Die Karte, welche die Häfen von Port Royal und King- ston darstellt, fehlt. Die alte Jamaica- Karte der ersten Auflage Avurde durch eine von dem kgl. Hydrographen Tn. Kitchin 1774 nach den besten Auto- ritäten entworfene ersetzt, auf welcher man leider viele der von B. auf- geführten und zwar gerade die am meisten genannten Lokalitäten vermisst. Von T. F. Hendekson's Darstellung (P. Browne in L. Stephen's Dictionary of Nat. Biogr. VII. 1880 p. 53): „All the copperplates as well as the ori- ginal drawings used in the work were consumed in the great fire in Corn- 2* 20 Ign. Urban: Bibliograpbia. liill 7. Nov. 17G5, and consequently the second edition of tbe book publislied in 17G9, witli four new Linnaean Indexes, is without illustrations" kann daher nur der erste Theil richtig sein; denn eine andere zweite Anflage vom Jahre 17C9 und ohne Tafehi ist nicht bekannt. P. Bkowne stand übrigens der Herausgabe der 1789 er Ausgabe vollständig fern. „He received from me", erzählt A. B. Lambert, der ihn 1790 in seiner Heimath, der Graf- schaft Mayo in Irland, kurz vor seinem Tode besuchte (Trans. Linn. Soc. IV p. 31), „the first intelligence of the new edition of his History of Ja- maica, and expressed a great desire to have seen it; but he died soon after, aged 70." LiNNE schätzte P. Browne offenbar sehr hoch; er zählte ihn in seinen Spec. plant. II. ed. introd. hinter Jacquin unter den Eeformatores auf und liess durch seinen Schüler Sandmark dem B. 'sehen Werke in den Amoen. acad. V p. 374 durch die Worte: „Flora vere aurea inter Botanicos sit habenda, qua omnino nulla inter extraneas prodiit accuratior nee pulchriori ordine concinnata .... Hinc auetori huic in orbe Botanico quamdiu Plantae virent et Flores florent sua constabit gloria" ein sehr ehrenvolles Zeugniss aus- stellen. Von den zahlreichen von B. vorgeschlagenen Namen neuer Gattungen acceptirte Linne einen beträchtlichen Theil; andere verwies er in die Syno- nymie schon bekannter Gattungen, was aber, wie die Untersuchungen spä- terer Botaniker ergaben, nicht selten mit Unrecht geschah; einige veränderte er durch Verkürzung oder durch Verlängerung; eine Anzahl endlich ersetzte er aus uns unbekannten Gründen durch neue Namen, indem er die Browne- sclien meist zur Bezeich uung der Art verwendete. Die beiden Streitfragen sind nun folgende: 1. Sollen wir in den letzten beiden Fällen die LiNNE'schen oder die BROAVNE'schen Namen acceptiren? Für Linne traten fast alle späteren Bo- taniker bis 1891 ein, theils stillschweigend, theils wie Bentham (Gen. pl. III p. 291 u. 312, vergl. auch Journ. Linn. Soc. XVII p. 193) mit der Be- hauptung, dass B. Arten, aber nicht Gattungen beschrieben habe, ohne frei- lich den Beweis hierfür zu liefern; für P. Browne hauptsächlich 0. Kuntze (Rev. Gen. I p. xxxiv u. f., III p. clxxix u. f., cf. p. cccxxxv u. f.), A. S. Hitch- cocK (Rep. Miss. bot. gard. IV p. 51 u. f.) und J. Briqtjet, welcher, anfäng- lich ein Gegner der P. BRowNs'schen Gattungsnamen (Bot. Centralbl. XLIX p. 111), in Folge der Auseinandersetzungen Kuntze's sich für dieselben er- klärte (Bull. herb. Boiss. II p. 64 u. f.). Ich für meine Person bin der Er- örterung dieser Streitfrage eigentlich überhoben, da ich die Nomenclatur- regeln für die Beamten des Königlichen Botanischen Gartens und Museums (Notizblatt I 1897 p. 245 — 250) durch meine Unterschrift als für mich ver- bindlich anerkannt habe, in av eichen es heisst: „Ein Gattungsname wird fallen gelassen, wenn derselbe während 50 Jahre von dem Datum seiner Aufstellung an gerechnet nicht im allgemeinen Gebrauch gewesen ist". Für diejenigen aber, welche diese oder ähnliche Kegeln nicht annehmen, sondern dem Principe der strengsten Priorität huldigen, Avill ich den Nachweis zu erbringen versuchen, dass B. keine Gattungsdiagnosen veröffentlicht hat, dass daher seine neuen Gattungsnamen, wie ich an verschiedenen Stellen meiner Additamenta z.B. für Sjjaihe, Ädelia etc. hervorhob, Nomina nuda sind, die, soweit sie berechtigt waren, erst durch ordnungsgemässe Diagnosen von Seiten Linne's oder anderer Autoren ihr Gattungsrecht erwarben. Es handelt sich dabei auch um die Namen einiger Gattungen mit mehreren P. Br. Jam. 21 hundert Arten, wie PsycJiotria L. (statt MyrsUphyllum P. Br.), Hyptis Jacq. (statt Mesospliaerum P. Br.), Browne charakterisirt niemals eine nene Gattung als solche, wie es Plumier und Linne vor ihm gethan hatten, sondern lässt immer auf den Gattungsnamen, mag er neu sein oder nicht, unmittelbar die Nummer der Art und den phrasenreichen Speciesnamen oder, was dasselbe ist, die Diagnose folgen. Daran reiht er die Sjnionyma, den in Jamaica gebräuchlichen oder selbstgebildeten Vernacularnamen und das Vorkommen nebst anderweitigen Bemerkungen. An derselben Stelle, wo es seine Vorgänger gethan haben und wo es auch jetzt noch geschieht, nämlich zwischen den Synonymen bez. dem einheimischen Namen und. dem Vorkommen, findet man nun bei der ersten Art, bisweilen aber nicht bei dieser, sondern bei der zweiten oder einer anderen Art der allermeisten Gattungen, selten bei zwei Arten der- selben Gattung, eine die Blüthen- und Fruchttheile schildernde Beschreibung (Characters oder General oder Botanic Characters) eingefügt, welche dieselbe äussere Form hat, wie die Gattungscharakteristik in Linne's Gen. plant.; sie unterscheidet sich aber von dieser dadurch, dass sie, von einigen wenigen Fällen abgesehen, niemals eine Variation des einen oder anderen Merkmales zulässt. Diese rein äusserlichon Verhältnisse haben bisher allein als Grund- lage für die Discussion der Frage, ob die Beschreibungen generischer oder specifischer Natur seien, gedient und Kuntze derartig von der Eichtigkeit seiner Meinung, die „Characters" als Gattungsdiagnoso aufzufassen, über- zeugt, dass er die gegentheilige Ansicht als lächerlichen Irrthum und Ab- surdität bezeichnet. Leider hat man es bisher vermieden, durch das Studium der Pflanzen selbst oder durch eine vergleichende Prüfung der Beschrei- bungen und Abbildungen der "Wahrheit näher zu kommen. Um nun an- deren Botanikern, welche mit der westindischen Flora wenig oder gar nicht vertraut sind, die Nachprüfung meiner Argumentation nicht zu erschweren, will ich mich hauptsächlich an das halten, was in P. Browne's AVerke selbst steht, bez. dies mit den vorher publicirten und B. bekannt gewesenen Werken Linne's: Gen. plant, ed. I (1737) und Spec. plant, ed. I (1753), in Vergleich bringen. Zu diesem Zwecke will ich die bei B. aufgeführten Gattungen in verschiedene Kategorien theilen und dabei vorläufig alle Arten ausser Betracht lassen, welche er durch ein beigefügtes Fragezeichen als zweifelhaft zu der betreffenden Gattung gehörig kennzeichnet. a) Bekannte Gattungen, von denen nur eine Art aufgeführt und mit Beschreibung versehen ist: Justicia p. 118. Die Beschreibung wird mit den "Worten eingeleitet: „The generic characters of this plant are as follows". Hier allein gebraucht B. den Ausdruck „generic", aber wolü zweifellos in Folge eines Schreibfehlers, da er nur seine (this) Pflanze charakterisirt, nicht auch zugleich die damals bekannten 11 anderen Justicia- Avteiij deren Merkmale zum Theil mit denen der B. 'sehen Art in Widersjpruch stehen. Man vergleiche L. Gen. p. 4: Labium inferius obtuse trifidum . . . Fila- menta sub labio superiori recondita . . . Capsula oblonga obtusa gegenüber B. : Limbi lacinia inferiore integra . . . Filamenta sub labium superius por- recta et longitudine floris . . . Capsula compressa obverse-cordata; vergleiche auch die Beschreibungen der neuen Arten in L. Spec. p. 16, wo z. B. der letzten (n. 11) „ Corollae labiis erectis, altere lineari angustissimo, altero lato trilobo" zugeschrieben werden. B. kann doch sicherlich nicht als Local- florist die Anmassung gehabt haben, die LiNNE'sche Diagnose einer Gattung 22 Ign. Urban: Bibliograpliia. zu verbessern, von der er wahrsclieinlich keine andere Art als seine eigene (jetzt übrigens zur Gattung Dicliptera gerechnete) gesellen hat. — Amman^iia p. 145. L. Gen. p. 387 giebt an: Stylus simplex; stigma capitatuni. Seniina niimorosa. B. schreibt seiner Art: Stylus brevis bifidus; Stigmata erecta oblonga . . . Semina pauca zu. — Triopteris p. 191. L. Gen. p. 343 giebt an: Periantliium quinquepartitum. Petala sex. Filamenta decem. Styli tres. Semina tria. B.: Periantium triphyllum. CoroUa nnlla. Filamenta sex. Sty- lus simplex. Semina solitaria. Die LiNNE'sche Pflanze ist eine Malpighiacee, die BnowNE'sche eine Saiiindacee: Dodonaea angustifolia Sw. — Pontederia p. 195. Vergi. die Beschreibung der Corolle mit der bei L. Gen. p. 102. — Cordia p. 202: Corollae tubus calice duplo longior, bei L. Gen. p. 52: longi- tudine calycis. — Clusia p. 23 G. Yergl. die sehr abweichende Beschreibung bei B. und L. Gen. p. 344. — Bauhinia p. 28G. B. beschreibt die Jamai- censische Art (Sect. Casparia) mit nur einem fruchtbaren Staubblatte, wäh- rend fast alle anderen acht damals bekannten Arten 10 fruchtbare Stamina besitzen. b) Bekannte Gattungen, von welchen B. mehrere Arten aufzählt, aber nur eine beschreibt. Hier können nicht alle einschläglichen Beispiele durch- gesprochen werden, weil die nur mit Diagnose versehenen Arten noch nicht sämmtlich aufgeklärt sind. Ämomum p. 113. B. giebt von der ersten Art (of this plant) die vorher nur unvollkommen beschriebenen botanischen Charak- tere. — Commelina p. 125. B. sagt ausdrücklich, dass er die Charaktere der ersten Art schildere, welche von den anderen Si)ecies weit verschieden sei. — Bivina j). 148. Die zweite Art (die jetzige Gattung Villamüla) er- hält eine Beschreibung: Filamenta 12. Bacca subcaerulea. Man darf wohl annehmen, dass es B. nicht entgangen ist, dass die erste Art nur 4 Sta- mina und Baccae puniceae besitzt, letzteres um so weniger, als er Plumier's Rivina . . . baccis puniceis citirt, und die sehr häufige Pflanze das ganze Jahr über blüht und fructificirt. ■ — Conocarjms p. 159. In der Beschrei- bung der ersten Art [Laguncularia racemosa) werden richtig 5 kleine Petala angegeben; die zweite Art ist, wie schon Linne Gen. p. 376 beschreibt, apetal. — Chrysophyllum p. 171. Die Bacca globosa succulenta decemlocu- laris besitzt nur die erste Art, nicht auch die zweite. ■ — • Phyllanihus p. 188. L. Gen. p. 282 hatte seiner Gattung ein Perianthium sexpartitum. Filamenta tria. Semina solitaria zugeschrieben. Die B.'sche Art hat eine Cerella in quinque partes secta. Filamenta quinque. Semina bina. — Achras p. 200. Nur die erste mit einer Beschreibung versehene Art hat eine Bacca duo- decim-locularis. — Sapindus p. 206. In der Beschreibung der ersten Art finden wir Stamina octo hirsuta, in der Abbildung der zweiten [Fanara spi- nosa) sehr richtig 3 (kahle) Staubblätter gezeichnet. — Caesalpinia p. 227. Die zweite nicht bescluiebene Art hat ein Legumen baccatum indehiscens, während B. der ersten eine Siliqua bivalvis zuschreibt. — Caryophylhis p. 247. B. sagt ausdrücklich: As the characters of this plant differ but very little from those of the following species, we will content ourselves, at pre- sent, with the description of the parts of the other. In der That sind die Blüthen beider sehr ähnlich (mit Ausnahme der Structur des Ovars); die erste Art hat aber 5 Kelch- und Kronenblätter und 2 — 8 Samen, die zweite richtig beschriebene ein vierzähliges Perianth und 1 — 2 Samen. — Gesneria p. 261. In der Beschreibung der zweiten Art heisst es: Corollae tubus ore coarctatus, in einer Note zu der ersten Art: The flowers are iarge P. Br. Jam. 23 and open in this species. Da beide Arten sich genau identificiren lassen, so kann leicht nachgewiesen werden, dass auch die anderen vortrefflich skizzirten Blüthencharaktere der zweiten [Conradia Sloanei DC.) ganz ver- schieden sind von denen der ersten [RJiytidojjhi/Uum tomentosum Griseb., vix Mart.). — ■ Citharexylon p. 264. Die erste Art hat laut Beschreibung ein Perianthium quinquecrenatum, die zweite laiit Diagnose calicihus quadri- fidis. — Palma p. 341. Die Beschreibung der ersten Art [Cocos nucifera) bezieht sich nur auf diese, nicht auch auf die 7 anderen Arten. — Musa p. 303. A^or der Beschreibung der dritten Art finden wir die Notiz: In its growth and leaves it perfectly resembles the other species; but it differs very widely froni them in the form and structure of the more essential parts; for which reason I liave been induced to give the characters of it here at large. c) Bekannte Gattungen mit mehreren Arten, von welchen zwei be- schrieben werden. Dianthera p. 118. Vor der Beschreibung der ersten Art sagt B. : it differs very much in the general characters froni what has been already described under this name, I shall give those of this plant here at length; vor der der zweiten: it differs widel}^ in characters from that already mentioned, for which reason I shall put down the most essential marks of it at large. Es ist mir ganz unfassbar, wie man die auf diese Bemerkungen folgenden, sehr abweichenden „Characters" als Charaktere der Gattung Dian- thera betrachten kann; eine Gattung mit 2 sehr verschiedenen Gattungs- diagnosen ist doch ein Nonsens. — A'^on Scirpus p. 126 werden 0 Arten aufgezählt. Zwischen der Diagnose und Beschreibung der vierten steht: Both these plants are frequent . . . The Botanic characters of them are more or less particular, and generally appear in this manner, viz., worauf die Beschreibung folgt, während die übrigen Arten ohne eine solche sind. — Äristida p. 135. Zwei Arten, jede mit einer kurzen Beschreibung, bei der ersten z. B. Gluma l)ivalvis, bei der zweiten Gluma trivalvis. — Trium- fetta p. 232. Vor der Beschreibung der ersten der beiden Arten ist zu lesen: As the characters of these different species differ more or less from one another, I shall give a particular account of the flowers and fructi- fications of each of them separately. Der ersten Art wird z. B. eine Cap- sula trilocularis , der zweiten eine quadrilocularis zugeschrieben. — Hippo- mayie p. 351. B. vereinigt die beiden LmNE'schen Gattungen Hippo^nane und Hura unter dem Namen der ersteren, giebt von beiden ausführliche Beschreibungen und bemerkt am Schlüsse der zweiten: The formation and parts of this free agree so Avell, in general, with those of the Mange- neel, that I was induced to look upon them as two distinct species of the same genus. d) Die zahlreichen neuen monotypischen Gattungen sind, wie Briqtjet (Bull. Herb. Boiss. II p. 65) richtig bemerkt, weder für den specifischen noch für den generischen Eang der Beschreibungen beweisend. e) Neue Gattungen, von welchen B. mehrere Arten aufzählt, aber nur eine beschreibt. Von diesen sagt Bkk^uet (I.e.): Lorsqu'il y a dans un genre plusieurs especes et que la diagnosc „generale" ne s'y trouve qu'une fois, il est evident qu'on pourra la considerer comme generique, Interpretation du reste confirmee par sa forme linneenne. Wenn er die (natürlich nicht zahlreichen) Beispiele geprüft hätte, so würde er wohl seine ursprüngliche Ansicht nicht geändert haben. Petesia p. 143. In der Beschreibung der \ 24 Ion. Urban: Bibliographia. \ ersten Art lesen wir: Perianthium qnadridentatum, in der Diagnose der zwei- ten: calice quinquefido. — Ächimencs p. 270. Der ersten Art wird ein V Limbus coroUae in quatuor lacinias inacquales inaeqnalitor sectns; lacinia \ superior recta latiuscula profunde crenata sive bifida; laterales oblongae et a superiori oblique dccedentes; infiina angusta patula, ad medietatem floris incisa longissima zugeschrieben. Von der zweiten lieisst es: The limb or niargin is pretty much expanded, and slightly, but uncqually divided. Die Abbildungen beider auf Tafel 30 zeigen noch deutlicher, dass die z^veite Art nicht in der Beschreibung der ersten eingeschlossen ist. Die erste ist eine Columnca (Trib. Cyrtandreae) , die zweite eine Ächimenes (Trib. Gesne- reae). — Erythroxylum p. 278. In der Beschreibung der ersten Art steht: Styli . . . staminibus longiores, in der Diagnose der zweiten: Stylis brevis- simis. Dass hier Hetei'ostylie im Spiele ist, beeinträchtigt die Beweiskraft nicht. — Slizolohium p. 290. Man vergleiche die Abbildung der ersten mit der Beschreibung der zweiten Art. — IchthyomeiJiia p. 29G. In der Be- schreibung (und Diagnose) der ersten Art lieisst es: Legumen quadrialatum, in der Diagnose der zweiten: Siliquis compressis (quite compressed and piain). — Omphalandra p. 334. In der Beschreibung der ersten Art finden wir: Antheris geminis, in der Diagnose der zweiten: Floribus triandriis. f) Neue Gattungen mit zwei Arten, welche beide besclirieben wer- den: Bernardia p. 3G1 (die HousTouN'sche Bernhardia war von Linne zu Cro- ton gezogen), deren erste Art z. B. ein dreizähliges, deren zweite ein fünf- zähniges Perianth besitzt. Dieses sehr auffällige Beispiel wird von Kuntze nicht erwähnt, aber wohl von Briquet (Bull. Herb. Boiss. II p. 68), welcher es mit den Worten zu beseitigen sucht: „Cet exemplo est unique, et nous avons la conviction que le fait meme d'avoir donne dcux diagnoses (soll heissen: Beschreibungen) dans le meme genre indique que pour P. Brow^ne le genre Bernardia etait un genus plus ou moins vitiosum". Irgend ein Beweis für diese Behauptung wird nicht erbraclit. Ausserdem w^erden sehr zahlreiche Arten Ijeschrieben , welche mit Fragezeichen zu den betreffenden Gattungen , deren Namen sie au der Spitze tragen, gezogen w^erden. Auch diese sind nicht beweiskräftig, weder pro noch contra. Wir verfahren jetzt noch ebenso, wenn wir bei unvollkom- menen Materialien über die Zugehörigkeit einer Art im Zweifel sind, und bemühen uns, das vorliegende Exemplar um so sorgfältiger zu beschreiben, indem Avir die Entscheidung der Frage der Zukunft überlassen; etwaige ab- weichende Charaktere von solchen Arten aber pflegen war in die Gattungs- charakteristik nicht aufzunehmen. Ich denke, die obigen Beispiele sind mehr als ausreichend, um un- befangene Beurtheiler zu überzeugen, dass B. Arten und nicht Gattungen beschrieben hat. Dieselben hätten, wie schon angedeutet, leicht vermehrt und noch viel augenfälliger gemacht werden können , Avenn ich bei den sub b) und e) aufgeführten Gattungen die von B. lilos diagnosticirten Arten in BKowNE'scher Manier ausführlicli beschrieben und den BROAVNE'schen Be- schreibungen der correspondirenden Arten gegenübergestellt hätte. Doch das würde den Raum dieses Artikels bei weitem überschreiten. Was wiU demgegenüber das von Kuntze (Rev. III p. clxxxi) angezogene Beispiel von Chiococca, zu w^elchem B. die Bemerkung fügt: This genus has been hitherto confounded with the Tournefortia, from Avhich I have now justly separated it, d. li. durcli einen neuen Namen, Avie er das auch sonst Aviederholt gethan P. Br. Jam. 25 hat? Schade, dass mau die zweite Art (ohne Beschreibung) nicht kennt; sie ist wohl zweifellos in ihren Characters verschieden, da von Jamaica nur eine hauptsäclilich in den Blättern polymorphe Art bekannt ist. Ferner macht KüNTZE für die Richtigkeit seiner Meinung geltend, dass B. in der Beschreibung der ersten Ai-t von Samycla p. 2 1 7 angiebt : Filamenta in aliis octo, in aliis novem, in aliis decem und in einer Anmerkung am Sclilusso der dritten Art hinzufügt: The first species has no more than eight fila- meuts in each flower (in allen drei Blüthen der Abbildung finden wir frei- lich zehn); but the two last always have nine orten, with as many villose rudiments. B. hat diese ihm auffällig erscheinende Variation ausnahmsweise in die Beschreibung der ersten Art mitaufgenommen, während die übrigen Charaktere specifisch zu sein scheinen; so hat die zweite Art, wenn sie als Casearia sylvestris richtig gedeutet Vt^ird, einen Stylus trifidus. Aohn- licli verfährt B. übrigens rücksichtlich der Stigmata bei der ersten der sieben Arten von Psijchotroplmm p. IGO, während die meisten anderen Charaktere specifisch sind; vom Schlünde der Corolle sagt er es sogar ausdrücklicli: fauce (in hac specie) villosa. Warum er letzteres hier gerade that, ist mir allerdings nicht klar; an hundert anderen Stellen wäre er, wenn die Be- schreibungen generischen ähnlich werden sollten, verpflichtet gewesen, solclie Einschränkungen, A^ariationen u. dergl., um auch die anderen Arten mit einzuschliessen, in die Gattungsbeschreibung aufzunehmen oder am zweck- mässigsten die Schilderung derselben ganz fortzulassen. Es ist mir nur noch ein drittes Beispiel bekannt, wo die Merkmale zweier Arten in der Beschreibung vereinigt werden: Cedrela p. 158. Die Charaktere der Corolle und der Stamina der ersten Art {Cedrela odorata) sind nur dieser entnommen und weichen gänzlich von denen der zweiten Art (jetzt Sivietenia Mahagoni) ab; denn für jene giebt B. an: Corolla monopetala calice duplo longior, ultra medietatem in qiünque lacinias oblongas secta. Filamenta quinque corolla breviora, inferne crassiora et germini adnata, superne libera. Diese hat Po- tala ab initio antheseos libera, reflexa. Tubus stamineus a germine liber, margine supero 10-dentatus, antheris 10. In der Beschreibung des Auf- springens der Kapsel sind aber die Charaktere beider Arten (bez. Grattungen) vereinigt: Capsula quinque valvis et quinquefariam vel a basi vel ab apice deliiscens; jenes findet bei Swietenia, dieses bei Cedrela statt; die Stellung des Samens ist seltsamer Weise von Swietenia entnommen. B. stellt also auch in diesen Fällen nicht die den betreffenden Arten gemeinsamen Cha- raktere zu Gattungsdiagnosen zusammen, sondern giebt Artbeschreibungen, in welche er ausnahmsweise auch von den anderen zu der betretfenden Gattung gerechneten Arten den einen oder den anderen Charakter mit liin- übernimmt. Solclie und dazu noch scheinbare Ausnahmen können aber die Regel nicht umwerfen. Als B. nach Jamaica ging, war die binomiale Nomenclatur noch nicht erfunden. Er fertigte daselbst von den gesammelten Arten eine sorgfältige Beschreibung an, verglich sie mit der Literatur in den zahlreichen Werken, die er mitgenommen hatte (vergl. Trans. Linn. Soc. IV p. 32), und machte sein Manuscript wahrscheinlich schon vor seiner Rückkehr nahezu druck- fertig. Von diesen Beschreibungen verwendete er einige der vegetativen Region entnommene Kennzeichen (sehr selten ein Merkmal aus Blüthe oder Frucht) zur Diagnose, zum Namen im Sinne der Patres, während er die den Blüthen, Früchten und Samen entnommenen Charaktere (general cha- 26 Ii-ix. Uiüun: Bibliograjiliia. ractci-s) nur bei den Novitäten (aber niclit bei allen), den zweifelhaften Arten nnd bei den übrigen nnr da einlugte, wo es ihm zweckmässig schien. Warnm er nach den Idassisclien Beisj[)ielen von PIumier, Toiirnefokt und LiNNE, deren Werke er kannte nnd benutzte, keine Gattungsdiagnosen ent- warf, bleibt inis ebenso dunkel, wie manches Andere im Leben B.'s. Als die erste Aufhige von Linnk's Si^ecies plantarum (1753) erschien, fügte er die betreffenden Literatui-notizen aus derselben seiner Arbeit ein; aber wie er selbst an der alten Benennungsweise der Arten festhielt, so citirte er auch nur Linne's Diagnosen, nicht dessen Species- Namen. 2. Haben wir zu den von P. Bkow^ne benannten, von Linne ange- nommenen und bis auf den heutigen Tag gültigen Gattungen jenen oder diesen als Autor hinzuzufügen? Yiele derjenigen Botaniker, welche sich in der Frage sub 1. gegen Browne erklären, sind in diesem Falle für ihn. Ich kann mich dem nicht anschliessen, sondern halte P. Browne mit Bentham (Journ. Linn. Soc. XVII p. 193), der gleichwohl häufig P. Browne als Autor citirt, für vorlinneisch. B. hat den ungeheuren Fortschritt nicht zu wür- digen gewusst, welchen die "Wissenschaft durch die Einführung der bino- mialen Nomenclatur in Linne's Species plantarum machte, sondern eigen- sinnig an dem Verfahren der Patres festgehalten und sowohl die bekann- ten, wie die neuen Arten in ganz gleicher, schwerfälliger Weise benannt. Plibiier, der viel grössere Verdienste besitzt, zahlrcicliere Gattungen und zwar als solche rite definirt aufstellte, aber das Glück nicht hatte, den genialen Gedanken Linne's zu kennen, muss hinter Linne's Autorität zu- rückstehen; warum sollte es nicht auch P. Browne? Was den Verbleib der BROwNE'schen Originalien betrifft, so erfahren wir von J. E. Smith (Trans. Linn. Soc. I p. 43), dass Dr. Solander sein Her- barium angekauft und nach Schweden an Linne geschickt habe. Diese An- gabe wird auch von A. B. Lambert (1. c. IV p. 31), der ihn, wie schon er- wähnt, kurz vor seinem Tode 1790 besuchte, unter dem Anscheine wieder- holt, als ob er' sie von B. selbst habe, und mit dem Hinzufügen, dass daraufhin der Pugillus Plaut. Jam. (von Elmgren) verfasst sei. Das kann aber unmöglich der Wahrheit entsprechen. Denn Solander, ein Lieblings- schüler Linne's kam erst 17G0 nach England (nach B. et B. p. 158), wäh- rend der Pugillus bereits 1759 erschien. Wir finden aber eine ganz zu- verlässige Nachricht in J. E. Smith Sei. Corresp. of Liunaeus I p. 42. Hier schreibt P. Collinson an Linne (dat. London, Jan. 25. 1758): ,,I have since found that Dr. Browne has left liis specimens with one Mr. Millan, a book-- seil er, and have looked them all over. There is a verj^ great number, and as they lie one upon another, they are more than 18 inches high. But you must think, in such a quantity, there are many very imperfect, and many laid together very confusel}^ and broken. It seems to me to be an endless work to put them in order. But such is your skill in these things, you will soon surmount this difficulty. They are in the hands of a man who will have liis price, and he says he will take no less than 10 guineas. This is a great sum of money; and yet there is a great number of plants, of all genuses and species that tliose countries produce. But I am not able to say if tliose specimens are amongst them that are published in his book". Am 30. April 1758 konnte Collinson Linne mittheilen, dass der Kauf ab- geschlossen sei: „As soon as I received my dear friend's commands, tlie iiext consideration was to try if I could get an abatement in the price of the P. Br. Jam. 27 siJecimens of plants. It is neecUess to teil tlie niethod I took to do it; but I could not get them lower than 8 guineas, tlie accoimt as beneath" (1. c. p. 44). Auf diese "Weise kamen die BnowA^E'schen Originalien, soweit sie noch erhalten waren, im Jahre 175S in Linne's Besitz. In einer Auf- zeichnung, welche Letzterer über den Inhalt seines gesammten Herbars hinter- liess, finden wir die Bemerkung, dass ihm B. die Sammlung verkaufte, als er nach Amerika zurückkehren woUte (Las. Mus. Deless. p. 357). Lone hat sich hier oifenbar recht kurz ausdrücken wollen; denn aus obigen Briefen geht -vvolil mit Sicherheit hervor, dass B. damals noch nicht mit Linne in Correspondenz stand. Ueber den Umfang der von Lixne erworbenen Sammlung tlieilt 0. Kuntze (Rev. I p. xxxv) mit, dass sie etwa 130 Doubletten enthalten habe, während B. sein eigentliches Herbar schon bei Lebzeiten abhanden gekommen wäre; auf welche Weise, sei nicht angegeben. Woher Kfntze diese Notiz hat und warum er jene Sammlung als Doubletten bezeichnet, habe ich nicht ermitteln können. Dass aber das von Linke angekaufte Herbar mehr als 130 Arten umfasste, geht schon aus Collinson's Aussage hervor, dass es mein- als 18 Zoll dick gewesen sei. Denn wenn man bedenkt, wie im vorigen Jahrhundei-te die Pflanzen mehr gequetscht als gepresst wurden und in Folge dessen sehr wenig auftrugen, so muss man schliessen, dass die Zahl der Bogen eine mehrmals grössere gewesen sei. Das lässt sich aber auch direct nach- weisen. Elmgke]n-, welcher in seinem Pugillus Plant. Jam. (Amoen. Acad. V p. 389 — 413) gerade 130 BnowNE'sche Pflanzen beschreibt, sagt in der Prae- fatio p. 389: „Uti vastissima simul ac pulcherrima plantarum rariorum col- lectio, quam in insiüa Americae Jamaica fecerat D. D. Brownius, ad museum N. D. Praesidis (Linne) accesserat, hoc rei herbariae insigne incremen tum omnes studii Botanici cultores laetiori anirno inspeximus, quod . . ." und p. 390 : „A. N. D. Praeside impetravi, ut delineando nonnuUas plantas Jamaiceuses periclitarer, quantum vires nieae in siccatis examinandis valerent . . . Bre- ves has et compendiosissimas plurium rarissimarum plantarum sisto de- scriptiones". Daraus geht unstreitig hervor, dass Elmgren nur einen Theil der in Lütne's Besitz befindlichen BiiowNE'schen Pflanzen behandelt hat. Zu gleicher Zeit aber veröffentlichte Saitomark (Amoen. Acad. Y p. 371 — 388) unter dem Titel: Flora Jamaicensis einen Katalog dieser Pflanzen mit bino- mialer Nomenclatur, in dessen Einleitung p. 374 es heisst: „Praetermisi permultas Browniaxas propriis non visas oculis, quarum ideo non satis ad- curatam orbi erudito determinationem promittere audeo; has igitur aliis meliori haruni rerum cognitione praeditis supplendas lubens relinquo" und p. 375: „Adjeci insuper varias, numeris non notatas, quas in Herbario D. D. Bkowoti Jamaicensi, apud N. D. Praesidem vidi". Wir dürfen daraus schliessen, dass dieser Katalog den gesammten Bestand des in Linne's Besitz übergegangenen Jamaicensischen Herbars von P. Browne, soweit die Exem- plare noch erkennbar waren, darstellt. Ausser den aus Europa eingeführ- ten oder eingeschleppten Pflanzen werden im Ganzen 709 Arten aufgezählt, von welchen, soweit das ganz unkritische und schlecht redigirte Yerzeichniss eine Zählung gestattet, 85 Species in Browne's Werke entweder nicht vor- kommen oder mit den B. 'sehen Arten nicht mit Sicherheit identificirt wer- den konnten; die niederen Kryptogaraen sind von Sandmark ganz fort- gelassen. Es ist gar kein Grund vorhanden, diese Sammlung mit 0. Kuntze als Doubletten des B.'schen Herbars anzusprechen, da doch kein Schrift- 28 ItiN. Urban: Bibliognii)lüa. steiler deraitigcs erwähnt, vielmehr alle Autoren von dem B. 'sehen Herbar als solchem reden. Nachdem Linnk diese Pflanzen erhalten hatte, scheint es, wie J. E. Smith, der spätere Besitzer des LiNNi':'schen Ilerbars, in Sei. Corresp. Linn. I p. 43 berichtet, dass er das Ganze in Gesellscliaft seines Schülers Soi. ander exa- minirte, von dessen Hand die LiNNE'schen Namen herrühren, die jetzt bei jedem Exemjdare stehen; dagegen sei jede Pflanze von Linne's Feder selbst mit „Br." bezeichnet.^ Die naturhistorischen Sammlungen Linne's sammt seinen Büchern und Manuscripten kaufte im Jahre 1784 James Edward Smith füi' den Preis von 900 Guinees; nach seinem Tode gingen sie sammt seinen eigenen Sammlungen und Büchern 1829 in den Besitz der Linnean Society in London für 3000 Guinees über (Lasegue: Mus. Deless. p. 349 f.). Einige Pflanzen von Browne befinden sich übrigens auch im Herbar Banks des British Museums (cf. Radlk. Pauli, p. 24). Andere sollen in dem 1843 in London meistbictend verkauften Herbar Lambert nach Hook. Lond. Journ. of Bot. I 1842 p. 395 gewesen sein, was aber sehr nnwahr- scheinlich ist, da Don in der Aufzählung der Sammlungen des Herbar Lambert (in Lamb. Piniis II edit. app. p. 14) nur BROwNE'sche Pflanzen von Irland erwähnt. P. Br. Flor. Ind. occ. = Patrick Browne: Elora Indiae occiden- talis. 1 vol. rase, (imperfect.) in 4^ (Bibl. Soc. Linn. Londin.). Nicht gesehen; nach D. Don in Lambert's Descript. of the genus Pinus II edit. app. p. 14. Buee Clove trec == Wilhelm Urban Bu^e: A narrative of the siiccessful manner of cultivating the clove tree in the Island of Domi- nica, one of the windward Charibbee Islands. London 1797. 4*^. 31 p., 1 tab. (Bibl. Gotting.). Verf. führte den Clove -tree [Caryojiliyllus aromaticus) im Jahre 1789 von Cayenne auf Dominica ein und hatte guten Erfolg in der Anzucht und Kultur, die er mit grossem Geschicke ausführte, bis die hohen Zölle, welche man in England auf die westindischen Gewürze legte, den Anbau beeinträch- tigten. Auf der Tafel wird ein Habitusbild der Pflanze gegeben und eine Pflanzmaschine abgebildet. Yergl. auch Kew Bull. 1893 p. 80 — 84. ^^ Cami)l). Bot. Asp. Jam. = Douglas Houghton Campbell: Botani- cal aspects of Jamaica. [The Amer. Natur. Boston. Vol. XXXII (1898) p. 34 — 42. 80.] Verf. schildert die Vegetation des östlichen Jamal cas, welches er 1897 im Verein mit Prof. D. T. MagDougal besucht hatte, um festzustellen, ob sich die Insel zur Aufnahme einer tropisch- botanischen Versuchsstation eigne. Caden. Ag:ric. = J. Cadenas: Curso elemental de Agricultura apli- cada ä la isla de Cuba. Habana 1896. 1 vol. c. icon. Nicht gesehen; nach Maza in lit. 1) Letzteres muss doch wohl nach Radlkofer (Mou. Serj. p. 24 — 25) uiclit immer der Fall gewesen sein. P. Br. Flor. Ind. occ. — Catesb. Bah. 29 Cand. Espad., Armen., Groetzea = Alpii. de Candolle: Sur l'iden- tite des genres Espadaea A. Rieh, et Armeniastnim Lern, et sur leur rapport avec un genre nommo anterieurement Goetxea par M. Wydlrr. [Bull. Sog. bot. de France. Paris. Vol. III (1856) p. 348 — 349. 8».] Verf. spricht sich für die generische Identität von Espadaea und Ar- meniastrum (beide von Cuba) aus, betrachtet aber Goetxea als eine beson- dere Gattung. i,?,. Catcsl}. Ball. = Mark Catesby: The natural history of Carolina, Florida and the Bahama Islands: containing the figures of birds, beasts, fishes, serpents, insects and plants: particularly the forest-trees, shrubs, and other plants not hitherto described, or very incorrectly ligured by authors. Together with their descriptions in english and french. To which are added observations on the air, soll and waters; with remarks lipon agriculture, grain, pulse, roots etc. To the whole is prefexed a new and correct map of the countries treated of. London 1731 — 43. n vol. folio: vol. I. 1731. XII, 100 p., 100 tab. coL; vol. IL 1743. 100 p., 100 tab. coL, 1 tab. geogr. Accedunt: An account of Carolina and the Bahama Islands xuv p., Index et Appendix 20 p., 20 tab. (Bibl. reg. BeroL). — Ed. IL 1748 (ex Britt. et Boulg. Biogr. Ind. p. 32). Revis'd by Edwards, London 1754 (ex Britz. Thes. II ed. p. 58). — Ed. III London 1771 (ex Britz. 1. c). — i-Die Beschreibung von Carolina, Flo- rida und den Bahamischen Inseln u. s. w. in das Deutsche übersezet von D. Georg Leonhard Huth. Nürnberg. 1 vol. Fol. Ohne Jahreszahl; Vor- rede und Karte trägt die Jahreszahl 1755 (Bibl. reg. Monac). Nachdem C. in den Jahren 1712 — 19 Virginien bereist, aber sich nur wenig mit Sammeln und eingehenderen Studien beschäftigt hatte, machte er 1722 — 2G mit Unterstützung hoher Gönner, besonders Sir Hans Sloane's, eine Forschungsreise nach Carolina, Georgien, Florida und den Baha- mas. 1725 — 2G hielt er sich auf Providence (Bah.) auf und besuchte von hier aus Eleuthera, Andros, Abaco und einige andere benachbarte Inseln. Die Eesultate seiner Studien legte er in obigem Werke nieder. Auf gute naturgetreue Abbildimgen , die er an Ort und Stelle nach frischem Material gezeichnet und später auch selbst auf den Stein übertragen hatte, legte er besonderen Werth. Die englischen inid indischen Namen hatte er selbst hinzugefügt; die lateinischen lieferte ihm Sherard. Von den Pflanzen, die er meist mit' Thieren, zu welchen sie irgend welche Beziehungen hatten, auf derselben Tafel abbildete, berücksichtigte er hauptsächlich Bäume und Sträucher, deren technische und anderweitige Verwendung eingehend be- sprochen wird. Einen Theil der hier beschriebenen neuen Arten führte Linne, ohne sie gesehen zu haben, mit binären Namen bereits in der ersten Auflage seiner Species (1753) auf; andere finden wir erst im Syst. ed. X (1759). Selt- samer Weise aber werden die Bahama -Pflanzen, mit der einzigen Ausnahme von Cateshaea spinosa, von Linis^e irrthümlich nach Carolina verwiesen, ob- gleich sich C. gewöhnlich über das Vaterland praecise ausgesprochen hatte. 80 I• Fawc. Piibt.- (xard. Jam. = William Faavcett: The public gar- dens and plantations of Jamaica. [Bot. Gaz. Chicago. XXIV (1897) p. 345 — 369; reprinted in Bull. Bot. Dep. Jamaica V (1898) p. 1—19. S".] Eine kurzgefasste interessante Geschichte der Entwickelung der bota- nischen Gärten auf Jamaica nebst einer Beschreibung derselben. Es sind Parade Garden, Kings House, Hope, Hill, Castleton und Bath Garden; sie alle dienen praktischen Zwecken. 'f^ Fee Foiig. et Lyc. Ant. = A.L. A.Fee: Histoire des fougeres et des Lycopodiacees des Antillcs. Paris (1866). 4^. xvi et 164 p., 34 tab. 52 Tgn. Urban: Ilibliograpliia. Dies für die Farne der Antillen sehr wichtige Werk giebt eine kritisclie Aufzählung von 722 Pteridophy ten , von welchen 326 bis dahin niu' von West- indien bekannt waren. Die hauptsächlich repräsentirton Inseln sind: Cuba (Linden, Otto, Wrioht), Janiaica (Banckoft, He ward, Macfadyen, Purdie, SwARTZ, Wilson), Haiti (Hertero, l'ErAONiER, Plumier, Poiteau, Tussac), Guadeloupe (Germain, I'PIerminier, Perrottet), Martinique (Belanger, Plitmier, M"° Eivoire, Sieber), Trinidad (Geriiain); verhältnissmässig wenig Arten werden genannt von Puerto -Pico (Bertero, Blauner, Riedle, SciiWANECKE, WvnLER), St. Thoiuas, Dominica (Imray), St. Vincent (Guilding) etc. Kritische Bemerkungen und beschreibende Notizen sind zahl- reichen Arten beigefügt; die 87 Novitäten, fast ausschliesslich von 1'Herminier 1861 — 64 auf Guadeloupe gesammelt, sind auf den Tafeln abgebildet. Als Anhang giebt der Verf. eine übersichtliche Zusammenstellung der in Plumier's Tractatus fil. abgehandelten Farne mit ihrer jetzigen Benennungen, dem Vaterlande, Vorkommen etc., eine Liste der benutzten Werke, seiner eigenen Abhandlungen über Farne und ein Supplement nach Grisebach's Cat. Cub. Das FEE'sche Herbar, dessen wesentlichen Inhalt E. Cosson in Bull. Soc. bot. France V 1858 p. 553 u. f. angiebt, wurde 1872, als der Besitzer von Strassburg nach Nancy übersiedelte, unter Vermittelung A. Glaziou's vom Kaiser Dom Pedro von Brasilien angekauft und im Palast zu Sao Chri- stoväo aufgestellt, wo es von 1872 — 89 unter der Aufsicht Glaziou's stand. Nach der Revolution 1889 wurde dasselbe in einem feuchten Räume zu- sammengehäuft, wodurch die Pflanzen sehr litten, bis Barbosa Rodrigues es in den botanischen Garten von Rio de Janeiro überführte. Der Kaiser hatte 10,000 frcs. dafür bezahlt. Die brasilianischen Farne, welche Fee be- halten hatte, wurden nach seinem Tode vom Sohne an E. Cosson, die Flechten an Weddell, die Moose an Bescherelle verkauft (Glaziou in lit.). Felix Foss. Holz. Westiiid. = J.Felix: Die fossilen Hölzer West- indiens. [Samml. palaeont. Abh. Ser. I. Heft 1.] Cassel 1883. 4«. 28 p., Keg., 5Taf. In dem einleitenden Abschnitte wird auf die Schwierigkeit der Be- stimmung der fossilen Laubhölzer aus der anatomischen Structur und auf die Ungieichwerthigkeit der Gattungen hingewiesen, welche entweder mit denen lebender Pflanzen gleich werthig oder Complexe von Arten aus ver- schiedenen Gattungen einer und derselben Familie oder Complexe von Gat- tungen oder Arten aus verschiedenen Familien sind. Sodann wird eine Reihe neuer Gattungen und Arten verkieselter Hölzer aus Antigua be- schrieben und rücksichtlich ihrer anatomischen Structur auf den Tafeln ab- gebildet. Die Hölzer finden sich am gewöhnlichsten in auf dem Boden um- hergestreuten als Chert bezeichneten Gesteinen, welche in tief gelegenen Gegenden unermessliche Lager bilden sollen, und gehören der obersten Kreide - oder wahrscheinlicher der Tertiär -Formation an. — Der Aufbewahrungsort der untersuchten Stücke ist meist im Texte angegeben. y^ Fem. Arl)oric. ciil). = Jose M. Fernandez y Jimenez: Tratado de la Arboriciiltura cubana y Ueva agregada la de Isla de Pinos y Puerto - Rico. Habana 1867. 8». 228 p. Nicht gesehen. Nach Maza in lit. enthält das Werk viele Irr- thüraer. Felix Foss. Holz. Westiud. — Gabb Vegot. Stu. Dom. 53 ^ Feiiill. Jourii. Obs. = Lons Feuill^e: Journal des observations physiqiies, mathümatiques et botaniques, faites par l'ordre du Roi sur los cotes orieutales de rAmorique racridionale et dans les Indes occi- dentales, depuis rannce 1707 jusques en 1712. Paris 3 vol. 4°. vol. 1 et II a. 1714 767 p. 50 tab., vol. III a. 1725 xl et 426 et xlxix p. Ac- cedit: Histoire des plantes modecinales du Porou et Chili 71 p. 50 tab. (Bibl. reg. Monac). — Gi-ermanice: Beschreibung zur Arznei dienlicher Pflanzen von D. Georg Leonhakd Huth. Nürnberg 1756 — 58. 2 Theile. 40. Vol. I 1756 136 p., 50 tab., II 1758 208 p., 50 tab. (editione altera nigra, altera picta). Verf. hielt sich vom April 1703 liis Juli 1704 auf Martinique auf, besuchte Febr. 1705 Haiti, März desselben Jahres St. Thomas und war wieder vom Mai 1705 bis Mai 1706 und vom Mai bis Juli 1711 auf Mar- tinique. Dessungeachtet beschreibt er nur 3 Pflanzen von diesen Inseln, III p. 2G9 einen Draconticus ohne Blätter und Früchte, sowie p. 414 eine Palme von Martinique luid p. 387 einen Pilz von Haiti. Der botanische Werth seiner Arbeit beruht auf den recht guten Abbildungen von zahlreichen Pflanzen von Peru und Chili. — Die Uebersetzung enthält nur den bota- nischen Theil nebst einigen anderen naturhistorischen Beschreibungen. Foeke Oxal. thel. = W. 0. Pocke: Oxalis thelyoxijs n. sp. [Abb. natnrw. Ver. Bremen. Yol. X (1889) p. 516. 8^.] Die beschriebene Art war von Ckisebach als 0. corniculata var. pyg- wam bestimmt (Wright n. 2178); sie steht der 0. pilosiuscula, H. B. K. und 0. corniculata L. , deren Charaktere ebenfalls angegeben werden, nahe. Focke Rul). Aiit. = W. 0. Pocke: Die Rubus-Arten der Antillen. [Abb. naturw. Ver. Bremen XI (1890) p. 409 — 412.] Beschreibt die von Wrioht, Eggers und Sintenis auf Cuba, Sto. Do- mingo und Puerto-Rico gesammelten Rubi, unter denen 2 neue Arten. , Foiirii. Hymen. Amer. = Eug. Fourxier: Sur les Hymenopbyllees recueillies dans l'Amerique centrale par M. M. Ch. Wrigut, Pendler et Th. Husxot. [Bull. Soc. bot. France. Paris. XV (1868) p. 143—148 et XIX (1872) p. 239 — 241.] Aufzählung der von Cu. Wkight 1850 — 57, 1859 — 67 auf Cuba, von HusNOT 18G8 auf Cuadeloupe und Martinique und von Fendler in Venezuela gesammelten Hymenophyllaceen nebst kritischen Bemerkungen und Beschreibung einiger neuer Arten (2 aus Cuba, 1 aus Puerto-Rico leg. Blauner). Die Arbeit stützt sich auf die Materialien des Museum d'hist. nat. zu Paris, des Herb, de Candolle und des Grafen Franqueville. 4 Oal)l) Vcget. Sto. Dom. = W. M. Gabb: Notes on the distribution of the Vegetation of Santo Domingo. [Americ. Journ. of Sc. and Arts. New Haven. III ser. vol. II (1871) p. 127—129.] Verf., welcher 1869 — 71 Sto. Domingo geologisch untersuchte, giebt hier einige allgemeine Bemerkungen über die Vegetation der Insel in Rück- sicht auf die Bodenunterlage. 54 Toit. IJrhan: Bililiograpliia. (lialt. Fos. veg. = Padre Pio (taltes: Memoria sobre imos fVisiles vegetalos encontrados cn el Chorrillo ( Puerto -Pi'incipe). Puerto Principe 1887. — Reproducido en La Enciclopedia. Habana. Vol. III (1887) p. 409, 560 y 625. Nicht gesehen. Nach Maza Flor. Cub. p. 49 — 51, welcher die Arten aus der genannten Schrift zusammenstellt, sind dieselben fast durchweg mit jetzt in Cuba lebenden identisch; nur einige wenige Hessen sich der Gattung bez. der Art nach nicht bestimmen. Grarcil.iso Flor. = Historia de la Florida, j jornada que a ella hizo el Gobernador Hernando de Soto por Garcia Lasso de la Vega, Inca. Lisboa 1605 1 vol. 4". (ex Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 32). — La Florida del Inca. Historia del Adelantado, Hernando de Soto, Gover- nador etc., escrita por el Inca Garcilaso de la A^ega, Capitan de su magestad, natural de la gran ciudad de Cozco por Nicolas Rodriguez Franco. Madrid 1723 268 p., unido al Ensayo cronolugico para la hi- storia general de la Florida por Gabriel CÄrdenas. Madrid 1723. Fol. 366 p. (Bibl. reg. Berol.). In diesen zrwei Werken und besonders in dem zweiten finden sich Angaben über verschiedene Pflanzen Floridas (nach Colm. 1. c). ^ Oarck. Cass. Dom. = A. Garcke: Ueber Cassine Bomingensis Spr. [Engl. Bot. Jahrb. Leipzig. XI (1890) p. 410 — 411. 8».] Verf. will die genannte Art als Synonym zu Ceanotlms chloroxylon Nees [Laurus Moroxylon L. , jetzt Zizyphus cJiloroxylon Oliv, von Jamaica) bringen, was aber nicht zutreffend ist. ^, Grard., Bracc et Doli. Bah. = John Gardiner and L. J. K. Brace: Provisional list of the plants of the Bahama Islands. Arranged with notes and additions by Charles S. Dolley. [Proc. Acad. Nat. Sc. Piiilad, 1889 p. 349 — 426. 8«.] In der Einleitung sagt Gakdiner, seit 1886 wissenschaftlicher Eath- geber bei dem Board of Agricultnre der Bahamas, dass sich die Aufzählung ans folgenden Beiträgen zusammensetze, 1) aus einer Liste der Pflanzen von New Providence, zusammengestellt von dem 1877 — 80 in Nassau, jetzt als Privatmann in England lebenden L. J. K. Brace, 2) aus eigenen Auf- zeichnnngen, die er auf verschiedenen Inseln machte, 3) aus den Beiträgen des Herausgebers der Abhandlung, des Prof. Dolley in Philadelphia, nnd endlich 4) aus den Angaben in Prof. Herrick's Flora of Abaco and Adjoining Islands. Ausserdem wurden die in Grisebach's Flora für die Bahamas und in Eggers Brief von Fortune Island (in Nature 1888) für diese Insel nam- haft gemachten Arten aufgenommen. Einheimische Namen und Nutzanwen- dung , wenn solche vorhanden , werden (nicht immer correct) angegeben , leider aber nicht die Verbreitung der Pflanzen über die einzelnen Inseln. Auch ist die Bestimmung oft zweifelhaft, so dass der Katalog nur mit Vorsicht zu benutzen ist nnd, wie Gardiner selbst zugiebt, sehr der Bestätigung bedarf (vergl. auch Hemsl. in Nature vol. XLII 1890 p. 323). Galt. Fos. veg. — Gonz. Ap. Flor. Ciib. 55 Prof. Dolley's Pflanzen sind in dem Herbarium der Universität Phila- delphia, der Verbleib derjenigen von Prof. Herrick ist mir nicht bekannt; Gardiner sammelte nicht, sondern begnügte sich damit, die Pflanzen nach Grisebach's Flora zu bestimmen; die BßACE'schen Pflanzen (525 Nr.) sind im Kew Herbarium, welches auch die Bestimmungen für die BRACE'sche Liste geliefert hatte. ' Gepp Adel. not. Hci). = Antont Gepp: Additional notes on Mr. W. R. Elliott's Hepaticae. [Beitt. Journ. of Bot. London. XXXIII (1895) p. 82 — 84. 8».] Beschreibung von zwei Lebermoosarten, welche von W. E. Elliott 1891 — 92 auf St. Yincent und Dominica gesammelt und von Spruce in seinen Hepat. Elliott. ohne Diagnose aufgeführt bez. weggelassen waren. Die von Gepp in Aussicht gestellten ELLioTi'schen Laubmoose sind bis jetzt noch nicht veröffentlicht. Crilb. .Tarn. Fern. Par. = B. D. Gilbert: Jamaica, the Fern-lover's Paradise. [W. N. Olute The Fern Bulletin. Binghamton N. Y. Vol. V (1897) p. 37—40.] Nicht gesehen; nach Bull. Torr. bot. Club XXV p. 61. Crilb. New ferns Jam. = B. D. Gilbert: Three new ferns frora Jamaica. [Bull. Torr. bot. Club. New York XXIV (1897) p. 259 — 261. S».] ^ Beschreibung von 3 neuen Farnen, welche Alexander Moore und der Verf. auf Jamaica gesammelt hatten. G. brachte daselbst in der kurzen Frist von 2 Monaten (Febr. und März 1895) ca. 225 Farn-Arten zusammen (Journ. Inst. Jam. II p. 167), hauptsächlich in den niedrigeren Theilen der Blue Mountains, bei Mandeville und Bath. Uilb. Hist. St. Doming. = C. N. P. Gilbert: Histoire medicale de l'armee fran^aise ä Saint-Domingue en l'an dix, oii memoire sur la fievre jaune avec ua aperyu de la topographie medicale de cette colonie. Paris 1803. 8o. 103 p. Der Verf. begleitete die französische Armee bei ihrer Expedition nach Haiti im Jahre 1802 als Chefarzt und machte vom Cap Fran^ais aus häufig Excursionen in die Umgebung, deren Vegetation auf S. 18 — 26 geschildert wird. Auf S. 33 — 38 zählt er eine Anzahl Pflanzen von Haiti auf, welche als Ersatz der europäischen Heilmittel dienen. Sein Lehrer in der einhei- mischen Flora war Tussac, der unweit der Stadt eine Besitzung hatte. Cronz. Ap. Flor. Ciil). = Tomas Gonzalez y Delgado: Apuntes para la Flora Ciibana. Revista de las plantas citadas como de la isla de Cuba por Cavanilles. [Anal. Acad. Cienc. nat. fis. y nat. de la Habana. Rev. cient. Vol. IV (1867) p. 384, 389]. Revista . . . por C. Sprengel, [ibidem vol. V (1868) p. 123, 165, 205, 294; vol.V (1869) p. 374, 437, 459; vol. VI (1869) p. 367.] Den Zweck dieser mit ausführlichen Citaten und kritischen Bemer- kungen versehenen Arbeit verstehe ich nicht recht. Die auf Cavanilles be- zügliche habe ich nicht gesehen, die Sprengel betreffende war unvollständig. 56 Ion. Uuhan: Bibliographie. (äOIIZ. (iram. -= A. Gonzalez y Curquejo: Familia de las Gra- mineas. Habana 1868. 37 p. Nicht gesehen, wahrscheinlich nur allgemeinen Inhalts. Nach Maza in lit. Gord. Tal). Cub. = A. Gordon: El Tabaco en Cuba. Habana 1897. 1 vol. 85 p. Nicht gesehen; nach Maza in lit. (jJore St. Viiic. cf. Handb. West Ind. Grreenw. Friiits Cul). = F. W. P. Greenwood: A description of tlie principal friiits of Cuba. [Boston Journ. Nat. Hist. Yol. II (1839) p. 204 — 244.] (Bibl. Gotting.). Verf. hielt sich 2 Monate in Santiago auf Cuba auf und widmete seine Aufmerksamkeit den in der Umgebung wachsenden wilden und kulti- virten Früchten, von welchen er eine populäre Beschreibung liefert. Da die- selbe nach der Natur entworfen ist und auch Bemerkungen über Wuchs- verhältnisse, Blüthe u. dergi. hinzugefügt werden, so sind die Schiiderungen nicht ohne Werth, Grrisel). Kar. = A. Grisebach: Systematische Untersuchungen über die Vegetation der Karaiben, insbesondere der Insel Guadeloupe. [Abb. Kgl. Gesellscb. Wiss. Göttingen. VII (1857) p. 151— 286.] — Seors. impr. 138 p. 40. Die der Arbeit zu Grunde liegenden Materialien waren von dem fran- zösischen Arzte Plag. Duchassaing 1847 — 50 auf Guadeloupe und De- sirade und 1850 auf St. Thomas gesammelt und aus dem Nachlasse des 1853 verstorbenen Dr. W. G. Walpers, welcher zuerst die Bearbeitung über- nommen hatte, in den Besitz des Verfassers übergegangen. Die die übrigen Karibeii (von St. Thomas bis Martinique) betreffenden Angaben sind der Lite- ratur entnommen und zwar Schleghtendal (St. Thomas), West (St. Croix), WncsTRÖM, nicht Wickstr. wie G. schreibt, (St. Barthelemy, Guadeloupe), Jacquin (Martinique etc.), Swartz (diverse Inseln) etc. Im Ganzen werden 1486 Arten aufgezählt, von welchen nur einige wenige als neu aufgestellt, aber viele mit beschreibenden Notizen oder kritischen Bemerkungen versehen sind. In der Einleitung werden ausser einigen allgemeinen Bemerkungen z. B. über den Endemismus und die meteorologischen Verhältnisse der Inseln die Gattungen Canelhi und Rochefortia eingehender besprochen. Man citirt gewöhnlich den käuflichen und verbreiteten Sonderdruck der Arbeit; der Kew Index hat dagegen die Paginirung des Originals. Die DuGHASSAiNö'schen Originalien befinden sich im Herbar Grisebach, jetzt im botanischen Museum zu Göttingen. Auch das Berliner Museum be- sitzt eine Sammlung von D. (835 Nr.), desgl. das Pariser Herbarium. ^ Grriseb. Flor. = A. H. R Grisebach: Flora of the British West Indian Islands. London. 8". XVI, 789 p. In lucem prodierunt part I et II p. 1 — 192: 1859, part III p. 193 — 315: 1860, part IV et V p. 315 — 506: 1861, part VI et VII p. 507—789, Tit. et Index: 1864. Dieses Werk behandelt, was nicht immer hinreichend beachtet wird, nur die Flora der britischen Antillen und berücksiclitigt die der andern Inseln Gonz. Gram. — Griseb. Flor. 57 nur so weit, als die Arten jener auch auf diesen vorkommen. Als das syste- matische Hauptwerk des ersten Pflanzengeographen seiner Zeit genoss sie lange ein grosses Ansehen. Allein die Forschungen zahlreicher Monographen, welche die G.'schen Originalien nach seinem im Jahre 1879 erfolgten Tode nachuntersuchen konnten, haben übereinstimmend dargethan, dass schwierigere Gruppen namentlich aus kleinblüthigen Gattungen Avenig gründlich behandelt worden sind und einer weitgehenden Berichtigung bedürfen. Zum Theil sind diese Mängel auf zu wenig ausreicliendes Material, zum Theil aber auch auf direkte Beobachtungs- und Untersuchungsfehler zurückzuführen. Besonders häufig haben sich die Identificirungen westindischer Typen mit Festlands- j)flanzen als unglücklich erwiesen. Nach einer Zählung des Herrn Prof. Krug werden von den einzelnen Inseln an Arten angegeben: von den Bermudas 17, Bahamas 191, Turks Island 21, Jamaica 2301, Navaza 2, St. Kitts (St. Christopher) 129, Nevis 11, Barbuda 1, Antigua 520, Montserrat 48, Dominica 634, St. Lucia 82, Barbados 63, St. Vincent 635, Grenada 16, Tobago 4, Trinidad 1282. Ausserdem wird Cuba erwähnt bei 1051 Arten, Haiti bei 324, Puerto -Rico bei 92, Vieques bei 2, die Yirginischen Inseln bei 8, St. Thomas bei 74, St. Jan bei 4, St. Groix bei 30, St. Martin bei 2, die schwedischen Inseln bei 5, St. Barthelemy bei 9, St. Eustach bei 5, die französischen Inseln bei 266, Guadeloui)e bei 256, Desirade bei 9, Mar- tinique bei 100, Curacao bei 5, die Kariben bei 96, die Antillen bei 51 Arten. Im Ganzen 3143 Siphonogamen und 366 Pteridopliyten. Das Werk trägt auf dem Titelblatt die Jahreszahl 1864, welche auch von fast allen Autoren als massgebend für Prioritätsfragen acceptirt worden ist. Das Exemplar des Berliner botanischen Museums enthält jedoch Auf- zeichnungen von Prof. Garcke, welche ein heftweises Erscheinen feststellten. Da aber das Publikationsjahr des ersten Heftes daselbst nicht mit der eigenen Angabe Grisebach's (Pflanz, trop. Amer. p. 16 und Geogr. Verbr. Pflanz. Westind. p. 3) übereinstimmte, so wendete ich mich durch freundliche Vermittelung des Herrn W. B. Hemsley an B. Dayuon Jackson, welcher aus verschiedenen Zeitschriften, die seiner Zeit über die Publikation der Hefte Mittheilungen gebracht hatten, die richtige Jahreszahl derselben ermittelte. (Journ. of Bot. XXX. 1892. p. 347.) Im December 1895 gelang es mir nun, von der FRiEDLÄNDEK'schen Buchhandlung noch ein Exemplar in Heften zu erwerben, welches im Allgemeinen die Feststellungen Jackson's bestätigte, nur mit der Abänderung, dass Heft III nur bis p. 315 (bis zum Schlüsse der Lorantha- ceen) reicht, während Heft IV wieder mit p. 315 beginnt. Darauf deutet auch der Umstand hin, dass Bogen x nur 10 Seiten enthält. Die Umschläge dieser Hefte habe ich dem Exemplar des botanischen Museums zu Berlin einfügen lassen. G. benutzte bez. citirte für die Flora der britischen Inseln die Mate- rialien hauptsächlich von folgenden Botanikern und Sammlern: Dr. R. C. Alexander (nannte sich seit 1849 R. C. A. Prior) bereiste Jamaica (Moneague, Blue Mts. etc.) Nov. 1849— Juli 1850. — Kew, Götting., Kr. et Urb. Alex. Anderson, Curator des botanischen Gartens zu St. Vincent 1785 — 1811, besuchte auch St. Lucia, Grenada und Barbados — Kew, Hb. Banks (Brit. Mus.), Hb. Delessert (Genf). Dr. Edav. N. Bancroft, Militärarzt in Jamaica 1811 — 42. — Kew. 58 Ign. UinuN: Bil)liogra])liia. Dr. Caklo Gius. Bertero sammelto 1821 in Janiaica. — Ilauptsamra- lung- in Tni'in, recht vollständige Samml. im Herb, de Candollo, Berlin etc. G. benutzte die des Herb, des bot. Gartons in Würzburg. Dr. Bradfort): Trinidad. — Kew, Fragm. im Hb. Göttingon. Dr. Patr. Browne: Janiaica 174G — 55. — Herbarium der Linnean Society in London, von G., wie es scheint, nicht benutzt. Herm. Crüger, seit 1841 in Trinidad, zuerst als Apotheker, 1857 bis 04 als Director des botanischen Gartens und Colonial Botanist daselbst. — Kew, Trinidad, Götting., Kr. et Urb. Dr. Henry Distin (nicht Distan, wie in Hooker's Herbar steht): Jamaica, bes. Westmoreland, ca. 1830 — 40. — Kew. George Don sammelte 1822 — 23 auf Jamaica. • — Brit. Museum. Jos. R. Elsey sammelte für Griseb. , Sept., Oct. 1857 auf St. Kitts. — Hb. Griseb., Kew. Dr. K. Finlay: Antigua, Dominica, Grenada, später Arzt in San Fernando auf Trinidad. — Kew. Rev. Lansdown Guilding, lebte auf St. Vincent und sammelte dort 1817 — 33. Die von ihm eingeschickten Pflanzen sind sicher nicht sämmt- lich von der Insel bez. nicht alle dort einheimisch. — Kew. Theod. Hartweg sammelte 1843 auf Jamaica. — Kew etc. Dr. J. Hjalmarsson: Turks Island. Thom. Higson, Island Botanist und Curator des botanischen Gartens zu Bath auf Jamaica 1828 — 32. ■ — ■ Kew. Dr. Imray, Arzt in Dominica 1837 — 80. — Kew, Götting., Kr. et Urb. A. W. Lane: vor 1844 Jamaica, Antigua, Barbados, Grenada, Trinidad, Bermudas. — Kew. David Lockhart, Superintendent des botanischen Gartens zu Trinidad 1823 — 46. — Kew. Dr. James, Macfadyen, 1825 — 50 Island Botanist und Arzt in Kingston auf Jamaica. — Kew (p. p.). Dr. Gilb. Macnab, 1838 — 59 Arzt in St. Ann's und Kingston auf Jamaica. — Kew, Edinburgh, Götting., Kr. et Urb. Will. Thom. March, zuletzt Island Secretary in S])anish Town auf Jamaica ca. 2000 ISTr. hauptsächlich 1857 — 58. — Kew, Götting., Pctropol., Kr. et Urb. Fr. Masson sammelte für Kew Gardens auf Barbados, Grenada, St. Lucia, Antigua, Nevis, St. Kitts (St. Christoph), St. Eustach (1779 — 80), Jamaica (1781). — Seine Exsiccaten übergab Aiton, der Director von Kew Gardens, dem Brit. Mus. Dr. James Dottin Maycock, Arzt auf Barbados vor und um 1830. Sein Werk wird von G. nicht häufig citirt. Von etwaigen Sammlungen ist nichts bekannt. Dr. T. Nicholson, Arzt auf Antigua zwischen 1830 und 41. — Kew. A. S. Oersted sammelte 184G auf Jamaica, Grenada. — Kopenhagen. Will. Purdie boreiste 1843 — 44 Jamaica als Sammler für Kew Gardens und war 184G — 57 Curator des botanischen Gartens auf Trinidad. — Kew. Baron de Schach lebte auf Trinidad und sandte Pflanzen nach Glasgow und Liverpool. Franz W. Sieber. Die unter seinem Namen von Trinidad ausge- gebenen Pflanzen wurden von Franz Wrba daselbst 1822 gesammelt und sind in fast allen grösseren Herbarien vertreten. Griseb. Flor. — Griseb. PL Wr. 59 Dr. Hans Sloane war Leibarzt des Gouverneurs von Jamaica, Herzogs von Albemarle 1687 — 89. — Sloane Herbarium im Britisli Museum. Savainson: Bahamas 1830 — 42. — Kew. Ol. Swartz bereiste Jamaica 1784 — 8G. — Reichsmuscum zu Stock- holm, British Museum, Herb. Willdenow in Berlin, Herb, de Candolle, Kopenhag-en, München. James Waters: Jamaica ca. 1826 — 30. — Kew. James Wiles, Vorsteher dos botanischen Gartens zu Liguanea (Gordon Town) auf Jamaica seit 1793. — Kew (?), Herb. Delessert (jetzt Genf). Nath. Wilson, Island Botanist und Curator des botanischen Gartens zu Bath auf Jamaica 1846 — 68, besuchte, wie es scheint, die verschie- densten Theile der Insel: Portlaud, Dolphin Head, St. Mary etc. — Kew, Brit. Museum, Göttingen, Krug et Urban. Sir RxiLPH Woodford, Gouverneur auf Trinidad 1822. — Kew. Dr. Will. Wbight, Militärarzt, später Generalarzt auf Jamaica 1764 — 77, 1783 — 85 (ex Journ. Inst, of Jam. II p. 183), a. 1765 — 77, 1779 — 85 (ex Britt. et BouLG.), auf Barbados 1795 — 98; möglich, dass einige seiner für Jamaica angegebenen Pflanzen von letzterer Insel stammen, z. B. Cordia Martinicensis , Myrcia leptoclada u. a. — Liverpool (ex Britt, et Boulg.), Edinburgh, Kew (aus dem Herb. Forsyth, welches Bentham 1835 kaufte). Herb. Banks im Brit. Museum (ex Journ. Inst. Jam. 1. c). Heinr. Rud. Wtjllschlägel , Vorstelier der Mission der Brüdergemeinde in Antigua 1844 — 47 (no. 1 — 760), in Jamaica (Manchester, bes. Fair- field) 1847—49 (no. 761 — 1395). — München (Hauptsammlung mit den Originaletif|uetten) , Herl). Martitjs (jetzt Brüssel), Herb. Grisebach (jetzt Göttingen), Herb. Krug et Urban, Kew (hier sehr wonig). Die Erben Grisebach's, welcher am 9. Mai 1879 in Göttingen starb (vergl. J. Reinke: A. Grisebach, ein Nachruf in Botan. Zeitung XXXYII 1879 p. 521 — 534), schenkten in demselben Jahre sein Herbar dem Botanischen Museum zu Göttingen. Es enthält leider fast alle die miter „Götting." auf- geführten Sammhuigen mehr oder weniger unvollständig: entweder fehlen die älteren Theile derselben, weil sie gesanunelt und vertheilt wurden, als G. noch nicht an die Bearbeitung der Flora dachte, oder die Unicas, welche nach Kew gingen. Den Herren Professoren Grafen zu Solms - Laubach und Peter in Göttingen bin ich zu grossem Danke verpflichtet, dass sie mir ge- statteten, während eines di-eimaligen längeren Aufenthaltes in Göttingen (1887, 88) nicht nur die Pflanzen des Herb. Krug et Urb. mit den G.'schen Originalien zu vergleichen, sondern auch im Tausch gegen andere west- indische Pflanzenobjecte von zahlreichen Arten Bruchstücke mitzunelimen. Crrisel}. PI. >Vr. = A. Grisebach: Plantae Wrightianae e Cuba orientali. [Mem. Amer. Acad. of Arts and Sc. Cambridge and Boston. Ser. II vol. Vm pari I (Dec. 1860) p. 153 — 192 (Polypetalao et Apetalae), VIII part II (Nov. 1802) p. 503 — 536 (Monopetalae et Monocotyle- dones) 4^.] Bearbeitung der von Charles Wbight 1856 — 57 und 1859 — 60 im östlichen Cuba gesammelten Plianerogamen. Die Exemplare stammen haupt- sächlich aus dem Hochlande hinter Santiago de Cuba und Cobre (Sierra Maestra), welche Wright von Filanthroi^ia aus, dem Landsitz des Herrn G. Bkadford, besuchte, und aus den höheren Gebieten hinter Santa Catalina de Guanta- 60 Ign. Ukijan: Bibliographia. naino, wo er auf der Kaffee -Plan tage von Monteverde bei Herrn Lescaille weilte. Die erste Sammlung gijig mit Wkight's handschriftlichen Bcmer- kvmgen an G.; allein die der Jalu'O 1856^ — -57 erreichte ihren Bestimmungs- ort nicht. Da sie nicht vollständig zu ersetzen war, so fügte A. Gtkay die Bestimmung der fehlenden Nummern aus der Sanuuiung seines eigenen Herbars dem Manuscripte ein (im Texte durch Hakenklamm crn angedeutet). Der erste Theil, w^elcher nacli der Ueberschrift am 14. August oder nach Proc. Amer. Acad. V p. 51 am 8. August 18G0 gelesen wurde, ist nach CruiSEBACH (Cat. Cub. Praef. p. IE) und nach A. Gkay (Scient. Pap. II p. 472) noch in demselben Jahre, und zwar nach Radlkofer (Mon. Serj. p. 152) im December 1860, der zweite Theil, der am 22. April 1862 vorgelegt wurde, nach Grisebach (Euphorb. Cub. p. IGl) und A. Gray (1. c.) 1862 erschienen, während die betreffenden Bände der Mem. Amer. Acad. YIII part I das Jahr 1861, part II 1863 auf dem Titelblatt tragen. Herr Dr. B. L. Robinson in Cambridge schreibt mir darüber, dass die beiden Theile der Plant. Wright. als „advanced separates" vor dem Erscheinen der Bände herausgegeben wurden und zwar part I im December 18G0, part II im November 1862. Demgegenüber giebt der Kew Index für die neuen Arten des ersten Theiles ganz willkürlich bald 1860, bald 1861, für die des zweiten Theiles bald 1862, bald 1863 als Publikationsjahr an. (xriseb. ßheedia = A. Geisebach: Notice sur le genre Rheedia. [Ann. Scienc. nat. Bot. Paris. IV ser. vol. XV (1861) p. 231—235. 8°.] G. hatte in seiner Flora die Gattung Rheedia als Section zu Mammea gezogen, während Planchon und Triaj^ta in ihrem Memoire sur la famille des Guttiferes die erstere aufrecht erhielten und zur Tribus der Garcinieen versetzten. Der Verf. versucht eine Vertheidigung seiner Ansicht, die aber von den beiden Monographen auf S. 236 — 239 noch einmal widerlegt wird. Grrisel). Coutoiibea = A. H. R. Geisebach: Notes on Coutoubea volubiUs Mart. and soine other Gentianeae of tropica! America. [Journ. Proc. Linn. Sog. London vol. VI (1862) p. 140 — 146. 8o.] Beschreibung der neuen Gattungen Goeppertia von Cuba und Haiti und Zonantlms von Cuba nebst Bemerkungen über einige andere Gen- tianaceen. Grrisel). GrCOgT. Verb r.Westliid. = A. Geisebach: Die geographische Verbreitung der Pflanzen Westindiens. [Abh. Kgl. Gesellsch. Wiss. Göt- tingen. Vol. XII (1865) p. 3 — 80.] — Seors. impr. 80 p. 4°. — Gesamni. Abhandl. Leipzig 1880. 8». p. 222 — 285. Die Arbeit umfasst ganz Westindieu von den Bahamas und Cuba bis Trinidad, aber mit Ausnahme von Haiti und Puerto -Rico, von wo G. zu wenige Materialien (nur von Mackenzie und Bektero) zur Verfügung standen. Da weder die Literatur noch die den Pflanzen beigefügten Angaben der Reisenden eine Untersuchung über die Anordnung der Gewäclise zu For- mationen, über ihre vertikale Vertheilung und über den Einfluss des Klimas und Bodens ermöglichten, so musste er sich darauf beschränlven , die hori- zontale Verbreitung der Arten vergleichend zu bearbeiten und aus der Ge- stalt ihrer Areale Schlüsse auf den Ursprungsort ihrer Bildung und auf die Kräfte abzuleiten, welche ihre Wanderung bewirkt und ihren heutigen Ver- Griseb. Rheedia — Griseb. Cat. 61 breitiingsbczirk umgrenzt liaben. Viele von den Ausfüliningen des Yerf. dürften mit geringen Modificationen einen dauernden Werth liaben; andere sind dagegen der Correctur sehr bedürftig. So hat sich aus meinen eigenen, auf Grund eines viel lunfangreicheren Materiales angestellten Untersuchungen ergeben, dass die Anzahl der Endemismen auf den grosseren der kleinen Antillen eine viel bedeutendere ist, und dass sich diese Inseln pflanzen- geographisch so verhalten, als ob sie aus einer grösseren Insel in verhält- nissmässig später Zeit hervorgegangen seien, dass ferner Trinidad nicht ohne weiteres zum Festlande gerechnet werden darf, sondern durch allmähliclie üebergänge vermittelst der Vegetation von Tobago mit den kleinen Antillen in Verbindung steht (vergl. auch Egg. Tob.), dass die Key-Inseln und das südliche Florida eine verhältnissmässig grosse Zahl westindischer Typen be- herbergen u. s. w. Griseb. Eiiphorl). Cub. = A. Geisebach: Diagnosen neuer Eu- phorbiaceen aus Cuba. [Nachricht. Kgl. Ges. Wiss. Göttingen 15. Mart. 1865 p. 161—181. 120.] Da die Veröffentlichung der Monographie der Euphorbiaceen von Müller Arg. in DC. Prodr. unmittelbar bevorstand, so theilt G. hier die Diagnosen der neuen Arten dieser Familie ans den von Cn. AVkight in Cuba gemachten Sammlungen mit, welche bereits mit den von ihm gegebenen Namen den Abonnenten zugeschickt worden waren. *^ Grriseb. Cat. = A. Geisebach: Catalogus plantarum Cubensium ex- hibens collectionem Wrightianam aliasque minores ex insula Cuba missas. Lipsiae 1866. 8«. IV, 301 p. Es werden von Cuba im Ganzen 3263 Phanerogamen und Pterido- phyten, von welchen 939 endemisch sind, aufgezählt, und ausser den in den PL Wright. bereits veröffentlichten 13 neuen Gattungen und 165 neuen Arten noch Aveitere 20 Genera und 508 Arten als neu beschrieben. Die zahlreichen Vernacularnamen sind, wie in der Flora, leider hinter das Register an den Schluss des Werkes gestellt und werden von den Monographen, welche den Catalogus benutzen, fast immer übersehen. Das Hauptverdienst um die Erforschung der Insel hat sich Charles AVright erworben, Collectorum longo princeps, wie Grisebach ihn mit Recht nennt. Nachdem derselbe in den Jahren 1850 — 57 und 1859 — Ol von Santiago ausgehend den östlichen Theil der Insel, besonders die Sierra Maestra, bis Baracoa und zur Ostspitze Punta de Maysi durchforscht hatte, wanderte er im Winter 1801 — 02 von Bayamo über Las Tunas, Puerto - Principe, Santo Espiritu weiter nacli Westen und schlug sein Hauptquartier auf der Zuckerplantage des Don Simon de Cardenas auf, von wo aus er das sich bis zur Südküste erstreckende Sumpfgebiet, die Cienega de Zapato, be- suchte. Anfang Sommer 1802 verlegte er den Schauplatz seiner Thätigkeit nach dem westlich von Habana gelegenen Theil der Insel, in die A^uelta abajo. Hier fand er auf dem Hato Balestena, einer Viehzüclitei-ei am Süd- aliliange des Gebirges gegenüber Bahia Honda, bei Don Jose Blain und Don F. A. Sauvalle gastliche Aufnahme und dehnte seine Excursionen fast bis Zinn Cap San Antonio, dem südwestlichen Ende der Insel, aus. Nachdem er sich vom Sommer 1804 bis zum Herbst 1805 theils in seiner Heimath in Connecticut, theils in Cambridge (Mass.) aufgehalten hatte, kehrte er zum 62 Ion. Uhhan: JüMionrapliia. letzten Male nach Cuba zurück, rlnrchforschto noch einmal die Vuclta abajo, ging per Dampfer nach Trinidad (in der Mitte der Südlaisto) rind von da nach Santiago in dasjenige Gebiet, wo er seine Thätigkeit begonnen hatte. Im Juli 18G7 verliess WiaciiiT die Insel. (Nach A. Gka^v in Amer. Journ. Sc. and Arts III ser. XXXI p. 12 f. und nach IIcrbarcti(}uetten bei den Leber- moosen im Herb. Gottsche, jetzt im Berliner Museum). Der GrvisEBACH'sche Catalogus umf'asst nur die von WraonT bis zum Jahre 1865 gemachten Sammlungen; die späteren sind in Sauvalle's Flor. Cub. mit aufgenommen. Die Anzahl der Nummern der Phanerogamen und Pteridoph^^ten beträgt im Ganzen er. 3800, welche zu verschiedenoji Zeiten an die Abonnenten vertheilt Avurden. Bei dieser Ausgabe sind nun zahl- reiche Irrthümer untergelaufen, die hauptsächlich Gkisebach ztu- Last zu legen sind. Wright, welcher ein ausgezeichneter Kenner der von ihm ge- sammelten Pflanzen war, wie er denn auch zahlreiche Arten als neu er- kannte und auf seinen Etiquettcn benannte, schickte die Ausbcnite unter l)e- sonderen Verständigungsnummern an G. Dieser erklärte nun gar nicht selten Arten fih^ identisch oder identificirte später gesammelte Pflanzen mit Arten der früheren Eeisen, welche in der That verschieden waren. So erhielten die Abonnenten unter derselben Yertheiliingsnummer bisweilen ganz ver- schiedene Species. Es ist desshalb rätlilich, in kritischen Fällen auch das Jahr des Einsam melns, welches auf den Etiquetten meist vermerkt ist, zu citiren, da genauere Angaben über Lokalität, Blüthenfarbe, Wuchs und dei-gl. sich wohl nur im Herb. Grisebach und Cambridge befinden. Verfehlt aljcr wäre es, für jeden einzelnen Irrthum Gkisebach verantwortlich zu machen und den Namen aus seinem Catalogus als Synonym (wohl gar mit !) zu citiren, wenn man das GniSEBACH'sche Originalexemplar nicht gesehen hat; denn zweifellos hat auch bei der Vertheilung eine gewisse Oberflächlichkeit ge- herrscht. Die vollständigste Sammlung der WniGHT'schen Phanerogamen und Pteridophyten ist im Herb. A. Gray zu Cambridge (Mass.) und in der Aka- demie der Wissenschaften zu Habana (Herb. Sauvalle), demnäclist im Herb. Grisebach (jetzt Göttingen), dem aber die Ausbeute der letzten beiden Jahre fehlt, und im Kew Herbarium. Ausserdem sind diesellien mehr oder weniger vollständig vertreten in den botanischen Museen und Herbarien von Boissier- Barbey in Genf, Bremen, British Museum, Brüssel, de Candolle in Genf, CossoN in Paris, Delessert (jetzt städt. Herbar in Genf), Dublin, Krug et Urban (jetzt Berlin), Madrid, Paris, St. Petersburg, Washington (National - Museum), Wien (Hofmuseum und botanischer Garten). Die erste Serie wurde in 12 Sets von 500 — 900 Arten im Jahre 1857 zu 40 Mk. die Centurie verkauft (vergl. Hook. Journ. of Bot. and Kew Mise. IX. 1857 p. 344 — 346, woselbst Wright auch über seine Präparationsmethoden berichtet). Die Orchideen Wright's waren bereits meist von Lindley und Reichen- bach fil. , die Farne zum Theile von Eaton bearbeitet (vergl. diese). Von den niederen Kryptogamen, welche Wright ebenfalls mit grossem Eifer und Verständniss gesammelt hatte, aber nur an wenige, hauptsächlich die Be- arbeiter, unter einer besonderen Nummerirung abgab, wurden die Laubmoose von SuLLivANT uud Mitten, die Flechten von Tuckerman und Müller Arg., die Pilze von Berkeley und Curtis, die Algen von Farlow studirt (vergl. diese). Die Lebermoose hatte Gottsche übernommen, sie grösstentheils be- stimmt, aber nicht publicirt (vergl. Steph. Hep. nov.). Griseb. Cat. — Gros. Med. Bot. 63 Von sonstigen Scammlern, deren Materialien Gkisebach in seinem Cata- logns benutzte, sind die wichtigsten: George Don sammelte für die Royal Hortic. Society in London 1822 bis 23. — Brit. Mnsenm, Kew. Thom. DKmmoND sammelte 1835 bei Habana, wo er starb. — Brit. Museum, Kew. GßEEJSTE: Umgebung von Habana. A. W. Lane: Umgebung von Habana schon vor 1844. — Herb. Kew. Jean Linden sammelte 1844 hauptsächlich in der Umgebung von Santiago de Cuba (Sierra Maestra, die Ebenen von Saltadero und Yatera, Berge Liban und Taurus, Kiefernwälder von Los Hondones, Sierra de Cristal und Cobre, Nimanima und das Bassin des Eio Cauto) und verkaufte seine Exsiccaten (die Cuben'sischen umfassen die Nummern von ci-. 1G70 — 2220) an zahlreiche Museen, z. B. Paris, Kew, Brüssel, Herb. Delessert, de Can- dolle , Boissier-Barbey etc. Die Gamopetalen und Monocotylen waren bereits von A. Richard in Sagra's Cuba bearbeitet worden. Eduard Otto sammelte 1839 für den botanischen Garten und das Her- barium zu Berlin 328 Nummern, von denen nur wenige Doubletten an andere Museen z. B. Kew abgegeben wurden. Dr. Eduard Poeppig: 1822 — 24 in der Umgebung von Matanzas, bei Cahoba, Sumidero, S. Elena etc. Eine der besten Sammlungen ist im Berliner Museum; andere befinden sich in Wien, Petersburg, Leipzig, Herb, de Candolle, Delessert etc. Die lithographirten Eticpietten (1,5 : 8 cm. gross) tragen den Namen des Sammlers nicht. Ferd. Rugel: hauptsächlich Umgebung von Matanzas a. 1849. Seine Pflanzen vertrieb R. Shuttleworth in Bern. — Brit. Museum, Gray Herb, zu Cambridge (Mass.), Herb. Grisebach etc. (irisel). Veii'. Erde = A. Grisebach: Die Vegetation der Erde nach ihrer klimatischen Anordnung. Leipzig 1872. 2 Bde. 8^. — Zweite Aufl. Leipzig 1884. — Uebeisetzung: La Vegetation du Globe etc. Ouvrage traduit de rallemand par P. de Tchjhatcheff. Avec des annotations du traducteur. Paris 1875 — 78. 2 vol. 8». (Bibl. Gotting.) — La Vegötation. Bmxelles 1875. 8» (ex D. Jacks. Guide p. 222). S. 338 — 357 und GOO — 604 des IL Bandes der L Ausgabe (S. 500 bis 530 der TcHiHAxcHEFF'schen Uebersetzung) Itehandelt die Vegetation von Westindien und zwar 1) die Vegetationsformen, 2) die Vegetationsformationen und Regionen (grösstentheils nach Oersted Skildr. Jam.), 3) die Vegetations- centren. — Die II. Auflage sah ich nicht. ^ (xi'os. Med. Bot. = Renato de Grosourdy: El medico botanico criollo. Paris 1864. 4 vol. 8«. 426, 512, 416, 511 p. (Bihl. Gotting., vol. I — II in Bibl. Krug et Urb.). Der erste Theil führt den besonderen Titel: Flora medica y litil de las Antillas y de la parte correspondente del continente americano. In der Ein- leitung bezeichnet der Verfasser als Ziel, welches er sich gesteckt hat, das Studium der Botanik den Bewohnern der Antillen zu erleichtern. Nachdem er in einem Discurso preliminar von der Ernährung der Pflanzen, ihrer Dauer u. s. w. , von der Pflanzengeographie und dem Anlegen von Herbarien 64 Ign. Ukuän: l]ibliog)'apliia. gesprochen und die Elemente der Botanik abgcliandelt liat, boschreibt er in dichotoniischer Anordnung die Gattungen mit einem Hinweis auf Familie, Subtribus und Gattung im zweiten Bande. In diesem worden die Familien \nid Gattungen in systematischer Folge aufgeführt und die wichtigeren Arten charakterisiert. Die hinter den letzteren stehenden Nummern beziehen sich auf den dritten Band. In der Appendix I des ersten Theiles werden die Nutzhölzer, nach Yernaciüar- Namen geordnet, beschrieben; App. II beschäf- tigt sich mit dem Anbau der wichtigsten Kultui'pflanzen. Der zweite Theil, Compendio de la terapoütica vejetal de las Aii- tillas etc., ist der angewandten Botanik, hauptsächlich in Rücksicht auf die Medicin, gewidmet. Yon neuen Formen werden nur wenige beschrieben, z. B. die Cucurbi- taceen - Gattung Doycrea. Pflanzen von G. aus Puerto -Rico (1864) finden sich im Pariser Museum. Criiikl. Bot. Oard. St. Viiic. = Rev. Lansdown Guildixg: An ac- count of the Botanic garden in the Island of St. Vincent. Glasgow 1825. 4*'. 47 p. c. 4 tab. color. Nicht gesehen; nach Kew Bull. 1889 p. 187. Verf. war um 1797 auf St. Vincent geboren und sammelte daselbst von 1817 — 33. Seine Pflanzen sind sammt seinen Zeichnungen im Kew Herbar. Ueber die Geschichte des botanischen Gartens auf St. Vincent vergl. Kew Bull. 1892 p. 92 — 104. Derselbe war der älteste in Westindien , viel- leicht der älteste exotische überhaupt, da er bereits im Jahre 17G5 ge- gründet wurde. 1806 wurden daselbst schon 1380 Pflanzenarten cultivirt, yon denen viele von der Insel selbst stammten. Gruio Icoii. ined. cf. Boldo Icon ined. ^ Harn. Prodr. = Gulielmus Hamilton: Prodronius plantarum Indiao occidentalis hucusque cognitarum, tarn in oris Americae meridionalis, quam in insulis antillicis sponte crescentium, aut ibi diuturne hospi- tantium; nova genera et species hactenus ignotas complectens. Londini 1825. 8». XVI, 67 p., 1 tab. col. Kurze Beschreibung einer grossen Anzahl von Pflanzen, welche theils vom Verfasser einige Jahre vorher auf Haiti, St. Kitts (St. Christoph), Nevis, Antigua, Guadeloupe, Barbados und Tobago gesammelt, theils ihm vom Professor A. N. Desvaux in Angers aus seinem Herbar zur Ver- fügung gestellt waren. Die letzteren stammen von den Bahamas, Cuba, Jamaica, Sto. Domingo, Puerto-Rico, St. Thomas, St. Croix, Guade- loupe, Guyana, Caracas und Cartajena und hatten bereits von Desvaux Manuscript- Namen, die hier veröffentlicht werden , erhalten; der Sammler wird bei diesen leider niemals genannt. Ausserdem werden noch einige bekannte Arten, zum Theil unter unnöthiger Abänderung des Namens, beschrieben. Da die Diagnosen gewöhnlich zu kurz oder zu wenig charakteristisch sind, manche Arten auch offenbar in falsche Gattungen versetzt wurden, und da die Originalien nur wenigen Botanikern zugänglich waren, so ist dieses Werkchen eine Crux und ein Scandalum für alle diejenigen gewesen, welche sich mit westindischer oder guyanensischer Flora beschäftigten. Wir müssen uns daher glücklich schätzen, dass H. seine Absicht, alle Pflanzen West- Guild. Bot. Gard. St. Vinc. — Hart. Spond. 65 indiens in einem grösseren "Werke zu beschreiben, nicht zur Ausfülu'ung ge- bracht hat. Desvaux's Herbar ging nach seinem Tode (185G) durch Kauf in den Besitz des bekannten Dendrologen Alphonse Lavallee auf Segrez (Seine et Oise) über, dessen Wittwe es im Jahre 1896 dem botanischen Museum zu Paris schenkte (Bukeau in Bull. mus. d'hist. nat. 189G p. 46 — 48). Hier wird dasselbe noch gesondert aufbewahrt, soll aber später dem Generalherbar einverleibt werden. — Pflanzen von Ha^iUlton finden sich auch im Herb. TuRCZANiNow (jetzt im Iwtanischen Garten zu Charkow). ■^ Hainpc Hei)at. Oerst. = E. Hajipe: Hepaticae Oerstedianae. [Lin- uaea. Halle. Yol. XXIV (1851) p. 300 — 304, 640 — 41.] Bezieht sich hauptsächlich auf die Lebermoosflora von Costarica. Von Jamaica, wo Oeksted 1846 sammelte, werden nur 4 Arten erwähnt, dar- unter 2 neue. Hauipe Muse, froiicl. Portor. cf. Sporl. Beitr. Portor. Hampe et Gottsehe Hepat. Portor. cf. Sporl. Beitr. Portor. Hampe's Moosherbar ging 1877 durch Kauf in den Besitz des British Museums über. Haiidb. West Ind. = Handbook of West Indies. Indian and Co- lonial Exhibitioü. London 1886. Nicht gesehen. Nach Kew Bull. Add. ser. I enthält das Werk: eine Beschreibung von Trinidad mit einer Liste der Ausstellungsobjecte von C. Alexander Harris nebst den Yernacular- und botanischen Namen der Hölzer von Trinidad von S. Devexish p. 29 — 33, eine Bescln-eibung von Grenada nebst einer Liste der Ausstellungsobjecte von Grenada von J. AVells ibidem (?), desgl. von St. Vincent von A. F. Gore p. 62 — 72, desgl. von Tobago von L. G. Hay p. 73 — 89, desgl. von St. Lucia von C. Alexander Harris p. 90 — 97, desgl. von Antigua von demselben p. 97 — lOG, desgl. von St. Kitts und Nevis von demselben p. 107 — 113, desgl. von Dominica von J. Spencer Churchill p. 114 — 133, desgl. von Montserrat von J. S. HoLLiNGS p. 134 — 139, die Natural Resources of the Layon Fiats in Dominica von H. A. A. Nicholls p. 120 — 120. CA. Harr. Triiiid., St. Lue., Autig., St. Kitts, Neris cf. Handb. West Ind. W. Harr. Coli, tour Jam. = W. Harris: A collecting tour in Ja- maica. [Gard. Chron. London. HI ser. vol. XIX (1896) p. 134—135, 197—198, 263 — 264. 4^.] Der Verfasser, Superintendent des Hill Garden in Jamaica, dem wir seit 1894 so viel interessante und neue Pflanzenfunde der Insel verdanken, schildert die Vegetation gelegentlich einer Excursion im östlichen Theile derselben. Hart Sx)Ond. = J. H. Hart: Spondias in Jamaica. [Gard. Chron. n. ser. vol. XIII (1880) p. 682.] Mittheilungen über die in Jamaica eingeführte und jetzt verbreitete Spondias dulcis und ihre Verwandte. Urban. i 5 66 Ign. Ueban: Bibliographia. jüi Hart West lud. fniits = J. Hart: West Indian fmits. [Gard. Chron. London. N. ser. vol. XIY (1880) p. 39, 72, 334, 429 — 430, 468, 592.] Bemerkungen über Wuchs, Reifezeit, Verwendung verscliiedener Obst- sorten von Jamaica: Anonen, Sajjota, Blifjhia, Musa, Persea, llelicocca^ Manglfera. ^ Hart Lael. moiioph. = J. H. Haet: The liome of Laelia mono- phijlla Js\ E. Br. [Gard. Chron. n. ser. vol. XXIV (1885) p. 457—458. 40.} Beschreibt das Vorkommen dieser auf 2 Lokalitäten in Jamaica be- schränkten Orchidee. Hart Poiited. az. = J. H. Haet: Pontederia axurea. [Gard. Chron. m ser. vol. n (1887) p. 590. 4«.] Ueber die Einführung der genannten Pflanze in Jamaica und Trinidad. Hart Trinid. BiilL cf. Trinid. Bull. ,. Hart ßep. Bot. Grard. Trinid. = J. H. Hart: Annual report of the Royal botanic gardens Trinidad. Port-of-Spain (Trinid.) 1887 — 96. Fol. Man findet eine kurze Geschichte des botanischen Gartens und Her- bariums von Trinidad im Eeport vom Jahre 1887 ]o. 9 und 11, welche in den folgenden Jahresberichten fortgesetzt wird. Hart Trinid. Orch. = J. H. Hart: Trinidad Orchids. [Bull. bot. gard. Trinidad. Vol. II (1896) p. 162 — 164.] Nicht gesehen; nach Just Bot. Jahresb. XXIV. 2 p. 73. Hart ßedisc. Sacogl. amaz. = J. H. Hart: Report on re-discovery of Sacoglottis amazonica Mart. [Bull. bot. Gard. Trinidad. Vol. II (1896) p. 212 — 215. 80.] Die in Rede stehende Pflanze war bereits von Crüger auf der Insel aufgefunden und sorgfältig gezeichnet worden (cf. Hart 1. c. p. 151 — 152). In diesen Zeichnungen erkannte Hart auf Grund der ersten Mittheilung von D. Morris die interessante Jamaica Drift fruit wieder, fand selbst die Früchte im Irois Walde des Cedros-Districts von Trinidad auf und liess 1896 durch den Assistent- Superintendenten W. Ltint den zugehörigen Baum aufsuchen. Es gelang dem letzteren, gute Blüthen- und Pruchtexemplare anzutreffen, so dass mit Hülfe derselben die Pflanze endgültig als Sacoglottis amazonica Mart. festgelegt und als Bürgerin von Trinidad nachgewiesen werden konnte (cf. MoRR. Jam. Drift- fruit). Lunt giebt in seinem Berichte auch eine Skizze- der Vegetation des Cedros-Districts (p. 214). Haucli Meeresalg-. Puerto -ßico = Dr. F. Hauck: Meeresalgen von Puerto -Rico. [Engl. Bot. Jahrb. Leipzig. IX (1888) p. 457—470. 8«.] Die erste Aufzählung von Meeresalgen von der Insel Puerto-Rico, welche Sintei^is in den Jahren 1884 — 87 sammelte. In der Einleitung giebt der Verf. eine kurze Geschichte der SiNTENis'schen Expedition und weist auf die Verwandtschaft dieser Algenflora mit der des Rothen Meeres hin. Unter den 92 aufgeführten Arten werden 2 als neu beschrieben. Hart West lud. fnüts — Hemsl. Fuchs. 67 Die Originale sind im Berliner Botan. Museum und im Herb. Hauck, welches nach seinem im Jahre 1889 erfolgten Tode in den Besitz der Frau Webek van Bosse in Amsterdam übergegangen ist (briefl. Mitth. derselben). Die Doubletten werden an die grösseren Museen verkauft. Hay Tol)ag'. cf. Handb. West Ind. Haye Floriiid. = Abbe de la Haye: Florindie (Flore indienue) ou Histoire physico-economique des vegetaiix de la Torride. Nicht gesehen. Nach Moreau de Saint -Mery: Description de la partie francaise de l'ile Saint- Domingue I edit. Pliiladelphia 1797 vol. I p. 2G9, der freilich nur angiebt, dass im Jahre 1788 der Prospect jenes Werkes publicirt sei, so dass es zweifelhaft bleibt, ob das Buch wirklich erschienen ist; in den Bibliotheken von Port-au-Prince ist es wenigstens nicht vor- handen. — Abbe de la Haye, ein eifriger Botaniker, war Pfarrer in Dondon, einem Orte südlich von Cap Haitien in paradiesisch schöner Umgebung, und ein warmer Vertreter der Interessen der Schwarzen in ihrem ünabhängig- keitskampfe gegen die Franzosen. Nach der Küekkehr der letzteren im Jahre 1802 kam er bei seinen Schützlingen in den Verdacht, zu seinen Landsleuten zu halten, und wurde desshalb von ihnen ermordet (nach Mackexzie: Notes on Haiti I. 1830 p. 183). Pflanzen von ihm scheinen im Pariser Museum zu sein (cf. Juss. Gen. p. 150). •r H. B. K. Not. Greii. = Caeol. Sigismund Kunth: Nova genera et species plantanim, quas in peregrinatione ad plagam aequinoctialem orbis novi collegerunt, descripserunt, partim adumbraverant Amat. Bonpland et Alex. deHtoiboldt. Lutetiae Parisiorum. Flora Cubae insulae: Vol. VII (1825) edit. fol. p. 369 — 377, edit. 4o p. 469 — 479. Htoiboldt undBoNPLAND sammelten während ihres viermonatlichen Aufent- haltes auf Cuba (vom 19. December 1800 an) zwischen Habana, Batabano und Trinidad 15G Gefässpflanzen, Avelche in den vorausgehenden Bänden des Werkes ausführlich beschrieben und zum Theil abgebildet waren und an dem ange- führten Orte noch einmal zusammengestellt sind; fast die Hälfte war neu. Die Originalien sind in den Museen von Paris und Berlin. Heimerl Nyctag. Ind. occ. cf. Ukb. Add. III. Hell. Hisiiig". = Carl N. Hellenius: ßeskrifning pä et nytt Örte- slägte ifrän West-Indien, kailadt Hisingera. [Kgl. Vetensk. Acad. Handl. Stockholm. Vol. XIII (1792) p. 32 — 36, tab. IL] Die hier beschriebene von Jamaica stammende Hisingera nitida ist von der Gattung Xylosma nicht zu trennen. •. Hemsl. Fiiclis. = W. B. Hemsley: Fuchsia triphylla L. [Gard. Chron. II ser. vol. XVIII (1882) p. 263 — 64.] Geschichte dieser interessanten Art, auf welche Plumier und Linne die Gattung Fuchsia gründeten. Sie war kiu-z vorher durch E. G. Hendek- soN & SoN aus Sto. Domingo in die englischen Gärten eingeführt (coli. Th. Hogg) und wurde zum ersten Male 1887 von Baron Eggers daselbst für die Herbarien gesammelt. Eine Abbildung findet sich in Bot. Mag. t. G795. 68 Ign. Urban: Bibliograpliia. Hemsl. Berm. = W. B. Hemsley: The Bermudas. [Garden. Cliron. n. s. vol. XIX (1883) p. 367—368, 431—432.] Bemerkungen über die früheren und jetzigen Pflanzenkulturen auf den Bermudas und Mittheilung einiger Ergebnisse der Studien des Verfassers, betreffend die Flora der Inseln. Ueber letzteren Gegenstand hatte H. auch in der Nature XXYII (March 1888) p. 462 — 4G3 kurz berichtet. Hemsl. New Berm. PI. = W. B. Hemsley: T^vo new Bermudan plants. [Britt. Journ. of Bot. London. VoL XXI (1883) p. 104— 105.J Beschreibung von Erigeron Darrellianus, zu Ehren des ältesten Be- wohners der Inseln benannt, welcher dem Gouverneur Sir J. H. Lefroy wichtige Auskunft über die Einführung mancher Pflanzen auf den Ber- 'mudas ertheilte, luid von Statice Lefroyi. Hemsl. Berm. PI. in Sloaii. Coli. = W. Botting Hemsley: Ber- muda plants in the Sloane collection, British Museum. [Beitt. Journ. of Bot. XXI (1883) p. 257—261, tab. 239 und zwei Holzschnitte auf p. 260, 261.] Die Pflanzen waren von J. Dicionson um das Jahr 1G99 auf den Ber- mudas gesammelt; sie gelangten in Petiver's Besitz, dann an Plukenet und schliesslich mit Plukenet's Herbarium an Sloake (Brit. Mus.). Die interessanteste Pflanze war eine Carex^ bisher noch unbeschrieben und von Niemandem wieder auf den Bermudas gesammelt: G. Bermudiana Hemsl., einer Art von St. Helena nahe verwandt. Die in den Holzschnitten abge- bildete Jimiperus Bermudiana hatte H. ausführlicher in Gard. Chron. n. s. XIX (1883) p. 65G — 657 f. 105, lOG besprochen (vergL hierzu noch Hemsl Eep. Berm. p. 81). Hemsl. Sisyr. Berm. = W. B. Hemsley: Sisyrinchium Bermu- diana. [1. c. XXII (1884) p. 108—110.] Geschichte, Synonymie und Charaktere des nur auf den Bermudas vorkommenden Sisyrinchium Bermudiana L. gegenüber dem nordamerika- nischen S. angiisiifolium Mill. Hemsl. Bei). Berm. = W. Botting Hemsley: Report on the Botany of the Bermudas and various other Islands of the Atlantic and Southern Oceans. The Bermudas. [Rep. on the scient. results of the A^oy. of H. M. S. Challenger. London. 4». Botany voL I part I (1884) p. 1 — 135, tab. I-XIII et Introduction (1885) p. 48 — 49.] Der Verfasser giebt hier eine kritische Bearbeitung aller von den Ber- mudas bekannten Pflanzen unter Benutzung der gesammten einschläglichen botanischen Literatur. In der Einleitung bespricht er in knappester Form die physikalischen Bedingungen und das Klima der Inseln, ferner die Ge- schichte der botanischen Erforschung, die benutzten Materialien und die Literatur; daran schliesst sich eine ausführliche Erörterung der j^flanzen- geographischen Verhältnisse und der Beziehungen der Flora zu Nordamerika und AVestindien. An der Hand übersichtlicher Tabellen wird der Nachweis geführt, dass die indigene Flora der Bermudas nicht rein westindischen Ur- sprungs ist, sondern dass sie sich ableitet aus Westindien und jenem Theile Hemsl. Berm. — Herr. Eist. gen. 69 ö des südöstlichen Nordamerikas, avo die westindischen und nordamerikanischen Yegetations - Typen ineinander greifen, und dass sie verhältnissmässig jungen Ursprungs ist. Die Kesultate, welche Ausgrabungen, Dredgen und andere Operationen ergaben, machen es unwahrscheinlich, dass die Inseln ehedem mit einer älteren Flora bedeckt waren. Von den 326 Blüthenpflanzen und Pteridophyten betrachtet H. 144 als indigen; 8 Arten sind endemisch. Durch die Addenda wird die Gesammtzahl auf 335 gebracht. Die von Hemsley selbst untersuchten Phaneroganien und die von Baker bestimmten Farne waren von A. W. Lane (schon vor 1845), Sir J. H. Lefroy (dem Gouverneur der Inseln), H. N. Moseley (1873 auf der Challenger- Expedition) und 0. A. Eeade (vom Royal Naval Hospital auf den Bermudas) gesammelt, wozu noch einige ältere Materialien traten. Die Originalien werden in Kew auf- bewahrt. Die Aufzählung p. 16 — 128 enthält die wichtigsten Literaturnachweise, das Yorkommen und die geographische Verbreitung und zu interessanteren Pflanzen, z. B. zu Sisxjrinchium Bermudiana^ Sabal Blackburniana , Juniperus Bermudiana ausführliche Bemerkungen. Die 14 Moose wurden von Mitten, die 31 Flechten unter Mitwirkung von CROiisiE (mit einem Anhange von 14 von Farlow gesammelten und von Tuckerüan bestimmten Arten), die 24 Pilze unter Beihülfe von Cooke, die 132 Algen hauptsächlich nach Ivemp, Reo und Dickte bearbeitet. Die beigegebenen Tafeln stellen die bemerkenswerthesten Phaneroganien und Farne dar. In der Introduction p. 48 giebt H. eine Zusammenstellung der auf den Bermudas einheimischen Blüthenpflanzen nach den Beförderungsmitteln, die sie befähigten dorthin zu gelangen. Hemsl. Botan. Bibl. Lesser Ant. cf. Rep. "VYest Ind. I. ^ Hemsl. Biol. = Biologia centrali-araericana or Contribiitions to the Knowledge of the Fauna and Flora of Mexico and Central -America. Edited by F. Ducane Godman and Osbert Salvin. Botany by W. B. Hemsley. Vol. IV (1888) p. 168 — 315. Verf. hatte schon in den 3 ersten Bänden des Werkes bei der Auf- zählung der im Gebiete vorkommenden Pflanzen die Verbreitung nach AVest- indien hin sorgfältig berücksichtigt. Dasselbe geschieht in dem genannten, der Pflanzengeographie gewidmeten Abschnitte, Von den 11626 behandelten Arten finden sich 1219 auch in Westindien. Heim. Sint. Pilze cf. Eres., Henn., Magn. Sint. Pilze. Herr. Hist. gen. = Antonio de Hereera: Historia general (de las Indias ocidentales, (3) de los hechos de los Castellanos en las islas j tierra firme del mar oceano. Madrid 1601 — 1615. 4 vol. Fol.; ibidem 1615; ibidem 1725—1726 et 1728—1730 (ex Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 31). — Nueva irapresion. Amberes 1738. 4 vol. Fol. (Bibl. reg. Berol.). Das Werk, Avelches sich ebensowohl auf die Antillen, als auf das Fest- land bezieht, enthält zerstreute Notizen über einheimische Bäume und andere Gewächse Westindiens. 70 Ion. Urban: Bil)liogra]iliia. ^ Herr. Abaeo = F. H. Hkrrick: K'otes on the Flora of Abaco and adjoining Islands. List of Plants from Abaco Island, Bahama. [John Hopk. Univ. Circul. Baltimore. Vol. VI (1886) Nr. 54 p. 46 — 47. 4».] Verf. besuchte im Juni 1S8G Abaco, die nördlichste der Baliama- Inseln und mehrere der ihr vorliegenden Key's, als auf einem derselben, Green Turtle Key, das Marine -Laboratorium stationirt wurde. In dem ersten Aufsatze giebt er eine Schilderung der Vegetation, im zweiten eine Liste der von ihm gesammelten Pflanzen (G6 Nr.), welche D, C. Eaton und "W. A. Setchell bestimmt hatten. Der hauptsächlichste Waldbaum von Abaco ist eine Piniis^ wahrscheinlich F. Cubensis. Die zahlreich auftretenden Epi- phyten (Orchideen, Farne und Bromeliaceen) , sowie die in der Liste auf- geführten Arten deuten mehr auf eine Verwandtschaft der Flora mit West- indien, als mit Florida hin. Heward Fcriis Jam. = Robert Heward: Some observations ou a collection of ferns from tlie Island of Jamaica. [Magazine of Nat. Hist. London. New ser. vol. II (1838) p. 453 — 467.] Verf. sammelte während seines Aufenthaltes in Jamaicä 1823 — 26 in den Bezirken von St. Elizabeth imd Manchester er. 500 Phanerogamen und 80 Farne, von denen 75 Arten aufgezählt und 11 neue beschrieben werden. Die Pflanzen sind im Kew Herbar, einige im Herb. Delessert in Genf. Hitchc. West Ind. = A. S. Hitchcock : A visit to the West Indies. [Botau. Gaz. Vol. XVI (1891) p. 130—141. 8^.] Verf. schildert seine Eeise nach den Bahamas, Jamaica und Grand Cayman, deren wissenschaftliche Resultate in der folgenden Abhandlung mitgetheilt werden, und bespricht die Vegetation und die Nutzpflanzen dieser Inseln. Hitclic. Ball. = Albert S. Hitchcock: List of plants collected in the Bahamas, Jamaica and Grand Cayman. [Fourth annual rep. of the Missouri bot. gard. vol. IV (Mart. 1893) p. 47—179. tab. XI— XIV. 8«.] Die der Liste zu Grunde liegenden Sammlungen wurden von dem Ver- fasser während des Winters 1890; — 91 (Nov. bis Jan.) auf einer unter der Leitung des Dr. J. T. Rothrock unternommenen Reise nach den Bahamas (New Providence, Eleuthera, Cat, Watling's, Crooked, Fortune, Great Inagua), Jamaica (Kingston, Port Morant, Port Antonio, Lucea, Bog Walk, Blue Mountain Peak, Constant Springs) und Grand Cayman zusammengebracht; im Ganzen 953 Arten ohne die Varietäten und kultivirten Pflanzen. In der Einleitung erörtert H. nomenclatorische Fragen; als Ausgangspunkt für Gat- tungen und Arten nimmt er das Jahr 1753 an und stellt in consequenter Durchführung dieses Principes in der folgenden Aufzählung die Gattungs- namen von P. Browne (175G), Adanson (17G3) u. a. m. unter Umtaufung zalüreicher Arten voran. ^ Die Bestimmungen sind recht zuverlässig; die kritischen Arten wurden in Cambridge (Mass.) verglichen. Auch ist die Lite- 1) 0. KuNTZE giebt hierzu in seiner Rev. Gen. Plant. III. I. p. cccxxxv— cccxxxvni zahlreiche Verbesserungen, iudem er die HiTCHCocK'sche Nomenclatur unter der An- nahme des Jahres 1753 als Ausgangspunkt einer Eevision unterzieht. Herr. Abaco — Hook. Lunan. 7 1 ratur sehr sorgfältig benutzt worden. Als neu besehreibt der Verf. Pavonia Baliamensis Hitchc, Anastraphia paiiciflosculosa Wr. Msc, Euphorbia Blod- gettii Engelm. Msc, Eragrostis Bahamensis Hitchc., sämmtlich von den Ba- hamas, welche auf den beigefügten Tafeln abgebildet sind; ausserdem werden noch mehrere unbenannte, wahrscheinlich neue Spccies beschrieben und andere kritisch besprochen. Der Schwerpunkt der Abhandlung liegt in der Aufzählung der Bahama- Pflanzen, durch welche die Kenntniss der Flora und der pflanzengeographi- schen Beziehungen dieser Inselgruppe gegenüber früheren schwächlichen Ver- suchen eine ganz erhebliche Förderung erfährt. Ihr ist auch unter dem Titel: The relations of the Bahama Flora ein längeres Schlusskapitel gewidmet. In diesem wird an der Hand sehr genauer Tabellen, welche die Verbreitung der Arten auf den besuchten Bahama -Inseln, sowie das Vorkommen derselben in Cuba, Mexico imd Centralamerika, Südamerika, den Virginischen Inseln und Süd -Florida veranschaulichen, der Nachweis geführt, dass die Flora der Bahamas aus dem Süden imd zwar hauptsächlich von Cuba stammt, und dass sie sich weiterhin auf den jüngsten Formationen des südlichsten Theiles von Florida angesiedelt hat. Die hier aufgezählten Pflanzen sind Eigenthum des Herbariums im Missouri Botanical Garden zu St. Louis. ^ Hitclic. Crypt. Bah. = Albeet S. Hitchcock: List of Cryptogams collected in the Bahamas, Jamaica and Grand Cayman. [Ninth annual rep. of the Missouri bot. gard. vol. IX (Apr. 1898) p. 111—120.] Hier hat H. die von ihm 1890 — 91 auf der vorhin erwähnten Ex- pedition gesammelten Kryptogamen zusammengestellt. Die Lycopodin. und Hepatic. bestimmte L. M. Underwood, die Characeen T. F. Allen, die Asco- lichenes T. A. Williams, die Basidiolichenes und Basidiomycetes "W. G. Faklow, die üredin. M. A. Cakleton, die Ustilag. P. JVIagxus, die Pyrenomyc. imd Peronospor. J. B. Ellis. Unter den Pyrenomyceten werden 9 neue Arten beschrieben. Holliiigs Montserr. cf. Handb. West Ind. ■* Hook. Juiiip. Berm. = W. J. Hooker: Brief description, with figures, of Juniperus Bermudiana, the Pencil-Cedar Tree. [Hook. Lond. Journ. of Bot. London. Vol. II (1843) p. 141—144, tab. L 8o.] Der Titel giebt den Inhalt an. ^ Hook. Exothea = W. J. Hooker: Some account oiExothea oblongi- folia of Dr. Macfadyex {Hypelaie ohlongifolia Hook.). [Hook. Lond. Journ. ofBot. London. Vol. III (1844) p. 226 — 228, tab. VIL 8».] Zurückführung der Gattung Exoihea, welche von ihrem Autor Mac- fadyen den Terebinthaceen zugerechnet wurde, zu den Sapindaceen, nebst Beschreibung und Abbildung der auf Jamaica heimischen Art. * Hook. Liiiiaii. = W.J. Hooker: On a new genus of Flacourtiaceae, recently detected by Mr. Pürdie in Jamaica. [Hook. Lond. Journ. of Bot. London. Vol. III (1844) p. 316 — 318, tab. XI— XIL 8°.] Beschreibung und Abbildung der von Purdie 1843 — 44 auf seiner Reise in Jamaica entdeckten Gattung Lunania. 72 Ign. Urban: Bibliographia. ^ Tlook. New Mclast. = "W. J. Hooker: Description of a new Mela- stomaceous plant, discovered in Jamaica by Dr. Mac Fadyen. [Hook. Journ. Bot. and Kew Mise. London. Vol. I (1849) p. 379, tab. XH. S^.] Beschreibung und Abbildung von Tcirazijfjia Fadyeni^ welche von Mac Fadyejj imd PuRDiE auf Jamaica gesammelt wurde. Hook. Cul)a Bast = W. J. Hooker: Cuba Bast in Jamaica. [1. c. Yol.Yin (1856) p. 347—350.] Nachweis, dass der zum Verpacken der Cuba-Cigarren benutzte Bast .von Paritium elatum stammt. •^ Hook. Flor. Brit. TVest Ind. = W. J. Hooker: Flora of the British West Indian Islands by Dr. Grisebach. [1. c. IX (1857) p. 274 — 75.] Betrifft Plan und Herstellung einer Flora von Britisch Westindien durch Grisebach, welcher zu diesem Zwecke vom Kolonialsecretär eine Unter- stützung von GOOO Mk. erhält. ^o Hoop. ßep. J.im. = E. D. M. Hooper: Report upon the forests of Jamaica. London 1886. Fol. 33 p. (3 append. p. 26 — 33), 1 tab. geogr. Hooi). ßep. St. Viiic. = E. D. M. Hooper: Report upon the forests of St. Vincent. London 1886. Fol. 13 p. (app. p. 12—13). Hoop. ßep. Oreii. = E. D. M. Hooper: Report upon the forests of Grenada and Carriacou. London 1887. Fol. 14 p. (app. I p. 9 — 10, app. II p. 14). Hoop. ßep. St. Luc. = E. D. M. Hooper: Report upon the forests of St. Lucia. Madras 1887. Fol. 13 p. Hoop. ßep. Toi). = E. D. M. Hooper: Report upon the forests of Tobago. Madras 1887. Fol. 13 p. et 1 tab. geogr. Hoop. ßep. Aiit. = E. D. M. Hooper: Report upon Antigua in re- lation to forestry. Madras 1888. Fol. 11 p. et 1 tab. geogr. Die Berichte über die Wälder der Inseln Jamaica, St. Vincent, Grenada, St. Lucia, Tobago und Antigua werden im Allgemeinen ein- geleitet mit einem kurzen Abriss der Geschichte imd der phj'sikalischen Geo- graphie des betreffenden Gebietes, unter besonderer Berücksichtigung der meteorologischen Verhältnisse imd einer Aufzählung der vom Verfasser aus- geführten Begehungen. Hierauf folgt eine Scliilderung der Lage, Ausdeh- nung und Zusammensetzung der Wälder, welche viele pflanzengeographisch wichtige Angaben enthält, eine Erörterung der zm- Entwaldung beitragenden Factoren, der Wirkung derselben und der Ausdehnung des Schadens. An- schliessend daran wird der Werth der Forste, hauptsächlich nach den in ihnen vorkommenden wichtigsten Nutzhölzern, die Nothwendigkeit und Be- deutung des Forstschutzes und die im Dienste des letzteren auszuführenden Massregeln administrativer und technischer Natur besprochen. Die „Appen- dages" bestehen zumeist in meteorologischen Tabellen, Listen von Nutz- hölzern u. dergl. . (0. Stapf -Kew.) Hook. Xew üklelast. — Hunt. Berm. Ferns. 73 Hov. Geol. Aiitig. = S. Hoyet: Geology of Antigua. [Sillim. Amer. Joiirn. Sc. and Arts. Xew Hayen. Yol. XXxV (1839) p. 75 — 85. 8°.] Die Ideine Ai-beit ist zusammengestellt aus Tu. Xugent's Abhandlung, einem Aufsatze Th. NiCHOLso:!f's im Antigua Almanac und aus eigenen Be- obachtungen des Yerf assers. Botanisch von Interesse ist, dass man im Eothen Sandstein an der Verbindungsstelle mit dem Trapp Dikotylen -Blätter gefunden hat, in denen Xicholsoit Ficiis jjertusa und eine Melastomacee zu erkennen glaubte. In der sehr eigenthümlichen Chert- Formation (über dem Thone und unter dem Mergel gelegen) und auch im Thone selbst fanden sich vortrefflich erhaltene Hölzer, deren Versteinerungsmittel aus grob- oder feinkörnigem Kiesel besteht; man fand auch Früchte und zarte Blätter von Bäumen, Theile von Pisonia suhcordata, Palmen; nur wenige scheinen von Holzarten herzurühren, die jetzt nicht mehr auf der Insel leben. Ein ausführliches Referat der Arbeit findet sich in Leo:nhakd und Bronn Neues Jahrb. f. Miner., Geogn. u. Geol. 1841 p. 720 — 728. c Hiisn. Crypt. Aiit. fran^. = T. Husnot: Catalogue des cryptogames recueillis aux Antilles fran(,'aises en 1868 et essai sur leur distribution geographique daus ces iles. [Bull. Soc. Linn. Norm. Caen. 11 sor. vol. IV {1868 — 69) p. 19—73, tab. I. S".] Verfasser, welcher im Jahre 18G8 während eines Zeitraumes von vier Monaten hauptsächlich die Kryptogamenflora von Guadeloupe, Martinique und Marie-Galante untersucht hatte, giebt zunächst eine Beschreibung der Inseln, der Flüsse, Teiche und Sümpfe, der Felsen und Wälder, des Klimas und unterscheidet dann drei ]Dflanzengeographische Regionen: 1) Regio campestris bis zu 500 m., im Allgemeinen in Kultur, enthält eine ziemlich grosse An- zahl Phanerogamen , besonders Glumaceen; 2) Regio sylvatica von 500 bis 1200 m. mit fast täglichen Regen, die Heimath der Kryptogamen; 3) Regio suprasylvatica von 1200 — 1480 m. (la Soufriere auf Guadeloupe), nebelreich, mit verkrüppelten Sträuchern und krautartigen Pflanzen. In dem systematischen Theile werden 200 Pteridophyten aufgezählt, welche von Dr. Fouknier in Paris durchgesehen und rectificirt waren; neue Arten sind nicht beschrieben. Die beigegebene Tafel zeigt die obere Grenze derselben an den Bergen; die Tabelle auf S. 73 giebt die Zahl der Arten einer jeden Tribus in den verscliiedenen Höhen von 100 zu 100 m. an. Doubletten finden sich nach DC. Phytogr. p. 421 in den Herbarien zu Brüssel, Kew und de Candolle, sowie im British Museum. # Husii. et Cout. Grliim. Ant. fraii^. = T. Husnot et A. Coutance: Enumeration des glumacees rocoltees aux Antilles frangalses. [Bull. Soc. Linn. Norm. Caen. II ser. vol. V (1869 — 70) p. 250 — 282. 8«.] Husnot giebt hier im Verein mit Coutance, welcher vier Jahre auf Martinique botanisirt hatte, ein Verzeichniss der von ihnen auf Guadeloupe und Martinique gesammelten Glumaceen. Diese sind in den Wäldern und Bergen wenig zahlreich, während sie am Rande der Wege und in den Savan- nen der unteren Region in Menge auftreten. Panicum arundinaceum luid Chusquea gehören nur der mittleren Region an, Panicum rigens wächst nur in der oberen Zone. Von den Gramineen werden 120 Arten (mit 2 neuen Paspalufn)^ von den Cyperaceen 78 Arten, von den Juncaceen eine als Juncus acuminatus Mich, bezeichnete, von Niemandem sonst gefundene Art aufgezählt. Zur Bestimmung derselben hatte H. das Herbar de Candolle's verglichen. Die Tabelle auf S. 282 giebt die Zahl einer jeden Tribus in den verschiedenen Höhen von 100 zu 100 m. an. Doubletten erwarb z. B. das British Museum, Kew. Husn. Muse. Ant. fran^. = T. Husnot: Catalogue des Muscinees recoltees aux Antilles fran^aises. [Husnot's Revue bryolog. Cahan et Paris. II (1875) p. 1 — 5, III (1876) p. 57—59, 65 — 68.] Aufzählung der vom Verf. 18G8 auf Guadeloupe und Martinique gesammelten Leber- und Laubmoose; die ersteren (61) waren von Gottsche, die letzteren (74) von Schimper bestimmt. Neue Arten werden nicht beschrieben. Ausser in dem Herbar des Verfassers befinden sich die Originalien im Herb. Gottsche (jetzt Berlin) imd im Herbar Sciumper (jetzt in Kew). Auch vertrieb H. seine Moose in je ca. einer halben Centurie an Interessenten, z. B. British Museum. Husn. Ciypt. Ant. frarK;-. — Jacq. Enum. Car. 75 C. J. Berin. = C. J.: Ein Besuch auf Bermuda. [Das Ausland. Stuttgart und München. Vol. LIX (1886) p. 270 — 274. 4o.] Schildert die Vegetation der Bermudas und bespricht einige einge- führte Culturgewächse. Ohne sonderlichen "wissenschaftlichen Werth. >.;. B. D. Jacks. Cruide = Benjamin Daydox Jackson: Guide to the literature of botany; being a classitied selection of botanical works, in- cluding nearlj 6000 titles not given in Peitzel's Thesaurus. London 1881. 40. XL et 626 p. Enthält p. 368—370, 509 eine Anzahl Werke über die Flora West- indiens und p. 449 — 450 über die dortigen botanischen Gärten. Trinidad wird (p. 376) zu Südamerika gerechnet. J. K. Jacks. Ed. fruits = J. R. Jackson: Notes on some of the edible fruits of the West Indies. [The Technologist IV (1864) p. 264.] Nicht gesehen; nach Kew Bull. Nr. 121 (1897) p. 22. J. ß. Jacks. Princewood = John ß. Jackson: Princewood bark, a febrifiige froni the Bahamas. [Pharm. Journ. and Trans. London. UI ser. vol. VI (1876) p. 681.] Unter dem Namen Princewood waren in Westindien bis dahin Cordia gerascanthoides und Hamelia ventricosa bekannt. Verf. stellt fest, dass das gleichnamige Holz der Bahamas von Exostema Caribacum herrührt. Jacq. Enum. Car. = Nicolaus Josephus Jacquin: Enumeratio sy- stematica plantarum, quas in insulis Caribaeis vicinaque Americes con- tinente detexit novas, aut jam cognitas emendavit. Lugduni Batavorum. 1760. 8*^ praef., 41 p. — Eadem: Norimbergae, stanno Chr. de Launoy recusum. 1762. 8'' 41 p. Dieses für die Flora AVestindiens sehr wichtige Werkchen, welches in knappester Form auf S. 1 — 10 einen Schlüssel der Gattungen und S. 11 — 34 eine Beschreibung der Arten (ohne nähere Standortsangabe) enthält, ist von den. Botanikern ganz mit Unrecht w^enig beachtet worden. Mehrere der hier beschriebenen neuen Gattungen und viele der Arten wurden von späteren Autoren, z. B. von Bentham und Hooker, Linke zugewiesen, obgleich Jac- quin und sein Werk von Linne selbst durchaus correct citirt würd. Für diejenigen Gattungen aber, welche man Jacquin beliess, wurde ebenso wie für die neuen Arten als Ort der ersten Publikation von fast allen Autoren mit Unrecht das folgende drei Jahre später (1763) erschienene Werk ge- nannt, obgleich sie hier bereits ordnungsgemäss veröffentlicht sind, (auch dann, wenn die Arten als Monotypen neuer Gattungen keine Aveiteren Be- schreibungen erfahren haben). Eine Folge davon war, dass Namensände- rungen, welche Linne in der zweiten Auflage seiner Species (1762 — 63) vornahm, gegenüber den älteren JACQUiN'schen Namen bis in die neueste Zeit mit Unrecht bevorzugt worden sind. Freilich trägt Jacquin selbst die Schuld, weil er in seinen Select. Amer. den Ort der ersten Veröffentlichung nicht angiebt. Auf S. 35 — 38 beschreibt J. in ausführlicherer Weise 8 neue Arten aus dem Herbar Franz von Mvgind's (jetzt im Herbarium der Universität 76 Ign. Urban: Bibliographia. zu Budapest), Avelche, wie in der Einleitung bemerkt wird, nach den bei- gefügten Etiquetten auf der Insel Barbados gesammelt worden sein sollen und desshalb auch zum Theil den Speciesnamen „ Barbadensis " erhielten. Dass sich J. in Rücksicht auf das Vaterland bedenklich geirrt hat, wies erst 115 Jahre später Radlkofer (Monogr. Serj. p. 29 — 31) für die 4 dort auf- geführten Sapindaceen nach, von welchen eine {Paullinia tomentosa) aus Mexico, zwei (P. barbadensis und P. nodosa) aus Jamaica, eine (P, diversi- folia) aus Cuba stammen. Von den übrigen 4 Arten fanden sich in Buda- jDest nur die beiden Coccoloben vor, leider ohne handschriftliche Noten von JACQum. Nach Lindau, welcher sie jüngst studirte, ist C. emarginata^ deren Beschreibung mit dem von späterer Hand so bezeichneten Exemplare gut übereinstimmt, C. j^ojmlifolia Wedd. (aus Brasilien); allein es fehlt dem Exemplare der HousTOUK'sche von Jacquin citirte Name. Unter C. harda- densis liegen 2 Exemplare; eins, welches die ächte C. barbadensis der neueren Autoren ist, hat einen Zettel mit der Aufschrift: Arbor baccifera barbadens. Red Wood dict. und einen anderen mit der Bezeichnung: Griiajabasa foliis ovatis; allein die Beschreibung der Blätter, av eiche nur bis 8 cm. lang sind, stimmt nicht recht; das andere, ohne solche Zettel, aber in den Blättern besser zu der JACQUiN'schen Beschreibung passend , ist G. pirifolia Desf . (von Jamaica, Puerto -Rico und St. Thomas bekannt). Sicheren Aufschluss dürfte allein ein sorgfältiger Vergleich dieser Exemplare mit den Houstotjn' sehen in London geben. Der Nürnberger Abdruck stimmt, von einigen Druckfelilern abgesehen, mit dem Original vollständig überein. ^ Jacq. Sei. Aiiicr. = Nicolaus Joseph Jacquin: Selectarum stirpium araericanarum bistoria, in qua ad Linnaeanum systema determiiiatae de- scriptaeque sistuntur plantae illae, quas in insulis Martinica, Jamaica, Domingo aliisque et in vicinae Continentis parte observavit rariores; ad- jectis iconibus in solo natali delineatis. Vindobonae 1763. Folio. 11 vol. I: Praef. viip., consp. plant. 284 p., ind., explic. tab.; II: 183 tab. aen. — :^^ Editio (ex Pritzel) ad exemplar majoris operis recusa. Manhemii 1788. ' 80. XIV, 363 p. Das bekannteste und fast ausschliesslich benutzte Werk Jacquin's über die Flora AVestindiens und des nördlichen Südamerikas mit ausführlichen Beschreibungen und schwarzen von ihm während seiner Reise 1755 — 59 nach lebenden Exemplaren angefertigten Abbildungen. Die 485 meist neuen oder bis dahin noch nicht in LiNNE'scher Weise beschriebenen und benannten Arten (mit Einschluss einiger Varietäten) entstammen ausschliesslich seinen eigenen Excursionen und Studien auf den Inseln Cuba (49: hauptsächlich aus der Umgebung von Habana), Jamaica (35: Kingston, Liguanea nörd- lich davon, Feriy nordwestlich davon im Parish St. Andrew und St. Jago de la Vega oder Spanish Town im Parish St. Catherine), Haiti (73: Cap Francais oder Cap Haitien, Limonade, Umgebung des Busens von Bayaha und Jaquezi an der Nordküste, Port-au-Prince und Leogane im Süden), St. Martin (8), St. Eustach (5), Martinique (106), Cura^ao (15), Kariben im Allgemeinen (53), ferner in Venezuela (5) und in der Um- gebung von Carthagena (144, mit den benachbarten Inseln Baru 5 und Tierra Bomba 8). Jacq. Sei. Ämer. — Jacq. Sei. Amer. pict. 77 Jacq. Sei. Amer. pict. = Nicolaus Joseph Jacquin: Selectarura stirpiam americanarum historia, in qua ad Liimaeanum systema deter- miuatae descriptaeque sistuntur plantae illae, quas in insiüis Martinica, Jamaica, Domingo aliisque et iu vicinae continentis parte observavit rariores; adjectis iconibus ad aiitoris archetypa pictis (Vindobonae, circa annuni 1780, ex Griseb. Flor. p. vii et Pritz. Thes. II ed. p. 154). Folio max. 137 p., explic. tab., 264 tab. manu pictae (Bibl. reg. Berol.). Dieses seltene und theuere Werk, von welchem nach Pkitzel 1. c. kaum über 18 Exemplare hergestellt sind, unterscheidet sich von dem vorigen haupt- sächlich durch die zahlreicheren, mit der Hand gemalten Tafeln, welchen Nummer und Unterschrift handschriftlich beigefügt sind. Auch die Anzahl der aufgenommenen Arten ist vermehrt, aber nur unerheblich (auf 450), so dass jetzt Cuba mit 50, Jamaica mit 37, Haiti mit 77, St. Martin mit 8, St. Eustach mit 6, St. Christoph oder St. Kitts mit 1, Guadeloupe mit 1, Martinique mit 119, Grenada mit 1, Cura9ao^ mit 15, die Kariben im Allgemeinen mit 65, Venezuela mit G, Cartliagena mit 148 Arten vertreten sind. ' Nach Fenzl (in lit. bei DC. Phytogr. p. 422) und nach G. von Beck (Bot. Centralbl. xxxiii S. 283 und in Vettst. Bot. Anstalt. "Wiens S. CO) ist das Herbar von N. J. Jacquin an Aylmer Bourke Lambert verkauft worden, dessen Sammlungen in London 1843 nach seinem Tode an zahlreiche Inter- essenten meistbieteud versteigert sind. Diese Angabe ist sicher falsch. Denn eine solche Sammlung wird weder in Lambert's Description of the genus Pinus aufgeführt (ich habe die II. Auflage vom Jahre 1828 vor mir), wo D. Don über den Inhalt des Lambert 'sehen Herbariums berichtet, noch in Hooker's Lond. Journ. of Bot. I. 1842 p. 394 — 396, wo der wesentliche In- halt desselben beim Tode des Besitzers genannt Avird, noch in dem Ver- steigerungsverzeichniss, welches in Kew und in Abschrift im British Museum (nach J. Britten in lit.) aufbewahrt wird und welches die Käufer der ver- schiedenen Sammlungen entliält. Nach Radlkofer (Mon. Serjan. p. 32, — • nach ihm in London gewordener Information) soll das JACQum'sche Herbar vielmehr noch bei seinen Lebzeiten durch Kauf in den Besitz von Sir Jos. Banks übergegangen sein und sich jetzt in der Banks Collection im British Museum l)efinden. Demgegenüber schreibt mir freilich James Dritten: „there are a few W. Indian plants from Jacquin in Herb. Banks, but nothing like a collection of them." Auf meinen AVunsch hat nun der frühere Vor- steher der botanischen Abtheilung des British Museums, Prof.Wm. Carruthers, diese Frage noch einmal eingehend geprüft und ist zu einem ähnlichen Re- sultate, wie Britten, gekommen: „The plants from Jacquin that are in the Herbarium of the British Museum consist for the most part of specimens from Jacquin's Garden. There is no record of when they were received,- 1) Das sind die von Jacquix besuchten lusehi nach den Standortsangabeu iu seinen eigenen "Werken ; damit stimmt auch Relmann (Gedächtnissrede auf N. J. Jacquin, Wien 1818, S. 15) überein. Lasegue (Mus. Deless. p. 488) giebt dagegen auch St. Bar- thelemy und St. Vincent an, lässt aber Guadeloupe fort; ähnlich Umlauft (in Wett- stein: Die botanischen Anstalten Wiens, 1894 S. 36); auch Griskbach (Flora p. vn) nennt St. Vincent. Was daran Avahr ist. kann ich nicht entscheiden. 2) Radlkofer schreibt mir in Bezug hierauf: „Eine blosse Coujectur ist es, wenn ich in der Monogr. Pauli, p. 232 (298) aus den Bezeichnungen betreffender Exemplare 78 Ign. Urban: Bibliograpliia. biit they certainly formed part of tlie Banksian Herbarium in the clays of Dryander (dem Bibliothekar von Banks, gest. 1810). We have a very interesting series of letters from Jacquin to Dryander, fnll of inquiries and critical observations, witli numerous drawings of the plants he was inquiring about. My impression is that in the course of this correspondence speci- mens were sent by Jacquin which were incorporated witli the Banksian Her- barium. They are written up by Dryander. Yo\i are right in saying that there was no herbarium of Jacquin in the collection of Lambert. And Prof. Radlkofer is wrong in saying that Sir Joseph Banks bought Jacquin's Her- barium. All the plants of Sir J. Banks are now in the Museum Herb. And the only plants there are the specimens I refer to which are to be found here and there all through the Herbarium." Auch die Angabe von Lasegue (Mus. Deless. p. 331): „L'herbier de Jacquin fils", welches im Hofmuseum zu Wien aufbewahrt wird, „contenant des echantillons doubles des plantes decrites par son pere" kann nicht zutreffend sein; denn G. von Beck sagt a. a. 0.: „Durch Kauf Avard das Herbar Joseph Freiherrn von Jacquin er- worben; es ist ein Typen -Herbar, ausgeschieden von demjenigen seines be- rülimten Vaters, Nicolaus Freiherrn von Jacquin, Avelcher die Stammsamm- lung leider ins Ausland an Esqu. Ailmer Bourke Lambert verkaufte." Auch finden sich bei den Monographen, welche die Wiener Sammlungen benutzten, keine westindischen Originalien Jacquin's von dort erwähnt. Dagegen hat WiLLDENOw eine Anzahl Doubletten von J. erhalten (jetzt im botan. Museum zu Berlin). Die Frage, wo das eigentliche Herbar von Jacquin dem Vater geblieben ist, bleibt demnach unerledigt. Jacq. Amer. Gew. = Dreyhimdert auserlesene Amerikanische Ge- wächse nach Linueischer Ordnung. Nürnberg 1785 — 88. 8°. 72 p. 300 tab. col. — Tab. 1—50: 1785, 51—150: 1786, 151—250: 1787, 251—300: 1788. Von den 2G4 Tafeln des vorigen Werkes wurden Taf. 259 — 264, Avelche nur Fragmente von Pflanzen enthalten, sowie 10 weitere Tafeln (tab. 1, 13, 106, 117, 121, 128, 132, 188, 220, 253, meist häufig ab- gebildete Arten darstellend) weggelassen, und die übrigen im verkleinerten Massstabe, ebenfalls colorirt, hier wiedergegeben, aber vielfach in anderer Reihenfolge als im Originalwerke. Um die Zahl 300 zu erreichen, fanden noch anderweitige exotische Pflanzen Aufnahme. Der Text enthält eine in deutscher Sprache verfasste Erklärung der Abbildungen, Angabe des Vater- landes und einen Hinweis auf die Original -Tafeln. Für diejenigen Botaniker, denen das colorirte AVerk Jacquin's nicht zugänglich ist, sind die Habitus- bilder, welche in der schwarzen Ausgabe fehlen, nicht ohne Werth. Es ist aber zu beachten, dass die meisten Pflanzen sowohl im Texte als in den Tafeln falsche Autoren haben: Linne statt Jacquin und einige auch andere Gattungs- oder Speciesnamen, als im Original. des Herb. Banks bei Gärtner (17S8) und Schumacher (179!^) geschlossen habe, dass das Herb. Jacquin in dieser Zwischenzeit nach London gekommen sei. Be- merkenswerth ist übrigens, dass gerade um diese Zeit (etwa 1791 — 92) der Sohn Jacquin's in England war, wie Smith in Eees' Cyclop. unter Jacquinia (Vol. XVIIl er. 1811) erwähnt: Jos. v. Jacquin who resided for some time in England about 20 years ago." Jacq. Amer. Gew. — Jeffer. Nat. Hist. Amer. 79 Jaeg. Lect. Hait, = B. Jaegee: Lectures snr l'histoire naturelle d'Haiti, appliquee ä l'economie rurale et domestique. Tom. I contenant la botanique. Premiere livraison. Port-au-Prince 1830. 4*^ ii et 75 p. Nicht gesehen; nach Peitz. Thes. II ed. p. 154. Findet sich nicht mehr in der Bibliothek des botanischen Gartens zu Halle, auch nicht in der dortigen Universitätsbibliothek. — Benedict Paa\t.oavitsch Jaeger Avar im Jahre 1827 nach Haiti gegangen, um für den Petersburger botanischen Garten Pflanzen und Samen zu sammeln (cf. Ueb. in Engl. Bot. Jahrb. XXIV Beibl. 58 p. 4 Anm. 2). Jamale. Soc. = The transactions of the Jamaica societj of arts, from December 1854 to December 1855. Kingston, Jamaica. A^ol. I 4^. Nicht gesehen. Nach Hook. Journ. of Bot. and Kew Mise. VIH (1856) p. 219 — 223, Avo sich ein Auszng findet, ist das Werk reich an Mitthei- lungen über ökonomische Botanik, die theils anderen Werken entnommen, grösstentheils aber Originalabhandlungen sind; es soll auf die natürlichen Hülfsmittel der Insel aufmerksam machen und angeben, wie aus ihnen der grösste Nutzen gezogen werden kann. Jamaic. Handb. = Handbook of Jamaica 1881. Nicht gesehen. Nach Moreis in Ke^v Bull. Add. ser. I p. 146 hat in demselben W. Nock p. 143 — 148 die Farne, G. SniE p. 148 — 150 die Orchi- daceen, J. J. Boaveey p. 150 — 152 die Giftpflanzen von Jamaica aufgezählt. ^ Jamaic. Bull. = Bulletin of the Botanical Department, Jamaica. Edited by Willia^i Fawcett. Ivingston, Jamaica Nr. 1—50 (1887—1893) Pol.; new ser. vol. I— V (1894—1898) 8«. Nachdem D. Morris im Jahre 1880 seine Stellung als Director des Botanical Department von Jamaica mit der eines Assistant -Directors der Ke"\v Gardens vertauscht hatte, übernahm W. Fawcett, bis dahin Assistent am British Museum, 1887 das Directorat über die Gärten. In dem von ihm gegründeten Journal, dessen Nummern den Bewohnern der Insel, die darum nachsuchen, gratis überschickt werden, von jedem anderen Inter- essenten aber für einen billigen Preis käuflich erworben werden können, wird über die Kulturen in den sechs Gärten, über wichtige Nutzpflanzen, Pflanzenkrankheiten etc. berichtet; ausserdem enthält es auch mehrere wissen- schaftliche Abhandlungen imd Aufsätze, welche bei ihren betreffenden Ver- fassern besprochen sind. Jeffer. Nat. Hist. Amer. = T. Jefferys: The natural and civil history of the French dominions in Xorth and South America etc. lUustrated by maps and plans of the principal places, collected from the best authorities. London 1760. 2 parts. Fol. 168 et 246 p. c. tab. geogr. In Part II behandelt der Verf. die damals französischen Theile von Sto. Domingo und St. Martin, sowie die Inseln St. Barthelemy, Gua- deloupe, Martinique, Grenada und ausserdem Caj^enne. Auf S. 157 bis IOC werden die wichtigsten angebauten und einheimischen Nutzpflanzen dieser Antillen besprochen, aber nur mit ihren Vernacular- Namen auf- geführt. 80 Ign. Urban: Bibliographia. ^ Jciim. Suppl. Jam. Feriis = G. S. Jexman: Supplement to tlie Ja- maican feins recorded in Grisebach's Flora of tlie British West Indies. [Trim. Joarn. of Bot. London. Yol. XV (1877) p. 263 — 266, XYII (1879) p. 257 — 263, XIX (1881) p. 51—54. 8».] Aufzählung der vom Verf. und anderen in Jamaica aufgefundenen Farne, welche von Gkisebach noch nicht für die Insel erwähnt wurden. Im I. Supplemente werden 8, im IL 11, im III. 4 neue Arten nebst einigen Varietäten beschrieben; die ihnen vorgesetzten Nummern sollen ihre ver- wandtschaftliche Stellung in der „Synopsis Filicum" anzeigen. J. wurde bei der Arbeit durch J. G. Bakek unterstützt, der auch mehrere neue Species benannte. ^ Jeiim. List. Jam. Feriis = G. S. Jenma^c: Hand list of Jamaica ferns. Demerara 1881. 8°. 65 p. Nicht gesehen; nach Kew Bull. 1889 Nr. 31 p. 18G. 4U Jeiim. Jam. Fcriis = G. S. Jexman: Jamaica ferns. [Britt. Journ. ofBot. London. Vol. XX (1882) p. 323 — 327. 8^.] Nachdem der Verf. die Jamaica-Farne, welche im British Museum und im Kew Herbar aufbewahrt werden, einer sorgfältigen Prüfung unter- zogen hatte, veröffentlicht er kritische Bemerkungen zu verschiedenen Arten und beschreibt 8 neue Species (von Wilson und Shekring gesammelt). Jeiim. Sloaiic's Ferns = G. S. Jenman: On the Jamaica ferns of Sloane's herbarium. [Britt. Journ. of Bot. London. Vol. XXIV (1886) p. 14—17, 33 — 43. 80.] Revision der von H. Sloane 1687 — 89 auf Jamaica gesammelten und im British Museum zu London aufbewahrten Farne, im Ganzen er. 100 Nummern, darunter zwei neue Arten (die eine von Houstoun gesammelt). Voran gehen Notizen über Sloane, seine Reisen und sein Herbar. Jciim. A(l(l. Jam. Ferns = G. S. Jenman: Some additional Jamaica ferns. [Britt. Journ. of Bot. London. Vol. XXIV (1886) p. 265—274. 8«.] Beschreibung von zwanzig neuen Pteridophyten, welche der Verfasser, R. V. Sherring, J. Hart und andere auf Jamaica gesammelt hatten. Jenm. Ferns Trinid. = G. S. Jenman: The ferns of Trinidad. [Beitt. Journ. of Bot. London. Vol. XXV (1887) p. 97—101. 8».] Verf. bestimmte eine von R. V. Sherring im Winter 1885 — 86 auf Trinidad angelegte Farnsammlung und fügte seiner Liste diejenigen Arten ein, welche er bei Eaton, Hooker und Baker Syn. Fil., Fee und Grise- BACH von der Insel angegeben fand. Die Gesammtzahl beläuft sich auf 186 Arten, von denen 3 als neu beschrieben werden. Einzelne neue Arten, hauptsächlich von Jamaica, publicirte J. ferner in Britt. Journ. of Bot. XIX (1881) p. 275 — 276, Gard. Chron. III ser. vol. XIII (1893) p. 10 (wo Äspleniimi, statt Ädiantu7n zu lesen ist), XV (1894) p. 70, 134, 198, 230, 264, 330, XVI (1894) p. 467, 592, 656, 690, XVII (1895) p. 39, 68, 100, 132, XVIII (1895) p. 235, 388, 612, XX (1896) p. 266, XXII (1897) p. 210, 282, 378. Jenm. Suppl. Jam. Ferns. — Jenm. Syn. list ferns Jam. 81 •I» Jenm. Syn. list ferns Jam. = G. S. Jenman: Synoptical list, with descriptions of the ferns and fern-allies of Jamaica. [Bull, of the Botan. Departm. Jamaica. Kingston 1890 — 93. Fol. no. 18, 20 — 23, 25—26, 29, 32 — 36, 38, 40 — 49 et 1894 — 98. New series 8« vol. I no. 2 — 6; vol. II no. 9, 11, 12; vol. III no. 1—11; vol. IV no. 1 — j 1; continuabitur.] Der Yerf. war 1873 — 79 Superintendent der botanischen Gärten auf Jamaica gewesen und hatte während dieser Zeit die Insel von der Küste bis zu den höchsten Peaks in eingehendster Weise auf die Farnflora erforscht. Sein ungewöhnlicher Scharfblick liess ihn eine erstaunliche Menge neuer oder bisher noch nicht von dort bekannter Arten entdecken, welche den zahl- reichen anderen Botanikern und Sammlern entgangen waren. Nach seiner Rückkehr studirte er das Material des Kew Herbariums und British Museums und war nun in der Lage, von seinem jetzigen Wohnorte, Demerara in British Guyana, aus einen Ueberblick über die reiche Pteridophyten- Flora Jamaicas zu geben. Den Hauptwerth legt er auf charakteristische Beschrei- bungen, die er in Feld und Wald nach den lebenden Pflanzen entworfen hatte, und auf das Vorkommen, sowie auf knappe zutreffende Schlüssel zur Bestimmung der Gattungen und Arten; von der Literatur werden nur die Abbildungen und sehr wenige Synonyme erwähnt; dagegen sind vielen Arten kritische Bemerkungen beigefügt. Ausser seinen eigenen Materialien ver- arbeitete J. auch die Farne, welche Mrs. B. Baker, Bancroft, H. Barkly, W. Faavcett, J. Harlow, J. H. Hart, Kendal, Lambert, Macfadyen, March, Morris, Nock, Orth, Purdie, Rev. Rees, Mrs. Roberts, Sherring, Swartz, Sloane, Syme, Miss Taylor, Wiles, N. Wilson, Rev. S. B. Wilson in den letzten zwei Jahrhunderten gesammelt hatten; allem die Anzahl der vom Verf. selbst nicht wiedergefundenen ist verschwindend gering. Da die Arbeit in den zahlreichen Heften des Bulletins schwer zu über- sehen ist und Sonderabzüge nicht angefertigt wurden, so mag folgende Ueber- sicht über die Gattungen, soweit sie erschienen sind, die überaus reiche Farnwelt Jamaicas vor Augen führen: Hymenophyllum 28 Cheilanthes Pellaea Plagiogyria Lonchitis Pteris Lomaria Blechnuni Äsplenium Äspidium, Nephrodiuin Nephrolepis Oleandra bis jetzt also im Ganzen 415 Arten, von welchen J. 48 aJs neu beschrieb und zwar 23 an obiger Stelle. Es muss allerdings hervorgehoben werden, dass der Verf. den Artbegriff etwas eng fasst, worin ihm jedoch neuere Autoren gefolgt sind. Die Originalien der Arbeit sind im Besitze des Verfassers, welcher keine Duplicate für die Vertheilung sammelte, sowie des Herbars zu Kew und des British Museums. Trichomanes 25 Dicksonia 8 Davallia 7 Cystopteris Lindsaya Älsophila Hemitelia 1 4 6 4 Cyathea Adiantum 16 28 Hypolepis Notholaena 3 2 8 Fadyenia 1 1 Polypodium 79 1 Meniscium 3 1 Gymnogramme 12 20 Enterosoma 1 7 Hemionitis 2 5 Änetium 1 58 Äntrojjhyum 3 12 Monogramma 4 56 Vittaria 4 5 Taenitis 3 1 Acrostichuni Urban. 6 ^: 82 Ign. Urban: Bibliograpliia. i|^ Jeiiiii. Feriis IJrit. Westiiid. = G. S. Jenman: Ferns of tho British West Indies and Guiana. |Bull. Miscell. Inform. Roy. Botan. Gardens. Trinidad. Vol. III (1898) p. i-ix, 1— ()0. 80.] Der Verf. beginnt hier, imterstützt von einer ausgezeichneten Samm- hmg, die Farne von allen britisch-westindischen Inseln und Guyanas in ähnlicher Weise zu behandeln, wie die von Jamaica. Auf den Charakter der Tribus und der Gattungen folgt ein Schlüssel für die Artengruppen, so- dann die sorgfältige Beschreibung der Arten, Hinweis auf Abbildungen und das Vorkommen. Im Vorstehenden sind die Hymenophjdleae und Cyatheae abgehandelt. — Der Herausgeber J. H. Hart verspricht für diese Arbeit eine fortlaufende Paginirung, sodass sie nacli Vollendung des Druckes einen be- sonderen Band bilden wird. Die Arbeit gründet sich hauj)tsächlich auf das eigene sehr reichhaltige Herbar des Verf.'s, welches ausser der nahezu vollständigen Sammlung der Jamaica - Farne auch die Doubletten von den botanischen Expeditionen nacli den englischen kleinen Antillen (cf. Rep. AVest-Ind.) sowie von J. H. Hakt aus Trinidad erhielt. Joliow IVestiiid. Hymeiiolich. = Friedrich Johow : Ueber west- indische Hymenolichenen. [Mittheil. Sitzungsber. Kgi. Acad. Wiss. Math.- nat. Klasse. Berlin 1884. p. 31— 46 (Sitzungsber. Kgi. Acad. Wiss. Berlin 1884. I p. 113—128). 80.] Joliow Hymeiiolicli. = Friedrich Johoav: Die Gruppe derHymeno- ichenen. Ein Beitrag zur Kenntniss basidiosporer Flechten. [Pringsh. Jahrb. wiss. Bot. Berlin XV (1884) p. 361— 409, tab. XVII— XXI 8«.] Verf. machte im December 1882 und in den ersten Monaten des Jahres 1888 mit Unterstützung der Kgi. Akademie der Wissenschaften zu Berlin behufs botanischer Studien eine Reise nach Trinidad, Dominica und Venezuela. In den vorliegenden beiden Arbeiten, von denen die zweite eine genauere von Abbildungen begleitete Ausführung der ersteren ist, wird der Nachweis gefülnt, dass die Gattungen Gora, Rliipidonema , Dictyonema und die neu aufgestellte Laudatea Flechten sind, welche ein Consortium von Hymenomyceten (und zwar Thelephoreen) und von Algen darstellen. Es werden damit Mattirolo's Beobachtungen, an trockenem Materiale der Gat- tungen Gora und Rliipidonema (1881) nicht nur bestätigt, sondern auch nach allen Richtungen hin erweitert. Der zweiten Arbeit ist ein Kapitel: Zur Systematik und Nomenclatur dieser Hymenolichenen angefügt. Johow Veget. West- Ind. = Fr. Johow: Vegetationsbilder aus West- Indien und Venezuela. [Kosmos. Stuttgart. Bd. XIV (1884) p. 415 — 426, XV (1884) p. 112—130, 270 — 285, XVII (1885) p. 35 — 47, 183 — 201.] In dem ersten Vegetationsbild schildert Verf. die Mangrovewälder. Sie bestehen gewöhnlich aus einer einzigen Species, meist Rhixopho7-a, seltener Ävicennia. Zwischen diesen Bäumen finden sich auch Aeg iceras, Laguncu- laria, Conocarpus, Ficus, Brachypteris , Ghrysodium und Äcnide. Bei der Be- sprechung des morphologischen Baus der Mangroven schliesst sich Verf. eng an die Arbeit von Warivung über Ehizopliora Mangle an, sucht aber fast alle Eigenthümlichkeiten als Anpassungseigenschaften zu erklären. Jenm. Ferns Brit. "Westind. — Jones Nat. Benn. 83 Im zweiten Bilde wird eine Excursion von Roseau über Laudat nach dem kochenden See auf Dominica beschi-ieben und die Vegetation der Insel (Küstenflora, Kulturland mit eingewanderten Unkräutern , Vegetation der Thäler und Bergwälder) sehr eingehend geschildert. Viele werthvolle biologische Be- obachtungen z. B. über Bryophyllum- calycinum, Capparis cynophallophora, über den Verlust der Belaubung bei tropischen Bäumen, über Schutzeinrich- tungen der Laubblätter gegen den Einüuss intensiver Beleuchtung, über Epi- ]thyten u. s. w. sind eingestreut. Das dritte Bild hat Venezuela zum Gegenstande. Johow Cliloropliyllfreie Humusbew. = Friedrich Johow: Die clilorophyllfreieii Humusbewohner "West-Indiens, biologisch -morphologisch dargestellt. [Prlngsh. Jahrb. wiss. Bot. Berlin. XYI (1885) p. 415 — 449, tab. XVI — XYIII. 80.] Morphologie, Anatomie, Biologie und Embryologie der Bm-manniaceen Apteria setacea und Burmannia capitata, der Orchidacee Wullschlaegelia apltylla, der Grentianaceen Voyria tenella, uniflora und Trinitatis, welche auch ihrem Habitus nach auf Tafel 16 abgebildet werden. Pflanzengeographisch inter- essant ist der Nachweis von Voyria tenella für Trinidad und besonders von Wullschlaegelia aphylla, welche bisher nur von Jaraaica bekannt war, für Dominica. Die nahe Verwandtschaft der Floren von Jamaica und Dominica, für welche Verfasser ausser Wullschlaegelia noch zalilreiche andere, bisher übersehene Beispiele gefunden haben will, dürfte wohl schwerlich zu er- weisen sein. Die Originalexemplare sind im botanischen Museum zu Berlin. "^ Joliow Chloropliylifreie Hiimiispfl. = Friedrich Johow: Die chlorophyllfreien Humuspflanzen nach ihren biologischen und anatomisch - entwickelungsgeschichtlichen Verhältnissen. [Pringsh. Jahrb. wiss. Bot. Berlin XX (1889) p. 475 — 525, tab. XIX— XXIL] In dieser ausfülu'lichen Arbeit über die ganze Gruppe der chlorophyll- freien Saprophyten Avird die in dem vorigen Aufsatze irrthümlich als Bur- mannia capitata bezeichnete Pflanze als ein neues Gymnosiplion [G. trini- tatis Joh.) beschrieben. Auf Tafel 19 findet man die Abbildungen der ächten Burmannia cajntata und von Dictyostegia orobanchoides. 1^ Jones Nat. Berm. = John Matthew Jones: The Naturalist in Ber- muda; a sketch of the Geology, Zoology and Botany of that remarkable group of Islands; together with meteorological observations. London 1859. 8^. xn et 200 p. et 1 tab. geogr. In der Einleitung giebt J. einige Notizen über die älteste Geschichte der Bermudas. Auf S. 1 — 10 wird die Geologie, 11 — 130 die Zoologie, 131 — 143 die Botanik behandelt; den Schluss bilden Beobachtungen über die Meteorologie und Bemerkungen über verschiedene andere Dinge. Der botanische Theil wurde fast ausschliesslich von Mr. Hurdis verfasst, der sich viele Jalu-e auf den Inseln aufhielt, ist aber von keiner sonderlichen Be- deutung, da hauptsächlich nur die von Menschen eingeführten Kultur- und Zierpflanzen aufgezälüt imd zum Theil kurz besprochen werden. 6* 84 Ign. Urban: Bibliographia. Jones Yeg. Bonn. = J. M. Jones: On tho Vegetation of the Ber- mudas. [Proc. and Trans. Nova Scotia Inst. Nat. Science. Oct. 1873 # p. 237— 280.] Nicht gesehen. Nach Hemsl. Berm. Intr. p. 72 und part I p. 6 giebt die Sclirift von den wiklen und kultivirten Pflanzen der Bermudas ein ausführlieheres und zuverlässigeres Yerzeichniss als das frühere Werk des- selben A^erfassers, soweit sie sich auf eine von Sir J. IL Lefkoy angefertigte Liste gründet, dessen Pflanzen in Kew bestimmt waren. Voran geht (nach Journ. of Bot. XI 1873 p. 383) eine Skizze der physikalischen Geographie der Inselgruppe. Von J. gesammelte Pflanzen scheinen nach Hemsley (in lit.) in den Museen nicht zu existiren. Jones Gruicle Berm. = J. Matthew Jones: The visitor's guide to Bermuda. With a sketch of its Natural History. London s. a (ca. a. 1875) XII et 156 p. (Bibl. Rein). Auf S. 147 — 48 werden die wichtigsten Culturgewächse und gemeinsten Pflanzen, auf S. 150 — ^151 die Meeresalgen (103 Arten) aufgezählt, letztere theils nach Rein, theils nach einer von Prof. Kemp eingeschickten revidirten Liste der von diesem gesammelten Algen. — Wir erfahren aus dem Werke, dass der Verfasser auch eine Botany of Bermuda 1874 veröffentlicht hat. Isert Reise = Paul Erdmann Iseet: Reise nach Guinea und den Caribäischen Inseln in Columbien, in Briefen an seine Freunde be- schrieben. Kopenhagen 1788. 8*^. 16, 376, lxx p., Reg., 1 Karte. Der Verf. ging im Juli 1783 als Oberarzt nach den dänischen Be- sitzungen von Guinea, um sich nebenbei naturgeschichtlichen Studien zu widmen, und blieb daselbst bis 1786. Die Rückreise führte ihn über Ame- rica (Columbien) und zwar nach den Inseln St. Croix, St. Thomas, St. Jan, St. Eustach, Guadeloupe und Martinique, wo er den Piton du Carbet, Mont Pelee, Calebasse bestieg (1787). Es werden in den Briefen nur einige Nutzpflanzen bes. Obstarten von den kleinen Antillen erwähnt. Seine bota- nische Ausbeute gedachte 1. in einem Prodromus florae australis zu publi- ciren, wurde daran aber durch einen frühzeitigen Tod verhindert. Seine Pflanzen, besonders von St. Croix und Martinique, sind im bota- nischen Museum zu Kopenhagen. Kemi) Berm. Mar. Alg. = Alex. F. Kejip: Notes on the Bermudas with special reference to their Marine Algae. [Canadian Naturalist and Geologist. Montreal May 1857.] Nicht gesehen. Nach Reik Veget. Berm. p. 148, welcher die richtige Bestimmung mancher der von Prof. Kemp für die Bermudas aufgezählten Algenarten anzweifelt. ■■". Kemp Berm. Flor. = J. F. Kemp: Notes on the Winter Flora of Bermuda. [Bull. Torr. bot. Club. New York. Vol. XII (1885) p.45— 48. S».] Verf. beschreibt die geologischen und klimatischen Verhältnisse der Bermudas, bespricht die wichtigsten Culturpflanzen mid Bäume und zählt die daselbst vom 8. März bis 2. April 1885 gesammelten Pflanzen auf Jones Veg. Berni. — Kew Bull. Nr. 23. 85 (G2 Arten), welche er dem Herbarium des Columbia College zu New York übergeben hatte. D. MoKKis (1. c. p. 72) berichtigt die Bestimmung Kemp's von Sabal umbraculifera in *S'. Pahnetto. Kew Kep. 1878 = Report on the progress and condition of the Royal gardens at Kew 8». 1878 p. 17~]9. Bericht ühev Pithecolobium Saman (vergl. auch 1879 p. 24, 1880 p. 21). Kew Rep. 1879 p. 31. üeber Dominica Pimente {Pivienta spec). Kew Rep. 1880 p. 54. üeber Sabicu-Avood {Lysiloma Sabicu). 'f:*Kew Bull. Nr. 6 = Bulletin of raiscellaneous Information Royal gardens Kew. Nr. 6. 1887 p. 1 — 12: Botauical stations in the West Indies. D. Morris berichtet über die botanischen Stationen Westindiens imd deutet die Wege an, wie die betreffenden Kolonien culturell zu heben sind (vergl. auch Nr. 7 p. 9 — 13). ^ Kew Bull. Nr. 7 1887 p. 1—8: Annatto. Bericht über die Färbepflanze i?ia;a Orellanah. (vergl. auch Nr. 9 p. 1-4). ^, Kew Bull. Nr. 8 1887 p. 1 — 16: Introduction of certain West Indian Eood-plants to the East Indies. Bericht über GyjjJiomandra betacea DC. (abgebildet), Sechium edule, Ärracacha esculenta DC. und Anona Cherlmolia Mill. ,,:. Kew Bull. Nr. 13 1887 p. 4 -5: Sabicu wood. Bericht über Lysiloma Sabicu Benth. (abgebildet) von Cuba und den Bahamas. Kew Bull. Nr. 13 1887 p. 10—11: Contrayerva. Bericht über Dorsteiiia Contrajerva L. und Äristoloclda odoratissima L. Kew Bull. Nr. 19 1888 p. 160—163: Cayman Islands. W. Fawcett berichtet über seine im Mai 1888 unternommene Reise nach den Cayman Inseln (vergl. Fawc. Caym.). Kew Bull. Nr. 30 1888 p. 177—192, Nr. 31 p. 197—217: Colo- nial fruit. Bericht über die Früchte, welche die Inseln Jamaica (von J. H. Hart), Bahamas, Barbados, St. Lucia (von R, P. Crolter), St. Yincent (von Mr. HuGGms), Grenada (von W. R. Elliott), Tobago, Trinidad (von J. F, A. Redhead), Dominica (von Dr. H. A. A. Nicholls, besonders ausführ- lich und genau), Montserrat, St. Christopher and Nevis, Virgin Is- lands (von Presid. Cameron) und Bermuda liefern. Kew Bull. Nr. 33 1888 p. 269 — 270: Trinidad Ipecacuanha. Botanische und pharmacognostische Bemerkungen über Cephaelis to- mentosa W. 86 Ign- Ukbän: Bibliographia. ^ Kew Bull. Nr. 34 1888 p. 292 — 294: Jamaica India Rubber. Bericht über Forsteronia florihunda G. Don als Kautschuk - Pflanze. Kew Bull. Nr. 30 1889 p. 127—129 c. tab.: Cogwood. Dieser seit den Zeiten der Patres als Cogwood auf Jamaica bekannte und technisch wichtige Baum wird endlich als Zizyphus ehloroxylon Oliv, im Systeme untergebracht. Dieselbe Abbildung ist auch in Hook. Ic. IX t. 1862 reproducirt. .■ ,. Kew Bull. Nr. 31 1889 p. 153—189: Guide to the botanical lite- rature of the British enipire. Enthält auf S. 184 — 189 die botanische Literatur der britisch -west- indischen Inseln, nebst Bemerkungen über Lage und Grösse derselben. Einige wichtigere Abhandlungen fehlen, dafür sind mehrere unwesentliche aufge- nommen. Kew Bull. Nr. 53 — 54 1891 p. 103—168: Botanical enterprise in the West Indies 1890 — 91. Die Reise des Verfassers (D. Morris) vom November 1890 bis Februar 1891 diente wesentlich praktischen Zwecken: die botanischen Stationen auf den kleineren briti seh -Avestindi sehen Inseln zu organisiren, mit einander in Verbindung zu bringen (vergl. auch Morris in Nature vol. XXXV 1887 p. 248 — 250), viele administrative Schwierigkeiten zu beseitigen, die für jede Station geeigiieten Kulturen etc. mit den Curatoren derselben zu dis- kutiren und durch öffentliche Vorträge zu wirken. Er besuchte Antigua, Dominica, Montserrat, St. Kitts, Nevis, Anguilla, wo er eine neue Palme entdeckte {Thrinax Morrisii H. Wendl. in Gard. Chron. XI, 1892, p. 104), Virgin Islands, St. Lucia, St. Vincent, Grenada, Barbados, Jamaica. Hier und da sind einige Vegetationsskizzen eingestreut. — Aus- zug in Gard. Chron. III ser. vol. IX (1891) p. 700, Nature XLIV (1891) p. 110 — 111. Kew Bull. Nr. 68 1892 p. 188. Bemerkungen ilber eine CoUection von ca. 30 Orchideen, welche R. V. Sherring 1890 — 91 auf Grenada gesammelt hatte. Mehrere der- selben sind pflanzengeograj)hisch von Interesse , eine [Brachionidiu'm Sherringii Rolfe) wurde später (1. c. 1893 p. 4) als neu beschrieben. — Ahgedr. in Nature vol. XL VI (1892) p. 300. Die Originalien sind im Kew Herbarium. Kew Bull. Nr. 70 1892 p. 244—245: Allouya tubers. Geschichte, Beschreibung und Verwendung von Calathea Ällouya Lindl. Kew Bull. Nr. 81 1893 p. 231 — 296: Flora of St. Vincent and adjacent islets. Das Material zu der Aufzählung der Pflanzen von St. Vincent und der benachbarten kleinen Inseln Bequia, Cannouan, Mustique und Union lieferten in erster Linie die Sammlungen des Nordamerikaners Herbert H. Smith und des von den Windward Inseln gebürtigen George AVhitfield Smith, welche in den Jahren 1889 und 1890 auf Kosten von F. D. Godman eine gründliehe Erforschung der Inseln vornahmen. Ausserdem wurden noch die bereits in Kew Bull. Nr. 24 — Kew Bull. Add. ser. I. 87 Grisebach's Flora aufgeführten, aber sicher nicht immer von St. Vincent stammenden oder niclit sämmtlich dort einheimischen Pflanzen des Rev. L. GuiLDiNG (nicht weniger als 203 Arten, welche in den SMiTH'schen Col- lectionen fehlen), sowie kleinere Sammlungen von A. Anderson, G. Caley und H. Powell aufgenommen. Eine kurze Beschreibung der geographischen und physikalischen Beschaffenheit der Inseln, sowie eine Greschichte der bota- nischen Erforschung bildet die Einleitung. In der Aufzählung, welche circa 1313 Arten umfasst, werden Trigynaea antülana und Meliosma Herbertii Rolfe als neu beschrieben; zu ihnen treten noch einige bereits früher von Bai-ler (Ann. of Bot. V p. 163 — 172) publicirte neue Farne. Am Schlüsse werden Mittheilungen über die GuiLDiNG'sche Sammlung, über die Endemismen von St. Vincent (20 Arten) und die absonderliche Verbreitung einiger Species, beides Angaben, die der Correctur sehr bedürftig sind, über die am zahl- reichsten vertretenen Gattungen und Familien, sowie specielle Noten über die Farnsamralung gemacht. Bedauerlicher Weise ist die Arbeit als solche ohne Autor, so dass man eigentlich nicht weiss, wer die Verantwortung für die Bestimmungen, die Einleitung und die pflanzengeographischen Folgerungen zu tragen hat, wenn auch Anzeichen dafür vorliegen, dass C. B. Clarke die Cyperaceen, J. G. Baker die Pteridophyten bearbeitet und R. A. Rolfe alles Uebrige verfasst hat. Mag es in Folge des Zusammenarbeitens des Kew Staffs bisweilen unmöglich sein, die einzelnen Artikel des Kew Bulletins einem bestimmten Autor zuzuschreiben, so sollte doch eine solche wissenschaftliche Arbeit nicht ohne die Namen der Verfasser veröffentlicht Averden. Die Typen sind in Kew; die Doubletten gingen an das British Museum, Berlin (sehr reichhaltige Sammlung), Edinburgh, Columbia College in New York, die Farne auch nach Demerara (Guyana), Cambridge (Mass.), Melbourne. $^ Kew Bull. Nr. 88 1894 p. 113 — 116 c. tab.: West Indian Lime. Geschichte und Verwendung von Citrus Meclica L. var. acida Brandis in Westindien. Kew Bull. Nr. 88 1894 p. 1 38. Ueber Juglans Jamaicensis C. DC. und deren Vorkommen in Jamaica (vergl. auch Nr. 95 1894 p. 371, Nr. IIG 189G p. 15G und Urb. in Notizbl. bot. Gart. Berlin I p. 29 — 31). Kew Bull. Add. ser. I (1898). Report on tlie economic resources of the West Indies, by D. Morris vjii et 165 p., 1 tab. geogr. Im Januar 1897 ging D. Morris wiederum nach den britisch -west- indischen Inseln, imd zwar als Mitglied einer Commission, welche unter- suchen sollte, warum die westindischen Kolonien in ihrem Erfolge zurück- gegangen seien, und durch welche Mittel sie in Zukunft wieder gehoben werden könnten. Dem Berichte derselben war die Abhandlung von Morris angeschlossen. In dieser wichtigen Schrift werden von den einzelnen Inseln (mit Emschluss von Guiana) die Topographie, die Boden- und klimatischen Verhältnisse, die Bewohner besproclien; daran schliessen sich ausführliche Mittheilungen über die wichtigsten Kulturen, ihren Umfang, die Güte ihrer Produkte, ihr Absatzgebiet etc. und endlich über die Botanic Stations, ihre Geschichte, Erfolge, Etatsverhältnisse, Herbarien, Bibliothek und die die Insel betreffenden wichtigeren botanischen und ökonomisch -forstwissenschaft- 88 Ign. Ukban : Bibliograpliia. liclien Werke. Sehr interessant ist die Verscliiedeiiheit der Kulturen auf den einzelnen Inseln und das aus den Tabellen liervorgehendc, oft sejir erheb- liche Schwanken in der Menge der Produkte. ■u Kiaersk. Myrt. Ind. occ. = Hjalmar Kiaerskou: Myrtaceae ex India occidentali a dominis Eggers, Krug, Sintenis, Stahl aliisque col- lectae. [Botanisk Tidsskrift Kjobenhavn XVII. 1889 — 90. p. 248 — 292 t. 7—13. 80.] Eine Aufzählung der im Jahre 1888 im Herbar Krug et ürban vor- handenen westindisclien Myrtaceen mit sehr sorgfältiger und ausfüluiicher Beschreibung von 15 neuen Arten, die auf den beigegebenen Tafeln in Licht- druck abgebildet sind, Avährend die zugehörigen analytischen Figuren als Holzschnitte in den Text eingefügt wurden. Yen den neuen Species haben sich in der Folge nicht alle aufrecht erhalten lassen. — S. 248 — 25 G er- schienen im Heft III der Bot. Tidsskr. am 30. Nov. 1889, S. 257—292 im Heft IV am 20. Aug. 1890; die Sonderabdrücke der ganzen Arbeit waren da- gegen bereits im Aj)ril 1890 vertheilt worden. Die Originalien sind im Herb. Krug et ürban, dupla in Kopenhagen und durch Verkauf an zahlreiche Museen abgegeben. Klotzsch Fuiigi Portor. cf. Sporl. Beitr. Portor. Knapp Cub. Pflanzenwelt = Fr. Knapp: Mittheilungen aus der cubaniscben Pflanzenwelt. [Abb. naturhist. Ges. Nürnberg. Vol. VI (1877) p. 68 — 78.] Verf. schildert hauptsächlich die Nutzpflanzen von Cuba in popu- lärer Form. , ■ Knox Cat. St. Thom. = J. P. Knox: Catalogue des plantes qui naissent spontänement dans l'isle de Saint-Thomas. [Memorie della r. Acad. di Torino, ser. II vol. XVI (1857) p. lxxvi-lxxxix. 4°.] Die Akademie zu Turin erhielt das Manuscript dieses Kataloges von dem Inspektor des militärärztlichen Corps von Mexico und den spanischen Antillen Dr. C. Carron du Villards und Hess es als Originalarbeit des Pastors Knox in ihren Memoiren abdrucken. Es ist dasselbe Verzeichniss, welches Krebs bereits 5 Jalu-e früher in dem KNOx'schen "Werke über St. Thomas veröffentlicht hatte, ohne die englischen Vernacularnamen und freier von Druckfehlern. Knuth Fletlermausbl. Pflanz. = Paul Knuth : Neue Beobaclitungen über fledermausblüthige Pflanzen. [Bot. Central bl. Cassel. Vol. LXXII (1897) p. 353 — 354. 8».] K. berichtet nach Bull. Trinid. bot. gard. Vol. II (1897) p. 30 — 31 über J. H. Hart's Beobachtungen der Bestäubung von Bmihinia megalandra Griseb. durch Fledermäuse. Da Honigabsonderung nicht stattzufinden scheint, so wird es für wahrscheinlich gehalten, dass die Fledermäuse die Blumen wegen der Insekten besuchen, welche durch den Blttthenduft angelockt werden. Nach einer brieflichen Mittheilung HiYbt's an den Verf. wird auch Eperua falcata von Fledermäusen besucht und zwar von einer Art, deren pinselförmige Zunge derjenigen eines Kolibris ähnlich ist. Kiaersk. Myrt. Ind. occ. — Krug lo. 89 Krebs Bidr. St. Tliom. = Krebs: Et Bidrag til St. Thomas' Flora. [Kroyer's Naturh. Tidsskr. Kjebenhavn 1847 p. 291—802.] Der Verfasser, Pharmaceut von Fach und seit 1845 mit dem Studintn der Vegetation von St. Thomas beschäftigt, zählt zunächst diejenigen Sammler auf, welche vor ihm die Flora der Insel erforscht haben , spricht kurz über den geographischen Bau und schildert dann die pflanzengeographischen Regionen und Formationen unter Anführung der Charaktergewächse. Krebs Cat. St. Thom. = Henry Krebs: Catalogue of plants foimd on the Island of St. Thomas, W. I. [John P. Knox: A historical accoimt of St. Thomas, W. I., with its rise and progress in commerce, missions and chiirches, climate and its adaptation to iuvalids, geological structure, natural history and botany. New York 1852. 8*^.] Das vom Pastor der reformirten niederländischen Kirche in St. Thomas Knox verfasste Buch enthält p. 221 — 226 eine Aufzählung der Fruchtbäume xmd p. 230 — 246 einen Pflanzenkatalog, welcher nach p. vii der Einleitung von H. Krebs, einem eifrigen Botaniker der Insel, zusammengestellt ist. Unter den 1225 in alphabetischer Reihenfolge aufgezählten Pflanzen befinden sich auch mehrere Algen, sowie verschiedene Kulturgewächse und Zier- pflanzen. Hier und da sind englische Vernacularnamen beigefügt. Leider entstellen zahlreiche Druckfehler das Verzeichniss ; auch sind mehrere Arten offenbar falsch bestimmt. Die KREBs'schen Pflanzen befinden sich im botanischen Museum zu Kopenhagen. *i Kr(nif. Abb. Boos = M. Kronfeld: Abbildungen amerikanischer Pflanzen und Vögel von Franz Boos (1783— 85). [Botan. Centralbl. L (1892) p. 289—294. 8°.] Die 34 hier aufgeführten Abbildungen werden vom Verf. dem Gärtner Franz Boos, der in den Jahren 1783 — 84 mit Prof. Marter die östlichen Vereinigten Staaten und die Bahamas bereiste, zugeschrieben, sind aber in Wahrheit, wie Loesener 1. c. LI p. 138 — -139 nachgewiesen hat, Copien aus Catesby. Ueber die Reisen der genannten Sammler hatte K. in der Wiener Zeitung 1891 n. 210 — 212 und in der Münchener Allg. Zeitung 1891 n. 276 berichtet. Krug Ic. = Leopold Krug: Flora Portoricensis. 340 tab. col. 4*^. Msc. (Bibl. Mus. bot. Berol.). Krug, welcher als Grrosskaufmann in Mayagüez im westlichen Puerto- Rico lebte, widmete seine freie Zeit mit dem besten Erfolge der naturhisto- rischen Erforschung der Insel, besonders der Fauna und Flora. Da von seinen Pflanzensammlungen manches durch Feuchtigkeit verdarb oder von Insekten zerfressen wurde, so entschloss er sich, die Pflanzen nach der Natiir zu malen. So entstanden in den Jahren 1868 — 76 jene nach Pfeiff. Syn. bot. geordneten und in 3 Bände zusammengefassten Abbildungen. Iliren wissenschaftlichen Werth erhalten sie besonders dadurch, dass sie die Origi- nalien zu Bello's Apuntes sind. 90 Ign. Urban: Bibliographia. Krug- Cat. = Leopold Krug: Catalogus plantariun omniiim Indiae occidentalis. 4°. Msc. (Bibl. Mus. bot. BeroL). Dieser vom Verf. in den Jahren 1884 — 1898 angefertigte Katalog ent- liält für jeden auf die Flora Westindiens bezüglichen Pflanzoimamen ein Quart- blatt, auf Avelcheni alle unter diesem Namen ermittelten Lit(^i'aturnachwoise nebst Vaterland niedergeschrieben sind. Zu diesem Behufe wurden niclit luu- die Specialwerke über die Flora der westindischen Inseln, sondern auch Mono- graphien, Floren und dergl. sorgfältig excerpirt. Zunächst wurde beim Zu- sammentragen mit Absicht ohne jede Kritik verfahren; sodann erhielten die- jenigen Namen, welche sich auf Grund späterer Literatur als s^^nonym heraus- stellten, den Hinweis auf den ältesten Namen bez. auf das nomenclatorisch richtige Binom. Die Kryptogamen sind leider nicht vollständig aufgenommen; auch die Bermudas -Flora wurde seiner Zeit unberücksichtigt gelassen. Der Katalog ist nach Bentham und Hooker's Gen. geordnet und in Pappschachteln untergebracht; die Dicke derselben beträgt augenblicklich 2,78 m. Derselbe hat sich sowohl bei der Beschreibung neuer Species als auch bei dem monographischen Studium westindischer Familien als äusserst nützlich erwiesen. Namentlich ermöglicht er es, die Synonymie vollständig aufzuarbeiten. Krug Noin. vern. = Leopold Krug: Nomiaa vernacula plantarum Indiae occidentalis. Mayagüez (P. Reo.), Berlin, Gr. Lichterfekle. 1868 bis 1898. 3 vol. fol. Msc. (Bibl. Mus bot. BeroL). Ein alphabetisch geordnetes Verzeichniss aller Vernacularnamen west- indischer Pflanzen, welche der Verf. in einem Zeiträume von ,30 Jahren theils in Puerto -ßico selbst gesammelt, theils den Etiquetten des Herbariums Krug et ÜRBAN oder den botanischen Werken entnommen und mit erstaunlichem Fleisse zusammengetragen hatte. Jedem Namen ist die Insel, die botanische Bezeichnung, wenn diese feststand, und die etymologische Ableitung, soweit solche sich mit Hülfe von Lexica der verschiedenen Sprachen ermitteln liess, hinzugefügt. Für Sprachforscher, namentlich für diejenigen, welche sich mit. den Sprachen der ausgestorbenen westindischen Urbevölkerung beschäftigen, dürfte das Werk von grosser Wichtigkeit sein. Krug Pteridoph. herb. Krug et Urb. cf. Urb. Add. IV. Kuntze Um die Erde =- Otto Kuxtze: Um die Erde. Eeise- berichte eines Naturforschers. Leipzig 1881. S*'. 514 p. Verf. machte 1874 — 76 eine Reise um die Erde und besuchte im erstgenannten Jahre St. Thomas, Puerto-Rico, Saba und Trinidad. Von letzterer Insel werden einige Vegetationsnotizen gegeben. K. bearbeitete die gesammelten Pflanzen in seiner Revis. Gen. Plant. Leipzig 1891. Die Originalien sind in seinem Privatbesitz, Doubletten von Westindien im Herb. Krug et ürban. ^ Kunze Syn. Crypt. = Gustavus Kunze: Synopsis plantarum crypto- gamicarum ab Eduardo Poeppig in Cuba insula et in America meridio- nali collectarum. [Linnaea. Halle a. S. IX (1834) p. 1 — 111. S».] Bearbeitung der von Ed. Poeppig 1822 — 24 in Cuba und 1827—32 in Chile, Peru und am Amazonas gesammelten Pteridophyten, Von Cuba Krug Cat. — Lab. Voy. .91 werden 10 Farne mit der Autorität des A^erfassers beschrieben, von welchen 7 bereits in Spreng. Syst. IV. I (1827) unter demselben Namen, allein mit PoEPi'iö als Autor veröffentlicht worden waren. Die PoEPPie'schen Pflanzen sind an zahlreiche Museen und Privat- jDersonen verkauft worden; das Herb. Kunze's gehört der Universität Leipzig. Lab. Voy. = Jean-Baptiste Labat: Nouveau vovaa-e aux isles de rAmerique contenant l'histoire naturelle de ces pays, l'origine, les moeurs, la religion et le goiivernement des habitans anciens et modernes, les guerres et les evenemens singuliers qui y sont arrivez pendant le long sejour que Tauteur y a fait, le commerce et les manufactures qui y sont otablies, et les moyens de les augmenter. Avec une description exacte et curieuse de toutes ces isles. Ouvrage enrichi de plus de cent cartes, plans et figures en tailles-douces. Paris 1722. 6 vol. 12° (Bibl. reg. Monac). — Editio: La Haye 1724. 6 vol. 12« (Bibl. reg. BeroL). — Editio in quarto: La Haye 1724. 2 vol. 4*^ (Bibl. reg. Berol.). — Nouvelle edition augmentoe considerablement et enrichie de figures en tailles-douces. Paris 1742. 8 vol. 12 '^ (Bibl. reg. Monac). — ilpes Pater Labat, aus dem Orden der Predigermönche, Reisen nach Westindien oder den im ameri- kanischen Meer liegenden Inseln. Nach der neuesten Pariser Ausgabe übersetzet, auch mit nöthigen Anmerkungen und vollständigen Registern versehen von Georg Feiederich Casimir Scmu). Mit vielen Karten, Grund- rissen und andern Kupferstichen. Nürnberg 1782 — 88. 7 vol. 8*^ (Bibl. reg. Monac). — Exstat praeterea (ex Schad im Vorbericht) editio Paris 1738. 6 vol. 120. Pere Labat, vom Orden der Freres Precheurs, war 1694 — 1705 auf Martinique imd Guadeloupe als Geistlicher, zuletzt als Superior imd apostolischer Vicepraefect thätig und hatte bei seinen \äelfachen Reisen Ge- legenheit, auch die Inseln Grenada, Becquia, Barbados, St. Vincent, S. Lucia, Dominica, Saintes, St. Christoph, St. Eustach, St. Barthe- lemy, Saba, St. Martin, St. Croix, St. Thomas, Crabben Island und Sto. Domingo mehr oder weniger genau kennen zu lernen. Seine Erleb- nisse und sehr eingehenden Beobachtungen über Land und Leute, Thiere und Pflanzen, Culturen und Industrien u. s. w. theilt er in chronologischer Reihenfolge in der Gestalt eines Reisejournals mit und hat dadurch seiner Zeit die Kenntniss der Antillen wesentlich gefördert. Die Pflanzen werden mit Vernacularnamen aufgeführt und unter Angabe der Eigenschaften und des Gebrauchs recht sorgfältig beschrieben; eine Identificirung der nicht abgebildeten ist allerdings nur an der Hand der einheimischen Namen mög- lich, soweit diese noch jetzt im Gebrauche sind. Die beigegebenen Tafeln enthalten Pläne vom Golfe von Mexico und den Antillen, Martinique, Guade- loupe, Barbados, Grenada, St. Christoph, Sto. Domingo, von Festungswerken, Abbildungen von Thieren und Pflanzen, Zuckerraffinerien und Indigoterieen. Manche der Pflanzen sind auf den Tafeln recht gut inid kenntlich dargestellt, andere etwas oberflächlich und roh und kaum wieder zu erkennen. In Trevoidc's Memoires pour l'histoire des sciences et des beaux arts Juillet 1727 p. 1303 — 1318 giebt ein „Botaniste habitant des isles occi- 92 Ign. Ukuan: lübliograiiliia. dentales de rAmerique" zu einigen der LABAT'sclien ]*llan/>enbeschreibangen (Abricotier, Ananas, Bois d'Inde, Cassier, Cacao, Gonimier, Indigo) Erweite- rungen und Berichtigungen. Laeli. .lard. cul>. ^ Jules Lachaume: El jardinero cubano. Nueva Jork 1882 (?). 8»^. 185 p. c. icon. Nicht gesehen; nach Maza in lit. Lach. Agric. Ciib. = Jules Lachaume: Agricultor cubano. Plantas textiles, su cultivo, extraccion de fibras. Vol. IL Plantas textiles. Ha- bana 1888. 80. 144 p., 11 Holzschn. Von diesem auf 9 Bände bereclmeten Werke über die Agricultur (im weitesten Sinne) von Cuba ist nur der genannte erschienen, hat aber bo- tanisch kein Interesse. Lach. Velad. = Jules Lachaume: Treinta j una veladas. Priu- cipios elementales sobre el cultivo cubano, para uso de la juventud cubana. 1 vol. Nicht gesehen; nach Maza in lit. Lact Nov. orb. = Joannes de Laet: Novus orbis seu descriptiones Indiae occidentalis libri XVIII. Lugd. Batav. 1633. Fol. Introd., Ind., 690 p., ind., 14 tab. geogr. et icon. xyl. — rVEd. gall.: L'bistoire du nouveau monde ou description des Indes occidentales. Leyde 1640, Fol. (ex Pritz. Thes. II ed. p! 461). Verf. versteht unter ludia occidentalis das ganze damals bekannte America und behandelt im ersten Buche (S. 1 — 30) Westindien und die Bermudas. Für Puerto -Rico, Hispaniola, Cuba, Barbados und die Bermudas werden Nachrichten über eine Anzahl einheimischer Bäume ge- geben, welche wohl älteren Schriftstellern, hauptsächlich Oviedo, entnom- men sind. Lagerh. Amer. Desm.-flora = Gr. Lagerheim: Bidrag tili Amerikas o Desmidie-flora. [Ofvers. af K. V. Akad. Förhandl. Stockholm. Arg. 42 Nr. 7. 1885. p. 225 — 255 tab. XXVIL 8».] Unter den hier aufgezählten und zum Theil abgebildeten Desmidiaceen gehören 62 Arten der Insel Cuba an; sie fanden sich an von Wright ge- sammelten Utricularien. Neu sind 6 Species. >;-^ Lagerli. Alg. Ciib., Jam. u. Puerto -Rico = G. Lagerheim: lieber einige Algen aus Cuba, Jamaica und Puerto -Kico. [Botaniska Notiser. Lund. 1887. p. 193—199. 8°.] Die aufgezählten CG Desmidiaceen etc. fanden sich theils an einer Utri- cularia- Art von Puerto -Rico (leg. Sintenis), theils an einer Pistia und Utri- cularia von Jamaica (leg. Swartz), theils an einer Caboniba von Cuba (leg. Wright). Neu waren nur eine Art und 2 Varietäten. Lagerh. Uredo Vialae = G. de Lagerheim: Sur un nouveau pa- rasite dangereux de la Vigne, Uredo Vialae. (Compt. rend. hebd. Acad. Scienc. Paris vol. CX (1890) L p. 728 — 729. 4».] Lach. Jard. cub. — Lodra Voy. 93 Beschreibt eine neue Uredo, welche er im October 1889 auf einer cultivirten Viiis-Art zwischen Kingston und Rockfort auf Jamaica auffand. Lau. Col. fraiic^. = J. L. de Lanessan: Les plantes utiles des colo- nies fraii(;aises. Paris 1886. 8'^. rv et 990 p. Das "Werk war eigentlich für die Kolonial -Ausstellung in Anvers im Jahre 1885 bestimmt. Auf S. 153 — 187 werden in sj^stematischer Reihen- folge die Nutzhölzer von Martinique und Guadeloupe mit ihi-en bota- nischen und VernaculaiMiamen aufgezählt und beschreibende Notizen, sowie Angaben über die Verwendung beigefügt. In ähnlicher Weise behandelt Verf. auf S. 421 — 527 diejenigen Pflanzen der genannten Inseln, welche zur Nah- rung dienen oder in der Medicin, Industrie u. s. w. gebraucht werden. Die Bestimmungen sind nicht immer zuverlässig. Led. et Adl. Doiiiing". = Carol. Frider. Ledeboue et Jon. Patric. Adlerstam: Dissertatio botanica sistens Piantarum Domingensium Deca- dem. Gryphiae 1805. 4«. 27 p. Im Jahre 1802 kaufte K. A. Rudolphi, damals Professor der Thier- arzneikunde in Greifswald, während seines Aufenthaltes in Paris von A. Poiteau 6 — 700 Pflanzenarten (die Centurie zu 40 frcs.), welche dieser 1796 — 1802 in St. Domingo (dem jetzigen Haiti) gesammelt hatte (vergl. Rudolphi: Bemerk. . . . auf einer Reise . . . durch Frankreich. Berlin. I. 1804 p. 241). Von diesen Pflanzen werden hier 10 neue Arten, die bereits theils von Poiteau theils von Rudolphi benannt worden waren, beschrieben. Die Originalien scheinen nicht in den Besitz Ledebouk's übergegangen zu sein, da sie nach vorgenommenen Stichproben im Herbarium des Kaiserl. botanischen Gartens zu St. Petersburg fehlen. Einige z. B. Dodonaea elaeag- noides Rud. und Saccharum contractum Poit. sind im Herb. Willdenow des Berliner Museums, welcher eine grössere Anzahl PoiTEAu'scher Pflanzen von Rudolphi erhalten hatte; alle aber dürften sich wohl im Pariser Museum befinden, wenn auch die von Rudolphi benannten nicht unter den von ihm gegebenen Namen, üeber den Verbleib des Rudolphi 'sehen Herbars selbst, in welchem auch viele SwARTz'sche Originalien vorhanden waren, ist mir nichts bekannt. ! Ledru Voy. = Andre Pierre Ledru: Voyage aux lies de Toneriffe, La Trinite, Saint-Thomas, Sainte Croix et Porto-Eicco, execiito par ordre du gouvernement fran^ais, depuis le 30 septembre 1796 jusqu'au 7 juin 1798, sous la direction du capitaine Baudin, pour faire des recherches et des collections relatives ä l'histoire naturelle; contenant des obser- vations sur le climat, le so], la population, l'agriculture, les productions de ces iles, le caractere, les moeurs et le commerce de leurs habitants. Ouvrage accompagne de notes et d'additions par M. Soxnixl Avec une tres belle carte gravee par J. B. Tardieu d'apres Lopez. Paris 1810. 2 vol. 80. XLVII, 315, 324 p., 1 tab. geogr. (Puerto -Rico). — Viage a la isla de Puerto -Rico en el ano 1797, ejecutado por una comision de sabios franceses, de orden de su gobierno y bajo la direccion del Capitan 94 I«N- Urban: Bibliograiihia. N. Baudin, por Andres Pedro Lediju, traducido al castellano por D. Julio L. DE Vizuarrondo. Puerto -Rico 1863. 8". 268 p. Die Expedition des Capitän Baudin hatte ursprünglich den Zweck, die von dem Leiter derselben auf einer früheren Seereise zusammengebrachten und in Folge von Schiffbrucli auf Trinidad zurückgelassenen Naturalien ab- zuholen und daselbst weitere Sammlungen anzulegen. Die Professoren des Museum d'histoire naturelle gaben ihr im Auftrage der Regierung Andre - Pierre Ledru als Botaniker, Anselme Eiedle als Gärtner, ausserdem einen Zoologen, Mineralogen und Maler bei. Der Director des Museums, A. L. de JussiEu, arbeitete für sie eine ausgezeichnete, noch jetzt mustergültige In- struction aus (p. XV— xxvi). Man segelte am 30. Sept. 179G von Hävre ab, wurde aber durch Stürme, die dem Schiffe Masten und Segel raubten, gezwungen, die canarischen Inseln anzulaufen, wo man bis zum 15. März des folgenden Jahres blieb. Die "Weiterreise fand auf einem anderen kleineren Schiffe statt. Im April 1797 wurde Trinidad erreicht, welches kurz zuvor von den Engländern in Besitz genommen war. Da diese damals mit den Franzosen im Kriege lagen, so erhielt Baudin weder seine Sammlungen zu- rück, noch die Erlaubniss, die Insel naturliistorisch zu untersuchen. Nach achttägigem Aufenthalte, welcher die Beobachtung nur weniger Thiere und Pflanzen gestattete, entschloss er sich, um nicht mit leeren Händen nach Frankreich zurückzukehren, zu einem Besuche der dänischen Inseln und Puerto -Eico's. Vom 29. April bis IG. Juli 1797 hielt sich die Expedition auf St. Thomas auf, wo sie bei dem dänischen Gouverneur die liberalste Unterstützung fand; Riedle sammelte auf dieser Insel allein 37 Kisten leben- der Pflanzen. Ledru machte von hier aus einen 12-tägigen Abstecher nach St. Croix, das er unter der FiUirung des dänischen Schulvorstehers West bo- tanisch untersuchte. Die Ausbeute an Naturalien aller Art war eine derartig grosse, dass man sich zur Weiterreise nach Puerto-Rico ein geräumigeres Schiff verschaffen musste. Am 17. Juli kam die Expedition in St. Juan an. Als Standquartier wählten die Naturforscher anfänglich die Besitzung San Patricio, etwa 3 Lieues von der Hauptstadt entfernt, später Canövana bei Loiza und untersuchten von hier aus den nordöstlichen Theil der Insel. Ledru war bereits vor Ablauf des Jahres 1797 nach St. Juan bez. St. Mauricio zurückgekehrt, hatte hier eine schwere Erkrankung durchzumachen und unter- suchte nach Wiederherstellung seiner Gesundheit die Nordküste, indem er den Flussläufen folgend mehr oder weniger tief in das Innere der Insel vor- drang. Am 13. April 1798 veiiiess die Expedition Puerto-Rico und kam am 7. Juni wieder in Frankreich an. Neben der eigentlichen Reisebeschreibung und den Mittheilungen über geogra^ihische Verhältnisse, Ackerbau, Industrie, Bewohner u. s. w. sind die botanischen Abschnitte sehr dürftig. Von Trinidad werden im ersten Bande S. 262 — 2G4, von Puerto-Rico im zweiten Bande S. 248 — -254 eine An- zahl Pflanzen aufgezählt, welche wissenschaftlich von untergeordneter Be- deutung sind. Um so wichtiger aber sind die Sammlungen geworden, ob- wohl sie niemals im Zusammenhange bearbeitet wurden. Die lebenden Pflanzen kamen in den Jardin des Plantes zu Paris und enthielten nicht wenige Novitäten, die später von Lasiarck, Desfontaines und anderen, meist ohne Angabe des Vaterlandes, beschrieben wurden. Von den Herbarien ging die Hauptsammlung (theils unter dem Namen Ledru, theils Riedle) in den Besitz des Museum d'histoire naturelle über; Doubletten Ledru Voy. — Lig. Barbad. 95 erhielten Jussieu (jetzt im Herbar Jussieu zu Paris), der Capit. Baudin (jetzt ebenfalls im Museum zu Paris) und Ledru. Andere Dupla gelangten durch das Herbar Kunth und in neuester Zeit durch das Herbar Krug et Urban an das botanische Museum zu Berlin. Da das Etiquettiren der getrockneten Pflanzen wahrscheinlich erst viel später stattfand, so sind den Sammlungen leider manche fremden Bestandtheile beigemischt, besonders von Sto. Domingo; ausserdem sind zweifellos manche Puerto - Rico - Pflanzen irrthümlich mit dem 4- Vaterlande St. Thomas versehen. Von der Ausbeute von St. Croix habe ich, soweit ich mich erinnern kann, im Jahre 1890 überhaupt keine Pflanze in der botanischen Abtheilung des Museum d'histoire naturelle zu Paris gesehen. Die spanische Uebersetzung beschränkt sich auf eine Reproduction der Einleitung und des Puerto -Pico betreffenden Theiles; über den ersten Ab- schnitt der Eeise wird luir kurz referirt. ^ Lefroy Bot. Berm. = John Henry Lefroy: The Botauy of the Bermuda. [Bull, of the U. St. National Museum Nr. 25. Washington 1884 p. 33—141. 80.J Das Bulletin Nr. 25 enthält die Contributions to the natural history of the Bermudas, edited by J. Matthew Joioes and George Brown Goode, worin der General Sir John Henry Lefroy, 1872 — 77 Gouverneur der Ber- mudas, die Botanik bearbeitete. Der Verfasser hatte bereits im Jahre 1872 eine Liste aller ihm damals bekannten Pflanzen der Inselgruppe jjrivatini drucken lassen, welche sowohl Jones für seine Vegetation der Bermudas als auch Hemsley für seine Ai'beiten im Challenger- Werke nebst zahlreichen handschriftlichen Verbesserungen und Erweiterungen zur Verfügung gestan- den hatte. In der oben genannten Schrift, die kurz vor der Veröffent- lichung von Hemsley's Bearbeitung der Bermudas -Flora erschien und von diesem noch in den Addenda benutzt werden konnte, bespricht L. das Klima, die Vegetation des Walsingham Tract, des interessantesten Theiles der Inseln, giebt eine Liste der einheimischen Arten mit einem Hinweis auf ihr Vor- kommen in Nordamerika bez. Westindien, eine kurze Geschichte der bota- nischen Erforschung und schliesslich die Aufzählung aller einheimischen (150), fler unabsichtlich eingeschleppten und vollständig naturalisirten (IGG), der als Kultur- und Zierpflanzen eingeführten und eingebürgerten (414), sowie end- lich der eigentlichen Gartenpflanzen (215). Unglücklicher Weise lässt die Redaction nach Hemsley viel zu wünschen übrig, da dieselben Pflanzen an verschiedenen Stellen oft unter verschiedenen Namen wiederkehren, andere unter falschen Gattungsnamen, einige in falschen Familien aufgezählt Averden. Sämmtliche Pflanzen von L. befinden sich im Kew Herbarium, einige auch im Gray Herbar der Harvard üniversity in Cambridge (Mass.); sie waren theils in Kew, theils von A. Gray bestimmt. L'Herm. Hist. iiat. med. Ouad. = F. L'Herminier: Relation de Thistoire naturelle modicale, tiree des trois regnes, dans l'ile de la Gua- deloupe. [Journ. de Pharm. Paris. Vol. III (1817) p. 461—475. 8».] Verf. beschreibt die medicinischen und andere Eigenschaften einer An- zahl von Pflanzenarten von Guadeloupe, wo er seit 1798 als Apotheker lebte. Lig. Barl)a(l. = Richard Ligox: A true and exact history of the Island of Barbados. lUustrated with a map of the Island, as also the 96 Ion. Urban: Bibliographia. principal trees and plants there etc. London Ißö?. 4*^. 122 p., tab. geogr., 6 tab. bot. (Bibl. Gotting.). — ,Reprinted 1G73 (ex Herasl. Bot. Bibl. Less. Ant. p. 13). '\ Der Yerf., welcher sich 1647 — 1650 auf Barbados aufhielt, behan- delt auf S. 66 — 84 die hauptsächlichsten Gewächse der Insel und giebt zu einigen derselben sehr sonderbar schematisirto Abbildungen. ^, Lind. Neue Polyg. = G. Lindau: Zwei neue Polygonaceen. [Notizbl. bot. Gart. u. Mus. Berlin. Leipzig. Vol. I p. 213 — 215 (1896) S».] Ausführliche Beschreibung von Coccoloba Dussii von Giiadeloupe und Euprechtia Cruegerii Griseb. von Trinidad. LinclL Orcli. Lind. = John Lindley: Orchidaceae Lindenianae or notes upon a collection of orchids formed in Colombia and Cuba by Mr. J. Linden. London 1846. viii et 28 p. 8« (Bibl. hört. Bot. Brux.). Die 143 aufgezählten Orchideen stammen hauptsächlich aus Venezuela und Neu -Granada, nur 9 Arten, darunter 2 neue, aus Linden's Sammlungen vom östlichen Cuba (a. 1844). Lindl. List Orcli. Wriglit. = Lindley: A List of the Orchidaceous Plants collected in the East of Cuba by Mr. C. Wright; with Characters of the new Species. [Ann. and Mag. of Nat. Hist. London. III ser. vol. I (1858) p. 325 — 336. 8«.] — Soors, impr. 11 p. Unter den 80 hier aufgezählten, von Ch. Wright auf seiner ersten Reise im östlichen Cuba (1856 — 57) gesammelten Orchideen werden 21 neue Arten beschrieben. LindLOrcli. Wright. = Lindley: Orchideae Wrightianae Cubenses. [Mein. Amer. Acad. of Arts and Sc. Cambridge and Boston. Ser. II vol. VIII partI (Dec. 1860) p. 219 — 220. 4».] Aufzählung der von Ch. Wright in den Jahren 1856 — 57 und 1859 — 60 im östlichen Cuba gesammelten Orchideen nach den Bestimmungen von Lindley und als Appendix zu Grisebach's Plant. Wright. (nur Nummern und Namen), im Ganzen 116 Arten. Von den hinzugekommenen neuen Arten der letzten Reise sind nur Lepanthes trichodactyla und Pleurothallis mucronata benannt, aber ohne Beschreibung, die übrigen nur der Gattung nach bestimmt. — Die Orchideen der Reisen 1860 — 64 wurden von Reichenbach fil. bearbeitet. Die Originalien sind im Kew Herbar. )j^ Linn. Spec. I. ed. = Carl Linne: Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, cum differentiis specificis, nomi- nibus triviaUbus, synonymis selectis, locis natalibus, secundiim systeraa sexuale digestas. Holmiae 1753. II vol. S*'. Praef., 1200 p., Ind. Für die westindische Flora desshalb von besonderer Wichtigkeit, weil hier ein grosser Theil der von Catesby, Sloane, Pltjmier und Pluicenet be- schriebenen und abgebildeten Pflanzen mit binärer Nomenclatur rite publicirt worden ist. Die Arten Sloane's und PLuivnER's (letztere im Herb. Surian und in Boerhaave's Copien aus Plum. Botanicon amer.) hatte L. selbst ge- Lind. Neue Polyg. — Lun. Jam. 97 sehen, wie er in der Einleitung mittheilt, aber wohl nicht vollständig. Den CATESBY'schen Bahama -Pflanzen wird fast durchweg das irrthüniliche Vater- land Carolina zugeschrieben. Gegenüber den späteren Veröffentlichungen dos Verfassers, besonders der II. Auflage der Species, sind die Arten hier oft besser begrenzt und von nicht hergehörigen sjTionymischen Beigaben freier. Dies ist von den Autoren gewöhnlich übersehen, von manchen vielleicht dess- halb, weil ihnen diese selten gewordene erste Auflage nicht zugänglich war. -n Liiin. Syst. X. ed. = Carl Linke: Systema naturae per regna tria naturae, secundiim classes, ordines, genera, species, cum charactoribus, differentiis, synonymis, locis. Editio decima, reformata. Holmiae 1759. vol. IL 80. Praef., p. 825—1384. Hier werden auch die P. BRowNE'schen Pflanzen, welche L. für acht Guineas angekauft hatte, auf die binäre Nomenclatur zurückgeführt, aber nicht selten mit denen der vorher genannten Patres confundirt. Wie aus Linne's Amoen. acad. V p, 389 hervorgeht, ist diese Ausgabe des Systema früher erschienen, als die denselben Gegenstand behandelnden Dissertationen von Eljigren und Sandüajik. Das Herbarium Linne's wird im Hause der Linnean Society zu London aufbewahrt. ■i? List. Mycet. = Arthur Lister: Mycetozoa of Antigua and Do- minica. [Britt. Journ. of Bot. XXXVI (1898) p. 113—122, tab. 385. 8».] Die 53 hier aufgezählten Mycetozoen waren von AVilliam Gran 189G bis 97 meist auf Antigua gesammelt; nur wenige rühren von Dominica lier. Die Arten correspoudiren zum grössten Theile mit denjenigen, welche die südlichen Vereinigten Staaten von Nordamerica bewohnen. Neue Species werden nicht beschrieben. Die Originalien sind im British Museum, ^O' Loes. Aqiiif. Ind. occ. cf. Urb. Add. I. Long Hist. Jam. = The bistory of Jamaica or general survey of the antient and modern state ofthat Island, with reflections on its Situation, Settlements, inhabitants, climate, products, commerce, laws and govern- ment. London 1774. 3 vol. 4«. Vol. I: 628 p., H: 601 p., III: vm p. et p. 595 — 976. 16 tab. (Bibl. Gotting.). Das anonym erschienene Werk enthält im dritten Bande p. 674 — 848 und 852- — 864 eine „Synopsis of vegetable and otlier productions of this Island, proper for exportation, or liome use and consumption. Of exotics, cultivable for one or other of these purposes", in welcher 250 Gewächse Jamaica's nach ihrem Vorkommen, Eigenschaften und Nutzen besprochen werden. Ausser den bei den Bewohnern gebräuchlichen Namen sind meist auch BRowNE'sche oder SLOAN"E'sche oder LixxE'sche Namen beigefügt. Ein Register auf S. 914 — 920 erleichtert das Auffinden. Die Tafeln beziehen sich nicht auf die Botanik; Taf. III ist eine Karte von Jamaica aus dem Jahre IG 70, Taf. V von 1773. -i': Lun. Jam. = Johx Lux.\n: Hortus Jamaicensis, or a botanical description (according to the Linnean System) and an account on the Urban. 7 98 Ign. Urban: Bibliographia. virtues etc. of its indigenous plants hitherto known, as also of tho most usc- ful exotics. Compiled trom the best autlioritics, and alphabetically arranged, in two volumes. Jamaica 1814. 4^. vol. I: viii et 538 p.; II: 402 p. Der Verfasser, über dessen Leben mir nichts bekannt ist, hatte sich die Aufgabe gestellt, aus den Werken von Sloane, Barham, Browne, Swartz und anderen alles auf die Pflanzenwelt Jamaica 's Bezügliche für diejenigen, welchen die Original werke nicht zugänglich waren, zusammenzutragen und dadurch zu weiteren Studien anzuregen. Der Appel an seine Landsleute, ihn bei seinem Unternehmen zu unterstützen, und die Bitte um Mittheilungen über die in den folgenden Heften zu behandelnden Gegenstände, welche auf dem Umschlage der vorhergehenden Lieferung namhaft gemacht waren, hatte nur einen sehr geringen Erfolg. Da er nun auch aus eigenen Beobachtungen nicht viel hinzufügte, so ist das Werk, von einigen Artikeln und Bemer- kungen abgesehen, die L. den Manuscripten der damals schon verstorbenen Anthony Eobinson (f 17G8, vergl. Journ. Inst. Jam. I p. 327 und Amer. Natur. XXVIII. 1894 p. 775) und Dr. Broughton entnommen hatte, im Wesentlichen eine Compilation geblieben. Dessungeachtet ist es, wie wir aus der Vorrede zu IVIacfadyen's Flora of Jamaica erfahren, denjenigen, welche sich mit der Flora der Insel bekannt machen wollten, seiner Zeit von recht grossem Nutzen gewesen. Die Gattungen sind alphabetisch nach den Anfangsbuchstaben der Ver- nacularnamen geordnet, unter Beifügung der LiNNE'schen Klassen und Ord- nungen und der Familien des natürlichen Systems. Die Kultur- und Nutz- pflanzen haben meist ausführliche Erörterungen und Beschreibungen von Kulturmethoden, Gewinnung der Produkte, Verwendung derselben u. s. w. erhalten. Am Schlüsse des zweiten Bandes findet sich eine übersichtliche Zusammenstellung der Gattungen und Arten nach dem LiNNE'schen System mit einheimischen Namen und Hinweis auf die Seite des Werkes, sowie eine Erklärung der Kunstausdrücke in Form eines Eegisters. Die einzelnen Lieferungen sind wahrscheinlich zum grössten Theile früher als 1814, welches Jahr auf den Titelblättern der beiden Bände steht, erschienen; es ist darüber aber nichts Näheres bekannt, hat auch für Priori- tätsfragen keine Bedeutung. Eine grosse Anzalil Pflanzen von L. befindet sich nach DC. Phytogr. p. 430 im Kew Herbarium. Mc Carth. and Hart Triiiid. Exhil). = J. Mc Carthy and J.H.Hart: Colonial and Indian exhibition, 1886. Reports on Trinidad exhibits, pre- pared under supervision of the society of arts, with further notes thereon. Port-of-Spain (Trinidad) 1888. 8°. 32 p. Bericht über Produkte, welche Trinidad auf der Kolonialausstellung 1886 vorführte, mit vielen interessanten Nachrichten über Cacao, Kaffee, Faserpflanzen, Rum, Nutzhölzer, Tabak, Gums, Seife. Das Werkchen bildet einen Sonderabzug aus dem Gesammtberichte der Kolonialausstellung. Macf. Liguan. = James Macfadyen: List of plants growing in the piain of Liguanea, St. Andrews. (Kingston.) 12°. 18 p. (Bibl. herb. Kew.). Nicht gesehen. Nach B. D. Jackson Guide p. 370 im Jahre 1830 (?), nach Hemsley in lit. ca. 1842, vielleicht zuerst in Sheolock's Almanack er- Mc Carth. and Hart Trinid. Exbib. — Macf. Jara. 99 schienen. Die Liste enthält mit Einschhiss der kultivirten Pflanzen im Ganzen 598, darunter eine neue Species: Ipomoea SmitJüi, aber ohne Beschreilamg. 4^ Macf. Jjim. = James Macfad yen: The Flora of Jamaica, a descrip- tion of the plants of that Island arranged according to the natural Orders. AVitli an appendix, containing an enumeration of the genera according to the Linnaean System, and an essay on the geographical distribution of the species. Vol. I: Ranunculaceae — Leguminosae. London 1837. 8°. XII, 351 p. — Vol. II: Rosaceae — Rubiaceae (p. p.) 1850 impr. 216 p. Der Verfasser, 1800 in Glasgow geboren und seit 1825 in Jamaica ansässig, widmete die Mussestunden, welche ihm sein ärztlicher Beruft liess, der Erforschung der Pflanzenwelt. Er besuchte einen beträchtlichen Theil der Insel und studirte die Eigenthümlichkeiten der Flora eines jeden Districtes; aucli gestatteten ihm seine fast täglichen Ritte, die Pflanzen in ihrer Blüthe- und Fruchtperiode zu überwachen. So entstand das vorliegende Werk, wel- ches in den ausführlichen Beschreibungen, den Angaben über Blüthezeit, Vor- kommen, Nutzen und Gebrauch eine Fülle wichtiger Beobachtungen enthält. Leider sind aber die Identificirungen der Arten mit denen früherer Autoren, so sorgfältig M. auch die Literatur benutzte, nicht immer glücklich imd die Beschreibungen nicht fehlerlos. Von den Aushängebögen des in Jamaica gedruckten zweiten Bandes kam ein Exemplar, welches bis zu den Araliaceen reichend 192 Seiten ent- hält, an W. J. HooKER und befindet sich jetzt in der Bibliothek des Kew Herbariums. Ein zweites Exemplar, welches auch noch die Loranthaceen, Caprifoliaceen und einen Theil der Rubiaceen (bis S. 216) umfasst, befindet sich im British Museum ; ein drittes ebensolches ist Eigenthum des Direktors der Public Gardens and Plantations von Jamaica und wurde von Herrn Consul L. Krug für das Berliner botan. Museum sorgfältig copirt. Dieser zweite Band trägt keine Jahreszahl. Da aber das Erscheinen desselben von W. J. Hooker im Jahre 1850 in Hook. Journ. of Bot. and Kew Gard. Mise. II p. 288 fiu- die nächste Zeit in Aussicht gestellt worden war, und da Macf ad yen in dem- selben Jahre starb, so ist 1850 als die Zeit des Druckes bez. der Publi- kation zu betrachten. Er enthält bereits viele wichtige Beiträge von Mac Nab, • Purdie und R. C. Alexander (Prior), welche in der Zwischenzeit in Jamaica gesammelt hatten, letzterer vom Nov. 1849 bis Juli 1850. Von Maceadyen's Pflanzen ist ein Theil, der aus der Zeit vor dem Erscheinen des ersten Bandes herrührt und an W. J. Hooker geschenkt war, im Kew Herbarium und von Grisebach benutzt worden (cf. Flor. p. viii). Letzterer citirt aljer auch Pflanzen mit einem !, welche jetzt in Kew fehlen. Ueberhaupt sind hier nach freundlicher Mittheilung des Direktors im Gegen- satz zu Grisebach's Aeusserung (1. c.) nur verhältnissmässig wenige Pflanzen von M.: „Ave have not and never had any types of his published species." Das Herb, propr. des Verfassers ist in Jamaica gebheben und war lange Zeit im Besitze eines Executors, der vor einigen Jahren starb; bis jetzt hat der weitere Verbleib desselben nicht festgestellt werden können. 1) So sagt er selbst in der Einleitung zu seiner Flora; daher müssen wohl die entgegenstehenden Angaben im Joiu-n. of the Instit. of Jamaica 1S92 p. 141 unrichtig sein. — Der zuverlässige Pritzel (Thes. ed. nov. p. 199) sowie Buitt. and Boülg. Bibl. Ind. p. 110 geben 1800 als Geburtsjahr an, das Journ. of Jam. 1798. 100 Ign. Urban: Bibliographia. Macf. Ncluml). ---= James Macfadvkx: Dcscription ot' tlio Ndumhhim jamaiccnse, the waterbean. Kingston (Janiaica) 1847. 8*^. 8 p. 3 tab. col. (Bibl. herb. Kew.). Nicht gesehen, nacli Pbitz. Tlies. II cd. p. 200. Die bereits von P. Browne entdeclite, aber seitdem nicht wieder gefundene Pflanze, welche übrigens von dem N. luteum der Vereinigten Sfciaten kaum verschieden ist, wird hier ausführlich beschrieben und abgebildet (nacli Hook. Lond. Jonrn. Bot. YII. 1848 p. 4G). Die Schrift wurde privatim vertheilt und kam nicht in den Buchhandel. Magn. Siiit. Pilze cf. Bres., Henn., Magn. Mart. Lal). et Pout. = Yon Martius: Uebor den Charakter und die systematische Stellung der beiden Pflanzengattungen Lahatia Sw. und Pouteria Aubl. [Sitzungsber. Akad. Wiss. München I (1861) p. 571 bis 577. 80.] Beschäftigt sich hauptsächlich mit der Structur des Samens von Lahatia. » Martyr Dec. = Opera Petri Martyr Anglerii, scilicet legationis babylonicae libri tres, Oceani decas . . . cura Aelii Antonii Nebrissensis. Sevilla 1511. 1 vol. fol. (con una sola decada). — De erbe novo decades cura et diligentia Antonii Nebrissensis. Alcala de Henares 1516. 1 vol. fol. (con las tres primeras decadas). — De orbe novo decades octo. Alcala, de Henares 1530. 1 vol. fol. (priniera edicion de las ocho decadas) (ex CoLM. Bot. Hisp.-Lus. p. 25). — De rebus Oceanicis et orbe novo decades tres. Basileae 1533. Fol. (Bibl. reg. Berol.) — Idem: Paris 1587. 1 vol. 8» (ex CoLM. 1. c). Der Verf., welcher in spanischen Diensten stand, sammelte viele Nach- richten über verschiedene americauische Pflanzen, z. B. über Age und ihre Varietäten, iucca {Manihot), Maiz, ihre. Kultur, Verwendung und Zuberei- .tung (cf. Dec. I lib. 1 , D. III 1. V) , Algodon ( Gossypium) (D. II 1. I) , IFqypo- mane? (D. II 1. 1), verschiedene Obstarten (D. II 1. IX), über den Harz liefern- den Copei (D. III 1. VIII) und andere. Eine oft zutreffende Deutung giebt CoLMEiRO in seinen Prini. not. veg. amer. p. 11 u. folg. ^ Mass. Dis. Coloc. = George Massee: Disease of Colocasia in Jamaica. [Journ. Linn. Soc. London. Vol. XXIV (1887) p. 45 — 49, tab. 1. 80-] Als Ursache der Erkrankung der als Nahrung für die Neger Jamaica's so wichtigen Colocasia esculcnta wird eine neue Peronosjjora erkannt; ausser- dem fand sich noch ein anderer neuer Pilz an den erkrankten Pflanzen- theilen vor. _j^ Mass. Not. Fuiigi = George Massee: Notes on fungi in the Royal Herbarium Kew. [Grevillea. London. Vol. XXI (1892 — 93) p. 33 — 34 c. icon. 8°.] Beschreibt eine neue Pilzgattung {Gloioccphala) aus Jamaica, Macf. Nelumb. — Maza Meclic. amarg. 101 # Mass. West Ind. Fuiig. = George Massee: Sorae westindian Fiingi. [Britt. Journ. of Bot. XXX (1892) p. 161—164, 196- 198, t. 321—323, 325. 80.] Die hier aufgezählten Pilze wurden von ^Y. R. Elliott gesammelt, der im Auftrage des Committee für die Erforschung der Fauna und Flora "West- indiens (cf. Eep. West Ind.) 1891 — 92 sechs Monate hindurch St. Vincent auf die niederen Kryptogamen untersuchte. Von den 18 neuen Arten werden die meisten auf den beigegebenen Tafeln abgebildet. Die Typen sind im British Museum, die erste Doublette erliielt Kew. Maye. Barb. = James Dottin Matcock: Flora Barbadensis. A ca- talogue of plants indigenous, naturalized and cultivated in Barbados, to Avhicli is prefixed a geological description of the Island. London 1830. 8'^. XX et 446 p., ind., 2 geog. maps. Dr. Matcock hatte sich eine längere Reihe von Jahren als Arzt auf Barbados aufgehalten und während dieser Zeit die Flora der Insel ein- gehend studirt. Er hatte eine gute botanische Bibliothek zur Verfügung, aber offenbar keine Gelegenheit, die von ihm untersuchten Pflanzen mit Ori- ginalien zu vergleichen; daher sind viele seiner Angaben mit Vorsicht zu behandeln. Dem botanischen Theire geht eine geologische Beschreibung der Insel mit zwei Karten voraus. Die einzelnen Arten, welche nach LiNNE'schem System aufgezälilt werden, haben Diagnosen, die fast ausnahmslos bekannten Autoren, besonders de Candolle und "Willdenow, entnommen sind, viele Sj^'nonyma hauptsächlich aus Sloane und Browne, sowie Vernacularnamen aus Hughes, Miller u. s. w., aber, von einigen kritischen Bemerkungen unter dem Texte abgesehen, keine eigenen Beobachtungen, auch keine Angaben über Vorkommen und Blüthezeit. Der wissenschaftliche AVerth der Arbeit ist daher ein sehr geringer. Ob M. Herbarien angelegt hat, bez. w^o dieselben geblieben sind, dar- ül)er ist nichts bekannt. Man findet in der Literatur niemals von ihm ge- sammelte Pflanzen citirt. Mayc. Cat. = James Dottin Matcock: Catalogue of plants indige- nons, naturalized and cultivated in the British West India colonies. [AxDRE^v Hallidat: The AVest Indies. London 1837. 8». p. 389 — 408.] Ist nichts anderes, als ein Abdruck der Appendix II von ]\Iatcock's Flora Barbadensis: G7G alphabetisch geordnete Vernacularnamen, welche im Texte dieses AVerkes aufgeführt werden, nebst ihren botanischen Bezeich- nungen. Maza Moriiig. = Manuel Go:\rEZ de la Maza: Generalidades sobre las Moringeas. [Revista enciclopödica. Habana. Vol. I (1886) p. 168.] Nicht gesehen; nach Maza Flora Haban. p. 575. Maza Mcdie. amarg. = Manuel Gomez de la Maza: Estudio fito- grafico de algunas plantas cubanas qua suministran inedicamentos amargos, con el Dr. E. Molinet. [Rev. encicl. Habana. Vol. II (1887) p. 55, 149, 203.] Nicht gesehen; nach Maza Flora Haban. p. 575. 102 Ign. Urban : Bibliographia. ^ Maza Flor. Cul). = Manuel Gümez de la Maza Jimenez: Flora de Ciiba. Tesis para el Doctorado leida j sostenida por .... Habana 1887. 80. 53 p. Im ersten Theile: Plantas de la Isla de Cuba zälilt der Verf. zunächst die Kryptogamen nach Montagne's Arbeit in Sagka's Cub. theils dem Namen, tbeils nm- der Anzahl nach auf. In ähnlicher Weise werden die Pteridophyten und Phanerogamen auf Grund von Sauv. Cub. unter Aveitgehender Berück- sichtigung der kultivirten Pflanzen behandelt. Recht übersichtliche Tabellen, welche den Ordnungen angehängt sind, geben für die einzelnen Familien die Anzahl der einheimischen, eingebürgerten und kultivirten Arten und das Procentverhältniss zu der Gesammtheit der beschriebenen Species an. Auf S. 49 — 51 findet sich eine Aufzählung der pflanzlichen Fossilien der Insel nach P. Galtes' Mem. sobre unos fosiles veget., in welcher ausser einigen unbenannten nur Arten vorkommen, die jetzt noch auf der Insel leben. Der zweite Theil: Comparacion de la Flora de Cuba con la de otros paises p. 52 — 53 bringt belanglose Bemerkungen über die pflanzengeographischen Beziehungen Cuba's zu den übrigen Antillen und dem Festlande. Yon einigen Umtaufungen abgesehen, welche am Sclilusso der Arbeit noch einmal zu- sammengestellt werden, bringt das Werk nichts Neues. Maza Dicc. l)Ot. = Manuel Gomez de la Maza: Diccionario bo- tauico de los Nombres vulgares Cubanos j Puerto -Riquenos. Habana 1889. 80. 115 p. In alphabetischer Reihenfolge zählt der Yerf. die Vernacularnamen der Pflanzen Cuba's und Puerto-Rico's unter Beifügung der botanischen Be- zeichnung auf, jene nach Sagra, Wiught, Sauvalle und verschiedenen cu- banischen Schriften über Forstkunde, Ackerbau und Gärtnerei, diese nach Bello und Stahl. Maza Herb. = Manuel Gömez de la Maza: El herbario del in- stituto de segunda ensenanza. [El Pais 15 Majo 1889.J Nicht gesehen; nach dem Verf. in lit. ♦ Maza Ens. Farm. Cul). = Manuel Gömez de la Maza: Ensayo de Farmacofitologla cubana. Resumen de las propriedades niedicinales, con especialidad las recientemente estudiadas, de mucbas plantas in- digenas 6 de cultivo, nnevos productos, precidido de im prologo del Doctor D. P. J. DE Vn.DÖsoLA. Habana 1889. 8o. 112 p. Eine Aufzählung der pharmakologisch wichtigen Pflanzen Cuba's nach VAN TiEGHEM'schem System mit Angabe der botanischen Bezeichnung, der ein- heimischen Namen und der medicinischen Eigenschaften. Auch hier werden mehrere cubanische Arten umgetauft. Maza Farmac. Cul). = Manuel Gomez de la Maza: Farmacofito- logla cubana: Propiedades niedicinales, recientemente estudiadas, de algunas plantas; nuevos productos. [Revista de ciencias mcdicas. Ha- bana. Vol. lY (1889) p. 30, 56, 104, 127; Y (1890) p. 138; VI (1891) p. 93; IX (1894) p. 50. Crönica medico-quirtlrgica. Habana. Yol. XY Maza Flor. Cub. — Maza Noc. bot. 103 (1889) p. 360. El Progreso medico. Habana. Vol. YIII (1896) p. 49 — 52, 100—106.] Nach Maza Flora Haban. p. 575. Ich sah nur den Abschnitt aus Progr. med., wo die Anacardiacoen , Clusiaceen, Olacineen, Connaraceen, Convol- vulaceen und Apocynaceen behandelt werden. Verf. bespricht hier auch die Eintheilung der Familien und giebt Schlüssel zu den Gattungen. Maza Periaiit. = Manuel Gömez de la Maza: Catälogo de las Periantiadas Cubanas, espontäneas y cultivadas. [Anal, de la Soc.Espanola deHistNat. Madrid. Vol. XIX (1890) p. 213 — 278 (1—66), XXHl (1894) p. 42 — 71 (67—97), p. 267—302 (99—134). 80.] Verf. publicirt hier einen neuen Katalog der Cubaner Pflanzen mit Ein- schluss der auf der Insel kultivirten Arten und zwar zunächst die Eleutero- petalen und Gamopetalen (Periantadas). Die Grundlage bilden die Gkise- BACH'schen Arbeiten und Sauv. Cub.; neue Arten werden nicht aufgestellt. Dem botanischen Namen folgt die Nummer der WniGHT'schen Exsiccaten, soweit die Arten von Weight gesammelt sind, aber nicht bei allen Familien, die wichtigsten Synonyma und die Vernacularnamen. In der Nomenclatur der Gattungen hat Maza den weitgefassten Genusbegriff von Baillon's Hist. des Plant, acceptirt und alle diejenigen Arten, welche Baillon selbst noch nicht umgetauft hatte, zu den betreffenden Gattungen gebracht; in diesem Falle erhalten die Species bisweilen in Fussnoten eine neue Beschreibung. Diese Neubildungen haben, wenn sie nicht vorher schon geschaffen waren, unzweifelhaft Anspruch auf Anerkennung, sobald man den BAiLLON'schen Gat- tungsbegriff oder seine Gattungsnamen annimmt. Wenn aber der Verf. sich als Autor zu Arten setzt, in deren Gattungsnamen er die Endsilbe verändert hat, z. B. Erythroxylon statt Erythroxylum , Xanthoxyloyi statt Zanihoxylum, so wird ihm hierin wohl Niemand folgen. Das hat auch der Autor in der Zwischenzeit offenbar selbst eingesehen, da er im zweiten Theile die Lina- ceen und Rutaceen noch einmal behandelt und die Arten wieder unter den alten Autoren auffülirt. — In einem Anhange werden die Papilionaceen, welche im ersten Theile bei den Leguminosen weggelassen waren, und die Arten von Myrcia, Psidiiim (und Moiiriri)^ die bei den Myrtaceen nur dem Gattungsnamen nach vorkamen, aufgezählt. Eine Uebersicht über die Fa- milien der Periantaden bildet den Schluss. -'■■ Maza Noc. I)0t. = Manuel Gömez de la Maza: Nociones de bo- tänica sistematica (Glosologla, Taxinoraia y Fitografia). Habana 1893. 80. 116 p. Der erste Theil (Glosologia) ist eine spanische Uebersetzung der 68 Ar- tikel der Lois de la nomenclature des Pariser Congresses vom Jahre 1867. Dann folgt eine Uebersicht über das Pflanzensystem (Taxinomia). In dem umfangreichsten dritten Theile werden die Familien mit ihren Unterabthei- lungen geschildert und die wichtigsten Cubcnsischen Arten dem Namen nach aufgefülu't. Einige Varietäten ohne nähere Beschreibung, sowie melirere Neu- benennungen bekannter Arten sind das einzig Bemerkenswerthe dieses Werk- chens, das offenbar für die Studirenden der Universität Habana bestimmt ist, an welcher der Verf. als Professor der Botanik und Direktor des bota- nischen Gartens wirkt. 104 Ign. Uebän: Bibliographia. Maza Plant. Jard. bot. = Manuel Gcjmez de la Maza: Plantas clasificadas en el Jardm botunico. [Repertorio mcdico-farmaccutico. Ha- bana. Toi. VI (1893) p. 89, 117, 157.] Nicht gesellen; ex Maza Flora Haban. p. 57G. Maza Plauts Hitclic. = Manuel Gomez de la Maza: Notas sobre la „List of plants collected in the Bahamas, Jamaica and Grand Cayman, by Albeet S. Hitchcock." [Report, med.-farm. Habana. Yol. V (1894) p. 22.] Nicht gesehen; ex Maza Flor. Haban. p. 57G. Maza Plant. Vccl. = Makuel Gomez de la Maza: Sobre algunas plantas clasificadas en el Yedado. [Repert. mod.-farm. Habana. Vol. V (1894) p. 268] y Plantas del Vedado [ibidem vol. V (1894) p. 294, VI (1895) p. 81.] Nicht gesehen; nach Maza Flora Haban. p. 57C. Maza Contr. Pcriant. == Manuel Gomez de la Maza: Contribuciön al Catalago de las Periantiadas Cubanas. [Anal. Acad. Cienc. Habana. Vol. XXXII (1895) p. 282. 8«.] Nicht gesehen. Nach Maza in lit. wnrde nnr die Einleitung publicirt. Maza Perigon. = Manuel Gomez de la Maza: Catalogo de las Perigoniadas Cubanas, espontaneas' y cultivadas. [Revista Ciibana. Ha- bana. Vol. XIX (1894) p. 541, XX (1894) p. 353, XXI (1895) p. 465 et 545 et in Toeealbas' Anales Inst. Seg. Ensen. Habana. 'Vol. II (1895) p. 93 — 96, 133—136, 169—172, 207—209, (1896) p. 277-280, 311 ad 316. 80.] Aufzählung der Monochlamydeen Cuba's in ähnlicher Weise, wie der Verf. die Periantiadas behandelte. — Den in der Revista Cubana veröffent- lichten Theil der Arbeit habe ich nicht gesehen; ebenso wenig die letzten 6 Seiten ans den Anales. Die Arbeit wurde in der letztgenannten Zeitschrift fortgesetzt, weil die erstere einging, Maza Gen. Fan. Cnh. = Manuel Gomez de la Maza: Distribucion de los Generös fanerogamicos Cubanos, scgun el sistema sexual de Linneo, modificado. Publicado por los Anales del Institute. Habana. 1895 ( — 96). 80. 80 p. (imperf.). Enthält eine Aufzählung der Pflanzengattungen Cuba's nach Lixne- schem Sj'stem mit Angabe der Familie, zu welclier sie gehören, imd Avurde bogenweise den Monatsnummern von Torkalbas' Anales del Institute de Se- gunda Ensenanza de la Habana vol. I und II (März 1895 bis Jmii 189G) beigelegt. Mit dem Eingehen dieses Journals ist auch jenes Werkchen, wel- ches zunäcTist für die Studirenden bestimmt war, unvollendet geblieben (die letzten 12 Seiten sah ich nicht). Maza Cat. PI. Cul). = Manuel Gomez de la Maza: Catalogo de Plantas Cubanas. [Dr. G. Casuso's El Progreso medico. Habana. Afio VIII (1896) p. 6 — 9, 70 — 73, 87—91, 113—118. 8o.] Maza Plant. Jard. bot. — Maze et Schramm Alg. Guadel. 105 Eine Fortführung des Catälago de las Periantiadas und Perigoniadas Cubanas zu den monocotylen Familien (unvollendet). Ausserdem werden die Siniurabaceen j). 7 nach meinen Additamenta noch einmal aufgezählt, aber mit dem Gattungsnamen Tariri statt Picramnia. 3Iaza Xoiul)!*. iiiod. ßicli. Cub. = Manuel Gömez de la Maza: Norabre moderno y clasificacion familiär de las plantas representadas por A. EiCHAED en la fanerogamia de la Historia fisica, politica y natural de la Isla de Cuba por R. de la Sagka tomos X y XI. [El Progreso medico. Habana. Ano VUI (1896) p. 22 — 25, 39 — 41. 8".] Die Namen, Avolclie A. Richard für die in Sagea's Cub. abgebildeten Pflanzen angewendet hatte, werden hier in dei- Reihenfolge der Tafelnummern auf die MAZA'sche Nomenclatur zurückgeführt. Die Anmerkungen weisen auf mehrere Abweichungen zwischen Text und Tafeln bei Richakd hin. Die Identificirung der Casasia calophylla Rieh, (einer typischen Rubiacee) mit Maha Carihaea Hiern ist yerfehlt. Maza Flora Hal)an. = Majxuel Gömez de la Maza: Flora Ha- banera. Fanerogamas. Habana 1897. 8°. 597 p. Nach Titel und Seitenzahl sollte man eine ausführliche Flora der Haupt- stmlt von Cuba und ihrer Umgebung erwarten. In der That aber nimmt die Charakteristik der Familien und Gattungen den grössten Theil des Raumes in Anspruch, während von den Arten nur die in der Habana häufigen und vom Verf. selbst studirten aufgenommen sind und viel kürzer abgefertigt werden. Das "Werk giebt daher keineswegs ein Bild der Vegetation von Habana; es ist wohl mehr für den Gebrauch bei den Vorlesungen berechnet. Darauf deuten auch die beiden Schlusscai)itel : Fanerogamas determinadas en la catedra de Fitografi'a und Apuntes sobre la Flora medica cubana hin. Be- züglich der Nomenclatur ist M. jetzt Anhänger Edw. L. Gkeene's geworden: viele der allbekannten Gattungsnamen sind durch die von Totjknefokt, Vaillai^t, Plujiier etc. ersetzt und die Species entsprechend umgetauft. Maza y Torr. Flor. Jard. I)0t. = Manuei. Gömez de la Maza y Jose I. Torralbas: Flörula fanerogämica del Jardin botänico y del Vedado, Habana 1895 (—96). 8». 48 p. (imperf.). Ein umfangreich angelegtes AVerk über die Pflanzen des botanischen Gartens mit ausführlicher Charakteristik der Familien, Gattungen und (der sehr Avenigen) Arten, für Studirende und Liebhaber bestimmt. Es wurde ebenfalls den Monatsnummern von Torralbas' Anales del Institute de Seg. Ens. vol. I und II (Juni 1895 bis April 189G) beigelegt und theilte mit Maza's Gen. Fan. Cub. das gleiche Schicksal, indem nur die Coniferen, Gra- mineen, Gyperaceen, Aroideen, Pandaneen, Palmen und ein Theil der Com- melinaceen vollendet wurden (die letzten 8 Seiten sah ich nicht). Maze et Schramm Alg. Griiadel. = Edit. I^ A. Sckramm et H. Maze: Essai de Classification des Algues de la Guadeloupe. Basse - Terre (Guadeloupe). Iniprimerie du Gouvernement 1865. J^'ol. (33 : 27 cm.) >. 1 p. introd., 52 p. (binis seriebus), 1 p. (errata). (Bibl. E. Bornet). — '^-Edit. I*" (titulo impresso excepto autographica) A. Scelramm et H. Maze; 106 Ign. Urban: Bibliograpbia. Essai etc. Cayenne (Guyane fran^aise). Imprimerie du Gouvernement, 1866. Fol. (30 : 22 cm) (3 p. introd.), 154 p. (Bibl. E. Boenet). — Edit. IL H. Maze et A. Schramm: Essai etc. Basse-Terre (Guadeloupe) 1870 — 77. 8°. XIX p. (introd.), m p. (crrata), 283 p, (Bibl. Keug et Ueb.). Ueber die beiden ersten, sehr seltenen und den meisten Älgologen un- bekannten Ausgaben verdanke ich Herrn Ed. Boenet in Paris ausser den exacten Titeln folgende nähere Angaben. I* enthält 54 Arten Fucoideen, 196 riorideen, 199 Zoospermeen und 13 Diatomeen (von diesen nur die Namen), während in l'' die Fucoideen auf 58, die Florideen auf 210, die Zoospermeen auf 220, die Diatomeen auf 14 (diese von einem Texte be- gleitet) angewachsen sind. In einem Anhange von I" findet sich auf p. 121 und 122 eine „Liste des plantes recueillies jDar M. le docteur Duchassaing au Moule et qui n'y ont pas ete retrouvees." Die Ausgaben I* und I**, Avelche ohne Zweifel nie in den Buchhandel kamen, sondern von den Autoren wohl nur an ihre Collegen, Chefs und Freunde vertheilt wurden, enthalten kurze Diagnosen der neuen von den Gebrüdern Crouan aufgestellten Arten; diese gingen durch Vermittelung Bornet 's in De Toni's Sylloge Alg. über. Die Erforschung der Algenflora von Guadeloupe war bereits von Dr. Duchassaing (1847 — 50) in Angriff genommen, welcher mehr als 80 Arten gesammelt hatte, und wurde dann in den folgenden Jahrzehnten von einem Consortium begeisterter Interessenten, dem Bataillonskommandeur in der Marine -Infanterie Beau, den Herren Casse, L. Conquerant, Dr. Granger, Dr. Mattet, dem Generalcommissär der französischen Marine H. Maze und dem Vorsteher des Douane- Bureaus A. Schramm in erfolgreichster Weise durchgeführt. Ausser der Hauptinsel lieferten auch die kleinen Nachbar- inseln Saintes, Marie-Galante, Desirade und das weiter nordwestlich gelegene Saint-Martin eine reiche Ausbeute, so dass die zweite Auflage (von Maze besorgt, da Schramm 1873 nach Frankreich zurückgekehrt und 1875 gestorben war) nicht weniger als 811 Meeresalgen und 129 Süss- wasseralgen enthält und damit Guadeloupe und seine Dependenzen als die algologisch am besten erforschte Insel des ganzen Antillenmeeres darstellt. Die Einleitung der Edit. II enthält ausführliche Tabellen, welche die Verbreitung der einzelnen Gruppen über die Erde darstellen. Ans ihnen geht hervor, dass von den 811 Meeresalgen 208 Arten bis dahin nur von Guadeloupe bekannt waren, während von den Süsswasseralgen fast die Hälfte endemisch ist. Unter der Gesammtzahl von 940 Arten sind 31 Diatomeen, 302 Zoospermeen, 109 Fucoideen, 438 Florideen. Die Gebrüder Crouan in Brest hatten die Besj;immungen und Benennungen der neuen Arten und die Revision der schon bekannten ausgeführt. Der Katalog beschränkt sich auf die S3aionymie, das Vorkommen, die Fundoi'te, die Zeit der vollen Ent- wickelung, die Nummern der Exsiccaten der Verfasser und die Farbe; Dia- gnosen sind nicht beigefügt. Das ScHRAMM'sche Algenherbar ging im Jahre 1871 bei einer Feuers- brunst zu Point- ä-Pitre auf Guadeloupe zu Grunde; damit verbrannten auch einige Originalien, Avelche sich nur in diesem befanden. — Die Hau]itsamm- lung von Maze: 1509 Exemplare erwarb im Jahre 1887 das British Museum. Eine andere Sammlung hatte er dem Museum d'histoire naturelle zu Paris gegeben. Auch J. Agardh hat, w^e aus verschiedenen Stellen seiner Analecta algologica hervorgeht, Doiibletten von M. empfangen. Endlich erhielt das Berliner botanische Musemn 1895 und 1897 durch Vermittclimg des Herrn Maze Guad. — Miers Goetzia and Espadea. 107 Pere Drss was noch von den MAZE'sclien Algen auf Guadeloupe vorhanden war: 9G4 Exemplare aus den Jahren 1856 — 71. — Das Herbar der Guade- loupe-Algen der Gebrüder Ckouan zu Brest kaufte im Jahre 1877 Ed. Boenet und reihte es dem ihm gehörigen Herbar Thuret ein. Es sind hier nicht alle Nummern vertreten, welche M. in der zweiten Auflage citirt hat, dafür enthält es aber viele andere, die in dem Essai nicht aufgeführt sind. Die Namen, Avelche die Exemplare tragen, rühren von der Hand Ckou.vn's her (Born, in lit.). — Das scheint alles zu sein, was sich von dieser wichtigen Sammlung in Europa befindet. Ein Verkauf von Exsiccaten, wie ihn Fotjkmer in Bull. Soc. bot. de France 1878 bibl. p. 120 andeutet, hat offenbar nicht stattgefunden. ♦ Maze Griiad. = Maze: Nomenclature des arbres et des arbrisseaux indigenes ou naturalises ä la Guadeloupe, avec leurs noms vulgaires. [Bull. Soc. bot. de France. Paris. Yol. XXX (1883) p. 100—109. 8».] Der Verf. zählt 390 Bäume und Sträucher von Guadeloupe mit ihren botanischen und Vulgär-Namen auf, darunter mehrere eingebürgerte. Die Bestimnuuig mancher Arten ist sicher nicht richtig. Originalien zu dieser Arbeit existiren nicht, da M. die Phanerogamen der Insel nicht conservirt hat; es finden sich solche weder in Paris (nach PoissoN in lit.), noch im Musee I'Hekmixier in Guadeloupe, noch im Maze- sehen Nachlass (nach Duss in lit.); dagegen legte er umfangreiche Farn- sammlungen an, von denen eine im Herb. Krug et Urb. ist. ^ U. L. M. West Ind. Siig. Est. = G. L. M(eyer): A West ludian siigar estate. [Gard. Chron. n. ser. XIV (1880) p. 456 — 57 c. icon. 4«.] Enthält einige Bemerkungen über die Vegetation von Tobago, aber ohne Belang, wurde nicht fortgesetzt. Verf. hielt sich imr einige Monate auf der Insel auf. Die von ihm daselbst gesammelten Pflanzen (32) sind in Kew. Mich. Berm. = FRANrois- Andre Michaux: Notice sur les iles Ber- niiides et particulierement sur l'ile Saint -Georges. [Ann. Mus. Hist. Nat. Paris. Vol. VIII (1806) p. 356 — 364. 4».] M. war der erste Botaniker, welcher die Bermudas besuchte, als er im Auftrage der französischen Regierung 1806 auf einer Reise nach den Vereinigton Staaten begriffen war, um daselbst Samen von Waldbäumen be- hufs Einführung in Frankreich zu sammeln. Das americanische Schiff, auf welchem er sich befand, wurde von dem englischen Kriegsschiff Leander weggenommen, und als dieses, um Wasser einzunehmen, nach den Bermudas ging, konnte M. während einer AVoche (im Monat April) die Insel St. Georges besuchen und das Vorkommen von 140 — 150 Pflanzenarten constatiren, von denen er die charakteristischsten namhaft macht. Der Aufsatz wurde am Bord des Leander während der Reise von den Bermudas nach Halifax ge- schrieben und ist desshalb nicht frei von Ungenauigkeiten. MiCHAUx's Herbar befindet sich im Museum zu Paris. Miers Ooetzia aiid Espadea = John Miers: On tho genera ^öet'xia and Espadea. [Trans. Linn. Soc. vol. XXYII (1870) p. 187—195, tab. 38. 40.] (f 108 Ign. Urban: Bibliograpbia. Verf. erörtert die verwancltschaftliehon Verhältnisse der genannten auf -{- Puerto-Rico bezw. Cuba vorkommenden Gattungen und gelangt zu dem Seliluss, dass dieselben in keiner Familie passend untergebracht werden können, vielmehr am besten in eine besondere Familie {Goetziaceae) zu- sammenzufassen seien. Ausführliche Beschreibungen, die der Goetzea nach AVydler, die der Espadea apiculata nach Lemaire, beschliessen den Aufsatz. Auf der Tafel Avird die E. amoena abgebildet. Das umfangreiche MiEKs'sche Herbar ist im Besitze des British Museums. Miiig". Simpl. Am(?r. = Livre des simples de rAmorique servans an Corps humain, docouverts par Akdre Mixguet, tant en Modecine, quo Onguens. A la cote de St. Domingue, l'an gräce 1713. (Mse.) Der Verf., früher Flibustier- Chirurgien, erliielt im Jahre IG 98 vom Gouverneur Dugasse ein Besitzthum in der Umgebung von Dondon im nörd- lichen Haiti und machte hier mit Hülfe der einheimischen Gewächse seine oft erfolgreichen Kuren , wodurch er sich die Bewohner der Insel zu grossem Danke verpflichtete. Das grösste Ansehen erlangte als Wundmittel die „Liane ä Minguet" (Convolvulacee). Bei seinem Tode (um 1722) hinterliess er jenes Manuscript, welches von späteren Schriftstellern wiederholt benutzt wurde. (Vergl. Cheval. St. Doming. p. 107 folg., Desp. St. Doming. III p. 31, Moreau DE Saint -Mery Descr. de la partie fran(,\ de l'ile Sainte- Domingue I p. 247, Descourt. Flor. Ant.VIII p. 398). •ff Mitt. Miisd austi'O-amer. = Gülielmus Mitten: Musci austro- americani. Enumeratio muscorum omniura austro-americanorum auctori hucusque cognitorum. [Journ. Linn. Soc. London XII (1869) p. 1 — 659. 8^.] Eine monograj)hische Bearbeitung aller Laubmoose, welche dem Verf. von den Antillen, Mittelamerika südlich vom Wendekreise des Krebses und dem ganzen Südamerika mit Einschluss der Falldandsinseln und von Juan Fernandez bekannt gCAvorden sind. Westindien ist zwar schon durch zahlreiche Sammler, aber nur durch wenige grössere Collectionen vertreten. Erwähnenswerth sind für Cuba: Wright; Jamaica: He ward, Mac Nab, March, Maxwell, Purdie, Swartz, Wilds, Wilson; Sto. Domingo: Ber- TERo, Poiteau, Savartz; St. Thomas und St. Christoph: Breutel; Gua- deloupe: Parker, Pekrottet, Eichard; Martinique: Sieber; St. Vincent: Guilding, Parker; Barbados: Parker; Trinidad: Black, Crüger, Purdie. — Hampe's Arbeit über Portoricensische Moose ist leider nicht benutzt worden. O Die Originalien liegen in den verschiedenen englischen Herbarien, be- sonders in Kew und im British Museum. ^ Mitt. Muse, et Hep. Berm. = William Mitten: The Musci and Hepaticae collected by H. N. Moseley, Naturalist to H. M. S. Challenger. [Journ. Linn. Soc. London XV (1877) p. 60 — 61. 8«.] Aufzählung von 11 Moosen, welche Moseley 1873 auf den Bermudas sammelte, und Beschreibung zweier neuer Tortula-kxiQU. 4^ Mob. Süsswasser-Alg-. Portor. = M. Möbius: lieber einige in Portorico gesammelte Süsswasser- und Luft-Algen. [Hcdwigia. Dresden. Vol. XXv'lI (1888) p. 221—249 cum tab. VII— IX. 8«.] Ming. Siinpl. Amer. — Moni Fang. Cub. 109 Yoii Süsswasseralgen, welche Sintenis 1884 — 87 in Paerto-Eico sammelte, zählt Verfasser 31 Arten auf und beschreibt besonders genau Compsopogon chalijheus Kg. und die neue Grattung Phyllactidium tropicnm Mob. Diese beiden werden auch auf den beigegebenen Tafeln ausführlich al»gebildet. Die Originalien sind im botan. Museum zu Berlin; Dupla werden an verschiedene andere Museen abgegeben werden. Molir Florid. cf. Müll. "Westind. in Flor. Moiiard. Hist. med. = Nicolas Moxaedes: Historia medicinal de las cosas que se traen de nuestras Indias occidentales, quo sirven en medicina (ex Colil Bot. Hisp.-Lus. p. 151: „dividida en tres partes, de las cuales la primera se imprimiü en 1565 y despiies en 1569, asi como hl segunda en 1571, j las tres jimtas en 1574, habiendolo sido en Se- villa"). — Ed. 11: Primera y segunda y tercera partes de la Historia medicinal etc. Sevilla 1574. 4" (6), 206 fol. (Bibl. Gotting.). — Ed. III: Sevilla 1580. ¥> (7), 162 fol. (ex Pßiiz. Thes. II ed. p. 221). Der Verf. hatte die neue Welt nicht gesehen, sondern seine bezüg- lichen Studien zu Sevilla gemacht, wo er 1493 geboren war, als Arzt lebte und 1588 starb. Hier, an dem Sitze des Eaths von Indien, hatte er frei- lich die beste Gelegenheit, aus den Erzähhmgen der Reisenden zu schöpfen, die von ihnen mitgebrachten Drogen und andere Pflanzenprodukte zu unter- suchen und daraus ein kleines Museum, eines der ältesten seiner Zeit, her- zurichten. Wie in ähnlichen Werken damaliger Zeit ist auch hier unter Indias occidentales das ganze damals bekannte Amerika verstanden. Die Anzahl der behandelten Pflanzen ist nicht gross; von den Antillen werden z. B. der Guayacan undPalo sancto [Guajacum)^ Cana fistola, Palo aromatico, der Tabak, die Guayavas besprochen und deren Eigenschaften, Geschichte, Destillate, Ver- wendimg etc. angegeben; auch einige Holzschnitte sind beigefügt. Das grosse Interesse, welches dem Werke überall entgegengebracht Avurde, zeigen die wiederholten Auflagen, sowie die verschiedenen üebersetzungen, welche man bei CoLii. und Pkitz. (1. c.) aufgeführt findet. — Die neueste üebersetzung lieferte Kurt Stlts'zner: Die Schrift des Mo:!fARDES über die Arzneimittel Americas nach der lateinischen Uebertragung des Clusius aus dem Jahre 1579. Halle a. S. 1895. vm et 106 p., 14 Holzschn. ^ Moiit. Fuiig. Cul). = Camille Montagxe: Troisierae centurie de plantes cellulaires exotiques nouvelles. Dec. I — IV. Fungi cubenses. [Ann. Scienc. nat. II sor. vol. XVII (1842) p. 119—128. 8».] Verf. hatte die Bearbeitung der Kryptogamen für Ration de la Sagra's grosses Werk über Cuba übernommen und die Pilze in der fi-anzösischen Ausgabe desselben bereits abdrucken lassen. Da diese aber nicht eher er- scheinen sollte, als bis die spanische üebersetzung publicirt sei, so ver- öffentlicht er hier, um sich die Priorität zu sichern, die Diagnosen von 40 neuen Pilzarten von Cuba, wie er bereits in vol. VIII derselben Zeitschrift (1837) p. 345 — 370 eine Anzahl SAGRA'scher Algen und Pilze publicirt hatte. Die Originalien sind mit dem Herbar Montagjste in den Besitz des Museum d'histoire naturelle zu Paris übergegangen. 110 Ign. Urhan: Bibliogra,|»liia. Moiit. Plaut, cell. Ciil). cf. Sagra. Cub. ^ Moiit. Cliami). Oiiad. = C.Moxtagne: Note sur dciix Champignons. [BiSr. Soc. bot. France. Paris IV (1857) p. 444. 8».] Bespricht 2 Pilze von Guadeloupe, welche haemostatische Eigen- schaften haben sollten. Mor. Ampel. Cub. = Sebastian Alfredo de Morales: Monografia de las Ampelideas de Cuba. [Felipe Poey's Eepertorio fisico -natural de la isla de Cuba. Habana. Yol. I (Apr. 1865 bis Sept. 1866) p. 159 — 164, 204 — 214. 8** (Bibl. musei zoolog. Berol., a cl. Jon. Gundlach exscripta in Bibl. Krug et Urb.)]. — In das Deutsche übersetzt von Prof. L. Krug (Msc. in Bibl. Krug et Urb.). Nach einer überschwenglichen Einleitung und einer Erörterung über Gattungsabgrenzung, welche den ersten Theil des Aufsatzes bilden, giebt der Verf. im zweiten Theile eine Beschreibung der Cubensi sehen Arten der Gattung Vitis, zu welcher er auch, Bentham und Hookek (Gen. I p. 387) folgend, Gissus rechnet. Die Arbeiten von Planchon und Koehne haben die UnZweckmässigkeit dieser Vereinigung dargethan. Wer aber dessungeachtet an der Zusammenziehung beider Gattungen festhält, hat den betreffenden Gissus - Kvien unter Vitis die Autorität Mokales (186C), nicht Bakier (in Flor. Bras. XIV. 2. a. 1871) zu geben (cf. Ueb. Add. I p. 40 — 41, wo die Mokales- schen Arten zu deuten versucht sind). Mor. ßes. Cul). = Sebastian Alfredo de Morales: Flora Cubana. Vegetales que producen resinas j gomo-resinas, utiles ä la industria y ä la medicina. [Poey's Repert. fis.-nat. Habana. Vol. II (Juni 1867) p. 123— 152. 8°.] Aufzälilung der in Cuba vorkommenden Pflanzen, welche Harze und Gummi liefern, mit Angabe der einheimischen Namen, des Vorkommens der Arten und der Verwendung der Produkte. Mor. Aceit. Cul). = Sebastian Alfredo de Morales: Flora Cubana. Vegetales que producen aceites utiles ä la industria, ä la medicina y ä la economia domestica. [Poey's Repert. fis.-nat. Habana. Yol. II (Juli 1867) p. 175 — 204. 80.] Aufzählung der Oele liefernden Pflanzen Cuba 's; im übrigen wie vorher. Mor. Ayüa = S. A. de Morales: La Ayüa. [La Enciclopedia. Ha- bana. I (1885) p. 481.] Ein Artikel über Fagara (Xantlioxylum) , nicht gesehen. Nach Maza in lit. Mor. ßosac. Cub. = S. A. de Morales: Familia de las Rosaceas. [Anal.Acad. cienc. Habana. Vol. XXIII (1886) p. 859. 8».] Nicht gesehen. Nach Maza in lit. • Mor. Rosifl. Cub. = S. A. de Morales: Monografia de las Rosifloras cubanas. [ibidem 1887]. Nicht gesehen. Nach Maza in lit. Mout. Plant, cell. Cub. — Morr. Jam. Drift - fruit. 111 Mor. Flor. arl). Ciil). = Sebastian Alpeedo de Morales: Flora arbo- ricola de Cuba, aplicada. Enumeracion de los arboles y arbustos mas notables de nuestra Silvia aplicables a la agricultura, ä la medicina, in- diistrias varias, constnicciones arquitectönicas civiles i navales, farmacla. Producciön de tintes, hojas aprovechables, raices, gomas, resinas, aceites, filamentos, lanas, frutas, flores etc. j cita de la noraenclatura cientitica i vulgär de las plantas herbaceas de la Flora Cubana. Habaua 1887. 8*^. 118 p. (omnia quae exstant). Ein weitläufig angelegtes Werk mit ausführlicher Schilderung der Fa- milien, der Angabe ihrer Produkte etc. und mehr oder weniger genauer Be- schreibung der Arten. Hauptsächlich praktischen Zwecken gewidmet, hat es, von einigen ümtaufungen abgesehen, botanisch nur geringes Interesse. Es beginnt mit den Eanunculaceen und bricht unvollendet bei den Cruciferen ab. Mor. Text. = Sebastian Alfredo de Moeales : AgricLiltura. Textiles cultivo j explotaciön de las especies nativas de Cuba, j de otras exöticas aprovechables. Madrid 1893. 8*^. 68 p., ind. Behandelt die Faserpflanzen hauptsächlich von Cuba, botanisch ohne sonderliches Interesse. Mor.-Jomi. Ant. = Alexandre Moreau de Jonnes: Histoire phy- sique des Antilles franyaises, savoir la Martinique et les iles de la Gua- deloupe, contenant la geologie de l'Arcliipel des Antilles, le tableau du climat de ces iles, la mineralogie des Antilles fran9aises, leur flore, leur Zoologie, le tableau physiologique de leurs differentes races d'hommes, et la topographie de la Martinique et la Guadeloupe. Paris 1822. 560 S. Nicht gesehen; nachPniTz. Thes. II ed. p. 468 und Tippenh. Haiti p. 675. Mor.-Jonn. Carte Martin. = A. Moreau de Jonnüs: Carte ortho- grapbique et botanique du volcan du Piton-du-Carbet ä la Martinique, pour servir ä la connaissance de l'habitation des plaiites de la Flore de cette ile. Nicht gesehen; nach Querard: La France litteraire vol. VI (1834) p. 296. 4lf MoiT. Sab. iimlbr. = D. Morris: Sabal umhraculifera in Janiaica. [Gard. Chron. London. N. ser. vol. XVII (1882) p. 142. 4».] Die genannte Palme, welche auf die Pedro plains in Jamal ca be- schränkt ist, wo sie mehrere Tausend Acres bedeckt, wird eingehend be- sprochen; ihre Charaktei-e erhalten auf Grund der Untersuchung an Ort und Stelle mehrere berichtigende und erweiternde Zusätze. MoiT. Botaii. Entrepr. West Intl. cf. Kew Bull. Nr. 53 — 54. Morr. Jam. Drift -fruit = D. Morris: A Jamaica drift- fruit. [Na- tiHe. London. Vol. XXXIX (m. Jan. 1889) p. 322—323 et LIII (Nov. 1895) p. 64 — 66 c.icon. 4».] Von dieser interessanten Frucht, welche der damalige Director des Botanical Department in Jamaica D. Morris im Jahre 1884 an der Südküste 112 Ign. Urban: Bibliographia. der Insel vom Meere angespült gefunden liatte, und die 1887 sogar in Devon- shire in England beobachtet wurde, wird im ersten Artikel festgestellt, dass sie zu der südamericanischen Familie der Ilumiriacccn golifki. Die zweito Mitthoilung lehrt, dass sie bereits den l'atres (Clusius 1G05, Sloane etc.) bekannt war. Hier wird nun auch das Kätliscl hauptsächlich durch die Be- mühungen J. H. Hakt's auf Trinidad vollständig gelöst. Derselbe erkannte in CRÜöER'schen Zeichnungen von Früchten und Blüthen einer Trinidad - Pflanze, deren genaueren Standort ilim ein Excursionsgenosse Cküger's mit- theilen konnte, die in Nature XXXIX abgebildete Frucht wieder und schickte dieselben nach Kew, wo Prof. Oliver nach meinen Beschreibungen und Ana- lysen in Mart. Flor. Bras. die Art als Saccoglottis Ämaxonica Mart. feststellte. In der That stimmen die später von Hart eingesandten Blüthen der Trinidad - Pflanze so vollkommen mit dem am mittleren Amazonas gesammelten Ori- ginal überein, als ob sie von demselben Baume wären. Damit ist endgültig das spontane Vorkommen einer Humiriacee für Westindien nachgewiesen. Die Drüsen an der Basis der Blätter sind von mir nicht übersehen, wie Dr. Stapf 1. c. p. G6 meint, der noch einmal einen genauen Vergleich der Zeichnungen mit den meinigen vornahm und auch eine Beschreibung der Frucht lieferte, sondern, weil allen Humiriaceen zukommend, in die Familiendiagnose auf- genommen worden. — Einen Bericht über die Wiederentdeckung der Pflanze auf der Insel veröffentlichte J. H. Hart in Bull. Mise. Inf. Trinid. Vol. II (1896) p. 212 — 215, die neueste Abbildung und Beschreibung W. B. Hemsley in Hook. Ic. VI t. 2521. MoiT. Ecoii. resoiirc. West Ind. = cf. Kew Bull. Add. scr. I. Üfk Mosel. Veget. Berin. = H. N. Moselet : Notes on tlie Vegetation of Bermuda. [Journ. Limi. Soc. London XIV (1875) p. 317—321. 8».] Der Verf., welcher der Challenger- Expedition als Naturalist beigegeben war, unterscheidet auf den Bermudas fünf pflanzengeographische Eegionen und giebt von ihnen eine kurze Schilderung. Er hatte 1873 auf den Inseln 162 Blüthenpflanzen gesammelt, von denen 71 der alten AVeit angehören, die übrigen, wie er vermuthet, von Westindien theils durch den Grolfstrom, theils durch die Cyclone herübergekommen sind. — lieber denselben Gegen- stand hatte M. bereits auf der Brit. Assoc. for the Advanc. of Sc. zu Bradford gesprochen (vergl. Journ. of Bot. XI 1873 p. 350). M.'s Bermudas -Pflanzen sind in Kew. % C. Müll. Macrom. = Kael Müller: Macromittium iruncatum n. sp. [Linnaea. Halle. Vol. XVII (1843) p. 383 — 384. 8«.] Die neue Art stammt von St. Vincent und wurde dem Verf. von Prof. Kunze mitgetheilt. ^ C. Müll. Syml). Bryol. Jam. = Caeolus Müller Hal.: Syinbolae ad Bryologiam Jamaicensem. [Ball, de l'Herb. Boissier. Geneve. Vol. V (1897) p. 547 — 567. 8».] Der Verfasser beschreibt 47 neue westindische Laubmoose, von denen 44 Arten fast ausnahmslos von William Harris, dem Superintendenten des Hill- Gartens, im Auftrage der Direction des Botanical Departments in Ja- maica gesammelt wurden; eine Art stammt aus Puerto-Eico (leg. Bertero), MoiT. Econ. resourc. "West Intl. — J. Müll. Licli. Portor. 113 eine von Cuba (leg. Wright), eine aus Peru (leg. Spruce), eine aus Guade- loupe und Puerto-Eico (leg. rHERiiiNiER, bez.SiNTENis). Die Originalien sind im Botanischen Museum zu Beiiin, im Herb, des Botanical Department in Jamaica und im Herb. Karl Müller's. C. Müll. Anal, bryogr. Aiit. = Caeolus Müller: Analecta biyo- graphica Antillaram. [Hedwigia. Dresden. Yol. XXXYII (1898) p. 219 ad 266. 80.] Die hier aufgezählten 174 Laubmoose, von welchen 96 als neu be- schrieben werden, waren von Gh. Wright auf Cuba meist im Jahre 1856, von 0. Hansen auf Jamaica 1897, von L. Picarda auf Haiti 1891 — 97, von Baron H. Eggers auf Sto. Domingo 1887, von G. Schwanecke 1847 — 50 und P. SiNTENis 1884 — 87 auf Puerto-Eico, von Baron H. Eggers 1880 — 81 auf Dominica und von H. Crueger 1847 — 48 auf Trinidad gesammelt. Ausserdem werden noch einzelne Moose von BERTERO-Sto. Domingo, HjVrris- Jamaica, l'HERsnNiER- Guadeloupe, sowie von Goebel -Venezuela, Weigelt- Sui-inam etc. aufgeführt. Die Originalien sind mit Ausnahme von Wright, Crueger, Bertero und rHERiiiNiER im Herb. Krug et ürban, jetzt im botan. Museum zu Berlin, die von Schwanecke auch in letzterem, die von Hansen auch in Kopenhagen. Yon den SiNTENis'schen werden Dupla auch an andere Museen abgegeben werden. K. Müll. IVestiiid. in Flor. = K. Müllee: Westindien in Florida. [Die Natur. Halle a. S. Vol. XXXIV (1885) p. 346. 4».] Berichtet nach K. Mohr in der Pharmac. Eundsch. 1885 Nr. 6 über den westindischen Charakter der Flora des südlichen Florida und der unfern der Küste liegenden Key-Inseln, zählt 57 daselbst vorkommende Holzgewächse auf, welche in Westindien ihre Verbreitung haben, und bespricht dann aus- führlich den erfolgreichen Anbau tropischer Obstarten und anderer Nutz- pflanzen in jenen Gegenden. 'H J. Müll. Pyren. Ciil>. = J. Müller: Pi/renocarpeae Cubenses a cl. C. Wright lectae. [Engl. Bot. Jahrb. VI (1885) p. 375 — 421. S».] Neun Jahre früher hatte bereits Nylander 40 von Ch. Wright 1856 — 67 auf Cuba gesammelte Pyrenocarpeae aufgezählt, ohne jedoch Beschreibungen beizufügen. Müller, dem die Vertheilung der zweiten Serie der Wright- schcn Flechten übertragen war, giebt hier eine sorgfältige Durcharbeitung des gesammten einschläglichen Materials. Vorausgeschickt ist eine üebersicht der in Cuba vertretenen Tribus, Subtribus und Gattungen; sodann folgt die kritische Aufzählung und Beschreibung der zahlreichen Novitäten; den Schluss bildet eine nach Nummern geordnete Liste der Verr. Cub. und der Ser. 11. ^ J. Müll. Licli. Portor. = J. Müller: Lichenes Portoricenses ab egregio Sintenis lecti, in hujus collect, exs. sab citatis numeris editi, et a cl. Dr. ÜRBAN communicati, adjunctis nonnuUis a Barone Eggers in St. Domingo lectis. [Regensbiirg. Flora LXXI (1888) p. 490 — 496. 8».] Aufzählimg von 51 Flechten, welche Sintenis 1884 — 87 in Puerto- Eico gesammelt hatte; von ihnen werden 5 als neu beschrieben; 8 von ürban. , 8 114 Ign. Urhan: Bibliographia. Baron Eggers 1887 in Sto. Domingo gesammelte Flechten bilden den Scliluss des Aufsatzes. Die Original ien sind im Herb. Krug und Urban (Bot. Museum zu Berlin) und im Herb. Müller's (jetzt im Besitze von Boissier-Barbey). Doubletten werden an andere Museen abgegeben werden. J. Müll. Artli. Wriglit. = J. Müller: Arthoniae et Arthothelii siHbies Wrightianae in insula Cuba lectae. [Bull. Herb. Boiss. II (1894) p. 725—736. 80.] Verf. zählt 42 von Wright auf Cuba gesammelte Arten der Gattungen ÄrtJionia und Ärthotheliimi a\if und beschreibt 9 als neu. Die Originalien J. Müller's sind im Herb. Boissier-Barbey's. Die Hauptsammlung der AVRiOHT'schen Flechten befindet sich im kryptogamischen Herbar der Harvard üniversity in Cambridge (Mass.), andere gute Collectionen hat das Pariser und British Museum. ^ MuiT. West Ind. For. = G. Murray : A West Indian forest. [Gard. CTron. London. III ser. vol. I (1887) p. 831—833, II (1887) p. 9 — 10, 40 — 41. 40.] Schilderung einer Excursion zu dem Grand Etang auf Grenada; ohne sonderliches Interesse für die Pflanzengeographie. ^ Murr. Holid. Grreii. = George Murray: Half-holiday in Grenada, [ibid. vol. III (1888) p. 8 — 9.] Schilderung einer Reise in das Innere von Grenada, sonst wie vorher. '^ Murr. Mar. Alg. West Ind. = George Murray : Catalogue of the Marine Algae of the West Indian Region. [Britt. Jonrn. of Bot. London. Yol.XXVI (1888) p. 193 -196, 303—307, 331—338, 358—363, XXYII (1889) p. 237— 242, 257—262, 298 — 305. S».] Die Arbeit erstreckt sich nicht blos auf die Algenflora Westindiens mit Einschluss der Bermudas, sondern auch auf die Festlandsküste von Venezuela bis Florida. Das Material, auf welches sie gegründet ist, war ein verhältnissmässig grosses und an Originalien reiches. In erster Linie standen M. sämmtliche Tj^pen zu Maze und Scurajvim's grundlegendem Werke über die Algen von Guadeloupe zur Verfügung, ferner die der DiciaE'schen Arbeiten über Barbados, St. Thomas und Bermudas, die Algen von Duperrey (Martinique), Sloajste und Chitty (Jamaica), Eamon de la Sagea und Wright (Cuba), Kemp, Pein und Moseley (Bermudas) und reiche Sammlungen von den Key-Inseln und Florida, während die übrige Fest- landsküste nur schwach oder gar nicht vertreten ist. Ausserdem sammelte der Verf. selbst im Jahre 1886 in Grenada. Im Ganzen werden 788 Arten aufgezählt, und zwar 444 Floi-ideen, 112 Phaeophyceen , 187 Chlorophyceen, 45 Protophyceen , davon 347 Westindien eigenthümlich ; an neuen Arten wer- den nur 2 beschrieben. Im letzten Abschnitte wird die geographische Ver- breitung besprochen und durch übersiclitliche Tabellen erläutert. Bemerkens- wertli ist, dass auch die Algenflora der Bermudas die Zugehörigkeit dieser Inselgruppe zu der Flora Westindiens darthut. Fast alle liier benutzten Materialien sind im Besitze des British Museums. J. Müll. Aitli. Wright. — NavaiT. Col. 115 Naii Hist. Hait. = Emile Nau: Histoire des caciques d'Haiti. Siüvie d'un appendice sur la gGOgraphie primitive d'Haiti, sur la languc des Aborigönes et d'une flore indienne. Port-au-Prince 1855 (exTippenh. Haiti p. 683). — Deuxierae edition publiee avec l'autorisation des heritiers de Taiiteiir par DucisYiaed. Paris 1894. 8°. 365 p., 3 tab., 1 chart. geogr. Auf S. 335 — 358 dieses Werkes, dessen zweite Auflage ich der Freund- lichkeit des Pere Picarda verdanke, beschreibt EuGf:NE Nau unter dem Titel: Flore indienne d'Haiti 27 Nutzpflanzen und Fruchtbäume von Haiti in aus- führlicher Weise; er bezieht sich dabei hauptsächlich auf Oviedo. Der wissen- schaftliche Werth dieser Mittheilungen ist ein sehr geringer. Nau Agroii. Hait. = E. Nau: Agronomie et agriculture en Haiti, suivi de la 2*^ odition de rinfliience de ragriciütiire sur la civilisation des peuples. Paris 1886. 26-4 p. Nicht gesehen; nach Tippenh. Hait. p. 681. NavaiT. Col. = Martin Fernandez Navarrete: Coleccion de los viajes y descubrimientos, que hicieron por mar los espaiioles. Madrid 1825. Vol. I (ex Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 24). — Die Reisen des Christof CoLUMBiTS 1492 — 1504. Nach seinen eigenen Briefen und Berichten ver- öffentlicht 1536 vom Bischof Las Casas seinem Freunde und Fernando CoLUMBus seinem Sohne. Aufgefunden 1791 und veröffentlicht 1826 von Don M. F. VON Navarette. In das Deutsche übertragen von Fr. Pr. Leip- zig 1890. 80. 220 p. Die Briefe von Chr. Coluiubus, von seiner eigenen Hand geschrieben, wurden 1791 in den Archiven des Klosters St. Stephan und in denen des Herzogs von Yeragua, eines Nachkommen von Columbus, aufgefunden und von seinem Entdecker Navarrete, sowie dessen Secretär J. B. Munoz mit vieler Mühe entziffert. Einer von ihnen : Epistola Christophori Colom .... ad magnificum Dominum Raphai^lem Sanxis (Sanchez) war, von Leander de Cosco in das Lateinische übersetzt, bereits 1493 zu Rom veröffentlicht worden; die übrigen hatten sammt dem Tagebuche Coltbibus' Sohn Fernando und Las Casas, Bischof von Chiapas, 1536 publicirt. Auf der ersten Reise lernte Columbus den Gebrauch des Tabaks, den Mais (anfänglich Panizo genannt), die Ajies oder Pimientos, die Niames, sowie andere mehr oder weniger nützliche Produkte des Pflanzenreiches kennen. Auf der zweiten Reise (1493) ging der Arzt Diego Alvarez Chanca mit, welcher in einem Briefe an die Behörde von Sevilla (Jan. 1494) von einigen Yegetabilien Nachricht gab, z. B. höchst wahrscheinlich vom Manzanillo, aber immer noch unter der Voraussetzung, dass man sich in Ostindien befinde, wie man denn auch auf jenen Reisen mit grossem Eifer, aber vergeblich nach Zimmt und anderen Nutzpflanzen Ostindiens forschte. In einem Be- richte über die dritte Reise (1498), auf welcher man das Festland entdeckte, erörtert Columbus den Palo Brasil. Auch auf der vierten und letzten Reise (1502) unterliess Coltolbus es nicht, dem Pflanzenreiche seine Aufmerksam- keit zuzuwenden. (Vergl. Ulloa Storie Col. und besonders Colm. Prim. not. veg. amer. p. 9 — 24.). 8* IIG Ign. Urban: Bibliographia. Ncls. Ocol. Bcrm. = Richard J. Nelson: On tlio Gcology of thc Ber- mudas. [Trans. Geol. Sog. London. II ser. vol.Y. I. (1837) p. 103— 123. 4«.] Verf. studirte die geologisclio Structur der Bermudas zwischen den Jahren 1827 und 1833. Auf Seite 115 — 116 bespricht er unter Beigabe von Abbildungen cylindrische Blöclve. welche überall auf der Oberfläche der Inseln gefunden Averden und von der Palmetto- Palme herrühren sollen. Nicli. Nat. ßes. Domiii. = H. A. A. ISTicholls: The natural re- sources of the Layou Fiats in the Island of Dominica. [Handbook of the West Indies and British Honduras, Colonial and Indian Exhibition 1886 p. 120—126.] Nicht gesehen; nach Hemsl. Bot. Bibl. Less. Ant. (und Kew Bull. 1889 n. 31 p. 186) wird die Vegetation etc. von Dominica besjorochen. Die von ihm auf der Insel gesammelten Pflanzen sind in Kew und im Herb. Krug et Urban. Meli. Orcli. Douiiii. = H. A. A. Nicholls: List of Orchids flowered in Dominica in 1894. [Agricult. Journ. of the Leeward Isl. 1894. Part III p. 67.] Nicht gesehen. Nach Kew Bull. Add. ser, I p. 106. Nich. Aiitig. = Dr. Nicholson: Hortus Antiguensis or a Catalogue of plants growing in Antigua, indigenous or ciütivated. 1841. II vol. 8*^. Yol. I: 101 p. Synopsis of the Genera and Natural Orders c. indice; II: 105 p. Synopsis of the Speeres according to the Linnaean System c. indicibus (Msc. in bibl. W. FAWCETT-Jamaica). Enthält eine Aufzählung der vom Verf. auf Antigua beobachteten Pflanzen; neue Arten werden nicht beschrieben. Nicols. St. Domiiig. = Pere Nicolson: Essai sur l'histoire natu- relle de l'isle de Saint-Domingue, avec des figures en tailie-douce. Paris 1776. 80. XXXI et 374 p., 10 tab. Der Verf., dessen Name auf dem Titel fehlt und nur aus der am Schlüsse des Werkes abgedruckten Approbation und dem Privilöge du roi ersichtlich ist, giebt fast ausschliesslich eigene Beobachtungen, welche er als apostolischer Praefect und Superior der Dominicaner- Mission zu Leogane während eines beinahe vierjährigen Aufenthaltes auf Sto. Domingo gemacht hatte, und zwar über Produkte, Handel, Verwaltung, Bevölkerung, Klima, Industrie, denen eine ausführliche Beschreibung des französischen Antheils, eine Aufzählung der beobachteten Pflanzen und Thiere, sowie Notizen über Fetische xmd Geräthschaften der Urbewohner folgen. Der sehr lunfangreiche botanische Theil S. 130 — 314 ist eine nach Vulgär -Namen geordnete Aufzählung der ca. 400 von N. beobachteten Pflanzen mit meist eingehenden Beschreibungen und Angaben über Vorkommen, Nutz- anwendung und medicinische Eigenschaften. Oefters sind auch die Klassen nach Linke, Adanson und Tournefokt hinzugefügt, bisweilen auch der Linne'sche Name, der aber nicht immer zuverlässig ist. Die zugehörigen Tafeln enthalten die Abbildungen von Lagetta liniearia, einer Ignota, von Nels. Geol. Benn. — Nyl. Lieh. Wright. 117 Hihiscus Sabdariffa ? und einer Inga. Leider sind die allermeisten dieser Beobaclitungen und Angaben für die Wissenschaft ohne Nutzen, da die Pflanzen aus den Beschreibungen nicht wieder erkannt werden können, und da die Originalexemplare entweder verloren gegangen oder überhaupt nicht conservirt worden sind. * Nordst. Cliar. Portor. = Dr. 0. Nordstedt: Heber einige Characeen aus Puerto -Rico. [Hedwigia. Dresden. Vol. XXYII (1888) p. 194— 195.8».] Es werden hier aus der Sintenis' sehen Ausbeute von Puerto-Rico (1884 — 87) 4 Nüella- und 2 C/mra- Arten aufgezählt, alle bereits bekannt. Die Originalien sind im Herbar Krug und Urb. und bei dem Verfasser. Nug". Orcol. Aiitig;. = Nicholas Nugent: A sketch of the geology of the Island of Antigua. [Transact. Geol. Soc. London. Vol. V. II (1821) p. 459 — 474. tab. 32 — 34. 4o.] Macht p. 4G7 zuerst auf die versteinerten Hölzer von Antigua auf- merksam und sagt, dass sie alle augenscheinlich tropischen Arten, haupt- sächlich den Palmen angehören. "^ NyL Lieh. Cub. = W. ISTtlander: Collectio lichenum ex insiila Cuba. [Regensb. Flora. Vol. XLIX (1866) p. 289 — 295. 8».] Bearbeitung einer Sammlung von Rindenflechten aus Cuba, unter welchen 16 neue Arten. Der Sammler wird nicht genannt. ^ NyL Lieh. Ant. fraii^. = Williaji Nylander: Enumeration des Lichens recoltos par M. T. Husxot aux Antilles fran9aises. [Bull. Soc. Linn. Norm. Caen. II ser. vol. III (1868) p. 259—280. 8°.] Bearbeitung der von Husnot im Jahre 18G8 auf Guadeloupe und Martinique gesammelten Flechten und Beschreibung von 5 neuen Arten. Den meisten der 76 Species sind diagnostische Notizen beigefügt. Die Flechten sind auf den Inseln nur auf den Bäumen in der Nachbarschaft der Ortschaften und in der Umgebung der Kulturflächen häufig; in der mittleren Region sind die Collemaceen gemein; in den Wäldern kommen sie unter den Polstern von Moosen und Farnen nur selten zur Entwickelung ; in der oberen Zone wurden nur 2 Arten angetroffen. Die Originalien sind im Pariser Museum, Doubletten z. B. im British Museum, Kew. *« Nyl. Lieh. IVright. = W. Nylander: Circa Pyrenocarpeos in Cuba collectos a cl. C. Wright. [Regensb. Flora. Vol. LIX (1876) p. 364 — 365J. — Ramalinae Cubanae novae [ibid. p. 411 — 412]. — Lecanorae Cubanae novae [ibid. p. 508 — 510]. — Collemacei, Caliciei, Cladoniei et Thelo- tremei [ibid. p. 558 — 562]. — Graphidei Cubani novi [ibid. Vol. LXIX (1886) p. 103—104. 8°]. Bearbeitung eines Theiles der von Ch. Wright 1856 — 67 auf Cuba gesammelten Flechten. Im ersten Artikel werden 40 neue Pyrenocarpei imr dem Namen nach aufgezählt, welche später von J, Müller ausführlich be- arbeitet worden sind, im zweiten 5 neue Ramalinae, im dritten 9 neue Le- canorae, im vierten 17 neue Collemacei, Caliciei, Cladoniei und Thclotrcmei beschrieben; im letzten giebt Verf. die Namen von 79 neuen GrajjJddei. HS Ion. UifnAx: Bibliograiihia. Die Originalien sind im Musöiim d'liist. nat. zu Paiüs. Die Hauptsamm- hing- der AVRiGiiT'sclien Flechten befindet sich im kryiitogamischen Herbar der Harvard University zu Cambridge (Mass.). A* Xyl. Lieh. S. Thoiu. = W. Nylander: Lichenes nonnulli insulae S. Tbom'ae Antillarura. [Regensb. Flora LXIII (1880) p. 127—128. S«.] Aufzählung von 9 Flecliten, welche Dr. Forel 1878 auf St. Thomas gesammelt hatte, darunter 3 neue Arten. Oldoiid. Gesch. = C. G. A. Oldendorp's Geschichte der Mission der evangelischen Brüder auf den caraibischen Inseln S. Thomas, S. Croix und S. Jan. Herausgegeben durch Joh.vnn Jakob Bossakt. Barby 1777 2 vol. 80. Vorr., 1068 p., Reg., 3 chart. geogr., 4 tab. 0. hielt sich in der Absicht, Vorstudien zu dem obigen Werke zu machen, von May 1767 bis October 1768 auf St. Thomas, St. Croix und St. Jan auf. Da er ein grosser Liebhaber der Naturgeschichte war, so wandte er auch den Thieren und Pflanzen seine Aufmerksamkeit zu, in Be- zug auf letztere wesentlich unterstützt von dem dänischen Oberingenieur VON RoiiE, dem damals besten Kenner der karibischen Flora. In den bota- nischen Abschnitten vol. I p. 154 — 227 werden die Nutzpflanzen, Fruclit- bäume, Arzneigewächse, Bau- und Färbehölzer, sowie sonstige auffällige und merkwürdige Pflanzen mit ihren ortsüblichen und botanischen Namen auf- geführt und in ganz vortrefflicher Weise geschildert. Orst. Skildr. Jam. = A. S. 0ested: Skildring af Naturen paa Ja- maica. [AlmenfatteligeNaturskildringer. Kjobenhavn I (1863) p. 415— 526 mit 1 Karte. 8°.] Die obige Abhandlung erschien zuerst in den „Populaere Fremstillinger af Naturvidensk-aben" Kopenh. 1857 und ward später mit me;lirercn der wich- tigeren Aufsätze geologischen, zoologischen, botanischen und physikalischen Inhalts aus der genannten Zeitschrift in 2 Bänden unter dem oben ange- führten Titel 1863 wieder abgedruckt. Der Verf. hielt sich 1846 auf der Reise nach Costarica 6 Wochen auf Jamaica auf und benutzte diese Zeit zu einer hauptsächlich botanischen Untersuchung der Insel. Nach einer einleitenden Schilderung der geologi- schen Yerhältnisse, in welcher besonders der Unterschied zwischen dem aus Grauwacke, rothem Sandstein und porphy ritischen Bergarten bestehenden kleineren östlichen, und dem aus einer tertiären Kalk -Formation gebildeton grösseren westlichen Theile dargelegt wird, bespricht der Yerf. das Klima (jährliches Mittel 25 — 26" C, Regenmenge im südl. und Avestl. Theil nur 115 cm., an der Nordseite bedeutend mehr) und giebt darauf eine sehr an- schauliche luid lebendige Schilderung der Vegetationsgebiete, wobei gleich- zeitig die Thiorwelt, besonders auch in ihrem Verhältniss zu den Pflanzen, berücksichtigt wird. Der Verf. theilt die gesanimto Insel mit Rücksicht auf Klima und Vegetation in 1) die tropische Region von 0 — 700 m (Unter- abtheilungen: Küstengebiet, Gebiet der Akazien und Cacteen, Gebiet des Eriodendron, Urwaldgebiet und Gebiet der Pimcnta)] 2) die subtropische Region von 700 — 2000 m. (Niedrige subtrop. Reg. von 700 — 1400 m., obere von 1400 — 2000 m.); 3) die gemässigte Region von 2000 — 2700 m. Ge- biet der Podocarpeen. Nyl. Lieh. S. Thom. — Orteg. Malag. 119 Unter den vielen zutreffenden Einzelheiten der Schilderung dieser Vegetation sgebiote findet man u. a. eine correcte Darstellung der Rliizoiiliora Mangle, von einer erläuternden Abbildung begleitet, während Grisebach (Vegetat. der Erde, II, 21 — 22) noch 1872 völlig irrige Angaben über diesen Baum macht. In der grossen Lagune westlich von Kingston fand der Verf. im Verein mit dem Dr. Mac Nab das seit der Zeit Patrick Browne's verscliAvunden gewesene Nelumhium jamaicense. üeber das Wachsthum von Eriodendron macht der Verf. höchst interessante Bemerkungen, wie über- haupt die Beobachtungen und Schilderungen im Allgemeinen den grossen Vortheil der Autopsie vor vielen anderen derartigen Darstellungen voraus haben, üeber das Avichtige Ausfuhrprodukt des All -spiee {Pimenta) giebt Verf. gute Auskunft. Im Urwaldgebiet, das hauptsächlich auf ein geringes Areal nördlich der Blue Mountains beschränkt ist, erwähnt Verf. die mächtige Berg-G-uava (Psidmni montamim)^ die Grias cauliflora, die Oreodoxa oleracea, Farrne, Orchideen und Schmarotzer wie Cynomorium jamaicense. Durch die untere subtropische Kegion, in welcher Melastomaceen, Myrtaceen, Ficus und in der Höhe von nur 1000 m besonders Podocarpus Purdieana hervortreten, wie auch Sjyathelia sitiij^lex., Ändromeda , Begonien, Freziera und Kubiaceen, führt uns der Verf. zur oberen subtropischen, wo bei grosser Feuchtigkeit und gemässigtem Klima (16 — 18° C.) die grössere Masse des Waldes aus Farrnbäumen [Cyathea, Hemitelia und AlsojjJiila) gebildet wird, die oft 15 — 20 m. Höhe erreichen. Von anderen Bäumen in dieser Zone findet man liier hauptsächlich Gairya Fadyenii, Melastomen, Viburnum villosum, Vaccinium meridionale , Clethra arhorea, Juniperus hermudianus und auch bereits, Avenngleich vereinzelt, Podocarpus coriaceus. Verf. hebt hervor, Avie unriclitig die geAvöhnlichen Angaben sind (z. B. in Bijrmeister's Geschichte der Schöpfung p. 442), dass die Farrnbäume in der jetzigen geologischen Periode keine geschlossenen Bestände bilden, sondern stets vereinzelt vor- kommen, indem der "Wald hier ein ausgesprochener Farrnwald ist, und die Farrne daselbst 2/3 der ganzen Vegetation ausmachen. In diesem Gebiete ward der Verf. von dem um die Flora Jamaicas hochverdienten Dr. Mac Fadyan auf dessen Plantage Rudnor gastfrei auf- genommen, machte sich hier auch mit dem hauptsäclüich in der oberen sub- tropischen Region betriebenen Kaffeebau bekannt und konnte von hier aus einen sehr lohnenden Ausflug in die gemässigte oder Podocarpus -Region unternehmen. Das erwähnte Gebiet lunfasst nur einzehie Spitzen der Blue Mountain -Kette, welche sich über 2000 m. erheben imd wird fast ausschliess- lich von dichten Beständen von Podocarpus coriaceus (v. Yacca) eingenommen, mit einem Niederwald von Eugcnia alpina, Lohelia assurgens, Vaccinium meridionale, Bambusa verticillata und Manettia Lygistum. Auf der höchsten Spitze Avaren der Podocarpus imd eine stark behaarte Clethra nur noch 5 m. hoch; die letztere ist auf diese Spitze beschränkt. Bei nur 0*^0. "Wärme verbrachte der Verf. in einer Laubhütte die Nacht und stieg am nächsten Tage Avieder nach der Plantage hinab. (Baron H. Eggers.) Orteg. Malag. = Casimiro Gomez Ortega: Historia natural de la Malagueta, 6 pimienta de Tavasco etc. Madrid 1780. 4°. 34 p., 1 tab. Unter dem Namen Malagueta {Myrtus Pimenia) Averden 2 ganz ver- schiedene Pflanzen behandelt: die eine (mexikanische) ist Pimenta officinalis ]^20 Ign. Urban: Bibliograpliia. Lindl., die andere (Portoricensische) auf der Tafel abgebildete Amomis caryo- jjhyllata Kr. et Urb. Im ersten Kapitel werden die verschiedenen Yernacular- na'men der Pflanzen besprochen; das zweite enthält eine Beschreibung, das dritte die Kultur, Einsamralungsart etc., das vierte die Eigenschaften, das fünfte den Yorschlag, die Malagueta- Bäume in Spanien anzusiedeln. Otto Ciil)a = Eduard Otto: Keiseerinnerungen an Cuba, Nord- uud Südamerica 1838-1841. Berlin 1843. 8». 326 p. 2 tab. Der botanische Gärtner E. Otto, Sohn des damaligen Inspectors des botanischen Gartens und Direktors der Gärtnerlehranstalt zu Berlin Friedrich Otto, trat die Reise nach Cuba, zu welcher der König von Preussen die Mittel bewilligt hatte, in Begleitung des Cacteen-Monographen Dr. Pfeiffer aus Cassel und des Zoologen Dr. J. Gitndlach aus Marburg an, um für den Berliner botanischen Garten und das Herbarium Pflanzensammlungen anzu- legen. Er verweilte von Januar bis September 1838 auf der Insel und be- suchte die Umgebung von Habana, den District Calajabas, den Rio Canimo, Matanzas, Cardenas und Trinidad an der Südküste. Pfeiffee war schon nach kurzer Zeit nach Europa zurückgekehrt; Gundlach blieb in Cuba bis zu seinem Tode (1896) und erwarb sich grosse Yerdienste um die Kennt- niss der Fauna der Insel; Otto ging über Nordamerica nach Venezuela. — In dem obigen Werke sind nur Avenige und unbedeutende Beobachtungen über die Vegetation Cuba's auf S. 106 — 109 mitgetheilt. Die Sammlungen Otto's befinden sich im botanischen Museum zu Berlin ; einige Dupla sind seiner Zeit an Kew abgegeben. Oyiedo Suiii. = Gonzalo Feenandez de Oviedo: Sumario de la natural y general bistoria de las Indias. Toledo 1526. Fol. 52 fol., 2 tab., 4 fg. i. t. (ex CoLM. Bot. Hisp.-Lus. p. 26). — Reimpr. in Andees Gonzalez Baecia: Historiadores primitivos de las Indias occidentales. Madrid. Fol. vol. I (1749) 57 p., indice (Bibl. reg. Berol.). — Reimpr. in Enrique Vedia: Bibliot. de Autores Espanoles, Hist. prim. de las Indias. Madrid 1852 vol. I (ex CoLM. 1. c). Das zweite Kapitel handelt von den Produkten von Hispaniola, das vierte von dem Mais, das fünfte von der Cassave, das achte von den Pro- dukten der Insel Cuba. Speciell mit den Bäumen, den Pflanzen und Kräutern der Inseln und des Festlandes beschäftigen sich die 19 Kapitel von LXIV bis LXXXll. Im ganzen werden nach Colm. Prim. not. veg. amer. p. 28 etwa 50 einheimische und einige in Sto. Domingo eingeführte und kultivirte Gewächse besprochen. Ovieclo Hist. iiat. Ind. = Gonzalo Feenandez de Oviedo y Valdes: Primera parte de la bistoria natural y general de las Indias, yslas y tierra firme del mar oceano. Sevilla 1535. Folio. CXCIll fol., icon. xylogr. i. text. (Bibl. Gotting.). — Edit. altera: Salamanca 1547; ed. gallica: Paris 1555. 1 vol. fol. (ex Colm. Botän. Hisp.-Lus. p. 26). — Historia general y natural de las Indias, islas y tierra firme del mar oceano. Publicala la real academia de la bistoria, cotejada con el C(3dice original, enriquecida con las enmiendas y adiciones del autor, e ilustrada Otto Cuba — Ovieclo Eist. uat. Ind. 121 con la vida j el jiiicio de las obras del niismo por D. Jose Amadoe de LOS Rios. Madrid 1851 — 55. 4 vol. 4«. voll. 1851. cxii et 632 p., 5 tab.; vol. IL 1852. vn et 511 p., 3 tab.; vol. III. 1853. vm et 651 p., 2 tab.; vol. IV. 1855. vn et 619 p., 5 tab. (Bibl. Gotting.). Von OviEDO besitzen wir die ältesten eingehenden Nachrichten über die Pflanzenwelt Westindiens. Geboren im Jahre 1478 zu Madrid, ging er im April 1514 als Aufseher der Goldschmelzen nach der neuen "Welt, wurde später Regidor von Darien, Gouverneur der Provinz Cartagena und zuletzt Gouverneur der Festungswerke und Regidor von Sto. Domingo, Chronista de Su Magestad de las cosas de las Indias, kehrte, nachdem er zwölfmal den Ocean durchkreuzt hatte, 155G für immer zurück und starb 1557 zu A^alla- dolid. Von den 50 Büchern seiner Historia general gab er selbst im Jahre 1585 nur 19 und einen Theil des 20. (fol. 143 — 193) heraus. Die Kgl. Akademie der Geschichte zu Madrid erAvarb sich ein grosses Verdienst da- durch, dass sie 1851 — 55 nicht nur einen Neudruck der Originalausgabe in Vol. I besorgte (das 20. Buch derselben wurde als Lib. L an den Schluss des IV. Bandes gebracht), sondern auch alle anderen Bücher zum ersten Male nach den Manuscripten herausgab; auch Avurde dem ersten Bande eine um- fangreiche Abhandlung üljer das Leben und die Schriften des Verfassers vorausgeschickt. Die Bücher 7 — 11 (dos ersten Bandes) sind der Pflanzen- welt gewidmet. Im VII. Buche behandelt 0. die Agricultura (Zm, Manihot, Ipomoea Batatas, Capsicum, Agave, Ananas etc.), im VIII. die Fruchtbäuine {Spondias, Ghrysopliyllum Cainito, Crescentia, Bixa, Guaxuma etc.), im IX. die Waldbäume {Pinus, Juglans, Palmen, Hipipomane etc.), im X. die medi- cinisch wichtigen Bäume (bes. Guajaciim) und andere gebräuchliche Ge- wächse, im XL die aus Spanien eingeführten Pflanzen, sowie einige be- merkensAverthe Kräuter. Das hierbei in Betracht gezogene Gebiet sind die Antillen (hauptsächlich Sto. Domingo, Trinidad, Margarita, andere nicht genannte Inseln) und vom Festlande besonders die das Kainbische Meer und den Golf von Mexico begrenzenden Partien. Ausserdem Averden auch bei der Besprechung einzelner Inseln, besonders Puerto -Rico 's (Buch XVI, Cap. 16 — 18) verschiedene Gewächse und deren VerAvendung erAvähnt. Im ganzen Werke sind nahe an 200 in America einheimische Pflanzen abge- handelt oder aufgeführt. Die in der Originalausgabe dem Texte eingefügten Abbildungen sind roh, aber oft zur Identificirung rützlich. Der erste Band der neuen Ausgabe besitzt dagegen auf besonderen Tafeln mehrere recht gute moderne Abbildungen. Wenn auch die botanischen Abschnitte des Werkes, welche von vor- trefflicher Beobachtungsgabe Zeugniss ablegen und in späterer Zeit oft be- nutzt bez. ausgeschrieben Avurden, nur noch einen historischen Werth haben, so Avürde es doch eine dankbare Aufgabe sein, möglichst sämmtlichc dort besprochenen Pflanzen an der Hand der Vernacnlarnamen, Abbildungen und Beschreibungen auf die heutige Nomenclatur zurückzuführen. Dies könnte aber nur Jemand thun, der nicht nur völlig vertraut mit der spanischen Sprache ist, sondern auch durch jahrelange Beobachtung die PflanzenAvelt in Wostindien aus eigener Anschauung kennen gelernt hat. Am Schluss des IV. Bandes ist zwar ein Register der americanischen Namen gegeben; allein dies ist rüclcsicbtlich der Botanik bei Aveitem nicht vollständig; ausser- dem fehlt bei den aufgenommenen Namen die botanische Deutung oft ganz 122 Ign. Uhban: Bibliograpliia. oder ist bisweilen nicht richtig. Einen viel weiter gehenden Versuch, die OviEDo'schen Arten botanisch festzulegen, machte 1892 Colmeiro (Prim. not. veg. amer. p. 28 — 38), hauptsächlich vermittelst der in verschiedenen neueren Werken veröffentlichten A^ernacularnamen. Allein ihm stand nicht die um- fassende Kenntniss der Pflanzen selbst, die hier unumgänglich nothwendig ist, zur Verfügung. Es ist daher nicht zu verwundern, wenn viele Arten eine unrichtige oder zweifelhafte Deutung erfahren haben. Oxaiu. Plant. Ciil). = Juan Calixto Oxamendi. [Anal. Acad. Cienc. nat. fis. y nat. de la Habana. Vol. VI— X. 8«.] Bespricht 1. c. vol. VI (18C9) und VII (1870) p. 291 „Yuca agria", vol VIII (1871) p. 267 „Mamey Colorado", p. 324 „Maranön", vol. IX (1872) p. 430 und X (1873) p. 104 „Nogal de la India", vol. X p. 187 und 319 „Cuajani y Cuajanicillo" (ex Maza in lit.). Paez Comp. = Fernando Paez y Gonzalez: Compendio do Bo- tanica. Habana. I vol. Nicht gesehen. Nach Maza in lit. Palack. Domingo -Haiti = J. Palacky: Zur Flora von Domingo - Haiti. [Sitzungsber. d. Kgl. böhm. Ges. d. Wiss. Math.-naturw. Klasse. Prag 1896. 7 p. S».] In dem Aufsatze wird für eine grössere Reihe von Familien die An- zahl der in Sto. Domingo und Haiti vorhandenen und daselbst endemischen Arten angegeben und am Schluss der Versuch einer genetischen Gliederung der neotropischen Flora gemacht. Da jene Aufzählung sich an die ganz un- zuverlässige Pttanzenliste in Tippenhauer's Werk über Haiti anlehnt, so sind P.'s Angaben sehr der Correctur bedürftig und die Schlussfolgerungen rück- sichtlich der pflanzengeographischen Beziehungen zu Cuba und Jamaica verfehlt. Parra Discnrso = Antonio Parka: Discurso sobre los medios de conaturalizar y propagar en Espafia los cedros de la Habana y otros iirboles asi de constmccion como de maderas curiosas y frutales. Madrid 1799. 8». 36 p. Nicht gesehen. Nach Sagra Cuba vol. X Introd. p. 29 und Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 47 zählt der Verf. p. 21 f. 287 verschiedene Bäume der Insel Cuba nach ihren Vernacularnamen auf und Iterichtet p. 30 über einige feste Hölzer der Insel, ihre Farbe, ihr Vorkommen und ihre A^erwendung. Parra Catal. [Memorias de la Keal Sociedad patriotica de la Ha- bana, nümero 41.] Ein Katalog von Bäumen der Insel Cuba, aber nur mit einheimischen Namen, vielleicht nur Abdruck aus der vorigen Arbeit. Nicht gesehen, nach Sagra. Hist. econ.-pol. Cub. j). 346 obs. ^ Peters. Eggersia = 0. G. Petersen : Staengelbygningen hos Eggersia buxifnlia Hook. [Botan. Tidsskr. Kopenhagen. Vol. XVI (1887) p. 216 bis 221, tab. i. 8".] Anatomie des Stammes dieser von Baron Eggers auf St. Thomas ent- deckten Nyctaginee; die Resultate harmoniren rücksichtlich der systemati- Oxam. Plant. Ciib. — Plum. Descr. 123 sehen Stellung mit den morphologischen Charakteren. Die Gattung ist seit- dem von Heimerl wieder mit Neea vereinigt worden. ^Petit Diät. Ouad. = Paul Petit: Revision des Diatomees de l'herbier des algues de la Guadeloupe et de la Guyane de Messieurs ]\Iaze et ScHBAiDi 1870 — 77. [de Toni's La Nuova Notarisia. Padova. Ser. IX (1898) p. 1—13. 8«.] E. BoRNET, in dessen Besitz das Herbar der Gebrüder Crouah über- gegangen war, veranlasste den Yerf. , die in dem Werke von Maze und Schramm : Alg. Guad. aufgezählten und von Crouan bestimmten Diatomeen einer Neubearbeitung zu unterziehen, deren Resultate hier mitgetheilt werden. Die von C. als neu beschriebenen Arten erwiesen sich als bekannt, viele andere als falsch bestimmt; ausserdem konnte noch eine Anzahl bei Maze und Schramm nicht aufgeführter Arten für Guadeloupe nachgewiesen werden. Pichard. Dice. proY. = Esteban Pichaedo: Diccionario provincial de vozes cubanas Ed. I. Matanzas 1836. 8°. 275 p. — Ed. II (Dicc. prov., casi razonado, de vozes cubanas). Habana 1849. 4°. 258 p. — Ed. III Habana 1862. 4<^. 281 p. — Ed. IV (Dicc. prov., casi razonado, de vozes y frases cubanas). Habana 1875. 4*^. 393 p. Nicht gesehen. Nach Maza in lit.: „Esta obra describe, ä veces ba- stante bien, las plantas que tienen nombre vulgär cubano; pero no es una obra botanica." , Piment. Clasif. = Maeia de J. Pimentel: Clasificaci(3n botanica con arreglo ä los principios que existen en las plantas. Tesis del docto- rado en Farmacia. [Repert. med.-farmac. Habana. Yol. IV p. 3 seq.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. Plaiieli. et Mart. Mabi = G.Planchon et Stanislas Maetin: Ecorce de palo raabi. [Journ. de Pharm, et Chim. Paris. IV ser. vol. XXX (1879) p. 408 — 414. 8°.] Die Rinde des Mabi-Bamnes {Colubrina reclinata) wird auf Puerto- Rico und anderen Inseln Westindiens zur Herstellung einer Art Bier ge- braucht. P. liefert die systematische und anatomische Beschreibung, M. theilt die Resultate der chemischen Untersuchung der Droge mit. PI um. Descr. = Charles Plumiee: Description des plantes de l'Amerique avec leurs figures. Paris 1693. Fol. Praef., 94 p., lud., 108 tab, Charles Plumier, unter den Patres der westindischen Flora bei weitem der hervorragendste, wurde am 20. April 1G46 zu Marseille geboren und trat im Jahre 1G62 in den Orden der Minimes ein. Nachdem er sich zuerst unter der Leitung des P. Maigüjan zu Toulouse mathematischen Studien ge- widmet hatte, führte ihn zu Rom im Kloster Trinite du Mont Pere Philippe Sergea>'T, ein sehr geschätzter Pharmacognost, in die Botanik ein, welche er später auch unter Frakz de Onupjiriis und Paolo (Sylvius) Boccone stu- dirte. In das Vaterland zurückgekehrt erhielt er von seinen Vorgesetzten die Eiiaubniss, die Provence und die Alpen botanisch zu erforschen, wurde mit Tournefort bekannt, den er auf seinen Excursionen häufig begleitete, 124 Ign. Urban: Bibliograpliia. und fasste den Entschkiss, einen neuen Pinax herauszugeben, für den er schon eine Menge Zeichnungen entworfen hatte. Es war im Jahre 1G89, als der Intendant der Galeeren zu Marseille, früher Intendant in "Westindien, Begon", vom König Ludwig XIV den Auftrag erhielt, eine geeignete Persön- lichkeit ausfindig zu machen, welche auf den französischen Antillen seltene und merkwürdige Naturprodukte sammeln sollte. Zur Ausführung dieser Forschungsreise wurde der Arzt Joseph- Don at Surian, welcher ebensowohl in der Pharmacognnsie und Chemie wie in der Botanik vortreffliche Kennt- nisse besass, ausersehen. Dieser wählte Plumiee hauptsächlich wegen seines hervorragenden Zeichentalents zum Begleiter. Noch in demselben Jahre reisten sie ab, besuchten Martinique und Haiti und scheinen sich der- artig in ihre Aufgabe getheilt zu haben, dass Surian hauptsächlich die Pflanzen für das Herbar präparirte und auf ihre medicinischen Eigenschaften untersuchte, während Plumier Pflanzen und Thiere zeichnete und sorgfältig beschrieb. Nach 18 -monatlichem Aufenthalte kehrten sie zurück, aus un- bekannten Gründen mit einander verfeindet. S. erhielt seinen Abschied und starb bereits 1691 zu Marseille; P. wurde zum Botaniste du roi ernannt und bald nachher zum zweiten Male nach Westindien geschickt, wo er gegen 6 Monate blieb. Von diesen beiden Reisen hatte P. die Zeichnungen und Beschreibungen von ca. GOO verschiedenen Pflanzen heimgebracht, von welchen er hier die Farne (tab. 1 — 50), Araceen und Cyclanthaceen (51 — G5, 78), Piperaceen (66 — 77) und die Schlinggewächse (79 — 108, bes. Passifloren) veröffentlicht. Im Gegensatz zu seinen Vorgängern in der westindischen Flora bezeichnet er die Pflanzen mit lateinischen Namen, liefert von ihnen eine vortreffliche Beschreibung, macht Angaben über Vorkommen, Standorte, Blüthezeit und bildet sie in ausgezeichneter Weise, fast durchweg in natürlicher Grösse, ab. ^ Pluiii. Not. Grcn. = Caeolus Plumier: Nova plantarum ameri- canarum genera. Parisiis 1703. 4'*. Praef., 52 p., Ind., 40 tab. Plum. Cat. = Caeolus Plumier: Catalogus plantarum aniericana- riira, qiiarum genera in Institutionibus rei herbariae jam nota sunt, quas- que descripsit et delineavit in insulis americanis. Parisiis 1703. 4<^. 21 p. (praecedenti affixus). P. hatte auf seinen beiden früheren und auf der dritten und letzten Reise (1696 — 97 1) hauptsächlich die Inseln Martinique und Sto. Domingo (und zwar den westlichen Theil, das jetzige Haiti) botanisch untersucht, wäh- rend er sich auf St. Vincent, Guadeloupe und St. Thomas, nach den wenigen Pflanzen zu urtheilen, welche von diesen Inseln in seinen veröffent- lichten Werken erwähnt werden, 2) mir kurze Zeit aufgehalten hat. Auf 1) Dass P. seine Reisen nach AVestindien im Jahre 1689 begann und 1697 ab- schloss, sagt er selbst in der Einleitung zu den Nov. Gen.; die Angaben von Spkenoel (Hist. rei herb. II p. 238), Lasegue (Mus. Deless. p. 488), Eadlkofer (Mon. Serg. p. 11, 371) und anderer sind daher nicht zutreffend. — Ob die Veranlassung zu der letzten Eeise (Labat Voy. ed. I vol. IV p. 24) oder übeihaupt zu den pLUMiER'schen Reisen (Sloane Jam. II p. XVII) die Eifersucht der Franzosen auf die Erfolge Sloane's ge- wesen ist, welcher Tournefoet durch Dr. Gundelsheimer GO auserlesene Farne hatte zukommen lassen, mag dahin gestellt sein. 2) Vielleicht hat er aber auch noch andere Inseln besucht, z.B. St. Christopher (cf. Lam. Encycl. II p. 497), was sich aus seinen Manuscripten leicht feststellen Hesse. Plum. Nov. Gen. — Plum. Filic. amer. 125 Martinique sind es hauptsächlicli Fort St. Pierre, Fort Royal, Cabesterre, Grande Anse, Grand Ciü de Sac, Quartier du Precheur, Eiviöre du Lamentin, Morne Rouge und besonders die Morne de la Calebasse (un des plus beaux endroits que j'ai jamais vu pour le grand nombre de belies plantes qu'il produit), wo er seine Pflanzen sammelte. Im nördlichen Haiti besuchte er Port de Paix, die gegenüberliegende Insel Tortuga (la Tortue), die Riviere fröide bis zu deren Quellen; auf der südwestlichen Halbinsel, die von ihm besonders eingehend erforscht zu sein scheint, botanisirte er bei Leogane, Fond de Baudin, Petit und Grand Goive, am See von Miragoane, am grossen Cul de Sac, in den Anses ä Pitre u. s. w. bis zur Südküste. Unter den Pflanzen, welche P. auf seinen Reisen gezeichnet und be- schrieben hatte, waren bereits von Tournefort einige neue Gattungen er- kannt und seinen Institutiones rei herbariae (Paris 1700) einverleibt worden. Allein die meisten der Phanerogamen harrten noch der Bestimmung. Erst nach der Veröffentlichung des Epoche machenden "Werkes von Totjrnefort war ein erfolgreiches Studium derselben und die Feststellung und Begrün- dung der neuen Gattungen ermöglicht. .So entstand der erste Theil des obigen "Werkes. 105 neue Genera, deren Namen zum Theil der Sprache der Eingeborenen, meist jedoch berühmten gleichzeitigen oder früheren Bo- tanikern, Aerzten, Naturforschern und Reisenden zu Ehren gebildet waren, werden hier aufgestellt, in ihren Blüthen, Früchten und Samen vortrefflich charakterisirt und auf den beigegebenen Tafeln durch analytische Figuren illustrirt. Bei jeder Gattung sind die zugehörigen Arten aufgezählt, im Ganzen 219. Ausserdem erhält jeder der Gelehrten, dessen Name zur Gat- tungsbenennung verwendet war, eine kurze Biograpliie. Es spricht sicher- lich für den Charakter des Verfassers, dass er, die Streitigkeiten mit seinem ehemaligen Reisegefährten vergessend, bei der Aufstellung von Suriana die Verdienste des Verstorbenen mit warmen "Worten hervorhebt. Der bei weitem grösste Theil der hier beschriebenen Gattungen ist von den späteren Bota- nikern acceptirt worden und bis auf den heutigen Tag in Gültigkeit. AVenn nicht schwerwiegende Gründe dafür sprächen, die Nomenclatur der Genera mit LiNNE zu beginnen, so würde es die grösste Ungerechtigkeit sein, statt Pltjmier's Namen hinter diese Gattungen denjenigen Linne's zu setzen, welcher in Bezug auf sie kaum ein anderes Verdienst gehabt hat, als sie seinem Sexual- system eingereiht zu haben. Im zweiten Theile werden 705 neue Arten bekannter Gattungen in der "Weise der damaligen Nomenclatur d. h. mit ganz kurzen Diagnosen ohne Speciesnamen aufgezählt, so dass sich die Gesammtzahl der in diesem dünnen Quartbande publicirten neuen phanerogamischen Arten auf nicht weniger als 924 beläuft. Unter denselben mögen fi-eilich manclie sein, welche bereits von früheren Autoren namhaft gemacht oder in ungenügender "Weise be- schrieben worden sind. "Was BiJRMAN am Schlüsse der ersten und am Anfange der vierten Seite der Vorrede in Plum. ed. Burm. „ Americanarum Plantarum Historia Parisiis 1713" nennt, ist mir ganz räthselhaft. Unter diesem Titel und aus diesem Jahre existirt jedenfalls kein PLiraiiER'sches "Werk, weder nach Pritzel, Jackson noch nach den von mir in Paris eingezogenen Erkundigungen. Pluin. Filic. amer. = Chaeles Plumier: Pilicetum americanum, seil filicum, polypodiorum, adiantorum etc. in America nascentium Icones. 12t) Ign. Urban: Bibliographia. Parisiis 1703. Folio. 222 tab. sign. 1 — 221, ind. msc. (Bibl. Deless., nunc in Instituto gallico Parisiis). Nicht, gesehen. Nach Pkitzel (Thes. ed. II p. 249) sind die Tafeln 1 — 1G4 dieses Werkes dieselben, welclie in des Verfassers Tract. fil. vor- Ivoinmen, während die Tafeln 1G5 — 222 mit den Tafeln 51 — 108 der De- scription ' des Plantes identisch sind, also Araceen, Piperaceen, Passiflora- ceen etc. darstellen. — Dasselbe oder ein ähnliches Werk scheint auch in der Bibliothek des Mus. d'hist. nat. zu Paris zu existiren unter dem Titel: Icones nonnullae tum filicum tum plantarum americanarum. Absque textu. 1 vol. fol. (nach Poiss. in lit.). Pliim. Tract. Fil. = Charles Plumier: Tractatiis de filicibiis ame- ricanis. Traite des fougeres de FAmerique. Paris 1705. Pol. xxxvi, 146 p., index, 170 tab. et tab. A, B. Für die Farne hatte P. eine ganz besondere Yorliebe. „De toutes les plantes que j'ai decouvertes dans les lies de l'Amerique", sagt er in der Einleitung dieses AVerkes, „il n'y en a guere qui m'ait fait tant de plaisir que les seules fougeres et les autres genres de cette möme classe; et dans la recherche que je faisais generalement de toutes les j)lantes de quelque natiu-e, qu'elles fussent, j'estimais mes peines assez bien payees, lorsque je decouvrais quelque uou volle espece qui eüt du rapport aux fougeres." Ja, die letzte Reise nach Martinique und Haiti (1G96 — 97) hatte er hauptsäch- lich zu dem Zwecke unternommen, dieser Pflanzengruppe noch einmal ein ganz eingehendes Studium zu widmen, wobei es ihm weniger darauf ankam, die Zahl der Species zu vermehren als die Blüthen zu entdecken und fest- zustellen, ob die Früchte bei allen Arten den gleichen Bau besässen. Mit Hülfe eines Mikroskops, welches er bei sich führte, überzeugte er sich jedoch, dass nicht nur die Cyathea arhorea, welcher er in seinen Descrip- tions Blüthen zugeschrieben hatte, sondern auch alle anderen Farne blüthen- los seien. In dem obigen Werke vereinigte der Verf. alle von ihm entdeckten Farne, indem er die 50 Tafeln seiner ersten Arbeit den Abbildungen der von ihm später aufgefundenen Arten einreiht. Es sind nach Fee (Foug. et Lyc. Ant. p. x) 180 Species und zwar 102 von Haiti, G3 von Martinique, 1 von Guadeloupe, 2 von St. Vincent, 15 von den Antillen im Allge- meinen, 32 (nach Plukenet und Sloane) von Jamaica; auf S. 138 — 149 des FEE'schen Werkes finden wir eine übersichtliche Zusammenstellung der- selben unter Beifügung der jetzigen Benennungen, des Vaterlandes, Vor- kommens und kritischer Bemerkungen. Ein besonderes Kapitel der Einlei- tung ist den „Vertus et usages" gewisser Species gewidmet. Die ausführ- lichen Beschreibungen, in lateinischer und französischer Sprache, verdienen nach Fee nur Lob; die vom Verfasser mit Vorliebe nach recht grossen Exemplaren gezeichneten (cf. Fee, Fournier) und von ihm selbst gravirten Abbildungen (cf. Sloane Jam. I Prof. p. 6) sind von vorwurfsfreier Treue. Das Werk ist, wie die früheren, in der Königlichen Buchdruckerei auf Kosten des Königs hergestellt. Die Tafeln 167—170 enthalten Pilze, Flechten und Algen, die Tafeln A und B europäische Farne. Plumier sollte jedoch die Herausgabe dieses Werkes nicht mehr er- leben. Er hatte den Auftrag erhalten, nach Peru zu reisen und die China- Plum. Tract. Fil. — Plum. Ant. ie. bot. 127 rinde zu erforschen. In Cadiz benutzte er die freie Zeit bis zum Eintreffen des Schiffes, die Umgebung botanisch zu untersuchen, und zog sich dabei eine Pleuritis zu, welcher er am 20. Nov. 1704 im Alter von 58 Jahren erlag. Plum. Botaiiicoii ainer. = Ch. Plumiee: Botanicon aniericanum seil historia plantarum in Americanis insulis nascentium. 8 vol. Fol. 1219 icones partim cum, partim absque textu. (Msc. in bibl. musei hi- storiae natur. Parisiensis) : Yol.I Filicetum americanum. Icones. Ab anno 1689 usque ad annum 1697. 197 tab. — IL Plantae variae 144 tab. — III. Plantae variae, Aroideae, Orchideae etc. 149 tab. — lY. Phanero- gamae, quelquesunes peintes 148 tab. — Y. Phanerogamae, plusieurs planches de details de fruits 152 tab. — YI. Plantae variae 146 tab. — YII. Plantae variae 144 tab. — YIII. Pteridographia seu tractatus de filicibus caeterisqiie generibus plantarum flore carentium 1704. 139 tab. Plum. Botanogi'. amer. = Ch. Plumiee: Botanographia americana, plantarum ex America icones. 3 vol. Fol., quorum unum 248 icones continet. (Msc. ibidem). Plum. Ant. ic. l)Ot. = Ch. PLumEE: Antillarum insularum natur. icones bot. 1 vol. Fol., 190 icones. (Msc. ibidem). üeber Plumier's literarischen Nachlass, welcher jetzt in der Bibliothek des Museum d'histoire naturelle aufbewahrt wird, erhalten wir Auskunft von J. E. Planchon und J. Tkiana in den Annales des sciences naturelles, Botanique IV ser., vol. XIII (1860) p. 335 (vergl. auch Mem. Soc. Linn. Paris IL 1823 p. Lxxxm). Das erste dieser drei Werke, dessen Inhaltsverzeichniss ich Herrn J. PoissoN verdanke, stammt aus der Bibliothek des Königs, ist seit langer Zeit im Besitze des Jardin des plantes gewesen und besonders von den älteren französischen Botanikern vielfach benutzt und citirt worden. Boer- HAAVE Hess hieraus 508 Zeichnungen copiren, über welche bei Plum. ed. Bukji. ausführlicher gesprochen werden Avird. — Die bei Pritz. Tlies. II ed. p. 249 nach einer handsclnlftlichen Note A. de Jussieu's erwähnte Copie von Pluüier's Botanicon, welche sich in Jussieu's Bibliothek befand, wurde nach PoissoN (in lit.) bei dem Verkaufe dieser Bibliothek von einem Buchhändler Namens St. Jorre für 170 francs erworben. — Die Bibliothek Delessert (jetzt im Institut de France nach Beiquet in lit.) besitzt von allen Zeich- mmgen der 8 Bände Pausen, die aus der Bibliothek Jussieu stammen. — ■ Ausserdem befinden sich nach Pritz. Thes. II ed. p. 249 auch 312 PLUMiER'sche Tafeln in 5 Bänden in der Bibliothek Bamcs (jetzt im British Museum), zum Theil colorirt, die meisten nicht edirt; sie stammten aus der Bibliothek des Grafen Bute mid sind wahrscheinlich auch Copien aus dem Botanicon amer. Die beiden anderen Werke gelangten aus der Königliclien Bibliothek in die des Museum d'hist. nat. erst im Jahre 1833 zugleich mit den folgen- den Manuscripten. Man vermuthet, dass die Königliche Bibliothek sie aus den Beständen des Convents der Minimes im Jahre 1793 übernommen habe (cf. Haller Bibl. bot. II p. 13). Die anderweitigen Manuscripte Plumier's sind: Botanicon medicum, 2 vol., Penu botanicum, 5 vol., Hortus botanicus, 2 vol., Botanicon parisiense, 1 vol., 128 Ign. Urban: Bibliographia. Area Uinbellifcranim, 1 vol., Ilistoiro naturelle des animaux des Antilles, 7 vol. in foL, alle mit Originalzeiclinungen angefüllt. 4^ rium. ed. liiirm. = Plantaruiii amcricanarum fasciculus prinius ( — decimus), continens plantas, qiias olim Carolus Plumierius, botani- corum princcps, detexit eruitque, atque in insulis Antillis ipse depinxit. Has primum in luccm edidit, concinnis descriptionibus et observationi- bus, aoneisquc tabulis illustravit Joannes Burmannus. Amstelodami 1755 ad 60. Fol. Praef., 262 p., ind., 262 tab.: Fase. I a. 1755 p. 1 — 16 t. 1—25*, fasc. II a. 1756 p. 17—37 t. 26 — 50, fasc. III a. 1756 p. 39 ad 64 t. 51 — 75, fasc. IV a. 1756 p. 65 — 87 t. 76—100, fasc. Y a. 1757 p. 89 — 116 t. 101 — 125, fasc. VI a. 1757 p. 117 — 142 t. 126—150, fasc. VII a. 1758 p. 143—168 1. 151— 175, fasc. VIII a. 1758 p. 169— 194 t 176 — 201, fasc. IX a. 1759 p. 195 — 220 t. 202 — 226, fasc.X a. 1760 p. 221—262 t. 227—262. Hermann Boerhaave, Professor der Botanik in Leiden, Hess aus Plumier's Botanicon ainericanum, welches damals in der Bibliothek des Königs zu Paris aufbewahrt wurde, durch den kgl. Maler Aubkiet und unter der Aufsicht von See. Vaillant 508 Tafeln copiren, die er im Jahre 1733 unter dem Titel: „Icones Plantarum Americanarum , quas in insulis Antillis 2)ro2Jria manu depinxit Cakolus Pluiueritts" in zwei Poliobänden in Gestalt eines Atlas vereinigte. Nach diesen Copien fertigte Linne bei seiner An- wesenheit in Leiden in Gemeinschaft mit A. van Roven kurze Beschreibungen von zahlreichen Arten an, um sie in der ersten Ausgabe seiner Species Plan- tarum (1753) zur Charakterisirung der in Plum. Nov. Gen. und Catal. nur dem Namen nach aufgeführten Pflanzen zu verwerthen und die generisch falsch untergebrachten richtig zu stellen; dabei kam ihm der Umstand sehr zu Statten, dass er in Paris einen Theil der Originalien im Herbar Surian vergleichen konnte. Später wurde das Werk in öffentlicher Auction für den Preis von einigen hundert Florin von dem Professor der Botanik in Amster- dam, JoH. BuKMAN, erworben, üeberzeugt von dem hohen Werthe dieser Abbildungen und in der Befürchtung, dass die Originaizeichnungen in Paris, wo man für deren Publikation nicht das mindeste that, bald den Insekten zum Opfer fallen würden, entschloss er sich, den grössten Theil derselben auf eigene Kosten graviren und fascikelweise erscheinen zu lassen. Leider hat die Art der Ausführung mit der Begeisterung für dieselbe nicht gleichen Schritt gehalten. Denn diejenigen, welche Gelegenheit hatten, die Abbil- dungen in der Editio Burm. mit den Originalien zu vergleichen, wie Eadl- KOFER (Mon. Serj. p. 16, 26) und Triana und Planchon (Ann. Sc. nat. IVser. XIII p. 336 seq. und XVHI p. 361), erklären, dass die BuRjiAN'schen Tafeln den Originalien, Avelche an Genauigkeit und Schönheit kaum etwas zu wünschen übrig lassen, nicht nur bei weitem nachstehen, sondern dass sich auch mannichfache Fehler durch Zusammenwerfen von Theilen verschiedener Arten eingeschlichen hätten. Es würde aber dem "Werke sicherlich Unrecht geschehen, w^enn man den Ausspruch, den Triana und Planchon über die C/t<6'm- Arten thun: „Ce sont tout simplement des chimeres, des composes d'elements divers, greffes Tun sur l'autre avec une incroyable ignorance" verallgemeinern wollte. Ob nun Burman Schuld daran hat, oder ob bereits JL u O U Plum. ed. Burm. 129 die BoERHAAVE'schen Copien so mangelhaft angefertigt waren, kann nur durch eine Vergleiehung der letzteren festgestellt werden. Triaxa und Planchon (1. c. XYIII j). 362) halten es nicht für wahrscheinlich, dass der Maler AuBRiET unter den Augen des Botanikers Vaillant solche Eigenmächtig- keiten beim Copiren sich erlaubt habe; sie sind vielmelir der Ansicht, dass AuBRiET die ausgezeichneten analytischen Figuren, welche den Habitusbildern Plumier's gewöhnlich beigefügt sind, in der Copie überhaupt weggelassen hat, und dass Burm an den unglücklichen Gedanken hatte, diese aus den von Plumier selbst bei seinen Nov. Genera veröffentlichten Analysen zu ergänzen und sie bei Arten einzufügen, mit denen sie gar nichts zu thun haben. Leider ist der Verbleib der BoERHAAVE'schen Copien unbekannt. Nach Triajn"a und Planchon sollten sie in Leiden sein. Allein nach brieflicher Mittheilung der Directoren der beti-elfenden Bibliotheken befinden sie sich weder dort noch in Amsterdam, noch in der Kgi. Bibliothek im Haag. Die in diesem Bande behandelten 424 Phanerogamen, wovon 12 ohne Abbildung, waren bereits von PLinnER in seinen Nov. Gen. und seinem Ca- talogus dem Namen nach veröffentlicht worden mit sehr wenigen Ausnahmen, welche B. imter dem Titel „Plum. Histor. Msc." (wohl identisch mit Bota- nicon amer.) oder ähnlich citirt. Anstatt nun die Arten unter den von Linne in den Spec. Plant, ed. I a. 1753 gegebenen Namen aufzuführen und da, wo solche noch fehlten, binäre Namen zu bilden, vermeidet er absichtlich imd durchweg die binäre Nomenclatur, benennt die Arten sowolil im Texte wie in den Abbildungen mit den LiA^NE'schen kurzen Diagnosen oder bildet ganz neue Phrasen und zwar höchst überflüssiger "Weise oft auch dann, wenn der Gattungsname bei Plumier, Llnne und B. identisch ist. So werden denn PLmnER's Namen, obgleich sie im Text an die Spitze gestellt sind, doch eigentlich zu Synonymen herabgedrückt. Dabei begegnet es dem Verfasser wiederholt, dass er die von P. bereits richtig vmtergeb rächte Art in eine falsche Gattung versetzt oder dass er Llnne irrig citirt. Was die beige- gebenen Beschreibungen betrifft, so dienten B., wenn ich ihn recht verstehe, die Aufzeichnungen van Royen's als Grundlage, da den BoERHAAVE'schen Copien nur die PLUJUER'schen Namen beigefügt waren. Selir zu bedauern ist es auch, dass Angaben über das Vaterland, welches P. in den von ihm selbst herausgegebenen Schriften immer sorgsam notirt hat, weggeblieben sind. Es w^äre eine dankenswerthe Aufgabe für einen Pariser Botaniker, die Notizen über Vorkommen und Wohnort aus den PLmnER'schen Manu- scripten im Anschluss an B.'s Werk zu excerpiren und letzteres an der Hand der ersteren einer eingehenden Kritik nach dem Vorgange von Triana und Planchon und von Radlkofer zu unterziehen. Noch besser wäre es freilich, wenn der Wunsch der beiden erstgenannten Forscher (1. c. vol. XVIII p. 362) in Erfüllung ginge: „II serait digne assurement d'un gouvernement ami des sciences et fier de ses gloires, de publier l'oeuvre originale de Plumer, oeuvre aussi remarquable par la beaute des dessins que par l'exactitude des descriptions. Alors seulement on poserait une base vraiment solide au premier edifice de la flore des Antilles, veritable monu- ment que l'incurie des conteraporains de PLmnER laisse vaguement esquisser par des etrangers, au lieu de le montrer en pleine lumiere comme chef- d'oeuvre national." Die Palmen, welche auch in diesem Werke wieder fehlen und von PLmiiER nur in seinen Nov. Gen. dem Namen nach aufgezälilt sind, wurden Urban. 9 130 Ion- Ukban: Bililiographia. erst von Maetius nach den Msc. des Botan. amer. im Palmetum Orbignyanum inid in der Historia Palmanim, leider olme Abbildungen, publicirt. Das BuKMAN'sche Werk eitirt Linnk hier und da bereits in der X. Auf- lage seines Systenia, liauptsäclilicli aber in der IL Auflage seiner Species plant, als „Plum. ic." Pltjmiek hat von seinen amerikanischen Reisen keine Herbarien hinter- lassen. Man sagt, dass sie durch Schiffbruch zu Grunde gegangen seien, \uid stützt diese Angabe wohl auf Dr. j\I. Listek's Schrift (A journey to Paris in thc year 1G98. London 1C99), welcher Pltjmier im Convent der Minimes besuchte und in der dritten Auflage seines Werkes p. 75 folgendes mittheilt: „He was more than once ship wrackt, and lost his Specimens of all things, bat preserved his papers, as having fortunately lodged them in other vessels; so that the things themselves I did not see." Es ist nun sehr merkwürdig, dass P. selbst niemals, soweit mir bekannt, in seinen Schriften über das Einsammeln von Herbarpflanzen und den Verlust derselben gesprochen hat, sondern immer nur von seinen in Am^erika angefertigten Abbildungen und Beschreibungen, und dass ein so kluger Mann sich auf seinen drei Rück- fahrten jedes Mal von seinen Herbarien getrennt habe. Auch erwähnt Labat (Voy. I ed. vol. lY p. 10 seq.), der mit ihm auf seiner letzten Reise 1G97 in Martinique zusammen war, nichts von Herbarien. Ich möchte daher glauben, dass P. entweder überhaupt nicht gesammelt, sondern sich auf seine Zeichnungen und Beschreibungen verlassen hat, oder dass er, nach- dem ihm die getrockneten Pflanzen der ersten Reise durcli Schiffbruch ver- loren gegangen waren, später das mühsame Geschäft des Präparirens und Trocknens nicht wieder aufgenommen hat. Dagegen hat sich das Herb. Sueian erhalten, welches-, wenn es auch nicht direct die Typen zu PLUjnER'schen Arten darstellt, doch zur Beurthei- lung vieler derselben mit Vortheil benutzt werden kann, da sie ja beide auf der ersten Reise in Martinique und Haiti zusammenarbeiteten. Es ent- hält in 10 Foliobäuden 10 Centurien auf Papier geklebter Pflanzen, war lange in .Tussieu's Besitz und wird jetzt in den Galeries botaniques des Museum d'histoire naturelle zu Paris aufbewahrt. Sein Conservirungszustand ist kein besonders guter. Auch fehlen mehrere Pflanzen, die entweder vom Papiere losgelöst oder mit den betreffenden Bögen herausgeschnitten sind, besonders Farne. Bruchstücke und Dupla SuKiAJsr'scher Pflanzen sind in das Herb. A. L. de Jussieu (ebenfalls im Mus. d'hist. nat.) übergegangen, in wel- chem sich auch viele Hinweise auf die Pflanzen des Herb. Surian befinden; auch das Herb. Yaillant (ebendort) enthält einige Pflanzen von Surian. Poepp. Schild. Cul). = E. Poeppig: Schilderung der Insel Cuba und ihrer Bewohner. [Amerik. Corresp. für das In- und Ausland. Phila- delphia 1826 n. 68, 69, 96, 97.] Poepp. Bruclist. Cul). = E. Poeppig: Bruchstücke über Cuba. [Das^ Ausland. München 1839. Nr. 186—196. 4^.] Dr. Eduard Poeppig hielt sich als botanischer Sammler und Arzt 1822 — 24 in Cuba, hauptsächlich in Mantanzas und S. Elena bei Cahoba, auf und besuchte von hier aus die Südwest- und Südküste. Der erste Auf- satz war mir nicht zugänglich. Im zweiten beschreibt P. unter andei'em eingehend die Anlage und den Betrieb der Kaffeepflanzungen (Cafetales).. Poepp. Schild. Cub. — Pritz. Thes. 131 Diese wurden nach dem Muster derer von Haiti zuerst von Franzosen an- gelegt, die bei der Eevolution am Anfange des 19. Jahrhunderts letztere Insel verlassen mussten. Von den von P. in Cuba gesammelten Pflanzen, welche an zahlreiche Museen und Privatherbarien verkauft worden sind, wurden nur die Pteri- dophyten im Zusammenhange bearbeitet (vergl. Kunze Syn. Crypt.). "♦ Poll. Cass. prol). = Charles Louis Pollaed: Cassia proboscidea ü. sp. [Bull. Torr. Bot. Club. New York. Yol. XXIII (1896) p.281— 2. S».] Die in sehr incorrectem Latein beschriebene Art war von J. F. "Waby 1895 auf Barbados gesammelt. Waby's Barbados -Pflanzen sind im Herb. Krug et Urban, im Kew Herbarium und, wie aus obigem hervorzugehen scheint, auch im National Herbarium zu Washington. Pourt. Florid. Keys = L. F. Pourtales: Hints of the origin of the flora and fauna of the Florida Keys. [Anieric. Naturalist. Boston. Yol. XI (1877) p. 137—141. 8«.] Yerf. besuchte im Dienste der United States Coast Survey ^\'iederholt die Florida Eiffs und Keys, um im Golfstrom zu dredgen, und machte bei dieser Gelegenheit einige Beobachtungen über Flora imd Fauna der Inseln. Aus diesen, sowie aus den Mittheilungen anderer Forscher zieht er den Schluss, dass die Yegetation der geologisch verhältnissmässig jungen Florida - Keys hauptsächlich westindischen Ursprungs sei, dass die Säuge thiere, Eep- tilien und Batrachier fast ausnahmslos nordamerikanisch seien, Avälu-end die Landschnecken sich zwischen Westindien und Nordamerika theilen, mit einem leichten Yorwiegen der Avestindischen Arten. Prest. Cat. l)Ot. Gfard. Trinid. = Henry Peestoe: Catalogue of plants ciiltivated in the Eoyal botanical gardens Trinidad from 1865 to 1870. Port of Spain (Trinidad) 1870. 8«. 105 p. et xv p. ind. Der Titel giebt den Inhalt an. Die Pflanzen sind nach dem natür- lichen System geordnet, mit Angabe des Yaterlandes. Yerf. war als Go- vernment-Botanist und Superintendent des botanischen Gartens auf Trinidad Nachfolger von Herm. Crüger. — Der Garten war um 1823 gegründet worden (nach Kew Bull. Add. ser. I p. 91). Prest. Palms Triii. = H. Prestoe: Palms of Trinidad. [Trim. Journ. of Bot. London. Yol. XI (1873) p. 106—107. 8«.] Kritische Bemerkungen über die auf Trinidad vorkommenden Palmen mit Eücksicht auf die Bearbeitung dieser Famihe in Grisebach's Flora. Die von P. auf Trinidad gesammelten Pflanzen sind in Kew. ^ Pritz. Thes. = G. A. Pritzel: Thesaurus literaturae botanicae omnium gentium inde a rerum botanicarmn initiis ad nostra usque tempora, quindecim millia operum recensens. Lipsiae 1851. 4^. vni et 547 p. ^Ed. II: 1872 Praef., 576 p., epil. Dies nicht hoch genug zu schätzende Werk enthält im ersten Tlieile die selbständig erschienenen botanischen Werke in alphabetischer Eeihenfolge, im zweiten (systematischen) Theile p. 417 — 418 der I. Auflage und p. 467 9* 132 Ign- Urban: Bibliograpliia. bis 469 der IL Auflage die die Flora von Süd- und Centralamerika (incl. Westindien) betreffende Literatur. <. Purd. Bot. Miss. = William Purdie: Journal of a Botanical Mission to the West Indies in 1843 — 44. [Hook. Lond. Journ. Bot. VoL III (1844) p. 501 — 533, IV (1845) p. 14—27. 8«.] P., welcher im Mai 1843 als Sammler für den botanischen Garten in Kew nach Jamaica kam, hat diese Insel eingehender und erfolgreicher durch- forscht, als irgend ein anderer Botaniker dieses Jahrhunderts. In dem obigen Aufsatze giebt er eine Schilderung seiner Touren, die er anfangs in Begleitung des damals sich dort aufhaltenden Th. Hartweg, später allein unternahm, und erwähnt die interessanteren ihm begegnenden Pflanzen. Leider bricht der Bericht mit dem 23. August schon ab. Der während dieser Zeit unter- suchte südöstliche Theil der Insel erstreckt sich von Spanish Town bis Morant Point und St. Mary und schliesst gerade die höchsten Gebirge der Insel: die Port Royal Moutains und Blue Mountains ein. In der folgenden Zeit (bis er. Mai 1844) besuchte er, wie aus den Etiquetten zu seinen Pflanzen hervorgeht, die andere Hälfte der Insel, insbesondere Clarendon, Manchester, St. Elizabeth, Westmoreland , Hanover (Dolphin Head), St. Ann. Ausser zahl- reichen neuen Arten entdeckte er auch einige neue Gattungen, wie Limania und Peltostigma. Die von P. gesammelten Pflanzen sind im Kew Herbarium ; Doubletten davon scheint das Pariser Museum (ex herb. Hook, ohne Angabe des Sammlers) zu besitzen. ßadlk. Omi)lial. = L. Radlkofer: lieber die Zurückführung von Omphalocarpum zu den Sapotaceen und dessen Stellung in dieser Familie. [Sitzgsber. Akad. Wiss. München XII (1882) p. 265 — 344. S«.] Enthält viele wichtige Bemerkungen über westindische Sapotaceen, be- sonders über Vitellaria Gärtn. [Lucuma aut.), Pouteria^ Bumelia, Dipholis und Mvmusops. Eadlk. Capi). I. = L. Eadlkofer: Ueber einige Capparis - AxtQn. [1. c. XIY (1884) p. 101 — 182.] In dem zweiten Abschnitte (S. 132 — 182) werden von westindischen Arten Capparis Jamaicensis Jacq., C longifolia Sw., C. odoratissima Jacq. und C. Breynia Jacq. sehr eingehend besprochen und unter Beifügung der Lite- ratur, Synonyme und Standorte sorgfältig beschrieben. Radlk. Sapot. = L. Radlkofer: Ueber einige Sapotaceen. [I.e. XIV (1884) p. 397 — 486.] Von westindischen Arten werden aus der Gattung Lahatia: L. sessili- flora Sw. und L. chrysopJiyllifolia Griseb., aus der Gattung Pouteria: P. dic- tyoneura Radlk, (Sideroxylon resip. Labatia diciyoneura Griseb.) , aus der Gattung Bumelia: B. rotundifolia Sw., B. retusa Sw., B. cuneata Sw. sehr ausführlich behandelt. Ueber B. pentagona Sw. cf. Radlk. Ergänz. Serjan. p. 55. Radlk. Daphn. = L. Radlkofer: Ueber eine von Grisebach unter den Sapotaceen aufgeführte Daphnoidee. [1. c. XIV (1884) p. 487 — 520.] Purd. Bot. Miss. — Eamos Est. bot. cub. 133 Ausführliche Beschreibung der Daphnopsis cwneato Radlk. (Cuba: "Wright a. 1860 — 64 n. 2920 in herb. Cand.). Der Titel des Aufsatzes (wie auch die Notiz in seinen Ergänz, zu Serjan. p. 55) dürfte aber irrig sein, da in anderen Herbarien und Avahrscheinlich auch in dem GRiSEBACH'schen unter der Nr. 2920 in der That eine Sapotacee: Bumelia conferta Pierre {Sideroxylon confertum Wr., Bumelia cuneata Griseb., non Sw.) liegt. Sodann plaidirt der Yerf. für die generische Trennung der auf Cuba einheimischen Linodendron-Axien von der südamerikanischen Gattung Lasiadenia. Eadlk. Cai)]). II. = L. Radlkofer: lieber einige Caijparis-kxiQn. [1. c. XVII (1887) p. 365 — 422.] Hier werden die in Capp. I erwähnten Arten mit einigen Zusätzen und Abänderungen noch einmal diagnosticirt (p. 411 — 418). Kadlk. Henooiiia = L. Radlkofer: Ueber die Yersetziing der Gattung Hcnoonia von den Sapotaceen zu den Solanaceen. [1. c. XVIII (1888) p. 405 — 421.] Die auf Cuba einheimische Gattung Henoonia wird hauptsächlich mit Hülfe der anatomischen Methode der Familie der Solanaceen eingereiht und als nahe verwandt mit Cestrmn nachgcAviesen. Eadlk. Tlieoi>lir. = L. Radlkofer: Zur Klärung von Theophrasta und der Theophrasteen , unter Uebertragung dahin gerechneter Pflanzen zu den Sapotaceen und Solanaceen. [I. c. XIX (1889) p. 221 — 281.] Abgrenzung der auf Sto. Domingo und Cuba beschränkten Gattung Theophrasta L. gegenüber Clavija und kritische Besprechung und Beschreibung der vier Theophrasta -krien. Zum Schluss wird die neue Solanaceen - Gattung Coeloneurinn (von Sto. Domingo) aufgestellt und ihr Yerhältniss zu Goetzea^ Espadea und Henoonia erörtert; die beiden hergehürigen Arten sind C. lineare Radlk. und C. Eggersii Radlk. Radlk. Glied. Sai)iiid. = L. Radlkofer: Heber die Gliederung der Familie der Sapindaceen [1. c. XX (1890) p. 105 — 379.] In dieser inhaltsreichen Arbeit wird nebenbei die Gattung Hiiertea (Cuba) zu den Staphyleaceen übergeführt (S. 136 — 137); die Gattung Alvaradoa erhält ihren definitiven Platz unter den Simarubaceen unter Bei- fügung der Literatur und des Vorkommens der drei bekannten Arten (S. 138 bis 149). Ausserdem finden sich daselbst Nachträge zu Theopjhrasta (S. 187 bis 189, mit der neuen Art TJi. Cuhensis)^ zu Goetzea und Espadea (S. 189), zu Capparis longifolia, die als Form von C. Jamaicensis nachgewiesen wird (S. 190), zu Connarus grandifolius (S. 193). Von westindischen Sapindaceen wird nur die neue Art Allojyhylus psilospermus von Martinique erwähnt (S. 230 Anm.). Eamos Est. bot. ciil). = J. E. Ramos: Importancia del estudio de la Botänica medica j principalmente de las plantas medicinales indigenas. [Anal. Acad. cienc. de la Habana vol. IV (1867) p. 453.] — Necesidad de un plan para el estudio de la Flora medico-industrial indigena. [1. c. vol. XXV (1888) p. 824, 883.] — Plan para el estudio de la Flora 13i Ign. Urban: Bibliographia. indi'ircna bajo un aspecto mi'dico 0 industi'ial. [Revista de cienc. mdd. Habana IV (1889) p. 78.J Nicht gesehen; iiacli Maza in lit. Kainos Urodo cociv. = Josi^; Eduardo Ramos: Historia del Uredo cocfvoro. [Anal. Acad. cienc. de la Habana 1882.] — Seors. inipr. 37 p. 8''. Bericht einer Commission, welche zur Untersuchung der Krankheit der Cocospalmen auf Cuba eingesetzt war. Der wissenschaftliche "Werth der Arbeit ist sehr unbedeutend. lieber die Krankheit der Cocospalmen schrieben auch J. E. Eamos (1. c. vol. XXVI 1889 p. 27G), D. Tamayo (1. c. p. 327), A. Mestre (1. c. p. 355), C. Delgado (1. c. p. 39G) und C. de la Torre (1. c. p. 438 und in Eevista Cienc. med. vol. IV 1889 p. 250) nach Maza in lit. ßamos Eiiferm. Palm. = J. E. Ramos: Enfermedad de las Pal- meras. [1. c. vol. XXIII (1886) p. 273.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. Rase. flor. e fnitt. = Rasciotti: Copia de flore e frutto che nasce nelle Indie occidentali. Venezia 1609. Fol. Nicht gesehen; nach Pritz. Thes. II. ed. p. 467. . ßcade Berm. = Oswald A. Reade: Plants of the Bermudas or öbmers' Islands. Bermuda (Hamilton) 1883 (extrinsecus 1885). 8°. 112 et Vn p., 1 icon. Die einzige reguläre Flora der Bermudas mit möglichst einfachen Diagnosen der Klassen, Familien, Gattungen und Arten, einem Schlüssel der Familien und der Erklärung der Kunstausdrücke, daher wohl geeignet, die Bewohner der Inseln in die Landesflora einzuführen. Dem Verfasser, welcher seiner Zeit dem Royal Naval Hospital in Bermuda als Pharmaceut angehört hatte, war als erster Versuch einer Aufzählung der Bermuda -Pflanzen nur ein alphabetischer Katalog von Dr. HmsON bekannt, welcher nach einer Liste des Gouverneurs Lefroy zusammengestellt war. Zu diesem Kataloge fügte er durch eigene Beobachtung ungefähr 150 einheimische und naturalisirte Arten hinzu. Hemsley konnte das Werkchen bei der Bearbeitung der Botanik der Challenger-Expedition nicht mehr benutzen, da es in Kew erst eintraf, als er die letzten Zeilen der Einleitung schrieb, aber wohl eine von dem Ver- fasser kurz vorher übersandte Pflanzen- Sammlung, welche im Kew Herbarium aufbewahrt wird. •*i Rclil). f. Orcliidog'i*. Aiit. = H. G. Reichenbach fil.: Yorstudien zu einer Orchidographie der Antillen, besonders britischen Antheils. Neuheiten und eingehende Kritiken bisheriger Literatur. [Regensb. Flora XLVIII (1865) p. 273 — 280. 8».] Beschreibung von 33 neuen Orchidaceen - Arten , welche Ch. Wright hauptsächlich auf seinen Reisen 18G0 — G4 auf Cuba gesammelt hatte, nach den Materialien des Herb. Sir W. Hooker's (jetzt im Kew Herbarium). Die Arbeit ist nicht fortgesetzt. — üeber die Arten der ersten Reisen vergl. LmDL. Eamos Uredo cociv. — Eep. Bah. 135 Mp ßchb. f. Orcli. Sint. = H. G. REicHEXBAcn fil: Orchideae coli. primae a cl. Sintenis in Puerto -Rico lectae. [Ber. Deutsch. Bot. Ges. Berlin. Yol. III (1885) p. 274—280. 8°.] Die von Sintenis während der ersten Monate seines Aufenthaltes auf Puerto-Rico (Oct. bis Dec. 1884) gesammelten Orchideen werden aufgezählt und vier Neuheiten beschrieben. Zu anderen Arten fügt der A^erfasser aus- fülirliche kritische Notizen hinzu. Aufgenommen sind auch zwei neue Wydler- sche und EoGERs'sche Arten und zwei nach kultivirten Exemplaren be- schriebene westindische Species. *^ ßeid. Berm. Ced. = W. Reib: The Bermuda Cedar. [Hook. Lond. Journ. of Bot. London. Vol. III (1844) p. 266 — 268. 8«.] Der Gouverneur der Bermudas, Colonel Reid, giebt einige Nachrichten über die Bermuda oder Pencil Cedar {Juniperus Bermudiana)^ ihren Wuchs, ihre Verwendung etc. im Anschluss an Hooker's Beschreibung 1. c. II (1843) p. 141, Tab. I, IL Rein Veget. Berm. = J. J. Rein: üeber die Vegetations- Verhält- nisse der Berraudas-Inseln. [Berichte Senckenb. naturf. Ges. Frankfurt am Main (1872— ) 1873 p. 131 — 153. 8».] Nachdem der Verfasser, welcher sich 1861 — -63 auf den Bermudas- Inseln aufhielt, in den Ber. d. Senckenb. naturf. Gesellschaft bereits im Jahre 1870 (p. 140 — 158) über die Entdeckungsgeschichte und die physika- lische Geographie der Inseln berichtet hatte, behandelt er hier die Besiede- lung durch den Golfstrom und die ihn begleitenden Südwestwinde mit Pflanzen von den Bahamas, sowie von dem benachbarten Florida her imd giebt eine Schilderung der Charakterpflanzen nebst den wichtigsten Kulturgewächsen. Ein besonderer Abschnitt ist der Algenvegetation gewidmet. — Die von ihm auf den Bermudas gesammelten und im Nachtrage (p. 149 — 151) auf- gezählten 128 Gefässpflanzen waren von Grisebach, die daselbst (p. 151 — 153) aufgeführten 109 Meeresalgen vom Verfasser bestimmt und von Harvet revidirt. Neue Arten befinden sich unter ihnen nicht. Die Hauptsammlung der Gefässpflanzen ist im Herb, Grisebach (jetzt im botanischen Museum zu Göttingen). Das botanisclie Museum zu Berlin erwarb im Jahre 1893 von Rein 81 Phanerogamen , 13 Farne und 28 Algen. Eine vollständige Serie der Algen erhielt Prof. Harvey (jetzt im Herbarium des botanischen Gartens zu Dublin), kleinere Rester Prof. Noll in Bonn. 4f Rej). Bah. = Report of the committee, consisting of Mssrs. W. Cae- RUTHERS, W. R R. Weldon, J. G. Baker, G. M. Murray and W. T. Thiselton Dyer, appointed for the purpose of exploring the Flora of the Bahamas. [Rep. of the 58. meet. Brit. Assoc. adv. sc. Sept. 1888. London 1889 p. 361 — 363. 80.] Bericht über die Ergebnisse der Reise des Baron Eggers, welcher im Februar und März 1888 mit Unterstützung der British Association die Ba- hama- Inseln Fortune, Acklins, Long, Hog Island' und hauptsächlich New Providence erforschte und von dort dem Kew Herbarium und British Museum 314 Arten zuführte. Es wird zuerst die fi-ühere Erforschung der Inseln besprochen, sodann der Charakter der Flora geschildert und die wichtigsten 136 Ign. Urban: Bibliographia. Funde aus der EoGERs'schen Sammlung erwähnt. Daran reiht sich eine Auf- zähhmg der techniscli wichtigen Pfhmzen und der Hinweis auf die Nothwendig- Ivcit, auch die übrigen Insehi der Gruppe eingehend zu untersuchen. Ueber die EoGERs'schen Pflanzen vergl. unter Egg. St. Croix and Yirg. Isl. Die Hauptsammhing von den Bahamas ist im Herb. Krug et Urb. Rep. Iiiqu. Sto. Dom. = Eeport of the Commission of Inquiry to Santo Domingo, with the introductory inessage of the president, special reports made to the commission, state papers furnished by the Dominican government, and the Statements of over seventy witnesses. (42 d Con- gress, Ist Session Senate, Ex. Doc. No. 9). Washington. 1871. V, 297 p., 1 map of the Island of Santo Domingo. (Bibl. reg. Berol.). Von den Vereinigten Staaten von Nordamerika wurde eine Commission nach Sto. Domingo geschickt, um Land und Leute behufs Einverleibung in die Ver. Staaten zu studiren. Als Botaniker waren ihr Prof. C. C. Barry, Ch. Wright und H. Brujbiel beigegeben. Man landete am 24. Jan. 1871 in. der Samana-Bay, durchkreuzte Sto. Domingo nach verschiedenen Richtungen, verweilte eine Woche in der Hauptstadt von Haiti und kehrte Ende März nach den Ver. Staaten zurück. In dem genannten Werke berichtet Barry S. 71 — 73 über Kultur- und Nutzpflanzen der Samana- Halbinsel, S. 86 — 89 über die Gliederung der Vegetation des südlichen Districts von Sto. Domingo, Wright S. 127 — 129 über seine Reise von Sto. Domingo nach Puerto -Plata, Bruibiel über die Samana -Halbinsel und das Thal der Tuna. Eine Auf- zählung der Pflanzen war aus Mangel an Literatur und Vergleichsmaterial nicht möglich. Die gesammelten Pflanzen, welche im U. St. National Museum zu Washington, im Gray -Herbarium zu Cambridge (Mass.) und in Kew (hier nur 57 der interessanteren Arten) aufbewahrt werden, sind niemals bearbeitet worden und werden nur sehr selten in der Literatur erwähnt. ßep. West. Ind. = Eeport of the Committee, consisting of Mr. Thiselton-Dyer, Professor Newton, Professor Flower, Mr. Carruthers and Mr. Sclater, appointed for the purpose of reporting on the present State of our knowledge of the Zoology and Botany of the West India Islands, and taking steps to investigate ascertained deficiencies in the Fauna and Flora. [Rep. of the 58. (Bath 1888) meet. Brit. Assoc. adv. sc. London 1889 p. 437 — 464; 59. (Newcastle 1889) meet. 1890 p. 93 ad 94, 60. (Leeds 1890) meet. 1891 p. 447—449; 61. (Cardiff 1891) meet. 1892 p. 354—357; 62. (Edinburgh 1892) meet. 1893 p. 353 — 355; 63. (Nottingham 1893) meet. 1894 p. 524 — 525; 64. (Oxford 1894) meet. 1894 p.344; 65. (Ipswich) 1895 p. 472; 66. (Liverpool 1896) p. 493— 494.] Das genannte Committee, welches im Januar 1888 zur botanischen und zoologischen Erforschung Westindiens (zunächst der kleinen Antillen) zusammentrat, vereinigte sich mit dem zu ähnlichen Zwecken gebildeten Government Grant Committee of the Royal Society und schickte als ersten Reisenden G. A. Ramago nach Dominica imd S. Lucia. — Dem ersten Be- richte ist angefügt: Botanical and zoological bibliography of the Lesser An- Eep. Inqu. Sto. Dom. — Rep. West. Ind. 137 tilles, Caribbee Islands, or AVindward and Leeward Island, West Indies (Tobago to Porto-Eico inclusive), (Botany by W. B. Hemsley; Zoolog}^ by j- D. Sharp), in welcher alle AVerke, Abhandlungen und Aufsätze aufgezählt werden, die sich auf die Flora und Fauna der genannten Inseln beziehen, aber mit Ausschluss der allgemeineren systematischen Bücher (Monographien etc.). A^orangeschickt sind die Werke, welche zahlreichere Inseln betreifen; sodann folgen die einzelnen Inseln in alphabetischer Eeihenfolge mit Notizen über ihre Lage, Grösse, höchste Erhebung und der bezüglichen Literatur. Die Angaben über die Anzahl der Endemismen, welche grösstentheils Grisebach's Flora entnommen sind, haben sich später als nicht zutreffend erwiesen. Der IL Bericht tlieilt mit, dass Mr. Ramage seine Sammelthätigkeit wegen Krankheit aufgeben musste, nachdem er von Dominica er. 394, von St. Lucia er. 189 Pflanzenarten eingeschickt hatte. Diese waren von R. A. Rolfe bestimmt (die Farne von Baker, die niederen Kryptogamen von Dr. Cooke und C. H. AA^kight) und zeigten eine beträchtliche Uniformität in der Flora der kleinen Antillen. Es sandte nunmehr der um die Naturgeschichte Alittel- amerika's so verdiente Du Cane Godman auf eigene Kosten H. H. Smith nach St. Vincent. — Extract in Nature XL (1889) p. 553 — 554. In Nr. III werden die letzten Sammlungen von Ramage aus Sta. Lucia und die ersten Sendungen von H. H. Smith, welcher sich den von den Wind- ward-Inseln gebürtigen G. AV. Smith attachirt hatte, aus St. Vincent be- sprochen und mehrere interessante Arten (der Gattung nach) aufgeführt. J. J. Walsh sandte 143 Nr. aus Dominica, St. Martin, St. Eustach, St. Kitts, S. Lucia und Grenada. — Extract in Gard. Chron. III ser. A^ol.VIII (1890) p. 598. Nr. lA^ berichtet über Smith's Sammlungen von St. Vincent und den Grenadinen Bequia, Mustique, Canouan und Union (cf. Kew Bull. Nr. 81), sowie über die Resultate der botanischen Erforschung Grenada's, welche R. V. Shermng von Oct. 1890 bis Juni 1891 hauptsäclilich in Rücksicht auf die Pteridophyten ausgeführt hatte. Von letzteren waren 140 Arten gesammelt, darunter 2 neue (cf. Bak. Crypt. Gren.). Ausserdem sandte Dr. Nicholls 56 Ge- fässkryptogamen und 175 Phanerogamen aus Dominica. — Abdruck in Nature vol. XLV (1891) p. 139; Extract in Gard. Chron. IIL ser. vol.X (1891) p. 738. Nr. V, Da die Erforschung der phanerogamischen Flora der Inseln nur eine sehr geringe Ausbeute an neuen oder pflanzengeographisch interessanten Arten gebracht hatte , so beschloss man , die Aufmerksamkeit speciell auf die niederen Kryptogamen zu richten. Zu diesem Zwecke wurde W. R. Elliott auf 6 Alonate nach St. Vincent geschickt (1891 — 92), der zugleich auch eine kleine Collection von Blüthenpflanzen auf Anguilla zusammenbrachte. Von dort ging er 1892 nach Dominica. Unter den eingesandten Krypto- gamen (fast 1000 Nr. von St. A^incent), welche am British Museum bestimmt A\'urden , waren zahlreiche Neuheiten (cf . Mass. West. Ind. Fung.). Nr. VI berichtet über die Kryptogamen- Sammlungen Elliott's von Dominica und ihre Bearbeitung (cf. Spruce Hepat. EH., AVest Freshw. Alg.). Nr. VII über die Fortschritte in der Bearbeitung der Kryptogamen (cf. Murr. Mar. Alg. West. Ind., Wain. Lieh. EH.; Gfpp's Musci frond. sind noch nicht publicirt). Nr. VIII und IX desgl. Die vollständigsten Sammlungen sind im British Museum und Kew Herbarium. 138 Ign. Urban: Bibliographia. Eeyii. Cafia de az. ^ A. Reynoso: Ensayo sobre el cultivo de la Cafia (lo azücar. Paris 1878. Hey 11. Tab. = Alvaro Reynoso: Documentos relativos al cultivo del Tabaco. llabaiia. 1 vol. 4o. 150 p. Nicht gesehen; nach ]\[aza in lit. IJicli. Ess. Fl. Cul). cf. Sagra Cub. Ricord Pois. (rAiiK^r. = J. B. Ricord-Madianna: Recherches et expeiiences sur les poisons d'Amorique, tires des trois regnes de la nature etc. pour servir ä la toxicologie generale du continent d'Ameri- que et des Antilles. Bordeaux 1826. 4o. 169 p., 3 tab. Yerf., Avelcher sich 1821 — 25 auf Guadeloupe und Martinique aufhielt und auch die Inseln Dominica, St. Barthelemy und St. Thomas besuchte, giebt eine sehr ausführliche Beschreibung seiner Beobachtungen und Versuche über die Giftwirkungen von Spigelia anthelmia und Hipjjomane MancineUa. Den beiden Abhandlungen geht die Synonymie und botanische Beschreibung der Arten, welche auf den zwei ersten Tafeln abgebildet sind, voran. — üeber Hvppomane hatte er bereits in den Ann. Lyc. nat. bist. New York I (1824) ausführlich berichtet. ßicord Passiflor. = J. B. Ricord-Madiaxxa: De la barbadine, grenadille quadrangiilaire [Passiflora quadrangularis) etc. et quelques remarques sur les autres grenadilles qui se trouvent ä la Guadeloupe. [Bull. trav. Soc. de Pharm. 1831 p. 465 — 484, 536 — 544, 581 — 589.] Beschreibung der genannten Pflanze und der kataleptischen Wirkungen ihrer Wurzel; angefügt ist eine Liste der damals von den Antillen bekannten Passifloren. — ' Den gleichen Gegenstand hatte Yerf. bereits in den Ann. Ljx. }iat. bist. New York I (1824) p. 127 folg. behandelt. Ricord Eupliorl). = Ricord-Madianna: Remarques sur quelques euphorbes qui se trouvent ä la Guadeloupe [1. c. 1832 p. 267 — 272.] Aufzählung einer Anzahl Euphorbia- Arten von den Antillen und Be- schreibung einiger toxicologischen Yersuclie mit denselben. Ritt. Hayti = Karl Ritter: Naturliistorische Reise nach der west- indischen Insel Hayti auf Kosten Sr. Majestät des Kaisers von Oester- reich. Stuttgart 1836. 8». 206 p. Der Verfasser, damals kaiserl. Hofgärtner in Wien, später Gartendirector in Ungarn, ging im Jahre 1820 auf Kosten des Kaisers von Oesterreich nach dem nordwestlichen Haiti, um für die kaiserlichen Gärten und Hofnatura- lien-Cabinete Sammlungen zu veranstalten. Er landete Mitte April an der Nordküste in Cap Haiti, konnte aber im ersten halben Jahre nur die nächste Umgebung der Stadt besuchen, da der damalige Beherrscher der nördlichen Hälfte des Landes, Christoph (seit 1811 König Henry I), den Europäern das Reisen im Innern auf das strengste verboten hatte. Erst nach dessen Tode (8. Oct.) durfte er sich freier bewegen. Er besuchte die Kalkfelsen hinter Sanssouci, Fortroyal, den Fluss Masacre und siedelte im Februar 1821 nach Jt. «w/ «^ «^ Reyu. Cana de az. — Rochef. Hist. Ant. 139 Gonaives über, von wo er bis St. Marc nach Süden vordrang. Am 1. März verliess er die Insel. Auf Seite 174 — 186 des genannten Werkes findet sich eine „Allge- meine Ansicht der Pflanzenwelt auf Hayti" und auf S. 187 — 205 eine Auf- zählung der mitgebrachten Pflanzen (von Dr. Trattinick bestimmt). Das Hofcabinet zu Wien erhielt von R. 181 Herbarpflanzen und 64 Holz- arten, die kaiserlichen Gärten 112 Stück lebende Pflanzen und 140 Arten Sämereien. Die interessanteste von R. gesammelte Pflanze ist wohl die durch ihre Verbreitung merkwürdige Heterostachys Bitteriana (Moq.). Einen vorläufigen Bericht über seine Reise gab R. im Archiv für Gre- schichte, Statistik, Literatur und Kunst. Wien XIV (1823), Nr. 71 — 85, aus welchem die Regensb. Flora VII. 2 (1824) p. 577 — 583 einen Auszug brachte. ßiyer. ßosa fraiic. = J. Fraa^cisco Rivero y Belträx: Contribuciön al estudio farmacografico j farmacodinäniico de la Rosa francesa {Nenum Oleander). [Revista de Cienc. med. Habana. Vol. VII (1892) p. 225 seq.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. jXi Rol)ins. Yeget. St. Kitt's = Notes on the Vegetation of the Island of St. Kitt's (West Indies), being an extract of a letterfrom the Governor, Hercules G. R. Robixsox. [Hook. Journ. of Bot. and Kew Gard. Mise. London. Vol. IX (1857) p. 115 — 118. 8o.] Notizen über die Vegetation von St. Kitt's, besonders der Cactaceen und Palmen, vom Gouverneur der Insel. ßoclief. Hist. Ant. = de Rochefort: Histoire naturelle et morale des lies Antilles de TAmorique, enrichie de plusieurs belies figures des Rarites les plus considerables qui j sont decrites. Avec un Vocabu- laire Caraibe. Roterdam 1658. 4°. Epistre, preface, avertissement au lecteur (sine pagin.), 527 p., table des chapitres et des articles. (Bibl. reg. Berol.) — Seconde edition. revue et anginen toe de plusieurs descrip- tions et de quelques eclaircissiments, qu'on desirait en la procedente. Roterdam 1665. 4°. 583 p. (Bibl. Krug etUrb.) — Deutsche Uebersetzung: Historische Beschreibung der Antillen Inseln in America gelegen, in sich begreifend deroselben Gelegenheit, darinnen befindlichen natürlichen Sachen, sampt deren Einwohner Sitten und Gebräuchen mit 45 Kupffer- stücken gezieret von dem Herrn de Rochefort, zum zweyten mahl in Französischer Sprach an den Tag gegeben, nunmehr aber in die Teutsche übersetzet. Frankfurt a. M. 1668. 12^. Vorr., 430 p., Inh. (Bibl. Reg- Berol.). — Englische Uebersetzung: History of the Caribe-Islands. Fol. (ex Sloaxe Jam. I Pref.). Der Verfasser beschreibt im ersten Theile in kürzeren oder längeren Artikeln der Reihe nach sämmtliche kleine Antillen, von denen er mehrere auf zweimaligen Reisen selbst gesehen hat, von Tobago bis St. Croix, sodann p. 47 — 120 (IL ed. 62 — 136) ihre Fruchtbäume, Nutzhölzer, medicinisch wichtigen Gewächse, Kulturpflanzen u. s. w. , und endlich die Thiere. Mehrere der Pflanzen Averden durch Kupferstiche illustrirt. Der zweite Thoil handelt 4^ 140 Ign- Ueban: Bibliügrapliia. von den Ansiedelungen und Beschäftigungen der Europäer, der Gewinnung von Zucker, Indigo, Baumwolle und von den Ureinwohnern. Ein besonderes Kapitel bescliäftigt sich mit Florida und dessen Bewohnern. Vieles ist anderen Schriftstellern entnommen, besonders der ersten Auflage von du Tertre. Rochef. Tobacf. = de Rochefort: Le Tableau de l'ile Tobago, ou de la nouvelle Oüalchrc. Leiden 1665. 8°. (Bibl. reg. Haun. ex Egg.). — Relation de I'isle de Tabago ou de la nouvelle Oüalcre, l'une des isles 'Antilles de l'Amerique. Paris 1666. 12*'. Epistre, preface, table des chap., 128 p. (Bibl. reg. Berol.) Das kleine Buch ist den Herren Lampsins gewidmet, welche unter dem Schutze der niederländischen Regierung 1G54 auf Tobago eine neue Kolonie gegründet hatten, nachdem die ersten holländischen Ansiedler 20 Jahre vorher von den Kariben der Nachbarinseln und den Spaniern aus Trinidad ermordet oder vertrieben waren. Es enthält eine nach Eggers (Tob. p. 8) recht zutreffende Schilderung der Insel. Das dritte und vierte Kapitel (p. 1 1 bis 28) ist den Fruchtbäumen, Nutzhölzern und denjenigen Gehölzen ge- widmet, welche in der Medicin oder zur Färberei Verwendung finden können. Die Pariser Ausgabe ist wohl nur ein Neudruck der Leidener, da sie ebenfalls den von Eggers citirten Titel, aber im Texte am Kopfe der ersten Seite, trägt. Rodr. Art). Coam. = Tiburcio Rodriguez: Relacion individual de los ärboles ütiles que se encuentran en el partido de Coamo. Msc. del afio 1790, 4 fol. in fol. (ex Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 41). Enthält einige mit der Feder gezeichnete Figuren und führt Nutz- hölzer aus dem südlichen Puerto-Rico (Umgebung von Coamo) auf. Eolir Kattun. = Jul. von Rohr: Anmerkungen über den Kattun- bau. 2 Theile. Altona und Leipzig 1791 und Altena 1793. Nicht gesehen ; nach Eggers in lit. Unter Kattun ist Baumwolle (cotton) verstanden. Rohr Plante -Slaegt. = von Rohr: Plante -Slaegter med tilfoiede Anmaerkninger af Hr. Professor Vahl. [Skrivter af Naturhistorie Sels- kabet Kjobenhavn II (1792) p. 205 — 221. 8o.J Der Oberst -Lieutenant der Miliz von Rohr, seinem Berufe nach Land- messer und Baurath, welcher sich 1757 — 91 in Dänisch - Westindien auf- hielt und von da aus zum Studium der damals in Blüthe stehenden imd sich gut rentirenden Baiunwolleplantagen Reisen zu den übrigen Inseln machte, giebt die Beschreibung von 8 z. Th. neuen Pflanzengattungen von St. Croix, Montserrat, Guadeloupe, Martinique etc. Vahl liefert die betreifenden Artdiagnosen dazu, unterdrückt aber 2 der Genera wieder sofort. Die Originalien sind im botanischen Museum zu Kopenhagen. Ros. Comb. = Miguel Rosainz (?) : Nuevas combinaciones de nom- bres para las especies. [Revista cubana. Habana. Vol. XVni(1893) p. 169.] Nicht gesehen; nach Maza in lit. JL t^ «_/ «^ Kochef. Tobag. — Sagi'a Anal. 141 ßotlir. Bah. and Jam. = J. T. Rothrock: Some observations on the Babamas and Jamaica. [Proc. Amer. Pbilos. Soc. Pbiladelpbia. Vol. XXIX (1891) p. 145 — 148.] Berichtet über seine Reise nach den Bahamas, Jamaica und Grand Cayman, zu deren Kosten das Michaitx- Legat beigesteuert hatte. Der Auf- satz enthält nur einige wenige Angaben über die Vegetation Jamaicas. Vergl. HiTCHG. Bah. Rouss. Champ. Aiit. fraiiQ. = Roussel: Enumeration des Cham- pignons recoltes par M. T. Husnot aux Antilles fran9aises en 1868. [Bull. Soc. Linn. Norm. Caen. 11 ser. vol. IV (1868—69) p. 217 — 225. 8«.] Aufzählung der von Husnot im Jahre 1868 auf Guadeloupe und Martinique gesammelten Pilze: 32 Arten mit einer Novität. Doubletten sind z. B. im British Museum, Kew. ^ S. Bcrm. = Bermuda in May. [Sarg. Gard. and For. New -York. Vol. IV (1891) p. 262 — 263. 4».] Vegetationsnotizen über die Bermudas, betreffen aber mit Ausnahme der Juniperus BerTnudiana nur eingebürgerte Pflanzen. Sagra Priiicip. = Ramox de la Sagra: Principios fundamentales para servir de introducciön ä la escuela botänico-agrlcola del Jardin botänico de la Habana. Habana 1824. 1 vol. 151 p. — Principios fun- damentales de Botänica. Habana 1831. Nicht gesehen. Das erste Werk nach Maza in lit., das zweite nach CoLM. Bot. Hisp.-Lus. p. 17. Sagra Jard. Hab. = Rajiox de la Sagra : Informe sobre el estado actual del jardin y de la cätedra de Botänica (de la Habana). Habana. 1825. 40. 24 p. Nicht gesehen; nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 17. Jacks. Guide p. 449 giebt a. 1826. 8° an. Sagra Man. bot. = Ramon de la Sagra: Manual de botänica medica e industrial para el uso de los habitantes de la isla de Cuba y demas Antillas. Habana 1827. 1 vol. IX et 94 p. (imperf.). Nicht gesehen. Nach Maza in lit. ist es ein Auszug aus Descourtilz. Sagra Mem. Hortic. == Ramon de la Sagra: Memorias para servir de introducciön ä la Horticultura cubana. Memoria primera. Nueva-York 1827. 80. 24 p. Nicht gesehen. Nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 53 behandelt das Schrift- chen das Klima von Cuba; auf Seite 16 findet sich auch eine Vegetations- skizze der Insel; die Pflanzen sind aber nur mit Vernacularnamen aufgeführt. c^ Sagra Anal. = Ramon de la Sagra: Anales de Ciencias, Agri- cultura, Comercio y Artes. Habana 1827 — 31. 4 vol. 8*^. 142 Ion. Urban: l>ibliographia. In denselben finden sich verschiedene Aufsätze über Hortiknltur und Agrikultur, sowie über medicinische Botanik und Pflanzen- Topographie. Vergl. auch Bibl. univ. des seienc. et arts. Paris vol. XL (1829) p. 325 — 332. Ich sah nur Band II und III; das übrige nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 109. Sagra Obs. Jard. bot. = Ramon de la Sagra : Observaciones hechas en el Jardiu botanico de la Habana sobre el tiempo que tardan en. germinar las semillas de diversas plantas. [Anal, de Cienc, Agric. etc. de la Habana 1827, 1828, 1829.] Nicht gesehen; nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 17. Sagra Hist. ecoii.-pol. Cub. = Ramon de la Sagra: Historia econömico-politica y estadistica de la isla de Cuba 6 sea de sus pro- gresos en la poblacion, la agricultura, el comercio y las rentas. Ha- bana 1831. 40. xni et 386 p. (Bibl. reg. Monac). Auf S. 345 — 358 des "Werkes zählt der Verf. unter dem Titel: Plantas usuales de los Cubanos die Nutzpflanzen Cuba 's auf, soweit sie ihm aus eigenen Erfahrungen oder aus den Mittheilungen seiner Correspondenten, be- sonders J. A. DE LA Osa's und Manuel de Montevekde's in Puerto - Principe damals bekannt geworden waren, und zwar 1) die zum Anbau im Grossen dienlichen, 2) die Futterpflanzen, 3) die sonstigen Nutzpflanzen. Es werden sowohl die einheimischen als die botanischen Namen der Arten angeführt, letztere zum Theil nach den Bestimmungen de Candolle's und Mekcier's in Genf und Fischer's in St. Petersburg; mehrere Arten sind aber noch ohne wissenschaftliche Bezeichnung oder nur mit Fragezeichen zu den Gattungen gebracht. Ein erstes Yerzeichniss der Nutzpflanzen von Cuba hatte S. bereits im Jahre 1827 in 'Nummer 9 der Anales de ciencias, agricultura y artes zu Ha- bana veröffentlicht (nach Sagra Cub. vol. X introd. p. 30). Auch spricht CoLM. Bot. Hisp.-Lus. p. 53 von einer Liste, welche in Nr. 41 der Memorias de la Sociedad economica de la Habana veröffentlicht ist, und meint, dass es dieselbe Liste von Cubanischen Nutzhölzern zu sein scheine, welche sich im Seminario de Agricultura y Artes, jjublicirt in London 1829, 1830, 1831 von Calero, findet. Sagra Afiil = Ramox de la Sagra: Reglas para el cultivo, la co- secha, la desecacion y fabricacion del ailil. Madrid 1881. 4°. 20 p. Nicht gesehen. Wurde nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 53 in Habana in den Anal, de cienc, agric. etc. Aug. 1827 publicirt, hat aber kaum bo- tanisches Interesse. 0 Sagra Memor. = Ramon de la Sagra: Memorias de la institucion agrönoma de la Habana. Cuatro memorias. Habana 1834. 4*^. 186 p., 4 p. ind., 3 tab. Nicht gesehen. Nach Colm. Bot. Hisp.-Lus. p. 53 und Sagra Cub. vol. X introd. ji. 23 et 30 finden sich unter anderen Dingen von geringerem botanischen Interesse in Nr. XVIII der Appendix p. 171 — 185 wiederum die Plantas usuales de los cubanos aufgezählt. * J. o ;t^o Sagra Obs. Jard. bot. — Sagra Flor. Cub. 143 Sagra Comp. Hort. = Compendio de las lecciones de Horticultura dadas en el Instituto horticolo de Fromont por M. Poiteau; traducidas al castellano por R. de la Sagra. Habana 1834. 1 vol. 98 p. Nicht gesehen; nach Maza in lit. ^ Sagra Cul). = Ramon de la Sagra: Historia fisica politica y na- tural de la isla de Cuba. Segunda parte. Historia natural. Tomo IX — XH. Paris 1845 — 56. Folio: Yol. IX. 1845. Criptogamia o plantas celulares por Camilo Montagne 328 p., 20 tab. col.; vol. X. 1845. Fanerogamia o plantas vasculares por A. Richaed (Choripetalae) 319 p.; vol. XL 1850. Idem (Sympetalae, Monochlamydeae , Gymnospermeae, Monocotyleae) 339 p., Tabla de las laminas; vol. XII. 1855. Atlas de botänica, 103 tab.; Introduccion. (vol. IX aut X anteposita et Nov. 1856 signata) por Ramox DE LA Sagra. 64 p. 3Ioiit. Plant, cell. Cul). = Ramon de la Sagra: Histoire physique, politique de l'ile de Cuba. Plantes cellulaires par Camille Montagne. Paris 1838 — 42. 8". x et 549 p. (Bibl. Gotting.). ßicli. Ess. Fl. Cub. = Ramon de la Sagra: Histoire physique, po- litique et naturelle de l'ile de Cuba. Plantes vasculaires par Achille Richard. Titulus alter: Essai d'une Flore de l'ile de Cuba ou descrip- tiou et histoire des vegetaux qui croissent naturellenient dans les diverses parties de l'ile de Cuba ou qui y sont cultives en grand. Tome I, con- tenant les dicotyledones polypetales. Paris 1845. 8*^. vni et 663 p. (Bibl. Gotting.). Sagra Flor. Cul). = Rajion de la Sagra: Flora cubana, o descrip- cion botänica, usos, y applicaciones .... de Cuba. Paris 1853. 4 vol. Fol. (ex B. D. Jacks. Guide p. 370). Eamon de LA Sagra, geboren 1798 zu Coruna in Galicien, seit 1823 als Nachfolger von J. A. de la Osa Director des botanischen Gartens in Habana, fasste den Plan eines grossartigen Werkes über Cuba, welches die geographischen und klimatischen Verhältnisse, die Bevölkerung, ihre Yer- Avaltung, ihre Sitten, Kultur, den Ackerbau u. s.w. und die gesammte Natur- geschichte der Insel zum Gegenstande haben sollte. Da die Vorarbeiten zu demselben, sowie seine Pflichten als Director und Lehrer den grössten Theil seiner Zeit in Anspruch nahmen, so konnte er selbst keine Excursionen zu den entfernteren Theilen der Insel machen. Dafür suchte er aber eine grosse Anzahl von Correspondenten zu gewinnen, die, mit den nöthigen Anweisungen versehen, für ihn sammeln sollten. Nur wenige kamen dieser Aufforderung nach, in erster Linie Jose Maria Valexzuela, welcher hauptsächlich im October 1833 die Vuelta Abajo in erfolgreichster Weise erforschte, Axtoxio Eeynoso von Guanimar, Sebastian Bonani, Pedro Aijber, letzterer besonders auf kryptogamischem Gebiete. Dazu kamen die Sammlungen von E. Poeppig (1822 — 24) und für den zweiten Theil der Phanerogamen die von J. Linden (1844), diese hauptsächlich aus der Umgebung von Santiago. S. -übertrug 144 Ign. Urban: Bibliographia. dann, nachdem er 1835 mit seinen Sammlungen nach Paris übergesiedelt war, die Bearbeitung der Kryptogamen dem Dr. Montagne, die der Phanero- gamen dem Professor an der medicinischen Facultät zu Paris A. Richard. — lieber Klima und Ackerbau hatte S. selbst bereits in Vol. I (1842) des Werkes ausführlich gehandelt; auch dieser Theil ist für den Botaniker nicht ohne Interesse. In der Einleitung entwickelt Sagra das grossartige Progi-amm, welches er ebensowohl in Rücksicht auf die wissenschaftliche Erforschung der Insel, als in Bezug auf die praktische Anwendung der Botanik entworfen und das er in einem Zeiträume von 34 Jahren zu verwirklichen versucht hatte. Es folgen dann klimatologische und phaenologische Beobachtungen mit einem Blütlienkalender, Bemerkungen über die der "Wissenschaft, dem Ackerbau, der Industrie und Medicin gewidmeten Anpflanzungen im botanischen Garten zu Habana u. s. w., über die Anlegung des Herbariums und eine syste- matische Uebersicht über die behandelten Arten nebst Anmerkungen dazu. Die Anzahl der phanerogamen Arten beträgt 1248 in 626 Gattungen; davon wei'den 450 Species hier zum ersten Male beschrieben. Leider waren viele Standortsnotizen durch einen unglücklichen Zufall verloren gegangen, indem Richard während der Abwesenheit Sagra's von den Excursionspacketen beim Ordnen der Sammlungen die Umschläge, welche jene Aufzeichnungen enthielten, entfernte, ohne sie bei den Exemplaren einzutragen. Der Text der spanischen Ausgabe ist nicht immer vollständig: so fehlen von Band XI S. 61 — 64 in dem Berliner, Bremer und einigen Habanensischen Exemplaren, von Band X S. 157- — 164 dem Berliner. Besonders misslich aber ist die Unordnung in den Tafeln, welche von 1 — 89 laufen und ausserdem 14 ein- geschaltete bis- und ter-Nummern haben. Zunächst sind die meisten Exem- plare unvollständig; sodann fehlt im Texte bei fast einem Dutzend Arten der Hinweis auf die zugehörigen Tafeln; ferner haben einige Tafeln über- haupt keine Nummer oder eine falsche Nummer, oder diese ist beim Binden weggeschnitten; endlich weicht bei mehreren Tafeln die Nomenclatur des Textes von der der Tafeln ab. Es dürfte daher denjenigen, welche das Werk benutzen, eine möglichst correcte Aufzählung der Tafeln, Avie sie sich aus dem Vergleiche mehrerer Exemplare ergeben hat, willkommen sein, um so mehr, als die MAZA'sche Aufzälüung den Botanikern wohl kaum zugäng- lich ist. Vol. X. 13. Pavonia linearis, p. 44. 1. Clematis Havanensis, p. 3. 1^. Malvaviscus Sagraeanus, p. 46. 2. Davilla Sagraeana, p. 8. 15. Hibiscus costatus, p. 49. 3. „ ciliata, p. 9. IC „ tnmcatus, p. 53. 4. Tetracera Poepingiana, p. 11. 17. Äbutilon tricliodimi, p. 59. 5. Änona hullata, p. 13. 18- Helideres furfuracea, p. 68 (in 6. Xylopia Guhensis, p. 16. textu erronee sub tab. 19). 7. „ obtusifolia, p. 17. 19. Helicteres tra-pezifolia , p. 67 (in 8. Oxandra laiirifolia, p. 20. textu erronee sub tab. 18). 9. Capjmris emarginata, p. 28. 20. Pachira emarginata, p. 70. 10. Laeiia lougifolia, p. 31. 21. Belotia greviaefolia, p. 83 (in 11. „ crenata, p. 32. textu erronee sub tab. 22). 12. Zuelania laetioides, p. 33 (in 22. Triumfettagrossidariacfolia,]). 81 icone: Zuelia laetioides). (in textu erronee sub tab. 21). 12^'^ Polygala loeduncularis , p. 37. 23. Luhea j^latypetala , p. 84. i^-1898 Sagra Flor. Cub. 145 24. Prockia tomentosa, p. 87. 25. Ternsiroemia ohovalis, p. 89. 26. Laplacea Curtyana, p. 91. 27. Erythroxylum affine, p. lOG. 28. Stigmaphyllon Sagraeanum, p. 108. 28 '"^ Byrsonima lucida, p. 111. 29. Schynidelia nervosa, p. 115. 30. „ macrocarpa, p. 116. 31. Cupania multijuga, p. 118. 32. „ opjjositifolia, p. 121. 33. Trichilia minor, p. 124. 34. Zanthoxylum coriaceum, p. 133. 35. „ bombacifoliuni, p. 134. 36. Monteverdia huxifolia, p. 142. 3gbis_ Picraninia pentandra, p. 156. 37. Icica copal, p. 160. 38. Ilyrospermum toluiferum, p. 166 (in icone : 3Iyroxylon toluiferum). 38*"®. Loyichocarpus latifolius , p. 179. 39. Poejypigia excelsa, p. 218 (in icone: Ramirezia Cuhensis). 40. Belairia spinosa, p. 235. 40 ^'^ Cerasus occidentalis, p. 239. 41. Cynometra Cuhensis, p. 233. 42. Sivartzia multijuga, p. 201. 43. ChicJtarrona intermedia, p. 245 (in icone: Combretum dipterum). 44. Calycogonium. Cuhense, p. 261. 44. Naudinia argyrophylla, p. 265. 44bis_ Tr icerat ia hryonioides, p. 299. 44 ^'^^ Stegnosperma Cuhense, p. 309. Vol. XI. Siderodendnwifloribundum, p. 24. Guettarda calyptrata, p. 21. Cateshaea macrantha, p. 12. 47bis_ Echinodendrum campamdatum, p. 18 (in icone: ^. parviflorufn). Exostetnma parviflorum , p. 6 (in icone: E. Valenzuelae). 49. Casasia calophylla, p. 9. 49'^'^. Gonianthes Lindeniana, p 50. Eupatorium aromatisans , p 51. Thibaudia Cuhensis, p. 73. 52. Leucothoe latifolia, p. 74. 45. 46. 47. 48 10. 40. 53. Costaea Cuhensis, p. 76. 54. Diplocalyxchrysophylloides, p. 81. 54bis_ P)ij)holis salicifolia, p. 85. 54ter_ Bumelia nigra, p. 84 (in explic. taltul. : B. rubra). 55. Diospyros laurifolia, p. 86. 56. OdontostigmaGaleottianuni, p. 87 (Tabula numero caret). 57. Metastelma linearifolium , p. 96. 58. Lisianthus glandulosus , p. 102. 59. Bignonia lepidophylla ., p. 104. 59^"*. Gordia gerascanthoides , p. 109. 60. Cordia angiocarpa, p. 110 (sub numero erroneo 56). 61. Ehreiia calophylla, p. 112. 62. Solanum Sagraeanum, p. 124. 63. Calonyction megalocarpum, p. 129. 64. Vitex ilicifolia, p. 148. 65. Espadea amoena, p. 148 (sub numero erroneo 55). 66. Brunfelsia sinuata, p. 151. 6 7 . Symphysodaphne Cuhensis, p. 1 9 0. 68. Bonania Cubana , p. 201 (in icone: B. Cuhensis). 69. Stillingia laurifolia, p. 201. 70. Phyllanthus laurifolius, p. 216. 71. Tricera Cuhana, p. 217. 72. Ficus jacquiniaefolia , p. 221. 73. Quercus Cuhana, p. 230. 74. Pleurothallis pachyrhackis , p. 234. 75. Epidendrum Sagraeanum, p. 235. 76. „ fucatum, p. 236. 77. „ hircinum, p. 236. 78. „ affine, p. 237 (non vidi). 78^K ,, ochranthum, p. 237. 79. „ nematocaidon,]).2SS. 80. „ ohlongatum, p. 239. 81. „ ampJiistomum,]). 2 4:0. 82. Laelia Lindenii, p. 243. 83. Bletia tenera, p. 242. 84. Oncidium Guibertiamun, p. 244. 85. Rhynchadenia Cuhensis, p. 248. 86. Habenaria replicata, p. 250. Von den Kryptogamen (mit Ausschluss der Farne, die auffälliger Weise fehlen,) werden in 126 Gattungen 306 Arten beschrieben und zwar 57 Algen, 116 Pilze, 74 Flechten, Urban. 32 Lebermoose und 27 Laubmoose, mit zusammen 10 146 Ign- Urban: Bibliograpbia. 92 neuen Arten. Die neuen Pilze waren zum Theil schon vor dem Er- scheinen des Werkes von Montagne in den Ann. des sc. nat. veröffentlicht worden. Die spanische Ausgabe des Werkes soll, wie Grisebach (Flor. p. viii; vergl. auch Cat. p. iii obs. 4) mittheilt, von Eamon de la Sagra grössten- theils nach Spanien übergeführt sein, so dass sich in den übrigen Ländern nur wenige Exemplare vorfinden. Es existiren solche jedoch z. B. in den Bibliotheken von Bei'lin, Bremen, im Herbar von Kew, Krug et Urban (hier unvollständig). Yon der französischen Ausgabe der RicHARc'schen Bearbeitung der Phanerogamen ist nur der erste Band, av elcher die polypetalen Dicotylen enthält, erschienen. In Bezug auf die Frage, ob die französische oder die spanische Aus- gabe die ältere sei, habe ich mich (in Engl. Jahrb. XIX p. 563 Anni. 1) für die erste re entschieden, Avie es auch durch Jackson im Index Kew. zum Ausdruck gelangt, nicht bloss weil in der ersten Hälfte durch Beifügung der Gattungsdiagnosen und noch ausführlicheren Bemerkungen der Text ein viel umfangreicherer ist, so dass die spanische Folio - Ausgabe als ein Excerpt aus jener erscheint, sondern besonders deshalb, weil die Folio - Ausgabe auch Species enthält, w^elche der Octav- Ausgabe noch fehlen (z. B. Clusia alba). Das ist nun zwar richtig. Dessungeachtet ist, wie ich erst jüngst auffand,, die spanische Ausgabe früher in den Buchhandel gebracht worden und also bei dem Citiren voranzusetzen. Wir lesen nämlich bei einem der Mitarbeiter, Montagne (in Ann. Scienc. nat. II ser. vol. XYII 1842 p. 119 obs.): „Les Champignons . . . sont dejä imprimes dans l'edition fran9aise (non encore publice) de rou\T.-age cite. Comme on ne ptublie les feuilles de cette edition qu'apres que Celles de l'edition espagnole ont paru, et que la traduction du texte de cette famille ne nous est point encore parvenue, nous craignons qu'elle ne se fasse encore longtemps attendre, que les especes ici designees, que nous avons pris tant de sein ä decrire et ä figurer, ne soient publiees par d'autres avant nous, et que nous ne perdions ainsi, avec la priorite, tous les fruits de notre travail." Auch der Druck der Phanerogamen der französischen Ausgabe muss schon 1842 begonnen haben, da Hooker (Lond. Journ. of Bot. I 1842 p. 308) in dem genannten Jahre bereits Probebögen erhielt. Das zuletzt genannte Werk, die Flora Cubana, habe ich nicht gesehen. Es ist höchst wahrscheinlich identisch mit dem ersten und führt nur einen anderen Titel. Ausserdem erwähnt Pritzel (Thes. II ed. p. 276), dass die Tafeln, sammt der Einleitung im Jahre 1863 von der Buchhandlung Savy gesondert verkauft wurden. Nach Maza (in lit.) veröffentlichte S. in Madrid 1857 einen Aufsatz von 12 S., in welchem er über Ursprung, Inhalt und Stand der Historia fisica de Cuba kurz berichtet. Sagra hatte bereits von Cuba aus beträchtliche nunimerirte Samm- lungen an DE C ANDOLLE gcschickt, theils zur Verificirung, theils damit sie^ in den Prodromus aufgenommen werden könnten, ferner an Mercier (jetzt im Museum zu Florenz) und Moricand. Nach der Bearbeitung der obigen Werke scheint das gesammte phanerogamische Material an A. Richard über- gegangen zu sein (vergl. Hook. Journ. of Bot. and Kew Mise. YIII 1856 p. 81). JL «^ ^j> U Sagra Esp. zool. et bot. de Cuba — Sarg. Berm. Jim. 147 Als dessen Herbar in den Besitz des Grafen rKANQTJE\T:LLE gelangt war, ver- theilte dieser um 1860 die Doubletten an mehrere Museen, so an Paris, Wien, Berlin, British Museum, Kew, Zürich, Herb. Delessert (jetzt in Genf), allein ohne Bestimmung und sonstige Angaben, nur bisweilen mit kleinen Nummerzetteln, die den Zweigen angeklebt waren. Nach Franqiteville's Tode kaufte Drake del Castillo das Herbar Kichaed und schenkte es später dem Pariser Museum. Hier sind also die mit Originalbestimmungen ver- sehenen Exemplare zu suchen. — Das kryptogamische Herbar Montagne's ist ebenfalls im Besitze des Museum d'hist. nat. zu Paris. Sagra Esp. zool. et l)ot. de Cuba = Ramon de la Sagea: Enume- ration des especes zoologiqiies et botaniques de l'ile de Cuba utiles ä acclimater dans d'autres reglons analogues du globe. [Bull. Soc. imp. d'acclimat. Paris. Yol.VI (1859) p. 169—184, 237—251. 8«.] — Seors. impr. 31 p. Nach einer Einleitung über die klimatischen Verhältnisse Cuba 's zählt der Verf. ausser den Thieren diejenigen Nutzpflanzen der Insel auf, deren Kultur sicli auch an anderen Orten unter ähnlichen Bedingungen empfiehlt. Saiidm. Fl. Jam. = Carl Gustav Sakdmaek: Flora Jamaicensis. Upsaliae Dec. 1759. 4°. 27 p. (Dissertatio , Bibl. reg. Ber.). — Iteruni im- pressa in Lu'x. Amoen. acad. V. 1760. p. 371 — 388. 8^^. Der Verf., ein Schüler Linne's, zählt hauptsächlich nach dessen kurz zuvor veröffentlichtem Systema Naturae ed. X die von P. Browne in Jamaica gesammelten Pflanzen, soweit sie in Linne's Besitz gelangt Avaren, dem Namen nach auf, indem er diejenigen weglässt, welche er nicht selbst ge- sehen hat, dafür aber andere, aus dem BROWNE'schen Herbar hinzufügt, Avelche in dessen Werke felüen. Einige z. B. Convolvidus Jamaicensis, Plantago lati- folia, Loranthus altissima, Achras tomentosa finden sich in Linne's Schriften nicht wieder, und sind als Nomina dubia wohl am besten der Vergessenheit zu überantworten. Dagegen sind diejenigen nicht Nomina nuda, zu welchen Seitenzahl und Nummer aus dem BnowNE'schen Werke citirt sind. Andere, welche Linne wohl absichtlich übergangen hatte, erfahren hier eine meist unglückliche Identificirung mit bekannten z. Th. europäischen Arten, z. B. aus der Gattung Scirpus. Kurz, das Werkchen verdient kaum ernstliche Be- achtung bei den Botanikern. Es ist übrigens später erschienen als das ELMGREN'sche, trotzdcm es in Linn. Amoen. vor diesem steht. Die Originalien sind im LiNNE'schen Herbar (im Besitze der Linnean Society in London). ^ Sarg. Berm. Jim. = C. S. Saegext: The Bermuda Juniper. [Sarg. Gard. and For. New York. Vol. IV (1891) p. 289 — 290 c. icon. in p.294, 295. 40.] Die Bermuda- Ceder stammt nach der Meinung des Verf. 's von der nordamerikanischen Juniperus Virginiana ab, deren Samen von Vögeln nacli den Inseln gebracht seien; hier habe sich letztere unter den andersartigen lokalen Verhältnissen im Laufe der Zeiten in die Bermudiana umgebildet. Bemerkenswert)! ist die Angabe, dass sie ebenso gut auf trockenen porösen Kalkhügeln, wie auf sumpfigem Brackwasser -Boden gedeiht. Die Abbil- dmigen geben den Habitus alter Exemplare. 10* 148 Ign. Urbän: Bibliographia. "^ SaiiT. Plant, yeiieii. Cub. = F. A. Sauvalle: Notas sobre algimas plantas venenosas 6 medicinales de la Isla de Cuba. [Anal. Acad. Cienc. nat. fis. j nat. de la Habana. Vol. lY (1867) p. 217, 283, 331. 8«.] Sauv. Diso, iiiaug. y Iiiform. = RA. Sauvalle: Discurso inaugu- ral y Informe de coniisicjn de la Flora medica Cubaua. [1. c. vol. W (1868) p. 433 et 435.] Sauv. Flor. med. Cub. = F. A. Sauvalle: Apuntes para la Flora medica de Cuba. [1. c. vol. IV (1868) p. 438, 501.] SauT. Clasif. bot. = F. A. Sauvalle: Clasificacion botänica de algu- uas plantas indigenas que convendria estudiar entre nosotros. [1. c. vol. IV (1868) p. 440.] SauT. Clasif. empl. = F. A. Sauvalle: Clasificaciones empleados recientemente. Necesidad de reformar el Jardin botanico. [1. c. IV (1868).] Nicht gesehen; nach Maza in lit. SauT. Nuev. esp. = F. A. Sauvalle: Kueva especie de planta de la isla de Cuba. [1. c. vol. V (1868) p. 53 — 55, 137.] Beschreibung der Zamia Gutierre-xi Sauv. aus der Vuelta abajo in Cuba. Sauv. Cub. P. = Flora Cubana. Revisio catalogi Grisebachiani vel Index plantarum Cubensium ad catalogum cl. GEisEBAcmi anno 1866 editum attemperata, pluribus Wrightianis novis speciebus aucta, valde quoque emendata a cl. C. AVright; omnia pro Annalibus regiae academiae scientiarum Havanensis digesta, nominibusque adjectis cubensibus vulgo receptis ä Francisco A. Sauvalle. [Anal. Acad. Cienc. med., fis. j nat. de la Habana. Revista cientifica. Habana. 8«. 1868 — 73: Vol. V (1868) p. 196 — 205 (n. 1 — 148), p. 237 — 245 (n. 149 — 293), p. 286 — 294 (n. 294 — 454), vol. V (1869) p. 332 — 338 (n. 455 — 555), p. 403 — 410 (n. 556 — 682), p. 428 — 436 (n. 683—792), p. 464 — 466 (n. 793 — 812), vol. VI (1869) p. 71— 77 (n. 813 — 877), p. 95 — 102 (u. 878 — 998), p. 121—126 (n. 998 — 1069), p. 146 — 150 (n.l070— 1131), p. 174 — 182 (n. 1132— 1267), vol.VI(1870)p. 209 — 213 (n. 1268— 1336), p. 249— 251 (n. 1337-1366), p. 287 — 291 (n. 1367—1425), p. 314 — 322 (n. 1426 ad 1514), vol. VII (1870) p. 37—53 (n. 1515 — 1816), p. 100 — 110 (n. 1817—1943), p. 149—156 (n. 1944 — 2049), p. 194 — 200 (n. 2050 ad 2164), p. 343 — 347 (n. 2165 — 2217), p. 459 — 460 (n. 2218 — 2240), vol. VII (1871) p. 510 — 524 (n. 2241 — 2331), p. 560 — 566 (n. 2332 ad 2433), p. 607—611 (n. 2434 — 2452), p. 715 — 717 (n. 2453 — 2461), vol. VIII (1871) p. 48 — 54 (n. 2462 — 2542), p.73 — 88 (n. 2543— 2690), p. 152— 158 (n. 2691— 2755), p. 200 — 209 (ii. 2756— 2869), p. 287— 288 (n. 2870 — 2891), p. 413 — 415 (n. 2892 — 2921), vol. VIII (1872) p.471 ad 474 (n. 2922 — 2984), p. 534 — 537 (n. 2985 — 3069), p. 584 — 588 Sauv. Plant, venen. Cub. — Sauv. Cub. S. 149 (n. 3070 — 3163), p. 650 — 655 (Erratas), vol. IX (1872) p. 126—128 (n. 3164-3228), p. 216 (n. 3229 — 3257), p. 245 — 248 (n. 3258 — 3350), vol. IX appendix (1873) p. 1 — 19 (ludice de nombres vulgares), p. 21 — 90 (Index ordinum, generum, specierum etc.).] — Bibl. Urban. Sauv. Cub. S. = Eranciscus A. Sauvalle: Flora Cubana. Enume- ratio nova plantarum cubensium vel revisio catalogi Grisebachiani, ex- hibens descriptiones generum specierumque novarum Caroli Wright (Can- tabrigiae) et Francisci Sauvalle, synonymis nominibusque vulgaribus cu- bensibus adjectis. Havanae 1873. 8^. 324 p. (Bibl. Ivrüg et Urb.). Ch. Wkight trat seine letzte Keise nach Cuba im Herbst 1865 an. Er durchstreifte die Vuelta Abajo nach verschiedenen Richtungen hin, ging mit dem Dampfer nach Trinidad (in der Mitte der Südküste), um die im Rücken der Stadt liegenden Berge zu erforschen, und besuchte dann noch einmal den Schauplatz seiner ersten sammlerischen Erfolge in den Gebirgen hinter Santiago. Im Juli 18G7 kehrte er nach den Vereinigten Staaten zu- rück. Yon seiner Ausbeute konnte Gkisebach im Catal. plant. Cub. (186C) nur noch die des Jahres 1865 als Nachtrag aufnehmen. Dieser Umstand, sowie die üeberzeugung, die sich Wright schon bei der Betrachtung der lebenden Gewächse aufgedrängt hatte, und die auch durch die monographi- schen Bearbeitungen von Gas. de Candolle, Eichler u. a. bestätigt wurde, dass nämlich Grisebach manche Pflanze falsch bestimmt oder ganz verschie- dene Arten unter demselben Namen vereinigt oder Arten in falsche Gat- tungen gebracht hatte, veranlassten Wright, in Cambridge die Cuba -Pflanzen noch einmal durchzuarbeiten. Die reiche Erfahrung A. Gray's, sowie dessen grosses Herbarium haben ihn daliei wohl wesentlich unterstützt. F. A. Sauvalle in Habana hat dann das WRiGHr'sche Manuscript unter Beifügung der Ver- nacularnamen druckfertig gemacht. Die Cubensischen Arten werden unter fortlaufender Nummerirung und unter Beifügung des einheimischen Namens, von den Melastomaceen an auch der Nummern der AVRioHT'schen Exsiccaten aufgezählt; die citirten Synonyme stammen hauptsächlich aus der GRisEBAcn'schen Bearbeitung her. Ausser drei neuen Gattungen (Herjjyza, Margaritopsis und Sauvallea) sind 178 neue Arten ausfiUirlich und im Ganzen vortrefflich beschrieben. Bei einer bibliographisch genauen Durchsicht des an zweiter Stelle genannten sehr seltenen Sonderdruckes (er ist auch in Kew und Bremen) war in mir der Verdacht aufgestiegen, dass derselbe gar nicht selbständig oder wenigstens nicht als Ganzes erschienen sei; darauf deuteten das für die Herstellung benutzte verschiedenartige Papier, die bei den Melastomaceen auftretende Hinzufügung der WniGHT'schen Nummern und vor allem die vom Jahre 1868 datirte kurze Vorrede hin. Auf meine Bitte, in den Annalen der Akademie zu Habana, welche weder in Deutschland noch in England vorhanden zu sein scheinen, dieser Frage nachspüren zu wollen, schickte mir Gömez de la Maza mit Zustimmung des Präsidenten der Akademie im April 1898 die betreffenden Theile aus dem einzigen noch zur Verfügung- stehenden Exemplare der Anales, Avelche meine Vermuthung im vollen Um- fange bestätigen. Man sieht zunächst aus der vorangestellten Originalarbeit, dass die Veröffentlichung der Flora Cubana sich auf die Jahre 18C8 — 72 vertheilt, während der zugehörige Index, der im Gegensatz zu dem des 150 Ig^'- Urran: Bibliographia. Sonderdruckes nicht die Seitenzahl, sondern die Nummern der Arten an- giebt, als Anhang des Bandes der Anales vom Jahre 1873 erschienen ist. Dadurch wird das Pubükationsjahr aller neuen Gattungen und Arten ver- ändert. Es ergiebt sich aber ausserdem, dass die kurze Einleitung des Son- derdruckes der Titel der Originalarbeit ist. Das ist nun von grosser Be- deutung für die Beurtheilung der Frage, welche Autorität man zu den neuen Gattungen und Arten, die fast ausnahmslos ohne solche aufgeführt werden, zu citiren habe. Frülior (in Engl. Jahrb. XV p. 291 Anm. 1) hatte ich auf Grund des Titels der Sonderausgabe, auf welchem Wright und Sau- VALLE als die Autoren der neuen Gattungen und Arten genannt werden, mich dahin entschieden, dass die Novitäten mit der Autorität „Wr. et Sauv.", das Werk selbst als „Sauv. Flor. Cub." zu citiren seien. Auf einen anderen Standpunkt stellte sich z.B. C. B. Clakke, welcher zu den Arten nur „Sauv." als Autorität aufführt, sowolil der Kürze Avegen als auch desshalb, um durch den Autor der Art sofort auf den Ort der Publikation hinzudeuten (briefl. Mittli.). Der letztere Grund dürfte aber, wenn verallgemeinert, sehr anfecht- bar sein; dann hätten wir folgerichtig die in Zeitschriften oder in grösseren, unter der Mitwirkung von zahlreichen Mitarbeitern verfassten Floren publi- cirten Arten mit der Autorität des Herausgebers zu versehen. Der Titel des Originaldruckes lehrt nun, dass die neuen Arten, soAvie anderweitige A^erbesserungen Wkight selbst zuzuschreiben sind, was auch in voller Ueber- einstimmung mit dem steht, was Asa Gray (Scient. Pap. II p. 473) und brief- lich der Zoologe Dr. Jon. Gundlach, der langjährige Reisebegleiter Wright's auf Cuba, über die Urheberschaft der Flora Cubana mitgetheilt haben. Die Abänderung des Titels im Sonderdrucke hat aber keinen Einfluss mehr auf die bereits vorher rite publicirten Arten. Um die beiden Ausgaben von einander unterscheiden zu können, will ich von jetzt an die erste mit „Sauv. Cub. P." (editio primaria), die zweite mit „Sauv. Cub. S." (editio secundaria v. seorsim impressa) bezeichnen. Ueber den Verbleib der WRiGHT'schen Sammlungen vergleiche man unter „Griseb. Cat." ;' SauY. ad Flor. Cub. [Anal. Acad. Cienc. nat. tis. j nat. de la Ha- bana. Rev. cient. X (1873) p. 96 — 97. 8^.] Verf. tlieilt mit, dass die Rondeletia ? verhenacea Grisebach's von Benth. und Hook, als besondere Gattung Ceratopyxis verhenacea Hook, aufgestellt sei, und tauft die Pictetia ternata Griseb. (non DC.) von Cuba in P. marginata Sauv. um. Sclieiick Utricul. = H. Schenck: Beiträge zur Kenntnis der Utri- cularien. TJtricidarla montaiia Jacq. und U. ScJdmperi nov. spec. [Peingsh. Jahrb. wiss. Bot. Berlin XVIII (1887) p. 218 — 235, tab.VI— VIII. 8«.] Morphologie und Anatomie von Utricularia montana Jacq. und der neuen U. Schimjm-i, welche A. F. W. Schimper 1883 auf Dominica gesammelt hatte. Beide werden auf Taf. VI dem Habitus nach abgebildet, während die übrigen Tafeln die anatomische Structur darstellen. Die neue Ai-t ist im Herbar Krug et Urb. ♦ Scliimi). Epii)li. Westiiid. = A. F.W. Schdiper: Ueber Bau und Lebensweise der Epiphyten Westindiens. [Bot. Centralbl. Cassel. Vol. XVII 1-1898 Sauv. ad Flor. Cub. — Schmidle Jam. Blattalg. 151 (1884) p. 192 — 195, 223 — 227, 253 — 258, 284 — 294, 319 — 326, 350 bis 359, 381—388, tab. III, lY. 8».] Verf. hatte bereits 1881 die ei)iphj"tische Vegetation in den südlichen Vereinigten Staaten Nordamerikas und bald nachher auf einer kurzen Ex- cursion auch die der kleinen Antillen aus eigener Anschauung kennen gelernt. Im Jahre 1883. hielt er sich in Begleitung Dr. Johow's längere Zeit auf Do- minica und Trinidad, sowie in Venezuela auf, um den Epiphyten eine eingehendere und umfassendere Untersuchung zu Theil werden zu lassen. Der erste Abschnitt ist einigen allgemeinen Bemerkungen über die Zusammen- setzung der epiphytischen Flora Westindiens, deren Repräsentanten auf S. 223 zusammengestellt sind, und über die Eigenschaften epiphytischer Gewächse überhaupt gewidmet. Der zweite beschreibt des näheren den Bau einer An- zahl Epiphyten in seineu Beziehungen zu dem Lebensmodus dieser Gewächse. Der letzte Abschnitt endlich beschäftigt sich mit dem Einfluss der Lebens- weise epiphytischer Pflanzen auf ihre geographische Verbreitung. Ausführ- licher kann hier auf diese Avichtige Studie nicht eingegangen werden. — Eine auf ganz Amerika ausgedehnte Arbeit verötfentlichte S. unter dem Titel: Die epiphytische Vegetation Amerikas. Jena 1888. 8*^. 1G2 p. 6 Taf. Was der Verf. S. 195 Anm. über das Darniederliegen der Botanik in Westindien sagt, war auch für das Jahr 1883 nicht zutreffend. Es gab mehrere Botaniker auf den Inseln, welche an der Hand von Grisebach's Flora die Pflanzen ihrer Umgebung studirten und, soweit es anging, auch bestimmten. Sie standen aber weder untereinander noch mit einer Central- stelle in Verbindung, von der aus ihre Studien geleitet und für die Wissen- schaft fruchtbringend gemacht werden konnten. Es Avar sehr schwer und meist Sache des Zufalls, sie zu entdecken. Seh. brachte nur Avenig Alcoholmaterial mit, Avelches im botanischen Institute zu Bonn aufbewahrt Avird, aber zum Theil im Laufe der Zeit von anderen Botanikern bereits aufgebraucht ist. ^ Schlecht. St. Thom. = D. F. L. de Schlechtendal: Florula insulae Sti. Thomae Indiaeoccidentalis. [Linnaea. Berlin. III (1828) p. 251 — -276, 'IV (1829) p. 78 — 93, V (1830) p. 177—200, 682 — 688, VI (1831) p. 722—772. 80.] Die hier aufgezählten Pflanzen Av^urden in den Jahren 1827 — 28 von dem Kaufmann Cakl (August) Ehrenberg, dem Bruder des berühmten Natur- forschers Christian Gottfried Ehrenberg, auf St. Thomas gesammelt (ca. 400 Nr.). Der Verf. hat auch die Avenig zahlreichen Arten mit aufgenommen, Avelche West in seinem Werke über St. Croix von St. Thomas angiebt. Den meisten Species sind mehr oder weniger umfangreiche kritische Bemerkungen, hier und da auch Beschreibungen beigefügt. Die Originalien sind im botanischen Museum zu Berlin und im Herbar des botanischen Gartens zu Halle. ^ Schmidle Jam. Blattalg-. = W. Schmidle: lieber einige von Pro- fessor Lagerheim in Ecuador und Jamaica gesammelte Blattalgen. [Hed- Avigia. Dresden. XXXVII (1898) p. 61 — 75, tab. III-VL 8«.] Bezieht sich fast ausschliesslich auf Ecuador, und hat für die Algeu= flora Jamaica' s nur ein unerhebliches Interesse. 152 Ign. Urban: Bibliographia. Schoinb. Anegada = Robert Hermann Schomburgk: Remarks on Anegada. |Joum. Roy. Geogr. Soc. London II (1832) p. 152 — 170 c. tab. geogr. 8°.] Der Verf. hielt sich seit 1830 als Kaufmann und Naturforsclier in Westindien, besonders auf den Virginischen Inseln, auf und war gerade in St. Thomas, als ein amerikanisches Schiff bei Anegada, der nördlichsten jener Inseln, scheiterte. Dies veranlasste ihn zu einem Besuche und zu einer eingehenden Beschreibung derselben. Auf S. 161 — 1G2 finden wir einige floristische Notizen. Besonders interessant ist die Beobachtung, dass Pflanzenarten aus den Gattungen Malpigkia, Mimosa, Eugenia, Croton, Agave, Epidendrum, welche er weder auf den anderen Virginischen Inseln noch auf Puerto -Rico beobachtet hatte, truppweise nur einzelne Lokalitäten besiedelt haben. Sch. glaubt, dass die Samen derselben durch die Strömungen aus dem Orinoco und vielleicht auch durch Vögel vom spanischen Festlande her- beigeführt seien. Eine Nachprüfung und Feststellung dieser Arten wäre gewiss von grossem pflanzengeographischen Interesse. Pflanzen scheint Sch. auf der Insel nicht gesammelt zu haben. • Sclioml). Bei*. West. = Robert Schomburgk: Berichte über die Kulturpflanzen Westindiens. [Linnaea. Berlin. Vol.YIlI (1833) p. 229— 244, 257 — 292. 80.] Behandelt die Nutzpflanzen und Fruchtbäume der Virginischen Inseln. # Sclioml). Westiiid. Pfl. = Robert Schomburgk; lieber Benutzung einiger westindischen Pflanzen. [Linnaea IX (1834) p. 511 — 513.] Verwendung einiger auf den Virginischen Inseln einheimischer Pflanzen hauptsächlich zu medicinischen Zwecken. ^' Scliouil). Maiisclüii. = Robert Schomburgk: Ueber die giftigen Wirkungen des Manschinell- Baumes. [Linnaea XII (1838) p. 248 — 254.] Beschreibung des Manschinell -Baumes imd Versuche über die giftige "Wirkung desselben. Sclioml). Bari). = Sir Robert H. Schomburgk: The History of Bar- bados; comprising a geographical and Statistical description of the Island; a sketch of the historical events since the settleraent; and an account of its geology and natural productions. London 1848. 8*^. xx et 722 p., 8 Tab., 13 Woodc. Nachdem der Verf. anfangs allein, später in Begleitung seines Bruders Richard in den Jahren 1835 — 44 British Guyana botanisch, geologisch, physikalisch, geographisch und hydrogi'aphisch erforscht und beschrieben hatte, hielt er sich 1845 — 46 in Barbados auf, um Studien zu einer monographischen Arbeit über die Insel zu machen. Das Resultat seiner Forschungen ist das vorliegende Werk, welches in seinen drei Theilen eine geographische und statistische Beschreibung, eine Geschichte, sowie Bemer- kungen über die geologische Structur und eine Skizze der Naturprodukte enthält. Seinen ursprünglichen Plan, die Botanik eingehender zu behandeln und eine populär gehaltene Beschreibung der Pflanzen sammt ihrer Nutzanwen- 1-1898 Schomb. Anegada — Schütz Westind. 153 düng und ihren Eigenschaften zu liefern, musste er aufgeben, weil das AVerk dadurch zu umfangreich geworden wäre; an der Ausarbeitung der dafür in Aussicht gestellten Flora von Barbados wurde er durch seine Ernennung zum britischen Consul in Sto. Domingo (1848) verhindert. So erhalten wir hier denn ausser einem einleitenden Kapitel über Classification auf Seite 580 — 633 nur eine magere Aufzählung von 918 Pteridophyten und Phanerogamen, unter welchen auch die Kulturpflanzen figuriren, mit Angabe der Dauer, des Ver- nacularnamens und bei letzteren auch der Herkunft. Von manchen Ungenauig- keiten in der Bestimmung abgesehen, stellt dieser Katalog wohl sicherlich nicht den annäliernden Bestand der einheimischen Flora dar, trotzdem die Oberfläche der Insel fast durchweg in Kultur genommen ist und von der ursprünglichen Flora sicher Vieles eingebüsst hat. Gerade das, was noch davon vorhanden ist, wissenschaftlich festzulegen, bevor es der fortschreiten- den Bewirthschaftung zum Opfer fällt, wäre eine dankenswerthe Aufgabe. Die von Sch. auf Barbados gesammelten Pflanzen sind in Kew und Berlin. Schoml). Vall. Coiist. = Robert H. Schomburgk: Visit to the valley of Constanza. [The Athenaeum. London 1852 p. 797—799. 4«.] "Wie schon angegeben, erhielt S. im Jahre 1848 den Posten eines britischen Consuls in der Republik Sto. Domingo, wo er bis zu seiner Er- nennung zum Generalconsul in Bangkok 1857 blieb. Von der Hauptstadt Sto. Domingo aus machte er für die Kenntniss der Insel wichtig gewordene Reisen in das Innere, so nach dem Enricpiillo-See im Westen und zu dem Cibao- Gebirge in der Mitte. Die letztgenannte Tour (1851) bildet den Gegen- stand des Aufsatzes. Der Reisende kam von Norden, von Jarabacoa her, besuchte den Mte. Barrero (1170 m.) und gelangte schliesslich zu dem gleich hohen, von Hirten bewohnten Valle de Constanza. Bemerkungen über die Vegetation, besonders über den Kiefernwald und die Fuchsia triphylla, sind eingestreut. Die von S. in Sto. Domingo gesammelten Pflanzen sind in den Her- barien von Kew, Berlin und Paris. ^ Schomb. Fig" Bauaiia = Robert H. Schomburgk: Descriptiou of a remarkable spike or bunch of fruits to the Fig Banana [Musa sapien- tiim var). [Journ. Proc. Linn. Soc. London. Vol. II (1858) p. 130 — 132.] Beschreibt den Fruchtstand einer in Sto. Domingo gewachsenen Ba- nane, dessen oberer Theil 125 gut entwickelte Früchte der in den eng- lischen Kolonien Fig- Banana, in Sto. Domingo Guineo genannten Sorte ent- hält, während hinter den unfruchtbaren Blüthen 420 Früchte der Martinica Manzana {Musa cliinensis) zur Entwickelung gekommen waren. Schütz Westiiicl. = Damian Freiherr von Schütz -Holzhausen: West- indien. Zur Reise und zum Aufenthalt. Nach- dem Tode des Verf.'s fortgesetzt von Robert Springer. Mit vielen Illustrationen und einer Karte. Würzburg und Wien 1887. 12». 388 p. (Bibl. Monac). Das Werkchen, welches über Land und Leute von Westindien orien- tiren und angesichts des sich mehrenden Reiseverkehrs nach diesen Inseln ein zuverlässiger Führer für die Reise und den Aufenthalt sein soll, enthält auch einige Vegetationsschilderungen und macht die wichtigsten Kultur- pflanzen namliaft. 154 Ign. Urban: Bibliograpliia. Schultz Cass. Wriglit. = C. H. Schultz -Bipontinus: Adnotationes in Cassiuiaceas Wrightianas Cubenses, a cl. Grisebach determinatas. [Seem. Joiini. of Bot. London. Vol. I (1863) p. 231 — 237. 8^.] Bearbeitung der von J. Linden, (1844) und Ch. Wright während der ersten Hälfte seiner Eeisen auf Cuba (1855 — 60) gesammelten Cassiniaceen (Vernon., Eupator., Helianth., Senecioid.), welche unabhängig von Grisebach's Plant. Wright. ausgeführt und unmittelbar nach diesen veröffentlicht wurde. Seh. fasst den Speciesbegriff enger als G., wesshalb dieser die meisten der 8 neuen Ai^ten im Cat. Ciib. wieder einzieht oder zu Varietäten herabdrückt. Das grosse Compositenherbar des Verf.'s ist in den Besitz E. Cosson's in Paris übergegangen. Seid. Zea = Jose Seidel y Aymerich: Monografia del genero Zea. Tesis de Ciencias naturales. Habana 1890. 57 p. Nicht gesehen; nach Maza in lit. Sloaii. Cat. = Hans Sloane: Catalogus plantarum quae in insula Jamaica sponte proveniunt, vel vulgo coluntur, cum earundem synonymis et locis natalibus; adjectis aliis quibusdani quae in insalis Maderae, Barbados, Nieves, et Sanofi Christophori nascuntur. Seu prodromi historiae naturalis Jamaicae pars prima. Londini. 1696. 8^. Praef , 232 p., ind. Dr. Hans S. ging im Jahre 1G87 als Leibarzt mit dem Herzog von Albemarle, welcher zum Gouverneur von Jamaica ernannt Avar, über Madeira Barbados, Nevis, St. Christopher, wo jedesmal ein kurzer Aufenthalt Gelegenheit zum Sammeln bot, nach Jamaica. Die Müsse, welche ihm sein Amt liess, widmete er lY^ .Jahre lang mit grüsstem Eifer und Erfolge der naturhistorischen Untersuchung der Insel. Nach dem Tode des Herzogs kehrte er im Jahre 1689 nach England zurück. Der Catalogus, dessen zweiter Theil nicht erschienen ist, enthält eine Aufzählung der vom Verf. beobachteten Pflanzen mit einer grossen Fülle von Sj^nonymen aus älteren Schriftstellern, welche mit erstaunlichem Fleisse zusammengetragen worden sind. Der wissen- schaftliche Werth dieser mühseligen Arbeit ist freilich ein sehr zweifelhafter, da S. von der Voraussetzung ausging, dass viele Pflanzen Jamaicas eine bei weitem grössere Verbreitung besässen, als es in der That der Fall ist, und Aveil er diese desshalb (freilich oft mit Fragezeichen) mit den kurzen Be- schreibungen, Namen oder mangelhaften Abbildungen jener älteren Autoren identificirte, welche oft ganz andere Arten oder Gattungen aus anderen Gegenden vor sich hatten. 5^' Slofiii. Jam. = Hans Sloane: A voyage to the Islands Madera, Barbados, Nieves, S. Christophers and Jamaica with the natural history of the herbs and trees, four-footed beasts, fishes, birds, insects, reptiles etc. of the last of those Islands, to which is prefixed an introduction wherein is an acconnt of tlie inhabitants, air, water, diseases, trade etc. of that place, with some relations concerning the neighbouring continent, and Islands of America. Illustrated with the tigures of the things described, which have not been heretofore engraved, in large copper-plates as big as the life. London 1707—25. 2 vol. Folio: vol. I: 1707 Preface, CLIV, Schultz Cass. Wright. — Sloan. Jara. 155 264 p., tab. 1—156 et I— lY et Charta geogr.; vol. II: 1725. XVlll., 499 p., tab. 157—274 et V— XL Das "Werk bildet mit dem vorigen den Ausgangspunkt für die Kenntniss der Flora von Jamaica und ist von Linne, der die Originalien, wenn auch wahrscheinlich nicht vollständig, in London studirt hatte, bereits in der ersten Ausgabe seiner Species unter Zurückführung der S. 'sehen Namen auf die binäre Nomenclatur sehr eingehend benutzt worden. Es stützt sich haujjt- sächlich auf die von S. selbstgemachte Ausbeute an Naturalien, unter welchen ca. 800 Pflanzenarten; diese hatte er sofort nach dem Sammeln kurz be- schrieben und rücksichtlich der Früchte, welche nicht aufljewahrt werden konnten, ebenso wie die Fisclie, Vögel und Insekten etc. von dem Rev. 3L". MooKE nach dem Leben zeiclmen lassen. Ausserdem hatte der Gärtner Ja3ies Harlow, welcher für Sir Arthuk Rowdon lebende Pflanzen in Jamaica sammelte, Herbarien mitgebracht, die S. durch Sherard's Vermittelung eben- falls benutzen konnte. In der Einleitung giebt Verf. eine kurze Geschichte der Entdeckung von Jamaica, bespricht die topographische Beschaffenheit, die Lebensmittel, Getränke, theilt meteorologische Beobachtungen mit, schildert die Bewohner, den Handel und seine Reisen auf der Insel und behandelt sehr ausführlich die Krankheiten und deren Heilmethoden. Das von ihm erforschte Gebiet bildet, soweit ich aus seiner Reiseschilderung und den Standortsnotizen im descriptiven Tlieile habe feststellen können, ein schräges Viereck, dessen eine Seite von Old Harbour im Süden nach St. Ann im Norden, dessen andere Seite von St. Mary nach Port Royal verläuft; es nmfasst also die jetzigen Parishes St. Catherine, St. Andrew, St. Mary und St. Ann, besonders aber die beiden ersten. Die am meisten erwähnten Lokalitäten sind: St. Jago de la Vega oder Spanish Town, avo S. nach Vol. I p. xxxui während des letzten Jahres seinen Wohnsitz gehabt zu haben scheint, in der Nähe Town Savanna und die Ufer des Rio Cobre, südwestlich davon Old Harbom-, west- lich das Thal von Guanaboa, nördlich die Red Hills, ferner Liguanea im Norden von Kingston und Aveiter östlich die Ufer des Hope River, sodann im Centrum St. Thomas in the Vale mit dem Sixteen - Mile - Walk (jetzt un- gefähr Bog Walk), Rio d'Oro, einem Nebenflusse des Rio Cobre und dem Orange River, der Mount Diablo, St. Ann und St. Mary bis zum Rio Nuevo im Norden. Seltsamer Weise werden mehrere dieser Orte auf der beigegebenen Karte vergeblich gesucht, während sie auf der Karte zu der I. Auflage von P. Browne's Werke verzeichnet sind. In dem folgenden Theile (a vo^^age to Jamaica p. 1 — 47) werden die Seereise, der Besuch der einzelnen Inseln und die dort gefundenen Naturalien beschrieben. Sie reisten am 12. September 1G87 von Portsmouth ab, waren auf Madeira vom 21. bis 23. October, auf Barbados vom 25. November bis 5. December, auf Nevis vom 9. bis 11. December, auf St. Christopher am 11. December und kamen am 19. December 1C87 auf Jamaica an, wo Sloane bis zum IG. März 1G89^) blieb. ') Dass er nicht 1688 zurückkehrte, wie manche Autoren angeben, z. ß. Las. Mus. Del. p. 487, sondern 1689, ergiebt sich aus vol. f p. xxxni — xlu mit Sicherheit, wo auf S. XL — xui 1689 statt 1688 zu lesen ist. Gleichwohl bleibt es unverstäücilich, dass S. seine Rückreise vol. II S. 341 in die Zeit von März bis Mai 1688 — 89 ver- legt. — Noch während des Druckes erhielt ich durch die Güte des Herrn Frank CüNDALL in Kingston (Jam.) befriedigende Aufklärung über diesen Punkt. Derselbe 156 Ign. Urban: Bibliograpbia. Den Haiijittheil des AVerkes (von S. 49 des ersten Bandes an und den ganzen zweiten Band) bildet die Natural History of Jamal ca. Der Auf- zählung der beobachteten Pflanzen, welche sich bis in den zweiten Band fortsetzt, ist das S3'steni von Ray in Verbindung mit dem von Rivintjs zu Grunde gelegt. Die Beschreibungen sind meist sehr ausführlich und geben auch ein anschauliches Bild vom Habitus der Pflanze; ihnen folgen Angaben über das Vorkommen, Blüthezeit, bisweilen kritische Bemerkungen und sehr genaue Mittheiluiigen tiber die Nutzanwendung in ökonomischer und medicini- scher Hinsicht. Auch die einheimischen Namen sind sorgfältig gesammelt. Von Literatur und Synonymen ist meist nur dasjenige aufgenommen, was seit der Veröffentlichung des Catalogus erschienen ist, besonders aus den AVerken von Bobart (Xoeison's Plant. Hist.Oxon. IE), Plukenet und Tournefort. Im zweiten Bande von S. 189 ab werden die Thiere und einige Mineralien der Insel behandelt. Eine Schilderung der Rückreise nach England, Nach- träge zum ersten Bande, sowie ein sehr ausführlicher Index bilden den Schluss. Die Abbildungen sind meist charakteristisch, obgleich sie (mit Aus- nahme grösserer Früchte) nach den getrockneten Exemplaren gezeichnet sind. Sloane starb am 11. Januar 1753 im Alter von 93 Jahren auf seiner Besitzung zu Chelsea, wohin er sich nach Aufgabe seiner Aemter in London im 80. Lebensjahre zurückgezogen hatte. Er Avar geehrt worden, wie nie- mals zuvor ein Arzt in England: Präsident der Kgi. Gesellschaft der "Wissen- schaften und des Aerzte-Collegiums zu London, Regius Magnae Britanniae medicus primus, Generalarzt der englischen Armee, Baronet seit 1716, Mit- glied der Kgl. Academien zu Berlin, Paris, Petersburg, Göttingen, Leipzig etc. Seine ärztliche Praxis hatte ihm ein fürstliches Vermögen eingebracht, von dem er einen grossen Theil auf die Vermehrung seines Museums verwandte. Ueber dieses Museum, welches seines Gleichen auf der Erde nicht hatte, erfahren wir aus den Commentarii de Rebus in Scientia naturali et Medicina gestis, Lipsiae, vol. 11 pars I (1753) p. 730: „Ex appendice, testamento ipsius (Sloanei) juncta, cujus authenticum seu fide dignum in manibus jam habemus exemplum, intelligimus, voluisse defunctum atque optasse, ut imi- versum museum in toto suo ambitu omnibusque ejus partil)us in modo dicta sua villa (Chelsea) conservetur, publicoque usui, »piantum demum modo fieri possit, adhibeatur, ideoque Ser. Regi suo aut supremae regni curiae, iisque renuen- tibus, Petropolitanae , deinde Parisinae, tum Berolinensi, tandemque Madridensi academiis, pro viginti millibus pondo anglicanorum, quippe vix quartae musei partis pretio, ab eo ipso sie in testamento aestimato, offeratur; omnibus autem illud recusantibus, auctione constituta, tandem publice vendatur." Natürlich beeilte sich die englische Regierung, die Sammlungen, deren "Werth S. selbst also auf mindestens 1600 000 Mk. geschätzt hatte, durch Ankauf dem Lande zu erhalten und dem öffentlichen Gebrauche zugänglich zu machen.^) Um lässt mir durch Herrn W. Fawcktt folgendes mittheilen: „Untü 1752, the year in England, commenced on March 25th. The year 168S on p. xl — xlii is therefore right: though we should now call it 1689. The first tbree months of the year prior to 17.")2 are offen written thus 1688-89, 1689 — 90, 1690 — 91 etc. the former being the old style, the latter the new." '■) Sie bildeten den Grundstock des British Museums und wurden mit anderen theils aus der Bibliothek des Königs überwiesenen, theils von der Royal Society und Privatpersonen geschenkton Sammlungen im Montague-House aufgestellt (cf Brittisches Museum nebst der Beschreibung des berühmten Naturalien- und Antiquitäten -Cabinets des Herrn Ritters Hans Sloane. Aus d. Engl. Berlin 1764). 1-1898 Smith Gren. Agric. Bull. — Spruce Hepat. Ell. 157 einen Einblick in den Umfang derselben zu gewähren, möge erwähnt sein, dass das Museum ausser einer Bibliothek von 50 000 Bänden, 32 00O Münzen und Medaillen, 1125 Urnen und andere Alterthüraer, 700 Kameen und Gemmen, 225 G Edelsteine, 542 Vasen aus Achat, Jaspis etc., 7686 3Iineralien, eine umfangreiche zoologische Sammlung, in der allein die Säugethiere mit 1886, die Vögel mit 1172 Nummern vertreten waren, 12 506 botanische Museumsgegenstände (Sämereien, Hölzer, Gummi etc.) und ein Herbarium von 334 (nach Beitten und Boulger 240; nach ihm selbst, Jam. II p. n, waren es im Jahre 1725 bereits 200) Bänden umfasste. Ein sorgfältiger Katalog mit kurzen Commentaren füllte 38 Folio- und 8 Quartbände. Die botanischen Sammlungen, in welchen sich auch das Herbar Pltjkenet mit 8000 Pflanzen befindet, werden jetzt nebst der zugehörigen Bibliothek und den Manuscripten in der botanischen Abtheilung des British Museums ge- sondert aufbewahrt. Die Jamaica- Pflanzen nehmen 8 grosse Folio -Bände ein (Journ. of Bot. XXIV p. 14). Smith Orreii. Agric. Bull. = G. W. Smith: Grenada agricultural and botanical bulletin. St. George's 1890—93. Nicht gesehen; nach Kew Bull. Add. ser. I p. 75. •1^ Smith Nat. Hist. Nevis = Rev. William Smith: A natural bistory of Nevis and the rast of the English Leeward Caribbee Islands. Cam- bridge 1745. Nicht gesehen; wird von Hemsley in der Botan. Bibliography of the Less. Ant. aufgeführt. * Sporl. Beitr. Portor. = Sporleder: Beitrag zur Flora der Insel Portorico. [Linnaea. Halle. Vol. XXV (1852) p. 333—366. S^J. Anlage 1: Hampe et Gottsche: Expositio Hepaticarum Portoricensium [I. c. 337 T ad 358]. Anlage 2: Musci frondosi Portoricenses, quos Hampe exarainavit [1. c. p. 359 — 363]. Anlage 3: Fungi Portoricenses quos cl. Dr. Klotzsch examinavit [1. c. p. 364 — 366.] Die Arbeiten stützen sich auf die Sammlungen des Kunstgärtners Carl Schwanecke aus Wernigerode, welcher sich in den Jahren 1847 — 1850 in Huniacao im östlichen Puerto-Eico aufhielt und von hier aus Excursionen nördlich bis nach Fajardo und Rio Blanco, südwestlich bis nach Gua^^ama machte. Spokleder verfasste nur die Einleitung zu den drei Arbeiten. In der ersten werden 58 Lebermoose aufgezählt, darunter 11 als neu und 1 aus Trinidad. Unter den 48 Laubmoosen werden 7 als neu beschrieben. Unter den 17 Pilzen ergaben sich 3 als neu. Die in mehreren Exemplaren hergestellten Sammlungen wurden ver- kauft; eine der vollständigsten erwarb das Berliner botan. Museum, welches auch die unbearbeiteten phanerogamischen Sammlungen Schwanecke's besitzt, m Si)ruce Hepat. Ell. = Ricardus Spruce: Hepaticae Elliottianae, insulis Antillanis Sti. Vincentii et Dominica a cl. W. R. Elliott annis 1891 — 92 lectae. [Journ. Linn. Soc. London. Vol. XXX (1895) p. 331 ad 372, tab. XX— XXX. 8«. 158 Ign- Urban: Bibliographia. Die letzte Arbeit des berühniten Reisenden und Lebermoosforscbers E. Spruce, welcher bei der Abfassnns,- der Einleitung am 28. üeceniber 1893 starb; sie wurde von A. Gepp druckfertig" gemacht. Das Material war von "W. R. Elliott im Auftrage des Committee für die Erforschung der Fauna und Flora Westindiens (cf. Rep. AVest Ind.) in den Jahren 1891—92 auf St. Vincent und Dominica gesammelt worden. In der Einleitung giebt der Verf. einen Rückblick auf die Erforschung der Lebermoose Westindiens (von Gepp fortgesetzt) und zählt dann 162 Arten auf, von welchen 30 als neu beschrieben werden. Die SpRUCE'schen Originalien gingen mit seinem Lebermoosherbarium in den Besitz von M. B. Slater in Malton (Yorkshire, England) über. Die besten Serien der von Elliott gesammelten niederen Kryptogamen erhielten British Museum und Kew. Stahl Sapot. = Agustin Stahl: El Tortugo amarillo de Puerto - Eico [Sideroxylon palUdum Spreng.) j las Sapotäceas. [Anal. See. espan. Hist. nat. Madrid. Vol. IV (1875) p. 19 — 40, tab. IV. 8«.] Nach einem längeren Discurs über die Nutzpflanzen Puerto-Rico's bespricht Verf. die Sapotaceen im Allgemeinen und beschreibt dann sehr aus- führlich Sideroxylon pallidum, welches auf der Tafel abgebildet wird. Den Schluss bildet eine dichotomisch gehaltene Charakteristik der 7 Portoricensi- schen Sapotaceen- Gattungen. Stahl Est. = Dr. A. Stahl: Estiidios sobre (para) la Flora de Puerto - Rico. 1883 — 1888. VI folietos (omnia quae exstant). 12o. foll. I: 1883. 20 p. (literatura); foll. II: 1884. 191 p. (Rau. — Ampel); fol]. III: 1885. 168 p. (Legum.); foll. IV: 1886. 200 p. (Celastr. — Aral.); foll. V: 1887. 160 p. (Rubiac, Synanth.),- foll. VI: 1888. 284 p. Viburn. — Gesner.). Der Verfasser, welcher seit 18 05 als Arzt in Baj^'amon unweit der Hauptstadt St. Juan lebt, hat sich sehr eifrig und erfolgreich mit der Natur- gescliichte Puerto-Rico's beschäftigt. Bereits im Jahre 1883 veröffent- lichte er unter dem Titel: Faiuia de Puerto -Rico eine Synopsis über das Thierreich der Insel und einen Katalog seiner umfangreichen Sammlungen. Die botanischen Forschungen St. 's erstrecken sich hauptsächlich auf die nörd- lichen Gebiete, die Küstenstriche zwischen Manati und Loiza und die be- nachbarten Gebirge, sowie auf die Gegend von Penuelas und Adjuntas im Süden. Die Estudios sind spanisch geschrieben und ursprünglich zu je vier Seiten in der wöchentlich erscheinenden Zeitschrift „La Instruccion publica" veröffentlicht, aus welcher die Folietos als Sepai\atabzüge , jedes mit be- sonderer Paginirung, hergestellt wurden. Das erste beschäftigt sich mit der Literatur, den Herbarien und den Autoren; in den folgenden wird zunächst je ein Abschnitt aus der Organographie behandelt, dem dann die einzelnen Familien folgen. Jede Art hat eine nach der Natur angefertigte eingehende Beschreibung erhalten und ist mit umfangreichen Literaturangaben , den Ver- nacularnamen , unter welchen sich freilich viele von Stahl selbst gebildete befinden, Notizen über Wuchs, Vorkommen, Blüthezeit, sowie einem Hin- weise auf eine vom Verfasser angefertigte, aber nicht publicirte Iconographie versehen; die ihm aus Autopsie nicht bekannten Arten sind nach der Literatur aufgenommen. Nur wenige neue Species werden beschrieben; einige ihrer 1"I893 stahl Sapot. — Steph. Hep. nov. 159 Stcllimg nach zAveifelliat'te sind unbestimmt gelassen. Da den Verfasser in der Folgezeit die Berufspflichten in erhöhtem Maasse in Anspruch nahmen und Kränklichkeit ihn an weiteren Excursionen verhinderte, so ist das Werk, welches als eine nicht unwichtige Vorarbeit für eine Flora der Insel ange- sehen werden muss, leider unvollendet geblieben. Die Originalien befinden sich im Herbar. Kkug et Urban des Berliner botanischen Museums, dem Stahl sowohl die Bestimmungsexemplare centui'ien- weise übersandte, als auch sein eigenes Herbar überwies. Nur eine kleine Anzahl, die er seiner Zeit an Prof. Geisebach zur Bestimmung schickte, sind im botanischen Museum zu Güttingen. Der grösste Theil der Pflanzen der späteren Fascikel wurde von meinen Mitarbeitern und mir auf die richtige Bestimmung hin revidirt. Steiiz. Palmox. = G. Stenzel: Palmoxylon iriarteiim n. sp., ein fossiles Palnienholz aus Antigua. [Bih. tili k. Svensk. Vet.-Akad. Handl. Bd. XXII. Afd. in (1897) Nr. 11. 18 S., 2 Taf. 8°.] Sorgfältige, durch Abbildungen erläuterte Beschreibung des genannten fossilen Holzes, aber ohne Bezugnahme auf die vorhandene Literatur. 0 SteplK Westiiid. Hep. = F. Stephani: Westindische Hepaticae. [Hedwigia. Dresden. 1888. p. 276 — 302, tab. XI — XIV. 8».] Auf S. 276 — 299 werden unter dem Titel: Hepaticae portoricenses die von SmTENis 1885 — 1887 in Puerto-Rico gesammelten Lebermoose auf- gezählt und zur Vervollständigung des Bildes der Lebermoosflora dieser Insel auch die schon von Hampe und Gottsche bearbeiteten, aber mehrfacher Be- richtigung bedürftigen Sammlungen von Schwanecke mit eingeflochten, im Ganzen 111 Arten, welchen noch einige nicht westindische Species ange- schlossen sind, davon dreizehn neue. In dem zweiten Theile: Hepaticae ex insulis St. Domingo et Dominica, quas collegit Eggers, Seite 299 — 302 werden 3G Arten aufgezählt und drei als neu beschrieben. Stepli. Hep. HOT. = F. Stephan: : Hepaticarum species novae. [Hedwigia. Dresden. Vol. XXXII (1893) p. 17 — 29, 137 — 147, 204 ad 214, 315 — 327, XXXIII (1894) p. 1—10, 137 — 169, XXXIV (1895) p. 43 — 65, 232 — 253, XXXV (1896) p. 73 — 140. 8^.] Die Arbeit behandelt eigentlich neue Lebermoose der verschiedensten Provenienz; sie mag aber hier erwähnt sein, weil sie neben einigen anderen westindischen Arten auch eine Anzahl von Wkight 1856 — 67 auf Cuba gesammelter Species bringt. Die AVRioHT'schen Lebermoose waren Dr. Gottsche in Altena zur Bearbeitung übergeben, welcher sie grösstentheils bestimmte, aber nicht publicirte. Unter den von Gottsche gegebenen Namen wurden sie dann nacli Gepp (in Journ. Linn. Soc. XXX p. 332) ohne Nummern im Jahre 1885 von AsA Geey an die Abonnenten vertheilt, während Kew sie bereits 1873 erhalten hatte (Kew Rep. 1873 p. 8). Die beste Sammlung ist im Herb. Gottsche (jetzt im botan. Museum zu Berlin), aus welcher sie Stephaxi zugänglich gemacht wurden, eine andere grosse Sammlung befindet sich im Gkay- Herbar der Harvard University zu Cambridge (Mass.). Die von Gottsche aufgestellten Arten sind bis heute noch nicht veröffentlicht; die von St. publicirten neuen Species waren von jenem entweder unbenannt gelassen oder mit anderen vermischt (Steph. in lit.). IQQ Ign. Urban: Bibliograph ia. i^ Stirt. Lieh. IJerm. = Dr. J. Stirton: Enumeration of the Lichens collected by H. N. Moseley, M. A., Naturalist to H. M. S. Cliallenger. [Journ. Linn. Soc. London XIV (1875) p. 369 — 372. 8».] Die von Moselet auf der Cliallenger- Expedition 1873 auf den Ber- mudas gesammelten und von Stirton bearbeiteten Flechten enthielten unter den 24 Arten 7 neue Species (cf. Cromb. Lieh. Berm.). Stokes Foss. woods = Chaeles Stokes: Notice respecting a piece of recent wood partly petrified by carbonate of lime, v^^ith some remarks on fossil woods. [Trans. Geol. Soc. London. II. ser. vol. V. L (1837) p. 207 ad 214, t. 16 — 17. 4o.] Ein fossiles Holz von Antigua wird beschrieben und auf Tafel 17 ab- gebildet. Siilliv. Muse. Wrig'lit. = William S. Sullivant: Musci Cuberi|es, or Mosses collected by Chaeles Weight in the Eastern Part of the Island of Cuba during the years 1856, 1857, and 1858. [Proc. Amer. Acad. of Arts and Sc. Boston and Cambridge. Y (1861) p. 273 — 290. 8«.] Bearbeitung der von Ch. Wright während der ersten Jahre (1856 — 58) seines Aufenthaltes auf Cuba gesammelten Laubmoose, im Ganzen 131 Arten, von welchen 42 neu waren. Die Bestimmungen werden übrigens in Mitt. Musci austro-amer. vielfach abgeändert, indem manche der neuen Arten ein- gezogen, andere unrichtig bestimmte als neu beschrieben werden. Das SuLLivANT'sche Moosherbar ist dem Gray- Herbarium der Harvard- University zu Cambridge einverleibt worden (Journ. of Bot. XI 1873 p. 224, B. L. Robinson in lit.). Hier findet sich auch die IL und III. Serie der von Wright gesammelten Laubmoose, welche nicht im Zusammenhange bearbeitet /wurden (cf. Mitt. Musci austro-amer.). Die erste Serie besitzt z. B. auch Ik. Müller -Halle. Auch das British Museum und das Kew Herbarium er- Wvarben je eine Moossammlung von "W. Suriaii Cat. pLaiit. = J. D. Surian: Catalogus plantarum. [Nie. Lemeey: Dictionnaire ou traite universel des drogues simples. Paris 1698. 40.] Suriaii Cat. Drog. = J. D. Sueian: Catalogue des drogues et me- dicaments des Indes. [Pomet: Droguier curieux. Paris 1709. 8°. p. 67 — 73.] Nicht gesehen. Surian ging 1689 als Botaniste du roi nach West- indien, um die Flora hauptsächlich in Rücksicht auf praktisch -medicinische Zwecke zu studiren, und nahm als Zeichner den Pere Plttmier mit. Sie besuchten Martinique und Sto. Domingo (Haiti) und kehrten nach 18 Mo- naten zurück. Nicht lange nachher starb S. im Jahre 1G91 in Marseille. Von seinen zahlreichen Beobachtungen und Experimenten ist nichts weiter, als das vorstehende, veröffentlicht. Sein werth volles Herbar wird in den Galeries botaniques des Museum d'histoire nat. zu Paris aufbewahrt (vergl. am Schlüsse von Plumier). Der erste Aufsatz ist eine Aufzählung von westindischen Pflanzen, die er auf jener Reise beobachtet hatte, aber nur mit deren einheimischen Namen I-I898 Stirt. Lieh. Berm. — Suring. Meloc. novi. 161 (nach Plum. Nov. Gen. p. 37); in der zweiten Auflage des Traite des Drogues (Paris 1714), die mir allein vorliegt, wurde er niclit wieder abgedruckt. Der zweite wird in der Biogr. univ. class. Paris 1829. III p. 2955 erwähnt. Suring-. Nederl. West -Ind. Exp. = W. F. R. Suresgak: Keder- landsch West-Indische Expeditie. Verslag en Reisverhaal. [Tijdschr. Nederl. Aardrijskundig Genootschap. Amsterdam. Seriell, Deel III (1886) afd. Yersl. en Meded. p. 45 — 90, 355 — 394, 511 — 545.]. — Sonderdruck: ^ Botanische Excursie naar Nederlandsch West-Indie. 120 p. 8*^. Im Auftrage der Niederländischen geographischen Gesellschaft ging Ende des Jahres 1884 eine Expedition von Gelehrten nach den niederländisch - Avestindischen Inseln zu deren wissenschaftlicher Erforschung ab. Als Bota- niker nahmen daran der Yerf. und der junge Gelehrte J. van Bkeda de Haak Theil. Sie landeten am 30. December in Paramaribo (Surinam), besuchten Georgetown (5. Januar 1885), Trinidad (7. Januar) und kamen am 9. Januar in Cura(;'ao an. Auf Curaoao verweilten sie (nach Sub. in lit.) den 10. bis 28. Jan., 11. bis 17. Febr., 27. Febr. bis 11. März, 28. bis 29. März, auf Aruba den 30. Jan. bis 9. Febr., auf Bonaire den 19. bis 25. Febr., auf St. Eustachden8.bis21., 29. April, 6. bis 19. Mai, Saba den 22. bis 28. April, St. Martin den 30. April bis 5. Mai. In den vorstehenden Aufsätzen, deren Fortsetzung kaum zu erhoffen ist, schildert S. den Verlauf des ersten Theiles der Reise, bespricht das Sargasso und dessen Verbreitung, die Waldflora Surinam's, die Melocaden von Curaoao, die Mangrove- und Strand Vegetation, die Pflanzen der Klippen und des Diorits, sowie Sammel- und Präparirmethoden. Karten und Holz- schnitte dienen zur Erläuterung des Textes. Suring. Meloc. noTi = W. F. R. Sürixgar: Melocacti novi ex insulis arcliipelagi indici-occidentalis neerlandicis Curaoao, Aruba et Bonaire vel Bijdrage tot de Kennis der Melocacti. [I. in Versl. en Meded. Kon. Akad. Wetensch. Afd. Natuurkunde Amsterdam 3*^° Reeks, Deel II (1885) p. 183—195; II. ibidem Deel VI (1889) p. 408 — 461 c. tab; III ibidem Deel IX (1892) p. 406 — 412 c. tab. geogr.; IV m Verband. Kon. Akad. Wetensch. Amsterdam II Sect. Deel V (1896) Nr. 3 p. 1 — 46 c. tab. 2; V in Versl. d. Natuurk. Afd. Kon. Akad. Wetensch. Amsterdam Deel VI (1897) p. 178 — 192 c. tab.] Der Verfasser widmete auf seiner Reise nach Niederländisch Westindien (1885) den Cactaceen seine ganz besondere Aufmerksamkeit. Von der Gattung Opnntia fand er 4 Arten auf den niederländischen Inseln über dem Winde und eine gleiche Anzahl auf denen unter dem Winde. Dort konnte er ausser- dem 2, hier 4 Cereus-kvtQw constatiren. Besonders aber fesselte ihn das formenreiche, wenn auch nicht sehr stark differenzirte Geschlecht Melocactus^ welches bisher so ungenügend studirt war, weil es im Gegensatz zu allen anderen Cacteen der Kultur auf die Dauer unüberwindliche Schwierigkeiten in den Weg legt. An Ort und Stelle gemachte Notizen und gesammeltes Alcohol- Material, das Studium der lebenden Exemplare, die er in den bota- nischen Gai'ten zu Leiden übergeführt hatte, und die in der Folgezeit durch Nachsendungen seiner Correspondenten auf den Inseln ergänzt und ersetzt Urban. W 162 Ion. Urban: Bibliograpliia. ■wurden, ferner die Materialien des botanischen Gartens zu Utrecht, der Herren VON Schölten in Amsterdam , Goebel in Marburg und der botanischen Museen zu Berlin und ]\Iüiichen bildeten die Grundlage zu seinen Arbeiten. Während in den ersten Aufsätzen eine grössere Anzahl von Arten der Inseln luiter dem Winde beschrieben werden, dehnt er seine Studien weiterhin auch auf die übrigen Arten aus, giebt seine Erfahrungen über die Veränderlichkeit der verschiedenen Kennzeichen und ihren Werth zur Speciesbestimmung (Heft H), eine Geschichte der Entwickelung unserer Kenntnisse der Gattung (Heft IV) \mä auf den beigegebenen Tafeln ausser der Alibildung mehrerer Arten einen Stammbaum und eine Karte der geographischen Verbreitung. Im Musee botanique de Leide vol. III (1897) hat der Verf. die „Illustra- tions du genre Melocactus" zu veröffentlichen begonnen. Die Originalien (Skelettexemplare) werden im Reichsherbar zu Leiden aufbewahrt. -j Sw. Prodi". = Olof Swaetz: Nova genera et species plantarum seu Prodromiis descriptionum vegetabiliiim, maximam partem incogni- torum quae sub itinere in Indiam occidentalem annis 1783 — 87 digessit. Holmiae, Upsaliae et Aboae. 1788. 8^. X et 152 p., ind. Nach fast zweimonatlichem Aufenthalte in Nordamerika landete S. am 5. Januar 1784 in Jamaica, besuchte von hier aus Cuba, von wo er nur sehr Avenige Pflanzen mitgebracht zu haben scheint, und mindestens von Dec. 1784 bis zum Juni 1785 1) das westliche Hispaniola, kehrte dann nach Jamaica zur Fortsetzung seiner Studien zurück und schiffte sich 1786 in Kingston nach Europa ein. Die letztgenannte Insel wurde von ihm ganz besonders genau untersucht, indem er hauptsächlich die schwer zugäng- lichen oder für ganz imwegsam gehaltenen Gebirgsschluchten zum Gegen- stande seiner Forschungen wählte; sie lieferte ihm desshalb auch eine ausser- ordentlich grosse Menge neuer Arten, die Sloane, Bkowne, Jacquin u. a. entgangen waren , und von denen einige bis auf den heutigen Tag noch nicht wieder gefunden Avorden sind. Seine Gesammtausbeute an neuen Species auf dieser verhältnissmässig kurzen Reise schätzte er auf nahezu 850. Bei seiner Rückkehr verweilte er bis zum Herbst 1787 in London, wo er im BANKs'sclien Museum seine Sammlungen zu bearbeiten begann und auch Ge- legenheit fand, die P. BROWNE'schen Originalien im LiNNE'schen Herbar und die SLOANE'schen Typen im British Museum zu vergleichen. Auch schenkte ihm Sir Joseph Banks eine beträchtliche Anzahl Arten, besonders von den kleinen Antillen, welche in dem obigen Werke mit verarbeitet sind. Von den 61 Gattungen, welche er auf p. 1 — 8 charakterisirt, waren einige bereits bekannt; sieben andere, nämlich Microtea, Hepetis^ Mar Ha, Älchornea^ Achania^ Myrodia und Lavenia Avaren schon von dem 1782 ver- storbenen Dr. Solander im BANKs'schen Herbar im Manuscript beschrieben und haben eigentlich dessen Autorität zu führen, da Sw. (Praef. p. VIII) durch einen Stern bei denselben auf ihn als den Autor hinAveist (was freilich auch irrthümlich bei Xiphidiuin Loefl., Ruyschia Jacq. und A])ciba Aubl. geschieht). ^) cf. Vetensk. Acad. Handl. Stockh. 1787 p. 121. Er war aber nicht auf Puerto - Eico (cf. Sw. Prodr. p. YII) , wie Wiksteoem (in Sw. Adn. bot. p. XXXV) angiebt, noch auf den kleinen Antillen bis „1789", wie Geisebach (Flora p. VII) will, noch. in Südamerika. 1=I898 Sw. Prodi-. — Sw. Obs. 163 Die lateinischen Zalilen hinter den meisten der neuen und mehreren der bekannten Gattungen deuten auf die natürlichen Familien in Linne's Prae- lectiones, herausgegeben von Giseke 1792, hin.i) Unter den 955 behandelten Arten sind 760 Phanerogamen, 84 Pteridophyten, 72 Moose, 18 Flechten, 3 Algen und 18 Pilze. Die Zahlen zwischen Speciesnamen und Diagnose sind die Nummern der nächst verwandten Arten in Linne's Syst. Veget. edit. XIV (ed. Murray a. 1784). Da auch die meisten Arten von den kleinen Antillen und von „Ind. occid.", sowie einige von Jamaica einen Stern hinter der Diagnose liaben, so waren auch diese vielleicht bereits von Solakder im Msc. benannt und beschrieben; doch wird dies niclit aiisdrücldich hervor- gehoben und bleibt am besten unberücksichtigt. SwARTz's Prodromus concurrirt zuweilen in Bezug auf Priorität mit Jacqttin's Collect. II und I'Heritier's Sert. angl. Da in solchen Fällen Swartz seine Namen zurückzieht (jedoch nicht immer, vergl. Myrtus splendens Sw. Flor. II p. 907) und dadurch die Priorität der beiden letzteren anerkennt, so haben auch wir keine Veranlassung, es anders zu lialten (vergl. 0. Kuntze Eev. Gen. I. p. CXXXI und Rendle in Britt. Journ. of Bot. XXXV p. 20, während nach Buser bei Mez in DC. Monogr. IX p. 952 das Sert. Angl. im Januar 1789 publicirt worden sein soll). Sw. Iiiträd. = Olof S^vartz: Inträdestal, innehällande anmärk- ningar oni Vestindien, hallet inför Kongl. Vetenskaps Academien den 18. Martii 1789. Stockholm 1790. 8«. 22 p. Nicht gesehen. Der Verf. bespricht (nach Gust. 0. Malme in lit.) zu- erst die ph3-sikalische Beschaffenheit, das Klima luid die Bevölkerung der Inseln, hauptsächlich Jamaica 's, dann die Producte des Landes und die Reieh- thümer der Grundbesitzer, die Entwickelung der Kolonien, die traurige Lage der Sklaven, zuletzt die Gefahren der Reisenden, die Erdbeben, Orkane u. s.w., alles sehr gemeinverständlich, in der Form einer Causerie. Eigentlich Bo- tanisches kommt in der Rede nicht vor. ^ Sw. Obs. = Olof S^YARTz: Observationes botanicae qnibus plantae Inmae occidentalis aliaeque systematis vegetabilium ed. XIV illustrantur earuraque characteres passini emendantur. Erlangae 1791. 8°. 424 p. 11 tab. ^) Die Feststellung dieses Punktes verdanke ich den Herren Prof. Garcke und Dr. Malme. Linne hatte bekanutHch in seiner Philos. botan. (in der mir vorliegenden IL Ausgabe auf S. 31 — 40) unter dem Titel „Methodi naturahs fragmenta" und mit den einleitenden bedeutsamen AYorten : „Prinumi et ultimum hoc in Botanicis desidera- tum est. Natura non facit saltus. Plantae omnes utrinque affinitatem monstrant" das Skelett eines natüdichen Systems aufzustellen versucht. Auf die Numerirung der 67 Ordnungen in demselben beziehen sich aber die SwARXz'schen Zahlen nicht. Nun hatte aber Linne über das natürliche System zweimal Vorlesungen gehalten, das eine Mal 17(j4, das andere Mal 1771; diese letzteren gab Giseke, welcher in Upsala Zuhörer gewesen war, im Jahre 1792 in Hamburg heraus. Die Ordnungen sind hier weniger zahlreich (nur 58) und in anderer Anordnung. Auf diese nun passen die SwARiz'schen Zahlen durchaus, und andererseits liat auch Giseke die SwAKxz'schen neuen Gattungen fast ausnahmslos an dem von letzterem augezeigten Orte untergebracht. Da aber Swaktz's AVerk 4 Jahre früher erschien, so muss dieser das letzte Schema von Linne's Natür- lichem System entweder während seiner Studienzeit zu LTpsala von Linke fil. oder von Vahl, der ebenfalls die Vorlesung von Linne pater mit anhörte, oder von Giseke selbst erhalten haben. Das letztere ist wohl das wahrscheinlichere. 11* 164 Ign. Urbän: Bibliograpliia. In diesem "Werke, welches ebenfalls eine Vorarbeit für eine Flora West- indiens sein sollte, beschäftigt sich S. mit bereits bekannten Gattungen nnd Arten, hauptsächlich der Antillen, indem er auf Grund seiner an Ort und Stelle gemachten Beobachtungen und seiner Studien an den Origiiialexemplaren in London gegenüber der letzten von Murray besorgten Ausgabe von Linne's Syst. veget. ed. XIV Gattungen und Arten besser begrenzt imd charakterisirt, die Synonyma emendirt und namentlich zahlreiche ausführliche Species- Be- schreibungen liefert. Die beigegebenen Tafeln, von ihm nach dem Leben gezeichnet, enthalten Arten, welche vorher noch nicht oder nicht gut ab- gebildet waren. <|^ Sw. Ic. = Olof Swartz: Icones plantarum incognitariim, quas in India occidentali detexit atqiie delineavit. Easciculus I. Erlangae. Fol. 13 tab. coL: sect. L 8 p., tab. 1 — 6 a. 1794, sect. IL tab. 7 — 13 a. 1800. Sw. Ic. iiied. = Olof Swartz: Descriptiones et icones plantarum incognitarum etc. Fasciculiis I — III, manuscript. Fol. 1 vol., text., 71 tab. p. p. col. (Bibl. Urb.). S. hatte als Ergänzung zu seinen Publikationen über die westindische Flora ein Abbildungswerk in grösserem Umfange geplant, von welchem aber nur Sect. I und II des ersten Fascikels erschienen sind. Der Text enthält die kurzen Diagnosen aus dem Prodr., Vorkommen und Figurenerklärung. Der in meinem Besitz befindliche Manuscriptband, von Swartz's eigener Hand geschrieben bez. gezeichnet, ist zweifellos der erste Theil der 200 Zeich- nungen, welche S. zum Graviren für die Icones an seinen Verleger nach Erlangen geschickt hatte (vergl. Sw. in Schrad. Journ. I. 1799 p. 497 und Wikstr. in Sw. Adn. bot. p. XXXIX), und wovon der Verleger in der Regensb. Flora III. 1. 1820 p. 144 Interessenten den Eest zur event. Publication gegen billige Entschädigung anbot. Die theils colorirt, theils schwarz abgebildeten und meist mit den ausführlichen Beschreibungen der Flor. Ind. occ. versehenen Pflanzen stammen fast ausschliesslich aus Jamaica; Tafel 16 des ersten Fascikels und 4 Tafeln des dritten fehlen; dafür kommt eine Abbildung ohne Beschreibung hinzu. Es sind die folgenden: Fase. I^). 13. Melastoma tetrandra. 1. Lacistema myricoides. 14. Begonia scandens. 2. Salvia tcnella. 15. Symplocos odopetala. 3. Gratiola rejjens. 17. Tussilago pumila. 4. Piper hispidulum. 18. Arethusa gentianoides. 5. Piper fHiforme. 19. Malaxis spicata. 6. Schoenus pusilhis. 20. Malaxis umheUiflora. 7. Holosteum diandrum. 21. Cranichis aphylla. 8. Ludwig ia repens. 22. Cranichis dip)hylla. 9. Heder a ]jendula. 23. Cranichis oUgantha. 10. Dichondra sericea. 24. Cranichis stacJiyodes. 11. Hillia tetrandra. 25. Cranichis muscosa. 12. Vaccinium meridionale. ^) Die ersten 13 Tafeln sind natürlich die Originalzeichnungen zu Sw. Ic; die 24 Pflanzenarten des eisten Fascikels findet mau auch auf S. 3 — 4 des pubiicirten Heftes aufgezählt. 1-1898 Sw. Ic. — Sw. Flor. 165 Fase. II. 26. Brositnmn alicastruni. 27. Brosimum sjnirium. 28. Justicia nemorosa. 29. ütricularia ohtusa. 30. Piper cordifoUum. 31. Piper tenellum. 32. Hippocratea coniosa. 33. Ändropogon brevifoliuni. 34. Xylophylla arhuscida. 35. XylophyUa montana. 36. Xylophylla angustifolia. 37. Tradescantia cordifolia. 38. Melasto77ia capillaris. 39. Melastoma glabrata. 40. Melastoma hirsuta. 41. Eroteum iheoides. 42. Epidendricm hifarium. 43. Epidendrum serrulatum. 44. Epidendriini teretifoliimi. 45. Epidendrum flahelliforme (Cym- hidium). 46. Epidendrum fragrans. 47. Epidendrum proliferu7n (Cym- hidium). 48. Epidendrum vomeriforme. 49. Epidendrum, irigoniflormn 50. Ejndendrum micranthum (Stelis). Fase. III. 51. Piper geniculatiim. 52. Piper nitidiim. 53. Pyaer hispidum (Piper hirsu- tum). 54. Piper scabrum. 55. P/per discolor. 56. P?};er a^nplexicanle. 57. Leersia monandra. 58. Leersia hexandra. 59. Bondeletia thyrsoidea. 60. Bondeletia umhellulata. 61. Bondeletia incana. 62. Bondeletia hirsuta. 63. Ärdisia tinifolia. 64. Ardisia coriacea. 65. Ärdisia serrulata. 66. Ärdisia parasitica. 67. Melastoma rigida. 68. Melastoma strigillosa. 69. Melastoma fascicularis. 70. Gesneria jnmiila. 71. Ädiantum jmmilum. 72. Portlandia coccinea. (Stelis ophioglossoides) . Ausserdem enthält der Band die Originalzeichnungen der in den Obs. bot. veröffentlichten Tafeln. üeber den A'erbleib des Restes der Originalzeichnungen habe ich trotz vielfacher Bemühungen nichts ermitteln können. Sw. Flor. = Olof Swartz: Flora Indiae occidentaKs aiicta atque illustrata sive descriptiones plantarum in Prodromo recensitarum. Er- langae. 1797 — 1806. 3 vol. S^: voll. 1797. VIII et 640 p., tab.1-15; vol. IL 1800 p. 641 — 1230, tab. 16 — 24; vol. III 1806 p. 1231 — 2018, ind. X p., tab. 25 — 29. Das "Werk führt mit Unrecht den Titel einer Flora Indiae occidentalis, da es die bereits von Linne, Jacquin u. a. correct beschriebenen Arten aus- schliesst; es behandelt nur die im Prodi', diagnosticirten , vom Verfasser selbst gesammelten oder in den Herbarien von Banks und anderen vorge- fundenen Pflanzen unter Hinzufügung einiger neuen oder kritischen Species und bisweilen anderer Gattungsbegrenzung in ausführlicher Weise. Auf den Tafeln werden meist nur die Blüthen- und Fruchttheile der betreffenden Arten abgebildet. Von den aufgeführten Species entfallen 71 auf India occ. (ohne nähere Angaben), 2 auf die Bermudas, 1 auf die Bahamas, 2 auf Cuba, 782 auf Jamaica (fast ausschliesslich von Swaktz selbst gesainmelt und 166 Ign. Urban: Bibliographia. zwar von ilangeneel (^lanchioneal?), Bath, Morant Bay, Blue Mountains, Coldspring, St. Andrews, Liguanea, Ferr}^, Spanish Town, Catherine Mts., AVestmoreland, bes. Jam. occ., 2 von der kleinen Insel Navaza, 155 von Sto. Domingo (wohl ausnahmslos von dem jetzigen Haiti, leider nur selten mit näheren Angaben, wie Cul de Sac, Montagncs de St. Louis, Eiviere du Pin im Norden der Insel, alle von Swartz selbst gesammelt), 2 von St. Jan (Ryan), 5 von St. Croix (v. Ronn), 7 von St. Barthelemy (EuPHKASEN, Fahlbekg), 1 vou St. Eustache (Masson), 22 von St. Kitts ^ St. Christoph (Fahlberg, Masson), 2 von Nevis (Masson), 7 von Antigua (H. de Ponthieu), 10 von Monts errat (de Ponthietj, Ryan), 15 von Gua- deloupe (Fahlberg, de Ponthieu, V.Rohr), 15 von Dominica (Alex. Anderson, Greg, DEPoNTinEu), 20 von Martinique (Fahlberg, Jacquin), 12 von S. Lucia (Masson), 5 von St. Vincent (Anderson), 2 von Barbados, 4 von Grenada (Masson, de Ponthieu), 4 von Tobago (Greg, de Ponthieu, Young), 2 von Cura9ao (von Rohr), 24 von Guyana, 8 von dem übrigen tropischen Amerika und einige aus der alten Welt. Unter den 1005 Arten i) sind 773 Phanerogamen , 110 Pteridophyten, 78 Moose, 24 Flechten, 1 Alge und 19 Pilze; '^j^ derselben waren von S. selbst aufgestellt worden. Das SwARTz'sche Herbar, welches im Jahre 1819 sammt seiner natur- historischen Bibliothek für 4000 Reichsthaler an die Acadeniie der Wissen- schaften verkauft w^irde, Avird in der botanischen Abtlieilung des Reichs- museums in Stockholm gesondert aufbewahrt; die westindischen Pflanzen befanden sich in recht schlechter Verfassung, hatten, soweit sie von ihm selbst gesammelt waren, fast niemals Angaben betreffs des Vaterlandes und von SwARTz's eigener Hand oft nur abgekürzte botanische Namen erhalten; auch fehlen in Folge der übergrossen Liberalität, mit welcher er wegschenkte, viele seiner Species darin. Eine grosse Anzahl SwARTz'scher Originalien be- sitzt das British Museum in London, auch manche von den Arten, welche in Stockholm nicht vorhanden sind; wahrscheinlich hat diese Swartz selbst an Sir Jos. Banks geschenkt. Endlich findet sich eine grössere oder geringere Menge von SwARTz'schen Pflanzen im Herb. Willdenow (jetzt im Berliner bot. Museum), in den Herb. Schreber imd Schwägrichen (jetzt in München), im Herb. Vahl (jetzt in Kopenhagen), im Herb, der Linnean Soc. in London und im Prodromus- Herbar von de Candolle. Sw. Opusc. = SwAETz' kleinere auf die Flora "Westindiens bezüg- liche Arbeiten sind folgende: Beskrifning pä nie slags Nässlor (?7r^zm), hvilka nyligen pä Jamaica blifvit upptäckte och beskrifne. [Kgl. Vetensk. Acad. Handl. Stockh. VI (1785) p. 28—36. 8«.] Tolf nya slag af Urticae-'^XsigtQ frän Vest-Indien, upptäckte och beskrifne. [ibidem VIII (1787) p. 58 — 72, tab. I— IL] Cinchona angiistifoUa^ en okänd växt frän Vest-Indien. [ibidem p. 117 — 123, tab. III.] Solandra, et nytt Ört-slägte frän Vest-Indien [ibidem p. 300 — 306, tab. XI.] 1) WiKSTRÖM (in S\v. Adn. bot. p. XXXVI) hat im Ganzen nur 892 Arten, Grisebäch (Flora p. VII) nur 835 Gefässpflanzen gezählt. 1-1898 Sw. Opusc. — Tertre Hist. Aut. 167 Qimssia excelsa, ny växt frän Vestindien. [ibidem IX (1788) p. 302 — 306, t. VIIL] Stijlosanthes , et nytt Öiteslägte. [ibidem X (1789) p. 295 — 303, tab. XI.] Ochroma, nytt Örteslägte. [ibidem XIII (1792) p. 144—152, tab. VI] jfr Tiie Botanical History of the Ccmella alba. [Trans. Linn. Soc. Lond. I (1791) p. 96—102, tab. 8. 4».] Vätaria, eine neue Farrenkraut- Gattung. [Ges. Xat. Freunde. Xeue Schrift. II (1799) p. 129—136, tab.YII. 4».] J. F. T. Arborie. cub. = J. F. T.: Kiqueza vegetal cubana. Ar- boricultura y floricultura cubana. Habana 1893 — 94. 1 vol. Pars I: vi et 139 p., li: xliv et 120 p. Nicht gesehen. Nach Maza in lit. enthält das "Werk viele Irrthümer. Tapia Bil)l. Puerto -Rico = Aleja>s^deo T.vpia y Rivera: Biblioteca historica de Puerto -Rico que contiene varios documentos de los siglos XY, XVI, XVII y XVIII. Puerto -Rico 1854. 8°. 587 p. et 14 p. ind. — Deutsche Uebersetzung von L. Krug Msc. Eine Zusammenstellung derjenigen Abschnitte aus älteren Werken, welche sich auf Puerto-Rico beziehen, und zwar aus Oviedo's Hist. nat. Ind. Buch XVI nebst einigen Kapiteln ühev Sto. Domingo aus anderen Büchern des- selben Verfassers, aus Herrera's Historia general de las Indias Decad. I — V, J. DE Laet's Novus orbis Buch I Cap. 1 — 3, Documentos ineditos etc. Es befinden sich darin manche interessante Bemerkungen über einheimische Pflanzen, welche vermittelst der noch heute auf der Insel gebräuchlichen Vernacularnamen leicht identificirt werden können. Tertre Hist. Aiit. = Du Tertre: Histoire generale des Antilles habitees par les Fran9ois, enrichie de cartes et de figures. Paris 1667 — 71 4 vol. 4«: vol. I (1667) 535 p. 3 tab., II (1667) 539 p. 13 tab., III (1671) 317 p. 3 tab., IV (1671) 362 p. 5 tab. (Bibl. Krug et Urb.). — Primum prodiit Parisiis 1654, 1 vol. (ex ipso). Nachdem der Verf., Jean Baptiste du Tertre vom Orden der Do- minikaner, nach längerem Aufenthalte auf den französischen Antillen bereits im Jahre 1654 ein Buch unter gleichem Titel, aber in viel kürzerer Form und rücksichtlich der Naturgeschichte nur skizzenhaft veröfi"entlicht hatte, besuchte er 1056 die ihm noch unbekannt gebliebenen Inseln und arbeitete nun das vorliegende umfangreiche Werk aus. Band I, III und IV enthält eine auf sorgfältiges Quellenstudium gegründete Geschichte der Inseln St. Chri- stophe, wo der Gouverneur der französischen Antillen residirte, Guade- loupe, Martinique, St. Croix, Marie Galante, von welchen eine Kai-te beigegeben ist, ferner von La Tortue, St. Martin, St. Barthelemy, Saintes, S. Lucia und Grenada. Band II beschäftigt sich mit der Naturgeschichte dieser Inseln. Einer eingehenden Beschreibung derselben folgt ein Abschnitt mit einigen Angaben über die Reisen des Verf.'s, Ebbe und Fluth, meteorologischen Beobachtungen und Bemerkungen über die Mineralien. Der grösste Theil des Bandes ist 168 Ig-"^- Urban: Bibliographia. den Pfianzen, Thieren und den Bewohnern gewidmet. Von der botanischen Abtheilung (p. 82 — 193) versichert er, dass er nichts beschrieben habe, wo- von nicht seine Augen, seine Hände und sein Geschmack wahrheitsgetreue Zeugen gewesen wären. In der That finden auch die für seine Zeit vor- trefflichen Beschreibungen und die nicht üblen Abbildungen bei seinen Nach- folgern gebührende Anerkenniuig. Die Pflanzen werden nur mit den französi- schen. Vei-nacularnamen aufgeführt. Hauptsächlich sind es die Fruchtbäume und Nutzhölzer von den kleinen Antillen, welche hier zum ersten Male aus- führlich geschildert werden. Die Tafeln geben von mehreren derselben ver- kleinerte Habitusbilder. Das Werk ist von späteren Schriftstellern vielfach benutzt bez. aus- geschrieben worden. # Tippeiili. Haiti = L. Gextil Tippenhauer: Die Insel Haiti. Mit 30 Holzschnitten, 29 Abbildungen in Lichtdruck und 6 geologischen Tafeln in Farbendruck. Leipzig 1893. 4». 693 p. Der Verf., ein Enkel Dithmarschener Deutschen und haitianischer Neger, welcher als Generalinspektor an der Polymatischen Schule und Gouverne- mentsingenieur und Attache des Grossen Generalstabs von Haiti die beste Gelegenheit hatte, Land und Leute der Insel kennen zu lernen, giebt auf Grund eigener Beobachtungen und umfangreicher Literaturstudien eine Schil- derung der geographischen, geologischen und meteorologischen Verhältnisse, der Fauna und Flora, der ehemaligen und jetzigen Bevölkerung, ihrer Sprache, Literatur und Religion, der socialpolitischen Lage und der Verwaltung. Eine ausfüln-liche Aufzählung der benutzten Schriften beschliesst das mit Illustra- tionen reich ausgestattete Werk. In dem Kapitel: Flora S. 217 — 233 unterscheidet T. die Tieflands - oder Zuckerrohrregion (bis 200 m), die Hügel- oder Kaffeeregion (200 bis 1200 m), die Berg- oder Fichtenregion (1200 — 2000 m), die First- oder Farnregion (über 2000 m), von denen die ersteren nach ihren Charakter- pflanzen, Nutz- und Kulturgewächsen eingehend besprochen werden. Einige Vegetationsansichten illustriren dieselben. Leider entstellen zahlreiche Druck- fehler, viele antiquirte oder räthselhafte Namen und falsche Bestimmungen diesen und den folgenden Abschnitt. S. 233 — 316 enthält eine „Liste der von Minguet, PLmnEK, Nicolson, Dr. Gilbert, Dr. Pouppee-Despoktes, Dr. Descouktilz, Tussac, Ritter, Schom- BURGK, Abad und dem Verf. auf der Insel constatirten einheimischen als auch eingeführten Pflanzen" in alphabetischer Anordnung ohne Autoren, aber unter Beifügung einiger Vernacularnamen , im Ganzen 3193 Nummern. Nur zu einer verhältnissmässig kleinen Anzahl citirt T. die Gewälirsmänner und zwar nur Abad, Descourtilz und Ritter. Schomburgk hat zwar im südlichen Sto. Domingo gesammelt; allein es ist, so viel ich weiss, über dessen Samm- lungen nie etAvas weder von ihm selbst noch von Anderen im Zusammen- hange publicirt worden; auch fehlen die typischen ScnoMBURGK'schen Pflanzen, welche in Kew, Berlin und London aufbewahrt werden, in der Liste. Fast alle anderen namhaft gemachten Autoren aber haben sich der vorlinne 'sehen Nomenclatur bedient und sind, soweit die von ihnen erwähnten Pflanzen nicht durch Abbildungen illnstrirt werden, selbst Botanikern von Fach noch räthselhaft; es ist desshalb nicht zu verstehen, wie T. diese für seine Zwecke benutzen konnte. I-I898 Tippeuh. Haiti — Trinid. Bull. 169 Unter den aufgeführten Arten befinden sich nun eine grössere Anzahl, welche bisher von der Insel noch nicht begannt waren. Diese anscheinende Bereicherung der Inselflora ist unstreitig auf des Yerf.'s eigene Sammlungen zurückzufiihren , welche nach brieflicher Mittheilung desselben von einem in den botanischen Kreisen ganz unbekannten, aus Charlestown U. St. nach Haiti herübergekommenen Dr. John AiKiNSOisr bestimmt worden sind. Offenbar hat der Herr, welcher seinen ISTamen in dem "Werke nicht genannt wissen wollte, die ihm vorliegenden Pflanzen unter allen Umständen mit den Beschreibungen Gkisebach's identificiren wollen und auf diese Weise in die Flora Haiti's Arten (besonders Jamaicensische Endemismen) hineingebracht, welche auf der Insel sicher nicht wachsen; darauf deutet auch der Umstand hin, dass keine ein- zige neue Species, an welcher doch Haiti noch so reich ist, namhaft ge- macht wird. Da nun T.'s Sammlungen im Juli 1888 bei dem grossen Brande in Port-au-Prince vernichtet wiu'den, eine nachträgliche Verificirung dieser Arten also ausgeschlossen ist, so wird es für die Pflanzengeographie am zweckmässigsten sein, diesen Katalog der Yergessenheit zu überantworten, und das um so mehr, als nicht einmal Werke wie Swartz's Flora und DC. Prodr., geschweige denn die neueren und neuesten Monographien benutzt worden sind. Torralb. Anal. = Jose I. Torralbas: Anales del Instituto de se- gunda enseuanza de la Habana. 1894 — 96. 2 vol. S«. Yol. I (1894 — 95) 458 p., vol. II (1895 — 96) 420 p. Enthält als Beigabe zum IL Bande mit besonderer Paginirung: Maza Gen. Fan. Cub., Maza y Torr. Flor. Jard. bot. und im Teste Maza Perigon. Trinid. Agric. Kec. = The Agricultural Record. Official Journal of the central agricultural board of Trinidad, embracing reports on bo- tanical, chemical and agricultural topics of general interest to merchants and planters. Port-of-Spain (Trinidad). Yol. I, in (1890) — ? 8°. Dies Journal, von dem ich nur den ersten und dritten Band sah, sollte den Zweck haben, die seit der Zuckerkrisis darniederliegende landwirth- schaftliche Industrie auf Trinidad durch officielle Mittheilungen, Berichte der einheimischen Pflanzer, Auszüge aus auswärtigen Zeitschriften in Bezug auf alle einschläglichen Fragen, sowie durch Mittheilung von Preiscourranten, meteorologischen Berichten u. s. w. wieder zu heben. Das Committee of Publication besteht aus Dr. L. A. A. de Yerteuil, ErrGEira Lange, J. H. Hart, Syl. DEVEJsnsH und Dr. Chittenden. ^ Trinid. Bull. == Bulletin of miscellaneous Information. Royal bo- tanic gardens Trinidad. Edited by J. H. Hart 1887 — 98. Der Herausgeher, welcher vorher Superintendent der Government Cin- chona Plantation in Jamaica gewesen Avar, hatte im März 1887 nach Prestoe's Abgange die Leitung des botanischen Gartens auf Trinidad übernommen. Seit dieser Zeit veröffentlichte er das Bulletin und zwar die 5 ersten Nummern in „Slip form", die folgenden in „Pamphlet form" mit besonderer, seit 1894 mit durchlaufender PaginirTing. Die ersten 24 Nummern bilden den ersten Band, zu welchem sich ein Register in Nr. 24 findet. Band II erschien 1895 — 96, III 1897—98 in regelmässigen Yierteljahrsheften. Das Bulletin enthält aus der Feder des Herausgebers manche interessante Notizen und 170 Ign- TJrban: Bibliograpbia. Einzelheiten über Trinidad -Pflanzen, die auch dem Botaniker von Nutzen sind, selbst biologische Beobachtungen, wie die über die Befruchtung der Baiihinia megalandra durch Fledermäuse (Vol. II pt. III p. 30 — 31; vei-gl. dazu Knuth in Bot. Centralbl. Vol. LXXII p. 353 — 354). <4^Tiickerm. Eiium. Amer. Lieh. = Edward Tuckekman: Supplement to au Enumeration of North American Lichens, continued. [Amer. Journ. Sc. and Arts. New Haven. II ser. vol. XXV (1858) p. 422 — 430, XXVIII (1859) p. 200 — 206.] Es werden hier beiläufig sechs neue Flechten beschrieben, welche Ch. Wkight auf Cuba gesammelt hatte. d^ Tiickerm. Obs. Amer. Lieh. = Edward Tuckermax: Observations on North American and some other Lichenes. [Proc. Amer. Acad. Arts and Sc. Boston and Cambridge. Vol. IV (1860) p. 383 — 407, V (1862) p. 388—422, VI (1864) p. 263 — 287.] Auch diese Arbeit beschäftigt sich (hauptsächlich im zweiten und dritten Tlieile) mit den von Ch. Wright in Cuba gesammelten Flechten, von welchen 2 neue Grattungen und 54 neue Arten beschrieben werden. — Die spätere Ausbeute "Wright's, sowie gewisse Grupjoen der ganzen Samm- lung wurden von Jon. Müller und Nylakder bearbeitet. Die WRiGHT'schen Flechten, deren erste Serie vom Verf., deren zweite von J. Müller vertheilt wurde, sind am besten im kryptogamischen Herbar der Harvard- Uni versity zu Cambridge, ferner im Pariser und British Museum und (ex herb. J. Müll. Arg.) im Herbar Boissier- Barbe y vertreten. Tuss. Ant. = F. R. de Tussac: Flora Antillarum, seil historia gene- ralis botanica, ruralis, oeconomica vegetabilium in Antillis indigenorum, et exoticorum indigenis cultnra adscriptorum ; secundum systema sexuale Linnaei, et methodum naturalem Jussiaei in loco natali elaborata, iconi- bus accLiratissime delineatis et coloratis illustrata. Parisiis 1808 — 27 4 vol. fol.: Vol. I 1808 198 p., 30 tab. coL; II 1818 221 p., 34 tab. col.; III 1824 121 p., 37 tab. col; IV 1827 121 p. 37 tab. col. Verf. hatte sich zuerst auf Martinique aufgehalten, von wo er jedoch keine Pflanzen in seinem Werke aufführt, und war dann nach Haiti über- gesiedelt, um sich während eines Zeitraumes von 15 Jahren ganz dem Studium der Pflanzenwelt zu widmen. Die von ihm besuchten Lokalitäten sind Je- remie (?), Port-au-Prince, St. Marc, die cacteenreiche Plaine Desolee zwi- schen Artibonite mid Gonaives, Arcahaye, St. Susanne, Port Francais und Cap Haitien. Als die letztgenannte Stadt bei der Landung der französischen Truppen am 5. Februar 1802 von den Negern eingeäschert wurde, ver- brannten die beinahe 2000 Abbildungen, welche er von seinem Neffen dAßNOFR und von de Chataigner hatte zeichnen lassen, während er die Manuscripte nebst einigen Heften Zeichnungen, sowie die Herbarien rettete. Kurz nachher ging er nach Jamaica, um für Haiti aus dem botanischen Garten zu East lebende Pflanzen zu holen. Er blieb 10 Monate auf der Insel und sammelte in den Blue Mountains, St. Mary (St. Georges), St. Andrew (Liguanea), Clarendon, St. Ann, St. Elizabeth und St. James. Von da kehrte 1-T898 Tuckerm. Enum. Amer. Lieh. — Urb. Add. 171 er, ohne den eigentlichen Zweck seiner Sendung erreicht zu haben, gegen Ende des Jahres 1802 in seine Heimath zurück. T. wollte nicht, wie der Titel angiebt, eine eigentliche wissenschaft- liche Flora der Antillen schreiben, sondern seinen Landsleuten, den Aerzten, den französischen Kolonisten und den Liebhabern in erster Linie die haupt- sächlichsten Nutz- und Zierpflanzen von Haiti und Jamaica in "Wort und Bild vorführen. Diese erhalten denn auch neben der botanischen Charakte- ristik eine meist sehr ausführliche Besprechung ihrer Geschichte, Eigen- schaften, Verwendung und %verden durch vorzügliche, von Poiteau, Turpix, und P. J. Redoute gemalte Abbildungen illustrirt. Ausserdem ist eine An- zahl anderer Pflanzen aufgenommen, die nur botanisches Interesse haben. Die Bilder mehrerer von ihnen sind trotz des Farbenglanzes durchaus nicht sonderlich scharf und zur Identificirung nicht immer ausreichend. Auch wird bei einigen das Vaterland mit Unrecht auf alle Antillen ausgedehnt, während die betreffenden Pflanzen nur in Haiti -St. Domingo oder Jamaica vorkommen. Endlich sind noch manche überflüssige, weil ungerechtfertigte Umtaufungen zu rügen. Die Anzahl der abgehandelten Pflanzenarten beträgt nur 127. Ueber den Verbleib des eigentlichen TussAc'schen Herbars ist nichts bekannt; nach den Farnen zu urtheilen, welche Fee bearbeitete (p. ix: Les Antilles ont ete etudiees par Tussac dont nous possedons l'herbier; vergl. diesen), müssen seine Sammlungen von Haiti sehr umfangreich gewesen sein. Pflanzen von ihm befinden sich nach DC. Ph3'togr. p. 455 im Herb. Desvaux (jetzt im Pariser Museum) und nach Parlat. Coli. bot. de Flor. p. 50 im Cen- tralherbar zu Florenz, eine Anzahl Jamaica -Pflanzen nach J. Poissoisr (in lit.) im Herb. A. L. de Jussieu (jetzt im Pariser Museum), dem sie 1807 von Tussac geschenkt w^aren. Ulloa Storie Col. = Aloxso de Ulloa: Storie del Fernando Colombo nelle quali s'ha particolare e vera relazione della vita e di fatti delli Ammiraglo D. Christophoro Colombo, suo padre. Venecia 1571. 1 vol. 80; ibidem 1614. 1 vol. 8« (ex Cour. Bot. Hisp.-Lus. p. 30). — Edit. Hisp.: Historiadores primitivos de las Indias occidentales, que juntö, traduxo en parte j saco ä luz, ilustrados con eruditas notas y copiosos indices Andres Gonzalez Barcia. Madrid. Fol. vol. I (1749) 128 p.: La Historia de D. Fernando Colon en la quäl se da particiilar, j verdadera relacion de la vida j hechos de el Aimirante D. Christoval Colon, su padre, j del descubrimiento de las Indias occidentales, llamadas ISTuevo Mundo (Bibl. reg. BeroL). — Edit. alt. 1799 (ex Colm. 1. c). In dieser Geschichte, deren spanisches Original nicht bekannt ist, wer- den auch die Pflanzen aufgeführt, w^elche die Aufmerksamkeit von Coluübus und seinen Begleitern auf seinen Expeditionen erregten (cf. Colom. Epist. und Colm. Prim. not. veg. amer. p. 9 — 24). 1^ Url). A(l(l. = Ignatiüs Urban: Additamenta ad cognitionem florae ~h Indiae occidentalis in Engler's Botan. Jahrb. Leipzig 1892 — 97. 8*^. 4 Par- ticulae: pari I in vol. XV (1892) p. 286 — 361, tab. IX; II in vol. XIX (1894 — 95) p. 562 — 681; III in vol. XXI (1896) p. 514—638; IV in 172 Ign. Urbän: Bibliographia. vol. XXIY (1897) p. 10 — 152. — Seors. impr.: 1 vol. Leipzig 1892—97. IV et 470 p., 1 tab. Die Materialien, welche die Grundlage zu obigen Arbeiten bilden, Avur- den von dem Yerf. im Verein mit Herrn Prof. L. Krug seit dem Jahre 1884 theils durch besondere nach Westindien gesandte Expeditionen, theils durch Kauf und Tausch, theils als Bestiramungsexemplare zusammengebracht und werden im botanischen Museum zu Berlin, dem sie geschenkweise übergeben sind, bis auf Weiteres gesondert aufbewahrt. Der Zweck jener Additamenta ist, durch möglichst gründliche, z. Th. weit ausgreifende Bearbeitungen der schwierigsten oder am meisten im Argen liegenden Familien eine solide Basis für eine spätere Flora Indiae occidentalis zu schaffen. Dem Bedürfnisse ent- sprechend ist die Behandlung der einzelnen Familien und Gattungen eine sehr verschiedenartige. Bald werden nur Beschreibimgcn neuer Arten imd kritische Bemerkungen zu bekannten gegeben, bald sämmtliche Species einer Familie nach kritischer Durcharbeitung ohne oder mit Diagnosen aufgezählt, bald ausführlich monographisch behandelt; immer ist aber darauf Bedacht ge- nommen, die Synonymie, auch die der Patres, möglichst vollständig zu- sammenzutragen und die geographische Yerbreitung festzulegen. Durch die Aufführung aller zugänglichen Sammler- Nummern werden auch andere Museen in den Stand gesetzt, die Identificirung ihres Materials mit Leichtigkeit aus- zuführen. Es wurden folgende Familien abgehandelt: in Add. I Canellaceae , Bixa- ceae, Simaruhaceae , Äquifoliaceae (auct Th. Loese:n'er), Ampelidaceae , Hedera- ceae (auctore E. Maechal, Beschreibung einer neuen Art), Ebenaceae, Styra- caceae, Oleacme, Thymelaeaceae , Eivphorh. gei\.Dry2)etes, Myricaceae, in Add. II Myrtaceae, in Add. III Ternstroemiaceae (incl. Bhizobolaceae und Marcgravia- ceae)^ Rutaceae, Nydaginaceae (auct. A. Heimerl), in Add. IV Loranthaceae, Fteridophyia (e determ. J. G. Baker, H. Christ, M. Kuhn comp. L. Krug, diese hauptsächlich in pflanzengeographischem Interesse). Ausser dem Herbar Krug et Urban und den Sammlungen des Ber- liner botanischen Museums wurden je nach Bedarf auch die Materialien des Griseb ach' sehen Herbars in Göttingen, des Museums in Kopenhagen, des Herbars de Candolle und Boissier-Barbey, die SwAKTz'schen Originalien in Stockholm, das Herbar des botan. Gartens zu Genf, St. Petersburg, des Hofmuseums in Wien, des botan. Museums in München, des Botan. Depart- ments in Jamaica u. s. w. benutzt. Hinter den Citaten der nicht in Berlin befindlichen Exemplare ist in des Verf.'s eigenen Arbeiten in Klammer an- gegeben, wo dieselben aufbewahrt werden. Urb. Plant, iiov. Aiit. = Igx. Urbak: Plantae novae antillanae. [Notizbl. bot. Gart. u. Mus. Berlin. Leipzig. Vol. I p. 78 — 80 (1895), p. 319 ad 328 (1897).] Beschreibung einer neuen Gattung und einer Anzahl neuer Arten aus verschiedenen Theilen AVestindiens. Vorher hatte der Verf. bereits einige Portoricensische Arten beschrieben und Beobachtungen über andere westindische mitgetheilt in Jahrb. bot. Gart. Berlin vol. IV (1886) p. 241 — 252 tab. II {Dacryodes^ Hedwigia, Marcgravia Smtenisü, Simaruba Tulae, Bauhinia, T/iymopsis) , in Gartenflora XXXVIII (1889) p. 257—258 tab. 1298 [Simaruba Tulae), in Ber. Deutsch. Bot. Ges. 1-1898 Urb. Plant, nov. Ant. — Yalv. Espan. 173 vol. II (1884) p. 429 — 442 (Ilysanthes etc.), III (1885) p. 81 — 101, tab.YIII (Bauhmia), ibid. p. 324 — 332 {3Iicrotea), XI (1893) p. 375 — 376 {Krugia), XIII (1895) p. 211— 222, tab. XIX {MeUosma) und spcäter ibid. vol. XIV (1896) p. 38 — 51 {Ternstroemiaceen\ ibid. p. 284 — 294 {Dendmphthora) , XY (1897) p. 261 — 270, 542, tab. IX [Ruhiaceen), endlich in Notizbl. bot. Gart. Beii. I p. 29 — 31 c. icon. (über Juglans Jamaicensis). |t Yahl Eclog". = Martin Yahl: Eclogae Americanae seu descriptio- nes plantarum praesertim Americae meridionalis nondum cognitarum. Hauniae 1796—1807. 3 fasc. Fol.: fasc. I 1796 praef., 52 p., tab. 1—10; II 1798 56 p., tab. 11—20; III 1807 58 p. tab. 21—30. Xaclidem Yahl, ein Schüler Linke's (1769 — 74), später Professor in Kopenhagen, bereits in seinen Symbolae botan. eine grössere Anzahl west- indischer Pflanzen beschrieben hatte, widmet er dieses Werk fast ausschliess- lich der Flora der Antillen, besonders der kleineren. Die hier abgehandelten Novitäten, welche ausführlich und ganz vortrefflich beschrieben und zum Theil auf den beigegebenen Tafeln abgebildet Averden, verdankte er in erster Linie dem Baurath und Oberstlieutenant der Miliz Julius von Eohk, der auf seinen für die Zwecke der Baumwollenkultur unternommenen Eeisen auf den Inseln Jamaica, Puerto-Eico, St. Thomas, St. Croix, Montserrat, Martinique, Trinidad, Curacao, ferner in Venezuela und Guyana ge- sammelt hatte, sodann dem Dr. John Eyan, Plantagenbesitzer auf Montserrat, der auch St. Croix und St. Jan besuchte und durch seinen Bruder auf Trinidad sammeln Hess, dem Eektor Hans West auf St. Croix, der auch Beiträge von Martinique, St. Thomas, Crabben Island und Puerto- Eico lieferte, Dr. Pelug, der frühzeitig auf St. Croix starb, und Marteelt von Guadeloupe und anderen Kariben. Die YAHL'schen Originalien sind im botanischen Museum in Kopen- hagen, Doubletten im Herb. Willdenow des Berliner Museums und (ex herb. PuERAKi) im Herbar de Candolle. '^' Vahl Ic. ilhistr. = Martinus Yahl: Icones illustrationi plantarum americanarum in Eclogis descriptarum inservieutes. Decas I — III. Han- niae 1798 — 99. Fol. 30 tab. Bildet eine Ergänzung zu vorhergehendem Werke, indem eine Anzahl dort beschriebener Arten hier noch nachträglich abgebildet wird. Die Kosten trug J. Eyan. ,,, Valil Krypt. St. Croix = Martin Yahl: Endeel kiyptogamiske Planter fra St. Croix. [Skrivt. Natarhist. Selsk. Kiobenhavn Y. II (1802) p. 29 — 47. 80.] Die hier beschriebenen Algen waren von H. West, seit 1788 Eektor der Schule zu Christianssted auf St. Croix, gesammelt, unter ihnen 15 neue Arten, von denen einige bereits vom Sammler im Msc. benannt waren. YalT. Espafi. = Antonio Sanchez Yal verde: Idea del valor de la isla Espailola, y utilidades qua de ella puede sacar su Monarquia. Madrid 1785. 1 vol. 40. XIX, 208 p., 2 tab. geogr. Der Verfasser, Licentiat der Theologie und der Eechte, gebürtig von Sto. Domingo, beschreibt im VI. Kapitel seines Werkes eine Anzahl Nutz- 174 Ign. Urban: Bibliogvaphia. hülzer der Insel, im YII. die Palmen, im VIII. die wichtigsten Kultur- pflanzen. Jlit Hülfe der Vernacularnamen sind die meisten der aufgeführten Ai'ten zu identificiren. Yort. Mcdic. plaiits = Dr. de Yerteuil: Native medicinal plants. [The Ag-ricultural Record. Port-of-Spain (Trinidad) Yol. I (1890) p. 17 ad 24. 80.] Aufzählung von 65 auf Trinidad einheimischen Medicinal- Pflanzen nebst ihren niedicini sehen Eigenschaften. Der Gebrauch derselben wird der Landbevölkerung empfohlen. Vilar. Elem. Bot. = Juan Vilaro: Elementos de Botanica. Fisio- logia vegetal. II edit. Habana 1890. 1 vol. 184 p. — Anatomia vegetal, con un prölogo de M. Gomez de la Maza. II edit. Habana 1892. 1 vol. Nicht gesehen; nach Maza in lit. in Wahl. Lieh. Ell. = Edv. A. Wainio: Lichenes Antillarum a ^Y. R. Elliott eollecti. [Britt. Journ. of Bot. London. Yol. XXXIY (1896) p.31 ad 36, 66—72, 100—107, 204 — 210, 258 — 266, 292 — 297.] Eine sehr eingehende Bearbeitung der Flechten, welche W. R. Elliott in den Jahren 1891 und 1892 im Auftrage des Committee für die Erforschung der Fauna und Flora "Westindiens (cf. Rep. West Ind.) in St. Yincent und Dominica gesammelt hatte. Unter den 154 Arten waren 50 neu. Die Originalien sind im British Museum, die erste Doublette erhielt Kew. Wells Cfrenad. cf. Handb. West Ind. ^ Weiidl. New Palm = Herm. Wendland: A new palm. [Gard. Chron. London. III ser. vol. lY (1888) p. 408 c. icon. fig. 56 in p. 409. 4^.] Beschreibung und Abbildung von PseudopJioenix Sargenti, welche C. S. Sargent und A. H. Curtiss auf Elliot's Key (an der Küste des süd- lichen Florida) im April 1886 entdeckten. Sie wurde 1887 auch auf Long's Key aufgefunden. A^ergl. auch Bot. Gaz. Nov. 1886. ^- Wendl. Thrill. Morr. = H. AYendland: Thrinax Morrisii Wendl. [Gard. Chron. III ser. vol. XI (1892) p. 104 fig. 20, 21. 4^.] Beschreibung und Abbildung dieser neuen von D. Morris Dec. 1890 auf der kleinen Insel Anguilla aufgefundenen Palme, mit zusätzlichen Be- merkungen vom Entdecker und Dr. Nicholls. West St. Croix = H.West: Bidrag til Beskrivelse over Ste Croix, med en kort udsigt over St. Thomas, St. Jean, Tortola, Spanishtown og Crabeneiland. Kiöbenhavn 1793. S^. 363 p. — Deutsche Uebersetzung: Beyträge zur Beschreibung von St. Croix. Nebst einer kurzen Ueber- sicht der benachbarten Inseln St. Thomas, St. Jean, Tortola, Spanisch- town und Krabbeneyland. Kopenhagen 1794. 8*^. 274 p. Der Yerf., welcher seit 1788 Rektor der Schulen in Cliristianssted auf St. Croix war, giebt in dem Werke das Resultat seiner Beobachtungen über Land und Leute der Insel. Er schildert den Einfluss des Klimas auf 1-1898 Vert. Medic. plants — West St. Croix. 175 Menschen und Thiere, in sehr eingehender AVeise die Bewohner, deren Sitten und Lebensweise, Handel, Verwaltung und das Verhältniss zu Dänemark, Geschichte und Statistik, endlich die natürliche Beschaffenheit und die Lan- desprodukte; die anderen oben genannten Inseln worden nur sehr kurz be- handelt. Auf Seite 2G7 — 314 (oder 194 — 241 der deutschen Ausgabe) zählt W. 542 Pflanzenarten, darunter einige wenige von St. Thomas und St. Jan, die übrigen sämratlich von St. Croix, auf, von denen er 431 als Avild- Avachsend (h.), 111 als kultivirt (c.) betrachtet; die Cyperaceen und Grami- neen fehlen fast ganz. Zu vielen Averden die einheimischen Namen und mehr oder weniger ausführliche Bemerkungen hauptsächlich über die Vei^vendung hinzugefügt. Von den mit einem Sternchen versehenen Arten hatte er keine Exemplare nach Europa mitgebracht; die Bestimmimg derselben verdankte er wohl, \\ie überhaupt die Einführung in die Naturgeschichte der Insel, dem Oberstlieutenant \on Rohr und Jokx Etajs", zAvei guten Kennern der Karibenflora. „Die neuen Arten", sagt er Avörtlich, „sind entweder durch nova species angegeben und werden künftig von dem Professor Yahl be- schrieben Averden, oder ich habe ihnen seine sj)ecifischen Kennzeichen bei- gefügt, oder sie Averden in seinen Sj^mbolis botanicis iin dritten Theile vor- kommen, der schon unter der Presse ist. . . . Indessen kann ich für die Richtigkeit derjenigen Artikel, die kein Sternchen haben, um so sicherer einstehen, als der Professor Vahl auf mein Begehren die Güte gehabt hat, die Fehler in Ansehung der Geschlechter und Arten zu berichtigen, die sich, in den Verzeichnissen meiner übersandten Sammlungen fanden." Da man für die neuen Arten ohne Unterschied bald Vahl, bald "West als Autor citirt, so habe ich in Folgendem einige Grundsätze zusammengestellt, nach Avelclien man in Uebereinstimmung mit den heutigen Nomenclaturregeln Avohl am rich- tigsten verfährt, natürlich ohne Rücksicht darauf zu nehmen, ob diese Arten heute noch in den betreffenden Gattungen sind oder sich gar als Synonyme herausgestellt haben. 1) Mit Diagnosen versehene Arten ohne Zusatz einer Autorität sind von West ordnungsgemäss veröffentlicht z. B. Sinapis integrifolia West p. 296. 2) Mit Diagnosen versehene Arten und mit dem Zusätze „Spec. nov. Vahl", von letzterem später in den Symb. bot. III oder in den Eclog. aus- führlich beschrieben, sind als in dem WESi'schen Werke publicirt zu be- trachten imd haben die Autorität Vaul zu führen, z. B. Eugenia punctata Vahl p. 289, Rohinia florida Vahl p. 300, Xanthoxylum punctatuni Vahl p. 310. 3) Mit Diagnosen versehene Arten, mit dem Zusätze „spec. nov. Vahl", von letzterem s^mter jedoch nicht Avieder erwähnt, Aveil A'ielleicht bei näherer Untersuchung als schon beschriebene Arten erkannt, sind bei West mit der Autorität Vahl, rite publicirt, z. B. Piper tenvißorimn Vahl p. 268, Con- volvuhis ovalifolms Vahl p. 271 (non Vahl Ecl. II p. 16), Epidendrum cari- natum A^ahl. — Leider scheinen die Originalien gerade dieser der Aufklä- rung bedürftigen Arten meist nicht mehr zu existiren oder AA-enigstens nicht unter diesen Namen. 4) Neue Arten ohne Diagnosen, mit dem Zusätze „spec. nov. Vahl" oder meist „Spec. nov. S}^nb. bot." sind bei West Nomina nuda und erst durch Vahl 's spätere Beschreibung rite publicirt. Da Vahl keinen Autor angiebt, also sich selbst meint, so haben sie des letzteren Autorität zu führen, und als Publikationsort ist das betreffende VAHL'sche Werk zu nennen, z. B. 176 Ign. Urbän: Bibliographia. Cissus obovata Vahl p. 270, Convolvuhis triqueter Yahl p. 271, Aristolochia ringens Vahl p. 305. 5) Neue Arten ohne Diagnose, mit dem Zusätze „spec. nov.", aber nicht von Vahl, sondern von anderen mit West als Autorität beschrieben, haben diese zu führen und als Publikationsort die Schrift des betreffenden Autors z. B. Eugenia floribunda West ap. AVilld. Spec. II p. 9G0. 6) Neue Arten ohne Diagnose, mit dem Zusätze „Symb. bot." oder spec. nov. Vahl" oder ohne solchen Zusatz, aber später niemals beschrieben, sind Nomina nuda, und wenn durch Originalien nicht aufklärbar, oblivione digna, und zwar mit der Autorität West's, wenn Vahl's Name nicht aus- drücklich dahintersteht z. B. Convolvulus albiflorus, matutinus, venenatus West p. 271, Rhainnus glahratus West p. 276, Portulaca hrasiliensis West p. 287, aber Uvaria excelsa Vahl p. 292, Celastrus jJolygamus Vahl p. 270, Clieno- jjodium cuneifolium Vahl p. 278. Ich bin mit dem Vorschlage sub 4) leider nicht ganz in Ueberein- stimmung mit den Herren Wakming und Kiaerskou, welche im Jahre 1891 auf meine Veranlassung diese Fragen prüften und zu der Meinung gelangten, dass auch diejenigen Arten, welche bei West als „spec. nov. Symb. bot." ohne den Namen Vahl aufgeführt sind und später von letzterem beschrieben wurden, wie z. B. Bigjionia lactiflora p. 294, die Autorität AVest's zu führen hätten. Sie begründen ihre Ansicht damit, dass West nicht nur gesammelt, sondern auch bestimmt und neue Arten als Spec. nov. bezeichnet habe, wäh- rend Vahl nachher corrigirte; und wo Vahl dann eine neue Art gefunden habe, sei dies ausdrücklich angegeben. Ich kann dem nicht zustimmen, da die Art erst durch die Beigabe einer Diagnose in die Welt tritt und den- jenigen als Autor zu führen hat, welcher sie beschreibt, falls dieser nicht eine andere Persönlichkeit ausdrücklich als Autor namhaft macht; letzteres aber geschieht bei Vahl nicht. West's Originalien befinden sich im botanischen Museum zu Kopen- hagen, leider, 'wie schon angedeutet, nicht vollständig. Einige Arten sind auch im Herb, de Candolle (ex herb. Pueraei) vertreten. — So weit als möglich hat Baron Eggers in seiner Flora von St. Croix (vergl. p. 92 — 93) die zweifelhaften WEST'schen Arten unterzubringen versucht. 'f West Fresliw. Alg-. = Wm. West, assisted by Gr. S. West: On some freshwater Algae from the West Indies. [Journ. Linn. Soc. London. Vol. XXX (1895) p. 264 — 280, tab. XIII— XVI. 8o.] Aufzählung von 00 Süsswasser- Algen, welche W. R. Elliott im Auf- trage des Committee für die Erforschung der Fauna und Flora Westindiens (cf. Eep. West Ind.) 1891 — 92 auf St. Vincent und Dominica gesammelt hatte, und Beschreibung von 11 neuen Arten und 4 neuen Varietäten. Die Originalien sind im British Museum in London; die erste Dou- blette ei'hielt Kew. Wikstr. St. Barthel. = Jon. Em. Wiksteoem: Öfversigt af Ön Sanct Barthelemi's Flora. [Kgl. Vetensk.-Acad. Handl. för är 1825. Stockholm 1826. St. IL p. 411—433. 8».] Die kleine Schrift enthält die allgemeine Literatur über die Insel St. Barthelemy, die Geschichte der botanischen Erforschung, eine Aufzäh- lung der artenreichsten Familien und Gattungen, der natürlichen Familien 1-1898 West Freshw. Alg. — Worsl. Amaryll. 177 mit Angabe der Zahl der Arten bei den einzelnen Gattungen und der 301 ge- sammelten spontan vorkommenden Species nach Li]S"NE'sehem System. Unter diesen sind 1 Pilz, G Algen, 10 Flechten, 1 Laubmoos und 2 Farne. Den Schluss bilden Bemerkungen über bekannte und die Beschreibungen von 8 neuen Arten, von denen die Hälfte bereits von Swartz im Msc. benannt wurde. Die Aufzählung gründet sich auf die Sammlungen von Dr. Sam. Fahl- berg, vom Stud. B. A. EuPHRAsm , welcher die Insel im Frühjahr 1788 be- suchte und über sie ein besonderes Werk veröffentlichte (vergl. diesen), und des Frohstes FoRSstRÖJi, der sich 1803 — 181G als Gouvernementsprediger daselbst aufhielt. Fahlberg's Pflanzen gingen theils an Thui^erg über, dessen Herbar in Upsala gesondert aufbewahrt A^drd, theils an Swartz, der bereits einige von jenem gesammelte neue Species beschrieben hatte; Euphrasen's west- indisches Herbar kam später in Thunberg's Besitz, befindet sich also jetzt ebenfalls in Upsala. Forsström sandte seine Pflanzen theils an Swartz, theils an den Kommerzienrath Casström; da des letzteren Sammlungen der botanischen Abtheilung des Reichsmuseums zufielen, so finden sich also diese Originalien theils im Sonderherbar von Swaktz, theils im Generalherbar zu Stockholm, aber nicht ganz vollständig. Wikstr. Gluadel. = Jon. Em. Wikström: Öfversigt af Ön Guade- loupe's Flora. [Kgl. Vetensk.-Acad. Handl. för är 1827. Stockholm 1828. Sil p. 51 — 79. 8°.] In ähnlicher AVeise wie vorher giebt W. hier eine kurze Beschi^eibuug von Guadeloupe, die die Insel betreffende allgemeine Literatur, eine Ge- schichte der botanischen Erforschung, erwähnt die artenreichsten Familien und Gattungen und zählt dann nach LrxNE'schem Systeme die 711 spontan vorkommenden Arten auf. Yon den 581 Phanerogamen Averden 17 als neu beschrieben; von den 58 Farnen hatte W. bereits 4 neue Arten in Kgl. Yetensk.-Acad. Handl. 1825 Stockh. II p, 435 — 438 aufgestellt, wo er auch p. 444 eine Aufzählung von Arten der Inseln St. Eustach und Saba (leg. Forsström) publicirt hatte; die 48 Moose, 12 Flechten, 2 Algen und 10 Pilze waren bereits bekannt. Die von Eichard, l'HERjmnER imd Bertero auf der Insel gesammelten Pflanzen werden nach der Literatur, besonders nach Sprexgel's Systema und de Cais^dolle's Prodromus aufgeführt. Zu diesen treten diejenigen Arten (darunter auch die 17 neuen meist schon von Swartz benannten Species), welche der schw^edische Pastor Forsström auf St. Barthelemy auf verschiedenen Reisen von Guadeloupe migebracht hatte. Die Originalien des letzteren liegen, wie bereits angegeben, theils im Sonderherbar von Swartz, theils im General- lierbar zu Stockholm. Sie bedürfen aber einer erneuerten Durchsicht, da manche Bestimmungen zweifellos falsch sind. Wils. Ball. Isl. = H. W. Wilson: A winter visit to the Bahama Islands. [Transact. Massach. Hort. Soc. 1891 pt. I p. 210.] Nicht gesehen. Nach Jtjst Bot. Jahresber. XX. II p. 69. IVorsl. Amaryll. = A. Worsley: Notes on the distribution of the Amaryllideae and of certain Liliaceoiis, Irideous and other plants in Grand Urban. 12 178 Ign- Urban: Bibliographia. Canaiy, Ciiba, Jamaica and Yenezuela witli an enumeration of species. London 1895. 24 p. 4«. Verf. hielt sich im Januar und Februar 1894 in Cuba, im April in Jamaica auf und besuchte auch Puerto-Rico. Die Westindien betreffende Partie des Werkchens ist recht unbedeutend: Aufzählung einiger wildwachsen- den und kultivirten, bisweilen unbestimmt gelassenen Arten mit belanglosen Notizen. Von Jamaica wird ein neues Crinum Jamaicense beschrieben. Wrig'lit Juss. = Charles Wright: Notes on Jussiaea.' [Journ. Linn. Soc. Bot. London. Vol. X (1869) p. 476 — 480. 8«.] Verf. macht auf die Wichtigkeit der Lage der Ovula und der Structur der Samen zur Unterscheidung der Jussiaea- KxiQw aufmerksam und erläutert seine Beobachtungen hauptsächlich an den von ihm auf Cuba gesammelten Species. Am Schluss spricht er über Passiflora minima L. und Verw. Wright Flora Cul). vergl. Sauv. Cub. jAWrig'ht Jes, Tbark tree = William Wright: Description of the Jesuits bark tree of Jamaica and the Caribbees. [Philos. Trans. R. Soc. London. Yol. LXVII (1777) p. 504 — 506, tab. X. 4^.] Beschreibung und Abbildung der Cinchona Jamaicensis (= Exostema Carihaemn R. et Seh.). ^- Wright Cahbage-harli tree = William Wright: Description and use of the Cabbage-bark tree of Jamaica. [1. c. vol. LXVII. 2 (1777) p. 507 — 512, tab. X. 4^.] Beschreibung, Abbildung und medicinische Verwendung von Geoff^'aea Jamaicensis in-ermis [Andira inermis Kth.) auf Jamaica. Wright Med. pl. Jaiu. = William Wright: An account of the medicinal plants growing in Jamaica. [The London medical Journ. Vol. VIII (1787) p. 217 — 295. 8^.] (Bibl. Berol.). — Reprinted in Memoir of the late William Wright with extracts from bis correspondence, and a selection of bis papers on medical and botanical siibjects. Edinburgh 1828. 8^. p. 183 — 245 (ex Fawc. in lit). Aufzählung von ca. 120 tlieils in Jamaica einheimischen, theils da- selbst eingeführten und eingebürgerten Pflanzen in alphabetischer Reihenfolge mit ilu-en botanischen luid Vernacularnamen. Von jeder Art werden be- schreibende Notizen gegeben und die medicinischen Eigenschaften mitgetheilt. Einige von diesen Species: Cincliona hrachycarpa^ Daphne Lagetto ^ Epideiidrum clavicidatum und Geoffraea inermis sind hier rite beschrieben und haben die Priorität vor den gleichen Namen bei Savaktz (Prodr. 1788), welcher diese Schrift offenbar nicht kannte und vielleicht die Namen im BANics'schen Herbar vorfand; bei der erstgenannten deutet es Swaktz selbst durch einen Stern an. Cinchona triflora^ die bei Swartz fehlt, wird auch von Gkisebach und dem Kew Index Wkight zugeschrieben. Uebrigens ist die Frage nur fiu' die- jenigen von Interesse, Avelche Klammer- Autoren anwenden, da die Gattungs- namen sich bei allen genannten Arten geändert haben. Wright Juss. — Wydl. Goetzea. 179 Ueber den Abdruck im Memoir schreibt mir Fawcett: „In the Reprint the additions enclosed in brackets have been extracted from Dr. Weight's Herbaria, begun in the year 1773 and completed in 1813". In demselben Memoir folgen die Extracts from Dr. Weight's Herbaria p. 246 — 307, von welchen es heisst: „The following- Extracts are taken from the herbaries prepared by Dr. Wright during his residence in Jamaica. The whole work extends to five volumes quarto, and from a notice in Dr. "Weight's hand- writing, dated Edinburgh, Ist June 1813, it appears to have been carefully revised by him after his return to Grreat Britain. Such extracts have been extracted only as could be made intelligible without the aid of engravings, or of the dried plants themselves, which have all been laid down by Dr. Weight, with the greatest care". IVriglit Quass. Simar. = William Weight: A botanical and medical account of the Quassia Simaniba^ or free which produces the cortex Simaraba. [Trans. E. Soc. Edinburgh. Yol. II (1790) p. 73—81, 2 tab. 40. (read 1778).] Geschichte der Simaruha^ Beschreibung der Jamaicensischen Ai't {Sima- ruba officinalis Macf.) und ihrer medicinischen Verwendung. Auf den Tafeln wird die männliche und die weibliche Pflanze abgebildet. Weight Avar Militärarzt, später Generalarzt auf Jamaica und sammelte hier hauillEsächlich im Jahre 1772. Seine Pflanzen sind in Liverpool, Edin- burgh, Kew und British Museum (vergl. vorher bei Geiseb. Flor.). Wrig-lit a. Oraiig. Ess. dis. =.Ja3ies Granger: Essay on the mauageraent and diseases of negroes and on the raore common diseases in the Westindies and the remedies which the coiintry itself produces, edited by W. Wright 1802. Nicht gesellen. Dr. Granger war Arzt auf St. Christofer und gab das Werk ursprünglich anonym heraus; Weight besorgte eine neue Auflage und fügte einige praktische Notizen hinzu (nach Fawcett in lit.). WydI. Ooetzea = H. Wydler: Plantarum quarimdam descriptiones. [Linnaea. Berlin. Vol. V (1830) p. 423 — 425, tab. VIII. 8^.] Wydler entdeckte diese interessante Pflanze im Jahre 1827 aufPuerto- Rico, wohin er im Auftrage P. de Candolle's eme botanische Sammelreise unternommen hatte, und wies sie der Familie der Ebenaceen zu. üeber die systematische Stellung von Goetzea ist vielfach discutirt worden (vergl. Cand. Espadea, Miers, Radlk. Theophr.); nach den Untersuchungen Radlkoeee's dürfte sie wohl endgültig bei den Solanaceen verbleiben. Die WvDLEE'schen Pflanzen von St. Thomas und Puerto -Rico sind an mehrere Museen verkauft worden. Die vollständigste Sammlung ist im Herbar de CandoUe; andere befinden sich im Stadtherbar von Genf (Delessert), im botanischen Museum zu Florenz (Herb. Webb), Berlin, Paris, Nancy. Das Original von Goetzea existirt nicht mehr; jedoch ist die Pflanze selbst Yon Krug und Baron Eggees in Puerto -Rico wieder aufgefunden. 12* 180 Ign. Urban: Bibliographia. A d d e n d a. # Bescher. Fiss. Griiad. et Mart. = Emle Besciierelle: Kevision des Fissidentacees de la Guadeloupe et de la Martinique. [Husnot's Rev. Biyol. XYIII (1891) p. 49 — 55. 8^.] Verf. giebt einen Schlüssel zu 16 Fissidentaceen von Guadeloupe und Martinique und beschreibt 9 neue Conomitriuni- und 2 neue Fissidens- Arten von dort. Dieselben waren meist von dem Commissär der Marine Ed. Marie 1877 auf ersterer Insel gesammelt. '^ Hart Hort. Triiiit. = J. H. Hart: Hortus Trinitensis. Classified list of plants in the Royal botanic gardens. [Bull. Mise. Inf. Bot. Gard. Trinid. 1892. Nr. 17. p. 1—2, i-xl.] Liste der im botanischen Garten zu Trinidad 1892 kultivirten ein- heimischen und exotischen Pflanzen nach dem System Bentham und Hooker's mit Angabe der Vernacularnamen , des Vaterlandes und des Verkaufspreisen der Samen. Conspectus literaturae. I. Bil>liograi)liia. 1 Fritz. Thes. 1851, 1872. Colm. Bot. Hisp.-Lus. 1858. B. D. Jacks. Guide 1881. Kew Bull. Nr. 31 1889. Rep. West Ind. 1889. Colm. Prim. not. veg. amer. 1892. II. Florae, eimmerationes i)lant. sii)lioiiog. India occid. v. plures insulae. (Navarr. Col. [1492] 1825). (Martyr Dec. 1511). (Oviedo Sum. 1526). (Oviedo Hist. nat. Ind. 1535). (UUoa Stör. Col. 1571). (Herr. Hist. gen. 1601—15). (Laet Nov. orb. 1633). (Tertre Hist. Ant. 1667—71). (Surian Cat. plant. 1698). Plum. Nov. Gen. 1703. Plimi. Cat. 1703. Phim.Botanicon a/«er. 1689 — 1704. Phim. Botanoyr. amer. Plum. Ant. ic. bot. 1) Autores nomina vernacula tautum adhibentes ixncis circumscripti, patres bo- tanici nomenclaturam latinam auteUnneanam tractantes hteris obliquis expressi sunt.. j. = i ö y ü I. Bibliographia. — IL Florae, enumerationes plant, siphonog. 181 (Lab. Yoy. 1722). Linn. Spec. I. ed. 1753. P. Br. Flor. Ind. occ. Msc. Plum. ed. Burm. 1755 — 60. Linn. Syst. X. ed. 1759. Jacq. Eniim. Car. 1760. Jacq. Sei. Amer. 1763. Jacq. Sei. Amer. pict. 1780. Jacq. Amer. Gew. 1785 — 88. Sw. Prodr. 1788. Sw. Obs. 1791. Barh. Hort. Amer. 1794. Sw. Ic. 1794—1800. Sw. Ic. ined. Vahl Eclog. 1796—1807. Sw. Flor. 1797—1806. Yahl Ic. illustr. 1798 — 99. Descourt. Flor. Ant. 1821—29. Harn. Prodr. 1825. Griseb. Flor. 1859 — 64. Gros. Med. Bot. 1864. Krug Cat. 1884 — 98. Urb. Plant, nov. Ant. 1885 — 97. ürb. Add. 1892 — 97. V Mich. Berm. 1806. /Griseb. Flor. 1859 — 64. VEein Yeget. Berm. 1873. Jones Yeg. Berm. 1873. Jones Guide Berm. 1875. Bermudas. \/Hemsl.Berm.Pl. in Sloan. Coli. 1883. V Eeade Berm. 1883. Lefroy Bot. Berm. 1884. >/Herasl. Rep. Berm. 1884. VKemp Berm. Flor. 1885. Florida austral. (Garcilaso Flor. 1605, 1723). Chapm. Flor. S. Un.-Stat. 1872. Catesb. Bah. 1731—43. Griseb. Flor. 1859 — 64. Herr. Abaco 1886. Bahamas. Gard., Brace et Doli. Bah. 1889. Rep. Bah. 1889. Hitchc. Bah. 1893. C Jacq. Enum. Car. 1760. Jacq. Sei. Amer. 1763. Jacq. Sei. Amer. pict. 1780. Jacq. Amer. Gew. 1785 — 88. Boldo Plant. Cub. Msc. 1799. Boldo Icon. ined. Msc. 1802. H. B. K. Nov. Gen. 1825. Sagra Hist. econ.-pol. Cub. 1831. Sagra Memor. 1834. GreenAv. Fruits Cub. 1839. Sagra Cub. 1845 — 56. Griseb. PI. AYr. 1860, 62. Griseb. Cat. 1866. uba. Gonz. Ap. Flor. Cub. 1867—69. Sauv. Cub. 1868—73. Mor. Flor. arb. Cub. 1887. Maza Flor. Cub. 1887. Egg. Bot. Expl. Cub. 1890. Maza Periant. 1890, 94. Maza Noc. bot. 1893. Maza Perigon. 1894 — 96. Maza Gen. Fan. Cub. 1895 — 96. Maza Cat. PI. Cub. 1896. Maza Flora Haban. 1897. Combs PI. Cub. 1897. 182 Ign. Urban: Bibliographia. Kew Bull. Nr. 19 1888. Fawc. Caym. 1889. Sloan. Cat. 1696. Sloati. Jam. 1707—25. P. Br. Jam. 1756. Elmgr. Piig. Jam. 1759. Sandm. Fl. Jam. 1759. Jacq. Enum. Car. 1760. Jacq. Sei. Amer. 1763. Long Hist. Jam. 1774. Jacq. Sei. Amer. pict. 1780. Jacq. Amer. Gew. 1785 — 88. Sw. Prodr. 1788. Cayman. Hitchc. Bah. 1893. Jamaica. Barh. Hort. Amer. 1794. Sw. Ic. 1794—1800. Sw. Flor. 1797—1806. Tuss. Ant. 1808 — 27. Lun. Jam. 1814. Macf. Jam. 1837, 50. Macf. Liguan. 1842 ?. Benth. Plant. Hartw. 1846, 1857. Griseb. Flor. 1859 — 64. Fawc. Prov. list Jam. 1893. Hitchc. Bah. 1893. (Acosta Hist. Ind. 1590). Plum. Descr. 1693. (Surian Cat. plant. 1698). Plum. Nov. Gen. 1703. Plum. Cat. 1703. Plum. Botanog?'. amer. Plum. Botanicon ame7\ 1689 — Plum. Ant. ic. hol. (Cheval. St. Doming. 1752). Plum. ed. Burm. 1755 — 60. Jacq. Enum. Car. 1760. Jacq. Sei. Amer. 1763. Bes^. St. Boming. 1770. (Nicols. St. Doming. 1776). Hispaniola. Jacq. Sei. Amer. pict. 1780. (Valv. Espan. 1785). Jacq. Amer. Gew. 1785 — 88. Sw. Prodr. 1788. Sw. Ic. 1794—1800. Sw. Flor. 1797—1806. 1704. ? Haye Florind. Led. et Adl. Doming. 1805. Tuss. Ant. 1808 — 27. Descourt. Voy. Nat. 1809. Descourt. Flor. Ant. 1821—29. Kitt. Hayti 1836. Abad Rep. Domin. 1888. Tippenh. Haiti 1893. Puerto-Rico. (Abb. Hist. Puerto-Rico 1788). Krug Ic. 1868—76. Ledru Voy. 1810. Hello Ap. 1881, 83. (Tapia Bibl. Puerto-Rico 1854). Stahl Est. 1883 — 88. (Abb. y Acost. Hist. Puerto-Rico 1866). (Rochef. Hist. Ant. 1658). Sw. Prodr. 1788. Antill. minor. Griseb. Kar. 1857. II. Florae, enumerationes plant, siphouog. 183 St. Thomas, St. Jan, Tortola, St. Croix etc. Oldenl. Gesch. 1777. West St. Croix 1793. Schlecht. St. Thom. 1828 — Schomb. Anegada 1832. Krebs Cat. St. Thom. 1852. Griseb. Kar. 1857. 31. Knox Cat. St. Thom. 1857. Egg. St. Croix 1876. Egg. St. Croix and Virg. Isl. 1879. Egg. Siippl. St. Croix og Jomfr. 1889. Borg, og Pauls. Dansk-vestind. Ger 1898. St. Barthelemy, St. Eustach, Kitts (St. Christoph). Fahlb. St. Barthel. 1786. Wikstr. St. Barthel. 1826. Euphr. St. Barth., St. Eust, St. Christ. Griseb. Kar. 1857. 1795. ■ Griseb. Flor. 1859 — 64. Nich. Antig. 1841. Griseb. Flor. 1859 — 64. Griseb. Flor. 1859 — 64. Guadelo Pliim. Descr. 1693. (Surian Cat. plant. 1698). Plum. Nov. Gen. 1703. Plum. Cat. 1703. Phim. Botanogr. amer. Plum. Botanicon amer. 1689— Plimi. Änt. ic. bot. Plum. ed. Burm. 1755 — 60. Jacq. Enum. Car. 1760. Jacq. Sei. Amer. 1763. (Chanv. Martin. 1763). Griseb. Flor. 1859 — 64. Griseb. Flor. 1859 — 64. (Lig. Barbad. 1657). (Hugh. Barb. 1750). Mayc. Barb. 1830. Antigua. Griseb. Flor. 1859 — 64. Montserrat. Dominica. upe, Martinique etc. Jacq. Sei. Amer. pict. 1780. Jacq. Amer. Gew. 1785 — 88. Mor.-Jonn. Ant. 1822. Wikstr. Guadel. 1828. Duch. et AValp. Plant, nov. 1850, 53. -1704. Griseb. Kar. 1857. Mazo Guad. 1883. Lan. Col. fran^. 1886. Duss Leg. Mart. 1891. Duss Flor. Ant. fran9. 1897. St. Lucia. St. Vincent. Kew Bull. Nr. 81 1893. Barbados. Mayc. Cat. 1837. Schomb. Barb. 1848. Griseb. Flor. 1859 — 64. 134 Ign. Urban: Bibliographia. Grenada. Broadw. Prel. list Gren. 1895. Broadw. Trees Gren. 1896 Tobago. (Rochef. Tobag. 1665). Ledru Yoy. 1810. (Criieg. Trin. Exhib. 1853). Trinidad. (Crueg. Flor. Trin. 1858). Griseb. Flor. 1859 — 64. Insulae orae Yenezuel. adjacentes Ernst Los ßoques 1872.. Ernst Flor. Chelon. 1876. Ernst Margar. 1886. 97. III. Siphoiiogamae Amaryllidaceae. Worsl. Amaryll. — Gab., Jana. Brien Crin. Rooz. — Jamaica. Egg. Pancr. — St. Thom. Anacardiaceae. Hart Spond. — Jamaica. Araceae. Feiiill. Journ. Obs. — Martinique. Crueg. Westind. Fragm. — Trinid. Bignoniaceae. Armit. Anem. Carr. — Trinid. Bombaceae. Sw. Opusc. — Ind. occ. Bromeliaceae. Bak. New Aechm. Bm-manniaceae. Joliow Chlorophyllfreie Humusbew. Tobago. — Domin., Trinid. Johow Chlorophyllfreie Ilumuspfl. — Trinid. Cactaceae. Suring. Meloc. novi.- — Ind. occ. HoU. siiigulatini tractsitae. Canellaceae. Sw. Opusc. — Ind. occ. Baill. Cinnam. — Puerto -Ric. Capparidaceae. Radlk. Capp. I. — Antill. Radlk. Capp. IL — Antill. Radlk. Glied. Sapind. Compositae. Hemsl. New Berm. PI. — Bermud. Schultz Cass. Wright. — Cuba. Baill. Piptoc. — Sto. Dom. Coniferae. Hook. Junip. Berm. — Bermud. Reid Berm. Ced. — Bermud. Hemsl. Berm. PI. in Sloan. Coli. — . Bermud. Sarg. Berm. Jun. — Bermud. Connaraceae. Radlk. Glied. Sapind. Convolvulaceae. Bach. Bat. Cub. — Cuba. Cucurbitaceae. Cogn. Melast. et Cuc. Port. Portor. III. Siphoüogamae singulatim tractatae. 185 Cycadaceae. Sauv. Nuev. esp. — Cuba. Cyj)eraceae. Hemsl. Berm. PL in Sloan. Coli. — Bermud. Bock. Westind. Riedgr. — Cuba etc. Husn. et Cout. dum. Ant. fran9. — Guad., Mart. Euphorbiaceae. Ricord Euphorb. — Antill. Benn. Not. Crot. — Bah., Jam. Dan. Cascar. — Bah., Jam. etc. Griseb. Euphorb. Cub. — Cuba. Flacourtiaceae. — Jamaica. Hook. Lunan. — Jamaica. Hell. Hising. Gentianaceae. Griseb. Coutoubea. — Cub., Halt. Eawc. Jam. plants. — Jamaica. Johow Chlorophyllfreie Humusbevv. — Domin., Trinid. Gesneraceae. Decaisn. Pentarh. — Ind. occ. Gramineae. Curqu. Gramin. — Cuba. Seid. Zea. Gonz. Gram. — Cuba. Husn. et Cout. Glum. Ant.-fran9. — Guad., Mart. Guttiferae. Griseb. Rheedia. — Antill. Bauer. Hog-Gum. — Jamaica. Humiriaceae. Morr. Jam. Drift- fruit. Iridaceae. Hemsl. Sisyr. Berm. — Bermud. Juglandaceae. Kew Bull. Nr. 88. — Jamaica. Leguminosae. Sw. Opusc. — Ind. occ. Benth. Sabicü. — Cuba. Sauv. ad Flor. Cub. — Cuba. Antig. Abrus. — Cuba. Wright Cabbage-bark free. — Jam. Benth. Prioria. — Jamaica. Duss Leg. Mart. — Martinique. Poll. Cass. prob. — Barbados. Elliot Mora. — Trinid. Lentibiüariaceae. Schenck Utric. — Dominica. Malpighiaceae. Fawc. Jam. plants. — Jamaica. Marantaceae. Kew Bull. Nr. 70. Melastomataceae. Hook. New Melast. — Jamaica. Cogn. Melast. et Cuc. Port. — Portor. Crueg. Melast. Trin. — Trinid. Meliaceae. Chal. and O'Gorm.Mahag. — Ind. occ. Monimiaceae. Crueg. Sipar. et Quiina. — Trinid. Moringaceae. Maza Moring. — Cuba. Trinid. HartRedisc. Sacogl. amaz. — Trinid. Musaceae. Schomb. Fig Banana. mingo. Sto. Do- 186 Ign. TJrban: Bibliographia. MjTsinaceae. Radlk. Theopbr. — Cuba, Hispan. Radlk. Glied. Sapind. — Gab., Hisp. Myrtaceae. Orteg. Malag. — Antill. Kiaersk. Myrt. Ind. occ. — Antill. Najadaceae. Braun. Naj. Gub. — Guba. Nymphaeaceae. Macf. Nelumb. — Jamaica. Oenotheraceae. Wright Juss. — Cuba. Hemsl. Fuchs. — Sto. Domingo. Orcliidaceae. Lindl. Orch. Lind. — Guba. Lindl. List Orch. Wright. — Guba. Lindl. Orch. Wright. — Guba. Rchb. f. Orchidogr. Ant. — Guba. Fawc. Gaym. — Gayman. Jamale. Handb. — Jamaica. Hart Lael. monoph. — Jamaica. Fawc. New Orch. — Jamaica. Rchb. f. Orch. Sint. — Puerto -Rico. Egg. Oncid. — St. Thom. Nich. Orch. Domin. — Dominica. Johow Ghlorophyllfreie Humusbew. — Domin., Trinid. Kew Bull. Nr. 68. — Grenada. Broadw. Gyrt. Woodf. — Grenada. Hart Trinid. Orch. — Trinid. Oxalidaceae. Focke Oxal. thel. — Guba. Palmae. Wendl. New Palm. — Key Isl. Morr. Sab. umbr. — Jamaica. Wendl. Thrin. Morr. — Anguilla. Feuill. Journ. Obs. — Martinique. Brest. Palms Trin. — Trinid. Passifloraceae. Wright Juss. — Guba. Ricord Passiflor. Antill. Plumbaginaceae. Hemsl. New Berm. PI. — Bermud. Polygonaceae. Lind. Neue Polyg. — Guad., Trinid. Pontederiaceae. Hart Ponted. az. — Jam., Trinid. Quiinaceae. Grueg. Sipar. et Quiina. — Trinid. Rhamnaceae. Kew Bull. Nr. 30. — Jamaica. Garck. Gass. Dom. — Haiti. Egg. Reinosia. — St. Thom. et. Ins. Yirg. Rhizophoraceae. Egg. Rhizophor. — St. Thom. et Ins. Virg. Rosaceae. Mor. Rosac. Gub. — Guba. Mor. Rosifl. Gub. — Guba. Focke Rub. Ant. — Gub., St. Dom., Port. Grueg. Westind. Fragm. — Trinidad. Rubiaceae. Wright Jes. bark tree. — Ind. occ. Sw. Opusc. — Ind. occ. J. R. Jacks. Princewood. — Baham. Sauv. ad Flor. Gub. — Guba. Rutaceae. Mor. Ayüa. — Guba. Fawc. Satin Wood. — Jamaica. 1=-I89S IV. Kiyptogamae enumeratae et descriptae. 187 Saj)indaceae. Hook. Exothea. — Jamaica. Radlk. Glied. Sapind. — Martinique. Sapotaceae. Mart. Lab. et Pont. Radlk. Omphal. — Antill. Radlk. Sapot. — • Antill. Stahl Sapot. — Puerto -Rico. Scrophiüariaceae. Crueg. Alectra. — Trinid. Simariibaceae. Wright Quass. Simar. — Jamaica. Sw. Opusc. — Ind. occ. Radlk. Glied. Sapind. Solanaceae. Sw. Opusc. — Ind. occ. Radlk. Henoonia. — Cuba. Cand. Espad., Armen., Goetzea. — Cub., Portor. Miers Goetzia and Espadea. — Cub., Portor. Wydl. Goetzea. — Portorico. Radlk. Theophr. — Hispaniola. Radlk. Glied. Sapind. — Cub., Port. Staphyleaceae. Radlk. Glied. Sapind. — Cuba. Thymelaeaceae. Radlk. Daphn. — Cnba. Urticaceae. Sw. Opusc. — Ind. occ. Yitaceae. Mor. Ampel. Cub. — Cuba. IV. Kryptogamae emimeratae et descriptae. Algae. India occid. Sw. Obs. 1791. Cleve West Ind. Diät. 1878. Murr. Mar.Alg. West Ind.1888— 89. Bermudas. / Kemp Berm. Mar. Alg. 1857. y Rein Yeget. Berm. 1873. Jones Guide Berm. 1875. Dick. Alg. St. Thom. et Berm. 1875, 77. y Hemsl. Rep. Berm. 1884. Cuba. Sagra Cub. 1838—42. Pari. Cub. Seaweeds 1871. Lagerh. Amer. Desm.-flora 1885. Lagerh. Alg. Cub., Jam. u. Puerto - Rico 1887. Jamaica. Slocme Cat. 1696. Sloane Jam. 1707 — 25. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797 — 1806. Lagerh. Alg. Cub., Jam. u. Puerto- Rico 1887. Schmidle Jam. Blattalg. 1898. Puerto - Rico. Lagerh. Alg. Cub., Jam. u. Puerto- Rico 1887. Hauck Meeresalg. Puerto -Rico 1888. Mob. Süsswasser-Alg. Portor. 1888. Antill. minor. Vahl Krypt. St. Croix 1802. Maze et Schramm Alg. Guadel. 1865. 188 Ign. Urban: Bibliographia. Dick. Alg. Barb. 1875. Dick. Alg. St. Thom. et Berm. West Freshw. Alg. 1895. Petit Diät. Guad. 1898. 1875, 77. Characeae. Nordst. Char. Portor. 1888. Hitchc. Crypt. Bah. 1898. F India occid. Sw. Obs. 1791. Bermudas. ^ Berk. Fung. Berm. et St. Thom. 1875, 77. 7 Hemsl. ßep. Berm. 1884. Bahamas. Hitchc. Crypt. Bah. 1898. Cuba. Sagra Cub. 1838 — 42. Mont. Fung. Cub. 1842. Berk. et Curt. Fung. Cub. 1869. Berk. Fung. Cub. 1869. Kamos Uredo cociv, 1882. Jamaica. Sloane Cat. 1696. Sloane Jam. 1707 — 25. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797 — 1806. Mass. Dis. Coloc. 1887. Lagerh. Uredo Vialae 1890. ungi. Ell. and Everh.New Fungil892-93. Mass. Not. Fungi 1892 — 93. Cock. Fung. Jam. 1893. Hitchc. Crypt. Bah. 1898. His]5aniola. Feidll Journ. Obs. 1714 — 25. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797—1806. Puerto -Eico. Sporl. Beitr. Portor. 1852. Pres., Henn., Magn. Sint. Pilze 1893. Antill. minor. Mont. Champ. Guad. 1857. Kouss.Champ.Ant. Fran9. 1868 — 69. Berk. Fung. Berm. et St. Thom. 1875, 77. Cook. Exot. Fung. 1888 — 89. Mass. West Ind. Fung. 1892. Ell. and Kels. West Ind. Fungi 1897. Eostrup in Borg, og Pauls. Dansk- yestind. 0er 1898. List. Mycet. 1898. India occid. Sw. Obs. 1791. Bermudas. Stirt. Lieh. Berm. 1875. Cromb. Lieh. Berm. 1878. Hemsl. Eep. Berm. 1884. Lichenes. Bahamas. Hischc. Crypt. Bah. 1898. Cuba. Sagra Cub. 1838—42. Tuckerm. Enum. Amer. Lieh. 1859. VI. Kiyptogamae enumeratae et descriptae. 189 Tuckerra. Obs. Amer. Lieh. 1860 ad 1864. Nyl. Lieb. Cub. 1866. Nyl. Lieb. Wrigbt. 1876, 1886. J. Müll. Pyren. Cub. 1885. J. Müll. Artb. Wrigbt. 1894. Jamaica. Sloane Cat. 1696. Sloane Jam. 1707 — 25. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797 — 1806. Hitcbc. Crypt. Bab. 1898. Hep India occid. Sw. Obs. 1791. Stepb. Hep. nov. 1893 — 96. Bermudas. Mitt. Muse, et Hep. Berra. 1877. y Hemsl. Eep. Berm. 1884. Cuba. Sagra Cub. 1838—42. Jamaica. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797 — 1806. Hampe Hepat. Oerst. 1851. Bosw. Jam. Moss. 1887. Hitebc. Crypt. Bab. 1898. Hispaniola. Sw. Flor. 1797 — 1806. Puerto -Rico. J. Müll. Lieb. Portor. 1888. Antill. minor. Nyl. Lieb. Ant. franc?. 1868. Nyl. Lieb. St. Tbom. 1880. Jobow "Westiud. Hymenolicb. 1884. Jobow Hymenolicb. 1884. Wain. Lieb. Ell. 1896. Rostrup in Borg, og Pauls. Dansk- vestind. 0er 1898. atieae. Hispaniola. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797 — 1806. Stepb. Westind. Hep. 1888. Puerto -Rico. Sporl. Beitr. Portor. 1852. Stepb. Westind. Hep, 1888. Antill. minor. Husn. Muse. Ant. fran^. 1875 — 76. Stepb. Westind. Hep. 1888. Beseber. et Spruee Hep. nouv. 1889. Beseber. Hepat. Ant. fran9. 1893. Spruee Hepat. Ell. 1895. Gepp Add. not. Hep. 1895. Musci frondosi. India occid. Sw. Obs. 1791. Mitt. Musci austro-amer. 1869. C. Müll. Anal, bryogr. Ant. 1898. Bermudas. Mitt. Muse, et Hep. Berra. 1877. Hemsl. Rep. Berm. 1884. Cuba. Sagra Cub. 1838—42. SuUiv. Muse. Wrigbt. 1861. C. Müll. Anal, bryogr. Ant. 1898. Jamaica. Sloane Cat. 1696. Sloane Jam. 1707 — 25. 190 Ign. Urban: Bibliographia. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797—1806. Bosw. Jam. Moss. 1887. C. Müll. Symb. Bryol. Jam. 1897. C. Müll. Anal, biyogr. Ant. 1898. Hispaiiiola. Sw. Prodr. 1788. Sw. Flor. 1797—1806. C. Müll. Anal, bryogr. Ant. 1898. Puerto -Eico. Sporl. Beitr. Portor. 1852. C. Müll. Anal, bryogr. Ant. 1898. Antill. minor. C. Müll. Macrom. 1843. Husn. Muse. Ant. fran9. 1875 — 76. Bescher. Bryol. Ant. fran^. 1876. Bescher. Fiss. Guad. et Mart. 1891 (p. 180). Bescher. Muse. Guad. 1891. C. Müll. Anal, bryogr. Ant. 1898. India occid. Sw. Opusc. 1799. Fee Foug. et Lyc. Ant. 1866. Fourn. Hymen. Amer. 1868, 72. Krug Pteridoph. herb. Krug et Urb 1897. Insul. anglic. Jenm. Ferns Brit. Westind. 1898. Bermudas. Hunt. Berni. Ferns. 1877. Pteridophyta. (seorsim tractata). Jenm. Add. Jam. Ferns 1886. Jenm. Syn. list ferns Jam. 1890 — 98. Gilb. Jam. Fern. Par. 1897. Gilb. New ferns Jam. 1897. Hitchc. Crypt. Bah. 1898. Hispaniola. Plum. Bcscr. 1693. Plum. Filic. amer. 1703. Plum. Tract. Fil. 1705. Plum.Botmiicon amer. 1689—1704. Bak. Ferns St. Dom. 1888. Cuba. Kunze Syn. Crypt. 1834. Eat. Ferns Cub. 1859. Fat. Fil. Wright. 1860. Eat. Adiant. Cub. 1869. Jamaica. Howard Ferns Jam. 1838. Jenm. Suppl. Jam. Ferns 1877—81. Jamale. Handb. 1881. Jenm. List Jam. Ferns 1881. Jenm. Jam. Ferns 1882. Jenm. Sloane's Ferns 1886. Puerto -Eico. Krug Pteridoph. herb. Krug et Urb. Antill. minor. Plum. Descr. 1693. Plum. Filic. amer. 1703. Plum. Tract. Fil. 1705. Plum. Botanico?iamer. 1Q89 — 1704. Husn. Crypt. Ant. fran^. 1868 — 69. Eat. Feudi. Ferns 1878. Jenm. Ferns Trinid. 1887. Bak. Crypt. St. Yinc. 1891. Bak. Crypt. Gren. 1892. 1-1898 Y. Nomina vernacula. — VIII. Geographia plantarum. 191 Krug Nom. vern. 1868—98. — Antill. Pichard Dicc. prov. 1836. — Cuba. V. Nomina yernacula. - Maza Dicc. bot. 1889. Cuba, Puerto -Rico. VI. Palaeophytologia. Galt. Fos. veg. 1887. - Nug. Geol. Antig. 1821. - Nels. Geol. Berni. 1837.- StokesFoss.woods 1837.- Cuba. - Antigua. - Bermud. -Antigua. Hot. Geol. Antig. 1839. Antigua. VII. Itiiier (cf. etiam Rep. Bah. 1889. — Baham. Otto Cuba 1843. — Cuba. Alex. Bot. Jara. 1850. — Jam. Descourt. Yoy. Xat. 1809. — Cuba, Haiti. Ritt. Hayti 1836. — Haiti. Schomb. Vall. Const. 1852. — Sto. Domingo. Rep. Inqu. Sto. Dom. 1871. — Sto. Domingo. Felix Foss. Holz. AVestind. 1883. — Antigua. Stenz. Palmox. 1897. — Antigua. a botauica. siib YIII). Ledru Yoy. 1810. — Puerto -Rico, St. Thom., St. Croix, Trinid. Kuntze Um die Erde 1881. — St. Thom., Puerto -Rico, Trinid. Isert Reise 1788. — Ant. minor. Breut. Reise Westind. 1843. — Antill. minor. Rep. West Ind. 1889 — 96. — Ant. minor. VIII. Oeogi India occid. Griseb. Geogr. Yerbr. \Yestind. 186 Griseb. Yeg. Erde 1872. Bern. Flor. Westind. u. Ostind. 187 Engl. Entw. Pflanzenw. 1882. Schütz Westind. 1887. Hemsl. Biol. 1888. Drude Pflanzengeogr. 1890. Antill. angl. Hoop. Rep. 1886 — 88. Kew Bull. Nr. 53 — 54 1891. Bermudas. ■^ Rein Yeget. Berra. 1873. Mosel. Yeget. Berm. 1875. aphia plantarum. v/ Hemsl. Rep. Berm. 1884 — 85. 5. 7. C. J. Berm. 1886. S. Berm. 1891. Florida austr. Brend. Not. South. Flor. 1874. Pourt. Florid. Keys 1877. K. Müll. Westind. in Flor. 1885. Bahamas. Abaco 1886. Flor. Bah. 1888. Bah. 1889. Bot. Bah. 1889. Hitchc. West Ind. 1891. ? Wils. Bah. Isl. 1891. Herr. Egg. Rep. Doli. 192 Ign. Urban: Bibliographia. Egg. Bah. Ins. 1892. , Hitchc. Bah. 1893. Cuba. Otto Cuba 1843. Knapp Cnb. Pflanzenwelt 1877. Cayman. Fawc. Caym. 1889. Jamaica. Purd. Bot. Miss. 1844 — 45. Alex. Bot. Jam. 1850. 0rst. Skildr. Jam. 1863. Rothr. Bah. and Jam. 1891. W. Harr. Coli, tour Jam. 1896. Campb. Bot. Asp. Jam. 1898. Hispaniola. Nicols. St. Doming. 1776. Gilb. Hist. St. Doming. 1803. Ritt. Hayti 1836. Schomb. Yall. Const. 1852. Gabb Yeget. Sto. Dom. 1871. Rep. Inqu. Sto. Dom. 1871. Egg. Reise St. Dom. 1888. Palack. Domingo-Haiti 1896. Puerto -Rico. Egg. Poy. Portor. 1882. Egg. Portor. 1883. Antill. minor. Schomb. Anegada 1832. Krebs Bidr. St. Thom. 1847. Egg. St. Croix 1876. Egg. Nat. dansk-vestind. 0er 1878. Egg. St. Croix and Virg. Isl. 1879. Borg, og Pauls. Dansk-vestind. 0er 1898. Breut. Reise Westind. 1842. Robins. Veget. St. lütt's 1857. Mor.-Jonn. Carte Martin. ? Husn. Crypt. Ant. fran9. 1868 — 69. Duss Flor. Ant. fran^. 1897. Egg. Bes. Dominica 1880. Schimp. Epiph. Westind. 1884. Johow Yeget. West- Ind. 1884 — 85. Nich. Nat. Res. Domin. 1886. G. L. M. West Ind. Sug. Est. 1880. Egg. Tobag. 1893. Crueg. Not. Trin. 1848. Crueg. Plor. Trin. 1858. Suring. Nederl. West- Ind. Exp. 1886. IX. Biologia, Physiologia, Aiiatomia. Borg, og Pauls. Dansk-vestind. 0er. 1898. Crueg. Westind. Eragm. 1854 bis 1860. Egg. Kleistog. 1881. Johow Chlorophyllfreie Humusb ew. 1885. Johow Chlorophyllfreie Humuspfl. 1889. Knuth Fledermausbl. Pflanz. 1897. Peters. Eggersia 1887. Sagra Obs. Jard. bot. 1827—29. Schenck UtricuL 1887. Schimp. Epiph. Westind. 1884. X. Pliarmacosnosia. India occid. Oviedo Hist. nat. Ind. 1535. Monard. Hist. med. 1565 — 74. Rochef. Hist. Ant. 1658. Wright a. Grang. Ess. dis. 1802. Ricord Pols. d'Amer. 1826. Ricord Passiflor. 1831. Ricord Euphorb. 1832. Das Werk erscheint in ziuanglosen Lieferungen von 8 — 12 Bruckhogen. Circa 30 Druckbogen bilden einen Band. — Der Subscriptionspi'eis des Druck- bogeiis beträgt 90 Pfg-', nach Ausgabe ei?ies Bandes ivird der Preis für den- selben erhöht. Berlin SW46 Gebrüder Sorntraeger Schönebcrgerstr. 17 a L'ouvrage imraiira ä intervalles indetermines en fascicules d'environ 160 pages dont 3 formeront un volume. — De prix de chaque fascicule variera suivant son importance entre 9 et 14 francs. — Le prix des volumes acheves sera augmente. Paris Paul Klincksieck 52, rue des ecoles ' The work will he issued in parts at indefinite intervals. — Each part lüill be composed of 8 to 12 sheets and the suhscription price tvill vary from 8 sh — to 12 sh according to the size — 30 sheets will form a volume a?id the prices of the volumes will be raised on completion. London W. C. Williams & Noryate 14, Henrietta Street, Govent Garden ■ SYMBOLAE ANTILLANAE SEü FUNÜAMENTA FLORAE INDIAE OCCIDENTALIS EDIDIT lONATIUS URBAN VOLUMEN I FASCU'ULÜS II Continet: I. Ign. Urban : Bibliographia Indiae occidentalis botanica, p. 193 — 195 (finis) II. Ign. ürban: Araliaceae, p. 196 — 208 III. Gust. Lindau: Polygonaceae , p. 209 — 235 IV. Rud. Schlechter: Asclepiadaceae, p. 23G — 290 V. Ign. Urban: Species novae, praesertim portoricenses , p. 291 — 384 BEROLINI FRATRES BORNTRAEGER SCHÖNEBERGERSTR. 17 a 1899 PARISnS LOXBIXI PAUL KLINCKSIECK WILLIAMS & NORGATE 52, RUE DES ECOLES 14, HENRIETTA STREET. COVENT OAKDEN In lucem prodiit die 10. m. Aprilis IX. Biol., Physiol., Anat. — XI. Plantae utiles et cultae. 193 Gros. Med. Bot. 1864. Planch. et Mart. Mabi 1879. Bahamas. Dan. Cascar. 1862. Cuba. Sagra Man. bot. 1827. Bastar. Form, medic. 1859. Saiiv. Plant, venen. Cub. 1867. Ramos Est. bot. cub. 1867, 88, 89. Curqu. Gramin. 1868. Sauv. Disc. inaug. j Inform. 1868. Sauv. Flor. med. Cub. 1868. Cowl. Cafe 1870. Maza Medic. amarg. 1887. Betanc. Manzan. 1888, Bosque Farmacofit. 1889. Maza Ens. Farm. Cub. 1889. Maza Farmac. Cub. 1889 — 94. River. Rosa franc. 1892. Combs Cub. Med. PI. 1897. Jamaica. Sloane Jam. 1707 — 25. Wright Med. pl. Jam. 1787. Barh. Hort. Amer. 1794. Dane. Med. Ass. 1801. Hispaniola. Surian Cat. Drog. 1709. Ming. Simpl. Amer. 1713. Cheval. St. Doming. 1752. Nicols. St. Doming. 1776. Gilb. Hist. St. Doming. 1803. Descourt. Yoy. Nat. 1809. Antill. minor. Schomb. Westind. Pfl. 1834. Scbomb. Manschin. 1838. L'Herm. Hist. nat. med. Guad. 1817. Bocq. Plaut, col. fran9. 1891. Roche!'. Tobag. 1665. Kew Bull. Nr. 23 1888. Vert. Medic. plants 1890. XI. Plantae utiles et cultae. India occid. Orteg. Malag. 1780. Gros. Med. Bot. 1864. J. R. Jacks. Ed. fruits 1864. Egg. Westind. Pflanzenfas. 1890. Insul. anglic. Kew Rep. 1878 — 80. Handb. West Ind. 1886. Hoop. Rep. 1886 — 88. Kew Bull. Nr. 6 — 88 1887- Kew Bull. Add. ser. I 1898. Bermudas. Jones Nat. Berm. 1859. Hemsl. Berm. 1883. Kemp Berm. Flor. 1885. Urban. Bahamas. J. R. Jacks. Princewood 1876. Rep. Bah. 1889. Cuba. Parra Discurso 1799. Parra Catal. Sagra Man. bot. 1827. Sagra Mem. Hortic. 1827. Sagra Anal. 1827—31. 94. Sagra Hist. econ.-pol. Cub. 1831. Sagra Ailil 1831. Sagra Memor. 1834. Greenw. Fruits Cub. 1839. Poepp. Brachst. Cub. 1839. Sagra Cub. 1842. Bach. Prent. Agric. 1856. 13 194 Ign. Urban: Bibliographia. Hook. Cuba Bast 1856. Colom. Man. recr. 1857. Sagra Esp. zool. et bot. de Cuba 1859. Fern. Arboric. cub. 1867. Mor. Aceit. Cub. 1867. Mor. Res. Cub. 1867. Blanco Agric. 1868. Cowl. Cafe 1870. Reyn. Cana de az. 1878. Bach. Bat. Cub. 1882. Lach. Jard. cub. 1882. Baimas. Agric. cub. 1885 — 87. Mor. Flor. arb. Cub. 1887. Acad. Hab. Plant, forraj. 1888. Lach. Agric. Cub. 1888. Egg. Zuckerb. 1890. Egg. Kaffeeaol. 1890. Egg. Bot. Expl. Cub. 1890. Mor. Text. 1893. J. F. T. Arbor. cub. 1893 — 94. Caden. Agric. 1896. Gord. Tab. Cub. 1897. Borr. Cafe. Colom. Man. hac. Lach. Yelad. Oxam. Plant. Cub. Reyn. Tab. Cayman. Fawc. Caym. 1889. Jamaica. Jamaic. Soc. 1854 — 55. Hart West Ind. fruits 1880. Jamaic. Bull. 1887—98. Fawc. Econ. Plants 1891. Hisj)aniola. Desp. St. Doming. 1770. Descourt. Voy. Nat. 1809. Jaeg. Lect. Halt. 1830. Nau Hist. Haiti 1855. Rep. Inqu. Sto. Dom. 1871. Nau Agron. Hait. 1886. Egg. Mahagonischläg. 1890. Puerto - Rico. Rodr. Arb. Coam. 1790. Ledru Voy. 1810. Fern. Arboric. cub. 1867. Stahl Sapot. 1875. Antill. minor. Rochef. Hist. Ant. 1658. Isert Reise 1788. Rohr Kattun 1791—93. Egg. Gewürzins. 1890. St. Thomas, St. Jan, St. Croix. Oldenl. Gesch. 1777. Schomb. Ber. West. 1833. St. Barthelemy. Fahlb. St. Bartbel. 1786. Dominica. Buoe Clove tree 1797. Mch. Nat. Res. Domin. 1886. Guadeloupe, Martinique. Jeffers. Nat. Hist. Amer. 1760. Chanv. Martin. 1763. Lan. Col. franc;. 1886. Grenada. Smith Greu. Agric. Bull. 1890 — 93. Tobago. Rochef. Tobag. 1665. Trinidad. Crueg. Trin. Exbib. 1853. Mc Cartb. and Hart Trinid. Exhib. 1886. Trinid. Bull. 1887—98. Trinid. Agric. Rec. 1890—? • XII. Horti botanici, herbaria, stationes hotan. — XIII. Doctrina botanica. 195 XII. Horti l)otaiiici, herl)aria, stationes l)otaii. Cuba. Sa^ra Jard. Hab. 1825. Sagra Cub. 1845. Sauv. Clasif. empl. 1868. Maza Herb. 1889. Maza Plant. Jard. bot. 1893. Maza j Torr. Flor. Jard. bot. 1895 ad 1896. Jamaica. Dane. Bot. Gard. Jam. 1792. Broiight. Hort. East. 1792. ßrought. Cat. bot. gard. Lig. 1794. Dane. Obs. Bot. Gard. 1804. Fawe. Publ. Gard. Jam. 1897. Brooks Exp. Jam. 1897. Campb. Bot. Asp. Jam. 1898. Martinique. De l'Horme Jard. bot. Mart. 1829. St. Yincent. Giiild. Bot. Gard. St. Vine. 1825. Trinidad. Brest. Cat. bot. Gard. Trinid. 1870. Hart Eep. Bot. Gard. Trinid. 1887 ad 1896. Broadw. PI. Hort. Trin. 3 891—92. Hart Hort. Trinit. 1892 (p. 180). XIII. Doctrina botanica. India occid. Gros. Med. Bot. 1864. Cuba. Sagra Prineip. 1824. Sagra Comp. Hort. 1834. Ramos Est. bot. eub. 1867, 88, 89. jaeg. Lect. Halt. 1830. Yilar. Elem. Bot. 1890 — 92. Bosque Botan. Cub. 1893. Maza Noc. bot. 1893. Maza Flora Haban. 1897. Päez Comp. Hispaniola. 13' IL Araliaceae.') Exposuit Ignatius Ürban. Clavis gener u m. (e cliaracteribiis si^ecieriun Antillanarum miitiiata). Folia digitatim plurifoliolata. Styli et carpidia 5 v. ultra ... I. Sciadophijllum Adaiis. Styli et carpidia 2 IV. Didymopanax Dcne. et PJ. Folia simplicia v. lobata. Flores sessiles, in capitula collecti . IL Oreoj)anax Dcne. et PI. Flores pedicellati iimbellati . . . III. Oilibertia R. et P. I. Sciadophylliim Adans. Sciadophyllum Adans. Farn. II (1763) p. 243; Poir. in Lam. Eiic. VI (1804) p. 745; Spreng. (1825); Benth. et Hook. (1807). — Schefflera Forst. (1772 — 75) et sens. aynpl. Harms (1894), )iomen ohsoletum. Clavis speciorum. Nervi foliolorum lateralOvS subrecti. Umbellae in racenios pedales collectae; bracteae sub ramis umbelligeris vix 2 mm. longae orbiculares v. semiorbicularcs 1. Sc. Brownei Spreng. Nervi foliolorum laterales obliqui et arcuatissimi. Pannicula 8 — 15 cm. longa; bracteae sub ramis umbelligeris amplissimae elliptico-lanceolatae purpureae 2. Sc. Belangeri E. March. 1. Sciadophylliim Brownei Spreng. Syst. I (1825) p. 953 (sub Sciodaphyllo) ; DC. Prodr. IV. p. 260; Mac f. Jam. IL 191; Oriseh. Flor, p). 306 (sub Sciadop)hyUo) ; Seem. in Journ. of Bot. III. p. 266. ^) Araliaceas herbavii Krug et Urban a cl. E. Marchal olim determinatas cum speciniinibus musei Berolineusis et Parisioasis originarüs iterum coiuparavi; literatura accurate perscrutata hanc euumeratiouem ob nomina Grisebachiatia omiiioo obsoleta iiecessariam conscripsi et diagnoscs novarum v. nondum descriptarum proprias et nou- nullas alias Marchalianas adjeci. Species autoritatem „Kr. et Urb." ferentes doiiomiuatae erant, antcquam cl. Leop. Kkug, collaborator mihi amicissimus, diem obirct supremum (d. 5. IV. 1898). Araliaceae. 197 Aredia Sciodaphyllimi Sw.f Prodr. (1788) p. 55; Willd.! Spec. I. 2. p. 1519; Lim. Jam. I. 314. Hedera Sciodaphyllum Szv.f Flor. I (1797) p. 519; Roem. et Schult. Syst. V. 510. Sciodaphyllum heptaphyllmn Hitclic. Bah. (1893) p. 91 (excl. syn. Limi.). Schefflera Sciadophyllum (L.) Harms in Enyl.-Prantl Nat. Pfl. Farn. III. 8 (1894) p. 37. Sciodaphyllum foliis majoribus ohlongis etc. P. Br. Jam. (1756) p. 190 t. 19 f. 1, 2! Hab. in Jamaica in sylvis montanis Catherines Peak, St. Andrews, St. Anns, Morses Gap, Manchester etc.: Alexander, Eggers n. 3664, 0. Hansen, Harris in Bot. Dep. Herb. n. 6997, Swartz in herb. Wilid. 11. 6149. Obs. I. Quo loco ill. Linne haue plautam nomine specifico „Sciado- phyllum" salutaverit, ut cl. Harms indicat, frustra quaesivi. Obs. II. Vitis lieptaphylla Liun. Mant. (1771) p. 212 a cl. Hitchcogk ad nostram speciem laudata differt „caule scandente Hederae quinqiiefoliae simillimo, foliis ovatis v. ellipticis mucrouatis, racemo e spicis simplicibus facto, floribus sessilibus et patria India orieutali." ^ 2. SciadopliyHiim Belaiig-eri E. March. glabriusculum, foliis 7-natis, petiolo communi cylindrico tenuiter striato basi et apice leviter incrassato, foliolis ovatis vel ovato- ellipticis, in acumen angnstum obli- qunm abrnpte attenuatis, basi rotundatis, margine angustissime reflexis integerrimis, crassinsculis papyraceis, costa valida, nervis secundariis 1- — 10 utriuque obliqais et arcuatissimis , reticnlo pagina infera valde prominente; pannicula parva, perpaucis pilis stellatis passim conspersa, ramis nmbelligeris bractea amplissima membranacea purpurea elliptico- lanceolata snbciliata et insigniter venosa basi inunitis, nrabellis breviter pedunculatis 8 — 15-floris; floribus brevissime pedicellatis, pedicello bracteolis elongatis linearibus ciliolatis circumdato; calycis limbo bre- vissime obscureque 5-dentato; coroUa hemisphaerica quam lata longiore, petalis parum cohaerentibus ellipticis acutiusculis 3 — 5 venis notatis; staminum filamento petalis majore, anthera ovato -oblonga utrinque emar- ginata; stylis brevissimis alte connatis disco conico impositis; ovario 5-loculari breviter obconico (nondum plane evoluto). Sciadophyllum Bclanyeri F. March. in Bidl. Acad. roy. Sc. Belg. Ilser. vol. XL VII (1879) p. 92 (seors. impr. p. 25). Schefflera Bclanyeri Harms in Enyl.-Prantl Nat. Pfl. Farn. III. 8 (1894) p. 37. Rami Ultimi V2 — 1 '2"^- crassi. Petiolus 10 — 15 cm. longus; foliola 6 — 9 cm. lata ac 12 — 18 cm. longa. Pannicula 8 — 15 cm. longa; pedicelli 1 — 2 cm. longi. 19S ItiN. Uruan: Hab. in Martinique ad St. Pierre ni. Maj. (1853): Belangcr ii. 127 in herb. Delessert, nunc Genev. (nunc deest) et Com. Fruncavill., nunc Paris. (E. Marciial..) Obs. An rc vera indigena, an ex liorto botanico St. l'ierre; a nomine iternni repertum. N. v. IL Oreopanax Dcne. et PI. Clavis specierum. Folia snborbiciüaria , lato ovata v. elliptica, raro obovata, basi rotundata v. snbcnneata, integra, subtus glabra . . . . 3. 0. capitahon Dcne. et PI. Folia anibitu orbiculari-reniformia palmatini 7-loba, lobis ovatis acumiiiatis, snl)tus tomento denso albo v. flavo - griseo vestita 4. 0. Dussii Kr. et ürb. ^ 3. Oreopanax cai)itatum Dcne. et PI. in Rev. hortic. IV scr. vol. III (1854) i). 108; B. Seem.f in Journ. of Bot. III 270; E.March.! in Marl. Flor. Bras. XI I p. 253; Hemsl. Biol. I p. 573; Keiv Bull! n. 81 p. 256; Harms in Engl.-Prantl Nat. Ffl. Farn. III 8. p. 40. Aralia capitata Jacq. Fmuni. Car. (1760) p. 18 et Sei. Anier. p. 89 t. 61! et Pict. p. 46 t. 91! ; Siv. Prodr. p. 55; Lun. Jam. I p. 314; H. B. K. Nov. Gen. V p. 2. Aralia arhorca Jacq. Am. Gew. I (1786) p. 22 t. 97 !, non Linn. Hedera capitata Smith Ic. pict. rar. I (1790 — 93) p. 4 t. 4 ex Stv. Flor. I p. 516; DC. Prodr. IV p. 262; Macf. Jam. II p. 193. Aralia septemnervia II. B. K. Nov. Gen. V (1821) p. 3. Hedera septemnervia DC. Prodr. IV (1830) p. 263. Oreopanax septemnervium Dcne. et PI. in Rev. hortic. IV scr. vol. III (1854) p. 108; Seein. in Joimi. of Bot. III p. 270. Sciadophyllum capitatum Griseb.! Flor. (1860) p. 306; Maxe Gnad. p. 107; Hiichc. Bah. p. 91; Duss! Flor. Ant. Fram;. pi. 321 Oreopanax destructor Seeni. in Journ. of Bot. VII (1869) p. 351 (ex March.). Figuier-aralie v. Aralie figuier tete v. Figuier-hetre Guadel. ex Duss et Maxe, Aralie blanc Martin, ex Duss, Figue grand feuille ine. St. Luc. ex Ramage. Arbor usque 20 m. alta pnlchra rectissima v. arbuscula, nunc (ex Broadway, Duss, Eamage et Smith) in aliis arboribns psendoparasitica, flo- ribus albis. Flor, m. Jan. — JuL, interdmn Oct. — Jan., fruet. m. Dec. Hab. in Jamaica: Alexander, in Quashi Hill 1800 ni. alt: Eggers n. 3770; in Sto. Domingo in sylva cacurainis Sierra Palo quemado, 810 m. alt: Eggers n. 1855; Antigua ex Griseb.; Montserrat: Ryan (hb. Haun.); Gnadeloupe satis frequens in regione superiore sylvarura, 400 — 1000 m. alt: Duchassaing, Duss n. 2588; Dominica: Imray n. 303, Ramage; Martinique in sylvis frequens: Belanger n. 426, Duss n. 1751, •»- (j ^ C3 Araliaceae. 199 Hahn ii. 178, Isert (hb. Haiin.), Sieber n. 94; Sta. Lucia: Raraage; St. Vincent iisque 600 m. alt., e. gr. in monte Soufriere: Eggers n. 6929, Smith n. 131; Grenada in montibus prope Rest House, Grand Etang: Broadway n. 709, 1461; — praeterea America tropica. 4. Oreopaiiax Dnssii Kr. et Urb. ranuilis, petiolis, foliis subtiis, infloresceutiis tomonto denso stellato albo- v. flavo-griseo vestitis; foliis chartaceis satis longo petiolatis ambitu orbiculari-reniformibus pal- mato-7-lobis, siuubus angustis obtnsis, lobis ovatis acntissime acumi- natis, basi non angustatis, margine integris, intermedio partem limbi integram longitudine subaeqnante, nervorum reticulo denso supra pro- miniilo V. in sulcis prominulo, subtus prominente; capitulis ut videtiir hermaphroditis globosis sub-20-floris; alabastris obovatis apice obtiisis; petalis 5 ovato-oblongis 2,5 mm longis; stylis 5 liberis; friictu mediocri breviter obovato. X)rcopanax Dussi Kr. et U?'b./ in Duss Flor. Ant. Frang. (1897) p. 3ß. Bois-flot Martin, ex Duss. Ar bor G — 14 m. alla, juventute ob coniani crcbram pulclierriiua, aetate trunco mulo, ramis parum numerosis divaricatis v. pendulis nudis, foliis ad apicem 1 raniorum confertis (ex Duss). Folia petiolis 10 — 20 cm. longis tcretiuHc-ulis sab tomento leviter striatis, demum glabrescentibus , basi bre- vissimo dilatatis, basi cordata, nunc inarginibus sibi inciimbentia, 20 — 25 cm. longa, 25 — 30 cm. lata, lobis lateralibus paullo minoribus, basalibus triangu- laribus, suprema inflorescentiam siiffulcieutia subito minora 5- v. 3-loba, nervis e basi 9 , lateralil )us inferioribus sub angiüo recto , superioribus crassio- ribiis sub 40 — 60° abeuntibus, marginem subattingentibus , supra glabva v. initio praesertim ad nervös primarios tomentosula. Pannicula terminalis foliis superioribus longo superata ca. 15 cm. longa; bracteae triangulari- acurainatae ; ramuli capitiüiferi 6 — 12 mm. longi patentes ; capitula florif era 0,7 — 0,8 cm., fructifera ca. 1 cm. diametro; bracteolae primariae suborbi- culares apiculatae, secundariae rhombeo-obovatae, omnos dorso superne to- mentosae, inferne giabriores. Alabastra superne tomentosiüa, iuferne glabra. Calycis margo subinteger. Petala sub anthesi patentia superne reflexa, obtusiuscula 1-nervia, canalibus resiniferis non observatis. Filamenta petala dnplo superantia; antlierae ovatae ol)tusissimae, paullo sub medio affixae. Styli sub antlicsi recti, 1 mm. longi, in statu fructifero erecto-patuli, apice revoluto valde attonuati fere 2 mm. longi. Fructus 5 mm. longi, 4 — 4,5 mm. lati, obtuse 5-angulares. Albumen ruminatum. Hab. in Guadeloupe satis frequens in sylvis Haut-Matouba (Mate- lyane, coulee de la Ravine-ä-Dejeuner) locis humidis vento non ex- positis, Bains-Chauds, rarius in sylvis superioribus Bains-Jaunes, alt. 700 — 1000 m., flor. m. Nov., fruct. m. Maio: Duss n. 2986, 3691; Mar- tinique rara et passini in summitatibus et praeruptis Pitons-du-Carbet, morne d'Amour inter Fond St. Denis et Camp de l'Aima: Duss n. 186. 200 Ign. Urban: Obs. I. llabitu siinillimum 0. fulvo E. Mareli. (o Brasilia austro-oricn- tali), quod bonc dill'ert foliis 3 — 5-lobis, lobis trianyularibus Ya — Vs ümbi integri longitudine aequantibns, sinubus valde apertis rotundatis, alabastris utrinque acutiusciilis, antheris superne aiigustatis, stylis in frnctu breviori- bus arciiato-reflexis, baccis majoribus. Obs. II. Gl. E. Makchal (msc. in herb. Krug, et ürb.) in hac planta Caribea Oreojyanax umhraculiferuni catalogi Lindeniani (Cat. des plant, exot. a. 1863) recognovisse vult, sed nescio quo merito. Ut cl. J. Linden mecum communicavit, hanc plan tarn in caldaria verisimiliter a. 1862 introduxit, quo tempore hortulani ejus vallem Amazonicam, Columbiam et Mexico meridio- nalem nee insulas Caribeas perscrutaverunt. Quia origo 0. umhraculiferi in dubio liaeret (fortasse ex Linden e provincia Columbiae Santander aut e civitate Chiapas), congruentia plantae continentalis et insularis nobis non satis certa videtur nomenque illud descriptione caret, pro planta Caribea nomen investigatoris AntiUarum Gallicarum diligentissimi et peritissimi pro- posuimus. III. &ilil)ertia R. et P. {Dendropanax Dcne. et PI.) Clavis specierum. Inflorescentia umbellam simplicem peduneulatam referens. Folia ovalia v. elliptica, mediocriter v. obsolete pellucide punctata, punctis supra non v. vix conspicuis. Umbellae folia superantes arcuatae v. pendulae. Calyx apice 3 mm. diametro o. G. pendula E. Marcli. Umbellae foliis breviores, stricte erecti. Calyx apice 5 mm. dia- metro 6. G. nutans E. March. Folia spatliulato-cuneata, satis grosse pellucide punctata, punctis supra vesiculoso-prominulis. Calyx (in fructu) apice vix 3 mm. diametro 7. G. cwieifolia E. March. Racemus elongatus ex umbellis compositus, apice umbelliformis, terminalis. Rami umbelliferi nudi v. ad medium bracteolas 1 — 2 gereutes. Eolia basi sensim in petiolum protracta 8. G. smiiydifoUa E. March. Folia basi non in petiolum protracta . 9. G. arborea /E. March. Racemus perbrevis umbelliformis ex umbellis compositus, inter ramos sub- sessilis v. pseudolateralis. Rami umbelliferi ad medium bracteolas 3 — 4 verti- cillatas gereutes 10. G. laurifolia E. March. ^ 5. Grilibertia i)eii(lula E. March.! Msc. in herb. Krug, et Urh. Hedera pendula Siv. Prodr. (1788) p. 51 et Ic. tah. 9! et Flor. I. 512; Lim. Jam. I. 433; Spreng. Syst. I. 813; DC. Prodr. IV. 262; Macf. Jam. IL 192; Griseb.f Flor. p. 306. Dendropanax pendulum Dcne. et PL in Rev. hortic. IVser. vol. III (1854) p. 107; Seem.! in Journ. pf Bot. II p. 300. Arbor 8 m. alt, flor. luteis. Flor. m. Jan. (ex Eggees). Hab. in Jamaica: Wilson n. 336, in Catherines Peak 1500 m. alt: Eggers n. 3651. Araliaceae. 201 ^ 6. Grilil)ertia iiiitaiis E. March.! Msc. in herb. Krug, et Urh. Hedera nutans Stv. Prodr. (1788) p. 51 et Flor. I. 514; Lun.Jam. I. 433; Spreng. Syst. I. 814; UC. Prodr. IV. 262; Macf. Jam. IL 103; Griseb.f Flor. j). 306. Dendropanax nittans Dcne. et PI. in Bev. hortic. IV ser. vol. III (1854) p. 107; Seem.f in Journ. of Bot. IL 300. Hab. in Jamaica in summo monte Blue Mountains: Alexander. Obs. Verisimiliter iiil nisi varietas alpina speciei praecedentis. In spe- cimine cl. Alexandki filamenta petalis aequilonga, in cl. Eggeksii filamenta petalis dimidio longiora, in utroque petala er. 4 mm. longa inveni (cf. Gkiseb. 1. c). ^ 7. Grilibertia cuiieifolia E. March.! Msc. in herb. Krug, et Urb. Hedera cuneifolia Wr. in Oriseb.! Cat. (1866) p. 117. Dendropanax cuneifoUum Seem. in Journ. of Bot. VI (1868) p. 140; Wr. in Sauv. Cub. P. (1869) n. 927, S. p. 58. Sehefflera cuneifolia G. Maxa hi Anal. Soc. Esp. Eist. nat. XIX (1890) p. 249 (37). Yibona Cub. ex Sauv. Hab. in Cuba occ: Wriglit n. 2631. ^ 8. Grilibertia saiiiydifolia E. March! Msc. in kerb. Krug, et Urb. SciadopJiglluin sainydifolium Wr. in Griseb.f Cat. (1866) p. 117. Dendropanax samydifolium Seem. in Journ. of Bot. VI (1868) p. 140; Wr. in Sauv. Cub. P. (1869) n. 926, S. p. 58. Sehefflera samydacfolia G. Maxa in Anal. Soc. Esp. Hist. nat. XIX (1890) p. 249 (37). Hab. in Cuba occ. in distr. S. Felepina prope La Grifa: Wright n. 2632. /^ 9. Grilibertia arborca E. March.! in Dur. et Pitt. Prim. Cost. in Bull. Soc. bot. Belg. XXX (1891) p. 281 Aralia arborea Linn. Syst. X ed. II (1759) p. 967; Elmgr. Pug. Jam. in Linn. Amocn. V (1759) p. 396; Jacq. Sei. Amer. p. 89 et id. pict. p. 46 et Hort. Schoenbr. L p. 26 t. 51!; Sw.f Obs. p. 119; Lun. Jam. J. 313; Spreng. Syst. L. 951. Hedera arborea Sw.! Flor. L (1797) p. 518; DC. Prodr. LV p. 262; Rieh, in Sagra Cuba X jh 317 et Ess. Fl. Cub. 644; Macf Jam. IL 192. Sciadophyllum Jacquini Griseb.f Flor. (1860) p. 306 et PI. Wr. 23.190 et Cat. 1). 117; Bellof Ap.L2J.277; Stahlf Est. LV 2J.197; Krug Lc. t. 230 f Dendroponax arboreum Dcne. et PI. in Rev. hortic. LVscr. vol. III (1854) p. 107; Seem. in Journ. of Bot. II p. 301 (excl. syn. nonn.); Wr. in Sauv. Cub. n. 928 p. 58. 202 ItiN. Urban: Sciadophijllum capiiatum Egy..' St. Croix Suppl. (1889) p. 17, — noii Grisch. Schefflera arborea G. Maxa in Anal. Soc. Esp. Hist. iiat. XIX (1890) p. 249 (37). SciodapJiyllum arboreum Ilitchc. Bah. (1893) p. 91. Laurlfolia arbor flore tetrcqjetalo etc. Sloan. Cat. (1696) p. 136 et Jam. U p. 20 t. 163 f. 2! (mala). Hedera arbor folio hastato Pluni. Cat. (1703) p. 18. Aralia follis ovatis etc. Plnni. cd. Barvi. (175 7) p. 139 t. 148! (bona). Aredia arljorca foliis intidis etc. F. Br. Jam. (1756) p. 189. Vibona v. Palo cachiimba Cub. ex Ricli. et Sauv., Ahorea Ji- baro Cub. ex Egg., Galapee v. Angelica Tree Jam. ex F. Br., Pana Portor.exKrug, Vibona v. Palo cachiimba Fortor.ex Stcüil, Muiieca Fortor. ex Sint. Arbor 4 — 20 m. alta, raro frutex 3 m. altus. Flores albidi v. viridi- flavi. Frxictus (ex Bello et Sint.) maturi initio albidi et turgescentes, posterius (sicut in sicco) nigrescentes et inter carpidia profunde suleati. Flor, per pai'teni anni majorem e. gr. m. Febr., Maj., Jun., JuL, Aug., Oct. ; fruct. m. Jan., Jun., Aug., Nov. Hab. in Cnba: Sagra, Wright n. 212, prope Cieneguita: Combs n. 196, prope Arroyo Gallego 100 m. alt.: Eggers n. 4638, in sylvestri- bus ad Sta. Maria: Eggers n. 4637, ad ripam S. Juan: Otto n. 307; Jamaica: Alexander, Swartz in herb. Willd. n. 6133, Bot. Dep. Herb, n. 976; Haiti prope Furcy 1515 m. alt: Picarda n.513, 592, 791, 1499, prope Marquissant: Ehrenberg n. 394; Sto. Domingo in sylvis prope Puerto -Plata, Jarabacoa, Bajabonico, ad fliimen Mameyes, in Sierra de palo quemado 50 — 800 m. alt.: Eggers n. 1870, 2079, 2410; Porto- rico in sylv. primaevis prope Bayamon, Luquillo, in Sierra de Lnquillo monte Jimenes, prope Hato graude, Barranquitas, Adjuntas, Sabana grande, Mayagüez, Lares: Eggers hb. pr. n. 1312 (hb. Haun.), Krug n. 531, Schwanecke n. 37, Sintenis n. 1111, 1352, 1593, 2034, 2638, 2639, 3937, 4412, 6051, Stahl n. 509; St. Thomas in Signalhill 500 m. alt: Eggers s. n.; St Vincent: Anderson ex Seem.; — praeterea Ame- rica tropica. Obs. I. Fructus hujus speciei plerumque 6-, rarius 5- v. 7-, rarissime 8-carpidiati sunt. Obs. II. Specimina terrae continentis ab autoribus liuc laudata plus minus discrepant, e. gr. exemplaria Schiedeana e Mexico {Hedera alaris Schlecht.!, Dcn- dropanax alare Dcne. et PI.) inflorescentiis sessilibus abbreviatis subumbelli- tbnnil)us, fructibus diametrum longitudine suporantibus. Obs. III. Planta Grenadensis (Grenada in monte Mornc au camp: Eggers n. 6223) in statu maneo railii obvia foliis membranaceis , nervatura aliena, praesertim nervis binis basalibus margini usque ad medium laminae Araliaceae. 203 parallelis et racemo brevi ab omnibus aliis exemplaribiis recedit locoque natali itemm observanda et melius colligenda erit. 10. Grilibertia laurifolia E. Marcb. foliis pleriimqiie obovatis v. obovato-oblongis, rarius ovalibus, rarissime nunc ovatis, apice breviter V. brevissime acumiiiatis , basi obtusis v. rotundatis, margine integris V. obsolete imdulato-crenulatis v. parcissinie donticulatis, nervis latera- libus subhorizontalibus, iitrinque praesertim subtus elevatini prominen- tibus et dense reticulato-anastomosantibus, chartaceis v. crassiuscule chartaceis lucidis; inflorescentiis umbelliformi-abbreviatis, radiis prima- riis uiubelliiliferis 3 — 10, ad v. supra v. infra medium bracteolas 3 — 4 verticillatas gerentibus, umbellulis 15 — 30-floris; petalis 1,5 mm. longis; stylis loiige coalitis, postremo apice radiatim divergentibus; fructibus globosis V. breviter globosis obtusissime 5-carinatis. Güihertia laurifolia E. March! Msc. in sched. pl. Sinten. DenclrojMJiax laurifolium Dcne. et PL! in Ilev. hortic. IVser. vol. III (1854) j)- 107 (nomentanhim). SciadophyUam cajjitatum Bello Ap. I (1881) i).278; Stahl! Est. IV p. 198; Krug Ic. t. 231!, — non Griseb. Palo de vaca y. Palo de Gangulin Fortor. ex Sint., Palo ca- chumba v. Yibona Portor. ex StaJd. Arbor 8 — 20 in. alta glaberrima. Kami cortice griseo v. griseo- brimnescente obtecti. Folia petiolis 12 — 1 cm. longis teretiusculis striatis basi ipsa dilatatis, 8 — 22 cm. longa, 3 — 12 cm. lata, 2 — 3-plo longiora quam latiora, nervis lateralibus sub angulo 70 — 85° abeuntibus (duobus basa- libus margini parallelis exceptis), ante marginem ipsum arcuato-conjunctis. Inflorescentiae terminales inter ramos 2 — 3 supremos subsessiles v. ramo unico tantum evoluto pseudolaterales, breves, internodiis non v. vix evolutis iimbelliformes ; pedunculus 0 — 1 cm. longus; bracteae orbiculari- trianguläres er. 2 mm. longae; radii 1,5 — 4 cm. longi, bracteolis semiorbiculari-triangu- laribus 1,5 — 2 mm. longis suberoso-incrassatis; bracteolae mnbellulam suf- fulcientes trianguläres, apice praesertim interiores rufae et lacero-fimbriatae; pedicelli 2 — 10 mm. longi. Alabastra petalorum semiglobosa v. semiovalia obtusa. Calycis margo undulatus, nunc brevissime lacero-fimbriatus; tubus turbinatus. Petala 5 viridi-albescentia v. viridia, apice secedentia, sed cito delabontia, ovato-triangularia obtusiuscula 1-nervia, canalibus resiniferis fer- rugineis percursa. Filamenta petala dimidio suj^erantia; antherae ovatae obtusae albae,- connectivo aurantiaco obsolete apiculatae, paullo supra medium affixae. St^^li 5, raro G, sub anthesi in columnam erecti, in statu fructi- fero in ^/^ alt. connati, apice plus minus recurvati. Fructus 5 — G mm. diametro; carpidia transversim subtriangularia. Hab. in Porto rico in sylvis primaevis Sierra de Naguabo, prope Aybonito, Barranquitas, Peiluelas, inter Penuelas et Adjuntas, prope Ad- juutas in montibus Capaes et Cienega, prope Maricao, Hatillo, Jayuya: Plee n. 503 (mus. Paris.), Schwanecke n. 41, Sintenis n. 246, 2168, 2768, 204 Ign. Urban: 4020, 4118, 4393, 4543, 5379, 6225, Stahl n. 1034. — Flor. m. Febr.— Maio, fruct. Jim., Jul., Oci, Nov. Obs. Affinis G. cuneatae E. March. (e Brasilia) , qiiae differt nervis folio- rum lateralibus multo magis arduis, reticnlo multo minus cvoluto, radiis infloresccntiao nnmcrosioribus, petalis persisteiitibus. Ex Antillaiiis proxima G. arhorea E. Marcli. recedit foliis plerumque ovatis iuferne latioribus, nervis lateralibus magis arduis, inflorescentiis solemniter terminalibus ramum apico non ramulosum continuantibus, racerais elongatis, ramis umbelluliferis nudis V. bracteolas 1 v. 2 gerentibus , fructibus 5 — 8 mm. diamctro inter carpidia (In sicco) profunde sulcatis ideof[ue quasi alatis, carpidiis transversim auguste subrhonibeis v. lanceolatis, dorso acutatis. lY. Didymopaiiax Dcne. et PI. Clavis specierum. Foliola membranacea, dense et inaequaliter mucronato - serrata , supra liispi- dula, subtus argenteo - sericea v. demuni glabrescentia 11. D. micans Kr. et Urb. Foliola plus minus coriacea integra. " Foliola subtus tomentosula v. sericea . 12. D. Morototoni Dcne. et PL Foliola subtus glaljra. Foliola ovalia v. elliptica. Foliola brevissime acuminata . . 13. i). Urhanianum E. March. Foliola in acumen longum v. longissimum angustum producta 16. D. glabratum Dcne. et PI. Foliola triangularia v. subrhombeo-triangularia, subaequilonga ac lata, plus minus longe acuminata , . . 14. D. tremidwn Kr. et Urb. Foliola plus minus coriacea, margine crenulata, in acumon longum v. longis- simum producta . . 15. D. attenuatum E. March. ^ 11. Didymopaiiax micans Kr. et ürb. Aralia micans Willd.I Msc. in herb. n. 6148 ed. Schidt. Syst. VI (1820) p. 701; Siweng. Syst. I. 953; DC. Prodr. IV. 258. Panax splendens H. B. K.! Nov. Gen. V (1821) j). 11; DC. Prodr. IV. 253. ? DidyniojMnax splendiduin Planch. ex Linden Cat. n. 10 (1855) 3 (Ind. Keiv. II 756). Dldymopanax splendens Dcne. et PL! ex Planch. et Lind. Plant. Columh. Msc. p. 3 ap. Seem. in Journ. of Bot. VI (1868) p. 132; E. March. in Marl. Flor. Bras. XI L p. 233. Panax speciosum Egg.! St. Croix and Vity. Isl. (1879) p. 59, — non Willd. Yagriime Portor. ex Sint. Hab. in Cuba: Bonpland, Torralbas s. n.; Portorico in sylvis primaevis prope Adjuntas in raonte Andubo, Caborojo ad Miradero, Aguada ad Piedra blanca: Ploe, Sintenis n. 870, 4683, 5758, Stahl; Araliaceae. 205 St. Jan in sylvis ad Kingshill rarissiraa 330 m. alt: Eggers s. n. (a. 1877). — Praeterea in Colunibiae prov. Popayan: Bonpland. Obs. Omnia Indiae occidentalis specimina floribus fructibusqne carent, sed inter sese et cum typo optime congrmmt; ab aliis Araliaceis Antillanis foliis membranaceis, inaequaliter mucronato - serratis , supra hispidulis, snb- tus argenteo- serieeis v. demum glabrescentibus diffenmt. 12. Didymopaiiax Morototoni Dcne. et PI.! in Rev. hortic. IV ser. vol. III (1854) p.l09; Seem.I inJouru. ofBot. VI p. 131; E.March.! in Marl Flor. Br. XI I p. 240. Panax Morototoni Anbl. Oiäan. II (1775) p. 949; DC. Prodr.IV. 254; Griseb. Flor. 307 et Cat.p.118; Bello! Ap. I p. 278; Duss! Flor. Ant. franQ. p. 322; Krug Ic. t. 229! Panax undidata Anbl. Guian. IV (1775) tab. 360! ; Pers. Syn. I. 298; H. B. K. Nov. Ge?i. V p. 11 t. 417 f. 2!; Eich, in Sacjra Cuba X. 316 et Ess. Fl Cub. 642. Panax chrijsophijlhim Vahl! Ecl. I (1796) p. 33 t. 10; Willd. Spec. IV. 1126; Spreng. Syst. I 867. Panax speciosum Willd. Spec. IV. IL (1806) p. 1126 et herb, n 19270!; Spreng. Syst. I. 867; Chain, et Schlecht, in Einnaea I p. 402; DC. Prodr. IV 254; Griseb.! PL Wr. p. 190 et Cat. p. 118. Panax spinosa Poir. in Lam. Enc. suj)pl. II (1811) p.'778. Bidymopanax chrysophyllimi Dcne. et PL! in Rev. Hortic. IV ser. vol. III (1854) p. 109:, Seem. in Journ. of Bot. VI. p. 131. Didymopanax speciosnm Dcne. et PL! in Rev. Hortic. IV ser. III (1854) p. 109; Seem. in Journ. of Bot VI 131; HemsL BioL I p. 572. Didymopanax calophyllnm Dcne. et PL Msc. in nius. Par. ed. Seem. in Journ. of Bot. VI (1868) p. 132 (sub D. calcophyllum) . Didymopanax undulatum Wr.! (non Dcne. et PL hoc 7iomen composuerunt) in Sauv. Cub. P. (1869) n. 925, S. p. 58. Sciadophyllum paniculatimi Britton! in Bull. Torr. Bot. Club XVIII (1891) p. 37. Gray um 0 Cub. ex Egg.., Jagruma macho Cub. ex Sagra et TFr., Yagruma padero Cub. ex Maza; Grrayume, Llagrume, Tagrume, Pana cimarrona Portor. ex Krug et Sint.., Grayumo v. Yagriime macho Port, ex Egg. et Sint; Bois flot Guadel. ex Duss; Moroto- toni Carib. Guian. ex Aubl. Arbor 5 — 20 m. alta et ultra, rectissima elegantissima, trunco uudo, juyentute simplex, posterius parum ramosa, cicatricibus amplis anmüaribus notata, foliis apice trunci ramorumque aggregatis, fructibus glauco- pruinosis. Flor, in Puerto -Rico m. Nov., in Guad. m. April., Majo, fruct, m. April., Majo., Jun., Sept., Nov. 20() Ton. Urban: Hab. in Cuba: AVright n. 211, in sylvis Vuelta de Abajo circa Gua- nabo, Guanimas: Ranion de la Sagra, in Monte de la Ciarita 800 m. alt.: Eggors n. 5041; in Haiti ad Gap Haitien in frnticetis: Eggers n. 2836; Sto. Domingo in sylvis ad ripam fluminis Mimoz 150 m. alt.: Eggers n. 2447; in Portorico in sylvis primaevis Sierra de Luquillo ad montem Jimenes et prope La Pendula et El Sobrante, in Sierra de las Piedras, prope Jabucoa, Maricao, Mayagüez: Bertero, Eggers hb. pr. n. 1180 (hb. Haun.) et ed. Toepff. n. 873, Krug n. 532, 1522, Sintenis n. 250, 1419, 5183, 5494; Guadeloupe satis frequens ad Lamentin pres des marecages d'eau salee et de Baie-Mahault: Duss n. 3378; Trinidad: Ryan (hb. Haun.). — Praeterea in America australi a Pa- nama usque ad Brasiliam austro- Orientalen! obvia. Obs. Specimina Eggers n. 2447 (sterilia) differunt ab aliis Antillanis foliis multo longius acuminatis, basi paullo j)rotractis, nervis pauilo magis arduis, piibe subtus argenteo - sericea. ^ 13. Didymopaiiax Urbaiiianuiu E. March. tota glabra, foliis 5 — 7-natis, foliolis ellipticis, apice brevissime acuminatis, basi obtusis vel acutiusculis, margine integerrimis rarius subrepandis, inferne anguste revolutis et coriaceis; pannicula terminali brevi diffusa et densiuscula, umbellis 6 — 10-floris; calycis margine minutissime 5-dentato; stami- num filamentis elongatis, columnam stylarem superantibus, antheris ovatis; stylis 2, sub anthesi supra medium concretis, discum niedio convexulum coronantibus, in drupa (immatura) apice liberis et brevi ter recurvatis. (E. Marchal.) DidymojMnax TJrhanianimi March.! in Engl. Bot. Jalirh. XV (1892) p. 326; Dussf Flor. Ant. Frmip. 323. Ar alle ine. Martin, ex Duss. Arbor erecta, 15^—20 m. alta elegans, raniis brevibus plus mimis horizontalibus (ex Duss). Hab. in Martinique rara et passim in sylvis vastis du Lorrain et de la Grand' Anse: Duss n. 434, in Piton de Champfleurs: Hahn s. n. Obs. Ut cl. Duss mecum commimicavit, in descriptione originaria locus natalis Martiuicae specialis scididis comniutatis erronee iiidicatus erat. V 14. Didymopaiiax tremulum Kr. et Urb. (n. sp.) foliis 4-, rarius 3 — 2-natis, foliolis triangularibus v. subrhombeo-triangularibus, basi subtruncatis plerumque paullo in petiolulum dilatatis, lateribus basalibus rotundatis, apice mediocriter mucronato- acuminatis, margine haud un- dulatis integris crassiuscule chartaceis; panniculis lateralibus, ramis bis umbellatim divisis, umbellulis extremis 4 — 6-floris, pedicellis 1,5 — 2 mm. longis; petalis sub anthesi expansis 2,3 mm. longis; filamentis petalis subaequilongis, antheris breviter ovatis apice rotundatis; stylis 2 di- stinctis. Araliaceae. 207 Palo de viento Doming. ex Egg. Arbor 13 m. alta glaberrima, ramis medulla alba farctis et cicatricibiis folionma notatis plicato-stxiatis, apice resinam exsudautibiis, „foliis (foliolis?) vento etiam deficiente semj)er treraulis". Stipiilae intrapetiolares triangu- läres integrae. Folia petiolis 10 — 13 cm. longis teretibus striatis basi bre- vissime et satis late düatatis; foliola petioluiis subaequi longis 5 — 7 cm. longis laminam snbaequantibus , subaequalia v. unico minore, 8 — 10 cm. longa, G — 10 cm. lata, nervis lateralibus er. 8, inferioribus sub angnlo er. 60°, superioribus sub 50*^ abeuntibus subrectis, supra non, subtus parum anastomosantibus, in sicco supra obscnre brunnea nitida, subtus pallidiora. Panniculae 4 — G cm. longe pedunculatae, cum pedunculo 12 — 15 cm. longae; bracteae inferiores ovatae obtusae er. 3 mm. longae, superiores bre- viores; rami alterni, suboppositi v. vertieillati , summi semper verticillati ; radii umbellarum primi ordinis 4 — 8 numero, G — 8 mm longi, secundi ordinis (pedicelli) 4 — 6 numero crassiusculi; bracteolao acutae. Alabastra globulosa. Petala subanguste ovata acutiuscula vix 1,5 mm. lata. Styli sub anthesi erecti calycem aequantes, postremo recurvati. Fructus (non plane maturi) compressi suborbiculares , 3 mm. longi et lati. Hab. in Sto. Domingo prope Jarabacoa in Monte Redondo 1200 m. alt, m. Maio flor.: Eggers n. 2297. Obs. Didymopanax attenuatum E. March., pro quo cl. autor nostram plantam in herb. Kr. et Urb. determiiiavit, abunde cliffert foliolis in acumen longum V. longissimum productis, margine crenulatis, ramis inflorescentiarum iuii1)ellas simplices gerentibus, pedicellis G — 10 longioribus et multo tenuiori- bus, corolla calyptratim delabente, petalis minoribus, stylis inferne connatis. ^ 15. Didymopaiiax attenuatum E. March.! in Marl Fl Bras. XL I. (1878) 2). 234: Diiss! Flor. Ant. ftmiQ. j). 322. Panax aUenuata Sw. Prodr. (1788) p. 54 et Flor. I. p. 562; Spreng. Syst. I. 867. Wikstr. St. Barth, p. 424, 426; DC. Prodr. IV 253; Oriseh.! Kar. p. 77 et Flor. p. 307 (? excl. sjjecim. Trinid.) ; Maxe Guad. p. 107. Panax Rheedia7ia Euphr. St. Barth. (1795) p. 169 ex Wikstr. Bidymopanax glabratum B. Seem.! in Journ. of Bot. VI (1868) p. 132 p. p.; Keiv Bull! n. 81 p. 256, — non Dcne. et PI Panax Caribaea Sieh. Flor. Martin, n. 290! Trompette ä canon v. Trompette blanc Ouad. ex Duss et Maxe, llapon blanc Ouad. ex Duss, Ar alle montagne Martin. ex Duss. Arbuscula plerumque tortuosa, rarius arbor usque 14 m. alta, cor- tice laevi rubescente, flor. luteis v. flavo-albidis, fructibus luteis v. nigris Flor. Dec. — Mart., Jun., Sept. v. ex Duss fere totura per annum. Hab. in St. Barthelemy ex Wikstr.; St. Kitts: Ryan (hb. Haun.); Montserrat: Ryan (hb. Haun.); Guadeloupe in regiono superiore 700 — 1400 m. alt. divulgata: Bertero, Duchassaing, Duss n. 2587, l'Her- minier; Dominica in sylvis umbrosis prope Laudat: P]ggers hb. pr. u. 208 loN- Uriun: Araliaceae. 948, ed. Tocpff'. n. 625, Imraj n. 107, Ramage; Martinique e. gr. in monte Pelce, Pitons-dii-Carbet vulgaris: Belanger n. 497, Duss n. 185, Halm n. 361, 588, Ploe n. 771 (mus. Paris.), Sieber n. 290; Sta. Liicia: Ramage; St. Vincent in nonnullis montibiis communis: Smith n. 731; Grenada in monte St. Catherine 900 m. alt: Eggers n. 6185, Sherring n. 268. 16. Didymopaiiax glal)ratuni Dcne. et PI. ex Planck, et Lind. Ptant. Colomh. p. 3 ined. apud Seem. in Journ. of Bot. VI (1868) p. 132 (p. p.); March.! in Mart. Flor. Bras. XL I. p. 234. Panax glabratum IL B. K. Nov. Gew. V (1821) p. 10; DC. Prodr. IV p. 253. ? Panax attenuatuni Griseb. Flor. (1860) p?- ^^0 (p. p).; .specim. Piird. deest in herb. Kew.). Hab. in Trinidad in Summit Tocuche m. Febr. in alabastris: Broadway in Trin. Bot. Gard. Herb. n. 5254. — Praeterea in Venezuela ex H. B. K., Columbia: Karsten. Obs. Ut. cl. Maechal 1. c. recte monuit, a praecedente foliolis integerrimis, inflorescentiis pube tenui indutis et praeterea alabastris manifeste acuminatis, foliorum forma eorumque nervis magis arduis discerncnda. Sj)ecimina Karste- niana foliis ovatis v. ovalibus breviter acuminatis, alabastris non acuminatis recedunt. I-I839 III. Polygonaceae. Exposuit GusTAVUs Lindau. Clavis generum. A. Flores cyclici I. Rumex L. B. Flores acyclici. a) Alburaen integrum. a) Cotjleclones angustae, planae . . IL Polygonum L. ß) Cotyledones latissimae, involutae III. Fagopyriim Gärtu. b) Albumen ruminatiim. a) Flores hermaphroditi. I. Stamina 7 — 9. 1. Perianthiura membranaceum vel coriaceum. •f- Perianthii lobi non alati IV. Antigonum Lindl. ff Perianthii lobi alati . . Y. Brunnichia Banks. 2. Perianthium carnosum. f Perianthium usque ad basin fere 5-partitum VI. Miiehlenheckia Meissn. ff Perianthii lobi usque ad medium connati et tubum formantes .... VII. Coccoloba L. II. Stamina 3 X. Lejjiogoiitwi Bth. ß) Flores dioici. I. Fructus acute trigonus . . . VIII. Triplaris Loefl. II. Fructus basi iucrassatus, obtuse trigonus IX. Ruprechtm C. A. Mey. I. ßumex L. DC. Prodr. XIV, 41; Bth. et Hook. III, 100; Bailloji XI, 387; Engler - Prantl III, la p. 17. Clavis speciemm. A. Valvae maximae, reticulatae, hyalinae, vix calliferae, margine integrae; folia basi cordata vel subhastata 1. li. vesicarius L. Urban. 14 210 . ^- Lindau: B. Yalvae multo minores, subcoriaceae , vix reticulatae, calliferae. a) A^alvae margine denticulatae 2. 7?. ohtusifolius L. b) Valvae margine integrae 3. i?. crispus L. 1. ßumex vesicariiis L. Sp. I, 479; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 70; Roem. et Seh. Syst. VII, 2 p. 1462; Cajnpcl. Moii. Rum. p. 129 t. 3 fig. 1—8; Eggers Fl. St. Croix et Virg. Isl. p. 88; Knox Catal. p. 87. Hab. in Ciiba: Humboldt in Herb. Willd. n. 7047; St. Thomas: Knox (n. v.). — Ex orbe vetere importata. Eggers giebt an, dass die Art auf St. Croix und Yirgin Islands cul- tivirt Avird. Exemplare von ihm sah ich nicht. 2. Rumex ol)tusifoliiis L. Sp. I, 478; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 53; Griseb. Cat. p. 60 (pro rarietate); Sauv. Fl. Cub. n. 2161; Chapman Fl. South. U. St. p. 385. Acetosa ohtusifolia (L.) Maxa in Perigon. Cub. p)- 277. Yinagrilla Cuban. (ex Maxa). Hab. in Cuba occid.: Wright n. 2243. — In orbe vetere et Ame- rica septr. indigeua, in Indiam occid. sine dubio casu quodam im- portata. 3. Rumex crisi)us L. Spec. I, 476; Meissn. in BC. Prodr. XIV, 1 p. 44; K7'ug Ic. n. 932. Rufnex acutus Rieh, (non L.) in La Sagra XI, 183. Rumex conglomeratus Murr, apud Griseb. Cat. p). 60; Sauv. Fl. Cub. n. 2162. Rumex Berlandieri Bello (non Meissn.) Ap. Puert. Rio. p. 104 n. 652. Acetosa conglomerata (Murr.) Maza in Perigon. Cub. p. 277. V i n a g r i 11 0 Portoricensibus. Hab. in Cuba in locis udis et cultis: La Sagra; in Jamaica, Catherines Peak 3300 m.: Eggers n. 3609; in Sto. Domingo, Valle de Coustanza 1170 m.: Eggers n. 2252; in Portorico locis diversis: Sin- tenis n. 242, 1522, 2822, 2974, Stahl n. 1055; in Guadeloupe: Ber- tero. — Cosraopolit. Die Art ist in Westindien vielfach verkannt und bisher nicht ange- geben. Das Exemj)lar von Bertero gehört nur zum Theil zu unserer Art, das Blatt ist vielleicht verwechselt und dürfte eher zu R. Ilydrolapathum L. zu ziehen sein. Auin. Als cultivirt in Cuba giebt Maza (Perigon. Cub. p. 277) noch R. Patieniia L. (Paciencia, Hierba de la Paciencia) und R.sanguineus L. (Hierba mulata) an. Polygonaceae. 211 IL Polygonum L. DC. Prodr. XIV, 1 p. 83; Bth. et Hook. III, 97; Baillon XI, 389; Engler - Prantl III, la p. 25. Clavis specierum. A. Gaules non acnleolati. Flores in racemis spiciformibus vel racemoso- paniciilatis dispositi. a) Peclunciüi giabri. I. Ochreolae eciliatae, planta glabra 4. P. glahrum Willd. II. Ochreolae ciliatae. 1. Gaules giabri. ■f- Ochreolae breviter ciliatae, giabrae; folia glabra 5. P. acre H. B. K. jf Ochreolae longe ciliatae, pilosae; folia tota vel ad costam et ad margiuem breviter hispidulo-pilosa 6. P. acuminatum H. B. K. 2. Gaules hispido-pilosi . . , 7. PI hispidum H. B. K. b) Pedunculi gianduloso - scabridi , ochreolae eciliatae 8. P. 2^cnnsylvanicum L. B. Gaules et foliorum costae + aculeolata. Flores subcapitati 9. P. Meissnerianum Gh. et Sclil. 4. Polygonum glabriim Willd. Spec. II, 447; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 jJ- 114; Griseb. Kar. n. 321 (var. caribaeum Griseb.), Fl. Br. W. I Isl. p. 161 et Cat. p. 61; Saiiv. Fl. Cnb. p. 138; Bello Ap. Puert. Ric. p. 104; Hemsl. Biol. III, 34; Gardmer in Proc. Äc. Philad. 1889 p. 40L Polygonum glabrum Willd. var. densifloru'm Meissn. ap. Griseb. in Cat. p. 61. Polygonum barbatum Lun. (non. L.) H. Jani. I, 33; Sloane Jam. t. 3 fig. 1; Sandmark Fl. Jam. in Linne Ainoen. Ac. V, 378 (err. typ. barbariim) . Polygonum truncatum A. Pich, in La Sagra XI, 182. , Polygomim Porioricense Bert. msc. in herb. Balbis. . Polygonmn densiflorutn Meissn. var. i?nberbe Meissn. in DC. Prodr. XIV, 121pr.p.; Hitchc. in Miss. Bot'. Card. Rep. 1893 p. 123 (?). Persicaria glabra (Willd.) Maxa in Perigon. Cub. p. 278. Camalote, Camelote Cuban. (ex Maxa). Hab. in Bahama Isl.: Swainson (fde. Griseb.), Hitchcock (? n. v.); in Cuba: La Sagra n. 389, Wright n. 2248, Rugel n. 232 (fde. Griseb.), Eggers n. 4561, Linden; in Jamaica: Macfadyen, Distin (fde. Griseb.), Harris n. 6694, 7401**; in Sto. Domingo: Eggers n. 2826; in Porto- rico: Eggers n. 480 et 481 (ed. Topf.) et 631, Sintenis n. 522, 3396, Wydler n. 329; in Guadeloupe: Duchassaing, Duss n. 2179; in Do- 14* 212 . G. Lindau: rainica: Nicholls n. 89. — Praeterea in Amer. trop. et in orbe vetere late divulgata. Höchst ■wahrscheinlich gehört hierher auch ein von Ramon de la. Sagea (n. 12) auf Cuba gesammeltes Exem^Dlar, das Meissner in DC. Prodr. XIV, 1 p. 119 (Grriseb. in PI. Cub. p. Gl; Sauv. Fl. Cub. p. 138; Persicaria speciabilis (Mart.) Maza in Perigou. Cuban. p. 278) zu P. spectabüe gestellt hat. Ich sah das Exemplar nicht. 5. Polygonum acre H. B. K. II, 179; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 107; La Sagra XI, 182; Oriseh. Kar. n. 320, Fl Br. W. L Isl. p. 161 et Cat. p. 60; Sauv. Fl. Ciih. p. 138; Hemsley Biol III, 33; Chapman Fl. South. U. St p. 389; Kew Bull. 1893 p. 272; Diiss Fl. Ant. Frane^. p. 164; Krug Ic. n. 933. Polygonum acre H. B. K. f. alhiflorum 0. Ktze. Rev. I, 553. Polygonwn Pef^sicaria Lun. (non L.) in Hort. Jam. I, 32; Sloane, Jam. I, 140. Persicaria acris (H. B. K.) Maza Perigon. Cuh. p. 277. Terba de hicotea Portoric. (ex Si^itenis). Hierba caimän Cuhan. (ex Maza). Hab. in Cuba: La Sagra n. 109, Wrigbt n. 150, 2246, Eggers n. 4562, Rugel n. 232^' (fde. Griseb.); in Jamaica: Distin, March (fde. Griseb.), Wullscblägel n. 987, Hansen s. n., Harris u. 5850, 6966, 740r'; in Haiti et Sto. Domingo: Mayerhoff n. 178, Eggers n. 1994, Krause n. 49, Picarda n. 452; in Portorico: Krug n. 933, Stahl n. 1112, Eggers n. 479 (ed. Topf.), Sintenis n. 701, 1039, 4314, 5118, 6817, 0. Kuntze; in Guadeloupe: Bertero n. 116, Duss n. 2178; in Dominica (fde. Griseb.); in Martinique: Plee, Duss n. 2095; in St. Vincent: H. H. et G.W. Smith n. 1591; iu Trinidad: Crueger n. 115; Hart (e rel. Crueg.) n. 2692; loco n. indicato: Badier (fde. Meissn.). — Praeterea in America contin. a Pennsylvania usque ad Buenos Aires divulgata. Die Art wurde vielfach verwechselt (vgl. P. Hydropiper Michx. (non L.)). Ich glaube deshalb mit voller Sicherheit, dass P. Hydropiper L. in Sandmark Fl. Jam. in Linne Amoen. Ac. V, 378 hierher zu ziehen ist, da P. Hydro- 2)iper sonst nirgends von- Westindien erwähnt wird. V 6. Polygoiiiiin acuiniiiatum H. B. K. II, 178; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 114; Griseb. Fl. Br. W. L Isl. p. 161 et Cat. j)- 61; Sauv. Fl. Cub. p. 138; Bella Äp. Puert. Ric. p. 104; Hemsley Biol. III, 33. Polygonum micranthum A. Rieh, in La Sagra XI, 183. Polygonum barbatum Mey. (non L.) in Prim. Fl. Essequ. p. 158. Persicaria acuminata (H. B. K) Maza Perigon. Cuban. p. 278. Hab. in Cuba: Wright n. 2245 et s. n.; in Jamaica: Purdie (fde. Griseb.), March, Campbell n. 6141; in Portorico: Eggers n. 660, Sin- Polygonaceae. 213 tenis n. 1715; in Trinidad: Hart (e reliqu. Crueg.) n. 781, Piirdie (fdc. Griseb.). A^ar. glabresceus Meissn. iit DC. Prodr. XIV, 1 jj. 114; Duss Fl. Ani. Fran^. p. 165 (sub typo). Hab. in Jamaica: Hansen; in Guadelonpe: Duss n. 3533; in Martinique: Duss n. 1209; in Trinidad: Hart (e reliqu. Cruegf.) n. 2691. — Praeterea in Amer. austr. trop. late divulgata. Die in viele Varietäten zerspaltene Art besitzt in Westindien die Nord- grenze ihres Gebietes nnd ist bei weitem nicht so häufig wie P. acre. 7. Polygonimi liispiduiii H. B. K. II, 178; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 122; Griseb. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 138; Hemsley Biol. III, 34. Persicaria hispida (H. B. K.) Maza m Perigon. Cub. p. 278. Hab. in Cuba: Wright u. 3669'"^, Poeppig (fde. Meissn.) — Prae- terea in America tropica contin., praesertini in Brasilia ob via. 8. Polygoiium peiiiisylTaiiicum L. Sp. I, 519; Meissn. in DG. Prodr. XIV, 1 p. 120; Sauv. Fl. Cub. p. 138; Chcqmi. Fl. S. U. St. p. 388. Polygoniim segetum H. B. K. in Griseb. Cat. p. 61. Pohjgonum segetum H. B. K. var. stamineutn Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 121 Persicaria pe7insylvanica (L.) Maza in Perigon. Cub. jj. 278. Hab. in Cuba: Wright n.-2247, La Sagra n. 187 (n. v.); in Haiti: Picarda n. 936; in Portorico: Sintenis u. 5771. — Praeterea in Amer. sept. usque ad Mexico. Die Exemplare von PicXrda und Sintenis weichen durch etwas dichtere Behaarung wenig vom Typus ab. Mir scheint, als ob P. segetum H. B. K. ganz zu pennsylvanicum zu ziehen wäre, da die angegebenen Unterschiede zu geling sind. 9. Polygoimm Meissiierianum Ch. et Schi. var. Beyricliianum Meissn. in Linnaea III, 40 et in DC. Prodr. XIV, 1 p. 132; Griseb. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 138. Persicaria Meissneriana (Ch. et Seid.) Maxa Perig. Cub. p. 278. Hab. in Cuba: Wright n. 2240 (in Mus. Bremens.) et 2244. — Praeterea in Mexico et Texas; typus in Brasilia indigena. Species obscura. Polygonum romanum Jacq. a cl. Euphrasen (Reise nach St.Barthel.etc. p. 155, der schwed. Ausgabe p. 101) in insulis St. Eustache, St. Bartbe- lemy, St. Kitts collectum est. Sed cum species ulla Polygoni e sect. Avi- cularia in India occidentali adhuc reperta non sit et specimina Eupheaseni nee in herbario Upsaliensi nee in Holmieusi praestent, haec commemo- ratio mihi incerta et oblivione digna apparet. 214 '^- TjIndau. Species excludenda. Polygormm scandens Ltiit. (non L.) in Hort. Jmn. I, 121; Sloane, Jan/, tab. i)0 fig. 1 est Anredera scandens Moq. (cf. Griseb. Fl. Br. W. I. Isl. p. 60). III. F.igopyrum Gärtn. DC. Frodr. XIV, 1 p. 143; Bth. et Hook. III, 99; Baillon XI, 389 (sub Folygono); Engler - Prmitl III, la p. 29. 10. Fagopyrum esculentum Moench Meth. 290; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 143. Helxine Fagojjyrum 0. Ktze. Rev. IL 552. Hab. in Jamaica: Harris n. 5497 inter Viciam saiivani importatam. lY. Antigomim Endl. DC. Prodr. XIV, 1 p. 183; Bth. et Hook. III, 103; Baillon XI, 393; Engler -Prantl III, la p. 30. Clavis specierum. A. Pedicelli ca. 6 mm. loiigi, perianthii IoIh fructiferi ca. 8 mm. longi 11. Ä. leptoims Hook, et Arn. B. Pedicelli 3-plo, perianthii lobi 2-plo longiores, folia densius tomentosa 12. A. einer ascens Mart. et Gal. 11. Aiitigoimm leptopus Hook, et Arn. Bot. Beech. p). 308 t. 69; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 184; Griseb. in Fl. Br. W. I Isl. p. 164 et iti Cat. Fl. Cub. p. 63; Gardiner in Froc. Äc. Fhilad. 1889 p. 401; Maza in Perigon. Cuban. p. 279; Duss Fl. Ant. Fr. p. 612. Coralillo, C. rosado Cuban. (ex Maza). Hab. in Bahama ins.: Gardiner (n. v.); in Cnba: Wright s. n. (Cub. occ.) et n. 468 (Cub. or.), Combs n. 563; in Jamaica: March n. 858; in Sto. Domingo prope Pto. Plata: Eggers s. n.; in Portorico in hortis ad Fajardo: Sintenis n. 953; in Guadeloupe: Duss n. 2182; in Mar- tinique: Duss n. 2093. — In Mexico indigena. A. leptopus stammt aus Mexico, wird aber allgemein in Westindien in den Gärten cultivirt und scheint daraus vielfach zu verwildern. 12. Aiitigoiium ciiierascens Mart. et Gal. in Bull. Ac. Brnx. X, 14; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 184. Antigonum cordatum Eggers (non Mart. et Gal.) in Fl. St. Croix p. 143 et Fl. St. Cr. et V. Isl. p. 88. Hab. in St. Thomas: Eggers n. 706 (ed. Topf.). — A Mexico usque ad Guatemala indigena. Die Pflanze ist nur eine gelegentliche Einführung aus Mexico. Die- selbe geht südlich bis Guatemala (Polakowsky n. 49). Polygonaceae. 215 V. Bruimichia Banks. DC. Prodr. XIV, 1 p.lSo; Bth. et Hook. III, 103; Baillon XI, 393; Englcr-PranÜ III, la p. 31 13. Bruiiiiicliia cirrhosa Gaertn. Fruct. I, 214 t 45. Fallopia cirrliosa Maza in Perigon. Cuban. p. 279. Coralillo, C. blanco Cuhensibus. Hab. in Cuba cult: Maza (n. v.). — In Amer. sept. indigena, sed interdum alibi culta. VI. Muelilenlbeckia Meissn. BC. Prodr. XIV, 1 p. 145; Bth. et Hook. III, 101; Baillon XI, 392; Engler -Prantl III, la p. 32. 14. Muelileiibeckia platyclada (F. v. M.) Lindau in Mon. Cocc. p. 220; Maza Perigon. Ouh. p. 278; Diiss Fl. Ä?it. Fr. p. 169. Coccoloha platyclada F. v. M. in Bot. Mag. t. 5832; Maza Fl. de Cuba 1887 p. 27. Falsa panatela, Solitaria, Panatelo-otro, Panatela, P. Pa- n a m ä Gubensibus. Col. in Cuba prope Habana: Morales n. 23, Torralbas n. 273; in St. Thomas: Eggers n. 715 (ed. Topf.); in Martinique: Duss n. 2094; in Trinidad: Hart n. 5459. — In Polynesia indigena. Anm. Als sehr zweifelhaft muss eine Pflanze gelten, die von Crueger auf Trinidad gesammelt wurde uud von Grisebach in Fl. Br. "W". I. Isl. p. 710 als 3IüJd. temiifolia Meissn. (?) bezeichnet wurde. Meissner hat meines Wissens eine Species dieses Nameus uie beschrieben, es könnte höchstens eine Namens- verwechselung mit M. tamnifoUa vorliegen. Ich selbst sah das Exemplar nicht. YII. Coccoloba L. BC. Prodr. XIV, 1 p. 150; Benth. et Hook. III, 102; Baillon XI, 391 et 392; Lindau in Engl. Jahrb. XIII (1890) 120-229 t. V (Monographia generis Coccolobae) et XIV (1892) Beibl. 31 p. 14—16 (Nachträge); Engler -Prantl III, la p. 33. Clavis specierum. Sect. I. Kliigia Wr. Frutices ramosissimi. Folia parva, 2 — 13 mm longa et. lata. Inflorescentia pauciflora (1 — 5-flora). A. Folia apice longo rigideqne mucronata . . 15. C. armata Wr. B. Folia non mucronata. a) Folia siiborbicularia , apice saepins emarginata, 7 mm. diam. superantia 16. C. suhcordata Lindau. b) Folia orbicularia, utrinque emarginata, ca. 3 mm. diam. 17. C. micf)'opliylla Griscb. Sect. IL Paiiiculatae Meissn. Arbores. Inflorescentia i)auicidata. Unica species Indiae occidentalis 18. C. latifolia Lam. 216 G. Lindau: Sect. III. Eiiooccolol)ji Lindau. Frutices vel arbores. Folia majora, 2 cm. suj)erantia. Inflorescentia racemosa, simplex vel fascicnlata. Fnictus tubo accrescente inclusus. Pedicelli friictiieri pleramque accresccntes. A. Folia apice breviter rigideque mucronata 27. C. flavescens Jacq. B. Folia apice non mucronata. a) Pedicelli florifeii subnulli vel usque ad ^4 i^^^- longi. a) Khachis glaberrima. 1. Nervuli supra inconspicui. L Inflorescentia foliis longi or, pauciflora; filamenta 3 mm. longa; fructus lobis perianthii longe coronatus; folia basi rotundata 28. C. piri folia Desf. II. Inflorescentia foliis brevior, laxiflora; fructus acuminatus, non coronatus; folia basi cordata vel rotundata 29. C. Krugii Lindau. 2. Nervuli supra + prominuli. I. Flores 4 mm. superantes; inflorescentiae fasciculatae 19. C. Plumieri Grriseb. II. Flores minores; inflorescentia solitaria. -j- Folia nervulis tenuiter prominulis densissime reticu- lato-venosa . . . . 57. C. Grisebachiana Lindau. ff Folia nervulis supra grosse prominulis laxe reticulato- venosa. X Oclireolae ca. Y2 ^^^^- longae; noduli 1 — 2-flori; pedicelli fr. tenues, usque ad 2 mm. longi; folia nitida .... 35. C. retiisa Griseb. XX Oclireolae ca. 2 mm. longae; noduli 2 — 4 mm. distantes, pluriflori; pedicelli postea accrescentes 46. C. Swartzii Meissn. XXX Oclireolae 2,5mm. longae; noduli 1-flori; pediceUi fr. incrassati, non accrescentes; folia subnitida 42. C. TJrhaniana Lindau. ß) Khachis + püis instructa. 1. Folia rigidissime coriacea, supra scrobiculato-venosa, 3 — 4 cm. longa, 1 — 1,5 cm. lata . . 21. C. pallida Wr. 2. Folia cbartacea vel coriacea et si rigide coriacea, multo majora. I. Folia chartacea; rhacliis valde elongata, gracilis, foliis longior 61. C. jmnaicensis Lindau. IL Folia chartacea vel + coriacea; rhacliis folia aequans (si superans, non gracilis) subcrassa. f Inflorescentia valde fascicvüata. Spec. trinitensis 54. C. fallax Lindau, ff Inflorescentia solitaria. X Nervuli non prominuli. § Folia in sicco rufescentia, nervis primariis supra subimpressis. Spec. cubensis 26. G. rufesce7is Wr. §§ Folia in sicco nigrescentia, nervis primariis supra prominulis. Spec. trinitensis 56. G. nigrescens Lindau. XX Nervuli + prominuli. u Polygonaceae. 217 § Folia utrinque pubenila, apice emarginata 31. C. nodosa Lindau. §§ Folia siipra glaberrima, apice non emarginata. A Folia siibtus ad nervös tomentella, orbicularia; iiiflorescentia densiflora 34. C. rotundifolia Meissn. AA Folia subtus glaberrima vel ad basin costae minute puberiüa, ovata vel ovalia; inflorescentia laxiflora. D Nervuli paucissimi utrinque grosse pro- minuli . . 41. C. costata Wr. DD Folia ner\nüis multis prominulis dense re- ticulata. V Folia ovata, apice obtuso-acuminata, basi rotundata, nervis lateralibus in- ferioribus angiüo 60 — 70*^ abeunti- bixs, dense reticulato-venosa; inflores- centia foliis longior 31. G. Klotzschiana Meissn. VV Folia ovata, apice! obtuso-acuminata, basi subcordata, nervis lateralibus in- ferioribus angulo 45 — 60*^ abeunti- bus + laxe reticulato-venosa; in- florescentia foliis longior; fructus sub- globosus, apice Jcoronatus 33. C. diver sifolia Jacq. VW Folia ovalia vel suborbicularia vel lanceolato- ovata, nervis lateralibus in- ferioribus angulo 40 — 60^ abeunti- bus, densiuscule reticulato-venosa; in- florescentia folia subaequans, nutans; fructus ovoideus, non coronatus 30. C. ohtusifolia Jacq. b) Pedicelli floriferi 1 — 8 mm longi. a) Kliachis glaberrima. 1. Nervuli supra inconspicui; inflorescentia ad bracteas geniculata 23. C. geniculata Lindau. 2. NervuH supra + conspicui; inflorescentia non geniculata. L Folia rigide vel crasse coriacea, magna, •f* Inflorescentia tota in sicco purpurea 45. C. Sintenisii Urb. ■j-f Inflorescentia non purpurea. X Folia ovata, longe acuminata 38. C. coriacea Rieh. XX Folia" suborbicularia, apice rotundata 60. G. uvifera Jacq. II. Folia coriacea. -|- Folia nervulis paucissimis supra prominulis_vel subscrobicu- lato-venosa. X Folia suborbicularia . . 60. C. uvifera Jacq. XX Folia ovata vel ovalia. 218 G. Lindau: § Folia ovalia, 5 — 7 cm. longa, 2,5 — 3,5 cm. lata 39. C. Egger siana Lindau. §§ Folia ovata, 7 — 11 cm. longa, 5 — 8 cm. lata 40. C. verruculosa Lindau, ff Folia nervulis supra prominulis laxe vel dense reticulato-venosa. X Folia supra nervulis prominulis densissime roticulato-venosa, in sicco fuscescentia ; pedicelli fructiferi 2 — 2,5 mm. longi. Spec. trinitensis . . . . 57. C. GriscbacJdana Lindau. XX Folia supra nervulis prominulis + dense reticulato-venosa; pedicelli floriferi 1 — 5 mm. longi. § Pedicelli floriferi 1,5 — 5 mm. longi; folia apice acu- minata. A Folia utrinque angustata. D Pedicelli 4 — 5 mm. longi; antlierae inclusae 51. C. coronata Jacq. DD Pedicelli ca. 1,5 mm. longi; antlierae exsertae 49. C cubensis Meissn. AA Folia basi rotundata. D Pedicelli 1,5 mm. longi; folia apice breviter acuminata . 50. C. Harrisii Lindau. DD Pedicelli 4 mm. longi; folia sensim acuminata 52. C. longi folia Fisch. §§ Pedicelli floriferi usque ad 8 mm. longi; folia apice et basi rotundata. A Tubus stamineus denticulis filamentis aiternantibus instructus. Spec. floridana 48. C. Curtissii Lindau. AA Tubus stamineus sine denticulis 47. C. lauri folia Jacq. ß) Rhachis + pilis instructa. 1. Folia suborbicularia 60. C. uvifera Jacq. 2. Folia non suborbicularia. I. Inflorescentia ad bracteas geniculata 23. C. geniculata Lindau. II. Inflorescentia non geniculata. f Folia (praesertini subtus) + pilosa. X Folia utrinque hirsuto-pubescentia, maxima 58. C. grandifolia Jacq. XX Folia supra glabra vel ad nervös minute puberula, subtus + pubescentia. § Folia orbicularia . . 34. C. rotundifolia Meissn. §§ Folia ovata vel ovalia . 53. C. excelsa Bth. ff Folia glaberrima vel subtus sub lente valida minute puberula. X Nervuli supra plani vel inconspicui. § Inflorescentia valde fasciculata 54. C. fallax Lindau. §§ Inflorescentia solitaria. A Folia non petiolata, subamplexicaulia, bullata 59. C. rugosa Desf. AA Folia petiolata. ■*• lU ^ J Polygonaceae. 219 n Folia rigide coriacea, margine valde reflexo 24. C. reflexa Lindau. DD Folia coriacea, margine piano vel subreflexo. V Oclireolae mimitae; pedicelli 3 mm. longi, pu- beruli; folia + 1 7 ci^- longa, +12 cm. lata. Spec. jamaicensis 20. C. Zebra Griseb. VV Oclireolae Y2 — V4 ^^^^^^- longae ; pedicelli 1,5 — 2 mm. longi; folia 3 — 5 cm longa, 2,5 — 3,5 cm. lata. Spec. cubensis 25. C. praecox Wr. XX Nervuli supra grosse vel tenuiter prominidi. § Folia uervulis prominulis dense reticulato- vel scrobiculato- venosa. A Folia 3,5 — 7 cm. longa, 2 — 4 cm. lata, scrobiculato - venosa. Spec. domingeusis 22. G. scrohiculata Lindau. AA Folia 12 — 18 cm. longa, 5,5 — 8 cm. lata, reticulato - venosa. Spec. trinitensis 55. C. Trinitatis Lindau. §§ Folia nervulis grosse prominulis supra laxe reticulato -venosa vel nervulis paucissimis supra grosse promimüis. A Folia supra lae\ia, tantum nervis primariis prominulis 41. G. costata Wr. AA Folia nervis nervulisque prominulis supra laxe reticulato - venosa. n Folia basi in petiolmn angustata. Spec. cubensis 36. G. Wrightü Lindau. DD Folia basi rotundata vel cordata. Spec. non cubenses. V Fructus apice rotundatus 44. G. Dussii Lindau. VV Fructus apice acuminatus. o Petioli fructiferi tenues; oclireolae parvae; fructus ca. 10 mm. longus 37. G. venosa Griseb. o o Petioli fructiferi crassi ; oclireolae longiores ; fructus 15 mm. longe superans 43. G. ascendens Duss. Sect. IV. Campderia Bth. Frutices vel arbores. Folia 2 cm. superantia. Inflorescentia simplex vel fasciculata. Bracteae semper nigrescentes , ochxeolae manifeste laxae, pedicelli fructiferi non accrescentes. Fructus lobis periantliii accrescentibus iuclusus. A. Folia ovata vel suborbicularia, basi sub rotundata , nervis lateralibus angulo 60 — 70 '^ abeuntibus. Spec. trinitensis 62. G. Gruegeri Lindau. B. FoHa oblonge -ovata vel oblonge -obovata, basi cuneatim angustata et iiua basi subrotundata vel leviter cordata, nervis lateralibus angulo 75 — 90'' abeuntibus . . . 63. G. nivea Jacq. 220 G. Lindau: 15. Coccolob.a «irmata Wr. in Griseb. Cat. p. 62 et 283; Sauv. Fl. Ouh. p. 140; Lindau Mon. Cocc. p. 130 et Naehtr. jj. 14; Maza Perigon. p. 279. Uvifera armata 0. Ktxe. Rer. U. 561. Uverillo Cuhensibus. Hab. in Cuba prope Calicita, Baie de Sagua a Canamo, Arroyo Honclo: Wright ii. 2250, Combs n. 531, Linden n. 1857 (flor. Majo), Eggers n. 4786. 16. Coccoloba sul)Cor(lata (DC.) Lindau Mon. Cocc. p. 131. Enjthroxylon suhcordatum P. DC. in DC. Prodr. I, 575. Uvifera siibcordata 0. Ktxe. Rev. II. 562. Hab. in Sto. Domingo: Bertero. , 17. Coccoloba microi)liyHa Griseb. Cat. p. 62; Sanv. Fl. Cuh. p. 140; Maza Perigon. p. 279; Lindau Mon. Cocc. p. 131. Coccoloba ramosissima Wr. (non Wedd.) mscr. in herb. Götting. Uvifera inicrophyUa 0. Ktxe. Rev. II. 561. Uverillo Ciibetisibus. Hab. in Cuba prope Cieneguita: Wright n. 2249, Combs n. 725. 18. Coccolol)a latifolia Lam. Encycl. VI, 61 tob. 316 fig. 4; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 151; Griseb. Fl. Er. W. L Isl. p. 162; Grosonrdy El Med. Bot. II, 106; Lindau Mon. Cocc. p. 133. Coccoloba rheifolia Desf. in Cat. Hoi't. Par. p. 388. Coccoloba grandis Bth. in Hook. Journ. of Bot. IV, 624. Coccoloba brugmansiifolia Fxl. in Hort. Vind. Uvifera latifolia 0. Ktxe. Rev. II. 561. Hab. in Tobago, m. Apr. flor.: Eggers n. 5774; in Trinidad: Eggers n. 912, Lockhart, Crueger n. 2690. — Praeterea a Venezuela et Guyana secus oram oceani usque ad Brasiliae civ. S. Paulo. 19. Coccolol)a Plumieri Griseb. in Fl. Br. W. L Isl. ]). 162; Lindau Mon. Cocc. p. 134. Uvifera Plumieri 0. Ktxe. Rev. II. 562. Hab. in Jamale a ad Moneague: March n. 1941. 20. Coccoloba Zebra Griseb. in Fl. Br. W. L Isl. p. 162; Gro- sonrdy El Med. Bot. II, 106; Lindau Mon. Cocc. p. 135 et Naehtr. p. 15. Uvifera Zebra 0. Ktxe. Rev. H. 562. Hab. in Jamaica in Zebra silva: March n. 679, Wilson n. 168. 21. Coccoloba pallida Wr. in Griseb. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 139; Lindau Mon. Cocc. p. 140; Maxa Perigon. p. 279. Uvifera imllida 0. Ktxe. Rev. II. 561. Uvero blanco, Uverillo, Calambrena Cube7isibus. Hab. in Cuba prope S. Marco, m. Aug. flor.: Wright n. 2254. *.ij^ :3 Polygonaceae. 221 22. Coecolol)a scrobieulata Lindau Mo7i. Cocc. p. 140. TJvifera scrohiculata 0. Ktxe. Rev. IL 562. Hab. in Sto. Domingo, m. Apr. flor.: Kob. Schoraburgk n. 123 (I), Prenleloup n. 192, Bertero n. 732. 23. Coccoloba geiiiculata Lindau Mon. Cocc. p. 141. Coccoloba punctata Giiseb. var. parvifoUa Griseh. (pr. p.) Fl. Br. W. I. Isl. p. 163 et Cat p. 61. Coccoloba rufescens Wr. pr. p. in Sauv. Cub. p. 138. Uvife7ri genicidata 0. Ktxe. Rev. IL 561. Hab. in Cuba prope Puerto Principe, m. Dec. flor.: AVright n. 2255. 24. Coccoloba reflexa Lindau Mon. Cocc. p. 141. Coccoloba Kunthiana Griseb. (non Meissn.) pr. j). Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 139; Maxa Perigon. p. 279. Coccoloba praecox fruticosa Griseb. mscr. in herb. Griseb. TJvifera reflexa 0. Ktze. Rev. IL 562. UveriHo Cubensibus. Hab. in Cuba, m. Jul. flor.: Wright n. 2256. 25. Coccoloba praecox Wr. mscr. in Herb. Griseh.; Lindau Mon. Cocc. p)- 142. Coccoloba Ktmthiana Griseb. (non Meissn.) pr. p. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 139; Maxa Perigo7i. p. 279. Uvifera praecox 0. Ktxe. Rev. IL 562. Uverillo Cubensibus. Hab. in Cuba: Wright n. 2253. 26. Coccoloba rufescens Wr. pr. p. in Sauv. Fl. Cub. p. 138; Lindau Mon. Cocc. p. 143; Maxa Perigon. p. 279. Coccoloba punctata Griseb. var. pa^-vifolia Griseb. pr. p. Cat. p. 61. Coccoloba punctata Griseb. var. imrvifolia forma foliis supra jJO- litis Griseb. PI. Wright. p. 175. Uvifera rufescens 0. Ktxe. Rev. LI. 562. Uvero de costa Cubensibus. Hab. in Cuba orientali prope villam Monte Verde dictam: Wright n. 462, 462% 742 (in herb. Griseb.). Forma loiigifolia Lindau l. c. Hab. in Cuba orientali: Wright n. 1394. 27. Coccoloba flayescens Jacq. Enum. syst. p. 19, Hist. Stirp. Am. p. 114 tab. 75 et Pict. tab. 112, Am. Geiv. tab. 131; Lam. Encycl. VL, 62; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 160; Lindau Mon. Cocc. p. 144. Coccoloba leoganensis forma? Griseb. Fl. Br. W. I. Isl. p. 162. Uvifera flavescens 0. Ktxe. Rev. LL 561. Hab. in Haiti ad Cap Frances Yiejo: Ehrenberg. 222 G. Lindau: 28. Cocc*olol)a pirifolia Desf. Cat. Hort. Par. 3. ed. p. 389; Lindau Mon. Cocc. p. 144. Coccoloha Kunthiana Meis.^n. in DG. Prodr. XIV, 166; Eggers Fl. St. Cr. et Virg. p. 88; Griseh. Kar. n. 329. Goccoloha excoriata L. rar. ß Poiret in Lam. Encycl. VI, 62. Goccoloha punctata Gf'iseb. var. Jacquini Griseh. pr. y. Fl. Br. W. I Isl. p. 163; Eggers St. Croix p. 142 et St. Cr. et Virg. n. 714. Uvifera pirifolia 0. Ktze. Rev. II. 562. Hab. in Ja m a i c a : Wilson ; in Porto rico frequens in silvis montiura: Sintenis n. 238, 990, 1018, 1405, 1501, 2003, 6004, 6118, 6524, Eggers n. 826, 1173, Stahl n. 887, Gundlach in herb. Krug. n. 941, 1437, Schwanecke n. 107; in St. Thomas: Eggers s. n. — Flor. Jan. — Maj., Jul. — Aug. 29. Coccolol)a Krugii Lindau Mon. Cocc. p. 145. Uvifera Krugii 0. Ktze. Rev. II. 561. Hab. in Bahama ins. in Fortune Island et Acklins Island in sil- vestribus: Eggers n. 3801, 3960; in Portorico in silvis montis Cobana et ad Punta de los pescadores prope Guanica: Sintenis n. 3497, 3776; in Barbuda: Nicholls. — Flor. Aug., fruct. Febr. 30. Coccoloba olbtusifolia Jacq. Emmi, sy.si. p. 19, Hist. Stirp. Am. p. 114 tab. 74 et Pict. tab. 111, Am. Geiv. t. 130; West Bid.rag p. 281; La?n. Encijcl. VI, 64; Meissn, in DC. Prodr. XIV, 161; Eggers St. Croix p. 142 et St. Cr. et Virg. n. 713. Goccoloha parvifolia Poir. in La^n. Encycl. VI, 64; Meissji. in DG. Prodr. XIV, 162. Goccoloha microstachya Wllld. Spec. PI II, 459; Lam. Encycl. VI, 64; Schlecht, in Linnaea VI, 760; Meissn. in DG. Prodr. XIV, 162 (cum var.); Griseh. Kar. n. 328; Bello Ap. n. 660; Lindau Mon. Cocc. p. 146 (cum var.). Goccoloha punctata Griseh. (non L.) pr. p. Fl. Br. W. I. Isl. p. 163. Coccoloha punctata Griseh. y. microstachya in Fl. Br. W. I. Isl. p. 163; Eggers Fl. St. Gr. et Virg. n. 714. Uvifera ohtusifolia 0. Ktze. Rev. IL 561. Uvillo Portoricensibus. Hab. in Bahama ins.: Eggers n. 4486; in Sto. Domingo: Mayer- hoff, Eggers n. 2674, 3314^ in Portorico: Sintenis n. 545, 1858, 3328, 3403, 3431, 3707, 4837, 4868, 5179, 5498, 5543, Stahl n. 71, 1060, Krug n. 937; in St. Thomas: Eggers n. 124, 135, Ehrenberg n. 240, Moll; in St. Croix: Moll, West, Read n. 489 pr. p., Benzon, Hornemann, Eggers; loco non indicato: Vahl, Bosc, Herb. AVilld. n. 7702, 7703. — Flor. Jan. Febr. Jun. Nov., fruct. Mart. \^ VuT ^ Polygonaceae. 223 In meiner Monographie hatte ich die beiden Varietäten von Meissner bestehen lassen und dazn eine dritte (var. rotundifolia Urb.) liinzugefügt. Je mehr ich mich mit der Species beschäftigt habe, nm so mehr hat sicli mir die Ueberzeugung aufgedrängt, dass die verschiedenen Altersstadien auch etwas andere Blätter hervorbringen. Bestärkt wurde ich darin, als ich in der Kultur ein junges Exemplar von var. ovalifolia (von Sintenis' Samen erzogen) sah, das' vollständig die Blattform von var. lanceolata besass. Werden aber die Varietäten zusammengezogen , so muss der älteste JACQUiN'sche Name an die Stelle des jüngeren von Willdenow treten. 31. Coccoloba nodosa Lindau Mon. Cocc. p. 147 et Nachtr. p. 15. Uvifera nodosa 0. Ktze. Rev. IL 561. Hab. in Sto. Domingo: Bertero n. 928. 32. Coccololba Klotzscliiaiia Meissn. in DC. Prodr. XIV, 155; Griseb. Kar. n. 326; Eggers Fl. St. Cr. et Virg. p. 88; Lindau Mon. Cocc. p. 148. Coccoloha punctata Griseb. (non L.) pr. p. Fl. Br. W. I. Ist. p. 163. Uvifera Klotzschiana 0. Ktxe. Rev. II 561. Hab. in St. Thomas: herb. Berol.; in St. Cr o ix: herb. Petrop. 33. Coccoloba diversifolia Jacq. Emmi. Syst. p. 19, Eist. Stirp. Am. p. 114 tab. 76 et Pict. tab. 113, Am. Geiv. t. 132; West Bidrag p. 281; Lam. Encijcl. VI, 62; Des f. Cat. Bort. Par. III ed. p. 69; Book. Fl. Exot. II tab. 102; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 159; Eggers St. Croix p. 142, St. Cr. et Virg. n. 712 et Sup. til St. Croix p. 19; Ettingsh. Apeialen tab. 21 fig. 5 et Fl. Biliti. in Denkschr. d. Wien. Akad. 26 tab. 23 fig. 2; Maxe Bull. Soc. Bot. Fr. XXX, 103. Coccoloba barbadensis Jacq. Enum. Syst. p. 37 et Observ. I, 18 tab. 8; JVilld. Spec. PI. II, 459; Lam. Eticycl. VI, 64; Mayc. Barb. p. 156; Cham, et Schi, in Linnaea VI, 368; Schlecht, in Linnaea VI, 760; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 153; Knox, Cat. p. 80; Griseb. Kar. n. 325; Lindau Mon. Cocc. p. 148 et Nachtr. p. 15; Duss Fl. Ant. Fran(^. p. 166. Coccoloba punctata Griseb. (non L.) a) Jacquini pr. p. Griseb. Fl. Br. W. I Ist. p. 163; Eggers St. Croix p. 142 et St, Cr. et Virg. n. 714. — ß) barbadensis G?'iseb. pr. p. l. c. ; Eggers l. c. ■ — y) ?nicrostachya Griseb. l. c; Eggers St. Cr. et Virg. n. 714. — ö) parvifolia Griseb. pr. p. l. c. et Cat. p. 61; Eggers St. Croix p. 142 et St. Cr. et Virg. n. 714; Bello Ap. n. 659. Coccoloba diversifolia Griseb. (non Jacq.) pr. pt. Fl. Br. W. I. Isl. p. 163 et n. 327. Uvife7'a barbadensis 0. Ktxe. Rev. II. 561. Palo bobo Portoricensibus ; Bois mal tete Dommicensibus ; Raisinier Jacobolo, Bois rouge Guadalupcnsibus; Bois rouge Martinicensibus. 224 G. Lindau: Hab. frequens in Bahama ins. in Fortune Island: Eggers n. 3998, Brace n. 142; in Cuba: Read; in Jamaica: Wullschlägel n. 988, March n. 1427, Alexander, Wright (Herb. Forsyth), Purdie, Eggers n. 3732, hb. Hook., Thompson n. 6739, Harris n. 5088, 5090, 5091, 5092, 5094, 5096, 5233, 5263, 5274, 5500, 6055, 6699; in Sto. Domingo: Mayer- hoff; in Portorico: Stahl n. 78, Bertero, Kiedle, Sintenis n. 258, 2258, Eggers n. 913, 1193; in St, Thomas: Crudy, Ehrenberg, Friedrichsthal n. 397; in St. Croix: West, Banks, Benzon, Eggers, Read; in Antigua: Wullschlägel n. 487, 488, 489, 490; in Montserrat: Ryan; in Guade- loupe: Perrottet, Duchassaing, L'Herminier, Duss n. 3251, 3251''; in Dominica: Ramage; in Martinique: Hahn n. 629, 1187, 1541, Duss n. 37, 248; in St. Lucia: Ramage; in Barbados: Jacquin, Eggers n. 7161, 7290; in Cura9ao: Read; loco non indicato: Ravn. — Flor. April. — Jul. et Nov. — Dec. 34. Coccoloba rotundifolia Meissn. in DC. Prodr. XIV, 154; Lindau Mon. Cocc. p. 150. Coccoloha 2iunctata Griseb. (non L.) pr. p. Fl. Br. W. I. Isl p. 163. üvifera rotundifolia 0. Ktze. Rev. IL 562. Hab. in Haiti et Sto. Domingo ad Cap Frances Viejo et prope Santiago ad Quinigua et ad Cuesta de piedra in silvis: C. Ehrenberg, Eggers n. 2376, 2429. — Floret Junio. (/ 35. Coccoloba retusa Griseb. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cuh. p. 139; Lindau Mon. Cocc. p. 150; Maxa Perigon. p. 279. Coccoloha leoganensis Griseb. var. pai'vifolia Griseb. Cat. p. 61. Älchornea latifolia Griseb. (non Siv.) pr. p. Cat. p. 18. Uvifera retusa 0. Ktze. Rev. IL 562. Uvero macho, Yarüa, Manate Cube?isibus. Hab. in Cuba: Wright n. 1668, 2251, 2252, Combs n. 374; (?) in Sto. Domingo: Poiteau. ■ — Floret Junio. Obs. Duhium mihi est, an specimen Poiteauauum ad C. retusam per- tineat, anne speciem j)ropriam sistat. Forma acumiiiata Lindau Mon. Cocc. p. 151. Coccoloba ienuifolia Griseb. var. foliis supra nitidis Griseb. PL Wright. p. 175. Hab. in Cnba: Wright n. 1668, 1668^ 36. Coccoloba Wrightii Lindau Mon. Cocc. p. 15L Coccoloba ienuifolia Griseb. (?ion L.) PI. Wrigt. p. 175 (excl. var.) et Cat. p. 6L Uvifera Wrightii 0. Ktxe. Rev. IL 562. Hab. in Cuba orientali prope villam Monte Verde dictam, m. Jun. flor.: Wright n. 1395, 2257. Polygonaceae. 225 37. Coccolol)a YCiiosa Griseb. mscr.; Lindau Mon. Cocc. p. 152. Coccoloha diversifolia Griseb. (non Jacq.) |9r. p. in Fl. Br. W. L Isl. j). 1G3. Uvife^'ct vcnosa 0. Ktxe. JRev. IL 562. Hab. in Jamaica: March n. 674, Alexander, Harris n. 6489. — Flor. Aprili, friict. Aug. Var. major Lindau /. c. Hab. in Jamaica: Alexander, Hansen, Harris n. 6005, 6317, Campbell n. 5714. — Flor. init. anni, fruct. ad finem anni. 38. Coccoloba coriacea A. Rieh, in La Sagra Ciib. XI, 184; Lindau Mon. Cocc. jJ- 153 et KacMr. p. 15. Coccoloha calohotrys Meissn. in DC. Pr. XIV, 157; Saiw. Fl. Cub. p. 139; Maza Perigon. p. 279. Coccoloba diversifolia Griseb. (non Jacq.) pr. p. Cat. p. Gl. Uvifera coriacea 0. Ktxe. Per. II. 561. üverillo Cubensibus. Hab. in Cuba: Wright n. 2258, La Sagra n. 290, 544. 39. Coccoloba Eggersiaiia Lindau 3Ion. Cocc. p. 153. Uvifera Eggersiana 0. Ktxe. Per. II. 561. Hab. in Sto. Domingo ad Puerto-Plata in fruticetis: Eggers n. 2731. — Flor. Julio. 40. Coccoloba yerruculosa Lindau Mon. Cocc. p. 154. Uvifera voTuculosa 0. Ktxe. Per. IL 562. Hab. in Sto. Domingo prope Puerto-Plata in fruticetis litorali- bus: Eggers n. 1762; in Portorico prope ütuado in scopulosis: Sin- tenis n. 5994. — Flor. Aprili. 41. Coccoloba costata Wr. in Sauv. Fl. Cub. p. 139; Lindau Mon. Cocc. p). 155; Maxa Perigon. p. 279. (bccoloba leoganensis var. cordata Griseb. PL Wright. p. 175 et Cat. p. GL Uvifera costata 0. Ktxe. Per. IL 561. Hab. in Cuba orientali prope villam Monte Verde dictam: Wright n. 1393; in Portorico prope Utuado in scopulosis: Sintenis n. 5934. 42. Coccoloba Urbaiiiana Lindau Mon. Cocc. p. 155. Uvifera Urbaniana (). Ktxe. Per. IL 562. Hab. in Portorico in silvis montis Jimenes et prope Adjnntas in monte Cienega: Sintenis n. 1527, 1585. — Flor. Junio. 43. Coccoloba ascendciis Duss mscr.: Lindau Mo)i. Cocc. p. 156; Puss Fl. Ant. Franp. p. 168. Uvifera ascendens 0. Ktxe. Per. II. 561. Urban. 15 226 G. Lindau: Liane t ordne Martinicensibus. Hab. in Guadeloupe: Duchassaing, Duss n. 2181, 3768; in Mar- tinique: Hahn n. 1005, Duss n. 36; in Grenada: Broadway n. 1206. — Flor. Mart. — Apr. et Oct. — Nov. — Praeterea in Brasiliae civit. Para et Goyaz. 44. Coccoloba Dussii Lindau in Notixbl Künigl. Bot. Gart. Berlin I, 213; Duss Fl. Ant. Franp. p. 167; Kew Bull. 1893 ]). 272 (sah C. exeelsa ?). Ramuli nigro-fuscescentes. Folia petiolis longis ovata apice + sensim acuminata, basi rotundata, glabra, nervis omnibus utrinque expressis eleganter reticulata. Inflorescentia simplex nodulis 1 — 2-floris, pedicellis fructif. ochreolas ca. 5-plo superantibus. Fructus globosus, apice obtusus, lobis perianthii arcte adpressis et vix conspicuis, basi in stipiteui brevissimum subito contractus. Liane tordue Guadalupensibns. Frutex scandeus 10 — 15 metr. Ramuli nigro-fuscescentes, irregu- lariter angulati in sicco, lenticellis fuscis oblongis. Ochreolas mox deciduas non vidi. Folia j)etiolis 8 — A.'^j^ cm. longis,- supra canaliculatis et trans- versaliter in sicco corrugatis, subtus irregulariter angulatis, giabris, ovata, apice + sensim acuminata vel fere obtusa acuminataque , basi rotundatis vel subcordatis, 11 — 12 cm. longa, 7 — 12 cm. lata, tenuiter coriacea, margine tenui, subj^lano, supra subopaca, subtus fere nitida, giaberrima, nervo medio supra subsemiimmerso subtus crasse expresso, nervis primariis sujn-a de- currentibus, leviter prominentibus , subtus expressis, arcuatis, angulo 65 — 80° abountibus, nervulis majoribus parallelis, nervös primarios conjungentibus minoribusque supra prominulis, subtus magis expressis eleganter denseqne reticulata. Inflorescentia racemosa, simplex, ca. 10 cm. longa, laxiflora, nodidis 1 — 2-floris, pedunculo ca. 13 mm. longo rliacliique subangulatis, nigrescentibus, minutissime pubenüis postea giabris; bracteae subtriangulares, concavae, ca. 1 mm. longae; oclireolao bilobac; bractcam aequantos, mem- branaceae; pcdicelii floriferi 2 mm. longi, in ^j^ altit. artic\dati, fructiferi crassi, ca. 5 mm. longi, horizontaliter patentes. Flore s albi. Perianthii tubus dimidiato-ellipsoideus, 1 mm. longus, apice 1,5 mm. diametro; lobi ovati, 2,5 mm. longi, 2 mm. lati, in anthesi reflexi. Filamenta subalata, 2 mm. longa; antherae ^4 ^i^- longae, exsertae. Ovarium oblongum, tri- gonum, ly^ mm. altum; styli tres, ^/^ mm. longi, stigmatibus sublobatis. Fructus globosus apice obtusus lobis pei'ianthii arcte adi3ressis vix con- spicuis, basi in stipitem brevissimum subito contractus, sublaevis, in sicco (imprimis ad basin) pauci-angulatus, in toto 11 mm. longus, 10 mm. diam.; pericarpium crustacenm, fuscum, nitidnm, apice subobtusum. Semen glo- bosum apice subito acuminatum, basi breviter tenuiterque stipitatum, aequa- liter profimde 6-sulcatum; albumen album, profunde ruminatum. Embryo normalis, radicula 1,5 mm. longa. Hab. in Guadeloupe: Duss n.2180, 3430, 3711; in StYincent: H. H. et G. W. Smith n. 1259. — Flor. Jun. — Julio, fruct. Dec. — Jan. 45. Coccololba Siiiteiiisii Urb. mscr.; Lindem Mon. Cocc. p. 157. Uvifera Sintenisii 0. Etxe. llev. IL 562. Polygonaceae. 227 Uvero Portoricensihiis. Hab. in Portorico prope Maricao iii silvis ad monteni Alegrillo: Sintenis n. 223. — Flor. Nov. — Dec. 46. Coccolol)a Swartzii Meissn. inBC.Prodr. XIV, 159; Lindait Mon. Cocc. ]). 157. Coccoloba imndata Griseh. (non L.J pr. p. Fl. Br. W. I. Isl. p. 163. Uvifera Swartxü 0. Ktxe. Bev. IL 562. Hab. in India occidentali: Swartz, AVest, Forsyth. Var. (?) i)ortoricensis Meissn. in BC. Prodr. XIV, 160 ; Lindau I.e. Hab. in Portorico in montibus altis ex Meissn. '^ 47. Coccoloba laurifolia Jacq. Hort. Sclioenhr. III, 9 tob. 267; Lam. Encycl. Suppl. IV, 652; WIM. Emmi. I, 431; Launay Herb. gm. de l'amat. V t. 323; Meissn. Mon. Pol Prodr. p. 33 tab. II, C. et in BO, Prodr. XIV, 165; Griseb. Fl. Br. W. L Isl. p. 16 2; Eggers Fl. St. Croix et Virg. n. 711; Ettingsh. Apetalen tab. 27 fig.3 et Fl. Bilin. in Benkschr. Wien. Ak. 26 tab. 24 fig. 1; Lindau Mon. Cocc. p. 158; Hitch. in 3Iiss. Bot. Gard. Eep. 1893 p. 123. Coccoloba floridana Meissn. in BC. Prodr. XIV, 165; G?'iseb. Cat. p. 61; Sauv. Fl. Cub. p. 139; Chapman Fl. S. U. St. IL ed. p. 392 (vel C. Curtissii ?); Maza Perigon. p). 279. Coccoloba punctata Gardiner (nonL.) in Proc. Äc. Philad. 1890 p. 401. Coccoloba tenuifoUa Eggers (non L.) Fl. St. Croix p. 142. Coccoloba leoganensis Eggers (non Jacq.) Fl. St. Croix p.l42 et St. Cr. et Virg. n. 709. Uvifera laurifolia O. Ktxe. Rev. IL 561. üveriUo Cubensibus. Uvillo, Glateado, UveriUo Portori- censibus. Hab. frequens in Bahania ins.: Eggers n. 3850, 3996, 4046, Hitchcock (n. v.), Gardiner (n. v.); in Cuba: Rugel n. 609, Wright n. 112; in Jamaica: Harris n. 5093, 5188, 6132; in Haiti et Sto. Do- mingo: Poiteaii n. 493, Poiteau et Turpin, Picarda n. 326, Eggers u. 1688, 2325, 2387, 2558, Jäger n. 250; in Portorico: Sintenis n. 714, 3^7, 3861, 3945, 4894^ Krug n. 938, Gundlacii n. 1438, 1449, Stahl n. 428, 428^ 428% 771, Pavon; in St. Croix: Read n. 489 pr. p., Eggers; in peninsula Florida: Rugel n. 140, Cabanis. — Flor. Mart.— Jul., fruct. Jan. —Febr., Jun. — Praeterea in Venezuela prope Caracas. 48. Coccoloba Curtissii Lindau Mon. Cocc. p. 159. Uvifera Curtissii 0. Ktxe. Bev. IL 561. Hab. in peninsula Florida in silvis ad Boca Chica Key et in litore in Maritts' Island, Indian River: Curtiss n. 2440. — Flor. Majo, fruct. Julio. 15* 228 G. Lindau: 49. Coccoloba ciil)eiisis Meissn. in DC. Prodr. XIV, 162; Qriseh. Cat p. 61 et M. Br. W. I. Isl. p. 16 2^^ Sauv. Fl. Cuh. jJ- IS 9; Lindau Mou. Cocc. p. 159; Maxa Perigon. p). 279. Uvifcra Cuhensis 0. Ktze. Bev. II. 561. Uverillo Cuhensibus. Hab. in Ciiba prope Santiago: Linden n. 2047. — Flor. Julio. 50. Coccolol)a Harrisii Lindau (spec. nov.). Eami ramulique glabri. Ocbreae adpressae, niox deciduae. Folia ovata, apice + subito acumi- nata basi rotundata, tenuiter coriacea, glaberrinia, nervis omnibus utrin- que prominulis dense reticulato-venosa. Inflorescentia nodulis 1-floris, rhachi glabra. Pedicelli ocbreolis 4 — 5-plo longiores. Eami sulcati lenticellis ovalibus, epidermide secedeute albida; ramuli glabri. Ochreae oblique truncatae, mox deciduae, glabrae. Folia petiolis 10 — 15 mm. longis, supra canaliculatis , glabris, ad basin ochreae insertis, ovata, apice + subito breviteracuminata, obtusiusciüa, basi rotundata, 4— 8 cm. longa, 2,5 — 5 cm. lata, tenuiter coriacea, margine subrcflexa, glaberrima, nervis lateralibus angulo 55 — 65'' abeuntibus, subrectis vel plane arcuatis, ante marginem arcuatim conjnnctis, nervulis utrinque prominulis eleganter denseque reticulato-venosa. Inflorescentia terminalis, laxiflora, foliis paulo longior, racemosa, nodulis 1-floris, pedunculo brevi rhachique sulcata gla- berrimis; bracteae linguiformes , Y2 ™"^- longae; ocbreolae bracteis aequales; pedicelli in antliesi 1,5 — 2,5 mm. longi, in ^4 ^Itit. articulati. Perianthii tubus plane conicus, 1 mm. altus, apice 1,5 mm. diametro; lobi suborbicu- lares, ca. 2 mm. diametro, in antliesi reflexi. Filamenta subulata, ca. 2 nun. lata; antberae ^4 i^ni- longae, exsertae. Ovarium oblongum, snbtetragomim, ca. 1,5 mm. altum; styli 3, ca. ^/4 mm. longi, stigmatihus sublobatis. Fructus ignotus. Hab. in Jamaica ad Yinegar Hill, Blue Mountains: Harris n. 5089, 5481. — Floret Dec— Febr. 51. Coccolol)a coroiiata Jacq. Enum. syst. p. 19, Hist. Am. Stirp. p. 114 tab.177 et Biet. tah. 114, Am. Geiv. tab. 129; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 166; Desf. Cat. Hort. Par. 2. ed. p. 69. Coccoloba punctata L. Spec. PI. 2. ed. I, 562; Lam. Encycl. VI, 63; Ait. Hort. Kew. IL ed. II, 422; Lun. Jam. I, 77; Lindau Hon. Cocc. p. 160. Coccoloba virens Lindl. in Bot. Mag. t. 1816; Meissn. in DC. Brodr. XIV, 169. Coccoloba jnmctata Griseb. (no?i L.) pr. jj. Fl. Br. W. I. Isl. p. 163. Coccoloba diversifolia Griseb. (noii Jacq.) pr. p. Fl. Br. W. I. Isl. p. 163. Uvifera jnmctata 0. Ktze. Bev. IL 562. ? Coccoloba venosa L. Spec. Bl. ed. X, 1007; Sa)idnmrk in Anwen. Ac. V, 378 (vel C. laurifolia ?). Polygonaceae. 229 Uvifera arhor americana, fructu aromatico imndato Pluk alm. 394 tab. 237 flg. 4. Coccolohis foliis ohlongo - ovatis venosis, uvis minoribus ptmctatis Broivne Jam. 210. Hab. in Jamaica ex P. Browne; Haiti: Jäger n. 313, Poiteaii et Turpin, Paul de Würtemb., Picarda n. 1290, 1314, 1410, 1580. — Fruct. Juuio — Jiilio. — Praeterea prope Cartagenam in Columbia. Es ist mir sehr zweifelliaft, ob sich C. laurifolia und coronata auf die Dauer getrennt halten lassen. Die geringen Unterschiede, die in der Form der Blätter und der Früchte liegen, werden wohl kaum genügen, um die Arten sicher zu cliarakterisiren. Fallen aber diese Unterschiede, so müssen C. laurifolia, Curtissii, coronata, cubensis, vielleicht auch noch Swartzii und longifolia in eine Art zusammengezogen werden. 52. Coccoloba longifolia Fiscb. Cat. PI. Raxoum. ä Gor. j). 25 (s. descr.); Link Enum. I, 386; Eitingsh. Äpetalen tab. 27 fig. 2; Lindau Mon. Coec. p. 161. Coccoloba excoriata Meissn. (non L.) pr. p. in DG. Prodr. XIV, 168. Uvifera longifolia 0. Ktxc. Rev. IL 561. Hab. in Jamaica: Cuming n. 49, Purdie, Wullschlägel n. 1389; loco non indicato: Swartz, 53. Coccoloba cxcelsa Btli. in Hook. Journ. Bot. IV, 624; Meissn. in Fl. Bras. V, 1 p. 34 et in DG. Prodr. XIV, 156; ScJwmb. Faun, et Fl. Br. Guy. p». 934; Lindau Mon. Gocc. p. 170. Goccoloba parimensis Btli. in Hook. Journ. Bot. IV, 626; Schomb. Faun, et Fl. Br. Guy. p. 113L Uvifera excelsa 0. Ktze. Rev. IL 561. Hab. in Sto. Domingo: Majerhoff. — Praeterea in Guyana et Brasilia sept. Aus AVestindien ist die Pflanze nur einmal von Mayeruoff angegeben. Es ist nun sehr wahrscheinlich, dass hier eine Zettelverwechselung vorliegt (cfr. Urban Addit. I p. 293), i;nd die Pflanze in Guyana gesammelt ist. In diesem Falle wäre sie aus der westindischen Flora zu streichen. 54. Coccoloba fallax Lindau Mon. Gocc. p. 172. Goccoloba crescentiifoUa Giiseb. (non Gham.) Fl. Brit. W. I. Isl. p. 163. Uvifera fallax 0. Ktxe. Rev. IL 561. Hab. in Trinidad: Crueger n. 114. — Plor. Aprili. 55. Coccoloba Triiiit.atis Lindau Mo7i. Gocc. p. 182. Uvifera Trinitatis 0. Ktxe. Rev. IL 562. Hab. in Trinidad in silvis prope Savana Aripo: E reliqu. Crueger. n. 2693. — Flor. Aprili. 280 G. Lindau: 56. Coccolol)Ji iiigrcsccns Lindau ^fo)^. Cocc. p. 192. Uvifera nigrcscens 0. Ktxe. licv. II. 501. Hab. in Trinidad: Crueger n. 116. — Flor. Maj. — Jiinio, 57. Coccoloba Grrisebachiaiia Lindau Mon. Cocc. jJ- 195. Coccoloha (juyancnsis Grisch. (non Mcissn.) Fl. Br. W. I. Isl. j)- 163. Uinfera Grisebachiana 0. Ktxe. Rev. II. 561. Hab. in Trinidad: Crueger. "^ 58. Coccoloba graiidifolia Jacq. Enuni. syst. p. 19, Hist. Ä7)i. stirp. p. 113. Coccoloba pubesce7is L. Spec. PI. IL ed. p. 523; Mill. Dict. n. 2; PluL Phyt. t. 222 fuj. 8; Lam. Encycl. VI, 61; Ait. Hort. Keiv. IL cd. II, 420; Lun. Hort. Jam. I, 77; Mayc. Barb. p. 155; Des f. Cat. Hort. Par. p. 69; Grosourdy El Med. Bot. II, 107; Bth. in Hook. Journ. Bot. IV, 624; Schomb. Faun, et Fl Br. Guy. p. 821 et 1131; Mcissn. in Linnaea XXI, 264, in Fl. Bras. V, 1 p. 42 tab. 14 et i7i BC. Prodr. XIV, 152; Griseb. Kar. p. 47 et Fl. Br. W. L Lsl. p. 161; Bello Äp. 71. 657; Hemsley Biol. III, 36; Neub. D. Gart. Mag. 1890 Heft I, 17; Li7idau Mon. Cocc. p. 202 et Nachtr. p. 16; Buss Fl. A7it. Frajic. j). 166. Uvifera inLbesce7is 0. Ktxe. Rev. IL 562. Bois ä grandes feuilles Ca7'ibaeis. Hoja ancha I)o7ninye7isi- bus. Moral on Portoricensibus. Raisinier de Montagne Guada- lupensibus. Bois grande-feuille Marti7iicensibus. Hab. frequens in silvis montosis in Haiti et Sto. Domingo: Eggers n. 2559, 2562, Paul de "VVürtemb., Poiteau; in Portorico: Krug n, 936, Sintenis n. 5925, Gundlach n. 1499; in Antigua: WuUschlägel; in Guadeloupe: Duss n. 3679, L'Herminier, Duchassaing; in Mar- tinique: Belanger, Sieber, Duss n. 1743; in Barbuda: Ponthieu; in Barbados: Eggers n. 7158. — Flor. Aprili. — Praeterea in Mexico et Guyana, sed ut videtur non frequens. ^ 59. Coccoloba rugosa Desf. Cat. Hort. Par. III. ed. p. 389; Wedd. in Ann. sc. 7iat. 3 ser. XIII, 262; Mcissn. m DC. Prodr. XIV, 152; Griseb. Kar. 7i. 324; Eggers St. C7'oix et Virg. n. 710; Fl. des serres VII, 160; Li7iclau Mon. Cocc. p. 203. Coccoloba 7nacrophyUa Desf. i7i Bot. Mag. tab. 4536; Leyn. Jard. Fleur. I tab. 47; Fl. des Serres VI, 267 tab. 617; U7idl. et Faxt. Floiv. Gard. I, 191 f 94. Coccoloba mac7-antha Steud. No7n. J, 390. Coccoloba latifolia Bello (non Lam.) Äp. n. 658. Coccoloba bullata et 77iagnifica Desf. mscr. Uvifera rugosa 0. Ktxe. Rev. IL 562. Ortegon Po7'torice7isibus. . 192; Griseb. Kar. n. 322, Cat. p. 61 et Fl. Br. W. I. Isl. p. 161; Eyyers St. Oroix p. 142 et St. Cr. et Viry. n. 708; Bello Ap. n. 655; Grosourdy El Med. Bot. II, 107; Sauv. Fl. Ciib. p. 138; Chapman Fl 8. U. St. II ed. jJ- 391; Hemsley Biol. III, 37: Du Tertre Hist. Ant. II, 186 c. ic. p. 246; Oviedo Ind. Lib. VIII cap. XIII tab. 5* fiy. 5; Lindau Mon. Cocc. p. 204 et Nachtr. p. 16; Maxa Periyon. p. 278 et Flor, de Cub. p. 27; Duss Fl. Ant. FrauQ. p)- 165; Eupthrasen Reise St. Barth, p. 181 (der schwed. Ausy. p. 119); Gardiner in Proc. Ac. Philad. 1890 p. 401; Hitchc. in Miss. not. Card. Rep. 1893 p. 123; Maxe Bull. Soc. Bot. Fr. XXX, 103; Jamaica Bull. n. 11 p. 7; Keiv Bull. 1893 p. 272. Polygonum Uvifera L. Spec. PI. I. ed. 365. Coccoloba leoyanensis Jacq. Enum. syst. p. 19, Hist. Am. stirp. p. 113 tab. 178 fig. 33 et Pict. tab. 260 fiy. 30; Lam. Encycl. VI, 61; Gardiner in Proc. Ac. Philad. 1890 p. 401 (?). Coccoloba uvifera y. leoyanensis Willd. Spec. PI. II, 457 ; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 152; Lam. Encycl. VI, 6L Coccoloba uvifera ß. ovalifolia Meissn. in DC. Prodr. XIV, 152. Uvifera leoyanensis 0. Ktxe. Rev. II. 561. Guiabara racemosa Plum. PI. Am. tab. 145. Prunus maritima racemosa Sloane Hist. II, 129 tab. 220 fiy. 3, 4, 5 et Catal. 183; Catesb. Carol. II, 96 tab. 96. Populus americana, rotundifolia Bauh. Pin. 430. Popidus americana Dcdech. Hist. p. 1830. Uvifera litorea, foliis amplioribus fere orbiculatis , crassis, ameri- cana Pluk. Alm. 394 et Phyt. tab. 236 fiy. 7. Uvifera arbor occidentalis folio rotundo, obe vulyo Herm. Bai. Pr. p. 385. 232 G. Tjndau: Coccolobis foliis crassis orhiculalis sinn apcrio Browne Jan/, j;. 200; rium. Fl. Am. t. 145. Guiabara Caribaeis. Uva de la caleta, Uva calcta, Uvero Cubeiisibiis. Uvero, Uva de mar Fortoricensibus. Raisin bord de mer Martinicensibus. Raisin ier, Rais inier bord de mcr Gitada- lupensibus. Papaturo TJiomcnsibiis. Hab. frequentissima in Jitore niaris in Bahama ins.: Eggers n. 3843, Hitchcock (n. v.), Swainson (n. v.); in Cuba: Wright n. 2259, La Sagra, Liebman, Mason, Pöppig, Combs n. 569; in Jamaica: Marcli, Seeman, Harris n. 5978; in Cayman Isl.: Pawcett (n. v.); in Haiti et Sto. Domingo: Eggers n. 2714, Jäger n. 279, WolfT n. 1, Prenleloup n. 488, 480, Poitean et Turpin, Krause n. 47; in Portorico: Sintenis n. 765, 765'% 6849, Krug n. 935, Schwanecke, Stahl n. 1056; in. St. Thomas: Ehrenberg n. 197, Wydler n. 11, Moritz n. 34, Friedrichs- thal n. 228, Hjalmarsson n. 17, Eggers n. 328; in St. Croix: Eggers; in St. Barthelemy: Forsström, Euphrason; in Antigua: "VViillschlägel n. 485; in Guadeloupe: Duss n. 2183, Duchassaing, Perrottet; in Do- minica: Ramage; in Martinique: Belanger n. 199, Hahn n. 328, 907, Duss n. 1742, Sieber n. 103; in St. Vincent: Guilding, H. H. et G. W. Smith n. 509; in Bequia: H. H. et G. W. Smith n. 128 (n. v.); in Mustique: H. H. et G. W. Smith n. 155; in Barbados: Wright, Rob. Schomburgk n. 7, Eggers n. 7347, Seemann; in Trinidad: Hart n. 5718, Sieber n. 381; loco non indicato: Nyst, Canidri, Boos, Vahl, West, Breutel n. 56, 'Eggers n.223, ed. Hohenacker n. 812; in peninsula Florida australi: Curtiss n. 2439, Murray n. 341, Rugel n. 180. — Flor. Jul. — Aprili. — Ab oris Guyanae et Americae centralis divulgata usque ad Mexico. 61. Coccoloba Jamaiccnsis Lindau Mon. Cocc. }). 206. Coccoloba leogcmensis Griseb. (non Jacq.) pr. p. Fl. Br. W. I. Isl. p. 162. Coccoloba Icptostachyoides Lindau Mon. Cocc. p. 207. Uvifera jamaiccnsis 0. Ktxe. Rev. II. 561. Fructus subglobosus, apice vix conice productus, ecostatus, brunneiis, 5 mm. longus, 4 mm. diam. , periantliii lobis apice arcte adpressis. Hab. in Jamaica frequens: March s. n., n. 1989, Harris n. 5094 pr. p., 5097, 5228, 5272, 5343, 5391, 6517. — Flor. Julio — Aug., fruct. Sept. — Oct. 62. Coccololba Cnieg-cri Lindau Mon. Cocc. p. 209. Uvifet'a Cruegeri 0. Ktze. Bev. II. 561. Hab. in Trinidad: Crueger n. 113, 778 (ex reliqu.). — Flor. Julio. Polygonaceae. 233 ^ 63. Coccoloba lÜYca Jacq. Enum. syst. p. 19, Ilist. Am. Stirp p. 115 tab. 78 et Pict. iah. 115; Lam. Encycl. VI, 63; Sivartz Prodr p. 64 et Fl. I. Occ. I, 693; West Bidrag p. 281; Wikstr. Öfv. Gnad Fl. p. 63; Willd. Sp. Fl. 11, 458; Mayc. Barb. p. 156; Um. Hort. Jam I, 78; Des f. Cat. Hort. Par. III. ed. p. 69; Descourt. Ant. V, 178 p)- 352; Mcissn. in DC. Prodr. XIV, 168; Griseb. Kar. n. 331 et Fl. Br. W. I Isl. p. 163; Eggers St. Croix p. 143 et St. Cr. et Virg. n. 715; Bello Ap. n. 656. Coccoloba excoriata L. Spec. PI. II. ed. II, 524; Smulmarh in Am. Ac. V, 378; 31111. Biet. n. 4; Am. Gew. tab. 128; Willd. Spec. PI. II, 458; Lam. Encycl. VI, 62; Ait. Hort. Kew. IL ed.. II, 422; Besf. Cat. Hort. Par. III cd. p. 69; Swartz Fl. I Occ. II, 694; Lun. Hort. Jam. I, 78; West Bidrag p. 281; Meissn. in BC Prodr. XIV, 168; Griseb. Karib. n. 330; Grosourdy El Med. Bot. II, 106; Ettingsh. Ape- talen tab. 25 fig. 2; Lindem Mon. Cocc. p. 211; Buss Fl. Ant. Frang. p. 168. Coccoloba fcrruginea Encll. Cat. 1, 2 74; Ettingsh. Apetcden tab. 26fig. 2. Ui'ifera excoriata O. Ktxe. Rev. IL 561. Guiabara alia racemosa, foliis oblong is I^laJc. H. Mss. Tom. VI, 98. Coccolobis foliis cordato - oblongis , racemo terminali, caide arboreo Blum. Am. PI. tab. 146 flg. L ? Coccolobis montana, major arborea, foliis subrotundis, cortice lacvi Broifmc Jam. 210. ? Arbor indica, glycyrrhixae foliis snbrotiüidis etc. Plnk. Alm. 22 tab. 363 fig. 4. ? Uvifera arbor americana frnctu punctato Pluk. Pltyt. tab. 2 37 fig. 4. Gnarape Bomingensibus. Calambreiias Portoricensibus. Rai- sinier de coudre, Petit raisinier, ^?i\^\n-Gow.(\.YQ Martinicensibus. Hab. frequens in Jamaica: ex Sandmark (n. v.); in Haiti et Sto. Domingo: Eggers n. 2682, Poiteau et Tiirpin, Mayerholf; in Portorico: Sintenis n. 1942, 2083, 2215, Eggers n. 425, Krug n. 934, Scliwanecke, Wydler n. 347; in St. Thomas: Krebs, Oersted, Hiendl- mayr, Criidy, Moll; in St. Croix: Ravn, Poiteau, Eggers; in St. Bar- thelemy: Forsström; in Antigua: Wullschlägel n. 491; in Guade- loupe: L'Herminier, Bertero, Duchassaing, Dussn.3250; in Martinique: Hahn n.338, 967, 1082, Belanger n. 1181, Duss n. 1744; in Barbados: Waby n. 131; in Grenada: Broadway n. 959; in Tobago: Eggers n. 5894; in Trinidad: Crueger n. 2688; loco non indicato: Vahl, Eggers n. 222, Liebman, Swartz. — Flor. Jun. — Sept., fruct. Octobri. Die Art wurde einmal von Widgron in Eio de Janeiro gefunden. In- dessen beruht dieser Fund wohl aiif Zettelverwecliselung oder zufälliger Ver- schleppung der Pflanze. 234 G. Lindau: VIII. Triplaris Locfl. VC. Prodr. XIV, 1 p. 171; lUh. et Hook. III, 104; Ikiillon XI, 394; Migler-Prmitl III, la p. 34. 64. Triplaris earacasaiia Cham, in Linnaca VIII, 137; Meissn. in DC. Prodr. XIV, 1 p. 172. Cult. in Guadeloupe: Diiss n. 3636. — Indigona in Venezuela. Nach Duss ist die einzige aus Caracas eingefülirto Pflanze ein hoher schöner Baum, der in der Hauptstadt der Insel steht. IX. Rupreclitia C, A. Mey. DC. Prodr. XIV, 1 p. 178; Btk. et Hook. III, 104; Baillon XI, 395; Engler - Prantl III, la p. 35. 65. Bupreclitia Crucgcrii Griseb. in Fl. Brit. W. I. Isl. jJ- 710 (nomen); Lindau in Notizbl. d. Berl. Bot. Oart. I, 214 (descr.). Ramuli regulariter sulcati, cinerascentes vel pallidi. Folia breviter petiolata, ovata apice breviter acuminata, basi angustata, nervis lateralibus rectis, in utraque parte 10, supra ad marginem versus subobscuris. Inflores- centia pubescens. Pructus 3-alatus, alis interioribus subnullis, exteriori- bus basi tubum brevem pubescentem formantibus, 3-sulcatus, angulis obtusis. Ruprechtia fagi folia Griseb. in Symb. Ärgent. p)- 88 (quoad de- scriptionem fructus). Eamuli juniores verisimiliter pubescentes, mox glabrati, cinerascentes vel pallide cinerascentes, + regulariter sulcati, lenticeliis oblongis. Ochreas mox deciduas fortasse pubescentes non vidi. Folia petiolis 5 — G mm. longis, supra canaliculatis, subtus in sicco angulatis et transversaliter corrugatis, supra pilosis, ovata vel subobovata, apice breviter acuminata, basi angustata et in petiolum subdecurrentia vel rarius subrotundata 7 — 11 cm. longa, 4 — 6 cm. lata, glabra, sed supra ad nervum medium pilosa, tenuiter coriacea, margine tenui, piano, subrufescentia, supra subnitida, nervo medio supra semiimmerso, subtns prominente, nervis lateralibus rectis, ad margi- nem versus subobscuris, angulo ca. 45 — 55° abeuntibns, subdecurrentibus, supra parum prominnlis subtus expressis, nervis utrinque prominnlis supra dense, subtus laxe reticulato-venosa. Inflorescentia 9 in axillis foliorum racemosa simplex, 10 — 13 cm. longa, nodiüis plurifloris, pedunculo nullo, rhachi pubescente; bracteae late ovatae, 1 mm. longae, extus pubescentes; ochreolae membranaceae ; pedicelli fructif. tenues, vix 2 mm. longi, pubes- centes. FlorcS(^et 9 ignoti. Fructus alis 3 exterioribus (interioribus nuUis) spathulato- oblongis apice obtusis, ca. 2,5 cm. longis, fere 0,5 cm. latis, nervis 3 parallelis instructis, tenuiter reticulatis, basi in tubum, 2 mm. longum pubescentem connatis, ad apicem versus sparsius pilosis, anguste ovatus, in acumen longum productus, profunde 3-sulcatus, partibus leviter unisul- catis, puberulus (praesertim apice), cum stylis 3, conspicuis, ca. lYg mm. longis, puberulis 7 mm. longus, 2 mm. diam., pericarpio coriaceo, tenui, Polygonaceae. 235 subniticio. Semen profunde 3-sulcatum, partibus clypeif ormibus , ca. 2 mm. longum. Embryo? Hab. in Trinidad ad Les Efforts Estate: Hart n. 2697 (e reliqu. Crueg.). X. Lei)togoiium Benth. Bth. et Hook. III, 103; Baillon XI, 895; Engler - Prantl JH, la p. 35. 66. Leptogoiiuiu (lomiiigciise Bth. in Bth. et Ilook. III, 104; Hook. Ic. t. 1320. Hab. in Sto. Domingo ad Agua San Juan ad marginem Savannae: Kob. Schomburgk coli. I n. 122 (n. 34). Eine anscheinend sehr seltene, seither nicht wieder aufgefundene Pflanze. IV. Asclepiadaceae. Exposuit RuDOLPHUs Schlechter. Einleitung. Seit der Bearbeitung in der „Flora of tlie British West Indian Islands" von Grisebach sind die Asclepiadaceae von Westindien nie wieder zusammenhängend behandelt worden. Seit jener Zeit sind nun von Grisebach, Wright, Asa Gray und anderen theils neue Arten be- schrieben, theils alte Arten umgetauft worden, so dass es bis jetzt den einheimischen Botanikern unmöglich war, ihre Asclepiadaceae zu be- stimmen. Dazu kommt noch, dass man jetzt verschiedene der Gattungen anders auffasst, und dass Grisebach viele der von ihm selbst aufge- stellten Arten recht arg durcheinander geworfen hat, ausserdem aber in seiner Flora nicht alle westindischen Inseln berücksichtigte. Unter diesen Umständen glaubte ich der Aufforderung des Herrn Prof. Dr. I. Urban Folge leisten zu müssen und trat sofort an die Auf- gabe einer neuen Bearbeitung heran. Ich glaube, unter Aveniger günstigen Bedingungen liätte die Arbeit kaum vollendet werden können. Da ich nämlich die meisten Typen im Herb. Krug et Urban selbst vorfand, und Prof. Urban keine Mühe scheute, die Typen, welche sich in den verschiedensten anderen Her- barien befinden, kommen zu lassen, einige wenige endlich auch ich be- schaffen konnte, so war eine kritische Betrachtung der einzelnen Arten allein möglich. Die immer brennender werdende Frage einer neuen Durcharbeitung des Asclepiadaceen- Systems kommt bei der geringen Anzahl von Gat- tungen, welche in Westindien vorkommen, kaum in Betracht. Es kann diese überhaupt erst dann gelöst werden, wenn sämmtliche Asclepia- daceae einmal zusammenhängend bearbeitet werden. Aus diesem Grunde habe ich das von Schumann in „Engler & Prantl: Natürliche Pflanzen- familien" aufgestellte "System in den Hauptsachen angenommen. Einige Umänderungen waren dabei allerdings insofern nöthig, als bei Meta- stelma E. Br. einige Arten vorkommen, welche am Grunde verwachsene Coronaschuppen besitzen, während doch die grössere Anzahl der Arten Asclepiadaceae. 237 bis zum Grunde getrennte Coronaschuppen hat, die allerdings theils der Corolla und der Röhre der Filamente, theils letzterer allein ange- wachsen sind, somit also die unterscheidenden Merkmale zwischen Cynanchinae und Äsclcpiadhiae , und zwischen Äsdepiadmae und GIos- sonematinae aufheben. Es ist kaum nöthig, auf die Charakteristik der einzelnen Gattungen näher einzugehen, da dieselben durch Bentham und letzthin durch ScHUMAXX festgesetzt wurden. Ueber die Punkte, in denen ich von diesen Autoren abgewichen, will ich nur kurze Bemerkungen machen. Tylodontia Griseb. ist durchaus verschieden von Astephaniis H. B. Kth. Die Stellung der freien Antheren ist überhaupt für die Cijnan- choideae ganz auffallend. Yon Astephaniis unterscheidet sich Tylo- dontia ausserdem durch die merkwürdige Inflorescenz. Mit Metastelma R. Br. habe ich Amphistelma Griseb. und Seutera Rchb. vereinigt, welche mir beide viel natürlicher hier untergebracht erscheinen als bei Cynanclmm. Astephanus darf nicht mehr R. Br. als Autor haben, sondern H. B. et Kth.: denn keine der von R. Brown zu dieser Gattung ge- stellten Arten gehört nach unseren heutigen Auffassungen noch hierher. Marsdenia' R. Br. und Stcplianotis Thouars sind von einander nicht verschieden. Hier halte ich es für angebracht, von den gewöhn- lichen Nomenclaturrogeln abzuweichen, indem ich Alarsdenia statt der ein Jahr früher publicirten Stephanotis aufrecht erhalte; denn Stepha- notis besitzt ca. 8 Arten, während Marsdenia deren etwa 100 aufweisen dürfte. Wir werden somit also ca. 90 Synonyme ersparen können. Geringfügige Abänderungen habe ich ausserdem bei den Gattungen Poicilla Griseb., Ptychanthera Dcne. und Jtmtia Griseb. vorgenommen. Ueber die geographische Verbreitung der Asclepiadaceen in AVest- indien kann man heute eigentlich noch kein Urtheil fällen, da wir über die Asclepiadaceen-Flora vieler kleinerer Inseln fast nichts wissen, daher also manchmal Arten von zwei weit von einander entfernten Inseln vorliegen, während doch anzunehmen ist, dass diese auch auf den da- zwischen liegenden vorkommen. Eine höchst eigenartige Stellung scheint Cuba in der A^erbreitung der Asclepiadaceen einzunehmen. Wir finden daselbst nicht weniger als vier endemische Gattungen, von denen drei monotypisch sind. Ich übergebe diese Bearbeitung der westindischen Asclepiadaceen der Oeffentlichkeit mit dem Wunsche, dass nun, da sie sehen, dass ihre Funde nicht unverwertet liegen bleiben, die westindischen Botaniker ein ganz besonderes Augenmerk auf diese morphologisch so äusserst interessante Pflanzenfamilie richten, damit wir auch bald ein Bild über die geographische Verbreitung derselben erhalten können. 238 RuD. Scblechtbr: Clavis generuni. A. Pleriplocoideae., (Polliuia granulpsa.) Coronae foliola subulata ..... I. Cryptostefjia E. Br. B. Cynanchoideae. (Pollinia cereacea.) a. Asclei)ia(leae. (Pollinia pendula.) 1 . Astejihanmae. (Corona deficiens.) •f Filamenta libera, tubo corollae medio fere affixa II. Tylodontia Griseb. ff Filamenta in tubum connata, corollae ima basi affixa III. Astephanus H. B. et Ktli. 2. Asclepiadinae. (Corona simplex vel duplex, polliniorum brachia nuda.) f Corona simplex. * Herbae erectae. § Coronae foliola cucullata, intus ligula ornata IV. Asclepias L. §§ Coronae foliola dorso basi calcarata V. Calotropis R. Br. ** Herbae volubiles. § Coronae foliola plana. — Coronae foliola 5. I Corollae lobi haud reticulato-venosi VI. Metastelma R. Br. II Corolla semiglobosa, moro Gonolobearuni reticulato- venosa .... VII. Tainioncma Schltr. = Coronae foliola 10 . VIII. Dccastelma Schltr. §§ Coronae foliola convexa. — Coronae foliola corollae affixa IX. Macroscepis H. B. et Ktli. = Coronae foliola tubo stamineo affixa X. Uoidinia Dcne. ff Corona duplex. * Corona exterior tenuis . . XL PhiUbertia H. B. et Kth. ** Corona exterior carnosa . . XII. Fischeria DC. 1-1839 Asclepiadaceae. 239 3. Oxypetalinae. (Corona simplex, polliniorum brachia cornuta.) Stigmatis caput alte bifidum XIII. üxypcfalum R. Br. b) Marsdeiiieae. (Pollinia erecta.) f Corolla campanulata XIV. Marsdenia R. Br. -j-f Corolla rotata. * Coronae foliola carnosa facie tubo stamineo vel dorso anthe- rarum adnata XV. TylopJiora R. Br. ** Coronae foliola cucullata, ima basi tantiim adnata XVI. Hoya R. Br. c) (xoiiolol)eae. (Antherarum lociili horizontales vel subhorizontales.) f Corona simplex. * Foliola libera vel sublibera . . . XVII. Poicilla Griseb. ** Foliola in anniilum cohnata. § Stigmatis caput depressum. — Corona coroUae tubo adnata XVIII. mtalepls Griseb. = Corona tubo stamineo adnata XIX. PtychantJicra Dcne. §§ Stigniatis caput in appendicem filiformem productum XX. Ibatia Dcne. ff Corona duplex XXI. Gonolobus R. Br. I. Cryptostegia R. Br. 1. Cryptostegia graiidillora R. Br. in Bot. Bey. (1S19) t. 485; Dcne. in DC Brodr. VTII (1844) p. 492; Griseb. Flor. (ISGl) p. 416; Buss Fl. Änt. Franc. (1897) p. 401; Combs Bl. Cub. (1897) p. 440. Culta et interdum quasi spontanea in Cuba prope Cienfuegos in prov. Santa Clara, Aug. 189(): Combs n. 463; Jamaica, loco speciali haud indicato: Hart n. 658; Guadeloupe, in horto botanico, Basse Terre, anno 1893: Duss n. 3067. — Colitur praeterea in orbe vetere, patria ignota. II. Tylotloiitia Griseb. 2. Tylodoiitia cubeiisis Griseb. volubilis, alte scandeus; rarais filiformibus laxe foliatis, puberulis; foliis graciliter petiolatis ovato- lanceolatis acutis vel acuminatis, utrinque glabris nervis subtus exceptis, textura tenuibus, petiolo lamiua breviore; cymis laxe pluri-vel multilloris 240 RuD- Schlfxhter: foliis brevioribus; calycis segmentis ovatis obtusis dorso puberulis; co- rolla iirceolari-subglobosa glabra, 0,2 cm. diainotro haud attingonte; pol- liniis oblique rhomboideis, retinaculo angusto oblongo multo majoribus. Tylodontia ciihensis Griseh. Cat. (1866) ii.lTö; Sauv. Cuh. n.l907 (1870) p.l21. Astephanus Grisehachii O. Maxa Periani. (1894) p. 276. Hab. in Cuba, in parte orientali, anno 1863<- Wright n. 2964. Die Vertreterin einer höchst interessanten Gattung, welche sich meiner Meinung nach recht wesentlich von Astephanus unterscheidet, obgleich sie von Bentham und Hooker, sowie kürzlich von Schümann mit dieser Gattung vereinigt wurde. Habituell erinnert unsere Pflanze, besonders in ihrer Inflorescenz , an Tylophora (trägt natürlich in der Blüthe die Charaktere der Asiej)haninae). Die Staubfäden sind etwa in der Mitte des Tubus der Corolla inserirt, wie es bisher nur unter Periplocecn bekannt war. IIL Astephanus H. B. et Kth. Clavis speciorum. A. CoroUae lobi intus giabri 3. A. urceolatus Griseb. B. Corollae lobi intus dense barbati. I. Eami glalierrimi. a) Folia ovata 4^. A. ovalifolms A. Rieh. b) Folia linearia vel subfiliformia. 1. Umbellae graciliter pedunculafae . 5. A. cnhensis Kth. 2. Flores fasciculati G. ^. leptopliyllus Schltr. IL Eami strigoso-pubernli I.A. fusculus Schltr. ^ 3. Astephanus urceolatus Griseb. volubilis alte scandens; ramis filiformibus, laxe foliatis pilis retroversis subvillosis; foliis graciliter petio- latis, patentibus patulisve lanceolatis acutis vel acuminatis basi breviter cordatis, sparsim pilosis, petiolo lamina paulo breviore; cyniis deflexis paiicifloris, petiolos vix excedentibus, pedunculo pedicellis paulo longiore; calycis segmentis ligulato-oblongis obtusis glabris, corolla duplo bre- vioribus; corolla urceolari altius connata, glabra; polliniis oblique pyri- formibus retinaculo multo majoribus. Astephanus urceolatus Griseh. Cat. p. 173 (1866); Sauv. Cuh. n. 1897 (1870) p. 119; Fourn. in An?i. Sc. Nat. v. XIV (1882) p. 366; Maxa Periant. (1894) p. 276. Hab. in insuia Cuba in monte Toro pr. Santa Ana: Wright. Eine ausgezeichnete Art, welche an der fast eifra'migen Corolla und an der Grösse ihrer Blüthen leicht erkannt werden kann. Sie scheint seit Wright nie wieder aufgefunden worden zu sein. Sie ist unter den westindischen Arten die am si)ärlichsten blüliende. Die Gestalt der Corolla erinnert an Tylodontia ciihensis Griseb., obgleich sie bedeutend grösser ist. 1-1899 Asclepiadaceae. 241 ^ 4. Astei>liaiius ovalifolius Rieh, volubilis, alte scandens; ramis filiformibus laxe foliatis; foliis graciliter petiolatis lanceolatis apiculatis utrinque glabris; cymis subglobosis breviter pedunculatis, petiolum vix excedentibus; calycis segmentis ovato -lanceolatis subaciitis, tenuiter mar- gine ciliatis, corolla urceolari calyce duplo Iciigiore extus glabra intus medio niveo-barbata; retinaculo polliniis multo minore. Ästephanus ovalifolius Rieh, in Sagra Hist. econ. pol Cuh. XI (1850) p. 95; Walp. Ann. V (1858) p). 499; Griseb. PI. Wr. j). 520 (1862) et Cat p. 173 (1866) ; Saiiv. Cub. n. 1896 (1870) p.119; Foiirn. in Ami. Sc. Nat. XIV (1882) p. 366; Maza Periant (1894) p. 276. Hab. in Cuba prope Santiago: Linden u. 1847; in parte orientali: Wright n. 403, 1379,, 2968; 1 ni. alte scandens prope Monteverde, alt. ca. 2500 ped., Apr. 1889: Eggers n. 5103. Mit A. cubensis verwandt^ aber leicht diu'ch die breiten Blätter und die bedeutend kürzer gestielten Inflorescenzen zu erkennen. Die Pflanze besitzt bei oberflächlicher Betrachtung- etwas Aehnhchkeit niit Arten der Gattung Metastelma und wird daher nicht selten als solche vertheilt. ^ 5. Astepliaims cubensis Ivth. volubilis, alte scandens; ramis fili- formibus laxe foliatis; foliis patulis breviter petiolatis, linearibus acutis utrinque glabris, textura subcoriaceis ; cymis subumbellatifloris alter- nantibus lateralibus, graciliter pedunculatis, pedunculo internodiis aequi- longo, vel (vulgo) paulo breviore; corolla urceolata glabra; calycis seg- mentis ovatis obtusiusculis glabris; retinaculo polliniis vix duplo minore. Astephcmus cuhejisis Kth. in H. et B. Nov. gen. et spec. III (1818) p. 206 t. 237; Poem, et Schult. Syst. Veg. VI (1820) p. 124; Dcne. in I)C. Prodr. VIII (1844) p. 508; Griseb. PI. Wr. (1862) p. 520- Scmv. Cub. n. 1898 (1870) p. 120; Maxa Periant. (1894) p. 276. Hab. in Cuba prope Regia: Bonpland; loco speciali haud indicato: Wright n. 1665 pp., 2960; prope Habana: De la Ossa (in Herb. DC. ex Fourn.). Die von Wright unter n. 2960 gesammelte Pflanze ist fälschlich als ,^ Metastelma penicillatimi Griseb." vertheilt worden, gehört aber siclier hierher. Während unter n. 1CG5 im Herbarium Grisebach eine neue Metastelma liegt, sind ausserdem, wie Exemplare des Herb. Krug et ürban beweisen, unter derselben Nummer solche von dem echten A. cubensis vertheilt worden. Ich halte A. cubensis für den nächsten Verwandten des A. ovalifolius Rieh., von dem er an den schmalen Blättern leicht zu unterscheiden ist. V 6. Ästephanus leptophyllus Schltr. (u. sp.) gracilis volubilis. alte scandens; ramis filiformibus laxe foliatis glabris; foliis patentibus patu- lisve angustissime linearibus, basi subinconspicue in petiolum brevem attenuatis, 2 — 2,8 cm. longis, vix 0,1 cm. latis, internodia vulgo exce- dentibus, glaberrimis, textura coriaceis; floribus parvulis luteo-viridibus in fasciculis extraaxiilaribus 3 — 5-floris, illis xi. ovalifoUi Rieh, fore aequi- Urban. l(j 242 RüD. Schlechter: maguis; calycis segmcntis ovatis obtusis corolla fere duplo brevioribus; corolla minus urceolata ac in speciebus caetei-is amcricanis, extus glabra altius 5-fida, vix 0,8 cm. longa, lobis oblongis obtusis, intus dimidio inferiore dense pilis retroflexis barbatis, dimidio superioro minutissime puberulis; gynostegio generis; poUiniis auguste pyriformibus, rctinaculo oblonge multoties majoribus. Hab. in Haiti in dumosis montosis prope la Ri viere froide, m. Majo 1827 flor.: Jacquemont. Diese, durch ihre sehr schmalen Blätter vorzüglich gekennzeichnete Art ist mit A. ovalifoUus A. Eich, am nächsten verwandt. Sie wurde im Jahre 1827 von Jacquemont auf Haiti (früher Sto. Domingo genannt) entdeckt, liegt aber sonst aus keiner Sammlung vor. Die Corolla ist weniger krugförmig als bei den anderen westindischen Arten. Die Inflorescenz ist wie bei A. ovalifoUus sehr kurz gestielt. ^ 7. Astepliaiius fusculus Schltr. gracilis, volubilis, alte scandens; ramis flexuosis filiformibus, laxe foliatis, teretibus strigoso -puberulis; foliis patentibus patulisve lanceolatis acutis vel breviter acuminatis, superne glabris, subtus costa strigosis, ca. 2,5 cm. longis, infra medium 0,6 cm. latis, petiolo striguloso, 0,7 — 0,8 cm. longo; racemis abbreviatis umbelliformibus, pedunculo pedicellisque hirtis vix 0,2 cm. exceden- tibus; calycis segmentis oblongis obtusis glabris, corolla fere duplo brevioribus; corolla urceolata 0,3 — 0,4 cm. longa, extus glabra, seg- mentis oblongis obtusiusculis, dense barbatis, tubo fere aequilongis; antheris subquadratis, basi rotundatis; poUiniis oblique pyriformibus, retinaculo rhbmboideo multo majoribus. Metastehna fusculum Wt'ight in Sauv. Cub. n. 1902 (1870) j). 120; Maza Periant (1894) p. 275. Hab. in Cuba Orient, in silvis densis prope Monteverde, anno 1865: Wright. Durch die Behaarung der Zweige ist diese Art imschwer von den anderen zu unterscheiden. Nach der von "VVkight angegebenen Corona habe ich vergeblich gesucht, sehe mich also gezwungen, die Pflanze für einen Astephanus zu halten. IV. Asclepias L. Clavis specierum. A. Coronae foliola intus nuda 8. ^1. i')hysocarpa Schltr. B. Coronae foliola intus corniculata 2. A. nivea L. V 8. Asclepias pliysocarpa Schltr. ^>^ Engl. Bot. Jahrb. (1896) v. XXI. Beibl. 54 p. 8. Gomphocarpus p)hysocarpus E. Mey. Com. El. Äfr. aiist. (1837) p. 202. Asclepiadaceae. 248 GompJiocarpus fniücosus Griseh. Fl. (1861) p. 419 (nee. R. Br.). Culta et interdum quasi spontanea in Jamaica ad St. Andrews in montibus, Mart. 1858: Wilson n. 452, in monte Hybla, alt. ca. 4000 ped., Majo 1898: W. Harris n. 7310. Die mir vorliegenden Exemplare gehören aiü: Grnnd ihrer ungeschnäl^elten Früchte entschieden zu ^-1. pliysocarpa^ nicht zu Asclepias fnäicosa L. , Avic Gkisebach annahm. ^ 9. Ascleinas iiiTea L. pluricaulis, erecta, IY2 — 3-pedalis, caulibus simplicibus vel parum ramosis, i^labris vel minute puberulis, laxe foliatis, inflorescentia terminatis; foliis oppositis vel rarius superioribus subalter- nantibus lanceolato-ellipticis acuminatis, breviter petiolatis, subtus nervis puberulis, petiolo incluso 6 — 10 cm. longis medio fere 1,5 — 2,5 cm. latis, textura tenuioribus; imibellis extraaxillaribus terminalibusque pedun- culatis, pedicellis filiformibus puberulis usque ad 1,5 cm. longis; caljcis segmentis lanceolato-oblongis 0,3 cm. longis, puberulis; corollae lobis mox reflexis oblongis obtusiusculis glabris vel subglabris ca. 0,6 cm. longis, medio fere 0,3 cm. latis; gynostegio stipitato; coronae foliolis cucullatis obtusis, intus cornu supra stigma curvato; polliniis clavatis retinaculo rhomboideo multo majoribus; folliculis fusiformibus glabris. Asclepias nivea L. Spec. PI. I (1753) p. 215; Willd. Spec. I (1797) 1266; Spreng. Syst. I (1825) p. 847; JJcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 566; Griseh. Kar. (1857) ?i. 872, Fl. (1861) p. 419, PI. Wr. (1862) p. 520, Cat. (1866), p. 177; Egg. St. Croix and Virg. Isl. (1879) n. 505; Bello Ap. I (1881) n. 502; Fourn. in Ami. Sc. Kat. XIV (1882) p. 371; Stahl Est. (1888) p. 85; 0. Kuntxe Rev. I (1891) p. 418; Maxa Periant. (1894) p. 276. Asclepias perennis Sauv. Cuh. n. 1913 (1870) p).121, non Walt. Asclepias mcarnata EiqjJir. (1778) p.l73; Wikstr. Barth. 420, non L. Asclepias paupercula Gardiner in Proc. Acad. PJiil. (1889) p. 392. Platanillo blanco Port, ex Sint. Hab. in Cuba: "VYright n. 402, Torralbas, Greene, Eggers n. 4904; Jamaica: Eggers n. 3456, W. Harris n. 5208^ Haiti: Picarda n. 907, Eggers n. 3394, Jaeger n. 45, Poiteau; Sto. Domingo: Bertero, May er- hoff, Eggers n. 1547, 1841; Portorico: Krug n. 719, Sintenis n. 67«, 167, 2122, 2482, 2395, 3949, 4713, 6941, Stahl n. 438, 713; Mar- tinique: Duss n. 903. V Yar. ß. curassayica 0. Ktze. differt a forma typica floribus vulgo paululo majoribus, corolla kormesina et gynostegio aureo. Asclepias nivea L. var. curassavica 0. Ktxe. Rev. I (1891) p. 418. Asclepias Curassavica L. Spec. I (1753) p. 314; Willd. Spec. I (1797) p.l266; Sic. Observ. (1791) p. 106; Sandm. Fl.Jam. (1760) p. 377; WestBidr. (1793) p. 278; Lim. Jam. I (1814) p. 63; Wikstr. 16* 244 RuD. Schlecuter: Guadel (1828) p. 63; Mmjc. Barh. (1830) p. 123; Linnaea VI (1831) p. 731; Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) i^. 566; Sagra Gab. XI (1850) p. 97; Griseb. Kar. (1857) n. 871 et Fl (1861) p. 419 et PI. m-. (1862) p. 520 et Cat. (1866) p. 177; Sauv. Cub. n. 1912 (1870) p. 121; Egg. St. Qvix (1876) jj. 130, St. Croix and Virg. Ist. (1879) p. 504; Bello Ap. I (1881) n. 501; Fourn. in Ann. Sc. Nat. XIV (1882) p. 370; Stahl Est. VI (1888) p. 84; Gardiner in Proc. Am. Ac. Phil. (1890) 23- S92; Keiv Bull. (1893) p. 262; Baill. Hist. PI. X (1891) p. 221 — 224, f. 15-7—165; Maxa Periant. (1894) p.276; Duss Fl. Ant. Frang. (1897) p. 398. Algodoncillo, Platanillo Portor. Hab. in insulis Bahamas New Providence: Eggers n. 4277; Caba: Eggers n. 4579, Grünem. 11; Jamaica: Harris n. 5209*^, 6915; Sto. Do- mingo: Mayerhoff; Haiti: Jaegern.l5; Portorico: Krug n. 718, Sintenis n. 67, 1837, Stahl n. 400; St. Thomas: Eggers n. 9; Guadeloupe: Duss n. 2844; Dominica: Hoskin; Martinique: Duss n. 1858; St. Vin- cent: H. H. et G.W. Smith n. 770, Eggers n. 6532; Barbados: Eggers n. 7133; Grenada: Eggers n. 6030; Tobago: Eggers n. 5541. Var. /. intermedia. Forma intermedia inter A. niveam formam typicam et curassavicam. Hab. in Jamaica: Harris n. 5276, 7104. Ich ])rauclie wohl auf diese allgemein verbreitete und wohlbekannte Pflanze nicht näher einzugehen. Es genüge anzugeben, dass ich der Kuisttze- schen Ansicht über die Zugehörigkeit der A. curassavica L. zu A, nivea L. beipflichte. V. Calotropis R. Br. 10. Calotropis procera R. Br. in Ait. Hort. Kew. (1811) ed. 2 V. II p. 78; Mayc. Barb. (1830) p. 122; Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 535; Griseb. Kar. (1857) n. 869; Griseb. Fl. (1861) p. 420; Egg. St. Oroix (1876) p. 130, Virg. Ist. n. 507 (1879); Bello Ap. I (1881) n. 505; Stahl Est. VI (1888) p. 86; Kew Bull. (1893) p. 262; Duss Fl. A7it. Franr.. (1897) p. 399; Combs Cub. (1897) p. 44L Asclepias gigantea Sandm. Fl. Jam. 377 nee L.; Wikst. Guad.jJ-Ol. Calotropis gigantea May. Barb. (1830) p. 122, nee R. Br. Arbre de soie, Mata de seda, Bois petard A7it. Culta et saepius quasi spontanea, in Cuba: Combs n. 610; Haiti: Jaeger n. 92; Portorico: Krug n. 717, Sintenis n. 782, 892, 1871, 6943, Stahl n. 892; St. Thomas: Eggers n. 317; Guadeloupe: Duss n. 2846; Martinique: Duss n. 1859; Union Island: H. H. Smith et G. W. Smith n. 25. — In Africa sept. et in regionibus siccioribus Indiae Orientalis indigena. ji X a 3 y Asclepiadaceae. 245 VI. MetastelinaR. Br. Clavis specierum. A. Gynosteginm alte stipitatum 11. JZ parviflonmi R. Er. B. Gynosteginm sessile vel subsessile. "" I. Corona gynosteginm clistincte excedens. Corolla nrceolaris. 1. UmbeUae longipedunciüatae . . 12. AL pcnicillatum Griseb. 2. Easciculi florum sessiles . . . 13. üf. lineare Bello. j Coronae foliola in diniidio siiperiore~rliomboideo-dilatata. * Calycis segmenta glaberrima 14. M. Picardae Schltr. "^ ** Calycis segmenta ciliata. — Petala marginem versus intus papilloso-puberula 15. M. decipiens Schltr. = P£tala marginem versus intns glaberrima, medio villosa 16. M. fallax ScMtr. •ff Coronae foliola linearia vel in dimidio inferiore dilatata. * Calycis segmenta margine ciliata. — Petala intus medio puberula 17. M. alhifloruni Griseb. = Petala intus medio glabra. I Corouae foliola recta, linearia 18. i/. Decaisneanum Schltr. II Coronae foliola apice hamata 19. M. martinicense Schltr. ** Calycis segmenta margine non ciliata. — Coronae foliola gynosteginm paulo excedentia. I Petala intus puberula 20. M. dommgense Schltr. \ II Petala intus medio glabra 21. M. aemulans Schltr. «^ = Coronae foliola gynostegio duplo vel subduplo longiora. I Petala glabra . . 22, 21. stenoglossum Schltr. * II Petala intus puberula. § Coronae foliola medio fere latissima 23. M. harhadense Schltr. §§ Coronae foliola ima basi latissima 24. M. hamalum Griseb. IL Corona gynostegio aequilonga vel brevior. "~ a) Rami sub anthesi foliati. 1. Corona gynostegio aequilonga. f Corollae lobi pnberuli vel villosi. * Corollae lobi intns papilloso- pnberuli. — Calycis segmenta glaberrima. I Corollae lobi intus medio glabrati. § Coronae foliola acuminata. o Corolla 0,5 — 0,0 cm. longa 25. M. hahainense Griseb. oo Corolla 0,2 — 0,3 cm. longa 26. M. ürbayiianum Schltr. 246 RoD. Schlechter: §§ Coronao foliola obtusa. o Coronae foliola oblonge -ligulata 27. 31. gracüe Dcno. ' o o Coronae foliola late ovata 28. IL Readii Schltr. II Corollae lobi intus meclio puberuli. § Corollae lobi niarginem versus glabrati , 2d. M. cuhenst Dcne. §§ Corollae lobi marginem versus papilloso- puberuli 30. üf. Harrisn Schltr. = Calycis segmenta ciliata 31. M. Ilartii Sclütr. ** Corollae lobi intus villosi vel villoso-barbati. — ümbellae pedunculus abbreviatus 32. M. linearifolium A. Eich. = ümbellae pedunculus bene evolutus 33. M. hrachystephanum Griseb. '\'\ Corollae lobi glaberrimi. * ümbellae longius pedunculatae , corollae lobi acuti 34. M. palustre Schltr. ** Flores fasciculati, corollae lobi obtusi. — Folia obovata . . . . 35. 4/- Egger sii Schltr. = Folia anguste linearia . . 36. M. Bonplandianum Scliltr. 2. Corona gynostegio subduplo brevior. •f Folia elliptica. * Corollae lobi intus puberuli 37. M. tyloplioroidcs Schltr. ^ ** Corollae lobi intus glabri . . 38. M. Fawcettii Schltr. 'W Folia linearia. * Pedunculus filiformis . . . 39. ilf. jmuciflorum Sclütr. ** Flores fasciculati .... 40. M. crassiusculum Scliltr, "^ b) Eami sub anthesi aphylli vel subaphylli. 1. Calycis segmenta margine giabra 41. M. leptocladon Schltr. ^ 2. Calycis segmenta margine ciliata. f Flores albi vel pallidi. * Calj^cis segmenta extus subgiabra; coronae foliola basi connata 42. M. ephedroides Schltr. -^ ** Calycis segmenta extus puberula; coronae foliola basi liaud connata 43. Jf. filiforme Wright. "^ j"\- Flores atrorubentes .... 44. M. atrorubens Schltr. V 11. Metastelma i)arvifloruin R. Br. gracile, volubile alte scan- dens; ramis filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibiis, glabris; foliis patentibus patulisque ovato- vel elliptico-oblongis, utrinque glabris vel minute puberulis, vulgo breviter apiculatis, basi rotundatis, petiolo la- mina 3 — 4-plo breviore; cymis subsessilibus vel breviter pedunculatis, pedicellis corollae fere aequilongis; calycis seginentis ovatis obtusis, . margine minute ciliatis; corollae campanulatae lobis oblongis obtusis, extus glabris, intus margines versus minute niveo -puberulis; coronae foliolis erectis lineari-spathulatis gynostegium alte stipitatum aequanti- Asclepiadaceae. 247 bus; polliniis oblique oblongo-clavatis, retinaculo ellipsoideo multo ma- joribus. Metastelma parviflorum 11. Br. in Wem. Soc. I (1800) p. 52; Sprgl. Syst. I (1825) p. 855; Roem. et Schult. Syst. VI (1820) p. 120. Metastelma Paralias Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 514; Griseb. Kar. (1857) n. 868 et Flor. (1861) p. 417; Bello Äp. I (1881) n. 503; Stahl Est. VI (1888) p. 87. Metastelma SchlechtendaUi Griseb. Flor. (1861) p.417 (nee Dcne). Metastelma suberosum Griseb. Flor. (1861) p. 417 (ex descr.). Hab. in Portorico, in monte Mesa prope Mayagüez, Jan. 1876: Krug n. 715, Sintenis n, 87^ (Oct. 1884); prope Cabo-ßojo in montibus calcareis, Jan. 1885: Sintenis n. 861; prope Guaniea: Sintenis n. 3417, 3426, 3464 (Jan. 1886), n. 3552, 3785, 3813 (Febr. 1886); prope Rincon in fruticetis ad Barrio del Pueblo, Dec. 1886: Sintenis n. 5513; in mon- tibus ad Rio Grande pr. Aguada, Dec. 1886: Sintenis n. 5632; St.Thomas: Read n. 553^; St. Martin, juxta salinas prope Philipsbourg, Febr. 1821: Plee; Jamaica, loco speciali liaud indicato: Purdie; Guadeloupe: Bertero, Funck et Selilim n. 14, Read n. 523, 552'', Ravine de Belos, Febr. — Majo 1892, alt. 0—1000 ped.: Duss n. 2616; Dominica: Imray (ex Griseb.); Martinique, volubilis in fruticetis : Duss n.347<=; Trinidad: Lockhart (ex Griseb.). Vor allen anderen westindischen Arten durch das hochgestielte Gyno- stegium ausgezeichnet. v' 12. Metastelma i)eiiicillatum Griseb. gracile, volubile, alte scan- dens; ramis filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patuiisve oblonge - ellipticis breviter acuminatis, utrinque glabris, textura tenuibus, ca. 2,5 cm. longis, medio fere 1 cm. latis, petiolo glabro, ca. 0,5 cm. longo; umbellis 4 — 8-floris, graciliter pe- dunculatis, pedunculo filiformi, glabro, folia excedente (ca. 3 cm. longo) pedicellis filiformibus glabris, 0,6 — 0,8 cm. longis; calycis segmentis obiongis obtusis, coroUa fere triplo brevioribus; corolla urceolata, 0,4 cm, longa, usque infra medium fissa, extus glaberrima, lobis obiongis ob- tusis intus dense niveo-barbatis; coronae foliolis linearibus obtusiusculis gynostegium sessile dimidio fere excedentibus; polliniis oblique clavatis, retinaculo oblongoideo paulo majoribus. Metastelma penicillatum Griseb. Cat. (1866) p. 174; Sauv. Ciib. n. 1901 (1870) p. 120; Maxa Periant. (1894) p. 275. q:ILah. in Cuba orientali, loco speciali haud indicato: Wright n. 2460. Man sollte nach dem ersten Eindruck, den die Pflanze macht, eher einen Astephanus als ein Metastelma erwarten, und doch gehört sie sicher hierher. 248 IxvD. Schlechter: 13. Mctastelma lineare Bcllo gracilo, volubile, alte scandens; ramis filiformibus, teretibus, bcne foliatis; foliis persaope subfasciculatis, pateutibus, Jinoaribiis aciitis vel subapiculatis, basi in petioium brevem atteniiatis, iitrinque glabris, textura subcoriaceis, internodia vulgo ex- cedentibus; cymis umbelliformibiis, paucifloris, breviter pedimculatis, foliis miüto brevioribiis, pedicellis pedunculo fere aequilongis; calycis segmentis ovatis obtusis, basin versus sparsim piiberulis, caeterum glabris; corollae lobis oblongis obtusis, extus glabris, intus medio dimidio in- feriore puberulis, calycem quadruple fere excedentibus; coronae foliolis, lineari- filiformibus erectis, gynostegium substipitatum paulo excedenti- bus; polliniis circuitu lanceolatis, retinaculo elliptico oblonge subaequi- magno. Metastehna lineare Bello Äj). I (ISSl) 2j. 292; Stahl Est. VI (1888) p. 87. Hab. in Portorico prope Adjuntas in silva prim. montis Ahorcado, Jun. 1886: Sintenis n. 4683^'; prope Mayagüez, anno 1875: Krug n. 716; prope Ponce in montibus calcareis ad Penon, Jul. 1886: Sintenis n. 4838; in fruticetis litoralibus ad Cctiio gordo prope Guanica, Febr. 1886: Sin- tenis n. 3697''; in fruticetis montis El Maniel ibidem: Sintenis n. 3697; prope Mayagüez in monte Mesa, Oct. 1884: Sintenis n. 87''; prope Maricao in monte Alegrillo, ISTov. 1884: Sintenis n. 87^ Eine vorzüglich gekennzeichnete Art, Avelcho als bestes Beispiel sehr lokaler Verbreitung- vieler westindischer Pflanzen dienen kann. Obgleich die Art in Portorico sehr häufig zu sein scheint, ist sie bis jetzt von keiner der benachbarten Inseln bekannt e-eworden. o^ ^ 14. Metastehna Picardae Schltr. (n. sp.) gracile, volubile, alte scandens; ramis filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus, glabris; foliis patentibus patulisve, oblongis vel ovato- oblongis vel ovato- lanceo- latis, breviter apiculatis, basi rotundatis, utrinque glabris, subtus vulgo pallidioribus , 1 — 2 cm. longis medio fere 0,5 — 1 cm. latis, petiolo 0,3 cm. longo, glabro; cymis extraaxillaribus paucifloris, brevissime pedunculatis, pedicellis glabris vulgo 0,2 cm. lougis; calycis segmentis oblongis obtusis, glabris, corolla quadruple fere brevioribus; corollae lobis oblongo-ligu- latis obtusis, extus glabris, intus, dimidio inferiore medioque exceptis, puberufis; coronae foliolis spathulatis (dimidio superiore rhomboideo-di- latatis) gynostegium sessile subduplo excedentibus; antheris subquadratis, basin versus paulo dilatatis; polliniis ovoideis, retinaculo auguste ob- longe paulo longioribus. Hab. in Haiti ad sepes prope Marquisant, Mart. 1827: Y. Jacque- mont, prope Port-aux-Prince m. Jun.: Picarda n. 4, 308, 1243, C. Ehrenberg n. 118. Asclepiadaceae. 249 In dieser habituell sehr indifferent aussehenden Art liegt eine inter- essante Combination der Corona des IL parviflorum R. Br. mit dem Gjmo- stegiuni des M. Decaisnmmmi R. Br. vor. Dasselbe Aviederholt sich bei M. fallax Schltr. und M. decipiens Seliltr., von welchen beiden die vorliegende Art durch die vollständig kahlen Kelchzipfel und die innen nur am Rande behaarten Blumenkronzipfel sich unterscheidet. 15. Metastelma dccipieiis Schltr. (n. sp.) gracile, volubile, alte scandens, M. parviflorae R. Br. simillimiim; vamis filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patulisve ovato-oblongis oblongisve, apiculatis, basi rotundatis, utrinque glabris, textura charta- ceis, 1 — l,5cra. loiigis, medio fere0,5 — 0,8 cm. latis; petiolo 0,2 — 0,3 cm. longo; cymis subsessilibus paucifloris, extraaxillaribus, pedicellis glabris, petiolo fere aequilongis; calycis segmentis oblongis obtusis glabris, co- rolla triplo brevioribus; corollae lobis oblongo-ligulatis extus glabris, intus margine papilloso-puberulis, medio pilis longioribus pilosis; coronae foliolis erectis lineari-ligulatis supra medium paiüo dilatatis, gynostegium sessile tertia parte superantibus; antheris subquadratis, polliniis sub- falcato- oblongis, retinaculo plus duplo majoribus. Hab. in Portorico prope Penuelas, Jul. 1889 flor.: Stahl n. 1132|'; St. Thomas: Read; Tobago in fruticetis litoralibus apricis prope Aukens- keoch, Nov. 1889: Eggers n. 5893. Die Pflanze von Tobago unterscheidet sich zwar vop den Exemplaren .-. W'i jl^voc? • Die Pflanze erinnert habituell an M. hamatnm Griseb. und IL ürbania- nimi Schltr. Yon ersterer ist sie durch die kurzen Coronaschuppen voll- ständig geschieden. Dem M. Urbanianum steht sie näher, muss aber infolge der nicht zugespitzten Coronaschuppen, der in der Mitte behaarten Abschnitte der Blumenki'one und der bedeutend kürzeren Stiele der Inflorescenz getreimt gehalten werden. I 31. Metasteliua Hartii Schltr. (n. sp.) volubile, alte scandens, gracile; ramis elongatis flexuosis filiformibus, laxe foliatis, teretibus, glabris; foliis patentibus patulisve, breviter petiolatis, ovato-lanceolatis vel elliptico-lanceolatis, acutis vel breviter apiculatis, utrinque glabris, textura pergamaceis, 2 — 3,5 cm. longis, infra medium 0,8 — 1,2 cm. latis, petiolo 0,4 — 0,6 cm. longo; cymis extraaxillaribus abbreviatis, brevissime vel breviter pedunculatis, pedicellis glabris vel subglabris, petiolo paulo brevioribus; calycis segmentis ovatis obtusis, margine ciliatis, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corolla subcampanulata, lobis oblongis obtusis, extus glabris, intus dimidio superiore marginem versus puberulis, vix 0,3 cm. longis, medio fere vix 0,1 cm. latitudine excedentibus; coronae foliolis oblongis obtusis erectis, gynostegium sessile paulo brevius bene Asclepiadaceae. 257 stipantibus; antheris rhomboicleo-oblongis; polliniis ovoideo-oblongis, retinaciüo oblongo obtuso fere aequimagnis. Hab. in Jamaica, loco special! haiid indicato: Hart n. ^5 (Bot. Dep. Jam.). Durch die breiten Coronascliuppen , welche das Gynosteginm vollständig bedecken, unterscheidet sich diese Art zusammen mit 31. Harrisii Schltr., Avelche aber oben zugespitzte Coronascliuppen besitzt, von den übrigen Avest- indischen Ai'ten. Die Behaarung der Sepalen und Fetalen macht ausserdem beide Arten von einander kenntlich. ^'' 32. Metastelma linearifolium A. Eich, gracillimum, volubile; rarais filiformibus laxe foliatis, teretibus, glabris; foliis pateutibus patulisve aiiguste linearibus, acutis, basi in petiolnm brevem attenuatis, iitrinqne glabris; lloribus in cymis extraaxillaribus 5 — 12-floris, iirabelliformibus, foliis duplo fere brevioribiis pedunculo brevi, pedicellis pedunculo paulo brevioribus; caljcis segmentis ovatis obtusis glabris; corollae lobis calycem triplo fere excedentibus, ligulato-oblongis obtusis extus glabris, intus pilis niveis villosis; coronae foliolis ligulatis erectis, gynostegio subaequi- longis; polliniis oblique clavatis, retinaculo oblongo bene majoribus. Metastelma UnearifoUutn A. Rieh, in Sagra Fl. Ciih. XI (1850) j). 96 t. 57; Walp. Ann. V (1858) jJ- 50; Sauv. Ciib. n. 1905 (1870) p. 120; ]\laxa Periant (1894) p. 275. Amphistelma linearifolium Griseh. Cht. (1866) p. 175. Amphistelma filiforme Grisejj. _p. part. Flor. (1861) p. 418. Hab. in Cuba, loco special! haud indicato: Ramon de la Sagra, Wright n. 2957, Der erste Eindruck, den die Pflanze macht, erinnert an Astephanus cubensis Kth. Sie unterscheidet sich leicht von allen verwandten Arten durch ihre sehr schmalen Blätter und die innen behaarten Blumenkrouzipfel. Die Coronascliuppen sind einfach zungenformig. 33. Metastelma Ibracliystepliaimni Griseb. gracile, volubile; ramis filiformibus laxe foliatis, glabris; foliis patentibus patulisve ovato- lanceolatis vel (saepius) lineari-lanceolatis acutis vel subapiculatis, textura chartaceis, utrinque glabris, petiolo brevi; floribus nunc in fasciculis nunc in cymis breviter pedunculatis, paucifloris, pedicellis 'filiformibus gracili- bus nunc folia subaequantibus nunc duplo brevioribus; calycis segmentis ovato-oblongis obtusis, glabris; corollae lobis oblongis obtusis, extus glabris, intus apicem versus barbellatis, coronae foliolis erectis, lanceo- lato - ligulatis obtusiusculis, gynostegio sessili aequilougis; polliniis ovoideis, retinaculo anguste oblongo, polliniis fere aequilongo tamen multoties angustiore. Metastelma hrachystcpliamim Griseh. Cat. (1866) p. 174. Urban. 17 258 RuD. Schlechter: 3[etastcbna pcmcillaium Griseh. rar. hracliysiephanum Maxa Periant. (1894) p- 275. Hab. in Cuba in parte occidentali, anno 1861: Wriglit n. 2961. Die Form der Bliitlie bei der vorliegenden Art erinnert an Astephanus. Das Vorhandensein der Corona verweist sie aber entschieden zn Metastelma. Sie scheint dem il/.jof/?zSchltr. sich zu näliern, ist alter an den kleineren Blütlien Tuid kürzeren Stielen zu erkennen. Charakteristisch sind die an der Spitze innen l»ebärteten Zipfel der Blumenkrone. 34. Metastelma palustre Schltr. gracile, voliibile, alte scandens; ramis filiformibus, flexuosis, crassiusculis, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patulisve, linearibus acutis, subsessilibus, textura crassiusculis, usque ad 5 cm. longis, raedio fere usque ad 0,3 cm. latis; umbellis extraaxillaribiis 10 — 15-floris, pedunculis teretibus glabris, crassiusculis, usque ad 3 cm. longis, pedicellis filiformibus glabris 0,3 — 0,4 cm. longis; calycis segmentis lanceolatis acutis, margine mi- nute ciliatis corolla fere duplo brevioribus; corollae lobis oblonge -lan- ceolatis aclitis, utrinque glabris; coronae foliolis oblongis obtusissimis, apice interdum subemarginatis, gynostegio sessilifereaequilongis; antlieris oblongis; polliniis oblongis, retinaculo oblongo majoribus. Ceropegia pialustris Piirsch FL Amer. Sept. I (1814) p. 184. Lyonia maritima Ell. Carolin. I (1821) p). 316. Cynanchum angustifoliuni Pers. Syn. I (1805) p.274. Seutera maritima Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 590. Cynanchum inaritimiwi Maxim, in Bull. Ac. Petrop. IX. 800. Amphistelma salinarimi Wriglit in Oriseb. Cat. (1866) p. 175. Metastelma .salinarum Wright in Sauv. Cuh. n. 1904 (1870) p.l20. Vincetoxicnm palustre A. Gray in Proc. Acad. Phil. (1890) i). 392; Maxa Periant. (1894) p. 275. Hab. in ins. Bahamas Fortune Island, Febr. 1888: Eggers n. 3857; New Providence ad Adelaide, Mart. 1888: Eggers n. 4445; Cuba occ, in pratis salinis prope Guanimar: Wright n. 2958; praeterea Am er. sept. in litor. a Carolina usque ad Texas. Die Gattung Seutera Rchb. kann ich leider nicht von Metastelma trennen; allerdings steht J\L palustre zienüich gesondert da, infolge ihrer langgcstielten Inflorescenzen. 35. Metastelma Eggersii Schltr. (n. sp.) volubile, alte scandens, ramis crassiusculis, flexuosis, mox lignescentibus, bene foliatis, teretibus, glabris; foliis patentibus patulisve, vulgo plus minusve fasciculatis, obovato- spathulatis, apice breviter retusis, basi in petiolum brevem attenuatis, utrinque glabris, textura coriaceis, 0,7 — 1 cm. longis, infra apicem usque ad 0,4 cm. latis; floribus vulgo singulis, subaxillaribus, pediceUis fili- formibus calyci vix aequilongis, subglabris vel minute puberulis; calycis Asclepiadaceae. 259 seginentis oblongis obtiisis, basin versus minute pubcrulis, coroUa plus (luplo brevioribus; corollae lobis, oblongis obtusis, utrinque glabris, 0,3 cm longitudinis subattingentibus; coronae foliolis lanceolato-triangulis apice rotundatis, erectis, gyuostegio sessili fere aequilongis; antheris rhomboideis; polliniis oblongis obtusis, retinaculo oblonge conspicue (fere triplo) majoribus. Hab. in ins. Baham., Fortune Island, Febr. 1888: Eggers n. 3869. Durch die dicken, sehr schnell verholzenden Zweige \nid die dicke Consistenz der spatelförmigen Blätter nnd ihre grossen Bliithen, welche au Grösse die des M. parvifloruin R. Br. erreichen, ist M. Egger sii Schltr. unter allen westindischen Arten sehr gut charakterisirt. Die Corona, sowie das ganze Gynosteginm erinnert an M. gracile Dcne. \/ 86. Metastelma Boiiplaiidiaiium Schltr. gracile, volubile, alte scandens; ramis flexuosis, plus minusve filif ormibus , remote foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patulisve oblanceolatis apiculatis, basi in petiohmi brevem attenuatis, utrinque glabris, textura chartaceis, 1,5 — 2,5 cm. longis, supra medium usque ad 0,3 cm. latis; fasciculis florum extraaxillaribus paucifloris, pedicellis filif ormibus glabris, 0,3 cm. longis; calycis segraentis oblongis obtusis glabris, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corollae lobis oblongis obtusis utrinque glabris; coronae foliolis erectis, ovatis obtusis, gynostegio sessili aequilongis; antheris subquadratis, basin versus paulo dilatatis; polliniis oblongis, retinaculo oblonge obtuso duplo majoribus. Cynandium BonplancUanimi Schult, in Plaut, exsiccat. Ciib. Poeppig. Aniphistelma graminifoUum Griseb. Cat. (1866) p. 174. Metastelma filiforme Wright in Sauv. Cuh. n. 1906 (1870) p. 120 p. jj. Hab. in Cuba, in fruticetis aridis maritimis, Nov.: Poeppig, Wright n. 2963. Diese Pflanze wiu'de von Poeppig als Cynanchum Bonplandimium aus- gegeben. Sie scheint mir in ihren vegetativen Charakteren sich anil/. erassius- culuvi Schltr. anzulehnen, in der Morphologie der Blüthen jedoch dem M. Readii Schltr. und M. filiforme Scliltr. näher zu kommon. Von allen diesen Arten ist sie sofort an ihren vollständig kalüen Blüthen zu erkennen. ^ö 37. Metastelma tyloplioroides Schltr. (u. sp.) gracile, volubile, alte scandens; ramis filiforraibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus glabris vel subglabris; foliis patentibus vel erecto- patentibus elliptico- oblongis vel lanceolato- oblongis, apiculatis, utrinque glabris, superne nitidis, tex- tura chartaceis, 2 — 3 cm. longis, medio fere 0,8 — 1,2 cm. latis, petiolo vulgo 0,3 cm. haud excedente; inflorescentia paniculata, illi Tylophorae sglvaticae simili, folia excedente, ramulis valde abbreviatis, pedicellis tiliformibus minute puberulis, 0,2 cm. longis; calycis segmentis lanceo- 17* 260 r>üD. Schlechter: latis vel ovato-lanccolatis obtiisiusculis, puberulis, corolla triplo fere brevioribus; corollao lobis oblongis obtusis, extus glabris, intus pube- rulis; coronao foliolis triangulari- rotundatis, basi connatis, gynostegio sessili diiplo brevioribus; antheris subquadrato-oblongis, basin versus dilatatis; polliniis obovoideis, retinaculo oblongo aequimagnis. Hab. in Sto. Domingo, loco speciali haud indicato: Mayerhoff (1859). Für ein Metastdma ist die Inflorescenz des M. tylojjhoroides selir auf- fallend. Käme die Pflanze aus Afrika oder Asien, so würde ein jeder Aselepiadeologe eine Tylophora dahinter vormuthen. Die Blüthen selbst haben geringe Aohnlichkeit mit einigen ehemaligen Ämplvistelma- kvtQXi, so z.B. mit A. ejjhedroides Griseb.; ausser der Inflorescenz und der Belaubung finden sich Unterschiede zwischen dieser und imserer Pflanze in der Behaarung der Kelchzipfel und der Corolla. Die am Grunde zu einem niedrigen Ring verwachsenen Coronaschu})pen sind kürzer als bei A. ephedroides. 38. Metastclma Faivccttii Schltr. (n. sp.) volubile, alte scandens; ramis crassiusculis, plus miniisve flexuosis, laxe foliatis, teretibus, glabris vel hinc inde minute puberulis; foliis patentibus patulisve ellipticis vel lanceolato-ellipticis acutis vel breviter acuminatis, glabris, 1,5 — 3 cm. longis, medio fere 0,5 — 1 cm. latis, petiolo brevi, 0,3 — 0,5 cm. longo; umbellis 5 — 10-floris, pedunculo pedicellisque puberulis, 0,3 — 0,4 cm. longis; calycis segmentis late oblongis obtusissimis, margine ciliatis, extus puberulis, corolla fere triplo brevioribus; coroUae lobis oblongis obtusis, utrinque glabris, ca. 1,5 mm. longis; coronae foliolis semiorbi- cularibus obtusissimis, gynostegio brevioribus; polliniis clavatis, retina- culo oblongoideo multo majoribus. Hab. in Jamaica, scandens inter arbores et frutices prope Tweed- side (St. Andrew septentrionalis), alt. ca. 2500 ped., Sept. 1898: W. Harris n. 7404. Zwischen M. tylopJioroides Schltr. und M. crassiusculmn Schltr. unter- zubringen. Von ersterem durch die innen ganz kahle Corolla, von letzterem durch die Blätter verschieden. Auch die Behaarung ist recht charakteristisch für die Art. V 39. Metastelma pauciflorum Schltr. (n. sp.) gracile, volubile, alte scandens; ramis liliformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus gla- bris; foliis patentibus patulisve, lineari- oblongis, breviter acuminatis, utrinque glabris, 1,5 — 2 cm. longis, medio fere 0,2 — 0,3 cm. latis, textura tenuioribus, petiolis 0,2 — 0,3 cm. longis, glabris; umbellis pauci- floris, breviter pedunculatis, pedicellis filiformibus 0,7 — 0,9 cm. longis, glabris, pedunculo 2 — 3-plo longioribiis; calycis segmentis oblongis ob- tusis, glabris, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corolla urceolato-campanu- lata alte 5-fida, extus glabra 0,3 cm. longa, lobis oblongis obtusis, intus margineui versus papilloso- puberulis; coronae foliolis minutissimis, qua- 1-1399 Aaclepiadaceae. 261 drato-trapeziformibiis, apice siibretusis, gynostegio sessili iiiiilto bre- vioiibus. AstcpJianus cuhensis var. pcmciflora Griseh. Fl. Wr. (1862) p. 520 et Cat. (1866) p. 171. Mctastelma penicülatuDi var. brachystcphaniim Maza Periant. (18 04) p. 275 p. p. Hab. in Cuba Orient, loco speciali band indicato: Wrigbt n. 1665 pp. Diese Pflanze wurde sehr ungerechter Weise erst von Grisebach für eine Varietät von Astephanus cuhensis Kth., dann von Maza mit M. hrachy- siepliamim zusammen als Yarietät zu J/. penicillatum gebracht. Dass sie von allen diesen durchaus specifisch verschieden ist, wird eine Vergleicliung mit deren Beschreibungen leicht ersichtlich machen. In Folge der merk- würdig verkürzten Corona wird die Pflanze in eine Gruppe verwiesen, mit der sie sonst recht wenig gemein hat. ]/ ' 40. Metastelma crassiusculum Schitr. (n. sp.) gracile, volubilo, alte scandens; ramis filiformibus, flexuosis, crassiusculis, remote foliatis, toretibus, glabris; foliis patentibus patiilisve, lineari-oblongis mucronu- latis, basi in petiolum brevem attenuatis, textura chartaceis, utrinque glabris, 1,5 cm. longis, medio fere 0,2 cm. latis; racemis extraaxillaribus abbreviatis, paucifloris, pedicellis filiformibus 0,3 — 0,4 cm. longis, minu- tissime piiberulis; calycis segmentis oblongis obtusis, margine ciliolatis, extus miniite pnberulis; corollae lobis oblongo-lignlatis, obtusis, extus glabris, intus apicem versus marginibus minute papilioso- pnberulis, ca- lycom .3 — 4-plo excedentibus; coronae foliolis semioblongis, obtusis, erectis, gynostegio sessili duplo brevioribus; antheris oblongis, basin versus paulo ampliatis, polliniis anguste pyriformibus, retinaculo anguste oblonge paulo longioribus. Hab. in Sto. Domingo, loco speciali liaud indicato: Bertero. Diese Art, welche leicht an ihren schmalen Blättern unter den Avest- indischen Metastelmen zu erkennen ist, gehört in die Verwandtschaft des M. atrorubens Schitr., der Kelch ist bei beiden Arten gleich, die Blumen- kronzipfel bei M. atrorubens auf beiden Seiten ganz kahl, bei M. crassius- culum innen am Rande mit dem bei der Gattung häufigen papillösen In- dumont versehen; die Coronaschuppen sind bei M. crassiusculum länger, obgleich sonst denen des M. atroruhens recht ähnlich. Die Klemmkörper der Pollinien beider Arten sind sehr verschieden von einander. / 41. Mctastelma leptoclaclon Schitr. volubile, gracile, alte scan- dens; ramis filiformibus, fiexuosis, remote foliatis, sub anthesi vulgo aphyllis, teretibus, glabris; foliis erecto- patentibus patentibusve, oblan- ceolatis, apiculatis, brevissime petiolatis, utrinque glabris, textura tenuiter chartaceis, 1 — 1,5 cm. longis, supra medium 0,3 — 0,4 cm. latis; fasci- culis floruni paucifloris extraaxillaribus, pedicellis filiformibus glabris vel subglabris, 0,3 — 0,4 cm. longis; calycis segmentis oblongis obtusis, 262 Ti'ui). Stiii.KniTKu: basin versus miimtissimc pubcrulis, coroUa fere triplo brcvioiibus; co- rollae lobis oblongis obtusis, utrinqiic glabris; coronac foliolis ima basi inter se connatis, erecto-patentibus, late siibtriangulari-soniiorbicularibus, gynostegio fere duplo brevioribus; antheris oblongis basiii versus sub- anipliatis; polliniis oblique pyriformibus, retinaculo oblongo obtuso fere aequilongis. Amphisielma Icptocladon Griseb. Flor. (1861) j). 418. Vincetoxiciiiii Icptocladon Dcne. in I)C. Prodr. TUT (1844) pi- 526. Hab. in Jamaica, loco special! haud indicato : Marcli; supra Gordon Town, alt. ca. 1000 ped., Oct. 1897: Harris n. 6858; Westphalia Road, alt. ca. 3000 ped., Dec. 1897: Harris n. 6925; Sto. Domingo, loco speciali haud indicato: Nectoux, Poiteau. Am leiclitesten ist diese Art von der ihr sehr nahe verwandten M. fili- forme Wr. durcli die vollständig kahlen, nicht bewimperten Kelchzipfel zu unterscheiden. Ich halte es aber durchaus nicht für unwahrscheinlich, dass beide Arten zusammenfallen werden. ' 42. Metasteliiia ephedroides Schltr. gracile, volubile, alte scan- deus; ramis filifonnibus, flexuosis, sub anthesi aphyllis vel subapbyllis, teretibus, glabris; foliis minutissimis, squamiforraibus ellipticis, utrinque glabris, vix 0,1 cm. longitudinis excedentibus; fasciculis florum extra- axillaribus paucifloris, pedicellis üliformibus minutissime puberulis, 0,3 cm. longis; calycis segmentis oblongis obtusis margine ciliatis, co- rolla 3 — 4-plo brevioribus; corollae lobis oblongis latis obtusis, utrinque glabris; coronae foliolis basi inter se connatis, semioblongis obtusis, erectis, gynostegii dimidium vix excedentibus; antheris oblongo-sub- quadratis, basin versus subampliatis; polliniis oblique pyriformibus, reti- naculo oblongo obtuso fere aequilongis. Amphistehna ephedroides Griseb. Cat. (1866) p. 174. Metastelma filiforme Wright in Sauv. Cub.1906 (1870) p. 120 p.p. Hab. in Cuba orientali, loco speciali haud indicato: Wright n. 2962. Eine jener typischen zur Blüthezeit fast blattlosen Arten, mit M. Icpto- cladon Schltr. und M. filiforme Wright verwandt, von ersterer durch die bewimperten Kelchzipfel, von M. füi forme durch die am Grunde etwas ver- wachsenen Coronaschuppen und fast kahlen Kelchzipfel charakterisirt. Habi- tuell, in Folge ihres gedrungenen Wuchses, an M. atrornbens erinnernd. 413. Metastelma liliforme Wright gracile, volubile, alte scandens; ramis filifonnibus, llexuosis, sub anthesi vulgo aphyllis, teretibus, glabris; foliis squamiformibus minutissimis, glabris vel lineari- oblongis, mucro- natis utrinque glabris, usque ad 1,5 cm. longis; fasciculis florum extra- axillaribus, paucifloris (3 — 9-floris), pedicellis filifonnibus minute pube- rulis, 0,4 — 0,8 cm. longis; calycis segmentis oblongis obtusis, margine ciliolatis, extus minute puberulis; corollae lobis oblongis obtusis, utrinque 1-1399 Asclepiadaceae. 263 glabris; coronae foliolis ovato-oblongis vel 'suborbicularibus obtusis, gynostegio sessili diiplo brevioribus; antheris subquadratis, basiii versus dilatatis; polliniis oblique anguste pyriformibus, retinaculo oblongo ob- tuso puulo longioribus; folliculis gracilibus glabris. Metastelma filiforme Wright 2^. p. in Saiiv. Cub. n. 1906 (1870) p. 120. Ämphistelma filiforme Griseh. Flor. (18611 p. 418 (p. p.) , PL Wr. (1S62) p. 520, Cat. (1866) p. 174. Hab. in Cuba, loco speeiali haud indicato: Wright n. 405; Porto- • rico prope Lares, a. 1864: Grosourdy; prope Maricao in silva densa montis Montoso, Nov. 1884: Sintenis n. 309; in silvis primaevis montis Capacs prope Adjuntas, Mart. 1886: Sintenis n. 4040; prope Lares ad Chiahataca et Callejones in margine sylvarum, Jan. Febr. 1887: Sintenis n. 5888, 6229; in nemoribus prope Ciales, Oct. 1866: Stahl n. 618. Auf die Beziehungen dieser Art zu M. leptodadum Schltr. habe ich bereits oben aufmerksam gemacht. ^- 44. Metastelma atrorubeiis Schltr. (n. sp.) gracile, volubile, alte scandens, ramosissimum; ramis teretibus erectis vel flexuosis, sub anthesi vulgo 'aphyllis, glabris, internodiis amplis; foliis lanceolato-ellipticis, breviter petiolatis, nrinutis, glabris; cymis extraaxillaribus brevissime pedunculatis 4^^8-floris; pedicellis filiformibus puberulis, 0,3 — 0,4 cm. longis; calycis segmentis oblongis obtusis puberulis, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corolla atropurpurea subrotata, lobfs ligulato-oblougis ob- tusis, utrinque glabris; corohae foliolis semiorbicularibus g'ynostegio sessili duplo brevioribus; antheris subquadrato- oblongis, basin versus paulo dilatatis; polliniis clavatis retinaculo subgloboso-elliptico multoties majoribus; folliculis gracilibus rectis, usque ad 7 cm. longis, medio usque ad 0,3 cm. diametientibus, primum pul)erulis, mox glabratis. Hab. in Jamaica, scandens inter arbores ad Westphalia Road, alt. 3000 ped., Dec. 1897: W. Harris n. 6921. Wir haben hier eine äusserst distinkte Ai't vor uns, welche haljitucU an die GiusEBACH'schen Ämphistelma -kviQw erinnert, aber bis zur Anwachsungs- stelle freie Coronaschuppen besitzt, wie solche thatsächlich auch bei den von Grisebach selbst zu Ämphistelma gesetzten Arten vorkommen. Die ziemlich dichte Behaarung der Blttthenstiele und des Kelches bei der sonst kalilen Pflanze ist auffallend. Unter allen westindischen Arten scheint dies die einzige zu sein, Avelcho rothe Blüthen besitzt, wenigstens so weit sich dies nach trockenem Material feststellen lässt, VII. Tainioiiema Schltr. (n. gen.). Calyx alte 5-fidus, intus glandiiüs 5 minutis basi ornatus, pube- rulus, segmentis erecto-patentibus lanceolatis acutis. Corolla hemi- 264 RuD. Schlkciiter: sphaerica more goneris Diclijaiülius rcticulato-venosa inoJIitor pubcrula, usque ad medium fere 5-lobata, lobis erecto-patcntibus ovato-oblongis obtasis. Corona 5-foliolata, basi tiibo stamineo affixa, foliolis crectis oblongo-ligulatis obtusis, basi utrinque callo incrassato ornatis. üyno- stegium sessile; antheris subqiiadrato-oblongis, marginibus basi rotun- datis, appendice hyalina supra Stigma depressa; polliniis obovoidois paulo compressis, raargine interiore quasi fossulato-applanatis, retinaculo ob- longo-rhomboideo, brachiis subfiliformibus. Species uua Indiae occidentalis adhuc nota. Die Blütlien machen entschieden mehr den Eindruck einer Gonolohce^ als den einer Pflanze aus der Verwandtschaft von Metastebna. Von diesem untersclieidet sich meine neue Gattung durch die Form der Corolla, welche an Dictyanihus erinnert, und die am Grunde auf beiden Seiten mit einem Höcker versehenen Coronaschuppen. 45. Taiiiioiicma occidentale Schltr. volubile, alte scandens; ramis flexuosis, laxius foliatis, teretibus molliter puberulis; foliis oblongo-ellip- ticis mucronulatis, utrinque molliter puberulis, graciliter petiolatis, tex- tura tenuiter chartaceis. 1 — 1,5 cm. longis, medio fere 0,5 cm. latis, petiolo puberulo 0,5 cm. longo; floribus in axillis foliorum singulis vel binis ternisve breviter pedicellatis; pedicello filiformi 0,3 — 0,4 cm. longo, molliter puberulo; calycis segmentis anguste lanceolatis acutis molliter puberulis; corolla semiglobosa, ca. 0,5 cm. diametiente, utrinque molliter puberula, reticulato-venosa, lobis brevibus oblongis obtusis calycem fere dimidio excedentibus; coronae foliolis subspathulato-ligulatis obtusis, basi utrinque callo incrassato donatis, gynostegium sessile paulo excedentibus; polliniis generis, retinaculo rhomboideo multo majoribus. Secamone occidentalis Sprgl. Nene Entd. III (1822) p. 34, Syst. I (1825) p. 837. Hab. in Sto. Domingo, loco speciali haud indicato: Bertero n. 421. VIIL Decastelma Schltr. (n. gen.). Calyx alte 5-fidus, intus ad basin segmentorum glandulis 5 mi- nutis ornatus, segmentis oblongis obtasis, erecto-patentibus. Corolla campanulata, extus giabra, usque ad medium fere 5-lobata, lobis erectis, oblongis obtusis, intus barbatis. Corona 10-foliolata, basi tubo stamineo affixa, foliolis erectis ovato-triangularibus obtusis, planis. Gynostegium sessile; antheris oblonge -subquadratis, marginibus cartilagineis angustis, appendice hyalina supra stigma incurva, suborbiculari; polliniis oblongis, utrinque obtusis, retinaculo oblonge obtuso, brachiis divaricatis retina- culo brevioribus. Stigma breviter conicum. Species una Indiae occidentalis adhuc nota. Diese Gattung unterscheidet sich von Metastelma durch 10 Corona- schuppen, Asciepiadaceae. 265 46. Dccasteluia IJroaihvayi 8chltr. (u. sp.) volubilc, alte scan- dens; ramis gracilibus, plus minusve flexuosis, laxe foliatis, teretibiis, niinute puberulis, demum glabratis; foliis ellipticis vel oblongo-ellipticis apiculatis, utrinque giabris, textiira siibpergamaceis, 3,5 — 4,5 cm. longis, medio fere ca. 1,5 cm. latis, petiolo brevi, piiberulo, 0,3 cm. longo; fasciciüis florum subaxillaribus paucifloris, pedicellis minutissime pube- rulis petiolo subaequilongis; calycis segmentis oblongis obtusissimis basin versus minutissime puberulis, corolla fere triplo brevioribus; corolla campauulata, extus giabra, 0,2 cm. longa, lobis oblongis obtusis, tubo fere aequilongis, intus niveo-barbatis; coronae foliolis 10, subtriangu- laribus obtusis, gynostegio sessili fere triplo brevioribus; polliniis ob- longis, retinaculo oblonge paulo majoribus, brachiis retinaculo brevioribus. Hab. in Grenada, in silvis saxosis montium ad Grand Etang: Broadway n. 474 (Apr. 1895), 1483 (Mart. 1897). IX. Macroscei)is Kth. 47. Macroscepis liirsuta Scliltr. volubilis, alte scandens; ramis teretibus pilis patentibus patulisque hirtis, laxe foliatis; foliis patentibus amplis, oblongo-ellipticis, basi subauriculato-cordatis apice acuminatis, utrinque hispidis; cymis abbreviatis paucifloris, umbelliformibus, pedun- culo petiolo aequilongo; calycis segmentis amplis ovatis acuminatis hirtis, corollae subaequilongis; corolla campanulata, segmentis oblongis obtusis extus pilosis intus minutissime puberulis vel giabris; coronae foliolis fauci insertis involutis, carnosis, lateribus excavatis; polliniis oblique pyriformibus retinaculo multo majoribus. Cyiianchum Jiirsutmn Vahl Eclog. II (1794) p. 24. Macroscepis ohovata Kth. in H. B. K. Nov. Qen. III (1818) p. 201 t. 233; Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 599; Griseh. Flor. (1861) p. 421. Hab. in St. Vincent, loco speciali haud indicato: H. H. et G.W. Smith n. 1862; Trinidad: Rohr (hb. Haun.). il/. urceolata Karst, aus Columbien (welche übrigens im Herb. Sprgl. als Cynanchiim hirtum vorliegt) schliesst sieh an M. hirsuta am nächsten an. Die St. Yincent- Pflanze wurde von Kew als Macroscepis n. sp. aus- gegeben. Nach genauer Yergleichung mit dem Original der M. hirsida {M. ohovata Kth.) muss ich jedoch beide für identisch erklären. X. Roulinia Dcne. 48. Rouliiiia Jamaiccnsis Benth. et Hook. f. gracilis, volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus giabris; foliis pa- tentibus patulisve ovatis acuminatis, profundius cordatis, utrinque giabris; textura tenuiter chartaceis, usque ad 7 cm. longis, infra medium 4 — 5 cm. 2()6 Rüit. Schlechter: latis, potiolo glabro, gracili, ca. 2 cm. longo; raconio oxtraaxillari elon- gato, foliis aequilongo vcl paiilo longiorc, plurifloro, rliachi pubcnüa, pedicellis filiformibus puberiilis iisque ad 1,5 cm. longis; calycis seg- mentis oblougis obtiisis, margine setis sparsis ciliatis, extiis dimidio in- feriore sparsim puberulis, coroUa fere diiplo brevioribus; corolla rotata, alte fissa, lobis oblougis obtusis iitrinque glabris, 0,6 cm. longis; coronae foliolis 0 basi suborbiculari in lobiim oblongum apice interdum brcvitcr bilobulatiim incurvum productis, intus medio bicarinatis, gynostegium paulo excedentibus; polliniis oblongis, retinaculo rhomboideo duplo ma- joribus. llouUnia jamaicciiüis Blh. et Hook. f. ex Keiv Ind. v. IV (1895) p. 743. Enslenia ja?naice?isis Grisch. Flor. (1861) p. 418. Hab. in Jamaica, loco speciali liaud indicato: Wilson, Purdie. Sehr nahe verwandt mit der vorliegenden Art ist 7?. convolvulacea Deue. von Brasilien und Argentinien. Beide sind fast' nur auf Grund der A^er- scliiedenlieit in der Textur ihrer Blätter getrennt zu halten. Mit den central- amerikanisclien Arten scheint R. jamaiccnnis fast gar keine Verwandtschaft zu haben. XL Philibcrtia H. B. K. 49. Philiberti.a clausa K. Seh. volubilis, alte scandens; ramis filiformibus crassiusculis, laxe foliatis glabris; foliis petiolatis lanceo- lato- vel oblonge -ellipticis acuminatis, utrinque glabris, petiolo lamina 4 — 6-plo breviore; umbellis extraaxillaribus pluriüoris, pedunculo stricto folia excedenfe, pedicellis multoties longiore; calycis segmentis ovato- lanceolatis subacuminatis, puberulis, corolla duplo brevioribus; corollae lobis oblongis obtusis extus sparsim puberulis intus glabris; corona ex- teriore obscure 5-lobulata, interioris foliolis obovato- oblongis carnosis; polliniis subfalcato-cylindricis, retinaculo rhomboideo multoties ma- joribus. PliiUbertia clausa K. Seh. in Eiigl. et Frantl P/lanxenf. v. IV pars 2 (1895) p. 229. Asclepias clausa Jacq. Enani. Chr. (1760) j). 17. CijnancJiimi ckmsiim Jacq. Sei. ÄDier. (1763) j^- 87 t. 60 f. 2. Asclepias scandens Mill. Gardn. Biet. ed. VIII (1768) n. 19. Asclepias viminalis Siv. Prodr. p. 53 (1788) et Flor. I (1797) p. 539; ? West St. Croix (1793) jj. 278; Willd. Spec. I p. 1270. Schollia viminalis Jacq. f. Fcl. PI. I (1811) p. 8. Sarcostemma clausnm Poem, et Schult. Syst. Veg. VI (1820) p. 114; Dcne. in PC. Prodr. VIII (1844) p. 539; ? Griseh. Kar. (1857) n. 870. Sarcostemma Swartxianum Roem. et Schnlt. l. c. VI (1820) p. 115; Spreng. Syst. I (1825) p. 853; ? Mayc. Barb. j). 124 (1830). 1-1399 Ascloi)iadaceae. 267 Sarcostoiiina JJrotfnci Me/jcr ex Sprc/ty. l. c. I (1S25) p. 854; Griscb. PI Wr. (1S62) p. 520 et Cat (1866) p.l77; Saiiv. Cub. 71.1914 (1870) p. 121. MeUotis virninalis Siv. Mss. ex I)cne. 1. c. VIII (1844) p. 540. Fldlihertia virninalis Ä. Gray in Proc. Ämer. Acacl. XII (1877) p. 64; G. 3Iaxa Periant. p. 276 (1894). PltUibcrtia Brownei Bth. et Hk. f. ex Fawc. Prov. list Jam. p. 24 (1893). Hab. in Cuba, loco special! liaucl indicato: Wriglit n. 1666, in montibus Cieneguita, Jul. 1895: Combs n. 330; Jamaica, in Blue Moun- tains, alt. ca. 2000 pocl, Nov. 1894: Harris n. 5414; Haiti, scandens prope Jeremie, Port-au-Prince, Jan. 1895: Picarda n. 1315, 1433 (Majo 1895), scandens in fruticetis ad riv. Bizothon prope Port-au-Prince, Jan. 1888: Eggers n. 3306, prope Marquisant, Mart. 1827 florif.: Jacque- mont, Poitean; Sto. Domingo, loco speciali haud indicato: MayerhofF (anno 1856), Bertero n. 73; ? St. Thomas ex West; Grenada, scandens in fruticetis litoralibus, Oct. 1895: Broadway n. 697. Ich stimme vollständig mit SchuMxVNN überein, der P. Broivnei Bth. et Hk. f. und P. virninalis A. Gray unter P. clausa K. Seh. vereinigt. In Westindien scheint Avirklich nur diese eine, allerdings sehr variable Art vorzukommen. Der von Grisebach hier untergebrachte Gonolohus Jdrius der Plantae Berteroanae hat überhaupt nichts mit Philiheriia zu thun, sondern ist, wie das vor mir liegende Original beweist, mit Macroscepis urccolata Karst, identisch, XIL Fischeria DC. C 1 a V i s s p e c i e r u m. I. Corona exterior integra; planta foliis exceptis hispida 50. F. liavanensis Dcne. n. Corona exterior 5-lobata, planta molliter tomentella 51. F. crispiflora Schltr. 50. Fischeria liavaiiciisis Dcne. volubilis, alte scandens; ramis teretibus puberulis, pilis longioribus inspersis, laxe foliatis; foliis paten- tibus ellipticis. basi cordatis, apice acuminatis, utrinque velutino- pube- rulis, petiolo setis inspersis lamina fere 4-plo breviore; cymis sub- umbellatis folia excedentibus, plarifloris, pedunculis pedicellisque pilosis; floribus subrotatis; calycis segmentis lanceolatis subacuminatis puberulis, setis hinc inde dispersis; corolla subrotata, lobis oblongis obtusis utrin- que hispidulis; Corona exteriore annulari, interioris foliolis carnosis dorso gibbere carnoso patente donatis apice rostrato incurvis; polliniis oblique pyriformibus, raargine interiore lamellato-cristatis, retinaculo rhomboideo multoties majoribus. 268 ivUD. Schlechter: Fischeria havcuiensis Dcnc. in I)C. Prodr. Vfll (1841) p. ßOl; Smiv. Ciib. n, 102 2 (1870) p. 121; Ma-,a Periant. (1891) p. 276. Fischeria multiflora Griseh. Flor. (1861) p. 121 (nee Dcne). Curaraag'üey de costa Cubensiimi. Hab. in Cuba, loco special! haud indicato: Ramon de la Sagra n. 556 ex Dcne.; Trinidad in silvis prope Arima, rara: Crueger, Purdie. Von T. crispiflora durcli den ganzrandigen King der äusseren Corona und die Borston, welche sich sowohl an den Kelchzipfeln wie auf der inneren Seite der Corolla finden, zu trennen. Grisebach's f. multiflora gehört nicht zu der brasilianischen F. multi- flora Dcne., sondern hierher. / ^ 51. Fischeria crispiflora Schltr. volubilis, alte scandens; ramis filiformibus, laxe foliatis, teretibiis, velutinis; foliis patentibus patulisve, oblongis basi breviter cordatis, apiculatis, subtus velutinis, superne scabroscentibus, petiolo brevi velutino; cymis extraaxillaribus umbelli- formibus, plurifloris, folia excedentibus; pedunculo gracili pedicellisque siibliliformibus velutinis; calycis segnientis ovatis obtuse acuminatis sub- veliitino-puberulis; corolla subrotata, lobis oblongis obtusis calycem diiplo excedentibus, utrinque brevissime velutino -puberulis; Corona ex- teriore annulari, obtuse (ac obscure) 5-lobata, interioris foliolis dorso gibbere adscendente carnoso donatis, apice rostrato incurvis; polliniis oblique pyriformibus, retinaculo rhomboideo multoties majoribus. Cynanchum crispiflorum Siv. Prodr. (1788) p. 52 et Flor. I (1797) p. 536. Gonolobus crispiflo7'Us B. Er. in Wem. Soc. I (1809) }). 35; Sprijl Syst. I (1825) p. 864. Fischeria scandens DC. Cat. Hort, monsp. (1813) p. 112; Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 600; Griseh. Flor. (1861) p. 421, PI. Wriyht. (1862) p. 521 et Cat. (1866) p. 178; Sauv. Cub. n. 1922 (1870) p. 121; ? Egg. St. Croix et Virg. Isl. (1879) p. 509. Ilolostemma Candolleanum Sprgl. Syst. I (1825) p. 851. Philibertia scandens Maxa Periant. (1894) p. 276. Curamagüey de costa vel Huevo de toro bejuco vel Guauro Cubensiiun. Hab. in Cuba: Wright n.l378, ad Loma del Palraarito, Jatoras, alt. 1800 ped., April. 1889 tlorif.: Eggers n. 4648*^, ad Arroyo Gallego, Febr. 11.: Eggers n. 4648, ad La Caridad: Eggers n. 4648^; Jamaica, loco special! haud indicato: Bertero, Alexander, Hart n. 666; ? St. Croix ad Spring- gut in sylvis rara: ex Eggers (deest in herb. Haun.). Scheint bei Weitem die häufigere der beiden Fischer ien West -Indiens zu sein. Sie unterscheidet sich von F. havanensis Dcne. durch die gelaj^pte äussere Corona, sowie die kürzere, sehr weiche Behaarung. 1-1899 Asclepiadaceae. 269 XIII. Oxypetalum R. Br. 52. Oxypetalum cordifolium Schltr. gracile, volubile, alte scan- dens; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus subtomentoso-puberulis, (lemuni glabrescentibiis; foliis patentibus patiilisve ovato-lanceolatis acu- minatis profinidius cordatis siiperne minute puberulis, demimi glabres- centibus, subtuspallidioribusmollibus, 7 — 10 cm. longis, petiolo 2 — 3 cm. longo; cymis paucifloris, foliis brevioribus, pedunculo tereti tomen- tello, petiolo aeqiiilongo, pedicellis siibfiliformibus tomentellis, pedunculo vulgo brevioribus; calycis segmentis lineari-lanceolatis acutis, tomen- tellis; corollae lobis anguste lineari-elongatis, 2 cm. longis calyce ca. 5-plo longioribus, utrinque minute puberulis, intus subpapillosis; coronae foliolis oblongo-ligulatis apice truncato-praemorsis, gynostegio aequilongis; stigmatis capitis brachiis subtil iformibus, coronam bene ex- cedentibus. Gotliofreda cordifoUa Yent. Choix pl p. 7 t. 60 (1803). Oxypetalum riparium H. B. et Kth. Nov. Oen. III (1818) p. 197 ; Dctie. in DC. Prodi: VIII (1844) p. 582; Griseb. Flor. (1861) p. 419, PI. Wright. (1862) p. 520 et Cat (1866) p. 177; Sauv. Cub. n. 1915 (1870) p. 121; Maul Periant. (1894) p. 276. Oxypetalum Gothofreda IL et Schult. Syst. VI (1820) p. 92. Hab. in Cuba: Wright n. 406; Jamaica: Purdie, Macfadyen, Waters; Portorico: Read; St. Thomas: Read. Die einzige Art dieser grossen Gattung, welche innerhalb unseres Ge- bietes vorkommt. Die westindischen Exemplare stimmen genau mit Origi- nalien von Humboldt überein. XIY. Marsdeiiia R. Br. Clavis specierum. A. Flores fasciculati, snbsessiles; corollae lobi lineares 53. 31. saturejifolia A. Rieh. B. Flores conspicue pedicellati; corollae lobi oblongi. I. Coronae foliola antheris breviora. a) Corolla 0,4 — 0,7 cm. longa. 1. Folia linearia vel lineari-oblonga . 54. M. linearis Dcne. *^ 2. Folia oblonga vel oblonge -olliptica 55. M. clausa R, Br. ^y b) Corolla 2 — 2,5 cm. longa . . . . 56. i/. vinciflora Griseb. II. Coronae foliola antheris fere aequilonga vel multo longiora. a) Coronae foliola antheris fere aequilonga. 1. CoroUa 0,8 — 4 cm. longa. f Corollae tubus intus puberulus vel pilosus. * Cymae snbsessiles . . . 57. M. nitida Dcne. ** ümbellae conspicue pedunculatae 58. M. longiflora A. Rieh. ff Corollae tubus intus glaber. 270 ßüD. Schlechter: * Folia maculata , . . . 59. Jf. maculata Hook. ** Folia viridia. — Calycis segmeuta ciliata GO. ]\r. fusca Wright. == Calycis segmcnta glaberrima I Corolla vix 1 cm. longa 61. M. umbellata Griseb. II Corolla 3 — 4 cm. longa 62. M. florihunda Scliltr. 2. Corolla 0,4 — 0,5 cm. longa . . 63. M. Dussü Scliltr. b) Coronae foliola antheris duplo vel subdiij^lo longiora. 1. Coronae foliola apice breviter bifida 64. j\I. mäcroglossa Scliltr. 2. Coronae foliola apice integra . . 65. il/. eUijjtica Dcne. 53. Marsdeiiiü sjitiirejifolia A. Rieh, gracilis, alte scandens; ramis gracilibus, flexuosis, üliformibus, laxe foliatis, teretibus, minute uni- fariara piiberulis, demuni glabratis; foliis patentibus patiilisve perbreviter petiolatis liiiearibiis obtasis utrinque glabris, marginibus interdiim plus minus revolutis, textura chartaceis, 2,5 — 4 cm. longis, 2 — 3 ßftij latis; fasciculis florum subsessilium extraaxillaribus, paucifloris; calycis seg- mentis lanceolatis vel oblonge -lanceolatis obtuse acuminatis, margiue sparsim ac perbreve ciliatis, extus subglabris, corolla subduplo breviori- bus; corolla campanulata 0,7 cm, longa, lobis linearibus obtusis, tertia parte inferiore connatis, tubo intus hinc inde sparsim piloso; coronae foliolis carnosis, dorso antherarum adnatis, lanceolatis obtuse attenuatis, antherarum apicem paulo excedentibus; polliniis oblongis obtusis, reti- iiaculo anguste oblongoideo, brachiis brevibus, retinaculo vix aequi- longis. Marsde?iia saturejifolia Ä. Rieh, in Sagra Flor. Cub. XI (1850) p. 100; Walp. Ann. V (1858) p. 503. Hab. in Cuba, El Morro prope Santiago, Oct. 1844: Linden n. 2165, prope Castillo de Jagua, in prov. Santa Clara, Sept. 1895: Combs n. 558. Habituell, in Folge der schmalen Blätter, der M. linearis Dcne. am ähnlichsten, aber durch die Kelchzi23fol, die Blumenkrone und die Conma vorzüglich verschieden; in der Struktur der Corona an M. umbellata er- innernd. 54. Marsdeiiia linearis Dcne. volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, plus minusve laxe foliatis, teretibus, puber ulis, demum glabratis; foliis patentibus patulisque, linearibus vel lineari-lanceolatis apiculatis utrinque glabris, marginibus revolutis, basi in petiolum brevem attenuatis, 5 — 10 cm. longis, medio fere 0,3 — 0,8 cm. latis, textura chartaceis; cymis axillaribus breviter pedunculatis, plurifloris, pedunculo puberulo 0,5 — 1 cm. longo, pedicellis c. 0,5 cm. longis puberulis; calycis segmentis oblongis obtusissimis, minute ciliatis, extus glaberrimis; co- rolla campanulata, 0,3 — 0,5 cm. longa, calyce fere duplo longiore, extus glabra, intus fauce barbata, lobis oblongis obtusis, tubo subaequilongis; Asclepiadaceae. 271 coronae foliolis ovato-ol^longis obtiisis, medio gibbere ovato ornatis, carnosulis, anthera fere diiplo brevioribus; polliniis oblongis, retinaculo oblongo minore, brachiis brevioribus. Marsdetiia linearis Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 617. Marsdenia stoiophylla Tiircx. in Bull. Soc. N. Mose. XXI (1848) pars I p. 260; Walp. Ann. III (1852) p. 61 Marsdenia saturejifoUa Griseb. Cat (1866) p. 178 (nee. A. Rieh.) ; Maxa Periant. (1894) p. 275. Hab. in Cuba, loco speciali haud indicato: AVright n. 2971; Haiti, loco speciali haud indicato: Eiirenberg n. 194, Jacquemont, Nectoux, Picarda n. 12, 48, in saxosis prope Port-au-Prince, Jun. 1828: Jaeger n. 192; Sto. Domingo, loco speciali haud indicato: Bertero n. 484. Von der nahe verwandten M. saturejifoUa A. Ricli. diircli Corona und Kelch verschieden. 55. Marsdenia clausa R. Br. volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, plus minusve laxe foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patulisve oblanceolato-spathulatis obtusis vel brevissime acuminatis, utrinque glaberrimis, subtus pallidioribus, reticulato-venosis, 3 — 4 cm. longis, petiolo usque ad 1 cm. longo'; cymis raniosis axillaribus folia haud excedentibus, plurifloris, pedunculo petiolo lougiore, glabro, pe- dieellis brevioribus minute puberulis; calycis segmentis oblongis ob- tusis margine ciliolatis, extus basin versus sparsim puberulis; coroUa campanulata 0,4 cm. longa, calyce duplo longiore, lobis oblongis ob- tusis, extus glaberrimis, tubo intus pilis retrofractis barbato; coronae foliolis oblongis apice truncato-rotundatis, antheris brevioribus, basin appendicis attingentibus; polliniis falcato- oblongis, retinaculo oblonge, duplo minore, brachia polliniorum longitudine aequante. Marsdenia clausa P. Br. in Wem. Soe. I (1809) p. 30; Poem, et Schult. Stjst. VI (1820) p. 53; Sprgl. Syst. I (1825) p. 844; Vene, in DC. Prodr. VIII (1844) p. 615; Oriseh. Flor. (1861) p. 422 p. p., PL Wricjht. (1862) p. 521 et Cat. (1866) p. 178; Sauv. Cub. n. 1923 (1870) p. 121, Maza Periant. (1894) p. 274. Marsdenia oborata Turcx. in Bull. Nat. Mose. XX V (1852) p. 321. Marsdenia picta Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 615 (excl. sijn.). Marsdenia agglomerata Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 615; A. Rieh, in Sagra Flor. Cub. XI (1850) p. 100; Griseb. Cat. (1866) p. 178; Sauv. Cub. n.l923 (1870) p. 121; Maxa Periant. (1894) p. 275. Marsdenia affinis A. Rieh, in Sagra Fl. Cub. (1850) p. 100; Walp. An?i. V (1858) p. 503. Marsdenia clausa Griseb. Flor. (1861) p. 422 (p. pari.) et C 'at. (1866) p. 178 (p. pari). 272 RuD. Schlechter: Marsdenia campamilata Qrisch. J^l. Wr. (lSf>2) j). 521 et Cat. oj j). 178. Marsdenia clausa B. Br. var. campamdata Maxa Periant. (1894) 23. 275. Hab. in Cuba, loco special! haud indicato: Ilamon de la Sagra, Rug-el n. 393, Wriglit ii. 1374, 1375, 2970, 2973, ad Loma del Pal- marito, alt. ca. 2000 ped., Apr. 1889: Eggers n. 5083, in monte Liban prope Santiago, alt. ca. 3600 pd., Majo 1844: Linden u. 1846, in aridis locis prope Cobre, Aug. 1844: Linden n. 2060; Haiti, prope Petionvillc: Picarda n. 1411, Poiteau, in sepibus fruticetisque prope Marquisant, Maj. 1827: Jacquemont; Sto. Domingo, in fruticetis maritimis prope Puerto-Plata, Jim. 1887: Eggers n. 1541, in fruticetis prope Susua, circa Puerto Grande, Jun. 1887: Eggers n. 2586, Bertero. Ich sehe mich gezwungen, M. agglomeraia Dcne., M. affinis A. Eich., 21. ohovata Turcz., M. picia Dcne. und M. campanidata Griseb. hier zusammen unter M. clausa R. Br. unterzubringen. Die Art steht der M. linearis Dcne. am nächsten, ist aber durch die Form der Blätter schon beim ersten Anblick zu erkennen. 56. Marsdenia Yiiiciflora Griseb. volubiiis, alte scandens; ramis llexuosis plus niinusve laxe foliatis, teretiusculis glabris; foliis ovato- lanceolatis obtuse acuminatis, basi cordatis, utrinque glabris, textura tenuiter papyraceis, 5 — 7cm. longis, petiolis gracilibus glabris, 0,7 — 1 cm. longis; mnbellis paucifloris extraaxillaribus, pedunculo tereti, glabro petiolo subaequilongo vel paulo longiore, pedicellis glabris pedunculi longitudine; calycis segmentis late oblongis obtusis, margine tenuissime ciliatis corollae tubo multoties brevioribus; corolla nivea hippocrateri- formi, tubo fere 1 cm. longo, cylindrico, lobis oblongis obtusis glabris; coronae foliolis ad basin antherarum oblongis obtusis carnosis,brevibus, antherarum dimidium haud aequantibus. Marsdenia vmciflora Oriseh. Cat. (1866) j). 179; Sauv. Cuh. n. 1928 (1870) p. 121. StepJianotis vmciflora Maxa Periant. (1894) p. 276; Bth. et Hk. f. ex Ind. Keiü. III (1895) p. 992. Curamagüey Cubensiimi. Hab. in Cuba, dependens e rupibus prope Goaquibou: Wright n. 2975. Eine sehr auffallende Pflanze, welche in der Form der Blüthen der M. floribunda Schltr. [StepJianotis floribunda Thouars) von Madagascar nicht unähnlich ist, aber eine bedeutend kürzere Corona und dünnere Blätter besitzt. Unter den westindischen Arten ist sie wegen ihrer sehr kurzen Co- ronaschuppen vielleicht mit M. linearis Dcne. zu vergleichen, hat aber eine viel grössere und anders geformte CoroUa, welche innen vollständig kahl ist. 1-1899 Asclepiadaceao. 273 57. Marsdeiiia nitida Dcne. volubilis, alte scandens; ramis flexu- osis, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis patentibus patulisve, laiiceo- lato-ellipticis, subacuniinatls, breviter petiolatis, marginibus reflexis, tex- tiira cbartaceis, ca. 5 cm. longis, medio fere 1 — 1,5 cm. latis, utrinqiie glabris, superne nitldis, petiolo ca. 0,5 cm. longo; cymis subsessilibus paucitloris, pedicellis teretibus glabris, petiolo vix aequilongis; calycis segmeiitis oblongis obtusis margine minute ciliatis, extiis glabris, coroUa 3 — 4-plo brevioribus ; corolla campanulata ca. 1cm. longa, extus glabra, intus tubo atque fauce barbata, lobis erecto- patentibus oblongis obtusis, tubo brevioribus: coronae foliolis ligulato-lanceolatis apicera versus atte- nuatis, carnosulis, apicem antberae appendicis subattingentibus, basi gibbere carnoso oruatis; polliniis oblongis retinaculo oblongo duplo fere majoribus, stigmatis capite antheras conspicue excedente. Marsdenia nitida Dcne. ivi DC. Prodr. VIII (1844) p. 617. Ceropegia nitida Poir. in Lam. Encycl. Suppl. II (1811) p. 178. Hab. in Haiti, loco special! haud indicato: Nectoux, Poiteau. Am nächsten verwandt mit M. umbellata Griseb., aber durch die ge- wimperten Kelchzipfel und die innen behaarte Corolla verschieden. Seheint in neuerer Zeit nicht Avieder gesammelt worden zu sein. 58. Marsdenia loiiglflora Rieh, volubilis, alte scandens; ramis llexuosis, laxe foliatis, teretibus, glabris; foliis graciliter petiolatis ovato- lanceolatis, lanceolatisve acuminatis, basi breviter cordatis, utrinque glabris, textura tenuiter papyraceis, 8—12 cm. longis, petiolo glabro 4 — 5 cm. longo; umbellis paucitloris, pedunculo petiolo vix lougiore, tereti, glabro, pedicellis filiformibus, glabris, pedunculo 2— 3-plo bre- vioribus; calycis segmentis ovatis obtusiusculis, margine tenuissime ci- liatis, extus glabris, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corolla campanulata extus glabra, ca. 1,5 cm. longa, tubo campanulato intus pilis retrofractis obsesso, lobis oblongis obtusis erecto -patentibus, tubo paulo longioribus, coronae foliolis erectis dorso antherarum altius adnatis, subulato-ligu- latis, acutis antheram paululo excedentibus; polliniis subfalcato- oblongis, retinaculo oblongo subduplo majoribus, brachiis brevibus. Marsdenia longiflora A. Pick, in Sagra Fl. Cuh. XI (1850) p. 100: Waljj. Ann. V (1858) p. 503; Griseb. Cat. (1866) p. 179; Sam: Ciib. n. 1927 (1870) p. 12L Stejjhanotis longiflora Maxa Periant. (1894) p. 276. Hab. in Cuba, loco special! haud indicato: Wriglit n. 2974. Nach der Form der Corouasclmppen urtheilcnd, Avürde ich M. loiigi- /lora neben 31. nitida Dcne. und M. umbellata Griseb. unterbringen, welche licide, wenn die Gattung Stephanotis haltbar wäre, entschieden auch dazu gehören müssten. Die bogentxh'mig aufrechte Spitze der Coronasc]uqi[)en ist ihr Erkennungszeichen. Urban. 18 274 Run. Schlechter: . 59. Marsdeiiia maciilata Hook, volubilis, alte scandens; ramis flexuosis validiusculis teretibus glabris, laxe foliatis; foliis patulis patenti- busve, petiolatis, oblongis vel oblongo-ellipticis acuminatis basi sub- cordatis, textura subcoriaceis, niveo-raaciilatis, utrinque glabris, iisqnc ad 25 cm. lougis, medio fere nsqiie ad 15 cm. latis, petiolo 4 — C cm. longo, glabro; iimbellis pluri-vel multi-floris subsessilibus, pedicellis corollae fere aeqiiilongis, subgiabris; calycis segmentis oblongis obtusissi- mis, corolla plus duplo brevioribus, margine ciliatis; corolla campa- niilata 1 — 1,2 cm. longa, lobis oblongis obtusis margine ciliatis, caeterum glabris, tiibo fere aequilongis; coronae foliolis e basi subrhomboidoa lanceolato-ligiilatis, carnosulis, antherae doi'so altius adnatis, apicem appendicis subexcedentibus. Marsdenia macidata Ilooh. in Bot. Mag. (1847) t. 4299; Griseh. Flor. (1861) /)■ 422. Hab. in Trinidad, loco speciali haud indicato: Lockhart. Sehr nahe verwandt mit M. fusca Wright; von dieser nur unter- schieden dm^ch die gefleckten, an der Basis fast herzförmigen Blätter, kleineren Blüthen und die „fast sitzende" (nach Hookek) Inflorescoiz. Der letzte Charakter ist meines Erachtens von nur geringer Bedeutung. Da ich keine Exemplare gesehen und obige Beschreibung allein nach der HooKKR'schen Abbildung verfasst habe, halte ich es einstweilen noch für zweifelhaft,' oli beide Arten nebeneinander haltbar sein werden. 60. Marsdenia fusca Wright volubilis, alte scandens, valida; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus, glabris; foliis ovato- oblongis acu- minatis, basi rotundatis, utrinque glabris subtus pallidioribus, 10 — 13 cm. lougis, medio fere 6 — 8 cm. latis, petiolo glabro, c. 3 cm. longo; cymis axillaribus, densiuscule plurifloris, pedunculo petiolo fere aequilongo, pedicellisque brevioribus glabris; calycis segmentis oblongis obtusis, margine ciliatis, extus glabris, corolla plus duplo brevioribus; corolla campauulata c. 1 cm. longa, lobis glabris marginibus tantum minute ciliatis; coronae foliolis antherarum apicem subattingentibus, ligulatis obtusis, carnosis, polliniis oblanceolatis, glandula lineari-oblonga ma- joribus, brachiis glandula plus duplo brevioribus. Marsdenm fusca Wright in Griseb. Cat. (1866) p. 178: Sa7 AsclepiaJaceae. 283 culo minuto, brachiis basi dilatatis, polliniis subaequilongis; foUiculis glabris, 5-angiilatis. Gonolohus rostratiis Griseh. Flor. (1861) x>. 420 (nee R. Br.). Hab. in Tobago, in silvis prope Frenchfield , alt. 400 ped., Oct.: Eggers n. 5561; Trinidad, prope La Yentilla: Crüger; Venezuela. Mit G. viridiflorus von Panama verwandt. Unter • den westindischen Arten leicht an den ausgeschnittenen Lappen der äusseren Corona zu er- kennen. 76. GrOiiolobus stapelioides Harn, volubilis, alte scandens; ramis üexuosis, laxe foliatis, hispidis, teretibus; foliis pateutibus patulisve ellipticis vel lanceolato-ellipticis, acuminatis, superne et subtus ad costas setis sparsis pilosulis, demum glabratis, usque ad 8 cm. longis, medio fere 2 — 2,5 cm. latis, petiolo brevi hispidulo, 1 — 1,5 cm. longo; race- mis subcorymbosis abbreviatis, extraaxillaribus, pedimculo brevi, pedi- cellis subfiliformibus minutissime puberiilis, ca. 1,5 cm. longis, calycis segmentis lanceolatis acutis corolla subduplo brevioribus, glaberrimis; corolla alte 5-fida, ca. 1.3 cm. longa, lobis oblongis obtusis, extus glaberrimis, intus basi puberulis; Corona exteriore annulari humillima, intus paribus 5 lamellarum ornata, coronae interioris foliolis divergenti- bus bene evolutis e basi lineari apice bifidis, partitionibus falcato-diver- gentibus brevibus; polliniis oblongis, retinaculo rhomboideo-oblongo par- vulo, brachiis pro genere brevibus. Gonolobus stapelioides Hmn. Prodr. (1825) p. 32. Fisclieria cincta Griseb. Flor. (1861) p. 421. Gonolohus cinctiis Blh. et Hook. f. ex Ind. Kew. v. II (1893) p. 1054. Hab. in Jamaica, loco speciali haud indicato: Higson; in colle Vinegar Hill, alt. ca. 3950 ped., Febr. 1895: W.Harris n. 5561; ? To- bago, in fruticetis circa Alfred Hall, prope Scarborough, Oct: Hamilton. Es ist sehr wahrscheinlich, dass Hamilton's Angabe des Standoi-tes sich als irrthümlich erweisen dürfte, da es höchst merkwürdig Aväre, wenn eine Jamaica -Pflanze nur noch auf Tobago vorkommen sollte. Augenschein- lich gehört die Standortsangabe Tobago zu dem bis jetzt nicht wiedergefun- denen G. virescens Ham., während dessen Vorkommen „Jamaica" sich sein- wohl auf G. stapelioides beziehen dürfte. Am besten dürfte G. stapelioides iw die Nähe des G. martifiicensis Dcne. untergebracht werden, von dem er sich durch die Corona unter- scheidet. 77. Gonolol)US stcllatus Griseb. volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis pateutibus patulisve el- lipticis acuminatis, utrinque glabris, textura tenuioribus, ca. 5 cm. longis, ca. 2 cm. latis, petiolo 1cm. longo; umbellis extraaxillaribus ,'paucitloris, pedunculo glabro, petiolo aequilongo, pedicellis subfiliformibus glabris 284 livD. Schlegiiter: 0,8 — 1,5 cm. longis; calycis sogmentis lanceolatis aciitis vel acuminatis, glabris, corolla subduplo brevioribns; corolla alte fissa ca. 2 cm. longa, lübis lanceolatis marginibus persaepe recurvis, utrinquo glabris, intus ima basi puberulis; Corona exteriore annulari, 5-lobata. lobis semiorbi- culai'ibus inciso-serrulatis, coronae interioris foliolis ab apice visis di- vergentibus, bifidis, partitionibus falcato-divergentibus; polliniis oblique oblongis, retinaculo rhomboideo- oblonge multo majoribus, brachiis rc- tinaculo vix longioribus. Gonolobiis stellatus Griseb. Flor. (1861) p. 420. Hab. in Jamaica, Manchester prope Knockpatrik: Purdie. Vorzüglich charakterisirt durch die am Rande ungleichmässig gesägte äussere Corona. Aehnliches findet sich unter den westindischen Arten m\v noch bei G. rhamnifolius Grriseb., der aber schon habituell von unserer Ptlanze bedeutend abweicht. 78. (jOiio1o1)US rostratus R. Br. volubilis, alte scandens; rarais ilexuosis, laxe foliatis, teretibus, hispidis; foliis oblongis vel ovato- ob- longis acuminatis, utrinque hispidulis, ca. 8 cm. longis, medio 3 — 4 cm. latis, textura tennibus, petiolo ca. 1,5 cm. longo; racemis extraaxillari- bus graciliter pedunculatis, abbreviatis subumbelliformibus, pedicellis pilosulis, filiformibus 1,5 — 2 cm. longis; calycis segmentis lanceolatis acntis, margine ciliatis, extus sparsim puberulis, corolla duplo breviori- bns; corolla alte 5-fida, ca. 1,5 cm. longa, lobis lanceolatis acntis extus glabris, intus basi tantuni puberulis; Corona exteriore annulari, 5-lobata, lobis humilibus obtusis, coronae interioris foliolis valde carnosis. ab apice visis subquadratis, facie exteriore dilatatis; polliniis oblique pyri- formibns, retinaculo niinuto, brachiis polliniis paulo brevioribns. Gonolobus rostratus B. Br. in Mein. Wem. Soc. I (1809) j^. 35; Bocm. et Schult. Syst. VI (1820) p. 61; Spremjl Syst. I (1825) p. 846; Dcne. in DC. Brodr. (1844) VIII p. 595. Gynanchum rostratuDi Valil Symb. III (1794) p. 45. Hab. in Jamaica, loco band indicato: Hart n. 968, prope Vinegar Hill, scandens inter arbores, alt. 4200 ped., Jun. 1896: Harris n. 6368. AeusRorlich stark an G. marüniccnsis Dcne. erinnernd, aber bedeutend stärker beluiart und mit einer Corona versehen, die eher auf eine Verwandt- schaft mit G. stephanotriclms Griseb. hinweist. Die Schuppen der inneren Corona sind hier bedeutend fleischiger als bei den anderen westindischen Arten. 79. Gonolobus stepliaiiotrichus Griseb. volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus, puberulis, demnm glabratis; foliis patentibus patulisve ovato- oblongis acuminatis, basi cordatis, utrinque glabris, textura tenuioribus, 8 — 12 cm. longis, medio fere 4,5 — 5 cm. latis, petiolo 3 — 4 cm. longo; fascicnlis florum subsessilibus paucifloris, pedicellis pilosulis ca. 0,5 cm. longis; calycis segmentis lanceolatis acu- 1-1899 Asclepiadaceae. 285 minatis, margine sparsim ciliatis, dorso tenuiter puberiilis, corolla plus duplo brevioribus; corolla alte fissa, extus pilosula, ca. 1,5 cm. longa, lobis liaeari-lanceolatis obtusiusculis, intus basi breviter puberulis, Co- rona exteriore aunulari obtuse 5-lobata, giabra, coronae interioris foliolis ab apice visis divergentibus, minutis, carnosis, e basi subquadrata in lobulos 2 divergentes partitis, polliniis oblique oblongis, retinaculo par- vulo rhoniboideo, brachiis retinaculo fere duplo longioribus. Gonolohus stephanotrickus Griseb. Cat. (1866) p. 177; Sauv. Cub. H. 1917 (1870) p. 121; Maxa Periant. (1894) p. 276. Hab. in Cuba, in parte orientali: Wright n. 2969 (n. 407 ?); Por- torico, in regione media montis Jinienes in Sierra de Luquillo, Jun. 1885: Sintenis n. 1654; in silvis primaevis ad Las Cruces prope Penuelas, Jun. 1886: Sintenis n. 4666; prope Adjuutas, 1886: Sintenis n. 6942. Bei oberflächlicher Betrachtung dem G. martinicensis Dcne., welcher durch die Inflorescenz , kahle Corolla luid eine einfach ringförmige, sehr niedrige äussere Corona abweicht, am ähnlichsten. ^ 80. GrOiiolol)US inartiiiicciisis Dcne. volubilis, alte scandens; ramis tlexuosis, gracilibus, laxe foliatis, teretibus glabris; foliis pateutibus pa- tulisve ovatis elongato-acuminatis, basi cordatis, utrinque glabris, textura tenuioribus, 4 — 6,5 cm. longis, supra basin 2,5 — 3,5 cm. latis, petiolo gracili glabro, 3 — 3,5 cm. longo; racemis subcorymbosis extraaxillaribus, foliis aequilongis vel panlo longioribus; pedunculo glabro, petiolo vulgo longiore, pedicellis filiformibus glabris vel subglabris 2 — 2,5 cm. longis; caly.cis segmentis lanceolatis basi tantum sparsim pilosulis, 0,5 cm. longis; corolla alte 5-fida, ca. 1,5 cm. longa, lobis lanceolato-linearibus ob- tusiusculis utrinque glaberriniis; Corona exteriore annulari, luimili, In- tegra, coronae interioris foliolis carnosis ab apice visis subquadratis, medio dorso snbemarginatis; polliniis oblique oblongis, retinaculo mi- nuto, brachiis pro genere brevibus, retinaculo longioribus. Gonolohus 7nartinicensis Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 595; Griseb. Kar. (1857) n. 873 et Flor. (1861) p. 420; Keiv Bull. (1893) n. 81 p. 262; Duss Fl. Aul. Frang. (1897) p. 400. Hab. in Guadeloupe, volubilis in fruticetis, prope Ri viere Noire, alt. 1500 ped., Jul. 1896: Duss n. 3775; Dominica, loco special! band indicato: Iraray n. 263, NiclioUs n. 77, Ramage, in silvis ad Laudat, Maj. 1882: Eggers hb. pr. n. 1100, ed. Toepff. n. 728; Martinique, in silvis umbrosis: Plee, in sepibus: Duss n. 1862.; St. A^'incent, in silvis, vulgo iuxta rivulos, alt. 1500 ped., Jun. 1889: H. H. et G. W. Smith n. 382. Unter den westindischen Arten dem G. steplianotrichus Grisel). am ähn- lichsten. An den langgestielten Dolden leicht zu erkennen. ^ 81. (jroiiololius meiiibraiiaceus Schltr. (n. sp.) volubilis, alte scan- dens; ramis .plus minusve tlexuosis, laxe foliatis tenuiter retrorsum- 286 RuD. Schlechter: piiberulis, teretibus; foliis patentibus, patulisve ollipticis vel oblongo- cllipticis, obtusis, vulgo bi-eviter apiculatis, iitrinquc glabris, textura meiubranaceis, 2,5 — 3,5 cm. longis, medio fere 2 — 2,5 cm. latis, potiolo ca. 1 cm. longo; iimbellis cxtraaxillaribiis brevissimc pedunculatis, pedi- cellis 0,6 — 0,8 cm. longis, subglabris; calycis segmentis oblongis obtusis glabi'is, coroUa fere 3-plo brevioribiis; corolla subrotata ca. 1,3 cm. longa, lobis oblongis obtusis glaberrimis, superne reticulato-pictis; Co- rona exteriore in annulum comiata, 5-lobata, lobis obtusis huniiiibus; coronae interioris folioiis antherae dorso omnino adnatis applanatis, vix conspicuis; polliniis oblongo-falcatis, retinaculo ellipsoideo multo majori- bus, braehiis filiformibus poJliniis subaequilongis. Hab. in Haiti, loco speciali band indicato: Poiteau. Diese Art ist durch ihre sehr dünnen Blätter und die den Antheren gänzlich angewachsenen stark abgeplatteten, daher kamn sichtbaren Schuppen der inneren Corona charakterisirt. Eine ähnliche Reducirung der inneren Corona findet sich nur noch bei 6'. Sintenisii Schltr., einer Art, die sonst dem G. membranaceus sehr fern steht. Die Form der äusseren Corona er- innert an die des G. stephanotrichus Griseb., welcher aber einen behaarten Kelch nnd eine behaarte Corolla besitzt, 82. GrOiiolol)us paiiciflorus Sprgl. volubilis, alte scandons; ramis gracilibus, plus rainusve flexuosis, laxe foliatis, teretibus minute ac molliter puberulis; foliis patentibus oblongis minute apiculatis, subglabris, ntrinque granulöse -punctatis, textura tenuibus, 3 — 4 cm. longis, medio fere 1,2 — 1,5 cm. latis, "petiolo minute puberulo, 0,3 — 0,7 cm. longo; umbellis extra^xillaribus pauci-(2 — 3)-floris, pedunculo puberulo, pedi- cellis gracilibus subfiliformibus puberulis, 0,6 — 0,7 cm. longis pedunculo paulo longioribus; calycis segmentis lanceolatis obtusiusculis glaberrimis, corolla fere triplo brevioribus; corolla alte 5-fida, 0,6 — 0,7 cm. longa, lobis lanceolatis vulgo acuminatis, ntrinque glabris; Corona exteriore annulari, 5-lobata, lobis oblongis obtusis, coronae interioris folioiis crassis, dorso rotundatis ab apice visis semiorbicularibus; polliniis oblique ob- longis, retinaculo minuto, braehiis filiformibus polliniorum longitudine. Oonolohus pauciflorus Sprgl. Syst. I (1S25) p. 846; Dcne. in DC. Prodr. VIII (1844) p. 598. Hab. in St. Domingo, loco speciali haud indicato, anno 1817 — 19: Bertero. In der Struktur der äusseren Corona mit G. jjuhescens Griseb. ver- wandt, aber durch den Habitus, das fast fehlende Indnmont der Blätter, kahle Kelchzipfel luid kleine Schuppen der iinieren Corona gut gekonn- zeichnet. Bisher nur aus der BERTERo'schen Sammlung bekannt geAvorden. V 83. GrOiiolol)US varüfoHus Schltr. (n. sp.) volubilis, alte scandens; ramis filiformibus flexuosis, laxe foliatis, teretibus, minutissime bifariam 1™I899 Asclepiadaceae. 287 piiberulis; foliis patentibus patulisve ellipticis vel oblongo-ellipticis vel lanceolatis acuminatis, basi vulgo cordatis, textiira tenuiter chartaceis, utrinque glabris, 10 — 20 cm. longis, siipra basin 0,5 — 9 cm. latis, petiolo glabro 3 — 4 cm. longo; umbellis brevissime pedunciilatis, pedi- collis tcretibus glabris 0,7 — 0,8 cm. longis; calycis segmentis ovato- lauceolatis obtiisis glaberrimis, corolla 3 — 4-plo brevioribus; corolla ca. 1,7 cm. diametiente sabrotata, lobis suborbiculai-ibiis obtusissimis utrinque glabris reticulato-venosis, Corona exteriore annulari integra intus lobis 5 apice incurvis ornata, coronae interioris foliolis gibberiformibus minutis; polliniis oblique lanceolato-oblongis, retinaculo minutissimo, brachiis polliniis fere duplo brevioribus. Hab. in Portorico, Sierra deLuquillo, in regiono media montis Jimenos in fruticetis, Jun. 1885: Sintenis n. 1653; scandens in silvis primaevis montis Cienega prope Adjuntas, Jun, 1886: Sintenis n. 4687. Am nächsten verwandt mit G. tigrinus Griseb., aber von ihm durch die Blätter, grössere Blttthen, schmalere Kolchzipfel und die äussere Corona verschieden. Die Blätter scheinen meist am Grunde herzförmig zu sein, doch sind bei beiden Nummern Zweige vorhanden, deren Blätter alle am Grunde abgerundet sind. Die Blüthen erinnern etwas an die des G. viridi- florus H. B. et Kth. ^ 84. Oonolol)US Orisel)achiaims Sclütr. (n. sp.) volubilis, alte scandens, ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus, pilosnlis; foliis patenti- bus patulisve lineari- lanceolatis, acutiusculis, marginibus revolutis, utrinque glabris, 4 — 5 cm. longis, 0,5 — 0,7 cm, latis, textura pergama- ceis, petiolo ca. 0,5 cm. longo puberulo; floribus in fasciculis paucifloris extraaxillaribus, pedicellis puberulis petiolo aequilongis; calycis seg- mentis ovato-oblongis obtusis glabris, corolla subduplo brevioribus; corollae lobis oblongis obtusis utrinque glabris intus reticulato-pictis ca.^O cm. longis; Corona exteriore annulari integerrima, humillima, foliolis coronae interioris carnosulis applanatiS ab apice visis truncatis et abrupte emarginatis; polliniis oblique oblongis, retinaculo minuto, brachiis reti- naculo bene longioribus. Gonolohus tigrinus Griceb. var. angustifoliiis Griseb. Cat. (ISGG) p. 177; Maxa Periant. (1894) jJ- 276. Hab. in Cuba, loco speciali band indicato: Wrigbt s. n. Diese Art ist trotz ihrer habituellen Aehnlichkoit mit G. tigrimis Griseb. von diesem vollständig verschieden. Die Blätter sind schmaler, die Blüthen grösser, die äussere Corona ganz verschieden luid die Schuppen der inneren Corona viel deutlicher vom Antherem-ücken abgehoben, ausserdem, von oben gesehen, in der Mitte nicht ausgerandet, sondern eher verdickt. 85. Goiiolol)iis tigrinus Griseb. volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, laxe foliatis, teretibus hispidulis; foliis patentibus patulisve lan- ceolatis apice min Ute apiculatis, basi truncatis, utrinque glabris, textura 288 RuD. Schlechter: pergamaceis , ca. 5 cm. longis, supra basin 1 — 1,3 cm. latis, petiolo brcvi hispidiilo, ca. 0,5 cm. longo; floribus in fasciculis extraaxillaribus pauci- floris, podicellis pnl)orulis petiolo aequilongis; calycis segmentis ovato- oblongis obtusiusciilis margine ciliatis extns tonuiter puherulis, corolla fere diiplo brevioribus; corolla 0,5 — 0,6 cm. longa, lobis rotundatis ob- tusis utrinque glabris, intus reticulato-pictis; Corona exteriore annulari 5-lobata, lobis incurvis, foliolis coronae interioris carnosis, ab apice visis transverse linearibus, dorso truncatis; polliniis oblique oblongis, retina- culo minuto, brachiis polliniorum longitudine. Gonolohus tigrinns Griseh. PI. Wr. p. 520 (1862) et Cat. (ISGO) p. 177; Sauv. Oub. n. 1916 (1870) p. 121; Maxa Periant. (1894) p. 276. Hab. in Cuba, loco speciali haud indicato: Wrigbt u. 1G67. Auf die Unterschiede zwischen dieser Art und G. Grisebadiianus Scliltr. liabe icli bei der Beschreibung des letzteren aufmerksam gemacht. Nach den Notizen, Avelche von Wkight im Herb. Grisebach vorliegen, ist die Corolla dunkelgrün mit bräunlichen Adern, das Gynostegium und die inneren Coronaschuppen dunkelroth. 80. (lOiiolobiis rhamnifolius Griseb. volubilis, alte scandens; ramis plus minusve flexuosis, laxe tbliatis, teretibus, puberulis; foliis patentibus patulisve oblonge -ellipticis acuminatis utrinque glabris, tex- tura tenuioribus ca. 6 cm. longis, medio fere 3 — 3,5 cm. latis, petiolo brevi puberulo, 0,5 cm. longo; umbellis extraaxillaribus breviter pedunculatis, pedicellis minute puberulis 0,7 — 0,8 cm. longis; cal3^cis segmentis ob- longis obtusis margine minute ciliatis, setis nonnuUis longioribus binc inde insertis, extus sparsim pilosulis, corolla plus duplo brevioribus; corolla subrotata, glabra, 0,4 — 0,5 cm. longa, lobis oblongis obtusis, glaberrimis; Corona exteriore annulari margine serrulata, coronae interioris foliolis carnosis applanatis, ab apice visis emarginationo (applanatione a dorso) quasi bilobulatis, lobulis triangularibus, medio cum antherao dorso confluentibus; polliniis oblique oblongis margine exteriore lamella angusta ornatis, retinaculo oblonge, brachiis pro genere brevibus. Gonolohus rhamnifolius Griseb. Flor. (1861) p. 420. Hab. in Jamaica, in distr. St. Anns prope Moneague: Alexander. Unter den westindischen Arten ist keine, mit der die vorbegende Art verwandt ist. Sie erinnert dagegen an den peruanischen G. parvifJorus Dcne., von dem sie durch fast kahle Blätter und fast sitzende Inflorescenzen abweicht. i/ 87. Ooiiolol)us Sinteiiisii Schltr. (u. sp.) gracilis, volubilis, alte scandens; ramis flexuosis, tiliformibus, laxe foliatis, teretibus, pilis retroversis mollitor puberulis; foliis patentibus patulisve ovato-lanceo- latis, utrinque glabris, textura tenuibus, 3 — 5 cm. longis, infra medium 1""I899 Asclepiadaceae. 289 1,5 — 2 cm. latis, petiolo 1cm. longo; üoriim fasciculis subaxillaribus paucifloris, pedicellis puberulis, 0,5 cm. longis; calycis segmentis ovatis obtusis, basin versus sparsim puberulis, corolla fere 3-plo brevioribus; corolla ca. 0,5 cm. longa, alte 5-fida, lobis lanceolatis acutis utrinque glabris, basi carinula transversa ornatis; Corona exteriore annulari inte- gerrima, liumillima, coronae interioris foliolis valde applanatis, dorso antherarum omnino adnatis, subinconspicuis; polliuiis oblanceolato-fal- catis, apicem versus attenuatis, retinaculo minutissimo, brachiis brevibus. Hab. in Portorico, Sierra de Luquillo, in regione superiore montis Jimenes in silvis, Jul. 1885: Sintenis n. 1854; in silva pri- maeva montis Andubo prope Adjuntas, Jun. ]886: Sintenis n. 4643. Hab'taell ist diese Art dem G. inibescens Griseb. am ähnlichsten, be- sitzt aber vollständig verschiedene Blütheu und kahle Blätter. Die Reduci- rung der Schuppen der inneren Corona ist ein sehr charakteristisches Merk- mal; dieselben sind derartig mit dem Rücken der Anthoren verwachsen, dass sie kaum von dieser zu imterscheiden sind. /S^—^- .^^■x^.^-e.Z^ ^0 'Jd./'J'-- 88. (jOiiolobiis pubesceiis Griseb. gracilis, volubilis, alte scan- dens; ramis filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, teretibus hispidulis; t'oliis patentibus patulisve oblonge -ellipticis apiculatis, utrinque puberulis 1,5 — 2 cm. longis, niedio fere 0,8 — 1 cm. latis, textura tenuioribus, petiolo brevi puberulo, 0,2 cm. longo; floribus in fasciculis 1 — 2-floris extraaxillaribus, pedicellis petiolo aequilongis puberulis; calycis seg- mentis lanceolatis acutis pilosis, corolla duplo brevioribus; corolla ca. 0,4 cm. longa, lobis oblongis obtusis glabris (corona duplice, exteriore connata 5-lobata, lobis subquadratis truncato-emarginatis, coronae in- terioris foliolis; quasi appendices foliolorum exteriorum, carnosis antice tubo filamentorum adnatis, basin antherarum attingentibus; antheris dorso exappendiculatis) ? ? Gonolobus inibescens Griseb. Flor. (1861) p. 420. Hab. in Jamaica, loco speciali haud indicato: Macfadven. Die von Bello (Ap. I n. 5 CG) als G. imhescens für Portorico angegebene Pflanze dürfte wohl kaum hierher gehören. Was dieselbe ist, lässt sich nicht entscheiden, da kein Exemplar vorliegt. Die Art bleiljt überhaupt noch zweifelhaft, da es mir nicht gelang, nach der einzigen, im Herb. Griseb. befindlichen, bereits dm-ch öfteres Seziren stark mitgenommenen Blüthe die Struktur der Corona genau festzustellen. Sollten sich meine oben angegebenen Befunde als richtig erweisen, dann dürfte die Pflanze kaum noch in der Gattune- verbleiben. ^o Species non satis notae v. mihi non visae. Cyiiaiiclium fiiiiale Poir. volubile glabrum; foliis obovatis v. lineari- obovatis cuneiformibus apice retusis v. rotundatis marginibus anguste revolutis glabris; umbellis parvis sessilibus; floribus minimis; folliculis laev'ibus lanceolatis obtusis. Urban. 19 290 EuD. Schlechter: Asclepiadaceae. Cynanclium funale Poir. in Lani. Enc. S^qjpl. II (1811) p. 427 ; Boem. et Schult. Syst. VI (1820) p. 108; Dcne. in DO. Frodr. VIII (1844) p. 549. Covde ä violon Ilait. ex Poii. Hab. in Haiti: Poiteau. Ooiiolobiis cul)ensis A. Rieh, caule voliibili teroti glabro; foliis petiolatis oblongo-cordatis, apice breviter acuminatis aut obtusis cum mucrone; pedunculo axillari compresso, folio siibbreviori; floribus pedi- cellatis, racemura simplicem efforniantibus; calycis lobis ovali-oblongis acutis; corollae laciniis oblonge -lanceolatis acutiusculis facie interna villosis; Corona staminea cupulari, 5-loba, lobis obtusis emarginatis, gynostegio brevioribus. Oonolohus cuhensis A. Bich. in Sagra Cuh. XI (1850) p. 98 (excl. syn.); Walp. Ann. V (1858) p. 502. Hab. in Cuba in Yuelta abajo: Yalenzuela ex Rieh. GrOiiolobus viresceiis Ham. foliis coi'dato-ovatis acutis glaberri- mis subearnosis; floribus subvirescentibus axillaribus umbellatis; laciniis corollae ovatis acutis. Gonolobus viresceiis Desv. in Ham. Frodr. (1825) p. 32 (nee Dcne. 1844). Hab. in Jamaica (aut Tobago?): Hb. Desvaux. Die mir vorliegende Blüthe erwies sich bei der Analyse bereits der- artig zerstört, dass daraufhin keine eingehendere Beschreibung angefertigt werden konnte. Jedenfalls ist die Art mit keiner der vorher beschriebenen identisch. Das bestärkt mich in der Annahme (vergl. S. 283), dass eine Zettelverwechselung von Gonolohus stapelioides und G. virescens stattgefunden hat, dass die letztere also uicht von Jamaica, sondern von Tobago stammt. Asclepiadaceae e plantis Antillanis excludendae. Cynanchum pictum Vahl Eclog. II (1798) p. 24. — Gniana: Rohr (hb. Haun.). Gonolobus Ottonis C. Koch et Bouche in Ind. Sem. kort. Bcrol. app. 1855 p. 13; Walp. Ann. V (1858) p). 502. — Yenezuela prope Caracas: Otto (sec. specimina spontanea a cl. Otto lecta et in rauseo Berol. asservata, nee Cuba). i'-isgg \i V. Species novae, praesertim portoricenses. Exposuit laNATius Urban. Cycadaceae. V Zamia portoricoiisis Urb. (u. sp.) petiolo inernii basi brunneo- fiirfuracea excepta glabro, in sicco obtusangule trigono, siipra canali- culato, foliolis intermediis oppositis v. omnibus plus minus alternis, 20— 24-jugis linearibus, ad apicem sensim angustatis obtusis integris, basi brevius angustatis, intermediis 13 — 16 cm. longis, 5 mm. latis, 9 — ll-nervibus, glabris, margine parum recurvo; strobilis raasculis cy- lindraceis, apice rotundatis, 5 cm. longis, 1,5 cm. diametro, pedunculo 2 — 3 cm. longo; peltis trausversim hexagono-ellipticis bninneo-to- mentosis. Marunguay Portor. Truncimi neu vidi. Folia 70 — 80 cm. longa; foliola coriacea. Stro- bili masculi squamae in 8 — 10 orthostichis dispositae, 1,5— 3mm. longa stipitatae. Hab. in Portorico prope Guanica in syWa ad Ensenada, m. Febr. flor.: Sintenis n. 3782. Obs. Afflnis Z. angusfifoliae Jacq. Coli. III p. 2G3 et Ic. rar. III p. 20 t. G3G!, quae differt petiolo subtns terete, foliolorum paribus usque 20, foliolis 3 — 4 mm. latis usque ad apicem aequilatis, apice ipso obtusissimo callose 2 — 3-emarginatis, pedunculis C — 10 cm. longis, strobilura aequanti- bus V. superantibus , strol)ilis masculis ad apicem attenuatis, peltis rotun- dato-hexagonis, et Z. temti AVilld. 8pec. PL IV p. 84G et herb. n. 18533!, quae discrepat foliolis G- — 7 mm. latis, multo crassioribus rigidioribusque 11 — 13-norvibus, margine magis recurvis, squamis strol)ili masculi 3 — 4 mm. longo stipitatis, peltis subquadrato-hexagonis, paullo latioribus quam longi- oribus margine griseo-tomentosis. Orchidaceae. Ei>ideiidrum Harrisii Fawc. (n. sp.) caule unifoliato; tuberibus ovato-lanceolatis, ope squamarum laceratarum vestitis; foliis linearibus, inflorescentia brevioribus; pannicula torniinali, bractois storilibus parvis 19* 292 Ign. Urban: paiicis distautibus adpresso-vaginatis, flomlibus iiiinuribus patentibus siibulatis; tloribiis tlavis pui'pureo-striatis; sepulis lineari-lanceolatis; petalis linearibus acutis, scpala siibaequaiitibiis, basi coliimnae insertis, labello Jibero integro, supni ung-uiculuiii late uvato, columnam am- plectente, tricalloso. Planta circiter ])eda]is. Folia 8 — IG cm. longa, 5 — 6 mm. lata. Bractea sterilis 4 — 0 mm. longa. Perigonium 8 nun. longum. Ovarium j)edicello subaequilougmn, ca. 4 mm. longum. Hab. in Jamaica ad Bridge Hill siipra Gordon Town, in truncis arborum parvarum crescens, m. Febr. 1895 detectuni: W. Harris n. 5583 in herb. Botan. Department. (W. Fawci:tt.) Piperaceae. Pei>eromia Cogiiiauxü Urb. (n. sp.) caulibus vix 0,5 mm. crassis, aliis elongatis decumbentibus et radicantibiis, aliis ascendentibus 4— 6 cm. longis inflorescentia terminatis, illis pilos articulatos patentes longius- ciilos, bis pilos sursum curvatos gerentibus, plorumque simplicibus; foliis in parte caulis superiore 4 — 8 alternis v. 2 supremis oppositis 1- — 3 mm. longe petiolatis, obovatis v. ellipticis, basi acntis, apice rotundatis, siib- truncatis v. obsolete emarginatis, 5 — 12 mm. longis, 3 — 5 mm. latis, extiinsecus enervibus, sed luce permeante e basi subtrinervibus et plus minus pellucide punctatis, utrinque breviter pubescentibus; amentis ter- minalibus 3 — 6 mm. longe pedunculatis, 1,5 — 4 cm. longis, 0,5 — 1 mm. crassis; bracteis rotundatis peltatis; ovario semiimpresso, stigmate puncti- formi; baccis semiimmersis, axi appressis, ovato-giobosis obtusis, vix 0,5 mm. longis brunneis, latere ad axem verso juxta stigma gibberoso- productis. Hab. in Portorico prope Barranquitas in truncis vetustis sylvae primaevae niontis Torrecillo, 1130 m. alt., m. Oct. fruct: Sintenis n. 1963. Obs. Habitu affinis P. Metapalcoensi C. DG. ^ Peperomia portoriceiisis Urb. (n. sp.) caulibus usquo 1 mm. crassis, aliis elongatis decumbentibus et radicantibus, aliis ascendentibus V. erectis usque 7 cm. longis inflorescentiis terminatis, patenti-pilosis, plerumque simplicibus; foliis in caulibus repentibus plus minus orbi- cularibus, in caeteris 4 — 8 alternis v. 2 supremis oppositis, 2 — 3 mm. longe petiolatis ovalibus usque ellipticis, basi obtusis v. rotundatis, apice obtusis, 1 — 2 cm. longis, 0,6 — 1 cm. latis, e basi 3-nervibus, parcissime V. crebrius pellucido- punctatis, utrinque glabris v. supra parce pilosiüis, margine parce v. crebre pilosis, amentis 4 — 8 mm. longe pedunculatis, 2,5 — 4 cm. longis, 0,5^ — ^0,8 mm. crassis, bracteis rotundatis peltatis; ovario semiimpresso, stigmate punctiformi; baccis subsemiimmersis, axi Spocies novae, praesertim portoricenses. 293 appressis breviter ovatis obtusis brunneis circa stigma praesertim dorso inflato-productis. Terba de guava Portor. Hab. in Portorico in sylvis priniaovis prope Aybonito ad Barrio ilel pasto, prope Adjuntas in arhoril)us vetnstis ad Las Cruces, inter Adjuntas et Gnayanilla in monte Ahorcado, prope Utuado ad Mameyes, prope Maricao in monte Alegrillo: Sintenis n. 465, 2886, 4302, 4695, 6542. Obs. Hal)itu P. tendlae A. Dietr., quae baccis stipitatis recedit, re vera aiiteiu aiiteccdcnti maxime affinis. Pepcroiiii.a velutiiia Urb. (n. sp.) caulibus basi decumbente radi- cantibus ascendentibus 10 — IS cm. longis, inferne 2 — 2,5 mm. crassis, simplicibus v. ramosis, inferne parce, ad apicem dense et breviter pa- tenti-pilosis; foliis alternis 3 — 5 mm. longe petiolatis, inferioribns 1 — 2 suborbicularibus 1 — 2 cm. diametro, caeteris ovatis v. breviter ovatis, basi rotundatis, apice obtusissimis v. obtusis, 2 — 3 cm. longis, 1,5 — 2 cm. latis. vivo obsciire viridibus, in sicco nigrescentibus, luce permeante e basi 3- V. sub-5-nervibns, miniite punctatis, supra glabris v. snbglabris, subtus minate pilosis; amentis terminalibus 8—10 mm. longe peduncu- latis, 3 — 6 cm. longis, vix 1 mm. crassis; bracteis rotundatis peltatis; baccis subsemiimmersis, axi appressis, ovato-globosis, obtusis 0,5 mm. longis brunneis v. apice nigrescentibus. Hab. in Portorico prope Yabucoa in saxis ad Sta. Helena, m. Sept. fruct.: Sintenis n. 5127. Obs. Habitu P. ionophyllae Griseb. Urticaceae. Urcra chlorocarpa Urb. (n. sp.) frutex monoecus ramis junioribus breviter et plus minus adpi'csse pilosis et setulis brevibus patulis v. re- flexis, nunc deficientibus adspersis, caeterum laevibus; foliis 9 — 1,5 cm. longe petiolatis, inferioribus ovatis, basi obtusissima obsolete cordatis, apice acutis v. breviter acuminatis, 15 — 22 cm. longis, 8 — 12 cm. latis, superioribus ovali-ellipticis, basi rotundatis, apice acutis, 8 — 10 cm. longis, 3,5 — 5 cm. latis, fere usque ad basin crenato-dentatis, supra parce pilosis, subtus breviter pubescentibus, setulis brevibus ad nervös adjectis; cymis ad axillas et nodos obviis repetite dicbotomis, tloribus inferioribus masculis, superioribus femineis; fructibus viridibus. Frutex 2 — 4 m. altus. Rami vetustiores bnmneseentes teretes glabri laeves. Foliorum petioli valdc inacqniloiigi, pube rainoruin; lamina deiiti- lius obtusis aequalibus v. subaequalibns, nervis supra vix impressis, late- ralihus 2 basalibus subrectis usque ad medium produetis, caeteris areuato- ascendentibus reticulo grosso anastomosantibus , pilis supra in basi plus miuus 294 ■ Ion. Urban: incrassatis , sed nun viMTaciiloso-inflatis, in sicco submcmliranacea, cystolithis punetiformibiis crebcirimis. Stipulac ovato-oblongac 7 iiiin. loiigac cito dclabentes. Inflorosoentiae 1,5 — 2,5 cm. longao brevissimc et subparce pilosae nunc praetorea setulosae; pedunculi niilli v. iisqno 0,5 cm. longi, ramis divaricatis. Flores masculi 1 — 1,5 mm. longo pedicellati, in ala- bastris depresse sphaeroidei, apice subtruncati , vix 1 mm. longi, 1,5 nmi. diameti'o, lobis late ovatis; anthcrae rcnifovmes. Fructus 0,3 — 0,8 mm. longe pedicellati, brcvitcr et oblitpie ovati convexi ca. 1 mm. longi. Hab. in Portorico prope Adjuntas in sylva priniaeva ad An- dubo juxta riviilum et ad Las Cnices, ni. Jim. fruct. : Bertero, Sintcnis n. 4584, 4699. Obs. Ex affin itate U. Caracasanae Gand. , fpiae foliis lato v. orbi- culari - ovatis basi sinu lato et aperto cordatis, tloribus dioecis ,. fructibus rubris recedit. ^ Urera tiiberculata Urb. (n. sp.) dioica, ramis jiinioribus setas crebras posterius basi incrassatas et tubercula lineari-cyliudrica usque 1mm. longa relinquentes gerentibus; foliis 14—1 cm. longe petiolatis, inferioribus ovatis v. ovato-ellipticis, basi obtusissimis v. obsolete cordatis, apice anguste v. cuspidato-acuminatis, 20 — -25 cm. longis, 10 — 15 cm. latis, superioribus ovatis v. ovalibus, basi rotundatis, apice sicut in- ferioribus, 7 — 10 cm. longis, 4 — 5 cm. latis, fere usque ad basin cre- natis v. depresse crenatis, supra parce pilosis et setulosis, subtus bre- vissime et dense pilosis v. tomentosulis et ad nervös praeterea setosis, cymis (masculis tantum visis) ad axillas et nodos obviis repetite dicho- tomis, floribus ad apicem ramulorum paucis capitatis. Rami brunnei teretes, tuberculis setas i^lenimque solitarias, raro ge- minas 1 — 2 mm. longas gerentibus, postremo nudis apiceque concaviusculis. Foliorum petioli valde inaequilongi, pube ramorum juniorura; lamina crenis obtusissimis, intevdum obsolete apiculatis, nervis supra vix impressis, late- ralibus 2 parum curvatis usque paullo supra medium productis, caeteris arcuato-ascendentibus, reticulo grosso anastomosantibus, pilis basi plus minus incrassatis, sed non verruculoso-inflatis, in sicco subcliartacea , cystolithis punctiformibus creberrimis. Stipulae ovato - oblongae , 8 — 10 mm. longae, deciduao. Inflorescentiae masculae 2,5 — 5 cm. longae, glabrae v. obsolete et minutissime pilosulae, 6 — 8 -es cymose divisae; pedunculi 1 — 3 cm. longi; rami divaricati. Flores masculi in caj)itulo stricte sessiles, sed inter sese pedicellos (?) paucos steriles, postremo usque 2 mm. longos gereutes, in alabastro valde depresse sphaeroidei, 2 — 2,3 mm. diametro, vix 1 mm. longi, lobis latiuscule ovatis, antice membranaceo-marginatis, concavis; an- tlierae reniformi-didymae. Hab. in Jamaica in Port Royal Mountains, ad Spanish River in Blue Mountains, m. Aug. flor.: AV. Harris in Bot. Dep. Herb. Jara. n. 5280, 5314. Obs. Valde accedit specimen fructiforum ramis sublaevibus (Harris n, 5593)^ an varietas? Species novae, praesertim portoricenses. 295 1/ Piloa multieaulis Urb. (n. sp.) monoica, glaberrima, foliis ejusdem paris saepiiis subiuaequimagnis, 6 — 2 mm. longe petiolatis, ovatis v. iliombeo-orbicularibus, basi rotundatis v. obtusissimis, apice obtusis, 3 — 7 mm. longis, 3 — 5 mm. latis, integerrimis, e basi trinervibus, mino- ribus paullo minus longe petiolatis; stipulis 0,4 — 0,7 mm. longis semi- orbiculaiibus; inflorescentiis giomoratis, femineis scssilibiis v. usque 1mm. longe pedunculatis, masculis usque 4 mm. longe podunculatis; achaeniis ovatis 0,5 mm. longis. Gaules infenie radicantes lignesceiites nudi iisqne 1,5 mm. crassi ra- mosi, superne foliati, in sicco brunnei. Folia membranacea, nervis basal, lateralibus usque ad medium productis, caeteris vix v. non conspicuis, cysto- lithiis creberrimis brevissime linearibus subpunctiformibus supra bene, subtus minus conspicuis. Flores masculi in alabastro obovato-globosi 0,7 mm. longi, lobis triangularibus, dorso sub apice brevissime apiculatis rufidulis. Antherae breviter ovatae. Acbaenia pallide flava non punctata convexa, laciniam perigonii longiorem dimidio superante. Hab. in Portorico orientali: Scliwanecke n. 114. Obs. Ex . affinitate P. thymifoliae Bl. (P. globosae Wedd.). Piloa parietaria Bl. rar. alpostris Urb. (n. var.) dioica fruticosa, ramis praeter cilias inter petiolos in serie horizontali obvias glabris v, parcissime et breviter pilosis; foliis ejusdem paris aequalibus v. inaequi- magnis, 5 — 2 mm. longe petiolatis, ovatis v. ovato-ellipticis, basi ob- tusis et obsolete eraarginatis, ad apicem sensim plus minus acuminatis, 1 — 2 cm. longis, 0,5 — 0,8 cm. latis, e basi 3-nervibus, integris, in sicco membranaceis, supra glabris v. setulas parcissimas gerentibus, margine ciliatis, subtus ad nervös plus minus pilosis; stipulis 0,8 mm. longis; inflorescentiis ca. 1 cm. longis, masculis capitula 1 — 3 gerentibus, femi- neis laxioribus; achaeniis 0,7 mm. longis. Frutex humilis valde ramosus. Eanii brunnei quadrauguli, postremo subteretes lignescentes, superne foliosi, internodiis 1 — 2 cm. longis. Folia in sicco obscure viridia nervis 3 sujora subimpressis, cystolithis punctiformi- bus supra creberrimis. Flores masculi breviter giobosi vix 1 mm. longi. Achaenia ovata convexa non punctata. Hab. in Jamaica in Blue Mountain Peak 2400 m. alt. in sylvis fruticeta densa formans: Harris in Bot. Dep. Herb. Jam. n. 5273, 5424, Hansen. / PiU'a parietaria Bl. var. YuiiqiU'iisis Urb. (n. var.) perennis, ramis superne dense pubescentibus; foliis ejusdem paris subaoqualibus v. subinaequalibus, 1,5— 4 cm. longe petiolatis, ovatis, basi obsolete cordatis, apice sensim angustatis acutis, 3,5 — 8 cm. longis, 2,5 — 5 cm. latis, e basi 3-nervibus, integris, in sicco submembranaceis, utrinque, subtus praesertim ad nervös, pubescentibus; stipulis 4 mm. longis; in- 296 Ign. Urban: florescentiis (fomineis tantum visis) panniculatis v. coryinbosis capitula numerosa gerentibus; achacniis fere 1 mm. longis. Caiilcs inferno radicantcs, parce rainosi, viridi-cincrei, ad apicom foliati. Folia ncrvis supra subimpressis, cystolitliis punctiformibus v. bre- vissime linearibiis creberrimis utriiique conspicuis. Achaenia ovata con- vexa non punctata. Hab. in Porto rico ad saxa et arbores sub cacumine montis Yimque: Sintenis n. 1342. ^ Forma l}reviiiodis Urb. internodiis ramorum ca. 0,5 cm. longis, foliis minoribus 2 — 3 cm. longis, inflorescentiis minus evolutis. Hab. in Portorico summo in saxo montis Yunque: Sintenis n. 1488. Obs. I. In liac forma iuflorescfentiae femineae flores parcos masculos 1,2 mm. longos, dorso strigosos, lobis crasse et manifeste apiculatis, autlieris ovato-subquadratis praebuerunt. Obs. IL Typus hiijus speciei valde polymorpliae est Urtica -parieiaria Linn. Spec. ed. f (1753) p. 985, condita in Sloane Jam. I p. 144 t. 93 f. 1!, quae foliis cum herbario Sloaneano a cl. Rei^dle bencvole comparatis forniam vulgarem foliis supra pilosis, cystolithos lineares gerentibus ovato-acuminatis sistit, ideoque Pilea paridaria Bl. {= P. ciliaris Wedd.) nominanda est. Obs. III. Nou est causa cur nomen Pilea ciliata Bl. {Urtica ciliata Sw., Pilea Sivartzii Wedd. in DC. Prodr. XVI I p. 160 et Griseb. Flor. p. 158, planta Culiensi exclusa) non anteponendum sit. Reporta est haec species- solummodo in Jamaica: Swartz in herb. Willd. n. 17415, ad Spring'field: WuUsclüägel n. 1015. Planta cubensis a eis. Wedbell et Grisebach huc laudata est, ut cl. Wright in Sauv. Cub. p. 147 recte monuit, Boehmeria repens Wedd. [Pou- zolzia re])ens Gi'iseb.) var. major AVedd. in DC. Prodr. XVI I p. 201. Vidi lianc speciem e Cuba or.: Wright n. 533, ex Haiti in Morne-Tranchant 1800 m. : Picarda n. 777, e Portorico prope Cayey in sylva montis Llaiip et juxta rivulum Morillos, prope Barranquitas in sylva primaeva montis Torre- cillo 1130 m. alt.: Bertero, Sintenis n. 2032, 2284, 2392. Pilea semitlentata Wedd. [Urtica semidciäata Poir.), monoica V. rarius dioica, quoad staturam, folia, inflorescentias masculas valde variabilis. Varietates hasce proponere liceat: , Yar. major Wedd. 1 — 2-pedalis, foliis ovatis usque oblongo- lanceolatis, 6 — 12 cm. longis, 2,5 — 5,5 cm. latis, usque ad basin v. basi excepta plerumquo inaequaliter v. subduplicato-serratis. Pilea elegansWedd. cum rar. lati folia Wedd. in DC. Prodr. XVI I p. 141. Pilea semidentata rar. major Wedd. in DC. Prodr. l. c. p. 142. Hab. in Portorico inter Bayamon et Comerio, in Sierra de Lu- quillo in monte Jimenes ad rupes, prope Cayey ad rivulum Morillos et ad Pedro Avila, prope Adjuntas ad La Lucia in monte Cienega, prope Maricao in monte Alegrillo: Bertero n. 437, 438, Eggers ed. ToepfT. Species novae, praesertim portoricenses. 297 11. 1058, 1061 (p. p.), Sintenis n. 458, 1674, 2187, 2310, 2392'', 2773, 4216, Stahl n. 708; Guadeloupe e.gr. ßains jaunes, Matouba 6 — 800 m. alt.: Beaupertuis, Du&s n. 2187; Dominica ad Couliabon 500 m.: Eggers hb. pr. n. 88; Martinique: Duss n. 21, Ploe, Sieber n. 344. Yar. minor (Wedd.) 10 — 30 cm. alta, foliis lanceolatis usque sub- linearibus 5 — 12 cm. longis, 0,6 — 2 cm. latis, ad basin v. inferne plc- rumque integris v. ad apicem tantum serratis. Pilea seinidentata Wcdd. in Ann. Sc. nai. III. ser. X VIII p. 215 et in DC. Prodr. l. c. p. 141. Urtica semidentata Poir. in Lam. Enc. Suppl. IV p. 222. Pilea elegans rar. nmior Wedd. in DC. Prodr. l. c. Hab. in Sto. Domingo: Bertero n. 558; Portorico in Sierra de Luquillo in monte Jimenes, prope Yauco: Eggers ed. Toepff. n. 1061 (p.p.), Garber n. 95, Schwanecke, Sintenis n. 1671, 1673. ^ Var. nana Urb. (n. var.) 5 — 10 cm. alta, internodiis valde ab- breviatis, foliis oblonge -lanceolatis y. lanceolatis, 1,5 — 2,5 cm. longis, 0,3^-0,8 cm. latis, basi excepta crenatis. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo in cacumine montis Yunque ad saxa: Schwanecke n. 70, Sintenis n. 1672, V Pilea lei)tophylla Urb. (n. sp.) monoica, ramis glaberrimis; foliis ejusdeni paris aequalibus v. subinaequimagnis, aequilonge v. inaequilonge petiolatis, petiolis 5 — 1,5 cm. longis, laminis ovatis v. ovato-ellipticis, basi subcordatis v. rotundatis, sfed saepius pauUo in petiolum protractis, apice mediocriter v. longe acuminatis, 8 — 15 cm. longis, 5 — 7 cm. latis, supra basin 5-nervibus, parte tertia v. dimidia inferiore excepta usque in acumen dentatis v. undulato- crenatis, in sicco tenuiter membranaceis, margine breviter ciliatis, dorso ad nervös juventute tenuissime pilosulis, posterius glabrescentibus; stipulis 7 — 8 mm. longis; inflorescentiis aut masculis aut femineis, conformibus, folium aequantibus v. superantibus panniculiformibus; achaeniis 0,7 mm. longis. Rami in sicco obscure virides, cystolithis minutis densissime obsessi, internodiis snpevioribus 4 — 2 cm. longis. Folia supra basin nervös 2 late- rales tenuiores breves et perpaullo altius alios 2 crassiores margini suli- liarallelos et fere usque ad apieem productos, sicut medio leviter impressos emittentia, nervis caetevis lateralibus crebris subliorizontalibus tenuibus v. supra vix conspicuis , minute pellueide punctata, cystolithis gracilliniis lineari- bus vario disj)Ositis supra bene, subtus minus v. vix conspicuis notata. Sti- pnlae brunuescontes ovatae. Inflorescentiae, cum pedunculo 6 — 8>cm. longo, 10 — 15 cm. longäe, ramis patenfibus t. divaricatis. Mores'mascüli 1 — 2 mm. longe pedicellati, in alabastris spliaeroidei 1 mm. longi, lobis triahgularibus fernigineo-maculatis, brevissime apiculatis; antherae ovatae. Flores feminei subsessiles. Acliaenia breviter ovata convexa, non punc- tata, perigonii lobo majore fere duplo longiora. 298 Ion. Urban: Hab. in Portorico Orient, in Ccrro do la Pandiua, in. ,lnn. flor. et fract: Eggers hb. pr. n. (305 et p. p. ed. Toopf!'. n. 579. Obs. Habitu P. semidenla/ae Wcdd. var. major Is Wedd. Pilea Krugii Urb. (n. sp.) niunoica, ghiberrima, foliis ejusdom paris tere semper valde inaequimagnis, majoribus 5 — 15 mm. longo potiolatis, obovato-ellipticis usque elliptico-oblongis, plus minus longo acuminatis, basi acutis v. obtusis, 5 — 10 cm. longis, 2,5 — 3,5 cm. latis, antice usque ad v. infra medium manifeste dentatis, eximie pinnati- nervibus, minoribus 0,5 — 5 mm. long^e petiolatis, orbiculari-obovatis usque oblongis, apice rotundatis v. brevissime acuminatis, usque 0,5 cm. longitudine decrescentibus; stipulis caducis non observatis; cymis in axillis foliorum sessilibus v. snbsessilibus capitatis. Ehizoma in truncis eniortuis et ad saxa longo repeus, radiculas tenues breves initio lannginosas gerens, in eaiiles foliosos abiens v. hos emittens. Gaules erecti v. ascendentes, usque 40 cm. longi, usque .3,5 mm. crassi, simplices v. ramosi, supra l)asin v. inferne aphylli, internodiis intermediis 1 — 2 cm. longis, siccitate olivacei, cystolithis lincaribus crebcrrimis notati. Folia in sicco membranacea, nervis lateralibus sub angulo CO — 70*^ o medio abeimtibus, arcuatim ad niarginem currentibus, luce permeante anastomosanti- conjunctis, laevia, cystolithis vai'ie dispositis linearibus subrectis supra optime, subtus minus v. parum conspicuis. Inflorescentiae sessiles v. usque 2 mm. longo pedunculatae , petiolum aequantes v. pluries breviores raiütiflorae, in- feriores masculae, superiores androgynae, sed fructibus semper parcis. Flor es „virides" masculi in alabastris obovato-globosi, 1,3 mm. longi, lobis bre- viter ovatis, brunneo-lineolatis. Antherae' „albae" subquadrato-orbiculares. Acliaenia sulxiuguste ovata convexa, 1,3 mm. longa, perigonio duplo longiora. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo regione media montis Jimenes in sylvis ad arbores et saxa, in Sierra de JSTaguabo in sylvis ad Rio blanco et in monte Piedra pelada m. Apr., Majo, Oct. flor.: Eggers ed. ToepfT. n. 1060^' (herb. Monac), Sintenis n. 1168, 1676, 5384. Obs. Habitu P. sessiUflorae Wedd. , sed nervatura valde aliena statim diü'noscenda. 'ö' Pilea iin^olucrata Urb. {Urtica invohicrata Sims Bot. Mag. t. 2481!, Filea ovalis Kew Bull. Nr. 81 p. 276, an Griseb.?) a cl. Geisebach Flor. p. 159 et a cl. Weddell in DC. Prodr. XVI I p. 153 ad P. puhescens Liebm. laudata, sed ab hac quam ex museo Hauniensi examinavi, foliis apice subtruncatis, supra glabris, inflorescentiis brevibus et praesertim fructibus bene diversa est. — Habitat in St. Vincent in sylvarum locis subsiccis saxa obtegens 66 — 500 m. alt: H. H. et G. W. Smith n. 805. Obs. Pilea ovalis Griseb. Flor. p. 159 ex descriptione possidot: leaves gltdjrous beneatli with scattered pellucid liairs on the upper side, devoid of i'liaphides on the upper hairy side, stipules broadly oblong 2'" long. Species novae, in-aesortim portoricenses. 299 t^ Pilea iiigTCScens Urb. (n. sp.) iiionoica v. dioica, caulibus ad apicem nifo-tomentosulis; foliis ejusdem paris aequalibus v. subaoquali- biis, 5 — 12 mm. longe petiolatis, ovatis v. rhombeis, basi obtusis v. sub- cuneatis, apice obtusis v. obtusissimis, 1,5 — 3,5 cm. longis, 1,3 — 2,5 cm. latis, e basi 3-nervibus, basi excepta profunde crenatis, in sicco charta- ceis, supra glabris, subtus ad nervös rufo-tomentosulis; stipulis 3 — 4 mm. longis; inflorescentiis unisexualibus subdifformibus, masculis laxe capi- tatis, femineis breviter corymbosis, folia subaequantibus; achaeniis 0.8 mm. longis. Gaules e caudice subterraneo plin^es lignescentes, in sicco nigres- ceiites, erecti v. ascendenti-erecti, 15 — 30 cm. longi, snpra basiii 2 — 3 mm. crassi, infenie giabrescentes imdi, ad apicem foliosi, iiiteiiiodiis superioribus 5 — 1 cm. longis. Folia nervis supra parum conspicuis v. subimpressis, lateralibus e basi abeuntibus marglni parallelis usque supra medium v. fere ad apicem productis, caeteris subhorizontalibus, omnibus subtus manifeste prominentibus, non pollucida, cystolitlns linearibus varie dispositis supra con- spicuis, subtus obsoletis notata. Stipulao brunneae v. nigrescentes ovatae. Inl'lorescentiae ca. 2 cm. longae, pedunculo parce pilosulo tenui, masculae 0,5 — 0,8 cm., femineae 1,2 — 1,5 cm. diametro. Flores masculi 1 — 1,5 mm. longe pedicellati, in alabastris obovato-globosi, 1 mm. longi, lobis ovatis vix striatis, dorso obtuse et brevissimo apiculatis; antherae ovatae. Flores fe- minei subsessiles. Achaenia ovata convexa, non punctata, perigonii lobo majore dimidio longiora. Hab. in Jamaica in Blue Mountain Peak 2400 m. alt: W. Harris in Bot. Dep. herb. Jam. n. 5425. Obs. Ex affiuitate P. ohtusatae Liebm. et piihesecntis Liebm.'? \/ Pilea Harrisii Urb. (n. sp.) monoica, repens, ramulis junioribus breviter pubescentibus; foliis 3 — 1 mm. longe petiolatis, ovatis, basi rotundatisv. obtusissimis, apice obtusis, 0,8— 1,5cm. longis, 0,5 — ■0,8cm. latis, usque infra medium crenatis, e basi 3-nervibus, supra sparse pi- losis, stipulis rotundatis ca. 1,5 mm. longis; inflorescentiis pedunculatis folia dimidio v. duplo superantibus, capitula 2 — 4 approximata gerenti- bus; achaeniis anguste ovatis, 0,5 mm. longis. Gaules radicantes; rami floriferi erecti v. ascendentes, 4 — 8 cm. longi, tenues 0,5 — 0,7 mm. crassi, simplices v. ramosi, inferne giabrescentes, superne breviter pubescentes, apice foliosi, caeterum suliaphylli, cystolithis linearibus creberrimis plus minus conspicuis notati. Folia meml)ranaeea, nervis basal, lateralibus usque ad v. paullo supra medium folii productis, margini parallelis arcuatis, caeteris lateralibus perparcis sub angulo ca. 80° abemitibus, crenis utrinque 4 — 5 , cystolithis breviter linearibus rectis v. subarcuatis supra con- spicuis, subtus obsoletis notata, subtus praesertim ad nervös parce et bre- vissime pilosa. Podunculus 0,8 — 1,5 cm. loiigus, filitbrmis, giaber. Flores masculi in apice capitulorum parci 1 mm. longi, lobis anguste triangularibus, 3-nervibus, parcissime viridi-lineolatis. Antherae orbiculares. Achaenia pallide flava non punctata convexa, laciniam perigonii longiorem parte tertia superantia. 300 Ion. Urban: Hab. in Jamaica in Eed Hills 3.'>0ni. alt., ni. Nov. ft-iict: W.Harris in IJi.t. Dcp. Herb. n. 6881. 01)S. Ex affinitato P. nanae Liebm. / Aristolochiaceae. V Aristolochia cakTiforiiiis Urb. (n. sp.) truticosa volubilis, ramis, petiolis, pedicellis pilosulis; pseudostipuüs roniformibus satis amplis; foliis 1 — 2,5 cm. longe petiolatis anguste ovatis v. ovato-ellipticis, basi plus minus cordatis, sed in sinu paulluni in petiolura protractis, apice acutatis v. acutis, 5 — 10 cm. longis, 2,5 — 5 cm. latis, integris, pcdatim 5-nervibus, supra glabris, subtus minutissime pilosulis; pedicellis 1,5—2 cm. longis, solitariis; calyce cxtrinsecus brevissime pilosulis bis subgeniculato usrjue ad labium 25 — 27 mm. longo, utriculo ovali, tubo inferne cy- lindraceo, dein infundibuliformi, labio lateribus arcte retroflexis, ex- planato triangalari obtusiusculo. Gaules usque 3 m. alti, a basi sinistrorsum volubiles, vetustiores ele- vatim striata, glabrescentes, juniores pubc articulata brcvi patente subcrispula vestiti. Pseudostipulae usque 1,5 cm. latae, ad alios ramos obviae, ad alios deficientes idque in eadem planta, Folia membranacea v. vetusta char- tacea, supra nitida, subtus niulto paUidiora et sul iglaucescentia , nervis ana- stomosantibus , supra parum prominulis, subtus manifeste et densissime re- ticulatis. Calyx cum labello ante anthesin calceura acuniinatum obversum formans; urceolus 7 — 8 mm. longus, 4 — 5 mm. crassus; tubus inferne 2 mm., superne usque 10 mm. crassus, in ^s '^It. dorso subgibberoso-convexus; labium unicum, non caudatum ca. 12 mm. longum, explanatum 10 mm. latum. Capsula ovali -cylindracea v. ovali-oblonga 2 — 2,5 cm. longa, 1,2 — 1,5 cm. crassa, a basi deliiscens. Semina ex ovato triangularia 5 mm. longa, vix 4 mm. lata granulata, marginata, latere altero convexiuscula , altere concaviuscula. Hab. in Portorico inter Bayamon et Comerio ad ripani fluminis La Plata 330 m. alt., inter Yabucoa et Maunabo ad La Pandnra, prope Cayey in fruticetis, prope Coamo in fruticetis ad Pedro Garcia: Sin- tenis n. 2490, 3056, 5053, Stahl n. 692. Obs. Affinis ^1. ohlongata Jacq. differt pseudostipulis nullis, foliis supra minutissime villosulis, subtus brevissime tomentosis, apice rotundatis, tubo calycino circa medium inciu-vato, labio subrotundo. Amarantaceae. V Telaiitliera flavogrisea Urb. (n. sp.) caulibus procumbentibus, apice ascendentibus ultrapedalibus herbaceis ramosis teretibus, striatis, superne pube densissima adpressa griseo-flava vestitis, inferne glabres- centibus; foliis 1,5 — 3 mm. longo petiolatis, ovali -ellipticis usque elliptico- oblongis, basi obtusis v. acutis, apice obtusis v. rotundatis et breviter mucronatis, 3—1 cm. longis, 1,3^ — 0,7 cm. latis, integerrimis, supra Species novae, praesertim portoricenses. 301 laxias, subtus densissime strigoso-pilosis, siipra iu sicco obscure viri- dibus, subtus pallide flavidis; capitulis sessilibus, in axillis solitariis, raro specie 2^3, ovatis v. breviter cyliudraceis, 5 — 12 mm. longis; floribus tlavidis vix nitidulis; bracteis et prophyllis obtusis brevissime mucro- natis; calj'ce duplo longiore 3 — 3,5 mm. longo, sepalis superne sensim angustatis brevissime mucronatis, exterioribus 3-nervibus, dense patenti- pilosis, pilis spinuligeris. Gaules inferne usque 2,5 mm. crassi, saepius subgeniciüati, ad nodos non raro radiculas perbreves emittentes, pube inferne spinuligera v. ramosula superne nodulosa sim})lice, internodiis folia 2 — pluries superantibns. Folia chartacea, nervo medio perpaullo impresso, subtus crasse prominente, late- ralibus utrinque 1 — 2 supra non conspicuis , subtus inter pubem prominulis, alterum sterile, alterum fertile et sub capitulo ramulum serialem elongatnm V. abbroviatum procreans. Capitula 4 — 5 mm. diametro densiflora; peduuculi nulli subnullive; rhachis inter flores vix conspicua giabra; bracteae ovatae \'ix 2 mm. longae 1-nerves dorso supero medio pilosae, margiue late hyalin o- membranaceae; propliylla oblonga naviculariformia, dorso medio valde cari- nata et pilosa, inaequilatera , praeter costani liyalino-membranacea. Flores dorso convexi, ventro subplani. Sepala exteriora anguste ovata v. ovato- oblonga, ventrale vix angustius et paullo brevius, interiora lanceolata prae- cedente paullo breviora, naviculariformi-concava, 1-nervia, ad costani dense pilosa, caeterum liyalino-membranacea. Filamenta in Y^ alt. coalita, quoad libera e basi latiore linearia; antherae oblonge -lineares; staminodia filamenta satis superantia latiusciüa, apice in lacinias 3 — 5 dissecta. Ovarium glo- boso-obconicum stylo longius. Hab. in Jamaica prope Rock Fort in litoralibus, m. Mart. flor.: Camphell in Bot. Dep. Herb. n. 6059. Obs. Ex descriptione affinis T. crucis Moq. y^ Telantliera Siiiteiiisii Urb. (n. sp.) caulibus prostratis usque me- tralibus herbaceis parce v. vix ramosis plus minus compressis, striatis, superne pube patente villosiuscula griseo-albida dense vestitis, infenie glabrescentibus; foliis 10 — 5 mm. longe petiolatis ovato-rotundatis v. suborbicularibus, basi subtruncata paullo in petiolum protractis, apice rotundatis mucronulatis, 2,5 — 1,5 cm. longis et latis, integerrimis, utrin- que breviter, supra laxius, subtus densius pilosis, utrinque viridibus, subtus paullo pallidioribus; capitulis sessilibus in axillis solitariis, glo- bulosis v. ovato-globulosis, 4 — 6 mm. longis; floribus albis nitidis; bracteis et propliyllis angustissime acuminatis; calyce dimidio longiore 3 — 3,5 mm. longo, sepalis exterioribus acuminatis acutissimis sub-5-ner- vibus, dense patenti- pilosis, pilis spinuligeris v. ramulosis, interioribus obtusiusculis, brevissime mucronatis. Gaules inferne 1 — 1,5 mm. crassi, non geniculati, ad nodos saei^e radiciüas emittentes, pube inferne verticiUatim ramulosa et praeterea minute spinidigora, internodiis folia 2 — pluiies superantibns. Folia basi saepe in- aequilatera, niembranacea, nervo utrinque prominulo, laterahbus utrinque 302 TciN. Urban: 3 — 6 tenuibus, alterum sterile, altermn fertile. Capitula 4 mm. diametvo densitlora; rhaehis intei- flores vix evoluta villosula; bivacteae ovatae vix 2 mm. longae, l-ncrvcs, dorso supero ])ilosae, margine lata hyaliiio-mom- branaceae; propliylla ovato-oblonga navicnlariformia, dorso medio caiinata, pilosa, inaequilatera, lata mcmbranaceo-mavginata. Flores dorso convexi, ventre plani. Sepala exteriora ovato-lanceolata, nsq\ie ad acumeii deusc pilosa, ventrale oblougo-lanceolatuin obtnsinsciüum et brevissime mucro- natum, satis brevius, interiora lineari-laiiceolata praecedente vix breviora plicato-coneava, late membranacea. Filamenta in Y3 — -/s ^^^- C'oalita, quoad libera e basi latiore linearia; antherao lineares; staminodia filamentis aequilonga v. paullo longiora, apice in lacinias ca. 5 dissecta. Ovarin m globnlosnm, stylum subaequans; stigma capitatum, Hab. in Portorico prope Juana Diaz ad vias et inter Coamo et Aybonito ad vias prope pontem fluminis Coamo: Sintenis n. 1974, Stahl n. 1053. Obs. Arcte affinis T. Martinicensi Jloq. , qnae foliis plnries minoribns 0,G — 1 cm. longis, sepalis exterioribns lanceolatis, ventrali et lateralibns sensim acnminatis, filamentis in 1/4 ^1*- coalitis, ovario sensini in stylnm attenuato discrepat. t Telantliera (lolicliocepliaLa Urb. (n. sp.) caulibus procumbentibus usque metralibus ramosis subcompressis striatis ad apicem pube suberecta V. patiila vestitis, cito glabrescentibns; foliis 15 — 5 mm. lönge petiolatis ovato-rotundatis v. suborbicularibus, basi plus minus in petiolum pro- tractis, apice rotundatis et brevissime mucronulatis, inferioribus 3,5—1,5 cm. longis et latis, superioribus valde decrescentibus, integerrimis, utrinque breviter, supra parcius, subtus crebro pilosis, utrinque viridibus; capi- tulis subsessillbus v. plerisque usque 15 mm. longe pedunculatis ovatis V. cylindraceis usque 15 mm. longis; bracteis et prophyllis angustissime acuminatis; calyce dimidio longiore 3,5 — 4 mm. longo, sepalis exteriori- bns brunnescentibus, margine et apice albidis acuminatis, sub-5-nervi- bus, inferne pilosis, pilis spinuligeris et hinc inde ramulosis, interiori- bus obtusiusculis, brevissime mucronulatis. Eadix annua? Eamuli sub capitulo seriales non raro obvii, ab- breviati v. elongati. Capitula plus minus laxiflora; rhaehis inter flores evo- Inta. Caetera nt in specie praecedente. Hab. in Portorico prope Yauco et prope Guanica in iitoralibus inter Opuntias: Garber n. 4, Sintenis n. 3427. Obs. An praecedentis varietas, observationes in loco natali demon- strabunt. ^ Telantliera olivaeea Urb. (u. sp.) perennis v. fruticulosa, caulibus procumbentibus usque pedalibus superne herbaceis, ramosis teretibus obsolete striatis, superne subadpresse pubescentibus, inferne glabres- centibus; foliis 3 — 4 mm. longe petiolatis, anguste ovatis v. ovato-ob- longis, basi rotundata v. obtusissima paullo in petiolum protractis, superne Species novae, praesertim portoricenses. 303 sensim angustatis breviter mucronatis, 2,5 — 5 cm. longis, 1,2 — 2,2 cm. latis, integerrimis, iitrinque parce et adpresse pilosis, in sicco olivaceis; capitulis sessilibus v. breviter pedunculatis solitariis, postremo cylindra- ceis et laxis usque 1 cm. longis; floribus pallide brunneis nitidis, bracteis brevius, proph^^llis satis longe aristato-acuminatis; calyce duplo longiore 3,5 mm. longo, sepalis sensim acuminatis, 3-nervibus breviter patenti- pilosis. relanthcra? Keiü Bull. Nr. 81 (1893) p. 271. Gaules e radice palari plures, inferne sublignescentes , non radicantes, ])ube sordide albida sub lente valida articulata et tenuiter iiodulosa, plus uiiims erecta v. adpressa, intornodiis folia subae(|uantiltus v. pauUo loiigi- oribus, olivacei. Folia meinl)raiiacea , nervis lateraliljus utrinque 3 — 4, supra vix, subtus magis prominulis. Capitula 4 — 5 mm. diametro; pe- duiu'uli postremo usque 3 mm. longi; rhacliis villosiuscula ; bracteae ovatae 1,5 mm. longae sicut prophylla ovato-orbicularia 2 mm. longa dorso supero ad nervum medium pilosae caeterum glabrae, 1-nerves. Flores utrinque convexiusculi. Sepala exteriora ovato-lanceolata, inferne crebrius superne parcius pilosa, interiora perpaullo breviora, lanceolata concava, omnia vix v. anguste membranaceo-marginata. Filament a in ^/g — ~lr,^\t. in tubum con- nata quoad libera e basi triangulari subulata; antlierae ellipticae; staminodia fllamentis subaequilonga latiuscula superne in lacinias ca. 10 dissecta. Ova- rium globulosum, stylum vix superans. ütriculus ovatus membranaceus glaber. Semen ovatum nitidulum brunneo-nigrescens, 1,2 mm. longum. Hab. in St. Vincent in arenosis umbrosis litoralibus quotannis inundatis in terra v. in arborum triincis vetustis, loco unico observata, sed ibidem communis: H.H. et G. W. Smitb n. 1595; Eequia et Mu- stique: Smith ex Kew Bull.; Grenada in saxosis 170 ra. supra mare: Broadway n. 528. Obs. Habitu et sine dubio affinitate conjuncta est cum T. serpylUfoUa ürb. [Achijranthes serpyUifoUa Poir. , Iresine serpyllifolia Moq. !), quae cauli- bus miüto tenuioribus, foliis 2 — 3-plo minoribus, bracteis stramineis minus acuminatis, floribus minoribus, stylo brevi et praesertim staminodiis re vera nullis diserepat; ob stigma indivisiun subcaj)itatum intor Iresines species anomala et melius ad Telantheram transferenda est. Caryophyllaceae. Stcllaria aiitillnii.a Urb. (n. sp.) caulibus glabris subglabrisve; foliis ovatis v. subrhombeis, basi in petiolum brevem abrupte angustatis, apice breviter acuminatis v. mucronatis, 0,4 — 1,5 cm. longis, 0,25 — 1 cm. latis; pedunculis ex axillis foliorum solitariis 1,5 — 3 cm. longis 1-floris; floribus 4-meris; sepalis ovatis; petalorum limbo ambitu ovato, usque ad medium bifido, in unguiculum 4-plo breviorem abrupte contracto; stjlis 3 ovario globoso aequilongis; Capsula breviter ovata 3-valvis, valvis integris; seminibus dorso tuberculis linearibus densissimo cchinatis, facie sublaevibus. 304 Ign. Urban: Stellaria ovata Bello! Ap. T (1881) p. 238; Stahl! Tlst. II jJ- 55; Krug Ic. t. 18!, — non Wilhl! Drymaria laxiflora forma paucifo^'a Kuntze! Rcv.I (1891) i). 50, — noii Benth. Gaules tenues inferno radicantes et vix 1 mm. crassi, totragoni, dc- mum erecti, usque pedales. Folia internodiis 2 — 5-plo breviora, potiolis 1 — 2,5 mm. longis, basi brevissime vaginanti-conjuiictis et hoc loco pilis artienlatis obsitis, nervis lateralibiis (luce permeaute) parum anastomosanti- bus et nervo marginali conjunctis, glabra v. margiiie infero pilosa, laete viridia. Fl eres ex axilla folii alterius prodemites. Sepala 2 mm. longa eoncava obtusa sub-3-nervia. Petala alba ealjxe duplo longiora 4 mm. longa, fere 2 mm. lata, e basi 6-nervia, lobis oblongis obtnsis inter sese remotis erectis. Filamenta basi brevissime connata, filiformi-subnlata; antherae ovato-globosae. Ovula ca. 15. Styli liberi tenuiter filiformes, in dimidio superiore papillosi. Capsula 3 mm. longa. Semina brunneo- nigresccntia vix 1 nun. diametro. Hab. in Sto. Domingo prope Jarabacoa in graminosis ad ripani iluminis Bahuati 600 m. alt: Eggers n. 2052, in Valle nuevo 2270 m. alt: Eggers n. 2277; Portorico in Immidis umbrosis, sylvulis Coff'cae arab. et ad ripas fluminum prope Cialis, Cayey ad rivulum Morillos, Adjuntas ad La Cidra, Maricao, Laras ad Callejones, ütuado ad Salto arriba: 0. Kuntze, Sintenis n. 16'=, 2288\ 2297, 2487, 3989, 4487, 6192, Stahl n. 598. ^ Var. ß. domiiigeiisis Urb. caulibus, foliis, pedunculis, calycibus dense pubescentibus, pilis articulatis apice giaudulas minutas gerentibus; floribus pauUo minoribus, petalis 3 mm. longis. Hab. in Sto. Domingo: Rob. Schomburgk n. 35. Obs. E subgen. Eustellaria inter Stellarias proprias floribus 4-meris subanomala, sed certe St. ovatae AVilld. (herb. n. 8700!, ex America tro- pica coutinentali) affinis, (piae habitu eodem gaudet, sed differt statura ro- bustiore, foliis et floribus majoribus, floribus 5-meris, sepalis ellij)tico- ob- longis V. oblongis, petalis angustioribus et longius unguiculatis, minus profunde bilobis, ovario ovato v. ovali-elliptico, seminibus majoribus, tuberculis obtnsis brevioribus et minus crebris. — Drymaria laxiflora Bentli. ! est re vera Dry- maria et cyniis terminalibus , calyce valde alieno etc. a nostra planta plane abhorret et nonnisi foliorum forma accedit. Menispermaceae. ^ Hyi)erl)aena laurifolia Urb. Cissainpelus laurifoUus Poir. in Lam. Enc. V (1804) p. 11; DC. Prodr. 1. 102. Anelasma laurifolium Miers in Ann. and May. Nat. Hist. III. ser. vol. XIV (1864) p. 260 et Contrib. III p. 99. Coccolns laurifolia Eyy.! Suppl. St. Oroix og Jonifr. (1889) j). 14, — non DC. (1818). Species novae. praesertim portoricenses. 305 Arbor parva 3 — 5 m. alta, non vohibilis (ex Egg.). Bracteolae sub cah'ce 2 — 3 minutae inacquales. Flores virides (ox Sixt.). Sepala 3 extcriora parva ovata, interiora 3 in aestivatione subimbricata suborbicularia tluplo majora. Petala fj obovata scpalis pluries miiiora, filamontis aequi- longa eaque marginibus ani^lectentia subcoriacea. Stamina 6; filamenta brevia superue sensirn incrassata libera; antherae terminales vix inciu'vae a vertice visae 4-coecae 2-loculares, lateraliter dehiscentes, locnlis contiguis apiee conflnentibns. Flores femineos non vidi. Fructus non maturus ob- ovato-orbicnlaris 2 cm. longus v. (ex Egg.) pollicaris, pntamine per.laminam a liasi intrnsam simplicem usque ad medium bicaraeratus. Semen satis certe liippoerepicum. Hab. in Portorico prope Bayamon in montibus calcareis m. Mart, Jim. flor.: Sintenis n. 1022, Stahl n. 710; St. Thomas ad Jnmbi Gut Bender, Canaan 160 m. et Soldier Bay valley, m. Apr. — Aug. flor.: Eggers ed. Toepff. n. 136; Montserrat: Hb. Haun. Obs. Species habitu erocto et nervatnra insigniter pinnata characteres genericos ab autoribus datos negligore videtur; sed eadem nervatnra gaudent species 3 insequentes cnbenses sicnt K columbica Miers {Pachygone columhica Eichl.), qnae item est frutex (1 — 1,3 m. altns) et nostrae arcte affinis; H. cu- hcnsis quoad liabitnm medinm tenet: „frntex subscandens, 10 — 20' altus." 1/" Hyperbaena axilliflora Urb. Anomospermnm axilUflorum Griseh.! Cat. (18G6) p. 4; Sauv. Cuh. n. 24 p. 3 et (sub Ä. cube?ise) p. 219. Hyperhaena longiuscula Miers in Ä7m. and Mag. Xat. IJist. Illser. vol. XIX (1867) p. 95 et Contrih. III p. 302. Pachygone axilliflorum G. Maxa Farmacofä. Ciih. (1889) p. 17 in ohs. et Periant. p. 43 (69). Chicharron de forallon Cub. ex TPr. Hab. in Cuba occ: Wright n. 1854. Obs. Änomosjjermum recedit petalis crasse carnosis, dvnpis oblongis cicatrice stigmatis subterminali et strnctura putaminis. Hyperbaeiia aiigustifolia Urb. Pachygone cubensis Griseb. var. angustifolia A. Gray ap. Griseb.f Cat. (1866) p. 5. Hab. in Cuba Orient, prope Baracoa: Wright s. n. Obs. Ab IL cuhensi foliis lanceolatis dnplo longioribns et frnctibns fcre 3-plo minoribns certe diversa. Hyperbaeiia cubensis Urb. Pachygone cubensis Griseb.! Cat. (1866) p.4 (excl. n.1130); Sam Cub. n. 25 p. 3. Hyperbaena ciineifolia Miers in Ann. and Mag. Xat. Ilist. III ser. vol. XIX (1867) p. 95 et Contrib. III jJ- 303. Chicharroncillo Cub. ex Wr. Urban. 20 306 Ign. Ueban: Hab. in Cuba Orient, prope Baracoa et Monteverde: Wriglit n. 1104, 1853. \/ Hyperbaciia doiiiiiig-ensis Benth. in Journ. TAnn. Soc. vol. V siqipl. II (1861) p. 50; Miers Contrib. III 2). 298. Cocculus dommgensis DO. Syst. I (1818) p. 528 et Prodr. I p. 99; Deless. Ic. I t. 96; Griseb. Flor. p. 10 et Cat. p. 5; Duss Flor. Ant. fraiiQ. p. 7. Anelasma jamaicense Miers ex Benth. l. c. p. 50. Fachyyone domingensis EicJil.f in Mari. Flor. Bras. XIII, 1 (1864) p. 197 t. 47 f. II Hyperbaena rotundiuscula Miers in Ami. and Mag. III ser. XIX (1867) p. 95 et Contrib. III p. 300 (e Cuba: Wright n. 23, n. v.). Hyperbaena retinervis Miers I.e. 2^-95 et 300 (Portorico: Ber- ter o, n. V.). IIyperbae7ia Prioriana Miers l. c. p. 95 et 301 (Jamaica: Alexander). IIy2terbaena valida Miers l.c.p. 95 et 302 (Jamaica: Purdie n.v.). Liane bamboche bätard Guad., Liane perruche -Mar/, ex Z)«55. Hab. in Cuba: "Wright n. 1105; Jamaica: Alexander; Haiti: Poiteau; Sto. Domingo in sylva ad Boca Cangrejo locis arenosis in arboribus usque 13 m. volubilis, m. Jan. flor. : Eggers n. 2580; Porto- rico prope Adjuntas in sylvis primaevis montis Galsa in arbor. elatis scandens: Sintenis n. 4220 (sterilis); Guadeloupe satis rara ad Morne Gobelin (Gombeyre), alt. 400 — 550 m.: Duss n. 3220, 3432, 3682, Per- rottet; Dominica ex Miers; Martinique rara in Fonds-Saint-Denis, Camp de l'Alma, Petit Bourg: Duss n. 1487, Halm n. 632. Obs. Species iterum sensu ampliore Bentliamiano et Grisebachiano et Eichleriano pj'oposita studio botanicorum Antillanorura quam maxime com- raendanda est ad quaestionem dijudicandam, an formae Miersianae, pleruni- que in sj)ecimine solitario maseulo v. sterili notae, re vera valoreni specificum praebeant. Magnoliaceae. MagnoHa spleiideiis Urb. (n. sp.) ramis junioribus ad apicem den- sissime et adpresse sericeo-pilosis; petiolis supra angustissime sulcatis, non callosis 15 — 25 mm. longis, foliis ovatis v. ovato-ellipticis, basi rotundatis v. obtusis, apice obtuse acuminatis, 10 — 15 -cm. longis, 6 — 8,5 cm. latis, subtus insigniter sericeo-pubescentibus; sepalis 3 longi- tudine 3 — 3,5 cm.; petalis 8 longit. 4 — 4,5 cm.; fructu ovali 3 — 3,5. cm. longo, 2 cm. crasso, carpidiis ca. 17. Sabino v. Laurel Sabine Portor. (ex Sini. et Egg-). Arbor 20 — 25 m. et ultra alta, inter pulcherrimas aestumanda. Rami teretes laeves brminei, lenticellis rarissimis, internodiis 1,5 — 2 cm. longis. Vagina stijmlaris usque 9 cm. longa sericeo-tomentosa, demnm in limbos 2 Species novae, praesertim poitoricenses. 307 lineari-snbulatos 6 mm. latos intus glabros granulato-puuctatos secedens. Petiolus subteres sericeo-pilosiis, ca. 1,5 mm. crassus; lamina coriacea, supra giabra nitida, subtiis ob indnmentum valde lucida, nervo medio supra impresso, lateralibus 10 — 14 ntrinqiu^ promiunlis et dense reticiilato-ana- stomosantibus, margine plana. Po du neu Ins 1,5 — 2 cm. longus. Sepala viridia obovato-oblonga v. obovata 1,5 — 2,5 cm. lata. Petala alba, majora obovata iisqiie 3 cm. lata. Filamenta 1,5 — 3 mm. longa crassa; antlierae lineares, 10 — 12 mm. longae, connectivo apice nsque 5 mm. longo setaceo- prodncto. " Stigmata spiraliter incurva. Carpidia matura viridia elliptica V, oblouga 12 — 15 mm. longa, 6 — 7 mm. lata granulata. Semina plerum- f[ue 2 triangiüaria ca. 7 mm. longa, carnea. Hab. in Portorico in sylvis primaevis Sierra de Luquillo in monte Jimenes, Sierra de Naguabo ad Los Eanehoues m. Jun. — Aug. flor., m. Octob. friict.: Eggers ed. Toepff. n. 1070, Sinteiiis n. 1423, 5324. — Folia ab incolis more Lauri nobiüs ad condimentum ad- liibentiir. Obs. Alia ihgnoliae S])edes hujus insulae: M. Portoriccnsis Bello Ap. I (1881) p. 233, 31auricio ine, Krug t. 254, foliis orbicularibus , ovalibus v. obovatis, apice rotundatis v. breviter et abrupte acuminatis glaberrimis iisque 10,5 cm. latis diversa crescit in Portorico. in sylvis primaevis prope Utuado ad Isabon, prope Jayuya ad San Patricio, inter Adjuntas et Guayanilla ad Viva Cristo, inter 4idjuntas et Penuelas 660 m. alt., prope Penuelas ad Las Cruces, prope Lares, m. Majo et Jun. flor., Sept. fruct. : Siutenis n. 4400, 4551, 4581, 6451, Stahl n. 774, 774^\ — Huic est liabitu simillima Ta- lauma Plumieri DC. e Cuba et insulis Caribaeis, quae praeter fructuum de- liisoentiam petiolis supra usque ad medium v. fere ad apicem applanatis et margine calloso - incrassatis etiam in statu vegeta,tivo facile dignosci potest. Mag'iiolia cul)ensis Urb. (n. sp.) glaberrima; petiolis supra an- gustissime sulcatis, uon callosis 10 — 18 mm. longis, foliis aaguste ovatis v. plerumque ellipticis, basi rotundatis v. obtusissimis, saepius obsolete in petiolum protractis, apice brevissime et obtusissime acuminatis, 6 — 8 cm. longis, 2,5 — 4 cm. latis; sepalis 2 cm., petalis 2,5 cm. longis. Ar bor. Eami juniores in sicco valde plicato - striati , parum lenticellosi, internodiis 0,7 — 1 cm. longis. Vagina stipularis ca. 1,5 cm. longa. Petiolus in sicco plicatus, suiji'a subapplanatus, vix 1 mm. latus; Jamina coriacea, nervo medio supra impresso, ad apicem prominulo, lateralibus 12 — 15 utrin- que prominulis et dense reticulato-anastomosantibus, margine plana. Pe- dunculus ca. 2 cm. longus. -Sepala obovato-oblonga. Petala alba odo- rata, obovata, ad basin cuneatim angustata, 1,3 cm. lata. -Antlierae lineares. Ovarium ovatum e carpidiis 5 — 0 conflatum. Styli 2 mm. longi curvati. Hab.- in Cuba in Sierra Maestra ad Grosse Roche, m. Jul. tlor.: Linden n. 2040. Obs. Habitu affinis M. glauca L. vaginis stipularibus petiolo adnatis, foliis subtus glaucis sericeo-pubescentibus primo intuitu dignoscenda est. 308 Ion. TJrban: Anonaceae. Dug'uetia lucidsi Urb. (n. sp.) tbliis 5 — 6 mm. longe pctiolatis, ellipticis v. elliptico-oblongis, ad basin sonsim angustatis, antice sub- sensim acumiiiatis, acumine saepius plicato obtuso, 8- — 13 cm. longis, 3,5 — 5 cm. latis, supra valde nitentibus, subtus crebro lepidotis, tenuiter coriaceis; floribus ad intlorescentias valde al)breviatas paucis, pedicellis 7 — 8 mm. longis; bracteola siib calyce cupuliformi, sod imilateraliter evoluta ovata, latere altero perbrevi; alabastris ovatis acutis lepidibus subaeqiialibns densissime obsitis; sepalis ovatis acuminatis 12 — 14 mm. longis; petalis oblongis 13 — 15 mm. longis; antheris obovato-rectangii- laribiis, connectivo producto crassiuscule apicnlato; fructu 2 — 2,5 cm. diametro, carpidiis breviter et late stipitatis obovatis hexagonis breviter acuminatis, 4 — 5 mm. longis. Eami teretes, vetustiores pallide bmnnescentes, cortice dehiscente multi- rimosi, hornotini lepidoti, ramiüo seriali sub ramis primariis non rare obvio. Petioli teretes supra anguste sulcati; lamina secus nervum medium saepius subsulcata, sed hoc in sulco paullo prorainulo, lateralibus sub angulo 05 — 70*^ abeuntibus 15 — 20 temiiter promimüis et plus minus reticulato-anastomo- santibus, margine anguste recurvata, lepidibus supra deficientibus, subtus parvis crebris sed sese non attiugentibus. Inflorescentiae re vera axillares, sed plerumque plus minus ramo sursum adnatae, interdum usque ad folium sequens et tum specie oppositifoliae , sessiles valde abbreviatae subfasciculatae ; bracteae trianguläres obtusae 2 — 1 mm. longae; bracteola 4 — 5 mm. longa. Alabastra 3-carinata, lepidibus omnino obtecta flavida. Sepala in aesti- vatione valvata coriacea, intus dense griseo-tomentosula. Petala coriacea obtusa V. obtusiuscula , basi glabra, caeterum utrinque (extrinsecus e lepidi- bus fimbriatis)' dense tomentosula. Antherae subsessiles, 0,6 mm. longae, loculis superne intus quoque ope connectivi disjunctis, apiculo brevi. Styli 2 mm. longi, superne paullo incrassati et parce pilosi. Fructus pedicello 10 — 12 mm. longo, 4 mm. lato et toro semigioboso 8— 9 mm. crasso in- sidens; carpidia brunnea plus minus lepidota. Hab. in Trinidad in sylvis ad Cbaguanas, m. Jan. flor., m. April, fruct.: D. W. Alexander, W. E. Broadway in Herb. Trin. n. 483, 3718, 5137, 5992. Obs. Affinis D. quitarensi Benth. e Guiana, quae foliis anguste acumi- natis supra parum nitidis, nervo medio supra manifeste impresso, lepidibus subtus majoribus et magis distantibus, calyce et petalis extrinsecus grosse et inaequaliter lepidotis, sepalis non acuminatis, petalis longioribus recedit. Lauraceae. Persea Harrisii Mez, foliis petiolatis, adultis supra glabris subtus paullo glaucescentibus distanter saepiusque subobscure pilosiusculis, el- lipticis, utrinque aequaliter nunc acutiusculis nunc obtusiusculis; inflores- centia submultiflora, paullo sericante, laxe corymbosa, folia sueto con- spicue superante; limbi segmentis exterioribus quam interiora 2 — 2Y2-PI0 Species novae, pi'aesertim portoricenses. 309 brcvioribus; androeceo seriebus 3 fertilibus; filanientis clense pilosis quam antherae fere duplo longioribus, seriei III. glandulas in Ys altit. gerenti- biis; antheris omnibas 4-locellatis, apice obtusis; ovario glabro quam Stylus subduplo breviore. Persea Harrisii Mcx in NoUxhl. Berl. Bot. Gart. I n. 10 (1897) p. 325. Ar bor conspicua (ex cl. Hakuis) ramulis novellis adpresse fernigiueo- subsericantibus , cortice bene aromatico, mucoso. Folia petiolis usque ad 40 mm. longis gracilbmis stipitata, coriacea vel rigidiuscula , sicca supra olivaceo-viridia svibtus conspicue pallida, utrinque dense prominiüo-reticu- lata, +111 mm. longa, 55 mm. lata, apice sueto acumine brevissimo lato- tpie, demum rotundato instructa. Pedicelli vix ultra 3 mm. longi. Flor es subsericei, allutaceo-pallidi, ad 4 mm. longi, perianthii lobis obtusiuscnlis. Antberarum locelli superiores satis magnitudine reducti, ser. III. omncs lateraliter deliiscentes. Staminodia perconspicua, triangulo - sagittata , fila- nientis longioribus, valde pilosis stipitata. Ovarium globosum. Bacca globosa, nigra, glaucescenti-pruinosa, +12 mm. diam. metiens. Hab. in Jamaica, in sylvis montanis ad Silver Hill, Cbester Vale, Clydesdale, BlueMountaius, m. Jul. flor., m. Aprib — Jun. fruct.: W.Harris, D. Watt in Herb. bot. Dept. n. 5255, 5734. Obs. Habitu satis P. coerideam nee non P. coi-datam refert , tarnen cha- racteribus optime distincta. (C. Mez.) , Capparidaceae. Capparis portoricensis Urb. (n. sp.) ramulis novellis glabris v. sicut petiolis minute pulverulento- pilosis, glandulis axillaribus obviis; stipulis triangularibus ca. 0,5 mm. longis deciduis; foliis 5 — 8 mm. longe petiolatis obovatis, ovalibus usque ellipticis, basi obtusis, apice rotun- datis, obtusis v. brevissime et obtuse acuminatis, 5 — 12 cm. longis, 3 — 5,5 cm. latis, membranaceis v. chartaceis, nervis utrinque 5—7 tenuibus; inflorescentiis axillaribus et terminalibus 5 — 9-lloris, pedi- cellis 1 — 1,5 cm. longis; sepalis biseriatis, exterioribus 6 mm., interiori- bus 12 — 14 mm. longis; petalis 25 — 30 mm. longis, quam stamina multo brevioribus; fructu elliptico v. obovato, basi in carpopborum con- tracto, 3 — 4,5 cm. longo, 1,5 — 2 cm. lato, carpophoro 6 — 8 cm. longo. Burro v. Burro blanco Portor. (ex Sint.). Arbor 15 — 20 m. alta. Rami teretes cinerei v. brunnescentes glabri, glandulis axillaribus piriformibus. Petioli tenues, vix 1 nun. lati supra sul- cati; lamina in vivo pallide viridis, nervis lateralibus tenuibus, supra j)arum, subtus magis prominulis, glaberrima, supra nitida. Inflorescentiae in apice ramorum saepius in corymbum usque 5 cm. longum collectae; bracteae infimae interdum euph^dloideae, caeterae semiorbiculares v. semilunatae minutae prima juventute deciduae. Flores distiche dispositi. Sepala pallide viridia, coriacea orbicularia, raargine teniuora. Fetal a alba obovato -oblonga ca. 10 mm. lata membrauacea. Stamina liliera glabra alba oa. 120, longiora 310 Ign. Ukban: 5 cm. longa; antherae in Y^ alt. affixae lineares 2,5 — 3,5 inni. Inngao. Ova- rium oblong'o- lineare. Stigma truncato - discoidcum. Gynophoruin siib antliesi ca. 4,5 cm. longum. Semina ovata 7 mm. longa. Hab. in Portorico austr. prope Coamo in couvalli ilurainis El Fuertc, prope Peüuelas in sylvis, prope San German ad ripam rivuli circa Lajas arriba, prope Giianica in sylvis ad Montalba m. Mart, Majo flor., Sept. fruct: Plee n. G03, Sintenis n. 3172, 3609, .3961, Stahl n. 940, M0\ Obs. Affinis G. amplissimae Lam. ex Haiti, quae ex descriptione (sine dubio manuscriptis Plumierianis mutuata) foliis venosis eoriaceis (phis epaisses que Celles du Laurier), floribus axillaribus majoribus, fi-uctibus magnitudine Ovum anserinum superantibus differt. An varietas? — C. cynophallophora L. var. latifolia foliis eoriaceis, nervis dense reticulato-anastomosantibus, fructi- bus oblonge -linearibus facile recognoscenda est. Forcliliainineria spliaerocarpa Kr. et Urb. (u. sp.) foliis in üpice ramorum confertis, valde inaequilonge (0,5 — 9 cm. longe) petiolatis, 1-, rare digitatim 2- v. 3-foliolatis, .petiolis teretibus, foliolis 2 — 4 mm. longe petiolulatis, obovato-ellipticis, obovatis v. obtriaiigularibus, mediocriter v. breviter acuminatis, basi plus minus cuneatis, 8 — 13 cm. longis, 5 — 7 cm. latis, dimidio v. daplo longioribus quam latioribus, nervo medio supra plus minus impresso; inüorescentiis racemosis, bracteis evo- lutis, pedicellis floriferis 1 — 2 mm., fructiferis 4 — 5 mm. longis; sta- minibus in tlor. masculis liberis, ovarii rudimento nullo; stigmate usque ad basin bipartito, lobis triangularibus obtusis; fructu oblique globuloso, ca. 10 mm. diametro. Frutex 1 — 2-metralis glaber. Rami vetnstiores in sicco cinerascentes, teretes plicato - striati , liornotini pallide brunnei, sulcis juxta foliorum in- sertionem decurrentibus costisque e petiolo medio abeuntibus notati, elevatini punctati, inferne squamulis subulatis 0,5 — 1 mm. longis, intus sulcatis basi denticulos 2 stipulares gerentibus obsiti, apice coma foliorum ornati. Sti- pulae minutae subulatae 0,3 mm. longae deciduae. Folia petiolis inferiori- bus usque 0,5 cm. decrescentibus, superioribus usque 9 cm. longis, sub- striatis, apice articulatis; foliola nervis lateralibus crebris, supra tenuiter, subtus magis prominulis, venis dense angusteque anastomosantibus interjectis, crasse chartacea, margine integre plana v. parum recurvata, lineolis pellu- cidis non observatis. Inflorescentiae ex axillis foliorum delapsorum pro- deuntes, racemosae 20 — 30-florae, 3,5 — 6 cm. longae; pedunculus nullus V. usque 1 cm. longus; rhachis angulata „violacea", fructifera teres tenuiter granulata; bracteae filiformi- subulatae, intus sulcatae, 1 — 1,3 mm. longae, juxta basin stipulatae; prophylla nulla. Flores verisimiliter dioici „flavi", masculi: Sepala 6 in aestivatione aperta et inter sese plus minus remo- tiuscula, lanceolato-linearia acuta v. obtusa, 0,7 — 1 mm. longa, 0,3 mm. lata, subaequalia. Petala nulla. Discus globulosus v. breviter giobulosus, pedicellis 2 — 3-plo crassior, sepalis duplo longior, supra sepala subsulcatus. Stamina verfiel disci inserta eumque plane occupantia, 15 — 18 (nunc 10 — 12); fllamenta recta crassiuscule filiformia subteretia aequicrassa, 3 — 4 mm. longa; antherae ovali-orbiculares apice truncatae, obsoletissime Species novae, praosertim portoricenses. ' 311 et obtusissimo apiculatae, 1 mm. loiigae, iuter loculos in Vg alt. affixao, lateraliter et loiigitudinaliter dehiscentes, defloratae (a latere) suborbiculares ; poUinis gramila in sicco ovalia longitrorsum 3-sulcata, teniüssime punctata, 27 — 28 1^1 longa, 18 — 19 f.i crassa. Flore s feminei (longo deflorati): Calyx ut in niare, persistens. Discus valde convexus pulvinatus 2 — 3 mm. diametro. Staminodia 6 — 10, margini disci siipero in sulcis inserta, si 6, sepalis superposita, filamentis subnullis; anthcrae cassae 0,4 mm. longae, breviter ovatae brnnneae. Ovarium subsessile, biloculare; ovula in qiioque loculo bina coUatoralia, parieti supero ope liili longi linearis affixa funicnlo nullo, pendula, anatropa, epitropa, micropyle supera. Stigma sessile, lobis 2 (rarissime 3), divaricatis, supra ovarii loculos positis, 1 — 1,3 mm. longis, in fructu persistens. Fructus abortu 1-locularis, loculo altero ab- ortivo brevi convexo- prominente 3 — 4 mm. longo, 2 — 2,5 mm. lato, stigma iiiter loculos duos ad fructus latus medium gerens; pericarpium densissime et tenuissime punctulatTun ca. 0,3 mm. crassum, mosocarpium sulicrustaceum endocarpium cliartaceum laeve. Semina vermibus destructa. Hab. in Haiti prope Jeremic, route de la plaine, m. Jan. llor.: Picarda n. 1308. Obs. I. Eamus unicus inflorescentiam 12 cm. longam, ob ejus ramulos inferiores plurifloros subpanniculatam floribus paucis exacte hennapliroditis et aliis numerosis submasculis praebuit: cal^TC et discus in illis ut in mare, stamina o stipite ovarii 2 mm. longo inferno abeuntia 10 — ^12, ovarium ova- tuni 2 mm. longum, ovula beue evoluta, lobi stigmatis magni 1 — 1,3 mm. longi iJapiUosi, in bis ovarium rudimentarium subsessile, lobi stigmatis per- breves. Sed ramificatio inflorescentiae, flores varie formati, stipes ovarii statum anonialum monstrosum indicare videntur, quam ob rem hos characte- res in diagnosi negleximus. Obs. IL Affinis F. trifoliata Radlk. ! (e Yiicatan: Gaumer n. 370, 417) differt petiolis superne saltem plus miniis sulcatis, foliis semper trifoliolatis, foliolis angustioribus, nervo medio supra mediocriter, subtus crasse promi- nente, inflorescentiis masculis panniculatis multo amplioribus inferue 6 cm. diametro multifloris, pedicellis floriferis 3 — 6 mm. longis, disco pluries mi- nore et depressiore. Leguminosae. Inga Hartii Urb. (n. sp.) ramis hornotinis breviter patenti-pilosis, iiK)x glabresceutibus; stipulis ovatis v. ovato-oblongis, longitrorsum ner- vosis, 10—12 mm. longis, caducis; petiolo non alato terete, rhachi alata, foliolis 3 — 4-jijgis, ovato- v. ovali-ellipticis acuminatis, 10 — 15 cm. longis, 4,5 — 7,5 cm. latis, supra glabratis, subtus ad nervös parce pi- losis; inflorescentiis postremo quoqiie capitato-spicatis ca. 3 cm. dia- metro, bracteis anguste lanceolatis, inferne longe angustatis, calyce brevioribus; floribus sessilibus; calyce cylindraceo subglabro, striato 13—14 mm. longo, dentibus tubo 4-plo brevioribus; corolla adpresse pubescente, calycem fere duplo superante; legumine crasso 15 cm. longo, 2,5 cm. lato, marginibus elevatis 10 — 12 mm. crassis. o 12 Ign. Uuuan: Kami bruimco-ciiiorascenles, in sicco ungulatu-sli-iali, horiiutiiii jiilis feiTugineis obsiti. Stipulae obtusi^isciüae v. vix acuininatao 5 mm. latae, dense longitrorsum nervosae. Folia pctiolo 2 — 4 cm. longo supra piloso, rliaclii lineari-oblonga nsque 4,5 mm. lata, in parte articuli inferiore sensim angnstata, glanclnlis bene evolutis, panllo stipitatis, petioliilis 1 — 2 mm. longis; foliola basi obtusa, acumine angusto obtuso, nervo medio supra pro- minente, lateralibus supra parum, subtus magis prominentibus, dense reti- culato-anastomosantibus, membranaceav. subchartacea, juniorautrinque, subtus 2)raesertim ad nervös, breviter pilosa, adulta utrinque nitida subeoncoloria. Pedunculi solitarii v. gemini, 2 — 4 cm. longi; rhachis florum 7 — 10 mm. longa; bracteae ca. 10 mm. longae, 1,5 — 2 mm. latae, persistentes. Calyx inferne 2 mm. crassus, superne paullo ampliatus 3 mm. crassus parcissime et adpresse pilosus, striis 15 — 18 superne ramosis. Corolla 22 mm. longa, lobis 3 mm. longis obtusiusculis. Stamina tubo corollino imo 2 — 3 mm. longe adnata; antherae subquadratae paullo latiores quam longiores. Ovarium lineare glabrum. Legumen lineare rectum v. vix arcuatum, marginibus supra faciem elevatis. Hab. in Trinidad: Bot. Gard. Herb. n. 845, 1154. Obs. E sectionis Pseudinga Benth. serie Lejytanthae. — Altera species in Trinidad endemica: /. acuminata Benth. differt petiolis quoque alatis, rhachi usque 12 mm. lata obovata v. obovato-oblonga, pedunculis longiori- bus et 3 — 4-plo tenuioribus, 0,5 — 0,7 mm. crassis, capitulis 1,5 — 2 cm. diametro, calyce 9, corolla 14 mm. longa. Cyiioiiietra portoricensis Kr. et Urb. (n. sp.) ramis liornotinis breviter pilosis; foliis unijiigis, foliolis sessilibus oblique obovato-ob- longis obtusis 2Y2-plo longioribus quam latioribas 1-nervibus, valde inaequilateriSj parte exteriore quam interior 3-plo latiore, interiore superne iterum angustata, coriaceis, glaberrimis; inflorescentiis valde abbreviatis; leguminibas ambitu semiorbicularibus, latere interiore recto V. apice subincurvo. Arbor 15 m. alta. Rami brunnei, postremo cinerascentes , lenticellis rotundatis obtecti glabrati. Stipulae nuUae. Folia disticha longe per- sistentia, petiolis 5 — 3 mm. longis riigosis brevissime pilosis; foliola apice omarginata 3 — 1,5 cm. longa, 1,2 — 0,6 cm. lata, integra, supra avenia nitida giauca, subtus tenuiter venosa in sicco pallide rufesceutia supra basin latere exteriore glandulis 1 — 2 impressis notata. Inflorescentiae axillares, rhachi vix 5 mm. longa; bracteae basales ovato- trianguläres arcte imbricatae den- sissime striatae; pedicelli fructiferi 6 — 9 mm. longi. Flores non visi. Le- gumina j)aene forma foliolorum, convexa 2,5 — 3 cm. longa, 1,4 — 1,8 cm. lata, 1 — 1,5 cm. crassa, postremo dehiscentia; pericarpium in statu juniore lenticellis creberrimis rotundatis et pilis brevissimis obsitum, postremo glabrum sublaeve brunneo-rufescens crustaceum 1 mm. crassum. Semen loculum implens forma pericarpii; testa membranacea embryoni laxe accumbens et facile desiliens, saepius endocarpio adhaerens. Cotyledones crasse carnosae; radiciüa brevissima truncata ex emarginatura cotyledonum basali non pro- minens; plumula brevissima circumcirca rufo- pilosa. Hab. in Portorico prope Rincon, in praeruptis sylvaticis ad Que- brada del Salto, m. Dec. fruct. : Sintenis n. 5600. Species novae, praesertim poi'toricenses. 313 Obs. AtTinis C. cuhcusl Rieh., (|uao recedit nimulis lioniotiiiis minu- lisisiine v. olisolete jjilosulis, foliolis brovissime sed manifeste (1,5 mm. longo) petiolulatis, brevioribus et latioribus, etiani magis inaequilateris, parte in- teriore superne vix angustata, legumine breviore sed crassiore latere interiore medio convexo. G. americana Vogel ex Haiti foliolis acnminatis etc. omnino divei'sa. ^ Stalilia Bellü Ap. In Anal Soc. Esp. de Hisi. naf. X (1881) p. 255; n-h. apud Taub, in Engl.-Prantl Xat. FfL-Fam. III. 3 (1892) p. 129. »Sepala 5 cochleatim sibi irabricata, interiore oblique postico, libera, basi in receptaculum obconicum connata, coriacea. Petala 5 fauci re- ceptaculi inserta cochleatim imbricata, subaequalia, dorso solemniter ver- rucis subclaviformibus densissime indiita. Staraina 10 libera, superne conniventia, lilaraentis lanuginosis lineari-subulatis; antlierae uniformes, loculis longitudinaliter dehiscentibus. Ovariurn sessile in fundo re- ceptaculi liberum, 2-ovulatum; Stylus filiforrais apice truncatus. Le- gumen ovale v. ovali-orbiculare subaequilaterum piano -convexum laeve indehiscens („v. serissime dehiscens" ex Bello). Semen cavitatem implens compressum, hilo ventrali, raphe semen dimidium inferius cingente, testa subcoriacea; albumen nulluni. Cotyledones carnosae; radicula brevissima recta. — Arbor portoricensis. Folia abrupte pin- nata, foliolis 4 — 6-jugis subinaequilateris, latere latiore ad rhachin spectante, subtus glandulis nigris prominentibus inaequalibus irregulariter adspersis, utrinque eleganter reticulatis, cbartaceis. Stipulae non ob- servatae. Flor es mediocres racemosi, racemis axillaribus et termi- nalibus; bracteae non imbricatae, merabranaceae ovatae deciduae; pro- phylla nulla. Obs. Genus a cl. Bello Sophoreis attributum re vera Caesaljnniacearum Cynometreis insereudum et Cynometrae ipsi affine est, quae cliaracteribus tantum levibns discrepat: floribus parvis, sepalis 4, rarissime 5, petalis dorso Jaevibus, staniinibus glabris patentilnis, foliis subtus non prominenti-glan- dulosis, coriaceis et si iuaequilateris , ita ut latera cujusque paris angustiora sibi approximata sint w ad rhachin spectent. Sed quia habitns toto coelo alienus est, Stahliam Cynometrae sub titulo sectionis adjungere sensui sy- stematico repugnat. Cevtum quoque non est, an legumina re vera serissime dehiscant: inter fructus numerosos exsiccatos et in alcohol conservatos uni- cum tantum inveni ad suturam inferiorem apertum, fortasse artificialiter, (^uia embryo hoc loco laesus erat. V^ Stalilia maritima Bello I. c; Stahl Est. III p. 100 (drscr. ex Bello); Krug Ic. t. 340; Erb. l. c. p. 130. Cobano v. Polisandro incolis Portor. „Arbor magnifica 5 — 20 m. alta, ramiücationibus aniplis".'] Rami vetustiores brunnescentes v. cinerascentes, lenticellis rotundatis obsiti, lior- notini glal»ri. Folia alterna petiolis 1,5 — 2,5 cm. longis subteretibus glabris, cum petiolis 12 — 15 cm. longa; foliola opposita v. inferiora subopposita, 314 Ion. Uriun: 3 mm. longo petiohilata , ad i-hacliiii ipsain (.lecidiia, noii stipellata, ovato- obloiiga, supcriie sensiin et longo angustata v. solemniter acuminata, latiora basi sae]io snl)Coi"data, angustiora snljtnmeata, margino integra v. obsolete et irregnlariter crenulata, G — 9 cm. longa, 2 — 4 cm. lata, 2 — Sy^-plo loiigiora quam latiora, paribus inferior! bus brevioribus et latioribus, supra lucicla, siibtus opaca, nervis utrinque prominentibus, glaberrima. Inflores- centiae 10 — 20-florae, usque 10 cm. longae, rliachi subglabra; bracteao subtus brcviter pilosae 3,5 — 4 mm. longae; podicelli cnrvato- patentes 4 — 7mm. longi brevissime pilosuli, apice sumnio tloros non fecundatos dejicientes. Flores liermaphroditi symmetrici verisimiliter proterandri. Alabastrum postremo ovatum apice rotundatum. Receptacuhim 2 — 2,5 mm. longum extrin- secus minute pilosum. Sepala subaequalia ovata obtusa concava plurinervia G — 7 mm. longa, 4 — 5 mm. lata, margine membranaceo tenuissime ciliolata, caeterum glabra. Petala „pallide flava, demum patula" sepala dimidio superantia, 10 — 11 mm. longa, 5,5 — G mm. lata; limbus ovali-ellipticus apice brevi plus minus inflexo, posteriora interne sensim angustata, vix unguiculata, anteriorum unguiculis limbo 4-plo brevioribus. Stamina pe- talis subae(piilonga subdeflexa; filamenta in ^i ^^^- li^nugine „rosea" obtecta, anteriora })aullo longiora 9 mm., posteriora 7 mm. longa; antherae „purpvu'eae" ovatae dorso in '/- alt. affixae versatiles. Ovarinm ovale glabrum in stylum attenuatum ; ovula mediae placentae affixa subsessilia ; Stylus postremo stamina superans glaber sub apice incurvus. Legumon subapiculatum 3,5 — 4,5 cm. longum, 2,5 — 3 cm. latum, 1,2 — 1,7 cm. crassura glabrum „purpureum, graveolens (odore fructus Spondiae)^'' ^ pericarpio crasse coriaceo 1,5 — 3 mm. crasso. Semen in margine medio triangulär! -emarginato ope funiculi brevis crassi affixum, breviter ovale, ca. 3 mm. longum, 2 cm. latiun, margine sub- acutum, raplic filiformi ab embryone sulco disjuncta; testa embryoni arcto ad- liaerens laevis. Cotyledones transversim ovales, basi cordatae, plumula evoluta polyphylla, phyllis margine glanduloso-ciliolatis. Hab. in Portorico ad litora maris prope Rio Grande ad La Estancia, prope Ceiba, prope Nagnabo in sylvis ad Guyacan, prope Gnanica in sylvis La Boca ad Barinas et ad La Plata, m. Mart, April, flor., m. Aug. fruct: Eggers hb. pr. n. 1215, ed. Toepff. n. 1012, Sintenis n. 978, 3814, 3876, 5482, Stahl n. 1070. Obs. Lignum ad supellectilem fabricandam valdo idoneum. Macrolobium triiiitense ürb. (n. sp.) glabrum; foHolis 2 — 3-jugis, ellipticis v. elliptico-oblongis, basi obliqua obtusis, apice breviter et ob- tuse acuminatis, 5 — 8 cm. longis, 2,2 — 3,5 cm. latis chartaceis; fila- mentis inferne pubescentibus; ovario glabro 3 — 4-ovalato. Rami teretes brunnei. Stipulae non observatae. Folia 0,5 — 1,5 cm. longe petiolata, petiolis et rhaclii anguste canaliculatis; foliola sessilia, nervo medio supra vix v. parum prominulo, lateralibus crebris tenuissimis reticu- lato-anastoraosantibus, margine vix recurva, utrinque opaca. Racemi axil- lares et pseudoterminales recti foliis breviores 4 — 7 cm. longi, fere a basi pedunculi floriferi, 10 — 25-flori; bracteae deciduae; pedicelli G — 8 mm. longi; prophylla obovata apice rotundata, G — 7 mm. longa, interdum inter sese usque supra medium connata, subcoriacea, pediceUo supra prophylla fere Species uovae, pracsertim portoricenses. 315 2 mm. longe producto. Calycis tubus 7 mm. longus cylindraccus 1,5 mm. erassus; lobi angiisto ovales usque 7 mm. longi. Petahim (noii rite visum) oxtrinsecus supra basin, intus usque ad medium dense et breviter pubescens; nidimentum petali secundi interdimi adest oblonge -lanceolatum. Stamina usijuo 17 mm. longa; antlierae ovales dorso medio affixae, 2,5 mm. longae, miiiuto scabriusculae ; staminodium 1 v. 0. Ovarium breviter stipitatum. Stylus longus filiformis; Stigma capitatum. Hab. in Trinidad ad Tncuche, m. Jan. ilor. : AV. E. Broadway in Bot. Gard. Herb. n. 5216. Baulimia Kapplcri Sagot, frutex v. arbor, foliis 11- v. 13-ner- vibus, ab apico in ^'3 — 75 longit. sub angiilo valde acuto emarginatis; lluribus in racemo 6 — 8 andromonoecis; calyco per antbesin spatbaceo; petalis 5 cm. longis, 2 — 2,5 cm. latis obovatis albido-roseis et varie roseo- V. purpureo-niaculatis, posterioribus marginc infimo pubescenti- bus; stamine fertili solitario, caeteris ad rudimenta subulata postice sensim decrescentia, inter sese libera v. autica interdum binatim con- nata reductis; ovarii stipitc ad rcceptaculum pedicelliforme 2 — 3 cm. lungum autice adnato. Bcmhinia Kappleri Sayol in Ann. Sc. nat. VI ser. vol. XIII (1SS2) p. 317 (ex descr.). Bauhinia Kriujii JJrb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. III (1885) jj. 83; Stahl! Est. III p. 127; Hitchc. Bah. p. 81; Dussf Flor. Ant. franc. p. 230. Flamboyan blanco v. Yarietal Portor. ex Krug, Sint., Stahl; Petit flamboyant Guad. et Mart. ex Duss. ' Usque 10 — 15 m. alta (ex Siiit.). Rami vetustiores glabri, hinc cine- raseontes, illinc lirunne?centes teretes; ramuli hornotini basi tegumenta gem- mae pauca squamiformia coriacea late rotundata gereutes, pibs brevissirais patulis rufidulis articulatis plus minus dense pulverulento-obtecti, non ar- mati. Stipulae genuLnae valde deciduae lineares v. lineari-acumiuatae to- meutosulae 5 — 8 nmi. longae, 0,6 — 1,5 mm. latae, intus ad basin squamulas minutas plures persistentes glabras valde abbreviatas 0,3 — 1 mm. longas uniseriatim tlispositas, quarum petiolo vicina saepe usque ad 2 mm. elongata est, gereutes. Folia 3 — 6 cm. longe petiolata, petiolis lamina duplo v. revioribus pilosulis ad apicem incrassatis, arabitu breviter ovata v. suborbicularia , basi truncata v. valde obtusangule cordata, foliolis obtusis in Ys — "Va '^^t- inter sese connatis apiee sub angulo 20 — 40 '^ emarginata, nervo medio in sinum breviter setaceo- producto, 8 — 12, interdum — 18 cm. lata et longa, nervis exterioribus subcurvatis, interioribus subrectis, supi'a glabra, subtus inter nervös minute et brevissime pilosa, ad nervös breviter tomen- tosulo-pubescentia. Flor es zygomorphi, racemo oppositifolio ; bracteae lan- ceolatae v. lineares extrinsocus tomentosae ca. 1 cm. longae, 3 — 1,5 mm. latae, intus ad basin lacinias plures filiformes gerentes; pedunculus specialis sub anthesi usque ad prophylla 1 — 1,5 cm. longus; propliylla opposita sub- oppositave 3 — 4 nun. longa; pudicellos nullos receptacula aemulant. Ala- bastrum oblongum, ca. 7 mm. diametro. Receptaculum anguste cylindra- 316 1«N. Urban: ccuni, STiporne jmullo ampliatum usipio 3 mm. crassum, intus ad Jaucoin piibescons. Calyx ca. 2 cm. longus, extriiisocUvS brevissime tomontosus siib antliosi unilatoi-alitcr iisquo ad basin fissns, caetcrum praetor apicos bre- vissime subiilatos liberos .spatliacco-coliaerens. Tetala in aestivationo valde imbricata, faiici recoptaculi inserta 1 — 1,5 cm. long'o unguiculata, 4 inferiora albido-rosoa, intcrdum rosoo- punctata et -maculata, margine glabra, 2 su- jieriora margine infero jKjsticü pilosa, siiperius albido-roscmn, scd mai-gino tlavum et intus densissime purpurco-maculatum, margine infero pubescens. Stamina fauci inserta, inlimum fertile 4 — 4,5 cm. longum, 1,5- — 2 mm. crassum, arcuato-curvatum, intus ad basin puberulum, caetera anantliera, postico sensim decrescentia , 10 — 2 mm. longa subulata, inferne pubescentia, 4 in- fera saepe binatim inter sese supra basin connata, caetera libera; antliera oblonge -linearis 5 — 6 mm. longa, ca. 1,5 mm. lata, in 2^- alt. affixa. Gy- naeceum tlor. liermaphroditorum (|Uoad liberum 4,5 cm. longum; stipes re- ceptaculo inferne latius, sui^erne anticc tantum adnatus, parcissime pilosulus, ca. 4 mm. sub fauce liber factus; ovarium ipsum in tlor. masc. 4 — 5 mm. longum, ovulis phu'ibus Ininutis, stylo receptaculum parum superante 2 — 3 nun. longo, stigmate obsolete, in liermapliroditis vix 1 cm. longo stipitatum, 1 — 1,2 cm. longum puberulum, stylo 2 cm. longo giabro, stigmate unilaterali. Logumen in racemo plerumque solitarium, latiuscule lineare rectum acutum basi styli persistente mucronatum convexum brunnescens 18 — 22 cm. loiigum (mmc brevius), 20 — 23 mm. latum, 12 — 15 mm. crassum, stipite ca. 3,5 cm. longo, sed inferne plus minus v. unilatoralitor a recoptaculo arcte accum- bente circumdato, glabrescens, venis tonuissimis creberrimis arctissimis obli- quis obsolete rugidosum, intus inter semina farina pallide flava subseptatum, deliiscens. Semina in singulis leginn. 16 — 22, funiculo perbrevi crassius- culo in laminam lanceolatam marginibus inaecpiilongis hilo adnatam moro calceamenti dilatato, ovalia, 10 — 11mm. longa, 6 — 8,5 mm. lata, 3 — 3,5 mm. crassa laevia nigrescentia; endospormium corneum juxta facies cotyledonum satis conspicuum. Embryo forma seminis; cotyledones planae basi cordatae, radiculam subretractam ovalem perbrovem ö-^dIo longitudine superantes. ■ Culta ornamenti causa et quasi spontanea in Cuba prope Cien- fuegos: Conibs n. 449; Jamaica ex Hitchc; Per torico prope ISTaguabo circa Hacienda Oriente, Fajardo, Adjuntas ad Saltillo, Peiluelas ad La Cueva, Cabo-rojo in monte Buena vista, Magagüez, Manati in monti- bus calcareis, Bayamon: Krug n. 278 (a. 1875), Sintenis n. 682, 1323, 1634, 4012, 5005, 5489, 6547, Stahl n. 488; St. Thomas ad habita- tiones et in fruticetis: Eggers ed. Toepff. n. 322, 1080; Guadeloupe: Duss n. 2619; Martinique in hortis et circa habitationes satis frequens: Duss n. 1122; St. Vincent: Smith n. 571'. — Patria? in Guiana gallica ad Maroni super.: Kappler ex Sagot. V Cassia Stalilii Urb. (n. sp.) foliolis 5-jugis, superioribus ovalibus V. ellipticis, 2,5 — 3 cm. longis, 1—1.5 cm. latis, inferioribus brevioribus orbiculari- ovalibus usque 1 cm. decrescentibus, apice rotundatis mucro- nulatis, chartaceis, rhachi inter paria inferiora glandulas oblongo-lineares 2 mm. longas gerente; stipulis lineari-subuhitis ca. 10 mm. longis de- ciduis; inflorescentiis axillaribus et terminalibus multi- et longifloris, Species novae, praesertim portoricenses. 317 demum recurvatis, pedicellis 2 — 3 cm. longis, supremis brevioribiis, sterilibus basi articulatis et deciduis; sepalis sabaeqiiilongis 6 — 7 mm. longis; petalis 10 — 13 mm. longis, purpnreo-venosis. Frutex 2 — 4 m. altus. Rami teretes plus minus manifeste striati glabri. Folia 1 — 2 cm. longe petiolata, rhachi supra sulcata pilosula, inter paria iina v. omnia glandulif era ; foliola pctiolulis 0,.5 — 1 mm. longis, nervo medio et latevalilms 5 — 7 tenuibus supra prominulis , utrinque obsolete re- ticulato-anastomosantibus, glabra, superiora inferne inaerpdlatera. Racemi 3 — 5 cm. longe pedunculati, postremo usque 15 cm. longi; j)edicelli flori- feri vix 0,4 mm. erassi. Sepala exteriora ovata, margine anguste mem- Iji'anaeoa vix G mm. longa, interiora ovali-orbicularia late memliranaceo- marginata, margine l)revissime ciliata 7 mm. longa, G mm. lata. Petalum majus late orbiciüare, apice emarginatum 14 mm. latiim, minora oblique obovata 8 — 9 mm. lata apice integra, intermedia suborbicularia. Antherae 3 posticae cassae subquadratae vix 1,5 mm., 4 minores 3 mm., 2 majores 4,5 mm. longae, antica ulterioribus 2 — 3-plo tenuior, omnes lirevissime et obtusissime apiculatae. Ovarium lineare giabrum; Stylus 3-plo brevior. Legumina recta 12 — 15 cm. longa, 1,5 cm. crassa, linearia utrinque prae- sertim ad apicem attenuata. Semina horizontalia. Hab. in Porto rico in sylvis montanis inter Guayama et Guamani, prope Cayej juxta tlumen Morillos, prope Avbonito ad La Lima, ni. Sept., Oct. flor., Dec. fruct: Sintenis n. 2138, 2520, 2724, 3074, Stahl n. 205. Obs. Hal)itum C. hicapsularis L. prae se ferens et sine dubio ad liunc typum polymorplium pertinens, quao foliolis plerumque 4-jugis superioribus inferne magis angustatis, iuflorescentiis paueifloris, pedicellis 3 — 5 mm. longis raro longioribus medio articulatis, parte eorum inferiore post flores delapsos satis persistente, calyce et antheris majoribus, cassis superne valde dilatatis et saepe subbilobis recedit. ^ Cassia portoriceiisis Urb. (n. sp.) frutex parvus, ramis pnbe brevi crispula obsitis; stipulis lanceolatis acuminatis striatis; foliolis plerumque 6 — 7-, raro 5- v. usque 11-jugis, oblonge -linearibus, apice rotundatis et mucronatis, basi tan tum inaequilateris, nervo medio non mediane, parte laminae superiore ca. Ys) inferiore Ys faciei occupante, lateralibus plus minus striato-prominentibus, subcoriaceis, 8 — 15 mm. longis, 2 — 4 mm. latis, glandula infra foliolorum par infimum bene evoluta, satis crasse stipitata scutellata; inflorescentiis 1 — 2-floris, pedicellis 6 — 20 mm. longis; petalis 12^15 mm. longis; antheris omnibus evo- lutis, binis quam caeterae dimidio v. duplo longioribus; legiiminibus 3 — 4 cm. longis, 4 — 5 mm. latis. Var. a. cjillosa Urb. foliolis margine calloso-incrassatis, glabris et nitidis v. brevissime pilosulis, laevibus, nervis lateralibus utrinque prae- sertim subtus prominentibus, aliis tenuioribus interjectis; inflorescentiis non raro 2-bifloris, pedicellis longioribus 10 — ^20 mm. longis. Retama Port, ex Krug. 318 Ig\. Urban: Yar. ß. gTamilata ürl). foliolis margine non callosis, brevissime pilosis, raro subglabris, subtus plus minus et tenuiter granulatis, nervis praesertim supra minus prominentibus v. obsoletis; inilorescentiis l-tloris, pediccllis 6 — 12 mm. longis. Escobilla Port, ex Sintenis. Fniticulus 0,25 — 0,60 m. altus. Rami lignosi brtmnei stipulis longo persistentibus obscssi, junioribus jjube albida v. flavida brcvi curvula vostiti. Stipulae 5 — 8 mm. longae. Folia 1 — 3 mm. longe petiolata; foliola sessilia, suprema paullo minora et inaequilatera, giandulis interdum sub paribus supe- rioribus obviis, sed minoribus. Inflorescentiae nunc supraaxillares, nunc in ramulis brevilms axillares, supra basin bracteolis 2 sterilibus v. altera fertili et florem juniorem gerentc instructi, paullo sub calyce propbylla iis aequalia et stipulis conformia pracbentos. Sepala tenuia band striata, lanceolata v. ovato-lanceolata acuta v. acuminata, 6,5 — 8 mm. b^nga. Petala obovata v. orbiculari - obovata breviter unguiculata. Stamina 8 brevia alter- natim subinaequilonga, nunc anticum longius, sed longissimis 2 brevius, apice biporosa, fibimentis omnibus perbrevibus. Ovarium dense et adpresse pubescens; Stylus jjaullo longior plus minus curvatus. Legumen lineare brevissime pilosulum. Hab. in Portorico var. a. prope Guayanilla in montibus calcareis ad Penoii, Aug. flor., prope Mayagüez: Krug n. 295, Sintenis n. 4926, 4926''. — Var. ß. prope Salinas de Cabo-Rojo in sylvis litoralibus, Febr. fl. et fr., prope Guanica in fruticetis montis El Maniel et in litore maris ad salinas, Jan., Febr. flor.: Sintenis n. 681, 3450 (form, interm.), 3704. Obs. E sectione Chamaecrista , affinis C. grammicae Spreng, (praesertim ope var. granulatae). ^ Diissia Kr. et Urb. in Encjl - Prantl Nat. Pfl.-Fam. III. 3 (1892) p. 193. Flores andromonoici. Calycis tubus oblique campanulatus, basi in receptaculum obconicura abiens; lobi 5 in aestivatione more pa- pilionaceo arcte imbricati, 2 superiores altius connati, infimus saepius trilobus. Petala snbaequilonga; vexillum orbiculato-reniforme exappendi- culatum; alae rectae subanguste et oblique ovales; carinae petala alis subsimilia, dorso snpero ope tomenti conglutinata. Stamina 9 ad basin connata, decimuni subliberum, omnia fertilia, superne sursum curvata, anteriora paullo longiora; antherae versatiles ovatae. Ovarium in flori- bus masculis rudimentarium, stylo perbrevi, in lloribus liermapbroditis breviter stipitatum ca. 4-ovulatum; Stylus superne incurvus, stigmate apicali minuto. Legumen anguste ovato-acuminatum transversim subteres sublignosum 2-valve. Semina 1 — 3 ovalia v. semiovalia, parura compressa. Cotyledones crasse carnosae; radicula brevissima inter bases cotyledonum hastatas longe retracta. — Arbor caribaea. Folia impari-pinnata foliolis amplis exstipellatis. Stipulae nullae. In- florescentiae axillares simpliciter v. panniculato -racemosae. Flores JL U ö 3 Species novae, praesertim portoricenses. 319 plus minus obscure lilacini, raro subalbescentes. Bracteae et bracteolae bene evolutae. Obs. I. Genus Diplotropidi Bentli. e Sophorois affine, clifTert floribns aiulromonoecis, lobis calycinis imbricatis, staminibus inferne in tubum coalitis, iiidole leguminis. Obs. IL Ex descriptione Benthamiana in Mart. FL Bras. XY. 1. 322 embryo generis nostii eandeni structuram praebet ac Diplotropis nitida Bentli. Obs. III. Genera ill. Tulasnei Dibrachion et Diplotrojns ab. ill. Bektham imnierito unita esse niibi persnasnm liabeo; stipulae nunc deficientes nunc (ibviae aeque ae petalorum auriculae, et verisimiliter structura ombryonis (in unica specie adhuc nota) characteres genericos sine dubio praebebunt. Dussia martiiiieeiisis Kr. et Urb. i7i IJuss Leg. Mart. (1891) p. 11 (nomen) et in KngL-Frantl Kat. Pfl.-Fam. III. 3 (1892) p.l93; Kew Bull 71. 81 p. 248; Diiss Flor. Änt. frauQ. p. 224. Caconnier blanc Guad. ex Duss, Pommier Domin. ex Ramage, Bois-garaelle Martin, ex Duss. Arbor 10 — 20 m. alta, trunco recto nudo. Rami patentes, hori- zontales V. saepe penduli cinerei giabrescentes, ad apicem pilis simplici- bus ferrugineo-tomentosi, cieatricibus foliorum amplis notati. Folia alterna, petiolis 7 — 12 cm. longis trigonis tomentosis, cum petiolo usque 40 cm. longa, irapari-pinnata, foliolis 7, 9 v. 11 suboppositis v. alternis, 3 — 4 mm. longo petiolulatis , non stipellatis, basi petiolulorum deciduis, ovatis v. ellip- tico-ovatis acutis basi truncatis v. obsolete cordatis, magnitudine valde in- aequalibus, intermediis maximis 10 — 15 cm. longis 5,5 — 7 cm. latis ca. duplo longioribus quam latioribus, caeteris ad rhacliidis basin et apicem saepe celeriter descrescentibus, omnibus margine obsolete crenulatis v. subintegris, eleganter nervosis, nervis lateralibus utraque parte ca. 14 tenuiter reticu- latim conjunctis, subtus prominentibus, minutissime pulverulento-tomentosulis, supra subglabris. Inflorescentiae axillares sirapliciter v. panniculato-race- mosae usque 30 cm. longae ferrugineo-tomentosae multiflorae; bracteae ovato- V. oblonge -lanceolatae v. lanceolatae acuminatae sessiles 20 — 7 mm. longae 5 — 2 mm. latae; pedicelli erecti v. erecto- patentes, floriferi 6 — 8 mm. longi, fructiferi vix longiores; prophylla bina basi receptaculi pauUo adnata elliptica V. elliptico-lanceolata 6 — 7 mm. longa, 2,5 — 3 mm. lata. Flor es „cum foliis novellis protruduntur " (ex Duss). Alabastra initio plane clausa, lobis calycinis arcte sibi incumbentibus. Calyx pedicello sub angulo recto affixus extrinsecus ferrugineo-tomentosus; tubus oblique campanulatus 6 — 8 mm. diametro, recepitaculo 2 mm. longo sufi'ultus; lobi tubo paullo breviores trian- guläres V. ovato- trianguläres, lateralibus 2 hinc inde denticulo unico praeditis. Petala cum filamentis fauci receptaculi inserta, obscure lilacina, sed limbo niedio fere usque ad marginem intensius maculata et -lineolata: vexillum geniculato-erectum 15 mm. longum, explanatum 14 mm. latum, unguiculo 5 mm. longo, dorso albido-tomentosnlum; alae rectae carina perpaullo breviores suliangnste et oblique ovales apice rotundatae 14 mm. longae unguiculo quam limbus duplo breviore, apice tomentosulae ; carinae petala 15 mm. longa ovalia dorso tomentosa, apice rotundata sed sicut alae unilateraliter obtuse apicu- lata. Stamina 13 — 15 nun. longa, anteriora paullo longiora, superne sm'sum curvata, posticum basi ima, caetera 1 — 3 mm. longe coalita subulata glabra 320 Ton. Urban: colorata; aiitherne dorso in y., alt. atTixae, ovatao miiticao ad connoctivnni eoloratae. Ovarium in floribus masciüis ovnlis abortivis niiniitum, in ilori- bns hermaphroditis (unico tantum mihi obvio) basi receptaculi insortnm, ca. .3 mm. longe stipitatum lanceolato- lineare pili^ erectis donsissimo villoso- tomentosum; Stylus duplo brovior supernc v. ad apicem glabor incurvus; Ovula 4 pendula elliptico-oblonga. Fructus jiauci (2 — 3 pro racemo ox Duss), ustpiG 8 mm. longe slij^itati 7 — 10 cm. longi, 3,5 — 4 cm. diaiiietro, exocarpio in sicco sublignoso, aquae immerso crasse coriacco ca. 1,5 mm. (ex Duss 3 — 4 mm.) crasso, dorso „ rubre - flavescente " brevissime tomentosulo plus minus granulato, mesocarpio brunneo-purpuvoo, endocarpio tenuioro al- bido. Semina l'ructui aperto „funiculis amplis brevibus applanatis satis longe adhaerentia, hilo albo oblongo laterali prope liasin seminis, arillo clause cinnabarino, in statu vivo 1 mm. crasso circumdata" (ex Duss) 1 — 4, si 1, tum ovalia 3 — 4,5 cm. longa, 1,3 — 2,5 cm. lata, paullo latiora quam crassiora margine subacutata, si 2, tum oblique semiovalia v. semielliptica i. e. facie- bus vicinis oblique desectis, dissep>imentis nullis; testa in vivo „coccinea laevis" (ex Duss), crasse coriacoa 1,5 mm. crassa, in sicco postremo rufescens dense et tenuiter plicato-rugosa; albmncn nullum. Cotyledones a basi (ad partem latiorem) ca. 8 mm. j^rofunde et oblique incisae ideoque bilobae (basibus cotyledonum sub germinalione verisimiliter radiculam hastato-circum- dantilms); radicula ad incisionis partem intimam insorta inter cotyledones omnino occulta perbrevis, 2 mm. longa, obtriangularis, plumula parum evo- luta, e squamis apice pilos brunneos gerentibus formata. Hab. in Guadeloupe frequens in sylvis Trois-rivieres, rarior in praeruptis difficilibus Riviere rouge et noire prope Camp Jacob, alt. 280 — 600 mm.: Duss u. 3757; Dominica ad Laien River: Ramage; Martinique passim in sylvis Morne-rouge, Champflore, Fonds-Saint- Denis: Duss n. 2, 1072; St. Yin'cent in sylvis Marriaqua valley, alt. 500 — 600 m'., rara: Smith n. 1633. — Flor. April — Jul., fruct. Jun. — Aug. Ormosia Kriigii Urb. (n. sp.) foliis 7- v. 9-, in plantis juvenil, usque 3-foliolatis, foliolis 7 — 15 mm. longe petiolulatis, ovalibus v. brc- viter ovalibus v. ovali-ellipticis v. apicali obovato v. ovato, apice ob- tusissimis, rotundatis v. truncatis, seraper abrupte et plus minus longe cuspidato-acuminatis, basi rotundatis v. snbtruncatis, 7 — 25 cm. longis, 3,5—14 cm. latis, nervis iitrinque valde manifestis rectis, supra glabris, subtus minute et adpresse pilosis coriaceis; infloresceutiis axillaribus et terminalibus panniculatis v. subcorymbosis rufo-tomentosulis, usque 35 cm. longis, pedicellis 4 — 6 mm. longis, prophyllis minutis calliformi- bus; calyce 10 mm. longo, vexillo suborbiculari, apice exciso, supra unguiculura vix v. breviter auriculato, 13 — 15 mm. longo; fructibus 1 — 5-spermis. Ormosia dasycarpa Bello Ap. I (1881) p. 256; Stahl! Est. III p. 99; Krug Ic. t. 300/ , — non Jacks. Matos V. Palo de Matos Portor. •fc >J ^ ;3- Species novae, praesertim poiioricenses. 321 Arbor 10 — 25 in. alta coma ramorum ampla. Rami juniores pulve- rulento-tonientosuli. Stipulae non observatae. Folia petiolis usque 20 cm. longis supra canaliculatis ; fcliola opposita, supra saturate viridia, subtus pallidiora, nervo medio supra impresso, lateralibus 12 — 16 sub angulo 50 — 60" abeuntibus supra in sicco albescentibus et parum, subtus crassius- cule prominentibus , dense reticTÜato-anastomosantibus. Inflorescentiae 0,5 — 6 cm. longe pedimculatae , folio duplo et ultra breviores, demum gla- brescentes, ramulis angulatis; bracteae trianguläres v. breviter trianguläres obtusae 1,5 — 0,5 mm. longae. Calycis tubus late obconicus pulverulento - pilosus; lobi 3 antici oblonge -lanceolati, tubo fere duplo longiores, 2 poste- riores inter sese paullo altius connati, oblique ovati. Petala obscure vio- lacea, glabra; vexillum macula ampla albida v. pallide flava notatum, 12 mm. latum, basi in stipitem crassum 3 — 4 mm. longum contractum; alae oblique obovato-cuneatae, 6 mm. latae supra unguiculum vix auriculatae; carinao petala libera oblique oblonga apice obtusa 13 — 14 mm. longa. Stamina libera, filiformi - subulata , alterna angustiora et paullo breviora. Ovarium adpresse et dense rufo-pilosum oblonge - lineare breviter stipitatum, 4 — 6-ovulatum. Stylus ovario paullo longior, inferne parce pilosus, superne glaber, apice incurvus, intus sub ai)ice stigmatosus. Legumen rarius 1-spermum rhom- beum, plerumque pleiospermum usque 10 cm. longum et 2 cm. latum, inter semina constrictum, supra semina inflatum convexum, caeterum planum ligno- sum. Semina suborbicularia v. obovato - orbicularia convexa 10 — 12 mm. longa, 6 — 9 mm. crassa, omnino coccinea v. macula plus minus ampla nigi'a notata. Hab. in Portorico in sylvis primaevis prope Bayamon, prope Juncos in monte Guvuy, Sierra de las Piedras in monte Frances, prope Yabucoa in monte Piedra Azul ad Jacana et in monte Cerro Gordo, prope Adjuntas in monte Audubo et in monte Cedro, prope Utuado ad Roncador, in Sierra de Lares ad Guahataca, m. Aug., Nov. flor.: Sin- tenis n. 1886, 2587, 8987, 4670, 5270, 5336, 6093, 6509, Stahl n. 319; Dominica ad Castle Bruce, windward: G. A. Ramage (specim. fruct, in floribus iterum comparandum). Obs. 0. monosperma ürb. {Sophora monosperma Sw. 1788, (h'mosia dasycarpa Jacks. 1811), altera Antillarum species, differt foliolis 2 — 3 mm. longe petiolulatis, multo minoribus, plerumque sensim acuminatis, inflores- centiis et calyce villosiusculis, prophyllis sub calyce lineari-subulatis. Poitaea glycypliylla Urb. Rohinia glycypJnjlla Poir.f in Lam. Enc. VI (1804) p. 227; DC. Prodr. II p. 262. Poitaea Campanilla P. DC. Prodr. II (1825) p. 263. Robinia latifolia Bert! herb, ex P. DC. l. c. Campanilla Doming. ex Bert. Frutex 0,70 — 2 m. altus, floribus rubris et albis (ex Egg.) v. coc- cineis (ex Jacquemont). Flor. m. Majo. Hab. in Haiti: Bertero, C. Ehrenberg n. 223, Jacquemont, prope Port-au-Prince in plateau du Morne de l'Höpital 1029 m.: Picarda n. 1161; Sto. Domingo in monte Barrero, 1100 m.: Eggers n. 2031. Urban. 21 322 Ign. Urban: Obs, Planta herbarii Lamarckiani originaria certe non in Martinique collecta est, sed in Haiti. Coryiiella dubia Urb. foliis sub anthesi junioribus v. vix evo- lutis, 5 — 7-jugis, rhachi pilosa, foliolis subtus adpresse pubescentibus; vexillo ovato, apice obtiisiusculo , alis lanceolatis 4-plo longioribus quam latioribus, carinae petalis in parte Y2 superiore usque ad apicem con- natis, apice longe rostrato-producto et falcato-incurvo; stylo basi infracto, superne valde incrassato et plus minus involuto. Bobinia dubia Lam. III. (ca. 1797) t. 606 f. 2! ; Poir. in Lam. Enc. VI (1804) p. 227; Spre7ig. Syst III p. 246 (excl. patria). Robinia p)olyantha Siv. Flor. III (1806) p. 1260; Spreng. Syst. III. 246. Rohinia martitiicetisis Pers. Syn. II (1807) p. 312. Tephrosia ?noschata Tuss. Afit. II (1818) p. 22 t. 6! (bona); Walp. Rep. I p. 676. Sabinea dubia P. DC. in Ann. Sc. nat. I. ser. vol. IV (1825) p. 92 et Prodr. II p. 263 (quoad synon., sed certe non quoad descript). Corynella yolyantha P. DC. l. c. p. 93 et Prodr. II p. 267; Griseb.f Cat. p. 71 Corynitis polyantha Spreng. Syst. IV. II (1827) p. 280. Toxotropis Jaegeri Turcx.! in Bull. nat. Mose. XIX (1846) IL p. 507; Walp. Ann. I p. 232. Corynitis Jaegeri 0. Ktxe. Rev. I (1891) p. 173. Frutex 1,4 — 2 m. alt, corolla violacea (ex Tuss.) Flor. m. Apr., Jun. Hab. in Haiti: Ehrenberg n. 31, Jaeger n. 102, Mackenzie, Pi- carda n. 17, Varanne, prope Port-au-Prince in fruticetis siccis frequens prope Marquissant: Jacquemont, inter Jacmel et Port-au-Prince: Wolff, in Savane brulee ad Petite Riviere de l'Artibonite: Picarda n. 1581. Obs. Patria „Martinique" quam cl. Poieet nostrae speciei attribuit, sine ulla dubitatione erronea est. ^ Corynella paucifolia P. DC. foliis sub anthesi bene evolutis, 3 — 5-jugis, rhachi et foliolis subtus glabris v. his ad nervum medium pilosis; vexillo orbiculari v. breviter orbiculari, apice rotundato, alis ellipticis v. elliptico-oblongis, 2 — 3-plo longioribus quam latioribus, carinae petalis in parte Y3 superiore connatis, apice ipso liberis ob- tusiusculis, intus subrectis, dorso supero arcuato-curvatis; stylo arcuato, superne parum incrassato, apice incurvo, stigmate postice spectante. Corynella paucifolia P. DC. in Ann. Sc. nat. I. ser. vol. IV (1825) p. 93 et Prodr. II p. 268. Robinia doniingensis Spreng.! Syst. III (1826) p. 245. Corynitis doniingensis Spreng.! Syst. IV. II (1827) p. 280. 1-1899 . Species novae, praesertim portoricenses. 323 Corynitis paucifolia 0. luxe. Bev. I (1891) p. 173. Retama Portor. ex Sint. Frutex 0,5 — 2 ni. altiis, floribiis caenileis (ex Egg.) v. caeruleis postremo albescentibus, carina violacea (ex Sint.). Flor. m. Febr., Mart., Majo. Hab. in Haiti: Bertero, Mackenzie; in Sto. Domingo in saxis graniticis ad flumen Nigua: Mayerhoff, prope Tamboril in Cerro Gordo 400 m. et prope Llano Rafael ad margines sylvarum 300 ni. alt.: Eggers n. 1924, 1924''; Portorico prope Yauco in declivibus montis Duey et prope San German in declivibus ad Lajas arriba: Sintenis n. 3624, 3941. Sabinea sect. Sabiiieopsis Urb. Carina oblonga. Stamina sub- aequiloiiga. Stylus subrectus. ^ Sabinea punicea Urb. (n. sp.) foliolis 10 — 20, obovatis v. plerum- que ovalibus apice rotundatis v. subtruncatis v. leviter emarginatis, bre- viter V. vix apiculatis, 9 — 15 mm. (v, in ramis elongatis junioribus usque 26 mm.) longis, 5 — 9 mm. (v. usque 16 mm.) latis, subtus glabris v. nervo medio pilosulo, nervis lateralibus utrinque 4 — 5 dense reticulatis, stipellis manifestis; floribus cum foliis coaetaneis; calyce 5 mm. longo glabro; carina 20 mm. longa. Sabinea florida Bella! Ap. 1(1881) p.259; Krug Ic. t.249f,nonDC. Caracolillo Portor. ex Smt. Yerisimiliter fruticosa. Rami ad apicem adpresse pubescentes, mox glabrati, teretes. Stipulae e basi triangulär! subulatae 3 — 5 mm. longae. Folia disticha, 0,7^ — 1,5 (^m. longa petiolata, rhaclii glabra v. parce et ad- presse pilosa, supra suleata; foliola petioliüis 1 mm. longis obsolete pilosulis, nervo medio saepe subimpresso, supra glaiicoviridia, subtus pallidiora et pur- pureo-maculata, nervorum reticulo supra magis prominente, nunc subtus obso- leto. Flore s ad axiUas foüorum in raraulis abbreviatis plures, punicei; bracteae lanceolatae 1,5 — 2 mm. longae pubescentes; pedicelli 0,7 — 1,5 cm. longi glabri apice anguste turbinato-incrassati, sub incrassatione prophylla 2 mi- nuta anguste semilunaria et basi conjimcta gereutes. Calycis tubus cam- panulatus, superne 5 — 6 mm. latus, dentibus minutis usque 0,8 mm. longis subulatis pilosulis. Vexillum subtriangulari-orbiculare, apice obtusissimum vix emarginatum, 17 — 18 mm. longum, 13 — 14 mm. latum, stipite 6 mm. longo anguste obtriangulari ; alao oblongae rectae apice rotundatae 17 mm. longae vix 4 mm. latae, limbo stipitem plus quam duplo superante, supra unguiculum plicam obliquam praebentes; carinae petala in ^/g alt. perbreviter connata, superne iterum libera et 7 mm. lata, inferne sensim angustata, dorso subarcuato-curvata, supra unguiculum 5 mm. longum plicam longi- tudinalem gerentia. Stamina usque ad medium connata, vexillare plane liberum, postica 3 anticis 4 mm. breviora; antherarum connectivum in sicco nigrescens. Ovarium longe stipitatum, cum stylo obsolete sigmoideum; stigma punctiforrae. Legumen lineare 5 — 6 mm. latum dehiscens, valvis tortis. Hab. in Portorico prope Mayagüez in monte Mesa et prope Ma- ricao in declivibus montis Alegrillo, m. Nov. flor.: Krug n. 345, Sin- tenis n. 368; in Cubam a cl. Gundlacli introducta. 21* 324 Ign. Urban: Obs. Altera hujus sectionis species: S. carinalis Griseb. e Dominica differt praesertim foliolis oblongis 13 — 16 mm. longis, 3 — 6 mm. latis, calyce G mm., carina 27 — 30 mm. longa. Sect. EusaMiiea Uib. Carina oblique obovata. Stamina 5 po- stica anticis 5 duplo breviora (omnia fertilia). Ovarium siiperum cum stylo falcato-iucurvum. Species unica: S. florida DC. (S. dubia DC. excl. syn.) foliolis 16 — 30 subtus praesertim juventute laxe serieeis, calyce (sine pedicelli incrassatione) 3 mm. longo, carina 17 — 18 mm. longa, 8 — 9 mm. lata, floribus post folia vetusta delapsa v. (quod idem est) ante folia novella bene evoluta nascentibus. Hab. in Portorico prope Bayamon, prope Fajardo in monte Ema- jagua, prope Yauco ad fluraen Duey, prope Sabana grande ad fluraen Estero, prope Cabo-Rojo ad Port -real, prope Quebradillas, Manati: Ber- tero, Gundlach in hb. Krug n. 273, 288, Schwanecke, Sintenis n. 368^, 1299, 3626, 3940\ 6726, Stahl n.326^ St. Thomas: Eggers ed. Toepff. n. 388, Ehrenberg n. 276. w Notoclon Urb. (n. gen.). Calyx membranaceus breviter campanu- latus, lobulis brevissimis, dentibus 3 anterioribus remotiusculis, 2 po- sticis contiguis triangularibus obtusis. Yexillum suborbiculare, non calliferum, reflexum; alae oblongae rectae; carinae petala in parte di- midia superiore connata, dorso supero subarcuata, intus subrecta, obtu- siuscula, alas et magis vexillum superantia. Stamen vexillare liberum, caetera in tubum coalita apice libera, omnia subaequilonga, antheris aequalibus. Ovarium breviter stipitatum, lineare ovulis pluribus. Stylus lineari-subulatas arcuato-curvatus glaber, stigmate intus ad apicem ob- soleto. — Frutex cubensis. Stipulae lanceolatae subulato-acuminatae, valde deciduae. Petioli dorso ad basin gibberoso-incrassati, gibbere in dentem brevem aculeiformem rectum v. recurvum excrescente. Folia disticha alterna pari-pinnata, rhachi alata in apiculum brevem excur- rente, foliolis deciduis venis nullis, stipellis minutissimis. Inflores- centia ignota; pedicelli apice articulati, prophyllis nullis. Obs. Ex affinitate Sabineae, quae habitu, dentibus aculeiformibus de- ficientibus, rhachi foliorum non alata, foliolis dense reticulato-venosis, pro- phyllis müiutis, stigmate manifesto apicali reeedit. V' Notoclon gracilis Urb. Fagara? gracilis Oriseb.f Cat. (1866) 'p. 48 (cf. Urb. in Engl. Bot. Jahrb. XXI p. 594) . Xanthoxylum? gracile Wr. in Sauv. Cub. n. 319 (1868) p. 19. Frutex gracilis. Eami stricti cinerascentes glabri, hornotini brunnei breviter pubescentes; ramuli subdivaricato- patentes, saepius spinas elongatas foliosas simulantes. Stipulae vix 3 mm. longae. Dentes aculeiformes vix 1-1399 Species novae, praesertim portoricenses. 325 1 mm. longi. Folia 2 — 4 mm. longe petiolata, 2 — 5-jiiga, rhaclii inter foliolorum j)aria oblonge -spatlmlata, superne usque 2 mm. lata, inferne sen- sim angustata margine recurva, apice filiformi usque 1 mm. longa, subtus pilosula, 0,5 — 2,5 cm. longa; petiolnli 0,3 mm. longi in sicco pallide flavidi; foliola in foliis ramealibus primariis ovalia v. ovali-elliptica v. suprema obo- vata, apice rotundata v. subtruncata, non apiculata, basi inaeqnilatera obtusa 10 — 12 mm. longa, 4 — 5 mm. lata, secundaria (e ramulis non evolutis nascentia) 2 — 4 mm. longa, 1,5 — 2 mm. lata, omnia nervo medio supra vix V. parum conspicno, subtus prominulo, lateralibus plane nullis, supra in sicco nigrescentia glabra v. obsolete pilosula, subtus brunnescentia breviter et sparse sericeo-pilosa, margine anguste recurva. Calycis tubus cum re- ceptaculo basi subobliquo 3-^3,5 mm. longus, extrinsecus brevissime et ad- presse pilosus; denticuli vix 0,3 mm. longi. Vexillum breviter ovato- orbiculare, apice emarginatum basi in unguiculum 1,5 mm. longum contrac- tum, 7 mm. longum 6 mm. latum; alae oblonge - lanceolatae , superne magis angustatae apice obtusae, supra auriculam plica longitudinali notatae 9 mm. longae, vix 2,5 mm. latae; carina anguste oblonga, 11 mm. longa, 2,5 mm. lata. Filamenta in parte Y5 suprema libera, alterna perpaullo breviora; antlierae aequales, effoetae anguste ovatae, connectivo obscure purpureo. Ova- rium lineare glabrum ca. 10-ovulatum. Stylus ovario dimidio brevior, superne sensim attenuatus. Hab. in Cuba occidentali, in sylvis prope Toscano: Wright, sine certo loco natali: Read. Aescliynomene portorieensis Urb. (n. sp.) perennis v. suffrii- ticulosa, caulibiis prostratis tenuibus pilos longos patentes simplices sparsos V. raros eraittentibus, praeterea brevissime et adpresse puberulis; stipulis ovatis v. lanceolatis parvis basi non prodiictis; foliolis 4 — 5-jugis, obo- vatis V. ovalibus, apice rotundatis brevissime apiculatis, basi obsolete cordatis, 5 — 8 mm. longis, ntrinque adpresse et breviter puberulis, nervo primario submediano, lateralibus manifestis; inflorescentiis axillaribus simplicibus 1 — 2-floris, prophyllis calyce 2 — 3-plo brevioribus; floribus 5 mm. longis; legumine 4 — 5 mm. longe stipitato erecto- patente, arti- culis 2 — 4 parvis vix 3 mm. latis, brevissime et crispule puberulis. Radix usque 7 mm. crassa brevis ramosa. Gaules numerosi simpli- ces V. parce ramosi us(jue 45 cm. longi, medio 0,6 — 0,7 mm. crassi, in- ferne brunnescentes , subteretes pilis crassitiem ramorum duplo et ultra supe- rantibus, pube adpressa pallida parca vix conspicua. Stipulae 1,5 — 2,5 mm. longae plus minus acuminatae in pilum excurrentes, 3 — 4-nerves. Folia 3 — 5 mm. longe petiolata, petiolis, rhachi et foliolis utrinque brevissime et adpresse pilosis; foliola inferne subinaequilatera etbasisuboblirpia, 2,5 — 4 mm. lata, nervis lateralibus utrimpie prominulis anastomosantibus. Inflores- centia 10 — 15 mm. longa brevissime pilosula; pedicelli 3 — 5 mm. longi; propliylla vix 1 mm, longa ovata acuta. Flores „flavi". Calyx 2,5 mm. longus; lobi tubmu aequantes anguste ovati, anticus lanceolatus, parce pilosi. Petala subaerßiilonga ; vexillum orbiculare breviter stipitatum; alae obovatae, inferne valde angustatae ; carinae petala medio geniculata, apice oblique desecta, inferne libera, superne connata. Stamina in fasciculos binos 5 -andres liberos 326 Ign. Urban : V. dorso subconnatos collecta, in parte Ys super, libera, apice non incrassata; aiitherae ovatae. Ovarium breviter stipitatum brevissime et dense pubes- cens; Stylus ovario aeqmlongus filiformis; stigma ininutum. Legumina bi'uniiea reticulato- nervosa; articiüi sutura ventrali tantum coliaerentes sub- contigui oblique semiovales. Semina subtriangulari-ovata olivaceo - brunnes- centia nitida laevia. Hab. in Portorico prope Maricao m. Nov. flor., prope Manati in arenosis ad margines lagunae Tortugero, m. April, fruct.: Sintenis n. 4889, 6657. Obs. Pertinet ad typum polymorphum Äe. falcatae DC. (sensu Bentha- miano) et arcte accedit ad formam Äe. gracilis Vog. in Brasilia a cl. Sellow inter Victoria et Baliia lectam. V' Lonchocarpus glaucifolius Urb. (n. sp.) foliis 5 — 7-foliolatis, foliolis 3 — 5 mm. longa petiolulatis, ellipticis v. elliptico-oblongis v. terminal! interdum obovato, apice rotundatis v. brevissime et obtusissime aciiminatis, emarginatis, ad basin paullo magis angustatis, basi ima obtusis v. rotundatis, 4 — 13 cm. longis, 2 — 7 cm. latis, nervo prima- rio et secundariis supra impressis, subtus valde prominentibus, tertiariis densissime reticulato- anastomosantibus margine saepius obsolete sub- undulato-crenatis coriaceis glabris; inflorescentiis subglabris racemosis laxifloris ramulis dichotomis bifloris, pedicellis genuinis 5 — 8 mm. longis, supra medium v. sub apice prophylla 2 minuta gerentibus; calyce trun- cato 4 mm. longo; vexillo orbiculari, supra unguem non auriculato 12 — 15 mm. longo; legumine lineari v. latiuscule lineari, 6 — 14 cm. longo, 1 — 1,5 cm. lato, 2 — 7-spermo, brevissime rufo-sericeo-piloso. Geno Portor. ex Sint. Ar bor 5 — 8 m. alta v. frutex ramis scandentibus. Rami teretes glabri, lenticellis suborbicularibns obtecti. Stipulae trianguläres vix 1 mm. longae valde deciduae. Folia petiolis 2 — 5 cm. longis, basi incrassatis, subteretibus supra canaliculatis; foliola exstipellata opposita utrinque glauc'es- centia nitida, areolis reticuli interdum subpellucidis, nervis lateralibus 7 — 9 sub angulo 70° e medio abeuntibus arcuatis supra plus minus impressis. Inflorescentiae 0,5 — 2 cm. longe pedunculatae , 6 — 14-florae, folio plu- ries breviores, ramulis 0,5 — 1 cm. longis, bracteis et prophyllis triangulari- v. oblongo-acuminatis, 1 — 0,5 mm. longis. Calyx oblique cupiüif ormis , bre- vissime et adpresse pilosulus, dentibus vix indicatis. Flore s rosei; vexiUum dorso parce et minutissime sericeum, 1 — 1,5 mm. longe unguiciilatum; alae liberae oblongae obtusae subrectae 4 mm. latae; carinae petala inter sese medio dorso cohaerentia , caeterum libera, intus subrecta, dorso superne arcuata, limbo unguiculum 2Y2"Plo superante. Stamen vexillare supra basin liberum, caeterum cum aliis connatum, omnia ad apicem 3 — 5 mm. longe libera filiformia; antlierae ovatae uniformes. Ovarium lineare ruf o - tomento- sulum. Stylus 2 — 2Y2-PI0 brevior glaber arcuatus; stigma capitellatum. Legumen vix stipitatum planum rectum v. subrectum, coriaceum, sutura altera 2 — 3-plo latiore, subenerve, supra seminum positionem non rugosum. Species novae, praesertim portoricenses. 327 Semina ovali-reniformia, ad umbilicum emarginata obscure brunnea, ca. 9 mm. longa, 5 mm. lata. Hab. in Portorico in sylvis primae vis prope Kincon in montibus ad Calvache, prope Aguada in monte Piedra blanca et in sylvis mon- tanis ad Kio grande, prope Aguadilla in montibus ad Espinal, prope Quebradillas ad Cano grande, m. Jun. flor., Dec. fruct.: Plee n. 980, Sin- tenis n. 5542, 5607, 5701, 5723, Stahl n. 322. Erytliriiia micropteryx Poepp.! msc. ap. Walp. in Linnaea XXIII (1850) p. 740; Walp. Ann. II p. 425. Micropteryx Poeppigiana Walp.! l. c. Erythrina A?nasisa Spruce! in Journ. Proc. Linn. Soc. III (1859) p. 202; Dicssf Flor. Ant. frang. p. 219 (sub E. Arnasica). Erythrina umbrosa Bello! Ap. I (1881) p. 263; Stahl! Est. III p. 90; Krug Ic. t. 274, — non H. B. K. Penon de Cuba Cub. ex Egg.; Bucare v. Palo de boyo Portor. ex Bello., Sint., Krug; Immortel jaune Guad. ex Duss; Erythrine de Cayenne Martin, ex Hahn; A'ma-sisa Peruv. ex Spruce. Arbor 15 — 20 m. alta, aciileis brevibus conicis obsessa, calyce triincato antice rudimentis lobonim arcte approximatis breviter v. brevissime appendiculato , floribus miniatis (ex Sint.), vexillo explanato elliptico v. angaste ovali 85 — 42 mm. longo, alis parvis calyce ca. duplo longioribus 10 — 14 mm. longis obovatis v. ovali - ellipticis , carina quam vexillum paullo breviore arcuata apice obtuso bidentata, explanata anguste ovata. Colitur ad Coffeam arabicam v. Theobroma Cacao adumbrandum in Cuba ad La Piedra 500 m. alt: Eggers n. 4754; Portorico prope Bayamon, Cayey ad Quebrada arriba, Adjuntas in monte Capaes, Lares ad Espino et Mirasol, Quebradillas, Utuado ad Salto arriba, Toa-alta: Gundlach in herb. Krug. n. 307, Sintenis n. 2583, 4007, 6009, 6160, 6295, Stahl n. 421, 421^^; Guadeloupe satis communis in Camp- Jacob: Duss n. 3024; Martinique: Hahn n. 1411; Trinidad in hört, botan.: Hart n. 1332. — Patria est Peruvia subandina: Poeppig, occi- dentalis ad Tarapoto in sylvis montium interiorum, praecipue secus rivulos: Spruce n. 4069. Obs. E. umbrosa H. B. K. eodem modo in terra continente ad obumbrandas Theobromatis Cacao plantationes culta ex descriptione Kuntliiana praeter alias notas calycis limbo supra fisso ideoque spathaceo-unilabiato, vexillo ca. 6,5 cm. longo, petalis reliquis aequüongis brevissimis 7 mm. longis diifert. Ex India occidentali mihi non visa. Calopogoniuin orthocarpum Urb. (n. sp.) ramis, petiolis, pe- dunculis pilis patentibus v. subdeflexis longiuscuüs ferrugineis satis dense vestitis; stipulis oblougo-lanceolatis v. lanceolatis acuminatis; foliolo ter- 328 Ion. Urban: minali ovato-rhombeo v. breviter ovato acuto; intlorescentiis nunc elon- gatis, nunc valde abbreviatis, lloribus e bracteis primariis 1 — 2 breviter pedicellatis; sepalis anticis in ^/^ — Y3 alt., posticis inter sese in Ys ^l^- coalitis, quoad liberis lanceolatis apice subulato-sotaceis, dorso patenti- pilosis; vexillo 8 mm, longo; legurainibus linearibus rectis v. subrectis 2,5 — 3,5 cm. longis, 4 mm. latis, pilis ferrugineis patentibus dense pu- bescentibus, 5 — 8-spermis, faciebus inter semina sulcatis. Stenolohium caeruleum Bello! Äp. I (1881) j). 261; Stahl! Est. III p. 68; Krug Ic. t. 266!, — non Benth. Gaules volubiles sublignescentes (ex Stahl) pilis crassitiem ramorum aequantibus v. brevioribus e tuberculis minutis prodeuntibus , postremo gla- brescentes. Folia petiolis laminas aequantibus v. dimidio superantibus ; Miola 3, intermedium 10 — 15 mm., lateralia 2 — 4 mm. longe petiolulata, stipellis subulato-setaceis, ulteriora valde obli(iua, latere exteriore fere duplo latiore, 3,5 — 10 cm. longa, 3 — 8 cm. lata, utrinque adpresse pilosa. In- florescentiae nunc subsessiles, nunc longe pedunculatae et usque 15 cm, longae; flores ad apicem pedunculi plerumque conferti, alii nonnulli saepius profundius abeuntes; bracteae lanceolatae subulato - acuminatae , 4 — 5 mm, longae; pedicelli usque 2 mm, longi; propliylla lineari-subulata 6 — 7 mm. longa, nunc sterilibus adjectis, Calyx 6 — 8 mm, longus, Petala caerulea; vexillum obovatum apice emarginatum, auriculis patentibus oblongis, ungui- culo quam limbus ca. 5-plo breviore; alae oblongae inferne angustatae, ca- rinam anguste oblongam superantes, Stamina 9 in ^5 — Vs ^^^- coalita; antherae ovali - subijuadratae, Ovarium lineare, pilis erectis densissime vesti- tum, Stylus ovario paullo longior subrectus inferne parce pilosus; stigma satis magnum convexum stylo 3 — 4-plo crassius. Legumina 1,5 — 3 mm, longe jjedicellata, valvis contortis. Semina breviter et suboblique rectangu- laria convexa pallide brunnea, 3 mm. longa, 2 mm. lata, Hab, inPortorico prope Bayamon in carapis graminosis ad Gui- nabo, prope Yauco in fruticetis inter flumen Duey et montem Rodadero, prope Rincon circa Hacienda Dioplo, prope Cabo-Rojo in campis ad Joyuda versus, prope Mayagüez, m. Dec, — Mart, flor, et fruct: Krug n, 366, Sintenis n, 817, 1097, 3622, 5534, Stahl n, 976, Obs. LAC, caenileo (Benth,) Hemsl. longe recedit, Obs, II. Gl. PoissoN qui specimen Calopogonü mucunoidis Desv, origi- narium in museo Parisiensi conservatum cum exemplari a cl. Eggers sub n. 6572 (p. p.) lecto accurate comparavit, plantas duas omnino identicas esse statuit, quam ob rem nomen Calopogonü Desv, vetustius (1826) re vera ju- niori Stenolohii Benthamiano (1838) anteponendum est, idquod ill, Bentham in Gen, plant, I p. 534 jam diu affirmavit, sed e descriptione cl. Desvatjxii confusa non apparet. — • C. mucwioides Desv. in Antillis nonnisi ex insula St, Yincent cognita est e gr, ad fluvios prope montem St, Andrews rara: Smith n, 884, in sylvis montis Montrose in graminosis scandens, vulgaris: Eggers n, 6572 p. p. (altera pars est C. caeruleum Hemsl, , a quo C. tnucu- noides pube rufa patente, foliolo terminali elliptico v, elliptico - oblongo , calycis lobis lineäri - svibulatis tubum aequantibus v, paullo superantibus, legumine breviore et fere 3-plo angustiore patenti-piloso discrepat). JL (J >^ J Species novae, praesertim portoricenses. 329 Meliaceae. Tricliilia sect. Acaiitliotrichilia Urb. (n. sect.). Stamina usque ad antheras in tubum coalita; antherae in margine tubi sessiles, cum dentibus brevibus alternantes. Discus nullus. Folia siibdigitatim pin- nata v. digitata integra v. antice triloba, apice et lobis spinoso-productis. Obs. Fructus adhuc ignoti demonstrabunt, si species duae sequentes re Vera ad Trichiliam pertineant, t|uacuin floribus bene congrimnt, aut genus proprium constituant. t Trichilia triacaiitha Urb. (n. sp.) foliis 3 — 6 mm. longe petio- latis, paene palmatim imparipinnatis, foliolis 3 v. 5 v. 7 valde appro- ximatis sessilibus, anibitu obovato-cuneatis, antice plus minus manifeste 3 -lobis, lobis in spinas pungentes excurrentibus, caeterum integris, crasse coriaceis venosis; inflorescentiis racemosis v. panniculatis usque 4 cm. longis, pedicellis 3 — 1 mm. longis. Arbor 5 — 10 m. alta. Kami teretes glabri brunneo-cinerascentes, juniores ad apicem minutissime et dense pilosuli. Foliorum petioli semi- teretes supra applanati pilosuli; rhachis 1 — 5 mm. longa; foliola terminalia 1,5 — 2,5 cm. longa, 1 — 1,5 cm. lata, basalia multo minora, lobo apicali triangulari-acuminato, lateralibus minus v. vix evolutis, nervo medio supra in sulco promimüo, subtus crasse prominente, lateralibus 6 — 9 utrinque reticulato - anastomosantibus supra prominentibus, subtus paullo crassioribus, glabra, supra nitida, subtus opaca pallidiora, ad marginem plus minus recur- vata. Inflorescentiae ad apicem ramorum et ramulorum axillares, obso- lete V. minute pilosulae, 6 — 15-florae; bracteae ovato-triangiüares ca. 1 mm. longae. Flores 5-, rarius 4-meri. Calycis tubus brevissime cupuliformis, margine valde depresse v. obsolete dentatus, 0,7 mm. longus, posterius annuliformi - deciduus. Petala in aestivatione valvata, sub anthesi curvato- reflexa, alba, ovata v. elliptica 2 — 2,5 mm. longa, coriacea, dorso minute pilosula. Filamenta in tubum 2 mm. longum apice subirregulariter denti- culatum connata; antherae 8 — 10 cum denticulis alternantes, in margine sessiles plane exsertae, oblongae, sublateraliter dehiscentes. Stylus ovario paullo brevior; Stigma capitatum. Discus nullus. Ovarium globosum, in stylum attenuatum, brevissime et adpresse pilosum, 3-, apice interdum 1-loculare; ovtda in quoque loculo gemina, ex apice columnae centralis pen- dula collateralia, micropyle supera extera. Fructus ignoti. Hab. in Portorico prope Penuelas in montibus calcareis ad Talla- boa poniente, prope Guanica in sylvis primaevis montis Cöbano, m. Febr. flor.: Plee n. 963, Sintenis n. 3749, 4813. ^ Trichilia monacaiitlia Urb. (n. sp.) foliis 3 — 6 mm. longe petio- latis, digitatis, foliolis 3 v. 4 v. 5 sessilibus, elliptico-oblongis v. ob- longis, utrinque subaequaliter angustatis, acumine in spinam pungeiitem excurrente, integris coriaceis venosis; inflorescentiis racemosis paucifloris. Frutex 2,5 m. altus. Rami teretes brunneo-cinerei, juniores angu- lati, ad apicem minute et dense patenti- pilosuli. Foliorum petioli supra 330 löN. Urban: applanati pilosuli; rhachis subnulla; foliola terminalia 2 — 2,5 cm. longa, 0,7 — 0,8 cm. lata, basalia paullo usque duplo minora, nervo medio supra prominv^lo subtus crasse prominente, lateralibus 10 — 15 utrinque prominen- tibus et reticiüato-anastoraosantibus, glabra, supra nitida, subtus pallidiora, niargine calloso subplana. Inflorescentiae axillares, superne minute pilo- sulae, 8 — 5-florae; bracteae lineari-subulatae, 1,5 — 2 mm. longae. Flor es valde juveniles 5-meri. Calyx extrinsecus brevissime et dense pilosus; lobi bene evoluti, trianguläres. Hab. in Sto. Domingo ad Ciiesta de piedra prope Santiago in sylvis, 800 m. alt: Eggers n. 2371. Malpighiaceae. Heteropteris Bellonis Urb. (n. sp.) petiolis 6 — 12 mm. longis, ad V. supra medium biglandulosis, ovatis v. superioribus ovato-eliipticis, basi rotundatis, apice breviter et obtuse acuminatis, 10 — 5 cm. longis, 7 — 3 cm. latis, nervo medio supra inferne subimpresso, superne pro- minulo, lateralibus utroque latere 10 — 12 prope marginem ascendenti- bus, utrinque dense reticulato-anastomosantibus, supra glabris nitidis, subtus pube adpressa densissima sericeo-tomentosula brunnea v. pal- lescente indutis; pedicellis 10 — 14 mm. longis, ad v. supra medium bibracteolatis; glandulis sub fructu 8 nigrescentibus, inter sese plus minus liberis. Banisteria chrysopJiylla Bello Äp. I (1881) p. 245, — non Lam. Stigmaphyllon chrysophylla Stahl Est. II (1884) p. 147. Ahorca caballo Port, ex Sint. Frutex 2 — 3 m. altus v. caules scandentes (ex Sint.) v. prostrati radicantes (ex Bello). Rami juniores adpresse pilosi sed mox glabrescentes teretes grisei lenticeUis minutis obsiti. Folia coriacea, margine plana. In- florescentiae ex axillis euphyllorum minorum v. valde decrescentium ob- longorum v. lanceolatorum prodeuntes pauciflorae. Glandulae elliptico- oblongae, superne liberae. Calycis lobi trianguläres acuti vix 1,5 mm. longi crassissimi. Petala (unicum tantum vidi) oblonge -spathulata, longe unguiculata 2,5 mm. longa. Antherae defloratae anguste ovatae obtusae. Styli aequicrassi apice papillosi. Samarae plerumque binae, 4 — 4,5 cm. longae, ala 1,4 — 2 cm. lata, dorso supra basin producta. Hab. inPortorico prope Sabana grande in declivibus juxta flumen Estero, prope Maricao juxta rivulum ad Indiera fria, prope Lares in fruticetis ad Callejones, m. Jan., Febr. fruct: Sintenis n. 192, 3892, 6043, prope Furnias ex Bello. Obs. Pertinet ad typum polymorphum H. chrysophylla H. B, K. (5a- nisteria chrysophylla Lam.), cujus specimina austro-brasiliensia petiolis basi ipsa biglandulosis, nervis foliorum lateralibus 5 — 6 rectis v. parum arcua- tis lata a margine conjunctis, glandulis magis inter sese connatis dis- crepant. Species novae, praesertim portoricenses. 331. Polygalaceae. Polygala hecataiitha Urb. (n. sp.) radice crassa lignescente mul- ticipite; caulibus erectis, subsimplicibus inferne foliosis, superne nudis, 35 — 60 cm. longis; foliis infimis verticillatis, caeteris sparsis, sessilibus linearibus utrinque angustatis apice acute acuminatis, 10 — 15 mm. longis, 1 — 2 mm. latis; inflorescentiis spiciformibus cylindricis densi- floris, pedicellis 0,5 mm. longis; sepalis exterioribus subaequilongis, sed inaequalibus, alis ovatis apice rotundatis, breviter unguicnlatis; petalis in 2/5 ^It- cum staminibus connatis, anguste et oblique rhomboideis ob- tusis; antheris quam filamenta libera paullo brevioribus; stigmate supe- riore appendiculato; Capsula elliptica apice vix emarginata; seminibus oblongis pilosis arilli lobos duplo superantibus. Radix perpendicularis usque 1 cm. crassa ramosa pallide brunnea. Gaules basi sublignescentes , caeterum herbacei virides 1 — 2 mm. crassi elevatim striati v. angulati glabri in inflorescentias abeuntes, Folia in verti- cillis quam internodia breviora v. longiora, sparsa iis longiora, suprema de- crescentia et remotiora, 1-nervia, margine saepius minute denticulata. In- florescentiae 2 — 4 cm. longae, per longumtempusflorentes, sub floribus imis posterius per spatium usque 1 2 cm. longum callos florum delapsorum praebentes, 7 — 8 mm. diametro; bracteae e basi latiore subulato - setaceae 1,5 mm. longae deciduae. Flores ca. 8 mm. longi. Sepala exteriora inaequalia, superius late ovatum, inferiora eo paullo breviora anguste ovata alis duplo breviora; alae e basi 3-nerves, nervo medio apicem non attingente, carinam paullo excedentes. Petala superiora carinae subaequilonga , nervo e basi solitario nervulos laterales utrinque ca. 2 emittente; carina galeata unguiculata, crista ca. 8-fida lobis filiformibus. Antherae giabrae ellipticae, ab apice usque ad medium foramine eUiptico deliiscentes 1-loculares. Ovarium ellipticum glabrum. Stylus suberectus perbrevis; stigma inferius patens, superius erectum vaginiforme in appendiculam stipitatam apice globosam papilloso- plumosam incurvam excurrens. Capsula erecta 3,5 mm. longa alis aequi- longa. Semina nigrescentia dense retrorsum pilosa, superne attenuata; arilli lobi 2 menibranacei lineares albidi. Hab. in Sto. Domingo: Mayerhoff; Porto rico prope Salinas de Cabo-Rojo ad Los Morrillos versus, m. Febr. flor.: Sintenis n. 531. Obs. E sectionis Orthopolygala serie Galioideae. Fortasse affinis P. Berterianae DO. e Sto. Domingo, quae ex descriptione perbrevi mancaque caule annuo, racemis oblongis, floribus demum reflexis differt. Cum ulteriore cl. Chodat (Bull. Herb. Boiss. IV p. 899) P. hygrophilam H. B. K. (e Vene-, zuela) conjunxit, sed vix merito. Euphorbiaceae. ^ Amanoa Aubl. sect. Imraya Kr. et Urb. in Notixbl. Berl. bot. Gart. I n. 10 (1897) p. 326. Flores omnes pedicellati. Androe- ceum in flor. masc. cum ovarii rudimento usque ad v. fere ad ejus medium in columnam connatum. Albumen evolutum. 332 Ign. Uhban: ' AmaiiOii caribaea Kr. et Urb. /. c; Duss Flor. Ant. franQ. p. 21; foliis 5 — 8 mm. longo petiolatis, ovatis v. anguste ovatis v. obovatis, basi obtusis et saepius perpaullo in petiülum protractis, apice breviter V. mediocriter et obtuse acuminatis, 6 — 10 cm. longis, 3,5 — 5,5 cm. latis, chartaceis; pedicellis 5 — 12 mm. longis; sepalis flor. masc. et fem. sub- aequalibus; petalis in flor. fem. paullo majoribiis; capsulis 20— 25 mm. longis- Carapate, Caconier v, Paletuyier gris Giiad. ex Duss. Arbor elata magnifica recta, trunco usque ad 12 — 15 m. inido, basi anfi-actuoso, cortice iiigrescente , paene laevi, lenticellis albidis obsesso. Rami teretes, in sicco brunnei v. cinerei glaberrimi. Stipulae intrapetiolares breves. Folia petiolis supra obtuse caiialiculatis , fere duplo longiora quam latiora, margine Integra, nervo medio supra subinipresso, lateralibus crebris supra vix v. paruni prominentibus , utrinque reticulato-anastomosantibus. Inflorescentiae in apice ramorum et ramulorum subspicatim dispositae, inferiores in axilla euphyllorum valde diminutorum, superiores in axillis stipularum squamiformiuni, 3 — 5-florae, umbellulatae; pedicelli basi bracteo- las plures gereutes. Flor es odorati, utriusque sexus in eadem umbellula obvii, feminei paullo praecocius evoluti, albido - flavi , masculi: Sepala 5 libera, margine in aestivatione quincuncialiter sibi imbricata, coriacea, ex- teriora ovata v. anguste ovata, 4 — 5 mm. longa, 2,5 — 4 mm. lata, interiora ovato-oblonga V. oblonga, margine tenuiora, 1,5— 2,5 mm. lata, sub anthesi liorizontaliter patentia v. subdeflexa. Petala cum sepalis alterna, disci sulcis accumbentia, superne tenuia, triangularia v. semiorbicularia , inferne stipiti- formi-contracta crassiora, 0,5 — 0,8 mm. longa. Discus bene evolutus car- nosus, basin columnae cingens. Filamenta horizontaliter patentia, quoad libera 2,5 mm. longa crassiuscula ; antherae dorso supra basin affixae, ovatae apice obtusissimae, introrsae, loculis longitudinaliter dehiscentibus, intus con- tiguis, dorso connectivo late sejunctis. Gynaeceum abortivum columnare trigonum, apice truncatum et obsolete trilobum, a basi 3 mm. longum, 0,8 mm. crassum. Flores feminei: Petala manifestiora, sub disco inserta, in aestivatione disjuncta, superne semiorbicularia margine denticellata , lateri- bus subincurvis, crassiuscule membranacea, inferne breviter cuneata et cras- siora, 1 mm. longa et lata. Discus ca. 0,3 mm. altus crenulatus e squamis plus minus connatis compositus. Ovarium ovatum 3 — 4 mm. longum, 2,5 — 3 mm. crassimi 3-loculare, ovulis in quoque loculo 2 coUateralibus. Stigmata 3 sessilia apicem ovarii vestientia, basi cordato-emarginata. Cap- sulae globulosae, extrinsecus densissime subgranulatae , exocarpio ca. 1 mm. crasso, endocarpio aequicrasso v. paullo tenuiore ligneo, postremum soluto, intus inter crura scutellum ovatum ca. 10 mm. longum, apice profunde emarginatum praebente; columna 12 — 15 mm. longa trigona. Semina in quoque loculo solitaria ovata, basi late et leviter emarginata, apice obtusa, 14 — 16 mm. longa, 9 — 10 mm. lata, dorso obsolete carinata, ventre sub- plano in ^g alt. affixa, testa laevi; albumen mediocre carnosum. Embryo anguste ovatus, latere altero latissime et levissime emarginatus, apice ob- lique subplicato-curvatus; cotyledones subplanae carnosae, basi inaequali profunde emarginatae, radicula brevis ex emarginatura vix prominens. Hab. in Guadeloupe, satis communis in sylvis primaevis, inter la Pointe -Noire et la Ravine chaude, hauteurs de Pigeon et de la Species novae, praesertim portoricenses. 333 Bouillante, rarior in sylvis Matouba et bassin Bleu m. Jul., Aug. et Jan., Febr. flor., m. April, fruct: Duss n. 2466, 3236; Dominica, e. gr. ad Pleasant Valley 500 m. alt., m. Jan., Febr. flor.: Duss s. n., Eggers ed. Toepff. n. 603, hb. pr. n. 980, Imray. Phyllanthus polycladus Urb. (n. sp.) monoicas, perennis v. fruti- culosiis, caulibus v. ramis numerosis teretibus striatis, glabris, hornotinis 5 — 16 folia gerentibus; stipulis triangularibus acuminatis v. setaceo-pro- ductis integris; foliis vix 0,5 mm. longe petiolatis, distichis, exacte obovatis, apice rotundatis, basi aequi- v. subaequilatera obtusis, 0,3 — 0,5 cm. longis, 0,2 — 0,35 cm. latis; floribus in axillis inferioribus 2 — 4-nis masculis, 0,5 mm. longe et tenuiter pedicellatis, in axillis superioribus solitariis femineis, 1 mm. longe et crassius pedicellatis; sepalis 5 liberis, masculis vix 1 mm. longis; staminibus 2; seminibus dorso longitrorsum, latere semicirculariter obsolete striatis. Eadix ligiiosa miüticeps. Gaules inferne lignescentes et valde ra- niosi, 7 — 15 cm. longi giabri brunnescentes, ramis extremis interdum elon- gatis flexuosis. Stipulae et petioli plerumque rubescentes. Folia ad apicem ramorum approximata, internodiis pluries lougiora, crassiuscule chartacea, nervo medio paruin, lateralibus parcis vix v. non conspicuis. Flores mas- culi: Sepala obovata subaequalia 1-nervia plus minus rubentia, antice ob- solete creniüata, niembranacea ; giandiüae liberae breviter orbiculares. Sta- mina usque ad medium connata; antherae reniformes basi in emarginatura affixae, loculis paullo cüvergentibus , ovali-orbicularibus lateraliter longitrorsum dehiseentibus , postremo apice conüuentibus. Flores fem inei: Sepala paidlo angustiora, saepe apiculata margine niembranacea medio paullo crassiora et viridia sub fructu vix longiora 1 mm. longa; glandulae in cupiüam 5-lobam coalitae. Styli 3 horizontales, supra medium bifidi, ramis divaricatis line- aribus, apice stigmatosis. Ovarium breviter globulosum glabrum. Capsula sphaeroidea 1,2 mm. longa, 1,4 mm. crassa, 3-locularis. Semina 1 mm. longa, striis dorsalibus 7 — 8 tenuissimis, minutissime et densissime trans- versim conjunctis. Hab. in Porto rico prope Ponce in montibus calcareis ad Penon, prope Guanica in rupibus litoralibus ad Salinas et ad Punta de los pes- cadores, m. Jan., Jul. flor., m. Jul. fruct: Sintenis n. 3440, 3492, 4808. ^ Var. /?. Ouadeloupeiisis Urb. fruticulus 20 — 45 cm. altus rectus, basi niodice, caeterum valde ramosus, foliis 0,5 — 0,9 cm. longis, 0,4 — 0,5 cm. latis, nervis subtus pluribus tenuissimis, sed manifestis, floribus paullo longius pedicellatis; sepalis femineis 1,5 mm. longis, glandulis femineis fere liberis subrectangularibus apice breviter bilobis; capsulis 2 mm. diametro. Phyllanthus spec. Duss! Flor. Ant. fraiiQ. (1897) p. 24. Hab. in Guadeloupe in montibus sylvaticis siccis saxosis prope Vieux-Fort, 120 — 340 m. alt, fere totum annum florens, praesertim hyeme: Duss n. 2443. 334 Ign. Urban: Obs. Fortasse sectioni Euphyllanthi adnumerandus , secl staminibus binis diversus, Drypetes Pieardae Kr. et Urb. (n. sp.) foliis 7—9 mm. longe petiolatis, ovatis, ovato-ellipticis v. ovato-oblongis, basi plus minus in- aequilatera obtusissimis v, rotundatis, ad apicem magis et sensim angii- statis obtusiusculis, margine integerrimis, chartaceo-coriaceis, 10 — 15 cm. longis 4,5 — 6 cm. latis, 2— 272-plo loogioribus quam latioribus; drupis obovatis, subaequilateris, 20 mm. longis, 13 — 15 mm. diametro. Rami teretes, grisei, lenticellis parvis v. obsoletis obsiti, glabri, gemmis resina obductis. Folia nervis 7 — 9 utrinque prominentibus reticulato-ana- stomosantibus, nitida. Pedicelli fructiferi ca. 9 mm. longi, vix 1 mm. crassi. Flores ignoti. Drupa apice rotundata, stigmate sessili reniformi terminali medio concavo notata, transversim teres, minute et dense pilosula; exocarpium in sicco crusta,ceum, 0,5 mm. crassum, endocarpium osseum 3 mm. crassnm, hocce longitrorsum canaliculatum, uniloculare, placenta non elevata. Semen pro fructu solitarium sub apice affixum, ope rhapheos latiusculae unilateraliter fere ad basin endocarpio adnatum, ovatum 18 mm. longum, 7 mm. crassum; testa membi'anacea pallide bruunea nitida, fibris vasalibus subimpressis subirregularibus percursa; endospermium copiosum subcorneum. Embryo semine vix brevior et paullo angustior, lateri placentari parallelus; cotj^ledones subplanae foliaceae subanguste ovatae, basi cordatae, apice ob- tusae, obsolete nervosae, radicula terete 4-plo longiores. Hab. in Haiti in Anse ä Yeau, m. Jul. fruct.: Picarda n. 1267. Obs. Affinis D. Keyensi Kr. et Urb., quae foliorum forma et magni- tudine, druparum exocarpio carneo mnlto crassiore, endocarpio tenuiore recedit. V Crotoii poecilaiithus Urb. (n. sp.) ramis, foliis subtus et inflores- centiis densissime lepidotis; foliis 6 — 1,5 cm. longe petiolatis, obovatis apice rotundatis, ovalibus v. ellipticis et plus minus longe acuminatis, basi obtusa biglandulosis, in petiolum contractis, 8 — 15 cm. longis, 4 — 7 cm. latis penniveniis integris; inflorescentiis terminalibus racemosis simplicibus v. e glomerulis compositis, unisexualibus v, androgynis; calyce in alabastro globoso, masc. in lobos 3 — 4 secedente, fem. 5-lobo; pe- talis evolutis, fem. minoribus; staminibus 20 — 22 basi ima villosis; sty- lorum ramis 10 — 12, nunc paucioribus, basi orbiculari-coalitis; Capsula ovoidea. Frntex v. arbor 5 — 10 m. alta. Rami teretes densissime lepidoti, lepidibus subintegris. Stipulae triangulari-lanceolatae 1 — 1,5 mm. longae. Folia alterna, sub inflorescentiis approximata, petiolis subteretibus v. a latere paullo compressis, supra sulcatis, supremis brevioribus, forma varia, coriacea, nervo medio angustissime impresso, lateralibus 7—9 utrinque parum v. vix prominulis, sub angulo 65 — 70^ abeuntibus non anastomosantibus , supra glabra nitida, subtus pallidiora dense v. densissime lepidota. Inflores- centiae 8 — 25 cm. longae, racemos spiciformes simplices v. e glomerulis (monochasiis valde abbreviatis) compositos referentes, pedunculatae, interdum Species novae, praesertim portoricenses. 335 basi pedunciüi flore solitario auctae, quoad sexiis variabiles, nunc imisexuales, floribus in racemo masculo 2 — pluriatim glomeratis, in femineo solitariis, nunc androgynae, floribus racemi infimis solitariis lemineis, glomerulis caeteris niasculis, nunc floribus glomeruli cujusque primariis femineis, caeteris mas- culis; bracteae triangiüari-acuminatae v. trianguläres 3 — 2 mm. longae; pro- phylla lanceolata 1,5 — 0,5 mm. longa; pedicelli 2 — 3 mm. longi, femin. crassiores. Flores albi, masculi: Calyx in alabastro globosus coriaceus, extrinsecus densissime lepidotus, intus sub apice tomentosulus , ca. 4 mm. diametro, sub anthesi in lobos 3 — 4 aequales v. inaequales ab apice usque infra medium fissus. Petala 5 in aestivatione inferne sejuncta, sed pube marginis connexa, superne valvata, antlieras includentia, evoluta obovato- oblonga v. oblonge - spatliulata 4 — 5 mm. longa, 1,8 mm. superne lata, dorso lepidota, margine praesertim inferne densissime lanuginosa, intus glabra. Disci squamae 5 cum petalis alternantes, crasse carnosae breves antice late emarginatae. Stamina pluriseriata; filamenta 4 — 5 mm. longa; antlierae in alabastro solemniter inflexae, sub anthesi erectae, ovatae v. rectangulares, apice emarginatae, lateraliter sed magis intus dehiscentes. Receptaculum convexum villosum. Ovarium nullum. Flores feminei: Calyx 4 mm. longus; tubus subcampanulatus ; lobi trianguläres tubo duplo breviores, intus dense et adpresse pilosi. Petala 5 lanceolata v. oblonge -lanceolata 2,5—3,5 mm. longa, ca. 1 mm. lata, margine toto breviter villosa, dorso dense lepidota, intus ad apicem pubescentia. Discus brevissime cupuliformis integer coriaceus. Staminodia nuUa. Eeceptaculum glabrum. Ovarium giobosum, loculis 1-ovulatis. Stylorum rami aequales integri oblongo- lineares carnosi dorso sulcati et interdum lepidoti, intus convexi, 2 — 3 mm. longi. Capsula ovalis 10 — 15 mm. longa, 8 — 12 mm. diametro, extrinsecus densissime lepi- dota, 3-valvis. Semina ovalia, basi apiculata, brunnea, plerumque albido- striata v. -maculata, nitida, 8 — 10 mm. longa, 5 — 6,5 mm. lata. Embryo endospermio parum brevior; cotyledones ovato-ellipticae pJanae, radicula con- vexa fere dimidio longiores. Hab. in Portorico in sylvis primae vis Sierra de Luquillo 800 — 1000 m. alt. ad Banadero et in regione media montis Jimenes, Sierra de Naguabo ad los Kanchones et ad Piedra Pelada, Sierra de Juncos in monte Guvuy, m. April., Maj., Jun., Oct, Nov. fl., m. Oct. fruct.: Eggers hb. pr. n. 1156, ed. Toepff. n. 916, Schwanecke n. 113, Sintenis n. 1172, 1630, 5322, 5380. Obs. E sect. Eluteria, sed nulli arctius affinis, nisi C. multicostato Müll. Arg. / Crotoii lucidus L. var. polytrichus Urb. (n. var.) ramis horno- tinis pilis longis patentibus albidis dense vestitis; foliis breviter pilosis. — Frutex 1 — 2 m. altas. Hab. in Portorico prope Guayanilla in montibus calcareis ad Los Indios, prope Peüuelas ad Tallaboa poniente, prope Guanica in fruticetis inter Montalba et Salinas: Sintenis n. 3672, 4827, 5002. Crotoii impressus Urb. (n. sp.) foliis alternis, raro oppositis, sub inflorescentia terminal! subverticillatis, 10 — 15 mm. longo petiolatis, 336 Ign. Ürban: linearibus v. lanceolato-linearibus, inferne subaequilatis, siipeme v. ad apiceni sensini angustatis, apice obtuso brevissime apiculatis, basi rotun- datis V. subtrimcatis, saepius obsolete cordatis, 5 — 9 cm. longis, 1— 1,5 cm. latis, integris v. obsolete undulatis nervo medio et numerosis lateralibus supra solemniter impressis, supra elevatira pimctatis, subtus tomento albido-ciiiereo vestitis, basi glandulis parvis stipitatis instructis; racemis terminalibus spiciformibus bisexualibus; staminibus ca. 16, filamentis liberis basi pubescentibus; ovario breviter globuloso rufo-tomentoso; stylis inferne latiusculis , superne semel 2-partitis; capsulis globosis to- mentosis; seminibus obovatis convexis curvatis brunneis non punctatis. Frutex 2 m. altus. Rami sub infiorescentiis vetiistis v. delapsis 2- V. plenmique 3-fm-cati, caeterum simplices teretes squamulis stellari - miüti- radiatis tomentosi flavi v. ferriiginei. Folia chartacea, in sicco valde fragilia, pinnatinervia, nervis lateralibus sub angulo 70 — 75^ abeuntibus utrinque 18 — 25 simplicibus v. prope marginem bifurcatis, sed marginem ipsuin neu attingentibus, supra initio laxe stellato-pilosa, pilis posterius radios dejicieuti- bus et puncta elevata relinquentibus , in sicco obscure cinereo-viridia nitida, subtus pube persistente initio ferruginea, dein pallescente. Stipulae nullae. Inflorescentiae 3 — 4 cm. longae, pedunculo nullo subnuUove, continuae, rhachi angulata, floribus 1 — 4 infimis femineis solitariis, caeteris masculis in glomerulos 3 — 5-floros coUectis, densae 4 — 5 mm. diametro, tomentosae; bracteae exiguae vix conspicuae; pedicelli ca. 0,5 mm. longi. Flores mas- culi: Sepala libera, in aestivatione valvata, ovata obtusiuscula, intus glabra 1,8 mm. longa. Petala anguste rhombeo - ovata 2 mm. longa, intus supra basin barbata, caeterum subglabra. Disci glandulae 5 transversim subovales carnosae. Filamenta 2,5 mm. longa filiformia; antlierae breviter ovatae. Flores feminei: Sepala ovato-triangidaria vix 1,5 mm. longa carnosa, intus puberula. Petala filiformia 0,5 mm. longa. Disci squamae crasse carnosae inter sese connatae. Styli dorso infero dense tomentosae latius- cule lineares in ^5 ^^^- bifidi, lobis involutis subglabris. Capsula ca. 4,5 mm. diametro. Semina 3 mm. longa, 2 mm. lata. Hab. in Porto rico prope Sabana grande ad Bio Estero, m. Mart. fl. et fr.: Sintenis n. 3893. Obs. Habitu affinis C. viminali Griseb. e Cuba, qui foliis omnibus oppositis V. verticillatis, ad basin plus minus, ad apicem parum angustatis, nervis subhorizontalibus , tomento subtus demum ferrugineo v. albido-ferru- gineo, infiorescentiis laxioribus, floribus satis longe (ca. 3 mm.) pedicel- latis etc. recedit. \J Croton glandulosus Linn. var. glabratus Urb. (n. var.) caulibus, foliis, infiorescentiis, fructibus glabris subglabrisve. Hab. in Portorico prope Bayamon in litoralibus ad Catafio, prope Fajardo locis cultis, prope Manati in pascuis ad lagunam Tortugero, m. Mart, April, fl. et fr.: Sintenis n. 925, 1064, 6552. Argithamnia Stahlii Urb. (n. sp.) indumento biradiato malpighia- ceo, ramis ascendentibus inermibus angulatis; foliis 1 — 1,5 mm. longe *■ VJ «-^ -J Species novae, praesertim portoricenses. 337 petiolatis, ovatis, basi paiülo in petiolum protractis, apice obtasissimis V. rotimdatis, 2 — 3,5 cm. longis, 1,5 — 2,5 cm. latis, integris, e basi 3-nervibiis et praeterea penninervibus; racemulis monoecis axillaribus simplicibus; floribus masciilis 4-meris, petalis et staminibus 4, femineis 5-meris, petalis nnllis, stigmatibus ter bipartitis; Capsula 3,5 mm. dia- metro; seminibus siibglobosis 1,3 mm. longis. Eami debiles vix 1,5 mm. crassi, ramosi, juniores elevatim striati v. aiigulati, satis parce, ad apicem dense adpresseque pilosi. Stipulae lineari- subulatae ca. 1 mm. longae. Folia juniora purpurascentia, satis laxe et adj)resse pubescentia, nenis utrinque promiiiidis, subanastomosantibus , mem- branacea. Raceinuli ad apicem ramorum axillares ca. 0,5 cm. longi, sericeo- pubescentes, 7 — 10-florae, flore infimo femineo, caeteris masculis; pedun- culus 2 — 3 mm. longus; bracteae ovatae v. ovato-oblongae vix 0,5 mm. longae. Flore s subsessiles, masculi: Calycis laciniae 4 in alabastro val- vatae , ellipticae acutiusculae , 1 mm. longae , extrinsecus sericeae , intus glabrae. Petala 4 obtiiangulari - semiorbiciüaria unguiculata integra trinervia, a margine incurva, explanata 0,8 mm. longa et lata, dorso pubescentia. Glandulae liberae rectangulares integrae, apice truncatae v. subemarginatae glabrae. Stamina 4 petalis opposita basi coalita; filamenta 0,5 mm. longa, glabra; antlierae ovali- rectangulares. Ovarii rudimentum in ceutro punctiforme ni- gTCScens. Flores feminei: Calycis lacmiae 5 in aestivatione apertae v. vixvalvatae, oblonge- v. lineari-lanceolatae, obtusiusculae , 1,5 — 2 mm. longae, extrinsecus dense sericeae, intus breviter pilosae. Petala 0. Glandulae sepalis oppositae basi coalitae rectangulari-quadratae, apice incrassatae trun- catae glabrae. Ovarium dense et breviter pubescens. Styli brevissime pilosi, supra basin, medio et apice ipso bipartiti. Capsula depressa dense patenti-pilosa v. tomentosula purpurascens. Semina minutissime pilosula glabrescentia apiculata, ventre linea tenui notata. Hab. in Portorico in nemoribus prope Tallaboa, m. Aug. flor. et fruct: Stahl n. 1080. Obs. E sectione Euargyrothamnia Müll. Arg. ' Alchorneopsis portoriceiisis Urb. (n. sp.) foliis 1,5 — 2,5 cm. longa petiolatis ovalibus breviter v. mediocriter et obtusissime acuminatis, basi rotundata paullo in petiolum protractis, 6 — 9 cm. longis, 3—4,5 cm. latis, margine subundulatis v. plerumque remote crenulatis; racemis 3 — 5 cm. longis. Palo de gallina Portor. Ar bor 10 — 15 m. alta. Kami vetustiores cinerascentes teretes, lior- notini pilis minutissimis adpressis sub lente valida conspicuis satis parcis adspersi. Folia alterna, internodiis brevibus satis conferta, duplo longiora quam latiora, crenis obtusis parum promineutibus intus glanduloso-apiculatis, chartacea, supra nitida glabra, nervis et venis utrinque praesertim subtus promineutibus, lateralibus 2 supra basin ipsam abeuntibus margini subparal- lelis, in ^/g — ^4 ^^^^^ long, evanescentibus, 2 aliis subalternis ad medium e nervo primario nascentibus arcuatis, omuibus reticulato-conjunctis, supra basin inter nervum medium et binos laterales saepe foramina bina oblonga Urb an. 00 338 Ion. Urban: circumcirca i^ilosiüa praebentia, praeterea in laniina sj^arsim maculis glandu- losis satis amplis solitariis v, parcis notata. Tnflorescentiae ex axillis foliorum 1 — 3-nae racemosae strictae; rliacliis fere usque ad basin florigera, brevissime tomentoso-pilosa; i^edicelli e nodis 1 — 4-ni ca. 1 mm. longi to- mentosuli; bracteae minutissimae. Flores masculi (tantum visi): Sepala 8, raro 4, flavo-viridia, in aestivatione valvata, alabastrum giobulosum formantia, ovata concava plerumque acutiuscula vix 1,5 mm. longa, dorso inferne bre- vissime pilosula, intus glabra, sub anthesi patentia v. i'cflexa. Petala nulla. Discus crassus sub-3-lobus villosiusculus. Stamina typice 6 (5 — 8) pa- tentia, exteriora 3 cum sepalis alterna, basi disci exteriori in sulco inserta, 3 sepalis opposita inter disci lobos abeuntia; filamenta 1,5 mm. longa fili- formia, superne subulato-attenuata, supra insertionem antherae genuflexa, glabra; antherae in alabastro introrsae ovatae basi bicrnres, dorso supra crura affixae, longitrorsum rimosae, loculis bilocellatis , locellis exterioribus oblongis interiores fere duplo superantibus , connectivo supra loculos triangulari-pro- ducto, laevi, in antheris exterioribus acute, in inter. obtuso. Grynaecei rudimenta basi connata, caeterum triangulari- v. lanceolato-subulata, vix 0,5 mm. longa, cum staminibus interioribus alterna. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo sylvis montis Jimenes, m. Jul. flor.: Sintenis n. 1344. Obs. Species hujus generis altera, e Brasilia sejitentrionali (ad Rio Uaupes) et e Guiana anglica in masculo quoque statu tantum cognita, A. flori- hunda Müll. Arg., nostrae speciei arcte affinis. Acalypha Msetosa Spreng. Syst. III (1826) jj. 879; Müll Arg.! in DC. Prodr. XV. II ^p. 801 (p. p.). Hab. in Portorico in sylvis primaevis et in fruticetis prope Baya- mon, in Sierra de Naguabo in monte Piedra Pelada, prope Yabucoa ad La Pandura in monte Guayava et in monte Corona, prope Hato grande in monte Gregorio, ad Eio de Mameyes, prope Cayey, prope Adjuntas in montibus Cienega, La Vaca, Galsa et ad Las Cruces, prope Lares circa cavernam Pajita: Bertero, Eggers ed. Toepff. n. 1001, Sintenis n. 1026, 2479, 2703, 4038, 4107, 4218, 4299, 5104, 5287, 5387, 5840, Stahl n. 1089. Obs. Plantae portoricenses semper spicis androgynis basi ima femineis, caeterum masculis gaudent, quod cl. Sprengel optime descripsit, sed cl. Müller in specimine suo verisimiliter nondum bene florifero observare ne- glexit, ideoque juxta A. cuspidatam Jacq. collocanda sunt. Plantae vene- zuelenses dioecae racemis femineis elongatis tenuissimis laxifloris et foliis basi cordatis speciem propriam sistunt quae nomine A. Muelleriaiia ürb. salu- tari potest. V Eupliorlbia portoriceiisis Urb. (n. sp.) perennis, primo anno florens, pube varia; stipulis binis margine fimbriato-laceris; foliis oppo- sitis 0,5 — 1 rara. longo petiolatis, oblique cordiformibus, inaequilateris, latere altero semiorbiculari, altero multo angustiore sed profundius des- cendente, apice obtusissimis v. rotundatis, basi oblique emarginatis. Species novae, praesertim portoriceuses. 339 0,2 — 0,6 cm. longis, 0,2 — 0,5 cm. latis, integris; floribus ad apicem ra- morum 1 — paucis cincinnosis v. in planus hornotinis in augulis dicho- tomiarum positis; involucro obconico-campanulato ca. 1 mm. longo; lobis primariis triangularibus integris; glandulis 4, lobis paullo longioribus transversim ovalibus antice anguste marginatis; stylis bifidis; seminibus quadrangulis ovatis. Yar. a. geiiuiiia Urb. viridis, ramis tenuiter pilosis, foliis margine brevissime pilosulis, facie glabris v. puberulis; seminibus brunneis. ^ Var. ß. albesceiis Urb. ramis foliisque brevissime albescenti-pu- bescentibus v. subtomentosulis ; bracteolis densius pkmiosis; stylis minus profunde bifidis; seminibus albidis, facie paullo manifestius transversim costatis. Gaules e radice perenni lignescente numerosi prostrati tenues foliosi simplices v. ramosi v. in planta hornotina dichotomi, teretes circumcirca aequa- liter pubescentes, 3 — 10 cm. longi, ca. 0,5 mm. crassi. Folia nervo medio et paucis lateralibus parum promiuulis v. non conspicuis, margine plana v. vix recm-va. Flor es in cymam pluries furcatam v. ad apices caulium in monocha- simn dispositi v. terminales solitarii, prophyllis euphylloideis , 0,3 — 1 mm. longe pedicellati. Involucri lobi minuti; glandulae conca%iusculae , antice obsolete v. manifeste marginatae. Stamina in cpiovis fasciculo 2 — 4 valde inaequalia; antherae majores didymae transversim deliiscentes. Bracteolae piloso-dissectae. Ovarium parce pilosum v. dense et breviter pubescens. Styli usque infra medium v. fere ad basin bifidi. Capsula deflexa 3 -angu- laris. Semina ovata v. anguste ovata 0,8 — 0,9 mm. longa 4-gona, dorso et lateribus carinata, intus longi trorsum auguste sulcata, latere manifeste v. obsoletissime paucicostata. Hab. in Portorico prope Ponce in montibus calcareis ad Penon, prope Guanica in rupibus litoralibus ad Punta de los pescadores, prope Salinas de Cabo-Rojo in sylvarum arenosis et in petrosis ad Los Morrillos: Sintenis n. 635, 63_7, 3459, 3492^, 4807. — Var. ß in Portorico prope Guanica in rupibus litoralibus ad Salinas: Sintenis n. 3439. Obs. Habitu similis E. Garberi Chapm. ^ Euphorlbia Torralbasii Urb. (n. sp.) perennis multicaulis prostrata glaberrima; stipulis in eadem planta variis, discretis lineari-subulatis v.- setaceis, margine integris v, plus minus inciso-laceris, nunc bifidis, nunc basi conjunctis; foliis oppositis, 0,5 — 1 mm. longe petiolatis, ob- lique ovato-cordatis, latere altero profundius descendente, apice rotun- datis V. obtusis, 0,4 — 0,6 cm. longis, 0,3 — 0,4 cm. latis, margine den- tatis; floribus apice ramoruni et in ramulis abbreviatis paucis; involucro cylindraceo-campanulato vix 1 mm. longo, intus ad faucem parce stri- goso, lobis primariis lanceolato-subulatis integris pilosulis; glandulis 4, lobis paullo longioribus transversim oblongis, appendice antica semilu- nata iis aequilata v. paullo latiore; stylis usque infra medium bifidis; seminibus tetragonis, laevibus. 22* 340 Ign. ürban: Euphorbia serjpens Oriseh.! Cat. (1866) p. 287 (p. p.), — non H. B. K Gaules e radice palari mimerosi non radicantes 7 — 20 cm. longi, 0,3 — 0,5 mm. crassi, internodiis lolia 2 — ^4-plo superantibus v. supromis aequantibus, in ramis abbreviatis brevioribus. Folia crassiuscula, viridia, nervis non conspicuis v. medio subtiis subimpresso. Flores 0,4 — 0,6 mm. longo pedicellati, prophyllis euphylloideis v. in ramis abbreviatis minoribus ovalibns, minus obliquis subintegris. Involucrum extrinsecus glaberrimum; giandulae concaviuscidae , inaequimagnae. Stamina in quovis fasciculo pauca: antlierae didj^mae transversim dehiscentes. Bracteolae lacero-in- cisae, lobulis filiformibus. Ovarium glaberrimum. Stigmata vix incrassata. Capsula deflexa, a latere visa abbreviato-conica, basi subemarginata , vix 1,5 mm. longa et lata, valvis dorso acutatis, obsolete carinatis, flava v. pur- pm^eo-maculata v. -striata. Semina subanguste ovata tetragona ad augulos subcarinata, lateribus binis iuterioribus concaviuscula, medio interiore sub- sulcata, basi subtrimcata, rubre -brunnescentia, plus minus manifeste pilosula. Hab. in Cuba e. gr. prope Habana ad Yedado: Torralbas n. 93, Wright n. 2012 (p. p.). Obs. E. serpens toto coelo discrepat caulibus radicantibus , stipulis tri- angularibus , foliis integris. ^ Euphorbia yillosula Urb. (n. sp.) suffruticulus villosulus; stipulis binis lineari-subulatis integris; foliis oppositis 0,5 — 1 mm. longe petio- latis, valde oblique et anguste ovatis v. subrectangularibus, latere altero multo magis descendente, auriciiliformi, apice obtusis v. obtiisiusculis, basi oblique emarginatis, 5 — 7 mm. longis, 2 — 2,5 mm. latis, margine toto crenatis; floribus ad apicem ramorum 1 — paucis cincinnosis; involu- cro obconico-campanulato, 1 mm. longo, extrinsecus villosulo, intus glabro; lobis primariis triangulari-acuminatis integris villosulis; glandu- lis 4, lobis subaequilongis, transversim oblongis, inaeqüimagnis, processu angusto villosulo; stylis longiusculis ovarium aequantibus, in -/ö superiore bifidis. Suffruticulus, supra basin lignescens; rami 5 — 7 cm. longi decum- bentes, 0,5 — 0,7 mm. crassi, circumcirca aequaliter et dense pubescentes, ad apicem albo-villosuli. Folia internodiis subaequilonga v. longi ora, nervo medio subtus obsolete prominulo, utrinque breviter pubescentia. Flores sub- sessiles. Glandulae concaviusculae ; limbus sub glandula abiens, caeterum über. Stamina in quovis fasciculo pauca; antlierae didymae transversim debiscentes. Bracteolae bipartitae, margine piloso-dissectae. Ovarium villosum. Hab. in Sto. Domingo prope Tamboril in graminosis montis Cerro Gordo, 500 m. alt., m. Majo üorere incipiens: Eggers n. 1944''. Obs. An ex affinitate E. Turpini Boiss.? V Euphorbia crassiiiodis Urb. (n. sp.) perennans? glauca glaber- rima; stipulis connatis triangularibus v. semiorbicularibus, subintegris V. apice plus minus inciso-dentatis; foliis oppositis, 0,5^ — 0,7 mm. longe Species novae, praesertim portoricenses. 341 petiolatis, oblique ovato-orbicularibiis v. orbiciilari-cordatis, latere altero magis clescendente oblique emarginatis, apice rotundatis v. subtruncatis, 0,2 — 0,4 cm. longis, 0,2 — 0,3 cm. latis, margine integris v. obsolete erosiüis; floribus in apice ramorimi 1 — paucis; involucro turbinato vix 1 mm. longo, intus glabro, lobis primariis triangulari-oblongis integris V. subintegris pilosulis; glandulis 4 lobos paullo superantibus transver- sim anguste oblongis, appendice antica semilunata iis duplo et ultra latiore albida; stylis fere usque ad basin bipartitis. Euphorbia serpens Griseb.f Cat. (1866) p. 20 (p. p.), — non H. B. K. Eadix crassiiisciüa multiceps. Gaules decumbontes radicantes, 7 — Sem. longi, 0,8 — 0,5 mm. crassi, nodis manifeste incrassatis , intern odiis folia 8 — 6- plo superantibus v. supremis aequantibus. Folia crassiuscula glauca, nervo medio supra subimpresso, caeteris non conspicuis, margine plana v. obsolete iucurva. Flores 1 — 2 mm. longe pedicellati, prophyllis euphylloideis. In- V 0 1 u 0 r u m extrinseous glaberrimum ; glandulae concaviusculae subaequi- niagnao. S tarn i na in quovis fasciculo perpauca; antlierae didymae trans- versim dehiscentes. Bracteolae subulatae, margine plumoso-laciniatae. Ovarium glaberrimum. Styli perbreves; Stigmata paullo incrassata. Cap- sula deflexa. Hab. in Cuba: Wright n. 547 p.p., 2014. Obs. E. ceniunculoides H. B. K. (Poeppig, Rugel n. 11) differt cauli- bus fruticulosis, foliis minute crenulatis, non glaucis, involucro minore intus fauce striguloso, glandulis et praesertim appendice multo minoribus, bracteis densius fimbriatis, E. serpens H. B. K. glaucedine deficiente, nodis non incrassatis, foliis conf ertioribus , in sicco reticulato - venosis , glandularum appendice miüto minore. ^ Euphorl)ia multinodis Urb. (n. sp.) fruticulosa prostrata, ramis supra pilosis, subtus glabris; stipulis semiorbicularibus, saepius bifidis, margine inciso-laceris; foliis oppositis, 1 mm. longe petiolatis, oblique ovato-orbicularibus, subinaequilateris, latere altero paullo profundius descendente, apice rotundatis, basi oblique et obsolete emarginatis, 0,5 — 0,7 cm. longis, 0,3 — 0,5 cm. latis, margine anguste recurvo crenu- latis; floribus ad apicem ramorum 1 — paucis cincinnosis; involucro cam- panulato vix supra 1 mm. longo, intus ad fauceni strigoso-piloso; lobis primariis minutis triangulari-lanceolatis integris pilosis; glandulis 4, lobis paullo longioribus transversim oblongis v. anguste oblongis, antice mani- feste marginatis; stylis bifidis; seminibus 4-gonis. Euphorbia spec. Dussf Flor. Ant. frang. (1897) p. 43. Gaules e radice nigrcscente palari nmnerosi prostrati non radicantes 20 — 50 cm. longi rubri ligncscentes multinodes, striati, ramosi. Folia internodiis ca. duj)lo breviora in vivo crassiusciüa subcarnosa, supra grisea, subtus glauca, in sicco brunnescentia , glabra v. pilis parcissimis obsita, nervo medio vix conspicuo. Flores inter foliorum paria semper solitarii, ca. 1 mm. 342 Ign. Urban: longe pedicollati, prophyllis cupliylloideis. Involucrum extrinsecus ad api- cem pilosiüuin; glandulae couvexiiisculao. Stamina in quovis fasciciüo plura valde inaequiloiiga; antherae didymae transvorsim dcliiscentes. Bi-actoolae miimtac laciiiiatae. Ovariura parce et longiuscule piibescens. Styli breves usque ad v. infra medium bifidi, stigmatibus vix incrassatis. Capsula de- flexa vix 2 mm. longa. Semina brunnea anguste ovata vix 1 mm. longa, 4-gona, intus longitrorsum leviter sulcata, lateribus obsolete rugulosa, Hab. in Guadeloupe, rara in terra arenosa supra saxa ad mare prope Vieux-Fort: Duss u. 2740. Obs. E sectione Anisophyllum, pube canlium insignis et hoc charac- tere cum E. mmutula Boiss. {E. liliputiana Wr.) Cubensi conveniens. ^ Euphorbia Dussii Kr. et ürb. in Duss Flor. Ant. frang. (1897) p. 44 fruticosa glabra, foliis alternis ad apicem ramorura cujusvis anni confertis, 12 — 3 mm. longe petiolatis, anguste obovato-oblongis v. ob- longis, ad basin multo magis et sensim in petiolum angustatis eumque marginantibus, apice brevissime et abrupte acuminatis et mucronatis, 18 — 9 cm. longis, 5,5 — 3 cm. latis, margine integris v. ad apicem ob- solete crenulatis, in sicco membranaceis, subtus glaucis; inflorescentiis in apice ramorum confertis corymbum 2 — 4 cm. longum referentibus ; brac- teis deciduis, prophyllis obovato-rectangularibus breviter acuminatis; in- volucro turbinato, intus glabro, ca. 2,5 mm. longo, lobis primariis bre- viter suborbicularibus, margine supero lacero-incisis; glandulis 5 lobis subaequilongis, semilunaribus integris, appendice angusta involuta; stylis basi coalitis supra medium bifurcatis. Frutex erectus 1 — 2 m. altus. Rami in sicco plicati glauco - cinerei fistulosi. Stipulae nnllae. Folia praeter comam apicalem 1 — jDauca mi- nora, aj)icalia exteriora majora, interiora sensim decrescentia, nervis laterali- bus e medio sub angulo recto abeuntibus tenuissimis. Inflorescentiae partiales ex axillis foliorum summorum, 0,5 — 1,5 cm. longe pedunculatae, bis V. ter dicliotomae; bracteae oppositae, callum semicircularem prominen- tem relinquentes; prophylla 2 — 3,5 mm. longa membranacea, basi latissima semiamplexicaulia; pedicelli vix 1 mm. longi. Involucrum intus glabrum; lobi 0,7 mm. longi; glandulae obsoletissime et latissime stipitatae, revera semiorbiculares , inferne incrassatae, superne tenuiores sed arcte involutae. Stamina in quovis fasciculo 6 — 8 valde inaequalia; antherae majores didymae, longitudinaliter dehiscentes. Bracteolae in lacinias filiformes dissectae, glabrae. Ovarium globosum glabrum 3-loculare. Styl or um rami recurvati v. revoluti. Hab. in Martinique rarissima, locis saxosis sylvarum Fond- Layette ad Gase Pilote: Duss n. 65. Obs. E sectionis Tithyniali serie Laurifoliarum et affinis E. cyanogalae Wr. [E. Cubensis Boiss.) e Cuba, quae foliis minoribus apice obtusissimis coriaceis, subtus non glaucis, inflorescentiis ca. 7 cm. longis, involucris longius pedicellatis , paullo majoribus, lobis minutis crassis integris brevis- sime pilosulis, glandulis pluries majoribus, rotundatis concavis aequicrassis, margine non involutis, bracteolis superne pilosulis plane discrepat. Species novae, praesertiin portoricenses. 343 V Euphorbia Eggersii Urb. (n. sp.) perennis, praeter piibem pedi- cellorum glaberrima, caulibus 15 — 45 cm. longis sitnplicibiis , raro ra- mosis; stipulis nullis; foliis alternis, subsessilibus , oblonge -linearibiis, apice saepius subcucullato obtiisis v. rotundatis, brevissime apiculatis, inferne sensim angustatis, 0,7 — 1,2 cm. longis, 0,15 — 0,25 cm. latis, in- ferioribus sensim minoribus et mox deciduis, margine obsolete erosiilis; inflorescentiis terminalibus, umbellatis, e flore terminali et radiis 3 — 5 pluries bifurcatis conflatis, postremo usque 7 cm. longis, bracteis prima- riis subeuphylloideis liberis, caeteris (prophyllis) oblique ovatis v. rhom- beo-ovatis 5 — 10 mm. longis, 3 — 6 mm. latis; floribus 2 — 0,5 mm. longo pedicellatis; involucro turbinato-campanulato 1,5 mm. longo, intus sub glandulis breviter pubescente, lobis primariis oblongis, margine patenti- pilosis; glandulis 4, raro 5 lobis aequilongis semiorbicularibus antice bicornutis; stylis usque ad medium bifidis; capsulae loculis dorso rotun- datis; seminibus ovatis 1,5 mm. longis, obscure cinereis, sed pallidius obsolete reticulatis, sublaevibus. Eadix palaris phiri- v. multiceps. Gaules ascendentes, 0,5 — 1,5 mm. crassi teretes, inferne v. supra basin nudi, superne plus minus foliosi, inter- uodiis folia aequantibus v. pluries bre\'ioribus, Folia nervo medio supra non conspicuo v. subimpresso, subtus prominulo, lateralibus nullis. Pedi- celli plerumque patenti-pilosi. Involucrum extrinsecus glabrum; glan- dulae carnosae, brevissime stipitatae, supra convexiusculae , imj)resso-punc- tatae. Stamina in quovis fasciculo parca; antherae didymae transversim dehiscentes. Bracteolae lineares, margine plumosae. Stigmata vix in- crassata. Capsula deflexa, ambitu sphaeroidea, laevis glabra, fere 2 mm. longa, 2,5 mm. diametro. Semina dorso leviter carinata, ventre sulcata et sub apice obliipie desecta, reticulo vix prominulo subirregulari. Hab. in Sto. Domingo inter saxa in Valle nuevo, 2270 alt, fre- quens, m. Majo flor. et fruct: Eggers n. 2181, 2262. Obs. E sectionis Tithymalus serie Esulae, nondum ex India occideu- tali cognita. ^ Anacardiaceae. Mosquitoxylum Kr. et Urb. in Notixhl. Berl. bot. Gart. I Nr. 2 (1895) p. 78; Engl in Engl.-Prantl Nat. Pfl.-Fam. III. 5. p. 459. Flores dioeci, reguläres 5-meri. Sepala inter sese libera quincun- cialiter imbricata persistentia. Petala aequalia imbricata suberecta calyce longiora. Stamina 5, margine disci carnosi medio inserta; filamenta subulata, in fem. minima; antherae dorsifixae, introrsum dehiscentes, in fl. fem. minimae cassae. Ovarium sessile, suboblique globulosum; Ovulum lateraliter supra loculi basin punctiformi-affixum, appendice basali curvata ampla ultra insertionem producta (funiculo Wiois ana- loga) instructum et suspensum, micropyle sublaterali; Stylus centralis brevis apice 3-fidus, lobis subcapitatis extrinsecus stigmatiferis. Cap- 844 Ion. Ubban: sula breviter oblique ovalis, compressa, exocarpio tenui non resiniforo, endocarpio tenui tor osseo, paullo dehiscens. Semen . . . . — Ar bor jamaicensis. Folia alterna, iraparipinnata, foliolis integris. Flores parvi sessiles in panniculas e spicis compositas laterales collecti. Obs. A Rhoe^ cui arcte affine, fabrica ovuli et fructus dehiscentia diversum, Anm. Bei Rhus z. B. toxicodendron L., vernicifera DC, juglandifolia H. B. K., sylvestris S. et Z. gleicht das Ovulum einem Papilionaceen-Embr3^o mit pleurorhizen Kotyledonen. Der Radic\da des letzteren entspricht der kräftige Funiculus, Avelcher an seiner Basis neben dem Grunde des Ovar- faches befestigt ist, der AVand des Ovariums parallel mehr oder weniger bogenförmig aufsteigt und von seiner Spitze das ihm anliegende Ovulum herabhängen lässt; die Micropyle des letzteren ist in Folge dessen schräg nach oben gerichtet. ^ Bei Mosquitoxylum steigt dagegen der Funiculus nicht so hoch hinauf, sodass die Längsausdehnung des Ovulums mehr eine horizontale ist, und die Micropyle zur Seite schaut; dafür aber ist derselbe über seine punktförmige Anheftungsstelle noch ein Stückchen nach der ent- gegengesetzten Seite hin verlängert. Würde man Mosquitoxylum für sich allein betrachten, so könnte man das Ovulum für sitzend halten und in dem Funiculus eine Caruncula sehen. ^ Mosquitoxylum jamaicense Kr. et Urb. ramis glabratis; foliis 5 — 8-jugis, foliolis lateralibus 5 — 7 mm. longe petioliilatis, obovato- ellipticis v. obovato-oblongis, basi valde inaequilatera in petiolulum protractis, apice brevissime et obtiise acuminatis, 5 — 7,5 cm. longis, 2 — 2,5 cm. latis, 2^2 — 3-plo longioribus quam latioribus, inferioribus sensim brevioribus et minoribus, nervo medio supra prominente, late- ralibus supra "vix prominulis v. subimpressis et parum impresso -anasto- mosantibus, subtus prominulis, minutissime pilosulis; floribus sessilibus; sepalis breviter ovatis v. suborbicularibus, apice obtusissimis; petalis ovatis; ovario glabro laevi; Capsula glabra 7 — 8 mm. oblique longa, 5 — 6 mm. lata. Mosquitoxylu77i jamaicense Kr. et Urb. l. c. Mosquito v^^ood mc. Jamaic. „Arbor alta trunco recto laevi" (ex Heaven). Eami superne striis e petiolis decurrentibus subangulati. Folia suprema 3 — 4 cm. longe petio- lata, rhachi minute pilosa supra convexiuscula, margine lineis e foliolis de- currentibus striata; foliola opposita v. subopposita, nervis lateralibus sub angulo 60^ — 70 '^ abeuntibus, subtus pallidiora et densissime minuteque impresso -punctulata, utrinque tenuissime, sujjra parce, subtus crebrius ad- presse pilosula. Inflorescentiae pedunculus et rhachis minutissime ad- presse v. patenti- pilosa; bracteae 1,5 — 2 mm., bracteolae ca. 1 mm. longae, 1,5 mm. latae, trianguläres acutae, margine hyaline brevissime pilosae; pro- phylla suborbiculari-triangularia, basi vix connata, apice obsolete acuminata, 1) Die Pigm-en in Engler's Monographie der Anacardiaceen (DC. Mon. IV t. 14) sind in Rücksicht auf Funiculus und Ovuhuu nicht prägnant genug. 1-1399 Species novae, praesertim portoricenses. 345 ca. 1 mm. longa, margine brevissime pilosa. Flor es feminei tan tum visi. Sepala viridi-albescentia, inter sese libera, sed in medio infero cum disco connata, exteriora (explanata) breviter ovata fere 1,5 mm. longa, 1,2 mm. lata, interiora suborbicularia paiülo minora, concava, margine hyaline bre- vissime pilosa persistentia. Petala e sicco flavo-albida dorso brunnescentia ovata superne magis angustata, apice rotundata, 1,7 — 1,8 mm. longa, 1,3 mm. lata, subcoriacea, margine tenuiore breviter ciliata, intus versus medium longius pubescentia. Staminodia disco accumbentia; filamenta 0,3 mm. longa linearia, superne paullo attenuata; antherae dorso in 1/3 alt. affixae breviter ovales v. subrectangulares , apice et basi emarginatae, cassae, 0,2 mm. longae. Discus ovarium inferne annulari-cingens 5-crenatus brunneo-pur- pureus. Stylus 0,3 mm. longus, lobis liorizontaliter patentibus. Ovarium a latere parum compressum, appcndice (funiculo) posterius valde ampliata. Capsula sessilis, apice brevissime apiculata (non plane matura), niore Dlig- hiae sapidae paullum dehiscens (ex Heaven). Semen . . . Hab. in Jamal ca occidentali in sylvis districtus Hanover, m. Febr. llor. : Bot. Dep. Herb. n. 1287, B. Spencer Heaven. Obs. „Mosquito wood is very good for building purposes but not so good for posts in the ground; I liave it quite good in buildings about 20 years old." (Heaven in lit. ad W. Fawgett). Aquifoliaceae. ,/• (Auetore Th. Loeseneh.) Hex moiitana (Sw.) Griseb. var. d. domiiigensis Loes. (n. var.) foliis brevius (tantum 4 — 7 mm. longa) petiolatis, costa i. s. supra le- viter impressa vel subplana, nervis obsoletis; inflorescentiis paucifloris; floribiis minoribus, ceterum ut in var. a. Hab. in Sto. Domingo: R. Schomburgk n. 112*. Hex sideroxyloides (Sw.) Griseb. var. b. occidentalis (Macfad.) Loes. foliis obovatis vel cuneato-obovatis vel ellipticis, subtus pallidiori- bus quam in var. a., 6 — 10 mm. longa petiolatis, basi acuta val cuneato- acuta, Costa media snpra insculpta vel sulcata, nervis lataralibus etiam subtus plane obsoletis vel tantum conspicnis, tenuissimis; inflorescentiis 9 solitariis vel fasciculatis. Hex occidentalis Macfad. Jam. I p. 204. Hab. in Portorico et in Jamaica. Forma a. portoricensis Loes. foliorum costa supra insculpta; in- florescentiis 9 solitariis, raro fasciculatis; drupis majoribus, usque 8 mm. diam. Hex sideroxyloides Griseh. var. b. jJortoricensis Loes. in Engl. Bot. Jahrb. 1892 p. 316. Hab. in Portorico: Eggers ed. Toepff. n. 1036^ hb. propr. n. 1288, Sintenis n. 1345 et 1513. 346 lüN. Uhban: Forma ß. jainaiceiisis Loes. (n. form.) folioriim costa supra minus manifeste insculpta, tantiim obsolete sulcata; inflor. 9 plerumque fascicu- latis vel in statu fructifero saepius solitariis; floribus minoribus quam in. var. a., 4-raeris vel rarius 5-meris, petalis tantum ca. 2 mm. longis; drupis minoribus, ca. 3,5 mm. longis, subovoideis. Hab. in Jamaica: Macfadyen (herb. Kew.), juxta Portland Gap, 1830 m. alt.: W.Harris in Jam. Bot. Dep. Herb. n. 5643 et 6088. — Flor. Apr. Hex guiaiieiisis (Aubl.) 0. Ktze. var. a. Macoucoua (Pers.) Loes. foliis 4 — 12 mm. raro tantum 2 mm. longe petiolatis; inflor. (5 semel vel rarius bis dichotomis, 3 — 7-floris. Hex Macoucoua Pers. Syn. I p. 152 auctortimque. Hex occidentalis He^nsl. in Biol. Centr. Am. Bot. I p. 187, non Macf. Quoad Synonyma reliqiia cfr. Loes. in Engl. Bot. Jahrb. 1892 p. 320 siib /. Macoucoua Pers. Hab. in Sto. Domingo: Bertero, Mayerhoff?; in Portorico: Sin- tenis n. 5729 et 6967; in Trinidad prope Irais: Crueger. Var. b. arimeiisis Loes. (n. var.) foliis 10 — 18 mm. longe petio- latis; inflor. (5 bis vel ter dichotomis 4 — 15-floris. Hab. in Trinidad prope Arima et cult. in hört. bot. Trin.: Gov. Herb. Trin. n. 1765, 5929. Hex Harrisii Loes. (n. sp.), frutex glaberrimus; ramulis vetustiori- bus densiuscule lenticellosis, hornotinis i. s. nigrescentibus, obtuse angu- latis vel subteretibus; stipulis deltoideis acutis, vix 1 mm. longis; foliis 11 — 19 mm. longe petiolatis, petiolo quam lamina tantum ca. 3 — 5-plo breviore, oblongis vel obovato- vel ovali-obiongis, integerrimis, basi cuneatim in petiolum sensim angustatis, apice breviter deltoideo-acumi- natis vel subacutis, 5,8 — 9,8 cm. longis, 1,8 — 3,6 cm. latis, tenuiter coriaceis, costa media supra leviter impressa vel subinsculpta, subtus expressa, nervis lateralibus utrinque ca. 5 — 8, subtus cum nervis mi- noribus singulis vel pluribus intermixtis reticulum tantum juxta margi- nera conspicuum laxiusculum formantibus; inflorescentiis (5 in foliorum axillis fasciculatis 4 — 8, glaberrimis, semel dichotomis, ca. 3-floris, 4 — 9 mm. longe pedunculatis, pedicellis ca. 1,5 — 2,5 mm. longis; flori- bus parvis, 4-meris, calyce saepius 4 — 5-mero. Hab. in Jamaica, juxta Green Hill Wood, 1170 m. alt: Harris in Jam. Bot. Dep. Herb. n. 5673. — Flor. Mart. Obs. Species satis bona /. guianensi (Aubl.) 0. Ktze. (= I. Macoucoua Pers.) praecipue foliis multo brevius petiolatis, apice obtusioribus plerumque rotundatis a nostra specie diversae proxmia. Species novae, praesertim portoricenses, 347 Sapindaceae. (Auetore L. Radlkofer.) Serjaiiia laeyigata Radlk. (n. sp.) scandens, friiticosa, glabra; rami subtrigoni vel teretiusculi, extimo apice thyrsique adpresse puberuli, cor- tice ciunamomeo; corpus lignosum compositum e centrali majore et peri- phericis 2 — 3 angulis subjectis parvis teretiusculis in centrale plus minus immersis; folia biternata; foliola ovalia, obtusa vel emarginata, in petio- liilos breves contracta, subintegerrima vel obsolete raridentata, margine subrevoluto linea cartilaginea circumvallata, crassiuscule coriacea, laevi- gata et praesertim supra nitidula, subtus obsolete reticulato-venosa, gla- berrima nee nisi subtus in axillis nervorum pilorum fasciculis obsita, e viridi pallide subfusca, punctis lineolisque pellucidis notata, epider- mide mucigera; petioli omnes nudi, supra sulcati; thyrsi in apice ra- morum paniculatim congesti, laxe cincinniferi, cirrhis abortivis vel in cincinuos evolutis; cincinni longiuscule stipitati, elongati; flores medio- cres, sepalis exterioribus laxius quam interiora sordide tomentellis; fructus sectionis XII. Syncocci parvus, cordato-ovatus, apice retusus, infra loculos subconstrictus, localis trigonis, dorso carinatis et sub- cristatis, obsolete reticulato-nervosis, adpresse puberulis, pericarpio du- riusculo, endocarpio albo-lanoso; semen ad basin loculi insertum, ob- ovoideum; cotyledones curvatae. Caulis ad altitudinem 6 m. scandens (Haeris). Rami thyrsigeri dia- metro 8 mm. Folia (superiora) 12 — 14 cm. longa, 10 — 12 cm. lata; foliola terminalia 7 — 8 cm. longa, 4 — 4,5 cm. lata, lateralia decrescentim minora, triadum lateralium interiora minima suborbicularia diametro 2 — 0,5 cm.; pe- tiolus communis ca. 3 cm., partialium intermedins 2 cm., laterales 6 mm. longi; stipulae parvae, ovatae. Thyrsi 10 — 14 cm. longi, rliaclii quam pe- dunculus communis glabriusculus pluries longiore, ut et cincinni densius ad- presse puberula; cincinni stipite 1 — 1,2 cm. longo incluso 2 — 2,4 cm. longi, 5 — 8-flori; bracteae bracteolaeque parvae, 1 mm. vix superantes, subulatae, pubenüae; pedicelli 3 — 4 mm., fructigeri 6 — 7 mm. longi ad medium arti- culati; alabastra subglobosa, diametro 2 — 2,5 mm. Sepala (sub fructu re- licta) exteriora 2 mm., interiora 4 mm. longa. Petala (ex alabastro) ex obovato in unguem attenuata, intus dense glanduligera ; squamae (cristis exclusis) petala dimidia aequantes, margine villosae, superiores crista obovata cren\data appendiceque deflexa sat longa barbatae, inferiores crista semiobo- vata instructae. Tori glandulae superiores breves truncatae, inferiores mi- nores; torus ipse inter glandulas puberulus. Stamina pilosa. Germen obovato -trigonum, cano-pubescens. Fructus 12 — 15 mm. longus, basi 10—14, ad loculos 7 — 8 mm. latus, loculis ca. 6 mm. lougis sat latiseptis. Semen spadiceum. Hab. in Jamaica: W. Harris n. 6679! („prope Wareka, altit. 400 ped.'S m. Jan. 1897 fruct; Hb. Krug et Urban). Obs. Species sectionis XII. {^^Syncocctis'-'')^ affinis S. goniocarpae Radlk. An affinis quoque S. nodosae Radlk. [Paulliniae nodosae Jacq.) ob fi-uctum 348 I«N. Urban: ignotum inter species scclis dubiae militanti foliis trifoliolatis ulterius in- quirendum est. Allophylus crassiiiervis Radlk. friitex subglabcr; rami graciles, rarius (in f. 3) robustiores, stricti vel subflexuosi, apice certe sicut pe- tioli minutim adpresse ferrugineo-puberuli, pleriimque mox glabrati, fusci, insigniter lenticelloso-punctati; folia breviter petiolata, 1-folio- lata, ad folioli insertionem plerumqiie rudimentis foliolorum lateralium minutissimis siibulatis quasi bistipellata ; foliolum minus vel (in f. 1.) per- parvum, ovatum (f. 1.) vel elliptico- (f. 2.) vel rhombeo-lanceolatum (f. 3.), acutum, basi nunc rotundata (f. 1.), nunc acuta (f. 2.), nunc insigniter cuneata (f. 3.) petiolo brevi valido vel (in f. 2.) graciliori teretiusculo supra + complanato insidens, praeter basin nervis excurrentibus re- motiuscule subrepande spinoso-denticulatum, nervis lateralibus utrinque 8 — 14 robustis horizontaliter patentibus subtus valde prominentibus mani- feste costatum, utrinque prominule laxiuscule reticulato-venosum, rigide coriaceum, praeter nervös subtus adpresse puberulos eorumque axillas ±: barbatas glabrum, utrinque nitidulum, siccum e viridi fuscescens, cellulis secretoriis densissimis subtus prominule vel (in f. 2.) pellucide quoque punctatum; thyrsi axillares, nonnunquam folia superantes, gra- ciles, subflexuosi, plerumque longe pedunculati, simplices, laxiflori, ad- presse puberuli vel (in f. 2.) subglabri; flores majusculi, cum pedicello- rum (brevium) articulo superiore subglabri; fructus cocci minus parvi, obovoidei, glabri, prominule nervosi. Allophylus crassinervis Radlk. in Sintenis PI. portoric. n. 248, 5911 etc. (1885, 1887) et in Engl et Pr. Pfl-Fam. III, 5 (1895) p. 312. Schmidelia rigida, non Stv., Oriseh. Cat. PI. Cub. (1866) p. 46, „var.?", coli. Wright n. 2170! („forma venis folii primariis rectili- neis"); Saiiv. et Wr. Fl. Cub. (1873) p. 24 n. 428 pari. (imrt. A. reti- culatus Badlk). Frutex 2 — 3 m. altus (Picarda). Rami 1,5 — 4 nun. crassi. Folia petiolo 3 — 18 mm. longo adjecto 2 — 10 cm. longa, 1 — 4 cm. lata. Thyr- sorum pedimculus 1 — 4 cm., rhachis 1 — 6 cm. longa. Flores diametro 2,5 mm., albi (Sintenis). Sepala flavida, praeter marginem glanduloso- ciliolatum giabra. Petala praesertim ad miguem et squamam patenter ci- liata. Discus puberulus. Stamina inferne dense pilosiüa. Germen didy- mum, densiuscule setulosum glandulisque microscopicis adspersum, stylo brevi glabro. Fructus cocci ca. 6 mm. iongi, 5 mm. crassi. Formas tres distinguere licet: V Forma 1. OYatus Radlk. Rami graciles, mox glabrati; folia parva, petiolo ca. 3 mm. longo adjecto 2 — 4 cm. tantum longa, 1 — 2 cm. lata, ovata, basi rotundata, crasse coriacea, remotiuscule reticulata; thyrsi dense puberuli. Species novae, praesertim portoricenses. 349 Forma 2. ellipticiis Radlk. Rami graciles, mox glabrati; folia majora, petiolo graciliore iisqiie 18 mm. longo adjecto usque 10 cm. longa, 4 cm. lata, elliptico-lanceolata, basi acuta, teniiiora, densius re- ticulata; thyrsi subgiabri. '^ Forma 3. cimeatus Radlk. Rami robustiores, sicut petioli pube minuta densa ferruginea diu persistente tomentelli; folia minora, petiolo brevi crasso 5 — 8 mm. longo adjecto 4 — 6,5 cm. longa, 1,2 — 2,5 cm. lata, rhombeo-lauceolata, dimidio inferiore integerrima, insigniter cuneata, crasse coriacea, remotiuscule reticulata, subtus glandulis microscopicis (micantibus) obsita; thyrsi dense puberuli. Hab. in Antillis majoribus: Forma 1. in Haiti: Richard! (a. 1786 ad 1787; Hb. Rieh., dein Franquev.; Hb. Yahl, nunc Havn., a Rieh, comm.); Poiteau! (a. 1796—1802; Hb. Webb., DC); id. (?)! (Hb. Juss. n. 11390). — Forma 2. in Cuba orientali: C.Wright n. 2170! (a. 1860-64; Hb. Griseb., DC. etc.); in Portorico: Sintenis n. 248! (prope Maricao in sylvis montis Alegrillo, m. Dec. 1884, flor. etfruct), n. 5911! (prope ütuado in scopulosis ad Los Angeles, m. Jan. 1887, flor.), n. 6198! (prope Hatillo in sylva primaeva ad Guayanes, m. Febr. 1887, steril.); — in Sto. Domingo: Eggers n. 2256! (Valle de Constanza, alt. 1170 m., m. Maj. 1887; Hb. Ber.). — Forma 3. in Haiti: Richard! (Hb. Rieh., dein Franquev.); Poiteau! (Hb. Rieh., dein Franquev.); id. (?)! (Hb. Juss. n. 11376); Picarda n. 721! („pente decouverte, plus de 1800 m., sans fruits", m. Mart. 1891, alab.; transiens in form. 1; Hb. Ber.). ^ Thouiiiia striata Radlk. villosa; folia trifoliolata; foliola ex ob- ovato cuneata, obtusiuscula vel subacuminata, breviter petiolulata, praeter basin inaequaliter serrata, subraembranacea, nervis lateralibus utrinque 12 — 15 oblique patentibus subtus prominentibus, supra triste viridia, praeter nervös patule vülosulos glabra, nitidula, subtus novella dense albido-tomentosa, adultiora praesertim in nervis venisque villosa, insuper in nervorum axiUis subbarbata, prominule clathrato-venosa, cellulis resiniferis altioribus quam latis utrinque prominulis dense et conspicue pellucido- punctata, epidermide mucigera; thyrsi axillares, robusti, nunc breviores stricti, nunc longiores subflexuosi, supra pedunculum brevem saepe ranio uno alterove subaequilongo thyrsoideo aucti, sicut ramuli petiolique dense cinereo- vel ferrugineo- puberuli, juniores amentiformes; pedicelli longiusculi; flores mediocres, cinereo -puberuli; fructus loculi nervis prominulis insigniter striati stylusque patule puberuli, alae superne dilatatae, apice subrecurvae, nervis evanescentibus sublaeves, flaves- centes. Thoiiinia striata Radlk. i?i Sintenis PI. portoric. n. 2063^, 2095 etc. (1884—87) et in Engl, et Fr. Pfl.-Fam. III, 5 (1895) p. 311. 350 Ign- Urban: Thouinia tomentosa , non DC, Bello Fl. Portoric. m Anal. Hist. Nat. X (Madrid 1881) p, 246 n. 113 („Quiebra- hachas") , cf. Krug Ic. ined. (in Mus. bot. Berol. servat.) n. 161! Vulgo: Quiebra haclia t. Sintenis et Gundlach in sched.; Seburo- quillo s. Seboruquillo s. Seburuquillo t. Siritenis, Stahl et Gund- lach in sched. Arbor 8 — 20 m. alta (Sintenis). Eami sat robusti, stricti, dia- metro 3 — 5 mm., laeves, cinerascentes, lenticelloso-pmictati. Folia petiolo 2 — 6 cm. longo adjecto 10 — 20 cm. longa, fere totidem lata; foliohmi inter- medium petiolulo 10 — 15 mm. longo adjecto usque 18 cm. longum, 6 cm. latiim, lateralia paullo niinora. Thyrsi pedunculo 1 — 4 cm. longo adjecto 2 — 15 cm. longi, rhaclii ca. 2 mm. crassa, subangulosa, pedicellis ca. 3 mm. longis. Flore s diametro 2 mm., albi (Sintenis). Sepala extus praeter marginem subpetaloidemn breviter piloso-ciliolatum densiusciüe, intus parce adpresse puberula. Petala extus glabra, intus squama profunde bifida (potius squamulis binis cum petalorum margine connatis) aucta. Discus glaber. Stamina inferne pilosiuscula, antlieris introrsum secus rimas dense pilosius- culis. Germen dense adpresse pubescens, stylo subglabro. Fructus cocci 10 — 18 mm. longi, 4 — 7 mm. lati. Hab. in Portorico: Gundlach n. 1447! (prope Quebradillas a. 1876, steril.; Hb. Krug et Urb.); Stahl n. 430! (prope Bayamon in sylvis, m. Apr. 1886, flor.; Hb. Krug et Urb.); Sintenis n. 2063'M (prope Coamo in sylvis, m. Dec. 1885, thyrsi juven.), 2095! (prope Cayey in monte Cedro, m. Oct. 1885, fr. juv.), 2293! (Cayey, ad rivulum Morrillos, m. Oct. 1885, flor. et fruct. juv.), 4113! (prope Adjuntas in sylvula Coffeae arabicae, m. Apr. 1886, alab.), 4233! (prope Adjuntas in sylvis ad la Galsa, ni. Majo 1886, fr. maturesc), 4298! (ibidem in sylv. prim., m. Majo 1886, fr. submaturi), 4459! (prope Penuelas in sylvis, m. Majo 1886, fr.), 5853! (prope Lares in sylvis montanis, specim. sterile, foliolis latioribus glabrius- culis ad Th. rotundatam accedens), 6095! (Sierra de Lares ad Guajataca, m. Febr. 1886, thyrsi juv.), 6609! (prope ManatI in sylvis ad Rio arriba saliente, m. Apr. 1887, steril.), 6741! (prope ManatI in montibus ad Goto, solo calcareo, in sylva, m. Apr. 1887, fr. juv.). Obs. In museo Paris, specimen a cl. Plee sub n. 757 in „Martinique" collectum asservatur, quod certe non ex hac insula, sed sicut nonnullae aliae plantae ejusdem peregrinatoris cum eadem patriae indicatione e Porto- rico originem habet (ex Urb. in lit). Thouinia i)Ortoriceiisis Radlk. tomentosa; folia 1-, rarius 3-folio- lata; foliola elliptica, spinulose serriüata, lateralia vel omnia sessilia, rigide coriacea, nervis lateralibus utrinque 10 — 14 stricte erecto-paten- tibus subtus prominentibus, supra triste viridia, praeter nervös patule villosulos glabra, nitidula, subtus novella dense albide subsericeo- tomen- tosa, adultiora praesertim in nervis venisque flavido- tomentosa, dense et prominenter clathrato-venosa, cellulis resiniferis aitioribus quam latis i. o;7;j Species novae, praesertim portoricenses. 351 dense conspicue pellucido- punctata, epiderraide mucigera; thyrsi axillares, robusti, breves, stricti, pedimculo brevi, rhachi raro ramo basilari aucta, sicut ramuli petiolique dense ferrugineo-tomentelli, juniores amentiformes ; pedicelli longiusculi; flores majores, cano-puberuli; fructus cocci striati, loculi et Stylus puberuli, alae stramineae, medio latiores, subfalcatae; embryo subspirolobus. Thouinia portorice?isis Radlk. in Si7itenis PI. Fortoric. n. 603, 3651 etc. (1884— 87) et in Engl, et Fr. Ffl.-Fam. III, 5 (1895) p. 311. Vulgo: Serra-suela t. Sintenis in sched. Frutex 3 — 5 m. altus (Sintenis). Eami sat robusti, stricti, diametro 3 — 5 nun., cinerascentes , lenticelloso-striolati. Folia petiolo 0,5 — 2 cm. longo adjecto 5 — 13 cm. longa, (trifoliolata) ad 11 cm. lata; foliolum ter- minale 4 — 11 cm. longum, 3 — G cm. latum, lateralia dimidio minora. Thyrsi pednnculo 0,5 — 2 cm. longo adjecto 1,5 — 5 cm. longi, rhaclii ca. 2 mm. crassa siücata, j)edicellis 3 — 5 mm. longis. Flores diametro ca. 4 mm., albi (Sintenis). Sepala extus praeter marginem subpetaloideum piloso- et glanduloso-ciliolatum cinereo- puber ula, intus glabra. Petala sepalis sub- duplo longiora, extus glabra, intus supra unguem parce piloso - ciliolatum squama breviter biloba glabra vel parce barbata aucta. Discus glaber. Sta- mina ima basi pilosiuscula , antheris secus rimas dense pilosulis, Germen dense cinereo -pubescens, stylo subduplo longiore glabro. Fructus cocci 12 — 16 mm. longi, 4 mm. lati. Hab. in Portorico: Garber n. 73! („liigli lülls" prope Yauco, a. 1880, specim. foliolorum indumento atque textura ad Th. striatam accedens, sed vix dubie huc pertiuens; Hb. Kew., Hb. Krug et ürb. etc.); Sintenis n. 603! (prope Salinas de Cabo-Rojo in sylvis litoralibus, m. Febr. 1885, alab. et fruct. in iisdem thyrsis), 3651! (prope Guanica in fruticetis inter Montalba et Salinas, m. Febr. 1886, alabastra), 3673! (prope Guanica in sylvis, m. Febr. 1886, flor.), 3758! (prope Guanica in fruticetis Litoralibus ad Cano gordo, m. Febr. 1886, flor. et fruct. in iisdem thyrsis), 6944! (prope Gu.anica in sylvis ad montem el Mauiel, m. Febr. 1886, flor.). Matayl)a doming-ensis Radlk. arbor mediocris altitudinis (Bertero); rami juveniles teretiusculi, minutira adpresse puberuli, denique glabres- centes; folia subopposita, abrupte pinnata; foliola2 — 8, subopposita, ex obovato-oblongo cuneata, apice rotundata, integerrima, margine revo- luta, petiolulata vel subsessilia, coriacea, rarius chartaceo - coriacea, multinervia, supra subtusque glabriuscula, glandulis digitiformibus basi immersis praesertim subtus ornata, dense pellucide punctata et breviter lineolata, saepius supra medium (vel et infra) 1 — 3-foveolata; rhachis superne paullum dilatata; paniculae laterales, foliis plerumque breviores, brevissime puberulae; bracteae minimae, triangnlari-subulatae; flores longius pedicellati; calycis lobi doltoidei; petala rudimentaria ; discus 352 Ion. Urban: glaber; Stylus apice in Stigmata 2 — 3 intus papulosa recurvata divisus; fructus obcordatus, 2 — 3-lobatus, intra medium in stipitem abrupte contractus, glaber. Matayha domingensis Radlk. in Sitz. K. h. Ac. IX (1879) p. 535 71. 466 etc., p. 624 w. 1, p. 636 et in Engl, et Pr. Pfl.-Fam. III, 5 (1895) p. 340. Ratonia domingensis DC. Prod?'. I (1824) p. 618 n. 1! ; Griseb. Fl. Brit. W. Ind. in Addend. (1864) p. 710 solummodo quoad indic. „Haiti" excl. vero stirpe a Crüger in ins. T7'inidad lect.I, quae Mat. arboresc. Radlk. Cupania Ratonia Camb. in Mem. Mus. d'Hist. nat. XVIII (1829) p. 28 et 47 excl. obs. „affmis Cup. lentiscifoliae" ; Do7i Gen. Syst. I (1831) p. 668 71. 27; Walp. Rep. I (1842) p. 418 n. 9. Ratonia apetala Griseb., 7ion alioquin, PI. Wright. (1860) p. 169, coli. Wright 7i. 1151! 1604!, — 7ion Seei?i. Fl. Vit. (1865), quae Elatto- stachys apetala Radlk. Ratonia spathukita Griseb. Cat. PL Cub. (1866) p. 45 n. 15, coli. Wright 7i. 1151! 1604!; Sauv. et Wright Fl. Cub. (1873) p. 24 7i. 335. Vulgo: Raton Hispanis t. Bertero ap. DC. l. c, quod 7iomen Tipuana sp. (Legum) quoque aiidit in Pana7na t. AI. Troetsch in coli. f7Mct. Hb. Monac, nee non Colubrina fe7Tugi7iea Bro7ign. in Po7iorico t. Sintenis, coli. 7i. 583; Macurige t. Sauv. et Wr. l. c, cfr. Mat. apetala Radlk. Arbor 10 — 15 m. alta, diametro 20 cm, (Sintenis). Eami paniculas gerentes diametro 1,5 — 3 mm. Folia 7 — 14 cm. longa; foliola 4 — 9 cm. longa, 1,2 — 3 cm. lata. Bracteae 0,5 mm. longae; pedicelli 3 — 4 mm. longi, infra medium articulati. Calyx profunde lobatus, lobis ovatis acutis, 1 mm. pauUum superans, coriaceus, extus minutim adpresse puberulus. Petala 0,5 mm. longa, ex ovato brevissime unguiculata, pubescentia; squa- mae minimae. Stamina 2 — 3 mm. longa, filamentis filiformibus hii-tellis, antheris glabris. Germen rudimentai^ium pilosum. Fructus ca. 1 cm. longus, siccus fusco-niger. Hab. in Antillarum insulis Sto. Domingo, Cuba et Portorico: in Sto. Domingo: Bertero n. 967! (a. 1820, fruct. submat; Hb. Taurin., DC. etc.); in Cuba: Wright n. 1151! (Cuba Orient, prope Villam Monte verde dictam, m. Jan. — Jul. 1859, fruct; Hb. Griseb., DC. etc.), n. 1604! (Cuba Orient, m. Sept. 1859 — Jan. 1860, flor.; Hb. Griseb., DC. etc.); in Portorico: Sintenis n. 81! (prope Adjuntas in montibus, m. Jun. 1886, fruct), 1512! (Sierra de Luquillo, in silvis montis Jimenes, m. Maj. 1885, fruct), 6180! (Utuado ca. S. Isabel in silva primaeva, m. Febr. 1887, flor.). V Matayba apetala Radlk. arbor sat alta, trunco erecto; rami tere- tes, juveniles angulosi, minutim puberuli, mox glabrescentes; folia sub- 1-1399 Species novae, praesertim portoricenses. 353 opposita vel rarius alternantia, abrupte pinnata; foliola 4 — 17, alterna Tel subopposita, ex oblongo vel elliptico lanceolata, apice + acuminata, acumine obtiiso, basi acuta, integerrima, subsessilia, chartacea, multi- nervia, reti venarum utrinque + prominulo, supra subtusque glabrius- cula, glandulis digitiformibus basi immersis praesertim subtus ornata, punctis pellucidis nee non lineolis reticulatis (in forma 2.) dense notata, plerumque ad medium 1-foveolata; rhachis superne dilatata, marginata; paniculae laterales, foliis aequilongae longioresve, breviter puberulae; bracteae minimae, triangulari-subulatae; flores pedicellati; calycis lobi deltoidei; petala rudimentaria; discus glaber; Stylus apice in Stigmata 2 — 3 intus papulosa recurvata divisus; fructus ambitu breviter subtur- binatus, 2 — 3-coccatus, infra medium in stipitem abrupte contractus, glaber; semen obovoideo-subglobosum, glabrum, arillo cupuliformi car- noso basi cinctum. Matayha apetala Radlk. in Sitz. k. b. Äc. IX (1879) p. 535 n. 462 etc., p. 624 n. 2, p. 636. Cupania apetala Macfad. Fl. Jam. I (1837) p. 162 ii. 2; Walp. Rep. I (1842) 2)- 418 n. 10. Cupania oppositifoUa A. Rieh. Fl. Cub. I (1845) p. 292, t. 32; Walp. Rep. II (1843) jo. 816 n. 10. Ratonia apetala Griseb., non PL Wright., Fl. Brit. W. Ind. (1859) p. 126 n. 19, excl. syn. „Cup. juglandifolia Rieh.", quae Ctip. macro- phylla A. Rieh., et Cat. PI. Cub. (1866) pt. 45 7i. 14, coli. Wright n. 21801, excl. obs. „Cup. juglatidif. Rieh, quoad fruet"; Walp. Ann. VII, 4 (1869) p. 627 n. 1; Sauv. et Wright Fl. Cub. (1873) p. 24 n. 434; „?" Hemsl. in Biol. Centr.-Am.IV, no7i I, quaeM. mexic., (1886 — 88), p. 111, coli. Gaumer! Vulgo: Macurige ap. Sagra Hist. etc. de Cuba (1831) p. 353 „Cupania^" et 355 „Cupania (nitida?) DC." ; t. Sauv. et Wr. l. c. — Macurije t. A. Rieh. l. c, t. Grosourdy El Medico Criollo II (1864) p. 397 „Cuimnia oppositifoUa" et t. Griseb. Cat. PI. Cub. (1866) p. 300 (sphalm. 298). — Bastard Locust-tree t. March in Hb. Keiv. (Locust-tree = Robinia Pseudacacia L). — Bastard Maha- gony, Cromanty t. Wilson in Hb., Griseb. List of Colonial Na??ies in Fl. Brit. W. Ind. p. 783, 785. Ar bor 15 — 20 - pedabs (Macfad.), 30 — 40-pedalis (A. Richaed), 50 — 60-pedalis (Wilson), ligno dnro, magni aestimato. Rami paniculas gerentes 2 — 3 mm. crassi, cortice fusco. Folia 5 — 20 cm. longa; foliola 2 — 8 cm. longa, 1 — 3 cm. lata. Bracteae ca. 0,5 mm. longae; pedicelli 2 — -3 mm. longi, fructiferi longiores. Calyx 1 mm. vix superans, profmide lobatus, lobis acutis, coriaceus, extus puberulus. Petala ca. 0,5 mm. longa, pubescentia; squamae minimae vel subnullae. Staminum 3 mm. longorum filamenta filiformia, glabriuscula, antlierae glabrae. Grermen obovoideo- - Urban. 23 354 Iqn- Urban: trigonum, adpresse pubenilum, in stipitem glabrum contractiim. Fructus ca. 1 cm. long'us, siccus fusco-iüger. Formas 2 distinguere licet: Forma 1. geiiuiiia Radlk.: Foliola 12 — 17, subobloDga, utrinque subacuta vel breviter et obtusissime acuminata, interdum obtusa, bre- viter petiolulata, supra laeviuscula, subimpunctata; fructus longius sti- pitati; semina compressiuscula. ^ Forma 2. oi)l)Ositifolia Radlk. (Cw^ama o. A.ßich.): Foliola 4 — 10, elliptico-lanceolata, longiuscule obtuse acuminata, basi attenuata, vix petiolulata, supra insignius reticulata, tenuiora insigniter pellucide punc- tata et lineolata; fructus brevius stipitati; semina globosa. Hab. in Antillarum insulis Jamaica, Cuba et Portorico nee non in sinus Hondurensis insula Ruatan: Forma 1.: in Jamaica: Macfadyen! (Hb. Kew.); Wilson n. 641! („common in the East-end of the Island", m. Jul. 1858, fruct. semimat; Hb. Griseb.); March n. 243! (a. 1859; Hb. Kew., Griseb.); Jenman n. 101! (Hort. bot. Jamale; Hb. Kew.); Harris n. 6404! (ad Vinegar Hill, alt. 4300 ped., m. Jun. 1896, flor.; Hb. Berol.). — Forma 2.: in Cuba ca. Guanabo, in Yuelta de Abajo, m. Mart. flor., ex A. Rieh. 1. c; Sagra n. 17! 34! 41! 52! 202! 219! 337! (Guanabo, m. Mart. 1829, flor. et fruct; Hb. DC, Franquev., Vindob. etc.); Otto n. 221! („Ufer S. Juan" m. Apr. 1829, fruct. Hb. Berol.; Tabu- rete, Salvador, steril.. Hb. Vindob.); Wright n. 2180! (Cuba occid., a. 1863, flor. et fruct; Hb. Griseb.; a. 1860 — 64, Hb. DC. etc.); in Portorico: Sintenis n. 2650! (prope Juncos in silva primaeva montis Guvuy, m. Aug. 1885, steril), n. 6490! (prope TJtuado in silva primaeva, m. Mart 1887, arbor juvenil, steril.); — - Honduras, in ins. Ruatan: G. F. Gaumer! (m. Aug. 1886, flor.; comm. c. Hb. Berol). Rhamnaceae. V ßeynosia Krugii Urb. (n. sp.) foliis 7 — 10 mm. longe petiolatis ovatis, basi rotundatis v. subtruncatis, apice breviter v. brevissime et obtuse acuminatis, junioribus mucronatis, 5 — 8 cm. longis, 2,5 — 5 cm. latis, nervo medio supra sulcato- impresso, lateralibus 6 — 9 supra vix, subtus magis prominentibus, utrinque tenuissime et densissime reticulato- anastomosantibus, margine planis v. angustissime recurvis, chartaceo- coriaceis; floribus ad basin ramulorum hornotinorum versus ex axillis squamarum 1 — paucis fasciculatis v. initio in axillis euphyllorum verticil- latim racemosis, 4- raro 5-meris; pedicellis 3 — 5 mm. longis; caljce 1,5 mm. longo, tubo semigloboso; petalis transversim ellipticis, apice non emarginatis 0,5 mm. longis, breviter unguiculatis; fructu ovali 15 mm. longo, 10 mm. crasso. 1-1399 Species novae, praesertim portoricenses. 355 Arbor 10 m. alta. Rami griseo-brunnescentes, epidermide fissa et desiliente, glabri, internodiis 3 — 4 cm. longis, ad basin versus squamarmn paria nonnulla gereutes. Stipulae iutrapetiolares triangulär! -lanceolatae, apice saepe bifidae, 2 mm. longae. Folia opposita petiolis teretibus supra sulcatis, supra nitida olivacea, subtus pallide brunnea, Flores ochroleuci. Calycis lobi trianguläres brevissime acuminati, intus carinati. Petala post filamenta perpaullo sub sinubus iuserta, a latere incurva, explanata duplo latiora quam longiora, apice obsolete apiculata, stipite lamina 3-plo breviore. Filamenta margini disci inserta, superne sensim angustata, 0,5 mm. longa; antherae clausae suborbiculares, dorso sub medio affixae, lateraliter sed ma- gis intus dehiscentes , effoetae reniformes intus nigrescentes. Discus calycis tubuni fere usque ad lobos investiens. Ovarium basi disco adnatum supe- rum sphaeroideum , in stylum contractum, spurie 2-loculare, placentis supra medium excrescentibus et in medio juxtapositis sed non connatis; ovula in quoque loculo solitaria, e basi erecta. Stylus ovario 3-plo brevior, apice leviter emarginatus, lobulis intus stigmatosis. Drupa pericarpio 0,7 mm, crasso, endocarpio sublignoso. Semen solitariuni basi affixmn rugiüosum. Embryo non visus. Hab. in Portorico prope Fajardo et prope Cayey in sylvis ad Pedro Avila, m. Sept. flor., m. Maj. fruct.: Sinteuis n. 2449, 6925. Obs. Floribus minimis plerumque 4-meris statim recognoscenda. > ßeyiiosia iiiiciiiata Urb. (n. sp.) foliis 1,5 — 2 mm. longe petio- latis, ovalibus v. obovatis, basi obtusissimis v. rotundatis, apice rotun- datis V. subtruncatis, nunc emarginatis, 1,2 — 2 cm. longis, 0,8 — 1,2 cm. latis, nervo medio supra plus minus impresso, subtus ad apicem in spinam brevem recurvam excurrente, lateralibus 5 — 7 vix conspicuis, sed supra elevatim, subtus non v. tenuius densissime reticulato-anasto- mosantibus, margine vix v. parum recurvis coriaceis; floribus ad axillas foliorum fasciculatis, ramulis abbreviatis insidentibus, 5-meris, pedicellis 3 — 5 mm. longis; calyce 3 mm. longo, tubo latissime et breviter ob- conico; petalis obpentagonis v. obtriangularibus apice vix v. leviter et late emarginatis, 1 mm. longis, nnguiculatis; fructu ovali-globoso, 12 — 15 mm. longo, 11 — 13 mm. crasso. Chicharr on Portor. (ex Sint.). Frutex 1 — 3 m. v. arbor usque 8 m. alta. Rami griseo-brunnes- centes, epidermide longitrorsum fissa et lacera, hornotini minutissime pilo- suli, internodiis 1 — 2 cm. longis; ramuli abbreviati florigeri squamis obtecti et praeterea non raro euphylla nonnulla gereutes. Stipulae iutrapetiolares lanceolato-lineai'es, integrae v. apice bifidae 2 mm. longae. Folia opposita, petiolis teretibus, supra superne sulcatis, supra griseo-viridia, subtus post- remo viridi-brunnescentia, reticulo venarum in foliis vetustioribus magis con- spicuo. Flores in fasciculo 1 — 6, ochroleuci. Calycis lobi trianguläres, intus superne carinati. Petala post filamenta pauilo sub sinubus calycis inserta, a latere mcurva, explanata pauilo latiora quam longiora, in emar- ginatura obsolete apiculata, stipite angusto lamina diiplo breviore. Fila- menta margini disci inserta, superne sensim attenuata, 1 mm. longa; an- 23* 356 Ign-. Urban: therae clausae breviter ovatae, in 2/5 ^It. affixae, lateraliter sed paullo magis intus dehiscentes , effoetae ovatae intus nigrescentes. Discus calycis tubum fere usque ad lobos investiens. Ovarium basi disco adnatum suj)erum globulosum, sensim in stylum attenuatum, spurie 2-loculare, placentis paene ad parietem contrarium excrescentibus juxtapositis sed non connatis; ovula in quoque loculo solitaria e basi erecta. Stylus 0,6 mm. longus, apiee manifeste bilobo, lobis intus stigmatosis. Drupa „brunnescens" , basi tubo calycis parvo suffulta, pericarpio 0,7 mm. crasso, endocarpio sublignoso. Semen solitarium basi affixum rugulosum; albumen crassum profunde rumi- natum. Embrj^o oblongus superne incurvus; radicula cotyledonibus ex- planatis 4 — 5-plo brevior teres; cotyledones carnosae piano- convexae, iii- aequales, dorsali breviore infra apicem incurvum parum descendente, ventrali longiore fere usque ad medium producto et ventri oblique accumbente. Hab. in Portorico prope Ponce in montibus calcareis ad Penon, prope Penuelas in montibus calcareis ad Tallaboa poniente, prope Gua- nica in montibus litoralibus ad Cano gordo, m. Febr. flor., m. Jul. fruct.: Sintenis n. 3770, 4814, 4825. Obs. Affinis B. latifoliae Griseb., quae foliis multo minus dense reti- culatis, mucrone rectiusculo, fructibus ovalibus 11 — 12 mm. longis, 8 — ^9 mm. crassis et praesertim embrj^onis structura, cotyledonibus ut videtur rectis striis brunneis percursis recedit. R. mucronata Griseb. gaudet stipulis triangularibus , foliis 0,5 — 0,8 cm. longis, fructibus breviter obovatis, 11 — 12 mm. longis. ßeynosia septeiitrionalis Urb. R. latifolia Chapm. Flor. II ed. p. 612; Sarg. Sylv. II p. 21 tah. 56! ; Trel. in A. Gray et Bob. Syn. Flor. I. 1 p.405, non Griseb. Differt a typo Cubensi, cujus flores ignoti, ramis liornotinis minute patenti-pilosis, foliis pluries majoribus apiee retusis, reticulo nervorum multo tenuiore et angustiore, fructibus breviter obovatis, i^adicula cotyledonibus 2 — 3-plo (nee 5-plo) breviore. Hab. in ins. Baham. Eleutliera et Cat Isl. ex Hitchc, Heg Is- land: Eggers n. 4077, Long Island: Eggers n. 4030, Bahia Honda Key ad Florid. austr.: Cabanis, Curtiss n. 467*. V ßeyiiosia Griiama Urb. R. latifolia Egg.! in Vidensk. Medd. 1877 p. 173—176 tab. II et Flor. St. Oi'oix and Virg. Isl. p. 40, non Griseb. Eecedit foliis 5 — 8 cm. longis, 3 — 6 cm. latis, nervo medio supra sulcato- impresso, pedicellis 3 — 7 mm. longis, fructibus (ex Eggers) spliae- rico-ellipticis, radicula cotyledonibus duplo breviore. Hab. in St. Thomas ad Bolongo et ad Flaghill: Eggers ed. Toepff. n. 778, St. Jan ad Bordeaux Hill: Eggers n. 3126. Eliamnidia tria Cubensia a cl. Grisebach descripta cum specie- bus generis typicis in Brasilia obviis stipulis intrapetiolaribus florumque structura optime conveniunt, sed plane abhorrent foliorum habitu, Species novae, praesertim portoriceuses. 357 inflorescentiis, placentis non connatis, fructu 1-loculari, endospermio in bis quoque bene evoluto ruminato, radicula elongata ideoque verae sunt Reynosiae species, nempe ^ ßeyiiosia revoluta Urb. = Bhamnidium revolutum Wr. in Griseb. Cht. (1866) p. 32. — Cuba occ: Wriglit n. 2097. ^ Heyiiosia Wrightii Urb. = Bhamnidium retusum Oriseb. l. c. — Cuba occ: Wright n. 2096. ßeyiiosia reticulata Urb. = Bhamnidium reticidatum Griseb. l. c. p. 33. — Cuba or.: Wright n. 2095. Sarcomphalus laiirinus Griseb. var. Fawcettii Kr. et Urb. in Noiixbl. bot. Gart. Berl. I n. 10 (1897) p. 310 foliis ovatis v. anguste ovatis, apice obtusis v. plerumque obtuse acuminatis, dimidio usque duplo longioribus quam latioribus membranaceis; inflorescentiis calyci- busque ferrugineo-tomentosis, pedicellis 1,5 — 2 mm. longis. Hab. in Jamaica prope Bull Bay 65 m. alt, m. Dec. flor.: W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 6677. Obs. I. S. laurinus Griseb.! ipse differt foliis non acuminatis sub- coriaceis, inflorescentiis giabris v, obsolete v. parce pilosulis, pedicellis 2,5 — 5 mm. longis. Obs. II. Species antlieris revera extrorsis, in alabastro quidem ob filamenta apice inflexa locnlis intus spectantibus gaudet. Spinae nunquam occurrunt. Sarcomphalus domiii^eiisis Er. et Urb. Cassine domingensis Spreng. Syst. I (1825) p. 939. Differt a Zizypho chloroxylon Oliv, in Hook. Ic. 1889 t. 1862, quacum a cl. Garcke in Engl. Bot. Jahrb. XI p. 410 confusa est, foliis 4 — 7 mm. longo petiolatis apice obtusissimis v. rotundatis, saepius emarginatis, duplo V. ti'iplo minoribus et praesertim petalis obviis antherisque extrorsis. Hab. in Sto. Domingo in sylvis prope Santiago: Eggers n. 1801, prope Bani: Rob. Schomburgk n. 88; in Haiti inter Petionville et Port-au-Prince, in Anse-ä-Veau: Bertero n. 622, Picarda n. 140, 797, 849, 1257. ^ Sarcomphalus reticulatus Urb. Baliurus reticidattis Vahl Eclog. III (1807) p. 6 tab. 23! Zizyphus reticulata DC. Prodr. II (1825) p. 20. Zizyphus havanensis Bella Ap. I (1881) p. 252; Krug Ic. tab. 227/; neu H. B. K. Espejuelo v. Palo de hiei-ro v. Caca-rojo Portor. Frutex 1 — 3 m. v. arbor 5 — 8 m. alta, ramis specimiuum juniorum fere giabris v. ad angulos pilosis, adiütorum plus minus f en'ugineo - tomen- tosulis, floribus flavis, fructibus brunneis. 358 Ign- Urban : Hab. in Portorico propo Nagimbo in sylvis litoraJibus ad Guaya- cän, prope Ponce in litoralibiis ad Penon, in sylvis prope Tallaboa, prope Guanica frequens e gr. ad Pimta de los pescadores, in monte Puerco, in fruticetis litoralibiis ad Saunas, inter La Boca et Barinas, in monte El Maniel, prope Cabo-Rojo ad Pnnta Compuerta, flor. m. Jul., m. Febr. fruct: Bertero, Read, Sintenis n. 563, 586, 3446, 3447, 3490, 3511\ 3725, 4826, 4826\ 5484, Stahl n. 914; St. Croix: Isert (herb. Haan.). ' Hybosperma Urb. (n. gen.). Calycis lobi verisimiliter 5, triangu- läres breviter acuminati, intus superne carinati, persistentes. Fructus capsularis globulosus, basi tubo calycino adnatus, 3-coccus, epicarpio tenuiter crustaceo, coccis demum solutis cartilagineis, intus longitudi- naliter usque ad basin, dorso ad medium dehiscentibus et 2-valvibus, delabendo basin calycis tubi et partem dissepimentorum basalem mem- branaceam relinquentibus. Semina in quoque loculo solitaria, exarillosa, laevia, latiuscule obovata, basi leviter emarginata, intus medio longi- trorsum et dorso sub apice leviter carinata, dorso convexa, testa laevi crasse coriacea, albumine tenui carnoso. Cotyledones obovato- v. sub- pentagono-orbiculares planae crassae; radicula 5-plo brevior oblique sita et fere tota inter basin cotyledonum retracta. — Frutex portoricensis spinosus, ramis hornotinis ad apicem fusco-pubescentibus, mox glabres- centibus, spinis axillaribus nudis. Folia alterna, oppositis nunc inter- mixtis, breviter petiolata, parva, e basi trinervia, coriacea, apice emar- ginata, caeterum integerrima, basi eglandulosa. Stipulae intrapetiolares, sed usque ad insertionem petioli bifidae persistentes. Flores e pulvinis squamosis puberulis juxta spinarum basin solitarii. Obs. Affinis Coluhrina liabitu, spinis deficientibus , inflorescentiis pe- dunculatis, nunc sessilibus glomeratis, calycis lobis deciduis diversa est. ^ Hybosperma spiiiosum Urb. (n. sp.). Frutex 1,5 m. altus valde ramosus. Ranii teretes, vetustiores grisei V. griseo-brunnescentes, epidermide longitrorsum rimosa, hornotini pilis sim- plicibus brevibus curvulis v. geniculatis obsiti, internodiis 0,3 — 1cm. longis; ramuli abbreviati sicut pulvini juxta spinas squamis parvis (stipulis) dense obtecti; Spinae rectae glabrae, 10 — 13 mm. longae. Stipulae ovato-ob- longae acutae 1 — 1,5 mm. longae, pilosulae, marginibus interioribus sibi sub- imbricatae ideoque integras intrapetiolares simulantes. Folia ad ramos et praeterea e pulvinis 1 — pauca, petiolis 0,5 — 1 mm. longis , rubescentibus , ob- ovata V. anguste obovata, apice rotundata v. subtruncata leviter excisa, dorso sub emarginatura non raro apiculata, basi obtusa in i)etiolum contracta, 0,5 — 0,8 cm. longa, 0,4 — 0,5 cm. lata, nervo medio supra prominulo, la- teralibus non v. vix conspicuis, subtus manifestis rubescentibus, basalibus usque ad v. supra medium productis, 1 — 2 aliis e medio prodeuntibus ad- jectis, glabra, margine anguste recurva, supra laete viridia, subtus pallidiora, utrinque nitida. Pedicelli fructiferi 5 — 6 mm. longi ca. 0,5 mm. crassi Species novae, praesertim portoricenses. 359 pilosiüi. Flores ignoti. Calycis tiibus sub fructu 4 nun. diametro, pilo- sulus; lobi 1,5 mm. longi. Capsula stylo persistente apiculata, viridis ca. 5 mm. longa. Semina brunueo - olivacea , 4 mm. longa, 3 mm. lata, 1,5 mm. crassa, dorso supero gibbere incrassata. Hab. in Portorico prope Guanica in cacumine saxoso montis El Maniel, m. Febr. fruct: Sintenis n. 3738, 6918. Tiliaceae. Sloaiiea Berteriaiia Choisy ramis novellis minutissime pulveru- lento-pilosis; stipulis lanceolatis v. sublinearibus caducis; foliis alternis, ovatis V. ovato-ellipticis, apice obtusis y. plus minus longe acuminatis, 10 — 40 cm. longis; inflorescentiis axillaribus, 3 — 5 cm. longis, sessili- bus; sepalis 4 ovatis v. postremo ovato-oblongis; petalis nullis; stamini- bus disco subfoveolato tomentosulo pluriseriatim insertis, dense pilosulis, antJieris obtusis; ovario breviter ovato tomentoso, 4-loculari, stylo in- ferne tomentosulo, superne glabro 4-fido; Capsula ovata v. ovato -globosa apice rotuiidata, 3 — 4 cm. longa, dorso granulata et tomentosula setis nullis; eudospermio deficiente. Sloanea Berteriana Choisy in DC. Prodr. I (1824) p. 516; Bello Äp. I p. 243; Krug Ic. t. 74! Rheedia käeriflora Berterof Msc. ex Choisy l. c, non Linn. Cacao roseta v. Cacao motillo v. Cacaillo v, Motillo Portor. Ar bor 8 — 30 m. alta. Eami teretes brunnei hinc illinc lentic.ellis oblongis notati giabrescentes. Stipulae juxta v. paullo supra insertionem petioli abenntes 5 — 10 mm. longae concavae integrae, dorso crassiuscule carinatae. Folia petiolis 1,5 — 9 cm. longis subteretibus , basi et apice in- crassatis pulveruleutis , basi rotundata v. obtusa, apice in eodem ramo saepe varia, 5 — 20 cm. lata, integra, chartacea v. chartaceo-coriacea, nervo medio supra impresso, lateralibus 6 — 10 utrinque reticulato-anastomosantibus, re- ticulo subtus magis prominente, praeter pubem obsoletam pulverulentam ad nervös obviam glabra. Inflorescentiae subcorymbosae 2 — 12-florae, ramis 1- V. cymose 3-floris; bracteae trianguläres v. lineares 1,5 — 3 mm. longae, interdum subfoliaceae et stipulas gerentes; pedicelli 0,8 — 2 cm. longi. Se- pala 8 — 9 mm. longa, flavida, pulverulenta , intus rosea, superne tomen- tosula coriacea. Filamenta numerosissima, 2 — 4 mm. longa; antlierae oblonge -lineares, obtusissime et breviter apiculatae, 1,5 — 2 mm. longae pilosulae, longitudinaliter deliiscentes. Discus 4 — 5 mm. diametro. Ova- rium rubrum supra basin perfecte 4-loculare, supcme placentis centro non connatis pilosulis; ovula in quoque loculo ca. 8, 2-seriata. Stylus 4 mm. longus, inferne crassiusculus , in parte Yg superiore 4-fidus, lacinüs sub- lüatis apice obsolete stigmatosis. Capsula extrinsecus brmmescens, 2 — 3 cm, crassa, fere usque ad basin 4-valvis, abortu plerumque 1-locularis, pericarpio 4 — 5 mm. crasso, lignoso, intus miniato. Semina pendula in quoque fructu solitaria, raro bina v. terna, giobulosa, 10 — 15 mm. diametro, arillodio in- tegro rubro carnoso ad apicem v. fere ad apicem obtecta; testa superne laevis, inferne cum arillodio connata, raplie crassiuscula; endospermium plane nullum. 360 Ign. Urban: Embryo subquadrangi'ilans eonvexus 8 — 10 mm. longus; cotylodones crassae; radicula supera pcrbrevis inter emargiMaturam cotylodonum oblique sita et vix prominens; plumula non evolnta. Hab. in Sto. Domingo: Bertero n. 613 (an revera ex hac insula, anne e Portorico?); in Portorico in sylvis priniaevis Sierra de Lii- quillo in monte Jimenes, prope Luqaillo ad Mavi, Sierra de Naguabo in monte Piedra pelada, Sierra de Jimcos in monte Guvuy, prope Ya- biicoa ad Häcana et ad Guayavota, prope Adjuntas in monte Cerrote et Ahorcado et ad Las Cruces, prope Maricao, m. Maio flor., m. Jun. friict.: Eggers s. n., Sintenis n. 198, 1207, 1520, 1628^ 2665, 4048, 4431, 4619, 5162, 5276. Obs. I. Specimen Berteroanum cum portoricensibus omnino congruit, etiam stylo superne 4-fido. Obs. II. Folia plantae juvenilis grosse serrata a cl. Bello descripta verisimiliter non ad haue speciem, sed ad Meliosma Herbertii Rolfe spectant; praeterea descriptio Belloana pluribus notis (antheris sessilibus, stylis 4 parvis, Capsula ovi gallinacei magnitudine) ab exemj)laribus a me examinatis abhorret. Obs. III. Natura arillodii, cujus autores (Benth. et Hook, Baill., Schu- mann) in diagnosi generica mentionem non faciunt, e seminibus maturis per- cipienda non est. Sloaiiea caribaea Kr. et Urb. in Duss Flor. Änt. frmig. (1897) p. 90, ramis novellis minutissime pulveriilento-pilosis; stipulis non ob- servatis; foliis alternis v. per paria approximatis, plerumque ellipticis, rarius ovalibus v. obovatis, apice obtusis v. breviter et obtuse acumi- natis, 5 — 10 cm. longis; inflorescentiis axillaribus longe pedunculatis, 4 — 8 cm. longis exacte cymosis, rarissime terminalibus; sepalis 4 ovatis V. ovato- ellipticis; petalis nullis; staminibus 2 — 3-seriatis, filamentis brevibus tomentosis, antheris obtusis subglabris; ovario breviter ovato tomentoso 4-loculari; stylo tomentoso, apice subulato integro glabro; Capsula globosa v. ovali, 1 — 2 cm. diametro, dorso sublaevi pulverulento- pilosula setis nullis. Acoma-boucan Ouad. ex Duss, Chatannier St. Luc. ex Ram. Ar bor altissima, trunco nudo, basi anfractuoso, cortice griseo v. nigres- cente, ramis patentibus (ex Duss). Ramuli in sicco brunneo-nigrescentes teretes, lenticellis ovalibus notati glabrescentes , liornotini angulati v. sub- compressi. Stipulae ut videtur nullae. Folia petiolis 0,7 — 2 cm. longis semiteretibus supra subsulcatis, basi et apice incrassatis, basi obtusa v. acuta, apice in eodem ramo saepe varia, 2 — 5 cm. lata, integra coriacea, nervis supra impressis, lateralibus 5^ — 7 tenuiter reticulato-anastomosantibus, glabra. Inflorescentiae 11 — 15-florae, bis ter cymose divisae, pedunculo 3 — 5 cm. longo tenuiter pulverulento - piloso ; bracteae deciduae; pedicelli 5 — 10 mm. longi; prophylla suprema linearia obtnsiuscula ca. 1 mm. longa. Alabastra globulosa V. gioboso-ovata, carinis 4 obtusis notata. Sepala 5 mm. longa, utrinque pulverulento -tomentosula coriacea albescentia, odorata. Filamenta numerosa 1 — 1,5 mm. longa; antherae lineares ad apicem attenuatae, bre- 1-1339 Species novae, praesertim portoricenses. 361 vissime et obtuse apiculatae 2 — 3 mm. longae, longitudinaliter deliiscentes. Discus vix 1,5 mm. cliametro. Ovarium obtuse f[ua(lrangnlum , perfecte 4-loculare, intus giabrum; ovula in quoque loculo 4, 2-seriata. Stylus a basi crassa ad apicem sensim attenuatus 2 mm. longus, apice obsolete stig- matosus. Capsula breviter apiculata, pube brevissima rufa v. ferraginea, 4-valvis, pericarpio 2 — 2,5 mm. crasso lignoso. Semen solitarium, inferne arillodio rubro obtectum (ex Duss). Hab. in Guadeloupe, e. gr. bord de la riviere noire pres du Camp Jacob 600 m. alt, satis frequens in sylvis Matouba et Bains- jaimes, m. Jul. flor., m. Maj. fruct: Duchassaing, Duss n. 2348, 3485; Dominica: Imray; Sta. Lucia in Fonds St. Jacques 600 m. alt., m. Oct. fl., April, fmct: Ramage. — Floret per 3 — 4 annos semel tantum (ex Duss). Obs. Ex affinitate S. pamiiculatae Spruce. Sloaiiea Dussii Urb. (n. sp.) ramis novellis pubescentibus; stipulis lanceolato-linearibus valde caducis; foliis alternis, obovatis, basi obtusa in petiolum contractis, apice rotundato brevissime triangulär! -productis, 7 — 10 cm. longis; sepalis (sub fructu) 3 v. 4 ovatis; Capsula globulosa V. ovoidea 2,5 — 3 cm. diametro, dorso setis aculeiformibus tefetibus valde inaequicrassis et inaequilongis fragilibus densissime obtecta. Sloanea spec. Duss! Flor. Ant. fra7ig. (1897) p. 92. Chätaignier-coco v. Petit-coco v. chätaignier-petit-coco Martifi. ex Duss. Arbor elata pulclira pyramidalis (ex Duss). Rami in sicco brunneo- nigrescentes teretes giabrescentes , hornotini subangulati, pube plus minus l)atente, ad apicem densa. Stipulae juxta petioli angulum insertae in- tegrae concavae ca. 4 mm. longae, dorso tomentosae. Folia petiolis 0,7—1,5 cm. longis subteretibus supra applanatis, basi et apice subincrassatis puberulis, 4 — 6 cm. lata, superne obsolete crenulata coriacea, nervis supra impressis, lateralibus ca. 9 supra tenuissime, subtus manifeste reticulato-anastomosanti- bus, subtus ad nervös pilis longiusculis obsita. Flore s ignoti. Capsula setis 8 — 12 mm. longis e tuberculis plus minus crassis prodeuntibus rectis V. subrectis plus minus manifeste spinuloso-exasperatis brunnescentibus v. nigrescentibus vestita, 3- v. 4-locularis, loculis 2 — 4 semen foventibus, cae- teris cassis, valvis 5 — 6 mm. crassis lignosis intus longitrorsum disse- pimento carinatis, intus nitidis rubris, in centro columnam relinquentibus. Semina in quoque fi'uctu 2 — 4 pendula, elliptico-oblonga, subteretia ca. 10 mm. longa, 4 mm. crassa, arillodio integre usque ad apicem obtecta; testa laevis, basi tantum cum arillodio connata et hoc loco incrassata, latere altero fere ab apice usque ad basin raphe lineari albida notata; endosper- mium dorso cotyledonum evolutum satis aniplum carnosum. Embryo ob- ovato-oblongus, longitudine endospermii, planus 8 mm. longus; cotyledones crassiusculae ad radiculara profundiuscule emarginatae; radicula supera recta cotyledonibus 5-plo brevior; plumula nulla. Hab. in Martinique satis rara in sylvis Fontaine Absalon et Champflore (bord de la riviere Ciaire): Duss n. 148, 1368. 362 löN. Ubban: Ochnaceae. Onratea si)iiiulosa Urb. (n. sp.) foliis 1,5 — 3 mm. longe petiolatis, ovato-oblongis iisque oblongo-lanceolatis, basi rotimdatis, apice obtuso V. aciitato breviter pungenti-mucronatis, 4,5 — 7 cm. longis, 1,5 — 3 cm. latis, nervis lateralibiis siibtus parum conspicuis, siipra bene prominulis et dense reticiilato-anastomosantibus, margine toto spinuloso-dentatis planis, coriaceis; inflorescentiis 5 — 9 cm. longis, pedicellis fructiferis 10 — 15 mm. longis gracilibiis; gynophoro globuloso; drupis ovalibus, basi brevissime et ca. 1 mm. crasse stipitatis, 7— 8 mm. longis, 4 — 5 mm. crassis. Arbuscula glabra. Eami teretes lineis obtusis e petioli lateribus deciuTentibus et lenticellis rotnndatis notati, grisei. Stipulae lanceolato- lineares acmninatae, dense lineato - striatae ca. 4 mm. longae, deciduae. Folia disticha, 2 — 4-plo longiora quam latiora, dentibus utroque latere 14 — 18, nervo medio supra inferne piano, superne convexo, subtus inferne magis, superne vix prominente, lateralibus utrinque 10 — 12, tenuioribus interjectis, arcuatis ante marginem ascendentibus , utrinque nitidula. Inflorescentiae panniculatae , ex sicco purpurascentes ; rhachis angulata; bracteae deciduae; pedicelli fructiferi ca. 0,5 mm. crassi, ad apicem paullo incrassati. Flor es ignoti. Gynophorum 5 — ^9 mm. diametro. Hab. in Haiti ad Petite Riviere de l'Artibonite in savannis, m. April, friict: Picarda n. 1579. Obs. 0. ilicifolia (DC.) Baill. dentibus foliorum magnis et drupis plane sessilibus statim discernenda; Jabotajnta pyram. flor. luteo , fructu ruhro Plum. Gen. p. 42 t. 32 = Ochna foliis lanceolaio - ovatis Plum. ed. Burm. p. 147 t. 153 a nostra planta dentibus utroque latere ca. 50 triangularibus nee spinulosis, drupis basi multo crassioribus atque gynophoro immersis discrepat et, si revera aliam speciem offert, nomen novum accipere debet, quia Ouratea Jabotapita (L.) Baill. ob synonymum Marcgrafianum vetustius pro planta brasiliensi certe aliena (hodiernis botanicis incognita) retinenda est. x/ Ouratea jainaiceiisis Urb. Gomphia jamaicensis J. E. Planch. in Hook. Lond. Journ. Bot. VI (1847) p. 11; Walp. Ann. I. p. 184. Oomphia guianensis Griseh. Flor. (1859) p). 105, — non Eich. Eecedit ab Ou. guianensi Aubl. (Guian. t. 152 et Sagot n. 772) foliis raulto minoribus, nervis lateralibus subtus tenuissime prominentibus sub angulo 50 — bb^ e medio prodeuntibus , pedicellis fere basi ima articulatis longioribus, alabastris ovatis obtusiusculis, petalis calyce longioribus et fere duplo latioribus, apice truncatis, nunc leviter emarginatis (ut videtur inaequa- libus zygomorphis). — Arbor 7 m. alta. Hab. in Jamaica in HoUy Mount prope Ewarton, 800 m. alt., m. Aug. flor.: Harris in Bot. Dep. Herb. n. 6529. Ouratea cubensis Urb. Gomphia acuminata A. Rieh, in Sagra Cub. X (1845) p. 139 et Ess. Fl. Cub. p. 338; Combsf PI. Cub. p. 407, — non P. DC Species novae, praesertmi portoricenses. 363 Oomphia nitida Griseb.f Cat. (1866) p. 36; Saiiv. Cnb. n. 339 j). 20j — non Vahl. Ouratea nitida Maxa Periant. (1894) p)- 46, — noii Engl. Guanabanilla de monte Cub. ex Wr. Differt ab 0. acuminata (DC.) Engl, (e Brasilia leg. Spruce n. 2146, 2695) foliis 4 — 5 nim. longe j)etiolatis, usque infra medium v. fere ad basin manifeste serrulatis, supra vix nitidis, nervis lateralibus utrinque vix conspicuis subimpressis , sepalis oblonge -lanceolatis, petalis semiorbicularibus V. subsemiovalibus , ab 0. nitida (Sw.) Engl, foliis ovatis v. ellipticis abrupte acuminatis, supra vix nitidis, nervis lateralibus utrinque vix conspicuis, se- palis oblongo-lanceolatis, petalis apice non v. vix eniarginatis , stigmate obtusiusculo. Hab. in Caba in Vuelta Abajo: Yalenzuela, prope Cieneguita in savannahs et sylvaticis non frequens, m. Jun. flor.: Combs, praeterea Wright n. 2115. ~" '^ Ouratea litoralis Urb. (n. sp.) foliis 4 — 6 mm. longe petiolatis, ovatis V. ovato-oblongis, basi rotundatis, obtusis v. paullo in petiolum productis, apice obtusis v. breviter et subsensim acuminatis, 5 — 12 cm. longis, 2,5 — 4,5 cm. latis, nervis lateralibus utrinque parum prominulis et obsolete v. manifestius reticulato-anastomosantibus, margine supero minute et saepe remote denticulatis v. subintegris planis v. subplanis, coriaceis; inflorescentiis 5 — 12 cm. longis, pedicellis 3 — 6 mm. longis crassiusculis alabastra ovata obtusiuscula aequantibus v. vix superanti- bus V. paullo brevioribus; sepalis ovato-oblongis v. ellipticis; petalis obtriangulari-pentagonis v. obtriangularibus, antice truncatis et saepius anguste emarginatis, sepala fere dimidio superantibus; antheris sessilibus corolla duplo brevioribus; gynophoro fructifero 0,6 — 0,9 cm. diametro; drupis obovatis sessilibus 7 — 8 mm. longis. Gomphia nitida DC. in Ann. du Mus. X VII (1811) p. 419 t. 24 (XIII)! et Prodr. I y. 737 (p. p.) ; Planch. in Hook. Lond. Journ. VI 2J.12 (f.p).); Walp. Ann. I p. 184 (p. p.) ; Stahl! Est. II p>. 120; Egg.! Suppl. St. Croix og Joynfr. p. 15, — non Sw. Frutex v. arbor parva 2 — 5 m. alta glabra. Stipulae lanceolatae acuminatae striatae 4 — 5 mm. longae deciduae. Folia distielia, 2 — 8-plo longiora quam latiora, dentibus in margine superiore, raro etiam infra medium, nunc crebris, nunc parcis, nunc obsoletis, semper minutis, nervo medio supra prominente, inferne subplano, superne convexo, subtus crasse prominente, lateralibus 10 — 14, tenuioribus interjectis, arcuatis ante marginem ascen- dentibus, nitida. Inflorescentiae pannieulatae, plerumque aeque latae ac longae, 0,5 — 1 cm. longe pedunculatae ; rhachis angulata; bracteae ovatae vix 2 mm. longae deciduae; pedicelli floriferi 0,7, fructiferi 1 mm. crassi. Sepala flavo - viridia 5 — 6 mm. longa, 3 mm. lata, exteriora superne sen- sim angustata, anguste marginata, iuteriora apice rotundata, late marginata. Petala flava inferne in unguiculum brevissimum angustata, 7,5 — 8,5 mm. longa, 8 — 9 mm. lata. Antherae lineares superne attenuatae, 4 mm. longae, ,/ 364 Ign. Ubbän: subnigulosae , poris mediocribus siibrotundis oblique extrinsecus spectantibus. Stylus superne sensim attenuatus, antlieras paiillo supcrans; stigma obso- letum; carpidia a dorso breviter ovalia. Gynophoruin fructiferum colore carneo, obovatuin v. breviter globosum. Drupae 5 — 6 mm. crassae. Hab. in Portorico in friiticetis et arenosis litoralibus prope San Juan ad Cangrejos, prope Bayamon, prope Fajardo, prope Yabucoa, prope Manati ad lagunara Tortuguero, m. Mart, April, Majo fl. et fr.: Plee, Sintenis u. 913, 913^ 913% 1718, 4971, 6700, Stahl n. 446, 446^; St. Thomas in coÜibus ad Bolongo: Eggers hb. pr. n. 1144, ed. Toepfe. n. 1031. Obs. 0. nitida Engl. (p. p.) = Gomphia nitida (Sw.) Yahl e sylvis Jamaicae interioribus est secundum descriptionem Swartzianam et Vahlianam arbor mediae magnitudinis , foliis serratis, serraturis mucronatis, sepalis et petalis et antheris subaequilongis , drupis globosis. ^ Ouratea Griiildiiigi Urb. Oomphia Guildingi J. E. Planck in Hook. Loncl Jamii. Bot. VI (1847) p. 12; Walp. Ann. I p. 184. Gomphia guianensis Griseh. Flor. (1859) p. 105 (p. p) , — non Eich. Gomphia nitida Griseb. l. c. (p.p.); Dussf Flor. Ant. franQ. p. 97, — non Vahl. Gomphia pyrifolia Griseh. Flor. (1859) p. 105. Ouratea pyrifolia Engl, in Mart. Flor. Bras. XII. 2 (1876) p. 320. Ochna pyrifolia 0. Ktxe. Rev. I (1891) p. 106. Bois-baguette Guad. ex Buss, Bois-cafe Mart. ex Buss. Frutex valde ramosus elegans v. arbor parva usque 5 m. alta, ramis divaricatis, sub anthesi folia dejieiens (ex Duss), foliis 2 — 3,5 mm. longe petiolatis, lanceolatis usque elliptico-oblongis, utrinque plerumque subaequa- liter angustatis, discoloribus, margine fere ad basin anguste et tenuiter serrulatis v. crenulatis, nervis lateralibus praesertim supra prominulis, ad marginem valde ascendentibus, inflorescentiis et calyce minute pilosulis v. scabriusculis v. subglabris, pedicellis alabastrum conico-ovatum ca. v. fere duplo superantibus, sepalis ovato-ellipticis 5 — 6 mm., petalis obtriangulari- bus 7 — 7,5 mm., antheris 3,5 — 4 mm. longis, transverse rugulosis, drupis breviter obovatis carpophoro obconico insertis. — Ab Ou. nitida (Sw.) Engl, plane diversa. Hab. in Antigua: Barber et Tillson n. 79; Guadeloupe satis frequens locis siccis saxosis ad Pigeon et la BoiüUante, alt. 70 — 140 m.: Duss n. 3689, THermimer; Martinique locis siccis saxosis passim: Duss n. 67^383; Sta. Lucia locis siccis (leaward zone): Ramage; St. YincTnti'Guilding ex Planch.; Trinidad: Bot. Gard. Herb. n. 773, 918; praeterea Venezuela (ex Engl.). — Flor. Mart. — Majo. Species novae, praesertim portoricenses. 365 Obs. Species paullo variabilis, foliis basi subrotundatis reticulo nervo- rum supra vix conspicuo (Antigua), foliis brevioribus apice obtusioribus, pube iuflorescentiae manifesta (Trinidad), sed sine dubio omnes plantae laudatae eandeni speciem sistunt. Marcg^raviaceae. Marcgravia elegaiis Kr. et Urb. (n. sp.) foliis fert. 2 — 4 mm. longa petiolatis, lanceolatis v. oblongo-lanceolatis, satis longo cuspidato-acu- minatis, basi in petiolum angustatis, 7 — 8,5 cm. longis, 2 — 3 cm. latis, 2Y2 — 4-plo longioribus quam latioribus, nervis lateralibus utrinque nullis V. supra obsoletis, subtus juxta marginem ipsum glandulis nigris creberrimis prominulis praeditis, subtus non porosis, crasse coriaceis; inflorescentiis umbelliformibus ca. 25-floris, pedicellis fertilibus sub medio ca. 1 mm. crassis postremo lenticellosis flori oblique insertis, prophyllis parti pedicellorum superiori in ^4 — Vs ^^^- insertis; bracteis ster. tubulosis superne paullo crassioribus, 1,5 cm. longis; petalorum calyptra ovato-conica subacuta apiculata, 6 mm. longa, 3 mm. crassa; staminibus 7 — 8, antheris triangulari-oblongis; ovario globuloso, 4 — 5- loculari. Marcgravia umhellata Griseb. Flor. (1859) p. 110 (p. p.), — non Li,7in. Rami floriferi teretes, superne lenticellis seriatis notati, epidermide cinerea obtecti. Folia ramorum scand. subsessilia, lanceolato-linearia, in- feriora longe acuminata usque 9 cm. longa usque 1,5 cm. lata, superiora usque 8 cm, longit. et 0,7 cm. latit. decrescentia obtusa, omnia basi vix angustata oblique rotundata v. subcordata, membranacea, nervis lateralibus utrinque manifestis tenuibus ante marginem conjunctis, glandulis nigris juxta marginem obviis remotiusculis. Folia ramorum fert. acumine angusto ob- tusiusculo subfalcato subplicato ideoque canaliculato , nervo medio supra im- presso, margine plus minus recurva, subtus laevia. Umbellae rliachis ca. 0,5 cm. longa; pedicelli fert. sub anthesi 1,5, fructiferi usque 2 cm. longi, liorizontaliter patentes, superne vix incrassati, in sicco non v. vix plicato- striati; propliylla a calyce remota opposita v. subalterna minuta semiorbicu- laria 0,5 — 0,8 mm. lata. Flores steriles apicem rhacheos occupantes, inter- nodio inter hos et fertiles nullo, fertilibus aequilongi, ca. 5 erecti; pedicelli toti 15 mm., usque ad bracteani 2 — 8 mm. longi; bracteae superne 8 mm. diametro, ore valde oblique, margine recurvo, juxta verticem florem sterilem gerentes. Sepala vix supra 1 mm. longa, apice truncata, exteriora ca. 2,5, interiora majora 3,5 mm. lata. Stamina 1-seriata; filamenta antheris in Y5 alt. afffxa; antherae 2,5 mm. longae, apice obtusae. Ovarium superne in stylum subcontractum. Stigma sub anthesi obsoletum. Fructus globo- sus 5 — 7 mm. crassus, stylo 0,5 mm. crasso aeqidcrasso apiculatus. Hab. in Trinidad in summitate montis Tocuche: Crueger m. Dec. 1847 in herb. Bot. Gard. Trin. n. 1791, Broadway m. Febr. fl. et fr. ibidem n. 5256. 366 Ign. Urban: Obs. A M. umhellaia L. omnibus partibus diversa accedit ad M. lineo- latam Kr. et Urli., quae foliis sensim acnniinatis, prophyllis nullis, calyce et fruetii dui)lo majore, ovario 6 — 7-lociüari recedit. MaregTavia Hartii Kr. et Urb. (n. sp.) foliis fert. 4 — 5 mm. longa petiolatis, lineari-oblongis v. lanceolatis sensim acuminatis, basi obtusa paullo in petiolum protractis, 10 — 13 cm. longis, 2,8 — 3,5 cm. latis, 3 — 4^2 -plo longioribus quam latioribiis, superioribus ovato - oblongis brevioribus, nervis lateralibus utrinque prominulis et plus minus mani- feste anastomosantibus v. supra obsoletioribus, in margine ipso glandulas parvas brunnescentes gerentibus, subtus in infera lamina 3 — 4 mm. a margine utrinque poris 1 — 3 notatis chartaceis; inflorescentiis umbelli- formibus 25 — 30-floris, pedicellis fertilibus sub medio 0,6 — 0,7 mm. crassis postremo lenticellosis, flori oblique insertis, prophyllis plane nullis; bracteis ster. a flor. fert. interstitio remotis tubulosis clavatis 2,5 — 3 cm. longis; petalorum calyptra anguste conica sensim angustata obtusiuscula, 6 — 8 mm. longa, supra basin 5 mm. crassa; staminibus 10 — 13, antheris lanceolato-linearibus; ovario subobconico, 6-loculari. Rami floriferi teretes, lenticellis minutis seriatis notati, epidermide pallide brunnea v. cinerea obtecti. Folia ramorum fert. acumine subrecto obtiisiusculo , nervo medio inferne parum, superne non impresso, margine plana, subtus laevia. Umbellae rhaclüs 0,5 — 0,8 cm., interstitium 8 — 4 mm. longuni; pedicelli fert. sub antliesi ca. 2,5, postremo usque 3,5 cm. longi, plus minus liorizontaliter patentes, ad apicem paullo incrassati, minutissime puberuli, in sicco plicato - striati. Flor es steriles apicem rhacheos occupantes, fertiles superantes, a supremis fertilibus spatio 8 — 5 mm. longo postremo lenticelloso disjuncti 8 — 5 erecti superne subarcuati ; pedicelli toti 80 — 35 mm., usque ad bracteam 10 — 12 mm. longi; bracteae inferne 2,5 — 8 mm., apice 4 — 5 mm. crassae, ore ampliato truncatae, satis sub vertice intus gibbere parvo (floris abortivi) notatae. Sepala 1 mm. longa, apice subtruncata, exteriora 2,5 — 3 mm., interiora 8 mm. lata, posticum saepius minus. Sta- mina 1-seriata; filamenta antheris supra basin affixa; antherae 8 — 4 mm. longae, apice obtusiusculae v. acutae. Ovarium subito in stylum subae- quilongum contractum, subcostatum. Stigma sub anthesi obsoletum, postremo mammiforme. Hab. in Trinidad ad Santa Cruz m. April, flor.: Bot. Gard. Herb, n. 1103, Hart ibidem n. 6300. Obs. I. Specimen aliud in Trinidad ("Woods of Liparia m. Majo 1865 sub n. 2998) lectum fructiferum speciei antecedenti valde simile est, sed differt prophyllis evolutis minutis. Bracteis et floribus deficientibus nil certi de eo dicere possum. Obs. II. Unica species in Antillis obvia e serie Dolichorachearum, quarum duae tantum notae sunt; altera, M. coriacea Vahl, recedit foliis coriaceis, staminibus 20 — 24, ovario 8-loculari, altera, M. Eichleriana Wittm., foliis coriaceis, subtus glandulis nigro-fuscis ornatis, staminibus 12 — 18. Species novae, praesertim portoricenses. 367 Speciminibus numerosioribus accurate perscrutatis emendationes Addi- tamento meo tertio (Engl. Bot. Jahrb. XXI p. 514 seq.) propono hasce: ^ Maregravia Browne! Kr. et Urb. valore specifico digna est. Synonyma est M. rectiflora var. Brownei Tr. et PL; Wittm.; Urb. 1. c. etc. — Jamaica, Venezuela. Marcgrayia rectiflora Tr. et PI. (sensu strictiore); "Wittm. (excl. patria Venez. et variet.). Synonyma est M. rectiflora var. Jacquini Tr. et PI.; Urb. 1. c. et M. lünbellata Eich.; Griseb. p. p.; Sauv.; Belle ; Stahl; Egg.; Krug, sed synonyme Jacquiniano cum patria Martinique excluso, quod ad M. Trinitatis referendum est. Ad M. Trinitatis Presl adde synonymen: M. umhellata Jacq., Choisy p. p., sed dele M. umbellata Griseb., quod ad M. elegans Kr. et Urb. pertinet. — Patria praeterea Guadeloupe in sylvis Gommier: Duss n. 3877. Guttiferae. Cliisia Krugiana Urb. (n. sp.) ramis quadrangulo-compressis; foliis 1 — 4 mm. longe petiolatis obovatis, apice rotundatis, inferne sensim angustatis, 7 — 11 cm. longis, 5 — 7 cm. latis. margine planis v. anguste recurvis, crasse coriaceis rigidis, nervo medio supra ad basin versus subimpresso, superne prominulo, lateralibus crebris (utrinque 25 — 35) sub angulo 55 — 60° abeuntibus, supra prominentibus, subtus prominulis, supra nitidis, subtus opacis et glandulis medio nigrescentibus crebris notatis; inflorescentiis (fructiferis) terminalibus 3 — 5 cm. longis, bracte- olis 4; sepalis 4 breviter ovatis decussatis 4 mm. longis, 3 — 3,5 mm. latis; stigmatibus 5; fructibus globulosis v. obovato-globosis 13 — 15 mm. diametro. Cupeillo V. Cupei Portor. ex Sint. Fr Utax 3 m. v. arbor usque 15 m. alta. Rami crassiuscuH, subdi- varicato-ramosi, cinereo-brunnescentes laeves, cicatricibus foliorum semilii- naribus. Folia petiolis 3 — 4 mm. latis, supra in sicco olivacea, subtus brunnescentia, nervo medio subtus crasse prominente. Pedunculus 1 — 1,5 cm. longus; bracteae trianguläres 4 — 2 mm. longae; pedicelli 10 — 3 mm. longi; bracteolae trianguläres 2 — 3 mm. longae. Flores non visi. Staminodia non observata. Styli vix 1 mm. longi radiantes fructui adpressi; Stigmata vix 1 mm. diametro, applanata ovato-triangularia. Fructus carnosi inae- qualiter granulati, pericarpio valde lacimoso et canaliciüato, valvis 5 (v. 4) columeUam ovatam 5( — 4)-alatam relinquentibus 7 — 10 mm. latis. Se- mina in quoque loculo 6 — 9 subbiseriata, superiora ascendentia, iiiferiora subhorizontaüa, ca. parte tertia arillodio margine dilacerato obtecta, ovata v. anguste ovata angulata ca. 3 mm. longa. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo planitie montis Jimenes usque ad cacumen montis Tunque, prope Utuado in sylva primaeva ad Isabon, m. Jul. fruct. : Sintenis n. 1380, 6565. 368 Ign. Urban: Obs. Proxime affinis Gl. venosa Jacq. [Gl. Mangle L. Cl. Rieh., e Guadeloupe et Martinique) foliis majoribus, nervis magis prominentibus, in- florescentiis 3,5 — 5 cm. longe peduuculatis , ob pedicellos valde abbreviatos subcapitatis, fructu breviter ovali, stylis melius evolutis obtuse apiculato differt. Kheedia pendula ürb. (n. sp.) ramulis hornotinis angiüatis, ve- tustioribus teretibus; foliis oppositis 8 — 15 mm. longe petiolatis, ovato- V. plerumque ovali- ellipticis v. elliptico-oblongis, basi obtusa v. acuta non V. vix in petiolum productis, apice plicato subulato-acuminatis non spinescentibus, 5 — 9 cm. longis, 2 — 3,5 cm. latis, nervis utroque latere 15 — 25, utrinque prominentibus; pedicellis flor. masc. in axillis pluri- bus, 3 — 6 mm. longis; sepalis 0,5 mm., petalis 3 mm. longis. Arbor parva 4 m. alta. Rami penduli, internodiis 3 — 5 cm. longis. Petioli inferne subincrassati et basi inter sese plerumque paullo disjuncti; lamina coriacea rigida, margine parum v. vix recurva, nervo medio supra pro- minente, lateralibus sub angulo ca. 70*^ abeuntibus, supra manifeste, subtus obsoletius anastomosantibus, secus nervum medium paullo impressa, inter hunc et marginem convexiuscula, subtus pallidiora, nunc brunnescentia. Flores masculi (tantum visi): Pedicelli in axillis 5 — 8 (e vestigiis), 0,4 mm. lati, superne non incrassati. Sepala 2 semiorbicularia , basi con- nata carnosa, margine tenuiora 1,5 mm. lata. Petala 4 suborbicularia valde concava. Filamenta uniseriata 8 — 9, inaequilonga , longiora 1,8 mm. longa; antherae didymae longitrorsum rimosae. Discus carnosus convexus latere plurisulcatus. Ovarium vix indicatum. Hab. in Jamaica below Vinegar Hill, 1170 m. alt, m. Oct. flor.: W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 7451. Obs. Altera species in Jamaica endemica, Rh. sessiliflora Planch., differt foliis ovatis, apice acutiusculis , basi rotundatis, margine revolutis, ca. 13 cm. longis, 7 — 8 cm. latis (ex Vesqtje). Rlieedia portoriceiisis Urb. ramulis hornotinis compressiusculis angulato-striatis v. triangulis, vetustioribus teretibus; foliis oppositis, rarius ternatim verticillatis, 5 — 8 mm. longe petiolatis, elliptico-oblongis, ovalibus usque obovato-orbicularibus, basi manifeste in petiolum pro- ductis, apice acuminatis usque rotundatis, mucronato-aristatis, 5 — 8 cm. longis, 2 — 5,5 cm. latis, nervis secundariis utroque latere 25 — 35, utrin- que prominentibus; pedicellis flor. femin. in axillis 1 — pluribus, 2 — 3 cm. longis; sepalis 3,5 — 4, petalis 6 — 7 mm. longis; baccis breviter obova- tis, obtuse et brevissime apiculatis 3 — 3,5 cm. longis. Clusia acuminata Spi'eng.! Syst. II (1825) p. 599; DC. Prodr. L 559. Marialva ellipüca Stahl! Est. II (1884) p. 126. Sebucän Portor. ex Oundl., Guyabacoa Portor. ex Sint. Frutex multiramosus, ramis rigidis, v. arbor 10 — 20 m. alta, e cor- ticis incisione succum croceum emittens (ex Bertero), iuternodis ramorura Species novae, praesertim portoricenses. 369 5 — 10 cm., ramulorum 2 — 0,3 ein. longis. Petioli inferne inerassati et basi marginibus subcontigui; lamina crasse coriacea rigiclissima, margme car- tilagineo subplana v. recurvata, nervo nieclio supra paullo impresso, snbtus crasse prominente, lateralibus siib angulo 60° abeiintibus, tenuioribus inter- niixtis, liinc illinc ramosis v. anastomosantibus, supra obscuriiis viridia lucida, snbtus pallidiora et opaca. Pedicelli ca. 1 mm. crassi, superne paullo crassiores. Flores feminei (ex Sint. n. 929): Sepala 2 libera suborbi- cularia v. semiovalia erassiuscula , margine tenuiora, 3,5 — 4 mm. longa, 4 — 4,5 mm. lata. Petala rosea (ex Stahl), 4 .suborbicularia valde concava. Filamenta 9 — 10, sub disco inserta, 2 — 3 mm. longa; antlierae reniformes minutae, rima brevi longitudinali apertae, sed ut videtur cassae. Discus annuliformis crassus plurisulcatus. Ovarium breviter globosum 2 — 3-lo- culare. Stigma peltatuni integrum v. posterius 2 — 3-crenatum sessile fere 3 mm. diametro. Flores masculi (ex alabastris Sint. n, 3009): Stamina subbiseriata ca. 18; antlierae subt|uadrato -reniformes. Bacca plerumque sub- obliqua, 2,5 — 3 cm. lata laevis; pericarpium 4 mm. crassum. Semina 2 ovalia 2 — 2,5 cm. longa, 1,2 — 1,5 cm. lata, nunc alterum minus, intus subplana v. concaviuscula, dorso valde convexa. sectione transversa semi- orbiculari. Hab. in Portorico in sylvis litoralibus (fruticosa) et in montibus editioribus (arborea), ad oram septentrionalem inter Loiza et St. Juan usque ad Vega-baja et Manati, praeterea in parte orientali et in monti- bus prope Coamo juxta flumen Juey ad Saunas versus, m. April, (ex Sint.), hieme et vere (ex Stahl) florif.: Bertero n. 211, Gundlach in herb. Krug n. 1488, Schwanecke n. 67, Sintenis n. 929, 3009, 6717, Stahl n. 83; Vieques: Eggers hb. pr. n. 94. Obs. I. Nomina specifica ob Rheedia acmninata PI. et Tr. {yerticillaria aeuniinata R. et P. a. 1798) et ob Rh. elliptica Wr. (a. 1808) rejicienda erant. Obs. n. Descriptio cl. Stahlii pluribus notis (e. gr. quoad calycem, ovarium interdum 1-loculare, stylum) non accurata videtur. Obs. III. Rheedia aristata Griseb. , ad quam cl. autor nostram plantam infelieiter laudat, foliis 2 — 3 mm. longe petiolatis, basi in petiolum con- tractis, nervis lateralibus 15 — 20, pediceUis 1 — 1,5 cm. longis, floribus duplo miuoribus recedit; Rh. elliptica Wr. foliis et baccis ellipticis differt. Rheedia lanceolata Urb. (n. sp.) ramulis hornotinis triangulis, vetustioribus teretibus; foliis ternatim verticillatis, 5 — 8 mm. longe petio- latis, lanceolatis, basi manifeste in petiolum angustatis, apice acutis et mucronato-aristatis, 5 — 8 cm. longis, 1,2 — 2 cm. latis, nervis secnn- dariis 20 — 30 utrinque prominentibus; pedicellis flor. masc. ad axillas foliorum delapsorum 5 — 15, longit. 1 — 1,5 cm.; sepalis 0,8 mm., petalis 3 — 3,5 mm. longis. Ramulorum internodia in parte florifera 0,G — 1cm. longa.' Petioli ad basin inerassati et ibi ramo arcte accumbentes; lamina coriacea rigida, margine cartilagineo plana v. recurvata, nervo medio supra vix prominente, lateralilnis sub angulo ca. GO'^ abcuntibus, liinc illinc ramosis, sed vix ana- stomosantibus, supra obscm-e viridia nitida, subtus in sicco brunnescentia. Urban. 24 370 Ign. Urban: Pedicelli compressi 0,5 mm. lati aequilati. Flores masculi: Sej)ala 2 basi comiata semiorbicularia crassiuscula margine tenuiora ca. 0,8 mm. longa, 1 — 1,2 mm, lata. Petala 4, ovato- v. obovato - orbiciüaria valde concava. Stamina 7 — 8, sub disco inserta; antherae reniformes, rima longitudinaU dehiscentes. Discus crassus plicatus plurisulcatus. Ovariura nuUum. Hab. in Trinidad: Crueger, Bot. Gard. Herb. Trin. n. 2525. v ßheedia yerticillata Urb. (n. sp.) ramulis hornotinis 3 — 5-angu- lis; foliis ramorum quinatim, ramiilorum ternatim verticillatis, 3 — 6 mm. longe petiolatis, illis elliptico-oblongis basi obtusis, 3 — 5 cm. longis, ulterioribus lanceolatis, basi in petiolum angustatis, 5 — 7 cm. longis, 1,2 — 2 cm. latis, apice acuminatis et mucronato-aristatis, nervis secim- dariis 25 — 30 iitrinque prominentibus. Palo de Cruz in insula Hispmiiola ex Berter o. Ramorum internodia 10 cm., ramulorum 0,5 — 1 cm. longa. Petioli ad basin incrassati et ibi ramo arcte accumbentes; lamina crasse coriacea et rigidissima, margine cartilagineo plana v. parum recurva, nervo medio supra plus minus prominulo, lateralibus sub angulo 60° abeuntibus, hinc illinc ramosis et raro anastomosantibus, supra nitida, subtus opaca in sicco brun- nescentia. Flores ignoti. Hab. in Haiti: C. Ehrenberg n. 356; in. Sto. Domingo: Bertero. Obs. Foliis i^raecedenti arcte affinis. — Remedinm ad sanguinem sup- primendum valde aestumatur. riacourtiaceae. Banara i)ortoriceiisis Kr, et Urb. (n. sp.) ramulis glaberrimis; foliis ovatis v. ovalibus breviter acuminatis, basi subsymmetrica obtusis V. interdum subacutatis, dentibus apice glanduloso-incrassatis et -exca- vatis, 3- v. sub-5-plinervibus, pergamaceis, petiolo eglanduloso; inflores- centiis simpliciter racemosis v, basi subcompositis; pedicellis 15 — 25 mm, longis; floribus 3-meris; sepalis 5 mm, longis ovatis, petalis ovato -orbi- cularibus, fructui appressis; placentis 6 lamelliformi- prominentibus, Palo de Ramon Portor. Arbor v. frutex 3 — 8 m. altus, ramis dense lenticellosis, ramulis hornotinis angulatis basi squamas 2 ovato -trianguläres obtusas gerentibus. Stipulae lanceolato - subulatae 1 — 1,5 mm, longae j)ilosulae persistentes, sed non facile conspicuae, Folia 6 — 12 mm. longe j)etiolata, 7 — 12 cm. longa, 3,5 — 6 cm. lata, dimidio usque duplo longiora quam latiora, infimum cujus- que ramuli brevius et obtusius, margine usque ad basin dense serrulata, nervis utrinque prominentibus, lateralibus eleganter et dense reticulato-con- junctis, utrinque nitida, subtus pallidiora, glaberrima. Inflorescentiae folio supremo breviores v, subaequilougae 5 — 10-florae laxae, rhachi 3^5 cm, longa; bracteae lanceolato- v. lineari- subulatae 1,5 — 3 mm, longae; pedi- celli 2- — 4 mm. supra basin articulati, ad ajiicem incrassati; prophylla sub articulatione ob via minuta vix 0,5 mm. longa. Flores „viriduli" (detloratos Species novae, praesertim portoricenses. 371 fantum vidi). Sepala obtiisa v. obsolete acutata crassiuscule coriacea 4 mm. lata, dorso glabra, margine et intus adj)resse pubescentia. Petala sepala paullo superantia et cum iis sub fructu erecta, concava apice rotundata, prae- sertim ad marginem multo temiiora, intus minus pubescentia. Stamina 120 et ultra; antherae quadrangulares v. suborbiculares. Stylus in fructu 2 mm. longus, stigmate obsolete. Fructus glaberrimus subdepresse globosus 6,5 mm. longüs, 7 — 7,5 mm. diametro; placentae in pulj)am expansae, in qua semina numerosa ovata 1,2 — 1,5 mm. longa laevia nitida nidulant. Hab. in Portorico prope Adjuntas, in sylvis primaevis non rara, e. g. in monte Cerrote, in monte Cienega ad La Lucia, in Guilarte: Sintenis n. 4135, 4415, 4627. Obs. Affinis B. gldberrimae Wr. et B. reticulatae Griseb, (e Cuba), quarum. prior differt foliis oblonge -lanceolatis coriaceis, pedicellis 5 — 6 mm. longis, sepalis petalisque fere duplo minoribus sub fructu reflexis, posterior recedit foliis oblongis v. ovali-oblongis apice rotundatis coriaceis, basi glanduliferis, pedicellis 5 — 8 mm. longis , floribus duplo minoribus. B. Domingensis Beutli, foliis apice obtusis v. rotundatis, pedicellis 5 — 10 mm. longis fasciculatis, breviter pubescentibus , sepalis extrinsecus tomentellis plane diversa est. Species sequentes prius a nobis sub nomine generico Myroxyli descriptae ad Xylosma (nomen semper usitatura) transferendae sunt: Xylosma serratuin ürb. (Lightfootia serrata Sw.! Prodr. 1788 p. 83 et Flor. IL 948 t X VII et Add. post p. 1230; Myroxijlon ser- ratuin Kr. et TJrb. in Engl. Bot. Jahrb. XV. 1892. p. 295 cum synon.). Hab. in Montserrat: Ryan (Herb. Haun., Holm., Willd. n. 10264). V Xylosma Schwaneckeanum ürb. (Myroxylon Schwaneckeanum Kr. et ürb. l. c. p. 296). Palo de candela v. Palo colorado Portor. ex Sint. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo in sylvis regionis mediae montis Jimenes, m. Jun. fl. et fr.: Schwanecke, Sintenis n. 1514. Xylosma pachyphyllum TJrb. (Myroxylon imchyphyllum Kr. et Urb. I.e. p. 297). Hab. in Portorico prope Maricao in sylvis ad montem Alegrillo, m. Dec. ü.: Sintenis n. 295. Xylosma martinicense Urb. (Myroxylon martinicense Kr. et Urb. l. c. p. 299; Duss Flor. Ant. frauQ. p. 16). Bois cap itaine Martin, ex Duss. Hab. in Guadeloupe satis rara in sylvis Nez-casse ra. Jul. fruct.: Duss n. 3924; Martinique in sylvis Calebasse, Fonds Saint-Denis et Camp de l'Alma, m. Maj., Jun. fl.: Belanger n. 850, Duss n. 1187, Hahn n. 329, 1404. Obs. Gl. Duss 1. c. hanc speciem verbis: „Petit arbre haut de 5 — 9 m., garni, sur le tronc et les branclies, de nombreux piquants noirs, droits, tres aigus" descripsit, sed in plagula plantae Guadeloupensi adjecta dixit: „Assez 24* 372 Ion. Urban: ^and arbre ä bois dur et rouge en dedans et propre pour la construction. Tronc et branclies Sans piquants." ^ Casearia bicolor Urb. (n. sp.) ramulis glabris; foliis 4 — 5 mm. louge petiolatis, ovali-oblongis, basi plerumque subaequilatera obtusissi- mis V. subexcisis, apice subabrupte et breviter acuminatis, ca. 3-plo longioribus quam latioribiis, margine toto minute serratis planis, nervis lateralibus 9 — 11, chartaceis, dense pellucido-punctatis et -lineolatis; umbellis ad nodos defoliatos ramorum adultorum sessilibus, pedicellis fructiferis 6 — 8 mm. longis; calycis tubo perbrevi, lobis ovalibus; sta- minum filamentis et disci processibus (?) 16 inaequilongis, sed caeterum aequalibus filiformibus glabris, inter sese liberis; antlieris effoetis ob- loDgis; fructu globuloso 9— 10 mm. diametro, giabro; seminibus ca. 25 in pulpa nidulantibus et conghitinatis scrobiculato-reticulatis. Casearia Samyda Bello Ap. I (1881) p. 252; Stahl Est. IV p. 29, — 7ion DC. Talantron Portor. ex Sint., Cotorrerillo Portor. ex Bello. Ar bor 15 m. alta, ramis in sicco brunueo-nigrescentibus, postremo lenticellosis et rimosis, hornotinis axillaribus v. supra florum fasciculos abeun- tibus, non spinescentibus. Stipulae minutae trianguläres 0,5 — 0,8 mm. longae persistentes, Folia petiolis supra anguste sulcatis, obsolete et bre- vissime (sub lente valida) pilosulis, 5 — 8 mm. longe acuminata, 8 — 14 cm. longa, 2,5 — 4,5 cm. lata, nervis supra paruni, subtus manifeste promiuenti- bus, lateralibus sub angulo 45*^ currentibus tenuiter reticulato-conjunctis, supra subnitida, subtus pallidiora, ad nervös minute pulverulento-pilosa, cae- terum glabra. Pedicelli basi articulati, e vestigiis 10 — 15 in glomerulo. Flores non vidi. Sepala in fructu 3,5 mm. longa, 2 mm. lata utrinque glabra, reflexa plus minus decidua. Staminum filamenta calyci imo adnata 2 mm. longa; antherae veris. duplo longiores quam latiores, effoetae 1 mm. longae. Fructus stylo (v. styli basi persistente?, stigma non vidi) 0,5 mm, longo coronatus laevis, in sicco plus minus plicatus, „albo- viridis gena sanguinea";. valvae 3 inferne coliaerentes , caeterum horizontaliter patentes, intus ad medium funiculis persistentibus notatae. Seniina breviter obovata 2,5 — 3 mm. longa, 2 mm, lata, sub chalaza concaviuscula apicali constricta; testa brunnea glabra, membrana nitida pellucida arcte accumbente circum-" data, Embryo non plane evolutus. Hab. in Portorico prope Utuado, in sylvis primaevis montis Santa Isabella, m, Febr, fructif.: Sintenis n. 6181. Obs: I. Ob florum defectum affinitas nondum certa: sectioni Iroucanae a-ut Pitumbae adscribenda, sed ad nullam speciem mihi cognitam arctius accedens. Obs. II. Habitu Laetiae crenatae A. Rieh. (Sagra Cub. t. 11), quae ra- mulis hirto-ferrugineis, foliis latioribus subtus pubescentibus coriaceis, sti- pulis 2 — 3 mm. longis, fructibus non apiculatis differt, — Casearia Samyda DC. {Anavincja Samyda Gaertn, fruct. III p. 240 t. 224, e Portorico; specim. origin. in herb. Fontanes., nunc Florent. frustra quaesitum), cujus folia ignota sunt, ob stamina 10 cum glandulis totidem brevibus ovatis stipitatis ciliatis- Species novae, praesertiin portoricenses. 373 que alternantia, filamenta longitudine calycis, capsulam multo minorem, mi- nute calloso-punctatam, semina 4 — 8 nostra planta sine ulla dubitatione esse non potest. Casearia Elireiil>ergiaiia Urb. (n. sp.) ramis petiolisque pulveru- lento-pilosis, ramulis spinescentibus; foliis biformibus, secus ramos ro- tundato-obreniformibus iisqiie 1,2 cm. longis, secus ramulos spinescentes ovalibus v. obovatis usque 2,5 cm. longis, omnibus margine piano fere ad basin crenulatis, dense pelliicido-punctatis et -lineolatis, glabris; floriim fasciculis sessilibiis 3 — 10-floris, pedicellis calycem duplo supe- rantibus; calycis tiibo brevi, lobis 5 orbicularibiis vix 1,5 mm. longis, sab anthesi erectis; staminibus 10 inclusis, antheris didymo-suborbicu- laribus, dorso supero glandulosis glabris; disci processibns inter stamina intersertis liberis apice capitato-incrassatis; ovario glabro stylum pi- losum dimidio superante 12— 14-ovulato; stigmate capitato. Eami cinerascentes minute lenticellosi , ramulos spinescentes abbrevia- tos (1,5 — 2,5 cm. longos) divaricato- patentes foliis perpaucis decidiiis et flornm fasciculis ornatos crebro emittentes et supra basin ramulorura gemmam non evolutam praebentes. Stipulae trianguläres ca. 0,7 mm. longae pUo- snlae deciduae. Folia 1,5 — 8 mm. longe petiolata, biformia, secus ramos elongatos obvia rotundato-obreniformia, basi brevissime cuneato- producta, apice subtruncato emarginata, 0,8 — 1,2 cm. longa, 1 — 1,5 cm. lata, paullo latiora quam longiora, secus ramulos spinescentes obvia 1 — pauca, ovalia v. obovata, ad basin cuneato -angustata, apice rotundata v. obtusissima, 1,5 — 2,5 cm. longa, 0,8 — 1,3 cm. lata, fere duplo longiora quam latiora, cliartacea rigida subnitida, nervis utrinque prominulis, lateralibus 4 — 6, ad petiolum et supra inferne ad nervum medium pulverulento-pilosula, caeterum glabra. Flor um fasciculi ad nodos foliatos defoliatosve ramulorum spinescentium inferiorum (anni praeteriti?) sessiles; bracteae bracteolaeque 1 — 1,5 mm. longae rufes- centes scariosae brevissime pilosae involucrantes ; pedicelli 3 — 4 mm. longi vix 1 mm. supra basin noduloso-articulati. Calycis lobi dorso, margine et intus brevissime pilosiüi punctati et parce lineolati. Stamina calyce paidlo breviora; filamenta 1 mm. longa linearia apice subulata pubescentia. Disci Processus filamentis duplo breviores pubescentes. Ovarium ovatum; ovula rufa processibus plerumque binis curvatis utrinque acuminata. Stylus pilis erecto-patentibus obsitus. Capsula ca. 4 mm. longa calyce persistente suffulta 3-valvis; valvae basi coliaerentes, tandem stellato- patentes et reflexae, intus linea media straminea latiuscula notatae, dorso rugulosae. Hab. in Haiti: C. Ehrenberg. Obs. Species "e sectione Püutnha Bentli. valde affinis C. emarginatae Wr. (e Cuba), quae" ramulis abbreviatis non spinescentibus, foliis crassiori- lius margine revoluto subintegerrimis, nervo medio supra impresso recedit. Paullo longius distat C. ramosissivia Wr. (e Cuba) foliis oblongis v. ovali- oblongis, margine recurvo integris v. remote minuteque serrulatis, nervo medio supra impresso, gemmis supra spinarum nudarum inscrtioncm in ra- mulos abbre viatos foHi- et florigeros evolutis, ovario angustiore, stylo longiore, Caeterum fabrica üorum in his 3 speciebus satis convenit. 374 Ign, Ubban: Fassifloraceae. Passiflor.a Tulae Urb. (n. sp.) ramis hornotinis ad apicem pulve- riilcntis, cito glabrescentibus; stipulis e basi triangulari lineari-subulatis 1 mm. longis valde deciduis; foliis 3 — 1 cm. longo petiolatis, semiovali- bus V. semiellipticis, basi rotundatis, antice obtusangiile excisis et bi- lobis V. subtruncatis v. lobo intermedio plus minus cvoluto subtrilobis, 5 — 9 cm. longis et 5 — 10 cm. latis, chartaceis v. subcoriaceis, 3-ner- vibus, subtus ocellatis, glabris; pedicellis ad axillas euphyllonmi soli- tariis v. geminis 2,5 — 5 cm. longis, in V3~Vg alt. articulatis; floribus in alabastro oblongo-cylindraceis, sanguineis; sepalis petalisque aequa- libus 3,5 — 4 cm. longis oblongo-linearibus; Corona exteriore cylindrica margine superiore undulato-crenulata, non filamentosa. Murucuja ocellata Bello Äp. I (1881) p. 274; — non Pers. Passiflora Murucuja Stahl! Est. IV (1886) j)- 151; Krug Ic. t. 292!; — 7ion Linn. Gaules scandentes sulcato-striati glabri laeves. Cirrhi simplices. Folia petiolis eglandiilosis, lobis lateralibus breviter triangularibus iisque ovatis acutis v. rotundatis, saepius obsolete apiculatis, intermedio, si adest, breviter v. brevissime triangulari v. semilunari obtusissimo lateralibus fere semper breviore, nervis utrinque prominentibus et dense reticulato-anastomo- santibus, glandulis impressis inter nervum medium et laterales uniseriatis 4 — 6-nis, supra nitida, subtus opaca. Pedunculi 1-flori; bracteolae ad V. plerumque sub articulatione pedicelli ternae filiformes, nunc binae oppo- sitae nunc omnes alternae 2 — 3 mm. longae. Floris tubus 4 — 5 mm. longus, 7 — 8 mm. crassus, brevissime pateriformis, 10-sulcatus, intus ad basin cavernas 10 praebens, apice paullo constrictus. Sepala 6 mm. lata subaequilata apice obtusa, parallele 12 — 15-nervia. Petala sei)alis aequalia et aequilonga, sed paullo tenuiora, 8 — 10-nervia, nervis ad marginem et superne magis ramosis et anastomosantibus. Corona exterior subcoriacea ca. 2 cm. longa aurantiaca, nervis creberrimis; intermedia e medio tubo pro- diens membranacea miütiplicata horizontaliter usque ad stylum incurva, antice truncata et crenulata v. incisa, efilamentosa enervis; basilaris carnosula bre- vissime cupuliformis, basin gynandrophori cingens. Gynandrophorum pe- talis subaequilongum , 1,3 mm. crassum striatum. Antherae oblongae ca. 5 mm. longae. Ovarium breviter v. subgloboso - ovale glabrum; styli 5 mm. longi, apice clavato-globosi unilateraliter stigmatosi. Fructus globulosi v. ovali-globulosi, 12 — 14 mm. diametro. Semina suboblique ovata convexa, angustissime marginata, 3 mm. longa, fere 2 mm. lata, in seriebus subhori- zontalibus tuberculata. Hab. in Portorico in sylvis primaevis et ad margines sylvarum, nunc in sylvuHs Coffeae arah. in Sierra de Luquillo, Sierra de Naguabo in monte Piedra pelada, Sierra de Yabucoa in monte Cerro Gordo, prope Adjuntas in monte Cienega ad La Lucia, prope Utuado circa Isabon, prope Maricao, prope Lares ad Espino et ad Buenos Aires, m. Nov., Jan., Mari, April, flor., m. April, fruct: Eggers hb. pr. n. 1306, Sin- tenis n. 343, 1171, 2597, 4176, 6010, 6081, 6479, Stahl s. n. Species novae, praesertini portoricenses. 375 Obs. Species, in lionorem clominae 111. Tula Kkug e genta de Chavarbi dicata, affinis est P. oblongatae Sw. et praesertim P. Murucuiae Linn., qua- nnn prior (e Jaraaica) sec. M. Masters in Flor. Bras. XIII. I. 557 foliis lon- gioribus ovatis, floribus in racemum terminalem collectis, pedicellis breviori- bus ad medium articulatis, petalis linearibus quam sepala angustioribus et brevioribus, Corona exteriore superne filamentosa, interiore conformi de- üexa, ulterior (ex Hispaniola) foliis transverse oblongatis, divaricato-bilobis, petalis quam sepala dimidio brevioribus, Corona intermedia brevissima parum prominente, basilari deficiente, stylis longioribus et tenuioribus diversae sunt. P. orhicnlata Cav. Diss. X p. 456 t. 286 (e Sto. Domingo) ob foliorum lobum intermedium lateralibus majorem et magis prominentem sicut ob petala de- ficientia nostram plantam sistere non potest. Oenotheraceae. Fuchsia Priiigslieimii Urb. (n. sp.) foliis oppositis, nunc supe- rioribus subaltemis, 4 — 7 mm. longe petiolatis, ovato- v. rhombeo- ellipticis v. elliptico-oblongis, basi in petiolum angustatis, apice acutis V. obtusiusculis et obsolete apiculatis, 2,5 — 3 cm. longis, 1 — 1,5 cm. latis, margine remote et minute crenulatis; floribus axillaribus, pedi- cellis 2 — 5 cm. longis; calyce 3,5 — 5 cm. longo, tubo inferne lineari- cylindraceo, superne turbinato, lobis tubum longitudine aequantibus lanceolatis acuminatis; petalis calyci aequilongis v. plerumque paullo brevioribus obovatis, apice emarginatis, ad basin non unguiculatis; staminibus apicem petalorum vix attingentibus; stylo vix exserto; fructu breviter ovali, 9—10 mm. longo. Frutex 1 — 2 m. altus. Rami brunnei epidermide desiliente, juniores pilis brevissimis deorsum curvatis dense obsessi v. ad apicem incani. Sti- pulae setaceae ca. 1 mm. longae. Folia in sicco supra obscure viridia, subtus pallidiora, nervis rubescentibus, niembranacea, in ramis nonnuUis multo minora anguste oblonge -lanceolata 1 — 2 cm. longa, 0,8 — 0,5 cm. lata, sub- tus magis albescentia. Pedicelli tenues vix 0,5 mm. crassi. Flores pen- duli rubri. Calycis tubus (compressus) suj^erne 1 — 1,5 cm. diametro; lobi basi 0,7 — 0,9 cm. lati. Petala erecto-patentia ca. 2 cm. longa, superne 1,5 cm. lata, ad basin sensim angustata. Stamina ori tubi calycini cum pe- talis inserta, oppositipetala paullo breviora; antherae ovales 3 mm. longae, vix in Yg alt. affixae. Stigma clavatum apice 4-lobum. Fructus poly- spermus. Semina oblonga basi subtruncata 1,2 mm. longa (non plane matura). Hab. in Sto. Domingo ad Valle nuevo in pinetis inter filices, 2100 m. alt., m. Majo flor.: Eggers n. 2159. Obs. Botanico illustrissimo et fautori itineris Eggersiani, Nath. Prings- HEiM, dicata. — Altera Hispaniolae species, typus generis Fuchsiae, F. tri- jyJiylla L. pube ramorum patente, foliis pluries majoribus, floribus in race- mum terminalem collectis, tubo calycis superne cylindi-aceo, lobis tubo 3 — 4-plo brevioribus plane diversa est. 376 Ign. Urban: Ericaceae. Lyoiiia lieptaiiicra Urb. (n. sp.) foliis ovatis v. hreviter ovatis, basi subcordatis, apice obtiisis v. rotundatis, 3,5 — 6 cm. longis, 3 — 5 cm. latis, crassissime coriaceis, nervis lateralibus supra subimpressis; in- tlorescentiis racemosis, 4 — 10 cm. longis multifloris, tomontosulis; flori- biis 7-, rarius 6-meris; corolla 10 — 12 mm. longa, 9 mm. crassa; fructi- bus sphaeroideis 7- v. 6-carpidiatis, 8 mm. diametro. Frutex 1 — 2 m. altus. Rami vetustiores torotes, liornotini angulati V. compressi, brunnei. Folia 4 — 6 mm. longe petiolata, integra v. sub- integra, nervis subtus crasse prominentibus et dense reticulato-conjunctis, supra glabra nitida, squamulis brunneis plus minus dense obsita. Inflo- rescentiae axillares, 6 — 15-florae, nunc laxae, nunc confertao, rufo- tomontosulae; bracteae ovatao obtusae, 5 — 10 mm. longae, nunc majores et euphylloideae ; pedicelli 5 — 10 mm. longi, ca. 1,5 mm. crassi, basi prophylla bina ovata v. ovato - oblonga 4 — 5 mm. longa gereutes. Sepala in aesti- vatione aperta sublibera triangularia 3 — 3,5 mm. longa, basi parum connata. Corolla „pallida" conico-tubulosa, in 3/. alt. coalita, extrinsecus dense squamulosa, crasse coriacea; lobi ovati obtusi. Filamenta basi corollae imae adhaerentia medio sigmoideo-curvata minute scabriuscula, recta 8 mm. longa, linearia ad basin 2 — 3-plo latiora, angustiora dorso supra basin cal- losa; antherae dorso sub medio affixae, oblongae 3 mm. longae, arcuato- curvatae, exappendiculatae , apice rima oblonga dehiscentes, connectivo dorso medio saepius verrucas nonnullas gereute. Stylus rectus glaber crassi- usculus aequicrassus, postremo 7 mm. longus; stigma couvexura. Ovarium cano-tomentosum semiglobosum. Capsula depresse sphaeroidea, 4 — 5 mm. longa, apice excavata, brevissime cano-pilosa, callis longitudinalibus lineari- bus demum solutis; placentae columnae centrali sub apice affixae suborlii- culares. Semina numerosissinia horizontalia et pendula, linearia 2 mm. longa. Hab. in Sto. Domingo inter saxa montis Pico del Yalle, alt. 2630 m., m. Majo llor. et fruct.: Eggers n. 2199. V Thibaudia portoricensis (Ceratostema) Urb. (n. sp.) ramis hor- notinis brevissime pilosulis; foliis 2 — 3 mm. longe petiolatis ovatis v. orbiculari- ovatis, apice rotundatis v. obtusis, saepius brevissime api- culatis, basi rotundatis et in petioluni contractis, 1,2 — 2 cm. longis, 1 — 1,5 cm. latis, crasse coriaceis rigidis, nervo medio supra impresso, subtus prominente, caeterum aveniis v. nervis lateralibus 2 basalibus subtus conspicuis et arcuatim margini parallelis; floribus ex axillis soli- tariis, pedunculis 8 — 12 mm. longis; calycis tubo supra ovarium cupuli- formi-producto, minute 5-dentato; corolla cylindracea superne parum ampliata 15 — 16 mm. longa, in ^s — Vg ^^^- coalita, lobis triangularibus V. semiorbicularibus apiculatis v. breviter acuminatis; staminibus 10, corolla perpaullo brevioribus, filamentis corollae supra basin adhaerenti- bus perbrevibus, antheris oblongis, in tubulos rectos quam loculi 3-plo longiores filiformes glabros intus oblique apertos excurrentibus; disco annulari glabro; ovario obovato 5-loculari, ovulis pluribus. 1-1839 Species novae, praesertim portoricenses. 377 Fnitex 2 — 4 ra. altiis, interdum subvolubilis, valde et irregiüariter ramosus. Rami ad basin squamis linearibiis v. subulatis ca. 2 mm. longis muniti, teretes. Petioli gibberibus prominentibus insidentes; lamina mar- gine recurva. Pediinciilus in ferne sqiiamnlas nonmillas gerens, superne paiillo inerassatus. Calyx 5 mm. longus, vix 3 mm. crassus; tubus supra ovarium productus cupuliformis ca. 2 mm. longus, 5 mm. siib apice latus, basi in pedicellum contractus. Corolla „alba roseo-adflata" glabra; tubus 6 mm. crassus; lobi anguste induplicato-valvati. Filamenta inter sese liljera, 1,5 mm. longa plana superne pilosula; antherae scabriusculae, aequi- longae ipsae 3 mm., cum processibus 12 mm. longae, non calcaratae. Sty- lus filiformis 15 mm. longus, glaber; stigma minutum. Baccae (non visae) „albae". Hab. in Portorico in Sierra de Liiquillo planitie montis Jimenes, m. Jul. flor.: Sintenis n. 1363. Obs. Ceratostema Mandoni Britton (Bolivia: Bang n. 1939) proxime affine differt foliis ovalibus v. ovatis iiarce puberulis, calycis lobis ovatis margine glandulosis, corolla 25 — 30 mm. longa, 5 mm. crassa, lobis triangu- lari-lanceolatis; fabrica androecei omnino sicut in nostra specie. ^' Myrsinaceae. J«icqiiiiiia incrustata Urb. (n. sp.) ramis verticillatim ramulosis, specie suberosis, revera pilis pluricellularibiis densissime aggregatis in- crustatis; foliis sparsis et ad apicem ramorum aggregatis, 2 — 4 mm. longe petiolatis, obovatis iisque oblongis, apice emarginatis, subtruncatis V. obtusis, basi in petiolimi angustatis, 1,5 — 2 cm. longis, 0,5 — 1,2 cm. latis, margine incrassato recurvis, nervo medio subtus inferne prominulo, caetera m enervibus, utrinque densissime impresso -punctatis; inflores- centiis non rite observatis, ut videtur racemosis; pedicellis fructiferis 4 mm. longis; baccis globulosis ca. 6 mm. diametro. Hab. in Sto. Domingo: Rob. Schomburgk n. 180*. Jacquiiiia iimbellata A. DC. Prodr. VIII (1844) ji. 150, quam cl. Grisebach (Flor. p. 397) cum J. aristata Jacq. synonymam esse affirmat, ab hac abunde discrepat foliis triplo minoribus, floribus apice ramorum in umbellam sessilem collectis duplo minoribus, baccis 7 — 9 mm. (nee 2 cm.) diametro. Hab. in Portorico prope Coamo in declivibus ad San Ildefonso, inter Sabana Grande et Guanica, prope Yauco, prope Maricao in monte Alegrillo, prope Aguadilla in declivibus: Bertero, Garber n. 65, Sintenis n. 245, 245 '\ 3191, 3804, 3853. ^ Jacquiiiia Berterii Spreng, var. portoriceiisis Urb. (n. var.) foliis obovato-cuneatis usque elliptico- oblongis, apice obtusis, rotundatis v. ple- rumque emarginatis, saepius brevissime v. obsolete apiculatis, 1,5 — 3 cm. 378 Ign. Urban: longis, 0,6 — 1,5 cm. latis enerviis; fructibus ovalibus 5 — 6 mm. longis, 4 mm. crassis. Arbuscula 6 — 8 m. alta v. frutex 1 — 1,5 m. altus. Hab. in Portorico austro-occidentali prope Ponco in montibus calcareis ad Penon, prope Penuelas ad Tallaboa, prope (luanica in syl- vis ad Salinas et in monte El Maniel, m. Jul. flor., m. Jan. fruct: Sintenis n. 3486, 3643, ? 3804^ (steril.), 4829, 4830. Obs. Yerisimiliter huc spectant J. Bertern Griseb. Cat. p. 163 e Cuba leg. Wright 2914 et specimina ex insula Desirade sterilia leg. Duss n. 2909 (Bois de Bouis ine.). Jacquiiiia Berterii Spreng, var. retusa Urb. (n. var.) foliis an- guste obovato-oblongis apice retusis 2,5 — 3 cm. longis, 1 — 1,5 cm. latis, supra longitrorsum trinerviis; fructibus globosis acuminatis. Hab. in Portorico in sylvis litoralibus prope Salinas de Cabo- Rojo: Sintenis n. 564. Obs. J. Berterii Spreng.! Syst. I (1825) p. 668 ex Hispaniola foliis obovato-oblongis v. elliptico-oblongis, ad basin longe et sensim in petiolum angustatis, apice acutis v. rigide mucronatis et (e specim. fruct. Picarda n. 1259) fructibus ovalibus 9 — 10 mm. longis, 5,5 — 6 mm. crassis recedit. '> ' Jacquiiiia bruiinescens Urb. (n. sp.) rarais hornotinis minute piloso-scabriusculis; foliis alternis-v. suboppositis in ramulo sparsis et ad apicem approximatis v. confertis, 0,5 mm. longe petiolatis v. subses- silibus, anguste lanceolatis, inferne v. supra basin latissimis, dein sensim angustatis, apice spinoso-acuminatis, 1,5 — 2,5 cm. longis, 0,3 — 0,4 cm. latis, subtus obsolete longitrorsum nervosis, margine incrassato vix re- curvis; inflorescentiis ad apicem ramorum axillaribus et terminalibus subsessilibus umbellatira 3 — 5-floris, pedunculo perbrevi inter squamulas numerosas imbricatas abscondito, pedicellis 3 — 4 mm. longis; calyce 2 mm. longo; corollae tubo calycem aequante, lobis ovatis; baccis ovatis v. breviter ovatis apiculatis, 5 — 7 mm. longis, 4 — 6 mm. crassis. Rami teretes brunnescentes , inferne squamis parvis sparsis obsiti, cae- terum foliosi v. cicatricibus fol. delaps. obovatis promimüis notati. Folia crasse coriacea rigida, spina apicali 2 — 3 mm. longa purpurascente , supra avenia, nervo medio subtus prominente, utrinque impresso -punctata. Pedi- celli minute scabriusculi. Sepala breviter ovata v. orbicularia, margine nuda. Corolla in y, ^^^- coalita, 4,5 — 5 mm. longa. Staminodia lobis corollinis pauUo breviora et duplo angustiora. Sem in a 3 — 4 breviter ovata V. subtriangulari-orbiculata 3 — 3,5 mm. longa, subconvexa. Hab. in Cuba: Wright n. 2912 p. p. Obs. Baccas non in ramis, sed in Capsula adjecta vidi. V '^ Jacquiiiia stenopliylla Urb. (n. sp.) ramis hornotinis minute patenti-pilosulis; foliis alternis, raro suboppositis in ramulo sparsis et ad apicem approximatis v. confertis, 1 — 2 mm. longe petiolatis, linea- o v^ a Species novae, praesertim portoricenses. 379 ribus, utrinqiie aequaliter angustatis, apice spinoso-acuminatis, 2 — 3 cm. longis, 1,5 — 2,5 mm. latis, subtus obsolete longitrorsum nervosis, mar- gine incrassato reciirvis; inflorescentiis in apice ramorum terminalibus umbellatim 5 — 10-floris, pedunculo millo, basi non involucratis, pecli- cellis 2,5 — 4 mm. longis; calyce vix 2 mm. longo; corollae tiibo calycem acquante, lobis ovalibus; baccis ovatis apiculatis 7 mm. longis, 5 mm. crassis. Jacquinia linearis Griseb. Cat. (1866) p. 163; Sauv. Oub. p. 89^ — non Jacq. Rami teretes brunnei v. brunneo-nigrescentes, fere ad basin foliosi, basi ima sqiianias parvas gereutes. Folia crasse coriacea rigida, spina api- cali 1,5 — 2 mm. longa flavido-purpnrea, supra convexa enervia, nervo medio snbtus parum v. vix prominulo, utrinque minute impresso -pvmctata. Pedi- celli brevissime pilosuli. Sepala suborbicularia, margine nuda. Corolla vix in Y2 ^1^- coalita, 4 mm. longa. Staminodia lobis corollinis pauUo breviora et dimidio angustiora. Semina solitaria (an semper?) ovata 4 mm longa. Hab. in Cuba: Wright n. 2912 p. p. Obs. Fortasse cum antecedente formis intermediis conjuncta. V Jacquinia brevifolia Urb. (n. sp.) ramis hornotinis minute pa- tenti-pilosulis; foliis alternis sparsis et ad apicem ramorum confertis, 1 — 1,5 inm. longe petiolatis, lanceolatis, utrinque aequaliter v. ad api- cem perpauUo magis angustatis, spinoso-acuminatis, 1,5 — 2 cm. longis, 3 — 5 mm. latis aveniis v. subtus obsolete longitrorsum nervosis, mar- gine incrassato planis; inflorescentiis in apice ramorum v. ramulorum perbreviuni abbreviato-racemosis usque 10-floris, pedunculo perbrevi v. subnulJo squamis circumdato, pedicellis 1 — 2 mm. longis; caljce 1,5 mm. longo; baccis globosis stjlo persistente apiculatis 3 — 3,5 mm. diametro „croceis", Jacquinia linearis var. brevifolia Oriseb.! Cat. (1866) p. 163. Jacquinia linearis Sauv. Cub. (1870) p. 89 (p.p.), — non Jacq. Arbor 3 m. alta. Rami brunnei pruinati fere ad basin foliati, supra liasin squaraulas parcas gereutes. Folia crasse coriacea rigida, spina api- cali 1,5 — 2 mm. longa purpurascente, plana, nervo medio subtus prominulo, utrinque minute impresso -punctata. Pedicelli brevissime pilosuli. Sepala orbicularia margine nuda. Corolla non visa. Hab. in Cuba ad La Caimanera, m. Majo fruct.: Eggers n. 5437, Wright n. 2913. Obs. A speciebus tribus praecedentibus vera J. linearis Jacq. (Haiti: Picarda n. 1453) toto coelo differt foliis oppositis v. verticiUatis , pedicellis solitariis supra basin squamulam gerentibus 8 — 10 mm. longis, sepalis mar- gine ciliatis, corollae tubo calycem duplo superante in 2/3 alt. coalito, lobis breviter ovatis v. semiovalibus, staminodiis duplo brevioribus cordiformibus, filamentis basi corollae adnatis, baccis globosis 7 — 8 mm. diametro. 380 Ign. Ukban: Jacquiiiia Eisfsersii Urb. (n. sp.) ramulis hornotinis minutissime scabriusculis, niulis v. squamulas parvas parcas gerentibus, apice folii- geris; foliis oppositis v. verticillatis, 1 — 1,5 mm. longo petiolatis, an- guste lancoolatis, supeme magis sensim angustatis, spinoso-acuminatis, 2,5 — 4 cm. longis, 5 — 8 mm. latis, siibtiis obsolete longitrorsum nervo- sis, margino incrassato subrecurvis; inflorescentiis ad apicom ramorum liornotinomm et vetustiorum, 2 — 4-floris, 5— 10mm. longe pediincu- latis, pedlcellis 12 — 15 mm. longis; calyce 2 mm. longo; coroUae tiibo calycem diiplo superante, lobis obovatis. Frutex 1 m. altus squarrosus. Rami teretes cinereo-nigrescentes, singuli 2 — -4 cm. longi. Folia crasse coriacea rigida, spina apicali flavo- viridi, apice nigrescente , nervo medio supra vix, subtus manifeste promi- nente, subtus obsolete punctata. Inflorescentiae basi ima plerumrpie squaniis minutis circumdatae glabrae; pedunculus tenuis vix 0,5 mm. crassus, sub anthesi reflexus; bracteae subulatae ca. 1 mm. longae, pedicellis interdura paullo sursum adnatae; pedicelli superne sensim incrassati. Sepala orbicu- laria, margine ciliata. Corolla „ocliroleuca" 7 mm. longa, in Ys ^It. in tubum cylindraceum superne paullo .ampliatum coalita; lol)i obovato-orbicu- lares reflexi. Staminodia orbiculari-cordata, lobis corollinis plus quam duplo breviora. Stamina corollae imae adnata et paullo altius inter sese connata; antherae filamentis paullo breviores ovato-oblongae obtusae. Ova- rium ovatum. Stigma breviter capitatum. Hab. in Sto. Domingo prope Santiago in collibus calcareis ad El Castillo, 250 m. alt., m. Jiinio flor.: Eggers n. 1960°. ^ Yar. ß. intermedia Urb. inflorescentiis 1 — 2-floris, foliis saepius angustioribus, usqiie 3 mm. latis. Jacquinia ruscifolia Spreng! Syst. I (1825) p. 668, ■ — non Jacq. Jacquinia linearis A. DC. Prodr. VIII (1844) p. 151 p. p., — non Jacq. Baccae „rubrac", globosae, styli basi persistente et incrassata mii- cronatae, 7 mm. diametro. Semina solitaria, spliaeroidea v. semiglobosa, 4 — 5 mm. lata. Hab. ibidem: Eggers n. 1960, 1960^^; Haiti: Bertero. Obs. Species ipsa habitum J. ruscifoliac Jacq. (e Cuba) refert, quae foliis latioribus, supra basin latissimis et praesertim pedicellis e vertice ra- morum pluribus simplicibus diversa est; varietas arcte ad J. lineare^ji Jacq. accedit. Jacqtiinia ferruginea Spreng.! Syst. I (1825) p. 668; DC. Prodr. VIH p. 151 = Jacquinia linearis Berter.! Msc. (non Jacq.) est Solanacea Coelo- neuriim ferrugiiieuin Urb. {C. lineare Radlk. in Sitzgsber. bayer. Akad. Wiss. XIX. 1889. p. 281). ~ Sto. Domingo: Bertero. Myrsiiie Jicrantlia Kr. et Urb. in Notixbl. Berl. bot. Gart. I n. 2 (1895) p. 79 ramis junioribus glabris; foliis 7 — 10 mm. longe petio- latis, obovatis v. obovato-oblongis, inferne subcuneatis, basi paulluQi in Species novae, praesertim portoricenses. 381 petiolum protractis, apice obtusissimis v. rotundatis, saepius emarginatis, 5 — 7 cm. longis, 2,5 — 3,5 cm. latis, 2 — 2Y2-plo loiigioribus quam la- tioribus, utrinque tenniter nervosis, subpellucido-punctatis, chartaceis; florum fasciculis ad apicem ramorum deuse spiciformi-dispositis, pedi- cellis 1 mm. longis; floribus 4-meris; petalis liberis oblonge -lauceolatis obtusis 2,2 mm. longis. Arbusciila 5 m. alta. Rami juniores teretes brunneo - flavescentes. Folia nervo medio siipra noii prominente v. panllo impresso, lateralibns ntrinque tenuiter prominulis, non v. subtus obsolete anastomosantibus, punctis crebris snbpellucidis , supra j^lus minus prominulis, subtus non conspieuis, lineolis deficientibus v. jDarcis ad marginem versus obviis, plana glabra, mar- gine integre anguste recurva. Flores masculi in ramulis abbreviatis vix 5 mm. longis pauci. Sej^ala in aestivatione aperta, basi connata, ovata obtusa 0,7 — 0,8 mm. longa memViranaceo-cbartacea, margine minute ciliata. Petala in aestivatione superne paruni imbricata, sub anthesi patentia vix 1 mm. lata, „albida" chartacea. Antberae in medio petalorum sitae et iis parte connectivi iufera affixae, clausae ovales brevissime apiculatae, 1,5 mm. longae. Ovarium ovato-conicum; ovula pauca. Stigma minutum sessile. Hab. in Jamaica in Blue Moimtains, m. Oct. flor.: W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 5398. Obs. Habitu similis 31. guianensi 0. Ktze. {Bapanea guianensis Aubl.), quae florum fasciculis laxe dispositis, floril^us 5-meris, corolla gamopetala etc. recedit; M. coriacea R. Br. [Samara coriacea Sw.) e descr. differt foliis acutis, floribus sessilibus, petalis basi connexis. ^ Ardisia Siiitenisii Urb. (n. sp.) glabra, foliis 4 — 6 mm. longe petiolatis, obovato-oblongis v. oblongo-ellipticis, inferne sensim in pe- tiolum angustatis, apice breviter et obtusissime acuminatis, 4,5 — 6,5 cm. longis, 1,8 — 2,5 cm. latis, plus minus coriaceis integris; inflorescentiis ad apicem ramorum pluribus, subumbellatim 4 — 7-floris, 2 — 4 cm. longis, pedicellis 7 — 12 mm. longis; calyce basi in V^ alt. coalito, lobis oblongis obtusiusculis 1,5 mm. longis; corolla rotata, vix in Y2 longitu- dine coalita, 3,5 mm. longa, lobis semiorbicularibus rotundatis; filamentis fauci adnatis, perbrevibus, antheris reniformibus; stylo nullo. Frutex 3 — 4 m. altus v. arbuscula. Rami vetustiores grisei teretes, liornotini patentes sub inflorescentia 1,5 — 2 mm. crassi, inferne nudi. Folia ad apicem ramulorum conferta, in parte 2/3 superiore latissima, nervo medio apice excepto supra impresso, lateralibus supra non conspieuis, subtus plus minus obsolete prominulis, utrinque 6 — 8 non ramosis, supra nigrescentia, subtus brunnea, utrinque praesertim subtus punctata, pimctis non v. panmi pellucidis, suproma subito minora, eui^bj^llis similia v. bracteiformia 4 — 7 mm. longa. Inflorescentiae ex axillis eiipbjdlorum et bractearum prodeuntes, peduuculis 1 — 3 cm. longis tenuibus filiformibus, umbellis plerumque 2 superpositis , valdo inaequaliter evolutis, simplicibus; bracteae satis persistentes lanceolato-Hneares, 2 — 3 mm. longae. Flores hermaphroditi et mas- culi, 5-meri. Sepala in aestivatione aperta crassiuscule chartacea obsolete punctata, margine brevissime ciliolata. Corolla „albo-viridescens" fere tota 382 Ign. Urban: in planitiem horizontaliter expansa, 7 mm. diametro, tiibo ipso perbrevi, glandulis crassiusculis pallidis idcoque parnm conspicuis pracdita et praeterea minute punctata; lobi iu aestivatione coiitorti, latere dextero (extrinsecus viso) extero, sub anthesi adhuc imbricati. Filamenta e corolla in ejus Ys longitudine abcuntia 0,3 — 0,4 mm. longa; antherae supra basin insertae, sub antliesi incurvae, lateraliter dehiscentes, sed loculis apice confluentibus. Stigma in flor. lierm. convexum, crassiusculum , in masculis punctiforme. Üvarium in flor. lierm. ovatum, ovulis 3 — 4, in masc. minutum. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo regione superiore montis Jimenes et in cacumine montis Yunque, m. Jul. flor.: Sintenis n. 1365, 1366. ' Ardisia glauciflora Urb. (n. sp.) praeter inflorescentiam rufo-to- mentosulam glabrescens, foiiis 5 — 8 mm. longe petiolatis, obovato-ellipti- cis, basi obtusis v. rotundatis, in petiolum contractis, apice breviter v. brevissime et obtuse acuminatis, 15 — 25 cm. longis, 7 — 12 ctn. latis, coriaceis integris; inflorescentiis terrainalibus panniculatis 6 — 10 cm. longis, pedicellis 5 — 7 mm. longis; sepalis fere ad basin liberis, orbi- culari-ovatis obtusissimis, 5 mm. longis; petalis in ^7 alt. coalitis 8 mm. longis, lobis apice obtusis; filamentis fauci adnatis, coroUam aequantibus, antheris ovato-oblongis obtusis; stylo corolla paullo breviore. Mameyuelo Porto?', ex Sint. Arbor 5 — 8 m. alta. Eami brunnescentes glabrescentes sub inflores- centia 7 — 8 mm. crassi teretes. Folia ad apicem ramorum hornotinorum parca eonferta, in parte ^5 '^- ^/s superiore latissima, inferne sensim angu- stata, nervo medio latiusculo supra subplano v. parum convexo, lateralibus 20 — 25, aliis minoribus interjectis, utrinque prominentibus et dense reti-^ culato-anastomosantibus, snpra olivaeea, subtus saepe brunnescentia , punctis non conspicuis. Panniculae 1 — 1,5 cm. longe pedunculatae multiflorae, ra- mulis inferioribus bis ter ramulosis; bracteae obovatae v. ovales valde con- cavae navicularif ormes , 8 — 5 mm. longae, # — 3 mm. latae, nigrescenti- punctatae et -lineolatae, deciduae. Flores masculi tantum observati, 5-meri. Sepala in aestivatione late imbricata, plerumque cochleata coriacea nigrescenti- punctata et ad marginem pellucido- punctata, margine brevissime pilosula. Corolla „glauca obscure punctata"; tubus 3,5 mm. longus ob- conicus; lobi in aestivatione contorti, parte dextera extrinsecus visa extera, sub anthesi reflexi coriacei, Filamenta coroUae 2,5 mm. longe adnata, quoad libera 5 mm. longa; antherae in Ys alt. affixae, lateraliter dehiscentes. Stylus 3,5 mm. longus, superne attenuatus; Stigma punctiforme. Ovarium specie normale, sed deciduum, ovato-globosum, ovulis 12 — 15. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo ad Bafiadero 600 m. alt, in sylvis umbrosis: Eggers hb. pr. n. 1225, ed. Toepff. n. 1005, ibi- dem in regione media montis Jimenes, m. Junio flor.: Sintenis n. 1530. Obs. Ex affinitate A. clusioidis Griseb., quae ex descr. differt floribus 4-meris, pedicellis et calyce 2,3 mm. longis, lobis corollae parvis, antheris mucronulatis. J- A o >^ ^ Species novae, praesertim portoricenses. 383 v/ Ardisia yuiiqueiisis Urb. (n. sp.) foliis in raninli hornotini parte superiore sparsis, apice confertis, 5 — 8 mm. longe petiolatis, elliptico- oblongis, basi obtusis v. plus minus in petiolum protractis, apice vix V. breviter acuminatis, 7 — 8 cm. longis, 2,5 — 3,5 cm. latis, coriaceis, margine supero manifeste v. obsolete dentatis; inflorescentiis pseudo- terminalibus, simpliciter racemosis, 3,5 — 5 cm., pedicellis 5 — 6 mm. longis; sepalis liberis, ovatis sensim et obtiisiuscule acuminatis, 2 mm. longis; petalis pallide violaceis in ^5 ^^t. coalitis 4 mm. longis, lobis apice rotundatis; filamentis (in flor. femineis) basi imae petalorum ad- natis perbrevibus, antheras longitudine aequantibus, antheris ovatis cassis; stylo postremo 4,5 mm. longo. Frutex 3 m. altus. Eami brunnei laeves glabri, hornotini obtusanguli, ad basin nudi. Folia paiillo supra medium latissima, nervo medio supra impresso, lateralibus 8 — 10 utrinque prominentibus, praesertim subtus, et dense reticulato-anastomosantibus, supra nigrescentia, subtus brunnea et nitida, punctis obsoletis non pellucidis, summa minuta v. squamiformia G — 8 mm. longa elliptica v. elliptico-oblonga. Inflorescentiae 1,5 — 2 cm. longe pedunculatae, ca. 15-florae; bracteae deciduae. Flores feminei tan- tum visi, 5-meri. Sepala margine glandulis minutissirais obsita, dorso praeterea glandulis parcis v. parcissimis brunneis notata. Corolla breviter cylindracea, parcissime punctata; lobi contorti, latere dextero (extrinsecus viso) extero. Filamenta 1 mm. longa; antherae forma normali, sed cassae, dorso sub medio affixae, brevissime v. vix apiculatae. Stylus filiformis apice pauUo attenuatus; stigma convexum. Ovarium conico-oblongum; Ovula ca. 3 in placenta abscondita. Hab. in Portorico, in Sierra de Luquillo, in cacumine montis Yunque, m. Jul. flor. : Sintenis n. 1830. Ardisia i)eiidula Urb. (n. sp.) foliis in apice ramulorum confertis V. in ramis vetustioribiis sparsis, 25 — 15 mm. longe petiolatis, obovato- cuneatis v. plerumque obovato-ellipticis apice rotundatis v. obtusis, ad basin valde sensim in petiolum angustatis, 12 — 22 cm. longis, 5 — 8 cm. latis, chartaceis v. chartaceo -coriaceis integris v. antice obtuse et ob- solete crenatis; inflorescentiis ad basin ramulorum hornotinorum ex axillis squamarum deciduarum prodeuntibus, racemosis, pendulis 8 — 15 cm. longis, pedicellis 2 — 2,5 mm. longis; sepalis liberis semiovalibus v. tri- angulari- obtusis 2 mm. longis; corolla albo-viridi, cupuliformi, in -j^ alt. coalita, 3 mm. longa, lobis apice rotundatis; filamentis (in flor. femin.) basi imae corollae adnatis eaque duplo brevioribus, antheris oblonge - lanceolatis; stylo corollam aequante. Jacanillo Portor. Arbor 5 — 10 m. alta. Rami cinerei v. brunneo - cinerei teretes glabri, ]ilerumque satis crassi. Folia in parte Ys — V* superiore latissima, nervo medio subimpresso, lateralibus 7 — 11 supra parum, subtus magis promi- nentibus et dense reticulato-conjimctis, utrinque subaequaliter viridia, punctis 384 Ign. Urban: difficile conspicuis, nunc subpellncidis, summa lincaria v. oblonga 1 — 1,5 cm. longa, recta. Inflorcscentiae 4 — 8 cm. longo pedunculatao multiflorae simpliciter racomosae glabrae; bracteae deciduae. Flor es lern in. tantum visi, 5-meri. Sepala in aestivatione contorta, directione eadem ac in corolla, aequilonga ac lata 2 — 2,3 mm. lata, margine obsolete denticulata, membra- nacea, non punctata. Corolla chartacea non punctata; tubus brevis, vix supra 1 mm. longus; lobi in aestivatione coutorti, parte dextera (extrinsecus visa) extera, semiovales. Filamenta 1,5 mm. longa; antherae subsagittatae, birimosae dorso in Ys ^^^- afßxae, basi emarginatae, apice obtusiusculao ; pollinis granula minuta, verisimiliter cassa. Stylus 1,5 mm. longus, ple- rumque geniculatus, superne sensim angustatus; stigma minutum convexum. Ovarium globosum, superne in stylum angustatum, ovulis 2. Baccae postremo sanguineae, 3 — 5 mm. longe pedicellatae, globosae, 4 mm. dia- metro, nigro-punctatae, stjdo arcuato v. subgeniculato coronatae. Hab. in Portorico prope Cayey ad Maton-arriba, prope Aybonito ad vias, in Sierra de Lares inter Piletas et Guajataca, prope Manati ad Coto, m. Oct. flor., Majo fruct.: Siutenis n. 2060, 6188, 6829, Stahl n. 1100. Obs. Habitu simillima A. purpurascenti , quae foliis manifeste pellucido- punctatis, nervo niedio supra sulcato- impresso, sepalorum corollaeque forma et fructibus manifeste depressis sphaeroideis discrepat. Ardisia purpurn sceiis Urb. (n. sp.) foliis in apice ramuli horno- tini confertis, 7 — 20 mm. longe petiolatis, obovatis usque elliptico-spa- thulatis, ad basin plus minus longe et sensim angustatis v. brevissime acuminatis, 9 — 26 cm. longis, 4 — 10 cm. latis, crasse chartaceis v. sub- coriaceis, integris v. ad apicem obsolete undulato-crenulatis; inflores- centiis inter comam ex axillis foliorum bracteiformium abeuntibus, 7 — 20 cm. longis, pedicellis 1 — 2 mm. longis; sepalis liberis ovatis ob- tusis V. acutiusculis, 1,5 — 2 mm. longis; petalis purpurascentibus in ^5 — % ^^^- coalitis, 3 — 4 mm. longis, apice rotundatis; filamentis (in flor. masc.) basi imae corollae adnatis corollam dimidio v. fere duplo superantibus, antheris ovato-oblongis; stylo petala subaequante v. paullo breviore. Yar. a. geiiuina Urb. inflorescentiis simpliciter racemosis. Quiebra liacha, Mameyuelo, Hacanilla Portor. "^ Var. ß. coryinI)ifera Urb. inflorescentiis corymbosis. Frutex V. arbuscula 1 — 10 m. alta. Rami cinerei v. brunnescentes giabri, liornotini teretes, apice foliosi, caeterum nudi. Folia in parte 1/3 — Vs superiore latissima, nervo medio supra manifeste impresso, lateralibus 6 — 10 utrinque praesertim subtns prominentibus et dense reticulato-anastomosantibus, subtus pallidiora, punctis creberrimis luce permeante purpureis, summa minuta oblonga v. oblonge -linearia incurva. Inflorcscentiae 2 — 4 cm. longe pe- dunculatae, multiflorae, laeves v. minutissime scabriusculae ; bracteae de- ciduae. Flores, masculi tantum visi, 5- raro 6-meri. Sepala margine glandulis minutis obsita, dorso praeterea glandulis parcis v. deficientibus SYMBOLAE ANTILLANAE SEU FUNÜAMENTA FLORAE INDIAE OCCIDENTALIS EDIDIT lONATIUS UßBAN VOLUMEN I PASCICULUS III Continet: V. Ign. Ürban: Species novae, praesertiin portoricenses , p. 385 — 481 (continuatio) VI. Gull. Ruhland: Eriocaiilaceae , p. 482 — 494 VII. Franc. Buchenau: Juncaceae, p. 495- — 498 VIII. Ign. ürban: Sabiaceae, p. 499 — 518 Accedunt titiüus et indices voluminis BEROLINI FRATRES BORNTRAEGER SCHÖNEBERGERSTR. 17a 1900 PARISnS LONDmi PAUL KLINCKSIECK WILLIAMS & NORGATE 52, RUE DES ECOLES 14, HENRIETTA STREET, COVENT GARDEN In luceiii prodiit die 15. m. Januarii Species novae, praesertim portoricenses. 385 notata. Corolla obconica, parce brunnco- punctata v. mida, subcoriacea; tiibus 2 — 2,5 mm. lougus; lobi in aestivatione contorti, parte dextera (ex- trinsecus visa) extera, erecti triangulari-semiorbiculares. Filamenta 5 — 8 mm. longa; antherae subsagittatae, brevissime v. obsolete obtuseque apiciüatae, biri- mosae, dorso in 2/5 ^It. affixae. Stylus fere 2 mm. longus rectus, ad apicem sensim attenuatus ; stigma convexum. Ovarium parvum, 2-ovulatum. Baccae postremo rubrae, 1,5 — 4 mm. longe pedicellatae, sphaeroideae , 4,5 — 5 mm. erassae, 3 — 3,5 mm. longae, nigro-punctatae, stylo recto coronatae. Hab. var. a. in Portorico in sylvis primaevis Sierra de Nagiiabo ad Rio blanco, prope Juncos in monte Guvuy, prope Yabucoa in monte Sombrero, prope Aybonito ad Cuyon, prope Barranquitas in monte Torre- cilla 800 m. alt., prope Adjuntas in monte Cienega ad La Lucia, prope Utuado ad S. Isabel, in Sierra de Lares ad Guajataca, prope Maricao, prope Arecibo ad Jobo, m. Oct. — Dec. flor., m. Febr. — April, fruct: Ber- tero n. 265, Sintenis n. 175, 2002, 2119, 2651, 4208, 5043, 5372 (co- rolla paullo longiore, manifeste glanduloso- punctata, filamentis paullo longioribus, foliis elliptico-spathulatis), 6187, 6288, 6363, Stahl n.704. — Var. ß. prope Yabucoa in sylva primaeva ad Guayabota, m. Sept. flor.: Sintenis n. 5140. Obs. Species 3 antecedentes ArcUsiae humelioidi Griseb. PI. Wr. [Cono- morpJia humelioides Griseb. Cat.) affines sunt. Ardisia deiisiflora Kr. et Urb. in Notixhl. Berl. bot. Gart. I n. 2 (1895) p. 79 ramis junioribus ad apicem ferrugineo-pulverulentis; foliis 5- — 8 mm. longe petiolatis, obovato-oblongis nsque oblongis, ad basiu sensim angustatis, apice obtusis v. brevissime et obtuse acuminatis, 8 — 12 cm. longis, 3 — 4 cm. latis, ca. 3-plo longioribus quam latioribus, utrinque tenuiter nervosis; panniculis terminalibus 5 — 7 cm. longis, pedi- cellis 2 — 3 mm. longis; sepalis 1,8 — 2 mm. longis; petalis 5 mm. longis, in Y4 ^It- connatis, lobis ovali- oblongis; antheris triangulär! -oblongis apiculatis, quam filamenta 2Y.2-plo brevioribus, fere ad basin dehiscenti- bus; fructu e basi subtruncata globuloso brevissime apiculato, 10 — 13 mm. diametro. Ar bor 7 m. alta, ramis patentibus (ex Harris). Rami juniores te- rctes, in sicco plicato-striati cinerascentes, pube mox decidua, dense foliosi. Folia petiolis lamina decurrente recurva fere usque ad basin subalatis, nervo niedio supra vix prominente longitrorsum subsulcato, lateralibus utrinque, subtus minus, prominulis et tenuiter anastomosantibus, sul)tus punctis crebris prominulis et aliis teuuibus impressis v. quasi perforatis sed non pellucidis notata, chartacea, prima juventute subtus dense ferrugineo-pulverulenta, posterius glabrescentia, plus minus longitrorsum plicata, margine integro recurva. Inflorescentiae subcorymboso-panniculatae, e racemis spiciformi- bus densifloris 5 — 3 cm. longis compositae, rhachide initio pulverulento - ferruginea, posterius glabrescente ; bracteae deciduae. Flores 5-meri. Se- pala basi ima connata, caeterum libera, margine cochleari - imbricata , interiora suborbicularia , exteriora ovato-orbicularia, vix angustiora quam longiora, raar- Urban. 25 386 Ign. Urban: giuo infero obsolete ciliata. Petala in aestivatione contorta, calycem cluplo superantia; lobi apice rotiindati, 2 mm. lati recurvati. Stamina tiibo co- rollino ad medium basi lata afflxa; filamenta lineari-filiformia, petalis aequi- longa; antherae in 2/5 alt. affixae, basi cordatae, 1,5 mm. longae, fissura longitudinali dehiscentes. Stylus 3 — 3,5 mm. longus ad apicem vix attenu- atus; Stigma punctiforme. Ovarium ovatum, ca. 25-ovulatum. Fructus 10 — 11 mm. longus, 12 — 13 mm. crassus, endocarpio crustaceo ca. 1,5 mm. crasso. Hab. in Jamaica in Blue Mountains, Berwick Hill 1000 m. alt, supra Strawberry Hill Cottage 1300 m., m. Nov. flor., Jul. fruct.: AV. Harris in Bot. Dep. Herb., n. 5227, 5431, 6077. Obs. Ex affinitate A. tinifoliae Sw. et A. coriaceae Sw., quarum prior ramis glabris, floribus laxioribus, pedicellis duplo longioribus, petalis lanceo- latis acutis, stylo 8 mm. longo, drupa pluries minore, ulterior foliis aveniis, sepalis minutis, petalis lanceolatis, utraque antlieris apice tantnm dehiscenti- bus diversae sunt (Sw. Ic. ined. t. 63, 64). Gentianaceae. Macrocarpaea Hartii Kr. et Urb. m Notixbl. Berl bot Gart. vol. I n. 2 (1895) p. 80 foliis inferioribus 3 — 5 cm. longe petiolatis, obovato- cimeatis, breviter acuminatis, basi valde sensini in petioluni angustatis, 30—40 cm. longis, 12 — 15 cm. latis, superioribus 3 — 1 cm. longe petio- latis, obovato-spathiüatis, brevissime nunc abrupte acuminatis 12 — 25 cm. longis, 6 — 10 cm. latis, ramealibus 5 — 2 mm. longe petiolatis, pluries minoribus obovato-ellipticis; inflorescentiis panniculatis multifloris, pedi- cellis 5 — 10 mm. longis; calyce obovato 8 — 9 mm. longo, lobis semi- ovalibus v. suborbicularibus; corolla calycem duplo superante, 25 — 28 mm. longa, lobis ovatis; filamentis et stylo tubum corollae subaequantibus; Capsula anguste oblonga sensim et longe aciiminata, 20 — 25 mm. longa, ca. 5 mm. crassa. Ca Ulis inferne obsolete, snperne obtuse tetragonus, cicatricibus folio- rum delapsornm densis notatus. Folia in sicco nigrescentia , caulina con- ferta, ramealia inter se remota, sensim in bracteas abeuntia. Inflorescentiae in ramis lateralibus terminales nsque 20 cm. longae, ramulis cymose 3 — 5- floris; propliylla elliptica nsque linearia 15 — 3 mm. longa. Calycis lobi apice rotundati minute denticulati, tubum dimidiuni subsuperantes. Corolla quoad a calyce inclusa breviter cylindracea, deinde turbinata; lobi 8 — -9 mm. longi. Stamina inter corollae partem cylindraceam et turbinatam inserta; antherae rectangulari- ovales, apice obtusissimae, dorso in Y3 alt. affixae, 4 — 4,5 mm. longae; pollinis granula segregata globosa, reticulato- striata, aquae immersa er. 33 ^it diametro. Stylus longitudine staminum 15 — 17 mm. longus; Stigma bilobum lobis orbicularibus , postremo margine recurvatis. Capsula bicarinata, transversim subteres; placentae intus contiguae, bila- mellatae, lamellis margine recurvatis et hoc loco seminigeris. Hab. in Jamaica in Blue Mountains, prope Yinegar Hill, m. Sept. flor.: J. H. Hart a. 1886, W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 1417, 5352, 6048. I^IJJO Species novae, praesertim portoricenses. 387 Obs. Species altera Antillana, M. thamnoides Gilg {Lisianthus tkam- noides Griseb.) sec. spccimiiia cubensia foliis (in ramis floriferis) G — 12 mm. longe petiolatis, ovali-ellipticis, ad basin minus angustatis, in sicco non nigrescentibus , floribus paiülo minoribus et praesertim antheris stylisque ex- sertis recedit. Non impossibile est, qiiod specimen Macfauyenii re vera cum nostra j)lanta congruit et quod cl. Gkisebach descriptionem suam o plauta jamaicensi et cubensi conflavit. Quod si ita est, nonien M. thamnoides Gilg ob characterem essentialem „stamina exserta" plautae cubensi attribuen- dum erit. / Apocynaceae. Plumieria Krugii Urb. (n. sp.) foliis 1,5 — 5,5 cm, longe petio- latis, obovato-cuneatis v. obovato-spatlmlatis, apice rotundatis nunc ob- solete apiculatis v. subtruncatis, inferne cuneatis v. longe et sensim in petiolum angustatis, 6 — 11 cm. longis, 3 — 5,5 cm. latis, chartaceis v. coriaceis, nitidis concoloribus glaberrimis nervo medio inferne valde crasso supra applanato, ad apicem extenuato et prominulo, secundariis utroque latere 10 — 15 tenuibus sub angulo 50 — 60*^ abeuntibus utrin- que prominulis, rectis, margine ipso recurvis; inflorescentiis (fructiferis) 5 — 12 cm. longe pedunculatis; folliculis linearibus, 10 — 15 cm. longis, 1,5 cm. latis; seminibus antice alatis. Tabeiba Portor. Eami vetustiores brunnescentes, cicatricibus foliorum delapsorum crebris paruni prominentibus notati, hornotini cinerascentes crebre foliosi 0,8 — 1 cm. crassi, teretes laeves. Folia longitudine petiolorum atque forma variabilia, olivacea. Folliculi divaricati. Semina anguste ovata, 15— 17 mm. longa, ala aequilonga tenuiter membranacea alba. Hab. in Portorico prope Maricao in declivibus montis Alegrillo: m. Nov. fruct: Sintenis n. 321. Plumieria portoricensis Urb. (n. sp.) foliis vix 0,5 cm. longe petiolatis, obovatis, apice rotundatis, basi in petiolum angustatis, ca. 7 cm. longis ca. 3 cm. latis, discoloribus, subtus albo-viridibus, nervis secun- dariis subliorizontalibus, concavis; inflorescentiis 10 — 12 cm. longe pe- dunculatis; floribus tricoloribus, tubo atro-violaceo, laciniis anguste ob- longis 3 — 3,5 cm. longis, 6 — 7 mm. latis, albis, basi intus flavis. Plumieria obtusa Bello Ap. I p. 291; Krug Ic. t. 49!; — non Linn. Alell cimarron, Tabeiba Portor. Hab. in Portorico. — Specimina non vidi, descriptio ex icone Krugiana. Obs. P. obtusa Linn. Spec. I ed. I (1753) p. 210; Catesb. Gar. t. 93! differt foliis anguste oblongis in petiolum 1,5 — 2,5 cm. longum contractis, corollae niveae tubo flavo. ' Plumieria baliameiisis Urb. (u. sp.) foliis 1 — 1,5 cm. longe pe- tiolatis, lanceolatis v. lanceolato- linearibus, superue vix v. perpaullo 25* 388 Ign. Urban: magis angustatis acutis v. breviter mucrouatis, basi acutis, 11 — 16 cm. longis, 1,5—3,5 cm. latis, chartaceis lütidis, subtus pallidioribus, glaber- rimis, nervo medio supra impresso, secundariis utroque latere ca. 40, tenuioribus iiiterjectis, siib angiilo ca. G0° abeuntibus valde tenuibus prominulis subrectis, ante marginera conjimctis, margine planis v. an- gustissime recurvis. Arbor 3,3 m. alta. Rami supremi cicatricibus foliornm dolapsorum creberrimis parum proniinentibns notati, ca. 1 cm. crassi. Folia in sicco supra briinnescentia, subtus magis viridia. Flores ignoti. Hab. in ins. Bahamensi Acldins Island: Eggers n, 3918. Plumieria subsessilis A. DC. Prodr. VIII (1844) p. 393; Plum. ed. Burm. p. 228 t. 232. Adde synonymam P. Jaegeri Müll. Arg.! in Linnaea XXX (1860) p. 397, quae cum typo omnino congruit. — Haiti in collibus apricis saxosis in alpibus Montis nigri et La Coupe alt. 160 — 330 m., m. Jun. flor. et fruct. : Jaeger n. 194. Asclepiadaceae. Asclepias curassavica et A. nwea, in India occidentali late di- vulgatae, praeter corollae coronaeque colorem nonnisi magnitudine par- tium floralium et fructuum et seminum discrepant, qui characteres valde constantes mihi sese praebuerunt; in statu sterili ambae non sunt dis- cernendae. Planta hybrida, prima ex insulis Antillanis huciisque cognita, inter parentes bene medium tenet. Notae differentiales sunt haecce: A. curassavica L.: corolla punicea (ex Fournier) v. cinnabarina (ex Stahl) v. scarlatina (ex A. Gray) v. kermesina (ex Grisebach), pe- talis 8 mm. longis; gynostegii stipes 2 mm. longus; Corona lutea v. aurantiaca; cornicula medio 1 mm. lata; styli 2 — 2,5 mm. longi; folli- culi 5 — 8 cm. longi, in statu compresso 10 — 12 mm. lati; semina 6,5 — 7 mm. longa, 4 mm. lata. A. iiivea L.: corolla viridi-albida v. albo-flavida, petalis 5,5 — 6 mm. longis; gynostegii stipes 1 mm. longus; Corona alba; cornicula medio 0,5 mm. lata; styli 1 mm. longi; folliculi 6 — 10 cm. longi, in statu com- presso 6 — 9 mm. lati; semina 5 mm. longa, 3 — 3,3 mm. lata. A. curassavica x A. iiivea: corolla colore „terra cotta" (ex Harris), petalis 6,5 — 7 mm. longis; gynostegii stipes 1,5 mm. longus; Corona in vivo „alba", in sicco flava; cornicula medio 0,75 mm. lata; pollinis granula non evoluta v. minuta et parca; styli 1,5 mm. longi; folliculi 6 — 8 cm. longi, in statu compresso 7 — 8 mm. lati; semina cassa, 5 — 5,5 mm. longa, 3,5 mm. lata. Hab. in Jamaicae montibus caeruleis inter parentes, m. Jul. 1894: Harris in Bot. Dep. Herb. n. 5276, inter Hopeton et Westmoreland, m. Febr.: Harris n. 7104. Specios novae, praesertim portoricenses. 389 Praeter formam Ä. curassavicae L. geiiuitiain occurrit varietas rara nondum descripta: A. curassayica L. var. concolor Kr. et ürb. corollis flavis, cae- terum non recedens. Hab. in Sto. Domingo prope Puerto -Plata: Schwanecke (a. 1849); in Portorico prope Bayaraon, Guanica, Cabo-ßojo: Sintenis n. 67 S 3949, Stahl n. 713. Anm. Das unter Nr. 5276 erwähnte Exemplar dos Bastardes war von W. Harris am 27. Juli 1894 entdeckt luid ging mir mit der handschrift- lichen Bemerkung des eifrigen und erfolgreichen Sammlers zu: „Can this he a cross between A. curassavica and Ä. nivea, both of Avhich were growing plentifull}^ in tlie locality Avhere my Single specimen was collected?" Die bald nach dem Eintreffen des Exemplars vorgenommene Untersuchung, welche sich naturgemäss auch auf die Feststellung der Unterscheidungsmerkmale der Eltern erstreckte, ergab mit Sicherheit die Hybridität der Pflanze: intermediäre Charaktere, Taubheit der Antheren und der Samen. Herrn Schlechter über- gab ich für seine Bearbeitung der westindischen Asclepiadaceen obige Auf- nahmen zur eventuellen Benutzung; derselbe konnte sich aber nicht von der Bastardnatur der Pflanzen überzeugen, sondern hielt sie für eine Zwischen- form (cf. Symb. I p. 244). Ich habe nun nach Schlechter's Abreise nach Afrika unter Berücksichtigung auch des 1898 sub n. 7104 gesammelten Exem- plars die Untersuchung wiederholt, auf Grund deren ich bei meiner Meinung, dass hier ausgesprochene Hybridität vorliegt (der erste aus Westindien be- kannte Bastard), verharren muss. Auch mh' ist es nicht entgangen, wie ich ausdrücklich angab, und wie aus der Beschreibung der beiden Eltern erhellt, dass die unterscheiden- den Merkmale derselben nur auf Grössendifferenzen und Farbenunterschieden beruhen. Da aber diese Charaktere ausserordentlich constant sind, so möchte ich in Uebereinstimmung mit allen früheren Botanikern (bis auf 0. Kuntze), namentlich auch mit den westindischen, welche Gelegenheit hatten, die Pflanzen an Ort und Stelle zu beobachten, an der specifischen Verschieden- heit festhalten. Die Yar. concolor, w^elche Herr Schlechter ganz unberück- sichtigt Hess, Ist keine Zwischenform, sondern eine durch die Farbe der Bhunenkrone abweichende Yarietät der A. curassavica^ welche den Sammlern Sintenis und Stahl, nach den beigefügten Notizen zu urtheilen, als solche sofort in die Augen fiel und auch im getrockneten Zustande leicht zu er- kennen ist. Borraginaceae. '' Cordia Sebestena L. var. brachycalyx Urb. (n. var.) foliis supra scaberrimis; calyce oblonge -cylindraceo glabro, fructifero drupam in- cludente, sed supra eam non rostrato-producto; friictii (calyce fructifero?) initio flavo, postremo aurantiaco. San Bartolome Port, ex Sint. Hab. in Portorico in rupibus et fruticetis litoralibus prope Cabeza de St. Juan, Fajardo, Maunabo ad Punta Mala-pascua, Yauco, m. Jun., Aug. fl. et fr.: Garber n. 110, Sintenis n. 1664, 2795, 5215. 390 Iqn. Urbän: Obs. Gemiina C. Scbcsloia L. , r|nao foliis snpra plerumque laevibus v, vix scabriusciilis, calyce cylindraceo, strigoso-piloso et praoterea saepo mi- nute toraentollo, fructifero supra drupam longo (iisque ejus longitudine) ro- strato-protracto, fructibus (ex Catesby) viridescontibus gaudet, in Portorico nonnisi culta invenitur (Sintenis n. 1665, 4798, Stahl u. 795). Corclia l)oriiiqueiisis Urb. (n. sp.) rarais hornotinis et petiolis rai- niite adpressequo pilosulis; foliis 10 — 20 mm. longo petiolatis, obovatis, ovalibus usqiie elliptico-oblongis, basi obtusis v. rotimdatis, apice rotun- datis, obtusis v. obtuse acuminatis, 8 — 25 cm. longis, 3,5 — 10 cm. latis, margine piano v. anguste recurvo integris, coriaceis, supra glabris sub- laevibus; iuflorescentüs terminalibus v. in angulis inter ramos dichotomos, coiymbosis bis quater dichotomis, floribus secus ramulos extremos uni- lateraliter dispositis subsessilibus, dioecis; calyce in alabastro plane clause exacte obovato 3 — 3,5 mm. longo, sub anthesi 5-lobo, lobis aequalibus tubo fere 3-plo brevioribus, coriaceo; corollae tubo calycem vix supe- rante, lobis anguste ovatis; drupa oblique ovata, 7 — 9 mm. longa, 4,5 — 6 mm. crassa. Muüeca v. Palo de Muneca Port, ex Sint. Frutex 3 — 5 m. v. arbor usque 20 m. alta. Rami teretes, vetustiores grisei v. brunnescentes , in sicco leviter plicato-striati, juniores pilis simpli- cibus sordide alViidis dense v. laxius vestiti, posterius glabrescentes , sub in- florescentiis saepius dichotomi. Folia 2 — 3-plo longiora quam latiora, nervo medio supra vix prominulo, lateralibus utrinque 4 — 6 arcuatis utrinque pro- minentibus et dense reticulato-anastomosantibus, supra tenuiter punctata, subtus ad nervös parce et brevissime v. minute pilosula, in sicco brunnea V. nigrescentia. Inflorescentiae cum pedunculo 1 — 4 cm. longo 4 — 9 cm. longae, brevissime pilosulae, Flores dioeci, masculi: Calyx 3 mm. crassus, minute et plus minus dense pilosus, laevis non striatus, lobis triangularibus acutis. Corollae albae glabrae tubus cyündraceus v. cylindraceo - obconicus membranaceus , 3 — 4 mm, lougus, intus ad filamenta adnata villosus; lobi re- flexi anguste ovati tubo breviores. Filamenta tubo corollino in ^4 ^-l*- affixa ad basin villosa; antlierae exsertae, ovales, medio dorso affixae. Ova- rium evolutum. Stylus ovario 2 — 3-plo brevius, apice brevissime v. vix bilobus. Flores feminei: Calyx pauUo minor. Filamenta tubo corollino intus subglabro in Ys ^1^- afßxa; antlierae parvae cassae vix exsertae. Ova- rium ovatum glabrum 4-loculare; ovula juxta basin affixa. Stylus ovario duplo longior 3 mm. longus exsertus, bis 2-fidus; Stigmata capitata. Drupa pallide rubra calyce patente unilateraliter suffulta, gibbosa, exocarpio demum carnoso. Hab. in Portorico (ab indianis Borinquen appellata) in sylvis primaevis inter Guayarra et Guarrani 800 m. alt., prope Fajardo (hoc loco) in litoralibus, in Sierra de Luquillo in regione media montis Ji- menes, ad Los Mameyes, in Sierra de Naguabo ad Los Ranchones et jn monte Piedra pelada, prope Adjuntas in monte Capaes, prope Utuado ad Roncador et Isabon, prope Maricao in monte Montoso, m. Mart., Apr., Species novae, praesertim portoricenses. 391 Majo, Nov. fl.: Eggers hb. pr. n. 1279, Schwanecke, Sintenis n. 311, 31P, 1007, 1180, 1635, 1636, 4035, 5329, 6428, 6485, Stahl n. 1108. Obs. Affines G. ellijjtica Sw. calycibus 2 — 3-plo majoribus, fructibus semipnllicaribus etc., C. reticidata Yahl tomento rufo, alabastris oblongis, calj'cis lobis paucioribus inaequalibus , foliis longe acuminatis, C. laevigata Lam. (e Martinique) foliis breviter ovalibus v. breviter obovatis, calyce ob- longe, apice inaequaliter fisso recedunt. v' Cordia Fawcettii Kr. et Urb. in Notixhl. Berl. bot. Gart. I n. 2 (1895) p. 80 ramis teretibus sicut foliis, inflorescentiis, calyce brevis- sime pilosis; foliis 12 — 15 mm. longe petiolatis, ovatis basi obsolete cordatis, apice subabrupte acuminatis, 12 — 17 cm. longis, 7 — 15 cm. latis, margine subplano crenulatis v. subintegris, chartaceis; corymbo terminali bis ter dichotomo, floribus secus ramulos extremes unilateraliter dispositis sessilibus; calyce in alabastro plane clause ovali 6 — 7 mm. longo, sub anthesi 5-lobo coriaceo, lobis aequalibus tubo ca. 2-plo bre- vioribus; corollae tubo calyci subaequilongo, lobis oblongis; staminibus ad basin setulosis, exsertis; drupa breviter oblique globulosa, 12 — 15 mm. diametro. Cordia elliptica Griseb.! Flor. (1861) p. 479, — non Siv. Frutex v. arbor 10 m. alta. Rami pilis brevissirais simplicibus ad- pressis dense vestiti v. tomentosuli. Folia plus quam dimidio longiora quam latiora, supra secus nervum medium et laterales primi et nunc secundi or- dinis impressa, nervis lateralibus parcis (utrinqne 5 — 6) arcuato-ascendenti- bus, utrinque dense reticulato-anastomosantibus, reticulo supra tenuiter, subtus magis prominente, supra brevissime et dense strigulosa scabriuscula, subtus brevissime et adpresse pilosa. Inflorescentiae aphyllae, ca. 10 cm. longae, in sicco nigrescentes, brevissime pilosulae, floribus in ramulis 2 — 10. Cal3"x 4 mm. crassus, laevis non striatus, utrinque pilis brevissimis adpressis obsitus, sub anthesi in lobos 5 plerumque aequales trianguläres acutos se- cedens, inferne crasse, superne tenuius coriaceus. Corollae glabrae tubus 5 mm. longus cylindraceus membranaceus; lobi in aestivatione quincuncialiter V. cochleato-imbricati, tubo paullo breviores vix 2 mm. lati 1-nerves, re- flexi. Stamina sub faucc inserta; filamenta subulata tubo corollino breviora; antherae subrectangulares apice emarginatae, basi profunde et acute v. sub- sagittato - excisae , dorso sub medio affixae, 2,3 mm. longae. Ovarium bre- viter ovale glabrum. Stylus 5 mm. longus, a medio bifidus, ramis sub apice iterum bifidis, apice stigmatose incrassatis. Drupa pallide straminea, calyce patente suffulta, putamine gibboso. Semen solitarium obovatum 8 mm. longum, fere 7 mm. latum, 3 mm. crassum; testa tenuis albida. Cotyledones plicatissimae , radicula brevissima. Hab. in Jamaica: Alexander, in Blue Mountains, ad St. Georges 1200 m. alt., prope Fairfield et Portland 800 m. alt, m. Aug., Oct, Nov. flor., Aug. fruct.: W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 5342, 6601, 6718. Obs. Ex affinitate C. macrophyllae Mill. et C. sulcatae DC, quae pube, alabastris et fructibus omnino diversae sunt. C. elliptica Sw. foliis oblongis, 392 Ign- Ukiian: basi vix acumiiiatis, potiolis giabris (ex auctorc) vix ad iiostmin speciom in Omnibus cxemplaribiis valde congruentem spectare potest. Cordia rupicola ürb. (n. sp.) ramis breviter et adpresse setulosis; foliis 10—3 mm. longe petiolatis, ovatis usqiie oblongis, basi rotimdatis V. obtusis, apice obtusis v. aciitis, 9 — 2 cm. longis, 4,5 — 1 cm. latis, margine crenatis v. integris, crasse chartaceis v. coriaceis; inflorescentiis terminalibus v, posterius lateralibus, 1 — 4 cm. longe pedimciilatis arcte capitatis; calyce in alabastro obovato-globoso sub anthesi 4 — 5-lobo 5 mm. longo, lobis triangularibus dorso ad apicem nigrescenti-incrassatis, tubo duplo brevioribus; corolla campaniilato-obconica, e calyce parum exserta, in Ys ^^t. coalita, lobis ovatis apice rotimdatis; filamentis sub fauce corollae insertis antheras inclusas longitudine aequantibus; drupa suboblique ovata plus minus gibbosa 4 — 5 mm. longa, abortu 1-loculari. Frutex 4 — 5 m. altus. Kami brunnei v. nigrescentes teretes non striati, in sicco plicati, pilis basi biübosis rigidis scabridi. Folia valde variabilia, in ramis elongatis uberioribus majora, iu abbreviatis lignosis mi- nora, 2 — 2Y2-PI0 longiora quam latiora, nervo medio supra subimpresso V. inferne prominulo, lateralibus 3 — 5 supra parum conspicuis v. subim- pressis, subtus prominentibus non v. obsolete anastomosantibus , subtus inter nervös pilis curvatis tomentosula viridi-canescentia, supra pilis brevibus basi bulboso-inflatis densissime obsessa et asperrima, obscure viridia, margine subplana v. recurva. Inflorescentiae initio terminales, postremo saepius specie laterales et supraaxillares v, in angulis ramorum sitae, pedunculo 1 — 1,3 mm. crasso, usque 20-florae, usque 1 cm. diametro; flores arcte sessiles. Calyx extrinsecus dense et breviter adpresse pilosus, 4 — 5 mm. diametro, non striatus, coriaceus; lobi subaequales, appendicibus dorsalibus perbrevibus obtusis. Corolla alba extrinsecus glabra, intus ad staminum insertionem villosa; tubus 5 mm. longus membranaceus. Filamenta in medio corollae tubo inserta, basi villosa; antherae ovatae. Ovarium ova- tum glabrum, st3io duplo brevius 4-loculare, ovula lateraliter basi afflxa. Stylus in ^s ^1^- ii^ ramos subaequales divisus; Stigmata oblonge -linearia. Drupa calyce persistente vix ampliato inferne circumdata, in vivo rubra. Hab. in Portorico inter Guayanilla et Barinas in declivibus ad Los Indios, m. Jul. fruct., prope Guanica in declivibus umbrosis montis El Maniel ad La Bailena versus, m. Febr. fl. et fr.: Sintenis n. 3731, 4879. Obs. Affinis G. crylhrococcae Wr. (e sect. Mijxa^ e Cuba), quae gla- britie, pedunculis axillaribus Itasi saepe divisis, calycis lobis brevioribus vix appendiculatis , drupis subglobosis discrepat. ^ Cordia bahameiisis Urb. (n. sp.) ramis breviter et adpresse setu- losis; foliis 7 — 4 mm. longe petiolatis, ovali-ellipticis usque lanceolato- linearibus, basi obtusis v. acutis, apice rotundatis et apiculatis v. obtusis, 2 — 4 cm. longis, 0,7 — 2 cm. latis, margine recurvato v. revoluto in- tegris, coriaceis; inflorescentiis terminalibus v. lateralibus, 1 — 2 cm. Species novae, praesertim portoricenses. 393 longe peclimculatis , capitatis; calyce in alabastro breviter obovato-glo- boso, 5-lobo, usqiie ad dentes filiformes 3,5 — 4 mm. longo, lobis plus minus longe filiformi-productis; corolla late subcylindracea, e calyce pariim exserta, in ^s — % ^^^- coalita, lobis triangularibus v. ovatis apice obtusis; filamentis media in corolla insertis, antheras breviter ex- sertas lougitudine fere 3-plo superantibus; drupa calyce plane inclusa ovata 3 — 4 mm. longa. Cordia lima Griseb.I Flor. (1861) p.481, — non R. et Seh. Frntex 1,3 — 2 m. altus. Eami brmmei teretes, in sicco plicati, pilis basi bulbosis rigidis scabridi. Folia variabilia, 2^2 — 6-plo longiora (|iiam latiora, nervo medio et lateralibus 3 — 4 snpra plus minus impressis, subtus prominentibus et anastomosantibus, supra setulis lirevibus l)asi bulboso- inflatis obsessa, obscure vividia, subtus praesertim ad nervös pilosa pallidiora. Inflorescentiae terminales v. postremo pleruni(|ue laterales extraaxillares, pedunculo ca. 0,7 mm. crasso, usque 12-florae, usque 1 cm. diametro; flores arcte sessiles. Calyx extrinsecus breviter et adpresse setulosus, 3 mm. dia- meti'o, non striatus, coriaceus; lobi raro 4, genuini trianguläres tubuni di- midio superantes, appendicibus dorsalil)us crasse filiformibus 0,5 — 2,5 mm. longis. Corolla alba, extrinsecus glal»ra, intus praesertim ad staminum in- sertionem villosa; tubus 3 — -3,5 mm. longus. Filamenta basi villosa; antlierae ovales, media dorso affixae. Ovarium inferne semiglobosum superne conicmn glabrum; ovula lateraliter supra basin affixa. Stylus in 3/- — ^3 ^1^- bifidus, ramis supra basin iteruni bifidis; Stigmata clavata. Drupa crocea. Hab. in ins. Bah am.: Swainson, in Fortune Island, m. Febr. fl. et l'r.: Eggers n. 3870, New Providence in pinetis ad Carmichael, m. Febr. fl. et fr.: Eggers n. 4193, 4193 b. Obs. C. lima R. et Scli. praeter alias notas inflorescentiis axillaribus breviter v. brevissime pedunculatis , fructibus globosis diversa est. ' Cordia Belloiüs Urb. (n. sp.) ramis brevissime et adpresse pilosis; foliis 4 — 2 mm. longe petiolatis, ellipticis usque oblongis, basi obtusis, apice acutis, 3 — 5 cm. longis, 1 — 2 cm. latis, antice usque infra medium manifeste v. minute dentatis, crassiuscule chartaceis; inflorescentiis axilla- ribus subsessilibus paucifloris; calyce in alabastro obovato-globoso, sub anthesi 4-lobo 2 mm. longo, lobis latiuscule triangularibus, tubo fere 3-plo brevioribus; corolla cylindracea, e calyce parum exserta in ^5 ^It. coalita, lobis ovatis apice rotundatis; antheris ad faucem corollae sub- sessilibus; drupa ovata apiculata, vesiculoso-rugosa v. gibbosa 4 — 5 mm. longa, abortu 1-loculari, 1-sperma. Frutex. Rami brunnei.v. brunneo - nigrescentes , teretes non striati, in sicco tenuiter plicati, postremo glabrescentes. Petioli post foliorum de- lapsum cum basi gibbernso- persistentes; lamina 2Y2 — 3.-plo longior quam latior, nervo medio paullo prominulo, lateralibus 4 — 5 supra prominulis V. vix conspicuis, non anastomosantibus, pilis utrinque brevissimis, supra basi vesiculosis obsessa, plana v. vetustiores secus nervös impressae, margine plana v. parum recurva, subtus laete viridis, supra obscurior. Inflores- 394 Ign. Urban: centiae 3 — 8-florao, saepius e binis corapositae, altera inter primariam et petiolum breviore et minus evoluta, podunculo basi petioli adnato; flores sessiles. Calyx extrinsecus brevissime strigulosns, ca. 1,5 mm. crassus, non striatus, coriaceus, lobis aequalibiis. Corolla glabra, superne punctata; tubus cylindraceo - campanulatus 2 mm. longus, crassiuscule membranaceus, lobis 4. Antherae sub ore insertae subquadratae. Ovarium glabrum ovatum, 4-lo- culare, in st^dum aequilongum attenuatum. Stylus in ^/^ — 2^^ ^n^ jj^ ra- mos 4 aequales divisus; Stigmata capitata. Drupa calyce persistente vix ampliato inferne circumdata, in sicco brunnea v. nigrescens. Hab. in Portorico prope Maricao in declivibus montis Alegrillo et ad Indiera-fria versus, m. Nov., Dec. fl. et fruct. : Sintenis n. 310, 310^ Obs. E sectione Myxae Endl., sed nulli alii arctius affinis, nisi C. ra- dulac Spr. Heliotropium crispiflorum Urb. (n. sp.) fruticulosum, caulibus usqiie 35 cm. longis valde ramosis strigoso-pilosis, piibe albida ad apicem densissima; foliis plerisque oppositis v. suboppositis iaxis quam inter- nodia brevioribus, sessilibus v. usque 0,8 mm. longe petiolatis, oblonge - lanceolatis usque linearibus, utrinque angustatis 2,5 — 7 mm. longis, 0,8 — 1,3 mm. latis, margine integro subrecurvis, utrinque dense et ad- presse albido-pilosis; Acribus in monochasia terminalia laxiflora col- lectis 0,5 — 2 mm. longe pedicellatis; sepalis oblongo- lanceolatis v. lan- ceolatis acutis, 2 mm. longis; corolla 4 — 5 mm. longa, tubo inferne ovali- cylindraceo, superne late infundibiiliformi, lobis ovatis tubo di- midio brevioribus; stylo subnullo; fructibus 1,5 mm. diametro, superne dense et breviter albido-pilosis, nuculis seraiglobosis, intus superne parum apiculatis, lateribus interioribus 1-foveolatis, dorso laevibus. Radix perpendicularis tortuosa ramosa, caules plures primo anno flo- rentes emittens. Caules suberecti v. ascendentes, inferne cito lignescentes sub pube brunnescentes teretes, inferne 1,5 — 2,5 mm. crassi, internodiis folia usque duplo superantibus, pilis minutissime scabriusculis. Folia pa- tentia, nervo medio supra subimpresso, subtus crassiuscule prominente, pube densa strigosa canescentia. Inflorescentiae 5 — 8-florae, postremo laxissimae; propbyllum fertile tantum evolutum, saepius paullo sursum ad- natum, 2,5 — 1,5 mm. longum. Sepala sublibera subinaequalia, interiora angustiora, dorso strigulosa, sub fructu usque 3 mm. longa. Corolla alba, dorso supra basin glabra post lobos strigulosa; tubus inferne 1,2 — 1,5 mm. crassus, superne ampliatus; lobi apice rotundati margine crispuli et crenulati. Filamenta tubo corollino ca. 0,8 mm. longe adnata, superne breviter libera; antherae apice supra stigma coliaerentos , anguste ovatae, basi cmarginatae, apice ligulatae. Stylus ^'ix evolutus; annulus crassissimus ; stigma perbreve. Hab. in Portorico in montibus calcareis et declivibus apricis prope Ponce ad Penon, ad Guayanilla, inter Guayanilla et Barinas ad los Indios, prope Guanica ad Punta de los pescadores, m. Jan., Jul. flor.: Sintenis n. 3340, 3484, 4809, 4865, Stahl n. 1111. Obs, Olim pro //, imbricato Griseb. habui, a quo plane div«rsa est. Species novae, praesertini portoricenses. 395 V Hcliotropium g-uaiüccnse Urb. (n. sp.) perenne, caulibus caes- pitosis usque 10 cm. longis breviter et adpresse pilosis, pilis glanduli- feris nullis; foliis crebris, superioribiis saepius suboppositis, 0,5 — 0,8mm. longe petiolatis, ovatis usque elliptico-oblongis obtusis v. acutiusculis, 2 — 3,5 mm. longis, l — 2 mm. latis, margine integre angustissime re- curvis, utrinque adpresse pilosis; floribus ad axiUas solitariis paucis, 1 — 2 mm. longe pedicellatis; sepalis in fructu ovato-oblongis, basi sub- stipitato-angustatis, 1 mm. longis; fructibus convexis fere 2 mm. dia- metro, pilis brevibus apice hamatis dense vestitis, nuculis globulosis oblique et obtusiuscule breviterque rostratis, latere interiore medio im- pressis, sed non foveolatis, dorso laevibus. Gaules mimerosi decumbentes, basi partim subterranei et denudati, ramosi; rami teretes pilis albidis obsoletissime scabriusciüis adpressis v. snb- adpressis vestiti, internodiis ramulorum folia aequantibns v. duplo superanti- bus. Folia patentia, nervo medio supra sub impresso v. non conspicuo, subtus prominiüo, lateralibus nullis, utrinque pilis albidis adpressis obsita. Flores interj)etiolares et specio axillares (et tunc yerisirailiter terminales atque ramo ex axilla folii suboppositi prodeunte superati), unicus minutus (an cleisto- gamus?) mihi visus, sej^alis 5 -oblonge -lanceolatis 1 mm. longis, corolla vix 1 mm. longa, lobis lanceolato-linearibus tubo paullo brcvioribus, filamentis brevissimis supra basin tubi insertis, antlieris triangulari- ovatis in ligulam subaequilongani productis. Stylus in fructu nuculos vix superans 0,3 mm. longus, sub apice annulo manifeste circumdatus. Hab. in Portorico prope Salinas de Cabo-Rojo ad Punta de Aguila, m. Febr. fruct.: Sintenis n. 652. Obs. Habitu simillimum //. serpylloides Griseb. (e Cuba) differt ramis, foliis, pedunculis pube multo crassiore strigosa manifestius granulata et prae- terea pilis patulis brevissimis apice capitato-subinflatis obsitis, foliis sparsis laxioribus, pedicellis longioribus, corolla 4,5 mm. longa, stylo 2 mm. longo, nuculis minutissime papilloso- pilosis, apice intus parum productis nee ro- stratis, lateribus intus unifoveolatis. Verbenaceae. Coriiutia obovata Urb. (n. sp.) ramis obtusissime tetragonis; foliis 10 — 20 mm. longe petiolatis, obovatis v. orbiculari-obovatis, apice ro- tundatis v. subtruncatis, nunc obsolete apiculatis, basi plus minus cunea- tis, 6 — 14 cm. longis, 4,5 — 10 cm. latis, subcoriaceis, supra parce et brevissime pilosulis, subtus pube flavo-viridescente brevi crispula ad- pressa dense vestitis; calyce (desuper viso) sub fructu ambitu ovali, la- teribus binis angustioribus profunde emarginato, 5 — 6 mm. in diametro (longiore); fructu breviter obovato 4 — 5 mm. longo. Arbor 10 m. alta. Rami juniores brevissime et obsolete pilosi, mox glabroscontes. Folia nervis latcralilius e nervo medio sub angulo 30 — 35 '^ abeuntibus, pilis subtus iiauoicollularilius plus minus arcuato-curvatis. In- florescentiae terminales panniculani oblongam efformantes; bracteae su- 396 Ign. Uhuan: periorcs lineari-sulmlatac crassae 3 — 1,5 mm. longao; pedicelli 3 — 1mm. longi. Fructus maturi „violacci", 3 — 4-locularcs. Hab. in Portorico prope Barranquitas in sylva primaeva niontis Torrecillo, alt. 1130 m., m. Oct. fract.: Sintenis n. 2022. Obs. C. pyramidata L. diffort ramis margiiic petiolorum decurrcntc anguste alatis, foliis ovatis aeuminatis, subtus ciiiereo-tomeiitosulis, ncrvis minus ardins, bracteolis superioribus minutis 1 — 0,3 mm. longis tenuibus, calyce mnlto minore, desuper vi.so suborbiculari , plerumque integro, C. punc- tata W. foliis ovatis, subtus subglabris etc. , Labiatae. Teiicrium Pic.irdae Kr. et Urb. (n. sp.) caiilibiis e rhizomate re- pente iisque 40 cm. altis, obtuso quadrangulis, pilis brevibus inaequi- longis patentibus vestitis; foliis 15 — 10 mm. longe petiolatis, anguste ovatis, basi obsolete cuneiformi obtusis, superne sensim aeuminatis, 6 — 3 cm. longis, 2 — ^3 cm. latis, margine inaequaliter v. subduplicato- crenatis, supra parce et sparse, subtus crebrius praesertim ad nervös brevissime pilosulis; floribus ex axillis euphyllorum summorum et dein ex bractearum prodeuntibus ideoque racemum postremo 3 cm. longum terminalem formantibus, pedicellis vix 2 mm. longis; calyce inflato ob- lique ovato 4,5 mm. longo piloso, lobis tubo 3 — 4-plo brevioribus; co- rolla alba 7 — 7,5 mm. longa; fructu 2 mm. diametro reticulato. Gaules basi radicantes, 1,5 — 2,5 mm. crassi, pilis plerisque articu- latis, inferne cito denudati. Folia membranacea, crenis obtuse apiculatis, subtus pallida glandulis minutis adspersa. Bracteae oblongo-lanceolatae v. lanceolatae, 4 — 5 mm. longae. Calyx pilis simplicibus v. glanduliferis, ore vix contracto, dente supremo latiore semiovato, anticis 2 acutis v. breviter aeuminatis. Corollae tubus labio subaeqnilongus brevissime v. obsolete pi- losulus; lobus anticus orbicularis 1,5 mm. diametro, lateralibus parvis ovato- oblongis. Nuculae glanduloso-punctatae. Hab. in Haiti locis siccis in plateau de Furcy 1515 m. alt., m. April. — Nov. flor.: Picarda n. 623, 774, 1034, 1528. Obs. Affine T. inflatum Sw. pube densiore longiore, racemis spici- formibus usque 10 cm. longis, pedicellis 1 mm. longis, calyce multo magis pubescente 6 — 6,5 mm. longo, corollae j^^^rpnreae v. j)allide violaceae tubo quam labium fere 3-plo breviore, lobo antico oblonge v, ovato, fructu fere 4 mm. diametro, elevatim reticulato bene recedit. ^ Salvia jamaiceiisis Fa^^c. (n. sp.) caule, inflorescentia, calycibus, petiolis foliisqiie subtus dense cano-tomentosis; caule fruticoso, erecto, tetragono; foliis longe petiolatis oblonge -lanceolatis serratis supra pubes- centibus demum glabratis, floralibus ovatis aeuminatis deciduis; verti- cillastris 4 — 10-floris infra remotis; calycibus campanulatis, labio su- periore integro obtuso; corollis intus exannulatis extus lanatis calyce triplo longioribus, tubo exserto ventricoso, labio superiore integro, in- Species novae, praesertim portoricenses. 397 feriore paullo breviore; stamiiiibiis corollae longitudine, staminodiis duobus; stylo exserto lanato. Frutex 6 — ^8-pedalis. Folia 2 — 4 - pollicaria. Racemi spiciformes 1— 3-pollicares. Calj^x 2^/2—3 lin. longns. Corolla rosea, sicca purpurea. Hab. in Jamaica ad John Crow Peak, Blue Mountains: J. H. Hart in Jam. Herb. n. 1415, ^Y. Harris n. 7327. (W. Fawcett.) Salria Wuiisehm.iiiiii Kr. et Urb. (n. sp.) herbacea, ramis qiia- drangiilis brevissime v. breviter et dense nunc crispule et adpresse nunc patule praesertim ad angulos pilosis; foliis 3,5 — 1 cm. y. supremis usque 0,3 cm. longe petiolatis, ovato-triangularibus, basi truncatis, ad apicem sensim angustatis acutis, 5 — 2,5 cm. longis, 3 — 2 cm. latis, dimidio y. vix duplo loDgioribus quam latioribus, margine basi excepta dense cre- natis, supra areolatis vix rugulosis, brevissime v. obsolete pilosulis, in sicco brunneo-nigrescentibus, subtus subcano-tomentosulis; inflores- centiis terminalibus 5 — 12 cm. longis densifloris, bracteis ovatis v. ovato-oblongis longe filiformi-acuminatis, sub anthesi deciduis, pedicellis 1,5 — 3 mm. longis; calyce G — 7 mm. longo, lobis subinaequalibus, po- stico ovato, anti eis minus profunde sejunctis triangulär! -ovatis; corollae caeruleae calyce parte tertia v. vix dimidia longioris tubo cylindraceo superne sensim dilatato, labio superiore subrecurvo, inferiore longiore 3-lobo subrecto, Rami inter angulos obtusiusculos medio longitrorsum leviter sulcati, quoad snppetunt usque 3 mm. crassi, internodiis 12 — 4 cm. longis. Petioli subcano-tomentosuli; lamina membranacea, nervis lateralibus utrinque 4 — 6 areolato-anastomosantibus, reti pressione saepius vix conspicuo. Inflores- centia vaga, 1 — 1,5 cm. crassa; bracteae intus glabrae, dorso breviter pu- bescentes, cum acumine limbum aequante v. superante 8 — 12 mm. longae, 2 — 3 mm. latae; verticillastri valde conferti v. infimi 2 — 3 remotiusculi, ca. 20-flori. Calyx tubulosus, extrinsecus brevissime et obsolete v. mani- feste, nunc cano-pilosus, glandulis flavis intermixtis, intus inferne glaber, superne minute scabriusculo-pilosus 9-nervis, commissura infera enervi; labium posterius integrum ovatum tul)o duplo brevius, anterius minus pro- funde bifidum, lobis oblique ovato-triangularibus, tubo 3-plo brevioribus, Omnibus obtusiusculis. Corolla subfalcata 7 — 8 mm. longa, ad labia ex- trinsecus pilosula, caeterum glabra, intus sub staminum insertione puberula V. glabra; tubus ca. 1 mm. crassus, intus exannulatus; labium superius ex- planatum ovatum, tubo 3-plo v. ultra brevius, apice obsolete emarginatum, inferius multo longius, lobo intermedio dilatato 1,5 — 2 mm. lato emarginato, lateralibus pluries brevioribus suljsemiorbicularibus integris. Stamina sub fauce corollae in ejus ^5 alt. inserta, eam 3 — 4 mm. superantia; filamenta 1 — 1,5 mm. longa, supra insertionem antlierae vix producta; connectivum 7 — 8 mm. longum, crure superiore quam inferius fere duplo longiore, in- ferioribus inter sese aggiutinatis inferne paullo dilatatis et concavis, basi in- curvis, loculo carentibus, superioribus antheriferis ; antlierae oblongae vix 1 mm. longae, dorso in 1/3 alt. affixao. Staminodia perbrevia ad apicem 398 löN. Urban: clavato-dilatata. Discus subobconicus, sed inaeqiialis, latere anteriore pro- dncto, nunc hamato et Ovaria STii)eranto. Stylus anthoras aoquans glalier 10 mm. longus ajiice integer. Ovaria anguste oltovata. Nuculae ovatae comjDressae dorso obtusissime carinatae. Hab. in Haiti prope Petionville, Hauteurs de rotang du jonc 900 m. alt., m. Nov. tlor.: Picarda n. 626, 937, 1172. Obs. I. Affinis S. densißorae Benth., quae iit jam cl. Grisebach siispi- catus est, non in Dominica, sed fere sine dubio in Sto. Domingo crescit, in herb, autem Bosciano, nunc Patavino ex cl. Saccardo in Iit. desideratur, ex descriptione foliis ovatis olitusis rugosissimis utrinque i>ubescentibus recedit. Obs. II. Cl. E. WuNSCHMANisr, botanicorum germanicorum biographo, dicata. Solanaceae. Saracha antillaiia Kr. et Urb. in Notixhl. Berl. bot. Gart. vol. I n. 2 (1895) p. 80, annua, caiile inferne obtuse 5-, superne 4 — 3-angulo, pilis articulatis cito collabentibus et crispiilis vestito; foliis 5 — 2 cm. longa petiolatis, ambitu ovatis, basi rotundata v. subtruncata abrupte et longe in petiolum protractis, apice breviter v. mediocriter acuniinatis, 12 — 6 cm. longis, 9 — 4 cm. latis, ca. dimidio longioribus quam latiori- bus, grosse sinuato-dentatis, dentibus utrinque ca. 4 triangularibus ob- tusis integris, sinubus rotundatis, utrinque puberulis; inflorescentiis 3 — 5-floris, pedunculis 5 — 15 mm., pedicellis 6 — 10 mm. longis, rectis; calyce in i/s — Vs ^^^- coalito, sub anthesi 4 — 4,5 mm., sub fructu 7 — 9 mm. longo, lobis ovatis obtusiusculis; corolla ca. 5 mm. longa; stylo 3 mm. longo; bacca 6 — 7 mm. diametro. Planta metralis. Folia membranacea, margine plana, supra dense, subtus praesertim ad nervös pilis brevibus articulatis obsita, gerainata parum V. paullo inaequalia. Inflorescentiae ad dichotomias et ad axillas folioruui solitariae umbellatae; pedunculi et pedicelli puliescentes. Calyx late et breviter campanulatus , extrinsecus pilis articulatis pubescens, intus brevissime pilosus, nervis mediis subtus subalato-prominentibus. CoroUae lobi triangu- läres tubo paullo breviores, extrinsecus breviter pilosi, intus minute papilloso- pilosi. Stamina corollae ad basin inserta; filamenta tubo corollae paidlo breviora, sul)ulata, basi valde dilatata et circa ovarium paene tubum j)er- brevem formantia, inferne pubescentia; antherae filamentis ca. dimidio bre- viores, breviter ovatae obtusae, dorso in 1/4 ^^t. affixae. Ovarium semi- ovale glabrum 2-loculare, loculis multiovulatis. Stylus ad apicem paullo incrassatus glaber; stigma capitatum subemarginatum. Bacca calyce patente suffulta, breviter giobosa. Semina numerosa subreniformi - orbicularia con- vexa 0,8 — 0,9 mm. longa, 0,7 — 0,8 mm. lata, 0,5 mm. crassa, subreticulato- impressa. Hab. in Jamaica in Blue Mountains 1500 — 2300 m. alt, e. gr. ad Cinchona, prope Blue Mountains Peak, m. Mart., Nov., Dec. flor. et fruct: W. Han-is in Bot. Dep. Herb. n. 5109, 5522, 5699, Hansen; Haiti ad Furcy 1515 m. alt., m. Sept. fl. et fr.: Picarda n. 1504. Species novae, praesertim portoricenses. 399 Obs. Affiiiis S. contortae K. et P. ! , quae caule subglabro , foliis superiori- 1)118 miilto brevius petiolatis, omnibus integris v. siipra basin parce repando- dentatis, pedicellis plus minus tortis, calyce florifero altius gamosepalo etc. differt. t-' Solanum guaiiiceiisc Urb. (n. sp.) annuum, caulibns pilis valde inaequilongis et inaequicrassis apice umbellatim ramosis vestitis et aculeis crebris iuaequalibus rectis horizontaliter patentibiis armatis; foliis ambitii ovatis, pinnatifidis, lobis plcrumque 9 ovatis grosse v. subduplicato- serrato-deütatis, utrinque pilis stellatis dense indutis v. subtus tomen- tosulis, ad nervös aculeatis; pedunculis ex internodiis supra medium abeun- tibiis 0,4—1 cm. longis, 1- v. raro 2-floris; lloribus 5-meris; calyce aculeatissimo, post anthesin ampliato sed fructum inferne tantum ob- tegente, sab antbesi fere ad basin partito, lobis lanceolatis acuminatis; corolla ca. 10 mm. longa; antheris aequalibus; baccis 10 — 15 mm. dia- metro. Radix palaris simplex v. ramosa. Gaules 5 — 50 cm. alti, in sicco obscure virides, subdichotomi , pilis minutis stellaribus sessilibus et aliis crasse et inaequilonge stipitatis vestiti, acideis inaequilongis 3 — 12 mm. longis subulatis flavis gracilibus. Folia 5 — 0,7 cm. longe petiolata, basi covdata, apice ambitu obtusissima v. rotundata, 4 — 14 cm. longa, 3 — 12 cm. lata, lobis partem integram longitudine aequantibus v. usque 3-plo breviori- bus, nervis lateralibus 4 — 6 supra prominulis, pilis stellatis sessilibus, subtus viridi-grisea, aculeis iis ramorum similibus. Pedunculi stellato - hirsuti et aculeati, fructiferi recurvi. Calyx 5 — 7 mm. longus dense aculeatus et hirsutus; lobi anguste acuminati, intus superne parce pilosi, sub fructu usque 15 mm. longi. Corolla pallide caerulea, interdum paene alba, brevissime 5-loba, lobis triangularibus , extrinsecus pilis steUaribus dense obtecta, intus glabra. Stamina 5 corollae supra basin affixa, aequalia; filamenta latius- cula plana antheris 3-plo breviora; antherae flavae 4 mm. longae, fere lineares, superne paullo attenuatae, apice biporosae. Ovarium breviter ovatum gla- brum. Stylus crassiuscule filiformis obsolete curvatus, glaber, 3,5 mm. longus, apice non dilatato obliquo stigmatosus. Bacca paUide viridis, venis obscure viridibus notata, laevis glabra. Semina numerosa subreniformia 2,5 mm. longa, 2 mm. lata, applanata, facie minute granulata, dorso tuberculata. Hab. in Portorico prope Guanica ad ripam Lagunae ad La Plata versus, m. Febr. fl. et fr.: Sintenis n. 3918. Obs. An ex affinitate S. concisi Dun., quae praeter alias notas floribus G-meris et calyce baccam obtegente differt? Habitu simile S. aculeatissimum Jacq. pilis simplicibus articulatis, lobis foliorum integris, inflorescentiis pluri- floris facile recognoscendum est. Brunfelsia Picardae Kr. et Urb. in NotixU. Berl. bot. Gart. vol. I n. 10 (1897) p. 321, ramis hornotinis, foliis, inflorescentiis, calycibus pilis brevissimis curvatis dense obsessis; foliis 4 — 5 mm. longe petiolatis lanceolato-linearibus v. sublinearibus basi obtusiusculis v. obtusis, apice sensim angustatis obtusiusculis v. acutis, 9 — 14 cm. longis, 1 — 1,5 cm. 400 Ion. Urban: latis, 6 — 12-plo longioribus quam latioribus, scabriusculis, saepius pli- catis; inflorescentiis axillaribus et terminalibus, iimbellatim 3 — 6-, nunc 1-floris, pedunculis subnullis usque 0,5 cm., pedicellis 1,5 — 2 cm. longis; calyce anguste campanulato 4 — 5 mm. longo, lobis tubo duplo breviori- bus; coroUae tubo 7 — 9 cm. longo, calyce 15 — 20-plo longiore; fnictu 12 mm. diametro. Frutex 1 — 2 ra. altus. Rami teretes cortice pallide brumiescente in sicco plicatulo, demiim fisso obtecti, internodiis 0,5 — 1 cm. longis. Folia plerumqiie ad basin })anllo magis angustata ideoque supra medium latissima, nervo medio supra plus minus impresso, lateralibus e medio sub angulo ca. 50 '^ abeuntibus, ante marginem sursum curvatis, plus minus manifeste reticulato-anastomosantibus, margine recurva v. subrevoluta, supra nitida, in sicco pallide brunnescentia, subtus pallidiora opaca, jpilis basi incrassatis ideoque scabriuscula , subcoriacea. Inflorescentiarum pedunculi cum ci- catricibus pedicellorum persistentes; bracteae euphylloideae , 2 — 3 cm. longae, sed mox deciduae; pedicelli ca. 1 mm. crassi. Calycis lobi breviter ovati, apice rotundati. Corollae tubus 2 mm. crassus ad apicem sensim ampliatus glaber subrectus, fauce intus nudus; limbus patens, lobis rhombeo-orbicu- laribus 12 — 15 mm. longis. Staminum filamenta 1,5 — 2 cm, sub tubi ore affixa plana; antherae inclusae reniformes loculis confluentibus. Stylus glaber apice incurvus et paullo incrassatus. Ovarium ovatum. Fructus in sicco ruguloso-plicatus glaber; pericarpium tenue 0,3 mm. crassum. Se- mina in pulpa immersa, ovata v. reniformia ca. 4 mm. longa granulata brunnea; testa crustacea. Embryo curvatus; radicula cotyledonibus anguste ovalibus 3-plo longior. Hab. in Haiti prope Corail ad escarpement du fort, m. Dec. flor. et fruct: Picarda u. 1334. Bnmfelsia i)ortoriceiisis Kr. et Urb. m Notizbl Berl. bot. Gart, vol. I n. 10 (1897) p. 322, glabra, foliis 4 — 6 mm. longa petiolatis ob- longo-lanceolatis usque obovatis, in eodem ramo variabilibus, inferne plus minus, nunc valde sensim angustatis, basi obtusiuscula v. obtusa in pe- tiolum contractis, angustioribus apice longius, latioribus breviter et abrupte acuminatis, 7 — 15 cm. longis, 2,5 — 5 cm. latis, 2 — 6-plo longioribus quam latioribus, glabris planis valde nervosis; floribus in apice ramorum umbellatim dispositis, nunc uno axillari adjecto, pe- dunculis nullis subnullisve, pedicellis 0,8 — 1,2 cm. longis; calyce tubu- loso 30 — 42 mm. longo, hinc apice tantum, illinc profundius usque in 2/5 long, fisso; corollae tubo 6 — 8 cm. longo, calyce duplo longiore. Frutex 3 m. altus. Rami teretes pallide brunnei, ad apicem cortice laxe accumbente, fisso et desiliente induti, internodiis valde inaequilongis. Folia cujusvis rami inferiora remota, superiora ca. 1 cm. distantia, summa conferta, petiolis furfuraceis, nervo medio supra sulcato- impresso, lateralibus e medio sub angulo 25 — 4 O'^ abeuntibus, aliis tenuioribus interjectis, Omni- bus ante marginem conjunctis et dense reticulato-anastomosantibus, margine plana v. anguste recurva, hinc illinc denticulis obsoletis calliformibus notata, supra nitida subglauca, subtus pallidiora, coriacea. Inflorescentiarum Species novae, praesertim portoricenses. 401 pcdunculi cum cicatricibus j)edicellorum persistentes; pedicelli 1,2 — 1,5 mm. crassi, bracteolis 3 — 4 mm. longis lanceolato-liiiearibus praediti. Calycis tubiis ca. 10 mm. crassus, saepe uuilateraliter fere usquo ad medium fissus, caeterum apice tantum incisus v. dentatus, nunc lobis 2 plane connatis. Corollae tubus 2 — 3 mm. crassus, extrinsecus minute pilosulus, ad apncem ampliatus subrectus, fauce intus nudus; limbus us(|ue 17 mm. longus. Sta- minum filamenta superne i^aullo latiora, longiora ca. 1,8 cm., breviora ca. 2,3 cm. sub corollae ore affixa plana; antherae subaequalcs inclusae reni- formes loeulis conüuentibus. Stylus giaber, apice incurvus; stigma capi- tatum obsolete bilobum. Ovariura anguste conicura. Hab. in Portorico in Sierra de Luquillo, m. Majo flor. : Eggers hb. pr. n. 1276, ed. Rensch n. 995'>. Obs. I. Specimina duo Eggersiana paullo differunt; illud foliis latioribus et calyce 3 cm. longo, hoc foliis angustioribus et calyce 4,2 cm. longo gaudet. Obs. II. Sine dubio huc pertinent specimina sterilia a cl. Sintenis in Sierra de Naguabo in sylvis primaevis ad Rio Blanco sub n. 5397 lecta, quae foliis ramorum inferioribus linearibus v. lineari-lanceolatis 0,6 — 2 cm. latis et usque 20 cm. longis, ad apiceni magis angustatis, superioribus ob- Ifingis usque 5 cm. latis utrinque subaequaliter angustatis excellunt. Bruiifelsia lactea Kr. et Urb. m Notixhl. Berl. bot. Gart. vol. I n. 10 (1897) p. 323, glabra; foliis 4 — 14 mm. longe petiolatis, obovatis V. breviter ovalibus, basi in petiolum contracta obtusis v. rotundatis, apice brevissime v. mediocriter acuminatis, 5 — 15 cm. longis, 3 — 8 cm. latis, dimidio usque plus quam duplo longioribus quam latioribus, glabris planis valde nervosis; lloribus lateralibus et terminalibns solitariis, pe- dicellis ca. 1 cm. longis; calyce campanulato 12 mm. longo, lobis tubo duplo brevioribns; corollae tubo 6 — 7 cm. longo, calyce 5 — 7-plo longiore; fructu 2 — 2,5 cm. diaraetro. Vega blanca Portoric. Frutex 1 — 6 m. altus. Rami teretes pallide v. cinereo-brunnei, cortice plicato et saepius fisso induti, internodiis subaequiiongis 1,5 — 2 cm. longis. Folia in petiolorum longitudine et laminae magnitudine variabilia, summorum montium minora, petiolis furfuraceis, nervo medio supra anguste sulcato- impresso, lateralibus e medio sub angulo 70 — 80° abeuntibus, utrin- que eles'atim reticulato-anastomosantilius et ante marginem conjunctis, mar- gine anguste recurva v. revoluta, utrinque plus minus nitentia, supra obscure viridia, subtus i^allidiora, coriacea. Pedicelli basi foliis euphylloideis sed parvis v. bracteis minutis lanceolato- linearibus suffulti, ca. 2 mm. crassi. Calycis tubus 8 — 10 mm. diametro, lobis ovatis v. breviter ovatis apice rotundatis. Corolla lactea, Hijacinthi odorem gratissimum exhalans; tubus 5 — 0 mm. crassus, superne paullo dilatatus et paullo curvatus, extrinsecus giaber, fauce intus nudus; lobis usque 35 mm. longis, breviter orbicularibus. Staminum filamenta longiora superne paullo dilatata, longiora ca. 3 mm. altius affixa 15 mm., breviora 12 mm. longa; antherae sub fauce sitae aequales reniformes loeulis confluentilMis. Stylus giaber, apice subrectus; Stigma obliquum subbilobuni. Fructus viridis v. viridi-flavescens, globosus sublaevis giaber, verisimiliter non deliiscens; pericarpium tenue vix 0,3 mm. Urtian. 26 402 Ign. Urban: crassum. Semina in pulpa immersa, angnste et oblique ovata v. reniformia, 3 — 4 mm. longa, obscure brunnea; testa crustacea minute reticulalo-areolata. Embryo non rite visus. Hab. in Portorico, in Sierra de Luquillo cacumine montis Yunque 1600 m. alt, in Sierra de Naguabo in sylva primaeva montis Piedra pelada 1300 m. alt., prope Cayey in silva primaeva montis Torito rara, 850 m. alt, m. Octtlor., m. Jul.fruct: Sintenis n. 1447, 1831, 2199, 5400. Bruiifelsia snbgen. Bruiifelsiopsis ürb. in Notizbl. Berl. bot. Oart. vol. I n. 10 (1897) p. 324. Stamina aequilonga iinilateraliter affixa; antherae 2 (verisimiliter anteriores) pluries minores cassae v. sub- cassae. Stylus rectus. Bruiifelsia deiisifolia Kr. et ürb. l. c. glabra; foliis 5 — 8 mm. longe petiolatis oblongo-linearibus v. lineari-lanceolatis, inferne valde sensim in petiolum angustatis, superne minus angustatis, apice acutis, 6 — 9 cm. longis, 0,7 — 1,2 cm. latis, 6 — 10-plo longioribus quam latiori- bus, longitrorsum nervosis laevibus planis; floribus terminalibus solitariis, pedicellis 0,7 — 1 cm. longis; calyce anguste campanulato 6 — 7 mm. longo, lobis tubo triplo brevioribus; corollae tubo 11 — 14 cm. longo, calyce 17 — 20-plo longiore. Arbor 8 — 10 m. alta. Eami cortice pallide brnnnescente, laxe ac- cumbente et varie fisso obtecti, vetustiores nudi, hornotini dense foliosi, internodiis 0,5 — 2 mm. longis. Folia supra -j^ longitudinis latissima, nervo medio suj)ra tenuiter sulcato, lateralibus e medio sub angulo 10 — 15^ abeuntibus et dense anastomosantibus, margine plana v. inferne angiistissime recurva, utrinque nitida, snpra subglauceseentia , subtus viridia, coriacea glaberrima. Flores foliis nonniülis minoribus, sed euphylloideis bracteati albi; pedicelli ca. 1,5 mm. crassi. Calycis lobi breviter ovati v. semiovales, apice rotundati. Corollae tubus 3 mm. crassus cylindraceus superne vix ampliatus glal)er parum curvatus, fauce intus nudus; limbus patens v. re- flexus, lobis breviter obovatis v. suborbicularibus, apice obtusissimis v. ro- tundatis, 12 — 13 mm. longis, intus supra basin pilosulis, nunc quinto multo minore. Stamina 2 fertilia, 2 sterilia, illa 4 — 7 mm. sub ore corollae, haec 9 — 10 mm. sub ore, omnia unilateraliter affixa; filamenta plana usque ad apicem latiuscula, supra insertionem paullo producta; antliei-ae os attin- gentes, fertiles reniformes loculis confluentilnis, steriles pluries minores, nunc pollinis granula nonnulla foventes. Stylus glaber rectus, stigmate antheras aequante obsolete bilobo. Ovarium longiuscule conicum glalirum. Hab. in Portorico prope Maricao ad montem Alegrillo, m. Dec. flor.: Sintenis n. 199. Obs. Structura fructus ignoti fortasse genus proprium condendum de- siderat. — Si re vera, quod mihi paene certum videtur, antherae steriles antice positae sunt, altitudo insertionis filamentorum est alia (inversa), quam in B. Ämericana Benth., cujus filamenta altius inserta (longiora) antice, pro- fundius inserta (breviora) postice juxta lobum corollinum in aestivatione internum posita sunt. Species novae, praesertim portoricenses. 403 Scrophulariaceae. Scfroplmlaria micrantha Desv. ab ill. Bentham noii visa ideoque veri- siiuiliter ob lociim natalem e genere exchisa („planta generis iucerti" DC. Prodr. X. 317) e serainibiis Sintenisianis in liorto botanico Berolinensi floriüt, ita nt plantam vivani accurate examinare possem. Haec species re vera ad geuus Scrophulariae pertiiiet, in quo sectionem novam sistit: Scropliularia sect. Microscroplmla Urb. (n. sect.) Corollae albae lobi 5 siibaequales erecti semiovales. Staminodium filiforme cum sta- minibus basi corollae insertum. — Herba annua Indiae occidentalis. Scropliularia micraiitlia Lesv. msc. in Harn. Prodr. (1825) p. 47 fnon d'Urv.); Wcdp. Bep. III. 172; Oriseh. Plant. Wright. 522 et Cat. 187; Sauv. Cub. 103. Peregil cimarron ine. Portor. Planta annua 0,40 — 0,50 m. alta. Radix brevis valde fibrillosa. Caulis a basi ramosus quadi-angulus, parce pilosus v. glabresceus. Folia opposita petiolis lamina paullo usque dimidio brevioribus, ovata v. ovato- triangularia , acuta, basi subtruncata, sed in petiolum protracta, 3 — 8 cm. longa, 2,5 — 5 cm. lata, grosse crenata, dentibus apiculatis postice saepius denticulo solitario anctis, glabra v. plus minus pilosa. Inflorescentiae in apice caulis ramorumque terminales elongatae multiflorae racemiformes, e monochasiis (raro basi semel cymosis) 7 — 1-floris plerisque alternis com- positae, ad apicem et ad axes laterales pilis glanduliferis tenuibus obsitae; bracteae imae euphylloideae , sub monochasio ramulum accessorium foventes, caeterae minutae lineares 3 — 1 mm. longae; prophylla ca. 1 mm. longa; pedicelli floriferi 2 — 5 mm., fructiferi usque ad 10 mm. longi, arcuato- patentes, glandulas minutas brevissime stipitatas gereutes. Calyx fere ad basiu 5-partitus, segmentis linearibus, ad apicem sensim angustatis acutis, dorso parcissime glanduloso-pilosis, subaequilongis viridibus non marginatis. CoroUa alba, inferne subvirescens 3 mm. longa, inferne 2,5 mm. crassa; tubus oblique globosus; lobi 5 semiovales, apice rotundati plani subaequales subaequilongi erecti, anteriore et 2 posterioribus parum recurvatis, anteriore paullo altius adnato et vix longiore. Stamina imae basi corollae aduata declinata, lobos corollae perpaullum superantia filiformia, apice paullo dilatata, glabra alba, anteriora bina perpaullo longiora; antlierarum loculi in unum transversim coufluentes. Staminodium filiforme, staminibus duplo brevius et tenuius anantherum, cum staminibus insertum. Stylus filiformis; stigma capitatum, transversim subsulcatiim. Ovula in quoque loculooo, placentae 5 — 6-seriatim affixa. Capsula ovata acuta v.breviteracuminata, 3,5 — 4,5mm. longa, 2,5 — 3 mm. crassa, obscure viridis, in sicco nigrescens, crassiuscula membraiiacea, septicide fere ad basin deliiscens, valvis integris columnam placentiferam crassam apice bifidam überaiitibus. Semina oo ovata v. tri- angulari- ovata nigrescentia exalata olevatim reticulata 0,5 mm. longa. Hab. in Cuba prope Monteverde nee non in monte Lomo del Gato secus rivulos: Wright n. 372, 1345; in Haiti: Picarda n. 102; in Portorico prope Adjimtas, Peniielas, Yauco, m. Apr. — Sept. fl. et fr.: Garber n. 86, Sintenis n. 4120, 4629, 4672, Stahl n. 1044. 26* 404 Ign. Urban: Bignoniaceae. Tal)cbiiia rigida ürb. (ii. sp.) j'aniis liornotinis minute lopidotis, foliis oppositis, 0,6 — 1,8 cm. longe petiolatis, ovatis, ovalibus usque elliptico-oblongis, raro obovatis, apice acutatis v. brevissime acuminatis, raro obtusis, basi obtusis v. perpauUo in petiolum productis, majoribus 8 — 14 cm. longis, 3,5 — 7 cm. latis, 2 — 3-plo Jongioribus quam latiori- bus, utrinque minutissime lepidotis, crasse coriaceis rigidis, nervo medio supra prominente; pedunculis (secuudariis) ad apicem ramorum 2 — 4, ex axillis bractearum deciduarum, plerumque 2 — 3-floris, rarius 1-floris laxis; calyce 13- — 16 mm. longo subcurvato; corolla purpurea 2,5 — 3 cm. longa; Capsula lineari acuminata ca. 15 cm. longa, fere 1 cm. lata. Roble Portor. Frutex 8 m. altus v. arbor splendida 20 m. alta. Rami obtuse tetra- goni grisei, liornotim glabri. Folia simplicia, petiolis subtus semiterotibus, supra convexiuscnlis striatis, apice articulatis, nervis lateralibus G — 8, supra non, subtus bene promiuentibus et dense reticulato-anastoniosantibus, supra nitida, subtus parum pallidiora, margine subplana v. anguste recurvata, in ramis nonnuliis multo minora usque 5 cm. longit. et 2 cm. latit. decrescentia, suprema subito in bracteas lineari -subulatas abeuntia. Inflorescentiae fere semper in furca ramorum binorum subsessiles v. usque 1 cm. longe pedun- culatae, rliaclii perbrevi usque 1 cm. longa apice gemma coronata; pedicelli 2 — 3 cm. longi, in 1/3 alt. prophylla bina opposita v. subaltenia lineari - subulata gereutes, minute lepidoti. Calyx initio plane clausus, sub antliesi cylindraceus , (in sicco compressus) 6 mm. diametro, in 1/3 — ■'^j^ superiore spathaceo-bilobus, lobis subinaequilongis integris v. superiore bilobulato, dense et minute lepidotus. Corollao tubus supra basin anguste cylindra- ceus vix 4 nun. crassus, superne sensim ampliatus 7 — 8 mm. crassus ex- trinsecus glaber, intus juxta ovarii apicem villosus, superne antice breviter papillosus; lobi semiorbicnlares , tubo 4 — 5-plo breviores. Stamina 10 mm. supra basin corollae affixa, superne arcuata; filamenta glabra, loiigiora brevi- oribus ca. 8 mm. longiora, tubum corollae aequantia; antherarum inferiorum loculi divaricato- patentes, superiorum parum divergentes, anguste oblongi, connectivo crasso et brevi paullo superati; staminodium 6 mm. longum. Discus basin ovarii annulari-cingens. Ovarium anguste oblonge -lineare, in stylum attenuatum; Stigmata suborbicularia 1 mm. longa foliacea; ovula placentis 2 — 8-seriatim affixa numerosa. Capsula minute lepidota. Se- mina subeUiptica plana, cum alis albidis membranaceis 2 cm. longa, 5 mm. lata. Hab. in Portori co in Sierra de Luquillo planitie montis Jiraenes, in sylvis primaevis usque ad cacumen montis Yunque, m. Jun. fl. et fr.: Sintenis n. 1461. ^ Talbel)uia Seliuinaiiiiiaiia Urb. (n. sp.) ramis hornotinis minute lepi- dotis; foliis alternis, ternatim verticillatis v. plerisque oppositis, 0,7 — 2 cm. longe petiolatis, obovato-oblongis usque oblongis, apice rotundatis, ob- tusis V. breviter et obtuse acuminatis, inferne plerumque plus minus ^■J\^\^ Species novae, praesertim portoricenses. 405 ciineatim angustatis, basi ipsa obtiisis, rotundatis v. leviter cordatis, majoribus 8 — 17 cm. longis, 3,5 — 7 cm. latis, 2 — SY^-plo longioribus quam latioribus, utrinque miiiute v. obsolete lepidotis, crasse coriaceis, supra juxta nervum medium sulcatis, nervo ipso in sulco prominente; pedun- culis (secundariis) ad apices ramorum ex axillis bractearum deciduarum pluribus V. numerosis confertis 1-, rarissime bifloris; calyce 9 — 12 mm. longo recto; corolla sanguinea, tubo 2,5 — 3 cm. longo; Capsula lineari utrinque acuminata 8 — 14 cm. longa, 0,7 cm. lata. Roble Colorado Portor. Arbor 10 — 15 m. alta, ex pulcherrimis sylvae primaevae portori- censis (ex Sint.). Rami striis e dorso petiolorum decurrentibus plus minus angulati, vetustiores grisei, horuotini glabri. Folia simplicia, petiolis subtus semiteretibus , supra coavexiuscidis striatis, apice articulatis, nervis late- ralibus 7 — 9 supra non, subtus bene prominentibus et den&;e reticiüato- anastoinosantibus , supra in vivo lucide et pallide viridia, margine plana v. angustissime recurva, suprema Acres sufTiücientia bracteiformia lineaiia 3 — 5 mm. longa decidua. Inflorescentiae terminales vix pedunculatae ; pedicelli 4 — 6 cm. longi, infra medium prophylla bina oj)posita lineari - subulata gerentes minute lopidoti. Calyx initio plane clausus, sub antliesi campanulato-cylindraceus, (in sicco compressus) 7 — 9 mm. diametro, in Yg snperiore spathaceo - bilobus , lobis inaequalibus , apice nunc breviter bilobu- latis, dense et minute lepidotus. Corollae tubus cylindraceus ca. 7 mm. crassus, ad basin paullo attenuatus, extrinsecus giaber, intus juxta ovarii apicem villosus, superne antice (ante stamina longiora) brevissime papillosus; lobi suborbiciüares , tubo ca. 3-plo breviores. Stamina 6 — 7 mm. supra l)asin corollae affixa, ad apicem leviter curvata; filamenta giabra, longiora brevioribus ca. 6 mm. longiora, tubum corollae aequantia; antbcrarum loculi divaricato-i)atentes, oblongo-elliptici, connectivo lato et brevi paullo superati; staminodium 7 mm. longum. Discus basin ovarii annulari-cingens. Ova- rium anguste oblonge -lineare, in stylum attenuatum; Stigmata ovata 2 mm. longa foliacea; ovula dissej)imento phmseriatim affixa numerosa. Capsula minute et laxe lepidota. Semina subelliptica plana, cum alis albidis mem- branaceis 2 cm. longa, 5 — 6 mm. lata. Hab. in Portorico prope Utuado in sylvis primaevis montis Cerro Colon ad Roncador, m. Marl. fl. : Sintenis n. 6500. Teconia Iiaemantlia Griseb. Cat. (1866) p. 194. Bifjnonia haemantha Bertcro! Msc. in Spreng. Syst. II (1825) p. 832. Tahebuia haemantha P. DC. Proclr. IX (1845) p. 214. Spathodea portoricensis Bello! Äp.I (1881) p.293; Stahl! Est. VI p. 181; Krug Ic. t. 200! Arbuscula 3 — 5 m. v. arbor 8 — 10 m. alta, foliolis valde variabilibus, 3 — 5-natis, breviter ovalibus us(pie ovato-oblongis, basi rotundatis v. ple- rumque subcordatis, apice rotundatis v. plus minus acuminatis, 5 — 15 cm. longis, coriaceis v, crasse coriaceis, glabris v. rarius minute lepidotis, in- 406 Ign. Urban: florescentiis nunc brcvibus confertis nunc elongatis laxis, calyce 9 — 15 mm., corolla purpin-ca v. sanguinea 85 — 50 mm. longa. Flor. Nov. — Mart. Hab. in Cuba?: Wright n. 8047; Portorico in sylvis montanis prope Coamo in convalli tluminis El Fiierte et in monte Santana, prope Peniielas, prope Utuado in scopulosis ad Los Angeles, prope Maricao in monte Alegrillo, prope Sabana grande juxta fluraen Estero, prope Mayagüez in monte Mesa: Bertero n. 1800, Krug n. 788, Sintenis n.449, 3203, 3221, 4871\ 5940, 6958, Stahl n. 950. Obs. An planta Cubensis, cujus flores non vidi, re vera huc pertineat, mihi dubium est; foliola saltem recedunt e. gr. magnitudine minore et nervo medio supra bene i^rominente. Sclilegelia br.icliyaiitlia Griseb. var. x)ortoricciisis Urb. (n. var.) corollae tnbo 15ram. longo graciliore, inferne cylindraceo, superne parum ampliato et 6 mm. crasso, lobis tnbo 4 — 4Y2-plo brevioribus. Sclilegelia axillaris Stahl! Est. VI (1888) p. 185; K. Seh.! in Mart. Flor. Bras. VIII. II jJ- 400 (p. p.), — non Griseb. Higüerito de Sierra Port, ex Stahl, Tnlipa ex Siiit. In arboribus v. ad saxa alte scandens, raro frutex 2 — 3 m. altus. Flores albi, intus violaceo-afflati. Fructus virides (ex Sint.). Flor. m. April., Majo, fruct. m. Jul. Hab. in Portorico in sylvis primaevis prope Bayamon in monte Helechol, Sierra de Luqnillo in cacumine montis Yunque, prope Juncos inter Valenziano et Cerro gordo, in Sierra de Naguabo in monte Piedra pelada, prope Hato grande in monte Gregorio, prope Aybonito in rupi- bus ad Barrio del pasto et ad Cuyon, prope Jayuya ad San Patricio, prope Adjnntas in montibus Cienega et Cerrote: Eggers hb. pr. n. 1318, Sintenis n. 1289, 1453, 2274, 2540, 2826, 3075, 4194, 4615, 5004^ Stahl n. 107, 469. Obs. Calycis margo semper truncatus, nee „con dientes cortos" quod cl. Stahl sine dubio e descriptione Seh. axillaris Grisebachiana mutuavit. Schlegelia axillaris Griseb.! Flor. (1861) p. 445. Schlegelia ürbaniana K. Seh.! in Marl. Flor. Bras. VIII. II (1897) p. 400; Duss! Flor. Änt. frang. (1897) p. 419. Oeil de crabe Ouad. ex Duss. Flores violacei. Fructus maturitate caerulei. Fl. Febr. , Mart. Hab. in Guadeloupe parum frequens, passim in sylvis Houel- mont, Bains jaunes et Matouba: Duss n. 2418; Dominica: Imray. Obs. I. Planta originaria (ex Grjseb.) inflorescentiam juniorem nondum elongatam floribus non apertis praebuit; Dussiana floribus fructibusque bene evolutis et racemis 2 — 4 cm. longis gaudet; calyx margine suporo crenato- labiatus in utraque omnino aequalis. Obs. II. Verisimiliter Schlegeliae genus Synapsis-avcte affine est. Species novae, praesertim portoricenses. 407 Anm. Die in zahlreichen Exemplaren vorliegende Seh. hrachyantha var. 2)ortoricensis bietet, so weit mir bekannt ist, das erste Beispiel von Hetero- stylie in der Familie der Bignoniaceen. Sie zeigen die dolichostyle und brachystyle Form in vollendeter Entwickelung : bald ragen die Nai'ben, bald die Antheren aus der Corolle hervor, während im ersteren Falle die Antheren kaum über die Mitte der Krone emporsteigen, im letzteren der Griffel nur wenig länger als der Kelch, oft sogar etwas kürzer ist. — Von dem T3''pus der Art (Cuba: Wright n. 434) stehen mir leider nur drei von dem Kelche losgelöste Korollen mit exserten Antheren und ein Kelch mit langem Griffel znr Verfügung, so dass ich nicht weiss, ob diese von verschiedenen Exem- plaren herrühren oder hornoiostyl sind; ist letzteres der Fall, so dürfte die Form von Portorico wohl als besondere Art anzusprechen sein. — Bei der Guadeloupe-Pflanze von Seh. axillaris überragt der Griffel den Kelch nicht; die Narbe steht von der Basis der exserten Antheren etwa 4 mm. ab. Bei Seh. parasitica Miers, welche sich vor den vorhergehenden durch mehrmals grössere Blüthen (Röhre ca. 3 cm. lang) und Früchte (ca. 4 cm. im Durch- messer) auszeichnet, überragte in der einzigen mir zngänglichen Blüthe (Ja- maica: Marcli n. 1071) die übrigens in der Röhre eingeschlossene Narbe die Antheren um 9 mm. AVir dürfen daher wohl annehmen, dass auch hier Heterostylie vorliegt. — In der vegetativen Region lassen sich die be- sprochenen Arten nicht unterscheiden. Gesneraceae. Besleria Seitzii Kr. et Urb. in Notixbl. Berl bot. Gart. I n. 10 (IS 9 7) p. 325, ramis hornotinis pilis albidis erecto-adpressis dense vestitis; foliis 8 — 4 ram. longe petiolatis ovatis, rhombeis usque elliptico- oblongis, basi obtusis v. sensim in petiokim angustatis, apice plus minus acuminatis, 3 — 5 cm. longis, 1,5 — 2 cm. latis, lYg — 3-pIo longioribus quam latioribus, superne parce et siibgrosse dentatis; floribas axillaribus solitariis, bracteolis nullis, pedicellis 1 — 2 cm. longis; sepalis subliberis ovato-oblongis v. oblongis, filiformi-productis, totis 8 — 10 ram. longis; corolla ca. 20 mm. longa, tubo cylindraceo 3 mm. crasso, supra basin postice paullo gibberoso-inflato, sub apice subincurvo, lobis 3-plo bre- vioribus; fructii obovato, 8 mm. longo, 7 mm. crasso granulato. Frutex 2 — 3 m. altus; rami teretes, vetustiores flavido-grisei giabres- centes, non striati, pilis 4 — G-articulatis, fragiles. Folia opposita, sed hinc illinc subalterna, paria v. utrumque cujusvis paris saepius inaequalia, alterum magis ovatum, alterum magis elbptico-oblougum et longius, mem- branacea, supra obscuriora, parce et sparse setulosa, subtus pallida et ad nervös strigiilosa. Pedicelli tenues vix 0,4 mm. crassi, pilosi. Sepala extrinsecus inferne parce pilosa membranacea, nervo medio filiformi-producto quam limbus fere duplo breviore. Corolla alba giabra; lobi obovati apice rotundati v. subtruncati, patentes. Stamina feililia 4 tubo coroUino in Ys alt. inserta; filamenta filiforniia, ad basin sensim dilatata; antherae sub ore sitae, oranes inter scse cohaerentes, reniformes, transversim dehiscentes, loculis plane confluentibus. Staminodium e corolla 3,5 mm. suj>ra ejus basin abiens. Discus annularis basin ovarii cingens vix incrassatus, aequalis. 408 Ign. Uhban: Ovariiim ovatnm glabrum, longitrorsiim subsnlcatum, 2-loculare, placentis undiqiie ovuligeris. Stylus crasse filiformis, ad basin pauUo et sensim iii- crassatus, 7 mm. longus; stigma convexum sub unilaterale vix 2-sulcatum. Fructus styli basi apiculatus indehiscens, exocarpio crustaceo. Semina numerosa minuta 0,2 — 0,3 mm. diametro angulato-globulosa. Hab. in Tobago in sylvis ad Kings Bay 200 m. alt., ra. Martio flor. et fruct: Seitz n. 13. Obs. Niilli alii arctius affinis; sepalis liberis, antherarnm loculis plane confluentibus , foliis, pedicellis solitariis distincta. V Alloplectus amlbiguus Urb. (n. sp.) foliis ciijnsvis paris fere seraper inaequalibns, niajoribus obovatis, ovato-ellipticis v. elliptico-oblongis, 6 — -10 cm. longis, 3 — 5 cm. latis, antice v. nsque infra medium ob- solete V. manifeste crenatis; floribus in axillis 3 — 6 fasciculatis, pedi- cellis 5 — 10 mm. longis; calyce fere ad basin ipsam 5-partito, segmentis ambitu ovato-acuminatis v. ovato-oblongis 8 — 11 mm. longis, ineiso- dentatis, dentibiis utrinque 2 — 3; corolla flava 18^ — 21mm. longa, basi dorso semigloboso-inflata 4 — 5 mm. crassa, dein usque ad 3 mm. con- stricta, medio ad 5 mm. subventricoso-ampliata, superne obsolete cur- vata et iteruni paullo attennata, lobis subaequalibus 2 — 3 mm. longis subrotundatis v. semiorbicularibus; staminibus inclusis, basi coalitis, antheris sub anthesi subcohaerentibus; fructu albo. i Var. a. chlorosepalus Urb. calyce viridi. Columnea cristata 0. Ktxe. Rev. II (1891) p. 471 (excl. sijii.). Yar. ß. erytlirosepjilus Urb. calyce rubre. ÄUopkctus cristatus Stahl! Est. VI (1888) p. 261, — non Mart. Gaules 1 — lYo-pedales inferne ad. nodos radicantes obtnse quadranguli glabrescentes , superne simplices subteretes v. obsolete quadranguli, pilis plus minus patentibus articulatis dense lürsuti. Folia 5 — 10 mm. longo petiolata, subaequalia v. valde inaequimagna , inaequilatera , latere altero latiore et ad petiolum profundius prodncto, ideoqne basi oblique subcordata, apice acuta V. obtusa, in vivo subcarnosa, nervis supra impressis, subtns crasse promi- nentibus, crenis depressis v. parvis, supra obscure viridia et hinc illinc ni- grescenti - macnlata , subtus pallide cinerascentia (in sicco pallide brunnea) utrinque strigoso-pilosa, minora plerunique ovata, saepius brevissime acu- minata usque 2 cm. decrescentia. Flore s in axillis folii alterins v. utrius- que; bracteae in basi fascicnli 2 v. 3 inaequales ovato - spathulatae 8 — 3 inm. longae integrae v. hinc illinc crenatae, breviter petiolatae; pedicelli 1 — 1,5 mm. crassi. Calycis segmenta coroUae laxe accumbentia v. subpatentia, 4 — 7 mm. lata hirsuta. Corolla extrinsecus pilis brevibus et longioribus obsita, intus inferne pilis brevissimis simplicibus, superne v. ad faucem pilis glanduliferis notata. Filamenta in tubum 3 — 4 mm. longum, dorso usque ad basin fissum petalis antice 2 mm. alte, lateraliter sensim minus alte adnatum coa- lita breviter pilosula; antlierae sub ore corollae sitae subquadratae , loculis distinctis subparallelis , dorso in 1/4 alt. connectivo crasso insertae. Stylus tenuissime v. breviter pilosus inferne teres superne parum compressus; stigma compressum bilobum supra antheras incurvum. Di sei glandulae posticae 2 Species novae, praesertim portoricenses. 409 connatae reniformes apice bilobae, anticae 3 pluries minores discretae ovatae V. nullae. Ovarium anguste ovatum hirsutum. Bacca calyce circumdata, breviter ovata, 6 — 8 mm. longa, 4,5 — G mm. crassa. Semina numerosa oblongo-linearia subrecta v. paullo arcuata, interdum obsolete spiraliter con- torta, tenuissime longitrorsmn striata, brunnescentia, 1,2 — 1,4 mm. longa. Hab. in Portorico, in sylvis primaevis ad arbores vetnstas m. April. — JuD., sed etiara Nov. flor. Yar. a. prope Bayamon in monte Helechol, in Sierra de Juncos in monte Guvny, Sierra de Luquillo in regione media montis Jimenes, Sierra de Nagnabo in monte Piedra pe- lada et in monte Los Rabanos, prope Barranquitas, prope Adjuntas in monte Ahorcado et ad Las Cruces, prope Yanco, prope Maricao ad Indiera fria: Eggers hb. pr. n. 1303, Garber n. 89, Sintenis n. 822'', 1301, 1742, 2776^ 4092, 4690, 5361, Stahl n. 63'', 1142; vidi vivura in horto bot. Berol. — Yar. ß. prope Bayamon in monte Helechol, in Sierra de Juncos in monte Guvny, Sierra de Luquillo in reg. superiore montis Jimenes, Sierra de Naguabo in monte Piedra pelada, prope Penuelas ad Las Cruces, prope Adjuntas in monte Cienega ad La Lucia: Eggers hb. pr. n. 1302, Sintenis n. 1303, 1741, 2777\ 4177, 4689^ Stahl n. 63, 105. Obs. Ä. cristatus Mart. ex Antillis minoribus folia minora in paribus subaequalia, pedicellos in axillis solitarios 2 — 5 cm. longos, scpala basi manifeste cordata margine crebro dentata 1 — 1,5 cm. lata, corollam ca. 3 cm. longam supra basin cylindraceam praebet. Arctiiis accedit Pterygoloma cri- siatum Griseb., quod pube caulis rubre, pedicellis solitariis, sepalis pinnati- fidis et forma coroUae discrepat. Columiiea Tulae Urb. (n. sp.) foliis cujusvis paris aequalibus v. subaequalibus ellipticis v. elliptico-oblongis, 3 — 5 cm. longis, 1,2 — 2 cm. latis, integris v. superne obsolete crenatis; floribus in axillis solitariis, pedicellis 9 — 12 mm. longis; calyce viridi, fere ad basin 5-partito, seg- mentis lineari-lanceolatis v. oblonge -lanceolatis acuminatis, 10 — 12 mm. longis, integris v. denticulo brevi unico praeditis; coroUa 40 — 50 mm. longa, basi dorso semigloboso-inflata, supra basin 2,5 mm. crassa, dein usque ad faucem sensim dilatata, sub apice 6 mni. lata, parum curvata, lobo antico oblonge, lateralibus triangularibus v. anguste triangularibus, postico quadrato, apice truncato subcrenulato incurvo, insertione lobi antici ab apice lobi posterioris 12 — 14 mm. disjuncta; staminibus sub- exsertis, basi unilateraliter coalitis; antheris sub anthesi laxe cohaerenti- bus et leviter solutis, subquadratis; fructu albo, glabro. }^ Yar. a. rubra Urb. corolla rubra (ignea, carnea, scarlatina, ker- mesina, labio inferiore extus interdum aurantiaco). Cohmmea scandens DC. Prodr. VII (1838) p. 542; Griseb. Flor, p. 464 (quoad sjjecmi. Portor.); 0. Ktxe. Rev. II. 471; — non Linn, 410 Ign. Uhban: Columnea hispida Stahl Est! VI (188 8) p. 262, — non Siv. Var. ß. flava Urb. corolla flava. Gaules 1 — lYg-psc^^^löS, inferne ad nodos radicantes, obtuse quadran- guli, glabrescentes, superno simplices, pilis patentibus articulatis brevitor hirsuti. Folia 4 — 8 mm. longe petiolata aerpiilatera v. subaequilatcra, utrin- que siibaequaliter angustata, apice acuta v. plerumque obtusa, nervis late- ralibus utrinque 2 — 3, e medio sub angulo 30 — 40 '^ abeuntibus, utrinque breviter et adpresse pubescentia. Flores ex axilla fobi alterius sobtarii; bracteolae ad basin pedicelli 2 — 4 mm. longae lineari-lanceolatae; pedicelli in sicco 0,8 mm. crassi. Calycis segmenta corollae laxe accumbentia v. subpatentia 2 — 4 mm. lata pubescentia. Corolla extrinsecus pilis brevissi- mis et longiusculis obsita, intus glabra, ad apicem brevissime pilosula; lobus anticus 7 — 8 mm., laterales 4 — 5 mm., posticus 8 mm. longi. Filamenta antice 4 — .5 mm. longe inter sese coalita et 2 mm. longe antice corollae adnata, parcissime et brevissime exasperata, superne glabra, lobo corollae posteriore breviora, lateralibus longiora, ad apicem incurva; antberae sub labio postico sitae, subquadratae, loculis distinctis parallelis, dorso sub niedio affixae. Stylus inferne glaber, superne breviter patenti-pilosus; stigma bilobum labium posticum subaequans. Di sei glandulae 2 itosticae connatae apice subbilobae, anticae non observatae. Ovarium ovatum glabrum. Bacca giobosa fere 1 cm. diametro. Semina nuiuerosa lineari-oblonga subrecta, vix striata 1,3 mm. longa. Hab. in Portorico in sylvis primaevis ad arbores vetiistas, flor. fere totum per annum. Var. a. prope Aguas buenas 500 m. alt, prope Juncos in monte Guvuy, Sierra de Luqiiillo in regione superiore montis Jiraenes, Sierra de Naguabo in monte Piedra pelada et Los Rabanos, prope Adjuntas in monte Cienega, inter Adjuntas et Guayanilla in monte Ahorcado, prope Maricao ad Indiera fria: Bertero n. 285, Eggers hb. pr. n. 1304, Sintenis n. 322, 1302, 1415, 2776, 4092^ 4692, 5345'», 6934, Stahl n. 692^ — Var. ß. in Sierra de Juncos in monte Guvuy, prope Aybonito ad Cuyon, prope Utuado ad Roncador: Sintenis n. 2694, 2777, 6505. Obs. Yalde affinis C. scandens L. (Plum. ed. Burm. t. 89 f. 1 ! e Mar- tinique) foliis plerumque brevioribus et latioribus, praesertim corollae majoris lobo antico 10 — 15 mm. longo, postico apice rotundato v. triangulari, spatio inter insertionem anterioris et apicem posterioris 2,5 — 3 cm. longo, antberis rectangularibus duplo majoribus et ovario breviter et dense pubescente recedit. Rubiaceae. Chimarrliis cymosa Jacq. ^ Subspec. a. genuiiia Urb. foliis superioribus 15 — 30 cm. longis; bracteis inflorescentiae primariis minutis v. deficientibus; corolla 4 — 5 mm. longa in 1/5— 1/4 alt. coalita; filamentis petala plerumque dimidio super- antibus, antberis ovatis ca. 1 mm. longis; capsulis 2,5 — 4 mm. longis, 2 — 2,5 mm. crassis, supra calycem semigloboso-productis; seminibus ■k ^\^ v^ Species novae, praesertim portoiicenses. 411 compressis, orbicularibus v. ovali-orbicularibus, testa utrinque elevatim reticulata, margine anguste aliformi-prodiicta crenulata. Cliimarrhis cijmosa Jacq. Sei. Amer. (1763) p. 61; Griseb. Flor, p. 323 (p. p.); Duss Flor. Ant. frang. p. 332. Resohl de montagne Guad. ex Duss, Quinoyer Doinin. ex Egg., Bois de riviere Domin. ex Ramage, Martin, ex Duss et Jacq., St. Lucia ex Ramage, Water wo od Vincent, ex Egg. Ar bor pulchra 16 — 25 m. alta, liguo flavescente flexibili. Hab. in Antigua ex Griseb.; Guadeloupe satis frequens in re- gione inferiore et infra-superiore, fl. Maio — Aug.: Duchassaing, Duss n. 2548, 3424; Dominica: Eggers s. n., Nicholls n. 69, Ramage; Mar- tinique in parte septentrionali : Duss n. 1452, Hahn n.429; Sta. Lucia: Ramage; St. Vincent: Eggers n. 6655,'^mitli n. 889. ^ Subspec. b. jamaicensis Urb. foliis superioribus 8 — 15 cm. longis, subtus praeter domatia in angulis venarum obvia glaberrimis; bracteis in- florescentiae primariis bene evolutis non raro subfoliaceis (et tum stipulis interjectis); floribus homomorphis; calycis limbo truncato v. margine ob- soletissime denticulato; corolla 5 — 6 mm. longa in 1/4 — Vs ^^^- coalita; filamentis petala vix v. parum superantibus, antheris oblongis, brevissime et obtusissime apiculatis, 2 mm. longis; capsulis obovatis v. breviter ob- ovatis 4 — 5 mm. longis, 3 — 3,5 mm. crassis, supra calycem vix v. parum productis; seminibus irregulariter angulatis, 0,4 — 0,6 mm. longis, testa in faciebus foveolato -reticulata, ad angulos irregulariter plus minus producta. Chiniarrhis cymosa Griseb. Flor. (1861) p. 323 (p-P-), — tion Jacq. Arbor 10 m. alta. Flore s albi odorati (ex Harris). Hab. in Jamaica in Mount James 330 m. alt, ad St. Georges, super Silver Hill 1200 m. alt, m. Jul., Sept flor. et fruct: March n. 1871, W. Harris in Bot Dep. Herb. n. 5810, 5828, 6795. ^ Subspec. c. microcarpa Urb. foliis superioribus 5 — 8 cm. longis, subtus praesertim ad nervös plus minus pubescentibus; bracteis inflores- centiae primariis minutis v. nullis; floribus lieterostylis (ex We.); calycis limbo brevissime et valde depresse denticulato; corolla 4 mm. longa, in Y3 alt coalita; antheris oblongis brevissime et obtusissime apiculatis, 1,5 mm. longis; capsulis obovato-globulosis 2 — 2,5 mm. longis, vix 2 mm. crassis, supra calycem non productis; seminibus plus minus an- gulatis 0,4 — 0,6 mm. longis, testa in faciebus reticulata, ad angulos non V. vix producta. Chimarrkis cymosa Griseb. PI. Wr. (1862) p. 504 et Cat. p. 125; Sauv. Cub. p. 61, — non Jacq. Hab. in Cuba prope Monteverde: Wright n. 1262. 412 Ign. Urbän: Roiideletia impressa Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus breviter patenti-hirsutis, pilis aliis minutis ciirvulis intermixtis; foliis ternatim verticillatis, 12 — 15 mm. longe petiolatis, ovali-ellipticis, basi acuta in petiolum protractis, apice breviter et acute acuminatis, 8 — 10 cm. longis, 3,5 — 4,5 cm. latis, duplo v. pauUo ultra longioribus quam latioribus, margine anguste revolutis, subtus ad nervum medium parce puberulis V. glabrescentibus, caeterum glabris, crassiuscule chartaceis; inflores- centiis axiJlaribus panniculatis multifloris, flore in cymulis extremis ter- minali subsessili, lateralibus ca. 1 mm. longe pedicellatis; calycis lobis lanceolatis tubo semiovali paullo brevioribus; coroUae tubo cylindraceo, in parte Ys superiore duplo ampliore, extrinsecus pilis brevissimis cur- vulis obsito, 6 — 6,5 mm. longo, lobis duplo brevioribus obovatis; antheris inclusis 1,3 mm. longis, filamentis perbrevibus; capsulis 4 — 5 mm. latis; seminibus anguste alatis, ala integra. Eami teretes. Stipulae triangulari-acuminatae, extrinsecus parce, intus dense hirsutae. Folia nervis utrinque 5 — G ijaruni arcuatis sujira sicut nervulis impressis, supra in sicco viridi-cinei-ascentia, subtus viridi- flava. Inflorescentiae 4 — 6 cm. longae, pilosulae; bracteae lineari-sub- ulatae. Flores 5-men. Calycis tubus tonientosulus ; lobi 0,4 — 0,G mm. lotigi. Corollae tubus inferne 0,7 mm., sub apice 1,5 mm. crassus, intus glaber; lobi apice rotundati, utrinque brevissime pilosuli. Filamenta tubo supra 2/g alt. affixa; antherae in Ys ^It. affixae, oblonge -lineares. Stylus (an in florib. brachystylis?) tubo corollae dimidio brevior 3,5 mm. longus, supra basin pilosulus, caeterum glaber, nsque ad medium bipartitus, lobis linearibus stigmatosis dorso sulcatis. Capsulae didymae brevissime pilo- sulae, 2,5 — 3 mm. longae. Semina ca. 1 mm. longa. Hab. in Jamaica prope Cherry Garden 200 m. alt., m. Febr. flor.: E. Campbell in Bot. Dep. Herb. n. 6234. Obs. Afflnis R. trifoliata Jacq. differt foliis lanceolatis, dorso leviter tomentosis, racemis hirsutis, floribus exiguis, ex icone ca. 3 mm. longis, lobis tubo corollae 3-plo brevioribus, filamentis tubo ad medium insertis. n/ Roiideletia iiiicrocalyx Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus et inflorescentiis brevissime pulverulento-pilosis, interdum pilis brevibus intermixtis; foliis 3- rarius 2-natim verticillatis, 15 — 20 mm. longe petiolatis, ovali-ellipticis v. supremis elliptico-oblongis, basi acuta in petiolum protractis, ad apicem sensim angustatis acutis, 8 — 12 cm. longis, 3 — 5 cm. latis, 2Y2 — 3-plo longioribus quam latioribus, mar- gine vix V. parum recurvatis, supra praeter pilos minutos ad nervura medium obvios glabris, subtus minute plus minus pilosulis, crasse cbar- taceis v. coriaceis; inflorescentiis axillaribus panniculatis brevibus; flori- bus sessilibus v. lateralibus usque 1 mm. longe pedicellatis; calycis lobis triangularibus minutis tubo semigloboso 3 — 5-plo brevioribus; corollae tubo cylindraceo ad basin parum, supra medium magis ampliato, extrin- secus crispule pilosulo, 5 mm. longo, lobis 3-plo brevioribus breviter 1. J\J\J/ Species novae, praesertim portoricenses. 413 obovatis; antheris inclusis, 1,3 mm. longis, filamentis perbrevibiis; cap- sulis 3,5 — 4 mm. latis; seminibus alatis, ala integra. Frutex. Eami teretes, ad apicem obtuse trianguli. Stipulae tri- anguläres acutae, dorso breviter et adpresse pilosae, intus dense et breviter hirsutae. Folia nervis utrinque ca. 5 arcuatis impressis, supra in sicco brunneo-, subtus viridi-oHvacea. Inflorescentiae 2 — 3,5 cm. longae, su- perne cinerascenti-tomentosulae; bracteae triangulari-subulatae. Flore s 5-mei'i. Calycis tubus cinereo-tomentosus; lobi 0,2 — 0,4 mm. longi. Co- rollae tubus sub medio 0,G mm., sub apice 1 mm. crassus, intus glaber; lobi apice rotundati, utrinrpie pilosulo-pulverulenti. Filamenta tubo in ^/^ alt. affixa. Stj^lus (an in flor. bracb^'stylis V) tubo corollae fere 3-plo brevior, vix 2 mm. longus, inferne brevissime pilosulus, usque ad medium bipartitus, lobis linearibus stigmatosis. Capsulae globoso-subdidymae pulverulento- pilosulae ca. 3 mm. longae. Semina ca. 1 mm. longa. Hab. in Jamaica: Bertero, ad pedem Long Mountains 120 m. alt., m. Jan. ilor.: E. Campbell in Bot. Dep. Herb. n. 6147. Obs. A praecedente pube, foliis non acuminatis, calyce, coroUa bene diversa, sed babitu omnino congruens. Roiuleletia brachyearpa Wr. et Sauv. rarais junioribus parce et brevissime adpresse pilosis, mox glabratis, obtuse trigonis; foliis pleris- que ternatim raro 4-natim verticillatis, 5 — 10 mm. longe petiolatis ellipticis v. obovato-oblongis, utrinque subaequaliter v. ad basin magis angustatis, apice obtusis v. acutis, basi sensim angustatis, 7 — 10 cm. longis, 2,5 — 3,5 cm. latis, 2 — 3-plo longioribus quam latioribus, mar- gine subplanis, supra brevissime et parce setulosis, subtus setulosis v. minute v. obsolete praesertim ad nervös puberulis, chartaceis v. char- taceo-coriaceis; inflorescentiis axillaribus et terminalibus racemosis, ra- mulis ternatis cymulosis, floribus subsessilibus; calycis lobis subinaequali- bus ovali-oblongis v. ovalibus, apice obtusis v. rotundatis tubo globuloso aequilongis v. pauUo longioribus v. paullo brevioribus; corollae tubo fili- formi-cylindraceo ad apicem sensim v. subsubito ampliato, extrinsecus brevissime et dense sursum adpresse piloso, 7 — 8 mm. longo, lobis 2Y2 — SYa-plo brevioribus, suborbicularibus; antberis inclusis 2 — 2,5 mm. longis, filamentis brevibus; capsulis 5 — 7 mm. latis; seminibus alatis, ala pectinato-incisa. Bondeletia brackycarpa Wr. et Sauv. Cuh. (18G9) n. 1015 p. 64. Ferdmanclea hrachycarpa Griseb.! PI. Wr. (ISO 2) p. 505. Eami posterius teretes brunneo -nigrescentes. Stipulae trianguläres apiculatae, extrinsecus glabrae v. parce pilosae. Folia nervis utrinque 6 — 8 parum arcuatis, supra vix v. non prominulis, supra in sicco nigres- centia nitentia, subtus ferrugineo-brunnea opaca, manifeste domatiata. In- florescentiae 1,5 — 10 cm. longae, brevissime pilosulae v. superne strigu- losae; bracteae lauceolato- lineares v. lineares. Flore s 4-meri, nigrescentes (ex Linden). Calycis tubus brevissime et dense adpresse pilosus; lobi 414 Iqn. Urban: 1 — 1,5 mm. longi. Corollae tnbus inferne 0,G — 0,7 mm., snb apice 1,3 — 1,5 mm. crassus, intus giaber; lobi apice rotmidati intus glabri. An- therae in Ys — Vö '^^^- ''^^ffi^'^ie oblonge -lineares, inferne angustatae, in fl. brachyst. os corollae attingentes, in fl. dolichost. profundius insertae. Stylu- (in fl. dolich.) os corollae paullo superans 8 mm. longus, giaber, apice bres viter bilobus, in fl. brachyst. multo brevior, 4 mm. longus in ^3 superiore bifidus , lobis linearibus. Capsulae globosae. S e m i n a subparca ca. 3 mm. longa. Hab. in Cuba ad Nimanima 400 m. alt., m. Aug. flor. : Linden n. 2132, Wright n. 1621, 2679; Sto. Domingo: Scliomburgk n. 3*. Obs. Vera Rondeletiae species, ut cl. Wright et Sauvalle jam affir- maverunt, nee Ferdinandusae (Ferdinandeae) aeque ac R. stellata "Wr. et Sauv. {F. stellata Griseb.) et R. angustata Wr. et Sauv. [F. angustata Wr.) quam cl. Schumann in Engl. Prantl Nat. Pfl.-Fam. IV. 4. p. 52 nuperrime iterum. generi Ferdinandusae adscripsit (cf. Urb. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV p. 263). Genus ulterius in India occidentali cognitum non est. ^ Roiidelctia portoricensis Kr. et Urb. (n. sp.) ramis ad apicem minute v. brevissime denseque adpresse pilosis v. tomentosis; foliis 10 — 25 mm. longa petiolatis, ovali-ellipticis v. elliptico-oblongis, basi sensim in petioliim angustatis, ad apicem paiillo minus angustatis, ple- rumque brevissime et obtuse acuminatis, 10 — 20 cm. Jongis, 4 — 8 cm. latis, ca. 2Y2-plo longioribus quam latioribus, margine planis v. an- gustissime revolutis, subtus ad nervum medium bre viter pilosulis, caete- rum glabris, coriaceis; inflorescentiis axillaribus panniculatis, folio pluries brevioribiis, floribus 2 — 3 mm. longe pedicellatis; calycis lobis triangu- laribus obtusis tubo globuloso paullo v. duplo brevioribus; corollae tubo inferne cylindraceo supra medium sensim (fl. dolich.) v. in Yg superiore (fl. brachyst.) subcampanulato-ampliato, extrinsecus pilis retrorsis dense tomentoso, 1- — 8 mm. longo, lobis fere 3-plo brevioribus semiovatis v. suborbicularibus; antheris inclusis 1,5 — 2 mm. longis, filamentis per- brevibus; capsulis 5 — 7 mm. latis; semiuibus alatis, ala irregulariter denticulata. „Frutex 3 — 5 m. v. arbor 8 — 20 m. alta." Eami vetustiores te- retes, juniores interdum plus minus compressi. Stipulae breviter tubulosae, inter petiolos plus minus triangulari-productae obtusiusculae v. brevissime apiculatae, extrinsecus brevissime adpresse pilosae v. glabrescentes, intus dense albo-stiigosae. Folia nervo medio subtus „rubro^', lateralibus utrin- que 8 — 10 supra impressis, supra in sicco obscure brunnescentia, subtus olivacea v. brunneo-olivacea. Inflorescentiae 3 — 5 cm. longae griseo- tomentosae; bracteae triangulari-lanceolatae. Flor es albi 5-meri dimorphi. Calycis tubus tomentosus; lobi ca. 1 mm. longi. Corollae tubus inferne 1 mm., ad apicem 2 mm. crassus, intus giaber v. parce pilosus; lobi apice rotundati, utrinque pulverulento-pilosuli. Anthorae in ^5 alt. affixae, in flor. brachyst. os corollae attingentes, in dolichost. paullo longiores, sed profundius insertae et apice ab ore 1,5 mm. remotae, oblongae. Stylus Jk ^^ \^ \^ Species novae, praesertim portoriceuses. 415 brevissime pilosus, lireviov 3,5 — 4 mm. longiis, usque ad medium bifidus lobis linearibus, longior 0 — 7,5 mm. longus, apice bilobus, lobis ovatis. Capsulae didymae 4 — 5,5 mm. loiigae, „cinereo-virides" piüveridento-to- mentosidae. Semina 2 mm. longa. Hab. in Portorico in sylvis priuiaevis non rara, m. Maio — Jul. fl., m. Oct. fruct., e. gr. in Sierra de Luquillo ad montem Jimenes, ad Banadero, in Sierra de Naguabo ad Los Ranchones et in monte Piedra pelada, prope Barranquitas in monte Torreciila 1130 m. alt., prope Pefiuelas in monte Jagiia, inter Pennelas et Adjuntas 700 m. alt., prope Adjiintas in monte Cienega, prope Maricao in monte Alegrillo: Eggers ed. Toepff. n.890, Schwanecke n. 22, Sintenis n. 447, 1177, 1430, 1518, 2023, 4369, 4513, 5328, Stahl n. 1128. Obs. Affinis R. stereocarpae Griseb., quae ramis glabris, foliorum forma, i^anniculae longitudine, bracteis etc. diversa est. ^ Roiideletia martiiiicensis Kr. et Urb. (n. sp.) ramis jiinioribus et inflorescentiis breviter et dense flavido-hirsutis; foliis 15 — 25 mm. longe petiolatis, ovali-ellipticis, basi acntis, apice cuspidato-acuminatis, 13 — 20 cm. longis,,7 — 9,5 cm. latis, ca. duplo longioribns quam latiori- bus, margine angustissime recnrvatis v. revolutis, ad nervum medium utrinque breviter hirsutis, caeterum parce pilosis v. supra postremo glabrescentibus, crassiuscule chartaceis; inflorescentiis axillaribus panni- culatis multifloris, flore in cymulis extremis terminali subsessili, late- ralibus 2 — 3 mm. longe pedicellatis; calycis lobis lanceolato- linearibus obtusis tubo semigloboso paullo longioribns; corollae tubo inferne cy- lindraceo superne sensim ampliato, extrinsecns dense retrorsum strigoso, 6 mm. longo, lobis 3-plo brevioribns obovato-orbicularibus v. breviter obovatis; antheris inclusis 1,8 mm. longis, filamentis perbrevibus; cap- sulis 6 — 7 mm. latis; semiuibus alatis, ala irregulariter crenata v. excisa. „Arbuscula 3,5 m. alta, liabitu pulcliro." Rami teretes. Stipulae trianguläres, apice emarginatae et breviter apiculatae, extrinsecus ad mar- ginem glabrae, caeterum breviter hirsutae. Folia nervis utrinque ca. 7 ar- cuatis, supra leviter impressis, supra in sicco nigrescentia, subtus bruiinea. Inflorescentiae G — 8 cm. longae; bracteae lineares v. lineari-subulatae. Flores 5-meri. Calycis tubus breviter tomentoso-hirsutus; lobi 1,5 mm. longi. Corollae tubus inferne 0,7 mm., superne 1,5 mm. crassus, intus glaber; lobi apice rotundati utrinque pulverulento-tomeutosuli. Antherae in Yö ^It. affixae, olilongo- lineares inferne angustatao, connectivo nigro. Stylus OS corollae vix superans, 7,5 mm. longus, inforne scabriusculo-pi- losulus, superne subglaber, apice subbilobus, stigmatibus utrinque ca. 1 mm. longe decurrentibus. Capsulae didymae tomentosulae 5 mm. longae. Se- mina 1,5 — 2 mm. longa. Hab. in Martinique in sylvis Fond St. Denis et inter Camp de l'Alma et Camp Lareinty, m. Nov., Dec. flor. : Duss n. 1464. 416 Ign. Urban : Obs. Affines E. arhorescens et stereocarpa Griseb. ramis jnnioribus glabris V. parce hirsutis, foliis obovatis v. obovato-oblongis, ad basin multo magis angustatis statim dignoscendae sunt. Roiuleletia iiiermis Kr. et Urb. raniis jimioribus glabris, breviter V. brevissime pilosis v. tomentosulis, mox glabrescentibus; foliis forma et magnitudine valde variabilibus, 2 — 10 mm. longe petiolatis, lanceolato- linearibus usque obovatis v. ovalibus, basi plerumque obtiisis, raro acutis, apice breviter nunc abrupte acuminatis v. acutis v. obtusis v. rotundatis et apiculatis, 3 — 10 cm. longis, 0,5 — 5 cm. latis, 2 — 8-plo longioribus quam latioribus, glabris v. brevissime pilosis, chartaceis v. chartaceo-coriaceis; inflorescentiis axillaribus 1 — paucifloris foliis pluries brevioribus, floribus in cymulis 2 — 5 mm. longe pedicellatis; calycis lobis oblonge -lanceolatis v. oblongo-linearibus, semper supra medium latiori- bus, obtusis, tubo globoso aequilongis usque duplo longioribus; corollae tubo filiformi - cy lindraceo , ad apicem pauUo ampliato, extrinsecus den- sissime et retrorsum incano-piloso v. tomentoso, 7 — 10 mm. longo, lobis 3-plo brevioribus suborbicularibus; antheris inclusis 2 — 2,7 mm. longis, filamentis perbrevibus; capsulis 3 — 4 mm. latis; seminibus exalatis. v Var. a. aiigiistifolia Kr. et Urb. foliis lanceolato-linearibus v. lanceolatis, utrinque aequaliter v. ad apicem paullo magis angustatis, apice fere semper acutis, 0,5 — 1 (raro — 1,5) cm. latis, dense longitror- sum nervosis. Catesbaea inermis Spreng.! Syst. I (1825) p. 416. Bondelctia hiixifolia DC. Frodr. IV (1830) p. 409 (p. pj, — non Vahl. Catesbaea jifi^'^'ff^ora Balbis! („Spreng.'' ap. DC. l. c.) in herb., — non Stv. ^ Yar. ß. ol>loiigifolia Kr. et Urb. foliis oblongis v. obovato-ob- longis, ad basin magis angustatis, apice obtusis v. rotundatis, plerum- que apiculatis, 1 — 1,5 ( — 2) cm. latis, nervis lateralibus crebris dense anastomosantibus. A^ar. y. intermedia Kr. et Urb. foliis obovato-oblongis usque ovali-ellipticis, ad basin magis v. utrinque subaequaliter angustatis, apice breviter acuminatis, acutis v. rotundatis et apiculatis, 1,5 — 3 cm. latis, nervis ut in antecedente. Botideletia laeiyigata Bello! Ap. I (1881) p. 279; Stahl Est. V. p. 51; Krug Ic. t. 32! , — non DC. ^ Var. d. latifolia Kr. et Urb. ramis junioribus glabris, foliis ovali- ellipticis V. obovatis, apice acuminatis acutis v. rotundatis et apiculatis, 2 — 5 cm. latis, nervis e medio magis divergentibus, parcioribus saepius minus prominentibus. Species novae, praesertim portoricenses. 417 Rondeletia arborescens Stahl! Est. V (1887) p.49, — non Oriseb. Cordobancillo Portor. ex Stahl. Frutex v. arbuscula 1 — 5 m. alta. Rami teretes. Stipulao tri- anguläres V. breviter trianguläres, apice plus minus longe, plerumque sub- ulato-acuminatae, intus breviter adpresse pilosae. Folia nervis lateralibus utrinque aequaliter v. supra magis v. subtus magis prominentibus , aliis crebris vix V. paullo tenuioribiis intermixtis, Omnibus anastomosanti-conjunctis, in sicco plus minus brunnescentia, subtus pallidiora, utrinque nitida, subtus vix V. manifeste domatiata. Pedunculus subnullus v. usque 2 cm. longus; bracteae inferiores lineares v. lanceolato -lineares stipulis conjunctae. Flores plerumque 4-, raro 5-meri. Calycis tiibus dense incano-tomentosus; lobi 1,5 — 4 mm. longi. Corollae tubns inferne 0,7 — 1 mm., sub apice 1,5 — 1,8 mm. crassus, intus glaber; lobi apice rotundati, supra brevissime v. pulverulento-pilosi. Antlierae sub medio affixae, oblonge -lineares, in- ferne angustatae. Stylus glaber v. supra basin retrorsum pilosnlus, in flor. ho- mostylis os corollae attingens 7 — 10 mm. longus, apice bilobus, lobis ovalibus, in flor. brachyst. 3,5 — 5 mm. longus in 2/, — 1/,, superiore bifidus, lobis linearibus. Capsulae globulosae aequilongae ac latae v. perpaullo longiores 3 — 4 mm. longae, tomentosulae. Seraina reticulata ca. 1 nun. longa. Hab. in Portori co in fruticetis litoralibus, ad rivulos, rupes et in sylvis montanis atque primaevis non infrequens. Var. a. prope Cayey ad Buena Vista, ad rivulum Morillos, prope Aybonito ad Algarrobo, Coamo ad rivulum Moreno, ad San Ildefonso, in monte Santana, inter Peiion et Ponce, prope Penuelas in monte Llano, prope Guanica ad Pimta de Pescadores et ad La Ballena: Bertero, Sintenis n. 2078, 2103, 2937, 3130, 3205, 3259, 3516, 3710, 4748, Stahl n. 923. — Var. ß. prope Bayamon, Cayey ad rivulum Morillos, Coamo ad flumen Yuey, prope Sabana Grande ad flumen Estero, Rincon ad Barrio del Pueblo: Sintenis n. 2323, 3008, 3901, 5522, Stahl n. 401. — Yar. y. prope Saunas de Cabo-Rojo, Mayagüez in monte Mesa, Rincon ad Barrio del pueblo, Aguadilla: Gundlach in herb. Krug n. 573, Krug n. 546, Sin- tenis n. 19, 19'^, 5521, Wydler n. 200. — Yar. ö. prope Aguadilla, Sierra de Lares ad Guajataca et ad Callejones, Utuado ad Los Angelos, Manati: Sintenis n. 5881, 5937, 6099, Stahl n. 616, 735. — Floret et fruct. totum per annum. Obs. I. Notae de florum colore communicatae inter sese discrepant, sed non ita ut ad varietates melius eondendas adhibeantiu'. Ex Sint. n. 2823 corollae tubus est extrinsecus flavido-violascens, lobi intus flavidi, extrin- secus lateritii, flores postremo brunnescentes ; ex ejus n. 3901 flores sunt siüplinrei, extrinsecus in cinnaliarinum vergentes, ex ejus n. 5881 virides, posterius albi v. flavi, ex Krug n. 578 t. 82 et Belle tubus est violaceus, lobi lutescentes, ex Stahl flores sunt extrinsecus colore fructuum Mari (mo- rado), intus flavi. Obs. IL R. buxifoUaYahl (herb. Willd. n. 3916 et herb. Haun., e Mont- serrat leg. Dr. Ryan) ramis horuotinis pilis minutis adpressis vestitis, stipulis e basi perbrevi acuminatis, foliis obovatis v. anguste obovato-spatlmlatis, apice Urban. 27 418 lG^f• Ükban: rotundatis, 1,5 — 3,5 cm. longis, 1 — 1,5 ein. latis, nervis lateralibus 4 — 5 sub augulo 50 — GO^ abountibus supra vix conspicuis v. parum impressis, non anastomosantibus nee aliis tenuionbus interjectis, inflorescentiis sempcr sixbsessilibns iisqiie 2 mm. louge peduneulatis plerunique 3-floris sine dubio specifice recedit. ' Koiiclcletia Nimaiiimac Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus bre- vissime et adpresse pilosis, mox glabratis; foliis 8 — 12 mm. longe petio- latis ovatis v. ovalibus, basi obtusis v. rotundatis, apice obtuse et bre- vissime acuminatis v. obtusissimis, 4,5 — 5,5 cm. longis, 3,5 — 4,5 cm. latis, dimidio v. duplo longioribus quam latioribus, margine recurvis, glabrescentibus, coriaceis; inflorescentiis axillaribus laxissime 1— 3-floris, Acribus 20 — 25 mm., lateralibus 15 — 20 mm. longe pedicellatis; calycis lobis spatbulatis v. spatliulato-linearibus apice obtusis v. rotundatis, tubo dimidio v. duplo longioribus; corollae tubo anguste cylindraceo, in Y3 superiore duplo crassiore, extrinsecus pilis erectis dense tomentoso, 11 — 12 mm. longo, lobis 3 — 3Y2-plo brevioribus, obovato-orbicularibus V. orbicularibus; antheris inclusis 2,5 mm. longis, filamentis perbrevibus. Arbor. Eami teretes cinereo - brunnei. Stipulae trianguläres ob- tnsiusculae. Folia juniora supra parce pilosa, mox giabrescentia , nervis lateralibus 4 — 5 supra parum v. vix prominulis, subtus prominentibus et plus minus manifeste anastomosantibus, utrinque nitida olivacea, subtus do- matiata. Inflorescentiae 7 — 8 cm. longae, brevissime pilosae v. superne tomentosulae ; bracteae euphylloideae sed minutae elliptico-oblongae v. ob- longae, breviter petiolatae, 4 — 5 mm. longae; prophylla sub omnibus flori- bixs obvia, saepius calycis tubo adnata, oblougo-linearia v. linearia. Flor es 5-meri albi. Calycis tubus tomentosus; lobi 2,5 — 3 mm. longi, superne latiores. Corollae tubus 1 mm., ad apicem 2 mm. crassus, intus glaber; lobi apice rotundati, utrinque brevissime pilosuli. Antlierae in ^7 ^1^- affixae oblonge -lineares, inferne angustatae, in flor. dolichost. os tubi corollae non attingentes. Stj^lus in flor. dolich. os tubi iiaullo superans 13 mm. longus, inferne brevissime pilosulus, aj)ice bilobus, lobis oblongis. Hab. in Cuba ad Nimanima 800 m. alt, m. Aug. flor.: Linden n. 2207. Obs. Affinis R. alaternoides A. Rieh, foliis ca. 3 mm. longe petiolatis, minoribus supra reticulato- anastomosantibus, inflorescentiis terminalibus (nee axillaribus, ut cl. Richakd scripsit), plurifloris, floribus brevius pedicellatis, lobis calycinis linearibus recedit. ^ ßoiitleletia subglalbra Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus glabris V. ad apicem minutissime pilosulis; foliis 7 — 10 mm. longe petiolatis, ovalibus v. subanguste obovatis, basi plus minus in petiolum angustatis, apice obtusis v. brevissime et obtusissime acuminatis, 4 — 6 cm. longis, 2 — 3 cm. latis, ca. 2-plo longioribus quam latioribus, margine recurvis, glabris, coriaceis; inflorescentiis axillaribus et in ramulis terminalibus, 3 — 5-floris, floribus inferioribus usque 10 mm., superioribus 5 — 2 mm. 1-1900 Species novae, praesertim portoricenses. 419 longe pedicellatis; calycis lobis liuearibus, tubo paullo v. dimidio b're- vioribus. Eami teretes brimnei. Stipulae breviter trianguläres apieulatae de- ciduae. Folia nervo medio et 4 — 6 lateralibus supra prominentibus et re- ticulato-anastomosantibus, nlterioribus subtus pariim v. vix prominiüis, utrin- que praesertim supra nitida eHvacea, subtus non domatiata. Inflorescentiae 2 — 4 cm. longae, glabrae v. minutissime pilosulae; bracteae inferiores saepius ouphylloideae, sed minutae, superiores lineares 1 — 1,5 mm. longae; pro- pliylla saepius a calyce remotiuscula. Flores 5-meri. Calycis tubus bre- viter globosus, parce et brevissime adjDresse pilosulus; lobi ca. 1 mm. longi. Hab. in Cuba prope Santiago, 1400 m. alt, m. Sept. deflor.: Linden n. 2205. ßoiuleletia pacliyi)liylla Kr. et Urb. (n. sp.) praeter pilos intra stipulas et supra ad petiolum et ad sepalorum marginem obvios glabra; foliis 4 — 6 mm. longe petiolatis, ovalibus v. ovali-ellipticis utrinque ob- tusis, 2 — 2,5 cm. longis, 1 — 1,5 cm. latis, fere duplo longioribus quam latioribus, margine anguste v. lata recurvato plus minus convexis, crasse et rigide coriaceis; inflorescentiis axillaribus folio aequilongis 1-floris; calycis lobis 5 orbicuiari- v. breviter ovali-spathulatis apice obtusis v. rotundatis. Rondeletia alaternoides Griseh.! Cat. (1866) iJ.129, — non A. Rieh. Rami teretes, sub nodis paullo dilatati grisei laeves. Stipulae trian- guläres, breviter apieulatae. Folia nervo medio sulcato- impresso, lateralibus supra nullis, subtus utrinque 3 — 4 obsoletissimis, utrinque nitida, bruunea, subtus paullo pallidiora. Inflorescentiae ca. 2 cm. longae; pedunculus gracilis vix 0,4 mm. crassus supra medium v. ad apicem 2 — 4 bracteas spathidatas subalternas gerens. Flores 5-meri. Calycis tubus globulosus V. obovato - globosus ; lobi 3 — 4 mm. longi stipitati. CoroUa iguota. Hab. in Cuba: Wright n. 2689. Obs. Ex affinitate R. j^eduncularis A. Eich. (Wright n. 2690),- quae petiolis sepalisque glabris, petiolis ca. 1 mm. longis, foliis anguste obovato - oblongis minus crassis, inflorescentiis terminalibus diversa est. — R. alater- noides A. Rieh, longius distat foliorum nervis supra manifestis reticulato- anastomosantibus , inflorescentiis in ramis terminalibus , brevissime tomentosubs plurifloris, calyce tomentoso, sepalis linearibus, superne perpaullo latioribus, vix 1 mm. longis. Steyensia Poit. in Ann. du Mus. d'hist. nat. IV (1804) p. 235—237 tab. 60; Urb. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV (1897) p. 264. Calyx ante anthesin plane clausus, alabastrum petalorum includens, ovatus v. ovato-oblongus rostrato-acuraiuatus, sub anthesi plus minus profunde bifidus, lobis nunc aequalibus, nunc subinaequalibus, intus dense strigo- sus, postremo deciduus. Corolla in ^/g — ^^s alt. in tubum cylindra- ceum superne vix ampliatum coalita, intus glabra, fauce nuda; lobi 5 — 7 in aestivatione arcte imbricati , apice rotundati , carnosuli patentes. 27* 420 Ign. Urban: Stamina 5 — 7 fauci corollae inserta; filamenta perbrevia; antherae sub inedio affixae, oblongo- lineares, basi cmarginatae, apice obtusissimae, faucera corollae vix attingentes, tubo 4-plo breviores. Stylus in flori- bus brachystylis tubo corollae duplo brevior, crassiusculus glaber, usque infra medium bifidus, lobis crassiuscule linearibus apice truncatis circum- circa dorso medio excepto stigmatosis, in floribus dolichostylis longitu- dine tubi, apice bilobus. Discus annularis sub pube parum conspicuus. Ovarium specie obovatura, revera parte supera tan tum loculigera, in- fera crasse pedicelliformi, subcompressum, vertice breviter et dense hir- sutum, biloculare; ovula numerosa placentae peltatae parieti medio crasse punctiformi- affixae multiseriatim inserta, massam orbicularem formantia. Capsula parva (3 — 5 mm. diametro) globulosa, vertice convexo brevis- sime hirsuta, caeterum tomentosula, exocarpio crustaceo, endocarpio solubili subosseo, loculicide bivalvis, vaJvis bipartitis. Semina multa placentae crassae semiglobosae parieti sub medio affixae insidentia ovato- oblonga, inaequilatera, interdum subrhombea, plana obsolete reticulata circumcirca alata. Embryo minutus; cotyledones ovali-oblongae; radi- cula cotyledonibus subaequilonga. — Frutex bimetralis, raniis tereti- bus, pube ad apicem ramorum et subtus ad folia brevissime tomento- sula simplice, resina viscosa hinc illinc obvia. Folia OMJosita breviter petiolata crasse coriacea pollicaria. Stipulae breviter Ä)ulosae, inter petiolos plus minus triangulari-productae, obtusae v. obtusissimae, per- sistentes. Flor es albi odorati, in axillis solitarii; pedunculus ratione valde crassus; prophylla 2 bracteiformia v. minute euphylloidea stipulis bene evolutis interpositis; pedicellus perbrevis in ovarium abiens. Species unica Haitiensis: ^ Stevensia buxifolia Poit. l. c; Gärtn. f. Fruct. III p. 99 1 197; Da Prodr. IV p. 350. Bondeletia Poitaei Oriseh. Flor. (1861) p. 328 (p.p.). Hab. in Haiti septentr. prope la Vigie du Cap Fran9ais: Poiteau. Neomazeia Kr. et Urb. in Per. Deutsch, bot. Ges. XV (1897) p. 542 (Maxaea Kr\ et Ui'b. l. c. p. 265, non Born, et Grün.). Calycis tubus anguste oblongus; limbus supra ovarium productus inferne tubu- losus, superne 4-lobus, lobis in aestivatione apertis ovatis obtusis, inter- dum inaequalibus, basi circumscisse deciduus. Coro IIa in -/g alt. in tubum cylindraceum superne vix ampliatum coalita, intus glabra, fauce nuda incrassata; lobi 4 in aestivatione inflexi imbricati breviter ovati carnosuli, sub anthesi patentes v, recurvi. Stamina 4 fauci corollae inserta; filamenta perbrevia; antherae in Yg alt. dorso affixae, oblongo - lineares, ad basin parum attenuatae, apice obtusissimae, connectivo postice dilatato, inclusae, tubo 3-plo breviores. Stylus tubo corollae Species novae, praesertim portoricenses. 421 aequilongus filiformis glaber, apice brevissime bilobus, lobis intus stig- matosis. Discus annularis brevissime pilosus. Ovarium oblongimi subcompressum costatum biloculare; ovula in quoque loculo pauca (4 — 6) verticalia linearia utrinque attenuata placentae oblongae parieti puncti- formi-affixae peltatim ad medium inserta. Capsula oblonge -linearis vix centimetralis, brevissime et adpresse pilosula, exocarpio tenui crustaceo, endocarpio vix solubili subosseo, primum septicide dehiscens, loculis posterius intus ad basin, dorso fere ad basin bipartitis. Semina pauca placentae crassae lanceolato-lineari insidentia, ad medium affixa, lanceolato- linearia, dorso convexiuscula, ventre longitrorsum subangu- lata, testa longitrorsum anguste lineolata utrinque subulato- producta; endospermium carnosum. Embryo linearis fere longitudine seminis ipsius; cotyledones lineares obtusae subplanae radiculae tereti aequi- longae. — Frutex (?), ramis teretibus, inferne laxe ad apicem densis- sime foliigeris, junioribus minute pulverulento-pilosis. Folia opposita breviter petiolata coriacea vix pollicaria. Stipulae interpetiolares trianguläres acutae sericeae persistentes. Flores in axillis solitarii; pedunculus brevis compressus; prophylla 2 minute eupbylloidea, stipulis carentia; pedicellus perbrevis sensim in ovarium dilatatus. Speciei^mica Cubensis. Obs. Bmdeletia, cui generi cl. Grisebach plantam nostram cum dubio adscripsit, calyce tubo globuloso v. rare obovato v. obovato-oblongo, supra ovarium non producto, lobis persistentibus v. rare singulatim deciduis, ovulis numerosis, capsulis loculicide bivalvibus, seminibus irregularibus v. cubicis v. compressis, Bathysa calycis tubo obovoideo, corollae fauce villosa, stamiuibus ori corollae insertis, filamentis exsertis, ovulis numerosis, seminibus irregu- lariter compressis v. angulatis, panniculis brachiatis terminalibus recedunt. Neomazaea phialaiitlioides Kr. et Urb. l. c. jj. 542. Rondeletia? phialanthoides Griseh. Cat. (1866) p. 129; Saiiv. Cub. n. 1001 p. 63. Maxaea phialanthoides Kr. et Urb. l. c. p. 266. Hab. in Cuba occ: Wrigbt n. 2694. ^ Exostema subcordatiim Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioiibus brevissime v. minutissime patenti-pilosulis; foliis 2 — 3 mm. longe petio- latis ovatis v. ovato-oblongis, basi plus minus cordatis, apice breviter V. mediocriter acuminatis, 4,5 — 7 cm. longis, 2 — 4 cm. latis, 2 — 2Y2-plo longioribus quam latioribus; inflorescentiis corymbosis terminalibus, pedi- cellis 7 — 10 mm longis; calyce toto 6 — 10 mm. longo, tubo obovato- oblongo lobis linearibus obtusiusculis aequilongo v. paullo breviore; corolla 42 — 50 mm. longa, in -/g — ^l-j alt. in tubum 1,5 mm. crassum coalita, lobis anguste lanceolato -linearibus obtusis vix 2 mm. latis; sta- miuibus in 1/4 — Vs ^^*- ^^^®^ ^®^® leviter connatis v. basi iraa tantum 422 Ign. Urban: \ coalitis, petalis basi ima parum adhaerentibus; ovulis in quoque loculo . nuinerosissimis; Capsula obovata v. obovato-oblonga, 5 — 8 mm. longa, V superne 3,5 — 4 mm. lata; seminibus circumcirca alatis. ' Exostema subcordatiim Kr. et Urb. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV J (1897) p. 262 (nomen). T. ' Friitex 2 — 3-metralis (ex Jacquemont). Rami teretes cinerascentes. ^i* Stipiilae inter petiolos ovato- trianguläres, satis longa persistentes. Folia . margine angustissime recurva v. revoluta crassiuscule chartacea, nervis supra plus minns impressis, supra in sicco obscure brunnescentia, non v. vix ni- tentia, subtus pallide brunnea minutissime et obsolete, ad nervös paullo niagis conspicue pilosula, in axillis non v. minuto doniatiata. Inflorescentiae ■' minute pilosae; bracteae lineares v. subulatae. Flore s 5-meri. Calycis : tubus a latere compressus, minutissime pilosus laevis; lobi intus sulcati. Corolla glabra; tubus anguste cylindraceus ; lobi in aestivatione imbricati, li sub anthesi arcuato-recurvi. Filamenta filiformia interdum basi ima intus '*,brevissinie pilosula; antherae exsertae, lobis corollinis paullo breviores, basi duter crura affixae, lineares 10 — 12 mm. longae. Stylus filiformis glaber öa. 50 mm. longus; stigma ovatum v. breviter ovatum a latere compressum, antheras superans. Discus circa styli basin anmüaris crassiusculus. Ova- rium 2-loculare; ovula placentae lanceolatae parieti fere ab apice usque fere ad basin dorso medio adnatae ca. 12-seriatim affixa. Capsula supra caly- cem non producta, valvis demum vix 2-fidis. Semina ca. 1 mm. longa plana, ipsa suborbicularia tenuiter reticulata, ala aj)ice excisa. Hab. in Haiti in fruticetis saxosis montiiim supra La Eiviere froide, in montibus apricis La Coupe 160 m. alt, m. Dec, Jan. flor. : Jacquemont, Jaeger n. 210, Picarda n. 892. Obs. Alia specimina a cl. Picarda sub n. 13 et 892^ collecta foliis 3 — 5 mm. longe petiolatis, basi obtusis, pedicellis 12 — 15 mm. longis rece- dunt, sed fructibus deficientibus dici non potest, an varietatem, an speciem propriam praebeant. Exostema Picardae Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus minu- tissime pulverulento-pilosulis; foliis 1 — 2 mm. longe petiolatis ovato- oblongis, basi obtusis v.rotundatis, apice mediocriteracuminatis, 4 — 6 cm. longis, 1,5 — 2,5 cm. latis, 2 — ■2Y2-plo longioribns quam latioribus; in- florescentiis corymbosis terminalibus et ex axillis supremis lateralibus, pedicellis 5 — 9 mm. longis; calyce toto 7 — 8 mm. longo, tubo oblonge lobis linearibus obtusis aequilongo; corolla 30 — 35 mm. longa, in ^/^ alt. in tubum medio 1,5 mm. crassum coalita, lobis anguste lanceolato- linearibus 1,5 — 1,8 mm. latis obtusis; staminibus liberis; ovulis in quo- que loculo perplurimis; Capsula oblonge -cylindracea 12 — 15 mm. longa, superne 3,5 — 4 mm. lata; seminibus circumcirca, sed lateraliter an- guste alatis. Rami teretes cinerascentes. Stipulae inter petiolos ovato - trianguläres. Folia margine angustissime revoluta crassiuscule chartacea, nervis supra plus minus impressis, supra opaca, subtus praesertim ad nervös minutissime v. Species novae, praesertim portoiicenses. 423 obsolete pilosiüa, in axillis non y. obsolete domatiata. Inflorescentiae subglabrae; bracteae subulatae. Calycis tubus giaber; lobi intus sulcati. Antherae 8 — 10 mm. longae. Caetera ut in E. subcordato. Hab. in Haiti: Picarda n. 720. V Exostema elegaiis Kr. et Urb. (n. sp.) ramis glabris; foliis 5 — 8 mm. longe petiolatis ovalibus v. ellipticis, basi pauUo in petiolum protractis, apice breviter et obtuse v. vix aciiminatis, 5 — 9 cm. longis, 3 — 4 cm. latis, 2 — ■2'^l.2-]}\o longioribus quam latioribus; inflorescentiis coiymbosis^ densifloris, pedicellis ca. 0,5 mm. longis; floribus 5-meris; cah^ce toto 1,5 mm. longo, tubo obovato lobis breviter triangnlari-lanceolatis obtusis duplo longiore; corolla 9 — 10 mm. longa, vix in ^/^ alt. in tubuni 0,7 — 0,8 mm. crassum coalita, lobis oblongis obtusis vix 1 mra. latis; staminibus inter sese liberis, basi ima corolJae parum adnatis; ovulis in quoque loculo ca. 8; Capsula obovato -oblonga 4 mm. longa, superne 1,7 mm. crassa; seminum testa basi et apice aliformi- producta. Exostema elegans Kr. et Urb. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV (1897) p. 262 (nomen). Arbor elegantissima 4 — 5 m. alta. Rami teretes cinerascentes. Sti- pulae intrapetiolares , inter petiolos trianguläres, deciduae. Folia margine plana v. angustissime recurvata, chartacea, penninervia, nervo medio supra piano V. obsolete impresso, lateralibus supra obsolete impressis v. vix pro- minulis, subtus prominentibus, supra obscure viridia, subtus pallida, in an- gulis domatia paueipilosa gerentibus. Inflorescentiae terminales et ex axillis foliorum superiorum laterales in corymbum collectae, minutissime scabriusculo-pilosae. Flor es albi. Calycis tubus a latere vix compressus obsolete granulatus giaber subglaberve. Corolla extrinsecus glabra v. parce et minutissime brevissimeque pilosula; tubus anguste cylindraceus, supra liasin paullo attenuatus, intus giaber; lobi in aestiv. quincuncialiter imbricati, sub antliesi patentes v. re flexi. Filamenta filiformia; antherae exsertae, lobos corollinos paullo superantes, supra basin inter crura affixae, oblonge - lineares obtusae 1,5 mm. longae. Stj-lus filiformis giaber, ad apicem longi- tudine antherarum incrassatus et pressione earum in aestivatione angulatus; Stigma capitatum integrum basin antherarum attingens. Discus circa stylum annularis parvus, sed bene conspicuus. Ovariuni 2-loculare; Ovula placentae crassiusculae perbrevi in ^/^ alt. e septo dependenti subcollateraliter affixa oljlonga compressa pendula. Capsula supra calycem semigloboso- producta, dentibus calycinis persistentibus, ab apice septicide bivalvis, valvis demum 2-partitis, exocarpio brunneo, endocarpio stramineo, utroque tenui. Semina placentae valde incrassatae 2 mm. longae oblongae carnosae affixa pendula, funicido longiusculo, obovato -oblonga; testa laevis appendicibus membrana- ceis, basali integra plerumque triangulari-lanceolata, apicali inaequaliter bi- fida, altera in funiculum abeunte longiore, flavido-brunnescens; cndosper- mium mediocre carnosum. Embryo minutus; cotyledones breviter ovatae planiusculae, radicula paullo breviores. Hab. in Haiti prope Port-au-Prince, Plane du Morne de l'Hopital 800 m. alt, m. Nov. flor.: Picarda n. 593, 1055. 424 Ign". Urban: Obs. I. Affine E. parviflorimi L. Gl. Rieh, in H. ctB. Pl.Equin.I. p. 132; A. Ricli. in Sagra Cuba XI p. 6; Urb. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV. 1897. p. 261 = E. Valenxuelae in Sagra Gub. t. 48! = Solenandra ixorioides Hook, f. in Hook. Ic. XII (187G) p. 45 t. 1150! (Guba: Valenznela, Wright n. 1260) differt a nostra j^lanta ramis junioribus niinute pnlverulento-pilosis, foliis bre- viter ovatis 3 — 5 cm. longis vix dimidio longioribns quam latioribus, coiiaceis, nervis supra manifeste impressis, pedicellis ca. 1 mm. longis, corolla tota 10 — 12 mm. longa, in ^a alt. coalita, staminibus in specim. orig. in 1/4 — Vs alt., in Wright. n. 1260 vix in Y5 alt. coalitis, antheris 2,5 mm. longis. Obs. II. In hanc affinitatem pertinet etiam planta fructifera a cl. Eggers in Guba prope El Palenquito sub n. 4809 collecta; sed floribus deficientibus de valore specifico nil certi dici potest. Exostema Wriglitii Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus brevis- sime patenti-pilosis; foliis 6 — 7 mm. longe petiolatis, ovatis v. ovalibus, basi obtusissima v. rotundata non v. vix in petiolum protractis, apice acutis V. breviter acuminatis, 3 — 4 cm. (v. ultra?) longis, 1,5 — 2 cm. latis, duplo longioribus quam latioribus; inflorescentiis corymbosis densi- floris terminalibus et ex axillis foliorum supremorum lateralibus, pedi- cellis ca. 0,5 mm. longis; floribus 4-meris; calyce toto 1,5 mm. longo, tubo obovato lobis triangulari-lanceolatis v. lanceolatis obtusiusculis duplo longiore; corolla 7 mm. longa, in 3/4 alt. in tubum 0,5 — 0,6 mm. crassum coalita, lobis ovalibus apice rotundatis vix 1 mm. latis; stamini- bus inter sese liberis v. basi plus minus cohaerentibus, basi ima con- natis et corollae parum adnatis; ovulis in quoque loculo 3 — 6. Exostemma parviflorum var. Griseb. Cat. (1866) p. 125; Sauv. Cuh. n. 980 p. 61 (p. p.) , — ?ion L. C. Rieh. Rami teretes brunnescentes lenticellis parvis pallide flavidis adspersi, internodiis 1,5 — 0,6 cm. longis. Stipulae intrapetiolares, inter petiolos breviter trianguläres apiculatae. Eolia margine plana chartaceo - coriacea, nervis supra impressis, supra obscure viridia nitida, subtus pallidiora ad angulos parce pilosa (domatiata), caeterum glabra. Inflorescentiae minute patenti-pilosae. Calycis tubus a latere vix compressus minute pilosus. GoroUa glabra minute et parce pilosula; tubus anguste cylindraceus , supra basin paullo attenuatus intus giaber; lobi in aestivatione imbricati, sub anthesi patentes. Filamenta filiformia, lobos corollinos superantia; antherae basi affixae oblonge -lineares, 1,3 mm. longae. Stylus filiformis giaber, ad apicem longitudine antherarum incrassatus angulatus; stigma breviter capi- tatum basin antherarum vix attingens. Discus circa styli basin bene con- spicuus. Ovarium 2-loculare; ovula placentae crassiusculae suborbiculari in 3/4 alt. e septo dependenti subcollateraliter affixa, oblonga v. triangulari- oblonga pendula. Hab. in Cuba: Wright n. 2672. Obs. I. Inter omnes Exostematis species floribus 4-meris insigne. E. parviflorum L. G. Rieh, differt foliis breviter ovatis, floribus 5-meris, corolla tota 10 — 12 mm. longa, lobis oblongis, staminibus inferne connatis, antheris longioribus 2,5 mm. longis, ovulis in quoque loculo 6 — 8. 1-1330 1 Species uovae, praesertim portoricenses. 425 Obs. II. Exostemma capitatum Spreng-.! Neue Entd. II (1821) p. 143 et Syst. I p. 705 est Loranthus Soyaiixii Engl.! ex Africa occidentali. Baiidia parvifolia Lam. ramis jimioribus pulverulento-scabrius- culis, spinis ad ramos laterales per paria sparsis, 6 — 8 mm. loiigis; foliis siibsessilibüs v. usque 0,4 mm. longe petiolatis, obovatis v. orbi- cularibus, apice rotimdatis, nunc obsolete apiciilatis, basi plus minus in petiolum angustatis v. contractis, 0,3 — 0,8 cm. longis, 0,25 — 0,5 cm. latis, aequilongis ac latis v. dimidio longioribus, glabris; floribus soli- tariis 5-meris; calyce toto 2 mm. longo, limbo cupuliformi, dentibus anguste ovatis basi pauUo contractis, limbo fere duplo brevioribus; co- rolla tota 7 mm. longa, usque ad medium in tubum cylindraceum medio 1,5 mm. crassum superne paullo ampliatum coalita, lobis obovatis, apice rotundatis v. obtusis; antheris ad faucem corollae sessilibus; stylo 6 mm. longo glabro, apice bifido, ramis parte integra 4 — 5-plo brevioribus. Randia parvifolia Lam. Enc. III (1789) p. 25 et III. t. 156 f. 2! (excl. syn.). Oardenia parvifolia F. G. Dietr. Lex. Nachtr. III (1817) p. 441 (excl. syn. Sloan.). ' Rauii brunnescentes, cortice longitrorsmn fisso, spinis rectis, Stipulae inter petiolos breviter trianguläres acurainatae, sed mox deciduae. Folia coriacea suj)ra obscura, subtus pallidiora olivacea, supra punctulata enervia, subtus laevia, nervo medio manifesto, saepius subimpresso. Flore s laterales, nunc ad apices ramorum inter binas spinas pseudoterminales. Calycis tubus perbrevis breviter obovatus. Corolla extrinsecus glabra, iutus ad et supra faucem densissime villosa. Antherae lineares paullo supra basin affixae. Stylus superne obsolete incrassatus. Ovarii loculi, ut videtur, 3-ovulati. Bacca (ex Lam.) giobulosa. Hab. in Sto. Domingo: Rob. Schomburgk n. 173. Obs. Species a cl. de Candolle (Prodr. IV p. 401) erronee ad suam Catesbaeam parvifoUam sub titulo synonymi laudata ideoque e literatura bo- tanica ablata. — Exemplar origin. deest ex cl. Poisson in herb. Lamarck. V Eaiidia erytlirocarpa Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus pilis minutis curvulis obsitis, mox glabrescentibus, spinis per paria sparsis, gracilibus 8 — 14 mm. longis; foliis 1 — 3 mm. longe petiolatis, anguste obovatis v. obovato-oblongis, apice obtusis, basi sensim v. valde sen- sim in petiolum angustatis, in eodem ramo magnitudine valde variis, 1 — 3,5 cm. interdum usque 5 cm. longis, 0,5 — 1,5 cm. latis, 2 — 2Y2-PI0 longioribus quam latioribus, utrinque glabris chartaceo-coriaceis; flori- bus solitariis 5-meris; calyce toto 3 — 4,5 mm. longo, limbo cupuliformi, dentibus ovalibus v. ellipticis aequilongo v. in specim. Eggers. duplo longiore; corolla tota 6 — 10 mm. longa, in ^5 alt. in tubum cylindra- ceum medio 1,3 — 1,8 mm. crassum apice paullo ampliatum coalita, lobis ovatis V. subanguste ovatis acutis v. obtusis; antheris ad faucem corollae 426 Ign. Urban: subsessilibus; stvlo 5 — 7 mm. longo glabro in parte Y^ siiprema in- crassato et hoc loco profunde bifido; fructibus globosis v. ovali-globosis rubris (ex Picaeda) 7 mm. diametro glabris. Frutex 1 — 2 m. altus. Kami cinerascentes , cortice plicatulo v. plus minus longitudinaliter fisso. Stipulae breviter trianguläres subnlato-acumi- natae. Folia supra in sicco olivacea nitida, subtus viridia, nervis laterali- bus 4 — 6 supra parum v. obsolete, subtus leviter impressis v. tenuiter pro- minulis, margine subplana v. recurva. Flore s laterales. Calycis tubus breviter cylindraceus giaber, limbo extrinsecus obsolete scabriusculo. Corolla alba, odore aurantiaco, extrinsecus glabra, intus ad et supra faucem plus minus dense vUlosa. Antherae oblonge- lineares dorso supra basin affixae, 1,5 — 2 mm. longae. Hab. in Haiti prope Port-au-Prince, Petionville m. April., Majo flor.: Ehrenberg n. 232, Jacquemont, Picarda n. 321, 323, 1122; ?Sto. Do- mingo prope Puerto-Plata in fruticetis m. April, flor.: Eggers n. 1677. V ßaiidia jamaiceiisis Kr. et Urb. rauiis junioribus brevissime et dense patenti-pilosis, spinis ad ramulos per paria sparsis 6—10 mm. longis; foliis 1 — 2 mm. longe petiolatis, breviter ovatis v. plerisque sub- orbicularibus v. triangulär! -orbicularibus, apice obtusissimis v. plerum- que rotundatis, saepius minute apiculatis, basi rotundatis, subtruncatis V. obsolete cordatis, subito in petiolum contractis, 0,7 — 1,3 cm. longis et latis, minoribus saepius intermixtis, vix longioribus quam latioribus V. pauUo latioribus quam longioribus, supra brevissime piloso-scabrius- culis, margine breviter sed manifeste ciliatis, subtus praesertim ad nervös pilosulis, coriaceis; floribus solitariis 4- v. 5-meris; calyce toto 2,5 mm. longo, limbo breviter cylindraceo, dentibus triangularibus 2 — 3-plo longiore; corolla tota 8,5 — 10 mm. longa, in ^5 ^It. in tubum cylindra- ceum medio 1,5 — 1,8 mm. crassum apice vix ampliatum coalita, lobis ovatis acntis v. brevissime acuminatis; antheris ad faucem corollae sub- sessilibus; stylo 6 — 7 mm. longo glabro in parte 74 suprema subclavato- incrassato et hoc loco profunde bifido. Gardenia jamaicensis Spreng! Syst. I (1825) p. 761. Eami graciles brunnescentes v. cinerascentes, cortice plicato et hinc illinc longitudinaliter fisso. Stipulae inter petiolos perbreves, filiformi - acu- minatae, deciduae v. satis persistentes. Folia supra in sicco olivacea nitida, subtus pallide viridia, nervis lateralibus supra obsoletis v. non conspicuis, subtus utrinque 2 — 3 parum impressis, margine angustissirae et parum recurvato. Flore s laterales. Calj^cis tubus breviter obovato- cylindraceus dense albido-strigosus, fimbo extrinsecus punctato- scabriusculo. Corolla extrinsecus parce et breviter pilosa, intus ad et supra faucem dense villosa, lobis margine parce hirtellis. Antherae oblonge -lineares dorso in ^/^ alt. affixae 2 — ^2,5 mm. longae. Ovarium pauciovulatum. Hab. in Jamaica: Bertero. A ^ s^ V^ Species novae, praesertim portoriceases. 427 Obs. I. Specimen originarinni cl. Sprengelh, quod examinavi, neqiie ramis glabris angulatis iieque foliis giabei'rimis neqiie floribus glabris gaudet. Obs. IL Si^ecies a cl. de Candolle et Grisebach silentio praetermissa. V Var. Campbellii Kr. et Urb. (n. var.) .ramis junioribus glabris; foliis obovatis y. angaste obovatis, apice rotundatis, nunc obsolete emar- ginatis, basi plus minus in petiolum angustatis, 1,5 — 2,5 cm. longis, 1 — 1,4 cm. latis, dimidio usque duplo longioribus quam latioribus, minoribus breviter obovatis v. obovato-orbicularibus 0,5 — 1 cm. longis, utrinque brevissime patenti-pilosis, chartaceo-coriaceis. Frutex. Folia niargine plus mimis recnrva, nervis lateralibus subtiis 3 — 5 obsolete promimüis v. subimpressis. Fructus globosi v. breviter ovato-giobosi, 6,5 — 7 mm. diametro, dense et brevissime patenti-pilosi, pericarpio tenui in sicco 0,2 mm. crasso. Semina in quoque loculo ca. 4. Hab. in Jamaica ad pedem Long Mountain 115 m. alt., ad Wareka Hill m. Aug. flor., ra. Jan. fruct: E. Campbell n. 6153, 6399^' in Bot. Dep. Herb. Cateslbaea Linn.; TJrh. in Ber. Deutsch, bot. Ges. XV (1897) j). 268. Corollae lobi in aestivatione valvati, rarius imbricati. Sta- mina basi corollae non v. brevissime adnata, inter sese basi libera v. brevissime coalita, glabra. Stylus filiformis, superne longitudine anthe- rarum striis 2 papillosis notatus. Ovula in quoque loculo 3 — 4 aut 12 — 17 aut ca. 250, placentae ex apice loculi dependenti liberae aut superne aut usque ad basin parieti adnatae 2-, aut 4-, aut 12 — 15- seriatim affixa. Fructus 2-locularis; pericarpium tenuiter v. crasse crustaceum. Semina compressa, testa tenuiter punctato-granulata; endo- spermium firme et dense carnosum. Embryo vix longitudine seminis dimidia; cotyledones orbiculares v. ovatae, radicula duplo breviores. — Spinae simplices nudae. Stipulae interpetiolares trianguläres, sed mox medio longitrorsum lissae, partibus remotiusculis. Catesbaea melaiiocarpa Kr. et Urb. (n. sp.) ramis junioribus bifariam brevissime pulverulento-pilosis, sub foliorum insertione longi- trorsum glabris, internodiis 0,5 — 2 cm. longis; spinis ex axillis omnium foliorum rectis simplicibus; foliis 0,5 — 1,5 mm. longe petiolatis orbicu- laribus, obovatis v. plerisque rhombeis, apice rotundatis v. acutis, basi cuneatim in petiolum angustatis, 0,5 — 1,5 cm. longis, 0,2 — 1 cm. latis, supra tenuissime plicatulis v. laevibus opacis, nervo medio subtus non prominente, chartaceis; floribus subsessilibus; calycis tubo breviter ob- ovato glabro compresso, laciniis 3-plo longioribus lanceolato-linearibus; coroUa 8 mm. longa, in % alt. coalita; filamentis basi petalorum imae vix adhaerentibus, inter sese plane liberis quam antherae paullo breviori- bus; ovarii loculis 12 — 13-ovulatis; bacca globosa v. breviter globosa 5 — 6 mm. diametro nigra. 428 Ign. Ukban: Cateshaea parviflora Vahl Sijmb. II (1791) ]). 31 et Ed. I jj. 12 t 10 f. 1!; Oaertn. Carp. III jJ- 68 t. 192 f. 2!,- Griseb.I Flor. (1861) p. 317 (p. pj ; Egg. St. Croix p. 123 et St. Croix aiid Virg. Ist. p. 59, — non Siv. Scolosantlms versicolor Bello Ap. I (1881) p. 280; Kt^iig Ic. t. 23!, — non Vahl. Frutex 2 — 3 m. altus. Eami elongati teretes. Spinae graciles 1 — 2 cm. longae, supra basin 0,6 — 0,8 mm. crassae, laeves. Stipiilae initio circumcirca connatae, intra petiolos brevissimae, inter petiolos triangu- läres acuminatae v. subulatae, mox in partes suas solutae, marcescentes. Folia nervo medio supra prominente, lateralibus tenuissimis parcissimis v. non conspicuis non anastomosantibus, utrinque opaca, subtus brevissime et parce puberula. Flores (e specim. Antig.) in ramulis abbreviatis plerumque solitarii, 4-meri, pedicello ca. 0,5 mm. longo. Calycis tubus 1 mm. longus, supra ovarium parum productus; lobi 3 mm. longi acuti. Corollae tubus anguste infundibularis, intus glaber; lobi in aestivatione?, anguste ovati ob- tusiusculi. Filamenta glabra; antherae paullo supra basin affixae ex ore corollae -/g exsertae, corollae lobos aequantes, brevissime v. obsolete apicu- latae. Stylus filiformis aequicrassus , antheras vix superans. Discus mi- nutus annularis. Ovarium 2-loculare; ovula placentae ex apice loculi depen- denti 3 — 4-seriatim dense affixa. Baccae sepalis usque 4 mm. loiigis erectis v. patulis coronata, pericarpio crustaceo 0,3 mm. crasso. Semina in quoque loculo 5 — 7 v. ex Vahl usque 1 0 orbicularia v. breviter ovata brunnea, saepius concaviuscula, nunc angulata; testa tenuissime granulata. Embryo semine dimidio brevior; cotyledones ovatae planiusculae , radicula terete duplo breviores. Hab. in Portorico prope Guanica in fruticetis litoralibus ad La Montalba et ad La Plata, ibidem in declivibus fruticosis ad Punta de la meseta, m. Jan., Febr. fruct: Sintenis n. 3362, 3542, 3786; St. Croix ex Eggers; Antigua: Barber et Tillson n. 70, Wullschlägel n. 262. Cateslbaea i)arviflora Sw. ramis glabris v. obsolete scabriusculis; foliis orbicularibus usque obovato-spatlmlatis, 0,4 — 1,2 cm. longis, coria- ceis, glaberrimis, supra in sicco plicatis nitidis, nervo medio subtus prominente; tloribus sessilibus v. usque 0,6 mm. longe pedicellatis; caly- cis tubo anguste obovato glabro, laciniis lanceolato-linearibus margine incurvis ideoque specie subulatis aequilongo; corolla 12 mm. longa, in ^4 alt. in tubum infundibuliformem coaiita, lobis in aestivatione vaf- vatis anguste triangularibus; staminibus inter sese basi ima coalitis v. liberis, filamentis quam antherae 2^2 -plo longioribus, hisce semiex- sertis; ovulis in quoque loculo 2 — 4; bacca alba, laciniis calycinis pur- pureis coronata, ovata 4 — 4,5 mm. longa, 3,5 mm. crassa. Catesbaea parviflora Sw.! Prodr. (1788) p. 30 et Flor. I p. 236; Spreng. Syst. I p. 416 (p. p.); DC. Prodr. IV p. 401; Macf. Jam. II p. 213; Griseb. Flor. p. 317 (p. p.); Hitchc. Bah. p. 92 (p. p.). Species novae, praesertim portoricenses. 429 Bham?ius fol. hux. min. Sloane Cat. (1696) p. 216 et Jam. II p. 100 t. 207 f.lf Frutex 1 — 3 m. altus. Spinae simplices, sub quibus ramuli seriales observantiu-. Stipulae interpetiolares trianguläres breviter acuminatae, sed cito in lamellas binas longitrorsum dinimpentes. Flores sub spina solitarii, albi ex axillis folii superioris ramuli serialis prodeuntes. Calycis tubus a latere compressus, limbo pei'brevi in lobos tubo aequilongos excurrente. Corolla intus glabra, lobis obtusiusculis. Filamenta corollae basi vix ad- haerentia glabra; antherae lineares, supra basin affixae. Discus annularis. Stylus aequicrassus antheras superans; stigma bilobum. Ovarium 2-locu- lare; ovula placentae ex apice loculi descendenti 2-seriatini affixa pendula, funiculo nullo. Bacca 3,5 mm. crassa, pericarpio in sicco crustaceo. Se- mina in quoque loculo 2 — 4 ovata compressa, nunc angnlata, brunnea; testa dense impresso -punctata. Embryo semen dimidium vix aequans; cotyledones ovato-orbiculares planiuscnlae, radicula terete duplo breviores. Hab. in Jamaica in frnticetis maritimis partis septentrionalis: Swartz in herb. "VVilld. n. 2800; Portorico prope Guayanilla in monti- bus calcareis adPenon, prope Guanica in rupibus surarai montis El Maniel inter frutices et in sylvis montis Cobano: Sintenis n. 3735, 3775, 4927. — Flor. m. Aug., fruct. m. Febr. l Yar. ß. septentrionalis Kr. et Urb. ramis pleruraque manifestius, interdura etiam foliis subtus et spinis piloso-scabriusculis, calyce tubo breviter obovato v. semiovali, laciniis usque duplo breviore, corolla 6 mm. longa, filamentis quam antherae dimidio longioribus, baccis 3 mm. longis. Catesbaea campamdata Sagra msc. in DC. Prodr. IV (1830) p. 401. Echinodendrum campanulatum A. Rieh, in Sagra Cub. XI (1850) p. 18. Echinodendrum parvifiorum A. Rieh, in Sagra Cub. i. 47^'^. Catesbaea parviflora Griseb. Flor. (1860) p. 317 et Cat. p. 122; Chapm. Flor. II ed. p. 625, III ed. p. 198; Card., Bruce et Doli. Bah. p. 385. Scolosanthus parviflorus Wr. in Saiiv. Cub. (1869) n. 1053 p. 67. IIa Cub. ex Sauv. Hab. ad orani Floridae australis in Bahia Honda Key: Cabanis, Curtiss n. 1130*; in ins. Baham. in Hog Island in sylvestribus: Eggers n. 4508, 4508^; Cuba: Wright n. 2660 p.p., prope Habana: Morales n.4. Catesbaea paryifolia DC. ramis circumcirca brevissime patenti- pilosis; foliis rotundis v. triangulär!- v. rhombeo-orbicularibus, 0,2 — 0,6 cm. longis, supra opacis laevibus, subtus parce brevissimeque pilosulis, mar- gine planis v. paruni recurvatis, nervo medio subtus non v. vix pro- minulo; floribus sessilibus; calycis tubo anguste obovato brevissime 430 Ign. Urban: piloso, a latere subcompresso , laciniis aequilongo v. longiore; corolla 6 mm. longa (in alabastris fere maturis visa), in Yg alt. tantum coalita, lobis in aestivatione insigniter imbricatis, 2 exterioribus, oblongis; sta- minibus basi corollae imae adhaerentibiis, inter sese plane liberis, fila- mentis et antheris aequilougis, hisce os corollae superantibus ; ovulis in quoqiie loculo 3; bacca ovali 3 mm. longa, vix supra 2 mm. crassa, pericai'pio tenui. Catesbaea parvifoUa P. DC. Prodr. IV (1830) p. 401 (excl. syn. Lam. et Dietr.J. Catesbaea parviflora Spreng.! Syst. I (1825) p. 416 (p. p.); Griseb. Flor. p. 317 (p. p.); — 7ion Siv. Hab. in Haiti in Plaine de Gonaives, m. Dec. fruct: Picarda n. 1558; Sto. Domingo: Bertero n. 112. Catesbaea liolacjintha Wr. ramis glabris; foliis saepe deciduis obovatis, ovatis v. elliptico- oblongis 0,1 — 0,5 cm. longis, supra opacis laevibus, margine planis subplanisve, nervo medio subtus prominulo; floribiis sessilibus; calyce tubo obovato v. fere globuloso, glabro, a latere vix V. parum compresso, laciniis longiore; corolla 6 — 8 mm. longa, in Y2 — Vö ^^^- coalita, lobis in aestivatione valvatis ovato- oblongis; sta- minibiis basi corollae brevissime adnatis, inter sese liberis, filamentis antheras parum usque dimidio superantibus, hisce exsertis; ovulis in quoque loculo 3^ — 4; bacca globosa v. breviter ovali 2 — 3 mm. longa. Catesbaea holacantha Wr. in Griseb./ Cat. (1866) p. 122; Sauv. Ciib. 71. 950 p. 60. Hab. in Cuba occ. prope Majari-abajo: "Wright n. 2657; Haiti prope Port-au-Prince, Bois de St. Martin: Ehrenberg n. 97, Picarda n. 80, 335, 853, 134P; Sto. Domingo prope Santiago ad Llano Rafael, 250 m. alt.: Eggers n. 1912 ^ Schomburgk n. 22. Obs. Plantae Domingenses (frutex 6 — 10-pedalis, Acribus albis, po- stremo flavis ex Eggers) internodiis longioribus , spinis (non rare ternatim verticillatis) brevioribus gracilioribus contra plantam Wriglitianam gaudet, sed omnes characteribus floralibus bene congrnunt. Catesbaea Orayi Griseb. ramis glabris; foliis obovatis, breviter obovatis v. ellipticis 0,6 — 1,5 cm. longis, supra nitidis, margine parum recurvatis, nervo medio subtus inferne prominente; floribus 3 mm. longe pedicellatis; calycis tubo breviter ovali glabro a latere subcompresso, laciniis triangulari-acuminatis supra basin connatis aequilongo; corolla (in alabastris fere maturis 7 mm. longa) in ^4 ^^^- i^ tubum anguste infundibuliformem coalita, lobis in aestivatione anguste imbricatis semi- ovalibus rotundatis; staminibus a corolla liberis basi ima inter sese ob- solete connatis, filamentis quam antherae brevioribus, hisce verisim. i. J^pi sctae copiosae albae, obsoletissimc spiniiloso - dciitatae. Hab. in Haiti prope Port-au-Princo in alpcstiibus, m. Jan. tlor.: Picarda n. 10G5. Obs. Species distinctissima, nulli alii arctius affinis. v' Sciieeio Fadyciiii Giiseb. vai. dolicliauthus Kr. et Urb. (n. var.) involucro 10 mm. longo, squamis conglutinatis v. subconnatis (sed im- bricatis). — Frutex 3 m. altus. Hab. in Jamaica in Blue Mountains, prope Vinegar Hill 1400 m. alt, Apr., Jim. flor.: W. Harris in Bot. Dep. Herb. n. 5113, 6352. Obs. Typus S.Fadfjenu Griseb. ! involucro 7 mm. longo, srpiamis liberis, floribus et pappo brevioribus gaudet, sed caeteruni plane convenit. Cirsium mexicaiium P. DG. Frodr. VI (1837) p. 636. Cnicus mexicmms Hemsl. Biol. II (1881 — 82) p. 251. Cnicus p)ortoricensis 0. Ktxe. liev. I (1891) p. 329. Cardo ine. Portor. Hab. in Sto. Domingo prope Puerto-Plata in solo calcareo ad vias satis frequens, m. Majo fl.: Eggers n. 1771; Portorico prope Baya- mon ad vias, prope Caguas, prope Cayey ad Pedro Avila et in monte Llano, prope Adjuntas ad ripani flumiuis Cidra, prope Utuado in pratis ad Cayiico, m. Mart. flor.: Sintenis 993, 2388, 2452, 4011, 6415; Martinique in cultis regionis inferioris: Duss n. 307, 985; praeterea in Mexico, Guatemala et Nicaragua. Proustia crassinervis Urb. (n. sp.) petiolis pulvinari in spinas binas breves rectas v. recurvas excurrenti insidentibus 2 — 4 mm. longis, foliis ovatis v. anguste ovatis, utrinque rotundatis, 2 — 3,5 cm. longis, 1,2 — 2 cm. latis, margine revoluto integris, subtus tomentosulis; in- florescentiis terminalibns et lateralibus panniculatis, capitulis ad apicem ramulorum pluribus sessilibus glomeratis; involucro 5 mm. longo, squa- mis ca. 4-seriatis obtusis tomentosulis; floribus in quoque capitulo 4 — 5; pappo flavo; corollis 6 mm. longis; achaeniis dense albido-pubescentibus. Alte scandens. Rami teretes non striati, pilis crispulis brevibus dense induti V. tomentosuli , internodiis quam folia 2 — 3-plo brevioribus. Folia nervo medio supra prominulo, lateralibus 9 — 10 supra sulcato-impressis, subtus crasse prominentibus , ad marginem conjunctis, cacterum non anasto- mosantibus, supra minute et crispule pilosa, subtus pube sordide et obscure flavida, coriacea, sub infloreseentiis sensim decrescentia. Capitulorum bracteae ovatae v. triangulari-ovatae vix 1 mm. longae; squamae involucri 10 — 18, infimae ovatae v. breviter ovatae, intermediae eUipticae, intimae anguste oblongae; receptaculum brevissinie pilosum. Paj)pi setae 36 — 40 corolla paullo breviores, superne paullo crassioros et manifestius densiusque spinuligerae. CoroUae in -/^ alt. bilabiatae, labio inferiore usque ad basin Species novac, praesertim portoricenses. 471 bipartito, lobis lanceolato-linearibus, labio superiore ovato-elliptico apice 3-crenato, omnibus dorso sub apice parce pilosis et revolutis, caeterum glabrae. Stamina tubo sub medio affixa; antherae 3,5 mm. longae, basi longe subulato-produetac, apice longe ligulutae. Stylus in Y^ superiore bifidus, ramis ad apicem paullo incrassatis, subtruncatis. Achaenia pilis erectis dense obsita, non plane niatura. Hab. in Haiti prope Payan 400 m. alt.: Picarda n. 943. Proustia Krugiaiia Urb. (n. sp.), petiolis pulvinari integro v. bilobato v. bidentato reciirvo insidentibus, 1,5 — 4 mm. longis, foliis ovatis usque oblonge -lanceolatis, basi obtusis v. plerumque rotimdatis, ad apicem magis angustatis obtusis v. acutis, 3 — 9 cm. longis, 1,5 — 4 cm. latis, margine denticulatis v. raro subintegris, v. in planta juvenil! solem- niter inaequali-dentatis, subtus adpresse et tenuiter pilosis v. subseri- ceis, raro subglabris; inilorescentiis ad apicem ramorum lateralibus et terminalibus, in panniculam collectis, capitulis 3 — pluribus glomeratis subsessilibus; involucro 8 mm. longo, squamis ca. 4-seriatis obtusis serieeis; iloribus in quoque capitulo 7; pappo pallide stramineo; coroUis 9 mm., achaeniis 6 mm. longis, hisce sublinearibus glandulis brevissime stipitatis crebris obsitis, caeterum subglabris. Frutex 1 — 4 m. altus v. plus minus alte scandens. Rami teretes vix striati giabrescentes , juniores breviter pubescentes, iuternodiis quam folia duplo V. pluries brevioribus. Folia nervis supra prominulis dense reti- culato-anastomosantibus, crassiuscule chartacea v. coriacea, supra pilis bre- vissimis basi incrassatis scabrida, subtus plus minus dense pubescentia, margine plana v. angustissime recurva, sub intloroscentiis sensim decrescentia. Capitula inferiora interdum usque 3 mm. longe j)edunculata, caetera sub- sessilia; bracteae summae lineares 3 mm. longae; squamae involucri 15 — 18, infimae lanceolatae, intermediae ovales v. ellipticae, intimae oblonge -lineares; receptaculum brevissime pilosum. Pappi setae ca. 50 corollam subaequantes praesertim ad apicem spinulosae. CoroUae aureae, in ^5 ^It. bilabiatae, labio inferiore usque ad basin bipartito, lobis linearibus, labio superiore ovato-elliptico apice 3-crenato, omnibus dorso sub apice parce pilosis et plus minus revolutis, caeterum glabrae. Stamina tubo medio affixa; an- therae 5,5 mm. longao, basi longe subulato- v. setaceo - productae , apice satis longe ligulatae. Stylus in Y^ superiore bifidus, ramis ad apicem paullo incrassatis subtruncatis. Achaenia 5 — 7-costata. Hab. in Portorico in declivibus et sylvis montanis prope Aybo- nito ad Algarrabo, prope Coamo juxta tlumen Farrajones et in monte Santana et circa Pedro Garcia et juxta tlumen Yuey ad Salinas versus, prope Yauco in monte Duey, m. Dec. flor., Febr. fr.: Sintcnis n. 2920, 2989, 3038, 3039, 3258, 3598. Obs. P. Vanillosma Wr. (eCuba) differt foliis intcgris, capitulis 5-floris, involucri squamis acutis dorso glabris 8 — 12, pappo fulvido, floribus (non rite visis) multo gracilioribus usque ad medium bilabiatis, stylo in parte Vi2 supremo bifido, achaeniis multo brevioribus. 472 Ign- Ukban: Supplementum. Caiunridiuin parviilonim Fawc. (n. sp.) non pscudobulbosum, ramosum foliatuni clongatuni; foliis lincaribiis aciitis, vaginis persistenti- bus; pedunculis 1-tloris 1 — 2 ad axillas foliorum; lloribiis parviilis; sepalis pctalisque lineari-lanceolatis acutis; labelli lobo medio margine iiüdiilato emarginato, sinn subtus calloso, disco 2-calloso; Capsula lan- ceolata carinis sex. Herba in ripis saxosis umbrosis procumbens, 1,3 m. longa. Folia 12 — 15 cm. longa, 2 cm. lata. Sepala 5,5 mm. longa. Petala 5 mm. longa; labelli lobus medius 3 mm. longus, 3 mm. latus. Cohimna 2 mm. longa, pede 2 mm. longo. Ovarium 8 mm. longum; pedunculus 17 mm. longus. Capsnlae carina 0,6 mm. lata. Hab. in Jamaica ad Lancaster, 760 m. alt., m. Sept. flor., m. Nov. fr.: AV. Harris in Bot. Dep. Herb. fl. n. 7696, fr. u. 7650. (W. Fawcett.) V Ficiis i)ortoriceiisis Urb. (n. sp.) foliis 4,5 — 1,5 cm. longe petio- latis, ovatis, ovato-ellipticis v. ellipticis, basi rotundatis v. perpaullo et obtusiuscule in petiolum protractis, apice breviter v. brevissime acumi- natis, 5 — 11 cm. longis,^3,5 — 5 cm. latis, exacte penninervibus, coria- ceis V. subcoriaceis, elevatim pnnctatis; receptaculis ex axillis plerumque solitariis, raro binis, 6 — 9 mm. longe pedunculatis, piriformi-globulosis, initio albis, postremo nigris, 6 — 8 mm. diametro, propbyllis binis tri- angularibus v. ovato-triangularibus, apice obtusis, basi plus minus inter sese connatis ca. 1,5 mm. longis, lobis ostioli brevibus triangularibns. Frutex v. arbor 10 m. alta. Rami brunnei v. brunneo-nigrescentes, glabri, cortice in sicco plicatulo. Folia petiolis vix 1 mm. crassis, nervo medio pauUo prominente, lateralibus utrinque 10 — 14, aliis tenuioribus inter- mixtis, sub angulo 60 — 65^ abeuntibus, snbrectis v. parum arcnatis, plus minus manifeste anastomosantibus , margine subplana, in sicco obscure viridia. Pedunculi ca. 0,8 mm. lati. Periantliium 2-lobum. Ovarium oblicpie globulosum. Stylus unilateralis. Hab. in Portorico prope Yabucoa ad Puerto de la vaca et prope Manati in fruticetis litoralibus: Sintenis n. 5037, 6714. V Gralactia toinentosa Urb. (?ion Spreng. 1826, qiiae est = CUtoria tomentosa Ma?i. 1824). Oclonia tomentosa Bertol. Lucuhrat. (1822) p. 35 ex DC. Prodr. II p. 239. Glycine velutina Bertero! Msc. edid. DC. l. c. Flores rosei v. rubelli, extrinsecus viriduli. Hab. in Sto. Domingo: Bertero n. 457; Portorico ad S. Isabel, prope Maunabo in fruticetis ad Punta de la tuna et ad Punta Mala Pascua, prope Aybonito ad Algarrobo, inter Aybonito et Coamo in Species uovae, piaesertim portoriceüses. 473 riipibiis, prope Coamo ad Pedro Garcia et in couvalli fliiminis El Tendal, prope Juana Diaz ad Escalabrado, prope Cabo-Kojo in duinetis ad Monte Grande: Sintenis n. 818, 1994, 2897, 2927, 3051, 3142, 5075, 5219, G996, Stahl n. 189. ^ Dioclea reflcxa Hook. f. Fl. Nigr. (1849) p. 306; Benth. in Hart Fl. Bms. XV. I p. 162; Griseb.f Flor. 198; Bat in Oliv. Fl. trop. Afr. IL 189; Hook. f. Fl. Brit. Ind. II 196; Keiv Bull! n. 81 p. 246. Canavalia miniata Griseb.f Cat. (1866) p. 76 (excl. sijn. Bich. et DC), — non DG. Canavalia reflexa Wr. in Sauv. Cub. (1869) n. 535 p. 30. Taiirophihahmim p/ilchrnm Duchass. ap. Griseb. Gat. (1866) p. 76. Ojo de buey de costa Gab. ex Wr.; Mato v. Bejuco de mato Fort, ex Sint.; Bois bände G renal, ex Broadiv. Volubilis in arbores altissimas ascendens. Calyx obscure brunneus. Flor es obscure rosei in colorem violaceuni vergentes; vexilhnn ad basin macnla sulfurea notatum (ox Sint.). Legumina lignescentia ovalia nsque ovali-oblonga, vix v. brevissime (usqiie 5 mm. longe) st ijtitata acuta, 9 — 18 cm. longa, 5 — 6 cm. lata, snpra semina convexa, usque 2,5 cm. crassa, caete- rum subplana, sutura superiore vakle incrassata canaliculata, inferiore minus crassa et minus sulcata. Semina in quoque legumine 1 — 3 oblique ovato- orbiculata, latere lülo opi^osito subrecta, vakle convexa, 25 — 30 mm. longa, 22 — 20 mm. lata, 18 — 22 mm. crassa, laete v. obscure vinosa, vetustiora brunnea v. brunneo-nigrescentia, liilo ^s — Vi seminis circumcingente lineari. Hab. in Cuba septentr.: Wright n. 3539; Jamaica: Wilson; Por- torico in sylvis priniaevis prope Yabiicoa in monte Giiayava et circa Maiinabo ad La Pandara, in Sierra de Luquillo inter Mavi et monteni Jimenes, m. Sept. — Dec. fl. et fr.: Sintenis n. 1732, 5040, 5311; Do- minica ad Laien Fiats: Eamage (foliis subtus tomentosulis); St. Vin- cent ad Leevi^ard side in sylvis 160 — 330 m. altis infrequens, m. Nov. fl.: Smith n. 1030; Grenada: Broadway n. 654, Smith n. 68; Tobago prope Frenchfield in sylvis litoralibus 130 m. alt, m. Oct. fl.: Eggers n. 5548; — praeterea in America, Africa, Asia tropica, Nova Guinea. Obs. C. miniata DC. {Dolichos miniatus H, B. K.) est, ut jam ccl. A. EicHAKD in Sagra Cub. X p. 194 'et Bentham in Mart. Fl. Bras. XV. I p. 178 monuerunt, e descriptione Kuuthiaua nihil aliud nisi G. ohtnsifolia DC. ^ Canavalia riisiosperma Urb. (n. sp.) ramis pilos breves parcos rcfractos gerentibus, mox glabrescentibus ; foliolis ovatis v. anguste ovatis, brevissime et obtuse acuminatis, 6,5 — 10 cm. longis, 4 — 5,5 cm. latis, chartaceis v. chartaceo-coriaceis, glabris v. snbglabris, nervis utrinque prominentibus reticulato-anastomosantibus; prophyllis parvis 1mm. longis deciduis; calyce 11 mm. longo, labio posteriore tubo aequilongo v. pauUo longiore, profunde bifido, lobis rotundatis, anteriore minuto obsolete 3-dentato; petalis rubris v. violaceis, vexillo 20 — 23 mm. longo, supra 474 Ion. Urban: uiii^iiieulum siginoideo-ictlcxo et subbiaiiriculato, carinu siipcrno iiicuiva obtusa; legumine oblongo-lineari, 12 — 25 cm. longo, 4 — 5 cm. lato com- prcsso glabro, juxta sutiiraDi superiorcin acutatam brcvissime bialato; scminibiis 4 — 6, vinosis, hilo -/g circiiitiis aequantc. Canavalia parviflora E(j(j.! Flor. St. Croix et Virg. Isl. (1879) p. 45, — )ioti Benth. Canavalia gladiata Bello! Ap. I (ISSIJ p. 262; Stahl! Est. III p. S3, — non DC. Mato Colorado Port, ex Sint. et Stahl. Gaules volubiles, vetustiores usque 10 cm. crassi, arbores altas ascen- dcntes (ex Stahl). Eami plus minus striati, juniores pilis retrorsis adpressis parcis ol)siti, mox glabrescentes. Stipulae trianguläres ca. 1,5 mm. longae, ultra insertionem non productae, valde deciduae. Folia 3,5 — 8 cm. longe petiolata; foliola plantae juvenilis ovato-oblonga magis acuminata, adulta ter- minalia basi rotundata 12 — 15nim. , lateralia basi oblique rotundata 3 — 4 mm. longe petiolulata, nervo niedio supra prominente, cliartacea v. sul)Coriacea. Inflorescentiae jjlerumque ad basin ramulorum prorumpcntes, 5 — 25 cm. longae; pedicelli 2 — pluriatim gibberibus insidentes, 2 — 3 mm. longi; bracteae ca. 1 mm. longae ovatae cito deciduae; rliachis junior sursuni adpresse pilosa; prophylla sub calyce prodeuntia orbicularia valde docidua. Calyx parcissime et brevissime pilosus v. glaber; labium superius G — 7 mm., inferius 1 — 2 mm. Inngum. Petala rubra (ex Stahl ,,flores rosado moradas'') v. violacea (ex Eggers); vexillum unguiculo 6 mm. longo, auriculis parum prominentibus, suborbiculare, ca. 18 mm. latum, apice emarginatum; alae fere 20 mm. longae, 5 mm. longe unguiciüatae, supra unguiculum manifeste auriculatae, auriculo ol)tuso brevissime piloso, laneeolatae vix 3 mm. latae, sub apice rotundato usque 5 mm. dilatatae; carina alis aequilonga 5 mm. longe unguiculata, supra unguiculos auriculis lanceolatis praedita, oblonga 5 mm. lata, dorso usque supra medium fissa, in ^/^ alt. rectangulari-incurva. Tubus stamineus clausus, curvatus, in ^s — Ve '^^- oblique in filamenta subaequilonga abiens; antherae aequales ovatae. Ovarium 4 mm. longe stipitatum lineare sericeo- hirtellum subcurvatum, ca. 7-ovulatum. Stylus incurvus ovario 2Y2-plo brevior; Stigma ambitu breviter capitatum. Legumen 1,5 — 2 cm. longe stipitatum, inter semiria singula non v. plus minus constrictum, subenerve, alis brevissimis lateralibus a margine ipso 3 — 4 mm. distautibus, in sicco brunneum. Semina ovato- rotundata cnnvexa v. valde convoxa, 18 — 24 mm. longa, 15 — 20 mm. lata, 10 — 17 mm. crassa, hilo lineari. Hab. in Sto. Domingo in sylvis montis Isabel de la torre 50 m. alt, m. Jim. fruct: Eggers n. 2659; Portorico in sylvis primaevis prope Maricao in monte Montoso m. Nov. fl., prope Lares ad Callejones, prope Quebradillas: Gundlach in herb. Krug n. 314, Sintenis n. 452, 452*^, Stahl n. 190; St. Thomas in sylvis Signal Hill 400 m. alt, rara: Eggers (in herb. Krug et Urb. sine flor. nee fruct; deest in herb. Haun.) Obs. G. gladiata DC. {C. cnsiformis DC. varietas) praeter alias notas forma leguminis serainumque et brevitate hili di versa, C. jmrviflora Benth. ex descr. discrepat forma et magnitudine foliolorum, ealyeis labio inferiore iiitegro, superiore leviter bifido, carina alis paullo breviore. 1-19^1 ' Species novae, praesertim portoricenses. 475 / IValtheria calcicola ürb. (n. sp.) fniticosa, ramis hornotinis bre- viter tomeutosis; stipulis filiformibus valde deciduis; foliis 6 — 3 mm. longe petiolatis, orbiculari-ova'tis v. -obovatis, basi rotundatis v. sub- truucatis, apice rotundatis, 3,5 — 1,5 cm. longis, 3 — 1 cm. latis, margine basi excepta crenulatis, iitrinque velutino-tomentosiilis; inflorescentiis ad apices ramorum subcapitatis, prophyllis lanceolato-linearibus, inferne sensim angustatis; calyce 7 — 8 mm. longo, in -/^ alt. gamosepalo, lobis triaiigulari-lanceolatis; petalis calycem parum superantibus, obovato-ob- longis V. oblongis, apice truncatis v, late emarginatis, interne sensim unguiculatis; androeceo in forma dolichostyla fere usque ad antheras coalito, petalis dimidiis panllo longiore; stylo petalis aequilongo. Frutex 1 — 2 m. altus. Rami vetustiores glabri, in sicco nigres- centes, teretes, non lenticellosi , liornotiiii pilis niultiradiatis albo-flavidis dense tomentelli. Stipulae 3,5 — G min. longae. Folia satis erebra, inter- nodiis pluries longiora, nervis supra obsolete imi)ressis, subtus crassiuscule prominentibus, e basi pleruinque 5, lateralibus sub angulo ca. 40^ abeunti- bns, crassiuscule cliartacea. Inflorescentiae speciales 2-florae ex axillls foliorum summoruni diminutorum abeuntes subsessiles; j)ropliylla libera sub- aequalia, ca. 8 nmi.- longa, 1 — 1,5 mm. lata. Calycis tubus obtuse 5-an- gulus tonientosus; lobi acut!. Petala aurantiaca, raro citrina, basi tubi staminei adnata, 7—8 mm. longa, superne 2 — 2,3 mm. lata. Androeceum 5 nun. longum glabrum; antherae tubo duplo breviores, lineari-oblongae, in Ys alt. affixae. Ovarium anguste obovatum, pilis erectis hirsutum. Stylus 5,5 mm. longus, pilis stellaribus brevissimis obsitus; Stigma o radiis multis capitatim aggregatis compositum. Hab. in Portorico in montibus calcareis ad Tallaboa poniente, m. Jul. flor.: Sintenis n. 4819. ^ Cordia Bueliii Urb. (n. sp.) ramis hornotinis pilis plus minus erectis brevibus vestitis; foliis 3 — 5 mm. longe petiolatis, oblongis, basi et apice obtusis v. rotundatis, superne perpaullo magis angustatis, 2 — 2,5 cm. longis, 0,5 — 0,8 cm. latis (anne in ramis sterilibus majori- - bus?), margine integris, utrinqne breviter, supra setuloso-, pilosis, crasse coriaceis; inflorescentiis ad apicem ramorum subsessilibus v. breviter pedunculatis, paucifloris; calyce cylindraceo 18 — 20 mm. longo enervi, breviter et dense patenti-piloso, in sicco nigrescente, apice breviter lo- bato; corollae tubo 45 — 50 mm, longo, inferne cylindraceo, ad apicem turbinato-dilatato et mnltistriato, lobis 6 — 7 suborbicularibus tubo 4 — 5-pio brevioribus. Frutex 2 — 4 m. altus. Rami ^vetustiores cinerascentes glabrcscentes non lenticellosi, liornotini brunnci, pube posterius pallescente. Folia potiolis pubescentibus, 3 — 4 -plo longiora quam latiora, nervo medio supra impresso, lateralibus 9 — 12 sub angulo 40 — 45*^ abeuntibus, supra non, subtus crassius- cule prominentibus et reticulato-anastomosautibus, supra opaca bnmnea, subtus paullo pallidiora, margino plana, supra dense et aequaliter setuloso -pilosa, subtus breviter praesertim ad nervös pubescentia. Inflorescentia non rite 47(> Ign. Urran: visa. Calyx in alubastris juvciiililms clausus eylindraceus aequicrassus ; tulms 4 — 4,5 mm. crassus, jmHs brevilms ferrug'incis, posterius pallcsccntil»iis lioii- zontaliter patontibus laovibus v. obsolete seabriusculis dense ve,stitus, jiubo alia brevissima laovi cui'vula intormixta; lobi laiiceolati obtiisi 2 — 3 uiiu. loiigi. Corolla obscure rubra, giaberrima; tubus medio 2 — 3 mm. crassus; lobi 10 — 12 mm. longi, apice rotundati. Filamciita 7 — 8 mm. sul) ore corollae inserta, G — 7 mm. longa; antherae ex ore cor(»llae paullo exscrtae, oblongo- lineares, in Y^ alt. affixae. Stylus glaber. Hab. in Haiti prope Gonaives ad Enncry, m. April, fl. : Buch n. 141. Obs. Ex ariinitate C. Sebcstenae Jaoq., quae foliis et pube calycis omnino discrepat. V Cordia ensifolia Urb. (n. sp.) ramis hornotinis brevissime et ad- presse setuloso-pilosis; foliis 7 — 10 mm. longe petiolatis, oblongo-lineari- biis, basi obtusis v. rotundatis, ad apicem sensim acimiinatis, 15 — 24 cm. longis, 2,5 — 4 cm. latis, margiiie integris v. obsolete und dato -crenatis, subglabris coriaceis; inflorescentiis termiualibus pedunculatis paucifloris; calyce cylindraceo, 11 mm. et ultra longo, enervi, parcissime piloso, in sicco nigrescente, apice brevissime et irregulariter lobato; corollae tubo 35 mm. longo, inferne cylindraceo, suporne sensim ampliato, ad apicem turbinato-dilatato et elevatim multistriato, lobis 6 — 7 breviter rhombeo- ovatis tubo 5 — 6-plo brevioribus; drupa breviter ovata, 16 mm. longa, 13 mm, crassa, calyce arcte circumdata eoque ca. 8 mm. longe producto rostrata. Kami vetustiores cinerei glabrati teretes, hornotini brunnei, lenticellis ellipticis notati, pube satis parca. Folia petiolis supra sulcatis pilosulis, 5 — 8-plo longiora quam latiora, nervo medio plus minus impresso v. in sulco paullo prominulo, lateralibus 14 — 20, sub angulo 70 — 80^ abeunti- bus subliorizontalibus v. arcuato - curvatis , supra tenuiter subtus crasse pro- minentibus, utrinque dense reticulato-anastomosantibus, utrinque nitida in sicco brunnea, margine plana, subtus ad nervum medium parce pilosula, caeterum glabra. Pedunculus parce et adpresse pilosulus; bracteae nullae; pedicelli 0 — 12 mm. longi. Calyx in alabastris juvenilibus fere clausus, eylindraceus, superne paidlo crassior, apice apiculis 5 curvatis ca. 0,5 mm. longis notatus; tubus ca. 3 mm. crassus, pilis pallidis parcissimis perbrevibus obsitus et granulis minutissimis sub microscopio ovatis v. oblongis brunneo- nigrescentibus densissime adspersus; lobi breviter trianguläres apiculati. Co- rollae tubus inferne glaber 2 mm. crassus, superne praesertim sub lobis et extrinsecus ad lobos brevissime pilosus; lobi 7- — 8 mm. longi apice rotundati. Filamenta ca. 10 mm. sub ore corollae inserta, 3 mm. longa; antherae inclusae lineares 4,5 mm. longae, in Y? ^It. affixae. Stylus non visus. Fructus V. potius calyx fructiger glaber. Hab. in Haiti in litoralibus prope Anse ä Veau, m. Jul. fl. et fruct.: Picarda n. 1274. Obs. Species pulclierrima ex affinitato C. Scbestcnae Jacq., quae foliis toto coelo diversa est. Species novae, praesertiin portoricenses. 477 ^- Touriiofortia steiiophylla Urb. (n. sp.) ramis hornotinis pilis brevissimis inaequilongis incanis; foliis 3 — 1 mm. longe petiolatis, lineari- biis, basi minus, ad apicem magis aiigustatis, 3 — 4,5 cm. longis, 1 — 4 mm. latis, nervo medio supra subinipresso, subtus crasse prominente, margine integro revolutis, pube rainuta plus minus incanis; ramis cymae postremo 3 — 5 cm. longis, laxe 10 — 16-floris; Acribus subsessilibus v. infimis brevissirae pedicellatis; lobis calycinis tubo 3 — 4-plo longioribus, lan- ceolato-linearibus obtusiusculis; corollae tubo cylindraceo 2,5 mm. longo, supra calycem constricto, lobis tubum subaequantibus v. paullo super- antibus, 2 — 3 mm. longis, e basi latiore linearibus; antheris ad tubi medium insertis triangulari-lanceolatis, apiculatis; stigmate anguste conico. Fruticulus 30 — 90 cm. altus. Eami teretes, pube laevi valde in- aeqnilonga sed semjDer brevissima tenuissima, inferne cicatricibus foliorum promimdis notati. Folia apice obtusa, nervis lateralibus subtus rare obviis, supra obscuriora, pube brevissima minuta nee setuliformi obsita laevia, subtus plus minus incana. Inflorescentiae valde numerosae, plerumque bis dicho- tomae, brevissime et dense pubescentes. Calyx 1 mm. longus; tubus per- brevis. Corolla flava, G mm. longa, calycem 4-plo superans, extrinsecus dense et brevissime pubescens; lobi In aestivatione valvati, intus crasse cari- uati. Stigma stylo fere duplo brevius. Hab. in Haiti prope Gonaives locis siccis prope Ennery, m. April. flor.: Buch n. 119. Obs. Affinis T. incana Lam. differt foliis pluries latioribus, supra bre- vissime setuloso-pilosis scabridis, margine minus recurvatis, corollis fere duplo brevioribus. ' Grcsiieria citriiia Urb. (n. sp.) canlibus elongatis dependentibus non radicantibus glabris crassiusculis subaequaliter foliatis; foliis 5 — 12 mm. longe petiolatis, obovato- v. elliptico-cuneatis, basi sensim in petiolum aiigustatis, 2 — 6 cm. longis, 1 — 2,5 cm. latis, superne parce et grosse dentatis, chartaceo-coriaceis; pedunculis 2,5 — G cm. longis valde curvatis 1-floris; calycis lobis 3 mm. longis lanceolato- linearibus; corolla citrina extrinsecus brevissime et dense puberula, 17 nun. longa supra basin 2 mm. crassa, dein paullo curvata et sensim ampliata, supra medium 6 mm. diametro, lobis erectis brevissimis apice rotundatis; antberis perpauUo exsertis; Capsula globulosa, basi subacuta ca. 5 mm. diametro, 10-costata glabra. Caules e rupibus dependentos fere usque metrales, inferne 4 — 5 mm, crassi, hinc illinc ramosi, cortice brunnescente v. isallide cinereo obtecti, hornotini purpurascentes. Folia in vivo coriacea et obscure viridia , in sicco pallescentia v. subtus albescentia, margine basali plus minus pul»escentia, supero glabra v. brevissime pilosa, nervo medio supra pcrjvudlo impi'esso, lateralibus sujira non v. vix conspicnis, subtus prominentilms subroctis, manifeste v. vix anastomosantibus, apice obtusa v. obtusissima, superne 478 Ign. ÜRnAN: simiato-dontata, dentibus utrinque 1 — 5, obtusis, nunc brevissimo apiculatis. Pediinculi axillares tenues 0,4 — 0,5 mm. crassi, glalu'i v. jmrce et bvo- vissime iDilosi, fnictiferi orbiculari- v. subspiralitcr curvati. Calycis tubus angustc tnrbinatus vix 3 mm. longiis, brcviter pilosns v. subglabor; lobi 1 mm. lati subglabri. Corolla extrinsecus pilis articulatis brevissimis dcnse puberuk, intus glabi-a; lobi 1,5 — 2 mm. longi semiovales subaequales, poste- riores 2 paullo longiores et altius inter sese connati. Stamina basi corollae imao ca. 1 mm. longe adnata; ftlamenta glabra lolns corollae aecjuilonga; antherae effoctac subquadratae v. brevitcr rectangularcs. Staminodium lineare rectum 5 mm. longum, antliera niinuta cassa terminatum. Stj^lus subrectus staminibus aequilongus glaber; stigma trianguläre apice obsolete bilobum. Hab. in Portorico prope Utuado in sylvis primaevis montis Cerro Hiieco ad Cayuco ad rupes calcareas, m. Mart. fl. et fr.: Sintenis n. 6590. Obs. Ex affinitate G. reticulatae (Griseb.). '^ Oesiieria pauciflora Urb. (n. sp.) caulibus brevibus, inferne radi- cantibus subaequaliter v. praesertim ad apicem foliatis, hornotinis pilos parcos articulatos gerentibus, posterius glabrescentibus; foliis 6 — 3 mm. longe petiolatis, oblongis v. elliptico-oblongis, siib medio sensim in petiolum angustatis, 3 — 6 cm. longis, 1 — 1,8 cm. latis, iisqiie infra medium inaequaliter v. subduplicato-dentatis, chartaceis: pedunculis 6 — 9 cm. longis vix sigmoideo-curvatis, 2 — 4-flüris; calycis lobis 4 mm. longis e basi latiore linearibus obtusis; corolla ex sicco flavo-rubra extrinsecus brevissime pilosa 18 mm. longa, supra basin 3 mm. crassa, dein subcurvata et ampliata, supra medium 6 mm. dia- metro, lobis erectis brevissimis apice rotundatis; antheris vix exsertis; Capsula turbinata, basi acuta 5 — 7 mm. longa, 10-costata, costis post- remo obsoletis. Gaules quoad suppetnnt 5 — 12 cm. longi, inferne 2 — 2,5 mm. crassi, simplices v. ramosi, cortice pallide brunnesconte obtecti, liornotini brunneo- purpurei. Folia in sicco supra obscure, subtus pallide viridia, margine praesertim basali pilis articulatis plus minus pnliescentia v. subglabra, nervo medio supra prominente tenui, lateralibus sub angulo 40 — 45^ abeuntibus, supra prominulis, manifeste v. vix anastomosanti-reticulatis, apice obtusa v. obtusiuscula, dentibus patulis, infimis minimis remotis. Pedunculi pro ramo 1 — pauei, 0,7 — 0,8 mm. crassi, glabri v. parce pubescentes, fructi- feri parum curvati; bracteae lineares 3 — Gmm. longae; pedicelli 10 — 25 mm. longi, plus minus jinbescentes. Calycis tubus anguste turbinatus 2 — 3 mm. longus parce et adpresse pilosus v. subglal)er; lobi medio 0,G — 0,7 mm. lati subglabri. Corolla extrinsecus pilis brevissimis articulatis puberula, intus glabra; lobi 1 — 1,5 mm. longi, tubo ca. 12-plo breviores, semiorbiculares, 2 caeteris paullo latiores. Stamina basi corollae imae vix 0,5 mm. longe adnata; filamenta glabra lobis corollae paullo breviora; antlierae effoetae ovali- rectangulares. Staminodium ca. 1,5 mm. longum, arcuato-recurvum lineare. Stylus antlieras aoquans; stigma bilobum. Discus annularis integer. Cap- sula cinereo-brunnescens nitida. 1-1903 Species novae, praesertim portoricenses. 479 Hab. in Portorico prope Maricao in rupibus ad rivulos ad Indiera fria versus, m. Dec. flor.: Sintenis n. 327. Obs. Ex affinitate G. humilis L. \/ Gesiieria aeiimiiiata Urb. (n. sp.) caulibns erectis v. ascendenti- erectis, brevibus, non radicantibus, superne foliosis, hornotinis pilis brevi- bus V. brevissimis siibparcis obsitis; foliis 1,5 — 2,5 mm. longe petiolatis, lanceolatis v. anguste lanceolatis, inferne sensira in petiolum angustatis, apice acuminatis, 4 — 8 cm. longis, 1 — 1,5 cm. latis, supra medium la- tissimis, superne v. usque infra medium subinaequaliter denticulatis, chartaceis; pedunculis 3,5 — 8 cm. longis rectisv. vix curvatis 2 — 4-floris; calycis lobis 3 — 4 mm. longis anguste triangularibus acuminatis, apice ipso obtusiusculis; corolla lutea glabra 13 — 18 mm. longa, e basi hori- zontaliter curvata, supra medium 6 — 7 mm. diametro, lobis reflexis brevibus oblique semiorbicularibus; antheris inclusis; Capsula obovata, basi obtusa 5 mm. longa, 4 mm. crassa, 10-costata. Conradia humilis A. Rieh, in Sayra Cuh. XI (1850) p. 71 (p-P-); Gnseb.f PI. Wriyht. p. 526 et p. p. Cat. p. 200; Sauv. Cuh. n. 1459 p. 94, — non Mart. Radix perennis, divisa et ramosa. Gaules 6 — 12 cm., rare ---18 cm. longi, inferne 2 — 4 mm. crassi, simplices rare ramosi, inferne cortice sordide cinereo obtecti et denudati, superne brnnnei, pube articulata. Folia in sicco supra obscnre viridia, subtus pallidiora, margine glabra, subtus ad nervös V. etiam supra parce et brevissime pilosa, v, utrinque subglabra, nervo medio supra prominente, lateralibus sub angulo ca. 40*^ abeuntibus, reticulato-ana- stomosantibiis, dentibus parvis v. minutis triangularibus. Pedunculi ex axillis fere omnium foliorum prodeuntes, 0,G — 0,7 mm. crassi, inferne pilo- suli, sujDerne glabri. fructiferi roeti; bracteae priniariae oblongae v. lanceo- lato- lineares 8 — 12 mm. longae, 1,5 — 3ram. latae, plus minus eupbylloideae ; pedicelli inaequaliter evoluti 10 — 20 mm. longi glabri v. subglabri. Calycis tubus turbinatus ca. 3 nun. longus, glaber; lobi supra Itasin 1,5 — -2 mm. lati glabri. Corolla lutea (ex Eggers et Wright) utrimjue glabra; lobi 3 mm. longi, tubo 4 — 5-plo breviores, antice rotundati v. subtruncati, glan- dulis parvis adspersi, subaequales. S tarn i na imao coi'oUae vix adhaerentia; filamenta glalira sigmoideo- curvata, corollae tubo 2 — 3 nun. brevioi-a; antlierae effoetae triangulari-ovatae. Staminodium 3 — 4 mm. longnm, inferne cur- vatum, eaeteruni subrectum, apice antico antheram cassam gerens. Stj^lus e basi curvata rectus, filamenta sul»ae(iuans glaber. Discus annularis cre- nulatns. Glandula in corolla arengelii Nees! in DC. Prodr. XI (1847) p. 46L Affinis Sc. triacantho DC, sed pube ramoram et foliorum et calycis brevi densa patente, spinis lateralibus, non raro floriferis, earum ramis late- ralilnis plerumque ab cupliyllis suffultis, calyce duplo minore (corollo ignota) diversus. Hab. in Sto. Domingo: Bertero n. 580. Urban. 31 VI. Eriocanlaceae. Exposuit GuiLELMUs Ruhland. Conspectus generuiu. A. Stamina lobos perigonii interioris numero adaequantia. Perigoniura interius efflandulosiim. -'S' a. Perigonium floris feminei interius magnitudine exteriori subaeqnale. or. Perigonii floris feminei interioris partes totae liberae I. FaejKilantJms Mart. ß. Perigonii floris feminei interioris partes medio vel paullo supra medium margine connatae IL Syngonanthus Ruhl. b. Perigonium floris feminei interius e lobulis minimis, longissime pilosis constitutum . . . III. Tonina Aubl. B. Stamina numero lobos perigonii interioris duplo superantia. Perigo- nium interius plerumque glandulosum lY. Eriocanlon L. I. Paepalaiithus Mart. pr. p. Paepalanthus Mart. in Nov. Act. Nat. Cur. XVII. I. (1835) 13; KuntJi En. PI. III (1841) 498; Körnicke in Mart Flor. Bras. III, 1 (1871) 305. — Dnpatyn Vell. Fl. Fhnn. (1825) 35. ~ Stephanophyllum Guill. in Deless. Ic. Sei III (1837), Gl t. 98, in obs. — Cladocaulon Garcln. in Hook. Ic. pl. t. 528 (1813). — Eriocaulon Sect. III et IT Stendel Syn. PI. Cyp. II (1855) 273. — Limnoxeranthemimi Salzm. ex Stend. l. c. (1855) pay. 281. — Lasiolepis Boeck. (pro parte) in Flora LXI (1873) 90. Clavis speciernm. A. Caulis perspicue elongatus. Pedunculi in ejus apice fasciculati, rare sub- solitari i . Annuae (?) a. Bracteae involucrantes lanceolato-Iineares, virides, stollato- patentes, flores paullo superantes \. P. bifidus Kth. Eriocaulaceae. 483 b. Bracteae involiicrantes mnlto latiores, quam flores breviores. a. Folia crassiuscula, glabra; bracteae iuvolucrantes giaberrimae 2. P. alsinoides Wr, ß. Folia plus minus membranacea; bracteae involucrantes sempcr pi- loso-ciliatae. 1. Bracteae involucrantes floribus reflexis cito occultae, capitula sordide griseo-fusca, villosa . 3. P. Lamarckii Ktli. 2. Bracteae involucrantes olivaceae, semper conspicuae; capitula ni- veo- villosa 4. P, domingensis Euhl. B. Caulis perbrevis; folia caespitoso-conferta. Perennes. a. Folia apice ipso obtusiuscula, flores trimeri. a. Pedunculi folia multoties superantes . 5. P. seslerioides Griseb. ß. Pedunculi folia vix adaequantes vel saepius breviores 6. P. retusus "Wr. b. Folia apice pungenti- acuta, flores dimeri . 7. P. j^ungens Griseb. V 1. Pacpalaiitlms bifidus var. exappeiidiculata Ruhl. (n. var.) caule simplici, erecto, gracili; foliis lineari-subiilatis, basi non vel vix dilatatis, pkirinervibus, membranaceis, planis, patentibus, mucronato- acuminatis, pilosis, in apice caulis paullo densius collocatis et longio- ribus; pedunculis in apice caulis per multos (ca. 30) fasciculato-congestis, tenuiter filiformibus, patenti- pilosis, folia circiter duplo superantibus; vag'inis oblique fissis, quam folia plerumque paullo brevioribus, pilosis, laniina longa, rigida, acuminata instructis; capitulis liemisphaericis, par- vis, sordide albido-villosis; bracteis involucrantibus pro ratione paucis, lanceolato-linearibus, subulatis, rigido -pilosis, omnibus flores paullo superantibus, stellato- patentibus, viridibus; bracteis flores stipantibus linearibus, cuspidatis vel acuminatis, hyalinis, infra apiceni pilosis; flori- bus trimeris, pedicellatis; stigmatibus 3, simplicibus; styli appendicibus nullis, quo charactere a forma typica differt. Paepalanthus bifidus Kunth! Enum. pl. III (1841) 512. Paepalanthus fasciculatus Kunth! Enum. })!. III (1841) 516; Klotxsch! in R. Schomb. Reise in Br. Giiiana VIII (1848), 96; (non Koern.l). Pdepalanthus Schraderi Koern.! in Marl. Flor. Bras. III, 1 (1871) 360. Dupatya bifida 0. Ktxe. Revis. gen. II (1891) 746. Eriocaidon bifiduni Schrad.! in Roem. et Schult. Mant II (1817) 468. Eriocaulon fasciculatum Bong.! in Act. Petrop. Sc. Math. So: VI, I (1831) 624; Marl! in Reg. Flora 1841 Bcibl. 60; Stcml. Sgn. pl Cyp. II (1855) 277 (ex descr.). Eriocaulon caespitosum Poepp.! Herb. n. 2969. Eriocatdon (Pacpcdanthns) jnjgniacani Marl.! in Reg. Flor. 1841. Beibl. 60 et in Herb. Fl. Bras. n. 558. 31* 484 0. Txühland: Eriocaidon rillos/uu Salwi. Ilcrb.; Slcud. Stjn. pL C/jj). II (1SÖ5) 277 (ex, dcscr.). Erioccmlon acrotrichum Steiicl. Syn. pl. Ct/p. II (1855) 277 (ex descr. et ff de Koern.). Caulis in specimine suppetente G cm. longiis. Folia superiora 3 — 4 cm. longa, medio circiter 3 mm. lata. Poduiiculi 5 — G cm. longi. Capitula 3 — 4 mm. in diam. Hab. in Hispaniola (an re vera ex hac insiila, anne e Giiiana?): Mayerhoft' s. n. — Praeterea in America meridionali divulgata ab oris Sarinami et Guianae anglicae usqne ad provinciam Babia. Varietas nostra fluvium Amazonam non transgredi videtur. 2. Paep.alaiithus alsiiioides C. Wr. caiilo breviter elongato, ramis brevibns, ei simillimis aucto; foliis praesertim in apice dense confertis, e basi dilatata, subamplexicauli, ciliata linearibus, crassiusculo-rigidis, fere mucronulato-acutis, dein obtusiusculis, supra canaliculatis, subtus eonvexis, glabriusculis ; pedunculis in axillis foliorum plerumque superi- orum solitariis, in singulis speciminibus 5 — 8, folia multoties superan- tibus, rigidulis, vix tortis, 3-costatis, primum sparsissime patenti-pube- rulis, mox glaberrimis; capitulis parvis, lato-obconicis, sordide griseo- villosis; bracteis involucrantibus late ovatis vel obovatis, glaberrimis, membranaceis, cuspidatis, laete fuscis; bracteis flores stipantibus lato- oblongis, acutis, tenui- membranaceis, carinatis, hyalino-brunneolis, apice ciliatis; pilis illarum et florum acutis, paene byalinis, extus laevibus, intus valde granulosis, ad septa nodulosis; floribus trimeris. Paepalanthus alsiiioides C. Wr.! in Sauv. Cuh. (1871) n. 2468, p. 163; Q. Maza Noc. de Bot. Sist. (1893) p. 49. Caulis 2 — 3,5 cm. longus. Folia 1 — 1,5 cm. longa, medio circiter 1 mm. lata. Pedunculi 4 — G cm. longi. Yaginae folia circiter adaequan- tes, arctae, oblique fissae, glabriusculae , lamina longa, sensira acuminata in- structae. Capitula 2 — 5 mm. diam. Flores subsessiles. Flos masculus: Perigonii exterioris partes 3, obovatae, acutiusculae , glabrae, carinulatae, leviter brunneolae; cet. ut in descript. AVrightiana. Flos femineus: Perigonii exte- rioris partes 3, lanceolato - oblongae , obtusiusculae, hj^alinae, glabrae, demum rigescentes; perigonii interioris partes obovatae, tenui -membranaceae, hj^alinae, apice quasi truncatae ibique ciliatae. Stylus longus, apice Stigmata 3, brevia et appendices stigmatibus simillimas fere epapillosas profercns. Hab. in Cuba, in pinetis arenosis circa Grifa, Yuelta de Abajo: Wright n. 3743. 3. Paepalanthus Lamarckii Ktb. caule simplici, gracili, semper plus minus elongato; foliis lanceolato -linearibus, subito in basin amplexi- caulem dilatatis, acutiusculis, plerumque glabris, rarius ciliolato-pilosulis, 2 — 3 cm. longis, medio 1,5 mm. latis; pedunculis (an semper?) glabris, per plures in apice caulis fasciculatis; vaginis oblique truncatis; capi- Eriocaulaceae. 485 tiilis globosis, sordide fiisco-griseis, circiter 2,5 mm. latis, villosis; brac- teis involucrantibus ovatis, acutiusculis, ciliatis, griseo - fiiscis. PaejjalantJms Lamarcldi liunili En. PL III (1841) 506; Koern. in Mart. Fl. Bras. III, 1 (1871) 356; Sauv. Fl. Cuh. (1871) n. 2466 j). 163; G. Maxa Noc. de Bot. Sist. (1893) p. 49. Eriocaidon fasciculatum Lam. Enc. III (1789) 276 t. 50 fig. 3; Hb. Willd.! n. 2372 (non Botth.! nee reliqui aiäores!) Paepcdantkus Ottonis Klotzseh! in B. Schomb. Beise inBr. Guyana III (1848) 1115. Erioeaidon Lamarckii Steud. Syn. PI. Cyp. 11(1855) 276 (ex dencr.). Lasiolepis inlosa BoecLf in Begensb. Flor. LVI (1873) 91. Dupatya LamareMi 0. Ktze. Bev. II (1891) 746. Hab. in Cuba: Wright n. 3742; Hispaniola?: MayerhofF; Tri- nidad in Piarco-Savanna: AVarming. — Praeterea in America meri- dionali tropica haud raro inventus. Obs. Habitu gracili capitidisr|iie globosis, sordide griseo- villosis ab affinibus statim dignoscitur. 4. Paepalaiitlius domiiigensis Kahl. (n. sp.) canle brevi vel parum elongato, gracili, simplici, basi foliis plus minus denudato radicisque fibris subsimplicibus, luteo-griseis, duriusculis praedito; foliis plus mi- nus patenti-caespitosis, e basi semiamplexicauli, valde dilatata, tenui, albo-sericeo-lanata linearibus, rigidulo-membranaceis, nervis pluribus longitudinaliter striatis, in sicco basi excepta virescentibus, mucronato- acutis, glaberrimis vel prima juventute praesertim supra marginem versus levissime puberulis et cito glabris; pedunculis in axillis foliorum superiorum solitariis, in singulis specirainibus per plures (1 — 5) quasi congestis, obscure 5 — 6-costulatis, vix tortis, pilis brevibus, subsparsis, arrecto-patentibus vel leviter appressis puberulis, folia multo superanti- bus; vaginis laxiusculis, quam folia paullo longioribus, striatulis, viri- dibus, ut folia puberulis, oblique fissis, lamina brevi, ovata, acutiuscula, ciliato-barbulata, demura plerumque bifida instructis; capitulis late ob- conicis vel demum hemisphaericis, parvis, summitate dense niveo- vel sufflavidulo -villosis; bracteis involucrantibus lato-obovatis vel orbicula- ribus, exterioribus paullo angustioribus, omnibus acutis, membranaceis, flavidulo-brunneis vel in sicco virescentibus, ciliatis et dorso puberulis, aequalibus; rcceptaculo piloso; bracteis flores stipantibus latiuscule ob- longis et margine pilosis; pilis illarura et perigoniorum flavidulis, clavu- lato-obtusis, valde tuberculatis, intus leviter granulosis; floribus mas- culis et femineis mixtis, omnibus trimeris, subsessilibus. Hanta 7 — 20 cm. alta. Caulis longitudine valde variabili, a 5 mm. usque 9 cm.! Folia 2,5 — 3 cm. longa, medio circiter 1 mm., basi 3 mm. lata. Pedunculi 5 — 10 (plerumque 8) cm. longi. Capitula 4 — 5 mm. 486 G. Ruhland: diaiuetro luctieutia. Flos luasculus: Perigomi extcrioiis partes 3, basi coniiatae, oblonge -obovatac, acutiusciüac, viriclulo-briinneae, pilosae; peri- gonü interioris partes in tubuin apico niembranaceum , demum involutuni, acute 3-lobatuni, glal)nini connatae. Stamina 3; antherae rotundo-ovatae, albidao; pistilli rudinicntuni triplex, crasso-columcllarc, bruniieum, apico papillosuni. Flos femineus: Fcrigouii cxtciioris partes 3, illis lloris mas- culi simillimae, sed latiores; perigonii interioris partes 3, liberae, (valde juveniles!) ovatae, basi angustatae, griseo-liyalinae, ciliatac. Pistillum tri- nieruni, ovatum; appendices oblonge -columellares, fuscidulao, papillosae; Stig- mata 3, apice bifida. Hab. in Hlspaniola in Valle nuevo, inter saxa alt. 2270 m. gre- garia, tlor. fin. Maji: Eggers n. 2216 et 2216^ Obs. Habitu valde insignis et cum speciebus subgencris Eupaepalantlti Koern. florum structura affinis. 5. Pacpal.iiitlius seslerioides Griseb. caule perbrevi, plus minus crasso, lignoso; foliis recurvato-caespitosis, e basi valde dilatata, mem- branaceo-marginata subito linearibus, rigidis, fere viridi-glaucescentibus, utrinque pilis lougiusculis fragilibus sparsissime praeditis, cito glabris 8 cm. longis, medio 2 mm. latis; pedunculis valde erectis, usque 30 cm. altis, 6-costatis; vaginis oblique fissis, pilis patentibus moUiter pubes- centibus, lamina brevi, acuta instructis. Paepalanthus seslerioides Griseb. f Cat. (1S6G) }). 224; Sauv. Ciih. (1871) n. 2469 p. 164; O. Maxa l c. (1893) p. 49. Descriptio Grisebacliiana ita supplenda: Bracteae involucrantes ex- tremae lanceolatae, longe acuminatae, iuteriores lato-lanceolatao seu ovatae, acutae, margine et dorso pilosae, rufo-fuscae; bracteae florcs stipantes latius- culae lanceolatae, acuminatae, carinatae, fuscidulae; pili subhyalini, acutius- culi, vix vel non clavulati, extus laeves, intus dense granulati. Flos femi- neus: Perigonii exterioris partes 3, liberae, illis floris masculi simillimae; perigonii interioris partes 3, liberae, latiuscule oblongae vel oblonge -ovatae, cuspidatae, apice ciliolatae et involutae, hyaline -brunneolae. Stylus bi'e- vissimus; appendices pro ratiene longissimae, apice papillosae. Hab. in Cuba occidentali: Wright n. 8234. Obs. Paepalantho Lundii Koern. liabitu similis et affinis. 6. Paepahmtlms retusus C. Wr. caule perbrevi; foliis caespitosis, falcato-recurvatis, rigidis, e basi latissima subito linearibus, supra canali- culatis, subtus convexis, crassiusculis, utrinque, praesertim supra den- sissime pilis longiusculis mollibus subpatentibus villosis, demum glabrius- culis; pedunculis solitariis vel paucis, folia vix aequantibus, 3-costatis, juventute appresso-pilosis; capitulis semiglobosis, summitate albido-villosis. Paepalanthus retusus C.Wr.f in Sauv.Cub. (1871) n.2470, p.l64; G. Maza l. c. (1893) p. 49. Folia 3 — 5 cm. longa, medio IY3 mm. lata. Capitula 4 — 5 mm. lata. Bracteae involucrantes late ovatae, acutae, ciliatae, olivaceo-fuscae, rigidule- membranaceae; bracteae flores stipantes oblongae vel lanceolato- oblongae, 1"^ i:j JJ Eriocaulaceae. 487 laete fiiscae, acutae; pili illarum ut in P. seslerioidi Flos masculus: Peri- gonii exterioris partes 3 oblongo-obovatae vol subspathulatae, acutao, olivaceo- virides, ciliatae. Antherao rotundae, hyalinae. Flos femiiicus: Perigonii exterioris partes ut in flore masculo. Stigmata B, bifida. Hab. in Ciiba, in piuetis inter la Grifa et Guanes: Wrlght n. 3744. Obs. Praecedenti speciei valde affinis, foliis subpersistenter villosis et pedunculis brevissimis, 3-costatis ab illa satis differre videtur. Tarnen com- paratione quam numerosissimorum speciminum probaudum est, utrum re vera species distincta an modo illius varietas sit. 7. Paopalaiithus puiigeiis Griseb. foliis dense rosulatis, e basi paullo dilatata late linearibus, apice sensim angustatis, mucronato-acutis, glabris, rigidulis, striatis; pedunculis pliiribus, oiongatis; vaginis oblique fissis, folia circiter adaequantibus, laniina acuniinata, rigidula instnictis; capi- tolis depresso-hemisjjhaericis vel fere disciformibus, summitate sufflavi- dulo- villosis; braeteis involucrantibus imbricatis, numerosis, exterioribus lanceolatis, concavis, glabriusculis, acutiiisculis, interioribus ovatis vel late ovatis, planiusculis, ciliolatis, paullo longioribus, omnibus fuscis, rigidis; receptaculo piloso; braeteis flores stipantibus mombranaceis, ovatis, apice subtriincatis, breviter cuspidatis summo tergo pilosis; pilis bractearum supremis et perigonioriini subolivaceo-griseolis, clavatis, ob- tusis, extus laevibus intus valde granulosis; floribus dimeris. Paepalanthus pungens Griseb.! PI. Cuh. (1866) j). 224! Saiiv. Fl. Cid). (1871) 71. 2467 jJ- 163; G. Maxa l. c. (1893) p. 49. Speciei liuius nihil vidi nisi capitulum maturum foliumque unum. Folia 6,5 cm. longa, medio 5- — G mm. lata. Ca^ntula 7 mm. diametro horizon- tali lata. Flos masculus: Perigonii exterioris partes 2, spathulato - obovatae, acutiusculae, concavae, rigidulae, olivaceae, summo dorso pilosae; perigonii interioris partes in tubum tonui-membranaceum, demum involutum, bicuspi- datum, glabrum, subhyalinum connatae; pistilli rudimontuni papillosum. Sta- mina 2, antlierae rotundae, albidae. Flos femineus: perigonii exterioris partes 2, liberae, illis floris masculi subsimiles, concavae, rigidulae; peri- gonii interioris partes 2, spathulatae, acutae, flavidae, ciliatae, rigidulae; germen dicoccnm. Stylus longus, crassus; Stigmata 2, illo multo breviora, apice profunde bifida; styli appendices 2 crassiusculae, papillosae. Hab. in Cuba Orient, prope Baracoa: Wriglit n. 3233. Affinitates speciei mihi haud certae, quod specimen integrum non vidi. II. Syiigoiiaiitlms Ruhl. (n. gen.). Paepalantlius Marl, in Nov. Act. Nat. Cur. XVII, I, (1835) 13 pro jjarte. — Paepalanthus , Suhgencra: Thysanocephalus, Eulepis, Ändra- spidopsis, Psilocephalus pr. j)., Carphocejjhalus Koernicke in Mart. Fl. Bras. III, 1, (1871) 305. Flores masculi et feminei mixti, trimeri, perigonio duplici in- structi. Stamina numero laciniis perigoniomm aequalia. Antherae 488 G. Kuhland: quadriloculares. Floris feminei partes perigonii interioris margino medio connatao. Stigmata simplicia. Pili bractearum et perigonioiiim acuti, extus et intus laeves, niimquam clavati. Obs. Differt hoc geniis a Pacpalantho (sens. strict.) praesertim structura perigonii interioris floris feminei. In monograpliia jam a nie praeparata characteres amplius digeram. Clavis specierum. A. Caiilis perbrevis, sterilis, ramo plerumque uno vel rarius paiicis elongatis apice modo caespitem foliorum pedunciilornmque proferente ornatus 8. S. umhellatus Ruhl. B. Canlis perbrevis, siibsimplex, pedunculifer. a. Bracteae involucrantos plus minus fulvo-flavidae, basi ciliolatae; folia olivaceo-virentia, plerumque 3,5 cm. longa 9. S. androsaceus Rulil. b. Bracteae involucrantes pallide stramineo-flavae, glabrae; folia laete viridia, plerumque modo 2 cm. longa 10. S. lagopodioides Ruhl. 8. Syiigoiiantlnis iiml)ellatiis Ruhl. foliis caulinis dense caespi- tosis, linearibus, mucronato-acuminatis, apice recurvatis, rigidulo-mera- branaceis, supra pilis appressis, tomentoso-pubescentibus, subtus hirto- puberulis, 2 — 3 cm. loiigis, medio 1 — 1,5 mm. latis; ramis solitariis vel paucis, teretibus, gracillimis, rigidis, pilis brevibus appresso-puberulis, circiter 10 cm. longis; foliis ramornm quam caulina paullo brevioribus angustioribusque, patenti-caespitosis, sparse puberulis; pedunculis fasci- culatis, inaequalibus, usque 20 cm. longis, pilis interdum glanduliferis liirsutulis; vaginis laxiusculis, oblique fissis, folia plerumque superanti- bus, patenti- puberulis; capitulis subglobosis, glabriusculis, albidis vel pallide stramineo-flavidulis, 4 — 5 mm. latis. Paepalanthtis umbellatus Kunth! En. PI. III (1S41) 537; Koern.! in Mart Fl. Bras. 111,1, (1871) 445. Dupatya umbellata 0. Ktxe. Eev. (1891) p. 746. Eriocmdon iimbellatum Lam. Fmc. III (1789) 277 et Illustr. t. 50 f. 4; Willd.f Spec. PI IV 487; Roem. et Schult. II (1817) 867; Steud. Syn. PI. Cyp. II (1855) 275 (non Bong.! nee H. B. K.!). Hab. in Hispaniola (an re vera ex hac insula, anne e Guiana?): Mayerhoff, s. n. — Praeterea in Guiana et in Brasiliae provincia Parä. 9. Syiig-oiianthus androsaceus Ruhl. caule perbrevi; foliis dense caespitosis, membranaceis, linearibus, acutiusculis, utrinque pilis brevi- bus glanduliferis sparse puberulis, mox glabriusculis, planis, olivaceo- viridibus, circiter 3 cm. longis, 1 mm. latis; pedunculis folia plus duplo superantibus , 6-costatis, pilis subappressis brevibus puberulis. Paepalanthus androsaceus Griscb.f PI. Cub. (1866) p. 225 (cum var. flavescens); Sauv. Cub. (1871) n. 2471p. 16 5; G. Maza l. c. (1893) p. 49. Eriocaulaceae. 489 Bracteae involucrantes obovatae, aciitao, ciliolatae, flavesceutes ; brac- teae flores stipantes niillao. Flos masculus longe pedicellatus : perigonii exterioris partes obovatae, acutao, .sparse ciliolatae; flos femin eus: perigonii extorioris partes 3 liberae, illis floris masculi simillimae, sed angnstiores, ciliatae, flavidulae; perigonii interioris partes 3, margine modio conuatae, ob- ovatae, aeutae, temü-membranaceae, paene hyalinae, medio ciliatae. Pistil- liim triloculare; Stylus brevis. Hab. in Cuba occidentali: Wright n. 3235 et 3236. Obs. Equidem varietates Grrisebachianas distinguere nequeo. Specimina mihi suppetentia colore foliorum bractearumque involucrantinin plane con- gruunt. Species Syngonaniho flavidulo (Koern.) Ruhl. proxima. \/ 10. Syiigonaiitlius lag-opodioides Ruhl. caule perbrevi; foliis linearibus, membranaceis, acutiusculis, subtus vulgo nervo unico vel pluribus nervis plus minus prominentibus instructis, utrinque, praeser- tim supra pilis brevibus subappressis hirto-puberulis, denuim glabris, planis, 3 cm. longis, vix 1 mm. medio latis; pedunculis compluribus (3 — 11), 6-costatis, puberulis, folia plus triplo superantibus; vaginis quam folia dimidio brevioribus, arctiusculis, striatulis, molliter patenti- puberulis, lamina elongata, sensim acuminata instructis; bracteis in- volucrantibus oblongo-obovatis vel lato-lanceolatis, acutis, glabris, mem- branaceis, apice et margine hyalinis, ceterum flavidulo -brunnescentibus, flores paullo superantibus. Pacpalantlius lagopodioides Griseb.! Cat. (1866) p. 225; Sauv. FL Cub. (1871) n. 2472, p. 165; G. Maxa l. c. (1893) p. 49. Bracteae flores stipantes nuUae. Flos masculus pedicellatus: peri- gonii exterioris partes 3, basi connatae, obovatae, aeutae, membranaceae, pallide flavidulae. Flos fem i neu s pedicellatus: perigonii exterioris partes 3, liberae, lato-lanceolatae, aeutae, subnaviculares , ciliatae, griseolo- hyalinae, perigonii interioris partes 3, oblongao vel lanceolatae, griseolae, obtusins- culae, margine medio connatae. Ovarium giobosum; Stylus brevis; Stig- mata 3, simplicia, longa; styli appendices nullae. Hab. in Cuba occidentali: "VVright n. 3237. Obs. Species Pacpalantlio gracili Koern. similis. III. Toiiiiia Aubl. Tonina Aubl. Guian. II (1775) 856; Marl in Nov. Act. XVII (1835) 15; Kunth En. PI. III (1841) 494; Endl. Gen. n. 1023; Meism. Gen. 407 (312), Koern. in Marl. Fl. Bras. III, 1, 302; B. et H. III p. 1024; H. Bn. XII, 402. — Hijphydm Schreb. Gen. (1791) 666. 11. Toiüiia fluviatilis Aubl. Guian. II (1775) 857 t 330; Poir. Enc. VI (1806) 698; Lam. Illustr. Gen. (1817?) t. 772 f. 1; Beauv. et Desv. in Ann. d. Sc. nat. (1828) 48 t. 5 f. 4; Mart! in Nov. Act. XVII (1835) 1, 15 t.4f. 2; Kunth! Enum.pl. III (1841) 494; Stcud. Syn.pl. 490 G. Ruhland: ('ijl>. II (ISJ5) 2S3; Griseb.f Fl. Br. W. I (ISG4) p. 527 et Cat. (1S66) p.226; Kocrn.f in Marl. Flor. Bras. II J, 1 (1871) 302 i. XXXVIII f. 1; Sanv. Fl. Cnh. (1871) n. 2457 p. 161; llicrun. in Engl. ii. Prantl Nat. Pfl.-Fam. II Abth. 4 (1887) p. 54 f. 13; Fouls, in Bot. Tidsh: XVI II (1893) p. 279—292; G. Maxa Noc. de Bot. Sist. (1893) 49; H. Baill. Hist. d. PL (1894) XII 399 f. 372 — 374 et p. 402 obs. 6 .sp. L Eriocanlon amplexicoule Rottb. Fl. snrin. IV (1776) t. 1 fnj. 1 (ex Koern.). Iliiplnjdra (unplexicaulis Vahl Symb. II T (1794) 99; Spreng. Sgst. III (1826) 891; Schreb. Gen. (1791) 666 (ex descr.). Hab. in Cuba: Wriglit n. 3242; Trinidad in Piarco Savanna: D. W. Alexander n. 5171, J. H. Hart n. 824, 4660, in Aripo Savanna: Warming fide V. A. Penisen. — Praeterea in America meridionali tropica late divulgata. IV. Eriocanlon L. C 1 a V i s s p e c i e r u m. Ä. Caulis valde elongatus. Plaiitae in aqua submersae, fluitantes. a. Perigoniorum j)artes apice et summo dorso pilosae 12. E. caesium Griseb. b. Perigonia glabra 13. ^. mclanocephalum Ktli. B. Caulis perbrevis. Folia rosulato-caespitosa. a. Flores trimeri; planta usque 0,7 m. alta 1 4. E. pscudocompressum Euhl. b. Flores dimeri; plantae plus minus minutae. aa. Flores feminei perigonium exterius e partibus 2 dorso vix alato- carinatis compositum; folia vaginas circiter adaequautia 15. E. echinos])ermum C. Wr. bb. Perigonii exterioris floris feminei partes dorso latissime membra- naceo-alatae. a. Pedunculi valde rigidi; capitula giobosa, 3 mm. lata; partes ex- teriores floris feminei obscure olivaceo-fuscae, siginoideae, perrigidae IQ. E. sigmoideum C. "Wr. ß. Pedunculi graciles, filiformes. 1. Antlierae (ex cl. Wright!) albae 17. E. trichosejjalum C. Wr. 2. Antherae nigrae . . . . 18. ^. fuliginosmn C. Wr. 12. Eriocanlon caesinm Griseb. canle valde elongato, simplici, gracili, tota snperficie aequaliter foliis instructo, fluitante; foliis angns- tissime linearibus, acutis, glabris, longitndinaliter 1-nervibns, nervis brevibüs transversalibns multi-fenestratis, membranaceis; pedunculis in apice caulis terminaliter per numerosissimos fasciculato-congestis, folia panllo superantibus, tortis, glabris, obsolete phiri-costatis, flexilibus; va- ginis quam pedunculi plus dimidio brevioribus, laxiusculis, striatis, Eriocaulaceae. 491 glabris, oblique fissis, latnina brevi, paullulum intlata, acutiuscula, cito ore Jacerato-destriicta praeditis; capitulis parvis, globosis, nigrescentibus, priiuo intuitu glabris, sed summitate pilis albidis parce asporsis; bracteis involucrantibus paucis, late ovatis vel obovatis, obtusiusculis vel acutius culis, naviculari-concavis, brimnescentibus, menibranaceis; perigoniorum partibiis apice pilosis. Eriocaulon caesium Oriseh. in Fl. Bi'. W. Ind. (1864) p. 526. Ca Ulis 3 — 4 mm. crassus. Folia ca. 9 cm. longa, medio 2/3 '^^• lata. Bracteae Acres stipantes obovatae, acutae, dorso summo pilosae. Pili levissime olivaceo-hyalini, intus dense granulati, acutiusculi. Capitula 2 mm. diam. Flos masculus: Perigonii exterioris partes 3, spathaceo-con- natae, ovatae, subtruncatae et breviter cuspidatae, vel acutiusculae , tergo apicem versus pilosae, fuscae; perigonii interioris partes inferne in tubum farctum connatae, a[)ico lobulos 3 inaequales, intus glandula parva, nigra instructos, flavidulos, ciliatos, demum glabros formantes. Stamina 6; an- therae nigrae, rotundao. Flos femineus: Perigonii exterioris partes 3, liberae, late ovatae, acutae, concavae, apice ciliatae, fuscae, membranaceae ; perigonii interioris partes 3, oblonge -spathulatae, acutiusculae, albidae, apice glandula parva, nigra instructae, ibitpie sparsissime ciliolatae. Pistillum fertile 3- loculare, ovato-globosum; Stylus brevis; Stigmata 3 filiformia. Hab. in Trinidad, in savannis Aripo, Omara: Hart n. 3292. Obs. Differt a specie soquente, cui proxima, perigoniis et bracteis flores stipantibus apice pilosis (nee glabris). Descriptio Grisebacbiana errori- bus abundat. 18. Eriocaulon melanoceplialum Kth. caule elongato, fluitante., simplici; foliis angiistissime liuearibus, alternantibus, glabris, laxis; pe- dunculis in apice caulis per 10^ — 20 umbellatis, glabris; vaginis oblique fissis, glabris, membranaceis, demum ore inciso-laceratis; capitulis par- vis, demum nigris, omnibus partibus glabris; bracteis involucrantibus ob- ovatis, glabris, obtusissimis; bracteis flores stipantibus illis similibus, acutis. Eriocaulon melanocephalum luinth! Eniim. lüant. III (1841) 549; Koern.f in Linnaea XXVII (1854) 601; Steud. Synops. pl. Cyp. II (1855) 270; Griseh.! Cat (1866) 226; Koern.f in Flor. Bras. III, 1 (1871) 498 tab.43; Sauv.f Fl. Ciih. (1871) n. 2465 p. 163; G. Maxa l. c. (1893) 49. Eriocaulon aqiiaticum Sagot! Mss. in Herb. Sagot n. 1330. Lasiolepis aquatica Boeck.f in Flora L VI (1873) 91. Caulis 7 — 30 cm. longus, albidus. Folia circiter 8 — 10 cm. longa. Pedunculi 6 — 10, vaginae 3 cm. longae. Capitiila 4 mm. diam. Floris masculi partes perigonii exterioris 3, spatliaceo- connatae; reliqua ut in specie antecedente. Hab. in Cuba, loco speciali ignoto: Wright n. 3240 et 3241. — Praeterea in Guiana gallica et in Brasiliae orientalis loco non accu- rate indicato iiiventa. 492 G. Ruhland: Obs. Varietas Grisebacliiana {longipcs Grisob. 1. c. 22G) nullis notis a Ibrnia typica ililTert; exting'uenda i^itur est. ^ 14. Eriocauloii i)scii(loeomi)rcssuiu Rulil. (u. sp.) radicis fibris fasciculatis, spongiosis, albidis, septis transvorsalibus instriictis; caule pei'brevi; foliis caespitosis, e basi sensim dilatata linearibus, glabris, planis, siibpellucidis, tenui-membranaccis, fenestrato-9 — 16-nervibus; pediinculis in singulis speciminibus seniper solitariis, glabris, obsolete striato-.multicostatis, nou tortis, folia fere triplo superantibus, compressis (an modo exsiccatione?); vaginis laxis, oblique fissis, lamina obtusa, demiim bilobo-lacerata, glabris, striato-nervosis, quam folia paullo bre- vioribus; capitulis semiglobosis vel demum subglobosis, summitate dense albo-villosis; bracteis involucrantibus late ovatis vel obovatis, acutius- culis, glabris, membranaceis, naviculari-concavis, brunneolo-flavescen- tibus; receptaculo piloso; bracteis flores stipantibus oblonge obovato- spathulatis, acutis, carinatis, margine byalinis, medio olivaceo-nigres- centibus, apice pilosis; floribus diraeris, monoecis. Erioccudon gnaphalodes C. Wr.f in Sauv. Fl. Cub. (1871) n. 2463 p. 163: O. Maxa Noc. de Bot. sist. (1893) jj. 49, — non Michx. Folia 25 cm. longa, medio 5, basi 10 mm. lata. Pedunculi 35 — 58 cm. alti. Capitula circiter 10 mm. diam. Pili bractearum summi perigoniorum- que intus graniüosi. Flos masculus: Perigonii exterioris partes 2, basi vix connatae, ciineato-spatliulatae, acutiusculae, liyalinae, carinulatae; perigonii interioris partes inferne in tubnm longum farctum connatae, apice in lobos 2, vix inaeqiiales, membranaceos , albos, piloso -ciliatos, intus glandula parva, nigra instructos egredientes. Stamiua 4; antherae subrotundae, nigrae. Flos femineus: Perigonii exterioris partes 2, obovatae, liberae, acutae, con- duplicato-carinatae, olivaceo-griseae, ciliatae; perigonii interioris partes 2, liberae, spatliulatae , obtusao, subspongioso-albidae, ciliatae, intus glandula parva, nigra instructae. Pistillum fertile biloculare; Stylus brevis; Stig- mata 2, filiformia. Hab. in Cuba, loco speciali non indicato: Wrigbt n. 3741. Obs. Differt species nostra ab E. gnaphalode Michx. (rectius E. coni- presso Lam.) receptaculo piloso, floribus monoecis, florum structura. 15. Erioeaiiloii ecliinospermiim C.Wr. caule perbrevi; foliis caespi- tosis, recurvato-patentibus, acutis, lanceolato- linearibus, fenestrato-7— 10- nervibus, glabris, 3 cm. longis, medio 3 mm. latis; pedunculis circiter 10 cm. longis, per niultos fasciculato-congestis, tortis, flexilibus, 5 — 6- costatis, glabris; vaginis laxis, quam folia fere duplo brevioribus, stria- tis, glabris, lamina brevi, membranacea, acuta, demum ore 2 — 3-fissa instructis; capitulis globosis, glabris, circ. 2,5 mm. latis; bracteis involu- crantibus late ovatis, concavis, exterioribus obtusis, interioribus acutis, Omnibus griseo-olivaceis; floris masculi partibus perigonii exterioris 2, oblonge -obovatis, obtusiusculis, concavis, glabris, griseolis; interioris Eriocaulaceae. 493 partibus 2 inferiio in tiibiim farctum counatis, apice in lobulos 2 vix conspicuos, eglandulosos, glabros egredientibus, antheris 4, nigris; floris feminei partibus perigonii exterioris 2, oblongo-ovatis, acutis, navicu- laribus, paene exalato-carinatis, olivaceo- nigris, glabris; interioris par- tibus 2, liberis, oblonge -spathnlatis, obtusiusculis, griseo-hyalinis, glabris. Eriocaulo)i echinospenmim C.Wriglit! in Sauv. C'ub. n.2460 p.l62; G. Maxa, l. c. p. 49. Hab. in Cuba, in pinetis Vuelta de Abajo, circa lagimas: Wrigbt n. 3738. 01)s. Descriptio Wrightiana secundum diagnosem supra datara corri- genda est. 16. Erioeaiiloii sigiuoideimi C. Wr. caule perbrevi; foliis lato- linearibus, acutis fenestrato- 5 — 7-nervibus, glabris, circiter 2,5 cm. longis, niedio 1,5 — l~jn mm. latis; pedunculis per multos aggregatis, valde ri- gidis, tortis, circiter 6-costatis, glabris, circiter 6,5 cm. altis; vaginis laxis, quam folia paullo brevioribus, oblique fissis, lamina ovata, acuta, serius demum lacerata instractis, glabris, striatiilis; capitulis parvis, globosis, glabris, 2,5 mm. latis; bracteis involucrantibus concavis, ovatis, obtusiusculis, glabris, brunneo-fuscidulis, bracteis flores stipantibus illis similibus, fere rhomboideo- ovatis, acutiusculis, fuscis, glabris; floris masculi partibus perigonii exterioris 2, basi subconnatis, lauceolato- spathulatis, obtusiusculis, olivaceo -fuscis; interioris partibus inferue in tubum farctum apice vix 2-lobum connatis, lobis vix conspicuis, glabris, eglandulo.sis; staminibus 4, antberis nigris; floris feminei partibus peri- gonii interioris 2, exterioribus floris masculi simillimis, paullo angus- tioribus, fuscidulis; exterioris partibus 2, oblongo-ovatis, sigmoideo-cur- vatis, acutis, navicularibus, valde alato-carinatis, olivaceo -fuscis, glabris. Eriocaiilon sigmoideiim C. Wr.! in Sauv. Cuh. (1871) n. 2464 p. 163; G. Maxa l. c. p. 49. Hab. in Cuba, in pinetis ad Pinar del Rio, in savaunis terrestri- bus et humidis: Wright n. 3737. 17. Eriocaiilon tricliosepalum C. Wr. foliis diffuse caespitosis, latiuscule falcato-linearibus, membranaceis, viridibus, acutis, glabris, fenestrato -6 — 7-nervibWs, basi paullo dilatatis; pedunculis compluribus (circiter 75), folia subduplo superantibus, tenuibus, non tortis, ob- solete pluri-costatis, glabris; vaginis laxissimis, quam folia niulto bre- vioribus, oblique fissis, glabris, lamina acutiuscula, tenui instructis; capitulis parvis, subglobosis, in sicco compressis, primo iutuitu glabrius- culis; bracteis involucrantibus late ovatis, concavis, glabris vel apicem versus levissime ciliolatis, membranaceis, pallide stramineo-flavidulis, exterioribus rotundato-obtusis, interioribus saepe acutiusculis; recepta- 494 G. RuniAND: Eriocaulaceae. ciilo piloso; bractcis floros stipantibus illis similibus. rhombeo-ovatis, acutis, sparsissime ciliolatis, griseo-flavidis; floribus dimeris. Eriocmilon Irichoscpahwi C. Wr.I in Sauv. Cub. (1871) n. 2459 p. 161; G. Maza l. e. p. 49. Folia 2 — 2,3 cm. longa, mcdio 2 mm. circiter lata, vaginac 1 — 1,5 cm. longae. Pedunculi4 — G cm. longi. Capitula 1,5 mm. modo diam. Flores vidi modo valde juveniles; coiigi'iiere videntur plane cum illis speciei ante- codentis, antlieris in E. tricJ/osejmlo flavido-albidis (nee nigris) imrtibusquo jDerigonii cxterioris floris feminei dorso late carinatis ibique pilis rigidulis, fragilibus ciliatis, exceptis. Hab. in Cuba in pinetis Vuelta de Abajo: Wright n. 3740. Obs. Species antecedentibus valde affinis, sed antlierarum colore, par- tiumque perigonii exterioris floris feminei indumento satis differre videtur. 18. Eriocaulon fiiliglnosum C. Wr. (sens. ampl.) canle perbrevi; foliis fenestrato-5 — 9-nervibus, linearibus vel latiuscule linearibus, a basi ad apicera sensim angustatis, acutis, membranaceis, glabris; pedun- ciüis per plures congestis, folia duplo vel magis superantibus, glabris, mnlticostatis, vix vel non tortis; vaginis quam folia nuilto brevioribus, laxiusculis, striatulis, glabris, oblique fissis, lamina acutiuscula vel ob- tusa, serius demum lacerata instructis; capitulis perparvis, rarius 2 mm. diametro superantibus, glabris; bracteis involucrantibus late ovatis vel obovato-ellipticis, acutiusculis vel obtusiusculis, membranaceis, glabris, flavidulo-hyalinis; floris masculi partibus perigonii exterioris 2, basi vix connatis, cuneiformi-spathulatis, glabris, brunneolo-hyalinis; interioris partibus inferne in tubum farctum apice 2-lobum connatis, lobis parvis, acutiusculis, eglandulosis; staminibus4, antheris subrotundis, nigris; floris feminei partibus perigonii exterioris 2, obovatis, curvatis, acutis, navi- culari-concavis, dorso alato- carinatis, fiisco-olivaceis, liberis; interioris partibus 2, liberis, oblongo-spathulatis, acutiusculis, glabris eglandulosis; pistillo biloculari; stylo brevi; stigmatibus 2, filiformibus, longis. Eriocaulon fuUginosiim C. Wr.! in Griseh. Cat. PI. Ciih. (1866) p. 226; Sauv. Fl. Cub. n. 2462 j). 163; G. Maxa l. c. pt. 49. Eriocaulon sphaerospennum C. Wr.! in Sauv. Cub. (1871) n. 2461 p. 162; G. Maza l. c. p. 49. Eriocanlon scirpoides Griseb.! Cat. PI. Cub. (1866) p. 226; Sauv. Cub. (1871) 71. 2458 2J- 161; G. Maxa l. c. p. 49. Obs. Species supra citatae: E. sphaerosperminn et scirpoides nil nisi formae foliis paullo angustioribus vel lial)itu minore a forma typica vix re- cedentes sunt; omnibus reliquis notis vero, 2>i'aesertim florum structura omnino cum illa congruunt. Itaque ne variotates bene distinguondas illas esse censeo. Hab. in Cuba, locis specialibus non indicatis: Wright n. 3238, 3239, 3739, prope Cieneguita, m. Sept. flor.: Combs n. 588. 1-1917 VII. Jimcaceae. Exposuit Franciscus Buciienau, Juiicus L. Flores monoclini, plures, plerumque numerosi, parvi, Tepala gUmiacea, rarius intense colorata. Stamina 3 vel 6. Fructus poly- spernii, imiloculares, vel triseptati, vel triloculares. — Plantae herba- ceae, hapaxanthae vel pereniies, glabrae. Vaginae foliorum fere semper apertae, marginibus obtegentibus. Lamina vel plana, canaliciilata, gra- minea, vel plus minusve cylinclrica, iiiterdum abortiva. Species ca. 200 per orbem terrarum dispersae. A. Flores prophyllati. Subgen. Juiici poiopliylli. Perennes vel rarius annui. Gaules vel scapiformes, vel etiam superne foliati. Lamina graminea, plana vel canaliculata, rarius subteres vel setacea. Inflorescentia plerumque com- posita vel siipradecomposita, raro simplex. Fructus triloculares vel triseptati, rari imiloculares. Semina plerumque parva, nucleo conformia, raro plus minus caudata. 1. Juiicus (licliotomus Ell. planta stricta, elata, viridis; folia stricta caulibus ca. dimidio breviora, semilere tia, superne canaliculata; inflorescentia composita, quam bractea infima plerumque longior; antherae lineares; fructus obtusus vel retusus, nitidus, plerumque pallide casta- neus, imperfecte triseptatus; semina indistincte reticulata, areis majoribus. Jimcus dichotomus FAUott Sketch. Bot. Soiäh-Carol. I (1821) 2). 406; Fr. Bucheiiau MonogmpJäa Jiincacearum in Fmjl. Bot. Jahrl). XII (1890) p. 196. Jimcus cognatus Kunth! Fntim. plant. III (1841) j). 349. JuncKs tenuis Griseh.! Flor. (1864) p. 581 (excl. syn. Poir.) et (tut. plur. atner.; — iion Willd. Hab. in Jamaica: Wilson n. 491; praeterea in Amer. septentrio- nali et australi. 406 T^R- BuciiENAu: Nota I. Es ist solir bomerkenswerth , dass der in Nordamerika so weit verbreitete (und auch in Südameriiva wiedorkchi'onde) J. ienuis bis jetzt noch niclit für Weslindien iiachgowioson worden ist. Dies ist um so auffälliger, als er sich in Eui'opa, namentlich iu Deutschland, rasch weiter verbreitet, wozu ilm besonders die leiclit verschleimende äussere Samenhaut befälligt. Nota II. Aus der Untergattung J. poiophylli wäre wohl noch der Junciis hufonius L. in den gemässigten Theilen Westindiens zu erwarten. Er ist über alle fünf Erdteile (mit Vermeidung der kalten und der heissesten Ge- genden) verbreitet und iblgt ofTenbar vielfach der menschlichen Ansiedelung. B. Flores eprophyllati (in axillis bractearuin nudi). Siibgen. Juiici gTamiiiifolii. Perennes vel anniii. Gaules vel scapiformes, vel etiaui superne foliati. Lamina graminea, plana vel canaliculata. Fructus triseptati, triloculares vel uniloculares. Semina fere semper nucleo conformia, apiculata vel mutica. 2. Juiieus repeiis Michx. perennis; caules erecti, nsque 10 (raro 16) cm alti, saepius prostrati, e nodis radicantes et repetito-proliferi; lamina plana, graminea, 3 — 10 cm longa, plerumque flaccida; auriculae minimae in foliis inferioribus adsunt, in foliis superioribus omnino de- sunt; inflorescentia composita, umbelloides, rarius simplex; capitula he- misphaerica, plerumque 6- — 12-flora; flores stramineo-virides; antherae filanientis pluries breviores; fructus trigono-prismaticus, perigonio multo brevior, trilocularis, septifragns. Juncus repens F. A. Michaux Flor, hor.-amer. I (1803) p. 191; Griseh. Cat. p. 250; Sauv. Cub. n. 2563 p. 170; Buchen. Mon. Jane, l. c. p. 416. Cej)haloxys flabcUata Besv. Obs. in Jonrn. Bot. I (1808) p. 321. Hab. in Cuba: C. Wright n. 3243; praeterea in Amer. septentrio- nali austro- Orientali. Subgen. Juiici scptati. Perennes, raro annui. Caules plerumque etiam superne foliati. Lamina teres vel plus minus a latore compressa, interdum ensiformis, uni- vel pluritubulosa, septis perfectis vel imper- fectis intercepta. Fructus plerumque uniloculares, raro triseptati vel triloculares. Semina parva, plerumque nucleo conformia, raro caudata vel scobiformia. V 3. Juncus gua(leloui)eiisis Buchen, et Urb. (n. sp.) perennis, dense caespitosus, usque 130 cm altus (et ultra?); caules laeves, foliati, tubulosi; lamina moUis, unitubulosa, perfecte septata, diam. 2 — 3 — 4 mm; inflorescentia repetito-anthelata, diffusa; capitula pluriflora, denique fere spliaerica; flores magni (cum fructu fere 7 mm longi). triandri; tepala aequilonga, lineari-subulata, viridia vel rubescentia, angustissime albo- marginata; fructus perigonium longo superans, inferne rotundato- Juncaceae. 497 prismaticus, superne pyramidatiis, nitidus, aureo-ferrugineus; semina gracilia, 1,1 mm. longa (apiculata vel caudata?), straminea. J. acuminatiis F. Husnot et A. Coutance, Enumeration des glu- mace'es recoltces mix Antüles frangaises in Bull. Soc. Linn. Norm. Caen, IL ser. vol. V (1869 — 70) p. 260 fnomen); Buchen. Mon. June, l. c. 11. 334; — no7i Michaux. Planta pereniiis, valida, donse caespitosa, viridis, saepe rubescens. Radices filiformes (diam. ca. 1 mm) fuscae, fibrosae. Ehizoma (probab. crassum, internodiis bvevissimis). Gaules erecti, usrpie ad infloresceiitiam 70 — 110, cum inflorescentia usque 130 cm alti, teretes vel subcompressi (diam. 3 usque 4, raro et basi tantum 5 mm), laeves, prius meduUa repleti serius cavi, unitiibTÜosi , plurifoliati. Folia basilaria catapliyllina , superiora frondosa; vagina in auriculas duas membranaceas lerrugineas desinens; lamina cylindrica, laevis, mollis, usque 30 cm longa (et ultra?), diam. 2 usque 3, raro fere 4 mm, unitubulosa, j)erfecte septata. Inflorescentia magna, de- composita, repetito-anthelata; rami post anthesin distantes, flexuosi, priraani usque 10 cm longi (et ultra); capitula 8- usque 12-(rarius 6- usque 14-) flora, hemisphaerica serius fere spliaerica (fructibus squarroso-distantibus), diam. 10 usque 14 mm. Bracteae infimae frondescentes , 2 usque 3 cm longae, ceterae hypsophyllinae ; bracteae florum ovatae, acuminatae, fere totae albo-membranaceae. Flore s cum fructu fere 7 mm longi. Tepala 4 us- que 4,4 mm longa, aequilonga, liueari-subulata, viridia (rarius rubescentia), indistincte nervosa, marginibus membranaceis angustissimis. Stamina 3, tepalis ca. ^/g breviora; filamenta filiformia, albida; antherae lineares, pallide flavidae, filamentis breviores. Ovarium tepala fere aequans; stilus brevis; Stigmata exserta. Fructus (immaturus) 6 mm longus, tepala conspicue superaus, unilocularis, basi rotundo- prismaticus, superne pj^ramidatus , api- CTÜatus, lateribus plus minus impressis; pericarpium tenue, nitidum, aureo- ferrugineum. Semina (immatura) gracilia, 1,1 mm longa, longe apiculata, straminea, rectangulariter reticulata, areis transversim lineolatis. Hab. in Guadeloupe loco plus minus aquatico ad pedem Savane aux Ananas alt. 900 — 1000 m., m. Majo: Duss n. 3996, Husnot n. 46 (herb. Kew.). Nota I. J. guadeloupensis ist eine sehr eigenthiimliclie Pflanze, deren Einordnung in die ohnehin so schwierige Untergattung der J. septati grosse Schwierigkeiten bereitet. Nach den einröhrigen Laul iblättern , den sehr schmalen Perigonblättern, der Dreizahl der Staubblätter und der einfäche- rigen Frucht wird man zunächst mit Husnot an J. aciiminatus Michx. denlcen, und diese Bestimmung ist auch in Buchenau's Monographia p. 334 nach einem Exemplare des Herb. Kew mit wenig entwichelten Früchten beibe- halten worden. Die von Pore Duss gesammelten Exemplare zeigen aber, dass die Zurechnung zu dieser Art unnatürlich sein würde. J. guadeloupensis ist eine starke, dicht rasig wachsende Pflanze, bis zu 130 cm hoch (und darüber). Alle Tlieilc haben entsprechend grosse Dimensionen. Namentlich aber sind die Blütlion mit der weit herausragonden Frucht zusammen G,5 mm lang. Zur Fruchtzeit stehen die Blüthen sparrij;' ab, so dass die Köpfe dann an diejenigen armblüthiger Formen des J. nodosus erinnern. Dieser aber ist sechsmännig und seine Frucht wirklich geschnäbelt. — Besonders auf- Urban. 32 498 Fr- Buchenau: Juncaceae. lallend sind bei J. (juaddoiipcnsis die über 1 nun. langen, sehr schlanken SanuMi. Leider sind die vorliegenden noch nicht v(Ulig reif. Es erseheint mir aber sehr Avalirscheinlich, dass sie im reifen Zustande kurz, aber deut- lich geschwänzt sind, etwa wie diejenigen von J. hrachycephaliis Uuchenau aus der A^'erwandtschaft dos J. canadensis. Ich halte es daher für das Beste, den J. (juadeloiijiensis in die Gruppe des cmiadensis zu stellen, mit dem er ja auch die Schmalheit der Perigonblätter und die Dreizahl der Staubl)lätter gemein hat. Nota II. Der Stengel hat den Bau, wie er sich bei vielen J. septatis findet. Unter der sehr engzelligen Epidermis liegt die chlorophyllhaltige Einde. Dann folgt ein geschlossener Bastcylinder, welchem die Gefässbündel theilweise aussen, theilweise innen angelagert sind. Innerhalb des Bast- cylinders folgt ein etwa 4 — 5 - schichtiges parenchy matisches Mark , von dem aus in die weite offene Höhlung des Stengels einzelne aus zerrissenen Mark- zellen entstandene Fasern und Flocken hineinragen. In der Rinde liegen kleine getrennte Gefässbündel, deren Bastbelege aber die Epidermis nicht erreichen. Sie theilen in ihrer Gesammtheit die Rinde in zwei Partieen. Die äussere Schicht Ideibt immer parenchymatisch. Aus der inneren Schicht verschwindet das Chlorophyll frühzeitig, und es bilden sich dort (also zwischen den einzelliegenden äusseren Gefässbündeln und dem geschlossenen Bast- cylinder!) durch Schwinden von Zellen und Zusammenfallen anderer Zell- lagen unregelraässige von dünnen Platten durchsetzte Lufthöhlen. Die Blatt- fläche hat den ungewöhnlich grossen Durchmesser von 4 mm bei nur Ys ^^^^ Wanddurchmesser. Sie ist völlig röhrig mit sehr geringen Resten von Mark. In ihrer AVandung liegen zahlreiche (40 — 50) isolirte Gefässbündel, deren Bastbelege die (gleichfalls sehr engmaschige) Epidermis nicht erreichen. Die nebeneinander liegenden Gefässbündel sind in ziemlich regelmässigem Wechsel stärker und schwächer. Species exchidenda. Juncjis parviflorns Poir.f in Lam. Eiicycl. Suppl. II (1S13) p.lGO (Portorico, leg. Ledru; herb. Cosson) = llhyiicliospora micraiitha Vahl. Nota. Die Diagnose Poiret's: „Gaule ramoso liliformi compresso folioso, foliis planis angustissimis, paniculis axillaribus terminalibusque diffusis, caly- cibus acutis, capsulis rugosis. — Insignis omnium partium tenuitate; peri- anthii laciniae ovatae acutae; capsulae subglobosae" ist in mehrfacher Be- ziehung falsch. Weder ist nach Ausweis des Originalexemplars ein Kelch, noch Perigonzipfel, noch eine Kapsel vorhanden. Die unter den Früchten stehenden Blattorgane sind Deckblätter; die Frucht ist eine Nuss; sie ist überdies nicht subglobosa, sondern flach -linsenförmig und auf beiden Seiten (wenn auch ungleich stark) eingedrückt. In meiner Monographia Juncacearum p. 19G habe ich den Namen J. parviflorus Poiret als Synonym zu J. tetiiäs Willd. gestellt. Ich wurde dazu verleitet durch Grisebach (Flora Brit. West Ind. Isl. p. 581), welcher ihn so — allerdings mit einem Fragezeichen — aufführt. 2-1933 VIII. Sabiaceae. (Species omnes americanae tractantur.) Exposuit Ignatius Urban. Die kleine, auf das tropische Amerika und das südliche und öst- liche Asien beschränkte Familie der Sabiaceen war bis zum Jahre 1895 in Bezug auf ihre morphologische Ausgliederung fast ganz unbekannt geblieben. Ich dehnte daher bei der Bearbeitung der westindischen Mdiosma- Arten meine Untersuchung auch auf alle übrigen amerika- nischen Species dieser Familie aus und zog noch verschiedene altwelt- liche zum Vergleich heran. Es reizte mich dieses Studium um so mehr, ats die Kleinheit der Blüthen und ihr verwickelter Bau, zwei äusserst selten zusammentreffende Eigenschaften, grosse Geduld und Ausdauer erforderten. Die allgemeinen Resultate meiner Arbeit trug ich in der Sitzung der Deutschen botanischen Gesellschaft vom 31. Mai 1895 ^ vor. Kurz vorher, am 8. Mai 1895, war der erste Theil der Bearbeitung der Sabiaceen von 0. AVarburg in den Natürlichen Pflanzenfamilien- er- schienen. Da der Satz des zweiten Theiles derselben bereits in der Presse stand, so nahm Warburg in denselben nur einige wenige von meinen Beobachtungen auf. Wer nur die Schilderung der Familie bei Engler- Prantl liest, könnte daher leicht zu der Meinung gelangen, dass sich die Resultate meiner Untersuchungen auf diese wenigen Beobach- tungen beschränken. Ich sehe mich daher veranlasst, aus meinem Auf- satze die wesentlichsten P]rgebnisse zu wiederholen. Rücksichtlich des Diagramms von Meliosma (vergl. dazu Nat. Pfl.-Fam. III, 5 S. 368 Fig. B) stellte ich fest, dass die Yorblätter, wenn solche vorhanden sind, sowie die Kelch-, Kronen- und Staub- blätter eine continuirliche Spirale nach 2/. bilden, dass die in der Spirale aufeinander folgenden Vor- und Kelchblätter an Grösse allmählich 1) Ber. Deutsch. Bot. Gesellscb. Bd. XIII (ISOä) S. 211—222, Taf. XIX. 2) in Engl. -Prantl Nat. Pfl.-Fam. Bd. III, 5 S. 367—368. 32* 500 Ion. Urban: waclisen, während die Blumenblätter abnehmen, dass die fünf Kronen- blätter über die Kelchblätter fallen, dass von den drei Staminodien immer nur dasjenige, welches einzeln zwischen den beiden fruchtbaren Staub- blättern steht, mit zwei Höhlungen zur Aufnahme der beiden Fächer der benachbarten Antheren versehen, also symmetrisch ausgebildet ist, Avährend die beiden anderen nur an der den fruchtbaren Staubblättern zugewendeten Seite gleiche Höhlungen zeigen, dass die Fächer der Antheren, wie auch bei Sahia und OpJdocaryum, unilocellat sind (also ein wichtiger Familiencharakter), dass die beiden Ovarfächer über Se- palum n bezw. diesem gegenüber stehen, und dass die Ovula eine nach unten gerichtete Micropyle besitzen. Nachdem ich auch auf demselben empirischen Wege das Diagramm von Opkiocaryimi und Sahia con- struirt hatte, konnte zum ersten Male nachgewiesen werden, dass die Blüthen der drei Gattungen in der Stellung der einzelnen Theile voll- ständig übereinstimmen und nur in der Ausbildung des Androeceums und zum Theil der inneren Kronenblätter verschieden sind. Es ergab sich daraus mit Nothwendigkeit, die Gattung PJioxantlms^ welche mit Ophiocarijum dasselbe Diagramm besitzt und nur durch unwesentliche Merkmale abweicht, mit letzterer zu vereinigen. Ausserdem konnte festgestellt werden, dass die unter den Antherenfächern befindliche Cupula aus dem umgebildeten obersten Theile des Filamentes und dem Connectiv entstanden ist. Schliesslich wurde der sehr eigenthümliche Bau von Frucht und Samen in allen seinen Einzelheiten geschildert. — An einer Zusammengehörigkeit der drei Gattungen zu derselben Familie kann nunmehr gar nicht gezweifelt werden. Da die Mcliosma - Arien als solche im trockenen Zustande schwer zu erkennen sind und in der That auch in den botanischen Museen gewöhnlich nicht erkannt werden, so Avill ich hier wiederholen, was ich in dem genannten Aufsatze bereits über den Habitus derselben mit- getheilt habe. 1. Die jüngeren Zweige sind gewöhnlich kahl, oberwärts meist stumpf dreikantig, mit länglichen bis ovalen, der Länge nach tief gefurchten Lenticellen. 2. Der Blattstiel läuft an der Basis in ein ziem- lich langes, etwas verdicktes Gelenk aus und ist hier mit einer der Quere nach in kleine Lamellen abspringenden Oberhaut besetzt. 3. Die Blätter haben im getrockneten Zustande auf der Unterseite eine cha- rakteristische bräunliche Färbung, meist stark hervortretende Seiten- nerven nnd gewöhnlich ein enges Adernetz. 4. Die Blüthen sitzen einzeln oder meist zu mehreren geknäuelt an den Verzweigungen der Rispe, welche im Gegensatz zu den Zweigen fast immer durch eine kurze, dichte, rothbraune Behaarung ausgezeichnet ist. 5. Die am Rande gewimperteu, sonst aber kahlen rundlichen, etwa 1 mm. langen Kelchblätter sind einander sowie den Deckblättern und den oft in i. J J J Sabiaceae. 501 grösserer Anzahl vorhandenen Vorblättern sehr ähnlich und in trockenem Zustande pergamentartig und dunkelbraun bis schwärzlich. Zwischen den Kelchblättern gewahrt man das kugelige, aus den drei äusseren sich am Rande deckenden und eng anliegenden Kronenblättern gebil- dete Alabastrum oder im abgeblühten Zustande den kurzen, einfachen, an der Spitze oft zweitheiligen Griffel. 6. Die Frucht ist eine Drupa von umgekehrt eiförmiger bis fast kugeliger Gestalt und 1 — 2 cm. Länge; eigenthümlich ist ihr eine kleine einseitige Anschwellung über der Basis, die oft etwas herabgezogen ist, so dass der Fruchtstiel ein wenig ein- seitig eingefügt erscheint. Character familiae reformatus: Flores hermaphroditi, sepalis, pe- talis, staminibus superpositis. Sepala 5, raro 3, quincuncialiter im- bricata. Petala 5, eadem aestivatione, aequalia aut plus minus in- aequalia, interioribus 2 angustioribus et brevioribus. Staraina 5 toro inserta, sed petalorum basi saepius adnata, omnia fertilia aut 8 petalis exterioribus opposita sterilia et iu squamas subplanas aut latere utroque V. altero tantum superne cavitate ampla instructas mutata; filamenta fertilia brevia linearia aequilata aut superne obpyramidato- v. subclavato- incrassata aut apice in cupulam antheriferam abeuntia; antherae erectae V. inflexae v. introrsum resupinatae; loculi unilocellati, connectivo in- crassato longitrorsum v. tantum punctiformi-affixi, saepius specie poro transverso, re vera autem semper linea longitudinali intus juxta con- nectivum dehiscentes; poUinis granula ellipsoidea. Discus annularis ovarium inferne cupuliformi-cingens, integer v. regulariter 5-dentatus, dentibus cum staminibus alternantibus, v. irregulariter lobatus lacerusve, raro nuUus. Ovarium sessile 2-, raro 3-loculare, carpidiis subliberis v. connatis, compressum v. sectione transversa subteres; styli omnino connati v. apice bifidi, nunc usque in ovarii partem superiorem liberi; Stigmata punctiformia v. in ununi confluentia. Ovula in loculis 2, superposita v, subcollateralia, placentae supra medium aftixa, pendula V. superius subdivaricato-pendulum, subhemianatropa, micropyle infera. Frnctus carpellum anterius (raro casu bina et tum didyma) evolutum, drupaceum v. siccum, indohiscens, styli rudimentum unilateraliter supra basin gerens, forma varium, endocarpio lignoso v. osseo, basi perforato (an etiam in Sabia?) 1-spermo. Semen hilo lato supra basin, raro altius usque ad medium loculi affixum, testa coriacea v. membranacca. Embryo albumine parco tenui v. nullo; cotyledones crassiusculae plus minus plicatae v. contortuplicatac; radicula infera, pluries (an semper in Sabia?) serpentino-curvata. Frutices v. arbores glabrao v. pubescentes. Tili si adsunt o Serie cellularum simplice compositi. Folia alterna exstipulata, simplicia 502 Ign. Urban: V. pinnata, pennincrvia, Inflorescentia varia, saepius panniculata. Flores parvi v. minimi. Ophiocaryum Rob. Schomb. (in Endl. Gen. FL mppl I a. 1840 p. 1425). Sepala 5, Petala 5, omnia textura aequalia et alabastrum claii- sum V. superne apertum formantia, anguste ovata iisque linearia, in- teriora augustiora. Staniina 3 petalis majoribiis opposita ananthera squamiformia plana v. convexiuscula, cavitatibus carentia, 2 petalis minoribus opposita perfecta filamentis superne breviter obpyramidato- V. subclavato-incrassatis, localis connectivo longitrorsum affixis. Discus 5-dentatus. Styli 2 discreti. — Prophylla niilla. (1.) Opliiocaryuiii paradoxum Rob. Schomb. foliis iniparipin- natis 5 — 7- ( — 13-) foliolatis; sepalis inaequalibus, exterioribus nmlto minoribus; petalis 1 — 1,5 mm. longis, exterioribus anguste ovatis v. ellipticis, interioribus oblongo-ellipticis v. oblongis; staminum fertilium filamentis superne incrassatis et obtriangulari-dilatatis, antheris con- niventibus, connectivo supra loculos obtusiuscule apiculato. Ophiocarijon paradoxum Rob. Schomb. (in Ann. of Nat. Hist. V a. 1840 p. 203 et icon, embryonis gerniinantis in p. 204!, descriptio nomine botanico non adjecto, et) in Hook. Lond. Journ. Bot. IV (1845) j). 377; Walp. Rep. V. 364; Lindl. Veg. Kingd. p. 383 f. 268! (ic. em- bryonis); J. E. Planch. in Van Hoaitc Flor. Serr. V Mise. p. 532 C. n. 300 seq. (ic. embryonis) ; Oliv.! in Hook. Ic. Flant. VI (1887) t.l594!; Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII j). 219 t.XIX f. 16 (diagramma); Warb, in Engl. u. Frantl Nat. Fflanxenfam. III, 5 p. 374 Fig. 186 A — C. Melios?na paradoxa Bl. in Runiphia III (1847) p. 197. Snake Nut Giiian. ex Schomb. Hab. in Guiana anglica ad ripas Ampa m. April., Maj. flor.: Schom- burgk (fructum tantuni vidi); ad Macouria river: Jen man n. 2410. (2.) Opliiocaryuiii lieteropliyllum Urb. foliis dimorphis, ramu- lorum sterilium imparipinnatis 3 — 9-foliolatis, floriferorum simplicibus; sepalis subaequalibus; petalis 3 — 5 mm. longis lineari-subulatis; sta- minum fertilium filamentis superne subclavato-incrassatis, antheris sub- horizontaliter positis, connectivo supra loculos inflexo. Ophiocaryon heterophyllum Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 220. Phoxanthus hcterophyllifs Benth.! in Trans. Linn. Soc. XXII (1857) p. 127 lab. 23, 24!; Engl, in Marl. Flor. Bras. XII, 2 p.422 lab. 89!; Warb, in Engl. u. Frantl Nat. Fflanzenfain. III, 5 p. 373 Fig. 186 D—H. Sabiaccae. 503 Hab. in Brasiliae civ. Alto Amazonas in sylvis prope Panure ad Rio Uaupös, m. Oct. flor.: Spriice n. 2487. Meliosma Blume. Sepala 5, raro 3. Petala 5, exteriora 3 orbicularia iisque ovata, margine sibi imbricata et alabastrum clausum formantia, interiora 2 tenuiora obJonga usque linearia. Stamina 3 petalis exterioribus oppo- sita ananthera dilatata, alteriim snperne utroque latere, altera 2 latere unico tantum cavitate ampla ovali gaudentia; 2 petalis interioribus op- posita fertilia, filamentis planis apice subito in cnpulam antheriferam dilatatis, localis connectivo brevi crasso apice tantum (re vera basi) affixis. Discus irregulariter dentatus v. nullus. Styli 2 omnino con- nati V. in stigmatibus liberi v. apice bifidi. — Prophylla evoluta (usque 10), raro nulla. Clavis specierum. Folia imparipinnata. Calyx tripliyllus. — Mexico (3.) 31. alba Walp. Folia simplicia. Calyx pentapliyllus. Antheranim loculi j^enduli, longitudinaliter (specie ad marginem exteriorem) dehiscentes. Flores manifeste (2 — 3 mm. longo) pedicellati. — Mexico (4.) 31. dentata Urb. Flores sessiles subsessilesve. Rami hornotini manifeste pnbescentes. Pubes ramorum arcuato - erecta. Folia 10 — 17 cm. longa, inferne non cuneata. — Costarica . . . (5.) 31. vernicosa Griseb. Pubes ramorum patula. Folia 20 — 30 cm. longa, ad basin versus cuneata. — Mexico (6.) -M". grandifolia Urb. Rami hornotini glabri v. obsolete adpresseque pilosi. Stylus ovario duplo longior. — Costarica (7.) 31. glabrata Urb. Stjdus ovario aequilongus v. brevior. Discus mdlus. Folia apice obtusa, ad basin sensim cuncato-angustata, subtus nou domatiata. — Brasilia . . (10.) 3L Glaxiovii Urb. Folia apice hreviter acuminata, ad basin non cuneata obtusa, subtus domatiata. — Brasilia (11.) 31. hrasilieyisis Urb. Discus evolutus. Folia brovitor v. mediocriter acuminata. Petala interiora bi- loba. — Brasilia . . . . {\2.) 31. Selloivii Urb. Folia apice obtusa v. rotundata. Petala interiora integra. Folia 6 — 10 mm. longe petiolata, nervis supra obsolete reticulato-anastomosantibus. Petala interiora glabra. — Guadeloupe 15. 31. Pardonii Kr. et Url». Folia 12 — 30 mm. longo petiolata, nervis supra elevatim et densissime anastomosantil)US. Petala interiora brevissinie ciliata. — Portorico . . . 16. Jf. obtusi folia Kr. et Urb. 504 Ign. Urban: Antherarum loculi transversini ad latera interiora (inter se vicina) de- hiscentes. Folia pleraq[ue opposita, 5 — 7 cm. longa. Discus evolutus. Stylus integer. — Cuba n.M. opposilifolia Griseb. Folia pleraque altern a 10 — 4U cm. longa. Discus nullns. Stylus apioe bifidus. — Antillae 18. il/. Ikrhcrtii Rolfe. Species non satis notae: e Guatemala (foliis basi excisis) (8.) M. Seleriana Urb. e Nova Granata (9.) 31. Schlimii Urb. e Brasilia . . (13.) M. ItMiaiae Urb. e Brasilia . . (14.) M. sinnata Urb. ex Haiti . . 19. J/. impressa Kr. et Urb. a) Species mexicanae et centro-americanae. (3.) Meliosma alba Walp. ramis hornotinis pilis brevibus adpressis parce v. dense puberiüis; foliis alternis 30 — 40 mm. longa petiolatis, imparipinnatis, foliolis 5 — 13 oppositis 1 — 3 mm. loiige petiolulatis ovato-oblongis iisque elliptico-lanceolatis in acumen acutum v. obtusum sensim productis, basi obtusis v. acutiusculis, majoribus 7 — 10 cm. longis, 2 — 3,5 cm. latis, 2Y2 — 3V2"Plt) longioribus quam latioribus, ad basin rhacheos decrescentibus, nervo medio supra superne non, inferne leviter impresso, lateralibus supra tenuiter, subtus raediocriter prominentibus et utrinque reticulato-anastomosantibus, merabranaceis, margine supero argute at depresse serratis, junioribus plus minus, praesertim subtus breviter pubescentibus v. tomentosis, posterius subglabrescentibus; tlori- bus 2 — 3 mm. longe pedicellatis, prophyllis 1, raro 0; sepalis 3 mem- branaceis; petalis exterioribus membranaceis 1,3 — 1,7 mm. longis, in- terioribus margine brevissime ciliatis, profunde bifidis; cupula antherifera apice emarginata, loculis ovali-globulosis longitrorsum dehiscentibus; disco bene evoluto; stylo ovario fere duplo longiore, apice integre; fructu „magnitudine seminis P/s^." Meliosma alba Walp. Eep. II (1843) p. 816. Millingtonia alba Schlecht, in Linnaea XVI (1842) p. 395. Kingsborougliia alba Liebm. in Viel. Meeld. Kjüb. a. 1850 p. 67; Walp. Aim. IIL 835. Palo blanco incol. Jalap. Hab. in Mexico prope Jalapa in sylvis, m. April, tlor., m. Aug. fruct.: V. Chrismar, Scliiede (ex Schlecht.), Sumichrast n. 1556. Obs. I. Specimen originarium nee in museo Berolinensi nee in herb. Halensi invenitur; nostra nuperrime (m. Nov. 1895) inter alias familias re- perta sunt. Obs. II. Quia foliolum perianthii extimum nralto minus et aliiis for- mae est et interdum deficit, hoc pro jjrophyllo habere praefero, ideoque calycem 3-sepalum saluto. Sabiaceae. 505 "^ (4.) Meliosma deiitata Urb. ramis hornotinis pilis ferriigineis pa- tulis plus minus dense pubescentibus; foliis alternis, 15 — 7 mm. loiige petiolatis, obovato-oblongis usque oblongo-lanceolatis, mediocriter v. satis longe acuminatis, ad basiu magis angustatis plerumque cuneatis et paullo in petiolum protractis, 10 — 15 cm. longis, 2,5 — 5 cm. latis, 3 — 4-plo longioribus quam latioribus, nervo medio supra paullo im- presso, lateralibus prominulis v. postremo subimmersis, subtus crasse prominentibus, adultis coriaceis, margine remote et argute v. spinuloso- dentatis, initio praesertim subtus pubescentibus, postremo subglabres- centibus; floribus 2 — 3 mm. longe pedicellatis; petalis exterioribus 3 mm. longis, interioribus margine breviter pubescentibus, apice bifidis; cupula antherifera apice truncata v. subemarginata, loculis ovali-globulosis longi- trorsum dehiscentibus; disco bene evoluto; stylo ovario aequilongo apice integro; fructu 9 — 10 mm. longo, 8 — 9 mm. crasso. Meliosiua dentata Urb. in Bcr. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 212. Lorenxanea dentata Liebm.! (cum rar. minor) in Vid. JSIedd. Kjöb. a. 1850 p. 70; Walp. Ann. III p. 835. Hab. in Mexico ad vulcanum Orizaba 2600 — 2800 m. alt, m. Jun. tlor., m. Sept. 1841 fruct, in districtu Oaxaca in montibus ad Cuesta de Lachopa ni. Jun., Nov. 1842 flor.: Liebmann (mus. Hauu.), in civit. Jalisco ad Nevado de Colima 2300 m. alt., m. Majo fruct: Pringle n. 4371, in civit Morelos supra Cuernavaca 2200 m. alt, m. Jul. flor.: Pringle n. 6381. Obs. Inter omncs speeies americanas floribus manifeste pedicellatis et lobulis cupulae antlieriferae superioribus margine brevissimo fimbriato-ciliatis insignis. (5.) Meliosma vcriiicosa Griseb. ramis hornotinis pilis ferrugineis arcuato-erectis dense pubescentibus; foliis alternis v. per paria approxi- matis, 25 — 15 mm. longe petiolatis, obovatis v. obovato-ellipticis ob- tusiusculis, inferne non cuneatis, basi plerumque obtusis, 10 — 17 cm. longis, 5 — 8 cm. latis ca. duplo longioribus quam latioribus, nervo medio supra profunde impresso, lateralibus impressis, subtus crasse prominenti- bus, coriaceis, lamina inter nervös convexa, margine recurvo integris, initio utrinque pilosis, demum nervis subtus exceptis glabrescentibus; floribus sessilibus; petalis exterioribus 2 — 2,3 ram. longis, interioribus margine glabris, apice obtuso integris; cupula antherifera apice emargi- nata, loculis globulosis longitrorsum dehiscentibus fissuris ad basin con- vergentibus; disco evoluto sed perbrevi; stylo ovarium longitudine fere duplo superante, apice integro; fructu 20 — 23 mm. longo, 17 — 19 mm. crasso. 506 Ign. Urban: Mcliosma vernicosa Gnseh. Cat. Cuh. (1866) p. 47. Lorenxanea vernicosa Lichm.! in Vid. Medd. Kjöh. a. 1850 j). 72; Walp. Ann. IIL 836. Hab. in Costarica ad Naranjo, m. Majo 1847 fl. et fmct.: Oersted (mus. Haun.). Obs. 111. Planchon Loretizaneajn Liclini. ad genus Meliosmae pertinere prinins donioiistravit, sed spceies Liebmannianas ipso non ad hoc genus traduxit. (0.) Mcliosma graiidifolia Urb. raiiiis hornotinis pilis pallide fer- rugineis patiilis brevibus pubescentibus; foliis alternis 20 — 10 mm. longa petiolatis obovato-oblongis, brevissime acuminatis, ad basin magis angu- statis cuneatis, basi ipsa obtusis, 20 — 30 cm. longis, 8 — 11 cm. latis, 2Y2 — 3-plo longioribns quam latioribus, nervo medio supra impresso, lateralibus supra impressis, subtus crasse prominentibus, chartaceis, mar- gine integris, utrinque praesertim subtus pubescentibus, planis; panni- culis axillaribus; fructu 21 — 24 mm. longo, 18 — 22 mm. crasso. Meliosma grandifolia Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 211 in obs. Lorenxanea grandifolia Liebm.! in Vid. Medd. Kj Ob. a.l850p. 73; Walp. Ann. IIL 837. Hab. in Mexico regione calido-temperata prov. Oaxaca districtu Chinantla prope Cuesta de Teotalcingo 1300 — 1700 m. alt., m. Nov. 1842 fruct. : Liebmann (mus. Haun.). Obs. 1. M. vernicosae Griseb. arcte affinis, sed praeter notas indicatas fructu inferne mimis attenuato, endocarpio duplo tenuiore 0,6 — 0,8 mm. (non 1,3 — 1,8 mm.) crasso recedit. Obs. II. Species mexicanae et centro-americanae ab antillanis eo dis- crepant, quod in illis seinen basi v. supra basin cavitatis endocarpii uni- lateraliter, in liis altius (usque ad medium) aftixum est. (7.) Mcliosma glabrata ürb. ramis hornotinis ad apicem tantum brevissime et adpresse pilosis; foliis alternis, nunc per paria v. per tria suboppositis, 20 — 15 mm. longo petiolatis, obovato-oblongis breviter acu- minatis, ad basin cuneatim v. valde sensim angustatis, 25 — 10 cm. longis, 9 — 3,5 cm. latis, 2^1^ — 3-plo longioribns quam latioribus, nervo medio supra impresso, secundum nervös laterales sulcatis, limbo inter nervös plus minus convexo, chartaceo-coriaceis, margine piano integris v. argute dentatis, glabris; floribus sessilibus; petalis exterioribus 2,3 — 2,5 mm. longis, interioribus margine supero obsolete scabriusculis, caeterum glabris, apice obtuso integris; cupula antherifera apice emarginata, lo- culis ovali-globosis longitrorsum dehiscentibus, fissuris ad basin con- vergentibus; disco evoluto sed perbrevi; stylo ovarium longitudine duplo superante, apice integro; fructu 18 — 20 mm. longo, 15 — 17 mm. crasso, basi tuberculo magno nnilaterali notatis. Sabiaceae. 507 Meliosma glabrnta Urh. in Ber. Deitisck. Bot. Ges. XIII (1895) p. 212 t.XIX f. 8—9. Lore7ixanea glabrata Liebm.f in Viel. Mcdd. Kjöh. a. 1850 p. 71; Walp. Ann. III. 836. Lorenxanea Ira Liebm.! l. c. p. 71; Walp. l. c. (plnnta fructifera cum ramo sterili luxuriante , qui foliis dentatis membranaceis gaudet). Ira ine. Costar. ex 0er st. Hab. in Costarica ad Turialva m. Majo 1847 flor.: Oersted, ibidem ad Naranjo, m. Majo friict. 1847: Oersted (iiius. Haun.). (8.) Meliosma Selcriana Urb. (n. sp.) ramis hornotinis ad apiceni sicut inflorescentiis brevissime rutb-pilosis; foliis alternis 90 — 55 mm. longe petiolatis, elliptico-oblonj^is, breviter acuminatis, basi excisis ideoque breviter et rotundato-bilobis, 24 — 86 cm. longis, 8 — 12 cm. latis, 3 — SYj-p'o longioribiis quam latioribus, planis, nervo medio siipra prominente, lateralibus supra prominulis, subtus valde prominenti- biis, crassiiiscule chartaceis; fructu globuloso 7,5 — 9 mm. diametro. Rami teretes lirunnei, pilis brevissimis adpressis obsiti, möx glabres- centes. Folia petiolis teretibus glabris ad liasiii siibincrassatis et cortice in squamiüas lacero ol)tectis articulatis notata, nunc snpra, nunc snb medio latissima, lobis basalibns 4 — 8 mm. longis rotundatis, nnnc snbimbricatis, nunc sub insertione petioH inter sese connatis, raargine pbis minus nndulato parcissime et valdo remote denticulata, nervis laterabbus 10 — 14 snb angulo 50 — 70° abeuntibus, reticulato-anastomosantibus, reticulo supra tenuiore, subtus magis prominente. Panniculae ex axilHs foliorum supremorum pro- deuntes, 4 — 5 cm. longe i^edunculatae, 7 — 12 cm. longae, pube sursuni cur- vata V. adpressa, ex articulis parcis composita. Flores ignoti. Drupa alba, inferne brevissime et i)arcissime adpresse pilosa v. subglabra, basi uniLatera- liter concaviuscula et supra hanc aream basi styli persistente plus minus apiculata, circumcirca cariiiata, in lateribus anastomosanti-costata, abortu uni- locularis; endocarpium ca. 0,5 mm. crassum. Hab. in Guatemala in districtu Huehuetenango in sjlvis pri- maevis umbrosis inter Trinidad et Rosario, m. Aug. 1896 fruct. : Seier n. 3066. Obs. Ab Omnibus Ämericae speciebus foliornm basi discrepat. b) Species novo-granatensis. ^ (9.) Meliosma Scblimii Urb. foliis plus quam pedalibus ad basin longe attenuatis et in petiolos breves inaequaliter decurrentibus, in Costa et venis numerosis pubescentibus; inflorescentiis axillaribus; pe- talis interioribus oblongis integris; ovario sub-3-lobo, basi attenuato, 3-Ioculari, loculis 1-ovulatis; stylo brcvi apice 3-dentato. Meliosma Schlimii Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 217 in obs. 508 Ign. Urban: Oligostcmon Schlimii Tiircx. in Bull. Nett. Mose. XXXI (1858) I. p. 117. ? McUosma coccinea Linden Cat. Nr. Ol (1874) p. 53 (nomen nudum, ex liadth-. in (it.). Hab. in Nova Granata in sylvis prov. Ocanae alt. ca. 1500 m.: Schlim n. 702 (n. v.). c) Species brasilienses. "^ (10.) Meliosma OlazioTÜ Urb. (n. sp.) foliis alternis v. hinc illinc oppositis V. suboppositis, 15 — 10 mm. longe petiolatis, oblongis v. ob- longo-lanceolatis, apice obtusis, basi valde sensim. cnneato-angustatis, 9 — 12 cm. longis, 2 — 4 cm. latis, 3 — 4-plo longioribus quam latiori- bus, planis, nervo medio supra superne pauUum impresso inferne in salco convexo-prominulo, latoralibus supra obsolete v. vix impressis, subtus valde prominentibus, chartaceis v. chartaceo-coriaceis; petalis exterioribus 2,3 — 2,5 mm. longis, interioribus apice integris v, bifidis, lobulis erectis, margine supero minute papilloso-piloso; cupula antheri- fera apice rotundata v. fere truncata, loculis globosis longitudinaliter dehiscentibus; disco nuUo; stylo integre, stigmatibus binis.- Arbor alta (ex Glaziou). Rami liomotini bruunei v. cinereo-brunnei teretes lenticellis oblongis v. ovalibiis noniiuUis notati, superne obtusanguli, obsoletissime pulverulento-scabriusculi. Folia petiolis supra anguste canali- culatis, nervis latoralibus 7 — 10 sub angulo 40 — 45" abeuntibus, utrinque reticulato-anastoniosantibus, reticulo paullo prominente, margine plana integra, supra ad nervum medium obsolete pulverulenta, caeterum glabra, domatiis carentia. Panniculae terminales et ex axillis foliorum superiorum laterales, 5 — 12 cm. longae; bracteae 2 — 1 mm. longae triangulari-lanceolatae v. tri- anguläres; rhachis et ramuli inflor. pilis brevibus ferrugineis plus minus ad- pressis tomentosuli; propliylla 2 triangularia v. orbiculari-triangularia obtusa margine brevissime pilosa, 0,0 — 0,9 mm. longa; flores in apice ramorum et ramulorum conferti v. glomerati subsessiles flavidi v. brunneo-rubescentes (ex Glaziou). Sepala exteriora orbicularia 1,5 mm. longa, 1,3 mm. lata, interiora triangulari-scmiorbicularia, 1,4 mm. longa, 1,7 mm. lata, margine pilis brevissimis simplicibus mmc nonnullis articulatis intermixtis obsita chartacea 3-nervia. Petala exteriora suborbicularia coriacea margine extero minutissime papilloso- pilosa, dorso non striata; interiora oblonge -linearia 1,6 — 1,7 mm. longa, 0,5 — 0,7 mm. lata. Staminodia 1 mm. longa, in 1/3 alt. petalis adnata, apice emarginata. Filamenta linearia 1 — 1,2 mm. longa sub apice geniculata, cupulae supra emarginaturam affixa; cupula antheri- l'era ambitu breviter orbicularis, basi emarginata lobis sese paullum obtegenti- bus, lobulis superioribus ovatis margini accumbentibus connectivum incrassatum fere obtegentibus , 0,6 mm. longa, 0,9 mm. lata. Ovarium ovatum in stylum 3-plo breviorem v. aequilongum attenuatum. Hab. in Brasiliae civit. Rio de Janeiro in Alto Macaho de Nova Friburgo inter 1400 — 1500 ra. alt. in sylvis, m. Octob. flor.: Glaziou n. 12131, 19587. Sabiaceae. 509 (11.) lleliosma Ibrasiliensis Urb. foliis alternis v. per paria ap- proximatis, 16 — 7 mm. loiige petiolatis, anguste obovatis v. obovato- ellipticis, breviter et obtiise acuminatis, inferne non cuneatis, basi ob- tusa in petiolum contractis, 8 — 12 cm. longis, 3,5 — 5,5 cm. latis, 2 — 2y2-plo longioribus quam latioribus, nervo medio supra superne impresso, inferne in sulco convexo- prominente, lateralibus supra parum prominulis v. postremo impressis, subtus valde prominentibus, coriaceis; petalis exterioribus 2 — 2,7 mm. longis, interioribus integris subintegrisve margine supero breviter pilosis; cupula antherifera apice rotundata v. fere truncata, loculis ovali-globosis longitudinaliter juxta marginem ex- teriorem dehiscentibus; disco nullo subnuUove; stjlo integro, stigmati- bus binis. Meliosma brasiUensis Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 216 in obs. tab. XIX f. 1 — 3, 6—7, 17. Arbor medioeris v. elata. Ranii vetustiores cinerel non striati, lenti- cellis ovalibus v. ellipticis hinc illinc adspersi, liornotini brevissime pilosi V. glabrescentes , superne obtusangiüi. Folia petiolis supra late et leviter canaliculatis, nervis lateralibus 7 — 9 sub angulo 45 — 55° abeuntibus utrin- que praesertim supra reticulato-anastomosantibus, margine plana v. subreeurva integra, subtus ad nervös parce et breviter pilosa v. glabrescentia , in angulis nervorum domatiis insignia. Panniculae terminales et ex axillis folioruni superiorum valde decrescentium laterales, 5 — 7 eni. longae; bracteae 2 — 1 mm, longae lanceolatae usque trianguläres; rhacliis et i-amuli inflor. breviter ferru- gineo-pubescentes v. postremo subglabrescentes; prophylla 1 — 3 breviter orbi- cvdaria V. orbiciüaria apice rotundata, margine breviter pilosa, 0,8 — 1,2 mm. longa; flores ad apicem ramoruni solitarii et in ramulis glomerati sessiles, bruunei (ex Glaziou). Se23ala exteriora orbicularia ca. 1,5 mm. longa, 1,4 — 1,G mm. lata, margine supra basin pilis brevibus simplicibus, superne brevissimis articulatis obsita cliartaceo-coriacea, obsolete 3- v. 5-nervia. P.e- tala exteriora ovato- orbicularia v. ovata, coriacea, margine extero minutissime papulosa, dorso non striata; interiora oblonge -linearia 1,5 — 1,7 mm. longa, 0,5 — 0,6 mm. lata. Staminodia 1 mm. longa, in Yg ^1^- petalis adnata, apice emarginata. Filamenta linearia, 1,3 mm. longa, sub apice geniculata, cupulae supra emarginatnram affixa; cupula antherifera ambitu breviter orbi- cularis, basi emarginata, lobis paullo sibi irabricatis, lolnilis superioribus ovatis connectivo valde incrassato disjunetis, 0,5 mm. longa, 0,7 mm. lata. Ovarium ovato -globosum paullo compressuni in stylum aequilongum v. bre- viorem attenuatum. Hab. in Brasiliae civit. Rio de Janeiro in sylvis Cova da On^a ad Corcovado 90 m. alt, m, Nov. flor.: Glaziou n. 8099, in Alte Macabo de Nova Friburgo ca. 1500 m. alt. in sylvis primaevis, m. Nov. flor.: Glaziou n. 17729; in civit. Goyaz prope Meia Ponte in sylvis ad Rio Oaya Lume, m. Sept. tb)r.: Glaziou n. 20865. Obs. Ab affini M. Olaziovii Urb. praeter alias notas etiam domatiis discrepans. 510 Ign. Urban: (12.) Meliosma SelloAvii Urb. foliis nlternis, nunc per paria ap- proximatis, 10 — 15 mm. longo petiolatis, obovato-oblongis v. elliptico- oblongis, breviter v. mcdiocriter acuminatis, inferno sensim angustatis, basi acutis, 18 — 25 cm. longis, G — 9 cm. latis, 21/2 — 3-plo longiori- bus quam latioribus, integris planis, supra juxta nervum medium con- vexum paullo impressis, nervis lateralibus supra parum prominulis v. perpaullo impressis, subtus valde prominentibus, chartaceo-coriaceis; petalis exterioribus 2 — 2,5 mm. longis, interioribus superne bilobis, lobis divaricatis margine brevissime papilloso-pilosis; cupula antherifera apice rotundata, loculis breviter ovali-globulosis longitudinaliter dehiscentibus, fissuris ad basin convergentibus; disco evoluto; stylo apice integro; fructu 20 mm. longo, 17 mm. crasso. Meliosma Selloivii Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 212 in ohs. Eami vetustiores teretes, liornotini in sicco obscure brunnei lenticellis oblongis V. lanceolatis hinc illinc notati, superne obtiise v. vix angjüati glabri; gemmae breviter ferrugineo-pilosae. Folia petiolis supra anguste canaliculatis, nervis lateralibus 9 — 12 sub angulo 50 — GC abeuntibus, margine piano V. paullo recurvo integra, nervis utrinque dense reticulato-anastomosantibus, prima juventute dorso ferrugineo-pilosa, sed cito glabrescontia ; folia spe- ciminis juvenilis oblonga 15 — 20 cm. longa, 3,5 — 5 cm. lata, ca. 4-plo longiora quam latioi-a, margine dentibus nonnullis brevibus linearibus notata. Panuiculae axillares 10 — 15 cm. longae; bracteao trianguläres 1 — 0,5 mm. longae; rhachis glabrescens, ramuli inflorescentiae pilis brevissimis adpressis ferrugineis parce tomentosuli v. glabrescentes ; propliylla 0 — 2 triangularia obtusa 0,7 — 0,8 mm. longa margine minute pilosa, Sepala exteriora tri- angulari-orlticularia v. suborbicularia, ca. 1 mm. diametro, interiora triangulari- semiorbicularia, 1 — 1,2 mm. longa, 1,5 — 1,8 mm. lata, margine pilis bre- vissimis papilliformibus simplicibus obsita, chartaceo-coriaeea. Petala exteriora suborbicularia coriacea margine tenuiore minutissime papilloso-exasperata, dorso in sicco dense crassiuscule nigro- striata, interiora sublinearia, 1 — 1,2 mm. longa, 0,3 mm. lata. Staminodia 1 mm. longa, in Y3 alt. petalis adnata, apice subemarginata v. truncata. Filamenta petalis basi adnata, linearia 0,8 mm. longa, apice parum geniculata; cupula antherifera ambitu orbiculari- reniformis, 0,5 mm. longa, 0,7 mm. lata, lobulis apicalibus perbrevibus. Dis- cus quoad integer perbrevis v. subnuUus in dentes nonnullos lineares ovario dimidio aequilongos excurrens. Ovarium ovatiun transversim subteres in stylum aequilongum sensim attenuatum; stigma minutum. Drupa globulosa supra basin contracta. Hab. in Brasiliae civit. Minas Geraes aut S. Paulo: Sellow n. B. 2205 c. 2217. (13.) Meliosma Itatiaiae Urb. (n. sp.) foliis 6 — 3 mm. longe pe- tiolatis, obovato-oblongis, brevissime v. obsolete acuminatis, inferne sen- sim angustatis subcuneatis, basi ima rotundata v. subtruncata in petiolum contractis, 20 — 40 cm. longis, 6,5 — 15 cm. latis ca. 3-plo longioribus Sabiaceae. 511 quam latioribiis, nervo medio supra latiiisculo subimpresso, lateralibus supra pariim v. vix impressis, subtiis valde prominentibus, iiiargine supero argiite et remotiuscule dentatis, coriaceis; petalis interioribus profunde bilobis glabris; cupula antherifera apice fere truncata, loculis ovali-globosis, ut videtur oblique intus dehiscentibus; disco (in statu juvenili) vix evoluto; stylo integre. Arbuscula. Folia petiolis supra lata et leviter canaliculatis , nervis lateralibus ca. 16 sub angulo 55 — GO*' abeuntibus, supra obsolete, subtus mauifestius reticulato-conjunctis, margine plana, dentibus aeumiuatis sursum curvatis, juniora supra ad nervum medium rufo-villosula, caeterum breviter pubescentia, adulta glabrescentia , subtus pube persistente inter nervös bre- vissima, ad nervös paullo loiigioro et densiore ferruginea induta. Paniii- culae rhachis breviter villoso-tomentosa; bracteae 1 — 0,5 mm. longae; pro- phylla nulla; pedicelli villosuli vix evoluti. Flores nimis juveniles flavidi (ex Glaziou). Sepala orbicularia, margine fimbriato-pilosa. Petala ex- teriora coriacea, interiora lobis patentibus. Staminodia apice vix emargi- nata. Antlierarum loculi inferne inter sese divergentes. Ovarium globu- losuni in stylum contractum. Hab. in Brasiliae civit. Minas Geraes ad Itatiaia prope Fazenda de Taquaral, m. Sept. 1874: Glaziou n. 7565. ^ (14.) Meliosma sinnata Urb. foliis alternis, nunc per paria ap- proximatis, 20 — 15 mm. longe petiolatis, elliptico-oblongis usque ob- longe-lanceolatis, modice acuminatis, ad basin plerumque paullo magis augustatis, 7 — 10 cm. longis, 2,5 — 3,5 cm. latis, ca. 3-plo longioribus quam latioribus, nervo medio supra paullo impresso, sed in sulco con- vexo-prominulo, lateralibus supra modice, subtus crasse prominentibus, chartaceis, margine supero parce sinuato- dentatis; petalis inteiioribus apice bifidis. Meliosma sinnata Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Oes. XIII (1S95) p. 212 in obs. Arbor elata, ligno structurae aptissimo. Ranii votustiores cinerascentes teretes, lenticellis nonnullis ovalibus notati, hornotini superne obtuse sub- angulati gialiri; gemmae breviter ut pallide ferrugineo-pilosae. Folia petiolis supra mediocriter canaliculatis, basi incrassata articulatis, nervis lateralibus 5 — 7 sub angulo 50 — 60 '^ abeuntibus areuatis, utrinque densissime reticu- lato-anastomosantibus, margine plana v. paullo et auguste recurvata, denti- bus breviter linfiarilius, glaberrima. Tnflorescentiao terminales ]tannicu- latae; bracteae inferiores lanceolatae deciduae, superiores trianguläres v. triangulari-orbiculares obtusae, 1,5 — 0,7 mm. longae; rhachis glabra, rauiuli inflor. superne breviter adpresse pilosuli; pi'ophylla 2 — 5 triangularia obtusa V. suborbiculaiia margine brevissime pilosa; flores secus ramulos solitarii v. ad apices glomerati, juveniles tantum observati, flavidi (ex Glaz.). Sepala orbicularia, margine pilis brevissimis basi articulatis superne incrassatis ob- tusis et paucis simplicibus ciliata. 512 Ion. Urban: Hab. in Brasilia civit. Rio de Janeiro propc Petropolin in sylvis primaevis, ni. Nov. ilor. : Glaziou n. 1G707,? in civit. Santa Catliaiina ad pedem Serra do Oratorio, m. Febr. flor. : Ulc n. 1575. d) Species antillanac. V 15. Meliosma Pardoiiii Kr. et Urb. foliis alternis v. hinc illinc raro oppositis, 10 — 6 mm. longe petiolatis, obovato-ovalibus v. obovato- ellipticis, apice obtusis v. rotundatis, nunc obsolete acuminatis, basi plus minus angustatis et paullo in petiolum protractis, 13 — 7 cm. longis, 6,5 — 3 cm. latis, ca. duplo longioribus quam latioribus, planis, nervo medio supra paullo impresso, lateralibus snpra tenuiter v. vix, subtus crassiuscule prominentibus, crassiuscule chartaceis v. coriaceis, margine subplanis v. angustissime recurvis; petalis exterioribus 2 — 2,5 mm. longis, interioribus glabris integris; cupula antherifera apice rotundata, loculis ovato-globosis longitrorsum dehiscentibus; disco evoluto; stylo indiviso ; fructu 14 — 15 mm. longo, 10 — 11 mm. crasso. Meliosma Pardonii Kr. et Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 215 in obs.; Duss! Flor. Ant. franr. p. 125. Graines vertes Guad. ex Buss. Arbor 18 — 25 m. alta, valde ramosa ramis superioribus densis fasti- giatis, ligno duro rubre usque brunneo. Ranii vetustiores teretes, in sicco plicato-striati brunnei, lenticellis ovalibus v. suborbicularibus medio longi- trorsum sulcatis liinc illinc notati, hornotini grisei, superne obtuse trianguli glabri; gemmae brevissime pilosae. Folia petiolis late et leviter canalicu- latis, nervis lateralibus G — 7 sub angulo 55 — 65*^ abeuntibus, supra ob- solete, subtus manifeste et dense reticulato-anastomosantibus, supra in sicco olivacea, subtus pallide brunnea, glabra v. subtus ad nervum medium paree et brevissime pilosula. Panniculae terminales et ex axillis foliorum supre- morum laterales, 5 — 13 cm. longae; bracteae trianguläres obtusae ca. 1 mm. longae; rhacliis et ramuli pilis brevissimis ferrugineis subpatentibus plus mi- nus dense vestita; flores subsessiles „albi odore melleo" (ex Duss), prophyllis 3 — 4 semi-orbicularibus v. breviter orbicularibus 0,5 — 0,6 mm. longis mar- gine brevissime ciliatis suffulti. Sepala triangulär! -semiorbicularia v, sub- orbicularia apice rotundata, margine pilis brevissimis simplicibus et glandu- loso-incrassatis ciliata 1 — 1,2 mm. longa chartacea, Petala alba, exteriora suborbicularia coriacea, margine tenuiore glabra subiuaequalia, interiora lan- ceolata v. lineari-lanceolata obtusa 2 — 2,4 mm. longa, 0,7 — 1 mm. lata 1-nervia. Staminodia 1,5 mm. longa in Y^ alt. petalis adnata, apice trun- cata et prima antliesi hoc loco conglutinata. Filamenta latiuscule linearia 1,3 — 1,5 mm. longa, cupulae supra ejus basin geniculato-affixa; cupula antherifera breviter orbicularis, basi emarginata, lobulis apicalibus ovatis in vertice fere contigius, 1 — 1,2 mm. lata, 0,8 — 0,9 mm. longa; poUinis gra- nula laevia, aquae immersa 25,5 — 26,5 j« diamctro. Discus breviter cu- puliformis, basiu ovarii laxe cingens, membraiiaceus, margine hinc illinc irregulariter denticulatus, denticulis saepe linearibus. Ovarium breviter ova- tum V. orbiculare vix compressum in stylum subito attenuatum. Stylus Sabiaceae. 513 ovarium dimidium longitudine aeqiians, superne attenuatus; stigma puncti- forme. Friictus caeruleo-nigrescens, suboblique obovato-piiüformis, in vivo (ex Duss) nitens laevis, sicco in dorso et superne etiam in venire ele- vatim carinatns, lateribus elevatini et irregulariter pauci-costatis, pericarpio in sicco ca. 0,3 mm. crasso, endocarpio osseo 1,5 mm. crasso, 1-locularis, in- tus supra basin cavitatem valviformem praebens, cujus angulo interiori semen affixmn est. Hab. in Guadeloupe in sylvis interioribus prope Bains jaunes, ßüuillante, Yieux Habitants, Matouba, alt. 550 — 700 m., m. Majo, Jun. flor.: Duss n. 3435. Obs. I. In honorem ill. Pardon, insulae Guadeloupe gubernatoris fautorisque rev. patris Duss, nominata. Obs. II. Arbor per annos 2 — 3 flores producit, sed tum annos 4 — 5 quiescit (ex Duss). i-^ 16. Meliosma obtusifolia Kr. et Urb. foliis alternis, nunc per paria v. saepius per tria approximatis v. suboppositis, 30 — 12 mm. longe petiolatis, obovatis v. obovato-oblongis, apice rotundatis, raro breviter et plerumque abrupte acuminatis, ad basin sensim v. cuneato-angustatis et paullo in petiolum productis, 8 — 20 cm. longis, 4 — 8 cm. latis, 2 — 3- plo longioribus quam latioribus, planis, nervo medio supra parum v. vix impresso, lateralibus supra manifeste prominulis, subtus valde pro- minentibus, crassiuscule chartaceis v. chartaceo-coriaceis; petalis exterio- ribus 2,2 — 2,8 mm. longis, interioribus supra medium margine brevis- sime ciliatis, apice obtuso integris; cupula antherifera apice rotundata, loculis ovali-giobosis longitrorsum dehiscentibus; disco bene evoluto; stylo apice integre; friictu 11 — 13 mm. longo, 8 — 10 mm. crasso. Meliosma obtusifolia Kr. et Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XIII (1895) p. 216. Atelandra obtusifolia Bello Ap. I (1881) p. 289; Stahl! Est. VI p. 43 et p. 267; Krug Ic. t. 212! Guayarote, Arroyo, Aguacatillo, Cacao bobo, Cacaillo, Ciralillo, Serillos Portor. ex Bello, Krug, Sintenis, Stahl. Arbor 10 — 20 m. alta, ligno optimo. Rami vetustiores teretes, in sicco grisei v. brunnescentes plus minus plicato - striatelli , lenticellis oyaliluis v. ellipticis longitrorsum sulcatis liinc illinc notati, hornotiiii superne obtuse trianguli, apice pilis ferrugineis brevibus erectis obsiti, sed cito glabres- centes; gemmae ferrugineo-toraentosulae. Folia petiolis supra canaliculatis, basi incrassata cortice in squamulas lacero et desiliente articulatis, nervis lateralil)us 7 — 9 sub angulo GO — G5*' abeuntibus, utrinque elevatim et den- sissime reticulato-anastomosantibus, subtus in sicco brunnescentia, margine plana v. parum recurvata integra, glabra. Inflorescentiae terminales et ex axiUis foliorum supremorum valde decrescentium axillares, in panniculam araplam usque 20 cm. longam collectae, ramulis et glomerulis laxe dispo- sitis; bracteae trianguläres 1 — 0,5 mm. longae; rliachis superne et ramuli pilis brevibus ferrugineis patulis plus minus dense vestiti; flores in ramulis Urban. 33 514 Irn. ürban: abbreviatis ot ad apices ramornm eonforti v. g]omcrati, sessiles v. subsessiles, albi; pi-opliylla sub flore 7 — 10 spiralitor disposita subtriangularia v. semi- nvbicularia, 0,G — 1 mm. longa, marginc brevissime ciliata. Sepala semi- orbicularia apice rotiuulata, margine pilis simplicibus et aliis paucis apice gianduloso-incrassatis obsita, 1 mm. longa, 1,5 mm. lata, coriacea margine tenuiora. Petala exteriora suborbicularia coriacea, margine obsolete papillosa, iuteriora lanceolata v. lanceolato-linearia, 2, .3 — 2,5 mm. longa, 0,5 — 0,ü mm. lata. Staminodia in 1/3 alt. petalis adnata, ovato- pentagona, apice trun- cata V, subemarginata 1,3 mm. longa. Filamenta petalis interioribns in Y5 — Ve eorum longitudine adnata, linearia 1,5 — 1,7 mm. longa, apice geni- culata, cupulae supra basin affixa; cupnla antherifera ambitu roiiiformis, basi liiloba lobis subiinbricatis, ad marginem siipernm lobulos binos ovatos mar- gini accumbentes vertice valde incrassato parum disjunctos gerens, 0,8 mm. lata, 0,6 mm. longa, postremo propendendo extrorsa; pollinis gramila aquae immersa globosa 23 — 24ji< diametro laevia. Discus breviter cuiniliformis, ovarium in Y3 — Yg alt. cingens, membranacens, margine irregnlariter pluri- dentatus. Ovarium globosum v. conico-globosum parum compressum, in stylum attenuatum; ovula in queque loculo 2 placentae sub apice affixa, subcollateralia. Stylus ovarium longitudine fere aequans sensim attenuatus, 0,6 mm. longus, subangulatus ; stigma punctiforme. Drupa initio pallide viridis dein alba, matura nigra, suboblique globoso - obovata , apice rotundata, transversim teres subteresve, plane matura laevis, in sicco plerumque plus minus manifeste anastomosanti-costata, abortu 1-locularis, rarissime loculis binis evolutis didyma, mericarpiis basi cohaerentibus divaricatis; exocarpiura camosmn usque 2 mm. crassum; endocarpium osseum, 1 — 1,2 mm. crassum, dorso convexiore et ventre supero carinatum, lateribus irregnlariter anasto- mosanti-costatum, basi obliqua obtuse ot breviter birostratum et inter rostra perforatum, intus tenuissime punctatum. Semen loculum implens, obliqne obovatum , dorso carinatum , basi ventrali excavatum et processum in gibberem emittens. Embryo basi excavatus; radicula elongata 3-plo serpentino- pli- cata, cotyledonibus valde plicatis supra paene obtecta. Hab. in Portorico in sylvis primaevis, m. Oct, Nov., Febr. flor., in Sierra de Luquillo, Sierra de Naguabo ad Piedra pelada et ad Los Eanchones, prope Yabucoa in nionte Sombrero, prope Adjuntas in monte Cienega, Bajaya, Novillo, Giülarte, prope ütuado in monte Colon, prope Lares ad Mirasol, prope Afiasco: Eggers s. n., Krug n. 673, Sintenis n. 1163, 40^9, 4229, 4364, 4595, 5014, 5326, 6133, 6489, Stahl n. 698^ 699. "" Obs. Praeter characteres florum fructuumque graves nervis foliorum apice fere semper rotundatorum supra solemniter prominenti1:>us a 31. Hej'beriü statim dignoscenda. Flores sunt majores quam in hac specie, fructus minores. 17. Meliosina oppositifolia Griseb. foliis oppositis, nunc per paria approximatis 12 — 18 mm. longo petiolatis, obovatis v. obovato- oblongis, apice rotundatis v. obtusis, basi in petiolum angnstatis, 5 — 7 cm. longis, 2,5 — 3,5cm. latis, 2 — 2Y2-PI0 longioribus quam latioribus, limbo piano, nervo medio supra perpaullo v. vix impresso, lateralibus supra Sabiaceac. 515 manifeste prorainulis, siibtus modice prorainentibus, supra manifeste, subtus obsolete reticiilato-aiiastomosautibus, subcoriaceis; petalis exte- rioribiis 2,3 — 2,5 mm. longis, interioribiis margine ad medium breviter V. minutissime pilosis, profunde (nunc inaequaliter) bifidis; cupula antheri- fera apice rotundata, loculis ovali-globosis transversim v. subolique ad latus interius et posterius versus dehiscentibus; disco bene evoluto; stylo integre. Meliosma oppositifoUa Griseb.! Cat. (1866) p. 47; Sauv. Cub. n.446 p. 25; Urb. in Ber. Deutsch. Bot. Gesellsch. XIII t. XIX f. 4—5. Arbor 17 — 20 m. alta. Eanii vetustiores grisei lenticellis ellipti- cis V. ovalibns notati, hornotiiii teretes striati, pilis brevissimis adj)ressis rufis obsiti. Folia petiolis supra canaliculatis , nervis laterabbus 5 — 7 sub angulo 50 — 60° abeuutibus, subtus in sicco brunnea et parce brevissime- que adpresse pilosula, margine recurvata v. revoluta. Panuiculae termi- nales et ex axillis foliorum summorum laterales, 7 — 9 cm. longae; bracteae trianguläres obtusae 1 — 0,5 mm. longae; rhachis et ramuli breviter et dense ferrugiueo-pubescentes; flores in ramulis abbreviatis et ad apicem ramorum solitarii et glomerati sessiles subsessilesve . albidi; propliylla 3 — 5 breviter orbicularia v. tiiangularia obtusa margine breviter ciliata, 0,5 — 0,8 mm. longa. Sepala semiorbicularia apico rotundata, margine pilis brevissimis simpbci- luis et aliis superne incrassatis et subarticulatis saepius colnratis ciliata 1 — 1,2 mm. longa, 1,5 — 1,7 mm. lata, coriacea margine tenuiora. Petala 3 exteriora suborbicudaria coriacea, margine extero luinute pilosa ; 2 interiora oblonga 2 — 2,3 mm. longa, 0,8 — 1 mm. lata. Staminodia petabs basi adnata apice truncata, 1,3 — 1,5 mm. longa. Filamenta petalis interioribus basi adnata liuearia, apice geniculata cupulae supra emarginaturam affixa: cupula antherifera ambitu orbicularis, lobis basalibus sese non v. vix ob- tegentibus, ad marginem superum lobulos binos ovatos margini accumbentes connectivo incrassato rotundato disjunctos gerens, 0,9 — 1 mm. diameti-o, mox extrorsa. Discus ovarium fere ad medium cingens margine supero denti- culatus membranaceus. Ovarium suborbiciüare convexum in stjium atte- nuatum. Stylus ovarium longitudine fere aequans, a basi latiore sensim attenuatus, angulatus; Stigma punctiforme v. obsolete bilobum. Hab. in Cub a orientali prope Valparaiso in monte Libauo, m. Sept. flor.: Wright n. 2094. ^ 18. Meliosma Herl)ertii Rolfe, foüis alternis, nunc per paria approximatis, 40 — 15 mm. longe petiolatis, obovatis usque elliptico- oblongis, breviter v. mediocriter et plus minus abrupte, raro non acu- minatis, basi sensim v. cuneato-angustatis vix v. non in petiolum pro- tractis, 10 — 25 cm. longis, 5 — 10 cm. latis. 2 — 3Y.,-plo longioribus quam latioribus, planis, nervo medio supra leviter impresso, lateralibus supra in foliis adultioribus levissime impressis, subtus valde promineuti- bus, cbartaceis v. crasse chartaceis; petalis exterioribus 1,7 — 2,2 mm. longis et latis, interioribus superne ciliatis, apice bifidis; cupula antheri- fera apice obtusissima, loculis globulosis latere interiore transversim de- 33* 516 Tr.N. Urban: hiscentibus; disco nullo; stylo apice bifido; fructii 15 — 22 mm. longo, 12 — 17 mm. crasso. Meliosma Herherüi Rolfe! in Keiv Bull. 1893 Nr, 81 p. 244; Oliv, in Hook. Icon. IV t. 2305!; Urb. in Ber. Dextsrh. Bot. Ges. XIII t XIX f. 10—14; Duss! Flor. Änt. frang. p. 126. Atelandra lauri?ia Bella Ap. I (1881) p. 289 t. V!; Stahl! Estial. VI p. 42 et p. 267; Krug Ic. t. 211! Cacao bobo v. Aguacatillo Portor. ex Bello, Krug, Pagau, Sint.., Stahl; Graines-violettes v. Bois-violette Guad. ex Duss; Gross Grain Grenad. ex Broadivay. Var. martiiüceiisis Kr. et Urb. foliis ovalibus v. ellipticis, utrin- que subaequaliter angustatis, apice plerumque minus abrupte acurainatis coriaceis; cupula antherifera pro loculis minore; stylo apice brevissime bifido. Bois-de-sept-ans Marti?i. ex Duss. Arbor 10 — 20 m. alta, valde ramosa, ligno intus nigrescente, du- rissimo, ad usum aptissimo. Rami vetustiores teretes grisei plus minus plicato - striatelli , lenticellis ovalibus usque oblongis longitrorsum sulcatis hinc illinc notati, hornotini obtuse et inaequaliter trianguli, ad apieem pilis ferrugineis brevibus subpatulis dense vestiti, sed cito glabrescentes ; gemmae dense ferrugineo-pubescentes. Folia petiolis supra late et leviter canali- culatis, basi incrassata et cortice in squamulas lacero atque desiliente arti- culatis, acumine angusto 0,5 — 2 cm. longo, nervis lateralibus 7 — 10 sub angulo 50 — 60° abeuntibus, utrinque dense anastomosantibus, reticulo supra obsolete V. tenuiter, subtus magis promimüo, subtus in sicco brunnescentia, margine plana integra, glabra v. secus nervös parce pilosula; folia in plantis junioribus obovato- v. elliptico - oblonga ad basin valde sensim angustata, usque 40 cm. longa, usque 12 cm. lata, usque 4-plo longiora quam latiora, nervis lateralibus 8 — 12 supra prominulis, margine inaequaliter sinuato- dentata. Panniculae terminales et ex axillis foliorum supremorum multo minorum et sensim decrescentium laterales, 4 — 22 cm. longae densiflorae; bracteae ovatae obtusae 1,5 — 1 mm. longae; rhachis et ramuli plus minus breviter ferrugineo-villosi v. tomentelli; flores in ramulis abbre\äatis et ad apices ramorum panniculae glomerati sessiles subsessilesve, albi; prophylla 2 breviter ovata v. suborbicularia ca. 1 mm. longa, margine breviter ciliata. Sepala orbiculari- ovata v. suborbicularia apice rotundata, margine pilis sim- plicibus V. inferne articulatis breviter ciliata, 1,3 — 1,5 mm. longa, basi 3-nervia chartacea. Petala 3 exteriora suborbicularia coriacea, margine glabra v. latere exteriore minute papulosa; interiora 2 oblongo-linearia v. sublinearia, 1 — 1,4 mm. longa, 0,3 — 0,4 mm. lata. Staminodia in 1/2 ^It. petalis adnata apice truncata v. emarginata, 0,8 — 1 mm. longa. Filamenta petalis interioribus in 1/3 eorum alt. adnata linearia 0,8- — 1,2 mm. longa, apice geniculata; cupula antherifera ambitu reniformis, basi emarginata 0,3 mm. longa, 0,5 mm. lata, lobulis lateralibus vertice valde incrassato plane dis- junctis; pollinis granula in sicco ovalia 3-sulcata, 25,5 — 27 |U longa, 18,7 — 20 jii crassa laevia. Ovarium suborbiculare convexum; ovula in quoque loculo 2 superposita; placentae ad v. supra medium subcollateraliter Sabiaceae. 517 affixa. Stylus ovariiim subaequans v. paullo brevior 0,4 — 0,5 mm. longus longitrorsum bisulcatus. Dnipa obovata v. globoso-obovata v. ventre ad basin paullo convexiore v. subprotracto suboblique obovata, apice rotundata, transversim teres subteresve, plane matura laevis, in sicco saepe plus minus anastomosanti-costata, „atro-violacea v. atra", abortu 1-locularis, rarissime loculis ambobis evolutis didyma, mericarpiis basi coliaerentibus divaricatis; exocarpium carnosum visque 3 mm. crassum; endocarpium osseum ca. 1,5 mm. crassum, dorso convexiore et superne ventre cariuatum, lateribus irregulariter anastomosanti-costatis, basi obtuse et breviter 2-rostratum et inter rostra perforatnm, intus tenuissime punctulatum. Semen loculum implens oblique obovatum, dorso subcarinatum , basi ventrali excavatum et processum in gibberem emittens. Embryo basi excavatus; radicula elongata 2^2 — 3-plo Serpentino -plicata, cotyledonibus plicatis supra paene obtecta. Hab. in Portorioo in sylvis primaevis Sierra de Luquillo in regione media montis Jimenes, Sierra de Naguabo ad Rio Blanco, prope Barranquitas, Aybonito ad Barrio del pasto, Adjuntas in monte Cienega et ad la Vega et las Cruces, prope Utuado ad S. Isabel, Maricao, Anasco: Krug n. 673, Pagan in hb. Krug n. 675, Sintenis n. 230, 1493, 2872 ^ 4006, 4138, 4337, 5358, 6177, Stahl n. 698; Tortola ad Carrot Bay: Eggers n. 3237; Guadeloupe in sylvis inferioribus Bains jaunes, Matouba, Gommier, Trois-Rivieres, alt. 400 — 900 m., m. April., Majo flor.: Duss n. 2442, l'Henninier; Dominica: Imray n. 235 (fruct), 324 (flor.); St. Vincent in sylvis montanis ad partem septentrioualem 200 — 500 m. alt: Smith n. 830; Grenada in montibus, m. Jul. fruct: Broadway n. 560 et in Herb. Trin. bot Gard. n. 6043. — Var. in Mar- tinique in sylvis Fonds -Saint -Denis, Lorrain, Camp de l'Alma, Case- Pilote, Piton, alt 400 — 500 m.: Duss n.^5, 585, Hahn u. 539. ^ 19. MeHosma impressa Kr. et Urb. (u. sp.) foliis alternis, 15 — 10 mm. longe petiolatis, obovatis apice rotundatis v. subtruncatis, obsolete et obtuse acuminatis, basi obtusis, 5,5 — 9 cm. longis, 3 — 5 cm. latis, superioribus sensim decrescentibus, nervo medio supra solemniter impresso, lateralibus supra impressis, subtus valde prominentibus, limbo inter hos nervös supra convexo, coriaceis rigidis, margine revolutis; petaiis interioribus glabris integris; cupula antherifera apice obtusissima, loculis globulosis; disco evoluto; stylo apice bifido. MeUosma impressa Kr. et Urb. ap. Warb, in Engl. u. Prantl Nat. Pflanxenfam. III, 5 j)- 373 (nomen). Arbuscula v. arbor. Rami vetustiores teretes plus minus plicato- striati brunneo-grisei, lenticellis satis amplis ellipticis v. oblongis longi- trorsum profunde sulcatis hinc illinc notati, liornotini trianguli glabri; gemmae squamis circumdatae, apice posterius comam pilorum ferrugiaeorum prae- bentes. Folia petiolis late et leviter canalicu latis, nervis lateralibus 8 — 9 sub angulo 60" abeuntibus, subtus dense reticulato-anastomosantibus, re- ticulo supra parum prominulo v. obsolete, supra nitida, subtus in sicco 518 Ion. Urban: Saljiaceae. bnmnescentia, supra glabra, subtus ininutissiine punctnlata et ad iiorvos praesertim juxta meclium plus luimis brevissime pilosuk. Panniculae ter- minales iisqne 10 cm. longae; braoteae inferiores eupliylloideae 4 — 2 cm. longae, superiores si|naiiiiformes 2 — 1 mm. longae trianguläres; rhacliis et ramuli pilis brevibus ferrugineis erectis v. subpatentibus vestita; flores sub- sessiles, prophyllis 3 — 5 triangulari-semiorbicularibus obtusis margine bre- vissime ciliatis suifulti, (juniores). Sepala ovato-orbicularia apice rotundata, margine pilis brevissimis simplicibus ciliata chartaceo-coriacea. Petala ex- teriora suborliicularia , crasse coriacea margine extero minutissime scabrius- cula; interiora e lanceolato linearia apice obtusa concava. Staminodia pe- talis basi adnata, apice truncata. Filamenta latiuscule linearia, in cupulam subito dilatata; cupula antlierifera suborbicularis , basi non emarginata, lo- bnlis lateralibus apice valde incrassato late disjunctis. Discus breviter cupuliformis , basin ovarii cingens, margine denticulis linearibus obsitus. Hab. in Haiti in montibus Furcy et in Morne tranchant 1800 ni. alt: Picarda n. 786, 832. l-r93a ADDENDA ET CORRIGENDA. p. 8 1. 42 statt „Aikmar'' lese „Aikrnan". p. 8 1. 43. Ueber den Verfasser des Linuaean Index zu Barli. Hort. Aiiier. tlieilt mir Herr W. Faavcett mit, dass es nach Colombian Magazine or Monthly Miscellany, pulilislied by W. Smakt, Kingston Yol. I No. I tbr June 1796 A. Broughton gewesen ist. p. 18 1. 28 statt „Mouut Diablo" lese „Mount Diablo", p. 93 1. 22 füge hinzu: In Schrad. Neu. Journ. vol. II, Heft 2, 3 (18Ö7) p. 291 — 293 sind die Diagnosen derselben abgedruckt, p. 98 1. 44. Zu Macf. Liguau. schreibt mir Herr W. Faavcett: „I have a copy in my own library. It is contained in the Jamaica Almanack for the year 1842 . . . . compiled by William Cathcart. Internal evidence goes to prove that this is the only place and time of publi- cation; for other papers which are reiDrinted here, have a reference to original publication''. p. 119 1. 33 statt „Mac Fadyan" lese „Mac Fadyen", p. 196 1. 15 dele „nomen obsoletum". p. 244 1. 37 dele (Sintenis) n. 892. p. 328 1.34 pro „C. caeruleo (Benth.) Hemsl." lege „(Benth.) C. Wright" (in Sauv. Cub. a. 1869 n. 524 p. 30). p. 338 1. 32 pro (Sintenis) n. 5840 lege 5890. p. 339 1. 30 adde: Sintenis n. 636. p. 342 1. 40 adde: S. Lucia: Plee. p. 352 1. 38 pro (Sintenis) n. 81 lege LXXXI. p. 357 1. 34 lege „Paliurus reticidaius Vahl!" (teste specimine origin. Rohr. in herl». Haun.). p. 359 1. 6 pro 3738 lege 3728. p. 364 1. 38 ad Ourateam Guildingi adde patriam: Montserrat: Ryan (hb. Haun.). p. 420 1. 31 pro „ Xeomazeia "• lege „Xeomazaea". p. 460 1. 36 pro ,^E. pseudodaka ürb." lege „E". Pseudodalea Maza et Mol. in Anal. Soc. esp. Hist. nat. XIX (1890) p. 272." INDEX NOMINUM LATINORUM. Acalyplia bisetosa Spr. 338. MuelleriaDa Urb. 338. Acetosa conglomerata Maza 210. oUusifolia Maza 210. Achyranthes serpyllifolia Poir. 303. Aeschynomene portoricensis ürb. 325. Älchornea latifolia Griseb. 224. Alcliorneoj)sis portoricensis Urb. 337. AUophylus crassinervis Eadlk. 348. form, cuneatus Radlk. 349. form, ellipticus Radlk. 349. form, ovatus Radlk. 348. AUoplectus ambiguus Urb. 408. var. chlorosepalus Urb. 408. var. erythrosepalus Urb. 408. cristatus Stahl 408. Amanoa sect. Imraya Kr. et Urb. 331. caribaea Kr. et Urb. 332. ÄnqjJiistehna ephedroides Griseb. 262. filiforme Griseb. 257, 263. graniinifolium Griseb. 259. leptocladon Griseb. 262. linearifolium Griseb. 257. salinarum Wright 258. Änelasma jamaicense Miers 306. laurifolium Miers 304. Anomospermum axüliflorum Griseb. 305. Anthacanthus Sprengelü Nees 481. Antigonum Endl. 214. cinerascens Mart. et Gal. 214. cordatum Egg. 214. leptopiis Hook, et Arn. 214. Antirrhoea aeiitata Kew Bull. 437. Antirrlioea acutata Urb. 439. var. latifolia Urb. 439. aristata Hook. 437. hifurcata Hook. 435. bifurcata Urb. 435. coriacea Urb. 436. graniüata Urb. 439. jamaicensis Urb. 435. lucida Hook. 435. mucronata Urb. 440. myrtifolia Urb. 440. obtusifolia Urb. 435. radiata Urb. 435. Sintenisii Urb. 438. tenuiflora Urb. 438. viscosa Hook. 439. Aralia arh. fol. nit. P. Br. 202. arhorea Jacq. 198. arhorea Linn. 201. capitata Jacq. 198. fol. ovat. Plum. 202. micans Willd. 204. Sciodaphylliim Sw. 197. septemnervia H. B. K. 198. Araliaceae 196. Arhor ind. glyc. fol. Pliik. 233. Ardisia densiflora Kr. et Urb. 385. glauciflora Urb. 382. pendula Urb. 383. purpurascens ürb. 384. var. corymbifera Urb. 384. var. genuina Urb. 384. Sintenisii Urb. 381. yunquensis Urb. 383. Index nominum latinorum. 521 Argithamnia Stahlii Urb. 336. Aristolocliia calceiformis Urb. 300. Asclepiadaceae 236. Asclepias L. 24:2. clausa Jacq. 266. curassaviea L. 243. curassavica L. 388. var. concolor Kr. et Urb. 389. curassavica x A. nivea 388. gigantea Sandm. 244. incarnata Euphr. 243. nivea L. 243, 388. var. curassavica 0. Ktze. 243. var. intermedia Scliltr. 244. paupereula Gardin. 243. perennis Sauv. 243. pliysocarpa Schltr. 242. scandens Mill. 266. vitninalis Sw. 266. Astephanus H. B. K. 240. cubensis H. B. K. 241. var. pauciflora Griseb. 261. fusculus Scliltr. 242. Grisebachü Maza 240. ieptophyllus Schltr. 241. ovalifolius Kicli. 241. urceolatus Griseb. 240. Atelandra laurina Belle 516. ohtusifolia Belle 513. Banara portoricensis Kr. et Urb. 370. Banisteria chrysophylla Belle 330. Bauhinia Kappleri Saget 315. Kriigii Urb. 315. Besleria Seitzii Kr. et Urb. 407. Bignonia haemantha Bert. 405. Boeluneria repens Wedd. var. major Wedd. 296. Brunfelsia subgen. Brunfelsiopsis Urb. 402. densifolia Kr. et Urb. 402. lactea Kr. et Urb. 401. Picardae Kr. et Urb. 399. portoricensis Kr. et Urb. 400. Brunnichia Banks 215. cirrhosa Gaertn. 215. Bucida angustifolia Rieh. 443. Bumelia conferta Pierre 133. cuneata Griseb. 133. Cacalia Porophylliim, Linn. 467. rüder aus Sw. 468. Calopogonium mucuiioides Dcsv. 328. orthocarpum Urb. 327. Calotropis R. Br. 244. gigantea Mayc. 244. procera R. Br. 244. Calyptranthes Kiaerskovii Kr. et Url). "^ 43. ohovaia Kr. et Urb. 43. Camaridium parviflorum Fawc. 472. Canavalia gladiata Bello 474. miniata Griseb. 473. parviflora Egg. 474. reflexa Wr. 473. rusiosperma Urb. 473. Capparis portoricensis Urb. 309. Casearia bicolor Urb. 372. Ehrenbergiana Urb. 373. Samyda Bello 372. Cassia portoricensis Urb. 317. var. callosa Urb. 317. var. granulata Urb. 318. Stahlii Urb. 310. Gassine domingensis Spr. 357. Catesbaea Linn. 427. campanulata Sagra 429. Grayi Griseb. 430. holacantha Wr. 430. inermis Spr. 416. JatifoUa Lindl. 431. longiflora Sw. 431. longispina A. Rieh. 431. macracantha Wr. 431. macrantha A. Rieh. 431. melanocarpa Kr. et Urb. 427. nana Greenm. 431. parviflora Balb. 416. parviflora Griseb. 429. parviflora Lam. 444. parviflora Spr. 430. parviflora Sw. 428. var. septentrionalis Kr. et Urb. 429. parviflora Vahl 428. parvifolia DC. 429. liliijlha-antha Griseb. 431. spinosa Lyin. 431. Cephaloxys flahcUata üesv. 496. Ceropegia nitida Poir. 273. pabisfris Pursch 258. Chiiuarrhis cyinosa Griseb. 411. 522 [ndex iiuiniiuiin latiiiorum. Chimarrliis cymosa Jacq. 410. subsp. genuina Urb. 410. subsp. jamaicensis Urb. 411, snbsp. microeai'pa Urb. 411. GJiomclia triacantha Giiseb. 443. Chrijsanthemiim amer. Bals. fol. nigr. ' PJnk. 467. Cirsiiim mexicaiium P. DC. 470. Cissam2)cbts laurifoUns Poir. 304. Cladocaidon Gardn. 482. Clusia acuminata Spr. 368. Krugiana Urb. 307. Cnicus mexicaniis Hemsl. 470. 2)ortoricensis 0. Ktze. 470. Coccinea suburceolata Cogn. 450. CoccoJoba L. 215. armata Wr. 220. ascendeiis Duss 225. harhaclensis Jacq. 223. hrugmansüfolia Fzl. 220. bullata Desf. 230. calohotrys Meissn. 225. coriacea A. Rieh. 225. coronata Jacq. 228. costata Wr. 225. crescentiifolia Griseb. 229. Criiegeri Lindau 232. cubensis Meissn. 228. Curtissii Lindau 227. diversifolia Griseb. 223, 225, 228. diversifolia Jacq. 223. Dussii Ijindau 226. Eggersiana Tindau 225. excelsa Benth. 229. excelsa Kew Bull. 226. excoriata L. 233. var. ß Poir. 222. excoriata Meissn. 229. faUax Lindau 229. ferruginea Endl. 233. flavescens Jacq. 221. floridana Meissn. 227. geniculata Lindau 221. grandifolia Jacq. 230. grandis Bth. 220. Grisebachiana Lindau 230. giiyanensis Griseb. "230. Harrisii Lindau 228. jamaicensis Lindau 232. Klotzschiana Meissn. 223. Coccoloba Krugii Lindau 222. Kunthiana Griseb. 221. Kunthiana Meissn. 222. latifoUa Bello 230. latifolia Lam. 220. laurifolia .Tacq. 227.» leoganensis Egg. 227. leoganensis Griseb. 221, 232. var. cor data Griseb. 225. var. parvifolia Griseb. 224. leoganensis Jacq. 231. leptostachyoides Lindau 232. longifolia Fisch. 229. macrantha Steud. 230. macrophylla Desf. 230. magnifica Desf. 230. microphylla Griseb. 220. microstachya "Willd. 222. nigrescens Lindau 230. nivea Jacq. 233. nodosa Lindau 223. obtusifolia Jacq. 222. pallida Wr. 220. 2)arimensis Benth. 229. Ijarvifolia Poir. 222. pirifolia Desf. 222. platyclada F. v. M. 215. Plumieri Griseb. 220. praecox Wr. 221. var. fruticosa Griseb. 221. pubescens L. 230. punctata Gardin. 227. punctata Griseb. 222, 223, 224, 227, 228. var. Jacquini Griseb. 222, 223. var. microstachya Griseb. 222, 223. - var. parvifolia Griseb. 221, 223. punctata L. 228. ramosissima Wr. 220. reflexa Lindau 221. retusa Griseb. 224. form, acuminata Lindau 224. rhclfolia Desf. 220. rotundifolia Meissn. 224. rufescens Wr. 221. form, longifolia Lindau 221. rufescens Wr. 221. rugosa Desf. 230. Iudex uoiuiiuun latiuorum. 523 Coccoloba scrobiciilata Lindau 221. Sintenisü Urb. 226. subcordata Lindau 220. Swartzii Meissn. 227. var. portoricensis Meissn. 227. tenuifolia Egg. 227. te^mifolia Griseb. 224. var. Griseb. 224. Trinitatis Lindau 229. Urbaniana Lindau 225. uvifera Jaeq. 231. var. leoganensis AVilld. 231. var. ovalifolia Meissn. 231. venosa Griseb. 225. var. major Lindau 225. venosa L. 228. verruculosa Lindau 225. ■virens Lindl. 228. Wrightii Lindau 224. Zebra Griseb. 220. Coccolohis fol. cord.-ohl. rac. term. Plum. 233. ^ fol. c7-ass. orb. P. Br. 232, fol. ohl.-ov. ven. P. Br. 229. mont. maj. arh. P. Br. 233. Gocculus domingensis DC. 306. laurifolia Egg. 304. Coeloneurum ferrugineum Urb. 380. lineare Radlk. 380. Columnea cristata 0. Ktze. 408. hispida Stahl 410. scandens DC. 409. Tulae Urb. 409. var. flava Urb. 410. var. rubra Urb. 409. Conradia hwnilis DC. 480. kumilis A. Rieh. 479. Conyxa fruticosa West 456. glabra Willd. 456. Cordia baliamonsis Urb. 392. Bellonis Urb. 393. borinquensis Urb, 390. Buchii Urb. 475. elliptica Griseb. 391. ensifolia Urb, 476. Fawcettii Kr. et Urb. 391. Uma Griseb. 393. rupicola Urb. 392. Seljestena L. var. bracliycalyx Urb. 389. Cornutia obovata Urb. 395. Corynella dubia Urb. 322. paucifolia P. DC. 322. polyantha P. DC. 322. Corynüis domingensis Spr. 322. Jaegeri 0. Ktze. 322. paucifolia 0. Ktze. 323. polyanüia Spr. 322. Critonia Dalea Bello 459. imhricata Griseb. 460. macropoda DC. 460. pseudo-Dalea DC. 460. Croton glandulosus L. var. glabratus Urb. 336. impressus Urb., 335. lucidus L. var. polytriclms Urb. 335. poecilanthus Urb. 334. Cryptostegia R. Br, 239, grandiflora R. Br. 239. Cupania apetala Macf. 353. oppositifolia A. Rieh. 353. Ratonia Camb. 352. Cynanchuni angustifolinm Pers. 258. Bonplandianimi Schult. 259. clausuni Jacq. 266. crispifloruni Sw. 268. funale Poir. 289. hirsutmn Vahl 265. inimdatmn Lern. 279. maritimum Jacq. 281. maritimum Maxim. 258. pictuni Vahl 290. rostratmn Vahl 284. Cynometra portoricensis Kr, et Urb. 312. Decastelma Scliltr. 204. Broadway i Schltr. 265. Dendropanax Dcne. et PI. 200. arboreum Dcne. et PI. 201. cuneifolium Seeni. 201. laurifolium Dcne. et PI. 203. mitans Dcne. et PI. 201. pendulum Dcne. et PI. 200. samydifoliuni Seem. 201. Dendropemon poiioricensis v. Tiegh. 446. Dioclea reflexa Hook. f. 473. Didymopanax Dcne. et PI. 204. attenuatum E. March. 207. 524 Iudex nomiimni latinorum. Didymopanax calophyllum Dcne. et PL 205. chrysophyUum Dcne. et PI. 205. glabratum Dcne. et PI. 208. rjlabratmn B. Seem. 207. niicans Kr. et Urb. 204. Morototoni Dcne. et PI. 205. speciosum Dcne. et PI. 205. spkndens Dcne. et PI. 204. sploulidinn Planch. 204. tremulum Kr. et Urb. 206. undulatum Wr. 205. Urbanianum E. March. 206. Dortmannia acuminaia 0. Ktze. var. piibesccns 0. Ktze. 453. rotundifolia 0. Ktze. 455. sonchifolia 0. Ktze. 451. Drymaria laxiflora form. ^;fW(ci//ora 0. Ktze. 304. Drypetes Picardae Kr. et Urb. 334. Duguetia lucida Urb. 308. Dupatya Vell. 482. bifida 0. Ktze. 483. Lamarckii 0. Ktze. 485. umbellata 0. Ktze. 488. Dussia Kr. et Urb. 318. martinicensis Kr. et Urb. 319. Echinodendnim campanulatum A. Eich. 429. parviflorum A. Rieh. 429. Enslenia jamaicensis Griseb. 266. Epidendrum Harrisii Fawc. 291. Eranthemuni acanthodes Spr. 481. Eriocaiilaceae 482. Eriocaulon L. 490. acrotrichum Steiid. 484. amplexicaule Rottb. 490. aquaticum Sagot 491. bifldum Schrad. 483. caesiiun Griseb. 490. caespitosum Poepp. 483. echinospermimi Wr. 492. fasciculatum Bong. 483. fasciculatum Lam. 485. fuliginosiun Wr 494. gnaphalodes Wr. 492. Lamarckii Steud. 485. melanocephahim Kth. 491. pseiidocompressuin Ruhl. 492. pygmaeum Mart. 483. Eriocaulon scirpoides Griseb. 494. sigmoideum Wr. 493. sphaerospermum Wr. 494. trichosepaluni Wr. 493. nmbeUatum Lam. 488. villüsum Salzm. 484. Eriocaulon Steiul. 482. Erithalis acuminata Kr. et Urb, 440. angustifolia Griseb. 440. quadrangularis Kr. et Urb. 441. Erythrina Ämasisa Spruce 327. micropteryx Poepp. 327. umbrosa Belle 327. Erythroxylon subcordatiwiF. DC. 220. Eupatorium cordifolium Bello 462. critoniforme Urb. 458. Dalea L. 460. geranifolium Urb. 458. Harrisii Urb. 460. imbricatum Urb. 460. inaequidens Urb. 460. macropus Urb. 460. obtusifolium Willd. 456. parviflorum Sw. 460. polyodon Urb. 462. portoricense Urb. 459. pseudodalea Maza et Mol. 460,519. resiniflumn Urb. 461. triste Stahl 462. villosum Sw. var. dolicholepis Urb. 462. Euphorbia crassinodis Urb. 340. Dussii Kr. et Urb. 342. Eggersii Urb. 343. miütinodis Urb. 341. portoricensis Urb. 338. var. albescens Urb. 339. var. genuina Urb. 339. scrpois Griseb. 340, 341. Torralbasii Urb. 339. villosula Urb. 340. Exostema capitatum Spr. 425. elegans Kr. et Urb. 423. flordmndnm Bello 437. parvitlorum L. Gl. Rieh. 424. var. Griseb. 424. Picardae Kr. et Urb. 422. subcordatum Kr. et Urb. 421. Valenzuelae A. Rieh. 424. Wrightii Kr. et Urb. 424. Index nominnm latinorum. 525 Fagara gracüis Griseb. 324. Fagopyrum Gärtn. 214, esculentum Moench 214. Fallopia cirrhosa Maza 215. Ferdinandea angustata \Vr. 414. hrachycarpa Griseb. 413. siellata Griseb. 414. Fieiis portoricensis ürb. 472. Fisclieria DC. 267. cinda Griseb. 283. crispiflora Schltr. 2G8. havanensis Dcne. 267. muUiflora Griseb. 268. scandens DC. 268. Forchhammeria spliaerocarpa Kr. et Urb. 310. Frutex spin. Buxi fol. Catesb. 431. Fiichsia Pringslieimii Urb. 375. Galactia tomentosa Urb. 472. Gardenia jamaicensis Spr. 426. parvifolia Dietr. 425. Gesneria acuminata ürl). 479. citrina Urb. 477. huniilis Linn. 480. incisa Urb. 479. pauciflora Urb. 478. Gilibertia E. et P. 200. arborea E. March. 201. cuneifolia E. March. 201. laiirifolia E. March. 203. nutans E. March. 201. pendula E. March. 200. samj^difolia E. March. 201. Glycine velutina Bertero 472. Gomphia acuminata A. Rieh. 362. guianensis Griseb. 362, 364. Guildingi J. E. Planch. 364. jamaicensis J, E. Planch. 362. nitida DC. 363. nitida Griseb. 363, 364. nitida Vahl 364. pyrifolia Griseb. 364. Gomphocarpus fruticosus Grisel). 243. physocarpus E. Mey. 242. Gonolobus R. Br. 282. ciliatus Schltr. 282. cinctus Bth. et Hook. 283. crispiflorus K. Br. 268. cnbensis A. Rieh. 290. floccosiis Bertol. 281. Gonolobus Grisebachianus Schltr. 287. maritimus R. Br. 281. martinicensis Dcne. 285. raembranaceus Schltr. 285. Ottonis C. Koch et Bche. 290. paucitlonis Spr. 286. pubescens Griseb. 289. jmbescens Stahl 249. rhamnifolius Griseb. 288. rostratus Griseb. 283. rostratus R. Br. 284. Sintenisii Scliltr. 288. stapelioides Ham. 283. stellatiis Griseb. 283. stephanotrichus Griseb. 284. suherosus Spr. 281. tigrinus Griseb. 287. var. angustifoliiis Griseb. 287. variifolius Schltr. 286. virescens Ham. 290. Gothofreda coi'difolia Vent. 269. Guettarda coriacea Pers. 437. Knigii Urb. 431. laevis ürb. 433. ovalifolia Urb. 432. pungens Urb. 434. resinosa Griseb. 439. viscosa Duch. et Walp. 439. Guiabara alia rac. fol. obl. Pluk. 233, racemosa PI um. 231. Hedera arb. fol. hast. Plum. 202. arborea Sw. 201. capitata Smith 198. cuneifolia Wr. 201. nutans Sw. 201. pendula Sw. 200. Sciodaphyllum Sw. 197. septemnervia DC. 198. Heliotropium crispiflorum Urb. 394. guanicense Urb. 395. Helxine Fagopyrum 0. Ktze. 214. Heteropteris Bellonis Urb. 330. Hoffmannia lanceolata Griseb. 449. Holostemma Candollea)ium Spr. 268. Hoya R. Br. 277. carnosa R. Br. 277. Hybosperma Urb. 358. spinosum Urb. 358. Hyperliaena angustifolia Urb. 305. axillillora Urb. 305. 526 Tndox noniiimm latiiioruin. Hyperbaena culiensis Vih. 305. nmcifoJia Miers 305. doniiiigeiisis Bentli. 30G. laurifolia Urb. 304. longiuscitla Miers 305. , Prioriana Miers 306. •^ reiinervis Miei'S 306. rotundiuscula Miers 306. valida Miers 306. Hyphydra Sclireli. 489. amplexircmlis Valü 490. Jacquinia Berterii Griseb. 378. Berterii Spr. 378. var. portoricensis Urb. 377. var. retiisa Urb. 378. brevifob'a TTrb. 379. brunnescens Urb. 378. Eggersii Urb. 380. var. intermedia Urb. 380. ferruginea Spr. 380. incnistata TTrb. 377. linearis Berter. 380. linearis A. DC. 380. linearis Griseb. 379. var. hrevifolia Griseb. 379. linearis Jacq. 379. linearis Sauv. 379. ruscifolia Spr. 380. stenophylla Urb. 378. iimbellata A. DC. 377. Ibatia Dcne. 280. maritima Dcne. 280. mollis Griseb. 280. muricata Griseb. 281. Hex gnianensis 0. Ktze. var. arimensis Loes. 346. var. Macoucoua Loes. 346. Harrisii Loes. 346. Macoucoua Fers. 346. montana Griseb. var. domingensis Loes. 345. occidentalis Hemsl. 346. occidentalis Macf. 345. sideroxyloides Griseb. var. occi- dentalis Loes. 345. form, jamaicensis Loes. 346. form, portoricensis Loes. 345. var. portoricensis Loes. 345. Inga Hartii Uvb. 311. / V,. Iresine serpyllifolia Moq. 303. Juncaceae 495. Juncus L. 495. acimiinatus Husn. et Cout. 497. cognaius Kunth 495. dicliotomiis Ell. 495. guadelupensis Buchen, et Urb. 496. parviflorus Poir. 498. repens Michx. 496. tenuis Griseb. 495. xora multiflora Sw. 443. Kingshoroughia alba Liebm. 504. Kleinia Porophyllum Willd. 467. ruderalis Jacq; 468. Lachnostoma maritimum Nichols. 281. mollc Maza 280. Lasianthus lanceolatus Urb. 449. Moralesii Wr. 449. Lasiolepis Boeck. 482. aquatica Boeck. 491. pilosa Boeck. 485. Laugeria coriacea Vahl 437. tubulosa Fors. 437. Laurifolia arb. fl. tetrap. Sloan. 202. Leptogomim Benth. 235. domingense Benth. 235. Lightfootia serrata Sw. 371. Limnoxeranthemum Salzm. 482. Lobelia assurgens Linn. 453. var. jamaicensis Urb. 453. var. portoricensis (DC.) 454. caudata Urb. 455. conglobata Lam. 453. cubana Urb. 455. digitalifolia Urb. 455. Fawcettii Urb. 452. guadeloupensis Urb. 454. imberbis Urb. 455. infesta Urb. 455. laciniata Lam. 451. j)ortoricensis Urb. 453. rotundifolia Juss. 455. sonchifolia Sw. 451. stricta Sw. 455. Lonchocarpus glaucifolius Urb. 326. Loranthiis hrasiliensis Spr. 445. guadalupensis DC. 447. 2)eduncularis Spr. 447. portoricensis DC. 445. Index Dominum latinorum. 527 Loranthus Sojaiixii Engl. 425. Lorpnxanea dentata Liebm. 505. glahrata Liebra. 507. grandifoUa Liebm. 50G. Ira Liebm. 507. vemicosa Liebm. 506. Lj^onia heptamera ürb. 376. maritima Ell. 258. Macrocarpaea Hartii Kr. et ürb. 386, Macrolobii;m trinitense ürb. 314. Macroscepis Kth. 265. hirsiita Scliltr. 265. obovata Kth. 265. Magnolia cubensis ItIi. 307. portoricensis Bello 307. splendens ürb. 306. Malanea bifurcaia Desr. 435. nitida Desr. 435. Mapouria j^^i^'d-sitica K. Seh. 446. Marcgravia BroAvnei Kr. et ItIi. 367. elegans Kr. et ürb. 365. Hartii Kr. et ürb. 366. rectiflora Tr. et PI. 367. var. Brownei Tr. et PI. 367. var. Jacquini Tr. et PI. 367. Trinitatis Presl 367. umbellata Griseb. 365. umbellata Jacq. .367. umbellata Eich. 367. Marialva elliptica Stahl 368. Marsdenia R. Br. 269. affinis A. Eich, 271. agglomerata Dcne. 271. campanulata Griseb. 272. clausa E. Br. 271. var. campanulata Maza 272. Dussii Schltr. 275. elliptica Dcne. 276. elliptica Griseb. 274. floribiinda Schltr. 275. fusca Wright 274. linearis Dcne. 270. longiflora Eich. 273. macroglossa Schltr. 270. maculata Hook. 274. nitida Dcne. 273. obovata Turcz. 271. picta Dcne. 271. saturejifolia Griseb. 271. saturejlfolia A. Eich. 270. Marsdenia stcnophglla Turcz. 271. umbellata (iriseb. 275. vinciflora Griseb. 272. Matayba apetala Eadlk. 352. form, genuina Eadlk. 354. form, oppositifolia Eadlk. 354. domingensis Eadlk. 351. Maytenus cymosa Kr. et I^rb. 43. elaeodendroides Egg. 43. Ma'uua Kr. et ürb. 420. j)hialanthoides Kr. et T'rb. 421. Meliosma Blume 503. alba Walp. 504. brasiliensis ürb. 509. coccinea Linden 508. dentata ürb. 505. glabrata ürb. 506. Glaziovii ürb. 508. grandifolia ürb. 506. Herbertii Eolfe 515. var. martinicensis Kr. et ürb. 516. impressa Kr. et ürb. 517, Itatiaiae ürb. 510. obtusifolia Kr. et ürb. 513. oppositifolia Griseli. 514. liaradoxa Bl. 502. Pardon ii Kr. et Ürb. 512. Schlimii ürb. 507. Seleriana ürb. 507. Sellowii ürb. 510. sinuata ürb. 511. vernicosa Griseb. 505. Meliotis viminalis Sw. 267. Melothria domingensis Cogn. 451. Metalepis Griseb. 278, cubensis Griseb. 278. Metastelma E. Br, 245. aemulans Scliltr, 252. albiflorum Griseb. 250. atrorubens Sclütr. 263. bahamense Griseb, 254. barbaden se Schltr. 253, Bonplandianum Schltr. 259. brachystephanum Griseb. 257. crassiusculum Schltr. 261. cubense Dcne. 255. cubense Griseb. 254. Decaisneanum Schltr. 250. decipiens Scliltr. 249. 528 Index nominum latinoi'um. Metastelina doiiiingcnso Schltr. 251. Eg-gersii Scliltr. 258. ephedroides Schltr. 262. fallax Schltr. 240. FaAvccttii Schltr. 2G0. filiforme Wright 262. filiforme Wright 259, 262. fusculum Wr. 242. gracile Dcne. 255. hamatnm Griseb, 253. Harrisii Schltr. 256. Hartii Schltr. 256. leptocladon Schltr. 261. lineare Bello 248. linearifolium A. Eich. 257. martinicense Scliltr. 251. palustre Schltr. 258. Par alias Dcne. 247. parviflorum R Br. 246. parviflorum Dcne. 250. parviflorum Duss 253. panciflorum Sohlt. 260. penicillatum Griseb. 247. var. hrachystephanum Maza 258, 261. Picardae Schltr. 248. Readii Schltr. 255. salinarum "Wright 258. Schlechtendalü Duss 276. Schlechtendalii Griseb. 247. stenoglossimi Schltr. 252. suberosum Griseb. 247. tylophoroides Schltr. 259. Urbanianum Schltr. 254. Mieropteryx Poeppigiana Walp. 327. Millingtonia alba Schlecht. 504. Mikania convolvulacea Stahl 465. fragilis Urb. 464. var. leptodon Urb. 464. odoratissima Urb. 464. pachyphylla Urb. 463. porosa Urb. 465. Swartziana Stahl 465. Monanthenium Cruegeri Griseb. 457. Morinda Buchii Urb. 480. Mosqiiitoxylura Kr. et Urb. 343. jamaicense Kr. et Urb. 344. Muehlenbeckia Meissn. .215. platyclada Lindau 215. tenuifolia Meissn. 215. Murucuja occllala Bello 374. Myroxylon martinicense Kr. et Urb. 371. padiypJ/yllum Kr. et Urb. 371. Sclivaneckcanum Kr. et Urb. 371. serratum Kr. et Urb. 371. Myrsine acrantha Kr, et Urb. 380. Neomazaea Kr. et Urb. 420. phialanthoides Kr. et Urb. 421. Notodon Urb. 324. gracilis Urb. 324. Ochna pyrifolia 0. Ktze. 364. Odoiiia tomentosa Bertol. 472. Oligostemon Schlimii Turcz. 508. Ophiocarjnim Rob. Schomb. 502. heterophyllum Urb. 502. paradoxum Rob. Schomb. 502. Oreopanax Dcne. et PL 198. capitatum Dcne. et PI. 198. destrudor Seem. 198. Dussii Kr. et Urb. 199. septemnervium Dcne. et PI. 198. umbraculiferum Lind. 200. Ormosia dasycarpa Bello 820. dasycarpa Jacks. 321. Krugii Urb. 320. monosperma Urb. 321. OrtJwsia acuminata Griseb. 279. ohlongata Griseb. 280. Ouratea cubensis Urb. 362. Guildingi Urb. 364, 519. jamaicensis Urb. 362. litoralis Urb. 363. nitida Engl. 364. nitida Maza 363. p)yrifolia Engl. 364. spinulosa Urb. 362. Oxypetalum R. Br. 269. cordifolium Schltr. 269. Gothofreda R. et Schult. 269. rijmrium H. B. K. 269. Pachygone axilUflorum Maza 305. cubensis Griseb. 305. var. angustifolia A. Gray 305. domingensis Eichl. 306. Paepalanthus Koern. 487. Paepalanthus Mart. 482. alsinoides Wr. 484. androsaceus Griseb. 488. bifidus Kunth 483. Index nomiimm latinorum. 529 Paepalanthus bifidus var. exappeiidi- culata Ruhl. 483. domiugensis Riihl. 485. fasciculatus Kuntli 483. lagopodioides Griseb. 480. Lamarckü Kunth 484. Ottonis Klotz seh 485. pungens Griseb. 487. pygmaeiis Mart. 483. retusiis Wr. 486. Sckraderi Koern. 483. seslerioides Griseb. 486. umbellatus Ktli. 488. Paliurus retmdatus Vahl 357. Panax attenuatum Griseb. 208. attenuata Sw. 207. caribaea Sieb. 207. chrysophyllMm Vahl 205. glahraimn H. B. K. 208. Morototoni Aubl. 205. Rheediana Euphr. 207. speciosum Egg. 204. speciosum Wilkl. 205. spinosa Poir. 205. splendens H. B. K. 204. undulata Alibi. 205. Passiflora Murucuja Stahl 374. Tulae Urb. 374. Peetis tenuicaulis Urb. 468. Pentarapliia Jmmilis Hanst. 480. Peperomia Cogniauxii TIrb. 292. portoricensis Urb. 292. velutina Urb. 293. Persea Harrisii Mez 308. Persicaria acris Maza 212. acuminata Maza 212. glahra Maza 211. hispida Maza 213. Meissneriana Maza 213. pennsylvanica Maza 213. spectabiUs Maza 212. Philibertia H. B. K. 266. Broivnei Benth. et Hook. 267. clausa K. Seh. 266. scandens Maza 268. viminalis A. Gray 267. Phoxanthus heterophyllns Benth. 502. Phthirusa giiadahtpensis Eiclü. 447. portoricensis Eichl. 446. Phy Uacantha Grisebachianus Hook, f . 4 3 1 . Urb an. Phyllanthus polycladus Urb. 333. var. guadeloupensis Urb, 333. Pilea ciliaris Wedd. 296. ciliata Bl. 296. elegans Wedd. 296. var. laiifolia Wedd. 296. var. minor Wedd. 297. Harrisii Urb. 299. involucrata Urb. 298. Krngii Urb. 298. leptophylla Urb. 297. multicaulis Urb. 295. nigrescens Urb. 299. ovalis Kew Bull. 298. parietaria Bl. 296. var. alpestris Urb. 295. var. brevinodis Urb. 296. var. Yunquensis Urb. 295. semidentata Wedd. 296, 297. var. major AVedd. 296. var. minor (Wedd.) 297. var. nana Urb. 297. Swartxü Wedd. 296. Piptocarpha Cruegeri Bak. 457. tetrantha Urb. 457. triflora Benn. 457. Plumieria bahamensis Urb. 387. Jaegeri Müll. Ai'g. 388. Krugii Urb. 387. ohtusa Bello 387. portoricensis Urb. 387. subsessilis A. DC. 388. PoiciUa Griseb. 277. ovatifolia Griseb. 279. tamnifolia Griseb. 277. Poitaea Campanilla P. DC. 321. glycyphylla Urb. 321. Polygala hecatantha Urb. 331. Polygonaceae 209. Polygonum L. 211. acre H. B. K. 212. f. alhiflorum 0. Ktze. 212. acuminatum H. B. K. 212. var. glabrescens Meissn. 213. barbatum Lun. 211. barbatuni Mey. 212. densiflorum Meissn. var. imberbe Meissn. 211. glabrum WiUd. 211. 34 5B0 Index nniiiinum latinonim. Polygonum glabrnm var. (Jcnsiflonmi Meissii.'^211. hispidum H. B. K. 213. Ihiilropiper Sand in. 212. Meissneriannni Cli. et Schi. vav. Beyricliiannm Meissn. 213. micranihum A. Rieh. 212. pennsylvanicum L. 218. Persicaria Lun. 212. 2)ortoricensß Bert. 211. romanum Jacq. 213. scandens Lim. 214. segetuni H. B. K. 213. var. staminemn Meissn. 213. speetabile Mart. 212. truncahmi A. Rieh. 211. Uvifera L. 231. Populus americana Dalecli. 231. amer. rotund. Bauh. 231. PorophyUum ellipticum Cass. 467. var. genuinum Urb. 467. var. ruderale ürb. 468. fol. ellipt. Linn. 467. tnacrocephalum DC. var. leiocarpnm Urb. 466. ruderale Cass. 468. ruderale Griseb. 467. Pouzolzia repens Grriseb. 296. Proustia crassinervis Urb. 470. Krugiana Urb. 471. Prunus mar. racem. Sloane 231. Psychotria o'assa Griseb. 445, 446, 447. maleolens Urb. 444. maricaensis Urb. 447. parasitica Griseb. 445. parasitica Sw. 446. pendula Urb. 445. subsp. genuina Urb. 446. subsp. grenadensis Urb. 447. subsp. Grosourdyana Urb. 445. subsp. pachyphylla Urb. 447. subsp. tetrapyrena Urb. 445. subsp. trinitensis Urb. 447. platyphylla DC. var. angustior Urb. 449. Sintenisii Urb. 448. Ptychanthera Dcne. 278. Berterii Dcne. 279. mollis Schltr. 280. Ptyelianthcru oblongata Schltr. 280. ovatilblia Schltr. 279. Randia erythrocarpa Kr. et Urb. 425. jamaicensis Ki\ et Urb. 426. var. Campbellii Kr. et T^rb. 427. parvifolia Lam. 425. Wrightiana Griseb. 443. Rapuntium laciniatum Presl 451. sonchifolium Presl 451. Patonia apetala Griseb. 352, 353. domingensls DC. 352. spatJmlata Griseb. 352. Reynosia Guama Urb. 356. Krugii Urb. 354. latifolia Chapm. 356. latifolia Egg. 356. reticulata Urb. 357. revoluta Urb. 357. septentrionalis Urb. 356. uncinata Urb. 355. Wrightii Urb. 357. Phamnidium reticulalum Griseb. 357. retusuni Griseb. 357. revolututn Wr. 357. Rhamnus fol. bux. min. Sloane 429. Rheedia lanceolata Urb. 369. lateriflora Bert. 359. pendula Urb. 368. portoricensis Urb. 368. verticillata Urb. 370. Rlms antillana Egg. 43. Rhynchospora micrantha Vahl 498. Robinia domingensis Spr. 322. dubia Lam. 322. glycyp)hylla Poir. 321. latifolia Bert. 321. martinicensis Pers. 322. polyantha Sw. 322. Rondeletia alaternoides Griseb. 419. angustata Wr. et Sauv. 414. arborescens Stahl 417. brachycarpa Wr. et Sauv. 413. buxifolia DC. 416. buxifolia Vahl 417. iniiDressa Kr. et Urb. 412. inermis Kr. et Urb. 416. var. angustifolia Kr. et Urb. 416. var. intermedia Kr. et Urb. 416. var. latifolia Kr. et Urb. 416. var. oblongif olia Kr. et Urb. 416. Iudex iiominum latiuorum. 531 Eondeletia laevigata Bello 416. martinicensis Ki*. et Urb. 415. microcalyx Kr. et Urb. 412. Nimanimae Kr. et Urb. 418. pachj'phylla Kr. et Urb. 419. phialantJioidcs Griseb. 421. Poitaei Griseb. 420. portoricensis Kr. et Urb, 414. stellata Wr. et Sauv. 414. subg-labra Kr. et Urb. 418. Roulinia Dcne. 265. jamaicensis Benth. et Hook. 265. Rumex L. 209. acutus Rieh. 210. Berlandieri Bello 210. conglomeraiMs ilurr. 210. crispus L. 210. obtusifolius L. 210. patientia L. 210. sanguineus L. 210. vesicariiis L. 210. Rupreclitia C. A. Mey. 234. Cruegerii Griseb. 234. fagifolia Griseb. 234. Sabiaeeae 499. Sabicea Moralesii Griseb. 449. Sabinea sect. Eusabinea Urb. 324. sect. Sabineopsis Urb. 323. dubia P. DG. 322, 324. florida Bello 323. florida DC. 324. punicea Urb. 323. Salvia jamaicensis Fawc. 396. Wunschmanni Kr. et Urb. 397. Saracha antillana Kr. et Ui'b. 398. Sarcomphalus domingensis Kr. et Ui-b. 357. laurinus Griseb. var. Fawcettii Kr. et Urb. 357. reticulatus Urb. 357. Sarcoslemma Brownei Mey. 267. clausum Roem. et Scli. 266. Swartzianum Roem. et Seh. 266. Scheff'lera Forst. 196. arhorea Maza 202. Belanger i Harms 197. cuneifolia Maza 201. samydaefolia Maza 201. Seiadopliglluiii Harms 197. öcblegelia axillaris Griseb. 406. Schlegelia axillaris Stahl 406. brachyantlia Griseb. var. portori- censis Urb. 406. ürhaniana K. Seh, 406, Sclimidelia rigida Griseb. 348. Seholl ia viminalis Jacq. f. 266. Sciadophyllum Adans. 196. Belangeri E. March. 197. Brownei Spr. 196. capitatum Bello 203. capitatiim Egg. 202. capitahwi Griseb. 198. Jacquini Griseb. 201. imniculatiim Britton 205. samydifolium Wr. 201. Sciodaphyllum arboreum Hitchc. 202. Brownei Spr. 196. fol. maj. obl. P. Br. 197. hcptaphyllu7n Hitchc. 197. Scolosanthus Vahl 442. acanthodes Urb. 481. crucifer Wr. 443. grandifolius Kr, et Urb. 442, multiflorus Kr. et Urb. 443. parviflorus Wr. 429. triacanthus DC. 443. versicolor Bello 428. versicolor Griseb. 443. versicolor Valü 444. •Wrightianus Wr. 443. Wrightii Wr. 443. Scrophularia sect. Microscrophiüa Urb. 403. • micrantha Desv. 403. Secamone occideiitalis Spr. 264. Senecio Fadyenii Griseb. var. dolichan- thns Kr. et Urb. 470. Haitiensis Kr. et Urb. 469. Picardae Kr. et Urb. 469. Scrjania laevigata Radlk. 347. Seutera maritima Dcne. 258. Sideroxylon confertum Wr. 133. Siphocampylus igneus Urb. 452. laciniatus T"rb. 451. Laiitarc/cii A. DC. 451. Sloanea Berteriana Choisy 359. caribaea Kr. et Urb. 360. Dussii Urb. 361. Solanum guanicense Urb. 399. Solciuindra ixorioides Hook. f. 424, 34* 532 Index noiniuuiii latinoiuiu. Sophora monosperma Sw. 321. Spathodea portoriccnsis Bello 405. Stahlia Bello 313. maritima Bello 313. Stellaria antillana TTrb. 303. var. domingensis Urb. 304. ovata Bello 304. Stenolobium caendeum Bello 328. Stenostonium acutatum DC. 439. acutatum Griseb. 437. hifurcatum DC. 435. hifitrcatiim Griseb. 435. coriaceum Griseb. 437. granulatum Griseb. 439. var. Griseb. 439. lucidum Stahl 437. myrtifolium Griseb. 440. nitidwn DC. 435. paiiciflorum Wr. 435. radiatum Griseb. 435. viscosimi Griseb. 439. Stephanopltyllum GiüU. 482. Stephanotis floribimda A. Brongn. 275. longiflora Maza 273. vinciflora Maza 272. Stevensia Poit. 419. buxifolia Poit. 420. StigmapJiyllon ehrysophylla Stahl 330. Syngonanthus Ruhl. 487. androsaceus Ruhl. 488. lagopodioides Ruhl. 489. umbellatus Ruhl. 488. Tabebuia haemantha P. DC. 405. rigida Urb. 404. Schumanniana Urb. 404. Taenionema Schltr. 263. occidentale Schltr. 264. Tagetes fol. int. perfor. Plum. 467. Taurophthalmum pulchrum Duchass. 473. Tecoma haemantha Griseb. 405. Telanthera dolichocephala Urb. 302. flavogrisea Urb. 300. oUvacea Urb. 302. serpyllifolia Urb. 303. Sintenisii Urb. 301. Tephrosia moschata Tuss. 322. Teucrium Picardae Kr. et Urb. 396. Thibaudia portorieensis Urb. 376. Thouinia portorieensis Radlk. 350. Thouinia striata Radlk. 349. tomcntosa Bello 350. Tonina Aubl. 489. fluviatilis Aubl. 489. Tournefortia stenophylla Urb. 477. Toxotropis Jaegeri Turcz. 322. Triohilia sect. Acanthotrichilia Urb. 329. monacantha Urb. 329. triacantha Urb. 329. Triplaris Loefl. 234. Caracasana Cham. 234. Tupa acuminata Bello 453. assurgens DC. var Po7io-Ricensis DC. 454. assurgens Griseb. 454. caudata Griseb. 455. conglobata Griseb. 452, 453. digitalifolia Griseb. 455. domingensis Vatke 455. imberbis Griseb. 455. infesta Griseb. 455. montana AVr. 455. portorieensis Vatke 453. sonchifolia Griseb. 451. stricta Duss 454. Tylodontia Griseb. 239. cubensis Griseb. 239. Tylophora R. Br. 277. astmatica Wight et Arn. 277. üragoga Grosourdyäna H. Baill. 446. parasitica Maza 445. pendula 0. Ktze. 446. Urera chlorocarj)a Urb. 293. tuberculata Urb. 294. Urtica ciliata Sw. 296. involucrata Sims 298. parietaria Linn. 296. semidentata Poir. 296, 297. Uvifera arb. am. fr. ar. Pluk. 229. arb. am. fr. punct. Pluk. 233. arb. occ. fol. rot. Herm. 231. armata 0. Ktze. 220. ascendens 0. Ktze. 225. barbadensis 0. Ktze. 223. coriacea 0. Ktze. 225. costata 0. Ktze. 225. Cruegeri 0. Ktze. 232. cubensis 0. Ktze. 228. Curtissii 0. Ktze. 227. Index nominum latinorum. 533 Üvifera Egger siana 0. Ktze. 225. cxcelsa 0. Ktze. 229. excoriata 0. Ktze. 233. fallax 0. Ktze. 229. flavescens 0. Ktze. 221. geniculata 0. Ktze. 221. Grisehachiana 0. Ktze. 230. jamaicensis 0. Ktze. 232. Klotxschiana 0. Ktze. 223. Krugii 0. Ktze. 222. latifolia 0. Ktze. 220. laurifolia 0. Ktze. 227. leoganensis 0. Ktze. 231. lit. fol. ampl. fere orb. Pluk. 231. longifoUa 0. Ktze. 229. microphyUa (3. Ktze. 220. nigrescens 0. Ktze. 230. nodosa 0. Ktze. 223. obtiisifolia 0. Ktze. 222. jxdlida 0. Ktze. 220. jArifolia 0. Ktze. 222. Plumieri 0. Ktze. 220. praecox 0. Ktze. 221. 2mhescens 0. Ktze. 230. punctata 0. Ktze. 228. re//ea;a 0. Ktze. 221. retusa 0. Ktze. 224. rotundifolia 0. Ktze. 224. rufescens 0. Ktze. 221. rugosa 0. Ktze. 230. scrobiculata 0. Ktze. 221. Uvifera SintenisU 0. Ktze. 226. subcordata 0. Ktze. 220. Swartzii 0. Ktze. 227. Trinitatis 0. Ktze. 229. TJrbaniana 0. Ktze. 225. venosa 0. Ktze. 225. verruculosa 0. Ktze. 225. Wrightü 0. Ktze. 224. Ze&ra 0. Ktze. 220. Valeriana doraingensis Url). 450. Vernonia longifolia Pers. 456. var. genuina Urb. 456. var. Sintenisii Urb. 456. var. Valüiana Urb. 456. jnmctata Egg. 456. punctata S\v. 456. Valüiana Less. 456. Vincetoxicwn acuminatum. Maza 279. leptocladon Dcne. 262. oblongatum Maza 280. palustre Ä. Gray 258. Viscoides pendulum Jacq. 446. Waltheria calci cola Urb. 475. Xanthoxyluni gracile AVr. 324. Xylosma martinicense Urb. 371. pacliypliyllum Urb. 371. Schwaneckeanum Urb. 371. serratuni Urb. 371. Zamia portoricensis Urb. 291. Zizyphus havanensis Bello 357. reticulata DC. 357. INDEX NOMINUM VERNACULOIiUM. Acoma-boucan Guatl. 360. Aguacatillo Port. 513, 51G. Ahorca caballo Port. 330. Aliorca Jibaro Cub. 202. Aleli cimarron Port. 387. Algodoncillo Port. 244. A'ma-sisa Peruv. 327. Angelica Tree Jam. 202. Aralie Mart. 206. Aralie blanc Mart. 198. Aralie figuier tete Gnad. 198. Aralie montagne Mart. 207. Arbre de soie Ant. 244. Aroma Port. 449. Arroyo Port. 513. Bastard Locust-tree Jam. 353. Bastard Mahagony Jam. 353. Bejuco de mato Port. 473. Bejuco de peo Port. 449. Boje Port. 437. Bois ä grandes feuillesKarib. 230. Bois-baguette Guad. 364. Bois bände Grenat. 473. Bois-cafe Mart. 364. Bois capitaine Mart. 371. Bois de Bouis Desir. 378. Bois de riviere Domiu. 411. Bois-de-sept-ans Mart. 516. Bois flambeau-moutagne Mart. 440. , Bois flot Guad. 205. Bois-flot Mart. 199. Bois-gamelle Mart. 319. Bois grand-feuille Mart. 230. Bois jaune Domin. 437. Bois mal tete Domin. 223. Bois petard Ant. 244. Bois ronge Guad. et Mart. 223. Bois-violette Guad. 516. Bucare Port. 327. Burro Port. 309. Burro blanco Port. 309. Cacaillo Port. 359, 513. Cacao bobo Port. 513, 516. Cacao motillo Port. 359. Cacao roseta Port. 359. Caca-rojo Port. 357. Caconier Guad. 332. Caconnier blanc Guad. 319. Calambreüa Cub. 220. Calambrefias Port. 233. Camaloto Cub. 211. Camelote Cub. 211. Campanilla Doming. 321. Caracolillo Port. 323. Carapate Guad. 332. Cardo Port. 470. Cbätaignier-coco Mart. 361. Cliätaignier-petit-coco Mart. 361. Chatannier St. Luc. 360. Cliicbarrön Port. 355. Chicliarron de forallon Cub. 305, Cbicharroncillo Cub. 305. Chicoria cimarrona Port. 454. Ciralillo Port. 513. Cobano Port. 313. Coralillo Cub. 214, 215. Coralillo blanco Cub. 215. Index nominum vernaculoruni. 535 Coralillo rosado Cnb. 214. Corde ä violon Halt. 290. Cordobancillo Port. 417. Gerne de cabrie Hait. 281. Cotorrerillo Port. 372. Cromanty Jam. 353, Cup ei Port. 367. Cupeillo Port. 367. Curamagüey Cub. 272, 275. Curamagüey de costa Cub. 268. Erythrine de Cayenne Mart. 327. Escobilla Port. 318. Espejuelo Port. 357. Espuela de galau Port. 442. Falsa panatela Cub. 215. Figue grand feuille St. Luc. 198. Figuier-aralie Guad. 198. Figuier-hetre Guad. 198. Flamboyan blanco Port. 315. Fleur-montagne Guad. 454. Galapee Jam. 202. Geno Port. 326. Glateado Port. 227. Graine a perdrix Guad., Mart. 446, 447. Graine rouge Guad. 446. Graine rouge montagne Guad. 447. Graines vertes Guad. 512. Graines violettes Guad. 516. Grande violette Mart. 456. Grayunie Port. 205. Grayumo Cub. et Port, 205. Gross Grain Grenad. 516. Guaco Port. 464, 465. Guanabanilla de monte Cub. 363. Guarape Doming. 233. Guauro Cub. 268, Guayarote Port. 513. Guerrero Port. 459, 461. Guiabara Carib. 232. Gu^'abacoa Port. 368. Hacanilla Port. 384. Hierba caimän Cub. 212. Hierba de la Paciencia Culi. 210. Hierba mulata Cub. 210. Higüerito de Sierra Port. 406. Hoja anclia Doming. 230. Huevo de toro bejuco Cub. 268. Jacanillo Port. 383. Jagruma maclio Cub. 205. ■IIa Cub. 429. Immortel jaune Guad. 327. Ira Costar. 507. Laurel Sabine Port. 306. Liane bamboche bätard Guad. 306. Liane perruche Mart. 306. Liane tordue Mart., Guad. 226. Llagrume Port. 205. Macurige Cub, 352, 353. Macurije Cub. 353. Mameyuelo Port. 382, 384. Manage Cub. 224. Mapou blanc Guad. 207. Mapou noir Guad, et Mart, 437. Marunguay Port. 291. Mata de peo Port. 449. Mata de seda Ant. 244. Mato Port. 473. Mato Colorado Port. 474. Matos Port. 320. Mauricio Port. 307. Moralon Port. 230. Morototoni Guian. 205, Mosquito wood Jam. 344. Motillo Port. 359. Mucha gente Doming. 434. Muneca Port. 202, 390. Oeil de crabe Guad. 406. Ojo de buey de costa Cub. 473. Oreganillo Port. 462. Ortegon Port. 230. Paciencia Cub. 210. Paletuvier gris Guad. 332. Palo blanco Mexic. 504. Palo bobo Port. 223. Palo cacliumba Cub. et Port. 202, 203. Palo Colorado Port. 371. Palo de boyo Port. 327. Palo de candela Port. 371. Palo de Cruz Hait. 370. Palo de gallina Port. 337. Palo de Gangulin Port. 203. Palo de hierro Port. 357. Palo de matos Port. 320. Palo de Mufleea Port. 390. Palo de Eamon Port. 370. Palo de vaca Port. 203. Palo de viento Doming. 207. Pana Port. 202. 530 Index nominutn vornaculorum. i'aiia ciinarrüiui Port. 205. Panatcla Cub. 215. Panatela Panama Cub. 215. ]\inatelo-otro Cub. 215. Papaturo Thom. 232. Pefiou de Cuba Cub. 327. Peregil cimarrön Port. 408. Petit- CO CO Mart. 3G1. Petit flauiboyant Guad. et Mart. 315. Petit raisinier Mart. 233. Picha de gato Port. 442. Platanillo Port. 244. Platanillo blanco Port. 243. Polisandro Port. 313. Pommier Doiiiin. 319. Popon Port. 281. Quiebra hacha Port. 350, 384. Quina Port. 437. Quinoyer Domin. 411. Eaisin bord de mer Mart. 232. Raisin-coudre Mart. 233. Eaisinier Gruad. 232. Raisinier bord de mer Guad. 232. Raisinier de coudre Mart. 233. Raisinier de Montagne Guad. 230. Raisinier Jacobolo Guad. 223. Raton Ant. 352. Resolu de montagne Guad. 411. Retama Port. 317, 323. Roble Port. 404. Roble Colorado Port. 405. Sabine Port. 306. San Bartolome Port. 389. Santa Maria Port. 456, 462. Seboruquillo Port. 350. Sebucän Port. 368. Seburoquillo Port. 350. Seburuquillo Port. 350. Serillos Port. 513. Serra-suela Port 351. Snake Nut Guian. 502. Solitaria Cub. 215. Tabac ä jacot bätard Guad, 456, Tabeiba Port. 387. Talantron Port. 372. Tortuguillo Port. 436. Trompette a canon Guad. 207. Trompette l)lanc Guad. 207. Tulipa Port. 406. Uva caleta Cub. 232. Uva de la caleta Cub. 232. Uva de mar Port. 232. üverillo Cub. 220, 221, 225, 227, 228, Port. 227. Uvero Port. 227, 232. Uvero blanco Cub, 220. Uvero de costa Cub. 221, Uvero maclio Cub. 224. Uvillo Port. 222, 227. Varietal Port. 315. Vega blanca Port. 401. Vibona Cub. et Port. 201, 202, 203. Vinagrilla Cub. 210. Vinagrillo Port. 210. Waterwood Vinc. 411. Yagruma jDadero Cub. 205. Yagrume Port. 204, 205. Yagrume mache Port. 205. Yariia Cub. 224. Yerba de cabro Port. 466. Yerba de guavä Port. 293. Yerba de hicotea Port. 212. Yerba de peo Port. 466. Halle a. S. , Buchdruckerei des Waisenhauses. QK225 .S95 v°1 """"'"' '^"'"' '"""' Sy'^bolae Antillanae/Svmbolae Antillanae, ^*" 3 5185 00035 6970 tifii^