” a | A E A . 1.0 Le NA '*f Wa, CAMA ay (e Pi. . e SIMIO MA LO JUNTA PARA AMPLIACIÓN DE ESTUDIOS É INVESTIGACIONES CIENTIFICAS INSTITUTO NACIONAL DE CIENCIAS FÍSICO- NATURALES TRABAJOS DEL MUSEO DE CIENCIAS NATURALES N.4. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS POR Il BOLÍVAR Director del Museo de Ciencias Naturales. 1 Los panfaginos paleárticos. II. El género Sciobia Burm. (Platyblemmus Serv.) JII. El género /ieroglyphus Krauss y otros próximos. MADRID IMPRENTA DE FORTANET Libertad, 29. —Teléf.2 991 1912 Los panfaginos paleárticos. Los panfaginos no han sido objeto de nuevos estudios con posterioridad al de M. de Saussure (1), y aun en dicha obra, por lo que toca á los de la fauna paleártica, sólo se describe alguna especie nueva, refiriéndose en todo lo demás al «Prodromus der europáischen Orthopteren», publicado por Brunner von Wat- tenvyl en 1882. Puede decirse, por tanto, que á esta fecha se remonta el último trabajo de conjunto acerca de estos animales. Posteriormente Nicolai von Adelung en 1907 y en I9IO, res- pectivamente, en «Beitrag zur kenntnis der Orthopterenfauna Transkaukasiens» (2), y en «Ueber einige bemerkenswerte Or- thopteren aus dem palaearktischen Asien» (3) ha publicado dos (1) Spicilegia entomologica genavensis. — Tribu des Pamphagiens. Ge- néve, 1887. (2) Hore Societatis Entomologice Rossice, XXXVI, 1907, págs. 23-81. (3) Zdem. BOLETÍN XXXIX, 1909-1910, págs. 328-358. October, 1910.—El género Staurotylus que se describe en esta Memoria es afín, según me co- munica por carta el Sr. Adelung, al Zaplotropís Saussure que este autor ha colocado entre los edipodinos en el grupo de las Eremobia, y aun cuan- do pudiera ser discutida la colocación de este género en la tribu indicada ó en la de los panfaginos, falto de materiales suficientes para resolver esta cuestión, me inclino por lo poco que conozco á mantener el género Haplotropiís entre los edipodinos aun cuando sólo sea por el aspecto del animal, por la forma de los élitros, semejantes á los de algunos eremobi- nos y muy distintos de los de los panfaginos y por algunos otros caracteres. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1Y12. 4 1. BOLÍVAR nuevos géneros afines á los Ocnerodes y, por último, en este mismo año A. M. Shugurov ha publicado un trabajo en ruso, «Contribution a la faune des Orthopteres de la Grousie orien- tale» (IT), en el que ha descrito un nuevo género próximo á Ocnerodes. La necesidad de ordenar los materiales de mi colección, que hoy forma parte de las del Museo, y los acumulados en éste como resultado del interesante viaje del Sr. Martínez de la Esca- lera 4 Mesopotamia y á Persia, y de las reiteradas expediciones hechas por la Sociedad de Historia Natural y por el personal del Museo á Marruecos, así como por el mismo Sr. Escalera y su hijo Fernando al Sur de este mismo Imperio, me han facilitado el es- tudio del referido grupo, siendo estas páginas el compendio del resultado de este trabajo en el que se modifica la diagnosis y extensión de algunos de los géneros ya conocidos y se describen otros nuevos juntamente con varias especies, nuevas también, para la fauna paleártica, en la que hay que incluir, á no dudar, toda la de Marruecos. Los panfaginos paleárticos comprenden hoy las siguientes es- pecies que pueden distribuirse en los géneros que se enumeran en la adjunta lista. Catálogo de los panfaginos paleárticos. Gen. PampmacoDes Bolívar. 1. Riffensis Bo/.—Riff. Gen. TROPIDAUCHEN Saussure. securicolle .Sauss.—Siria, Persia. Escalerai B07.—Persia. marginatum b0/.—Persia. PS SI cultricolle Sauwss.— Askhabad. (1) Revue Russe d'Entom., Xu, 1912, NÚM. 1, pág. 103. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS Gen. Euwnapriopes Bolívar. . granosus S/al.—Argelia, Afghanistan? . latipes Bo/.—Melilla. Gen. Eurvrarvprmes Fischer. . quadridentatus Br7s.— Argelia. Eun. Numida Sauss. . Maroccanus Sauss.—Marruecos. 3. laetus Bo/.—-Mogador. Din e O 0 O. IO. E, XA DO ui 2h y .N A — var. Mazaganicus Bo/.—Mazagan. . Olcesei Bo/.—Tetuán. . Vaucherianus Sauss.—Marruecos. rugulosus Sta! —lispaña. E. terrulentus Kirby (haud Serv.) . Stalii Borm.—Portugal. Bolivari Sta/.—España meridional. Sitifensis Br25.— Argelia. BEun. Brunner? Stál. Gen. Fumicus Bolívar. fortius Bo7.— Marruecos. Escalerai Bo/.— Marruecos. parvulus 50/.—Marruecos. sobrinus 50/.—Marruecos. nigro-adspersus Bo/.—Marruecos. .nugatorius /Vav.—Segorbe. punctatus Bo/.—Siles, Cazorla. monticola Kamb.—España. — var. mixtus 5o0/.—España. sulcatus Boj. Molinicos. cucullatus Bo/.—Cartagena. — var. Almeriensis B0/,—Almería. Ayresi Bol. —Portugal. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. O un bh 0 N . Foreli Sauss. et Pictet. 1. BOLÍVAR Gen. AcinipE Rambur. Túnez, Palestina. Hesperica Ramb.—España, Argelia, Marruecos. — var. Melillensis P07/.—Melilla. Saharae Sauss. et Pictef.— Argelia. Muelleri Xrauss.—Argelia. Paulinoi 50/.—Portugal. deceptoria Bo/,—España centr. y or. — var. Segurensis bBo/.—Sierra de Segura. Mabillei Bo/.—España centr. y or. expansa Brunn.—España, Argelia, Marruecos. Algerica Brunn.— Argelia. Mauritanica Bo/.—Marruecos. . Crassicornis Bo/.—Marruecos. . dolichocera .Bo/.— Marruecos. . simillima Yers.—Sicilia. . Orientalis Werner.—Barca. . brevicornis Costa.—Nápoles. tibialis 7eb.—Portugal. Gen. Pampmacus Thunberg. . Elephas L.— Argelia. marmoratus Burm.—Sicilia, Cerdeña, Túnez. . Djelfensis Voss.— Africa bor. Gen. Orcmamus Stál. . zebratus Brunn.—Siria. . gracilis Brunn.—Chipre. Y ersini Brunn.—Creta, Beyrut. Raulini Luc.—Creta. Syriacus Br2s.—Siria. Gen. PrionosTHENUS Bolívar. galericulatus St4/.—Egipto, Siria. simulans L507.—Palestina. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS Brunnerianus Sauss.—Siria, Armenia. . Kneuckeri Krauss.—Palestina. verrucosus Drunn.—Siria. Bethlhemita 507.—Monte Hebron. Gen. OcneroDeESs Brunner. Brunneri 50/.—España. Porthetis terrulentus Serv.? — var. cyanipes bol. — var. prosternalis Bol. fallaciosus Bo/. —España. Gen. Gaula Bolívar. 1. terrea Bo/.—Marruecos. On hh 0 N nm . Durieui 507.—Marruecos. Gen. OcnerIDia Bolívar. canonica F2scher.—Sicilia, Túnez. microptera bis. —Argelia. nigro-punctata Luc.— Argelia. Volxemi 5o/.— Argelia. longicornis Bo/.— Argelia. ? affinis Feber.—España. Gen. Artasa Bolívar. Melillensis B07.—Melilla. Gen. VacHusHtIa Shugurov. . Sancti-davidi Skug.—Transcaucasia. Gen. Nocaropes Fischer W. . Straubei F1eber.—Bósforo. — var. sulcatus Bo7. . Fieberi Brunn.— Asia menor. . Opacus Brunn.—Khiva. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. S 1, BOLÍVAR 4. Gotvendicus Bo/.—Persia. 5. apicalis B0/.—Persia. 6. cyanipes Fischer W.—Rumelia, Asia m., Transcaucasia. 7. serricollis Fischer W.— Armenia. 8. variegatus Fischer W.—Cáucaso. 9. femoralis Fischer W.—Cáucaso. Gen. EuxormroTes Adelung (1). I. Derjugini Adel.—Transcaucasia. Gen. Fixoria Bonnet. I. spinicollis Bonnet. — Túnez. Cuadro para la distinción de los géneros de los panfaginos. I. Pronotum superne carinis duabus longitudinalibus ins- EEC e EP AMPHACODESMDSle I. Pronotum tectiforme, dorso unicarinato. 2. Corpus plus minusve compressum. Abdominis tympanum apertum. Femora postica apice inermia. Arolia inter un- gues tarsorum perdistincta, depressa. 3. Femora postica marginibus valde elevato compressis; carina superiore usque ad apicem continuata, supra geniculas denticulata vel erosula. Prosternum tuberculo angusto, cuneiformi, elevato, apice integro vel bifido armatum. 4. Pronotum maxime elevato-compressum, antice posticeque fortiter acuteque productum, postice segmentum primum abdominale attingente. Elytra nulla. Lamina supraanalis. cercis vix longiora. Lamina sternalis antice obtusangulata. Gen. TRrOPIDAUCHEN Sauss.. (1) Por errata se ha deslizado el nombre Vothrodes en «Uber einige bemerkenswerte Orth. aus dem palaearktischen Asien», por N. Adelung en lugar de Lunothrotes según me comunica por carta el autor. un . ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 9 Pronotum minus fortiter compressum postice apicem metanoti haud attingente. Elytra ovalia, lateralia. Lamina supraana- lis transversa, trigona, cercis multo longiora. Tuberculum prosternale altum ab antico posticoque fortiter compres- sum. Lamina sternalis antice haud angulata............ Gen. EuwaproDEs Bol. Femora postica marginibus haud vel minus dilatatis, area externo-media quam aream supero-externam duplo vel plus duplo latiora; carina superiore supra geniculas haud continuata vel levi nec dentata nec erosula. : Prosternum tuberculo magno, transverso, apice dentibus ob- tusis duobus vel quatuor praedito instructuM.......... Gen. EurvyparvpmHes Fischer. . Prosternum tuberculo a pagina antica strumaque discoidali formato vel struma discoidali nulla, margine antico pros- terni tantum reflexo. Discus prosterni tuberculo tumido interdum sat alto, apice tuberculato vel granulato vel sulcato vel breviter dentato, margine antico adnato instructus. Lamina supraanalis continua, sulco transverso leviter im- presso, plerumque obsoleto, marginibus haud interruptis. Costa frontalis inter antennas modice compressa quam reliquae parum magis producta. Antennae 15-18 articu- latae, filiformes vel subtriquetrae. Crista pronoti a sulco typico vix intersecta. Elytra latiuscula, ovalia, marginibus praecipue margine in- tesho/ arcuato aio ala o eno Bumrgus Bol. Elytra spathulata, angusta, elongata, marginibus sub rectis, Corpus leve, punctulatum vel rugosum. Crista pronoti sulco subtili longitudinali destituta. Struma prosternali leve, vel carinis duabus obtusis instructa. Corpore cylindraceo-compresso. Costa frontalis sinuata inter antennas distincte producta..... Gen. Acinipz Ramb. Corpus altum, compressum. Costa frontalis recta, haud si- Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.— Núm. 6.—1912. 10 o] 10; TO. ¿BES ¿ES 12% 13. 14. 15. I. BOLÍVAR nuata. Statura maxima...... Gen. Pampmacus Thunb. Lamina supraanalis per sulcum transversum medio interrup- ta, marginibus plus minusve dislocatis. Costa frontalis inter antennas fortiter compresso-producta. Antennae II-12 articulatae. Crista pronoti a sulco typico valde interrupta. Antennae basi triquetrae, fortiter dilatatae, fere ensiformes. Femora postica parum compressa, carinis haud dilatatis. Oculi magni, prominuli, parte infraoculari genarum lon- giores ais clas, [Ger OrOHAMOS ¿Sal Antennae minus triquetrae basi haud vel parum dilatatae. Femora postica magis compressa, carinis elevatis. Oculi minores, minus prominuli, parte infraoculari genarum bDrsviore is. di ciales. Gens PRIONOSTHEMOS ADO Discus prosterni tuberculo fortiter elevato nullo, sed margine antico medium versus sensim elevato et ibidem laminam transversam, elevatam vel medio in dentem productam. Femora postica carinis laminato-compressis, carina superiore ante geniculas haud vel vix sinuata. Prosternum margine antico valde laminato-reflexo, medio nec angulato nec dentato. Lamina supraanalis Y parte distali trigona, sub- transversa, marginibus convexiusculis haud sinuatis. Elytra ovalia medio latiora haud pallide limbata ............. Gén. OcneroDES Brunn. Femora postica carinis haud vel leviter compresso - elevatis ante geniculas sinuatis. Prosternum margine antico me- dium versus angulum apice plerumque truncatum vel dentatum. Vertex antice declivis. Elytra adsunt. Carinae superiores femorum posticorum con- tinuae. Pronotum carina media haud vel tantum per sulcum pos- ticum interrupta. Pronotum superne obtusum, margine postico late emargina- ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS LI to. Elytra angusta, elongata, linearia.. Gen. GLauta Bol. 15. Pronotum crista acute compressa. Elytra oblonga, brevia velan o a do o a ell. CIONERIDIA. BOL: (8). 14. Pronotum carina medio interrupta, disco valde gibboso. Ely- tra nulla. Lamina supraanalis Q lata apice rotundata. Prosternum margine antico medio leviter reflexo obtuse Incl IA e E AE Gen.” Ariksa Bol. 13. Elytra nulla. Carinae superiores femorum posticorum medio ale A AA Gen. VaAcHusHrIaA Shug. 12. Vertex antice subhorizontaliter productus vel vix declivis. Elytra nulla. Prosternum margine antico medio in dentem productum. 16. Antenae 12-14 articulatae. Pronoto carina acuta haud longi- tudinaliter sulcata. Femora postica carinis undulatis vel obtuse lobato-undatis... Gen. Nocaropes Fischer W. 16. Antennae 16 articulatae. Pronoto carina longitudinaliter subtilissime sulcata. Femora postica carina superiore acu- tiora, carina inferiore minus distincte serrulata......... Gen. Euxormrotes Ad. 2. Corpus subdepressum. Abdominis tympanum clausum. Fe- mora postica apice supra spina instructa. Arolia inter ungues tarsorum minima, compressa. Thorax spinosus. Prosternum haud strumosum, margine anteriore reflexo, a A A . Gen. Fixoria Bonnet. Especies nuevas. Tropidauchen Escalerai sp. nov. Sat compressum, pallide ochraceum, acute granosum. Anten- nae IÓ articulatae, quam altitudo capitis ' sublongiores. Caput granosum, infra ocellum distincte sinuatum; occiput pone oculos (1) Propongo este nombre para los Ocnerodes del Norte de Africa que no pueden continuar figurando al lado del Ocrerodes Brunnerii Bol. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm, 6.—1912. 12 1. BOLÍVAR radiatim ruguloso-granosum. Scutellum verticis subpiriforme, concaviusculum, valde declive, apice longe acuteque productum, angustissime fissum, marginibus subconnatis, fere ante oculos obtusangulatis, retrorsum curvato convergentibus; supra oculos foveola triangulari parva. Costa frontalis inter antennas carinato- compressa, distincte producta, ante ocellum humilior, margini- bus connatis. Carinae laterales genarum flexuosae, leviter expli- catae. Pronotum confertim granosum. granulis plurimis praeci- pue in dorso acutis, valde compressum, crista maxima parte recta, supra occipitem deorsum curvata, postice usque ad apicem seg- menti primi abdominis extensa, apice bidenticulata; fusco et cre- taceo variegata, utrinque trifoveolata; margine postico fortiter obliquo, tantum prope angulos inferiores sinuato, denticulato. Femora postica compressa, modice elongata, ante geniculas valde angustata; carinis dilatatis, superiore acute serrato-dentata, carina inferiore crenulata; areis externis superiore atque infe- riore granulatis, carinis areae externomediae haud serratis. Tibiae posticae, intus extusque IO spinosae, latera interno violaceo: spinis flavis apice nigro. Prosternum tuberculo compresso, alto; lamina sternalis elongata; lobi mesosternales haud longiores quam latiores $, vel leviter transversi f' intus rotundati spatio parum angustiore sejuncti. Abdomen fortiter compressum, seg- mentis primis rugulosis apice retrorsum in lobum denticulatum productis. Lamina supraanalis Y' oblongo-subelongata, ante apicem utrinque sinuata; subgenitalis brevis, apice acuta, bre- viter bidentata. Long. corp. $ 34; pron. 19; fem. post. 18 mill. » > 53; OSA » 22 Loc. Gotvend: Persia. Recojido por el Sr. M. de la Escalera. Del mismo tamaño que el securicolle Sauss. y con el tubérculo del prosternon comprimido y redondeado en la punta que es muy estrecha, distinguiéndose de esta especie principalmente por la forma de los fémures posteriores, mucho menos anchos hacia el * ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 13 extremo, con la quilla inferior crenulada, las tibias violáceas, los lóbulos esternales más anchos y el protórax, con la quilla más recta y los bordes posteriores rectos y sólo sinuados junto á los ángulos infero-posteriores: la quilla frontal muy saliente entre las antenas también la distingue. Tropidauchen marginatum sp. nov. Compressum, pallide ochraceum, dilute fusco-marginatum, margine postico pronoti anguste albido-callosum. Antennae articulis 18 valde irregularibus compositae. Caput laeviusculum, infraocellum haud sinuatum, occiput pone oculos leve. Scutellum verticis latissimum, in $ vix longius vel subaequilaterum, con- cavum, postice rotundatum, marginibus obtusatis haud carinatis, antice rectangulatim conjunctis, connatis, fissura nulla. Costa frontalis inter antennas leviter compressa haud producta, sulco fere nullo, infra ocellum oblitterata. Pronotum tuberculis parvis, conicis, sparsis, crista valde compressa, sublaevigata, antice supra verticem capitis valde producta, arcuata, postice acute producta, bidentata apicem segmenti primi abdominali haud attingenti, utrinque quadrifossulata, fossulis elongatis, fossula metazonali magna; margine postico subundato, albido-calloso, prope angu- lum inferum denticulato. Femora postica compressa, ante apicem parum angustiora, carina superiore spinoso dentata, inferiore undata, areis externis granulis raris sparsis, maculis dilutis fuscis signatis, latere interno area inferiore fusco-coerulea. Tibiae pos- ticae intus flavo-croceae. Prosternmum tuberculum 'compressum altum, apice subacutum. Lamina sternalis elongata, antice obtus- angula; lobi mesosternales subquadrati, intus angulato-rotundati spatio distincte angustiore sejuncto. Abdomen valde compres- sum, segmentis duobus primis subinflatis fere laevis superne haud carinatis apice laeviter angulato producto. Lamina supraanalis $ late lanceolata, medio obtuse sulcata; subgenitalis acuta apice hebetato. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 14 I. BOLÍVAR Long. corp. S' 43; pron. 17; fem. post. 18 mill. , OA: 08 ZOO 7. 200 Loc. Chagajor, Alto Karoum: Persia. vi, 1899. M. de la Es- calera. Eunapiodes latipes sp. nov. Q. Statura majore. Colore griseo-fulvo. Corpore toto rugu- loso. Vertex transversus planatus vel leviter concavus, granosus. Costa frontalis ad ocellum subimpressa. Pronotum ruguloso-gra- nosum, scabridum, postice obtusangulum, marginem posticum metanoti subattingente, crista acutiuscula parum arcuata, a sulco typico in cuarta parte postica interrupta; lobis deflexis margine postico leviter crenulato supra insertionem elytrorum obtuse angulato-rotundato productis. Elytra regulariter ovata basi sub- angustiora, marginem posticum segmenti primi abdominali attin- gentia, irregulariter reticulata. Femora postica lata, areis supero atque inferoexternis valde latis, granosis, inferoexterna medio distincte ampliata, carinis crenato-undulatis, superiore recta sed prope geniculas sinuata; femora intus pallida. Tibiae posticae cinereae minute coeruleo punctatae, spinis extus O, intus 7, fla- vescentibus apice nigro, armatae. Prosternum margine antico medio anguste sed valde elevato-producto, tuberculo breviter transverso, alto, postice in planum obliquum, apice truncato vel exciso. Abdomen segmentis dorsalibus rugulosis, medio gibbo- sis, segmento primo nec tuberculato nec lateribus carinis exsertis instructo: segmentis ultimis levibus, impresso-punctatis. Lamina supraanalis apice obtusissima dimidio basali sulcata. Valvulae ovipositoris maxima parte nigrae. Long. corp. Q 55; pronoti 14; elytrorum 9; femor. post. Ig: Lat. max. femorum post. 7-8 mill. Loc. Melilla, vi-rx, recojido por D. J. Arias. Especie afin á E. granosus Stál, pero algo mayor, distinta por el prosternon, cuyo tubérculo es comprimido de delante á atrás, as ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS I5 estrecho y entero ó ligeramente encorvado en el ápice, y por los fémures posteriores que tienen la quilla superior serrulada pero no espinosa, y la quilla comprimida de encima de la rodilla obtr- samente dentada. El protórax es granuloso y presenta además algunas arrugas irregulares pero los gránulos son redondeados, no agudos; el primer segmento abdominal es ruguloso y carece de quilla dorsal, por lo menos en la Q. ¡93 Cuadro para la clasificación de los EumiGus. Tibiae posticae spinis extus IO, intus 9 vel per exceptionem 7, armatae; lamina supraanalis maris parte distalí mar- ginibus convexis haud sinuatis, apice obtuso, raro sub- acuto. Prosternum struma denticulata vel granosa; tibiae posticae intus spinis 7-9, armatae. Pronotum lateribus margine infero in latere postico rotun- dato transieunte; fastigium verticis subhorizontaliter vel parum decliviter productum cum fronte angulatim con- juntum. Fastigium verticis subhorizontaliter productum cum costa frontale fere rectangulariter conjunctum; sulco postico pronoti normaliter impresso; elytra intus pallide limbata. 10. E. cucuLtatus Bol., var. ALMERIENSIS Bol. Fastigium verticis leviter declive cum costa frontale obtuse angulato conjunctum; sulco postico pronoti lateribus aper- to; élytra unicolora ici, 0 E ysuLcAros Bol. Pronotum lateribus angulo infero-posteriore obtusangulato, minus late rotundato; fastigium variabile. Fastigium verticis subhorizontaliter productum cum fronte rectangulatim conjunctum........ 11. E. Avyrest Bol. Fastigium vert. valde declive cum costa fr. rotundato con- junctum. Ñ Costa frontalis inter antennas distincte quam reliqua pro- Trab. del M. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 16 | | 11. ¿id IO, 1. BOLÍVAR ducta, ad ocellum distincte sinuata; elytra spathulata, margine infero subrecto vel leviter arcuato. Crista pronoti a latere visa recta vel levissime arcuata, tan- tum antice posticeque subdeclivis; elytra elongata apicem segmenti primi abdominali subsuperantia......... AS 8. E. MONTICOLA Ramb. Crista pronoti a latere visa praecipue in mare regulariter et valde arcuata; elytra brevia apicem segm. primi abd. haud attingentia, margine infero, arcuato..... A IS E. MONTICOLA, Var. MIxTUS Bol. Costa frontalis inter antennas quam reliqua haud vel subin- distincte producta, ad ocellum suaviter sinuata; elytra ovalia marginibus ambobus arcuatis. . Angulo postico loborum lateralium pronoti rotundato; ely- tra intus limbata; femora postica carina superiore humili. 7, E. pPUNCTATUS Bol. Angulo postico loborum lateralium pronoti haud rotundato, denticulato;, elytra unicoloria; femora postica carina supe- riré distincte compressa; fete teclas 200 EA Di 6. E. NUGATORIUS Nav. Prosternum struma leve; tibiae posticae intus extusque spi- nis 1O, armatae .......... 5. E. NIGRO-ADSPERSUS Bol. Tibiae posticae spinis extus 9 intus 8, armatae; lamina supra analis maris parte distali marginibus sinuatis propter hoc apice acuto. . Elytra ovalia intus basi striga fusca nulla. . Elytra unicoloria intus Q haud pallide marginata; d' limbata, marg. infero recto. Pronoto crista arcuata; vertex cum costa frontale subrectan- gulatus ..... LADERA o E SOBRINOS O Pronoto crista recta; vertex cum costa frontale rotundato Conjunctus. ¿12D JE (AARVÓLOS Dl, Elytra margine interno Y S' pallide limbato; S' marginibus aámbobus arcuatiS..¿.......¿¿.e. 2. E, Escatérar Bol. B E ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 17 9. Elytra late ovalia intus littura pallida striga fusca inclu- A o a pls El FORTIUS: BOL, Especies nuevas. Eumigus Ayresi sp. nov. Rugulosus, griseo-cinereus, fusco-variegatus. Caput granosum. Fastigium verticis subhorizontaliter productum a latere visum cum costa frontale rectangulatim conjunctum, superne planius- culum, antice plus (Y) minusve (S') fissum. Costa inter anten- nas parum producta, recta, ad ocellum distincte sinuata. Anten- nae longiusculae 15-16 articulatae. Frons declivis. Pronotum tectiformiter compressum, antice acutangulum, postice trunca- tum, supra insertionem elytrorum obtuse rotundato productum, rugulosum, sulco typico, profundo, crista a sulco postico tantum incisa linea gracili longitudinali instructa; angulo postico lobo- rum breviter rotundato erosulo atque leviter reflexo; metazona longitudinaliter nigro zebrata, utrinque prope cristam dorsalem fossulata. Elytra oblonga, basi angustata, apice angustato rotun- data, fusca, superne usque ad medium cinereo limbata. Proster- num margine antico reflexo, medio lobo elevato apice truncato vel sinuato, postice incrassato, dentibus duobus compresiusculis plerumque granulis elevatis circumcinctis instructum. Pedes nigro variegati. Femora postica extus grisea, carinis subserratis, areis granulatis excepto area externomedia a punctis impressis rugu- losa; intus pallida punctis nigris ornata, area infero-interna flaves- cente; geniculis fuscis. Tibiae posticae latere interno usque ad api- cem cinereo-coeruleae, spinis cinereis apice brevissime nigro. Tarsi postici in latere interno rufescentes. Abdomen ruguloso- punctatum, segmentis primis superne compresso-cristatis apice acuto retrorsum breviter producto; incissuris rufescentibus nigro- zebratis; subtus flavo-rufescens, segmento penultimo fusco. La- mina su praanalis $ acutiuscula sed marginibus convexis haud sinuatis; Q tectiforme superne fere usque ad apicem sulcata. Trabajos del Museo de Ciencias Naturales de Madrid. —Núm. 6.—1912. 2 18 E 1. BOLÍVAR Long. corp. $ 30; pron. 8; elytr. 6; fem. post. 13 mill. , PLA y ARO O E NR Loc. Sierra de Estrella: Portugal; P. Morcella. He recibido esta especie entre otros Ortópteros de Portugal enviados por el Director del Museo de Coimbra, Sr. Bernardo Ayres, á quien tengo el gusto de dedicarla; es semejante por su forma y aspecto al E. monticola Rb., de Sierra Nevada, pero su cabeza es más bien la del Z£. cucullatus Bol. En efecto, el vertex se extiende horizontalmente como en dicha especie y forma án- gulo recto con la quilla frontal, cuya porción basilar, saliente en- tre las antenas, está truncada. El protorax tiene el ángulo postero inferior de los lóbulos laterales redondeado, pero á la manera como en el £. monticola, es decir, mucho menos que en el E. cucullatus. Las tibias posteriores son azules interiormente hasta el ápice. Eumigus sulcatus sp. nov. A. E. cucullato valde affinis: vertex declivis a latere visus biangulatus; costa frontalis parum distincte sinuata. Pronotum rugulosum altum, crista dorsalis verrucosa leviter interrupta, sulco typico lateribus late aperto, in fundo levi, albido. Margo postico supra insertionem elytrorum haud angulato, angulo pos- tico loborum rotundato. Elytra Y brevia apicem segmenti primi abdominali vix attingentia. Tuberculum prosternalem bidenta- tum, lamina antica sinuata. Long. corp. Y 40; antenn. 11; pron. 10-11; elytr. 6; fem. post. 14 mill. Semejante al E. cucullatus y de color gris cretáceo, punteado de obscuro con el vertex más declive pero no redondeado como en las otras especies, sino poligonal visto de lado, de modo que for- ma dos ángulos para pasar á la quilla frontal, la escotadura de ésta poco distinta y más suave que en la especie citada. Protorax ruguloso, más alto visto de lado, con el ángulo lateral inferior ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 19 redondeado pero menos anchamente y el borde posterior no -anguloso sobre la base del élitro; la quilla dorsal muy verrucosa y punteada, apenas interrumpida por el surco típico, el cual á los lados se ensancha de un modo notable y ofrece un fondo blan- quecino y totalmente liso. Élitros ovalados, tan cortos que apenas llegan en la Y al borde posterior del primer segmento del abdo- men. Las patas más cortas que en el LE. cucullatus y los fémures posteriores de igual modo dispuestos, grises con sólo la mancha parda en la base del lóbulo genicular; tibias azules en su lado interno, con el cóndilo gris, vellosas, con 10 espinas externas y -sólo 7 internas en todos los ejemplares vistos. El tubérculo pros- ternal bidentado y con la lámina anterior muy alta y sinuada; la placa esternal más larga que ancha, y los lóbulos mesosterna- les apenas transversos, muy poco estrechados interiormente y separados por un espacio que casi es tan ancho con uno de ellos. Abdomen muy ruguloso, aquillado pero con la quilla no saliente hacia atrás en cada segmento. La placa supraanal equilatera en «su porción distal y surcada y biaquillada en la basal, á veces se prolongan un poco estos accidentes sobre la base de la porción «distal. Diente de la base de las valvas inferiores del oviscapto reemplazado por una escotadura. Loc. Molinicos de la Sierra. Recolecciones del Museo. Pertenece al grupo del E. cucullatus y se distingue de todos “sus congéneres por el surco posterior del pronoto muy ensan- chado y profundo á los lados. También es característica la colo- ración uniforme de sus élitros, pero de este carácter participa igualmente el £. 2ugatorius. Eumigus Escalerai sp. nov. Colore variabile, viridi, vel testaceo vel fusco et griseo mar- «morato. Caput vix rugosum, superne magis ruguloso - granosum. Scutellum verticis planatum valde declive Y vel concaviusculum, carinis compressiusculis postice in rugas elongatas continuatis .areolam lateralem formantibus. Costa frontalis cum vertice an- Trab. del Mus de C. Nat de Madrid. —Núm. 6.—1912, 20 1. BOLÍVAR gulum obtusum formans usque ad ocellum sulcata, ante ocellum: subcoarctata planata antrorsum ampliata. Antennae filiformes súbtus coerulae vel nigro-coerulae. Pronotum subvermiculato- rugulosum, antice distincte angulato productum, postice trunca- tum medio obtuse subproductum, margine postica praecipue versus angulos laterales sub expanso-reflexa, denticulata, supra elytra rotundato-producta et prope cristam mediam breviter sinuata; disco utringue pone oculos carinula longitudinali plus. minusve indicata; crista compressiuscula, a latere distincte ar- cuata, medio magis elevata. Elytra latiuscula postice rotun- data, basi vix angustata, rugulosa, margine interno pallidulo, in G parte tertia interna fascia pallida perfecte explicata parallela retrorsum haud angustata, basi et apice aeque lata. Femora pos- tica pagina externa Carinis internis nigro-punctatis, carina supe- riore distincte serrata, lobo basali magno perfecte explicato,. ampliato: area inferoexterna medio sensim latiora, area interno- media nigra; plaga nigra plus minusve extensa, lobo geniculare: interno apice breviter pallido excepto, nigro; area inferointerna rufa. Tibiae posticae, supra intusque nigrae, spinis pallidis apice: nigro, intus 8 extus 9. Tarsi pallidi. Prosternum tuberculo a pa- gina antica formato apice truncato-subemarginato, postice stru- moso, bidentato. Lamina sternalis Y transversa, g' subelongata; lobis mesosternalibus intus angustato-rotundatis, Y spatio aeque lato, Y valde angustiore-sejunctis. Abdomen superne obtuse dentatum, saepe linea media angusta pallida, incisuris fusco- marmoratis. Lamina supraanalis Y' subtransversa, apice angulata lateribus posticis sinuatis, Y parte distali obtuse trigona, conve- xiuscula haud sulcata. Lamina subgenitalis breviter acuminata. Valvulae ovipositoris extus nigrae. Long. corp. S' 25; pron. 6; elytr. 4,5; fem. post. II mill. » E A TER IES A A » 15 >» Loc. Msuda, de Haha á Mtonga: Marruecos; 5 Mayo, M. de la Escalera. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 21 Eumigus sobrinus sp. nov. Statura minore. Colore testaceo-griseo, vel griseo et fusco vario a E. Escalerae differt. Caput pronotumque forma haud di- versa constructa. Elytra minus lata, margine inferiore recto, superiore arcuato basin versus distincte angustata, Y unicoloria griseo-testacea, J” superne pallide marginata, pictura pallida ter- tia parte latitudine elytrorum occupante intus a vena analis recte terminata. Lobi mesosternales trapezoidales intus rotundato an- gustati, spatio sublatiore Y vel parum angustiore sejuncti. Femora postica $! et plerumque in Y dilute transverse fusco fasciata. Long. corp. Sd] 20; pron. 5; elytr. 3,5 fem. post. 8 mill. > > EU TO ANT » di EL BEAR Loc. Amismir, Agadir. M. de la Escalera. A E. parvo maxime affinis. Vertex cum costa frontali sub- angulato conjunctus. Pronotum crista arcuata. Tibiae posticae latere interno coeruleato. Carinis lateralibus verticis postice in areola magna terminatis. Struma prosternalis acute bidentata, lobis mesosternalibus intus spatio multo minore sejunctis. La- mina subgenitalis $ apice cuspidata; Y lamina supraanalis basi tantum sulcata. Acinipe deceptoria Bol., var. Segurensis nov. Corpore minus rugoso, erosulo, antennis brevioribus basi latio- ribus articulis usque medium extus distincte compressis, tibiis posticis lalere interno usque ad apicem nigro-coeruleis, pros- ternum tuberculo antice laminato apice truncato vel subemargl- nato; lamina subgenitatis Y” apicem versus sensim angustata, marginibus superioribus haud sinuatis. Loc. Molinicos y Elche de la Sierra. xr (Sierra de Segura). M. de la Escalera. Refiero á la misma variedad otros ejemplares procedentes de Fiñana en la Sierra Nevada, recogidos también por el Sr. Es- Calera. Trab. del Mus, de C. Nat. de Madrid. —Núm. 6.—1912, 22 l. BOLÍVAR Gen. Ocnerodes Brunn. Statura magna. Corpus crassum terreum compressum. Ca-- put ruguloso-granosum. Vertex antrorsum declivis. Antennae filiformae 14-16 articulatae, articulis basalibus 3-5 plerumque- confusis, articulo apicali elongato, apicem versus angustiore. Costa frontalis parum elevata, a latere visa fere recta, inte- gra, cum fastigio verticis angulo obtuso subrotundato formans; anguste sulcata ad fastigium et ante ocellum coarctata, ad cly- peum ampliata planata subevanida. Ocelli laterales in foveolas- marginatas siti. Pronotum tectiforme, carina a sulco transverso postico tantum et leviter intersecta. Elytra squamaeformia ovata,. basin versus parum angustiora Y Y tympanum tegentia. Femo- ra postica compressa valde rugulosa, areis supero-et inferoexter- nis granosis, carinis compresso-dilatatis, undulato-crenatis vel subdenticulatis. Tibiae posticae parum curvatae spina apicali externa instructae, extus IO, intus 9 spinosae. Prosternum haud strumosum, margine antico reflexo medio truncato vel sinuato.. Segmento dorsali primo abdominis utrinque lineola obliqua ele- vata nulla vel parum distincta. Lamina supraanalis elongato tri- gonalis, supra tantum a basi sulcata deinde planata, marginibus.- posticis haud sinuatis. Lamina subgenitalis margine postico recto. Valvulae ovipositoris breves curvatae, inferiores basi haud den- tatae. He considerado necesario reproducir la diagnosis del género- Ocnerodes para que su distinción con los géneros afines pueda hacerse con facilidad. Ocnerodes Brunneri Bol., var. prosternalis rov. Corpore minus rugoso: pronoti leviusculo, minute granoso,. crista summa compressa, acutiuscula; elytris angustioribus mar- ginibus vix arcuatis, unicoloribus, apicem segmenti primi abdo- minali haud attingentibus; femoribus posticis carina superiore- fere integra, inferiore leviter undulata; prosterni tuberculo pos- tice utrinque carinula alta, compressa, longitudinali, instructo;. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 23 lamina sternali transversa; lobis mesosternalibus spatio latiore sejunctis Q. Loc. Monsagro. Las dimensiones son algo menores de las corrientes en la especie. Aun cuando sólo he visto un ejemplar de esta forma no dudo en considerarla como una variedad por la disposición del tubérculo prosternal, provisto á cada lado de una quilla lon- gitudinal, dirigida hacia atrás que invade el disco del pronoto; pudiéndose considerar esta disposición como un paso á los Eumigus. El día en que se conozca el S' podrá decidirse con más seguridad sobre la importancia taxonómica del carácter indicado. Ocnerodes fallaciosus sp. nov. Cinereus vel testaceus, minute albido granosus. Verticis de- clivis; fastigio leviter concaviusculo, minute granoso, Cari- nis compressiusculis, in costa frontale subrotundato continuato. Costa frontalis inter antennas sulcata, compressiuscula parte religua costae vix magis producta, ad ocellum distincte sinuata versus Clypeum ampliata. Antennae filiformes, articulis 13-15 compositae. Pronotum tectiformiter compressum superne acu- tiusculum, granosum, antice acute productum, postice truncatuna; crista a latere visa arcuata, antrorsum declive, a sulco typico interrupta, superne granulosa et tenuiter in longitudinem sulcata; lobis lateralibus angulo postico obtuso indistincte rotundato, margine postico supra insertionem elytrorum obtuse angulato- producto, crenulato et denticulato. Elytra subovata unicoloria, basi angustiora, apicem segmenti primi abdominali attingentia. Pedes granosi parce fusco-marmorati. Femora intermedia cari- nulis transversis plus minusve distinctis instructa. Femora pos- tica valde compressa, carina superiore dilatata, recta, ante geni- culam haud vel subindistincte sinuata minute crenulato-dentata, inferiore subcurvata; latere interno pinnato, pallide croceo; lobo geniculare coeruleo, apice anguste albido. Tibiae posticae, intus Trab. del Mus, de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912, 24 1. BOLÍVAR obscure coeruleae, spinis extus 10, intus 9 pallidis apice nigro, armatae. Prosternum margine antico elevato expanso, apice late emarginato, postice declive, leve. Lamina sternalis fusco punctata vix longiora quam latiora, lobi mesosternales transversi postice et intus rotundati, spatio sublatiore sejuncti. Abdomen albi- do granosum subtus nigro-punctatum, carina dorsali compres- siuscula, segmentis basalibus, carina postice elevata, acuta, haud producta. Lamina supraanalis f” trigona apice obtusa, subgenitalis compressa inferne carinata, marginibus rectis; Y elon- gata compressa superne late sulcata; parte distali in trigonum subaequilatum. Valvulae ovipositoris marginibus nigris, inferio- res extus sinuatae. Long. corp. S' 27; ant. 10; pron. 8; elytr. 5; fem. post. 12 mill. > AO AOS OS » 16 »> Loc. Pinos Puente: Granada, 1v. 1900; San Marcos da Serra: Portugal, v. 1909. Colectores del Museo. Muy distinto de Ocn. Brunner por su escultura, por ser finamente granoso, por su forma comprimida, quilla dorsal del pronoto aguzada, la dorsal de los fémures posteriores compri- mida y recta. Compárese con Eumigus nugatorius, con el que á primera vista ofrece mucho parecido. Gen. Glauia nov. Corpore crassiusculo, terreo, rugoso. Caput rugosum. Vertex antrorsum declivis. Antennae filiformes, 17 articulatae, breves, articulo apicali parum elongato, duobus praecedentibus simul sumptis vix longiore. Costa frontalis inter antennas tantum com- pressa a latere visa subrecta cum vertice rotundato conjuncta, ad verticem sulcato incisa, denique obtuse subsulcata ante ocellum subsinuata. Ocelli laterales haud foveolati. Pronotum obtuse tectiforme, crista leviter elevata, haud longitudinaliter sulcata, a sulco typico interrupta, antice angulato productum postice late emarginatum, lateribus haud carinatum, supra inser- ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 25 tionem elytrorum obtusangulariter productum. Elytra spathulata, lateralia, apicem versus gradatim subampliata marginem posti- cum segmenti primi abdominali attingentia. Pedes villosi. Femora postica compressa crassiuscula subserrato undata, ante geniculas sinuata. Tibiae posticae sinuatae, extus sulcata, spina apicali ins- tructae. Tarsi postici breves, articulo apicali duobus basalibus unitis breviore. Prosternum parum fornicatum antice leviter sub - reflexo atque subsinuato; lamina meso-metasternali in J' leviter in Q fortiter transversa; lobis mesosternalibus inter se valde dis- tantibus, intus sensim angustioribus atque rotundatis. Abdominis segmentis dorsalibus medio carina obtusissima postice breviter compressa. Lamina supraanalis uterque sexus trigona medio transverse divisa et longitudinaliter praecipue in Q, sulcata; cerci brevissimi. Lamina subgenitalis ff apice compressa nec acumi- nata nec erecta. : Comprende este género además del Ocnerodes Durzeuz Bol, otra nueva especie descubierta por el Sr. Escalera en el Glaui. La G. Durieuz Bol., cuya patria no era conocida con exactitud, ha sido encontrada por el mismo Sr. Escalera en Agadir. Glauia terrea sp. nov. Statura majore. Colore griseo-testaceo. Corpore toto rugoso. Vertex haud transversus, declivis, planatus, rugulosus. Costa fron- talis ad ocellum subimpressa cum fastigium verticis rotundato continua. Antennae 18 articulatae. Pronotum rugoso-vermicula- tum, postice late sinuatum, supra insertionem elytrorum obtuse angulato-rotundato-productum metanoto liberante, dorso ob- tuse tectiforme, crista antice parum arcuata, postice fere recta a sulco typico in cuarta parte postica interrupta, antice angulato producta: lobis deflexis margine postico integro, disco ad dorsum rugulis majoribus longitudinalibus inter sulcos. Elytra marginem posticum segmento primi abdominali subsuperantia, lingulata angusta, apicem versus sensim latiora. Pedes villosi nodulis minu- tis nigris raris sparsis; areis marginalibus granosis haud expansis Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 26 1. BOLÍVAR carinis crenulato-undatis, superiore ante geniculas sinuata, infe- riore in medio haud magis dilatata; in latere interno punctis nioris seriatis, carina inferointerna sanguinea. Tibiae posticae g ) sinuatae dense villosae, intus carneae, spinis intus extusque IO in ' latere interno basi coeruleis, in latere externo flavis apice nigro armatae: variat (in Y) tibiae posticae griseo-flavescens, spinis apice nigro. Prosternum disco leviter fornicato, margine anti- co parum reflexo medio obtusato. Abdomen segmentis dor- salibus valde rugosis, medio. prope marginem posticum breviter tuberculatis, segmentis duobus basalibus utrinque rugulis irregu- laribus instructis. Lamina supraanalis apice trigona acuta, margi- nibus rectis, supra sulco medio usque sulco transverso extenso, parte postica in Q carinis duabus retrorsum convergentibus, Lamina subgenitalis postice truncata. Valvulae ovipositoris acu- tae curvatae, nigro-marginatae, inferiores dente basali obtusissimo vix producto. Long. corp. $” 33; pron. 7; elytr. 7; fem. post. 13 mill, Ad 112 07) DO Ia AS Loc. El Glaui: Marruecos. M. de la Escalera. Recuerda á primera vista á la G. Durteuz Bol. por su pronoto escotado posteriormente y por la forma de los élitros, pero es de mayor tamaño, con los fémures posteriores adornados de puntos ¡negros seriados en la cara interna y con las valvas inferiores del oviscapto desprovistas del fuerte diente que aquéllas llevan en la base. Gen. Ocneridia nov. Statura parva. Corpus compressum. granosum vel leve. Caput , rugulosum vel leve. Vertex antrorsum declivis. Antennae 16-17 articulatae, articulo apicali elongato, articulis duobus praeceden- tibus haud longiore. Costa frontalis distincte elevata, tota sul- cata a latere visa recta haud emarginata cum vertice obtuse angulata usque ad clypeum perducta. Ocelli laterales in foveolas ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 27 margiatas siti. Pronotum acute tectiforme, carina haud longitu- dinaliter sulcata, acuta, integra, a sulco postico haud interrupta, antice angulariter productum postice truncatum retrorsun haud productum, lateribus supra elytra obtusissime rotundato pro- ductum. Elytra brevia apicem segmenti primi abdominali haud superantia, spathulata, basi sensim angustiora vel nulla. Femora postica compressa; carinis superiori atque inferiori compressis, undatis, ante geniculas humilioribus, sinuatis, areis supero et infe- roexternis haud granosis. Tibiae posticae plus minusve sinuatae spina apicali externa instructa, extus intusque 9 spinosae, spinis intermediis margine interno distincte majoribus. Tarsi brevi, arolio inter ungues apice rotundato. Prosternum disco antice cum margine antico confuso, medio angulato elevato praecipue in f acute elevato. Lamina meso-metasternalis quadrata in $ raro fere longiora quam latiora. Abdominis dorso medio carinato, segmentis singulis medio praecipue in ff retrorsum productis, segmento primo utrinque ruga longitudinali instructo. Lamina supraanalis apice trigona sulcata, in S acuta. Cerci brevissimi acuti. Lamina subgenitalis S' magna, trigona acuta erecta. Val- vulae ovipositoris sinuatae, inferiores lateribus basi profunde emarginatae. Las especies de este género son propias del litoral mediterrá- neo africano. Gen. Ariasa nov. Corpore crassiusculo, laeviter compresso. Caput rugosum, Vertex antrorsum declivis. Antennae filiformes, 16 articulatae, articulo apicali elongato. Costa frontalis parum compressa, a latere visa subrecta in verticem rotundato transiens, sulcata, ante clypeum carinula rotundata clausa. Ocelli laterales in fo- veolas marginatas siti. Pronotum antice posticeque tectiforme, - medio gibboso, carina a sulcis transversis obsoletis haud inte- rrupta sed medio oblitterata, margine postico truncato, obtusato. Elytra nulla ($). Femora postica compressa, carinis superiore Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 28 1. BOLÍVAR atque inferiore undatis, superiore pone medium distincte humi- liore. Tibiae posticae leviter curvatae, spina apicali externa ins- tructae. Tarsi breves aroliis magnis instructi; articulus tertius tarsorum posticorum articulo primo distincte brevior. Proster- num margine antico anguste reflexo, medio obtusangulato, disco haud strumoso; lobis mesosternalibus Y transversis, subtriangu- laribus, margine postico arcuato, angulo interno elongato-acu- minato. Tympano abdominali parvo. Abdomen medio leviter carinatum. Lamina supraanalis Y deplanata, latiuscula, postice rotundata superne carinis duabus basi distantibus retrorsum convergentibus. Valvulae ovipositoris breves, curvatae, inferiores latere externo dente obtuso armatae. Ariasa Melillensis sp. nov. Dilute ochracea, ruguloso-granosa. Vertex ovato-elongatus, concaviusculus, tuberculis sparsis, carina occipitali antice obso- leta, costa frontalis superne aperta apicem versus sensim am- pliata. Pronotum disco gibboso, antice posticeque impresso, quadri subfoveolato; margine postico utrinque suaviter rotundato producto; segmentis primis abdominalibus medio distincte cari- natis rugulis distinctis ornatis. Pedes antici nigro-punctati. Fe- mora postica latiuscula fusco-variegata superne granosa, arcu geniculari fusco, intus basi obscure coerulea, lobo geniculari aurantio. Tibiae posticae extus griseae supra intusque nigro coeruleae, spinis flavis apice nigro extus 1O, intus O, armatae. Valvulae ovipositoris basi canthisque nigris, inferiores superne fere totae nigrae Q. Long. corp. Y 38; antenn. 10; pron. 10; fem. post. 17 mill. Loc. Melilla, vi, 1909. Arias. Nocarodes Straubei Fieb., var. sulcatus nov. A typo differt: statura paullo minore; pronoti crista superne tota subtiliter sulcata, in Y marginibus antico posticoque sul- phureo-limbatis, in utroque sexu margine postico ad angulum ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 29 posticum integro haud denticulato; metanotum cum segmentis abdominalibus binis primis in ' ruga laterali nulla. Abdomen f superne laete flavum, latere fuscum, subtus pallidum; segmentis utrinque fusco signatis. Loc. Akbés: Siria; 22, v, 1902. M. de la Escalera. Nocarodes Gotvendicus sp. nov. S'. Statura minore, colore nigro; opacus; Y, statura majore, colore griseo vel fusco-vario. Vertex longior quam latior, concaviusculus, rugosus. Costa frontalis infraocellum parum im- pressa clypeum versus carinis modice divergentibus, in Q nigro pictis. Pronotum compressiusculum antice posticeque subangu- lato-productum, rugulosum, marginibus antico-posticoque angus- tissime pallidis, nigro tuberculatis; crista parum elevata, haud compressa, superne sulcata, a latere visa subrecta. Metanotum cum segmentis abdominalibus binis primis praecipue in S' latere utrinque rugula longitudinali instructum. Femora postica carina superiore subrecta in $ intus subtusque nigra, in € intus basi plaga nigra, subtus pallida. Tibiae posticae in ff atra, in Y super- ne griseo cinerea, intus nigro-subviolacea. Prosternum margine antico in utroque sexu dente armato. Abdomen compressum tym- pano instructum in ( basi nigrum, denique fascia lata pallida dorsali, lateribus nigris in Y griseo-testaceum fusco-maculatum, segm:cntis postice truncatis haud productis. Long. corp. d' 22; pron. 4; fem. post. 8,5 mill. » A RA es LANE JUE ls E IE Loc. Gotvend: Persia; M. de la Escalera. Onservación.—Esta especie es afín á NV. opacus Brunner, pero distinta por varios caracteres que se pueden apreciar comparan- do las diagnosis de ambas especies. Nocarodes apicalis sp. nov. WN. Gotvendico maxime affinis sed major, unicolor, pallide badius, femora postica elongata, intus pallida, carina interno Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912, 30 J. BOLÍVAR media nec non lobo geniculari sanguineis; tibiae intus coeruleae apice interno tarsisque sanguiíneis. Long. corp. Y 50; pron. 10; fem. post. 17 mill. Loc. Kouh Cherri: Persia; M. de la Escalera. Nocarodes Fieberi Brunner. Loc. Jenidje: Persia; M. de la Escalera. Refiero á esta especie una Q cuyo pronoto ofrece un fino surco longitudinal á lo largo de la cresta, que es, sin embargo, comprimida y recta, como corresponde á esta especie; las patas posteriores son de un color térreo rojizo. No he visto el f' de esta procedencia. El V. Straubei y el Fieberi son las dos únicas especies que tienen los segmentos del abdomen prolongados en ángulo hacia atrás, carácter que está muy manifiesto en el ejem- plar que motiva esta observación. Especies españolas de esta tribu. Gen. EurYpPaArYPHES Fischer. I. rugulosus St4/.—Málaga. 2. Stalii Borm.—Huelva, Chiclana (Cádiz). 3. Bolivari 5ta/.— Algeciras, Tarifa. Gen. Eumicus Bol. I. nugatorius /Vav.—Segorbe (Castellón). 2. punctatus Bo/.—La Sagra, Santiago de la Espada. 3. monticola /2b.—Sierra Nevada, Huejar Sierra. — var. mixtus bo/, 4. sulcatus Bo/.—Molinicos de la Sierra. 5. cucullatus Bo/.—-Cartagena, La Sagra. — var. Almeriensis Bo/. Almería, Sierra de Bacares, Castril. 6. Ayresi Bo/.—Sierra de Estrella (Portugal). Oy Ur ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 31 Gen. AcinipE Ramb. . Hesperica Ramb.——Málaga. . Paulinoi B0/.—Coruche, P. do Sor (Portugal). . deceptoria Bo/.—Burgos, Albarracín (Teruel), Muela de San Juan, Gea (Teruel), Uclés (Cuenca), Sierra del Toro (Cas- tellón), Valencia, Cañizares, Trillo. — var. Segurensis Bo/.—Fiñana, Elche de la Sierra, Carra- traca, Molinicos de la Sierra. . Mabillei Bo/.—Ciudad Real, Malagón, Benifalló, Córdoba. . expansa Brunn.—Algeciras. . tibialis Fzeber (especie dudosa). Gen. OcneroDES Brunner. . Brunneri 507.—Quero. — var. cyanipes Bo/.—Escorial, Arganda, Montarco, Mira- flores de la Sierra (Madrid), Toledo, Alcarria, Valencia, Requena. E — var. prosternalis Bo/.—Monsagro. . fallaciosus Bo/.— Manzanares, Pinos Puente (Granada), Pue- bla de Guzmán (Huelva), Santa Elena, San Marcos da Serra (Portugal), Córdoba, Valencia. Especies de Marruecos. Gen. PampHacoDEs Bol. . Riffensis Bo7.—Riff. Gen. EunaproDes Bol. 1. granosus S/al.—Riff. . latipes Bo/.—Melilla. Gen. Eurvyparvpmes Fieber. 1. Maroccanus Sauss.—Larache. . Letus Bol.—Mogador, El Glaui. — var. Mazaganicus Bo/.—Mazagán. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid. —Núm. 6.—1912, 32 1. BOLÍVAR . Olcesei Bo/.—Tetuán. 4. Vaucherianus Sawss.—Ceuta, Tánger. (9 TT SS Gen. Eumicus Bol. . fortius Bo7.—El Glaui, Msuda. . Escalerai 50/.—El Glaui, Msuda, Mtonga. . parvulus B0/.— Atlas marroquí. . sobrinus 5o/.—Amismir, Agadir. . nigro-adspersus Bo/.—Marraquesh, Mazagán, El Glaui, Msuda. Gen. AcinipE Ramb. . Hesperica Ramb.— Tánger, Ceuta, Restinga (Melilla). — f.Melillensis Bo/.—Melilla, Río Muluya. . expansa Brunn.—Tánger, Ceuta. . Mauritanica Po07/.—Amismir. 4. crassicornis Bo/.—Mogador, El Glaui, Msuda, Mazagán, Aga- dir, Mtonga. . dolichocera Bo7.— Marruecos. Gen. GLaula Bol. . terrea Bo/.—El Glaui. . Durieui Bo/.— Agadir. Gen. OcNERIDIA Bol. . Volxemi Bo/.—Riff, Melilla. Gen. Arrasa Bol. . Melillensis B07.—Melilla. Gr ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 33 IT El género «Sciobia> Burm. («Platy blemmus» Serv.) y sus afines. Los Sczobinae (Platyblemminae auct.) han sido tratados en 1898 por M. de Saussure de Ginebra en su Analecta entomologi- ca Orthopterologica, y de nuevo en un Appendice á la misma, motivado por haber tenido el autor conocimiento, después de pu- blicada su primera Memoria, de un estudio sobre el mismo grupo hecho por el naturalista español D. José Gogorza en 1881 (1). Antes lo habían sido por el mismo M. de Saussure en sus 1/é/an- ges Orthoptérologiques, v, fasc. 1877 (2), y por Brunner von Wattenwyl en el Prodromus der europaischen Orthopteren, en 1882; después lo fueron por Finot en 1896 en su Faune de 1"Algerie et de la Tunissie (3); esto no obstante, aún resta por decir algo acerca de tan interesante grupo. El Sr. Brunner no conocía el trabajo del Profesor Gogorza, pu- blicado el año anterior al de la aparición de la obra memorable del eminente ortopterólogo, así es que no enumera en ella las especies descritas por el naturalista español y describe una que ya lo había sido por éste; más lamentable es que lo propio le ocurriera á Mr. Finot, el cual desconoció un trabajo en el que se trata principalmente de especies argelinas, versando su obra pa sobre la fauna de Argelia y de Túnez; resultado de este olvido (1) Revisión del género Platyblemmus, Anal. de la Soc. esp. de Histo- ria Natural, tomo 1o, pág. 509. Madrid 1881. (2) Mémoires Soc. Phys. Hist. Nat. Genéve, xxv (1877). (3) Ann. de la Soc. Ent. de France, Lxv, 1896. Trabajos del Museo de Ciencias Naturales de Madrid.—Núm. 6.—1912, 3 34 IL. BOLÍVAR fué, entre otras cosas, que diera á una de las especies que des- cribe el nombre de P/. luctuosus, ya empleado por Gogorza. El trabajo de éste fué hecho sobre ejemplares de mi colección, recogidos, en su mayoría, en la excursión que realicé en 1881 por Argelia, en la que llegué hasta Saida, de cuyo último punto proceden algunas de las especies que no han vuelto á ser halla- das, así como en otra realizada poco después, en compañía de algunos alumnos del Museo, desde Tánger á Tetuán pasando por el Fondak, en cuyas inmediaciones se recogió el L2ssoblemmus praticola. Esta circunstancia me permitió someter al examen de Mr. de Saussure los ejemplares mismos que sirvieron al Sr. Go- gorza, y gracias á ello pudo aquel naturalista tener en cuenta las especies de éste en el «Appendice» á su Analecta ya citado, siquiera fuera con alguna confusión en la sinonimia principal- mente, que es la que me propongo aclarar en esta nota. Las especies descritas por el Sr. Gogorza corresponden, según Mr. de Saussure, á las siguientes: 1. P. lusitanicus Gog. = lusitanicus Serv. 2. P.caliendrus » SY = caliendrum Fisch. 2. P.caliendrus » Q = lusitanicus Serv. (En vista de la localidad.) P. barbarus » = Finoti Brunner. 3 4. P. luctuosus » Q = luctuosus Gog., Sauss. Y. 4. P. luctuosus » (US$ = Finoti Brunner? s. Pumbraculatus » SY = umbraculatus L. S. 5. P.umbraculatus » Y = Pl. (Thliptoblemmaus Foreli Sauss.) 5 P. umbr., var. velatus Gog. = caliendrum Fisch. (por la longitud de los élitros). 6. P. Algiricus » = algiricus Gog., Sauss. Como se ve, el autor respeta la especie descrita por Gogorza y eleva además á la misma categoría la forma alg¿r2cus que aquél solo presentaba como variedad del P/. umbraculaíus L. Esto por lo que respecta al trabajo del Sr. Gogorza, en cuanto á lo demás Mr. de Saussure separa en género aparte (Oediblemmus) el y e A MAA O dd ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 35 4H. Olcesez Bol., y reúne el género Lissoblemmus al Homaloblem- mus injustificadamente, como lo ha dado á entender Mr. Kirby, -el cual conserva ambos géneros, opinión que profeso, siquiera no esté conforme con la extensión que les asigna Mr. Kirby, puesto que todas las especies marroquíes son verdaderos L2s- soblemmus, como demostraré á continuación. En primer lugar los Homaloblemmus tienen el estema medio situado por encima de la arista que separa la porción aplanada y oblicua de la frente, mientras que en los L2ssoblemmus dicho estema se halla colocado en la porción plana de la misma y este carácter no supone tan solo un cambio de situación del estema, sino una diferencia en la forma de la cabeza, porque como la po- sición de aquel órgano no varía, para que pase á estar en uno ú - Otro plano se necesita que haya variado la conformación total de la cabeza, como en efecto, se comprende que ha sucedido á poco -que se compare dicha región en los dos géneros. Otro carácter que revela la diferencia entre ambos está en la conformación de los élitros de las Q del Lissoblemmus. Aquellos órganos en los Homaloblemmus tienen igual conformación que en los Gryllodes, mientras que en los L2ssoblemmus los élitros son del tipo de los del género Sciobía; esto es, en aquéllos abrazan los lados del Cuerpo, son venosos y están cortados oblicuamente por el lado interno, mientras que en éstos tienen la forma de escamas redon- deadas y lisas y son por completo dorsales. Pero donde se en- cuentran las mayores diferencias entre ambos géneros es en la armadura de las tibias posteriores, y ésta hubiera bastado á de Saussure para no confundirlos si hubiera dispuesto de mayor nú- mero de ejemplares. En los Homaloblemmus, las tibias están ar- madas de fuertes espinas pelosas, los dos grandes espolones inter- nos son casi iguales y el superior externo es más corto que el inferior, mientras que en los L2ssoblemmus el espolón interno su- perior es el más fuerte y es al mismo tiempo mucho más largo que el segundo; las diferencias pueden concretarse en estos términos: HomALOBLEMMUS. — Ocellum medium supra canthum verticis Trab. del Mus, de C. Nat, de Madrid.—Núm 6.—1912. 36 I. BOLÍVAR exsertum. Elytra Q valde abbreviata, lateralia, venosa, intus obli- que truncata. Tibiae posticae calcare interno superiore quam: intermedio haud longiore. Hab. Africa, Australia, India. LissoBLemMMUs.-—Ocellum medium infra canthum verticis exser- tum. Elytra Y brevissima, dorsalia haud venosa, rotundato squa- maeformia, subpronotum fere obtecta. Calcare supero interno quam intermedio valde longiore. Hab. Mauritania. Los élitros siempre están bien desarrollados en los L2ssoblem- mus S, y la frase de Saussure «le plus souvent bien développés chez les Lissoblemmus S», pág. 214 de Analecta, se explica teniendo en cuenta que tomó como adulto para la descripción: de su especie maroccanus un individuo imperfectamente desarro- llado, como lo reconoció más tarde (véase pág. 705), por lo que dicha especie no es otra que el Vaucherz Sauss. Así lo dice Saussure «Des considérations qui précédent, il ressort que cette espece (A. maroccanus) a été décrite d'apres un individu inma- ture et qu'elle rentre dans 1'4. Vaucher: Sauss.»; siendo, sin em- bargo, el primer nombre el que debe prevalecer por haber sido publicado antes (1). Por otra parte, el género 7//ptoblemmus, fundado principalmente en la dirección del proceso cefálico, no: puede sostenerse, como lo reconoce terminantemente su autor en vista del ejemplar Q de mi colección que el Sr. Gogorza tomó por P. umbraculatus L., tal es el parecido que el 72 lipto- blemmus Forelí tiene con la especie de Linneo; así dice Saussu- re en la pág. 798 de su Analecta: «De ce qui précéde je conclus que le genre 7% /iptoblemmus doit ¿tre abandonné, car il ne re- (1) El Ll. Vaucheri Sauss., del que poseo un g” enviado por el mismo: Saussure, no difiere del praticola. Saussure se ha confundido al asignar al praticola como carácter el tener el estema central junto al borde su- perior de la frente, siendo así que está en el tercio superior de ella, pero: distante del borde, y en realidad este es el único carácter de todos los que asigna á su especie, que hubiera podido servir para distinguirla. dá ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 37 poserait plus que sur la forme ascendente du vertex chez les femelles, ce qui n'est pas suffisant pour le séparer du genre P/a- tyblemmus». En efecto, las hembras sólo difieren de los P/aly- blemmus porque en ellas el vertex está dirigido más oblicuamente hacia arriba, y de las diferencias entre los machos no se puede juzgar, porque no se conocen adultos, y la descripción ha sido hecha sobre individuos jóvenes, en los cuales, como es sabido para los Platyblemmus, no se ha desarrollado aún el proceso flexi- ble é incumbente que los caracteriza. Como se deduce de lo anteriormente expuesto, las especies descritas por el Sr. Gogorza, si no fueron mencionadas por los autores posteriores fue debido al desconocimiento en que han estado de la publicación en que aparecieron, y su aceptación obliga á las siguientes rectificaciones sinonímicas, algo distintas de las deducidas por de Saussure, pero perfectamente lógicas. Platyblemmus Finoti Brunner (1882) = P/. luctuosus Gog. (SST e » luctuosus Gog. Y (1881) = Buena especie, que deberá conservar el nombre conque fué dada á cono- cer. > luctuosus Gog. Y == PA sp: sin nombre, y para la que pro- pongo el de 27. Gogo0rzal. » luctuosus Finot = PI. Finotianus Sauss., por estar ya em- pleado aquel nom- bre. Aparte de estas cuestiones de sinonimia, he de describir tres especies nuevas que existen en las colecciones del Museo y que denominaré: Lissoblemmus micropsychus. Loc. Amismir (Marruecos), recogido por el Sr. Martínez de la Escalera. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid —Núm. 6.—1912. 38 I. BOLÍVAR Lissoblemmus appunctatus. Loc. Amismir y Mogador, proceden- tes también del Sr. Escalera. > melillensis. Loc. Melilla, recolectado por el se- ñor Arias. (Expedición del Museo). Sciobia hybrida Sauss. Y vel sp. nov. Loc. Marraquesh, descu-- bierta por el Sr. Escalera. Lissoblemmus micropsychus sp. nov. Statura L. praticolae Bol. Ater griseo-villosus fusco-hirtus. Fronte antice antrorsum leviter angustata, planata, tota suavissi- me strigata a vertice per canthum arcuatum separata; ocello- frontali a cantho remoto in tertia parte supera exserto, infra ocello haud bipunctata. Vertex antice linea flava a cantho re- mota marginatus. Pronotum parallelum, lobis lateralibus angulo- antice pallide maculato. Elytra abdomen tegentia atra apice luteo- limbata, margine laterali late pallido; venis obliquis 35 ultima intus flexuoso angulata, venis campi lateralis, duabus primis a reliqua valde distantibus. Femora postica basi extus rufescentia fusco-strigata. Tibiae posticae basi pallide rufae intus extusque: 5 Spinosae. Q Statura paullo majore, colore pallidiore fusco griseo hic illic griseo vel fulvo-variegato. Pronotum ad angulos humerales ma- cula lutea. Elytra brevissima, transversa, intus distantia, sub- pronoto fere abscondita. Ovipositor rectus cercis vix longior. Long. cof: ($ 10; pron., 2,5; elytr.Ó; fem. post, 7/9 » SA Al E SONS SS OI Loc. HAmismir: Marruecos; M. de la Escalera. Es la primera vez que se describe la Y de un Lissoblemmas,, pues de las restantes especies sólo se conocen los machos. Lissoblemmus Melillensis sp. nov. Statura L. Mazarredo: species algeriensis. Niger. Capitis facies polita suavissime transverse strigosa superne haud sulcata. Area ' ema dd Md. AÑ AOS, Dr ÓN —+ Sauss., Rev. Suisse Zool., v, p. 802 (1898). » barbarus Gog., l. c., p. 516 (1881). Sciobia Finoti Kirby., 1. c., p. 49 (1906). 7. Gogorzai Bo/.— Argelia. Platyblemmus luctuosus Y Gog., 1. c., p. 518 (1881). » » Sauss., 1. c., p. 803, 804 (1898). Sciobia luctuosa Kirby., 1. c., p. 49 (1906). Platyblemmus umbraculatus Lucas (nec. L.), Expl. Alg., 1, p. 22; vi, Orth., pl. 1, f. 8 (1849). ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 45 8. Finotiana Sauss.— Argelia. Platyblemmaus luctuosus Finot (nec. Gog.), Bull. Soc. Ent. France, p. ccliii (1893); Ann. Soc. Ent. Etance,p:60/ (997); Sauss., Í..C., p. 222, 804 (1898). Platyblemmus luctuosus Sauss., 1. C., p. 804 (1898). Sciobia Finotiana Kirby., 1. c., p. 49 (1906). 9. caliendrum Fisch.—España, Portugal, Argelia, Marruecos. Platyblemma caliendrum Fisch., Orth. Eur., p. 168, pl. 9, f. 13 (1853). Platyblemmus caliendrum Sauss., Mém. Soc. Genéve, Xxv, p:1206,. pl 13 (vids 203 (1877). » » Bcruona Lic., p: 441 (1882) » caliendrus Bol., Sinop., p. 280, pl. 7, f. 4 (1876), Ams SOC. Espe Est Nataryie, pr 707 plo 8) LA (1378) Ana: Se. Nat Porto, v, p. 121 (1898). > » O Goose 3.516 (ESSE). » Kollarz Fieb., Lotos, ut, p. 233 (1853); Syn. Eur. Orth., p. 03, (1954): » umbraculatus, var. velatus Gog., 1. C., p. 520 (1881). Sciobia caliendrum Kirby., 1. c., p. 48 (1906). 10. hybrida Sauss.—Marruecos. Platyblemmus hybridus Sauss., l. C., p. 224, pl. 9, f. 7 (1898). Sciobia hybrida Kirby., 1. c., p. 50 (1906). » » Bol. Q ?, Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid, n. 6, p. 41 (1912). II. lusitanica Serv.—España, Portugal, Marruecos. Acheta umbraculata Latr. (nec. L.), Hist. Nat. Crust. Ins., XII, p. 125 (1804). Gryllus umbraculatus Duf., Ann. gén. Sc. phys. Bruxelles, Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912, 46 I. BOLÍVAR VI, P. 313, pl. 96, £ 6 (1820); Burm:, Handb. Ent., 1, p. 735 (1838). Platyblemmus lusitanicus Serv., l. C., p. 354 (1839); Ram- bur, Faune de 1'Andal., ir, p. 36, pl. 2, f. 1, 2 (1830); Sañes., 1 c., p. 204, ¡PLD (xvm),£. E, 14,0, € (1877) Bokx AL ES p. 270) PLL 5 50 (IO pl. 5, 54,0 (1878); p. 121 (1898); Brunn., l.c., p. 441, pl. 11, £ 102 (1882) Goax l. c., p. 514 (1881); Finot, Ann. Soc. Ent. France, p. 601 (1897). Platyblemmus delectus Q Haan., Temminck, Verhandel. Orth., p. 228 (1848). > maculatus Fieb., 1. C., p. 233 (1853); p. 63 (1854). Platyblemma lusitanica Fisch., 1. c., p. 167, pl. 9,f. 11, 12 (1853). Platyblemmus caliendrum Y Gog., 1. c., p. 516 (1881). Sciobta lusttanica Kirby., 1. c., p. 49 (1906). Platyblemmus lusitanicus, var. Ramburi Serv., 1. C., p. 355 (1839). 12. barbara Sauss.—Algeciras, Marruecos. Platyblemmus barbarus Sauss., Mém. Soc. Genéve, XXvV, p: 369, pl: 13 (xvm), L 34,30 NB Rev. Suisse Zool., v, p. 222 (1898). Sciobia barbara Kirby., 1. c., p. 50 (1906). 13. mitrata Sauss.— Tánger, Platyblemmus mitratus Sauss., Rev. Suisse Zool., v, p. 221 (1898). » barbarus Sauss., Mém. Soc. Genéve, XxXv, pl. 13.(xvun), £ 3 (1877). Sciobia mitrata Kirby., 1. C., p. 49 (1906). fé ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 47 TI El género «Hieroglyphus» Krauss y otros próximos. El Dr. Hermann Krauss, en uno de sus notables trabajos pu- blicado en 1877 con motivo de hacer la enumeración de los or- tópteros del Senegal (1), propuso el género Hieroglyphus, afin al Oxya Serv., para una especie de aquella procedencia (H. Daga- nensis Krauss, con una var. abbreviata Krauss) y en el que tiene también cabida el Acridium (Oxya) furcifer Serv. (2) de la India (Bombay y Calcuta hasta el Himalaya), que no es distinto, como ya lo sospechaba Serville, del Gry/lus bantan de Fabricius (3). Posteriormente, el Prof. Stál describió el tarsalís (4), igual, se- gún Kirby, al concolor descrito por Walker (5), y además otro género, Bermius, distinguiendo ambos géneros Bermius y Hiero- glyphus del Oxya y sus análogos por un carácter no observado hasta entonces y que radica en las quillas laterales de la frente, dispuestas de una manera insólita en los dos géneros primeros, pudiéndose, mediante dicho carácter, formar una agrupación con ellos, que creo debe conservarse con la denominación de /Hiero- glyphz. En este grupo las escrobas antenales, más anchas que en (1) Orthopteren von Senegal gesamm., von Dr. Franz Steindachner; Sitzb. der K. Akad. der Wissensch. Wien. Band 1xxvi, 1 Abth. Jun.-Heft. (2) Serville, Histoire nat. des Ins. Orthopt., pág. 677, 39, pl. 14, fig. 12, 1839. (3) Suppl. Entom. systemat., pág. 194, 1798. (4) Systema Acridiod.—Bihang Svensk. Akad. Hanal., w (4), págs. 48, 93, 1878. (5) Oxya concolor Walker, Cat. dermapt. saltat. British Museum, 11, pág. 646, núm. 7, 1870. Véase Kirby, A synom. Cat. of Orth., 1, pág. 397, IQ1O. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912, 48 1. BOLÍVAR el Oxyae, obligan á las quillas frontales de los lados á encorvarse, aproximándose á los ojos. Brunner von Wattenwyl ha dado á conocer otra especie de Hieroglyphus, que habita en Birmania y en el Himalaya, á la que ha llamado 21. citrino-limbatus (1). Como consecuencia de estos distintos trabajos, las especies que constituyen hoy el grupo, según las resume Mr. Kirby en el ca- tálogo citado, son las siguientes: Gen. Bermius Stál. I. brachycerus St4/.—Sydney. 2. odontocerus St4/.—N. de Australia. - 3. infirmus Szal. o E 4. acutus Stáal. — — Gen. HieEROGLYPHUS Krauss. 1. daganensis X7auss.—Senegal. 2. banian Fabr.—China, India. Acridium furcifer Serv. Oxya furcifer de Haan. 3. concolor Wal%.—China, India. tarsalís Stal. 4. Citrino-limbatus Brunn.—Birmania, Himalaya. Con motivo de haber tenido que estudiar algunas especies per- judiciales á la agricultura en la India, donde atacan á las plantas de sorgo y de arroz, y que el Sr. Leslie C. Coleman, micólogo y entomólogo del Gobierno del Mysore, tuvo la amabilidad de en- viarme en consulta (2), he estudiado los insectos de este grupo (1) Revision du Systéme des Orthoptéres. (Ann. del Museo civ. di Storia Naturale di Genova. Serie 2.?, vol. xi (xxxm), 23 Nov. 1892, 21 Aprile 1893, pág. 154.) (2) Estos insectos han sido objeto de una comunicación que dirigí á la Soc. esp. de Hist. nat. y que se publicó en el tomo x del Boletín, pág. 319, ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 49 que poseía en mi colección, juntamente con otras especies reci- bidas posteriormente de Mr. Coleman, habiendo encontrado entre unas y otras ejemplares que me permiten ampliar el conocimien- to que hoy tenemos de estos insectos. Comenzaré por señalar los caracteres del nuevo grupo: Grupo HiEROGLYPHI. Carinae laterales frontis flexuosae, inter oculos primum curva- tae, ad oculos valde appropinquatae, ante antennas introrsum cur- vatae et versus apicem frontis a carina media leviter sed distincte divergentes. Intervallum oculorum praecipue in Q parte interan- tennalis costae frontalis distincte latius. Elytrorum basi extus dense et confuse pluriseriatim irregulariter reticulata. Los géneros pueden distinguirse con ayuda de los siguientes caracteres: 1. Carina dorsali femorum posticorum ultra marginem apicalem femorum in dentem acutum prominula; latera capitis et thoracis vitta postoculari fusca ornata; sulci transversi pronoti subtilius impressi; lobi geniculares femorum pos- ticorum triangulares, interdum fortiter acuminati (genus Oxyae similis). 2. Antennae breviores; capite pronotoque unitis haud vel paullo longiores; venae radiales et costalis elytrorum per magnam partem longitudinis, partibus basali et apicali exceptis, spinulis erectis, vel suberectis, minutissimis, aegre pers- piciendis, magis minusve dense positis, instructae. Julio de 1910, en la que describí la Colemania sphenarioides, género y es- pecie nueva de Orthacrínae, que ataca al sorgo. Posteriormente el señor Leslie Coleman ha publicado una Memoria sobre estos insectos: 7%e Fola or Decan Grasshoper (Colemania sphenarioides Bol.) Bangalore, 1911, y Otra el mismo Sr. Coleman y K. Kunhi Kannan, Entomólogo asistente: 7/e Rice Grasshoper (Hieroglyphus banian Fabr.) Bangalore, 1911. Trabajos del Museo de Ciencias Naturales de Macrid.—Núm. 6.—1912. 4 50 l. BOLÍVAR Femora postica angulis apicalibus dorsalibus in dentem acu- tum productis; spina prosternalis gracillima; margines ti- biarum posticarum fortius laminati; cerci Y mediocres, teretes, sensin acuminati (typus Bermius acutus Stál.— Gayndah: Australiae)......... Gen. BERMIELLA nov. Femora postica angulis apicalibus dorsalibus obtusis, rotun- datis; spina prosternalis minus gracilis; margines tibiarum posticarum apicem versus angustissime laminati; cerci $ cogniti longi, graciles, superne dente obtuso armati (ty- pus Bermius brachycerus Stál.-—Sydney: Australia)... . Gen. Bermrus Stál. Antennae longiores capite pronotoque unitis sesqui longio- res: venae radiales et costalis elytrorum spinis erectis nullis: tibiae posticae apicem versus haud ampliatae, can- this rotundatis: cerci breves, haud dentati. ....... 0% Gen. BERMIODES NOV. Carina dorsalis femorum posticorum apice in dentem nullum nisi obtusissimum prominula; latera capitis et thoracis pone oculos haud nigro-fasciata; thorace raro a latere nigro-vittato; sulci transversi pronoti fortius impressi; lobi geniculares femorum posticorum triangulares, apice inter- dum rotundati. Pronotum sulcis transversis profunde impressis plus minusve nigro-repletis: cerci ' elongati apicem versus attenuati, inermes vel ante apicem dente instructi......... o Gen. HiEROGLYPHUS Krauss. Pronotum sulcis transversis laeviter impressis, concoloribus: cerci Y laminati, dichotomi, irregulares... 1.0 Gen. HIEROCERYX nov. Gen. Bermiodes nov. Corpus elongatum, compressiusculum. Caput pronoto subla- tius. Vertex inter oculos, articulo primo antennarum sesqui latior. Fastigium vix latius quam longius antice obtuse angulato- ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 51 rotundatum. Frons declivis; costa media usque ad apicem frontis ducta, tota late sulcata, carinis parallelis, crassiusculis, carinis lateralibus inter antennas curvatis ad oculos valde appropin- quatis ante scrobas antennarum sub rectis, compressiusculis, a costa frontali antrorsum divergentibus. Antennae longissimae in Y basi femorum posticorum attingentes. Pronotum subelon- gatum, compressiusculum, antice teres, postice subdeplanatum, carina media tantum in prozona distinta, sulcis transversis forti- ter impressis, sulco typico pone medium sito; metazona postice rotundato-producta: lobi deflexi altitudine sua longiores subtus obtuse angulati, postice ad angulos humerales fortiter sinuati. Elytra apicem femorum superantia, angusta, basi coriacea, re- ticulo subindistincto, area marginali basi levi, nitidiuscula, venis crassiusculis, vena intercalata explicata. Prosternum tuberculo obtuso ab antico posticoque subcompresso. Lamina sternalis elongata; lobi mesosternales intus rotundati, spatio articulo primo antennarum subangustiore, antice posticeque subampliato se- juncti; lobi metasternales pone foveolas subcontigui. Femora postica carina dorsali apice in dentem minutissimum subindis- tinctum producta; lobi geniculares acuti. Tibiae posticae cylin- dricae, canthis rotundatis, spina apicali externa in una tibia defi- ciente, spinis intus extusque praeter spinam apicalem Q armatae. Tarsi postici articulo secundo brevi. Lamina supraanalis trigona apice acuta, superne sulcata. Cerci brevissimi haud dentati. Lamina subgenitalis conica, breve. Abdomen subtus pilosum. Bermiodes nigro-bivittatus sp. nov. Testaceo flavescens. Antennae articulis duobus basalibus ex- ceptis fuscae, articulis singulis apice anguste pallidis. Caput pone oculos vitta fusca per lobos laterales pronoti continuata. Fasti- gium lateribus macula parva nigra. Pronotum sulcis transversis parte dorsali excepta nigro-repletis. Elytra area marginali basi breviter fusca. Femora postica arcu geniculare nec non macula basali loborum, basique tibiarum nigris. Tibiae posticae dilute Trab. del Mus. de C Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 52 I. BOLÍVAR coeruleo - virescentes, apicem versus subtus infuscatae. Elytra: maxima parte hyalina, venis fuscis; campo anali pallide flaves- cente. Alae hyalinae venis imma basi pallide flavescentibus, de- nique fuscis. Corpore leve. Frons vage impresso punctata, carinis crassius- culis subelevatis. Pronoto antice et postice fortiter punctato, inter sulcos sublevi, prozona quam metazona fere sesqui longio- ra, carina media tantum in metazona distincta, margine postico obtuse angulato - rotundato, utrinque subsinuato; lobis deflexis ad marginem inferiorem obtusangulatum distincte concaviuscu- lis, angulis humeralibus profunde sinuatis, angulo postico rotun- dato sed leviter retroproducto; marginibus inferioribus et posti- co distincte incrassato-marginatis. Elytra apicem femorum posti- corum parum superantia, venis radialibus 2* et 3* ramosis, stig- ma nullo; areis media atque ulnari vena intercalata apice libero, instructis. Alae angustae, fere hyalinae, fusco reticulatae. Pros- terno tuberculo apice obtuso. Lobis mesosternalibus vix longio- ribus quam latioribus intus rotundatis spatio x formi costa fron= tali angustiore sejuncti. Femora anteriora crassiuscula, posteriora elongata, lobis genicularibus acute triangularibus. Tibiae posticae griseo-pilosae prope apicem latiores, marginibus haud laminato expansis, obtusatis. Abdomen compressiusculum, elongatum, subtus prope apicem valde pilosum. Lamina supranalis Y” magna, trigona, dimidio basali tectiformi, medio profunde sulcata, pone medium longitudinaliter bicarinata, inter carinas deplanata, mar- ginibus ante apicem utrinque subsinuatis. Cerci conici, basi com- pressi prope apicem subcoarctati. Lamina subgenitalis breviter conica $. , Long. corp. S' 34; antenn. 23; pron. 7,8; elytr. 27; femor. pos- ticorum 19 mill. Loc. Northern Queensland. Col. del Museo (de mi colección). ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 53 Gen. Hieroglyphus Krauss, La distinción de las especies de este género no puede hacerse como la propone Stál en Bihang till k. Svenska Vet. Akad. Handl. Bd., 5, p. 93, porque ni la forma del protórax ni la colo- ración, caracteres que utiliza para separar el 1. Daganens:s Kr., son propios de dicha especie; y por lo que toca á la coloración, he podido observar que es algún tanto variable por la extensión y desarrollo de las manchas negras, así es que por ahora, y mientras no disponga de materiales más abundantes para el es- tudio del grupo, creo que el carácter más seguro para la división primaria está en la forma de los cercos del macho, pudiéndose separar de este modo: 1. Cerci f apice furcati. 2. Pronotum dorso anterius et posterius subascendens, margine postico sensim obtuse rotundato; spina prosternalis minus gracilis; tibiae posticae superne in apice haud nigrae, an- nulo subbasali nigro destitutae; tarsi postici unicolores . . I. H. DacanensIs Krauss. 2. Pronotum dorso nec anterius nec posterius adscendens, pos- terius angulum obtusum, apice rotundatum, formans; spi- na prosternalis gracillima; tibiae posticae annulo subbasali apiceque lateris dorsalis nigris; articulus primus tarsorum posticorum basi niger. 3. Cerci $ apice furcati, dentibus duobus subaequalibus for- manti, lamina subgenitali acute producta; fossula dorsalis fastigii verticis Y antrorsum sensim ampliata atque ante oculos longiora quam latiora; pronotum carina media tan- tum in metazona distincta.. ...... 2. H. BANIAN Fabr. 3. Cerci $ apice subito fracti superne dente obtuso compresso, recurvo, inferne spina elongata acuta; lamina subgenitalis breviter conica; fossula dorsalis fastigii verticis antrorsum haud ampliata, ante oculos distincte longiora quam latio- ra; pronotum carina media in prozona uti in metazona Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm 6.—1912. 54 I. BOLÍVAR clevata es. DA 3. H. ToNkINENSIS Sp. N. 1.* Cerci $ apice subulati vel ante apicem superne tantum lobo obtusissime angulato vel dente obtuso instructi. 4. Elytris in areis postradiali et interulnari vena intercalata ins- tructis. S. Costa frontalis a latere visa cum fastigio verticis acute conjuncta; pronotum sulcis transversis subtilis in dorso anguste nigris; margine postico dorsali subrecto; cerci $ subulati, subincurvi. ........ 4. H. ForRMOSANUS Sp. N. 5. Costa frontalis a latere visa cum fastigio verticis distincte rotundato conjuncta; pronotum sulcis in dorso suboblitte- ratis, haud nigris in lobis lateralibus profunde impressis et late nigris, margine postico dorsali obtuse angulato vel subarcuato; cerci ante apicem superne obtusangulati vel obtuse dentati ........ . 5. H. NIGRO-REPLETUS Sp. N. 4. FElytris in areis postradiali et interulnari vena intercalata destitutis. 6. Statura minore; pronotum marginibus concoloribus. ...... 6. H. concoLoR Walk. = H. rarsaLIs Stal. 6. Statura majore; pronotum marginibus antico posticoque fa- vollimbatis/ AA e . 7. H. CITRINO-LIMBATUS Br. Hieroglyphus Tonkinensis sp. nov. Viridi olivaceus. Frons valde obliqua cum vertice angulum acutum formans. Costa angusta inter antennas sensim sed leviter sublatiora, tota sulcata. Fastigium verticis superne marginibus elevatis fossula formantibus distincte longiora quam latiora, marginibus lateralibus parallelis, antice rotundatum cum costa frontale breviter angustata et impresso-punctata rotundatum con- junctum. Antennae unicolores. Pronotum, carina media percu- rrenti, distincta, sulcis dorsalibus anguste nigris, margine pos- tica anguste incrassata, obtusangulata. Pectus lateribus incisuris nigris. Elytra apicem femorum posticorum vix superantia api- cem versus dilutiora margine antico pone lobo scapulari usque ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 55 ad medium, nec non vena mediastina dimidio postico nigris, venis radialibus minute nigro-punctatis; area media vena inter- calata nulla tantum prope apicem subdistincta. Alae angustae plus duplo longiora quam latiora, venis fuscis. Prosternum spina acuta gracili leviter curvata. Lamina sternalis elongata; lobi me- sosternales intus rotundati, fere aeque longi ac lati, spatio costa frontali ad ocellum dimidio angustiore, sejuncti. Pedes antici in- crassati; femora postica compressa, elongata, apice margine an- gustissimo, arcu geniculari, nec non basi loborum intus extusque nigris. Tibiae posticae subcoeruleae basi annulo incompleto apice superne breviter nigris. Tarsi postici articulo primo basi apiceque, nec non arolii nigris. Lamina supraanalis basi usque ad medium sulcata, lateribus canaliculata, ante apicem subsinuata. Cerci compressi, prope apicem furcati, ramulo superiore late com- presso introrsum recurvo, ramulo inferiore acute subulato. Lami- na subgenitali inflata ante apice breviter acuteque conica f. Long. corp. $ 37; pron. 7; elytr. 26; alarum 24; latit. maxi- ma alar. 10,5; fem. post. 19 mill. Loc. Hanoi (Tonkin). Especie afín á H. banzan Fabr., pero bien distinta por los ca- racteres señalados; su tamaño es próximamente el mismo, y su coloración, casi uniforme, es verde aceituna. Un solo ejemplar en la colección del Museo de Madrid (de mi colección). Hieroglyphus Formosanus sp. nov. Pallide virescens. Costa frontalis sulcata marginibus ad fasti- glum convergentibus, cum vertice a latere visa angulato con- juncta. Fastigium transversum, inter oculos utrinque carinula instructum, marginibus anticis punctulatis. Antennae longissimae basi femorum posticorum attingentes, articulis duobus basalibus exceptis fuscae, articulis singulis apice anguste pallido. Pronotum teres, nitidiusculum punctulatum, sulcis tribus transversis angus- Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid. —Núm. 6.—1912. 56 1. BOLÍVAR tis, modice impressis in dorso et usque ad medium loborum ni- gro-repletis; metazona postice fere rectangulata, carinula media parum distincta, spatio inter sulcos tribus distincte longiora; lobi laterales, inferne augustiores spatiis levibus nitidis inter sulcos ad dorsum instructi. Elytra apicem femorum superantia hyalina tantum basi flavescentia, venis concoloribus, areis discoidali atque inter ulnaria vena intercalata instructis. Alae hyalinae, ve- nis axillaris nigris. Lamina sternalis elongata postice ampliata, lobi mesosternales intus angulati, spatio x formi levissime distan- tes. Pedes inmaculati, tantum femora postica basi capituli extus macula, intus fascia transversa nigra, nec non tibiae posticae basi annulo, apice supra, calcaneis fere totis atque inferne linea longi- tudinali nigris. Abdomen flavescens, linea dorsali fusco rufa pluri- interrupta, subtus griseum, dense pilosum. Segmentum anale tan- tum late arcuatim sinuatum. Lamina supraanalis acute trigona, sulco medio percurrenti a medio interrupto, dimidio basali ca- rinis retrorsum convergentibus ante medium fracti, parallelis, versus apicen excurrentibus. Cerci compressiusculi subulati sua- viter deorsum curvati. Lamina subgenitalis breviter sed acute producta d. Long. corporis $ 46; pron. 9; elytr. 31; fem. post. 20 mill. Loc. Ku-Sia: Formosa. Recibida del Sr. Rolle, de Berlín. Hermosa especie de color verde amarillo muy pálido, con los élitros casi hialinos, así como las alas, distinta de 1. banzan Fabr. principalmente por tener los cercos del ' enteros, subulados, y de 21. tarsalis Stál por la presencia de venas intercalares en las áreas radial é interulnaria de los élitros, así como por otros ca- racteres. Hieroglyphus nigro-repletus sp. nov. Robustus, virescens, in sicco pallide badius. Costa frontalis lata sulcata versus fastigium indistincte angustata cum verticem dis- tincte rotundato conjuncta. Fastigium transversum, marginibus anterioribus crassis, impresso-punctatis, inter oculos utrimque ca- ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 57 rinula instructum. Pronotum compressiusculum, dorso distincte planatum, postice obtusangulatum, sulcis in dorso leviter impres- sis, vel suboblitteratis et concoloribus, in lobis profunde impressis atque late nigro-repletis, pictura nigra sulcis superne ad loco ca- rinarum lineis continuis in metazona retrorsum divergentibus for- mans, inferne inter sulcos primos linea nigra instructa, lateribus pectoris suturae late nigro pictae, prozona quam metazona haud sesqui longiora, postice obtusangula. Elytra apicem femorum valde longiora, lata, maxima parte hyalina, basi striga nigra, venae ulnariae nec non ramis radialibus nigris, areis radiali atque inter ulnari vena intercalata instructis. Alae amplae, venis fere omni- bus nigris. Spina prosternali acutissima. Lobi mesosternales fere aeque longi ac lati, intus rotundato subangulati, spatio x formi medio angusto, antice posticeque valde ampliati sejuncti. Lobi metasternales breviter contigui. Lobi mesosternales in Y tras- versi inter se leviter distantes; mesosternales haud contigui. Pedes antici S' fortiter incrassati. Femora postica capitulo geniculari apice loborum excepto nigro vel per exceptionem, apice dorsali tibiarum anguste nigro marginato et basi capitulo intus extus- que fascia transversa nigra superne interrupta. Tibiae omnes coeruleae, condylo posticarum pallido, annullo basali, linea infe- riori longitudinali nec non calcaneis nigris. Segmentum anale J late arcuato-sinuatum. Lamina supraanalis medio sulco percurren- ti, medio coarctato, basi utrinque carinula abbreviata obtuse posi- ta, marginibus arcuatis prope apicem sinuatis. Cerci ante apicem subito et breviter subulati, superne subangulariter lobati et intus breviter tuberculati. Lamina subgenitalis breviter sed acute coni- ca. Q Lamina supraanalis lanceolato-triangularis medio sulcata, sulco transverse interrupto. Cerci acuti graciles. Valvulae inferio- res Ovipositoris brevissimae extus basi fortiter bidentatae Y Y. Long. corp. $ 43; pron. 9,3; elytr. 37; fem. post. 20 mill. » Er mo » o 34j >» » 22)» Loc. Bombay. Col. del Museo (de mi colección) Hadagalli, Bellary. Presidencia de Madras. Enviado por el Dr. Coleman. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm, 6.— 1912. 58 1. BOLÍVAR Forma brachytera. S'. Statura minore. Elytra valde abbreviata unicoloria, tantum basi striga fusca abbreviata, lanceolata, ante medium latissima prope apicem subito angustata marginibus antico posticoque si- nuatis apice anguste rotundato. Lineis nigris lateralibus pronoti pone sulcum typicum haud continuatis. Long. corp. d' 38; pron. 9,5; elytr. 17; fem. post. 19 mill. Lat. media elytrorum, 6,2 mill. Loc. Bombay et Bellary: India. Mi colección y envío del se- ñor Coleman. La circunstancia de existir también una forma braquíptera de la especie africana 4. Daganensis Krauss, me hace considerar como variación de alas cortas esta forma, que por lo demás no difiere en los restantes caracteres de la alada. El Hieroglyphus nigro-repletus difiere considerablemente del HA. banian Fabr., no sólo por la coloración, que sobre todo en el protórax y lados del pecho es muy diferente, sino por otros muchos caracteres que pueden abreviadamente indicarse. El tamaño es mayor y la forma más robusta, lo que se acusa principalmente en la cabeza más gruesa, en el protórax nada estrechado en el medio y en los fémures anteriores de los machos mucho más abultados. Los élitros son también mucho más anchos y su coloración es diversa, por las nerviaciones negras que ostenta la nueva especie. Los lóbulos mesosternales son casi rectos por dentro en el banzan, y á pesar de ser esta especie más estrecha están más separados, siendo menos ancho en los extremos dicho espacio que por el contrario en el 222970- repletus tiene forma de x muy ensanchada en los extremos. En cambio los metasternales se tocan en el banzan por mayor espa- cio que en el 2207+0-repletus, pues casi llegan á formar una línea de sutura, lo que no sucede en la última especie citada. Final- mente, los Órganos anales difieren mucho, porque faltan en el banian Fabr. las dos quillas oblicuas que hay en la base de la. ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 59 placa supraanal del 72gro-repletus, siendo en éste los cercos del $ sencillos y bífidos en aquél y la placa subgenital del bantan muy larga y cónica, mientras que en el otro es muy corta. Además las valvas del oviscapto de la Y? son en el ba- nian Fabr. largas y estrechas, y las inferiores tienen dos dientes en la base, de los que el primero es muy pequeño, y en la nueva especie las valvas son cortas y los dientes de la base de las inferiores muy fuertes y robustos. Gen. Hieroceryx nov. Corpus teres, compressiusculum. Frons valde obliqua cum ver- tice angulato conjuncta, costa tota sulcata ad fastigium angus- tiora. Fastigium transversum, in Y valde transversum, impressum, intervallo oculorum articulo primo antennarum latiore, in Q duplo latiore. Carinis lateralibus frontis inter antennas et oculos sinuatis et subinterruptis. Pronotum teres, compressiusculum, antice late rotundatum, postice obtuse angulatum, carina media indistincta vel subtiliter instructa; sulcis transversis subtilis concoloribus; lobi laterales, elongati, subtus obtuse angulati, postice prope angulum posticum subsinuati. Elytra in species cognita abbre- viata, lanceolata intus inter se tangentia. Alae brevissimae. Pros- ternum spina acuta, ab antico posticoque compressiuscula. Lami- na sternalis elongata, lobi mesosternales trapezoidales, intus angulati, tangenti $ vel subtangenti Q, spatio intermedio forti- ter x formi, metasternales pone foveolas tangenti. Pedes antice breves in S' incrassati. Femora postica elongata; geniculae apice carina dorsali subindistincte producta; lobi geniculares apice obtuse acuminati. Tibiae posticae cylindricae praeter spinas apicales intus extusque 9-10 armatae, spinis intermediis latere interno sensim majoribus. Tarsi graciles articulis primo ter- tioque subaeque longis. Abdomen segmento anali robusto. Lamina supraanalis trigona apice acute producta. Cerci f' lo- bati, ramosi. Lamina subgenitalis breviter conica. Lamina supra- analis Q utrimque sinuata basi sulcata, apice trigona, incrassata. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm., 6.—1912. 60 1. BOLÍVAR Valvulae ovipositoris sinuatae, inferiores basi dente magno ins- tructae. Este género es afín al Mieroglyphus Krauss, distinguiéndose por su porte, que, sin embargo, recuerda más al del género Oxya Serv.; por la forma del protórax, cuyos lóbulos laterales se insertan verticalmente, sin que por esto resulten quillas dor- sales laterales; por sus élitros, alas cortísimas y por la disposición de las piezas y accidentes esternales de los que, el tubérculo prosternal es pequeño y comprimido de delante atrás, y los lóbu- los mesosternales se tocan interiormente por ser anguloso y avanzado hacia la línea media del esternón el borde interno de dichos lóbulos, resultando un espacio en forma de x en el $ y lo mismo en la Q, con la diferencia de que en ésta quedan á pe- queña distancia uno de otro. Finalmente, la extraordinaria forma de los cercos del $” completa la caracterización de este género y su distinción con el /dieroglyphus Krauss. Estos Órganos que en la Y son muy cortos y cónicos, en el Sf' son voluminosos y pudiera decirse ramosos puesto que forman dos lóbulos rectos, de los que el segundo nace de la base del primero, siendo éste cóncavo por detrás, lo que permite al segundo aplicarse á aquél; además, en la base de ambos hay una tercera prolongación ó apéndice dirigido igualmente hacia arriba. La forma detallada del cerco no deberá entrar en la característica del género por- que variará seguramente de una especie á Otra, pero seguramente será constante la anomalía y la forma plurilobada que presenta. Hieroceryx bilineatus Sauss. Hieroglyphus bilineatus Sauss. in litt. Pallide virescens, sicco stramineus, capite infra oculos linea | nigra obliqua. Pronotum dorso nigro-bilineato, lobis lateralibus sulco medio nigro, inferne colore nigro antrosum breviter pro- ducto; dorso impresso-punctato, metazona brevissima, parte pro- noti inter sulcos posticos sita vix longiore, margine postica obtu- sissime angulata. Elytra dimidio femorum vix attingentia apicem ESTUDIOS ENTOMOLÓGICOS 61 versus angustata, apice oblique rotundata, Y subacuminata; venis radialibus nigris, usque ad medium approximatis, pone medium divergentibus, area internomedia venis transversis parallelis ins- tructa. Femora postica superne apice angustissime nigro-margi- nata, geniculae basi intus extusque nec non basi loborum macula parva nigra ornatae. Tibiae posticae dilute coeruleae; condylo lineaque latere inferiore nigris. Lamina supraanalis Y” marginibus crassis, subreflexis, ante apicem sinuatis, apice lobo parvo trigono producta, medio basi subsulcata. Cerci trilobati, lobo primo extus convexo, magno; lobo secundo erecto apicem versus valde am- pliato; lobo tercio angusto subtereti, erecto. Abdomine subtus, segmentis pilosis, lamina subgenitalis conica parva. Segmentum anale Y postice arcuato, lamina supraanalis basi sulcata, lateribus depressis, ante apicem sinuatis, apice obtuse triangulariter pro- ducta subincrassata $ Q. Long. corp. S' 22; pron. 3,5; elytr. 6,5; femor. post. 11 mill. » A O AE IO; » TS O Loc. Indias orientales. H. de Saussure. Col. del Museo de Madrid (de mi colección). Poseo esta especie desde hace largo tiempo y esperaba oca- sión para describirla; la recibí del Sr. de Saussure, de Ginebra, con el nombre de /2eroglyphus bilineatus, conservándole la de- nominación específica, pero cambiando la genérica por las razo- nes expresadas. Hieroceryx Colemani sp. nov. Hier. bilineato colore et forma valde affinis sed fronte a latere visa convexa, distincte breviore, carinis frontalibus pallidis, ocu- lis multo brevioribus haud duplo longioribus quam latioribus; pronoto metazona spatio inter sulcos posticos vix longiora; lobis deflexis longioribus; elytra breviora, venis radialibus tantum prope apicem divergentibus, área internomedia indistincte venulosa. Lamina supraanalis trigona, levia, basi subindistincte sulcata Q. Trab. del Mus. de C. Nat. de Madrid.—Núm. 6.—1912. 62 I. BOLÍVAR Long. corp. Y 34; pron. 6; elytr. 8; fem. post. 21 mill. Loc. Anavatti, Dr. Coleman collegit. La especie difiere de la anterior por sus formas menos robus- tas, menor desarrollo de la metazona del pronoto y de los élitros y mayor sencillez de la placa supraanal; el $ no es conocido. La he recibido del Dr. Coleman, entomólogo del Gobierno del Mysore. IA A rama cds Al hat e ajere- an eee y "a qt Je CS SAN ENS h O ERA q e 3 a ad EE RAS SNE PO 209 ne AED si pei r Sd ES 0 pe A ¿Bros y> 27