ee ent ay. Pal PCIe UT n o eie o er a RE ER PR nn mm ete te nr c aede sedie. T qoe AA uar ea or A EA I rae EEE 5 Fisl er ——— ——————————— CH 2 ther & de 1 Felle y D^ 21.6, Boo. ^ (Extrait des Archives Néerlandaises, T. X.) 460 NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES ET DESCRIPTION DE TROIS ESPÈCES NOUVELLES, PAR RENTE LIBRARY on P. BLEEKER. L’histoire du genre Eleotris est 4 peu -prés celle du genre Gobius. Le genre Gobius, établi en 1738, recut longtemps toutes les espéces, qui appartiennent maintenant 4 la famille des Go-. bioides. Les 25 espéces énumérées dans la treiziéme édition du Systema Naturae, c'est-à-dire un demi-siécle aprés Artédi, comme des Gobius, avaient pris place, environ un demi-siécle plus tard, dans la grande Histoire naturelle des poissons, comme des es- pèces de Gobius, de Boleophthalmus, de Periophthalmus, de Sieydium, d'Amblyopus et d'Eleotris; et les espéces découvertes depuis 1789 avaient nécessité en outre l'établissement des genres Gobioides, Apoeryptes, Trypauchen et Philypnus, ainsi que des genres, moins généralement admis, Bostrichthys, Taenioides et Asterropteryx. Depuis 1837, cependant, les matériaux nouveaux s'aceumulérent tellement et la connaissance des différences dans l'organisation des centaines d’espéces prit de telles proportions, que, pour les naturalistes qui tenaient compte de l'importance 1 2 P. BLEEKER. NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES des caractères observés, le nombre des types génériques à établir fut bientôt plusieurs fois doublé. Dans l'Esquisse d'un système naturel des Gobioïdes le nombre des genres de la famille fut déjà porté à une centaine. Le genre Eleotris date de l'an 1756. Mais le genre de Gronovius resta longtemps méconnu et confondu avec le genre Gobius, et lorsqu'il reparut enfin, en 1801, dans le Systema posthumum, on l'avait déformé en genre à „pinnae ventrales membrana connexae’’. Depuis Gronovius, le nombre des espéces de Gobioides à ventrales complétement séparées s'est accru jusqu'à prés d'une centaine, et bien qu'il y ait, même de nos jours, des naturalistes qui voient, dans les Eleotris, à peine un sousgenre de Gobius, ou tout au plus un seul genre, l'étude plus approfondie des nombreuses espéces ne pouvait manquer d'y faire reconnaitre, comme dans les autres grands groupes de Gobioïdes, bon nombre de genres, très nettement distincts et parfaitement légitimés par l'importance des caraetéres. Quoique les genres Bostrichthys (Bostrychus) et Asterropteryx eussent été déjà reconnus par C. Duméril et Rüppell, Valeneiennes n'admit à côté des Eleotris que le genre Philypnus, et quinze ans plus tard M. Günther supprima méme ce dernier genre, en n'a- doptant d'autre coupe générique auprés de l'Eleotris que le genre Asterropteryx, dont toutefois quelques espéces furent reléguées parmi les Eleotris. Au fur et à mesure que les recherches faites aux Indes dévoilérent la multiplieité des formes d'Eleotris, prises dans le sens Valenciennésien, je crus ne pouvoir plus les laisser sous une méme désignation générique. Je séparai des Eleotris propres les espèces à épine préoperculaire (Culius), à tête dénuée d'écailles et à épine branchiale (Belobranchus), à erétes du dessus de la téte osseuses et libres (Butis) à corps comprimé en avant et eouvert de petites écailles (Valenciennesia = Eleotriodes), et à corps fort mince, à téte et nuque relevées en créte mince et à ventrales à 4 rayons divisés (Oxymetopon). Depuis, M. Gill alla plus loin, et c'est à sa sagacité qu'on ET DESCRIPTION DE TROIS ESPECES NOUVELLES. 3 doit l'indieation des genres Ophioeara, Mogurnda, Odonteleotris , Dormitator, Gobiomorphus et Ptereleotris, genres dont j'ai exposé les caractères dans l'Esquisse citée ci-dessus. En 1865, Kner ajouta aux types connus celui du genre Orthostomus, qui certes n'est pas voisin des Amblyopus, mais bien positivement des Ptereleotris et des Oxymetopon. Tout récemment, la réexamination des espéces de mon cabinet et de “celles du Musée de Leide, jointe à l'étude des auteurs, m'a convaincu que le cadre des genres de la sousfamille des Eleotriformes devait de nouveau étre élargi. Je sous-divisai les Eléotriformes en trois groupes, les Eleotrini, Hypseleotrini et Pareleotrini, et j'ajoutai aux genres déjà établis les types Phi- lypnodon, Guavina, Oxyeleotris, Gymneleotris, Gymnobutis , Prionobutis, Odontobutis, Brachyeleotris, Hetereleotris, Amblye- leotris et Pogoneleotris. La sous-famille des Eléotriformes se compose actuellement, d'aprés mes recherches, de 27 genres, qui se placent dans les groupes et sous-groupes comme il suit. Groupe des ELEoTRINI. 1°. Sous-groupe. Philypni. Philypnodon Blkr, Bostrichthys C. Dum., Philypnus Val. 29, Sous-groupe. H/eotrii. Odonteleotris Gill, Eleotris Gron., Guavina Blkr, Oxyeleotris Blkr, Ophiocara Gill, Mogurnda Gill, Culius Blkr, Gobiomorphus Gill, Belobranchus Blkr, Gymneleotris Blkr, Pogoneleotris Blkr. 3°. Sous-groupe. Bulii. Butis Blkr, Gymnobutis Blkr, Prionobutis Blkr, Odontobutis Blkr. Groupe des HYPSELEOTRINI. 1 Dormitator Gill, Asterropteryx Rüpp. Groupe des PARELEOTRINI 1°. Sous-groupe. Brachyeleotrii. Brachyeleotris Blkr, Hetere- leotris Blkr (gen. dubium). « 1* 4 P. BLEEKER. NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES 2°. Sous-groupe. Amblyeleotrii. Valenciennesia Blkr, Amblyeleo- tris Blkr. - 3e. Sous-groupe. Ptereleotrii. Ptereleotris Gill, Orthostomus Kner, Oxymetopon Blkr. Bien qu'il ne m'ait pas été possible de rapporter positivement toutes les espéces connues à leurs véritables genres, à cause de l'insuffisance des données fournies par les descripteurs, les espèces dont le genre reste encore douteux ne sont qu'en petit nombre. Presque sans exception, toutefois, j'en ai pu indiquer le groupe et l'affinité. D'une seule espèce, l'Eleotris trabeatus Rich. , il m'est impossible, pour le moment, de marquer l'afünité, les „Ieones Piscium" de Richardson, où l'espéce est figurée, n'étant pas à ma disposition. , L'énumération qui va suivre, résume les rapprochements que jai cru pouvoir faire des espéces connues. Philypnodon Blkr.-— 2 espèces. Eleotris nudiceps Cast., an et Eleotris grandiceps Blyth ? Bostrichthys ©. Dum. Gill. = Bostrychus Lac.—1 espèce. Bostrichthys ’ sinensis Gill (= Bostrychus sinensis Lac. = Philypnus ocelli- cauda et sinensis Rich. = Philypnus ophicephalus Blkr = Eleotris sinensis Giinth.) Philypnus Val. — Lembus Giinth. — 4 espèces. Philypnus dormitator Val., Eleotris lembus Giinth., Eleotris longiceps Günth., Eleotris lateralis Giinth. : ; Odonteleotris Gill. — 2 espèces. Odonteleotris macrodon Gill (= Eleo- tris maerodou Blkr), Eleotris eanina Blkr. , Eleotris Gron.—11 espèces. Eleotris gyrinus Val., Eleotris smaragdus Val., Eleotris Fornacini Bianc., Eleotris gyrinoides Blkr, Eleotris siamensis Günth., Eleotris picta Kner, Eleotris lineolatus Steind., an et Eleotris maculata A Dum., Eleotris vittata A. Dum. et Eleotris flammans Cant. ? Guavina Blkr., 1 espèce. Eleotris guavina Val. Oxyeleotris Blkr. — 7 espèces. Eleotris marmorata Blkr, Eleotris urophthalmus Blkr, Eleotris urophthalmoides Blkr, Eleotris | Fn MS T T - + ET DESCRIPTION DE TROIS ESPECES NOUVELLES. 5 potamophila Günth. , Eleotris polyzonatus Klunz.; an et Eleotris scintillans Blyth et Eleotris cavifrons Blyth? Ophiocara Gill.— 9 espèces. Eleotris ophiocephalus K. V. H. (= Eleo- tris margaritacea Val. — Eleotris viridis Blkr), Eleotris poro- cephalus Val. (= Eleotris porocephaloides Blkr = Eleotris Cantoris Giinth.), Eleotris aporos Blkr, Eleotris Hoedti Blkr (= Eleotris Tolsoni Blkr), Eleotris madagascariensis Val., Eleotris Coxii Krefft, Eleotris australis Krefft , Eleotris Lebre- tonis Steind., Eleotris Richardsonii Steind. Mogurnda Gill. — 1 espèce. Eleotris mogurnda Rich. Culius Blkr. — 10 espéces. Culius fuseus Blkr (= Eleotris fusca Giinth. = Eleotris melanurus, brachyurus et pseudacantho- pomus Blkr = Culius niger Blkr = Eleotris incerta Blyth. = Eleotris Soaresii Playf.), Culius melanosoma Blkr (= Eleotris melanosoma et acanthopomus Blkr), Culius macrocephalus Blkr, Culius oxycephalus Blkr (= Eleotris oxycephalus Schl.), Culius insulindicus Blkr. nov. spec., Culius macrolepis Blkr, nov. spec., Culius perniger Cope, Culius amblyopsis Cope, Eleotris senegalensis Steind., Eleotris daganensis Steind. Gobiomorphus Gill. — 3 espéces. Eleotris gobioides Val. — an et Eleotris radiata QG. et Eleotris striata Steind. ? Belobranchus Blkr. — 1 espéce. Belobranchus Quoyi Blkr (= Eleotris belobrancha Val. = Belobranchus taeniopterus Blkr). Pogoneleotris Blkr. — 1 espéce. Eleotris heterolepis Giinth. Gymneleotris Blkr. — 1 espèce. Eleotris seminudus Günth. Butis Blkr. — 5 espéces. Butis butis Blkr (= Eleotris butis Cant. = Eleotris humeralis Val. = Eleotris melanopterus Blkr), Butis prismatieus Blkr (= Eleotris prismatica Blkr) Butis amboi- nensis Blkr (= Eleotris amboinensis Blkr), Butis melano- stigma Blkr (= Eleotris melanostigma et Wolffii Blkr), Butis gymnopomus Blkr (= Eleotris gymnopomus Blkr). Gymnobutis Blkr. — 1 espèce. Eleotris gymnocephalus Steind. Odontobutis Blkr. — 1 espèce. Eleotris obscura Schl. Prionobutis Blkr.— 3 espéces. Eleotris koilomatodon Blkr (= Eleotris caperatus Cant.), Eleotris dasyrhynchus Giinth., Eleotris buccata Day. SSS SS ZT 6 P. BLEEKER. NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES Dormitator Gill (= Prochilus Cuv. nec Klein). — 6 espéces. Eleotris maculata Günth. (== Eleotris mugiloides Val.), Eleotris ma- crolepidota Günth. (= Eleotris tumifrons Val), Eleotris grandisquama Val., Dormitator microphthalmus Gill; an et Eleotris somnolenta Gir. et Eleotris sima Val? Asterropterya Rüpp. (= Hypseleotris Gill). — 10 espèces. Asterropte- “ryx semipunctatus Rüpp. , Eleotris cyprinoides Val., Asterropt- eryx modestus Blkr, Asterropteryx Güntheri Blkr (= Eleotris cyprinoides Günth. nee CV. nec Blkr), Eleotris leuciscus Blkr, Eleotris taenionotopterus Blkr, Eleotris brachysoma Blkr (= Eleotris Swinhonis Giinth.), Eleotris brevirostris Steind., Eleotris compressus Krefft; an et Eleotris feliceps Blyth. ? Brachyeleotris Blkr. — 3 espéces. Eleotris cyanostigma Blkr, Bra- chyeleotris ensifera Blkr, Eleotris prasinus Klunz. . Hetereleotris Blkr (gen. dub.). — 1 espéce. Gobius diadematus Rüpp. Valenciennesia Blkr (== Valenciennea, Eleotriodes Blkr = Calleleo- iris Gill). — 9 espéces. Valenciennesia muralis Blkr (— Eleotris muralis Val. — Eleotris lineato-oeulatus Kner), Valeneiennesia longipinnis Blkr (— Eleotris longipinnis Kner), Valenciennesia sexguttata Blkr (= Eleotris sexguttata Val.), Valenciennesia strigata Blkr (= Eleotris strigata Val. = Calleleotris strigata Gill}, Eleotriodes Helsdingenii Blkr, Eleotris Wardii Playf., Valenciennesia sinensis Blkr; — an et Valenciennesia elegans Blkr? et Gobiomorus Lae..... ? Jouan (= Valenciennesia melanozona Blkr.) Amblyeleotris Blkr. — 2 espèces. Eleotris periophthalmus Blkr, Valeneiennesia notophthalmus Blkr. Ptereleotris Gill. — 2 espéces. Eleotris mierolepis Blkr, Eleotris heteropterus Blkr. i Orthostomus Kner. — 1 espèce. Orthostomus amblyopinus Kner. | Oxymetopon Blkr. — 1 espèce. Oxymetopon typus Blkr. Les espèces énumérées, au nombre de presqu'une centaine, ne représentent probablement que la minorité des espéces existantes. Valenciennes, en l'an 1837, ne connaissait encore qu'une vingtaine ET DESCRIPTION. DE TROIS ESPECES NOUVELLES. 7 . d'espéces d'Eléotriformes. M. Günther, en l'an 1861 , pouvait déjà porter leur nombre, abstraction faite des espéces nominales, à un peu plus de einquante, et ce nombre vient d'étre presque doublé dans le peu d'années qui se sont écoulées depuis. On peut juger par là de ce que promettent les recherches ultérieures, dans les parages intertropicaux de l'ancien et du nouveau monde. Des genres énumérés ci-dessus, le Pogoneleotris n'a pas été indiqué dans mes mémoires antérieurs. Je l'établis sur l'Eleotris heterolepis Günth., de Bornéo, et le rapporte au sous-groupe des Eleotrii, où il se distingue par les caractères suivants: PocowELEOTRIS Blkr. Caput latum depressum microlepidotum , rostro genisque cirris numerosis. Dentes utraque maxilla plurise- riati, intermaxillares serie externa, inframaxillares serie externa et serie interna ceteris longiores. Dentes canini nulli. Squamae ' etenoideae squamulatae. Pinna caudalis acuta. D. 6—13. A. 11. Sp. typ. Eleotris heterolepis Günth. Je ne connais lespéce type du genre que par la description de M. Günther, laquelle ne permet pas de définir le genre plus am- plement par rapport à la formule de l'écaillure, des rayons branehiaux, ete. Il me paraît voisin des genres Culius et Mogurnda. DESCRIPTION DES ESPECES NOUVELLES. Cultus insulindicus Blkr. Cul. eorpore elongato antice cylindraceo postice compresso, altitudine 6 et paulo ad 7 et paulo in ejus longitudine; capite aeuto depresso 4 ad 4 et paulo in longitudine corporis ; altitudine capitis 2, latitudine capitis 15/, ad 1?/, in ejus longitudine; linea rostro-frontali supra oculos reetiuseula vel concaviuscula rostro convexa; oculis oblique sursum spectantibus, diametro 5 ad 6 in longitudine capitis, diametro 1 ad 1% distantibus; rostro acuto alepidoto, absque maxilla superiore oculo non longiore, apice ante 8 P. BLEEKER. NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES oculi partem superiorem sito; maxilla superiore maxilla inferiore - breviore sub oculi dimidio posteriore desinente; dentibus maxillis pluriseriatis parvis acutis, intermaxillaribus serie externa ceteris paulo majoribus subaequalibus, inframaxillaribus anterioribus serie externa posterioribus serie interna ceteris majoribus inaequalibus; - poris capite conspicuis nullis; genis sulcis 2 longitudinalibus plus minusve conspicuis eristulis 3 ad 5 transversis unitis; spina praeoperculari acuta curvata ; regione suboculari alepidota ; squamis genis, praeoperculo et opereulo minimis, genis et praeopereulo valde deciduis, opereulo 15 cire. in serie longitudinali ; squamis capite , nucha, regione thoraco-gulari et ventre cycloideis, lateribus et cauda ctenoideis; squamis 40 cire. in serie longitudinali rostrum inter et dorsalem anteriorem , 50 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 11 vel 12 in serie transversali initium analis inter et dorsalem radiosam, 9 cire. in serie transversali paulo ante basin pinnae caudalis ; squamis interocularibus et occipitalibus squamis nuchalibus conspicue minoribus , caudalibus lateribus antice conspieue majoribus lateribus medio non vel vix majoribus; appendice anali compressa oblongo-elongata; cauda parte libera non multo minus duplo lon- giore quam postice alta; pinna dorsali anteriore obtusa corpore. duplo vel plus dupo humiliore spinis 22, 3a et 42 ceteris longioribus ; dorsali radiosa dorsali spinosa altiore corpore humiliore, obtusa, postice angulata vel rotundata ; pectoralibus obtuse rotundatis capite absque rostro longioribus; ventralibus pectoralibus brevioribus ; anali forma, longitudine et altitudine dorsali radiosae subaequali ; caudali obtuse rotundata capite absque rostro longiore; colore eorpore superne fuscescente, fuscescente-viridi vel roseo-viridi, in- ferne dilutiore vel ex roseo aurantiaco; iride viridi margine pu- pillari aurea; pinnis membrana violascente-hyalinis vel fuscis, radiis aurantiacis; dorsali anteriore vittis 2 vel 3 longitudinalibus fuscis; dorsali radiosa, caudali et pectoralibus fusco variegatis, fuseo dorsali vittulas longitudinales, pectoralibus et caudali vittulas transversas efficiente; pectoralibus basi superne frequenter macula fusca vel sanguinea, ET DESCRIPTION DE TROIS ESPECES NOUVELLES. 9 B. 6. D. 6—1/8 vel 6—1/9. P. 16 vel 17. V. 1/5. A. 1/8 vel 1/9. C. 12/14/10 cire. ' Hab. Sumatra (Padang); Singapura; Buru (Kajali); Amboina; Timor (Kupang); in aquis fluvio-marinis. Longitudo 13 speciminum 62" ad 114”. Rem. L’espéce est voisine, par le nombre des éeailles sur une rangée longitudinale du trone, des Culius oxycephalus , melanosoma et macrocephalus, mais elle est distincte par un nombre moindre d'éeailles sur une rangée transversale entre l'origine de l’anale et la seconde dorsale (dans les espéces nommées 14 ou 15). Elle n'a cependant, comme l'oxycephalus, que 9 écailles sur une rangée iransversale du milieu de la partie libre de la queue (le melano- soma et le macrocephalus en ont 11 ou 12); mais les écailles eaudales ne sont presque pas plus grandes que celles du milieu du tronc, tandis que les écailles de la queue, dans l'oxycephalus, sont beaucoup plus grandes que celles du milieu des flanes. Culius macrolepis Blkr. Cul. eorpore elongato antice cylindraceo postice compresso , altitudine 5 et paulo in ejus longitudine; capite acuto depresso 4 fere ad 4 et paulo in longitudine corporis; altitudine capitis 1% circ., latitudine capitis 1?/. ad 1% in ejus longitudine; linea rostro-frontali supra oculos concaviuscula rostro convexa; oculis oblique sursum spectantibus, diametro 5 ad 5% in longitudine capitis, diametro 1% cire. distantibus; rostro aeuto alepidoto absque maxilla oeulo non longiore, apice ante oculi partem superiorem sito; maxilla superiore inferiore breviore sub oculi dimidio posteriore desinente ; dentibus maxillis pluriseriatis parvis acutis , intermaxilla- ribus serie externa ceteris paulo majoribus subaequalibus, inframaxil- laribus anterioribus serie externa posterioribus serie interna ceteris longioribus inaequalibus; poris capite conspicuis nullis ; genis suleis 2 longitudinalibus eristulis 3 ad 5 transversis unitis; spina praeoper- culari eurvata ; regione suboculari alepidota ; genis postice , praeoper- i > 10 P. BLEEKER. NOTICE SUR LES ELEOTRIFORMES culo opereuloque ubique squamatis, squamis genis et praeopereulo minimis squamis operculo minoribus; squamis 40 cire. in serie longitudinali rostrum inter et pinnam dorsalem anteriorem, 42 ad 45 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 11 vel 12 in serie transversali initium analis inter et dorsalem radiosam, 8 vel 9 in serie trans- versali paulo ante basin pinnae caudalis; squamis interoeularibus et occipitalibus squamis nuchalibus minoribus, caudalibus squamis lateribus antice paulo majoribus lateribus medio vix ad non ma: joribus; appendice anali compressa oblongo-elongata; cauda parte libera multo minus duplo longiore quam postice alta; pinna dorsali anteriore obtusa corpore plus duplo humiliore spinis 22 3* et 44 ceteris longioribus ; dorsali radiosa spinosa conspicue altiore corpore humiliore obtusa postice angulata; pectoralibus obtuse rotundatis capite absque rostro longioribus; ventralibus peetoralibus paulo bre- vioribus; anali forma, longitudine et altitudine dorsali radiosae sub- aequali; caudali obtuse rotundata capite absque rostro longiore; eolore corpore superne rufescente- vel fuscescente-viridi, inferne virides- cente-aurantiaco ; iride viridi margine pupillari aurea; pinnis mem- brana fuscescentibus vel purpureis vel violascente-hyalinis radiis aurantiacis; dorsali spinosa vittulis 2 longitudinalibus fuscis ; dorsali radiosa et caudali maculis parvis fuscis variegatis , maculis dorsali vittulas longitudinales caudali vittulas transversas efficientibus ; pectoralibus basi superne macula fusca vel sanguinea. — B. 6. D. 6—1/8 vel 6—1/9. P. 15 vel 16. V. 1/5. A. 1/8 vel 1/9. C. 11/14/11 circ. Hab. Amboina, in mari vel in aquis fluvio-marinis. Longitudo 2 speciminum 70” et 81”. Rem. Le Culius macrolepis se fait aisément reconnaitre par les grandes écailles du tronc. Seule parmi ses congénères, cette espèce n'a que de 42 à 45 écailles sur une rangée longitudinale du tronc. Pour le nombre des écailles sur les rangées transversales elle ressemble à l'insulindicus, mais celui-ci a le corps plus allongé et se distingue aussi par une cinquantaine d'écailles sur une rangée longitudinale. ET DESCRIPTION DE TROIS ESPECES NOUVELLES. 11 Asterroplerya: modestus Blkr. Asterropt. eorpore oblongo compresso, altitudine 4 ad 4% in ejus longitudine, latitudine plus quam 2 in ejus altitudine; eapite aeuto compresso 4?/. ad 4% in longitudine corporis; altitudine capitis 1?/; ad 1%, latitudine capitis 2 et paulo ad 2% in ejus longitudine; linea rostro-frontali rectiuscala vel concaviuscula; oculis lateraliter spectantibus, diametro 3 ad 3% in longitudine capitis, minus diametro 1 distantibus; rostro oculo breviore apice ante medium oculum sito; maxilla superiore maxilla inferiore paulo breviore ante oeulum desinente; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa majoribus gracilibus eurvatis mobilibus caninis vel eaninoideis nullis; suleo oculo-supra-opereulari parum conspieuo ; capite lateribus et superne usque inter nares posteriores squamato ; squamis genis et capite superne cycloideis, operculo et truneo cte- noideis; squamis 15 circ. in serie longitudinali rostrum inter et pinnam -dorsalem anteriorem, 28 circ. in serie longitudinali angulum aper- turae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 8 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam; appendiee anali oblonga apice emarginata; pinna dorsali spinosa obtusa corpore plus dupld humiliore spinis non articulatis gracillimis 24 et 32 ceteris longioribus ; dorsali radiosa obtusa dorsali anteriore paulo altiore postice angulata; pectoralibus obtuse rotundatis capite absque rostro non longioribus; ventralibus pectoralibus paulo bre- vioribus ; anali obtusa dorsali radiosa vix humiliore postice angulata ; caudali obtuse rotundata capite paulo breviore; colore corpore superne roseo-viridi, inferne dilutiore; vitta cephalo-caudali nulla; iride roseo-flavescente; pinnis roseo-flavescentibus vel flavis vittis vel ocellis nullis, pectoralibus iantum basi vittula transversa fuscescente. B. 6. D. 6—1/9 vel 6—1/10. P. 14. V. 1/5. A. 1/9 vel 1/10 vel 1/11. C. 7/13/5 cire. Syn. Eleotris cyprinoides Blkr, Diagn. n. vischs. Sumatra, Nat. T. Ned. Ind. IV p. 271 (nec Val., nec Günth.). : WIL uc PA Sr ^ D i E Y (CP. BLEEKER. NOTICE SUR LES | ELEOTRI i TTN Eres: Sumatra (Benoulen); in fluviis et in aq marinis. - « Sel L „ongitudo 3 speciminum 50” ad 62” E “i Singapore, ont permis del mieux l'étudier. Je la crois mai zi distinete de l'Eleotris eyprinoides Val. de l'ile de la Ré Y a le corps plus trapu, Ja tête plus longue et les do i de us actuelle, et paraît caractérisé par une gitudinale noirátre s'étendant depuis la base de la usqu'à la caudale, et par des taches brunes sur la dorsale e! Eu On pourrait nommer cette espéce Asterropter = _ La Haye, Novembre 1874. Dar pings pr ptf afin nid ne \ fete: , Due TM PLIN beo Gi they ee D D CE yd LE L liber + AR 12 S ve to, +6! a Le 461 GOBIOIDEORUM SPECIES INSULINDICAE NOVAK; AUCTORE PETRO BLEEKER. A » Gobiopsis oligactis Blkr. Gobiops. corpore elongato antice cylindrico postice compresso , altitudine 4 et ‘paulo in ejus longitudine absque pinna caudali, 5 et paulo in ejus longitudine cum pinna caudali; capite depresso lato 3% cire. in longitudine corporis absque, 4? in longitudine corporis cum pinna caudali; altitudine capitis 1% cire., latitudine capitis 14 circ. in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa ; oculis magis sursum quam lateraliter spectantibus, diametro 4% cire. in longitudine capitis, minus diametro 1 distantibus; rostro convexo oculo breviore, apice ante oculi marginem inferiorem sito ; maxillis aequalibus, superiore longe post oculum producta marginem praeopereuli posteriorem attingente, postice ensiformi; labio inferiore, postice praesertim , valde lato; dentibus maxillis pauciseriatis , inter- maxillaribus usque ad angulum oris sese extendentibus , inframaxil- laribus longe ante angulum oris desinentibus; dentibus utraque maxilla serie externa (intermaxillaribus praesertim) ceteris majoribus, caninis nullis; lingua apiee emarginata; capite superne post oculos et lateribus opereulo superne tantum squamato, squamis cycloideis ; suleo oculo-supraseapulari bene conspicuo; squamis, thoraco-gula- ribus cycloideis exceptis, ctenoideis, 8 circ. in serie longitudinali 14 PETRO BLEEKER. GOBIOIDEORUM frontem inter et dorsalem anteriorem , 28 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 8 cire. in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam; squamis cauda squamis mediis lateribus non majoribus; appendice- anali gracili acuta; pinnis dorsalibus non contiguis; dorsali spinosa acuta eorpore multo humiliore spinis 2a et 3a ceteris longioribus; dorsali radiosa dorsali spinosa altiore eorpore humiliore obtusa convexa; pectoralibus non filosis , obtuse rotundatis, capite absque rostro non brevioribus ; ventrali pectoralibus paulo breviore membrana mediana valde tenui, membrana basali parum elevata; anali forma, longitudine et altitudine dorsali radi- osae subaequali; caudali . . . . .. (ex parte abrupta); eorpore superne roseo-viridi vel olivaceo, inferne dilutiore; capite lateri- busque punctis nigricantibus vel fuscis sat confertis arenatis; iride violascente-viridi margine pupillari aurea; pinnis flavescentibus vel roseo-flavescentibus. B. 5. D. 6—-1/6 vel 6—1/7. P. 18 vel 19. V. 1/5.5/1. A. 1/6 vel 1/7. C. 5/13/5 circ. Hab. Amboina; in mari. Longitudo speciminis uniei absque pinna caudali 26". Rem. L'individu déerit, bien que fort petit, n'a pas l'air d'ap- partenir au jeune áge. Il est fort bien conservé, excepté seulement la caudale, dont la partie postérieure est mutilée. Je n'y vois ni taches ni bandes, soit sur le corps soit sur les nageoires ; mais de trés-petits points noirátres, nettement marqués, donnent un aspect sablé à la tête et au tronc vus sous la loupe. L’espéce est bien earactérisée par les six ou sept rayons divisés à la seconde dorsale et à l'anale. Lophogobius chrysosoma Blkr. Lophogob. corpore oblongo valde compresso, altitudine 334 ad 4 fere in ejus longitudine, latitudine 2 et paulo in ejus altitudine ; capite = da ig A DES d > iw Mir "aie v » ' xr SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 15 obtusiuseulo eonvexo 4°/, ad 4% in longitudine corporis ; altitudine capitis 1 cire., latitudine capitis 2 circ. in ejus longitudine , vertice erista eutanea nulla; linea rostro-frontali convexiuscula; oculis lateraliter spectantibus, diametro 3 cire. in longitudine capitis, diametro X circ. distantibus; rostro obtuso oculo plus duplo brevi- ore, apice ante vel infra oculi marginem inferiorem sito; rictu parvo obliquo; maxillis subaequalibus, superiore sub medio oculo desinente; dentibus maxillis pluriseriatis acutis, serie externa intermaxillaribus omnibus ceteris conspicue majoribus conicis aequa- libus distantibus, inframaxillaribus dimidio maxillae anteriore tantum ceteris majoribus conicis inaequalibus; eaninis nullis; capite su- perne fronte et vertice squamato, lateribus alepidoto; trunco ubique squamato; squamis eapite et trunco etenoideis, 7 cire. in serie longitudinali regionem interocularem inter et pinnam dorsalem anteriorem, 25 cire. in serie longitudinali angulum aper- turae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 7 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam ; squamis corpore antice, medio et postice subaequalibus ; apertura branchiali vertieali vix infra basin pinnae pectoralis extensa; appendice anali compressa lata oblonga rotundata; pinnis dorsa- libus distantibus; dorsali spinosa acuta corpore duplo circ. humiliore spinis mediis ceteris longioribus; dorsali radiosa spinosa non lon- giore sed altiore corpore autem paulo humiliore obtusa rotundata ; pectoralibus non filosis, obtuse rotundatis, capite non brevioribus ; ventrali aentiuseula, eapite paulo breviore, membrana media valde tenui, membrana basali elevata; anali forma, altitudine et longi- tudine dorsali radiosae subaequali; caudali obtusa convexa capite non vel vix longiore; eolore corpore aureo-roseo immaculato ; iride inferne aurea superne fuscescente; capite vittis 2 latis transversis diffusis fuscis, anteriore suboeulari, posteriore operculo-suboper- culari; pinnis roseis, dorsali spinosa superne medio macula parva nigrieante; dorsali radiosa membrana guttulis fuscis in series 2 vel 1 longitudinales dispositis. B. 5. D. 6—1/6 vel 6—1,7. P. 17. V. 1/5.5/1. A. 1/6 vel 1/7. C. 6/12/6 circ. 16 PETRO BLEEKER, GOBIOIDEORUM Hab. Borneo (Bandjermasin); Amboina, in fluviis et in mari. Longitudo 4 speciminum 46" ad 49". Rem. La seule espéce de Lophogobius de mes collections se fait aisément reconnaître par son corps rose-doré sans taches noirâtres; par l'absence de crête occipitale membraneuse; et par les sept rangées longitudinales d'écailles entre l'anale et la seconde dorsale. Elle est remarquable par l'éeaillure du dessus de la téte , où les écailles sont plus grandes que sur la nuque et dont l'écaille impaire située en partie entre les orbites est plus grande encore que ses voisines. — Je ne trouve pas d'indieation de l'éeaillure de la tête pour ce qui regarde les autres espèces connues du genre Lophogobius, excepté seulement la figure de Pallas du Gobius cyprinoides, où le front et l’occiput sont squammeux comme dans le chrysosoma. Pseudogobiodon macrochir Blkr. Pseudogob. corpore oblongo valde compresso, altitudine 3 circ. in ejus longitudine, latitudine 3 cire. in ejus altitudine; capite valde obtuso eonvexo, 4 et paulo in longitudine corporis, aeque alto eire. ac longo, duplo cire. longiore quam lato ; oculis diametro 3 fere in longitudine capitis, diametro % eire. distantibus; linea rostro-frontali valde convexa; rostro valde obtuso oculo breviore: maxillis subaequalibus, superiore sub oculi margine anteriore desi- nente; rietu eurvato; dentibus maxillis pauciseriatis parvis acutis , intermaxillaribus serie externa ceteris paulo majoribus conicis aequalibus, inframaxillaribus serie externa ceteris non majoribus ; poris eapite numerosis regione interoculari ossibusque opereula- ribus margine elevato erecto subtubulatis; poris praeopereulo inferne longitudinaliter biseriatis; apertura branchiali non usque ante radium pectoralis inferiorem deseendente ; eute dorso et regione supra-anali striis confertissimis obliquis transversis rugosula; appen- dice anali oblonga conica acuta; pinnis dorsalibus basi subcontinuis À SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 17 corpore plus duplo humilioribus; dorsali spinosa radiosa non vel vix humiliore obtusa angulata antice quam medio et postice altiore spinis postrorsum longitudine sensim decrescentibus ; dorsali radiosa et anali forma et altitudine subaequalibus postice angulatis , dorsali anali paulo longiore; pectoralibus obtuse rotundatis initium pinnae analis superaniibus capite conspicue longioribus; ventrali anum non attingente capite absque rostro non longiore, basi infundibu- liformi membrana sat elevata; caudali obtuse rotundata capite non vel vix longiore ; colore corpore fuscescente-aurantiaco, pinnis fusco ; iride violascente-viridi margine pupillari aurea. B. 5. D. 6—1/10 vel 6—1/11. P. 16. V. 1/5. 5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 8/14/8 circ. Hab. Amboina, in mari. Longitudo speciminis unici 38". Rem. L'espéce actuelle est la seule du genre Pseudogobiodon qui fût connue jusqu'ici. C’est done cette espèce que j'avais du présenter, dans l'Esquisse d'un systéme naturel des Gobioides , comme le type du genre, et non le Gobius citrinus Rüpp., espéce dont il est bien dit par Rüppell qu'elle n'a point de dents angulaires allongées (verlängerten Eckzähne ou „Canini elongati"), mais où M. Klun- zinger a trouvé les canines postsymphysiennes ordinaires du genre Gobiodon. Gobiodon quinquestrigatus Blkr (nec Blkr, Bijdr. ichth. Boero. Nat. T. Ned. Ind. XI p. 408, nee Günth. , Cat. Fish. III p. 97, nee Kner, Fische Novara p. 180). Gobiod. corpore oblongo compresso, altitudine 3 ad 3% in ejus longitudine, latitudine 2 et paulo ad 3 in ejus altitudine; capite valde obtuso convexo 4 ad 4» in longitudine corporis, aeque alto circ. ae longo; latitudine capitis 2 ad 2 et paulo in ejus longi- tudine; oculis diametro 3 ad 4 in longitudine capitis, diametro 4 ad 1 fere distantibus; linea rostro-frontali valde convexa ; rostro 2 me Ee ee 18 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM valde obtuso oeulo breviore; rietu curvato ; maxillis subaequalibus , superiore sub medio oculo vel sub oeuli dimidio anteriore desi- nente; dentibus maxillis pauciseriatis seriebus internis minimis, serie externa intermaxillaribus ceteris conspieue majoribus conicis acutis, inframaxillaribus anterioribus ceteris paulo tantum majo- ribus; eaninis maxilla inferiore postsymphysialibus magnis ereetis eurvatis utroque latere 2 vel 1; poris capite fronte et regione postorbitali bene conspicuis, ceteris non vel vix conspicuis; aper- tura branchiali non usque ante radium pectoralem inferiorem de- scendente; appendice anali oblonga coniea; pinnis dorsalibus basi continuis; dorsali spinosa dorsali radiosa multo humiliore valde obtusa rotundata medio et postice quam antice altiore; dorsali radiosa corpore duplo vel plus duplo humiliore obtusa convexa; pectora- libus obtuse rotundatis capite non vel vix longioribus; ventrali basi infundibuliformi capitis parte postoculari breviore, membrana basali sat elevata; anali obtusa convexa dorsali radiosa breviore sed non humiliore; eaudali obtusa convexa capite breviore ; colore corpore profunde vel dilute fusco vel fuscescente-aurantiaco ; iride viridescente margine pupillari aurea; opereulo superne guttula nigrieante nulla; pinnis profunde vel dilute fuscis vel roseis. Var. eorpore antice striis 5 transversis paulo postrorsum de- scendentibus dilute coeruleis, anterioribus 2 fronto-oculo-maxilla- ribus, 32 nucho-praeoperculari, 42 nucho-operculari, 5* nucho- thoraeiea basin pinnae pectoralis secante. B. 5. D. 6—1/10 vel 6—1/11. P. 17 ad 19. V. 1/5. 5/1. A. 1/8 ad 1/10. C. 5/17/5 cire. Syn. Gobius quinquestrigatus CV., Poiss. XII p. 101 (nee Blkr). Gobius erythrophaios Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Gob. p. 29. Gobius ceramensis Blkr, N. bijdr. ichth. Ceram, Nat. T. Ned. Ind. III p. 104. Gobion erythrophaios Blkr, Bijdr. ichth. Boero, Nat. T. Ned. Ind. XI p. 409 ex parte. Gobiodon ceramensis Günth., Cat. Fish. III p. 88. Hab. Borneo; Sumbawa (Bima); Celebes (Bulucomba); Ternata ; Buro (Kajeli); Ceram (Wahai); Amboina; Goram; in mari. SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 19 Longitudo 126 speciminum 27" ad 46". Rem. Les espéces de Gobiodon sont probablement assez nom- breuses et on en connait déjà au moins une dizaine. Elles sont toutes de petite taille et aiment les eaux limpides des récifs. Elles se ressemblent beaucoup par la forme ovalaire et fort comprimée du corps, par le profil plus ou moins semi-circulaire de la téte et par presque tous les traits de l'organisation. Pour bien dis- tinguer les unes des autres, il faut avoir recours aux détails de la dentition, à l'extension de l'orifiee branchial, à la hauteur relative et à la forme de la premiére dorsale et aux couleurs. Ces derniéres cependant, bien que d'une grande utilité à l'état frais, se changent ou s'effacent souvent par une conservation pro- longée dans la liqueur. Il semble aussi que les couleurs, chez quelques espéces, soient sujettes à des variations parfois assez notables, mais il:se pourrait bien qu'il y ait eu confusion d’espéces dans les auteurs, et que les variations décrites des couleurs tra- duisent, en partie au moins, des différences spécifiques. Il est done essentiel que toutes les espéces connues soient soumises à une révision exacte. Les nombreux individus que je posséde du Gobiodon quinque- strigatus me permettent de constater que les Gobius erythrophaios et ceramensis ne constituent qu'une seule espèce, laquelle me parait maintenant n'étre pas distincte du Gobius quinquestrigatus Val. Sur la plupart de mes individus il n'existe plus rien de bandelettes ou de stries verticales bleuâtres sur la tête, et ne les ayant pas observées non plus sur les individus qu'aux Indes déjà je rapportai au Gobius ceramensis, il parait probable que souvent ces bandelettes n'existent méme pas sur les individus à l'état frais. Chez les individus où les bandelettes sont encore visibles, elles sont constamment au nombre de cinq , les deux antérieures traversant Veil, la troisième le préopercule, la quatrième l'opereule et la cinquiéme la base charnue de la pectorale. Sur les individus sans bandelettes l'espéce est toujours reconnaissable par la première dorsale moins haute que la seconde et à épines antérieures plus Q* 20 P. BLEEKER, GOBIOIDEORUM courtes que les suivantes, par l'orifice branchial qui ne s'étend pas. jusqu'au devant des rayons inférieurs de la pectorale, par la briéveté de la ventrale et par la formule de la seconde dorsale. M. Klunzinger pense que le Gobius ceramensis Blkr pourrait bien être identique avec le Gobius rivulatus Rüpp. de la Mer rouge, espèce à corps verdâtre couvert de rivulations labyrinthiformes carmines. Je ne puis partager cette opinion, mais je suppose que MM. Günther et Klunzinger ont rapporté au rivulatus des individus d'espèces différentes, et que ceux de M. Günther pourraient bien étre le quinquestrigatus. En ce cas, le Gobiodon rivulatus de ces auteurs ne serait qu'une espéce composée. M. Günther, aprés avoir reproduit les earaetéres donnés par Rüppell, y ajoute, d'après deux individus à sa disposition: „Brown (in spirits); head lighter with several whitish vertical lines; fins brownish black" ; et M. Klunzinger déerit comme de la méme espéce des individus à corps et nageoires noires, à corps et nageoires vermeilles, à cau- dale et anale bordées de noir, à stries verticales sur la tête, à tache noire sur l'opereule, ete. Je ne doute pas que M. Klunzinger aussi a eu sous les yeux différentes espèces, et il me paraît probable que ses individus à ,am Kopfe quere Streifen , am obern Winkel des Kiemendeckels ein schwarzer Flecken", sont de l'espéce du Gobiodon hypselopterus. Le Gobiodon quinquestrigatus Kner me parait d'une espéce distinete. La deseription, prise sur des individus provenant de Taiti, parle de dorsales de hauteur presque égale, de bandelettes eéphaliques courbées en avant, de bandelettes dorso-ventrales au nombre de huit ou neuf, d'une caudale bordée de blanc, ete. S'il venait à être prouvé que cette espéce est en effet distincte des autres espéces connues, elle pourrait étre nommée Gobiodon Kneri. Gobioden hypselopterus Blkr. Gobiod. corpore oblongo compresso, altitudine 3 fere ad 35 in ejus longitudine, latitudine 23 ad 3 in ejus altitudine; capite sin. Le Â_ | SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 21 valde obtuso convexo 4 ad 4% in longitudine corporis, aeque alto cire. ae longo; latitudine capitis 2 circ. in ejus longitudine; oculis diametro 3 ad 3r in longitudiue capitis, minus diametro 1 dis- tantibus; linea rostro-frontali valde convexa; rostro valde obtuso oeulo breviore; rietu curvato; maxillis subaequalibus, superiore sub oeuli dimidio anteriore desinente; dentibus maxillis paucise- riatis, seriebus internis minimis, serie externa utraque maxilla ceteris majoribus et magis distantibus, conieis; maxilla inferiore insuper post symphysin utroque latere caninis 3 vel 4 magnis curvatis distantibus; poris capite, fronte, rostro, periorbitalibus, praeopercularibus et opercularibus bene conspicuis marginibus plus minusve elevatis; poris praeopercularibus biseriatis ; apertura bran- chiali sat longe supra radium pectoralem inferiorem desinente; appendice anali oblonga conica; pinnis dorsalibus basi continuis ; dorsali “spinosa radiosa non humiliore, corpore minus duplo ad duplo humiliore, acuta, spina 1* vel spinis 12 et 22 subaequalibus ceteris longioribus; dorsali radiosa obtusa convexa; pectoralibus obtuse rotundatis eapite paulo longioribus; ventrali basi infundi- buliformi, capitis parte postoculari non breviore; anali forma et et altitudine dorsali radiosae subaequali sed ea paulo breviore; caudali obtusa rotundata capite non ad vix longiore; colore cor- pore pinnisque fusco vel aurantiaco-fusco; iride violascente vel viridescente; operculo superne angulo guttula nigrieante; vittulis vel striis corpore antice 4 transversis dilute coeruleis, anterioribus 2 oculo-maxillaribus, 32 nucho-operculari, 4« suprascapulo-pecto- rali basi pectoralis descendente; pinnis dorsali radiosa et anali basi vittula longitudinali coerulea. B. 5. D. 6—1/10 vel 6—1/11. P. 19 ad 21. V. 1/5.5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 7/15/7 eirc. Hab. Ternata; Buro (Kajeli); Ceram (Wahai); Amboina; in mari. Longitudo 9 speciminum 27" ad 51". Rem. Cette espéce, confondue autrefois avec le Gobiodon erythro- phaios Blkr (Nat. T. Ned. Ind. XI p. 409 nec Gobius erythro- phaios Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Gob. p. 25), présente le méme PE 22 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM système de coloration que le Gobiodon quinquestrigatus Blkr (déerit ei-dessus), mais elle en est bien nettement distincte. Tous mes individus ont les stries ou bandelettes transversales céphalo- thoraciques au nombre de quatre seulement et non de einq, et tous aussi se font remarquer du premier coup-d’œil par la gouttélette noirátre sur le haut du bord postérieur de l'opereule. Mais elle differe encore par des earactéres plus essentiels, par le nombre des canines intrasymphysiennes, par la hauteur égale des nageoires dorsales, et par la forme pointue de la premiére dorsale, dont les épines antérieures sont plus longues que les suivantes. Ci-dessus, j'ai émis l'opinion que M. Klunzinger a eu sous les yeux des individus de cette espéce, confondus avee le Gobius rivulatus Rüpp.; si cette opinion était reconnue exacte, l’espèce habite aussi la Mer rouge. Gobiodon erythrospilus Blkr. Gobiod. eorpore oblongo compresso, altitudine 3 fere ad 3% in ejus longitudine, latitudine 3 fere ad 3% in ejus altitudine ; eapite valde obtuso convexo 4% ad 4% in longitudine corporis, aeque alto eire. ae longo; latitudine capitis 2 cire. in ejus longitudine ; oculis diametro 4 ad 4% in longitudine capitis, diametro 3 ad l distantibus; linea rostro-frontali valde convexa; rostro valde obtuso oculo breviore; rictu curvato; "maxillis subaequalibus superiore sub oculi dimidio anteriore desinente; dentibus utraque maxilla pauciseriatis minimis serie externa seriebus internis minimis majoribus et magis distantibus, conicis; maxilla inferiore insuper intra symphysin utroque latere canino magno erecto eurvato; poris fronte, regione periorbitali, praeopereulo opereuloque bene conspicuis ex parte margine elevato subtubulatis vel papillaefor- mibus, praeopereularibus vulgo biseriatis ; apertura branchiali usque ante radium peetoralem inferiorem descendente; appendice anali oblonga compressa lata; pinnis dorsalibus basi continuis; dorsali SPECIES INSULINDICAE. NOVAE. 23 spinosa dorsali radiosa multo humiliore valde obtusa convexa spinis subposticis ceteris longioribus; dorsali radiosa corpore duplo cire. humiliore obtusa convexa; pectoralibus obtuse rotundatis, capite paulo ad non brevioribus; ventrali capitis parte postoculari paulo .ad^non breviore basi infundibuliformi; anali forma et altitudine dorsali radiosae subaequali sed ea paulo breviore; caudali obtuse rotundata capite vulgo paulo breviore; colore eorpore pinnisque pulehre flavo vel aurantiaco; iride viridescente margine pupillari aurea; capite et regione thoraciea vittis 5 transversis carmosinis, vitta anteriore oeulo-postmaxillari, vitta 28 praeopereulari, 34 oper- eulari, 42 postbranchiali, 5* basi pinnae pectoralis; guttulis cor- pore carmosinis in series 7 circ. longitudinales dispositis; pinnis vertiealibus violaceo leviter marginatis. B. 5. D. 6—1/10 vel 6—1/11. P. 19 ad 21. V. 1/5. 5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 5/17/5 vel 7/15/6 cire. Syn. Gobius quinquestrigatus Blkr, Verh. Batav. Gen. XXII Gob. p. 29; Bijdr. iehthyol. Solor, Nat. T. Ned. Ind. V p. 82 (nee CV). Gobiodon quinquestrigatus Blkr, Bijdr. iehth. Boero, Nat. T. Ned. Ind. XI p. 408; Günth., Catal. Fish. III p. 87 (nee Kner). Hab. Batu; Cocos (Nova-selma); Sumbawa (Bima); Solor (Lawajong); Timor; Celebes (Kema); Buro (Kajeli); Goram; in mari. Longitudo 86 speciminum 28" ad 48". Rem. L'erythrospilus est une des espéces les plus belles du genre Gobiodon par ses vives couleurs, le corps et les nageoires étant d'un beau jaune, et les bandelettes et les gouttelettes de la téte et du corps d'un beau earmin. Toutes ces couleurs cependant s'effacent plus ou moins complètement par une conservation pro- longée dans la liqueur; mais l'espéce continue à être fort bien reconnaissable par la briéveté de la ventrale, par la forme obtuse et par le peu de hauteur de la premiére dorsale, par l'extension de Vorifice branchial jusqu'au devant des rayons inférieurs de la pectorale et par la formule de la seconde dorsale. 24 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM J'ai rapporté autrefois cette espéce au Gobius quinquestrigatus CV, mais j'ai déjà dit que je erois maintenant ce dernier, de la méme espéce que les Gobius erythrophaios et ceramensis Blkr. Bien que la deseription du quinquestrigatus par Valenciennes soit très-succincte, il y est parlé d'un corps brunátre, de nageoires brunes et de cinq lignes étroites verticales blanches, ce qui va parfaitement à bon nombre de mes individus, qui sont manifeste- ment de l'espéce du Gobius erythrophaios d'autrefois. Ctenogobius grammatogaster Blkr. Ctenog. corpore elongato, antice compressiuseulo, postice com- presso, altitudine 4% ad 5 in ejus longitudine absque, 5% ad 6 in ejus longitudine cum pinna caudali; capite obtuso convexo 4 cire. in longitudine corporis absque, 5 cire. in longitudine cor- poris cum pinna caudali; altitudine capitis 1% cire., latitudine capitis 2 cire. in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa ; oeulis oblique sursum spectantibus diametro 3 et paulo in longi- tudine capitis, minus diametro 74 distantibus; regione interoculari medio antice poro parvo; rostro obtuso convexo oculo breviore, apice infra oculi marginem inferiorem sito; maxilla superiore inferiore paulo breviore, sub pupillae parte anteriore desinente ; rietu parum obliquo; dentibus maxillis pluriseriatis ; dentibus inter- maxilaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et inframaxillaribus serie externa ante medium maxillae ramum desinente ceteris conspicue majoribus, intermaxillaribus utroque latere subantieis ceteris longioribus caninoideis, inframaxillari postico eanino valido retrorsum eurvato; dentibus pharyngealibus valde gracilibus reetiuseulis apiee tantum leviter vel vix curvatis ; genis rugis longitudinalibus bene conspieuis; suleo oculo-supra- scapulari bene conspicuo antice poro majore orbitae approximato ; squamis nuchalibus thoracieisque nullis, gularibus et ventralibus eyeloideis, lateribus caudaque etenoideis; squamis 30 cire. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 25 basin pinnae caudalis; 8 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam; squamis lateribus postrorsum magnitudine sensim accrescentibus, caudalibus quam lateribus antice conspicue majoribus; appendice anali obtusa brevi; pinnis dorsa libus basi subcontiguis eorpore humilioribus ; dorsali spinosa obtusa spinis 2a 32 et 4a ceteris longioribus non extra membranam pro- duetis; dorsali radiosa postice quam antice non altiore obtusangula ; pectoralibus non filosis , obtuse rotundatis , capite paulo brevioribus ; ventrali acutiuscula peetoralibus paulo ad non breviore , basi infun- dibuliformi; anali forma et altitudine dorsali radiosae subaequali sed ea paulo breviore; caudali obtuse rotundata capite paulo ad non breviore; colore eorpore roseo-viridi ? ; iride violascente margine pupilari aurea; vitta sat lata oculo-maxillari fuscescente ante angulum oris; striis 8 circ. transversis parallelis profnnde pur- pureis a mediis lateribus lineam ventralem versus descendentibus, vitta anteriore axillo-ventrali, vittis 2 posterioribus radiis analis anterioribus oppositis; pinnis, ventrali basi et medio albida mar- ginem versus violascente, ceteris roseis vel flavescentibus ; dorsali spinosa postice macula fusca, dorsali radiosa et anali fuseo tinetis, eaudali maeulis parvis fuscescentibus in series transversas dispositis. B. 5. D. 6—1/9 vel 6—1/10. P. 16. V. 1/5. 5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 5/13/4 vel 5/12/5 circ. Hab. Singapura; in mari. Longitudo 3 speciminum 52" et 53”. Rem. Bien que les couleurs de tous les trois individus aient trop souffert pour que j'en puisse donner une description exacte et assez détaillée, on y voit encore trés-distinctement les stries trans- versales pourpre-foneé qui descendent verticalement à des dis- tances égales du haut des flancs vers le ventre. Par ce caractère déjà l'espéee se fait aisément reconnaître, mais la diagnose est facilitée encore par les huit rangées d'écailles entre l'anale et la seconde dorsale, par les 30 écailles sur une rangée longitu- dinale, etc. : 26 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM Ctenogobius notophthalmus Blkr. Ctenogob. corpore elongato antiee et postice compresso , altitu- dine 54 ad 5% in ejus longitudine absque, 7 ad 7% in ejus longitudine cum pinna caudali; eapite obtuso convexo 3% ad 4 in longitudine corporis absque, 5 fere ad 5% in longitudine corporis cum pinna eaudali; altitudine capitis 1% eirc., latitudine capitis 2 fere ad 2 in ejus longitudine; linea rostro-frontali eonvexa ; oeulis oblique sursum speetantibus, diametro 3% ad 37?/. in lon- gitudine capitis, minus diametro X distantibus ; regione interoculari medio antiee poro conspicuo; rostro obtuso convexo oculo breviore, apiee ante oculi partem inferiorem sito; maxilla superiore inferiore vix breviore sub oeuli dimidio anteriore desinente ; dentibus maxillis pluriseriatis; dentibus intermaxillaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et inframaxillaribus serie externa ante medium ramum maxillae desinente ceteris longioribus , intermaxillaribus postrorsum longitudine decrescentibus anterioribus utroque latere 3 vel 4 eaninoideis, inframaxillari posteriore canino valido re- trorsum eurvato; dentibus pharyngealibus pluriseriatis graeilibus aeutis apice leviter curvatis; praeopereulo inferne papillis eon- - spieuis nullis; genis rugulis longitudinalibus conspicuis; sulco oculo-suprascapulari antice poro conspicuo orbitae approximato ; squamis regione posttemporali et nucha conspicuis nullis ; squamis thoraco-gularibus et ventralibus cycloideis? lateribus caudaque ctenoideis?; squamis 26 cire.? in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae eaudalis, 7 vel 8 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam; squamis lateribus postrorsum magnitudine aeerescentibus; appendice anali conica gracili; pinna dorsali spinosa acuta vel acutiuseula spinis 22 3* et 4e ceteris longioribus non vel vix extra membranam productis; dorsali radiosa antice corpore humiliore; postice quam antice altiore, corpore paulo ad non humi- liore angulata; pectoralibus non filosis obtusiuscule rotundatis SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 27 capite paulo brevioribus; ventrali aeutiuseula pectoralibus non vel vix breviore, basi infundibuliformi; caudali obtuse-lanceolata capite longiore; colore corpore roseo-viridi? pinnis flavescente vel flavescente-roseo ? ; iride inferne aurea superne viridi; trunco vittis 12 ad 14 transversis, purpureis ?; dorsali spinosa postice macula nigra; dorsali radiosa superne fusea vel maculis seriatis fuscis; eaudali radiis diffuse fuscescente variegatis, basi vitta transversa fusca vel purpurea. B. 5. D. 6—1/9 vel 6— 1/10. P. 16. V. 1/5.5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 6/13/5 circ. Hab. Singapura; Amboina; in mari. Longitudo 3 speciminum 56" ad 71”. Rem. Le Ctenogobius notophthalmus est voisin des Ctenogobius eriniger (Gobius eriniger Val. == Gobius caninus Playf. , nec Val.) et grammatogaster, mais se fait aisément reconnaitre par son corps plus allongé, par quelques écailles de moins sur une rangée longi- tudinale, par la forme et la longueur de la caudale, par la tache noire sur l'arrière de la première dorsale, ete. Bien que ies couleurs de mes individus ne se laissent plus bien distinguer, on y voit encore distinetement les bandelettes foncées du tronc. Quant à l'écaillure, il n'en existe plus, sur mes individus, que des vestiges, qui cependant permettent d'en donner la formule avec assez de certitude. Ctenogobius gracilis Blky. Ctenogob. corpore elongato antice compressiusculo postice com- presso, altitudine 5% ad 5% in ejus longitudine absque, 7 ad 7% in ejus longitudine cum pinna caudali; capite obtuso convexo 4 ad 4% in longitudine corporis absque, 5% ad 6% in longitudine corporis cum pinna caudali; altitudine capitis 1*/; ad 1%, lati- tudine capitis 1% ad 2 in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa; oculis oblique sursum spectantibus, diametro 3% ad 4 28 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM in longitudine capitis, minus diametro 1, distantibus; regione in- teroeulari medio antice poro conspicuo ; rostro obtuso convexo oculo breviore apice infra oeuli marginem inferiorem sito; maxilla supe- riore inferiore paulo breviore, sub medio oculo cire. desinente ; rietu parum obliquo; dentibus maxillis pluriseriatis ; dentibus inter- maxillaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et inframaxillaribus serie externa ante médium ramum maxillae desinente dentibus ceteris majoribus, intermaxillaribus utroque latere antieis 4 vel 5 ceteris longioribus caninoideis, inframaxil- lari postieo canino valido retrorsum eurvato; dentibus pharyngealibus multiseriatis graeilibus acutis apice leviter curvatis; genis rugulis longitudinalibus conspicuis; suleo oeulo supraseapulari conspicuo antice poro majore orbitae approximato; squamis media nucba et thoracicis nullis, gularibus, ventralibus et lateribus antice eycloi- deis, lateribus postice caudaque ctenoideis ? ; squamis 36 cire. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 10 vel 11 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam; squamis lateribus pos- trorsum magnitudine accrescentibus cauda quam lateribus medio et antice conspicue majoribus; appendice anali conica gracili acuta ; pinnis dorsalibus non contiguis; dorsali spinosa acutiuscula spinis 2" et 3* ceteris longioribus interdum in filum breve extra mem- branam produetis; dorsali radiosa antiee quam postice humiliore, postice corpore non multo ad non humiliore , angulata ; peetoralibus non filosis obtuse rotundatis capite paulo longioribus; ventrali acutiuscula capite paulo breviore, basi infundibuliformi; anali forma et altitudine dorsali radiosae subaequali sed ea paulo bre- viore; eaudali junioribus obtusa convexa aetate proveetis vulgo aeuta capite paulo ad multo longiore; colore eorpore superne roseo-viridi inferne margaritaceo ?; pinnis roseo-flavescente ? ; iride inferne flavescente superne viridi; operculo antice macula violacea vel fusca; cauda media altitudine guttulis 3 ad 5 fuscis in seriem longitudinalem dispositis , posteriore media basi pinnae caudalis; caudali dimidio anteriore guttulis fuseis minoribus parcis in series 4 vel 5 transversas irregulares dispositis , dimidio posteriore punetis SPECIES INSULINDICEA NOVAE. 29 fuscis longitudinaliter seriatis; dorsali spinosa postice vittula obli- que fusca; dorsali radiosa postice guttulis fuscis; anali postice fuscescente. B. 5. D. 6—1/10 vel 6—1/11 vel 6—1/12. P. 16 vel 17. V. 1/5. 5/1. A. 1/9 vel 1/10. C. 6:13/5 circ. Hab. Singapura; in mari. Longitudo 65 speciminum 40” ad 73”. Rem. Par la formule de l’écaillure et des nageoires le Cteno- gobius gracilis est voisin du Ctenogobius frenatus (Gobius frenatus Günth.) de la Nouvelle Hollande , mais celui-ci a le corps beaucoup moins allongé, la tête ne mesurant que 4% fois dans la longueur de la téte, ete. Mes nombreux individus du gracilis, tous d'une conservation qui laisse beaucoup à désirer , ne permettent d'indiquer , au sujet des couleurs, que ce qu'en dit la description. Clenogobius cytindricus Blkr. Ctenogob. corpore elongato antice cylindraceo postice compresso , altitudine 6 cire. in ejus longitudine absque, 7% cire. in ejus longitudine cum pinna caudali, capite obtusiusculo convexo 4 cire. in longitudine eorporis absque, 5 circ. in longitudine corporis eum pinna eaudali; altitudine capitis 1» ad 2, latitudine capitis 175 ad 1*/. in ejus longitudine; linea rostro-frontali parum vel rostro tantum convexa; oculis magis sursum quam lateraliter spectantibus , diametro 3% cire. in longitudine capitis, minus diametro y dis- tantibus; regione interoculari medio antice poro conspicuo; rostro obtusiuseulo eonvexo oculo multo breviore apice ante oculi partem inferiorem sito; rietu obliquo; maxilla superiore inferiore paulo breviore sub oculi margine anteriore desinente; dentibus maxillis pluriseriatis; dentibus intermaxillaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et inframaxillaribus serie externa ante medium ramum maxillae desinente ceteris longioribus, intermaxillaribus postrorsum longitudine sensim decrescentibus caninis vel caninoideis 30 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM nullis, inframaxillari posteriore canino valido retrorsum curvato; dentibus pharyngealibus pluriseriatis gracilibus aeutis apice leviter eurvatis; praeopereulo inferne margine libero papillis minutissimis erenulato; genis rugulis porosis longitudinalibus bene conspicuis ; suleo oculo-suprascapulari conspieuo antice poro majore orbitae approximato; squamis capite nuchaque plane nullis, thoraco-gu- laribus et veutralibus cycloideis, laterilins caudaque ctenoideis; squamis 26 cire. in serie longitudinali angulum aperturae bran- chialis superiorem inter et basin pinnae eaudalis, 7 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam ; squamis lateribus antice medio et postice magnitudine subaequalibus; appendice anali conica elongata; pinnis dorsalibus basi subconti- guis; dorsali spinosa corpore non humiliore, spinis 2? et 3? ceteris longioribus, 2a masculis in filum longe extra membranam producta; dorsali radiosa antice eorpore humiliore postice corpore non humi- liore acuta; pectoralibus non filosis, obtuse rotundatis capite brevioribus; ventrali obtusiuscule rotundata, pectoralibus non breviore, basi infundibuliformi; anali forma et altitudine dorsali radiosae subaequali eaque paulo breviore ; caudali obtuse rotundata eapite vix breviore; colore corpore roseo-viridi ? iride viridescente ; pinnis, ventrali fusea, ceteris flavescentibus vel flavescente-roseis ? , dorsalibus, anali et caudali fuscescente variegatis, fuscescente caudali vittulas 7 vel 8 transversas efficiente; caudali media basi macula fuscescente majore. B. 5. D. 6 — 1/8 vel 6—1/9. P. 16. V. 1/5.5/1. A. 1/8 vel 1/9. C. 7/13/5 cire. Hab. Singapura; in mari. Longitudo 2 speciminum 51" et 70". Rem. Cette espèce est voisine du Ctenogobius gymnauchen Gobius gymnauchen Blkr) du Japon, lequel cependant est encore assez distinct par une ou deux éeailles de moins sur une rangée transversale, par un rayon de plus à la seconde dorsale et à lanale, par une disposition différente des couleurs de la eaudale , et puis encore par sa téte qui est moins large et moins haute, ct SPECIES INSULINDICAE NOVAE. 31 par les dorsales dont les épines (à l'exception de la seconde pro- longée en filet) et les rayons sont beaucoup plus longs, etc. Les eouleurs de mes deux individus du cylindrieus ont trop souffert pour en permettre une description suffisante. Je n'y vois nettement que la tache et les bandelettes caudales. Acentrogobius leptochilus Blkr. Acentrog. corpore elongato antice et postice compresso, altitu- dine 4 cire. in ejus longitudine absque , 5 circ. ? in ejus longitudine - cum pinna caudali; capite obtusiuseulo convexo 3 cire. in lon- gitudine corporis absque, 4 circ. longitudine eorporis cum pinna caudali; altitudine capitis 1% cire., latitudine capitis 2 eire. in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa; oculis oblique sursum spectantibus, diametro 4 circ. in longitudine capitis, minus diametro 4 distantibus; regione interoculari medio poro conspicuo nullo; rostro obtuso convexo oculo breviore apice ante pupillae partem inferiorem desinente; maxillis subaequalibus , superiore sub oeuli margine posteriore desinente; labiis latis membranaceis nee carnosis; dentibus maxillis pauciseriatis ; dentibus intermaxillaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et inframaxillaribus serie externa ante medium maxillae ramum desinente ceteris longi- oribus, intermaxillaribus utraqne latere anticis vel subantieis 3 ceteris longioribus caninoideis, inframaxillari postico canino retror- sum eurvato: genis rugulis longitudinalibus 2 vel 3 conspicuis; suleo oculo-suprascapulari bene conspicuo poris vel foramine con- spieuo nullis; eapite superne post oculos et lateribus operculo tantum squamato, squamis cycloideis magnis, opereulo 4 vel 5 tantum; squamis nucha, thoraco-gularibus et ventralibus anterioribus cycloi- deis, lateribus caudaque ctenoideis ; squamis 7 in serie longitudinali regionem interocularem inter et dorsalem ayteriorem, 28 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 7 vel 8 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam ; squamis lateribus antice , EL £r Pas a VEF AT ii EERE IE SCEE TES heet PE i f Hi D 32 P. BLEEKER. GOBIOIDEORUM medio eaudaque subaequalibu$; appendice anali oblonga brevi; pinnis dorsalibus non contiguis; dorsali anteriore obtusa corpore multo humiliore spinis 2a et 3, ceteris longioribus ; dorsali radiosa corpore multo humiliore postiee quam antice altiore acutangula ; pectoralibus obtuse rotundatis capite paulo brevioribus, non filosis ; ventrali obtusiuscule rotundata pectoralibus non breviore, basi infundibuliformi; anali forma, longitudine et altitudine dorsali radiosae subaequali; caudali obtuse? rotundata capite breviore ? ; colore corpore superne olivascente vel roseo-viridi, inferne dilutiore ; iride superne violascente inferne viridi margine pupillari aurea; pinnis roseo-vel flavescente-hyalinis, dorsali anteriore vittis 2 lon- gitudinalibus fuscescentibus et spinam 5m inter et 6m ocello magno nigro, dorsali radiosa et eaudali radiis punctis fuscis variegatis ; anali membrana fusco arenata. B. 5. D. 6—1/7 vel 6—1/8. P. 18. V. 1/5.5/1. A. 1/6 vel 1/7. C. 9/14/8 circ. Hab. Amboina, in mari. Longitudo speciminis uniei absque pinna caudali 36". Rem. Cette espéce est remarquable par les grandes écailles fronto-nuehales et opereulaires, par la mâchoire supérieure s'éten- dant jusque sous le bord postérieur de l'orbite, par les larges lévres membraneuses et non charnues, par le nombre peu consi- dérable des rayons de la seconde dorsale et de l'anale, et enfin par la forme fort eomprimée du corps. La caudale étant un peu mutilée, je ne puis en déterminer la longueur et la forme précises, mais du reste l'individu est d'une conservation parfaite. Acentrogobius oligactis Blkr. Acentrog. eorpore elongato antice cylindraceo postice compresso , altitudine 5 cire. in ejus longitudine absque, 6 cire. in ejus lon- gitudine cum pinna caudali; capite obtuso convexo 33% ad 4 in longitudine corporis absque, 4% ad 5 in longitudine corporis cum SPECIES INSULINDIGAE NOVAE. OD pinna caudali, altitudine et latitudine capitis 14 ad 1°/, in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa; oculis magis sursum quam lateraliter spectantibus diametro 3% ad 4 in longitudine capitis, maxime approximatis subcontiguis; regione interoculari medio antiee poro conspicuo; rostro valde obtuso convexo oculo multo breviore apice ante oculi marginem inferiorem sito; naribus anterioribus brevitubulatis; maxillis subaequalibus, superiore sub medio oculo cire. desinente; rietu obliquo; labiis mediocribus car- nosis; dentibus maxillis pluriseriatis; dentibus intermaxillaribus serie externa usque ad angulum oris extensa et dentibus infra- maxillaribus serie externa ante medium maxillae ramum desinente ceteris conspieue majoribus, intermaxillaribus utraque latero 3 subanticis ceteris longioribus caninoideis, inframaxillari postieo canino valido retrorsum curvato; dentibus pharyngealibus pluriseriatis graeillimis acieularibus apice non ad vix curvatis; genis poris minimis in series longitudinales et transversas dispositis; sulco oculo suprascapulari bene conspieuo, antice poro conspieuo nullo ; eapite superne post oculos squamato; ceterum plano alepidoto ; squamis capite , nucha , regione thoraco-gulari et ventre cycloideis ? , lateribus et cauda ctenoideis ; squamis 14 circ. in serie longitudinali regionem interocularem inter et dorsalem spinosam, 30 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 8 vel 9 in serie transversali initium pinnae analis inter et dorsalem radiosam ; squamis lateribus antice quam lateribus medio et cauda subaequalibus minoribus ; appendice anali gracili acuta; pinnis dorsalibus basi non contiguis; dorsali spinosa acuta, spinis 2, et 3a ceteris longioribus interdum in filum extra membranam productis; dorsali radiosa corpore humiliore postice quam antice paulo ad non altiore angulata; pectoralibus filosis, obtuse rotundatis capite paulo brevioribus; ventrali aeu- tiuseula capitis parte postoculari longiore pectoralibus breviore; anali forma dorsali radiosae subaequali sed ea paulo breviore et humiliore; caudali obtusa convexa capite breviore; colore corpore fuscescente; iride violascente-viridi; genis opereulisque guttulis parvis fuseis vel purpureis; pinnis dorsalibus, ventrali et anali A. is vel 1/9. C. 5/13/4 cire. ab. Singapura, in mari. V toutes p écailles aussi n'y existent plus, mais leurs + encore si nettement reconnaissables que j'en ai pu | hésitation les formules. La Hays, Décembre 1874. HUP nt 1.239 ate dh "1 saos so De ! nu iud dec. WA peice tis it af ted | «1 nb à Metend de Dyaudantta Neo: 461. (Extrait des Archives Néerlandaises, T. X.) n» 4b DESCRIPTION DU GENRE PARASCORPIS ET DE SON ESPECE TYPE, (avee figure.) ZOEN EE PAR f hes COX zel LIRE: FPR Ig 22 * IB: BLEEKER. NG He, 6) x [YET DIIS * SV menos 4 Les mers du Cap de Bonne Espérance nourrissent une espèce voisine des Scorpis CV., mais se distinguant géuériquement par une large fente buccale, par la membrane interbranchiale qui est fort étroite et profondément échancrée, par la dorsale à 12 épines et à partie molle plus courte que la partie antérieure, par le nombre peu considérable des rayons de la dorsale et de l'anale (14 à 15 seulement), par les écailles qui sont beaucoup plus petites, ete. La physionomie de l'espéce est fort différente de celle des espèces de Scorpis, par le profil droit et pointu, par le profil peu convexe du ventre, par la large fente de la bouche et par la forme de la dorsale, dont les épines médianes sont plus longues que les postérieures. : Panasconpis Blkr. Corpus oblongum subovale valde compressum squamis ctenoideis valde parvis (130 cire. in serie longitudinali). Caput superne, rostro, genis, ossibusque maxillari, mandibulari et opercularibus squamatum. Rictus magnus obliquus. Maxilla inferior prominens 2 P. BLEEKER. DESCRIPTION DU GENRE PARASCORPIS, ETC. ramis compressis elevatis. Dentes maxillis pluriseriati parvi gra- ciles conici acuti; vomerini, palatini et pharyngeales minimi. Os praeorbitale , praeoperculum et interoperculum denticulata. Oper- culum spina vera nulla. Membrana interbranchialis valde angusta usque sub oculi dimidio anteriore incisa. Pinnae impares dense squamatae; dorsalis indivisa spinis 12 et radiis D, antice spina procumbente nulla; pectorales acutiuseule rotundatae; ventrales post basin pectoralium insertae, analis spinis 3 et radiis 14 vel 15; eaudalis emarginata radiis fissis 15. Squamae inguinales elon- gatae vel compositae nulla. Pseudobranchiae. Ossa pharyngealia inferiora non unita gracilia elongata. B. 7. ParascorPis Typus Blkr. Fig. Parascorp. corpore oblongo elevato, linea dorsali linea ventrali multo convexiore, altitudine 2% cire. in ejus longitudine absque, 3 fere in ejus longitudine cum pinna caudali; latitudine eorporis 37, fere in ejus altitudine; capite acutiusculo 3 fere in longitudine corporis absque , 3, circ. in longitudine corporis eum pinna caudali, paulo altiore quam longo; latitudine capitis 23, fere in ejus lon- gitudine; linea rostro-frontali recta; linea interoculari valde con- vexa; oculis diametro 4 circ, in longitudine capitis, minus diametro 1 distantibus; naribus medio circ. oculum inter et rostri apicem ante pupillam perforatis, non contiguis, posterioribus oblongis patulis, anterioribus brevitubulatis; rostro acuto apice ante iridis partem inferiorem sito, oculo non longiore; maxilla superiore non protraetili, sub oculi parte posteriore desinente, 2 in longitudine capitis ; maxilla inferiore antice truncata ; dentibus maxillis minimis, vomerinis in vittam A-formem , palatinis utroque latere in vittam gracillimam dispositis; linea laterali eurvata tubulis simplicibus bene conspieuis notata; nucha angusta carinam obtusam efficiente ; cauda parte libera aeque longa cire. ae postice alta; squamis minimis, 130 eirc. in serie longitudinali angulum aperturae bran- chialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 75 circ. in serie transversali basin ventralis inter et dorsalem quarum plus quam P. BLEEKER. DESCRIPTION DU GENRE PARASCORPIS, ETC. 3 20 lineam lateralem inter et spinas dorsales medias ; pinna dorsali parte spinosa parte radiosa paulo longiore dimidio basali tantum squamata spinis medioeribus mediis ceteris longioribus corpore quadruplo cire. humilioribus, parte radiosa tota fere squamata parte spinosa non altiore triplo eire. longiore quam alta margine superiore convexa postice rotundata; pectoralibus capitis parte postoeulari longioribus, radiis mediis radiis subsuperioribus bre- vioribus; ventralibus aeutis pectoralibus non vel vix longioribus; anali tota fere squamata spinis validis 2a et 32 subaequalibus oeulo non vel vix longioribus, parte radiosa forma, altitudine et longitudine subaequali; caudali tota fere squamata profunde emarginata lobis acutis capite paulo brevioribus; colore corpore pinnisque dilute fusco; iride rosea margine orbitali fusca margine pupillari aurea. B. 7. D. 12/15. P. 1/15. V. 1/5. A. 3/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Promontorium bonae spei, in mari. Longitudo speciminis unici 193”. La Haye, Janvier 1875. > - - end f. OHM bb MIP DA Ly ^ the : OL. UTO AU) LIP eed 4 | Ker m QUA Se à = 2 ai Á ; ; i GAT ft | Ou A SONS 4 st A A GON = ‘ AN s As TE OREN {| ó t à LA d | E ROR RAN l | ‘ i L] TE | | L rj | - ; => . | | » ' ; : | | E E | 2° | | “A HSON s 147 || SEP 12 1958 UBRARY ACTOR "5 | pu a » Can > SUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES PAR P. BLEEKER. Publié par l'Académie Royale Néerlandaise des Sciences. AMSTERDAM, CHEZ C. G VAN DER POST. 1874. SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES AA PAIE ne p Too NS P. BLEEKER. Les Cirrhitéoides ne sont représentés, dans l'Insulinde, que par des membres du groupe des Cirrhiteini, groupe qui se compose de tous les Cirrhitéoides à dents de la bouche simples, à dents vomériennes, à préopercule dentelé, à écailles du corps grandes ou médiocres, à dorsale composée de dix épines et de onze jusque tout au plus dix-sept rayons mous, à anale courte composée de trois épines et de six à huit rayons mous, à caudale ne por- tant que treize rayons divisés, et à six rayons branchiostèges. Les espèces de ce groupe ne sont pas nombreuses, mais en tant qu’elles sont hien con- nues elles appartiennent à cinq types génériques bien distincts, dont les caractères se résument en peu de mots comme suit. Cirrhites Comm. Lac. — Ossa intermaxillaria non producta. Squamae corpore magnae, genis parvae. Maxillae dentibus ex parte caninis. Amblycirrhitus Gill. — Ossa intermaxillaria non producta, Squamae corpore magnae, genis parvae, Dentes canini nulli. 4 NATUURK. VERH. DER KONINKL. AKADEMiE. DEEL XV. 2 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES. Paracirrhites Blkr. — Ossa intermaxillaria non producta. Squamae corpore et genis magnae. Dentes maxillis ex parte canini. Dentes palatini nulli. Ca- put obtusum convexum. Cirrhitichthys Blkr. — Ossa intermaxillaria non producta. Squamae corpore et genis magnae. Dentes palatini. Caput acutiusculum vel acutum. Ozycirrhites Blkr. — Ossa intermaxillaria maxime evoluta longe ante rostrum produeta. Je connais maintenant neuf espéces insulindiennes du groupe, dont une seulement de Cirrhites et d’Oxycirrhites, trois de Paracirrhites et quatre de Cirrhitichthys. Une seule espèce, le Cirrhitichthys polyactis, est nouvelle pour la science et décrite ici pour le première fois. Cirrurres Comm., Lac. Corpus oblongum compressum squamis magnis (40 ad 42 in serie longitu- tudinali) vestitum. Caput obtusum. Ossa intermaxillaria non producta. Squa- mae genis parvae multiseriatae. Dentes maxillis ex parte canini vel caninoidei, Dentes vomerini et palatini, vel vomerini tantum. Nares anteriores cirratae. Praeoperculum leviter dentieulatum. — Pinnae impares basi squamatae, dorsalis radiosa non filigera radiis 11 vel 12, caudalis integra. hem. Le genre Cirrhites se fait aisément reconnaitre, dans le groupe des Cirrbiteini, par les petites écailles des joues et par les machoires à dents canines, combination de caractères qu'on ne retrouve dans aucun des autres genres, La diagnose de la seule espéce insulindienne connue peut se formuler comme suit. + Dents palatines. Profil obtus et convexe. Crête occipitale médiane fort obtuse. Pec- torales n'atteignant pas l'anale. Corps varié de grandes taches rondes blanchâtres ou jaunâtres et de taches irrégulières brunes. Cirrhites marmoratus Gill. SUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. 3 Cirrhites marmoratus Gill, Synops. Cirrhit. Proc. Acad. nat. scienc. Philad. 1862 p. 106; Blkr. Not. Cirrhit. punctat. Ned. Tijdschr. Dierk, III p. 175. Cirrh. corpore oblongo compresso, altitudine 32 ad 33 in ejus longitudine, lati- tudine 14 ad 12 in ejus altitudine ; capite obtuso 34 ad 32 in longitudine corpo- ris; altitudine cap:tis 14 ad 14,- latitudine capitis 13 ad 13 in ejus longitudine; oculis diametro 34 ad 4 in longitudine capitis, multo minus diametro 1 distanti- bus; linea rostro-frontali convexa ; linea interoculari concava ; vertice medio crista longitudinali elevata nuda obtusa ; capite genis operculisque tantum squamato, squa- mis, genis postice, praeoperculo interoperculoque minimis, operculo magnis antice et lobo angulari membranaceo tantum minoribus; rostro obtuso oculo non longiore; naribus rotundis non tubulatis, anterioribus valvula multifimbriata munitis; osse suborbitali anteriore oculi diametro duplo ad non multo humi- liore, alepidoto; maxillis aequalibus, superiore sub oculi dimidio. posteriore desinente; labiis latis carnosis; dentibus intermaxillaribus lateralibus plurise- riatis, anterioribus multiseriatis, serie externa ceteris multo majoribus, sym- physialibus 6 ad 8 caninoideis; dentibus inframaxillaribus anterioribus multiseriatis, serie externa ceteris multo majoribus, lateralibus uniseriatis quorum 2 vel 3 anterioribus caninis curvatis, ceteris parvis subaequalibus; dentibus vomerinis parvis in vittam /^formem,- palatinis parvis utroque latere in vittulam brevem gracilem dispositis; praeoperculo valde obtuse rotundato margine posteriore superne denticulis numerosis serrato; operculo postice spina brevi plana; membrana branchiali inferne et membrana postoperculari squamatis ; linea dorsali elevata convexa; linea laterali curvata, tubulis sim- plieibus obliquis sursum spectantibus notata; squamis corpore 41 vel 42 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 14 vel 15 in serie transversali quarum 4 vel 5 lineam lateralem inter et dorsalem spinosanr mediam; pinna dorsali profunde emargi- nata; dorsali parte spinosa parte radiosa sat multo humiliore, spiuis validis mediis celeris longioribus corpore minus triplo humilioribus, membrana inter- spinali profunde incisa superne lobata penicilligera; dorsali radiosa bast squamosa, angulata, antice quam postice altiore corpore minus duplo humiliore, radio 1° non vel vix producto; pinnis pecioralibus obtusis convexis radiis simplicibus radiis fissis longioribus analem non attingentibus 4 ad 4$,- ventra- 4* 4 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES, libus obtusiuseulis convexis et caudali obtusa extensa postice con vexa 53 ad 6 in longitudine corporis; anali angulata antice quam postice altiore dorsali radiosa non humiliore spinis validis. media valde crassa ceteris longiore sed parte radiosa humiliore; colore corpore superne profunde olivaceo, inferne dilutiore vel margaritaceo; capite maculis rotundis et oblongis nigricante-fuscis et maculis parcioribus albidis vel luteis ornato; mento maculis 3 violaceo-nigris in trigonum dispositis macula anteriore symphysiali; dorso lateribusque nebulis violascentibus et maculis rotundiusculis nigricante-fuscis minoribus et albidis vel luteis majoribus ; pinnis, dorsali spinosa aurantiaco-rosea, ceteris radiis roseis membrana coerulescente-hyalinis, imparibus guttis nigricantibus ex parte coalescentibus, speciminibus valde juvenilibus parcioribus vel subnullis. B. 6. D. 10/11 vel 10/12 vel 9/12 vel 9/13. P. 1 simpl. + 6 fiss. + 7 simpl. inerass. V. 1/5. A. 3/6 vel 3/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Labrus marmoratus Lac., Poiss. HI p. 438, 492 tab. 5 fig. 3. Cirrhites maculatus Lac, Poiss. V p. 2; CV., Poiss. III p. 51; Rüpp., N. Wirb. Fisch. p. 95. Aspro fuscus maculis utroque latere sparsis majoribus albis minoribus nigris plurimis Comm. ap. Lac., Poiss. Ill p. 51. Cirrhitus maculosus Rüpp., Atl. Reis. Fisch. R. Meer. p 13 tab. 4 fig. 1. Cirrhitichthys marmoratus Blkr, Act. Soc. scient. Ind. Neerl., Achtste bijdr. vischf, Sumatra p. 76. Cirrhitichthys maculatus Ginth., Catal. Fish. Hl. p. 75; Klunz., Syn. Fisch. R. M., Verh. zool. bot. Ges. Wien XX p. 798. Hab. Sumatra (Priaman); Amboina; in mari. Longitudo 3 speciminum 67" ad 158". Rem. Le nombre de neuf épines dorsales, dans un de mes trois individus, west probablement qu’exceptionnel, la dixiéme épine s'étant développée en rayon mou et la dorsale molle y comptant un rayon de plus que dans les autres individus. L'espéce est voisine du punctatus, dont elle se distingue cependant, outre les couleurs, par la téte qui est beaucoup plus obtuse et convexe el par les pectorales qui sont plus courtes. Le Cirrhitichthys marmoratus habite, hors l’Insulinde, la Mer rouge, la cóte orientale d'Afrique, l'ile Mauriee et les iles Sandwich. SUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES, D PaRaACiRRHITES Blkr. Corpus oblongum compressum squamis mediocribus (48 ad 50 in serie longitudinali) vestitum. Caput obtusum. Osse intermaxillaria non producta. Squamae genis magnae squamulatae pauciseriatae, Dentes maxillis ex parte canini vel eaninoidei. Dentes palatini nulli. Nares anteriores cirratae. Prae- operculum denticulis parvis. Membrana dorsalis spinosae non penicilligera. Rem. Je sépare des Cirrhites propres les espéces à écailles des joues grandes et réguliérement imbriquées, à écailles du corps plus petites, à os palatins dénués de dents, et à membrane dorsale peu échanerée et sans lobes frangés ou en forme de pinceau. J'ai eru autrefois devoir rapporter ces espè- ces au genre Amblycirrhitus Gill, établi sur le Cirrhites fasciatus CV. (nec Benn.), mais i| parait que cette espece se distingue génériquement par l'ab- sence de dents canines et, à en juger d'aprés la figure (CV., Hist. Poiss. tab. 47), par V'écaillure du corps et des joues et par les profondes échan- crures et les lobules de la membrane dorsale. Je posséde trois espéces de Paracirrhites, le Forsteri, l'arcatus et l'ambly- cephalus, et il me semble que le Cirrhites cinctus Günth. (Cirrhites fasciatus Benn. nee CV.) doive être rapporté au méme genre. Les espéces insulindiennes sont aisément à reconnaitre aux caractéres suivants. I. Rayons simples épaissis de la pectorale n'atteignant pas l'anale. Dorsale à 11 ou 12 rayons mous. Corps sans bandes trausversales. A. Vertex sans créte médiane. a. Joues à cinq rangées obliques d'écailles. Téte à gouttelettes éparses brunes. Une large bande longitudinale jaunátre au-dessous de la ligne latérale, accompagnée en-dessus d'une large bande noirátre. Région postoculaire sans tache cerclée. l. Paracirrhites Forsteri Blkr. b. Joues à six ou sept rangées obliques d’écailles. Tête sans gouttelettes brunes. A Région postoculaire à double anneau pourpre et bleu et à centre doré. Une large bande longitudinale rose au-dessus de la ligne latérale. 9. Paracirriites arcatus Blkr. 6 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. B. Vertex à créte médiane gréle. Joues à six rangées obliques d'écailles. Corps et téte sans gouttelettes ni larges bandes. Région postoculaire à tache brune cerclée de doré. Corps à 16 jusqu'à 18 bandelettes brunâtres gréles, une sur chaque ran- gée longitudinale d'écailles. 3. Paracirrhites amblycephalus Blkr. Paracirrhites Forster? Blkr. Paracirrh. corpore oblongo compresso, altitudine 5x ad 5% in ejus longitu- dine, latitudine 2% ad 24 in ejus altitudine; capite obtuso 5$ ad 4 in longi- tudine corporis, paulo longiore quam alto ad aeque alto ac longo; oculis dia- metro 4 ad 5 in longitudine capitis, minus diametro 1 vel diametro 1 distantibus; linea rostro-frontali rectiuscula vel convexiuscula; linea interoculari concava; vertice crista mediana nulla; naribus anterioribus tubulo fimbriato munitis; rostro obtuso oculo paulo ad non breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro multo ad non humiliore; maxillis aequalibus, superiore sub oculi mar- gine posteriore vel vix post oculum desinente 2 circ. in longitudine capitis; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa conicis ceteris majoribus, maxilla superiore antice utroque latere canino unico, maxilla inferiore utroque latere ramo medio caninis vel caninoideis inaequalibus 2 ad 4; dentibus vomerinis parvis in viltam /\formem dispositis; praeoperculo rotundato margine poste- riore denticulis numerosis parum conspicuis; operculo postice spina plana obtusa ; squamis, praeoperculo squamulatis in series 5 obliquas transversas dispositis, corpore non squamulatis 48 ad 50 in serie longitudinali angulum aperturae bran- chialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 18 circ. in serie transversali quarum 5 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali parum curvata tubulis simplicibus brevibus obliquis notata; pinna dorsali profunde incisa; dorsali spinosa dorsali radiosa multo humiliore spinis validis mediis ceteris longioribus corpore triplo cire. humilioribus postica radio 1? multo breviore, membrana inter singulas spinas mediocriter incisa nec lobata nec penicilligera; dorsali radiosa basi squamosa, angulata, non convexa, antice quam postice al- tiore, radio 1° ceteris longiore; pectoralibus subrhomboideis obtusis 5 ad 6 fere,- ventralibus sat longe post basin ventralium insertis acutis vel obtusiusculis 6 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES. 7 ad 6 et paulo,- caudali truncatiuscula vel convexa angulis non rotundata 53 ad 6 in longitudine corporis; anali oblique rotundata, spinis validis media ceteris longiore parte radiosa humiliore; colore corpore superne rufescente vel rubro, inferne roseo vel ex griseo roseo; genis operculisque guttulis sparsis fuscis vel nigricantibus; lateribus superne postice caudaque dimidio superiore fuscis vel nigricantibus vel maculis magnis ejusdem coloris plus minusve coalescentibus et in fasciam longitudinalem unitis; lateribus infra lineam lateralem insuper fascia lata axillo-caudali flava vel lutea non semper bene distincta; pinnis ra- diis roseis vel aurantiacis, membrana coerulescente-hyalinis, dorsali radiosa supra basin squamatam frequenter vitta longitudinali fusca. B. 6. D. 10/11 vel 10/12. P. 1 vel 2 simpl. + 5 vel 6 fiss. + 7 simpl. V. 1/5. A. 3/6 vel 3/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Cabbellaau de Vile Maurice Ren., Poiss. Mol. I. tab. 9 fig. 61. Perca mazillis aequalibus capite maculoso cauda aequali Seb., Tbes. HI. p. 77 tab. 27 fig. 12. Perca taeniata J. R. Forster, Deser. anim. ed. Licht. p. 224. Grammistes Forsteri Bl. Schn., Syst. p. 191. Sparus pantherinus Lac. Poiss. IV p. 160 tab. 6 fig. 1. Cirrhites pantherinus CV., Poiss. [IL p. 52; Less., Voy. Coquille Poiss. p. 225 tab. 22 fig. 1; Blkr, Bijdr. ichth. Banda, Nat. Tijdschr. Ned, Ind. IL p. 232. Gerranus Tankervillae Benn., Ceyl. Fish. p. 27 tab. 27. Cirrhites Forsteri Günth., Cat. Fish. If p. 71; Gill, Syn. Cirrh., Proc. Ac. nat. scienc. Phil. 1862 p. 112; Klunz., Syn. Fisch. R. M. Verh. zool. bot. Ges. Wien. XX p. 797. Amblycirrhites Forsteri Blkr, Not. Cirrh. punct. Ned. T. Dierk, [II pedo: Hab. Celebes (Manado); Sangir; Amboina; Banda (Neira); Ternata; Waigiu; in mari. Longitudo 6 speciminum 76" ad 150". Rem. Bien que les espéces de Paracirrhites soient éminemment caractérisées par le systéme de coloration, elles sont extrémement voisines les unes des autres par tous les autres rapports. Le Forsteri se fait distinguer du premier coup- d'oeil par la bande latérale longitudinale noirátre, par la position de la bande longitudinale jaunâtre au-dessous de la ligne latérale et par les gouttelettes 8 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. éparses et brunes de la téte. J'y compte aussi une ou deux rangées d'écailles préoperculaires de moins que dans l'areatus et l'amblycephalus. L'espéce habite, outre l'Insulinde, les cótes de Ceylon, de l'ile Maurice, de l'Afrique orientale, de la Mer rouge et de Waitaho. Paracirrhites arcatus Blkr. Paracirrh. corpore oblongo compresso, altitudine 5 et paulo in ejus longitu- dine, latitudine 27 cire. in ejus altitudine; capite obtuso 4 lere in longitu- dine corporis, aeque alto cire. ac longo; oculis diametro 52 ad 5$ in longilu- dine capitis, diametro 3 cire. distantibus; linea rostro-frontali rectiuscula ; linea interoculari concava; vertice crista mediana nulla; naribus anterioribus tubulo fimbriato munitis; rostro obtuso oculo breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro multo humiliore; maxillis aequalibus, superiore sub oculi margine posteriore vel vix post oculum desinente, 2 circ. in longitudine ca- pitis; dentibus maxillis. pluriseriatis serie externa conicis ceteris majoribus, maxilla superiore antice utroque latere canino unico, maxilla inferiore utroque ramo medio caninis 2; dentibus vomerinis parvis in vittam Aformem dispo- siis; praeopereulo rotundato margine posteriore denticulis parvis numerosis serrulato; opereulo postice spina plana obtusa; dorso valdo convexo; squamis, praeoperculo squamulatis in series 6 vel 7 obliquas transversas dispositis, trunco 48 ad 50 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 18 cire, in serie transversali quarum 5 vel 6 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali parum curvata tubulis simplieibus superne ramulum obliquum postrorsum adscendentem eden- tibus notata; pinna dorsali sat profunde incisa, parte spinosa parte radiosa multo humiliore spinis validis mediis ceteris longioribus corpore triplo circ. humilioribus postica radio L° multo breviore, membrana inter singulas spinas medioeriter incisa nec lobata nec penicilligera; dorsali radiosa basi squamosa, angulata, non convexa, antice quam postice altiore; pinnis pectoralibus obtusis convexis 53,- ventralibus sat longe post basin pectoralium insertis acutis 64 circ." caudali convexa angulis acuta 5} circ. in longitudine corporis; anali oblique rotundata postice angulata, spinis validis media ceteris longiore parte radiosa humiliore; colore corpore superne olivascente-roseo, inferne flavescente- roseo; fascia pleuro-caudali lata laete rosea supra medias pinnas pectorales incipiente n.ediaque pinna caudali desinente inferne tota longitudine a linea SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES. 9 laterali percursa; regione postoculari macula annuliformi triplice aurea, purpurea et coerulea orbitam amplectente; interoperculo vittis 3 aureis et coeruleis alter- nantibus; pinna dorsali spinosa tota rubra vel rosea ; dorsali radiosa radiis et parte squamata dilute rubra, membrana coerulescente-hyalina maculis aliquot diffusis violaceis in seriem longitudinalem dispositis; pinnis ceteris radiis aurantiaco-roseis membrana coerulescente-hyalinis. B. 6. D. 10/11 vel 10/12. P. 2 simpl. + 5 fiss. + 7 simpl. V. 1/5. A. 3/6 vel 3/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Imperator Ren., Poiss. Mol. I tab. 18 fig. 102. Knorrepot Valent., Amb. fig. 470. Perca arcata Parkins. ap. CV., Poiss. Ill. p. 55. Cirrhites arcatus CV., Poiss. UI p. 55; Regn. an. éd. lux. Atl. Poiss. tab. 10 fig. 2; Less., Zool. Voy. Coquille I1 p. 227 ; Rich., Voy. Samar. Fish, p. 26 tab. 5 fig. 5—5 ; Blkr., Act. Soc. Scient. Ind. Neerl. 1. Vischs. Manado p. 41; Günth., Cat. Fish. If p. 72; Gill, Syn. Cirrh. Proc. Ac. nat. sc. Philad. 1862 p. 112. Cirrhites vittatus Val, Régn. anim. éd. illlustr. Poiss. p. 39. Amblycirrhites arcatus Blkr, Not. Cirrh. punct., Ned. T. Dierk. III p. 175; Atl. ichth. Tab. 303, Perc. tab. 25 fig. 5. Hab. Celebes (Manado); Ternata; in mari. Longitudo speciminis unici 85". Rem. Le Paracirrhites arcatus est marqué, comme le Forsteri, d'une bande longitudinale rose ou jaunatre, mais cette bande se trouve au-dessus el non au-dessous de la ligne latérale. Aussi n'y voit on ni bande longi- tudinale noire ni gouttelettes brunes, mais au contraire un double anneau postoculaire pourpre et bleu à centre doré. Les écailles préoperculaires, squam- muleuses comme dans le Forsteri, sont plus petites et disposées sur une ou deux rangées de plus. L'espéce s'étend à l'ouest jusque dans la Mer rouge et à l'est jusque dans l'Océan pacifique. Paracirrhites amblycephalus Blkr. Paracirrh. corpore oblongo compresso, altitudine 3% circ. in ejus longi- tudine, latitudine 3 fere in ejus altitudine ; capite obtuso 4 et paulo in longi- ; 5 NATUURK. VERHANDELINGEN DER KONINKL. AKADEMIE, DEEL XV. 10 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES. tudine corporis, paulo altiore quam longo ; oculis diametro 33 circ. in longitudine capitis, diametro $ cire. distantibus; linea rostro-frontali convexa; linea interoculari concava; vertice medio crista longitudinali gracli nuda; naribus anterioribus fimbriatis; rostro obtuso oculo breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro multo humiliore ; maxillis aequalibus, superiore sub oculi margine posteriore desinente 2 fere in longitudine capitis; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa conicis serlebus internis majoribus, maxilla superiore antice utroque latere et maxilla inferiore utroque ramo medio circ. canino unico ; praeoperculo rotundato margine posteriore denticulis parvis numerosis serrulato; operculo postice spina obtusa plana; dorso valde convexo ; squamis, praeoperculo squamulatis in series 6 cire. obliquas transversas dispositis, 48 ad 50 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 18 circ. in serie transversal! quarum 5 lineam läteralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali parun curvata, tubulis simplieibus postice superne ramulum obliquum postrorsum adscendentem edentibus notata ; piuna dorsali sat profunde emarginata parte spinosa parte radiosa humiliore, spinis medioeribus mediis. ceteris longioribus corpore triplo circiter humilioribus, spina postica radio 1° multo breviore, membrana inter singulas spinas medi- ocriter incisa nec lobata nec penicilligera; dorsali radiosa angulata antice acu- tiuscula corpore minus duplo humiliore; pinnis. pectoralibus subrhomboideis 5 et paulo,- ventralibus sub mediis pectoralibus insertis 6} circ.,- caudali con- vexiuscula angulis non rotundata 5 fere in longitudine corporis; anali oblique rotundata, spinis validis media eeteris longiore parte radiosa humiliore ; colore corpore aurantiaco rubro; macula postoculari fusca annulo aureo cincta; cor- pore vittis 16 ad 18 longitudinalibns fuscescentibus; pinnis aurantiaco-roseis? B. 6. D. 10/11 vel 10/12. P. 2 simpl. + 5 fiss. + 7 simpl. V. 1/5. A. 3/6 vel 3/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Cirrhites amblycephalus Blkr, Bijdr. ichth. Sangi, Nat. T. Ned. Ind. XMI p. 378; Günth., Cat. Fish. Il p. 73; Gill, Syn. Cirrh. Proc. Ac. nat. sc. Philad. 1862 p. 106. Amblycirrhites amblycephalus Blkr, Not. Cirrhit. punctat. Ned. T. Dierk. III. p. 175. Hab. Sangir, in mari. Longitudo speciminis unici 99”, Rem. L'espéce actuelle se distingue, outre les couleurs, par la créte médi- ane et longitudinale du vertex, Elle présente un anneau postoculaire comme SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. 14 l'areatus mais simple et à centre brun, et on n'y voit pas de large bande longitudinale rose ou jaundtre comme dans le Forsteri et l'arcatus. Je ne connais de l'espéce que le seul individu décrit. CinnnuiricurHys Blkr. Corpus oblongum compressum squamis magnis (40 ad 42 circ. in serie lon- gitudinali) vestitum. Caput acutum vel acutiusculum. Ossa intermaxillaria non producta. Squamae genis magnae pauciseriatae non squamulatae, Dentes maxil- lis ex parte canini vel caninoidel. Dentes palatini. Nares anteriores cirratae. Praeoperculum dentibus valde conspicuis serratum. Pinna dorsalis spinis 10 et radiis 12 ad 17. Rem. Le genre Cirrhitichthys comprend les espéces des Cirrhiteini à téte ou museau plus ou moins pointu, à canines inframaxillaires, à dents palatines, à écailles du corps et du préopercule grandes (celles du préopercule ne formant que de trois à cinq rangées obliques) et à bord libre du préopercule fortement dentelé. J'ai décrit autrefois trois espèces insulindiennes de ce genre, les Cirrhitichthys aprinus, oxyrhynchus et oxycephalus, Je possède une qua- triéme espéce, dont les deux individus sont mal conservés mais qui permet- tent encore de constater les caractéres principaux. L'exposé suivant résume briévement les caractéres des quatre espéces. I. Dorsale à 12 ou 13 rayons mous. Seconde épine anale beaucoup plus longue que la troisième. Caudale tronquée. Corps à grandes taches brunes réunies plus ou moins en bandes transversales. A. Hauteur du corps environ 3 fois dans la longueur totale. Tête aussi haute que longue. Os sousorbitaire dentelé en arriére. Six ou sept rayons simples à la pectorale. l. Cirrhitichthys aprinus Blkr. B. Hauteur ‚du corps presque 4 fois dans la longueur totale. Hauteur de la tête 14 fois dans sa longueur. Os sousorbitaire sans dentelure. Cinq rayons simples à la pectorale. 2. Cirrhitichthys ovyrhynchus Blkr. 5 * 12 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOÏDES. C. Hauteur du corps 4£ fois dans la longueur totale. Hauteur de la tête 1! 41} fois dans la longueur. Os sousorbitaire sans dentelure. Six rayons simples à la pectorale. 9. Cirrhitichthys oxycephalus Blkr. II. Dorsale à 16 ou 17 rayons mous. Les deux épines anales postérieures J'égale longueur. Caudale échaucrée à lobes prolongés en filet. A. Hauteur du corps 3% dans la longueur totale sans le filet caudal. Tête aussi haute que longue. Six rayons simples à la pectorale. 4. Cirrhitichthys polyactis Blkr. Cirrhitichtys aprinus Blkr, Atl. ichth. Tab. 303, Perc. tab. 25 fig. 1. Cirrhit. corpore oblongo compresso, altitudine 5 fere ad 34 in ejus longi- tudine, latitudine 2 et paulo ad 25 in ejus altitudine; capite acutiusculo 4 ad 4 et paulo in longitudine corporis, aeque alto circ. ac longo; oculis diametro 54 ad 4 in longitudine capitis, diametro 3 ad 3 distantibus ; linea rostro-frons tali rectiuscula supra oculos concava; linea interoculari concava; naribus an- terioribus cirro fimbriato; rostro oculo breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro humiliore margine posteriore plus minusve dentato; maxillis aequalibus superiore sub oculi parte anteriore desinente; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa maxilla superiore antice praesertim ceteris majoribus ; maxilla superiore caninis nullis; maxilla inferiore utroque ramo caninis 2 vel 5 inaequalibus; dentibus vomero-palatinis pluriseriatis parvis; praeoperculo rotundato dentibus valde conspicuis serrato; operculo angulo spina plana ob- tusa; squamis, praeoperculo in series 4 obliquas transversas dispositis, cor- pore 40 ad 42 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 16 in serie transversali quarum 4 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali vix curvata tubulis brevibus simplicibus obliquis sursum spectantibus notata; pinnis, ventralibus exceptis, basi squamosis; dorsali parte spinosa parte radiosa humiliore spinis validis mediis ceteris longioribus corpore minus duplo ad plus duplo humili- oribus postica radio 1° multo breviore, membrana inter singulas spinas valde incisa lobata penicilligera; dorsali radiosa radio 1° plus minusve in setam producto, radiis ceteris sensim decrescentibus posterioribus ceteris brevioribus; pectoralibus irregulariter. rhomboideis radiis indivisis crassioribus superioribus SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES. 13 quam ceteris et quam radiis divisis multo longioribus analem attingentibus vel sub- atungentibus; ventralibus sat longe post basin pectoralium insertis acutis 5 ad 6,- caudali extensa truncata vel vix emarginata angulis acuta 5 ad 54 in longi- tudine corporis; anali oblique rotundata, spinis validis 2* ceteris crassiore et multo longiore parte radiosa non humiliore; colore corpore pinnisque roseo; capite vittis 5 transversis fuscis, anteriore cculo-maxillari, media oculo-inter- operculari, posteriore- nucho-operculari ; corpore fasciis transversis fuscis irre- gularihus approximatis 6 ad 8 vulgo e maculis magnis irregularibus compo- sitis et pinnam dorsalem plus minusve intrantibus; dorsali radiosa guttis fuscis coerulescente annulatis. B. 6. D. 10/12 vel 10/15. P. 1 simpl. + 7 fiss. + 6 simpl. vel 1/0/7. V. 1/5. A. 5/6 vel 3/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Cirrhites aprinus CV., Poiss. [IL p. 56; Günth., Cat. Fish. IL p. 75; Gill, Syn. Girrhit, Proc. Ac. nat. sc. Phil. 1862 p. 107. Cirrhites graphidopterus Blkr, Derde bijdr. ichth. Amb., Nat T. Ned. Ind. IV p. 106. Cirrhitichthys graphidopterus Blkr, Ind. specier. pisc., Nat. T. Ned. Ind. X p. 474; Günth., Cat. Fish. II. p. 74; Gill, Syn. Cirrhit. Proce Ac. nat. sc. Philad. 1862 p. 108. Hab. Celebes (Manado); Flores (Larantuca); Timor; Buro (Kajeli); Ceram (Amahai, Wahai); Amboina; in mari. Longitudo 13 speciminum 55" ad 92". Rem. L'examen, à Paris, de l'individu type du Cirrhites aprinus CV. m'a permis de constater que le Cirrhites graphidopterus d'autrefois est de la méme espèce. L’aprinus est remarquable par les dentelures du bord postérieur du sousorbitaire. Il a le corps notablement plus trapu et la tête plus haute ct plus obtuse que les autres espéces de Cirrhitichthys à bandes du corps transversales. Cirrhitichthys ozyrhynchus Blkr, Bijdr. vischfauna Goram, Nat. T. Ned. Ind. XV p. 205; Günth., Catal. Fish. If p. 74; Gill, Syn» Cirrhit. Proc. Ac.nat. sc. Philad. 1862 p. 108. — Atl. ichth. Tab. 303, Pere. tab. 25 fig. 4. Cirrhit. corpore oblongo compresso, altitudine 4 fere in ejus longitudine, latitudine 2 cire. in ejus altitudine; capite valde acuto 3$ circ. in longitudine 14 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES. corporis; altitudine capitis 14 cire. in ejus longitudine; oculis diametro 35 circ. in longitudine capitis, diametro 4 circ. distantibus; linea rostro-frontali con- caviuscula; linea interoculari concava; naribus anterloribus cirro gracili; rostro acuto cum maxilla superiore oculo paulo longiore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro duplo humiliore edentulo; maxillis aequalibus, superiore sub oculi margine anteriore desinente; dentibus maxillis acutis pluriseriatis serie externa conicis ceteris majoribus; maxilla superiore caninis vel caninoideis nullis maxilla inferiore utroque ramo medio caninoideis 4 ad 6 inaequalibus; denti- bus vomerinis et palatinis parvis, vomerinis in vittam /\formem,- palatinis utro- que latere in vittam gracilem rectam dispositis; praeoperculo rotundato denticulis parvis sed conspicuis serrato; operculo angulo spina plana obtusa; squamis, praeoperculo in series 3 vel 4 obliquas transversas dispositis, corpore 40 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 13 vel 14 in serie transversali quarum 3 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali vix curvata tubulis simpli- cibus obliquis sursum spectantibus notata; pinna dorsali parte spinosa parte radiosa humiliore; dorsali spinosa spinis mediocribus mediis celeris longioribus corpore duplo humilioribus postica radio 1° multo breviore, membrana inter singulas spinas valde incisa lobata penicilligera; dorsali radiosa radio 1° ceteris longiore, sequentibus sensim decrescentibus posterioribus ceteris brevioribus ; pectoralibus oblique rhomboideis radiis indivisis 5 superioribus ceteris longio- ribus analem attingentibus; ventralibus sat longe post basin pectoralium inser- fis acutis et caudali extensa truncata angulis acuta 5 circ. in longitudine cor- poris; anali oblique rotundata, spinis validis 2* ceteris longiore et crassiore parte radiosa altiore; colore corpore pinnisqu eroseo; capile villis 3 fuscis; cor- pore fasciis 9 vel 10 transversis fuscis irregularibus; dorso sub dimidio dorsalis radiosae posteriore macula rotunda profunda fusca basin pinnae intrante; dor- sali spinosa analique fusco maculatis. B. 6. D. 10/12 vel 10/13. P. 1 simpl. + 8 fiss. + 5 simpl. V. 1/5. A. 3/6 vel 3/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Goram, in mari. Longitudo speciminis uniei 31°”. Rem. Le Cirrhitichthys actuel, bien que voisin de l'aprinus, est encore fort distinct par la forme plus allongée du corps et de la tête, par le profil plus pointu, par l'absence de dentelure sousorbilaire et par la présence de SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉO!DES. 15 seulement cinq rayons simples et épaissis à la pectorale. Le premier rayon de la dorsale molle n’est point prolongé, mais mon unique individu apparte- nant manifestement au jeune age, il se pourrait bien que ce rayon se prolonge dans les individus adultes. Cirrhitichthys oxycephalus Blkr, Ind. spec. pisc. Nat. T. Ned. Ind. X p. 474; Günth., Cat. Fish. II p. 75; Gill, Syn. Cirrhit. Proc. Ac. nat. sc. Philad. 1862 p. 108. Cirrhit. corpore oblongo compresso, altitudine 4$ cire. in ejus longitudine, latitudine 2 cire. in ejus altitudine; capite acuto 4 circ. in longitudine cor- poris; altitudine. capitis 1} ad 12 in ejus longitudine; oculis diametro 3 et paulo in longitudine capitis, diametro 3 circ. distantibus; linea rostro-frontali rectiuscula vel concaviuscula; linea interoculari concava; naribus anterioribus cirro gracili; rostro acuto oculo paulo breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro minus duplo humiliore edentulo; maxillis aequalibus, superiore sub oculi margine anteriore. desinente ; dentibue maxillis plusiseriatis acutis serie externa conicis ceteris majoribus; maxilla superiore caninis vel caninoideis nullis; maxilla inferiore utroque ramo medio caninoideis 4 vel 5 inaequali- bus; dentibus vomerinis in vittam /\formem,— palatinis utroque latere in vittam graeilem rectam dispositis ; praeopereulo rotundato dentibus valde conspicuis serrato; operculo angulo spina plana obtusa; squamis praeoperculo in series 4? obliquas transversas dispositis; squamis corpore 40 circ. in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 14 vel 15 in serie transversali quarum 4 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali vix curvata tubulis sim- plicibus obliquis sursum spectantibus notata; pinna dorsali parte spinosa parte radiosa absque filo radii anterioris non humiliore spinis validis 4 et 5* ceteris longioribus 1; ad 13 in altitudine corporis spina postica spina penultima conspicue longiore radio 1° multo breviore; dorsali radiosa radio 1° in filum producto, radiis sequentibus sensim decrescentibus posterioribus céteris brevioribus; pectoralibus radiis indivisis 6 superioribus ceteris lon- gioribus analem attingentibus; ventralibus sat longe post basin pectoralium insertis acutis. 53 ad 52,- caudali extensa truncata angulis acuta 5 cire. in longitudine corporis; anali oblique rotundata spinis validis 2* ceteris longiore el crassiore parte radiosa non humiliore; colore eorpore pinn sque roseo ; cor- 10 sUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES. pore fasciis 5 transversis obliquis latis subinterruptis fuscis, 1* scapulari, 5* caudali, spalils interfascialibus singulis maculis 2 ad 4 fuscis transversim seriatis; capile vittis. 2 transversis fuscis, anteriore suboculari, posteriore operculari. B. 6. D. 10/12 vel 10/13. P. 1 simpl. -- 7 divis. -4- 6 simpl. V. 1/5. A: 3/6 vel 5/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Cirrhites oxycephalus Blkr, Zesde bijdr. ichth. Amb. Nat. T. Ned. Ind. VIII p. 408; Cünth., Cat. Fish. II p. 75. Hab. Buro (Kajeli); Amboina; Goram; in mari. Longitudo 5 speciminum 45" ad 75". Rem. L'oxycephalus est fort voisin de l'oxyrhynchus et ne s'en distigue, à en juger d'aprés les individus de mon cabinet, que par son corps plus trapu, sa tête plus obtuse et plus haute et par un rayon simple épaissi de plus à la pectorale. L'espéce a été trouvée aussi dans les mers de l'ile de la Réunion. Cirr hitichthys polyactis Blkr. Cirrhit. corpore oblongo compresso altitudine 3$ circ. in ejus longitudine absque filo caudali; capite obtuso 5 fere in longitudine corporis absque filo caudali, aeque alto circ, ac longo; oculis diametro 3: circ. in longitudine capitis, diametro 1 fere distantibus; linea rostro-frontali convexiuscula ; linea interocu- lari concava; rostro obtuso oculo breviore; osse suborbitali sub oculo oculi diametro plus duplo humiliore; maxillis aequalibus, superiore sub medio oculo desinente; dentibus maxillis. pluriseriatis aculis serie externa conicis ceteris majoribus; maxilla superiore caninis vel caninoideis nullis; maxilla inferiore utroque ramo caninis vel caninoideis 2 vel 3 inaequalibus; dentibus vome- rinis in. vittam Aformem,- palatinis utroque latere in viltam brevem dispositis ; praeoperculo rotundato dentibus valde conspicuis serrato; operculo angulo spina plana obtusa ; squamis...? linea laterali...? ; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa humiliore, spinis sat validis posterioribus 9 subaequalibus corpore plus duplo humilioribus; dorsali radiosa radio 1^ filigero, ceteris postrorsum longitudine sensim decrescentibus; pectoralibus radiis inerassatis simplicibus superioribus ceteris longioribus analem attingentibus; ventralibus sat longe post basin pec- toralium insertis aeulis 6 cireit. in longitudine corporis absque filo caudali; cau- SUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. 17 dali emarginata angulis in filum producta cum filo 5 ad 54 in longitudine to- tius corporis; ani oblique rotundata, spinis 2* et 5* subaequalibus parte radiosa multo humilioribus; colore corpore pinnisque roseo ? vel aureo? immaculato? B. 6. D. 10/16 vel 10/17. P. 1 simpl. + 7 divis. + 6 simpl. V. 1/5. A. 5/6 vel 5/7. C. 1/13/1 et lat brev. Hab. Amboina, in mari. Longitudo 2 speciminum 121" et 125" Rem. Je ne posséde de cette espéce que deux individus d'une conserva- tion trés imparfaite, mais qui ont permis de constater suffisamment qu'elle doive ètre distincte de toutes les autres espèces connues, Les caractères prin- cipaux sont les 16 ou 17 rayons divisés à la dorsale, l'égale longueur des deux épines anales postérieures et le prolongement en filet des angles de !a caudale. Les deux individus ont perdu les écailles, et je n'y puis constater non plus les couleurs, bien qu'il me semble que le corps et les nageoires doivent avoir été d'une belle couleur rose sans taches ni bandes. OxxcinnnirEs Blkr. Corpus subelongatum compressum squamis mediocribus (50 circ. in serie lon- gitudinali) vestitum. Caput valde acutum. Ossa intermaxillaria longe ante ros- trum producta. Dentes maxillis parvi, canini vel caninoidei nulli. Dentes palatini nulli, Squamae genis pauciseriatae non squamulatae. Nares anterio- res cirratae. Praeoperculum conspicue serratum. Pinnae, dorsalis spinis 10 et radiis 13 vel 14, pectorales radiis simplicibus incrassatis 5, caudalis emar- ginata. Rem. Le genre Oxycirrhites est remarquable par le prolongement extra- ordinaire des os intermaxillaires qui s'avancent jusque fort en avant du museau, et sont armés de petites dents tant sur la branche horizontale que sur la partie ascendante. Ozycirrhites typus Blkr, Act. Soc. Scient. Ind. Neerl. II, Achtste bijdr. vischf. Amboina p. 39; Günth., Gatal. Fish. If p. 76; Gill, Syn. Cirrhit. Proc. Ac. nat. sc. Philad. 1862 p. 110. NATUURK. VERH. DER KONINKL, AKADEMIE, DEEL XV. 18 SUR LES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITEOIDES. Oxycirrh. corpore elongato compresso, altitudine. 5 circ, in ejus longitudine, latitudine 2 et paulo in ejus altitudine; capite valde acuto, 3 in longitudine corpo- ris, plus duplo longiore quam alto; oculis diametro 3 et paulo in longitudine capi- tis, diametro z circ. distantibus ; linea rostro-frontali concava ; rostro valde acuto, alepidoto, absque maxillis oculo longiore ; naribus anterioribus cirro gracili diviso ; maxillis aequalibus, elongatis, superiore parte praerostrali rostro ipso longiore, longe ante oculum desinente, 24 cire. in longitudine capitis; dentibus maxillis pluriseriatis parvis, serie externa ceteris longioribus aequalibus, caninis vel eani- noideis nullis; dentieulis ramo ossis intermaxillaris adscendente minimis; den- tibus vomerinis pluriseriatis minimis in vittam brevem semilunarem dispositis ; praeoperculo obtusangulo rotundato margine libero dentibus valde conspicuis serrato ; opereulo angulo spina parva plana obtusa ; squamis, praeoperculo in series 4 obliquas transversas dispositis, corpore 50 circ. in serie longitudinali angu- lum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis, 15 vel 16 in serie transversali quarum 4 lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali vix curvata tubulis simplicibus notata ; pinna dorsali parte spinosa parte radiosa vix humiliore spinis validis 3° 4° et 5*ceteris longiori- bus corpore minus duplo humilioribus, 1* et penultima ceteris brevioribus, mem- brana inter singulas spinas profunde incisa; dorsali radiosa antice acuta cor- pore non multo humiliore, radio 1° ceteris longiore, radiis sequentibus longitudine sensim decrescentibus; pectoralibus irregulariter rhomboideis radiis simplicibus superioribus radiis fissis inferioribus longioribus 5 et paulo,- ventralibus acute rotundatis 8 fere,- caudali emarginata angulis acuta 54 circ. in longitudine cor- poris; anali oblique rotundata spinis crassis media ceteris fortiore et multo longiore et radio longissimo longiore; colore corpore viridi-roseo, pinnis flavo- aurantiaco; capite vittis 5 longitudinalibus fuscis, superiore rostro-oculari, media maxillo-suboperculari, inferiore mento-interoperculari; corpore viltis 8 vel 9 transversis obliquis fuscis postrorsum descendentibus vittis 4 longitudinalibus cephalo-caudalibus fuscis cruciatis; pinna dorsali spinosa vittis 2 latis undulatis longitudinalibus fusco-violaceis ; dorsali radiosa fusco-violaceo viltato-reliculata. B. 6. D. 10/15 vel 10/14. P. 2 simpl. + 7 fiss. +5 simpl. V. 1/5. A. 5/7 vel 5/8. C. 1/13/1 et lat. brev. Hab. Amboina, in mari. Longitudo speciminis unici 101". SUR LES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES CIRRHITÉOIDES, 19 Rem. Les écailles sur une rangée longitudinale sont au nombre d'environ 90 et non de 58, comme il a été imprimé par erreur dans ma description antérieure, Je n'ai jamais vu de l'espéce que le seul individu de mon cabinet, M. Gün- ther dit qu'elle habite aussi les mers de l'ile Maurice. La Haye, Mars 1873. INDEX SPECIERUM DESCRIPTARUM. Cirrhites marmoratus Gill Paracirrhites Forsteri Blkr arcatus Blkr . » amblycephalus Blkr Cirrhitichthys aprinus oxyrhynchus Blkr. 2 oxycephalus Blkr » » Oxycirrhites typus Blkr polyactis Blkr, noy. spes. Pag. TOP. CE REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES Mee bb. 0 1D Es: P. BLEEKER. / Publié par l'Aeadémie Royale Néerlandaise des Sciences. or” tg AMSTERDAM, CHEZ C. G. VAN DER POST. 1874. REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MUT LEOTDE S: PAR P. BLEEKER. Lorsque je publiai, il y a un quart de siècle, l'article intitulé: Bijdrage tot de kennis der Percoïden van den Malayo-molukschen Archipel (Verh. Bat. Gen. XXII), on ne connaissait de l'Inde archipélagique que six espéces de Mulloides sav. les Upeneus vittatus et sulphureus, le Mulloides zeylonicus et les Parupe- neus indicus, crassilabris et bilineatus, et ces espéces n'avaient été trouvées qu'à des localités insulindiennes fort-rares, les Upeneus vittatus et sulphureus n'étant connus que de Java, le Parupeneus bilineatus d'Amboine, le Parupeneus indicus (Upeneus waigiensis CV.) de Waigiou, et le Parupeneus crassilabris et le Mulloides zeylonicus de la Nouvelle Guinée. Le mémoire cité y ajouta l'Upeneus tragula Rich. et le Parupeneus luteus, que jusqu'alors j'avais trouvés à Batavia. Depuis les localités insulindiennes des Mulloides se sont beaucoup multi- pliées et j'ai pu ajouler aux espéces alors connues plusieurs autres, qui font monter le nombre des espèces actuellement connues de l’Insulinde à 21, c'est-à-dire à plus du triple de celui de l'an 1848. NATUURK. VERH. DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 2 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. Ces 21 espèces sont les suivantes : 1 Upeneus sulphureus CV. = Upeneoides sulphureus Blkr. 2 » vittatus CV. = Upeneoides vittatus Blkr. 3 » moluccensis Blkr — Upeneoides moluccensis Blkr. 4 » sundaicus Blkr — Upeneoides sundaicus Blkr. 5 » tragula Rich. = Upeneoides variegatus Blkr. 6 Mulloides vanicolensis Blkr — Upeneus vanicolensis CV, 7 » flavolineatus Blkr — Upeneus flavolineatus CY. 8 » zeylonicus Blkr = Upeneus zeylonicus CV. 9 Parupeneus multifasciatus Blkr = Mullus multifasciatas QC. 10 » barberinoides Blkr — Upeneus barberinoides Blkr. 11 » macronema Blkr = Upeneus lateristriga CV. 12 » barberinus Blkr = Upeneus barberinus CY. 13 » indicus Blkr = Upeneus waigiensis CY. 14 » pleurostigma Blkr — Upeneus Brandesi Blkr. 15 » pleurospilus Blkr — Upeneus pleurospilus Blkr. 16 » luteus Blkr — Upeneus luteus CV.? 17 » crassilabris Bikr — Upeneus crassilabris CV. 18 » Janseni Blkr — Upeneus Jansenii Dlkr. 19 » cherserydros Blkr = Upeneus oxycephalus Blkr. 20 » xanthospilurus Blkr, 21 » bilineatus Blkr — Upeneus bilineatus CV. Les espèces que j'ai fait connaitre le premier de l'Insulinde sont les sui- vantes: Upeneus moluccensis, tragula et sundaicus, Mulloides flavolineatus et vanicolensis, Parupeneus multifaseiatus, barberinoides, macronema, harberinus, pleurostigma, luteus, pleurospilus, Janseni, cherserydros et xanthospilurus. Je n'ai pas réussi à y retrouver ni le Mulloides zeylonicus, ni le Parupeneus crassilabris, ni le Parupeneus bilineatus. De ces espèces étaient nouvelles pour la science, à l'époque de leur publication, les Upeneus moluccensis et sundaicus ainsi que les Parupeneus barberinoides, pleurospilus et Janseni. D'au- tres espèces que j'avais cru inédites ont été rapportées depuis: l'Upeneoides variegatus à l'Upeneus tragula Rich., l'Upeneus Brandesi à l'Upeneus pleuro- stigma Benn, et l'Upeneus oxycephalus à l'Upeneus cherserydros CV. La de- scription du Parupeneus xanthospilurus parait ier pour la première fois. RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 3 Ureneus CV. = Upeneoides Blkr = Megalepis Bianc. Dentes parvi, intermaxillares et inframasillares pluriseriati acuti, vomerini in vittam /formem,- palatini utroque latere in vittam gracilem dispositi, pha- ryngeales obtusi. Caput convexum rostro obtuso squamato. Operculum spinula plana. Pinnae dorsalis 2* et analis antice squamatae. Rem. Je posséde cing espèces insulindiennes d’Upeneus, bien distinctes à l'état frais par les couleurs, mais qu'on peut reconnaitre aussi, sans avoir recours aux couleurs, par les proportions de la hauteur du corps, par la présence ou l'absence d'écaillure sousorbitaire, par la formule des écailles et des nageoires pectorales, par la nature des barbillons, etc. I. Sousorbitaire dénué d'écailles. 34 à 36 écailles sur uue rangée longitudinale. A. Hauteur du corps 4; à 4% fois dans la longueur totale. La plus grande partie des barbillous raide. P. 2/14. Corps à cinq bandelettes longitudinales dorées ou jaunes. Tout le ventre couleur jaune de souffre. Caudale sans bandes transversales. 1. Upeneus sulphureus CV. B. Hauteur du corps 43 à 5 fois dans la longueur totale. Barbillons raides seulement à leur partie basale. P. 2/15. Corps à cinq bandelettes longitudinales brunátres ou jaunes. Ventre rose ou rose-nacré. Lobes de la caudale à bandes transversales noirátres ou brunes. 2. Upeneus vittatus CV. C. Hauteur du corps 5! fois dans la longueur totale. La plus grande partie des bar- à billons raide. P. 2/13. Corps à une seule bandelette oculo-caudale jaune. 3. Upeneus moluccensis Blkr. TI. Sousorbitaire squammeux. 30 à 32 écailles sur une rangée longitudinale. Hauteur du corps 5 à 6 fois dans la longueur totale. Une bandelette oculo-caudale brune ou vio- lette. Barbillons raides seulement à leur partie basale, 7* 4 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES, A. Sousorbitaire plus haut que le diamétre de l'oeil. Premiére dorsale beaucoup plus haute que la seconde. P. 2/12. Corps olivátre sans taches. Dorsale sans tache brune ou noire. Lobe inférieur de la caudale sans bandes. 4. Upeneus sundaicus Blkr. B. Sousorbitaire moins haut ou égalant en hauteur le diamétre longitudinal de l'oeil. Nageoires dorsales de hauteur presque égale. P. 2/11. Corps rose. Ecailles de la tête et du corps à gouttelettes violâtres. Une large tache violette au haut des nageoires dorsales. Lobes de la caudale à bandes transverses violettes. 5. Upeneus tragula Rich. Upeneus sulphureus CV., Poiss. III p. 551. Upen. corpore oblongo vel subelongato compresso, altitudine 4£ ad 42 in ejus longitudine, latitudine 2 ad 2 fere in ejus aliitudine; capite 4' ad 44 in longitudine corporis; altitudine capitis 13 ad (4 in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa; oculis diametro 3 ad 34 in longitudine capitis; fronte plana; rostro convexiusculo, valde obtuso, superne squamato; osse suborbitali alepidoto juvenilibus oculi diametro humiliore, aetate provectis altitudine oculi diametrum aequante, postice subrectangulo angulo rotundato; maxilla superiore sub medio oculo desinente, 2 et paulo ad 2z in longitudine capitis; dentibus pluriseriatis parvis aequalibus; operculo spinula debili; cirris inframaxillaribus maxima parte rigidis junioribus praeoperculi marginem posteriorem non attin- gentibus; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis genis in series 9 obliquas transversas dispositis, lateribus 34 ad 36 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis; pinua dorsali spinosa acuta, altitudine 13 ad 14 in altitudine corporis, dorsali radiosa multo altiore, spina 1* minima, spinis 2° et 3* subaequalibus spinis sequen- tibus longioribus; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus acutis emar- ginalis postice quam antice multo humilioribus; pectoralibus acutis 43 ad 45,- ventralibus acutis 7 circiter-, caudali profunde incisa lobis acutis superiore inferiore paulo longiore 4$ ad 43 in longitudine corporis; colore corpore su- perne lateribusque pallide roseo, ventre sulphureo; vittis corpore 5 longitudi- RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 5 nalibus, superioribus 3 aurantiacis quarum inferiore in linea laterali, inferiori- bus 2 flavis, 1* oculo-caudali, 2^ axillo-caudali; iride flavescente; cirris sulphu- reis: pinnis roseo-hyalinis, dorsalibus vittis 2 vel 5 longitudinalibus aurantiacis, apicem versus nigro-violaceis; pinnis ventralibus analique basi sulphureis, albido marginatis; caudali albo marginata intra marginem lobo superiore fuscescente lobo inferiore aurantiaco tincta. B. 4. D. 8—1/8 vel 8—1/9. P. 2/14. V. 15. A. 1/6 vel 1/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Ravensvisch, Raevenbeck Nieuh., Gedenkw. Zee- en Lantr. p. 270 fig. Vinteri-visch of Ikan Vintert Valent., Ind, Amb. Ill fig. 505. Pesque Byenancque Ren., Poiss. Mol. I tab. 45 fig. 216. Mullus erythrinus V. Hass. Mss. Upeneus bivittatus CV., Poiss. VIL p. 590. Upeneoides bivittatus Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Bijdr. kenn. Pere. p. 64 ex parte (nec synon.) Hypeneus vittatus var.? Cant., Cat. Mal. Fish. p. 55 (nec synon.). Upeneus sulphureus Blkr, Act. Soc. Sc. Ind, Neerl. IL Achtste bijdr, vischfaun. Amb. p. 45; Günth. Cat. Fish. | p. 398; Kner, Reise Novar. Fisch. p. 67. Didji-nangka, Kunir, Kakunir Mal.; Kuning Madur; Kuniran Jav. Hab. Java (Batavia, Bantam, Cheribon, Tegal, Samarang, Rembang, Surabaya, Pasuruan); Madura; Bali; Sumatra (Tandjong, Benculen, Padang, Trus- san, Siboga); Singapura; Bintang (Rio); Bangka (Muntok) ; Celebes (Ma- cassar, Badjoa, Manado) ; Sumbawa; Buro (Kajeli) ; Amboina ; Waigiu; in mart. Longitudo plus quam 50 speciminum 68" ad 155". Rem. Les espéces d'Upeneus de l'Inde archipélagique appartiennent à deux groupes, dont l'un est caractérisé par 34 jusqu'à 56 écailles sur une rangée longitudinale et par des sousorbitaires squammeux, tandis que l'autre groupe se fait reconnaître par 30 à 32 écailles sur une rangée longitudinale et par les sousorbitaires dénués d'écailles. Le premier groupe se compose de l'Upe- neus sulphureus CV., de l'Upeneus vittatus CV. et de l'Upeneus moluccensis Blkr, et ces espéces se distinguent encore de celles du second groupe par la bandelette ou par les bandelettes longitudinales du corps qui sont peu foncées et d'une couleur brun-orange, orange ou jaune. Des trois espéces nommées le sulphureus est éminemment distinct par la couleur jaune de souffre du ventre, 6 REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÍDES. par l'absence de bandelettes transversales sur la caudale, par la forme trapue du corps et par les barbillons dont la partie raide fait plus de la moitié de leur longueur. Le sulphureus est fort commun à Batavia et se prend pendant toute l'année en grandes quantités, tout comme l’Upeneus bivittatus. Ces deux espèces sont aux Indes les seules de la famille qui sont, par leur fréquence, de quel- que utilité économique notable, mais elles ne sont pas estimées et ne figu- rent jamais sur la table des Européens. Le sulphureus est connu habiter, hors l'Insulinde, les côtés de Kiusiu (Na- gasaki), de Coromandel et de l'ile Maurice. Upeneus vittatus CV., Poiss. Hl. p. 529. Upen. corpore subelongato, compresso, altitudine 42 ad 5 in ejus longitu- dine, latitudine 1$ ad 1% in ejus altitudine; capite 4 ad 4$ in longitudine corporis; altitudine capitis 13 ad 14 in ejus longitudine; linea rostro-froutali valde convexa; oculis diametro 54 ad 51 in longitudine capitis; fronte plana; rostro convexo obtuso superne et antice squamato; osse suborbitali alepidoto, juvenilibus oculi diametro humiliore, aetate provectis altitudine oculi diame- trum aequante, postice valde oblique rotundato; maxilla superiore sub medio oculo circiter desinente, 21 ad 24 in longitudine capitis; dentibus pluriseriatis parvis aequalibus; operculo spinula debili; cirris inframaxillaribus parte basali tantum rigidis, juvenilibus et aetate provectis praeoperculi marginem posteri- orem non attingentibus; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis genis in series 5 obliquas transversas dispositis, 55 vel 56 in serie longitu- dinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae cau- dalis; pinna dorsali spinosa acuta, altitudine 1 et paulo ad 12 in altitudine corporis, dorsali radiosa multo altiore, spina 1* minima, spinis 2* et 3* sub- aequalibus spinis sequentibus longioribus; dorsali radiosa analique subaequi- altis, acutis, emarginatis, postice quam antice multo humilioribus; pectoralibus acutis 95 ad 5$-, ventralibus acutis 63 ad 62-, caudali profunde incisa lobis aculis superiore inferiore paulo longiore 44 ad 42 in longitudine corporis; colore corpore superne lateribusque pallide roseo, ventre flavescente; fasciis corpore 3 longitudinalibus, superioribus 5 aurantiacis vel aurantiaco-fuscis quarum inferiore in linea laterali, inferioribus 2 flavis 1* oculo-caudali, 2° sub- oculo-caudali; iride rosea vel roseo-flava margine pupillari aurea; cirris flavis REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES 7 vel aurantiacis; pinnis roseo-hyalinis, dorsalibus fasciis 2 vel 3 longitudinalibus flavis vel aurantiacis, apicem versus violaceo-nigris vel fuscis; ventralibus analique basi flavis; caudali lobo superiore fasciis 3 ad 5-, lobo inferiore fasciis 3 transversis obliquis aurantiaco-fuscis vel fusco-violaceis, fascia lobo inferiore media fasciis ceteris multo latiore et profundiore. B. 4. D. 8—1/8 vel 8—1/9, P 2/15. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 145] et lat. brev. Syn. Mullus vittatus Forsk., Descr. animal. p. 51; L. Gm., Syst. natur. ed. 15° | p. 1541; Lac., Poiss. Ill. p. 582, 401; Bl. Schn., Syst. p. 79; Shaw, Geu. Zool. IV p. 616 tab. 83. Mulet rayé Bonn., Encycl. méth Ichth. p. 144. Mulle rayé Lac., Poiss. HT p. 582, 401 tab. 14 tig. 1 Mullus bandi Shaw, Gen. Zool. IV. 2 p. 615. Bandi goolivinda Russ., Fish. Corom. il p. 45 fig. 158. Mullus subvittatus Schl., Faun. Jap., Poiss. p. 50. Upenoides vittatus Blkr., Verh. Bat. Gen, XXII Perc. p. 65 ex parte; Act. Soc. Scient, ind. Neerl. If Aehtste bijdr. vischf. Amb. p. 42; Günth., Cat. Fish. I. p. 597; Day, Fish. Malab. p. 27; Klunz., Syn. Fisch. R. M. Verh. zool. bot. Ges. Wien XX p. 742. Upenoides bivittatus Day, New Fish. India, Proc. Zool. Soc. 1867 p. 702? Bidji-nangka, Kakunir Mal.; Salmonetti Amb., Lomottu Manad. Hab. Java (Batavia, Bantam, Tjiringin, Samarang, Cheribon, Tegal, Rembang, Surabaya, Prigi, Pasuruan); Bawean; Bali (Boleling); Madura (Bang- kallang, Sumanap); Sumatra (Benculen, Padang, Ulakan, Tiku, Priaman, Siboga); Nias; Singapura; Bangka (Karang-hadji); Celebes (Macassar, Bulucomba, Bonthain, Kema, Manado, Gorontalo); Sangir; Sumbawa (Bima) ; Timor (Kupang, Atapupu); Halmaheira (Sindangole) ; Batjan (Labuha); Obi-major ; Amboina ; Saparua; Ins. Philipp. ; in mari. Longitudo 16 speciminum 85" ad 236”. Rem. L’Upeneus vittatus est fort voisin du sulphureus et présente presque les mêmes bandelettes du corps et une méme coloration des nageoires dorsa- les, mais on le reconnait aisément aux bandelettes transversales ou obliques des lobes de la caudale. La distinction devient plus facile encore par les barbillons dont la partie basale seulement est raide, par le ventre qui est rose ou nacré, par la forme du corps qui est moins trapue, etc. 8 REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. Le vittatus est bien l'espéce la plus commune de toute la famille dans le grand bassin Indien. A l’ouest il s'étend jusqu'aux côtes de Maurice, de Bourbon, de Mayotte, de Zanzibar, d'Aden et de la Mer rouge, et à l'est et au nord jusqu'au Japon. Upeneus moluccensis Blkr, Enumér. poiss. Amboine, Ned. Tijdschr. Dierk. IL. p. 281. Upen. corpore elongato compresso, altitudine 54 circiter in ejus longitu- nine, latitudine 13 circiter in ejus altitudine ; capite 42 circiter in longitu- dine corporis; altitudine capitis 14 circiter in ejus longitudine; linea rostro- frontali convexa; oculis diametro 5% circiter in longitudine capitis; fronte plana; rostro convexo oculo longiore superne squamato ; osse suborbitali ale= pidoto oculi diametro humiliore; maxilla superiore sub oculi parte anteriore desinente, 24 circiter in longitudine capitis; dentibus pluriseriatis parvis, ulraque maxilla serie interna seriebus ceteris paulo majoribus; operculo spina debili; cirris inframaxillaribus majore parte rigidis praeoperculi marginem posteriorem non attingentibus; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis praeoperculo in series 5 obliquas transversas dispostis, lateribus 34 ad 36 in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis; pinna dorsali spinosa acuta altitudine 14 circiter in altitudine. corporis, dorsali radiosa multo altiore, spina 1* minima, spinis 2* et 5* subaequalibus spinis sequeniibus longioribus ; dorsali radiosa analique alutudine subaequalibus, acutis, emarginatis, postice quam antice multo hu- milioribus; pectoralibus acutis 5 et paulo-, ventralibus acutis 7 circiter,- caus dali profunde incisa lobis acutis superiore inferiore paulo longiore 4$ circiter in longitudine corporis; colore corpore superne roseo, inferne dilutiore ; fascia oculo-caudali sulphurea antice multo minus ejus. latitudinis sub linea laterali decurrente postice basin caudalis superiorem attingente ; cirris dilute roseis; iride rubra vel flava margine pupillari aurea ; pinnis dorsalibus roseo-hyalinis, spinosa vittis longitudinalibus 3 vel 4 flavescente-viridibus, radiosa superne albo marginata ; pectoralibus roseis ; ventralibus analique flavescente-roseis ; anali inferne albescente; caudali rosea, lobo superiore vittis obliquis transversis 5 flavescente-viridibus vel aurantiacis apice nigricante, lobo inferiore postice albido marginata vitta. diffusa intramarginali viridi-aurantiaca. REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 9 B. 4. D. 8—1/8 vel 8—1/9. P. 2/13. V. 15. A. 26 vel 9/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Upeneoides moluccensis Blkr, Zesde bijdr. ichth. Amb., Nat. T. Ned. Ind. VII p. 409; Günth., Cat. Fish. I p. 399. Mullus dubius Schl., Faun. Jap. Poiss. tab. 11 fig. 3? (nec descript.). Upeneus dubius Kner, Zool. Reise Novara, Fische p. 67. Upeneoides fasciolatus Day, On some new Fishes of India, Proc. Zool. Soc. 1868 p. 151? Hab. Celebes (Badjoa, Tanawanko, Manado); Sumbawa (Bima) ; Amboina, in mari. Longitudo 4 speciminum 80" ad 143" Rem. M. Kner, retrouvant l'Upeneus actuel dans un poisson de Hongkong, erùt y reconnaitre le Mullus dubius Schl. du Japon. En effet la figure de cette espèce, publiée dans la Faune du Japon (Poiss. pl. 11 fig. 5) va fort bien au moluccensis, mais elle est inexacte par la forme de !a téte et par l'écaillure. J'ai examiné l'individu type du Mullus dubius, et j'ai pu constater qu'il a en effet les dents disposées sur une seule rangée et coniques, que le palais est lisse sans dents, que le museau y est plus pointu que ne le montre la figure et que les écailles dans la ligne latérale n'y peuvent pas avoir été plus d'une tren- taine. C'est. done un vrai Parapeneus. Mais je ne suis pas bien convaincu que la figure du Mullus dubius ait en effet été prise sur l'individu type faite au Japon, et d'à peu prés de la méme longueur que l'individu conservé à Leide. Il se pourrait bien que la description de M. Schlegel se rapporte à deux espèces, celle de la dentition au Parapeneus mal conservé qu'il a eu sous les yeux, et celle des couleurs à la figure citée, laquelle, en ce cas, ne se distingue probablement pas de l'Upeneus moluccensis. — Je crois le Pa- rupeneus chrysopleuron (Mullus chrysopleuron Schl., Faun. Jap. Poiss. p. 29 pl. 12 fig. 1) espéce à large raie jaune d'or occupant la région de la ligne latérale (mais connue seulement un une figure faite au Japon) de la méme espéce que celle sur lequel M. Schlegel a décrit la dentition de son Mullus dubius. L'Upeneus moluccensis se fait aisément distinguer des Upeneus sulphureus et vittatus par la bandelette longitudinale oculo-caudale nettement tranchée d'un jaune clair et par la forme plus allongée du corps. On ne le connait jusqu'ici que des localités insulindiennes citées et du Japon. NATUURK. VERHANDELINGEN DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 10 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. Upeneus sundaicus Blkr. Upen. corpore elongato compresso, altitudine 5 et paulo ad 5 in ejus longitudine, latitudine 13 ad 14 in ejus altitudine; capite 43 ad 5 in longi- tudine corporis; altitudine. capitis 14 ad 15 in ejus longitudine; linea rostro- frontali valde convexa; oculis diametro 3% ad 4 in longitudine capitis ; fronte convexiuscula; rostro convexo obtuso toto fere squamato ; osse suborbitali squa- mato juvenilibus et aetate provectis oculi diametro longitudinali altiore, postice oblique et obtuse rotundato; maxilla superiore sub anteriore oculi dimidio desi- nente, 21 ad 23 in longitudine capitis; dentibus pluriseriatis parvis aequalibus ; operculo spinula debili; cirris inframaxillaribus basi tantum rigidis, juvenilibus et aetate provectis praeoperculi marginem posteriorem attingentibus vel subattin- gentibus ; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis genis in series 3 vel 4 obliquas transversas dispositis, lateribus 54 vel 55 in serie longitu- dinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae cauda- lis; pinna. dorsali spinosa acuta, corpore paulo vel non humiliore, dorsa!i ra- diosa multo altiore, spina 1* minima, spina 2* spinis sequentibus longiore; dorsali radiosa analique altitudine. subaequalibus acutis emarginatis postice quam antice plus duplo humilioribus; pinnis pectoralibus et ventralibus acute rotundatis 6 ad 6 et paulo,- caudali profunde incisa lobis acutis superiore inferiore breviore 43 ad 5 in longitudine corporis; colore corpore superne violascente-olivaceo, lateribus dilutiore, ventre aurantiaco-roseo; fascia oculo- caudali sat lata fusca vel violaceo-fusca lineam lateralem sub pinna dorsali radiosa secante; iride flavescente; cirris aurantiacis; pinnis roseo-hyalinis ; dorsali radiosa vittis 5 longitudinalibus flavis; caudali lobo superiore vittis 4 vel 5 transversis flavis, lobo inferiore postice violaceo marginata. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/12. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Upeneoides sulphureus Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Pere. p. 63 (nec. synon.) Upeneoides sundaicus Blkr, Act. Soc. Scient. Ind. Neerl., Achtste bijdr. vischf. Amb. p. 47; Günth., Cat. Fish. I p. 399. Bidji-nangka Mal. Bat; Kunir, Kuniran Jav. et Madur. Hab. Java (Batavia, Bantam, Cheribon, Samarang, Surabaya, Pasuruan); Ma- dura (Kammal); Sumatra (Priaman, Siboga), Nias; Singapura ; Bangka (Muntok, Blinju); Celebes (Macassar, Bulucomba, Badjoa); Buro (Ka- jeli) ; in mari. RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 11 Longitudo 17 speciminum 115" ad 181". Rem. L'espéce actuelle et l'Upeneus tragula Rich. présentent la particula rité que les écailles sur une rangée longitudinale sont plus nombreuses que dans les espèces précédentes, que le sousorbitaire est entiérement recouvert d'écailles, et que les flancs sont marqués d'une seule bandelette oculo-caudale brune ou noirâtre. Le sundaicus se distingue du reste du tragula par l'absence de taches violettes ou noiratres sur les écailles et sur les nageoires dorsales, par la hauteur plus grande du sousorbitaire, par les dorsales dont l'antéri- eure est beaucoup plus haute que la postérieure, par ua rayon de plus à la pectorale, etc. C'est la seule espéce insulindienne du genre qu'on n'a pas retrouvée jusqu'ici hors l'Inde archipélagique. Upeneus tragula Wich., Rep. ichthyol. China Japan in Rep. 15" meet. Drit. Assoc. p. 220. Upen. corpore elongato compresso, altitudine 5 et paulo ad 6 in ejus lon- gitudine, latitudine 14 ad 12 in ejus allitudine; capite 42 ad 5 et paulo in longitudine corporis; altitudine. capitis 12 ad 15 in ejus longitudine; linea rostro-frontali valde convexa; oculis diametro 32 ad 4 fere in longitudine ca- piis; fronte planiuscula; rostro convexo obtusiusculo toto squamato; osse suborbitali squamato, juvenilibus oculi diametro longitudinali humiliore, aetate proveelis oculi diametro longitudinali non altiore, postice oblique et obtuse rotundato; maxilla superiore sub oculi parte anteriore desinente, 22 ad 22 in longitudine capitis; dentibus pluriseriatis parvis aequalibus; opereulo spinula debili; ciris inframaxillaribus basi tantum rigidis, juvenilibus et aetate provectis praeoperculi marginem posteriorem non attingentibus; linea laterali singulis squamis arborescente, squamis genis in series 5 circ. obliquas transversas dispo- sitis, lateribus 50 cire in serie longitudinali angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis; pinna dorsali spinosa acuta, altitu- dine 12 ad 14% in altitudine. corporis, dorsali, radiosa paulo altiore, spina 1¢ minima, spinis 2 et 5* subaequalibus spinis ceteris longioribus; dorsali radiosa analique altitudine. subaequalibus, acutis, emarginatis, postice quam antice multo humilioribus; pectoralibus acute rotundatis et ventralibus aculis subae- qualibus capite absque rostro paulo longioribus, 6 et paulo ad 74-, caudali g* 12 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. profunde incisa lobis acutis subaequalibus capite non ad paulo longioribus 4; ad 44 in longitudine corporis; colore corpore superne violascente-roseo, inferne pallide roseo; fascia rostro-oculo-caudali lata rubro-violacea vel fusco- violacea; iride flavescente vel rosea margine pupillari aurea; cirris aurantiacis vel roseis; squamis capite, dorso, lateribus caudaque singulis maculis 1 ad 3 parvis rubro-violaceis vel violaceo-fuscis ; pinna dorsali spinosa dimidio infe- riore rosea fasciis 2 obliquis flavescentibus, dimidio superiore rubro-violacea flavo ocellata; dorsali radiosa rosea vittis 2 longitudinalibus flavis, apice flava; infra apicem macula magna rubro-violacea vel violacea; pinnis ceteris flavis, pectoralibus et ventralibus vittis 4 ad 6 transversis roseis; anali vittis 4 lon- gitudinalibus roseis; caudali utroque lobo fasciis 5 ad 7 transversis rubro- violaceis vel fusco-violaceis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/11. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. G. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Upeneoides variegatus Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Perc. p. 64; Act. Soc. Scient. Ind. Neerl. Il, Achtste bijdr. vischf. Amb. p. 48. Upeneoides tragula Günth., Cat. Fish. I p. 598; Kner, Reise Novara, Zool. Fisch. p. 66; Day, Fish. Andam. Proc. Zool. Soc. 1870 p. 685. Mullus tragula Playf., Fish. Zanzib. p. 40. Bidjinangka karang, Kakunir Mal. Hab. Java (Batavia, Bantam); Duizend-ins.; Bawean ; Madura; Nias; Singa- pura; Bintang (Rio); Bangka (Muntok, Tandjongbiat, Karanghadji Blinju, Gussongassam, Toboali); Lepar; Bali; Celebes; Sumbawa (Bima) ; Celebes (Macassar, Badjoa, Bulucomba, Manado); Sangir; Ternata, Halmahera (Sindangole); Obi-major; Saparua; Batjan (Labuha); Ceram (Piru, Wa- hai); Amboina; Goram; Banda (Neira); Ins. Philipp. ; in mari. Longitudo 30 speciminum 112" ad 225". Rem. L'Upeneus tragula est fort bien caractérisé par les gouttclettes violet- tes ou brun-violet et au nombre de un à trois sur chaque écaille du corps, mais ces gouttelettes souvent n'étant plus visibles sur des individus longtemps conservés dans la liqueur, on trouve des caractéres plus surs dans la hauteur du sousorbitaire, dans la hauteur relative des nageoires dorsales et dans les taches violettes ou noiràtres au haut de ces nageoires. Croyant autrefois l'espéce inédite je la décrivis sous le nom d' Upeneoides variegatus, mais elle est bien RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 13 identique avec l'Upeneus tragula Rich. Elle habite, hors l'Insulinde, les cótes de Chine, des iles Andaman, de Zanzibar et d'Aden. Mvrroipzs Blkr. Dentes parvi, intermaxillares et inframaxillares pluriseriati acuti, vomerini et palatini nulli, pharyngeales obtusi. Caput convexum, rostro obtuso squamato, operculo spina plana. Rem. Je n'ai trouvé dans l'Inde archipélagique que deux espéces de Mul- loides, le ffavolineatus et le vanicolensis, espéces fort voisines l'une de l'autre et ne se distinguant guère que par les caractères exposés ci-dessous. I. Environ 35 écailles sur une rangée longitudinale. Sousorbitaire sans écailles. Barbillons raides seulement à leur base, atteignant le bord postérieur du préopercule. A. Hauteur du corps 5 fois dans la longueur totale. P. 2/14. Corps sans bandelette longitudinale. Caudale bordée postérieurement de brun. l. Mutloides vanicolensis Blkr, B. Hauteur du corps 54} à 6 fois dans la longueur totale. P. 2/15 ou 2/16. Une bandelette rostro-oculo-caudale jaune. 2. Mulloides flavolineatus Blkr. Une troisième espèce de Mulloides, l'Upeneus zeylonicus CV. est dite ha- biter les cótes de la Nouvelle-Guinée. Elle a le corps plus allongé que le Mulloides flavolineatus et sans bande longitudinale, et puis la base de la se- conde dorsale marquée d'une ligne noire et les cótés de la base dela caudale d'une tache triangulaire du carmin le plus vif. Il parait que dans les espèces de Mulloides le nombre des écailles est constamment plus considérable que dans celles de Parupeneus, et varie entre 35 et 40 sur une rangée longitudinale. Probablement ce caractére, ainsi que celui de l'absence d'écaillure sur les nageoires dorsales et anale, sont de va- leur générique. 44 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. Mulloides vanicolensis Blkr, Nieuwe bijdr. ichth. Ternate, Nat. T. Ned. Ind. IV p. 601; Günth., Cat. Fish. I p. 404. Mulloid. corpore elongato compresso, altitudine 5 circiter in ejus longitudine, latitudine 12 circiter in ejus altitudine; capite 4j circ. in longitudine corporis; altitudine capitis 14 ad 13 in ejus longitudine; linea rostro-frontali valde con- vexa; linea interoculari convexa vel rectiuscula; oculis diametro 3 circiter in longitudine capitis; rostro oculo vix longiore superne squamato ; osse suborbi- tali alepidoto oculi diametro non altiore, poslice obtuse rotundato; maxilla superis ore paulo ante oculum desinente, 5 fere in longitudine capitis; dentibus utraque maxilla pluriseriatis parvis serie externa seriebus ceteris majoribus; cirris in- framaxillaribus basi tandum rigidis, praeoperculi marginem posteriorem attin- gentibus; opereulo spinula parva plama; osse suprascapulari spina nulla; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis genis in series 3 obliquas dis- positis, lateribus 35 circiter in serie longitudinali angulum aperturae branchia- lis superiorem inter et basin pinnae caudalis; pinna dorsali spinosa acuta al- titudine. 14 circ. in altitudine corporis, dorsali radiosa multo altiore, spina 1° minima, spinis 2* et 3* subaequalibus spinis sequentibus longioribus; dorsali radiosa et anali altitudine subaequalibus corpore duplo fere humilioribus, acutis, vix emarginalis, postice quam antice multo humilioribus; pectoralibus et ven- talibus acutis 62 circiter-, caudali profunde incisa lobis valde acutis superiore inferiore longiore 4i circiter in longitudine corporis; colore corpore rubro- violascente inferne dilutiore; iride rosea vel flava; cirris roseis vel aurantia- cis; pinnis roseis vel aurantiaco-roseis, caudali postice fuscescente marginata. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/14. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Upeneus vanicolensis CV., Poiss. VII p. 391. Hab. Ternata; Sangir ; in mari. Longitudo 2 speciminum 201" et 205". Rem. Les deux individus que je possède de cette espèce ne montrent au- cun vestige de bandelettes ni sur le corps ni sur les nageoires. L'espèce se fait du reste fort bien distinguer du flavolineatus par ses yeux plus grands, par la forme plus trapue du corps et par la téte plus obtuse. RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 19 Mulloides flavolineatus Blkr, Nieuwe bijdr. ichthyol. Ceram, Nat. T. Ned. Ind. IIL p. 697; Günth., Cat. Fish. I p. 403; Kner, Reise Novara, Fische p. 69. Mulloid. corpore elongato compresso, altitudine 51 ad 6 in ejus longitudine, latitudine. 12 circiter in ejus altitudine; capite 4: ad 42 in longitudine cor- poris; altitudine capitis 1$ ad 13 in ejus longitudine; linea rostro-frontal: de- clivi convexiuscula; linea interoculari rectiuscula; oculis diametro 3 ad 3£ in longitudine capilis; rostro convexo vel convexiusculo juvenilibus oculo non aetate provectis oculo sat multo longiore, superne squamato; osse subor- bitali alepidoto oeuli diametro non ad sat multo altiore; maxilla superiore, ante oculum desinente, 34 ad 3% in longitudine capitis; dentibus utraque maxilla pluriseriatis parvis, serie externa seriebus celeris majoribus; operculo spinula parva plana; cirris inframaxillaribus basi tantum rigidis praeoperculi limbum posteriorem fere attingentibus; osse suprascapulari spina parva; linea laterali singulis squamis arborescente; squamis genis in series 3 obliquas dispositis, lateribus 35 cire. in serie longitudinali angulum aperturae branchia- lis superiorem inter et basin pinnae caudalis; pina dorsali spinosa altitudine 1 ad 14 in altitudine corporis, dorsali radiosa multo altiore, spina 1* minima, spina 2* spinis sequentibus longiore; dorsali radiosa et anali altitudine subae- qualibus corpore duplo humilioribus, acutis, vix emarginatis, postice quam antice multo humilioribus; pectoralibus acutiusculis et ventralibus acutis 62 circiter,- caudali profunde incisa lobis valde acutis superiore inferiore longiore i circiter in longitudine corporis; colore corpore superne roseo, inferne dilu- tiore; fascia oculo-caudali citrina lineam lateralem ubique attingente vel sub- attingente; vittis oculo-maxillaribus flavis; iride rosea margine pupillari aurea; cirris roseis vel flavis; pinnis roseo-hyalinis, caudali flavescente-rosea; lateribus sub linea laterali interdum macula nigricante apice pectoralium tegenda. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/15 vel 2/16. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/131 et lat. brev. Syn. Mullus auriflamma Forsk., Descript. animal. p. 30? Mullus flavolineatus Lac., Poiss. IH p. 406. Mullus aureovittatus Shaw, Gen. Zool. IV. 2 p. 618. Upeneus flavolineatus CV., Poiss. Ul p. 336 ; Rüpp., N. Wirbelth. F. Abyss. Fisch. p. 101 tab. 26 fig. 1; Jenyns, Zool. Voy. Beagle, Fish. p. .24. PHypeneus flavolineatus Var., Cant., Cat. Mal. Fish. p. 56. 16 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES, Mulloides auriflamma et ruber Klunz., Syn. Fisch. R. M., Verh. zool. bot. Ges. Wien XX p. 742, 145. Bidjinangka Mal., Salmonet-wonga Bat). Hab. Cocos (Novaselma); Celebes (Badjoa, Manado); Timor (Atapupu); Ter- nata; Buro; Batjan (Labuha); Amboina; Ceran (Wahai); Banda (Neira) ; in mari. Longitudo 29 speciminum S0" ad 240". Rem. N'ayant pas pu examiner de l'espéce actuelle des individus frais, je ne donne les couleurs que telles qu'elles se présentaieni sur les individus les mieux conservés. Je ne suis pas du reste bien convaincu qu'elle soit en effet identique avec le Mullus auriflamma Forsk. de la Mer rouge ou l'Upe- neus flavolineatus CV. A en juger sur la figure publiée par M. Rüppell le profil, dans le flavolineatus, est plus obtus et le museau plus convexe et la seconde dorsale et l’anale y seraient moins hautes et à bord non concave. Mulloides zeylonicus Blkr, Act. Soc. Sc. Ind. Neerl. VI Bijdr. vischf. Nieuw-Guinea p. 8; Günth., Cat. Fish. I p. 405. Descriptio Cuvieriana sequens. Cette espéce, encore plus alongée que la précédente (Mulloides flavolinea- tus) a le chanfrein trés-large et trés-aplati, les dents trés-fines et sur une bande fort étroite. Ses barbillons ne dépassent pas l'à-plomb du bord posté- rieur de l'oeil. — Son corps est d'un beau rouge, un peu lavé de bistre sur le dos. La premiére dorsale est d'un jaune mélangé de brunatre; la seconde, d'un jaune plus pur, a une ligne noire à sa base. Les autres nageoires sont teintes de jaune et de rouge. Des deux cótés de la base de la caudale est une tache triangulaire du carmin le plus vif. Les barbillons sont rouges. D. 7-1/8., P. 46;-V..4/5, A; Gs 6: 17-7 Syn. Upeneus zeylonicus CV., Poiss. I p. 558, VIT p. 391. Hab. Nova-Guinea ; in mari. Long. ,,prés de neuf pouces". REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 17 Parureneus Blkr. Dentes, intermaxillares et inframaxillares uniseriati mediocres conici acutius- culi, pharyngeales pluriseriati conici. Dentes vomerini vel palatini nulli. Squamae genis triseriatae, corpore 28 ad 30 in linea laterali. Squamae ven- trales linea mediana obtuse carinatae. Pinnae dorsales et analis alepidotae. Rem. Le genre Parupeneus se distingue non seulement par la dentition, mais aussi par l'absence d'écaillure à la seconde dorsale et à l'anale, par la formule des écailles, et par la forme carénée des écailles sur la ligne médiane du ventre. Il parait aussi que les écailles des joues, dans toutes les espèces, sont disposées sur trois rangées obliques et que les barbillons n'y sont jamais raides que seulement à leur base. L’Inde archipélagique nourrit au-moins une douzaine d'espéces de Parupe- neus, dont onze font partie de mon cabinet. Ces espèces sont aisément a dis- tinguer, à l'état frais, par les couleurs, dont le système et la distribution sont, pour une espéce donnée, d'une constance remarquable. Plusieurs détails de la coloration s'effacant cependant par une conservation prolongée dans la liqueur on est général nent reduit, pour des individus longtemps conservés, à ne pouvoir plus consulter que les bandes foncées ou les taches latérales noirátres ou jaunatres dont sont ornées plusieurs espéces, bandes et taches qui se voient encore fort bien sur des individus de mes collections qui ont subi pendant plus de vingt ans l'aetion de la liqueur conservatrice. On trouve du reste d'assez bons caractères spécifiques dans la forme du museau, dans la hauteur relative du corps et de la téte, dans la longueur des barbillons, la hauteur relative des nageoires dorsales, la nature de la seconde épine dorsale, la forme de la seconde dorsale, la position des yeux et la longueur de la machoire supérieure, mais plusieurs de ces caractéres ne sont d'une valeur diagnostique réelle qu'en les appliquant sur des individus de dimensions connues. Les espèces insulindiennes se font fort bien reconnaitre par les caractères exposés dans le tableau suivant. I. Environ 30 écailles dans la ligne latérale. Ecailles des joues disposées sur trois rangées obliques. Tête 4 ad 43 fois dans la longueur totale. Barbillons raides squlement à Ja base. Sousorbitaire sans groupes de pores distincts. 9 NATUURK. VERH. DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 18 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 1. Seconde épine dorsale raide poignante. Premiére dorsale du double plus haute que la partie antérieure de la seconde dorsale; celle-ci beaucoup plus longue que haute. Hauteur du corps 4 à 5 fois dans la longueur totale. A. 3 Profil concave. Museau pointre. Branches de la ligne latérale peu nombreuses. Barbillons atteignant le bord postérieur de l'opercule. P. 2/14. Dos à trois bandes transversales foncées, la première s'étendant depuis la nuque jusqu'à la seconde dorsale et plus ou moins divisée en bas, la seconde sous la dorsale molle et la troisième occupant le milieu de la queue. Une bandelette rostro- oculo-temporale noirátre. Base de la seconde dorsale brune ou noirátre. l. Parupeneus multifasciatus Blkr. Profil convexe ou droit. Museau non pointu, convexe. Base de la seconde dor- sale noirátre. Queue à tache latérale noirátre. a. Barbillons atteignant le bord postérieur du préopercule. P. 2/13. Moitié antérieure du corps à trois bandes longitudinales noirátres, la supé- rieure fronto-dorsale, la médiane rostro-oculo-latérale et l'inférieure sousoculo- latérale. La tache latérale de la queue touchant l'aplomb du dernier rayon dorsal. 2. Parupeneus barberinoides Blkr. Se . Barbillons atteignant le bord postérieur de l'opercule. P. 2/14 ou 2/15. Corps à une seule bande longitudinale noirátre, s'arrétant sous la dorsale molle. La tache latérale de la queue située environ au milieu entre la seconde dorsale et la base de la caudale. 3. Parupeneus macronema Blkr. 2. Seconde épine dorsale flexible, non poignante. Première dorsale beaucoup moins du double plus haute que la seconde; celle-ci plus haute en avant qu'en arrière et pas beaucoup plus longue que haute. Base de la seconde dorsale sans bandelette noirátre. A. Queue à tache latérale noirátre. Barbillons atteignant le bord postérieur du préopercule. a. Museau pointu. Profil concave. P. 2/15. Une bandelette rostro-oculo-latérale noiràtre s'arrétant sous la seconde dorsale. La tache latérale de la queue rap- prochée de la base de la caudale. 4, Parupeneus barberinus Blkr. RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÍDES, 19 b. Museau obtus. P. 2,12. Point de bandelette rostro-latérale noire. La tache latérale de la queue située fort en avant de la caudale, environ au milieu libre de la queue. Une large tache jaune sous la premiére dorsale. 9. Parupeneus indicus Blkr. B. Queue sans tache latérale noirâtre. P. 2/13 à 2/15. a. Flanes à tache latérale noirâtre. Barbillons atteignant le bord postérieur de l'opercule. + Profil concave. Museau pointu. La tache latérale noire située entre les deux dorsales, traversée par la ligne latérale et suivie d’une tache oblongue jaune. Caudale sans bandelettes. 6. Parupeneus pleurostigma Blkr. +' Profil droit ou convexe. Museau obtus. La tache latérale noire située au-dessous de la ligne latérale vis-à-vis la premiére dorsale et non suivie d'une tache jaune. Caudale à bandelettes obliques jaunâtres ou nacrées. 7. Parupeneus pleurospilus Blkr. 3. Point de tache latérale noire, ni sur les cótés ni sur la queue. + Profil convexe. Museau obtus. Queue sans large tache jaune. 4 Barbillons atteignant le bord postérieur de l'opercule, Hauteur du corps 4 à 44 fois dans la longueur totale. Tête aussi haute ou presque aussi haute que longue et à bandelettes longitudinales bleuátres ou violátres. Ecailles du corps à ocelle jaune. 8. Parupeneus luteus Blkr. 4 Barbillons atteignant le bord postérieur du préopercule. Hauteur du corps 5 fois dans la longueur totale. Téte notablement plus longue que haute. Corps et nageoires sans taches ni bandelettes distinctes. 9. Parupeneus Janseni Blkr. 4 Profil droit ou concave. Museau fort pointu. Dos de la queue à large tache jaune. & P. 2/14. Barbillons atteignant ou atteignant presque l'épine ventrale. 9* 20 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. La tache jaune occupant le haut de toute la partie libre de la queue et ne descendant pas jusqu'à la ligne latérale. Téte à bandelettes lon- gitudinales bleuátres. 10. Parupeneus cherserydros Blkr. 4 P. 2/13. Barbillons dépassant la base de l'épine ventrale. La tache jaune n’occupant que le haut de la moitié antérieure de la partie libre de la queue et descendant jusq'au-dessous de la ligne latérale. 11. Parupeneus vanthospilurus Blkr. Parupeneus multifasciatus Blkr, Notice. Parupen. bifasc., Versl. Kon. Akad. Wet. Afd. Natuurk. 2° Reeks II p. 326. Parup. corpore oblongo-subelongato compresso, altitudine 4 ad 5 in ejus longitudine, latitudine 2 ad 2 et paulo in ejus altitudine; capite acuto 4 fere ad 44 in longitudine corporis; altitudine capitis 1 et paulo ad 14 in ejus lon- gitudine; oculis majore parte vel totis in dimidio capitis posteriore sitis, dia- metro 4 fere ad 5 et paulo in longitudine capitis; linea rostro-frontali concava vel concaviuscula; linea interoculari convexa; squamis frontalibus usque infra nares anteriores descendentibus; rostro acuto superne tantum squamato, oculi diametro multo ad plus duplo longiore; osse suborbitali alepidoto poris con- spicuis nullis; maxilla superiore ante oculum desinente 24 circ. in longitu- dine capitis, minus duplo longiore quam postice lata; cirris operculi marginem posteriorem. subattingentibus ad paulo superantibus; spina operculari parva; squamis 30 circ. in linea laterali; linea laterali singulis. squamis ramulis par- cis; cauda parte libera duplo circ. longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa duplo cire. altiore et vix longiore, spina 2* juvenilibus et adolescentibus pungente, spinis 3* et 4* ceteris longioribus 11 ad 18 in altitudine corporis; dorsali radiosa multo longiore quam antice alta, antice quam postice non vel non multo altiore, obtusa, radio postico ceteris paulo ad multo longiore; pectoralibus et ventralibus acutis subaequalibus 4$ ad 5 in longitu- dine corporis; anali multo longiore quam antice alta, obtusa, antice quam postice non vel paulo tantum altiore, dorsali radiosa non vel paulo humiliore, radio postico celeris paulo ad multo longiore; colore corpore roseo, inferne di- RÉVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 21 lutiore; rostro roseo; iride violascente-vel flavescente-rosea margine pupillari aurea; fasciis corpore 3 lranversis nigricante-violaceis; fascia anteriore latis- sima dorso ab nucha inde usque ad dorsalem radiosam sese extendente fus- cescente-vel nigricante-violacea inferne in crura vulgo 5 vel 4 inferne diffuse desinentia divisa; faseia 2* basi dorsalis radiosae incipiente et infra lineam la- teralem desinente; fascia 5* dorso caudae medio incipiente et infra lineam lateralem desinente; cauda antice superne fasciam 2™ inter et 3" flavescente; vitla rostro-temporali fusco-violacea eujus parte postoculari vulgo tantum con- spicua; pinnis roseis vel roseo-aurantiacis, dorsali radiosa analique vittis 5 vel A4 longitudinalibus margaritaceis, dorsali radiosa dimidio basali et radio postico violaceo-fusca ; ventralibus dimidio libero vittis 5 vel 4 transversis margari- taceis; caudali superne et inferne vulgo fuscescente marginata. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/14. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/13/1 et lat brev. Syn. Mullus multifasciatus QG., Zool. Voy. Uranie p. 530, Alt. tab. 59 fig. 1. Upeneus trifasciatus VC., Poiss. IT p. 544; Blkr, Bijdr. ichth. Banda, Nat. T. Ned. Ind. II p. 257; Günth., Cat. Fish. I p. 407 (nec. syn, ex parte); Kner, Zool. Novara, Fisch. p. 71. Parupeneus trifasciatus Blkr, Onz. not. ichth. Ternate, Ned. T. Dierk. I. p. 254. Tijo Manad.; Bidjinangka Ternat., Salmonetti Amb. Hab. Celebes (Badjoa, Manado) ; Halmahera (Sindangole) ; Ternata ; Batjan (La- buha); Obi-major; Ceram (Piru, Wahai); Amboina; Banda (Neira) ; Go- ram; Aru; Timor (Atapupu) ; Flores (Larantuca); in mari. Longitudo 79 speciminum 70" ad 222". Rem. Cette espéce, la seule insulindienne connue à bandes brunes du corps transversales, a été confondue avec le Parupeneus bifasciatus (Mullus bifas- catus Lac.), mais elle en est fort distincte, non seulement par les détails du systéme de coloration, mais aussi par la téte qui est moins obtuse el moins haute, par l'absence de groupes de gros pores sousorbiiaires, par les barbil- lons qui sont plus longs, par ia ligne latérale dont les arbuscules sont moins nombreux, et par la forme différente de la dorsale molle et de l'anale, Elle est méme plus voisine, par sa physionomie et par la forme et la nature des na- geoires dorsales et anale, du Parupeneus macronema, dont cependant le sys- 22 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. téme de coloration du corps est fort différent. — Le prolongement extra-or- dinaire du dernier rayon dorsal, dans le multifasciatus, n'est point constant et ne se voit que dans des individus de l'adolescence avancée ou de l’âge adulte. L'espéce est commune dans les mers des Moluques, mais je ne l'ai jamais recue des mers de la Sonde. Elle est connue habiter cependant, hors l'Insu- linde, les cótes de l'Hindoustan et de Ceylon et les archipels des Amis, des Marquises et Sandwich. Parupeneus barberinoides Blkr, Onz. not. ichth. Ternate, Ned. T Dierk. | p. 254. Parup. corpore oblongo compresso, altitudine 4£ ad 43 in ejus longitudine, latitudine 2 et paulo in ejus altitudine; capite 4 ad 41 in longitudine corporis; altitudine capitis 1£ circ. in ejus longitudine; lineis rostro-frontali et intero- culari convexis; oculis juvenilibus in media longitudine capitis, aetate provectis totis fere in dimidio capitis posteriore sitis, diametro 5 ad 43 in longitudine capitis; squamis frontalibus usque infra nares anteriores descendentibus ; rostro convexo superne tantum squamato, oculo non ad duplo longiore; osse subor- bitali alepidoto poris confertis conspicuis nullis; maxilla superiore ante oculum desinente, 5 fere ad 5 in longitudine capitis, minus duplo longiore quam pos- tice lata; cirris praeoperculi marginem posteriorem attingentibus vel vix superantibus; squamis 50 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis; cauda parte libera duplo cire. longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa duplo circ. altiore, spina 2* spinis ceteris crassiore et pungente, spinis 8° et 4* ceteris longioribus 1i ad 14 in altitu- dine corporis; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, obtusis, non vel vix emarginatis, postice quam antice vix ad non humilioribus, dorsali multo longiore quam antice alta, anali dorsali paulo breviore; pinnis pectoralibus et ventralibus acutis 5 ad 54,- caudali profunde incisa lobis acutis 41 ad 5 in longitudine corporis; colore corpore rubro vel roseo, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea; cirris carmosinis; squamis corpore singulis medio vulgo guttula nitente rubro-violacea; fascia linea cephalo-dorsali mediana nigri- cante-violacea rostro incipiente et basi dorsalis radiosae desinente ; faseiis in- super ulroque latere 2 nigricante-violaceis, superiore rostro-oculo-laterali paulo post dorsalem spinosam desinente, inferiore latissima triangulari genis incipiente RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 23 et paulo post apicem pinnae pectoralis cum fascia superiore coalescente ; cauda antice vix post dorsalem radiosam macula rotunda nigricante-violacea linea la- terali percursa; lateribus fascias laterales inter et maculam caudalem plaga vel macula lata diffusa lutea; pinna dorsali spinosa antice flavescente-rosea, postice et inferne violascente-rosea; dorsali radiosa basi nigricante-violacea, dimidio libera flavescente-rosea vittis longitudinalibus dilute coeruleis; pinnis ceteris roseis, pectoralibus basi profundioribus, ventralibus dimidio libero violascente- fuscis, anali vitis 3 vel 4 longitudinalibus dilute eoeruleis, caudali aetate pro- vectis margine inferiore. violascente. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/15. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Upeneus burberinoides Blkr, Bijdr. ichth. Mol. Nat. T. Ned. Ind. III p. 263; Günth., Cat. Fish. | p. 406 (nec Kner, Zool. Reise Novar. Fisch. p. 70 tab. 5 fig. 4). Hab. Celebes (Bulucomba); Ternata; Amboina; Ceram (Wahai); in mari. Longitude 15 speciminum 68" ad 185". Rem. L'espéce de Chine, publiée par M. Kner sous le nom de Upeneus barberinoides ? Bleek. et que j'ai citée depuis (Ned. T. Dierk. IV p. 142) sous le nom de Parupeneus Kneri, doit étre distincte de l'espéce actuelle et porter dorénavant le nom de Parupeneus taeniatus, le nom spécifique de tae- niatus ayant été proposé et définitivement adopté par M. Kner lui-méme. — Dans la figure du taeniatus (Zool. Reis. Novara Fisch. tab. 4 fig. 1) les ban- delettes foncées du corps sont d'égale largeur et se continuent jusque prés la caudale et l'on n'y voit ni tache caudale foncée ni tache pale entre cette tache et les bandes latérales foncées. La description des couleurs (Fische No- vara p. 70 et IV Folge Fisch. Mus. Godeffr., Sitz. ber. Wien 1868 Bd. 58 p. 315) ne cadre pas avec la figure et va mieux au barberinoides, excepté la bande brune inférieure laquelle est dite se continuer jusqu'à la caudale. La réexamination des individus types du taeniatus pourra seule faire décider si M. Kner ait eu sous les yeux plus d'une seule espéce. Le barberinoides est fort voisin du macronema, mais se fait aisément dis- tinguer par les trois bandes longitudinales foncées, par la position de la tache latérale de la queue tout prés l'a-plomb du dernier rayon dorsal, par son profil plus convexe, par les barbillons, qui sont plus courts, etc. 24 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. Parupeneus macronema Blkr, Enum. poiss. Amboine, Ned. T. Dierk. II p. 281. Parup. corpore oblongo compresso, altitudine 47 ad 4$ in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite 4 fere ad 4 in longitudine corpo- ris; altitudine capitis 1$ ad 1j in ejus longitudine ; linea rostro-frontali con- vexa vel rectiuscula; linea interoculari convexa; oculis majore parte vel totis in dimidio capitis posteriore sitis, diametro 44 ad 5 in longitudine capitis ; squamis frontalibus usque inter nares anteriores descendentibus; rostro oculo plus duplo longiore superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto poris conferüs conspicuis nullis; maxilla superiore ante oculum desinente, 23 ad 23 in longitudine capitis, minus duplo longiore quam postice lata; cirris operculi marginem posteriorem attingentibus ad paulo superantibus; operculo spina parva plana; squamis 50 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis sat parcis; cauda parte libera duplo ad minus duplo longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa duplo ad duplo fere altiore, spina 2 celeris crassiore et pungente, spina 3* ceteris longiore 1j ad 12 in alti- tudine corporis; dorsali radiosa multo longiore quam anuce alta, antice obtusa, leviter emarginata, radio postico radio 1^ fisso longiore; pectoralibus et ven- talibus acutis 5 ad 54, caudali profunde incisa lobis acutis à circ. in longi- tudine eorporis;: anali dorsali radiosa breviore sed non humiliore, non emar- ginata, antice obtusa, radio postico ceteris longiore ; colore corpore roseo-rubro, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea ; cirris roseis apicem versus flavescentibus; villa rostro-oculo-dorsali sat lata fusco-violacea vel nigricante- violacea sub media dorsali radiosa supra lineam lateralem desmente; cauda linea laterali medio dorsalem radiosam inter et basin pinnae caudalis macula rotunda fusco-violacea vel nigricante; pinna dorsali spinosa rosea vel flaves- cente-rosea ; dorsali radiosa basi et radio postico fusco-violacea ; pinnis celeris roseis, dorsali radiosa et anali vittis 4 ad 7 longitudinalibus, ventra- libus. vittis 9 vel 10 transversis flavis, dorsali radiosa basi et radio postico fusco-violacea, caudali superne et inferne vulgo violaceo marginata. B. 4. D 8-1/8 vel 8-1/9 vel 8-1/10. P. 2/14 vel 2/15. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Mullus macronema Lac., Poiss, IE p. 383, 404 tab. 13 fig. 2. Mullus auriflamma Lac. Poiss. UL tab. 13 fig. 1 (nec Forsk. nec L. Gm. ; nec Lac., descr.). REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 25 Syn. Upeneus lateristriga CV., Poiss. III p. 541; Réga. an. éd. luxe, Poiss. Atl. tab. 19 fig. 5; Rüpp., N. Wirb. Fisch. p. 101; Blkr, Vijfde bijdr. ichth, Celeb., Nat. T. Ned. Ind. VII p. 242. Upeneus lateristriata Val. in Cuv, Régn. an. éd. lux, Poiss. Atl. tab. 19 fig. 5. Upeneus macronema Blkr, Act, Soc. Sc. Ind. Neer], VI Enum. Pise Arch. Ind. p. 37; Gunth., Cat. Fish. | p. 405; Klunz., Syn. Fisch. R. M. Verh. zool. bot. Ges. Wien XX p. 744. Mullus micronemus Playf., Fish. Zanzib. p. 40. Hab. Sumatra (Priaman) Celebes (Macassar); Amboinen; in mari. Longitudo 2 speciminum 160" et 220”, Rem. La seconde dorsale du plus grand de mes deux individus est soutenue par un rayon de plus qu'à Vordinaire dans les espèces du genre, mais dans l'autre individu j'y compte le nombre normal, L'Upeneus griseo-frenatus Kner des iles Fidji (Kner, IV Folge Fisch. Mus. Godeffr. Sitz. ber. Wien 58 p. 505 tab. 5 fig. 4) mérite d'étre comparé au macronema, dont en tout cas il est fort voisin. La tache latérale de la queue y est placée de la méme manière, mais la bande noirâtre ne s'étend pas en arriére de l'oeil et, à en juger d'aprés la figure, la forme de la seconde dor- sale et de l'anale y est assez différente. Le macronema est beaucoup plus rare dans l'lnsulinde que le barberinus. Hors l'Archipel indien il est connu habiter la Mer rouge et la cóte de Zanzibar. Parupeneus barberinus Blkr, Onziéme not. ichthyol. Ternate, Ned. T. Dierk. I p. 234. Parupen. corpore oblongo-subelongato compresso, altitudine 4 et paulo ad 5 in ejus longitudine, latitudine (3 ad 2 in ejus altitudine; capite acuto 4 ad 4} in longitudine corporis; altitudine capitis 4% ad 14 in ejus longitudine; linea rostro-frontali rectiuscula vel concaviuscula; linea interoculari convexa; oculis juvenilibus in media longitudine capitis aetate provectis tolis in dimidio capilis posteriore sitis, diametro 5 ad 52 in longitudine capitis ; squamis fron- talibus usque infra nares anteriores descendentibus; rostro oculo minus duplo ad plus duplo longiore superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto, poris conferlis conspicuis nullis; maxilla superiore paulo ad longe ante oculum desinente, 3 ad 32 in longitudine capitis, minus duplo ad duplo longiore quam 10 NATUORK. VERH. DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 26 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. postice lata; cirris praeopereuli marginem posteriorem attingentibus vel sub- altingentibus; spina operculi sat conspicua; squamis 30 circ. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis sat numerosis; cauda parte libera duplo cire. longiore quam postice alla; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* ceteris non crassiore et non puu- gente, spinis 3* et 4* ceteris longioribus 14 ad 13 in altitudine corporis ; dorsali radiosa antice quam postice altiore acuta, non multo longiore quam alta, non vel leviter emarginata, radio postico radio penultimo vulgo longiore; pectoralibus et ventralibus subaequalibus 5$ ad 5$,- caudali profunde incisa lobis acutis 45 ad 42 in longitudine corporis; anali dorsali radiosa breviore sed non humiliore, antice obtusa, non vel vix emarginala, radio postico radio penultimo vulgo longiore; colore eorpore roseo-rubro, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea; cirris roseis vel flavis; vilta rostro-oculo-dorsali sat lata fusco-violacea vel nigricante-violacea antice infra lineam lateralem decurrente et sub dorsalis radiosae parte posteriore supra lineam lateralem desinente; capite villis interocularibus, oculo-temporalibus et maxillo-suboculo- opercularibus pluribus flavescentibus vel dilute coeruleis; cauda postice macula rotunda nigricante-violacea in linea laterali basi pinnae caudalis subcontiguua ; pinnis roseis, dorsali radiosa amalique vittis pluribus longitudinalibus ffaves- centibus. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-19. P. 2/15. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Mullus barberinus Lac., Poiss. lll p. 406 tab. 13 fig. 3; Playf., Fish. Zanzib. p. 40. Upeneus barberinus CV., Poiss. III p. 540; Rüpp., N. Wirb. Fisch. p. 101; Blkr, N. bijdr. Pere. Soend. Mol. Nat, T. Ned. Ind. II p. 172; Günth., Cat. Fish. I p. 405; Kner, Zool. Novar. l'isch. p. 70; Klunz., Syn. Fisch. R. M., Verh. z. b. Ges. Wien XX p. 545. Bidjinangka karang Mal.; Lumoto Manad. Hab. Java (Batavia); Cocos (Novaselma); Bawean; Bali (Boleling); Sumatra (Trussan, Padang); Nias; Celebes (Macassar, Badjoa, Manado, Gorontalo) ; Timor (Atapupu); Halmaheira (Sindangole); Ternata ; Buro (Kajeli); Ce- ram (Wahai) ; Amboina; Banda (Neira); Letti; Aru; in mari. Longitudo 54 speciminum 76" ad 270". Rem. Le Parupeneus barberinus et le Parupeneus macronema sont les seules REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES, 27 espèces indo-archipélagiques où le corps est marqué d'une seule bandelette longitudinale brune ou noiratre s'étendant depuis le bout du museau jusque sous la seconde dorsale et s'y arrétant au-dessus de la ligne latérale. Toutes les deux aussi ont une tache latérale ronde et noiràtre sur la queue ct la seconde dorsale et l'anale rayées longitudinalement de jaunâtre ; mais elles sont encore fort distinctes l'une de l'autre par plusieurs caractères, le ma- cronema ayant la téte plus obtuse, la seconde épine dorsale raide et poignante, la seconde dorsale moins haute, plus obtuse et du double plus longue que haute, la bandelette longitudinale foncée plus large, la tache caudale située beaucoup plus en avant (au milieu environ de la partie libre de la queue), la base de la seconde dorsale marquée d'une bandelette violette ou noiraire, etc. On reconnait le barberinus du premier coup-d'oeil à la position de la tache caudale tout prés la base de la caudale. — M. Klunzinger trouva, dans des individus du barberinus de la Mer rouge, les dents de la mâchoire inférieure »meist in mehreren Reihen zerstreut", particularité que je ne retrouve dans aucun de mes nombreux individus, où toutes les dents des machoires sont assez régulièrement disposées sur une seule rangée comme dans toutes les autres espèces du genre, Le barberinus est assez commun dans l’Inde archipélagique et habite, hors l'Insulinde, la Mer rouge, les côtes de Zanzibar, de l'Indoustan, des iles An- daman et de la Nouvelle-Hollande. Parupeneus indicus Blkr, Quatrième not. ichth. Bouro, Ned. T. Dierk. II p. 148. Parup. corpore oblongo vel subelongato compresso, altitudine 4 ad 5 in ejus longitudine, latitudine 1$ ad 2 in ejus altitudine; capite 4 ad 44 in longitudine. corporis; altitudine capitis 1 et paulo ad 13 in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa inferne tantum concaviuscula; linea interoculari convexa; oculis juvenilibus et adultis circ. in media longitudine capitis sitis, diametro 3 ad 54 in longitudine capitis; squamis frontalibus usque inter nares anteriores descendentibus; rostro oculo paulo ad plus duplo longiore superne tentum squamato; osse suborbitali alepidoto, poris confertis conspicuis nullis; maxilla superiore ante oculum desinente, 3 circ. in longitudine capitis, minus duplo longiore quam postice lata; cirris praeoperculi marginem posteriorem attingentibus vel subattingentibus; operculo spina parva; squamis 50 circ. in 10* 28 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis ad sat numerosis; cauda parte libera duplo circ. longiore quam postice alla; pinna dorsali spi- nosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* ceteris non crassiore non pungenle, spinis 3° et 4* ceteris longioribus 13 ad 2 fere in altitudine eorporis; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, parum emarginatis, postice quam antice humilioribus, dorsali vix longiore quam antice alta antice acutiuscula, anali obtusa; pectoralibus et ventralibus acutis 5 et paulo ad 6,- caudali profunde incisa lobis acutis 4$ ad 5 in longitudine cor- poris; eolore corpore superne roseo vel olivascente-roseo, inferne dilutiore ; iride rosea margine pupillari aurea; cirris aurantiacis vel flavis; eapite viltis rostro-oculo-temporalibus, interocularibus et maxillo-suboculo-opercularibus plu- ribus dilute coeruleis vel flavescentibus coeruleo limbatis; dorso sub posteriore parte pinnae dorsalis spinosae macula magna oblonga longitudinali pulchre flava majore parle supra lineam lateralem sita; media cauda macula rotunda nigri- cante-violacea vulgo majore parte supra lineam lateralem sita; pinnis dorsa- libus peetoralibusque flavescente-roseis, ventralibus analique albido-roseis, caudali rosea; dorsali radiosa analique vittis 5 ad 5 longitudinalibus flavis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8—1/9. P. 2/12. V. 1/5. A. 2/6: vel 2/7. C. 1/13ll et lat. brev. Syn. Rahtee goolivinda Russ, Fish. Corom. If p. 42 fig. 157. Mullus indicus Shaw, Gen. Zool. IV. 2 p. 614. Upeneus Russelli CV, Poiss. UL p. 542; Rich., Rep. ichth. Chin., Rep. 15" meet. Brit. Assoc. p. 220; Blkr, Verh. Bat. Gen. XXII Pere. p. 62. Upeneus waigiensis CV., Poiss. II p. 545. Upeneus malabaricus CV., Poiss. [IL p. 544; Günth., Gat. Fish, [qu 407; Day, Fish. Malab. p. 29. Upeneus indicus Günth., Cat. Fish. I p. 406; Day, Fish. Malab. p. 28. Parupeneus Russelli Blkr, Onz. not. ichth. Ternate, Ned. T. Dierk. I p. 254- Mullus malabaricus Playf., Fish Zanzib. p. 41. Didjinangka-karang Mal. Hab. Sumatra (Telokbetong, Cauer, Benculen, Padang, Siboga); Nias; Batu; Biliton (Tjirutjup); Java (Batavia); Bali (Boleling); Celebes (Macassar, Badjoa, Manado); Timor (Kupang); Ternata; Batjan (Labuha); Buro (Kajeli); Ceram (Wahai); Amboina; Waigiu; Insul. Philippin. ; in mari. Longitudo 52 speciminum 82" ad 310". RÉVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 29 Rem. Le Parupeneus indicus et les six espéces dont la description va suivre ont toutes la seconde épine dorsale flexible et non poignante, la première dorsale moins du double plus haute que la seconde et la seconde dorsale a partie antérieure plus haute que la partie postérieure, Toutes ces espéces manquent de bandes brunes ou noires transversales ou longitudinales sur le corps, mais elles sont nettement caractérisées par la forme de la tête, par la hauteur relative du corps, par la longueur des barbillons, par la présence ou l'absence de tache latérale ou caudale luisante ou foncée et par la position de ces taches. L’indicus est émitemment distinct par ces taches, dont l'antérieure, d'une belle couleur jaune, oblongue et grande, est située sous la première dorsale, et la postérieure, ronde et noirâtre, marquée sur le cóté de la queue au milieu environ entre l'a-plomb du dernier rayon dorsal et la base de la caudale. Ces taches se voient encore trés-bien sur des individus conservés pendant plus de vingt-cing ans dans la liqueur. La téte, à l'état frais, est ornée de bandelettes jaunâtres qui se perdent assez vite dans la liqueur. Il parait que dans des individus de parages extra-archipela- giques de telles bandelettes s'étendent aussi sur le dos et sur les flancs. Hors l'Insulinde l'indicus est connu habiter les cótes de Chine et du Japon, des iles Andaman, de Coromandel, de Malabar, de Zanzibar et d'Aden. — A Batavia c'est l'espéce la plus commune du genre, mais elle n'y est jamais apporté en grand nombre. Aussi on n'y en fait aucun cas comme nourriture, Parupeneus pleurostigma Blkr. Parup. corpore subelongato compresso, altitudine 42 ad 5 in ejus longi- tudine, latitudine 1$ ad 2 fere in ejus altitudine; capite 4 fere ad 4 et paulo in longitudine corporis; altitudine capitis 13 ad 15 in ejus longitudine; linea rostro-frontali concaviuscula; linea interoculari convexa; oculis junioribus in media longitudine capitis aetate provectis majore parte in dimidio capitis pos- teriore sitis, diametro 3' ad 4 in longitudine capitis; squamis frontalibus usque inter nares anteriores descendentibus; rostro acuto oculo non ad duplo longiore superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto, poris confertis conspi- cuis nullis; operculo spina parva; maxilla superiore vix ante oculum desinente 23 ad 3 in longitudine capitis, minus duplo longiore quam postice lata; cirris opereuli marginem posteriorem attingentibus vel subattingentibus; squamis 50 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis; cauda 30 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. parte libera duplo longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* ceteris non crassiore non pungente, spinis 3* et 4* ceteris longioribus 11 ad 14 in altitudine cor- poris; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, antice quam postice altioribus, non vel vix emarginatis, dorsali non multo longiore quam antice alta, anali dorsali breviore; pectoralibus et ventralibus acutis 5 circ.,- caudali profunde incisa lobis acutis 45 circ. in longitudine corporis; colore corpore roseo, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea; cirris roseis vel aurantiacis; lateribus linea laterali, vix post pinnam dorsalem spinosam, macula rotunda vel oblonga nigricante-violacea, sub pinna dorsali radiosa macula majore lutea maculae nigricanti contigua et ante radium dorsalem posteriorem desinente; cauda superne antice frequenter fuscescente; pinnis roseis, dorsali radiosa et anali vittis 3 ad 5 longitudinalibus flavescentibus, dorsali radiosa junioribus basi vitta longitudinali nigrieante-violacea aetate provectis vulgo vix vel non conspicua. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/14 vel 2/15. V. 15. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Upeneus pleurostigma Benn., Fish. Maurit., Proc. Gomm. Zool. Soc. I p. 59. Upeneus Brandesi Blkr, Bijdr. ichth. Banda, Nat. T. Ned. Ind. II p. 256; Günth., Cat. Fish. I p. 407. Parupeneus Brandesi Blkr, Enum. Poiss. Amb., Ned. T. Dierk. II p. 281. Mullus pleurostigma Playf., Fish. Zanzib. p. 40. Hab. Amboina; Banda (Neira); in. mari. Longitudo 25 speciminum 78" ad 252". Rem. J'ai cru autrefois cette espèce inédite, mais je suis maintenant de l'avis de M. Günther que mon Upeneus Brandesi ne soit point distinct du pleurostigma Benn. Les taches latérales, dans le pleurostigma, ne sont pas aussi nettement marquées que dans le Parupeneus indicus et sujettes à se perdre par l'aetion prolongée de la liqueur conservatrice Leur disposition, toute différente de celles de Vindicus, fait aisément reconnaitre l'espéce, qui se distingue encore de l'indicus par son museau plus pointu, par deux ou trois rayons de plus à la pectorale, etc. Les seules localités insulindiennes connues du pleurostigma sont les iles citées, mais il habite aussi, hors l'Inde arcbipélagique, les cótes de l'ile Mau- rice et de Zanzibar. RÉVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 3f Parupeneus pleurospilus Blkr, Deuxieme notice ichth. Saparoua, Versl. Kon. Akad. Wet. Afd. Natuurk. XVI. p. 360. Parup. corpore oblongo compresso, altitudine 4? ad 42 in ejus longitudine, latitudine 15 ad 2 in ejus altitudine; capite 4 ad 43 in longitudine corporis ; altitudine capitis 1; ad 11 in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa vel rectiuscula; linea interoculari convexa; oculis juvenilibus et aetate pro- veclis in media longitudine capitis sitis, diametro 4 circ. in longitudine capitis ; squamis frontalibus usque infra nares anteriores descendentibus; rostro obtusiusculo oculo minus duplo longiore superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto, poris confertis conspicuis nullis; operculo spina parva bene conspicua; maxilla superiore ante oculum vel sub oculi margine ante- riore desinente, 23 circ. in longitudine capitis, duplo ad minus duplo longiore quam postice lata; cirris opereuli marginem posteriorem attingentibus vel sub- attingentibus ; squamis 30 circ. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis sat parcis; cauda parte libera duplo circ. longiore quam postice alta ; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* ceteris non crassiore non pungente, spina 5° ceteris longiore 12 ad 15 in altitudine corporis; dorsali radiosa et anali longitudine subaequalibus, angulatis vix emarginatis antice quam postice multo altioribus, dorsali paulo longiore quam antice alta, anali dorsali breviore; pectoralibus acutis 5 ad 54,- ventralibus acutts 52 ad 6,- caudali profunde incisa lobis acutis 43 ad 5 in longitudine corporis; colore corpore roseo, inferne dilutiore; iride rosea mar- gine pupillari aurea; cirris roseis vel flavescentibus; vittis rostro-oculo-tempo- ralibus 5 margaritaceo-coeruleis ; squamis corpore singulis guttula rosea vel dilute rubro-violacea; lateribus antice sub linea laterali macula rotundiuscula nigra dor- salis spinosae parti posteriori opposita; pinnis roseis, dorsali radiosa et anali vitis 2 vel 3 longitudinalibus flavis vel margaritaceis, ventralibus et caudali utroque lobo vittis 4 vel 5 transversis flavescentibus vel margaritaceis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/13 vel 2/14. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Upeneus pleurospilos Bikr, Derde bijdr. ichth. Amb., Nat. T. Ned. Ind. IV p. 110; Verh. Bat. Gen. XXVI N. nalez. ichth. Japan p. 69; Günth., Cat. Fish. | p. 407; an et Klunz., Syn. Fisch. R. Meer., Verh. z, b. Ges. Wien XX p. 746? Hab. Bali (Boleling); Amboina; Saparua; in mari. Longitudo 12 speciminum 125" ad 240". 52 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. Rem. Bien que fort voisine du luteus on reconnait aisément cette espéce à l'état frais, par la tache latérale noire située sous la ligne latérale et un peu en arriére de la région scapulaire. Cette tache cependant est relativement plus grande dans les jeunes que dans les individus d'un age avancé et on ne la voit pas toujours distinctement dans ces derniers, Pour ceux-ci la distinction du luteus devient plus difficile mais on y arrive par les bande- lettes transversales des ventrales et des lobes de la caudale qui n'existent point dans le luteus, par le museau qui est plus obtus et par la mâchoire supérieure qui est plus courte que dans le luteus. Le pleurospilus s'étend, hors lInsulinde, au nord jusqu'au Japon, et à l'ouest jusque dans la Mer rouge. Farupeneus luteus Blkr, Enum. poiss. Amb., Ned. T. Dierk. II p. 281. Parup. corpore oblongo compresso, altitudine 4 ad 4; in ejus longitudine, latitudine 2 cire. in ejus altitudine; capite 43 ad 4% in longitudine corporis; altitudine capitis 1 ad 1 et paulo in ejus longitudine ; linea rostro- frontali convexa inferne tantum concaviuscula; linea interoculari convexa; oculis ado- lescentibus et adultis in media longitudine capitis sitis, diametro 54 ad 5 in longitudine capitis; squamis frontalibus usque inter nares anteriores descen- dentibus; rostro oculo sat multo ad duplo longiore, superne tantum squa- malo; osse suborbitali alepidoto, poris confertis conspicuis nullis; operculo spina parva plana; maxilla superiore vix ante oculum vel sub oculi margine anteriore desinente, 22 ad 24 in longitudine capitis, duplo circ. longiore quam postice lata; cirris operculi marginem posteriorem attingentibus ad paulo su- perantibus; squamis 30 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis; cauda parte libera duplo cire. longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2° spinis celeris non crassiore non pungente, spinis 9° et 4* celeris longioribus 14 ad 14 in altitudine corporis; dorsali radiosa et anali altitudine subaequalibus, parum emarginatis, antice quam postice altioribus, dorsali acu- tiuscula paulo longiore quam antice alla, anali obtusa dorsali breviore ; pecto- ralibus et ventralibus acutis 51 ad 52,- caudali profunde incisa lobis acutis 4 et paulo ad 4$ in longitudine corporis; colore corpore superne roseo, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea; cirris aurantiacis; villis rostro- oculo-temporalibus et maxillo-opercularibus utroque latere 4 vel 5 coeruleis RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 30 vel pallide violaceis; squamis corpore singulis guttula flavescente; pinnis roseis ; dorsali radiosa et anali vittis 3 vel 4 longitudinalibus flavis; caudali postice ffavescente. - À. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/14. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1/15]1 et lat. brev. Syn. Upeneus luteus CV., Poiss. VII p. 392? Blkr, Verhand. Batav. Gen. XXII Pere. p. 63. Upeneus cyclostoma Günth., Cat. Fish. 1 p. 409 (nec CV.); Klunz., Syn. Fisch. R. M., Verh. z. b. Gen. Wien XX p. 745? Mullus luteus Playf., Fish. Zanzib. p. 41. Bidjir-nangka karang Mal. Hab. Sumatra (Padang); Java (Batavia); Ceram ; Amboina ; Nova-Guinea (Sinus Redscar); in mari. Longitudo 12 speciminum 170" ad 290". Rem. Je ne suis pas fort convaincu que mes individus soient en effet de l'espéce décrite dans la grande Histoire naturelle des Poissons sous le nom d’Upeneus luteus, mais, dans l'incertitude, je continue à leur laisser le nom Cuviérien. Dussumier qui décrivit les couleurs du luteus sur le frais, ne parle ni des gouttelettes dorées des écailles ni des bandelettes de la seconde dor- sale et de l'anale. Le luteus est connu habiter les côtes de Zanzibar, l’ile Maurice et les Louisiades. Parupeneus crassilabris Bikr. Descriptio Cuvieriana sequens: »Voisin du cyclostome. »Il a le museau plus court, le chanfrein plus bombé, la téte plus haute. Le corps se rétrécit vers l'arriére, de maniére que la hau- teur de la queue n'est pas moitié de celle du corps, prise aux épaules. Les arbuscules de la ligne latérale sont trés-divisés. Les dents sont fortes et co- niques, sur une seule rangée: il n'y en a point aux palais. Les lévres sont trés-épaisses. Les barbillons n'atteignent pas la base des ventrales. L’épine de l'opereule est forte. — La première dorsale est assez élevée; la caudale est peu fourchue; les deux lobes sont larges et arrondis; les ventrales sont 11 NATUURK VERHANDELINGEN DER KONINKL. AKADEMIE. DEFL XV. 54 RÉVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. trés-grandes. — Ce poisson parait avoir été jaune, avec des points ou des lignes peu marquées sur les côtés. La première dorsale est violette; la se- conde n’a que la base de cette couleur; la moitié supérieure est rayée de 6 à 7 raies parallèles longitudinales, alternativement blanches et violettes. L’anale, beaucoup plus pale, a des points violets et un plus grand nombre de raies obliques. La caudale est plus foncée que la dorsale et elle a des points blancs plus ou moins effacés. Les pectorales sont jaunes, plus ou moins olivatres. Les ventrales ont les trois rayons externes colorés en violet et les internes jaunitres. La membrane branchiostège et les barbillons sont d'un brun violet plus ou moins foncé. D. 8-1/8. A. 1/6." Syn. Upeneus crassilabris CV., Poiss. VIL p. 595; Günth., Cat. Fish. I p. 411. Hab. Nova-Guinea; in mari. Longitudo »9 pouces". Rem. Cette espèce mérite d’être comparée au luteus, dont peut être elle n'est point distincte. La description de Cuvier va trés-bien, à quelques petits détails prés, aux individus adultes de l'espéce que j'ai decrite comme probable- ment représentant le luteus de la grande Histoire naturelle des Poissons. Parupeneus Jansen? Blkr, Quatrième not. ichth. Bouro, Ned. T. Dierk. H p. 147. Parupen. corpore elongato compresso, altitudine 5 circ, in ejus longitudine, latitudine 1} ad 1; in ejus altitudine; capite 4 cire. in longitudine corporis; altitudine capitis 12 cire. in ejus longitudine; linea rostro-frontali convexa ; linea interoculari rectiuscula vel convexiuseula; oculis in media longitudine capilis sitis, diametro 4 circ. in longitudine capitis; squamis frontalibus usque inter nares anteriores descendentibus; rostro convexo oculo multo minus duplo longiore, superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto poris confertis conspicuis nullis; opereulo spina parva; maxilla superiore paulo ante oculum desinente 22 ad 2$ in longitudine capitis, plus duplo longiore quam postice lata; cirris praeoperculi marginem posteriorem attingentibus vel subattingen- übus; squamis 50 circ. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ra- mulis pareis; cauda parte libera plus duplo longiore qnam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2" celeris. non crassiore non pungente, spina 3* ceteris longiore 1$ ad 12 in REVISION DES ESPECES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. 95 altitudine corporis; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, acutis parum emarginalis, antice quam postice sat multo altioribus; dorsali paulo longiore quam antice alta, anali dorsali breviore; pectoralibus acutis 54 ad 92, ventralibus aeutis 6 cire., caudali profunde incisa lobis acutis 5 ad 5: in longitudine corporis; colore corpore roseo; iride rosea margine pupillari aurea; cirris roseis; pinnis aurantiaco-roseis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/15 vel 2/14, V. 1/5. A. 9/6 vel 9/7. C. 1/13/1 et lat. brev. Syn. Upeneus Jansenii Blkr, Act. Soc. scient. Ind. Neerl. I Vischs. Manado p. 44; Günth., Cat. Fish. I. p. 411. Hab. Celebes (Manado); Buro (Kajeli); Amboina; in mari. Longitudo 7 speciminum 95" ad 165", Rem. Bien que le Parupeneus actuel ait les couleurs du corps et des na- geoires uniformes et sans taches ni bandes, il est fort bien reconnaissable par la convexité régulière du profil, par son museau obtus et par la briéveté des barbillons. — Il n'est connu habiter jusqu'ici que les localités citées, Parupeneus cherserydros Blkr. Parup. corpore oblongo compresso, altitudine 42 ad 42 in ejus longitudine, latitudine 2 fere in ejus altitudine; capite acuto 5} ad 4 fere in longitudine corporis; alütudine capitis 14 ad 1$ in ejus longitudine; linea rostro-frontali concava; linea interoculari convexa; oculis junioribus in media longitudine capilis, aetate provectis totis fere in dimidio capitis posteriore sitis, diametro A ad 5z in longitudine capitis; squamis frontalibus usque inter vel ante nares anteriores descendentibus; rostro acuto oculo duplo fere ad multo plus duplo longiore, superne tantum squamato; osse suborbitali alepidoto poris confertis conspicuis nullis; opereulo spina parva; maxilla superiore ante oculum desi- nente, 23 ad 23 in longitudine capitis, sat multo minus duplo longiore quam postice lata; eirris spinam pinnae ventralis attingentibus vel subattingenti- bus; squamis 80 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis; cauda parte libera minus duplo longiore quam postice alta; pinna dor- sali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* celeris non crassiore non pungente, spinis 3* et 4* ceteris longioribus 1! ad 12 in altitudine corporis; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, iUe 36 REVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES, antice quam postice multo altioribus, leviter emarginatis, dorsali paulo lon- giore quam postice alta, anali dorsali breviore; pectoralibus et ventralibus acutis 51 ad 6, caudali profunde incisa lobis acutis 4; ad 5 in longitudine corporis; colore corpore superne pulchre roseo, inferne flavescente-roseo ; iride rosea margine pupillari aurea; cirris flavis vel aurantiacis; vitlis rostro-oculo- temporalibus 2 vel 3 et vittis maxillo-opereularibus postrorsum adscenden- tibus 2 vel 5 margaritaceo-coeruleis; cauda parte libera dorso macula elon-. gala dilute rosea vel flavescente-rosea non semper bene conspicua; pinna dorsali antice et superne flava vel aurantiaca, postice rosea; dorsali radiosa analique aurantiaco-flavis vittis 3 ad 5 longitudinalibus dilute coeruleis; pecto- ralibus, ventralibus caudalique flavescente- vel aurantiaco-roseis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 2/14. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. G. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Mullus cherserydros Lac., Poiss. HI p. 584, 406, 408. Sciaena ciliata Lac., Poiss. IV p. 508, 512. Mullus radiatus Shaw, Gen. Zool.IV p. 618. Upeneus cherserydros CV., Poiss. MI p. 546. Upeneus luteus Guér., Icon. Régn. an. Poiss. tab. 10 fig. 4? (nec CV). Upeneus oxycephalus Blkr, Act. Soc. scient. Ind. Neerl. | Vischs. Ma- nado p. 45; Günth., Cat. Fish. I p. 409. Parupeneus oxycephalus Blkr, Enum. Poissons Amboine Ned. T. Dierk. If p. 281. Mullus oxycephalus Playf., Fish. Zanzib. p. 41. Hab. Celebes (Manado); Sangi; Amboina; Goram; in mari. Longitudo 7 speciminum 106" ad 194". Rem. C'est à tort que j'ai eru autrefois cette espéce inédite en la nom- mant oxycephalus. La tache jaune, occupant le dos de la queue depuis le dernier rayon dorsal jusqu'à la base de la caudale se voit encore sur tous mes sept individus, mais ses contours n'étant pas neltement dessinés je ne l'avais pas remarquée sur les deux individus types de l'oxycephalus. La descrip- tion des couleurs publiée par Laépéde rend parfaitement la nature et ne me laisse aucun doute sur l'identité spécifique de l'oxycephalus avec le chersery- dros. — Outre les couleurs l'espéce est reconnaissable par son museau pointu et par son profil concave. Les yeux placés au milieu de la longueur de la téte dans les adolescents, se trouvent déjà presqu'entiérement dans la moitié RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOIDES. 97 postérieure de la téte dans les individus de plus de 150" à 194" de long, individus cependant qui paraissent ne pas encore représenter l'àge adulte. Le cherserydros est connu habiter, hors l'Insulinde, les iles Mascarénes et les cótes de Zanzibar. Parupeneus canthospilurus Blkr. Parupen. corpore oblongo compresso, altitudine 43 circ. in ejus longitudine, latitudine 2 fere in ejus altitudine; capite acuto 4 circ. in longitudine. cor- poris; altitudine capitis 1 cire. in ejus longitudine; linea rostro-frontali recliuscula vel concaviuscula; linea interoculari convexa; oculis totis in di- midio capitis posteriore sitis, diametro 5 circ. in longitudine capitis; squamis frontalibus non infra nares anteriores descendentibus; rostro acuto oculo multo plus duplo longiore superne tantum squamato; osse suborbitali alep Coto, poris confertis conspicuis nullis; operculo spina parva; maxilla superiore sat longe ante oculum desinente 2? circ. in longitudine capitis, duplo longiore quam postice lata; cirris basin spinae ventralis superantibus; squamis 30 cire. in linea laterali; linea laterali singulis squamis ramulis parcis; cauda parte libera duplo fere longiore quam postice alta; pinna dorsali spinosa dorsali radiosa multo sed multo minus duplo altiore, spina 2* ceteris non crassiore non pungente, spinis 3° et 4° subaequalibus ceteris longioribus 14 circ. in altitudine corporis ; dorsali radiosa analique altitudine subaequalibus, vix vel leviter emarginatis, dorsali paulo tantum longiore quam antice alta antice quam postice altiore, anali dorsali breviore; pectoralibus et ventralibus acutis 53 cire., caudali pro- funde incisa lobis acutis 4$ circ. in longitudine corporis; colore corpore roseo, inferne dilutiore; iride rosea margine pupillari aurea; dorso caudae dimidio anteriore macula magna lutea usque infra lineam lateralem descendente ; pinnis roseis; cirris aurantiacis? vittis corpore pinnisque (specimine per plures annos in liquore conservato) conspicuis nullis. B. 4. D. 8-1/8 vel 8-1/9. P. 213. V. 1/5. A. 2/6 vel 2/7. C. 1|13ll et lat. brev. Hab. Amboina, in mari, Longitudo speciminis unici 202". Rem. L'unique individu que je posséde de l'espéce actuelle a été long- temps conservé dans un méme bocal avec des individus du Parupeneus cher- 98 RÉVISION DES ESPÈCES INSULINDIENNES DE LA FAMILLE DES MULLOÏDES. serydros, dont en ellet lé xanthospilurus est extrémement voisin. Le xanthospi- lurus ne se distingue du cherserydros que par le profil qui est moins. pointu et plus droit, par le maxillaire qui est moins large, par les barbillons qui sont plus-longs, par un rayon de moins à la pectorale et par la tache cau- dale qui n'oceupe que la moilié antérieure du dos de la partie libre de la queue mais descend plus bas jusqu'au-dessous de la ligne latérale et est trés- nettement dessinée. Parupeneus bilineatus Blkr, Enum. poiss. Amboine, Ned. T. Dierk. If p. 281. Descriptio Cuvieriana sequens: »Le museau court, le chanfrein trés-bombé et le profil presque vertical. Les barbillons, courts, ue dépassent pas l'angle de l'opercule. Dos brun, téte et flancs roses, ventre blanc; deux raies jaune d'orpin rehaussent le long des flanes la couleur du corps. La premiére dorsale, noire à son extrémité, a deux raies obliques olivàtres; la seconde a également deux petites raies obliques de la méme couleur. L'anale, la caudale, les ventrales, les barbil- lons et les lévres sont jaunes. D. 7-1/8. A. 1/6." Syn. Upenéus bilineatus CV., Poiss. VII p. 394; Günth., Cat. Fish. I p. 411. Hab. Amboina, in mari. Longitudo »3 pouces." Rem. Ne connaissant pas cette espece d'aprés nature je suis borné à wanscrire la diagnose Cuviérienne. L'espéce me parait bien valide et bien caraelérisée par son profil presque vertical et par ses couleurs. Ces couleurs sont plutót celles des Upeneus et des Mulloides que des Parupeneus. La Haye, Mai 1873. POND EX C SSDCB CO TR. RUM. Pag. Upeneus sulphureus CVS) ey VV m s Vus s lv RE. . 4 » VALLARTA CV NO m AES. Mam wis m. EE Dn EE los » moluccensis DIET, c A Sa). Be On ee Ve Ree IO SO RP 8 « sundaicussblkroeC e asst ES Ne ho) Var Lee des rr ae UM TIO » iraguin chii Ens neten: Lori oat to ava fel de ce Dae eae ca ELEC DEREN eee iMulloidesSvanicolensisgBlkro 5 s 5 & 6 6 o o 6 6 A » finvolinenius- BIKE, Ur: + Son a vine UN Re » ZOVIONICHS BIEN EE ET M ES ON RE ET TG Parupeneus multifasciatns BRENT NOE TE () » barberinoides Blkr. 29 5 mactonemagBlkrde Nee, ces E ed ce qat pe | 4 > barberinuss Bkr ge EU NOR ET Lire MED ED ROE > mens lke wee EP Bin tenet se Sadat te WR rohe eee io > plourostigmas BIET wenn EE sre ces Sue cee ONSE Toe coc OU » pleurospilus Blkr. . 31 Parupeneus luteus Blkr. » crassilabris Blkr. . Jansen BIRT 090-99 00 cherserydros Blkr. xanthospilurus Blkr, nov. spec. bilineatus Blkr. Pag. 32 33 34 35 37 38 hi ^i i Y "] V a SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. P.BLEEKER. Publié par l'Académie Royale Néerlandaise des Sciences. ES 2 7 APR 18° 1879 BS gus ea AMSTERDAM, CHEZ C. G VAN DER POST. 1875. LH Wt i20 : < ah: x | i i d EORR GE 97e p ie ML, 4 ut à addi dB , qu "M ^e beni on ALT x Yi fi lA m ET hte AR TEA: NE ris VIT ww od om Vd DD o di tun EST OR ; D SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES PAR P BLEEKER. La famille des Pseudochromidoides Müll. Trosch., composée primitivement des genres Plesiops Cuv., Pseudochromis Rüpp. et Cichlops Müll. Trosch., mérite d'être conservée. Les connaissances acquises depuis son établissement, qui date de 1849, ont permis d'en élargir le cadre et d'y ajouter plusieurs types génériques nouveaux. La famille est voisine des Nandoïdes, dont cepen- dant elle se distingue par la présence de pseudobranchies, par l'absence de dents sphénoidales et par la présence de quinze rayons divisés à la caudale. Les caractères naturels et distinetifs de la famille peuvent être formulés comme sull: Pisces ossei, acanthopterygii, thoracici, corpore oblongo vel subelongato compresso squamis normalibus vestito. Nares utroque latere duplices. Maxillae dentibus acutis. Dentes vomerini. Dentes sphenoidales nulli. Ossa. suborbitalia non cum praeoperculo articulata. Branchiae appendice labyrinthiformi nullo, Pseudobranchiae. Aperturae branchiales sub gula continuae. Ossa pharyn- 17 NATUURK. VERH, DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 2 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES gialia inferiora non coalita. Squamae inguinales elongatac nullae. Linea la- teralis interrupta. Pinnae, dorsalis unica longa, ventralis radio 2° vel 5° ceteris longiore, caudalis radiis divisis 15. B. 5 vel 6. Je rapporte aux Pseudochromidoïdes, outre les genres susdits, les genres Gramma Poey, Pseudogramma Blkr, Trachinops Günth, Paraplesiops Blkr et Pseudoplesiops Blkr. Ces genres appartiennent à trois groupes fort distincts, les Cichlopini, avec les genres Cichlops, Pseudochromis, Gramma, Pseudo- gramma et Trachinops; les Plesiopini avec les genres Plesiops et Paraplesiops ; et les Pseudoplesiopini avec le seul genre Pseudoplesiops. L'exposé suivant résume les caractéres des groupes et des genres. CrCHLOPINI. Squamae corpore ctenoideae. Spinae dorsales graciles majore parte vel to- tae membrana unitae. Pinnae ventrales radiis incrassatis nullis. Membrana gulo-interbranchialis parum. emarginata. Cichlops Müll. Trosch. — Labracinus Mus. L. B. — Caput obtusum superne squamatum. Ractus valde curvatus, Dentes canini. Dentes. palatini nulli. Praeoperculum edentulum. Squamae parvae (60 cire. in serie longitudinali). Pinnae dorsalis et analis basi squamatae, dorsalis spi- nis 2 tantum et radiis 24 ad 26, analis dorsali radiosa plus duplo brevior spinis 5 et radiis 14 vel 15. B. 6. V. 1/5. Sp. typ. Cichlops cyclophthalmus. M. Tr. Pseudochromis Rüpp. — Caput acutiusculum superne squamatum. Ric- tus non curvatus. Dentes canini. Dentes palatini. Praeoperculum edentulum. Squamae mediocres (55 ad 45 in serie longitudinali). Pinnae dorsalis et analis alepidotae, dorsalis spinis 2 vel 5 et radiis 21 ad 28, analis dorsali radiosa duplo circiter brevior spinis 2 vel 8 et radiis 15 ad 15. B. 6. V. 1/5. Sp. typ. Pseudochromis olivaceus Rüpp. Pseudogramma Blkr. — Caput acutiusculum superne squamatum. Dentes canini nulli. Dentes palatini. Praeoperculum superne spinula armatum. Squamae mediocres (50 cire. in serie longitudinali). Pinnae dorsalis ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. 3 et analis basi squamatae, dorsalis parte spinosa parte radiosa minus duplo brevior, analis dorsali radiosae subaequalis. D. 7/19 vel 7/20. V. 1/5. A. 5/16 vel 5/17. B. 6. Sp. typ. Pseudogramma polyacanthus Blkr. Gramma Pocy. — Caput acutiusculum superne alepidotum. Dentes canini nulli. Dentes palatini. Praeoperculum denticulatum. Squamae medio- eres (45 circ. in serie lengitudinali). Pinnae dorsalis et analis ale- pidotae, dorsalis parte spinosa parte radiosa duplo circiter longiore, analis dorsali radiosae subaequalis. D. 12/9. V. 1/5. A. 5/9. B. 6. . Sp. typ. Gramma loreto Pocy. Trachinops Günth. — Caput obtusum superne alepidotum. Dentes ca- nini nulli. Dentes palatini. Praeoperculum edentulum. Squamae par- vae (62 circ. in serie longitudinali), ex parte ciliatae. Pinnae dorsalis el analis alepidotae, dorsalis spinosa, dorsalis radiosa et analis sub- aequilongae. D. 14,16. V. 1/4 A. 5/20. B. 5. Spec. typ. Trachinops taeniatus Günth. PLESIOPINI. Squamae ctenoideae magnae vel mediocres. — Dentes palatini. Membrana gulo-mterbranchialis profunde incisa. Pinnae dorsalis et analis basi squama- tae, dorsalis parle spinosa parle radiosa multo longiore spinis rigidis parte basali tantum. membrana unitis. Pinnae ventrales radiis 2 anterioribus sim- plicibus incrassatis elongatis bast subunitis. V. 1/5. D. spinis 11 vel 12 et radiis 8 vel 9. Plesiops iiüpp. — Cirrhiptera K. V. H. = Pharopteryx Rüpp. — Squa- mae magnae (26 reiter in serie longitudinali). Dentes linguales nulli, Dentes pharyngeales conici acuti. A. 5/8 vel 5/9. B. 6. Sp. typ. Plesiops nigricans Rüpp. = Pharopteryx nigricans Rüpp. Faraplesiops Blkr. — Squamae mediocres (45 cire. in serie longitudi- nali). Dentes linguales. Dentes pharyngeales inferiores conici obtusi. AS AMO B. 5. Sp. typ. Paraplesiops Bleekeri = Plesiops Bleekeri Günth. 17* 4 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES PsEUDOPLESIOPINI. Squamae cycloideae. Dentes palatini nulli. Membrana gulo-interbranchialis profunde incisa. Pinna dorsalis parte spinosa parte radiosa longiore spinis. gracillimis flexilibus. Pinnae ventrales radiis 2 anterioribus sim- plicibus inerassatis elongatis. B. 6. Pseudoplesiops Blkr, — Squamae magnae (56 circ. in serie longitudi- nali). Dentes canini. Pinnae dorsalis et analis alepidotae, D. 16/9 vel 16/40... V. 4/5. A: 1/15. Sp. typ. Pseudoplesiops typus Blkr. Les espéces de la famille sont peu nombreuses. On n'en connait jusqu'ici que 22, sav. 5 Cichlops, 10 Pseudochromis, 1 Gramma, 1 Pseudogramma, | Trachinops, 2 Plesiops, | Paraplesiops et 1 Pseudoplesiops. Les Gramma habitent les mers de Cuba, Les Trachinops sont des habitants de la cóte orientale de la Nouvelle-Hollande. On ne sait pas au juste l'habitation des Paraplesiops mais pour la seule espéce connue on la suppose étre les iles Norfolk. Les autres types génériques sont tous indo-archipélagiques et quelques unes de leurs espéces s'étendent à l'ouest jusque dans la mer Rouge, au nord jusqu'aux côtes de Chine et du Japon et à l'est jusqu'aux iles Tonga et Fidji. Les espéces qu'on sait maintenant habiter l'Insulinde, sont les suivantes. 1 Cichlops melanotaenia Dlkr. 2 » cyclophthalmus M. Tr. 3 » trispilus Blkr. 4 » spilopterus Blkr. 5 » Hellmuth: Blkr. 6 Pseudochromis fuscus M, Tr. (i 8 » xanthochir Blkr. » adustus M. Tr. 9 » melanotaenia Blkr. 10 » cyanotaenia Blkr. lt » tapeinosoma Blkr. 12 » Ransonneli Steind, 15 Pseudogramma polyacanthus Blkr. ET RÉVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 5 14 Plesiops nigricans Rüpp. — Pharopteryx nigricans Rüpp. = Plesiops coeruleolineatus Rüpp. = Plesiops melas et corallicola Blkr. 15 » oxycephalus Blkr. 16 Pseudoplesiops typus Bikr. Cicatops M.Tr. = Labracinus Schl. (Mus. L. B.). Corpus oblongum valde compressum squamis parvis (60 circ. in serie longitudinali) ctenoideis vestitum. Caput obtusum convexum superne ossibus- que opercularibus squamatum. [ictus mediocris obliquus curvatus. Dentes maxillis pluriseriati ex parte canini. Dentes vomerini. Dentes palatini nulli. Praeoperculum edentulum. Pinnae, dorsalis et analis basi squamatae, dorsalis spinis 2 tantum et radiis 24 ad 26, analis dorsali plus duplo brevior spinis 9 et radijs 14 vel 15. Pinnae pectorales obtuse rotundatae. Pinnae ventrales sub basi pectoralium insertae acutae spina gracili et radiis 5 divisis 3? cete- ris longiore. Pinna caudalis obtusa. B. 6. Rem. Les espèces de Cichlops se ressemblent tant par la physionomie, par la forme des nageoires, par les formules des nageoires et de l'écail- lure et par les couleurs, qu'il faut un examen exact pour bien distinguer les caractères spécifiques. Ces caractères se trouvent dans de legéres nuances de la formule des écailles, dans la longueur relative de la tête, de la mà- choire supérieure et des rayons de la dorsale, et puis aussi dans quelques détails de la coloration. C’est en comptant avec ces détails qu'on arrive à ne pas les confondre entre elles, comme l'expose le tableau qui va suivre, Il mérite d’être noté que jamais je n'ai recu des Cichlops ni des grandes iles de la Sonde, ni des iles de Céram et d'Amboine. Bangka, Célébes, Sangi, Halmahéra, Ternate, Batjan, Obi, Flores, Lett, Guébé et Waigiou sont les seules îles d’où j'en ai recu des espèces. I. Cinq rangées longitudinales d'écailles entre la ligne latérale supérieure et l'inférieure, a. Corps à dix ou plus de dix bandelettes longitudinales noirâtres. aa. Téte 5 fois dans la longueur totale, plus haute que longue. 20 ou 21 écailles sur une rangée transversale entre la ventrale et la dorsale. Rayons postérieurs de la dorsale moins du double plus longs que les rayons antérieurs. l. Cichlops melanotaenia Blkr. 6 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOÍDES b. Corps sans bandelettes noirátres. Tête 41 à 5 fois dans la longueur totale. aa. 20 ou £1 écailles sur une rangée transversale entre la ventrale et la dorsale. + Dorsale sans grandes taches ni bandelettes noirátres. Máchoire supérieure s'arrétant sous le milieu de l'oeil. Rayons postérieurs de la dorsale pas beaucoup plus longs que les rayons antérieurs. 3. Cichloys cyclophthalmus M. Tr. T Mâchoire supérieure s’arrêtant sous la moitié postérieure de l'oeil. Dor- sale à 3 ou 4 taches ovales noirâtres entre les 59 et 99 rayons. Rayons postérieurs de la dorsale beaucoup plus longs que les rayons antérieurs. 3. Cichlops trispilus Blkr. bb. 24 écailles sur une rangée transversale entre la ventrale et la dorsale. T Dorsale sans taches ovales noirâtres mais à moitié postérieure ornée de bandelettes noirátres ou d'un bleu profond formant plusieurs rangées longitudinales et obliques. Máchoire supérieure s'arrétant sous la moi- lié postérieure de l'oeil. Rayons postérieurs de la dorsale plus du double plus longs que les rayons antérieurs. 4. Cichlops spilopterus Blkr. lI. Six rangées longitudinales d'écailles entre la ligne latérale supérieure et l'infé- rieure. a. 24 écailles sur une rangée longitudinale entre la ventrale et la dorsale. Corps sans bandelettes noirâtres. Tête 4 fois dans la longueur totale. Mâchoire supérieure s’arrétant sous la moitié antérieure de l'oeil Dorsale sans taches ni bandelettes noirâtres. Rayons postérieurs de la dorsale beancoup plus longs que les rayons antérieurs. 5. Cichlops Hellmuthi Blkr. ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. "E Cichlops melanotaenta Blkr, Derde bijdr. ichth. Celebes, Nat. T. Ned. Ind, HI p. 765; Günth., Cat. Fish. Il p. 259. Cichl. corpore oblongo compresso, altitudine 3* ad 4 et paulo in ejus longitudine, latitudine. 2 circ. in ejus altitudine; capite obtuso 5 ad 5 et paulo in longitudine corporis, paulo altiore quam longo; latitudine capitis 15 ad 1$ in ejus longitudine ; oculis diametro 4 circ. in longitudine capitis, diametro { cire, distantibus; maxilla superiore maxilla inferiore paulo bre- viore, sub medio oculo vel sub oculi dimidio. posteriore desinente, dentibus pluriseriatis serie externa ceteris majoribus utroque latere antice caninis 2 vel 1 curvatis, ceteris conicis subaequalibus caninis valde multo minoribus ; maxilla inferiore. dentibus symphysin versus tantum pluriseriatis externis 2 vel 4 caninis curvatis, utroque latere uniseriatis conicis inaequalibus mediis ceteris longioribus; dentibus vomerinis in vittam gracilem subsemilunarem dispositis ; squamis genis in series 7 vel 8 longitudinales dispositis serie subsuperiore e squamis 12 circ. composita ; praeoperculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, margine libero crenulato ; linea laterali sub pinnae dorsalis parte posteriore interrupla et ante partem abruptam reincipiente ; squamis corpore angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam lateralem in series 62 cire, transversas disposilis; squamis 20 vel 21 in serie transversali basin pinnae ventralis inter et dorsalem, 5 lineam iateralem inter et pinnam dorsalem mediam, 5 lineam lateralem su- periorem inter et inferiorem; pinnis, dorsali supra media opercula incipiente et anali spinis gracilibus leviter pungentibus, parte radiosa postrorsum alti- tudine sensim accrescentibus postice acutangulis, dorsali postice quam antice sat multo minus duplo altiore. corpore non multo humiliore, anali postice dorsali paulo humiliore; pectoralibus et ventralibus longitudine vulgo aequa- libus. vel subaequalibus capite. vulgo paulo brevioribus; caudali capite. paulo longiore; colore eorpore pinnisque pulchre rubro, superne profundiore; iride rubra vel aurea; genis strüs vel vittulis obliquis violascentibus antrorsum descendentibus ; corpore vittis longitudinalibus | gracilibus rectis. subaequi- distantibus nigricante-violaceis vel nigris paulo ante apicem pectoralis incipien- tibus, superiore basi pinnae dorsalis contigua, ceteris medias squamas per- currentibus, 2* supra lineam lateralem, 5* infra lineam lateralem | eaeque approximala et supra regionem analem desinente, 4* dorsum caudae attingente vel subattingente, 5*, 6* 7* et 8* basin caudalis attingentibus, 9* et 10° supra pinnam analem desinentibus; pinnis imparibus coeruleo marginatis, dorsali 8 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES antice punctis, et anali et dorsali postice striis vel vittulis brevibus longi- tudinaliter pluriseriatis rubris vel coeruleis; pectoralibus basi superne macula triangulari fuscescente. Var., viltis corpore e punctis magnis compositis. Var. altera, corpore inter singulas 2 vittas normales vittula aecessoria bre- viore e punctis composita. B. 6. D. 2/25 vel 9/96. P. 2/17. V. 1/5. A. 5/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Bangka (Toboali) ; Celebes (Macassar); Sangi; in mari. Longitudo 6 speciminum 175" ad 220". Rem. Cette belle espèce est la seule du genre où le corps est orné de bandelettes noiràtres. Ces bandelettes, très-nettement dessinées et au nombre de dix ou de plus de dix, resistent méme longtemps l'action combinée de la liqueur et de la lumiére et se voient encore parfaitement sur des individus que je possède depuis plus de vingt ans. L’espèce se distingue encore de celles qui ont la méme formule des écailles sur une rangée transversale (le cyclophthalmus et le trispilus), par la tache brune sur le haut de la base de la pectorale et par les stries ou bandelettes longitudinales rouges ou bleuatres de la nageoire anale. Le melanotaenia n'ayant été trouvé plus à l'est que les iles Célébes et Sangi, paraît ne pas habiter les Moluques. Cichlops eyclophthalmus M.Tr., Hor. ichthyol. HI p. 24 tab. 4 fig. 1; Günth., Cat. Fish. II p. 259. Cichl. eorpore oblongo compresso, allitudine 3% circ. in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite obtuso 42 cire. in longitudine corporis, aeque alto circ. ac longo; latitudine capitis 12 circ. in ejus longi- tudine; oculis diametro 53 circ. in longitudine capitis, diametro 5 circit. distantibus; maxilla superiore maxilla inferiore paulo breviore, sub medio oculo desinente, dentibus pluriseriatis serie externa ceteris: majoribus utroque la- tere antice. caninis 2 vel 4 curvatis celeris conicis subaequalibus caninis valde multo minoribus; maxilla inferiore dentibus symphysin versus tantum pluriseriatis externis. 2 vel 4 caninis curvatis, utroque latere uniseriatis conicis inaequalibus mediis ceteris longioribus; dentibus vomerinis in viltam gracilem subsemilunarem dispositis ; squamis genis in series 7 circ. longitu- ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 9 dinales dispositis; praeoperculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, margine libero erenulato; linea laterali sub dorsalis parte posteriore interrupta et ante parlem abruptam reineipiente; squamis corpore angulum aperturae bran- chialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam late- ralem in series 62 circ. transversas dispositis; squamis 20 vel 21 in serie transversali basin pinnae ventralis inter et dorsalem, 5 lineam lateralem inter et pinnam dorsalem mediam, 5 lineam lateralem superiorem inter et infe- riorem; pinnis dorsali supra angulum operculi posteriorem incipiente et anali spinis gracilibus leviter pungentibus, dorsali radiosa et anali postice quam antice non multo altioribus corpore duplo cire. humilioribus, angulatis; anali dorsali non altiore; pectoralibus, ventralibus caudalique longitudine subaequalibus capite paulo brevioribus; colore corpore roseo vel rubro dorso et lateribus postice caudaque profundiore plus minusve fuscescente; iride rosea margine pupillari aurea; pinnis roseis, imparibus coerulescente marginatis, dorsali dimidio anteriore punctis sparsis purpureis. B. 6. D 2/24 vel 2/25. P. 1/18. V. 1/5. A. 3/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Cichlops japonicus Gill, Not. coll. Japan. Fish. Proc. Acad. natur. scienc. Philad. 1859 p. 147. Hab. Celebes (Manado); in mari. Longitudo speciminis unici 125". Rem. Je rapporte le seul individu décrit au Cichlops cyclophthalmus M.Tr., espéce dont les caractéres les plus saillants se trouvent dans le peu de différence en hauteur des rayons antérieurs et postérieurs de la dorsale, ainsi que dans l'absence de bandelettes sur le corps et sur les nageoires. Le Cichlops japonicus Gill n'est pas non plus à distinguer, d'aprés la de- scription, du cyclophthalmus, le nombre de 52 écailles sur une rangée lon- giludinale, donné par M. Gill, devant probablement être entendu d'une ran- gée prise sur le milieu des flancs ce qui donne, dans toutes les espéces, quelques écailles de moins que si on prend la rangée prise entre l'angle supérieur de l'orifice branchial et la base de la caudale. Le cyclophthalmus est la seule espéce connue du genre qui s'étend hors les limites de l'In- sulinde. 18 NATUURK. VERH. DER KONINKL AKADEMIE. DEEL XV. 10 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES Cichlops trispilus Blkr, Tweede bijdr. ichthyol. Halmahera, Nat. T. Ned. Ind. IX p. 110. Cichl. corpore oblongo compresso, altitudine 4 fere in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capile obtuso 43 ad 4$ in longitudine corporis, aeque alto circ. ac longo; latitudine capitis 2 fere in ejus longitu- dine; oculis diametro 4 circ. in longitudine capitis, diametro 1 fere distan- tbus; maxilla superiore. maxilla inferiore paulo breviore, sub oculi dimidio posteriore desinente, dentibus pluriserialis serie externa celeris majoribus utroque latere antice canins 2 vel | curvatis, ceteris conicis subaequalibus caninis valde multo minoribus; maxilla inferiore dentibus symphysin versus tantum pluriseriatis. externis 2 vel 4 caninis curvatis, utroque latere unise- rlalis conicis inaequalibus. mediis ceteris longioribus; dentibus vomerinis in vittam gracilem subsemilunarem dispositis ; squamis genis in series 7 vel 8 longitudinales dispositis. serie subsuperiore e squamis 12 circ. composita; praeoperculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, margine libero crenulato ; linea laterali sub dorsalis parte posteriore interrupta et ante partem abrup- tam reineipiente ; squamis corpore angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam lateralem in series 62 circ. transversas dispositis; squamis 20 circ. in serie transversali basin pin- nae ventralis inter et dorsalem, 5 lineam lateralem inter et pinnam dor- salem mediam, 5 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem; pinna dorsali supra apicem opereuli incipiente et anali spinis gracilibus leviter pun- genlibus, parte radiosa postrorsum allitudine sensim accrescentibus postice acutangulis, dorsali postice quam antice sat multo minus duplo altiore cor- pore multo humiliore, anali postice dorsali paulo ad non humiliore ; pectora- libus, ventralibus et caudali longitudine. subaequalibus capite paulo breviori- bus; colore corpore pulchre rubro antice profundiore; genis vitus violascen- te-coeruleis obliquis antrorsum descendentibus; iride aurea vel rubra; squa- mis operculis et dorso antice singulis macula violacea ; pinnis pulchre rubris, imparibus nigricante-violaceo et coeruleo marginatis; dorsali antice. pune- lis rubris vel coeruleis, postice striis vel viltulis brevibus longitudinaliter pluriseriatis dilute coeruleis et insuper basi radium 5" inter et 8" vel 9" maculis 3 vel: 4 majoribus ovalibus profunde coeruleis vel violaceis ; ventralibus antice coerulescente marginatis ; pectoralibus basi macula fusces- cente. ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES, 11 B. 6. D. 2/25 vel 2/26. P. 2/16 vel 2/17. V. 1/5. A. 5/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Halmahera (Sahu); Ternata; Batjan (Labuha); Guebe; in mari. Longitude 4 speciminum 115" ad 140". Rem. Le trispilus est extrémement voisin du cyclophthalmus, mais il se fait aisément distinguer par la dorsale dont les rayons postérieurs sont du double plus longs que les rayons antérieurs, Il est bien reconnaissable aussi par les stries ou bandelettes longitudinales et surtout par les taches noirâtres sur Ja base de la moitié antérieure de la méme nageoire. Cichlops spilopterus Blkr, Vierde bijdr. ichth. Celebes, Nat. T. Ned. Ind. V p. 168; Günth., Cat. Fish. lI p. 259. Cichl. corpore oblongo compresso, altitudine 52 ad 4 in ejus longitudine, latitudine 2 ad 2+ in ejus altitudine; capite obtuso convexo 4; ad 5 in lon- gitudine corporis, aeque allo ac longo ad paulo altiore quam longo; latitudine capitis 13 ad 2 in ejus longitudine; oculis diametro 5, ad 4 et paulo in longitudine capitis, diametro 3 ad 4 distantibus; maxilla superiore maxilla inferiore paulo breviore sub oculi dimidio posteriore desinente, dentibus plu- riseriatis serie externa ceteris majoribus utroque latere antice caninis 2 vel 1 curvatis ceteris conicis subaequalibus caninis valde multo minoribus; maxilla inferiore dentibus symphysin versus tantum pluriseriatis externis 2 vel 4 ca- ninis curvatis, utroque latere uniserialis conicis inaequalibus mediis celeris longioribus; dentibus vomerinis in viltam gracilem semilunarem dispositis ; squamis genis in series 7 vel 8 longitudinales dispositis serie subsuperiore e squamis 12 circ. composita; praeoperculo obtuse rotundato limbo alepidoto margine libero crenulato; linea laterali sub dorsalis parte posteriore inter- rupta et ante partem abruptam reincipiente; squamis corpore angulum aper- turae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam lateralem in series 62 circ. transversas dispositis; squamis 24 circ. in serie transversali basin pinnae ventralis inter et dorsalem, 3 lineam late- ralem inter et pinnam dorsalem mediam, 5 lineam lateralem superiorem inter el inferiorem; pinna dorsali supra angulum operculi incipiente et anali spinis gracilibus leviter pungentibus, parte radiosa postrorsum altitudine. sensim. ac- crescentibus poslice aculangulis, dorsali postice quam antice plus duplo altiore 18* 42 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES corpore non ad non multo humiliore, anali postice dorsali humiliore; pecto- ralibus et ventralibus capite non ad paulo brevioribus; caudali capite non ad paulo longiore; colore corpore superne et postice violascente-fusco, lateribus inferneque usque paulo post anum pulchre rubro; genis vittulis obliquis vio- lascentibus vel coeruleis antrorsum descendentibus; iride rubra; pinnis impa- ribus membrana fuscescente-rubris radiis pulehre rubris, dorsali superne, anali inferne et caudali postice coeruleo marginatis; dorsali antice punctis et gut- tulis postice maculis et vittulis nigris. vel profunde coeruleis in series longi- tudinales vel obliquas irregulares dispositis; caudali membrana interdum gut- tulis. sparsis. profunde coeruleis; pectoralibus ventralibusque pulchre rubris, pectoralibus basi superne vulgo macula parva fusca. B. 6. D. 2/24 ad 2/26. P. 2/17. V. 1/5. A. 5/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Celebes (Macassar, Manado); Sangi; Batjan (Labuha); Waigiu; in mari. Longitudo 9 speciminum 75" ad 225". Rem. Je compte, dans le spilopterus, trois ou quatre écailles de plus sur une rangée transversale que dans les trois espéces précédentes. Du reste il approche le plus du trispilus par les points et les bandelettes de la dorsale, mais on n'y voit pas les taches noiràtres de la dorsale du trispilus et il s'y trouve une (ache brune sur le haut de la base de la pectorale. L'espéce est encore distincte en ce que la couleur du dos et de la queue est beaucoup plus foncée que celle des flanes et du ventre. Cichlops Hellmuthi Blkr, Bijdr. ichthyol. Flores, Nat. T. Ned. Ind. VI p. 329. Cichl. corpore oblongo compresso, altitudine 4 circ. in ejus longitudine, latitudine. 2 circ. in ejus altitudine, capite obtuso 4 circ. in longitudine corporis, paulo longiore quam alto; latitudine capitis 2 cire. in ejus longi- tudine; oculis diametro 5; ad 4 fere in longitudine capitis, diametro 2 circ. distantibus; maxilla superiore maxilla inferiore paulo breviore, sub oculi dimidio anterlore desinente, dentibus pluriseriatis serie externa ceteris ma- joribus utroque latere antice caninis 2 vel 1 curvalis, ceteris conicis subae- qualibus caninis valde multo minoribus; maxilla inferiore dentibus symphysin: ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 13 versus tantum pluriseriatis externis. 2 vel 4 caninis curvatis, utroque latere uniserialis conicis inaequalibus mediis ceteris longioribus; dentibus vomerinis in vitam gracilem subsemilunarem dispositis; squamis genis in series 7 vel 8 longitudinales dispositis serie subsuperiore e squamis 12 cire. composita; praeoperculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, margine libero crenulato ; linea laterali sub dorsalis parte posteriore interrupta et ante partem abrup- tam reincipiente; squamis corpore angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae eaudalis supra et infra lineam lateralem in series 62 circ. transversas dispositis; squamis 24 cire. in serie transversali basin pinnae ventralis inter et dorsalem, 3 lineam lateralem inter et pinnam dorsalem mediam, 6 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem; pinna dorsali vix post apicem operculi incipiente et anali spinis gracilibus leviter pungentibus, parte radiosa postrorsum altitudine sensim accrescentibus pos- tice acutangulis, dorsali postice quam antice multo minus duplo altiore cor- pore multo humiliore, anali postice dorsali altiore; pectoralibus, ventralibus et caudali capite paulo ad non brevioribus; colore corpore ubique | ulchre rubro, dorso profundiore; iride rubra vel aurea; orbita vittula coeruleo cincta; genis vittulis obliquis coeruleis antrorsum descendentibus; nucha dorsoque antice punctis numerosis coeruleis; pinnis pulehre rubris, imparibus interdum profundioribus, dorsali dimidio anteriore punctis numerosis coeruleis; dorsali dimidio posteriore et anali striis numerosis brevibus coeruleis vel violascen- tibus in series longitudinales dispositis. B. 6. D. 2/25 vel 2/26. P. 2/16 vel 2/17. V. 1/5. A. 3/14 vel 3/15. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Obi-major; Flores (Larantuca); Letti; Waigiu; in mari. Longitudo 2 speciminum 115" et 119". Rem. Le Cichlops Hellmuthi présente la méme formule des écailles sur une rangée transversale entre la ventrale et la dorsale que le spilopterus, mais il montre six rangées longitudinales d'écailles entre la ligne latérale du. dos et celle de la queue, c'est-à-dire une rangée de plus que dans les melanotaenia, cyclophthalmus, trispilus et spilopterus. Il se fait dis- tinguer encore du spilopterus, dont il est le plus voisin, par les bande- lettes de l'anale et par l'absence de tache brune au haut de la base de la pectorale. 14 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES PsEvpocunomis Rüpp. = Labristoma Swns. Corpus oblongum vel subelongatum compressum squamis ctenoideis magnis (55 ad 45 in serie longitudinali) vestitum. Caput acutiusculum superne ossibusque opercularibus squamatum. Maxilla superior non post oculum pro- ducta. Rictus obliquus non curvatus. — Dentes maxillis pluriseriati ex parte canini vel caninoidei. Dentes vomerini et palatini; Praeoperculum edentu- lum. Pinnae, dorsalis et analis alepidotae; dorsalis spinis 2 vel 3 et radiis 21 ad 28, analis spinis 2 vel 5 et radiis 15 ad 15. Pinnae pectorales ob- tuse rotundatae, — Pinnae ventrales sub basi pectoralis insertae — acutae, spina gracili et radius divisis 5 non incrassatis, 3° vel 2° ceteris longiore. Pinna caudalis obtusa. B. 6. Rem. Les espéces de Pseudochromis appartiennent à deux groupes fort distincts dont l’un est caractérisé par trois épines dorsales et trois épines anales raides et poignantes et l'autre par deux épines dorsales et deux épi- nes anales trés-faibles flexibles et non poignantes. Les espéces à trois épines ont aussi le corps plus haut, plus trapu, que celles à deux épines et elles se dislinguent encore par les ventrales dont le second rayon est le plus long dans les espéces à trois épines tandis que dans les espéces à deux épines c'est le troisiéme rayon qui surpasse les aulres. Je propose pour ces deux groupes les noms sousgénériques de Pseudochromis et de Leptochromis, avec les caractères suivants, Subgen Pseudochromis. Spinae dorsales et spinae anales 3 pungentes. Radius ventralis secundus ceteris longior. Leptochromts. Spinae dorsales et spinae anales 2 non pungentes. Radius ventralis tertius ceteris longior. Des dix espèces actuellement connues du genre trois seulement, toutes appartenant au sousgenre Pseudochromis, n'ont pas été trouvées jusqu'ici dans l'Insulinde, c'est-à-dire les Pseudochromis olivaceus, flavivertex, et perspicil- latus, les deux premières de la Mer rouge et la troisième des côtes de Chine. Des sept espèces insulindiennes les Pseudochromis fuscus, xanthochir, adus- tus et Ransonneti appartiennent aussi au sousgenre Pseudochromis, les trois autres, les Pseudochromis melanotaenia, cyanotaenia et tapeinosoma étant du sousgenre Leptechromis. L'exposé suivant résume les caractères principaux de toutes ces espèces. ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. 15 I. Dorsale et anale à trois épines raides, poignantes. Second rayon de la ventrale plus long que les autres. Téte pointue. Sousg. Pseudochromis. a. Environ 40 écailles sur une rangée longitudinale. Hauteur du corps 3} à 4; fois dans la longueur totale. Ecailles des joues sur 4 rangées. aa. Troisième épine anale plus longue que les autres. Rayons antérieurs de la dorsale simples, indivisés. Dorsale et anale à angle postérieur obtus et arrondi. D. 3/25 à 3/28. + Couleurs brunâtre et orange du corps se confondant insensiblement à Base de la pectorale à tache oblongue transversale noirátre. Caudale à double bordure, orange et noirátre. 1. Pseudochromis (Pseudochromis) fuscus M.Tr. à' Base de la pectorale à large tache jaune. Caudale sans bordure noiratre. 2. Pseudochromis (Pseudochromis) æanthochir Blkr. +! Couleur brune du dessus de la tête et du dos nettement séparée du jaunâtre du reste du corps. Caudale sans bordure noirátre. Pectorale sans tache. 3. Pseudochromis (Pseudochromis) adustus M.Tr. bb. Seconde épine anale notablement plus forte et plus longue que la troisiéme. + Dorsale et anale à angle postérieur pointu. D. 3/23. Bandelette rostro-posto- culaire noiratre. 4. Pseudochromis (Pseudochromis) Ransonneti Steind. x II. Dorsale et anale à deux épines gréles non poignantes. D. 2/21 à 2/23. Troisiéme rayon de la ventrale plus long que les autres. Téte plus ou moins convexe. Sousg. Leptochromis. a. Environ 40 écailles sur une rangée longitudinale. Hauteur du corps 4! à 4j fois dans la longueur totale. Rayons antérieurs de la dorsale et de l'anale indivisés. Dorsale à bandelette basale et caudale à bandelette en forme de fer-à-cheval noirátres. 5. Pseudochromis (Leptochromis) melanotaenia Blkr. b. Environ 33 écailles sur une rangée longitudinale. Hauteur du corps 5 à 5; fois dans la longueur totale. aa. Corps en arrière des pectorales à 8 ou 9 bandelettes transversales d'un bleu 16 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES luisant. Caudale sans bordure rose. Tous les rayons de la dorsale et de l’anale divisés. 6. Pseudochromis (Leptochromis) cyanotaenia Blkr. > bb. Corps sans bandelettes bleues. Caudale à large bordure rose. Rayons antérieurs de la dorsale simples non divisés. 7. Pseudochromis (Leptochromis) tapeinosoma Blkr. Pseudochromis (Fseudochromis) fuscus M.Tr., Hor, ichth. WI p. 25 tab. 4 fig. 2; Blkr, Nieuwe bijdr. ichth. Ceram, Nat. T. Ned. Ind. IHE p. 708; Tweede bijdr. ichth. Batoe, Nat. T. Ned. Ind. IX p. 69; Günth., Cat. Fish. IL p. 257. Pseudochrom. corpore oblongo compresso altitudine 5$ ad 4 in ejus lon- gitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite acutiusculo 53 ad 4 et paulo in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-frontali rec- tiuscula vel convexiuscula; oculis diametro 54 ad 4 fere in longitudine ca- pitis; rostro acutinsculo oculo multo breviore; maxilla superiore maxilla in- feriore breviore sub pupillae parte anteriore vel sub medio oculo desinente; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa ceteris majoribus, anterioribus utroque latere 2 vel 3 caninis curvatis, inframaxillaribus lateralibus inaequa- libus mediis ceteris (caninis exceptis) majoribus; dentibus vomero-palatinis pluriseriatis parvis, vomerinis in vittam semilunarem, palatinis utroque latere in vittam gracilem dispositis ; vertice, fronte ossibusque opercularibus squa- malis; squamis praeoperculo in series 4 obliquas transversas dispositis ; operculo superne postice denticulis aliquot minimis scabriusculo; squamis angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis in series 40 cire. transversas dispositis; squamis analem inter et dorsalem 16 cire. in serie transversali quarum 2 lineam lateralem superiorem inter et pin- nam dorsalem, 4 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem ; linea laterali singulis squamis tubulo simplice notata, sub radiis dorsalibus sub- posticis interrupta et media cauda ante partem abruptam reincipiente; pinna dorsali supra basin pectoralium incipiente, spinis sat validis pungentibus posteriore ceteris longiore radio 1° multo breviore, parte radiosa corpore ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 17 duplo fere humiliore postice rotundata; pinnis pectoralibus et caudali obtusis rotundatis capite absque rostro non ad vix brevioribus; ventralibus sub basi pectoralium insertis acutis radio 2° ceteris longiore capite non ad vix bre- viore; anali spinis sat validis pungentibus posteriore ceteris longiore radio 1° breviore parte radiosa dorsali vix humiliore; colore corpore superne fusco inferne dilutiore basi squamarum macula profundiore; iride viridi. margine pupillari aurea; pinnis dorsali, anali, caudali et ventralibus fuscis vel auran- tiacis, pectoralibus aurantiacis, dorsali dimidio posteriore et anali tota longi- tudine striis longitudinalibus coerulescentibus percursis; pectoralibus basi macula magna oblonga transversa nigra; caudali parte libera vittula intra- marginali nigra. B. 6. D. 5/25 ad 3/28 (14 ad 18 anteriores simpl.). P. 2/16 vel 2/17. V. 1/5. A. 5/14 vel 3/15 (1 vel 2 anter. simpl). C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Batu; Bawean; Celebes (Manado, Tanawanko); Sangi; Flores (Laran- tuca); Solor (Lawajong); Timor; Ternata; Buro (Kajeli) ; Ceram (Piru, Wahai); Amboina ; Banda (Neira); Goram ; Waigiu; in mari. Longitudo 25 speciminum 49" ad 95”. Rem. Le Pseudochromis fuscus est assez commun dans l'Insulinde et s'y étend depuis les mers de Sumatra jusqu'aux iles des Papous. Jamais cepen- dant je ne l'ai trouvé à Java ni recu des autres grandes iles de la Sonde, Sumatra et Bornéo. Pseudochromis (Pseudochromis) zanthochir Blkr, Zevende bijdr. ichth. Celebes, Nat. T. Ned. Ind. VIII p. 443; Gunth., Cat. Fish. If p. 251. Pseudochrom. corpore oblongo compresso, altitudine 4 fere ad 4 in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite aculiusculo 5% ad 4 et paulo in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-frontali rectiuscula; oculis diametro 5 ad 54 in longitudine capitis; rostro acutiusculo oculo multo breviore ; maxilla superiore maxilla inferiore paulo breviore, sub pupillae parte anteriore vel sub media pupilla desinente; dentibus maxillis pluriseriatis, serie externa ceteris majoribus, anterioribus utroque latere 2 vel 3 caninis curvatis, inframaxillaribus lateralibus inaequalibus mediis ceteris (caninis exceptis) majoribus; dentibus vomero-palatinis pluriseriatis parvis, 19 NATUURK. VERH. DER KONINKL. AKADEMIE. DEEL XV. 18 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES vomerinis in vittam ~formem-, palatinis utroque latere in vittam gracilem dispositis; vertice, fronte ossibusque opercularibus squamosis; squamis prae- operculo in series 4 obliquas transversas dispositis; operculo postice superne denticulis aliquot minimis scabriuseulo; squamis angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis in series 40 circ. transversas dispo- sitis; squamis analem inter et dorsalem 16 cire. in serie transversali quarum 2 lineam lateralem inter et pinnam dorsalem, 4 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem; linea laterali singulis squamis tubulo simplice notata sub radiis dorsalibus subposticis interrupta et media cauda ante partem abrup- tam reincipiente; pinna dorsali supra basin pectoralium incipiente, spinis sat validis pungentibus posteriore ceteris longiore radio 1° multo breviore, parte radiosa corpore duplo fere humiliore postice rotuadata; pinnis pectoralibus et caudali obtuse rotundatis eapite. absque rostro non vel vix brevioribus; ven- tralibus acutis radio 2° ceteris conspicue longiore capite non vel vix breviore ; anali spinis. sat validis pungentibus posteriore celeris longiore radio 1? bre- viore, parte radiosa dorsali vix vel non humiliore postice angulata vel rotundata; colore corpore superne fuscescente vel fuscescente-aurantiaco, inferne aurantiaco vel roseo-aurantiaco; iride viridi margine pupillari aurea; pinnis roseis, dor- sali basi frequenter fusca superne striis longitudinalibus margaritaceo-coeruleis; pectoralibus basi macula magna aurantiaca vel flava; anali striis longitudina- libus margaritaceis; caudali frequenter majore parte fusca late roseo marginata. B. 6. D. 5/27 (16 anter. simpl). P. 2/16. V. 1/5. A. 3/14 vel 15 (anterior simpl.). C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Bawean; Celebes (Manado); Buro (Kajeli); in mari. Longitudo 10 speciminum 51" ad 77". Rem. Cette espèce est extrêmement voisine du Pseudochromis fuscus et ne se distingue guére que par la grande tache jaune de la pectorale et par l'absence de bordure noirâtre à la caudale. Hors l'Inde archipélagique elle a été trouvée aux iles Andaman. Pseudochromis (Pseudochromis) adustus Müll. Trosch., Hor. ichth. HI p. 25 tab. 4 fig. 3; Günth., Catal. Fish. II p. 258. Descriptio Müllero-Troscheliana sequens. „Der Kopf ist 4 mal in der ganzen Lange des Fisches enthalten. Die Höhe ET RÉVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 19 des Fisches gleicht der Linge des Kopfs. Der Unterkiefer ist etwas linger als der Oberkiefer. Die Entfernung der Augen von der Schnauzenspitze ist gleich dem Durchmesser eines Auges; die Entfernung der Augen von einan- der ist geringer als der Durchmesser eines Auges. Das hintere Nasenloch steht dem Auge sehr nah. Der obere Theil des hinteren Randes des Kiemen- deckels trägt einige äusserst kleine Spitzchen. Die Rückenflosse beginnt ge- rade über die Insertion der Brustflosse. Von den gegliederten Strahlen sind einige der vorderen ungetheilt, und die meisten theilen sich nur einmal. Die obere Seitenlinie geht bis zum letzten Fünftel der Rückenflosse. Die untere verlauft auf der Mitte des Kórpers und enthalt zwólf Schuppen. — Der Rücken is dunkel-rauchbraun, und schattirt sich nach den Seiten zum Gel- ben ab. Am Kopf ist die dunkle Farbe scharf abgesetzt durch eine Linie, welche von der Schnauzenspitze mitten durch das Auge verläuft. BRON D-35609 P217. Veolia. A-9477 Hab. Insul. Philippin. Long. »23 Zoll." Rem. Le Pseudochromis adustus parait propre aux îles Philippines et ne fait point partie de mes collections. Il doit être fort voisin des espèces précédentes et ne se distinguer que par les couleurs nettement tranchées de la téte et du tronc. Pseudochromis (Fseudochromis) Ransonneti Steind., Bericht Samml. Fisch. Singapore, Sitz. ber. K. Ak. Wiss. Bd. 60, 1870 p. 562. Descriptio Steindachneriana sequens. »Kórperhóhe bei Männchen 45-43 Mal, bei tráchtigen Weibchen weniger als 4 mal, Kopflänge genau oder unbedeutend mehr als 4 mal in der Total- linge, Augendiameter 53 mal, Schnauzenlänge etwas mehr als 4 bis fast 5 mal in der Kopflänge enthalten. Vier Schuppenreihen auf den Wangen, eine dunkle Längsbinde an den Seiten der Schnauze, unmittelbar hinter dem Auge mit einem schmalen Querstriche endigend, Unterlippe vorne schwärzlich ge- siumt. Caudale am oberen und unteren Rande mit einem ziemlich. breiten Längsbande von grünlich oder róthlichgelber Farbung. Ricken olivenbraun 19* 20 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES mit einem etwas dunkleren Fleckchen in Centrum jeder Schuppe. Untere Halfte der Kórperseiten gelblich grün, Anale am unteren Rande etwas dunkler als im übrigen Theile. Caudale hinten abgerundet. Dorsale und Anale hinten zugespitzt, die letzteren Strahlen dieser Flossen bei Mannchen etwas länger als bei Weibchen; die letzten Dorsalstrahlen reichen bei ersteren noch über die Basis, bei Weibchen genau bis zur Basis der Caudale. Zweiter Anal- stachel bedeutend stürker und linger als der dritte. D. 3/23. A. 3/14. L. lat. 40. — Hab. Singapore.” Rem. Je ne connais pas non plus d'aprés nature l'espéce dont je viens de reproduire la description, mais elle doit étre assez distincte par la seconde épine anale qui est notablement plus forte et plus longue que la troisième épine. La bandelette rostrale et la forme pointue de la dorsale et de l'anale peuvent aider à la reconnaitre. On retrouve la bandelette rostro-postocu- laire dans le Pseudochromis perspicillatus Günth. (de Chine), mais outre qu'elle se prolonge jusque sur la partie postérieure du dos, le perspicillatus est dit avoir 45 écailles sur une rangée longitudinale et six rangées d'écailles sur la joue. A en juger aussi d’après la figure du perspillatus il a la troi- siéme épine anale plus longue que la deuxième. C'est donc manifestement une espèce propre qui se distingue trés-nellement de toutes les autres espèces insulindiennes. Pseudochromis (Leptochromis) melanotaenia Dlkr, Sept. mém. ichth. Timor, Ned. T. Dierk. | p. 275. Pseudochrom. (Leptochr.) corpore oblongo compresso, aititudine 43 ad 43 in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite acuto 4 circ. in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-frontali convexiuscula ; oculis diametro 5 circ. in longitudine capitis; rostro acutiusculo oculo multo breviore; maxilla superiore maxilla inferiore vix breviore sub medio oculo circ. desinente; dentibus maxillis pluriseriatis serie externa ceteris majoribus, intermaxillaribus anterioribus utroque latere 5 caninis mediocribus parum curvatis, inframaxillaribus anterioribus utroque latere 2 caninis curvatis pos- teriore anteriore majores dentibus vomero-palatinis pluriseriatis parvis, vome- rinis in vitam /\formem-, palatinis utroque latere in vittam gracilem dispo- ET REVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES. 21 sitis; vertice, fronte ossibusque opercularibus squamosis; squamis praeoperculo in series 4 obliquas transversas dispositis; operculo postice superne laevi; squamis angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae cau- dalis in series 40 circ. transversas dispositis; linea laterali singulis squamis tubulo simplice notata, sub radiis dorsalibus subposticis interrupta et media cauda ante partem abruptam reincipiente; pinna dorsali supra basin pinnae pectoralis ineipiente spinis gracilibus rigidiusculis non pungentibus posteriore anteriore longiore radio 1° multo breviore, parte radiosa corpore duplo fere humiliore postice rotundata; pinnis pectoralibus et caudali obtusis rotundatis et ventralibus sub basi pectoralium insertis acutis radio 3° ceteris longiore capite absque rostro non vel vix brevioribus; anali dorsali vix vel non humi- liore postice angulata; colore corpore fusco, pinnis pulchre aurantiaco; iride aurea medio vittula fusca; pinna dorsali tota basi vitta nigra postice quam antice latiore; caudali vitta gracili nigra formam ferri equini referente basi pinnae superne et inferne incipiente marginemque pinnae posteriorem sub- attingente. B. 6. D. 2/21 ad 2/25 (ex parte simpl.). P. 2/16 vel 2/17. V. 1/5. A. 2/13 vel 9/14 (ex parte simpl.). C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Timor (Atapupu); Amboina; in mari. Longitudo 2 speciminum 98" et 44”. Rem. Le Pseudochromis actuel est éminemment distinct parmi ses congé- géres par les caractéres combinés de deux épines dorsales et anales et de quarante écailles sur une rangée longitudinale. La bandelette noire sur la base de la dorsale et la bandelette de la méme couleur et en forme de fer-a-cheval sur la caudale le font reconnaitre du premier coup d'oeil. Pseudochromis (Leptochromis) cyanotaenia Blkr, Tweede bijdr. ichth. Boero, Nat. T. Ned. Ind. XIII p. 72. Pseudochr. (Leptochr.) corpore elongato compresso, altitudine 5 et paulo in ejus longitudine, latitudine 2 fere in ejus altitudine; capite acutiusculo 42 circ. in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-frontali con- vexa; oculis diametro 5 circ. in longitudine capitis; rostro acutiusculo oculo multo breviore; maxilla superiore maxilla inferiore vix breviore, sub medio 22 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES oculo desinente; dentibus maxillis pluriseriatis, intermaxillaribus anterioribus utroque latere 3 caninoideis inaequalibus, inframaxillaribus anterioribus utroque latere 2 caninoideis posteriore anteriore multo longiore; dentibus vomero- palatinis parvis in vittam formam ferri equini subreferentem dispositis; ver- tice, fronte ossibusque operenlaribus squamosis, squamis praeoperculo in series 3 obliquas transversas dispositis; operculo postice superne laevi; squamis an- gulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis in se- ries 33 circ. transversas dispositis; squamis analem inter et dorsalem 11 vel 12 in serie transversali quarum 1 vel 2 lineam lateralem superiorem inter et pinnam dorsalem, 5 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem ; linea laterali singulis. squamis tubulis simplicibus notata, sub radiis dorsalibus subposticis interrupta et ante partem abruptam media cauda reincipiente; pinna dorsali supra basin pectoralis incipiente, spinis gracilibus flexilibus 9* quam 1* longiore radio 1° multo breviore, parte radiosa corpore humiliore postice rotundata; pectoralibus et caudali obtusis rotundatis capite absque rostro non vel vix brevioribus; ventralibus sub basi pectoralis inserlis acutis capitis parte postoculari longioribus radio 3° ceteris longiore; anali dorsali paulo humiliore postice rotundata; colore capite corporeque superne et postice profunde fusco, capite lateribus et inferne et corpore antice lateribus et in- ferne fuscescente-aurantiaco; iride fuscescente-viridi; trunco post apicem pec- toralis vittis 8 vel 9 subaequidistantibus coeruleis transversis parum obliquis postrorsum descendentibus; pinnis imparibus violascente-fuscis vel nigricanti- bus, paribus fuscescente-aurantiacis vel aurantiacis. B. 6. D. 2/21 vel 2/22 (omn. fissi). P. 2/15. V. 1/5. A. 2/15 vel 2/14 (omn. fissi). C. 1;15/1 vel 1/15/1 et lat. brev. Hab. Buro (Kajeli); Amboina; Ceram (Wahai); in mari. "m Longitudo 6 speciminum 45" ad 54". hem. Deux des espéces du sousgenre Leptochromis ont en commun une formule de 33 écailles seulement sur une rangée longitudinale. Ces espéces, le cyanoiaenia et le tapeinosoma, ont aussi le corps plus allongé que les autres esnéces du genre. Le cyanotaenia est remarquable par les bandelettes ou larges stries transversales d'un bleu luisant sur la moitié postérieure du tronc, bandelettes qui se voient encore parfaitement sur des individus con- servés dans la liqueur pendant plus de seize ans. ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES; 23 Pseudochromis (Leptochromis) tapeinosoma Blkr, Derde bijdr. ichth. Amboina, Ned. T. Ned. Ind. IV p. 115; Günth., Cat. Fish. Il p. 258. Pseudochrom. (Leptochr.) corpore elongato compresso, altitudine 5 ad 53 in ejus longitudine, latitudine 2 circ. in ejus altitudine; capite acutiusculo 4 et paulo ad 4£ in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-fron- tali convexa vel convexiuscula; oculis diametro 3 ad 3 et paulo in longitudine capitis; rostro acutiusculo oculo multo breviore; maxilla superiore maxilla in- feriore vix breviore sub medio oculo desinente; dentibus maxillis pluriseriatis, intermaxillaribus anterioribus utroque latere 4 caninoideis aequalibus, infra- maxillaribus anterioribus utroque latere 5 caninoideis anteriore ceteris minore; dentibus vomero-palatinis parvis in vittam formam ferri equini referentem dispositis; verlice, fronte ossibusque opercularibus squamosis, squamis prae- operculo in series 3? obliquas trausversas dispositis; operculo postice superne laevi; squamis angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis in series 55 circ. transversas dispositis; squamis analem inter et dorsalem 11 vel 12 in serie transversali quarum 1 vel 2 lineam lateralem superiorem inter et pinnam dorsalem et 3 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem; linea lalerali singulis squamis tubulo simplice notata, sub radiis dorsalibus subposticis interrupta et media cauda ante partem abruptam reinci- piente; pinna dorsali supra basin pectoralis incipiente, spinis gracilibus non pungentibus 2* quam 1* longiore radio 1° multo breviore, parte radiosa cor- pore minus duplo humiliore postice rotundata; pectoralibus et caudali obtusis rolundatis capite absque rostro non ad vix brevioribus; ventralibus sub basi pecloralium insertis acutis capitis parte postoculari non longioribus radio 5° celeris longiore; anali dorsali vix humiliore postice angulata vel rotundata; colore corpore superne fusco inferne fuscescente-aurantiaco ; iride viridescente ; pinnis paribus et anali roseis vel aurantiacis, dorsali fusca vel roseo-auran- tiaca; caudali roseo-aurantiaca vel profunde fusca late roseo marginata; vittis corpore nullis. B. 6. D. 2/21 vel 2/22 (anterior. aliq. simplic.). P. 2/16. V. 1/5. A. 2/15 vel 2/14 (omn. fissi). C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Sumatra (Trussan); Buro (Kajeli); Ceram (Wahai); Amboina; Goram; in mari. Longitudo 7 speciminum 58” ad 53”. 24 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES Rem. Le tapeinosoma a le corps encore plus gréle que le cyanotaenia, dont il se distingue du reste par la large bordure rose de la caudale et par l'absence de bandelettes ou stries bleues sur le corps. Pseunocramma Blkr. Corpus oblongum compressum squamis ctenoideis mediocribus (50 cire. in serie longitudinali) vestitum. Caput acutiusculum superne, genis ossibusque opercularibus squamatum. Maxilla superior vix post oeulum producta. Rictus obliquus non curvatus. Dentes maxillis pluriseriati; canini nulli. Dentes vo- merini et palatini. Praeoperculum superne spinula armatum. Pinnae dorsalis et analis basi squamatae; dorsalis indivisa spinis 7 pungentibus et radiis 19 ad 21, membrana interspinali incisa ; analis spinis 5 et radiis 16 vel 17. Pinnae ventrales sub basi pectoralium insertae radiis divisis 5 non incrassatis 2° celeris longiore. B. 6. Rem. L'espéce qu'autrefois j'ai décrite sous le nom de Pseudochromis po- lyacanthus est le type d'un genre distinct, pour lequel je propose le nom de Pseudogramma. Ce genre est voisin du genre Gramma Poey, placé à tort par M. Poey dans les Percoides, et qui se distingue du Pseudogramma par quelques épines de plus à la dorsale et par un nombre beaucoup inférieur des rayons de la dorsale et de Vanale, par l'absence d'écailles sur la base de ces nageoires et sur le dessus de la téte, par les dentelures du pré- opercule, et par le prolongement du premier rayon de la ventrale. On ne connait jusqu'ici de chacun des deux genres qu'une seule espèce; le Gram- ma loreto Pocy (Genr. Poiss, Cuba appart. à la fam. Percidae, Ann. Lyc. Nat. Hist. New-York X p. 75 tab. 1 figura superior) et le Pseudogramma polyacanthus. Pseudogramma polyacanthus Blkr. Pseudogr. corpore oblongo compresso, altitudine 4 fere ad 4% in ejus lon- gitudine, latitudine 1% cire. in ejus altitudine; capite acutiusculo 3$ ad 3% in longitudine corporis, longiore quam alto; linea rostro-frontali rectiuscula vel convexiuscula; oculis diametro 5 ad 54 in longitudine capitis, minus dia- metro À distantibus; rostro acutiusculo oculo multo breviore; maxilla superiore ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. 25 maxilla inferiore vix breviore, post oculum desinente capite minus duplo bre- viore; dentibus maxillis pluriseriatis, caninis vel caninoideis nullis, anterio- ribus tamen ceteris paulo majoribus; dentibus vomero-palatinis pluriseriatis parvis, vomerinis in vittam Aformem-, palatinis utroque latere in vittam gracilem dispositis; vertice, fronte ossibusque opercularibus squamosis; prae- operculo squamis in series 14 circ. obliquas transversas dispositis, margine posteriore spina brevi sat lata pungente armato; squamis angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis in series 50 circ. trans- versas dispositis; squamis analem inter et dorsalem 20 cire. in serie trans- versali quarum 4 circ. lineam lateralem superiorem inter et pinnam dorsalem, 6 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem; linea laterali singulis squamis tubulo simplice notata, sub media pinna dorsali radiosa interrupta et media cauda sub parte abrupta reincipiente; pinna dorsali parte spinosa parte radiosa multo humiliore spinis mediocribus pungentibus mediis ceteris paulo longioribus, membrana inter singulas spinas profunde incisa, parte radiosa corpore duplo circiter humiliore convexa postice rotundata; pectoralibus basi late squamatis obtusis rotundatis capite absque rostro non ad vix breviori- bus; ventralibus rotundatis radiis 2° et 3° ceteris longioribus capite triplo cire. brevioribus; anali spinis validis media quam anteriore et posteriore con- spicue longiore, parte radiosa dorsali radiosa non altiore; caudali obtusa ro- tundata capitis parte postoculari non ad vix breviore; colore corpore fusces- cente vel ex viridi fusco inferne dilutiore, ubique fusco profundiore decussato- reticulato; iride fuscescente margine pupillari flava; operculo medio anticé macula magna profunde fusca; pinnis paribus fuscescente-aurantiacis vel auran- tiacis, paribus fuscis aurantiaco marginatis. B. 6. D. 7/19 vel 7/20. P. 2/13 V. 1/5. A. 5/16 vel 5/17. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Pseudochromis polyacanthus Blkr, Zevende bijdr. ichth. Ternate, Nat. T. Ned, Ind. X p. 375; Günth., Cat. Fish. I] p. 258; Kner, N. Fisch. Mus. Godeffr. Sitz. ber. kais. Ak. Wiss. 1867 Bd. 56 p. 717. Hab. Ternata; Timor; in mari. Longitudo 4 speciminum 45" ad 65", Rem. Cette espéce habite aussi les cótes des fles Viti. Kner trouva sur un individu, provenant de ces iles, 21 rayons mous à la dorsale, 20 NATUUEK. VERH. DER KONINK . AKADEMIE. DEEL XV. 26 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES Prestors Cuv, = Cirrhiptera K. V. H. = Pharopteryx Rüpp. Corpus oblongum compressum squamis magnis (26 cire. in serie longitu- dinali) ex parte ctenoideis vestitum. Caput superne, genis ossibusque oper- cularibus squamatum. Maxilla superior non ad paulo post oculum producta. Rictus obliquus non eurvatus. Dentes maxillis pluriseriati, canini nulli, Den- tes vomerini et palatini. Dentes pharyngeales acuti. Lingua edentula. Prae- operculum spina vel denticulis nullis, Pinnae dorsalis et analis basi squama- tae; dorsalis indivisa spinis puugentibus 11 vel 12 et radiis 7 ad 9, mem- brana inter singulas spinas valde profunde incisa apice lobata; analis spinis 5 et radiis 8 vel 9. Pinnae ventrales ante pectorales insertae spina debili et radiis 5, radiis 2 anterioribus incrassatis simplicibus basi coalitis radiis celeris multo longioribus. B. 6. hem. Le genre Plesiops Cuv. tel qu'il est circonscrit ci-dessus ne com- prend que deux espèces connues, le Plesiops nigricans Rüpp., dont on a fait trois espèces nominales et le Plesiops oxycephalus Blkr, espèces qui toutes les deux habitent l'Arehipel indien. Une troisième espèce, decrite comme un Plesiops, le Plesiops Bleekeri Günth., me parait devoir être séparé des Plesiops. C'est un type fort distinct, caractérisé par un nombre fort supé- rieur d’écailles (corps à 45 rangées transversales et à 24 rangées longitudi- nales), par une large bande de dents linguales, par des os pharyngieus infé- rieurs à dents obtuses et par la présence de cinq rayons branchiosieges seu- lement. Les deux especes de Plesiops se font aisément distinguer par les carac- léres exposés ci-dessous. 1. Tête à profil convexe. Préopercule à 4 ou 5 rangées obliques d'écailles. Hauteur du corps 4 à 5 fois dans la longueur totale. Caudale sans bande. Opercule à ocelle noir violet ou brun cerclé de jaunátre. l. Plesiops nigricans Rüpp. 2. Tête pointue 4 profil droit. Préopercule à 7 ranzées obliques d'écailles. Hauteur du corps moins de 4 fois dans la longueur totale. Caudale à bande orange trausversale en forme de fer-à-eheval. Opercule sans ocelle noirátre. 2. Plesiops oxycephalus Blkr. ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. 21 Flesiops nigricans Ripp., N. Wirb. Fisch. R. M. p. 5; Günth., Cat. Fish. HL p. 565. Ples. corpore subelongato compresso, altitudine 4 ad 5 in ejus longitudine, latitudine 15 ad 1$ in ejus altitudine; capite obtusiusculo vel obtuso 34 ad 4i in longitudine corporis; altitudine capitis 13 ad 14, latitudine capitis 2 ejus longitudine; oculis diametro 3 ad 4 in longitudine capitis, diametro 3 ad $ distantibus; linea rostro-frontali convexa; maxillis aequalibus, supe- riore juvenilibus paulo aetate provectis sat longe post oculum desinente 2 cire. in longitudine. capitis; dentibus pluriseriaüs, maxilla superiore serie exlerna anterioribus praeserlim ceteris conspicue majoribus, vomerinis in vit- tam Aformem-, palatinis. utroque. latere in vittam oblongam sat gracilem dispositis; praeoperculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, ante limbum squa- mis non ciliatis in series 4 vel 5 obliquas dispositis; linea laterali sub radiis dorsalibus posterioribus interrupta et longe ante partem abruptam reincipiente ; squamis corpore antice non ciliatis, medio et postice ciliatis, augulum aper- turae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam lateralem in series 26 circ. transversas dispositis; squamis 12 cire. in serie transversali basin pinnae ventralis inter et dorsalem, 2 lineam latera- lem inter et spinas dorsales medias, 5 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem ; cauda parte libera aeque longa circ. ac alta; pinna dorsali spi- nis mediocribus postrorsum longitudine sensim accrescentibus posteriore cor- pore duplo ad minus duplo humiliore, parte radiosa parle spinosa multo aluore corpore non ad non mulio humiliore acuta vel acutiuscule rotundata; pectoralibus obtuse rotundatis capitis parte postoculari longioribus; ventrali- bus ante basin pectoralium insertis, radiis 2 anterioribus capite longioribus analis radios anteriores attingentibus vel subattingentibus; anali spinis medio- cribus 3° ceteris longiore parte radiosa dorsali radiosa non humiliore acutangula ; caudali obtuse rotundata capite non ad paulo breviore ; colore corpore juvenilibus fusco vel nigro, aetate provectis fuscescente vel olivascente-violaceo vel olivas- cente-aurantiaco; iride fusca vel rubra; operculo adolescentibus et aetate provectis inferne antice macula rotunda vel ovali profunde nigricante-violacea vel fusca flavescente-aureo annulata; squamis capite corporique singulis adolescentibus et adultis ocello vel vittula dilute coerulea vel margaritacea ; pinnis nigricantibus vel violaceis, pectoralibus vulgo aurantiacis; aelale pro- veclioribus pinnae dorsali parte spinosa basi vulgo vitta longitudinali coe- 20% 28 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES lescente et lobis interspinalibus apice aurantiacis; dorsali et anali radiosis t caudali aurantiaco marginatis, dorsali et anali inter singulos radios vittula coerulescente, caudali guttulis coerulescentibus; ventralibus interdum coe- rulescente punctatis. B. 6. D 11/7 vel 11/8 vel 12/7 vel 12/8. P. 2/17 ad 2/19. V. 1/5. A. 3/8 vel 3/9. C. 1/15/1 et lat. brev. Syn. Pharopteryz nigricans Rüpp., Atl. Fisch. p. 15, tab. 4 fig. 2. Plesiops coeruleolineatus Ripp., N. Wirb. Fisch p. 5 tab. 2 fig. 5; Blkr, Derde bijdr. ichth. Amb. Nat. T. Ned. Ind. IV p. 116; Günth., Cat. Fish. III p. 565. Cirripteru corallicola V. ilass. ic. ined. ap. Blkr, Diagn. n. vischs. Su- matr, Nat. T. Ned. Ind. IV p. 280. Plesiops corallicola K. V. H., Mus. L. Bat.; Rüpp., N. Wirb. Fisch. p. 5; Blkr, Diagn, n. vischs. Sumatra, Nat. T. Ned. Ind. IV p. 280; Günth., Cat. Fish. IIL p. 564; Kner, Zool. Novara, Fisch, p. 214. Plesiops melas Blkr, Verh. Dat. Gen. XXII, Bijdr. ichth. Bali p. 9. Hab. Sumatra (Cauer Priaman); Batu; Nias; Java (Batavia, Prigi); Bawean; Bali (Boleling); Solor (Lawajong); Flores (Larantuca); Timor; Celebes (Tanawanko, Gorontalo); Sangi; Ternata; Halmahera (Sindangole); Ceram (Piru, Wahai); Amboina; Goram; Waigiu; Luzon (Paracali); in mari. mr Longitudo 42 speciminum 34" ad 162”. Rem. Les espéces décrites sous les noms de nigricans, coeruleolineatus, melas et corallicola n'en font qu'une seule. Les gouttelettes bleuâtres de la tête et du corps et les bandelettes ou stries de la même couleur des nageoi- res, nettement marquées sur les individus adultes ou d'un âge avancé, n'exis- tent pas encore dans les jeunes ou y sont à peine visibles. La couleur du corps aussi, noiràtre ou d'un violet profond dans les jeunes, devient moins foncée avec l’âge et finit par se changer successivement en olivàtre ou rou- geatre. Le nigricans a un cercle de distribution fort étendu et s'étend, hors l'In- sulinde, où il est assez commun, depuis la Mer rouge, jusqu'aux côtes de Chine, de la Nouvelle Hollande et des Îles Tonga et Viti. ET RÉVISION DE SES ESPECES INSULINDIENNES, 29 Plesiops oxycephalus Blkr, Bijdr. ichth. Batoe-eil., Nat. T. Ned. Ind. VIII p. 520; Günth., Cat. Fish, Il. p. 564. Ples. corpore oblongo compresso, altitudine 52 ad 5$ in ejus longitudine, latitudine 15 ad 1; in ejus altitudine; capite acutiusculo 51 circ. in longi- tudine corporis; altitudine. capitis 14 ad 1j, latitudine. capitis 14 circ. in ejus longitudine; oculis diametro 5 et paulo in longitudine capitis, diametro i ad $ distantibus; linea rostro-frontali rectiuscula; maxillis aequalibus, supe- riore paulo post oculum desinente 2 circ. in longitudine capitis ; dentibus plu- riseriatis, maxillis serie externa aliquot ceteris majoribus, vomerinis in vit- tam Aformem, palatinis utroque latere in vittam gracilem dispositis; prae- operculo obtuse rotundato, limbo alepidoto, ante limbum squamis cycloideis in series 7 obliquas dispositis; linea laterali sub radiis dorsalibus subposticis interrupta et longe ante partem abruptam reincipiente ; squamis corpore antice non ciliatis medio et postice ciliatis, angulum aperturae branchialis superiorem inter et basin pinnae caudalis supra et infra lineam lateralem in series 26 circ. transversas dispositis; squamis 12 circ. in serie transversali basin ven- tralis inter et dorsalem, 2 lineam lateralem inter et spinas dorsales medias, 3 lineam lateralem superiorem inter et inferiorem ; cauda parte libera aeque longa circ. ac alta; pinna dorsali spinis mediocribus postrorsum longitudine sensim accrescentibus posterioribus autem subaequalibus corpore plus duplo humilioribus, parte radiosa parte spinosa altiore corpore sat multo humiliore aculangula; pectoralibus obtuse rotundatis eapitis parte postoculari vix longio- ribus; ventralibus ante basin pectoralium inserlis, radiis 2 anterioribus ca- pite longioribus analis partem posteriorem attingentibus vel paulo superanti- bus; anali spinis medioeribus 5° ceteris longiore, parte radiosa dorsali radiosa non humiliore angulata; candali obtuse rotundata capite absque rostro vix breviore; colore corpore superne fuseescente-violaceo, inferne dilutiore vel vio- lascente-aureo; iride fuscescente vel aurea; regione operculari aurea macula nigricante vel violacea nulla; membrana branchiostega superne aurantiaca in- ferne violacea; squamis corpore singulis guttula coerulescente vel margarita- cea; pinnis pectoralibus aurantiacis vel rubris, ventralibus anlice aurantiacis postice violaceis, imparibus violaceis; dorsali spinosa basi vitta longitudinali coerulea, lobis interspinalibus aurantiaeis ; dorsali radiosa et anali membrana inter singulos radios vittula obliqua coerulea; pectoralibus basi vitta transversa fus- 30 SUR LA FAMILLE DES PSEUDOCHROMIDOIDES eescente; ventralibus coerulescente punctatis; caudali vitta sat lata aurantiaca formam ferri equini referente medio interdum iuterrupta. B. 6. D. 19/7 vel 12/8. P. 2/18. V. 1/5. A. 3/8 vel 3/9. C. 1/15/1 et lat. brev. Hab. Batu; Amboina; in mari. Longitudo 3 speciminum 70" ad 97". Rem. Cette espéce est beaucoup plus rare que le nigricans et n'a été trou- vée jusqu'ici que dans les mers de Batou et d'Amboine. On la reconnait aisément à la téte pointue et à profil droit, et à la bande jaunatre en forme fer-à-cheval de la nageoire caudale. Pseunorcesiops Blkr. Corpus oblongum compressum squamis cycloideis magnis (36 circ. in serie longitudinali) vestitum. Caput superne ossibusque opercularibus squamatum. Maxilla superior non post oculum producta. Rietus obliquus non curvatus. Dentes maxillis pluriseriati, ex parte canini. Dentes vomerini. Dentes pala- tini et linguales nulli. Praeoperculum spina vel denticulis nullis. — Pinnae, dorsalis et analis alepidotae; dorsalis indivisa spinis 16 flexilibus non pun- genlibus et radiis 9 vel 10; analis spina unica flexili et radiis 15 ex parte simplicibus. Pinnae ventrales ante pectorales insertae spina debili et radiis 5, radis 2 anterioribus incrassatis simplicibus basi non coalitis radiis ceteris multo longioribus. B. 6. Pseudoplesiops typus Blkr, Bijdr. visehf. Goram, Nat. T. Ned. Ind. XV p. 217; Günth., Cat. Fish. I p. 260. Pseudoples. corpore oblongo compresso, altitudine 5% cire. in ejus longitu- dine absque-, 41 cire. in longitudine corporis cum pinna caudili; latitudine corporis 2 circ. in ejus altitudine; capite acutiusculo 34 circ. in longitudine corporis absque-, 441 circ. in longitudine corporis cum pinna caudali, paulo longiore quam alto; oeulis diametro 3 circ. in longitudine capitis, minus dia- metro 4 distantibus; linea rostro-frontali rectiuscula; rostro acuto oculo multo breviore; naribus orbitae approximatis, anterioribus vix conspicuis; maxillis aequalibus, superiore mediocriter protractili sub medio oculo desinente 23 circ. ET RÉVISION DE SES ESPÈCES INSULINDIENNES. 51 in longitudine capitis; dentibus maxillis pluriseriatis in viltam Aformem dis- positis; labiis earnosis; praeoperculo squamis in series 4 obliquas transver- sas dispositis, limbo alepidoto, margine posteriore rotundato undulato edentulo; opereulo anacantho; squamis corpore angulum aperturae branchialis supe- riorem inter et basin pinnae caudalis in series 96 circ. transversas dispositis; squamis basin ventralis inter et dorsalem 16 cire. in serie trans- versali, unica tantum lineam lateralem inter et dorsalem spinosam mediam; linea laterali singulis squamis fossula vel poro parum conspicuo notata, lineae dorsali approximata et sub radiis dorsalibus simplieibus | posterioribus ab- rupta, cauda inconspicua; pinnis dorsali et anali indivisis alepidolis antice corpore plus duplo postice corpore minus duplo humilioribus, radiis simpliei- bus et fissis omnibus flexilibus apice filiformibus, radiis membrana totis uni- tis postrorsum longitudine sensim accrescentibus; pectoralibus obtuse rotun- datis capite absque rostro vix brevioribus; ventralibus spina gracillima radiis omnibus simplicibus 2 anterioribus incrassatis ceteris multo longioribus capite non vel vix brevioribus; caudali obtusa rotundata capile vix breviore, radiis filosis; colore corpore pinnisque flavescente-roseo; iride roseo-flava; orbita annulo nigro cincta. B. 6. D. 16/9 vel 16/10. P. 2/14. V. 1/5. A. 1/15 (6 anter. simpl.) C. 1/19/1 et later. brev. Hab. Goram; Amboina; in mari. Longitudo speciminis majoris absque pinna caudali 46", speciminis minoris cum pinna caudali 57". Rem. J'ai pu compléter la description antérieure de celte espèce remar- quable par l'examen d'un individu plus petit provenant d'Amboine. Les ventrales présentent la méme structure que celles des Plesiops et les rayons antérieurs sont tout aussi bien précédés par une épine grêle et faible mats poignante. La Haye, Novembre 1873 *. * Ce mémoire a été présenté a l'Academie dans la séance le 28 Mars 1874. INDEX SPECIERUM DESCRIPTARUM. Cichlops melanotaenia Blkr. . » eyelophthalmus M.Tr. > trispilus Blkr. . > spilopterus Blkr. . > Hellmuthi Blkr. . Pseudochromis (Pseudochromis) fuscus M.Tr. > ( > ) xanthochir Blkr. . > ( » ) adustus M.Tr. . 5 ( » ) Ransonneti Steind. » (Leptochromis) melanotaenia Blkr. » ( » ) cyanotaenia Blkr. » ( » ) tapeinosoma Blkr. . Pseudogramma polyacanthus Blkr. . . . Plesiops nigricans Rüpp. » oxycephalus Blkr. . Pseudoplesiops typus Blkr. 4 a Gt CRE rn GAN Se Ee OSEO 202 P Bleeker Sur la famille des Pseudochromidoides Verhand. der Kon Akad v. Wett. Deel AV Aigle houde JAA CA pns herons) lg Cpu md PMO MLE n Lib y [n id 2. fe 77 fu 404008] dl SOPIOPUUOLYIOPNISY sop opnuvbf v] ANS ZI ER P Bleeker Sur la famille des Pseudochromidoides Tab. L4 Fig. f. E re Ws lerhand. der Kon. Akad v Welt. Deel XV P Bleeker - div Il A REA Wd (~< 4 UE AA s Pg de A. ED pter quen LL GA Pa, Lig: Te Le ET ARE YUP f. Lo À) 7L md E ous : Sh Fig Chu elo Ber T Ligh D A # pie JM. P À ^ Ig 2 Ch jd Aot ‘her EE Ro. aUe Ste ue SN en RO ER qi Sha, GNE RS SNO ata bl P Bleeker Sur la famille des Pseudochromidoides Tab Il. YAAAAD SORIA Ve Verhand. der Kon. Akad. v Wett. Doel AV L..Speisler del. P Bleeker dir Hr A. 4 Sig o light PRIT OR APPIAN A APA P Bleeker Sur la famille des Psceudochromidoides Tab Verhand. der Kon Akad v Welt. Deel FV L .Speigler del P Bleeker di: ghe e CMC} ty bred LOU [ng Z. e elg mnn fe pae ntn AV Hg) e V eel Mm © Aij 2 yo 7 amus ae OZ Yee) LUE Z2 4. TAE emd TT. Life TTE VES) Vf vc DJ f T ^ "m 1 n Lie. "1 in c ^ 7 " | à "D i L ] | M SMITHSONIAN INSTITUTION LIBRARIE s WAV NN UIT T i ALD UU HUE HELDIN 3 9088 00717 7868