on ae U ZT m Een; Star 2 Ar u ? w m ’ - ca DER ; gu 5 BR x I en -, 2 Re oa BEYTRÄGE ZUR SR 1. An: A 3. DES LINNEISCHEN NEN voN JOHANN AUGUST DONNDORFF, ZWEYTER BAND Diı® % beEL ERSTER THEIL a RAUBVÖGEL, SPECHTARTIGE VÖGEL, SCHWIMMVÖGEL UND SUMPFVÖGEL. ne SEE FEUER ES Leipzig in der Weidmannfchen Buchhandlung. 1794 a m art _ ORNITHOLOGISCHE- Ma sun | ZUR WETILADSCHEE DES LINNEISCHEN NATURSYSTEMS voN JOHANN AUGUST DONNDORBE, ERSTERBAND RAUBVÖGEL, SPECHTARTIGE VÖGEL, SCHWIMMVÖGEL UND SUMPFVÖGEL. K6LCHIR. AcAD te Nemm—eer—— Lripzig, in al Math infchen. Buchhandlung. 1794 a N 2 Q. U In F\ r “ . a X Kein r> ! u > yrr „w h Ls Pam NR - 7 x : P ET wi« Ex 10 wrgr Bat. Ban ir IR 0 ir SER he ä 8 BES N Jer verfke Band ‚meiner. zoologifchen Batsiee ift von dem Publieö mit. Beyfall aufgenommen: worden, ‚Die,;Erinnerun- gen,.die man in verfchiedenen: gelehrten Blättern. wegen „einiger Mängel gemacht hat, waren: nicht: ungegründer;- ich hatte dies: atich-bereits;in der Vorrede-gefagt: Ein "Werk‘ von! diefer, Art!'kann. fchlech- terdings ‚nicht: ‚ohne Mängel. feyn; ‚wenig- ftens ‚nicht ohne folche, als man-in..dem a ar entdeckt hat,. die, ich felbinicht u 2. i verkannt iv Vorrede. verkannt habe. Billige Kunftrichter ai ben ‚dies,düch ingelehä;, und mir Ges, rechrigkeit wiederfahren. Iaflen. Die mir 2gebenen. Winke folleh on mir nicht bleiben und ich werde das fehlende, fo vr als Imöglich, in einem Supplementbande zu feiner Zeit nachzu- holen und zu ergänzen fuchen. nY Da die»Klaffe der Vögel vieb weitläuf. tiger, alsı:die der. Säugrhiere ift;.fo. war es nicht möglich, alles ‚dahins gehörige: in Einen Band’ zu’faffeny "Die‘Ornitholögie erfcheint daher ins zwey Theilem;tind unter einemgedoppelten: Titel;:zum. Bel ften derer, ‘die fieh etwa »diefe (allein eahle zufchaffen "Willens find. DasvVerzeichniß ausländifcher Synonymen! rund dası Regir frer’überndas Ganze/werden‘ beym zwey- ten Theile erfolgen, | miosbtas noginiomt 7 7 n e In Wiosr RE Bi 'W ih In "Anfehung \det Einfichtung 'habe ich natürlich den vorigen‘ Plan:'beybehal- tens .Latbams Index '|ornichologieusz f. Syftema ornichologiae etc Liondon 1790: Volskolk ‚gr. 4.enthäle noch viele neuer re Gattungen und Spielarten, die Teit>der Herausgabe" des Gmelin - Linneifchen) Sy- | ftenis/bekanne geworden find! Erfere ha belich; wie: vorhinbbey>den Säugthiereh geföhehen, “ allemal "an Schluß neines je! den Gefchlechts.mit bemerkt) Zerztere aber den Gattungen, wohin: fie gehörten, bey- gefügt, und mit einem * bezeichnet. Ich hätte gewünfcht, dafs ich auch von Bech- feins Üeberfetzung der Lathamfchen Sy- nopf. mehr Gebraüch hätte machen kön- nen. Aber es ift bis hieher nur Kr erite und zweyte T'heil davon heraus; ich muß alfo das ee im Supplementbande . [4 3 nach- vi ae Orr e de. nachholen. Von Briffon wird. man die franzöfifchen Synonymen'nach der Odtav- ausgabe der 'Ornithologie,.. Lond. 176. angeführt finden; > Esiift \ein' Fehler, daß nicht: eben dies. beyl;den. „Säugthieren ‚im eriten Bande ‚beobachtet ift. Y | " Uebkigens‘ wünfehe: 'ich nichts RN di -daß (durch meine, mühfame Arbeit, der einzige Zweck ‘derfelben — die Er- leichterang des Sctudiums-der Zoologie — erreicht werden RER vor der! Oftermelle 17y41Klowr. ‚nic - 13284 a1 Jant.tsshd * mia | Donndorf. sa Vs ur ; ı fIO\V I1vt br ıL Bi cin Li ; ’s “ > we ze er Ih nee EN RT 4 291 zn « 5 ' tif 1. rl ” e U 14 rr ir a7 7 * nit R ZWEYTE ri _ ZWEYTE KLASSE IR VB 8 (Page), ERSTE ORDNUNG. ACCIPITRES. ee 41, GESCHLECHT. Vurrur. De Geyer. Müller , Naturfyft. II. p. 48. Gen. XLLI Leske, Naturgefch. I. p. 229. Gen. X. Borowsky, Thierreich, Il. p. 60. Gen. I. Blumenbach, Handbuch der FRNERR p. 156. Gen./F. | Bechftein , Naturgefch. 1. p 505. Gen. fi: Bechflein, Naturgelch. Deutfchl. l. P: 196. Gen.Il. Halle, Vögel, p. 184. Gen. II. Pennant, ardt..Zool. Il. p. 184 Onomat. hift, natur. VII. p. 845. Klein, hift. av. prodr. p. 42. Briffon, ornithol. I. p. 136. Gen. X. Batfch, Thiere, I. p. 285. Gen. L. Latham, allgem. Ueberficht der Vögel, T. p. 3. Gen. 1. Latham, Index ornithol. f. Syft, otnithol. I p. I. Gen. I. Hermann , tab. afhın. animal. p. 170. Donndorf, Handb. der Thiergefchichte, p. 195. Gen. L II. Band I, Th. A 4. Grv- 4 2 Aves Accipitres. Vultur. 1. Gryrmus. Der Condor.(') Müller, Naturfyft. I. p. 49. n. 1. der Cuntur. Leske, Naturgefch. p 229. n.ı. der Kuntur. Borowsky, 'Thierreich, I. p. 62. n. 2. Greifgeyer, Cuntur , Condor. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 156. n. ı. Vultur (Gr yphus), caruncula verticali longi- tudine capitis; der Condor, Cuntur, Greif- geyer. - Bechflein, Naturgefch. I. p. 307. der Cuntur, oder fo genannte Vogel Greif. Fımke, Naturgefch. I. p. 312. der Condor. Ebert, Naturlehre, II. p. 15. der Cuntur. Halle, Vögel, p. 194. n. 131. der Greif; mit en nem Helmgewächfe. Gaiterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, 1. p. 2. n. 2. ser Cuntur. Never Schaupi. der Natur, II. p. 512. Greifgeyer. Onomat, hift. nat. III. p. 259. der gro/se peruvia- nifche Raubvogel, Condor genannt. Handb. der Naturgefch. U. p. 137. der Cuntur. Klein, Vorbereitung zur Vögelhift. p. 86. n. 8. Greifgeyer. Klein, verbeflerte Vögelhifl. p. 45. n. $. Greif« geyer. Brijjon, ornithol. T. p. 137. n. 10. le Condor. Biffon ,„. Vögel, I. p. 245. pr Greifgeyer. Bat/ch, Tiere, I. p. 286. n. 2. der Cuntur. Latham, Vögel, I. p.5. n. 1. der Kondur, Greif. geyer. Latham, (1) Der gröfste von allen fliegenden Vögeln. Hauptfächlich im weftlichen Südamerika. -Gröfse und Stärke werden aber von einigen ganz übertrieben angegeben. Lebt meift vom Raube unter den Viehheerden und von todten Fifchen, die die Sce auswirft, Aves Accipitres, > Vultur. 3 ER Syft. ornith. I. p.ı..n.r. Vultur (Gry- phus,) maximus, ‚caruncula verticali longitu- dine capitis, gula nuda. Eberhard, Thiergefchichte, p. 69. der weifs und - " fehwarze Geyer, oder der Greif. ; Vidaure ; Befchr. von Chile. p. 69. Condoro. Schlözer, Erdbefchr. von Amerika, p. 346. der Condor. Hu | | Condamine, Reifen, Erf. 1763. p. 261. Condor. _ Tesdorpfs, Befchreibung des Kolibrits u. f. w. », 20.n. 22. Condor. _ Berlin. Samml. IV. p. 292. der (anieh ..Goeze, Allerley, Ip. 143. U. p. 137.0. 1. IM. p. 123. n. 7. Condor. Dresdner g. Anz. 1761. $t. 27 Contur. Krünilz, Eneyklop. XIX. Art. Greif. Fablonsky , allgem. Lex. p. 255. Cuntur. Meidinger , Vorlef. über das Thierreich, p. ıız, .n. 1. der Kunthur. Linne, Syf. Nat. Edit. X. L p. 86. n. 1. Vultur (Gryphus) maximus, caruncula verticali lon- gitudine capitis. Luzoif, Aethiop. II. p. 165. Contur. / Acofta, hift. des Indes p. 197. . Hermann, Tab. affın. aniım. p. 172. Grup. Fonfor, av. p. 179. Cuntur. Donndorff, Handb. der EOS p- 195: n. 1. der Condor. 2. BEnGALEnSsIıSs. Der bengalifehe Geyer.(?) Latham, Vögel, I. p. 17. u. 16. der Geyer aus Bengalen. Tab. 1. Aa Latham, (2) Soll, nach Latbama.a O. das Weibchen von Hafelguifßs Pal sur Perenopterns fvyn. In dem Syf. ornith. it er als eine a... Aves Accipitres. Vultur. Latham, Syft. ornith. I. p- 3.n.4.ß. Vultur ni. gricans, capite colloque denudatis; corpore . fubtus fcapis pennarum albis. 3. Para. Der Geyerkönig. ee = Miller, Naturfyfi. IL. p. 54. n.3. der Kahlhals, Tab» 1. fig. r. Leske, Naturgefchichte, P- 230. n. 2. der Geyer=- könig. Borowsky, Thierreich, I. p. 61. n. 1. Geyerkö- nig; indian. Geyer; Kurtengeyer; "Tab. 1. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 157. n. 2. Vultur (Papa) naribus carunculatis, vertice colloque denudato; der’ Geyerkönig , Kutten- geyer , Sonsengeyer. Bechftein , Naturgefch. I. p. 307. ER Geyerkönig. Funke, Naturgelch. I. p. 312. der Geyerkönig. ‚Ebert, Naturl, IT. p. 16. Gryerkönig, Tab. 23. fig. 1, Halle, Vögel, p. 184. n. 123.: der Grı Herkönig; mit dem Ritterbandt. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 4. n.3. Mönchsgeier, Geierkönig, Kaut« tengeier, Somnengeier. Neuer Schaupl. der Natur, IIT. p. 400. n. 3. @eı ei könig. Vultur monachus. ‘ Onomat. hift. nat. VII. p. 855. der Geyerkönig. Klein, av. p. 46. n.9. Vultur Monachus. Rex Warwonwarum. Klein, Vorbereit. p. 88.n. 9. Kuttengeyer, Mönch, König der Geyer. Klein, verbeil. Vögelhift. p. 46. n. Re Kuttengeyer, Mönch, Geyerkönig. Brifon, eine Varierät von Falco Leucocephalos aufgeführt, und auch Hofelguifßs VPercnopterns dahin gerechnet. Ave Accipitres, Vultur. 5 Briffon, ornitholog. I. p. 135. n. 1. ls Roi des | Vautours. Biffon, Vögel, 1. p.226. der Earbeie: mit, ı Figur. - Seligmann, Vögel, I. Tab. 3. der Geyerkönig. . Batfch, Tiere, I. p. 287. der Kuttengeyer. # . Latham, Vögel, I. p. 7. n. 3. der Geyerfömg 5 Titelkupf. Latham, Syn. ornithol. I. p. 4. n. 7. Vultur (Pa- pa) rufefcente-albus, naribus carunculatis, ver- tice colloque denudatis. Berlin. Samml. IV. p. 173. der Geyerkönig; mit . „einer Figur. Meidinger , Vorlef. p. rıı. u. 2. der Geyerkönig. ‚.. Krünitz, Encyklop. XVIH. P 376. der Geyer- kömg. Linn, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 86. n. 3. Vultur (apa) naribus. carunculatis vertice colloque denudato. La:t, nov.orb, p. 232. Cosguauthli, Nieremb. hifl. nat. p. 224. Regina aurarum. - Donndorff, Handb. der Thiergeich. p. 195. 0. 2. dır Geyerkönig. f 4. MonacnHus. Der arabifche 2 Miller „ Naturfyfiem, H. p. 56. n. 4 der Kahl- kop ee hiftor. Magır. VI. p. 854. der arabifehe Mönchsgeyer. Briffon, Syft. ormith. I. p. 138. n. 14. le Vautour d’ Arabie. Latham, Vögel, I. p. 8. n. 4: der Mönch, der arabifche Geyer. Latham, Sylt. ornithol. T. p. 5. n. 9. Vültur (Mo- nachus) vertice gibbofo, corpore nigro, Ale ® Lapei- 6 Aves Akccipitres. Vultur. Lhpeironfe, neue fchwed. Abhandl. III. p. 100. Vultur monacus, vertice gibbofo, corpore ni- gro, pedibus et cera rubicundis. 5. Aura. Der Urubm. () M'ller, Naturfyft. II. p. 56. n. 5. der Menfchen- Frefer. Borowiky, Tiere eich, Ir. p. 63. n. 3. der Men- fihenfreffer, Urubu, brafiliani/che Geier. Halle, Vögel, p. 192. n. 130. der brafilianifche Geyer. Gatterer, vom Nutzen u. "Schaden der Thiere, 1. p. 4. n.5. Menfchnfreffer, Kahlkopf, bra- ‚filianifche Geyer. Pennant, ardt. nen, IL p. eh. n. 1. der Aas- eyer. Neuer Schauplatz der Natur, IT. p. 400. n. 4. brafilianifcher Geyer. Onomat. hift. nat. VII. p. 849. der braflianifche Geyer, Dreckvogel, Euderrabe. Handbuch der Naturgefch. II. p. 246. Urubn. Kiein, av. p. 44. n.7. Vultur brafilienfis Urubu didtus, Klein, Vorbereit. p. 85. ı. - Kahlkopf, Klein, verbefl. Vögelhift. p. 44. n. 7. Kahlkopf. Briffon, ornithol. I. p. 135. n. 10. le Vautour du. Brefil, Büffon, Vögel, I. p. 234. der brafilianifche Eu Urubu; m.ı Fig. Bat/ch, "Thiere, I. p. 287. der Urubu. Latham, -(3) Gewicht, nach Catesby und Peunant, vier und ein halbes Pfund. Hat einen fehr fcharfen Geruch, und wittert das Aas in einer grofsen Enıfernung aus. If auch im wil- den Zuftande nicht fehen, und läfst fich bey dem Freffen ganz nahe kommen, Aves Accipitres. Vultur. 7 " Latham, Vögel, f. p-8. n. 5. Urubu, der braf- lianifche Geyer. Latham , Syft. ornith. I. p. 4. n. 8. Vultur (Aura) fufco- "grifeus, remigibus nigtis , roftro albo. Seligmann, Vögel, I. Tab, 12. der indianifche | Buffaar, oder Bufshart. | Schöpf, Reife durch Nordamerika, I. p. 161. der Buzard. Schlözer,' Erdbefehr: von Anterikien P- 748: Gal. linazo. " Murr, Reifen\der Miflionar. p. 223. „Gaffindko. Murr, Reif. d. Mifl, p. 347. Urubu. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p, 91. der „dunkelgrane' Geyer mit [chwarzen Flügeln, und einem weifsen Schnabel?‘ er Encyklop. XVII. p. 377. der brafilia- " mifche Geyer , Urubn. | ne, Syfl. N. Ed.X. I. p. 86.n 4. Vultur (Aura) fufeo - grifeus, remiigibus nigris, roftro albo. Fonflon, av. p:202. Urubn. ‚Donndorf, Handb. der Thiergefeh. p- 196. n. 3. der brafilianifche Geyer. | ß. Jora. Der Fote. ©" Datham, Vögel, 1. p. 10. not. * Latham , Syft. ornith.-1. p.5. n. 8. ß niger, re. ' migibus fufeis, roflro cineraceo. Donndorf, Handb, d. Thiergefch. p. 196. der Jote. 6. CE REUS. D. Y gemeine Geyer. (*) u Naturgefch. I. p. 306. n. 1. der gemeine ‚ Geyer. A4 Bechfiein, (4) Nährt fich zwär hauptfächlich von Ars; ftöfst aber auch auf Rebe, Ziegen, Schafe, Hafen u. a, und ift fo gefiifsig \ ‘und Zvss Akcipitres. Vultur. Bechflein , Naturgefch, Deutfchl. H. p. 197. n. ı. der gemeine Geyer. P.199. der Geyer, grojse Giyer, braune Gryer, graue Geyer; Tab. 8. Ebert, Naturl. II. p. 18. der Jehlechtweg fogenann- te Geyer, - Handbuch der Naturgefch. I}, p. 155. der gemeine Geyer. Klein, av. p. 44: n, 4. Vultur'cinereus, Klein, Vorbereit. p. 84. n. 4, grauer Geyer, graue Weihr. Klein, verbeflerte Vögelkil ‚Pr 44 0.4 grauer Geyer, Briffon, ornithol. I. p. 130. n. x. le Vauton, Biiffon, Vögel, I. p. 202. der grofse, gemeine Geyer; m. 1 Fig; 00: Latham, Vögel, I. p. 123. n, 8. der grofse Geyer. Latham, Sylt. ornithol. I. p. ı.n. 2. Vultur (ci- nereus) -fulco - nigricans, remigibus redtrici- busque cinerafcentibus, pedihus pennatis. Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere p, 55 n. 1. der gemeine Geyer. ‚Zonflon, av. p. 17. Vultur einereus, 8. Fuscus. Der bramme Geyer.() Neuer Schaupl. d. Nat. III. p. 400. n. 1.der brau. ne Malthefergeyer. | Ä Bifon, und auf feinen a fo fehr erpiche, dafs er fich ragen dabey fangen und fchiefsen läfst. (5) Bey diefer und den beyden folgenden Gattungen herrfcht in Anfehung der Synonymen grofse Verwirrung, da es von ihnen, fo wie von der vorhergehenden, noch nicht völlig aus- gemacht ılt, ob fie wirklich befondere Gattungen, oder nur Spielarten von W. Percnopterus find, Ift diels nieht, fo find auch die Synonymen, die der Ueberfgtzer von Cetti in den Noten angeführt hat , unrichtig. Aves Accipitres. Wultur. F) ‚Biiffon, Vögel, L’p. 214. der brauns oder Mal thefergeyer ; m. ı Fig. Krinitz, Encyklop. XVIH. p. on der braune oder Malthefer Geyer. | Briffon, av. I. p. 130. n. 2. le Vautour brun. ‚Latham, Vögel, I. p. 14. 1. 9. der Malthrfer- ‚Geyer. ‚Latham, ‚Syft. ornith. I, p. 5. n. 10. Vultur (Fu- = Seus) fufcus, remigibus nigricantibus, primo- ribus apice, albis,. fufco - maculatis , ‚pedibus nudis. | "Cetti, Naturgefchichte von le II. p- 3. der Greif. Sonflon, av. p. 15. Heteropos? 9. Niger, Der fihwarze Geyer. | Büffon, Vögel, T. p. 197. fihwarzer Geyer. ‚ Briffon , ornithz I. p. 131. n. 4. le Vautour noir; Latham, Vögel, 1. p- 34. n. 10. Be Sihwarze. Geyer. - Latham, Sytt. ornith. T. p. 6. n. ım. Vultur (Ni- ger) niger, remigibus IREIRRDBEUG fufeis, pedibus pennatis. Cetti, Naturgefch. von Sardin. M. p. 9. der fehwar- ze Geyer. Boswell, Befchr, von n Corfic, p- 45. der Geyer. 10. LEeucocerH ALUS. Der weifsköpfige Geyer.() Klein, av.p. 44. n. 5. Vultur albicans? Klein, Vorbereit, p. 84. n. 5. weifser Geyer, Hi- ce wei/ser Hinerahr ? Az | Klein, (6) Hält fich haufeuwcife mit andern Gattungen feines Ge- fchlechts bey. Acfern aufs foll aber befonders fein Vergnügen an Menfchenkothe finden. 10 Aves Akccipitres. Volt, Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 44. n. 5, ie Geyer? Büffon , Vögel, I. p. 210. der kleine Geyer. Batfch, Tiere, I. p. 290. der norwegijthe Berg- adler. Briffon, ornith. I. p. 134. Vautour a tete blanche. Latham, Vögel, I. p. ı2. n 7. Var. A. der afch« ‚graue Aasgeyer ; der Geyer aus Norwegen. Latham, Syft. ornithol. I. p. 2. n. 4. Falco (Leu- cocephalus) corpore fuliginofo maculis rufisz capite, collo bafique caudae albis. Lapeiroufe, neue fchwed. Abh. III. p. 100. Yul- zur leucocephalus. Roftrum elongatum, cor« neum, Irides caeruleae. Caput nudum, cro« ceum, uti et cera et guttur, villis raris albis adfperfum. Corpus albo-fufcum. Ventricu- lus nudus, prominens, croceus. Remiges ni- “.. grae. Pedes elongati, nudi, cinerafcentes. sı. Furvus. Der braunrothe Geyer.(?) . Ebert, Naturl, II. p. 18. der braunrothe Geyer. Halle, Vögel, p. 190. n.128. der graurothe Geyer. ig. 10, Sack der Natur, IIf, p. 398. n.3. der braunrothe Geyer. Büffon, Vögel, J. p. 193. der braunrothe Geyer ; m. ı Fig. Briffon, ornithol. I. p. 133. le Vautour fauve. Latkam, Vögel, I. p. 15. n. ı1. der rothgelbe Geyer, der Greif. | Latham, (7) Länge, nach Brifon, 3 Fuls, 6 Zoll; Flügelweite 8 Fuß. Nährt fich auf den famamiffifchen Alpen von allerley Sorten Aas, und wird von den dafigen Einwohnern Da/ genenner, welche fich feines Fetts ftart einer Salbe bedienen, wenn fie _ mir Gliederreiffen behaftet find, Aves Arcipitrer. Vultur. ir Latham, Syft. oroith. I. p. 6. n. 12. Vultur (Ful- vus) grifeo - fufcefeens, capite, collo et tor. que albis, 2%. za redtricibusque nigris. | ge PERCNOPTERUS. Der Aasgeyer. (#) Müller , Naturfyft. II. p. 59. n. 7. der Erdgsyer. Leske, Naturgelch. p. 230. n. 4. ran Erdgeyer. Borowsky, 'Vhierreich, IH, p. 65. de egiptifche ‚Erdgeyer , heilige Geyer. Blümenbach, Handb. der Naturgefch, p. 257. n. 4. Vultur (Percnopterus) remigibus nigtis, mar- gine exteriore, BEIMENe extimas, canis; der Aasgey er Ri Bechftein , Naturgefch, I. p.308. n. 5. der Aas- gryer. Funke, Naturgefch, I. p. 313. der Aasgeyer. Ebert, Naturl. II. p. 20. der Erdgeyer. Halle, Vögel, p. 192. n. 129. der Geieradler. Giatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Ip. 6.0.7. der Aasgeier, Erdgeier. Beckmann, Natürhift, p.' 37. der “guptifche Erd. 2777, ER Neuer Schaupl. der Nat. IL, p. 400.0. 2. der ägy. ptifche Geyer, BEN @ Die Verwechfelung der Synonymen bey diefer Gattung fo wohl an fich, als auch zwifchen ihr und dem Fa/co Barbatus {Syft. p. 252. n. 38.) ilt grofs, und die Befchreibungen in Anfehung der Gröfse, des Anfehens, des Vaterlandes, n. f, £, felır verfchieden. Lathams Befchreibung, den ich im SyRem nicht angeführt finde, pafst offenbar zu dem Percnopterns, aber er zieht Briffons Yrltur alpinns wit Kieher, der im Sy- ftem a. a. O. zu Falco Barbatus gerechner wird, obgleich , Linn ihn in der XII. Edition noch zu feinem Percnopterus rechnete; wohin er auch faınmt Ray's und Willughby’s Per- enopterus wohl zu gehören feheint. Nach Lapeiroufe ift we- der, das Männchen ganz weils, noch das Weibchen ganz braun, die Jungen aber weißslich u, f, w; Sn 12 Aves Akcipitres: : Vultur, Onomat. hiftor. nat. VI. p, 858. der Geyeradler, der ägyptifche Erdgeyer. | Klein, av. p. 44. n. 6. Vulturina Aquila. Klein, Vorbereit. p. 85. n. 6. Geyeradler, Ba- flardadkr. Klein, verbefl. Vögelhilt. P 44.n. 6. Adlergeyer, Baflartadler. Biffon, Vögel, I. p. 190. der Geyeradier. Bat/ch, Thiere, I. p. 287. der Erdgeyer. Latham, Vögel, I. p. ı1. n. 7. der Aasgeyer, Geyeradlier, Alpengeyer. Latham , Syft: ornith. I. p- 2. n.3. Vultur (Per- cnopterus,) remigibus nigris, margine exterio- re, praeter extimas, albis. Eberhard, Thiergelch. p..68. der egypt. Geyer. Schwed. Ablhandl. XIV: p. 203. his Berg- Falke. Lapeiroufe, neue fchwed. Abhandl. III. p. 99. Vultur (Perenopterus), auribus denudatis, cla- viculis prominentibus, remigibus nigris, fe- cunda breviore? Bruce, Reife nach d, Queilen des Nils, V. .p- 167. . Tab. 33. Rachamah. Hafelquifl, Reife nach Paläftina, Exit, german. p- 286. n. 14. Goeze, All. U. p. 139. n. 3. der Aasgeyer. Krinitz, Ehöyklop. XVII. p. 372. der MEERE: ler, oder Baflardadler. Linne, Sylt. Nat, Edit. VI, p. 17. n. 1. Falco ca- pite nudo albicans. Linn, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 87. n. 6, Vultur (Percnopterus) remigibus nigris, margine ex- teriore (praeter extimas) canis. Hermann , tab. aflın, animal. p. 172. V. Pereno- ptefus, | Donn- Aves Acci pitres. Vultur. 13 " Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 206 1 der Aasgeyer. B: Büfon, Vögel, 1. p. 216. SR egyptifche Erd. geyer. Brifjos, ornitholog. I. p. ızt. n. 3. le Vautonr WEgypte. Laihom, Vögel, I. p. 23. n. 7. Var. B. der Sup" tifche Aasgeyer. ‚Latham, Syfi. ornith. I. p. 2.n. 2. R. 2 rufo- ci- nereus, fufco maculatus , pedibus nudis. Krinitz, -Eucyklop. XVII. p. 376. der. heilige ‚ägyptifche Geyer, ägyptifcher Erdgeyer. Halle, Vögel, ps 186. n. 73. der egiptifche Erd ee, ‚Merrem, verm. Abh. p. 92. n.3. V. äg oyptifcher Geyerfalke. Jonflon, av. 'p. 24. Sacer Anıpin. Tab. 9. Abbild. fchlecht. 12. CrRis Tar u Rp Der Hofengeyer. (9) Bichflein, Naturgefch. Deutfchl. U.-p. 202. n. 3 der Hofingeyer. p. 204. Aasgeyer, Kibgeyer, Roßgeyer, Gänftaar. - ‘ Ebert, Naturl. Il. p. 19. der Hafengeyer. Halle, Vögel, p. 189. ı. 126. der Hafengrier. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, ll: p. 7. n. 8. der Hafıngeyer. | { Neuer (9) In Deutfchland giebt man Schlefien zu feinem Varerlande an; eigentlich aber bewohnt er die füdlichern bewachfenen Gebürge von Europa. Im Jahr 1513. fing man im Januar im Elfafs zwey folcher Vögel, und iin folgenden Jahre traf man wieder einige in einem Nefte auf einem führ hohen di- cken Eichbaum nicht weit von der Stadt Mifen an.‘ Seiner Gefräfßsigkeit ohnerachter kann das Thier duch ohfte Lebens gefahr an vierzehn Tage lungern, Ä 14 Aves Accipitres. - Vultur. Neuer Schauplatz der Nat, HI p. 398. n. 4. der Hafengeyer. Handb. der Naturgefch. I. p. 135. der Hafengeirr. Handb. der deutichen 'Thiergefch. p. 91. Hafen- geyer. Klein, av. p. 44. n. 2. Vultur Leperarius. Klein, Vorbereit. p. 83.n. 2. elle Saue Gän- ftahr. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 44. n. 2. Hafenger yer, Gänfeahr. Briffon, ornith. I. p. 132. n. 6. le Vautour hupf, Biffen, Vögel, I. p. 204. der Hafengeyer. Latham, Vögel, I. p. Bi n. 12. der Haafengeyer, Gänfeadler. Latham, Syft. ornith. I. p. 6. n. 13. Vultur (Cri- ftatus) rutilo-nigricans, criltatus, pedlore ru- fefcente , pedibus nudis. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 259. n. 2. Hafengeyer , Vogeigeyer. Z Naturforfch. VID. p. 42. n. 2. Hafengeyer: Döbel, Jagerprakt. I. p. 76. c. 116. der Hofem- Geyer. ! Martimi, Naturlex. I. p. 5r. Aasgeyer, oder Ha- Sengeyer. Bechftein, Muflerung fchädl. Thiere. p. 97. n. 3. der Hafengeyer. Krünitz, Encyklop. XVII. p. 373. der Hofıngn yer oder Hafemflößır. Kraft, Ausrott. grauf. Tiere, I. p. 527. n. Pr: Gans - Ahr. ‚Feblonsky, allg. Lex. p- 395. der Ha/en- ey. Merklein, Thierreich, p. 270. Hafengeyer. Jonflon, av. p. 18. V. Leporarius. 1 Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 197..n.5. der Hafıngeyer. | 13.BaR- Aves Accipitves, Voftur; 15 I 13. Barsarus. Der Geyer aus der Barbarey. (1°) Briffon, ornith. I. p. 137. n.13. le Vautour barbu? Latham, Vögel, 1. p. 10. u, 6. der Bartgeyer, Goldgeyer ? Latham , Syft. ornith. I. p. 3. n. 5. Vultur (Barba- zus) ex atro fulcus, fubtus albo- fufcefcens, pe- dibus lanatis, digitis plumbeis, unguibus fufeis. Seligmann, Vögel, V. Tab. ı. der Bartgeyer ? Bechfein, Naturgelch. Deutfchl. II. p. 202. A. Vi eränderungen grgen die X IIte Edition, und Ver mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. "Edit. XI. Edit. XIII, p. 120. n.2. Vultur Harpya. p. 251. n. 34. Falco Harpya. - p. 123. n.6. VulturBarbatus. p. 252. n.38. Falco Barhatus. p: 123. n. 8. Vultur Albicilla. p.253. n.39. Falco Albicilla, In der Xilten Edition enthielt dies Gefchlecht acht Gattungen; von welchen nunmehro nach diefem Ver. zeichnifs 3 unter das folgende Gefchlecht gebracht find. - Da aber die XlIlte Edition demohnerachtet 13 Gattun- gen hat; fo find 8 neue, als n- 2. 6. 8. 9. 10. ır. 1m, und 13. hinzugekommen; überdem aber bey der 3. und 7.zwey Varietäten aus- einander gefetzt; wovon die bey erfierer ganz neu, bey der letztern aber nur die Sy. nonymen getrennt find. B. Un "(10) Ich habe das franzöfifehie Synonym aus Brifon, und die dettfchen aus Zuthams Ueberfetzung hier angeführte, weil ich fie im Syftem felbft bemerkt finde. Aber follten nicht bey- de, und auch Edward’s bearded Vultare zu Fulco Barbatus p. 252. n. 38. gehören? «da zumal bey der Var. B-dal. La- thams Golden Yultwre n. 13. angeführt ift, der ohnftreicig; mit feinem Bearded Walture n. 6. einerley it Was übri. gens von Edward gilt, mufs auch von Seligmann gelten, 16 Aves Akcipitres. Vultur. B. Unbrfiimmtere Thiere, 3. Yultw (Arrian) fufcus, collo dimidio pedikusque nudis caerulefcentibus. Auf den Pyrenäen. Lapeiroufe, neue fchwed. Abhandi. II}. p,100. 2. Vultur (Stercorarius) albidus, capite, cera et g’bbo nudis croceis; remigibus nigris; pedibus nudis cinerafcentibus. Auf den Pyrenden, wo er Ali- moch heißt. | Lopeirouft, a. a. O C. Neuere äliungen, 1. Dar Geyer aus Pondifchery. Latham, Vögel, I. p: 21. n. 21. Latham, Syft. ornith. I. p. 7. n. 14. Vultur (Pon- ticerianus) niger, capite colloque fubdenudatis, - incarnatis; lateribus colli caruncula carnofa rubra. Sonmerat, voy. Ind. II. p. 182. le Vautour royal de ‚Pondicheri. Tab. 104. 2. Der indianifche Geyer. Latham, Vögel, p. 22. n. 22. Latham, Syft. ornith. I. p. 7. n. 15. Vultur (Indi« cus) fufcus, corpore fupra fafciis pallidis, ca- pite colloque denudatis, rufis, remigibus redtri- cibusque nigris. Sonnerat, ]. c. p. 183. le grand Vautour des Indes, Tab. 105. 5. Der Geyer aus N Latham, Vögel, 1. p. 22. n. 23. Latham, Syft. ornith. I. p- 7. n. 7. Vultur Ta nianus) albus, remigibus nigris; roflto pedi- busque grifeis. Sonnerat, 1. c. p. 184. le Vautour de Gingi. 42. GE, Aves Akccipitres ° Falco 17 ee ee Farco. Der Falk. Miller, Naturfyft. II. p. 62. Gen. XLIT. Lrske, Naturgefch. p, 231. Gen. XI. Borowsky ,' Thierreich , II. p. 66. Gen. II. Blumenbach, Haudbuch der Naturgefch. p. 138. Gen. I. | Berhflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p.204. Gen. I. ‘ Funke, Naturgefch. 1. p. 277. 281. und 312. Ebert, Naturl. II. p. 22 ff. Haile, Vögel, .p. 174. Gen. I. p. 195. Gen. III. Pennant, ardt. Zool. Il. p. 185. Never Schaupl. der Natur, I. p. 96. I, P- 50. Onomat. hit, nat. I. p. 42.0.6176. Klein, av. Prodrom. p- 47. Gen. I. Trib. 3. Briffon, ornithol. I. p. 89. Gen. VI. p, ızı, Gen. IX. i Batfch, Thiere, I. p. 285. Gen. LI. Latham, allg. Ueberf. der Vögel, T. p. 23. Gen. I, Lathom, Sylt. Ornith. I. p. 9. Gen. L. IM:rsem, verm, Äbhandl. p. 76. Aırmann, tab. aflın. anim. p. 172. Donndorff, Handbuch der Thiergefch. p. 198 Gen. 11, .* Mit fehr langen Fißen. 33. SERPENTARıUS, Der Sehretairvogel. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p 158.'n. ı. Falco (Serpentarius) cera albal croribus longif- fimis, crifta cervicali Dendulay redtricibus in- termediis elongatis; der Secretair. Latham, Vögel, I. p. 17. n. 17. der Secretair ; Tab. 2. (unter den Geyern.) Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 8. n. 21. Vultur (Serpentarius) plumbeus, occipite eriflato, pe« Il. Band I, Th. - B . dibus ae Aves Acipires. Falco, dibus elongatis, remigibus, criflo, femoribus- que nigris, redtricibus intermediis longilli mis. Sparrmann, Reifen. d. Vorgeb, der g. Hoffn. pP. 148. der SELT ERREGER p. 149. Sthlangen- freffer. Bodäaert, dierkundig Mengel werk. Utrecht 1740. 4. p. 17. Sagıttarıus. Beckmann, phyfikal. ökonom. Bibl. TIL p. 76. Sagittarins. ' Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 198. n. 1. der Schretairvogel. ** Geyeradler; mit einem nur an der Spitze gebogenen Schnabel, und a Bartbor/ten an der Wurzel 34. Harpvja. Der Halarkknädlr. Miller, Natur(yfl. II. p. 53. n. 2. der Räuber. Borowsky,'Thierreich, U. p. 68. n. 2. der brafi- lianifche Heiduckenadler. | Ebert, Naturl. U. p. 27. ER gehänbte Adler. Halle, Vögel, p. 183. n. 121. der RERApNEmi Ehe Heidukkenadler. | Halle, Vögel, p. 133. n. 122. der große Bike nifche Stoßadler. Merrem, verm. Abhandl. p. 83. n. 1. Kröneiller‘ Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 3. n.3. der Heiduckenadier. -Onomat. hift. nat. 1. p. 641. Bufchadler, Kanım- adler, Kronenadler. Klein, av. p. 42. n. 8. Urutaurana, Uraik Cu- quichu Carririri. Klein, Vorbereit. p. 81.n. 8. Gehaupteter Adler. Klein, verb. Vögelhifl. p- 4. n.8. gehaubter Adler. Brijjon, Aves Arcipitrer. Falco. 19 Bri} on, ornithol. 1. pP 128. n. 23. P Aigle hupe de Brafil. Büffon, Vögel, 1. p. 173. der Brößtianijche Hei duckenacdler 5m. ı Fig, ' Batfch, Thiere, I. p. 291. der Heydurk Diräln, Lathom, Vögel, l. p. 7. n. 2. die Horj;ye, der Geyer mit dem F ederbufch. (unter d. Geyern.) ‚Latian:, Sylt. ornith. I. p.9. n. r. Falco ( Har. pyıa) capite pennis elongatis criftato, SaBgEe vario, fubtus albo, Martini, Naturlex, I. p. 303. der ‚gehrönte ofrika- Milche Adler, ., Molma, Naturgefch. von Chili, p. 208. der grof- fe Adler. Linne, Syfl. Nat, Edit. X. I. p. 86. n.2. Vultur en capite füberiftato. Fnflon, av. p. 198. Urutaurana, Donnao; f, Handb. der Thiergefch. p- 198. n. 2. der Heiiuckenadler. | 35. Jacquını. ‚Dir: Kronenfalk. Latham, Vögel, I. p. 2ı. n. 20. der Kronengeyer, (unter den Geyern.) Latham, Sylt. ornith, I. p. 9. n. 1. ß. Falco cri« Makıs niger, ventre albo, femoribus albo ma- culatis, cauda elongata, albo nigroque varia, (als Variet. des vorigen.) 56, A msustus. Der lohgelbe Falk. Latham, Vögel, I. p. 16. n. 15. der. lohgelbe Geyer. (unter den Geyern.) | Latham, Sylt. ornith. I. p. 8. n. ı. Vultur (Am- buftus) luteo- fufcus, orbitis antice nudis, gula pennis elongatis, cera ampla, pedibus caeru- detreanbun men B2 37. AN- 20 Aves. Accipitres. Falco. 37. AnGorensıs. Der Falk aus Angola. Latham, Vögel, I. p.16. n. 14. der Geyer aus Angola, (unter deu Geyern.) Latham, Syüt. ornith. I. p.7. n. 17. Vultur (An- golenfis) albus, orbitis nudis incarnatis, remi- gibus bafique caudae migris. 38. Barsarus. Der Bartfalk, RE: Müller, Naturfyftem, l. p. 57. n. 6. Bartgeyer; Tab. 2: Leske, Naturgefchichte, p. 230. n. 3. der Bart- geier, Goldgeier, Lämmergeier. Borowsky, Tierreich, TI. p. 64. n. 4. Länmer- geyer , Goldgeyer, Bartgeyer. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 157. n. 3. Vultur (Barbatus) roftri dorfo verfus apicem gibbolo, mento barbato. Lämmergeyer, Bart- geyer , Goldgeyer. | Berhfein,, Naturgefch. I. p. 306. den Bartanyer. Berhflein, Naturgelch. Deutfchl. I. p. 199. n. 2. der Barigeyer. p. 202. Goldgeyer, Lämmer- - geyer, weißköpf. Geyer, Weißkopf, Grimmer. Funke, Naturgefch. I. p. 313. der Bartgeyer. Ebert, Naturl. II. p. 19. der Bartgeyer. Halle, Vögel, p. 186. n. 124. der goldbrüjtige Geier. Gatterer, vom Nutzen u. ed der Thiere, 1.7 9245,1.806; Goldgeyer , ges Geyer, Bartgeger. Neuer (r) Das Weibchen lege 3 bis 4 Eyer, gröfser als Gänfeeyer, weils, von rauher Schale, und auf beyden Seiten fcharf zuge- rundet. Man mufs diefen Vogel der deutfchen Renennung halber nicht mit dem Goldadler verwechleln. Büffon,, und an- dere haben ihn mit dem Condor vermengt. Ueber die Ver- wechfelung der Synonymen bey diefer Gattung, fehe man bey dem vorigen Gefchlecht die Noten 8, und ı0, Aves Aktipitres. Falco. | ar "Neuer Schauplatz der Natur, III. p. 400. "Bärtiger Geyer. Onomat. hift. nat: VIT. p. 852. der Bartgeyer. Handbuch der Natürgefch. I. p. ee der Län- mergeyr. Handbuch der deutfchen Thiergefch, p. 91. m. 1. Lämmergeyer , Barigeyer,, Goldgeyer, Greife peyer. =. Klein, verb. Vögelhift. p. 46. n.10, bärtiger Geyer. Briflon,. et L'p. 133. 0. 8. kV autouy des Alpes? . , Büfon, Vögel, L D. 196. Goldgeyer. pP. 259. ı. der Lämmergeyer. der Alpen. ı Latte, Syft. ornith. I. p. 3. “u Vultur ‘( Bar- batus) albido-rutilus, dorfo fufco, taenia ni- “ x. „gra fupra et infra.oculos. Batfeh, Thiere, IL p. 288. der Bartgeyer. Cetti, Naturgefchichte. von Sardinien, II. p. ı7. der Bartgeyer ; "Tab. ı. : Bruce, Reife nach d. Quellen des Nils, V. p- 159% Nifferwerk, oder der Goldadler, Abou Douch’n. Abbild. Tab. 31. chlech. — Eine Abbild. ‚des Kopfs aus dem "Götting. Muf. ebendaf, zu Seite 249. Pallas, Reif, Ausz. II], P- 185. Berögayen, Beckmann, phyfik. ökon. Bibl. vu. p- 353. Läm- mergryer. Goeze, All. IL. p. 138. der fchweitzerifche Lam» mergeyer. Krünitz, Encykl. I. p. 417. ‚der Lämmer - Geier. XVII. p. 378. Bartgeyer. it Bechflein, Mufterung fchädl. Thiere p. * n. 23 .der Bartgeyır. Mk "sch neue fchwed. Abhandl. II. p « Vultur (Barbatus), albo -rufefcens, "dor B3 | plumbeo, 22 Avss Akcipitres. „Falco, plumbeo, collis plumarum; albis;; pedihus la- uatis; gula barbata; capite linea nigra cindo. "Linne, Syf. Nat. Edi X... p. 87. n, 5. Vultur (Barbatus) albidus, dorfo fulco , jugulo barba- to, roflro incarnato, capite le nigra cindto.. Hermann, tab. affın. animal. p. 172. n. 1. ‚ee barbatus. Donndorff, Handb. der BAUER p- 199. der Lämmer geyer.. vß. Miller, Naturfyft. ie 38. Goldgejir‘ Klein, av. p. 43. n. 1. Vulkur aureus. Klein, Vorbereit. p- 83. nm: 1. "Galdgeyer. Kiein, verbefl. Vögelhift. p. 44. n. 1. Goldgeyer. Pallas, nord, Beyträge a. a. 0. pP je ‚Göldgeyer. 'p. 66. Sach. Briffon, ornith. I p. 132! n. 5. le Vautour dore. Latham, Syf. ornith.I. p.3. n. 6. £. Vultur ru» fus, dorfo nigro, capite'et collo fapremo rU- fo. Alb, remigibus rectrieibusque fufeis, Brefsl. Natur-und Kunftgefch. 35. Verf. 85. Kriünitz, Encyklop. XVII. p- 373. der Goldgeyer. +. Farco (macmnus). Der große Bartfalk,. Lathan:, Syft. ornith. I. p. 4. n!6. ß. Merrem, vermifchte Abhandk 9% 89. n. 12. „Bart- Adler. ' 89. Ausıcıtua, Der Fifchadler. (?) ‚ Müller „ Natuchyflem, U. p. 61. n.8. der Fifch- geyer. "Berhfein, (2) Bewohnt Europa bis Island und die Lapmark hinaus, und ift in Grönland fehr gemein. Er fitzet anf den Felfen mic hangenden Flügeln, und: fliegt langamı. Sein: Neft macht er ‚anf Aves Accipitres. Falco. 23 Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 222. n. 4. der Fifchadler. p. 226. der große F: ifchadler, Gemfenadler, weißgefchwänzte Adler, Stein- geyer, Weißhopf, Gelbfehnabel, afchgraue Adler, Pifchgeyer, (Schwalbengeyer.) Ebert, Naturl. II. p. 26. der Fifchadier? Halle, Vögel, p. 177. n. 115. der weißköpfige Ad- der; Fig. $. Merrem/ verm. Abh. p. 97. n. 9. Fifthadler. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, "U. p.8. n.9. der Fıfchgeyer , Schwalbengeyer. Pennant , ardi. Zool. II. p. 204. n. B. der afch- graue Adler. Neuer: Schaupl. d. Nat. I. p. 98. der Fifchader. Onomat. hift. nat. I. p. 648. der weißgefchwänz- te Adler. | n Onomat. hift. nat. VII. p. 847. der Fifchgeyer. Klein, av. p. 40.n.2. Aquila Pygangus; Albicil- la, quibusdam Hinnularia® Klein, Vorbereit. p. 77. n. 2. Weißkopf, Gelb- fehnabel. “ Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 41. n. 2. Weißkopf, Gelbfchnabel, Weiß/chwanz? Briffon, ornithol. I. p. 123. n. 5. ’ Aigle a queue - blanche. Büffon, Vögel, I. p. 125. der Fifchadler. Latham, Vögel, I. p.32. n.8. der afchgraue Adler. Latham,, Syft. ornithol. I. p. 9. n. 2. Falco (Albi- eilla) cera pedibusque flavis, redtrieibus albis, intermediis apice nigris.. | B4 Fifcher, auf hohen Klippen aus Zweigen, und futtert es in der Mitte Mit Moos und Federn aus. Das Weibchen legt zwey Ever, und brütet zu Ende des Mayes oder Anfang des Junius. Die - Grönländer bekleiden fich 'mit der Haut diefes Vogels, eflen das Fleifch, und tragen Fülse und Schnabel als Amulete. 24 Aves Accipitres. Falco. Fifcher , Naturgefch. von Livland, p. 64. n. 32. ‚glattköpfiger Geyer. Pohtoppidan, Naturhiflorie' von Norwegen, II. p 170. Fishe - Oernen. Pontoppidan, Naturhifl. von Dännemark, p. 165. 0.2. Fi/chadler, weißköpfigter Adler. Lem, Nachricht von den Lappen, p. 126. Falco Albicilla. bi Pallas, Reife, Ausz. 1. p- 96. der weißliche Ad. ‚kr, oder Weißfchwanz. ‚‚Linne, auserlef. Abhandl. II. p. 287. n. 52. der udilergeyer. | ne: neue fchwed. Abhandl. IV. P- 43. Falco Albicilla. Bechflein, Muflerung fchädlicher Thiere. p. 62. der. Fifchadler. - Otto, neue Mannichfaltigk. IV. P- 443- Gänfe- ® Rs ‚a l er, Ye Linne, Syfl. Nat. Ed. VI. p. 17. n. 6. Pygangus. Linne, Syft. Natur. Edit, X. I. p. 89. n. 8. Falco $eAlbicilla ) cera flava, redtricibus albis, inter- ‚mediis apice nigris. Linnd, ‚Fn. Suec. II.p. 19. n.55. Falco (Albicilla) cera flava, redtricibus albis, intermediis nigris. . Müller , zool. dan. prodr. p. 9. n. 58. Vultur (Al- bicilla) cera pedibusque flavis, redtricibus albis, . intermediis apice nigris. Kramer, Auftr, p. 326. n. 3. Falco cera flava, re- "Aricibus albis, verfus apicem nigris. Gamfen- ‚Geyer, | Fabric. Fı. Grönl. p. 53: n. es Vultur (Albicilla) cera pedibusque Navis, redtricibus albis, inter- mediis apice nigris, Hermann, tab. aflio. animal. p. 172. not. h. Ful. tur Albicilla, Doan- Aves Accipitres. “Falco. I BR “ Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 199. n.4 der afchgraue Adler. * Adler; von N Größe, in mit befiederten Füßen. ' 1. Coronarus. Der Haubenadler.) Miller, Naturfyftem , 1I. P: 62. 0. 1. der Hauben. R adler. | Klein, verbeflerte Vögelhift p. 164. n. IV. ge ‚krönter Adler. Briffon , ornithol, L- ‚p- 128. n. 14 P Aigle hupe d’ Afrique, Biffon, Vögel, T. p. 175. der Vv ogel er well ı chen Küfle von HERR den Edwards unter dem Namen des gehrönten Adlers ‚geliefert hat. | 8 Martini, Naturlex. I. p. 305. gekrönter Adler. «Handbuch der Naturgefch. II. p. 135. der Hauben« geier. Merrem, vermifchte Abhandl. p. I n.L PR. Hau- benadier. - Seligmann, Vögel, VL. Tab, der gekrönt Adler. Latham, Vögel, I, p. 24. no. 1: der Kroßisuller.: Bruce, Reife nach den Quellen des Nils, 'V. 'p. 163. Tab. 32. Niffer - TARRRF der Be Adler? Latham, Syft. ornithol. I. p. ır. n. 6. Tale, (Co- ronatus) cera ferruginea, pedibus lanatis, albis, nigro -pundtatis, pectore rufo, Jateribus nigro- fafciatis. - Bz “0. Ce- (53) Wird von Biifon und Meyrem mit Falco Harpyia für einer- ley gehalten. 26 - Aves Accwitres. Falco. 40. CHERIwaY. A Cheriway.(*) . Latham, Vögel, I. p. 21. n. 19. der Kae. (unter den Geyern.) _ Latham, Syf. ornith. I. p. ‘8. n. 20. Vultor (Che- riway) cera rofea, pedibus Navis, corpore ferrüginco , capite albido, u eriftato fer-- rugineo. 41. Tu ARUS, ‚Der Tharu. Lathom, Vögel, T. p. 24. not. *** der Tharı. Lathom, Sylt. ornith,d. p. 16. n. 24. Falco (Tha- rus) cera pedibusque Iuteis, a albo, ni- grefcente, vertice criftato. Donndorff, Handb. der ER: P- 199. n. 5. i der Tharu. 3. MELAnAEToSs. Der fehwarzbraume Adıır. (6) Miller, Naturfyfi. UI. p. 6. n.2. der [chwarze Adler. \ Borowsky;‘ Thierreich, U. p- 69. Hajaladlır, Jchworzbrauner Adler. v Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 158. n.2. Falco (Melana£tos) cera lutea, Bir fe- N | mila- (4) Länge des Vogels, nach Latham anderthalb Fußs, auch wohl drüber. | ( Es ift bey weitem noch nicht ausgemacht, ob diefe Gattung von Falco Fulvus p. 256. n. 6. des Syftems wirklich ve:fchie- den, oder mit derfelben einerley fey. Viele Ornithologen trennen fie, Büfon aber und mehrere, auch von denen, die “ich angeführt habe, nehmen beyde theils als Spielarten,, theils nur als dem Gefchlecht nach von einander verfchieden, diefe hier für das Männchen, jene für das Weibchen an. Wäre diefs, fo könnte man ihn mit Bechftein Falco Aynila nennen, um hinführo Verwirrungen,: wegen der zwey VERTBIIBBEREIN Jäteinifchen Benennungen zu vermeiden. Aves Accipitress. Falco. 27 ',.milanatis, corpore ferrugineo- uigrjegnte; firiis Havis; der Schworzbraune Adler. . ..Y\ Bechflein, Naturg. 1. ps 310.0. 2, der gemeinn Adler. Bechflein, Naturgefch. Deutfehl. Up. 2r2. n. 2. ‚der gemeine Adlrr. (mit Falco Fulvus verbun- den.) p. 219. Hafenadler, fehwerzbrauner Ad- . ‚der ; gemeiner.brauner Adler ;.kurzfchwänziger. . Steinadier; Kurz/chwanz mit\weißem Ringe, . weißsgefchwänzter.Adler, Stock od. Steinadler. Funke, Naturgefch. I. p. 279,: gemeiner Adler. un ‚Ebert, Naturl. II, p. 23. der gemeine Adler. . Halle, Vögel, p. 180. n. 118..der [chwarze Adler. Merrem, verm. Ablı. p. 86. n. 6. fehwarzer Adler. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, JL p osn. am. der Kaps, Adler, Aajen- adler. > 7 | Opbiniat. hift. nat. 1. P- 644: der Jehwarze Adler, F Haafenadlır, Handb.d. Naturgefch. U. p. 133. der fehwarze Adler. Handb. der ‚Sanlchen % biergelch. p. 92. der ge- meine Adler: - . Klein, av. p. 41. n. 4. Aquila Valeriaf. Melanaetus. _ ‚Klein, Vorbereit. p. 78. n. 4- king [chwar- zer Adler. Klein, verbeff. Vögelhif p- 4 n. + derer "Adler , :Hafenadler. % Brifon, ornithol.il. p- 125. n.3. P-Aigle noir. nr Biffon, Vögel, I. p 108. der gemeine Adler. Tab. 3. der gemeine fiehwarze Adler. .Bat/ch, Thiere, 1. p. 289. der gemeine Adler. ‚ Latham, Vögel, I.p.25. n. 2. der gemeine Ad- ler, der [:hwarze Aller. | Latham,, -Syf. ornith. I. p. 10. n. 3. Falco (Me. “lanactos) cera lutea, pedibus lemilanatis , cor- . pore ferrugineo-nigricante, friis favis. +, Befeke, 38 Aves Accipitres, | Faleo. Bıfshe „ Beyträge zur Naturgefch. de Vögel Kur- lands, p- 2. n. 1. der fehwarze Adler: ' Fifther,, Natutgelch. von Livl. p. 64. n. 33: Ha- femadler ,.fchwarzer Adler. Bo:k, Naturgelch. von Preuffen, IV. p. ber, 1.4. fchwarzer Adler. Naturforfch. VIII. p: 43. 1. 4. der fehwarze Adler. Martini, Naturlex. I: p: 306. [hwarzer Adler. Lapeiroufe, neue fchwed. Abhandl. III. p- T01. Faleo.Melanaetos.' - Beehftein, Müfterung fchädl. Th. p. 59 n. 5 der gemeine Adler. © Eb:rhard, Thiergelch. p. 68. dr Aha Yale. Jablonsky , allgem. Lex. p. 21. der Stockadlr. © Zorn, Petinotheol. TI.'p. 460. Hafenadler. Kraft, Ausrott. grauf. Th. IL p. 520. BON oder Valeria.. Linne, Syfl. Natur. Edit. x. I. p. 88. n. ı. Falco (Melanactos) cera lutea, pedibus femilanatis, corpore ferrugineo-nigricante, flriis flavis. Plin, Au nat. Lib. I. c. 3. Melanaetes. 43 GrAuco PJ s. Der blaufchmäblichte Adler, (°) Bechflein, Naturgelch. Deutfchl. I. p: 234. der weifsköpfige Adler. Latham, Syft. ornitholog. Lipl'ı6.:n. 25. Falco (Glaucöpis) cera et pedibus ernster eitrinis, dorfo et pedtore fulco, capite et cervice ex fla- vicante. albis, ftriis fufeis, remigibus nigris. 8 3. LEU- (6) Die Belehreihäng ift nur noch von einem einzigen und zwar von einem einjährigen Exemplare, das auf dem Dransberge bey Göttingen aus dem Nefte gerommen uud aufgezogen wurde, gemacht worden. Da uhr faft alle Raub ögel bis ins deitte Jahr ihre Farbe ändern, fo ift noch nicht gewißs, eb es wirklich eine eigne Gattung, oder nur ein junger Vo. gel von einer andern, vielleicht vom Fifchaar iey. Aves Accipitres. © F alco. 29 E LeucocerHauLus: Der weißköpfige Adler. (7) x Miiller,, Naturfyfl. UI. p. 64. n. 3. der Wiiß kopf. Hall, Vögel, p. 178. u. 116. der Rep ge Ad- ler mit glattem Kopfr. Merrem, verm. Abh. p. 88. ß. der Wweißlüpfge Fifch- Adler. Pennant, ardt. Zool., I. p. 187. n. 5. der Adler mit dem weißen ‚Kopfe. Onomat. hiftor. nat. I. p. 632. der weiß köpfichte Adler, der kahle Adler. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden Her Tiere, I. p. ır. n. 12. der weißköpfige Adler. Handbuch der Naturgefch. II. p. 132. der Weiß. kopf. | | Klein, av. p. 40, ad n. 2. Aquila capite albo virgi- nienfis. Klein, Vorbereit. p. 78. ad n. 3 ein giattköpfiger Adler. | Klein, verbefl. Vegeihil. m .41. adn. 2. ein Ad- ler aus Virginien und Oirolink! dejfen Kopf, ner Hals und. Schwanz Bun ‚find, .Briffon, (7) Penmant fagt: Diefer Vogel begleitet gewöhnlich den J&- ger und raubr ihm das erlegte Wildpret, ehe er es errei- chen kann. S$ıe niften in den gröfsten verdorrten Cypreffen oder in Fichten, welche «über die See oder grofse Flüffe her= abhangen ,; in Gefellfchaft des Balbufard,, Reigers und anderer Vögel. Ihre Nefter find fo zahlreich, dafs fie einem Doh. lengenifte ähnlich fehen, find fehr groß, und flinken von ‚den Ueberbleibfeln der Beute diefer Vögel. — Sie fallen fehr oft brüten, und unter ihre kahlen Jungen fchon. wieder .- Eyer legen, welche die Wärme der Jungen ausbiingt. — An der Hudfonsbay kommt der Vogel im May an, nnd bauer auf die höchften Bäume. Den weifsen Kopf und Ha!s foll er nicht vor dem zweyten Jahre bekommen. Bechfkin nimmt ihn als eine Varicıär von Falco Albieilla an. u ‚ 30 Aves Accipitves, > Falco, ‚ Briffon, ornithol. I. Br 122. n. 2. P’Aigle ä tete bianche, Birffon, Vögel, I. p. 126, ker weißköpfige Adır. Sclıgmann, vögel, I. Tab. 2. der Adlır mit dem w:ißen Kopf. Latham, Vögel, 1. p. 25. n. 3. der na könne Adler. Latham, Sylt. ornith. I. p. ıı. Falco (Lencocepha- lus) cera lutea, pedibusque femilanatis,, cor- pore fufco, capite caudaque albis. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p.265..n.8. der: Weißkopf, Gelbfchnabel, Fifchadler. Fijiher, Naturgelch. von m: p. 65. m. 3 - Weißkopf. Cati, Naturgefch. von Sardin. II. p. 31. der wiß“ : grfehwänzte: Adler. Boswell, Befchr. von Corfica, p. 45.. Adler? Martini, Naturlexicon, 1. p. 298. der weißköpfige Adler. | Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 89. n. 8. ß. Aquila capite albo. RUE: Handb. der Thiergefch. p- 200. n. 6, dır weıßköpfige. Adler. 4. OssırraGus. Der Seeadler. (&) Müller, Naturfyfiem, II. p. 64. n. 4 der Bein- .brecher. Borowsky, (3) Länge 3 Fufs, 6 bis ı0 Zoll. Flügelweite 8 Fufs. Hält fich am liebften nahe an den Ufern des Meers auf, verach- tet aber auch das platte Land nicht, wenn fifchreiche Flüft, Seen und Teiche in der Nähe find. Nährt fich befonders von grofsen Fifchen, auf die er mit Ungeftüm loßsitürzt ; nimmt aber auch Lämmer, Hafen, junge Ziegen und Gänfe ınit ich fort. Horfter auf den höchften Bäumen, befonders auf Eichen, az ein aufserordentlich breites Neft ; legt alle Jahr Avıs Akcipitres Falco. 3ı Borowsky, Thierreich, II. p. 69. n. 4. Beinbre. cher, Meeradler. Blumenbach, Handb. der Narlepehih P- 159. n. 4. Falco (Offfragus) cera lutea , pedibusque fe- milanatis, .corpore ferrugineo, redricibus la- ‚tere interiore albis; der Fifchadler, Bein. brecher. Bechfein, Kr. I. p- 311. 0.3. der Sve- adler. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IL. p. 219. n. 2. der Seeadler. p. 222. Meeradler, Beinbrecher, großer Mteradler, großer Hafenadley , oder Hafınaar, Gänjeadler, bartiger Adler, Fijch- 0 adler, Skafl. (in Thüringen Steinadler.) Funke, Naturgefch. I. p. 278. der Fifihadler. Ebert, Naturl. II. p. 25. der große Meeradier. Halle, Vögel, p. 181. n. 119. der Meeradler. Merrem , vermifchte Abhandl.:p. 86. n. 7. Bein. brecher. Gatterer, vom Nutzen und Schaden de Thiere, U. p. ı1..n. 13. der Beinbrecher, Fifihadler, Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 185. n. 2. der Scb« adler. Neuer Schaupl. der Natur, 1; p. 98. n. 3. der große Meeradler oder Beinbrecher. Onomat. hift. nat. I. p. 645. der Beinbrecheradler. Handbuch der Naturgefch. I. p- 133, Be Sei Tab. IV. Meeradler. Handb. der deutfchen 'Thiergefch. p- 93. Fifch- adler, Beinbrecher. - Klein, av. p. 41. n. 5. Aquila oflifraga. FERN | Klein, ' Jahr zwey grofse, abgerundete, fchwere, fchmutzigweifse und rorhgefleckte Eyer, bringt aber oft nur Ein Junges aus, daher feine fchwache Verinchrung. Das RI der. Jungen fol} fchinackhaft feyn, 32 Aves: Accipitres, Falco. Klein, Vorbereit. L p. 79.n.5. Mveradler , Bein- brecher. Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 4t. n. 5. Bein- brecher, Meeradler. ” Briffon, ornithol. I. p. 125. n. 9. le grand Aigle de mer. Büffon, Vögel, I.p. 12. RR Beinbrecher. Bat/ich, Thies, I. p. 291. der Beinbrecher. Latham, Vögel, I. p. 26. n. 4. der Seeadler. Latham, Syft. ornith. 1. p. 12. n. 7. Falco (Ofi- fragus) cera lutea, pedibusque femilanatis, cor- pore ferrugineo, redtticibus latere interiore albis. Befike, Naturgefch. der Vögel Kurl. pı 4. n.2. der Beinbrecher. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 267. n.5. Beinbrecher, Güänfeahr. Cetti, 'Naturgefch. von Sardinien , II. p. 34. der Beinbrecher. Pallas, Reife, Ausz. I. p. 316. der große ng | ze ie Schlözer , Erdbefchreib. von Amerika, p. 357. Mibradiin. 2.0. Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. P- 166. n. 16. Gänfeadler. | Leem, von den Lappen in Finnmarken,, p. 125. der Landörn, Gaafeörn. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 10. der weifsfchwän- zige Adler. | Maortini, Naturlex. I. p. 292. der Beinbrecher. Bechflein, Muflerung fchädl.Thiere. p. 60. n. 6. der Seeadler. ‚Feblonsky, allg. Lex. p. 21. der Beinbrecher. Kraft, Ausrott. grauf. Thiere, U. p. 521. Stein. oder Beinbrecher. Hera h Aves Accipitres. Folanı 93° irdeim; Tab. affın. anim. p. 172. not. i. Falco ofifs agus. Miller, zool. dan. niradeh b; 9.n. 58. Falco Of. fragus) cera lutea, pedibus femilanatis, cor- pore ferrugineo, redtricibus latere inferiore ‚albis. ‘ " Fonflon, av. p.14 Oflifraga. - Plin. hift, nat. Lib. II, c, 3. Oflifraga. ‚Donndorff, Haudb. der T hiergefch. P: 200, 1.7. der Fifchadler. 5. CHRYSAETO s. Der Goldadier. (°). Müller, Naturfyft. U. p. 65. n. 5. der Goldadler; . Tab. 28. fig.2. ! „Leske, Naturgefch. p. 232 n. 1. der. Goldader; grofse Adler ; Strinadler. | Borowsky, Thierreich, II. p. 66. n. 1. der Goldad. ler, Steinadler „ gro/se Adler. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 158. n.3. Falco ae: cera- lutea, ee la- natis, (9) Diefer Adler Biegt unter allen Vögeln am höchften, da- her ihn awch die Alten Wogel des Himmels, und bey. ihren Wahrfagungen Gefandten des Fupiters nannten. Er.nährt fich yom Raube kleiner Säugthiere, Hafen, . Länımer, junger Zie- gen, Füchfe, Gemfen und Vögel, als Gänfe, wilder Hüner, Trappen, Kraniche, Störche. Liebt hohe gebirgigte Waldun- gen, und wird. felten in Thälern angetroffen. Horfter auf den höchften Felfen, auf hohen Tannen - und Fichtenbäu- “ men, an unzugänglichen Orten. Macht ein flaches, $ bis 6 Fufs breites Neft, von trocknen Stäben, Reifern und Ruthen, mit vielem Schilf, Heidekraut und Rafen bedeckt. Das " Weibchen legt im März zwey grofse längliche, doch an beyden Enden ftumpf zugerundere weifses ungefleckte Eyer, ‚ und brüter 30 Tage. — Man har Beyfpiele, dafs em fol- cher -Adler 21 Tage gehungert har. - Soll über 100 Jahre alt werden ‚können. I. Band 1. Th. Se IR 34 Aves Akcipitrese ‚Falco, natis, luteo - ferrugineis, corpore fufco, fer- . rugineo-vario, cauda nigra, bafı cinereo- un- dulata; der Goldadier, Steinadler. Bechftein, Naturgefch, I. p. 309. n. 1. der Gold. adler. | Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 205. n. l. der Goldadler. p. 212. Steinadler . grofser Adier, Landadler, Sternadler, Funke, Naturgefch. I. p: 279. der Goldadler. Ebert, Naturl. II. p. 23. der Goldadler. Halle, Vögel, p. 174. n. 114. der Steinadler. Merrem, zool. Abh. p. 84.n. 2. Golladier. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, 1. p. 12. der Goldadler , Steinadler. Pemant, ardt. Zool. UI. p. 204. n. A. der gold. farbige Adler. Neuer Schaupl. d. Nat. I. p. 98. der große Adler. Onomat. hift. nat. I. p. 635. der Goldadier. Handb. d. Naturgefch. II. », 133. der Goldadler. Handb. der deutfchen 'Thiergefchichte. p. 92. der Goldadler. Klein, av. p.40. n. 1. Aquila Chryfaetos. Klein, Vorbereit. p. 76. n. 1. Gold- Steinadler. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 40. n. 1. Goldadier, Steinadler. Brifjon, ornithol. I. p. 124. n. 7. !’ Aigle dore, Büffom, Vögel, I. p. 94. der grofse Adler, der Steinadler. Batfch, Thiere, I. p. 289. der Stein- oder Gold. adler. ne Latham, Vögel, I. p. 27. n. 5. der Goldadler. Latham , Syft. ornith. I. p. 12. n. 8. Falco (Chry- fadtos) cera lutea, pedibusque lanatis, luteo- ferrugineis, corpore fufco, ferrugineo- vario, cauda nigra, bafı cinereo -undulata. | | Bock, Aves; Accipitres. . Falco. 35 * Bock, Naturgefch. von Beeaflen, Iv: P- '267.0.7.20. der Goldadler. Fijcher, Naturgefch. von ae; p- 65. n. 36. Goldadler. Leprchin, Tageb. der ruffifchen Rein I. :p. 308. Hi Goldadlier. | Siehe Slavon. und Syrm. lp. 24 Goldadier. Olaffen, Isl. I. p.32. der Adler.» Pontoppidan, Naturhift. von Dinsenigele; pP. 165. n. 1, Landadir, Steinasler, "Pallas, Reife, I..p. 235. — Auz I. P- 168. . Goldadler?., | | : Naturforfch. VT, p. a 3.74 Goldadter.. | Eberhard, Thiergefch. p. 68. der Steinadler. Scopoli, Bemerk. a, d. Naturgelch. I, Pbzn1 Gold. Steinadler. Martini, Naturlex. I. p. 309. Goldadkr. Bechflein, .Mufterung fchädlicher 'Thiere. p. 57. ...n.4. der Goldadler. _ Goeze, Allerley, I. 'P 140. n 4. der Goldadier, . „Steinadler. Geoffroy, mat. med. vu. p. 321. ÄRe Steinadkr, «oder Gold- Königsadler. Beckmann, phyf. ökon. Bibl. I. m #7 III. p. 182. Goldadler. Jablonsty, allgem. Lexicon, p 20. der Gold. © adler. | Mellin, von Anleg. der Wildbahn. er 345. Adler, "Steinadler. Meidinger , Vorlef. I. p. 112. n. 1.der Gold. Stein- ‚oder grofse Adler. | Dibel, Jägerprakt. I, p. 76. n. 114. Steinadler. Merklein, 'Thierreich , » P- 270. der Steingeyer. Linne, Sylt: Natur. Edir. VI. p- 17. n. 4. Falco Chryfaetos. | \, Ca | Linn, 36 6. Aves Akccipitres. - Falco. Linne, Sy. Natur. Edit. X. I. p. 88. n: 2. Falco (Chryfaätos) cera lutea, pedibus lanatis, cor- pore fufco ferrugineo vario, cauda nigra, bafı cinereo- undulata. 2< Miiller,, zoolog. dan.'prodr. p. 9. n. 60. Falco (Chryfaätos) cera lutea, pedibus lanatis, lu- teo- ferrugineis, corpore fufco ferruginco va- rio, cauda nigra, bafi cinereo-undulata. Kramer, Auftr. p. 325. n. 1. Falco cera lutea, pe- - dibus lanatis, corpore rufo. | Hermann, tab. affın. anim. p. 172. F. Chruyfaitos. onfton, av. p-. It. Chryfaetos. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 201. n. $. der Goldadier. = | ß. Der weiße Goldadler? Taube, Slavon. und Syrm. p. 25? Bechftein, Naturgefch. Deutichl. U. p. 212? | Furvus. Der gemeine Adler. ('°) Y Müller, Naturfyliem, IL, p. 66.n. 6. der gemeine BI a ! ‚ ‚Funke; (10) Ich habe fchon vorher, not. 5. bemerke, dafs diefe Gat- tung von fehr vielen Ornithologen mit Falco Melanastos für einerley gehalten wird. Die lareinifche Benennung Chryfaätos, und die deutfchen 'Goldadler und Steinadler, die, diefeom zu- weilen beyg-legt werden, haben fo wie die Anführung des \aeißen Schwanzes, bey Beftimmung des Charakters, auch zu manchen Verwechfelungen. Anlafs gegeben. Doch ift die Verbreitung des gemeinen Adiers berrächrlicher, als die des Goldadlers , feine‘ Gröfse aber. merklich geringer. Befeke rech- ner auch Frifchens braunfahlen Adler Tab. 70 mit hieher, der im Syltem p- 253. zu F..Albicilla n. 39. gezählt wird. Pal- las Goldadler fcheint freylich zur vorhergehenden Gattung zu gekören, da das Linneifche Ghryfaötos dabey fleht. Aber Pallas Aves Akccipitres. . ‚Falco. 37 Funke, Naturgefch. 1..p. 279. der braune Adler. Halle, Vögel, p- 179. n. 117. der kurzfchwänz: ‚98 Adler. Merrem, vermifchte Abhandl. p- 35. n. 3. brau ner Adler. Gatterer, vom. Nutzen und Schaden der Thiere, Il. p. 13. n. 15. der gemrine braune Adler. ‚ Pennant, ardt, Zool. il. p. 186. n. 3. der Schwar- ze Adler. Neuer Schaupl. der Natur, 1. p- 98. n. 2. der brau- ve Adler... ‚ Handbuch der Naturgefch, 1. p. 132. der ae | Adler. - Klein, ‚av. p- 41. n. 2. Aquila finpliciter. Klein, Vorbereit. p. 78. n. 3. Anwen mit weißem Ringe. | x "©: | Klein, Pallas hat auch die tatarifche Benennung Bjurkut hinzugefügt, und wenn man nach diefer die, Synonymen aus Ryefchkow, Strablenberg und Lepechin ‚vergleicht, fcheinen fie doch auf den gemeinen Adler zu gehen. Die Ornithologen mögen hier "entfcheiden. Der gemeine Adler bewöhnt die gebirgigten "Waldungen, und lixbt, wie der Goldadler, die Einfamkeit. Hafen find feine liebfte Speife. Fängt aber auch andere vier- füfsige Thiere, Vögel und Amphibien. . In. der Gefangen- fchaft kann er fehr lange hungern, und man. hat Beyfpiele, dafs fie fünf Wochen ohne Nahrung zugebracht ‚haben, Ni- fter auf ‚Felfen und, Bäumen. Das Neft hat zwey Ellen ins “Ge.ierte, und ift Aach, aus Stöcken Heidekraur, Binfen und Reifern zufammen BES: "Das Weibchen ' ‚legt zwey Eyer. Die Jungen find anfänglich wollig und) weilsgrau, werden hernach braun, und am Unterleibe weıls und braunbunt, Erfi bey der dritten Federung erfcheint der rörhlich weilse Kopf, und der weilse Schwanz, mit der fehwarzen eder dun- kelbraunen Schwanzfpitze. Die unabhängi,,en Tataren ge- wöhnen diefen Adler zur Jagd auf Hafen, Füchfe, -nrılo= ‚pen, ja felbt auf Wölfe, wie fchon der grofse Reifende Mar- co Polo 1269. bemerkt hat. 38 Aus‘ Accipitres. ' - Falco. Klein, verbefferte Vögelhift. P- gun. 3- Weiß Sehnoäihzil Briffon, ornith. I. p. ı2r.n. 1. Aigle. Büffon, Vögel, I. p. 108. Tab. I. wi gemeine braune Ailer. (Edw. Fig.) Latham, Vögel, I. p. 21 2. 6. der Ringelfchenne Adler. Latham, Syf. oki, T. p: 10. n. 4. Falco (Ful- vos) cera tlava, pedibus lanatis, fufco- ferru- gineit , dorfo fulco, cauda fafcia alba. B: fh ke, Vögel Kurl. p. 5. n.4. der grmrine Adler. "Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 261. n. 6. gemeiner A der, Weifsfchwänzel,. Fifcher , Zufätze zur‘ ka wen von Eivl. p- 43. n. 487. Weifs tfrhwan2. » Certi, Naturgefchichte von Shhinfeir) I. pP 30. der gemsine Adler. * Lepechin, Tagebuch der rufl. ‚Reife, I. u. 308. braungelbe Falken. Lepechin, Tageb. der rofl. R. II. p.>25. Goldadler. Palias, Reife, Ausz. I. p. 168. Goldadler. . Ryifechtow, orenb. Topogr. I. p. 242. Berkuty. Rytfihkow, .orenb, FOREN in Büfchings Magaz. VII p. 49. Strahlnberg,. Alien, p- 369. Burkut. Carver, Reife durch Nordamerika, p. 384. der Adler. Lapeiroufe, neue fehwed. Abhandl. II. p. 101. ‚Falco (Fulvus) cera flava, pedibusque lanatis, fufco - Ferrugianes dorfo fulco, ‚cauda fafcia alba. | Pırrault, Cheröikr u Delnt, Ab: zur Nkür: gefch. II. p. 29. anatomifche Befchreib. dreyer Adler, 'Tab, 50. der Ar: Tab. 51. die Zer- gliederung. " u) 7 Martini, Aves Accipitres. Falco. 39 13 Martini, Naturlex. I. p. 306. der braune Adler. Otto, neue Mannichfalt. IV. p. 442. n. 2. brau- ner, mit ganz rauhen Füfsen. 3 Oekonom. Zoologie, p. 62. n. 1. der gemeine Adler. Ebrrhar d, Thiergelch. p. 68. der gemeine Adler. „nLinne, Syfl. Natur. Edit. X. I. p.'48. n. 3 . Falco (Fulvus) cera flava, pedibus lanatis, dorfo für feo, cauda fafcia alba. Ka; R "Muf Worm. p. 292. Aquila. Mr 20r st.Donndorff, Handb. der Thimgeich, p- 201. n. 6. der gemeine Adler. ß. CAnaDEnsıs.. Der eure Adler. Müller, Naturfyft, U. Pi. 7%6 eine Nebenart des gemeinen Adlers. ‚Derrem, vermifchte Abhandl. D 95. Y. der cana= 'denffche Aller. | ‚ Kakbane, Vögel, I. p. 29: 0.6. A. der weißge finwänzte Adler. Latham, Syft. ornith. L p. ıı1. n.4. ß. Falco ce- ra flava pedibusque lanatis, corpare fufco, cau- „da alba, apice fufco, 1... Seligmann, Vögel, 1. Tab. der weißgefchwänz. Be ler > Ellis, Reife nach Hudfons Meerbufen, pP: 38. dev Adler mit dem weißen Schwanze, Gerin, ornith. T. p. 40. Tab, 7. 43. LeVcoGasTter. Der weißbäuchige Adler. ey „Latham, Vögel, I. p. 30. m. 7. a. der Weiß „bauch. Adler. _ a a rl + I . Zatham, 2 6) Diefe und die folgende Gartrunz, ingleichen die 67. u. 68. p. 264. werden von Larham als SBMEReO:; von Falco ferox, u 260. a. 59. AO: u. u 40 Abes Akcipitres. Falco, Latham, Syft. oraith. I..p. 13.:n. 9. Falco. (Leu- cogafler) albus, dorfo, alis caudaque‘ obf-ure fulcis, ‚caudae pi Alben: roftro a A Hlavis . 44. Jaronensıs. Der japanifehe Adler. Latkam, . Vögel, I. p. 30. n. 7. b.. der e Sche‘ Habicht. > Lat'am, Sytt. orvith. # p. 13. n. 10. „Falko Enpi nicus) cera obfcura, corpore fulco,' ferrugi- neo vario, remigibus caudaque Pe ferru- . gineo maculatis, 45. PLancvs. Dir fihwarzgraue Anler. Latham, Vögel, 1. p. 30: n. 18. der [thwarzgraue Geyer. (unter den Geyern.) | 46. Amerıcanus. Der amerikanifche Adler. Pennant, ard. Zool. U. p- 187. n. 4. der Adler mit [chwarzen Wangen. ’Lotham, Vögel, 1. P. 33. h. 10. ‚der r amerikaneh Adler...“ ’: Latham, Syli. ornitholog. I. p- 2. n. 12. Falco (Ammericanus) cera pedibusque lanatis,‘ Iuteis, corpore nigro, capite, collo pedtoreque ci. nereis, fafeia genarum transverfa nigta, 47. ALvus. Der weiße. Adhır.l) | ‘ „Handbuch ‚der Narurgefch, IL. p. 132..der weiße Adler. Onomat. hit. nat. I. p. 631. der weiße Adlır. Bechfein, Naturgefch. Deutfchl, II. p.' 212. der weiße Adler. | . Klein, (2) Nach Bechflein u. a. eine Varietät von Falco, Chryfaiter. Ave Accipitres. Falco. ar 0: .uKlein, ‚Vorbereit.'p. 80. n. 7 weißer polnifcher Adler. kt,» ar) Klein „ verbefl. Vögelhift, P- 2. n, .7. weißer dd. kr , \polnifther Adler. „Briffen, orhithol. I. p. 122. n. 3. Aigle bläe. -n Latham, Vögel, I 'P. 34. m. 12, ne weiße ah we ha DE ‘ü ‚ Latham, Sy. hen .p ER n. ‚16. Falco (©ygneus) totus albus. _ Jonflon, av. P 15. Aguila ; alba fe feu Cry. | 48. '% ANDIDUS Da Tonifanifche Adler. @) Pennant, ar doc. I. pı 288. 0. 6. der weiße ddler. > ER Tatlam, Vögel, 1 P- 34. D. = der 7 one ddlere 3 IL Sikoi | " Latham, Syh. arakchelng) 1. p- PR n. 17. Falcg | eihale ‚albus, ge Bpise nigris. ER 02 & Donn- (3) Das, Friedenszeichen (Calumer of Peace); welches die Einwoh- ner von Louifiana aus den Schwungfedern dieles Vogels ma- chen, beftehr aus einer anderthalb Fufs langen oder etwas ‚> Yängetn Röhre ‘oder Pfeife, die mit der Hauc vom Halfe ei- ser “prächtig. gefärbten ‚Ente bedeckt wird:-"an dem einen ‚Ende ift eine. Art von, Fächer angebracht, der aus den. + „Schwungfedern diefes weilsen ‚Adlers befteht, und 'beynahe die Form des vierten Theils . eines Zirkels hat; an der Spi« „pe 4 Feder ift ein kleiner Bufch von rothgefärbten Haa- Bu efindlich. Das andere Ende if unbedeckr, dafs man ‚daraus rauchen kann.. Der. Kopf diefer Pfeife: ift insgemein von, weichem, rochen Marınor gemacht. Ohne diefs Calumee .„wird' kein wichtiges - Gefchäft vollbracht, Man: fieht es be ftändig; beym, Handel, oder Taufch , bey Zufammenkünften, um Frieden oder Krieg zw befchliefsen » und felbft in dem „hitzigften Gefechte. . Wenn das Calumet angenommen wird, :fo ift es; ein, Zeichen, dafs man in die vorgelegten Artikel einwilligt, fchläge man es aus, fo if es: wieder ein ficheres Merkmal, dafs man fie verwirft, u. (. w. 42 Avos Accipitvess\, ‘Falco. DonndorfsHandb. der Bhlingeich, P 202.'n. 10. der Rp Adıer. 49. NaEv vs. Di Heike Ad. On x Bechftein, Naturgefch, Deutfchl. II. p..226. n. 5. der Schreyer. (Vlanga und Clanga.) . p. 228. „kleiner Adler, Steinodler, Entenadler, klin- "gender; Schellentenadler , Gänftadler, gefleckter oder gefchäckter Adler , wöthlicher Mäuftaar, " Ebert, ‚Naturl. II. p. 24.:der kleine Adler. Hall, Vögel, p. 182. u, 120. der Entenadlır. M:rrem,‘ verm. Abh. p- 86. 0. 4. Steinadler. A Pennant, ark, Zool. I..p.205: n. C. der Schreyer, Onomat. hiftor. nat. I. P 639. DER mrellr, Fi ;fchadler: RN. Handbuch der Naturgefch IL. p- 13. Schell. oder . »Entenadler. Klein, av. p.. 41. n. 6. Rkihe Clanga. Klein, Vorbereit. p. 79. n: 6. klingender Schell- enten- Adler. Klein, verbefferte Vögelhift. p- 42. n. 6. Schell. adler, klingender Adler, Entenadier, ©. Briffon, ornithol. I..p. 122. n,.4. Aigle. tachete, ' . Büffen,. Vögel, 1. p. 1iß«; T ab. 4. der eins Adler.» Latham, Vögel, L. p- 35: n. 14. der Stiinadher, der ee eN 14 ©. (4) Man mufs He zu diefer‘ er der lee Gattung (wenn «. beyde wirklich von einander verfchieden find ', gehörige Sy- nonymen, forgfältig prüfen, um fie nicht zu verwechfeln; es ift aber fehr fchwer, fie vollkommen richtig aus einander zu fetzen. Brifon, Büffon u. m. der ältern und neuern Or« nithologen vereinigen fie mit einander. Andere vermengen fie fogar mit ‘Falco Hiliaetos, p. 263. n. 26. Ueberhaupt ift die Hierakologie, oder die Naturgefehichte der falkenarten, noch mit fchr vielen Schwierigkeiten verbunden, ‚Latham, \ a a Aves' Accipitres: Flo. 0 02 4. Latham, Syf.‘ornith. I p. 14. n. 18. Falco (Nae- "2 vius)'cera, iridibus pedibusque lanatis, luteis, cor- pore ferrugineö, redtricibus bafi apiceque albis. ‘> Batfch, Thiere,'I. p. 289. der kleine Adler. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 262. n.7. won Meimer Adier, Steinadler,, . Entenadler. Cetti, Bere von ar I. p.28. der eh kleine Ader:: Kolbe, Vorgeb. d. 8. Hoffa. Eat, in 4. 4. p- 385. der 'Enten- Adles = Stellen, Kamtfchatka, p. ur Naamar: Martini, Naturlex. I: p. 313. der kleine Steinadler. Bechftein, Mufterung fchädl. Th. p. 62. 1.8. der Schreyer , Entenflößer. | '‚Plin. hilt- nat.k. x C.3. Morphnos? 50. MACcuLAT u s. . Der grflechte Adler. 6) Handb. d. Naturgefch. II. p. 133. der fleckigte Adler, Latham, Vögel, 1. p: 35. n: 15. der gefleckte Adler. Latham, Syft., ornith. I. p. 15. n. 19. Falco (Macu- \ /]atus) cera pedibusque lanatis, luteis, corpore . » ferrugineo.g fubtus fufco , pennis axillaribus te. dtricibusque alarm apice: ac ovata albida. "Jonflon, av. p. 14. Morphuo congener. 51.,ALBICAUDUS, Der weißfchwänzige Adler. (9 Borowsky, 'Thierreich, II. p. 70. n. 5. der grofm fe Fifchadler , Steingeyer? sea F alco Pygar« .gus, RER) | ‚Ebert, (5) 8. die a ieiie Anmerkung. Latham rechner Kleins Aquila Clanga, Pennants Crying ie j: und Fe KEN congener hieher, (6) Auch diefe Gattnng wird häufig mit RER verwechfeie ‚und dadurch die genaue Berichtigung der Synonymen unend- ia lich 44 Aves Ari ha “ Falce. „Ebert, Naturl. II. p. a6..der Fıfchadler. ‚ Klein, ‚au. 'p. 40. n. 2. Aquila Pygarguay Albicil. je la quibascam Hinnnlaria? >. Klein, Vorbereit, BP: #7: 0,2 > Wißhapfs Gelb. Schnabel ?- Hi | Klein, verbefl, Vörelhifl, p. ar. n.2. Weäßkapf, Gelhfchnabel, Wrißfchwanz? ı _ ' Beifen, ornithol. I. p. 124. n. 6. le petit Aigle a queue.blanche, Büffon, Vögel, I. p. 125. der Beinen ifchadier. Naturförfeh. VIII. p. 46. 0. 9, der Weißkopf, . "Gribfehnabel,: Weißjeiwanz, Fi ifchadler ? ‚Latham, Vögel, I. ‚P: 30% n. ha der eg Adler), Latham , Sylt. ornith. . p. 15. n. 20. Falco‘ ‘(Hin- nularius) cera pedibusque nudis luteis, corpore ferrugineo, fubtus nebulofo, capite et collo'ca- el", ftaneo »einerafcentibus, cauda alba, Jonfton, av. p.33. Pygargust 52. Garzieus Der franzöfjihe Adler 9) 4, Miller, Naturfylem, U. p. 70... Moosweiher ; Jean le blanbs kab- 27. wor 2 | Borowrky, i" ) Sich! ee Befanders wird fie‘ mie Falco Albicilla und Leucocephalus vermengt, welche auch Büffon fänuntlich als 'Spielarten von einer Gattung annimınt.. Die Farbe des Sehna- bels, die nach dem Alter fo fehr veränderlich if, der weilse Schwanz, der mehrern Gattungen gemein ift, u. dgl. haben . I wohl oft Gelegenheit zu Verwechfelungen — auch wohl zu Beftimmung neuer Gattungen gegeben, und auf die kahlen “ ‚@der befiederren Füfse"hat man: vielleicht nicht immer Rück- ©. «ficht genommen.» Nach Zatbam. foll- fogar ae braunfahler Adler hieher gehören. $. vorher Norte 20. f y m Soll auch, nach Latbam, fich häufig in den füdliehen Gegen- > den Rufslands,, befonders am Düna- und Wolgaitrom, nicht \ aber Aves\ Accipitress ©. Falco, 45 Borowsky, Thierreich, II. p. art. St. Martin der Große, der weiße Hans. Handbuch d, Naturgefch. II. p- 237. der Lerchen. 7 Pan . Brilon. ornith. I..p. 127. n. in Jean -1e- inc, u BE Vögel, IL p. 157. der Lerchengeyer, ' IL p. 133. Lerchengeyer. iin. Vögel, I. p. 36. n. 17. ne ifche nt 0 2deller: ‚ Latham, Syt. ornith, Lp. 15. n. ar. Falco (Gal- ' licus) roftro einereo, pedibus nudis flavicanti- bus, corpore grifeo-fufco, fubtus (Mari) albi- u do, maculis rufelcente- fufeis. Martini, Naturlex. I. p. 318. der Lerchengeyer, der weißfchwänzige Ritter, : - Beckmann, phyfik. ökon. Bibl. v1. P- 45. Jean» 0 le-blane. Donndorf‘ ; "Handb. der Thiele. p-22.n.ı1n der Lerchengeyer. 53. Austrarıs, Der Statenländifche Adler. d2 " Latham, Vögel, I. p. 37. n. 19. der Sratenländi- Sche Adler. ' Latham, Syft. ornith. 1. p- 16. n. 23; Falco (Au. firalis) fufcus, ‘cera flava, en, nigta, apice lutefcente. 54. Niger. Der Adler mit RS Rücken, * Latham, Vögel, I. p. 39. n. 22. der Adler - fehwarzem Rücken. HENROe: Sylt. ernith. I. p. 16. n.26, Falco. (Me- ‚lanonotus) cera pedibusque lanatis, luteis, ca- pite, cervice, ventre et tedtricibus alarum fer- | rugineis, aber in ER finden, und die Kalmakken fich Temer zur Falkenjagd bedienen, 46 Aves \Accipitres. Falco. | a rugineis, gula, ze dorfo ruhen que nigtis. 55. LEUCORYPHOS,. ‚Der rufifche Aalır.() Miller , Näturfy fi. SPA. p- u n. 33. der rufe fihe Ader.. Ä Larham, Vögel, I. p. 39. n. 23. der Adler mit dem’ weißen HD irbel. Latham, Sylt. ornith. 1. p. 17. n. v2 Ealco ( Leu- cotyphos) cera einerea; pedibus femilanatis, al- bidis, «corpore nebulofo- fufeo, ae verticis ‚trigona, gulaque tota alba. Merrem, vermifchte Ablandl; p: 89. n. ı1. Walt. 2. fufs- Adler. We Pallas, Reife, Ausz. I. p. 316. eine ss nhen - fehriebene.kleine Art, mit wei/sgeflecktem Kepf. Pallas, Reife, Ausz. I. Anh, Pp 2.0.5. DE ° © leucorypha. Beftke, Naturgelch. der Vögel Kurl. p- 13.0. 19. 56. MOGILNIK. «Der Mogilnik. Merrem. verm. Abhandl. p- 86. n.5. kochbsinig- ter Adler. Latham, Vögel, I. p. 40. n. 24. der Mogilnich. Latham, Syft. ornith. 1. p. 17: a. 18. Falco (Mo- gilnik) cera lutea, pedibus lanatis, set reliquo corpore obfcure ferrugineis, dorfo albo ad. milto. 57. Crıstarus. Der Karakka, Latham, Vögel; I; p. 74. n.64. der Karakka. _ Latham , Syit. ornitholog. I. p. 17. n. 29. Falco (Criftatus) capite criltato, dorfo, alis gula- | quo (8) Gewicht, nach Pallas, etwa Sechs Pfund. Ift nach Befeke mit Falco Haliaeios einsrley. Aves Accipüress Falco. 47 © que nigris, abdomine albo, rediricibus faciis quatuor einereis. 58. 'LaGorvs. De re Adıer. (°) w Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p- 228. n. 6, der raukbeinige Falk. p. 229. ‚Scheerengeyer, Rauchfuß, Moosg:yer. Pennant, ard. Zool. I. p. 191. n, 8. der Falk mit rauchen Beinen. Latham, Vögel, 1. p. öR 0,54. der europäifche Rauchfußfalke. Latham, Syft. ornith. I. p. 19. n.33. lc (La- gopus) cera- pedibusque pennatis luteis, corpore .. £ufco et albido vario, redtricibus fufcis, bafı dimidia apiceque albis. Bechflein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 64. n. 10, der vonmanigt Falke. 59. Fenbr Der uflrakanifche Adler. (0) Latham, Vögel, I. p. 29. n. 7. der Adler aus Aftrakan. Latham, Syft. ornith. I. p. 13. n. ıı. Falco (Fe. rox) cera viridi, corpore fupra fufco, dorfo, abdomine et uropygio niveo, maculis caflaneis vario, redtricibus aequalibus, fufcis, fafciis 4. obfoletis. ‘60. Ma- (9) So lange er in den Waldungen fich aufhält, nähre er fich von Mäufen und kleinen Vögeln; im Herbit aber begiebt er fichi oft in grofser Menge in die Ebenen, und fellt den Hafen, Rebhühnern, Tauben, Lerchen u. f. w. nach. (16) Im Syftem heilst es: ec ipfa cadavera refpuens. In der Latliamfchen Ueberferzung aber, die ish vor mir habe, ftehr: er foll kein todtes Thier berühren. | 48 Aves Akcipitren. Falco. 60. Marırımus. Der Hühmergeyer von Java. Lichtenberg, Magaz. a. a.O. Hühnergeyer, oder Hühnerdieb von Java. Bey den Inländern: Orlong - Orlong, oder Alap. Latham, Syft. ornith. I. p. 20. n. 35. Falco (Ma- ritimus) cera pedibusque flavis, corpore cau- daeque apice albo, eruribus colore ex rubjeun- do et albido mie, 61. Argyprıus, Der ägyptifche Adler.) Latham, Vögel, I. p. 105. n. 108. der arabifche Hühnergeyrr. Forskäl, fo. arab. p. VI. n. 1. — Defcript. anim. p. 1. n. 1. Falco cinereo-ferrugineus; arabifch Haddäj. | Laiham, sytt. ornith. I. p. 20. n. 36. Falco (Fors- kalii) cera pedibusque feinilanatis Aavis, fupra cinereus, fubtus ferrugineus, alis fupra fufcis, cauda forficata, fufco fafciata, longitudine corporis. | 13. MıLvus. Der Weihe.(2) Miillır, Naturfyft: IL. p. 71. u. ı2. der Weihr. Miller, (1) Wahrfcheinlich ift diefe Gattung wohl mit F.. Forskälii, p. 263. n. ı21. einerley, und diefer Vogel aus Verfehen zweymal, mit den nämlichen Worten befchrieben. (2) G>wicht nach Pennant, u. f. w. 44 Unzen. Verläfst _ Deurfchland ‚im Septbr. und Odtober. ‚Ueberwintert in Altra- kan, befonders aber in Aegypten, und, kömmt im Aprıl zu- rück. Näirt fich von jungem Geflügel, aufserdem aber von " Feldmäufen, Fröfchen, Schlangen, Eidexen, Regenwürmern, Schnecken und Aas. Nilter in gebirgigen Waldern, und grofsen Feldhölzern auf den höchften alten Eichen, ‚Buchen, Fichten und Tannen, und nie in die Klüfte unzugänglicher | " Klippen. Aves Accipitris, Falco. 49 Miller , Naturfyfi. II. p. 72. der Königs - Weihe, Leske, Naturgefch. p- 232. n. 2. der Weihe, Borowsky, Thierreich, "IL. p. 72. n. 8. der Hii- nergeyer, Stoßvogel. Blumenbach, Handb. der Naturgefih. p. 159. n.6. Falco (Milvus) cera flava, canda Be coHL- pore ferrugineo, capite albidiore; die ar he, der Gabelgeyer, Milan, Scherfchwänze Schwalbenfchwanz, Taubenfalke Bechftein, Naturgefch. I. p: 319. n. ı1. die Ga. ..belweihe. _ B:chflein, Naturgefch. Deutfchl. II. 'p. 243. n. 2. die Gabelweyhe. p. 250. der Weyhe, H’-yh- Jfalk, Milan, Scherrfchwänzel, Hüner -.Dırb, . Stößer, Stoßvogel, vöthliche Weyhe, rother . Milon, Gabelgeyer, Schwalbenfchwanz, Hi. "....nergeyer ,_ a Stoßgeyer, Hüneraar, | Hauahr, Weichmilane, Grimmer, Schwim- mer. Funke, Naturgefch. I. p. 281. der Weihe, Ebert , Naturl. U. p. 31. der Weihe. Halle, Vögel, p. 2ı1. n. 146. der Weihe, mit urhigen Schwanz und Fifcherhofen. Wn Gatterer, Klippen. Das Neft hat eine Unterlage von grofsen Holzrei- fern, und ift inwendig mit Gras, Moos und Wolle nach- läfsig ausgefutrert. Das Weibchen legt zu Anfang des Maies, und brütet drey Wochen. Von den Jungen kommen ge wöhnlich nur zwey auf. In Frankreich heifst diefer Vogel Königsweihe, weil er fonft zum Vergnügen der Prinzen dien, te, welche abgerichrete Falken und Sperber auf ihn los- ‚ Schickten. Seine Rückkunft fieht man im Frühjahr als ein ficheres Zeichen des geendigten Winters und der ftarken ‚Fröfte an. — Der allgemeine Name Weihe wird von den Jägern auch der ı1. 29. u.a, Gartungen beygelegt. | Il..Band 1, Th ID h 5o_ Aves Accipitres. Falco. Gatterer, vom Nutzen vu, Schaden der Thiere, II. p. 15. n. 18. die Weyhe, der Milan, Scheer- Schwänzel, Gabelgeyer, Hühnerdieb. Pennant, ard. Zooleg. I. p. 212. H. der IV. ey- he, der Hühnergeyer. | Beckmann, Naturhift. p. 37. n. b. der Weihe. Neuer Schaupl. der Natur, IX. p. 644. Weihe. Onomat. hift. nat. V. p. 201. der Weihe, Handb. der Naturgelch. U. p. 123. der Hühner- eier. Hardb, d dr deutfchen Thiergefch. p. 94. Milane. Klein, av. p. 5ı.n. 13 Falco cauda forcipata. Kiein, Vorbersit. p.'96. n. 13. Scheer fchwänzel. Klein, verbeflerte Vögelhift. p- 50.0.2. Scheer Schwänzel. Klein, Vögeleyer. p. 19. Tab. 1. fig. 6. Merrem, verm. Abhandl. p. 93. n. 5«&. der gemei- ne Weihe. Briffon, ornithol. I. p. 1ı$..n. 35. Milan royal, Biüffon, Vögel, I. p. 267. der Himergryer; Tab. 21. ! Batfch, Thiere, I. p. 295. der Hühnergeyer. Latham, Vögel, I. p. 57. n. 43. der Milan, Ga- beigeyer, Schrerfchwänzel, Hähnergeyer. Latham ‚Sy. ornith. I. p. 20. n. 37. Falco (Mil- vus) cera Nava, cauda forficata, cotpore fer- rugineo, capite albidiore, _ Befeke, Vögel Kurl. p. 9. n. 8. der Königsweihe. Befeke , Vögel Kurl. p. 10. n. 9. der Weyhe. Bork, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 266. n. 10. Ye Weihe, | Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 267. n. ıt. Königsweihe, röthliche Weihe. Fifcher, Naturgefch. von Livland, P 64. n. 34. Hihnerweihe. Pontop- Aves Accipitres: \ Falco. 51 Pontoppidan, Naturg. von Dännemark,, p. 165. 3 n04. Stößer, Weyhe. : .. Pontoppidan , Naturhift, von Norwegen, p. 142. Glente. Or, Nagel von Sardin. I, P- 54 der Hi Yon Naturforfeh. VI. p. 47. 0. 10. der W a Naturforfch« VIII P.,47; n.. ır. Königsweyhe. Schriften .der. berlin., ‚Gefellfch. naturf., ‚Freunde, VI. p. 447. n. 2. ‚der Weihe. Eberhard, Thiergefch. p- 67. der W. eihers ‚Pallas, nord. Beyträge, II, p. 15. der gemeine und der bunte Weihe. Adanfon, Senegall, p. 97. der Hünerge: yer. M:ilin, von Anleg. der Wildbahnen, p. 347: n. 6. der Milan, Schwelbenfchwanz,. Frifch, Vögel, Tab. 72.. | Linne, auserle(. Abhandl. IL. p. oc D. .53. der Weihe. ; Zorn, Petinotheol. u. P- 243. der Milan, Gabter, oder Hinerdieb., Bechftein, Mufterung, fchädl. Akte, p. 65. 0. 12. die Gabelweyhe. Goerze, Allerley, I.p. 142... 5. die Gabehweihe, oder Milane. > Merklein, Thierreich, p. 297. Hinerdieh, Way, Weye, Wy, Weihe, Weiher, Wuwt, Rut. tel. Weyh, Rötrl- Weyh, Büner- Arh, Kroft , Ausrott. grauf. Th. II. p. 74. Weyhen. Muidinger, Vorlef. über d. Thierr. D» 112. n. 2. der Wryhe. Krinitz,, Eneyklop. ‘XVII. p. 374 der Harder ‚geyer, Hühnerdieb. Jablonsky, allg. Lex. p. 395. Eiiapsgı geyer. Naumann, Vogellleller, p. 169. Gabeigeyer. vs D % Loniceri, 52 Aber Akcipitres’\ Falco. Loniceri , Kräuterbuch , p. 655. Weyhe Döbel, Jägerpraktik, 1 p. y% OR: Curwey, Schwalbrmfthwanz. Be'kmann, Bibl, VI. p:48. VO. p. 222. Linn, Syft. Nat. Edit. II. p. 52. Milvus,> Linne, Syl. Nat. Edi. Vi. p. 17. n.7. Milvus vulgaris, Linne, Syfi. Nat. Fit X. I. p. 89. n. 10. Falco (Milvus). cera flava, cauda forficata, corpore ferrugineo, capite albidiore, Müller , zool. dan. prodr.'p. 9. n. ör. Falco (Mil- vus) cera flava, cauda forficata, Bee fer- rugineo, capite albidiore, Kramer, Auftr. p. 326. n. 4. Falco cera flava, cauda forcipata, corpore ferrugineo, -capite albidiore. Rother Milan. Brimich, ornith. bor. p. ı. n, 2. Milyus. Sonflon, av. p. 25. Milvus. | Hermann , tab. affın, animal. p. 172. Milvus. Plin. hift. nat. L. X. e. 10, Milvi. Ariftot. hit. animal. L. 6. c. 6. n. 72. I«rwos. Donndorf, Handb. der ee p- 38 n. 12. der Weihe. ß. Eine Alla niit kaflanienbraumern Scheitel und . Kehle. Latham, Syft. ornith. I. p. a1. £. y. Der Korfchun. TuRs, | Latham, Vögel, 1. p. 57. n. 46. der Korfchun, | der ruf [che Milan. | Latham, Syft. ornith.I. p. ar. 'y. Merrem, vermifchte Abhandl. P- 93. n.4. ia, der ke BR Wehe, | d. Dir Aves ‚Accipitress=‘ \ Falco. 58 8. Der jaitifche Weihe, .ı Lepech. 1. c. Latham, Syft. ornith, L. P- at. Ö. 2. ‚Der weiße Weihe, < Beehflein,, Naturgefch. Destfchl, I, p. 250, 62. et Der fchwarze Weihe. 0) „ „Bechflein , Naturgefch. Deutfchl. u p- 259. n. 6. die [chwarze Hi inerweyhe, \_ Beiffon, ornith. I. -p. 117. n. 34. Milan noir, Biiffon, Vögel,.l. P- 273. 274. der Sehwarze Hi- nergeyer. Latham,; ‘Vögel, I. P 57. n. 44. der fehwarze buelliilan.., .., a pe Syh. ormich. L. D- sun. 38. Falco (Ater) 14 SLR, pedibusque flavis, .corpore fupra fufco- nigro, capite fubtus albide, cauda forficata. ‚Bechflrin „_M: terug fchädlicher Tiere, p. 68. "n. 15. die [hwarze Hühnerweihe, Möuftnar. STÄRTER 3 vern; Abh; p:,93..n. 6. Münfe- Falke. ‚ Kramer , Auflr. 'p. 326. u. 5. Falco cera flava, dis cauda fubfurcata, fal:iata, corpore caltaneo-fer- rugineo, capitealbidiore; Brauner er 63. Austrıacus. Dir braune Wähe.(*) Ä Bechfein, Naturgelch. Deurfchl. I. p. 260. n. Y die braune Hühnerweihe. Ss han ‚ie 1, D Br FR aa (3) Der ätolifche fchwarse Hünergeyer ; der Mäufeadler oder Aur. ' Soll fick, ‚befonders'im Winter , "in grofsen gebirgigen Wal. dungen aufhalten, auf Heufghrecken, Feidnäufe, und junge Vögel ftofsen; und.-die, Gröfse einer Henne haben, Büffon hälr ihn für verwandt mit dem gemeinen Weihe; und Bech- fein ıit geneigt, ihn für einen jungen Bufird zu halten. (4) Bechflein will ihn für ein junges Männchen von der gemei- nen«Weihe halren, auf welches er die £yiteinatifche Belchrei, bung fehr pallend g-iunden hat. en) 34 Aves Akcipitres. Falco. Letham, Vögel, I. p..57. n. 45. vn 2. ea che Milan, \ Latham, SyR. ornitholog. I. p- 21. n. 39. Falco (Aufiktacıs) cera pedibusque femilanatis flavis, capite corporeque fupra caftaneo, ‚pennarum fcapis nigris, redtricibus fufcis, fafcis nigris, apicibus albis. Kramer, Auftr, p. 327. ı. 6. Falco cera flava, cor- poreque callaneo, pennarum rachi ‚nigra, re etricibus‘ fulcis, falciis‘ nigris, apice albis. Brauner Milan; brauner Geyer: 64. Brasirrensıs. Der Karakara. -.' Brifjon, ornitholog. T. p. 116. n. ar. ‚Bufard da Brefil. ° Büffon, Vögel, H.p. 39. der brafiion. Sper ber, Karakara. | Latham, Vögel, 1. P- 58. n. 47: dır \Grapilani. . frhe. Milan. | 2 Latham, Sylt. ornitholog. I. p. ar. n. 40. Falcö (Brafilienfis) pedibus fiavis, corpore rufo, albo flavoque pundtato, redtricibus fulco alboque variegatis, Marcgr. Brafil, p. 2ıı. Caracara, Jonfton , av. V. P- 205. Caracara. 35. Furcarus. Die Sperberfchwalbe. 9 Miller, Naturfyflem ; II. p. 86. n. 25. der Lang- Schwanz. Holle, Vögel, p. 212. n. 147. die puxpurfar bne Sperberfchwalbe. Alerrem, verm. Abhandl. P- 94. n: 9. Schealben fihwanz, Y atte. (5) Büfor häle ihn für eine mie dem Weihe verwandte Gattung. %* \ Avis 'Accipitres. Falco, Sf. Gatterer , vom Nutzen und Schaden der Thiere, ‚H. p. 21. n. 26,,der Sperberfalk, Schlangen- habicht. Peunant, ardt. Zool. II. p. 200. n. 24. der Falk "mit dem Schwalbenftchwanze, Tab. X. . Neuer Schauplatz, der Natur, . I p- 754. n. 9. Sihierfchwänzel. Klein, Vorbereit. p. 97. n. 14. Schwalbenfalte. Kkin, ‚verbeflerte „ropalndh, p- 50. Schwalben- falk. Brijfon , ornitholog. 1. p. 118. n. 36. NORA de la Caroline. | " Biiffin, Vögel, I. p. 272. der Habicht mit dem "Schwalbenfehwanz. p- 273.: der carolimijche Geyer. Büffon, Wögel, II. p. 26. die Sperberfchwalbe. Basfih, Thiere, L p. 295. ‚die Sperber fhwalbe, "Schwalbenfalk! Seligmann, Vögel, I. Tab. 8. "der Habicht mi dem Schwalben/chwanze. Latham, \vögel, 1. Pp- 55. n. 42. der Schwalben- ehwanz. - Latham, Sytt. ornitholog. I: Pr 22. n. 41. Falco Furcatus. Linne, auserlefene Abhandl. I. P- ar: n.2. der Scheeren- Falk. en Syfl. Nat. Edit. X. p- 89. n. ıı. Falco .(Forficatus) cera fiava, cauda forficata lon- eiffima, corpore fupra fufco, fubtus albido. Hermann, tab. affın. animal. p. 173. F. Furcatus. "Donndorff, Handb. der Thiergefeh. P- 203. 0. 13. die Sperber/chwalbe. 121. ForskaHLır. Siche vorher die Anmerk. ı. bey F, Aegyptius. 'D4 En Ha- 6 \ Avcs ‚Akcipitres. Falco. ) 26 Harıaeros. Der Balbujard, (%) Müllr, Naturfyflem, I. p. 86. n, 26. der Fijch- ailer. Tab. II. fig. 4. Leske, Naturgeichichte, P- 233. n. 5. der Fifch- habicht. Borowsky, Thierreich, II, p- Ion. 6. En Fluß- adler, Balbufard. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 159. 1,5, Falco (Haliaetus) cera Pam anye caeruleis, | | ER corpore 6) Ein Zugvogel, der uns im November, fo_bald die Teiche und Flüffe gefrieren,. verläfst, und zu Anfang des Märzes, wenn fie fich wieder öffnen, zurückkömmte. Befucht die Ge- genden des feften Landes, wo Flüfe, Teiche und Seen find, und wird feltener an den Meeresufern ‚gefunden. Er fchwebe ohne Geräufch, wie angehefter, über dem Waffer, und war- tet fo, bey hellem Wetter, wenn die Fifche an der Ober- fläche des Waflers fpielen, da er denn mit einem Male wie ein Pfeil aufs _Waffer, und felbft bis in die Tiefe hinabfährt, und den Fıfch hervorholer, auf welchen er gezielt hatte, Bey trüben ‘Wetter, wo ihm fein Schweben nichts hilfe, läfse er feinen Unrath ins Waffer fallen, nach welchem die Fıifche wie nach einem, Köder kommen, und ihm fo zur Beute wer- den. Niitee, duf. den höchften “Gipfeln alter Eichen und Tan- nen. An dem Bau des Neftes nehmen Männchen und Weib- chen Antheil, Das Neft hat drey Fufs im Durchmefler, be- fieht aus lauter flarken Reifern, ift ganz fach, und inwen- dig mie Moos und Rafen ausgefuttert. Es dauert auch meh- rere Jahre, bldfe’ 'mit einem kleinen Zufatz von neuem Moos. Das Weibchen legt drey, Seltener 4 weilse rorhgeftreifte und gewölkte abgerundere Eyer, und brütet erwa dreyfsig Tage, binnen. weicher . Zeit ihm das Männchen Nahrung ‚zuträgt. Nach Büfon u. a. nähre fich- der Vogel blofs von Fifchen, da man nie etwas anders in feinem Magen gefunden haben will. Seing Beute verzehrt er niemals auf der Stelle, fon- dern trägt fie zuweilen Stunden weit auf einen Baum, und löfst das Fleifch fehr forgfältig von den Gräten ab, = If oft mit Falco ofäfragus verwechtelt. = yes am Aves' Akcipitret. DS Falco, 57‘ “ .corpore fupra fufco, fubtus albo, ‚capite albi- do; der Entenflößer , Moosıbeih. Ds Wichlienn Naturgefch.l. p.312. n.5. der Fi ;fühaar. Buy ‚Naturgefch. Deutfchl. "II. p. 229. n. 7. der Fijchaar. ,p. 234. der Bülbufard,, Fifch- adler, Meeradier, kleiner Metradie „ Fhußad- ı = der, Rohrfalke;, Fifchähr, weißköpf« Blaufuß. Halle, Vögel, p. 208. .n. 143. dar .Rahrfalk. u. Merrem, verm. ‚Abhandl. p- 88: n. To,\der euro. pöi/che Meer. Adler... © Gatterer, vom, ‚Nutzen ı DR Schaden der, Thiere, IL p. ein: 27. der Balbufard, Entenflößer, Fıfchadler, Meeradler, F u HRRRBFFAIR, Moosweyhe ,.Fi ‚fchahr. .« Pimnt, ardt. Zoolog. II. p. ı gern n. 7 der Bal. uhnifaed | Neuer Schaupl. der Na 1 Pp- 9 D. 2 2 der Heine Meeradler. ur "Onomat. ‚biftor. nat. I. P- 64T. der Misrödiir, : Fifchadler, : ' Handbuch der enlehen Ehnrerfshichte. p- 92. Entenadler ‚; kleiner Adler, ;checkiger Adler, 'Schelladler ,, Moosweihe, Entenflößer. Brifen, ort. p- 126. n. 10, Aigle de Mer. Büffen, Vögel, Ip. 131. der kleine Fluß. sam Meeradler „ Balbufard. "Tab. $.. Batfch, Thiersl. P- 290. der kleinere Balbufard, “ Latham, Vögel, 1. p. 41. n, 26. gi ger, Moosweyh, Fifchaar, ulaikım) Syft. ornith. I. p. in 30. sEälco (Ha. 'liatus) cera pedibusque caeruleis, corpore Supra fulco, fubtus albo, eapite:albido. Befike, Vögel Kurl. p: 13. n. 19. der Fifchadler. 3 Fifeher „ Naturgefch, von Livland, 23 65. .n. 37. Bye chadler. | D 5 oo Zeem, AÄves Akcipitress Falee. Leem, von. den Lappen in Finnmarken, p..126. n, 1. Fiske-Gjoe. Pontoppidan, Naturg. von Dännemark, . 165. n. 8. Meeradlır. Carver ‚ Reife dureh Nordamerika, p- 284. de Fifchhabicht? ‚Steller, BejchiehiUnE von: ‚Kauntfchatka, P- 19. Haliaetus. .. - vn Bock, Naturgefch. von hend; IV. p- 274. 0.19. der Fifchadler , Seeadler. Pallas ‚ Reile, ua 1. p. 316. der gemeine „> Fifchaar? © ‚ Natorforfch. VII. p. 46. Fifchadler. Naturforich. VL. P- 53: 0. 19. der Filchadler, Seradler. Bechflein, Muller fehüdlicher Thiere, p. 5. m. 9. der Fifchaar. Naumann, Vogelfteller, P- 168. Fifchaar. Martini, "Naturlexicon, «1 ‚I. p. 289. der Balbu. zard, Meidinger, Vorlef. .I. p. ıız. n. 4. der Fi ifch- habicht. Ordmann, neue: fehwed, Abhandl. V, Gefchichte des Fifchhabichts. Tengmalm , neue fchwed. Abh. IV. p. 4. Falco Haliactus. Lichtenberg u. Voigt, Magazin für A Nenefte u.f.w.- IV. 2, p. 104. Fifchhabicht. Fablonsky, allgem. Lexicon, p. 20, Meeradler, Fifchaar. Kraft, Ausrott. 'grauf. Thiere, II. p. 590. Meer- Adler oder Fifch- Ar. Döbel, Jägerprakt. I. p. 78. Fifch- Geyer. Nau, Eutdeck. a. d. 'Naturgefch. # iR 247: Falco Haliaetus. ? | RR n 4 + Aves Accipitres.. ‚Falco. 59 ehe phyf. ökon. Bibl. d..p- 187. Fifchaar. VI. p. 44. Balbuzard, Fi + Lind , auserl;Abh. II. p. 286. 2.32. F. Haliaetus, Linn, Sylt. Natur. Edit, bi pP BR Du:6, Falco © 2. Haliaetus. .; Linne, Syt. Nat. Edit, X. 1 p 91. n 2I. 1. Falco 2 ‚(Haliaetus). ‚cera pedibusque caeruleis, corpore . Supra fufco,, fubtus älbo, capite albido. Müller, zöolog.. "dan. prodr,'p. 10. n.'66. Falco s»(Haliaetus ). eera pedibusqne ‚caeruleis, cor- 2 \pore fupra fufco, fubtus albo, capite albido. Kramer Aufir. p. 325. n. 2. Falco'pedibus cera- que caeruleis; BER tupre, Slen, sr al. bo, Blanfuß. 5: Brünich, omiththon P-5- Haliadtus, + Herniann ‚ tab,.aflin. anim. p. 170. F. Haliaetus. . Ionflon, av. p: 12. Haliartus; Mesradler. Pin. hi. nat. L.X. c, 3. Haliaetus. *,Donndorf,. Handb.; der Thier gpieh, P- 203. n. 14. der Balbujard. ; .B. "Arundınaceus. Dır Rohrfal, » Latham, Sy. ornith. L. pP: 18:.ß.- Falco cera ci- nerea, pedibus pallidis, eörpore fupra grifeo, infra albido, cauda aequali. 27 CaAroLINEnsIE. Der. carolinifche Ffeher- Falk. Halle, Vögel, p.215. n. 151. der Serfalk, mit Fi- feherhofin. Handb. d. Naturgefch, II. p. 127. der Geier aus Carolina. Merrem, vermifchte Abhandl. p. 39. ß. der ame. rikanifche Meer adler. Klein, av. p. 52. n. 19. Falco Ailcator eyanopur. ‘3 in, 68 Aves Accipitres. Falco. Klein, Vorbereit. p. 99. n. er Weißskopf‘, weiß- köpfigrr Blaufuß Klein, verbefl. has 3: gu Re st; 1. 19. weißt grr B laufuß. _Brijfon, ormitholog. I. p- Be 0, 14. Paco pe- cheur des Antilles. "ı Briffon, ornitholog, I. e 205. n: 15. Faucon pe- - -cheur' de la Caroline,’ w! .: Biüffon, Vögel, 1.'p.'182: u Ffchweihe, ib, 14. Srligmann, Vögel, I. Tab; 4. der Fifchaar. Latham, Vögel, I. p. 42.0. 26. A. der Fi ua aus Carolina. © Latham, :Syft. ornithol. 1; ;p: 16. y. "Falco cauda fufca, concolore, vertice.nigro, aut RR al- bo. variegato, ventre albo. Du Terire, hift. ‚gen. des Antilles, II. p. 253. y CHYENNBNSIS Der.ceyennifche Fifcherfalk. . Latham „Vögel, I. p- 2 n: 26. ‚B. aan Fifchaosr aus Cayenne. | Lotham ,, Syft. ornithol. 1. B: ae d. Falco corpore ferrugineo - füfco,linea alba a mandibula fu- periore per‘ utrumque) oculum ad oceiput imili- ‚ter album duchau; iq. % \ rs x 65. ANTILLARUM. Der Manfini. | 'Briffön, ornithol.. I. p. 114. n. 23. Fäudon‘ des Antilles. »Biiffon, Vögel, 1. p. 183. der Mansfıni des du ., Terire. "Latham, Vögel, I. p» 43: m. 27. dir Mansfiny. Lotham, Sytt. SEE: I. p. 19. n. 32. Falco (An- tillaram) toto a fufeo. Martin‘, Naturlex, I. p we der anf der du Terire, #4 66. SI- Aves Accipitres.. Falo. » ' 6% 66. Sınensıs. »Der chinefifche Adler. Latham, Vögel, I. p. 33. 9. I. der thineffche 0 Adler; Tab. 2. Laiham, Syft. ornithol. I. p. 13.0. 13. Falco (Si- nenfis) cera pedibusque luteis, corpore Jupra rubro-fufco, fubtus fiavelcente, tedtricibus ala- | zum, reeirieibusque fafcia obfeura.. ass» Falken; vo ORTES: Größr, mit unbefiederten Fiß en. 67. ri. Der orientoli hehe Falk ( - Latham, Vögel, I. p.31..n. 7: c. der orientali- [che Habicht. re Latham, Syft. ornithol. I.’ p. 22. n. 44. Falco (Orientalis) pedibus plumbeis, corpore fufco, fuperciliis ferrugineis, remigibus redtricibus- que albo maculatis. he 68. Inpıcus. Der jevanifehr Falk, Latham, Vögel, I. p.31. n. 7. d. der jevanifihe Habicht. Lathom, Syh. er P. 23. n. 45. Falco (In« dicus) cera pedibusque luteis, corpore fulco rubro, remigibus redtricibusque nigro fafciatis, fronte, uropygio,, criflo fafciisque abdominis albis. ‚69. Novar Horwannıar. Der neuholländi- | fihe Falk. * Laiham, Vögel, I. p. 37. n. 18. der neuhollän- aha Adler. WOHNTE ERT | Latham, (7 Nach Latbam, nebft der folgenden Gattung, eine Variert. " von-Falco Ferox.. 63 20. Aves Accipitres. © Falco, Latham, Syft. ornith. I. ei 16. n. 22. Falco (No- " vae Holiandiae) albus, cera, orbitis pedibus- que luteis, ungue Pollen anterioribus re . longiore. | U RUBITINGA. Der brofianifche Falk Ebert, Naturl. U. p. 28. Urubitinga. Halle, Vögel, p. 179. n. 117. der kurzfchwänzige Steinadler? | Brifjon, ornith. I. p. 128. n. 12. Aigle du Brefil. Büffon, Vögel, I. p. 180. der braflian. Adler. Latham, Vögel, I. p- 38. n. 20. der brafilianijche Adıer. Latham, Sylt. orikh I. p. 22. n. 43. Falco (Uru- bitinga) cera pedibusque flavis, corpore fufco nigricante vario , alis cinereo admilto, redtri- cibus albis, ‚apice nigricantibus, albo temi- natis, Martini, Naturlex. I. p. 297. der brafilianifche Adler, Urubitinga. .. Jonfion , ‚av. p. 208. Urubitinga. IK PONDICERIANUS, Der Adler von Po: idi- ’, chery. Ebert, Naturl. IL. p. 27. der. Adler von Fr dichery. \ Handb. i Naturgefch. II. p. 133. der Adler aus Pondichery. Merrem , verm. Abh. p. 89. n. 12. heiliger Adler. Briffon, Ort I. p. 129. n. 15. Aigle de Pun. dichery. Biffon, Vögel, r p- 170. "der Adler von Pondi. chery. Latham, Vögel, I. p. 38. n. ar. der Adler aus P ondifchery Lathum, Aves Accipitress Falco. er Latham, Syf. ornithol.' I. p. 23. n. 46. Falco (Ponticerianus) cera caerulefcente , &orpore eaftaneo, capite, eollo pedtoreque albis-lineo- lis fufeis variis, reinigibus fex primoribus ul. ma medietate nigris. _ Batfch, Thiere, 1. p. 291. der Aalır von Dan dichery. Martini, Kannier) I. p. 327. der Adler von Pon. diehery, der malabarijche Adır, EI. plöfoph. P: 35- "Aigle Malabare. 72. Arquınocriarıs. Der caymnifthe Falk. Latham, Vögel, I. P- 40. 0. 25. der coyennifche . Adler. Lathem, Syft. ornithol. I. p. 22. n. 42. Falco ( Aequinodhialis‘)‘ ‚pedibus luteis, corpore ni« gricante ferrugiueo vario, remigibus medio ferrugineis, redtricibus V. albo notatis. 15.:Burteo.- Der Buffard.(®) a Mi!.ller , Naturfyfl. 1, p- 78. n. x. Bujfhard, Tab. 27. ne 1. Lrske, (8) In Deutfehland faft überall unter dem Namen des Mänfe- falken bekannt Variirt vor- allen andern vorzüglich in der Farbe. Ein träger ungefchickter Vogel, der Stundenlang auf einem Baume zufammengedrückt fire, und nicht eher auf den Raub ausfliegr, bis ihn der gröfste Hunger treibt‘ Fliege langfam und hoch. Ift fehr fcheu und furchtfam. 1 in -Deurfchland Strichvogel; wandert bey ftrengem Winter füd- licher , und kömmt beym Eintritt gelinderer Witterung bald wieder. Liebt die Vorhölzer in grolsen Waldımgen. Nähre fich befonders von Amphibien, und lauere den Maulwürfen und kleinen Feldmäufen auf; gehr aber auch auf junge Ha, fen, Kaninchen, Rebliühner und Wachtela. Nifter auf den höchiten Eäumen, befouders auf alten hohen Fichten. Das Weibchen legt drey bis vier weißsliche, ins Grüne fpiclende, ' mir 64 Aves Accipitres. Falco, Lerke, Naturgefch. ps 233. n. 4. der Buffard Bechflein, Naturgefch. I. p. 313. n. 6. der Ru /ard. Bechftein, Naturgefch, Deutfchl. I, p. 238. u 1. der Bufard. p.242. Bushart, Bushar folk, Weyhe, Woldgeyer, Rüttelweyhr, Sunpf- weyhe, Wajervogels (Mäuf:falke,. Kate freffer, in Uhüringen.) Halie, Vögel, -p«207: n. 142. der Buskart. Gatterer , vom. Nutzen’ u.. Schaden der T'hiere, I. .p. 17. der .Rurhart, Maufefalk, Wald. gryer, die Rüttrlweyhe, Sumpjweyhe. Pennant,. ard. Zoelog: I. p. 197. n. 19. der ‚Bufard. Neuer Schaupl. d. Nat. Ir. p. 753.n.9. Bufshart. Onomat. hift. nat. IL. p.359. Büzard, Bufart. . Handbuch der Naturgefch. IL. p. 122. der Bufı- hart, Maufefalk. Klein, av. p. 50. ı..ı2. Falco Buten,, vulgaris, autorum. Klein, Vorbereit. p. 96. n. 12. Bufshart, Maus Sefalke. Klein, verbefl. Vögelhif. pP. 90 n. ı2. Bufshart.. Klein, Stemm. av. p. 8. Tab. $. fig. 2. a. b. Klein, Vögeleyer, p. 19. Tab. 6. Aoai Briflon, ornith. I. p. 116. n. 32. la Bufe, Biüffon, Vögel, U. p. 3. der Weyhe. Tab. 21. Bat/ch, Thiere, I. p. 292. der Wryhe. Latham, Vögel, I. p. 44. n. 28. der gemeine Bu- fart, die Weyhe. Latham, Sylt. ornitholog. 1. p. 23. n. 47. Falco (Buteo) cera pedibusque luteis, corpore fufco, ! abdo- mit gelbbraunen Flecken unordentlich beftreuete Eyet, Im nördlichen Amerika bewohnt er die Hudfonshbay bis Neu- land. Um Lyon foll er den Winter fehr häufig und aus- nehmend fett feyn, auch dafelbit gegeflen werden. Aves Akcipitres. Falco. 65 abdomine pallido, maculis fufeis, cauda fufco fafciata. ‚Befeke, Naturgefch. der Vögel Kıyl. p- 13. n. 17. der Büfferd. ‚ Bock, Naturgelch. von Preuffen, IV. p. 272. n.17. Buffard, Mauftfalk. Fıjcher,, Naturgefch. von Liv! hand P- 65. n. 38. y Monjefolk, Stemadler. Cetti,, Naturgelch. von Sardinien, I. \p 56. der Weihe. Penwant, britt. Thiergefchichte, (von Murr.) u. Tab. 5. Bufshart. Linnd, auseriefene Abhandl. II. p. 297. der Bufr. ‚hart. Pontoppidan , Naturgefch. v von Dännen. P- 165. n.6. Weyhe. . Naturforfch, VIIL p. 52. n. 17. Bufhart. Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf. Fr. VI. p. 448. n. 5. der Buflard. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. p. 4. n. 4. der Mauftfalk, Waldgeyer. Bechfiin, Mullerung fchädl. Th. p. 65. n. 11. der Bujlard. Döbel, Jägerprakt. I. p. 78. Maufegeyer. Beckmann , phyfikal. ökonom. Bibl. VI. p. 48. der Bushard, Krünitz, Encyklop. I. p. 134. n. 23. Mäufifalk, Mäuftaar , Mäufegryer, Mäufthabicht, Mäu- fewächter, Mauer , Bujfaar, Bufshard, . Linnd, Sy. Nat. Edit. II. p. 52. Buteo, Linnd, Sylt. Nat. Edit. VL p. ı7. n. 12. Buteo triorchis. . ir Sylt. Nat. Ric. X. I. p. 90. n. 14. Falco - (Buteo), cera pedibusque luteis, corpore fufco, * abdomine pallido, imaculis fulsis. 11. Baud 1. 27h. E Miller, .66 Aves Accipitres. Falco. Miller, zoolog. dan. prodr. p- 9. n. 64. Falco (Buteo), cera pedibusque luteis, corpore fu- fco, abdomine pallido, maculis fufeis. Kramer, Auftr. p. 229. no. ı1. Falco cera pedibus- que luteis, dorfo fufco, pedtore pallido, ma- culis longitudinalibus fufeis; Wald- Geyer. Brünich, ornith. bor. p. 5. Buteo. Hermann, tab. aflın. aniım. p. 172. 174. F. Buteo, SIon/ton, av. p. 23. Buteo. Donndorff, Handb. der ger rg p- 204. der Bufard, 73: RETTEN U Der Hühnerfalk. Bechftein, Natargefch. Deutfchl. II. p. 263. n. 9. der Hiühnerfalke. — Hühmerhabicht , Hih- nerg’yer. Briffon, ornithol. I. p. 114. n. 28. je gros Bufard. Latham, Vögel, I. p. 45. n. a die Hühner- Wtihe. Latham, Syft. ornithol. I. p. 24. Ss (als Spielart vom vorigen betrachtet.) - Bechflein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 70, n. 17. der Hiühnerfalke. .B. Naevıus. Der gefleckte Hühmenfalh. Bechftein, Naturgefeh. Deutfchl. I. p. 263. der geflechte Hi ihmerfalke, Brilon, ornith. 1. » 114. n. 28. A. le Bufard varie. Laiham, Vögel, I. p. 45. n. 29. A. die gefieckte Hühner- Weihe. Latham, Sy. ernithol. I. p. 24, d. (als Varietät von Falco Buteo aufgeführt, 74. Jamaıcensıs. Der Bufard aus Jamaika. Latham, Vögel, -L. p. #8. n, 30. der Bufard aus Jomaika. Latham, Aves, Accipitree,. » Falo. ° 6 > Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 24. n. 49. al co ' (Jamaicenfis) cera pedibusque luteis, corpore ‚ fupra luteo fufcefcente, fulco vario, redtici- ‚bus faleiig fufeis obfoletis. ; 5. Borsarıs. Der amerikanifche Buffard. . Pennant, erdt Zool. II. p- 196. u. 16. der Falk mit.dem rothen Schwanze. ‚ Latham, Vögel, 1. p- 4. n. 31. ae amcrikani. fche Bufard, WEN Syfl. ornith. 1. p. 25. n. 50. Falco (Bo- tealis) cera pedibusque luteis, corpore fufco, abdomine albo, maculis haflato -nigris, cauda ferruginen,, salcia, ad apicem nigra. 76. Leverıanus. Der Ieverianifche Falt. Oy Pennant, ard, Zool, II. P- 196. n. 17. Levers Falk, ‚Latham, Vögel, L p. 103. n. 103. der Ieverian- [che Falke, Latham, Sylt. ornith. I. p- 18. h. 31. Falco (Le . verianus) fufcus, Ka flavis, capite, col- ‚lo corporeque fubtus albis, pone aures taenia - fufea, redtricibus lateralibus fufco alboque, intermediis fulco nigroque fafciatis, omnibus apice albis. AT RN Der. Brandfalk, ı Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 361. n. 4 ‚der Brandfalke. p. 262. Brandgeyer , Fifch- BUY: Brıfon, ornithol. 1, p. 115. n. 30. Bufard: roux. Büfon, Vögel, A Pe En der Fifchgeyer. Tab. 26. Latham, (9) Von ‚Ashton Lever alfo genannt, dem diefer Vogel aus Ca rolina gefshicke wurde. R 68 Aves Accipitres. Falco. Lat'iam, Vögel, I. p. 46. n. 32. dir Fifchg’yer, Brandgeyrr. Latham, Syft. ornitholog. I. p.'25. n. 51. Falco (Rufus) pedibus flavis, corpore rufo maculis longitudinalibus vario, durfo fufco, redtrici- bus cinereis. Bechf:in, Mufterung fchädl. Th. p. 96. n. 16. der Brandfalke. 18. Varıscarus. Der bunte. Bujlard. Latham, Vögel, L. p. 88. n. 33: der bunte Bu/- fard. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 24. n. 48. Falco (Variegatus) pedibus favis, corpore fufco, fub- tus albo, fufco maculato, capite colloque albi- .dis, AAriis ferrugineo fufeis, tedtricibus alarum albo maculatis, redtricibus älbo fafciatis. 79. ALsınus. Der Baftardbuflard. Pennant, ardt. Zool. Il. p. 201. n. 25. zu Ba: flardbuffard. ar ag. Arıvorus. Der Wefpenfalk.('°) Miller, Naturfyfi. I. p. 87. n. 28. der Bienen- frefer- Bechfein, (10) Länge 2 Fufs. Flügelweite 4 Fuß 8 Zoll. Gewichte er- wa 2 Pfund Flug langfam und ‚niedrig. Gang hurtig. Stimme zifchend, Gehört unter die Zugvögel, die fpär weg- ziehen und früh wieder kommen. Zieht die ebenen Gegen- den den gebirgigen vor, und liebt befonders die Feldhölzer, »: auch die Vorhölzer an grofsen Waldungen, wo er auf ho- hen Räumen niftete Das Neft befteht aus Spänen und Rei- fern, mir Wolle und Federn ausgefüttert, Das Weibchen legt 3 bis 4, — nach- Zatbam dinkelrothbraune, roftigroth oder Kaftanienbraun gefleckte, nach White, an jedem Ende | mit Aves‘ Actipiiwer. *- Palco. 69° Bechflein, Naturgefch. I. p. 314. der Wefpenfalke. Bechflein , Naturgefch. Deutfehl. II. p. 264. n. 10. ‘der Wefpenfalke. p. 268. Mäufehabicht, Mäu- fewächter, Läuferfalk, Honigbufshard, Frofch- geyer, Mäufifalk, Bienenfalk, Vögelgeveria. Aalle, Vögel, p. 209. n. 144. der Läuferfalk, Wejpenfalk. ‚Mrrrem, verm. Abh. p. 94. n. 8, W: fpenfalke. . .Gatterer, vom Nutzen und Schaden der ‘Thiere, D.p.22.n. 29. Wefpenfalk, Läuferfalk. | * Pennant , ard. Zoolog. IL. p. 214. I. der Bienen- freffer. Onomit. hift. nat. II. p: 361. Buteo apivorus. ‚Handb. d. Naturgefch. II. p. 123. Buteo apivorus, » ‚Klein, av. p. 50. ad n. 12. Buteo ri — vel ve- fpivorus. Klein, Vorbereit. p. 96. ad n. 12. "der Bienen © oder Wefpenfrejer. | Klein, verbefl. Vögelhift. p. 50. ad n. 12. Hon- ney Buzzard (zu F. Buteo gerechnet). Briffon, ornith. 1. p. 117. ns 38. la Bondree. .. ‚Büfon, Vögel, U.p. 7. der Wefpenfalk. Batfch, Thiere, 1. p. 292. der Wefpenfalk. ' Latham , Vögel, 1.p. 47. n. 33. der Wefpenfal. ke, Honigfalke. Latham, Syfl. ornith. I. p. 25. n. 52. Falco (Api- vorus) cera nigra, pedibus feminudis, Hlavis, _ eapite cinereo, caudae falcia eineiea, apice albo, E35 Bock, fit fchmalen rohen Flecken gezeichnete, in der Mitte mis einem sund herumgehenden blutrechen Querftreifen umgebe- ne — nach Bechflein afchgraue mit kleinen braunen Flecken bezeichnete — Eyer, und brütet etwa 3. Wochen. White fagt: das Ey fey kleiner und nıcht fo rund als das vom Buflard. 79 Avıs Accipitres, Falco. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. are! n. 2X. der Bienen rejler. White, Naturg, v. England, p. 37. Honigadier. Pennant , britt. Thiergefch. \v. Murr.) Tab. 6. 7. der Frofchgeyer. Pontöppidan, Naturgefch. von Dännemark, p. 165. n. 9. Mäufthabicht, Mäuftwächter. Naturforfch. VII: p. 54. n. ar. der Bienenfreffer. Nau, Entdeck. a. d. Naturgefch. I. P- 247. Falco apivoras. : Krünitz, Eneyklop, XIE p. 135. Bienenfrefer, Honigbufihard. Bechftein, Mufterung fehädl, Thiere, p.70. n. 18. der Wefpenfalke. Berkmann, phylik. ökonom, Bibl. VI. p. 48. der Bienenfalk. Frifch, Vögel, I. Tab. 88. Liune, Sylt. Nat. Edit. VI. P- 17.n. 13 dei 3 apivorus. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. gr. n. 23, Falco ( Apivorus), cera nigra, pedibus feminudis, fla« vis, capite einereo, caudae falcia cinerea, api- ce albo. Müller, zool. dan. prodr. p. 16. n. 68. Falco (Api- vorus) cera nigra, nedibee feminudis flavis, ca- pite cinereo, caudae falcia cinerea, apice albo, Kramer , Auftr. p- 331. 0. 14. Falco pedibus femi- nudis, cera nigra, eapite cinereo, cauda fafcia cinerea, apice albo ; Frofch- Geyerl, Maufs- Geyerl, Vögel- Geyerl, Brinich, ornith. bor, p. 5. Apivorus, Hermann , tab, affin. aniım, p. 173. F. Apivorus, ‚Jonflon, av, p. 23. Goyran, f. Bondree. Donndorf, Handb, der "Thiergefch. P- 204. n, 16, ger Binenfrefhr, 29. Acnv- Aves' Accipitres. © Klee. 29. Arrucınosus. Der Roflweyhe.(") Millr, Naturlyft. II. 5 88. die Hühnerweyhe. Bechfein, Natutgefch. I. . P- 320. n. 12. die Roft- weyhe. h Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 250. n. 3. die Roflweyhr. p.253. Sumpfbuffard, Brand. geyer, Entengeyer, Hühnerweih:, Hihner- geyer, brauner Geyer, Wajferfalke, brauner " Rohrgeyer, roflige Weihe, bumtroftiger Fal- ke (die Jungen), rofliger Falke; 5 bey den Jä- ‚gern: Moosweyhe. - Halle, Vögel, p. 213. n. 148. der voflige Weihe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, _ II. p. 22. n.30. Brandgeier , Entengeier. - Pennant , ardt, Zool. Il. p. 215, L. der Sumpf- buflard. - Neuer Schauplatz der Natur, II p. 54. buntrofli- ger Falk. Onomat. hift. nat. HIT. p. 203. Milvus aernginofus, der roflige Weihe. Handbuch der Naturgefch. II. pP 122. Circus, ° der buntroffige Falk. / Haudb. der deutfchen Thiergefch, p- 94. Rohr- vogel, Rohrfalkre, roflige Weihe, Neger, er, Entengeyer. E4 Klein, (r) Länge 23 Zoll, Flügelweire 4 Fußs. Gewicht etwa 20 Un- zen. Fliegt fchön, fanft fchwinmend, und faft. immer in horizontaler Lage, Hält fich in Verhölzern, Gebüfchen, He- cken, nahe bey Teichen, Flüffen und Sümpfen auf. Wan- dert niche. Niftet in fumpfigen Gegenden, im niedrigen Gefträuche, oder gar nur auf kleinen mit hohem Gras be- wachfenen Hügeln, Das Neft beftelt aus dürren Reifern, . ‚trocknem Riedgras und welkem Laub Legt 3 bis 4 bläulich _ weifse Eyer, Brütet 3 Wochen. In feinem Kropfe hat man mehrere Spirzmäufe gefunden In Fiifchens Zeichnung find die Endfpitzen der Federn zu helle, 72 ‚Aves Akcipitres. Falco. Klin, av. p. 51. n. 15. Falco f. Milvus aerugi- nofus. Klein, Vorbereit. p. 97, n. 15. buntrofliger Falke. Klein, verbefl. Vögelhilt. p. 50. n. 15. buntrofli- ger Falk, Brıfon, ornitholog. J. p, 115. a. 29. Bufard de “ marais. Biffon, Vögel, II. p. 22. der ebfige Weyhe, Bat/ch, Thiere, I. p. 293. der roflıge Weyhe, Lartham, Vögel, L p. 48. n. 34. die roflige Weyhe. Latham, Syft. ornithol. I. p. 25. n. 53. Falco (Acruginofus) cera virefcente, corpore grıfeo, vertice, gula, axillis pedibus(ue luteis. B:feke, Vögel Kurl. p. 16. n. 23. der Hühnerwrihe. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 278. n. 23. Hinerweihe, braumer Geyer, Fifchahr, Fıjch- geyer. Cetti, Naturgefehichte von Sardinien, II. p. 45. der Sumpfweihe. Fifcher,, Naturgefch, von Livland, p. 66. n. 40. brauner Fıifchgeyer. Pallas, Reife, Ausz. I. p. 370. Falco aeruginofus. Pontoppidan, Dännemark, p. 165. n, 10. Hühs Nergeyer, Pennant, britt. Thiergefch. (von en Tab. 2. brauner Rohrgeyer. Frifch, Vögel, Tab. 77. Bechflein, Mufterung fchädlicher Thiere, x p- 66. n. 13. die Roftweihe. Linn, auserlef. Abh, II. p. 286. der roflige Falk, Beikmann, Bibl. VI. p. 49. der Bufard, | Naumann, Vogelfteller, p. 169. die Moosweyhe. Linne, Syft. Nat, Edit, VI, p. 17. n. 8. Milvus aeruginofus, Zinne, Avss Aktipitress. Falco, 78 ... inne, Syfi. Nat. Edit. X, L, pP 91m. 24. Falco (Aerugınofus) cera fufca, corpore grifeo, ver- tiee, gula, axillis pedibusque luteis. Müllr, zoolog. dan. prodr, p. 10. n. 69. Falco (Aeruginofus) cera virefcente, corpore grifeo, vertice, gula, axıllis pedibusque luteis. Kramer, Auftriac. p. 328. n. 7. Falco cera flava, corpore fubtus ferrugineo, fuperne fulco, ca- pite coneolore, redtricibus teflaceis; brauner Rohr - Geyer. - Brinich, ornith, bor. p. 5. Aeruginofus. ‚Jonton, av. p. 22. Circus. Donndor.f, Handb. der ern P- 204.0. 17. der SumpfbuJard. | 80. Tava nıcus, Der Habicht von der Infel Java; der Lang.(*) Latham, Syft. ornith. TI. p. 27. n. 2. Falco (Ja. vanicus) cera nigra, medio luteo; pedibus lu- teis, capite, collo et pecdtore ver: dor- fo fufco, 81. CINEREUS, Der WWarbioe Falk. . Klein, av. p. 50. ad n. 12. the ashtoloured Buz- zard, pedibus e caeruleo cinereis, „unguibus ..nigris. Klein, Vorbereit. p. 96. ad n. 12. the ashcolou- red Buzzard. Klein, verbefl. Vögelhilt. p. 50. adın. 12. (zu Fal. co Buteo gerechnet.) _ Mirrem, verm, Abhandl. p. 98. n. 14. Blaufuß. Briffon, ornithol. I. p. 103. n. 10. Faucon de la Baye de Hudfon.- ....Büfon, Vögel, II. p. der afchfarbige Weyhe, Selig« (2) Länge 19 Zoll. ae 48 Zoll; engl. M,, „JA Aves Akipitres, Falco, Seligmann, Vögel, ı. ‘Tab. 1. . "der afchfarbne Buflaar, Latham, SyA. oil, I. p. 24. ß. Falco cera pedibusque caerulefcentibus, fupra cinereo fu- feus, albo fufcoque varius, fuperciliis albis, fufco maculatis. (#4 Falco Buteo gerechnet.) 82. Lınearus, Der gefreifie Falk. Pennant, ard. Zool. II. p. 197. n. 18. der Falk mit rolhen Schultern. Latham, Vögel, I, p. 51. n. 36. der geflreifte Bufard. ' Lotham, Syfi; ornithol. I. p. 27. n. 59. Falco (Lineatus) cera pedibtisque flavis, corpore fu- fco ferrugineo alboque vario, pedore rufo al- bo fafciato, redtricibus fafciis duabus albis. 33. OssoreErus. Der einfarbige Falk. Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 198. n, 20. der ein- | farbige Falk. | Lathom, vage: I. p. 101. n. 99. der einfärbige "Falke. | Ä Latham, Syn» Suppl.'p. 30. Plain Falcon, Latham, Syft. ornithol. L. p, 28. n. 61. Falco (Ob- foletus) pedibus flavis, corpore fufco, fubtus remigibus, redtricibusque, later& interiore al- bo maculatis. 7. Rusticorus. Der Falk mit dem Halsbande.(3) Müller ‚ Naturfyftem, UL, realen kragen. " Bechflein, (3) Wenn Fabricii Falco Ruficolus wirklich hieher gehört, wie mir fehr wahrfcheinlich it, auch von Pennant und La- tham angenommen wird, fo ift doch in Anfehung der dahin gi 84. Aves Akcipitres, Falco, 75 " Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IL, P 839. der Falke mit dem Halsband. Pennant , ard. Zool.. Il. p. 212. G. ‚der Falk mir dem Halsband. | Latham, Vögel, I. p. 52. n. 37. der Falke mit dem Halsbande. Latham, Syn. Suppl. p. 15. Collared Falcon. Kath Sytt. he I. p.2$. n. 60. Falco (Rufticolus ) cera, palpebris pedibusque lu- .teis, corpore cinereo, rn undularo, col- lari albo. Pallas, Reife, Aus2. I. p. 97. Ele ruftieolus. Neue Mannichfalt. IV. p. 422. n. 3. Weißkragen. Linne, Syf. Nat. Edit. X. I. p. 88. n. s. Falco (Ruflicolus) cera, palpebris pedibusque luteis, corpore cinereo alboque undulato, collarialbo, Fabrie. fu. groenl. p. 5$..n..34. Falco ( Ruflico- > Jus) cera, palpebris pedibusque Iuteis, cOrpore® cinereo, ger undulato , collari albo ? Novas SEELANDIAE, Der neufeeländifche Falk. | Lotham, Vögel, 1. p, 52. n. 38. der Neu- Seelän- difche Falke, "Tab. 4. Latham, Syft. ornith, I. p. 28. n. &. Falco (novae- Zelandiae) cera pedibusque favis, corpore fer- Tugineo« "gezogenen Synonymen manche Schwierigkeit. Fabricius rech- net nämlich Bränichs Falco Islandus (ornith. bor, p, 2. n. 9.) und Müllers Falco Islandus (zool. dan. prodr P. 10. w. 73.) . hieher, welcher im Syftem p. 271. n. 87. ela eine eigne Gat- tung aufgeführe it. Zatbam folge (Sylt, oraithol. J. p. 32. n. 69.) in Anfehung Brünichs na. 7. und 8, der Gmelinfchen Eintheilung, rechnet aber n. 9. und Müllers n. 73. zu Falcg Gyrfalco (l. c. px 32. n. 68.) Müller a. a. O,. nimmt Brünichs " 8. 9. als Spielarten an, und Brünich felbft läfse nur 7. u. 9. als Varietäten gelten. 18 dus Akcipitwese \ Falco. a rugineo-fufco, fubtus rufo ftriato, cauda lute- fcente fafciata, feınoribus ferrugineis, 30. Parumsarıus. Der Stochfalk, (Habicht.) (*) . Müll-r,, Naturfyflem , I, p- 88. n.' 10. der Tau. benhabi:ht. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. pP. 460. n, 8, Falco (Palumbariu:) ‚cera nigra, margine, pe- dibusque flavis , corpore fulco, redtricibus fa- feiis pallidis, fuperciliis albis; der Habicht, Taubenfalke. „ Bechflein, Naturgefch. I. p, 318. n. 10. der Stoch- Falke - u 4 | „. ‚Bechfiein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 268, n. ıt. der Stockfalke, p. 273. Tauben. Hühner. oder Gänfthabicht, Habicht, großer Habicht, Tau. . benfalk, Taubengeyer , brauner Taubengeyer, Sternfalk, Stockaar,, [chwärzlicher Falke mit pfeilförmigen Flecken, größter gepfeilter Falke. Fa Naturgefch. I. p. 281. der Habicht. v s Ebert, @ Einer der fchönften Falken. Das Männchen it um ein Drittheil kleiner als das Weibchen, beyde aber haben einer- ley Farbe. Beyde lafen fich nicht leicht zähmen, zanken mit einander, und tödten fich fogır, wenn man. fie ein- fperrt, — Diefer Vogel gehört zu den gefährlichiten Fein- den des Wald-Feld- und Hausgeflügels ; föfst aber auch auf allerhand Feldmäufe und auf Spitzimäufe, und geht im Win- ter auch aufs Aas. Vögel rupft er, und zerreif fie erft in Stücken, ehe er fie’ frifst,; Mäufe aber verfchluskt er ganz, und fpeyer dıe zufammengerollten Häute derfelben mit den Knochen wieder von fich. Gekochtes Fleifch frifst er nur bey grofsem Hunger. Niftet auf hohen Waldbäumen, befon- ders Tannen und Fichten. Legt 3 bis’ 4 rothgelbe Eyer mit fchwarzen Flecken und Streichen, unter welchen bie und da die weilse Farbe. hervorfchimmert, Die, Jungen {chen bis zur fechiten Woche weilszrau aus, und alsdenn erft wırd ‚der _ @berleib allmählich braun, u “ Aves Accipitre. - Falco. er Ebert . Naturl. II. P. 33. der Hobicht. ‚Halle, Vögel, p. 216.'n. 153. race Falk, “mit Flecken wir Pfeile te Gattırer, vom Nutzen ü. "Schaden der Thiere, "IL p. 44. n. 31. der Habicht,’ Habich, Tauben- falk, Taubengeirr, Sternfalk, "Stockahr. Pennant, ardt. Zoolll. p. 194 ie ” der Stocks faik. - Neuer Schaupl. der'Natur,, IT. p 2 Tot - »VIIL p, 810.‘ Tauberfalk. Onomat. hift. nat. &. p. 39. Aflur. ! Handbuch der Naturgefch. In. | 122 da große Habicht. Handbich der deutfchen Thiergefch! p. 94. der Habicht, Hacht, Tauberfalk, Ahr, Eichvos 0 gel, Taubengeyer, Gänfegeyer, Hünerfalke. Klein, av. p. 50. n. ı1. Falco Palumbarıus. ‚Klein, Vorbreitung, p. 9 n. I, Taubenfalkes; Stockahr. | "Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 49. n. ır. Tauben. Falk. Briffon, ornitholog. T. p. 91. n. 3. Autour. Büffon, Vögel, Ih p- 46. der Taubengeyer. Tab. 22, Bat/ch, Thiere; I. pr 293 der Taübengeyer. Lotham, Vögel, I. p. 53. n. 39. der Habicht, Taubenfalker ® Latham, Syn. Suppl, p. 16. Goshawk. ‚Latham , Syft. ornithol. I. p. 29. n. 65. Falco (Pa- lumbarius) cera nigra, ınafgine‘ pedihusque flavis, corpöre fufco, ee; dafs palli- dis, fuperciliis albis. “ Gerini ornith. 1. p. 54. Tab. 2T. 22. Br sfeke, Vögel Kur), p. 122. 2.15, a große gt- ‚pfeüite Falk, ifcher, 28 Aves Accipitress ©. Falco. Fifcher,, Naturgeich. von ‚Livl. p: 67. n. # Tau- benhabieht, Taubengeyer. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV, p. 277. n. 22. Taubenhabicht, Tauberfalke, Siockahr; s errnheien von Sardinien, II. p. 48. der Prntoppidan, Naturgefch. v. RESTE p- 165. n. ıı. Taubenfalk. Steller , Befchreibuag von Kamtfchatka, p. 194. weiße Habichte? (vergl. mit Latham a. a. O. - p 53.u. Bechflein a. 2.0. p. 273.) Eberhard, Thiergefch. p. 67. der eigentlich foge- nannte Habicht. ‚Döbel, Jagerpraktik, I. p. 77. 0.118. Habicht, Eich - Vogel. Mellin, Auleg. der Wildbahn. P- 346. n. 2.’ der Habicht. ‚ Tengmalm, neue fchwed, Abhandl. IV. p.44. dir Taubenhabicht. Bech/kein, Mufterung fchädl. Th. p. 72. n. 19. der Stockfalke. Anweif. Vögel zu fangen u. f.w. Nürnb. 1768. p. 269: der Habicht, Neues Hamb. Magaz. St. 37. Tunbengiyer. Zorn, ‚Petinotheol. II. p. 238. der eigeutlich foge- nannte Habicht. Beckmann, Bibl. VI. p. 49. der Habicht. Merklein, "Thierreich, p. 278. Habicht: Kraft, Ausrottung graufamer Thiere, I, p. 529. Habicht. Fablonsky, allg. Lex. p. 422. Habicht. Linne, Sylt. Nat. Edit. X. L. p. 91. n. 25. Falco (Palumbarius) cera nigra, margine pedibus« que flavis, corpore fufco, redtricibus falciis pallidis, fuperciliis albie. Miller, Aves Accipitres® Falco. he " Müller , zool: dan. prodr. p. 10..n. 70. Falco (Pa- lumbarius) cera nigra, margine, pedibusque ‘ Navis, corpore fufco, redtricibus fafciis pallis dis, foperciliis. albis. RN Hermann, tab. affin. anim. p. 173 F: Paluınbarius. Fonfton, av. p. 21. Acecipiter ubaihe: Tab. AT. Aecipiter maior, Donndorff, Handb. der Tiiegee p 204.0. 18. ..der Habicht. 85» CAvEnNnEnsıs. Der igenefeh Falk. Lathom, Vögel, L 'p 54 n. m der Falk aus Onryınne. an, syA. IRERURTE 1, p. 28. n. 69. Falco (Cayanenfı s) pedibus caeruleis, eorpore cine. reo- nigrieante, Jubtus albo, capite et collo caerulefcente- albis, redtrjcibus albo nigroque quater fafciatis. 86. Macrourus. Derlum. .- Latham, Vögel, I. p. 54. n. A der langge- ' fehwänzte Falke, > Latham, Syft. ornith. 1: p. 29. n, 64. Falco (Ma. erourus) cera pedibusque luteis, roflro nigrican- te, corpore fupra cinereo, fubtus albo, rei. gibus interioribus cinereis, apice albis, | ‚Lepechin, 1. cn. b. Falco fuperne fufeus, inferne tufus, litüris longitudinalibus fufeis, eirculo _ - ex pennis decompofitis albo, fufco rufoque . "permixtis, oculorum orbitas ambiente, \ 13. Genriris.' Der Edelfalk, (5) Miller, Naturfyft, Il. p. 73. m 13. der Edle Falke. ? Miller ’ (5) Bey keiner Gattung in der Hierakologie find die Syhany- men ' mehr verwechfelt, und die Eintheilungen und Unterab» thei- ‘go Aves Akccipitres.: Falco. Mittler, Naturfyflem, U. p. 77. 0. der edl» Falke, Leske, Naturgeich. p. 232. n. 3. der edle Faolke. Borow- theilungen der Narurhiftoriker verfchiedener , als bey diefer, und den folgenden, und den dazu im Syftem gerechneten Spielarten- : Einige fondern den Edelf.iken vom gemeinen als eine eigere Gartung ab; andere halten beyde für einerley, un! nennen:den gemeinen Falken edel, wenn er abg-rıchret it; andere nehmen viele der im Syftem bey n. 86. angeführ- ten Spielarten, als befondere Gattungen an; Andere rechnen fie wieder zum Theil zu. n, tx u. dgl. m. So viel itt wohl gewifs, ‚dafs eine ungewöhnliche Veränderung der Farbe, ' nach dem Unterfchiede- «ies Alters und des Gefchlechts, un® beitändige Merkmale des Schnabels, die veränderliche Farbe der Füßse u f. w. fehr leicht Gelegenheit geben können aug einer Art zwey zu machen, und. die Anzahl der Gattungen wider die Natur zu vermehren. Ueberhaupt mufs man fa. gen, dufs dıe Spiefarten bey dem Falkengefchlecht ins Un- endliche gehen, fo wie die Meynungen der verfchiedenen Schriftfteller über diefen Gegenftand Ich will bey jeder Gat- tung und Spielart, wo es nöthig ift, die Abweichungen an- derer Narurhiftoriker bemerken, und die Entfcheidung den’ Ornithologen überlafen. — Das Weibchen der Edeltalken ift ı Fufs ı0 Zoll lang; die Flügelweire berrägt falt 4 Fuß, Das Männchen ift gemeiniglich um ein Drittheil kleiner. — Hält fich auf den teilen Klippen der höchften Berge auf. Finder fich auch in der Schweitz, in Polen,-Iralien, Spanien, an der Wolga, und auf den Infeln des mittelländifchen Mce- res. Stöfst auf lauter köftliche Bitfen, junge Hafen, Kanin- chen, Birkhühner, Hafelhühner, Fafanengehege u.-dgl. m. und har ein ausnehmend fcharfes Geficht, Nifter in den höchiten #elfenklüften. Das Nelt ift grofs, beiteht aus grof- fen und kleinen Reifern, und ift allemal gegen Mittag im dem Felfen angebracht , damit es vor dem kalten Nordwınde ficher feyn, und von der Sonne erwärmt werden möge. Schon im März findet man 3 bis 4 Eyer in deinfelben, und die Jungen find fchon im May zum Ausfliegen füchtig. Nur die jung aus dem Nelte genommenen Falken fchicken lich zum Abrichten. Haben fie erft cın Alter von 9 bis 10 Mo- . mathen erreicht, fo hält es weit fchwerer fie zahm und folg- dam zu machen, Aves Accipitres. Falco, 81 Boromfky; Sr rg IL p. 73. n. 9. der edle Faike. : Biumenbach, Handb. der Naturgefch. P.:160.n.7. Falco (Gentilis) cera pedibusque fiavis, corpo- re einereo, maculis fufeis, cauda fafciis qua- . twor nigfieantibus. Bechfein, Naturgelch. 1. p. 315. n. 1. der ce Falkr. Berhfl ein, BEREICH Deutfchl. IT, P+ 273. m. 12, der exle Faik:. Funke, Natuedekeh: 1. p. 283. dır Ex ielfalke, Ebert, Natorl. U. p. 29. dir edle File. i Holle, Vögel, p. 197. u. 134. der dut/che Folke, Mirxem, verin. Abhandl. p. 95: m. 10. edler. Felke, Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Tiere, II, p. 29. n. 36. der Faik, Exelfalk, Fgifalk, ‚Pennant, act Zool. II. p. 194. n. 14. ver edle Falk. Eat Beckmann, Naturhifl. p.37.n. a. der edie Falk. Neuer Schaupl. der. Natur, IL, p. 753. u. 3. edler Falk, deutfcher Falk. - Handb.der Naturgefch. I. p. 116. der rdle Balb, Handb, der deutfchen Thiergelch. p. 93. der edle oder deutfche Falke. Klein, av. p. 48. n. 3. Falco gentilis, ie mobi. lis. Falco migrator et commeator, Klein, Vorbereit. p. 92. n.3. edler, deutfeher Bal. ke, Wanderfalke, Fremdlingsfalke. ‚ Klin, verbefl. Vögelhift. p. 48. n. 3. edier Falk, teutfcher Falk, Wandırfalk, Frrmaling. Briffon, ornithol. L. p. 98. n. 5. Faucon gentil. B:ffon,. Vögel, U..p. 76. Tab. 39 der ‚Falke. Bat/ch, Thiere, I, p. 293. der eigentliche Falke. Latham, Vögel,'I. p. 58. n. 48. der Evelfalke. Latham, Syn. Suppi.p. 17, Gentil Falcon. Il. Band de Ta. FR Lathem, 8 Aves Accipitres. Falco, Latham ,Syft. ornith I. p. 29. n. 6. Falco ( Gen. tilis) cera pedibusque Navis, corpore cinereo, maculis fulcis, eauda f.fciis quatuor nigri- cantıbus. Befeke, Vögel Kurl. p. 10. n. 10. der Edelfalk. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 278. n. 13, edlr trutfcher Wanderfilk. Cetri, Naturgelch. von Sardinien, IT. p. 36. der Falke. Fifcher, Zuf. z. Naturgefch. von Livland, p. 2. n. 489. Fagdfalk, edlır Falk. Pontoppidan, Naturg. von Däunemark, p. 166. n. 15. grmeiner Falk. Scopoli, Beimerk. a. d. Naturgefch. p. 4. n. 3. der Falk, rdler deut/cher Falk. Natürforfch: VIIL p. so. n. 13. edler Falke. Bechftein, Mufterung fchädi. Thiere, p. 73. n. 20, der edle Falke. | Gorze, Allerley, II. p. 143. n. 6. der Edelfalk. Krünitz, Encyklop. XI. p. 130. der gemeine deut... [the Faik. Eirrhard, Thiergefch. p: 67. der Falk. Oekonom. Zoologie, p. 63. n. 2. der edle Falke. Ludovici, Kaufmannslex. II. p. 1462. Neuefte Mannichfalt. I. p. 169. Fablonfky, allg. Lex. p. 317. Falke. Kraft, Ausrott. grauf.- Th. I. p. 528. der Falke. Hamburg. Magazin, V.p. 144. der Falke. Meidinger, Vorlef. über d. Thierr. 2 Pr 112. n.3. der edle Falk. - Linnt‘, Sy. Nat. Ed. II. p, 52. Falco, Linne, Syft. Nat. Edit. VI. p- 17..n. 3. Falco gentilis. Linnd, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 89. n. 12. Falco (Gentilis), cera pedibusque flavis, corpore +» CINELEO;, Aves Actipitres. - Falco, 83 -einereo, maculis ne fufeiis quatuor nigricantibus. Müller , zool. dan. prodr. p. 9. 'n. 62: Falco (Gen- tilis), cera pedibusgue -Havis, corpore cine= ‚reo, maculis fulcis, cauda fafciis quatuor ni- grieantibus. Kramer, Aufl. P 228. n. 8. Falco - "pedibus fla- vis, corpore cinereo, maculis fufeis, cauda falciis quatuorz Falk, : ‚ Briinich, ornith. bor. p. 1.n. 6. Falco Gentilis. Hermann, tab. afhın. anim. p. 172. Falco Gentilis, "Zonflon, av. p.31. Gentilis. Böhmer, Haudb. der Naturgefch. u. f. w. Leipz. "1786. 11. 1. p. 544. 550. (eine Sammlung höchfl unrepelmäfiig geordneter zum Theil die Fal- konirkunft betrcffender Schrift-n.) Donndor ff, Handb. der Bl p- 209. n. 19. der Euelfalke. 86. Communiıs. Der gemeine Falk. er | - Mäiller, Naturlyfism, IL p. 73: a. der gemeine Falke. Man d. Naturgefch. II. p. 114. der gemeine Falk. Brifjon, orwith. I. p. 92 m: 4, Faucon. -- "Biiffon, Vögel, II. p. 96. der grmeine Falke. Lotham, Vögel, I. p. 59. n. 49. der gemrine Falke. Latham, Syfl. omithol. I. p. 30. n. 67. Falco (Communis) roftro caerulefcente, cera, iridi- u=;: bus; pedibusque luteis, corpore fufco , penva- rum margine rufo, redtrieibus Ialehe faturato- iso ! E 1% E 2 Zt Bock, (6) Nach Büfon und den allermehreften Naturhiftorikern mit dem vorhergehenden einerley; (f. die vorige Anmerkung ) da- her auch viele der vorftchenden Synonymen anf beyde ohne Unterichied gehen, 34 Aves' Akcipitres. Falco. Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 269. n. 12. der gemein? Falke. Naäturforfch. VII. p. 49. n. 12. der gemeine Falke. Loniceri, Kräuterb. p. 657. Falk. Krünitz, Encykl. X. p. 130. n. 3. der gemeine d:utjche Faik. .ß. Hosnorınus. Der jährige Falk. Beenflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 294. n. 1. der junge Falk. Briffon, ornithol. I. p. 93. A. Faucon Sors. Biiffon, Vögel, U. p. 99. Faucon Sors. p- 91. Frifche. Falken. Latiam, \ögel, I. p. 60. n. 49. A. der jährige Falke, Latham, Syt. oraithol, 1. p. 30. ß. Falco Hor- . notinus. Jonflon „av. p. 228. Hornotini. y.GıBsosus. Der bucklicht: (alte) Falk. Bechfein, Naturgefch, Deurfchl. II. p. 294. n. 2. der bucklichte: oder alte Falke. Brij/on, ornitholog. 1. p. 93. B. Faucon hagard, ou boflu. Biüffon, Vögel, II. p. 77.n. 2. Hagerfalk._p . 91. die Alten. p. 7 ri hayard. Lathem, Vögel, I. p. 60. B. der wilde Falhe. Latham, Sytt. hat 1. p. 30. y. Falco gib- bofus. Jonfton, av. p. 32. Falco gibbofus. 6. Leucocrruarus. Der weißköpfige Falk, Briffon, ornitholog. I. p. 93. C. Faucon & tete blanche. Biiffon, Vögel, II. p. 78. o. 3. der Rauchfußgeyer. Pr 99. der ci Faik, mit langen Holen. Laiham, \ Aves Akcipitees. Falco. er 85 Latham, Vögel,‘ 1. p. 60. C. der weißköpfige Falke. " Latham , Syft. ornitholog. I. p. 30. d. Falco leu- eocephalus; capite, collo pectoreque albis, maculis minutis fulcs. Mirrem, verin. Abhandl. p. 91. n. 2. ß. der deut. - Sehe Geyerfalke, a Asus. Der wriße Folk.(), 0 Miller, Naturfyfi. I. p. 74. b. der weiße Falke? Boro:o/ky, 'Thierreich, II. p. 73. der weiße Falk. Bechfein, Näturgefch. Deutfchl; II. p. 294. n. 3. „vn der weiße Falke. | =, Halle, Vögel, p. 199. n. 137. der weiße rufhfche Falke. uno Klein, av: p. 49. n. 6. Falco albus, lactei coloris. Klein, Vorbereit. p. 93. n. 6. weißer Falke. „0, Klein, verbefl, Vögelhifl. p. 48. n. 6. weißer Falk. Klein, Vögeleyer, p. ıg. Tab. 5. fig. 3. | Briffon, ornitho!og. 1: p.94. D, Faucon blanc, Büffon, Vögel, II. p. 95. der weiße Falke, Batfch, Thiere, 1 p. 293. der weiße Falke. 1. Latham, Vögel, I. p. 60. D. der weiße Falke, Latham, Syft. ornitholog. I. p. 31. n. 2. Falco al» u bus, eorpore töto älbo, maculis avis vix con- Äpieuis, | „= u .Jonflon, av..p. 32. Falco albus. g. ATER. Der fihwarze Falk.(®). (Schwarz= 0 branne Habicht: Kohlfalk.) bu =" Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, I. p. 305. n. 1. der [chwarze Falk. | F3 | Halle, (7) Soll nicht mit dem isländifchen Falken verwechfelt werden. . Sylt. p. 271. m 87.) . (8) Nach Büfon mit dem gefleckten Falken einerley. Nach Bechflein eine Varierät von Falco Peregrimg, 86. Auts‘! LAccipitres.=.. * Falco. Halle, Vögel, p. 210. ni 145. der ER ameri. kanifche Falk. Ha ndb. d. Naturgefch. IL. p. 115. der [chwarze Falk. Fr a ornith. I. p..94. E. Faucon noir. Biffon, Vögel. Il p. 136.:dır fehwarze Falke. Seligmanı „Vögel, 1; Dab, 7. der fehwarze Falk bir Habicht. Latoam, Vögel, I. p. 61. "O der [chwarze Falke. Lathom , Sylt, omithol.L'p: 31. €. 'Falco Niger. AonP on, av: p. 22. Aclald? | 5 j . Naevivs. Der grflechte ‚Fall, (?) ' x Miller, Natucfyll, II. p. 74. c. der geflechte_ Falke. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl, I. p. 306. n. 2. der grfle: 'kte Falke oder Habicht. Klin, av., p. 5°. ad m. ır. Edwardi Bene. Falcon. Klein, Vorbereit. p. 9% ad.n. ır. par, [pot« ted Falcon. Klein , verbeflerte Vögelhill p. 50. adn.ın. der gefleckte Falk. Briffon, ornith. I. p. 95. F Faucon tachiete. Biffon, Vögel, I. p. 129. Edwards geflechter Falk oder Habicht. Seligmann , Vöcel, L Tab. 5. der gefleckte Ha« bicht oder Falk. Latham, Vögel, I. p. 61. F. der Falke mit gt= fleckten Fiügeln. Latham, Sylt. ornithol. I: p. ar. al macu- latus .(p, 33. n. 72. Y. zu Falco peregrinus ge- zogen.) | | 8. Fuscos. (9) Nach Klein zu Falco Palumbarins gehörig. Nach Biffon mit dem- vorbergehenden einerley. FOR Bechftein eine Spiel- . are von Falco Weregrinns. Aves Accipitress Falco: 87 9 Fuscus. Der braune Falke. ('°) ne au le Geyer.) | | Briffon, ornithol. I. p. 95. G. Faucon brun. Handb. d. Naturgefch U. p. 115. der braune Falk. B‘fon, Vögel, Il. p. 100. der braune Falke. Latham, Vögel, I. p. 62, G. der braune Falke, ‚Latham, Syft. ornith. I. p. 31. $. Falco fufcus. » Ruger. Der rothfleckige Falk. Handbuch ik ei I. pı ns. der ro. the Falk. Brifon, örnilh, T. p. 36. H. Faucon rouge. Büffon, Vögel, p. 100. der vothe Falk. | Merrem, verm. Abh. p. 96. n. 10. ß. der rothe Falke. di a Ei Vögel, L. p- 62. H. der rothe Falke, “Latham, Syft. ornith. I. p. 31. i. Falco rubens. Krimitz, Encyklop. XI. P- 134. n1. 12, der röthe Falk. #. Inpıcus. Dir rothe ae Falk 0) Halle, Vögel, p, 218. n. 155. der rolhbäuchige in« dianifche Fa % Briffon,, ornithol. I. p- 96. 1. Mn rouge des Indes, Handb. der Naturgefch. 1. P- 116. der rothe in- dianifche Falk, ‚Büfon, Vögel, Il. p. ıor. n. 9. der rothe india- nifche Falk. p. 132. der oflınd. rothe Falk. Latham, Vögel, I, p. 62. I. der votks indianifche alk. Fg Latham, (10) Nach Bifon eine Abinderung der Weyhen, Nach Latbam vielleicht zu Falco Borzulis gehörig. (1) Nach Züßeon eine cigne Gattung, | 88 Aves Atcipitres. Falco, Lathem, SyN. oruithol, I, p. 31. «. Falco ruber ındiets, ‚Jonjton ‚av. p. 22 ka rubeus A, Irarıcus. Der italienifche Falß. Bechjtın, Naturgefch. Deutfchl, I. p. 294. 0.4 dir italiänifche Falke. _Br:ffon, ornithol. 1. p. 97. K. Fancon d’ Tralie. Biiffon, Vögel, 1. ir 101. m, 10. der italimijche Falke, | Lotham, Vögel, . p. 68. K. der ital. Falke. Larkam, Sylt, ornith. I. p- 32. A. Falco ttalicus, Alerrem, verm. Abh. p. 96. n. 10, Y- der italiäni. ee Falke. p. Arcertıcus. Der ardlifche Falk, " Briffon, ornith. I. pı 97. L. Faucon d’Islande. Latham, Vögel, I. p. 5.L. der nordi/‘ he or 87. IsLanpus. Der isländifche Falk.) Miller , Naturfyflem, I. p. 75. d. dur isländifche Falke, Pennant, - (2) Hier, findet fieh abermals eine grofse Verwechfelung und Ver mifchung der Synonymen. Bechflein u a. nehmen zwar mit unferm Syftem den isländifcben Falken als eine eigene Gittung an; aber die mehreften betrachten ihn als Spielare vom gemeinen. Brünich felbft ilt noch bey weitem nicht überzeugt, ob er eine eigne Gattung fey. ‚Lutham ordnete in der Synopf. die Synonymen fo, wie wir fie im Syitem finden. In dem Sy. ernithol, ‚aber zieht er Raj. Gyrfalco, Pennants Gyrfalcon, Briffons und Büffons Gerfault , ingleichen feinen eignen White und Iceland Ferfalcon, u. a. m die im Sykem p. 275 n. ı01. Zu Falco candicans gerechnet werden, hicher ; und läfse nicht nur diefen Falca candicans eingehen, {ondern reehner auch wieder zu feinem Gyrfalco p. 32. n 68, den gr übrigens wie Ling und Gmelin charakterifirt, Brif- [ons AÄves. Aktipitres. Falco. 89 Pennant, ar. Zoolog. U. p. 206. d. dir islän- difche Falk. ‚Handb. d. Naturgefch. U. p. 115. 'der isländ. Falk. Bechftein, Naturgefch. Deren U. p. 295. der isländ. Falk. Büffon, Vögel, II. p. ıor. n. m. p 125. der iss länd. Folk. . Latiam, Vögel, 1 . P. 62. n. 50, der isländ. Falk. Laıham, Sy. Armihs I. p: 32. u: 69. Falco (Is- landicıs) albis maculis fufeis varius, redtriei- bus albis, lateralibus extus fulco - maculatis? Olcffen, Reife d. Island, I. p. 32: der Falk. De Kerguelea Tremarec, Reif. no. der Nordfee, pP. 76. graue Falken. Berlin. Samml. VM. p. 156. graue Falken.‘ Uno von Troil „Reife nach. Ielaaıl, P- 118. graue Falkın. Granz, Hif: :von Grönl. p. 112: graue Falken? Egede ; Befchr. von Grönk, p..88. graue Falken? Miller, zool, dan. prodr. p- 10. n. 73. Falco Is landus. e ß. Au Bus. Dr weiße iu Falk. Miller, Naturfyft. II. P 74. b. der weiße Ralke, ER | ‚ab | Bechflein, | far ons ich Trlandicng, Brünichs Falco, Islandus, n. 9. Kleins Falco Rapax u. a. m. fo, dafs man gar nicht weils, wie man aus diefer Verwickelung herauskommen foll. Fa- bricii Falco Islandus ilt nach der Befchreibung kein anderer als Brünichs n. 8 oder Var y. des Syitems. “Er macht aber aus diefer und n. 7. wieder zwey Spielarten, die blofs auf ‚der , Verfchiedenheit des Alters beruhen follen, und rechnet Granzens und. Egedens fprenklichte und fleckige Falken mit hie» her. Bränichs isländifchen Falken n, 9. aber zieht er zu fei- nem Falco Rnficolns; f. auch vorher Anmerk.' $. bey Falca Geutilis ; imgleichen die folgende Amnerk. 6, bty Falco Gyr- falce, - / ” Aves. Accipitress - Falco. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p- 2ök n. 2. die weißen ısländi,chen Falken. \) Zatham, Vögel, I. p. 64. A. der weiße isländi- Jihe. Falke. Bock, Naturgefch, von Fr:ullen, IV. p: a7i. n. 14 der weiß: isländ. F Ihe. | BeLtorlch, VIH. p. 50. n. 14. der isländifche | ‚Falke. .0.. RER Reife nach der Nordfee, p- 76. weiße Falken. 5. ° %. Egede,-Befchreib. von Grönland, p- 88. weißliche Falkın2 ...! Uno von: Troil, Reife durch Island, p. 128. ea Falken. Berlin..Sammi. VII. p. 156. weiße Falken. » Lerm,, von den: Lappew in. Finnmarken , p. 127. ‚ weiße Falken? \ Krinitz, Eneyklop. XIL:'p. 134. n. II. der weiße, wiiße isländı/che, oder rufif'he Fulk. | ‚ Macvrarus. Der gefeckte isländifche Falk, Bun Vögel, 1. P- 64. B. der gefleckte isländi- Sehe Falke. Tremaree, Reife n. d. Nordfee, p. 76, weißgraue fälken. Um von Troil, Reife d. Island, p. 118. dunklere Falken. " Crane. Hif. von Grönland, p. ı12. /prenklichte Faiken? _ Egede, Befihr. von Grönl. p. 88 ‚flerkige Falken.» Berlin, Samml. VII. p. 156. weißgraue Faiken. Fabric, fu, groenl. p. 58. n. 35. Falco (Islandus) albıs, maculıs-cordatis nigricantibus, redtici- bus albis, nigro- falciatis, $. Bar- Aves Akcipitwes,. Falco. 95 8. RER arus. Der Falk aus der Barbarey. 6) “ Müller , Naturfyfl.-IL p. 68.0. 8. der Barbarfalke, Halle, Vögel, p.198. n. 135. der ern: Falke von.den barbarıfchen Küflen. Neuer Schaupl. der Natur , U. p. 253. n. 4. RER Barbarfalke. Handbuch der. Naturgefch. IL. p. 16.0.1 der Tu- nefer aus der ‚Barbarey. © Klein, av. P- 48. D. 4 Falco Tunotaahe,) Falco punicus. „Klein, ‚Vorbereitung ,. :P« 92. n. 4. Fi Bar- „barfalke. ;.: Klein, verbeflerte Vögelhifl. p- 4 n.4. Barbar. falk „ Alphankt.... “. Beiffon, oruitholog, I P- 9 A. Faucon de la „Barbarie, ‚Büffon, Vögel, 1, P- 102. n. ei ‚der barbari che, Falk... :,; Latham, V ögel,. L 8 65. n. st. Falke aus . der Barbarey. Latham, Syft. ornitholog. 1, p- 33. 2.71. Falco u „(Barbarus) cera ‚pedibusque luteis, corpore caerulefcente, fufco - maculato , Heote im- © maeculato,;‘ cauda fafciata. ‚Krünitz, Eucyklop. XU. p. 130..n. 4. Ri barbar- oder tunefifihe Falk, „Linnt, Syfl, Nat. Edit. X. I. ;p. sen. 6. Falco (Barbarus) cera pedibusque luteis, corpore cae- rulefcente fulcoque maculato, pectore imma- culato, cauda falciata. Fonflon, av. p. 31. Eul0O Tunetanus, - IDRCSS. PERE> 6 Nach Brifon eine Varierät von Falco br Nach Büffon it! Brifons Pelerin. kein anderer als der gemeine Falke, und .der, barbarifche Falk eine bloße BC Eh des Wan» derfalken, 93 Aves Akcipitress, ‘ "- Falco. 88. Prresrınus. Der Wanderfalk.(4) 5 M'llvr, Naturfyli. II. p. 76. fi der Pilgrimfalk. Borowfky, Thierre ch, II. p. 74. der Wandürjalk, Bichflein, Napa 1. P: 317.0. 9% ‚or Wan- derfulke. Berhftein, Naturgefch. Deutfehl In. p- Son. n. 15; der Wrandirfiike Tab 11. Ebert, Naturl. I1.\p. 30. er Wanderfalk Penniäht,,’arkt. Zool. H:'p.-193. n. 1 der Wan- derfalk. » Brio. orhithol® Ki pe: 98: n. 6. Faucon pelerin. Biffon, Vögel, Il. ‚B: 9: 201. Mi 49. Wer Ku derfalke. = Lattam, Ku I. P- og n. 52. der ausländi ifche Falke, Latiam, Syn. Suppl. p. 18. Peregfin Ben. Lotham, sy. örsirholog.: 1. p. 33. n. 72. Falco (Peregrinus ) cera pedibusque luteis, corpore nigricante, transveifim «friato, ‚füpra caerule- fceute, fubtus aibido, redtrieibus mie apie ‚cibüs albidis, White, en: von England, P- 14. ein Falk? Pallas, Reife, Ausz, II. p. 8: #9 anderfatk? Pennant , britt. Tihlrgefeh (von MER) Tab, 3. der Wanderf.'ke. Bechfl:in, Mufterung febädlicher Thiere, p- 74. n: 22: der Wandrr fulke. Jonfton , av. p. 29. Falco peregrinus, hr ir nr AT AT \ (4) Länge ı Fufs, 10 Zoll, Flügelweite 4 Fuß. — Nach Klein wW a. zu Falco Gentilis ‘oder 'communis gehörig. La- tham ift ge’ ve den Faleo communis naevins Sylitem Linn, P- 271. 9.» als eine Marker hieher zu oa 5. Syitem, ernith. 1. c. .p. 33. Aves Accipitres. . Falco. 93 RB Tararrcus. Der tatarifche Falk. ! Aber; Naturfyflem‘, II. p. 76. a“ große tarta= sifche Falk mit röthlichen Fiüg | Handb. der Naturgefchichte, IL. p. 16; n. 2. der ‘ Tortar. Brilon, orn’ ith. I. p. 100. B. Ki de Tartarie, Büyın, Vögel. II. p. 98. 102. der tartar. Falk. Latham, Vögel, I. p. 66. A. dır Falke aus der Tartarey. © Latham, Sylt. oritholog. I. p. 33. ß. Falco tar- taricus. 89. Verst: coLor. Der gıfleckte Falk. PÜRRR nd 1. P- 56. n. » der gefleckte v EBalke, . Latham sy. ee L, p- 8 n. ma. ‚Falco (Ver ' "ficolor) teraflava }eörpore füpra albo. et rufe. . feeute- fufeo, vario, uropygio,fubtus albicante, pedtore ferrugineo.' maculato, remigibus re» dtrieibusque fulcis, faturatiore ' Aa [N 90. PEnnATuS. Der gefüivfilte Falk. Briffon, BER | 1. P- 120. n. 39. ea Patu. Latham, Vögel, I. P: 68. n. ss“ der, Be > Falke. | Latham, Syft. Bra. 1. pr 10. N. ge Falco (Pen- natus) cera ‚pedibusque penhatis, ‚luteis,; cor» pore .nigricante,,, grileo vario, fubtus: luteo- fufco, capite pallido, fuperciliis nigris. 91. Spadıczus. Dir chotolatfarbige Fall, Pennant, ardt. Zool. II. p. iRR- n. 10, der choco- ' latfar bigre Falk. Tab. 9. unt. Fig. Laıham, Vögel, 1. P 49. A. der Met: Bay- ‚falke, _ Latham, 94 . Aves Accipitres Falco. Latham, Syn. Suppl 'p: 19. Placentia Falcon,‘ Latham, Syft. ornith. }..p 27. n. 57. Falco (Spa- diceus) cera pedibusque pennatis Navis, coıpo= re (padıceo, abdomine lateribus albo, fenori« bus luteo mixtis, fpeculo alarum albo, rectri- cibus 5. exterioribus balı albis, ß. F. UroryGıo ALßo. Der weißbürzlichs - Falk. Bene Lathom, Vögel, I p. 50.B. der Hudfons. Bay« Falk’ mıt weißem Bürzel. (Im Sufl, ornirh. hat Lotham diefe beyden Varietäten nicht ge- trennetz vielmehr feinen white» rumped Bay. Falcon, als eine Spielart von Falco cyantus an- genommen, 8. Syfl. ornith. I. p. 40, n. ß.) 92. S. Jonannıs.. Der St. Johns. Falk. Pennant, ard. Zoolog. IL p: 191. n. 9. St. Fohns Falk. Tab 9. obereFig. | Latham, Vögel, L-p. 69. n. 58. der St. Fohen- nis Falke. | RR Latham, Syfl. ornith. I. p. 34. n. 74. Falco (S. “ Johannis) cera, pedibusque pennatis flavis, cor- pore füfco, capite colloque ferrugineis, cauda flavefcente, fafciis nigris. 93. Sacer. Der Sakerfalk.() Miller, Naturfyft. U. p. 76. e. der britannifche | * Fake. Be | Besuftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 298. der Sakerfalke. p. 299. Brittifcher Falke, So- kerfalk, heiliıger Falk, Sacker, Köppel, Sto- | F ckerfalk, (5) Nach Briffon eine Variet. von F. Communis. Nach Merrem eine Varietät von F. Gyrfalce. Auss; Accipitres, Baları 95 | cherfalk, heiliger Sakerfalke, Stock- oder Stoß«= füik, (Giroßfaik. „Hille, Vögel, P=197. n. 133. der briztifche Falke, mit bohnenförmigr» Fıik m... Neuer Schaupl. der Natur, 11. B73 D.2. der Sas , ‚ckerfak. Haudb. der Naturgefch 1. p. 119, der Sacrefalk,. Klin, av. p.48. n. 2. Falco Sacer. Klem, Vorbereit.p. 92.n. 2 Sackr-, Soikerfalke, Stocker faike, heiliger Falke, ' Klıin , verbeil. "Vögeihiflorie, P- 48.n. 2, Sarre- felk. .. Briffon, ormith. L.-.p. 98. M. Le Sarre. Biffon, Vögel, u Pe 7% der bristifche Falke. Baba... nr in »\ „Baifeh, Ihiere, L " 29. a beittifche Falk. ‚Latham, Vögel, ]. p: 69. ni. 59. der Saker-Falke. \Latham,, Syu. Suppl. p. 20. Sacre, Latham, Syfl. ornithol. I. p. 34..n. 75. Falco (Sa- cer) cera pedibusque caeruleis, dorfo, pectore, et tedtricibus alarum fufco- ‚maculatis, Fedtrici- bus macülis reniformibus. Merrem, vermifchte Abhandl. p 92. n.3. B. der heilige «Geyerfelkr., | Krünitz, Eucykl. XI. p. 10, n.2. dem Sakerfal, Großfalk: ‚Bechflein, Moßlemmng (el Th. p. 74 n.21.der ‚Sake-falke. . 5 Berkmann , Bibl. ‚VI. p. 50. er Sohre..Kulk ‚Fonflon , av. p. 29. Sacer.. Donndorf, Haudb. der Thiergefch. p- 205; n. 20, . der heilige Falke. ß. Pennant, ardt. Zool, Il. p. 192. n. 12, Eich freilige - Falk, ’ PR Latham, 9 Aves Aceipitres. Falco. Lathiom, Vögel, I. P- 70. A.der amerikonifche Sak r- Fuike. Lotham, Syn. Suppl. p. 20. American Saere. Lotham, Syft. ornithol. I p. 34. n. 75. ß. Falco cera pedibusque caeruleis, corpore, remigibus redtricibusque fulcis, fafciis pallidis, capite, pedtore et abdomine albis maculis longitudina, libus fufcis, 94. NovAE TERR AB. Der neuländifche Folk. Pennant, art. Zool. U, p. 192. n. ı1. der Fulk von N:uland. Latham, Vögel, I. p. 70. n. 60. der Neu-Found. länıufehr Falk. Latiam, Syft. ornith. I. p. 34. n. 76. Falco (no- vae T'errae) cera pedibusque femipennatis, Hla= "vis, corpore fupra fufco, oceipite fubtusque ferrugineo, abdomine nebulofo, cauda fufca, fafciis quatuor faturatioribus. 95. Sterzarıs. De Sternfalk. Bechftein, Naturgefch. Deutichl. IT. p. 307. n. 16. der Blaufuß. Handb. d. Naticppieb. H. P 117. n. 6. der Stern- is falkes «2 Hall, Vögel, P- 214. n. 150. der eehforbne Berg- faik. Klein, av. p. 52. n. 18. Falco Cyanopus, Klein, Vorbereit. p.'98. n. 1$. Blaufuß, Sprinz, a/chfarbener Bergfalke. Klein, verbefl. Vögelhift. p. st. n. 18. Blaufsß. Brıffon, ornitholog. I. p. 103. n. ı1, Faucon etoile. Biffon, Vögel, Il. p. 103. der Sternfalke. Latham, Vögel, L. p. 70. n. 61. der Stern. Falke. | Latham, Aves Accipitres, Falco. 97 Latham, Syft. ornith. I. pP. 35. nn: 77. Falco (Stel. laris ) pedibus: caeruleis, corpore nigricante, maculis ftellas referentibus, fubtus albo nigro-" ‘ que vario. Bechftein, Mullerung fchädl. Th. p. 75. n. 23. der Blaufuß. ZJonfton, av. p. 33. Falco Cyanopus. 96. Hıemarıs. Der Winterfalk, x Pennant, ard. Zool. U. p. 119. dır Winterfalk. * ß. Der nördliche Falk, | Pehnont, ard. Zool. U. p. 120. Lathams nördli. ‚cher Falke. Lathom, Vögel, I. p. 71. n. 62. der Winterfalke, Latham, Sylt. ornitholog.'I. p. 35. n. 78. Falco (Hyemalis) cera pedibusque flavis, capite cor- fupra atro- fufeis, fubtus ferrugineo- Aulcis, fafciis albis interruptis, cauda falciis 4 fufeis, apice albo. 97. CırrkHartus. Der indianifche grfchoppte Falk, Halle, "Vögel, p. 219. n. 156. der rauchbeinige, in» dianifche Falk, mit dem Federbufthe. Merrem , verm. Abhandl. p. 90. n. 2. Hauben. felke. - Briffon, ornithol. I. p- 104. n. 12. Faucoü En des Indes. , Büfon, Vögel, IT. p- 195: der indianifche ge: fehoppte Falk. = Handb. d. Naturgefch. In. ;p: 117. 0.7% der Hau- benfalk aus no og gen Vögel, I. p. 71. n. 63. der indianifche Falke mit dem Frderbufche. | Fr re Suppl; p.20. Crefled indiari Falcon. dl. Band 1. Th. G Latham, 98 Aves Acchpiiten ‚Falco. Ä Latham, Syft. oroith. I. p. ” n. 83. Falco (Cir- | rhatus) cera pedibusque pennatis luteis, crifta occipitis bifida pendula, corpore: fupra nıgro, Gilt: albo nigroque flriato. 7 98. Mer anoLeucos. Der BSrE und weiße Falk. , 5 Latham, Vögel, I.p. 72.n. 55. der [chwarz und weiße Falke, der indianifche Ringelfalke, Latham, Syn. Suppl. p. 20. Latham, syfh. ornith. J. p. 36 n. 85. Falco (Me. lanoleucos ) pedibus luteis, corpore albo, ca« pite, collo, dorfo, axillis remigibusque'nigris. Naturforfch. I. p. 265..n. 2. der fihwarz und weiße F.lke. | Berlin. Samml. IX. p- 190. n. 2. der [chwarz und weise Falk. | Neuefte Mannichfalt. I. p. 187. n. 2. der Sehwarz und weiße Falk. Wolf, Reife n. Zeilan-, p. 136. der Falkı? 99. CEeYLAnEnSIS. 2 zeylonifche Falk. Latham , Vögel, pı 73. 0. 66. der seylönifche Falke‘ mit dem ei Latham., Syü.ornitholog. I, p. 36. n. 84." Falco (Ceylanenfis) cera flava, corporeladteo, ca- 'pite pennis duabus elongatis dependentibüs. 100. Grıseus. Dar graue Falk. a Latham, Vögel, I. p. 73. n. Si der graue Falke. “© Latham, Sylt. ornithelog, I. p. 37. n. 86. Falco (Grifeus) cera, palpebris he luteis, cor- pore tupra grifeo, abdömine albo, maculis ob- longis nigris, cauda cuneiformi, longa, remigi- bus en) oo lateralibus albo maculatis. _ | 27. GYR- Aves Akcipitres, Falco. 99 27. GYRFALco, Der braune Geyerfalk. (6) Müller , Naturfyllem, II. B% 97. n. 27. Gryer. Falke. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der\Thiere, U. p. 22. der Geier falk, Gyrfaik, Mittelfaik, Raubfalk. Borowfky, Thierreich, Il. p. 72. n. 7. der Geyer. hi: alke. Be, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 208. n. 17. der Giyerfalke. p 311. groß" Falken, Mittel. Falken, Gi ıfalkın, en Rau: Yalkın, Gyr- oder G:yerfalken, Reigerfalkn. Ebert, Naturl. U. p. 30. der Geyerfalke, oder Gyrfalke. . Halle, Vögel, p. 196. n. 132. der Geierfalkr. G 2 Never (6) Die Auseinanderfetzung der zu diefer und der folgenden Gattung ‘wenn beyde wirklich von einander verfchieden find) gehörigen Synonymen, ift mit grofsen und fait unüberwind. lichen Schwierigkeiten verbunden. Die 'Farbe der Wachs haur, der Füfse, und des ganzen Gefieders variirt, fo fehr, and die Befchreibungen der Narurhiftoriker find in Anfehung des Varerlandes, der Lebensart und der verfchiedenen einzel- 'nen Theile des Körpers, zum Theil fo fchwankend und in einander laufend, dafs es oft gar nicht möglich ift, mir Ge- \wifsheit; zu beftimmen , welche Gattung gemeynt fey. Befeke, deffen Beobachtungen vielen Glauben verdienen, legt fogar feinem Geyerfalken ein gelbes Nufenwachs, und dem Schwan» ze vier weiße Binden bey; welche Umiftände auf keine von beyden Gattungen unfers Syftems paffen. Ich habe daher die Synonymen, wo mir das Syftem ‘nicht felbft Anleitung gab, fo gur, als es mır hier möglich war, zu ordnen gefucht. Es ift aber unter allen kein einziges, welches fich nicht gewif« fermaßsen auf beyde deuten liefse. Ich beziehe, mich übri- gens auf dasjenige, was ich hierüber fchon vorher in der Anmerk. 2. angeführt habe, und bemerke nur noch, dafs auch, Pennant Brünichs und Fahrizens sisländifchen Fulken w inibhicher ziehe, 100 Aves Akcipitres. Falco. Neuer Schaupl. der Natur, 11. p- 752. 0. 1. der Geirfalk, Gyrfalk. Ouomat. hift. nat. IV. p. 114. Geyer - Falke. Handb. der Naturgefch. U. p. 112. der Gyrfalk. Klein, av. p. 48. n. 1. Falco rapax, wawsalco, \ Falco vulturinus, Herodias. Klein, Vorbereit. p. 91. n. 1. Gyr-, Gerfalke. Kin, verbefl, Vögelhifl. p. 47. n. r. Gyrfalk, Gerfalk. Batfch, 'Thiere, I. p. 293. der Geyerfalke. Latham, Vögel, I. p. 74. Be08: der braune Geyer- Falke. Latham, Syft. ornitholog. L. p. 32. n. 68. Falco (Gyıfalco) cera caertlea, pedibus luteis, cor- pore fufco, fubtus fafciis cinereis, caudae late- ribus albis. Beftke, Vögel Kurl. p. 15. n. 22. der Geyerfalk. Bock, Naturgefch. von P:euflen, IV. p. «276. Geyer- Falke, Gyrfalk, Gerfalk. Fifcher, Naturgeich. von Livland, p. 67: n. 44. Geyerfalh, Schriften der. berlin, Gefellfch. natuff. Fokunde, VII. p. 449. n. 7. der Geyerfalke. Bechftein, Mufterung fchädl. abi p- 76.n. 24. der Geyrerfalke. 'Kriünitz, Encyklop. XI. p. 129. 1. der Ger-, Gier - oder Geyerfalk. Morrem, verm. Abh. p. 91. n. 3. Geyer- Falke. Linnt, Syl. Natur. Edit. VI. p. 17. n. 10. Gyr- falog, ‘ Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 91. n. 22. ale - (Gyrfalco) cera caerulea, ne ibus Jüteis, corpo» re fulco, fubtus fafeiis cinereis , caudae lateri« bus albig 101. CAn- ‘Aves Aktipitres. Falce. 101 57 CANDICANS. Der weiße Geyerfalk. (7) = | Briffon, ornithol. T. p. 108..n. 19. Gerfavlt. © Biffon, Vögel, II. p.60. Tab. 36. der Geyerfalke. ' Penmant , ardt. Zool. Il. p. 2ıı. F. der Geyerfalk. Merrem, verwmifchte Abhandl. p. 91. n. 2. &. der nordifzhe Rauchfaßfalke. Latham, Vögel, I. p. 74. u. 69. der weiße Geyer- ‚Falke. | | B:ckmann, Bibl. VI. p. so. der Geyerfalk. Fonflon, av. p. 29. Gyrtalco? ß. Istannıcus. Der isländifihe Geyerfalk. 17. . Briffon, ornith. I. p. 108. A. Gerfault d’Islande. © \ Büffon, Vögel, II. p. 63. dr isländ. Gey'rfalk. Latkam, Vögel, I. p. 75. A. der, isiändifche Geyer - Falke. | Surrrartor. Der furinamifthe Falk. Müller , Naturfyft. II. p. 80. n. 17. der Blafer. J.atham, Syn. I. p. $5..n. 7. Surinam Falcon. Latham, Vögel, I. p. 75. n. 70. der furinami. Sehe Falke. re ‚ Latiam, Syf. ornithol. p. 37. n. 97. Falco (Suf- flator) cera pedibusque luteis, corpore fufco albido, oculorum opereulis ofleis. _ Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 91. der Jurimamifche Falke. ji | Beckmann, Bibl. VI. p. 52. Falco fufllator. Hermann, tab. aflın. anim. p.173. Falco foffator. Linnd, Syf. Nat. Edit. X. I. p. 90. n. 16. Falco (Sufflator) cera pedibusque luteis, corpore fu» fco albido, oculorum operculis ofleis. _ G3 R 18. CA» (7) S. die vorhergehende Anmerkung. Länge des Körpers nach Pennant falt 2 Fuls; Flügelweite 4 Fuls 2 Zoll. Gewicht 45 Unzen Troy. ro3 AÄves Accipitrese Falco. 18. Cackınwans. Der Lachfalk. Miller, Naturfyft. U. p. $r. n. 18. der Spötter. J.atham, Vögel, 1. p. 76. n. 1. der Lach- Falke, Latham , Syft. orvith. I. p. 37. 0. 88. Falco (Ca- chinnans) cera pedibusque Futeis, 'palpebris albis, corpore fufco albidoque vario, annulo nigro verticem album cingente. Jinnd, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 90. n. ıy. Falca (Cachinnans) -cera pedibusque luteis, palpebris albis, corpore fulco albidoque vario, anunulo nigro verticem album cingente, 24. Lanarıus. Die braune Lanette, Aller, Naturfyf. I. p. 85. 0.24 der Mausadler. ' Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, U. p. 296. n. 14. die Lanette. p. 297. Mausadler, Schwimmer (Swimern, Schweymer „) große Schlachter, Wirger mit dem langen Schwanze; wollige Falken. - | Halle, Vögel, p. 199. n. 136. der franzöfifche Wür- ger, mit vundlichen Minzflecken, an der in- wendigen Seite der Fligel. $ Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Il. p. 20. n, 24. der Mausadler, franzöfi/che Würger, Pennant, ardt. Zool. II. p. 214. K. die Lanette. Handbuch der Naturgefch. Il. p. 117. der große Schlachter, ! Klein, av. P. 48. n.5. Falco lanarius, crudelis. . ‚Klein, --Vorbereit. p. 93. n 5. großer Schlachter, ‚ Klein, verbeflerte Vögelhifl. p. 48. n. 5. großer Schlachter, | Brifon, ornitholog. I. p. 105. n. 16. Lanier. . Bäffon, Vögel, II. p. 67. Tab. 37. der franzöf. . ‚fehe Würger, a Basfch, Aves Akiipitres: Falco. 103: Batfch, "Thhiere ‚I. p. 293. der franz: Würger. ‚Latham, Vögel,-I. p. 77.n. 72. die braune La-. .. nette, der Schweimer , W achtelgeyer. ; Latham, Syn. Suppl. p. 21, Lanner. Latham, Syfl. ornith. I. p, 38. n. 92. Falco (La- | narius) cera lutea, pedibus roftroque caeruleis, corpore fubtus maculis nigris longitudinalibus, Lepechin, Tageb. der ruflifchen Reife, I. p. 308. Neuntödter.: .Ruil. Balaban. Pallas, Reife d. Rufsl. Ausz, I. p. 255. . Schwem- merfalken oder Balaban. | \ Pallas, Reife, Ausz.. 1. p. 370. Falco SARERN, _Pallas, Reife, Ausz. Il. p- 373. Steppenfalken, Linne , auserlef. Abhandl. da. pP. 286. n. > der Würger- Faik. | Eberhard, "Vhiergefch, p. 67. der Würger mit \ langem Schwanz. ü Michi, phyfik, TR Bibl. VI p. 50. der \ Schweymer. when Linnd ‚Sylt. Nat. Edit. IL. p: 52. Lanio? “Linne, Syft. Natur; Edit, VI. p. 17. n. 9 Falco Lanarius, ‚Linne, Syft. Nat.‘ Edit. X. I. p. 91. n. 20. to (Lanarius) cera lute2, pedibus roftroque cae- ruleis, corpore (ubtus maculis nigris longitudi« ei zuahihas, £ Müller , 200l. dan. prodr. p „10.0. 67. Falco (La- narius) cera lutea, Bein roftroque caeruleis, „eorpore fubtus maculis nigtis longindiealibg smile iu 5. > Du Brünich, otnith. bor. p. ı. n. 1. 2. Lanarius. ‚Jonftön, av. p. 32. Lanarius? | Donndorfi Handb, der Fhiergelche P- 206. n, 21. iR Lanette, 64 u 2 oA 0 Ra Pr Actipitrese ‚Falco, 1902, ALgıcans. Die weiße Lanette.(?) Briffow, ornith. I. p. 107. n. 18 Lanier blanc. Latham, Vögel, I. p. 78. n. 73. die weiße Laneite. Latham, Syfi. ornitholög. I. p. 38. n. 93. Falco (Albicans) cera pedibusque luteis, 'dorpore fufcefcente, fubtus älbicante, remigibus re» « dtrieibusque nigricantibus. v ß. Latham, Vögel, I. p..78. ad n.73.:* * 10. CvaneEus, Der blaue Habicht. eo) Miller, Naturfyflem , II. p. 69. n. 10. der blaue Habicht. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. pi 256. D. 5. der blaue Habicht. P- 259. St. Martin, grau- weißer Geyer, weiße Weyhe, blauer‘Falke, Schwarzflügel, kliner Spitzgeyer, blanes s Geyerle; in: ‘Thüringen: der Bileyfalke. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 165. blauer. Falk. Brifjon, ornith, I, hr 106, n. 17: Lanier cendre. Büffon, {8) Nach Lich vielleicht eine Spielart von der vorigen, Seis ne Länge giebt er auf ein Fuls, ashthalb Zoll, und die der Var. ß. auf 2 Fußs, ı Zoll an. ‘ (9) Hier finder fich wieder eine grofse Verwechfelung der Sy» nonymen, da diefe und die folgende Gattung von mehrern für einerley gehalten werden. Latham ordnete vorher die Synonymen fo wie fie in unferm Syftem aufgeführt find. Ir feinem Syf.' ornithol, hat er eine merkliche Abänderung ge- macht. Er nimmt Brünichs und Briffons Falco Torynatns , Raj ‚und Willougby-Pygargus,; Kleins Falco plumbens, und-Albins Py- gangus als das Männchen, + Linnds und Scopali’s Pygangns, Büffans Souboxfe, Pennants Ring-tail in der brirrifchen Zoo- logie, und Kramers kleinen Röhrgeyer als das Weibchen, — Briffons Acc'piter freti Hudfonis, Edwards Ringtail - Hawk, als eine, — und feine eigene Cayeune Ringtail (Falco Buffoni) als .. "gieändere Varierät an. ı + Aves Akcipitres. ° Falco. 105 Büffon, Vögel, Il. p. 28. Tab. 24. der St. Mar- tin, oder-der grauweiße Geyer. Seligmann, Vögel, VII Tab.2. der blaue Falt, Bat/ch, Thiere, 1. p. 292. der, greuweiße Geyer. Latham, Vögel,.l.. p. 78. n. 74. der Hühmerhabicht. Latham , Sy. oruitholog. I. p.39. n. 94. ‚Falco (Cyaneus) cera alba, pedibus fulvis, corpore eaeruleo- canelsents;- arcu foperciliai albo, gu- lam.cingente, (Mas.) Befeke, Vögel Kurl. p. 9. n. 6. der blaue Habicht. Kramer ,,. Auftr. p. 329. n. 12. Falco cera luteo. viridi, -cinereus,; maculis abdominalibus lon- » gitudinalibus ferrugineis; kleiner Spitz-Geyer, blaues Geyerl?. Hermann, tab. affhın. aniın. p. 174. F. Cyaneus. Forpen,, av. p. 13. Pygargus, genus alterum ? 11. PyGArcus. Der Ringelfalk. Ge). Müller, Naturfyf. U. p- 70: n. II. wer Bleyfalke. Halle, ‚Vögel, p. 217: 2.1154 der ajchfarb. ne Falk, mit weißem [chwarzgewürfelten Schwanze. Gattırer, vom Nutzen und: Schaden Ber Thiere, Ki I, p. 15. n. ı7. der Bleyfalk,..Lerchengeier. Pennant, ardt. Zool. IL, p. 199. n. 22. der Falk mit einem Ringe um den Schwanz. Klein, av. p. 52. u. 22. Falco plumbeus, cauda ‚teffellata, Klin, Vorbereit. p. 100. n. 22. Bleyfalke mit ugeeinfeltun ‚Schwanz. | ..G$ Klein, (10) Nach BR, u. a. das Weibchen vom vorhergehenden. S. die vorige Anmerk. Gewicht des Männchens, nach Latbam 2 Unzen, Länge ı7 Zoll, Breite 3 Fuls, 2 Zoll. — Ge wicht des Weibchens 18 Unzen, Länge 26 Zoll, Breite über 3 Fußs, 106 Aves Accipitres. . Falco: . Klein, verbefl. Vögelhift. p. gt. n. 22. Blenfalk. Be ornith. I. p. 100. n. 7. Faucon a collier, B:iffom, Vögel, I. p. ı7. Tab. 25. der Ringel. Jalke, oder Halbwryhe. Batfch, Thiere, Ep. 292. der Ringelfalk, Latham, Vögel, I. p. 79. n. 75. der Ringel» Falke. Latham, Syft. ornith. I. p. 39. n. 94. Falco cera pedibusque flavis, corpore einereo, abdomine pallido, maculis oblongis be oculorum or- bira alba. (Femina.) Befike, Vögel Kurl. p. 9. n. 7. der Bleyfalke. Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. 266. n. 9. der Bieyfalke, Ringelfalke. Pennant , britt. "T'hiergefeh. Tab. 9. 10. Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. p. 165. n. 3. F. Pygargus. Scopoli, Bemerk. a, d. Naturgefch. L. p. 3. n. 2, der weißgıfthwänzte Adler, Steingeyer, W eiß kopf, Gelbfehnabel, i "Pallas,; Reife, Ausz. I. p. 375. Falco Pygargun: | Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf. Freunde, VII. p. 447: n:ı. dr Biufalke. Naturforfch. VL. p. 40. Blayfalke, Tauberfalke, Naturforfch, VIII. p. 46. u. 8° der Bieyfalke, Bechflein, Muflerung fchädlicher Thiere, p. 67. n. 14. die Halbwryhe. Beckmann, phyfikal, ner Bibl. VII. er 221. u Falco Pygangus. Linne, Syft. Nat. Edit. X, 1. 'p. 89. n. 9. Falco (Pygargos) cera flava, corpore cinereo, abdo» mine pallido, maculis oblongis rufis ,; oeulo- rum orbita alba. Miüiller, zool, dan. prodrom. p. 10, n. 72. Falco (Pygargus) cera pedibusque flavis, corpure ci- nereo, Aves Actipitres. Falco. 107 .nereo, abdomine pallido, maculis oblongis rufis, 'oculorum orbita alba. Kramer , Auftr. p. 330. n. 13. Falco flavo - viridi, teflaceo-, ferrugineo - et fuleo‘- varius; abdo- mine pallido, maculis longitudinalibus, ferru. gineis, kleiner Spitzgeyer, kleiner Rohrgeyer 2 Brünich, ornithol. bor. P- 4: mi 14. Bus an atus? | Donndorf, Handb. der Thiegefh R 206. n. 22. der Birufalk. 19, Hupsonıvus, ‚Der Falk ı von da ‚Hudfons- bay.(') ' Miller , Naturfylt. IL: p. gr. n. 19. der + once Falk. Briffon, ornithol. I.'p. 119. n. 37. Eperyier de la Baye de Hudfon. Latham , Vögel, 1.p. 83. n. 76. der Ringelfalk aus Hudfons- Bay. | ® Latham, Syft. ornithol. I. p. 40. ß. Falco cera pedibusque flavis, dorfo fufco, fopereilüs al. ‚ bis, fpeculo alarum caerulefcente. Slipwaan; Vögel, V. Tab. 2. der Ringelfalk. 203. Burronı. Der cayennifche Ringelfi all, (*) - Latham, Vögel, I. p. 85. A. der cayennifche Rin- gelfalke.. ET ie Latham, (1) Nach Latbam Synopf. eine eigne Gattung, nach Zarbam Syft. ornith. eine Spielart von Falco Cyaneus, wohin auch da. felbft Pennants Ring-tail Hawk in der arctifchen. Zoologie, | gerechnet wird. (2) Nach Eatham Synopf. eine Varietät von Falco HR —_ Nach Latham Syit. ornithol. eine Spielart von Falco Cyanens. Die Länge giebt Latbam in der Synopf. auf zwey, die Flü- gelweite auf vier Fufs an. 108 194. tos. „Aves Accipiires. Falco. Latham, Sy. ornithol. I. p.40.y. Falco cera cae- rulea, pedibus luteis, corpore nigricaute fpa- _ diceo, fubtus rufefcente, arcu gulari albicante, 'remigibus recdtricibusque fufco - fafciatis. Urıcınmosus. Der Sumpffalk.(’) Pennant, ard. Zool. II. p. 198. n. 21. der Sumpf. Falk. Latham, Vögel, 1. p. 84: A. der Swupf-Hacht. Latham, Sylt. ornitholog. 1. p. 40. n.95. Falco (Uliginofus) cera pedibusque aurantiis, corpo- re fupra fülco, fubtus (plendide ferrugineo, cau- dae tacniis quatuor nigris. Doundorff ,„ Haudb. der Thiergefch. p. 206. n. 23. dır Sumpffalk. Lirtsuoratco. Der Steinfalh. (#) » Müller „ Naturfyfiem, I. p. 77. h. der Berg- falke. Bechftein, Naturgefch; Deutfch]. II. p- 328, Stein. falke. Briffon, ornithol. I: p. zor. n. 8. Faucon de Ro. che, ou Rochier, Bifon, Vögel, II. p. 102. der Steinfalke. Bifen, Vögel, I. P 157. der Steinfalke. Tab. 44. Lathem , Vögel, “pP. 84: m: 77. der Stein Falke, Latham, Syft. ornithol.. p- Pine n, 115. Falco (Lithofalco) cera lutea, corpore fufco - cine» eo, juprs Fuleleanıe, ftriis fulcis, redtricibus apice 3) Nach Latham Synopf. eine Varietät von Falco Pygargus; — ... mach‘ Latbam Syft. ornithol. eine Varierät von Falco Cyaneus, weil er,: wie ich fchon vorher Anmerk. 9 angeführt habe, ...beyde in der Folge für einerley angenommen har. (4) Nach Bechftein u. a. eine Varietät von Falco Nifus. \ Aves Accipitres. Falco. z0g apice nigricantibus, albo terminatis, isterali bus nigro fafciatis. “or : Frifch, Vögel, Tab. 97. der Steinfalk, Eberhard, Thiergefch. p. 67. der Steinfalke. Krün:tz, Encyklop. XI. p. 133. n. 8. der Stein- Falk. Jonflon, av. p. 2. Falco Lapidarius. 106. Monsanus. Der Berg falh. 5) Halle, ‚Vögel, p. 216. n. 152, der nie Berg. falke. Neuer Schauplatz der Natur, | I. pP 754. 0. It, Bergfalk. | Handb. d. Naturgefch. I. Ip u7. n. ‚3. der Berg- falk. Brijfon , ornitholog. I. p. 1or. .n. 9 Faucon de Montagne, ou Montagner. Büfon, Vögel, I. p. 102.n. 19. der Bergfalie, Kiein, av. p. 52. n.20. Falco ımontanns, monta- rius. Cybindus. Accipiter nodurnus, Klein, Vorbereit. p. 99..n. 20. Birk- Bergfalke. Klein, verbefl. acer P- 5I. n.20. Birkfalk, ‚Bergfalk. -». Latham, Vögel, I. p. 84. n. 78. der Berafalke Latham , Syft. ornitholog. 1. p.. 48. u. 116. Falco (Montanus) pedibus luteis, corpore füfco. ci« nereo, fubtus albido, capite nigro, Augulo ma- ‚eulato, caudae bafi cinerea, medio nigricante, apice albo. . Bock, Naturgefch. von ‚ Preuffen, IV. p- 2710.15. Steinfalke, Rergfalke. Naturforfch. VIU. p. st. n. 15. Bırgfalk. . Lopeiroufr, neue fchwed. Abhaudl. IN PR 101. Falco montanus, cera, digitis palpebrisque ci» Y tinis; 3 (5) Nach Bäffen eine Spielart vom vorigen. 110 Avıs Akccipitres. Falco. trinis; corpore atro, pedtore macula alba no». | tato, pedibus lanatis. Eberhard, Thiergefch. p. 67. der Birtfalhr. | " Krünitz, Encykl. N. p. 133. 1.9. der Bere oder Birkfalk. ‚Jonfton, av. p- 30. Falco Montanus. ß. Der afchgraue Bergfalk. (Zwitterfalk.) ‚Briffon, ornithol. 1. Pesch, A. Faucon de En“ tagne cendre, Latham, Vögel, I. p. 85. A. der afchgraue Bus: Falke. Latham, Syft. ornith. I. p. 48. ß. Falco bern luteis, corpore cinereo, fubtus niveo, redtti- - cibus duabus utrinque lateralibus albis. ‚Jonflon , av. p. 31. alterum Montani genus. 16. Tınnuwcurus. Der Thurmfalk.(6) | "Müller, Naturfyft. I. p. 80. n.16. der Thurmfalk. Borow/ky, Thierreich, I. p. 74. n. 10. der Kir- chenfalke, Thur mfaike, Bechflein, Naturgefch. I. p. 322. der Thurm- falke. . Bechftein, Naturgefch. Deutfchl, I. p. 311. n. 18. ‚ der Thurmfalke. p. 314. Kirchenfalke, Wen- nempeher, (6) Länge 16 Zoll; Flügelweite 2 Fufs 8 Zoll. Gewicht des Männchens erwa,fiebentehalb Unzen. Nifter in den Steinri« tzen hoher Thürıne, Bergfchlöffer, Felfen, auf alten Baum- fänmen, in hohlen Bäumen. Legt im May 4 bis 6 rundli- che, gelbrörhliche, mit rorhen und braunen Flecken befetzte Eyer. Die Jungen laffen fich fehr leicht zähmen, und verlaf- ‚fen däs Haus nicht, wenn man ihnen !die Flügel befchneidet, Die Benennung : Ristel- oder Röthe/geyer kömmt dalier, weil der Vogel oft in der Luft lange auf einem ‚Flecke hängr, und die Flügel fchnell bewegt, welches die Jäger ritielm oder sörte/n heilsen, Aves Accipitres. Falco. 118 ‚nemwecher { Steinfchmätzer , Röthelweyhe, Rö- "telweib, Rittlweyer, Windwahl, Graukopf, Woahdiwche, Wandwäher, Lachweyhr, Wirg- when, Steinfchmack, Steengall, Sperber, ro- iher Sperber ; in Thüringen: Röthsdlaryır, oder Kittelgeyer. Halle, Vögel, p. 200. n. 138. der Thurmfalke. ‚Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, M. p. 18. n. 21. der Tiurmfalk, Kirchenfalk, Warnnenwehrr , St infihmätzır , Röthelweyhe. Pennant, ardt. Zool. Al. p. 215. M. der Thurm- folk, Wanneneher. '"Onomat. hiftor. 'natur.' I. p- 784. Cenchis; der Tıurmfalke , W annenw: PbR Handb. der Be ichhiehie U. p. ı2r. der ww an- nenweher. » °* Handb. der deutfchen Thiergefch. p . 95: Rittel geyer, Wandwäher, Tiarmfalh, AR HEN ’ kabicht. : . :" ‚Klin, av. p. 49. n. 7. Falco Cenchris. Klein, Vorbereitung, p. 94. n. tue Wannen- wiher. Klein, verbefferte Vögelhift. pP: 48. n. 7. Wan nenweher, Graukopf, Steinfrhmatz. Klein, Vögeleyer, p. 19. Tab. 6. fig. 4. Gesner ;, Vögelbuch, p. 309. Wannenweher. Briffon, ornith. I. p. 113 n. 27. Creiferelle. Büffon, Vögel, II. p. 148. Tab. 43. der Kirchen» Falke. Batfih, Thiere, 1. p. 294. der Kirchfalke.. Lö; Vögel, I. p. 85. n. 79. der Röthelgeyer, Wannemweher ,„ Kirch- Falke. 'Latham, Syn. Suppl. p. 25. Kellrel, | 'Latham, Syf.'ornith. 1: p. 41. u. 98. Falco Tine | N: cera pedibusque Navis, dorfo rufo, punclis 'ı1a Aves Akcipitres, Falco, pundtis nigris, pedtore flriis fufcis, cauda ro- tundata. n Befcke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p: 23. n. 18. ‚der Thurmfalk. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 273. n. 18. Thurin-, Kirchtn-, Mauer falke, Rothelgryer. Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, Il..p. 47. Kirchrnfalk. Fijcher, Naturgefch. von Livland, p. 65. n. 39. Thuvmfalk, Maurrfalk. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemaik, p. 165. n. 7. Kirchenfalk, Sperlingshabicht, - Pennant, britt. Thiergefch. (v. Murr) Tab. ı1. Pallas, nord. Beyträge, III. p. 16. Falco Tin- nunculus. Döbel, Jägerprakt. I. p. 79. Rittelgeyer. Mellin, von Änleg. der Wildbahnen, p. 347. der Rittelgeyer, | Liund,. auserlefene Abhandl. . p- 287.0.53. der Kirchenfalk, Narturforfch. VIII p. 52. n. 18. Thurmfalke. Nau, neue Eutdeck, a. d. Naturgefch. I. P- 246. Falco tinnunculus. Schriften der berlin. Gefellfch, naturf. Fr. VII. P- 448. n. 6. der Trurmfalke Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, p.77. n.25. der Thurmfaike. Beckmann, phyf. ök. Bibl. VI. p. ıı. der Thurm- Falk: (Weibchen zuweilen fälichlich: Lerchen- /perber,) Zorn, Petinotheol. II. p. 242. das Röthel. Geyerlcin. Krinitz, Encykl. XI. p. 131. 0.5. der rei oder Thurmfalß. ‚Fablonsky, allgem. Lexicon, p. 395. äir Rittek Geyer, oder Rötel-Geyer, Merkleis, # Ave Accipitves. " Falco, 113 Merklein, Thierreich, p. 279. Wannenweher. \"\Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, p-5. der Wan ger nenweher, Windvahl, Länne, Syß. Nat. Ed. II. p. 52: Falco Tinnun- eulus. L “ Linne, Sylt. Nat. Edit. VI. p. 17. n. 14. Falco Tinnuneculus. Tnnd, Syfl. Nat. Edit. X. I. p. 90. n. 15. Falco | r@Einndaculus) cera pedibusque flavis, dorfo zufo, pundtis nigris, pedtore maculis longitu- 0 -dimalibus fufeis ,. cauda rotundata, ©» Müller, zoolog. dan. prodr. p. 9. n. 65. Falco (Tinnuneulus) cefa pedibusque flavis, dorfo rufo, pundtis nigris, Kari friis fufeis, cau- da rotundata. Kramrr, Aufte. p 331. n. 15 Falco pedibus ce- raque flavis, dorfo rufefcente, pedtore macu. lis longitudinalibus fufcis, cauda rotundata; Windwachl, Rittlweyer, Wanmenweher. Brünich ,‚ornith. bor. p-1.n. 45. ‚Falco Tinnun- eulus. i Jonfton ; av. p. 22. Tinnunculus. Columzlla, de re ruft. L. 8. c. 8. n.7, Tinnunculus. Arifot. hilt. anim. L. VI. c. 8. Keyess. DE Handb. der Thiergefch. p. 207. n. 24. der Thurmfalk, B; 'Griseus. Der graue Thurmfalk. Zatham, Vögel, I. p. 86. B. dır grame Röthel- geyer. . Latham, Syfi. ornithol. I.'p: 42. ß. Tinnunculus pennis grifeis. We ACcIPITER AuAuDARı0E; Der Lerchenhabicht . Klin, av. p-49. 0.8. Falco Murorum, Rude- “+. zum, Turrium? U Band 1, Tn. H Klein, 114 Auer Acuipitres. ‘ Falco, Klein, Vorbiron, p- 94. n. 8. Mauerfalke? Klein, verbefl. Vögelhift. p. 49.0.9. Mauerfalk? Klein, av. p. 49. u. 9. Falco ROINERREE alau- - - darum. | Klein, Vorbereitung, p. 94. n. 9. Lerchenfalke. Klein , verbeflexteVögelhilt. p. # n. 9, Lärchen- falk, Schwimmer. Klein, Vögeleyer, b 19. Tab. 6. fig. 6. Brijfon, ornithol. I. p. 110. n. 22. Epervier des alouettes.. | . Latham, Vögel, I. p. 86. A. der Lerchenhabicht. ‚Latham , Sylt. ornithol, I. p. 42. y. Falco rufus, fufco - firiatus, fubtus rufefcens maculis longi- tudinalibus fufeis, redtricibus grifeo: rufelcen- tibus, fufco transverfim ftriatis, med nigri- cantibus , albo terminatis. & Drr Thurwfalk mit hellblauem Kopfr.* Bechftein , Naturgefch, Deutfchl. II. p. 315. n.2. e. Dir weiße Thurinfalk. * Bichjtein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 315. n.3. 107. Bomemıcus. Der bühmifche: Falk.(?) . Bechflein, Na turgefch. Deutfchl. I. p. 259. der . böhmifche Mäufehabicht. Latham, Syft. ornith. }. p. 43. n. 100. Falls (Bo. hemicus) pedibus flavefcentibus, corpore fupra cinereo, fubtus candido,. remigibus 5. ,extefio- ‚ ribus extus nigris, orbitisalbi. Donudorff, Handb. der Thiergefch. p. 207. n. 35 der böhmifche Falk. | \ 108. Pıscaror. Der Fifiherfalk, Büffon, Vögel, IL. p. 141. Tab. 41. der Fifeher- Falke. (Tanas bey den Negern am Senegall.) Rs (7) Nach Bechflein eine Varierät von Falco Cyanens. we et a Aa. ” | Abes Akccipitrer. Falco. 41 $ “ Latham, Vögel, 1. p. 86.1. 80. der Pifiher- Falke, essathan, Sy. omith. 1. p. 43: fieTor. Falco (Pifca- tor) füberiflatus,. capite ferrugineo, 'corpore ci- \“ ) mereo'pefinis margine fufeis, Ankos oferasune, macnlis rn Fa alibus A. rh | 1 enBasıen Der ceylonifche, Eon, RR Latham, Vögel, K- Pp- 87.0. sr gt: Be ifehe 0 00B9ame Habiht. ot vLasham, Syf oshilheiih gl 43... 102.. Falco ‚7 © @(Badius) ‚pedibus Aabicaneibaid, . .corpore\fulco, a, ab fubtus alboy4unulis Aavisztedtricibus alarum "se albo marginatis ,' Ra lineis Mi nigrican- wu ri ‚tibus. { Karim A, ae mer 20. Anpırınus.. Dee Falk mit, wother Kehle. \Büffon, Vögel, Lip 281. Tab. er der kleine ame» . rikanifche. Adler.“ ", Latham, Vögel, 1. p. 97. n. 3 der Falke mit 10« we .ther Kehlen. 4 ws. Latham, Syn. Soppl. p. 26. Red. note Faleon, " Latham, Sylt. ornith. I. p. 38. n. 91. Falco (For- e molis) cera, orbitis pedibusque luteis, iugulo | Pürpüreo, "corpöre' fupra na huge Krcagi 0 abtloinine inearnat. nn vermifchte Abhandl. p. 90. n. 14 ask vw halfete, Adlır. za6a TEN din. . Fir scu 8, De braune ine Falk h Latham, ‚Vögel, I. p "88. N, 84 dem Wong ame- er yikaräfche Habicht. u . Bag syn. örnith, T.p. 4. n. 103, Falco (Fu | N cus) cera Cinerea, bus flavis, corpore ni« gro flciaro,. fupra, cinereo-fufco,. Due albican- „te, rediricibus fafciis 4. obleurioribus, a ee 1 AN 31. Nısus. Der Sperber.(}) ,, . 416 i Aues Accipitres. .,, Falco, Müller , Naturfyft. II. p- 88. n. 31. der ki Lefke, Naturgelch. p. 233. 11.-6. der Sperber. Borowjky, "\hierreich , I. p. 75. n. ıı, en Sper- ber, Lerchenfalke, Blamenbach, Handb,. der Naturgefch, p. ‚a6r: ni. 9. Falco (Nifüs) cera viridiy pedibus flavis, ab- domine:albo grifeo-undulsto, cauda falciis ni« gricantibus ; der Sperber, V' ogrlfülke. ı Bechftein, Natürgelch. I: p. 324. n. 16. der Sperber. Bechftein, Naturgefch. Deutfehl. Il. p. 320. n. 21. der ‘Sperber. p. 387. Sperber (hey den Jä- gern) das Weibchen; Sprinz, Sprenzchen, Blaubäckchen, -das kleinere Männchen. — Weißgtjperberter Habicht, Isländer, Wach» telhabicht Sperberfalke, “Lerchenfalke‘, Ler. chenflößer „ Taubenflößer., - Scwalbimfelke, Schwalbengeyer , Fiukenfalke, Finken/perber, Finkenhabicht, Stößer, kleiner Stockfalke,.Gol.! uß mit fehwarzem Schnabel, "Schwimmer, Lufifhiffers ö ar | | ia » Funke, art 2:0 F N ne () z (8) Hält fich- vorzüglich gern in gebirgigen und waldigen Ge- genden auf, und füucht in Vorhölzern grofser Ketrenwälder, wo er fich in den tiefen Zweigen der Bäume verbirgt, im» mer dem freyen Felde nahe zu feyn, und geht befonders vor Sonnen Auf-und Untergang ‘feiner Nahrung nach. Brü- tet im May und Junius. Nifter auf den höchften. ‚Fichten, "Das Nelt befteht aus Reifern, mit Moos, 'dürren ” Blättern und Haaren: ausgefuttert. "Legt '3 bis.4 fchmutzig\weifse, mit roftfarbigen grolsen und kleinen, eckigen und zackigen ‚Flecken, befonders am ftumpfen Ende in Geitalr eines Kran- "zes bezeichnete Eyer. Brüter faft drey Wochen. Die Jungen fehn im erften und zweyten Jahre fehr bunt aus, und er- halten erft nach dem zweyten Maufern’ die regulaire Farben- zeichnung. — Gewicht des Männslien, nach Pennaue fünf, des Weibchen neun Unzen, . Aves Ueopiwes. Falco.» air’ '» Funke, Naturgefch. I. p. 282. der Sperber. Eb:rt, Naturl. TI, p. 33. der Sperber. " Halle, Vögel, p: 201. n. ii der Lerchen.- f: ılke. Gatterer , vom ‚Nutzen u. Schaden der Thiere, IH. p. 25. n. 32. der Sperber, ‚ Finkenfalk, Fin- kenfperber, Sprinz. Pennant, ardt. Zool. II. p. 216. N. HSirber. Bickmann, Naturhifl. p. 37. c. der Sperber. Neuer Schaupl: der Natur, VIII, p, 332. Sperber. - 9 Onomät. hiftor. nat. I. p. 47. der ram Sperber, der kleine Habicht. | Onomat. hiflornat. V.' p- 620. ‚sbaler Finken- ‚foerber, Tr ERA TER, Ale eins Stoß Sfalke, Fin- ken‘ Habicht.‘ . Handbuch der Naturgefeh 11. P- 109. der kleine BE ; 7 77 EEE Handbuch der deutfchen Thiergefehichte, P- 95. Sperber, 'Finkenhabicht, Vogelfalke. " Klin, av. p. 53. n. 23. Falco Fringillarius. % Klein, Vorbereit. p.'100. n. 23. Pınkenfalke. + Klein) verbeil, Vögelhift. p- 52. n. 23. Finken- falk, Sprinzel. _ " Gesner , Vögelb: p.'307: Sperber. rien, ornith. I. p. 89. n. 1. Epervier. = Büffon, Vögel, II. p. 35. ‚Tab, 31. der ‚Sperber, a fperber. Batfch, Thiere, I. p. 293. der Sperber. Apthare, Vögel, 1. p. 89. n. 85. der Sperber, Vogelfalke, We Syn. Suppl. p. 26. RB, - Hawk. Latham, 'SyA. ornith, 1 p- 44. n. 107. Falco (Ni- fus) cera viridi, pedibus tlavis, abdomine gri- fen undulato, cauda fafeiis nigricantibus. Befike, Pig Kurl. ji 16. n. 25. der Sperbir. RER Hz Scopol, . %: } 148, N Aves. Akcipitrese,., Falco: | Seopoli„ Beiperk..a. d, Naturgefch, p’ 6.0.6. der Sperber, Finkenfalke, Sprinz. Bock, Naturgefch, von Preuflen, IV: p. 278.0, 24. der Spe ber. ‚Fifcher, Naturgefch. von Yan p- ‚66. wm 42. Sperber. Cetti, N: turgefch. von Sardinien, I. p. st. der Sperber. White, Naturgefch. von England; P-58. Spender: Taube, Slavon. und Syrm..p. 23.. Sperber. Pontoppidan,. Naturg. ‚von Dännemak; pP: 166 u. 12. Sperber. Pallas Reile, I p- 370; Falco Nifus... 9 Zorn, Woran Tl. p. 240. der Sperber. Pinnant, britt, Thiergefch, Tab. 13.14. u... Dübel, Jägerprakt. 1, px78. Sperber. Meidinger, Vorlef. über d. Thierr. I. p. 112. n.5. der Sperber, Naumann, Vogelfleller, p. 125. der Soenber. | Bechfein, Muterung fchädl. Thiere, p. 79. n. 28. der Sperber. . Tengmalm, neue fchwed. Abhandl. IV. P: 44 Nifus. Geoffroy, mat. med. VI. p. 274. Habicht oder Sperber, er Loniceri, Kräuterb. p. 658. ‚Sperber. ER. “ Kraft, Ausrott. grauf. Th. I. pP. 291. Sperber, Eberhard, Thiergefch. p- 67. Sperber. u Fablonfiq, 8 Lex. p. 1102, Sperber. Kolbe, Vorgeb. d. g. Hoffnung, Edit. in 4. P- 389. Sperber? Berkmamn,, Bibl. v1. Pp« 49. der Sperber. : .\ „Zinn, syt. Nat. Ed. IL, p. 52. Nifus, © Linne, ‚Sy. Nat, Edit. VI. ö 17.0. 15. Falco Molchetus. " Yoga Aber Arripian) N Palo... 419 . Linne, Syfi. Nat. Edit. xXıL p- 92. n. 26 Falco - (Nifus) cera viridi, pedibus Navis, pedtore al- bo, fufeo undulato, cauda-falciis nigricantibus. Müller , zool, dan. prodr.'p. 19. nm. 71. Falco (Ni-° fus) cera viridi, pedibus Navis; abdomine albo, grifeo undulato, cauda fafciis, nigricantibus. .. Kramer, ‚Auflr. p. 332. n. ı6. Falco cera 'yiridi, ibos flavis, pectore albo ,„ undulis transver- fis fufcis, cauda fufca fafeiis ‚nigrieantibusz. Sprinz! mas „Sperber foemina. Briinich, oruith. bor. p. 5. Nifus. | Schwenkfild, aviar. Silef. p. 189. Aceipiter fringil. .. larius; ein Sperber, Sperwer. Kuorr,, delic. nat. II. p. 83. Tab. 1. 2. u Jonflon s: av. p. 21. Aceipiter Fringillarius. Hermann , tab. affın. anim. p. 173. F. Nifüs. ' Donndo: f Handb, der BE Bieoy.n. 26. der Sperber, \ " "ß. MAcuLarus. Der zul, Sperber. "Klan, av. p- 53, 0. 25. Falco manibus aureis, TOr firo nigricante. Klein, Vorbereitung; p. 101; nn 25. Golfaß mit [ehwarzem‘ “Schnabel. ein, verbefl. Vögelbift.. 5, a 2 Gold 7 Br mit nah Fi R ” N r FR _ „Briffon, ornithol. I. p. 90. A. Epervier tachete, "Biifon, Vögel, II, p. 36. der gefleckte Sperber. Latham, Vögel, I. p..90. 4 dey gefleckte Sperber. Latham , Syd. Ba up 45: ß. ‚Accipiter „„maculatus, , n“ | y.Lacrzus De a So. Gesmer, Vögelb, p- 307. ganz weiße Sperber. Latham, Vögel. I. p. 91. B. der weiß: Sperber. ‚katham, Sylt. ornithi I. p. 45. Y. Falco l.cteus. Ha4 ı12. Dv- 120. Aves Accipitres. Falco, / 112. Dusıus. Der unbefimmte Falk.(°) Pennant, ardt. Zool. II. p. 203. n. 28. der unbe. „fimmte Falk. | Lathm, Vögel, I. p. 107. n. 115. der unbeflimm- t:2? Falke. Latham, Syn. Suppl. p. 37. duo Falcon. Latham, Syft. ornithol. I. p. 44. n. 104. Falco (Dubius) 'cera, iridibus pedibusque flavis, corpore fufeo, fubtus albo, ftriis fufcis, redhri- cibus cinereis, fafciis 4 nigris, 113. Osscu Rus.. Der Kr ‚Falk. ; Pennant, ardt. Zool, H. PA 203: N. 29. der dunkel- braune Falk. Latham, Vögel, 1 P 107. . 116. der america- nifche Falke ww Latham, Sya. Suppl. p. 38. Deiky Falcon. - Latham, Sylt, ornitholog. I,-p. 44. n. 105. Falco (obfeurus) cera pedibusque Havis, corpore.fu- fco, fobtus flrüs albis, cervice albo maeulato, redtticibus fufco alboque falciatis. 1. Corumsarıus Der an Tauben falk. (°) Miller, Naturfyf, II. P da n. er. der Tauben. JRR: Halır, (9) Gewicht, nach Pennant , 6 Unzen. Soll eine Spielart vom falgenden feyn. (10) länge to bis ı2 Zoll. Gewicht 6 Unzen. Bewöhnt Ame- “ rika von der Hudfonsbay bis Südcarolina. In der Hudfons- bay erfcheint er im May an den Ufern des Severnfluffes, brürer dafelbff, und gehr ‘im Herbft nach Süden Zurück, Frifst kleine Vögel. Fliegt, wenn fich ihm jemand nähert, init or Giefchrag n aa herum. Nifter in Felfen oder 7 Aves Accipitwers © Fako. a8 Halle, Vögel, ps 206. n. 141.:der Tauber falke mit . langen rue Fifcherhofen. : Merrem, verm. Abh. p. 93. n. 7, Taubenfalkr. ER Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p- 20: n. 23. der BE ra erber. ard. Saale: U. p. 202.'n. 7 der Tan. _ benfalk. | Neuer Schaupl. ‚der vn vun. P PROR "Tauben- „habicht: | “ ‚Brilon. oraithöl : p ‚110. nal. Epervie de la ‚Caroline. Büfon, ‚Vögel, IL p. 58. der Taubenhabicht. Kiein, av. p. 5u.n. hi Falco Carolinenlis Pa Sömberiusc. u..8 ib anne müs Klin, RER DENE . 98. n. 19. Bantfihwän. zel, karolinifcher Taubenfalk | Klein, verbeflerte Vögelhilt ® St. n, 17. ge Schwänzel. ac 4 - Pr ‚Seligmann, Vögel, LT ob; 6. wi T: heabicke Latham, Vögel,.lI. p. ag han wer a aus Carolina.‘ | Latham, Syn. Suppl. p. 27. Pigvak Hisk. Latham, Sylt-ornith.;l; pı 44 u.:106. Falco (Co- '„ulumbarius) cera, ich pedibusque luteis, corpore fufco, fubtus albido, ‚Rriis Be: cau- da,fafciis linearibusg nigris, Yasnd, Syft. Nat. Edit. X. I. p. go!.n. 19, Falco (Columbarius) , ‚cera lutea, corpore fufco, fub-. ‘tus albido, cauda fufca, fafciis linearibus gun tuor albis. PERAEER er affin. anim. p. 173. F, Columbariis Hz "> Donn- “* a hohlen Bäumen, Legt 2 bis 4 weilse, rorhgefleckre Eyer, Raubt in Carolina Tauben, und junge welfche Hüh- | ner. Pennant, 133 „Aves Arcpitrir. Mi F alco. » Donndorf, Handb.'der Thiergefch. p- 208. n. a7. der Taubenfalk. 23, Surercırıosus. Der guianifche Falk, > Miller, Naturfyfl. ILp. 83. n. 22: der furinami- fche Falk. Latham, Vögel, I. p: 92 n 87. den guianifche Falk. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 45. n. 108. Falco (Supereiliofus) cera, pedibus palpebrisque lu. teis, corpore fufco, albido'undulato, remigi- bus ferrugineis, nigro fafciatis, 23, VESPERT ınus, Der Abendfalk. Miller, Naturfyft. II. p. 83. n. 23. der Kobetz. u, Latham, Vögel, I, p, 92. n..2$. der Falk aus In. rien. Latham , Syn, Suppl. p. 27: Ingrian Falcon. | Latham, Syfi. ornithol. I. p. 46. Falco ( Vefperti- nus) cera, pedibus palpebrisque luteis, criflo femoribusque ferrugineis. Fifeher , Naturgelch. von Livland, p. 66. n. 43. Nachtfalk. Decouv.Rufl. IL: p. 142. Kobez. N Hermann, tab. affın. animal. p. 274. F. WeipRt- tinus. Donndorf, Fa, ‚der Thiergefeh. p- 208. n. 28. der Kobez. 214. VESPERTINOIDBS., “u Falk aus Por. mien. Latham, Sylt, ornithol. IL. p. 46. n. ı1o. Falco (Vefpertinoides) cera, pedibus palpebrisque lureis, femoribus nigris, collo, pecture et ven- tre fufcefcentibus, albo macnlatis. 115. MaAcnı Ave Akcipitwese;,.*Falch. er 123 y15. ‚Masnırostrıs. Der großfchmäblichte Falk. E23 Lathasn, Vögel, I. p- 93. 0. 89. der Großfchnäb- \ der -Falke. Latham, Sya. Suppl. p. 27. Greatbilled Falcon. Latham, $Syf. ornithol. I. p. 46. n. ııı. Falco RER) cera pedibusque flavis, corpo- “re fufco, abdomine albo, flriis ferrugineis, redtricibus albo nigroque fafeiatis. 14. Sussurteo.: Der Baumfalk.(') Müller , Naturfyftem, II. p. 78. n. 14, der Baum- Falke. Bechfein, Naturgefch. I. p. 323. n, 15. der ge- meine Baumfalke. | Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 317. der 80 meine Baumfalke. p. 320. der kleine Bußhart, 'Lerchenfalke, Stoßfalke. Bey den thüring. Ja- gern: das Weißbäckchen. Halle, Vögel, p. 219. n. 157. der kleine Bushart mit rothen Phivarzfleckigen Schenkeln, und rothweißem Halfe. Gatterer , vom Nutzen und Schaden der Mhiere. ‚ DO. p. 16. n. 19. der Baumfalk, ‚kleine Bushart. Pennant, ‚ard. Zool. II. p. 216. 0. der Baum- 2) falk, Onoınat. hiflor. natur, III. p. 591. te der Baumfalk. Hand- Länge ı Fufs 4 Zoll. Flügelweite 3 Fufs 4 Zoll. Ge- wicht des Männchen, nach Pennant 7 Unzen. Hält fich be- „.Kändig in ‘den Wäldern auf, und niftet auf: den hächfen Bäumen, Zuweilen baut er kein eignes Neft, fondern be- dient fich eines alten der Rabenkrähe. Legt 3 bis 4 weilse, " zörhlich gefleckte Eyer, ‘Die Jungen fehn im erften Jahre fchwärzer aus, und {md gewöhnlich an Unterleibe alchfar- big. und ungefleckt. x 124 Aves Accipitress‘ Falco, . \ "Handbuch der Naturgefoh u. p- 120. der Baum. » falk. Hancb. der deutfchen Thiergefch, p ..93. Baum- Falke, Stoßfalke, Lerchenfalke, Hi Weiß- back. Gesner „ Vögelbuch, p. 331. Baum ıfalk. Briffon, ornithol. I. p. 109. n. 20. Habereau. Büffon, Vögel, II. p. 143. Tab. 42. der Baum. Falke. Batfch, Thiere, ‚I. p.294. der Baumfalk. Lathan, Vögel, I. p. 93. n. 90. der Baum-Ealke. Volke. Syn, Suppl. p. 28. Hobby. Lätham, Syft. ornith. I. p. 47. n. 114. Falco (Sub- buteo)‘ cera pedibusque flavis, dorfo fufco, nucha alba, abdomine pallido, ınaculis oblon- gis fufeis, eriflo femoribusque rufis, ‚Brfike, Vögel Kurl. p. 12. n. 16. der Baumfalh. Bock, Naturgefch, v. Preuffen, IV. p. 271. n. 16. Baumfalke, Lerchenfalke, Fifeher, Naturgefch. von Livland, p. 66. n. 4t. Lerchenfalk Döbel, Jagerpraktik, I. p. 79. Baum- Falke. Pontoppidan , Naturgefch, von Dännem. p. 165. n.5. Lerchenfalke, Baumfalke. Meilin, von Anleg. der Wildb. p. 347. n. 8. der Baumfalke, Steinfalke. Pennant, britt. Thiergefch. (v. Murr) Tab. 12. . der Lerchenfalk, _ Naturforfch. VIIL p. sr. n. 16. Baumfalke, Ä Schriften der berlin. Gefellfehaft naturf. Freunde, | VII, p. 448. n. 4. der Baumfalke. Nau, Entdeck. a. d. Natur Deich. I. „ei 246. Falco Subbuteo. | Bechflein, Mufterung fchädl. Th. p. 77. n. 26. der gemeine Baumfalke. Tanz, E — Aves Ateipitres, I Falco. } 425 Tänzer, notabil. venat., P«, „132. der Baum. ) Falk. ib I 2 Petiuotheoh, I. p. 244. der eißhach oder Schmerl. Linne, Syf. Nat. Edit, VL. Pr 1. n. ır. Dem dro „Falco. Liune, Sylt. Nat, Edit. X, I. p: 89.. n.233. "Falco . (Subbuteo) cera pedibusque Hlavis, dorfo fu- . „fo, nucha alba, abdomine ARE macitlis .....ablongis fufeis. | Müller, zoolog. dan. prodrom. pP. 9. n. 63. Falco „1.2 ‚(Subbuteo) cera pedibusque flayis, dorfo fufco, nucha alba, abdomine ralliden inpeulis oblon- ‚gis fufeis.. a ornithol. bar. P- 3»... 10, u, Falco Sob- buteo, onflon, av. P- 33. Falco I A ige Handb, red # u. n: 29. der Bey elle | . Bu | ann s. | Der Falk. mit 1 orangefarbr aan unBrufl.. , ; | a & F:; Ach Latham, Vögel, R} ir 95.0. sine der Baum. Falke ulınımit orangefärbner -Bruf. Lotham, Sytt. ornitholog. L. p- er tl. u Falco ‚ne near roftro pedibusque plumbeis, cor- _ pore nigricante, ‚dorfo bafique. caudae alcüis albicantibus interruptis, Bere Km zibus ferrugineis, Rr ja ah & wi breafied Hobby. RENNEN en RE er Syn. Suppl. p. 28. atham, Syf. ornith. I. p. 48. n. 17. 1a. ıtham , Vögel, L pP. 95. | die, ' 2 Y. Falco 126 Aves Akcipitres.“ Falco. "y. Falco pedibus fulvis, corpore fupra nigrö- caeru- lefcente, fafcıis caerulefcentibus , fubtus fafcio- ‚lis.albis, abdomine imo, femoribus ‚eriffoque rufis. * Lotham, Syn. Suppl. > 29. defer. 2. Latham, Syft. ornith. 1. p. 48. n. ı17. ah Latham, Vögel, ar p. 95. 117. PLUMBEUS. ‚Der Falk mit ‚gflechtem Schwanze. Latham, Vögel, I. p. 95: ni ‚92. der Bin. Falk mit gefleektem' Schwanze. Latham, sy. ornithol. I. p. 49. n. Im. Hal (Plumbeus) cera obfeura, pedibus flavis, capite, dorfo infimo, abdomineque cinereis, remigibus intus ‘ferrugineis, redtricibus Iateralibus“ intus maculis tribus albis. i - „4 en 118. AEsaron. Dar Schmierlein.C) Bechftein ,„ Naturgefch. Deutfchl: II. p. 328. n. 22, der Merlin. p. 330. kleiner Rothfalke, Zwerg- vn falkes’Schmierlein, Schmerl, kleiner Spirber? Halle, Vögel, p. 205. der no mit ri Nastenting,> ..ı 0.0.4. leö? ‚modiak _ Onomat. hiflor. nat. L. Bu Ach, Ser, Me Mn DR ‚sdrh.k 2 "Handb. 0) Die zu diefer ei: der nächfifolgenden Gattung, hörigen Synonymen’ werden. häufig verwechfelt; auch die „Fee der erftern fchr unter einander geworfen; die ganze Gattung von einigen - -mit Falco Minutus für einerley gehalten; manche Spielarten wieder zu andern Gattungen gerechnet, vn. 4 Das Schmierlein legt fein Neft in ebenen und gebirgig: dungen auf hohen Bäumen an, und legt 5 bis 6 wei ee mit braunen Punkten befetzte Eyer. Nährt fich von aller. _ hand kleinen Vögeln; ift aber auch wohl im Stande‘fich ei- nes Rebhuhns zu bemächrigen. — Flügelweite 26 und einen halben Zoll, Abes Accipitres. ni Falco. 127 -Handb, der Naturgefch. II. p. 113. dev Sperber. . Klein, av. p. 50. n. 10. Falco Aefalon. Klein, Vorbereit: p. 95. n. 10. Schmisriein. Klein, verbellerte Vögelhift. p» 49. 0. 10. - Sper- ber , Schmierlein. Gener, Vögelb. p. 303. Mirkein Pr en B: iffon, ornitholog. I. p. ııı. n. 23. Emerillon, © »Bfon, Vögel, I. p! 164. der enropäifthe Smerl, 0 Leiham, Vögel,‘ ‘L.p. 96. n. 93. das Schnibtlein. v Lathem , Syn. Suppli p. 29. Merlin. | Ele: Syfl. ornitholog. I. p. 49: m. 119. Falco (Aefalon) cera pedibusque Havis,. ‚capite ferru- EREE 'gineo, corpore .iupfa caerulefcente - cinereo, maculis ftriisque ferrugineis, ange PAARE. en malbo; maculis oblongis. hy | Bi ‚Naturgefch. von Preuifen, Iv.- P-' 274. n. 18. der Hiühnerdieb;.'Schmierkin, Merie? Bock, Preuflen, IV. p. 279. n. 25. Zwergfalke; | hie Folro Minutus verwechteit.) " ABO: Jägerpraktik , I. p. 79. "Spfintzgen oder \ Sehmerl. ent | Ai notab. venator. p. 133. def Schmert. Naturforfeh. VI. p. 55. n. 25 EumBSG, Sa ‘Falco Minutus verwechfelt.) Be ıflein , Muflerung wur Thiere, p- 80. 29. der Merlin. | ‚ Pennant, britt. Fhisegeich, G Min) Tab. 15. 'Schmerling. * - Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 348. Smerillde. p- 349 Falco parvus, Metlinus;' ein ‚Smyrik, Suyrlin, Myrie. N audt. hiflor. nat. ER p- 354. Falco. lus. non, tab. affin. anim. p. 172. F. Aefalon. Pin, hift: nat. Lib.X. c. 8. Acfalon? | ß. No: 128 Avss! Accipitröi. ® Faleo. ß. NOVEBORACENSIS Der Meblin von Neuyork.(3) Wu“ Penmnant , ard. Zoolog. II. p. 202. der Merlin von Neuyork." Latham, Vögel, I. p. 97- A. das Seimirin aus Neuyork. 'y. CARIBAEORUM. ‚Das caribäifche Schmierlein. Handb..d. Naturgefch. H. p.113. n. 1.der Grigri. Brijfon, »ornithol. I. p. ııı. n. 24. Emerillon des Antilles. Büffen, Vögel, Il. > 165. GryGry. Latham, Vögel, L p. % B. das kariäfehe Schmierlein. Latham, Syft. ornithol. I, P-49. .ß. Aaskälicr fupra ‚rufus, 'maeulis nigris varüs, inferne albus, ma- culis longitudinalibus nigris notatus. 0. FALCONARIOoRUM. Das Faltonrer. Schmierlein. | Gatterer, vom Nutzen u. Schaden, de; Chöre, ; I. p: 19. n. 22. das. ‚Schmierlein, der Schmerl, Myrlk. Büfen, Vögel, II. p. 159. Tab. 45. das Schmier- lein. Latham, Vögel, I. p. 98. €. dar Falkonirer- Schmierlein. ‚Lathan, Syft. ornith, L. p. 49. 'y. Aefalon habitu ö Subbuteonis, ceterum Lie akons fimilior. - Beckmann, Bibl. VI. p. 51. der Emerillon, das Schmierlein. ac 1,4 . . a. (3) I nach, Pennant dem Falco Dominicenfis fo ähnlich, dafs er kaum von demfelben zu trennen feyn möchte. Im Sylt. ornich. hat Latbam ihn auch Selbit als das Weibchen von | der folgenden Gattung angenomınen; p. 4% | Aves Actipitres. Falco. 129 20. SPARVERIUS. Der Kalotchenfalk.(*) Müller, Naturfyfiem, U. p 81. m. 20. der Hühnerdieb. Pennant, ard. Zool. II. p. 201.n.26. der kleine Falk. Klein, av. p. 5 n. 16 Falco vertice ve rubro. vel luteo, Klein, Vorbereit. p- 97. n. 16. Kalotchenfalke. Klein, verb. Vögelhifl. p. 50. n. 16. Kalotchenfalk. Handb. d. Naturgefch. II. p. 113. n. 2. der per ber aus Carolina, Briffon, ornithol. I. p. 112. n. 25. Emerilon de la Caroline, Büfon, Vögel, IL p. 167. der, ehe Hobicht. Latham, Vögel, I. p. 99. n, 94. das amerikani. .. fehe Schmierlein. Latham, Syfi. ornitholog. Li p. 42. n. 99. Falco | (SPS) cera pedibusque luteis, capite fu. co, vertice abdomineque rubro, alis caerule« fcentibus. (Mas,) Seligmann, Vögel, I. Tab. 10. der kleine Falk. Linne, Syft. Nat. Edit. X. L: p- 9°. n. 18. Falco (Sparverius) cera lutea, capite fufco, vertice abdominegne rubro, alis caerulefcentibus. Hermann , tab. affın. aniın. p- 173. F. Sparverius.. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 209. n.30. - der kleine Falk, 119. Domınicensis. Der Falk von Bene (5) Pennant, ardt. Zool. IL, p. 202. oben. ‚ Briffon, 9 Nach Latham PER ornithol. gehören die Synonymen der folgenden Gattung mit hieher. (5) Nach Penmant und Latkam das Weibchen von Falco Spar« verius. Il. Band I. Th. ER 150 ‚Aves Accipitres. : Falco. Briffon, ornith. I. p. ı12. n. 26. Emerillon de S, Doimningue. Lathom, Vögel, I. p. 99. n. 95. der St. Dominik- Falke. _ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 42. n. 99. Falco cera, pedibusque luteis, capite einereo, cor- ore rufo-vinaceo, nigro fafciato, fubtus al- bido, "mäculis ferrugineis, redricibus fafciis undecim nigris: (femina.) a Mınurus.. Der Zwergfalk. Miller, Naturfyft.. 1. p. 90. n. 32. der Zwerg- Falke. Briffon , omithol. I. p.dr.n. 2. Petit epervier. Latham, Vögel, I. p. 100. n. 96. der Zwerg- Falke. Lätham, Syft. orkithelög; T.. p. 50: n. 121. Falco (Minutus) cera fufca, "pedibus luteis, corpore | fubtus albo, redtricibus fufcis, nigro- fafciatis. Fifcher, Zuf. z. Naturgefch. von Livland, -P- 43- n. 488. Zwergfalk? Pallas, Reife, Ausz. I. .p. 87. der Rn Habicht? g. CAERULES cens. Der bengalifche Falk. Miller, Naturfylem, II. p. 69. n.9. der klei. ne bengalifche Habicht. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 52. n. 25. indiani- [cher Sperber. Brıffon, ornithol. I. p: 119. ni. 38. Falco Bängalen. fis; Faucon de Bengale. ER vermifchte Abhandl. P- 90. n. 15. hlei- ner Adler. Lathım, Vögel, I. p. 100. n. 97. der bengalifche Falke, . Latham, Aves Akccipitress F alco. 13 I Latham, Syfl. ornitholog. I. p. 50. n. 120. Falco (Caerulefcens) cera, palpebris, pedibus fub- tusque luteus, to, nigro- caerulefeente, tem- poribus linea alba inclufis. ‚Seligmann, Vögel, V. Tab, 3. der kleine [ihwarz und nrahienfarbne indianifche Falk. Lime, Sy. Nat. Edit, X.1. p- 88: n: 7. Falco. (Caerulefcens ) cera, palpebris, pedibus fub- tusque luteus, ‘dorfo nigro.-caerulefcente, tem- ‚ poribus linea alba inclufis. Gerin. ornith. I. p. 66. Tab. 44. fig. 1 Falco pat« vus indicus. #36, Regurvs. Dir fbirifche Falk: Müller, Naturlyl. Suppl. P- 67.1. 34. der hleihe König. Latham, Vögel, I. P- 101. n. 98. der fibirifche ulke. : - Latham, Syft. ornithol. I. p. 50. n. 122. Falco. (Regulus) cera virelcente, pedibus obfceure fla- _ vis, torque ferrugineo, corpore Supra plum- beo, fubtus albido, maculis ferrugineo- fufeis, Pallas, Reife, Ausz. II. Anh. p. 7.0.13. Falco Regulus. \ Hermann, tab. affin. animal. p. 172. F, Regulus. A. Veränderungen gegen die X IIte Edition, und Per- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. . Die XIIte Edition hatte 32 Gattungen; die Xlllte 120, _ worunter 3, als die 34te,'38te und 39te aus dem vorigen Gefchlecht hieher verfetzt worden. Da nun die 6ıte und 121te Gattung, p. 261 und 263. ohnftteitig einerley, _ fo'beläuft fich die Anzahl der neu hinzugekommenen auf 84. Aufserdem find bey der ıaten Gattung 4, bey la der 133 Avıs Akcipitres. Falco, ‚der 1zten 14. bey der ı6ten 4, bey der 26ten 4, hey de: zıten 3 Varietäten aus einander gefetzt, und bey der 27:c1 die Synonymen dergeflalt gerrennt, dafs da:aus die zoılle als eine neue Gattung entllanden ifl. B. Unbeflimmtere Thiere. 1. Ein Adler, der das Mittel hält zwifchen Adler | und Falken. \ Befeke, Vögel Kurl. p. 7. Tab. ı. 3. Der grtirgerte Falk. | Befeke, Vögel Kurl. p. 10. n. ı1. Falco tigrinus. Tab. 2. 3. Der Falk mit gelbem Nafenwachs, Augenringen md Fiißen; ifl vöthlich [ehmutzig weiß; Fli- gel, Rücken und Schwanz dunkelbraun ; End. fpitzen der Flügel heller ; Schwanz mit vier hel. | lern gezarkten Binden; F'iße bis über die Knie mit einfarbigen, vöthlich braunen Fiecken be- Jetzt. 'Befeke,, Vögel Kurl. p. 11. n. 12. a. b. 4, Ein dem vorigen ähnlicher Falk. Befeke, Vögel Kurl. p. i2. n. 14. &. Ein dem Folco Fulvus ähnlicher Falk. Befeke, Vögel Kurl. p. 15. n. 21. 6. Ein dem Falco Arruginofus ähnlicher Falk. B-fike , Vögel Kurl. p. 16, n. 24. 7. Ein dem Folto Nifus ähnlicher Falk. Beftke, Vögel Kurl. p. 16. n. 26. 8. Ein unbekannter Falk, von der Größe der Bley- Falken. Beftke, Vögel Kurl, p. 17. n. 27. -9. Em ie 5 ae Tan 2 m ne" Tan Aves Accipitres. Falco. 133 9. Ein ganz fchwarzer Falk, mit fahlfchwarzen Schwingfrdern und Unterleibe; Lenden, Af- ter, Dechfedern des Schwanzes [thön braun- roth; Augen fcehwarz; Augenlieder kahl und nebfi dem Nafenwachs und Füßen ziegelroth ; Schnabel gezähnt. Befike, Vögel Kurl. p. 19. n. 28. 10. Der weiße Falk, (Falco Leucaetos) aus. Neuhol- | land ; mit [chwarzem Schnabel, gelber Schna- belhaut und gelben Füßen, White, Reife nach Neufüdwalli; — in dem Magazin merkw. Reifebefchr. V, p. 127. Vielleicht Falco Cyaneus? - ı1. Der große Baumfalke, Bechffein, Naturgefch. Deutfchl. TI,'p. 315. n. 19. 12. Niann, ee Adlerart am Smegall. Adanfon , Reife nach vl: P- 154. 19. Kieke, in Norwegen, Leem, Nachr. von den Lappen i in Finnmarken, p- 126. n, 3. 14. Der gefreifte Falk aus Madagafkar,. Latham, Vögel, I. p. 103. n. 105. Sonner. Voy. Ind. II. p. 181. l’Autour & ventre ray€ de Madagafcar. pl. 103. 15. Der amerikanifche Rauchfußfalk. Latham, Vögel, I. p. 68. n. 56. Forfier, Cat. N. A. p. 9. Rough- footed Falcon. 16. Der grönländifche Falk. Latham, Vögel, I. p. 106. n. 103, Fabric, fn. groenl. p. 56. n. 34. b. Falco (Fufcus) cera pedibusque PIyeReit: fupra fubfufeus, Iz fubtus 134 - un Accipitros, Falco, fubtus albidus maculis fufeis kn ginn | “ Jibus. Penis, ard. Zoolog. 1. p- 210. E, der dunkel brame Falk. - Crang, Hill. von Grönland, p. 112. — Egede , Befchr. von Grönl. p. 88. graue Falken? SCH Neuere Gattungen. t, Der Falk mit foehwarzem ‚Holfe 5 (aus Cayenne.) Lotham, Syn, Suppl. p. 30. n, 100, Black-necked Falcon. Y Latham, Vögel, I. p.\ro2.n. 100. | Latham , Sylt, otnitholog. 1: 'p. 35. ns 80. Falco (Nigricollis)) pedibus Havis, c corpore rufo, ni- gro falciato, vertice colloque nigro firiatis, iUs gulo nigro, EESTHEIBUM ad apicem ie t:bus. '3. Der Falk mit dem weißen. Halfe; (aus Cayenne.) Latham, Syn. Suppl. p: 3, or. White-necked Falcon, Latham, Vögel, I. p. 102. n. zer. Latham, Syft. ornitholog.' I. p. 36 n. 81. Falco (Albicollis), pedibus flavis, capite, collo, dorfo antice corporeque fubtus albis, pennis inter[ca- pularibus maculis quadratis nigris, alis nigris albo maculatis. | 3. Der afiatifche Falk; (in China.) Latham ‚Syn. Suppl. p. 31. Aliatic Falcon, Latham, Vögel, I. p. ı02. n. 102. Latham, Syft. ornith. 1. p. 14. n. 15. Falco‘ (Afia- ticus) pedibus femilanatis flavis, corpore fufco, | fuhtus albo, pectore ftriato, redtrieibus grifeo- argenteis, exteriore fafciis quingue ‚obfoletis, 4. Der ° Aves; Accipitwaßen. ' Eelen. 135 4. Der Falk von der Fohanna-Infel. Latham , Syu« Suppl. p. 32. Johanna Falcon. Latham, Vögel, I. p. 103. n. 104. Latham, Syit. ornith. I. p. 47. n. 113. Falco (Io- hannenfis) pedibus luteis, corpore ferrugineo pundtis linearibus nigris, gula lutefcente, re- migibus fufco nigricantibus, cauda cuneiformi, tech icibus .albis. 5. Der Cheela, in Indien, Latham, Syn. Suppl. p. 33. Cheela Falcon. Latham, Vögel, TI. p. 104. n. ‚106.. Ä 'Latham, Syft. ornitholog. I. p. 14", 14. Falco (Cheela) fubcriftatus Fifehet capiflro albo, te» . dricibus alarum: albo maculatis x cauda Ehe il ‘ lata alba. 6. Der Falk mit rothbraunem Kopfe; (in Cayenne.) Latham, Syn. Supplem. P- 3 n. 27; Rufous- a Falcon. _ Latham, Vö gel, T.p. 194. n. 107. ‚Latham, Syl, ornith. I. p. 36. n, 82. ‚Falco (Me- 'ridionalis) cera gulagne luteis, capite collo- que rufis, fufco nigrove ftriatis, abdomine. ‘ albido, fafeiolis einereis, rediricibus 4. inter» ttnadiie: fafcia unica, lateralibus 6 se 7 Der geßreifte Falk, aus Cayenne, h | Latham, Syn. Suppleut, p Rufe! n.'109, Streaked . Falcon. _ "Lätham, Vögel, 1 p. 105.0. "109. “ ' Latham, Syft. ornith. I. p. 37. n. 89. Falco (Me. lanops), cera pedibusque luteis, corpore nIigTO, +. albo imaculato, fubtüs albo, capite colloque “albis, nigro Ariatis, orbitis nigris, rectricibus nigris,: medio fafcia alba. PERS! \ lg 8. Der 136 Aves Accipitres. Falco, 8. Der Falk mit gekerbtem Schnabel; (in Cayenne.) Latham, Syn. Suppl. p. 34. n. 110. Notched Falcon. Latham, Vögel, I. p. 105. n. ııo. Latham, Syft. ornith.. I. p. 38. n. 90. Falco (Bi- dentatus) roftro bidentato fufco, corpore plum- beo, pedtore abdomineque rufis, crifTo albo, re- migibus faleiis plurimis, redtricibus tribus albis. 9, Der Falk mit Ara a Flecken; (in Indien, am Ganges.) Lathom , ‘Syn, Suppl. p. 35. Rhomboidal Falcon. Latham, Vögel, I. p. 106. n, ı11. Latham, ‚Sytt. ornitholog. I. p. 35. n. 79.) ‚ Falco | (Rhombeus) pedibus flavicantibus, fupra gri« ‚feus, fubtus fufcus, maculis rhombeis, redtri« cihus fafeiis undecim obliquis nigris, 10: Der Behree, in Indien, | Latham, Syn. Suppl. p. 35. Behree Falcon, Lathom, Vögel, I. p. 106. n. 112. Latham, Syfi. ornith. I. p. 41. n. 96. Falco (Cali- ‚dus) pedibus; flavis, corpore fufco- nigro, fub» tus albo,, lunulis nigris, redtricibus fafciis obe foletis, 32. Der Bleyfalk; (in Cayenne.) Latham , Syn. Suppl. p. 37. Plumbeous Falcon. Latham, Vögel, \. p. 107. n. 114. Latham, Syüt. ornithol. I. p. 41. n. 97. Falco (Nitidus) plumbeus , fubtus albus, fafciis cine» reis, redtricihus nigricantibus, lineis duabus transverfis albis, 13. Der Schreyfalk; (in Indien.) Sonner. Voy. Ind. U. p. 184. Petite Bufe criarde, Lathaın, Syn. ie p- 38. Criard Falcon. Latham, Vögel, I. p. 108. n. 117. . Latham, Aues Akeipitrer. Falco. 197 ‚ Latham, Syft. ornitholog. L. p. 46. a. ıı2. Falko - (Vociferus) pedibus flavis, corpore cinereo- grifeo, fubtus albo, tedtricibus alarum minori- bus maioribusque nigris, | 13, Der kleinfte Falk; (in Cayenne.) | Latham, Syn. Suppl. p. 39. Tini Falcon. Latham, Vögel, I. p. 18.0.1. Latham, Syfi. ornith, I. p. 50. n. 125. Falco (Ti- aus) pedibus flavis, corpore cinereo- fufco, fub- tus albido fafeiis nigricantibus, vertice albido, 14, Der Schneegeyer. Kramer, Auflr. p. 329: n. 10. Falco cera Jutea, „.pedibus, ex&eptis digitis, lanatis; corpore te- flaceo, maculis nigris, capite et collo albi- ‚dioribus; Schneegeyor, Rauchfuß, Moosgeyer. Latham, Syft. ornith. 1. p. 26. n, 54. Falco (Scla- vonicus) cera lutea, pedibus, exceptis digitis, la- natis,'corpore teftaceo, maculis nigris, capite et - collo albidioribus,. Vielleicht eine Spielart von Falca Aerugi. nous? 15. Der Falk mit [chwarzbandirten, zu te Seiten weißgerändelten Schwanzfedern; (in Slavon,) Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 26. n. 55. Falco (Marginatus) cera caerulefcente, corpore fupra ‚fufco ferrugineoque vario, fubtus ferrugineo, "maculis fubovatis fufcis, redtricibus fafciis nis gricantibus, albo utrinque marginatis. . 26. Der Falk mit röthlichem Fleck auf der Brufl; (in Slavonien,) Latham , Syft. ornith. I. p. 27. n. 36. Falco (Ru. biginofus) fufeus, fubtus albefcenti - luteus, ) 15 macula 138 Aves Accipitres. Strix, ® macula pedorali Loki, ‚redtricibus falciih 4- t% ftaceis, 1. Ein unbeftimmter Falke. ‚ Sparrmann, mul. Carlf. Fafe. II. Tab, 26. Latham , Syft. oroith. Ip. 32. n. 76. Falco, (In ‚certus) cera flava, corpore cinereo- fulco,, fub- tus ferrugineo , redtricibus faleiis tribus fufecis. E ) Ein Verzeichnifs von Schriften über die Falconir- kunft findet man in Böhmers Er lit. ‚Handb. der Naturgefch. IL 1. p- 544 = 43. GESCHLECHT. Srrıx. Die Eule. Miller, Naturfyfl. II. p- 92. Gen. XLIU. en Naturgelch, P- 233. Gen. XI. Borowsky, Thierreich, I. p. 75. Gen. II. Blumenbach, Haudbuch der Naturgefch, P- 161. Gen. III. Bechftein, Naturgefch. I. p.325. Gen. I. Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl. 1. p. 330. Gen. III. Funke, Naturgefch. I. -p. 285. Ebert , Naturl, „I: p..34.° . Halle, Vögel, p. 229. ‚Pennant , ardt: Zool: Il. p. 217: Neuer Schaupl. der :Natur, Il, p. 713. OÖnomat. hit, nat. IE. p. 306. - VH. p. 312. Klemm, av.p- 54.. Gen. I. Trib. IV. Brilfon, ornithol. I. p- 139. Gen, Xl. p. 146. Gen. XI. un Büffon, Vögel, IN. Ze la '\ Batch, "Thiere, I..p. 285. 295: Gen. LIl, Latham, allg. Ueberf. d. Vögel, I. p. 199. Gen. IT, a Latham, > an st BEE TUT PERBRES SE NOFEE EeE. er nn . Aves Akcipitres, Y, Strix, 139 > Zatham, Syfl. Ornith. I. p 51. Gen. IH. " Bermann, tab. affin. aniın. p- 175: Donndorf, Handbuch der Thiergefch, p. 209. Gen. Hl. PM | - * Ohreulen. Horneulen. ı, Bugo. Der Um.() N Müller , Naturfyft. I. p- 33. n. 1. der Schuhn, Lejfke, Naturgelch. p. 234. n. 1. der Uhu, Schuhu, " Tab. VI.fig.2. Amen, | ...Borow/ky, Tbierreich, II. p. 76. n. 7. der Uhn, .. Schuhw, große Ohreule. Blumenbach , Handb. der Naturgefch. p- 161. n. ı. Strix (Bubo) auribus pennatis, iridibus ero- 3%... ceis, corpore zufo; der Uhu, Sihubut, die Ohrue. ip Bechflein, Naturgefch, I. p. 32Y%. n. 1. der Uhu. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 333. 0.1, | der Uhu. p. 339. Schubut, Buhu, Bhu, Uhu- eule, Schafut, Hub, Huo, Puhi, Berghu, Auhuy, Puhuy, Adkrenle, Großherzog, Schu- RE | buteule, (6) Länge 2 Fuls 4 Zoll, Flügelweite 6 Fufs. "Gewicht, vierte. halb Pfund. Nifter in Felfenhöhlen, in Klüften hoher und alter- Mauern, feltener auf ‚hohen Räumen. Das Nelt hat Arey Fufs im Durchmeffer, befteht aus kleinen biegfamen _Reilern, und ift mit Blättern ausgefuttert. Legt 2 bis 3 runde weifse Eyer, etwas gröfser als Hühnereyer. Rrüter im April, etwa drey Wochen, und Zwar nur einmal des Jahrs, Die Jungen werden von den Jägern zum Jagdgebrauche auf. u Verzogen.. Diele Eule kann das Tageslicht mehr als die mei- ten andern Eulen vertragen, und fliegt oft am ‚hellen Mittag auf, Am Tage fliege fie niedrig, des Nachts aher kann fie fich fehr hoch ichwingen. Ihre Stärk» ift fo groß, dafs felb Adler ihr zuweilen uneerliegen müflen. Mit Weyhen und Krähen unterhält fie einen ewigen Krieg, Soll über dreyfsig Jahre alt werden. % 140 Aves Accipitres. Strix. buteule, große tr Ohreneule, große Horneule. Funke, Naturgefch. I. p. 286. Uhu od. Schubut. Ebert, Naturl. II. p. 35. Uhu oder Schuhu. Halle, Vögel, p. 231. die große gelbbraune Ohreulke. Fig. ı2. | Meyer, Tbiere, I. Tab, 94. Gattirer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, I. p. 43. 2.38. der Schuhut u. f. w. Neuer Schauplatz der Rate Il. p. 716. die große Ohreulr, Onomat. hiftor. nat. II, p. his. Uhw, röthlicher Uhu, gemeine Ohreneule, Onomat. hiftor. nat. VI, p, 317. der Uhu oder | Si huhu. Handb. der Naturgefch. U. p. 142. die Schubut- eule, der Um. Handb. der deutfchen Thiergefch. p. 95. Uhn, Buhu. Klrin, av. p. 55. n. ı. Ulula, Chalcis Goropii. ‚Klein, Vorbereit. p. 105. n. ı. Schubuteule, Puhuy, Uhu, Berghu, Huhay, Eule mit großen Oh- ren und feuerroihem Körper. Klein, verb. Vögelhifl. p. 54. n. 1. Schubuteule, | Klein, Vögeleyer, p. 20. Tab. 7. fig. 1. Gismer, Vögelb. p. 338. Auw oder Hüru. Briffon, ornithol, I. p. 139. n. 1. le grand’Duc. Biffon, Vögel, III. p, 27. die groß Ohreule der Uhu, Tab. 61. Batfch, Thiere, I. p. 297. der Uhu, Latham, Vögel, I. p. 109. n. 1. die Horn. Eule, der Schubut, Uhn. Latkam, Syn. Suppl. p, 40. Great. eared Owl. ZLatham, Syft. ornithol. 1. p. 51. n. 1, Strix (Bu- bo) capite aurigulato, corpore rufo, Bıfike, 7 4 Aves Accipitres. » Strix, 141 Befeke, Vögel Kurl. p. 21. n.29. der Schubu. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 280. u. 27. der Schuhut, Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. 68. n. 47. Uhu, Berguiu, Schubuteulr. Strahlenberg, Afıen, p. 352. Eulen. White, Naturgelch. von England, p. 43. der Schubut. | Pontoppidan,, ‘Naturgefch. v. Dännemark, p. 166. n. 1. Steineule, große weiße Ohrrule. Pontoppidan, Naturhift. v. Norwegen, IL. p. 193. | Berg - oder Steineule. Zorn, Petinotheol. II. p. 255. der Schuhu oder Uhu. ‚ Eberhard, Thiergefch. p. 70. Uhn. Oekonom. Zoologie, p. Fi n. 3. der Uhn. Meidinger ‚: Vorlef. I. p. 113. der Uhn. Naturforfch. VII. p. 56. n. 27. der Schuhu. Döbel, Jagerprakt. I. p. 76. Schuhu oder Uhn, Naumann, Vogelfteller, p. 165. der Uhm. _ Scopoli, Bewnerk. a. d. Naturgelch. p. 9. n. ?. Uhu, Buhu, Berghu. | en Mufterung fchädl. Thiere, p. 80. n. 30. hu | Lichtenberg u. Voigt, Magazin für das Neuefle 0. f. w. VIL.2. p. 147. Schufat. Linne, auserlef. Abhaudl. II, p. 287. n. 53. die Schubuteule. Goeze, nützl. All. II. P 158. 0. 8. der Uhm,. Schubut. Anweif. Vögel zu Se p. 187. der Schuhn. Loniceri, Kräuterb. p. 671. Uhu. er Encyklop. XI. p. 682. große Ohreule, _ Sablonfky, allg. Lex, p. 311. Schuh, | rafı 143 Aves Akcipitres. | Ste - Kraft, Ausrott. grauf.Th. I. p. 290. Schuhm. M:llin, von Anleg. der Wildbahn. p. 353. Schuhn, Buhu, Schuffut, Uhu. Fig. p. 356. Heppe, wohlredender Jäger, p. 4t. | Götting. g. Anz. 1769. p. 1111-1773. P. 508. Lemmery, Materiallex. p. 197. Linnd, Sy". Nat. Ed. I. p- 52. Bubo. Linn, Syft. Natur. Edit. VI. p. 17. n. 1. Bubo primus. Linue, Syft! Natur. Edit. X. 1. p. 92. n. r. Strix (Bubo) capite auriculato, cörpore ruflo. Miller , zool. dan. prodr. p. 10. n. 75. Strix ( Bu- bo) capite auriculato, corpore rufo, Kramer, Auftr. p. 323. n. t. Strix capite aurito, corpore rufo. Brünich, ornith. bor. p. 7. Bubo, Gerin. ornith. I. p. 84. Tab. 81. - Muf. Worm. p. 296. Noctua. Hermann, tab. affinit. animal. P 175. Strix Bubo. i Fonflon, av. p. 46. Bubo. Plin. hift. nat. L. X. c. 12. 16. Bubo. Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 216. n. t. der Schubut. ß. Buso ATHENnIEnsıs. Die große athenien- fifche Horneule. _ Müller, Naturfy@. II. p. 34. B. der athenienfifche C. der italienifche. Tab. 28. fig. 3. Borow/ky, Thierreich, 1. p. 77. n. 1. die große athenienfifche Horneule. Handb. d. Naturgefch. IL p. 142. n. ı. dr wäl. [che Uhn. Klein, verb. Vögelhift. p. 165... 1. große Hors! eule von Athen. Brifon, Aves Accipitres. - Strix: 143 Briffon, ornith. I: p. 140. A. Grand Due d’Ttalie. Büffon, Vögel, IM, p. 35. n..n. der [chwarz ge- fügrlie Uhu. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 6. große Horneu. le von Athen. Lathom,' Vögel, I. p: ım. A. die athenienfifche O'r: Eule. Latham, Syf. Bruitbh. I. P- 51. ß. Babe Athe- nienfis. y. Buso rEDıBus nuDıs. Der kahlfüßige Uhu. ‚ Miilier , Naturfyfl. U. p. 35. D. Kahlfuß. ‚ Handb. d. Naturgefch. II. P 142. 0.2. der bav- füßige Uhn. . . Briffon, ornitlioler- L p. 141. ‚B. Grand Duc de- ehaufle. Biffon, Vögel, II. p- 36. n. 2. der kahlfüßige Un. | N Latuam, Vögel, I. p.: ıır. B. die Ohr - Eule mit glatten Fiißen. | Lotham, Syft. ornitholog. 1. p. 5 Y. Bubo Pe= dibus nudis. 6. Buso ansınastcun, Der Facurutu. . Biffon, Vögel, III. p. 37. der braflifche IR rutn des en Tab. 62. Latham, Vögel, I. p. um. C. die magellanfehe Ohr Eule, | ‚Latham, Sytt. ornitholog. I. p. 52: d. Strix capite - _ auriculato, corpore luteo . nigricante albo vario, Linn, Syf. Nat. Edit. VI. p. 17. n.4. ae flavelcens, ‚maculis nigris. 13. VıR- 1344 Aves Accipitres. 2 Stii > 13. Vırcınıana Die virginifche Ohreule. (7) Penmant, ardt. Zool. II, p. 217. n. 30. die große Horzeule, Adiereule, Uhu. Neuer Schaupl. der Natur, IL p. 717: % virgini- Sche Uhm. Handbuch der Naturgefch. II. p. 143.-oben. Briffon, ornithol. I. p. 141. n. 2. grand Duc de Virginie, Büßen, Vögel, II. p. 38. der virginifche Uhn. Seligmann, Vögel, I. Tab. 15. der Uhn. | Klein, av. p.55. adn.ı. Edwardi Bee mnobae owl. K Klein; Vorbereit. p. 105. ad n. 1. Edwardi great. - horned owl. Klein, verb. Maut p- 54 adn. ı. Edwards Horneule. Latham, Vögel, I. p. 112. n.2. die virginifche Ohreule. Lathom, syt. ornitholog. l. p. 52. n. 2. Strix (Virginiana) corpore fufco - rufo cinereoque ‚Jlineato, fubtus einerafcente, Ariis transverfis - fufeis, remigibus redtricibusque fufco fafciatis. Ellis, Reife nach Hudfons Meerbufen, p. 38. die . große gehörnte Eule. Schlözer, Erdbefchr. von Amerika, P 112. die große gehörnte en 2. 8CAN- (7) Nach Bäffon eine blofse Spielart von der vorigen, die nur durch die Stellung der ohrähnlichen Federbüfchel von ihr ab- geht. Sie ift in Nord- und Südamerika fehr gemein, auch ‚ nicht felten auf der Hudfonsbay, wo fie, nach Latham, fich in Wäldern aufhält, und im März cin Neft baut, .das aus einigen wenigen, kreutzweis über einatıder gelegten Reifern befteht, und mehrentbeils auf Fichten angebracht ift. Die Jungen werden im Junius flügge. Der Eyer find 2 an der ‘Zahl, und von mattweilser Farbe, - . Aues Accipitres, Str 145. er ine Die Iappländlfehe Ohreuge: (°) ‚Müller, Naturfyf. 1. p. 97: 0 2. die lappländi- Sehe Eule. Halle, Vögel, p- 233. n. 170. die große weiße Ohreule mit jihwarzen Flecken. Nonilien, ardt. Zool. II. p. 226. A. die Iappländia ii fihe Ohrule. Onomat. hiflor. nat. vu p- 323. der Tappländifehe Schuhu. ‚Handbuch der Naturgefch. I. B 142, n. 3. der lappländifthe Uhn. = Briffon, ornithol. 1. P- 242: 0.3. grand Duc de Laponie. Büffon, Vögel, III. p. 36. der weiße Toppländi. che Uhu mit Ne Flecken. Latham , Vögel, L p. 113. D. 3. die Joppländi ‚Sehe Ohreule. Latham, Syft. ornith. I. p. 53. n. 6. Skrix (Scan- ER capite auritO, corpore toto Meike nigris maculis adfperfo. | Linne, Syfi. Nat. Edit. VL p. 2 n. 2 Bubo "14. Scandiacus. ‘Linnd, Syft. Nat. Edit: X. I. p. 92. n. PR Strix (Scandiaca) capite auriculato; corpore albido. Linne,,; ‚amoenit, acad, VI p. 479. $. ı6. 2 Zevronensıs. Die zeylonijche Ohreule, Latham, Vögel, I. p. 113. 0. 4 die ie Ohr-Bule. - 1% ‚ Latham, on un do % ir Pe PER Owl: | Latham, (8) Nach Büffon eine blofse_ von der Kälte der ‚nördlichen Länder hervorgebrachre Abänderung vom Un, 2: Band 'i, Ih. % K 146 _ Aves Accipitres. Strix. Latham, Syf. ornith. I. p. 52. n. 3. Strix (Cey« lonenfis) corpore rufo - fufco, nigro flriato, fubtus lutefeente, remigibus rectrieibusque ni- gro, albo rufefcenteque flriatis. Marfden, Sumatr. p. 98? 3. Asıo. Die rothe Ohreule. Mül'er, Naturfyfliem, II. p. 97. n. 3. die virgini. [che Ohreule. | Halle, Vögel, p. 234. n. 173. das kleinfe gehörn- te dunkelbraune Käutzchn. Gattrrer, vom Nutzen u. Schaden. der Whiere;.. II. p. 44: n. 39. die füdamrrikan. Horneule. Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 220. n. 33. die. röthe Eule. Tab. ı1. Onomat. hiftor. nat. VIf. p. 316. der kleine Schu. hu, die carolinifche Ohreule. Handb. d. Naturg. II. p. 143. der kleine Schubut. Brifjow, ornitholog. 1. p. 144 1. 6. petit a de la Caroline. Büffon, Vögel, IM. p. .48. die vom Katesby be= [ehriebene karol:nijche Ohreule. Tab. 64. Seligmann, Vögel, I. Tab. 14. die kleine Eulr. .„ Latham, Vögel, 1. p. 116. n. 8. die rothe Ohr- Eule. Latham, Syft. ornitholog. I: p. 54. n. 10. Sttix (Afio) capite aurito, corpore fupra ferrugineo,. fubtus cinereo, alis pundis quinque albidis. Linnd, Syß. Nat. Ed. X..I. p. 92. n.3. Strix (Afıo) capite aurito, corpore fupra ferrugineo, {ubtus ceinereo, alis punctis quinque albis. | Fabric. fn. groenl. p. 61. n. 37. Strix (Afıo) capi-. te aurito „ corpore fupra ferrugineo, fubtus. ci- nereo,, alis punctis quinque albis? "Naturforfeh. VII. p. 40. Strix Afio. "Beck . Aves Akcipitres, Yu Strix. x 147 Beckmann, Bibl. VI. p. 55. die tarolini fi He Ohr- Eule. "ırsiann, tab. affin. anim. p. 177; Strix Afic 10, 15. Mexı cANA. Die mexicanijche Ohrcale. | Bri rifon, ornith. I. p. 146. n. 9. Be du Me. ‚xique. ‚Büffon, Vögel, Ill. p. 50. n. ı. Ha MEXiCaNi- 0 fehe oder neufpanifshe Tocolot,. Latham, Vögel, 1 P- 116. h7: die mexicanifche "Ohrenle. Latham, Sylt, each. I. p. 54. n. 9. Strix (Me | site capite aurito,- corpore nigro, fulco- que fafciato. ° | 16. AMERICANA. Die ENG Ohreule. Briffon, ornithol. I. p. 145. 0.7. Hibou d’Ame- rique. Büfon, Vögel, IIL. p. 49. die Ohreule des mittä. . gigen Amerika. Entham, Vögel, 1. p. 115. n. 6. die er ihe Ohr- Eule. - ' Latham, Syft. rn. I. p. 54. n. 8. Strix (Ame- . ‚Ticana) -capite auritO, corpore cinereo, fubtus AROBBENBbON uropygio criffoque albis, nigro maculatis, remigibus reeiricibusque cinereo gr ifeoque fafciatis. h hs Ortus. Die mittlere Ohreule.() Miller, Naturfyflem, I. ‚P- 98. n. 4. ai kleine Es Horneuke. K 2 r Lejke, (9) Länge 16 Zoll. Flügelweite 3 Fuß 3 Zoll. Gewicht 10 Unzen. Bewohnt gewöhnlich alte verfallene Gebäude, Fel- fenhöhlen , „gebirgige Wälder, auch ebene Kichwälder, wenn üe 148 Aves Accipitres. Six, Lip N Naturgeich. P-234- 0.2. die mittlere Ohr. eule. Boromjky, Thierreich , U. p- 3.0.2. die mittle- re Ohreule. Bechfein, Naturgefch. I. p. 328. 0. 2. die mittlere Ohreule. | Bechftein, Natorgefch, Deutfchl. II. p. 3490..0.2. die mittlere Ohreule. ‘p. 344. kleiner Schuhu, rmeine Ohreneule, Kalzeneule, Horneule, Fuchseule, Ohrkautz, Ranzeul’, vothgelber - Schubut, kleine rothgrlbe Ohreuls, Käutzlein, Hörner eule. - Funke, Naturgefch. I. p- 287. die mitilere Ohr- eule. Ebert, Naturl. I. p- 36. Kleinen Uhn, ‚kleine Horneule. Halle, Vögel, p. 232. n. 169. die kleinere rothig:lbe Ohreule. Gatierer, vom Nutzen u. Schaden der Achjere, II. p. 45. n. 40. die Ohreule; Katzıule u. f. w. Pennant, ardt. Zool. II. p. 218. n. 31. die Eule mit langen Ohren, die mittlere Ohreule. Neuer Schaupl. der Natur, II. p. 77. die mittle- re. Ohreule. Onomat.hift. natur. VI. P- 322. der gemeine klei- nere Schuhu, die gemeine Ohreule. Hand. fie viele alte hohle Eishen enthalten. \ Nährt fich vorzüglich von Weafferrattien, Maulwürfen, kleinen Feldmäufen, auch Mift - und Maykäfern. Niftet in alten verlaffenen. Rabenkrä- hen- wilden Tauben- und Eichhörnchensneftern, die in dich- ten Bäumen, befonders Fichtenbäumen ftehen; feltener in hoh- len Eichen und Steinklüften. Das Weibchen legt ;4 bis si rundliche weifse Eyer, und brütet -fie allein aus; unterdef- fen träge ihm das Männchen Speife zu. Die Jungen fehn anfänglich ganz weils aus, fangen aber nach ı4 Tagen an, fich zu verfärben, und laflfen fich leicht zähmen. Avıs Accipitres. Strix, 139 Fpfindtich der deutfchen Thiergefehichte, P- 96. kleiner Schuhu, Furhseule. Klein, av. p. 55. n. 2. Ulula- Afio, Otus, No, dua aurita. Klein, Vorbereit. p. 105. n. 2. ralkgeber Schus but, kleiner Schw‘ ut. Klein, verbeflerte FORTE. p- 54. n. 2. Aleiner Schubut. Brilon, ornithol. I. p. 248. n. 4. Moyen Duc, ou Hibou. | | Büfon, Vögel, II. p. 42. die mittlere Ohreule, der kleine Schubut. Batfch, Thiere, I. p. 298. die mittlere Ohreule, Latham, Vögel, I. p. 114. n. 5. die langührigte ' Eule, kl:ıne Horn. Eule. | Latham, Syn. Supplem. - -P- 42. Long - eared Owl. Latham, Syfl. ornith. T. p. 53. n. 7. Strix (Otus) ° A capite aurito, pennis fenis. Bifrke, Vögel Kurl. p. 22. die kleine Horneule, Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p- 282. n. 2% al kleine Horneule, Ohrkauz, Fifiwr, Naturgefch. von Livland, p- 68. 0,4% "Hornohreule, kleine Horneule. _ Pontoppidan, Naturg. von Dännemark, p: 166, n. 2. Horneule. Hajffeiquifl, Reife nach Paläftina, p. 290. n. 15; Strix (Otus) capite aurito, pennis 6. Pennant, britt. Thiergefch. Tab. 16. fig, 1. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. ı0,..n. 8. die Ohreule, Horneule. Lichtenberg u. Voigt, Magaz. f. d. Neuefleu. f. w. V,2.p.21. die kleine Horneule. | | - Naturforfch. VAL, p. 57. n. 20. kleine Horneule, . Knappeuk. ix K;z Schriften 150 Aves Akcipitres. Strix. Schriften der berlin. Gefellfch. naturf, Fr. VII. p- 449. kleine Aorn- Eule. Döbel, Jagerpraktik, I. p. 80. Horneule. Naumann, Vogelfteller, p. 165. Ohreulk. Zorn, Petinotheol. II. p. 258. die Ohr - od. Fuchs- Eule. Günth-r,, Nefter und Eyer, Tab. 40. Horn -oder Chreule?? Eberhard, ‚Thigrgelch, pP. 70. die gemeine Ohr- eule. Bechflein, Mufterung fchädlicher Thiere, p. 92. n. 31. die mittlere Ohreule. Merklein, Thierreich, p. 314 Or- Kautz, Krünitz, Encyklop. XI. p. 648. die mittlere Ohr- eule, "der kleine Schufut, Kauizeule, Käutz- lein. Lime, et Nat. Edit, IT. p- 52. Otus. Linnd, Syft, Nat. Edit. VL p- 17. u. 3. Bubo a Anh: pennis fex. Linne, Sylt. Nat. Edit. X, I, P- 92. 0: 4 "Strix (Otus) capite auriculato, pennis fenis. Miller, zoolog. dan. prodr. p. ı0. n. 76. Strix | (Orus) capite auriculato, pennis fenis. Kramer, Auflr. p. 323. n.2. Strix capite aurito, . pennis fex; Aorn- Eule. Brinich, ornithol. bor. p. 6. n, 17. Otus. Schäfer,. Elem. ornith. Tab. 22. Gerin. ornith, I. p. 86. "Tab. 85. Sch: venkfeld, aviar. Silef, p. 308. Nodiua Aurita; ein Ohr -,Kutz, Uhr- Eule, Ranz- Eule, Fonflon, av. p. 48. Afıo feu Otus. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. au. 'n. 2. der kleine Schubut. . 17: BrA- Aver Accipitres. Strix. 151 17. Bracuvoros. Die kurzöhrige Eule.('°) Pinnant , arct. Zool. II. .p. 218. n.’32. die Eule mit kurzen Ohren. Lathan:, Vögel, I. p. ı17. n.9, die kurzöhrig- te Eule. Latham, Syn. Suppl. p. 43. Short-eared Owl. Latham , Syft. ornith.]. p. 55. n. ı1. Strix (Brachy» otos) capite aurito, peina folitaria, corpore fufco, fubtus Havefcente, longitudinaliter Nria- to, redricibus fulcis, intermediis 4 macula lu. tea, pupilla fufca, _ Büffon, Vögel, IL p. 60. Aum, die kürzohrich- te Eule. | * Pennant , Reife dücch Schottl. I. p. 19. die kurz- öhrigte Eule. Hermann, tab. affın. animal. p. 175. Strix bra- ehvötor. Donndorff, Handb. der Re p- 211. n 3. die kurzöhrige Eule. 18. BrasıLıawna. Die beakhiärlifche Ohreule. Miller, Naturfyft, II. p. 99. Cabure, . „Halle, Vögel, p. 241. n. 141. die brafilifche Eule. Klein, av. p. 57. n. 8. Ulula brafilienfis. | Klein, Vorbereitung; p. 108. n. 8. die braflia. nifihe Eule. Dr: ae ‚Klein, ERRLRRT (10) Flügelweite 3 Fufs. Gewicht 14 Unzen. Fliegt nie, wie andere Eulen, um Beute zu fuchen , ‚fondern ‚fiezer ruhig auf einem Stamme , oder in langem alten Grafe , wie eıne Karze, "and lauert auf die Mäufe. Sie befucht im’ May die"Hudfons- bay, baut eın Nelt auf dem Boden, aus troöcknem Gras, und legt, weilse Eyer. Im Heırbit ziehe fie nach Süden. In den nördlichen und waldigen Gegenden Sibiriens kommt diefer Vogel zu den nächtlichen Feuern, und fälle die Leute an, dals man ıhn mit Prügeln todıfchlagen kann. 153 . Aves Arcipikneni) Streik, ' Klein, verbefferte Vögelhilt p. 56. n. 8. braflia» nifche Eule. Brijfon , ornith. I. p. 145. n. 8. Hibou du Brefil. Biffon, Vögel, IL p. 9: die brafilifche Ohreule, (Kabure.) ‘Bankroft, Naturgefch, von Gujana, p. 92. der guianifche Uhu; Caburo, ‚Zonflon , av. P- 207. Cabure, 19. Narvra, Die gefprengte Ohreule. Pennant, ard. Zool. II, p. 220. die ge/prenkelte Eule, Tab. 11. Lathom, Vögel, I. p. 119. n. 11. die arfprengte Ohr- Eule. Latham, Sylt. ornith, I: p. 55... .n. Strix (Nae- via) capite aurito, corpore grifeo ferrugineo» que vario, regione periophthalmica pectoris que penuis apice nigcis. 30, Inpıca. Die indianifthe Ohreule. Latham, Vögel, I.p. 119. n.12. dir indian, Ohreule. Latham, Syft. ornith. I. p. 56. n. 14. Strix (Bakka- muma), capite aurito, dorfo fufco, pedlore In- teo, maculis fagittatis nigris, remigibus nigro alboque fafciatis. Naturforfch. I: p. 266. n. 2. die Kiigt Horneult aus Ceylon, Neuefle Mannichfalt. I. p. 188, n. 3. die kleine in- dianifche Horneule. 31. Zorea. Die Zonca. {') | Latham, Syf, ornithol. T. p. 56. n. 15. Strix (Zor. | ca) auricularum pennis 8-9. 22. CAR. ES Im Ce: felbft PR IIORSCEIUENSAEGER nicht Zorca füddern Zonca, Aves Accipitres.. Strix. 153 23. Carnıorıca. Die krainifche Horneule. (°) Bechftein , Naturgefch. Deutfchl. ll. p. 349. * die kraini/che Euie. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, l.p. 10. n.9. die Wald. Eule. | Laotham, Vögel, I. p. 120. n. 13. die bi ynifche Ohr - Eule. ber an Sylt. ornitholog. I. p. 56. n. 16. Strix ' (Gin) capite aurito, corpore cinereo- albican- te, maculis flriisque transverfis nigricantibus . varlegato. 23 % ‚Demınura; "Die Faik- Ohreule. » Müller, Naturfyft. Suppl. p. 67. der kleine Schuhu, Latham , Vögel, I. p. 120. n. 14. die T: de: Ohr» Eule. Bathem, Syt, örnitholog. I. p. 56. n. 17, Strix ' (Deminuta) capite aurito; Bar ge rufo va- riegato. Pallas, Reife, Ausz. U. ‚Anh. p- 18. n. 14. Soyr deminuta. Hermann, tab. affın. aniım. p. 176. Str, deminuta, 24. Pu Lc HELLA.: Die pbirifche.. Ohreute. Müller, Naturfyftem Suppl P- en n. 15. die Mi. gnatureuls, een. Vögel, 1. p. 122. el die ehe - Ohr- Eule. , Tab. 5. fig. ww) ©» rw syd. ornitholog, Lp. 57.'n. 19. ‚Serie _ (Pulchella ) mninima, capite aurita, cOrpore =. )>4 pulveratim einereo - undulato, fübtus albido, nA, alis fafciato-pulveratis, litura ad nares alba. f i Kz 2 Lepe- 6) Soll nach Bechfein u. a. mit Str. Scops BE feyn, wo- "yon.jedoch Latham, Scopuji und Kramer das Gegentheil ver- fichern. 154 Aves Actipitres. Strix. Lrprehin, Tagebuch der ruff. Reife, p. 182. die klsine Horneul:s (rufl, malorosloi Filin.) Pallas, Reife, Ausz. I. p. 370. eine Art ganz klei- ner Ohrrulen. Pallas, Reife, Ausz. I, Anh. p« 3. n. 8. Strix Ben chella. 8.Scors. Die Stockeule.(?) Müller, Naturfyli. I. P- 99: 2. 5. ir Baumeuls. Tab. 4..fig. 2 Bechflein, Nehurgefch. 1. p. 329. n. 329. die klein- te Ohreule. B:chftein, Naturgefch. Deutfchl. TI. p. 346. n. 4. die kleinfte Ohreule. p: 349. Stockrulen, Wald. eulen, afchforbige Käutzchen, gehörnte Käutz- chen , Pofeneulen. , Funke, Naturgelch. I. p. 287. die kleine Ohreule. ‚ Eöert, Naturl. I. p. 37: die Baumeule, Stock- eule, Waldeule. ‚ „Halle, Vögel,.p, 233. n. 171. das ug ofch- farbene Käutzchen. Gatterer, vom Nutzen u, Schaden: En Thiere, II. p. 46. n. 41. die kleinfle Ohrrule u. f. w. Neuer Schaupl. der Natur, I]. 'p. 717. die a | nn Ohreule. Onomat. hiftor. nat. VII. p. 324. die Modes. Händb.: der Naturgefch. U. p. 143. der Kauz. Haudbuch der: deutfchen Thiergefch. p. 97. die x? Storkeule, Baumenle, Wald:ule, Klein, av. p. 57. n. 7. Ulula, en rar; re 108. ıu 7. gehörntes Käutzlein. Klein, £;) länge 8 Zoll. Flügelweite ı7 Zoll. Nähre fich aufser den Keldmäufen auch von May-und Rofskäfern, Abend- und Nachtfchimerrerlingen, Legt gemeiniglich 4 weilse, ehe Aumpfte rundliche Eyer in hohle Bäume. Aves Accipitres. Strix. 55 Klein , verbefl. Vögelhift. p. 55. n. 7. gehörntes Käutzlein. Briffon, ornithol. I. p. 144. n. 5. petit Duc. Büffon, Vögel, II. p. 58. die kleinfle Ohr. eule, die, Stockeule, das afchfarbige Käutz- ‚ chen. i Latham, Vögel, I. p. 120. n. 15. die Baum- Eule, der Kauz mit Ohren. 'Latham, Synopf. Supplem. p. 43. Scops eared Ez ; Owl. “ Zatham, Sylt. ormitholog. T. p: 56. n. 18. Strix (Scops) auricularum penna folitaria. Bork, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 283. n. 29. Bauneule, gehörntes Käutzlein. | Naturforfeh, VIm. P: 57. n.29. Baumeule, Batfth, Thiere, I. p. 298. die Baumeule. 2 Bechflein, Mufterung fchädl. Th. p. 83. n. 23. dis kleine Ohreule.. Krimitz, Ency klop. x, p. 634- die Heinfle Ohr- eule. Beckmann, phyf. ök. Bibl. VI. P: 56. di kleinfte ‚Ohr - Eule. ÖL Syftem. SE Edit. X. 1. p- 92. n. 5- . Strix (Seops), capite auriculato , ‚Penna foli- tariae „Schwenkfeld, aviar. ‚Silef. p. 348. Scope; ein klein Keutzlem, Stockeule, kleine W' aldeule. Charkt. onomatol, hiffor. natur, Pp- 7on. 3 Scops. Hermann, tab. affin. anim. p. 175. DAR ea | r er a av: p. 49. 'Scops. 1 Downdorff, Hand. der Thiergefeh.p- ara: £ die Stockeule, a 156 Aves' Accipitres, = ‚Steig. #» Eulen mit glatten Köpfen. Ungeöhrte, tige hörute Eulen. Eulen, ohme Federbüfche, Käutze. 6. Nvertrea, Die Schneeeule. (4) Müller, Naturfyß. U. p. 100. n. 6. die Tageule. Lejke, Naturgefch. p. 235. n. 3. die weiße Eule. Borowj/ky, "[hierreich, II. p. 78. n. 3. die Tag- eule. Bechflein, ‚Naturgefch. I. p. 329. n. 4. die. Schnee- eule. Bechftein, ‚Naturgefeh. Deutfchl. IL. p. 350: u. 1. die Schneeeule. p. 353. große weiße Eule, weiß. f£ Eule, Tageule, isländifche weiße Eule, grof- "fe.weiß: noraifche Eule, weißbunte Eule, weiß bunt: ‚jchlichte Eulr , große weiße und einzeln fehwarz gedüpfelte Eule. Funke, Naturgelch. ]. p. 288. die Tageule. Ebert, Natorl. Il. p. 39. Tageulen, Halle, Vögel, p. 239. n. 179. die große weiße nordifche Eule. Gattırer, vom Nutzen und Schaden = Thiere, I. p:47. n. 43. große weiße Eule. Pennant , ard. Zool. II. p. 222. n. 37. die Schner- .eule, Tageule. Titelkupf. Onomat. hilt. nat, VII. p. 321. die weißbunte Kulr, Klein, av. p. 57. n. 5. Ulula alba, maculıs terrei coloris. Klein, (4) Länge 2 Fuls 3 Zoll. Flügelweire 5 Fufs. Gewicht, über 3 Pfund. . Die Einwohner an der Hudfonsbay kochen dıefe Eule, effen zuerft das Fleifch, und trınken dann.die Brühe, die fie für etwas gefünder halten. Ihr gräfshches Heulen ift dem Klaggefchrey eines Menfchen im grölsten Unglück ähn- lich; in Lappland wird fie deshalb für ein Gefpenft ge» | balten. Aves Accipitres. _.Sttix. 157 ı „Klein, Vorbereit. p. 107. n. 5. weißbunte [ehlichte Eule. Klein, verbefl. Vögelbif. p- 55. 0. 5. weißbunte fihlichie Eule. Briffon, ornithol. I: p. 152. n. 8. Chat. huant blanc de la Baye de Hudfon. Biffon, Vögel, II. 103. die große weiße Eu. le. ‘Tab. 73.: { Batjch, Thiere, 1. p. 298. die Tageule oder große weiße Eule. Seligmann, Vögel, 1 Tab. 17. große. weiße Eule. | Befeke, Vögel Kurl. p. 22. n.31 die Tageuke. Ellis, ‘Reife nach Hudfons Meerbufen, P:39- die . großr weißr, Eule. Fıfcher , Zuf. z. Naturgefch. von land: P- 43. 0. 490, weißbunte Kule, Tageule. Bock, Naturgefch, von Preuflen, IV. p. 283..n. 30. die Tagenlr. i Leem, Nachr. von den he in Finnmarken, p. 127. weiße Eulın. Latham, Vögel, 1. p. 124. n. 17. die große weiße Eule, die Tag- Eule. Latham , Syn. Suppl. p. 45. Snowy Owl. Latham, Syft. ornith. I. p. 57. n. 20. Strix (Ny- dtea) capite Jaevi, corpore albido, machlis lunatis diftantibus fufcis. Scopoli, Beimerk. a. d. Naturgefch. I. p. ıı. n. 10, die weißbunte Eule. | Naturforfch. VII. p. 58. n. 30. die Tageule. Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Freunde, "VII p. 449. die Tageule. “ Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 384. n. 35. die Schneeeule. Y Dresdn. Magaz. II, p. 394 - 401. m. e. Fig. Ä Cranz, 158 44- 25. Aves Akcipitres. Strix. Cranz, Grönl. p. nı2. Eulen welche weiß find. Egedt, Beichr. von Grönl. p. 88. ‚eckige Nacht- eulen. Horr:bow, Nachr, von Isl. p. 181. Anderfon , Belchr. von Isl. p. 46. in. ı Fig. - Linne, Sylt. Natur. Edit. VI. p. 17. n. 9 No- ua Scandiaca. Linne, Sylt, Nat. Edit. X. I. p. 93. n. 8, Strix (Nydtea) capite laevi, corpore albido, macu- lis lunatis diftantibus ii Müller, zoolog. dan. prodr. p. ır. n. 77. Strix (Nydtea) capite laevi, corpore albido, macu- ° Jis lunatis diftantibus fufeis. Briünich, ornith. bor. p.7. Nyctea. Fabric. fu. groenl. p. 60. n. 36. Strix (Nydea) ca- pite laevi, corpore albido, maculis lunatis di» ftantibus fufcis. Donndorff, Handb. der Tbiergefch, p- 212. n. 5, die Schnee- Eule. TensomaLmı Die Eule mit erbsförmigen Flecken.) Beftke, Vögel Kurl. p. 27. ad n. 37. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 64. n. 42. Strix ( Tengmalmi) capite laevi, corpore grifeo, maculis pififormibus albis, iridibus Havis. Nesurosa. Die gefreifte Eule. (6) Pennant, ardl. Zoolog. ll. p. 223. n. 38. die Fa fireifte Eule. Tab. 11. Latham, bi I. p. 125. n. 13. die gefreifte Eule. | Folk. (5) Nach Befeke vielleicht das Weibchen von Strix Paferina, (6) Flügelweite 4 Fufs. Gewicht 3 Pfund, nach Zatham. e Aves Akcipitres. Six. 159 Latham, Sylt. ornithol. I. p. 58. n. 22. Strix (Ne- bulofa) capite lacvi, ‚corpore fufco, albido undulatım ftriato, remige fexto longiere, api» ce ni IBTIcante, 3 F 26. CınErE A. Die afchgraue Eule.(?) 27. Pennant,, ardt. Zool. II. p. 221. n.36. die ruß- Schwarze Eule. ‚Latham, Vögel, I. p. 125. n. 19. die afıhurins | Eulr. Latsam, Syn. Suppl. p. 45. Cinereous Owl. Latham, Syft. ornithol. I. p. 58. n. 22. Strix (Cr nerea) cinereo- fuliginufa, nigro transverlim lineata, fubtus albido cinereoque nebulofa, regione periophthalmica eirculis concentricis aigris. Donndorf’, Handb. der ‚Ebipigeich. p- 212. n. 6. die rußfchwarze Eule. Waracurmu. Der W apacuthu. ' ?) Pennant, ardt. Zool. IL. p. 220. n. 35. der Wapa- cuthu. Latham, ‚Vögel, 1 p. 140. n. 41. der Wapakuthn, Latham, Syn. Suppl. p. 49. W Era Oil. Laiham, Syft. ornitlı. 1. p. 58. n. 21. St:ix (Wa- pacuthu) capite laevi, corpore albo, pallide rubro nigroque maculato, fubtus albido, lineis _ numerofis rufefcenttbus. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p- 213. 0.7. der Wapacuthu. 28. Cv- (7) Flügelweite und Gewicht wie bey der vorigen, (8) Flügelweite 4 Fufs. Gewicht 5 Pfund. Brüter im May und Soll, nach Hutchins, 5 bis :o weılse Eyer legen, worin fie, | ' wolle die Bemerkung Bi ift, fehr von andern Garrungen ab weicht. 160 | Aves Accipitres.. ‚Strix. 28. CunicuLarıa Die Kaninchentale. (2) Müller, Naturfyfl. IL p. 107. c. die Kaninchen eule. Halle, Vögel, p. 241. n. ıg2. die Kanincheneule. Pennant, arct: Zoolog. U. p. 219. Ulula cunicu- laria. 2 Klein, av. p. 57. n. 9, Ulula cunicularia. Klein, Vorbereitung, p. 108. n. 9. Erdeule. Klein, verb. Vögelhift, p. 56.n. 9. Zrdeule. Bri[fon, ornith. I. p. 153. n. ı1. Chvuette de Co- quimbo. Büffon, Vögel, I. p. 84. Kanincheneule. Latham, Vögel, I. p. 134. n. 33. die Minirv-En- le, der Pequen. Letham, Sytt. ornitholog. I. p. 63. n. 38. Strix (Cunicularia) capite laevi, corpore fufco, fub- tus albo, pedibus tuberculatis, pilofis. Donndorf, Handb. der Thiergefch. P 23,0%. der Pequen. 7, Aruco. Die Nachtente, Er) Müller, Naturfyft. II. p. 102. n. 7. die Nacht. eule. Borowjky, 'Thierr, II. p. 79.n. 4. die Nachteule. Bechflein, (9) Nach ige eine blofse EEE der europäifchen Steinenle. (10) Flügelweite 3 Fuls 4 Zoll. Diefe Eulen find fo wild dafs fie eher verhungern als’ fich gefangen fürtern laffen ; und kaum laffen fich dienoch ganz kleinen Jungen einigermafsen zähmen. Es find grimmige und gefährliche Thiere, befon- ders wenn fie Junge haben, da man fich ihren‘ Neftern mit Verficht nähern mufs. Nach Befeke 1. c. p. 27.n, 38. gehöre Frifch Schläferenle Tab, 97. mit hıc! er, die Gmelin zur Flan- mes rechnet. Nach Latham ilt noch nicht ausgemacht, ob fie von der Brandente wirklich verfchieden fey. TE Aves Akcipitres, Serik. 161 Bechfein, Naturgefch. 1. p. 339. n. 5. die Nacht- eule. Bechflein, Naturgefch. Deutfehl, II. p. 353. 0.2. die Nachteule. P.356. große Baumrulr, ge. . meine Eule, Mauseule, graue Bufcheule, Knayp- eule, Grabeule, braune Eule, rothe Eule, Huhu, Wal:iäufl. Funke, Naturgelch. I. p. 287. die Nachteule. Ebert , Naturl. II. p. 27. die Nachteule. Halle, Vögel, p. 234. a. 174. dir gemeine graue Bufcheule, mit weiß und braunem Schlry . Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II p: 46. n. 42. dir gemeine Eule. Onoimnat. hift. nat. VII. p. 315. die gemeine Eule, Bufcheule, Nachteule. Handbuch der deutfchen Thiergefch, p- 97. die Nathteule u.f. w. Klein, av. p. 57. n. 10. Ulula volterina 2: Klein, Vorbereit. p. 108. n. 10. Geyersul? \ Klein, verb. Vögelhilt. p. 56. n. 10. G-yes eule? Gesmer, Vögelb. p. 535. Ui oder Nachteul, Fig. P. 536. gut. © Briffon , ornitholog. I. p. 148. n. 3. Hulote, Biffon, Vögel, I. p. 64. die Nachteule, groj: fe Boumeule. Tab. 66. Bat/ich, Thiere, I. p. 298. die Nachtriufs Latham, Vögel, I. p. 126. n. 20. die Nacht-Euke. . Latham, Syfi. ornitholog. I: p. 59: n: 26. Strix (Aluco) ‚capite laevi, 3 a. -iris dibus atris. Befeke, Vögel Kurl. p: 25. n. 33. die Nachteile, Bock, Naturgefch, von Preuffen, IV: p: 284. n. 31; die Nachteule. Fifcher, Naturgefeh. von Livland; p- 68. n. 49: gemtine Eule, Nachteule, Schleyereuls: U. Band LT. L Poni: 162 Aves Ascipitres, > Strix. Pontoppidan, Naturgefch, von Dännem. p. 166. n. 2. Nachteule. Krünitz, Encyklop. XI. p. 684. die Nach. ale, Naumann, Vogelfteller, p. 165. Knappeule. Naturforfch. VII. p. 58. 0.31. NMachteule. Beckmann, Bibl. VI. p. 56. 57. die große Bauni- eule. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. ı2. n. n. die Maus- Eule. Eberhard, Thiergefchichte, p. 70. die gemeine Buftheule. Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 84. n. 35. die Nachteule. Loniceri, Kräuterbuch, p. 671. Eul, er Nacht- Eul. Fig. p. 672. 'Krajt, Ausrott. grauf. Thiere, I. p. 141. 17 oder Nacht - Eul. Linnd, Sy. Nat. Ed. Il. p. 52. Ulula. Linne, Syfi. Nat. Edit. VI p. ı7. n.5. Ulula. Linue, Syft. Natur. Edit. X. I. p: 93. n. 6. Strix (Aluco) capite laevi, corpore ferrugineo, iri- dibus atris, remigibus primoribus ferratis. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 367. Ulula; eine Ei le, Ule, Punfrh- Eule, Graw- Eule. Hermann , tab. affın. animal. p. 176. Strix Aluco. Fonfton , av. ’p. 50. Ulula. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 213. n.9. die Nachteule. 29. SYLvVEST rıs. Die Holzeule. () Bechjlein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 374. n. 8. die Holzeule. Scopohi, (1) Nach Bechfein ift es noch nicht ausgemacht, ob diefe und die folgende Eule, MEER, verfchiedene Ai, oder blofs Varietäten find, Ave Accipitres. _ Strix. 163 Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 13. n. 13. die Holz- Eule, oder wilde Eule. Lathem, Vögel, I. p. 127. n. 21. die öferrei- chifche Kulr. ‚Latham, Sytt. ornith. I. p. 61. n. 29. Six (Syl« ‚veltris ) capite laevi, corpore albo fnfcoque | "variegato, regione periophthalmica albida. Kramer, Auftr. p. 324. n. 7. Strix capite Jaevi, Baipore grifeo? Wald- Auffe. 30. Ava. Die weißbauchige Eule. . Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 374. n. 9 die weißbauchige Eule. Scopoli, Bemerk. 'a. d. Naturgefch. 1. p. 4 n. 14. die weiße Eule. Latham, Vögel, I. p. 127. n. 22. die weiß öffer- reichifehe Eule. : Latham, Syft. ornitholog. I. p. 61. n. 30. Strix (Alba) capite laevi, corpore rufo, grifcoque vario, fubtus albo, regione periophthalmica mätgine rufo, redtricibus apice albis. 31. Noctua, Die braunrothe Eule Scopoli, Bemerk. a. d. Maas age L. p. 15. n. 15. die Nacht- Eule. Lathom, Vögel, I. p. 128. m 2a die brounrothe öflerreichifche Eule. Lotham, Sytt. ornitholog. I. p. 61. n. 31. Strix (Nodua) capite laevi,. a flavis, corpore pallide rufo, maculis longitudinalibus fufcis. ‚33. Ru FA. Die fuchsrothe Eule. (?) Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 356. die fuchsrothe Eule. L2 Scopoli, (2) Nach Bechfein das Weibchen von Strix Aluco. 164 . Aves Accipitres. Strix. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 14: n. 16. die fuchsrothe Eule. | Latham, Vögel, I. p. 128. n, 24. die rofligrothe. öfterreichifche Eule. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 62. n. 32. Sırix (Ru- fa) capıte laevi, iridıbus cacrulelcentibus, cor- pore ferrugineo , fufco maculato. 35. SoLonıEnsıs. Die Solognefer Eule. Latham, Vögel, I. p. 128. n. 25. die folognefer Eule. Lotham, Sylt. beit I. p. 62. n, 33. Strix . (Solognienfis) capite laevi, corpore fupra atro- fufco, fulvo adınifto, fubtus albo, cauda alba, verfus apicem lineis nigricantibus decuflan- tibus. 8. Fr i MmMEA. Die Schleyereule. (3) Miller , Naturfyfl. II. p. 102. n. 8. die feurige Nachteule. Borow/ky, EN I. p. 79. n. 5. die Perl. eule, Kircheule, Schleuereule. Bechflein, Naturgefeh. I. p. 331. n. 6. die Schleyer- eule. 1 Bechflein, (3) Länge 16 Zoll. Flügelweite 3 Fuls 3 Zoll. Gewicht ı1 Un- en. Hält fich am Tage auf Kirchen, Thürmen, alten Schlöf- fern u. f. w. auf, und kommt erft in der Dämmerung her- vor, Nährt fich von Ratten, Mäufen, Fledermäufen,, jungen Vögeln, grofsen Käfern u. f. w. ift aber auch den Tauben- fchlägen nachtheilig. Im Herbft befucht fie auch den Schne- pfen-und Droffelnfangs Macht kein Neft, fondern legr ıhre 3 bis 5 weifsen Eyer, die länglıcher als bey andern Eulen find, zu Ende des Märzes oder Anfang des Aprils, in die Klüfte der Mauern, und die Kirchen - und Thurmdächer, ins Genift, Kehrig, oder verwitterten Mörtel Das Fleifch der Jungen foll nach den erften drey Wochen, wenn fie gut gefuttert find, efsbar feyn, | - Aves Accipitres. Strix. I 65 Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. u. P- 359. 1. 4 die Schlryereule. p. 364. weiße Eule, Kirch. eule, Thurmeule, Bufcheule, Kautzeul:, Tod. teneule, g:flammte Eule, W' aldkautz, Kohleu- le, Schleyer - Auffe. Funke, Naturgefch. I. p. 288. die Steineufe, Eoert, Naturl. II. p. 38. die Kircheule, Thurm- eule. . Halle, Vögel, p. 238. n. 178. die Kircheule, Gatterer, vom Nutzen und Schaden der 'Thiere, II. p. 48. n. 44. die Kircheule, Perleule, Tod. zenvogel, u. f w. | Pennont, ard. Zool. 1. p. 224. n. 40. die weiße Eule, Kircheule. Neuer Schauplatz der Natur, IL p. yı3. die Schleyer- Euler. Onomat. hiltor. nat. VII. p. 319. Kircheule, Tod. teneule. Handbuch der Naturgefch. II. p. 145. die Schleier- eule, Kirchreule. Handb. der deutfchen Thiergefch. pı 98. die Perl. eule, Thurmeule, u. f. w . Klein, av. p. 56. n. 4. Ulula Aluco. Klein, Vorbereit. p. 107. n. 4. Schlagheni Kirch. eule, Kautzeule. Klein, verb. Vögelh. p. 55. n. 4. Schleyereule, Klein, Stemm. av. p. 9. Tab. ı0. fig. ı. a. b. 2... bi: bi Gesuer , Vögelbuch, p. 537. Schleyerzal od Kirch eul. Abbild, ziemlich gut. \ Brijfon , ornithol. I. p. 147. n. 2. petit Chathuant. Büffim, Vögel, III. p. 74. die Kircheule, Tab. 68. © Batfch, 'Thiere, I. p. 299. die Perleule. "Latham, Vögel, I. p. 129. n. 26. die Schleyer-Eu- | ne Pel- Zule. | L 3 Lathom, - 166 Aves Accipitres. Strix, Latham, Syn. Suppl. p. 46. White-Owl. Latham, Sylt. ornith. I. p. 60. n. 28. Strix (Flam« mea) capite laevi, corpore lute», pundtis al- bis, fubtus albido, punctis nigricautibus. Beftke, Vögel Kurlands, p. 27. n. 38. die rothe Schleyer- oder Perleule. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 285. n. 32. die feurige Nächten, Kirehaule, gelbe Schleyer- eulo. "** White, Naturgefchichte von England, p- 50. Perleulen. Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, II. p. 62. die Schleyereule. Carver, Reife eier eek p: 386. die Eule? ' Pontoppidan, Naturpelsh, von Dännemark, p. 166. n.8. Ärakugle. “Tab. 12. Zorn, Petinotheol. II. p. 256. die Schleyer-Eule. Eberhard, Thiergefch. p. 70. die Kircheule. Meidinger, Vorlef. 1. p. 113. die Kirch-oder Tode . teneule. / Schneider , zool. Abhandl. p. 144. die Nachteule. Groffoy, mat. med. VII. p. 556. die Kircheule. Valentin, Amph. zootoın. IL p. 76. Naturforfch. VII. p. 59. n. 33. das Käutzlein. ‚(Mit Strix Ulula verwechfelt.) Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Freunde, VIL p. 449. n. ıı. die rothe Schleyer- oder Perl. eule., Prunant, britt. Thiergefch. Tab. 18. Meilin, von Anleg, der. Wildbahn, p. 349. d. die Perleule. Anweil, Vögel zu fangen, p. 197. Schlnyereule. Berchflein, Mufierung fchädl, Th. p- 85. u. 37. die Schlzyereule, | Beik- \ Aves Accipitres. Strix. 167 Beckmann, ph. ökon. Bibl. IV. R 57. VI. p. 56. die Schleyereule. Derklein, Thierreich, p. 314. Kircheule. Kriinitz, Encyklop. XI. p. 685. vers Woaldkaut2. Linne, SyR. Natur. Edit. VI. p. 17. n. 7. Strix Flammea. Schwenkfeld, aviar. 1. Silef. p- 368. Ulula flammeata, eine Schleier- Eule, Kircheule, Ranz- Eule. Miller, zoolog. dan.prodr. p. ı1. n. 79. Strix (Flammea) 'capite laevi, corpore luteo, pun- dis albis, fubtus albido, pundhis. nigrican« .. tibus. > «Kramer, Auftr. p. 324. n. 5. Strix ‚eapite laevi, facie alba, ‚pone aures circuli fegmento che, reo e pennis fingularis firudturae, dorfo cae- soon, rulefcentez Schleuer- Eule, Schleuer - Auffe. Schäfer, Elem. ornith. Tab. 64. '@erin. ornith. 1. p. 88. Tab. gr. Donndorff, Handb, der Thirgior ” a n. 10, die Kircheneule, : E 9. STRIDULA. Die Beandeule, (+) Miller, Naturfyfl. I. p. 103. n. 9. die Brandeulc. " Bechflein , Natürgefeh. I: p: 338. 0.6. die Brand« eule. ‚Berhflein, Naturgefeh. Deurfchl. I. p- 356. 0.3. + die Brandenle. A 359. die hellbraune Eule, L4 gelbe (4) Länge über 16 Y Flügelweite 3 Fufs. Hält fich befon- „> ders gern in Schwarzwäldern auf, und kommt ‚höchft felten zu den Wohnungen der Menfchen. Nährt fich von Feld- . mäufen, Maulwürfen, Heufehrecken und Käfern. legt 3 " bis $ weifse rundliche Eyer in ein Saat- oder Rabenkrähen- ... Eighhörnchens - oder verlaflenes Vogelneft, Lälse fich jung md alt Jeicht zähmen, ‚268 „Aürs Accipitres; Streix.. gelte Eule, Knarreule, Zifchrule, braun- fehwarze Nachteule, Kirreule, Kieder, Milch- fouger, Melker , Stockeule. Ebert, Naturl. II. p.38..di: Brandeule, Knarreufe. Hall:, Vögel, p. 236. n. 175. die braunfchwarze - Eule. 7 Gatierrr, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p. 49. n. 45: die graue Eule u. f. w. Pennant, arct. Zool. II. p. 226. B. die hellbraune Eule, dr Milchfauger. | Neuer Schaupl, der Natur, II. p: 718. die graue Eule, Onomat.hift. natur. VII. p. 325. die Briastiue, Handbuch der deutlichen T hiergefchichte, p. 97. die graue Eule, Brandeule. i Klein, av. p. 56, n. 3; Ulula Strix. Klin, Vorbereit. p- 106. n. 3. braume, grau, gemeine Eule. Klein, verbeflerte Vögelhi p: 35 n.3; gemeine Enle. Briffun, ornithol. l.p. 146: n. I. Rollei Biffon, Vögel, II. p. 6. ni graue Eule. | Tab. 67, Bat/ch, Thiere, I. p. 298: die PB Ku. Latham, Vögel, I. p. 129. u. 27, die lohgelbe Eu. le, Brandeule. Lotion; Syfi. ornith. I p, 38. n. 25. Strix (Stri- ° dula) capite laevi, corpore ferrugineo, remi- ge tertio longiore. / Brfeke, Vögel Kurl, p- 26. n. 34 die PUR essle;ii. u Bock, Naturgefch. v. lie, IV. p. 285. n. 3% die graue Nachteule, Brandenle, Fifcher, Naturgefch. von Liyland, p. 68. n, 50. Brandeule, Knarreule, Hajel Aves Acipitres, Strix. ‚169 Hofelquift, Reife nach Paläfina, p- 290. n. 16. ‘Strix (Orientalis) facie pilofa, futura crifpato» plumofa in dorfo roftri? Pennant,, britt. Thiergefch. Tab. 19. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I, ‚pl2. nm. 12, die Knarr - oder zifchende Eule. | Naturforfeh.:VIII. p. 59. n. 32. die Brandeule. Bechflein, Mufterung fchädl. Thiere, P- 85. n. 36. die Brandeule. Tengmalm, neue Ichwed, Abhandl. v. P- 45 Strix Stridula. Krinitz, Eucyklop. XI, p. 685. die graue Eule. Linn, Sytt. Nat. ‚Edit. VI. r 17. 0. 6. Strix . Hit minor. a Syfl. Nat. Edit. X. I. p. 93. n, 9. Strix (Stridula) apite laevi, corpore Price, . . remige. tertio ‚longiore. Müller, zool. dan. prodr. p. ı1.n. 82. Strix (Stri- dula) capite laevi, corpore ferrugineo, reınige ‚ tertio longiöre., Brünich, ornith. bor. p. 7. n. 18. Strix Stridula. Kramer, Auftr. p. 223. n. 4. Strix. capite laevi, pone aures circuli fegmento nigro & pennis fingularis ftrudturae,. dorfo ferrugineo? NMacht- eule, gemeine oder kleine Eule? Fanflon, av. p. 52. Strix. Donndorf, Handb. der ie p. 214. n. It. die graue Fule. 10. Urvra, Die Steineule. © Mille, Naturfyl. Il. p. 104. n. 10. das Kautzlein, Lz Bo= (5) Flügelweite 2 Fuls 9 Zoll, Gewicht 19 Unzen. Liebe " vorzüglich bergige Gegenden, und wohnt in Steinbrüchen, Felfenritzen, verfallenen Gebäuden, auch in Kirch - und Thurm- 170 Aves Aecipitres. . Steix. „! . " Borowjky, Thierreich, II. p. 80 n. 6. der Stein- kauz. Blumenbach, Handb, der Naturgefch. p. 161. n. 2. Strix (Ulula) capite laevi, iridibus croceis, corpore ferrugineo , remige tertio longiore; Steinkautz, Steineule.(°) Bechflein, Naturg. I. p. 332. n.8. der. große Kauz. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 364. n. 5. der große Kautz. p. 367. Steineule, Bufcheu- li, Steimauffe, heulende Eule, große bram sıe Eule, BARHE, Tjehiavitle,; Steinkautz, Kautz. | Ebert, -Naturl.. I. p- 93. die Stünsule, Halle, Vögel, p- 237. n. ER die große braune ‚Eule. ) Gatterer, vom Ns u, Schaden der Thiere, I. p. 49. n. 46. die Steineule u. f. w. Pennant, :ardt. Zool. II. p. 225. n. er die brau- ne Eule, der Kautz.. Handbuch der deutfchen "Thiergefch. P- 99. die Steineule, Bufcheules Gesner, Vögelb. p. 356. Kautz oder Steinkautzs Fig. p- 357. PTRN ornith. L. p. 149. n. 4 grande Chouette. Büffon, “Thurmmauern.- In Wäldern findet man fie gar nicht. Fängt *° fehr gefchwind Mäufe und Wafferratten, friße aber auch Grillen, Käfer und Nachtfchmerterlinge. Legt, ohne Neft 'in den Klüften und Ritzen 2 bis 4 rundlighe weilse Ey zu Anfang des Märzes, und wenn das Weibchen über der Brut gerödter wird, fo brücet das Männchen die Eyer aus, und futtert die Jungen auf. — Oft wird diefe Gattung ın den Synonymen mit Strix paferina verwechfelt, — Der vanze hier angegebene Charskter weicht: von dem he ß sg andern Syftematikern ab, und doch kann nach den franz. und engl, Synonymen keine andere als diefe Gattung ge- nigynt fevn; auch ift Frifch Tab. 98. angeführt, Aves Accipitres. Sri 171 » Büffon‘, Vögel, III. p. 81. die Steineule, Bufch- eule. Batfch, Thiere, I. p. 297. die Steineule. Latham, Vögel, I. p. 130. n. 28. das BRIRNEN®, die. Stein- Eule. Lotham, Syfl. ornitholog. I. p. 60. n. 27. Strix (Ulula) capite laevi, fupra rufefcens, maculis . longitudinalibus Safeie, fubtus albida, aaalın fufcis, cauda fafciis fufeie, Befeke, Vögel Kurl. p. 26. n. 36. die Steineule. E ifcher, Naturgefch. von ı Livland, p- 69. n. St. Käutzlein? ‚ Poutoppidan, Naturg. von Dännemark, p. 166. n. 6. gemeine Eule. Bock, Naturgelch. von Preuffen, Iv. p. 286. n. 34. Käutzlein, Steinkautz, Steineule. White, Naturgefch. von England, p- 16. Stein- \ eule. - ‘ Dübel, Jägerprakt. I. p. 80. Steinkautz. Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf. Freunde; VII. p. 450. die Steimeule. ' Naturforfch, VIII. p. 59. n. 33. das Käuzlein. (Mit Str. Aluco verwechfelt.) ‚Naturf. XVII. p. 224. Steineule. | ‚Bechflein, Mufterung fchädl. Th. p. 86. n. 38. der große Kautz. ‚ Eberhard, Thiergefchichte, ı p. yo. der Se kantz. Krünitz, Eneyklop. XI. p. 685. die Steineulr. Merklein, Tierreich, p- 314. Steineule. Fablonfky , allgem. Lexicon, . p. 522. Kautz, Steinkautz. | 2 Linne, Syft, Nat. Edit, X. I. P» 93. n. 10. Strix . (Ulula) capite laevi, corpore fupra fufco, al- bo maculato, rectricibus fafciis albis, Schwenk- 172 Aves Akccipitres. Strix. Schwenhfeld, aviar. Silef. p. 308. Noctua; eine Nacht. Eule, Stein-Erle, Mittel Euie, Kuntz, C'arleton , onomat. hift. nat. p. 70. n. 6. N.dt:a. Miüllır, zöolog. dan. prodr. p. II. n. 80. Strix (Ulula) capite laevi, corpore fupra fulco, al- bo maculato, redtricibus fafciis linearibus albis, 8 | H “ann, tab, affın. animal. p. 175. Ulula, Donndorff, Handb. der har ein ‚P- 215. n. 12. die Steineule, ®. Nodua minor‘ aucuparia. Y. Strix capite inaurito, corpore ferrugineo, fu- pra nigro maculato, fubtus lineolis fufcis fircato, orbitis, roffro fafciayue fubalari ni- gris. a: Syflem. an l. p. 60. n. 27: ” Mu. Carls. Fafc. III. Tab. gı. Strix. arica | 1. Funeresa. Die kanadifche Eule, Müller , Naturfyft. II. p. 105. n. ıı. die Steineule. Pennant, ardt. Zool. II, p. 223. n. 39. die Ha- bichtseule. | Onomat. hift. nat. VIL p. 320. die Trawereule. Brifon, ornithol, 1. p. 151. n. 6. Chathuant de Canada. Büffon, Vögel, III. p. 113. der große kanadenfi- fihe Kautz. Latham, Vögel, 1. p. 132. n. 29. die Ranadifche Eule. Latham, Syft, ornithol. I. p. 62. n. 35. Strix (Fu- nerea) capite Jaevi, corpore fufco, albo ma- eulato, fubtus albo fuf-oque fafciato, remi- gibus maculis albis variegatis, redtricibus al- bo fafciatis. | Boch, Aves Atcipitwes. Strix. 173 Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 286. n. 35. die Stemeule. Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. 69. n. 52. Kircheule, Steineule. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark. p. 166. u. 4. Krakugl, Klag:frau, Klage. T:b. 12, Naturforfeh. VI. p. 60. n. 34. Steinrule. Eberhard, Thiergsfch. p- 70. die kanadifche Eule. . Linne, Syf. Nat. Ed. X. I. p. 93. n. 7. Strix (Funerea) capite laevi, corpore ifeo, irıdi- bus Havis. . Müller, zool. dan. prodr. p. ı1. n. 81. Strix (Fune- rea) capite laevi, corpore fufco, iridibus flavis. Gerin. ornith. I. p. 88. Tab. 90. 34. ok a oe “7% Donndorf, Handb. der I ar ken p. 215. n. 13. die Habichtseule. H upsonıAa. Die kline Falkineuk. e M'llır, Naturfyft. II. p. 101. die Sperbereufe. Miller , Naturlyt}. Suppl, p- 69. n. 16. Strix Ca. paroch; der Weißbacken. Halle, Vögel, p.242. n. 183. die Geiereule?. Brifon, ormithol. I. p. 151. n. 7. Chathuant de la Baye de Hudfon. Biiffen, Vogel: III. p. 100, die kleine Falkeneu- ke.‘ Tab. 7 Seligmann, Vögel, III. Tab. 19. die kleine Fal. keneule. | Latham, Vögel, I. p. 133. n. 30. die Habicht. "Eule. | u Zatham, Syft. ornithol. I. p. 65. n. 35. ß. Strix, un Sag pennis fupra fufcis, margine albis, fubtus gi‘ N (7) Nach Penname und Latham eine Varietät von Sırix Fa« ”.meren, 174 Aves Akcipitres. Strix. fubtus albis, lineis transverfis nigris, roftro iridibusque aurantiis. Be/rke, Vögel Kurl. p. 23. n. 32. Eonsinchi Gerin. ornith. I. p 91. I’ab. 98. 95. URALENSIS. Die Uraleule. (?) Miiller, Natuciyft. Suppl._p. 68. n. 14. die urali= Srh: Eule. | Latham, Vögel, I. p. 136. n. 37. dir Ural. Eule. Latkam, Sytt. Beclln I. p. 63. y. Strix cor- pore albido, maculis in fi ingularum pennarum ımedio lougitudinalibus fufcis. Lepechin, 'Tageb. der ruflifchen Reken IT. p. ıgr. urali/che Eule. Pallas, Reife, Ausz. I. Anh, p. 3. n. 7. Strix- * uralenfis. Hermann, tab. affin. aniın. p. 174. Str. uralenfis_ 36. ACCıPITRINA, Die Habichtseule.(9) Miller, Naturfyfl. Suppl. p. 67. n. 13. die Ha- bichteule. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 372. n. 7. die Habichtseule. p. 373. kleine Falkeneule, Geyereule, Sperbereule. Tab. 12. Ä Latham, \ögel, I. p. 136. n. 36. die kafpifche Eule. Latham, Syft. ornithol. I. p. 60. n. 27. %. Strix capite laevi, corpore fupra lutefcente, fubtus luteo- (8) Länge, nach Lepechin, ı Fuls 9 Zoll 10 Linien; Flügel- weite 2 Fufs 5 Zoll. — Nach Pennant und Latham eine Varietät von Strix Funerea. # (9) Länge, nach Bechftein, 19 Zoll; Flügelweite 2 Fuß 4 2. Gewicht ı2 Unzen.. Aus den beygefügten Synonymen er- heller, dafs Bechflein dıefe Gattung mit n. 34. und 35. für einerley hält, Zatham führt fie als eine Varierät von Strix Uinla aut, Nach Befeke nilier fie auch in Kurland, Aves Accipitres,. ‘ Steix, 175 luteo - albo, maculis longitudinalibus nigri- cantıbus, Brfike, Vögel Kurl. p- 26. n. 35. die Habicht. eule. e Pallas, Reife, Ausz. 1. p. 376. ‚eine DUOmeRhF Eule. Pallas, Reife, Ausz. I. Anh. p. 3. m. 6. Strix acripitrina. Bechfiein, Muflerung fchädl, Th. p. 88. n. 44. die Habichtseule.. Hermann, tab. aflin. anım, p.175. Str. accipitrina, 37. Javanıca. Der Kukepluck, (1°) : g Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 64. n. 39. Strix (Javanica) corpore cinereo, hinc. inde, rufe- fcente, maculis albis et nigris, fubtus fordıde albo, hinc inde rufefcente, maculis nigris. 38. Novaz seetLanDıae. Die neufieländifche Eule. (') Lathanı, Syfl. ornith. A p- 65. n. 45. Strix (Ful- va) capite lasvi, corpore fufco, marginibus ‚pennarum fulvis; 'regione periophthalınica ful- va, redtricibus Er pallidis. Kaabenr.. Syn. Baron. P- 48. 39. New - Zealand Ow ß. Strix iridibus flavis, corpore fupra falko- albo " maculato, fubtus fulvo, Latham, Syf, ormie thol. I. p. 65. n. 45. ß. " Latham, Syn. p. 149. n. 39: New - Zealand Owl. Gmelin, Syfi. Linn. p. 297. n. 38. "39. CA- (10) Länge 17 Zoll. Flügelweite go Zoll; engl. M. (1) Auf diefe Art hat Lackam die Synonynien in dem Sylt. or- nithol, geordner. ’ 176 Aves Accipitres. Strix. 39. Carennensıs, Die cayennifche Eule. Miller , Naturfyflem Suppl. p. 76. n. 17. die co} jenni/che Eule. Biffon; Vögel, II. p. ıı2. die kayeniifühe Eule Tab. 74. 'Latham, Vögel, I. p. 135. n. 35. die kayenni/che Eule. Latham, syh. ornitholog: I. p. 64. n. 4r. Strix (Cayanenfis) tapite laevi, iridibus fulvis, cor« pore rufo, lineis undulatis transverfis tufeis. 40. Dominicensis. Die Eule von St. Domingo. Mülkr,, Naturfyft: Suppl. p. 70. n. 18. die do mingifche Eule. Büffon, Vögel, III. p. ti5. der große Kautz, von St. Domingo, Latham , Vögel, 1. P- 125.n. 34. die St. Domi- nik. Kule. Latham, Sylt. ornitholog: L. p- 64. n. 46. Strix (Dominicenfis) capite laevi, abdomine rufo, pedtore maculis fparfis longitudinalibus. ; 31. Torcay au AFTLI. Die jehwarzbente mexika- \nifche Eule. 2 Miller, Naturfyfi. I. p. 166. b. Tolchiquathi. | Briffon, ornithol. I. p. 153. n. 10. Nodtua Mexi- . cana; Chomette du Mexique. ; Biüfon, Vögel, II. p. 116. n.2. die fchwarz: bunte > da Eule. E ‚ Latham, Vögel, I. p. 134. n. 32. die Eule aus - Neu- Spanien. # Latham, Syft. ornithol. I. p. &. n. 37. Strix (Tolchiquatli) -capite laevi, irıdibus flavelcen- tibus , corpore nigro -Havefcente, albo fuivo- _ que vario, {ubtus albo, 2 42: Con N Aves Accipitres. Strix. 177 43. CHuicnicrtn Die vothbunte mexikanifche Eule. EN Miller, Naturfyfiem, II. p- 166. a. ChichiHli; Briffon, Si I. p. 152. Strix Mexicana; Chat- huant du Mexi Bifon, Vögel, u pP. 116. n. 1. die mexikanifche vothbunte Eule. Latham, Vögel, I. p. 134. n. 1. die mexikanifche Eule. Latham, Syft. ornith. I. p. 63. n. 36. Strix (Chi. chidtli) capite laevi, oculis nigris, corpore fulvo, albo, fufco AiBepgle” vario, palpebris ‚caeruleis, 43. Acanıca. Die aradifche Eule, Latham, Vögel, I. p. 137. n. 38. die akadifche Eule... Tab, 5. fig. 2. Latham , Syft. ornith. L. p. 65. n. 44. Strix (Aca- dienfis) capite laevi, regione periophthalımi- ‘ca cinerea, corpore fupra rubro. fulco maculis albis, fubtus fordide allo maculis longitudina- Jibus ‚ferrugineis. 12. Pa sserina. Der kleine Kautz. @) Miller, Naturfyf. U. p- 106. n. 12. die Zwerg: eule, Borowjky,; ze 5 2 Flügelweite 1 Fufs 11 Zoll; Gewicht 7 Unzen. Lebr in alten verfallenen Gebäuden, oft nutten in Städten, in Kir- = Shen, Steinbrüchen, Gewölben u. f. w. Niftet in Mauerlö- chern, auf dem Gebälke und unter den Dächern alter Ge- " bäude, in Felfen: und Steinklüften. Legt 2 weilse rundliche Eyer, die das Weibchen abwechfelnd mit dem Männchen in #15 Tagen ausbrütet, Läfset fich fowohl jung als alt zähınen, und zum Vogelfange gebrauchen, Von dem Aberglauben, Il. Band I, Th. M Erf - ‚178 Aves Accipitves, Strix. Borowfky, Tbierreich, II. p. 81. n. 7. das ‚Käutz- chin, der Todtenvogel. Diamenbush: Handb. der Naturgefch. p. 161. n. 3. Strix (Paflerina) capite laevi, remigibus ma- culis albis, quingue ordinum. | Bechfein, Naturgelch. I. p. 333. n. 9. der kleine Kauz: Bechftein,, Naturgefch. Deutfchl. TI. p. 367. n. 6. der kleine Kautz. p. 371. Todtenvogel, Lei- cheneule, Leichvogel, Leichenhühnchrn, Tod. zeneule, Zwergeule, kleine Eule, kleine Haus- _ Wald - und Scheuneule, Steinauffe, Earchen- köutschen ,„ Spatzeneule, Käutzchen. Funke, Naturgefch. I. p. 288. das Käutzchen. Ebert, Naturl. I. p. 39. das Käutzlein. Halle, Vögel, .p. 240. n. 180. die kleine Hauseule. Gatterer, vom. Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p. 5o..n. 47. das kleine Käutzchen. Pennant, ardt. Zoolog. II, p. 225. n. 42. die kleine Eule, Ziwergeule. 2 Neuer Schauplatz der Natur, u. 2 719. das Käutzchen. ' 'Onomat. hiftor. nat. VII p. 322. das Käutzlein, die. Stockeule. | Handbuch d. deutfchen Thiergefch. p. 99. dad Käutzchen. (Klein, av. p. 56. n. 6. Nodlua parva aucuparia. Klein, Vorbereit. p. 107. n. 6. Käutzlein, fchlecht« hin alfo genannt, klein Käutzlein, Stockeule, ‚kleine Wald., Scheuer-, Hauseule. dafs diefe Eule denjenigen Häufern, auf welchen fie fich hö- ren läfst, einen nahen Todesfall verkündige, har fie den Namen des Leichvogels erhalten. Sie har einen hellen zi« fchenden Laut, und wird auf eine Viertelmeile gelocket, wenn man denfelben nachmachr. Aves Accipitves, Strix. 179 "Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 55. n. 6. Käuslein.) Mit Strix Ululo, und Stridula verwechfelt. _ Klein, verb. Vögelhift. p. 165. n. 2. kleine Eule. _ Briffon, ornithol. I. p. 150. n. 5. petite Chouette, ou la Cheveche. Büffon, Vögel, II. p.88. das Käutzchen, der -Todtrmvogel. "Tab. 71. Batfeh, Thiere, L p. 299: der Kautz, Seligmann, Vögel, VII. Tab. 9. die klrine Eule. ' Latham, Vögel, I. p. 138. n. 40. das Käutzgen. Zatham, Sytt. ornithol. I. p. 65..n. 46. Strix (Paf- ferina) capite laevi, remigibus maculis quin- _ gde ordinum. . Bıfke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. 27. n. 37. die Zwergeule. ‚Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 287. n. 36. Zwergeul:, Käutzliin, Stockeule. Cetti, Naturgefch. von Sardinien, II. p. 64. die Steineule. Pontoppidan, Nakıre: von Dännemark,, ‚pP 166. n. 7. Käutzlıin. Pennant, britt. Thiergefch. Tab. 21. „Zorn, Petinotheol. II. p. 258. das Käutziein. "Scopoli, Bemerk. a, d. Naturgelch. I. p- 14..n. 17. das Küntzlein, Haus- Eule, Stork- Eule. Krünitz, Encyklop. XI. p. 686. die kleine Haus- eule. ' Tengmalm, neue fchwed, Abhandl. W. Pı 45. Strix paflerina. .Goeze, nützl. All. II. p. 158. n. 9. das Koi. + Sehriften der berlin. Gefeilfch. naturf. Fr. VIl; -P- 449. Zwergrule. | Naturforfch. VL. p..60. n. 35. Zuwergeuke. Bechhein, Mufterung fchädl. Th. p. 87. n. 39. der kleine Kauiz. 4‘. M 2 Eber- 180 Aves Akccipitres. Strix, Eberhard, Thiergefch. p-. 70. die kleine) Haus eule. ee von Anleg. der Wildbahn. P- 349. e. das . Käutzchen. Re phyf. ök. Bibl. VI. p. 57. der klein- fe Kauz. Linnd, Syft. Nat. Ed. X. 1. p. 92. 0.11. Strix (Paf- ferina) capite laevi, remigibus albis, maculis quinque-Ordinum. ! Müller, zool. dan. prodr. p. I1. n. 83. Strix (Paf. ferina ) capite Jaevi, remigibus Koma albis quinque ordinum. Kramer, Auftr. p. 324. n. 6. Strix cäpite laevi, ‚corpore fulco, remigibus albis maculis quin- - que ordinum; Tfehiavitl, Käutzlein. Briinich, oxnitholog. bor. p. 7. n. 20. Strix- Paffe- rina. Hermann, tab. affın. anim. p. 175. Strix PilDrin, ‚Fonflon, av. p. 51. Noctua minor. Donndorf, Handb. der er p- 215. n. 14. das Käuzlein. B. Noßua. minor. Latham, Sy. ornihola. p- 66. ß. u. a.” EEE gegen die X IIte Edition, und Ver- 'mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Die Anzahl: der Ohreulen it um ı2, der unge- hörnten um''20, allo das ganze Gefchlecht mit 32 Gattungen vermehrt; überdem find .bey der erflen Gattung 33 bey der zehnten”2, und bey der zwölf- ten gleichfalls 2 Varietäten aus einander BOB, - B. Un: Aves ‘Accipitres, \ Strix, 181 B. Unbefimmte Yes ere 1. Der vauhfüßige kleine Kautz. | Bechflein, Naturgefeh. Deurfehl. Il. p. 371. Strix Pailerina dafypus. c, ir: Gattungen. . Die Sumpfeule: 'Strix paluflris; (in Hoffen und Pommern.) ı Berfitp: Naturgefch: Deutfchl. U. p. 344. n. 3 Die chincfifche Ohreule, ‚Latham, Syn. Suppl. p. 44. Chinefe eared Ol. „ Letham, Vögel, I.p. z2ı.n.15. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 33. n. 4. Strix -(Sinenfis) fronte albo, corpore fufco - rufo lineis nigris undulatis, fubtus rufo- nigricante Niriato, fafciis albis, remigibus Ares fa- feiis 4 nigricantibus: 3. Die Ohreule von Koromandel; Latham, Syn, Supplem, p. 44: Corgmmandel ear- ed Owl. wi 2 ‘ Latham, Vögel, I. p. 122. n.15. £. | Latham, Sul or ornithol, l. p. 53. n.'5. Strix (Co- romanda) corpore rufo-grifeo rufefcente - al- bo maculato, fubtus pallide rubro, lunulis ni- gris, remigibus redtricibusque fafciis rufo-albis. Sonnerat, voy. Ind. I. P- 186. Hibou de «Coro- mandel, 4. Die Brilleneule; (in Cayenne.) ’ Latham , cm gm p- 50. Tab. 2 Spedl Owl. »Eatham, Vögel, I. p. 14r. n. 2. Tab, 6. Lorlichn, syR. th, 1. p. 58. n. 24. Strix (Per- fpicillata) capite laevi, tömientofo albo, re- Bun M 3 gione 183 Aves Accipitves. Lanius. gione periophthalmica, gula, corpore fupra, fafciaque pedtoris rubro-fufeis, abdomine ru» fo -albo. 5. Die Bergeule; (in Sibirien.) Latham, Syn. Suppl, p. 50. Mountain Owl. Latham, Vögel, I. p. 141. n. 43. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 62. n. 34. Strix (Barbata) capite laevi, roltro iridibusque fla- vis, corpore cinereo, gula regioneque pe- riophthalmica atris, remige felquialtera fer. rata. 44. GESCHLECHT. Lanıus. Der Würger, Miller, Naturlyft. UI. p. 108. Gen. XLIV, - Leske, Naturgefch. p. 135. Gen. XIII. Borowsky, Thierreich, Il. p. 81. Gen. IV. Blumenbach, Haudbuch der Naturgefch, p. 162. Gen. IV. ‘ Beihflein, Naturgefeh. I. p. 334. Gen. IV. Bechflein, DIEREESEIRERE Deutfchl, IL p, 375. Gen, IV. | Funke, Naturgefch. II. p. 289. Ebert, Naturl. II. p. 40. Pennant , ar. Zool. I. p- 227. Neuer Schaupl. der Natur, Vi. p. 132. Onomat. hift, nat. IV, p. 652. Halle, Vögel, p. 220. Klein, av. P. 53. n. 26. | Briffon, ornithol, I, p. 197. Gen, XXI. Büffos, ‚Vögel, I. p. 169. | Batfch, Thiere, I, p 317. Gen. LXXT. Latham, allg. Ueberf. d. Vögel, I. p. 142. Gen. IV? 'Latham, Syft. ornith, I. p. 66. Gen. IV, Hermann, tab, affın. anim, p. 177, a | Donn- Aves Accipitre, Lanius. 83 Donudorff, Handbuch der vg p- 216. Gen. IV. 1, Forrıcarus, Dir ron Müller, Naturfyfliem,, II. p. 109. n. 1. der afrika- nifehe Scheerfchwanz. Müller , Naturfyf. Il. p. 578. ad u. 24. Drongo. Tab. 20. fig. 5. - Onomat. hiftor. natur IV. p. 658. der fihwarze . Würgir aus Madogafkar, mit dem getheilten Schwanze. Briffon, ornith. I. p: 266. n. 16., grand gobe-mou- che noir hupe de Madagafcar. Büfon, Vögel, II. p. 239. der fehwalbenfchwänzi- ge Würger von Madogajkar. Büffon, Vögel, XIV. p. 146. der Drongo ; m. Fig. Latham, Vögel, J. p. 144. n. x. der afrikanifche | Scheer fchwang, der Drongo. Latham, Syft. ornith. I. p. 66. n. 1. Lanius (For. ficatus) cauda forficata, crifta frontali eredta, .s. eofpore nigro viridante. ' Samml. zur Phyf. und Naturgefch. III. P- 119. der Dronzo. 2. CazruLss cEens. Der Fingah. Müller, Naturfyft. Suppl. p. 72. n. 33. der blaue Neuntödter. Miller, Natorfyf. II. p. 109. n. 2. der bengali ifche Scheer [chwanz,. Halle, Vögel, p. 224. n. 164, der bengalifche " blaue Würger. + Onomat. hiftor. nat. IV. p. 654. der bengali ifche blaue Würger. ‚Klein, av. p. 54. n. 9. Lanius Bengalenfis, Fin- gah dictus. ’ r M4 Klein, 9:7 Aves Arcipitres: -Lanius, Kt: in, Vorber, p. 103.n. 9, Fingah aus Bengala. Klein, verbefl. Vögelhiftorie, P- 53, n. 34. blauer Hr angengel. Brifon, ornithol‘ I. p. 210. n. 22. Pie- grieche 4 queue fourchue de Bengale. Büfon , Vögel, II. p. 204. der blaue bengalifche Wirger, "Tab. 50. Bat/ch, 'Thiere, I. p. 236. der bengalifthe blaue Würger. Seligmann, Vögel, IU, Tab. 7. der indianifche Neuntödter, mit dem gabelförmigen Schwanz, Latham, Vögel, I. p. 145. n,2. der bengalıfche Scheerfchwanz, Fingah. Latham, Syft. ornith. I. p. 67. n. 2. Lanius (Cae- rulefcens) cauda forficata, corpore nigro- car rulefcente, abdomine albo. Linne, Syf, Nat. Edit, X. I. p. 95. n. g. La- nius (Caerulefcens) cauda forficata, corpore nigro caerulefcente, abdomine albo., Hermann, tab, aflinit. amımal. p. 178. Lanius caerulefcens, 5. Casraneus, Der kaflanienbraune Würger, Latham, Vögel, I. p. 145. n. 3. der kaffanien- braune lMDürger. Letham, Sylt. ornitholog. T. p. 67. n. 4. Lanius (Caflaneus) cauda cuneiformi, corpore (upra | caftaneo fubtus albo, vertice, nucha cervice- que cinereis, 4. CRISTATUS. Der Charah, | Müllee, Naturfyft, IL p. ı1o, n. 3. der gehaybte N:untödter, m Onoinat. hift. nat. IV. P- 655, der bengalifche the Würger , Charah. Brifon, r Aves Accipitres. Lanius. 18 5 Briffon, ornithol. I. p. 205. n. 13. Pie-grieche | roufle de Bengale. Büfon, Vögel, IE p. 195. der philippinifche | Würger. Halle, Vögel, p. 224. n. 163. der bengalifche ro. the Würger. Kein, av. p. 54. n. 8. Lanius Bengalenfis, Cha- rah dietus. | Klein, Vorber, p. 103. n. 8. Charah aus Banigala, Klein, verbefl. Vögelhift. p. 53. n. 33. gekrönter Wrangengel. Stligmann, Vögel, II Tab, 3. der gehaubte röthlich braune Neuntödter, ‚Lathem,; Vögel, I. p. 154. n. 18. der Chärah. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 72. n. 17. Lanius (Criftatus ) cauda cuneiformi, capite criftato, eorpore rufefcente, fubtus fulvo ‚Sufcogue un- dulato. Linnd, Syf. Nat, Edit. X. . p- 93. n. ı, Lanius (Criftatus) cauda cuneiformi, capite criftato, corpore.rufefcente, fubtus fulvo fufcoque un- dulato. Gerin. ornith. I. p. 74. Tab. 57. fig. 2. = 4, CAnAaDENSsıSs. Der canadifche gehäubte Würger, Müller, Naturfyft. II. p, rıo. n. 4. der Canadifthe. Onomat. hifl. nat. IV. p. 652. der canadenfifche Neuntödter. Priffon , ornithol. I. p. 205. n. 12. Pie- grieche de Canada. Büffon, Vögel, II. p. 236. der kanadenfifche ge- häubte Würger, Pennmant, art, Zool. II, p. 228. n. 45. der Wür- ger mit dem Pederbufihe , der canadifche Würger. M$ Kolben. & | 156 Aves Accipitves, ‘ Lanius. Latham, Vögel, I. p. 163. n. 35. der kanacifihe Würger mit dem Federbufche. Lotham, Syft. omithol. I. p. 72. n. ı1$. Lanius (Canadenfis) cauda cuneiformi, capite crilta- " to, corpore rufefcente, fubtus albido. Gerin, ornith, I. p. 75. Tab. 62. fig. 2. 6. Lupovıcramus. Der Ionifanifche Würger, Müller, Naturfyft. II. p, zıı. n. 6. der Louifia- nifche. Pennant, ard. Zoolog. II. p, 228. n. 44. der Schwarzkopf? Onomat. hift. nat. IV. p. 659. der Be aus Ludovicien. Briffon, ornithol. I. p. 202. n. 8. Pie- grieche je Ä la Louifiane. Büfon, Vögel, II. p. 178. der graue Würger von Loui flana. Latham, Vögel, I. p. 147. n. 5. der Würger aus Louifiana. Latham, Syft. ornithol. I. p. 67. n. $. Lanius (Ludovicianus) cauda cuneiformi, cinereus, reımigibus nigris, bafi redtricibusque apicealbis. q. NengeTa. : Der Nengeta.(?) Ki, Miller, Naturfyft. II. p. ırı. n, 7. Braßlianifche. Pennant, (3) Halten fich, befonders im Innern von Guiana, häufig auf den unterften Aelften von gewiffen Bäumen auf, wo fie-Kör- ner und Infckten fuchen. Von Zeit zu Zeit fchreyen fie alle auf einmal nach gewiflen Zwifchenzeiten. Ihr übrigens unaugenehmes Gefchrey dient verirrten ieifenden zu einem Zeichen, dafs fie, wenn fie der Stimme diefer Vögel nach- gehen, zu einem Fluffe kommen. In Sibirien fängt und zähmt man diefe Vögel. Sie freffen ‘auch andere kleine Vögel. u, Aves Akcipitver. Lanius. 187 niet, ardt. Zoolog. Il. p. 230. A. der graus Würgır. Onomat. hift. nat. IV, p. 662. der press brafiia- nifche Würger. | Briffon, ornith. 1. p. 256. n. 8. Cotinga gris, Büffon, Vögel, Il. p. 242. der brafilianifche Würger. Büffon, Vögel, XIII. p. 158, der Guiarou; mit 2 Figur. . Latham, Vögel, I. p. 163. n. 36. der Nengeta. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 68. n. 7. Lanius (Nengeta) cauda euneiformi, apice alba, cor- pore cinereo, fubtus albido. Samml. zur Phyf. u. Naturgefch. II. ‚P: 752» der ” Guiarou. Fonfon ‚ av. pP. 203. Guiaru Nheenceta. Donndorff, Handb, der PERUIERN p- 216. n. 1. der graue Würger. ß. Rüfon, Vögel, XII. p. 161. eine Abart des. Guiar ou. Latham, Vögel, 1. P- 164. n. 36. Var. A. 8. Curvırosrrıs. Der Vanga. Müller, Naturfyft. I. p. 112. n. 8. Krumm/chnabel. Onomat. hift. nat. IV. p 656. der Würger von Madagajkar mit dem krummen Schnabel. Briffon, ornithol. I. p. zıt. n.23. Ecorcheur de Madagafcar. .. Biffen, Vögel, UI..p. 220. der weißbäuthige Wür« ger von Madagafkar. Tab. 55. Latham, Vögel, I. p. 154. n. 19. der krumm. di fehnäbligte Würger. Latham, Syft. ornith. I. p. 72. n. 15. Lanius (Cur- -viroflris)cauda cuneiformi, corpore albo, darfo nigro, remigibus primoribus 5. macula alba. Hır- 188 Aves Akccipitres. Lanius, Hoermalın, tab. aflın, animal, P.179. Lanius curvi- roftris. 9. Corrarıs. Der Würger mit dem Halıbande. Miiller, Naturfyfl, I. p. 112. n.9. der jeähpfihe Neuntödter. Onomat. hift. nat. IV, p. 654. der Würge vom Vorgebürge der guten Hoffnung. Briffon, ornithol. I. p. 208. n. 18. Pie- grieche du Cap de bonne efperance. ‚Büffon, Vögel, II. p. 179: der Würger des Vor- gebirges der guten Hoffnung. Latham, Vögei, I. p. 148.n, 7. der Würger mit dem Halsbande. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 69. n. 10. La- nius (Collaris) cauda cuneiformi, corpore ni« gro, fubtus albo, remigibus primoribus bafı albis. ve. Lucıonensıs. Der Würger aus Lugon. ß. - Mill’r, Naturfyfi. IL p. ıı2. n. 10. der Intionifche N:untödter. Onomat. hift. natur. IV. p. u der Neantödter von der Imfel Lugon. Briffon , ornitholog. .I. p. 204. n. ır. Pie-grieche de Lucon. Büffon, Vögel, II. p.244. der Iucionifche Würger. Latham, Vögel, 1. p. 155. n. 21. der Würger aus Lugon. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 67. m. 5, Kanich (Lucionenfis) cauda cuneiformi, corpore gri- feo - rufefcente, redtricibus apice fulco falcia- tis, macula aurium nıgra. | Latham , Vögel, I. p. 156. Var. A. * ı1. Ex- ‚Aves Accipitres. Lanius: ı89 11. Excusıtor. Der große graue Würger.(*) Miller, Naturfyft. II. p. 113. n.ır. der Wächter. 7 Lefke, Naturgelch. p. 236. n. 1. ser a Wiir- . ger, die Bergelfter. Borow/ky, Thierreich, II p. 83. n. 2. der große europäifche Neuntödter. Biuntenbach, Handb. der Naturgefch. p. 162. n. ı. _ Lanius (Exeubitor) cauda cuneiformi, lateri- bus alba, dorfo cano, alis nigris, macula al. . ba; der Würger, Ba gälfter. Bechflein, Naturgelch. I. p. 335. n. 1. der große graue Würger., $ ‚Bechftein, Naturgefch. Deutichl. II. p. 376. n. ı. der große graue Würger. p. 382. ajchfarbi. ger Würger,, großer blauer Würger, gemti- -. mer Neuntödter, großer europöifcher. Nınu= tödter, Würgengel, Gebüfihfalke , wilder Eifer, ‚Speralfier, Gr iegeleifter,, wachrnder Würgvogel, grauer groß:r Afttrfalke, ‚Bufch- elfler, Thornkrätzer, Thornkrofer, Wala- thee, Nrunmörder, wi ildwold, Kriück-, Kruck. oder Krauselfer, Elauer Neunsödter, Krick elffer. Tab. 22. Funke, Sanstr I. p. 290. der graue We. Ebert, (4) Länge 10 tı. $f4 Zoll, Flügelweite ı Fuls ; Zoll. Gewicht 4 Loth. Nälırt fich von Feldmäufen, Goldammern, Stiegli. tzen, Feldfperlingen, Finken, Zeifigen, Lerchen, Infekten, .% befonders Hirfchkäfern, Rofskäfern, Heufchrecken, Maul« . wurfsgrillen u. dgl. "Geht auch im Sommer auf Eidechfen,. ‚=: Blindfchleichen usf. w. ‚Nifter in Wäldern und gebirgigen Gegenden auf hohen Bäumen, auf einzelnen Obitbiumen, die im Felde diefen Gegenden nahe liegen, und zwar auf den * unterften Zweigen derfelben, auch im Teldgefträuche. Brü- tet jährlich zweymal. Die Jungen kommen nach ı5 Te- - gen aus. An Pr ‚190 Aves Accipitresse. Lanius, Ebert, Naturl. U. p- 48. der afchfarbige. Neun. tödter. Halle, Vögel, p. 220. n. 158. der, afchfarbne Würger von der erfien Größe. Gatterer, vom Nutzen u, Schaden der Thiere, IL. p. 51. n. 49. die Bergelfter u. f. w. Pennant, ard. Zool. II. p. 227. n. 43. der grof- "fe Würger, die Bergelfier. ‘Neuer Schaupl. der Natur, VI. p. 132. der große afchfarbige Neuntödter. Onomat. hift. nat. I. p. 382. Ampelis caerulefcens; der blaulichte Ottervogel, der Warvogel. Handb..d. Naturgefch. II. p. 198. n. 2. der arahe graue Neuntödter. Handbuch der deutfchen Thiergefch. p. 100. der Würger. Klin, av. p. 53. n. 1. Lanius cinereus maior. Klein, Vorbereitung, p. 101. n. 1. der größefte Afchgraus. Klein, verbefl. Vögelhilt. p. 52. n. 26. größefier ’ Neuntödter. Klein, Stemm. av. p-9. Tab. 9. fig. 1. a.b. c. Klein, Vögeleyer, p. 20. Tab. 5. fig. 9 Gesner, Vögelb. p. 501. der ojchenfarbne Thorn- tröır. Briffon, ornith. I. p. 197. n. 1. Pie- grieche grife, Biffon, Vögel, II. p. 173. der afchfarbige Wür | ger. Tab. 46. | Büffon, Vögel, XIU. p. 162. { Bat/ch, Thiere, I. p. 334. der ajchfarbige Würger. g Befeke, Vögel Kurl. p: 27. n.39. der Wächter. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 287. n. 37. der Wächter, größefte Neuntödter, Würgengel. Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. 69. n. 5%. großer Nemntödter. Cetti,. | j Aves Accipitres. Lanius, 191 N Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, IL p. 52. Neuntödter. Pontoppidan, Naturgefch. von Diunematk, P- 166. n. 1. Hapax. Pallas, nord. Beyträge, II. p. 15. der graue - Neuntödter. IV. p. 25. Lanius Excubitor. Lapeiroufe, neue fchwed. Abhandl. IM. p. 102. Lanius excubitor, Naturforfch. VIII. p. 60. n. 36. der Wächter. Naturforfch. XVIIL p. 232. Lanius Excubitor. Naturf. XXV. p. 16. Neuntödter, Meidinger , Vorlef. I. p. 114. n. 1. der graue Würger, oder die Bergelfter. Eberhard, : Thiergefch. p. 75. der Neuntödter? Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. 1. pP. 16, n. 18. der große Neuntödter, großer Dorndräher. Line, auserlef. Abhandl. I. P- 287. n. 54. ar " Wäkkter. Ä Naumann, Vogelfleiler, p. 126. Krückelfter. Zorn, Petinotheol. U. p. 248 der große ang tödter, Bechfein, Muflerung fehädl, Th. p. 90..n. gr der große graue Würgrr. . Beckmann, Biblioth. v1. p- 52. der graue Neun- ‚lödter. _ Kraft, Ausrott. grauf. Thiere, I. p. 294. Neun 0 Tödter, Wild- odır Krück- Eifter. Jeblonfky, allg. Lex. p. 731. Neuntödter. Anweil. Vögel zu fangen, u. f. w..p. 417. der Neuntödter. Döb:l, Jägerprakt. I. p. 81. Krik- Eifer, © Tänzer, notabil. venator. p. 137. or Linnd, Syft. Nat. Ed. I. p. 52. Lanio, Linne, Syft. Natur. Edit: VI. p. 39% N. 3. Cok lurio, Yan, Linnt, 192 Aves Accipitres. - Lanius. Linne, Syft. Nat. Edit. X. T. p.94. n. 2. Lanius (E xcubitor) cauda cuneiformi, lateribus alba, dorfo cano, alis nigris, macula alba. Kramer, Auftr. p. 364. n. 4. Ampelis caerule- fcens, alis caudaque nigricantibusz; Speralfter, Griegelalfter „ Neuntödter. Müller, zoolog. dan. prodr. p. tı. n.94. Lanius (Excubitor) cauda cuneiformi, lateribus alba, dorfo cano, alis nigris, macula alba. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 291. Lanius maior; ein Wan- Krengel, War - Krengel, Wurg« Engel, Neun- Mörder, Waldt. Herr, W. aldt- Höher. SFonfton, av. p. 24. Collurio maior. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 216. n. 2. der große Würger. ß. Ausus. Eine weiße Spieart. » Briffon, ornitholog. I. p. 198. A. Tanius albus. Pie-grieche blanche. Büffon, Vögel, II. p. 177. ganz weiße Würger. Latham, Vögel, I. p. 147. n. 4. Var. B. | Latham, Syft. ornitholog. I. p. 68. y. L. corpo- re toto albo. Aldrov. av. I. p. 387. Lanius albus. ‚Jonffon, av. p. 24. Collurio totus albus, y. Maror. Kine größere Spielart. Briffon, ornithol. L. p. 198. n. 2. grande Pie. - grie- che grife. | Biüffon, Vögel, II. p. 177. n. 61. Latham, Vögel, I. p. 147. n. 4. Var. A, | Latham, Syf. ormithol. I. p. 68. ß. Lanius cine- reus maior: 12. CoL- „Aves Accipitrer. 3 Eudius. 19$ 12.. CdLLUR1O. ‚Der Dorndreher. ru "Müller , Naturfylt: B p. 113. n. 12. der Finken- BON. eV na SE .. dofße, Netergelch. ‚P- 236. 0. 2.'der vothkönfge vw. "Würger ; Pinkenbeißer. un Boromfky, A Apieereich, Il. ‚P- 34. der Dorndreher. 2 DEF » « . u . Blumen. KR -T a 2 5 'o Unter den zu diefer Gattung gehörigen Syndkeen. und ' \dabey ‚angenvinmenen ' Varieräten herrfcht grofse Ver- ‚ wechfe 8» wie ich in den folgenden Noten anführen wer- "de. „Befeke bemerkt fehr richtig, dafs die Zanii überhaupe "och viel zu wenig Bebbachter find, und dafs die Urfachen . diefes“ Mangels darin liegen, dafs ne nur einzeln leben, fich ar felten zeigen, ‚und als kleine unbedeutende Vögel den Jäger nicht.‘ aufimerkfam machen, wozu noch kommt, dh fie: fich felır ftill ver halten, und felten einmal ein Ge- ‚fchrey machen, daher man fie um fo weniger gewahr wird. Die Gröfse des Dotndrehers ilt 8 Zoll, die Flügelweite 13 Zoll. Er gehört zu den angenehmften Singvögeln, und ahme andrer Vögel Stimme fehr gefchickt nach. Zänkifch_ ift er wie alle feine Gefchlechtsverwandten, und beifst fich immer Anit’Grasmücken, „„Goldammern u. dgl. Vögeln, die fich feinem Revier nähern, herum, ift aber. zu ohnmächtig fie zu tödteen, Im May richter er unter den Maykäfern, und im Sofnmer ‚unter den Miltkäfern, Feldgrillen » und Heufchrecken grof: :e Niederlagen an, (pieft fie häufig an die - Dornen der Schwarz- und Weifsdornftaude, und hält davon F ordentliche Malilzeiten, ' Brüter jährlich zweymal, und baue " fich zu jeder. Brur ein neues Neft. Das Neft ift ziemlich \.grofs, beiteht auswendig aus Wurzeln und groben Grasiten- ‚geln, worauf eine Lage von Moos und Wolle, und dann die innere Ausfütterung aus lauter kleinen Wurzelfafern folge, Legt 5, feltener 6 weilse, mit fchmutzig gelben und ‚afch- grauen Pünkrgen beftreuere ftumpfe Eyer, die in 14 Tagen von dein Weibchen ausgebrücer werden, Das Weibchen har satt gar nichts von der Farbe des Männchens gemein, und dies if die Haupturfache der Verwirrung, die unter den Schrift itellern bey diefer Gattung angetrofen wird. Bechftein. 1, Band 1. Tn. N “a + ce» 194 Aves Akccipitres. : Lanius. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 162. n. a Lanius (Collurio) cauda fubcuneiformi; dorfo grifeo, redtricibus quatuor intermediis unicolo- ribus, toftro plumbeo; der Neuntödter. Bechflein, Naturgefch. I. p. 338. n. 4. der Dorn- dreher. Bechflein, Naturgefch. Deutfehl. UI. m 294. D. 4 Lanius Spinitorquus; der Dorndreher. P.399. Dorntreter, kleiner bunter Würger, mandel. brauner Millwürger, blauköpfiger Würger, kleiner bunter Warkengel oder Würgmmgel, | . Dorndrechsier, rothgrauer kleinfler Würger, . fchäckiger Würger, fingender Rohrwrangel, ‚fingender Rohrwürger, großer Dornreich, Dornheher, Dorngreuel, kleiner Neuntödter. Tab. 16. fig. ı. 2. Funke, Naturgefch. I. p. 291. der Neuntödter, Dorndteher. Ebert , Naturl. I. p. 42. der Dorntreter, Dorn. ‚ drechster. Holle, Vögel, p. 224. n. 166. der rothgraue kleine Würger. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, Il. p. 53. n. 51. Lanius Spinitorquus 5 der Dorntreter, Dorntraber; u. f. w. Pennant, ardt. Zool. II. p. 229. n. 47. der Wür- ger mit dem vothen Rücken, der Finkenbeißer. Neuer Schaupl. der Natur, II. p. 372. Dorn. treter. Onomat. hift. nat. fl. p. 136. Workengel, afch- farbner Nruntödter. | ‚Handb. der Naturgefch. II. p. 198. der Pr krengel. Handbuch der dentfchen Thiergefch, P 100. L. Collurio; der Dorndreher. Ä dein, Ave Accipitver, . Lanias; 195 Klein, av. p- 53. Ds 8. 'Lanius‘ minor primo (ep 5 pite et collo cinereis, gutture et pedtore incat- “natis; alis et dorfo ex aerugine et nigredine vau . riegatis, roflro er pedibus nigris. ‚Klin, Dr p: 102, n. 2, Meiner bunter Wankrengel, Dorntraher. \ Klein, verb. Vögelhift p. 52. n. a Keiner bun- ter Wänkrengeli . Khm, Vögeleyer, p. 20. Tab 5. hö: 8, v1 Klein ‚ flenım. av. p. 9. Tab. 9. fig. 2 a.b.. Briffon, ormithol. ji p. 200. n.4. Ecorcheur, Büffon, Vögel, U: p. 192, der Kine bunte al, Würger. Tab. 49: ‚Batfch, Tiere; 1. P- 535 der Kleine Üte Wi üfs 0 ‚ger oder Dorhiveter. Latham , Vögel, I: p. 151. n. 15. der Finkenbeißer. © Latham,, Syn. Suppl. p. 52. Red-backed Shrike, Latham, Syf. ornithoölog: I. p. 69: n. 1ı. Lanius " (Collrio) cauda fubeuneiformi, dorfo grileo, redtricibus 4 rege es roftro plumbeo. "Befeke, Vögel Kur. P Pr n. ‚at der Finkens - ro ‚beißen. HILLS, Fifiher, Zuf. z. Narufgefkh, von Livland, P: 44: bhulncggr- kläner- Neuntödter. ' | " Wiite, Ne von Be p- RE u) Neumtödter, | Bock, Naturgefch, von Preuffen, iv. p. BR, D: 39: der re Br rother Neuntödter, ' Rothköpf. Pallar, nord. Beyen IV. p. 25. Lanius Collurio. Mr Stopoli, y Bemerk. a, d. Naturgefch. I. p. 17. n. 19, ” © der kleine Neuntödter, Dorndreher. Zorn, Petinotheol. II. p. 252. der kleine Neuntöd. ter, Dorntretter, A N 4 Nas, 198 Nau, Entdeck. a. d. Naturgeich- IL;p. 248: anius Aves Accipitrese, si, "Lanius, Collurio. Bechflein, Mufterung, fehädl.. Thiere,ps> n. 44. der Dorndr:her!-., ., Ma Naturforfch.. VIH. p Em, n« 8. der Finkentp; ißer. Schriften der berlin. ‚Gefellfch. natutf: eg VI. ‚ps 450. u. 13. ‚der Finkenbeißer.. Goeze, nützl. All. II. p..159. n. 10, der Na tödter.» : Lapeitonfi, neue fchwed. Abhandı. un. n ‘102. ‘Lanius , ‚Collurio. . Tengmalm „neue (chwed. Abh. I. p 100. Linne, Sylt. Ne ‚Eder Vl. p- 30. u. 2. La- niUS. =, | | Linn, Syh. Nat. Ein x, fi pP: 94 n. i7r La- nivs (Collurio ); cauda, fubeugteiformi,i dorfo grifeo;, \redtricibus quatuor. EN RE loribus, roflro plumbeo. wer in.k Müller, zool. dan. prodr..p. I1. n. 85. kit (Col- lurio) cauda fubeuneiformi ,. dorfa geifeo, r= . &ricibus quatuor intermediis unicoloribus, ro- ftro plumbeo. .= .; A Kramer , Auftr. P- 363. n. 2? Dorngranl, Dorn- heher. ur Brünich, ornith. ia px $ 8.0. 23. 24. Lallurio, | Schiwenkfeld, aviar. Silef. p. 292. Lanius minor varius, Spinitorquus minor; Alener bunter Woankrengel, klein. W: ruskreigeli Dorn- träher. Hormann, tab. affın. ern} p. 180. ass Col- | lurio. | Fonflon, av. p. 107. Merulae congener? Mothring, av. gen p- 28.0. 1. lei Gerin. ornith, P- 73. Tb: 55: fig. 8. 4 we 2 ei Va- ‚Aves Accipities) Laniw, 197 "ß.Varrus. Der bunte Dorndröher. (6) ‚Halle, Vögel, p. 224. n. 165. der fingende Rohr. würger. Klein, av. p. 54. n. 10, a arundiaum. Klin‘ av. p. 186. Paffer arundinum. Lanius arundinum. ' Klein, Vorbereit. p. 103. n. 10. ‚fingender Rohr wrangel. „Klein, Vorbereit, p. 340, "Rahejper ling, Klein, verbeflerte Vögelhifl. p. 53. n. 35. I ngen- der Rohrwrangel RR: w on, ornith. 1. P. 201. n. 5 "Eeoreheur ı varie, hr 7 ‚ Vögel, H. B 194. der /thäckige Würger. we Vögel, 1. .p. 152, n. 16. der bunte | Würg er. . ; Br. SyA. de sr: p. 70. 3.8 us gri« feus, fubtus rufefcens, ui fufeis , fcapulari= bus ne: nigroque dimidiatis, redisicibus ‚exte- rioribus 3 baf apieene , ‚extima extus ‚zufos albis. ‚Lapeiroufe, neue fchwed. Abhandl. au. p- ‚22. ". Rür Us. „Dir rothköpfige Würger. e ) . Müller , _Naturfyli. Suralon, Br ZI, n. 30.. der | IRRDar SOhaAgE. Bat? Aula a sn ad NIS Borowrky, (6) Nach Klein, Halle, Brifin u. a. eine eigne VE TRESN def "ihn auch Latham in der Synopf, anfänglich annahm, der aber ” im Syft. ernith. feine Meynung geändert hat, und mir Büf- fon eine Spielart daraus macht. (7) In Anfehung diefer Varietät find die Bey der Or- ” nithologen fehr getheilt, Einige nehmen den Dorndreher und diefon rorhköpfigen Würger nur als dem Gefchlecht (Sexus)) "nach von einander verfchieden an;, einige ftellen beyde als blofse Spielarten auf; andere als Biiffon, Brifon, Zorn, Klein, Latham, 398 Aves, Akcipitzes., „. "Lanius. Borowfky „Tierreich, I..p. 83. n. 3, der rothkö- pfige Würger. Bechft:in, Naturgefeh. I. p. 337. n.3. de rothkö- pfgr Würger.. Bechflein, Natürgefch, Deurfchl. IT. p- 387. der rothköpfige Wüirger. p. 392. der mittlere Nrunzödter, Krückeifler, Rothkopf, große ro- the Newntödter, Fi Hkemwürgvogel, p- 390. Finkenbrißer. Tab. 15. Funke, Naturgefch. 1. P290. der rothköpfige Wür- ger , Finkenbeißer. ... Zbert , Naturl. II, p. 41. der Finkenbeißer. Halle, Vögel, p. 223. n. 162, der rothköpfige Würger der zworen Grüße. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, Mm ‚52. Lanius Collurio; der Finkenbeißer. Neuer ' "Yatbam, Halle, Bechflein u. a. m. betrachten beyde als we- *" fentlich' voneinander verfchiedene Gattungen. If dies lerz» tere, fo hält es bey denenjenigen,, die nur einer Gattung er- ‚„wähnt „ und die andere übergangen haben, fehr fchwer zu _ entfcheiden, welche gemeynt fey, weil man mehrentheils Sy.. nonymen,. Chäraktere und Befchreibung verwechfelt, oder gar vermengt hat. Unter den Neuern hat Bechfein die Be- fchreibung von beyden umftändlich geliefert. Ibm nach be. trägt die Länge des rorhköpfigen: Würgerss 8 Zoll, und die Flügelweite ı Fußs 3 Zell. Er beifse fich mir allen Vögeln, die in feiner Nachbarfchaft wohnen, befonders aber mit El- ‚ ftern, und im Herbft und Frühjahr mit Finken herum, lernt | ‚auch, wie der Dorndreher,, den Gefang der meilten Vögel nachfipgen, und hat auch die Nahrung mit demfelben ge- mein. Er nifter in Wäldern, Feldern und Gärten auf hohen "Bäumen in dichte Zweige, ( häufig auch in Dornhecken) baut 3 ein grofses Neff von Pflanzenftengeln,, Moos, Gras, Schweins- _ 2 borften, Wolle und Haaren, und lege gewöhnlich 6 weıfsli« ehe, ins Grüne fchillernde, befonders am ‚ftumpfen Ende nit bräunlichen , bläulichep, und blafsrörhlichen Flecken beferzte ‚Eyer, die in 15 Tagen ausgebrüger werden. y Aves Aecipitren PT 199 _ Iütener Schaupl. der Kocy VI. p. 133. der roıh» köpfichte Neuntödter. | Onomat. hiftor. nat. I. p. 382. ben Ottem wogel, ‘ Haudb. der deiilehen Thiergelch, P- 100. Lanius leucopis; Finkenbeißer. a av. Ps 53. n. 3. Lanius minor rutilus. ‚Klein, Vorbereit, p. 102. n. 3. kleiner rofliger Neuntödter. ‚Klein, verb. Vögelhift. p. 32. 0. 28. Kleiner rofli- “ger Neuntödter. Klin, Vögeleyer, p. 20, Tab. 3. fig. 7. r ‚ Brifjon , ornitholog. I. p. 199. n, 3. Pie. grieche rouffe. ' Büffon, Vögel, II. p. 136 der vothkipfige Wür. ger. Tab. 48. M. u. W, Batfch, Thiere, „Ip. 335. der rothköpfige Würger. Latham, Vögel, I. p. 153. n. 17. die W: aldkatze, der Rothkopf. Laotham, Synopf. Suppl. p. 169. 7 Woodchat, res 'Syft..ornitholog. I. p. 70. n. 12. Lanius "(Rutilus)-fupra tricolor, fubtus rufefcente-albus, 'fcapularibus totis, redtricibus a bafı. ad me. ‘ dium, Imeslihng) a albis, fafcia Rela yM nigra, | Whit, Näturgefeh, von ‚England, p- 41, eine fels tne Varietät des Neuntödters. Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. p. 166. n, 2. Tornkade. . Naturforlch. VIIL p. 61. n. 39. Meiner vother " Nöuntödter! © | ‚Meidinger , Vorlef. I: p. 114. m. 2, der 'voth- köpfige Würger oder Finkenleißer. „Zorn, Petinoth. IL, Pi ‚251. der wüttlere Nemntödter. sie ai HERREN het he a BRoRe Aves Accipitres: © Lanius,. Berhftein, Mufterung fchädl.. Thiere, p: 924 n. 43. der rothkönfige Würger. a "Tänzer, notabilk venator.. p. 137: | Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 292. Lanius minor rutilus; ein kleiner rother Wankrengel, rother ‚ Warkrengel, ' Gerim ornith. l.p. 74. ‚Tab, 56. WR | Würger.(‘) Biffon, Vögel, I. p. 195. Tab. 49. der rofl fe negalifche TEN | Letham, Vögel, p. 153. n. 17. Var. K. Latham, Syft. ornithol. T. p. 71. ß., “ga. MeranocernaLus, Der Jeheikilirfize fenegalifche Würger. u Biffon , Vögel , TI: p. 195. der [ehwarzköpfige je ‚negalifche Würger. Latham, Vögel, T.p. 154. 0. 7. m. Bi Latham , Syliem. ornithol. I. p. 2: 29. ANTIGUANUS, Der Würger- aus Ba Latham, Vögel, I. p. 155: n.20. den Wrürgen ; aus Antigua. Latham, Sylt. praitolapdi ken p ho n. r Lanius. (Antiguanus ) cauda cuneiformi,. corpore fla- E SEnEeGALEmnsıs. Der rothe [enegalifche | “0 yo+rrufo, iugulo' pectoteque: albo, .capite, re- ; migibus. caudaque nigris, redtricibus‘ laterali- bus apice oh. rl rt 30. Nıser. , Der fihwarze Wirger aus ‚Jamaika. Laiham , Vögel, I. p. 166. n. 98: der Jehwarse wr aus, Re ET KETTE RE i TArhai . 8) Nach Zatham , nebft dem Band: Spielarten von feinem Lanins Rutilns, oder Law. Collur. Rufus unfers Syltems. Aves Hkcipitren. "Lanioi, 30oR „ow Lathom,' Syf. ornitholog. u 2: . n.ter. La- nius (Niger) cauda fubcuneiförmi, corpore ni- EP *grieante, rensigibus fecundariis za margi- ne fufeis. 5 eh N Ri 31. Leversanus. Te Be Wärger. „augen Beh L P- 170. n.49. der Bern Sa al 54. Magpie-Shrike, ntkeni; ‚Syft. ornith. 4 P. 73:“n. 10. Lanits (Pi- catus) cauda cuneiformi, corpore: albo nIgTO-. | Kracher 4 vario, wechgeilus: omnibus apice albis. ar A T. R IcariLLus, Der Keen MWürger RT” mit [chwarzem, Scheitel, ER Latham, Syß,iornitholog. L Da 73: 0.19. Lanius Pu og KAtricapillas), ‚cauda cuneiformi,.et vertice, cer- ' vice, hümeris alisque nigris; pn mu- Kino, fübtus, eäerulefcente- eineredsrn. NEL 33. Po MERANUS, - Der ponimerfihe“ Würge Latham, Syft. ornithol. 1. Ps 70. adın. 12. (als . ‚Spielart, von Darius rutilus ‚oder Lan. Col. \ luria Rufus unlers Sylems,) uur,7 13. Trraı NNUS Der Ttiri oder Pi, Ipiri, (6) - ser „au ... Müller, Natarfph, II. p . 114. n.23. "der Würger. B.* N 5 Boroaskı, | Jackie ru (9) Ich: habe das Citatum aus Beta arct. :zo0l., zur folgen- den .Varierät y. gezogen, wohin 5, ‚mir wenigftens „nach ‘allen Umftänden, und felbit ‚nach: den, vom Penvant, aus ha 'Latbam, Catesby und Büfon angeführten. Synöryinen zu ge- hören fcheint, ob gleich «Peisant auch ‘das.,Synonym- aus Brifon mit dazu rechner. "Aber -der vothe Strich ‚. der. den . Scheitel des Vogels’ der Länge nach heilt,» feheint ‚mir das 0 entfcheidende. ehe ‚au fdyn, »und. die von Pennaut aus om Gaterby - . HR 203 Aves Aeöpitrs. »"Lanius, Borow/ky ,. Thierteiohk U.p. ie n. 1 der tyrans A? m hi Wirger. Mr \ Bichflein, Naturgefch. I. p- 340. 0. 5. der zyran- nıfche Würger. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 665. der klrine ameri- kanıfche Neuntödter,, die rothköpfigte Drofel. wo: ‚Briffon, ‚oruithol. 1. p. 267. n..18. Tyran. Büffon, Vögel, N. P- 245. der aycanmifche .. Würger. ) BZüffon „ Vögel, xIv. PB: 124. Titiri oder Pipiri m..1Fig. der fehwarzköpfige Pipiri, . Batfch,.Thiere, I. p: 335. der. tyrann.. Würger. „ Zatham, Vögel, I. p. 164. n.37. der Tyrann. '"Latham, Syf. ornithol. 1. p. 84. n, 53. Lanius (Tyrannus) cinereus, fübrus re vertice ni- su cu 8% firja longitudinali fülva. © : Linnd ‚auserlefene Abhandl. 1. p, agr.'n. 19. der WWütrich Neuntödter Samml. 'zur Phyf. und Naturgefch, Ir. p- 116. der. Titiri_odır Pipiri. _ Meidinger, Vorlef. I. p. 14. n. 2. der dyran- " mifche Würger, Zinne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 94. n. 4. Lanias ( Tyrannus) vertice rt ftria longitudinali Zulva. ‚Zemaes, tab. a, aniım, p- 1g0.L. RE Dont Catesby umftändlich mitgetheilte Befchreibung beflätigt fol- sekesnoch’ mehr. Auch Latham führe den Pennant bey die- fer. Varietäry an; ich kann daher nicht begreifen, warum © er Rleins Tardn: cörona' rubra zum Titirz rechner, ‘da doch ‚ Klein felbfk'Catesby Tyran of Carolina angeführe hat. Lächam ' gedenkt duch der rothen Kopfplatte nicht, und in der‘ Selig- " gannfchen‘ Zeichnung vermiffe ich die weifsen Schwanzfeder- >» fpitzen. Die.’ ‚Stellen aus Caresby und Klein führe Br'fon beym Titirivan ’undgedengkt alfo der Spielare aus Carolina gar nicht. Aves Accipitrer., Lanius,, 203 needed Handb, der REHEON P- 2r8.\n. 4 . der Tyrann. er Dominicensss, Der Tem von Do. De mingo. (2) A Briffon, ornith. I. p. 267. n. 19. Tyran an de St.Do- ‚ Mingue. Bü on, Vögel, xıy. p- 126. der Tiren von St. omingo. Latham „Vögel, L P- 165. A, der Tyrann von RB: Dominick, | Latiam, Syft. ornith. I.-p 84. n. 53. ß. Länius grifeo- fufeus, fubtus albus, peetore cinera. fcente, redlricibus extus et apice rufefcentibus, ‚ Samml. zur, ‚Phyf. u. Naturgefch. II. p. 117. Y. NER r Dir‘ ‚Tyrann aus Faro. u. Sina.l'e) ; Pobvand, ardt. Tool. N. p. 358. 1.180. der Tür Klein, av. p. 69. n. 25. Turdus corona rubra, Klein, Vorbereit. p. 131. n. 25. ‚rothköpfige Drofft l, Klein , verbefl. Vögelkift, pP Oi, ‚A 25. rothkö. pfige Drofel. Büffon, Vögel, XIV. p. B31. der ‚earolinifche Tyrann ; m. 'ı Fig. 'Seligmann, Vögel, If. Tab. "r a „Plgenfe. PR, cher mit rother Platte. Zatham, Vögel, I. p. 163. B. ir Tyrann aus Eurilade, | | Latham, (9) Nach BZrifon eine eigne Gattung. * (10) Kommt in Neuyork’ im April an, legt $ weilse Hoftfarbig gefleckte Eyer, baut in niedrigen Büfchen, (der Fitiri in Baumlöcher and dickbelaubte Zweige) macht ‚ein Neft aus Wol- ' ” 1e und erwas Moos, mit Federn ausgefürtert, verläfst das Land wieder im Auguft, und beobachtet die nämliche Wan- derzeit in den füdlichen Provinzen, (Pennant,) 2 ar u. A x Done \ Mr u N ‚204 Aves Akctipitres. Lanius.- ihn Sy. ornitholog.‘I. p. 82.y. Lanius ci- nereus, fubtus albus, rn ang Be . redtricibus.apice albis, * Samml. zur Phyf. u. Nätdroefch, IM. pP. n7. Ber karckniken T Ra: 2 % ur 2 0N ya ; ‘ uch d. Luoo VICIANULS. Der ‚Zyrann aus Louifiana. ‚Pemlont,, are Zool. II. P- 359: n. 181. der loui- ‚Hans, 2 Tyrann. Mi ' Bü , Vögel, XIV. p. 138. ar. der lonift ifi ani/che Tyrann, ""Latham, Vögel, 1. pP 166. C. der. Be aus Lonifiana. “ Zathiam, ‚Syf. ornith/T. p. 9. d. Lanius plumbeus, Sıbıus albos, temigibus albo marginatis, redtri« . „ce extima latere exteriore, Omnibus apice,albis. Bo zur Phyfik u. Naturgefch, o. P- 118. der louifi anifche raBe R Hi 14. SCHACH.. Der Schach. Mi iller, Naturfyft, U. p. 115. fr: 14. der Schach. \ Onomat. hiftor. natur. IV. .P: 664. der gelblichte E Würger von China. | Bifon, Vögel, N. p. 248. der Schach. ‚Latham ‚Vögel, I. p. 156. u. 22. dr Schach. Latham, Syft. ornithoi..I. p. 75.0, 25. Lanius „ (Schach) Iutefcens, fronte al inque nigris, j Linne, Sylt. Nat. Ed. X. I. p. 94. n. 6. Lanius (Schach) corpore lutefceute, Krone: alage nigris. 15. Pırausua: ‚Der Pitongua, Miller, ‚Naturfyfl, I. p. 15. n. 15. Piygaaing: k Onomat. "hit. nat. IV. p- 662. der P’iianga Gua- em aus Brafilen. re Brifn, ‚Aves\ Accipjeres. 6 Lalis. - ag in nBriffon, ornith; Lp: 269. ng Dyran' du Brefil. Büffon, Vögel, U. ps A brafilifche Tyrann, ugW N Aitanguon arg 4 nö unmiin. re "Vögel, XIV. -P 139: dem Pitangus Ty- spnn; au HEIS. ns» Me ar and Vögel; l. Bi 167: ni 39: ‚der Pitangua. Latham, syA. ornith. I. p.'78:. 20424 Lanius (Pi- tangua).niger; ubtus are ‚vertice te fulva, fafcial oculari: albar“ do" via Samml,. zur Phyf. u rn: elch. I. . 118. By der Bentaveo 3 "Cuiriri nr ? or aim an ng yiene aan Brof rlien- er NR vfbus. RO IR Wartıah n“ a un Br. bra ayar Pollen Madagaskarifche AALEN, 10 BEE Te RR 1! pin6. 'n. 17. der rothe ahnt Neuntödten ne SU BE 15 Onomat. hift. nat. IV. 4 663. der. rothe Wür- gen: aus, Madagajter. ‚Isg54 017 47 Az Briffon, ornithol. l. p. 2oy. Pie» ir roufle zuins.! ‚de Madagafraf. u 0:0. Nu@,w «u »Büfon, Vögel, Il: p! 224 “der. ee Würger von ‚Madagaskar! "Tab, 56. Latham, Vögel, I..p. 161. a.:310 der braunro- j‘ the MWürger. | » WLatham, Sylk' örnitholog. I. p:77.'n. 35. Lanius aa SR obs )rufise, -fubtus albidus, capite nigro- virefcente. mi .Gerin ,; ornith.I, p- 75. Tab; 59 fg.n 18. BArBarus, Der Gonolak. IR NUR Miller, Naturfyfi. II p. 116. n. 18. der Schwarze. Si; Brijfon, ornith.J p.'209. 1.20. Pie ng TOU- | 8° de Senegal. ©. ei, A | VAR " Büfen, Fl #206 > Aves Accipitresgi »Lanius. (f Biffon, Vögel , IL:p: 230) der rothe Jen AnSalıfche Würger: "Tab..58: 4! 0, Latham, Vögel, I. p- 156: m.'23: Pr Würger aus der: Barbarey. ' ION, rd Lathar, Syft. ornithol. I.' pı 79. n. 45. Lanius ( Barbarus ); niger, fubtus ruber, vertice fe- ‚ moribusque fulvis. : Herniiei; tab. affın. anim: p. 179. Gonolak. Gerin. ornith. x p- 75. "Tab. 61. fig. 1. 19. Svrrm URATUS Der Jehwefelgeibe Wirger. ‚Miller; Naturlyß. I. p:116u 14.19. der Gelbe. Onomat. hiflor. nat. IV. p. 665. der gelbe Wür. er aus Cayenne. 'Brifon, “oritholeg. I. p.'206. m. 15. Pie-geieche jaune de Cayenne, _ « Büffon „:Vögel,. II. px:216.\ der ‘großfehhblichte Würger von Kayenne, mit geh Bauche. ‘Tab. S4. ı Item: Akt j ae " Lithei, Vögel, 15 Bi ws Pe der: Feherfe N gelbe, Würger. -Latham, Sylt. ornithol. L Bi „9. m 4 (Sulphuratus) fufcus, fubtus lt caßite ne» gricasite, falcia ambiente albida. ‚.Gerin, arnith, IL. p. 74. Tab. 58. fig. 1. ..) 30. CAvyAanus. Dır graue. cayennifche oh, ‚ ‚Müller , Naturfyfl. I. p. 217, n. 20. der Coyem nifche. Miller , Naturfyft. Supplem. p. 72. n. 31. der Schwarzkopf. Onomat. hift. nat IV. p- 653, der graue Pene nifche Würger. Brijjon, oruithol. I. pP 201. 0. 6. Bis: griche R. güife de Cayenne. eg Büfon, Aves Accipitres, ..* Lanivs, 207 ‚Büffen, » Vögel, I: p. arge.der graue groß- Jchnäblichte Würger vom Keyenne: Tab.‘s3. Vinliatham , Vögel.k p: 168. n4i dır graue. cayen- nifche Würger. RT 5 IR -Sytt..ornithiol. I. pr 80..m:n47..Lanius- 1: (Cayanus Ju'cinereus, ı capite;memigibus re- erieibusquesprimoribus. Algo oupipk g Naryyen Dr gehackte äyemi Wir Be, "ornithol:*E.p 262.0: 7: Pie. grieche ws "chetee .de ei Ir Büffon, Vögel, I. pa214: der. geßlachte oder m N fehäckige Engel Wirgeri une) .Latham, Vögel, I Pr 168. ro IBIAeh cA- sig fenmäfche Wiürger is ‚Latham, sytt. nn 1. de Bin a2. ß. La- nius. eayancnfirsnaeviun. ee. 3. Sportrd Cayenne ‚Shrike., ‚ Leliim, Syn.. Suppl. p- 54. * Latham, Syf.ornithol. L ei ie Br ya ‘Variat \ . „‚eotpore minorez fronte Havelcente, abdomine .. grifeo unicolore; macula aurium rufa. a1, SEnEontLun. EN Ang a Wär. LATE Miler, Natuchyf, u. p- 119. m at. der Afeh. graue. \ ».Onomat. hifl nat. IV. p. 664. der graue Würger | aus Senegal. ‚ Briffon, oruitholog, 1. p. 23. n. 10. Pie-grieche grife du Sendgpl- | | Büffon, (t) Nach Briffon eine eigne Gattung. | (2) Nach Büfon eine Spielart von Lenins Exenbitor. 208 Aves; Accipitress‘s.»» \Laniös, dp a A wa Jl. P wo: ran er von © Zatham, . Vögel, Ki p: 1. n. 6 pic Fuge Ifche Würger. | 0 Zatham, “Sylt. lorhithöl. 1. pm Bi n. 24, \Lanius ’ (Senegalus)) grifeus ; »fubtus alhiduo vertice fa- fciaqueoeularisnigris, «redtrieibus. nigris,. api-. .. ce albis. Gerin. ornith. I. p. 5: Tab. 61. fig. 1. a ag 22, MADAGASCA RIENSES.) Der Calie, Galic , Müler, Naturfyfl. Ik ps zw n. 22; ‚der kleine "Madnguskarifches, \ . re: hift: nat. IV. ” '66T: der kleine Wirger aus Madagaskar.‘ an Brijfon , ornithol. I. p. 203: n. 29: peite Bi gi ‚de Madägafcar. un: "Böfon, Vögel „IL. pin23e.: in kleine u ma-. wg dagaskarijche Wü (ürger; m. 1 Fig. “ Lotham, Vögel, I. p. 157. n. 24. der Würger aus | Madagaskar. * " "Lathäm ‚Syft: ornith. L’p. 79. n. 46. Lanius (Ma. dagafcarienfis) cinrereus, fubtus albidus, fuper- eiliis albis, loris Big! redtrieibus rufefcen. , tibus._ a Fe N 3. Ei ERIA. Der rorhgefehoänzte PIE ifche fire. ® Müller, Naturfyfiem, U. p. 118. n. 3. ‚der Ben. galifche. Onomat. hiftor. natur. V. p. 370. der Berl jfche > Fliegenfänger. | Briffon, Fee I. p. 206. n. 14. Pie-grieche brune de Bengale Mn | Büffon, Vögel, II. p. 207. der vothgefchwänzte bengalifche Würger. Tab. 51, Pr erg Ä Aves Accipitress ‘ .Laniüs. 209 en Vögel, VL Tab. 85. indianifches Rorhfihoänzlein, & ‚ianifcher Brufiwenzel. Lathom, Vögel; Lpı 17. m BR deko: ifche Würger Lathem, Syft. ormitholog. I. p EN 23. Lanius ( Emeria) -fuberiftatus geile ‚fubtus albus, temporibus, abdomine DeOPY TON albis. 27. Bıcoror, Ka blaue madogefirifehe Wär. | Kon vrnigih, " ar, Natoehoiei! rt p. 558. n. ni der Min dagaskarif ie Kernbeißer. Mi Naturfyit. Supplem. Pr Ya n. u der Zweyforbige Briffon, orcitholog. T. p- 212. n. 26. Pie- grieche = bleue de’ Madagafear. Büffen ; Vögel, Il. p. ı81. der‘ Man ee .» von Mavogaskarı “Tab, 47. fig: 2: ; Latham, Vögel, I. p- 160. n. 29. Fr blaue Würge. Lu ‘syf. ornitholog. Lip. 75..0.26, Lanius (Bieolor) cauda fubaequali , fupra caerulefcens, fobtus albuss capillro nigro. | Gerin. ornith. I: :p- 175. Tab. 60. Be 1. Be Levcoruyncnos Der w weiffihnäblige . Wü WIEN Di z , Mülkr, Naturfyf. Suppl. # 71.0. 27. der Weiß v bürzel. Länrus Leucorinus. - Müller, Naturfyl. Suppl. p. 74. n. 34. de Schwar- | ze Neuitödter. Lanius Angrajen. u Briffon, ormithol. 1, p.: 207. u. 17. Pie-grieche n ‚de Manille. wir Bäfon, Vögel, Is p. az. der. Würger von den mail Day Infein.... a 52, fig, ı. HuBand l. Latham, 210 Aves Accipitres. Lanius. Latkam, Vögel, I. p. 162. n. 33. der Würger mit weißem Schnabel. i Lotham, sy. ornith. I. P- 77: n. 38. Lanius (T.eu- corhyuchos) niger, roftro, Pen abdomine uropygioque albis. Gerin. ornith. 1. p. 75. Tab. 62. 34. FERRUGINEUS. Der Würger mit rofligros them Bauche. ( Latham, Vögeli, I. p. 149. n. 8. der Würger mit rofiigrothem Bauch. Latham , Syn. Supplem. p. st. Ferrugineons- bel- lied Shrike. - Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 76. n. 33. Lanius (Ferrugineus ) nigricans, iugulo pectoreque albis, uropygio fufco, abdomine crifloque fer- rugineis.. 35. Tasvensıs, Der tahuanifche Würger. Latham, Vögel, I. p..149. n.9. der tabwanifche Würger. Latkom, Syft. ornitholog. I. p. 76. n. 34: Lanius (Tabuanus) olivaceo -fufcus, iugulo peetoreque cinereis, abdomine flavefcente-fufco, Free bus nigris, cauda fufca. | 36. Pacırıcus. Der Würger vom fillen Octan. - Latham, Vögel, I. p. ie n.10. der Würger vom Rillen Occam. Lotham , Sytt. ornith. I. p. 75. n. 28. oe (Pa- cificus) niger, capite colloque virefcentibus, abdomine remigibus caudaque nigricantibus. 57. SEPTENTRIONALIS. Der nordamerikanifche MWürger. Laiham, Vögel, 1. P-150. n. 11. der Nord. Amt- rikanifche Würger:- | y Latham, . Abes Accipitres, Lanius. ‚211 „Eatham,, Sylt; ornitholog. 1. p. 76,.n. 30. Lanius (Septentrionalis) fufeus, gula et pectore cine. reis, redtricibus 3 exterioribus extus apice albis. 38. Vırıvıs. Der Teho- chert. we Miller , Naturfyft. Suppl. p. 72. n. 32. der grins Neuntödter. or ornitholog. f. p. 212: n. a5 Pie. ae „ verte de Nr a *Viridis) ah: fabrucalbus. redrieibis # lateralibus nigricantibus, latere exteriore viridi. 59. Leveocermanos. Der weist Perseh © (Tehaschert-Be.) Briffon, ornithol. IL p. 2ıı. u. 04. grande Pie: griefche verte de Madagafcar. Büffon, Vögel, il: p. 227. der Dee grünlichs Würger von Madagaskar. Latham, Vögel, .l. P- 161. 0,38% ‚der weißtönfge Würger, x. Latham , Syft. ornitholog. In 37.0. 36. Lanius & (edcocepkialit) nigro- virdlila, capite;- collo corporeque fubtus albis. ; Gerin, ornith. 1. p. 75. Tab. 39, fig. 2. 40. Domınicanus, Der fchwarze Würger von St. Domingo. (3) Latham, Vögel, I. p. 162. n. 33. A, der Dominie "kaner - Würger. larkn, Syft. ornitholog: i pr 78: Ai Lanius "niger, abdomine uropygioque albis. O2 41. PA» (3) Nach Latham eine Varietät von’ L. Lencorhyuches, 212 " Aves Accipitres. Lanius, aı. Panavensıs. Der rothe Würger von Pa. naya. Latham, Vögel, I. p. 163. n. 34. der rothe Wür- ger von Panayo. Latham,, Syft. ornith. I. p. 78. n. 40. Lanius (Pa« nayenfis) fufeus, capite, gula, iagulo, pe- dtore abdoınineque rubris. er, 42. Auzus. . Der weiße Würger aus Pannya. Latham, Vögel, I. p. Bass n. 42. der weiße Wir- ger aus Panaya. Laiham, Syft. ornith. I. p- 7... 37. Bin. (Al. bus) albus, tedtricibus alarum maioribus re- Aricibusque nigris, fafcia alarum alba. 43. Varıus. Der Würger mit weißen Schultern, Latham, Vögel, I. p: 168. n. 2. der Würger mit weißen Schultern. Latham, sy. ornith. I. p. 73. n. 39. Bine (Va. rius) cinereo - fufcus, iugulo pectoreque fave- fcentibus, abdomine fufco- albo, macula hu- merali ale. 44. Naevıus. Der ‚grflechte Wange (*) Latham, Vögel, w2 p- 169. n. 45. ‚der geflechte Würger. Latham, Sytt. orhitholog. I. p. 81. n. 51.-Lanius (Naevius) niger, fubtus cinereus, dorfo, : a 4 caudaque albo maculatis. | k | 45. Osscurus. Der ‚dunkelfarbige W ungen. 2 Latham, Vögel, I. p. 170. n. 46. der 2 ge Eehannate h A | | Kathi) (4) Ift nicht mit der gefleckten sohktiee von at Cayanns, n, 20. zu verwechfeln, ‚ Aves Accipitres. Lanius. 213 "Latham , Syd. ornitholog. I. p. 8ı.n. 32. Lanius (Obfeurus) nigricans, abc is albis. 46. Fuscus. Der braune Würge. Latham, Vögel, I. p. 170. n. 47. der braune Würger.. 47. R user. Der vothe furinamifche Biken. Lotham, Vögel, I. p. 170. n. 48. der rothe furi- namifche Würger. Latham, Syf. ornithol. 1 p. 78. n. 4r. Lanius (Ruber) ruber, alis hin ocellatis, api- ce nigris. 48. AmgRıcanus,. Der Schwarzkö öpfige amerika- nifche Würger ?() Pennant, .ardt. no II. p- 228. n. 44. der Schwarzkopf. _ 4). M INOR. Der. Keime graue Würger.(®) Bechflein, Naturgefch. I. P- 336. n.2. . der ‚kleine graue Wü ger. ; Na; Bach. (5) Penmant und Latham vechnen ihn zu Lanins Ludovicianns. ( Nach Büfon eine Spielart von Lanins Excubitor , welches je-, doch Bechflein aus eignen Erfahrungen beftreitet Länge 9 Zoll, Flügelweite 14 Zoll. Fliegt fanft und fehön, und fchwimmt leicht wie ein Falk in der Luft. If ein Zugvogel. Nährt fich vermuthlich mehrentheils von allerley Käfern, wenigltens hat man ihn nicht fo häufig nach den Vögeln ftofsen gefehen, als den grofsen grauen Würger. Nifter in "Gärten auf Obftbäumen, Bauer ein grofses unregelmäfsiges Net, d.s äufserlich eine Anlage von Wolle und grünen Kräutern har, die nach der Mitte zu mit Wolle durchwirke Gind; inwendig it es mir Wolle und grofsen und kleinen - Redern dicht ausgefuttert, Legt gewöhnlich Sechs rundliche, ‚grünlich * ara | Aves Akcipitres. Lanius, Beehftein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 382. n. 2. der kleine grane Würger. p.387. der kleine afthgraur Neumfödter, die kleine Bergelfter. Tab, 14.,..% ... Pennant, ardt. Zool. U, p. 231. B. der kleinere graue Würger. Biiffon, Vögel, IE: p. 179. der italienifche Würger! Laiham, Vogel, 1. p. on n. 50, der kleine graus Würger, ' Loiham, Syft, ornith. I. Di. 71,n,13. Lanius (Ita- lieus) cauda cuneiformi, apice alba, corpore cinereo, fubtus albido, fronte fafelague oculari nigris, 'remigibus nigris, macula alba. Latham, Syn. Suppl. p.34. Lefler grey Shrike. Bech ‚Bein, Mufterung fchädl. Th. p. 91. n, Na der kleine graue Würger. Gerin. ornith. I. p. 72. Tab: 54. 50. Narza. Der Würger aus Natkafund. Pennant, ardt. Zool. UI. p. 229. n, 46. der Würs geeaus Natka/und. Latham, Vögel, I. p. 172. n. 52. der Nootka, Latham, Syft. ornitholog. I. p. 80. n, 48. Lanius (Nootka) niger, fuperciliis, gula, collari te» drieibusque alarum maioribus albis, ‚remigibus, - fecundariis rectricibusque quatuor extimis api- ce .albis. A 51%. MELANnocErHALoS. Der Piwarzip fo Würger. Latham, Vögel, T. p. 150. n. 12, der fehwarz.. köpfıge Würger. "Tab. 7. ; Latham, giünlich weifse violet und braun gefleckte Eyer, die Männe ehen und Weibchen in ı5 bis 46 Tagen, wechfeleweite aus brüten. Aves Akccip itres. Lanius. a15 "Latham, Syft. ornithol. I. p. 76. n. 29. Lanius (Melanocephalos) olivaceus, capite nigro, caU» da fafcia lata nigra, apice alba. 52. BrAcuyurus. Der kurz/chwänzige ‚Würger. Latham, ai I. p. 150. n. 13. der kurzge- Schwänzte Würger. Latham, Sylt. ornitholog. I. IS 76. n. 32. Lanius (Brachyurus) fupra cinereo - grifeus, fubtus flavefcens, fafcia oculari nigra, füperciliis ter Aricibusque lateralibus apice albis. Be Pallas, Reife, Ausz. III. Anh. p- 3 n. 5. Lahius | brachyurus. 53. Puoenıcurus. Der Würger mit rothbraus mem Schwanze. ı Latham, Vögel, I. p. 5. n. 14. der Würger mit rothbraunem Schwanze. Latham, Syft. ornitholog. I. p. zr. n. 14. Eoyias (Phoenicurus) rufo-grifeus, fubtus albo- fla- . velcens, cauda elongata uropygioque rufis, fa. feia per oculos nigricante. Pallas, Reife, Ausz. III. p. 185. der kleine roth= Schwänzige Neuntödter. Pallas, Reife, Ausz. Ill. Anh, p..4. n. 6. Lanius phoeniturus. 36.Dorıarus, Der fihwarz und weiße Würger. Miller, Naturfyft. II. p. 116. n. 16. der gereifte Neuntödter. Ä | Klein, verbefl. Vögelhift. p. 165. n. 2. fihwarz und weißer Neuntödter. Onomat. hiltor. nat. IV. p. 657. der /ihsarz und weiße Würger. Brijjon,, ornitholog, I. p. 210, n. 21. Äirt grieche rayde de Cayenne. O4 Büffon, ir) 216, Aves, Zecipitres. ‚ Lanius, Biffen, Vögel, Ik p. ÜR der Jurinamifche Schwarz und weiße Nruntödter. Seligmann, Vögel, VI. Tab, 5. der Schwerz u. weiße Nruntödtr. Latham, Vögel, I. p. 169. n. 64. der bunte CaYyEll- nifch Würger. Latham, Syft. ornith; 1 p. go. n. 50. Eaöins (Do- liatus) cauda rotundata, 'corpore albo nigtoque, confertim fubfafeiato, Bankroft , .Naturgefch, von Guien; p. 92. der Jeisoats und weiße Flafthervogel, 24. locosus. Der Spaßvogel. (7) Müller, Naturlylt. II. p. 118. n. 24. der Spottvogel. Onomat. hift. nat. V, p. 180. Merula Sinenli Is Chir, flata minor. k Briffon, ornith, L P- 229, n. 22, Petit merle hupe ... de la Chine. ! Büfon, Vögel, II, p. 250. der chinehfche gehäub- te Würger. Bifon, Vögel, VIH. p. 317: die kleine ‚gehaubte Amfel von China; m. ı Fig. ; Latham „Syft. örnith. I. p. 73. n. 22. Lanius (Io- cofus) cauda cuneiformi, capite criflato, cor- pore grifeo, palpebra inferiore perrea, ano Ianguineo. R) 95. Inrausrus. Dir Umglicksvogel.®) Möller: Fe H.p. 119. der Umglücksvogel, 2 Borowfky, © (T) Latham, rechnet hlkher aueh die Sitta Chinenfi is, Linn. S.N, P- 442. n. 8. A (8) Im Syit. ornichol. hat Latbam diefen” Vogel unter das Ra bengefchlecht aufgenommen, und den Corvus Sibirieus „ Linn, S N. 2 373. 0. 56. mit dazu Bererhaen. Ueberhaupt muß ich. Avss Accipitres. N N Lanius. ‚217 ,, Borow/ky, Thierreich, Il. p« 84. as; " Gatterer, vom Nutzen u. Schaden Ri Akiere, AM. p- $3.n. 32. der Unglücksvogel, Stemrötel, Gertraudsvogel, Bergamfel, 5 Pemmant , ardt..Zoolog. Il. p. 241: F. der Un- ® glücksvogel, Sıeinrötel. „. Onomat, hift, nat. 'V. p. 179..die Bergamfel; Klein, av. p- 701 n. 32. Turdus {. Merula faxa- el ‚tilis. 5 Klein, Vorbereit. p- 132. n. 32, Bergamjil, Klein, verbefferte Wear, P- 69. .n. 32. Berg- am/el. | Gesmer , Vögelb. p. 448. Steinröfelein. ‚ „Briflon, ornith. I: P. 224. n. 13. Merle de Roche. . Büfen,, Vögel ..UI. p; 252. der Umglücksvogel. - Bathom, Vögel, I. p. 158. n. 27. der Unglücks- „uogel, die Stein-Amfil. tham, Sylt. ornith. I. p. 159. n. 22. Corvus (In- fauftus) dorfo cinereo, -redtrieibus rufis, in- termediis duabus cinereis fafcia nigticante, cau- da rotundata. Lepechin, Tageb.d. cuff. Reife, IL.p. 5. Steinmerlen? ‚0 $ Ei. 0% Far ich ER dafs unter den ‚Srnouymen ‚diefer Gattung, der dahin gerechneten Varierät, und des Zurdus Sazxasilis p, 833. n. 114. grofse Verwechfelung . herrfcht; fo, dafs die Arten ä darüber mit fich felbft oft nicht einig find, ‚ Latham fetzte in der Synopf. den Lanius infoußns unter die Möürger , und nahm, wie in unferm Syftem, die Steinamfel N als eine Spielart davon an. In dem Syk. ornithol. ferzt er, wie fchon gefagt, den L. Infauftus unter die Raben, mache aus_ der Steinamfel eine eigne Gattung unter den Brofem ; zieht Gmelins Lanins ‚Infanßns und Turdus Sazatilis, unter “ en Turdus Infauftus p. 335. n. 32. und rechnet dazu die Synonymen aus Brünich, Olin. Raj. Albin. und Büfon. Ei- . Mige fehen auch den Lanius infanffus Linn. als das Weibchen von Turdus Saxatilis Linn, ‚XI. pP. 294. 0. 14. an,0. L, w. 218 ß. M 49) $. dis vorhergehende Anmerkung. Aves Accipitres. ' Lanius. Pontoppidan, Naturg. von Dänemark P 166. n. 9. Unglücksvogel, Gertraudsvogel. . Pontoppidan ,' Naturhift. v..Norwegen, 1 p- 142. Giertruds-fugl, Linn‘, auserl. Abhandl. 1. p- 288. n. 58. "die Un- glücksrabe. Lapeiroufe, neue fee Abhandl, IH. P- 103. Lanıus infauftus. Tengzmalm , neue fchwed. ‚Abh. II, p. 112. La- nıus infauftus. Linnd, Syfl. Nat, Fdit. X. T. p. 107. n. ı2. Corvus (Infauftus) dorfo cinereo, rectricibus rufis, in- termediis duabus cinereis, falcia nigricante. Linne, Fn. Suec. I.p. 187. Turdus redtricibus ru- “ fis, duabus intermediis cinereis, fafeia nigri- ' eante, proximis apice cinereis. Miller, zool, dan. prodr. p. ı2. n. 93. Corvus in- “ fauftus. Hermann, tab. affin. animal. p. 179. 200. Lanius infauftus. Donndorf, Handb. der Thiergefch. P- ei n. 5. ‚der Unglücksvogel. ıno R. » Der kleinere Unglückvogel. (?) Müller, Naturfyft. II, p, 534. n, 14. die Stein. merle. Borowfky, "Tierreich, I. p. 168. 1. 7. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden’ der Thiere, II. p. 396. n. 325. die Steinamfel, Steimröthel. Onoınat. hiflor. natur. VII. p. 634, die Steindrof fel, oder blauköpfige rothe Amfeil. Klein, av. p.67. n. 8. Turdus ruber, cyaneocapite. Kiein, Vorber. p. 126. n. $. blaue Drofjel, blaukö- fr pfige ‚rothe Drojlel, | 0, Rkin, Aves Accipitres. Lanius. ı 219 | Klier Werbe Vögelhift. p. 67. n. 15. blauköpfigs orothe Droffel. Briffon, ornithol. I. p. 225. n. 14. petit Merle de roche. Büffon, Vögel, IX. p. 75. die Stöinanjel. Batfth, Thiere, I. p. 342. die Steinamfel. Latham, Vögel, I. p. 159. A. der kleinere Un« glürksvogel, die kleinere Steinamfel. Latham, Syt. ornitholog. I. p. 336. n. 33. Turs dus (Saxatilis ) capite caeruleo, ana ferrus ginea, | Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. P- 414 N, 69. Steinmerle. ‚Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. 94. n, 137. Steinmerle. Naturforfch. XVII. p: 35. n. 160: Steinmerle. Lapeiroufs, neue fchwed, Abhandl, II, p- 108. -Turdus Saxatilis. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I Pr 163.1n.199, die Steindroffel. Döbel, Jagerprakt. 1. p. 55. Stein- Amfel, Forft-Fifch- u. Jagdlexicon, I. p. 88. Steinamfel. Linne, Syf.-Natur. Edit. XII. I. p. 294. n. 14. Turdus (Saxatilis) eapite nled; cauda fer, 'ruginea, Kramer, Auftr. p. 360. n.2. Turdus capite cae- ruleo, cauda ferruginea. Steinröthl, 96. Faustus. Der Glücksvogel. Bew. Naturf, IT. p. 119. 0, 26. der Glückrvogel. ' nomat, hiftor. nat. IV. p. 658. der chinefifche Würger. Büffon, Vögel, U. p. 254. der Glücksvogel. Lathan, Vögel, I. p. 160. u. 28. der Glücksvogel, A. Vera 320 Aves Accipitress. Lanius. &. Veränderungen gegen die XIIte Edition, und Vers ‚mehrung der Gattungen diefes Gefchischts. Ealt. XIE © ER RHIL p- 134. 0.5. Lanius Macrou- p: ey 0.2. Colin Senege- | rus. .. Jdenfis. In der XI. Edition hat dies Gefchlecht 26 Gat- tu gen; in der XII. 53. es ift alfo hier um 27 Gat- _ tun gen flärker. ‘Da aber die fünfte Gattung aus der X. Edit. in ein anderes Gefchlecht verfetzt, und an der en Stelle ein anderer Vogel gefetzt ER fo beit iife fich. die Anzahl der neu hinzugekommenen Vö gel auf 28. Ueberdem find bey der ııten Gattung _ dxay, bey der ı2ten fünf, bey der ı3ten vier, bey der 2oten zwei, und bey der 25ten gleichfalls zwey Var ie jetäten aus einander gefetzt. B. Unbefimmtere Thiere. r. Ein dem Lanius Excubitor ähnlicher V: ogel. Bela ‚Vögel Kurl. P- 28.0. 40. ei Neuere Gattungen. 3, Der Würger mit Schwarzer Mütze; (in ER ne.) Latham, Vögel, I. p. ıyı. n. 51. Latham, Syn. Suppl.p.54. Black-capped Shrike. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 76. u. 31. Lanius (Pileatus) .criftatus einerefcens, capite, iugulo- pedtoreque nigris, tedtricibus alarum albo fa- Teiatis, cauda apice nigra. 2 Der malabarifche. Würger. Latham, ‘Vögel, 1. p. 172. n. 53. Tab. 8. Latham, Syn. Supplem. p.56. Majabar Shrike. Tab. 108. Lärkee, F# Aves Accipitres. Lanius, ar © Latham, Syfl. ornithol‘ I. p- 66. n. 2. Lamius ( Malabaricus) casruleo niger, rem'gibus cau- % - daque nigris, redtricıbus extimis utrinque lon- Ni mis denudatis; apice, latere ruhen pen- natis, u Sonnerat,, voy. Ind. II. Tab, it. - Gobe- - mol» che de Malabar. | 3. Der Boulboul; (in Indien.) Latham , Vöge [.p.173.n.54. . Latham, Syn. Suppl. p. 57: Bou!bonl Shrike, L Latham, Syft. ornithöl. I. p. 80. n. 49. Lanius “ (Boulboul) ‚niger, pedtore abdomineyue cine- "ralkentibus, alıs fü eis, fafeiis duabus albidis, } y }. 4. Der orangefarbne HF ’Ürger 0 aus Cayenme, Latham, Vögel, Bi 29 0 Latham, Syn. Suppl.:ps 57: Orange Shrike, | Latiiim, Syf& ornith. L'p. 79: m: 44. Lanius (Au« 'rantius) fulvo flavus, gula pedtöreque rufefcen- . tibus, cäpite fupra.oeulos nuchägue nigris, te- "&rieibus alarum; zenigibus eaudaque fufeis. 5...Der. rothbr aune“ amtrikani che Würger mit weißer Kehle.(°) Latham, SyA. ornitholög. T.p. 69. n. 9. ke. -(Americanus ) rufo - fufcus , fubtus Havefeens, > pileo grifeo,, remigibus caudaque nigris, gula. ... redtricumgque apicibus albis. " Biffen, pl. enl. 397. Pie. ‘grieche de la: Louifiane, Ale rag Latham rechnet das Gefchlecht Lanius unter die | je; Ordnung Picae. je ZWEYTE 00) Das angeführte Synonym von Büffon rechner Gmelin im "Syftem p- at zu Lanins en n. 6. Latham trennt €s 222 ni De Be Be ee ee fe ZWEYTE ORDNUNG. PICAE. (Spechtartige Vögel.) "45. GESCHLECHT. | Psirracus. Der Pa. pagey, Sittig. Millr, Naturfyft. II. pı 121. Gen. XLV, _ Liske, Natur efch. p. 238. Gen. XIV. Bormorke; hierreich,, II. p. 86. Gen. V Blumenbach, Handbuch der Nele p- 163. Gen. V. Bechfein, Naturgefch. 1: ‚P: 341. Gen. Ve Halle, Vögel, p. 110. “Neuer Schaupl. der Natur, VI. 'p. 319. Onomat. hift. nat. VI. p: 650. | Klrin, av. p. 24. Gen.I, N ‘ ‚Briffon, oornithol. II. p. 9. Gen. LIII. Biiffon, Vögel, XIX. p. tot. Batjch, Thiere, I. p. 300. Gen. aaa. - Latham, allg. Ueberf. d. Vögel, I.p. 174. Gen. V, . Latham, Syft. ornith. I. p. 82. Gen. V. Donndorff, Handb. d. Thiergefch. p- 218. Gen. vi . Hermann, tab. affın. anim. p- 181. * Langfchwänzige ‚ mit kei förmigem Shidblker, 1. Macao, Der Aras. Miller ,. Naturfyftem, UI. p. 126. n. 1. weflindi. [cher Rabe. Tab. 28. fig. 1. Lefke , Naturgefch. p. 239, n. 1. der weflindifche Papagey. | Borowfky, “ es davon, macht eine eigne Gattung.daraus , läfst Gmelins L, Americanus p. 308. n. 48. ‚eingehen, ‚und nimmt Pennants Black - crowned Shrike zu feinem Ludovicimns. Aves Picae. _ Pfittacuss. 223 Borowjky, Thierreich, II. p.'89.n.2. der wefl. inaıfche Rabe, te: Papagey. - | Blumenbach, Haudb. der Naturgeleh. pP. 164.0. 1, Pfittacus (Macao) macrourus ruber, remigi bus fupra caeruleis, fubtus rufis, genis nudis rugofis; der Aras, ındianifche Rabe, "Beh fein, Naturgefch. Deutichl. I. p. 167. der ‚ weftindifche Papagey. Becnftein, Naturg. I. P- 342.0. I. 1. der weflindifche ‚sPapagry«. A Finke, Naturgefch. 1. pP 334. der indianifehe Rabe u Zbert, Naturl. u p 47. in dineifche, Raben. Tab. 23. fig. 2 Halle, Vögel p. 1 0. 20. der Rachköpfige Pa- pagey, volh mit blauem Plügelfchuppen. Onomat. hift. nat. VI, “P 68. der rothblaut grofs ‚Se Papogay. : Klin, av. p. 24.0.1. Bfict ttacus alter Aldr. Ma- caow f. Macao, Ehe Vorbereit.. p. AB, n. 1. der ‚andre Pa. agey. Klin, verbeif‘ Vögelhif. p- 25.n. 1. rother Pa- ‚pagey vom: erfiew Ran.,;e mit blauen Flügeln ‚und Schwanz, Gesmer „ Vögelb. Pp 466. Erythrocyanus; mit Rss a. Br. Mn 1 Figur. ‘4 Briffon, ornith. IT. p. 94. n. 1. Aradu Brei l. ‚Büffon,; Vögel, XIX. p. 218. der große rothe Ara; m..ı Fig. Seligmann;, Vögel, VI. Tab. 53. rother Papagey vom erflen Range mit blauen. Flügeln und Schwanz. . 1 Latham,' V ögel, L. p- 175. n. 1. der Aras, der er Rab. | Latham, 234 - © Latham, Sys ornitholog. I. p. 82. n. 1,‘ Pfittacus ı Bock: 'Naturforfch. IX. p. 40. n. 41. wefindi- Aves Picae. © Pfittaeus; (Macao) macrourus ruber, remigibüs (upra caeruleis, fubtus rufis, genis uudis ragofis. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. . n. 42. weftindifeher, indianifcher Rabe. | Bankroft, Naturgefech. v. Guiana, r 93. der roth und blaue Markow. ‚tere Art. Schlözer , Erdbefchteib. von Aıner. eu der Abe che DE | Seopai, merk 2 d. Naitraefch. I. p. 19. n. 21. .Fermin, Befcht. von Surinam, I. p: 193; e er. der röthe Papagey von der erflen: Größe mit himmelblauen Fiigem und Schwanze. feher. ‚Rabe. “ Goeze: Naturf. XIX. p. 80. weßindi ifcher Rabe. Linne, Syft. Natur. Edit. VI. p. 18. n. 1. Pfit« . . tacus cauıda aagei. ka arg nudis rü- gofis. % Linnt, SyR. Nat. Ed. x. 1.:p. 96. n. 1: Pfitta- cus (Macao) macrourus uber remigibus fu- pra'caeruleis, fubtus rufis, genis nudis rugofis. Schwenkfeld, aviar. Silef. p.:343. Pfittacus Ery- throcianus; ein rothblauer Papagey, oder Sit- tich, Papagry von mancherley Farben. Barrere, Franc. STRRER, p- 145: Pfittacus pu- . nfceus. 1Dn Terire, hif. des Antill. IL. pP. 247. dee Lery, Voy. au Brefil. p. 170. Arras. Rorhrfort ‚.hift. des Antill. p. 154..Aras. - ‚Fonflon, av. p- 38. Pfittacus Erythrocyanus Gesneri. Grin. ornith. I. p. 93. Tab. 102. | Donndorff, Handb. der kn re p. 219. 0.1 der Aras. 52.ARA- Aves Picäe, Pfittacus. 225 53. Aracanca. Der Aracanga. (‘) “Halle, Vögel, pı 113. n. 27. der rothe Papagey mit der Schnabelmaske. Klein, av. ps 24: n. 3. Pfittacus capite caeruleo, Klein, Vorbereitung, p. 46. n. 3. der bunte mit dem himmilblauen Kopfe. Klein, verb. Vögelhift. p. 25. n. 3. Blaukopf vom erfien Range. Gesner , Vögelbuch,, p. 465. vothgelber Sittich, Briffor, ornitholog. 1. p. 95. n.2. Ara de la Ja. maique. Biffon, Vögel, XIX. p. 219. 236. der kleine YO. the Arasm.ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 176. n.2. der roth und | gelbe Makao. ” Latham,'Syl. orsichalg, I. p. 83. n. 2. Pfittacus (Aracanga) maer. dilute coccineus, fcapulari. bus luteis, viridi terminatis, remigibus fu- pra caeruleis, fubtus rufis, genis nudis coc- cineis, Bankroft,, Naturgefch. von Guiana, p. 94. der roth und gelbe Markaw. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 342. Pf ttacus Ery« throxanthus; rim geelber Sittich, Sickuft der viel gerles auff den Flügeln hat. Charleton, exereit p. 74. n. 15. Pfittacus erythro« xantus. n Jonflon , av. p. 38. Erythroxantus Gesneri, 2. Mr- o Nach Büfon u. a. eine Varierät; = nach Latham vielleiche ‚ein Jung-r vom vorigen, Die Synonynien awriia beyden werden häufig verwechfelt, U. Band d: Th. p 326 AÄves Picasa. Pfittacus. a. Mırırarıs. Der große griime Aras. (?) M ler, Natur(yf. Il. p. 127. n. 2. der grüne Hufar. Biiffon, Vögel, XIX. p. 256. der große grüne Ara des Edwards, m. ı Fig. | Lathom, Vögel, I. p. 177. n.3. der militärifche M.:koo, Letham, Syft. ornitholog. 1. p. 83 n. 3. Pfittacus (Militaris) macr. viridis, alis caeruleis, fronte caudagne rubris, genis nudis , lineis plumofis. Bankroft, Naturg. v. Garank, p: 95. der größte Papag 'y von Gwana, Akushe. 3, Ararauna. Der blau und gelbe Alan Miller, Naturfyßt. 1. p..127. 0.3. der blaugelbe Rabe. Bechftein, Naturgefch. I. p. 392. ß. 2. der Rrgen- bogenpapagas. Borowfky, Thierreich, I. p- 88. n. 1. der Regen. bogrnpapagei. Halle, Vögel, p. ııı. n. 22. der blau und gelb mondirte Papag:y mit langem Ve und Knebeibarte. Onomat. hift.. nat, VI. p. 664. der große blaue und.grlbe Papagay. Klein, av. p. 24. n. 4. Pfittacus vertice viridi, cau- da cyanea. Klein, Vorbereit p. 46 n. 4. Papagey mit dem grünen Scheitel, und lafurblaurn Schwanze. Klein, verb. Vögelhift, p. 25 n.4. Grünmütze mit hlausm Schwanze vom er flen Rang. Briffon, ornithol. I. p. 96. n. 4. Ara bleu et jau- ne du Brefil. | | | | Bifon, | (2)-Im Syftem ift das Vaterland diefes Vogels nicht angegeben, Lotham vermmther Gwama. Sollte Bunkrojts Aknshe wirklich hieher gehören ? | Aves Picae,' Pfittacus; a} ee Vögel, XIX. p- FR der blaue Aroy m. ı Fig, . Seligmann, Vögel, VI. Tab. IF FR bleu‘ und gelbe Papogey vom ırflen Range. 'Lathamy, Vögel,”1. p. 178. u. 4. der blau und gel« be Mukao. © Latham , Sylt; Anthek 1. p. Yen N‘ 4. Dihkidcus (Ararauna) macr. fupra cacruleus, fubtus lu- Nteus, genis'nudis , lineis plumoßis. an he, Surinam; II. p. 153. der blaue Arar. Bankroft, Güiana, pi 92. der un und gelbe ui I IRTERNET Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. % p’20. n..22. ‚der Popagey mit. dem grünen Scheitel und la: urblaum Schwanze. - Lime, Sylt. Natur. Edit. VI p. 18. n. 2; Pfie- tacus cauda cuneiformi , TempgPibet hudis, li. eis plumofis. -" Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 96. n. 2. Pfitta- 'eus (Ararauna) Mmacrourus, fubtus Aus Na genis nudis, lineis plumofis. * Schwenkfeld, aviar.’Silch. p. 343. Pfittacus eyano- croceus; ein rothgelber Popagey. Charleton , exgrcit. P.74- DuI. Püttacus maximus eyanocroceus. Barrere, fr. equinox. p. 145. Ph ttacus maximus ‚ alter Jonftonii. | ge nflun, av. p. 36. Pfit ittacus maximus Cyano- croceus. Gerin. ornith. I. p. 94. Tab, 103. » B CarrurEus,., Der blaue Aras.(') ah. Klein, av. P- 24. 0.2. Pfittacus caeruleo- luteus. P 2 N! Be (3) Nach Klein, Briffon u. a, eine eigne Gattung. 228 Aves Picae, Pfittacus. Klein, Vorbereit. p. “. n. 2. der Hi mmelblaus gelblichte. & Klein, verb. Vögelhif. p. 25. n. 2, Blau und gr ber vom erflen Range. | Briffon, ornithol. II. p. 96. n. 3. Ara bleu et j jau- ne de la Jamaique. Büffon, Vögel, XIX. p. 238. der Blau und gelbe Ara von Jamaika. Letham, Vögel, I. p. 179. A. der blaue Makao. Zatham, Syft. ornitholog. I, p. 84. ß. Pfittacus macr. fupra cyaneus, fubtus croceus, genis nu- dis candidis, redtrieibus fupra cyaneis, fubtus croceis, 53. MAKAWUANNA. Der Makawuanna. Latham, Vögel, I. p. 179. n. 5. der Papagay- Makao. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 84. n. 6. Pfittacus | (Maksronsumme) macr. dis, genis nudis, fub- tus rufefcens, abdomine virefcente, remigibus caeruleis, apicibus extus fufeis. _ en Vögel, XX. p. 28. der Araparkit; m ı Figur. 4. Are. Der N Aras. Ä Latham, Vögel, 1. p. 180. n. 6. der fihwarze Moakao. | N Latham, -Syft. ornithol. I. p. 84. n. 7. Pfitta- cus (Ater) macr. nigricans, vırıdi- fplendidif« \ fimus, roflro oculisque rubentibus, pedibus flavis. | 4. Osscurus. Der dunhelbraune Popagey. Miller, Naturfyft, Il. p. 128. n. 4. dır braune h Be 3 Onomat, Aves Pica. "Pfittacms. 229 - Onomiat. hiftor. nat. VI. p. 688. der braune Pa- pog®y. Biffon, Vögel, XIX. p. 89. brauner Papagey. ' Latham „ Vögel, I. p- 280. n. 7. Reken ironine Papagey. Latham, Syfi. ornitholog. I. p. n. 8. Pfittacus (Obfcurus) macr. fufcus, genis nudis rubris, vertice cinereo - nigricante vario, a ci» 'nerea, Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 97. n. 3. Pfie tacus (Obfeurus) macrourus viridis, genis nu- - dis, vertice cinereo- BRrEINUERNR vario, u eineren. 5. Nosırıs. Der edle PERS, Müller „ Naturfyft. II. p. 129: n. 5. der Amazon. Ouomat. hiftor. natur. VI. p, 687. der edle Pa- pagey. Biüffon, Vögel, XIX. p. 267. Linnes grüner Papagey, mit nackten Backn und vothen Schultern, Latham, Vögel, I, p- 180. n. 8. der edie Pa- " Pagoy. Latham, Syft. ornitholog. 1. 2 85. n. 9, Pfittacus - (Nobilis) maer. viridis, genis nudis , humeris coccineis. Linne, Syft, Nat. Edit, X. T. p. 97. n. 4. Pfitta- eus (Nobilis) macrourns yiridis, genis nudis, humeris coccineis, 6. Severus, Dir Moracana, Müller, Natur(ylt. II. p. 130. n. 6. der grüne ‚ Brafßlianifche. rer. Thierreich, II. p. 89. n.3. der grüne ehe Ara. P3 . Onomat. (239 Aves Pitae. »: Pfittachs, PRFCER, hiftor. nat.’ VA, p. 694. der große Br Brafihanifche Papagrvy. Klein, verb, Vögelhift. p. 162. n. r. grüner Papa. gey mit blauem Schritel und rothem Schwanze, Brijjon, ornitholog. Il, p. 98..n. 6. Ara verd du Brelil. Biffon, Vögel, XIX. p. 245. der Erle Ara m. ı Fig. ; Seligmann, Vögel, vi, Tab. ı0. Be Braflia. nifche grüne ER mit blauer Scheitel und roh m EN Lathom , Vögel, I .p: 181. n. 9. der Brofiliant, Schr grine Makao. Latham, Synopf, Suppl. pP 58» Brafilian green - Maccaw. Lotham, Sylt, ornithol I. p. 85. n. 10. Pfitta- eus (Severus) macr. viridis, genis nudis, remi- gibus rectricibusque caeruleis, fubtus purpura» | RE SE Scopoli , Bemerk. a, d. Naturgefch. I. p. 21. n. 23. ..der. grüne Papagey mit unten röthen Flis. geln und Schwanze. Linnd, Sylt, Nat. Edit. X. L pP. 97. 0.5. Pfittacus | (Severüs) macrourus viridis, genis nudis, re= - migibus redtricibusque caeruleis, fubtus pur purafcentibus. 8. Brilon, 'ornitholog. II. pP. 99. n. 7. Ara verd er 1. EurartrıAa. Der Popagey aus Gingi. rouge du Brefil. (eigne Gaztung .) Miller, Naturfyflem, H, p. 130. n.7. die Ele dante, u. Onomat. hifl. nat. vi. p. 676. die Edeldame, h; Brıfon,; omitholog. 1]. p, 136. n. 64. Perruche de Gingi, zn N Aves Picae. Pfittacus. as 1 Bifon, Vögel,. XIX. p. 174. der große Sittich mit röthlichen Fliigeln; m. ı Fig. Latham‘, Vögel, I. p. 182. n. 10. der Papagoy ass Gingi. | | Latham, Syt. ornith. I. p. 85, n. ır. Pfittacus (Eu- patria) macr. viridis, fubtus flavicans, collo inferiore De ifeeneh! viridi, tedtrieibus ala- rum minoribus macula rubra. 8.Jaronıcus. Der japanifche Papogey. ZWiller, Naturfyf. II. p. 137. n. 8. Zapanifche. Onomat. hiltor. nat. VI. p. Be der japanifche Papagay. Briffon, omitholog. II. p. 141. n. 71. Perruche du Japon. Büffon, Vögel, XIX. p. 181. der grün und ro- the Sittich. | Latiam, Vögel, I. p, 182. n. 11. der japanijche Papagoy. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 86. n. 12. Plittacus (Japonicus) macr. viridis, fubtus redtricibus- que lateralıbus ruber , remigibus caeruleis. Charleton, exercit. p. 74. n. I1. Pfittacus erythro- chlorus macrourus. ‚Jeuflon, av..p. 38. Pfittacus erythrochlorus ma- crOUrUs, '9. Amsoınensıs. Der Papogey aus Amboima. Miller, Nat fyfl. U. p.131 n.9. der Amboinifthe. Onomat. hift. nat, VI. p. 664. der ri Papagay. Briffon, ornithol. I. P- 146. n. 79. Perruche rouge d’ Amboine, ‚Bf n, Vögel, XIX. p- 128. der dreyfarbige Sittich- Lori; ım. ı Fig. P4 Latham, 233 | Aves Picae.” Pfittacus. Latham, Vögel, I, p, 185. n. 12. der Delle aus Amboina. Latham, Sylt. ormithol. 1. p. 8% n. 23. Pfi ttacus (Amboinenfis) macr. coccineus, dorfo caeru- leo, alis macula viridi, redtricibus violaceis, 10.CvanocErHALus, Der blauköpfige Papagry. Mällr, Naturfy. II. p/ 131. n. 10. /rr Biankopf. Onomat, hit. nat. VI. p. 673. der Blaukopf. Br Jon, ornithol. II. p. 140. n. 70. Perruche a tere. bleue. Büfon, Vögel, XIX. p. 143. der Sıttich mit dem blauen Kopfes; m. ı Fig, Latham, Vögel, L p. 183. u, 13. der blauiköpfge Popagoy. Laiham , Syft. ornitholog. T, p. 86, n. 14, Ph tar cus (Cyanocephalus) macr. viridis, capite gu» laque caernleis, Gerin. ornith. II. p- 20. Tab, 129, 59, Harmarorus. Der rothbrüftige Papagey. Miiler, Natuıfylt, Supplen, P- 73. n, 6. b. der Blutpapagry. Briffon, ornithol. II. p. 141, n. 72. Perruche va« 'riee d’Amboine | Bifon, Vögel, XIX. p. 158..der Sittich mit dem blauen Gefichte; m. ı Fig. | Klein , verbeflerte Vögelhift, p. 163. n. 4. rothbrü- figer Papagey. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 17. der rothbrüfti. ge Papagey. Latham, Vögel, I. p. 184. n. 14. der Papagoy j mit rother Bruft. Latham, Syft, ornithol. T. p. 87. n. 17. Plittacus Habinarie) macr, viridis, pedtore rubro, facie.caerulea, lunula cervicis Hlava, ß.Dır Aves Picae, Pfittacus. 233 ß. Der Popagey mit orangefarbner Bruft. Latham, Vögel, IL. p. 185. n. 14. Var. A, der Popagey mit orangefarbner Brufl. Lathom, Syf. ornithol. I. p. 87. u. ı7. ß. Pfit- tacus macr. viridis, pedtore rubro flavo vario, capite, gula abdomineque medio caeruleis. y. Der blaubäuchige Papagey. Büfon, Vögel, XIX. p. ı6r. der Daubäuchige Papagyy. Latham, Vögel, I. p. 185. n. 14. Var. B. der Pay: pa oy mit blauem Bauche. Latham,, Sylt. ornitholog. I. p- 87: n. 17. y. Pf. maer. viridis, pedtore rubro, Havo yario, ca- pite, gula abdomineque toto caeruleis. d. Blue-bellied Parrot, ‚Latham, Syn. Supplem. P- 59 ©. * Latham, Syft. ornithol. Ip. 87. n. 17. & PL. praecedenti fimilis, pennis feapularibus rubro flavoque maculatis, zuchae mar gine ruben- tibus. 55. ArrıcarırLzus. Der Sehwarziigfgr Pa- p°gtJ. Halle, Vögel, p. ı21.n. 45. der blaubunte orien- talifche Papagai, mit grün- und rotem ‚Harn ringe. Briffon, ornitholog. IL P- 97. 5. Abe varie des Moluques, Büffon, Vögel, XIX. p. 178. der große Sittich mit der fehwarzen Kopfbinde ; m. ı Fig. Klein, Vorber. p. 47. n. 16. mit dem Schwarzen Kopfe und grünen Kragen, Loeri ,genamt. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 26. u. 20, Schwarz. kopf mit grünem Halsband. P35 Zatham, - 234 Aves Picae. ...:Pfittäcus, Lathiam , Vögel, Ip. eis, n. 15. der [chwarzkö- pfier. Papagıy.. Latham, Syf, ormithol, I. P.88...04. 18; Pfittacus (Atvicapillus) ‚mac. cacruleus, fubtus viridis, rubro variegatus, 'pıleo nigro, IngBt0, pecto- reque rubris. | 56. Tasuensıs. Der Papagey aur Taboa, Latham, Vögel, I. p. 186. n. 16. der Papagoy aus Taboa; “ab. 16 | Latham, Syf. ormithol. I. p.88. n. 19. Pfittacus ( Yabueafis) ınacr, viridis, capite, colio pe- dreque fubtus purpureo - coccineis, ceryice bafı lunula caerulea , remigibus redtricibusque cacruleis. f. Pf. macr. viridis, capite, collo corporeque {ub- tus coccineis,. lunula cervicis, uropygioque caeruleis, alis viridibus, cauda fulca. * Latham , Sylt. ornith. I. p. 88. n. ı9. ß. 4 gr 57. ParuvEensıs. Der Papagey aus Papua. Latham, Vögel, I. p. 186. n. 17. der Lory aus Papua. ” Eatham , Syft. ornitholog. I. p. 88. n..20. Pfitta- | cus (Papuenfis) macr. ruber, alis caudaque vi- ridibus, nucha caerulea, cervice lunulis 2. ni- I “ gris,.tedtricibus ERBEN maculaque ad ba- fin alarum Navis. ß. Latham, Vögel, I. p. 187. n. 77. Var. A. PRENN Sylt. oruith.I. p: 88..n.20..ß. Bfittacnsl taenia abdoıninis transverla nigra margine viridi. y. La= Aves Picas, Pfittacus. _ ‚235 09. Latham, Vögel, I. p. 18%. n,. 17, Var. B. ‚Latham, Syfleın. ornithol. I. p. 89. y. Pfittacus coceineus, dorli parte polleriore caeruleo.atra, ' macula inter alas viridi. * 8 Latham, Vögel, I. p. 187. n. 17. Var. En Latham, SyA. ornithol. I. p. 89. d. Pf. abdominis medio viridi. 11, Borneus, Der Papagey aus Bone. Miller, Naturfy Nem, U. p. 132. n. ı1. der roths Parkit. Onomat. hift. nat. VIT. p. 666. der rothe Parkit. Briffon, ornith. I. p. 144. n. 77. Perruche rouge de Borneo. .„ Büffon, Vögel, XIX. P- 124. ‚der rothe Sittich- Lori; m. ı Fig. Sihigmann, Vögel, VI. Tab. 68. der langgı. Schwänzte Schaelaeh; Lory. x Latham, Vögel, I. p. 188. n. 18..der Lory aus Borneo. Latham, Syft. ornithol. I. -p..89..n. 21. Pfittacus (Borneus) macr. uber, remigibus redtricibus. que apice viridibus, alis macula caerulea, orbi- tis fufeis. Zinne, Syft. Nat. Ed. X. Lp. 97. n. 6. Pfitta- cus (Borneus) macrourus, ruber , remigibus rectricibusque-apice yiriebug alis macula Ga9- rulea, 38. Inpıcus. Der indianifihe Papagey. Br ion, ornith. II. p. 24 n. 78. Perruche rouge des Indes. - Biffon, Vögel, XIX. p. 126. der violet und ro- ‚the Sittich- Lori; m. ı Fig N Latham, 236 Aves Picae. Pfittacus. Lathom, Vögel, I. p. 188. n. 19. der indianifche Lory. j Latham, Syft. oruithol. I. p. 89. n. 22. Pfittacus (Cocutneus) macr. coccineus, fubtus fufco vio- laceoque varius, capite ‚et collo fuperioribus, pedtore et taenia pone oculos caeruleo viola- ceis, remigibus redtricibusque violaceo-fufcis. . 59. ELesans. Der prächtige Popagen. Latham, Vögel, I. p. ı89. n. 20. der prächtige Papagey. BR Latham, Sylt. ornitholog. p. 89. n. 23. Pfittacus (i:legans) macr. fufcus, pennis rubro viridi« que marginatis, capite, collo pedtorequ« fub- tus coceineis, humeris, remigum reetrigumque marginibus caeruleis, ß. Latham, Vögel, I. p. 199. n. 20. Var. A, Latham, Syft. ornithol. 1. p. 90. n. 23. ß. Pfitt, viridis, capite, eollo pectoreque coceineis. 60, Guessensıs. Der Papagey von der Infel * Gueby. (*) Büffon, Vögel, XIX. p. 118. der rothe und vio- „lette Lori; m. ı Fig. Lattam, Vögel, I. p. 189. n.2ı, der Lory aus Gurby. “ Latham, Syft. ornithol. I. p. 90. n. 24. Pfittacus (Guebienfis) mäcr. coccineus, pedtore, inter fcapuliis abdomineque purpureis, hoc fatura- tiore, remigibus nigris fafcia rubra, 61. Jan- #4) Nach Earham gehört auch die folgende Gattung als eine “ Spielare mit hierher, Po % Auer Pirae. Pfittacus. | 237 61, JAntHuınus Der violette Papagey. oJ Latham, Vögel, I. p. 190. n. zı. Va. A. der vio. lette Lory, Latham, Sylt. ornithol. I. p. 90. n. 24. B. Pfite. "macr. coccineus, pectore abdömineque viola- ceis, fcapularibus caeruleis, alis Nach Latbam gehört der Pfietuchs Lndovicianus p. 347. n, 126, unfers Syltems mit hieher. w Aves Picae. Pfittacus. 2.0341 Fermin, Surinam, II. p. 156. die fiebente Art. Schöpf, Reife durch Bl II. p. 386. die kleinen. 'Linne, auserlef. Abh. II. p. 279. n. 2. FR Caro-. - linifcne Papag:y. Linn, Syft. Nat. Fdit. X. T. p. 97. n. 8. Pfittacus (Carolinenfis) macrourus viridis, capite, col« lo genisue luteis. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p- 220,n. 2. der carolimifche Papayey. 14. Aucx anDrı Der Alexanderspapagry. * Müller, Naturfyfi. U. p. 133. n. 14. der Kragen- papagey. Boromw/ky, Tbierreich, II. p 94. n. 14. der grün- gelbe Parkit. ‚Biumenbarh, Handb. der Natorgefch. p- 164. n. 2. Pfittacus (Alexandri) macrourus viridis, colla- ti pectoreque rubro, gula nigra. Halle, Vögel, p. 124. u. 51. das grüne Papagai- ‚chen der Alten. | Onomat..hift. nat. VI. p. 661. der grüngelbe 24 pagay mit rothm Halskragen. Briffon, ornitholog. 11. p. 130. n. 55. Perfnche a collier. (7) Büffon, Vögel, XIX. p. 2. der gr oße Sittich mit. dem lebhaft rothen Halsbande; m. ı Fig. Sehgmann, Vögel, VII. Tab. 82. obere Fig. der % Papag s mit einem Halsfreif. _ Lotham, ögel, I. P- 200. 1. 37. Alexanders Pa- ‚PrE0J- | Latham, (0) Latbam rechnet dies Synonym zur folgenden Varierär #, "and die im Syltem angeführten Synonymen aus dem Ma/. Ad. Frid; und Amwen. acad. zur. Varietät Ye 21. Band 1. Th. QL_ 2423 Aves Picae. Pfittacus. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 97. n. 46, Pfittac- cus (Alexandri) maer. viridis, collari rubro, gula nigra, macula alarum purpurea, Hafelguifl, Reife nach Paläflina, p.'292.'n. 17. Pfittacus (Cubicularis) cauda KunRHAEN digi» to interiore poflice truncato. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. | n. 26. der grüne Mappe: y mit vothem a und Brufl: Linne, Syß. Nat. Edit. X. I. p. 97: m « Pfit- tacus (Alexandri) macrourus viridis, collari pectoreque rubro, gula nigra. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 343. Pfittacus viridis, torque miniaceo; ein grüngeeler Papagey, mit eim pomerantzenfarben Zirkel umb den Hals. Char lston, exereit. p. 74. n. Io. Pfittacus torqua- tus macrourus antiquorum. Fonfton, av. p. 38. Pfittacus de ii macrou« rus. | Plin. hif. nat. L. X. «41. 42. Pfittacus, Donndorf', Handb, der Thiergefch. p. 220. n. 3. der Alexanderspapagty. ß. Miller, Naturfyft. U. p. 155. b. oflindianifcher grüner Papagey.(?) Büffon, Vögel, XIX. p. 165. der Sitzich mit der rofenrothen Halsbinde ; m. ı Fig.. | Latham, Vögel, I. p. 201. n. 37. Var. A. Ale xanders Papagoy mit u nrohhem Halsbande. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 98. ß. Pfittacus macr. viridis, gula nigra, eolları tofeo, cervie ce caerulefcente. Gerin. ornith. I. p. 18. 3 123. “ 3. Brif. (8) Nach Büfon eine eigne Gattung. » Aves Picat. | ‚Pfittaeus. 243 a Brifon, ornitholog: II. p. aan. n.56. Pertuche a “ eollier des Indes. (?) UUBARWEN Vögel, L_p. 202. n. 37. Var. B. Alexan- ders Papagoy mit purpurfarbnem: Halsbande. 3 ig ‚ Sy. ornicholog. I. p. 9% y. Pfittacus macr. viridis, gula nigra, vertice caeruleo- vie ridi, collari pörpureo, jugulö‘ pedtoreque tofeis. Grin ornith.' it: p. 19. Tab. 124. = Mälle, Naturfylt. IL.p 135* Co Kragmpapagey “ von der Infel ‚Bour bun, (>), Briffon, ornith. I. p. 132. o. 57. Perruche 3 a col. | lier de I’ Isle\ de Bourbon. .. 5 Büffon, Vögel, XIX. p. 138. der Sittich mit A doppelten“ Halsbande. ... „Latham, Vögel I. p.202. n. 37. "Var, c Alckan- ders Papagoy mit doppeltem Hatsbande. ‚ Latham , Syft.. ornithol. I. p. 98» d. Pf} maecr, ‚viridis, collari rofeo, antice dilatato, gul4 flris. u.ga Haya, ‚Jateribus colli {ub mandihuß inferios re Key ni grä. '& Miller ) Natorfyf. 1. P- 135. 4 der ei Blau: kox f aus Indien (') | DH Brif ’n, ormith: 11: p- 155: n. 96; Perruche a a tete ä bleue des Indes. Bi n, Vögel, XIX. p. 156. der Sittich mit dem | farblaudhe Kopfe; m. ı Fig: ec: Vögel, VIIL Tab. 82. unt. Fig. der “0 blauköpfige Papagen. Q2 Latham, wo, (9) Nach Brifon eine PR Gattung; to) Nach Brifon und Büffon eine eigne Gattung. Gi Nach Brıfon, Büffon, und Latbam eine eigne Gattung, - Letzterer nahm ihn aber in der Synopfs hoch als Spiek art ans 244 ‚.Aves Picae.: "Pfittacus, Latham, \ögel, I. p.202. n. 37. Var.D. Ale xanders Papagoy mit-azurblauem Kopfe. Latham, Syft ornithol. I. p. 86. n. 15. Pfittacus (Indieus)‘maer, viridis, capite gulaque eyaneis, macula inalislutea, cauda caerulca, fubtus lutea. l. Latham, Vögel, I. p. 203 n. 37. Var, E Alcxan- ders: Papagoy aus Fuva. (?) Latham , Sylt: oruitholog. 1. p. 87. n. 16. Pf tta- cus (Osbeckii) maecr. viridis, capite caeruleo flavoque vario, temporibus nigris, gutture pectoreque rubris, macula tedtricum flava. 15. PERTIN ax. Der illinefifche Papagey. ©, Müller, Naturfyllem, II. p. 135. n. 5 der Gelb- fehnabel. Ä Boromfky, Thierreich, 11. -P- 94. n. 15. der gelb. - bäckige Parkit. | Halle, Vögel, p. 125. n. 1. 56. das Blaßgrün Papa gaichen. - Ponnant, ardt. Zool. II, p. 232. n. 49: der lie nefifche Papogey. 3 » Onomat. hiltor.. natur: VI. p. 691. der ilinoi ifche. Parkit. Klein, av. p. 25. n. 20. Pfittacus schlag cauda longa, malis croceis. | . Klein, Vorber. p. 48. n. 20. der grüne. mit dem langen Schwanze und Jaffrangelben Backen. Klein,. verbefl. Vögelhilt. p. 26. n. 24. grüner langgefthwänzter, mit gelbrothen Backen vom dritten Range. 5 Klein, verbefl. Vögelhift. p. 163. n. 6. . grüner Pas E prgey mit 2 rg Backen. Briffom, (2) Nach Latham eine eigne Gamag die er bee in der Sy- nopf. noch als Spielart annahm, 5 Aves Picar. Pfittacus:. ETTEE \uBriffon, ornitholog. II.. p. 138. | n. MB: Perruche illinoife, . « Seligmann, Vögel, VN. Tab, 21; grüner ah gey mit gelben. Backen. 5 Biffon, Vögel, XX. p- 64. der Apute. Fuba. Latham, Vögel, 1. p. 196, n. 30, der en ifche Papagy. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 94. n. 24. Pf tta« cus (Pertinax) maer. viridis, fubtus flavicans; genis fulvis, Bemigibys REIN cane- fcentibus. Liund, Syft, Nat. Edit. X, 1. p. 08. n.: 10. Pfit. tacus (Pertinax) macrourus- viridis,. genis ful- | vis, remigibus redtricibusque canefcentibus. | ‚Jonfion, av, p. 200, Tui apute iuba. 67. Leverıanus, Der Papagey mit carmoifinro- them Stiß.,. a Sa Er Be A Vögel, RE p- 197. 0. DÄE leveriani. fthe Papagoy. Latham, Syft. omitholog: L p. 94. n. 35, Pfitta- cus (Erythropygius) macr. viridis, capite col. loque flavis, “criflo coccineo, remigibüs re ‚ Äricumque BER eaeruleis, ds Smaracdınus. Dir a Müller , Naturfyßl.’Sappl. p.'75. der Roftbaurh. “ Büffon, Vögel, XX. p, 53. der re or Hs m.:ı Fig. Latham ‚Vögel, I.’ p. 197. 11. 32. der Smaraga. | Popagoy. h © Latham, Syn. ER , 60. Emerald Parrot, “Lat'am, sy, onletil, I. p 94. n. 36. Pfittacus (Smaragdinus) macr. viridis nitens, abdomine -, pollico ‚caudayue ferrugineo-caflaneis. ) + Q3 16: CA: 244 Aves Picae. »Pfittacus.. N. Canıcuvarıs. Der roth. und blauköpfge Papagıy. ? "Müller , Natorf. W. p. 136. u. 16. der Rothkopf. Onoinat. hift. nat. VI. p. 669. der Rothkopf. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 27. n. 39. Roth und Blaukopf mit langem Schwanze. Briffon, ornith,, IT. p. 134. n. 61. Perruche du Brefil. Selismann, Vögel, VI. Tab. 71. der roth- und blauköpfigte Parakeet. Büffon, Vögel, XX. p. 61. der Parkit mit der rothen Stirnes m. ı Fig, _ . Latham, Vögel, I. p. 206. n. 49. der roth-und Bauköpfigr Parkir. | | Latham , Syf. ornithol; I. p. 94. n. 37. Pfittacus '(Canicularis) macr. viridi, fronte rubra; oc- ‚. eipite remigibusque extimis, caeruleis, orbitis. - fulvis, Linn, Syftem. Natur. Edit. ET p. 0% nn Pfittacus (Oanicularis) tmacrourus viridis, fron- ‚te rubra, oecipite. remigibusque extimig cacı | ruleis, ß. Pf. 'maer. viridis fabtzıs Intefeens, fronte fufco - fla« velcente, vertice remigibusque caeruleis. * Latham , Vögel, I. p- 217. I 135. der Parkh wi 'röthlicher Stirn. >. Latham ; Syn. Supplı pr“ ‚61. 04 333. Buff. one ‘© Parxakeet; - ; Latham, syh. a 1. pn. 95. D. 3%. Bin Büffon s “plc en). 3:8: -Perrzihe a frontıj jaune. 45 A ERUGINOosus, Der braunkehlige Papag: Y. 6). i . Müller, Naturfy, I, p: 137. n, 17. Braunkehle. i Osomat, 9 Nach Laibum gehöre Pfittacns Plymbens p- Re n. 75: mie. " hieher, Aves Picae. Pfittacus, | 247 ‘Onomat. hift. nat. VI. p. 659. der kleine Papa gay mit brammer Kehle. Klrin, verb. Vögelbift. p. 27. n. 40. Braunkehl. Brijjon, ornithol. II. p- 239. n. 69. Perruche‘ de la Martinıque. Seligmann, Vögel, VI. Tab. 72. Yin Porakect mit der braunın Kehle. Büfon, Vögel, XX. p. 42. der Parkit mit der braunen Kehle; m. ı Fig. Latham , Vögel, I. p: 207. n. 41. der Parkit mit brauner Kehle. “ ? Latham, Syft. ornitholog. I. p. 95. u. 38. Pfi tta= eus (Aeruginofus) imacr, viridis, vertice remi« ' »gibusque primoribus caeruleis, genis colloque inferiore cinerafcentibus. + Baukroft, Naturg. v. Guiana, p. 97. der braun- ‚kehlichte Papagoy. Lmuf, Syf. Nat. Edit. X. I. p. 98. n. 12. Pfit tacus (Aeruginofus) macr. viridis, vertice re- migibusque primoribus caeruleis. 18. Rurıros-rrıs. Der re Pepagey. | (Sincialo.) | Müller, Naturfyfi. II. p. 137. n. 18. Rothfshnabel Halle, Vögel, p. 124. n. 52. das grüne‘ lang- fthwänzige Popogaichen mit votheun Schnabel und F'ißen. Klein, verbeff. Vögelhifi. p- 27. 0. 38. grüner Langf[chwanz. Seligmann, Vögel, VI. Tab. 70. der langge. [chwänzte grüne Parakeıt. 2 Büffon, Vögel, XX. p- 58. der Sincialo; m.ı Fig. - Onomat, hiftor, natur. VI. p. 693. der Roth- 0 fehnabel. . Briffon, ornithol. II. p- 129. n. 34: Perruche. Q4 Latham, NCPRRE 2348 Aves Picae. Pfittacus, Latham, \ ögel, I. p. 198. n. 33. der grüne lang. gelchwänzte Parkit. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 95. n. 39. Pfittacus CRofirofris) viridis, roftro pedibu:que ru- bris, rectricibus Abier caerulefcentibus, orbitis incarnatise Bankrofi, Naturgefch. v. Guiana, P+ 97: ek lang- ‚gefchwänzte grüne Papagoy. | Linne, Syfl. Nat. Edit. X. L p. 98. n. 122. Pfitta- . eus (Rufiroftris) macr. viridis, roflro.pedibus. que rubris, redtricibus apice carrulefeentibus. Schwenkfill, aviar. Silef. p. 343. Pfittacus \viridis ‚minor; ein grüner Papagey. ‚Jonfton, av. p. 38. Pfittacus minor, 'macrourus totus viridis. ° Grin. ornith. II. p. 19. Tab. 125. | Aidrov. ornithol. I. p. 678. Pfittacus minor ma crourus totus indes Hifpanis Sincialo; , Ikalis- Parochino. B. Gujanensıs Der weißfehmäblige Papa: gay. (Ajuru-catinga.) (?) Miller, Naturfyft. II. p. 137. ad n. 18. Parkite mit. weißen Schmäbeln. Hall:, Vögel, p..122. n. 26. der grüne lang- | gefehwänzte Papagei, mit, rothem Augen- kreife. Briffon, ornithol. II. 'p. 132. n. 58. Perruche de la. Guadaloupe. Letham „Vögel, 1.sps 138.0. 33. Var. A. PR gun: janifche Parkit. Latham, Syfl. ornith. I. p; 96. n. 39. .ß. P£ maer. viridis, roftro pedibusque candidis.. Bankroft,. (4) Nach Beiffon'm. @. eine eigne Gattung. Nach Büffen eine Spielart von Pfittacus Agilis; p. 330. n. 20, d | Bi Avss Picae. Pfittacus: 239° "Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 96. der grüne Papagay von Guiana. Fonjton, av. p. 202. Aiurucatinga, Jonfon, av. p- 202. Aiuruapara. 19. ORNATUS. ‚Dir Paradiespapagey. $ Millr, Naturfy lem I. P- 137. n. 19. Para diesparkit. Le/ke, Naturgefch. p. 239. n. 2. der Paradies. parkit. Borowfky, Thierreich, II. p. 94. n. 16. PA Pa» raniesparkit.- Bechftein, Naturgefch. I. p. 343. n. 3. der Para- diesparkit. Onomat. hifl. nat. v1. p- 688. der Ihngfihzänzige Paradies Parkit. - Klein, verb. Vögslhift. p. 27. n. 37. Papagey mit ... rother Kehle und blauer Scheitel, fonjl grün und gelbbunt. Briffon, ornithol. u. P- 142. n. 73. Perruche varide des Indes. Biffon, Vögel, XIX. p. 145. der Lori Sittich. Sıligmann, Vögel, Vi. "Tab, 69. der Lory- Pa- rakret. _ Latham, Vögel, I. p- 191. n. 24. 2 Popagoy- Lory. | Latham, Sytt. ornithol I. p- 9T. n. 28. Pfittacus (Ornatus) macr. luteo-viridis, occipite, gula pedtoreque rubris, vertige eruribusque caeru- leis, orbitis-cinereis. Bankroft , Guiana, P. 97. der Lory- Pophgoy, Linnd, Sy. Nat. Ed. X. TI. p. 98. n. 14. Pfitta- eus (Ornatus) macr. luteo- viridis, occipite, gula pectoreque rubris, vertice auribusque caeruleis, Qs Her: 250 Aves Picae. Pfittacus. Hermann, tab. affın. animal. P 182. Pfittacüs or- natus. | 69. JAGUILMA. Du Jaguilma, | Latham, Syft. ornithol. I. p. 96. n. 40. Pfittacus (Jaguilma) maer. viridis, remigibus apice fü. _ feis, orbitis fulvis. 20. Gujanensis. Der Pavonane. Briffon, ornithol. II. p. 133. n. 59. Perruche de la ' Guiane, Büffon, Vögel, XX.p. 30. der Pavuane; n m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 199. n. 34. der Pavouane, Latham, Syf. ornithol. I. p. 96. n. 41. Pfittacus (Guianenfis) macr. yiridis, genis rubro - macu- latis, tedtrıcibus alarum minorıbus inferioribus ‚coccineis, maioribus luteis, armillis rubris. 71. MArcınarus. Der Papagey mit blauem Wirbel von der Infel Lucon. Latham, Vögel, I. p. 199. n. 35. der Plbraropi von der Infl Lucon. Loiham, Sy. orn: ithol. I. P- 96. n. 42. Pfittacus ( Margi natus ) macr. viridis, vertice caeruleo, tedtricibus alarum nigro, fufco- Havo, cacru- leoque variegatis. 42. Sonwerarı De Papas mit blauem Flals- bande, Latham, Vögel, I. p, 200. n. 36. der Papagoy mit dem blauen Halsbande. Latham, ‚Syft. ornithol. I. p. 98. n. ar. Pfittacus (Sonneratii) maer. viridis, capite, collo ab- domineque grifeo- viridibus, torque caeruleo, bafı alarum macula rubra. | 73.Pox- » Aves Pitae. . Pfittacus, 251. 73, Ponnierrianus. Der Pepagey von Pon- uo ndichery. Miller , Na) Buppleuin P- 74. n. 6. f. der Weipßkopf. Büffon, Vögel, XIX. p. 155. der Sittich mit Knebelbärtem; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 203. n. 38. der Parkit aus Pondifchery. "Lathaom, Syft. ornitholog. I..p. 99. n. 48. Pfitta eus (Pondicerianus) macr. viridis, capite an- trorfum caeruleo alboque vario, myflacibus ni-. giis, pectore purpurafcente, tedtricibus ala- "rum flavo notatis, 3 .B. Riem, Vögel, XIX. p. 157. War Abänderung des bartigen Sittichs. ..„ Jatham, Vögel, I. p. 203. n. 38 Var. a der * Bart. Parkit. Latham, Syft. ornithol. I. p. 09. n. 48. ß, Pfit- tacos maecr. viridis, roflrum inter et oculos ca- ftaneus, medio lınea nigra, myftacibus nigris, nucha purpurafcente remigibus extus, cac- “ zuleis, 24, irren ocErHALus. Der rothköpfige Pa: pagey aus Gingi. | ' Miller, Naturfyf. Suppl. p. 74. n. 6. d. der Pur- purkopf: '" Brijfon, ornith. IL p- 136. n. 65. Perruche & t&te 0 rouge de Gingi. Büffon, Vögel, XIX. p. 141. der Sittich mis dem rothen Kopf; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 204. n. 39. der rothköpfige Parkit aus Ging. : Latham, Syft. ornithol. I. p. 99. n.50. Pfittacus (Ginginianus) mager. viridi - flavicans, capite Ä caeru. 352 Aves Picae. Pfittacus, eaeruleo - purpurafcente, gula nigra, torque nigro et pallide viridi, macula alarum obfcu- re rubra. | | ‚Gerin. ornith, U. p. 2ı. Tab. 132. ß. ‘Halle, Vögel, p. 130. n. 68. das kleine Bnpe lerpapngaichen,, mit Jehwarzem Halsbande und langem zertheilten Schwanze.($) | Klein , av. p. 25. n. 25. Pfittacus fub mentoniger, capite rubro, cervice purpurea, inferiore man- dibula nigra, apa crocea, pedibus cac- x... ruleis. Klein, Vorbereit. p. 4. n. 25. der Papagey von - Bengala. Kliin, verbefl. Vögelbift. p. 26. n. 29. Schwarz. | bar mit rothrm Koyfe. Klein, verb. Vögelhift. p. 163. n. 5. rofenköpfiger Rıngpapegey. : Briffon, ornitholog. . p- 187. n. 66. Perruche de Bengale. Büffon, Vögel, XIX. p. 169. der ‚kleine Sittig mit dem rofenrothen Kopfe und den langen Schwanzfedern; m. ı Fig. . Seligmann, ‘Vögel, VH.. Tab. 18. der rofenköpfi- ge Ringpapagey. (Kridyturah:) | . Latham;; Wögel, -I. p. 204. 1.39. Var, A. der rothe ‚köpfige Parkit aus Bingalm. .. Eatham, Sy. ornitholog. I. P..100. ß. Pfittacus macr. viridi - Ravicans, capite genisque roleis, ‚occinite caeruleo, linea faueium gulaque nigris, ma.ula alarumn OhloDER rubra. | er. Ber Vögel, I.p. 205. n. 39. Var. B. der roth- ' Röphze Parsit aus Borneo. | ! . | ? Lorhom, : 6) Nach Brifon, Büfen u. a. eine eigene Gattung. | Jg Aves- Picar. - Pfittacus, 253 ‚Lotham, SyA. ormitholog. 1. -p. 100. y. Pfittacus u ‚m urpurafcente, ER ir Incipite viridis linea frontali faleiague ınaxil- „lari oblique .nigris, collo fubtus. Bee ‚caftaneo - nigris. „Anh 3 & Büffon, Vögel, XIX. p. 172. der re # Sittich mit > den langen Schwanz/pitzen ; m: 1 Fig. (‘) Latham,; Vögel, I. p. 205! 0.39: Var. C. der roth- 0. ‚köpfige Parkit aus Malokka. Latham, Syn. Suppk. p- 60. “ialacca Parakeet. Latham , Syfl-örnithol. I. p. 100.'d. Pf. niacr. vi» Be Marian, orbitis nuchague rofeis, te- . &ricibus alarum medio ‚cacruleo - viridi 24 Eis 75. Pibusen s. Dr ‚Papagey mit. bleyfarbenem 0 Schnabel und. Bißen.() weh . Latham, Vögel, I. p. 207. n. „4 Var. A dır Par- kit mit brauner -Stirn.‘ V Lattäm, Sy. ornithöl. I: p.'95. n. 38 ß. Pfit- "tacuıs macr. viridis), ‚vertice caerulefeente, fron- « te, genis Arie fufcefcenitibus. 16. Orıvac BUS Der oliven ‚farbene bag. Bifen, Vögel, XIX, p. 163. dır Sittich mit den rbrämten en m. ı Fig. Latham, Vögel,‘ I SP 208: n. + der her nn ne Parkit. Latham , Syft. ornitholog. T. p. 97. n. 43. Pf tta- eus (Olivaceus) macr. fufco-olivaceus, occipi« Ve is machla caerulefeente, alis caeruleo - viridi nn et aurantio variegatis. ur Gerin. ornith. ki p- 21. Tab. 130. 77- Vı- 6 "Nach Büffon eine eigne Gattung. ec Latlham eine Varierät von Pfirt, Aerwginofis, p. 223- [ 17. | = 254 Aves Picae. Pfittacus. 17. Vırescens. Der gelbfiglichte Popagey. Brıffon, ornithol. a pP. 133. a. . 60. Pefruche de Cayenne. Büffon, Vögel, XX. p. 46. m Part mit den bunten Flügeln; m. rfig. "© Latham „.Vögel , I, p. 208. n: 43: der Parkit mit ‚ gelben Flügeln. Latham, syt. ornithol. I.: p. 100. n. st. Pftacus (Virefeens) maer. virelcens, remigibus inter- mediis candidis, . oris. flavefcentibus,. redrici- bus intus. favicante marginatis. | LE 18. Versıcotor. Der vielfarbige Papagey. Biffon, Vögel, XX. p. 44. der Parkit mit der ‚bunten Kehle; mıFg GT or Latham, Vögel, L p. 209. n. 44 der er bige Parkit. | Latham, Sylt. ornithol. I. p. 101.. n. ae. Ph ta» cus (Verficolor) macr. viridis, capite corpo- reque fubtus fufcis, pennis iuguli auroreo-, ab- dominis caeruleo-rubro undatis. , -; Fermin, Befchreib. von Surinam, I. p. 158. die zwote Art der Zwergpapägeyen. LeBR. 79. Incarnartus. Der rothflüglichte Papagey. Klein, verb. Vögelhift, p. 163. n. 9. kleiner roth- füglichter Papagey. Brifjon, ornithol. U. p. 135. u. 63. Perruche des Indes, - Büffon, Vögel, XIX. p. 176. der Sittig mit der . rothen Kehle; m. ı Fig. a Seligmann, Vögel, VII. 'T'ab. 24. der kleine Pa» pagey mit rothen Flügeln, Latham, Vögel, I. p. zı0. n. 46. der Park mit rothin ‚Flügeln. \ Latham, % Aves Picae. x Pfittacüs, 255 ' Latham, Syft. ;ornithol: I. p..zor. n. 34. Pfittacus (Incarnatus) 'macr. viridis, gula coccinea‘, te- &dricibus alarum rubris, roftro pedibusque ine carnatis. 80. Murınus.\ Der graubrüflige: u Biüffon, Vögel, XIX. P- 153. der Maus- Sittichz m. ı Fig. „ Latham, Vögel, I. p.ato, n. 9 der Done wis grawr Brufl., | datian, syi. ornithol, I. p.3 101. n. 55- pfi ttacus - (Murinus) olivaceus, facie, gula et pedtore ar- genteo- grileis , remigibus viridibus. 81. Cornurus., Der gehörnte. Panagey. Latham, Vögel, I. p. 210. n. # der gehörnte Papagey. "Tab. 10. | atham, Syft. ornitholog. p. 102. n. 56. Pfittacus (Bi [eci), maer. viridi- Hlavelcens, capite COcci- ‚neo, pennis duäbus elongatis, „torque et uro- pygio flavefcentibus, redtticibus. remigibusque exterioribus extus caeruleis. 82. a ge Der nenealdomifehe Pa- pagey. Latham, Vögel, I. p. 2ı1. n. 49. yj Neu- Kalt. donifche Papagoy. | Latham, Syft. oruithol. I. p. 102. n. 57. eh ittacug (Caledonicus) macr. viridi- favefcens, capite laevi, capiftro fupra coceineo , fubtus caeruleo, redtricibus remmigibusque exterioribus extus cae- ruleis. % Kit 83. Novas sE£LANDIAE. Der nenfteländifche Popagyy. . Latham, Vögel, I. p. aıı. n. 50. der Nen- Sc. ländifche Papagoy, Lathent, ‘256 Aves Picae.. Pfittacus, Lathan , Syft. ornithol. Ip. 102. 'n. 58. Pfitt. " (Zealandigus) macr. fulco: viridis, capiftro purpureo-nigro, vertice viridi-caflaneo, flris ga per oculos, uropygioque coccineis. 84. Novae HOLLANDIAE. Der neuholländifthe 85. 86. MurLticoro R. Der Papagey mit weißem 87- Popagey. Latham, Vögel, I. pı 212. n. 51. der Neu-Hol- ländifche Parkit. Lathan: , SyN. ornithol, I. p. 102. n. 59. Pfittacus (’Novae- Hollandiae) macr. fufco - olivaceus, “capite € pennis fenis eriftato Jutco, pone oculos macula coccinea, falcia alarum alba. Urıeranus. Der Paragey aus Ulieten. Latham, Vögel, I. p- 212. n. 52. der Papagoy aus. Ulietea. "Latham, Syf. ornithol. 1. p- 103. n. 61. Pfitta- cus (Ulietanus) macr, capite fulco, uropygio _ obfcure coccineo, corpore viridi - olivaceo, . marginibus pennarum, remigibus rectricibusque nigricantibus. y Halsbande.. Latham, Vögel, I. p. 23. n. 53. der Papaiey mit weißem Halsbans er Latham, Sylt. ornithol. I. p. 103. n. 62. Pfittacus ü (Semicoll arss) imacr. naclin capite, gula abdo. mineque .caeruleis, cervice lunula alba, pe- &ore fupra rubro, fubtus luteo, femoribus lu- teo caeruleoque variis. Aureus. Der Goldpapagey. Klein, verbeflerte Vögelhifl. p. 163. n. 7. goldge- krönter Papagey. Mr P ” z Pr Brifon, Aves Pitor. — Pfittaöus, 387 Brifon, ornitholog. II. p. 34 / n. Ai Perruche a front rouge du brefil. | Seligmann, Vögel, VU. Tab, 22: ser ter Papagey. | Baleı Vögel, XX. D. 64. der mit Gold grkrönte arkit; m. 1 Fig. Latham, Vögel, I. p. 2%. n. 54 der Gold. "Parkit. N Latham; Syfl. ornithol. 1: p. 263: n. 68. Pfittas cus (Brafilienfis) ımaer. viridis, vertice aurav« ‚tios iogulo: flavo - rubefcente, ‚ falcia alarum ‚ remigibusqueextüs caeruleis:. Grin ornith, I. p. 19. Tab, 126. 48. Linearusı Der geftreifie Papagei. \ Müller, Naturfytt. Suppl. ps 73 2.6. a der li neirte Papagey. Latham, Vögel, L p. 214. n 55. der gefreifte Popagmy. Latham, SyA. ofsithol, I: p. 154. 0 PR Pfittacus (Lineatus) maer. viridis, rermigibus: fupra fu A maı gine interiore pallidis. | In yuazı ee Br Pacı R Icus. Der Papases, vom filen n@kean: | ; Zum, Vögel, 1. p. IM n. 56. der Barkit vom "fillen Ortan. m, Syft, ornithol. 1. P. 164... 65. Pfittacus 7 (Pacificus) macr. viridis, fronte, temporibus Bi uropygiogque lateribus rubris; Bß. Latham, Vögel, I. pı 214. n. 56. Var. A, Latham , Sylt. ornithol: I. pP 104. n. 65. ß. Plitts macr. viridisz fronte coccineo; remigibus ca» ruleis. MU. Band I: Ih. R Y» Latham,; _ . 258 Aves Picae, Pfittacus. y. Latham, Vögel, L p. 215. n. 56. Var. B. Lathom, Syft. ornithol. I. p. 104. n. 65. y. Pfitta- cus macr. viridis, fronte, PER uropy- gioque toto rubris. d. Lathem, ‚ Vögel, I. p. 215. n. 56. Var. ce Latham, Sy tacus macr. viridis, fronte rubro, vertice flavo. *. Pi ttacus‘ nyacr. viridis, fineipite macula fubocula- riet hypochondriis coceineis, ® Latham, ‚Syft. ornithol. I. p. 105. n./65. & . Muf. Carlf. .fafcic. IL. Tab. 28. Pfitt. novae Zee. landiae, | ’ 89. PaLmarum. Der Pafmenpapagey. ornithol. I. p. 104. n. 65..d. Pfit- Latham, Vögel, I. p. Io n. 57. Var "Palm. Papagoy. Latham , SyA. Abesinlaie. I. p. 105. n. 68. Pfitta- ceus (Palımarum) fubmaer. viridis, roflro pedi- busque rubentibus, redtricibus 3. exterioribus utrinque margine apiceque flavis. 90. AusTrRaLıs. Der Papagry mit blauem Fe derbufche. Latham, Vögel, I. p. 215. n. 58. der Parkit mit blauem Feder bufshe 'Latham , Syft. ornitholog. I. p. 105. 2.69. Pfit- tacus (Pipilans) fubmaer. viridis fubcriftatus, vertice pallide caeruleo, collo fubtus et ab- domine medio coccineis, abdomine imo fe-. moribusque extus As ae 91. Taıtıanus.: Der Arno nn ee Büfon, Vögel, XIX. p. 213. der Arimanon; g ın. ı Fig. Latham, | Äves Picae. DPfittacus. 259 = Latham, Vögel, I. p. 216. n. 59. der blaue ota. heitifch? Parkit. Latham, Syft. ornithol. I. p. 105. n. 70. Pfitta- cüs ( Taitianus) fubmacr. fa: nphirinus, capite pennis elongatis, gula iuguloque albis, roftro pedibusque rabris. Hermann, tab..aflinit. animal. p. 182. Pfittacus . Arimanon. ß. Pf. fobnacr. cyaneus, corpore toto fäturate et fplendide caeruleo. Larham, SyR: orvithol. I. p- 105. n. 190. PR. Muf. Carif. fafc. II. Tab. 27. Pfittacus Cyaneus. 92. Pycmazus, Dır Zivergpapagey. 20. Latham, Vögel, I. p. 2iz. n. 60. der Zwerg: Pürkit, Latham, Syft. ornithol. I. p. 106. n. Ye. Pfittacus (Pygmaeus) fubmaer. viridis, pennarum apia ce ex virefcente - davo, remigibus intus ob« feuris, Asıtıs, Der Krik. „ Müller, Naturfyß. IL p. 138. n. 26. cayennifcher Parkıt. ORT Borowfky, Thierreich, II. p. 92. u. 16. der kleis ne grüne Papagay. - Onomat. hiftor. nat. VI. p. 661. der Cajennifche Parkit. Klein, verbeff. Vögelhift. p. 26. n: 31. Grüner mit blau, roth und gelbbunt. Briffon, ornitholog. U. p. 109. n. 23. Perroquet de Cayenne, " Biffon, Vögel, XIX. p. 365. der Krik; m. i Fig, ‚Seligmann , Vögel, VI. Lab. 63. der kleine griis An ne Popagıy. R2 Latham, 260 ; 2I. Onomat. hiftor. natur. VI. p. 671. der Hauben- ..93- Aves Picae. Pfittacus. Latham, Vögel, I. p.249. n. 101. der grüne Pa- pagoy von Cayenne. Latham, Syf. ornithol. I. p. 106. n. 73. Pfittacus (Agilis) fubmacr. viridis, tedtricibus remigum primorum caerulefeenti - fulvis, cauda fubtus rubra, orbitis cinereis. Linne‘, Syih, Nat. Edit. X. T. p. 99. n. ı5. Pfitta- cus (Agilis) fubmacrourus viridis, tedtricibus _ remigum primorum caerulefcentium. fulvis, cauda fubtus rubra. Barrere, Fr. equinox. p. 144. Pfittacus maior vulgaris prafinus? vr Kuröfihiänsibe mit gleichen Schwänzen. Coronartus. Der guimifche Kakadu. x ee Miller ,„ Naturfyfi. I. p. 139. n. 21. der Hauben. | papagey. Papagay. x Latham, Vögel, 1. Pp 221. D. 65. der Kronen. Kakaioo. Latham, Syft. ornith. I. p. 106. n.'74. Pfittacus (Coronatus) brach. viridis, crifta plicatili rubra ‚apice caerulea. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p- 96. der i guianifche Cackatu. ATERRIMUS. Der ganz fihwarze Kakadı. Biffon, Vögel, XIX. p. 54. n. 5. der fchwarze Kakatu. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 6. der große ehe 2 ze Kakatua, . Latham, Vögel, 1. P- 221. ı. 66. der Iihoarae Wi Kaßaroo. Zatiam, n _ Aves Picae. Pfittacus. a6 Letham ,.Syft. ornithol. I. p. 107. n. 75. Pfittacus (Gigas).brach. niger, crifta oceipitis dilutiore elongata, genis nudis rubris. Linne, Syl. Nat. Edit, XI. p- 144. m. 22. po- fit. ult. 94. SuLpuwurkzus. Der weiße Kakadu mit [chwe- ‚felgelbem Fiderbufch. Klein, av. p. 25. n. 5. Kakatoeha alba, Caka- toon, plumis croceis in capite. Klein, Vorbereitung, p. 46. n. 5. der weiße Ka. katöha. . Klein, verbefl. Vögelhill. p- 25. n. 6. weißer Ka- katoeha mit gelbem Bufihe. Brifon, oruitholog. Il. p. 100. n, 9. Kakatoes a hupe jaune: Biffon, Vögel, XIX, p. 41. der Kakatıı mit der gelben Haube; m. ı Fig. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 7. der kleine weiße Kakalua mit einem gelben Federbufchr. Laiham, Vögel, I, p- 220. n. 64. der kleine weil. fe. Kakatoo. Latham, Sy. ornithol. I. p. 109. n. 81. Pfittacus (Sulphureus) albus crilla,plicatili acuminata et . macula infra oculos fulphureis. Frifch, Vögel, IV. Tab. 50, großer mein Pa- pagey oder Cacadou? Seb. thef. I. p. 94. Tab. 59. fig. 1. Avis Kakatoe- ha orientalis, ex inlulis Moluceis, criftata, can- didiflima et fulphurea? - Gerin. ornith. I. p. 96. Tab. ı17. «95. Paıtıprımarum. Der weiße Kakadu mit ‚rothem Steiß. Müller, Naturfyfl. Suppl. p. 77. n. 51. Pfittacus haeınaturopygius; rofhtr Kakadu. "ET | SE Be Briffon, e .262 Aves Picae. ° Pfittacus. Brifon, ornitholog. II. p. Io2. n. Ir. petit Ka. katoes. Biffon, Vögel, XIX. p. 50. der kleine Kaka- zu mit dem füifchfarbenen Schnabel; mit r Figur, Latham, Vögel, I. p, 220. n. 63. der Kakatoo mit rothem Steiß, Latham , Syft. ornitholog. I. p. 108. n. 79. Pfitta- cus (Philippinarum ) albus, crifta falphurea plicatili, apice alba, orbitis flavicante.rubris, tedtricibus caudae inferioribus rubris, albo pun« dtatis. Gerin. ornith. I. p: 96. Tab. 119. 96. Moıvecessiıs. Der Kakadu mit rothem Pr- i derbuj che. Borowjky, Thierreich, II. p. 90. n. 4. der große $ weiße Kakatu. "Tab. 4. B. Halle, Vögel, p. ıı2. n. 23. der weiße gehaubte ü Papagey mit rothem Federbufche. Klein, verb. Vögelhifl. p. 25. n. 5. weißer Kaka- toeha mit ponzofarbenem Bufche vom erfien Ranpe. Brijfon, ornitholag. 1. p. 101. n. 10. Kakatoes a hupe rouge. Büffon, Vögel, XIX, p. 45. dır Kuka mit der rothen Haube; m. ı rip. Seligmann, Vögel, VI. Tab. 55. der größere Ka- katocha. Latham, Vögel, Y. p. 219. n. 62. der Kakao - mit sölhem Federbufehr. Latham, Syft. ornithalog. L. p. 108. n. 78. Pfittae cüs (Rofaceus) rofaceo - albus, crifta plicatili fubtus rubra, redricibus lateralibus ; intüs a bafi ad medium ugue fulphureis. n nd N en 3 en Barchte . 22, or Aves Pirae. Pfittaeus. 263 Maschi, olkied, Reifebefchreib. P- 147. und. pP» 604. Gerin. ormith. I. p. 96. Tab. 119. ° Crıstarus. „Der gemeine Kakadı. (8) ‚Müller, Naturfyft. U. p. 339. n, 22, Kakadı. Le/ke, Naturgelch. p. 239. n. 3. der Kakatı. . Biumenbach, Handb. der Naturgelch. p. 164. n. 3. Pfittacus Kaas) brachyurus, crifta plicati« li Hava. Berhfein, Naturgefch. I. p. 343. 1. I. der weiße Kakatu., Funke, Naturgefch. I. p. 334. der Kukaldu. Halle, Vögel, p. 115. n. 31. der weiße mit rothgols ‘bem Federbufche. Onomat. hifl. nat. VI. p. 672. der Kakatı. oh Klin, av. p. 24. n. 6, Kakatocha tota alba. Klein, Vorbereit. p. 46. n..6.. der ah weiße Kakatoeha. Klein, verb. Vögelhif. P- 05. n..% ganz weißer Kakatoeha. 0 Briffon, ornithol. II. p. 99. n. 2. Kakatoes. Büffon , Vögel, XIX. p. 39. der Kakaiu mit der weißen Haube; ım. ı Fig. ‚Batfch, Thiere, I. p. 302. der große Kakatu. Latham, Vögel, I. p. 219..n. 61. der große weiße Kakatoo, der gemeine, Kahatoo. Latham, Syft. ornithol. I. p. 108! n. 77. Pfittacus (Criftatus) albus, crifla plicatili flava. ‚Frifch, Vögel, IV. Tab. 50. großer weißer Pa pagey oder Cacadou. “. Mansichfalt. IV, p. 411. der große Kakatı oder B, Kakatocha; m. ı Fig. eier 4 u " Linnd, - (8) Unter den Synonymen diefer und der 94. Gattung, p. 330. bericht grofse Verwechfelung. 364 0 Aves Picat. _ Pfittacus. Linnd, Syfl. Nat. Ed. X, 1. p. 99. n. 16. Pfitta- cus (Criftatus) brachyurus albus, erifta depen- dente flava (Mit Pfitacus Sulphureus ver= wech/ lt.) | Kramer, Auflr. p. 333, n. 6. Pfittacus albus, ro-: flro nigra, capite criflato, crifta plicatili lu- tea; indianifcher Wirdhopf. Charleton, exercit. pı 74. n. 3. Pfittacus alhus cri- flatus.. Hermann, tab. affin. anim. p. 133. Pf. PORT ‚Jonflon, av. p. 36. Pfittacus aibus criftatus. Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 220. n. 4 dir Karady. 33. Ervrnrorzucus. Der roth und weiße Pa- pagoy. Miller, Naturfyflem, U. p. 140. n. 23. der Rothfchwanz. Borow/ky, 'Uhierreich, I]. p. 90. n. 5. der roth» j fchwänzige Kakatn. Halle, Vögel, p. 112. n. 24. der weiße ungehaub- te Papagai. 7 Briffon, oruithol. II. p. 102. n. 12. Kakatoes } ai les et queue rouges. Büffon, Vögel, XIX. p-5u der Kakatu mit ro:hrn Flügeln und rothrm, Schwanze, Latham, Vögel, I. p, 222. n, 67. der roth und weiße Papagay, Latham, Sylt, ormitholog, I: p. 109. n. 82. Pfittacus (Erythroleucus) cinereus, uropygio, remigie bus rectricibusque eoceineis, Linud, Sylt. Nat. Edit. X L p. 99. n. 19. Pfitta- cus (Erythroleucus) brachyurus cinereus, uro- pygio, redtricibus remigibusque coccineis, ‚Jonflon, av, p. 38. Pfttacus erytlroleucos. ; F e = . Ya WE en nen 4: 2 4 b 24- Kar, | - ‚Aves Picae. Pfittacus, 265 24. Erırtnacus. Der ao. . Miller, Naturfyfi. U. p. 140. n. 24 Guineifeher. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 164. n. 4. Pfittacus (Erithacus) brachyurus canus, npo- ribus nudis albis, cauda coccinea. Bechftein, Naturgelch. I. p. 344. n. 2. der guinei- | fehe Papagey. | Halle, Vögel, p- 116. n. 32. der ofchfapbne Pa. pagai, mit rothem Schwanze. ‚Qu6mat. hiflor. natur, VI. p. 675. der N afchgraue Papagay, Klein, av. p. 25. n. 13. Pfittacus cinerens cau- da rubra. Klein, Vorbereit. p. 47. n. 13. der Afchgraue mit dem rothen Schwanze. Klein, verbeflerte Vögeihifl. p. 26, n. 19. "egal mit rothem Schwanze. ».Brıffon, ornitholog. II. p. 126. n. 49. Perroquet: cendre de Guinee. | Biffon, Vögel, XIX. p. 58. der Faro oder afch- farbne Papagey; mit ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 323. n. 68. der gemeine afchgraue Papagey. Latham , Sylt. otnitholog. I. p. 109. n. 83. "Pfitta= cus (Erithacus ) canus, temporibus audis al« bis, cauda coccinea. Scopoli, Bemeik. a. d. Naturgefch. I. p. 25. n. 30. | der afchgraue Papagey mit rothem Schwanze. Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 99. n. 20. Pfit- hr tacus (Erithacus) brachyurus canus, tempori- bus albis, cauda coccinea. Kramer, Aufir, p. 332. n. 2. Pfittacus einereus, cauda ennieifanini phoenicea; grauer Paperl. Charleton, exereit. p. 74. n. 8, Pfittacus cinereus. Fonflon, av. p. 32. Pfittacus cinereus, R5 Gerin. 266 . Aves Picae.. . Pfittacus, ‚Gerin. ornith. I..p. 95. Tab. 112. Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 227. n. 5. der Faco. ß. Der afchgraue Papagry mit vothen Flügeln. Briffon, ormithol. II. p. 127. A. Perroduet de Guinde a ailes rouges. ‘ Büffon, Vögel, XIX. p. 75. der guineifche Pa- pagey mit vothen Fligem. Latham, Syn. I. p. 262. n. 68. A. Red- winged ashcoloured Parrot. 'Latham, Vögel, I. p. 223. n. 68. Var. A. der afih- | graue Papagoy mit rothen Flügeln. Eathom „ Sylt. ornith. I. p. zro. ß, Pf. guineenfis alis rubris. y. Der rothbumte Papagey. Briffon, ornitholog, II. p. 127. B. Perroquet de ; Guinde varid de rouge. Büffon, Vögel, XIX. p. 75. der Buinafehh roth- gefehäckte Papagay. Seligmann, Vögel, VI. "Tab. 58. der afchfarbne und rothe Papagry. Latham, Vögel, I. p. 223. n. 68. Var. B; des roth- und afchgraue Papagoy. „ I r ’ Latham, Sytt. ornitholog, I. p. 110. %. Pfittacus f guineenfi is, rubro varius, Gerin. ornith. I. p. 95. Tab. 173. d. Der R und weiße Papagey, mit rotem Schwanze und afchfarbenem Kopft. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 26. n. 32. Afchfarbe ner und yorhbunt mit weißen Backen. Biffon, Vögel, XIX. p. 75. not. *, Latham, Vögel, 1. p. 224: u. 68. Var. C. » ® i Latham, | Avss Picae. Pfittacus. 267 Latham, Syft. ornithol. I. p. ııo. d. Pfittaeus ca« pite einereo, genis nudis, ae priinartis EX cinereo falchk Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. I. p. 26. n. 31. . der rothe Popagey mit ajchfarbenem Kopfe. ' 97. Cıngreus. ‚Der Marakana. Briffon , ornitholog. II. p. 127. n. 50. Perroquet cendre: du Brefil. Biffon, Vögel, XX. p. 29. grauer Papagai. Letham, Vögel, I. p. 224. n. 69. der brafiliani. che afchgraue Papagoy. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 110. n. 94. Pfittacus. (Cinereus) corpore toto ex caerulefcente ci- =. nereo. ‚Jonflon, av. p. 202. Maracana Brafilienfibus (prima). ' 98. MErıDnıonarıs. Der mittägliche Papagey. Latham, Vögel, I. p, 225. n. 70. der mittägli- che Papagoy. euch Syft. ornithol. I. p. to, n. . 85. Pfite. (Neflor) fufcus, capite incano, collo inferiore caftaneo, uropygio criffoque EN EN rubris. 49. Mascarınus. Der Maykarin, ey Milter , Naturfyfi. Supplem. p- 76. n. 49. der Majkarin. BrifJon, ornitholog. U. p. 128. n. 52. Perroquet ’ Mafcarin. 0 Büffon, Vögel, XIX. p. 87. der Majkarin; mit | ı Figur, Latham, Vögel, ]. p. 225. n. 72. der Majkarin. Latham, * (9) Soll, nach Brifom, der P. Obfeurws Linn. feyn. 268 Aves Picar. PR. bente. 99. Fuscus. Der braune Papagey.("°) Brijfon, ornith. I. p. 128. n. 51. Perroquet brun. Bifon, Vögel, XIX. p. 88. Briffons brauner Papagey. | Latham, Vögel, I. p. 226. n. 73. der braune Papag RE Syft. ornithol. I. p. zır. n. 87. Pfittacus (Malfcarinus) fufcus, facie nigra, cauda al. oy. ; Latham, Syfl, ornithol. I. p. ııı. n. 88. Pfitta- cus (Fufcus) totus cinereo-fufcus. 25, GarruLus. Der Lory von Ceram.(‘) Müller, Naturfyltem, II. p. 142.0. 25. der Plaw: derer. . Borowfky, hierreich, U. p. 91. n. 6. der Auro rapapagei. Bechfkein , ‚Naturgefch. I. p: 344. n. 3. der Plau- derer. . Onomat. hiflor. nat. VI. p» 6738. der eiarensade,, N Auror- Parkit. Klin , av. p. 25. u. 8. Pfittacus Rufus ori alisque viridibus. | Klein, Vorbereit. p. 47. n. 8. der Feuerrothe mit . grünen Schenken und Flügeln. Klein , verb. Vögelhift. p. 26. n. ı2. ganz rother Papagey mit griinen Fligeln und Schenkeln.. _ Brijjon, ornitholog. U. p. 103. n. 13. Lory de‘ Halle, Ceram. (10) Nach Büfon eine Spielart von Pfittacus Maftarinus, {1) Unter den zu diefer Gattung und denen Varietäten gehöri- gen Synonyınen herrfcht grofse Verwechfelung. Bäfon be- trachter auch den Lory von Ceram nicht als die Hanprsacan fondern als Spielare von Zory Neira. Aves Picae. Pfittacus. 369. Halle, Vögel, p- 118. n. 37. der vothe Papagai 0 mit grünen Flügeln und, Diekbein. Büffon, Vögel, XIX. p. 104. Lori von Ceram. Latham, Vögel, I. p: 228: n. 7. N rtheaa von Coramı. Latham, Syft. örnitholog. I. p. 113, n. 96. Pfitta« .cus (Garrulus) coccineus, orbitis cinereis, ge- nis alisque viridibus, teehriöibus medietate po- flica caeruleis. Linne, Weflgoth, Reif. p. 159. Pfittacus Cha Linne, Syfi. Nat. Edit. VL p. 18. n. 3. Pfit. “ uber, alis viridibus, remigibus redtricibusque introrfum purpureis. Linne, Syft. Nat. Edit. X. T p. 160. n. 21. Pfitt. (Garrulus) brachyürus ruber, genis alisque vi- ridibus, ZUG EA0E medietate poflica caeruleis. R. Aurora. Der Auröra- Parkit.(?) Müller, Naturfyf. II. p.. 141. ni. 25. Aurorparkit. Borow/ky , Thierreich,, IL. p. 91. u. 7. der Plau- derer. Büffon, Vögel, XIX. p. 104..Spielart des Noira; mit ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 229. n. 76. Var. A. der Noi- u... #a=Lory. | Latham, Syit. ornitholog. I. p. 113: ß. Pfittacus ".. eoceineus, alis viridibus nigrisque, redtricibus flavis, medietate poflica virefcentibus. ! 9, Möruccensıs. Der Lory:Noira:(?) Müller , Naturfyfi. U. p. 141. n. 25. der Molueci- Er *. , Jche Fir Lory oder Lorry. Klein, (2) Nach der Büffonfchen Ueberfetzung foll Frifchens ganz ros ther Papagay Tab. 45. hieher gehören. Nach Gmeiin und - Latham ift es der Lory von Ceram. 5) ‚Nach Brifen w. Klein eine eigne Gattung. 27°? Aves Picae. . Pfittacus. Klein, verb. Vögelhift. p. 27. n. 36. Scharlatvogel. Brijfon, ornithol, II. p. 103. n. a har des Mo- luques.. ' Büffon, Vögel; XIX. p- 101. der N - No va; mit ı Fig. | Sclgmann, Vögel, VL. Tabs 67. der Schorlaih. Lory. . Latham, Vögel,‘l. p. 229. n.76. Var. B. der fehar« lachrothe Lory. .u'u. Zatham , Syf. ornitholog. I. p. 114. y. PG ttacus cocein. macula interfcapulari tedtricibusque ala- zum. minoribus luteis, redtricibus lateralibus bafı caeruleis. | | «ı Cluf, exot. p. 364. Noyra. u . Gerin. ornith. I. p. 94. Tab. 106. d. Latham, Vögel, I. p: 230. eine Spielart, bey der viele von den Dechfdern der Flügel blaue Spi- tzm haben. Lastham, Syft. ornitholog. I. p. 124. d. Pfittacus” tedricibus alarum plurimis caeruleo punchatis. | 26. D ” MICELLA. De on mit unser ‚Frbinee) appe Ben: Naturfyft. IL p. 142. n. 26. die Fungfer. ‚Borow/ky, 'Thierreich, II. p. 92. n. 8. ‚der Bor Ä mit der fchwarzen Kappe. Onomat. hift. nat. VI. p. 674. der Lory mit der ehwarzen Kappe. Klein, av. p. 24. n.7. Pf. rufus, vertice era alis viridibus, femoribas caeruleis. ; Klemm, hneik p- 47. 0.7. der Fruerrothe, mit einem [chwarzen Wirbel, grünen Flügeln und himmelblauen Schenkrln. x Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 25. n. 8. Rother" Par pagey mit OR“, Platte, gri ünen Flü- . em Aves Picar, Pfittacus. 371 eh u. 'geln - und blauen SOWlafb. ‘vom 'erfin ‚Range. .\ «Klein, verbefl. Vögelhift. p. PS n..1o. Roth mit blauer Bruft, Bauch, Schwanz und Nacken, a ‚[chwarzer Platte und grünen: Flügeln. . an ‚Brifos, ornithol, Il. p, 104. n. 15. Lory des-Iädes, ‚orientales.. Büffon, Vögel, XIX. p. 107. der. Lory mit dem Halsband; m. 2 Figg. a anti Vögel, VI. Tab. 66. der zweyte . \Lory mit fehwarzer Kappe. | Si. Kichais; Vögel, I..p. 230. n. 77. Äer re mit purpurfarbuer Mütze, ELatham, Syfl, ornitholog. I.p. Em n. Ga Pfitta- | ‚eus (Domicelia) ruber, pileo:violaceo, alis vi- . idibusz; humeris)genisque saeruleis, orbitis fufeis. | 5 Linnd, Sylt Nat.; Fir. X. T. p. 100. n. 23. Pfitta« cus ( Domi cella) brachyurus ruber, pileo fu- ‚»\ ayi'feo, alis viridibus, humeris Be caeruleis. Gerin. ornirh; U. D 94 Tab. Bes "a. Dir . Lory Er a ‚Kap @). ‚Halle, Vögel, .p:122. n. 25. der Braflifche Pa- | pegai, rofenfarben mit. ee Halsringe. Pr, le Fig. 2 “1 0:3 wiki Klein, av. p. 25. u ım. PL. capiie. cyaneo, colk | Sb... lari .luteo, g „ Klein, "Vorber. -p. 47. n. 17. mit dem jafbechlindhe 0. Kopfe und ‚bleichgelben Kragen. a Klin, verbefl. Vögelhift, p- 26. n. 21. Blaukopf ein mit gelbem Halsbande. Bri rue ornithol, U. p. 106. n. 18. Lat ® a col- ‚lier des Indes, As Biüfon, 4) Nach Brifen, u. a. eine eigene Gattung. ® 373 Aves Picae. Pfttacus. Biffon, Vögel, XIX. ps 109. ofindifcher Tai mit dem Ha!sbande. Latham, Vögel, L' p. 230. n. 77. Var. A, der Lo- ry mit blauer Mürze. Latham, Sylt. ornithol I.'p. 114. n. 97. ß. Pfit- tacus cöccıneus, vertice reimigibusque primo« ribus cyaneis, torque colli luteo, redtricibus purpureisfufeo - rubefcente adumbratis.\ 27. Lorx.. „Der Dory mit Schwarzer Koppe. Müller, Naturfyfl, II. p. 142. n. 27. der Lory. Sn Borowfkys "Thierreich, I. p. 92. n:9. der. A, Lory. . | Onomat.’hifter. mat. VI. p: 680 ze Zank Klein, verbefl. Vögelhift. p 25. n. ır. Roth mit Schwarzer Kappe, gelbem‘Schnabel, gelb, blau und grin bunten Fliigeln. ' Briffon ‚ ornitholog. II. Be 165. '1n..16,. Loty des Philippines. Büffon, Vögel, XIX. p- 110. der dreyfardige Lo- yis mir Fi ., Schgmann, Vögel, VI. Tab. 65. der erfe Lory mit fehwarzer Kappe. Latham, Vögel, L: p: 231: h. 78 der Lory mit fehwarzer Mütze. Latham, Syf. ornithol. I. p. 115. n. 98. Pfunee (Loty) enecineus, pileo violaceo, alis viridi- bus, pectore, genibus art; caeruleis, Or- bitis incarnatis. | Linnd, Syfiem. ‚Natur. Edit. X: L. p: 100. n. 24 Pfittacus (1.ory) brachyurus ptrpureus; - pi» ; leo nigro, alis viridıbus, a. genibus” caudaque caeruleis, Gerin. ornith. I. p. 94. Tab. 195. 100, Pu- N | Aves Picae, Pfittacus, 273 200.Punıceus. Der karmoißnrothe Popogey. Briffon, oruithol. 1. p. 107. u..20 Lery d’Am.. ‚boine. Biifon, Vögel, XIX. p. 133. der karmoi ifiofarbne Lori; m. 1 Fıg. Latham , Vögel, I.p 232. n. 79. der karmoifinro- the Lory. e Latham, Syft. ornithol. I. p. 115. n. 99. Pfittacus (Puniceus) coceineus, fubtus vioiacens, rectri- cibus faturate coccineis, apice rubefcentibus. 101. R UBER, Der rothe Papagey. ( Lory voR Gioo.) 2 Büffon, Vögel, XIX. p. 116. der vothe Lori; mit ı Figur. Tarham, Vögel, I. p. 232. n. 80. der rothe Lorı UM La:iham, Syit. ornithol. I. p. 115. n. 100. Pfittacus (Ruber) coceineus, remigibus primoribus or- bitisque nigris, macula alarum, te caudae inferioribus caeruleis. ß. Der dunkelrothe Popagey mit rbblann Ay hul- tern. () Latham, Vögel, T. p. 233. n. $0. Var. A. Latham, Syit. ornitholog. I. p. 116.. u. or. Pfit. tacus ( Moluccenfis) coccineus,. fcapuiaribus " imoque ventre pallide caeruleis, tedtricibus ala- nd rum maioribus reinigibusque fecundartis apice eyaneis. 102. Grannıs. Der große Lory, . Büffon, Vögel, XIX. p. 219. der große Lorys =. mitt Fig, Latham, Vögel, I. p. 233. n. 81. der große Lory. dniham, - 15) Nach Latham eine eigne Gattung, \ IL Band 1. Th, 5 n 274 Aves Picae. Pfittacus. Latham, SyR. ornithol. I. p. 16. n. 102. Pfittacus (Grandis) ruber, corpore fubtus rubro, cae- ruleo, violaceo viridique variegato, temigibu cyaneis, cauda apice flavo. ß. Latham, Vögel, I. p. 234. n. gr. Var. A. ‚Lotham, Syf. ernith. I. p. 116. n. 102. ß. Pfitt. coccineus, cauda fupra fu[co, viridi caeruleo- que varia, pectore, imo RER margine ala- . rum remigibusque extus caeruleis, femoribus caflaneis. 103. Guineensıs. Der gelbbrüflige Papagry. Latham, Vögel, I. p. 234. n. 82. der Lory mit gelber Bruft. Latham, Syft. ornithol. I. p. 116. n. 104. Pfittacus (Guineenfis) capite colloque coccineis , fuper- eiliis et pectore flavefcentibus, ala, genis corporeque fubtus albis, tedtricibus alarum viridibus, remigibus caeruleis, flavo HUrge natis. 104. ParAGUANUSs Der Popagay v von Para. EM. | ‚Halle, Vögel, p. 117. n. 34. der fehwarze Popa- gai mit rother Bruft und Rücken. Bifffon, Vögel, XX. p. 28. der Paragua. h Brij/on, ornitholog. U. p. 106. n, 17. Lory du | Brefil. fi Latham, Vögel, I. p. 234. n. 83. der Lory von) ‚ Paraguay. Lasköin, Syfl. ornithol. I. p. 1177. n. 105. Pfı itta- cus ( Paraguanus ) coccineus, capite, cervicep, criflo, cauda, humeris alisque nigris. E Jonflon, av. p. 202. Paragua. ii 29. NıcE Avrs Picac, Pfittacus. 275 a9. NiGer. Der Vaza, Miller, Narurfyft. I. p. 143.0. 29. der Beer“ ze Papagey. Ouomat. hiftor. nat. VI, p. 656. der Vehinarice Pipagry aus Madsgef'ar. Kieiu, av. p. 28. u. 23 Pfittacus ex nigro caeru« end, roftvo. breviflimo. Klein, Vorbereitung, p. 48. n. 23. dır fehwärz. lich himmelblaue Papagey mit dem kürzefien Schnabel, Klein „ verbefl. Vögelhill. P 26. n. 27. [ihwarzer Papagey. | Briffen, ornith. II. p. 129. n. 33. Beratern noir de Madagalcar. "Büfon, Vögel, XIX. p. 84. der Faza, oder der Schwarze Papagey; m. ı Fig. | Seligmann, Vögel, I. Tab. 9. der fchwarze Pa ” pagey von De me Latham , Vögel, I. p. 225. n. 71. der Schwarze Papagoy vun Mi; 'aga:kar. Lathaom, Sylt. ornithol. I. p. zıt. n. 86. Pfittacus (Niger) corpore caerulefccute « nigro, roftro orbitisque albidis,. Linne, Syfl. Nat Edit. X. I. p. 99. Pfittacus (Niger) brachyurus niger. Gerin, oraith. il. p. 20. Tab. 128. a) 28. CAERuLEoCErHALus. Der rorh-und blaue Papagıy. Müllr, Naturf. II. p. 143. u. 28. der guajani/che den Blaukopf. | " Hallı, Vögel, P- 122. n. 48. der blaukönfige Pa paya, Onomat, hiflor, nat. VI. p- 668. dır Gujanıfche Blaukopf. | Sa Brijlon, u 276 Aves Picar. Pfittacus, Brilon, ornitholog. UI. p. 124. n. 46. Perroquet bleu de la Guiane. Biffon, Vögel, XIX. p. 300. der roth umd blaue Krik,. | Latham, Vögel, I. p. 235. n. 84. der roth- und blaue Papagoy. i Latham, Syft. ornithol. I. p. 117. n. 106. Pfıtta- cus (Caeruleocephalus) caeruleus, ventre, uro- pygio caudaque viridibus, vertice flavo, remi- gibus redtricibusque rubris. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 100. n. 25. Pfitta- cus (Caeruleocephalus) brachyurus, capite, pedtore dorfoque caeruleis, ventre, uropygio caudaque viridibus, vertice av. SFonflon, av. p. 37. Pfittacus erythrocyanus. xos. Varıus. Der braun -und blaubunte Pa- PaBY- \ Latham,, Syft. ornithol. I. p. ı12. n. go. Pfittacus (Varius) ex fufco et cyaneo varius, genis, gu- la iuguloque albicantıbus, remigibus redtrici- busque obfcure fufcis, latere exteriore cyaneis. 106. VıoLaceEus. Der violetköpfige Papagey. Briffon, ornithol. II. p. 124. n. 44. Perroquet de la Guadaloupe. Büfon, Vögel, XIX. p. 316. der Krik mit dem violetten Kopfes; der tapizirte Papagey; mit 1 Figur. Lotham, Vögel, I. p. 228. der violette Papagey. Latham, Syft. ornithol. I. p. 112. n. 91. Pfittacus (Violaceus) corpore fupra viridı, fubtus caeru- lefcente, capite colloque viölaceis, viridi ni« groque väriegatis, macula tedtricum- rofea bifida, Labat, \ Avcs Picas. Pfittacus. 377 "Labat, voy. aux iles de I’ Amer. I. p. 214. Reno: quet de la Guadeloupe. | 107. FrınsıLLaceus. Der Finkompapagey. ‚Lathaw, SyR. ornithol. I. p. 112. n. 92. Pfittacus (Fringillaceus) viridis, capite cyaneo, genis, gula, iugulo maculaque abdominis ex lacteo | fanguineis, abdomine violaceo, 108. CuorAEus, Der Choroi. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 112. n. 93. Pfittacus (Choraeus) viridis, fuhtus cinereus, ‚orbitis in- 'carnatus. 109. Sınensıs. De chineffche ER a Klein, verb. Vögelhift. p. 163. 0.3. grün und y0« ther Papagey aus China.. Briffon , ornithol, I. p. 120. n. 39. Perroguet de la’ Chine: Büfon, Vögel, XIX. p. 78. der grüne Papagey; mitıFi . Seligmann, Vögel, ‚VI. Tab. 13. grün und rother, a Papagty aüıs China, ‚ Latham, Vögel, I. p. 235, 0. 85. der chincfifehs ‚Papagoy. Zatham,SyR. ornitholog. I. p. 117. n. 107, Pfitta 5 eus (Sinenfis) viridis, läteribus tedtricibusque “ alarum inferioribus rubris, alis margine Caerl« leis, re&tricibus apice fufco- flavicantibus. 210. MacrornuyncHos. Der dich/chnäblige Pa. pagry. Biffon, Vögel, XIX. p- 93. der Papagey mit dem blutfarbigen Schnabel; m. ı Fig. Latham, Vögel, 1. p. 236. n, 86. der Großfchnäb- ler - Payagey. S 3 Latham 1 1 278 Aves Picar. Pfittaens, 'Latham , Syft. ornithel. I. p 117, n.108. Pf, (Ma croryachos) virdis, curpore autice Havo- vie r:fcente, dorfo caeruleo viridi, te&tricibus ala« rum nigris, Hlavo . aureo marginatis. i ı11. GRAMINEUS. Der grasgrüns Popagen. Büfon, Vögel, XIX. p. 95. der große grüne Pa. pagey mit dem blawn Kopfi; m. ı Fig. Zaotham, Vögel, I. p. 236. n. 87. der grasgrüs ne Papagoy aus Amborma. Latham, Syft. ornithol. T, p. 118. n. ro. Pfittacus (Gramineus) viridis, fubtus olivaceus, pileo eaeruleo, cauda fubtus obfcure flava. , 49. Levoocermauus, Der‘ weißköpfige Pa. page. Miller, Naturfyfi. IE p- 143..n, 30. der Weißkopf, Borowsky, Thierreich, 1. p. 93. n, If. der weiß“ . köpfige Papagıy. -. -Onomat. hiftor. nat. VI. p- 681. der weißküpfige P::pagay. Klin, verbeff, Vögelhif. p- 27. n. 34. Weißtepf mıt blauem Wirbel... Br ffon, ornith. Il. p. 110. n. 56. Pia de la Martinique, Büffon . Vögel, XIX. p. 273. dir Anaz oninYapas gey mit.dem weißen Kopfe; m. ı Fig. Srligmann „ Vögel, VI. Tab. 61, der wrißköpfige te Popagry. ! Laiham, Vögel, I. p. 236. n. 88. der Papagoy mit weißer Stirn. | Zatham, Syfl, ornitholog. I. p. 118. n. um, Pfit- tacus (Leurocephalus ) viridis, vertice remigi- busque caeruleis, gula rubra, fronte orbitis- que albis, Linnd, ART, 7 Aves Picae. _ Pfittacus. 279 Sinn, Syft. Nat. Edit. X.I. p. 100. m. 26. Pfi- ‚ tacus (Leucocephalus) brachyurus viridis, re- migibus caeruleis, fronte alba, Charleton, exercit. » 74. 0.7. ae, leucoce= phalus. ß. Halle, Vögel, p . 120. n. Wr der grünblaus Pa. pageymit Beier Stirn, _ Klin, av. pP. 25. n. ER Pfittacus ‚viridis, fronte alba, collo BR... Pi ‚Klein, «Vorbereit. p- 4 9 der Grüne mit weile fer Stirn und. Boch m Halfe. Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 26. n. 13. Griner mit weißer Stirn und rothem Halfe: : Brifon, ornitholog. II. p. zır. n..27. Kerogert A 1»a gorge rouge de.la,Martinique. (9 Latham, Vögel, I. p. 237: n. 88. Var, A. der weiß «höpfige Papagoy. Latham, syt. anbkeier. L p. vi ß: Pfittacus viridis,. fronte, alba, co!lo. fubtus, rubefcente, _ marginibus pennarum albis, abdomine purpu- reo, remigibus extus .caeruleis, ‚Frifch, Vögel, IV. Tab. 46. (Abbild nicht gauz zit richtig. | ‚Barvere, ornith. cı, Pu Gen, 2 Sp 9. "Pfittacus . . viridis albo capite, Jonflon , av. p. 37. Pfi ttacus Leucocephalus. 2. Latham, Vögel, 1.237, n. 88. Var. B, der Pa: ‚pagey mit weißem W’irbel.(7) Intiapı, Syft. ornith. I. p. 119. n. 113. Pfittacus ( Albifrons) viridis , roftro flavo, .fronte alba, vertice et remigibus caerwleis, oculorum re- gionibus, alulaque rubris, pedibus cinereis. S4 Muf, (6) Nach Brifon eine eigne Garrung, (7) Nach Zatham sine eigne Gattung. 280 Aves Piras. -Pfittacus, Muf Carlf. fafe. I. Tab. 32. Ph ttacus albi- frons. .d. Brifon, ‚örnith, IL.p. 112..n.26, Taraggnet‘y A tete bieu: de la Martinique. (®) Latham, Vögel, l. p. 238. :. 88. Var. C. der Po pagoy mi. afchgrauem Wirbel. La sam, sy. oruıthol. 1. p- 119. Y. Pfittacus Vie ridis, ‚vertice cinere@'- caerulco, fronte: alba, abdomine rubra ma&ulato. " Bien, Vögel, "XX. pı 14. der’ Papagat, mit . Purpurf, woenem Bauch; m. I Fig. yı2, 20,0 2 ge Der gelbkipßge Pa | papey. Briffon, ornieh. U. a: ur. n.35. Perröquet Ama- - zöne du Brefil. - Biüffon , Vögel. XIX, p: 265. die Ariaseninpapas gey mit gelbem Kopfes'wir Fig. | Latiam, Vögel, I. P, 238. n, 89. der gel köpfige " Amazonen - Papagoy.' Hakan, Syft. ornithol, I. p. 119. n. 114. Pfittacus '(Amazonieus) viridis, vertice flavo, remigi« busexviridi, favo, vialaneh etrubro variis, mar» gine alaraım ee?ricibulgus 4. er bafi rubris, % ß. Büfon, Vögel, XIX. p. 269. der griin und rose Papagey von Cayenne. Latham, Vögel, I, p. 239. n. 89. Var. A. der Popogoy mit hellgeibem Wirbl, Latham;, SyR. omithol,’1. p- 120. ß, Pfittacus vi= ridis’fronte flava. y. Halle, Vögel, p. 116. n. 33. der Harlıkin ; Schna- bei griinblau, M Brifon, (8) Nach Brifon eine eigne Gattung. | Aves Bicas. - Pfittaeun, ag1 vu Briffon,, ornitholog. TI .P. 0: D. 24. Perroquet Amazone ä bec varie. (°) r. Büffon, Vögel, XIX. p- 278. ie zveyte Spiv’art. | Latham, Vögel, I. p. 239. n. 89. Var. B. aer _ m \buntfchnäblichte apayoy. | Latham, Syfl. ornithol. ' . p. 120. Y% OR " Smaiorpoiktlorynchos. ° | Chorieton , exereit. P. 74. n. 5. Pf. Jolkilekikichen . "Honflon, av. p. 37. Pfittacus poikilorinchos. Aldrov. av. I. p. 170. Pf. Priklariictih. 113. BARBADENSIS. ‚Der Papagey aus Barbados. " Kkin, av. pP. 25: n. 24. PL. viridis et WoR, ca- pite cinereo, Barbadenfis. Se An, Vorbereitung, p. 48.n. 24. der rim A bleichgelbe mit aft heran ‚Kopfe von Bar. bados. f v° Klein, verbefl: Vögelhil. p bah nn 28. grün und gelber Graukonf. | Ks ornitholog. I. p. 18. 2 a Sea Barbades, Latham, Vögel, I. 240: n. E der Papago Le, & ne hg Syf. ornithol. I. p. 120. n, 115. Pfitta- cus ( Barbadenfi is) viridis, fronte cinerafcente, vertice, genis, collo inferiore, tedrieibusalarum eruribusque luteis, remigibus Auerauediis ex» tus prima medietate robiäß.. | Albin. av. III. Tab. 2. Green and yellow Par- ".#. rot from’ Bubedoen | 9: Luconsensıs. Der grüne Posi von der Infel Lugon. . | Müller, Naturfyft, I. p. 144. n. 31. Philippinifche, S5 Onomat, 49) Nach Brifon, u.a. eine eigene Gamma | 233 Aves Picar. .. Pfittacus. Onomat. hiflor. natur. VI, P ‚683. der. luponifche Papaga VS Brifjon, ‚ornitholog. II. p. 121. m Au. Perogo® de l’isle de Lucon. ' Latham, Vögel, I. p. 248. 0: 98, der grüne Pa. ‚pagoy.von, der Infel Lugon, Latham, Sy. ornithol. I, p. 120. n. 116. Pfitta- „eus. (buconienfis ) viridis, occipite uropygio- ‚que ‘caeruleis, alis nigror aerılm- rubroque ‚notatise in. 1) > 323, AESTIvUS. Fre DESHET Eu m cr ” „ Müller , Naturfyfiem , ‚U.- Pr 144 'n. 32. Faniie Amazon. ‚Bechflein , Naturg, I. p. 344. 0. 4. der Amazon. ‚ Halle, ‚Vögel,. p. 118. n. 38. der grüne Papagai mit buntem Schwanze und Flügeln. 1, „ Onomat..hift. nat. VI:/p. 696; ‚der bunte amazoni« ‚fihe Papagey. ‚ Klein ,. av. p. 25..n. 10. Pfittacus viridis, ‚capite croceo, fronte cyanea. _ Klin, V.orbereit. p. 47. n..10. wa Grüne, mit fa frangelbem Kopfe, und lafurblauer Stirne. ' Klein „ verb. Vögelhift. p. 26. n. 14. Grüner mit gelbem Kopfe und blauer Stirn. ‚ Briffon,, ornitholog, II. p. 114. n. 31. Perroquet Amazone. Büfon, Vogt; XIX. p. 280. der Ajurucurau s mit ı Fig, Latham, Vögel, L p. 240, n. 91. der gemeine Amazonen- Papagıy. ar Latham, $yR. ornithol. I. p. z2r. n. 117. Pfittacus (Aeftivus) viridis, facie flava, fronte caerulea, humeris redtrieibusque 4. extimis bafi rubro Frifih notatis, Aves Picde, Pfittacus 283. Frifeh, Vögel, Tab. 47? Tank Syft, Nat. Edıt. X. I, p- 101. n. 2. Pfit- tacus (Aeflivus) brachyurus viridis, fronte cae- rulea, humeris fanguineis. EN ZFonflon, av. p. 200: Aiurucpram,, ...,% R Bri ion, ornithol. I: p. 107. n. 20. 0: Perroguet "a röte jaune de Jamaique. (’°) Büffon, Vögel; XIX. 'p. 282, ii Be Sihoorz "fehnablichte Papagey Pre | Latham, Vögel, I. p. 240. n. 91. Var. & der Pa. 'pagoy aus Jamaiki,., or Jbatham , Sylt. ornithol. I..p..tzr. B. Pf. viridis, capite pedtoreque Havis, fronte gulaque. cae- osttnlefentibus , margine alaruım criffuque tubris, ‚Charleton, exercit.. P 74 0. 6. Phi ittacus melauo- WIN . 1 \ -Sonflon, av. p 37. Pfiaene, Pi melaprin chius, Ye Borowfky , Thietreich, I. p. 9» n. 1m. ce ö Nobilis; der Amazon. Briffon, ornitholog. Il. p. 117. n. 3. EROpe Amazone de la Jamaique. () JurnBüßfon, Vögel, XIX: p. 284: ein Bupngnjlen ei- ne Stirn von aquamarinblau hat, mit einer Binde von eben diefer Farbe iiber dın Augrn. ZLatham, Vögel, I. p. 241. n. 91. Var. B..der See-? .. Papagoy. . Latham, Syft. onitholog, 1. p- 121. Y. ‚Pfittacus viridis, vertice flavo, genis gulaque luteis, fronte caerulea,; tecricibus alarum minoribus remi- 10) Nach Brifom eine eigne Gattung. “ (1) Soll, nach Brifon, der P. Nobilis Linn. n. $. feyn, da- her auch die häufige Verwechfelung der Synonymen zwifchen beyden. 234 Aves Pitae. Pfittacus.- remigibus 5. intermediis prima ınedietate, re- dricibusque 4. eXtimis bafi intus rubris. Charleton, exercit. p. 74. n.4. ‚Pfittacus viridis cum alarum cofta fuperne rubente, Barrere, ornith. Cl. TI. Gen. 2. Sp. 5. Pfittacus viridis alarum cofta fuperne rubente. Sloane, Jamaic. p. 297: n. 7. Pfittacus viridis ala- rum colta fuperne rubente. | ‚Jonfton , av. P. 36. Pfittacds viridis KR CO- fta fuperne rubente, RT, Gerin. ornith. 1. P 95. Tab. 108. "& Halle, Vögel, p. 119. n.40. der grüne Papagai | mit blauer Kehle und Platte. Br: ion, ornitholog. H.'p! 108. n. 2ı. Perrogut "atete bleue du Brefil.(*) Büffon, Vögel, XX. p. 287. Afwridbaiideii MT Latham, Vögel, I. p. 241. n. 9r. Var. C, der Pa« “ pagoy mit blauem Wirbel. ‚Latham,, Syft. ornithol. I. p-zar. 3. Pfittacus vi. de pileo caeruleo, nigro vario, macula ver- ticis fubocularique flava, gula caerulea. « Sonflon, ay. P- 200. Aiurucuruca. 22 2, Klein, av. p. 25. 0.12. ‚PL. viridis maior, maculis ‚rubris luteisque, fronte 'caerulea. Klein, Vorbereit. p, 47: n. 12. der große Grii- ne, mit rothen und bleichgelben Flecken und himmelblauer Stirne, Klin, verb. Vögelhilt. p. 26. n. 16. Grüner mit gelb und rothen Flecken und blauer Stirn. Bri[fon, ornichol. II, p. 118. n. 37. Perroquet Ama- zone varie, (?) Büfon, (2) Nach Brifon eine eigne Gattung. (3) Nach Brifon eine eigne Gattung. Ueberhanpt mufs ich beinerken, dafs die zu diefer ganzen Gattung und deren Va- -rietäten Aves Br Pfittacus. 285 Büffon, Vögel, XIX. p. 289. eine vierte Abart. Sehigmann, Vögel, VI. Tab. 57. der große grüne Papagey-aus Wiftindien. Lathem, Vögel, I. p. 241. n. 91. Var. D. der grüne Weft-Indiamjehe Papagoy. Latham, Syf. ornithol. I. p. 122. e..Pfittacus vi« ridis, verticg, genis gulaque flavis, fronte cae- rulea, remigıbus 5. intermediis extus redtrici« busque 4. extimis intus prima-medietate rubris. Frijch, Vögel, Tab. 49. Gerin. ornith. I: .p. 96. Tab. 115. & Pfittacus viridis, fronte cacrulea, vertice, genis gula, abdomine medio genibusque flavis, axil- lis totis, macula DR ar fectricibusgue latera- libus bafı rubris, * Latham, Syft. ornithol. I. p- 122. 7. | y. Pfittacus viridis, capite colioque flavis, humeris, _ macula Are zu RCREISLDRONE ET Pat rubris. * Eng Latham, syR. ornithol, L'p. 122. 9 Gerin. ornith. 1. p. 95: Tab. ıro. Pfittacus vie ridis, colloque flavo. 9. Pfittacus viridi flavoque varius, fronte Sarules, humeris, macula remigum; meabengue late» ralibus bafi rubris, * Latham, Syft. ornithol. I. p. 122. ». - Büfon, pl. enl. 120. Perroquet Amazone varie du Brefil. 33. Amazonıcus. Der Amazonen- Papagey.(4) Miller, Naturf. II. p. 145. 0. 33. Surinamifcher. Blumen- rieäten gehörige Synonymen, fowohl unter fich, als auch mit der folgenden Gattung häufig verwechfelt werden. " (4) Nach Büfen und Kurkam eine Spielarr vom vorigen. | 286 | Aves Picae. : Pfittacus. Biumrnbach, Handb, der Naturgefch. p. 164.n. 5. Pfittacus (Amazonicus) brachyurvs viridis. fron- te caerulea, teinporibus fulvis; Amazonen- Pa= pog’Y% Ouomat hiftor. natı VI p. 663. der griime ama- zonifche Papagay mit gelber Strn. Briffon, ormitholog. U. p. 114. 2.32. Perroquet. Amazone a front jaune. i Biiffon, Vörel, XIX. p. 291. Amazonen- Papa- ‚gey ni? gelber Stirne.. Latham, Vögel, I p.242.n 91. Var. E. der bra. flianifche Papagoy mıt h Harlber Stirn, Latham, Sy. ornithol, I. p. 122. de. Pfittacus vi- ridis, pileo, genis gulaque Havis, fupereiliis caeruleis, remigibus 4. intermediis extus,. re- &ricibusque lareralibus bafı rubris. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 22r. n. 6. | der Amazonen - Popagay. 114. Lureus. Der Papagey mit gelben Schultern. Latham, Vögel, I. p. 243. n 92. der Papagoy mit gelben Schultern. Latham , Sy. ornithol. I. p. 123. n. 118. Pfittacus (Luteolus) viridis, pileo cyaneo, capiltro fub- tus, gula humerisque Havis, tedtrieibus alarum maioribus macula magua fulva. 115. Ocurorpterus. Der Popagey mit heil gelben Flig»ln. Halle, Vögel, p. 148. n. 28. der grünbunte Pa. pagai mit gelben Schilden. Klin, av. p. 25. m. ır. Pf. viridis, capite, hu- meris et feinoribus luteis. Klein, Vorbereit, p. 47. u. ır. der Grüne, mit bleichg:lbın Kopfe, Scunten und Schenseln. Kleiz, ‚Aver Picar Pfittacus, 287 Klein, werdet Vögelhifl. p. 26. n. 15. Grüner, mit gelbem Kopfe ‚„ Flüge BRaREm und Schen= kein. Brijjon, ornitholog. U. p. 119. n. 38. Perroquet Amazone & gorge jaune. Büffon, Vögel, XiX. p. 294. der Krik mit dem gelben Kopfe und der r gelben Kehle; mit ı Figur. Latham, Vögel, I. p. 243. n. 93. der ‚Papagoy mit hllgelben Flügeln. „ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 123. n. 119. Pfitta- cus (Ochropterus) viridis, Bo orbitisque al bidis, vertice, genis, collo fubtus femoribus- que ER tedtricibus alarum minimis extriori- bus flavis, interioribus rubris, flavo marginatis. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, Bi 9. der gelökuppichte Papagy, =. Frifch, Vögel, Tab. 48. 116. PULVERULENTUS. Der gepuderte Papagyy. Bifon, Vögel, XIX. p. 298. der Müller , oder der gepuderte Kriks m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 245. n. 94. der Be “0 gräne Papagoy. r Latham, Syft. ornithol. I. p. 123. n. 120, = ittacus (Pulverulentus) viridis, fupra albo pulveratus, i vertice macula flava, remigibus: caeruleo- Die 'gris, alarum macula magna rubra. Barrere, Fr. equ. p. 144. Pfittacus maior albicans, capite luteo? ; 117, Havanzensıs. Der Parey aus Ha‘ vanno. | Briffon, ornitholog. I. p. 115. n. 33. Bamoges: Amazore 4 gor geh bleue. Biffon, 288 * ia - Biffon, Vögel. XIX. p. 303. der Krik mit dem blauen G:fichte, Latiam, Vögel, I. pı 245. n. 95. der Papagoy aus Havasına. Latham, Sylt. orvithol. I p. 124. n. ı2r. Pi tacus (Havanenfis) viridis, facie, gula iugu- loque einereo. casruleis, pectoris reınigumque intermediarum macula rubra, criflo flavo, te- dtrieibus lateralibus bafı rubris. Gerin. ornith. 1. p. 95. Tab. 114. 34. Parapısı. Der Paradirspapagry aus Cuba. Milbr, Naturfyftem, IL p- 145. n. 34. gelber Pa- page). Halle, Vögel, p. 123.n. 49. der gelbe Paradies. panagey. Ouomat. hift. nat. VI. p. 699. der kurzfehun zige Paradirspapagey. Klin, av. p. 25. n. 18. Pf. Paradıfi ex ER gey aus Cuba. Klein, verbefl. Vögelhif, p . 26. n. '22. gelb mit rothem Halsbande um Datonleibe Briffon, ornithol. Il. p. 125. n. 48. Perroquet jaune de Cuba. Büffon, Vögel, XX. p5. der Paradies - Papa- gai; m. 1 Fig. Seligmann, Vögel, 1. Tab. 20. der Paradiespapa- gey aus Cuba. Latham, Vögel, I. p. 252. n. 105. der Paradies. Papagoy. Lathom, Syft. ornithol, I. p. 127. n. 132. Pf ttacus (Paradifi) luteus, gula, ventre KARNEFBIENG bafı rubris, 50. Av. "Klein, Vorbereit, p. 48. n. 18. der Paradirspapa« | hr) Aves Picae. Pfirtacus. 239 50.AurorA. Der gelbe Amazonenpapagty. - Müller , Naturfylt. Supplem. p- 76. n. 48. Glut- PRBOSYNE 3 Briffon, otnitholog. I. p. 125. n. a. ‚Perroquet - Jaune, RN Biffon, Vögel, NIX, P- 277. die gelbe Amazo- TR N - Latham, Vögel, I. p. 252. n. 106, der Aurora. Popagyy, Latham, Syft. ornitholog. I. p. 127. n, r33. Pfitta- "eus (Aurora) flavus, axillis lateribusque exti- mis alarum caudaeque rubris. 47. Passerımus. Der Apo kuasemdadei Müller, Naturfyfl, Il. p. 150. n. 47. der Sper= lingspapagey. | Lofke,. Naturgefch. p. ap n. 6. der Sperlingipa- pagei. Borow/ky, Thierteich, II. p. 95: n. 17. der Sper- lingsparkit. Hallı, Vögel, p. 126. n. 60. dos grüne Pinäge: flrchte Papogaichen. ("Tuiete.) BR, Vögel, &X. p- 88. dır Ete oder Tui-Etr; rer eig. Onomat. hiftor. natur. VI, p- 690. der kleinfle an WRarkit.i. 3 Klin, verbefl. Vögelhift. p- 163.0. 8. kleinfler, . grün und blauer Papegey. | | ‚Brifjon, ornithol. II. p: 147. n. 83. Petite Perruche hr a cul bleu du Brefil. > Latham, Vögel, I. p. 265. n. 127. der blau: und - grüne Parkit. ' Latham, Syfl. ornitholog. 1. p- 133. m. 156. Pfit- 4 'tacus (Paflerinus) luteo- virens, macula ala« rum, uropygio alisque fubtus caeruleis. II. Band I. Th. N Bankroft, 290 Aves Pica.. Dfittacus, Bankroft, Naturgefch. v. Guiana, p. 97. der kurzs fehwänzigte gelblich grüne Papagoy. Seligmann, Vögel, VU. "Tab. 22. der eich grün und blaue Papagey. Linne, Syft. Nat..Edit. X. I. p. 103..n. 37. Pfitta» cus (Pafferinus) brachyurus luteo -virens , ma- cula alarum alisque fubtus caeruleis. » Hermann ,: tab. aflinit. animal. p. 18. ‚Pfittacus Pafferinus. Fonflon,-av,'p! 201. "Tuiete, Donndorf‘, Handb.. der Thiergefch. Ban ‚221. n. 7. der Sperlingspapagoy. ; 118. CyawoıysEos, Der Thecau. Latham „ Syft. ornitholog. I. p. 127... 134. Pf. ta» cus (Cyanolyfeos) luteo- virens, collari cae- ruleo,; uropygio rubro. Yidaure, Chil. p. 75. der Papagey. Donndorff; Handb. der en p. 221. n. 8, der Thecan, 40%. Sor pınus. Der graue Papagry mit alla Kehle, grünen Flügeln und Schwarz. Miller, Naturfytt. 11. P- 148. n. ni BR Pa.- ki pagey. Onomat. hiflor. nat. vi. p- 696. der. Bra Pa. pagey. Klin, verbefl. Vögelhifl. p. 27. n. 35. Blnukehl 5 mit broumer Bruff, Bauch und Schenkeln, blauer Kehle, rothem Schnabel, ee! Kopfe ” und Flügeln. Brifjon, ornitholog. II. p. 124. n. 4: Perroquet i de la nouvelle Efpagne. Seligmann, Vögel, VT. Tab. 62. der dunkle Pa- v pagey. ; . Büffon, a Aves Picae. Pf ittacus. 291 ' Büfon, Vögel, XX. p. 24. der braune Pa- pagai; m. ı Fig. | 'Lotham, Vögel, I. p. 254. n. 110, der Schmt- Yes tzige? Papagoy. Ä Latham, Syf. ornitholog. I. P- 127. n, 135. Pfitta- cus (Sordidus) fubfufcus, gula caerulea, alis caudaque viridibus, roftro criffoque rubris. - 119. DoMınIcENSIS. ur Papagey von St. Domingo. | Latham, Vögel, I. p. 251. n. 104. der Papagoy von St. Dominik. Latham , Syft. ornitbol. T. p. 126. n. 231. Pfittacus (Dominicenfis) viridis, remigibus caeruleis, frontis fafcia rubra. Büffon, Vögel, XX. p. ı2. der Papagai mit der | rothen Strnbinde; mit ı Fig, 120. Er YTHROPTERUS,. Der karmoißinrothflig. ‚lichte Papagey.- Latham, ‚Vögel, I. p. 251. n. 103. der Papa. goy mit karmoifinrothen Flügeln. Latham, Syn. Suppl. p. 60. Crimfon - - winged Pro. Lotham, Syf. ornithol. I. p. 126; n. 130. Pfitta: cus (Erythropterus) viridis, dorfo antice ni. ‚gro, poflice weahiih redtricibus alarum coc« cineis. 35. Festıvus. Der Tavoua. , Miller, Naturfyfi. U. p. 145. n. 35. der Faftvogel Onomat. hift. nat. VI. p. 677. der Feflvogel, | Büffon, Vögel, XX. p. ı0. der Tavuay mit ı Figur. a Latham, Vögel, I. p. 250. n. 102. der Feen. 1.2 Latham, 293 Aves Picae, Pfittacus, Latham, Syft. ormithol. I. p. 126. n. 139. Pfitta- cus (Feftivus) viridis, fronte purpurafcente, füpereiliis gulaque caeruleis, dorfo fanguineo. Linnd, Syfi. Nat. Edit. X. I. p. tör. n. 29. Pfitta- cus (Feftivus) brachyurus viridis, fronte pur- purafcente, fuperciliis gulaque caeruleis, dor- fo fanguineo. 131. Rosusrtus. Der vobufie Papagey. Latham, Vögel, I. p. 249. n. 100. der robufte Papagoy. Latham, Sy{t. ornithol. 1. p. I12.n. 94. Pfittacus (Robuflus) viridis, capite cinerafcente, capi- ftro nigro, tedtricibus alarum nigeicantibus, ımacula coccinea. 123. Macnus. Der grüne Papagey von Neu. B uinea. Latham, Vögel, I. p. 249. n. 99. der grüne Pa- pagoy von Neu- Guinea. ‚Latham, Syf. ornithol. I. p. 125. n. 125. Pfittacus (Viridis) viridis, remigibus primoribus caeru- leis, minoribus fubtus rubris. 223. TarAasa. Der Taraba. Briffon ‚ornith. U. p. 109. 1 24. Perroquet a tete rouge du Brefil. Latham , Vögel, I. p. 248. n. 97. der Taraba. Eatham, Syft. ornitholog. 1. p. 125. n. 124. Pfitta- cus (Tarabe) viridis, capite, collo fubtus, pe- &tore, tedtricibusque alarum minoribus rubris. ‚Jonflon, av. p. 202. 'Tarabe. 36, Brasırıensıs. Der brafiliumifche grüne Papagey. () Miller, De I. p. 146. n. 36, Braftianifcher. Onomat. (5) Nach katham eine Spielart von Pfetacns Antumnalis. | ' nF ur a - N en 2 ee en Te u ? an | Aves Picae. | Pfittacus. 203 Onomat. hifl. nat. VI. p- 667. der ee 37- Papagay. " Klein, verbefll. Vögelhift D. 26. n. 30. grüner Popagay mit blauen Backen. Bri/fon, ornith. U. p. 113. n. 30. PRRNIER ron rouge du Brefil. Büffon, Vögel, XIX. p. 313. grüne braßlianifche Papagey; m. ı Fig. Stligmaun, Vögel, VL Tab. 56. der braflianifche grüne Papagey. Latham, Vögel, I. p. 247. n. 96. Var. C. der braßlianifche grüne Papagoy. Latham, Syft. ornithol. I. p. 125. d, Pfittacus vi- ridis, facie rubra, temporibus caeruleis, or- bitis cinereis. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 96. der brafilifche grüne Papagey. Linne, Syftem. Natur. Edit. X. ], p. 102. n. 30. Pfittacus (Brafilienfis) brachyurus viridis, facie rubra, temporibus caeruleis. Gerin. ornith. I. p. 96. Tab. 116. Aurumnauıs. Der Heröffpapagey. Müller , Naturfyfiem, 1. p- 146. n. 37. Herbfipo- Pag'y. _ Onomat. hiltor. nat. VI. p. 666. der amerikanifche Popagay. Brilon, ornitholog. II. p: I21. n. 40. Perroquet d’ Amerique. Biffon, Vögel, XIX.p. zit. der kleine grüne Pa- pagry; m. ı Fig. Seligmann, Vögel, VI. Tab. 59. der irdereg gri- ne Papagey. Latham, Vögel, 1. p. 247. n. 96. Var. B, der ‚ Herifi- Papagoy. T 3 Kuölanı; 294 _ Aves Picae. _ Pfittacus. Latham, Syft. ornithol. I. p. 124. n. 122. Pfitta- cus (Autumnalis) viridis, fronte remigumque macula coccinea, vertice remigibusque pri- moribus caeruleis. Bankroft, Naturgefch. v. Guiana, p. 96. der klei. nere grüne Papagoy. Linne, Syfl. Nat. Edit. X. I. p. 102. n. 31. Pfitta-- cus ( Autumnalis) brachyurus viridis, fronte remigumgque macula 'coccinea, vertice remi- gibusque primoribus caeruleis. Gerin. ornith, II. p. 22. Tab. 135. ß. Der Papagey mit blauer Stirn und Kehle. Klein, verb. Vögelhift. p. 162. u. 2. grüner Pa- pagey mit blauer Stirn und rother Kehle. Bifon, Vögel, XIX. p. 308. der Arık mit dem blauen Kopfes mit ı Fig. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 13. der grüne Pa- pogey mit blauen Backen. Latham, Vögel, T. p. 246. n. 96. der Papagoy mit dem blauen Gefichte. | Ä Letham, Syft. ornitholog. I. p. 124. b. Pfittacus “ ‚viridis, capite gulaque caeruleis, iugulo pedto- » reque rubris, remigibus caeruleis, intermediis bafi rubris. Bankroft, Guiana, p. 95. der blauköpfige Pa. pagoy. . y. Der Papagey mit vath-und weißbuntem Kopfe. Biffon, Vögel, XIX. p- 310, der Cocho, Catha- rina, | Latham, Vögel, L P- 247. 0. 96. Var. A. der Pa pagoy mit roth und weißem Gefichte. Latham, Syf. ornithol. 1. p. 124. Y. Pfi ttacus ca- pite ex rubro et albido vario, 38. Ac- Aves Picae. ». "Pfittacus. 295 38. Accırırrımus. Der Papagey mit dem Geyerkopfe. : | i “ Miller , Naturfyft. Al: p. 147. Braunkopf. ‚ Borowfky, "Thierreich, II. p. 93. n. “ der ger [checkte Papagei. Onomit. hiltor. 'nat. VI. "Be 658. ib braunbögfige Papagay. Klein, verb. Vögelhift. p. 26. n. 33. Gryerpapagey mit braumem Geyerkopfe, [onfl bunt. Briffon, ormith. Il. p. 13: n. A Perroquet varie. des Indes. B: Don, Vögel, XIX. p. 81. der bunte Papagey ; Oo mitıfi Seligmann, Vögel, VI. Tab. 60. der Popagey mit dem Geryerkopfe. Latham, Vögel, I. p. 226. 1.74. dir“ Popazay mit dem Habichtskopfe. . Latham, Syfl.- ornithol. I. p. ızı. n. 89. Pfittacus (Aceipitrinus) viridis, capite grifeo, collo pe ctoreque fubviolaceo vario, ESBUB!aR rectrici- ‚busque apice caeruleis. Linn‘, Syfi. Nat. Edit. X. I. p. 102. Pfittacus (Ac- eipitrinus) brachyurus viridis, gapite grifeo, - collo pedtoreque-fubviolaceo vario, remigibus redtricibusque apice caeruleis. Hermann, tab. aflin. anim. p. 181, Pfit, Accipi- trinus. D Gerin. ornith. I. p. 96. Tab. 120. B. Der gefprenkelte Geyerpepagty. Büffon, Vögel, XIX. p. 82. 8. Perroquet maille. Büffon, Vögel, XX. p- 8. der gefleckte Papagat. Latham, Vögel, I. p. 227. u.74. Var. A. der ge- /prenkelte Papagıy. \ Latham, Syfornichol, 1. p. 112. n. 89. ß. T4 59. Men: 296 Aves Picae. Pfittacus. 39, Menstruus Der Blauhals. 124. Miller, Naturfyft. U. p. 147. 0. 39. Blauhals. Onomat. hifl. nat, VI. p. 685. der Blauhals. Brijjon, ornitholog. Il. p, 112. n. 28. Perroquet a tete bleue de la Guiane. Bifon, Vögel, XX. p 16. der Papagai mit blauem Kopfe und blauer Kehle. Latham, Vögel, I, p.-252. n. 107. der Blau. hals. Latham, Syft, ornithol. II. p. 113. n. 95, Pfittacus (Menftruus) viridis capite caerulefcente, eriffo rubro. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. 1. p, 28. n. 33. . der grüne Papagey mit dunkelblauem Kopfe. Purpureus, Der purpurfarbne Papagey. Latham, Vögel, I, p. 253. n. 108. der purpur- Jarbne Papagoy. ‘ Latham, Sylt. ornithol, I. p. 129. n. 140. Pfitta- cus (Purpureus) atro - fufcus, fubtus purpureus, vertice genisque nigris, torque ferrugineo ma- culis nigricantibus. Biffon, Vögel, XX, p. 19. der violette Papagai z mit ı Fig. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 4. der kleine fchwärz- liche Papagei, ; 41. Meranocermarus, Der Sthwarzplattige Popagry mit weißer Bruft. Miller, Naturfyf. II. p. 148: n, 41. Schwarzkopf. Onomat, .hiftor, nat. VI. p. 685. der fehwarz- köpfige Papagey mit wrißer Brufl. ! Klein, verbefl. \ögelhift. p. 25. n. 9. rorh mit weißer Bruft und [chwarzer Platte. r Briffon, ornith. II. p. 122. n. 42. Perroquet a poi- trine blanche du Mexigue, Biiffon, Aves Picae. Pfittacus. | 297 A " Büßon, Vögel, XX. p. 32. der Maipuri; mit | ı Figur. Srligmann, Vögel, VL-Tab. 64 der weißgebrü- ftete Popagıy. Latham , Vögel, 1. p. 255. n. ıı2. der Popagoy mit weißer Brufl, Latham, Syft. ornithol. I. p. 128. n. 136. li (Melanocephalus) viridis, fubtus Juteus, pileo nigro, pectore albo, orbitis incarnatis. Linnd, Sy, Nat. Edit, X. I. p. 102. n, 33. Pfittacus He Melanocephalus ) brachyurus viridis, fubtus luteus, ‚pileo nigro, pedtore albo. Hermann, tab. affın. aniınal, p- 182. Pfittacus me- lanocephalus. | 125, Pırearus. Der Caica. | Latham, Vögel, I. p. 256. n. 113. der Caica. Latham, Sylt. ornithol, I. p. 128. n. 117. Pfittacus (Caica viridis, capite nigro, orbitis‘ albis, collo flavo, humerorum macula et redtri- cum apicibus caeruleis. Büffon, Vögel, XX. p. 36. der Caica; m.ı Fig. 126. RRRONIANNEOR, Der orangekönfige Pa. pagey.(°) Klein, av. p. 25. n. 14. Pfittacus capite luteo, fron- te rubra, cauda longa. “Klein, Vorbereit. p. 47. n. 14. mit dem bleich. gelbem Kopfe, rother Stirn, und langem: Schwanze. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 26. n. ır. Grüner, langgefchwänzter , mit gelbem Kopfe, und po- meranzfarbener Stirn. Büffon, Vögel, XIX. p. 26. der Papagai mit dem Pghnacaene Kopft. Px Latham:, 16) Nach Lathum eine Spielart von Pfittachs Carolinenfir. 298 Aves Picae. . Pfittacus. köpfige Papagoy. cus viridis capite luteo , verfus roftrum rubro, Gerin. orwith. II. p. ı7. Tab. 121. Frifch, Vögel, Tab. 52. a2. CorLzarıus. Der Xaxabes. Miller, Naturfyfiem, U. p. 148. Rothkragen, Onomat. hift. nat. VI. p. 671. der gemeine Popa- gay, von Jamaika, mit dem rothen Kragen. Briflon, ornitholog. II. p. 110. n. 25. Perroquet a gorge rouge de la Jamaique. Büffon, Vögel, XX. p. 22. der Sajjebe. Latham, Vögel, I. p. 254. n. 109. der Papagoy mit rother Kehle. Lathanı, Vögel, I. p.'254. n. zur. der orange- "Latham, Sylt, ornithol. I. p. 93. n. 33. ß. Pfitta- % Latham, Sylt. omithol. I. p. 128. n. 139. Pfitta- 3 cüs (Collarius) viridis, gula rubente, Linne, Syfi. Nat. Edit, X. I. p. 102. n. 34. Pfit- tacus (Collarius) viridis, gula rubente. 43. Senesarus. Der fenegalifche Papagey. Müller , Naturf. D. p. 149. u. 43. Semegalifcher, Onomat. hiflor. nat. VI. p. 693. der kleine Papa- gey aus Senegal. Briffon, ornith‘log. II, p. 133. n. 92. petite Per- ruche du Senegal. Biffon, Vögel, XIX. p. 96. der Papagey mit dem grauen. Kopfes; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 237. n. 114, der fenegal. Sche Papagoy. 5 Latham , Sy. ornitholog. I. p. 128. n. 138. Pfitta- cus (Senegalus) viridis, fubtus luteus, capite cinereo , orbitis nigris nudis, 127. Tur 7 Aves Picae. Pfittaous. 209 137. Tuırara. Der Tuipara. Briffon, ornithol. I. p. 147. n. 82. ‚Petite Perru. che a tete rouge du Brefil. Laiham, Vögel, I. p. 257. n. rı5. der!Tuipara. Latham, Syf. ornithol. I. p. 129. n. 141. Pfittacus ( Tuipara) viridis, lunula frontis rubra, ma- eula alarum lutea, roftro incarnato, ‚Jon/ton, av. p. 201. "Tuipara. 44. CurysorrTerus. Der goldflüglichte Pa- pagey. Miller, Naturf. H. p. 149. n. 44. der Goldflügel. . Onomat. hiftor. natur. VI. p. 670..der Gold- ügel. | Briffon, ornithol. II. p. 155. n. 97. petite Perruche aux ailes d’or. Büffon, Vögel, XIX. p. 202. der Sittich mit vergoldeten Flügeln; m. ı Fig. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 93. fig. 2. dep Pa. .. pagey mit Goldfligeln. - Latham, Vögel, I. p. 257. n. 116. der Parkit ‚mit goldnen Flügeln. Latham,, Syft. ornithol. I. p- 129. n. 142. Pfittacus (Chryfopterus) vieidis, alis macula caerulea ‘ fulvaque, orbitis nudis.albis. 45. Purrarıus. Der FERN Rn Aller, Naturfyft. II, p. 149. n. 45. der Zwerg. papagey. | Borowfky, 'Thierreich, If. p. 95. n. 18. der Zwergpapagey. Blumenbach, Handb. der Naturgelch. p. 164. n. 6. Pfittacus (Pullarius) brachyurus viridis, fronte rubra, cauda fulva, fafcia nigra, orbitis cine- zeis. (Vin/eparable.) oo Onomat:. 300 Aves Pieae. Pfittacus. Onsmat. hiftor. nat. ‚VI. p. 692. der guineeifche Parkit. Klein, av. p. 25. n. 2ı. PL viridis Wann; froh. te et gula rubris. Klein, Vorbereit, p- 48. n, 21. der alle 'kleinfle Grine, mit vother Stirn und Kehle. Klein, verb. Vögelhift. p. 26, n, 15. kleiner Grü- ner mit vother Stirn und Kehle. Klein, verbefl. Vögelhilt. p. 164. n. ıo. kleiner rothköpfiger Papageıy. Briffon, ornithol. IL. p. 148. n. 85. petite Perruche e Guinee. | Büfon, Vögel, XIX. p. 191. der Sittich mit den rothen Kopfe, oder der guineifche Sperling; mit ı Fig, Seligmann, Vögel, L. Tab. XI. fig. 2. der kleine grüne Papagey aus Oflindien. Latham, Vögel, I. p. 258. n. 117. der rothköpfige | guineeifthe Parkit. Latham, Syft. ornithol. I. p. 129. n. 143. Pfittacus (Pullarius) viridis, fronte gulaque rubris, uro- pygio caeruleo, cauda fulva fafcia nigra, orbi- tis cinereis. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 28. n. 34. der kleinfte grüne Popagry mit rother Stirn. und Kehle. | Wirfing, Vögel, Tab. 12. indianifche Spatz, Boßmann, Reife nach Guinea, p. 320. fig. 23. und 24.’ A Linne', Syft. Nat. Edit. X. I. p. 102. n. 35. Pfit- tacus (Pullarius) brachyurus viridis, fronte rubra, cauda fulva, fafcia nigra, Gerin, otnith, II. p. zı. Tab. 133. 128. In- Mi: L, ; “ ” v) I) Aus Picae. Pfittacus. 308 138. Inoicus. Der roth und grüne ‚indianifche Papagey.(?) | Briffon, ornitholog, IE p. 149.'n. 86. petite Per« » ruche des Indes. Büffon, Vögel, XIX. p. 197. der Jehr kleine grün und rothe Papagey. Seligmann, Vögel, I. Tab. X1. fig. 1. der kleinfle grüne und vothe indianifche Papagey. Latham, Vögel; I. p. 259. n. 18. der rot und grüne indianilche Papagoy. . Latham, Syft. ornithöl. I. p. 130. n. 146. Pfit« tacus ( Afiaticus) viridis, toftro; pileo dorfo- que poltico fulvis, remigibus redtricibusque fubtus caeruleo - viridibus, ‚orbitis Z ag incarnatis. Gerin. ornith. II. p. 21. Tab. 134. 46. GaLöuaus. De Hangvogtl. Miller, Naturfyft. Il. p. 149. n. 46. der Hangvogtl. Borowfky, Thierreich, I. p. 95. n. 19. der Hangvogel, Onomat. hift. nat. VI. p. 677. der Hangvogel. Briffon, ornitholog. 1. ‚P- 148. n. 84. ‚Petite Per- ıuche de Malaca® > Büfon, Vögel, XIX, p. 137. ip Sittich mit dem blauen Kopfe; m. ı Fig. | Seligmann, Vögel, VIII Tab. 83; hg. 1. der mit Saphir gekrönte Papagey. Laiham, Vögel, I. p. 260. n. 119. Var. A. der pr Parkit mit fapphir «blauem Wirbel. p. 261. Br Parckickt. Latham , Syft. ornithol. I. p. 131. n. 148. Pfi ttacus (Gag) viridis, uropygio pedtoreque cocci= "". nei, (N Nach Büffon eine Spielart vom vorigen; RN Brifon der Pfittaens Galguins, 302 Zves Picae. _ VPfittacus. neis, vertice caeruleo, lunula cervicis lutea, tedtricibus caudae rubris. Beckmann, Naturhift. p. 39. Galgulus. Linne, Sy. Natur. Edit. X. L_p. 103. n. 36. Pfittacus ( Galgulus ) brachyurus viridis, uro- pygio ans coccineis, vertice Caeru- leo. B Der Coulacifi.(®) | Briffon, ornithol. II. p. 150. n. 87. petite Perrus che des Philippines. Büffon, Vögel, XIX. p. 199. der Coulacifi; mit ı Figur. Latham, Vögel, I. p 259. n. 119. der Philippi nen - Parkıit. Latham,, Syft. ornithol. I. p. 131. n. 148. 2. Pitt. viridis, capite viridi - lutefcente, fronte, collo fubtus _tedtricibusque caudae rubris, nucha lu- nula flava. 129. Anaca. Der Anaca ' Halle, Vögel, p. 127. n. 62. das braunköpfige bunte Papagaichen. Brijfon, ornitholeg. II. p. 153. n. 93. petite Per- ruche brune du Brefil. Büffon, Vögel, XX. p. 49. der Anaka. Latham, Vögel, I. p 261. n. 120. der Anaka. 4 {m Latham, Syft. ornitholog. I. p. 131. n. 149. Pfit- tacus (Anaca) viridis, fubtus rufo-fufcus, pi- leo caftaneo, gula cinerea, macula dorfali caudaque pallide fufcis, margine alarum ‚rubro. ‚Fonflon, av. p. 201. Anaca, (8) Nach Bäfen eine eigne Gattung» _ 130. Pur- a { Aves Picae. Pfittacus. 0a ‚os 30. Purru rRarus. Der Papagiy mit RN farbenem Schwanze. "Latham, Vögel, I. p. "262. n. tal. der Parkit mit ‚. purparfarbnem Schwanze, " Latham, Syf. ornithol. I. p. 132. n. 1150. Pfitta eus (Purpuratus) viridis, vertice cervicequ& ci- ' nereis, dorfo poftico margineque alarum cae« ruleis, redtricibus Iatspalign purpureis, Apkae nigeis. 0 eER- 131. Canus.. Der grauköpfige Papagey. Briffon, ornithol. IL, p. 151. n. 88. petite Perruche 0% sde Madagafcar. \ Biffon, Vögel, XIX. p. 204. Air ‚Sittich mit dem ‚grauen ‚Kopfes; mit ı Fig. . ‚Latham, Vögel, I. p. 262. u. 122, der grauköpfige Parkit. | _ Latham, Syf. Oraholde: L | p- 122. n. 151. Pfit- tacus (Canus) viridis, capite colloque fubtüs viridi-geifeis, cauda en fafcia lata nigra. ‚132. -‚MELANOPTERUS, Der Schworzfüglichte Papagey. u... Büfon , Vögel, XIX. p- 206. der Sittich mit den bunten Flügeln; mit ı Fig, un ‚Latham , Vögel, 1.p. 263. n. 123. der Parkit mit bir Klehnue za Flügeln. ® Latham, Syß. ornithol. I. p. 132. n. 152. Pfittacus “ (Melanopterus) pallide viridis, dorfo alisque er: nigris remigibus fecundariis luteis apice caeru- BR, ©'' Jeig, EEE: purpureis, fafcia nigra - ‚133. Carensıs, Der capfche Papagey. - Müller, Naturfyfi. Sep P- 80. n. 66. der Blau« randparkit. Büfon, 304 Aves Picae. Plittacus. Büffon, Vögel, XIX, p..208. der Sittich mit den . blauen Flügeln, m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 263. n. ‚124. der kapifche Parkit. Latham, Syfi. ornithol. I. p. 132. n. 153. Pfittacus (Capenfis) viridis, alis fopra caeruleo- variis, fubtus caeruleis, roftro pedibusque rubelcen- tibus, 134. Torauvarus. Der Papagey mit dem Hals- bande. | Büffon, Vögel, XIX. p. 209. der Sittich mit der Halsbinde ; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 264. n. 125. der en mit dem Halsbande. Latham, Syft. ornithol. I. p. 133. n. 154. Pfitta- cus (Torquatus) viridis, fafcia nuchae lute- _ fcente nigro- undulata. 135: Mınor. Der kleine grüne Popagey mit kar- moifinrothem Scheitel und blauer Brufl von der Infel Lugon. | Büffon, Vögel, XIX. p. zır. der Sittich hit [ehwarzen Flügeln. ; Latham, Vögel, I. p. 264. n. 126. der Burke | von der Infel Lugon. Latham, Syft. ornithol. I. p. 133. n. 155. Pfittacus (Minor) viridis, pileo tedtricibusque caudae coccineis, pedtore caeruleo. 136. Tovı Der Tovi. { Brifon, ornitholog. I. p. 157. n, 89. petite 7 suche a gorge jaune. | Büffon, Vögel, XX. p. 81. der Tui mit der ge j ben Kehle. Latham, Vögel, I. p. 265. n.128, der Tovi. Latham, F San ra DEIWER te AÄves Picae. Püittacus ° | RR ” Latham, Sylt. ornith. I. p.134..n.157. Pfittacus 137: (Tovi) viridis, gula macula parva pallide ful- va, tedtrıcibus alarum macula callanea viridi- aureo varia. Tırıca, Der Tirica. Halle, Vögel, p. 126. n. 57. das grüne blaufiißige ß Papagairhen. Biüffon, Vögel, XX. p. 8. der Tirica; m; tFig, Briffon, ornithol. IL. p. 147. n. 81. petite Per: ruche du Brefil. "Lathom, Vögel, I. p. 265. n. 129. dır Tiriea; ‚ ‚Latham, Syft. ornitholog. I. p. 134. n. 158. Pfit- 138. ‘Latham, Vögel, I. p. 266: n. 136. der Sofovd;. 139. ‚tacus (Tirica) viridis, roflto IDFRTRAID; pedi- bus caerulefcentibus:; | Fonfton , av. p. 202. Tui-Titics Sosovs. Der Sofavd. | Latham, Syft. ornithol. Ep. 134. n. 159. Pfittacus (Sofove) viridis; macula alarum tedtricum: que flava, roftro pedibusque grifeis; Biffon, Vögel, XX. p. 83. der Sofovez im. iFig: Tui: Der Tui; Halle, Vögel, p. 125. n; 55. dat grüne lahgi [chwänzige Papagaithen. Halle, Vögel; p. 126. n. 58: das blaßgrüne Pa: pagaichen; ' Brifjon, oraithol. Ü. p. 152. n. 90; petite Pertus che.ä tete jaune du Brefil: . Büffon, Vögel, XX. p.gr. der goldköpf. Tui; in.iF; ' Latham, Vögel; I: p: 266. u, 131: der Til, Latham, Syft: ornith; 1. p: 134: n. 160. PL: (Tai) vis tidis, fronte aurantia; orbitis Havis, roflro higro, FJonflon , av. p. 201: Tui; ah fpecies; Al; Band 1Th | W 140, Erf 596: 140, Aves Picae. Pfittacus. ErYrHurocHaLorus. Der roth und grü- ne Papagey mit dem Federbufche. Büffon, Vögel, XX. p. 93. n. 7. Bri/jon, ornith. 1. P- 154. n, 94. petite Perruche hupee. | Latham, Vögel, 1. p. 267. n. 132. der roth und grüne Parkit mit dem Feder bufche. Latham, Syft. ornithol. I. p. 134. n. 161. Pfitta- cus (Erythrochlorus) viridis criflatus, oceipi- te, alis caudaque rubris, Fonfton, av. p. 38. Pfittacus erythrochlors Bechfein, Naturgelchichte 'Deutfchl. II. p. 167. Gew VII, » Briffon, ornithol. I. p. 91. Gen. LII. Bat/ch, Tiere, I. p. 300. Gen. LVI. . Latham, Vögel, I. p. 298. Gen. X. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 148. Gen. KL Hermann, tab. affın. anim. p. 190. | Handbuch der © Thiergefch, p- 224. ‚Gen. IX. ı1.Anı Der kleine Madenfrejer. Miller, Naturfyftem, U. p. 165. n. 1. der Afrika- zmijche. Tab. V. fig. 4. Leske, Naturgeich. p. 242. n. 1. der hg | Madinfrefjer. ae N Boreiähk, "Thierreich , ı. P- IOI. n. I. der afria kanifche Madenfreffer. Tab. 8. | Blumisbarki Handb. der Naturgefch. p. 172. n. 1. Crotophaga (Ani) pedibus fcanforiis. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 167. der afrikanifihe Madenfrejer. alle, Vögel, p. 253. n. 194. die große kur: ze Dohle. Neuer Schaupl. der Natur, IL p. 351. n. 3. Dohle mit gewölbtem Schnabel. Onomat. hiftor. nat. V. p. 219. die A RER ze Dohle, Handbuch der Naturgefch. ji P. 193. der kleine Crotophuge. Klein, av. p. 64. n. m. Pica nigra Jamaicenfis plumis interfperfis purpureis, e viridi refplen- dentibus, roflro novaculaeformi. Klein, Vorbereit. p. 112. u. 7. Dohle mit aaa tem Schnabel, ' Klein, 334 Aves Picae. Crotophaga, | Klein, verbeil. Vögelhift. p. 59. n. 12. Dohle mis gewölbtem Schnabel. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 8. N. fchwar- zer Heher. Bri/fon, ornithol. IL p. g2. n. r. Boufeder Petun. > Seligmann, Vögel, IV. Tab. 105, die ganz fchwar- "ze Dohle. | | Batf:h, Thiere, I. p. 305. der afrikanifche Ma« denfreffer. Ä Latham, Vögel, I. p. 298.n. ı. der kleine Maden- freffer. Tab. 16. Latham, Syft. ornithol. I. p. 148. n. 1. ehöröphä: ga (Ani) nigro -violacea, marginibus penna- rum cupreo.-viridi micantibus , ren re- Äricibusque concoloribus. 'Sammil. zur Phyfik und Naturgefch. 1. PR Madenfre/ffer. | Neuefte Mannichfalt. I. p. 566. Maritjemant. ‚Gerin. ornith. II. p. 53. Tab, 190. a Fonfton , av. p. 189. Ani Brafilienfibus. Bermonn, Mi affinit, animal. p. 191. Crotopha- ga pedibus fcanforiis. Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 224. der afrikanifche Madenfreffer. 3. Maıor. Der große Madenfrejfer. Briffon, ornithol. IL. p. 93. n. 2. Grand Bout-de- Petun. | ' Latham, Vögel, I. p. 299. n. 2. der große Ma- denfreller. | Zatham, Syft. ornithol. I. p. 148. n, 2. Crotopha- ga (Maior) nigro violacea, marginibus penna- rum viridibus, remigibus. obfeure viridibus, cauda concolore. Gerin. ornith.. U. p. 54. Tab. 191. 2 Am- Aves Picae. Glaueopis. _ 335 2, AmsuLaTorıa. Der saw Maden« freffer. Miller , Natur{yft. IL p. 166, n. 2, Surinamifcher. = Borowjky, Thierreich, II. p. 102. n. 2. der Juri- namifche Anne: Batfch, Tihiere, 1. p. 305. der Furinamfehe Ma- denfrefer. Latham, Vögel, I, p.300. n. 3. der Furinamfeh Madenfrejler. Latham, Syft. ernith. T. p 149. n. 4. Krotöpha- ga (Ambulatoria) pedibus ambulatoriis. Hermann, tab. affinit. anim, p. 191. Crotophaga pedibus ambulatoriis. | En V: at in gegen die X. Edition, und Ver: mehrung der Gattungen diefes Grjehlechts.. Das Gefchlecht ift mit einer Gattung vermehrt, denn die dritte ift neu hinzugekommen. R B. EIN Gatiungen. 1. Der roth- und fchwarzbunte Madenfreffer. Latham,, Sy. ornithol. T. p. 149. n. 3. Crotopha« ga (Varia) rufo nigroque varia. Gerin. ornith. II. p. 54 Tab. hie Crotophagus ‘ varius indicus. R EINGESCHOBENES GESCHLECHT. Gıaucoris. Der Bartvogel. Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl. H. p. 168. Gen. XIV. Latham, Vögel, T. p. 300. Gen. XT. Latham, Syft. omitholog. I. p. 149. Gen. XU. Callaeas. Donndorff, Handb. der Thiergefchichte, p. 224. Gen; nr j 1. Cıs 336 Avss Picae. Corvus. 1. Cınerea. Das Blauauge. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 168. das afchgraue Blauauge. Latham, Vögel, I. p. 300. n. ı. der gran Bartvogel. "Tab. 17. Latham, Syft. ornithol. I. p. 149. u. 1. Callacas Cinerea. Forfier, Reif. Ed. in 8.1. p. 155. der Bartvogel. - Donndorf, Handb. der Thiergefch. P- 224. das Biouauge. 50. GESCHLECHT. EN Rabe. Miller, Naturfyfi. II. p. 167. Gen. L. Leske, Naturgefch. p. 243. Gen. XIX. Borowsky, Thierreich, II. p. 102. Gen. IX. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 172. Gen. XIX. | Bechftein, Naturgefch. I. p. 360. Gen. XV. Bech/tein, Naturgefch. Deutfchl. IL.;p. 401. Gen. V. Funke, Naturgefch. I. p. 291 fgq. Ebert ,„ Naturl. II. p. 55. Halle, Vögel, II. p. 242. Pennant, ard. Zool. II. p. 233. Neuer Schaupl. d. Natur, VII p.1. IV. p. 716. Onomat. hift. nat. III. p. 424. Klein, av. p. 57. Gen. I. Briflon, ornithol. I. p. 154. Gen. XL p.156. Gen. XIV. Büfon, Vögel, VII. p. 27 fgq. Batfch, ns I. p. 316. Gen. LXIX. Latham, Vögel, I. p. 301. Gen. Xll. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 150. Gen. XI. Hermann, tab. aflın. animal. p. 198. Donndorff, Handb. d. Thierg. p. 225, Gen. XL. L, Hor- Aves -Picae. »)“ " Corvus. 2 ı. Horrtentorrtus. Der Hotientoften- Rabe, Miller, Nafurlyftem, II p. 167. 0.0 ‚hottentot- tifcher Rabe. Tab.6. fig, 5° Borowj/ky, Thierreich, II. p. 105. n. 2. Her hot- tentottifche Rabe. Neuer Schauplatz d. Natur, VII. p. 3. n. 4 hap- feher Rabe. Brijfon, ornitholog. I. p. 163. n. 10. Chölcas au Cap de bonne Efperance Büfon, Vögel, VI. p. 258. die Baridohle; mit ı Fi Batfch > Thiere, I. p. 328. die Bartäohk, Latham, Vögel, I. p. 314, n. 10, die Hottentot- ten. Krähe, Latham, Sylt. ornithol. 1. p- 156. n. 12. Bi (Hottentottus) virefcenti-ater, cauda aequali, myftacibus longiffimis. Gerin. ornith. II. p. 36. Tab. 148. 2 Cor AX.\ Der Kolkrabe, DMilter ) Naturfyfl. IL. p. 168. n. 2. der Kolkrabe. Lefke, Naturgefch. p. 243. n. 1. der Rabe. Borowjky, Thierreich, IL p. 103. u. 3. dr ge meine Rabe. Blumenbarh, Handb. d. Naturgefch. p. 172. n. r. Corvus (Corax) ater, dorfo atro caerulefceu- te, cauda fubrotunda; der Kolk- Rabe. ‚Bechflein, Naturgefch. I. p. 360. n. 1. der gemeine i ‚Rabe, Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 402. n. t. ‚der geinrine Rabe. p. 412. der Rabr, Rab, Raab, Raue, fehiwarze Rabe, Ausrabe, Stein rabe, Kielrabe, größte Rabe, große Galgen- vogel, Kolkraue, EN » Guik- Kulk-Kolk- oder Croldrabe. "II Band 1. Th. ! Y Funke, 338 Aves Picae. . Corvus. Funke, Naturgefch. I. p. 291. der Kolkrabe. Ebrt, Naturl. I1..p. 55. die eigentlichen Raben. Hall, Vögel, p- 242. n. 184. dev gemeine [ihivar- RT; Bakım Gatterer, vom Nutzen. u. Schaden hr Thiere, II. p. 334. n. 280. der Rab u. f. w. Pennönt, ardt. Zool. 1. p.233. n. 50, der Rabe. Beckmann, Naturhift..p. 40. a. die gemeine Kräl he. Neuer Schauplatz der Natur, VII. p.2.n. 1. ge- meiner großer Rabe. Onomat. hiltor. nat, II. p. 410. der Rab, der Rapp. Handb. d. Naturgefch. I. p. 158. der Rabe. Haudb. der deutfch. Thiergefch. p. 118. Kolkrabe, Klein, av. p. 58. n. 1. Corvus fimpliciter. Klein, Vorbereit. p. 109. n. 1. der Rabe. Klein, verb. Vögelhill» p. 57. n. 1, gemein Ras be, großer Galgemvogel, Briffon, ornithol. 1. p. 156. n. rt. Corbeau. Büffon, Vögel, VIl:p. 27. der Rabr; m.ıFıg Batfch, Thiere, I. p. 328. der gemeine Rabe. Gesner, Vögelb. p. 417. Rapp. Fig. p: 418 gut. Latham, Vögel, I. p. 302. n. 1. der gemeine Rabe. Latham, Syn. Suppl. p. 74. Raven. Latham, Syit. oruitholog. I. p. 150. n. I. Corvus (Corax) ater, dorfo an cauda fub- rotunda, Befike, Naturgefch. der Vögel Kurl, p. 3% n. 42. der Kolkrabe. k Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 292. n. #3. Colkrabe, gemeiner Rabe. Cetti, Suitpplehiehee von Sardinien, II. p: 8. der Rabe. | Fifcher, Naturgefch. von Erulied, ; p 70.0.5% Schwarzer Rabe. „\ Lepechin, —_— Y Mi [ Aves Picae. Corvus. '339 Lepechin, T Forhne der rufl. Reif. III. p. 13. die Raben. "% Leem, Nachr. von den tan in Finnmarken, p. 128. die Raben. Neo, Steller, Kamtfchatka, p. i94. Raben. Krajcheninnikow , Kamtichatka , p. 200. Raben. Cranz, Hill. von Grönl. p. 112. Raorny Pontoppidan , Naturh. v. Norw; I. p: 172. Raue. Olaffen, Reife durch Island, I p.32. der Rabe, p. 118. Raben. . White, Naturgefch. v. England, p. 66. n. 1, Rabe: Pontoppidan, Naturg. von Dännemark, p. 166. n. 1. der Rabe. Kolbe , Vorgeb. d. g. Hoffnung, Edit. in 4. P. 401 ‚die Raben ? Fabricius, Reif. n. Norwegen, p. 312. Baken, Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 29. n. 35; der größte Rabe. _ Linnd, auserl. Abh. UI. p. 288. n. 38. Kölkrabe, Carver, Reife d. Nordamerika, p. 383. Raben, Zorn, Petinotheol. II. p. 261. Aos- Rabe, Döbel, Jägerprakt. 1. p: 82. Koik- Rabe. _ Naumaın, Vogeliteller, p. 162. n. 1. die Raben, Naturf. IX. p. 40. n. 42. Kolkrabe, Anweif. Vögel zu Tangen, uf w. p. 442. der * Rab. Fabionfky, allgem. Lex. p: 864: Rabr, Kolkrabe. Geofroy, mat. med. VII. p. 402. der Rabe. M:llin , von Anleg. der Wildbahnen, P- 347. der große Golkrabe. | ra , Muftefung fchädl. Th. p. 96. ni. der gemeine Rabe. Ginchit, Nefier und Eyer, Tab. 71. Rabe: „Bloch : Befchr. der berlin, Gefellfch. IV: p. 605: ‚der Kolirabe, SOoR Mr y Eber: 340 Aves Picae. Corvus. Eberhard, Thiergefch. p. 71. der gemeine Rabe. Oekonom. Zool. p. 67. n. 5. der gemeine, Rabe, Meidinger, Vorlef. I. p. 116. n. 1. der Rabe. - Goeze, nützl. All. I. p. 227. n. 30. der Kolkrabe. Merklein, "Thierreich, p. 341. Raab, Loniceri, Kräuterbuch, p. 672. Rapp, Raabe. Kraft, Ausrott. grauf. T'h. I. p. 254. der Rabe, ‚Linne‘; Syfi. Nat, Edit. II. p. 52. Corvus. Liund, Syft. Nat. Edit. VI. p. 19. n. 2. Corvus, Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 105. n. 1. Cor- vus (Corax) ater, dorfo caerulefcente, cauda fubrotunda. | Müller, zoolog. dan. prodr. p. ıt. n. 86. N (Corax) ater, dorfo atro-caerulefcente, cauda fubrotunda. Kramer, Auftr. p. 333. n. 1. . Corvus ater dorfo caerulefcente. Brünich, ornith. bor. p. $. n. 27. Corvus Corax. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 244. Corvus; ein Kol Rabe, Rabe, Rappe. Mochring, av. gen. p. 31. n. 6. Corvus. Hermann, tab. afhinit. animal. p- 199. Corvus Corax ‚Jonffon, av. p. 38. Corvus Plin. hi. nat. L.X. c. 12. Corvi. Arijkot. hift. anim. L. VI. c. 6. n. 74. Ruaac- Gerin. ornith. H. p. 32. Tab. 14. Rangon. difl. de Corvo. Stettin 1670. 8. Baer. Korakophonia etc. Brem. 1700. 4. e Nejjel, difl. de avibus Apollinis, Cygao et Cor- vo. Upf. 1725. 8. Tourner, difl. de av. Apoll. Cyguo et „prvd. Upf. 1725. 8. - Donndorff, Handb. d. Thiergefch. p. "aas. D. r der Kolkrabe. - ß. ER Aves Picde, Corvus. 341 » ß. Corvus varıus. Der bunte Rabe. Müller, Naturfyft: u. p. 171. Cacalotl, Rriffon, ornithol. I. p. 157. Corbeau varie, Büffon, Vögel, VI. p. 55. der Rabe aus Mexico. Latham , Vögel, I. p. 303. n. 1. Var. A. ‚der bun« te Rabe, Latham, Syf. ornitholog. I. p. 150. ß. Corvus varıus, Berlin. Satan. VII. p. 361. | y. CorvusaLsus,. Der weiße Rabe. Müller, Naturfyfem, II. p. 171. weiße Raben. . Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 412. ganz weiße Raben. Brijjon, ‚ornith. I. p. 157. B. ae blanc, Biffon, Vögel, VIE. p. 55. weiße Raben. Latham, Vögel, l,.p. 304. 0.1. Var. B. der. weiße Rabe. Latham, Syft. ornithol. 1. B 151. Y Corvus Calle didus. \ Zorn, Petinoth, II. p. 33. ein BEN Rabe. Klein, verbefl. Vögelhilt. 'p- 57. adın. 1.ein weiß ‚fer. Rabe. Götz; Naturforfch. "XV. p. 46. n. 2, ein fchnee- b ‚weißer Rabe. n.3. ein weißer Rabe. P- 48. 0.4. ein weißer Rabe. Götz, Naturgefch. einiger Vögel, p. ıı2. n. 2. ein [ehneeweißer Rabe. p. 115. n. 3. ein weißer. Rabe. - Geoffroy, mat. med. vu. p. 409. die weißen Sale Berlin. Samml. VIII. p. 359. - Witzel: Eph. nat. curiof. Dec. I. an. 3 äh 57. 81. ae Rasa; nouv. mem. de l’acad. roy. a Berl. BE ...08773 Br. 23 Y3 od, Dr 343 Aves Picae. ‘ Corvus. 6, Dar nördliche fehwarz und iveißbunte Rabe. 6) Müller, Naturfyft. U. p. ız1. Briffon, ornitholog. I. p. 163. Corvus borealis al- bus; Corbeau blane du Nord. _ Biiffon, Vögel, VI. p. 56. der weiße nordifche Rabe. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 151. d Cons bo- realis albus. Pennant, arct. Zoolog. I: p. 233. ad n. x. eine Race von fchwarz und weißer Farbe. Pontoppidan, Naturgefch. von Norwegen, p. 172. halb weiß? und halb [chwarzr Raben. Berlin. Sauml.VIl. p 359. der weiß und fchwarz- bunte Rabe, Titelkupf. \ Eberhard, Tüiergefch, p- 72. der nordifche weiße Rabe. Muf. Worm. p. 292. Corvus verficolor Feroenfis, 30. Cıericus. Der Pfiffe. (6) Lautham, Syft. ornithol. 1. p. 152. n. 4. ß. Corvus . totus niger, mento albo, roftri bafı cinerea. 31. Austrauıs. Der Süd- See- Rabe. Latham, Vögel, I. p. 304. n. 2. der Süd. Sees Rabe. Latham, Syft. ornithol, I. p. 151. n. 2. Corvus (Auftralis) nigricans, gulae pennis laxigribus, a fufcefeentibus, 3. CoRoNE. Die Rabenkrährs(”) e Miller „ Natuxfylt, 11. p. 173. n, 2. die [chwarze Krähe. Leske, (5) Nach Brifon eine eigne Gattung, . (6) Nach Latkum eine Spielart von Corvus Corgne. (7) Flügelweite über 3 Fufs. Gewicht 20 bis 22 Unzen. Liebt ‚ vorzüglich die Feldhölzer ud Waldungen, die ans Feld ROSEN: —. Aves Picae. '“ Corvus, 343 1 Erske;, Naturgefch. P- 29: n. 2: die Sehwarze | Krähe. Borowjky, Thierteich, I. p. EN 11. die fihwarze Krähe, Räbenkrähe lumenbach, Handb. d, Naturgefch. p. 173.0. 2. Corvus (Corone)- ätro..eaerulefcens’ tötus, cau- da rotündata, reetricibus acutis; "Alk Raben- Krähe. Bechflein, Takte. 1. P- 362. n. 2. die Rabenkrähe. "Y4 ER ' BechRein, gränzen. ı Sieifind Sttich-und Standvögel, RN ihr Som- meraufenthalt befchaffen ift Diejenigen, die in. kleinen Feld- hölzern wohnen, fchlagen fich im Herbft in; grofsen 'Schaa- ren zufammen , ziehen am Ende des Octobers bey. eintreten- der itürmifchen Witterung von ihrer Heimath weg, von einer grofsen Wiefe zur andern, fuchen im Winter am Tage ber- gigte Gegenden, Wiefengründe, offene Felder, wo Milt hin- gefahren if und ziehen ‘des>Nachts mit 1grofsem "Gefchrey in die Wälder, wo fie Schutz vor Sturm und. Wetter har ben, Im Mäız gehen fie wieder ‚in ihre ‚Heimath. ‚zurück. Diejenigen hingegen, die-am Fufs eines waldıgen , vorzüglich mit Schwarzholz befetzten, Kettengebir gs wohnen, ziehen nie- mals weg, und begeben fich im’ October: in einige Familien zufammen. Die Standvögel bauen einzeln, die Strichvägel aber zufammen in Feldhölzern , und es giebt Gegenden, wo, fich, wie bey den Saatkrähen, 20 bis: 30: Nefter auf. einem ‚Baume befinden, die oft mir ihren Unterlagen, die gewöhn- lich aus Dornen beftehen, unter einander, und mit denen auf den nahe ftehenden Bäumen verbunden, find. Das Weibchen legt 5 bis 6 Eyer, welche blaugrün, und: mit grofsen und «kleinen afchgrauen, und olivenbraunen Flecken beferzt find, die am ftumpfen Ende zufammenfliefsen. Männchen und Weibchen brüten fie in ıg bis 20 Tagen gemeinfchaftlich aus. Die Landleute effen in manchen Gegenden das Fleifch, und vergleichen es mit dem Taubenfleifche. Beffer ind die Eyer. Sie können auch gezähmt werden, und Worte nachfprechen lernen. — Brifon rechnet den Corvus verficelor Feroenfis, aus . dem Muf. Worm. und Latbam den vorher angeführten Corvus ‚Auftvalis, als Spielars mir hieher. 344 Äves Picar, »... Cervus, Bechfkein, Natur gefch. Deutfchl. H. Bi a2. n. 2. die Rabenkrähr. P- 424. die Krähe, Kra- . he, fehwarze Kräha,. der fthwarze-Rabe, der Schwarz e Krährabe, der kleine Rabe, die Haus- kr ähes in Thüringen: der Rabe. Funke, Naturgefch. l.,p. 293. die Schwarze Kröhe, Ebert, Naturl. II. .p. 56. die gemeine, Krähe. Halle, Vögel, P- 247. nn. 187. die 23 Ra. Krakahe » Gattırer, vom Nutzen u. Schale, der Thiere, U. p. 340. n. 281. die Rabenkrähe. * Pennant, ard. Zool, ll. p. 234. n. 51. die MR krähe, “Neuer Senaupl, der Natur, IV. p. zig! A.1T. Ra- beuikr ähe. “ Ousmat. hillor. nat. III. p. 427. die Hauskrühe, Schwarze Krähe, Handbuch der Naturgefch. IL. p- 162. "he Raben- kr ähe. : | Handbuch der deutfchen Thiergefch, p. 118. Ra. ‚benfrähe. Klein, av. Pı 58. n» 1. _Cornix nigra, Klein, Vorbereit, p- ıır. n. 1. fehwarze Krähe, Raben‘Krähe. Kleim, »verbeflerte V öeeihifl p. 58. n. 3. Raben. hrähe, Gresner , Vögelb. p, 344. Kröe mit ı zieml, Fig, Briffon, ornithol. I. p. 157. n. 2. Corneille, « Bi fon, ‚Vögel, VII. p. 77. die Raben „.Krähr; ...mitı Fig. Batfch, Thiere, I.-p. 329. die Rabenkrähe. Lotham, Vögel, 1: p. 304. n. 3. die Rahenkrähe, Lathan, Syft, ornitholog, I. p. ı51. n. 4. Corvus. ‚ (Corone) atro - caerulefcens totus, cauda ro- tundata, rectricibus acutis, Befike, d A LER Auer Picae Corvins. 345 4% Bofıke, Vögel Kurlands, p. at. n: B ae Schwer. 22 Krähe. - Bock, Naturgefch. von Dreütfähe Iv. pP 29% .n. 44. Jchwarze Krähe, Rabenkrähe. hs Naturgelch. von Livland, pP Pr u. 55. Schwarze Krähe, ‚Lepechin,: Tagebuch d. rl Reif, II. p- 13. die Krähen. | Steller, Kamtfchatka, p. 194. ‚Krätn, Carver , Reif. d. Nördanccı "pP. 383. Krähen. Pontoppidan, Naturgefch, von Dännem. p. 166, n. 2. Blaa- Raage. Krafcheninnikow, Kamtfchatka, p. 200. Krähen. . For/ler, Reif. Ed. in 8, I. p. 28. Krähen. S. G. Gmelin; Reif. durch Rufsl. Lp. 50: Georgi, Reil.I. p. 165. Turlak. Meyer , Thiere, I. Tab. 99. | Schneider , zoolog. Abhandl. p. 157. der gemeine. Rabe. Bloch: Befchäfft. d. berlin, Gefellfch. W. p- 605. 2 die [chwarze Krühe. | er Encyklop. XLVI. p. 456. die Rabenkrä= „ fehwarze Raubkrähe, FINE Feld, za Mittelrabe. _ 'Stopoli, Bemerk. a. d. Wriräefih: I: p. er n. 36. der gemeine Rabe, [chwarze Krähe. - Zorn, Petinotheol. II. p. 261. der etwas ER \ ganz [chwarze Rabe, | Döbel, Jägerpraktik , I. p. 82. kleiner Rabe, oder Schwarze Krähe. Naumann, Vogelfteller, p. 162. n. 2. die fehwer: .,zen Krähen. Nafurförfch. IX. p. 41. n. 43. [ihwarze Krähr. - Anweifung Vögel zu fangen u.f. w. p- 145. die Krähs, Y3 0 Mellim, 346 Aus Picoe. Corvus. Mellin, von Anleg. der Wildbahn. pP 3 nm die [chwarze Raubkrähe. Bechflein, Mußterung fchädl. Th. p. 97. n. a. die Rabenkrähe. | \Oekonom. Zool. p. 67. n. 6. die Krühe. Schlef. patriot. ökon. Nachr. 1776. St. 12. p. 94. . St. 27. p. 212. — 1772. St. 15. p. 114. Neue Mannichfalt. IV. p. 447. Linns, Sylt. Nat: Edit. X. 1. p. 1205. n. 2. Corvus (Corone) atro- caerulefcens, cauda rotundata, ‚redtricibus acutis. Müller, zoolog. dan. prodr..p. ır. n. 87. Corvus (Corone) atro - caetulefcens totus, cauda ro- tundata, redtricibus acutis. Brimich, ornith. bor, p. 9. n, 29. Corvus Corone, Hermann, tab. aflin. animal. p- 199. 201. Corvus Corone. SFonflon, av. p. 40. Gorntge Piin. hift. nat. Lib. X. c. 12, Cornix. Eueret. de rer. nat. L. 5. v. 1083. Cornices. Ariftot. hit. anim. L. 6. ce. 6. n. 89. Kogwvn. | Donndorff, Handb, der a ner P- 226. n.2. die Rabenkrähe, | e i £. Die. bunte Rabenkrähe, Miller NaturfyR. IL. p. 173. Krähen mit weißen. und fchwarzen Federn. Borowjky, Thierreich, II. p. 110. a. die bumte Krähe. _ Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. Pe 424. n.L weiß- und fchwarz ar Rabenkrähe. Briffon, nr A . p. 558, A. Corneille variee. Bijfon, Vögel, VIL p.. JEANNE weißbunte Rabenkrähen. Latham, Avis Picae. Corvus. 347 'Latham, Vögel, I. p. 306. n. 3. Var. A. "die ‘bunte Krähe. Latham, Syf. ornitholog, I. hir 158, %. Coral varia. 9. Die weiße Rabenkrähe. , Kan » Müller, Naturfyflem, U. .p. 173. weiße Krähen. Borowjky, Tierreich, II. p. ro. b, die aha Krähe.. » Bechftein, Naturgefch. Deutfehl. ı. pP. 424. n. 2. eine weiße Rabenkrähe. Briffon, ornithol. I. p. 158.B. Corneille blanche, Biffon, Vögel, VII. p. 85. weiße Krähen. Latham, Vögel, I. p. 306, n. 3. Var. B. die aß . Krähe. Lathom, Syn. TI. p. 372. White Crow. Latham, Syft. ornitholog. I. p, 152. d. Cornix candida. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 243. Cornix candida; eine weiße Krähe. Sal:rne, ornithol. p. 91. n. 9. Ecuhe: ri; d. Eine Rabenkrähe mit grauem Halsbande. * Bechftein, Naturgefch, Deutfchl. IL. p. 424. n. 3. n FrucıreGus. Die Saatkrähe, (2) Miller, Naturfyf. UI. p. 173. die Saatkrähe. Leske, ) Länge ı Fufs 7 Zoll. Flügelweite 3 Fuls 7 Zoll. Ver- mehrt fich zweymal im Jahre, und legt fchon zu Ende des Märzes zum 'erften Male Eyer. Die Eyer find grünlich, mit vielen blauen Flecken, befonders am ftumpfen Ende be- zeichnet, der Anzahl nach 3 bis 5. Diefe Thiere halten fich meiltens in grofsen Gefellfchaften beyfammen, Heben befon- ders Feldhölzer, und ziehen im Herbft in Schaaren weg. In Frankreich verkündigen fie als Zugvögel die Ankunft des Winters, und im nördlichen Deutfohland die Ankunft des | ! Frühlings \ 348 Aves Picae, -Corvus. " Leske, Naturgefch. p. 243. n. 3. die Saatkrähe. Borowskt, Thierreich, IH. p. 105..n. 4. die Jchwar- ze.Saatkrähe, Karechel, Blumenbach, Handb, der Naturgefch, p- 173, n. 3. Corvus (Frugilegus) ater, fronte cinerafcente, cauda fubrotunda; die Saatkrähe, der Karechel. | Bechfßein, Naturgefch. T. p- 362. n. 3. die Saat» krähe. Bechflin, Naturgefch. Deutfchl. II, p- 432. n.'4, "die Saatkrähr: p. 438. die [chwarze Saatkrähe, Sehwarze Feldkrähe, Saatrabe, Kranveitl(?) ' Karechel; Ackerkrähe, Rooke, Rooche, Rouch, Rauch, Rück, Karok, Roek, Rouck, der pom- merfche Rabe; in Thüringen: Nachtfehnabel. Funke, Naturgefch, I.p. 293. die Saatkrähe. Ebert, Naturl. II. p. 56. die Saathrähe. "Halle, Vögel, p. 250. n. 189. die [ehwarze Saat- krähe, um den Schnabel weiß, krätzig. Gatterer, vom. Nutzen und Schaden der Thiere, ll. p. 343. n. 282. die Saathrähe. Pennant, ard. Zool. II. p. 238. A. die Saatkrähe.. Handb: der deutfchen Thiergefch. 2 .119.- Saat- krähe. "Neuer Schaupl. der Natur, vn p- 3. n. 5. = Getraidefr: fer. Onomat. hiflor. nat. III. p. 425. Karechel, Klein, av, p. 59. n. 3. Cornix nigra, frugilega. Klein, Vorbereit. p. ıız. n. 3. Äarechel, Rooke, Rooche, Rouch. | Klein, verbeil. Vögelhill. p. 58. n. 6. Karechel. Kien, ftemmat. av. p. ı0. Tab. 10. fig. 3. a. b. "Klein, Frühlings. In manchen Provinzen Deutfehkindit wird iche nur das Fleifch der jungen, fondern‘ auch der alten als fchmackhaft gegeffen. Auch die Eyer werden zu diefem Ge- Brauch ausgenommen. 3 2 - Aves Picae. “ Corvus. 349 Klein, Vögeleyer, p. 2ı. Tab. 8. fig. ; 3m A Brifon, ornithol. 1. p. 158. n. 3. Corneille moif fonneufe. | Büffon, Vögel, VII. p. 98. die Saat Krähe ; mit ı Fig q Bat/eh, Thiere, I. p. 330. die: Saarkra Latham, Vögel, I. p. 307. n. 4. die Saat-Krähe, Latham, Syn. Supplem. p. 76. Rook. Latham, Syfl. ornitholog. 1. p. 152. n. 5.Corvus (Frugilegus) ater, fronte cinerafcente , cauda fubrotundata. Bock, Naturgefch. von Preufen, IV. P- 293. n. . 45. Soatkräle. - Fi ifcher , Zuf. z. Naturgefch. von Livland, P- 44- .n. 492. [chwarze Saatkrähe, Ackerkrihe, White, Naturgefch. von Engl. p. 66. n. 4 Jehwar- ze Krähe. R Pia Naturgefch. v. Dännemark, p- 166. n. 3. Raage. Pallas, Reife, 1.p. 98. I. p. 290. Kornkrähen. Pallas, nord. Beyträge, IL p. rı. die Kornkrähen. Linn, auserlef. Abhandl. II. p- 288. n. 61. die Saathrähe. Naturforfch. VII. p. 41. n. 44. Saatkrähe. Döbel, Jägerprakt. p. 83. Rücke. ‚Naumann , Vogellleller, p. 163. die fchwarzen Frldkrähm. Bechfltin, Mufterung fchädl. Thiere, p. 100. n. 4. die Saatkrähe. Eberhard, ‘Thiergefch. p. 72. die Saatkräht. Mridinger , Vorlel. I. p. 116. n. 3. dir Saatkrähe, Goeze , nützl. All. II. p. 306. n.ı. die Saatkrähe. Krinitz, Encykl. XLVT, p. 488. die Saat-Krähe. Liund, Syfi. Natur. Edit, VL p. 19. m. 2. Cor- nix frugivora, Linne, 350 Aves Picae. Kore | Linnd, Syft. Nat. Ed. X. I. p. 105. n. 3. Corvus (Frugilegus) ater fronte cinerafcente. Kramer , Auftr. p. 333. n. 2. Corvus ater ; /chıvar= ze. Kran, Sehwarze Krähe. ©. Schwenkfeld, aviat. Silef. p. 242. Cornix nigra frugilega; eim Rooke, fil. Rooche, Rouch, Schwarze Kray, | Fonflon, av p. 41. Cornix Er on | Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 226. n. 3. die Saatkrähe. \ 6.Cornıx. Die Nebeikrähe. (2) Müller, Naturf. IT. p. 174. n. 5. die Nebelkrähe. Lejke, Naturgefeh. p. 244. n. 4. die Nebelhrähe. Börow/ky, Thierreich, Il. p. 205. n.5. die Ne belkrähe , der Mehlrabe. | Biumsnbach, Handb. der Naturgefch. p. 173. n. 4. Corvus (Cornix) cinerafcens, capite, iugulo, alis caudaque nigris; die Krähe, Nebelkrähe. _ Bechflein, Naturgefch. I. p: 664. n. 4. die Nebeh krähe. Dr - Bechflein, Natorgefch. Deutfchl. U. p. 425. n. 3. die Nebelkrähe. P- 432. Krähe, Kräge, Ho!z- kräht, (9) Länge ı Fufs 10 Zoll. Flügelweite 3 Fuls 3 Zoll. Ge. wicht 23 bis 24 Unzen. Hat in ihrer Lebensart fat alles mit der Rabenkrähe gemein, mit welcher fie fich auch im Norhfall zuweilen paart. Nifter gern in lebendigen Hölzern, auch in Gärten, des Jahrs zweymal. Das Nelt fteht ein- zeln, ift nicht allezeit hoch angelegt, beftehr aus «kleinen, feit zufammen gebauten Reifern, mır Wolle und Haaren aus- gefüttert. Legt 4 bis 6 längliche, heligrüne mit feinen braune Strichen und Flecken verfehene‘; Eyer, die ıg Tage bebrüter werden. Stellt befonders den Enten- Hühner -Fafa- . nen- u. a. Eyern nach. Könmmt bey grofser Kälte häufig in’ Städte und Dörfer, und frifst alles was ihr vorkömmt. Das Rleifch ift völlig ungeniefsbir, ‚Aves Picae. _ Corvus. 358 kröhe, Aflkrähe, Aaskrähe, Wi nterkrühe, Schildkrähs, Sattelkrähe, bunte und graue Krühe, grauer Rabe, grauer Krährabe, Mchl- rabe, graubunte Krähe, Kranveitl, Urona. Funke, Naturgefch. I. p. 294. die graue Krähe, Mantelkrähe. Ebert , Natourl. II. p. 57. die Nebelkrähe. ; Halle, Vögel, p. 249. n. 122. die graue Kröhe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p. 346. n. 283. die Nebelkrähe. _ Pennaent, ard. Z.oolog. II. p. 239. B. die Ne belkrähe. Never Schaupl. der Natur, IV. P: or n.2.grom bunte Kröhs. Onomat. hift. nat. IN. pi 424. oe Schildkrähe. Handbuch der Naturgefch. II. p- 1A. die Nebel. krähe. . Handbuch der deutfchen Thiergechiche, p- 19. .. die Nebelkrähe. Klein, av. p. 59..n..2. Cornix cinerea. Klein, re. p- u. n. 2. graue bunte Krähe. Klein, verbefl, Vögelhift p. 58. n. 5. Me Krähe. | Klein, femm. av. p. 9. Tab. ı1. fig. ı.a. b. Klein , Vögeleyer, p. 21. Tab. 8. fig. 9. ereır Vögelb. p. 347. Nebelkräe; mit ı Fig. Briffon, ornithol. I. p. 150. n. 4. Corneille man. telee. Büjon, Vögel, VB p. 114. die graue Krähe; mit 1 Fig. . Bat/ch, Thiere, I. p. 330. die Nebelkrähe. Latham, Vögel, I. p. 308. n. 5. die Nebelkrähe, Hokzbr ühe, Latham, Ru Suppl. p. 77. Hooded Crow. Latham, : 352 : Aves Picae. : Corvus... Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 153.n. 9. Corvug (Cornix) cinerafcens , capite, iugulo,, alis cau- daque nigris. Bofeke, Vögel Kurl. p. 31. n. 44. die Nebelkrähe. Bork , Naturgefeh. v. Preuflen, IV. p. 294.0. 46. Nebeikrähe, gemeine Krähe. Cetti, Naturgefehichte von Sardinien , IR p- 'y0. -die Nebelkrähe Fifther, Livland, p. 70. n. 56. gemeine Krähe, Leem, Lappland, 'p. 128. Krähen. , Pontoppidan, Naturg. von Däunemark, p. 166. n.4 Krähe. Pontoppidan, Norwegen, p. 156. Krage, Kraa. ko, die Krähe. - White, Eugl. p. 61.0. 4. graue Krähe. - Sropoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 31. n. 37. graubunze Kröhe. "Linne, auserlef. Abh. II. p. 288. n. 62. die Nebel. krühe. Zorn, Petinotheol. vo P- 263. die Krahe, Nebei- 'krähe. i Döbel, Jägerprakt. I. p. 82. Krähe. Naumann, Vogelfteller, p. 162. Schildkrährm. Natürforfch. IX. p. 41. n. 45. Nebeikrähe. Anweif. Vögel zu fangen , p. 347. Nebelkrähe, Mellin, Wildbahn. p. 348. n. 12. die Nebelkrähe, Schild- oder Sattelkrähe. Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, p- 99. n.3. die Nebelkrähr. Schwed. Abhandl. XXXVIIL p. 247. Nebelkrähe. Loniceri, Kräuterb. p. 672. Äräe. ‚Meidinger, Vorle{. 1. p. 116. n. 4. die Nebelkrähe. Gorze, mützl. All» IL p. 362. n. 2. die: Nebeikr ähe. Kadinitz, Encyklop. XLVil Be 509. die graue oder graubunie Krähe. = Lind, Aves Picae, Corvus: 353 " Linn?‘, Syft. Nat. Edit. II. p. 52. Cornix. ‚Linn?', Syft. Nat. Edit. VI p. 18. n. 3 Cornix cinerea. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 105. n. 4. Behr vus (Cornix) einerafcens, ie alis caudaque nigris. Müller, zoolog. dan. prodr. p. ı1. n. 88. Corvus (Cornix) cinerafcens, capite, iugulo, alis cau- daque nigris, | ‚Kramer , Auftr. p. 333. n. 3. Corvus: capite, gula, alis caudaque nigris, trunce cinerafcente. Brinich, ornith, bor. p. 9. n. 3. Corvus Cornix. Schwenkfeid, aviar. Silef. p. 241. Cornix cine- ‚rea; eine Schilt = Krobe, il. Nabelkraye, Wine ter « Krahe. Hermann, tab. afhın. anim. p. 199. C. Cornix. ‚Fonflon, av. p. 41. Cornix cinerea. Gerin, otnith. II. p. 35. Tab. 146. 147. Donndorf, Handb. der Thiergefch. P- 277. 0. 4 die Nebelkrähe: ß. Die weiße Nebelkrähe. * Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 432. n. 1, Bock, Preuflen , IV. p: 295. Biffon, Vögel, VII. p. ızı. BEN ‚Mach: Naturforfch. XII. p. 17. Müller, zoolog. dan. prodr. .p. ı1. ad n. 88. y. Die fehwarz- und weißbunte Nebelkrähe. * Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 432. n. 2. 0. Die [chwarze Nebelkrähe. * " Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. IL. p. 432. n. 3. Biffon, Vögel, VI. p. 131. 22. Davrıcus. Der daurifche Rabe. 2 | Büffon, Vögel, VI. p: 153. der daur ifche Rabe. A Band 1. Th. du Latham, - 354 Aves Picae. Corvus, Latham, Vögel, I. p. 310. n. 6. die daurifche Krähe. Tab, 18. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 154. n. $. Corvus # (Dauricus) ater, nucha canefcente, cervice pedtoreque albis. Pallas, Reife, Ausz. IU. Anh, p. 4. n. 8. Cor- vus dauricus ; Mongalo - Buraetis Alabiu, ß. Büffon, Vögel, VII. p. 153. eine beynahe, ganz fchwarze Abart. Latham, Vögel, I. p. zu1. eine faft ganz fchwar- ' ze Spielart. Latham, Syft. ornithol. I. p.'154. ß. Corvus totus . .niger, cervice iuguloque fufcis. Pallas, Reife, Ausz. III. Anh. p. 4. Varietas fere tota nigra. a3. CaLceponıcus. Die neucaledonifche Krähe. Latham, Vögel, 1. p. zı1. n. 7: die Neu - Kaledoni= Sehe Krühe. Latham, Syft. ernithol. I. p. 154. n. 9. Corvüs (Calcedonicus) cinereus, roftro, bediben Sr bris caudaque nigris, 24. Jamaıcensıs. Die Krähe aus Jamaica. Brifjon, ornithol. I. p. 160. n. 5. Corneille‘de la Jamaique. Büffon, Vögel, VI. p. 134. die jamaikaifche Krähe. ' Neuer Schauplatz der Natur, Il. p. 351. n. 4. Deh- le mit weißen Nafenlöchern. Klein, av. p. 59. n. 5. Cornix nigra, garrula. Klein, Vorbereitung, p. 112. n. 5. Dohle mit wei- ten Nafenlöchern. Klein, verbefl. Vögelhift, p. 59: u. 13. Dohle mit weiten Najelöchern. Lathom, Aves Picae. ‚er Corvan 1855 Lotham, Vögel, Lp. si n, % di Beil aus Far RR PN ‚ Latham ,»Syft. erh, h; 5 154. n. ‚10. > FRE (Jamaicenli s) totQ, cOrpore arcubasque wigris, 6, Moxenuta. Die Dohle. (1) a Müller, Naturfyft, 1. „P. 174. n. 6. die Dohle, Lifke, Naturgefch. p. 244. n. 5. die Dohle.. Borowfky, I hierreich, H. p. 106..n. 6. die Dohle. ‚Blumenbach, Handb. der Naturgefch. P- 173. n. 5. Corvus -(Moncdula) fufeus, oceipite .incano, Fronte, alis ‚eaudaque nigris; die "Dohle. Bechflein, Naturgefch. 1. p. 364. n. ee ‚die Dohle. Bechfitin, Naturgelch. Deutfehl. IL. p. "439. die e Dohle. .p. 446. Zul, Dhul, Thale, „Dachicke, Tole , graue Dohle, Zfihokerll,‘. ahe, , Doel, Aelhe, «Kayke,. Gacke, h ‚Schmeegach Thal, son. Klaas, W achtel,, ‚Sehmtedohle. ar Funke, Naturgefch. I: p. 295. die Dohke“ Ebert, ‚Naturl. IL. p. 57 die Dohle - Halle, V ögel, p- 251, 0, 190. die Dohle. \ Dleyer „, Thiere, P. 6... Tab.- Le PR Gattirer, vom Nutzen: und Schaden der biere, ‚MU. p. 354. 1.284. die Dohle, a a: Pennant ard. Zool. Il. ;P» 239. Cu dir. Dohe Er ı Beckmann, ‚Naturhift.. P- al b» die, Dahle, yı 24 OR 4 ET m 2 “ Neuer wal ee er Go) Ein fcheuer; "furchtfainer Wogely der fchwer an fchielsen if. Lebe gerät in Gefellfchäfeider Rabenkrähen ctnd Saare krähen, Brüret jährlich zweymal, Frifst Regenwürmer, Erd« ‚ maden; ‚Getraide, Hülfenfr üchte,, grüne Saat, ‚Kitfchen u.d. feltener Fleifeh. Sucht ach die Rebhühner - ı und Lerchen« eyer auf, Lernt fprechen, ‚ -Die gezähmcert ftehlen Wie die Raben, alles wäs glänzt; ja die in der Freyheit rattben fich fogar unter teinander die Materialien zum Bat-Hh Neltes. It in den nördlichen Gegehdan Zugvugelı Das Klällsh wird in N Ländern gegen | 356 Zuves Piar. Corvus. Neuer Schaupl. d. Natur, II. p.350. Dohle. Onomat. hift. nat. V. p. 217. die Dohle, Thole. Handbuch der Naturgefch. H. p! 163. die Dohle. Handbuch d. deutfchen Thiergefch. P- 119. die Dohle. Klein, av. p. 9. n. 4. Cornix gracula, MN. ! erh Garrulus. Klein, Vorbereit. p. 112. n. 4. Dohle, ae Tho- le, Aklke. ' Klein, verbeif. Vögeln. p- 59: n. 10. Dökte.. Klein, ffemmat. av. p. 10. Tab. 11. fig. 2. 2. b. Klein, Vögeleyer, p: 21. Tab. g.fig. 4 Gesner, Vögelb. p. 532. Tu). Fig. p. 534 Briffon, ornithöh I. p. 160. n. 6. Choucas. Büffen, Vögel, VM. p. 137: die Döhle. p- 1 die graue Dohle; m. ı Fig, >. "Batjeh, Thiere,' l. p- 328. die Dohlt. Latham, V ögel, I. ‚Pı 92. 0.9. die gemeine “Dohle. h Latham, Syn. Suppl.p 298: Jacke. "Latham, SyR. beiiuhöt I. p. 154. n. ir. Corvus. (Monedufa fülco- nigricans, oceipite incano, fronte, alis caudaque nigris. Befeke, Vögel Kurl. p. 32. n. 45. die Dohle. Bock, Preuffen, IV. p. 296. n. 47. die Dohlr. Ceiti, Naturgefch. von Sardinien, II. p. 71. die " fehwarze Dohle? " Ei ifcher , Livl, pi: 71: n..57. Dohle.. | Rontap pie Be v.Dännemark,p. 166,1 n. 5. ' Dohle. Pontoppidan, Norsießen, II p: 124. Alike, Kaas, Kaı Ye, Raage. Georgi, Reife d. Rufsl. I. p. 165. Pallas, Reife, U. p. 290. Dohlen. _ Pallas, nord. eyes UI. p. 11. Dohlen. | „Scopoli, = - Aves Picae. . Corvas. N 357 | Bei Bemerk. a.d. Naturgefch, 2 1% 32.n.38. die Dohle oder Thole. Linne, auserlef. Abh. .II. p. 289. 1.63. ‚die Dohle. Zorn, Petinotheol.-U. p. 141. 263. die Dohle. Döbel, Jagerprakt. I. p. 83. die Dohle. Naumann, Vogelfteller, p. 163. n. 5. die Dohlen oder Schmeekrähen. Naturforfch. IX. p. 42. n: 46. Dohle. Anweif. Vögel zu fangen, p. 145. die Dohle, Fablonsky, allg. Lex. p. 273. Dohle. Krünitz, Encyklop. IX. p. 358. Dohle. Bechflein i Mitleiudg lee Th. p- 101. n. 5. die © + Doble. Ginth. Neft. u. Eyer, p. 51. Tab, ır. Dohle. Eberhard, Thiergefch. p. 72. Dohlen. Oekonom, Zool. p. 67. n. 7. die Dohle. Meidinger, Vorlef. I. p. 116. n. 5. die Dohle.- Merklein, "Thierreich, p. 333. Doolen oder Tulen. Kraft, Ausrott. grauf. Th. I. p. 239. Dohlen. Loniceri, Kräuterbuch, P- 672. Dohle; m. ı mit tem Fig. Linne, Syfl. Nat. Edit. IT. p. 52. Monedula. Linse, Syfi. Nat. Edit. VI. p. 19. n. 5. Monedula.- Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 106. n. 5. Cor- vus (Monedula) fufea, occipite incano, fron- te, alis caudaque nigris. Miller, zoolog. dan. prodt. p- 12. n. "89. Corvus (Monedula) fufcus, occipite incano, ‚fronte, ‚alis caudaque nigris. Kramer, Auflr. p. 334. n. 4. Corvus Frame. ni gra, Occipite incano, corpore fufco , alis cau- daque nigris; Tagerl, Dohle, Tiehocker1.; ‚Brünich, ornith.bor. p.9. n.gt. CorvusMonedula. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 305. Monedula ; ein Thale, Tole, Tule, Aelehe, 23 Hermann, 358 Aves Picae.: ° Corvus. Hermann, tab. affınit. Bi: p. 199. "Mönedula. Fonflon, av. p. 42. Monedula Plin. hilt. wat. L.10.c.29. 1.17. c. 14. Möhddula, Zriflot. bill. anım. L. IX. ec. 31. n. 199: Auxos. Donndorff, Handb. d. Thiergefch, p- 228. n.5. die Dohle. ß. Die Dohle. mit dem A Miller, Naturfyfi. U. p. 195. a. die Schweitzer. dohle mit weißem Kragen. Borowfky, "Thierreich, U. p. 106. a. die Schisei- izerdohle mit weıßem Kragen. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 446. n. 1 die Dohle mit dem Halsbande. Briffon , ornithol. I, p. 161. A. Choucas a collier. Biffon, Vögel, VII. p. 146. die Dohle aus der Schweitz. Latham , Vögel, I. p. 313, 0. 9. Var. A. die Doh» le mit dem Halsbandt. ‚Latham, Syft, ornithol, I, p. 155. ß.}Monedula “ torquata, Jonfton, av. p. 43: aliud Monedulae genus, 22 Die weiße Dohle. Müller „, Naturfyflem, II. p. 175. b. der fchlof. fehe Kleine weiße Rabe. Borowfky, Thierreich, H. p. 106. b. die weiße | Dohle. Bechfein, Naturgefch. Deutfehl. IL. p. 446. n. 2. die weiße Dohle, Briffon, ownith. I. p. 161. B: Choucas blanc. Biüffon, Vögel, VIl.p. 146. die weißen Dohlen. Latham, Vögel, I. p. 313. n, 9. Var, B. die weiße Dohle, Latham, Syft, ernithol. I. P- 155% %. Monedula candida., .& Die | vi / rd Aus Picae. Corvus. | 359 d. Die fihwarze Dohls FR . Miller, Naturfyfiem, I. p. 75 ‚die Schwarze Dohle. Borow/ky, Thierreich, II. p. 107. c. die fihwar- ze Dohle. Bechftein,_ Naturgelch. Deutfchl. I. ‚p44 447. 0.3 die [chwarze Dohle. Briffon, ornithol. I. p. 162. n. 7. Choucas noir. Büffon, Vögel, VII. p 145. die fihwarze Dohle, Chough, Chouc; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p.313. n. 9. Var. ©. die [chwarze Dohle. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 155. d. Corvus fplendide niger, BUENEN albis, oculos am- bientibus. - g. Die ganz fehwarze Das mit rothen Schnabel und Füßen. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 155. e. Monedula nigerrima, roftro pedibusque miniatis.. C Die krummftchnäblige Dohle. Büffon, Vögel, VIL p. 147. Dokte: mit weißen ‚Fligen, und krummem Schnabel. ı Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 306. Monedula zoflro | adunco; krumb/chnablichte Tale. n. Die Kreutzdohle. | Bechftein, Naturgefch. Deutfehl. II. p. 447. n. 4 die Kreutzdohle. Biffon, Vögel, VII. p. 147. Dohle, mit kreuize - weife gelrgtem Schnabel. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 306. Monedula eruci= gera; eine Creuiz- Tale. 9. Dig bräunliche Dohle mit weißen Schultern. L4 u Die (1) Nach Brifon eine eigne Gattung. ‘360 ‘> Aves Bicae. .. Corvus. . Die bunte Dohle. * 7, Bechfiein, Naturgefch. Deutfchl. II. p De: 0.3 Bunte Dohle, vorzüglich mit weißen Schwanz und Klügein. x. Die gung, fihwarze Dohle, mit grauem Hintere kopfe. * | Latham, Syf. ornitholog. I. p. 156. Cd. Corvus totus niger, occipite incano. } Philof. Transad. Ivan. P- 397. " Monedula ‚tota nigra. "AS 7. GLauparıus. Der Holzheher.(?) Müller , Naturfyft. II. p. 175. der Holzhäher. ' Lej/ke, Naturgefch. p. 244. n. 6. der Nußhcher. Borowjky, 'Thierreich, II. p. 108. n. 9. der Holz- häers; Nußbeißer, Waldhäher. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 174. ı. ie Corvus da tedtricibus alarum caeru- leis, lineis transverfis albis nigrisque, corpo- re ferrugineo -variegato; der Holzheher, Mars colph, Hetzle, Aerrenvogel. | Bechftein, Naturgefch. I. p. 366. n. 7. der Holzz. heher. | Bechfiein, Naturgefchichte Deutfchl. I. p. 149. n.7. der Holzlıeher. p. 457. Nußheher, Wald. heher, Nußbeißer, Fr: Heyer, Kichelhe= | her, (2) Einer der fehönften te Vögel. Wird nicht fo leicht gezähmt, als Raben] und Krähen, lernt aber doch leichter als jene Worte nachfprechen. Hält fich vorzüglich in Schwarz - und Laubhölzern auf. Wandert vom Ende des Octobers bis im März in Gefellfchaft von zweyen bis fech« fen, wo immer einer böinter dem andern herfliegt. Nifter auf Eichen, Buchen und Fichten, hoch und niedrig. Legt $ bis 7 grünlich graue, mit kleinen fchwarzen Flecken bezeichne- te Ever. DBrüter 16 Tage. Wird $ bis ıo Jahr alt. Das Fleifch if, vorher gekocht, und dann gebraten, efsbar. _ 1 Aves Picae. Corvus. - 368 „ her, Eichelrabe, Hätzler, Hatzler, Baum- hazel, Jük, Marcolph, Holzfchreyer , Horre- vogel, Häger, Markwart, Markolfus, Heer- holz, Herold, Nußhacker, Bröfexter , Eichel» köhr , Schoia.. | Funke, Naturgefch. I. p. 297. der Nufßheher. Halle, Vögel, p. 258. n. 203. der AnRur ass Holzfehreier , Eichelheher. | Meyer , Thiere, I. p. 13. Tab. 45. TR Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 356. n. 285. der Heher. Pennant, ard. are; I. ‚P. 240. E. der Nuß- heher. _ Neuer Schaupl. der Natur, Iu. p- yar. n. ı. Holz. heher. _ Onomat. hiftor. nat. III. p. 434. ‘der Holz zheher. Handbuch der Naturgefch. II. p. 167. der Holz- heher, Hatzler. Hancb. der deutfchen Thiergefch, p. 120. Holz. heher, Fük. Klein, av. p.,61.n. 2. Pica glandaria. Klein, Vorbereit. p. 115. n.2. Holzheher, Heer- holz, Holzfchreyer, Hatzlr. _ Klein, verbeilerte Vögelhift. p. 60. n. 2. Holz- heher. ' ‚ ‚Klein, ftemmat. av. p. 10. Tab. 12. fig.'4. a. b. Klein, Vögeleyer, p. 22. Tab, 8. fig. 2. Gesner, ri p. 26. Häher oder Hatziır. ee B-.27, Brilon, Pa I. p. 168. Geay. Büffen, Vögel, VII. p. 219. der Heher; m. ı Fig. Batfch, 'Thiere, I. p. 326. der Holzhäher. Latham, Vögel, I. p. 318. n. 19. der Nußheher,, Holzlıcher. Lathamm, Syn. Supplem. p. 79. Jay. | ZL5 Latham, 303 Aves Picae, Corvus. PFRER, Sylt. ornitholog. I, p. 157. n. 18. Corvus (Glandarius ) tedtricibus alarum caeruleis, li- neis transverfis albis ni grisque, corpore a: gi- neo variegato. Beftke, Vögel Kurlands, p. 32. n. 46. der Holz- heher. 1 Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. 297. n. 48. der Holzheher. Crtti, Naturgefchichte- von Sardinien, U. p. 75- der Nufheher. Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. 71. n. 58. Aleher, Marquard. Lepechin, Tagebuch d. rufl. Reif. I. p-5. Nuß« heher, . Georgi, Reif. d. Rußsl. I. p. 165. S. G. Gmelin, Reif. durch Sibirien, I. p. 5o. Pontoppidan, Naturg. von Dännemark, P- 166. _ n. 6. Schwarz/pecht. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 33: n. 39. der Waldhäher. Linne, auserlef. Abh. II. p. 288. n. 59. Hole heher. Zorn, Petinotheol. I p. 265. der! Wald. Heher. Döbel, Jagerpraktik, I. p. 50. Zeyer, Nuß.Heyer. Naumann, Vogellteller, p. 129. Häger, Nußheher. Naturforfch. IX. p. 43. n. 47. der Holzhäher. Pallas, nord. Beyträge, III. p. 15. der Höher. Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf. Freunde, VL. p. 451. n. 14. der Holzheher. Anweifung. Vögel zu fangen u, f. w. p. 274. der Höher. Loniceri, Kräuterb. p. 673. Heher, Fäckel. Bech ıflein, Mufterung fchädl. Ahle, p. 103. n. 7. der Holzhährr. @zoeze, nützl. All. IL. p. 362. n. 3. 2 Holzheher. ‚Fablonsky, ö \Aves Pica, Corvus. 0 A Fablonfky, allgem. Lex. p. 41. 29 Krünitz, Encyklop. XX. p. 637. Holzhäher. Meidinger, Vorlef. I. p. 116. n. 6. der Nußheher. Merklem, Thierteich, p. 251. Höhr. | Kraft, Ausrott. grauf. Th. I. p. 242. Hetzel-oder ı Häher. Linn, Syf. Nat. Edit.UI. p. 52. Glandaria. Linne', Sy@em. Natur. Edit. VI. p. 19. n. 7. Pi ca ‚glandaria. Linnd, Syft. Nat. Edit. x. T.p. 106. n. 7. Corvus (Glandarius) tedtricibus alarum caeruleis, lin _ neis transverfis albis nigrisque, area ferrus gineo varicgato. Müller, zoolog. dan. prodr, P. 12. n. 90. Corvus (Glandarius) tedtricibus alarum caeruleis, li- neis transverfis albis nigrisque, corpore ferru- gineo väriegato, Kramer, Auflr. p. 334. n. 7. Corvus variegatus, kedridihe alarum caeruleis, lineis. transverfi 1S albis nigrisque; Nufheher. Brünich, ornithol. bor. p. 9. n. 33. Corvus Glan- darius. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 336. Pica glandaria ; ein Nus-Här, Nuß- Hecker, Hützler, Holz. Schreier, Herrenvogel, Marcolfus. Hermann, vi affın. anim. p. 198. C. Glandarius. Fonfon, av. p. 44. Pica glandaria. Gerin. ai II. p. 43. Tab. 161. Schaefer, elem. ornith, Tab. 39. Donndorff, Handb. der Thiergefeh. p, 228. n, 6. der Holzhther. | P. Der weiße Holzlcher, ' Bechftein, Naturgefchichte Deutfchl. II,’ p. 456. der weiße Holzheher, Briffon, 364 Aves-Picae. . Corvus. Briffon, geaikhpl; I. p. 169. A. Geay blanc. Büffon, Vögel, VIL: p. 229. der weiße Heher. Latham, Vögel, I. p. 319. n. 19. Var: A. der weiße Heher. Eatham, Syft. ornitholog. I. p. 158. er al- bus Brif. - Gerin. ornith. II. p. 44. Tab. 162. y. Der gefchückte Holzheher. * " Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. IT. p. 457. n. 2. 85. ARGYRoPHntHmAaLmus. Die Krähevon Kar- thagena.(?) (Vogel von Plata.) | Lathom, Vögel, I. p. 329. Corvus Argyro- | phthalmus. _ Latham, Sytt. otnithol. I. p. Kun n. 38. Corvus | (Argyrophthalmus) viridi- nitens, nucha cya- . nea, remigibus primoribus apice caeruleis, re- drieibus apice albis. 26. Dusıus. Der unbeffimmte Rabe. 9.Crıstarus Der Haubenheher. IMüller, Naturfyfiem, II p. 176. n.8..der Zaun benhäher. | | Bo.rowsky, Thierreich, II. p. 102. n.ı. der Hau« - . bienhäher, der blaue Häher mit dem Feder- bıufch. "Tab. 9. A. Halle, Vögel, p. 260. n. 204. der blaue Heher mit dem Federbufche. Pemmant, ardt. Zoolog. I. p. 237. n. 54. die blaue Krähe, der blaue Nuß Sheher. | | N euer Schauplatz d Natur, III. p. 741. n.2. blauer Holzheher , Bares, gehaubter eher. x | Onomat. (3) Nat 'h Latham mit Corvns Surinamenfis pP. 375. Ds 43. Cie nerley '. Aves Picae, » Corvus \ 365 - Onomat. hiftor. nat. III. 'p- 3. der ‚or Holz. » heher, der Herold. Handb. d. Naturgefch. II. p. 168. Ba Hazler. ‚Klein , av. p. 61. n. 3. Picaglandaria criftata, pur- pureo caerulea. Klein, Vorbereit. p. 116. n. 3 blauer Holzheher, Heerold ‚Klein, verb. Vögelhik. p. 60. n. 3. blauer Holz. heher. Klein, verb. Vögelhift. p. 166. n. 1. blauer Heher. Brijfon , ornithol. 1: p- 170. n. 4 Geay bleu de | Canada. - ' Büffen, Vögel, vu. p. 246. der blatıe nordameri. kanifche Heher ; mit ı Fig. - Seligmann, Vögel, I. Tab. 30. der blaue Hleher. : ‚Seligmann, ‚Vögel, ‚vH. „Tab. 29.. der. blaue Hläher. Batfch, Tiere, 1. p- 326. ı der blaue nordameri- kanijche Häher. Laiham, Vögel, I. p. 320. n. 20. der blaue He: her , Haubenheher. Tigbosi‘ Syfl. ornithol. I. p. Si n, 1 Corvus ‚(Criflatus) tedtricibus.alarum lineis Mralgverfi is nigris, corpore caeruleo, collari nigro: Carver, Reif. durch Nerdather. p- 390% der AB Höher. Linne, Syf. Natur. Edit. X. I. p. 106; „8, Cor- vus (Criftatus ) tedtricibus alarum' lineis trans- verfis nigris,. corpore caeruleo, collari nigro. Donndorf, Handb. der Taipei Ps 229. n. 7. die blaue Krähe. e 27. STELLERI. Stelers Krähe. Pennant, ard. Bi IL. p. 237. n. 55. „Stellers Krühe.,, Latham, 366 Aves Picas. Corvus, Latham, Vögel, I. p. 320. n. ar. Stellers. Krähe. Latkam, Syft. ornitholog. I. p« 158. n. 20. Corvus (Stelleri) fuberiftatus , corpore atro, alis cae- ruleis, transverfi im ftriatis, caudaque caerulea, 9. Cavanus. Der cayennifche Häher. Mülkr, Naturfyft. II. p. 177. n. 9. cajennifcher ;. Hüher. ne Neuer Schauplatz der Natur, VII. p. 3. m 6. . Schwarzkehle. Briffon, ornitholog. I. p. 169. . ‚m. 2. Geay = 8 Wayenne. "7 “ Büffon, Vögel, VII. 'p. 242. der "cayennifche Heher. Latham, Vögel, I. p. 321. n. 22. . der kayennifche Hoher. Latham , Syft. ornitholög. I. p. 160. n. 24. Cor- . vus (Cayanus) fubviolaceus, fubtus candidus, iugulo fronteque nigris, cauda apice alba. 10. CARYOCATACTES. Der Nußheher.(*) Miller, Naturfyft. II. p. 177. n. 10. der Nußhäher. Tab. 6. fig. 4. Leske, Naturg. p. 244. n. 7. der Fıhhbaheker. Borow/ky, 'Thierreich, 1. p. 108. n. 9. der Nuß- häher. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 174. n. 7. . Corvus (Caryocatadtes) fulcus, alboque pundta- tus, alis caudaque nigris, redtrieibus apıce al- bis, intermediis apice detritis; der Nußhther. Bechflein, Naturgefch. 1. p. 366. n. 3. der Tan. nenheher. B echflein, WW Pe will :das Durchbohren det Bäume nach Art der Spechte bey diefem Vogel nicht zugeben. Pennant und Bäf- for behaupten es, und mir ift es ven glaubwürdigen Jagd- verltändigen verfishert worden. Aves Picae. Cor. an Bechftein, Naturgefch. Deutfchl:- II. p 457. n. 2 der Tannenheher. p. 462. Nufheher , ‚Nufße brecher, Nußpicher, Nußhretjcher ‚ Nußkna- cker, Nußhacker, Waldflael, türkifcher Holz- Sehreyer, fehwarzer Markward, Marcolph, Nu/skrähe,, Steinheher , Tannenelfker , (fürkis Siher, italienifcher, afrikanifcher F' ogel) Nußa« beißer. - Funke, Naturgefch. T, p. 298. der Tannenheher, Ebert, Naturl. 1. p- 58. der Nußheher. Halle, Vögel, p. 261. n. 205. des rothbraune Nuß- ‚heher, mit herzförmigen Flecken und kurzer Zunge. Halle, Vögel, p. 261. n. 206. Ye Bllabr ai. ne Tannenheher , mit dichten weißen herzförmi- gen Schuppen. 4% Meyer, Thiere, II. p. 2. Tab. 46. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 359. n. 286. der Nußheher. Pennant, ardt. Zool. Il. p. 240. D. der Nußkna. cker „ Tannenheher. Neuer Schauplatz der Natur, IN. p. 741. n. 3. Nußheher. Onomat. hiftor. nat. II. p. 659. der Nußbrecher. Handb. d. Naturgefch. II. p. 168. der Nu/Chrher. Handb. der deutfch.Thiergefch. p. 120. Nu/hehr. Klein, av.p.61. n. 4. Pica nucifraga. Nucifragus. Klein, Vorbereit. p. 116. n. 4. Nußbrecher , Nuß- breifcher, Nufsheher. Klein, verb. Vögelhifl. p. 60.'n. 4. Nußheher. Klein, verb. Vögehift, p..166. n. 2. Nußbrecher. Klein, ftemm. av. p. 10. Tab. 12, fig. 2. a.b. Gesner ,„ Vögelb. p. 385. Auelr eur. Fig. p. 386. zieml. gut. Briffon,, ormithol, I. p. 171. n. 1. Cafle- noir. Büffo un, 368 1} Aves Picae. "Corvus. Bäfen, Vögel, VII. ps 251. der Nußheher. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 30. der Nußbeißer. Bat/ch, Thiere, I. p. 326..der Nußhäher. Latham, Syn. I. p. 400. n. 38. Natcracker. Latham, Syn. Suppl. p. 92. Nutcracker. Latham, Vögel, I. p. 332. n. 38. der Tannenhe- her „ die Nufkrähe. Le Syft. ornitholog. I. p. 164. n. 39. Corvus (Caryocatadtes) fufcus albo pundatus, alis caudaque nigris, rectricibus apice albis, inter- mediis apice detritis. der Nußheher. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 298. n. 49. Nußhäher, Nußkrähe, Tannenheher. Fifcher, Naturgefch. von Livland, p. z1. n. 59. Nufßheher , Nußpicker. Lepechin, Tagebuch der rufl. Reif. II. p-5- Nuß- brecher. Pontoppidan, Naturgefch. von Dännem. p. 166. n. 7. Nußbeißer. Pontoppidan , Naturh. v. Norw. II. p. 168. Nödde- - Shriger. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 34. n. 40. der Nußbrecher. Linne, auserl. Abh. II. p. 288. n.60. der Nußheher. Günther, Nefter und Eyer, Tab. 38. Nußhöher. Georgi, Reif.d. Rufsl. I. p. 165. Zorn, Petinotheol. II. p. 268. der Nuß- Heher. Döbel, Jägerprakt. I. p. 81. Zunnen- te oder Schwarzer Holz - Schreyer. Naumann, Vogellteller, p- 129 Tannenheher. Naturf. "IX. p. 44. n. 48. der Nußhäher, Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Fr. VII. p- 451. 0. 15. der Nufßheher, Befeke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. 32. n. 47. Bechfein, Bi Picae. .. Corvus. 369 Berhfrin, Muflerung fchädl, Th. p. 104. 1.8. der Tannenheher. Wittenberg, Wochenbl. XV. p. 9. Nußheher. Eberhard, Thiergefch. p. 73. Nußkrähe, Meidinger , Vorlef. 1. P 116. n.7. der Tannen. heher. | Krünitz, Encyklop XLVI. p. 519. die Nuß- Krähe. Linnd, Syft. Nat. Ed. II. p. 52. Caryocatadtes. Linn, Syf. Nat, Edit. VI. p. 19. n. 6, Caryoca- tadtes. | Linne, Syft. Nat. Ed. X. I. p. 106. n. 9. Corvus (Caryocatadtes) fufeus alboque pundtatus, alis, „ eaudaque nigris, redtrictbus apice albi$, inter mediis apice detritis, - ‚Müller, zoolog. dan. prodr. p. 12. h. 91. Corvus : (Caryocatadtes) fufeus alboque punchatus, alis eaudaque nigris, redtricibus apice albis , inter= mediis apice detritis, „Kramer, Auftr. p. 334. n.'5. Corvus alis cauda, pe- dibus roftroque nigris: trunco fufco, excepto ‚vertice, maculis albis guttato, Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 310, Nucifraga; eins Nußbicker, Nußhacker. Brünich, ornith. bor. P- 9..n. 34. Corvus Oärybk catactes. "Hermann, tab. afhınit. REN: p. 200. C; Caryo- catactes. "Schäffer, elem. ornith. Tab. 49. Gerin. ornith. II. p. 44. Tab. 162. ‚Jonflon, av. p. 107. Metula Saxatilis. Tab. 40, Caryocatadtes. Donndorf, Handb. der Thiergefch. p. 229. n. 9. der Nufßhrher. "U. Band 1. Th. Aa e&. Der 370 Aves Picar. Corvus. '&. Der braunrothe Nußheher. * | | Müller, zool. dan. prodr. p. z2. ad n. N. Corvus Rufus. j | . ß. Der fchwarz und weiß geflechte Nußlrher. > Müller, zoolog. dan. prodr. p. 12. ad n.gı. C. albo nigroque maculatus. y. Der weiße Nufsheher, * Bechftein, Naturgefch. Deutfchl, II. p. 462. a1. BaLıcassıus. Der Balicafio, Müller, Naturfyft. I. p. 178. n. 11. die philippini- fihe Dohle. Brifjon, ornitholog. I. p. 163. n. 9. Chöncas des Philippines. Biffon, Vögel, VII. p. 170. der philippinifche Balicaffio; mit ı Fig. Latham, Vögel, 1.p. 315. n. 12. der Balicafhio. Latham, Syft. ornithol. I. p. 156. n. 13. Corvus (Balicaflius) virefcenti-ater, cauda forficata.. Gerin. ornith. II. p. 40. Tab. 154. | Hermann, tab. aflınit. anim. p. 200. Corvus Ba- licaflus. »8. Nova GuınEeae Die Dohle von: Neu ‚Guinea. Büffon, Vögel, VII. p. 162. die Dohle von. Neu Guinta; mit ı Fig. ‚Lathom, Vögel, I. p. 315. n. 3. u Neu- Guinee. [ehe Krähe. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 156. n. 14. Corvus (Novae Guineae) cinereus, capiftro, falcia per ‚ oculos caudaque nigris, dorfo poflico, uro- pygio, abdomine, Temoribus eriffoque.albo nigroque fafciatis | | R.Cor- Aves Picae. Corva. ‚STR ß. Corvus cinereus, capite colloque caetulefcenti= bus, capiftro fafciaque per oculos nigris, pe- dtore abdomineque pallide ferrugineis, * Latham, Syn. Supplem. p. 78. | Latham, Vögel, I. p. 215. Latham, Syft. ornithol. I. p. 156. n. 14. R. 29. Papurnsıs. Der Choucari. Biffon, Vögel, VI. p. 164. der Choucari; m.ıF. Latham, Vögel, I. p. 316. n. 14. die papuanifths Krähe. Latham, Syfi..ornithol. I. p. 157. n. 15. Corvus - (Papuenfis) cinereo-grifeus, abdomine albo, remigibus fufco » nigricantibus, macula per. oculos nıgra. 30. Nupus. Der Colnud. & Batfch, Thiere, I. p. 327. der Colnud, Büfon, Vögel, VII. p. 166. der Colnud von Ca- yenne; m. 1 Fig. Latham, Vögel, I. p. 316. der kayennifche Kahıl- hals. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 190. n. 4. Gract- la (Nuda) nigra, capite toınentolo, fericeo, pollice et lateribus fubcalvo, r&migibus extus oblique grifefcentibus. 31. CarLvus. Die glatzige Dohle. Bat/ch, Thhiere, I. p. 327. die glatzige Dohls. Büffon, Vögel, VI. p. 160, die glaizige Dohle; mit ı Fig. Latham, Vögel, 1. p.' 317. n. “ der kayennifche Kahlkopf. ’ Latham , Sylt. ornitholog. T. p. 153. n. 6. Corvus (Calvus) ferrugineo fufcus, fubtus rufefeens, facie ultra oculos nuda. Aa 30. Pa. 372 Aves Picae. Corvus. 323. PAcırıcus. "Die Krähe vom flillen Ocean. Latham , Vögel, I. p. 317. n. 17. die Krähe vom flilln Ocean. Latham, Syft. ornithol. I. p. 157. n. 16. Corvus (Pacificus) cinereus, fubtus rufefcens, capiftro pallido, occipite, nucha, alis caudaque nigrican- tibus, apicibus remigum redtricumque latera« lium albidis. 33. Trorıcus. Div Krähe von der Infel 0-3 x oh hee. | Latham, Vögel, I. p. En n. 18. die. Wendezirkel Krähe. Latham, Syft. ornithol. I. p. 157. n. 17. Corvus (Tropicus) niger nitidus, fubtus niger, cerifo, hypochondriisque albo variegatis, alis cauda- que viridi - nigris. 34. ERYTHRORHYNCHoS. Der rothfchnäblige Acker: } Büffon, Vögel, VII. p. 233. der chinefifche, Heher mit rothem Schnabel; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 322. n..24. der vothfehnäbe lichte Heher. ‘ Latham, Syfl. ornithol. I. p. 161. n. 29. Cor- vus (Eiythrorhynchos) violaceo - fufeus, fubtus "albicans, fronte, collo fubtus pedtoreque nigris, cauda bafı violacea, medio nigra, apice alba. . 35. Sınensıs. Der chinefifche Heher. Latham, Vögel, 1. p. 323. n. 25. der chineffche | Hoher. 36. Striricus, Der fibirifche Heher.(5) Büffon, Vögel, VI. p. 240. der fi FE Heher ; mit ı Fig. Latham, (35) Nach katham eine, Spielart von Lanins infauftns. | Aves Picae. _ Corvus. 373 Latham, Vögel, T. p: 323: n. 26. der nb Heher. Latham, Syft. ornithol. I. p. 159. n. 22. £. Cor- vus cinerafcens, fubcriflatus, facie colloque fubtus caerulefcenti- albis, uropygio, corpore fubtus redtrieibusque lateralibus ferrugineo- fulvis. 37. Peruvıanus. Der peruanifche Heher. Büffon, Vögel, VII. p. 235. der peruanifche He- her; mit ı Fig. Aatkon. Vögel, I. p. 324. n. 27. der peruanifche © Heher. Latham, Sytt. BR I. p. 161. = 30. Corvus (Peruvianus) dilute viridis, fronte caerulea, vertice colloque fupra albidis, gula iuguloque atris, abdomine rectricibusque lateralibus flavis, 38. Fravus. Der gelbbäuchige Heher. Biffen, Vögel, VI p. 244. der gelbbäuchige Heher; mit ı Fig. * Latham, Vögel, I. p. 324.0. 28. der Heher mit gelbem Bauche. Latham, Sylt, ornithol. I. p. 162. n. 31. Corvus ( Flavigafter) virefcente fufcus, fubtus flavus, vertice ftriga aurea, fuperciliis gulaque albis. 12. Are. Die afrikani/che Dohle. (°) Miller „ Naturfylt. II. p. 178. n. 12. die afrikani- Sehe Dohle. 59. Cyaneus. Die Chadara. Büffon, Vögel, VI. p. 218. die blaue & fer. Latham, Vögel, I. p. 326. n. 30. die blaue Krähe. Aa; Lathom, 6) IR nach Latham mit Corums Senegalenfis P. 374 N. 14. ei- nerleys 774 Aves Picar. | Corvus. 12. Latham, Syft. ornithol. I. p. 159.'n. 21. Corvus (Cyanus) cinereus, vertice atro.nitido, alis caudaque cuneiformi cyaneis, redtricibus inter- mediis apice albis. Pollas, Reife, Ausz. II. p. zır. Corvus Cyanus, Pallas, Reif. Ausz. II. Anh. p. 4. n. 7. Corvus Cyanus. Mongola- Dauris Chadar a. Pıca. Die Aklfier.(?) BE Miller, Naturlyft. IL. p. 179.1. 23. die europäifche Eifter. Lejke, Naturgefch. p. 244. n. 8. die El fer. Borowfky, Thierreich, IL. p. 109. n. 10. die Eifer. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 174. n. $. ' Corvus (Pica) albo nigroque varius, cauda cunerformiz die After ‚ Aizel, Aegerfte, Beifer. Bechftein, Naturgel-h. I. p. 365. n. 6. die Eier, Berhfiein, Naturgelfch. Deutichl. TI. p. 462, n. 9. die Elfter. p. 469. Acifer, Atzel, Hutfche, Schalafter, Alafter, Aegerft, Agelafler, Ager- Iufler, Aigarte, Häfter , Heifier, Esefer, Aller, Hefte, gemeiner Heher, Alelfier, Eger- ft, E Uerrabe, Praka, Funke, Naturgelch, I. p. 296. die Eifer. Ebert, (7) Gewicht 9 Unzen. Legt 7 bis $ Eyer. Brütet 16 Tage, Fliegt fchwer. Kann über 20 Jahr alt werden. Fleifch efs- harer als das von den Krähen. Dafs eine Elfter, wenn man sr das Neft zeritört, oder in Unordnung bringt zum Zwey- ten und dritten male ein neues macht, aueh zum zweyten und dritten male, wiewohl immer weniger, Eyer legt, hat feing Richtigkeit; ob fie aber überhaupt, der Regel nach, zweymal brüter, ‚und ob Männchen und Weibchen bey die- fem Gefchifte abwechfeln oder nicht, ift nicht fo ganz aus- gemacht, Das Neft ähnelt dem rufifchen Fahrwerke Kibitka, Ohngefähr wie eine Poftkalefche mit halbem Verderk. T; # Aves Picae. Corvus. BOR Ebert, Natorl. II. p. 57. die gemeine Aelfter. - Halle, Vögel, p. 256. n. 202, dia gemeine De Meyer, 'Thiere, II. p. 22. "Tab. 100, ‚Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, IL. p. 360. n. 287. die Eifter. | Pennant, ardt. Zoolog. II, p. 235. m. 52. die Elfier. Beckmann, Naturhift. p. 41. c. die Eifer. -Neuer Schaupl. der Natur, I. p. ıı1. die gemeine Alfter, Onomat. hilt. nat. VL. p. 488. die gemeine Eifer. Handbuch der Naturgefch. II. p. 165. die Aelfter. en der deutfchen Thiergefchichte, p. 120. ri av. a 60. n. 1. Pica ruflicorum ; vulgaris Klein, Vorbereitung, p. 114. n. r. gemeiner He- hr, Alelfter, Alefer. Klein, verbeil. Vögelhift. p. 60. n. 1. gemeine Elfter. Klein, ftemm, av. p. 10. Tab. 12. fig. 2a, c. Klein, Vögeleyer, p. 22. Tab. $. fig. 3. Gesner, Vögelb. p. 24. Aegerfi oder Atzel; Fig, p- 25. mittelm,, Briffen, ornithol. I p. 164. n. 1. Pie. Büffon, Vögel,V. p. 173. die Eljfter ; m. ı Fig, Batfch, Thiere, I. p. 327. die Elfter. Latham, Syn, ]. p. 392. n. 29. Magpie. Zatham, Syn. Supplem. p. 80. Magpie. | Latham, Vögel, I. p. 324. 0.29. die gemeine del» for, Azel, ‚Latham, Sylt. ornithol. I. p. 162. n. 32. Corvus - (Pica) albo nigroque varius, cauda cuneiformi. Beoftke, Vögel Kurl. p. 32. n.48. die Eifler. Bock, Naturgefch, von Preuffen, IV. p. 298, n. 50. Bi (ker, Häfen. Aa Fıfcher, 376 Aves Picae. Corvus, Fifcher , Naturgefch, von Livland, p. 71. n. 60. Eliier. Schlözer, Erdbefchreib. von Amerika, p. 281. Elftern. Leem, Nachr. von den Lappen in Fiunmarken, p. 129. die Ellter. Forfler, Reif. Ed. in 8. I. p. 28. Eifiern. Sieller, Kamtfchatka, p. 194. Altern. Krafcheniunikow , Kamtfchatka, p- 200. Elflern. Pontoppidan, Naturgefch, v. Dännemark, p- 166. n.8, Ziffer, Hauselfter. Poutoppidan, Naturhilt. von Norwegen, p. 178. Skadle, Skiare, Skiör. Stopoli, Bemerk. a, d. Naeh, L p: 35. m, 4.3 die. Elfter. Linn, auserl;. Abh. LI. B 288. n. 3”. die Alfter. f Pallin, nord. Beytr, I “Pr 315. IV. p» 24: die Elfier. | Zorn, Petinotheol. I. p, 141. 264.353. 'die Aelfter. ‚ Döbel, Jägerprakt. 1. p..83: Alafer oder Eifer. | Georgi, Reif, d. Rufsl. I. p. 165. Günther, Nefter und Eyer, Tab. 53. Aelfter. Naumann, Vogelftelier, p. 164. die Eifter. Naturf. IX. p. 44. n. 49. Eifer. Anweifung Vögel zu fangen, p. 85. A) her oder Hetze, ‚zablonsky, allgem. Lex, p. 27, Aglafer, Aizeh Eifer. Geoffroy , mat. med. p. 646. Elfer. Eberhard, Thiergef:h, p. 72. die gemeine Elfter. Ockonom. Zool. p. 68. n. 8. die Elfer. Meidinger , Vorlef. I. p. 116. n. 8. die Elfter. Mcllin, von Anleg. der Wildbahnen, p. 348. n.13. die Elfer, Loniceri, Kräuterb, p. 673. Atzel, Hetz, Alfter. Bechflein, 0 Aver Picae. Corvus, 377 | Bechflein , Mußterung fchädl. Thiere, p: 104. n. 9. die Eifer. - Merklein, Thierreich, p. 247. Aizel, Kraft, Ausrott. ‚grauf, Th. I. p. 241. Aglafır. Mannichfalt. 1. p. 249. die Eifer. Krinitz, Encyklop. X. p. 768. Eifer. Bonnet, Betracht. über die Natur, 11. p. 431. die Adfıer! os Linne, Syf. Nat. Ed. VL. p. 19.n.8. Pica caudata. .. Linne, Syft. ‚Nat. Edit. X. I. p- 106. n. 10. Cor- “ vus (Pica) albo Bigrngne- varius, cauda cuneis . formi. | Müller, zoolog. dan. prodr. p. 12. n. oe: Corvus (Pica) albo nigroque varius, cauda cuneiformi, Kramer, Auftr. p. 335. n. 8. PRIOR cauda cunei» formi; Alfter. Brinich, ornith. bor, p. 9... 32. Ds Pica. Heerkens, av. Frif. p. 27. Pica. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 333. Pica; ein Agla. fter, Algafier, Algarte, Atzle, Eger fe. Hermann, tab. aflın. anim. p. 178. Corvus Pica, Gerin. ornith. Il. p..40. Tab. 1575. ‚Schaefer , elem. ornith. Tab. 56. Philof. Transadt. Ixız. p. 387. Fonflon, av, p. 44. Pica varia feu caudata., Martial. epigr. XIV. 76. Pica. Plin. hit. nat. Lib. X. e. 29. c. 39. Picae? | Arifiot. hilt. anim. L. 9. c. 20. n. 169. Kırra? Dosndorff, Handb, der Thiergefch. p. 229. die | Avlfier. ß. Pıca CANDIDA.. Die weiße Aelfer.- Müller , Naturf. II. p. 179. ganz weiße Elftern. Bechftein, Naturgefch, Deutfchl. II. p. 469. n. 1. die weiße Elfer. Aas > Klein, 378 | Aves Pia. Corvus. Klein, verb. Vögelhift. p. 60. eine weiße Elfir. Brifon, ownithol. I. p. 165. A. Pie blanche, Büffon, Vögel, VI. p. 186. weiße Elftern. Latham, Vögel, I. p.326. n. 29. Var. A. die weiße Eifer. , Letham, Syfßt. ornitholog. I. p. 162. ß. Pica candida. z Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 299. 2100 weiße Elftern. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 35. t. eine ganz weiße Eljfter. Pontoppidan, Naturg. v.Dännemark, p. 166. n. 8. Naturforfcher, I. p. 61. n. 2. eine ganz weiße Eifer. | Muf. Wormian. p, 293. Pica alba. - Y. Pica corpore longitudinaliter albo nigroque fria- to. Muf. Lev. * Latham, Syfi. ornitholog, 1. p- 163. Y. Ei corpore fuliginofo alboque vario, oculis rubi- cundis, roftro pedibusque nigris. * Latham, Sylt. ornitholog. I, p. 163. d. Muf. Carlf. fafc. IT. 'Tab. 53. Corvus Pica, var, 5. Die bunte Eljter. * Beichflein, Natargefch, Deutfchl. II. p. 40.1.2. Günther: Naturforfch. I. p. 62. n. 3. €. Die afchgrau und weiß gefleckte Elfter. * Bechftein, Naturgefch. Deutichl. IL. p. 470.n.3. - 14, SENEGALENSISs. Die fenegalifiche Elfter. Müller Naturfyf. IL. p. 179. n. 14. die ‚fenegalli- fche Elfiir. Ra: ornitholog. 1. p. 166. n, 2. Pie du Se- | negal. Büffon, 40. Aves Picae. Corvus. 379 Büfon, Vögel, VI. p. 192. die Jenegalifehs El- fler ; m. ı Fig. - Latham, Vögel, 1. p 326. n. % die fenegalfche Krähe. Latham, Syft. ornithol. 1. Me + n. 33. Corvus (Senegalenfis) nein, cauda cunei- formi, remigibus redtricibusque fufeis, Carısarus. Die caribäifche Krühe, Halle, Vögel, p. 262. n. 208. der blaubrauns indianifche Heher. Briffon, ornitholog. I. p. 176. n. 6. Rollier des Antilles. | Bäffon, Vögel, vu. p- 301. die Elfier der FR tillen. ‚„Latham, Vögel, I. p. 327. n. 32. die karibäifche Krähe. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 163. n. 35. Corvus (Caribaeus) ferrugineus, fubtus albus, collo eaeruleo, torque albo, uropygio luteo, rediri- cibus caeruleis, albo variis. Du Tertre, hift. des Antilles, IL. p. 238. Pie des Antilles. Willughb. ornitholog. p. 90. m 1. Pica caudata indica. Aldrov, ornith. I. p. 788. Pica Kh indica. ‚ZJonfton, av. p. 44. Pica caudata india... Ar. Arrıcanus. Die afrikanifche Krähe. Latham, Vögel, I. p. 327. n. 33. die afrikani. [che Kra): A 7 Latham, Syfl. ornithol. 1. p. 163. n. 34. Corvus (Africanus) fubcriftatus fufcus, abdomine ci- neralcente, capite colloque purpureis, cauda euneiformi, rectrieibus apice albis, 42. ME. 38o Aves Picae. Corvus. 42. Mexıcanus. Der Hozitzanatl,.(®) | Briffon, ornithol. I. p. 167. n. 4. grande Pie du ° Mexique, Büffon, Vögel, VII. p, 209. der Hozitzanat!. | Latham, Vögel, I, p. 328. n. 3% die große me- xikanifche Krähe. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 164. n. 36. Corvus (Mexicanus) totus caeruleo- niger. 43. SURINAMENSIS. Die fürinamifche Krähe.(9) Latham, Syn. Suppl. p. 8ı. Surinam Crow. E Latham, Vögel, I. p. 328. n..35. die furina- mifche Krähe. 44, Zanog. Der Tjanahoei. Briffon, ornitholog. I. p. 167. n. 5. petite Pie du Mexique. Büffen, Vögel, VII. p. 217. der Tanahoei. Latham, Vögel, I. p. 329. n. 36. die kleine me« xicanifche Krähe. Latham, Syft. ornithol. I. p. 164. n. 37. Corvus .(Zanoe)) nigricans, cauda longiflima, un | colloque fubfulvis. 15.Bracuvurus. Die kur Krähe. Miller , Naturfyftem, II. p. 180. n. 15._der kurz« gefchwänzte Rabe, _ - Briffon , ornith. I. p. 246. n. 56. Merle verd des Moluques, Büffon, Vögel, IX. p. 190. bengalifthe Breve; mit ı Fig. | Latham, Vögel, I. p. 329. n. 37. die kurzge- Schwänzte Krühe. -(8) Das Fleifch ift fchwarz, aber von gutem Gefchmack. (9) I, nach Zatham, mit Coruns Argyrophthalmus p. 369. 1.25. _ ı einerley. Lotham, Aves Picae. Corvus. 381 Latham, Syft. ornitholog. I. p. 166. n. 43. Corvus (Brachyurus) viridis, fubtus lineisque capitis fulvefcentibus, alis macula alba. Hermann, tab. affin. anim. p. 200. ‚Cotvus bra chyurus. ßR. COoRvVUS PHILIPPENSIS. Di philippini- [che kurzfihwänzige Krüähe. (*°) Brijfon ‚ ornithol. I. p. 246. n..57. Merle verd & tete noire des Moluques. Biffon, Vögel, IX, p. 197. der philippinifche Bre- ve oder Kurzfchwanz; mit ı Fig. | Latham ‚ Vögel, 1. p.'330. n. 37. Var, A. Latham, Syft. ornithol. I. p. 166. ß. C. viridis, capite colloque nigris, uropygio tedtricibusque alarum caeruleo.. viridibus, caudae inferioris rofeis, redtrieibus nigris. Y. Corvus nenGarensis. Die bengalifche kurzgefchwänzte Krühe. | ‚Klein, av. p. 115. n. 2. Coturnix'capenfis. Klein, Vorbereit. pı 213. n. 2. Äaapwachtel. Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 119. n. 2. Caap- wachtel. Büffon, Vögel, IX. p. 188. kunnalsitnägsie ofl- ... indifche Aeler; mit ı Fig. Schgmann, Vögel, IX. Tab. XIV. die deifier mit kurzem Schwanze, Latham, Vögel, I. p.-330. n. 2”. Var. B. Lathom, Sylt ornithol. I. p. 167. y C. viridis, Tubtus Iutefcens,, capite colloque nigris, aurah- tio alboque lineatis, remigibus redtricibusque nigris, d. Cor» (10) Nach Brifon eine eigne Gattung. 382 Aves Picar. Corvus. 6.Corvus mMADAGASCARIENSıS, Diekurz gefchwänzte madagaftarifche Krähe. Büffon, Vögel, IX. p. 191. madagaftarifche Bre- ve; m. ı Fig. i i Latham, Vögel, I. p. 331. n. 37. Var. C. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 167. d. Corvus viridis ,.fübtus lutefcens, capite nigricante - fu- fco, nuchz flavefcente, lunula cervicis fafcia- que fub veulis bifida nigris. e, Die malakkifche kurzgefchwänzte Krähe. * Latham, Syn. Supplem. p. 81. 37. Latham, Vögel, I. p- 331. n. 37. Var. D, Latham, Syft. ornithol. I. p. 167. e. Corvus ca« pite cerviceque nigris, fuperciliis virefcentibus caeruleo marginatis, gula alba, iugulo dorfo- que viridibus, abdomine rufo, criffo rubro. Sonner. voy. Ind, II. p. 190. Tab. ııo. Breve de Malacca. | | €. Die malabarifche kurzgefchwänzte Krähe. * Latham, Syn. Supplem. p. 82. E. Latham, Vögel, I. p. 331. n. 37. Var. E. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 167. €. Corvus capite colloque nigris, vertice fafcıaque lon- gitudinali rufa, gula alba, pectore rufefcente, abdomine, femoribus criffoque rubris. | Sonner. voy. Ind. II. p. 191. Breve de la cote de Malabar. g. Die chinefifche kurzgefchwänzte Krähe. * Latham,, Syn. Supp.p 2. Latham, Vögel, 1. p- 332. n. 37. Var. F. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 167. y. Corvus vi- ridis, vertice fulco, collo torque albo, nucha | vittague Aves Picae. Corvus, v 3 83 vittague per oculos ducta nigra, abdomine albo, medio macula, crifloque coceineis. 16. Canadensıs. Der canadifche ‚Aeher.(*) Müller; Naturfyfi. U. p. 180. n, 16, der canadifche Rabe. Tab. 6. fig. 3. Pennant, ard. Zoolog.1l. p. 236. n. 53. die afch- grane Krähe. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 10. die dunkelbrauns. 'Dohle aus Canada. Brijffon, ornithol. 1. P- 170. n. 4. Geay bleu de Canada. Büffon, Vögel, VII. p. 237. der braune kana. difche Heher ; mit’ ı Fig. $ Latham, Vögel, I. p. 322. n. 23. die kanadiehe Krähe. Latham, Syf. ornühblog I. p. 160. n. en Corvus (Canadenfis) fulcus, fronte Havicante, fubtus redtricumque apicibus albidis- Philof. transadt. Ixıı p..386. Donndorff, Handb, d. see on u der canadifche Heher. 17. PyrrHocorax. Di a ©) Miller , Naturfyfiem, II. P 180. n. 17. die Berg: dohle. ji Gattea Ci), Flügelweite 15 Zoll. Gewicht dritthalb Unzen. Hat 2, fel- © ten 3 Junge auf einmal. Die Jungen find ganz fchwarz, und bleiben es auf einige Zeit. Stirbt in der Gefangen- fchaft, Diefe Vögel find fo dreift, dafs fie in die Zelte kom» men, und die Speifen aus den Schüffeln freffen. (2) Näch Lapeiroufe ift die fchwarze Farbe der Füfse kein fich« res Merkmal, weil fie fich nach Alter und Gefchlecht än« dert, und bald fchwarz, bald pomeranzenfarben, bey den ' Alten aber allemal zinnoberfarben Seyn full, 384 Aves Picae, Corvus. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p 363. n:288. die Bergdohle, Bergdol, Berg- zul, A Pa AN phachel, Alprapp, Feuerräbe. Neuer. FRE der Nafop, I. re SB.n 7. wilde Duhle, Algkachel. RE Onomat. lift. nat. IL. p. 435. VL-p. 724. PER rhocorax, Gesner , Vögelb,-p.'33. Alproppe; m. 1 Fig. Brifon, ornitholog. 1. P.162. n. 8. Choucas des Alpes. . .. Biffon, Vögel, vl. “a 154 die Bergdohle; mit 1. Figur. | Latham, Vögel, 1. p.« 314. m. 11. Ki Alpenkrähe, | Latham, Syft. ernithol. I. p. 168. n.40. Corvus . (Pyrrhocorax ) BEA zoliro luteo, pe | ‚bus nigris; Linne, auserlef. Abhamdk II. p. 885. n. s2. die Krühendohle? Lopeiroufe: neue fchwed. Abhandl. III. p. 104. Corvus (Pyrrhocorax) nigricans, roftro luteo. Hermann, tab. aflinit. animal. .p. 199. Pyrrhoco- Taces. Fonjlon, av: p. 42. Pyrrhocorax, Plin. hift. nat. L.. 10. c. 48. Pyrrhocorax. | Donndor/ff, ‚Handb. d. T hissgeleh, p. 230. die . Bergaohlke. 18. Gracurus. . Der Waldrabe. Müller, Naturfyft. I. - P- 18T. 18. die nee: krähe. Leske, Naturg. p. 244. n.,9. die Schweizerkvähe. Blumenbach, Handb. d, Naturgelch. p.174..n. 9. Corvus (Graculus) violaceo- nigricans, roftro pedibusque Inteis; ;. der Waldrabe, Alprabe. Bechfleim, _ | Aves Pica. Corvus, .- © „Bechffeim, Naturgefch. Deutfchl. II. p.447. n. 6. die Steindohle.. p. 449. Steintule, Steintah- _ . le, Steinkrähe, Krähendohle, Schweitzerkrähe, Schweitzerrabe, Feuerrabe, Schwarzer Ges/k ‚mit feurigen Augen. Gatterer, vom Nutzen und Sihaden der Ehre Il. p. 363. n. 289. die Steindohle. Halle, Vögel, p. 253. n. 195. die as Krähe- | dohle. Neuer Schaupl. d. Natur, I. p. 741. n. 7. ame hehet, - "Onomat. hift, nat. III. p. 284. die Bergdohle; (mie der vorhergehenden yerwechfele.) ‚Handb. der Naturgefch. U, p. 161. die Bergkrähe.. Klein, av. p. 60. n. ı1. Cornix roftro pedibusque - rubris. Coracias. | Klein, Vorbereit. p. 113. n. ıı. Aiwense Geifß mit Feurigen Augen, rothen Schnabel und Füßen. Klein, verbeil. Vögelhift. p. 58. n. 7. Meran a Geif mit frurigen Augen. Gesner, Vögelb. p. 532. Taha, mit voten Schna- bel und Fißens; Steintahen. | Brijfon, ornithol. 1. p. 155. 0.1. TR . Biiffon, Vögel, va. is 5. die Steindohle ; ei ı Figur. ‚Lathasn, Vögel, I. p. 333. n. 39. die Schweitzer. . krähe, Steinkrähe. Ä . Latham, SyR. ornitholog. T. p. 165. n. 41. Corvus (Graculus) violaceo- - nIgTICans, ‚roftro pedibus- - que Juteis, Pallas , Reife, If. p. '185. die Beuanniin Sin, ‚roppen, mit yotkon Fißen und Schnabel, Hefelguft, Reife nach Paläflina, p. 294. Mo. i nedula Pyrrhocorax. Shaır, Reife, p. 161. Graab el Sahara. U. Band I. Th. bb Scopoli , 386 Aves Picae. Corvus. Scopoli, Bemerk. a. d. apangefch, l.p. 41. 0. 46. der Feuer - Rabe. Pennant, britt. Thiergefch. Tab. 33. Lapeiroufe: neue fchwed. Abhandl. II. p. 104. „Corvus (Coracias) violaceo- -nigricans, roftro pedibusque miniatis. | Bechftein, Mufterung Ichädl. Th. p- 102. n. 6. er Steindohle. Eberhard, Thiergefch. p. 71. Krähendohle. ‚Meidinger , Vorlef. I. p. 116. n. 9. die Schweitzer- krähe. Krünitz, Encyklop. XLVI. p. 522. Alpen- Krähz, Schweitzer - Krähe. Hermann, tab. aflın. anim. p. 196. Corv. Grecula. Fonfton, av. p- 42. Coracia. Gerin. ornith. U. p. 37. Tab. 149. Donnderf, Handb. der Thiergefch. p. 231. n. 12- der Waldrobe. ß. Der weiße Waldrabe. * Eapeiroufe : neue fchwed. Abhandl. III. p- 104. 45. Austrarıs. Die ‚ayenmifche Krähe. (3) Latham, Vögel, T. p. 334. n. 14. die kayenmifche Krähe. 19, EREMITA.. Der Alpenrabe. o% “Miller, Naturfyft. II. p. 181. n. 19. der Eremit. Eur Naturgelch. p. 244. n. 10. der Eremit. Borowsky, (3) Der Trivialname Corvus Außralis kommt im Syftem fchon p- 3%5: m. 21. vor, Vielleicht könnte man den Vetsterh Cor- vus Maculatas nennen, wenn er anders nieht, wie La- than im Syft. ornith. I. p. 206. n, 18, annimmt, mie Bucce einereus einerley if. (4) Blumenbacb. bezweifelt die Wirklichkeit diefes Vogels, und hält. ihn mit Corvns Grasnlas für einerley. 5. Handb. der Na- turgefch, a, a. ©, | | | . Aves Picae. .s. Corvus. 387 Borowsky, Thierreich , ‚IT. p. 107... 7. der nn penvabe, Berg- Ertmit.. Tab. 9.b. | Bechfkein, Naturgeich. Deutfehl. U. p. 470. n. ıe, der Alpenrabe. p. 472 Waldrabe, Wald. vapp, Steinrapp,-Steinrabe, Nachtrabe, Thurm- 'wiedehopf, Klausrapp, Eremit, Eremitrabe, Borgeremit, Schweitzereremit, Schelle. Hall, Vögel, p. 516. n. 598. der Trurmwiede- hopf, Ay chweitzerermit, Gaitsrer, vom Nutzen:,u. Schaden der Thiere, IT. p. 364. n. 290. der Waldrabe. _ ‚Neuer Schauplatz der Natur, vn. » 3. 0. 12. Ein fiedler. Onomat. hiflor. nat. HUT. P- 288. der ‚Alpnrapp, .....der Einfiedler. | Klein, av. p- I. n. 16. Upupa montana. N ..., ta montanus helveticus. ‚Klein, Vorbereitung, p. 205. n. 16.. NR | Steinrappe. | | Klein, verbefl, Vögelhift p. 116. n.3. Wi aldhoff, „Schweitzereinfiedler, Bergeinfi feler. y Gesner, Vögelb. p. 424. Weldrapp; ın, 1 Fig. Briffon, ornith. L .P- 155. n. 2. Coracias hupe, Büffon, Vögel, VL p- 22 der Waldrabe oder 0 Scheller; m. 1 Fig, Latham, Vögel, 1. P' 334. ns 4. den Eremit, Waldrabe, Alprabe. | Latham , ‚Syf. ornithölog. I. p. 166. 0. 43. Corvus (Eremita) virefcens,- capite flavefcente, ' occi« pite: fuberiftato, toftro pedibusgue. rubris. i | Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, P- 105. n. 10. „der Alpenrabe. ' | \ Meidinger, Vorlef.L p. 116. n. 10. ‚der Eremit. . Schwenkfeld, av. Silef. p. 245. Corvus alpinus; ein Beeren Hi aldrappe, Nachirabe, Steinrabe. Bb a2 Hermann, e 388 .Aves Picae. Corvus. Hermann, tab. affın. anim. p: 199. Eremita. Fonflon, av. p. 131. Corvus Sylvaticus. m————— A. Ver änderungen gegen die XIlte Edition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchiechts. Das Gefchlecht if mit 26 Gattungen vermehrt. Bey der 2ten Gattung find vier, bey der zten drey, bey .der Sten acht, bey der zten zwey, bey der ızten zıcH, und bey der ı5ten gleichfalls zwey Varietäten aus ein- ander gefetzt. e.: Unbefimmtere Thiere. ı. Der weißhülfige Rabe. Latham, Syn. Supplep. 75. 2. South-Sea Raven. Latham, Vögel, 1L.-p.3094.adn.2. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 151. n.3. rn: (Albicollis) nigricans, roftro carinato valido, tedtricibus alarum Be lunula cEeL= vicis lata alba. a Vielleicht eine Spielart von Corvus Auftralis mr 2er. '2, Corvus LEucopyx. Die weißbäuchige Eifer. White, Reif. nach Neufüdwallis; in dem Maga- zin merkw. Reifebefchreib. V. p. 128. | C. Neuere Gattungen. 1. Der weißöhrige Heher. Latham, Syn. Suppl. p. 83. White. eared Jay. Latham, Vögel, 1. p.335.n 42. Latham, Syft. ornithol. I. p. 160. n. 25. Corvus . (Auritus) fubcriftatus fufco- cinereus, capiftro gulaque nigris, macula frontis auriumque alba, remigibus nigris grileo maculatis. ii Sommer. Aves Picas, Corvus: | 389 .* Sonner. voy. Ind. II. p. 188. Tab. 107. Be Geay de la Chine. ' a. Die purpurköpfige Krähe; £in China) l Latham, Syn: Ba mei p- 83. De headed Crow. Laotham, Vögel, 1. P- 336. n. 2. Latham, Syft. ornitholog. I. p_ 161. n. 26. Cor- vus Porpurafcens) rufefcens, fübtus luteus, ca- pite purpvrafcente , remigibus ee lon- giore nigris. $ 3. Die Macno-Krähe; (in China.) Lathom, Syn. Suppl. p. 84. Macao Crow. Entham, Vögel, 1.P.336:n. 44. Latham, Sylt. ornitholog. 1. p. 161. n. 27: Oh Sinenfis) einereo - grifeus, dorfo, tedtricibus ı \ alarum criffoque rufis, fineipite nigro, remi- gibus caudaque nigris, fecundariis albo bima- Enlalir‘ | Sonner. voy. Ind. H. p. 187. Pie de Macao. 4. Die braunrotke Krähe; ir China.) ‚Latham, Syn. Suppl. p. 34 Rufous Crow, Lathom , Vögel, I. p. 336. n. 45. ‚Zatham, Syü. ornitholog. I. p. 161. n. 28. Corvus (Rufus) rufus, fubtus rufo- albus, capite colld- que fufcis, tedtricibus alarum maioribus remi« gibusque a grifeis, redtricibus latera ‚libus fufco grifeoque dimidiatis apice albis. Sommer. voy. Ind. I. p. 186. Tab. 106. ai u nat tg la Chine, f. * r De net 396 Aves Picae. Coracias: 51 GESCHLECHT. CoraAcıas.. Der Birk. heher.- (Blaukrähe, Racke.) Miiller, Naturfyfl, II. p. 182. Gen. LI. Liske, Naturgefch. p. 245. Gen. XX. Borowsky, 'Thierreich, 1. p. 110. Gen.X. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 173. Gen. X in % Bechflein, Naturgefch. I. p. 367. Gen. XVI. Bechftein, Naturgefchiehte Deutichl. U. p. 472. Gen. VI. Onomat. hift. nat. II. p- 286. Brifjon, oruithol. I p- 172. Gen, XVII. Ga guius. Biffon, Vögel, VII. p. 275 fl. Baifch, Thiere, I. p. 316. Gen. LXVIH. Latham, allgem. Ueberf, der Vögel, I. p.' 337. Gen. XI. ‚Latham, Syft. ornithol. I. p. 168.. Gen, XIV. ‚Hermann, tab, afflın. anim. p- 197. | Donudorjf, Handb. d. Thierg. p. 231. Gen. XI. 1. Garrura. Die Mandelkrähe. C) Müller, Naturfyß. II. p. 182. n. 1. die Maondel. krähe. Tab. 6. ig. $. Leske, (5) Länge 13 Zoll. Flügelweite 2 Fufs 3 Zoll. Zieht aus Deutfehland im September weg, und kehrt erft im May zu- sück, Ueberwintert vermurhlich in der Barbarey und am - Senegal, weil man fie im Herbft fchaarenweife dafelbit be- merkt hat. Nifter auf Bäumen, auch in Höhlungen alter Bäume. Legt 4 bis 7 Eyer, welche von beyden Gefchlech- tern in 20 Tagen ausgebrüter werden. Die Jungen laffen fich durchaus nicht zähmen, und fterben fehon in den er- ften 14 Tagen, ob gleich der Vogel im Stande der, Freyheit ein zähes Leben hat.‘ Seine vollkommene Schönheit erhält er erft im dritten Jahre. Merkwürdig ifts, dafs die jungen Weibchen mehr Eyer legen als dıe ältern. "Aves Picae. Coracias. Ä 391 \ di Naturgefch. D. 245.0. I. die Mandelkrähe. ' Borowjky, Thierreich, II. p. run. n. 1. die Maı- delkräise. "Tab. 10. Blumen:ach, Handb. d. Na pP 175. Co- racias (Garrula) caerulea dorfo rubro, remigi- bus nigris; die Mandelkrähe, Rucke, Blau. racke. Bechflein, Naturgefch. I. p. 367. n. 1. der Bone ne Birkh.her. | Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl. u. p- 472, n- 1. die Mandeikrähe. p. 477. der blaue Ra- be, Heideneifker, Kugelelfter , Krischeleifier, blaue Krähe, Garbenkrähe, wilde Goldkrähr, Straßburger Krähe, Grünkrähe, blaue Ho krähe, Galgemregel, Helkrigel, Gelsregel, Halsrıgel, Racker, Racher, ‘:Rake, Raake, Rackervogel, Plauderrackervogel, deutfche Pa- \ pagey, Birkheher, Meerheher , Roller, Blaw- yack, Blabrach, Blaurock, Ieberfarbiger. Birk heher, europäifcher Racker., | Funke, Naturgefch. I. p. 299. der Bir bheher: Ebert , Naturl. II. p. 18.;der Birkheher. Halle, Vögel, p. an n. 212, der leberfarbige Birkishere Meyer , Thieze, 1. p. 14. Tab, 47. | " Gatterer, vom Nutzen und Schaden, der "Eliere, I. p. 36, n. 291. die Mandelkrähe.- „ Pennant, -ardt, Zoolog. I. p. 241. G dis Man. delkrähe. SR Beckmann , Naturhift; p. 41. die blaue Kräke, Neuer Schaupl. der Natur, I. p. 758. Birkheher. “ » Neuer Schaupl.-d. Natur, V. p.,350. Mandelkrähr, Onomat. hit. nat: IN. p. 292...die Mandelkrähr. Handbuch dev Bauterioh li. p. 169. ae Birk- + heher, IM Ä Bb 4 / Hand. 392 Aves Picae. Cor acıas. Handbuch der deutfchen Thiergefch, pen ‚die Mandelkrähe. Klein, av. p. 62. n. y. Pica eu garrulus argento- Be | Klein, Vorbereit. p. 117. n.7. Mandelkrähe, Ra- cher, Galgenrekel, Gal:kreg!, wilde Goldkrähe. - Klein, verbeilerte Vögelhilt. p. 61. n. 6. Man delkrähe. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 62. n. 9. Bilfarbige - Alfter. Klein, ftemmat. av. p. 10. Tab. 12. fig. 3. a. b. Klein, Vögeleyer, p. 21. Tab. 8. fig... Gesner, Vögelb. p. 348. wilde Holzkrähe; mit €i« ner fchl. Fig. Briffon, ornithol. I. p. 173. n. ı. Rollier. Biiffen, Vögel. VU. p. 275. der europäifche Ra=- cher; m. ı Fig. Seligmann, Vögel, V. Tab. 4. die Mandel. krähe. _ Latham, Vögel, 1. p. 337. n. ı. vier Mandelkrähe. Latham, Syn. Supplem. p. 85. Roller. Latham, Sy. ornitholog. I. p. 168. n 1. Coracias (Garrula) caerulea, dorfo rubro , remigibus nigris. Batfch, Thiere, I. p 324. die Mondelkrähe, . Befeke, Vögel Krk: pP. 33. n. 49. die Mandelkrö. 4 he, kurländifche Pepag:y. Bock, Preuflen, IV. p. 300. n. 51. Mandelkrähe, Fi/cher , Livl. p. 72. n.61. Mandelkrähe Lepechin, Tagebuch der ruff. Reif. I.'p. 262. blaue Krähen. Adanfon, Reife nach Sönera p- 24. die blaue Raake. '' p. 86. die blaur Krähe. | | Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. p. 167. 1. ER | ‚Scopoli, Aves Picae. Coracias. 393 . Scopoli, Bemerk. a. d. RN 1. P: 38. 1.44 ... die Mandelkrähe. ‚Shaw, Reife, p. 162. Shagarag? ” Linne, atvenlef Abh. II. p. 289. n. or die Man. “ deikr ühe. Zorn, Petinotheol. IT. p. 17, 267. der Birkheher. Döbel, IuBEPEHME. I. p. 53: Mandeiträhe, Blab- rack. Naumann, Vogelfteller, p. 163. die blauen oder Mani jelkrähen. | Naturforfch. IX. p. 45. n. 50. Mändekrähe, Schriften der berlin. Gefeilfch. -naturf. Fr. VII. P. 451. n. 16. die Mandelkrähe. Hellenius: neue fchwed. Abhandl. vu; 2. P.15. Mandelkrähe. Lange, Briefe über die Naturgelch. P-37. Blau- era Bechftein, Muflerung fehädl, Thiere, p- 106. n. 12. die Mandelkrähe. Wirfing, Vögel, Tab. 5. Nißheher. kr Lichtenberg vo. Voigt, Magaz. f. d. Neuefte u. be ‚VI. 1. p.145. Mandelträhen. | | ‚Goeze, nützl. All. II. p- 363. n. 4. Mandelkrähr. Anweilung Vögel zu fangen u. f. w. p. 348. Blau. Kröhe.. Meidinger , Vorlef. I. p. 117. die Mandelkröhe. ‚Fablonsky, allgem. Lex. p. 635. Ban Krähe, Blarack, Grün- Krähe. ... . Krünitz, Encyklop. XLVI. p- a die, Blon. | .Krähe. Neug gefellfch. Erzähl. I. p. 168. Handelkrähe, Neu- Hamburg. Magazin, St. 2I6. P.IO ‚ Linnt, Syfi. Nat. Edit. I. p. 52. Garrulus atgent. Linne, Sylt. Natur. Edit. vl p. 19. n. [3 Cornix eaerulea. | Bbz Linne, 394 AÄves Picae, ° Coracias. Linne, Syß: Nat. Edit. X. I. p. 107. n. 1. Coracias ( Garrulus) caerulea, dorfo rubro, remigibus nigris, Linnd, fa. Suec. I. 73. Corvus dorfo fanguineo, remigibus nigris, redtricibus viridibus. Miller, zool. dan. prodr. p. ı2. n. 94. Coracias ( Garrula) caerulca, dorfo rubro, reimigibus nigris. Kramer, Auftr. p. 334: n. 6. Corvus caeruleo vi. ridis, dorfo ex rufo er Mandikran, Meerheher.. Brünich, oruithol. bor. Prnıss: Coracias Gar- rulus. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 243. Cornix caerulea ; ein Mandel- Krahe, Rache, Heiden - Eifer, »Kugel- Eifer, Holz- Krae, Gals-Kregel. Moehring, av. gen. p. 30. n. 5. Coracias. - Muf. Worm. p. 296. Cornix caerulea, Schaefer „ elem. ornith. "Tab. 35. Gerin. ornith. II. p. 45 Tab. 164. Hermann, tab. aflinit. animal. p. 197. Coracias - Garrula. Fonfton, av. p: 41. Core kerculen Donndorff, Handb. der 'Thiergefch. p. 231. n. r. die Mandelkrähe. „ 2 Inor ca. Der indianifche Birkheher. Mällr , Naturfyflem, U. p. 183. n. 2. der ofim . difehe- Höher. " Tathabn, Vögel, I. p. 341. n. 7. die indianifche Racke. \ Latham, .Syß. ornitholog. 1. p- 170. 0.7. Cora. cias (Indica ) GEH, antice Sie kin pileo viridi..- | % eer 3. CAFFRAs | Aves. Di E Coracias, 395 3.Carrra. Der äthiopifche Birkächer. Milker, Naturfyfl. IT. p. 183. n.3. die äthiopifche 7 Deohle. . Büfon, Vögel, VII. p. 310. r» äthiopifchs Raker. Latham , Vögel, I. p. 342. n. 8. die Kap-Rachke. Letham, Syft. ornithol. I. p. 170. n. $. Coracias ‚(Caffra) caerulea, remigibus margine ı exterior re luteis. 7 eeeh Der abyimifehe Birkheher. Büffon, Vögel, VII. p. 292. der ER nifche Ra- kers mit ı Figur. | © Latham, Vögel, 1. p. 339: m dit ab nifche . Racke. Lathaom, Syft. BERNER Lp DR n. 3. Coracias (Abyflinica) rufo- fufca, capite, collo, corpore {ubtus tedtricibusque alarum viridibus, humeris, remigibus primoribus uropygioque cyaneis, . redtricibus extiinis longiflimis, Bruce, Reif. n. d. Quellen des Nils, V.p. 185. Tabs 37, Sheregrig? | Hermann, tab. afhnit. animal. p. u Coracias abyfli inica, B.SENnEGALEnsıs. Der hiplen ifche Birkhoher. A Biifon, Vögel, vl. ir 294 der en iehe Ra- | ker ; mit ı Fig. , Latham, Vögel, I. P- 39. n. „ die yeargaljche Racke. ı Lathom ‚. Sy. Duni zT. pP 168 n. 4. Cora. eias (Senegala) rubro-fufca, fubtus, capite, cauda alarumque parte fuperiore caerulefcente - tha- laflinis, facie alba, humsris rernigibusque cae- . zuleis, veeiticibus extimis longiflimis. Shaw, on Nach Büffon eine Spielart von der vorher ra 396 Ass Picae, Coravias. Shaw, Reife, p. 162 Shagarag? } ‚ Biffon, Vögel, VU. p. 286. der Shagarag? 9. MADAGASCARIEnNsIıSs. Der IRRE Birkheher. Biiffon, Vögel, VII. P Se der a hrijche Raker; m. ı Fig. Latham, Vögel, I. p. 312. n. ı1. die madagas-- karifche Racke. Laiham, Syfi. ornitholog. I. p. 170. n. ıo. Cora cias (Madagafcarienfis) purpureo-fufca, uro- pygio, criflo redtricibusque caeruleo-- vitichliie, ‚remigibus primoribus nigris, extus ‚caeruleis, redtricibus ad apicem caeruleo - nigricantibus. Hermann, tab. affınit. animal. p. 197. Coracias madagafcarienfis. 4 syn Der orientolifche Birkheher. Miller, Naturfyftem, II. p. 183. n. 4. Morgen. länder. Briffon ,. ae I. p. 175. n. 4. Rollier des Indes. Büffon, Vögel, VII. p. 304. der indianifehe Ra; ker; mit ı E | Latham, Vögel, I. p. 341. n. 6. die orientalie [ehe Racke. Latham , Syl. ornithol. !. p. 170. n.. 6. Coracias (Orientalis) viridis, iugulo caeruleo firiato, redtricibus apice nigris. Hermann, tab. afhnit. animal. P- 197. Coracias orientalis. un ‚ Bensatensıs. Der Cuit. Müller, Naturf. TI. p. 183. n. 5. Bengeiifüher Rabe, Borowjky, Thierreich, U. p. nz. n. 2. der bengalifche Rabe. | / Brijfon, | IN Aves Picae. > Coracias, | 397 Briffon, ornitholog. R p. v4 n. 2. Rollier de Mindanao. i Büffon, Vögel, vr. P- 297. 302. er mindanoifthe Raker; mit ı Fig. Latham, Vögel, 1. p.340. m 5. ‚die bungali ifche Rake. Latham, syt. Onkel. I. p. 168. n. 2. Coracias (Bei ıgalenfis ) fubfulva, fubtus caerulefcens, ..collo fubtus violaceo. pallido- ftriato, eauda ir in» Br un see u ‚Be u Birkheher aus Goa, x ' Büffen, Vögel, VI. p. 301. ein neuer Raker von Goa. en: Voach, 1. P 341. eine Spielart aus Goa. 6. c A'uD ATA. „Der angoli ifche Birkheher. ou Miller, Naturfyftiem, u. Pr 184. n. 6. Lang. fehwanz. N Borow/ky , Thierreich, IL. Pp 112. n. 3. ..der AN- golifche Rabe. Brifon, ernitholog, 1. P- 174.0. B: Rollier d’An- gola. x Büfon, Vögel, Vu. p- 297. der angol ifche Ra. kerz; mit ı Fig. ö Latham, Vögel, EP: 339. | n. 4 ‚die angoli ifche 7 ‚„., Kacke: » Latham, Syft. ornithol. 1. p. EN n.3. | _ (Caudata) fubfulva, fubtus caerulefcens; ‚collo. violaceo, pallido ftriato, rectricibus extimis „ longiflimis. Hermann, tab. afhnit. animal, Br 197. Obi, * angolenfis. ; .. ı.; | a 10. CAE- (7) Nach Bäffon eine Spielart vom vorhergehenden, 398 Aves Picae. .»Cöraeias, 10. CaeruLea, Der blaugrüne Birkheher. Lotham, Vögel, I. P. 342..n. 9. die blaue Rache. 11. Cransa. Der ultramarinblaue Birkheher. ‚Latham, Vögel, I. ‚P- 342. 0.10. die Ultrama- sin. Rache. . Latham, Syf. ornithol, I. p. 178. n. 9. Coracias (Vivida) caerulea tota vividillime. 22. CAYENNENSıs. Der cayenmifche Birkheher. Büffon, Vögel, VIL p. 273. der a Rol ler; mit ı Fig. . „Latham,, Vögel, L p- 244. n, 15; die cayennifche ‚Racke. „. Zatham, Syf. ornithol. 3. p..170. n..16. ‚Cora- eias (Cayana) fufco- Beue fperciliüs albis, ‘ lateribus gulae vittaınigra,\collo fubtus pedto= reque Cinerafcentibus, cauda. euneiformi, EM L 3. MeEexıcana Der mexcicamifehe Birkheher. Halk ‚'Vögel, p. 263. n. 209. der graurothe ME« xikanifihe Heher. _ Klein, av: p. 62. n. 5. Pica, merula mexicana Klein, Vorber. p. 117. n. 5. ‚peribarkjtanr Nup- heher, Nußkrähe.. Klein, verheflerte Vögelhift. % 61. 0.5. mexica- | nifcher Nußheher, © ‚ Briffon, ornitholog. 1. p. 177. n. 8 Roller du Mexique. Büffon, Vögel, VII. p. 308. der denniihg | Raker, Latham, Vögel, 1. p. 343. n. 12. die mexikani [che Rarke. | Latham, Syf. ornithol. I. p. 171. n. 11. Cora, cias (Mexicana) grifeo-rufefcens, fubtus alis- que ie er ‚ fammeo colore variegatis. 14.STRIA- Aves Pirae. .»Coracias. 399: 14. Strıarta. Der blangeflveifte Birkheher. Latham, Vögel, I. p. 343. D.13- ‚die aram 8 ı te Racke. Tab. 19. | Latham, Syft. ornithol. I: p. 171. n. 13. EN | (Striata) 'caeruleo-atra, fhriis virefcente- caeru- -leis, roflro, cauda pedibusque nigris. 75.VArıa. Der bumte Birkheher. NAGa N Latham , Vögel, I. p. 344. n. 16. die bunte Rake. | Latham, ‚Sytt. ornithol. I. p. 173. n. 22. Cora- BENOINS (Varia) nigra, alis albo- variegatis, dorfo _ „poflico, uropygio corporeque: fubtus albis, Tex drieibus lateralibus albo terminatis. 16. SInEnsiıs,., „Der. ‚chinef, ifche:, Birkheher. Briffon , ale, I. p. 175. n. 5. Rollier de la Chine. - Büffon, Vögel, VI, p. 170. der Jehinehfehe Rol. un Be pe, iD Laiham, Vögel, I. D. 343. N. 14. die chinsffche Racke. Latham ,Syl. Pliihlch T. p. i71. n. ‚14. Cora» N (Sinenfi s) viridis, fubtus viridi. Havicans, Falcia per oculos alisque nigricantibus, renigie bus FEoundartis are eunerformi, ABagsus albis. Mhurr, Naturgefch. von Jap. u. Chin. im Naturf VII. p. 39. Galgulus Sinenfis Briffonii. 17. Docırıs. Der gelehrige Birkheher. . Büffon, Vögel, VII. p. 3rı. der gelehrige Raker. Latham, Syft. ernithol. I. p. 172. n. ı7. Cora« cias (Docilis) alba cum rubicundo interfperfo,, »” fubtus badia, pedibus Iuteis, rectricibus nigris RL ae ins ‚A. Fır- \ 400 Aves Picae. ° Coracias. A. Veränderungen gegen die XII. Edition, und Vi er- n mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift mit ır Gattungen vermehrt, und alfo n. 7 bis a neu hinzugekommen. B. Mudedi Gattungen. 1. Der blaue Birkheher mit fihwarzen, biau gefleckten Fligeln; -(in Indien.) ..Latham, Syn. Suppl. p. 87. n. a1. Fairy Roller. Latham, Vögel, I. p. 346. n. 2ı. die Fren-? ‚. Racke. F Latham, Syh ornithol. I. p. 171. n. 12. ri | (Puella) caerulea, collo antice et lateribus, pe- dtore, abdomine, tectricibus alarum naiafibei remigibusque nigris. 2. ‚Der graugefchwänzte Birkheber ; (in Indien.) Latham, Syn. Ei p. 86. Grey -tailed Roller. Latham , Vögel, I "pie. 2a, Latham , Syft. ornithol. I. p. srı.n. 15. Elacias (Vagabunda) :capite colloque nigris, corpore fupra ferrugineo - fufco, fubtus cinereo, alis medio albis, cauda longiflima cuneiformi, gri« . fea, apice nigra. 3. Der [chwarze Birkheher. > Latham, Syn. Supplem. p 85. Black Roller. Latham, Vögel, I. p. 245. n. 17. Latham, syh. ornithol. I. p. 172. n. 18. en '(Nigra) corpore toto artubusque nigris, cau- da longiore. | 4. Der afrikanifche Birkheher. Latham, Syn. Supplem, p- 86. n, 18. u Roller. Latham, Vögel, 1.-p. 345. 0.18. ° | Zathem, aan . Es 4 Aves Picae. ©» ‚Driolin. ya Latham , Syft. ornitholog..I. p. 172: n. 19. Cos. © ‚racias (‚Afra) teftaceo - rubra,, fubtus purpureo- rubefcens, eriflo caeruleo - viridiy stenigibus Ne caeruleis, apice nigricantibus. m 5. Der Schwerzköpfige Birkheher ; (in China) Lathaem, Syn. Dep P 86. n. 10 BR headed Ei Rolke, 5% Ru | Latham, Vögel, Uns a4, n. 19. ie - Latham, Syft. ornithol. I. p. 172. n. 20.: Bora | ‚ cias (Melanocephala) caeruleo-purpurea, ca pite colloque nigsis, corpore fubtus albo, re. migibus fufcis, cauda cuneiformi, ‚apige alba. 6. Der Birkheh:r von Norfolk Latham, Syft. ornitholog. I. p. 173. n. er. Cora- ‚cias (Strepera) nigra, macula alatun,; crffo | eandaqus bafı et ABIee nigeis, en 52. GESCHLECHT. Orıorus.. Der Pirol. (Gelbvogel, Troupial.) e YR . Miiller , Natur[yftcın,, II. p. 185. Gen. LU. Le/ke, Naturgelch. p. 245. Gen. XXI. | Borow/ky, Tierreich, Il. p. 115. Gen. XI, Biumenbach;‘ Handbuch der Naturgefch. p- 178. Gen. XXVL " Bechftein, Naturgefch. I. p. 368. Gen. XV. Bechflein, EM AR Deutfchl, 1. P- 477. 2-2 Gen, -Vllz:.n, | Pennant, ardt. Zool. II. p: 242. | | . Onomat. hill. nat. IV. pP: 509. V.p, 717. VI. y pP» 863: \ Briffon, ornithol. 1. p. 178. Gen. XIX. 2 Pa ‚Biiffon, Vögel, VII. p. 54 fl. .. Bat/ch, Thiere, „L. p- 316. Gen. LAVIL H I. Band 1. Th. bu 57° ‚Latham, 403 Aves Picae. . , Oriokas. Latham ; Vögel, 1. 2. p. 347. Gen. XIV. Lothom , Sy. ornithol. L p- 173. Gen. xV. Hermann, tab. affınit. anim, p. 202: Donndorff, Handbuch der REN p- 232. Gen. XL 1. GerAunan "Der Bfngfingel, SW Müller, Naturfyft. II. p. 185. n. 1. die Goldd: of- fe. Tab, 6. f:c Lefke, Naturg. p. 245. n.1. der gemeine Pirol. Borowjky, no I. p. 116. n. 2. die Gold. droffel. Brimenbath: Handb. 4 Natürgefeh. pP. 178 0.1. Oriolus (Galbula) luteus, pedibus nigris,, rer ärieibus exterioribus poftice flavis; die Gold- drofel. Berhftein, Natargelch. I. p. 368. n. ı. der gemeine Pirol. Bechfiein, Naturgefch. Deutfchl. a p 473. der j gemeine Pirol. p. 483. Kirfchvogel, Kirfie dieb, Kirfchhold, Kerfenrieft, Weidcwall, Wie- dewall, Wirtewald, Wittewalch, Viduel, Witt. wei, (8) Ein murhiger, fchwerfliegender , zönkifcher und fchener Vo- gel. Verläfst Deutfchland fchon im Auguft, und kömmtr erft im May wieder, wenn die Bäume fchon. ausgefchlagen find. > Nach feiner Ankunft weifs man zuverläfsig, dafs keine Nachtfröfte mehr kommen, Verbirgt fich wenn er fingt, und hält oft den ganzen Tag an, befonders wenn es fchwü- ‘te und gewitterhafe ift. If fchwer zu zähmen und flirbt bald in der Gefangenfchaft. Die infekten, womit er, in Er- manglung andrer Nahrung, feine Jungen ‚füttert, find vor- züglich - Nachtfalter und ihre Raupen. Auch hat man feinen Magen oft voll eyrunder grofser brauner Infekteneyer Z@- funden. _Sparrınanns (fchwed. Abh a. a. O.) mitgerheilte ‚Nachricht, dafs diefer Vogel in der Biandrie lebe, verdiente eine nihere Unterfuchung, nn Aves Picae, " Orioln.. 403. well, Pyrol, Byrolt, gemeine Povem Pirold, Bierhold, Bierholf, Bruder Beroitt, Tyrolt, _ Bierok, Geyolft, Bierefel, Gelbvogel, Grib- ling, Bülau, Bülow, der Vogel Bilch, Schulz von Milo, Gokidro fe, Goldamfel, Geldmerle, Gutmerle, Olimerle , Sommerdrojfel, Rıgen- Raize, Kirfchdroffel, W.: eihrauchsvogel N in gelfehreus, Pfingflvogel, Wihrouch. R Funke, Naturgelch. 1. p. 304. der. Kirfchvogel.: ‚Halle, Vögel, p- 288, n. 239. die gelik Kinfühn drojjel ‚Meyer, Thiere, II. p. 2. Tab. 7. Kirfchvog.t, Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Il. p. 370. n. 298: der Kirfchvogel, Pinnant, ardı. Zoolog. il. P- 319. I die Gold- droffel: Neuer Schaupl. der Natur, IV. p- 507. Kirfih- ." vogel. | Onomat. hift. nat. IV. p- 289: der Galdulavogel, Kirfthendieb, gelbe Vogel von Benghalen. | Handbuch der Naturgefch. II. RR ‚die Gold. drofjel, der Kirfrhvogel. Handbuch der deutfchen Thiergefehicht, 1% 121, .. Goldamfel. ' > Klein, av. p. 66. n. 7. Tordu anreus,, Merula Ä ER "area.! .Orialus; ©. | Klein, Vorbereitung, p- a n. 7. Golddrojfel, ..Witthewale, Beerhold, Goldmworle. Klein, verbefferte Vögeihift, p. 66. m. 7 Bi drojjel. € Klein, verbefl. Vögelhifl p- 67. n. 1. önnga ichs Golderofel. Klin, ftemm. av. p. u. Tab. 14. fig. 8. a.b. c. Klein, Vögeleyer, p.23. Tab. 9. fig. Gesmer, ha p- 144. Chlorion. hr 2 7 . @esner, 404 Aves Picae. . Oriolus :Gesmer , Vögelb. p. 483. Wittewal; m. ı zieml. guten Figur. - ka, Briffen, ornithol. I. p. 247. n. 1.58. Loriot. Büffon, Vögel, VHL p. 170. der Pirol; mit Ab- bild. des M. des W. und des Nefts. Seligmann, ‚Vögel, VI. Tab. 80, Golddroffel. & . Batfch, Thiere, L. p. 322. der Pfingflvogel. Lotham, Vögel, 1.2, pP» 369. n. 43: der gar Pyrel. Lotham, Syn. Supplem. p. 89. ‚Golden Oriole. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 186. n: 45. Oriolus - (Galbula) Auteus, loris artubusque nigris, 1c- . dricibus exterioribus poflice flavis. Befihe, Vögel Kurlands, P- 33. 1. 50. ‚die Gold. ‚droflel. . Golddrofil. die Golddroffel. Fifcher, Naturgefch. von Liyland, p- 72 .n. 62. Pfngflvogel, Wittewahl. Kirfchvogel, j Georgi, Reil.d. Rufsl. 1. 2 165. Ockonom. Zool. pi 206. der Pfingflvogel. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I..p. 39. n. 4. die Golddroffel, Bierhold. Lange, Briefe über .d. Bade gel p. 9. Pfing flo vogel, Amfel. 3 Döbel, Bekenraktik, I. p. 55 Weyrauch-, Kinfeh, ...» „oder Pfingflvogel. NER an Ix. P- 46. nu 51. @oladeait R > | Anweil, | Naumann, Vogelßeller, p. 144. Pfingftvogtl. ‘Bork, Naturgelch. von Preuffen, IV. p. 302. n. 52- | | Chi, Naturgefchichte von Sardinien; M. p. 78. | ‚Lepechin, Tagebuch. d. rofl. Reif, I. p 197. der h; . Zorn, Fenniirol. I. Bi 144. et 320. in ‚Gold. | ‘ Aves Picae. » Öriolu. 405 ! f: E Anweifung Vögel zu FERN u 5 W. P. 342. . Kirfchvogel. Beckmann , phyfikal., ökonoim. Bi: V. P- 610. der Schulz von Bülau. | Schriften der berlin. Gefellfchaft nattr Freinde, VI p. 451. 0.17. Golddrofel. Bechfkein., N fchädl. a B u, 11. 22. der Pirol. ‚ Linne: fchwed. Abh. XI. p. 130. ein Vogel. Sparrmann: neue fchwed.- Abhandl. VII. p. 68. [2 ‘ "Golddrofel. Lichtenbergu. F' oigt, Magaz. f.d. Neuelte u.f. w. IV. 4. p. 105. Golddroffel. ‚.Jablon/ky, allgem. Lex. p. 533. Kirfeh- Vögel, Gugel- oder Kugel -fihaus. Meidinger, Vorlef. 1. p. ı7. Golddr oje. | Stutg. Fi phyf. Secon. 1. E24 I oder ‚Gold amfel, Comment. Lipf. II. p. 204. an Zückert, Speilen a..d. Thierreich, px98: > Linne, Syf. Nat. Edit, VI..p. 29. n. 1. @riolus ‚(Havus, alis extremaque sauda ing ee zubris) Gesn. Linnd, Syt. Nat. ‚Ed. El: Di 107. n. 3 Coracias (Oriolus) flava , alis. candaque nigris.. Kramer, Auffr. p. 360. n..1, Turdus flavus, alis ‚ extremaque cauda nigris; Gugelfahraus. A Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 312. Oriolus; em. Bierholt, Beerold, ‚Kirfchholt. Mochring , av. gen. p. 33. n. 10. Turdus. Hermann, tab. affinit. animal. p. 203, Oriolus Galbila.:: 26... , Jonflon, av. p. ıı2. Picus nidum füfpendens. " Philof. Transadı. XXIII. 1 285. p. 1397: ar. Bil, de la Prov. I. p. 491. I’ Auriol. a en Dim. 406 Aves Picae. Oriolus. ‘ Plin. hifl. nat. Lib. X.c. 25.33. Galgelon a9 Chlorion. L.30. c. ı1. Idterus avis. L. 37. . ©. 10. äles luridus. ; Donndorff, Handb. der Thiergelch. Pu232: 0. 4 die Golddrojf: IR ß. Der bengalifihe Pirol.(?) | Klein, verb. Vögclhifl, p- 64. n. 5, gelber Stoar. Briffon, ornitholog. I. p. 180. n. 6. Troupiale fauve de Madraft.. \ Büjlon, Vögel, VII. p. 197. 192. Edwards gel. | ber indianıfcher Staar. N Seligmann, Vögel, VI. Tab. Sr. der eree india= nifche Staar. Latham, Syn. ll. p. 451. n. 43 B. Latham, Vögel, l.2 p. 372. u. 43. Var. B. Latham, Syft. ornitholog. I. p- 187. Y. O. ‚flavus, | naculs nigricantibus variis, capite, collo, re- migibus rectricibusque nigricantibus, y Der‘ indifthe Pirol:(‘°) Brijfon, ornitholog, I. p. 248. n. 66. Loriot ei Indes. ; Büffon, Vögel, VIII. p. 199. der indifehe Pirol, Lathom „Vögel, T. 2. p. 373. tı. 43. Var. D. Latham, Syn. II. p. 452. n. 43. D. Lotham, Syft. ornithol. I. p. 188. e. Oriol. Iuteus, fafcia capitis transverfali caerulea, redtricibus luteis falcia caerulea. | 2. CHI- (9) Nach Briffön eine eigne Gattung eines ganz andern Ge fchlechts. Nach Bäfon das Weibchen von Oriolus Melano- cephalus ; und ‚diefen Oriolus Melanocephalus nimmt: Latham wieder als Spielare von Orioius Gulbula an. Welche Ver- wechfelung! (ıe) Nach Brifen eine eigene Gattung. x Aves ‚Picae. » Oriolus. | 497 3» CHınEensıs. Der Cchimiki c Corbinchi ‚nenfis?). N a Müller, Naturfyfl ji p 16. n. a die ei fee Droffel: RR iR, i Onomat. hift. nat. V. p. ZB: ‚die ehineffihe Drofil. Briflon, ornitholog. I. PB ieh. n. 59. EORDE de ja Cochinchine. ’ ‚ Balon Vögel, vn. B: 134. dir Conan; mit ı Figur. Latham, Vögel, 1. 2. p- 373. 0. » Var, ce Latham, Syn. Il. p. 452. n. 43. C. Las! sy. ornitholog. 1. p. 188. 1% 0. Juteus, artübus nigris apice luteis, fafcia capitis nigra. 2. MirAwochrnAnusi Dır. Sehwarzköpfige Pirol. ch HART A [R2V Müller, Naturfylt. n.p D. 187. n. 2. Braunkopf, Klein, Verka, Vögel. Pp- 7. n. 10, Sehiwarzkö. pfige Golddrojjel. Bri/fon, omicholagid R w 298. 61, Loriot. de Ben gale. ;. GEN " Büffon, Vögel, VOL. -p 6, der ij Pi- . roly, mitsa Figi | ein Latham,,, Vögel, l. 2. p PER n. ” A . Latham Syn. ll. p- 451. n.23. A. Latham, Sy. ornithölog. L p. au BR. ©. lu- teus, capite apicibusque AerHEicumn Bmerncdie- rum .nigris. Seligmanı, Vögel, I. Tab. rn ehearsühfgtr Ammer. ‚Stopoli, ann» hiftor, hät. Lp- 130. n. 196. Sturnus Iuteolus, iM) ‚Nach ‚Latbam eine Spielart von Orislar Be Ya 12) Nach Larham eine Spielart von’ Oriolus Galbuin; / SO er CE Shopoli, 408 Avıs Picas. Oriolus: _ Boopali, Bemerk. a. d, Naturgefch. “ P-155.n. 190, der gelbe Staar. : Linn, Syßt. Natur. Edit. X. I. p. 167. n.2. Skur. nus (Luteus) capite fuco, pedtore Blau alis fufco - luteis.- “ Gerin. ornith. H..p..4t. Tab, 15 Pica america. na Inteo - - nigra varia. ee "Der Afräfie Pirol. ‚Brifon, ornitholog. I. p. 249. N. 62. Loriot a° tete rayee. _ de Biffon, Vögel, VI. ı p- 194. der gefreifte Pirol. a Litham, Vögel, 1 2. P-373.n 44 der sehraife Te Pirol. | Latkam, Sylt. re 1. -p.- 188.-n. 46. Oriolus (Radiatus) luteo - rubefcens;, capite colloque fubtus nigricantibus albo- pundlatis, tedtricibus | a alarum remigibusque nigris, margine albis. Fonflön, av. p. 107. Moral bicolor. n 32. Pieus, DerrSpsthkbirolz: ro Fr Latham, VOgeLn 3 2. > 374- 1. «45: ‚der Specht- "pirol, M Eachami, sy. orig 18. n.47. Oriolus (dic) rufus, capite, tolle ‚pedtoreque albo va- riegatis, cauda- Vin rectricıbus apice ' ‚Tobalatis, .J a N 4: Icı Terus. Der Tupial Müller, Naturfyfi. II ıp. 187. n. 4 der. Schyarz. kopf; ..:.; | „„‚Onomat. hilor. nat. EI. B- 294. a fehwarzkipfe ge Ammer. | Hall: VoRele P- 296. n. 254. die gelbbäuhige Drof 12 | EN av. P- .63. 0. 10. Pica ex luteo et: Be varia. as Di indie MER Aves Picar. | ® Oriolus. 489 . Klein, Vorber. p- 119. n. 10. tarnaijcher Heher. - Kleinz‘ ‚asp. 69: n.20: Turdus oculis caeruleis. Klein, Vorber. p- 130.0. 20. blanängige ‚Drofel. ‚Kivin „ verbefl. Vögelhil. p« 68: n. er. Baus: ge Dro fel. Ä ‚Klein, av.p. zo.n. 23. ıkedus Korea ü, gut- ture pilofo, capite , gula , roftro, dorfo ‚eandaque 'nigris,; cervice, uropygio"et toto ventre Iuteis, alig nigris, ‚tedtricibus albo fim- briatis,«roftrd uncäali. © an Kivin " ‚Vorbereit P- A n. 33. die giltfehwarz ‚Drojfel: Sr Brijjon, a: 1. P- 178. 1 1 IBerus; Trou- piale. Büren, "Vögel, VI. p. 67. der Tronpial; m. IF. ‚Batfch, Thiere, I. p: 323: der Trupial. wi Sıligmann, Vögel, IV, Tab. 106. der Jchwar. ze und gelbe . ‚Beher.. vi . Loiham , ‚Vögel, 1.2. p: 351. 0, 6. der gemeine Trupial. | Latham, Syff..ornithol. I. p. 176. n. 7. ‚Oriolus ‚Cl&erus) fulvus, capite, iugulo, 'dorfo re- migibusque nigris, macula alarum alba, .. Seopoli, -Bemerk. a. d. Naturgelch. I. p. 36. 0. 4. Coracias Xanthornus. Linne,,, Syft. Natur. Edit. VI. p. 29. n. "9. Cifla nigra cirrhata, cauda lutea, ‚ Zinne; Syl Nat. Edit. X. L p. 106. n. 6. Cora. cias (Xanthoraus) flava, _ rernigibusque | primoribus nigris. ‚Fonfton, av. p. 189. Guira- Tangeima. | ‚ Hermann, tab. afhinit. A p- na ‚Trou. pialis. Donndorff, Handb. d. Thiergefch p- 23. 2 ur PIE: | Ccz5 er 93. No. 410 Avcs Picae. » "Oriolus. 23. Novas nıspAanIas.. Der Acalchichi. Halle, Vögel, p.:276. n. 230. der Jehwarzgelbe Staar mit gelbem Schnabel. Briffon , ‚ornitholog. l.p. 179. 0.2. Troupiale du Mexique. E Büffen, Moe "VII: ii: 73. ae Acalchichi des un" Wed Latham, Wögeh; 1. ww p. 352. 1.7. der kerikant., ‚fihe Pirol. Latham, Syft. ref I. p: 176: n. 8. Oriolus (Novae Hifpaniae) luteus, capite, gula, alis re- Etricibusque nigris, tedtricibus alatum, ‚maioribus . apice luteis, | | ‚24. ANNULATUS. Der Geitriäihgngg Halle „Vögel, p» 256. n. zor. die gelbe Krähe mit | dem Mohrenkopfe. i Onomat. hilft. nat. IV. p. sıı. ie gelbe Krähr. | Onomat. hiflor. nat. V. p. 658. Ocoizinitzan. Klein, av. p. 59. n. 8. Cornix flava: 2. „Klein, -Vorbereit. 'p. 2.0 $. gelbe Krähe - Klein ,„ verbeilerte ‚Vögelkill I 58- n. 9. gelbe . Krähe. " „Br Jon, ornitholog. Lp. 179. m: 3 Troipialeh queue annelee. ‚ Büffon,„. Vögel, VII. pı 75. FW Trönplal mit dem Bogen auf dem Schwanze, | ‚Lathamy Vögel, I. 2. p: 352. a ® der ring- 0 fehwänzige Pirdl. Tüachäm; Syfi. ornithol. I. p. 0 n. 9. Oriolus (Annulatus) Navus, capite‘ colloque nigris, re- © anigibus.nigris:luteo ea ner cauda nigtie cante annulata, | »5.BrA- ı Aves Picae. Oriolus. ui er 25: ‚Bien LEENSıS. Der braßlianifche: Pirdl. @) Onomat. hiftor. nat. IV. p. er die gelbbraung ‚Grasmücke. Brijfon, ornitholog. L.p gr. 8 Trospil du > Brefil. 24 . ... Büffon, Vögel, VI. p- 77. Sloahei pelb u brauner Fliegenfihnäpper. p. 78: wer kleine Vogel des Sloane. N Latham , Vögel, I. 2. p. 352, n. 9. der broftioni fthe Pirol. Ä Latham, syh. 'ornicholog. I. ‘p. 177. 0. 10. Oriölus ‚(Brafilienfis) flavus, pectore maculato, capi- . te dorfoque falciis nigro- maculatis, abdomine | ig PN cauda : ALISAUE füfeis, apice albis. # 26. Jaracanr. "Der Foparani, Klein, av. p. 75. n. 12. lufeinia aritto d1oeeh Kiäin, Vorb. P> 141. 0.33. gelbbraume Grasmücke. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 76. 2.2. Zelbbraune > Grasmücke N Büfon, Vögel, VII. p- vr, N Fapacani. IN Latham, Vögel, I. 2. p. 353. n. 10. der Japa- | kant. ei‘ Latham, Sy. ornithol. f P 177.0. 11. role (apacani) fufco- nigroque, fubtus albo -flavo- ‚que varius, lineis transverfis nigricantibus, ca- pite caudaque nigricantibus. ', Marcgr. Bralil. p. 212. Japacani. Jonflon, av.'p. 207. Japacani brafi lienfis. Yr 27. CosroToTL. Der Xochitototl dee Ooztototl. ‚Briffon , ornithol. I. p- 182..n. 10. a de la nouvelle Efpagne.. Büffon, (3) Wird von Brifen , Klein u. a. m. mit der folgenden Gat- tung verwechfelt, und beyder Synonymen zulammen ge- zogen. 412 Avos Picae. i Oriolus. Büffon, Vögel, VII. p. so. wer Korhitototl und der Coztototl, | | Latham, Vögel, I. 2. p. 353: D. IL . der neu/pani- fche Trupial. Latham, Syfl. ornithol. I. p. er n. ı2. Oriolus (Coftototl ) niger, pectore, abdomine, criflfo caudaque fuivis , nigro variegatis, tedtricibus alarum fubtus albo nigroque variis, | Jonfton, av. p. 174. Xochitotatl. 28. ur Der graue Pirol. _ ‚ Onomat. hiftor. nat. V. p. 39 der [pechtartige Ococolin, u ornithol. 1. p. 182. n. II. Troupiale gris de la nouvelle Efpagne. ; Büffon, Vögel, VIIL p. 84. der graue Troupial,: Raj. Syn. p. 163. Ococolin. “ Zatham, Vögel, I. 2. p. 354- n. 12. der bie Jan am \; . Drupial. Lothom, Sylt. ornitholog, I. p. 178. n: 13. Oriolus (Cinereus) flavo nigroque varius, dorfo-femo- ribus: -abdomineque cinereis. 5. Psornıceus. Der Darisiendkur: . Müller, Naturfyfiem, II. p. 187. n. 5. die Purpur- droffel. % Gotierer, vom Nutzen u. schaden der Thiere, U. p. 372. n. 300. der Commandeur. Pennant , ard. Zool. Il. p. 243. n. 56. der Pirol mit roihen Flügeln, der Commendeur. Onomat. hift. nat. IV. p. 518. der fehwarze Caro- ‚N liner - Staar ,:Wojfer laar. Klein, av. p. 64. n. 2: Sturnus niger, 7 Zapene rubentibus. Klein, Vorber. p. 121. n, 2. Karoliner Stoar mit rothen Schultern. . | N ‚Klein, S x \ “ Avcs ‚Picae. R Orious | 413 Klein, Re: gli e Br n, 2. Stanr mit -. rothen Schultern. Brifjon, ornithol. 1. P- 182, n. ie Troupiale aux, ailes rouges. Büffon, Vögel, VIR p.. 8. der Commandeur ; mit ı Figur. Batfch, Thiere, d P- 324. der Kommendsur- troupial. | | Sehiomann. Vögel, 3 Tab. 26. der fihwarze Staar mit den rothen Flügeln. br ‚Laiham, Vögel, 1. 2. P- 354. m AR rothflügeli ge Pirol. Latham, Sylt. ornithol. 1. p- Br n 14. Dich (Phoeniceus) niger, alarım tedtricibus fulvis. FJonflon, av. p.222. Pterophoenicus Indiarum. Du Pratz, hift. de la Louif. II. p.'9ı. se Donndorff,-Handb. der Haze: Pp 23. RES der Commandeur, .„ÄAMER I CAN us. Der amiritenifehr Pirol. Hall, Vögel, p- 293. n. 245. die indi inmifche Amjfel? Onomat. hifl. nat. IV. p. sI2. die AImOBer WRfTE ge Drojfel. | Klin, av.p. 69. n. 24. Turdos five merula Indi- : ca, pedtore cinnabrino. ae Klein, Vorbereit. p- 131. n. 24. zinmoberbr üflige Drojel. Klein, verbefl. Vögelhif, P 69. 0.25. zinnober- r% brüflige Drofel. Büffon, Vögel, VIIL p. 92. der fihwarze, un. ten von der. Kehle. bis zum Bausäk Pr Troupial. hatham, Vögel, 1. 2..p. 355. n. 14 der cayennie de Trupial. | \ _ Latham, | 414 Aves Picae. '- Oriolus, Latham, Syt. ornitholog. Il p. 178! n. 15. Orios lus (Americanus) niger, re iugulo pedtore- | que ruberrimis, margine alarum rubro. ß. Oriolus niger, vertice, gul, iugulo, pedlore mar- gineque alarum rubris. | Latkam, Sy. ornithol. I. p. 179. ß. Bankroft, Naturgefchichte von Guiana, P- 107. ‚Spottvogel Schlötzer, Erdbefchreibs’ von er p. 238. .. der Mockvogel. 30. ORYZIVORUS. Der Reispirol. Latham, Vögel, I. 2. p. 350. n. 5. der Reißpirol. Lehe, Sytt. ornitholog. l. p. 176. n. 5. Oriclus (Oryzivorus) niger, capite, collo u he nitentibus. 31. Lupovıcıanus. Der louifanifche Pirol. Pennant, ard. Zool. UL. p. 248. n. 63. der Pirol mit dem weißen Kopfe. Biüffon, Vögel, VII p. 147. der loniian ifche Cafike; mit ı Fig. Letham, Vögel, I. 2. p. 350. n. 4 er weiß ge Pirol. Latham, Syft. ornitholog. I.p 175. n.4. Oro lus (Leucocephalus) nigro alboque varilis, Ca= pite, collo, abdomine uropygioque albis, cau- da cuneiformi, 8. Or. fulco-nigricans, collo, pedtore ihn ni- go. - maculatis , capite albo, macula verticis nigra. * Kara Vögel, nd p- 350. ad N. 4 Woupaw- chou chuekithow. | Latham, Syft. ornitholog. I. p. 175: ß. Latham, Syn. Suppl. p.88. EBEN Orioke, ' ge. Hun- / i ® Aves Picae. ©‘ Oriolus. 4iz 32. Hudsommvs. ‚Der en bay.(*) | Pennant , ar&. Zoolog. II. p. 248. n. 64. der Pi- rol. mit dem u Kopfe. von. “ Hud- ? Jonsbay. | Latham, Vögel, 1.2. p. so. adn. ‚ar Ya Latham, Syft. ornitholog. I. p. 175. n. v2 y. Or. an capite, gula, remige exterio- Te, femoribus flrigisque pedtoris. albis. 33, Erıstarus. Der gehäubte Pirol. Büffon , Vögel, VII. p. 142. der Cofkke mit dem Zopf. von Cayenne; mit ı Fig, Latham, Vögel, 1. 2. P- 349. 0. 3. der ‚gehaubte Pirol. Latiham , Syft. ornithol. I. p. 174. n. 3. "Oriolus (Criftatüs ) ater criflatus, dorfo infimo, uro- . ‚pygio criffoque caflaneis, redtricibus laterali- bus flavis. Pallos, Naturgefch. imerkw. Th. vr P- 3. der allergrößte Gelbvogel, oder in SemeunI:, Cie ‚Tronvogel. ß, Ds olivereus criftatus, dorfo nor. uro« pygio, abdomine, .criflo redtricibusque 2. inter- " mediis caftaneis, lateralibus Havis. Lotham, Syft. ornitholog. I. p. 175. n. 3. ß. Latham, Vögel, 1.2. p. 349. n.3. Var. A. y% Büffon, Vögel, VIIL p. ıar. der grüne Cajike von Cayenne; m. ı Fig. Latiham, Syft. ornithol: I. p. 175. n. re y. Or; capite. eriltato,, EREFoRg antice viridi, pollice ln „ealia- (4) Flügelweite 13 1f2 Zoll. Ganich 13/4 Unzen. "Nach Date nant und Latkam eine VWaristät vom vorhergehenden. mn 416 Aves Picac, Oriolus. | “caftaneo, remigibus redtrieibusque 2. interme- diis nigris, lateralibus Havis. Latham, Vögel, I. 2. p. 349. n. 3. Var. B. ‘ & Harmorruous De vothjihwänzige Pirol. Müller, en u, Pr, 187. n. 6. der Blut- Schwanz. Ben ornith. 1. D- 193.1. 73: ee Biiffon, Vögel, VI. p- 138. der Fupujuba; mit . ı Figur, Bat/ch, Thiere, I. p. 323. der Fupujuba. . Latham, Vögel, 1.3, p. 348. n. 2. der Pirol mit vothem Steiße. Der, Syft: ornithol. I. p. 174. a0. ice: (Haemorrhous) OR uropygio eriffoque coc- cineis. es hen. Syt. arukbalog I. p- 174. 0. 2. ß. u /Qr.sfulco nigricans, ‚urgpygio teciricibusque caudae vinaceis, criflo favo. _ Latham, Vögel, I. 2..p. 348.0: 2. Var. A. | 9. Persıcus. Der Fupujuba. Miller, Naturlyftem, 1l. p. 188. 1.7. die ame- vikanifche Droffel. Boroiv/ky, Thierrech, IL p. am. n. 2. der ‚Fupujaba. Blumenbach, Handb, der Naturgefch. p. 179. n. 2. "Oriolus (Perficus) niger, dorfo Dale macu- _ Jaque tedtricum alarum, bafique redtricum lu- teis der Jupujaba. | Halle, Vögel, p.|293. n. 246. die brafiifche Drofel. Onomat. hift. nat. IV. B 516, die brafl. Drofel. Brifon, Bahalog. 1 ; P 183. 0, 14. Caflique jaune. | Biffon, Avıs Picae. \ Oriolus. 4 417. | Biüffon, Vögel, VII. p- 134. der Broflianifihe ‚Fapus mit ı Fig. ; Batjch, Thiere, I | ar 323. kr Braflionifehe ‚Japu: Latham, Vögel, i. 2. P- 347. 0. 1. der brafi als fihe Fopu. er, Syft. ornithol. 1. P- 173. nn... Orialus (Perficus) niger, dorfo poftico, macula tedtri- cum alarum bafique redtricum luteis. | © Linne, Syfl. Natur. Edit. VL P- 29. n. 2. Cifla ni- | gra alis caudaque luteis, Fonflon, av. p- 189. Jupujuba feu Jabu Brafilicn- fibus. Hermann, tab. aflın. anunal; p. 204. Oriolus per- fieus. Donndorf, Handb. de Thiergefch, p. 234. na der Fupujuba. Y ß. Büffon, Vögel, VII. p. 137. Ian ode Fur \ Juba des Mortgrav. Latham, Vögel, 1.=, DB9.n.'T, Var. A, Latham, Syn. ll. p. 419. A. \ Latham, Syft. ornithol. I. p. 174. n. 1. B. Or. niger, dorfo poflico; macula tedtricum redtrice- que ‚extima fupra bafı flavis, omnibus fübtus luteo. nigroque dimidiatis. u? Büffen, Vögel, VII p. 137. Edhwards BL hwarz und gelbe Eifer. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 9. 'Latham, Vögel, I. 2. p. 347. n. ı. Var. B "© Latham, Syn. I. p. 419. B. - | Latham, Sytt. ornitholog. L pm. Hug, "Oriolus purpureo. niger, dorfo BoiEd, Urs pygio, abdomine, . eriflo maculaque alarum luteis. Baba LT" ©. 0. Dd ir Men . ! 41 8 ER Pitae. Oriolus, 9. Mexıcanus. Der mexicanifche Pirol. Miller, Naturfyfl. U. p.-188. n. $. mexicamifche Drofel. Onomat. hiftor. nat. Iv. p. 512. a dunkelbraune Drojfel aus Ninfpanien. Bri[for, ornith. I. p. 183. n. 17. Troupiale brun de la Nouvelle Efpagne. | Büjfon, Vögel, VIII. p. 109. der Troupial mit der Fihwarzen Kopfplatte; mit ı Fig. " Latham, Vögel, 1. 2. P: 357. n. 17. der Trupial | mit [chwarzer Mütze. Latham, Syfi. ornithol. I. p. 179. n. 18. Orio- . Jus (Mexicanus) nigricans, fubtus capiteque . Juteus. | 34. Rusger. Der rothe Pirol. Biffon, Vögel, VIIL p. 196. der rothe Troupial von Antigua. Latham, Vögel, I. 2. p. 356. n..ı6. der rothe Pirol. Lotham , Sylt. oral. 1:B- 179. 0.77 Oriolus "(Ruber) einnabrinus, abdomine, remig:bus re- - dricibusque nigro - fericeis. 'Sonmerat, Reif. nach Neuguinea, p. 41. die rothe Golddroffel. 9. Guianensıs. De guianifche Pirol.($) Müller, Naturfyftem, I. 1% 188. n. 9 gujanifehe Droffel. Brijfon, ornitholog. I. p. 185. n. 18. Troupile | de la Guiane. | Büffon, | ($) Nach Büffen. eine 'Spielart von Oriolus Americanus, n. 29. womit ihn auch Br:ffon für einerley hält, wie ich aus den von ihm angeführten Synonymen erfeh?, Pennant rechnet hieher auch den Xochitorotl des Fernandez. * 4 4 nn Avts Bias Y "Oi OR 419 Büffon, Vögel; viRK, h; 9 Tiönpüße de la Oriohs (Textor) fülvo: luteus; capite fülco’- aufeo, res. ‘ migibus.reötrieibusque higtis , fulvis. Y i “ a | n KANTONE _ 12. Bonana. Der. Pifangvogel, 8 | Müller, "Naturfyfl.. u. P- 189. n. 12, pP Yankarofil Borowsky, Thierreich, I. p. 117. An, die, Pi- Jangdroffel. | Gatterer, vom Nutzen I Schaden Er Thiere, H. pP 372. N. 299. der erg Aleugr Da BMDEN." ah . Onomat. a en hat Sloanes. Tab, 258. Ga 3. a Biefer an der folgenden Gattung angeführt. Das erfe ift wohl ein Schreib- fehler. Bey Klein a a O. find die Synonymen dergeftale unter ‚einander geworfen, dafs fich' nicht mit Gewilsheit be- "9 ftiinmen läfst: ob Oriolus Bonana oder Nidipendatus g8- u meueey . | | 93, “ Aves- Pigas, „asoloa 2.2. '„Quemat. bill. nat, IV.ıp- 519. 'die bunte Drofii Kiein, av. P- ‚68. n. 136° ‚Turdus minor. varıus? Kein, Vorbereit,; P: 128. m. yB: die kleine bunte ' Droffel? Kiein „.verbefl, Vögelhilh, P 67,0. 2. Bender Bunter & ittwal? De en NW ik, 2 ee Batfch, Thiere, 23 b. 333. IR a Latham, Vögel, I. 2. P: 360. n. 22. der Pifang- ne Dino, = Latham, Syf. male. I. p. 181. n..23. Orio- lus (Bonana) fulvus, capite pedtoreque. cafla- neis, darf, remigibus: redtricibusque nigriss Hermann, tab. affinit. auimal. p- at "Oriolus Bonana, Donndorff, Handb. der Thiergefch, P- 235. 27. ; die Selanzar fer, | / 37. "Nipıse NDuLus, en, Pirol. \ Latham , Vögel, 1. », p. 360. n. 23. ‚der Hang; 2 nfipiral.. 8 \ Latham, Syh. ornithol, I. p. 181. n. 24. Aiichie “ (Nidipendulus) rubro- fufcus, alıs albo_yvariis, “ pedore, ahdomine jcolloque lateribus teflaceo» ferrugineis, medio. linen nigra, | 38: Varıuss Der bunte Piral, | Lathem, Vögel, l, 2. p:3 361. 0. 24. der bunte - Pirof; Y- Latham, Sytt, ornitholog. T, p. 181. n. 25. Orio- Ins (Caftaneus) niger, dorf infimo , uropy- .gin corporeque, fubtus a ferrugineis, re- Dig (ecundariis albo- marginatis. ;, f + Ph i 13. Kane Auss Picar,. "Oriolus: BC, 43 Ben ‚Kanıuornus. En kleine. Gelsfiß von Cayenne. Müller, Naturf. II: p. 189. n. 13. ie Droffe. Ball, Vögel, p- 223. n. 162. der ertan fi nEende Würger. Onomat: hiftor. nat. IV. 1% ws A goldfarben fi ngende Würger. - Klein, av. p. 54. n. 7. Lanius Aunrdan nal diätus, Klein, Vorbereit, P- 102. n. 2: Golden - Wrang- engel. Klein, Ferböffäkte Vögelhift, p- 53. 32 Go dm Wrangengel. Briffon, BE AR 1.2.18. n. 23. Carouge du ‚ Mexique. Büffon, Vögel, vn: p- 152. 159. der Heine Gelb. feiß von Cayenne; mit ıFfg, Seligmann, Vögel, vH ‚Tab. 3. der Ali V gel Bonana. Batfch, "Thiere, I. p. 323. der kleine Gelöfeiß / von Cayenne. _ Latham, Vögel, 1/2. p. 361..n. = ‚der kleine Pifangpirol, Latham, Sylt. ornitholog. 1. p- 187. n, 26. Oriolus (Xauthornus) Juteus, "gula, remigibus ‚neötrici- 2 busque nigris. Dominicensis "Dir ‚Pirol von Sr. De | Ki mingo. N MER . Müller, Naturfyf. u. p 190. n. 4 Domingo. | drojfel. # Onomat. hiftor. nat. IV. P S17. ‚die Anfal von St. Domingo. Brijfon,, otnitholog, I. p. 189. n. 2. Carouge de S. Homingue, ou Demoifelle, Dd4 | Büfen, Mm Nach Sykapı das Weibchen vom vorhergehenden: > 424- ‚Aves Picas. Oriolus. Biffon, "Vögel, ‚VII. p. 158. 162. n. 2. das aB chem vom vorigen. Latham, Vögel, I.2. p. 362. n. Pr der Pirol von St. Domingo. . a, Sylt. ornithol. I. p. 182. n. 27. role ‚(Bominicenfis) niger, corpore poltico techri- cibus 2a inaculaque luteis. 39. Jamacaıı Der Famar. ( | | Onomiat. hiltor. nat. IV. pP» 5I4. 1&lerds luteus. sh Bri ion , gruitholag, L. p. 189. n..24. Carouge du Beehl Büffon, Vögel, VII. p. 157. 163. n. 5. der ‚Fa- mac des Martigrav. Ä ..Latham, Vögel, I. 2,.p. 362. n. 27. der ‚brafi lianifche Pirol. ‚„.Latham,. Syft. ornithol. I. p- 182. n. 2. Oriolus (Jamacai) flavus, capite, collo fubtns, remi- \..,„gibus.redtrieibusque nigris, dorfo fafcia nigra, tedtricum macula alba. | 15. Cavennensıs.. Der. Pirol von St. Tho- mas. (?) 2% Rh, uw Müller ; Naturfyft. II. p. 190. n. 15. Gelbflügel. ur ‚Onomat, hiflor. nat. IV. p. sı7. die Amfel von St. Thomas. | Br iffon, ornitholog. I. p. 190. n. 26. „Carouge de ° Cayenne, Büfon, Vögel, VIE. p. 156.162. 0. 4. Austhort " von St. Thomas. Latham, Vögel, l. 2.p. 362. n. 28. der rayenni- 2 None Pirol, Latham, Syft. otnithol. I. p. 182. n. 29. Oriolus (Cayennenfis DIBEr » macula alarum lutea. | Hor- (9) Nach Büfon eine Spielart von Oriolus Xantharnus. (9) Nach Büfen eine Spielart von Orio/ns Kunthornus. Avis Picat. Oriolis. 435 > Borna; tab. affınit, animal, p- 204 > Orion ai; ‚Cayennenfi is, 40. LEuUcC OPTERUS. ihr hei Pirol mit Na weijßgeflechten Flügeln. ('°) N Latham, Vögel, 1.2. p. 363. n. 29. der weißflü- gtlige Pirol. Fig.32. . Latham, Syft. omithol. I. p. 183. n. 31. ee (Leucopterus) niger,. macula alarum alba. ' Muf. Carlf. falc. II. Tab. 31. Oriolus melaleucus. | „e Der Pirol mit weißen ‚Rücken. en ‚ Pennant, ardı. Teen Il. p. 245. n. 5. Kulm, it. i. P- 274+ 16. % TEROCEPHALUS. Der gelskpfige Pirol. © Müller „ Naturfyf. II. p. 190. n. 16. Gelbkopf. Onomat. hiftor. nat. VIL p. 864. die, ‚grlbköpfige | © Droffel aus Cayenne. Br: iffon , ‘ornitholog. I. p. 190, BA. 27. Carouge & a ' tete janne de Cayenne, | Büffon, Vögel, VIII. p. 164. ar gelbköpfige Xan- thorn ; m.ı Fig . Seligmann, Vögel, IX. Tab, 23. der gelbköpfige Stoar. Latham, Vögel, I. 2. p- 363. iR 30. der gelbkö. 20. „pfige Pirol. ü Latham, Sy er Lp 183. 1.32. Oriolus Gielerogepbalin). niger, capite colloque luteis, Ddz 7. Mi (10) Latham rechnet kicher auch die Tanatra nigerrima (Linn. Bi .Syfh. ‚Nat, p- 899. n. 45x) nimmt Büfons Tanazra noir IV. Ki -p. 257. Pl. enl. n. 179. fig, 2. und feinen eigrien Gwians Tanager , Syn. II. p. 225. n. 15. für das Männchen, und ' Büffens Tänagra von, a enl. n. 7IL. für das Weib _ | an an, ) | 426 Aves Picae. Oriolus. 17. MeLANncHoLIcuUS. Der Trausspiroh, Mill, Naturfyft. IL p. ıgo. n. 17. misfärbige Drofel. Onomiat. hiftor. nat. III. p. 977. af braume ame= » rikanifche Anmer. Klin, av. p. 98. n. 17. Fringilla ex iR et nigro varia, americanaz cauda fuperbiens. . Klein „Vorbersit. p. 183. n. 17. bunter braun und ‚fehwarzer Dhfelfiokr aus Anırika, - ‚Kle:n, verbefl, Vögelhift, p. 98. n. 17. braun und fihwarzbunter, Fink. Briffen, ornitholog, I. p- 191. n. 29. Carouge ta« chete, Seligmann , Vögel, IV. Tab 65: der braune avie rikanifche Ammer. en Latham, Vögel, I. 2. Pp- 363..n. 31. der egeflechte Pirol. Latham, Syft. ornithol. I. p. 184. n. 3. Oriolus (Melancholicus) grifeus nigro- pundatus fafcia oculorum alba; (ein Druckfehler für migra.) "Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 180. n, 7, Frit« gilla (Melancholica ) grifea nigro- punclata, area a roflro per latera colli atra. Hermann, tab. affınit. animal, P 203. Oriolus melancholicus. B. Büffen, Vögel, VII. p. rır. der rohe True, ’ pial von Cayenne; mit ı Fig. Latham, Vögel, 1.2. p. 364. n. 31. Var, R Latham , Syn. Il. p- 442. n.31. A, - Zatham, Syft. ornitholog. I. p. 184. n. 33. ß. Or. _fufco - nigricans, corporis fuperioris pennis . margine flavis; inferioris, alarum caudaeque fulvis, fafcia oculorum gulaque albis. , 28. Ca- Aves Picae. Si Oriolus. Ber‘; 38. Carznsıs.. Der zapfehe Birol, EN Miller, Naturfyflem , IL, P- a n. 10. . epfce RR © Droflel. :: °n Ponnant, ardt. Zool. II, 248. N. 65. der len, | farbige.Pirol, . | Bri Jon , ornitliolog. I. pP. 191. n. 30. Carouge e Cap’de bonne Efperance. ‚ Büffen,. Vögel, VUL'p. 166. der olioemfarbige | Xanthorn ; mit ı Fig. u) Latham,:. Vögel, I. 2. P- 365. n. 3. der copfche, ‚Pirol. ' Latham, ‚sy. See I. p. 184. n. ser Orio» - 0 Jus a fuf&o- olivaceus, fubtus luteus, 41. Ca ErurEus. Der blaue Pirol, iR ‚Brifon, ornithplog, I, p. 190. m. "28. Carouge Hleuwn 8; Büffen, Vögel, VII. P- 198. "der vn blaue Xanthorn. Latham, Sytt. ‚ornitholog. 1. p- ie n. 38. Oriolus (Caeruleus) cinereo - nl capite, alis - caudaque ‚caernleis. Zafham, vögel, 1.2 „ee 366. n, 36. der blaut ‚Pirol. 2 Boiler Narimgefäh merkw. Th. w. p- 5. * die Sa ‚Kleine acht u. zwanzigfße Gattung des Brijfon. er Vıridıs, ‚Der. grimliche Pirol.() " Penmant, ar&. Zoolog. U. p. 249. n. 66. der Pis rol mit gelber Kehle. | Latkam, Syn, Suppl. p. 89. u 4 Latkam, - {r) Die Benennung Or. iridis komnit im Syft. p. 395. n. st. | nochmals vor. Zum Unterfchiede könnte man die erftere . säwlich. die 42fte Gattung mit Latham Virefcens 'nen- nen, wenn fie nicht, wie digfer vermuthet, eine Spielart von Or iolus dubrie ilt, - ns 428 Aves Picae. . "Orioluke . Lathom, Vögel, I. 2 ” 374 1 un (der gelökahli wir Be Biröokt „Earhane Syf. ornithol. I. pr I00j 2.37 Oriälos "WVirefvens) virefcens, ’genis;'gula fuperciliisque Hals techricibus alarum albo. WBucdlacie, | 43. Ferru G INEU ‚Bi Dir rofrfärbige DL. Pemiant, ardt.: Lapl. IT. b: a n. . der rofl». ‚Farbige Pirol. : «Latham ; Vögel, L. 2. P- 374 n. a7 der ‚roftfare bige Pirol. ‚Lathom, Syn. Suppl. p. 89. A ‚Datham, Syf. ornitholog. 0 p: ei n. 6 Oxölns (Ferrugineus) niger, pennis ferrugineo- inar- enge capıte cerviceque putputafcentibus, ab- - *-domine obfeuro, macula' per oculos ad nu- ‚eham kigra I « 44. ah us. Der Iruantoee Pirok, ennaont, ard.'Zool. II. p. 247. n. 61. der Pi. rol mit braunem Kopf. u. i 45. N ıGErR. Der fchwarze N Ce) Pennant, ardt. Zoolog. I. p. 247. n. 60. der AR Pirol. ‚Briffon, 7 2) Hier herrfcht unter den Synonymen grofse Verwechfelung. In.der. XIIten Edition hatte Zinme. den Icterusniger Brif, ı fo wie Sloane’s und Ruj Monedula tota nigra, zu Gra- cula Barita. gerechnet. Gmelin und Latham ziehen mit Pen- nant den Icterns nigier, zum Oriölns niger, Lotham rechner hieher auch Klein: Cornix parva profande nigra, und die Synonymen aus S/oane und Rajus zu Gracula Barita Kıein aber führe “ausdrücklich den S/oane und Rajas an; und felbft Brifon zieht die Synonymen von Sloaue, Rajas und Klein zu feinem Teterns nirer. Pennant giebt die Länge des Vogels an 9 Zoll; die Flügelweite ı Fufs, und das.Ge- wicht zu 2 Unzen an. Briffon., ornitholog. ! =) Aves Picae, ». PSDRRR 429 L. noir, Biiffon „Vögel, VIII p. 104. in ar Hißverze ‚. Troupial; mit ı Figur, Latham , Vögel, 1. 2. p- Elan n. . 37. der große . fehwarze Pirol. ie Latham, Sylt. ornithol. T: B. 185. n. 39. Driahıs (Niger) nigro. virefcens, remigibus redrie® ‚busque lateralibus intus fabtusque nigris, | 'Donndorf, Handbuch der Rage £ 234. n. 6. der Schwarze Pirol. 46. Mın or. , Der kleine Arte Pirol. (3): > Pennant , ard: Zool.II. p. 247. n. 60. in 2 . Büfon, V ögel, VIII. p. 107. der Heine Jehwarze Troupial; mit ı ‚Fig. ' Latham, Vögel, 1. 2. p- 367. n. 38. der kleine am Ari [chwarze Pirol. Latham, Syk. ornitholog. I..p. 185. n. 40. Oriolus. (Minor) niger nitidus, capite caerulefeente, OLıvaczus. Der ‚olivenfarbige Pir ol, ‚Büffon, Vögel; VII. p. 117. der olivenfarbige . . Tronpiak von Cayenne; mit ı Figur. Latham, Vögel, 1. 2. e 38 n. 39. der oliven, Are bige Pirol. Latham, Sytt. nt : p. 186. n. . 4L. "Oriolus P. 164 n. 15, Troupiale | - . (Olivaceus) olivaceus, capite, gula iuguloque | fufeis nitidis, pectore Havefcente, a 48. AUNALASCHKENSIS. Dir ‚Pivot von Una- g® lafchka. Pemon®, ardı. Zool, II. p. 49. n. 97. der Pirot ‚von Unalafihka, ı [} . > . ao Näch Pennent eine Varietät vom vorigen, hun, 430 ‚ Aves Pias, . ‚Oriolus, Latham, Vögel, I. 2. p. 368. 'n. har: der Pirol von Umalafthka. Latham, Sy. ornithol. I. p. 186. n. 42. Brioleh (Aoonalafchkenfis) fufeus, collo fubtus ferru- gineo-fufco, loris macula alba, gula albida, ftriga fulca bifida. 49. Caubacurus, Der fritzfehänzige Pirol. | Pennant , ardt. Zool. II. p- 249. n. u der Pirol mit zuge/pitztem Schwanze. Latham,. Vögel; 1. 2. p. 368. ıı 41. der Jpitz= | fihwänzige Pirol. ‘Tab. 20. Latham , Syft. ornithol. 1. p. 186. n. 43. Or. (Caus dacutus) varius, rediricibus apice acuminatis. 80. Sınensıs. Der Kink.. Büffon, V Vögel, VIn. p. 168. der Kink; m. IE Latham, Vögel, 1.2. pP. 369. n. 42. der Kınk. __ Latham, Syft. ornithol. I. p- 186. n. 44. Oriolus (Sinenfis) albus, capite, collo, dorfo anteriore ' pedtoreque grifeo - cinereis, remigibus chaly- beis, redtricibus albo u RER? Himidiatin, 19. Aurezus. Der goldfarbige Pirol, | Müller, Naturfyltem, U. p. 191. n. 19. offindiani» fehe Golddrojfel. | | Onomat. hift. nat. Il. p. 287. der goldene Para: diesvogel. Ä Klein, verbefl. Vögelhift. pı 67, n. 9. Merle mit Jchwarzem Bart. Borow/ky, 'Thierreich, II. p. 122. n. 3. der gold farbne Paradiesvogel. Brijjon, ornithol. I p. 192. n. 31. Troupiale des Indes, \ Biffon, Vögel, ViL pP: 312. der Paradies. Ra- ker; mit ı Fig: | x at, Batjch, Ä Aves Picae. Oriolus. { 431° Batfch, Thiere, I. p.. 332. -Paradiesracker, - Seligmann, Vögel, VII. p. 312. Paradiesr acker. Latham, Vögel, I. 2. p. 396. n. 8. ‚der gold. farbige Paradiesvogel.. ‚Latham , Syft. ornithol. I. p. 197. n. 11. Paradi. fea (Aurea) flavo- fulva, capiliro, gula, remigi- bus redtrieibusque nigris. Linnd, Syft. Nat. Ed. X. 1. p. 108.n. 5. Corarias (Aurea) favo-fulva, gula, tedtricibus primariis '_ extremitateque reciricum nigris. ‚St. Vırınıs. Der Pfeifer, X Onomat. hifl. nat. IV. P. 515. der grüne Witte wall. - Briffon, ornith. I P 17. n. 21. Baltimore verd, ou Siffleur. Büffon, Vögel, VIIT. p- 122. irPrßer m.ıF. Latham, Vögel, I. 2: P. 365. N. 34. der udn pirol. Lathom, Sylt. pniiskoloy: I. p. 184. n. 35. Or, (Viridis) fufco- olivaceus; fubtus uropygioque viridi - olivaceus, remigibus fufcis, extus oli- vaceis, intus albicantibus. | Hermann, tab. affinit, animal. p. 203. Sibilator. 352.Furcarus. Der Pirol mit getheiltem Schwanzes Onomat. hiflor. nat. IV. p- 5ı2. der Staas mit getheiltem Schwanze. Klein, av.p. 64. n. 4. Sturnus cauda ale Klein, Vorber, p. 122. n. u Siaar mit gerheiltem, Schwanze. Klein, verbefl. Vögelhift. p. ‚64. n. 4. Staar mit getheiltem Schwanze. ‚ Brijfon, ornitholog. I. p. 185. n. 16. Trovpiale & gqueues fourchue. ! | Kathai, | 232 230, Aves Picae. Oriolos. ' Latham, Vögel, I. 2. p. 365. n. 33. der Firol mit dem Gabeljchwanze. Latham, Sy. ornitholog, L. p. 184. n. 34: Orio- ° lus er niger, fupra ad caeruleum in- clinans, tedtricibus caudae IUIGEIREKHNE ‚albis, cauda bifida, Seba, th. I. p. 107. Tab. 65. fig. 4. Turdus niger mexicanus. Abbild. [chlecht. CHRYSOCErHALUS. Der gohdkönfge Pi. rol. (?) Miller, Naturfydem, II. pP: 191. n. 20. ameris kanifche. Golddroffel. he hiftor. nat. VII. p. 86. die‘ gelbköpfige Droffel aus Amerika, Brifon, ornitholog. 1. p. 192. n. 32. Carouge a t£te jaune d’ Amerique, . Biffon, Vögel, VI. p. 15. 162. Brijlons AB eränderungen gegen die XIIte Edition, und V' IR fehwarzköpfigter Xanthorn. prige Pirol. Latham, Syft. ornitholog, L pP. 183. n. 30, Orio- lus (Chryfocephalus) niger, pileo tectricibus alarum caudaeque luteis. mehrung der Gattungen diefes Gefihlechts. Das Gefchlecht it mit 32 Gattungen vermehrt. Bey der ıflen Gattung find drey, bey der zten drey, und bey der an zwey Varietäten aus un geletzt. . 53: GE» . k4) Nach Büfon eine Varietät von Oriolns Kathi RN "Latham, Vögel, 1.2. p. 364. n. 2 der goldkö. ) Ä Aus Picat. ... Gracula, “ 433 53. GESCHLECHT. Gracura, Die da dohle. Ä Miller ‚ Naturfyft. I. p. 192. Gen. LI. Leske, Naturgefch. p. 246. Gen. XXI, - Borowsky, Thierreich, II. p. 119. Gen. XI. Blumenbach, Handbuch der Naturgelch. p- 175: (gen. XRE RAN ei Bechfein, Naturgefch. 1. p. 369. Gen. XVIHr. Bechfiein, Naturgefchichte Deutichl. u. p 169. Gen. XVU. Pemont, ardı. Zoglog. II. p. 250. _ Onomat. hift. nat. IV. p. 32. Büffon, Vögel, IX. p. 193 fqq. Batfch, Thiere, I. p. 316. Gen. LXVI, Latham, allgeın. Ueberf. der Are T.2.p. 27 Gen. XV. I Latham, Syft. ornithol..I. p. 189. Gen, XVL ‚ZAermann, tab. affın. anim. p. 195. Donndorf, Handb. d. Thierg, p. 235. Gen, XIV, 1. Retıcrosa, Der Mino. Müller „ Naturfyft. II. p. 192. n. 1. der ‚Plopperer. Tab. 6. fig. 8. | Lefke; Naturgefch. p. 246. n. ı. der Mine. | Borowjky, Thierreich, UI. p. 118. n. 1. der Mino. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 175. 0.1. -Gracula (Religiofa) nigro.yiolacea, nıacula ala« zum alba, fafcia oceipitis nuda, flava. ‚Bechftein, Naturgefch. I. p. 369. der Plauderer. Bechflein, Naturgefch, Deutichl. II. p. 169. der Mino. Gotterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, Il. p. 374. n. 303. der indianifche Staar. . . Halle, Vögel, p. 254. n. 197. die kleine Dohle mis dem gelben DE 1. Band 1.Th .. Onomat, “ G) J 5 Aves Picae.. : Giacula. - -Onomat. hift: nat“ IV, p. . oe RIO mit gelbem. . Nacken - Schleiff. Handb. d. Naturgefch. II, p. 203. der Mainate. Klein ‚-av..p. 60. n. 12. Cormicula feu Monedula Indiae Orient. Klein, Vorbereit. p. 113. .n..12. Dohle mit gelben Nackenfehleif‘; (die kleinere.) ‘ Klein, verbefl. Vögelhift. p. 59. n. 14. Dohle mit gelbem Nackenchleif; (die kleinere.) - Briffon, ornith. 1. P. 242. n. 49. Mainate. Büffon, Vögel, IX. p. 193. der Minos; m. ı Fig, Biffon „ Vögel, IX. p. 196. n. 1. der Mino des Herrn Br ifon. n.2. der Mino des Bontius. p. 197. n. 3. der kleine Mino des Edwards. Scligmann, Vögel,-I. Tab. 33. der Minor. oder Mino; obere Fig. . Batfch, Thiere, 1. p. 321. der Mino oder Plop- Ä perer. . -ibatham, Vögel, I. 2. p. 376. n. 1. ‚der Mino, Latham, Syn. Suppl. p 90. Minor Grakle. Latham, Syft. ornithol. I. p. 189. n.ı. Gracula XReligiofa ) nigro. violacea, macula alarım - alba, fafcia oceipitis nuda, av Linne;; Syft. Natur. Edit. X. TI. p. 108. n. 1. Gra- cula (Religiofa) nigro-violacea, macula alarum alba, Aa: vccipitis nuda, flava. Donndorff, Handb, der T hiergefeh. p- 235. DT: . der Mine. B. Der größere Mino. (6) Halle, Vögel, p. 254. n. 196, die de Dohle mit gelbem Narkenjihleife. Klein, Vorbereit. p. 113. n. 12. der größere. Klein, VEhy Vögelhitt. p. 59. a, 14. der größere, Y ; „‚Brifon, | “ (53) Nach Brifon eine: eigne Gattung, N N \ / Aves Picar. F Gracula. 435 Briffon, ornith. I. p. 243. n. 50, Che Mainate. _ . Büffon, Vögel, IX. p. 197. n. 4. der ‚große Mino des Herrn Edwards. Seligmann, Vögel, 1. Tab. 33. untere Figur. „Latham, Vögel, l. 2. P- 377. ne 1. Var, N der große Minos" 'Latham, SyA. aeg .p 189. m. ß. Mainatus mator. | 2.Caıva. Der Kahlbacken. . Müller, Naturf. II. p. 194. n. 2. der Kahlbacken. ‚Onomat. hit. nat. IV. p. 34. die grünlicht - filber- ‚ farbene Anfel. ! Bei ion, ornithol. I. p. 236. n. ‚36. Merle chauve des Philippines. | ..Büffon, Vögel, IX. p. 200. der Kahlbacken. | Latham, Vögel, I. 2. B% 377. n. 2. die kahle Atzel. 'Latham , Syft. ornitholog. I. p. 189. 2% assnnla . (Calva) fubcinerea, Elbe fufco- grifea , capi- te utrinqgue nudo, pedtore, vemigibus reökrici- busque fufco: "nigeicantibus. I Donndorf, Handb. d. kein 2 PS: der ' Kahlbacken, . 3- Forrına. Der Stinkvogel. - Müller, Naturfyl. I. p. 194 ra der Stink« k “ge ' Onomat. hift. nat. IV. p. 35. dis Pinkende Drofii. Büffon, Vögel, VII. p. 168. der Stinkvogel. ' Latham, Syfi. ornithol. I. p. 190. n. 5. Gracula (Foetida) nigra, remigibus extus caerulefcen« tibus, fafeia collari nuda. Zinn, Syß. Nat. Edit. X. I. p. 108. n. 2. Gracu« la (Foetida) nigra, remigibus extus‘ eaepule- feentibus , falcia. collari nuda. ä A Eea FE 436 Zves Picae. Gracule. 4. Barırta. Der Schifffchwanz. (9) . Müller , Naturfyft. I. pP. 194.0. 4, Aa _Onomat. hift. nat. IV. p. 33. die pechfchwarze klei- me Kröhe. | Pennant , ardt. Zool. IT. p. 251. n. 70. der Schif- [chwanz, die Pifangazeldohle. Borotw/ky; Thierreich , II. pP. 119. n.2. die. Pi- Jangaohle. Klein, av. p. 59. n. 6. Coruix parva, profunde nigra? h | “Klein, Vorbereit. p. ıı2. n. 6. pechfchwarze kleine © Krähe? : Klein, verb. a p- 59. n. ı1. ganz fthwar- ze Dohle? Latham, Syft. ornithol. I. 'p. 191. n. 6. Gracula "(Barita) fubgrifea, humeris caeruleis, remigi- bus extus viridibus. | Loiham, Vögel, I 2. p: 379. n. 5. die boot- .. fihwöänzige Atzel.. Tab. 2ı. Linnd, Syft. Nat. Ed. X. I. p.109. n. 3. Gracula ‚ (Barita) fubgrifea, humeris caeruleis, remigi- bus extus viridibus. Donndorf‘, Handb. der Thiergefch. p. 236. n. ef der Schiff[chwanz. 5. Crıstarenea. Die gehäubte chineffche Azıl. dohle. | Müller, Naturfyft. II. p. 195. n. 5. Hanbeirertr. Onomatol, hift, nat. IV. p. 35. der Siaar mit Ay fem To onppe. Klein, av. p. 64. n. 3. Sturnus einst cinereis; et delibutis calamiftro in vallum ad Nohtsn compofitis. ; "Klein, | (6) Länge nach Pennant 1 E Zoll. $. die 'vorbergehende zwejte Anmerkung. Aues Picas. Grasula. 437 Klein, Vorbereit, Pr132. 0.3. Staar wir weißem .... Zouppe. Klein, verbeil; Vögelhift, p- 64: n. 3 Staar mit 2 neißem Touppee. Brijfon, ornithol. I. p. 228. n. ar. Merle ns de Oki: 3 N ‚Büfon, Vögel, IR. p- 103. gehaubte ehineffehe dm el. IN ‚Sehgmenn, Vögel, I. Tab. 37. dei chineh, hihe Schwarze Staar. ET Kahnen Vögel, 1.2. ;p- 382. die gehaubie Atze. = Laiham, Syn. Suppl. p. 90.Crefled Grakle. ‚Latham,, Syft. ornithol. 1. p. 192..n. 8. Gracula (Criftatella) nigra, remigibus.primoribus bafı rectrieibusque apice albis, roftro favo. | Linne, Syf. Natur. Edit. X.I. p. 109. n. 4. Gra- eula:(Criftatella) nigra, remigibus primoribus bafı redtricibusque apice albis , raftro flavo. ‚Hermann, tab. affnit. ai: B SL. St Gra- cula Criftatella. Ä 6. Sauzarıs. ‚Die bengahifehe Azeldohle. Mällr, Naturfyfi. IL p 195. n. 6 ara ii Rn Blehle.: ":: | NOnamat, hift, nat. IV. P- 37. ‚der Phvarza bengali ann) fühe, Finke. | Klein, av. pP. 98.0. 14 ‚Ftisgilla nigra Ey „ „Alein, ‚Vorbereit. p. 182.0. 14. ale benga- ‚Uifcher Finke. ‚Klein, verbefl. Vögelhif. P- 98.0: 14. Fehaarzer er 0 Klein , verbeflerte- Vögelhift. p- 70,..n.36, Pur purdrofjel mit ıburien Flügeln. er „Briffon, ornith.;k,. P.:209..n. 19: Pie- "giche noi- ne % Bengale. Ir | - ERa. I Bifen | 438 Klein, av. p. 60.11.13. Monedula purpurea, Cor - Avcs Pitae. Gracula. Biiffen, Vögel, IX. p- 206. die bengalifche Dohle. Seligmann, ‚Vögel, VI. Tab. 76. die kleine india- nifche Aeljter. Latham, Vögel, L 2. p. 382. 1. 8. die bengalifche Atzel. Latham, Syn. Supplem. p. 91. Dial Grakle.. ‚ Latham, Syft. ornitholog. L p, 192. n. 9, Gracula (Saularis) nigro- caerulefcens, abdomine, ma- cula alarum redtricibusque lateralibus albis. .Linne, Sy. Nat. Edit. X. I. p. 109. n. 5. Gracu- la (Satlaris) nigro-caerulefcens, abdomine, macula alarum redtricibusque lateralibus albis. Gerin. ornith. II. p- 4. Tab. 157. ka minor. bengalenfis. Ti Quiscura. Der Maysdieb. an A Müller, Naturfyft. I. p- 196. n. 7. der pen. 3 tödter. Borow/ky, Thierreich, II. D. 119. n. 3. der Rau- pentödter „ die Purpurdohle. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 175. n, 2 ‚Gracula (Quifcula) nigro- en ‚cauda ro- tundata; der Maisdieb. \ Halle, Vögel, B 255 m. 198. die purpur hi Dohle. Gatterer , vom Nutzen u. SRÜERE der Thiere, II. p. 375. n. 305. die Purpurdohle. Pennant, art. Zool. II. p. 250. n. 69.".die: Pur-_ purazeldohle, Azeldohle von Famaica. Onomat! hift. nat. IV. p: 38. die Purpurdohle. nix: purpurea. Ktein, Vorbereit. p. 114. n. 13 Pimbunthkls, Kleiw,. verbefl. Vögelhifl. pP 59. n. 15. Purpur- we Brifon dokle. n Aves Picae. . Gracula. "RD nr | | Brifon, ormitholog. T: PB "166. 0. * Bi de la I- "maique, Bijffon, Vögel; VI. p. 194. die Eifer von Fa- . > maika,; mit vr. Fig Seligmann, Vögel, 1 . Tab, 24 die Purpurfar- bene Dohle. Batfch, Thiere, I ix a ie E fer von Fa meika. \ © »Zatham,' Väge 2. ? ago N. 6. die Purpur- eegianeid Latham, Auch Bas ir 90; Porple: Grakle. Si Latham., ‚Sylt. ornithol. I. p. 191. n. 7. Gracula sl; ea) nigro-violacea, cauda rotundata. ‘- art ‚ Syfl. Natur. Edit.'X. Ep. 109. n. 6. Gracu- De we (Osifenla) Ben srial et a fubeunei- alormndtt 2) 4 er Rai. 'Syn. p- 168. n. or. en > Hermann, "tab... affınit. animal. p 196. Gracula Ä Quifcula. i eg: Handb. den Triegefch, p m n. Pr der Maysdieb. | ß. Gr. corpore. albo: nigroque, ap elbo, renigk bus caudaque nigris. #0 ' N CBaiken; Syn. Suppl. p. 90. '.Eatham, Syft: ornithol. I: "p- 191. n .7. ß. Latham, Vögel, 1.2. p: 387. a 3. Ara ıg. Die ägyptifche Azeldohle. 0 Müller „ Naturfyllem, II. p. 196. n. 8: egyptifihe Dohle. Onomat. hiftor, nat. IV. pP 32 di grünlichs- blaue Drofe. - Biffon, Vögel, IX ». eR: di seuptäfche Gracuia, u Latham, Vögel, L2 ‚Pr 383. die ägyptifihe Atzel. ar a Ley Latham, Ayo. Äves Picae. Grasula, . Lathim, Syft. ornitholag. I. p 192, n. 16. Gra- cula (Atthis) viridi- caerulea, abdomine ferru- gineo, pedibus fanguineis, Haffelquift, Reife nach Paläfina, (Ed. germ.) .P-1296. n.20. Corvus aegyptius. Linng, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 109. n. 7. Gracu- 'la (Atthis) viridi - caerulea, RN ferru« gineo, pedibus fanguineis. Philof. trausad. Ivan. p. 347: 2. Gr. corpote virie di, dorfo caerulefcente, abdomine PR ORen, ana Tui | 9. L< onGırostra. Die langfehnäblige Azeldohle. Büfon, Vögel, IX. Pat die langfchmäblichte Gracula. " Borowsky, Thierreich, II. p. 19.0.4 die lang- Sehnäblichte Atzel, Latham, Vögel, 1.2. p. 384.n.10. die langlchmäbe lige Atzel. , Latham, Syft. ornithol. I. p. 193. n. ı1. Gracula (Longiroftra) cinereo - fülen, fubtus fiavefcens, eapite, collo caudaque nigris, redtrieibus apice ' machlaque alarum albis. "Pallas, Naturgefch. merkw. Th. VI. p. 7. die langfihnäblirhte Azel. Tab. 2. fig. 2. Hermann, tab. aflinit,, aniınal, P 151. 194, Gra- cula longiroftris. 0, Sturwınwa. Die daurifche Azeldohle. „Büffon „ Wögel, IX. p. sur. die daurifthe Gra= cula. ‚Latham, Syfl. ornithol. I. p. 193. n.12. Gracula (Sturnina) cana , macula vertieis, derfoque in- ter alas-violaceo-atro, alis caudaque violaceo- viridibus, harum firiga gemina alba. En ‘ Pallas, Aves Picae. Graculas. e 431 4 Pallas, Reif. Ausz. Anh. HI. p “Sr n.. En 'la Sturnina. i, CAXENNENSIS, Bi ern aan Azeldohke. ‚Latham, Sylt. ornithol. T pP. 193.n. 14 Gracula . (Scandens) corpore transverfim flriato, fupra ) zufo, fubtus lutefcente, capite rufo alboque ' vario, ‚redtricibus apice denudatis aculeatis. Latham, Vögel, I. 2. P- 384; n. al, die saypmi, -- fihe Atzel. 12. CARUNCULATA. Die Azeldohle vom Cop? Latham, SyR. ornitholog. 1. P- 324. n. 7. Siyps .nus .(Gallinaceus) cinereus, regione oculorum nuda, ad bafın mandibulae inferioris ‚palea du- pliei. eriftagpe verticis AIRRDTRUARER, bifida, eredia, fulva. A.P: ringen. gegen die xm. Edition ‚und Vor. | mehrung der Gattungen diefes Gefehlechts, "Das Gefchlecht it mit 4 Gattungen vermehrt, und bey der erflen Gattung find zwey Varietäten aus einan. der gefetzt. | B. Neuere Gattungen. In ” Die ‚Azeldohle von. Neuholland, . Latham, Syn. Suppl. p 9. Yellow:faced Grakle. Latham., Syf. ‚ornitholog. T. p. 193. n. 13. Gracu. la (Idterops) nigra, fafcia alarum corporegue fubtus'albis, regione oeulorum nuda rugofa. un 0 lLatham, Vögel, ei 385. n. 12. die neuh lin Ar Kaprun Be Be Ees 54. GE» 443 Ave Pi cat. ‚ Paradifen. 54. GESCHLECHT. De Der Pa- ; radiesvogel. Müller, Naturfyfiem, II. p. 197. Gen. LIV. Lejke, Naturgefch. p. 246. Gen. XXI. Borow/ky, Thierreich, IL. p. 120. Gen. XIII. ' Biumenbach, Handbuch der ie p: 176. Gen. XXÜ. Bechftein, Naturgefch. I. p. 373. Gen. XXL. Gen. XVIH. Halle, Vögel, p. 267. 2.. Bechftein, Matargelehichte Deutfchl. U. p. P- 168- ‚Neuer Schauplatz ‚der Natur, VI. p. 342. : Onomat. hift. nat. V.p.79. VI. p. 164. 2 Klein, av. p. 63. Gen. XI. Briffon, ornith. 1. p. 193. Gen. XX. Manucodiata. Büffon, Vögel, VN. p. sis ff. - Batj/ch,;, Thiere, I. p. 316. 331. Gen, LXX. Latham, allg. Ueberficht er Vögel, I 2. P. 386. Gen. xvI Se Latham, Syft. onith. I. p. 194. Gen. XV Hermann, tab. affın. anim. p. 201. Donndorf,, Handbuch der Thiergefch, p- ar. Gen. XV, 1. Aron a. Der große Paradiesvogel. Müller , Naturfyltem, II. p. 197. on. ı. Zuftvogel, Tab. 26. fig. 5. | Lejke, Naturgefch. p. 246. n. x. der große Fur diesvogel. Borowfky, Thierreich, II. p. ı2t. n. 2. der Luft. vogel. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. 5 ke nn ‚. Paradifes (Apoda) brunnea, pennis nk driis Juteis corpore longicribus‘ redtricibus duabus intermediis longis fetaceis. mt. Bechfein, - Avıs Picar. $ Paradifea. ER, 443 Ren Beihfein,, Naturgefch. LI. 1 der große 00 Paradiesvogel. N Bechfiein, Naturgefchichte Deurfehl; u P 171. der große Paradiesvogel,. Funke, Naturgefch. I; P- 235. der eigentliche Pa- radiesvogel. Ebert, Naturl. I. p. 59. Paradissvogel A eh, 24. "Halk, \ Wözkl, a Pe n. 216. der gelbrothe Para- ' diesvogel, mit ren Kopfe und zwey Ruderfedern. Halle, Vögel, p. 268. n. ‚217. der vörlic Drau- me Paradiesvogel, Halle, Vögel, p. 268. n. 21$. der weißcbraumne langleibige. Paradiesvagel, Halle, Vögel, p. Ass n, 220. der gemeine Para- diesvogel, Haile, Vögel, p. DL. nn. 224. der größte röthli- nn che Pararlissvogel, Gatterer, vom Nutzen u: Schaden der ei II. p. 366. n. 292. der Paradiesvogel , Gottes- | vogel. ' Beckmann , Naturhift p- 42. n. 7. der Paradier. Ä - vogel. e. Onomat. hift. nat. VI. a 166. Paradifea apoda. Handb. d. Naturgefch. I. p. 194. der Paradies. | vogel. "Tab, 2. ‚ Klein, av. p. &. n. 1. IRRE Avis Pa- radifi. Klein, Vorbereit. p. ng. D.1. eg mit goldgelbem Köpfe. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 63. n. ı. Paradir ‚vogel mit goldgelbem Kopfe. Klein, av. p. 5.0.3. Manucodiata IIT, "Aldvov. ‚Klein, Vorb. p. 121. 0.3. Manucodiata IE. Aldr, Klein, 444 Aves Picae, Paradifes. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 63. n.3. Reutervogel, Klein, av. p. 63. n. 5. Manucodiata V. feu vul. garis. Klein, Voiber. p. 120..n.5. der gemeine. Klein, verbeff. Vögelhift p: &. n. 5. gemeiner Paradiesvogel. ‚Klein , av. p. 63. n. 6. Manucodiata Rex. Klein, Vorbereit. p. 120. n.6. Königsheher. e; Klein , verb, Wögelhift. p. 6..n 6. Königsheher. Klein, av. p. 64. n. 8. Sebac.avis parad. Aroefica. Klein „ Vorbereit. p. 120. n.$. der aroefifche des 'Seba. Klein, werbeit; Vögelhift, p. 6. n. 9. röthlicher Paradissvogel Gesner, Vögelb. p. 392, Paradißvogel oder Lufft« vogel. Fig. p. 393. fchl. Brifjon, oruitholog. I. p. 193. n. 1. Oifeau- de- Paradis. Biffon, Vögel, VII. p. 316, der große Paradies. wogel; mit x Fig. - Seligmann, Vögel, V. Tab. 5. der große Para. diesvogel. Liatham ‚Vögel, I. 2.:p. 387 n.1.der große Pa radiesvogel, Lathaim , Sylt.ornitholog. 1. ” 194.n.ı. Paradi- fea (Apoda) caflanea , collo fabtus viridi- au- reo, pennis Ipod corpore longiori- ‚bus, redtricibus duabus intermediis longis fe- taceis, Batfch, Thiere, 1. ar 333. der große Paradies. vogel. ‚Soopali ,. au. hit. nat. I. p. 43. ‚Paradifea apoda. Stopoli, Bemerk.a..d. Naturgelch. I. p. 42. n. 47. ‚der ohnbeinigte Paradiesvogel. Neue,Manoichfalt; UL: p. 292. Himmelsvägrl. -Aller- Aves Pisa. N 445 'Allerneuefle Mannichfalt. II. PD 98 der 2 Paradiesvogel. Sonmerat, Reife n. Neuguinen, p- 56. n. 1. Sander, über die Gröfßse und Schönheit der Natur, ‚IV. p. 131. der große Paradiesvogel. en ‚Goe2e, nützl. All. II. p. 364. n. 5. der Payadier. vogel. LES allgem. Lex. P- 776. der größere Pa- vadiesvogel. Valentin. mul. mufeor. I. p. 462. Paradi ifewögel, ' Loniceri, Kräuterb. p. 662. Luftvogel, Paradiß- Vogel, Fig. p. 663. mittelm. ° Linne, Syft. Natur. Edit. Ip 52. Avis Paradi. {aea, * Linne, Syf. Nat. Edit. VI. p. ar. n. 1. Paradifea Iutea, . cauda, pedtore abdomineque ArKHneis, gula azurea, Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 110, p. 51..n. 1. Paradifea (Apoda) pennis hypochondriis cor- pore longioribus, redtricibus intermediis ‚Jon- gis fetaceis. ' .Mochring , av. gen. p. 28. n. 2. Paradifea. SJonfton, av.'p. 170. Tab. 55. Manucodiata Aldr. p- 71. Hippomanucodiata. Hermann, tab. afhnit. animal. pı ul Paradifea apoda. Gerin. ornith. 1. p- 76. Tab. Be \ -Penmant, ind. Zool. p. 31. n. 1. FL N Kirchmaier , de ave Paradifi Manucodiat, WIE | 1662.98. Scaliger, Apodes ab India, et Manucodiata: De fubtil. ex 228. P- EYE | Fam? de ave manucodiata feu paradifia jaca: Eph, nat. tur. Dee. 1. an. 9. et 16, obf. 194. Ps I | | Bartholin, "446 , Aves Picae. ä " Paradifea. Bartholin. de ave paradifiaca Hif. anat. Cent. 6. hifl. 56. p. 292. Doundorf', Handbuch der Thiergefch, p- 237. n. 1. der große Paradiesvogel. ß. Latham, Vögel, I. 2. p. 389. n. 1. . Var. A. der kleine Paradiesvogel. Latham, Syn. U. p. 474. n. 1. A. Smaller bird of Paradife. Latham, Syd. ornitholog, I. p. 194: n. ı. B. Para- difea minor papuana. | Pennant , ind. Zool. p. 33. 0. 2. a.Resıa. Der Königsparadiesvogel. ‚Müller, Naturfyft. II. p. 199. n. 2. der Königs- vogel. Tab. 6. fig. 9. ‘ Lefke, Naturg. p. 246. 0.2. der ins Paradies. vogel. Borowjky, Thierreich, I. p. 120, n.ı.der Kö nigsvogel. Tab. 13. 5 Bechflein, Naturgefch. L. p. 374. n. 2. der kleine Paradiesvogel. _ Halle, Vögel, P- 269. n. 221. der König der Pa. h radiesvögel. Halle, Vögel, p. 270. n. 222. der König der großen Paradiesvögel. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 367. n.293. der Königsparadiesvogel. Onomat. hift. nat. VI. p. 168. der Königsvogel. Handbuch der Naturgefch. IL. p. 195. der kleine Paradiesvogei. Klein, av. p. 64.0.7. Rex avium paradifiacarum maioris moduli. B Klein, Vorbereit. p. 120. n. 7. der aropr Para. diesvogelkönig. Klein, Aus Pitae. ‚ ur Patadifen. ee. Klein, verbeff. Vögelhil, PB e n. ” größerer Kinigsheher. : Briffon, ornitholog. IL ‘p. 195. n; 2 Per oifeau de-Parads. Bilffon, Vögel, VII. ei 332. der Kmige Para. diesvogel; mit ı Figur. Batfch, Thiere, I pP: 333 BR Konigsparadi vogel. Ei Latham , Vögel, er 2. P. 390. n. 2. der Königr-- 0 Paradiesvogel. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 194. n. 2. adiles (Regia) caflaneo- purpurea, fubtus albida , fa. fcia pedtorali viridi-aurea, redtricibus 2. inter- mediis filiformibus , apice lunato- pennaceis. Seligmann, Vögel, V. Tab. 6. der HORDE Kömg der größern Paradiesvögel, Sander, über die Gröfse u. Schönheit in der Nat. IV. p.ızr. der kleinere Paradiesvogel. Yalentin, muf. mufeor. I. p- 46. Manucodiata regia; Königsvogel, Sonnerat, Reif. n. Neuguin. P- 56. 1 n.2. Könige 5 vogel. ‚Fablonsky, allgem. Lex. p. 776. der ieinere Pa- radiesvogel, Lime, Sylt. Nat. Edit. II. p. s2. Na AR Linne,, Sytt. Nat. Edit. VI. p. 21. n.2. Manuco- diata. Linnd, Sylt. Nat. Ed. x L. p. 1I0.n. 2. Paradilea (Regia) eirrhis caudalibus flitormibes, apice - "lunato pennaceis. | . Jonflon, av.p. en Tab, 55. Rex avium para " -Älacaruım. Grützmann , difl. de avibus uses en earum- | que rege. Ien. 1667. BEN Gerin. ornith, 1.79. Tab. 66, or y EN 448 © .Zves Picae. . Paradilea, Pennant, ind. Zool. p. 36. n. 7. Petiver , gazophyl. Dec. I. Tab. 53. fig. 2. 9. Trıstıs, Der philippinifche Par adiesvogel. Müller, Naturfyfi. IL, p. 201. n. 3. Baflard, Onomat. hiftor. nat. VI. p. 170. Paradifea triftis. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p. 368. 1.294. der philippin. Paradiesvogel ‚ Brijfan „ ornitholog. 1. P- 235. nn. 35. Merle des | Philippines. Biffon, Vögel, VII p. 356. der philippinifche ‚Paradiesvogel, | Büffon, Vögel, IX. p. 214. der Martin; m. ıF. Latham, Vögel, I. 2. p. 378.n.3. der Martin. . Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 190. n. 3. Gra. cula (Triftis) callaneo-fufca, capite colloque fufcis, area pone oculos triangulari nuda, ma. cula remigum tedtricibusque Iaseralibus api- . ce albis. . Hermann, tab. affinit. animal. p. 202. Pardife eis... Donndorf,, Handb. der Thiergelch. p. ias8. n. 2. ‚der philippinifche Paradiesvogel. Fr Macnırıca. Der prächtige Paradiesvogel, - . Büffon, Vögel, VII. p. 339. der prächtige Para diesvogel; mit ı Figur. i Batfch, Thiere, I. p. 333. der prächtige Para-_ .. diesvogel.. - | ' Latham, Vögel, I. 2. p. 391. a. 3. der prächtige Paradiesvogel. "Tab. 22. . Latham , Sylt. ornitholog. I. p. 195. n. 3. Para- difea (Magnifica) caltaneo - fufca, capiftro nigro, cervice cirrhata Hlava, collo fubtus pectaneque viridi - - nigris, medio nitentibus. K Sonne Aues |. . Paradifea 849 sSkrinehai, Reiban. Nengdin! pi 158. vr ru od. prächtige Paradiesvogel x Pennant, ind.. Zool. Er 38. n. 3. a $. Nıcra. Der [ihwarze Paradiesvogel, seh Vögel, a P- 392. nı 4. der ‚Paradies. . vogel mit dem Halsbande. ' 5 re ‚ Syft. ornithol. I. p. 196. nis. Paradifea (Gularis) purpureo.nigticans; capiflro genis- ‘que tomentofis, cervice falciaque pedtorali vi« ‚ridi« nitentibus, Sub gula luhula 2 Sa ige. | "6. Sur ERBA. "Der viofsthehlige Bene. Büfen, Vögel, VIL p. 344. der ERRANMGN „nen Paradiesvogel; mit 1 ig... Batfch, Rbisıe P- 332. ie ville 2 en Padesvogeh, Ä Latham, Vögel, "T 2. p- 392. ns 5. dir violet- su. kehlige Paradiesvogel. ; ni Aaphen. Syft. ornitholog. I: p- 16. N. u. Para . difea (Superba) frohte criltata, capite, cervice abdomineque viridibus, gula‘ violacea fericea, ... eauda mediocri caerulefcenti-atrao- Sonnerat, Reif. nach: Neuguinea, P ‚7. der dritte, on.» ‚wioletkehligte Paradiesvogel. Hermann, tab. affinit, animal; ga 166, Paradilea fuperba. Pennant, ind. Zool. ‚pP. 38, n. ri 17. Aurea, Der goldkehlige Paradiesvogel, Büffen, Vögel, Vi, P- 347. der Seehsfädigte Pa. nn adiesvogel; mit ı Fig. ' Batfih, “Uhiere, I. p. 338. ‚der fechsfadige Pa. radiesvogel, a Band 1.Th. - Ff | Latham, 450 | Aves Pitae,. Paradifea. Latham, Vögel, I. 2. p. 395- der Jechfädige Pı- radiesvog.l, Latham, Syft. ornitholog. L; " 196. n. 9. Paradi- fea (Sexfetacea) criflata atra, vertice, genis gu- Jaque violaceo - nigris, iugulo, macula cer- vicis pe an Simis ..° ‚Neue: Mannichfalt, VI. p: Ka er abinfehe Pa- radiesvogel, die Goldkehle genannt. Hermann, tab. afhnit. animal. p- 166.202. Pa- - radifea fexfilis. Be. ind. Zoolog. p. 3. 1.4. % Y IRIDIS. Der ‚fahlfarbige Paradiesvogel. Büffon, Vögel, VIE. p.:353. der ach Pa- radkesvogel; mit ı Fig. Batfih, Thiere, I. P- 332. der, Hallfarige Daeias: | .. diesvogel. Latham, Vögel, 1.2.p. 396. n. 7. der Fohlslaue Paradiesvogel. | Latham, Sylt. ornitholog: I. p. 197. n. 10. Pa- radifea: (Chalybea) caeruleo- viridis , capite fe. Ticeo nigro tomentofo, dorfo, uropygio, abdo- 4 a mine caudaque chalybeo-nitentibus. ' Sonnerat, Reif. n. Der Haken p- 9 n. $ der grüne Paradiesvogel. Pennant, ind. Zoolog. p.38.n.6. 9. ALBA. Dir‘ weiße Paradi IR .. Lotkam, Syf. ormithol. 1. p: 137. u. 12. Paraö difea (Alba) tota alba. Allerneuefle Mannichfalt, III. p- ‚103. der weiße ER ß. Der - Aves Picae. Paradifea. 451 ß. Der fchwarz.und weiße Paradiesvogel. Latham, Syft. oruithol. I. p. 197. n. 12. £. Para- - difea anterius nigra, poflerinp alba, pennis 12. fetaceis pene nudis incurvis. ‚Allerneuefte Mannichfalt. II. p- 103. der Bere und weiße Paradiesvogel. . Gerin. ornith. I. ‘Tab. 65. fig. u A. Veränderungen gegen die X IIte Edition; und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift mit 6 Gattungen vernehrt, und ‚bey der ef find 2 Varietäten aus- einander geleze. B. Unbefimmtere Thiere. x. Der fihwarze Paradiesvogel mit Aehendein Bufche "Halle, Vögel, ‚p268.n.219.° = w ' Klein, av. P.'6:n. 4. Nibscbilieh IV. ‚Aldr. Klein, Vorber. p. 120. n. 4. mit kraufen Hoaren. .: Klein, verb. Vögelhif. p. 63. n. 4. Straußvogel. Brijon, omithel, I. p. 195. Species’ quarta Aldr. Latham, Syft.ornithol. I. p.195..n.4. Paradifea (Circhata) capite, collo alisque nigris, cirrho prope cervicem capiftroque Havis, ©. Aldr: av. I. p. gıı. Tab, 814. aber - - feu eirchata. ; „Raj, Synopf. p. er. n. Will. ornith. p. 92. Crefled Bird of Paradife. Vielleicht eine Ya von Paradi ijea MAn gnifica? 2. Paradifea (Furcata) nigra, fafeiculo fub alis tomen- tofo, medio abdominis pennis caudae furcatae inftar viridi- Tpleudentibus. Latham, Sylt. ornithol. 1. p- 196.0. 8. Ein unvoll ländiger Vogel. | | gt 2 ©. Neue 452 “Aves Picae. Trogon. C. Neuere Gattungen i. Der weißflügelichte Paradiesvogel. Latham, Vögel, L 2. p. 397. N. 9. der weißfliüi-. gelige Paradissvogel. Latham, Syn. Suppl. p. 92. White ae ER dife- Bird. | | Latham, Syf. ornithol. 1. p: 196, n. 6. Pidadife 2 (Leucoptera) nigra; cervice cupreo- -Iplenden-. „te, remigibus. albis, extus. nigro - arg Ä wa longillima euneiformi. Sr | En Fuel 55 GESCHLECHT. ek Da Bor hacker. (Kuruku.) | Müller , Notur(yüt. U. pi 202. "Gen. LV. Leske, ‚Natürgefch. p.i247s° Gen. XXI. seh Borowsky, "Thierreichy Ik p. 222.’ Gen. zıv. ‚Blumenbach‘, ‚Handbuch Weiss here p 176. j "Gen. XXL > Bechflein ‚> Natngfehicte Deutfehl IR ® 165. GER | Onomatshifk ‚nat. ‚VIk bi ‚590 sg 1 | Briffon; ornith. I. p. 97. Gen: LI }\ Bat/ch, Thiere, I. p.z21. . Latham, Vögel, 1. 2. ” 398: Gen. XVIL. “ Latham, Sylt, ornithol. I. p. 198. Gen: XVIM. Hermann, tab. alfinit; animal. p. 184. 186. Donndorf, Handbuch der hie er Pi 238. ae XVvl : E Sem: Der geftreifte fen SO Müller, Naturfyl Il. p. 202. ı. ‚gerät Baum- hacker. Onomat, hiftor. nat. VII, p. 592. der grane oder ı "geftreifte Baumhacher em Cayenne. B rilJon; z ! N = Kol Aus Picae) Trogon: 453° 2,' re ‚Der RT REN A ' Briffon , ariehe II. p. 88: n. 5 Couronenn cen- dr de Cayenne Lathom, Vögel, I. 2: P- ‚gar. n. 3 der lihgrane Kuruks, x ‚ Lathem, Syf. heil. 1 I. p. zo. n 2 ET roson "(Steigilatus) einereus, abdomine Hilo, alis Nrigis albis, redtricibus nigris, 3 a vexfus org fafeiatis , apice albis. A u Müller, Naturfyfliem, I. p. weg: n 2. Schwarg- kehle. Boromfay, Thierreich, IL.p. 123. n. 1. der fihwarzkehlige Baumhacker. Tab. % Bochflein, Naturgefch. Deutfchl. H. p. ai der [chwarzkehlige Baumhacker. Halle, Vögel, p. 179. n. 97. a Su Fu ige ame rikanifche Baumliacker. Onomat. hift. nat. II, p- 533. "vn. p. 592 Ch. rucul. ' Klein, av: P&28: TG, Picis congener our Klein, Vorbereit. p. 54. n. 76. der Jpechtartige Curueai. 0 Brijjon, 'ornithol. I. P- 90.0: 4. Couroucou verd du Brefil. | | Letham, Vögel, I. 2. p. 398. n.1. der rothbäu. . chige Kuruka, | Lätham , Syft.ornitholog. I .p- 198.0. 1. Trogon (Curucui) viridi- aureus, fubtus fulvo-minia- ceus, gula nigra, tedtricibus alarum redtrici- - busque 3. extimis albo nigroque fafeiatis. Eberhard, "Thiergefeh. p. 106. Couroncon. - Mochring , av. gen. p. 85. n. 114. ab Fonflon, av. p. 205. Curucui. Gerin. ‚ornith. ” p- 53. Tab. 187. Ff3 pe Donn- 45% Aves Picae. Trogon., | Donndorff, Handb. det Fiengeieh Pi238 n. 1. der Curucui. ß. Latkam, Vögel, T. 2. p. 399. n. 1. Var. A. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 198. ß. Tr. te» Areihus alarum fufcis, macula . nuda infra oculos nulla. Ä 3. Latham, Vögel, I. = p. 399. n. 1. Var. B. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 199. d. Tr. virie di -aureus, fubrus fulvus, gula nigra, tedirici- bus ee redtrieibusque 3, extimis, albo ni- groque falciatis. 6. Latham, Syn. II. p. 486. n. 1. B. Latham, Syft. ornithol. I. p. 198. Y. Tr. grifeo- cinereus, viridi. nitens, abdomine poftico ru- bro, cauda, longiore. + Vırıdıs. Der grüne Baumhacker. Miller, Naturfyfiem, II. p. 203. n.3. der grüne Baumhacker. Boromwjky, Thierreich, 11. p. 123. n. 2. ‚der grüne ‚Baumhacker. Blumenbach, Handb. d. nemrpklhe gs el Trogon (Viridis) viridi-aureus, fabeus luteus, _ gulaı nigra. Onomat. hift. nat. VII: p. 593. der grüne Baum. hacker aus Cayenne. Handb. d. Naturgefch. II. p. 192. der grünes Cu- rum, Briffon , ornithel. Il. p. 88. n. 2. Couroucou verd de Cayenne. Lathain, Vögel, I. 2. p. 400. 0. 2. der IN, chige Kurukn. | Lashanı, Syfl. ornithol og. I. p. 199. n. 2. Tro. gon Viridis) viridi - aureus, fubtus luteus, - & | N gun Aves Picae, Trogon: e.', > gula nigra‘, redtricibus utrinque ribus extimis oblique et dentatim albis. ° Gerin.. ornith. 1. P- 52. Tab. 189... sus Brifon,, ornitholog«. II. p. 89. n.3. ‚Kobntoen verd a ventre blanc de Cayenne. Latham, Vögel, .T. 2. p. 401. n. 2. Var. A. der weißbäuchige Kurukn. Latham, Syn. I. p. 49. n. 2. A. White. bellied ‘Curucui. . Latham, Syft. ornitholog. I. p.199.n.2. ߣ. a.Rurus. Der braumrothe Baumhacker. Latham, Vögel, L.%D. 492. 2.4. der \ gelbrothe Kuruku. Tab. 24. - Latlam, Syft. ornithol, I. p. 200. n. 5. Tro- gon (Rufus) rufus, corpore fubtus flavo, alis grifeo nigroque ftriatis, redtricibus 3. utrinque ve albo ni igroque fafciatis, apice albis. 5, VIOLACEU s Der violetfarbige Baumkacker. Latham, Vögel, IL 2. p. Ka An violette . . Kurukn.. _ | Lathom, Sytt. ornitholog. . P. 199. n. 3. losen | (Violaceus) violaceus, dorfo viridi, tedtrieibus alarum remigibusque fecundariis albo macula- tis, redtricibus 3. Iateralibus albo ı Bi fa» feiatis, apice albis. | 6 Mac ULATUS. Der braune, veefe Baunı- hacker, . ‚Letham, Vögel, T 2. P- 403. n.6. der gefleckte | Kuruku. Latham , Syft. ornithol. Lp 2or. n. 7. Trogon ba '(Maculatus) fufco et ‚nigricante fafciatiss, ver- siee. wipidil ‚teätricibus alarım remigibusque er K .Ff4 fecum 456 Aves Picar. „. Trogon. fecundariis viridibus apice albis, cauda nigri- cante fafciis albis.. | | 7. Fascıarus. Der bandirte Baumhacker. Latham, Vögel, I. 2. p. 403. n. 7. der* Band- Kuruku. Latham;, Syf, ornithol, I. p. 200. n. 6. Trogon (Fafciztus) dorfo ferrugineo, corpore fubtus fulvo-rubro, capite colloque nigricantibus, fa- _ fcia pedtorali alba, alis albo nigroque faleiatis, cauda apice nigra. Murr: Narurforlch, I. p- 267. der Curucn mit der Binde. Berlin. Sıamml. IX. p. Tat. Mus der bandirte Ku- ‚vuku. Neuefle Mannichfalt. I. p. 188. n. 5. der de Kuruku. ß. Trogon fufco - flavefcens, Gaben‘ re! flavi« "eans, ‚eapite nigricante, collo et pedtore cine» reis, tedtrieibus. alten ie Ka cauda ‚nigra. ® Latham, Syft. Grnichnl, I. p. 200. n. 6. ß. Latham, Syn. Suppl. 9-03. hr Onomat, hiflor. nat. VIL. p. 391. dir eeylonifshe Baumhacker. | er Brijfon, ornithol. II. P- 91. n. 7. Couroucou de “ bie A. Perändepungen gegen die XII, Edition, und Per. mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechzs. Das Gefchlecht ift mit vier.Gattungen vermehrt, _ ‚und bey der. zweyten. find. 4 Varietäten aus einander | / geistzt, Ä ji ku RB. Neue gs 24 Aves Picae. Bucco.. 457. B. Neuere Gattungen. Der grüne afi a ARRON mit‘ blauer Kehle. | ' Latham, Vögel, I. 2, p- 405. n. 8. der Hayıan. . gige Kuruku. Letkam, Syn. Suppl.'p. 93. Blue-cheeked atucui. Laikam, Sylt. ornithol. 1. p. 2or. n. 2. ‚Trogon | . (Alısticus) viridis,; fronte, vertice cerviceque rubris,' gula caerulea ımacula rubra, remigibus ‚ ‚redtrieibusque nigris, \ Der fiheärzliche indianifche Baumhacker, mit blauem Schnabel. L athan, Syn. SupR)- pP. 94. ‚Indian Curden, Latham, Vögel, 1. 2. P- 495. n. 9. der indifche Kurußa. | Latham , Sytt. ee I.p. 201. ech (In- dieus). nigricans , fapra ferrugineo maculatus, \ . fubtus Aavefceus nigricante fafciatus, capite ni- gro albo firiato, cauda longiflima fafciata. 56. GESCHLECHT. Bucco. Das Großmaul. R Miller, Naturfyft. IL. p. 294. Gen. LVI. Leske, Naturgefch. p. 247. Gen. XXV, Borowsky, Thierreich, II. p. 124. Gen. % Blumenbach, Handidch der Naturgefch. P- 177. | Gen. XXIV. Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl. I. pP. 168. Gen. XI. n Brijfon, ornitholog. II. p, 67. Gen, XLIX. Latham, allgem. Ueberf. der Vögel, I. 2. p- 406. Gen. XVII. Latham, Sylt. ornithol. I. p. zer. Gen. XIX, Hermann, tab. affın. anim. p. 184. | eng; Handb. d. Thierg. p. 238. Gen. XVIE. Ff ( 5 2: Ta. 458 Avcs Picar. Bucce. a, Tamarıa. Die Tamalia. Latham , Vögel, 1.2. p. 406. n. r. der braflini [the Bartvogel. Latham, Syn. Supplem. p. 95. Se bellied Barbet. Latham, Syft. ornitholog. I: p. 2or. n. ı. Bucco (Tamatia) rufo -fufcus, fubtus rufo-albus, ni« gro maculatus, gula fulva, collo lunula rufo nigroque varia, pone oculos macula nigra. Donndorff, Handb, der Ana p- 239. 0.1. die Tamatia. 3. CAYENNE nsıs. Das cayennifche Großmaul. Briffon, ornitholog. n. p- 68. n. 2. Barbu de Cayenne. ‘ Latham, Vögel, I. 2. p. 407: n. 2. der cayenni- [che Bartvogel. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 202. n. 2. Bucco | (Cayennenfis) , niger, pennis margine grifeo- aureis, fubtus albo - flavicans, fronte gulaque rubris, fuperciliis_albis. Gerin. ornith. Il. p. 51. Tab. 183. S ß. Latham, Vögel, I. 2. p. 408. n. 2. Var. A. der fehwarzgefleckte Bartvogel. | Latham, Syn. Il. p. 496. n. 2. A. Black- fpotted Barbet. } Latham , Syft. ornithol. I. p. 202. n. 2. G; B. ni- gricans, fubtus albo- flavefcens, fronte gula- que.rubris, collo {ubtus, pedlore et Iateribus 9 maculis nigris. Briffon, ornitholog. II. p. 68. n.3. Barbu tache. te de Cayenne.(?) 1, CArEN- (7) Nach Brifon eine eigue Gattung. Aus Picas, 5 ' Bucco, & 459 3. CapENsı®k. ‘Die Tamatia zit Em Halsban- ..de.(f) Müller , Naturfyft. I. .p- 204 n. 1. Copfehe. | | Boroofky, T hierreich , U. p. 124. das ach Großmaul. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. or 177. 0.1. Bucco (Capenis) rufus, fafcia humerali fulva, pedtorali nigra. - Bechfein, Naturgefch.-Deutichl. U. p- 168. das capifche Großmaul. Brifon, ornithol. I. p. 67. n.r. Barbu. Bat/ch, Thiere, I. p. 326. das kapijche Groß. maul, Latham, Vögel, 1.2. p. Per n.2. der Bartvo- “gel mit dem Halsbande. Lathem, Syft. ornitholog. 1. p. 202. n. 3. Bucco (Collaris) rufus, a humerali fulva, pedio- rali nigra. Gerin. ornithol. I. p. 51, Tab. 182. 4. Hr Lecans. Das bunte Großmaul. Müller, Naturfyft, Suppl. p. 88. n. 2. ‚Bueco Verfi- color; der Scheck. Briffon, ornitholog, II. p. 69: n. 5. Barbu des Maynas. Latham, Vögel, I. 2. p- 409. n. 4 ar Jthöne .. Bartvogel. Latham, Sylt. ekitlafißt I. p. 293. n. 4. Bucco ( Maynanenfi is) viridis, capite gulaque rubris. caeruleo- marginatis, iugulo et pedtore flavo, ähdoBninik macula ee | | rt 5.Ma- 6) Da das Vaterland diefes Vogels nicht dis Vorgebirge der guten Hoffnung fondern Guiana if, fo ik der Linneifche Trivialname nicht richtig, ger ‚Lachamfche HEIBEEN we weit ans h paflender, SER, 460 Avıs Picar. 43 Buaeo, 5. MACRORH yncHo ss Das großfehnätii- | te Großmanl, Latham, Vögel, I. 2. p- ih n. 5. der Era bun. te Bartvogel.. | _Latham, Syft. ornithol. I. p. dos. n. 5. Bucco (Macrorhynchos) niger, fronte, gula, ivgulo, . abdomine redtricibusque apice albis, fafcia pectorali nigra. ! 6. MeranoLeucos. Das fihwarz- und weiße Großmaul. | gu Latham, Vögel, I. 2. p. 410. n. 6. der kleine bun- te Bartvogel. | Latham, Syli. ornitholog. I. p. 203. n. ‚6. Büc- co (Melanoleucos) niger, corpore fubtus, fron- te, gula, macula fcapulari (trigaque pone oculos ! Sb, fafcia pectorali lata nigra. 4. PuıtLıprınensıs. Das ‚phälippinifehe ‚Groß mau Miller, Natuefyf. Suppl. p. 88. n. 3. Bucco Hae- macephalus; der Blutkopf. 4 Briffon, ornithol. II. p- 69. n. 4. Barbu des Phi. lippines. i _ Latham, SyR. ornitholog. L ’p. 203.n. 7. eo (Philippenfi is); viridis,. fubtus flavicans maculis olivaceis, genis colloque fubtus Navis, fronte fafciaque pectorali rubris. | Latham, Vögel, 1. 2. p. 421. n. 7. der philippini- fiche Bartvogel. | 8. Nıcer. Das fehwarze Großmaul. Latham, Vögel, 1.2. p. gır. n.8. der Klee kehlige Bartvogel. Latham,, Syft. ornithol. I. p. 204. n. = Eucco (Niger) Bam fopra flavo - varius;. fincipite .mmbro, Aves Picae. ' Bucco, 2:2 2 Aal robro, tatdribus zo Age b bi abdomineque albis. eg Latham, syf. ‚ornitholog. Lip si n. 8. P (Vielleicht ein junger Vogel?) ‘ Latham, Vögel, 1. 2. p- 412. n. 8. Var, A 9. Parvus,..©Dar kleine fenegalifche Großmaul, Latham, Vögel, L’2. p. nal n. ” ‘der - kleine Barivogel. Lathan, Sytt. ornitholog. 1 . P. 204... 9. Bucco „ (Parvus) fulvo- „nigricans , fubtus albus £ufco. firiatus , gula lutea, firiga fuboculari alba, te 10. Granpis. ‚Das.geoße chinefifche ‚Großmaul, Laspnn; Vögel, I. 2. p. 18. n. 10, der große Bartvogel. x Lan ‚Sylt. a 1. p. 204-.n. 20. Nies (Grandis) viridis, verficolor, imigihes u variegatis, erillo rubro.. AR ß.B. fordide viridis, Ehe virefcens, remigibu n Die gris, ‚orbitis madis, rubicundis. *. , ı- ; Latham, Syft. ornithol. I. p. 204. n, 10, ‚&. Latham, Syn. Supplem. p- 95. Grand Barbet. 11. Vırivis Das: je Großmaul, Lathom, Vögel, I. 2. n. 11. der ram oBartvogell. ‚ Lotham, Syh. orsitholog, 1. p. 265. n. ı1. Bucco (Viridis) viridis, capite eolloque grifeo » fufcis, - füpra poneque oculutm utrinque macula alba. 12. Laruamı Das olivenfarbige Großmanl, Latham , Vögel 1. 2. p- 413. n. 12. der Bartvo. gel mit gelblichem. Gefichte. . Vab..29. Latham, Sytt. ornitholog, I. p. 205;. n. 12. Bucco (Lathami) elivaceus, sg caudaque ob- / feuris, 463 Aves Picae. “ "BiIEco. „ feuris, facie mentoque ex * fübfufko rufe. i fcente. 13. Fuscus. Das braune Großmaul. | Latham, Vögel, I. 2. p. 414.,n. 23. der weiß“ brüflige Bartvogel. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 206. n. „17. Bucco (Fufeus) fufcus, fcapis pennarum flavefcenti- alba. bus, capite tumido , iaen macula Yelres 14 RusrıcarıLu Ss Das rtkköpfige Groß- maul. " Latham, Vögel, 1. 2. p- 414. 0. 14. der roth- _ . . köpfige Bartvogel. Latham , Sylt. ornithol. I. p. 205. n. 13. Bucco (Rubricapillus) viridis, vertice gulagque cocci- neis, humeris macula albida, pedtore fa- vo, fafcia rubra, nigro RATEN abdomine albo. "15. ZEYXLANICUS, Das zeilanifche Großmaul, Latham , Vögel, I. 2. P- 415. n. 15. der en gige Bartvogel. Latham , Syft. ornithelog. I. p. 205. n. 15. Buc- | co (Zeylanicus) viridis, capite colloque palli«. de fufeis, genis nudis Bavis, tedtricibus alarum albo maculatis, 16. Dusıus. Das Großmanl aus der N Latham, Vögel, I. 2. p. 415. n. 16. der Bar- bikan. Zatham, Syf. ornitholog. IL p. 206.'n. 16. Bucco (Dubius) niger, fubtus ruber, fafcia BegoEn, femoribus , criflogue nigris. 2. Duc- r Aves Picar, sur Bnceo. 1468 " 8, Bucco caeruleo - - nigricans, dorfo macula alba, corpore {ubtus, lunula pone oculos: Be alarum rubris. ® = Latham, Sy. ornithol. U. p. 206. n. 16. \Br Latham, Syn. ‚Suppl. pP. 96. Doubtful Barbet. Latham, Vögel, 1.2. P- 416. 17. CiNEREUS, Das afhgrau eyemifhe aa mau.) Latham, Vögel, L2.p. 416. n. 17. der roth« [ehmäblige Bartvogel. Latham, Vögel, I. 2. p. 446. n. 4. der Beet . ze cayennijche Kuckuck, ‚ Latham, Syft. ornithol. 1. p. 206. 0. 18. ich (Calcaratus) niger, fubtus cinereus,, tedtrici- bus alarum albo ‚ARaTBinatie, flexura Ipinu» la alba. Ä | x A.V. ie gegen die xm. Eaton, und Ver. ; mehrung der Gattungen diefes Gefehlechts. Däs Gefchlecht ift mit fechszehen Gattungen ver- ‚mehrt, denn die XII. Edition hat nur eine Gattung. B. Neuere Gattungen. ‚1. Das indianifche Großmaul. BR Latham, Vögel, I. 2. p. Lk, ‚der indifche Bart: vogel, Latham , Syn. Surnlanı, Pp- 97. Indian Barbet. Latham, Syf. ornithol. I. 'P- 205. n. 14. Bucco (Indicus) viridis, fopra albus friis viridibus, ‚epite 6) Nach Latham gehört hicher" hai der Cuentms Trangnilns p- 417. n. 38. und der Coruns Aufiralis p. 377. n. 45. des ’ Linneifchen BEN und zu dafelbft angeführten ‚Syne- nymen.. 464 Aves Picae. . ©, Cuculus. eapite nigro, fronte juguloque rubris, genis, ‚.'gula maculaque pedtoris Havis. | 2. Das, braunrothe indianijche 2 oh 17 blasen “ Flügeln wnd Schwanz. Latham, Syfi. ornithel. 1. p. 207. n 19.1) 3uccO (Gerini) rufus, pedtore albido, capite füperio. > re, dorfo, alis. cautlaquie cacruleis, hächlä ver ticis, gula iuguloque nigris, Mi Gerin; ornith. :H..p. 51: Tab. .igr. Picus indi- cus magna ex pang Wi | | 47. GESCHLECHT. Car nankurkich, Müller, Naturfyflemi, II. p. 205. Gen. LVH. Lejke, Naturgefch. p. 247. Gen. XXVIE Borowfky, Thierreich, II. p. 124. Gen. XV, Biumenbach, Handbuch n Naturgefch. p- 177. Gen. XXV. ger i Bechfein, Naturgefch. 1. P- 354. Ga XIV. | "Bechftein, Naturgefchichte Deutchl. U. p. 4 Gen. VOL _ | Halle, Vögel, p. 148 ff. Pentant, ardı. seh I. p:2 Neuer Schauplatz der Natur, ıv. pP 852 £ Onomat. hift. nat. III, p- 480 iq "Klein, av. p. 29. Gen. II. Brilon, oh. IE DB. 90: Gen L. Batfch, 'Thiere, I. 'p. 316. 319. Gem. LxV. ra Latham, allg. Ueberlicht der Wr 1.2. p. 418. | - Gen. X. Letham, Sytt. ornith. I. p. 207. ‚Gen. XX, ‚Hermann, tab. affın. anim. p. 185. Dowederd Handbuch der. in Be 239. Gen, XVIL. } i Z, GA Aves Picae. Cuculus. ” 1..Cavoru s. Der gemrine zuropäifche Kuckuck. (°) Miller, Naturfyft. u. - Pe 395. 01 ‚gemeine Eli- ... ropäifche. 5. Lefke, Naturgefch. p. 247. | n. 2. der europäiche Kukuk. Borowsky, (10) Ein unrnhiger u fcheuer Vogel, deffen Natürgefehichte von den älteften Zeiten her mit vielen Fabeln durchwebt | gewefen it. Er hat einen fchwiinmenden kürzen, unterbros chenern und niedrigen Flug, liebt vor züglich waldige Gegeh- den, wo in der Nähe Wicfen liegen, und leidet aufser feinem Weibchen , .in einem Bezirke von ohngefähr einer Stunde im Umfange , den beyde tiglich gefellfchaftlich ‚durchftteichen, keinen feines Gleichen. Dafs das Weibchen des Kuückucks, ( wenigitens ‘in Dearfchland‘) nicht felbft brüret, if aufser Zweifel, und es ift, Barringtons u. a. Behatiptung ohnerach. tet, nicht wahrfcheinlich , dafs es fich in England u. f. w. anders verhalte. Die Urfache hievon fcheint weder im uf. fern noch innern Bau des Vogels, fondern in feinem kurzen Aufenthalt in unfern Zonen, und im Ruf der Natur‘, eine ° Zahlreiche Nachkommenfchaft hervorzubringen , zu liegen: Eben fo wird auch von den allerinehreften Ornithologen eins fimmig die Behauptung anderer verworfen > dafs der Ku: ckuck kleine Vögel verzehre, und alfo gewiffer Malsen als ‚Raubvogel zu betrachten fey. In feinem Magen hät man Fliegen und Käfer von verfchiedener Art; kleine Schnecken mit unzerbrochenen Häuschen, Grashüpfer, Raupen, Stück- ‚chen von Pferdebohnen ‚ Weitzen, kleine Wicken, und ande. re Pflanzencheile’ sefünden. So viel ift aber gewils, dafs der ganz jünge Kuckuck die mit ihm zugleich ausgekommmenen Grasmücken fowohl, als die neben ihm. liegenden Eyer aus „dem. Nefte. fchiebt, welches er jedoch . zu-thun nachläfst, fo wie er mehrere Tage älter wird. Das Kückucksey wird in vierzehn Tagen ausgebrütet. In drey Wochen if der junge Kuckuck fAlüigge, tnd danti vergehen gewöhnlich - noch fünf Wochen, ehe er ‘alleiti frefen kann. Er wächft . ungewöhnlieh fchnell, Seine Stimme gleicht; fo latige er an feinem Gebuttsorte verweilt, nie dem Gefanig des erwächfes nen Kuckucks. Alte fterbei gleich in der Gefangenfchaft,. 11.Band IT. . 6g 466 Aves Picoe. Cuculus. BorowfRy; Thierreich;, II. pP. 125.n. 2. der ge amiine Kukkur, Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 177.0. 1. Cuculus (Canorus) cauda rotundata, nigricante albo-pundtata; der Kuckuck. | RBechftein, Naturgefch. I. p. 355. n. 1. der gemei- ne Kuckuck, Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 484. Yan ‚gemeine Kuckuck, pP. 595. der europäifche Ku- chuck, ofchgraue Kuckuck, fingende Kuckuck, | "Guchguck, Gurkgu, Gugug, Guckaug, Gw gauck, Gukker, Guckufer, krain. Kukauza, Funke „ Naturgefch. I. p. 328. der Kukuk. Ebert, Naturl. H. p. 51. der Guckgurk. Halle, Vögel, p. 148. n. 89. der gemeine Kukkuf, Gate, Fin Nutzen und Schaden der Thiere, 1. p. 368. 1. 295. der Kuckuck. | ‚Pennant, ard. Zool. IT. p. 252. A. der europäi- [ehe Kukuk. ‚ ‚Beckmann, Naturhift, p. 39. n. 2. der gemeine ’ Guckuck. Neuer Schauplatz d. Natur, IV. p. 852. Kukuk, “Onomat. hift. nat. III. p. 483. der Kuchug ‚ Guch- auch, Gucher, Gu ıckufer. Handb. d. Naturgefch. H. p. 188. der Kukuck. Handbuch d. deutfchen Thiergefch. p. 121. der - Kurkuck. i | Klein, av. p. 30. n. ı. Cuculus vulgaris, noflras. Klein, Vorbereit. p. 57. n. 1. Guckauch, Gucker, g Guckufer.. Klein, verbefl. Vögelhift. P- Lad, BUT gemeiner Kuckuch. Klein, fteınmat. av. p.5. Tab. 4. fig. 5.a.biic. Gesmer, Vögelb. pP: 147. Guisher 5 ; mit I mitteln. Fi gut. | ! ‚Briffon, | 2 Fe Gi Aves Picae. : Cuculus. 0 { Briffon, ornitholög, I. P. 70. n. 1. Coucon. ‚Bat/ch, Thiere, I. p. 320. der gemeine + Kukkub, Latham, Vögel, I. . p. 419. n. 1. ÄNt gemeine Kuckuck. Latham, Syn. Suppl. P.'98. Se Ko. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 207. n. 1. Cuculus: (Canorus) cinereus fubtus albidus fufeo trans verfim firiatus, ‚cauda rotundata er al- ‘bo pundata | Befeke, Vögel Kurlands; p. 34. n. 52. der gemei- ne europäifche Kukkuk. . | Bock, Naturgefch. von Preuflen, aus Bor n. 53. 'gemeiner Guchguch. Ciiti, -Naturgefch. von Sardinen ; 1m 2.3 86. der Kukuk. Aifehr, Ni a Livland; B 73 no. \ gemeimer Kuckuk. |: Wiite, Naturgefch. von Engidnni "pP. w n. 2 P,59.n.8. pP. 69. ıp 133. der Kukuk. a a v Dännemark, P- 167. FR AAKE 5 Pontoppidan, Naturhiflorie von ı Norutegen, I, 7 pre." 'Gög.. : KOAO urn aehtı Fabricius, Reif. n. Norwegen, p- EReN Kukuk.. Pallas, Reife ‘d. Rufsl-IIl. p. 188. der Kukuk. "Pallas, nord. Beyträge, I. p. 15. der Kukuk, Scopoli, Bemerk.'a. d. re L ir 43.02.48, der gemeine Kukuk. Er auserlef. Abhandl. u p- 20: 'De "65. der gemeine Kukkub. . Zort, Petinotheol- I. p. tale! u. B 9 126, 2 552. 716. ‚der Guguck, us Döbel, Jagerpraktik, 1. P- 61. Kult, ‚, Naumann, Vogetellet, pı 132: Grtguh ‚oder Kuckuk, " 083 Natur 468 Aves:Picae. Cuculus. Naturforfcher, IX. p. 48. n. 52. gemeiner euro-. pöifcher Guchguch. Anweilung Vögel zu fangen, u. f. w. p. 267. Guckgu. Fablonsky, allgem. Lex. p. 562. Kiki; Geoffroys mat. med. VII, p. 423. der Kukkuk. Lichtenbergu.V' en Maga2. f.d. Neuelle u.f. w. L2.p.15. — 3.Pp. 69. der Kukuk. Beihflein, in Lichtenbergs u. Voigts Magaz.u. f. w. VI. 1. p. 60. der gemeine afchgrane Kuckuck. Fonner, in Lichtenbergs u. Fooigts Magaz. u.f.w. -VI: 4. pP. 45. Kukkuk. '$chwed. Abh. XXXVIIL p. 294. 296. Gukkuck, Tengmalm: neue fchwed, Abhandl. IV. p. 46. Gugurk. Schriften der berlin. ‚Gefellfchaft naturf. Freunde, VM. p. 451. no. 18. der gemeine. Per op eh Guchgürk. . Bechflein, Muflerung fehädl. Th. p- 107. n. 12. der Kuckuk, Goeze, nützl. Allerley, 1. pı 27. MH. p- sı der Kukur. | Beckmann, phyf. ökon, Bibl. VH. p. 84. den -Kukuk: -Oekonoın. Zool. p: 20%. der Kuckuck, BE Eberhard, 'Thiergefch. p. 105. der Kukuk, ‚Meidinger, Vorlef. I. P- 118. der europäifche Kukuk. Loniteri, Kräuterbuch ; p. 673. Guchpurken Gutz gaüch, Gauch. Merklein, Thierreich, p. 274. Guckug.. Hamburg. Magazin, IV. p. 414. Kukuk. Wirfng, Vögel, Tab. 38: 39. 40. Kuckuck. Neues bremifches Magazin; I, p. 102. ‚warum das Weibchen des Kukkuks nicht brütet?) Heinfü, "Aves Pie. Cuanls.' 49 Heinfi, diff. de Zu - Cuculo, Witt 1638 4. pl. 3 Pinkold, Abba: de Ohenlo. Cygn. 1711. fol. S pl. ı Le Coucon. Difcours apologetique fur le Cou- cou; par Lottinger. Nancy 1775.98. Der Kukuk, von H. A. I. Lottinger ; a. d. Franz. überfetzt. Strasb, 1776. 52B. kl.g. Clauder ; Ephem. nat, cur, Dec, Il.an. 7. obf, 172. Be ee Lipf. Dec, nr. Suppl. p- 5% | Barchewitz, oftiud, Reifebefchreib. L, 2. c. ıt. Dt 0 Wiegand, 4 a neabrä ER ei VRR. Bubone et Margarita, Regiomont. ‚1588. 4. 43 Bogen. | Linne, Syf. Natur, Edit, fl, p- 52. Cuculus. Linne, Syfi. Nat. Edit. VI, p. 20. n. ı. Cuculus,. Linne, Syft. Nat. Edit, X. I, p. mo. n. 1, C= culus (Canorus) cauda aequali nigricante, albo pundhata, | Er Müller, zool, dan, prodr, p, 12. n. 95. Ben - (Canorüs) cauda rotundata nigricante, albo- "punclhata. ir: Auflr. p. 337. n. 1. Cach bus | | nigricantibus, pundtis albis. Brünich, ornithol, bor. P- 10, n. 36. Cuculus Ca- norus, Schwenkfeld, aviar. Silel, p.249, Cuculus; ein Ku chuck, Guckauch, Gucker. p. 251. Cuculus iuniorz ein junger Kuckuck. Moehring , av. gen. p. 34. n. 12. Cuculus. Schaefer ,„ elem, ornith. Tab. 31. ‚Gerin, ornith, L p. go. Tab. 67. 69. Jon njlon, a a P- 26. Cueulus. | .Gg3 7 Plin., 470 Aves Picae. ‚Cueulus Piin.hif. nat. L. Kir, 9 CoceyX. Arifot. kill. anim. L. VI. ec. 4. n. 14. Kexuf. Donndorf, Handb, der Thiergelch. p. 239. n. r. der gemeine euvopäifche Kuckuck. ß. Der vothbraune Kuckuck. | Bechflein, Naturgefch. p. 359. n. 2. der braunro- - the Kuckuck? Bechjtein, Naturgefch. Deutfchl. II. p- 495.0.2. 4 der rothbraune Kuckuck. Tab. 18? Bi Bechftein, Multerung fchädl. Th. p. 108. n.13. der vothbraune Kucknk? Bechftein, in Lichtenbergs u. Veigts Magaz. u.L.f. VI. 1. pP. 69. n. 2. der braune Kuckuck? Briffon, ornitholog, I. p. 72. A. Coucou roux. Frifch, Vögel, Tab. 42. Latham, Vögel, I 2, p. 423. n. 1. Va der braun rothe Kuckuck, : | Zathom, Vopel,.L.2.,D, 449. n. 49: der roth« braune Kuckuck? | Latham, Vögel, I. 2.;p. 449. n. 49. der roth- braune Kuckuk? ) Latham, Syn. II. p. zı2. n. 1. A. Rufots Cu- . .ckow. m Latham, Syßt. ornithol, I. p. 208. n. 1. ß. Cu. culus rufus. Gerin. ornith. I. p. 80. Tab. 68. Cueulus ex rufo et albo varius, 4 y. Der afchgraue Kuckuck. (") Befeke, Naturgefch. d. Vögel Kurl, p. 34, 0, 53-54. p- 36, Oyrcnlin cinereus. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 208. n.1. y.'C. grifeo - undulatus, reettignbus intermediis ordi- ‘ “ne (3) Befeke häle ihn für eine ‚ganz eigene Gattung, Aves Picae. RP SET Me art. ne N alborum dupfici notatus, roflro, ‚ orbitis aha fulphureis. Ü arensıs, Der Kuckuck vom Cap. Miller, Naturfyfi. Suppl. P- 99. n. 23. der caap- : fihe Guguck. Neuer Schaupl. der Natur, IV.p. 856. n. 13. kap- Seher Kuckuck. Kolbe, Vorgeb. d. g. Hoffnung, Edit. in.4 p. 40. ; | n. 25. der Edolio? | ‚ Latham, Vögel, I. 2» P- 424. 0.2. . der capfche Kuckuck. Latham, Syf. Sraielog I. p- 208. n. 2. Cuculus (Capenfi is) viridi-fulcus, collo fubtus tedtrici- u busque alarum rufis, corpore fubtus albo, nie gro transverfim lineato, cauda zufa, api- ce alba. | 2. Orıenrarıs. Der orientalifche Kuckuck. Müller ; Naturfyftem, I. P- 808, 1. 2, der afln, tifche Guckguch. Neuer Schaupl. der Natur, IV. Pp 85. n. 2. der ‚offindifche Kuckuck. | Onomat, hift. nat. IL p. 491. Pi Jehuarz in- - dianifche Kuckug. „Brijjon, ornitholog. I. p. ST. Da, 28 Coucon noir des Indes. Latham, Vögel, I. 2. p. 427. n. 10. der orien- . talifche [chwarze Kuckuk. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 210. n. 10. Cu- culus (Orientalis), canda rotundata, corpore nigro-virente nitente, roftro fufco, | ß. Latham, Vögel, 1. 2. p. 427. n. 10, Var. A. ame, ‚Syn. I. p. s18. n. 10, A. N Latham, 473 Aves Picae. Cuculas, Latham, Sylt. ornitholog, I. p; 210. n. 10. ß. Cucskıs "or sold nigrieante nitens, semige _ extima breviore, 3.MınDpanEnsıs. Der Kuckuck von Mindense. Miller, Naturfyflem , N. p. 209, n.3, Philippi- nilehe . Never Schaupl. der Natur, iv. p. 855. n. 3. der Gefechte aus Mindanao. Onomıat, hiftor. nat. III, p. 495. der gefleckte Ku- chug von Mindanao, Brifon, ornithol. I. p. re n. 12, ‚Houspa tache- te de Mindanao. Latham, Vögel, I. 2. p. 425. n. 5. der minda- maifche Kuckuck. Latham, Sylt. ornitholog. I, p. 209. n. 5. Cu- culus (Mindanenfis) cauda corpore viridi- aureo, fufco- albo inaculato, Pablos al- bo- nigricante undulato. Gerin, EUR, L.,p 82. Tab, 76. 4 Veruna. Der angfihnäblichte jamaicifih Aus ckuck. (Tacco.) | Alüler, Naturfyf. II. p. 209. n. 4. Langfrhaabel, Neuer Schaupl. d, Natur, w. p. 856.n.4. Lang» fehmabel, ; Onomat. hift, nat. TII, p, 490. der langfchnäblich te Kuckug von Jamaica. | Onomat. hiflor. nat. VII p. 747. das alte Wuib. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 369. der Langfchnabel, / ‚BoromjRy, Thierreich , U. pP. 129. n. 3. der Jang- Jthmäblichte Kukkuk, x Klein, av. p: 31. n. 8. Sloan, Fig. a; | &lein , Vorbereit. P ;9.n 8. Sioan. Fig. 2. / "Klin, AÄves Pico. C Quenlas 62 473 | Klein , verbefl. Vögethifl p- 33: n..8. noch eine andere Art. Briffon, ornithol. IL, p- 74. n. 5 Coucon a long bec de la Jamaique, Lars, Vögel, I. 2. p. 440. n. 32, der Takko, ‚ Lathom, Syft. ornithol. I. p. 218. n. 36. Cuculus (Vetula) cauda cuneiformi, Ba fubfufeo, fubtas teflaceo, ciliis rubris, f Linne, Syft. Nat, Edit. X. I p, zır. n. 3. Cuculus _ (Vetula) cauda cuneiformi, POTPBRR uhbigin - fubtus teflaceo, eiliis rubris. Gerin. ornith. I. p. 83. Tab. 79. | "Hermann, tab. afhnit. animal. p. 186. Eiiculig longiroflris, — Cuculus Vetula. . Doundorff, Handbuch der Thiergefch, P- 240. n. 2. . der lang [chnäblichte Kuckuck. | 24. Pruviarıs. Der große jamaicaifche Kuchwb, ‚Halle, Vögel, p. 157. n. 95. us Br Kukak - aus Jamaika, Klin, av. P. 31. n. 8. Cucolus jamiaicenfi maior, Klein, Vorbereit, p. 59. n. 8. der Große .von Jar x ‚maika, Klein, verb, Vögelhift. p 33. ms . jamaieaifcher Kuckuck. Brifon, ornith, Tl, p. 73. n. 4. Coucou de la J- mai que. Lotham, Vögel, 1. 2.p 4411 n. E* der Regen. kuckuk. Zatham, Syf. otsichalog, L,p. 2m. n. 37. Cucu- lus (Pluvialis) cauda cuneiformi, corpore cine» reo-olivaceo, fubtus rufo , collo inferiore al- bo, rectrieibus lateralibus nigris, extimis latere interiore , omnibus apice uni Ä Hk | Gg 5 | 25.Mı. 474 Aves Picae. Cuculus. ag. Mımwor. Der kleine cayennifche Kuckuck. Latham, Vögel, I. 2. p. 442. n. 34. der kleine Kuckuk. Latham , Syft. ornitholog. 1. p. 219.n.38. Cum. lus (Seniculus) cauda cuneiformi breviore, cor= pore cinereo, fubtus rufefcente, gula alba. 5. GLANDAR US. Der Kuckuck von Andalıfen, Müller, Naturfyfl. U. p. 210. u. 5. der Afrika. nifche. Borow/ky, Thierreich, II. p. 125. n. 1. der afri- canifche, andaluffche Kuckuck. Tab. 15. Halle, Vögel, p. 157. n. 92. der gelbbäuchige Kuckuk mit liegendem Federbufche. # Neuer Schaupl. d. Natur, IV. p. 856. n. 7. /pani. [cher Kuckuck. Önomat. hift. nat. III. p. 489. der gefieckte Kuckug von Andalufien. “ Klein, av. p. 3. n. 5. Cuculus Andalufiae. Klein, Vorbereit. p. 58. n. 5. der Kuckuck von Andalufien. | Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 33. n. 5: andalufeher Kuckuck. Klein, verbeflerte Vögelhifl p- 33.0. 9. pyrenäi- cher Kuckuck. | | Briffon, ornith. IL p. 76. n. 10. Coucou d’ An- daloufie. / Stligmann, Vögel, II. Tab. 9. der große ge Flechte Kukuk. Latham, Vögel, I. 2. p. 424. der ee gefleckte Kuckuk. Latham, Syft. ornithol. I. p. 208. n, 3. Cueulus (Glandarius) cauda cuneiformi, capite fuberia flato,, alis albo et cinerafcente maculatis, fa- fcia oculari nigra. Fe) e f) | Lind, Aues Eiras, Cuculus. 475 ya Pan Sylt. Nat. a Xu p- IT. 1,04. Cueulus (Glandarius) cauda cuneiformi, Kane, fuberi- ftato, fafcia oculari nigra. Gerin. ornith. 1. p. 81. Tab. 70. 26. SerrAarus. Der [ehwarze gehäubte ci (2) Latham, Vögel, I. 2. p. 428. n. 11. der Schwar- ze Bert Kuckuk. Latham, Syn. II. p- 519. n. ı1. na: black . Cuckow. Eatham, Syn. Supplem, p- 100. Ciefted black Suckasf 2 Latham, Syf. ornithol. 1. p- 2Ir. 0.12, aulus (Serratus ) cauda cuneiformi, capite criflato, corpore nigro nitido, 'macula alarum ferrati. formi alba. 27. TanHırıvs. Dur Kuckuck vom ill Ocean. Latham, Vögel, 1. 2. P- 424 n. 4 der otahri- | tifche Kuckuk. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 209. n. 4. Cueu- Jus (Taitenfis) fufcus ferrugineo maculatus, -fubtus candidus longitudinaliter fufco firiatus, cauda cuneiformi, fafciis fublunatis ferrugineis, Muf. Carlf. fafc. U. Tab. 32. Cuculus taitenfis. 6. SENEGALENSIS. Der Jenegalifche Kuckuck, Miller, Naturfyft. II. p. 210, n. 6. der Senegal. Slöfehe.. .® Borowfky, Thierreich , II. » 129. n. 4. der fe- | 0 galifche Kukkuk. ‘ Neuer Schaupl. der Natur, W. p- 856. n. 6. las ' galfeher Kuckuck. Onomat. hiftor. nat. „Il, ‚P- 496. der Kuckug von Senegal. | Briffon, (2) Ift nach Latbam mir Cuculns Ater p. 415. 0. 35, einerley. | / 96: . - Aue Picar. ‘ Cüculus. Briffon, ornitholog. II. p. 75. n. 7. Coticbn du Senegal, Latham, Vögel, I. 2. p. 433. D. 18. der Senegali- \ ehe Kuckuk. | Latham, Syf. ornithol. I, p. 213. n. 19. Cuculus (Sehegalenfis) cauda cuneiformi, corpore gri- _ feo fubtus albo, pileo reetricibusgue nigrican- tibus, Hermann, tab. affinit, animal, p- 16. Cuculus Senegalenfis. 28. Bengarensıs, Der bengalifche Kuckuck, Latham, Vögel, I, 2. p, 433. n. 19. der benga- lifehe Kuckuck. Latham, Syft. ornithol, I. p. 214. n. 20. Cucu- lus (Bengalenfis) cauda cuneiformi, corpore ferrugineo, albo nigroque longitudinaliter ftria- t0, une fufco - flavefcente, remigibus redtricibusque lareralibus rufis nigro - fafciatis. | 7. Honararus. Der maladarifche Kuckuck. Cuil. Miller , Naturfyfi. I. D. 210. 1. 7: der Malaba- rifche. Tab. 7. fig. 4. | Neuer Schaupl. der Natur, IV. ER: 856. n. = bum ter Kuckuck. Briffon, ornitholog, II. p. 79. n. 15. Concou ta» chet€ de Malabar. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 214. ner. ale (Honoratas) cauda Re corpore nigri- cante albo . maculato, fubtus albo cinereoque fafciato.. Eff, philofoph: p. 68. Cuil. | 8. Pu ncrartus Der RRRRREIR braunroth punctirte Kuckuck. Müller , Naturf, II. p. zıı. n. 8. der Gofprenkelte. Neuer N Aves Picae. Cuculus. dr Neuer Schanpl, der Natur, IV. P- 856. n. 8. ge- Sprenkelter Kuckuck. Onomat. hift. nat. II. p. 491. der geflcht indiani- ‘ che Kuckug. ‚Briffon, ornitholog. I. p. 79. m 14. ‚Covcou ta« chete des Indes. Latham, Syft. ornitholog. 1. D. a10.n.8. Cu culus (Pundtatus) cauda cuneiformi, corpore nigricante rnfo - pundtato, fubtus rufo ftriis nigris, redtricibus fuleo . falciatis. 29. Panayanu s.. Der Je pwer a ae geflechte Kuckuck von der Infel Panay. | Latham, Vögel, I. 2: p. 426.n. 9. der panayi. Sehe Kuckuck. ’Latham, Syft. stnithol. I. p. 216.'n. 9. Cuculus (Panayus) cauda integra; corpore fufco, rufo- . _Havo maculato , fubtus caudaque, rufo - nigro ‚fafeiata, gula nigra maculis Navis. , 9- Naevivs. Der gefleckte Kuckuck von Cayenne, Müller , Naturfyflem, In. P- Il. n. 9. der Ge Rechte. Neuer Schaupl; d. Nat. w. p. 856. h. 9. gefrif- ter Kuckuck, Onormst. hiltor. nat. IL. p. m der gefechte Kur ckug von Cayenne. Brifon, ornitholog. Il. p. 77. n. it. Coucou ta ‚chete de Cayenne, Jatham, Vögel, I. 2. pi 443. BD, 3 der: gefpren- kelte. Kuckuck. ...Zatham, Sylt. ornithol. 1. p- 226. 1. 42. Cucts us (Naevius) cauda: cuneiformi , corpore fu. fco- ferrugineo, iugulo friis Be. redtrici= bus apiee rufefcentibus. | ß. La 478 Aves Picae. | Cuculus. ui Latham, sy. ornitholog: T. p. 220.n.42.ß. C. gula grifea, rectricibus lateralibus ante, ab- domineque albis. | Latham, Vögel, I. 2. p. 444. aa 33. 30. Punctutartuvs., Der braune, röthlich pun« Birte Kuckuck, ' Latham, Vögel, I. 2. p. 426. n. 8. der rothge Reckte Kuckuck. Latham, Sy. ornithol. I. p. 220. n. 43. Cucu- lus (Benänlarıs) cauda cuneiformi, corpore fufco nitente, maculis rufefeentibus, abdomi- ne crifloque albidis. | 31.-Rınısunnpus. Der Lachkuckuch. Onomatol. hift. nat. VL p. 737. der mexicanijche Gukuß. | Brijfon, ornithol. II. p- 74 n. 6. Coucou du Mexique. Latham, Vögel, 12, p- 483 n. 37. der Lach. kuchuch, Lathem, Sylt. otuitholog. 1 p- 220. n. 41. Cu. culus (Ridibundus) fulvus, fubtus niger, collo > Jubtus pectoreque einereis, redtricibus Zulvo- "nigricantibus. | Jonfon , av. p. 172. ‚Quapachtototl, 32. Guira. Der brofi fliamifche gehäubte Kuckuck. " " Onomat. hiftor. nat. TIL. p. 483. der ag roth gehoubte Kuckug. Bri/jon , ornithol. I. ps gr. n. 19. Coucou hupe du Brefil. Latham, Vögel, I. 2. p. 442. n. 36. der ‚gehanb. te braßilianifche Kuckuk. Latham, Syft. ornithol. I. p. 219. Cuchlhe (Gui- tar albo- flavefcens eriftatus, capite, collo, te- dick Aves-Picoe. Cu. 479 &rieibüsque alarum fufco favefcenteque vatiis, redtricibus fufcis, apice albis. Halle, Vögel, p. 159. n. 97 der americamifehe Aalbfpechi. | ‚ Jonfton , av. p. 210. Guira Atari Moehring, av. gen.‘ p. 85. n. 14. Trogon. ':; 10. Amerıcanus Der karolinifche Kuckuck. Müller, Naturfyi. Il. p. aıt. n. 10. der Ameri. camifche. Halle, Vögel, p. 156. n. 9. der LBrane 2 Kuh aus A arolına. ee Mask. | 1 L Onomat. hilt. nat. II. p. 479. der amerieanifih Kuckuck. Pennant, are Zool. 1. p. ost, n. 7 er car0- linifche Kukuk. A Klein, av. p. 30.n. 2. be: a: 15. Klein, Vorbereit. p. 57.n.2 der Caroliner, Klein, verbefl. Vögelhift. p. 33. n. 2. Caroliner. Brijjon, ornitholog, I. p. 73. n. 3. Coucou de la Caroline, Seligmann, Vögel, E Tab. 2 der Guckguck aus Carolina, | | Lotham, Vögel, I. 2. p. 442. n. 35. der Ol nifehe Kuckak. Latham , Syft. ornjtholog. T. p. 219, n. „39. E Jus ( Americanus.) cauda cuneiferini, corpore {upra einereo fubtus albo, maxilla inferiore Iutea, Linne, auserl. Abh. IL p. 279. 5 3. der americanin. \ fehe Kokkuk. Schlözer, Erdbefchreib. ‚von Amerika, p 281. Kuchuche, N. | Linnd, & \ Aves Picae. Cuculus. Linnd, Syf. Nat. Edit. X „I. p- I. 0.7. uch % (Americanus) cauda li, corpore fu- pra cinereo, fubtus albo, maxilla inferiore lutea. Donndorff, Handb, der Thiergefch. p. 240. n.2. der carolinifche Kuckuck, | ı1. ScoLopacerts. Der Schnipfenknickueh, Miüllr, Naturfyft. II. p. @ur. n, 17. der ‚Stachel. ! fehnabel. { Neuer Schaupl. der Nat. IV. p. 856... ın. Schuepf- kuckuch. \ | Öndriae: hiflor. nat. I. P- 496. der Sihwarze Kuckug von Benghala. Klein, av. p.'31. n. 7. Cuculus bengalenfi Is, X fufco, rufo et cinereo, a capite ad caudam varius. Klein, Vorbereit. p. 59. 1. 7. der ae von Bengalu. Kleim, verbefl. Vögelhif. p P 33.n. r. größerer ben- galifcher Kuckuck. _Briffon, ornithol. I. p. 78. n. 13, Coucou 12° chet€ de Bengale. Seligmann, Vögel, III. Tab. 13. der brauns, gt- Neckte indianijche Guckguck. Latham, Vögel, I. 2. p. 425. ı. 6. der indiani- [ehe gefleckte Kuckuk. ‘ Latham; Sytt ornithol. 1. p. 269: n. 6 Chenlusä (Scolopaceus) cauda eunieiformi, corpore un- . dique grifeo fulcoque nebulofo, _ | Liune, Sylt. Natur. Edit. X. I. p. II. n.5. Be “Jus (Scolopaceus) cauda cuneiforıni, corpore undique grifeo fulcoque nebulofo. | 33. Macurarus. Der gefleckte.chinefifche Kuckuck. Latham, Vögel; 1. 2. p. 455. m 2 der chinefijche Kuckuck: Latkom, — Aves Pitaes.:- Eucoti EN Da Ssyf. oraihölee, I. p. 209. n. 7. Con! - Jus (Maculatus) cauda elongata, corpore viri- di-grifeo, fufco nitente albo BRNO {ub- tus fafcıato,, capite nigro. 12. Niser. Der Schwarze bengalifche Kuckuck, & | - Müller, Naturfyft. U. p. 212. n. 12. der Schwarze, Hall, Vögel, 1 157. n. 93. der [chwarzblaue Kukuk. Neuer Schauplatz der IV. P- 8556. n. 12. Schwarzer Kuckuck Onomat. .hiftor. nat. Il. p. 45 Hr Schwarze Kuckug von Benghala. Klein, av. p. 31. n. 6. Cuculus ex re llelcente .niger, roftro .Havo, pedibus brevibus fordide Juteis; Bengalenfis. | Klein, Vorbereit. p. 59. n. 6. der blaufehvar- 38 Kuckuck. ‚Klein, verbefl. Vögelhift 1% 33. ne Baal ie Kuckuck. Brifjon, ornithol. H. p. ‘96, n. 17. Faskre noir ‚de Bengale. Seligmann, Vögel, Ill. "Tab, ır. ‚der Schwarze indianijihe Guckguck. Latham, Syn. Il. p. 519. B. Black Indian a, Laiham, Vögel, Le. m 429. m, 10. Var. B. der 2. fehwarze Kuckuck. Latham, Syft. ornithol. IT. p. 2rı.n. 10. y. Cr „+ - &ulus cauda rn sorpore nigro, roftro flavo. - Ef. philofoph. p. 68. Bsckeit .Gerin. ornith. I, p. 82. Tab. 72 ; Linnd (3) Nach Latham.eine Varietät von Cacnlas Orientalis pı 410. 0, 2. II. Band IF. Th. { Hhı 483 Aves Picae. Cuculos. an Syft. Nat. Edit. X. I. p. 187:,%. Qu “culus (Niger) cauda cuneiformi , corpore ni- gro nitido, roftro flavo. 34. ATeEer. Der fehwarz e Kuckuck vom Vorgel. der guten Hoffuung. If nach Lathaın mit Chin: Serratus p. 212. n. 26. einerley. 35. MeranorEucos. Der fihwarz - und weiße Kuckuck von Coromandlel. Latham, Vögel, 1.2. p. 429. n. ı2. der gehänb- NIE coromandelj: che Kuckuk. Letham , Syft. ornithol. I. p. 211. n. 13. Cuculus (Melanoleucos) cauda cuneiformi, capite cri- flato, corpore fupra nigro, fubtus, macula ala- zum redtrieibusque apice albis. 36. Pısamus. Der Kuckuck von Pifa.(*) \ Latham, Vögel, I. 2. p. 429. n. 13. der pifüi- [che Kuckuk. Laihom, Syft. ernithol. I. p. 2tr. n. 14. Cuculus‘ (Pifanus) cauda cuneiformi, capite criftato, ‚corpore nigro alboque vario, fubtus albo, gu- la, pectore, criflo remigibusque rufis. Gerin. ornithol. I. p. gr. Tab. 71. Cuculus ex. nigro et albo mixtus. 37. MapaGascarıEnsıs. Der olivenfarbige‘ Kuckuck von Madagajter. Latham, Vögel, 1. 2. p. 429. n. 37. der EM mal dag wo Latham, (4) Diefer Kuckuck hat ein einziges Mal im Jahr 1739. in den i ‚ Becken um Pifa genifter, und vier Junge ausgebracht. Seit der Zeit hat man ihn nicht weiter beobachtet, Aves Picae: Cuculus. 483 'Latham, Syfl. ornithol. I. p. 212. n. 15. Cucu - Jus (Madagafcarienfis) olivaceus fufeo undula- tus, gula lutefcente, ‚pedtore abdomineque an« tice fulvis, cauda cuneiformi, rectricibus late _ ralibus apice albis. ' . ß. Latham, Syn. I. p. 551. n. 15. A. Latham, Vögel, 1.2. p. 430. n. 14. Var. A, Laihanm, Syft. ornitholog. I. p. 212. n.15.8. 0, olivaceus fufco undulatus, fubtus fulvus, pileo nigro, vertice nudo caeruleo rugofo. 13. Domınicus. Der Kuckuck von St. Domingo. Miller, Naturfyftiem, U. p- 212. n. 13. der An till ifche, Neuer Schaupl. d. Nat. IV. ‚P- 856. n. 23. domin ° gofcher Kuckuck. | Onomät. hiltor. nat. II. p. 488. der Kuckug von. +. Dominique, Briffon, ornitholog. I. P: 72.02. Coveon de. 8. Domingue. | Latham, Vögel, 1.2 2. Das. n. 40. der Kuckuck von ’'St. Domingo. Latham, Syf. ornitholog. 1. p. 231. n. 44. Eier. lus (Dominicanus) Er cuneiformi , cotpore grifeo-fufco, fubtus albido, techricibus latera« libüs tribus apice albis. 14. CAyanvs. Der RIO EI cayennia fihe Kuckuck, - Müller, Naturfyfi. 2. p. 212. I ar der Cojen nifche. ‚Neuer Schaupl; der Natur, IV. p. 856. n. 14: cas yennifcher Kuckuck, - Onomat. hilft. 'nat, IV. 4 487. der Kuckug von er | Hha Brijjon, 484 Aves Picae. Cuculus. Briffon, ornitholog. Il. pı 75. n. 8. ‚Coucou dem: = . Cayenne Latham, Vögel, 1. 2. p. 445. ıı 41. der cayenni- [ehe braune Kuckuck. Latham, Sylt. ornithol..-I. p. 221. n. 45. Cuculus _ (Cayanus) cauda cuneiformi, corpore cafta- neo- purpurafeente, fubtus cinereo, tedtricibus- Ä y ormnibus apice albis. Hermann, tab. affinit, -animal. p. 185. Cuculus cayanus. . ß. Der kleinere namen Kuckuck. Om Onomat. hifl. nat. II. p. 487. Cuculus cayennen- fis minor. Bri llon , ornitholog, 1. ‚pP. 76..n. 9. Petit Coucou de in Laiham, Syn. II. p- 542. N. al. A - Latham, Sy. ornitholog. I. p. 22r. n. 4. m: Latham, Vögel, 1.2. P- 445. 0. I. Var. = y. Der vothjchnäblichte cayenmifche Kuickich, Latham, Syn, I. p. 543. n. at. B. 0 A Lotham , Syl. ornitholog. I. :p. 221. .n. 45. Y. Oueblas Inbtos Üinerco niger, capite cinereo, gula pedtoreque rufis, roflto rufo. | Latham, Vögel, I. 2. p. 446. n. 41. Var. B. nn 58. Trangvı LLUS, "Der ee cayennifehe | Kuckuck. | Soll, nach El, Sy. oeniigT ie P. 206. ° n. 18. mit Butco calcaratus, oder Bucco cine- veus Linn. p. 499. 1.7. einerley feyn. _ 39. TEne- (5) Nach Brifen eine eigne Gattung, Ps e Aves Pia. © " Cueulus. | u 39. Ten EBROSUS. Der kleine Jehoarz farina- | mijche Kuckuck. Lichtenberg, Magaz. r d. Neuelfle u. f. w. II. ı. p- 116. der kleine fehwar ze Kukuk aus Surinam. Latham, Vögel, I. 2. p. 446. n.'43. der gefchäck- te cayennifche Kuckuck, Latham, Syft, ornithol. I. p. 2er. n. IR Eve, lus kTenchrali) cauda cuneiformi, (das ö/k .er aber nach Pallas- Abbildung nicht) corpore nigro, dorfo infimo, uropygio, abdomine, crif- fo femoribusque albis, falcia pedtorali fulva, (Auch dies Finde ich an. Pallas Abbild. nicht.) 40. PrrruocerHarus. Der roinföpfige zeila- mifche Kuckuck, N | | . Latham, masel, 12) p. 447. 1. 44. der roth- köpfige. Kuckuk,. - 1 Lotham, Sylt. oräitliol I. p. 222..n. „a7. Cuculus (Pyrrhocephalus); 'cauda cuneiformi longiflima, | corpore nigro, pedore abdomineque albis, pie leo genisque coccineis.. Naturforfch. T. P- ar n. 6. der Kuckuck mit 10. them Kopfe. - Berlin. Samml. IX. Pr» 192. N. FR ‚der pathlöpfige Kukuk von Zeylon. ee Neuelle Mannichfalt. I. p. 188. n. 6 3. der res get Kukuk von PUR BI: 15. Caerurevus. Der blaue. Kuckuck von 2: dogafcar.. - Müller , Naturfyft. IL: PP. 213. n. 15. der Blaue, : Neuer’ Schauplatz der en IV. p. 356 n. 18. der blaue Kuckuck, Onomat. hiltor. nat. III, p. 493. der Kr Kurkug von Madagaftar, * Hhz | _Briffon, i 486 | Aves Picae. Cuculus, Briffon; ornithol. II, p- 85. n. 26. Coucou bleu de Madagafecar. | Latham,, Vögel, I. 2. p. 437, n, 29. der blaue madagaftarifche Kuckuk. | Latkam, Syft, ornitholog. I. p. 217. n. 33. Cu- culus (Caeruleus ) cauda rotundata, corpore _ caeruleo. | Gerin, ornith. 1. p- 82. Tab. 78. x6, Sınensıs. Der blaue chinefifche Kuckuck. ; Miller, Naturfyfi, II. p. 213. n. 16. der Chineffche. Neuer Schaupl. d. Natur, IV. p. 856. n. 19. chine- fifcher Kuckuck. Onomat. hift, nat. III. p. 497. der blaue Kuckug aus China. ‚Briffon, otnithol, II, p. 85. n. 27. Coucou bleu de la Chine. Latham, Wögel, T. 2. p. 437. n. 28. der blaue © chinefifche Kuckuk. Latham, Syft. nröiholas p. 217. n. 32. Cucu- lus (Sinenfi s) cauda cuneiformi longa, corpore ceaeruleo, fubtus albo, redtricum apieibus ma- cula ih Hermann, tab, 'affinit. animal. p. 186. Cneulu Sinenfis. Gerin. ornith. I-p. 83. Tab. 80. 41 ‚ Arer. Der ofrikamifche: Kuckuck, | Onomat. hitt. nat. IV. p. 494. der ‚eroht Kıchg von Madagojtar, Brijon ; ornitholog,. UI. p. 96. n. EN grand Con- cou.de Madagafcar, | Lotham, Vögel, I. 2. p. 438. n. . 30. vie afri kanifche Kuckuk. Latham , Syft. ornithol. I. p. 217... 34.) Cucu- lus en viridi - - aeneus, fubtus grifeus, Ca- pite Aves I | Cuculus. N ‚487 "pite colloque cinereis, vertice Splendide nigro, cauda fubtus nigra. Hermann, tab. aflinit. hl, p. 186. Cuculus discolor. Youron- -drion. .ß. Briffon, ornitholog. II. p. 86. n. 28. ki Biüfen, pl. enl. 588. Femelle du grand Coucou de Madagafcar. Latham, ‚Vögel, I. 2. p. 438. n. 30. Var. A. Lotham, Syn. 1. p. 532..n. 30. A. Latham, Syß. ornitholog. I. p. 217. n. 34. R. ine corpore fupra cum capite fufco rufo- que firiato, fubtus rufefcente, maculis nigri« cantibus, redtricibus fufcis, apice rufis, 42. Invicartor. Der Honigkuckuck. ‚Borowjky, 'Thierreich, II. p. 130. n. 6. der Ho- nigkukkuk, Honigzeiger. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 178. n. 2, Cuculus (Indieator) cauda cuneiformi, fufco- et albido- maculata, alıs füfcis maculis flavis, pedibus nigris; der Honigkuckuck, Sengo, IMook. Bechflein, Naturgefch. 7; P- 359. n- 3. der Honig- kuckuch, Batfch, Thiere, I. p. 320. der Honigkuckuk vom Cap. | Foo. Naturgefch. 1. pP. 329. der Honigkukuk. . Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 369. n. 297. der Honigkuckuk. | ‚ Latham, Vögel, 1:8; 13 439. n. 31. der Honig. ARE, | Latham, Syn. Süppl. p. 103. Hy. Cuckow. Latham, Syft. ornitbol. I. p. 218. n. 35. Cuculus | Indicator‘) cauda cuneiformi, corpore ferru- a - grifeo, fubtus ‚albido, humeris macula 'Hh flava, 438 Aves Picae. Cuculus. flava, rectricibus tribus exterioribus balı macu- la nigra. Sparrmann, Reife n. d. Vorgeb, der g. Hoffn. p. 482 - 487. der Bienen - verräther » kukuk. Le Vaillant, Reif. n. Afrika, I. p. 296. Honig- weifer.. Allamand u. Klockner , V orgeb, d. &: Hoffn. UL 123. Sander über die Größe u. Schönheit i in der Nat. ll. p. 73. Honigweifer. Goeze, nützl. Allerley, IT. p. 365. n. 6. ah Ho- nigkukuk. Hannöv. Magaz. 1779. p 1039. Honigkukuk. . Gent. Magaz. xlvır. p. 468. Honney- Guide. . Hermanı, tab. aflın. auım. p. 186. C. Indicator. Donndo FF, Haudb. d. Kae p- a n. 4 . der Honigkuckuck, '17. Persa. Der Touraco. Miller, Naturfyfiem, U. = 213. n. 17. der Per- fi aner. a: ofky, Thierreich, II. p. 130. n. 5. der per- ‚fifche Be mexikamifche gehäubie Kukkuk, Tab. 15. Neuer Schnepl. d. Natur, iv. p. 856. n. 19. Ton raco. . * Onomat. hiflor. nat. VII. p. 543. der grüne Gug- kuk aus Guinea mit dem Federbufch. Halle, Vögel, p. 172. n. 113. der guinceifche Kronvogel. Klein, av. p. 36. Touraco. Klein , Vorbereit. p. 69. Kromvyogel. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 37: Krenvogel. ‚Briflon, ornithol. II. p. 84. n.24. Coucou verd hupe de Guinee. Batjch, | Aus Picae. Cocos. 489, © Batfch, Thiere, L p. 320: der; geineh Kro- nenvogel, ‚Seligmann, Vögel, I. Tab. 13. der ee. Latham, Vögel, I. 2: p. 2: n. 46. der Turako. ‚Lathom, Syft. ornithol. I. p. 222. n. 49. Cuculus (Perfa) cauda aequali, capite: criftato, corpore viridi- caerulefeente, remigibus fanguineis. Scopoli, an. hift. I. n. 49. Cuculus Perfa. Sropoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 44. n. 49. der Kronvogel. Lichtenbergs u. Voigts Mag. f. d.Neuefle u. £ w. VII 2. 120. Tourako. 2 ‚Le Vaillant, Reife en anne IL.p. ıı2. Ton. oo rako. | Pallas,, nord. Beytr. In, P+ 3. n. ec, Tourako, Boßmann, Guin. p. 271. fig. ı2. | Linnd, Sy. Nat. Edit. X. 1. p- TIt..n. 2. REN 2 (Perfa). cauda aequali, capite crifta erecta, re- migibus primoribus rubris. Mochring , av. gen. p. 81. n. 106. Cuculo adfinis. Gerin. ornith. I. p. 82. Tab. 73. Firemant, tab. affın. anim. p. 186. Cueulus Perfa, 18. B RASILIE nsıs, Der rotle braflionifehe Kuckuck. Miller, Naturfyfi. 1. P- 214. n. 18. der Brafi Tianifche. Neuer Schaupl. d. Natur, IV. P- 857. n. 21. brafie lianifcher Kuckuck. Onomat. hiftor. nat. II. p- 482. der brafi ilianifche rothgehaubte Kuckug. Brijfjon, ornith. IL p. 84. n. 25. Coucou. rouge hupe du Brefil, Latham, Vögel, I. 2. p. 4497. n. 45. der rothe uxch lianifche Kuckuk. Hhz Enikier;. 490 Avess Picae. Cuculus. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 222. n. 48. Cucu- lus (Brafilienfis) cauda fubaequali, capite cri. ftato, corpore rubro, remigibus flavefcentibus. Moehring , av. gen. p. 0. n. 103. Columbae ad. finis. . Hermann, tab, affin. aim, p. 185. Cuculus bra- filienfis. 19, Crıstarus. Der gehäubte madagafearifche Kuckuck. DMüller, Naturfyflem, U. p. 214. n. 19. der Hau. benguchguck. “ Neuer Schaupl. der Natur, IV. p. 857. 1 n. 22. g6= haubter Kuckuck. .Onomat. hift. nat. IL p. 490. der gehaubte Ku ckug von Madagaftar. ' - Briffon, ernitholog. II. p. 85. n. 22. Concen hupg de ER: Lstham, Vögel, 1.2. p. 30. n. 35. de BRD te ehe Kuckuk, "Latham , Sylt. otuitholog. I. p. 212.'n. 16. Cu- culus (Criftatus) cauda rotundata, capite cri- flato, corpore cinereo-virefeente, abdemine ‚rufo-albo, redtricibus lateralibus apice albis. Gerin. ornithol. I. p. 83. ‘Tab. 77. | "Hermann, tab. aflinif. animal. p. 186. Cuculus Criftatus. 43. 'Aksverıus. Der ägyptifche Kuckuck. Lotham, ‚Vögel, 1. 2. Pr 43% der ägyptifche Kuckuck. Latham, Syft. ornithol. I. p. ‚212. n. 17. Cuculus (Aegyptius) cauda cuneiformi, .cor pore viridi= fulco, fubtus. rufo-albo, capite, cervice cauda- que viridi- chalybeis, alis rufis. _ n ß.Der > Aves Picae; Cucnlus. “ 491 : B. Der RR Schwarze Kuckuck Mai Imre Flügeln. . | ‚Latham, Vögel, L. 2. p: 431. 0.16, Var... Latham, Syn. I. p. 323. n. 16. A. Latham , Syft. ornitholog. 1. p. 213..n. er B. C. fplendide niger, alis rufis, y. Der Kuckuck mit amimbe sage F hgen, Latham, Vögel, 1. 2..1p4 431: 2.26. Var. B.- Latham, Syn. U. p. 523.n.16.B. _ Latham , ‚Syn. Supplein. p. 100. Latham, ‚Syh. ornithol. I. p. 213. n. 17. y. €. vi. ridi- .nigricans, alis rubro - fufeis, cauda nigra, ungue naeh interiore redto fubulato. ‚44, Radıar us. „Der fihwarzbraune Kuckuck, mis gelbem [chwarz gefreiften Bauche. Latham,, Wögel, I, 2. p. 434. n. or. der pana- yifche gefreifte Kuckuck. Latham , Sylt. ornitholog. I. p. 214..n. 22. Cucu- Jus (Radiatus) fufco-- nigricans, genis gulaque vinaceis, pectore abdomineque flavelcentibus ..nigro fafeiatis, rectricibus nigris albo fafciatis, 45. Fravus, a A ae Kuckuck von Pa. an Mesa | | Latham, Vögel, I. 2. P- 434. D. 22. der eisen chige Kuckuck. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 215. n. 26. Ch culus (Flavus) cauda cuneiformi, corpore pal- lide fufco, fubtus rufo-flavefcente, pileo gu- laque cinereis, redtricibus nigris albo - falciatis. 46. Aurartus. Der goldgrüne Kuckuck vom Cap. Latham, Bi .2p #5 u. 23. der Gold. kukuke Latham, 493 Aves Picae. Cuculurs, Latham, Syft. ornitholog. I. p. 215. n. 27. Cucw lus (Auratus) cauda cuneiformi, corpore fupra viridi-aureo, fubtus albo, capite Ariis quinque albis, nsieibus 2. extimis daten exteriore, omnibus apice albis. 47. Lucınus. Der neufeeländifche Kuckuck. Latham, Vögel, I. 2. p. 435. n. 24. der glänzen- de Kuckuk. "Tab. 26, - Latham, Sy. orsithol. I. p. 215. n. 28. Cucu- lus PEucidie): fulgidus, cauda fubaequali, cor- pore fupra viridi-aureo, fubtus albicante viri« ' di-aureo fufcoque undulato, 30. Coromandus. Der fihwarze Kurth mie weißem Halsbande von Coromandel. ' Müller , Natur{yli. U. p.214. n. 20. der Coroman- delifche. "Tab. 7. fig. 2 Neuer Schauplatz der Na IV. p. 857. n. 23. Koromandelfther. Onomat. hift. nat. III. p. 488. der nhhsuhte Kı- ckug von ee _Briflon, ornithol. U. Pam er Coucon hupe de Coromandel. Latham, Vögel, I. 2. pı 436. n. 26. der Kuckuck mit dem Halsbande. Zatham, Syüt. ornithol, I, p. 216. n. 30. Cuculus ( Coromandus) cauda cuneiformi, capite eri- ftato, corpore nigro, fubtus sorqueque colla» ri albo, ‚Gerin. ornith. I. p. 82. Tib.s 74. Hermann, tab. affinit. animal. p. 186, 'Cuculus Coromandus. 21, Corwurus., Der gehörnte Kuckuck Miller, Naturf II. p. 214. n. 21. der Gihörntr. Neuer - "Aves ma »Gaculas. 493: Neuer Schaupl..der Nat. IV, ‚p 857. n. 24. gehörn- ter Kuckuck. Onomat: hiftor. nat. 1 pP ‚ der elörnte ı > Kuckug: Briflon, ornithol. MI. p. 82. n. 20. Eee. cornu du Brefil.. Latham, ‚Vögel, 4. 2..p. MB 27. der ge- hörnte Kuckuk. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 216. n. 31. Cucü« lus (Cornutus) cauda cuneiformiz capite erilta - bifida, corpore fuliginofo, cauda apice alba, . Hermann, tab. affinit. animal. p. 186. Cuculus "N corautus , ne ‚Jonfton ,. av. P. 210, Als camacu. aa. Pax ADISEUS, Der ‚fiamifche Kuckuck. > Müller, Naturfyfk I. p.'215. n. 22. der Siamifche. “ - Neuer Schaupl. der Natur, IV. P- 857. 0. 25. ir famfche‘ Kuckuck: | Onomat. hift. nat. III. p. 496. der een gehanbn te Kuckug von Siam. Briffon, ornichol. H. p. 8. n. = ndesu verd hupe de Siam. ı Latham, Sytt.. ornithol. I. p- br6, n. 29. Cucus lus (Paradifeus ) caudae redtrieibus. binis lon- giffimis, apice dilatatis, ee eriltato, core pore virid, ° Hermann, tab. afhnit. anim. 1% 186. Cuculus | 2* j ae Gerin. ornith. Lp 82. Tab. ya 48. Torv. Der Tola . . Müller, Naturfyl. Suppl, p. 00. n. 25. ae "Neuer Schaupl, d. Nat. IV, p. 856. n. 17. Toulom. - Onomat. hiftor. nat, IT. p. 492. des Kuckug von OR Brifjon, 494 Aves Pitae. Cuculus. Br iffon, ornitholog. II. p. 80. n. 16. Contow de Madagoftar. Latham, Vögel, 1.2. p. 438. n. 17. der Tolu. Latham, Syft. ornithoiog. 1. p. 213. n. 18. Cucu-' lus Tolu) cauda cuneiformi, corpore: vire- fcenti-atro, alis caftaneis, capite, collo dorfo« que antice nigricantibus, rufo - flriatis. > A —,— R Veränder ungen. gegen die X IIte Edition, Por mehrung der Gattungen diefes Gefthlechts. Das Gefchlecht ill mit 26 Gattungen vermehrt) Und wenn, nach Latham, die 34fle p. 415. mit der ee Gattungen hoch 25. Bey der &ftert Gattung find drey,. bey der aten Sa bey der gten z1Dey, bey der ı1zten zwey Varietäten aus einander ge= fetzt, und bey der Rn ift noch eine > Varietät kinzus gekommen. | B. Unbefimmier‘ Thiere, ı. Der Maror, inerley ift, fo DinBen der neu hinzu ge» | Bruce, Reif. n. d. Quellen ‚des Nils, V. P- RL | Tab. 36. der Maroc, Bienenkukuk. Lobo, Abylin. p. 52. Moror. An Cuculus Indicator? KT, Neuer e Gatiungen. 4 ‚ Der indianifche Kuckurk. Latham, Syn. Suppl. p.99. Eaftern blackCuckoy. Lathom, Sylt. ornithol. I. p. zit. n. It. Cuculus Indiets) cauda rotundata, corpore nigro, alis redtricibusque ad apicem lineis transyerfis tri- bus nigris. Ya’ Der slves Picae, Cuculus. 495: 2. Der grauköpfige indianifche Kuckuck. 62 Latham, Vögel, 1. 2. p. 448. n. 1. 47%, der PER . köpfige Kuckuk. Latham, Syn. Supplem. p. 102. Grey headed Cuckow. Latham, Syft. ornıtholog. I. p. 214: n. 22. Enke | (Poliocephalus) cauda fubcuneiformi, corpore Supra fulco-cinereo, fubtus albo grifeo falcia- to,.capite collcque pallide grifeis, rectricibus lb ‚fafeiis oblcuris. E Der kleine rothbraune Fehworzbandirte indianifch | Kuckuck. Latham, Vögel, I. 2. pi 449. n: 48 der Sonne. rotskuckuk. Latham, Syn. Suppl. p. 102. n. „48. Sonnerar's ei ckow. Lotham, Syf. örnithol. . p- 215. n. 24. Chenlus (Sonneratii) nigro falciatus, füpra rufo-fufcus, fubtus albus, redtrieibus nigro maculatis. Sonnerat, voy. Ind, U. p. zin. le petit Coucou des Indes. 4. ia Icber far bene Kuckuck, i Latham, Syft. ornithol. 1. p- 813. n. "36, Cucus lus- ( Hepaticus) cauda cuneiformi, corpore brunneo nigroque undulato, uropygio ferru- gineo, ruftro, alarım apieibus caudaque fa- Sciis nigris, fubtus albicans nigro undulatus; _ pedibus” flavis, ‘ Muf. Carlf. fafeic, II. Tab. 55. Cucilat hepa- ticus, RB GE. 496 Aes Picae. ‘ "Yunx.® 53 GESCHLECHT. Yunx. vn Wendehakr Müller, Naturfyfliem, II. p. 216. Gen. LVIH. Lefke, "Naturgefch. p. 247. Gen. XXVL. Borowjky, Thierreich, II. p. 331. Gen. XVI, Blumenbach, Handbuch der A p. 167. Gen. IX. Bechfein, Naturgefch. Lp. 354. Gen XI. Bechfleih „. Naturgefehichte Deutfchl. II. p. 527. Gen. XI. Briffon, ornith. II. p. 42. Gen. XLVI. Baijch, Thiere, I. p. 315. 318. Gen. LXIU. Latham „ allg. Ueberficht der Vögel, I. 2. p. 451. Gen. XX. | Latham, Syft. ornith. I. p. 223. Gen. XXI. Donndorff, Handbuch der ih pP. eat. Gen. XIX, 1, enanına Dh ea W: emdehalr, (6) Miller, Naturfyftem, U. p 216. m. ı. Dreh Kae Lejke, Naturgefch. p. 247. der Wendthals. . Borowfky, Thierreich, II..p. 132. n. 1. der Weir dehals. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. 167. n. 1.. Jynx (Torquilla) cauda explanata, fafciis fu- feis quatuor; der Drehhals, Wendehals, Nat- terwindel. Bechfein, (6) Nifter zu Anfang des Julius. Das Neft befteht aus einer blofsen Unterlage von klarem Moos, Grashalmen, Haaren, und Wolle. Beyde Gatten brüten vierzehn ‘Tage, aber jähr- lich nur einmal, Die Baumhöhle, worin fie einmal geniftet haben, fuchen fie alle Jahr wieder auf. Das Fleifch ift wohl- fchmeckend und im Auguft und September fehr fer. Im Herbft frefen fie, in Ermanglung der Infekten, auch Hollun- derbeeren. Zahn kann man fie mit Mehlwürmern und Nach- tigallenfutter unterhalten, . dves Pican Ne} in A - © Barhftein, ; Naturgefch. L de DR W ehdehals. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl: II: p. 527. n. 1, der Wndthals. ps 533. Drehhals,) Drrehvogel, -Otterwindel, Natterwindel, Halsdreher, Halı- pinder, ‚Nattorhals, Groufpecht: Ä Funke , Naturgefch. 1 I. p. 328. der Windehals Ebert, Naturl. I: pı 60. der Wendehalr. : Halle, Vögel, p. 144. n. 85. der. Halreher. Meyer , “Thiere; Il; Tab. 394; Gatterer, vom Nutzen und Schäden = Thiere, Pl P.'63. n.77: der Drehhalss EN aan, ‚ardt Zool. II. p. 253. “der Drehhuls. - Neuer -Schauplatz d. Natur, II, p- 398: ‚Drenhals. Onomat. hift. nat. IV. p. 374. der Halsdreher. 02.0 Handb. d. "Naturgefch. II. p. 170. der Drehhals. A Handbuch d. Heukfahi: "Thiergefch: p. 102. Wen. dehals, Natterzwang uf. ww Klein, av. p. 28. n. 14. Picus Torquilla; En Klein, Vorber. p. 54 0. 34 NOROMABNE oder Wen- ‚dehals. Klein, verbefl: Vögelhift. D. 30. 1. 14. Drehhals Klein, femmat. av. p. 5. Tab. 4. fig. 4. a. c.d. . Klein, Vögeleyer, p. 17. Tab, 4. fie: 5. Briffon, otmithol. II. p. 43. n. 1. Torcol, Gesner, Vögelb. p. 553. Windhalss mit ı Fig, | Batfih, Thiere, I. p. 318. der Wendehals. Latham, Vögel, I. 2. p. al. der: gemeine. Wen. dehals. -“ Latham, Syn. Suppl. p. 103. Wryneck. - Latham, Syft. ornitholog. I. p. 223% u, 1. Yunz Torguille) grifea , fufco nigricantequie varia; abdomine 'rufefcente-albo maculis. nigricanti- # bus, redtricibus Ru flriis faleiisque nigris ‚undulatis, | " Bofeke, Vögel Kudıpı 36. 1149. der Drehhalt, ‚II. Band 1. Th. - li Bach, 498 »Aves Picar. \ -Yünx. Bork, Naturgefch. von Preuilen, IV. p.308. n. 34 Drehhals.. Cetti, Naturgefch. von Sardinien, II. p- 34. ‘der Wendthals. : Fifcher,, Naturgefch. von nd, p- 75. n. 64. Wendehals, Natterhals. Lepechin, Tagebuch. der rufl. Reif. IL. P-5- Wen. dehälfe. ar | White, Naturgefch. von England, p- 3 2.2. P- 56. der Wendehals. ‚ Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p: 167. n.ı. Wendehals , Dreyhals. Kolbe, Vorgeb. d. g. Hoffnung, Edit. in 4 P. 395. n. 7. die. Tone Zungen? | Scopoli, Bemerk.a. d. Naturgefch. I. P win. 50. der gemeine Wendckals. Linne, auser|l, Abhandl. I. pP. 290. n. 66. Dreh hals , Naiternhals. ' Zorn, Petinotheol. UI. p. 147. 276. der Otter- oder Natterwindel, | | Döbel, Jägerpraktik , I.:p. 60. Wendehals.. Naumann, Vogelfteller, p. 138. n. 6. der Grau Specht oder Wendehals. Naturforfch. IX. p. 53. n. 52. Droichain Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Fr. VIL - pP» 453. n. 30. der Drehkals. r Anweilung Vögel zu fangen, u. f w. p. 415 Natterwindel, Bechftein, Mußterung fchädl. Th. p. 117. WW en- dehals. ‚Fablonsky, allgem. Lex. p. 1380. Wi lat: Eberhard, "Thiergefch. p. 104. der Wendehals. | Meidinger, Vorlef. 1. p. 118. der Wendehals. | Lemmery .. Materiallex. p. 589. Linne, en Nat. Ed. I. 9.53. T orquilla [. Iynx. Linne, | Aves Te Kai “HYyaka I, 499 | Linnd, Syf. Nat. Edit, VI. p. 20. n. 1; T orquilla. ‚ Linne, Syft. Natur. Edit. X. I. P 12. n. 1. Jyox . (Torquilla.) | Müller, zoolog. dan. prodr. p- m. n. 96. Iyax 9) Torgullla Yrs% ii Kramer, Auftr. p. 336. n. ı. Ivan; Natterwindl, " Wendlhas. Brünich, ornithol. bor. Ri. 10. n. 37. Iyax Tor- quilla. | Schw:nkfeld , aviar. Silef, p 356. Torquilla; ein. Windhals, en ho "Naier- wende, . IR Moehring, av. gen. p . 34. 0.33. Jyox, Schaefer , elem. ornith. Tabıtos. on Gerin. ornith. I. De 5 52. Tab. 186. Hermann, tab. affin. anim. p. 188. Jynx. | Lange, de ave Euyer Epift. en L. 2. ep: Sg Pi 7 | Plin. bift. nat. L. XL. c. 17. Iyax, Ariflot. hift. anim. L. U. c. 15. n. 95. Iye Br ae Handb. der Thiergefch. Be der Wendehals. | "R, en geflreifte W ish: | ‚Brijfon, ornitholog. Il. p. 44. A. Torcol Kae: Laiham, Vögel, I. 2. p. 454. Var. A. e Lothom, Syn. pi549.. AS Latham, Sylt. ornithoiog. I. p. 223. ß Yynx {upra ferruginea maculis transverfis, fubtus al- „bida, ftriis longitudinalibus flaviss ” ..Jonfton, av. P. 113. En FAN, 9. Der weiße W. endehals. Bechflein, ee Deutfchl. I. pP 532. | weiße ‚Wenaghälfe | Ä li 2 Latham, 6 0 9 Aue Piraes "Pieus,- Laotham, Vögel, y; 2. B. 454 War, T der BR W: endehals, Non MınuTıssıma. Der Kay Wendel © Lathom, Vögel, I. 2. p. 491. n..48. der as Specht. - Latham, Sylt, ornitholog. L. pP. 243. n. 55. Picus (Minutus} grifeo - rufus,. fubtus albidus fufco- undulatus, vertice rubro, occipite nigro, late- ribus capitis albo-macälatis. : Briffon; ornitholog. Il. p. 64. n. 32. petit Pic de Cayenne. Lichtenberg, Magazin f. ‘d. Neuefle u. f. w. IL 1. p. 118. 0.2. der allerkleinfle Specht, oder Wen. dehals. aus Südamerika. | Fermin, befchreib, von Surinam, I P 150. ein kleiner Specht? u a v kränderunels gegen die XII. Edition, und Perl mehrung der Gattungen dirfes Gefehlechts. Das Geichlecht ift mit einer ‚Gattung vermehrt, und bey der erften find aeg Varietäten aus einander ae > s9, GESCHLECHT. a D Specht. . Müller, Naturfyf. I. p. 218. Gen. LIX, Leske, Naturgefch. p. 248. Gen. XXVI. Borobsky, Thierreich, II, p. 133. Gen. XV. Blumenbarh, Handbuch der Naturgefch. P- 166. Gen. VII. “ Bechfiein, Naturgefch. I. p. 337. Gen. X | Bechftein; ru I. P- 458. Sin SMGen Funke, Naturgefch. I p. zoo Ebsrt, 4 : ‚ F %, i " A = io FA - Aver Picas: "Piel, ‚501 > Ebert, PORRY Ip: 44 ARE Halle, Vögel, B:irze TREE Pemmant , ard. Zoolog. II, pe 2541 en Neuer Schaupl: der Natur, vn. ii Ed f "r Onomat. hifl. nat." VI: p: 491 u =" Klein, av. p.26. Gen. II. | "= s Bri/fon, ornith, II: p» 144: G en. Lv Batfch, Thiere, 1.-p-306. Gen. LVIL B © Latham, allgem. ei Bet Vögel; I. 2. p 454. .. Gen. ‚XXI, ne Latham, Syt, PETE 1. p- 224. "Gen RRUL 2” Hermann , tab. affinit. animal’ p. -197. I Araparet d Ä Handbuch” dee a p: 242. ERRNR Wen, AR. ang 3 A 1..MAR 7 WW Der Sehngansfpecht Os Müller, Naturfyft. II. p. 219. nis. der Foufilier. .. Lefke, Naturgefch.,psi 2480. 1.1 der Achgarz- pecht, die Luderkrähe\ nen. won | ltr, Thieereich, MH. P 134 % Ri; ‚der uofße Schwarzjpecht. sr‘, Ian? i ihn nd d. Natorgefch. :p- nr. ::- ‚ Picus (Martius)) Niger, 'vertice caccineo; der ‚Schwarzfpecht ‚gemeine Specht, Hohlkrähe. ni2Bashftein; ren ih Lp. 3 ML der NEN: en A \ dig WE & aD RER "Bech- 7 Hügelweie 29 Zoll.“ Y ee 12 ; Unzen.. Der allerfchlaue- N Re unter dem ganzen Gefchlechte, der fehr. fchwer zu fchief- fen 'ift.' Liebe grofse, 'befonders. gebirgige Waldungen , und zieht die Schwarzwälder den Laubwäldern-vor. Niftet in Baumhöhlen, die er /fich“ entweder felbft macht oder vorfin- - det, 'und legt feine Eyer\auf,das blofse: Holzmehl, ohne alle Unterlage, , Läfst fich, zähmen, und-£rifst alsdann Wallnüffe, lebt aber nicht lange in rim Gefangenfchaft. ‚Das Fleifch if wohlfchmeckend. Einige diefer Vögel haben eine rorhe Ai Plarte, Hal; Vögel, B.3 13. 1 n. 72, ae größe ewropii \ - Aves Picaes. Picus, Bechfein, Naturgefch. Deutfchl, U. p: 499. n. ı. der Schwarzfpecht. P-505..der ie Schwarz« peeht, gemeiner Specht, tanfere Spesht, Krö- ‚henfpecht; Spechtkrähe, ‚Holzkrähe, ‚Holzkra- he, Hohlkrähe, Holzhu'in, Füfelier. ©. Funke, Naturgefch. I. p. 300. .der Schwarzfpecht. Ebert,’ Naturl. II. IB u. der großt UWwarze \ Specht: fche [ehwarze Baumhacker. ‚Meyer, T hiere, Ik "Tab. 34. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden Ari Thiere, II 'P-,60.: u. 68. der. Schwarzjpecht. x ie ” Pennant, ard. Zool. 1. p- 261. A. der anna ‚pecht. Beckmann, ‘Naturhift.' es 2. a | Fe Baumihasker. ap Naben Schauplatz der Natur, V Mt p: 327. n, I. der Schwarzfpecht. ©. Onomatzhift:nat. VL.p. 1499: der große Schwerz- Specht „ Spechtkrähe. Händbuch.der Naturgefch:: I.p. p. rı. Mi Sheet: _ Handb. der deutfchen Thiergefch. p. 101. großer Klein, verbefl. Vögelhift. P. 28. 048. IR gg fehwaizer gemeiner und Krähemfpech. Klein, av..'p.'26. 0.1. Picus BIN maximus noftras. - | Klein, Vorbereit. p: 50. n. 1. Schwarzfpecht. großer Specht. | zieml.. . Briffon ; en I p. 47. n. » Die, noir. ‘Batch, Thiere, 1. p. 307. ‚Schwarzfpecht.' | - Latham, "Vögel, l.2. p- 554 0. I. der Schwarz- fi peiht "Laiham, U Gesmer, ae P- 477: Koafpeht; Fig Du 479. ; af 1 # Ass Piche; | Bicus. SR 03 Bier Latham, Syn. Suppl. b: 104. Great black Wood- ' pecker. Läfham, Syft. ornitholog. J.: pam n. I. Picus (Martius) niger, pileo coccineo. ". Bofit, Naturgefch. der ge Kurl, ‚PB 37. n. ‚56. .. der Schwarzfpecht. . Bock, Natürgefch. von Preuffen, w. p: 309. n. 1. 55. der fchwarze Specht. ; | | Cıtü, Naturgefchichte von: Sardinien. ;IEp. sL. "der Specht.: en Chili, p: 200. di Schwarzfgecht OS Fifcher, Natutgeich. von Livland, p- ar N. 65. ‚Schwarzfpecht. Pontoppidon,,, Naturg. von Dännemark, p 167. n. 1. Hakkefpetto: „var (urn! *Postoppidan , Naturhifl v. Norwegens 1. pi 184. Schwarzjpechte. (8 are 'Pallas, Reife, I. pös 20. ‚30. Sahniaisfoai | Pallas, Reif. Ausz. I. p. 14. der Schwarzfpecht Pallas, nord. ya IV. Di 14 der Schwarz. fpechbzi\t .% © Bermin, PITER ir. p- 249. po Sahionrsifpecht ENT Bemerk. a. d. Naturgelch..}. p- 46. n. sh E der Schwarzfpecht, Hohlkrähe. “ Zorn; Petinotheol. I. p. 269. Schwarz. Specht, . Hohl-Kröhs.. ' Döbel, Jägerprakt. I. p. 59. Schuieas Specht. Naumann; NEST en pi Bap „der: Schwarz. Specht. Naturf. IX. p. 54.0. 34: den ‚Foufolier: | " Anweilug Vögel zu. en u. di wp-1B. Hohl. | krähe.: 8. ls. Fablonfry, allgem; Lex. p: N PermaNN >; ' Bechflein, Müfterung :fchädl. TR, lan 110..n. Ian. uAht SRMBTEEREEN, U We la. N Fer. \ * $09) Aves Picae. . Bicus; “2 Eberhard; hiegeläh: P: 104. ‚der Yehtarze Specht. : Meidingerz Vorlel, x ® 119» u, Ir der Schöarz. Specht. - I ad .02 ‚Loniceri, "Keäuterbuch , a Specht, i : Kraft, Ausrokt. grauf Tiere, L®& 48 Krök > Linnd, Syft.: Nat. Edit. X, 1. p- zı2.n. 1, Pics Specht 1 .n Neue gefellfch, Erzähl; 1. p 268, Holz- Krähe. Hamburg, Magazin, IV. p. 414. 5 Linne, Sylt, Nat. Edit, II. p. 53, Picus niger, Liund, Syfi, Nat. Edit. VE p. 20. on. 1. Picus niger. _(Martius) niger, pileo coccineo, N ZWüller, 'zoolog. dan, prodr. p. 12. n. 97. Picus (Martius) niger, pileo coccineo. +" Kramer; Auftr,) p. 335.'n. 1. Picus pedum digitis duobus anticis, pofticis duobus, corpore ni- gro, eh a Bun Schwarz. : Ye fmecht;” nn Brimich). ae bar, p: 17. 1n. 38. Picus Martius Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 338. Picus niger, feu forwmicarius; .ein Holkrahe, an Krahr, Krah. Specht, Holtz- Hun. : : i Polens Ephem, Nat. Cur. Cent, vun, obf 3 .P: 393. (anatome.) Philof T Fansacl, AalS, n. 350. p 509 Tab, I. (anat.)‘‘ in ben IL. p. 45. Tab; 172. ‚jonflon, av. p. 110. Picus maximus, Plin. hift:nat, Lib: 10. c.18.28:33, L. ne. 37. L. 31. 6; 16.: Picus martius?: | Ariflot, hiftor. anim. L. IX. ec. 13. n. 147. Bone Aurrys, To T@IFoV Yevos. „' Donndorffs „Handbuch der Thiergech, p. 242. n. 1. der an 92. Lisna- “. OR ee ee } Pican,, At ‚Bicns, . 505 23. Liewarıus. : Der. ie Sp wen , Molina, Naturgefch, von hen 2.2.0, Ye Zim- Oo Mermann: Latham , Vögel, Pie 2. P 494 Dr 52 der Bla. | . hacker/pecht. BT Latham, Syf. oraitholog A, p. 224. Rue Piene‘ ' ‚(Ligaarius) pileo coceineo, PEN abe cae- ruleoque vittato, 2. Priwcirarıs, Der Weißfehmabel, RS Müller, Naturfyft. II. p. 220. n. 2..der Grenadier. | Borowjky, Eure, I, p- 135. n. 3. ‚der Hau- ©. benfpecht, ‚Halle, Vögel, p. 135. n. 73. der größte ‚fehwar. 7 hrikani eh Baumhakker, Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 61.n. 69. der amerikanifche Specht. Pennast, ardt, Zool. U. p. 254. n. 72. der Wüß. fehmabel, Neuer Schaupl. der Nat. VII, P: 227. n. 2. /ehwar. zer ‚Specht mit weißem Schnabel, ‚P. 329. n.2. WU eißfchnabel. | " ‚On omat. hiftor. nat. VI.p. 506. Ma hangirali, (Mit n. 4 verwechfelk.) Klein, av. p. 26. n. 2. Picus niger, sofro albo, priori maior. © aus | na chin, .@ Gene 20 0 Unzen. Brüte: in Mexico um die Regenzeit, daher die Benennung Picns imbrifoetus beym Nieremb. Bey _ den "Spaniern heifsen diefe Vögel Gürpenteros oder Zimmer- - fente,, weil fie fo viele. Späne aus den Bäumen hacken, denn ; ein einziger hackt in einer Stunde wohl ein Maas ‚Späne ‚ aus. Canada hat diefe Vögel nicht. Aber die Indianer aus- „Canada achten die 'Schnäbel fehr hoch, und kaufen fie von den, Wilden der füdlichen Gegenden das Stück um 2 oder 3 Bockhäute, um die Kränze ihrer Sachems und Krieger da- zaus zu machen. ' x 506 Aves Picae. Picus. Klein, VWorbereit.. p- 50. m 2 ‚Schwarzfpecht mit weißem Schnabel. | . Klein, verbefl. Vögelhif. p. 28. n.2. Sehwarser "Specht mit weißem" Schnabel. Bri Jon, otnitholog. I. p. 19. n. Eu Pi ic noir hu- peidela Chrelinest Of Seligmamn ‚Vögel, 1. Tab. 32. dir größte Specht 1 mit dem weh Schnabel. Bat/ch, Thiere, I. p. 307. der Haubenfpecht. | Laiham, Vögel, 142,D. A, n. 2. der Weiße (x fehmäblichte Specht. "Latham, -Sytt. ornitholog. 1: P 225. n. 3. Pieus (Mas.) Schöpf, Reife A Nordamerika, N. p. 2. Pi- cus Prinei palis. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. 1. p- 113. n.2. Picus _ (Prineipalis) niger, ‚erilta coccinea,, linea utrin- ® que collari remigibusque fecundariis albis. Fonflon, av. p. 222. Picus imbrifoetus. Qunto- tomomi. Lafittau, moeurs Ba Sauvages , II. p. 60. Ei Domndorf, Handb. d. Thiergefch. p- 243. n. 2. der W eißfehnabel. 3. Picus niger, oceipite criftato, linea utrinque collari, remigibusque fecundariis albis. (Foe- mina.) * „Latham, Vögel, I. 2. p. 457. das Weööchen, Latham, Syn. Suppl. p. 105. n. 2. Batham, Syft. ornitholog. I. p. 225: n. 2. ß. “ Discrepat pileo corpore concolore, mini. ine, rubro. . 3: Pı- „(Principalis) :niger, crifta coccinea, linea utrin- que collari remigibusgue fecundariis albis, Aves Picae. Picus. 507 ” Pirearus.. Der Haubenfpecht 0: Müller, Naturfyflem , u: p- 221. a en Ye Hat benfpecht. | 7 Galteyer, vom "Nutzen 0. Schadbn der hier, U. p. 62. n.72. des virgimifche Hauben/pecht. .. Pennant, ard. Zool. u P- 255. n: 73: ‚der, Hau- benfpecht. Neuer Schauplatz der. Natur, VIM. p. yar 0,2. . [hwarzer Specht mit bleyfarbenem Schnabel ’ “und fruerrothem Kopfe. P 329. n. 3. gt. 0 haubter Specht. - ‚Onomat. hift. nat. VI. p. 305. der Sehwarsı ame rikanijche Haubenfpecht. | „Klein, av.'p. 26. n. 3. Picus niger;, 'toto Ba: ru- bro, _roftro plumbeo. Klein, Vosbereit; pP: Be nR9. Schwarzfpecht mit feurigem Kopf. :: .„ Klein, ‚verbefl. Vägelbifl. p- 28. n..2. Kehurzer Specht mit ROMDENN Schnabel und 1 iur | rothem Kopf. Brifon, ornitlol. . p. 60. n. 10, Pic noir hupe 2 iode,Mirginie. -; . Seligmann, Vögel, 1. "Tab. 34. der große Specht ons mit ‚dem rothen Kopfe. I Latham, Vögel, 1.2. p- N 1n.\5: der wirgin ‚che Haubenfpecht.. Laigadh, Syn. Suppl: p. 105. & | Lat Sylt. ornitholog. IP, des, .'4. Picus ‚ (Pileatus) niger, erifta tubra, emperib alis- | que maculis albis, Line, Syß. Nat. Edit. VI. p.4r. n. ın. Pieus ni- „ger, crifla coccinea.- Linnd, " Gewicht, 9 el Die ie fchmücken ihre Calumers ) mit den Kopf büfchen diefer Vögel. ‚508 Aves Picae,. "Picus,. | Linne, syl, ‚Nat. Edit BT p. m. 3, PR (Pileatus) niger, capite eriftato AR iS | rıbus alisque albis maenlis. Donndorff, Handb. der BRIHBen, pr 243. n, 3 der Haubenfpecht, u ß. Picus-. iger; -crilla rubra, ER lorisque ' -flavi- cantibus, abdomine fafciis obfeuris Rn. # Lätham, "Syn. Suppl. p. 105. a Latham, Sy. ornithol. I, p- 206, n, ‚+ ß. nr “3 au 4. Lıineatus. Der Ipeen, (20). mr 0 Müller, Naturfyft. U. p. 221. n. 4 der gefireifte Specht. Tab. 7. fig. 6. Neuer Schauplatz der Natur, VII. 'p 329. 1.4 bandirter Specht. a Onomat. hilft.“ nat. IV. p: 564. Tpeiu; der große Schwarze amerikanifche Baumhacker. Onomat. hift. nat. VI. p. 305. der reg ame» rikanifche Haubenfpecht. Halle, Vögel, p. 135. n. 74. der größe Foo ze amerikani/che Baumhakker. Brijlon. act II. p. 51. DI Pic noir ku. | pe de Cayenne, Latham, Vögel, I. 2. p. 459. n, a er große - geftreifte cayennijche. be Latham, Syf. ornithol, L, p. 226, n, 5. Picus (Lineatus) niger , crifta coceinea, linea a ro» ‚ftro.utrinque collari ad medium .dorfum alba, ‚corpore fubtus rufo-albido, fafeiis nigris. Fermin, Surin. II. p. 150. ein anderer en ig 2a, ag a 162. ERIER N BEN) | "23, Ruskı» (10) Wird.oft mit Plcus Principalis Rn weil Linne in der Xllten Edition den Ipecn 0% Be mit bee rech- Bee - ; en. . at Auer Picasiis u; 5° 23: Rusricottıs, Dır rothhälfige Sri Latham, Vögel, 1. 2. p. AAO n. Mm der Da If er „ge Specht. Latham, Syfl. ornitholog. 1. p- an 6. Picis '(Rubricollis) fufcus, oceipite criftato, corpo- < re-fubtus telaceo a ERBE as EOC- eineis. i "24 Meiaworzucos Der fehwerz „und weiße K a Seh >: ® Larham), Vögel, d; PR p. 461. n. 6. RARHRRSS sytt. otnitholog. I. p. 226. n. 9, Picus © (Mel anoleucos) nigricans; pileo crifato flave- fcente , fronte fupereikis nuchaque nigris, li- nea colkati utrinque ad dorfum alba, nk | ‚fubtus albido , falciis nigris, | | 5 Hırundimacroe, ‚Der Schwatbenfpecht.() . Müller; Naturfyfi. 11. ki 222. n. 5..der Schwalben. recht: % Halle, Vögel, p: 136 n. 73. der kleinfe fihware ze amerikanifche Baumhakker. ; Neuer Schaupl. d. Nat. VIIL p. 328. n. 8. ‚ kleinfler ... . Schwarzfpecht p.329. n. 5. Schwalbenfpecht. Onomat. 'hiftor. natur. VI. p. 497. der r. hleinfie Schwarzfpecht aus erh ‚Klein, av. p. 27. n. 4. Picus niger minimus, ‚ Klein, Vorbeteit. P- sun. 4 kleinfker Schwarz Specht. Klin, verbeflerte Vögelhifl, p. 29..n. 8 klinfter .. Schwarzfpecht. Briffon, ornitholog. It. p.'48. n. 7 Pic noir de la Ah Angleiterc, | Latham, (1) Nach Latham ee Pennants yellow.- legged Woodpecker, woraus in unfern Syltem p. 43%. 0: 49. eine eigne Gattung ‚gemacht worden, mit hiehers s sıo Aves Picae. ‚ Picus. | dam Vögel, 1. =p. 461, n. 7. ‚der Suhtbalbenn ß. Latham, Syn. IL: p- 539. n. 7. A, fpecht: Tökhamı syA. Siifhol, 1, p. Bush 8. Picus (Eli | rundinaceus) niger, oceipite criftato rubro, hu= meris albido - pundtatis , inferiore albo, | Linne, Syft. Natur. Edit. X. L P- 113... 4. Picus (Hirundinaceus) niger, occipite coccineo, hu- meris albido Ppunctatis. ® * Latham > Sylt. ornitholog. I. p. 227. ag ß. Pi cus niger, macula verticis medioque pectore rubris, occipite flavo vario, ae uropy« gioque variis. re. Vögel, I. 2. p- 461.n.7. Var, A. y. Latham, Syn. II. p. 560. 0.7. B. Latham, Syfi. ornitholog. I. p. 227. n. 8. y. Picus niger, macula verticis rubra „ lateribus ‚ad nucham albis, nucha ipfa aurea, pedo- re medio lateribusque coccineis, uropygio albo. Latham, Vögel, L.2 p- 462. n. 7. ‚Var. B. 6. Passerınus. Der Sperlingsfpeckt. Müller „ Naturfyfl. H. p. 222. n. 6. der Sperlings- Specht. ‚Neuer Schauplatz der Natur, VIII p.329. n. 5 Sperlings/pecht. Onomat. hiftor. nat. VI. p. 505. ai kleine Specht von St. Domingo. Brijfon, ornithol, Il. p- 62. n.29. petit Pic de S. Domingue. Lotham, Syn. Suppl. p. xıo. Paflerine Wood- pecker. Latham, Aus ‚Picass, \ Picus.. | 528 ‚ Zatham, Syf. ornitholog. I. p. 238..n: 40. Picus (Paflerinus) olivaceo - flavicans, fubtus fufco ‚ eandicanteque fafciatus ; „ eapite fupra, rübro. 25,.STRrıarus, Der Befräfte Specht, von St. Domingo, , Müller, Naturfyfl. Suppl. p. 91. n. 4 der getref te Specht, i Neuer Schauplatz der Natur; vn. p. 329. N. 24. geflreifter Specht. Briffon, ornithol. IL, w er. n. 25. Pic vaye de : ‚S-Domingue Zohan Vögel, 1.2. p. 485. n.36. der wech: te Specht von S. Domingo. Latham, Syf. ornitholog. 1.'p: 2a n. 1.39. Picus (Striatus) niger olivaceo - ftriatus, fubtus oliva- ceus, vertice, oceipite uropygioque rubris, col- lo fubtus pe&toreque grifeo- ‚Fufeis,. | R. Dr Specht mit fehwwarzem Scheitihe BL ornith. II. E 60. n. 26. peit Pic ray ‚de Cayenne. Tale Vögel, I. 2. p. 486. n. 36. Var. A. ER Sytt. ornitholog. I. p. 238. n. 39. ß. Pi« „eus corpore ut in priore, vertice nigto, occipi- te rubro. ' Latham, Syn.ll. p. 588. n. 36. A. 26. MELANOCHLOROS. mM gelb. und fihrar ze Specht. | Neuer Schatpl. der Nat. vinn. p- 329. n. 25. gel- ber Specht. ' Briflon, ornithol. U. p. sr n. 12. Ba varie € hupe | d’ Amerique. arg Vögel, 1. 2, p. 486. n. 38. der ca Kun ar Haubenfpecht, N “ Lathan, 513 Aves Picau " Picie, ‚Lotham, Sylt. ornithol, 1. ‚pP 239. 0. Ar. 3 Piens: (Melanochloros) fulvo- nigroque undato - md- ‚eulatus, genis rubicundis, erifta fulvo- aurea, rectricibus nigris. Gerin. ornithol. I. p- 4r. Tab. 174 Picus niget . cayennenfis eriftatus. 2. P. fulvo nigroque Bali AN vertice nie. gro, oceipite criftato rubro, maxillae inferio- ‚ ris myftace purpurafcente. *. | Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 239. N. AI. B. "Büffon, hill. nat des oil, VI, pP-30.— Plenl.. 719. le grand Die ray& de Cayenne. 31 Fravsscens. Der gelbgehaubte Specht. . Latham, Vögel, 1. 2. p. 437. n. 39. der es (ka- nifche Haubenfperht. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 239: n. 42. Biss (Flävefcens) niger, flavo- falciatus, capite cri- fla dependente, gula, genis cerviceque Hlavis. 38. Cavennensıs. Der olivenfarbige Schwarz geftreifte cayenmijche Specht. Briffon, ornitholog. H. p. 61. n. 27. In raye 1 "Cavenne Latham, Vögel, 1.2. p. 487. n. 40. dr ‚kleine grflrei ifte cayennifche Specht. Ä Latham, Syn. Supplem. p. zıı. Latham , Syft.. ornitholog. L De 239. 0. 22. Pi. cus (Gayänenfis) olivaceus nigro ftriatus, fub- tus Havicans, occipite zubton vertice nigro, ge- - nis albidis. 39. Exarsınus. De gelbliche Spaht von Ca- yenne. Müller, Naturfyfiem, U, 2% 223. © der weiße cejenmnjche Specht, Briflon, us ke Auer Picas, Picus., | & 513 "Briffen, ornithol. ı. P 8. n. 31 Pie blanc de "Cayenne. 2 "Latham, Vögel, I. 2. P. 488. n. Ar. der Gel 0 fpecht. Latham, Syft. ornitholog, Lip, 240. n. 44. Hin ge (Flavicans) occipite eriftato, rerhigibus fufeis, rectricibus nigris. ans Fermin, Surin. I. p- 150. der gelbe Specht. 30. CınnaMmoMEuS. Der zimmtforbige Specht, Pennant, ard. Zool. II. P- 257. n. 75. der rof- farbige Specht. Tah. 13. unt. ‚Fig. Latham, Vögel, E =. P- 489. n. 42. der rofl . farbene Specht. Latham, Syft. ornitholog. I. p- 246. n.45. Pi cus (Cinnamomeus) ferrugineo- einnamomens, maculis- {parfis flavicantibus, capitis erifta dor- foque infimo flavis, cauda nigru 31. Murricoror. Der vielförbige Specht, Latham, Vögel, I. 2. p. 489. n. 43. der vielfar- bige Specht. Lathom, Syft. ornitholog. I. 5, 240. N. 46 BE “ (Multieolor) eriftatus rufus, capite, gula cer- viceque fupremo fulvis, infimo iugulo, pedto- re alarumque maculis albis: 1. ERYTuROCErHALUS. Der Poinfige Specht. (2. Müller, Naturfyft. II. p. 222. n. 7 de ev Roths kopf. Tab. 7. fig. 7. Boroiskyj, (4) Gewicht 2 Unzen. Wandert bey Hetatinäheruig des Win. ters gegen Süden; und wenn fie zu der Zeit noch häufig in - den Wäldern verweilen, fo halten es die Einwohnef voti Pen: fylvanien u. a. für ein Zeichen einer milden Wisteräng: I1.Band LT Kk X 514. a Aves ER Pieus- Borowfky, Thierreich, I. p. 136. n. 4 vr roth- köpfige Specht. | Neuer Schauplatz der Natur, van. p. "ang noTe, 0 rothköpfichter Vi ir giBtaneN, P- 329.20. 7. Rothkopf. Onomat. hift, nat. VI. p. 496. = Rothkopf, Hall:, Vögel, p. 143.n. 83. der karolinifche Haus- merkt‘ ss, ».. | Gotterer, vom Nutzen a Schaden der Thiere, II. p. 61. n. 70. der Rothkopf. | Pennant, ard. Zool. Il. p. 257. n. 76. der Roth. kopf. | Klein, av. p.28. n. 12. Picus Se colloque Fubris, Klein, Vorbereit, p. 53. n. 12. R tothkopf. Klein, verbefl. Vögelhitt. p. 30. n. 12. - ger Virgimianer. , Briffon, ornitholog. H. p. 56. n. 19. Pic & tete - rouge de Virginie. Batfth, Thiere, I. p.307. der voshkäpfine Specht. 4 Seligmann, Vögel, I, Tab, 40. der Specht mit dem vothen Kopfe. | Latham, Vögel, 1.2. p. a n. 8. der rorkköpfe | ‚ge Specht. _ Latham , Syß. ornitholog. np. 20”. n. 9. Picus ‘(Erythrocephalus) capite toto rubro, alis cau- daque rubris, abdomine remigibusque fecun- dariis albis. | Carver, Reife d. Nordamerika, p. 389. wre Picus erythrocephalus. | Linne, Sylt. Nat. Edit. X. L p. 113. n. 5. Picus / (Erythrocephalus) capite toto rubro, alis cau- ° ...daque nigris, abdomine albo. . " Gerin. ornith. IT. p. 5o.. Tab. 176. Donndorff, Handb, der Thiergefch -P» 243... 4 der ERBE: | 31. Ruger. | Aves Picae. "Picun, ee 31. Rusen. Der rothe Specht von ai. a 'Latham, Vögel, I. 2. P 464. | De & ‚der ‚rothe .tayennijche Specht. - | | ‚Lathem, Syn. Suppl. p- 106. N “ x nn Latham, syl. ornitholog. I. p. 228. n. 10. Picus > | (Ruber) niger, 'capite, collo et pedtore cocci- neis, macula alarum longitudinali alba, abdo- ss mine ae favelcente- albo. 39, Os scurus. Der dumkelfarbige nordamerika- | 0. „mifche Specht. | Latham, Vögel, 1. 2. p. 484. 1 n. 10. ir Specht mit weißem Steiße. Lethom, Syft. ornithol. I: p. 228. n. ı1. Picus (abkmus nigricans, fubtus uropygioque al- ‘ ,— bus, fupra tedtricibusque alarum mineribus ' albo variegatis, EA Peine apice nigris, 93. Fasciartus. Der bandirte Be Latham, Vögel, 1 2. p. 465. n. ı1. der bandirte Specht, Latham, Syf. ormiehelog? L p.229..n. 12. Picos (Fafeiatus) fufco-nigricans, vettice, loris Arie gaque fubmaxillari coccineis, abdomine albo nigroque ftriato, redtricibus apice albis. 's. Aurantius Der pomranzenfarbige Seren) Müller, Naturfyflem, IL. p. 223. n. 8. der ae | . ranzenfarbige Specht. | Neuer Schaupl. d. Natur, VIN. p- 329. n. 8. Oranı 0 gen/pecht. Onomat, hiftor. nat. VI. p- 493. der pomeranzen- { ‚farbige Specht. Bien, ornitholog. II. p. 6. n. 30. Pic du Cap ‚de, bonne efperance. - Kk AR Latham, 516 Aves Pirat. | Picus. 'Latham, Vögel, I. 2. p. 483. n. 32. A oränge. | farbige Specht. 4 “ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 237. 0. 35. Picus (Aurantius) fupra aurantius, nach: uropygio » tedtricibusque nigris. Gerin. ornith. 1. p. 50. Tab. 175. (34. SENEGALEnNSsIıSs. Der fenegalifche Specht. Miller, Natuclyfi. Suppl. p. 91. n. 22. der Gelb- \ rücken. .. Neuer Schaupl. der Natur, VIIL p. 329..n. 22. Gelbrizktn, Latham, Vögel, I. 2. p: 44: n. 33. der frnoga- lifche Specht. / Lathem , Sy. ornitholog. I. p. 237. n. 36. Picus (Senegalenfis) fronte genisque fufcis, pileo ru- bro, dorfo remigibusque fulvo-aureis, corpo- 're fubtus grifeo fufco alboque undulato. 33. c aArEnSsıs. Der grauköpfige Specht vom Cap. Latham, Vögel, I. 2. p. 484. n, 34. der capfche Specht. Latham, sytt. ornitholog. R..p. 237. n. 37. Picus (Capenfi s) grifeus, collo, pedtore dorfoque fu- Tco- olivaceis; cauda nigra, tedtricibus uropy- gioque rubris. ß. P. pallide grifeus, dorfo et alis olivaceo- fufcis, pileo, uropygio abdomineque rubris. * Latham, Syit. ornithol og. I-p. 238. n. 37. ß. 9, Aurartus. ‚Der Goldjpecht.() | Müller, Naturfyft. II. p. 223. n. 9. der .Goldfüügrl. Borowjky, Thierreich, I. un 34 n. 1. der Gold- pecht. "Tab. 17. ‚ Gatte (5) Gewicht 5 Unzen. Aus Picas. ; Pics. er a este vom Nutzen u. Schaden; ‘der Thiere, IE n>6G8:n. 98. der Goldfpecht. | Pennant, ard. Zoolog. u P: 256. N. . 74 der - Goldflügel, , Meier Schaupl..d, Natur, VII. P- 329. n. 9 ‚Gold. Specht. Osomat. hiftor. nat. IH. p. 481. der Ringel- - Kür | ckug mit vergoldeten Flügeln. Halle, Vögel, p. 156. n. gr. der bunte Kukuk ka vergoldeten en und Sihwarzem Bruf- ringe. Klein, av. p. 30. n. 3. Cuculus alis deauratis. Klein, Vorbereit. p. 58. n. 3. Ringelkuchuck mit ‚vergolditen Flügeln. ur Klin, verbeil. Vögelbif. p. 33. n. 3. Ringelku. | chuck mit vergoldeten Flügeln. Brijfon, ornitholog, ;H. B 61.0. 28. Pic raye de | Canada. | "Sıligmann, Vögel, E "Tab. 36. der Specht mit vergüldeten Hügeln: | j ' Batfch, Thiere, I. p. 307. der Goldfpecht. Letham, Vögel, 1. 2. p. 492. der Goldfpecht. - "Latham, Syn. Supplem. p. zu. ‚Gold. winged . Woodpecker. "Latham, syfl. ornithol. I. p. 242. n. 52. Picus (Auratus) grifeo - nigroque transverfim flria- "tus, lateribus. gulae pe pundlatis. | Mem. de Aa d. en de Paris 1709. p. 85. 7 P1abi2 ß. Latham, San. II. p. 571. n. 17. A. Latham, Vögel, I. 2. p. 472. n. 17. Var. A. ‚Latham, Syß. anhöls p. 231. n. 18. = ee cus fronte genisque pallide fufcefeentibus, ab» _ domine fufco-Havefcente, redtricibus 2. INtefe mediis albo ‚nigroque fafciatis. Ay ELatham, Syn. 1. Pszun.ımB Latham, Vögel, I. 2. p. 473. n. 17. Veh, B. ‚ Latham, Sylt. ornithol. I. p. 231..n. 18..y. P. pi« - leo rubefcente, gula genisque rubro variis, re- ‚&rieibus Äskne intermediis et extimis albo ni- groque variis, reliquis nigris. | d. Picus albo nigroque varius, pileo, Ehe abdomi- neque rubris, fronte colloque | fubtus flavo- re - feis, lateribus colli a ridtu oris linea nigra. Latham, $yf, ornithol, I. p. 231. n: 18. er Gerin. ornith. Il.p. 48. Tab. 171, P, varius indıcus. Kk 4 | ır. Un-. i 520 11, 38. Aves Picas, Picus. Unsatus De rothbackige Soenhki | ‚Miller, Naturfy. IL, p. 224. n. ı1. der Roth- backen. | Neuer Schauplatz der Natue, VHl: p.329: n. 1m. 9 gelbrother Specht mit fchwarzen Wellen. Oromat, hiflor, nat. VI. p- 508. der rothbackigte Specht. Latham , Vögel, 12 p- 490. Miten der ee nijche Specht. Latham, Syü. ornithol, I. p. 24. n. 47. Picus (Undatus) teftaceus nigro undulatus, Iumpar- | bus fanguineis, - Rurus. Der braunrothe Specht. Latham, Vögel, I. 2. P- 490.0. 45. der gelb» ruihe: Specht. | Latham, Syt. Re, I. p. 241. n. 48. Picus . (Rufus) rufus nigro - undulatus, alis, cauda, corporeque fubtus faturatioribus, ß. Picus rufus nigro undulatus, pediore nigro, füb 4 39. oculis macula magna coccinea. * er Loiham, Syn. Suppl. p. ıız. 3 .Latham, Syft, ornithol, 1. p. 24. n. 4. "R.. CHLOROCEFHALUS. Der gelbköpfige Specht. ‚Latham, Vögel, I, 2. p. 491. n. 46, der BrENBTe ....ge Specht. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 241. n. 49. Picus een) fuberiftatus olivaceo-fufcus, ubtus albo- maculatus, capite a: je pileo rubro, N 4%, Mınıarus, Der rothe javanifche gehäubts ‚Specht, mit blauem Schnabel und Schwanz. Latham, Vögel, 1.2. p. 4gt.n 47. der volle Kerr Specht, Latham, I Aves Picas, u ‚ Picus. a . Zathom, Sylt. ornitholog. I p. 241. n. 50. Picus ..(Miniatus) obfcure ruber, capite eiato”, iu .gulo rofeo , abdomine allen ‚remigibus nigris albo maculatis, redtricibus cyaneis. Naturforfeh. I. p. 266. n. 4. der rothe Specht. Berlin. Samml. IX. .p. 191. n. 4. der rothe Specht. Neuefte Mannichfalt, I. ‚pP 188. n. 3. der rothe Specht. j 41.Pırıuv. we Pitin, Latham, Syft. ormitholog. I, p. 234. n. 26. Picus (Pitius) fulcus, albo guttatus, cauda'brevi. Laiham, Vögel, L 2. p. 495..n. 53. der Pitiuh; 2. Vırinıs. Der Grünfpech. (*) Miller, Naturfyftem, II. p. 224. n. ı2. der Grin. "ee Tab. 38 fig. 4. Lefke, Naturgefch. p. 248. n. 2. der Grin. Jpecht. Borowjky, Thierreich, I, p- 136. N der Grin. fpeeht. x Biumenbach, Handb. d. Naturgefch. p- 167. n. 2. Picus (Viridis) viridis, vertice coccineo; der Grünfpecht, Grosfpecht. Bechfein, Naturgefch. 2 4 n. 2. ‚der, Grün. | Re / Ä Rh, 0 Bache (4) Flügelweite 20 Zoll. — Ein f Klein, av. p. 27. n. 5. Picus viridis. Klein, Vorbereit. p. 51. n. 5. Grünfpecht 1 Grofefpecht. Klin, verb. Vögeliil .r p. 29. n. 4. Grünfpecht. Klein, ftemmat. av. p. 5. Tab. 4. Fe, 1.2. bh. Klein, Vögeleyer, p. ı7. Tab. 4.fin. .Gesner, Vögelb. p. 481. Grünfpecht ; Abbild, fchl. Briffon, oruith. Il. p. 44. n. 1. Pic-verd, Batfch, Thiere, I. p. 307. der Grün fpecht. Latham, Vögel, 1.2. p. 478. u. 25. der Grün. Specht. MM Latham, Syn. Suppl. p. rıo. Green Mendbecker. 4 Latham, Sytt. ornitholog. I. p. 234. n. 27. Picus (Viridis) viridis, vertice coccineo. 1 Befeke, Naturgefch. d. Vögel Kurl. Br 37.0. 1 57. 58. | der RER: 1 .. Bock, . Aus DV a a 533° Bock, Air pe von Preuffen, IV. p. m n. 56, der. große Grünfpecht. Csiti, Naturgefchichte von Sardinien, IL r gL der Grünfpecht. *® . nah Naturgefch. von Livland, P 76. n. 66. "Grünfpecht. | FR Naturg. von Dnnemsik, P- 167. . 2. Grönfpett. ee Naturhift. v. Norwegen, IL P- 184. Grünmfpechte.: ie eh Reife nach Paläflina, p- 342.'n. ı1. » > Picus viridis. I Scopoli, Bemerk. a..d. Kahunekeh I. p 47. 0. 52. der Grünfpec't, Grafifpecht. | Zorn , Petinotheol. I. p. 270. der Grün-Specht. Döbel, Jagerprakt. I.p. 59. n. 2. Grün Specht. ‚Naumann, ges B: 137. 0.1. der Grün. fpecht. | Naturf. IX. p. 55. n. 55. der Grünfpecht. | “ Anweifung Vögel zu fangen u. f. w. p.ıg. Grin-, | Specht... ‚Tablonfky ‚allgem. Lex. p. 1098. Grünfpecht. Geoffroy, mat. med. VI. p. 655. der Grünfnecht. Bechfiein, Mufterung fchädl. Th. ü 3.0. u der Grünfpecht. Loniceri, Kräuterbuch, p. 678. Grünfpecht. Kraft, Ausrott. grauf. Thiere, 1. P- 444. Gran: SNecRle 2. | Wirk ng, Vögel, Tab. 57. Linne, Sylt. Nat. Edit. II. p. 53. Picus viridis. ‚Linne, Syft. Nat. Ed. VL. p. 20. n. 2. Picus viridis, Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 113. n. 7. Picus (Viridis), viridis, vertice coccineo. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 12. n. 98. Picus : (Viridis) viridis, MEER coccineo, | Kramer, 524 | Kramer, Auftr. p. 335. n. 2. fingk pedum digiti \Auei Picar, %, Piens.: ' duobus anticis; pofficis duobus; viridis, verti» _ ce coccineo; Grün/pecht. Brinich, ornitholog, bor. p. IR.n. 39. Picus vie ridis. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 28. Picus Seide ; ein Grün- Specht, Grafe Specht. Moehring,, av. gen: p. 35. n. 14. Picus. Schäffer, elem. ornith. Tab. 56. Gerin. ornith. 1. p. 45. Tab. 165. Philof. Transadt. XXIX. n. 350. Tab. ı. Fon/ton, av. p. Iıı. Picus viridis. Hoffmann: Eph. Nat, Cur. Cent. IX. et X. app. p. 452. Picus viridis. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 344. n. 6. der Grünfpecht. . Klein, av. p. 127. n. 3. Taculator erle rabra®® Klin, Yale P-236. n.2. FOPREFRORDING Har. pumirer? Klein, aebeffee Vögelhift. p. 134. n. 3. pothgen | koppier Harpunierer?. Onomat. hiftor. natur. VI. p. Kr der mexita- nifche Grünfpecht. Briffon, ornitholog, IL p. 46. 0.2. Picus viridis Mexicanus. Pic verd du Mexigue. Latham, Vögel, J. 2. p. 479. n. 25. Var. A. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 234. n. 27. ß. Picus ; viridis, capite (uperius et maculis infra aures faturate rubris, uropygio dilute Havo. Scha, muf. 1. p. 100. Tab. 64. fig. 3. een xicana altera? Fermin, Befchreib. von Surinam, I. p. 148. der Grünfpecht. FERNE av. gen. p. 79. n. 100. Cornix? 2; BENGA- , re Aves Picar.. » Pins. , - 525 uch BENGALENSIS. Dir BNERBIEHk Specht. ' Müller, "Naturfyflem, I. ‘B 225 n. 2. der benga- lifche Specht. - Halle, Vögel, p. 144. n. 84. der ‚farbige bengo- lifcehe Baumhakker mit han liegen- dem: Federbufche. Neuer Schaupl. der Nat. VII. p. 328. n. 2. bunter bengal. Specht. pP. 329. n. 13. bengal. Specht. Onomat. hiflor. nat, VI. p. 494. der ee ” Baumhacker. ner av. P.28.n.13 Picus varius benghalenfi s. ' Klein, Vorbereit. p. 53. n. 3. gelbgrüner und [chwa: zbunter Specht. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 30. n. 3. bunter Ben- galenfer. . Briffon, ornitholog. H. p. 45..n. 2. Pic ve‘ de Bengale. Latham, Vögel, I. 2. P- 480. 0. 26. der Va hifche Specht. Lotham, Syft. ornitholog. I. p. 235. n. 29. Picus (Bengalenfis) viridis, crifla rubra, nucha ni- . gra, fronte et iugulo albo nigroque vario, cor= pore fubtus albo: Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p- 113. 0.9 Ben (Benghalenfi is) viridis, oceipite rubro, nucha nigra, fubtus- anticeque albus, nigro maculatus 'Gerin. ornithol, U. p. 50. ‘Tab. 179. B: Der Korelia. | Latham, Syn. 1. p. sgr. n. 7 B, Latham, Vögel, 1. 2. p. 480. n. 26. Var. A. "Latham, Sytt. ornitholog. I. p-235. 0.29. ß. Ps cus viridis, capite maculis albis numerofis, dorfo nigro medio coccineo. Naturf. XVH. pr 16. ein BR Specht. A Der 525 Aves Picae. ‚Picus. . y. Der phiippinifche Specht. 6) ie Latham, Syn. U. p. 581. I ‚Latham, Vögel, I. 2._p. 481. n. 26. Var. B. Latham, Syft. ornitholog. I. 'p. 236. n. 30. Pi. eus (Philippinarum ) fufco - viridis, eriftatus, fübtus albo nigroque maculatus, uropygiö ru. bro, redtrieibus maculis albis. .. Go ENSIS. ‚Der grüne Specht von Goa. Latham, Vögel, 1>2.:p. 481. 0. 29, der Specht von Goa. Latham, Sytt. al T. p. 235. n. ag. Pi cus (Goenfi s) viridis fuberiftatus, pileo coc- eineo, corpore fubtus albido nigro undulato, temporibus vitta alba, lateribus colli flriga nigra, 43. Manırrensıs. Der grüne Specht von | . Zuron. 2 Latham, Vögel, I. 2. p. 482. n..28. der ma millifche Specht. - Latham, Sy. ornitholog. I. p. 236. n. 31. Picus | (Manillenfis) fordide viridis, vertice grileo- maculato , tedtricibus caudae fuperioribus ru. bris, remigibus redtricibusgue BEIN | 44. GoERTAN. Der Goerten. | Miller, Naturfyft. Supplem. p. 91. n. a3. der | "Goertan. | Latham, Vögel, I. 2. p. 482. n. 29. der union. i Latham, Syft. ornitholog. I. p. 236. n. 32. Picus (Goertan) fupra grifeo-fufeus, fubtus ano Havicans, vertice ROBEBIDGNE eoccineis. . ‚Canus, 15) Nach Letbam eine eigne Gattung. Aus, Picar, N Piem., 0 9a a. Canus, Der EN Re \ ee Vögel, p. 147. n. 88. der grüne norwe- . gifche Baumhotkir mit Jelena Halsbänd. ; RES.‘ . Pennont, ad. Zool. II, p. ae. C.der ankönf ‚ Neuer Schaupl. d. Natur, VII. P- 329. 1. 35. graus köpfigter Grünfpecht. Klein, av. p. 28. n. 17. Picus viridis. E uro- pygium lutefeens, ad radicem roflri et ab in- feriori mandibula ad latera capitis nigra linea ° curva, remigibus alarum nigro fufeis, albis Dun« dis transverlalibus , tedtricibus flavicantibus. Klein, Vorber. p. 54. n. 17. REN mit einem gelben Steiß. ' Klein, verbeflerte Vögelhift. p- 30. n. 15. Ehen: köpfiger Grimfpecht. Brifjon, Peuholee un. P- 46. n. “ Pic verd de Norwege. N Seligmann, Vögel, Mr. Tab. 25. grouföpfiger Griünfpecht. ‚Laiham, Vögel, I. 2. p. 482. n. ‚30. der "Erau- | köpfige Grinfpecht. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 236. n. 33. Picus "(Norwegicus) caeruleo» viridis, capite, collo “ eorporeque fubtus cinereis, uropygio luteo, lo= "_ ris myflacibusque nigris. ‚Gerin. ornithol, Il. 1% 50. Tab. 177. 46; Persıcus. Der perffihe Specht. = Müller, Naturlyfi. II. p. 228. b. der gelbe perfia- nifche Specht mit blauen Füßen,- ©. Brifjon, ornitholog. IL p. 47° n. 5. Pie jaune "de Perle; sr 'Latham, Vögel, I. a. 2 483. n. 31. der perfis ( Specht, a Latham, H 528 | Aves Picae. Picus. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 236. n. 34. Picus (Perficus) luteus, corpore fupra fubferrugineo, \ redtricibus luteo- ferrugineis, pedibus cyaneis. Jonfton ; av. p. Iir. Picus luteus eyanopus. 14. SEMIROSTRIS. Der halbfchnäblichte Specht. ($ “ Müller, Naturiylt. II. p. 225. n. 14. der Halb. ‚felnabel. Neuer Schauplatz der Natur, VIII. p. 329. n. 14. Halbfchnabel. Lotham, Vögel, I. 2. p. 485. n. 55. der halb- fthnäblige Specht. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 238. n. 38. Picus (Semiroftris) fufco-cinereus, fubtus albus, ca- pite fufco flavefcente maenlatg) maxilla fupe- - . riore breviore. | Pallas , Naturgefch. merkw. Th. VI. p. 15. der halbfthnäblichte Specht. Hermann, tab. affinit. animal. p. 190, Picus fe- miroftris. | . Linne , SyR. Natur. Edit. X. I. p: I14. n. 9. Picus \ (Semireflen) maxilla {uperiore breviore. Ä 15. Pugescens. Der Daunen/pecht. Müller‘, Naturfylt, IL P- 226. n. 15. der virginiz fehe Specht. | Halle, Vögel, p- 142: n. 80, der kaarige Baum. | hakker mit weißem hanrigen Rüktenfkreife. Pennant , ardt. Zool, p. 259: n. $i. der Daunen» Specht. | Neuer Schaupl. der Natur, VIIL.p. 329 n. 15. rali- her Specht. | Onomat. hift. nat. VI. p. 507. der klein/ke Specht aus Virgimen. | | Klein, (5) Pallas hält ihn für einen veranftalteten Vogel einer auslän-- difchen Art Ave Picae, Dia. | | 329 se Klein ,.äv.' p. 27. m.8. Biöue varius mins. -* Klein. ;'Vorbereit.: p..g2.'n. 8. der kleinftr. Sp echt: | Klein, verbefl. IE % kr n 7 Kleiner. RE ' a Br ion, orgithadge '® er SS: Er lit Pi vas « vunie de Virpintesiorn ' | ER. Vögel, L Tab 42 der Beine fehechiz ge Specht. Latham; Vögel; 12 p ar m. 9. ie Dat nenfpecht. | ı Latham , Syis ER B "106. Lie Wood: Decke) Lätham, Sy. ornitholoß. h pi 1338. dh. em Pieus (Pubefcens) albo nigroque varius, fabtus gr ie feo -albus, rechrice extima ed inaculis qua: twor nigrfiss | i Donndorff, Haudb: e Thiergeihe P- vie 1.7 ‚der Dounenfpecht. 16. Vıriosus. Der Iaarige Speähk, [Om | . Miller, Naplahenis 1. PB 226, 2.16, der Sof: tige Specht. Rennians, ard. Zeake Ü; P- 250% ui 80. iur hanris RL e Specht. Maler Schauplatz der Natur, VIH: kr 328. n. 6 oo. yanher Specht” , Wa 0%) -Onomat. Kill. ı ‚nat. VI: P- je der Anarige Baim hacker. | Klein, av. p- 27. | ni. 9. Picus villofus ned: , an Klein ,.Vorbereit. p. 52.n. 9. rauche Specht: : ı Klein, verb: Vögelh: p. 29. m; 9% vinscher Sieht, Bri ion, ing a ir 54 m . 17. Pic varie de | „ Virginie, u, ' Sr Lu, ige m ‚Gewicht 2 Unzer, a a HI. Band 1: Th. Li 530 Avts Pican. " Picus. Seligmann, Vögeh 1. Tab; 38. der Kr Be Latham, Vögel, 1. 2. R ’493.'M. 18. . habs, ge Specht. Latham, Syn. Suppl. p. 108. Hairy Woodpeckei Lothom, Syft. ornitholog. I. p. 232. u. 19. Picus (VıHofus) albo nigroque varius, fubtus albus, dorfo longitudinaliter fubvillofo, redtrieibus extimis toto albis. | ‚Molina, Naturgefch. von Chili, p. 209. der virgkll ! nianijche Specht. Schöpf, Reife durch Nordamerika, 1. P- 12. Pie " cus villofus. Philof. Transadt. Ixiı. p. 388. © 37. Ma ıoRr. Der große Buntfpecht. (5: “ Müller, Naturfyflem,, II. P 227.0.17. der ‚bunte Specht, _ Lefke , Naturgelch. p. 248. n. 3. ‚der Bunsjoprhe Boromfky, Tierreich, II. -P- 137.0. 6. ie Buntf Specht. ‚Blumenbach, Handb. der Naturgefeh. p- ör. n. PN Picus (Maior) albo nigroque varius,..vertice Be , der große Bunt. oder Rothfpecht. - Dee 6) Flügelweite 1 Fufs si 2. Gewicht 2 3fa Unzen. Komme \ dem Grünfpecht in Sitten und Berragen fehr gleich, hält fich aber mehr auf der Erde auf als diefer, Bewöhnr die Wälder, befonders. Laubhölzer. Liebt aber mehr Feldhölzer und Gärten, als tiefe Gebirge und Waldüngen. Zicht in Deutfchland nicht weg, und hält fich im Winter ‘vorzüglich | ‚gern zu den’Gätten. Frifst allerhand Infekten, auch Fich- ten. und Kieferfaamen , Bucheckern, Eicheln, und Hafelnüfe. Nifter in hohle Bäume, und legr auf eine unordentliche Un- terlage von allerhand Genifte oder dem zermalmten. faulen ‘ Holze 5 bis 6 fchmurzig weise, mit einigen hellrochen Fla, ‚cken bezeichnete Eyer. Das Fleifch ift Be ‚bei ' fonders in der Hafelnwfszeit, 3“ er _ r in Picn NR N a Re Bechflein, Naturgefch. Lp. 349. u % I . große Bunifpecht. ER Bechfein "Naturgefch. Deutfehl. a . SI. 0.2. der große Buntfpecht. p. 515. En ht, . gefpreukelter Specht, E: ee /Brelis Baum chel, größerer Specht. Funke, Naturgefch. 1. p. 301. ‚der Runtfpecht. Ebert, Natur. 1. p. 46. der bunte Specht. Halle, Vögel, p. 139. n. 77. der größt: Schwarz. und weißbnmte Baumhakker. . „ Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, li. p- E4, n. 74. der große Buntjpecht. - Pennant , ard. Zool. Il. p. 258. n. 78. der große ‚Buntfpecht. Neuer Schauplatz d. Nat. vn. ‚P:228:.0.8. grof: fer Buntfpecht. _p. 329. n. 17. großer Specht. nat. hiftor. nat. VI. P- 498. der große Bunt Specht. Handbuch der one, Thiergefch.. D 101. der Buntfpecht, Rothfpecht. Klein, av. p. 27. n. 6. Picus discolor.. ._ Klein „ Vorbereit. p. sr. n. 6. großer Buntfpecht. ‚Klein, verbefl. Vögelhiftorie, ; P. 29. 0. 5 ‚großer ©. Buntfpecht, Klkin, ftemmat. av. p. 5. Tab. 4. fig. 3.2. c.d.e. Klein, Vögeleyer, p- 17. ‘Tab, 4. fig. 3. ‚Briffon, ornithol. II. P- 51.413. grand Pic vari&, ‚Batch, Thiere, 1. p. 307. der große Buntfpecht. Latham, Vögel, 1. 2. p. 465. n. 12. der ‚große Bunt/pecht. Latiham, Syn. Supplem, P- 107. Greater fpotted 2 Woodpecker. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 228. n. 13. Picus (Maior) albo: nigroque varius, eriflo oceipite- .gue Aubig:, 1, ia > NE Ask . Befike, Br 532 Ave Pia. TVicus Bıfeke, Vögel Kurl. p. 38. n. 59. 66. der Bunt. recht. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p- sır. n. 57. bunter Specht. Cetti, Naturgelch. von "Sardinien. H. p. 81. der 9 Jehwarz und weiß gefleckte Specht. Fi ifcher , Naturgefch. von Livland, p- 76. 6. großer Bunifpecht. Fabricus, Reil. n. Norweg. p- 183. r Shfloarze Jpecht. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dinnemark, \. 167. n.3. Buntfpscht. _ Stopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p- 47. n. 53. ‚der große Bunt/pecht. Zorn, Petinotheol. II. p.271. der größ ere Schwarze und weißbumte Specht, Baumhückel, | Döbel, Jägerpraktik, I. Pe 60. der größere Roth- oder Buntfpecht. "Naumann, Vogelfteller, 2 27. n. 3. der ‚große Buntfpecht. Naturforfch. IX. p. 55. n. 56. Himsen Specht. Specht. Jablonsky, allgemein. Lex. p. Dr der Bunte Bechflein, Mufterung fchäde TR. p- 112. n. 18, E: . . .Günth. Nefl. u. Eyer, TAB. 61. große Rothfpect, der große. Bunt/pecht. Schriften der berlin. Gefellfch, naturf. Fr. vi p. 454. n. 21. bunter Specht. Eberhard, "Thiergefch. B- 104. der El Iter-Specht. #- ‚Meidinger , AO rOBB.. . pP. 119. 0. 4. der bunte Specht. | Kraft, Ausrott. brädf, Th, I p- 444. n. 12. .. Aege- ‚fter - Specht. Wirfing, Vögel, ‘Tab. 58. Linn, Sylt. Nat. Ed. IH. p. 53: Picus varius. ı"Linne, - >; Aves Picat, | "Picus. i 583 „Line, syh. Nat, E Edit, VI. Pp-20.n. > Kies VA- rius'maior.. Linne, Syft. Nat. Edit, X.Lp: 114.0. 10. Picus (Maior) albo nigroque Mail ano Ba > u THbEQ. \. Miiller,. zoolog. dan. prodr. p. 12. n. 99. Picus (Maior) albo aigtone varius, eriflo ‚occipite- „que rubris. | + Kramer, Auftr. P: 335. n. 3. Picus pedum digitis duobus anticis: polticis duobus; albo nigroque varius, vertice nigro; großes Baumhackl. Brünich, ornith. bor. p. ıı. n. 40. Picus maior. 'Gerin. ornith. 11. p» 47. Tab.167.198. Doundorf, Handb. der ERreReh, P- 245. n. 8 der Buntfpecht. | 18. Mepivs. Der ‚mittlere Buntfperht (2) Miller, Naturfyftem, II. p. 227.n.18. der Weiß Specht.‘ Bechflein, Naturgefch. I. p. 350. n.% dor ch Bunt/pecht. j un Naturgefchichte Debitehl; II. p 35164 n. 4. der miitlere Bunt/pecht. p. 518. Eifer. fpecht, Wrißfpecht, kleinerer Specht. Ebert, Naturl. U. p. 46. der Weißfpecht, Aklfer. ı fpecht. ' Halle, Vögel, p. 140. n. 78. der kleine Sihwarz. | und weißbumte Baumhacker. Peimant, ardt. Zoolog. 2 283. D. der mittlere Bunt pecht. Lila ‚Neuer 16) Die Ornithologen find noch nicht einig, ob diefe Gall von der vorhergehenden wirklich verfchieden fey. Bapeiron- f£, und mir ihm Befeke, Bechflein u. a. m. halten den mätt- lern Buntfpecht für eine Varierär vom großen Buntfpecht ; und Lorhbem it geneigt, ihn für einen jungen yo dieler Gat- .Trung auzufehen, ’ | 534 Aves Pica. Picus. 7 Never Schauplatz der Natur, VII. p. 328. m. 6. kleiner Buntfpecht. p. 329. n. 18. Mittelfpecht. “ Onomat, hift. nat. VI. p. sor. der mittlere Bunt- Specht, Eifßerfpecht. ei. Handbuch der deutfchen Tiiergefchichte, R 102, “0% kleiner Buntfpecht. Bi Gesner, Vögelb. p. 485. Aegerfifpecht. De Briffon, ornithol. II. p. 52. n. 14. Pic varie. Lotham, Vögel, I. 2. p. 467. n. 13. der mittlere ‚Buntfpecht. Latham, Syn. Ne p. 107. Middle fpotted. Woodpecker. | Latham, Syft. ornitholog. I p- 229. n. 14. Picus (Medius) albo nigroque varius, criffo pileo- que rubris. ‚Befeke, Vögel Kurlands, p. 3. n. 61. der Weiß Specht. Bock, Naturg. v. Preuffen, IV. p. 312. Weißfpecht. “Fi ifcher., Naturgefch, von Livland, P- 2 n. 67. Weißfpecht. Pontoppidan, Naturgefeh, von Dännem. p, a . n. 4 Flag/pette, haarigte Baumhacker. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 49. n.54 der mittlere Buntfpecht. | Pallas, nord. Beytr. IV. p. 10. der E} Ifterfpecht. Zorn, Petinotheol. p. 273. eine merklich kleinera Gattung von dem [chwarz - und mateneen Specht, Naturf, IX. p. 53. n. 37. Weißfpecht. Lapeiroufe: neug fchwed. Abhandl. II. R 104, Picus medius. Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 112. n. 16. der mittlere Buntfpecht. Ä Eberhard, Thiergefch. p. 194. der bunte Kleine RRCAR 7: | Wirfng, Aou Picas. N Pieus. N 5335, Wirfng , Vögel, Tab, 3 ‚der mitere Bas N E27 AR Line, Sy, Nat. Edit, vn. p- 20.0. 4 Picus va. " rius "minor. .. Linne, Syft. Natur. Edit. X. 1. Pa 114.1 n- I. Picas. -(Medius) albo- Bigrogue varius, ano, vertice. que rubris. Müller , zoolog. dan. prodr. p. 12. n. 100, Picus .(Medius); albo: nigraque- varius,. eriflo_pileo- que rubris, ‚ Kramer , Aufte. p. 336. n.4.. 2. pedum digitis duobus anticis: poflicis duobus; albo nigroque varius, vertice coccineo., FRE rubra; hleimes , Baumhachl, u sh ornith..bor. p. 11. n. 48. Bicus Keine: ya Schwenkfeld, av. Silef. p. 339. Picus varius maiorz3 ein bundtr Specht, ge/prengleter Ki El. Rer- Specht, Weis- Specht. Jonflon, av. p. II. Picus maior, 19. Minor, Der kleine Buntfpecht. (!°). | - Müller , Naturfyft. II. p. 227. n.19. Grasfpecht. Borowfky, T hierreich, UI. p- 138. n.7. der ‚Eine, Buntfpecht. Blumenbach, Handb. d, Naturgefeh. P- 167: 0. 4 ° Picus (Minor) albo nigroque varius, vertice _ rubro; der kleine Bunt - oder Rothfpecht. "Bien Naturgefch. P- 350. m, 5. der kleine Buntfpecht, Bechflein, ‚Naturgefch. Deutfchl. u. p sıg. der kleine Buntfpecht... | | u Lily j Aha Ebert, 3 (16) Flügelweite rn Lofe Zoll, Gewicht noch keine Unze. Ne ftet in Gärten und ‘Wäldern in hohlen Bäumen, Legt vier _ grünlich weilse Eyer auf .ein-Neft von Moos und Grashal- men gebaut. Männchen und Weibchen brüten ’gemeinlchaft- ‘lich vierzehn Tage. \ 530 \ Aves Picae. Bieus- | Ebert, Naturl. UI._p. 46. der Grasfpecht. Halle, Vögel, p. 141. n. 79. der klemfle Jchwarz>. und weißsefcherkte Baumhacker. _ Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der 'Thiere, Il ps 63:0: 75. der kleine: RER Gras» füeeht:” | , Pennant, act, Zool. I. P- 28: E. der m. Bun R fpecht.-“ | Neuer Bee ab der Natehl vum. p- 328. a P- 329. n. 19. kleinfer Specht. | Onomat. hifter. nat. VI: p. 562. der kleine Bunta fwecht, r Grasfpecht. ' Handbuch der deutfchen Thierge efchichte, p- 102, kleinfier Specht, Harkkinfpechr. . Klein, av, pP. 27. n. 7. Picus discolor minor, Klein, Vorber. p. su. n. 7. klemer Bunt/pecht. Klein, verbefl, Vögelhift. P- ee n. 6. kioinier Bunt. Specht. un ftemm. av, p. 5. Tab: 4. fie. 2. a.b,. Klein, Vögeleyer, p.ı7. Tab. 4. fig, 4. Briffon, ‚ornithol, I. p. 53. n. 15, petit Pic varid, Bat/ch, Thiere, 1. p. 307. der kleine Bunt[pecht. Laiham, Vögel, L 2, Pr 468. m. 14. der kleine Buntfpecht. | 'Zatham, Syo. Supplem. p. 107. Lofer fpotted IV. oodpecker, Lathem, Syft. ornithol, I. P- 229. n. 15. Picus (Minor) albo nigroque varius, vertice rubro, criffo teftaceo. Befeke, Vögel Kurl, p. 38. n, 62. 6. der Gras. fpecht. Bock, Naturgefch, von Preuffen, VD. 312. n. 59. Grarfpesht, klein/ter Specht, Harlekinfpecht. Fifcher,, Livl. p. 77. n. 69, een kleiner RB aumfpecht, Pontop: \ | Aves Picae.. ei Pieuss, a N TE " Pontoppidan, Na Wii Dinnemark,p, 207. 1.5. ' Harlekinfpecht. _ ..Stopoli, Bemerk, a..d. Naturgefch. L. P- 49. n. 55. : der kleine Bunt/pecht. | ‚Zorn, Petinotheol. II. p. 273. die kleinfie An von dem [chwar 2- unıl weißbunten Specht, "Naumann , Vogelfteller, -P. 137. n. 4 der kleine Buntfpecht, | "Naturf. IX. p- 55. 'n. "58, ‚Grasfpecht.. ‚Bechflein, Mufterung‘ fchädl. Thiere, p- 113. n. 18. \ der kleine Bunt/pecht.: - Eberhard, 'Thiergefch, p. 105. der suche. Linnd, Syß. Nat. Edit. X..L pP. 114. n. 12. Picus (Minor) albo ne varius, vertice rubro, "anoalbido. Müller, zoolog. an; prodr. p- 13. n. OL. Pins. (Minor) albo nigroque varius, vertice Fun . criflo teflaceo. Kramer, Auftr. p.,336. n. 5. Picus pedum digitis duobus anticis, poflicis duobus; albo nigroque varius, vertice coceineo, pube teflacea; Baum- | hacker]. Brünich, ornitholog. bor. p, ı1. Picus minor. Söhnsenkfeld, aviar. Silef. p. 340. Picus varius mi- ‚nor; ein kleiner bunter Specht. ‚Jonfion, av. p. ııt. Picus varius minor. _ Gerin. ornith. IL. p. 48. Tab. 170. fig. £. ' Donndorff, Handb. der Thiergefch, P- 215, ee der kleine Bunt «oder ‚Rothfpecht, -B. Picus albo nigroque varius, vertice, aucha cer- viceque nigro - grifeis, Frpans fabtus Have: fcente ‚nigro maculato. * | Latham, Vögel, I: 2. p. 470. n. 14. Var. A. Mo Sylt, ornitholog. I. ii 230. n.15. ß. Liz Some 638 Auen Picas. © Picum Sonnerat, voy. p- 118. Tab. 77. Petit: pic. @An- . tigue. Habitat in un a "An fornine varietas? ey. Picus albo- ‚nigroque varius, Gecipile füberiftato, macula verticis coccinea, fronte, ‚geuis COr- poreque fubtus albis. * Latham, ;Syn. Suppl. p. 108. n. 14. A. ‚Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 230. n. 15. R. Habitat in Zrylona; magnitudine minors cedens. 47. Trıcoror. Der dreyfarbige Specht, Müller, Naturfyfiem, IL p. 228. e, der mexicanke fehe bunte Specht? Klein, av. p. 62. n. 6. Pica mexicana alia?. Klein, Vorber. p. ı17 n. 6. mexicani/che Aclfer ? Klein, av. p, 127, n. 2, laculator cinereus? Klein, Vorber. p. 236. n. 2. GHRRAGFUNME Har- pumirer? Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 134. n. 2. dunkeh. grauer Harpunirer? | Bri ion , ornitholag. II. p. 57. 0. 21. . grand Pie vyarie du Mexique, ” Brijon, ofnitholog. LI. p. 58. n. 22. PER Pic ı var i€ du Mexique. Latiam, Vögel, 1. 2. p. 470. n. 15. der mexi- cmijche Bunifprcht, Latham, Sy. ornitholog. 1. p.230 n. 16. Pieus tTricolor) niger, ftriis transyorlis albis, er dore abdomineque fubris. | Seba, thef. I. p. or. Tab. 64. fig. 6. p. mexicana,. Mochrin; , av. gen. pP. 79. 1. 100 Cormix}. Gerin. omiin, U. p. 59. Fa 178. N Ca» An. Picat * Pieust. - | 539 48: Eh ADENSIS. Der‘ canadh/che Specht. „Emmen: ard. Zool. II p. ie n. 79. der cand» difche Buntfpecht. “ Brifen, ornithol. II. pı 54 n. 16. Pic varie de, Canada. . "Tue Vögel, 7 2. pP 7ı. u. 17. R)- cana- difche Buntfpecht. Lathem, Syfi. ornitholog. I. p. 230. n. 17. Pens (Canadenfis) albo nigroque varius, corpore fubtus dorfoque medio albo, nucha fulva, re- ‚Aricibus 2. intermediis nigris immaculatis, dua- ' bus extimis albis, bafı nigris. | 20. Va rıus. Der gelbbäuchige Specht. Mütter, Naturf, II.p. 227. n. 20, ftheckigter Spheht. | Halle, Vögel, p. 142. n. $r. der kleine gelbbän- chige Baumhacker. _ Neuer Schaupl, der Natur. VIII. p. 328. n. zo. gelb. ‚brüftiger kleiner Buntfpecht. Onomat. hiflor. nat. VI. p. 509. der Kleine gelb. \ bäuchige Buntjpecht. ' Klein, av. p. 27. n. 10. Picus varius minor, vene tre luteo. | ' Kin, Vorber. p. 52. n. 10. gelbbrüfliger kleiner Bunt/pecht. | BE verbefferte Vögelhift. p. 29. n. 10. geh brüfliger kleiner Bunt/pecht. { Briffon, ornitholog. Il. p. 59. n. 24. Pic varid de la Caroline. | Schgmamn, Vögel, I. Tab. 42. der Specht mit dem gelben Leib. Lathom, Vögel, L. 2. P- 475. D. 20. der fehärki- ge Specht. Latham, Syn. Sueplem'?. P- 109. Yellow bellied a | i ‚Latham, soo Aves Picnae. ... "Picus. Latham, Sytt. ornitholog. I. p. 232. .n. 2ı. Picus ( Varius.) albo nigroque varius, vertice rubro, criflo albo, fufco fafciato. 49. Fravıres. Der gelbfiißige Specht.(* N Pennant, ard. Zool. UI. p. 260. n. $. der Specht. 4 mit. gelben Fißen. ° ko. BıcoLor. Der zweyfarbige Specht. Latham, Vögel;) 1 2. P. 4y6# nut, Um ZIDEy- I ‚farbige Specht. Letham, Syfl. ornithol. I. p. 233. n. 22. "Pieus . ‚ (Variegatus) capite fuberiftato, lateribus rubro notato, corpore fupra transverfim, fubtus lon- gitudinaliter fufco alboque vario, genis albis. 51. CArDı narıs, Der Cordinalfpecht. Lotham, Vögel, I. 2. p. 420 n: 22. der Car- | dinalfpecht. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 233. n. 23. Picus (Cardinalis) albo nigroque varius, fubtus al- bus, maculis ovlongis nigris, lateribus colli 9 vitta utrinque alba, vertice nuchaque rubris, 53. Nusıcus. Der Specht aus Nubien. Latham, Vögel, I. 2. p. 477. 0. 23. der ne Specht. Latham, Syft. ornithol. I. p. 233. n. 24. Picus ‚(Nubicus) fufco albo rufoque undato- macula- tus, ‚vertice nigro albo pundato,. occipite chie ftato rubro, collo BERNER albidis nigro- guttatis. 55. MoLuccensıs. Der molukkifche legs ‚Latham, Vögel, 1.2. p. 477. n. 24. der Braun. . Specht. ehr. Latham, %) Ik, nach Eatkam, mit P, Hirundinacens P.426. n. 5. einerley. “ Aves Picas Picus, 541 Latham, ‚Ssyf. ornitholog. 1. pP. 223. Mn. 25. Picus (Moluecenfis ) fulco nigricans 'albo undatus, fubtus albidus fufco fagittatus, criflo albo, re- niigibus redtricibiusgue‘ albo maculatis. R. Picus Tırlco nigricans. albo "maculatus, Aebtos als: ‚bus, capite albo, vertice ‚maculaque inkra ci los füfeis. # j Lathem , Sytt. Be uil Ep .. 224. n. 25. RR Latham, Syn. Suppl. p. 103. Little brown Wood. ‚ »pecker. Habitat. i in: India; ar pollices longns, al, T RıD ac TYLUS.. Der dreyzehige Specht. (2) Müller, Naturfyflem, IL pr n. 21. . Dreufins "...gerige. Lefke, Naturge eich; > 249. N; = der dreyzchis ..ge Specht. Gi „Borowijky,; Thierreich, U. p- 8. n.8. der Meise hige Specht. « . Bechftein, Naturgefch. 1. p- 351. n. 6. der dreyze- ‚hige Specht. » Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U.- Di. 521.0. 6. der dreyzehige, Specht. Halle, Vögel, p. at “der + dreisshige Baums . nbahlee: Gatie (2) Flügelweite 153/42 Zoll: - Gewicht 2 Unzen. — Es wird aber die Gröfse diefer Gattung von den Ornithologen ganz verfchieden angegeben. In unferm Syftem wird fie auf 11 Zoll beftimint. Pennant ferzt fie auf 8 Zoll, Befeke befchreibt. diefen Specht um ein "Drittheil' kleiner als den Picus medins. Tengmalm Sagt: feine Größe falle zwilchen die Gröfse des Medius und: Minor u. f, w. In Rußland ge- hört er unter die felrenen ‚Vögel. Das Weibchen hat eine - glänzend weißse, filberhafte, das Männchen aber eine gold. geive: Big ! 1542 Aves Picae, Picus. Gatterer ; vom’ Nutzen u. Schaden der Thiere, 1. p. &. n. 76. der dreyzehige Specht. Pennant, ardt. Zool. II: pı 361, n. 84. der Specht mit drey Zehen. Neuer Schaupl. d. Nat. VIII p- 320.0. 17. drey. zähiehter Specht. Onomat. hiftor. nat. VL P- 507. der dreyzeigte Specht. | Klin, verbefl. Vögelhift. p. 30: n. 17. Specht mit außeroraentlichen Füßen; Dreyzee. Bat/ch, Tiere, 1. p. 308. der drryzehige Specht. Schgmann, Vögel, v. Tab. 9. der Specht mit drey Zehen. Latham, Vögel, 12. P- 495. der dryachige, Specht. Latham, Syn. Suppl. p. ı12. Three- toed Wood. pecker, "Latham, Syt. ornitholog. T. p. 243. n. 56. Picus ( Tridadtylus) albo nigroque VarIUs,. pedibus” tridadtylis. Befike, Naturgefch. der Vögel Kurl. P- 39. n. 64. der dreyfingerige Specht. ! Pallas, Reif. Ausz. I. p. 97. der dreyzehige Specht. Dallas, Naturgefch. merkw. Thiere, VI. p.13.** der dreyzehige Specht. "Schwed. Abh.1. p. 263. Picus pedibus tridadtylis. Tengmalm':. neue fchwed. Abh. IV. p: 46. Picus | tridadtylus. Georgi, Reife d. Rußl. 1. p. 165. Scopoli, Beinerk. a. d, Naturgefch. 1. p- 50. n. der dreyzühigte Specht. Schriften der berlin. Gefellfehaft naturf. Freunde, VILp.454. n. 22. der dreyfingerige Specht. Bechflein, Multerung [chädl. Thiere, P+ 114.0. 19% der dreyzehige Specht: in 7 gang E l } EE RN es | y “Auer Picamssi‘. Bitus. \ . 28943" ' Zinn, 'Syfi. Nat. ET VL en 20. 0.5: Picus pedibus tridadtylis. | Linnd, Syfi: Nat. Rdit. X. m Dr 114... 13. Picus (Tridactylus ) albo nigroque varius, pedibus 5 tridadylie ; Gerin. ornith. II. > er Deb:I Hermann, tab. ekinie. animal. p. 190. Picus tridadtylus. ' Donndorff. Handb, der Thiergefch. P- 245. n. 10. der. areyzehigh, Specht. | ® Brifon, ornith, I. p. 56. ı n. 20. Die varie de Cayenne. Latham, Vögel, 1.2. p. don n. Pa Var. A. A (füaliche) dreyzehige Specht. - - Lathom, Syn. II. p. 601. n, 51. A Southern Zu atoedı Woodpecker. Eatham, Syfi. orsithol. TI. p. 243. m. 56. ß. Picus albo nigroque varius; fubtus albus. i Bankroft , Naturgefchichte von en p- Er | der BERER: Aa a RER gegen die XI. En und Ver: mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift' mit 32° Gattungen vermehrt. Bey der sten Gattung find drei), bey der Töten drey, ; bey der ızten zwey, bey der ızten drey, und bey der allen weg Varietäten aus einander gefetzt. | =; Neuere Gattungen. ' 1. Dir Specht von Malarca. "Latham, Syn. Suppl. p- it. "Malacea Wobhiecker ' Latham, Vögel, 1,2. P- 494 n. 51, der Specht aus Stahl, / I ” u, - 27 Aves Picae, Sitte, Latham, Syf. ornitholog. I. p. 241. n. St. Picus (Malaccenfis) eriftatus, pileo humerisque coc- ‚eineis, gula iuguloque: rufo- flavis, corpore fubtus‘albo nigroque daleiato \ caudaıi gran } 60. GESCHLECHT. Sırma. Die Sprähmeie | u. ©n(@Blaufpecht, Graufpecht.) . Müller, Natur(yft. II. p..261. Gen. IX. Leske, Naturgelch. p. 249. Gen. XXIX. * 'Borowsky; Thierteich, If: p. 139. Gen. XVII. ‚Blumenbach, Handbuch der DarIHEERE, px\167. i Gen. X. Bechflein , Naturgefeh. I. p. "sst, a Xk Beihfein, Naturgefchichte Deutfchl: I. P 522. Gen. X. pP nnant , ard. Zoolog. II. P: 265. Onomat: En nat. VIL p. 188. Briffom, ornith: I. p- 474. Gen: XL Id. Batfih, Tiere , 1. p: 315. Gen. LXIV.: Latham, allgem. Ueberf. der Vögel, 1.2. P: 53% Gem. XXIV. FA Latham, Syft; ornithol. I. p. 261. Gen: RRV. Biüfon, Vögel, Xvi. p. 192 fl: Hermann , tab. afhınit. anımal. p. 188. 204: Donndorf, Handbuch, der Thiergefch. p: 28: Gen XXL ..... R 1: ET Die gemeine Spechtmeife.(3) Br Miller, Naturfyfl. II. p. 232. n. 1. europäifche Bleuipash Tab.7: ee ish 8 Leske, (3) Gewicht des Männchens eine kinges, des Weibchens etwä fechs Quentehen, Letzteres ift auch am Ober-und Unterlei- be etwas bläffer, har auch keine blaue Stirne wie das Männ- Shen, — Bemerkenswerth ift es, dafs diefer Vogel, wenn er auflirze \ N Pr Picas Si \ 545. Lupe, Naturgefch, p. 249. Be 7 ri ran: Specht. Borow/ky, "Thierreich, u. pP.1399.0.1 "der Grau- Specht, die blaue Spechtmaife, Kleiber. Ta- "bula XVII Blumenbach, Handb. d. Naturgefeh, p- = n.1. der Blaufpecht. ‘ Bechftein, ‚Naturgelch. hp 352. die gemeine . .Spechtmeife. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 523. n. ı. die gemeine Spechtmeife. p. 526. Blaufpreht, Graufpecht, Mayfpecht, Holzhacher, Nupße hacker, Baumpicker, Kleiber , blaue nn. | SUR größte Meife, eur opäifcher Sittvogel, Kle- ner, Kluber, Tottler, Kottler, Jpechtartige Maife, Kisherblaufpecht, Barleß. ‚Funke , Naturgefeh. I. p. 301. der Blaufpecht, Halle, Vögel, p: 364. n, 357. die blaue Specht- A meile, Nußhakker. ‚ Meyer, Thiere, II, Tab, 37. (mit dann Ger ippe.) Gatterer, vom Nutzen und Schaden der „Ehtere, »" I. p. 64.n. 78 der Blaufpecht u. f. w. Neuer Schaupl. der Natur, I. p. 834. Blanfpecht. Onomat. hiftor. nat. VII. p. 189. der RE ch Blaufpecht oder Graufpecht. Handbuch der Naturgefch. II. p. 174. die a ‚.artige. Meife. Handbuch der deutfchen Thiergefch, p. 202. der Blaufpecht. Klein, av.,p. 87. 0.15. Parus Er pici. Rt Klein, anflitzt oder font ruhet , den Kopf gröfstentheils abwärts gelenkt, oder wenigitens in ‚gleicher Linie mit dem Körper, und nicht erhoben wie andere Vögel trägt. Man findet ihn oft in Gefellfchaft der ‚Kohl- und Blaumeife. 2. Band 1 Im. Mm 346 Aves Picae. Sitta. ‘Klein, Vorbereit. p. 162..n. 15. Spetarti Mii- ' fe, Blaufpecht. Klein , verbefl. Vögelhift. p- 89. 18; prakt tie .. ge Meife. Klein, ftemmat. av. p. 16. Tab. 17 As, 6.a.b. Klein, Vögeleyer, p. 28. Tab. 4. fig. 6. | ‚Gesner, Vögelb. p. 482. Chlän. Briffon, ornith. I. p. 474. n.1. ae. | Büffon, Vögel, XVIL. p. 192. der Blaufpecht oder | die Spechtmeife; mit ı Fig. ‚Bat/ch, Tiere, I. p. 319. der gemeine europäifche Graufpecht. Latham, Vögel, 1.2. p. 530. die gemeine Specht: | Latham, Syn. Suppl. p. 117. Nuthatch. Latham, Syl.: ornithelog. I. p. 261. n°1. Sitta (Europaca) cinerea, fubtus rufefcens, rectrici- , bus nigris, lateralibus quatuor init Apr albis. Bıfehe, Vögel Kurl. P- 39. 0. s: der europtifihe | ‘ Blaufpecht. ‚Bock, Naturgefch. von Preuflen! IV. P+313, 0. r.4 Blaufpecht, Spechtfarbige Meife. Fifcher,, Naturgefch. von Livland, p. 77. n. 70, | Blaufpecht. i . Zepechin, Tagebuch der rufl. Reif. U. p. 5. Blau- Jpechte. Y ‚ Pontoppidan, Naturg. von Dännemark , P 167. n. 1., Spettmeyfe. Pontoppidan, Naturhift. v. Norwegen, I p- 6 Egae? | \ Pontoppidan, Norwegen, 1. p- 168. Natvake? Fobric.-Reif. na Norweg. p. 335. Sitta europaea. ‚Döbel, Jägerprakt. I. p. 60. der Blaufpecht. Naumann, Vogelfieller, p. 137. der Blaufprcht. Scapol, Aves Pitae ı Sitta, \ 447 | Ha Seopohi, Bemserks an Naturgeleh. 1. p. st. n. 57. der Kleber - Blaufpecht. . Zorn;,. Petinotheol. I. p. 4. a Blaufpecht ewnklabers. Schriften der berlin. -Gefellfch. naturf. eunde, VIl. p. 455. n: 23, der europäifche Blaufpecht. Naturf. IX. p. 56. n. 60. europäifcher Akangpecht, Naturforfch. XXV, p. 18. Blau/pecht. “ Linne, auserl) - Brijfon, ornitholog. I. p. 476. u. 3. A. petit Tore chepot de la Jamaiaus. Büfon, Vögel, XVII. p. 219. die kleine Specht- ... meife mit fehwarzer Haube. Latham, Vögel, 1. 2. p. 335. n. 5. Var. A, En hang Syh. ornitholog. I. p. 263. n. 4. A. Ei Maıor. Die große: Spechtmeife. ’ 2. Büffon, Vögel, XVIL p. 225. die große krumm- Jihrabligte Spechtmeife. | Lotham, Vögel, I. 2. p. 535.0. 6. ip aröß6 | .. Spechtmeife. Latkam, Syfl. ornitholog. I p. 263. n. 6. Sitta (Maior) grifea, fubtus Aber gula alba, ‚remigibus redtricibusque fufeis, margine fulvis. N h Hermann, (16) Nach ‚Büfen ein junger ‚Vogel. H Aves Picae. a Hermann, tab. afhnit. animal, P: 204 Sitta cur- . viroftris, ' 5 a Die goflchtn ‚Spechtmeife. ‚Büffon, Vögel, XVII. p. 227. die eefprenkeli Spechtmeife; mit ı Fig. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 36. | Leiham, Vögel, BD. Abb... ie gefleck- 0.16 Spechtmeife. -Latham,, Sylt. ornitholog. I. p. 263. n. 7. Sitta eNaesie) plumbea, albo - maculata, fubtus. caeruleo - cinerea, ‚Jineis EB ineLnnn, albis, gula uR: a 6. Surınamensıs. Di [urimamE che Specht. mie h Büffon, Vögel, XVII. p. 227. ai Fürinamifehe W Spechtmeife. Latham, Vögel, I. 2. p. 536. n. 8. die a nt fihe Spechtmeife. Letham, Sylt. ornitholog. 1..D: 263. n. 8. Sitta (Surinamenfis) caftaneo-rufa, fubtus rufefcen- te-aiba, alis nigis, tectricibus albo - maculatis, Sabda nigra, apice alba. E# c ATFRA. Die copfehe mi. | Büffor, Vögel, XV. p. 231. die Spechtmeifs ‚vom Vor Bebirge der guten Hoffnung. 'Latiiam, Vögel, 1. 2. p. 537. n. 10. die copfche Spechtmeife. | Latham, Syn. Suppl. p. 118. Cape Nuthatch. Lathem, Syf. ornitholog. I. p. 264. n. 9. Sitta (Caffıa ) fupra flavo nigroque varia, fobıns dntar pedibus nigris. "Mms .. SınEm 5 Lues Picae Sitta, 8. Sınensıs. Die chineffche Spechtmäife. (©) Büfon, Vögel, ZVIl P- nn Ei chinefifche E Spechtmeife. Latham, Vögel, I. 2. n 36. n.9 die chinefi Jihe Spechtmeife. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 74. n. 22. ß.! La- nius capite criftato nigro, corpore fufco.- fer rugineo, fubtus albo, prope oculos macula ru« bra, gula nigra, Ben flavo, Kr nee a; apice albis, A. Veränderungen gegen die XII. Beditine. und Ver- mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechts. - Das Gefchlecht 'ift mit 5 Gattungen vermehrt; die 4te bis te find neu; bey nn rtten ift die Var. £. hinzugekommen, und bey der zten find gleichfalls 2 Spielarten aus einander gefetzt. B. Neuere Gattungen. 1. Die langfchnäblige Spechtmeife in Batavia. Latham, Syn. Supplem. p- 218. Lauz: -billed Nut« - hatch, Latham, Vögel, Ya p- 537. n. ı1. die lang [chnäblige Spechimeife.. Lathom, Sylt. ornitholog. l. p. 264. n. 10. Sitta (Longiroftris) ‚caerulelcens, fubtus pallide rufe-_ fcens, remigibus Re apice fufcis, lo« ris nigris. \ a. Dis Grünlings - Spechtmeife vom Cap. Bifon, Vögel, XVIL p. 233. der Grünlingr- Blaufpecht. | | Sparr- (1) Im Syit. ornich. hat Latbam diefen von als eine Spielare von Lanius iocofus aufgeführe. | Aves Picae, Todus. N 555 ‚Sparrmann, muf. Carlf. fafe. 1. Tab. 33. Sitta® h Chloris. | Latham, Syf. online AR ‚ii 264. n.ıL. sie (Chloris) corpore fupra viridi, fubtus candido, ER aeg atra, ultimo ar flavicante. Eh GES cH LE CHT.. Topvs. 2 Platine | bel. (Baftardeisvogel,) Müller, Naturfyf. II. p. 234. Gen. LK. Leske, Naturgefch. p. 249. Gen. XXX: Borowsky, Thierreich, II. p. 140. Gen. XIX. | Biumenbach, Händbuch der ar P- 168. GE, DAL, Onomar. hifl. nat. VIL p: 539. Briffon, ornith. I. p. 192. Gen. LIX. Batch, Thiere‘, I. p. 308. n. 4. ‚Latham, allgem. Ueberf, der vage, l. 2. p. 53. ‚Gen. XXV. Latham, Syft. ornithol. T. p. 265. Gen. XXVL. Pallas,, Natofgefch. merkw. Th. VI. p. 18. Hermenn, tab. aflinit. animal. p. 193. Donndorff, Handbuch der 'Thiergefch. p. 247. Gen, XXIl. 1. Vırınıs. Der grime Plattfchnabel. Miller, Naturfyftem, Il. p. 234. n. 1: der Grüne. ; Tab. 8. fig. 1. Borofky, Thierreich, II. p. 141. n. 1. der grimne ‚- Baftard.Eisvogel, der Grünfperling. Tab.14. Blumenbach, Handb. der Naturgefch. p. KR n. 1. Todus (Viridis) pedtore rubro. | Bechftein, Naturgefchichte Deutfchl. H. p. 172. - . der grüne Baflardeisvogel. - Onomat. hifl. nat. VII, p. 541. der grüne Baflard. ee | Handb, 556 Aves Pica. Todus. i Handb. :d. Naturgefch. II. P. 297. den Todier. Klein, av. p. 79. n. 6. Sylvia gula phoenicea. Klein, Worbereit. p. 148. n. 16. Scharlatkehlein. ‚Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 80. n. 20. Schar- latkehlein. Klein, verbefl. Vögelhifl. P. 109. 0.7. grüner FHo- nipfauger. Brilon, ornithol. IL. p. 192. n. ı. Todier, ‚Seligmann, Vögel, VU. Tab. 16. der grüne Sper- ling, oder das grüne Colibritchen. Pallos, Naturgefch. merkw. Thiere, VI. p. 19. der grünliche Plattfchnabel, Eberhard, Thiergefch. p. 92. der Todus. Lathom, Syo. 1. p. 657. n. ı. Green Tody. Latham, Vögel, 1. 2. p. 538. n. I. der grüne Piattfchnabel, | Lathom, Syft. ornitholog. T. p. 264. n. ı. Toodus (Viridis) viridis, wit rofeo- Ba pe- core rubro. Linnd, Sylt. Nat. Edi, X. I. p. 116. n. 4. Alcedo (Todus) brachyura viridis, gula iR abdomine albo. Hermann, tab. afhnit. animal. p. 193. Todus viridis. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. n. % der grüne Baflardeisvogel. { 3, Cınergus Der Ti-tie. Miller, Naturfyft. IT. p..235.n. 2. der ea ” Boroufky, Tierreich, U. p. 141. u. 2. der afh- \ graue Bajtard- Eisvogel, Onomat. hiltor. nat. VIl. p. 340. der x grau Ba- ‚Rardeisvogel. Briffon, otnitholog. II. p. 193. n. yyo@Rhdier | cendre. > | | Pallas, / _ N NR Aves Picae . Todus. | 3 ‚Pallas „ Naturgefch. merkw. Th. VI. p. 19. der oben graue und unten ‚heilgelbe Platt/chnabel. Laiham, Vögel, I. 2. p. 539. n. E der hföhgroue Plattfchmabel. Latham, Syft. omithol. I. p. 265. n. 2. Todus | "(Cinereus) einereus, fubtus luteus, redtricibus binis intermediis nigricantibus, lateralibus fu. fcis, apice albis. - Hermann, tab. Kal animal. p. 192. Todus ci- ....nereus. | | U AR Der bramme Plattfehnabl " Zatham, Vögel, I. .2. p. 539. n. 3. der braume Piattfehmabel, - Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 66. n. 3. "Todus (Fufeus) ferrugineo- fufcus, ‚fubtus olivacens albo-maculatus, alis fafcia nigricante , cauda ferruginea. | a 4. CAERULEUS. Dir blaue Platıfehnabe, | Latham, Hänsk, 1.2. p. 540. n.'4. der blaue Plattfchnabel. : Latiham, Syft.. ernithol. 1. p. 266. n. 4. Todus. (Caeruleus) cyaneus, fubtus fulvus, ae alba, füb oculis macula purpurea. | 5, Varıus. Der bunte Plattfchnabel. Brijjon, orhithol. I. p. 193. n. 2, Toodier varid. | ‚Latham , Vögel, l. 2. p. 540. m. 5. ‚der bum. te Plattfchnabel. Lethom, Syft. ornitholog. I. p. 266. n.5. Korus (Varius) caeruleo nigro viridique varius, Ca pite colloque caeruleo- -nigris, tetricibus ala- rum viridibus. SJonflon, av. p. 157. Aliud I/pidae genus, quod ex india adfertur. N 6.Leu- ' nk Aves Pico Todus 6. LeucocerHatus De weißiöpfge Platt. Schnabel. N Borowfky, 'Thierreich,, 1. p. 14:0... is weißköpfige Plattfchnabel. | ‚il Pallas, Naturgefch. merkw. Th. VL p. 18. der 4 weißköpfige Platt/chnabel. “Tab. 3. fig. 2. \ Latham, Vögel, 1.2. p. 540. n, 6. der weißköpfi- ge Plattfehmabel. Tab. 31. fig. 2 1 Latham, Syft. ornitholog. 1. p. ne n. 6. kT'odis . (Leucocephalus) nigricans, capite, Bor col- loque {uperiore albis. 7- Bracuvurus Der Are Platt Schnabel. | ‘ Pallas, Naturgefch. merkw. Thiere, VI. p. 22. die firbente Art. | Latham, Vögel, L 2. p. 541. n.7. der una ‚gefihwänzte Platifchnabel. N. Latham,, Syft. ornitholog. I. p. 266. n. 7. Todus (Brachyurus) niger, fincipite, genis ee fubtus albis, cauda abbreviata. 8. PLumgeus, Der bleyfarbene Plattfehnabel. Pallas, Naturgefch. merkw. Th. VI. p. 19. eine dritte Art. ; ' Latham, Vögel, T. 2. p. 341. n. 8. der bieys farbene ee Latham, Syft. ornithol. L P- 267. 0. 8. Todus: echan, plumbeo-nigricans, fübtus niveuss vertice, remigibus redtricibusque nigricantibus. ‚9. Osscurus. Der dunkelbraune Platt/chnabel, (?) Pennant , ardt. Zool. II. p. 266. n. 89. der dum- kelbraune -Bajtardeisvogel. a | | Latham, (2) Gröfse , nach Pallas , einer Nachtigall; nach Penzant eines Feldfperlings; nach Zutkam, siner Winternschtigall. (Moracilla modularis-) Aves Pia. "Todus.“ 3 59 Latham, Vögel; I. 2. p- saı. Rn der MIuaReL - farbige Plattfcemabl. ‚Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 267. ng. Todıs (Obfeurus) olivaceo- fufcus, fubtus albo her vefcens, gula pallida. Pallas , fpicil. zool. VL. p. 17. Species act, | Pallas, Naturgefch. merkw. Th. VI. p. 20. eine vierte größere Gattung. Donndorf, Handb. der Thiergefch. P- 247.0.2. der dunkelbraune Baftardeisvogel. 30,- Recıvs, Der Königsplattfehmabel. ER Latham, Vögel, I. 2. p.'542. n. 10. der ‚fehöne - Plattfchnabel. | Latham, Syf. ornithol. I. p. Kine. n. 10. Pros (Regius) fufco- nigricans eriflatus, pedtore al- bido nigricante transverfim friato , gula fuper- ciliisque albis, abdomine, uropygio caudaque rufis. / 11. Parapıseus De af Platt- Jehnabel, (+) Miller, Naturfyflem, IL p. 505. n.1. der Katon- dieb. Borow/ky, 'Thierreich, In, p- 175. 0. ‚1. der Kton- ‚dich. Tab. 70. Halle, (3) Latham rechnet hieher auch als Be den Todas Crißurns P. 446.n. 16. (4) Bey diefer Gattung s und den dazu gereehneren Varietäten, ift bey den Syftematikern in gewaltiger Mifchmafch, Man _ kann darüber Palas Naturzefch. merkwürd. 'Thiere a. a. O. P- 20. not. **; und Bäüffon am angef. ©. p rot. nachlefen. ‚Sonft bemerfke ich noch, dafs in unferım Syftem diefe Gat- ’ s tung, mit allen ihren 'Varietäten; aus Verfehen nochmals °P. 929. unter dem Gefchlecht Mufeicapa n. 1. aufgeführer worden, _ 560. Balle, Vögel, pı 266. n. 215: der ei und IT, Aves Picae Todus. ' Schwarz Bande Paradiesheher. Oromat. hiftor. natur, V. p. 79. der weiß - end | fehwarzbunte Paradiesheher. : Klein, av. p. 62. n. 9. lica ex albo et. nigro varia, ‚ duabus caudae pennis fimplicibus praelongis. Klein, Vorber. p. ı21. der orientalifche des Seba. , Briffon, ornitholog. 1. p. 167. n.'6. Pic de Pl le Papoe. Br ion, ornithol. I. p. 181. n. 7 re E pe de Madras. Beil on, ornithol. I. p. 272. n. 29. ei hun che Dane hupe du Cap de bonne Efperance. Büffen , Vögel, VL p. 212. der Weygehos; mit I Fe "Büffon, Vögel, XIV. p. 96. der Nahlköpfige kap- pigte Flieger fänger. . Büffon, Vögel, XIV. P- 97. der weiße capjche Fliegenfänger. Seligmann., Vögel, V. Tab. 8. der ejferöhilich Paradiesvogel. Pallas, Naturgefch. merkw. Thiere, VID. 20.28... die Jechfke Gattung von Plattfchnäbeln. Samml. zur Phyfik u. Naturgefch- II p. 114, der gehäubte Fliegenfchnöpper mit jrahifärbis gem Kopfe. | Lathaom, Syn. Bun p. 172, Paradife Fly- catcher. Latham ; Syl. ornitholog. I. p. 480. n. 54. Mu- - feicapa (Paradifi) capite criflato nigro, cor- pore ‚albo, cauda cuneata, redtrieibus interme- diis longiflimis. | Linnd, Syft. Natur. Edit. X. I. p: 107. n. 11. Cor- vus (Paradifi) albo nigroque varius, cauda SmneHkD a reinigibus (wohl ein Schreibfehler für a N ph Pieae. e Todus. a 561 [ ” x u kin Genthin >) intermediis longiffi imis, capite nigro crillato. e - Hermann, tab. afhınit. animal. p. 193. Mufeicapa Paradifi. Moehring,, av. gen. p. 32. n.8. 8. Pytrhocorax. Gerin. ornith. II. p. 42. Tab. 159. B. Briffon, ornithol. F.p. 273. n. 31. G 2 puche hupe€ du Cap de bonne Efperance. » .Büffon, Vögel, XIV. p. 97. der gehappte capfche | Fliegenfänger. Lotham, Syn. IM. p. 346. n. 44. A. | Latham, SyR. ornitholog, II. p. 480. n. 54. . Mufeicapa caflanea, fabtus alba, collo inferio- Te pectoreque grifeis, capite nigro» »virefcente, y. Latham, Syn. DE. DM. | Latham, Syf.' ornithol. II, p. 480. n. 34. %. Mn. feicapa callanea, fubtus alba, corpore fubtus albo, pedtore caerulefcente. Büfon, pl. enl.:234. fig. 1. Gobe - mouche hu. pe du Cap de B. E.? d. Brijfon, ornithol. I. p. 27. n. ‚39- Gobe. mou« che hupe du Brefil. Büffon, Vögel, XIV. p. 97. der pekanpts brajie lianifche Flirgenfänger.. p. 99. Acamacu. Klein, av. p. 70... 31.. Turdus criftatus. Klein, Vorbereit. p. 132. n. 31. Blümenfchwänzel, Klein, verbeil. Vögelhift, p- 68. n.31. Blimem, fihwanz. Halle, Vögel, p.300. n. 263. die Seidenfchwanz« drofjel mit vergoldeten Fligeln und dem Fe Wr erbufchb. u Mochring,, av. ‚gen. p. 33. n. ı1. Monedula, Latham , Syn. ML pı 3497.n.44 0 u. Band 1. Th. Na gi Lathom, ‚+ 562 - Aves Picae. Todus. 3 Lethom, Sylt. drnitholog. IT. p. 481. n. 44. x r Mufcicapa | brafilienfis eriflata. 12. Ferrucıneus Der ee Platt- fehnabel. Latham, Vögel, 1. 2. p. 542. n. 12. der roßro- the Plattfehnabel. Latham, Syit. ornitholog. I. p. 267. n. tr. To- dus (Ferrugineus) ferrugineo - nigricans, fübe, tus fertugineus, genis albo nigroque wmacula- tis, remigibus femifafcia ferruginea. 13. PLATYRHYeNcHos. Der breitfchnäblige Plattfchnabel. i Pallas , Naturgelch. merkw. 'Th. VI. p. 22. die | achte Gattung. Le 3.C. (der Snebeh) Lathom, Vößel, I. 2. p. 543. n. 13. der breit. fihnäblige - Plettfchnabel, Latham, Sylt. omithol. I. p. 268. n. 13. Todus. (Roftratus) rofiro latiflimo, corpore iuteo - fu- £co, fubtus luteo, gula maculaque verticis albis. 14. Nov us. Der Plotifehnabel mit weißem Kinn. Latham, Vögel, 1. 2. p. 543. n. ı2. der Platt. fchmabel mit weißem Kinn. 1 “(Gularis) fufeus, fubtus albidus, pectore fu- fco variegato, a alba. 15. Macroruyncnuos Der EEE ge Plattfchnabel, | Laiham, Vögel, I. 2. p. 544. n. 14. den große Jehmäblige Plattfchnabel. "Tab. 32. fig. 1. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 268. n. 14. Toodus (Nafutus) roftro latiflimo, corpore nigro, gu- la, uropygi io, abdomine crifloque eoccineis. Latham, ‚Sy. ornitholog: I. p. 268. n. 12. Todus ’ EN > a A ET id 16.CRı- ‚Aves Picae. > Aleedo. 563 16. CrisTartTus, Den gehaubte Plattfehmabel, 6) Naturforfch. a. a. O. ‚der Todvogel ji dem Fe. . derbufche. . Latham, Vögel, I. 2. p. 544. 2.15. er gehäubs te Platt/chnabel. Sylt. ornitholog. Ip. 267. n. 10. ß. Todus crifta coccinea, Corpore fufco, albo BER ai. ; A. v en gegen die X IIte Edition, und Ver- mehrung der Gatiungen diefes Gefchlechts. Das Gefehlecht ift mit 14 Gattungen vermehrt, unter welchen die ııte aus dem I1zten Gefalilecht hier aufgenommen worden. Be. Nenere ee 1. Der gelbbäuchige Plattfihnabel aus Neuholland,. Latham , Syft. ornitholog. 1. p. 268. n. 15. Todus (Flavigafter) fufco - cinereus, fubtus luteus, "roftro pallido, pedibus obleuris, R 62. GESCHLECHT. AcLceEDo. Der Eitvogel, | Miiller, Naturfyfiem, Il. p. 236. Gen. LXIL Lefke, Naturgefch. p. 249. Gen. XXX. Borowjky, Thierreich, U. p. 142. Gen. XX, Biumenbarh, ‚Handbuch der Naturgefch. P- '168. Gen. ‚AU. Bechflein, Naturgefch. I. p. 352. Gen. XII. - N Bechjlein, Mopehgeiglnchte Kae. IL p. 59. Gen. XIL nv Halle, Vögel, p. 162. Gen. V. Pennant , ard. Zool. I. p. 264. Neuer Schauplatz der Natur, IL p. 344 ° Nn 2 en u Nach Lsham eine Spietart von Todus Regias, # 564. Aves Picar. Alcedo. Onomat. hift. nat. IV. p. 125. Klein, av. p. 31. Gen. IV. Briffen, ornitholog. LI. p- 176. Gen. LVIM. i I/pida. Batjch, Thiere, 1. p. 306. Gen. LVHL Latham, allg. Ueberficht der Vögel, I. 2. p. 500. Gen. XXI. . Latham, Sylt. ornith. I. p. 244. Gen. XXIIL Gal- ‘bula. p. 245. Gen. XXIV. Alcedo. _ Hermann, tab. affın. anim. p. 190. 19t. Donndorff, Handbuch der Thiergefch. p. 247. Gen: KAM” 1. Crıstarta. Der Vinifi. Müller, Naturfyf. U. p. 237. der ofl Tindifehe Eis vogel. Borowjky, ” Thierreich, H. P-145.n.4. der Phir lippmifche Eisvogel, Bechjlein, Naturgefch, I. 2.1353. m 2. der Eis vogei mit dem Federbufch. Beihftein, Naturgelch. Deutfchl. U. p. 539. n. 2- dev Eisvogel mit dem Federbu/ch. Balle., Vögel, p. 168. n. 105. der gelbfchnäblige Beitbinifche Eisvogel mit dem Federbufche. Neuer Schaupl, der Natur. Il. p. 547. n. 2. gehaub- ter Eisvogel. | Neuer Schaupl. d. Natur , II. p. 348. n. 5. Gelb- Y Jehnabel. | Gnomat: hifter. nat. IV. p. iz1. der Gelbfchnabel, Klein, av. p. 35. n. 5. I{pida roftro luteo. Kiein, Vorber. p. 67. n. 5. Gelbfehnabel. | Klein, veıbeflerte Vögelhift. p. 37. I» 5. Gelb- _ fehnabel. Briffon, oxnith. I. p. 180. n. 6, Mattin- pfcheur hupe des Philippines. AT | | Latham, Aves Picar. Alcedo. \ 565 Latkam, Vögel, I. 2. p. 518. n. 22. der Eisvo- gel mit dem Feder bufche. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 255. n. 6, Alce- do (Criflata) brach. fuberiflata, caerulea, fub- tus rufa nigro - undulata, tedtricibus alarum violaceis, caeruleo- maculatis. Naturf. XHI. p. 182. Alcedo criftata. Naturf, XIV. pı 157. ß. Halle, Vögel, p. 168. n. 103. der chöne orienta- lifche Eisvogel mit blauem Feder bufche. (6) ‚Klein, av. p. 34. n. 3. Ifpida criftata. Klein, Voirber, p- 66.0.2. der Königfijcher miß . dem Kanım., Klin, verbeil. Vögelhilt. p. 36x DH gehaubter Eisvogel. | ‚Brifjon, ornithol. I. . 186. n. 17, Martin-pe- cheur hupe€ des I Latham, Vögel, I. 2. p. 519. n. 22. Var. A. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 255. n. 26. ß. | > -Philof, Transad. XXI, p 1394. 14. Avis augura- -lis (Salaczar) ? £ 16. ORIENTAaLıS., Der orientalifche Risvogil. Briffon, BR Ne l. P- 178. n. 4. Martin. pecheur des Indes. / " Latham, Vögel, I. 2. p. 520, n. 23. er orienta- 'hfche Eisvogel, | Latham , Syft. ornitholog. I. p. 255. n. 07. Alce-. do (Orientalis) viridis, fubtus rufa, fuperciliis . albis, vertice, gula, fafcia per oculosremigibus- que caeruleis, fub oculis macula rufa.. Nn3 2.Inva, %) Nach \ Brifen u. 4. eine eigne Gattung. Länge, nach La- ‚iham , sıfa Zoll, 566 Aues Picae. Aleedo. 2: Inoa. Der guianifche Eisvogel. us ! ‚Müller, Naturfyf. II. p.237. n. 2. der weflindifche Eisvogel. Neuer Schauplatz der Nat II. p. 548. n. 4. in dianifcher kleiner Eisvegel, ‘ Onomat. hiflor. nat. IV. p. 135. der FAHABLEhe Eisvogel. Lathem, Vögel, I. 2. "p. 526. n. 32. der guiani- ehe Eisvogel. Lotham, Syft. ‚ornitholog. I. p. 259. n. 37. Alce- do (Inda) brach. virens, fubtus fulva, fafcia pectorali nebulofa. 17. Surınamensıs, Der fürinamifche Eisvogel, ' Latham, Vögel, I. 2. p. 526. n. 33. der furi- namjfche Kirvogel. Latham, Syf. ornithol. I. p. 359. n. 38. Alcedo (Surinamenfis) brach. caerulea, fubtus rufo- alba, pedtore rufo caeruleo undato, vertice eaeruleo-nigro, maculis transverfis viridibus. ‚ Fermin, Befchreib, von Surinam, II. p. 161. der Eisvogel, 3. Isrına. Der gemeine Eisvogel.(?) Miller, Naturiyftem, Il, 'p. 237. n. 3. der euro. pöifche Eirvogel, Lishe, M Ein einfamer ungefelliger Vogel, der Gflecheiklip EN feines Gleichen in der Nähe feines Aufenthalts leider. Sitze Immer auf niedrigen Zweigen, und hat die bewegliche Vor- derzehe bald vorn, bald zurückgefehlagen. Nährt fich, wenn Flüffe und Teiche offen find, befonders von Fifchen, und liebt vorzüglich Schmerlen, denen er auf einem Pfahl oder Stock u. dgl. auflauert, eine zeirlang flatternd über dem Waffer im Gleichgewicht fchwebt, fich dann plötzlich auf fie herabflürzt, und fich mit feiner erhafchten Beute wieder auf feinen alten Platz ferzt. Im asia mufs er oft mie S Aves: Bicat. - Aleedo, SR efke, Naturgefch. p. ash: Ds 1. der gemein Eis vogel. Borowsky, Thierreich , a P- 243. der | gemeins Eisvogel. Biuminbach, Handb. id: Naturgefch. p- 168. n. 1. - Alcedo (IUpida) fupra eyanea, falcia RO li lava, cauda brevi; der Eisvogel. | Bach ıftein, Naturgefch. I. p. 353. n. 2 der gemeine Eisvogel. - - Becflein, Naturgefch. Beiden; IE, P, 535. n.I. der gemeine Eiwogel. pP. 539. ih europä üifche Eisvogel, Königsfifcher. Euske, Naturgefch, I. p. 247: der Eisvoge Ebirt , Naturl. II. p. 50. der gemeine Eisvogel, , ‚Halle, Vögel, p. 163: n, ıo0ı. der Eee Eisvo- . gel. (Fifcher Martin) © Bryer, Thiere, K Tab. 6.. (mit dein Göhippe.) ‚Gatierir, vom: Nützen u.. Schaden der Fhiere, N. 'p. 64. der. Eisvogel. Pennant, an er II B- 2% A. der nrapäifch Eisvogel, . 1.05, Nas Ä Ar Neuer 4 j mit blofen Poppen. von, Walterinfekten KEN nehmen, die- ‘er unter. dem Eife hervorholt; wenn fich die Fifche im, Schlamm ' verborgen höben. : Nifter an hervorfpringenden. - Winkeln: der Ufer, in Löchern, unter: den: Wurzeln der Bäu- me, und. Sträucher „auch in: Felfenritzen. Das Weibchen. legt. 6 bis 3 weifse Eyer, brütet 14 Tage, und wird unter- deffen ‚von. dem Männchen. mit Fifchen. verforgt. Man hae Beyfpiele, dafs Eisvögel in den Zimmern fich aufser den Fifchen mit der Zeit auch an andere Koft, als Brodt, Sem» mein und Milch, Regenwürmer' u. dergl: gewöhne: haben, = Wenn man im Winter welche findet, die umgekommen fi nd, fo ift diefes nicht: vor Kälte ;. fondern ovr Hunger. gefchehen, wenn Schneegeftöber und flarker Froft auch die Ocfinun- gen an unbeeilten Stellen „der. Gewäffer ,, wodurch fie bis ‚dahin noch zum Theil ihre Nahrung fanden, verflopft hu’ ben,” Das Fleifch ift efsbar, “ Pr 568 Aei Picar. Alcedo. Neuer Schauplatz der Natur, II p. cin n. 1. el ropäifcher Eisvogel. Onomat. hiftor. nat. IV. P- 135. der gemein e Kira Vogel. Handb. der Nariepeich, II; p. 294 der Eisvogel. Handbuch der deutfchen Thipxgeichiehun, p. 103. der Eisvogel, Klein, av. p. 33. ü. 1. Ipida an Klein, Vorber. p. 64. n. ı. Königsffcher, gemei= niglich Eisvogel genannt, X Klein, ver beil. Vögalbill P- 35- n: L. europiäfehe Eisvogel. Klein, ftemın. av. p- 6. "Tab. 5. he. 2..2.b, Klein, Vögeleyer, p. ı7. Tab, 4.C, Gesner, Vögelb. p. 57. inogeh Eyfongart; mit ı guten Figur. Brijjon, ornith, II. p. 176. u. Martin. p£cheur. Batfch, Thiere, I. p..300. der gemeine Eisvogel. ‚Latham, Vögel; l. 2. PB 513 n. 16. der gemei« ne Eisvogel, Latham, Syn. Suppl. p. us. Camian King fisher. ‚Latham, Syft. ornithol. I. p. 252. n. 20. Alce- do (Ifpida) brach. Bene caerulea , fubtus rufa, loris fulvis, vertice nigro undulato, ma- cula aurium gulaque albis. Befeke, Vögel Kurl. p. 40. n. 66. der europä [ehe Eisvogal. Götz, Naturgefch. einiger Vögel, p. 58. der Eis- vogel, Bock, Naturgelch. von Preuffen, IV. p. ne n. 62. Eisvogel. ‚ Cetti, Naturg. v. Sardin. II. p. 98. der Eisvogel. Fifcher, Naturgefch. von Livland, 7720.71 GET CHRLLORN. Eis men Lepechin, all Picae, ir "Alcedo. & 569 je, Lopein, Tagebuch d. Haflılch. Reil. I. p- 262. “= Eisvögel. Scopoli, Bemerk. a. d. Naweri 1 p s. n. 6 ‚der Königsfifcher. e © Pallas, nord. Beytr. IV. p. 10. der Eisvogel. 0 Pallas, Naturgefch. ‚merkw. Th. VL- P %. dır Eisvogel, | Naturf. IX. p. 56. n. Br. “uropäiftken Eiivobl,. Neue fchwed. Abh. II. p. 104. Alcedo hifpida. Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Fr. VII. P- 455. n. 25. der europäifche Eisvogel. ‘ Günth. Neft.. u. Eyer, Tab. 56. ee Wärfing, Vögel, Tab. 3, Frifch, Vögel, Tab. 223. 3Döbel,, Jägerprake. 1. p. 74. Eis- Vogel. Naumann, Vogelfteller, p. 192. Eisvogel, Tag: mat. med. VI. pP: 295. der ee Eis. . svagel, Fifcher Martin. ; | Goeze, nützl. Allenen IT. p. 162. n. 23. der Eis. vogel. . Anweilung Vögel zu fangen, uf w. P 2. der Eisvogel. 5 ‚Bahfein, ‘Muflerung {chädl. Th. p- 25. n. ar. der gemeine Eisvogel. Eomriri; Kräuterb. B 655. Eisvogel; > mit einer ... zieml. Fig. Zorn, Petinotheol. IT. p. 439. der Eiß- Vogel. Merklein, Thierreich, p. 252. Eiß- Vogel. Kraft, Ausrott; grauf. Th. I. p. 210. Zi i8-Pogel. Ziegra, diff. de Haleyone. Wirt 1677. 4. pl. 3. “ Wanochius , differt, de Halcyone. Aboae 1682. 4. .eum -fig. rarıfl, . Chevalier, lettres fur les il lidhten de St. Domin- ..gue, für Ie Remora, et les Halcrom Paris er 12. ; Nı s 0.0. Staliger; 579 Aves Picae. Alcedo. ra de Halcyone;' de fobeilitat, ex. 133. 457: Brfeh, obfervationes, quae deferiptioni Ifpidae, f. Halcyonis, in diverlorum auctorum libris, addi poflunt, Mifcell. Berolinenf. Cont.!Ul. Pe Briückmann, de Haloyone, a: ft. itiner. Cent U. Epiftg Wittenb. Wochenbl. NIH. p. 17% Eisuogil. Geyrr, de nido halcyonis. Ephem. Nat. Cur. Dec. I}. an. 8 obf. 136. p- 296. c. fig. Andre und Bechftein, Sparzierg, I. p. 199. der gemeine Eisvogel, Eberhard, Thiergefch. p. eh Eisvogel. Fablonsky, allgemein. Lex. p. 293. Eisvogel. Allgem. Haushaltungslex. I, p. 409. Eisvogel. Krinitz, ök. Encykl. Art. Eisvogel. Meidinger, Vorlef. I. p. 120. dor Eimer. Eis. vogel. Linnd, Sy. Nat. Edit. X. L.p. ng. n.r. Alcado (Ifpida) brachyura, fopra N fubtus fulva. Miller , zoolog. dan. prodr. p. 13. n. 105. Alceda (Ifpida) brachyura, fupra cyanea, fubtus ful- va, loris rufis. Schwenkfeid. aviar. Silef. p. 193. Alcedo fluviatilis; _ 'Eyßvogel, Eylingarh, W ajjer - Hünlein, Sat Schwalme. Schäffer, elem. ornith. Tab. I4L. Salerne, ornithol. p. 123. ZFonflon, av. p. 157. Ilpida. Ariflot. hiftor. animal. L. IX. c.2o.n. 172. ar KUWV. Donndorff, Handb. der Thiergefch, P- 248. der europäifche Pan. Le“ ß. Isrına ! Aves Picar. ‚ Alcedo. 571 ß; IsrıDa- SENEGALENSIS WR ABe- | bourard (?) " ‚Brifon, ornith, II. Re 180. n 7. 7: Marin plchu | du Senegal. - ' Latham, Syn. II. p 618. n. 16. Var: A. Latham, Vögel, 1. 2. p. 515. n. 16. Var. A, & Lak Sytt. ornitholog. I. p. 253. n. 20. ß. Alcedo caeruleo-viridis, fufco varia, fubtus - smaculaque pone. et ante Fe falva, gula fla- vefcente. en) Reif, n, Senegall, ‚p. 212. Eisvögel, 4 ERITHACA. Di surhkönfier Eisvogeh, Miller, Naturfyßl. 1. p. 239. n. 4. der: gel ehe Eisvogel. ‚Halle, Vögel, p. 170. n. 109. der Kleine benga- li ifehe Eisvogel mit der Lievroy. ‘Neuer Schaupl.‘ der end Ip. 549. .n.8. Pur- purkopf. Onomat. hiflor. nat. IV. p. 133. der eine ben- galifche Eisvogel. Briffon ; ‚ornitholog. II. p. 185. n. 13. Martin-p£- cheur a collier de Bengale. Zatham, Vögel, I. 2. p. 516. der rothköpfige Eisvogel. 0 Zatham, Sy. ornitholog. I. p. 253. n. 21. Alce- do (Erithaca) brachyura, doiko caeruleo, ab- ‚domine luteo, capite uropygioque purpureis, . gula nuchadnie: albis: Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 115. n. 2. Alcedo (Erithaca ) brachyura, dorfo caeruleo, abdo.. mine luteo, capite uropygioque ehem, gula | aueague. ur - DIE B Latham, . (8) Nach Briffon eine eigne Gattung. 573 Aves Picae. Alcedo. ß. Latham, Syn... p 629. n. ı7. Var. A. Latham, Vögel, I. 2. p. 516. n. 17. Var. A. Latham , Syfl..ornithol. 1; p. 253. n. 2ı. ß. Al. cedo caerulea, fubtus flavelcens, gula alba, ca- pite cerviceque rubris, Pone oculos linea pur- Pure; albo terminata. _ N 18. Purrurea. Der purpur len Eisvogel, . Latham, Vögel, I. 2. p. 517. n. 18. der Rampe farbene Eisvogel. Ä » Latham , Sy{}. ornitholog. I'p, 253. n. 22. Hlaedo (Purpurea) purpureo - -caerulea, fubtus rufo-al- ba, capite, uropygio caudaque rufo -aureis, po- ne.oculos Ariga purpurafcente. | . 5. MADAGASCARIENSIS. Der MB geiRerVEht | Eisvogel. Müller, Naturfyft. II. p. 299. n. 5. der made. gaftarifche Eisvogel, Neuer: Schaupl. der Natur, u. p. 548. n.9. Eis. a vogel von Madagafıar. | Onomat. hift, nat. IV. p. 141. der Eie- Vogel von Madagaskar. Rriffon, ornitholog. II, p. 187. n. 18, Martin-pe- cheur de Madagalcar. | Latham, Vögel, L 2. p- 517. n, 19. der mada. gaskarifche Eisvogel. Latham, Syft. ornitholog. I, p, 254. n. 23.Ak cedo ( Madagafcarienfis) fubbrachyura, rufa, gula alba, remigibus nigricantibus. 19. GARBENSRIAEHAT A. Der blauköpfige Eis- vogel. Latham, Vögel, 2 2. p. 517. 0. 20. 2 blau- köpfigi Ealnagel - Latham, Avıs Picat. Alcedo. 573 Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 254. n. 24. Alce- do (Coeruleocephala ) caerulea, fubtus rufa, . vertice caeruleo-viridi undato, zul alba, re- migibus nigricantibus. | ßR. A. caerulea, fubtus tufa, vertice vn snıleo, fafeiis higris, gula Inreibunge PSRIOER: ma: 'cula albis. * | | Latham, syt. ornitholog. 1. B 254. 0.24. B. 2. A. caetulea, capite colloque rufo. Bay, vertice - caerulev nigrogne -falciato, abdomine albo. * ‘ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 254. n. 24. ß. ‚Latham , Syn.Supplein. p. 115. 20. ARRRaRaN - ed Kingsfishet 20. HERCAukmEIR. Der kaeifhe Eh | Halle, Vögel, p. 167. n. 102. der Hari er Jche Eisvogel. Klein, av. p. 34. n. 2. Ifpida en zalen KT Klein, Vorbereit. p 65.n.2. der en Könige : ‚pfeher. Klein, verb. Vögelh. P- 36. n; 2. indiamifche klei- a. ne Eisvögel. Seligmann, Vögel, I. Tab. 21. .imdianifcher klei. ner Eisvogel; obere Figur. ‚Brijfon, ornitholog. Il. p. 177. n. 2. Martin- pe- cheur de Bengale. Latham, Vögel, 1. 2. p- 518. n. 2i. der imaifche Eisvogel. | Latham, Syft. ornitholog. Lp. Ben n. 25. Alte‘ do (Bengalenfis) caeruleo. viridis, fubtus ru- fa, eapite caeruleo- friato, gula alba, per ocü« Ion yifta rufa, ü ‚B.Der. 574 Aves Picae. Alc&do; ß. Der kleinere indifche Eisvogel.(?) et Seligmann, Vögel, I. Tab. 21.'untere Figur. Klin, an den angeführten Orten. Brijjon, ornithol. II. p. 178. n. 3. Petit Martin- pecheur de Bengale. Latham, Vögel, I. 2. p. 518. n. 21. Var. rw Latham , Syft. ornitholog. I. p. 255. n. 25. ß. 6. SurercıLıosa. Der amerikan. Eisvogel.('°) Müller, Naturfyflem, U. 1% 239.n. 6. der eh americanijche Eisvogel. ‘ Neuer Schaupl. der Natur, I. p. 349. n. 3. Klei- ' ner grüner oramienfarbener Eisvogel. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 144. der grüne ame- rikanifche Eis- Vogel. ' Klein, verbefl. Vögelhift. p- 164. ‚kleiner grün- und oramienfarbener Eisvogel. Briffon, ornith. IL. p. 181. n. 9. Martin- pecheur ' verd d’ Amerique. Seligmann, Vögel, VII. Tab. 35. der kleine grü- ne und or angefarbe Eisvogel. ““ Latham, Vögel, I. 2. p. 527. n. 34. der ame- | har EBisvogel. Latham, Syfi. ornitholog. I. p. 259. n.39. Alce- do (Superciliofa) fubmaer. viridis, fubtus al- ba, fafcia viridi, fuperciliis fulvis. ß: A. fubmaer: viridis, fubtus fulva, falcia pedo ‚rali viridi, fuperciliis fulvis. * Latham, "Syfk' ornithöl. ;& P- zn n. 39. "ß. B Büffon, oif. VII p. 218. Martin - ‚pecheur verd et orange. Büffon, pl. en, 756. Martin - p£cheur ‚petit verd, Fig. 2. das Männchen. Fig. 3. das Weibchen. 51. LEW (9) Nach Brifon eine eigne Gattung. (1:0) Länge, nach Larkam, 5 Zeil; das Vaterland Cayenne. Aves Picäe,. \ Alcedo, \ } 575 a1. LEUCORHYNcHA. Der weißfchnäblige Ein MORE. ©... ’ Balle, Vögel, p: 168. n. 103. der weißfhnibige amerikanifche Eisvogel. Neuer Schauplatz der Natur, U. p. 548. n. 3. Weifßfchnabel. | Klein, av. p.35. n. 4. Ufpida rofro albo. Klein, Vorber. p. 66.n.14 Weißfehnabel.. _ Klein, verb. Vögelhift. p. 36..n. 4. Weiß, Sfehmabel, Brifjon, ornithol. il. p. 186..n. 16. em. pe cheur bleu d’Amerique. Latham, Vögel, I. 2. p. 528. n. 35. der a Srhnäblige Eisvogrl. Karkam, Syfl. ornitholog. 1. p. 260.0, 40. Al. cedo (Leucorhyncha) caeruleo.viridis fubtus Havefcens, capite et cervice callaneo- - purpureis, roflro albo. 22. Brasırınnsis. Der Gip. -gip. | Brijjon, ornithol. U. p. 197. n. 29. Martin. pe. cheur du Brefil, ; 'Latham, Vögel, I. 2. p. 526. n. 3ı. der Pan lianifche Eisvogel. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 259. n. 36. Alce- do (Brafilienfis) rufefcens, caflaneo, fulco al. _ boque varia, fubtus alba, fafcia oculari fulva. 23. AMERICANA. Der ER und grüne Eir- vogel. Latham, Vögel, I..2. p. 525.1. 1. 30. der gefchücht Eisvogel. Latham, Syft. otnitholog. I. p. 258. n. 35. Alce- do (Americana) obfcure viridis, fubtus alba viridi maculata, firiga fub oculis er kafcia en ruf, | | | 24.Bi- 576 . Aves Picae. .Alcedo, 24. Bıcoror. Der zweyfarbige Fönvoasfin Latham, Vögel, I. 2. p. 525. n. 29. der zwey. Farbige Eısvogel. Latham, Syfi. ornithol. I. p. 258. n. 34. Alcedo (Bicolor) viridis, fafcia pedtorali albo nigro- que variegata, corpore fubtus torque colli firi- gaque nares inter et oculum rufis. 25. Macurara. Der gefleckte Eitvogrl. | Brijfon, ornitholog. II. p. 191. n. 25. Martin. p£- cheur tachet€ du Brefil. Latham, Vögel, 1.2. p. 325. n. 28. der aan Eisvogel. Latham, "syn, ornitholog. I. p. 258. n. 33. Al- cedo (Maculata) fufca, flavefcenti- maculata, fubtus alba, fufco- pundtata, gula flava, ‚Fonfton, av. p. 2ir. Matuitui. 1. Atcvon. Der gehaubie Eisvopel. (‘) - Müller, Naturfyfiem , Il. p. 240. n. 7: Hauben- eisvogel. Borowjky, Thierreich, U. p. 142. n. 1. der x ben- Kisvogel. Halle, Vögel, p. 169. n. 106. der krauskpfige Eisvogel. | Gatterer, vom Nutzen u. Schaden det Thiere, II. p. 65. n. 81. der Hlaubeneisvogel. Pennant, ardt. Zool. II. p. 264. n. 85. der Eis- vogri mit dem Halsbande. Neuer Schauplatz der Natur, U. p. 548. n.6 . > Rauchkopf. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 131. der Rauchkopf. Klin, av. p. 35. n. 6. Iipida capite amplo plu- molo. Ä Klein, (1) Länge, nach Latbam, 101J2 Zoll; nach Pennant 3 Zoll, Gewicht 32/2 Unze, ‚ Aves Picae, Alcedo. 5 77 Klein, Vorbereit. p. 3. n. 6. Rauchkopf. Kim, verbefl. Vögelhilt. p. 37. n. 6. Rauchkopf.. . Briffen, otuitholog. II. p. 188. n. ar. Martin. -pE- cher hupe de la Caroline. , Srligmann , Vögel, II. "Tab. 38. der Eisvogel. .Latham, Vögel,.I. 2. p. 522. n. 27. der gehaub- . te.Eisvogil, Latham, Syn. Suppk..p. 116. Belted Kingsfisher, . Lotham, Syft. ornitholog. I. p. 257. n. 32. Al- _cedo ( Alcyon). maer. criftata, caerulefcens, ‚abdomiue albo, pedtore falcia ferruginea, ma- cula alba ante et pone oculos. ‚Linne, Syli. Nat. Edit. X. Ip. 115. n.3. hlesde _ (Alcyon) brachyura nigra, abdomine .. .pedtore ferrugineo. Donndorff, Handb. der Thiergefch. Pr 248.0. 2. der Hauben- Eisvogel. ß. Der louifmifche Eisvogel. Latham, Yönel; I. 2. p. 523. n. 27. Var. A, . Latham, Syn. 11. p. 637. I u ‚Latham , Syft. ornitholog. 1. p. 257. n. 32. ß. y. Der gehaubte . Eisvogel von St. Domingo. (? y Borowjry, Thierreich, I. c. Tab. 20. Klein, verbefl. Vögelhift. p- 37. adın. 6. Brifon, ornithol. II. p. 188. n. 22. Martin - pc "cheur hupe de St. Domingue, - Seligmann, Vögel, V. Tab. 10. der americani- Sehe Eisvogel. 2 Latham, Syu. II. p. 639. n. 27. B. | Latham, Vögel, 1. 2. p. 524. n. 27. Var. B. acc Syh. MRNIOR. I. pP: 257. 1.32. Ya d. Der .&) Nach Brifon eine eigne Gattung. A. Band 1. Th. ‚4 iannısa !ChoV siteih — 578 ö. Aves Picae. Alcedo. Der gehaubte brafilianifche Eievotrl, 3) Brjon, ornitholog. II. p. 187. n. 20. Martin- p£- cheur hupe du Brei. | Latham, Syn. il. P- 639. n.27.C. Latham, Vögel, I. 2. p.524. n. 27. Var.C. Latliam , Sylt. ornithol. I. p. 258. n. 32. y. Fonjlon, av. p. 190. Jaguacati Guacu. Mochring, av. gen. p. 85. n. 113. Jaguacati Guacu. Dirfem könnte noch beygefügt werden: e. Alcedo crifiata caerulefcens, vertice, genis, tem- poribus. fordide caerulefcentibus, abdomine albo ferrugineo-tindto, lateribus cinereis al- bo undulatis, remigibus primoribus- nigris, dorfo, humeris, uropygio et tediricibus ala- sum fordide caeruleis, primoribus apice .al- bo- pundatis, pedibus incarnatis, roflro cor- neo fubtus fordide albo, macula ante et jub oeulis alba , iridibus caltaneis, () - 8. TorqauarTa. DE afchgraue Kia (3) Nach- Briffon RM ii Gattung. Miller, Naturfyft. II. p. 241. n. 8. ar Krageneir | vogel. Neuer Schaupl. der Nat. II. p. 549. n. 18. Eisvo- gel mit der Kraufe. Onomat. hiflor. natur. IV. P 146. der mexikani- fehe Eisvogel. Brijfon, ornithol. I. ‚pP 189. n. 22. Martin- ‚p£- cheur hup€ du Mexique. | La: ham, Vögel, I... p- $21. 2. 20. der afch. graue Burgh: | erh | N chi (4) Ich habe ‚diefe Kennzeichen nach der Refchreibung entwor fen , die Bechfhein in der Ueberferzung des Lachainfchen Werks p. 523. not **, von einem dus Amerika erhaltenen Exemplar diefes Vogels gemacht hat, [2 "Aves Picae; ‚ Alcedo. 579 Latiom 3 Syft. ornithol. 1..p. 256. n. 30. Alcedo ( Toorquata ) maecr. fuberiftata , cano- caerule: feens, torque. albo, alis caudaque albo- ma- _ eulatis Eberhard, Tassen pP: 92. der Eisvagel mit dem Halsband. ns | 2 av. p. 184. Achalaladli. 86. Caven NENSIS. Der cäyennifche Eivogel, Brijfon, ornith. U: p. 182. n. 10. Marin re de Cayenne: .» Lathom, Vögel; I: 2. p. sar. D: 85; der ‚ehyennis fehe Eirvogel, | Bol, Syfl. ornithol. r P. 256. 0. 39; Alcedo (Cayanenfis) caerırlea fubtus alba, fafcia infra oceiput nigra, Gropygio viridi-cäeruleo. EYZ ÄArsicasıLLa. Der Ahrersinfge chinejie " [che Eisvogel. Latham, Vögel, 1. 2. P sa2. n, 15. "der hints fifehe Eisvogel. Lathani, Sylt. uraitiälor; I: r st. n. Tg. Alce- do (Atricapilla)violaceo. caerulea, ‚capite, en - vice, humeris remigibüsque apice nigris,; collo inferiore et torque albo,. abtlunüihe rufo, B. Der Jihwarzköpfige Eisvogel, von ‚der Infel ‚Lugon. Sonnerat, Reif. n. Neuguin. p. 26. dü enfle Art: Latham, Vögel, I. 2. p. 512. n. T5: Vars, A: ’ Latham, Syn. ik P- 625.- ER 0 1200; a Latham ; D4E ornitholög: I. p. 351. ni. 18. ß; Alcedo capite, cervice, tedtricibüs alarum dor- foque fupremo fufeis, fubtus lotis et törgue al« bis, feapis pennarum fufeis ‚dorfo i sung remis | * gibus caudaque caeruleis. ee N TEE TEEN 03. 3 Su: 590 Aves Picae. Aleedo. i m, A. fuberiftata nigra ferrugineo'varia, collo fubtus et pedtore albis, abdomine ferrugineo, remi- gibus redtricıbusque caeruleo-viridibus. * Latham, Syn. Il. p. 626. n. 15. Var. B. Latham, Vögel, I. 2. p. 513. n. 15. Var.B. Latham, Syfi. ornitholog. 1. p. 252. n. 18. y. d. A. faturate caerulea, fubtus alba, tediricibus ala- rum remigibusque nigricantibus, eollari albo.* Latham, Syn. Supplem, p. 115. Var. C.. Latham, Vögel, 12. p. 513. n. 15. Var. c. Latham; Syft, ornitholog. 1. p. 252. n. 18. ag. Turta, „Der fichere Eisvogel. - -Latham, Vögel, I. 2. p. sın. n, 14, A ‚fiehere Eiwogel. | Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 251. n. 17. Al 'cedo (Tuta) macr. viridi- violacea, fubtus al. ba, eollari viridi- nigTO, fuperciliis albis. 29. Venerarta. ‚Der verehrte Eisvogel.‘ Latham, Vögel, 1. 2.:p. 5I1. n. 13. der verehrte Eisvogel. Latham, Sylt. ornitholog. 1. p. 251. n. 16. Au ‚cedo ( Venerata) fufca viridi varia, fubtus pal- lida, fafcia fupereiliari viridi- albida. 50. Sacra. De heilige Eisvogel, Latham , Vögel, I. 2. p. 509, n. 12. der heilige Eisuogel. Latham ,; Syf. ölhidolog, I. p. 250. n. 15 Al. cedo (Saera) eaeruleo-viridis {ubtus is. fuer . perciliis ftrigaque fub oculis ferrugineis, remi- gibus gaudagne nigricantibus. ß. Lathasm, Syn. Il. p. 6ar. n. 12. Var. A, La:ham , Vögel, l: 2. P.509. n.12. Var. A. Lathams» « ‚Ave Picae. , Alcedo. sr \ Latham , syÄi. ‚ornitholog, k; P 250, -n =. ß. Ale. caeruleo- viridis, fapereiliis albis, nuchs nigra, pennis. ‚eolli ev pectoris margine cine- reis, genibus extus nigris, ‘9. Latham, Vögel, Ei = P- 569. nr m Var. B. | Tab, 36. | | Latham , Syf: oenihölogi I. p: 246. n. 15. Y. ‚Alc. eaeruleo-viridis, uropygio caeruleo, cor- ‚pore fubtus et torque colli ‚pallide ferrugineis, wnpeeilie up. fub oculis PFIRIEN gu la alba. REN hate, Syn. Il,p. FR n. 12. Hr. ©; ‚Lathom, Vögel, 1..2. p. 509. n. ı12.. Var. c Er Sylt, ornithol, I. p. 251. n.15. 0. Alce- ‚da.caeruleo-viridis,. eapite nigro, vertice cac« ‚ zuleo, fuperciliis; eervice Me. tefta- ceis, gula et torque albis. e. Latham, Vögel, 1,2. p. 510: n. 12. Var. D., ‚Latham, Syn..ll. ‚P- 623: n. 12. Var. D. "Latham, Syfl. ornithol. I. p. 250. 0. 14 Alce. _ .. do (Collaris) ‚viridi »caerulea, corpore fubtus » ‚ eollarique albis. (eigne Gattung. 9 Sonnerat, Reif, nach ii P- 26. die dritte Art; mit 1 Fig, und ’ rn & A Caeruleo- EN vertice dorfogie nigricanti- bus, remigibus, aller nigris caeruleo marginatis. * | Zotham, Syn. Suppl. p. 14. Latham, Vögel, I. 2. ‚p- 530. n. 12. Var. E. (Poe- " pbo, Whouroo roa'in Neufeeland, Koato-0-00 | auf Otsheite, und den freundfchaftl. Infeln.) batham, Sy. ornitholog. I. p. 551. n. 15. e. 003: 3r Caro > ‚Aves Picas. Aleedo. RC m oe REN eh A vogel. - Latham, Vögel, I. 2. p- 508. n. In. PR grinki- pfige Eisvogel. Lotham, Syfl. ornithol. I. p, 250, n. 13. Kilo (Ü hlorocephala) caeruleo- viridis, fubtus collo- que.albo, capite viridi „ torque nigro. 32. CArk ULEA. ‚De Biagel mit weißem Hals- bande, Latham , Vögel, [.>. p. 508. n. 10, der Eisvogel . mit dem Halsband. Lathöm, Sy. ornithol. I. p. 249. n. 12. Alcedo (Caerulea) eaerulea, fubtus maculaque. fub oeulis rufa, tedricibus alarum uropygioque ‚viridibus, fupereiliis et torque collari albis, ‚Brifon, ornith. 11. p- 179. n. e as p&cheur 3 collier des Indes. rt 33. Fusea. ‚Der braume Eisvogel. i Latham, Vögel, l. 2. p- 501. n. a" der age Eisvogel. -Latham, Syft. ornitholog. I. p. 245. n. 1. Alce- do (Gigantea) macroura fübcriftata, corpo- re olivaceo-fulco‘, fubtus albido nigricante fa- fciato, cauda a nigroque Ps Apr ce alba, e 4 9. Carensıs De eh Eisvogel, er Müller, Naturfyßt, IL p. 29 n. 9 ‚der Bee „Kisvogel. Neuer Schaupl. der Natur, I. p: 550 N. 21. Eir- vogel vom Cap. | Onomat, hiftor, nat. IV. p. 231. der Königehfiher vom Porgeb. der Tu Hoffnung. Ä a 1 Briffon, Avss Picas. ‚Alcedo, " Ds 583 „Brifon, erhal u, Pe ı8r. n. Mein: p& | cheur du Cap de b. E. Latham, Vögel, I. 2. p. 502. n. 2 der capfche Eisvogsl. Latham, Syn. Supplem.. p- 114. Cape Kings- fisher. . Latham, Sytt. ‚ornitholog. L, P- 26 n. 2. Al. cedo (Capenfis) macroura cinereo - - caerulea, . fubtus fulva, pedore teflaceo, rofro rıb:0. " Hermann, tab. afknit. animal, P 192. Alcedo ca- penfis, 34: Maxımä. Dır große afrikamifche Eirvogel BR Thierreich, I. P- 144. 0.3. der größ- ‚te Königsfifcher. ie; Naturgefch. merkw. Th. u pP. er der aller größte Königsfifcher. ' RE tham, Vögel, I. 2. p. 5o2..n. 3 der große afrikanifche Eisvogel, Lathanı, Syft. oruitholog. 1. p, 246. n.3. "Alcedo (Maxima) macr. criftata alba maculofa, cor- - pore fupra plumbeo, fubtus ferrugineo, iugulo nigro, ftriga collari gulaque albis. | ß. Latham, Syn.'ll. p. 612. n. 3. Var, 1. Lathams, Vögel, 1.2. P: 593. n. 3. Ver. A. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 246. n. 3. ß.. Al. ' cedo ‚grifeo-nigricans, alba transverfim Hu sc » corpore fubtus 09, pelore Pau» | zufis. 10. Senesarensıs, Der Fenegalfehe Bisvogil 6) Müller , Naturf, I. er 242. n. IO. der fenegelijche. ih a er Neuer . (5) Pe rechnet hieher auch Forsk. Alcedo Semicaernlea $ Fn. orient. p 6. n. 5. der in unferm Syftem gleichfalls mit be’ merkt, aber p. 457. n. gr. nochmals als eine eigne Gauung aufgeführt itt, 4 584 Aves Mas. 'Aleedo, Neuer Schauplatz der Ban IL p 550. n. 20. fe- negalifcher. Onomat; hiftor. nat. IV. p.. 243. va Bisvodel aus Senegal. Briffon, orhithol, II. p. 1892. n.'zı. gränd. Martin pöcheur du Senegal. Lathams Vögel, I. 2. p. sor. n..9. Var. A. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 249. n. 10. Alce- do (Senegalenfis ) maecr. cyanca, fubtus alba, capite caıo; tedtricibus alarum. nigris, ß, Latham, Vögel, I. 2. p. 506. n. 9. dır Krab- ben Eisvögel.(6) Latham, Sytt. eich L. p. 249. n. ıt. Alocdo ( Cancrophaga) macroura caeruleo - viridis, fubtus flavefcenti-fulva, fafciz per oculos, te- dtricibus alarum remigibusque apice a y. Latham, Vögel, I. 2. p. 507. n. 9. Var. B. Latham, Syn. II. p. 619. n. 9. Var. B. ‚ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 249. n. 10. ß. Al- cedo fübmacroura, capite colloque albis, cor- pore fubtus fercukiieh, alis nigris, falcia caeru- lea, cauda caerulea. & Katham, Vögel, I. 2. p. 508. n. 9. Var. 'c Lake, Syn. II p. 619. n. 9. Var. C. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 249. n. 10. y. Al- cedo capite colloque caerulefcenti-albis, cor- pore fupra caerulco, fubtus Bag alis nigris ‚medio eaeruleis. | 35. Leucocsermana. Der ‚nei ßönfize Eirvogel. Miller, Naturf. pp) pP. 94.n. 19, der Weißkopf. Latham, Vögel, 1. 2. p. 506. n. 8. der weiß köpfige Eisvogel. | Latham, (& Nach Latbam eine eigue Gattung. | | Aves Picas, ww Alcedos. | 585 Latkam, Syft. ornithölog. I. p. 248:\n. $. Alcedo ‘(Leucocephala) viridi -caerulea, capite, collo ..eOrporeque fubtus albo- URHG: gula al- "ba, vertice nigro HYirtato. Air 36. Fı avıcans. Der gelbliche Be Latham, Vögel, I.2. p. 528. Sr der Billiche Eisvogel. | Letham, Sylt; ornithol. I. p: Fa n. 9 ‚Rlöde (Flavicans) fubtus flavicans;' capite dorfoqus viridibus ,'roftro rubro .. cauda caerulea, | Allgkin, Reif. Xl. p. 480. Tim-v- rag | 11. Suyenensıs. Der Eirvogel von Smyrna. Müller, Naturfyfiem, » I. p- 242. n.. 11. Smyr- f naifch e: | Borowpky, T Kieinisch! U. p. 145: n. .S der Fi. cher Martin von Smyrne. _ Halle, Vögel, p.. 169. n. 108, der Fifcher Mar- . Lin von Smirnt. PIE, 9 " Önomat. hifor. nat. ‚W, P: 143. der Fi ifcher Mar- ‚.. tin von Smirne. "Briffon, ornithol: N. p- 184. 0. B. hi Pöcheur deSmyrne Stopoli, Bemerk. a. d. Natürgefch, 1. p- s8.n. 65. der Eirvogel aus. Smyrir. il Latham , ‚Vögel, I. 2. p. 505. 0. 7, dır Eisvo- "gel von Smyrma. > Latham, Sylt. ‚ornitholog. 1. p- 247. n.7. Ach do Sy. macr. ferruginea, alis, cauda _ »dorfoque: viridibus, gula falciaque. pe&torali ‚alba. : Zinnd, Syt. Nalbr. Bi. X p. i16. 0. 5. Alce- „do (Smyrnenfis) macroura ferruginea , alin, ‚eauda dorfoque viridibus. 005 | B.Der 586 Aues Picae. Alcedo. ß. Der große Eisvogel von Gambia, (Yu ‚Halle, Vögel, p. 169. n. RA der; erofk afritan [ehe Eisvogel. Klein, av. p. 35.0, 7. Tag ‚cauda Tune: ' Klein, Vorbereit. p. 68 n. 7: der große Königp- Pfeher. 2 Klein ,‚verb.: Vögelh. P- 37.0: 7. Ianggefeliwäns- tor Eisvogel. Brijfan, .ornitholog. II. p. 183. n, 12. Martin- ee % cheur: bleu de Madagalcar. Zathom, Syn.1l. p. 616. n. 7. A. Latham ,. Vögel, !. 2. p. 505. n. 7. Var. A. der große Eisvogel von CGrambia. Latham, Syf. ornirholog. 1. p- 248. n. 7. ß. = 'Aleedo‘macr. caflanea; gula flavefcente albida, alis caudaque cacruleo nigroque variegatis. Seligmann, ‚ Vögel, I, Tab, x. der große Bu: gel vom Fluß Gambia, Y ‚Der große. bengali ifche Eisvogel. OE \ Halle, Vögel, P- 179. n.. Ile. der große bengali- fehe Eisvogel. | Bri iffon , ornitholog. TI. p. 184. n, 14. grand Mar. tin- pecheur de Bengale. Latham, Syn. II. p. 616. n. 7. Var. B. Latham, Vögel, I. 2. p, 506. n. 7. Var. B. der große bingalifche en Lahm, Syft. ornitholeg. 1. p. 248. n. 7. y. Ale. „macr. fupra caeruleo- viridis, -fubtus alba, ca- _pite, cervice abdomineuue infimo ee. 37. Novar Guımeae. Der Eisvogel von Neuguinea. . Sonmerat, Reif. nach Neuguin. p. 61. ir zıweyt® Eisvogel. "Latham, (7) Nach Brian eine eizne Gattung. (8) Nach Brifon eine eigne Gattung, Aves Picar. Alcede. 587 em ' Latham , Vögel, I. 2. p. 54. n. 6. der neugeindi. Sehe Eisvogel. “ehe; Syft. ornitholog. I.p. 247. 8, Alcedo (Novae Guineae) nigra, fupra maculis rotun- “an datis,s fubtus: longitudinalibus -albis lateribus duobus maioribus, füperiori pyriformi. -. Biermann, tab. afhinit. animal, P- 192. 'Alce» “do novae Guineae. 38, Akarrııa De ägyptifche, Eirvogel, er | Bafe klguif, Reife nach Paalien, Ren aa 3uädeedo Acgypkias: +. ©: hen‘ Vögel, I. 2. p. 504. n.. 5. der ägypti- " fehe Eisvogel. HR Syf. ‚ornithol. 7 P- 247. n..,5. Alceda Br Aegyptia) macr. fulca, maculis ferrugineis, ei in m fuhferrugines , abdomine femoribusque bidis, ‚maeulis einereis, cauda einerafcente. 41. SEMICAERULEA. Der. hellblaue Eisvogel. 0) 'Latham, Vögel, 1. 2, p. 507. not, * der hell. blaue Eisvogel, | “ wer 7 Be 12. Rene Der bunte Bisvogel; | 3. MMüller , ‚ Naturfyit. H. P 243. n. 12. bunter Kir- vogel. | 4 we Vögel, p. IL. 1 ar. der per Jehnarz und weißbunte Eisvogel. ah \ Nouer Schaupl..d: Nat, II. p. 5 2.2. Schwarz 2 fehnabel,; Perfa and. RR Duoimat; hifor,. nat. IV. p. 143: der Perf fanifche -Königs-Pifcher. Klein, av. p. ar nB, IR ex ar et nigro varia, | 9 Klein " (0) $. vorher die Fänkte Kbterlung bey Alceda a kenta n. 10. Nach’ Forskäls Befchreibung follte man urn vo woht « den Vogel für eine. eigne Gattung halten, x PS = 588 "Aves Picae. ‚AR: Klein „ Vorber. p: 68. n. 8 ER wi kin Ä langen Schwanze. tn. Klin, verbeff; RER paar: 1.8 Schwarz. | ui fehnabel. ı ES u. Briffon ;: orsitholög. IL.p. Br n 124 rag a eireur blanciet noir... 0 »,\4Latham. e, Vögel; Lie. 7 Sr an hama Eis - ung‘ ob do( udis) macroura nigra albido varia, "füb- an E17 a Seligmann, Ye 3 1. Tal. 2. der Schwarze Eis. Br vogrl” Pallas, Narkeanege merkw. "Thiere, v1. ‚P- 14 vn. der orientalifche weißbunte” 'Königsfißher. + BHofeiguifl, Paläftina, p. 299. n 22. Alcedo-rudis, “ Linne, Sylt. Nat. Edit. X. 1. p. 116. n. 6 Alced@ (Rudis) macroura fufca albido varia, B3 3. Dea. Der Eisvogel von "Ternate. r \ Miller. r Naturfyfi. I. p. 243.1. ‚13. ie rin Borowsky, Thierreich, II p. ag n. 6. der ser. natifche Eisvogel. ... Halle, Vögel, .p: 266. n. 214. dor Poradirhehr 4 Fig. 14. | » Neuer Schaupl. der Nat.H. p. 549. n. 14 Schwal. ben/chwanz. (Mit dem folgenden verwechfele.) Onomat. 'hift, ‚nat. IV. p. 133. der Ternatan- He» her, der Paradis-Heher, die Ternatan-Göttin. Brijlon, ormithol. I. p. 191. n. 26. Martin p&- cheur de Ternate. | Klein, av. P: 62. n.8. Pica ce ur Klem, Vorber. p. 118. n.8. Ternatanheher. Klein, verbefl. ne p- 61. E* 8. Ternatan. Aeker. Latham, ‚Sylt, ornitholog, 1. P- 247. 0. 4. ‚Alce- N. Lathan, M Aves Picae.. r "Ole is \ 589 'Lathom, Vögel, I. 2. p: 520. n. ar Yer Eisvogel - von Tırnate. ‘ Latham , Sy. ornitholog. A p- dee n. a "Alce- do (Des) rectricibus'duabus lougıffimis ınedio " attenuatis, cOrpore nigro- BEE. alis vis ” refcentibus. Linnd, Syii. Nat. Edit. X. L p 116.'n. - Alcedo (Dea) redtrieibus duabus lougiffinis, corpore nigro-caerulefcente, alis virefcentibus. ' „Mochring, p av. gen. P- 32. 0. 8. Pyrrhocorax, _ 34 Parapdısea. Der Paradies. - Eisvogel, " Müller, Naturfyft. IL. P- 244. n. 14. der Paradieß. ... Eißvogrl. „Tab. 27. fig. 5. ‚Hall:, Vögel, p. 171. n. 112. der Sehuonlbenfehun. i a, Eisvogel. ' Neuer Schauplatz der Natur, m. P 549. n 1 Jehöner Eisvogel. Onomat., hiftor. nat. IV. p. 142. ler Schwalben- Sehwanz. ‚Klein, av. p.36. n.9. Ifpida Surinamenfis, canda _ loug'flima, duabus er excurrentibus fu . cat. Klein, Vorber. p. &. n. 9. Schwalbenfehwanz, Klein, verbeflerte Vögelhifl.. p. 37.. Schwalben- Schwanz. Brilon, ornithol. u. P 66.0. 2. Jacamar a lon« „gue queue. Sehigmann, Vögel, I. ‚Tab. 19. der Eisvogel mit dem 0 | - Latham, Vögel; I. 2. p. 159. a. 2. der Para - dies- Fakamar. n Latham , Syn. Suppl. p. 113. Paradife Jacamar. _ Latiiom, Sytt. ornitholog. I. p. 245. n. 3. ‚Gal- ana (Paradifea), redtricibus duabus intermedii ‚longil- ' 590 Aves Picae: -- Alcedo. longiffimis, carpore viridis -aureO; IaRnO alis- que fubtus albis, Pallas ; Naturgefch, merkw. Th. VI. p. 1% not.* die dritte Art von Goldvögeln. Bankroft, Naturgefch. v; Guiana; p, 98: der fürie ‚namifche Eisvogel, Hermann , tab. afhnit. änimal. p. i9t. 152, Alce- 3 do Paradifea. Gerin, ornith: Il: p. se. Tab: 185. 39. Grannıs. Der kupferigt- eoltglänzei Eis- vogrl.('°) Latham, Vögel, 1. 2. p- 498. 0.2, ‚der große Fakamiar. Latham, Syft. otnitholog. 1: p. 245. n.3. Gal- bula (Grandis) cupreo-aurea, fubtus tota fer- _ ruginea, capite artubusque viridi- aureis, cau- da cineiformi , corpore longiote. Pollas, Naturgefch. merkw. Thiere, VI: p. i2. tiot * Eine nor nicht , Art von Goldvigeln. 18. GaLsuLa Der Kellfehrans: Miller, Naturfyflem, II. p. 244. n. 15. Keil- Jchwanz: " Halle, Vögel, p. 146. n. 86. der brafi Hifehe ‚Baum. hacker. Neuer Schauplatz der Natur, I. p: 549. n. 16. eine Art mit keilförmigem Schwanze. Onomat; 'hiltor: nat: IV. p. 134. der brafili hlifche Baumhacker. Klein, av. p. 28: n. 15. Bicus Brafi lienfis. . Klein, (10) Pallas ift der einzige, der diefes Vogels a. a. 0. beyläufig gedenkt, und yon’dem die‘ Syftemätiker die Befchreibungen entlehne haben; 'von feinem Vaterlande und ee N ‚ überhaupt fagt Pallas gar BieiRs: Aus Pia. wur äleede. Er) MR‘ . Klein , Vorbereit. p. 54. D. 15% i A ea ihaniihe Specht. Klin, verb, Vögelhif, P: 0.0. 6 aß Specht. ‚ Briffon, orbirhöf . p- Ga Jacamar. Laiham, Vögel, I. 2. p. 497. n.ı. der grüne Fokomar. Laiham, Syft. örnithol. I. p. 2a iR, Galbula vViridis). cauda cuneiformi, corpore viridi- aureo, fubtus rufo, gula alba. | ‚Pallas, Naturgefch. merkw. "Th. VI. p. 13. not. * ‚die zweyt: Gattung von Goldvögeln. "eh tab. affınit. animal. P- 191. Alcedo | ‘ Galbula. ©... 00% a ya Jonfon, av..p- 197. ‚Jacamaciri. Yan. oehring, av. gen. p. 32. n. 107. Galbula. -Gerin. ornith. II. p. 52. Tab. 134. Donndorf, Handb. der EIN, P- u n. 2 | der Keilfchwanz. R. Latham, Vögel, R 2. P- ieh n.1. Var. A. der langgrfchwänzte, grüne Fakamar, Tab, 29. Latham, Syf. ornithol, I. p. a6 n. }. er Gal« ‚bula cauda longiore, | 40. Tr IiDACTYLA. Der drehen El; IE Miller, Naturfyf. Supplemm. ‚P 9. n. 16. der a " Dryfingerige. kn | Prllas, Natürgefch. merkw. Th. vi. p. 12. der dreyzehige Königsfifther. Latham, Le .2. p. 52 9.0, 37. der dreyze- hige Eisv Lathom, Sy En, I. p 1.260. 0. dt. Alcedo " (Tridadyla) brachyura, ich caudaque rufä, Sabtus flava, ‚pedibus tridadtylis “ B, a 592 © Aves Picae. ‘ Alcedo. ß. Alcedo brach. pallide' violaceo - rubefcens ‚ fübtus alba, alis caeruleo- atris , Hab ‚margine caeruleis. * YA | Latham, Sylt. oo I. p. 260. n. 41. £. ur Reife n. NEM, p- 26. a N te Art. 1 A. Kosigdnangte gegen dia & Ite Edition, und Vır- mehrung. der Gattungen diefes Ge/fchlechts. Das -Gefchlecht ift mit 26 Gattungen "vermehrt, die 16te bis 4ite find neu.: Bey der ıflen ifl noch eine, bey der’gten eine, bey der gten eine, bey der 7ten ei- 7; (9), bey der zoten noch drey, bey der ııten ei- ne (y), und bey der ısten noch eine Varietät hinzu. \ gekommen. =, ;B. Unbefim Mm ie Thlere' ı. Der finefifche Eisvogel, ‚Naturf. VII p. 39.,oben. | 2. Ein Eisvogrl auf Spitäbergen von der Größe bie. Ä ner Taube. Allgem. Reil. XVII. p. 281. 3. Alcedo. collaris. Der heilige Eisvogeli‘: White Reif. nach Neu-Süd- Wallis; in dem Ma- gazin merkw. Reifebefchreib. V. p. 127. N ielleicht eine Spielart von Alcedo Sarra, n. 30. — cf. Latham, Vögel, l. 2. P 510. und Sıl.. i l C. Neuere Geisußgen 1. Der weiß/chnäblige Eisvogel aus Siidamarila, Latham, Syn. Buppler. p- 113. ‚Wohite= billed Ja | camar. Lathon, . Ave hy 2 - ‚Alcedo. N. 2) ‚Latkam, Vögel T.2. p. 500, n. et ‚der. weißen lige Facamar. Latham; Syii ornitbaldg. l.p. ug. 04. Galbula (Albirottris) cauda integra, corpore viridi-au- reo fubtus ferrugineo , gıila macula wigona al- ba, autice teilacea, roftro alba, 1 2a. Der Eisvogel von der Küfle Cı oromandel. | ‚Latham, Syf. ornifholog. l. p. 252 n. 19. Alcedo ‘(Coromanda) pallide violaceo-rofca, fubtus „rutelcens, uropygio taenia longitudinali caertUus leo alba, gula alba. Sonner. voy. Ind. 1. P: 212. Tab. 18. Martin-pd. cheur violet de la cöte de Coromandel. x 3 "Der Amazoneneisvogel, in Cay ayenne, ERRRER, Syn. Suppl.. p..116. Amazonian Er sher. Latham, Vögel, is. p. 528. 02. 36. der Amoz nen. Kisvogel. Latham, Sylt. ormithol: 1. D. 257. 1 91. alendd: (Amazona) viridi*nitens, fubtus ‚lunulaque col- li alba, lateribus viridi variegatis, remigibus redtr Iihlue albo - ınaculatis. 63. GESCHLECHT. Mesors. Der: Bienen. - ; as ae. | N ‚Miller, Naturlyltem, 1. p. 442. Gen)‘ LXIIL. Lejke, Naturgefch..p. 250. Gen. XXX. Borowjky, Thietreich, Il. p. 146. Geu. XXI. Blumenbach, Wach: der Naturgefch. p« 168. Gen, RI 9 Ä Bechflein, Natitgefch, 1. p. 396. Gen. XIX, Bechjkein, Naturgelchichte Deutfchl. I. p. sql, Gen XUL s Re nd Band 1. Th. ep p N Ball: 5 94 Aves Picae. » Merops. ® Halle, Vögel, p. 512. Gen. UL "Greiiecike. Eis- vögel, Eremitvögel.) Neuer Schauplatz der ‚Natur, IV. P- 245. Onomat. hift. nat. V.p. 174. ) Klein, av. p. ı1o. Trib. 1. B. SE Briffon, ornitholog. UI. p. 194. Gen. EX. Apiafter. | Batjch, Thiere, I. p. 310. Gen. LIX. | Lathum, allg. Ueberficht der Vögel, 1.2. p. 545. Gen. XXVI. Latham, Syft. ornith. I. p. 269. Gen. XXVIL Hermann, tab. affın. anim. p. 193. Donndorff,. Handbuch der Thiergefch. p. 249: Gen. XXIV. 1 1. Arıaster. Der gemeine Bienenfrefler.(*) Müller, aa Se ii. p. 244. DI. der Zmmen- wolf. En Lepie, o Ift zwar eigentlich im füdlichen Europa und Afıen zu Hau- fe, kommt aber doch zuweilen nach Deutfchland. Bechftein hat den 9. Jun. 1791. zwey Alte mit zwey Jungen in feiner Gegend gefehen. Vielleicht ftreifen diefe Vögel, wenn fie ih- re Brut in füdlichern Ländern gemacht haben, mit. ihren Jungen umher, und verfliegen fich in andere Länder. La- tbam fagt: fie wären nirgends häufiger als in den füdlichen Breiten Rufslands, befonders am Don, der Wolga, und dem Jaik; und Lepechin verfichert: fie wären in.den Gegenden am die Wolga fo häufig, dafs man ihrer in einem Tage zu - Hunderten fangen könne, In der Gegend von Woronefch, fagt Latham , kömmen fie etwa den 24 April in grofsen Flü- gen an, und bauen ihr Neft in die lehmigen Ufer, die fie fchief, bis zur Tiefe eines halben Zolles (follte dies nicht ein Druckfehler feyn? ) durchbohren, und die Hügel find an man. chen Stellen fo voll von Nefteın, dafs fie wie Honigwabenr ausfehen. Um den September ziehen’ fie in andere Gegen- - den, wad man fiehe fie alsdenn zu Taufenden nach Süden fliegen. I Aves Picae, Merape: A 595 ‚» Lefke, Naturgefch. p. 250.n. 1 ‚der, Re Bi. > nenfrelfer. ‚Borowjky , Thierreich, II. P 147. n. 2. der ge. meine Bienenfrejr. - Blumenbach, Handb. d. Nainrge(ch p. 16 n. 1. Merops (Apiafter) dorfo ferrugineo, abdomi- ne caudaque viridi- caerulefcente, gula lutea, Fafcia temporali nigra; der Immenwolf, Bie- nenfreffer:. | Bechrin, Naturgefch. 1. p. 370. der ne Bie- ..menfreffer . Berhflein, Natsepeiih,. Deutfehl. II. p. sgl.n.ı. . der gemeinr Bienenfreffer. p- 544. Immenwolf, Bienenfänger, Schwanzeisvogel, Bienenfraß, Heuvogel, Hiumäher, einfamer Bracher , Im= menfraß, Bienemwolf, gemeiner Bienenvogel, ab. 19... Funke, Naturgefch. I. p. 302. der Bimenfreffer. „Ebert ‚Naturl. II. p. 61. dır Bienenfreff;r. "Halle, Vögel, p. 512. n. 591. der Schwanzeisvogef, Gatterer, vom Nutzen -u. Schaden der Thiere, Il. pı 65. n. 82. der Immenwolf. Onomat. hiftor. nat. V, pP. 174. der ee, Schwanzeisvogel. | | | De ee ae Handb, 1 fliegen. — Wilneby erzählt aus ‚Belon, dafs die Knaben auf | Candia diefen Vogel ‚dergeftalt fangen, dafs fie eine Nadel in Form einer Angel biegen, folche mit dem Knopfe an das Ende eines Fadens, binden, an der Spirze eine Cicade befe- ; fligen, und das andere Ende des Fadens in der Hand hal« ten. ‚Die fo befeftigre Cicade fliegt demohncrachter in der Luft, und wenn fie der Vogel gewahr wırd, flieg er mit al- ‚Ier Gewalt auf fie herab, fängt fie, und verfeblinge fie fammt der Nadel, wüdurch er gefangen wird — In Aftra-. ehan macht, nach Pallas, der Bienentreffer gemeimiglich mic Ausgang des Aprils den Befehluls von allen Zugyögeln. Das Eleıfch foll fehr fchmackhaft feyn. ol un | 596 Avıs Picar. Merops. Handb. der Natargefch. u. p- 297. der Immen. wolf... Klein, av. P. 110. 'n.10. Merops fi Inpicher. Klein, Vorber. p. 203. n. 10. Imbenwolf. Klein, verbeff. Vögelhift. p. 113. n. 1. /mmen- wolf, Heuvogel, Heumöher, einfamer, 2 Klein, ftemmat. av. p. 24. Tab. 25. fig. 1a. b Briffon, ornith. II. p. 194. n. 1. Guepier, Bat/ch, Thiere, I. p. il. der gemeine. eig | reelle. 2 Gesner , Vögelb. p. 341. Trnbehibatff oder Imben- fraß. Fig. p. ur Mt Latham, Vögel, I. 2. p. 546. n. 1. ir = ginge Bienenfrejfer. Latham, Syn. Suppl. p. 119. Common bie © Latham, Syh. ornithol. I. p. 269. n. 1. Merops - (Apiafler) dorfo ferrugineo, abdomine cauda- que viridi - caerulefcente, redtricibus duabus longioribus, gula lutea.. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. L p. 56. n. 6. der Bienenfroß. Bock, Naturgelch. von Preuffen, IV. p. 316. n. 5, der Immenwolf. Cati, Naturg. von Sardin. II. p. 92. der Bienen. freffer. Tab. 11. Pallas ‚ nord. Beytr. IL. p. 15. der Bienenvogel. Fermin, Befchreib. von Surinam, IL. p. 164. der ‚Bienenfpecht? Haffeiguif, Reife n. Paläft. p. 302. . Merops g gali- laeus, Naturforfch. IX. p. 57. n. 62. der Immemcolf. . Eberhard, "Thiergefch. p. 92. der Bienenfänger. Ä Meidinger, Vorlef. I. p. 120. der gemsine Bie- . nenfrrJer. Wirfing, Ya Tab. 27. Bienenfraas. a ’ ‘Auer Pic. _ Merop& 3,97 uLemmery, Materiallex. p.. 727. 5. Dec. Ruff, I. p. 107. IV.p.34%. a | Linne , Sylt. Natur. Edit, we f ar, n. ir Aid lt ‚‚Merops. | = Linnd, sy. Nat: Edit, X. Ei P: 17. nr Merops (Apiafler) dorfo ferrugineo , abdomine cauda- que viridi.- eaerulefeente, tectrieibus duabus longioribus. > Kramer, Auftr. p. 337. 0.2. Weeenjehwabet 2 Hormon), tab. affinit. animal. p. ‚193. . ‚Jonfton, av. P. 173. Merops. : : a av. gen. p. 38..n. 21, Merops. . ..Ariffot. hiltor. animal. L, VI. c. m. Meenp. " Donndorff, Handb. der ER p- 249. n. I. der Immenwo ya Bu Latham, Syfk.: A L. P- 269. u D« R: w M«- ‚Tops. Schaeghagha. RN „lCunl priore exadte Side at lin ca- „rinatunı non eft, fed convexum, nec dh. ” „infimo articulo coadunati. in Forsk. | ) f 2 Verivis.. Der. grüne Bienenfrafir. Müller, Naturfyfi. IL. p. 246.0. 2 ur Bienen. .. freffer. Tab. 9. fig.4. Borowjky, Thierreich, IL p- "246. n. !. der grün BT; Bienenfrejler. Tape: Ok, hift. nat, V. p. 177. der Biennfraß aus Bengalen., Bi ‚Halle, Vögel, p. 514. n. 555. die Bienenfchwalbe. Sn. verb. elhift. p. 113. n.5. Bienenfraß- at EN 1; feinem‘ SL albenfchwanz. \ Brijfon, ornithol. U. p. 198. n. 8. Guepier 2 col- Se lier de Mada gafcar. rl ‚Batfch, Thiere, I. p- 312. der grüne. Bienen- Bl | | Pp 3" | Latham, 598: Aves Picae. Merops. Latham, Vögel, 1.2 ” 5 n.2. .' der ai Bienenfreffer. | Latham ‚:Syf. ornithol. 1. p- 269. n. 2 Metope (Viridis) virens, fafeia pectorali nigra, gula caudaque caeruleis, EC duabus inter- mediis elongatis. Seligmann, Vögel), VI. Tab. 73. der indianifehe ı Birnenfraß. Linne , Syß: Nat. Edit! X. I. p. 1. n.2. Mierops (Viridis) dorfo ferrugineo,. abdomine alisque viridibus, gula caudaque caeruleis. Ä ß. Der bengalifche Bienenfr effer.C) “ Briffon, ornitholog. I. p. 199. 1. 9. Gutpier & collier de Bengale. . Latham, Syn. Il. p. 671. n. 2. Var. A. Latham, Vögel, 1. 2. p. 549. n. 2. Var“ A, Latham, Sytt. ornithol. I. p. 270. 1.2. ß. \ y. Der ägyptifche Bienenfrej]er. Latham, Syn. Il. p. 671.:n. 2. Var. B. Latham, Vögel, I. 2. p. 549. n. 2. Var. B. Latham, Sylt. ornitholog.-I, p. 270. n. 2. Y: Me«. \ rops totus viridis, gula. flava, linea ad latera capitis nigra, remigibus apice fufeis, (?) ö. Der kleinere philippinifche Bienenfreffer. +) ‚ Brijfon , ‚ornithol. II. p. 200. n. 10. Ban Guepier des Philippines. Latham, Syn. Il.p. 672. n. 2. . Var. C. | Latham, Vögel, I. 2. p. 549. n. 2. Var. C. Fa 2 ornithol. I. p. 270. u. 2. . ® Der (2) Nach Brifon eine eigne Gattung. (3) Eben fo befchreibt Forskäl a. a. O. den Vogel. — Die gen gen werden im Junins-in Acgypten verkauft. (4) Nach Brifon eine eigne Gattung. rip, ‚ Aves Picar. _ . ‚„.Merops, N 599 ver ‚Dir. Bienenfrellev. * 5 Latham, Syn. Suppl. p. 120. Indian, rel ‘7 Datham,. Vögel, I. 2..P.:449: n..2. Var. D. RER, Sylt. ornicholog, I. p. 2zı..n. 3. R. 3. Con 6 ENER,. Der gelbköpfige Bienenfre]r. » Müller ,. ‚Naturfyflem,, IL P- 247... Ks ‚Gelb- 20 Ropfe 5 rk Boromjky, Thiersich,, I, p- 148. n. 3. Ye ‚gelb köpfige Immenwolf. ,, Halle, Vögel, p. 513. n. . 593. die Seefehwalbe. * * Onötmat. . hiftor. natur, - I. p. 176. die ‚See. Schwalbe. | Io Klein, "av. p. 116. n. i2. |Merops alter. | ©" “Klein „Vorbereit. p. 204. n. 12. Seefchwahm. ei Kin 'verbefl. ie P 13. m. en See [ehiwalm. ir: Gesner , Vögelbuch ,; IP: 333. Sehe mit et Figur. | Br Jon, ornithol, Il, 1: 195. n. 2. Gucpier 2 atete jaune., .... Bath, Hhiere: 1, P su. der erbkpfge Immen BE 7.7 2 ' i Latham, Vögel, L: 2 p- 550. n. = iR gelbiöpfge | Bienenfreffer. 2 Er Latham, Syft. ornitholog. T. p. 270. n. ar Me- _rops (Congener) flavefcens, uropygio 'vire- .Ieente, Sale Bin rübris, redtricibus bafı luteis. „Jonfon, av. p . 134. Meröps alius. 4. Surercıziosus. Der ii hing Bir- nenfreffer. ' Müller , Naturfyfi. u. p- 247. 24 Modagafıa. ARE \ 24. Onomat. 600. Air‘ Picar. "Meropt. | ) REN hifor. nat. 'V p. 176. der RS ans Madagaftar. | Briffon, ornıth, I. in 197. n. 7: Gucpier de Ma- ‚dagafear. aa ui Y Latham, Vögel, 1. 2. P. 550. n. 4. der mada- .. gaftar ifche Bienenfr effer. | . Lathain, Sylt. orhitkölög.. I. p. 271.'n. 4. Me= rops (Superciliofus) virkdie, linea frontis fupra 'infraque oculos alba, "gula Se reätrici- bus duabus elongatis. ‚ß. Bon SENT P- 496. En guepier de il galcar, * Latham „-Vögel, Ik p..s5ı. eine Are a Latham, Syf.-ornithol, I. p.. 271.8. M.- -roftro graciliore , cauda; apice aequali, ‚vittis. eapitis, uropygio caudaque caeruleo- viridibus. y. Pallas, Reif. Ausz. II: p. 2. eitte fehöne An von ganz grimen eu nasaleN Latham, Vögel, 1.2. p. 551. Zatham, Sri ee l.p.azı. no. 2 y.. 5. ‚p HILIPPINUS. Der Philppinifehe Bimfrıfer Miter, Naturfyfiem, IL p. 247: n. 5. "Philip. _ pinifche. | Onomat. hiftor. nat. v. P- 176. der phüippini/che Bienenfünger. De Brijfon, ornithol. IT. p. 2or.n, 12. grand Guepier des Philippines. ., £ ‚Latham, Vögel, 1. 2. p. 551. n.5. der philip- .. günifche Bienenfrefler. | Latham, Syft. ornitholog. I. p. 27T. nm. 5. Merops (Philippinus) viridis, fubtus flavelcens, uro- Pyg io 'caerulto, cauda aequali. © Ci- x Aeerifiras .Merops, _ | | on u ehren, .. Der: afthgraue Bisneufrejjer. oh Miiler, Naturfyf, ul. pP. 248. 2.6. Afehgr a fe Aallı, Vögel, Pp- 513. .n. 592. 2. der gi au gefche ÖNZ= U ze Eisvogel mit ki längern rothen Schwanz- Federn. * Gnome: hiftor.: nator. v. p- 2 der grant Bie- nenfraß. Klein, av. P. ro. 0.1. . Merops < einereus, Auen la de Quauhcilui dida. AR orbereit. p. 204 n. Mm ran Bienen. fraß. - " Klein, verbeil. Vögelhil P- 13. n. 2. grauer Bir. nenfraß. Briffon,. ornitholog. I. P- 196, a. .5- Guepier du ; “ IR Mexique. Br "Latham, Vögd,'T. 2. p- sst.i n. 6 der fire Bienenfi Fehr: " Tatham, fh Örnitholog, I. ii ay2. n. 6: Me- . FOps (Cine) rubro® flavoque variegatus, abe Mare 'rübefcens, « capite ‚grifefeente, re- . ‚&tricibus duabus longiffimis rubris. _ 2 ‚Syft. Nat. Edit. X. p- 117. n. 2. erons > (Cinereus), rubro flavoque variegatus, fobtus N Sn: -ubefcens , tedrieihii duabus longiflunis > Yubris. - Mochring „ av. . gen. p- 37.0. 12. Curruca. | 2 71. Taten Di irklopifeh Bienefeefer. 6) u, Müller ,. Naturfyft. IL p. FAR 2 ae teile, . SERBE Ag. Br. % IR RR DAL... Pp Su, er; Onomat, \ N Lavbam hat. die Synonymen von Merops Cafer und. Upupa Promerops zufammen ‘gezogen, und läfst den erftern einge hen. Nach Pallas gehört auch dahin die Certbia CGafra, wie "jehunten weiter bemerken werde, Kalt . 603) „Auen Picae. . . Merops. Onomat. hiffor. nat, V. n ai der. eines nd, Sof Nat, swrlr Me: tab. affinit., animal Dr 151. 194, M«- rops Cafer. | ge FLavıcäns. "Der gelbe, Büninfreger; E „Klein , ay. P, &. n.2, Manucodiata I. Al “ Klein, aber. p- I2o. n. 2. weiß, Knfizer Pa ara- diesheher mit goldgelben Pen und grüngel- bem Schnabel „Klein , verbeil, ‚Vögelhift. p. 2 ©. “Briffon, “ornithol. II. p- 196. n. 3. ‚Guepier j jaune, Ni Latham,, „Vögel, .2.p 552 n. 7. der gelbe Bienenfr eier. M Latham, Syf. ornitholog. J. 272. n. 7. ‚Merops SR 2 fHavus, fubtus Rem ‚capite albo ‚ flavo ‚abreoque vario, pectore zubro, alis, uro- pygio caudäque- rufis. „„Zonfton „av. P- 770. Manucodiaı ata altera fpecien. Er \ 9. En ASILIENSI s. Der braßliämife che Bienfrefer. le, Vögel, p. 512. N. 594. der kurzfehnänzige Bienenfänger. / Klein, av. p. ııo. n. 13. Merops Brafi lienfis. lim, Vor ber, P- 204. u.,13. upinnglanp. aus, ° Brafilien. - Da MER "Klein, verbefferte; Vögelhift.' P: 13: 2 brafi- lianifcher Immenwolf. "Briffon, ornithok IL.'p. 196. n. 4. Guepier du Brefil. Latham, Vögel, L. 2. p- 552. n. 8. der brafilia. nifche Base. | * RN Dokus, Aves. Picae. . } ‚Merops. i 603 Lätham, Syf. ornitholog. 1. p. 272: n. 9. Me- ‚Tops: (Brafilienfis) fufco nigroque' varius, ca- ‚pite, gula, tedtricibus alarum 'minoribus COTpo- ‚reque fubtus. rubris, : remigibus neue ca0- ruleis. Mochring, av, gen. p- ‚gun. 105. Ardöäe adfinis, ! #0. Banıus. Der kaflanienbraune Bigneöräfr. 11. y 2. ap -ß. Latham, Syn. II. ;Pı 678. n. 2. Var, Pe ' Latham , Vögel, L 2. p.553. 0.9. Var. As | Latham, Syit. ornithelog. Lp 273. n. 10. R. | Brifon,, ornitholog, II. p. 197. 0. 6. a de -YIsle de France. Latham, Vögel, I.2. p. 533. n. 9. der ae : braume Bienenfreffer. Lathom, Syft. ornitholog. I. p. En n.10. Me ' zops (Caftaneus) viridi-'caerulefcens,, vertice, cervice pennisque fcapularibus caftaneis, taenia ‚fuboeulari ad.aucham fufca. \2 Cunrsoczruanun. "Der goldinfge Bie-, nenfrejler. i Latham, Vögel, I. =. p. 553. 2.10, der geoldkö. pfige Bienenfreffer. ‚Latham, Syft. ornithol. I. p ap. n. Ir. Merops (Chryfocephalus) viridi. aurens, gula lutea, incipite, fuperciliis corporeque Mobies viridi- | ee eaeruleis, vertice cerviceque aureo - rubris. AnGorLEnses : Der engehfeh Bienen- frefer.. | Briffon, ornitholsII, p- 200. n, IL. Guopier @An. “ gola. „Latham, Vögel, I. 2..p: 554. a. ıt. ‚der angol ifche us Ä Latham, ar 604 | Aves Picae. Merops. „©. Latham; Syft. ornithol. I..p. 273. n.:12."Merops ( Angolenfis ) viridi- nitens, fubtus viridi cae- „rulens;, gula lutea,, iugulo callanse: per ocu- ‚los fafcia cinerea nigro maculata.. 13. ERYTHROCErHALUS., „Der. oibköpfige Bie- nenfreer. | Brifon; “ornitholog. IL. har zo. n. ar ai a u...täte ‚ponge.des Iades. .u.10r.. & | Latham, Vögel, 1. 2. 2 554. D. 12. der roth- U ÄÖRÄTE, „Bienenfreffer. : Re Latham, Syfi. ornitholog, I: APR n. 7. Me- - Tops «Erythrocephalus‘). viridis, fubtus. tubeo- ., Intaleaos, eapite trbra ss er Insen per oculos vita nigra. 14. Nusıcus. Der bläuköpfige Bien rer. Lathom,. Vögel, I 2..p: 555. 'n. ri ai blass ‚köpfige- Bienenfrejler. . Letham,- Syft. ornitholog. I. p. 274 n; 14. Ale rops (Caeruleocephalus ) ruber, capite, gula uropygioque cacruleo - viridibus, ‚hd Bus forcipata. | 15. ERFTHROFTERUS. der vorige Bir. | nenfrefler. Lathem, Vögel, L. 2. P- 555. n. 14. 2 roth- ‚[thwingige Bienenfrejfer. Tab. 22 fig. 2. Latham, Syf. ornitholog. I. p. 274. n. 15. Me- rops (Erythropterus) fufco-viridis, fubtus al- bidus, remigibus redtricibusque rubris „ apiee nigris, gula lutea. 16. CAYENNENSTS. Der cayenmifche Bienen- freffer. ‚ Letham, Vögel, 1. 2. p- 556. D. 5 der cayen- nifche Bienenfrejler. | Latham, 14 v4 ” \ i Aver'Picat, ;s NEN | 605 neun; Syft. ‚ornitholog. BR p 274.n.16. Me | rops (Cayahöpft sy: viridis, alis: ie rufis, u | remigibus bhafrsalbisiti Wire a 17. SUR INAMENSIS. "Der Farinomifche Bienen. Re frefer.: 8. . Lotham, Vögel, I. 2. p. 556. n. ‚36 der er furina \ mijehe: Bienenfreffer. \ | Luchaln, ‚Syft. ornitholog. I. p. 275. n. 17. Me- .rops (Surinamenfis) varius, nucha'rübefcente, .collo’viridi - luteo, remigibus virelcentibus, ni- . gro caeruleoque variegatis. -Fermin, Befchr. v. BURAL, u. P- 164. der Bie- nenfpecht. 18. Novae sEELANDIAR. "Der nie ielandfh Bienenfreffer. a Latham , Vögel;.L. 2.:p. 556. n. 17. der Neu- Seeländifche Bienenfreffer. =. | * Latham, Syft. ornitholog. I. p. 275. n. 18. Me vr RS (Ofen viridi-atro -nitens, lateribus juguli utrinque cincinno fafciaque alarum albis. 19. Nıczr. Der fehwarze Bienenfrejer. \ | Latham, Vögel, 1.2. p. 5” n, 19. der fchwar- "ze Bienenfrrffer. . Latham,, ‚Syn. Sippiem: ‚p 120. Yello. tufted ... Bee-eater.. .. . «Latham, Syh. ornitholog. L. p- 2m5. n Tun. . Me- 1. Tops. (Fafeieulatus) nigro-nitens, criflo fafci- euloque axillari Navis, cauda maxime cuneia ‚formi, redirice extima Bea proxima latere ‚ exteriore, alba. | 'ß.M. nigro- nitens, criffo Gdföieuhgee er fla- = 0 wis, cauda cuneiformi, redricibus apice albis. * reg Be ornitholog. 1. p. 275. 19. ß. y.M. 606 Aves Picae. Merops. | 0%. M. nigro.-nitens, criffo flavo, cauda cuneiformi, Bypochtacik rufis. #s Latham, Syft. ornitholog. I. p. 276. n. 19. %. ‚206. Rurus. Der gelbrothe -Bienenfrejer. Lotham, Vögel, I. 2. p. 558. n. 19. der. en. the Bimenfreer. ER Latham, Syft. ornitholog. I. p. 276. n. 22. Me- rops (Rufus) rufus, fubtus rufo- flavicans, re- »......migibus fufeis extus rufis. a1. Moruccensiıs. Der molurkifche Bienenfreffer. > Lathom, Vögel, I. 2. p. 558. n. 20. der moluk- Rıfehr Bienenjrejfer. _ Lathem, Syft. ornithol. I. p. 276. n. 23. Merops ( Moluccenfis ) grileus, genis nigris, orbitis nudis. nt Ar VA ED gegen die X FTte Edition, und Ver- ' mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gelchlecht if mit 14 Gattungen vermehrt. Bey der ıften find zwey, bey der 2ten vier, und bey der 4ten zıwey Varietäten aus einander gefetzt. B. Neuere Gattungen. 1. Der Birnenfreffer von Coromanael. | Sonnerat, voy. Ind. II. p. 213. Guepier jaune de la Cöte de Coromandel. Tab. 119. Lathaom, Syn. Suppl. p- 120. Coromandel Bee- eater. Latham,, Vögel, 1. 2. p. 558. n. ar. der coro- mandelfche Birnenfreffev. 'Latham, Syft. ornithol, L. p. 272. n. 8. Merops (Coromandus) Havefcens, laterıbus colli, remi« gibus redtricibusque Havis, teetricibus alarurn, dorlo Ä f x Avıs Picae. ‘ Upupa. 607 .. dorfo uropygioque caerulefecnti undulai, Dir . oeulos firiga nigra. | 2. De belappte Bienenfreffer. | White, voyage to new South- Wal. p. 144. 240. Wattled Bee-eater, White, Reife n. Neu-Süd.Wales; in dem Ma- gazin merkw. Reifebefchr. p. 129. der beloppte Bienenfrejer. Phillips, Botany-- Bay, p- 164. New.Holland Bee -eater. Laiham, Vögel, 1. 2. p. 559. n. 22. der belapp- , Bienenfrejfer. Latham, Sylt. ornithol. 1. p. 276. n. 20. Me- _ rops (Caruneulatus fufcus, abdomine flavo, \ "palearibus carunculatis, cauda caneiformi, api- . ce alba. | 3. Der gehörnte Bienenfreffer. Ä | ‘White, voy. p. 190. Knob- Sronted Bee. . eater5 ” mit ı Fig, - R White, Reife, a. a. 0. ” 129. ‚der beten firnige ... Bienenfrefer. N Latham, Vögel, 1. 2. p. 560. n. 23. der ki .... Bienenfrefer. / Latham, Syft. ornitholog. I. p. 276. n. er. Me. " rops (Corniculatus) fufeus, capite nudiufculo, eorpore fubtus redtricibusque apice Den cor- nieulg, frontali obtufo. | GESCHLECHT. Urupa. Der Wiedehopf. N Müller , Natur[yf. II. p- 249. Gen. LXIV, Leske, Naturgefch. p. 250. Gen. XXX. Borowsky, Thierreich, II. p. 151. Gen. XXV. ' Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 169. Gen. XIV. \ Bech. 608 Avıs Pia. WU pupa ; Bechfkein „ Naturgefch. I. p..370. Gen. XX.. Bechftein, Naturgefchichte Deutichl. II. P- 544. Gen. XIV. Halle, Vögel, p. 514. Gen. W. Neuer Schauplatz der Natur, IX. p. 766. Onomat. hift. nat. VIL. p. 645. Klein, av. p. 110.C. 'Briffon, ornith. I. p. 284. Gen. KXVIL. ne 286. Gen. XXVIN. Promerops. Batfch, Thiere,, J. p. 310. Gen. LX. _ Latham, allgem. Ueberf; der vegel, I. 2. p- 560. Gen XV. Lotkam, SyN. ornithol. L. P.277. Com AXYUL Hermann, tab. afhınit. animal. p. 193. RE u Handbuch der Thiergefch. p- 25c. Gen. XNXV 1. Erops. Der gemeine. > iedehopf. (6). Miller, Naturfyfiem, U. p. 249. u. 1. der Behieite - Wiedehopf. Tab. A Leske, (6) Flügelweite 19 Zoll. Gewicht 3 Unzen, Ein munterer aber fcheuer Vogel, der feir hurtig liufe, und fanft, ohne alles Geräufch fliegt Kömmt fpät im April, oder zu An- “fang des Mayes, mit oder kurz vor dem Kuckuck an, Lebt des Sommers in Wäldern, die an Vıiehrrifrten und Wie- fen grenzen, auch in waldigen Gegenden um die Dörfer herum , in den Weıdenbäumen. Im Augult, wenn die Wie- fen gemäher find, zieht er einzeln, oder in Gefellfchaft von 4 bis $, auf die Ebenen, und verlafse uns alsdenn unver- merkt. Unter den Infekten und Gewürmen liebt er vorzüg- lich |Regenwürmer und Maulwurfsgrylien.: Das Weibchen brü- tet allein, ı4 Tage. Gezähmt läist er fich wohl 3 Jahre ers halten, und frifst in der Gefangenfchaft auch rohes Fleifch, große Geltank. aber, den das Nelt von fih giebr, kömme fo gar Käfe, Die Jungen werden, ınehrentneils mit Regen- würmern ‘ernährt. Der Wıedehopf {finkt von Narur; der vorzüglich vo “ Aves Picae.. Upupa. 5 ‚609 Lehr, Nätirgbfchi B 'ası.n. I. Be ifeie "Wiedehopf. - - Borowjky, Thierreich, II. P- 152. n. L. der Wie ...dehopf. . Tab. 21.’ Blumenbach, Handb. d. an p. 169. n.1. Upupa (Epops) crifta variegata; der ran hopf, Kothhahn, Dreckkrämer. Bechftein , Sys Jay I. p. 370. Her gemeine >. Wiedehopf. | Ba Naturgefeh. Deutfehl. I. P.544.n.ı. 0 der gemeine Wiedrhopf. p. 549. Wiedenoppe, Kuckukrköfer,, Kothhahn, Dreikhahn, Stink- hahn, Baumfehnepfe, ‚Hrervogil, Gänfehirt. Funke , Naturgefch. I. p. 331. der Wiedehopf. Ebert, Natırl. UI. p: 62. der Wiedehopf. Holle, Vögel, p. 514. n. 5396. der wer Wie dehopf. Fig. 42: Meyer, Thiere, Il. Tab. 9 Gatterer, vom Nutzen and Schaden der Thiere, "Ip. 66. n.'82: der Wiedehopf. | Pennant, ard. Zool. U. p. BO7: A. der gemeine ,Wiedehopf. Beckmann, Naturhift. p. 42. n. 8. der w Kehopfi Neuer Schaupl. der Natur, IX. P 767. n.1. der ı gemeine Wredehopf. | .- Onomat. hilt. nat. VI p: Ian der gemeine Wir | dehopf: Handb. der Naturgefch; IT. p 014. der Widhopf. Haudbuch der Keurchen Thiergelch. pt 103. der Wiedhopf. Klin vorzüglich von den Eretehunien der Jungen her, die fie, da fie in einer Höhle fitzen, nicht aus. dem Nefte werfen können, und die alfo neben ihnen liegen bleiben. Das Fleifch foll in Italien gegeffen werden. 11. Band 1. Th. Qq 610 Aves Picar. _ Upupa. = Klein, av. p. 110. n. 14. Upupa, fimplieiter. Klein , Vorber. p. 204. n. 14. Sea oder Wie- dehopf. Klein, verb. Vögelh. p. 113. n. 1. ee Wie. hopf: Klein, ftemm. av. p. 24. Tab. 25. fig. 2.a. b. fig. 3. a. b. Klein, Vögeleyer, p. 31. Tab; IL. ‚Gesner , Vögelb. p. 54. Widhopf- Fig. p. 549. gut. Bri es. ornitholog. I. P- 284. m. I. Hupe ou Puput. Batch, Thiere, I. p. 312. der gemeine Wiedehopf. Latham, Vögel, I. 2. p. 561. u. 1. der Be ne Wiedehopf. | Latham, Syn. I. p. 637. n. 1. ee Latham, Syn. Supplem. p. 122. Hoopoe. Zatham, Syft. ernitholog. 1. p. 277. n. 1. Upu- - pa (Epops) nigricante et rufo -albo variegata, - Jubtus rufefcens, crifta rufefcente apice nigra, cauda nigra, fafcia alba. | Befeke, Vögel Kurl. p. 40. n. 67. der gemeine Wiedehopf. | Fifcher, Naturgefch. von Birken; p- 78. n.72. gemeiner Wiedehopf. ‚Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 316, n. 64 der Wiedehopf. Citti, Naturgefch. von gg H. VB 100. der Wiedehopf. Pallas, Reife, Ausz. 1. P- 99. die gemeinen wi ie- dehopfen. ‘ White, Naturgefch. von England, Pp 14. der Wisdehopf. Lepechin, "Tagebuch d. cuffifch. Kal 1. p- 24 | Wieichöpfe. | Palları Aves Picae. Opupa, N su " ' Batlas, ao Beytr. IV. p. 24. Wiedehopf. Pontoppidan, Kari v Dännemark, P er n.2. Herfügl. "Stopoh, Bemerk. a. id ‚Naturgefch T. p- 6. n. 52. W: vedehopf. Linnd, auserlef. Abh. U. P 2904 N: 68. der Wie: dehopf. Naturf IX: p: 5: n. 64. der gemeine Wiedehopf; Naturforfch. XXV. p: 17. Wiedehopf: Naumann, Vogelfteller, p. 136. der Wiedrhoppe; { Kolbe, Vorgeb: d, & rg Edit. in 4 P- 395: - " Wiedehopf:. Ererhard, Thiergefeh, p: 7: der Wisdehopf, Zorn, Petinotheol. II. p. 147. 367. 492- der Wie: dehopf, Döbel, Jagerprakt. 1 P- 61. der Wirdehopf, Meidinger , Vorlef. I. p. it. ee: ‚europälfche Wie: dehopf. / Fablonsky, allgemein. Ex p. 1388. wi jedehopf, Groffroy, mat, med. VII. p. 758. der en | Merklein , "Ehierteich, p. 412: Widehopff. Loniceri; Kräuterbuch , p. 6806. Widhopf: ‚Zückert, Speif. a..d. Thierr; p..98: Wiedrhoöpf: ‚Goeze, ‚nützl. Allerley; Il. p- 163. m 14. der Wi ie: dehopf. \.. @oeze, Natur, Menfehenl, Ü. Vonf vn. P 345; Wiedehopf:. . Anweilung Vögel zu. fangen, 0. 6 w. ip. 573; Wiecthopf: > Wirfe ng, Vögel; Tab. is Wi eichogf „ Linne, Syfi. Nat. Edit. I. p: 53. Upupa; Linnd, Syll. Nat: Edit VI. B 21.0. I Upupa ‚ Epops. Line , Sylt. Nat. Edie. X. I; p. 7.0 Uptpa 1. EROEN critlata variegata. | Qg2 Müller, 612 Aues Picar. : ©" "Upupa. Müller, "zoolog. dan. prodr. p- 13. n. 103. Upu- pa (Epops) criflata variegata. Brünich, ornith. bor. p- II. n..43. Upupa Epops Schäfer, elem. ornith.‘ Tab. 70. 3 Schwenkfeld, aviar. Sil lef. p- 168. Ba ein Wie. a, | de- Hopffe, Kot- Hehn., Forffon, av. P. 118. Upupa. Mochring ,. av. geu..p. 39. n. 22. Upupa. a hiflor. animal. Lib. IX. c. 10. n. 46. . 22. 0.174. Erd. Pin hift. nat. L. X. .c. 29. L’XXX. c. 6. Kain, Donndorff, Handb. der Thiergefch. p- 250. nn. Her: gemeine Wiedechopf. 4. Carensıs. Der madagaftarifche denn. ‚Latham, ‚Vögel, 1). 2. p. 564. n..2. der mada- " gaskarifche Wirdehopf. Latham, Syft. ornithol. I. p. 277. 0.2. an i (Capenfis) fufco- nebulofa, erilta, RABRTE füb- . tus maculaque alarum albiz = ‚ Promerors. Der capfche Wiedihrpf() Müller, Naturfyßem, IL. p. 251. n. 2: Cop Jeher. Tab. 8. fig. >. caapfche Wiedehopf. wiedehopf vom Vorgeb. der guten Hoffnung. Handb. d. Naturgelch. Il. p. 216. n. 1. der Pro- ' meropsvom Vorgeb.d.g.H, Brifjon, ornith. I. P 286. n. 1. Promerops. ‚Laiham, ‚Vögel, I 2 IR: "366. Di. 5: der sapfihe as Latham, (7) Nach Lebimm- "hör der Merops Cafer Linn. Fa die im Syltem p. 462. n. 7. dazu gerechneren an > mit hieher, - ‚Neuer Schauplatz der Natur, IX. pP. 768. der ‚ Onormnat. hiftor. nat. VII. p. 649. der Paradies. } Aves: Pi car, © Upupakı a 6135 jr "Bätlam, sy. ‚Gere I. p.! 278. n. a ldına i Promerops) fufca, fubtus alba, nie rufe- u. 0 rfeente, uropygio ride ulfineeb, seriflo luteo, . ei fex intermedis.longiffimis. \ ‚Eberhard, Thiergefchs p. 77. der Peainelops, 5. MExıcAnA. Der mexikamifche Wiedehopf. Klein, av: P. 10% n. 4. Avis ne Mexicana, ‚cauda longiffima., Klein , Vorbereit, p, 198. n.'4. Ani, mit einem su.) fehri längen Schwanze aus‘ Mexico. ©. Klein, verbefl. Vögelhift, :p ro. 'n. 6. Hangge: 0 fehwänzte.Kleite: ;. | Brifon, ornithol. AR, 286. N. 2, . Promerops du, REN Mexique, . Rn "Latham, Vögel, F 2. p 156 n. 1.4 der mexica- nifch? . Wiedehopf.. Larhamı, Syf, Seniehäll, Ip 278. 0. % "Upupa 17 y (Mexicana) grifea , viridi-caeruleo pürpureo- que variegata, 'abdomine flavefeente, redtrici- bus ‚quatuor iutermediis lang; Timis. A av. gen. P- 37. n. 18. Curfuca, 3, Re: ARADIS EAs, ‚Der Pa: rariesigdehpf. | er Müller, Naturfyd, I, P..251.n. 3.1Paradiefi efcher. le Tierreich, : II. P: 152. n.2. ur pa- \ radieffche Wiedehopfi | Hall, Vögel, P #10, n. 597. der braune Schvanz- & " wiedehopf: Neuer Schauplatz. de Natur, 1X p. 767. n.2. urah Schwarzkamm, | Onomat. hiflor, nat, VI, P- ‚648. di Paradieß- wiedehopf.: er Klein, av. P& 110. 0, 15, ‚Uptpa Manucodiata. Klein, Vorbereit; p. 204. n. 15. Schwerzkamm. ae a a » Klein, | 614 Aves Picae, Upupa, Klein, verbefl. Vögelhift. p- 114. 2: Mahrerz- kamm, Briffon, ornitholog. l.p 287. n..2. . Promierops hupe des Indes. | Latham, Vögel, I. 2. p. 565. n. 3. der Paradier- Wiedehoyf. Latham, Sytt. ornitholog. I. p. 278. n. 234 Upupa (Paradifea) criftata Ipadie ea, fubtus cirterafcens, eapıte colloque nigris, redtricibus Ash Inter mediis longifimis. 3 Linnd, Syft.. Nat. Edit, X. L. p. rı$. n. ER Lips (Paradifea) rectricibus döabus longifimik. Mochring, av. gen. P. 37. n. 28. ne, - 6, Fusca. Der braune W' iedehopf. Sonnerat, Reif. n, Neuguin. p. 59. der brauns Promerops; mit EB: - Latham, Vögel, 1. 2. P- 567. 0. ‘er der braune Wiedehopf. Latham, Syft, ornithol, > p. 279. n. 6. Upupa (Papuenfi is) fufca, fubtus albo nigroque fafcia- ta, eapite colloque atris, rectricibus. ‚duabus | intermediis longiffimis. y MacnaA. Du große Wiedehopf, Sonnerat, Reif. nach Neuguin. p. 59 der kroß Promerops ; m. ı Fig, N pige Wiedechopf. “Tab, 33. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 279. n. 7. . Upupa- (Superba) atro- violacea, vertice, cervice ab- domineque fuperiore vice pennis fcapularibus lateralibusque eaudae falciformi« bus, cauda longiffima. | Hermann, tab. affınit, animal. re 194. Pe ren A ) 3. Au- _ Latham, Vögel, T. 2. p. 568. n. 7. der Arup. Av Picar, i a 55 8 Aura ntıa. Der orangrfarbene Wiedehopf. \ Brifon, ornithol. I. ia 287. 0.4. Promerops de ‚Barbades. | . Latham, Vögel, I. 2. p. 56 9. n.-6. der Bunee farbene Wiedehopf. le Sylt. ornithol. I. p. 279. n. „8. Upupa "(Aurantia) flavo- aurantia, capite colloque au- reis, remigibus primoribus aurantio - rubro eontaminatis. Mochring , av. gen. pP 37. n. 3. Rhyndace. ß. Der gelbe Wi edehopfi | Arijon, ornith. I. p. 288. n. 5. Promerops j jaune | du Mexique. Latham, Syn. II. p. 6or. n. 8 A. Latham, Vögel, 1.2. p. 569. u. ®% Var. A. der ‚ gelbe Wiedehopf. " Zatham, syf. ornithol. I. p. 279. n us A. Upu- pa lutea, capite, Po Be cinereo nigroque Bet en | | N A. P: PR Anerk Ka die XII. Edition, und Ver mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift. mit 5: Garungpe sa | er 3 Neuere Gattungen. . ı. Der rothfehnäiblige Wiedihopf. Lathom, Syn. Supplem. p. 124. Tab, 20. . Red. billed Se: Latham, Vögel, p- s70. n. 9. der voth« fehnöblige W den Tab. 34. "Eatham, Syfl. ornitholog. I. p. 280: n. 9. Up pa (Erythrorhynchos) viridi-atra, abdomine atro, cauda cuneiformi, remigibus’6. primori- bus reetricibusque lateralibus albo. maculatis. Qq4 rk. Des \ 616 | Aves Picae. Certhia. 2. Der blaue Wiedehonf. Latham, Syn. SO en p. 124, Blue Promiarops. Latham, Vögel, I. 2. p. 570. n. 10. der blaue Wiedehopf.. Latham, Syf. re I. p. 280. n. ıo. Alyapn Kinn indico.caerulea, cauda cuneiformi, aha BigrO, pedibus ine RER 65. GES CHLECHT. Cenrnıa. Der Baum- | länfer:' ' Miller, Naturfylt, u, p 253..Gen, LXIV. Leske, Naturgefch. p. 251. Gen. XXXIV. "Borowsky, Thierreich, IL. p. 153. Gen. XXI. Blumenbach, Handbuch der Nayigelch, p. 169. Gen. XV. Bech ein „ Naturgefch. L p. 272. Gen. . XXL. Bechfein, Naturgefchichte Deutichl. a. R 550: Gen. XV. Neuer Schauplatz der Natur, I. p. 619. Prunant , ard. Zool. Il. p. 28. Brifon, ch IT. p. 2. Gen. XL. _ Büfen, Vögel, VI. p. sl 9 Batfch, Thiere, I. p. 310. Gen. LXL. ‚Latham, allgem. Ueberf. der Vögel, I. 2. p. 571. Gen. XXVIH. Laiham, Sy. ornithol. I. p. 280. Gen. XXIX. Herman tab. affınit. animal. p. 205. " Donndorff, ‚Handbuch der Thiergefch. 7 250. Gen. XXVI T. Famırrarıs. Der gemeine er & Miller, «Nano, U. P. 254.0. 1. ‚Baumklerte, Leske, (8) Nifter, nach Are der Spechte, in hohlen Bäumen, Baum- rirzen, Klüften an den Wurzeln, und in Tannenwäldern gern Pa Aves: Picar, > | Chi \ 617 Lspe Naturgefch. p. 251. n. 1. der gem Baum. an ir läufens on nn Thierreich, I. 'p 154. n. 8. die Baun- klette , ‚krummfchnablichte Baumfkleber. ‚ Blumenbach, Handb. d. Naturgelch.\ p- in. Di © Certhia- (Familiatis) grifea, fubtus alba, remi-. »gibus fufcis, redtricibus decem; ‚Baumklette, "Grüper, Graufpecht. | « Bechflein, Naturgefch. 1. pP 372. MI. der Er '» Baumläufer. ur äh Naturgefch. Deutfchl.: u p- sso. 0.1. der. gemeine Baumläufer. p- 554. Baumläu- fer, ‚uropäifcher Baumläufer, Baumläuferlein, ©» Baumreiter , gemeiner Klettervogel, krumm- | fihmäbliger Baumkleber, Grüper, Grinfpecht, Rindenkleber , Kieinfpecht; Schindelkriecher , »(Baumbhäckel,,) kleiner Baumhacker, Baum- klette, Brunnenläufer, Hierengryl, ,‚ der gt- meine graue Kumnftäigens: in. «Thüringen: _ \ Baumrutfcher. k Eier ,„ Naturl. I. p. er die gemeine Kroaten | Baumkkttec Halı, Vögel, p. 500. n. 555: der gemeine graue Are ng eh is 0a 5. ae Meyer, „% zwifchen den Ritzen, wo zwey Bäume einen ge» "wachfen find, und macht nur ‘eine fehlechte Unterlage von Moos ‚ kleinen Reifern, Federn und Haaren. Die Eyer find afchgrau, mit dunkeln Strichen und Punkten bezeichnet, Brütet 14 Tage, des Jahrs gewöhnlich zweymal, und zum erften Mal fchon. im März. Wandert nicht, verläfst ‚aber im . Oftober und November. die Waldungen, begiebt fich in die ebenen Gegenden, und zieht bis in den März in den Gär- ten, und befonders an den_Waffern herum, an welchen Weidenbäume ftehen, deren Rinde und Moofe eine Menge Nahrungsmittel für ihn enthalten. Das Fleifch .ift wohl« fehmeckend. 618 Aves Picae. | Certhia. Meyer 'Thiere, 1. Tab. 38. "Graufpecht. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Il. p. 67.n. 87. der Grüper u.f.w. Pennant ; ard. Zool. II. p, 268. u. 90. der euros © päifche Baumläufer. “Neuer Schaupl.d. Nat. I. p.: Bawnihletts. Onomat. hiftor. nat. IL. p.786. der Brummläufer. Handb. d. deut[ch. Thierg. p. 103 Baumläufer. Klein, av. .px'106. n. ı. 'Falcinellus arboreus noftras. # Klein, Vorber. p. 197. n. 1. Hierengryli, Baum. klette, Baumheckel, Re Baumklet- terlein. Klein, verbefl. Vögelhifl P. 109. 1 3. europäi Sehe Baumklette. Ä Klein, Vögeleyer, p. 17. Tab, 4. PER I. 'Gesner , Vögelb. p. 445. BIRNEN od. Baum. kletterlein; mit ı Fig. Beion ornith. IL. p. 2. nr. Grimperea. Büffon, Vögel, XVTIL p. ı1. der sn Baum läufer; m. x Fig, K Martini, Naturlex. VI. p. 418. Baumläufer ; mit 1 Figur! © Batfch, Thiere, “ p- 373: ie Bisekälitr. ‚Zathan, Vögel, I. 2. p. 752. n. 1. der gemeine Baumnjäufer. Latham, Syn. Suppl. p- 126. Creeper. : . Latham, Syft. ornithol. I. p. 280. n, 1. Certhia (Familiaris) grifea, fubtus alba, remigibus fufeis decem, macula alba. Befike, Vögel Kurl. p. 40.1. 68. die Baumklette. .. ‚Stopoli, Bemerk. a.d, Naturgelch. I. P- 53. n. 59. . das Baumläuferlein. Bo:k, Naturgefch. von Preafens IV. B 317.1 65 u aumkletie, Fi jeher, Aves Picae. Wen RS 61 g N Plehr, Naturgefch. von Livland, ss 78 n. 73. gemeiner - Baumlaufer. Pontoppidan , Naturgefch. von } Dänen. p. 167. n. 2. Trüepikker. Zorn, Petinotheol. II." p. 30. 43. 147. a. das ‚Baum -Läuferlein, oder Schindel. Kriecher. Döbel, Jägerprakt. I. p. 61. Baumreuter. ' - Naturf, IX. p. 59. n. 65. Baumklette. E © Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf.- Freunde, VII. p.455.n. 26. Baumklette, W Linnd, auserlef. Abh, II. P- 283. n. 35. ‚der grfäli ‚ge Baumläufer, = ‚Anweifung Vögel zu fangen u L w 2 "5 Baum. lu erlein. A Forflex. III. p. 424. Graufpecht, " Krinitz, ökon, Encyklop. Art. RES Meidinger , Vorlef. I. p. ı2r. au. der ig Baumläufer. | Eberhard, Thiergefch, p, 87. der Baumfeiger, oder Brunnläufer. Linn, Syfi. Nat. Ed. IT. p. 53. Reptatrix. Linne , Syft. Nat. Edit. VL, p..2r. n..2. Certhia. ge Syft. Nat. Edit, X. T. p. 118. n. 1. Certhia (Familiaris) füpra grifea, fubtus alba, renii- gibus fulcis decem macula alba. ki Müller, zoolog. dan. prodr. p. 13. n. 104. Cer- - thia (Familiaris) grifea, fubtus alba, remigibus 2 fufeis-decem, macula alba, redrieibus decem, Kramer, Aufl. p. 337. n. 2. Ifpida cauda rigida, " Brinich, öfhitholog. bor. p. 12. Certhia. | Schwenkfeld, aviar. 'Silef. p. 347. Scandalaca arbo- "rum; ein Baumkletterlin, Baum- Heckel, Ri denkleber. N Bo Rzaczynsk. audt. hi. nat. Polon. p. 419. > Schaefer , elem. oraith. Tab.ıag. sun er Jonflon, Mae Picae. ‚ Certhia, | Jonfton, ‚av. P. 112. Certliies, PN, Mochring, av. gen. P.36un. 17. Certhia. . Herman, tab. afhnit, en hop 205. Certhig Jamiliaris. au - Philofs, Transad. xxvi. ip: ei DS Grin, ornith, I. pP. 55. Tab:195. Ge. £ Arifot..hiltor. animal. L. IX. c. 19. m. Mae: ‚Yuos. ss \.. Donndorff, :Handb. der Thief p 251. N. I die Baumklette.. yS "ß. Der große Baumlän ıfer. h RE z „ Bechflein, Naturgefch, Deutfchl. ir. p- 554. der ‚ große Baumläufer. Briffon, ornith.. II. p. 3. A. grand Grimpereau. Biffon, Vögel, XVII. Tab. au, der große 1 Raun- läufer. "Latham, Vögel, Ta .. nn ni. Var.. un Lotham, Sylt. orithol, 1. p. 281. n. 1. A. : Gerin. ornithol. I. p. 56. Tab. 10 Cerzia vul» gare e maggior © aJ 7 * 44 26. Vırınıs, Der grüne Beionfäfer oE Biüffon, Vögel, XvIn. ‚P..149: der grüne ik läufer. ‚Scopoli , Beinerk. 2. d. Naurgelch. I.p. 54. n. 60. die grüne B anmıklette. ER Latham , Vögel, I. 2. p. 754. n. 2. der grüne. - Boaumläufer, ‚Latham, Syl. ornithol. I, p. ar. n. 2. Oetskia | (Viridis) virefcens, fubtus flavo-varia, lateri- bus colli vitta caerulea, gula macula rufa. - Ä he: — Pacı- BZ (9) Nach: Scopoli; vielleicht nur dem Gefchlecht nach: von Cr thia Caernulea p- 474. N. 8. verfchieden. et Aus Picae. N Certhia. ‚sat 27. PAcıricar Der Baumläufer von dem Ereund- fchaftsinfen. RR Büffon, Vögel, XVIIL. der Bonnliufer von den Freundfchaftsinfeln. i Zatham, Vögel, I. 2. p. 754. a. 3. der große frrummfthnäblige Baumläufr. “Latham, Syn. Suppl. p. 126. ‚Great hook-biled Creeper. | Latham, Syft. ornitholog. 1. ö 81. n. 2. Certhig (Pacifica) roflro longiflimo ineurvato, corpos. re atro, humeris; uropygio, criflo femoribus. que flavis. E Cook, lalt voy. II. p- 119, Hoohoo. 28. Osscura. Der olivenfarbene ee. von | den Sandwich- Infeln. Er Büffon , Vögel, XV. Pr 151. He denke bige | Baumläufer. Latham, Vögel, I. 2. p. 375. 2.4. der erdng kitimam ıfchnäblige Baumläufer. Tab 35. fig. 1. Latham, Syn, Suppl: p. 126. Hook.-billed green | Cieeper. CR Lotham, Sylt. ornithol. I. p- nen Mu er bii (Obfcura) fufco- virens, roflro longiflimo in- eurvato, mıandibula inferiore breviore, loris fufeis. 29. Coccınza. Der karmoif: nrothe Baumläi fer. ‚Bhumenbach , Handb. der Naturgefch. p. 170. n. 3. Certh’a ( Coceinea) redtricibus remigibusque . nigris, religuo corpore coccineo. Biffen, Vögel, XVIIL p. 133. der karmoifi inro- the Baumläufer von der Infl O-W all; mit ı Fig Martini, Naturlex. VI. p. 459. rother Baumläu- ‚fer von der Infl O.Waihi, | | 0 Latham, 622. Aves Picae. Certhia, "Latham, Vögel, I. & p. 375. n. 5. der vothe krummfehmäblige Baumläufer. * Latham, Syn. Supplem. p-iapr: Hook- billed red > Xoreepeh& Latham, Sylt: orhitholdg, l.p. 380. n. 5: erhia (Veiaria) roflro longiore ineurvo, corpofe‘ eoceineo, alis caudaque nigris, tectricibus ala- rum macula alba. ' Donndorff, Handb. der Thiergefch. p: 251. n. 2. der karmoifinrothe Baumläufer: 30. Faicara. Der fichelfehnäblige Baumläufer ('°) | Büffon, Vögel, XVII. p: 152. der fi fichel[chnäbli- ge Baumläufer. Laotham, Vögel, I. 2. p: 576. n. 6. der ‚fichel. fernäblige Baumläufer. | ‚ Lotham, Syft: ornitholog. I. p. 282; n. 6. bir thia (Falcata) roftro longiflimo incurvato, eorpore viridi, fubtus caudaque violaceis, te- dtricıbus alarum maioribus, renigibus abdoini- ..neque pallide fufeis: 31, SovımanGa. Der violette Hakiatesfze. Ä Brijjon, otnithol. II. p. It. i. 18. Rene: vios ‚ let de Madagafcar. Büjon, Vögel, Xvil. p. ». der Sobimangaz mit r Fig. | - Martini, Naturlex: VI. p. 467. Sowi- Manga, Lathom, Vögel, I. 2; p. 577: n. 7. der violef- te Baumläufer. Latham, Syft, ornitholog. I. p: 282: n. ». Cer- tia (Madagafearienfis) olivaceo- viridis nitens, pedtore fulco eaeruleo caflaneoque fafciato, ab» domine NHaaveleente, humeris macula fulva. 32. Ma-. (16) Steht im beittifchen Mufeum ; woher er komme; if un- bekannt, H Aves Pitae, Certhia, 623 32 M ANILLENSıS. Der aan. ins a | Büffon, Vögel, XVII. p- 1”. der man ifche 0 Baumläufer. Latham, ‚Vögel, .L 2. pP 577. 0.7. Var, A. der manillifche Baumläufer. | Latham , Sy. ornithol. 1. p- 23.1.7. 8: 33. Burs onica. Der burbonfche Baumläufer, | Büffon, . Vögel, XV. p. 76. der bourbonfche Sowimangay mit ı Fig. Martini, Naturlex. VI. p. 436. der bourbon/che Baumläufer. Lathom, Vögel, T. 2. p. 601. n. 41. der bourbon. fehe Baumläufer. Latham, SyA. ornitholog. HT p. 296. n. 32. Certhia - (Borbonica ) viridi - fufca, fubtus geilen, late- ribus rufis, uropygio Aavo. | | 34. Sanwıg. . Der nenfseländifihe Bunter. Büffon, Vögel, XVII. p. 154. der N . Baumläufer. late. Vögel, I. 2. pP 660. n. 39. der neue ‚feelöndifche Baumläufer. - alla Syn, Suppl. p. 129. Mocking Creeper. Latham, Syfi. ornitholog. I. p. 296. ı. 48. Cer | thia (Sannio) viridi.- olivacea, fubtus flavefcens, genis macula alba, cauda fubforeipata. | 35. ÄAurANTIA. Der orangenkehlige Baumlöufer. Rüfon, Vögel, XVII. p. 155. der Baumläufer mit der pomeranzenfarbigen Kehle. Latham, Vögel, 1. 2. p. 599. n. 38. der oran- genkehlige Baumlau er. \ Latham, (a) Nach‘ Zatbam eine Varierätcvon Ciribie Soimanga, n. 31. 634 Avcs Picar. ° Certlia, x Latham, Syf. ornitholog.: l.p: 295. 0.49. Cer- thia (Aurantia) viridis, collo inferiore fulvo, pectore abdomineque pallide flavis, remigibus redtricibusque nigricantibus. 36. Fravipes. Der gelbfüßige Baumläufer. Biffon, Vögel, XVIIL p. 1% der gelbbeinige " Baumläufer. h Lathom, Vögel, I. 2. p. 599. n. 37. der blau- 2 brüftige Baumläufer. | ‚Latham, Syft. ornithol. T..p. 295. n. 46. Certhia (Cyanogaftra) viridis, fubtus caerulea , lateri- bus colli vitta longitudinali Tara, r remi- gibus redtricibusque nigris. 37. OCHROCHLORA. Der gelbgrüne Bat. Ä läufer. " Büffon, Vögel, XV. p. 157. ar, gelbgrine Baumläufr. Latham, Vögel, I. 2. p. 599. n. 36. der gelb» grüne Baumläufer, | Latham, Syfl. ornithol. I. p. 295. n. 45. Certlia (Surinamenfis ) viridis, genis, gula abdomine- “que flavis, pedtore Iteribungue viridi- flave- fcentibus, caeruleo notatis. 38. Carnınarıs. Der Cardinalsbaumläufer. Büffen, Vögel, XVII p. 158. der Cardinals- baumläufer. Latham, Vögel, 1. 2. P. 598. n. 35. der Cardi- nalbaumläufer. Tab. 35. fig.2. Latham, Syfl. ornitholog. I. p. wo, n.29. Cer- thia (Cardinalis) nigra, capite, collo, pectore vittaque dorfi longitudinali rubris. Donndorff, Handb. der 'Thiergefch. p. 251. n. 3. der U ' 39. CARUN« Aves Picae. Cercha,. 625 | 39. CAruNncuLaTa. Der belappte Baumläufer. . Biiffon, Vögel, XVIIL. p. 159. der fr mit Lappen an der Kehl. Latham , Vögel, I. 2. p. 598. 0. 34. der belopp- te Baumlöufer. Latham, Syn. Suppl. p .129. Wattled Creeper, ’ Latham, Sylt. ech, I. p. 295. n. 44. Cer thia (Carunculata) olivaceo fufca, fubtus flave: fcente cineren,, gula fulva, ad bafın maxillae inferioris ital carnofa flava. Forfter : Götting. Magazin 1780. VI St. p. 349. ‚ein Baumläufer aus Tongatabu, mit Arfehich- ten Bärten oder Lappen. Naturforfch. XVII. p. 15. Certhia lan. BR. Certhia olivacea-fufca, fubtus flavefcens, remi- gibus redtricibusque margine flavis. * Zatham, Sylt. ornitholog. I. P- 294. 0. 44. ß. 40. FuscAa. Der braune Baumläufer. Büffon, Vögel, XVII p. 160. der braune Baum. läufer. Lathom, Vögel, L. 2. r 597. 0. - 33: ‚der braune Baumläufer. Lathom, Syft. ornitholog. L p- 294. n. 4l. in thia (Fulca) collo lateribus albido vario, itt- ‚gulo pectoreque albo fafciatis. ee Der Mauerfpecht. ae RL Miller, Naturfyft. IL p. 254. n. 2. Mauer/pecht, Le/ke, Naturgefch. p. 251. n. 2. der kleine Baum- Borowyky, | fan er, Mas [gecht. (2) Suavemn vocem edit, Gpr Schwenkfeld ; : und Scopo/i behauptet, er habe gar keine Stimme. Büffen, Latham u. a. übergehen dielen Umftand ganz. II: Band1.Tu. Re 626 Aves Picae. Certhia. Borow/ky, Thierreich, LI. p. 153. n. 1. die Mauer- . elette, Mauerfpecht, Toctenvogel. "Tab. 23. Blumenbach, Handb. der Naturgelch. p- 170. n. 2, Certhia (Muraria) cinerea, macula alarum fulva; der Mauerfpecht. a Bechflein, Näturgefch. I. p 273. 2n2. ii Mauer- Specht. Bechjlein, Naturgefch. Desk, I. p. 555. n.2. der Mauerfpecht. pP. 557. Mauerläufer,, Tod. tenvogel, kleiner Baumläufer, Mauerklette, ‚Mouerklettervegel, SCHRHIRTEINE: Murfpecht. Tab. 20. ‚ Funke, Naunsgelpbichie, 1. p. zor. der Mauer. fpicht. Ebert, Naturl. H. p. 64. der Mauerfpecht. Meyer , Thiere, IL Tab. 38. fig. 1. Gotterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 6. n. 85. der Mauer/pecht. Handbuch der deutfchen T Bin elle aa 104. Mauer/pecht. | Martini, Naturlex. VI. p. 421. Mossghärfig. ‘Gesner , Vögelbuch, p. 483. Murfpecht ; mıE. | Briffon, ornithol. II. - p. 3. m 2. Grimpercau de Muraille. Büffon , Möge, XViH. p. .23. der Mauerläfer oder Mauerfpecht. Latham, ‚Vögel, I. 2. p. 596. n. 32. Br Mauer» 2 Latham, Syn, Suppl. p. 129. Wall Creeper. Latham, Syft. ornithol. I. p. 294. n. 40. Cer- thia ( Muraria) cinera, tectrieibus alarum re- migibusque exterius rofeis. Stligmann, Vögel, IX. Tab. 3. der Maur- Specht. (fehr amähnlichide, Baifch, Thiere, 1. p.3%. die-Mauerklette. Götz, Aves Picae.“ Certhia, | 627 . Götz, Naturg. einiger Vögel, P. 80. der aus. Btcht, Lab. 5. er Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. L P- 52. n. 58. der Mauerfpecht. Bock, Naturgefch. von \ Preuflen, IV. p. 318. Mauerfpecht? e Naturf. IX. p. 60. n. 66. Mauerfpecht? Ar Gmelin, Reif u. Rufsland, IIi. p. 100. Zang- [ehwänzige Bachflelze, oder al Lang- _ Sihnabel. Tab. je 27. ‚ Meidinger , Vorlefl. L. p. ıaı. n. 2. der kleine Baumläufer. Eberhard, Thiergefeh. p. 37. ah Manerjpecht 'Schlef. ökon. Nachr. 1781. p. 83. n. 93. - Storr, Alpenreife, I. p. 73. Mauer/pecht. Kramer, Auftr. p. 336. n. 6. Picus pedum digitis tribus anticis: poftico uno, albo rubro nigro- que varius; Mauerfpecht, Todten- Vogl. | Schwenkfeld, av. Silef. p. 540. Picus muralis; ein Mauer - Specht, Mur. Specht, Kletten- Specht Charleton, av. 93. Picus murarius, I. Rzaczynsk. aucl. hiftor. nat. Polon. P: 414. "Piene murarius. ee | ‚Jonfton, av. p. ımt. Picus murarius. Barrere, fp. nov. Claff. IL. Gen. 22. {p. 3. p. 47. Merops pyrenäicus cinereus, alarum coflis coccineis,. apa Grrin. ornithol. U. p. 56. Tab. 197. Salerne, oif.p.'113. Pic d’ Auvergne. | Donndor ff, Handb. der a p. 251. D. Mi der Mauerfpecht. | 3- PusirLLa. Der kleine Baumläufer. (3) len, Nauen IL, p.255. n.3. Aleiner Indianifcher. | 0 Klein, (3) Nach Büfon m ale eine Yariecdt von C. Sperata n. 13. 633 Aus Pic. . Certhia. a av. P. 108. n. 14. Falcinellu fufeus, ven- tre albicante. Klein, V.orber. p. 200. n. 14. braune Baumklete, mit weißem Unterleibe. | ‚Klein, verbeflerte ee p. TIL. n. 17. Drau. ne Klette. Brilon, ornithol. I. p. 7.0. 9- we des Indes. Büffon, Vögel, XVIN. p. 457 der kleine braun und weiße Baumläufer des Edwards. Seligmann, ‚Vögel, 11. Tab. 51. das kleine: Aeisg und weiße Baumläuferlein. Latham, Vögel, 1. 2. p. 578. n. 8. Var. A. der kleine Baumläufer. Latham, Syn. il. p. 707. A. Latham, ‚Sylt. ormithol. I. p. x n. 8. ß. Ber: thia grifea, fubtus alba, fupereiliis candidis,. redtricibus fufeis, extimis apice albis. Martini, Naturlex. VI. P..448. kleiner indiani« feher Baumläufer. Linn, Syf. Nat. Edit. X. I. p. 118. n. 2. Certhia (Pufilla) fupra g grifea fubtus alba, redtricibus Auleis, extimis apice albis. 4. CarEnsıs. Der cap/che Baumläufer. @) ‚Müller , Naturf. 1. p. 255. n. 4. cap/cher grauer. Briffon, ornithol. IL. p. 6. n. 7. Grimpereau du Cap: de bonne efperance. | Büffon , Vögel, XVIN. P 55. Brifons ehr Baumläufer ; m.ıFi Mortini, Naturlex. VI. p. 446. der capfche graue . Baumläufer. m | Lathom, (4) Nach Bäffon das Weibchen von Certhia Chalyben , n, 10. Bsiffon verinuthet felbit, dafs diefer Vogel wohl das Weib- . „. „chen von ir gend einer andern Gattung feyn möge, ! N vo Avıs Picae, Certhia. 09 - ER Balken; Syn. I. P- yı..n.ı. ‚Cape Creeper. 0 Latham, Vögel, 1. 2. p. 581. n. 21. der neh N Baumläufer. - ER Ä Latham, Sytt. öfniähol: T: p. 284. n. Certhia ee Open) grifea, redtricibus nigricantibus, extima exterius albo fimbricata, R MELANURA. Der Sihvarzfihwinzige Baum- läufer.6) Büffon, ei XVIH. dır Jehwar Sjchwänzige „ Baumläufer. | Grkam. Vögel, I. 2. p. 608. n. 62. ‚der fehwarz:. fihwänzige Baumläufer. | N ‚Syn. Supplarn: P 134. ‚Black - „tailed na, Creeper. . i Latham, Syf. ornitholog. 1. a p. 300. | n. 1.67. Cer- . thia (Melanura) capite ae violaceis, ‚pe- &ore abdomineque virefcentibus, alis fufeis, eauda ale fübbifida, tibiis digitisque atris. . OrLivacea. Der „madogajserijche Baum- läufer. ( Müller, Natorfyl u. P 255. n. iR, Madogafra FÜHREN" | Brifon, ai ILpgnı. Grimpereau olive de Madagafcar. Büffon, Vögel, XVII. p. 60.. En madagaskari- .ı fihe Boumläufer des Briffon. Latham, Vögel, I. 2. p. 5%. n. 14. der mada- gaskarifche Baumläufer. Latham, Syfi.. ornithol. L. p. 295.0 „14 Gerthia | (Olivacea) olivacea, fubtus geilen, orbitis al- . bicantibus, redtricibus extimis apice, ‚albis, \ Rr 2’ 6. Ben Ä } Ei (5) Nach Latham eine eigne Gattung. BGE Nach Büffon eine ‚Abart von Certhia Pr p. 492. 0. 23. | 630 Aves Picas. . Certhia. 6, 6 URRUCARIA. Der graue Baumlänfer, (7) Miller , Natur{yf. II. p. 256. n. 6. Ceylonifcher. Borowjky, 'Thierreich, Il. p. I n. 3. die rim / nifche Baumklette. | Brijon, ornitholog. IL p. 5, 2.5. Grimpercau gris des Philippines. Biffen,, Vögel, XVIIL p. 61. der graue philippi- nifche Baumläufer des Briffon; mit ı Fig. Mertini, Naturlex. VI. L 472. ir ua läufer. Latham, Vögel, I. 2. p. 583. n. 15. der graue Baumiläufer. Latham, Sylt, ornithol. I. p. 285. n. 15. Certhia (Currucaria) olivacea fübtus grifefeens , redri- eibus acqualibus, iugulo. vitta ie N ragen violaceo. | 1. Jugurarıs. Der Kleine graue Baumlöufer. (8) ; Miller, Naturfyfi. II. P..256. u. 7. Blaukshlchen. _ Brifjon, ornithol. II. p. 5. n. 6. petit Grimpereau des Philippines. Biffon, Vögel, XVII. p. 62. der kleine Prilippini- che Baumläufer des Briffon; mit ı Fig. Martini, Naturlex. Vi. p 43:. Blaukehlchen. Fifcher , Naturgefch. von Livland, pP: 78 n. 74. Blaukehlchen‘ ? Latham, Syn. II. p. 714. n. 15. A. . Latham, Vögel, I. 2. p. 584. 2.15. Var. A. der kleine graue Baumläufer. Latham , Sy. ornithol. I. p. 286. n. 13. ß. Cer- thia fubgrifea, fabrtis lutea, gula an [E=- Ätricibus duabus extimis Dice a Gerin. "RENNER, H. P: 58. m. 199. fig. 1. 8. CAE- (7) Nach Büffon eine 2 von idee = ‘8 Nach. Büffon eine Abart von obiger ‚Abart. Nach Latham eine Varierd: von Certbis Currucaria. | — | Aut Picae, ® Certhis, ui 631 rs [6 KER ULEA. Der blaue Baumläufer. 6) . Müller, Naturfyft. IT. p. 86% 3 % binugr Surina- mficher. "Tab. 2. fig. $. Borowjky, 'Thierreich, JR p. 155. n. 1..d dis blaue Basımklette, Hall, Vögel, p. 503. n. es. der Depilienvogel, Klein, av. p. 107. n...6. Falcinellus PAPER) avis , . Hoitzillin vocata. Klein, Vorbereit. p. 199. n. 6. Selometiorfihg, Klein, rl ne p- 110. n. 9. Schmet- vr nd Klein, av. 2 10?" m . Faleinelu an alisque Ho nigris. Klin, REN) 2 Boch 2. Schwarskehlchen. Klein, verbeif. wer BR an. n. 16. Schwarze kehlchen. | 1. Be ”, ornithol: H.p.g.n. = "Grimperen bleu. -de Cayenne. „u U Büfen, Vögel, XVIIL- -p. 104. dbart des fchwarz und blauen Guitguit; mit r Fig, | Martini, Naturlex.. VI. p- 437. Schwarzkehlchen. Latham, Vögel, .d. 2, p- 591. .n. 27. der blaue Baumläufer. 2? A Latham, Sy Supplem. P: 128. mL Creeper. Eatham, Syh: ornithol. I. p- 292. n. 35. Certhia Be ‚caerulea , fafcia oculari, gula, re- migibus redric busque nigris., Seh Zmann , Vögel, I Tab. 4 „das blaue Baum. äuferlein. ‚Stopoli, Bemerk, a. . Naturgefch. L p 55 n. 61. N RE). 9 aumklette. Pre „Bankroft, turgefchichte von ‚Guiana, 99. Lu ianfhe Raumlanfr, al yerl .. u Ri Q 2. pi „Ling, 2: "9 ach ‚Bifen eine Varierie! von. Certhia: Cyanea. y. 483. n. 24. ae a auch die Certhia viridis p, 469. n. 26. Rieher. 633 Aves Picae. Certhia. Linne‘, Syft. Nat. Edit. X. I."p. 118. n. 3. Certhia (Cäerulea) caerulea, remigibus ee nigri. Sparrmann, muf. CaHfoh. Fale, 4 Tab. 82. Gerin. ornith, I. P- 56. Tab. 196. ng. 2. 4. BRASILIANA. Der Jihwors und violete Bauın. länfer. ‚Bri/fjon,. ornith. I. p. 18. n. 99 Grimpereau violet du Brefil. Biiffon, V ögel , KVILT. p. 124. der Jehwarz u ‚violette Guitguit; mit 1, Fig. Martini, Naturlex. VI. p. 435. braflinichr vio- letter Baumläufer. | " Latham „Vögel, 1.2. p. 595. n. 31. due, 0 Jhwarz and violette Baumlünfer. Latham „ SyA. ornitholog. 1: p. 293. 0.39. Cer- thia (Brafiliana)) nigra, vertice viridi- aurco, iugulo, tedtricibus alarum minoribus uropygio« que violaceis, pectore caftaneo. 42. VAR IEGATA. Der bunte Baumläufer. Klein, av. p. 79. n. 17. ‚Sylvia verlicolot. Klein „ Vorbereit. p. 149. n. 17. Buntwenzel. Klein: verbefferte VE P. 80. n.2r. Bunte wenzel. Brifon, ornitholog. II. „> 19. n. 32. Grimpereau varie d’Amerique. _ Büffon, Vögel, XVIIL'p: 122. der bunte Guit. guit; mit ı Fig. Märkkui, Naturlex. VI. P- 424. omerikanifeer bunter eh Latham, "Vögel, I 2 P- 595. 1. 20, der bunte Baumläufer. | Latham; Sylt. ornithol. T. P- 293. n. 38. Certhia (Nine caeruleo - nigro, flavo - alboque " varia, 3 ..“ Aues Picar. | ern Ä 633 varia, fübenk fulvo- ne "vertice rubro- nitente,nucha caerulea, Gerin. 'ornith. II. Pi, ‚60. n. 32. “ 9. CAYANA.. Der cayennijche Baumläufer., Müller, Naturfyflem., u. p- 257: n. 9 ‚Cojenni- feher..t> Brifon, ornitholog. 11. b2 11. n. 7. Grinpersan verd de Cayenne. „Büffon, Vögel, XV. P- 119: dei grüne geflech- ‚te Guitguit..‘. ®; B: Martini, Naturlex, VI. p- 437. ayennifeher Baums PR Ä oh Vögel, S. 2. .p- 594. n. ba Ser cayen- mifche Baumläufer. En .»Latham, Syn. Suppl. p: 128. Bossa Creeper. Latham, SyA. ornitholog. I. p. 293. n. 37. Certhia .(Cayana) viridis, nitida, fubtus, albo ftriata, ‚ redtricibus viridibus, ae. interius nigti» cantibus. . ., | Gerin. ornith. u. p- 60. 02.29, 10. CuaLvspa, ıDe Baunlfer mit je 'Halsbande.. . - >: ‚Mer, Naturfyllem, 1. p. ‚257 2.10, ‚faklfär- big bandirter. ‚Briffon, ‚ornitholog. H..p. Pre '. 20, 0. Grimpercau ‚a. collier: du Cap de B. E. | Hafen, Vögel, XVIH. p. 50. der purpurfarbige indianifche Souimanga; mit 1 Fig., | Büfen, Vögel, XVII. p. 52. der Sonimanga mit dem Halıkragen; mit ı Fig. | Martini, Naturlex. VI. p. 457: purpurfarbiger ie diamifcher Baumläufer. "Martini, Naturlex. VI. p. 468. Rahlfürbiger ban- Ä dirier Baumläufer. Lie Rrz Selig- Bi :. Ave Bicar. Certhia, \.Selizmann), Vögel, vl. Tab.s5. der purpurfar- bene indianifche Baumhäcker. Latham, Vögel, I. 2. p. 380. n. 10. der Baum. läufer mit dem Halsb ande _ Latham,) Syft. ornithol. L ‚pP 284:'n. 11. Certhia (Chalybea’) viridi-nitens, ‚pedore en fa- fein antica ‚chalybea. | . I. AFR A Der afrikanifche Besolinfets, Müller, Natürfyftiem, II. P37.n0.1 bunter. .Büffon, Vögel, XVII. p. 72. der grüne, Soui- “manga mit rother Kehle; mit ı Fig. Martini, Naturlex. bie p. 435. der bunte zu läufer. Seligmann, Vögel, IX. Tab. 37. ho L. Lathom , Vögel, l. 2% ‚pP. 586. n. ”. der Zum 9 fche: Baumlänf: pi Latham, Syn. Suppl. p. 227! Abeiean Cikeper, Latham, Syft. ornithol. I. p. 286. n. 18. Certhia (Afra) viridis, abdomine se nid zubro, uropygio ederuleon 1 - B. Büffon , ‘Vögel, XVII. p- 73 BB Latham, Syn. 11. p- 717. n. 18. "Var. Ar ; r Zarham, Vögel, 1:2. p'386. * m #4 Var. a "p. 580. Hol, Latham , Syfk ornithol: I pP. 297. n. 1. R. Sparrmann, muf. Carlfon, Sr II. je 3. Cer- . thia Scärlarina? da Born, Phy Ai ep. 76. Tab. 2, \ Y. Büffon,- Vögel, XVII. PR. . Latham, Syn. I. p.:718. a. 18. Var. Ba Latham, Vögel, I..2. p: 586..n. 18. Var.B. a auale Syl, ornitholog. I, p. 287. n.184Y- m. SPIZA. Aves Picoe. . Certhia. 635 '12.SPIZA. Dir fchwarzköpfige Banmläufer | Müller, Naturfyft. U. p. 257. i..12. Blaukopf. Klein, av. p. 79. n. 18. Sylvie, nich ame- ricana altera. Klein, Vorber. p. 149. n. ne W eißfehnabel, ‚Klein, verbefl. Napa, p. 80... 22. Weiß- Sehnabel. - Brilfon, ‚ornithol, IL p. 10. n. 16. Grimpereau -verd & tete noire d’ Amerique. Büffon, Vögel, XVII. p. 108, der grün und blaue Guitguit mit [ehwarzem Kopfes, mit ı Figur. Martini, Naturlex. VI. p. 441. Weißfchnabel. . Latham, Vögel, 1. 2. p. 592. n. 20. der [ihwarz. . . 'köpfige Boumläufer. | gi SyA. ornitholog. I. p. 292. n. 36. Cer- "thia ( Spiza) viridis, fubtus. caerulea, capite gulaque nigris, Gerin. ornith. II. p. 60. n. 26. er Mothring, av. ‚gen. p. 36. n. 16. Colius, | R Der Baumläufer mit ‚fehwarzer: Mütze. Wr » ‚Klein, av. p. go. n, 22. Sylvia viridis, capite nigro. ‚Klein, ‚Vorber. 'p. 150. n. 22. si Wenzel mit " fehwarzem Köpfe. | Bin, verb. Vögelh.'p. 81. n. 26. ern Wenzel kauf mit. [chwarzem Kopfe. Bri on, ornithol. II. p. ıo. n. 15. Grimperem verd ‘a tete noire du Brefil. Bifon, Vögel, XV. p. 110. der griine Guil- ' gwit mit fchwarzem Kopfe ; wit ı Fig. ee Vögel,1. Tab. 49. der grüne Fliegen- [chnäpper mit dem Schwarzen Kopfe. "2 sZetham, Vögel, 1. 2. p. 593. n. 28. Var. A 2. der BE N $ mit Jehwarzer Mütze. °_. Eatham, G16) Nach Brifon eine eigne Gattung. 636 Äves Picae. Certhia. Latham, Syn. I. p. 27: n. 28. A: Black- -cap- ped Creeper. Y Latham ,„ Syft. ornithol. I. p. 292. n. Er ß. Cer- thia dis , capite fupra nuchaque nigris. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. ıto. der ‚grüne fehwarzkuppichte re des Edwards. Linne, Syft:' Natur. Edit. x. 1 p. 188. n. 27. Mo- tacilla (Spiza) viridis, remigibus primoribus | nigricantibus. Gerin. ornithol. u. p. 60. n. 25. , Der blauköpfige Baumläufer. (*) Klein, av. p. 90. n. 23. Sylvia viridis, capite Seyanen.. . Klein, Vorber. p. 150. n..23. grüner Wenzel mit blauem Kopfe. Klein, verbeflerte Vögelhift p. Sr. n. 3. grüner Wenzel mit blauem Kopfe. Briffon, ornitholog. II. p. 2 2. 2. Grimpere ‚ verd du Brefil. | Büfon, ‚Vögel, XVII. p. 115. de grün und -. blaue Guitguit mit.weißer Kehle; m.'1Fig. Seligmann,, Vögel, I. Tab. 49. der Amslöphge grüne Füisgenfthnäpper. RE, | Latham, Syn. I. p. 7a7= n. 8. B. Blue -headed Creeper. | Latham, Vögel, I. 2. p. 593. 1.28. Ver. > der blauköpfige Baumläufer. Latham, Syft. omnithol. I. p. 292. n.- 36. N. Cer- thia ai gula alba, vertice Be alarum.caeruleis. . Linne, Sytt. Natur. Edit. x. L p. 188. n. 27. B. (1) Naeh Brifon eine eigne Gattung. Motacilla. viridis; capite. eaeruleo. an Gerin. ornith. II. P. 60. n. 24. u d.Der Aves Picae. Certhia. | 637 0. Der ganz grüne Baunläufer. Biffon, Vögel, XVII. p. 17. der ganz grüne Guitguit 5 mit ı Fig. | ‘Mortini, Naturlex. VI. p. 439. Sa grüner Baumläufer. | Seligmann, Vögel, IX ‚Tab. 38. fig. 2. der ganz grüne Baumläufer, M Latham, Syn. I. p. EN 2.28. C. All- "giern "Creeper. ' Latham, Vögel, 1.2. p. 495. n. 28. Var. C der ganz grüne Baumläufer. rer Sylt. ornitholog. I. p. 293. n. 36. Y- 'Certhia corpore toto viridi, fubtus dilutiore, ‘3; ER ara. Der Purpurfarbige Baumläufer. Müller, Naturfyflem,. II. p 257. 0.3. Pur- pwfärbig. Briffon, ornitholog. 1. p- 16. n. 07. Opern pourpre des Philippines. Biffon, Vögel, XVII. p. 42. der purpurbraune Souimanga mit rother Bruft; m.ıFig. Halle, Vögel, 2 501. n. 557. der roihe Gejang- kolibri? ‚Klein, av. P. 107.n. 2, ‚Faleinellus, colore pafle- ris Hifpanici® Klein,“ Vorbereit. p. 198. n.2. Purpurköpfchen? Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 110. n.2. Purpur- . köpfchen, Nochtototl? Martini, Naturlex, VL P- 455. iger Baumläufer. Latham, Vögel, I. 2. p. 578. n. 8 der purpur- farbige Baumläufer. Latham, Syt. ornitholog. l.p. 283. n. 8. Cer- thia (Purpurea) fubtus coccinea, capite, gula a NIE violaceis, f / Erg ....@erin, x 638 ‚ÄAves Picae. Certhia. "Gerin. ornithol. II. p- 58. "Tab. 200. fig, ®. das Männchen. fig. 1. das Weibchen. Seba, thef. I. p. 69. Trab. 42. Avis Nochtototl ? Moehring «.@V. gen, P- 79.,0. 102, Bun adfinis ? ß. Der Baumläufer mit violetter Kehle. Büffen, Vögel, XVIIL p. 47. der. Baumläufer mit viol.tier Kehle ul rother Bruft. Martini, Naturlex. VI p. 45e. Letham, Syn. I. p. 708. n. g.B. Latham, Vögel, 1. 2. p. 579. n. 8. Var. B.# Latham, ‚Syft. ornitholog. I. p. 28. n. 8. Y. ‚Certhia caltaneo-rubra, capite virefcente, gu- la violacea, pedtore rubro, han gi cauda- que chalybeis. . Sonnerat, Reife n. Neuguinea, PD. 25. die dritte Art Baumläufer ; mit ı Fig. 14. SENEGALENSıS. Der fensgalifihe Baum. Martini, Naturlexicon, VI. p. 466. fenegalifcher läufer. Miller , Naturfyfl. II. p. 258. on. 14. [enegalifiher. Brijfon, ornith. Il. p. 18. n. 29. Te vio- - let du Senegal. Büfon, Vögel, XVII p. 48. der violette Soui. manga mit rother Bruff; wit ı Fig. Baumläufer. - Latham, Vögel,.I. 2. p. 579. m. 9 der fene- galifche Baumläufer. Latham, Sylt. ornithol. 1. p. Br n. 10. Certhia (Senegalenfis) nigro- violacea, vertice gulaque viridi - aureis, pectore coccineo, alis ‚cauda- que fufcis. Gerin. ornith. Ol. p 58. Tab. 199. fig, 2. 43. PuR- z . nm 3 Aves Picae. Cerchia.. \ | 639 # ‚Purrurea. Der virginifche Baumläufer. Ä Halle, Vögel, p. 508. n. 582. der Purpurfarbene Gefangkolibri. Klein, av. p. 108. 0. 9. Falcinetlüg ‚Phoeniceus. Klein ; Vorbereit. p. 199. n. 9. SER Pur- purvogel aus Wirginien. . Klein, verbefl. Vögelhift. p. 110. ı n. 12. virginia | ehe Klette. \ Brifon, ‚ornitholog. N. p. 16. n. 26. Grimiperenu pourpre de Virginie. | Biffon, Vögel, XVII. 'p. 95. ‚der Purpurvogd mit dem Baumläuferfchnabel,. Martini, Naturl. VI. p. 457. Purpurktete Atototl. Latham, Vögel, 1. 2. p. 590. 0. 25. der virgia . mifche” Baumläufer. | Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 291. n. 33. Cer- ", thia (Purpurea) corpore toto purpureo. ‘Gerin, ornith. II. p: 59. Tab. 202. fig. 1. Mothring , av. gen. P- 79. 0. 102. Troglodyne adfinis. 15. GurTuratıs, Der brafilianifche Baumläufer. Müller , Naturf. II. p.258. Grünkehlchen, Briflon, ornitholog. II. P- 17. n. 28. pen noiratre du Brefil. Büffon, Vögel, XVII. p. 93. der braune Vogel ‚mit dem. Baumiiuferfehnabel. - Martini, Natutlexicon, VI. p. 442. grünkehlichter Baumläufer. Latham, Vögel, 1.2. p. 590. nm n. 20. der brafiia- nifche Baumläufer. Latham, Sylt. ornitholog. 1. p- 291. n. 32. Certhia (Gutturalis) nigricans, fincipite et gutture virie di-nitente, pedtore purpureo. | „Gerin, ornith. U. p. 59, "Tab. 202. fig. 1. Br 16. Pınus. 642 i6. 17. Aves Pica. _ Certhia. Pinus, ‚Der Tormenbagisläufer, re Müller, Naturfyf. I. p. 258. n. 16. Blouflügel. Pennant, ard. Zoolog,. II. p: 385. 0. 633 der Fichtenfänger. Brijjon, ornitholog. I. p- ATL. n. 15. unge d’ Amerique. Büffon, Vögel, XVI. p. 114. der Tohelehriechen; mit ı Fig. Martini, Naturlex. VI. p. 428. Blauflügel,. Ton- nenbaumhäcker. Seligmann , Vögel, VII. Tab. 67. (der Tannen- baumhäcker.. Latham, Syf. ornithol. II. p. 537. u. ım. Syl- ‘via (Pinus) olivacea,. fubtus flava, loris ni» gris, alis caeruleis, fafciis duabus albis. Hermann, tab. alinie, animal. p. 205. Certhia Pinus. Crventara. Der bengalifche Bountäufer () ‚Müller, Naturfyft. IL. p. 259. n. 17. Rothkopf. Klein, av. p. 108. n. 19. Falcinellus Bengalenfis. ' Klein, Vorbereit. p. 201. n. 19. die bengalifche Klette. _ Klein, verbefl. Vögelhilt.. p. II. n. 22. Schwarz, weiß und rothe Klette. Briffon , ornithol. II. p. 18. n. 31. Grimpercau de Bengale. \ Büfon, Vögel, XVIM. p. 74. der roih, Schwarz und weiße Souimanga,; m. ı Fig. Martini, Naturlesicon, VI. p. 463. vorkkpfichter RER er. Selig. (2) Penmant rechnet diefen Vogel zu den Metacillen; Brifon zu den Meifen; Latkam unter feine Sylvien. _ Ueberhaupt - herrfcht in der Befchreibung deffelben fehr viel Verwirrung, worüber man Martihi Naturlexicon a. a. O. umftädlicher nashlefen ran U 1 " Aves. Picas, | „Certhia ‚648 Seligmann, Vögel, iv. Tab 5%. dir kleine Schwere ze, weiß und rothe indianifche Baumkleite. ie Latham, Vögel, 1.2. p. 600. N. 48 ar bengali: N x; fehe Baumläufer. - Latham, syt. ornitholog. np. 296. n. st. Certhia (Cruentata) nigro » caerulefcens, fubtus alba, ‚vertice, cervice, dorfo. uropygioque rubris. Linne; Syft. Nat. Edit. X. 1 p. 119. n. 4. Certhia . CCruentata ) nigro. caetulefcen:, fubtus alba, vertice, cervice, dorfo uropygioque rubris, Gerin, ornith. a. p- 57. Tab. 198. & I: 1 8. F LAVEotA. Der Zuchervogeh, Müller, Naturfyft. I. p: 259. n. 18. Zuchervogel Pennant , ardt. Zoolog. ll. p. 268. n. 91. der wi | indifche Baumläufer. \ “Klein „ verbeil. Vögelhift. p, zıt. h 2. Seas und gelbbiunte Baumklette. Briffon, ornithol. IL. p: 19. n. 3. Grimpercau od Suerier de la Jamaique. Bü ifon, Vögel, XVII. 'p: 126. der Zuch, frofe fers ‚mit ı Fig 5 | Selıgmann, Vögel; V. Tab. 17. dar fchvars und gelbe Baumlöuferlein. | Martini, Naturlex. VI. p. 474. Zuckervogel, Laiham, Vögel, 1. 2. p. 601. n. 42. der Zu: chervogel. Latham, syf. ernitholog. L p. 457. n. 53. Bann. thia (Flaveola) nigra, fubtus uropygioque lu-- tea, fupereiliis exalbidis, redtricibus lateralibus. apice albis. Linne, Syft. Nat. Edit. X.1. p 119. fi. 5; Certhia (Flaveola) nigra; uropygio pedtoreque luro; | fuperciliis, macula alarum Rene ug ‚apicis bus albıs. IR. IL. Ba 2 1 3 ; Ss tl Day Gern, [4 N Pa 642° Aves Picae. Certhia. Gerin. ornithol. II. p. 57. Tab. 234. (*) Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 292. 0. 5. der weflindifche Baumläufer. , ‚£. Der martinikijche Baumläufer.C) Klein, av. p. 74. n. 10. Lufcinia feu Philomela .efufco et Juteo varia. Klein, Vorber. p. 140. n. Io, Sehwarz und gelb- bunte Nachtigall, ‚Klein, verbefl. Vögelhift. P- 75. 0.10. fihwarz- . bunte Nachtigal. Brijfon, ornitholog. II. 'p. 4. n. 3. I . de!la Martinique, ou le Sucrier. Büfon, Vögel, XVII. p. 126. 129. der mar- tinikifche Zuckerfrejer ; m. I Fig. ‚Sehgmann, “Vögel, IX. Tab. 52. Baumkletterer mit gelbem Bauche. "Latham, Syn. Il. p. 737. n. 42. A. Yellow-bellied ‚Creeper. 'Laiham, Vögel, T. 2. p. 602. n. KR Var. % der martinikilche Baumläufer. Lotham, Syf, ornithol. I. p. 297. n. 53. .B. Cer- thia fufco-cinerea, fubtus uropygioque lutea, eriflo fupergiliisque albis, rectrieibus apice -albis. 'Gerin. ornith, II. p. 61. n. 37. ey. Der bahamifche Baumläufer.(*) Borow/ky, 'Thierreich, U. p. 155. n. 5. der Zu. ckervogel. | Klein, av. p. 74. n. 9. Lufcinia pedtore al, Parus bahamenfis. Klein, Vorbereit. p. 140. n. 9. Gelbbri pl von Bahama. Klein, {3) Nach Brifon eine eisene Gattung. (4) Nach ‚Brifon eine eigne Gattung, ? ® | © . Aus Pican, Werra, 4643 EN, Klein), verbeffl. Vögelhift. P- 75. n. 9: Gelbbrüßet, | “0 ,Briffon, orhithol; u. p- 6 n. 3 hi de +Bahama. Büjfon , ‚Vögel, xyI [. p. 130, der Bahamifihe Baumlöufer ; mit ı Fig. Martini, Naturlexicon, VI p. 477. bahamifchr Baumläufer. | Seligmann, Vögel, m. Tab. 18. die bahamifihe Meijt. . Latiham, Syn. It. P- 737. n., ‚42. B "Bahama- Creeper. Lotham, _ Vögel, 1. 2. yeah n. 42. Var B. der | bahamifche Basiläufer., “ Latham, Syft. örnithol. I. p. 297. n. 2. %Y. Cer= thia fülea;; fubtus. lutea, gula pallida,' abdo- mine infimo FRNOR erg Huperei liis albis. al . Gerin. ornith. Il.p. en, n. 20. 7 By Der DRIN von der MB ya Zi 5 Barthol mac. "ya 'Latham, Vögel, L 2. p. on. mpm der File „ felgelbe Baumliufir:” nV wi"... in, ‚Syft. ornithol. I. p. 297. 0:52. Y« Cer- thia fupra; plumbeo - fufca, fübtus-Aava, fuper eiliis flavelcenti - viridibus „(uropygio fabvire- - fcenti, criflo albido, Foree, ii alis, 'caudaque fufeis.. 2. 0%: Muf. Carlf. Fafc. II, Tab. 37. ‚Gerhia ie \ - lemica. ey ‚44: SANGUINEA. ‘ Dir blutrotle Baymlägfer. Büfon, Vögel, AN PP 161: ei blutrothe Baumläufer.., ‚ Latham, Vögel, 1. 2. 5; 603. n. 2. Nr karmoi- 0 finr orhe Baumlänfer. RR . Ki Ss 2 ae " Latkkm, & I 644 7.2 es Picae. Certhi. Beth, Syf. oriücholeß T. p: 290. n. 20. Cer- thia (Sanguinea) faturate coceiuea, abdomine obfeuro, criflo albo, remigibus (iundariie ca- „ftaneo - ei el, Priioribus retrieibusque nigris, | | 45. Vırens. Der grünliche Baumliufer. ie | | OR Vögel,. XVIUL nr 162. der. grünliche Baumläufer. | Lathom, ‚Vögel, L 2. p. 603 n. 44 der oliven- grüne‘ Baumläufer. „‚ Latham , Sylt. ornitholog. I..p . 290. n. 31. Cer- thia (Virens) olivaceo- viridie, loris nigrican- „tibus. „remigibus caudaque flavo marginatis. 46. Rumba. Der fiharlachrothe Baumläufer.(5) ‚Büffon, Vögel, XVIIL :p. 165. der rothe Baum- dläufer. ‚Latham, Vögel, I..2..'p. 604. n. ih der Ihar- | ‚ lachrothe Baumläufer, | EN 41. c INNAMOMEA Der zinmtfarbne Baum Sca “ Maufers 415 Büfon, Vögel, XVII. P 164 der zimmtfarbige > "Batmlänfer. | Latham; "Vögel, I. 2. P- 3 1. 46. zimmt- farbige Baumläufer.- -Latham, Syf. ornitholog. Ip. 298. n. 56. Cer- thia (Cinnamornen) cinnamomea, fübtus alba, . "48. le ASSARIENSIS. Der wir arfchs Baumläufer. "Klin, av. pP: 107. n. 7. Falcinellus rex Horom, ‚Kakopit'Tfioei. v Er p. 199. n.%. si Klein, Be on Latham rechnet ihn mit zu Certbia Cardinalis. Syft. ornith. P- 290. n. 29. ‚Abkbbee Cerchin. re N Klin, veibefk Vögel. Pr ‚no. n. 10. . Blumen. könig. Halle, Vögel, p. 503. n. 564. king. Briffon, ornitholog.. 2. P- 23..n. 6. Colibri des wt>slndes, : Büfon, Vögel, ‚XVII. p 165. der macearfihe | e Baumlöufer ; m. ‚2 Fig. et Latham, Vögel, L. 2. p. or n. 0. dis macafe farifche Baumläufer. | Latham , Syft. ornithol. 1. p. EN n. 72. Certhia (Macaflarienfis). viridi - aurata, fubtus. nigtie .,,, cante-fufca., / 0. Inpıca. Der indi ifehe Kainlkafe 2 lein „av. Ps 108: n. 12. Falcinellus Cyaneue. _ Klein, Vorbereit. p. 200. n. ı2. Weißkehlchen. Klein, verbeflerte al: p- zir, m, 15. Weiße kehlchen. 07 | ‚Halle, Vögel, p:504. n. 368. eh hellblaue Kolie . brifpscht, mit weißer Kehle. | ” ..» Briffon, ornitholog. II. p. 25. n. 10, abet bleu > des Indes. | "Büfon, Vögel, XVII. p. 166. gr indifche Baumläufer ; mit I Fig. „ Latham, Vögel, 2. p. 605. n 40. der indifche Baumläufer.. . Latham, Sy. ornitholog. 1. p. 301. n. 73. Cer- ‚ thia! (Indica) RR er ar Aaeriong) ; albefcente. 50. Amsoı NENS 18. Dır ambef Baum. ! läufer.(°) „»Briffon, ornitho]. H, ‚P-26. n. 12. Colibri d’Am- ‚ boine. R en 2. | Büffon, | (6) Kein rechnet ihn zu feinem Blumenkönig Certhia Macof FR: \ v- 646 > Latham , Vögel, I. 2. p. 605. n. 2 der amboini- | Aves Picat | > Cerhia, | Bifon; Vögel, KUH. p. Se ir amboinifshe Baumläufer ; m. ı Fi ig. Sihe Baumläufer. Lathom, Syt. ornithol. I. p. 301. .n.74. berehia ( Amboinenfi s) cinereo- grifea, fubtus viridis, capite colloque flavis, viridi - ae pe- . dtore rubro, alis nigris. ji | : 5x. MExıcAnAa. Der rothe mexikanifche Baum- läufer. Klein, av. p. 107. n. 1. Avicula all, Klem, Vorbereıit. p. 198. 1. 1. das ReeleR Fon | teillin. | Klin, verbefl. Vögelhill 4 110. n. Br erlan [ehe Baumklette. Haile, Vögel, p. 5e2. ” 558. der rothe Gefang- ß. Der Yaltı, Schwarz gehänbte: mexikanifche | kolibrı mit griimer Kehle. Briffon , ornitholog. IL p. 15. n. 24 Geimpereau rouge du Mexique. Büfen, Vögel, XVII. p. 8. vr rothe Vogel mit dem Baumläufer/chnabel; mit‘ı Fig. Latham, ‚Vögel, I. z. p. 539. n. Kat vr vothe Baumläufer. . Lotham, Syfi. ornithölagl IL. p. 308, n. 27. NE (Coccinea) rubra, pileo dilutiore, gula iugulo- que viridibus, remigibus apice caerulefcentibus. Moehring , av. gen. W 79. n. Io2. en adfinis, Baumläufer. Klein, av. p. 80. n. 20. Sylvia rubra, roflto lon- gior 1; Klein, Vorbereit. p. 149. n. 20. ‚osler Wenzel mit Schwarzer Haube. Klin, — Aves Picas. a Cerchia, 2 ei Klein, verb. Vögelhift. p. 80. n. 23. vorher Wen. zel mit Schwarzer Haube. ‚Brijon, ‚ornitholog. Il. p. 16. n. 25. Geimpereau rouge & t&te noire du Mexique. _ Büffon, Vögel, XVII. pP... der rothe Vogel mit Schwarzem Kopfe. SR Martini, Naturlex. VI. p. 462. rother Baum- 2... läufer mit Schwarzer Haube. Latham , Syn. IL p. 722. n. 23. A. Latham, Vögel, I. 2. ‘p. 589. n. 23.' Var. A. der .rothe fehwarzgehäubte Banmläufer. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 289. n. 2m. ß. Certhia pallide rubra, remigibus redtricibus- que faturatioribus, capite, nigto, teeiricibüs alarum flavo -aurei. Er CınerEA, Der afchgraue, Be Büffen, Vögel, XVIM. p.. 168. der, afchgraus Baumläufer. Latham , Vögel, I. 2. p. 589. D. .22. der afehe graue Baumläufer. Latham, Syfi, ornithol. I. p. 280. 1. 25. Certhia. ‚(Cinerea) viridi Aves Picar. | ri OB, ‚649 | ee Beifon, arirhali ILp4n + Grimpereau des Philippines. M ‚Biüffon, Vögel, XV, pP 35. der Phiippinfche Baumläufr. j Mortini, Naturlexicon, M. p: 55 Phiipimifeher ‚Baumläufer. | Latham, Vögel, I. 2. p. 581. n. 12. der philippi. nifche Baumläufer. je ‚Latham, Syft. ornithol, I. p. 28. n. 9. Certhia (Philippina) redtricibus 2. intermediis longifhi- mis, corpore fubgrifeo virefcente, fubtus albo» Blavefcente. - . Sonnerat, Reif. nach Neuguin. p. 25. die zıveyte Art Baumläufers m. ı Fig. ‚AR Vıoracza. Der violtfarbige Han, ‘ Müller, Naturfyflem, 11. P- 260. n. 22. violt- .. \ärbiger:. Müller, Naturfyfem, Suppl. p N 7. a" violette. Baumläufer. - . Briffon, oraithol. II. p: ı5. n. = ‚petit kunde, | reau a longue queue du Cap de b. E. Biffon, Vögel, xVI. p- 79, der langfehwänzige Souimanga mit violeiter Kehle; mit ı Fig. ı Martini, -Naturlex. VI. P- m BiPIche Baum» läufer. : ' Latham, Vögel, 1. 2. pP 587. n. 19. Ka Violeh. 2 köpfige Baumläufer. . Zatham, Syft. ornithol, I. p. 288. n. 21. Certhia (Violacea) redtricibus duabus intermediis lon- . giflimis, corpore violaceo-nitente, ‚pedtore ab» domineque luteis. 33. Levionica. De zeilanifche Baumläufer. Müller, Netarty Qi » II. p. 260. 0, a Rofl. „Fürbiger. „ | Ss sS Müller, i 550 | Aves Pia. Geriiih Müller, Naturfyft. Suppl. p. 99. N. > "der Dry. farbige. Brilon, erniiihplki, IL. p. 7. n. 10, Grimperean ) olive des Philippines. | Biüffon, Vögel, XVII. p. 38. IR olivenfarbige ‚Sonimange mit en he af em. mit ı Figur. Martini, N aturlex. v1. p- 458: roßfarbiger Baun- u 2 länfer. ‚ Lathom, Vögel, 1. 2. p. 582. n. 9. der zeyla. mifche Baumläufer. ‘Latham, Syft. ornithol. I. p. 285. n. 15. Certhia (Zeylouica) pileo viridi, dorfo ferrugineo, _ abdomine flavo, gula uropygioque azureis. I Sommerat, Reif. n. Neuguin. p. 25. die erfte-Art Baumläufer; mit ı Fig. ß. Latham, Syn. I. p- 713.0. 13. A. Latham, Vögel, 1. 2. p. 583. n. 13. ‚Var. A, Latham, Syft. ornithol. I. p. 285. n. 13. ß. Cers thia fufca, pileo tedtricibusque alarum viridi- bus, uropygie purpureo, peciore infimo ab- domineque albis. 24. CyaneEa. Der fchwarz und blaue Baumläufer. Miller, Naturfyft. II. p.260. n. 24. /[chwarzblauer, Klein, av. p. 108. n. ı1. Falcinellus de Guitguit, ex infula Cuba. Klein, Vorbereit. p. 200. n. ı1. Kurzfchwanz, Langhals von der Infel Cuba. Klein, verb. Vögelh. p. ııo.n. 44. ‚Langhals und Kurzfchwanz. Halle „ Vögel, p. 504. n. 567. der fehwarzblaue Kolibrifpecht mit verfilberter Stirn. Brijfon, ornith. II. p.9.n. 23. Geiimperean bles du Brefil. “ Büfon, Auns Bear; | Certhia, 651 0,0 Büfon, Vögel, XVII. p. 98. der Sehworz und un blaue Guitgwits mit ı Fig. ‚Martini, Naturlexicon, VI. p «464. Jehwarzblauer - Baumläufer. Seligmann, Vögel, VIU, Tab. 54 ‚der ehwarz und blaueBaumhäcker. | | Latham, Vögel, 1. 2. p. 591. n. 26. der ee “ und bie Baumläufer. Latham, Syn. Supplem. p. 128. bei and blue Creeper. a syth. ehihhal. I. p. 291. n. 34. Certhia (Cyanea) caerulea, fafcia oculari, 'hummeris, u cd caudaque nigris, pedibus rubris. ‚Jonjton, av. p. 206. Guiracoereba. Mochring, av. gen. P. 36. n. 16. Colius. BC. obfeure viridis, Iretibın remigum interio- ribus tedtricibusque alarum ke {ul- phureis. * Latham, Sylt. ornithol. I. p. 29. n. 34. B. 25. Lorrenia. Der ‚Lootensvogel. Miller , Naturfyit, I. ir 261.0. 25. von Lootens Vogel Miller, Naturfyfiem, Suppk p. 99. n. 32. ie Violetfleck. | ‚Brijjon , ornitholog. ln. P- 12. n. 19. Grimpereau verd de Madagafcar. ‚ Büffen, Vögel, XVIN. p- 65. der Reden: Angala- Dian.. Martini, Naturl. VI. p.451. Lotensvogel, | Latham, Vögel, I, 2. P« 584. 0, 16. der Lotens- Baumläufer. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 2 286. n. 16. Cer- thia (Lotenia)_ Bhrulen; fafcia pedorali ru- bro - aurca, loris atris. Gerin, 652 Aves Pican Certhia. Gerin. ornithol. n. p- 160. n. 29. Donndorff, Handb. der Thiergefch, | p 252. n. 6. 2 der Lootensvogel. 53. Omnı coLor. Der a ne , (2) . Klein, Vorbereit. p. 199. n. 8. erslanifehe Baum. klette. Klein, verbefT. Vögelhifl. B 110. n. ır. erylan Sehe Baumklette. ‚Büffon, Vögel, XVII. p. >o. der Souimanga mit allen Farben; mitı Fig. Martini, Natürlexicon, :VI. p. 473. zeilon jeher Baumläufer von allen Farben. Latham, Vögel, I.2. p. 585. n. .17. der Peer ne Baumläufer._ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 286. n. r7. Certhia (Omnicolor) viridi‘- aurata, variis ih nitens. | 54. CAFFRA. De cafferfche ern () Müller, Naturfyft. Suppl. p.'97. n. 26. der capfche braune Baumläufer. Büffon, Vögel, XVII. p. 139. 169. der kapfehe- braune Baumläufer. Martini, Naturlex. VI. p. 445. kapfiher brauner Baumlänfer. 1 Latham, Vögel, I. 2. p. 610. n. 67. der braune - ‚capfche Baumläufer. Pallas, Naturgefch. merkw. Th, VL p.e1.der _ kaffrifche Baumhäckel. EIERN, tab. affin. anim. p. 195. Certhia Cafra, . A. Pır- (8) Brifon hat die hieher ai aus Rlein und Seba zw der vorhergehenden Gatrung gezogen. (9) Ift nach Pallas mit Merops Caffer. u. Upupa Promerops Linn. völlig einerley, und find alle bey diefen beyden Gattungen x aufgeführte Synonymen bieher zu rechnen, Auss Picae. nCerthia, . 653° A. . Perindrungen gegen die XIT, Edition, und Ver- 0 mehrung der Gattungen dirfes Gejchlechts. | De Gefchlecht ift mit 29 Gattungen vermehrt. Bey:der iften Gattung find zwey, bey der 4ten zıwey, bey der ııten drey, bey der ızten vier, bey der a3ten zıwey «bey. der 23ten zwey Varietäten aus einan- der gefetzt, und bey. der ıgten ilk wir Varietät 8 augen, Bee B. Niver, Gattungen. “ m Der pohrte Baumläufer. ©. Muf. Carlf. fafe. AL Tab. 59. Certhia polite, Latham, Vögel, 1. 2. p. 612. n. 73: der polirte "Baumläufır. Latham, syt. ornitholog. in p. 287. n. 19. Cete - . thia (Polita) nigricans, pedtore, capite corpo- - reque fupra vitefcenti parumque purpureo-me- tallino, macula fubaxillari fava. 2 a. Der afiatifche Baumläufer. | N Latham, Vögel, I. 2. pP. 609. n. &. der ba; | tifche Banmlöufer. Latham;. Syft. ornithol. I. p. 288. n. 22. Cer. thia (Afıatica) faturate caerulea, alis fufcis, [Os fo: pedibusque atris. 2 Der fehmupftabacksfarbige Buomkiufer. N Latham, Syn. uPRISN: P- 129. Snuff- colonred | Cieeper. ni. Latham, Vögel, 1.2. ) 608. n. 5 der Jehnpf- | tabacksfarbige Baumlänfer. | ‚Latham, ‚Syft. ornitholog. I. p.' 289. n. 26. Cer- ‚thia CTibesins) redtricibus duabus intermediis longiflimis, corpore fupra, capite colloque taba- eine, fubtus viridi, redricibus sn ‚Dipl EN eantibus. a h ai ® ; . n7 2 4: Der 654 Aves Picae. Certhia, 4. Der rothrückige Baumläufer. Latham, Syn. Auen 132; Red. backıd Creeper. Laiham, Vögel, I. 2. p. 607. n. E22 ‚der: ro. rückige Baumläufer. Latham , Syft. ornithol. I. p. 290. n.28. erden (Erythronotos ). coccinea, fubtus rufo- alba, . lateribus colli fafcia nigra, tedtricibus alarum | atro-viridibus, remigibus caudaque nigtis. Sonnerat, voy. Ind. p.'209. Tab. 117. fig. 1. ‚ Geim- . pereau a dos rouge de la Chine, 5. Der rußbrasme Baumläufer. Muf. Carlf. Fafc. II. Tab. 56. Certhia ae ‚Latham, Vögel, I. 2. p. 6ır. n. 71. der ruß- | braune "aumläufer. Latham, Syft. ornithol. I. p. 294. n. 42. Certhia (ignobilis) fupra fuliginofo- nigra, fubtus Cie nerea, lincolis ellipticis albidis. 6. Der gewellte Baumläufer. | Muf. Carlf. Fafc. I. Tab. 34. Certhia ie Biiffon, Vögel, XVUN. p. 143, der gewellte ‚Baum- läufer. Latham, Vögel, T 2. .p- 610, n. 68. der gewellte Baumläufer, Latham, Syfi. ornithol. I. p. 295. n. 2. Cer- thia (Undulata) fupra cinereo- fuliginofa , fub. tus alba, ni gro transverfim undulata. T Dır ‚neuholländifche Baumläufer. .'. White, voy. p. 186.297. New Holland Creeper. (Männchen und Weibchen abgebildet. ) White, Reif. n. Neu-Süd-Wallis; in dem Ma- ‚gazin merkw. Reifebefchr. V. p. 129. die MEU- „ OÜRORR ER Baumklette. (Certhia vara) Latiham, - : Picat., | - Gerthia.. 655 te, Vögel, I. 2. .p. 609. n. 64. der neuhols ländifche Baumläufer. Latham, Syft. ornitholog. 1. p. 296, n. 49. Cer- “thia (Novae Hollandiae) nigra, fubtus albo ee Ariata, fuperciliis maculaque aurium albis, re- migibus rediricibusque flavo marginatis. 8. ‚Der grauliche Baumläufer aus Neukaledonien. PreEaiham, Vögel, TI. zip. ee n. 65. der grau- liche Baumläufer. Latham, Sylt. ornithol. 1. p- 296. n. so. Cer- thia (Incana) fubfulca, collo remigibusque . eanefcentibus. 9. Der fremde Baumläufer. Ä Latham, Vögel, 1. 2. pP 609. n. ‚66. der m. de Baumläufer. ‘Latham, Sytt. ornitholog. l.p. 297. n. 54. Cer- thia (Peregrina). olivacea, fübtus flava, fafcia + .alarum bifida pallida, cauda fubforficata, re- ‚ drieibus 2 exterioribus apice intus albis. 10. The Baumläufer mit Kniebändern aus Surinam, Muf. Carlf. Fafc. II. Tab. 36. Certhia armillata. Büffon, Vögel, XVII. p. Re der Baumläufer mit Kniebändern. Latham, Vögel, I. 2. p. 6ır. n. ci Kar Baum- läufer mit Kniebändern. Latham, Syf%, ornitholog. I. p- 298. n. 55. Cer- thia (Armillata) viridis, alis complicatis, fü. - pra nigris fubtus Iuteis, humeris, femorum ‚ armillis maculisque aliquot uropygii fapphi- rinis, ın. Di graubäuchige a aus Afrika, 0 Latham, Syn. a p. 298. Ash -;bellied Creeper. Lathan, 656 ‘Aves: Picae. : Certhia.. Latham, Vögel, I, 2. p. 606. n. Ei; den. grau- : bäuchige Baumläufer.\: Latham, Syf. ornithol. I. P- 298. n. . 37. Cer- thia ( Verticalis) viridi-olivacea, fubtus cine- rafcens, vertice viridi, Br mndagle fufeis.” 13. Der indigblaue Beumläufer, u Indien. Latham, Syn. Suppl. p. 130: Indigo Creeper. Latham, Vögel, I. 2. p: 666..n. „=. der indig- blau: Baumläufer. Latham, Sy, ornitholog: T. p. 298: n. 58. Cer» . thia (Parietum) cyanea fubtus rufa, fupereiliis gulaque albis, fub oculis ad nucham linea nigra. Sonnerat, voy. Ind. IL. p. 268. ar de mu . railles des Indes, 13. Der Baumläufer mit Haie Steiß, vom ‚Vor. gebirg der guten Hoffnung. - Letham, Syn. ba ah p- 31. Blue - rumped ‚Creeper. ee Lotham, Vögel, T. 2. p. 606. gi Baumläufer i mit blauem Steiß. Latham , Sylt. ornithol. 1. p- 298. n. 59. Certhia (Viridis) viridis, uropygio caeruleo, gula ru- _ bra, remigibus caudaque le an . Sonnerat, voy. Ind. Il. p. 268. Tab. 116. fig. 2. Grinipereau verd du Cap de b.E. 14. Der gelboäuchige Baumläufer , aus ah - _Muf. Carlf. Fafc. II. Tab. 35. Certhia lepida. Büffon, Vögel, XVIIL p. 144. der nette Baum- | ' läufer: Latham, Vögel, I. 2. p: 616: n. = der nit Baumlöufer: : | B Laiha m, = Aves Picar. "Certhia. 657 Latkamı, ‚Vögel, 1. 2. p. 666. n. 54: der gelb- ‚bäuchige Baumläufer. © i Latham, Syn. Supplem. p. 1. Yallow- bellied | Creeper. Latham , Syft. ormielilag: I. p. 298. n. 66, Cer- thia (1 ‚epida) violaceo- nitens fubtus flava, fin- cipite viridi, lateribus colli firıga longitudina« | li virefcente alteraque violacea, gula rubro- fe Sonnerat, voy. Ind. Il. p. 209. Tab. 116. net. Grimpereau de Malacca. . ß. c, violaceo- purpurea, fubtus flava, genis fulco= virefcentibus, gula iuguloque rubentibus, ‚Latham, Syft, ornithol. I. p. 299. n. 60. .£. 25. Der gelbrückige Baumlänfer aus China. Latham, Syn. Supplem..p. 132. 0. 56. Orange» backed Creeper. Latham, Vögel, I. 2. p. co. n. 56. der te x rückige Baumläufer. | i ‚Letham, Syfl. ornithol. I. p. 399. n. 61. Cer- thia ( Cantillans ) ‚caerulefcente grifea, dorfo fupremo macula corporeque fubtus flavo. Be Sonnerat, voy. Ind. H. p. 210. Tab, % fig. : 2. . Grimpereau fifleur de la Chine, | \ 1 ee Der gebüfchelte Baumläufer. aus Benzalen, i Latham, Syn. Supplem. P- 132. n. 57. Tufted 'Creeper, Latham, Vögel, 1.2. p. 607. n. 57. der ges büfchslte Boumläufer. “ Latham, Syft. ornitholog. I. p. 299. n. 62. Cer: .thia (Cirrhata) olivacea, abdomine caudayue ‚nigris, lateribus pectoris eircho davo,, | 11. Band 1. Th. “Te 17. Der 658 Aves Picar. Certlia. 17. Der rothfchnäblige Baumläufer aus Imitien, Lathom, Syn. Supplem. p. 133. n.58. Red- billed Creeper, Latham, Vögel, I. 2. p. Cor. 2.58. der roth- [ihnäblige Baumläufer. Latham, Syft. ornithol. I. p. 299. n. 63. Cerihia (Erythrorynchos) olivacea, corpore fubtus al- bo, alis caudaque nigricantibus, roftro rubro. 18. Der gelbflügelige Baumläufer aus Bengalen. Latham, Syn. Suppl, p. 133. n. 59. Yellow-win- ‚ged Creepen. Latham, Vögel, I. a. p. 608. n. 59. der gelb. fügelige Baumläufer. ‚Latham, Syft. ormithol. I. p. 299. n.:64. Cer- thia (Chtyfoptera) nigricante aureoque varia,, tectrieibus alarum Aavis, temigibus ned nigris. -19. Der Ingfeinäbhee Baumkäufer im Bnaetah Latham, Syn. Suppl. p. 133. n. 60. Pan -bil. led Creeper. Latham, Vögel, I. 2. p 608. n. 60. der lang- fchmäblige Baumläufer. Zatham, Syf. ernithol. 1. P- 299. n. AR ‚Corthia E (Longiroftris) olivaceo-nigricans, vertice nu» chaque pallide viridibus, iugulo peelotequg al- bis, abdomine flavefcente. 20. Der flreiffehoänzige chinefifche Baumlöufer. Jatham, Syn. Suppl. p» 133. n. 61. Barred-tail Creeper, | Latham, Vögel, 1. 2. p. 608. n. 61. „der Rreif- ' Jchwänzige Baumlönfer. Latham, Syü. ornithol, I. p. 300. m, 66. Cer- thia (Grifen) © einereo- en fubtus rufelcens, eauda > Aves Picae. rn Cerchid, - 659 - © eauda Theil mi, eldriehi Fark interne. düs fufeis, lateralibus rat omaibus ad api- tem falcia nigra. ' Sonnerat, voy. Ind. II. p. 210, Tab, u. fig. 2. _ Grimpereau gris de la China: ges ar, Der cherne .Baumlänfer in Wefindin. | . Muf. Carlf. Fafe. IV. Tab. 78, Certhia aenea, Lathom, Vögel, I. 2. P 612. n. 124 der ee ‚Baumläufer. - - 1 Sylt; ehkalse La ‚300. n. 68. Cer- ‚x thia \ Aenea) ex viridi a alis fuligino» a. fis,, cauda atro - nitente,, ‚roflro N ng nigris, 22. Der. blaukehlige Baumläufer auf EA -* Muf. Carlf. Fafc, IV. Tab. 79. Certhia Gularis, Latham, Vögel, 1. 2. P- 612, ‚2.75. der blaue kehlige Baumläufer. | Latham, Sy. ornitholog. . p- EIS n. 69. Certhia (Gularis)' corpore cinereo-olivacea, fubtus us tea, gula, tugnlo le, parte or fe TICeO- caeruleis, 23. Der Baftardbaumläufer in Berlin | Muf.. Carl.) ‚Fale, IV. Tab, 80,. Certhia trö= ng ‚ghilea. am. Vögel, L. 2 Pp 613.1 n. 27. der Baflard. ‚baumläufer. - : Latham, Sy, nd u, p. 300. n. 70, Cer- .. thia (Ksaehiks) fupra fuleo- olivacea, fub» ‚tus ex flavefcenti fordide. alba, cauda HER ‚alis fuliginofis.. # 24. Dir grünflügelige Yurkiänntjche PRO _ Muf. Carlf. Faic. IV. Tab. ‚SI. Certäia pin ne ptera, 660 Aves Picae. Tr ochilus Latham, Vögel, I;2: Pr 613. n. 76. der grünfhi gelige Baumläufer. _ Laotham, Sy. ornitholog. I. p. 300, n. 71. Certhia ( Prafinoptera ) nigra, le anterius Purpurco, alis et cauda chryfo-prafins. _ :66. GESCHLECHT. Trockiırus De Ko- lbri, ( Rod junger, en age Ananas- vogel.) ae Miiller, Naturfyft. I. p. 262. Gen. LXVI. * Leske, Naturgefch. p. 252. Gen. XXXV. Borowsky, Thierreich, H. p. 156. Gen. xXIV. Blumenbach, Handbuch‘ Kor Naturgefch. p. 170. Gen. XVI. Bechflein,, Naturgefch. I..p. 375: Gen. XXI. «. ‚Bechflein, Naturgefchichte Deutichl, I. R- 170. Gen. XXIH. “ ‚Funke, Naturgefch. Ip. 336. j Zbert, Naturl. I..p. 64.2 Halle, Vögel, p. 496. Gen. IV. ‚Pennant , ard. Zool. II. p. 269. N 2, Neuer Schauplatz der Natur, I. D. 180. ‘Onomat. hift. nat. II. Pr 54 1. p- ie EN p. 50 Ya Klein, av. p. 104. Gen. XIV, Mellifuga. Brifjon, ornith. IL p. zo. Gen. ALIV. Pol game. " -p. 29. Gen. XLV. Mellifuga. Biüffon, Vögel, XVII. p. 170 ff. Batfch, Thiete , I. p. 310. Gen. LXIL. Latham, en Ueberf. der Vögel, l. 2. “p- 614. Gen. XAXIX. Latham, Sy. hol, L. p- 301. Gen. KxX. . Hermann ‚- tab. afhinit. animal. P- 206: | Donndorff, Handbuch : der. Thiergefch. p. 252. Gen. XXVL » Mit Aves Pitae. Trochilu. 66: x Mit krummen Schnäbeln. er PARADISEUS. Der Poradieskolibri. Müller, Naturf. UI. p.263. n. 1. Paradies - Colibri, Borow/ky, Thierreich, H. P- 158. n. 2. der Para- ..dis-Kolibri. Klein, av. p. 107. 2.8. Falciriellus eriftatus. Klein, Vorb. p.'198.n. 5. gehaubte Baumklette, ' Klein, verbefl. Vögelhift. p. II. n. 8. gehaubte Baumklette. Briffon, ornitholog. H. p. 28. n. u Colikii FOU- "ge hupe 2 longue queue du Mexique. Bi fon, Vögel, XVIE p. 257. dr ie Kos ‚hbri; mit ı S Latham, Vögel, 1. 2. p. as. n. 1. der @ara- def Aollart, ' . ‚ Latham, Syft. ornithol. I. p. z0t. n. L Trochi. lus (Paradifeus) curvirofiris ruber, alis caeru- leis, capite criftato, rechricibus intermediis Er longiffimis. _ Batfch, Thiere, L p. 315. 2 Dein. | Linne, Syft. Nat. Edit. X. Ep. ı1g. n: ı. Trochi. Jus (Paradifeus) curvirofltris ruber, alis caeru- - leis, capite criflato, redtricibus ‚duabus longif- - fimis | Donndorff, Handb. der Thiergefeh P-253-n. E. der Paradieskolibri. 233, Garerıtus, Der goldfieckige Haubenkolibri. Büfon, Vögel, XVII. P- 28. der BRete Ko- hbri; Latham, Vögel, IT. 2. p. 628. n. 30. der goldfle- ckige Haubenkolibri. . Latham, Syft. ornithol. T. p. 304. n. 10. o. Trochilus 3 (Galeritus) eurvir, viridi- aureus, vernigıbds Le „ ricibusque fufeis, crifta purpuren, 12... 24. Ex1- 663 Aves Picae. .Trochilus, 24. Exırıs. : Der kleine Kolibri. ; Büffon, Vögel, XVII. p. 284, der [chwarze Ko-. Bor u: | N | x Latham, Vögel, I. 2, p. 627. n. 29. der kleine | Kolbri, | Latham, Syft. ornithol. I. p. 310. n. 32. Tro- .. „ehilus (Exilis) curvir, viridi- fulcus rubro ni« tens, capite crifta viridi- nitente apice aurato, remigibus caudaque nigris. R „Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 109. der Schwarze Kolibri. | % Perra. Der Topaskolibri, Miller, Naturfyft. II. p. 264. 0. 2. Surinamifcher. Onomat. hilt. nat. II.‘p. 37. das lau;gefchwänz- te rothe Colibritchen. Klein. av. p. 108. n. 15. Falcinellus gurture viridi., - Klein, Vorbereit. p. 200 n. 15. griinhrhlige Klette. i | Klein, verbefl. Vögelhift. p. ııt.n ıg. griinkeh« hge Klette. Briffon, ornithol. I. p. 27. n. 15. Colibri rou« ge alongue queue de Surinam. . Büffon, Vögel, XVII. p. 242. der Topaskolibri; mit ı Figur. Ä " Sehgmann, Vögel, II. Tab. 6. das langge. Schwänzte rothe Colibritchen. ...„batham, ‚Vögel, I. 2. p. 615. n. 2. der Topas- a 71.7 ER | Zatham, Syft. ornithol. I. p. 302. ü. 2. Trochi. lus (Pella) cutviroftris, ruber, redrieibus in- termediis longiffimis, corpore rubro, capite fufco, gula aurata uropygioque viridi.. . Firmin, Befchreib, von Surinam, IL; p. 178. der große Kolibri. | Linns, ) Arts Picae, Trochils, 66 ER Linn, Syßt. Nat. Edit. X. I. p- 119. n. 3. Trochi- Jus (Pella) eurviroftris, redtricibus intermediis longifhimis, 'corpore rubro, gula aurata UrO- pygioque viridi. RN 3. SurzrcıLıasus,. Der cayennifche Ei. Müller, Naturfyft. Il. p. 364. n. 3. Cajennifcher. Briffon, ornithol. IL p. 26. n. 13. Colibri a lon- gue queue de Cayenne. : Büffon, Vögel, XVII. p. 247: der weifßfüdigte - Kolibri; mit ı Fig. Latham, Vögel, I. 2. p. "616. n. 3 dep cayenni- [ehe Kolibri. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 302. n. 3 Tro- ._ chilus (Supereiliofus) curviroflris, fufeus, ni- tens, redtricibus intermediis longis, abdomine _fubincarnato fuperciliis albis. ' a5. Cranurus. Der blaufchwänzige Kolibri. Halle, Vögel, p. 502. n. 561. der grüne Kolibri Jpecht mit zuwey BumayP Federn im Schwanze. Fig. 39 Klein, av. p. 107. n. 4. Falcinellus novae Hifpa- “ . miae, cauda bipenni longa, Klein, Vorbereit. p. 198. n. 4 Hanfichte Baum. klette mit z1vo langen ren Mer aus Ves- Spanien. | Klein, verbefl. Vögelhift. pm 110, Ei 7 Blahliche “ . Banmkleiie.: Briffon, ornithol. IE. p. 27. n. 14. Colibri & a lo» gue queue du Mexique. Büfon, Vögel, ur p. 251. der a mit 1 Fig. ' Zatham, Vögel, I. 2. p. u der Bayfehwän- . zige. Kolibri, x Tt4 Lotkom, 664, Aves Pitca, _ Trochilus. Latham , Sylt, ornithol. I. p. 303. n. 5. Trochi- Jus (Cyanurus) curvir, viridis, fubtus cinereo- grileus , capite anteriore, collo ınferiore redtri- cibusque duabus intermediis longıflimis cae- ruleis. Moehring,, av. gen. p. 37.1 n. 18. Curruca. 4. Porrrmus. Der fehwarzköpfige Kolibri, Müller, Naturfyft. II. p. 205. n. 4. Lang/ehwanz, Klein, av. p. 108. n. N Falcinellus cauda 7. un- ciarum. Klein, Vorbereit. p. 201. n. 17. /chwarzplattige grüne Klette. Klein, verb. Vögelhift. p. ııı. n. 20, Schwarzplat. tige grüne Klette. Halle, Vögel, p. 506. n. 573. PR grün Kolibri. Specht mit [chwarzer Platte, und langer Schwanzj/thleppe. Pr Onomat hiftor. nat. II. p. 54. das langgefchwänz« te Colibritchen, mit [chwarzer Platte. Briffon, ornithol, "II. p. 40. n. 19. Oifeau- mou che & tete noire et er föurchue de la Ja maique. Biffon, Vögel, XVII. p. 234. der Fliegenvo. gel mit langem [chwarzen Schwanze; m.ı F, ' Seligmann, Vögel, 1. Tab. 67. das langge- Schwänzte Colibritchen mit [chwarzer Platte, Latham , Vögel, 1. 2. p. 616. n. 4. der fchwarz. könfige Kolibri, Latharm , Syf. ornitholog. I. p. 302. n. 4. Tro- -chilus (Polytmus } eurvir. virelcens, redtrici« bus Jateralibus longiflimis, pileo sechricihusque fufeis, Bankroft, Neuistgelcbichte von Guiana, P. I0l. der langfchwänzige [chwarzkuppige Re J.ina Aves Pitae, ‚Trochilüs, 665 Linnd, Syft. Nat. Edit. X. I, p. 120. n. 4. Trochi. lus (Polytmus) curviroftris, redtricibus laterali- ‚ bus longıflimis, ‘corpore virefcente, pileo 16 tricibusque fufcis. Gentl. Magazin, XX. Tab. p. zer. ß. Tr. virefoens, fubtus albus, vertice fufco, re» Aricibus aequalibus, apice late albis, (Femi- na?) * Latham, Syft. ornithol, I, -P. 363. 0. 4 R. 3. Forrıcarus, Der große gabelfchwänige Ko- libri. Müller, Nerhilsfikgn: IL p. 265. n. 5. Gabel. [chwanz. Borowfky, Thierreich , II. p. 157. 0.1. der g0- belfchwänzige Kolibri. Tab. 24. Klin, av. p. 108. n. 16. Falcinellus vertice au» daque cyaneis, ‚Klein , Vorbereit. p. 200. n, 16. 6. blaukappige Er ne Klette. Klin, verbefl. Vögelhift. p. rır. n. 19,. blaukap- pige grüne Klette. Onomat. hiflor. nat. Il. p. 63. das grüne Culibrit- chen mit langem Schwanz, Briffon, ornithol. II. p- 39. n. 18. Oifeau - mouche a‘queue fourchue de la Jamaique. Büffon, Vögel, XVII. p. 232. der lang/chwän- zige Fliegenvogel, oder das grün und blaue Gold; mit ı Fig. Seligmann, Vögel, II. Tab. 65. dar ‚grüne Ce r / britchen mit ni Shhwanz. Latham, Vögel, 1. 2. p. 617. n. 6. der groß gabelfchwänzige Kolibri. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 303. n. 7. Tro» chilus (Forficatus) curviroftris viridis, redtri« i Ttz eibus 66 Aves Picae. Trochilus. eibus lateralibus longitimis, ‚pileo Be bo | que caeruleis. ‚Linne, Syft. Nat. Edit. Ne p re. n. 5..Tro- . chilus (Forficatus) curviroftris, redtricibus la- teralibus longiffimis, corpore viridi , pileo re- etrieibusque Gagruleig, 4 000,041 F5' 26. Furcarus. Der kleine bahilfehenänzige Kolibri Brijfon,, ornithol. II. p. 40. n. 20. Oifeau- mou- che violet a queue fourchue de la Jamaique. Büffon, Vögel, XVII. p. 230. der violette Flie- genvogel mit den, Gabelfchwanze. | Latham, Vögel, I. 2. p. 618. n. 7. der kleine gabelfchwäuzige Kolibri. Latham, Syft. ornithol. 1. p: 304: n. 8. Tro. chilus ( Furcatus ) curvir. caeruleo- violaceus, vertice, colla uropygioque viridi-aureis, re - migibus redtricibusque-nigris, cauda bifurca. 27. Macrourus. Der cayennifche gabelfchwän= zige Kolibri. | Briffon, ornitholog. II. p. 39. n. 17. Oifeau-mou- che a queue fourchue de Cayenne. Büffon, Vögel, XVII. p. 227. der Fliegenvogel mit dem langen Schwanze, von der Farbe ei. nes angelaufenen Stahls. Latham, Vögel, I. 2. p. 618.n. 8, der ame | gabelfchwänzige Kolibri. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 304. n. 9. Tro- chilus ( Forcipatus) curvir. viridi-aureus, ca- pite colloque violaceis, abdomine macula alba, cauda chalybea bifurca. 28. Purpurartus. Der purpurköpfige Kolibri. Büffon „ Vögel, XVIIL p. 286. der purpurköpf- ge Kolibri. "Latham, Aukı Pirae. Trochilus, a Uptime; Vögel, I. 2. er 627. n. 27. der pur- purköpfige. Kolibri, Velen. Syft. ornitholog. I. p. 300. ae Tro- IR: hal (Torquatus) eurvirofiris viridis, vertice _ purpureo, collo inferiore annulo saeruleo, cau- e h Olfen purpurea: a 29. AURATUS. Der granatkehlige Kolibri, 'Latham, Vögel, I. 2. p. 619. n. 9. der granat- kehlige Kolibri. Tab.36. fig.r. Latham, Syft. ornithol. I. p. 305. n. ır. Trochi- lus (Granatinus) curvir. viridis, fubtus nigri- cans, ‚gula iuguloque granatinis, R. Büffon, Vögel, XVII. p. 246. A Granat. - Latham, Syn. I. p. 753. n. 9. A. Latham, Vögel, 1. 2. p. 619. n.9. Var. A. Latham, Syft. ornithol. I. p. 305. n. ı.. ß. 6. Levcurus. Der weißfchwänzige Kolibri. Müller, Naturfyfi. II. p. 266. n. 6. Weßfchwanz. | Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 168. weißfchwänzige Baumklette. Br ion; ornithol. II. p. 22. n. 5- Colibri de Su- . Tinam. . Büffon, Vögel, avi, p- 265. die yakle Hals- binde. Seligmann, Vögel, Vu, Tab. 46. das Colibritchen mit weißem Schwanze. Latham, Vögel, I. 2. p. 622. n. 17. der weiß- Jthwänzige Kohbri. Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 307. n. 19. Tro- chilus (Leucurus) eurvir. viridi- aureus, redti- eibus aequalibus albis, collari rubro. 3% GR A» 668 Aves Pitae. . rochilus. 36. GramınEus. Der [chwarzbrüftige Kolibri. Biffon, Vögel, XV. p. be er grüne Hals. kragen. “ Latham, Vögel, I. 2. p. 622. n. «16. der Sehworz. brüftige Kolibri. Latham , Syft. ornithol. 1. p. 306. n. 19. Trochi- lus (Pedtoralis) curvir. viridis nitens, collo in- feriore viridi, pectore nigro, abdomine albo, cauda chalybco- purpurafcente. \ 31. Vroraczus. Der violette Kolibri. Briffon , ornithol. I. p. a6. n. ı1. Colibri violet de Cayenne. Biffon, Vögel, XVII. p. 265. der violeite Ko- hbri. Latham, Vögel, I. 2. p. 622. n. 15. ar violette Kolibri, Latham, Syft. ornithol. I. p. 306. n. 17. 'Tro- chilus (Violaceus) curvir. atro- violaceus, gut-_ ture pedtoreque violaceo -nitentibus, alis cau- . „daque viridi -aureis, redtricibus atro contami- Datis. 33, MAcurartus, Der gründchäie Kolibri. Büffon, Vögel, XVII. p. 261. der Kolibri mit dem grünen Halskragen; mit ı Fig. Latham, Vögel, I, 2. p. 621. n. 14. der grünkeh. - lige Kolibri. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 306. n. 16. Tro- chilus (Gularis) curvir. viridi - aureus, collo fubtus fmaragdino, lateribus rufo, abdomine albo, pectoris macula nigra. 2 33. PuneruLarus Der geflchte Kolibri. Brifon, ornitholog. II. p. zr. n. 2. Colibri pi» quete, Büffon; x Aves Picae. „Trochilus, 669. . Büfon, Vögel,XVIIL p. 249. ei Zitsi ‚ oder .. getupfte Kolibri. Latham, Vögel, E 2. P 621. n. = ‚der Be u, Kolbri, ..-,: Latham, Sytt.. ‚oraikels, I. p. 306. n Aal ‚Trochi- lus (Pundulatus) curvir. viridi- aureus, tedtri- eibus alarum ‚solloque inferiore albo- macula- - ge üs, redtricibus füfco- virefcentibus, apice ; albis. 34.. ‚Au Bus. Der violenfehnänsige Kolibri: “ ‚Vögel; -XVIH. p. 259. der Kolibri mit . dem iolerien Schwanze; m. 1 Big... | "rbb. Vögel ,.I.. 2.p. 620.0. ı1u der Biolet., Jchwänzige Kolibri, Sylt. ornitbolog. I. p.' 305. n. 8. Tro- chilus (Nitidus) eurvir. viridi-auratus, fubtus, albus, gula media fufeo- viridi, cauda viola- ..cea, redtricibus tribus exterioribus, ‚apice albis. 7. Tu&özarıs, Der rothbri ifige Kolibri. gem rest I. p: 266. n. 7. Rotkhals. Tab..8. fig. 10 | Biffon, Vögel, vn. p. 263. der Kolibri mit ‚der karminferbenen Kehle; m. ı F. re Vögel, VIII 'Tab. 56. fig. ı. der O- libri mit rother Brufl; - ' Latham, Vögel, 1.2. p. 620. n. 10, der vothbrin flige Kolibri. Lotham, Syf. BE I. p. rl n. 12. Tro- _ ' chilus (Iugularis) curvir. caerwefcens, redtri- »eibus aequalibus, a ri fubtus fan- guineis. 35. A URANTIUS. Be ERBE Kokbri, Büfon, Vögel, XVII. p. 237. der kApeRer an: Be bige FRRREÄET: 2 a Latham, 670 Aves Picae. | Trochilus. - Latham , Vögel, 1.2. p. 627. n. 28. der oran- genköpfige Kolibri. | Eatham, Syft. ornithol. I, p. 310. n. 30. Trochi- lus (Avrantius) curvir. fufcus, capite aurantio, gutture pedtoreque ar alis uLDER 'cauda ferruginen. IN 36. Fravırrons. Der gelhfirnige Kolibri. Büffon, Vögel, eye P. 288. der geltfirnige Kolibri. - Latham ,: Vögel, 1.2. p 627. n. 26.. der. er geltfir nige Koliori. fi Latham, Syf. ornithol. II.. P- 309. n. 28., ‘Tro. chilus (Flavifrons) curvir. viridis,'. fi Ina flavo, geraighlige tediricibusgue nigrise \ 8. Taaumantıas. Der Wunderkolibri. Miller, Naturfylt. II. p. 266. 1.8. Joh. Holle, Vögel, p. 508. n. 580. der goligrüne Ko» librifpecht, Spitze des Schwanzes weiß. Klein, av. P. 106, n.3. Meliifuga Ronkje dieta. Klein, Vorbereit. p. 196. n, 3. der Honig fauger 0. Ronkje. Klein, verbefl; Vögelhift, p. 168. n. 3. Ronkje. Briffen, ornitholog. I.’p.20, n. ı. Colibris . Büffon, Vögel, XVII. p. 280. der kleine Kolibri. Latham, Vögel, I. 2. p. 626. n.25. der Wun der - Kolibri. Loiham, Syft. ornithol, I. p. 309. n. 27. 'Tro« chilus ( T'haumantias) curvır. viridis. nitens, redtricibus aequalibus albo ünahräcanl „extima exterius alba, Linne, Syft. Nat, Edit. VR p- 29. n. 2. Trochie lus viridefcens. | Jonfton, av. p. 193. Guainumbi fexta fokieh Ba av. gen. p- 39. Irozlodytes, 9. Do- Avss Piıe. Tiöchilus 691 | 9% "Dosminıcus.. Der Kolibri von St. Domingo, Miiller „ Naturfyft. IT. p. 267.n. 9. Domingifcher. 3 Büfon, Vögel, XVII p. 276: FR er bee amd grüne Kolibri; mit 1Fig. ‚Brijfon , ornitholog. Il. p. 22. n. su Colibri de S, : »Domingue. ir Latham, Vögel, I. 2. p 626: 1 n, 24. dr Kolibri - ‚von St. Domingo. Lathan, Syf. ornithol. I. p. 369. n. 26. Trochi: ‘:Jus (Dominicus) eurvir,'viridis nitens, fubtus fubeinereus, reetricibus medio erntetueh sen ce alba IE 1-40 nminm 37- VEnusTtIssimus. vo blane Kolibri, Halk, Vögel, ‚P. 592. .n. 599., ee blaue Kolibri ‚Specht. Klein, av. p- 107. 2.2. avicula eyanco eolore venu« ftiflima.. | Klein, Vorbereit. 2 108. 1, 2. blaue a Bar bu Briffon, ornith. 1: P 24..n. 9 Se bleu du Mexigue. Büffen, Vögel, xvin. p der blaue Koli ser’ mie Pig, Latham, Vögel, l.2.p. 626. n. 33. der blaue Kolibri. Latham,, Sylt. ornitholog. L. p} 309. n. 25. Tro« schiltie (Cyaneus ) eurvir. coccineo . fericeus, dorfo caeruleo, alis nigris. Moehring , av. gen. P- 79. u. 102. Frooirig, adfinis. | 38. MarGarıTackus. Du nie Kolibei Büffon, Vögel, XVIIN p. 273. das per; ‚Brufts Stück, " Larhom, | 673 Aves Picae.- Trochilus. ‚ Latham, Vögel, 1. 2. pı 625. n. 22. der grau. hälfige Kolibri. - Latham, Syft. omnithol. 1. pP: 308 n. 24. Trochi- lus (Margaritaceus) curvir. viridis nitens, fub- tus margaritaceo- canus, cauda bafı chalybea, medio purpureo - fufca, ad’ apiceim falcia fufca apice alba. 39. Hırsuvrus, Der rothbäuchige Kolibri. Halle, Vögel, p. 508. n. 597. der be (ea Kos | libeifotches. Briffon, ornitholog. I. p. 21. n. 3. Colibri du Brefil, | ' Büffon, Vögel, XVII. p. 278. der Kolibri mit gelbröthlichem Bauch. ‚Latham, Vögel, I. 2. p. 625. n. 21. der voth- bäuchige Kolibri. Latham, Syft. ornithol. 1. p- 308. n. 23. Trochi- lus (Brafilienfis) curvir. viridi aureus, fubtus albo.rufefcens, cauda nigricante- viridi apice albö, tibiis pennatis. Jonflon, av. p. 193. Guainumbi quarta fpecies. ß. Latham,- Syn. U. p. 761 n. ar. A. “ Latham, Vögel, I. 2. p. 625. n. 2ı. Var. A. Lathom, Syft. ornithol. I, p. 308. n. 23. 8. Tr. viridi - aureus, fubtus rufus, fub oculis vitta flavelcente:alba, poftice dilatata, ‚redtricibus nigricantibus apice albis, Iateralibus dimidia- to- rufis. 4°. Murrıcoror. Der vielfarbige Kolibri. Biffon, Vögel, XVII. p: 289. er vielfarbige Kolibri. Latham, Vögel, I: 2. p. 624. n. 20. der vielfar bige Kolibris Easnade Anes Pione. „Trochjlas, 6 Latham, Sy. reihe I. p: 308. ın. 22. Tro- = „ehilas (Multicolor) curvir. fufeus, abdomine - zubro, vertice, gula, pedtore dorfogue medio - viridibus, vitta ‚per oculos ad nucham caerulea, : ‚poflice nigro marginata. . Cınereus. Der Braufehnäblige Kolibri. | Bifen, Vögel, xVIll. P- 290. der Behgrang A Ko. libri. - Latham, Vögel, I. 2. p. 624. n. 19. der grau. or fehmäblige :Kolibri. .Latham, Syft. ornitholog. I. p. 308. n. 21. Tro. chilus (Cinereus) curvir. viridis, nitens, fub- "tus cinereus, redricibus lateralibus nigris, tri- Re extimis chalybeis, apice aibo. 10. Manco. Der mexikanijche Kolibri. Müller, Naturfyltem, ‚Il. p. 267..n. 10, „der Riofe, Tab, 8. fg. 3. _- Halle, Vögel, p. so7. n. 576. der grüne Koli- brifpecht mit jehwarzem Bauche und gelben Schultern. | Bri ion, ornitholog. IL p. 24.n.8. Colibri de la Jamaique. Br Biffon, Vögel, XV IU. ‚P- ort. das Schwarze . Brufftüchs mit ı Fig. Latham, Vögel, 1,2. p. 623. n. 28. der MIEXIe u kanifche ‚Kolibri. | | Latham, Syf. "ornithol. 1. p. 307. n. 20. Ta chilus (Mango )-curvir. viridis nitens, fubtus ater, redtricibus fubaequalibus ferrugiieis. Linne, Syft. Nat. Edie. X. 1 p. ıer. n. 16. Tro- chilus (Mango) redricibus fubaequalibus ferru- gineis, corpore tellaceo, abdomine atro. Sonfon, av. pP. 193. Guainumbi ER fpecies. IL-Band 1. Ta. -- Vv B, La«.: 674 Avss Pica.. Trochilos. ß. Latham , Syn. I. pP. A Latham, Vögel, I. 2. p. 623. n. ı8. Var. Ar, Latham, Syft. ornithol. I. p. 307. n. 20. 8. Tr; curviröftris, viridis nitens, collo inferiore purpureo-nitente, medio atro, abdomine ni- gricante,, criflo lateribus atro, redtricibus late- - ralibus purpureis, apice nigro marginatis. ‚Tr. curviroftris fufeo- viridis, collo inferiore vi- :ridi, pedtore abdomineque violaceis, criflo al- bo, redtricibus lateralibus.purpureis, ch ni» ‚gro marginatis. ” ‚Latham, Syn. Suppl» p. 135. n. 18. B, “Latham, Vögel, I. 2. b 624. n. 18. Var. B. Latham, syft. ernithol. I. p. 307. n. ze. y. zı. Hovoszrıc Eus. Der fihwarzbäuchige Ko- hibri. Müller, Naturfyfl I. p. 267. n. ı1. Sammet- vogel. "Tab. 3. fig. ır. Borowky , "Thierreich, II. p. 158. n. 3- der Sam- metvogel. ‚Halle, Vögel, p. 502. n. 560. der N fpecht. 'Onomat. hiftor. nat. Il. p. 62. das grüne Oolibrit- chen mit [chwarzem Bauch. Klein, av. p. 107. n. 3. avis Auricoma, nec vel‘ Apellea manu imitabilis. | Klein, Vorber. p. 198. n. 3. = Baum. kleite. ‚Klein, verbefl. Vögelhift. p. 10. n. 5. unbefchveib- liche Baumklette. Klin, av. p. 108. n. 18. Falcinellus ventre ni. gricante, cauda brevi aequabili. Klein, Vorbereit. p. 201. ı. 18, Älette mit Jehvar- zem Unterleibe; uf. w. | Khin, Rs An Plön. . ‚ Ttoehils. 675 | Klin, verbeff. Vögelhift. p. zır. n. ar. Schwarz brüfllein.. Briffon,; ornitholog. 1. p- 23. n. 7 Colibri du Mexique, ı ir Büffen, Vögel, XVII. P- 254. der grün und 5 fehwarze Kolibri. Seligmann, Vögel, U. Tab. 71. das grüne Co: libritchen mit feharzem Bauch. . Latham, Vögel, 1. 2. P. 620. n. 12. der fchwarz« bäuchige Kolibri. - Latham, Sylt. dehinöfoh: T. P. 305. n. 14. Tro. chilus (Holofericeus) ' curvir. virıdis, redtrici- - bus aequalibus fupra nigris, fafcia peelorali caerulea, abdomine’nigro. Bankroft,, Naturgefch. von Guianä, p. 162. der [ehwarzbäuchichte amerikan. Colibri. Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p: 120. n.9. Tro= _ chilus ( Holofericeus) curviroflris, redtrieibus aequalibus fupra nigris, cotpore fupra viridi, pectore caeruleo, abdomine nigro. Mochring, av. gen. ae 102. Troplodyt adfinis. 43. Gutaris. Der blaukehlige Kokbei. Büfon, Vögel, XVII. p. 291. der blaukehligte Kolibri, Latham, Vögel, I. 2. P- 628. n. 31. der blaukehs | lige Kolibri. Lotham , Syf. ornithol. I. pP: 310: u. 3. Mrochi- Jus (Gularis) eurvir. flavefcens, gula uropygio- que caeruleis, big a alis eaudaque nigris. 43. FurLvus. Der geier Kohkri he Büffon, Vögel, XV. p. 392. der brandgelbs Kolibri, Vers Laiham, 676 Avss Kg; Trochilus. Latham, Vögel, 1. 2,'p. 623. der brandgelbe Ko- libri. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 287. n. 20. Cer- thia (Fulva) fulva, remigibus redtricibusque atris, fubtus- fufeefeentibus. 44. ‚Varıus. Der bunte Kolibri) | Biffon, Vögel, xvi. p. 203. der bunte Kolibri. Latham, Vögel, I. 2. p. 628. n. 32. der bumte Kolibri. ran Lotham, Syft. ornithol. I. p. 297. n. 18. d\ Cer- thia viridi- aurea, fubtus fufco -albicans . fafcia pedtorali duplici ex viridi cyanea et fanguinea. «= Mit geraden Schnäbeln. 66. CAPENS Is. Der copfche Kolibri. Büffen, Vögel, XVII. p. 294. der Kolibri vom Voorgeb. der guten Hoffnung. Latham, Vögel, I. 2. p. 629. n. 34 der cap- Jche Kolibri, Latham, Syf. ornitholog. T. p. 303..n. 6. Trochi- lus (Capenfis) curviroftris (?) virıdis, rectrıci- bus intermediis longis, tectricibus alarum cae- ruleis. 12, Co Lusrıs. Der gemeine Kolibri. Miller, Naturfyfl. II. p. 268. n. 12. Goldkehle. Lefke, Naturgefch. p. 253. der gemeine Kolibri. - Tab. 6. fig. 4. | | - Bechftein, Naturgelch. I. p. 376. n. 1. der, gemeine Kolibri. | | Ebert, Naturl.- II. p. 65. Tab. 25. Halle, Vögel, p. 500. n 534. der grüne Kolibri mit ‚fehar lachrother Kehle. „Fi ig. 38. Pennant, (10) dach Latham Ki Varfetät von Certhia Afra,p 476. n. ıt. "Auen. Pink | Trochilus, ' 677 it ‚Pennant, ardt. Zool. IL. P- 260: n.,92. die Roth- kehle. aa hift. nat. Il. p. 59. das votre Co libritchen. e Klein, av. p. 106, n. 5. Mellifuga neilöre rubro. Klin, Vorbereit. p. 196. N. roihbrüftiger Ho- er nigfauger. Klein, verbeflerte Vögelhifl. P- ne n. 3 Roth- brüßlen. We Klein, av. p. 105. n. 1. Mellifnge, Colibris. | Klein, Vorbereit. P- 195... I. Kolibritchen aus. Carolina. Klein, verbefl. Vögelhifl p. 107. m. 1. ‚earolinifcher Colibritchrn. ‚Brifon, ornithol. II. p. 36. n. 13. Oifeau - mMOU- che a gorge rouge de la Caroline. . Biäffon, Vögel, XVIH p. 185. der Rubin; w.ı F. . Seligmann, Vögel, Il. 5% 75. das vothbrüfi ... ge Koübr Fe en Seligmann, Vögel, II. "Tab. 30. das Colibritchen, . Summvöglein. ‚Gesner , Vögelb. p. 477: Spatz, Jo Mufi atus ger nannt wird. Latham, Vögel, I. 2. p 632. n. 40. der Ehe Colibri, . - 'Latham, Syf. ornith. I. p. 312. n. 38. Tröchilus .(Colubris) redtiroffris, viridi - aureus, rediri- cibus nigris, lateralibus tribus ferrugineis, api- ce albis, gula flammea. (Mas.) BuN Linn „auserlef. Abh. II. p. 279. n. 4. Colibri. Berlin, Samml. IV. p. 274. der Kolibri. | Valentin. muf. mufeor. II. p. 154. Colibri. Linne, Syft. Natur. Edit. X. 1. p- 120. n. 6. Tro- . chilus (Colubris) redtricibus nigeis, lateralibus tribus apice albis, gula rubra. WINE. 2 - Charke- 678 AZves Picae. Trochilus, Charlevoix, hift. de la nouv. France, II. Pp- 158. Le Clercgq, nouv,relat. de la rn e, p . 486. Nirido. Philof. Transadt, XVII p. 760. 815. Gentl. Magaz. XX. Tab. p: 175. Hift. de St. Domingue. Par. 1730. 1. p. a1. ß. Tomıneo. Müller, Naturfyft. I. p. 268. ad n. 12. Latham , Syf. ornith. I. p. 312. n. 38. ß. Tr. re. etrieibus fubaequalibus, bafı ferrugineis, apice albis, corpore fupra fufco, aan albide, (Fe- mina.) | Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p, ı2r. n. ı1. Tre. chilus (Tomineo) redtricibus fubaequalibus ba. fi ferrugineis, apice albis, corpore Iupen fufco, fubtus albo, 4%: Fımsrıarus,. Der bunthälfge Kolibri, Büffon, Vögel, XVII, p. 219. n.16. der Fhe- genvogel mit der gefleckten Kehle, Brijfon, ornitholog. II. p. 33. n. 7. Oifeau-mou che a gorge tachetee de Cayenne. Latham, Vögel, I, 2. p. 684. n. 41. der bunthäl- fige Kolibri. hi; Latham, Syft. ornith. ]; p. 312. n. 39. Trochilus (Fimbriatus) redtir. viridi-aureus, pennis gu- lae ingulique albo fimbtiatis, ventre cinereo, rechricibus nigro- io lateralibus apice grifeis, ß. Latham, Vögel, I. 2. p. 634. n. gr. Var. K Latham, 'syti, ornithol. I. p. 313. n. ar. ß. Tr. redtiroflris viridi-aureus, fubtus albus , pennis pectoris grifeo. marginatis, EreinbeN totis vi» refcente nigris. 46. Ru Au Pia. Trochilue, ET OK . 46. Rusıneus. Der Rubin- Kolibri. ii Yabı Brijon , ornithol. IL, :P« 37. 0.14. Oifeau- ‚mou«- che a gorge rouge duBrefil.. Biffon, Vögel, XVIIL p. 220. der Smarage. | rubin. Entham, Vögel, I. 2. p. 631. n. 39 der Rubin Kolibri. Eatham, Syf. ornith. I. p. 312. n. 37. Trochilus (Rubineus), redtir. viridi- aureus gutture rubino nitente, redtricibus rufis, exterius apiceque fu- fco- viridi-aureo fimbriatis, | 47. Aurırus. Der Ohrenkolibri. ‚Bri[fon , ornithol. H. p. 38. n. 15. grand Oifeau- mouche de Cayenne. Büffon, Vögel, XVII. p. 221. der Fliegenvo.- gel. mit Ohren; m. ı Fig. | Latham, Vögel, I. 2. p. 631.1. 38. der gg kolıbri. ‚Latham, Sylt ornitholog: T. p. zır. n. 36. Tro- hilas‘ ( Auritus): redtir. viridi- auratus, fubtus albus, taenia infra oculos nigra, Each au rium fafciculari ‚violacea, redtricibus quatugt intermedüis nigro- caeruleis, lateralibus albis. ß. Latham, Syn. I. p. 768. n. 33. A. Latham, Vögel, 1. 2. p. 631. n. 38. Var. A. Zatham, Syft. ornithol. I. p. 311. n. 36. £. Tr. rediroftris viridis, fubtus albus, infra oculos fafcia purpurea, poflice dilatata, rg ad ' latera colli viridi- caernlea. | 13. Ourıssıa., Der blaubriiffige Koli bri. | Müller, Naturfyf. 1. P- 268.n.13. Blaubauch, - Onomat, hiftor. nat. IL, P-&2. das grünblaue Coli« britchen. i Vv4 Klein, 696 Ave Pia. Trochilus Klein, av. p. 106. n.'6: Mellifuga alis fufeis, Klein, Vorbereit. p. 196. n.. ‚6. era mit braunen Flügeln. A ‚Klein, verb. Vögelhif. p. os 6. Brounflügel. Brifjon, ornithol. IT. p. 34. n, 10.'Oileau-mou- cheä poitrine bleue de Surinam. Biiffon, Vögel, XVII. p. 23. der Amel /maragd ; m. re -Seligmann, Vögel, I. Tab. 69. das grime und blaue Colibritchen. | Latham, Vögel, 1.2. p. '630.n. 37: der rn. . ffige Kolibri. Latham, Syfl. ornitholog. I. p. 3ır. n. 35. Tro- een (Ourifha) redtir. viridi: auratus,- redtrici- bus fubaequalibus fufco -aureis , vemigibus ni« gris, abdomine caeruleo. B. Latham ; Syn. Il: p 767.n.32. A. u nt Latham, Vögel, I. 2.p. 630. n. 37. Var. A. Latham, Syft. ornitholog. 1. p. zı1. n. 35. ß. Tr. rediroftris viridis, fubtus caeruleus, gula aurantia, remigibus redtricibusque fufcis. _ 24. Moscurtus. ' Der Zwvelmkohbri. Müller , Naturfyfem, II. p. 269. n. 14. Ren Siehwanz. Blumenbach, Handb, ei Naturgefch. p. 171 n. 2. Trochilus (Mofquitus) viridefcens, _ vertice purpureo - aurato, gutture auroreo- rutilo; der Fawelen - Colibrit. Halle, Vögel, .p. soo. n. 553. der fchwarze klein. fe Kolibri. Hall, ‚Vögel, P- 499. n. 551. der Regenbogen vogel. [Klein, av. p 165; n. 2» Mellifuge, ‚Thauman- tias americana. : | Klein, cr Aus Pic, > Tröchilit. een j ‚Klein , ‚Vorbereit.: piings: n2 n Bunafaun ans | Amerika. Z ANrN Klein, verb, Vögelhilt, pi re nn, Gurafauer . Mit mehrern andern verwechfelt. in Brifon, ornithol. II. p. 30. n. # Oifeau-mouche, ı Agorge:topaze du Brefil. | Büfon, Vögel, XVII p. 195. ion Topasrubin. Latham, Vögel, 1. 2. p. 68. n. sı. der rubil- - 'köpfige Kolibri. "Tab. 25. he.'2, - j i Latiom, Sy. ornitholog. I. p. 316, m. 49. Trochi« lus (Mofchitus) redtir. viridi - aureus, 'redtrici- bus aequalibus EoPINEIEhNGE extimis apice Pe © remigibus nigris: © | Bankroft, Naturgefchichte von hie. p- 102 der Colibri mit eifenfarbigem Schwanz. © Fermin, Befchr. v. ‘Surinam, II. se 179. die drit- ge Art Kohbris ‚Lime, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 120. n. 8. Trochi- lus (Molquitus) redtrieibus a aequalibus ferrugi- ‚neis, extimis apice fufeis ; Shrek nigro- aus "ss Treo, reimigibus nigris, - E non, av. p. 193. Guainumbi odtava fpecies. | ee Handb. der a P- 253. ı. 2. oder RUE Li 15. 4 "M ELLISUG us. Der goldgrüne eayenmfahe Kolibri. © Müller, Naturfyfl, II. p- 9 n. ie Bonigfange Tab eg hg. u | ch ‚Vögel,‘ Pr 499-0. 'ss2. der ic grüne | Kolibri mit braunen Flügeln. ' @atterer, vom Nutzen u. Schaden: der ‚Thiere, - II. p. 68. n. 87. der Honig fauger. ‚AN Briffon, otnithölog. II. p. 32. n. 6. Oifeau - mou- che de Cayenne. Ku #% ” V v 5 { Büffon, x 683 16. Avis Picae. Trochilus.. Biffon, Vögel, XVII. p. 216. das vergoldete Grin; mit ı Fig. Latham, Vögel, I. 2. p. PR n. 42, der gold. grüne coyennifihe Kolibris Latham, Syft. ornithol. I. p. 313. n. 40. Trochi« lus®( Mellifugus) redtir. viridi-aureus, redti- eibus aequalibus chalybeo- caeruleis, remigi« bus atro- caerulefcentibus , tibiis pennatis. Linne, Syfi. Nat. Edie. XL p. 121. n, 10. Trochi- lus (Mellilugus) redtricibus aequalibus caetuleis, corpore viridi-aureo, remigibus atro-caerule- fcentibus. "Fonft 00, av. P. 193. Guainumbi nona fpecies, Pegasus. Der rauchfüßige Kolibri, Miiler,. Natuelyli. II. ” 269.n. 16. der Federfuß. Briffon, ornithol. TI. p. 34. n.'9. Oifeau - -mou« che. ventre gris de bye | ‚Bifon, Vögel, XVIIL p. 209. ( Als das Weib chen von Trachılus Lescogafter.) | Latham, Vögel, I. 2. p. 638. n. 49. der rauch füßige. Kolibri. . Latham, Sylt. ornithol. I. p. 315. n. 47. Trochi- 409. ‚Jus (Pegafus) redir, redtricibus bafı virefcenti- bus, corpore virefcente aureo, fubtus fubgri- fco, tibiis pennatis, L EUCOGASTER. Der gokdkehlige Kolibri. Halle, Vögel, p- 498. n. 548. der grüne. Kolibri. Brifon, ornithol. Il. p. 33. n. 8. Oifeau- mouche a ventre blanc de Cayenne. Rüffon, Vögel, XVIIL p. 208. die vergoldete Hoalskrauft. Latham, Vögel, I.2. p. 637. n. 48. der goldkehli ge Kolibri. | | ZLatham, Aves Pic. Tröchilus: 683 Zatham , Syfl; ornithel. 1. p. gi 46. Tröchis lus (Leucogafter) redtir. viridi RS fubtus albus, gula inaurata. ee ‚av. p. 191. Guainumbi prima fpecies. uf. Wormian; p. 298. avicula: Fre mit Marcgr, Fig. ' Sloane, Jam. p. 308. n. 39. larger Humming-bird? | Tab. 264. fig. 2. fchl. ©» 49. STRIATUS. Der gefreifte Kolibri, Büffon, Vögel, XVII Pı295- der. gefireifte Ko- libri, _ Latham, Vögel, l2p. 636. n. 47. der eefrif- te Kolibri. | | Latham , Sylt, ömnichol. I. p. 314. n. 45. Tro« „ ehilus (Hypophaeus) rectir. fufco- aureus, fub- tus albidus, vertice fufco, medio gulae firiga _ longitudinali viridi - aurea. ß. Tr. redtir. fufco - aureus, pileo fufco, dio gulae firiga longitudinali fufca, redkticibus la. teralibus apice albo marginatis. * Latham, Syft, ornithol. l. p. 214... 45. ß. y. Tr. redir. fufcs- -aureus, pileo fufco- virefcente, | fuperciliis rufis, Ariga gulari obfeura, uropy» gio criffoque rufefcentibus. * Zatham, B7% ornithol. I. p. 314. n. 45. [Ce so. Osscurus. Der dunkelköpfige Kolibri. Büfen, Vögel, XVIM. p. 298. der dunkelfarbis ge Kolibri. Latham, Vögel, Lanp. 656. u. 46. der dunkel- köpfige Kolibri. | Latham, sy. ornithol. I. p. 314. n. 44. Trochilus: (Obfeurus) redir. cyaneus, pileo nigricante, gula, iugulo SON medio viridibus. ‚SL Dis 684 Aves;Picae. “Lrothilus 51. Brcor oRr.;«Der Saphir und Smaragak-Kolihri. ' Büffen ‚:Mögel, var = on er een Saphir. Latham, Vögel, 1. 2. er 656: 1.45%: “er Sa. u 0 phirsund Smaragd. Kolibri; wW Latham, Syft. ornitholog. I. 'p. 314. m 43. Tro- - chilus (Bicolor) redir. faturate viridi-auratus, bi capite colloque inferiore fapphirinis. > Sarnırınus. Der Saphir - Kolibri. ' “ Büffon, ‚Vögel, XVII. p. 210. der Saphir. Latham, Vögel, 1. 2. pı 35 n. 44. der Saphir- | Kolibri. | ‚Latham, Syft. ornithol. I. p. 313. n. 42. Trochi- lus (Sapphirinus) redtir. viridi auratus, fubtus albus, collo inferiore violaceo- 0. apphiro, gu- \ la caudaque rüfıs. ß. Latham, Syn. II. p. 775. n. 39. A | Latham, Vögel, 1. 2. p. 636. u. 45. Var. A. "Latham, Sy. ornithol. I. p. 314. n. 42. 8. Tro- .chilus redir. pedtore fapphirino, abdomine al- ‚bo, cauda caeruleo- atro nitente, ı7. Nıser. Der fehwarze Kolibri. (*) Miller, Naturfyfl. H. p. 269. n. 17. der Schwarze, Briffon, ornitholog. II. p. 32. n. ir Oifeau- mou- che de $. Domingue, Biffon, Vögel, XVII. p. aız. Latham, Vögel, 1.2. p. 85.0. 43. der Schwarze Kolkgi, Latham , Syft. ornithol. I. Pp-. 333. n. .qr. Trochi-. Aus s (Niger) redir. rechricibus fubaequalibus, _ corpore (t) Nach Büffon das Weibchen von Trochilus Mellifugus. p. 294. RT. Aves Picee. .» Trochilus. 685 ' corpore nigto. on a ii albo, ti Hs biis pennatis, " Linne, Syit. Nat. Fdie.X. I. p. 121. n. 2. Trochi. lus. (Niger) redtricibus fubneguglihan argr nigro fubtus aurato, ano .albo. es Cranockrm ALus, Der bauköpftga Kolibri. or Büfon, Vögel,. XVIU. p- 297. .der blauköpfige Kolibri. | Latham , ‚Vögel; 1: BB. N H, 67. an blau köpfige Kolibri, . Latham, Syft. ornithol. ie p. 319 ı n. 6. Trochi- »lus (Cyanocephalus) redir. viridi aureus. ca- ‚pite, remigibus redtricibusque eaeruleis ‚ abdo. . . mine rubro. 54. Amerurstinvs, Der Ameihgft. Kolibri, Büffon, Vögel, XVHL p. 189. der Amethifl. -Latham, Vögel, I. 2. p. 645. n. 64. der Ame. i thyft- Kolibri. u Latham, Syft. ornitholog. I. p. 319. n. 62. Tro-- chilus (Amethyftinus) redir. viridi aureus, fubtus grifeo fufcöque varius, "gula colloque ‚inferiore amethyllinis, cauda: forcipata. 55. Virinissımus. Der goldgrüne Kolibri.(2) | Bifon, Vögel, Xi. p- 191. der goligrüne Flie- genvogel, Seligmann, Vögel, IX, Tab. so, fig. 3. Mir mer "grüne Colibri. | ‚Latham, Vögel, I. 2. P- 544. n. 63. der Yolkle ‚grüne Kolibri, x Erle, 12) In der xilten Edition hat Linne Edwards AU- green Hum- ming-bird mıt zu feinem Tyoch:lns Mellifugus gerechnet, La- “. tbam nimmt ihn als eine $pielart von Troch. viridifimus an. Syft. ornichol. los. cit, Trochilns refir. wirichi- anrens , Jubens saernleftans. 686 ‚es Picae. Trochilus. ‚Latham, Syft. ornitholog. I. p. 619: n. 61. Tro-. chilus (Viridifimus) redtir, viridis vividiflimus inauratus, abdomine albo, cauda chalybea. 56. GLAucoPIS, Der blauffirnige Kolibri.(?) Halle, Vögel, p. 498. n. 549. der ganz grüne Kolibri mit ae Schnabel,, Brijjon, ornithol. IL p. 38. n. 16. Oifeau- mouche a queue fourchue du Brefil. Büffon, Vögel, XVII. p. 132. 0.3. Laıham, Vögel, I. 2. p: 644. nm. 62. der blau. flirnige Kolibri. ] Latham, Syfl. ornitholog. I. p. 3i8. n. 60. Tro» chilus (Frontalis) redtir, viridi-auratus, fron- te violaceo- caerulea, femoribus fufcis, criffo albo, redtricibus chalybeis. Jonfton , av. p 191. Guainumbi fecunda fpecies, 57. Rurus, Der Kragenkolibri. Pemant ‚ardt: Zoolog. II. P- 272. n. 93. ‚der Kra. genkolibri. Büffon, Vögel, XVII. p. 298. der Kragen- kolibri, Latham, Vögel, I. 2. p. 64. n. 6r. der Kra- gen-Kolibri. Tab. 37. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 318. n. 59. Tro. chilus (Collaris) redir. rufo- teflaceus, {ub- ‚ tus rufefcente-albus, vertice viridi- aureo, gula fammeo-rubra, lateribus pennis elongatis. 58. Ornarus. Der geputzte Kolibri. Biüffon, Vögel, XVII. p. 193. das Halsbüfchchen ; mit I Fi 18. Latham, Vögel; I. 2 P. 643. n: 60. der geputzt: | Kolibri. | Lothom, (3) Nach Büfon eine Spielart von Trochilns viridifimns, 1. 55. Ä Aus Pia. NR rochilos. 687 Aatiam, ‚Sy. ornitholog. I. p. 318. n. 58. Tro= ‚ chilus ( Ornatus ) redtir. viridi-aureus, fubtus fulco-aureus, crifla rufa, abdomine infimo vittaque transverfa uropygii albis, infra aures utrinque peunis 6. f.7. elongatis rufis, apice macula viridi. | 59. Punıcrus. Der braune Haubmkolibri, Büffon, ae, XVIIL p. 300. der braune Ko« libri Is Latham, Vögel, 1. 2. p. 642. nD m. der brau- . ne Haubenkolibri. | | Latham, Syfl. ornitholog. I. p. 318. n. 59. Tro- ‚‚chilus (Pileatus ) redtir, pallide- fufcus, remi- gibus redtricibusque faturatioribus, erifta gacru- lea nn, ” L 18. Crısrartus. Der beueehen Haubenkolibri, | Müller, Naturfyf. Il. p. 270. n. 18. „Hatibenbo- hbri. Borowjky, Tierreich, II, p. 158. n. 4. der Hau- benkolibri. : Onomat. hiflor. nat. II. p. 58: das Haubeneohbrie chen, der blauhaubichte Honigfauger. Klein, av. p. 106. n. 4. Mellifuga criftara. ‚Klein, Vorbereit. P.196. n.4. EEHOINEN Honig. 5 Sauger. Klein, verbeif. Vögelhift, p. 108. n. 4. blauhat biger Honigfauger. ‚Brij]on, ornithol. U. pP. 35. n. 12. Oifeau- -MOU» che hupe. Biffon, Vögel, XVII. P- 202. der uekauhl Fiie gemvogel. Scligmann , Vögel, 1. Tab, »3. das Hauben- Golibritchen. ee a: Latham, 688 > Aues Pican ‚‚ Trochilus. Lathem, Vögel, 1. 2. p. 642. n. 58. Ber cajen- ‚nifche Haubenkolibri. | . Latham, Sylt. ornitholog.. 1..;p. 317.2. 56. Tro- chilus (Criftatus) redtir. viridis, abdomine fu- fco- cinereo, crifta caerulefcente , sibüs pen- natis. . Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 102. der grüne gradfchnablichte Kolibri? Linnt, Syfi. Nat. Edit. X. L.;p. z21.n. ı7, Trochi- lus (Criflatus) rediroftris viridis, alis fufeis, abdomine -cinereo, crifta caerulefcente: Du Tertre, hif. = Antill. I. p. 262. petie ‚Colibri. - | Feuilld‘, journ. d’obf. p. 413. Colibri. 60. LonGicaunus,.. Der Rakstten- Kolibri. Büffon, Vögel, XVIN. p- 204. der Raketten- Flie- ri Latham, \ Vögel, L, 2. p. 642..n. 57. der Raket- ien- ER Latham, Syft. omithol. I. p. 317. n. 55. Tro- chilus (Platurus) redir. viridi - aureus, gula finaragdina, redricibus rachi expanfa, rufo- alba, intermediis duabus fetaceis elongatis api- ce expanfıs. 61. CarsuncuLus, Der Carfunkel- Kolibri, Büffon, Vögel, XVII. p. 215. der Carfunkel. Lötham, Vögel, 1. 2. p. 641. n. 56. der Car- Funkel. Kolibri. ‚ Latham, Syft. ormitholog. I. p. 317. n. 54. Tro- ‚chilus (Carbuneulus) rectiroftris fericeo- ni- ’ ger, vertice colloque fuperius obfeure rubris, | collo inferiore pectoreque flammeo - rubris, redtricibus rufo - aureis. \ 62. Crano- Aves Picae. ‚Trochilus. 689 ‚x. N onen S Der fohverz- und blaue Ko. libri. Büffon, Vögel, XVIN. p. 2 air Sehwarz - und blaue Kolibri. Latham , Vögel; I. 2. p. 641. n. 55. der Selena. und blaue Kolibri. Latham, Syft. ornitholog. 1. P- 317. n.53. Tro- chilus (Bankrofti) rectir. nigro et caeruleo-va. rius, gutture pedtoreque rubro=» aureis. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 100, der Schwarz und blaue Kolibri. 63. Gujanensıs. Der guianifche Kolibri, x Büffen, Vögel, XVII. p. 302. der kleine grün. und karmofi a Kolibri, “Latham, Vögel, I. 2. p. 641. n. 54. der De nifche. Kolibri. Latham „Sy. ornitholog. I. p. 317. n. 52. Tro- Er (Guianenfis) redir. pallide viridis cri- flatus, pileo pedtoreque rubro- aureis, alis cal» ‚daque viridi rubro purpureoque variegatis, Bankroft, Naturgelchichte von Guiana, p. 101., ‚der ‚kleine grüne und karmofinfarbene Kolibri. 64. Ton acı. Der Kolibri von Tabago, Büffon, Vögel, XV. p- 303. der Kolibri von Tabago. Rn ER E ÄNIER.N, | Latham , Vögel, I. 2. Bar Kolibri von Tabago, Latham,.SyR. 'ornicholog. T. p. 316. n. 51. Trochi« lus (Tobagenfis) redtir. viridi -auratus, abdo- minis inferioris fafcia femoribusque albis, re- ‚migibus redtricibusque caeruleo -atris. 19. Eratus. Der guianifche Haubenkolibri, - Müller, Naturfyl. U. p- 270. n. 19. Kothkappe. II. Band 1. Th. Xx Brijon, 690 4 Aves Picae. NEST Brijfon, ornithol. IL: p. Eu m 2. Olsen mou- ‚che & gorge topaze d’ Amerique. Biüffon, Vögel, XVII. p. 200. der Zniribin. ehe Honigfauger mit der Topaskehle, | Latham , Vögel, I. 2. P. Ben 2.52 der Bank Schr Haubenkolibri. Ä „Latham, 'Syft. ornitholog. 1. n. erg: 2: 504. Tro.. : chilus (Elatus) rectir. virefcente- aureus, redtri- cibus aequalibus ferrugineis, apice nigris, pi- ‚leo rubro. criftato. Seba, thef. I. p. 108. Tab, 78. fig. 7. 8 Ph ‚aut-Mel re "30. M ELLivorus. Der weißbäuchige Kolitri,. Müller, Naturfyft. U. Be. 270. n. 2. der Är ee ‚kolibri, Borowfky, Thierreich, UL. p. 159. n. 5. her Kra- genkelibri. ‘Halle, Vögel, p. 506. n. 574. die Kokibridiane grün, ein weißer Halomond am Narken. | ‚Onomat. hiflor. nat-IL'p. 61. das weißßbauchichte Kolibritchen. Brijfon, ornitholog. II. p. 35.0. H. Oifeau - MON» che & a: collier de Surinam. ‚Büffen, Vögel, XV. p. 223. der Bor | ‚mit dem Halsbande, oder die ERRRRRENN mit ı Fig. Seligmann, Vögel, II. Tab. 69. fig. 1. das Coli- britchen mit weißem Bauch. Latham, Vögel, I. 2. p: 629. n. . der weiß. ‚bäuchige Kolibri. ae Syf. ornithol. I. p. 310, n. „34 Trochie _ Jus (Mellivorus) redir, re&tricibus 2. interme« diis nigris, lateralibus albis, capite caeruleo, dorfo viridi, abdomine albo, ; Ken: | Linne, - Aves Picee. . Trochilus. \ 691 - Linn, Syft. Nat. Edit, X. I, p. ı2r. n. 14. Tro- * chilus (Mellivorus) red&iroftris, redtricibus ni- : gris, ‚lateralibus albis, capite eaenuleo, dorfo viridi, abdomine albo. 65.CAMPYLoPTERuUS. Der breitfchöftige Kolibri. ‚Büfon, Vögel, XVII. p. 225. der Fliegenvogel ‚mit breiten Schäften; mit ı Fig. " Latham, Vögel, 1. 2. P 629. der Breifchiftige Kolibri. | Latham, Sytt. ornithol. 1. p. 310. n. 33, Lro- chilus (Latipennis) rectir. viridis, fubtus gri- feus, remigibus tribus. feu quatuor primoribus . Tcapo maxime dilatato incurvo, reätricibus la- © teralibus fufco-nitentibus, apice albis. 21. Ruser.- Der kleine braune Kolibri. ) Müller, Naturf. UI. p. >71. n. ar. vorher Kolibri. Onomat. hiftor. nat. U. R 60. das Kleine brau= ne Kolibritchen. Briffon,. ornitholog. IL p. 31. Oifeau - mouche de Surinam. Biüfon, Vögel, XVIL. p- 2 der ok faria me Fiegenvogel. Seligmann, Vögel, II. Tab. 63. das kleine brau. ne- Colibritchen. Latham, Vögel, L 2. p. 638. n. 50. der kleine braune Kolibri. i Laiham, Sy. otnitholog. I. p. 315. n. 48. Trochin lus (Ruber) redtir. redtricibus lateralibus vio« laceis, corpore teflaceo fulco maculato. Bankroft, Naturgefch..von Guiana, p. ıor. der kleine brame Colibri. | Linne, Sylt. Nat. Edit. X. 1. p. 121. n. 15. Trochi. lus (Ruber) redir. lateribus enge corpore ‚ielaces fufco fubmaculato, Axa_ 2 Mir 692 Aves Pica.e Toerochilus. '22. Mınımus. Der kleinfke Kolibri. Müller, Natur{yfiem, Il. p. 271. n. 22. Fliegen- kolibri. | Borowjky, Thierreich, II. P- 159. n. 6. der Flie- genkolibri. Blumenbach, Handb. der Naturgefeh. } pP I7T. mt, Trochilus (Minımus ) rediir. corpore viridi- nitente, Tubtus albido, redtricibus lateralibus ' margine exteriore albis. es Bechflein; Naturgelfch. l. p. 377. 0. 2 der ee Kolibri. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. ı7ı. der kleinke Kolibri. Holle, Vögel, p. 508. ti. 581. der ee Ko. hibrifpeekt. "Galterer, voin Nutzen u. Shader der Thiere, -31.p- 69. n. 88. der ‚Fiisgenkolibri. ! Klin, av. p. 105. adn. 2. 2 mit. Tr. Mn. Klein, Vorbereit. P. 195. adn.2. \ fchitus VEL» . Kl:in, verb. Vögelhitl. p-108. adn.2.; wechfelt. Kl:in, ftemınat. av. p. 23. Tab. 24 fig. 1. 2. Briffon, ornitholog. 1. P- 29, m. 1. Oifeau- - wwouche. Büffon, Vögel, XV. p- 182. dar kleinfße Flie- genvogel. .. Seligmann, Vögel, AV. Tab. 103. der hleinfte Colibri. Lathom, Vögel, 1. 2. p. 645: n. 65. der kleinfle Kolibri. Latham, Syfl. ornitholog. I. p. 320. n. 65. Tro- ‚ chilus (Minimus)) redir. corpore viridi: fubtus albido, redtricibus lateralibus margine klar re albis ' Molina, Naturgefch. von P 218. der klein. fe Kolibri. Schlözer, Br ‚Pirat Trochilus, Re 693 ‚Schlözer , rdbefchibibe von Amerika, P- 239. . der Brummvogel. | Hindurp, Magazin, IV. p. Dr Bo ‘ Linnd, -Syfl. Natur. Edit. X. I. p. ı2r. n. 18. Tro- chilus (Minimus) rectricibus lateralibus nargi- ne exteriore albis, corpore fufco - nitente, fub- tus albido. f ‚Zonffon, av. p. 194. Guainumbi feptima. fpecies. | Donndorff, Handb der Thiergefeh. P- 254. 0. 3. der Flisgenkolibri. N A. Dkcbeanken gegen die x II. Edition, und Ver- mehrung der Gattungen dirfes Gefihlechts, Das Gefchlecht ift mit 33 Gattungen vermehrt. | Bey der ıoten und ı13ten find Ba Varietäten aus. einander gelerzt, | B. Neuire Gattungen, I. Der Kolibri mit dem Halsfleck. . Latham, Syn, Supplem. p. 136, Patch - nike ” Homming- Bird...» ; | ran. Vögel, I. 2. p. 646. n. 66. Akr Lover. ‚ftehe Kolibri, ln, syA. ornitholog. . p- 320. .n. ‚64. Tro- chilus (Maculatus) redtir. fufcus, fubtus albus, lateribus colli maculis obfcuris, utrinque me- dio macula coceinea, b} BET ENDRTIT ER 694 | | Ba Su 2 an ae 5 2 2 DRITTE ORDNUNG. - ANSERES. (Woffervögel. Schwimmvögel,) 67. GESCHLECHT. Anas; Die Ente. © Miiller, Naturfyft. I. p. 275. Gen. LXVIL Liske, Naturgefch, p. 286. Gen. LXXI. Borowsky, Thierreich, IH. p.4. Gen. XXX. Biumenbach , Handbuch der Naturgefch. p. 225. Gen. LXXVI. 3 - Bechflein , Naturgefch. I. p. 379. Gen. XXIV. Bechftein, Naturgelchichte Dentehl. I. p. 55% -. Gen: XVIL Ebert, Naturl. II. p. 67. Halle, Vögel, p. 541. Gen. I. Pennant , ard. Zool. II. p. 502. Neuer Schaupl. der Natur, H. p. 598. Ir. p. 268. Onomat. hill. nat. I. p. 403. Klein, av. p. 128. Gen. I . Anfer. p- en Gen. I. ‚Anas. / Briffon, oreithölog: U. p. 430. Gen. CVI. Anfer. p-'413. Gen. CVII. Anas. Batfch,; Thiere, I. p. 367. Gen. LXXXXIX. Latham, SyR. ornithol. UI. p. 833. Gen. XCVI. Hermenii, tab. aflinit. animal. p. 156 ff. Donndorff, Handbuch der Tbiergefch. p. 254. ‚Gen. XXVII, ' » Mit einem an der Wurzel höckerigen Schnabel. 1. Cranus. Der Singfchwan.(*) Müller, Naturfyfiem, Il. P- 275. n. 1. der Schwan, P- 276. a. der wilde Schwan, . Lefke, (4) Flügelweite 7 Fufs. &ewicht 13 bis 16 Pfund, Nährt fich von. Infekten, Wafferpflanzen , Fröfchen wf,w. Legt 4 bis 6 oliven- Auts Anfıresı Ana, & 695. Lefke , " Naturgefchichte, 2 2 I der Schwan. \ ' Borowfky, T hierreich, UL p. 1 .n. 10. der Schwan. r Rx der el Blunen- olivengrünweifse En in ein großes Schil£. . und Reifigneft, woran das Weibchen ı4 Tage bauet, und Dunen darein rupft. Pallas bemerkt, dafs der Schwan fowohl die Farbe. feines Schnabels als feines Leibes. veränrlere, nachdem. er jung oder ale ift, denn anitatt dafs eriterer bey den alten pone-= ranzengelb und, letzterer fchneeweifßs ift, fo ift jener bey: “den jungen bläulich. fchwarz, und diefer afchfarben. Befeke . fagt, er fey nur im erften Jahre auf dem Rücken. und an. den Flügeln grau, wenn er aber ein Jahr alt, fey er durch- aus blendend weils. Er nifter in- Kurland in fo grofser Menge, dafs. viele Hunderte auf einmal: einen grofsen Sea oder Sumpf einnehmen ,. befonders in.der Gegend von Lie- bau auf‘ dem Papenfee, und um Durben, wo fie nach Jo hannis jung und alt wegen der Federn erfchlagen, werden. Sie werden auch gegeffen, aber das Fleifch ift hart, und mufs erit, nach abgezogener Haut, in Eflig einige Wochen. lang liegen. Die allermehreften Natur hiftoriker vermifchen in ihren Befchreibungen diefe und die folgende Gattung mic einander , ünd fehen beyde nur als Spielarten an. Der we fentliche Unrerfchied: aber zwifchen beyden beruht in fol- gendem; r) In der Größe; denn Cignns ift. weit kleiner als. Olor. 2) In der Wachshaut, die bey Cygnus gelb, bey Olor fchwarz ilt, 3) In dem Tragen des Halfes; Cygans träge den Hals ganz aufrecht, Olor fchwimmt mit gebogenem Halfe. 4) In der Anzahl der Rippen; Cygnus hat zwölf Rip- pen an jeder Seite, Olor hingegen nur eilf. 5) Im. Bau der Luftröhre, welche bey: Cygnus gerade herab: in. die Brufthöh- ° lung fällt,. wieder zurück geht wie eine Trompete, durch einen Knorpel verengert wird, und dann eine zweyte Beu- gung macht ‚ um in die Lunge zu kommen; wodurch die- fer Singfchwan ım Stande it, einen lauten durchdringenden Ton von fich zu geben, welches der andere nicht kann, weil bey diefem die Luftröhre nur gerade in die Lungen, und. nicht durch den Bruftknochen geht. — ‚Viele. der vorher angeführten Stellen sehen auf beyde Gattungen, 696 | Aves Anforer, Anas. Blumenbach, Händb, d. Naturgefch. p. 225. n.1. Anas (Cygnus) roflro femicylindrico atro, ce- ra flava, corpore albo; der Schwan, Elbfeh. Bechftein , Naturgelch. I. p. 381. der Singfchwan odır wilde Schwan. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II, p. 5s1. m. 1. der Sing [chwan. Funke, Naturgefch. I. p. 212. der Schwan. Ebert, Naturl. II. p. 68. der Schwan. Ib, der wilde Schwan. Halle, Vögel, p. 542. der wilde Schdban, Meyer , Thiere, I. p. 31. Tab. 45. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, ll. p. 72. n. 90. der Schwan. - Neuer-Schaapl. der Natur, VII. p. 817. Schwan. I. p. 269. der wilde Schwan. Onomat. hift. nat. I. p. 420. der Schwan. ' Handb. der Naturgefch. II. p. 84. der Schwan. Handbuch der deutfchen Thiergelch. p. 104. der wilde Schwan. Pennant , ard. Zool. II. p. 502. n. 387. der Sing- fehrwan, wilde Schwan. Beckmann, Naturhift. p. 43. a. der. Schwan. Klein, av. p.128.n. 1. Anfer Cygnus. Klein, Vorbereit. p. 237. n. ı. Schwangans. in verbefl. Vögelhifl. p. 135. n. 1. Schwan- gans. Klein, ftemm. av. p. 31. fig. 32. Seligmann, Vögel, V. Tab. 44. der wilde Schwan. Br fon, ornithol. II. p. 439. n. 12. Cygne fau- vage. Latham, Syn. Suppl. p. 272. Whifling Swan. Leihom, Syft. ornitholog. TI. p. 833. n. 1. Anas (Gygnus) roftro femieylindrico atro, cera fla- ' va, corpore albo. je Gesner, Aves Um Ana. | 697 bike Gesuer, Vögelb. p. 462 Schwan. Elib, O:lb, Elbs. Bat/ch, Thiere, I. p. 372. ER Schiene | Befeke, Vögel Kurl. p. 41. n. 69. der Schwan. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p- Rs n. 67. der Schwan. Cetti, Naturgefch. von Sardinien, I. p. 328. der. Schwan. Fifther, Kasasichii v.Livland, p. 79. Schwan, Olaffen, Reife durch Island, 1. P- 34. 1. 292. 2.5 Schwäne. Lepechin, Tagebuch d. ruflifch, Reif. IL. p. 5. Schwanen. Rytfchkow, orenb. Topogr. PD. 244. Schwäne, | White, Naturgelch. von England, er 61. n. 9. wilder Schwan. | Taube, Slavon, und Syrmien, ID; 24. - wilde Schwäne. Leem, Nachr. von den Ihn in Finnmarken, p. 138. *** Schwäne. Schlötzer , Erdbefchr. von Amerika, p. 151. 282. .... Sehiwäne. Uno v. Troil, Reife n. Teland, p. 115. Schwane. Pontoppidan, Naturg. v. Dännemark, p. en HE, Schwan, Schnabelfchwan. Pontoppidan ,Naturhift. v. Norwegen, II. p. 188. Svane. Horrebow, Nachr. von Isl. $. 44. die Schwäne. Steller, Kamtfchatka, p. 190. Schwanen. Krafcheninnikow, Kamtfchatka, p. 195. Schwanen. Pallas, Reife, Ausz. II. p 7. Schisane, ' Pallas, nord. Beytr. IV. p. 8. der Schwan. 1. p. 10. der wilde Schwan. Pallas, Naturgefch, merkwärd. Th. VI. p- 34» Schwine. rs 5.G PRQ, ” Aus Anfıres.. > " Anias. S. 6. Gmelin, Reif. d. Sr I. p. 249. Linne, Reif. d. Schweden, I. p. 304. 305. Stopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 60. n. 66. der Schwan. Döbel,, Jägerprakt. I. p. 69. der Schwan. Naturf, XU. p. 131. n. 67. der Schwan. Linnd, auserlef. Abhaudl. I. P- 291. n. „o. der Schwan. Naumann , Vogelfteller, p. 185. der Schwan. i Schwed. Abh. XLI. p. 23. der Schwan. Schneider, zool. Abhandl. p. ı4r. der Schwan. Lichtenberg, Magazin f. d. Neuefte u. n ws:1l:.3, p. 196. wilde Schwäne. Stralfund Magaz. I. p. 158. Schwan. Neuefle Mannichfalt. L p. 171. Schwan. Gioffroy, mat. med. VII. p. 439. der Schwan. Berlin. Samml. VII. p. 583. Beckmann, Landwirthfchaft, p. 476. Zorn, Petinotheol. I. p. zu H. p. ı2. a”. der wilde Schwan. | Ä | Merklein, "Thierreich, p- 357. Schwan. ‚Fablonsky , allgemein. Lex. p. 1034. Schwan, Oskonom. Zool. p. 69, n. 9. der Schwan. Zmdovici, Kaufmannslex. IV. pP. 1688. ' Meidinger , Vorlef. I. p. 123. n. 1. der. Schwan. Eberhard, Thiergefch. p. 119. der Schwan, | Andre und Bechflein, Spatzierg. I, p. 363. IV. D- 269. Goeze, nützl. Allerl. IT. p. 188. n. 17. des Schwan. pP 190. vom Schwaneng:fang.. Schriften der berlin. Gefellichaft naturf. Freunde, I. p. 372. (vom Schwanengefang.) . Beckmann, phyfikal. ökon. Bibl. 1 p. 319. 419. VI. p. 181. 260. XV.p.51o. Loniceri, Kränterbuch , p- 664. der Schwan. Wedel, a Aves Anferes. . Anas. 695 Wedel, wmifcell. acad. nat. curiof. Dec. I An. IL. ‚obf. 12. p. 30. Valentin, amph. zootom. 1. p. 30.” | © Scealiger ‚de fubtil. ex. 232. p. 728. Cyguus. Glatthorn, difl. de Cyguo. Witt. 1670. 4. pl. 2. Tourner , differt. de avibus Apollinis: Cygno et Corvo. Upf. 725.9. pl... Nejel, er de av. meoll; Crew et Corvo. ve ‚1723. 8 Bartholmur, % Cygno nigro; in ei. orat. var. Ars. .gum. Hafn. 1668. 8. orat. 52. p. 371. Bartholin. difl. de Cygni anzlotg, ae cantu. Hafn. 1650. 4. Bartholin. Cygni anatome. Hilft. anat. Cent. I. hift.79. p- 311. | 30. Dan. Maior, ‚progr. de Cygni a anatome. Kil. 1666. 4‘ Wedel ‚Cygni fterni anatome. . Eph. Nat. Cur. “Dec, I. an. 2: obf, 12. p.'30. c. Ag." - Lachmund, de Cygni lingua oflea, ibid. Dec. I. an eG, obf. 179. p. s23: CL | Lefpichler , de notabili Cygni in ovo EN N ne. ibid. Cent. I. et IL. obf, 59. p.132. . Titins: Wittenberg. Wochenbl. VE. p. 361. (vom Nutzen der Schwäne.) | Comerarius, an Cygnus cantet, jene tum, cum morti eft vicinus? Syll. Memorab. Cent. vu. part. 62.P.470. - Lelandi Cygnea cantatio, En enges | Lond. 1658. 8. e Felter ; diff. de Cyguorum eantu. . Lipf. 1660. et 1672. 4. pl. 2. a Winter , de cantu Cygneo. 1698. 4. Edzardi Jifl. de Cygno ante mortem non ca. nente. Witt. 1722. 4. pl. 2. Pr 0 I We | i Neu 700 .Aves Anferes. Anas. Neu Hamburg. er St. 106. p. 371. vom Schwa- nengefang. Detharding, progr. in obitum Craufii, prae. miffo difeurfa ‘de fabulofo Olorum Cantu. Roft. 1723. 4. Linne, Syfi. Nat. Ed. IL p. 54. Cygnus. , Linn, Syfl. Nat: Edit. VI. p. 22. n. 2. Cygnus. "Linne Syfi. Natur. Edit, X. I, p. 122. n. 1. Anas (Cyguus) roftro femicylindrico atro, cera fla- va, corpore albo. - Müllır, zoolog. dan. prodr. p. 13. n. 106. Anas (Cygnus) roflro femieylindrico atro, cera fla- va, corpore albo. | Müller, zool, dan. prodr addend. p. 277. Sva- ‚ne-Sang. Kramer, Auflr. p. 338: n.2. Anas roflro femicy- lindrico, cera flava, corpore albo. Brinich, ornitholog. bor: pa DR Anas Cygaus. Charl:ton, onomalt, zoic. p. 97. n. 10, . Oyguu. Mouf. Worm. p. 299. Cygnus, Olor. Schwenkfeld, av. Silef, p. 310. Olor; ein Schwan, Oelb, Oelbs: Philof. Transadt, Ivı. Tab. 10. pı 215. fig. r. Bermann, tab. 'affin. anim. P. 156, ae | Plin. hift. nat. L. 30. c. 8. Cygnus. Sener. Hippol. I. 3. 302. Cygnus. Martial. epigr. XII. 77. Cygnus. Ciceron. Tufeul. qu. 1. 30. Cygni. Virgil. Ecclog. IX. 36. Olores, Ariftotel. hiltor. animal. Lib, IX, c. 10. n. 162. Kuxvor. Donndorff, Handb, der Thiergefch P- 254.0. 1. der Schwan. 47, OLOR. Aves Anferes. Aus. : . 701 47. Oror. Der fumme Schwan. SE . Miller, Naturf. IL. p. 276. b. der Znfıme Schwan. "Borowfky, Haiereiehs Il. P 16. der Zahıne ‚Schwan, / Bechflein,, Ka 1. P- 379. ml. ‚der 1 Jam me Schwan: Bechflein , Naturgefch. Deutfchl. IL. p- Syadı n. 1. der flumme. Schwan. Funke, Naturg, 1. p- 213. die ‚fummen Schwäne. Ebert ,„ Naturl. II. p. 68. der zahme Schwan, Halle, Vögel, p. 541. n. 644. der Schwan, ‚Pennent, ardt: Zoolog. 11. P- 505-, .. 388. der Summe Schwan. . . } Gesner , ae P 462. Fig. p- u a, he, re Länge über 5 Fuß, Fihgdwäire über: 8 Fußs. Gewicht 25 bis 36 Pfund. Soll 30 bis 100 Jahr alt werden. Liebe vorzüglich klares und helles. Waffer. Die ungezähmten zie- ‚hen gewöhnlich im Ottober weg und finden fich zu Ende des _Märzes auf eben demfelben Teiche oder Fluffe wieder ein, wo fie fich das. vorige Jahr aufhielten. _Nährt fich von Waferlinfen, allerhand Sämereyen der Wafferkräuter , befon- ders von 'grolsen Wafferkäfern. Filche aber rührt er nicht an. Das Weibchen baut im April aus Holz, Binfen, Rohr, Stengeln, Schilf, u. dgl. m. ein fchlechtes Neft, füttert es mir Bruftfedern aus, und legt 6 bis 8 graugrünlich weifse grofse Eyer, Die ausgekrochenen Jungen fehen anfänglich grünlich dunkelgrau aus, bis ins zweyte jahr fehen fie inehp afchgraubraun aus; haben: im erften Jahre fchwarze, im ‚ 2weyten bleyfarbene, im dritten gelbe ; und in der Folge ‚erft Zinnoberrorhe ‚Schnäbel und Füfse Die Federn find weit koftbarer als Gänfefedern. Aus Lichatien, Polen und Preuß fen kommen jährlich viele Centner zur Meile nach Frankfurt an der Oder. Auf der Spree und Havel um Berlin, Span» dau und Potsdam werden die gezähmten Schwäne im Som- mer, vorzüglich iin May zufammengetrieben und gerupft, ‚Auch die Haüt bereitet man init den Pflaumfedern zu einem Pelzwerke, und braucht fie Unter andern zu feinen Puder- qualten. ; 763 Aves Anferes. Anas, Schwed. Abhandl. XLI. D. 23. init fo genannte Ey guus Manfuetus.. ‚Bri Jon, ornitholog. 1. p. 48. n. II. Oänr, Pallas, nord. Beytr. Il. p- 10. der [o genannte 'zahme Schwan, Seligmann, Vögel, V. Tab. XLV. (der Kopf.) Lotham, Syft. ornitholog. II. pi 934. n. 2. Anas (Olor) roflro rubro, bafı tuberculo zn | nigro, corpore albo. Linne, Sylt Natur. Edit. X. 1. p- m2.n.ı ß. Cygnus manfuetus. Linn, Syft. Natur. Edit. XIT. ı. p. 194, HT. ©. Cygnus manfuetus. Kramer; Auftr. p. 338. n. 2. ß: C. manfuetus. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 310. Olor. . Jonflon, av: p. 136. Cygnus. Chefeld. Ofteog. cap. 5. ad fin. (Sceler) Aeclian. hilt. anim. L. 10. c. 36. L. 17. © 24. 1. BG OR. Donndorff, Handb. ax Thirgefh p. 255. n. 2. der ffumme Schwan. a8. Niıerrcortis. Der Schwerzhälfige erw | Latham, Syf. ornithol. I. p: 834. n. 3. Anas (Nigricollis) roftro rubro, corpore 2. ca pite colloque nigris. 49. MELAnocsrHALa. Der chilefifche Schwan, 50. ‚ Molin. 1. c. Anas Melancorypha. IR nach Latham a. a. O. mit dem vorher- gehenden einerley. Hysrına. Der Cage Klar... Latham, Syft. ornitholog. II. p. 335. n. 6. Anas (Hybrida) roftro femicylindrico, cera rubr» cauda acutiufcula. | 2.CH- GEN N Aves Anferes. Ans 708 6. Crewornes. Die Schwanengans. Miller, era are ll. p. 278. n. 2. Schoanen uigans. Blumenbach, Handbuch ds Nadia . 225. 'n. 2. Anas (Cygnoides) roflro erlidien. cera gibbofa, palpebris tumidis; die Jpanifche oder [chinefifche Gans. Halle, Vögel, p. 546. n. 646. die Schoancnpahr. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, WM. p. 76. n. 91. Schwanengans, türkifche Gans. Pennant, ardt. Zool. U. P- 531. B. die Schwanen- gan... - ee Klein, av. p. 129. ı. 4. Anfer hifpanicus. "o\ Kleim,‘ Vorbereit.'p. 238. n. 4. Spanifche oder viel« mehr guineifche Gans. = Klein, verbeil: Vögelhifl p- 136. n. 4. Pipifehe = Neuer Schauplatz der Natur, II. P- 269. D. 4 | Jpanifche Gans. 5 ' "Onomat, hiftor. nat. I. P- 420. die türkäfche , f birifche Gans. | Brifon, ornith. 1. p. 435. n. 7. Die de ae " RR. Naturgefch. Deutfchl. In. p- 686. die 0 Schwanengans. Latham, Syfl. ornithol. II. p. 837. n, 16. Anas (Cygnoides) roftro a ee cera gib- bofa, palpebris tumidis. .Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 61. n. 67. die [panifche Gans, türkifche Gans. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p- 321. n. ‚68. \ Schwanengans. ‚Naturf. XII. p. 131. n. 68. Schodäfnginr. | . Schwed. Abhandl. XLIL p. 24. Anas Cygnoides. ' Linnd, Syf. Natur. Edit, VI. p. 22. n.3. Anfer © eygaeus. iR j | inn y ; \ ) 704 Aves Anfıres. . Anas. Linn, Syf. Natur. Edit. X. 1. -p. 122. n. 2, Anas (Cygnoides) roflro femicylindrico, bafı gibbo. Hermann, tab. afhnit, animal. p. 158. Anas cy- . 'gnoides, Donndorf, Handb. der Thäbtgelch, p. 255. 0.3. die Schwanengans. ß. ORIENTAL! s Die orientalifche Schwanen- ans, Müller, } Naturfyftem, U. p. 279. b. die ofindi che Schwanengans. Klein, av. p. 129.n. 5. Anfer Ba cus, Klein, Vorbereit. p. 239. n. 5. ru uff [che Gans. Klein, verbefl. Vögelhilt. p. 136. n. 5. rauf ifche Gans. Briffon, ornithol. I. p. 435. n. 6. Oie de Mos- covie. Latham,-Syn. Ill. p. 447.0. 12. A. Latham, Syft. ornitholog. Il. p. 838. n. 16. y. A. roftro luteo, cera magna nigra, occipite atro, facco gulari. . Pallas, Reile, 1. p. 169. die Schwanengans. _Pallas, Reif. Ausz. IH. Anh. p. ır. n. 32.. Anfer Cygnoides, Spontaneus; Mongolis Chongor- alıı. | dis Naturgelch. einiger Vögel, p. 89. die Schwa- nengans. Naturf. XII. p.194. Anas cygnoides, Naturf. XV. p. 160. Schwanengänfe. Beckmann, Bibl. IN. p. 179. die Schwanengans. Philof. Trausad. Ivır. p. 347. n. 17. : Decouy. Rufl. I. p. 466. - Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 122. n. 2. p. Anfer . * FONEO femicylindrico atro, bafı gibbo, minor. Linnd, it. Weftgoth. p. 145. Anler Chinenfis. \ 3. Gam- ” An Anfırer. Anas. ” 705 3. GAMBENSIS. Der: f gambifche PER Müller, Naturfy(tem, Il. p. 279. 0. 3. Brfeher Schwan. Neuer Schauplatz der Natur , SER, P. 269. 11. 7. gambijche Gans, grwafnste Gans. Klein, av. p. 129. n.7. Aufer Chilenfis. Mr "Klein, Vorber, p. 339.. n. 7. die Gans von "Chili. Klein, verbeff, "Vögelhifl pP. 136. n. 7% gamben- fer Gans. | Bri On, ‚ornitholog. m. Pr: 436. n. a ‚Die de RGambie. ’Latham, Syf. nk IL. ». 839. n. 19. Anas (Ganmbenfis).rofiro bafı gibbo, corpore ni- 1.80 : fybtus „albo, dorfo purpuralcente , roftro edibusque rubris. - > „Halle, Vögel,: pi 547..n. 649. die Sporengans. Berlin. Samml. IV. p. er der * Cahüitahi oder EREREER O E ON 51. Coscorosa. Di: Cofeovobäl BR | | Lathan, syh. ‚ornieholog. ID. ech nr. Anas 52. _ (Cofeoroba) roflro extremo Ailatato rotunda- 10, corpore albo. h MELANoTos. Bi Gain mit ‚ihwerzen Rik ken. | Zatlian, Sylt. ornithol.. I. p: 839. n.18. Anas (Melanotos) roftro bafı gibbo.compreflo, cor- ‚pore älbo, ‚eapite«colloque 'nigro ınaculatis, dorfo, alis caudaque nigtis. E Latham ; Syn. HH. 2. p- 449. n. 2 Black- Wachen Babe; ee Latham, Syn. in p- 272. Naturforfch. I. p. Eier a, II, die Gans mit Be "zem Rücken. Berlin. Samml, 1X. p. 194- dır Schwarzrücken. 2; Band 1, Th. Nyon oe \ 706 Aves Asfai Anas. Neuefte Mannichfalt. I. + 190.0. I. der Shötra. rücken. 53. Granpıs, Die Riefengans. Pennant , ard. RUE Il, p. 530. A.’ die Mei = ans. Latham, Syn. I. 2. pP. 446. n..4T. ‚great Goofe, Latham, Syf. ornitholog. II. p. 837..n.15. Anas (Grändis) corpore nigricante, fubtus albo, ro- firo nigro, pedibus coceineis. Donndorff, Hand. d. en, P 2% n.4 die Riefengans. | 54 ‚Hryeensorea Die Schuitgäh ) Müller, Naturfyfiem, oe p- Z0L.n. 39. b. die nordifche Gans. Borowjky, Thierreich, ln m I4. D. 9: di Schute. gans. Pennmi, ard. Zoolog. IL p- 510. m 395. die Schneegans. Bechftein, Naturgefch. Pesifch), I. p. 578. 0.” die Schneegans. _p. 581. Hagelgans. Halle, Vögel, p. 550. n. 653. die Schneegans. j Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der 'Thiere, U. p-' 130. n. as. die Schneegans ; ‚Sehlecker. gans. Klin, av. p. ‚20. mM. Aufer grandinis, nivis, hybernus. : Klein, Vorbereit. p. 241. n. ıı. Schnegans, Ha. - gelgans. Klein, verb. Vögelhift. p. 137. n. 12. Schneegans. Briffon, ornithol. II. p. 438. n. 10. Oie de neige. | "Batfch, <6) Flügelweite 32/2 Fufs Gewicht: zwifchen $ und 6 Pfunden. Die Jungen find blau und erhalten ihre eigne Farbe erft nach einem Jahre In der Hudfonsbay werden jährlich Taufende von den Indianern für die Golonien gefshoffen. ms Aves Aufn Änias. a a > Batfeh, Thiere, I, p: 376. SAP Latham, Sylt. ho ll. p: 837. no. 14. Änaäs (Hyperbotea) corpore niveo, fronte flavefeen- te, remigibus decem primoribus nigris, roftro “ pedibusque rubris. Pallos, Naturgefch. merkw. ‚Thiere, vi. = 39: | die Schneegans. Schwed. Abh. XLI. p. 24. Anas Hyperborea; Krimnitz, Eucyklop: XVI.,p. 103- die Schmeeganis: Sander , über die Größe u. Schönheit in der Nat; 1 p28&.. | | Hermann, tab. af. anim. p. 159. Auras hyperbores. Donndorff, Handb. d. A R ee“ N. ‚5 “u die Schneegans: | 55 an ‚Die gemahlte Gans: Latham, Sylt. ornithol. IL: p- 836. nu ia. Anas ‚(Pida) cinereo-nigricans; nigro transverfim lineata, capite, collo; abdomine a tes ‚ dricibus fafeiaque alarum albis: 56, MAGELLANICA. Die magellanifche Cams, ' Latkam, Syft. ornith. 1. p. 836. n. II. Anas (Ma: . gellanica) fertugineo-fufca ; corpore anterios Te fabtusque transverfim variegato , tedirieibus fafciaque alarum albis: — PR ÄNTARCTICA, Die Gans von den Bible Latham ,; Sylt. ornitholog. U: ps 835: n. 8. Anas (Antardtica) corpore toto albo,; roflro higtoz ‚pedibus flavis. (Mas Y | ß. A. (Miagellanica) corpore variegafo ; abdomine, eriflo ; uropygio femoribusque albis; fpeculo -. alarum viridis (femina.) * | -Muf. Catlfon, fafe, MH. Tab. 37; IHN Sylt. ernithol. u. P- 835; Di, $, ß. “7 Be 58. VA: 708 ‚.Aves. Anferes. Anas, NE sg. Varızcara. Die bunte nenfoefändt ifche Gans. Latham, Syft. ornithol. II. p. 836. n. 10. Anas (Variegata) corpore variegato, capite, collo, edtricibusque alarum albis, fpeculo alarum vi- ridi, roflro pedibusque nigris. 59. LEUCOPTERA, Die gefirrifte Gans. Latham, Syft ornitholog. IT. p. 835. n. 9. Anas (Leucöptera). corpore albo, fupra nigro trans. verfimm lineato, fpeculo alarum viridi, roliro pedibusque nigris, | et | 50. CinereaA. Die kuzflügelige Gans. Bechflein, Naturgefch. Deutfehl. I. P- 660. n. 15. die afchgraiie Eintr? | Latham, Syt. ornithol, IL pP. 834: n. 5. Anas (Brachyptera) roftro fulvo, corpore cinereo, a ar criflo fafciaque alarum albis. ns TapornaA. Die Brandgans. (7) Miller, Natwfyft. II. p. 279. n. 4. Brandgans. ... BorowfRy; Thierreich, II p. 16. n. ı1. die Loch- | gans, Brendgans, Fuchsgans. et Bechftein, Natürgefch. Deutfchl. I. P- 570. 0.3.) die Brandente. Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl. IIL p. Se die Krachtente. Halle, Vögel, P- 548. n. 651. die Fuchsgans. Gatte- (9) Brandgans = weil fich der Vogel da aufhält, wo das Waf- fer an die Klippen und hohen Ufer föfst, und fchäumt, wel- ches die Schiffer Brandungen nennen ; Fachsgans — wegen der Höhlen, die fie bewohnt; daher auch Wählgans. Flügelweire 32[2 Fuls. Gewicht des Männchens 2 Pfund‘ 10 Unzen. Bleibt in England das ganze Jahr. ‘ In Rufsland wird fie bis- weilen gezähme auf dem Hofe gehalten. An Ceftalt and. Farbe nähert fie fich mehr einer»Ente als einer Gans, a Anfıres Anas. u 109 . Gatterer , vom Nulsch u, Schaden der Res, | IL p277..n. 92. die Brandgans.. Neuer Schaupl, d. Natur, ill, p. 220. Fuchrganr p. 270. n. 8. Brandgans. Onomat. hiftor. nat. VII. 1% 497. dis Anuzun, Brandgans. Handb. de Naturgefch. 1. ‚p. 371. die Fuchrgane, ; Klein, av. p. 130. u. 9. Vulpanfer, | ' Klein, Vorbereit. p. 240. n.9. Fuchrgans. Klein, verb. Vögelhill. p. 137. n. 9. Fuchrgans. Pennant, ardt. Zoolog. IL p. 532. D. die Wühl- gans, Brandgans. _ B:ıflon, ormitholog. H. p. 453. n. 9. Taadorne. Batjch, Thiere, U. p. 379. die Lochgans. Gesner, Vögelb. p. 133. Yulpenfer. ‚»Laiham, Syn. Supplem. p. 275. Shieldrake. Ri . Latham, Sylt. ornitholog. H. p. 854. n. 56. Anas (T adorna) roftro fimo, fronte compreila, Cie : pite nigro-virefcente, corpore albo variegato. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. P- 321.1. 69. .. Brandgans , Fuchs- Erdganı. Aupschin, Tagebuch der rufl. Reif. I. p- 189. dig . grfprenkeltın Enten. .. Pennant, Reif. d. Schottl. I. p. 4t. Brandgänfe. | © Linne, Reif, d. Oel. ar Gothl. p. 321. Brand. gans. | Georgi, Reif. d« Ruß, H. p- 482. die Bergente. Pallas, Reif, Ausz. II. p. 271. Bergenten. I. P- 373: Bergente. Pallas „ nord. ;Beyträge, II. p 12. die Bergents. IV.’p. 22. Anas Tadorna. | Pallas, Naturgefch. merkw. Thiere, VI. p. 42: die Bergente. _it«.P.27, Bergente. % " Pentoppidan., Naturgefch, von Dännem. p. 167. u. 2 Fagergaas, | Bea.‘ Pontop- zıo REN ech Anferes. : Ans. Bentän zieh Naturhiftorie von Nord I, p- 141. .Fager- Giäs, Ring-Giäs, Ur-Giäs, Krünitz, Encykl. XVL.p. 96. die Fuchsgans. Naturf. ZU. p- 132. n. % Karmnäpanr; Ringel. gans. Schwed. Abhandl. XL. p. 23. Anas Taadorna. “ Lichtenberg, Magaz. f. d, Neuelle u, {. w. I. 1. P- 107. dir B::gente. Sander, Gröfse u. Schönheit in der Nat. L B 249. die Brandgans, Erdgans. Allerneuefle ‚Mannichfalt. IL p. 175. die Berg- 'ente. : Wallbaum, Befchteib. der Bergente weiblichen Gefchlechts. Beckmann, Bibl. I. p. 339. die Bergento. Linnd, eye Nat. Edit. VI. p. 22. n. 7. Tadorna. Linne, Syf. Natur. Edit. X. I. p- 122. n.3. Anas CE adarma) roftre fimo, fronte comprefla, cor- pore albo variegato, Müller, zoolog. dan. prodr. p. 13. n. 107. Anas (Tadorna) roftro fimo, fronte comprefla, ca= pite nigro virefcente, corpore albo - variegato. Brinich, ornitholog. bor. p. ı2. n. 4 46. 47. Anas Tadorna.. Schwenkfeld, av. Silef. p. 208. Anas longiroftra quarta? Charleton, onomaft. zDIC. P- 98. .n. 2. Vulpanfer, Chenalopex. _ ‚Zonflon, av. p. 141. Vulpanfer feu Chenalopex. | ‚jonfton , av. p. 146. la Tadorne. Aermann, tab. aflin. anim. p. 158. 160. Anas Ta. dorna. Plin. hift nat. L. 10. 'c. 22. Cheuslandiel) Arifkotel. hiftor, animal, Lib, vh “cap 2.0. 28. Kevanorne: | Dom 2 % Aves. Anferes. f Aus. | zıı in Donndorff, Handb. ‚der. Tiere, ” er n.&. ‚die Brandgans. 5, Srecrasırıs, Die re Ente. | Müller, Naturfyflem, 1. ‚P- 280. .n. 5. bunte ‚Ente. Pennant, ard. Zoolog. II. p. 5. n. 399. ar Kö... - . MigsSgans. | ‚Klein, verbefl. Vögelhifl. p- 143. n. 35. grau. köpfige Ente aus der Hudfonsbay. Nener Schaupl, der Natur, U. p. 604. n. 32. grau. ‚köpfige Ente. jr iäleilaen, ornitholog. U. p. ‚458.0 u. 15. Canard de la Baye de Hudfon. Latham, Syf. ornitholog. U. p- 845. n. 36. Anas (Spectabilis) roflro bafı gibbo compreflo, ca- rina pennacea nigra, capite canefcente. Pallas, Naturgefch. ‚merkw. "Th. VL 'p. 34 ER Buntkopf. Seligmann, Vögel, Vi Tab. . 49. ale Pe dem grauen Kopfe. Leem ,: Nachr. von den Lappen. in Fiennidrken, p- 144. ®*. Schwer, Abh. XLI. p. 24. Anas Spedabilis. Stralfund. Magazin, I. pP. 149. dis 1. grimköpfigte Gans. | R Linne,, syA. Nat, Edit. x I. p. 123 n. 4. ‚Anas . Speäabilis) roftro bafı gibbo compreflo; ca- . rina PrRnaceR nigra r capite ı canefcente, Linne, Syft. Nat. Edit. XU.1. p. 1955 n. 4. Anas - Spedtabilis) rofiro bafı gibbo compreflo, ca« . rina pennacea nigra, capite canelcente. Miller, zoolog. dan. prodre. p. 33. n. 108. Anas - &pedtabilis) roflro bafı gibbo compreflo, ca- Lina pennacea nigra, capite canelcente, vi EN . 4 F abr ie 712 Aves Anferes. °- Anas. ‚Fabric. fu. groenl. p. 63.11.39. Auas (Spedtabilis) roflro bafı gibbo compreflo, carina pennacea nigra, capite canefcente. Müf. Carlf. fafeic, HM. Tab. 39. das Männchen. Tab. 40. das Weibchen. 6. F usca. Die Sammetente. Müller, Naturfyfl. I. p. 281. n. 6. wilde braune Ente, Borcwfky, "Thierreich, IH. p. 17. n. 12. er NOF- difche braune oder fehnarze Ente. | Bech/tein, Naturgefch. Deutfehl. IL. p. 568. n. 2: . die Sammetente. 'p. 570. wilde braune Ente, Modrrente, braune Seeente, Turpane. Halle, Vögel, p. 557. n. 667. die Moderente. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p- 77. n. 93. die braune Ente. , Neuer ‚Schaupl. d. Natur, 1. Pr 601. n. 5. braune Ente. ' Neuer Schaupl. der Nat. M. P- 602. ni. 11. fihwar- | se Eute..; . ' Never Schaupl. d. Neter, II. p. 601. 'n. 9. Moor- ente, Flirgenente. Onalnar. hit, nat. I, P. 412. die Fehwarze Ente. Klein, av. p..133. u. r2. Anas nigra. a Vorbereit. p. 246. n. 12. Tehwarze Ente. : Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 140. n. 12. fehwar- ze Ente, mit [chwarzem, rolhem und gelbem Schnabel. | Briffon, ornithol. II. p. 472. n. 29. grande Ma- ereufe. ’ Y Lathem, Syn. Suppl. p. 274. Velvet Duck. Zathams, Syft. ornithol. U. p. 848. 0.44. Anas (Fufea‘) nigricans , palpebra inferiore fpecu- ioyue alarum albis. Pennant, Äves. Anfıres, - Anas. Hz ah ardt. Zool. II. P- 516. 400. die Sam- metente. Bock, Naturgefch. von Bond IV. P- 322. n. 71. wilde braune Ente. Lepechin, "Tagebuch d. ruflifch, Reif, Ir, p. 14. | kohlfchwarze große Makreufer - Enten. ‚Fifiher , Zuf. zur Naturgelch. v. Livland, p. 45. 0m. 493. [ehwärzliche Ente, Mohrente. Linnd, auserlef. Abhandl, U. P- 298. N. 7%. die braune Ente. - Naturf. XIL p. 132. n. 71. eilie braune Ente. - Naturf. XXV. p. 10. n. 14. Anas fufca; . Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 62. n. 68. wilde braune Ente. ‚Stralfund. Magazin, I. p. 165. Turpane, order. brau- ne Sce- Ente, Schwed. Abhandl. XLI. p. 23. Anas Carbo. Neue fchwed. Abhandl. VI. p. 189. die braune Ente. | Krünitz, Encykl. XI. p. 60. die sine Seeänte. Pontoppidan , Naturhift. v. Norwegen, I.p. 14. _ Hoav- Aaare. | Schriften der drontheim. Gefellfchoft,, I. p. 222. See-Orre, [chwarzbranns wilde Ente. . Linne, Syft. Natur. Edit. Vl. p. 22..n. 14. Anas aigra. Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p- 123. n. 5. Anas (Fulca) nigricans, mäcula pone oculos linea. que alarum albis. Miller, zoolog. dan. prodr. p. 13. n. 109. Anas (Fufca) nigricans, palpebra inferiore fpeculo- que alarum albis. _ Hermann, tab. affinit. animal. p- 158. Anas Eulen. | Yys 7. Nora 714 Aves Anferes. Anas. 7.Nıgra. Die fihwarze Ente. (8) Miltr, Naturf, I. p. 281. 0.7. Schwarz ze Ente. Bechflein, Naturgelch. Deutlchl, U. p. 573... 4 die Trauerente. ‚Halle, Vögel, p. 559. n. 670. die fehwarze See» ente mit dem fchwarzen Schnabelgefchwülfte. Neuer Schaupl. der Nat. II. p. 602. n. an. fihwar- ze Ente, Pennant, ardt. Zoolog. I. P- ee n. 402. die Trauer ente. Brijfou, oruithol. I. p. 471. n. 28. Macreufe. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 948. n. 43. Anas (Nigra) roftro bafı gibbo, corpore toto nigro. Befeke, Vögel Kurl. p. 41. n. 70. die Jehıarze Ente. Fi ifcher, Naturgefch. von Tre p- 8. n. 89. fihwarze Ente, Mohrente. Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. 323. n.72, Schwarze Ente; (mit Anas fu/ca verwechfelt.) ‚Linne, Reif. d. Oel. und Gothl. p. 232. 290. Naturf. XI. p. 133. n. 72. fchwarge Ente; (mit Anas fulca verwechfelt.) | Schwed. Abhandl. XLI. p. 23. Anas nigra. Stralfund. Magaz. I. p. 149. die fehwarze See Ente, Beckmann, Bıbl. I. p. 5. Anas nigra. "Voyage en Sibirie p. I’ Abbe Chappe de Auteroche. - I. Tab. 10. Macreufe. Linnd, Syfi.; Natur. Edit. X. I. p. 123. n. 6. Anas (Nigra) tota nigra, bafi roflri gibba. . Philof Transad. XV, n. 175, p. 1160. 4. Whilk. 61. Re. N Länge, nach Pennant 23 Zoll; Flügelweite 34 Zoll; - wicht 2 Pfund und 2 Unzen. — Nach Befeke hingegen be | trägt die Länge 2 Fufs 6 1fz Zoll, die Flügelwei te 3 Fuß 7 Zoll, und das Gewicht 53/4 Pfund. Welche Verfchieden» heit! Sollte hier wohkseinerley Gattung geimeynt !eyn? \ be Aus Anferes. a Ana, | "239; & 1ı.Resıa. Di Königsenie. © _ Latham, Syft. ornitholog, II. p, 847. n, .o Anas _ (Regia)- caruncula comprefla frontali, corpore caeruleo, fubtus fufco, collari albo, 6a. Nirorica. Die Nil.- Ente. \ Ä “ Latham, Syft. ornitholog. II. p. 846. n. 38. Ani (Nilotica) albida, maculis canis, pedoris la. .teribus et abdomine cano lineatis , callo roftri ‚marginali et caruncula purpureo - fanguineis. Hafelquifk, Reife nach Paläft. p- 919. u. 36. Anas nilotica. e* 63. BEeRInGIL. Die rear - Pennant, ardı. Zoolog. Il. P 509... 39 ‚die Bes ringsgans, | ‚Steller, Befchr, von Kamefchatka, P. 188, € eine Art wunder/felt/aner Günfe. . Latham, Syft. ornithol. Il. p. yo n. 29. EIER (Beringii) roflro gibbo, corpore albo, alis nie gris, regione aurium virefcenti-alb.. 64. ALBIFRONS. Die Blöffengans. (2) A , ard. Zool. nl. P- 599. . 394., die Blöf: er Ä Bechftein, (9) Flügelweite, nach Penmant, 4 r, 6 2; Gewicht Sıfa Pfund, In der XII. Edit. p- 197. rechnete Linn Briffons Anfer - Septentrionalis Sylvefiris zu feinem Anas Ersthropus n.ıı. Man “mufs fich überhaupt forgfältig hüten, die zu A. Albifrons, Erythropus, Cafarca und Bernicla gehörigen Synonyimen nicht zu verwechfeln. ‘Vorzüglich fchwer ilt es die zu A. Albi- frons und Erythropus gehörigen Synonymen richtig zu ord- nen. Folgende Schwierigkeiten, und (mir wenigftens fchein- ». bare) Verwechfelungen bin ich‘ nicht im Stande zu. heben, » #) Linne hat in’ der XII. Edition offenbar A. Albifrens und Erythropus unfers Syftems für einerley angenommen; denn er eitint ih feinem Erythropas Briffons Anfer Sepstentrionalig Hua 216 Aves Anfıres. > Anas Bechflein, Naturgefch, Deutfchl 11. P- 576. n.6 die Bläffengans. Borowfky, 'Thierreich, IN. p- 10. b. “es canadi- [che Gans. Klein, verbefl, Vögelhift. p. Pe n.'16. ie, Halle, Vögel, p. 559. n. 655. die Lachgans. Brifjon, ornith. II, p. 433. 0.3. Oie fauvagedu Nord. Latham, Syfl. oruithol. IL. p. 842. n. 27. Anas (Albifrons) einerea, fronte alba. Brinich, ornithol. bor. p. 13. n.53. ‚Anas (An. fer ferus) margine frontis albo, abdonhine Ci- nereo immaeulato, Philof. Sylveßris, und führt auch Fr. Snec. a. 116. an. Eben diefe En. Snec. finde ich nun. im Sytt. zweymal, nämlich bey 4. Alb’frons, n. 64, und bey A. Erytbropus, n.ı1. p. Sı2. an- geführt. 2) Linne charakterifire feine Anas Erythropus: ci- nerea,fronte alba; dies finde ich auch in’der XI. Ed. La:bam hingegen nimmt eben diefen Charakter bey Anas Albifrons an, übrigens ‚eitire er eben die Synonymen, die in der XIH. Edition unfers Syft. bey Anas Albifrons angeführe find. 3) Linngs Anas Erythropus, fü. Suec. II. p. 41. n. 116, ift offenbar eineriey mit fu. faec. I. n 92. Letztere eitirt Kramer (Auftt. px 339. n. 6.) welche Stelle in unfern Sy- ftem zu Anas Albifrons gezogen worden It aber Liunes Anas Erythropus (Edit. XII. p. 197. n. 11.) einerley mit Anas "Erythropus, Ed. X. I. p. 123. n. 8. und Fn. Suec. IL. n. tıe. einerley mit Fn Suec. I. n 92. welches der Natur der Sa“ che nach gar nicht anders feyn kann, und gehört Clhaf. An- fer Helfingiens, exot. 368 wit dahin, fo müffen auch die Synonymen: a) Kramer |. ec. Anas cinerea, fronte alba; b) Mäl- er, zool. dan. prodr. p. 14. n. 113. Anas (Erythropns) cine sca, fronte alba, verglichen mit den dänifchen Synonymen in Brünich. ornithol. bor. p..14. n. 56. nicht zu Anas Albifrons unfers Syftems p- 509. n. 64. fondern zu Anas Erytbropus p- sı2. n. I. dafelbft gezogen werden, obgleich 'Gmelin und Gatbam Ge zu der erften rechnen Ich überlaffe .diefe den POrnirhologen m Prüfung. Of. Biumenbach Handbuch. der Naturgefch. p. 226. not. *. ‚Aves Anfres. Boa 77 Phil, Transad. Ixır. p. 414. 0.2. Eaulting Goofe. Seligmann, Vögel, V. Tab, "48 ‚die lachende Gans. ß. A. fronte tota alba, Be nigro maculato, * | | Brünich, ornith. bor, p: 13. Ds sd; | z * Mir glatten Schnabel, an der Wurzil - ohne. Höcker. 8: M ARILA, vn Bergente. Pr Müller, Naturfyfl. II. p- 281. n. er kn Bechftein, Naturgefch, Deurfchl. H. p. 640. n. 8. die Bergente, °p. 642. Moderente, Srhaufel. ent», wnterirrdijche Ente, .Mövente, Schm- mel; Alfthrnente; ( Warim, die Männchen . bey den Jägern.) Tab. 23. +, | Pennant, ar&t. Zool. I. p. 526. n. 416, die Schat felente. Brifjon, ornithol. . P- 470. n. .26. A . petit Ma- -rillon raye, Latham, Syit, ohnteiölog u. p 853. n. 54. Kan ; (Marila) nigra, humeris cinereo undulatis, abdomine fpeeuloque aları albis. ‚(Mas.) Scopoli, Bemerk. as.d. Naturgelch, 1. p. 72. n. 83, die unterirydifche -Ente. Steinbere, Zirchn. p. 138. Tab. 22. Schwed. Abhandl. XLI. p. 24. Auas Marila. Pontoppidan, Naturg, v. Dännemark,p. 167. n.2, Anas Marila Tab... Miller, zoolog. dan. prodr. p. 14. n. 111, Anas (Marila}.nigra, humeris-cinereo - undulatis, abdomine fpeculoque aları albis, "A. fufco C10) Flügelweire 20 Zoll. Gewicht des Mähncheh 12/2 Pfund, des Weibchen 2 Unzen mehr Pennaut. = Nach 'Brifon ci- ne Varierät von Ans Euliguia, 718 Aves Anferes. Anas A. fufco : ferruginea, fpeculo alarum, abdomine capitisque annulo ad roftei bafın albis. (Fe- mina.) * Latham, Syft. ornithol. II. P- 852. Muf. Carlf. fafc. I. Tab. 38.-Anas fraenata. Ray’s Letters p. 61. Dück with a eircle of white feathers about the bill. w - B. A. capite colloque purpureo ken, dorfo humerisque cinereo- undulatis, abdoemiie fpe- EP culoque alarum albis; *% _ Latham, Syft. ornitholog. U. p. 854. n. 54. B: Biffon, pl- enl. n. 1002. Millouinan. 9. Anser. Die gemeine Gais. Er: B: io. Ferüs. ‘Die wilde Gans. Miller, Naturf. II. p. 282. n. 9. ß. die wilde Gans imit granbraunen Federn. f har, G ler $ Fuls. Gewicht bisweilen to Pfund. Pennant. ‚Ziehen als Zugvögel im Frühjahr in Europa nach den lapp- ländifchen Moräften, den öftlichen und füdlichen Theilen von fsland, und bleiben den Sominer über dafelbft. Auch in Afıen uhd Amerika halten fie fich zu diefer Jahreszeit in den ‚nördlichften Gegenden äuf. So bald in der nördlichen Erde der erfte anhaltende Schnee einfällt ziehen fie fich nach einer ‚ gelindern Zone: Sie überwintern in Deütfehland; Frankreich, Ungarn; Griechenland, Klein - Afien, dem öftlichen Russland; Javan, fogar iin nördlichen Afrika, unid ziehen fich im März, "nachdem der Schriee früh oder fpät fchmilze, und warıne Witterung einfällt, in ihr eigentliches Vaterland zurück. Sie ' wahdern heerdenweile,; formiren dabey Zwey Reihen, die fich vorn in def Spitze eines Dreyecks anfangen, und fo als Schenkel deffelben ausfpreitzen Diejeruge Gans; welche die, Spitze formirt, ift allezeit Siöfser als die übrigen; hat eine gröbere Stimme, und ift vielleicht jedesmal eine alte Gans, Die wilde Gans legt im Frühjahr in Sümpfen und grofsen Brüchen 9 bis ı2 met Eyer, die an beyden Seiten falt gleich Aves Anfıres. Ans 719 Lefe; Natirgefchichte, p. 287. n. 2. die Gans. * ‚Borow/ky, "Thierreich, Il. p. 9 a: die wilde Gans. Biumenbach, Handb. d: Natirgäfche P-226 n.3; - Anas (Anfer) roftro femicylindrico, cörpore fupra cınereo; fubtus pallidiore, collo firiato. * ‚Bechfiein, Naturgefch. 1. pı 382. die wilde Ganr. Bechfein , Naturgefch. Deuiebl, ll..p. 586. a. die. urn owilde. Gans. | . Pumke , Naturgefch. I. p. 206. ih ame * © „Ebert, Naturl:IL.:p..68. die je Gönft. “ Halle, Vögel, p. 543. die wilde. Gans. : Gatterer ,; vom, Nutzen und ‘Schaden der Thiere, 1. p- 79. n. 94. die wilde Gans. hin Pennant, ard. Zool. U. 507. n.3 ‚391. die e wil de Gans. '» Beckmann, Naturhißt. p. 43. b. dir Gans. * = Neuer Schaupl. der Natur, IM. pP: 268. Gans. * Onormat. hift: nat. I. p. ger. die Gans. * | Handbuch der deut[chen Thiergefch. P- 105. die, Gans.* | ‚Klein. av. pP. 129.n.3. Anfer ferus. Klein, Vorbereit. p. 238. n. 3. wilde Gans. ‚Klein, verb. Vögelhift. p. 136. n.3. wilde Gans; Klein, ftemm. av. p. 31. Tab. 34. fig. 2.aec, Klein, ‘Vögeleyer,, P- 34. Tab.'1g. fig. 2. | Brifon, ee U, a 432. nı 2. Oye faus vage | | bi an NR iR N . Batfeh > | Ir Rumpf. fd. De fich mit der e zahle, & ‚gleich nicht fo leicht als man gemeiniglich vorgiebt: Wird leicht . 3ahm, und in einigen Gegenden Rufslands auf den Höfen _ gehalten. Fifcher und Befeke gedenken eier großen und einer kleinen wilden Gans, worüber fich aber nichts beftim« men lälst. Die mir einem * bezeichneten shi; .. auf die wilde und zahme Gans. ‚730 ‘ Bat/ch, Thiere, I. p. 367. die gemeine Gaüs. * Aves Anferes. Anas, ! Gesner, Vögelb. p. ı17. heimifche Gans; * mit ı guten Fig. 2 Latham, Sylt. ornitholog. II. p. gar. 0.26. Anas (Anfer) roffro femieylindrico, corpore fupra cinereo, fubtus pallidiore, collo firiato. Bejtke, Vögel Kurl. p. Be : die gerallns wil- de Gans. Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. „eo; n. 74: die wilde Gans mit graubraunen Federn. - Fifcher , Naturgefch. von. Livland, pi son n. 76. wilde. Gans. Cetti, Naturgefch. von Sardinien, I. P- 03: die wilden Gänje. ‘Taube, Slavon,. ‚und Side L p- 22.\ wilde Gänfe. Olaffew, Reife durch Island, I: p. 119. wilde * uhlrdafe..u M Eye Tageb. d.rufl. Reif 1. P-5. ‚Gänfe. 5. G. Gmelin, Reif. durch Rußl. L € 68. wilde Gänfe. Pallas, Reife, Il. p.'325. 326: IH. p. 91. 92. 93. 616. wilde Gänfe. Pallas, Reif. Ausz. II. p. 7. Gönfes. HL P 475. wilde Günfe.. e Steler, Kamtfchatka, p. 196. Ganfe u a große graue Gänft. Leem, Nachricht von den Lappl. p. 138. 139. die wilden Gänfe. rafcheninnikow, Kamtfchatka, p. 195. große grau Gänfe: Carver , Reif. durch Koduthen p. 383. Gänfe White, Naturgefch. von England, p. 62. n. 10. wilde Gänft. Georgi, Rulsl, p. 482. wilde Gäi fe / Ryıfehkow, R % Aves er Ans FRR Rytfchkow, orenb. "Topogr. p. 243. ‚wilde Gönf. ‚Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, P 167. | n. 4. a. wilde Gans. ‘ Ponttoppidan, Norwegen, IL p. 10. Ban; * - Naturf. XI p. 134. n. 74. die wilde Gans. Schwed. Abh. XXXVII. p. 294, wilde Gans. Döbel , Jägerprakt. I. p. 69. wilde Gans. Naumann , Vogelfteller, p. 185. die wilde Gans, Linne, BEN Abh; U. p. 291. n. 71. die Gans. »Ockonoim. Zool. p. 70 n. 10. dieGans.* ‚Zorn, Petinotheol, T.p. 404. die wilde Gans. Sander ,„ Gröfse- und Schönkeit in der Natur, L pP: 250. wilde Gänfe, Fablonsky, allgemein. Lex. p, 655. Gans. ‚ Anweifung Vögel zu fangen, uf. w. p. 220. . die wilde Gans. Bach ıflein, Mufterung fehädl, Fhiere, p. 118. | 1. T, ' die wilde Gans. ‚Andrd und Bechflein, Spatzierg H, P- 268. die wilde Gans, Merklein, 'Thierreich, p. 260. Ganß. “ ‚Krämitz , Encykl..XVI p. 84. die wilde Gans. Seralfund. Magazin, 1..p. 148. die grauen Gänje. Linne', Syf. Nat. Edit. D. p. 54. Anfer. * 'Linne, Syft. Natur. Edit, VL up 22. nm: 4. Anfer vulgaris. aa hu Sylt. Natur. Edit. X. r ” 123. n.9. er | ‚(Anfer) roftro femicylindrico , corpore fupra ......einereo, fubtus pallidiore, collo ftriato. * Miller; z0olog. dan. prodr. p. 14. n. 112: Anas (Anfer) roftro femicylindrico , gen fupra 'einereo, fubtus pallidiore, collo ftriato, * Kramer, Auftr. p. 338. n. 4. Anas roftro ni. eylindrico, corpore fupra GER ER fubtus al« bido, redtrieibus margine albis. * | He; Band 1. Th. ı% Hur. 4 13 ) Aves Anferes. Anas. Heerkens, av. Frif. p. 97. Anfer. * | Schwenkfeld, aviar. Silel, p. 212. Anfer ferus; eine wilde Gans, grawe Gens. | Charleton, onomalt. zoic. p- 98. n. ı1. Anfer ferus. ‚ Fonflon, av. p , 140. Anfer ferus. Hermann, u affinit. animal. P- 159. Anas Anfer. * | ae Schäffer, elem. ornith. Tab. 20. Forfkäl, fun. orient. p. 6. n. 6. Defeript. anim. P.3.n: 6. Anas Anfer. Arabifch: Wär araki. Philof. Transadt. xv. n. 175. P. 1660. 5. Plin. hiftor. nat. Lib. 10. c. 22.59. L.12.c. 35. Anfer, - Donndorff, Handb. der Thiergelch p. 297.1 n. 7. die gemeint Gans. * ß. Domzsticvs, Die Zahme Gans (?) Müller, Naturfyfiem, IL p. 282. a. die Zahme ‘ Hausgans mit weißen Federn. .Borowfky, - (2) Länge 3 Fußs; Flügelweite 52% Fufßs. Wird 26 bis: 24 . Jahr alt; man will fogar Gänfe von go Jahren gefehen ha- ben, - Eine Gans, die ‚man nicht zum Brüren läfst, legt in. drey Zeiträumen öft ein Schock Eyer. Gewöhnlich aber legt fie ihre gehörige Anzahl nicht eher, als bıs fie zwey Jahre alt ift. Vier gefchlachtete .Gänfe geben ein Pfund gemeine» und fechszehn ein Pfund Pflaumfedern. Wenn man auf ein Bette 40 bis so Pfund rechnet, fo gehören 200 Gänfe dazu, Eine Stadt alfo, worin 200000 Menfchen wohnen, braucht 40 Millionen Gänfe zu ihren Schlafberten. Das Fleifch von den Gänfen ift- mehr nahrhaft und fchmackhaft als gefund. Den meiften Ueberflufs an rohen Säften haben. die gemälteren Gänfe, weil es ihnen an Bewegung gefehlt hat. — Klein, Briffon u a. haben die wilde und zahme Gans als zwey be- fondere Gattungen angenommen, - Be,läufig bemerke ich hier acch den Unterfchisd der Gänfe ODEFBADET. von den Enten, “ „ir et a Die Boroiefty, Tierreich, DL pP 10. > genieine Haus. NS, | Bechflein ; Naturgefch. . 382. b, di Kinten ‚Gänfe: Bechftein, Naturgefch. Deutfchl, IT. D. 596. b die Zahme Gans. - p..620. Hausgans, gemei- ne Hausgans, wege Mortinsgans 3 A Wellah 8 5.4, Halıı, Vögel; P- 542. n. 645 die Haar, »Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 87. n. 95. die zahme Gans: Klein, av. p. 139. u. 2. Anfet,.domefticus; rufficus. Klein, Vorbereit. p: 238. n 2. ern Haus; Sahne Gans: Klein, verb. Vögelhifl. p. 135. n. 3 Sahm Gans, Martinsgans. i R "Klein, Vögeleyer, pP. 34. Tab. 19. fg IN ABER Brijfon, ornith. I. p. 431. n. 1. Oye domefiique. .. a Latham , Syll. ornitholog: II: p. 842. n. 26. ß: Anas Ale (domelticus). "Bock, Naturgefch: von Preuffen ; IV, p- 323: de“ a Hausgans. . Citti, Naturgrefehitchte‘ von Sardinien, U. p. 336, m. zahme Gans. Wen ! za. er Taube, ‚Die‘ Gatis ünterfcheidet fich von dei Ente: 1) durch die Gröfse des Körpers; g: den erhabenern Rücken: 3) den län- ' gern Hals; 4) flärkern Schnabel; und vornimlich $) durch die: Fülse ; welche ‚höher, und nahe an der Mitte des Kör- pers geftellet find, und deffen Gleichgewicht erhalten, da= her auch die Bruft der Gänfe fieyer und erliabener ift: das hingegen die Füfse der Enter dem Hintern näher find, und vorn das, Vebergewicht Zu verurfachen fcheinen, Wie an ih- tem wackelnden Gange wahrzunehmen it. “Auch in dee Stimme ift ein merklicher Unterfchied. Klein und Brifon ‚haben daher -aus- Ginien in Enten #wey befondere Ges ' fchlechter gemachs, | A Be ah uf, Anas, 22 3 ) 724 Aves Anferes. Anas Taube. „Slavon. und Syrm. I, p. 40. Gänfe Schlözer , Erdbefchreib. von ach p- 150, Gänfe. Georgi, Reife d. Rußsl. p. 482. die gemeins Haus > Band. | K»ox , Reif; n. Ceylon, p. 57. Gänfe, Moimna, Naturgefch. von Chili, p. 210, .Gänfr. " Fermin „ Befchreib. von Surinam, I. p. 138. die Gans: Kolbe, Vorgeb. d.g. Hofkiung, Edit. i in re p- 387. die Günfe. Pontoppidan; Naturg. von Dännemark » Pr 167. n.4b. zahme Gans. | Naturf. XU. p. 133. n. 73 die zahme a . Scopoli, Beinerk. a, d. Näturgefch. I. p: 62i.n. 69. die Gans. Sander , ökon. Naturgefch. If. p, 19: die Gans. | Walther, 'ökon. Naturgelch. p. 130. die Gans. Geoffroy, mat. med: VII. p. Br die Haus - oder zahme Gans. Krinitz, Encykl. XVI. p. 21. zahme Gans, Licht- gans. Zückert, 'Speil, : a.d. Thierr. P. 99. ‘ Berlin, Samml. VII. p. 497. Loniceri, Kräuterbuch , p. 644. Ganß. Lusoviti, Kanftarnaleg: Il. p. 15093. Andre u. Bechjein, Spatzierg. I. p. 350. die ‚Zah. me Gans. Linnd, Syli. Nat. Edit. X. 1, p. 123... 7ß. Anfer | domelticus Müller , zoolog. dan. Beodn 1 4.0. 112. ß. 'An- fer domellicus. Linne, fo. Suec. II, P- 40. n. 114. ß. ‚Anfer döime- Nicus., Linne, it. Oel. p- 83. Fe domellicus. . Schwenk. Ann Anfıren. | Ana TR Schvenkfeld, av. Silef. P: 209. Anfer domellicus, zahme Gans. "Rzarsynsk, ee nat. Polon. ® 301. Aud. un 2 ng „Kramer, Auftr. p. iR n.4. P. Aner domeflicuss | “einheimifehe Ganß. | Ba. : Morhlähg av. ge, P- 60... 6r. Ans, | Fonfton, av. P. 138. Anfer domellicus. _Plin. Bit. nat. L: io: c. 22.' 59. Anfer, Varro, de re ruft. L. 3. ce. 10. Anfer. 2 umella, deren: c 73. Anfer. Ful de re ruft, L.1. ‚c. 30% ‚Aufer. Pe ori öbf. de periculof. Ayinptom: ex morfu arı« feris ete. in den En Nat, Cur. Dee. I. Au. 2. nl) Ka De “ Schulze, de vivacitafe auferum; if Dec. 1. an. 6. ter 0b[,169.'p. 233. u 4 | "6 rler, de pehna anletina monröfa; af an. 2. ‚ob. go. p.155. Son “ähehnnd, de AN dchienike ifo; daf, an. '6. et 7- obf.: 182. P- BR vu de cranio äniferis' monfirofo; daf. ch an. 4.815. obf. 181. p. 226. er anfer eornutüs; «dafı dec. Hr an. 6. app- rtogaß A E9 Böhm, ‚von "sierfäfsigen Gänfei; Beh. Natur. 'ünd Kunflgefch. 1726. P. 713. vr \ Polis, de anferculo quadrtipede} Eh nat, cur. . dee. I. an. 4. obf. 4. p.700. nase, de tribüs in’ uno anfere ‚eordibus ; dof. dee.’ an. 9. etio.obl. ı 108. p- 267. c. fig. en Bartholin ex anferino flerno de hyeme praela- A: a Hift, anat, Cent. 5. hil. 67. p. 137. PSLAR a L2 3 Peyer, ee ’ 1a6 Aves Anferes, » -Anas, Peyer,, de ventriculo 'et renibus anferinisz. Eph. nat. cur. dec. II. an. 1. obf. 85. 86. P. 199. Von Gänfen, in deren Magen Gold gefunden worden; {. Breßl. Nat. u. Kunfigelch. 3ı Verf. P- 153. Hansow, von einem mit Aa, bessichfenen Gänfemagen; Merkwürdigk. d. Nat. I..p. 255. Gedanken über die Haltung, der Gänfe auf den Gütern; Lpzg. Samml. IX. p. 392. .., Hannöv. Samml. 1757; p 670. et 9alı) — .. Han- növ. Beytr. 1762. P. 631. et 1255. . Witten- berg. Wochenbl. 5 pP. 337. — warum die jungen Gänfe im Jun. und Jul. fo häufig hin- fallen, und von den Mitteln dagegen. Muf. ruft. et commun. IN. p. 143. — ‚Birfeh, gefammelte Nachr. der ökon. Gefellfchaft in Franken, II. p.319. — Wittenb. Wochenbl. 1768. P. 245. — Gaz, litt. de Berlin, 1770. p- 390. — Berlin, Samml. II. .p. 398. — Neuefte Mannichfalt. I. p. 40. — Fränki- fche Samml. II. p. ır. —.. Gel. Beytr. zu.den Braunfchw. Anz. 1767. St, ıor.. — \ Lpz. In- telligenzbl. 1767. p. 263. 1776. P. 347. — . Oekonom. Nachr, IV, P 395. vom Rn der Gänft. | Hannöv. Magazin ,. 1767. St. 69. — 'Lpz. In» telligenzbl. 1772. p. 3177. — Leipzig. Samml. Ill, p. 802. — Götting. gemeinnütz. Abhandl, 1772. P.145. — Ockon. Nachr. der patriot, . Gefellfch. in Schlefien, 1774. p. 179, 1778. p- 314. — Rammelt, gemeinnütz. Abh. II. Pı252. 3 Paulet, Beytr. zu einer Gefch. der Viehfeuchen, II, P. 266. — von den Krauk- heiten der Gänfte. Allg. Haushalt. u. Landwiflenfch. I. P- PIE 65. Mon« - Avcs Anferes. | Anas. | 727 | AR Montana, Die Birgganı. Kolbe, Vorgeb. d. g. H. Edit. in 4 ir an: n. > ; die Gebürg-Gans. Eatkim, Sytt. ornitholog. II. p: gun: n. 25. Anas (Montana) capite, collo ertragen pennis ru- bro..viridibus. ' 66. Cana. Die grauköpfige Gans. Latham, Syft. ornithol. II. p. 840. n. 22. . Anas ‚ (Cana) ferrugineo- rufa, capite colloque gri- feis, fpeculo alarum viridi, humeris albis. 6 Rur ıcoLıLıs. Die Rothhalsgans. (9).\ Pennant, ard. Zoo. U. p. 532. C. die Rothhalr- ams. | Bechftein, Namırsefät, Deutfchl. Hr. | p-. 688. en Rothhalsgans. "Gatterer, vom Nutzen u. Sehaden- der Thiere, U. p. 129: n. 114. die Rothhalsgans. Latham, Sylt, ‚ornitholog. IE p. 841. n. 23. Anas IMREROHEER fupra nigra, collo rufo, corpore fubtus macula: ante ocnlos irigaque longitudi« vnali eolli utrinque alba. > Balls, Naturgefch. merkwürd. Th. VI. p. 24 die Rothhalsgans. Tb): ', Pallas, Reife, HI. p. 476. Rothhalsgänfe. Pallas, Reif. HI. Anh. p. ı2. n.3. Aufer ruficol« lis, Oftiacis Zfchakwei * voce); Samoiedie \ Tfehag #. Pallas, nord, Beytr. II. p- IL. die Nord. gans. (Aufer ulchricollis.) etropol. p. 419. n. 62. Anfer ferus Minor, iger, collo rufo. N Zz4 Catal. (3). Länge ı Fuß 10 Zell. Klügelweite 3 Fufs 10 Zoll. Ge- wicht 3 Pfund Troy. Penmane. ; 728 Aves Anfıres, Anas, Catal. mul. Petropol. p. 406. 'n, 628. Anfer Caf- farka Ruflorunı „ 1 Tehhtundt Ajfjach Lappo- nibus, Schwed; Abhandl. XLL pP 24. Anas ruficollis. Sander , Gröfse und Schönheit in der Natur, I. p. 262. eine Gans mit rothem Hals. Decouv. Ruff, H. p. 19. Hermann, tab. affınit. animal. p. 159, not, y ere, 46. Casarca. Die rothe Ente, (4) Müller, Naturfyft. Suppl. p. 101.1. 39.2. die aftran canifche Ente. Latham, Syn. Supplem. -p, 273. Ryddy Goefe, Latham, Sylt. ornitholog. I. p..841. n. 24: Anas (Cafarca) rufa, remigibus ae: 3 nie gris , [peculo aları albo. | Pallas, nord. Beyträge, ll. P- 12. die fo geninn. | . te rothe Ente, _ Ä Pallas, nord. Beytr. Iv. px 9. die Meine wilde Gans, Kafarka genannt. a Georgi, Reil, d. Rußl. I. p: 482. völkt Ente. Schwed, Abhandl. XLL, P- 24. Anas rutila. Lichtenberg, Magaz. f..d. Neuefte u. f. w. If. 1. P- 197. die [a genannte rothe Ente, \ Dee. Ruf. I. p, 417. 464. Herman, tab. afhnit, "animal, p. 149. Anas Cafarca.. Donndorf, Handb, der Thiergefch. p. 257. n. 8. die roih: Ente. 10, AEGYFTIACA, Die ägyptifche Eh Müller, Naturfyflem, U, p: 284-n. 10, egyptifche Gans. ? Bri un, ornith. II. p. 437. n.9. Oye d’Egypte. . Zatham, (4) Länge, nach Zepechin, ı Fußs, 8 zul, » Linien ; Flügelweite 2 Fußs 5 Zoll. NE Re Aves Anferes. . - Anas:. Y 729 Lathami, Syn. Mi. 2.Pp- 453. m "36. "Egypran un GoD ee 12: Lathem, Syft. ae) I. p. Ro n. BL. "Anas »(Aegyptiaca) roftro fubeylindrico, 'corpore undulato, vertiee albo, A ea aları candido, ‚fafcia nigra. Sehwedifche Abhandlung, XLL 2 24, Anas acgy- ‚ptiaca. 1 Au tab. affın. anim. ‚P. 158. 0..Anas aegy- Br ptiaca, n EA | .B Latham, Syn. II. 2. P. 454. n. 16. 7% „ Zatham , eh ornithol. Il. p. 840. n. at, R. 68. Srerrum, Die Bohnengans. 0) Pennant, ardt, ‚Zool, II, p. 507. n. 390. die Boh- nengans, ., Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. ‚IL p. 620. n. 3. RO DE Bohnengans, Bechftein, Muflerung fchädl. Tre, P-I20. n.2. die Bohnengans, FU une sa Syh. »“ornithol. Ip. 34. n. 28. Anas . (Segetum) cinereo-fulca, fubtus albida, alis ... grifeis , tedtricibus maioribus remigibusque fc- - gundariis. ‚apice albis.. 6 un Die Gulaundente. . . Penmant, ardı. Zoolog. U. p. 593. E. die Gu- "Taumdente. | HAN; sy, ornitholog, II. p. 843. n. 30. Anas . Boralis) rofro angulto , capite viridi« niten- 0.18, PA Abdoninequr albis, Fgüng | dd din 2zs | m Ear- i j ; a BE (s Länge 2 Fuß 7 "Zoll; Eiche Em ! Prima. | 130 Avcs Anferss. Anas. 11. ERYTuropus. Die Bernakelgans. (9:3 Müller, a I. P- 284. N. IT. ra ans. BE Handb. d. Natürgefch. pP. 226. n. *. Berhftein , Naturgefch. Deutfchl. IL. p- 623. n. 5. die Bernakelgans. Pr er Keen Gans, Rothfußgans. Onomat. hift. nat. I. p. 'grı. der il Rothfuß. - Klein „av. p. 130. n. 8. Anfer Brenta. (Mit Anar. Bernicla verwechfelt.) Briffon, ornithol. II. p- 441. n. 14. Esade ‚Gesner, Vögelb, p. 73. Branta oder Birnida. _ Latham, Sylt. ornitholog. II. p. 843. n. 31. Anas (Erythropus) einerea, fupra nigro alboque un» dulata, collo nigro,. facie abdomineque albis. Befeke, Vögel Kurl. p. 43. n. 73 die Rothfuß- ans. - Pennant , ard. Z.ool. u p. 523 n. 397. die Ber. naclegans.. Pallas, Reife, Ausz. IL. p. 6. ne Kafar. | > ken. (Anfer erytlropus.) Pallas, (6) Länge,. nach Pennant, 2 Fufs ı Zoll; Flügelweite 4 Fufs s Zoll. Gewicht $ Pfund. Ich mufs hier dasjenige wieder- holen, was ich bereits in der gten. Anmerkung bey Anas al- bifrons, n. 64. gefagt halıe. Ich habe die Synonymen fo gut ‚geordnet, als ich: gekonnt habe, , Aber dıe ungeheure Ver« wechfelung der deutfchen und ansländifchen Synonymen bey der, Bläfengaus der, ‚Bernackelgans, und der Brentgans, und die fo wenig übereinftimmenden Befchreibungen und Beftim- mungen der Naturforfcher bey diefen Gattungen, machen es faft unmöglich hier überall’ erwas mit Gewifsheit anzugeben, Die gröfsten und bewährteften Ornithologen find hier nicht einig / Auch die Lathamfchen Synonymen weichen oft von den Linneifchen und Gmelinfchen ab, und wenn man beym Nachfchlagen alle Kerglose: „And man wieder neue Schwie- tigkeiten, RN Aves Auferess © Anas. 3% - Ballas, Reif. Ausz. III. ‚P 474: Nordgänfe. " Pallas, nord. Beytr. IIL p. 11. die gemeine roth. Füßige Nordgans oder Kafarka. Pollas, Naturgefch.- merkw.. kei; VL 'p- 31. die 5 Bernakelgans. vo Zepechm, "Tagebuch d. roffifch. Rei. I, p. 22. Nordgünfe oder Kafarken. Fabric. Reif. nach Norwegen, p. 348. Anas Ery- s thropus. Georgi, Rußl. I, P 482. die weißköpfge klei- . ne Gans. - u Olaffen, Reife durch land, 1 P- 3 292. Hıl- osvnn! fing’ oder. Bernicla. | Schwed. Abhandl. XLI. p. 24. Anas Erythropus. | Stralfund, Magazin, I. p. 148. die gelbfüßigen ca- wc madifchen Gin? Lem, Nachricht von den Lappl. p. 140. eine Art kleiner wilder-Gänfe? _ N " Naturf. XXV. P- 9. n. 3. Anas Erytliropus?. | Linne, Syft. Nat. Ed. VI. p. 22. a: Anler ery- thropus. _ i Einne, syft. Nat. Edit. X. 1. p 123. n. 8. Anas . (Erythropus) 'einerea, fronte alba. tt: Müller, zoolog. dan. prodr.r P. TA. nn. HZ. Anas (Erythropus) cinerea, fronte alba. "Charleton , onomafl. zoic. pP. 98. n. 4. Bernicla. Philof. Transadt, II. p. 853. XI. pP 923. ‘B. A. 'cinerea, marginibus pennarum albidis, füb- ‚tus et uropygio alba, capite anteriore et gutture fulvis, vertice et cervice nigeicantibus, collo \ fubtus et pedtore fufcis. * hohlen: Syft. ornithol. IF. p. 844: n. 32 ß. "Briffon, ornithol. II. p. 442. n. 15. Beten mis | er „Pr: ao Bornacke, S Raf ; % 732 Avıs Anferes. " Anas. ‚Ray. Syn. p. Br N Brönehü! ; NP Will. oro. p. 361. Rat Göole or Road Godfe, 12. CAERULESCENS. Die blaufitige, Chust ' Miller, Naturfyfi. IL. pP. 285«.n: 12 blatie Gans. Halle, "Vögel, pP. 550. m. ii dir ‚blaue Norden: U gans. Seligmam, Vögel, V. Tab, 47. die blangefligeht Gans. Pennaitt;, ardt.. Zool. H. p: so8«n. 392. die IR ‚hittige Gans. \ Klein, verb. Vögelhift; p.138: n. 15. blaue PA Briffon, ornitholog. Il.\p- 434. | n.5. ap re uno de la Baye de Hudfon, 1... Lathom, Syft. .ornitholog. U. p. 838..1..99 Anas ( Ceönilelcene) grifea, ; fubtus:alba, ‚tectricibus ‚„alarum, dorfoque polligo: caerülefcentibusi 3; A. alba, collo poflice i imo interfeapulio (capulari- busque plumbeis, tedricibus alarum caudae- que caernlefcentibus. * Latham, | syd. ornithol. II. P: 837.0. 13. B. Wy. A. or, fufco-- varia, eapite colloque, fupremo „albis, poflice nigro vatiis; tedtricibus ‚alarum caudaeque caerulefeentibus, # Latham, Syit. ornithol. U. p. 837. n.13.%. 15, BERNICLA. Die Arsmioanr. (7) ‚Müller., : Naturfyfl. IL. p. 285: n. 13. Ringelgans. Borowfky, Thierreich, Un b- 1u.n.2. die Jehotti- . [ehe Gans. | Blumen- m) Wegen der häufigen Vetwechfelangeh; die fich in» ‚den Syne- nymen und Befchreibungen bey dıefer und einiger. der, vorher- gehenden Gattungen finden , beziehe. ich mich auf die vori= ge Note und auf die Anmerkung bey Anas albifrons , n. 64 S. auch Aues Anfıres. Eee” 733 ‚ Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 226. n. 4. Anas (Bernicla) fufca, capite, collo pectore- que rigris,)collari albo;. Bayuganı) Roth- geans: ‚ Bichfein, REN Deufchl. JE, p. 621. n.4. | „die Brentgans. p. 623. Ringelgans, Berna- hrigans, fchottifehe Gans, Rorjes, Rotges, '.Halle, Vögel, p. 548. n. 650. die Baumgans, ‚Nonnengans, Rothgans. Gaiterer,, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 98.0. 96. die Baumgans. Onomat. hilft. nat. 1. Pe 409. die fehottifehe Gans, Rothgans: . Handb. d. Naturgefch. IL p- 370. die Knflngans Bernakel, {Klein, av. P.130: n. $. Anas Brenta, Klein, Vorbereit, p- 240.12. 8, ATigeE, Baum« ae 1. PRRBRRR Kin, verb. Vögelhifl p. 136. 0: $. Brentgans.] Mit Anas Evythropus verwechlelt. | Briffon, ornitholog. II. p. 442. n. 16. Cravant. Grsner, Vögelb. p. 74. ‚Baumganß; mit 1 Fig. Batch, _Thiere, u. P- 376. die Jalranfihe oder Baumgans. ‚Pennant , art. Zoolog. IL 'p. 512. 0. 16. 396. die Brentgans, Latham, Syft. ornithol. IL. p. 844: n. 32. Anas (Bernicla) IE capite ghogne higris, colla» 11 halbe. “2 Bo ch, er auch Fabrie. faun. groenl. p- 67. n. 41, Im Handb, dan! | ‚ Naturgefch. a. a O wird (die Benennung Nonnen» oder Kilos \ ffergans (Oye nonnette) davon hergeleitet, weil ihr Fleifch an ‘ einigen Orten in der Faftenzeit zu eflen erlaubt fey. — Rich- tiger \möchte ‘doch wohl Fonffons Ableitung 'feynt Monacha vum ormatni, qnae colorem album atro jnpersmiponunt , fimilis. 133 Aves Anfver. ‘ Ana. Bott, Naturgefch. von Preullen, IV. P- 329, 2:75, Ringelgans, Brentgans. Lepechin, "Tagebuch der rufl. Reif. III. p. n. Ber. niclen, Pontoppidan ,' Naturgefch, von Dännein! p: 167. n. 5. Radgnas, Bernikel, NE Ölaffen, Island; I. p. 292. Hrcta? Leem, Nachr. von den Lappen in Finnmarken; p- 145: eine befondıre Art brauner U ögel in der Größe einer Ente? I Stralfund. Magaz. I. p. 153. Neimka? Schwed. Abhandl. XLI. p: 24. Anas Bernicla. Naturf. XIT. p. 135: n. 75. Ringelgans. Stopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch: 1; p. 73: n: 84: die Brentganß, Baumganß. Linne, auserlef. Abhandl. IL p: 291. n: vn, die Bernikel-Gans. Valentin. muf. mufeor: I: ® 494.. Anas Scoticus verus; Berniclä didtus; c. fig. Linnd, Syf. Nat: Edit. VI. p. 22. n. 6. Bernicla. _ Linnd, Syft. Natur. Edit. X. I: p. 124. n. ir. Anas (Bernicla) fufca; capite ‚colloque Bigeh, cols lari albo. ‚Müller, zoolog. dan. prodt. p- i4. rn. ir4. Anas (Bernicla) fulca, capite , collo pedtoreque nis gris, collari albo. (dän. Roiy-Graas, Rad-Gaas, norweg. Raai-Gaas, Gaul, Gogl; isländifch: HBelfingen.) Miiller, zoolog. dan. prodr. pı 14. n. 15 Anas ‚(Hrota) grilea; capite colloque nigris; (nor« weg. Gaul: isländifch : a; Mar: eat, Gag)? Schwenkfeld, av. Silef. p. 213. Anfer arborum; ein baum- Gans, Baum- Endike. Charleton, onomalt: z0ic. ; 8. n; 3. Branta: n. u om, ’ > Aue Anfeas\, Anis 935 ee av. p. 14 Branta fen Bernicha. Gal- ‚lis Cravani et Oye Nonnette, Ihdoro Barliata, Alberto .Barbates, Hollandis' Rotganfen die ' eitur. | Donndorff, Handb.’ der en P 258. die Pe aHit. er 70. Toravara, Di Gans mit Hin Halt: - bande.(°) | ' Latham, Syf. ordich. 1. pP: 849. n. ..45 ß. kin nigra, temporibus faleia oculari et fuboculari et torque albis, lateribus colli caftaneis. Bechflein, Naturgefchichte Deutichl. Il. P- 638. 2 CANADENSIS. Die conaihfihe hai (2) y: ‚Müller, Natürfyfl. I: p. 286. n. 14. canadifche, Borowfky, 'Thierreich, I. P- 10.0. C. die wilde ‚tanartfche Gans. ‚Halle, Vögel, P- 547. 6; 6. ‚die Hlkklener Gans. ER vom Nutzen u. Schade der Thiere, U. p. 98. n. 97. die canadi/che Gans. | Prnnont , ardt. Zool. II. p. 305. n. ‚389. die cand- difche Gans, Klein „ av. p. 129. n. 6. Anfer Canadenfi "|: ‚Klin, Vorbereit. p. = n. 6. eraech hg Gans. Klein, (8) Nach Latham eine Varierät von Anas Mißrinias nach Bechflein eine Varietät von Anas- Ruficolis. © Unzählige Heerden erfcheinen jährlich im Frühjahr ; in der Hudfonsbay, ziehen um zu brüten weiter gegen Norden, und kehren im Herbff nach Süden zurück. Eine grofse An- zahl brütet auch in der Hudfonsbay. Die Engländer tödten dafelbft in guten Jahren 3 bis 4600, die fie einfalzen und auf- bewahren Die man im Herbfte fängt, wenn die Alten mit ihren 'Jüngen zurückkommen, werden nicht gerupft, fondern ' man läfse fie mir den Federn Sehe um frifches Fleifch ©) im Winter zu haben. x x 6 Aves Anferes Anas, Klein, verbefl. Vögelhift. P: 136. u. 6, canaden- fer Gans. Briffon, ornithol. Il. p. 433. n.4. Oie fauvage de Canada. Lathom, Syfl. ornithol..U. p. 838. n.'r7. Anas (Canadenfis ) cinerea, capite colloque nigris, genis gulaque albis. | Selgmanu, Vögel, IV. Tab. 94. die canadenfer ‚Gans. (Fig, Catesb, ) Seligmann, Vögel, V. Tab. 46. die canadh ifche Gans. (Fig. Edw.) | Linne, auserl. Fbhandl, I. P- 279. n. 5. die ca- .. nadifche Ente. Linnd, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 123. n. 9. 'Auas ( Canadenfıis ) fufca; A colloque‘ nigro, gula alba. . Fabric. In. groenl. p. 66, 1. 2. Anas alenf IS.. Donndorf , Handb.. der 'Thiergefch p. 258..n. 10. die canadifche Gans. | 15: MOoLLISSIMA. Die Eidergans. (10) °- Millr, Naturfyfl. II, p. 287. n. 15. Eydir-Ganı, Leske, Naturgefch. p. 287. n. 2, die Eidergans. Borowfry, 10) Klügelweite 3 Fuß. Gewicht des Weibchen 32/2 Pfund, 7 ‚Schwimmt taucht und fliegt vortreflich. Nährt fich von Fifchen, Mufcheln, Schnecken, Infekten, Z. E. Krebfen, klei- nen Wafferwärmern und Seegräfern; holt auch vom Boden ‘ die Eingeweide der Fifche , welche won ‘den Fifchern in die See geworfen werden, herauf. ‚ Niftet in Felfenklippen, auch im Grafe, unter, Wachholderbüfchen. Legt dteymal. ‚Eyer, das erfte mal 5, das andere mal 3, das driete mal) miehren- 'theils nur eins, aber jedes mal in ein andetes, Neft. ' Die er- fie Brut gefchiehet zu Ende des Junius und Anfang des Ju- lius. In Island werden dem Vogel die beyden erften male . die Eyer mit fammt den Federn, an andern Orten aber nur. das erfte mal weggenominen. Die. ganze IRRE dauert 6 fr P Pi ih bis Avıs Anfopes:\ Anas. 937 nit »Boronfky ; Tiierfich; Il. Pp- 3 DT. "der Eider. | vogel. "Tab. 97. | Biumenbach, Haudbs. d. Nätogäfch, p 206. 0.5: .Anas (Molliffima) ‚roftro eylindrico, cera po- fice bifida, rugola; dir Eidervogel, „Bechftein, Natugefch I. 'P 384 n. Sk ir Eider- ..gans. Br Rniß. Narürgefch. Deutfchl Ik. p. 65. n. 6. "die, ‚Eidergans. p. 636, PBErUNER, Eider, St. Kuthbertsente. "Tab. Br. Ben, } ‚Funke; Naturgefch. 1. p. 315; der Eidervopel, Ebert, Naturl. 1. 'p. 69. der Eidervogel, ' Halle, Vögel, p. 349. n. 652. die Eidergans.. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, ' H. pP. 99. n. 98. der Eidervogel. | Ä Neuer Schauplatz ei A U. P- aa Eider. 'gans. | Oman ‚hiflor. nat. T. p. 221. die. Edeka au. Klein, av. p. 130. n. 10. Anas, plumis molliflimis. Klein, Vorber..p. 241. n. 10. Eidergans, r s ‚Klein, ‚verbeif: Rn. pP Bm n. 10, Zider. gans. Pennant, ard. Zoöl. 2 p- 51: Mn. 398. die Ei dergans. | Buchmann, Naturhifl. Pp 2. n. & der Eicher, | Br iffon, "bis 7 Wochen, Das Welteben brüter ie Tage, | Die Alter diefes Vogels etftreckt: fich auf 25 bis 30 Jahr.. Die Dunen aus ‚einem Nefte wiegen, etwa 3/4 Unzen.. Sie find: fo ela- ftifch „ dafs man zur Ausltopfüng, eines. ganzen Bettes nur ec- "wa s Pfund nöthig hat. Die isländifche Compagnie verkauft beynahe jährlich für 4e00 Thaler Dunen nach BREI und. Schleswig. In Island und Norwegen find die Eidergänfe in manchen Gegenden halb Ban s und niften in RR nahe an den ‚Wohnungen, | LT N ARBÄT. Ta." Ada... 138 Aves Anferes. Anas, Ne Brifon, ornitholog. II. ‚P: 440. 0: .13..0ie % duvet ou Eider. | Batfch, Thiere, I. p. 377: der Eydervogel, _ Zatham, Syn. Suppl. p. 274. Eider or a Duck. ‚Latham, Sy. ornithol. I. p. 845. n. 35. Anas (Molliffima) :zofro ER cera poltice ba- di rugofa. ‚Seligmann, Vögel, IV. Tab, 9. die große weiße und Schwarze Ente. ‚Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. P- 330. 5.76. “die Eydergans. Phipps Reif. n..d. Nordpol, p. 97. ‚der Eider. ‘Uno von Troil, Reıf.d. Isl. p. 116. Eidrr. Olaffen, Isl. 1. p-33. 119. 293 Eidervogel. Cranz, Hifl. von Grönl. p. 15. der Eider V’ogel, . Egede , Befchr. v. Grönl. p. 117 der Eidervogel. „Pennant, Reif. n. Schottl. I..p. 42. Eider: Enten, St. Cuihberts- Enten. _ Tremarec, Reif. n. d. Nordfee, p. ER Fabricius, Reifen n. Norwegen, p. 294. Eider- vogel. Leem., Lappl. p..140. Arderfugle. Pontoppidan, Naturg. v. ee p- en 6 Eddergaas. | Pontoppiden, Naturhiflorie von Norwegen, IL p- 132. Edder, Acdder- Arrfugl; mit ı Fig, Linne, Reif. Bel: und Gothl. p.'230. Dibes, Hift. der Inf. Fero&, p. 122 Schwed. Abh. XLI. p. 24. Anas molliffima. XGorze, nützl. Allerl. il. p. 193. n. 18. die Eider. FAMS. | air Oekon. Zool. p. 71. n. ı1. die Eydergans. - Krinitz, ökon. Encvklop. X. p. 331. Kidergans. Meidinger, Yale, I. pr 123. die Eidergans. Sandır, E) Avcs. Anfires, Ans. | 739° Sander, über die Gröfse u. Schönheit i in der Nat I. p. 251. Eydırga' F. Berlin. Sammi. 1. p 96. V I. p 156. lereogıl. Neuefle Mannichfalt. I. p. N Bra... Beckmann, phylikal: ökonoin, Bibl. Il. .P: 244 VI. p. 188. , Handlungsiex. p. ei | Bon, Waarenläger, P. 255. Ludswviei, Kaufmannslex. II. p, itst. - Brünich, natürl. Hift. des Eider-Vogels; aüs dem dän. überf. m.K. Koppenh. 1763 8. Linnd , Sylt. Nat. Ed. II p. 54. Eiser. Lim, Syfi. Natur. Edit. VL p. 92. n. Anas plumis mollifiinis. Linnd, Syfi. Nat. Edit. X. I. pP: 124. nn. 2 Anas rn toftro eylindtico ; cera ‚poflice a rugola Miller, zoolog. dan., baden pP 14. De 16. Auas : (Molliffima) toftro Kate cera pollice bifida rngofa, Bartholin, pi med. Hafın. 1. pP. 90. — — Med. dan, ' dom. | p- 65. Thorlacii Ai EN, kill, ‚Island: Wit: 1661. fol. 15. Buchanani oper. Lugd. Bat. 1725. 1. P- Be "Muf. Besler. p. 36 Avis inter Anferem et Änatem -feram media. Tab. 9. n. 6. Abbild, des Weib: chens Sehlecht. Sibbald. Scot. illufir. II. 3. p. 2:. Tab, 18, Donndorff, Haudb, der Thiergefch, p: 258. n. i#; die Eidergans. u j 16. Moscuara. Die Bft I Müller, Naturfyflem; I; p: 288. ai h 1. Bi ale Bm: hi Aäa 3 Zufier 240 ‚Avgs Anferes: - Anas. Le/ke, Naturgefchichte, p. 287. n. 4. die Bifam- entt. Borossf&y, Thierreich, III p. ı1. n. 4. dis Bifan- ente, Iybifche Ente. Bechflein, Naturgefch. RB 386. .n. 6. die Bifam- ente. Bechftein, Naturgelch. Deutfchl. I. p. , 636. nr, | die Bifamente. p. 633. indianifche, kairifcht, iybifche Ente. Halle, Vögel, p. 553. n. 658. 4 türkıfche Ente. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der "Thiere, H. p: 106. n. 99. die Bifaments. Onomat. hiftor. nat. I. p. 413. dir TR Klin, av. p. 131. n. 2. Anas In.dica, Klein, Vorbereit. p. 242. n. 2, türkifche Ente. frem:'e Ente, india: ifcher Endrach. Klein, verb. Vögelhift. p. 138. n. 2, fürkifche Ente. Gesner, Vögelb. p. 64. indianifcher Entrach; mit 1 Figur. Zu Briffon, ornithol. IL. 'p. 446. n. 3. Canard mufque. ..Batfch‘, Thiere, I. p. 376. 378. die Bifamentr. Latham , Sytt. öfnitholi og. II. p. 846. n. 37. Anas (Mofchata) facie nuda papillofa. | Bock, Naturgelch. v. Preuflen, IV. p. 330. n. 77. Bifamente, moftowitifche Ente. ' Cetti, Naturgefch. von Sardinien, I. P- 336. die Ente aus der Barbareı. Georgi, Reife d. Rufsl. IT, p. 482. die Mofchusentes Naturf. XIL p. 135, n. 76. 5 ars Ente. - - Hübner, phylikal. Tageb. I. p. 161. Bifamönte. Schwed. Abh. XLI. p. 24. Auas Mofchata. ‚Scopoli, Bemerk a.d. Nana Ian L -P- 74 n. 85, die türkifche. Ente. mofchata. Linne, Syft. Natur. Edit, VL ‚p 22.0 ig Anal Linnd,, 0 Auer Auferes, Ana 241° N , syR. Natur. Edit. X.I. p. 124.1 n. 13. Anas (Mofchata) facie nuda papillofa. Charleton, onomalt. zöic. p!’9. n. 2. Anas Indica; ; n 298: A. IEybica. ik 4 A. Mufcovitica. n. 5. A, Cairina. | Jonfton, av. 18. ‚Anas Cain, Iykic, In .diea,, ’ Phil, Transad. Ivın. p. 348: ie na ff, Handb. d. Thiergefeh B 259. n.12, ‚die Bı famente, BI: | m. Rura. ‚Die. braunki üpfige Ente. © "" Bechflein,, Naturgelch. Para Ip 659- 1.2, der Rothhals. © Letham, Syn. um 2. P- 477- n. 3 Rufous- ne- cked Duck. ‘* Lathäm), SyR. orkiahel: I. Bi KR n. 78. Ki nal (Rufa) cineres,' capite et collo rufis, infttoz "'pedtore Bedibtillitie igris, OR Sag Bemerk. a. d. ren 1 ‚p en. a Rothhalß, 72. LEuUCoOcErHALA: fee eefinfge Eu Ent. ey ‚Bechftrin, | aturgefch. Dentfchl, ll. B 680. 0.1 die weiß öpjige Ente, ..., „Jatham , Sy, ornitholog. I. p. 358. n. 64. Anas „di di ‚encocephala) einereo Jutelcens nebulofa, ‘fulco pulverato, corpore antice fufco,, luteo- , „nigro undulato ,_ capitercolloque a is, macula u eh ee A ih a ah ae Fire Maag | Scopoli, (1) Nach Latham und. Bechflein eine. Spielart, von Anas Fering, hu 39. BD 3l. 04 y @ Nach, Bechflein. eine, A von Anas Glancion p- 525. n. 26. Nach Latham gehört anch Anas Marfa. ‘pP. 529% n. 24. mie hieher, - im’ rs 4 3 ». x er 74 2 Aves Anfıren, Anas. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, I. p. yo. n, 79» die weißköpfichte | Ente. | 73, Monacna. Die Mönchente. () Es Berhflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 630. N die Mönch-nte. Latham, Sy. ornithöl. U. p- 2. n. 40. Anas (Monacha) albo nigroque varia, rollro flave«_ fcente, apiee nigra, fpeculo alarum win vio« laceo, Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. L. p. zL.n. 80. die Mönchente. 74 Meranuna, Di fehwarsfchuinige u tr. (*) Bechftein, ‚Naturgefch. Deutfchl. I. p. 681. n.3. die [chwarz/chwänzige Ente. LZatham, Syft. ornitholog. U, p. 86r. n. 72. Anas ( Melanura) cinerea, roflro pedibusque tefta. ceis, vertice dorfoque rufis;' temigibnk, redtri- cibusque nigris. Stopoli, Remerk. a. d. Naturgefch. I. p. 72. n. 2. 4 die Schwarzfehwänzige Ente, 75. Torrına. Die fihwarznackige Ente. Bechflein, Naturgefeh. Deutfchl. Il. p. 681." n. 4. die fchwarznackige Ente. Latham, Syf. ornitholog. IE. p. 845. n. 33. Anas (Torrida) capite albo, eollo fupra nigro, fub- tus caltaneo. ia Bemerk. 4 ie Naturgefch, I. p. 75. n. 86. 76. AL» (3) Naeh Bechfkein eine Spielart von der gemeinen Ente. (4) Nach Bechflein, nebft den beyden folgenden Gattungen, blofse Spiclarten der gemeinen oder Baftarde von der gemeinen und Bifumente, | . Aves Anfıre Au 743 76. Ausrcans. Die uehßkähhälze Ente. * Bechftein, Naturgefch. ‚Desifel, Mi. PB ‚ser. n. 5. er die Weißftirn. ' ‚ Zatham, Syft. ornitholog. 1. p. u n! 34. Anas \ “NeAlbieaNs) fupra fulca, fronte BEN, alba, capite colloque fulco: ru u Scopoli, Bemerk. a. d. a L P 75. ng die Wußfirn. . u EN 77. GEORGICA. Die georgifche Ente, | i Eathamı, Syft. 'ornithol. II. p. 847. n. 41. Anas „(Georgica) einereo-nebulofa, redtricibus ala- zum cinerafcentibus, fpeculo alarum. viridi al- - bo. maculato ,, ernigihes EESEEIRINIDRAINE Bigrn | | eantibus, | MM. Bauamensıs. Die hahamifß he Ente: Miller , Naturfyflem, H. p- 289. n. 17. bahanıi/che Ente. Pennant, ard._Zool. II. P 2A 43. die haha; mifche Ente. | Halie, Vögel, p. 561. n. 675. die Bahamercnte, mit vergoldetem Dreyecke auf der Nafe. Klein, av. p. 134. n. 18.: Anas Bahamenfis. Klein, Vorbereit. P- 247. n..18. Bahamer. Ah ‚Klin, verbefl. Vögelhift P 14T. n. 18. bakamifete "Ente Briffon, ornitholog, u. P- 456. n..12. Canard de Bahama. Latham, syt. lkolog II. p. 855. n. 58. Anas (Bahamenfis) grifea, roftro plumbeo:, macu- la laterali fulva, macula alarum viridi lutea- que N Sligmann, Vögel, W. Tab. 86. die. bahamifeh a mit bleyfarbenem Schnabel. ‚Aaa 4 een, 144 Aves Anferegs. Anas.. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. 1. p- 24:0: 14° 'Anas .(Bahamrnfis), grilea, roftro plumbeo, macula - laterali fulva, alaruımn viridi luteogue, - ‚ Hermann , tab, afünit, animal. P- 158. Ans Baha- menfis, Fonfton, av. p. 208. Marsa, anti hei fpecies, fed ‚parva; £ u 78. BRasıLıEnsIS. Dir braptiaifohe Ente. Halle, Vögel, pP: 566. n..689. die braune Ente. Briffon , otnitholog, II, p: 357: n. 2 Oanard du Brefil, Latham, 'Syft. ornitholog. II. p. 856. n. 59. Anas (Brafil ienfis) fulca, fubtus grifeo -aurea , inter roflrem et oculum albo- Havefecns, fpeculo alarumı viridi-caeruleo nigro, fubtus marginato. Jonfton, av, pe 208: Mareca,, alia fpecies. Y 79. ErvirnwornvyncnA Di re ge Ente. Latham, Syf. orrtithblo: IT. p 855.0. 57. Anas (Erythrorhyncha) fulca, fubtus alba, pedtore lateribus maeulis fufcis, eich alarum alba, al- teraque fubtus iorsfediken, cauda nigra, 18. ALnEora. Die Gefpenfierente.() Miller, Naturfyft, IL; p..290. n. 18. Weißling. Pennant, ard. Zool. N. P- 519. 0. 495. die Ge Spenfterente. Klein, av. p. 136. n.33. Anas PausA, ex nigro et ‚albo variegata; Klein, Vorbereit. p. 251.n. 33. kleine Kira und weißbunte Ente... BAR a - Klein, ($) Latbam rechner 'hieher auch die Anas Bucephala Linn. p. 521. n. 21. und nimme die Anas Ruffica Linn. p. 524. n. 24. für das Weibchen an, \ ’ Auesı Aufose N Anadı N 7145: 3 Kısin, set: Vögelbif. pP 13: M 33: Schwarz. und weißbunte Ente od «WW | | Brilen, ornitholog. II, pP 48 n. ‚38 Sarell de ı laLouifiäne, al era SR ! EEE Syft. ‚ornithol.. I: p.; ee ns se ins (Albeola) alba, dorfo remigibusque nigris, capite. colloque: caerulefeente, deticeo nitente, ‚oecipite albos:ü .'e 3:°..G Selgmann, Vögel, !V. Tabıos. die Kleine fehvarz -und weiße, Ente ©. \ san «Linnd , SyR. Nat. Edit. X. 1. Pp- 124 n. 15. Ans (Albeola) alba, dorfo u ne ca art pie: caerulefcente,, oeeipite, albo, Phrlof Transadt, Ixın. P- 416% n. NE 80, (STELLERn. ‚Stellers Ente. 1. "Müller, Naturfyflem, Suppl. P- 102. .D. E23 c die Steller sente. ER " Pennant, ard. ‚Z.oolog. 1.: ji 525. n. 415. ‚Sta. . ders Ente. "Tab. 23, obere. Figur. | Hermann, tab. af anim, pP. ‚158. Ih, ‚Anas, Stellen, \ | gt CıvrEaArtas. Die Löffalente. fo ‚Müller, Naturfyfi. I..p. 290, n. 19. Löffelente Lejke , Naturgefch. p. 287. n. 5. die Löffelente. Borowjky, Tbierzeich, III. p. 12.0.5. 14 3 ka ‚ente, Schildente, Spadelente. : : "Bhumenbarh, Handb. d. Naturgefch.:p. 227. n.7. x Anas (Olypesta) roflti extremo. dilatato ro- tundato, ungue incurvozüdie Löfelente. © Bechflein, "Naturgefch, Lv p 38% n. ee die. 'Löf- Felentes," %.: ; ‚> Bichfleig , Sakärgäfchs Deikibh. I p. vi, nor die ae Pr677: \Schildente, (Spatelen- 9. "Tag. | 5 ri AN) Eatham- A fie’ zu Anas Dispar p. 535. n} 167. > gie: 2 Fuls za Zoll. Gewicht 22 Unzen. 746 Aves Anferes. Anas, te,) ei, Breitfchnabel, deutfcher- Pelikan, Sala bean den‘ TE Ta ren maul, - Berhfein, Nätorgefch. Deutfehl. IT. p. 691. n. 161. Pennant , ard. Zool. I. P- un N. 493. die Löf- jeiente. © 1 Ebert, Natunb: IE. p. 70: die: Löffelente, Halle, Vögel, p. 558. n. 668. die Löffelente. „Neuer Schaupl.;der Nat. 'V. p. 182. Löfelente. Onomat. hift. nat. I. p. 418. di: Sciuldente. ».,. Handb. d.-Naturgefeh. I.’ p. 371. die Löfelente. Klein, av. p.132.n. 10. Anas latiroftra. Klein, Vorber. p.' 245. m. 10. Löffelente, Breite chnabel ,. Schallente, -Lepelgans. Klein, verb. Vögelhift. p..140. n. 10, Löffelente, Klein, ftemm.,av, p. 31. Tab. 35. fig. ı. ac. Kırin, av. pP. 134. n. 20. Anas latiroflra americana, Klein, Vorbereit. p. 248. n. 20. aufgeworfener | ‚Breitfchnabel aus Amerika. Klein, verb. Vögelhift. p. 141. n. 20. aufgewor fi- ner Breitfihnäbler. | Geswr, Vögelb. p. 84. ein großer Breitfchnabel, (Räsgenkopff)- p. 85. eine andere Gattung, u (Breitfehnabelkopff.) | '.Briffon, ornithol. IL. p. 430. n. 6. Souchet, - Batfih, Thiere, I. p. 378: die Löfelente. „Letham, Sylt. ornitholog. TI. p..856. n. 60. Anas (Ciypeata) roftri extremo dilatato,, rotundato, Umgue incurvo; .. „Bock, Naturgefeh. von Preuflen, IV. p. 330. n. 78. Löfelente, Stocknte, . Fifcher „ Naturgefch. von Livland, p- 80. n. 84 Sch:ldente, Löffelente. Peunant , Reif. n. Schott! T. p. 1. Löffelenten. Zuine, Reil, d, Oel. und Gutäl. p. 185. | £ | 4 ur0% 4 Pallas, Aucs Anfıres, A Pallar, nord, ‚Beytr., IV, pP 20. die, reifinäb lichte Ente. Naturf. XII. p. 135. n, 77. Löf Ente. ‚Seligmann, Vögel, IV. Tab.:92 he amtricani. e \ „fihe Ente mit breitem Schmabel; ‘ Ku Briefe Lopschn, Tagebuch der rufl. Reif. 1: rn Er IM. p. 14. Schildenten. Ä Pontoppidan, Naturg. von Bänkenark, 2 168, n.7. Leffel, Kropand eller Stockand, Se \ Ze oder Siockente. Befehe , Vögel Kurl, PB 4 n. 76. ‚di Löffel. : ente. in Stopoli, Bemerk. ad. Naturgelch I, P 63. n. 70, 2 die Löffel. Ente. EN Ser Gröfse ‘und Schönheit in der Katır. I, p. 261. die Löfßelente. . „Scheider, zool..Abh.'p. 139. Adas Elch; © Linne, Sy. Natur. Edit. VI. p- 22. n. 12. Fra 5 Clypeata. Linnd, Syft. Natur: Edit. X. l.p. 124. n. 16. Aa (Clypeata) roflri extremo ‚dilatato, ann, . angue ineurvo. „Müller, zoolog. dan. prodr. Pi Ba n, 117. ‚Anas Sorıh (Clypeata) roftri extremo dilataeo- ‚rotunda o, ., ‚ungue incurve. Ä Schwenkfeld, av. Silef. p. Ss Anas Velrefra; ein Löffel - u RERPNRRDNDE Wild. oEindtle. | Bi Charictn, met, zoic. Pe 9m. 7 "Anas Platye ‚A. „eynchos Gesuerin in | Ar Mil Worm. p. zor. Fr Eh c. a . Jonfkon , av. p. 145. eklig 5 Selellentın, | Tafchenmaul, zn een, tab. afhnit. animal, D 19 he X, PR Clangula. | un MP. s Br \ Donn» 748 Aves Anfırts. K Anas. Donndorf, Handb. der hiergefch R 350‘. ı 13. die Löffelente. TI HU rel er; PBTE eh ‚ß. Die. Morente. a IW4 Halle, Vögel; ‘p. 557: In sap, dir.Morene, Flie- genente.. 3 in: a _ Klein, av. p. 132.0. 9. Kom Marla: 1. Klein, ,Vorbereit..p. 245. 0.) 9, Morente, nd Fliegen- , Murentel, Muggente: | Kim. verb. Vögchhill. px 139, n.9. Morente. „Brifens» ornithologz IL. pi! 451: BUS Byehe a ventre blanc. Grsner, ‚Vögelb. p: 81! Muckent;: wmitor- 1 Fig. kg av. Silef. p. 205,\ Anas fera 17. feu T nn. Mindr su ein Mück: File Mos Emdth, ‚Mur- Enätle. | Latham ,.Syf. rc u. ‚PR 857 nie: ß. A. ‚magula- alari 'purpurea- utrinque,nigia: albaque, pedtore rufefcente. 18 Jonjton „av. p! 145. Anas mufcatia N wr« 07) a IB Pi # %Y. Die "Tempatlahnat. Latham, Syn. Il. 2. p- sin. Latham, Syft. ornithel. 1. pP. 857. n. ‚60.9. lie fera böfchas. mexicana Bri il. Brif;n, ornithol. II. p. ‚449. n. 5. ‚Canard Jauva- & du Mexique. 5 81.M EXICANA. Die mexikonifeh Laie, CYa- ..\ eapatlahoace).. “ Latham, Sytt. Bla u. p: 857: n: an. es (Mexikens); füpra:nigrofulvo alboquelWaria, fübtus-fulva‘, tedticibus alarum minoribus al- bis, macula alarum viridi aurea. Briffon z »ownitholog; IL: p: 452. D.7 MAR: du Mexique, Di: 82. Rv- Auves Anferes. Auas. ‚749 9. RuseEns. Die roihbr üffige Löffelente. Latham, 'Sytt. ‘ornitholog. Il. p. 857. n. 62. Anas ‚(Rubens) fufca, iugulo et-pedture rubro- fuf- cis, fpeculo alarum purpureo- alba: Brabio, .. gauda brevi alba. er MN 85. JamArcensis. "Die BR Lafotemte Latham, Sy. ornitholog. I. p. 857. n. 63. Anas " (Jemaieenßs) fulco croceo ferrugineoque va- 'xia, dorfo, alis caudaque fufcis, capite füperio- te nigro, fubtus cum gula albo imaculis nigris. nr M ER sa. Die Ruderente. (%) Me ..; Müller, Natu: {yft. Kappl: p- 102..n. 47. die Ruder. 2. enle. r | Pallas, Reif; Ausz. II. Anh, Pp- 15. n. 29% Anas N, merf2. Tab. H. 85. SCANDIACA. Die er Ente. | 0" Pennant, ardt. Zoolog. 11. - P- 536. an die lapp« märkijche Ente. ARME: Syft. ornitholog. If. p. 859. n. 68. Anas RB öridineh) fpadiceo- fulca, roftro ampliato, sorpore fupra nigro, linea eh pe ai Schnart: | ente. Bechflein, Naturgefeh. 1. p. 386. ı. P die Schnat- terente. Berhfkein, Naturgelfch. Deutfchl. H. p.'642. n. 9: die Schmatterente. pP. 644. Schnarrente, graue und braune Ente, Halle, Vögel, p: 555. n. 663. die Schnarrente. Gafterer , vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Il. p. 167. n. 106. die Schnutterente. Onomat. hift: nat: I. P- 415. die gräue oder brau- ne Ente. "Pemant, ard. ZONE I. p. 536. L. die Schnat« terınte. Klein, av. p: 132. ı. 6. Anas fera 16. fe fhrepera.. Kiein , Vorbereit. p. 244. n: 6 6. Schnarrente ‚ Mit: telmte. Klin; verbeff. Vögelhifl. p: 139. 2. &. Spare ente. ‚B:iffon, ornithol. Il: p. 452. n. 8. Chipeau:. Batjch, Thiere, I. p. 378. die Schnatterente: Gesner, Vögelb. pP. 86. ein Leine, Latham, Sylt. orithol. 1. p- 859. n. 69. Anas (Strepera) fpeculo alarum rufo nigro albo: - Bork; Naturgefch. v. Preuflen ; IV: P: 331: 0:79; She: Schnatterrnte. Ei jfcher , Naturgelch, von ‚Livland; p. 86. n: 77: Schnatterente. | Ceiti, Natur gefchichte voiı Sardinien; Il. pP: al; n. 96. die Schnatterente, Lär mente. Pontoppidan, Naturgefch: v. Dännemark, P- 168; n. $. Änarand, Naturforfch. XII: p. 136: n.78; Schnatterente. Schwed. Abhandl. XLI. p. 23. Anas ftrepera. Linnd; Sylt; Nat: Ed: VL, 'P- 22. 04 20, Strepera, Linn, Äves Anfıres»: Anas, 751 3. Zinn, Sy. Nat. Edit X. T. p. 125. 0. e Anas (Strepera) macula alarum rüfa, ‚nigra alba. Slilır, zoolog. dan, prodr. pi 14. n. 118: Anas : (Strepera). fpeculo alarım rufo, nigro albo. Rehiunekieid; 'aviarı Silef. p. 202. Anas fera 10. deu firepera; Scherr - Endtlin. ” Biss ar av P.145. Anas platyryuchos roflro nie ‚groet.plano. ‚Donndo f, Handb. der' no p- 260.0. 14. ‚die Schnatterente. 86. F. 'ALCAR ıa. Die Sichelente, Penmnant , art. Zool. U. p- 534 1 die Stohatendei: "Tab. 23. untere Figur. yaMann, SyA.vornithol. II. p: 860. n. y0. .Anas -(Falcaria) criffata, corpore cano fufcoque va- riegato, peltore fquamato « undulato, fronte, 'gula, torque .colli fafciaque alarım albis. ' Pallas, Keile, Ausz. III. Anh. p: 12. n.34. Anas © falcaria; Mongolis ke et Char RR NO e. a1. Buceruaia, Die dickköpfige Ente. 6) Miller, Naturf, I. p. 291. n.2r. Dickkopf. Halle, Vögel, p. 567. n 694 ‚die 2 dichköpfige- 0 Cardinalnt. Klein, av. P- 134. 0. 19. Anas minor; Br purs .) pureo. ur Klein, Vorberei v 247. d« 19: Purpurköpfchen mit weiße Backen. | M Klin, verbefl, Vögelhift. p. igi. ı. 19, Büffelse kopf Schoniagg Vögel, IV. Tab. 96. die kleine Ente mit digg Kopf | Bein, er Nach Lacke mir Anas Abeala ‚Bj. 18. ind \ 752 Aves Anferes. ©. Auas. Briffon, ‘ omitholog. N. P- 454. n. 10. and d’ hyver. Befeke, Vögel Kurl. p. 46. n. 77. der Diökkopf. ‘Schriften der berlin. Gefellfchaft naturf. Freunde, VI. p. 455. 2.27. der Dickkopf. MY | Linnt, auserl. Abh. II. e 279.0: 6. in Mn kopf- Ente. Linne, Syft. Natur. Edit. x. Ip. 125.n. ei Anas ( Bucephala) albida, dorfo remigibusque ni- gris, capite fupra infraque tumido fericeo ni. tente, . Hermann, tab. aflın. animal. p- 152. Anas Bück- 'phala. 32. Dominica, Die Ente von St. Domingo. | Miller, Naturfyflem, O. p. ana n. 22. domin- | gifche Ente. . Briffon, oruithol. U. " 484 N, 42. Saredi de .: $t. Domingue. . LZatham, Sy. oruithol. IL. p. 874. n. 102. . Anas (Dominica) rufa, eapite anteriore fuligino- fo, fpeculo alarm candido, rectricum dcapis aterrimis. | 87. Srınosa. Der Stoche/chwanz, Latham, Syft. ornith. I. Pr 874. n. 102. Anas (Spinofa), fufeo - nebulofa, genis gulaque al- bis, vertice fafcia per oculos alteraque maxil- lari Mringne nigris, ‚redtricibus imucronatis. 88. Arsıcana. Die afrikanijehe Ente. Latham,, Syft. ornithol. I. p- 875. n. 105. Anas (‚Afrieana) dorlo, alis caudaque nigris, capi« te, collo pedtore fupremo abdomineque fufco- rufis, macula pectoris inferioris falcıaque aia- rum albis, 489% Ma- h) "Aber Anferkb\ an 463 89. Mapasa SCARIENSIS. vr Perf r Ente. Latham, Sylt. Geh u. p- 975. n: 105. Anas EX Nadigaldartenft s) obfeure viridis, facie ultra oculos, gula abdominegque albis, iuzulo, imo pectore et lateribus ‚ferrugineis furl. undula- tis, infra aures macula Ovata viridi. - ‚90, Coroxa ND & LIAN A. Die Eute von Coro- mandel, "Latham, SyA. ornickal.- il. 'p aa n. ‚106. Anas CCoromandeliana) alba, vertice, dorfo, alis eaudaque aeneo- fufcis, collo, maculis firiisque | nigricantibus, Biasula alarum alba. 91. MAnıLLens ıs. Die manillifch? Ente. " " Latham, syt. ornitholog. II. p: 875. n. 107. Anas (Manilleofi s) fufca,, capite anteriore, gula i iu«- .gulique parte füprema albis, ade albo lunulis. ‚nigris, remigibus teetrieibusque Ichifti « colore. ' 9 Forno sa. Die Schöne Ente. . u en syf. ornitholog. IL. p. 876. 1.168. Anas .(Formofa) fufca, vertice nigro albo margina- to, gula rufefcente nigro maculata, alarum „ Äpeculo nigro teflaceo - marginato, anterius ‚ macula obliqua viridi; nitente infignito, ß, Bikes vertice nigro, eapite lateribus fufco= flavefcentibus, Ag oculos virid Anacula ine curvata nigra. * “ Latham, ‚Syik. ornithol, H. p- 876. n. 108 Vi 92. Hıwa. Die chineffche Ente. Lathom, ‚Sy. ornithol. U. p. 876. n. 109, Anas (Hina) regione oculorum viridis, \ h & # IL. Band Th 0 Bbb : 9°" BCkam. 754 23. Aves, Anferes. .* Anas, CranGcura. Die Quachnis, a RP Müller, ie I. P. 292. n. 23; Quach Euler Leske, AN p. 288. n. 6. die Quackrrente. Bechflein, Naturgefch. I. P- 386. n. 8. die Quack- .. ende," Beihfein,, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 645. n.10, die Quackente. p..647. Köbel:nte, Quackeren- 26, Klangente, Hohlentr, Ditkkopf. > das Märre- chen; Köllje; das Weibchen: Koh Ka (Straufsente) Vieränglan. Hall:, ‚Vögel, p- 559. 0.671. die Baument, god. äugige Ente. ‚Gatterer, vom Nutzen u. Schäden a % hicre, "U. p. 107. n. 101.die Kobelente, Straußent:., „ | Pennant, ard, Zoolog 11. P- Sie N, cs dıe RR. ı Klin, Vorbereit. p- 246. n. 23. Golden Aenglein, ‚belen‘e. Neuer Schauplatz der Ku I. E23 ‚602. a. 72. ‚Schreyer, Goldänglein. . | -Ononiet. ‚hift. nat. LP. 417. die Klangents, Hohl ente. ! Klin, av. p. 133:n.73. Anas Clangula - & ; { Kl:in, verbeflerte WogeheR: .p- 140: An. B: Golden | Amglin. : Kirn, av. P. 135. n. 27. Anas Platyryuchos. Kiein, Vorbereit. p. 250. n.27. Vieräuglein. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 142. n. 27: Pier äugpl:in. N Bri/on., -ornith. H. pP. 470. n. 27. Garrot, | (10) Flügelweite 31 Zoll. 'Gewicht 2 Pfund, Ponn. Gesner, Vögelb. p. 82. Clangula oder Klinger. Lotham, Syft. ornithol. II. p 867. n. 87. Anas (Clangula) nigro alboque varia, capite tumido violaceo, finu oris ee alba. Befeke, | \ Aves Anferes. Anas 755 ? Bofake, Naturgefch. der Vögel Kurl, P- 36. n. 78. ‚die Quackerente. ‚Fifcher, Naturgefch. von Livland, p- 80. n. 8 Quackente. Boch, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 332. n. 80, ı „Quakerente. _ eh Tageb. d. ruf. Reif. In. P- 14. Blp- ». perentien. Linnt, Reif. d. Oel. u. Gothl. p. 56. Pallas , nord. Beytr. IV. p.14 die Brällenente, N Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. P- 168. n. I0. Hoinand, Blankrkniv. BR Pontoppidan, Naturhifl. v. Norwegen, U. P- 126, Alvin- oder Quiin : Ander. . Scopoli, Bemerk a. d. Naturgelch. ur P- 64 n.71 das Goldäuglein. - Naturf. XII. p. 136. n. 79. en Schwed. Abh. XLL p 23. Anas Clangula. | Sander , Größe u. Schönheit in der Nat. I. p. 261. die Quackerente. Linne, Syft. Nat. Ed II. p. 54. Clangula. ‚Linnt, Syfl. Natur. Edit. VL p. 22% u. 19. an ‚gula.. Linne, Sytt. Natur. Edit. X. I. 2 128. n. ‚20. Anag (Clangula) nigro alboque varia, capite tumido nigro- viridi, finu oris macula alba. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 14. n. 119. Anas (Clangula) nigro alboque varia, eapite taumido. violaceo, finu oris macula alba. Kramer, Auflr. p. 341. n. 13. Anas nigro albo. que variegata, capite nigro viridi, finu . orig "alba macula; Eiß- Ente | Schwenkfeld, av. Silef. p. 200. Anas fera 6:1 \ criflata; ein Strauß- Endte, Kobel. Eindie. Phil, Trausadt Ixın, p.417.10,4% - Bbb 2 Er. h 150 Aves Anferess. Änas, Herrmann, tab. affinit. animal. p. 18. 159. Sa | Clangula. Donzdorff, Handb. d. Thiergefch. p- Re n. 15. die Quackente. | 24. Rustic 'a. Die graue Helbente CR Miller, Naturfyli. I. P: 293. 0. 24. rs Halb- ente Klein, av. P. 134 n. 22. Aa: minor ex a]bo et 7 fufco varia. Klein, Vorbereit. p. 29. n. 22. Graukonf mit weil. Jen Backen. Klein, verbeff. 'Vogeimil p. 142. n. 22. Gran. kopf. Brifon, ornitholog. I. p- 234. n. 39. Sarcelle de la Caroline. | Lathams, Syf ornitholog. IL, p. 867. n. 86. ß. A. fulco - cinerea, macula aurium alarumque alba. Seligmann, Vögelz IV. Tab. 96. die kleine weiße | und braune Ente. Fi ifcher, Nacutgeleh, von Livl. p. 96. h. 73. Grau. kopf. Linne, Syft. Natur. Edit, N. I. p. 135: n. 21. Anas (Ruftica) fufco - cinerea, macula aurium ala rumque alba. 25, Persrıciiiara. Die Brillenente.(2) Müller, Naturfyft. Il. p. 293. n. 25, Brillente. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 516. n. 402. die | fehwarze Ente. Bechfein,; Naturgefch. Deutfchl. HR pP: 475. n. 5. die Brillenente. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 143. n. 36, Schwarze | Ente mil Rue! Platte. Brijfon, (1) Nach Zatham das Weibchen von Anas Albeola, p. sı7.n. 18, . (2) Flügelweite 35 Zoll, @ewiche 2 Pfund, 2 Unzer. Penn. Ä Aves Anfıres. .“ Ans, Das "Briffon, ornithol. II. p. 472. 0.30. grande Ma creufe de la Raye de Hudfon. Ä Latham, Sy. ornitholog. I, P- 847. n.42. Anas (Perfpicillata ) nigra, vertice nuuchaque albis, 2 macula nigra roftri pone nares. Linnd, Syß. Nat. Edit. X.1. P. 125. n. 22. Aloe y (Perfpieiliata } nigra, vertice. uuchaque nun | iu nigra roflri, pone nares, - Philof. Transadt. Ixuı. p. 417. a Handb. der Thiergefch, 2 m ne die Brilienente. | ie 26. Guaucıon. Die Spatelnte. at Y Müller, ‚Naturfyflem, Il. p. 293. Dr 26. Brei. Sr Yrfigähell _ Biehflim. Naturgefch, 'Deurfchl. II. p. 677. n. 22. ‚die Spatelente, p. 679. Breit[chnäbel, breit- [ehnäblioe Enten, Löffdenten, Leppelfehnuten. (Lopelgänfe ) Schalienten, Schellenten,, ige N) augen. “N " Halle, Vögel, p.. 565. n. 686, die Ringente, Gatterer, vom Nutzen u. Schaden . der T hie, II. p. 106. n. 102. die Löffelente. Pennant, ardt. Zool. II. p. 533. F. die Spatelente. Gesmer, Vögelb. D.. 92. Glaucion. . „ Latham, Syt. ornitholog. II. p. 868. n.98. Anas (Glaucion) corpore nigricante, pedtore nebulo- fo, fpeculo alarum albo lineari. Briffen, ornithol, II, p. 468. n. 25. Morillon. Beftke, Vögel Kurlands, p. 25. n. go. der Breit- Jehnabel. | Pontoppidan, Dännemark, p. 268, n.10. Kruk- kop, Dyker. ‚Sropoli, Bemerk. a. .d, re. L. P. 65. ı. 72. die age aue Ente. Dunn. c Schwed. a % s e sh 758 . Aves Ahferes. t | Anas. Schwed. Abhandl. XLI p. 23. Anas Glauciou. Linne, Syfl. Natur. Fdit, I. p. 54. Glaucium. Linne, Syft. Nat. Edit, VI. p. 22. n. zı. Glau- cion. _ Linne, Syft. Natur. Edit.X. 1. p- 126. n. 23. Auad (Glaucion) iridibus flavis,, us Eier col- | ları albo, Müllır, zoolog. dan. ‚prodr. p. 15. n. 120. Anas (Glaueion) corpore nigricante, pectore. nebu- lofo, fpeculo alarum albo lineari. - Fabric. fu. groenl. P- 70.1,44. Auas (Glaucion) .. eorpore nigricante, -pedtore nehulofe, fpeculo alarum albo lineari. Briünich, ornithol. bor, p. 20. n. .89. Glaueion? Cherkeion. onomalt. zoic. p. 100. n. 4. Glaucius. Jonjlon, av. p. 14. Glaueius. h ; 94. NoVvaAE HISPANIAE, Die fürinamifche Ente, Briffon, ornitholog. II. p. 480. Sarcelle du Me- xique, Latham, Syft. ornitholog. II. p. 868. n. 99. Anas | (Novae Hifpaniae) alba nigro- maculata, ca- Ppite fulvo - nigricante, et viridi- caeruleo va- rio, tedtricibus alarum et criffo caeruleis, ma- enla inter roftrum et oculum fafciaque rum alba, | Donndorf, Handb. d. Thiergefch. P- 261. n. ı die furinamifche Ente. 95. MarAacornuvncnos. Die weich/chnäblige Ente. Latham, Syfl. ornithol. II. p. 862. n. 76. Anas ( Malacorhynchos ) caeruleo - einerea, roftri apice flexili membranaceo, vertice viridi - ci- .nereo,. NAREN macula ae alba. ‚96. Gro- s Aver Auferis. Anası 159 96. Gröcrrans Die gluckende Ente Pennant, ardt. Zoolog. u. P. 335 ad K. ern | de Ente. Eathom, Sylt. ornitholog. IT. p. 862. n. 75% Anas Ä (Glocitans) fuberiftata fulca, nigro undulata, capite viridi, "macvla ante poneque oculos fer- ' zuginea, pedtore maculis nigris, Be ala. ‘rum viridi, albo marginato. 3 Schwed. Abh. XLI. p. 22. die gluckfende Ente. "Gmelin, Eatal. muf. Petropol. I. p. 408. n. 670. . Querquedula glocitans torquata. 97. AmErıcana. Die amerikanifche Pfifente. \ ‚Prnant , ardt. Z.ook; II. pP: 528. n..420, dis AInE= \ rikanilche Pfeifente. Katham, Sytt. ornitholog. U. p- 861. n. 74. Änas. „(Am ericana) ferrugineo nigroque undulata, abdomine albido, capite albo nigroque macus ‚lato, pone oculos flriga utrinque ad nucham nIgro - vireleente, tediieibus alarum medio - albis.- | Ä 98. Carensıe.. Die Se Pfeifmten 'Latham , Syfl. omithol, II. p. 861. n..73. Anas un 6 (Capenfis) cinerafcens , dorfo. ex rübelcente £ufco,, pennis margine Havefsentibus, fpeculo alarum caeruleo- virefcente,, albo marginato, 27. PeneLors Die (gemeine): Pfeifente. (3) Mike, Seelen, II, -P- 294 0. 27. re: "Tab. 22. fig. 6. BR y hierteich, un De zn n. 7 die Pfäife ee | Berhftiin, Naturgelch. I. p. 387: n. 9 die Pfi Rt, ente.. AL (AR: | Bbb Gesshftäin. (&) Flügelweire 2 Fuls 3 Zoll. Gewicht 23 Unzen. Penn. \ 9 Aves Anferes. rn Aus Bechfein, Naturgefch. I Deutfehl. II. p. 648! n. 1. E die ‚Pfeifente. | P., 651. Paschentett, Raps: enien, Schmünten. Bechflein, Naturgefch. ‚Deutfchl, II. ha 692. die Pfeifente. Hall „ Vögel, p. 555..n.. 664. die Pfeifnte. namaf hiflor. nat. V. p. 245. Penelope. Klein, av. p. 132. n. 7. Anas Fiftularis, „Klein, ‚Vorbereit. p. 244. n.7. Pfeifente. Klein, verb. Vögelhifl. P.139. 1. 7. Pfeijente. Klein, Vögeleyer, p. 35. "Yab. 2ı. fig. 3. Gesner, Vögelb. p. 72. ‚Penelope. Gesner , Vögelb. p. 85. ein Pfeäpfent. - RR Pindanti art. Zool. II. p. 535. K: die Pfeifente, Bri/fon, ornithol, IL p. 464. n.2ı. Canard fiffleur. Batfeh , Thiere, I. p. 378. die Pfrifente. Latham , Sylt. armikaläe, IL. p. 860. n. 71. Anas (Venelope) cauda acutiufeula, criflonigro „ta. pite brunnco, fronte alba, dorfo cinereo un-. dulato. Befeke, Vögel Kurl p. 47.0. 81. 82. ern RAR ente. Fi ifcher , Naturgblch, von Eivlond; p- an n. 80. Brandente, Rothhals. (welche Synonymen ihr | eigentlich nicht zukommen.) Lepechin, ‚ Tageb. d. ruf. Reif. I. p. 99. II. p- I}. Penelopen oder Pfeifenten. © Cetti, Naturgefch. von Sardinien, I. p. 339. die Penelope. White, Naturgefch. von n England, pP 62. n. 13. Pfeifentes Pallas, nord. a IV. P- 4 Anas Fifularis Brif. p: 22. A. Penelope. _ Döbel, Jake p- 72. Spuk. . ‚oder Pfeiff Ente. ‚Linne, : a ur Aves Auferes Ans, 961 Linne, auserl. Abh, II. p. 285. n. 3 die Pfäf- 1117 Dee Pontoppidan, Naturg. von Dinnemork, p- 168. n. ı12 Brunnacke. | -_ Naturf, XI. p. 136. n. a Pfeifente? w Schwed. Abhandl. XLI. p. 23. Anas Penelapr. | Kriinitz , Encykl. XI. p. 4. Kfäf- oder S ad | änten.- Linn, Syh. Nat. Ed. I. p BAR 24. Penelope. Linne, Syf. Natur. Edit. VI. ur 22. n. 22. Pe. nelope. Linnd, Sylt. Natur. Edit. X, 1. 2 126. n. 24. kun (Penelope) cauda acutiufcula fubtus nigra, ca. Be pite brunneo, fronte alba. ‚Müller, zool. dan. prodr. p. 15. n. or. Anas (Pe» nelope) cauda acutiufeula, criffo nigro, eapite brunneo, fronte- ‚alba, ‚dorfo einereo - undu- | lato. Kramer, Aufir. 342. N. 16. ‚Anas capite brun. neo, fronte A cauda-fubtus nigta; Eißente ‚mit weißer Platte. | | Schwenkfeld, ‚av. Silef. p. 202, Anas ferg. u. ©. feu canora; ein Pfaff- "Endilin. | | Charleton, onomalft. zoic, p. 100. n.'2. Bo. ‚fchas, aliis Anas Fiftularis. ‚Jonfton, av. p: 146. Penelope. | R Kacorka. hr Spk. ornith. UI. p- 86. | 'n. zı. ß. “ | File 28. Acura. Der Pfeilfchwanz. (*) - ‘ ' Müller, Naturfyflem, IL p. 295. n. 28. Pfäl. | Schwanz. | . - Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. 1. p . n. 12. + der Pfeilfehwanz, _p. 653. Lan Nadıl. | Bbbz5 Schwanz, ri iigeweie 3 Fuß, 2 Zell. Gewicht 24 Unzen. Penn. 763 Bifeke, Vögel Kurlands, p. 48. n. 82. der Pfeit- x = -Aves Anferes. Anas. Srhwanz, Spitzfchwanz, Spießente, Pfeifente, . Pylf:ert. Be:'vflein, Naturgefeh, Deutfchl. TIL p. 691. Fa. Sminente, p. 695. graur Mittelente. Hallı, Vögel, p 560. n. 672: die Spiesente. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 108. n. 104. der Pfrilfchwanz. Pennant , ardt. Zool. II. p. 527. n. 48. der Na- del/chwanz, Klin, av. p. 133. n. 15. Anas Cavdacuta. Klein, Vorbereit. ‚P- 246. n. 15. Spissente, Spitz- eh vanz. Klein, verb. Vögelhift, p. 141. n. 15 Spießente. Ki:in, av. p. 136. n. 32. Anas fera,' ventre candido? Kl:in, Vorber. p. 251. n. 22. wilde Ente mit "EINER weiß:n Bauche? Klein, verb Vögelhifl. p. 133. n. 32. 7° ifbauch? G mer, Vögelb, P 86. ein Spitzfchwanz. Br Ion, ornitholog. "II. p. 459. n. 16. Canard ‚© 2 longue queue. Laiham, Syft. ornithol. H. p. 864. n. 21. Anas | (Acüıta) cauda acuminata elongata, fubtus nie gra, oceipite uttingue linea alba, dorfo cine- reo undulato. Jerwanz. Lepechin, Tagebuch der ruff. Reif. I. p. 189 Pfrie menente. TIL. p. 14. /pitz/chwänzige Enten. Sropoli, Bemerk. ax d. Naturgelch. 1. P- 65. n. 73 die Spi’ßente. - 'Schwed. Abhandl. XLI'p. 2. A Acuta. Neue fchwed. Abhandl. 1. P- 299. die isländi- She Ente. | Linne, auserlef, Abhanll IE p- an; n. 74. die Re Ente. A Zinne, ( Line, Sy. Nat. Ed, VL p-: 22.0. 10, Ana call. da acuta. Linnt, Sylt. Nat. Edit, X. L.. pP: 126. 0. ax: Anas (Acuta) cauda acuminata elongata fubtus nigra, ..occipite utrinque linea alba. _ Ä Ra ‚Miller, zoolag. dan. prodr. p. 15..n. 12%, Anas (Acuta) cauda acuminata elongata fubtus nigra, oceipite utrinque: linea alba, dorfo cinereo un- _ dulato, - Brünich, ornithol. bor. app. p m. Da Acuta. Schwenkfeld, aviar. Silef. p- 202. Anas fera ı2. feu -Caudacuta; ein Spirs- Endte. _ Charleton, onomalt. 20ic. Pı 9. n. 10. Anas Cau- 3...» dacuta. en Fonflon, av. P. 146. Aue: Caudacuta, ‚er mann:; tab. affın. anim. p. 159. Anas Acuta. 99. FERRUGINEA. Die rothbraume Ente.) = Pennant, .ard. Zoplog; IL. ‚Pr 536. N. die rote BL - Ente. } ER Latham, Sylt. ersäibolde: I. p. 866. n. 84. Abk ." (Ferruginea). fufco - PAAR abdomine albo, ro- ftro dilatato pedibusque pallide caeruleis, Linne, Syft. Natur. Edit. VI. p. 22. n. 16. Anas a Auviatilis. | Linne, fu. Suee. I.n. ı12. a n. 134. Anas rufa, zohro‘ pedibusque cinereis. | de: 29. Here. (5) Gewicht, nach Pennant, 10 Unzen, Weder in der X. noch XI. Edition des Syft, Nat. hat Linne diefe Gattung aufge- nit. führt. In den Faun, :Suec. I. und II. Ed. fteht nicht Anas ratila, fondern rufa. ‚Die Charaktere ftimmen auch mit Pen-' ...aants Befchreibung ‚gar nicht überein. Linn hat das Thier, nach feinem eignen Gefändnißs , nicht gefehen. .Fn. II. 1. c. ‚ Zatham ift geneigt es für das WESEN: von Anas Difpar, Pı S35. n. 107. ZU halten. . 764 Aves Anferes. a 29. Hvemarıs. Die Winterente.() . ‚Müller, Naturfyfl. U. p. 295.n.29. Winterente Halle, Vögel, 'P- 560. n. 673. die. Irlönderente. | Halle, Vögel, p- N n. ‚685. die nordliche Schuampell ; | Onomat. hift. nat. I. p. 409. der SiefEhvanz, p- 410. die Winterendie. Klein, av. p. 133. n. 16, Auas Islandica, cAuda pro. tenfa. “ Klein, Vorbereit. p. u N. 16. irlämdl ifche Spieß. | .ente mit langem Schwanze. A Klrin, verbefl. Vögelhift. p. 14r. n, 16. isländi- ‚fihe Spießente, Gadelbufth, "Klein, ‚verb. Vögelhilt. p. 143: n. 3% Weißback mit ab Schwanzfedern, | Briffon, ‚ (6) Unter den Synonymen dlefer und der folgenden Gattung herrfcht grofse Verwechfelung und die Meynungen der Orni- thologen find fehr gecheilt, ob beyde als wirklich von ein« ander verfchiedene Gattungen., oder nur als Spielarten zu betrachten find. So nimmt 2. E, Latbam die Anas Glaciulis für das erwachfene Männchen; die Anas Hyemalis mie den Synonymen aus Raj Will. Edw. Tab. 156. _Brif. 8..37, und Fn, Sues n. 125. für ein junges Männchen; Pennants long-tailed Duck, für das Weibchen; und Brifons Querque- . dula Feroenfis als eine Spielart an. Aus den Synonymen des Pennan: erheller, dafs er ebenfalls die Anas Hyemalis und Glacialis für einerley hält; hält aber Brif.' Querguedula Fe roenfis für das Weibchen. Bey Müller und Bränich finde ich der Anas Glacialis gar nicht gedacht. Fabricius \fn. zroenl. p. 71.) nimmt die Anas Hyemalis Linn. zur Haupt- gattung, fieht Brünichs n. 75. als das Männchen, n. 76. ws ein junges Männchen, n. 77. 73. als das Weibchen, und ..79. als ein junges Weibchen an. Brünich felbit aber ift ige wie alle diefe dem Alter, Gefchlecht (Sexus) oder Gattung nach verfchieden feyh mögen. Ich habe die Syno- nymen überhaupt nach Anleitung unfers Syftems geordnet; bin aber fehr geneigt, wit Bechfein die Anas Fan und Glacialis für einerley aid anzunehinen. / Avss Anfrs. Ans. 765 Brion, ornithol. IT. p. 460. n. 2 Goned älen- . gue queue d’Islande. | | Lathom, Syfl. ornithol, II. p. 865. n. "gr ß. Anas >" 0eauda euneata, redtricibus intermediis longis, corpore albo, temporibus, pectore, dorfo alis- “que nigris. Leem, Nacht.‘ von ‚den Lappeh in Kionmarkn, Re Ihe die Hav- Acder. Olnfien. Reife durch Island, ki p- 292, c. Han vella? Y | ‚. „Pontoppidan,, Nafkeeich, v. ner, p. 168. m 1% Gadifl:, Klashan, Ungie, Dykert, Ans geltafke. . Linne, auserlef. Abhandl. 1i.- eb BAR n. 23. de . Schwanz - Ente. Schwedifche Abhandlung, XLL pP. 2. Anas Bye. ‚malis. Seligmann, Vögel, V. Tab. 51. die langgefihwänz. te Ente aus der Hudfons- Bay. Mar tini, Naturlex. II. p. 581. Angeltafche, i | Sander , Gröfse und. Schönheit in ‚der Natur, L p. 262. Angeltäfche, Lind, Syft. Nat. Ed. VI. p. 22. n. 9%. Anas caud forcipata, Ä RUE Syft. Nat. Edit. X. I. p. 126. n. 26. Anas (Hyemalis) cauda cuncata, rectricibus inter« mediis nei, | avryone grifeo, Sr . .albis. Milhr, hohlen, dan. Stade; p» 15. 0 12. Pie (Hyemalis) cauıda cuneata, fediricıbus inter- mediis longis, corpore. albo, temporibus, pe- dtore, dorfo alisque nigris. ‚Charleton , onomall, zoic. p. 99. n. 8. Anas Islan- ..dica, Havellaea ipfi s dicta. | Bermamn, tab, aff. anım. P 159. Anas Hyemalis. A. 766 Aves Anferes. Anat. Donndorf, 'Handb. der Thiergefch. p- 261. n. 18. die Winterente. -B QUERQUEDULA FERROENSIS BRIS®S. Die Feroe Kriechente. : Pennant , ardt. Zool. II. p. 528. ad n. 420, die Feroe- Kriechente des Briffon. Latham, Syfi. ornithol. II. p. 865. n. 92. d. A. - fufco =» nigricans fubtus alba, capite lateribus dilute grifeo, orbitis candidis, oceipite, gula, collo maculis fufeis, macula alarum fufco-ru- fefccnte. 30, Gracraris. Die Eisente. 3 Müller, Naturf. IL. p .296. n. 36. die Ei ER Bechjlein, Kunkeeich, Deutfehl. I. p. 6554.0.13. die Winterente. (Eirente,) p. 656. Weißba- tken mit langen Schwanzfedern. Spitzfchwän- ‘ze, Langfthwönze von Neuland, Langfchwin- ..... zevon Island, Hanik, Klashanik. ‚ Pennant ,ard. Zoolog. Il. p. 527. ui. 419. die Eis- ente, Kirre. | _Briffon, ornitholog. I. p. 461. n. ıg. Canard & longue queue de Terre- neuve. _ | Latham , Syft. ornitholog. II. p. 864. n. 82. Anas (Glacialis) cauda acuminata elongata, corpore .nigro, fubtus albo. (Mas adultu‘,) Zatham, Syft. ornitholog. II. p. $65. n. 82. Ya | A. cauda cuneata , corpore nigricante, rufo et grifeo vario, dorfo nigro, collari abdomine- que imo albis. (Femina.) (Pennants Fe zailed Duck.) Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 66. n. 7% die Winterente. 100. Fu dus Anferess 5 Anas. ':: 100. Furva, Die goldgelbe Ente ann | Lathom, Syit. ornithol. U. p. 863: n. u Anas -(Fulva) fulva, corpore. fuperiore evalisfulvo fufcoque firiatis, cavda albo nigröque varia. ‚Briffon, ornitholog. U. p. 464 1.20% «Millouin du Mexique. We } 31. Ferina. Die Tofeknk, (iss ” | Miller, NaturfyA. I. p. 200 n. Ar. Rotkhals. "Bechfkein, Naturgefch, I. pP 387. n. 10. die Er Ko all Naturgefch. Deutfchl. H .p- 656. n. 14. 51. die Tafzlente., p. 659. der (eigentliche) Roth- hals, die braume Ente, der ‚Rothkopf, die br en ‚die rothe Area Wi ildente, Pr a u ‚ Halle, ae P-554 n. 660. die Ente mit 100 ‘them. Holfe. Onomat. hiltor. nat | 2 p. 207. die Da wilde r Ente, u. . Klein, av. p- 132.n. 5, Anas fera fufca vel. ei, ‚Klein, Vorbereit, p. 243. n. 5. wilde braumt Ente. „Klein, verb. Vögelhift. p. 139. n. 5. braune Ente. . Gesmer, Vögelb, pP. 79. wilde BER, oder Mittele ende... Fig. DB 30... Br ion, ornitholog. fr. p. 462. n. 19. Kullohin. . Latham , Syft, ornitholog. 1. p. 862. n. 77; Anas _ (Ferina) cineres - undulata , eapite brunneo, ‚ Fafcia Pl eridlo uropygiogue nigro, Pennant, eh [9 Flügelweite af eis Gewicht ı Pfund 12 BEN, Penn ' Nach‘ Befeke it dies Frifchens Seeelßßfer Tab. 164, und nach RR: Frifchens afrikanifche Ente, Tab 165. — Bock . ‚hält hie gar mit Anas Fufca p. 507. n. 6, für Sum 768 x Aves Anferes. Anas, | Prnnant, ard. Zool. IL p- es n. WR die Ta " Pontoppidah, Naturg. v. Dänemark, P- 168, 14 felnte Befihe, Vögel Kurl, P- 48. n. 33. 84. der Roth. hals. Bork, "Naturgefch. v. Preuflen, IV. pP. 332. n. 8. Rothhals, Brandente, Rothkopf. Fifcher, Naturgelch. von Livland, p. 80. m. 81. s ‚graue wilde Ente. Brunnakkes Pontoppidan, Naturhillorie von Norwegen, U. p- 127. Röd: Nakker. Pennant, Reil. n. Schottl. I. p. 18. Rotkhälje. '. Zorn, Petinotheol. II. p. 410. die Mittel-Ente. "Natutforfch. XIT. p. 136. n. gr. Rothhals., ' Schwed. Abh. XLI._p. 23. Anas Ferina. a Linne, Syft. Nat. Edit. VI. p. 22. n. ‚15. ‚Anäs fera fufca. Linne, Sy. Nat. Edi. X. p. 126.n.27. Anas (Ferina) alis einereis immaculatis, uropy- gio nigro. | . Müller, zoolog. dan. Er DES: h. 124. Anas (Ferina) cinereo - undulata, capite brunneo, falcia pectorali, eriffo uropygioque nigro. Schwenkfeld ‚av. Silef. p. 201. Anas fera'$ feu Ery- throcephalos 2. ein braun Endte, braunköpfig- e Endte, rote Endie, Mittel- Endie , wilde gram Endte. Charleton, onomall. zoic. p. 99. n. 9. Anas Fu/ta, quibusdam Media, p. 100. n. 3 Penelope. pe. Canne & la t&te roufle. Forfkal, fu, orient. p. VI. n. 2. h Defeript. animal, p. 4 n. 3. Anas ferina? Arabıich Batt: ? ß. Bech- ‚Jonflon, av. p. 145. Anas fufca. p. m Penelo- - & Aves Anferes, - - Anas. „69 uB} Bichflin, Naturgefch. Deutfchl. II. P- iss, n, 2. die Sumpfente. Briffon, ornithol. 1. ar 48. n. 19. A "Millouin noir. Latham, Syn. II. 2. p. 524.n. 68. Van Be. Latham, Sylt, ornitholog. II: p.863: n. 77. ß. ‚ Anas nigricans, capite colloque caltaneis, pe- dtore et abdomine fufco einereoque Mrs, alis ‚albo grifeoque variis. 9. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. En n: 4. die rothköpfige Ente. Brifon, ornitholog. I. p. 463. n. 19. B Ks a tete brune. 101, REN Die bleu en Ente Latham, Syf. ornithol. II. p- 876. n. Iır, Anas (Gmelini) nigrd, capite ae ‚pedtore rer neis rubris transverfis. 102. Kexuschkai .Die Kekufehke, er Latham, Syft. örnithol. I. p. 877. n, 112. Anas (Kekufchka) ochracea , fubtus nivea, ‚dorfo cinereo, uropygio caudaque nigerrimis.: Pallas, nord. Beyır. IV. pı 8. die. Enie Beh ka genamt. = 2.Qv ERQUEDULA. Die NT () Müller, ‚Naturf, D. p. 296 n. 32. Winter. Halb« enie. | "Bichftein, 48) Flügelweite 28 Zoll. = Bleibt das ganze Jahr, und ziehe ‚nur voii November bis im März von einem Teiche und Fluf- fe zum andern, um immer offenes W;ffer zu haben. Nährt fich von Fifchen, Wäfferiniekten , Schneeken u f. w. Legt 12 bis ı5 gelblich weifse Eyer an das Uter ins Gras auf ein fchlecht zufammengelsgtes Neft von Binfen und Grashalmen. Il: Band 1. Th. Ne, Cee | Brüret ’ [ 779 Aves Anferes. : Anas. Bechftein, Naturgefch. I. p. 387. n. I. die Knäck ente. | Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 662. n. 16. die Knäckente. p- 665. Bergente, Winier- - halbente, Rothhälslein. Halle, Vögel, p. 556. n. 665. die Kriechente. Onomet. hift. nat. I. p. 417. die Kriechente, Krick- 'ente. (Mit n. 33. verwechfelt.) [Klein, av. p. 132. 11. 8. Anasıfera 15. Schwenkf. feu MINOr. 2. Klein, Vorbereit. P- 244. n. 8. gemeine Krück- _ ‚Kriech- Kriegente, grau Endelein, Biekilchen, ‚[eherkigt Entiein, fprenklicht Entlein, Kernel. Klein, verbefl. Vögelhift. p. 139. Kriechente, Kor: nel uw. f. w.] "Mit Anos Crecca und Circia re. ‚Brijfon, ornithol. -U. p. 573. n.31. Sarcelle. Pennant, ardt. Zoolog. I. p. 537. O. die Knäck- ente. Zatham, Syft. ornitholog. M. p. 872.0. 99. Anas - {Querquedula) macula alarum viridi, linea al- ba fupra oculos. ‚Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 332. n. 92. Winterhalbente. | Fifcher, Livland, p. 80. n. g2. Winter-Halbente. Cetti, Naturgefchichte von yardiaien, II. p- 335. Cabizoni? White, Naturgefch. von Engl. p. 62. n. 14. Win. Zerhalbente. Lepechin, Tagebuch der ruff. Reife, II, P- 14. Kriekenten. Pennant, Reif. .d. Bhortl: I. p. 28. en. Olafefen, . Brüter 28 bis 30 Tage. Beyde Eltern führen die Jungen. ‚Das Fleifeh hat der Nahrung halber einen ge > Ge- - fchmack, Aves Anferes. Anas, | 771 ‚Olaffen, Isl. 1. p. 292.e. Oert. \ Ponttoppisan, Dännem. -P- 168. n. 15. Krikand. - Linne, auserlef. Abh. U. P 292. n. 78. die Franz- a Ente. N Stopoli, Bemerk. a. d. Natürgfeh P- 67. n. 73. die Krickente, Kriechente. | . .Schwed. Abh. XLI. p. 23. Anas Qüerquedula. | Schneider, zool. Abhandl. p. 139. Querquedula. " P.153. Äriekente,. Naturf. XII. p. 136. n. 82. w. interhalbente. Linne, Syf. Nat. Ed. II. p. 54. Querquedula. Linnd, Syft. Natur. Edit. vi. p. 22. n. 23 Quer- quedula. Ya Linnd, Sylt. Nat. Edit, X. L. P. 126. n. 28. Anas (Querquedula) macula alarum REIN, linea al- ba fupra oculos. Müller, zoolog. dan. vrode. P- 15. n. 125. Ares (Querquedula) macula alarum viridi, nes al- .. ba fupra oculos. Schwenkfeld, av. Silef. p. 204. Anas fe 15. minor 35 ein [checkicht a Spremglicht | Endte Kernel. Charleton, eL zoic. p. 101.0. 2. Kernel, Jonfton , av. pP. 144. Anas Circia, Kernell circa ori dich. 33. Crecca. Die FR (). . Müller, Natur{yft. U. p. 297. n. 32. Krtschente Ä Bechfein, Naturgelch, l. p- 388. m. 12. die Krich- ente. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. I. p 666. n. ı7. die Krickente, p- 668. Kriechenie, Spiegelente, RCce2 Kr ik- (9) Wird von manchen für eine Varietät von Anas Gerundrie gehalten. (Fifcher , Bock u. a. m) .Lathbam rechnet auch die Anas Balbal p, 543. 0.124. fo wie die folgende A, Gircia an gsi a | 772 Aves Anferess . Auas. Krikente, Krugente,) Krischen, Krikke, Bie krlchen, Karneilen, Karnel, Wäbke, Sehechig Entlein; das Weibchen: das Grauentchen. Halle, FR p- 557. n. . 666, die. kleine Kriech- ente. Gatterer, ‘vom "Nutzen u. Schaden der 'Thiere, U.'p. 109. n. 107. die Kriechente. Peimant;, ard.-Zool. II. p. 537. P. die Kriechente, "Onomat. hift. nat. I. p. 416. Droffel, Krickente. Klein, av. p.133. 0.14. Anas Querquedula Francica. ‚Klein, 'Vorber. p. 246. n. 14. ag kn Kriech- ent Klin, 'verb. Vögelhift. p. 141. n: 14. eunzente. Klein, av: P. 136. u. 31. Anas Querquedula. - Klein, Wörbereit. p. 251. n. 31. Rothhäfrlein, Klein, verb. Vögelhifl. p. 143. n. 31. Rothhälstein. "Klin, ftemm, av. p. 31. Tab. 35. fig.» ab. ‚Gesmer, Vögelb. p. 70. Kruckentlein, Klemeent, "Grawentlein, Murentlein, ‘Sorentlein, Tröfel, "Socke, Kriechentlein, Krigemtkein, "Gesüer, Vögelb. p.'69. Phaftades. Brijjon, ornithol, Il. p. 476. n. 32. ‚Eee Sar- -celle, Batfeh, Thiere, I. p. 278. die Kerishik. Latham, Syn. Supplein. p. 276. Common Teal. . Latham, Sy@. ornitholog. Il. p. 872. n. 100. Anas ‘(Crecca) fpeculo alarum viridh, linea alba fu- pra infraque,oculos, Befcke, Vögel Kurl. p. 48. n. 85. die Kriech- „ente,. : Bock, Narurgefch ‚v. Preuflen, IV. p. 332. Kriech- ente, Sommerhalbente, Fifcher , Naturgefch. von Livland, p. 8I..n. 86. Schapsenie. Cnrver, BR d. Nordamer. p. 388. die Kriechentr. Palias, "de Auf ww Ana. 173 ' Palins, nord. Beytr, I. p. 8. ‘die Krickente. »Cetti,. Naturgefch. von Sardinien, H: ir 340. die Kriechente. . | X Döhel,, Jäger prakt, l. p. 72. RriechEne. - , Pontoppidan, Naturg. von Hännemsik, ‚pP 168. a 16. Krikand, ‚ Artelingand. | "" Naturf- XI. p- 137. 0. 9. Kriechente. 5 „ Schriften der berlin.. Gefellfchaft naturf, ‚Freunde, ERSVEE p- 456. die Kriechente.. | or bi Schwed. Abhandl. XLI. P-.23. Anas. Crecca, Tan " Linne, ‚Syft, Nat. Ed, VI. p. 22. n, 24. Phafcas. a „ Linnd, Sylt. Natur. Edit. x. hp 126. n. 29. Anas “9° (Crecea) macula alarum viridi, linea alba fu- ü es „pra DENE oenlos: | Müller , 200 08. dan. prodr. p. 15. n, 106. Anas TER: ‚ (Crecca), ‚fpeulo; alarum. viridi, linea alba fu- Berdagd infraque oculos. : Schwenkfeld, av. Silef. p. 203, , Anas e: 13. ERPEN feu minor 1. Krück. En'tlin, graw Endtlin, en ) Chürleton, ‚onomalt. ZOic, p. 100, "Bofchas minor. "Sonfion, av. pP. 144. Ouerquednla minor. | Schäfer , element. ornith. Tab. 19. “Philof. Trausa. Ikın. P- 419. n. "SR, RR EA Handb. ‚der ‚Tiiergeih P- 261. n. 19, die Kriechenter we Die Kriekente, welche. einen digen Kehetfo. N 112%. Streif‘ von den en an bis zum Na- cken hat. "7 Böchjlein, Natorg, Deutfchl. IE p. 60. Var. 1. Yu Die Krickente, mit einem a Steaifen unter or dem " Augen und ‚braunen, Backen. ®, > Ar \.Bechfein, Naturgefehichte Deutfchl. IL p. 669. Yalı! a. . Er in # I any r Br 130 ü Is, | "Cec 3 EA, Kar _ “ 17 774 Aves Anferes. Auas. 6. Anas dorfi marginibus pennarum rufis, genis, gü- | la et corpore fubtus’ rufo-albis; peculo abs- que nigredine. * Latham, Syft. ornitholog. I. p. 873. n. 100. Yy, 34. Cırcıa, Die Sommerhalbente.(*°) Müller, Naturfyli. U. p. 297. n. 34. die Som- mev : Halbente. Bechftein, Naturgefch. I. p. 388. n. 13. ee Som- merhalbente. Bechflein. Naturgefch. Deutfehl. II. p. 669. n. 18. di: Sommerhalbente. p. 671. die kleine Kricke, ‘das Schäckchen, arathen Birkelchen, Zirzs .ente. . Klein, av. p. 132. n. 8. Anas Circia. (Mit A. Quer- gu:dula verwechlelt.) Briffon, ornitholog. II. p. 477. n. 33. ‚Sarcelle | d’Ete. Gesner, Vögelb. p. 71. ein Birchi lgen. Latham, Syft. ornithol. U. p. 873. n. 100. ß. Anas fpeculo alarum varii coloris, linea alba fuperci- ‚liari, roftro pedibusque cinereis. Befike, Vögel Kurlands, p- 48. n. 87. die Sem« merhalbente. Fifcher, Naturgefch. von Livl. p. 8r. n. 5. Kriech- ente. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 14. "Anas Circia, Scopoh, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 68. n. 76. Anas Circia. Schriften der berlin. Gefellfch. naturf. Fr. VI. P- 457. n. 30. Sommerhalbente. Schneider, zool. Abh. p. 139. 154. Anas Circia. Lime, so Nat. Ed. VI. p. 22. n. 25. Circia. Line, (u) Nach, Latlam eine Varietät vom Anas Crecca, pP. 532. fl. 33. Avıs Anferes, Anas' { 775 0 Einne, Syfl. Nat. Edit. X. I. p. 127. n. 38.. Anas (Circia) macula alarum varia, linea alba fu. pra oculos, roftro. pedibusque cinereis. i Lid fn. Suec. II. p. 46. n. 130. Anas (Circia) ‚macula alari varia, linea alba fupra oculos, I0- firo pedibusque cinereis. Schwenkfeld.,av. Silef. p. 204. Anas fera 14 feu mi- nor 2; ein graw Endtlin „ Birckilgen. Charleton, onomafl, zoie. p. zor. n.r. Anas Circia. 103. CAROLINENSIS. Die amerikanijehs Kricche eute. Pennant, art. Zool. U. p: 570 n. 422. die ameri= kanifche Kriechente. . Latham, Syt. ornitholog. H. p. 874. n. 101 Anas (Carolinenfis) nigro alboque undulata, capite i colloque fupremo caflaneis,. falcia pore: ocu. los fpeculoque alari viridibus, humeris lunula alba, infra oculos linea obfoleta alba. Philof. Transad. Ixıı. P 519. n. SL. ee \ Crec, var. D} | 35. Hıstrıonıca. Die Krdbinint Müller, Naturfyft.. II. p- 297. n. 35. die Kragen« - .. enle. Bechftein, Naturgefch. Deutfehl. II. p. 672. 0.9. die Kragenente. p. 673. der Harlekin, die Sehäckige Ente; das Männchen: Plümente. Briffon, ornithol. I. P- 457. 0. 14. Canard & col- lier.de Terre-neuve Latham ‚Sylt. ornitholog. II. p- 849. 0.45: Anas (ilkichih) fufca albo caeruleoque varia, au- ribus, temporibus linea gemina, collari fafcia- . ne.) 'gque pedtorali albis. \ Seligmann, Vögel, IV. Tab. 93. die dumkle ar ge- ı fleckte Ente, Ccc4 Esedr, 776 Aves Anferes. .. Auas, Egede, Befchr. von Grönl. p. ı22. Tornoviarfuk. Stralfund. Magaz. I p. 149. die buntköpfige Ente. Linne, Syft. Nat. Edit, X. I, p, 127. n. 30. Anas (Hiftrionica) fufca, 'albo caeruleoque varia, b auribus, temporibus linea gemina, collari fa- feiaque pectorali albis. Miller, zoolog. dan. prodr. p, 15. n. 127 Anas (Hiftrionica) fufca, alba. Philof. Transad. Ixrı..p. 417. Donndorff, Handb. der Thiergefch, p. 262. m. 20. der Harlekin. 36. Mınmura.. Die Zwergente,(!) Miller, Natuelyft. I. p. 298. n. 36. Zwergente. Bechffanz, Naturgefch. Deutfchl. U. p.'673. n. 20. die Zwergents, Klein, verbeflerte Vögelhift, p. 143: ». 38. braune Kriechente mit weißen Fauptfiteren. Brijjon, ornitholog. II. p. 483. n. 4 Sarcelle de la Baye de Hucdfon. | Latham , Syf. ornithol. II. p. 849. n. Eh, Anas ° grifea, auribus albis, remigibus primoribus „nigricantibus, Selismann, Vögel, V., Tab. 52. die kleine braun und weiße Ente. Linne, Syfi. Natur. Edit. X. I. p. 127. n. 31. Anas (Minuta) grilea, auribus albis, remigibus pri- moribus nigricantibus. 104. Fuscescens. Die braune Ente. | Peaunant, ardt. Zoolog. E} p. 526. n. 417. de broune Ente. Latham, Syft. ornithol. ‚UI, p. 849. n.46. Anas (Fufcefcens) fulcefcens, capite colloque dilu- tiore, “) Nach Fabricins und Latham das Weibchen von Anas Hifrie- _ #ica. Avcs Anferes. *. Anas, MT: tiore, alis cinereis, fpeculo caeruleo, margine ‚albo, eauda obfcura, | | 105. PoEXILoORHYNcHA, Die ‚Bullchnablige Ente, Latham, Syft, ornithol. II, p. 850. n. 47. das (Poecilorhyucha) nigra, genis cum parte jugu- ‚li einereis, alarum fpeculo viridi, fupra. albo, - fubtus abo nigroque eindto, remigibus fecun- .. dariis candidis. Berlin. Samml. IX. p. 195. die bumtfehmäblichte zeylomifche -Ente, | _ Neuelte Mannichfalt. I. P- 191. die eg te zeylomifche Ente, 106, Damıarıca. Die dankatifihe Ente. . Latham , Syft. ornitholog. U. p. 850. n. 48. Anas (Damiatica) alba, capite, cöllo fuperiore, hu- „meris caudaeque apice albis, nuchae lunula | Aoeropiriea, remigibus vire[centi -atris. Hoffelquift, Reife n. Paläfı. het germ.) P- 318. n..35. Anas Damiatica. 107. Dısrar.. Die ofrogothifihe Ente ey. '" Latham, Syft, ornitholog. II. p. 866. n. 83. Anas (Dispar) alba, fubtus ferruginea, oceipitis ma- a R eula fronteque virefcentibus, orbitis, gula, i jugu« lo collari‘ dorfoque nigris, 37. rt Die Bläffenente. Müller , Natarfyft. II. p. 298. n. 37. bunte Ente, Penneant, ard. Zoolog. IL, ‚P 529. n. 42, die " , Bläffenente, Halle, Vögel, p. 562. n. 678. die bunte amerika. nifche Kriechente. Cce5 A Halle. a) Nach Lacham mit t Ans Stelleri p. $18. n. go. einerley, iR Aves Anferes. Ansas. Halle, Vögel, p. 567. n. 695. die Schuppenente. Klein, av. p. 134. n. 24. Anas Querquedula ame- ricana variegata,. Klein, Vorbereit. p. 249. n.24. ARM CR weiß ge- zeichnet, aus Amerika. Klein, vba Vögelhift. p. 142. n. 24. Blau kopf, wriß gezeichnet. Brifon, ornitholog. U. P- 479. n. 35. Sarcelle d’ Amerique. Latham, Syft. ornitholog. IT. p. 854. n. 55. Anas (Difeors) tedtricibus alarum caeruleis, remi- . gibus fecundariis extus viridibus, fafcia frontali alba. (mas.) Seligmann, Vögel, IV. Tab. 100. feheckiges ame- rikanifches Kriechentlein. Donndorff, Handb. d. Thiergefeh, P. 262. n. at. die Bläjfenente. £P. Klein, av. p. 134. n. 22. Anas Quacula. 3) Klein, Vorbereit. p. 249. n. 23. grau Are mit "blauen. Schultern. | ‚Klein, verb. Vögelhifl. p. 142. n. 23. graue Kriech- ente mit blauen Schultern. Brijfon, oruithol. II. p. 479. n. 36. Sarcelle de Virginie. Latham, Syft. ornithol. II. p. 854. n. 55. Anas _ tedtricibus alarum caeruleis, corpore grifeo- ‚fufco, fubtus grifeo, fpeculo alarum viridi, fafcia foperius alba. (femina.) Sehgmann, Vögel, II. Tab. 98. blaues amerika. nifches Kriechentlein. " Y. Latham, Syn. II. 2. p. 504. n. 50. Var. A. Latham, Syf. ornitholog. U. p. 854. u. 55. ß. A. pileo caudaque nigtis, tedtricibus alaruın cae- N ruleis, (3) Nach Brifon, Klein u. a. eine eigne Gattung. er N ER? ruleis, maioribus macula alba, remigibus fe- cundariis extus gula abdomineque albis, 38. Vınuara. Die fpamifche Ente. Miller, Naturfyft. II. p. 298. n. 38: die Wittwe. Lotham, Syft. ornitholog. I. p. 858. n. 65. Anas > (Viduata) fulca, capite antico albo, poftico nigro, pedibus ı caeruleis. ß. A. rufelcente nigrieanteque undatim varia, capite ‚‚colloque antice dimidia parte albis, ‘pedtore . ufo, cervice collari fub Bulac alis. a nigris. * „Lasham, Syft. ornithol. IL. P: 858. n. 65. ß. Büffon, IX. p. 255. pl. enl. 808. Canardıa u blanche de Maragnon. 208. Tscdurnn. ‚Farguins - Ente. Eatham, Syft. ornitholog. N. p. 863. n. 90. Anas _ (Jaequini) fpadicea, dorfo Il nen roflro pedibusque ni Sri. ! 2109. Dominicana. Die Daminikbeer Hate. . Latham, syh. ornithol. Il, p. 859. n. 60. Auas Dömiinicans) grifeo - cinerea, facie gulaque “ albis, fafeia oculari, oceipite, sollo ‚peetoreque i ‚nigris. | 39. AuTumnarıs. Die Herbfiente. Müller, Naturf. IL p. 298. n. 39. die Herbfiente. Holle, Vögel, p. 563. n. ‚79. das Entenroth- " OREERERE. | ‚ Klin, av. p. 135. u. 25. Anas fera, grileo co Joe, mente cinnabrino, undulante pedtore ? Klein, Vorbereit. p. 249. n. 25. Rothbart mit wel- lenförmiger Bruft? ner verb. I ie Per n. 25. Rothbart? - Klein, 180 Avıs Anferes. Anas. Klein, verb. Vögelhift. 1 138. ‚n. 17. rolhfchwän- zige Gans. i Brijfjon, ornitholog. II. p. ws n. 23, ‚Fe üf- fleur d’ Amerique, | n Latham, syt. ornithol. I. p. 852. n. 52. _ Anas (Autumnalis) grifea, remigibus, cauda \ ventre- que nigris, fpeculo alarum fulvo alboque. Seligmann, Vögel, VI. Tab. 8. die PEAINEK. En- te mit voihem Schnubel. A Linne, 'Syft Nat. Edit. X. 1” p. 127. 1.33. Anas (Autumnalis) grifea, remigibus, cauda ventre- que nigris, area alarum fulva albaque, _ Marf; Dan. p. 108. EM 9 Anas tere nente ecinnabrino 2 5 » 110, LABRADORIA. Die tabradorifehe Ente. Pennant , ardt. Zoolog. II. P- 519.0, I ‚die Siheckige Ente. | Lathom, Syft. ornithol. I. P« u n. . Anas (Labradora) dorfo, alis et abdomine fufcis, ca- pite, cello, fcapular ibus remigibusque fecunda- riiscalbis, torque fafciaque pectoris nigris, Tır. Surercırıosa. Die Ente mit een Au- genbraunen, Latham, Syft. ornitholog, I. p. En n. 51. Anas- (Superciliofa) cinereo-fufca, fafcia fupra et infra.oeulos, gula iuguloque Albis; fpeculö ala= rum viridi-caerulefcente, nigro marginata, 112. CURVIROSTRA, Die Be wilde Ente. (*) Latham, Sylt. oral. II. D. 852. 0, "so. 'Anas (Curviroftra) atra, redtricibus intermediis (ma- ris) (4) Sollte nicht diefe Gattung mit der folgenden einerley, und follten nicht'beyde, Spielarten der gemeinen Ente feyn? Pullas fagt : Aves Anferes. N 781 ris) recurvatis, gula macula ovali alba, ro- ftro incurvo. Pollas, Naturgefch, verkrac, vn. VI. p. 39. 0% ges Ente. 41. Apunca. ‚Die. Mummfchnäblipe Be: Ente. (Krummfehnäblige Hausente.) (5) Müller, Naturf. H. Bi 300.0: krumm/thmäblich- "te Ente. N, There II, p. 19. n. 14. die "krummfehniablichte Ente aha | Bechfein, fagt: es fey ihm diefe Gattung nür ein einziges mal wild ‚vorgekommen, und glaubt, dafs: die unter unfern Enten nicht ungewöhnliche Krummfchnabelenten von diefer wilden Gattung entftänden feyn mögen. Aus der befonderh Farbe, Zeichnung, und dem ganzen. Anfehen des einzigen Exem- plars, welches in Holland gefangen: war, und fich 1764. in einer Vögelfämmlurg im Haag befand; fchliefst er, dafs fie nicht von der gemeinen wilden Ente oder Hausente entltan- den feyn könne, fondern eine eigne Art ausmache, die nur wegen ihrer Seltenheit den rechten Urfprung der krumm- fchnäbligen Enten bisher. zweifelhaft gelaffen habe. - Zur Be.“ ftätigung diefer Behauptung führe er den Umftand an, dafs die Zucht der Krummifchnabelenten hanptfächlich im ‚mitte lern Europä, fonderlich Niederdeutfchland und Holland, wo’ fich auch die wilde Gattung allein aufzuhalten fcheint, ih. Ten Urfprung genominen, und in. Rußland noch vor wenig (nun etwa vor 30) Jahren, ehe fie aus Holland dahin ge= ‚bracht worden, fo wie in gatız Sibirien weder wild noch. zahım anzutreffen gewefen. Auch Sollen die dunkelfarbigen unter den zahmen Krummfchnabelenten , die inan in Holland erzielt, fait immer die Farbe der von ihm befchriebenen wilden haben, und diefe Farbe unter den gemeinen Haus- “enten, fo mannichfaltig man fie auch abgeändert fiehet, duch „noch nie. bemerkt worden ieyn, (5) Nach Baba u. a. eine Vari ieräe von ak: che $. die vorhergehende Anmerkung. = 1} 783 Aves Anferes. Anas. Bechfein., Naturgefch. 1. p. 391. n. 6. die krumm fehmablige Ente. Bich ıftein, Naturgefch. Deutfchl. IL p. 719. n. 2. die krummjchnablige Ente. Gaiterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, ll. p. 28. n. ıır. die kramm/chnablichte Ente. Beckmann, Landwirthf.haft, p. 475. _ Kiein, av. p. 133. u. 17. Anas roflro adunco. Klem, Vorbereit. p. 247. n. 17. krummer Breit. Schnabel, Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 141. n. 17. ‚krummer .. Breitfehnabel. Briffon, ornitholog, II. p. 445. n. 2. Canard a bec courbe. Latham, Sylt. ornithol. IT. p. 851. n. 49. < Anas redtricibus intermediis (maris) recurvatis, rO- ftro incurvato, Linne, Syfi. Nat. Edit. X. I. p. 128. n. 35. Anas (Adunca) redtricibus intermediis (maris) recur- vatis, roftro incurvate. Frifch, Vögel, Tab. 179° vi 213. Domzstıca. Die gemeine Hlausente.(6) Borowjky, Thierreich, III. P- 17. 0. 13. die gemeine Ente. Bechfkein, (6) Klein, Brifon u. a. m, betrachten zwar die Hausente als — eine eigne Gattung; die mehreften Narurhiftoriker aber fe. hen fie doch nur als eine Spielart von der wilden an, Far- be und Zeichnung ift, wie bey allen Hausvögeln, gar fehr verfchieden. Die Paarungszeit fängt fchon im März, an, Auf einen Erpel rechnet man ıo bis ı2 Enten. Beyde aber taugen nur etwa 4 bis 6 Jahre zur Fortpflanzung. Bey gu«. tem Futter legt eine Ente, ehe fie brüten will, 20 bis ;0 grünlich blauweilse Eyer, glätter und gröfser- als Hühner- eyer. Brüter 28 bis 30 Tage, Veberhaupt aber legt eine 2 in ‚ Aves Anfıres. Anas. 83 Bechfkiin, Naturgefch. I. > 389. m. . b. dis zahme Ente. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. H.p „905. 1 n.1.b. ‘die zahme Ente. — Entrich, Ama, Ant ach, Anter, Enter, Erpel, ‚Entvogel, Dra= Re, Wyt, Warte. (das Männchen.) p. 719. Hausenten, Schnatterer, Rätfchen, Hotfchen. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der.’l hiere, U. p.125.n. 110. die Hausente, Ente, Aente. Neuer Schaupl. der Nat. Ip: ar n. 1. die zahme Ente. | "Handbuch der ale Thiergefchichte, p. m die zahme Ente, Klin, Vorbereit, P. 242. 0.1 Has, ‚zahme - Ente. Gen, verb. Vögelhift p. 138.0. 1. zahme Ente. Klein, Vögeleyer, p.34. Tab. 20. fig. 1. | Gesner, Vögelb. p.59. zahme Ente; mit x zieml. guten Figur. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 68. n. . 77. die zahme oder Hausente. Briffon, ormitholog. U. p. 443. n. ı. Canard domeftique. Sander, 6konom. Naturgech N. p. 18. n2. die Ente: Welther , ökon. Naiopselöh, p- 124. Ente. Latham, Syfi. ornithol. U. p. Bst. n. 49. ß. Anas domeflica. Bock, in IV. p- 332. n. 84, Howsinte.. Knox, än einem jahre 80 und mehrere Eyer. Bechflein führt ein Beyfpiel von einer Ente an, die 105 Eyer gelegt har. Die zahmen Enten fcheinen die gröfste Neigung zu wunnarürli- “cher Paarung zu haben, fo dafs z. E. die Erpel auf. Hüh- ‚ner erpicht find, und wıeder umgekehrt, Enten auch den welfchen Hähnen nachlaufen, und fie zu reirzen fuchen, / 784 ‚Aves Anferes. Anas. Knox, Reif: n. Ceylon, p. 57. Enten.‘ Pollas, Naturg. merkw. Thiere, XI pi 37. * (vom Haushahn getreten, und ganz a. ge- ftaltete zweydeutige Junge aus BIBHch Eyern felb ausgebrütet.) Kämpfer , Belchreib. von Japan, P- 1at. Enten. Naturf. XII. p. 137. n. 84. gemeine Ente. Goeze,, nützl. Allerl. II, P- 194. n. 19. die 'zahme Hausente. Krinitz, ökon. Encyklop, XI. p. 33. Hansänten. Phyf. ökon. Patriot. IV. p. 189 ff. | Taube, Beytr. zur Naturk, des Herzogth. a p- 257. Fränk. Sammlı V. p. 354 ff. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 127. n. ‚34. P. Anas domeftica. Linne, Sy. Natur. Edit. XII. I. p. 206. n. 40. ß. Anas domelfica. Brünich, ornitholog, bor. p- 20. n. 88. Anas do= meflica. Kramer, Auft. D. 34.0.1 ß. Anas domelftica. Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 195. Anas N uns ein Rätfche , Hatjfche. Silefi ‘Charleton, onomaft. zoic. p.9. m. L. Alas do- mellica. - Mochring, av. gen. 'p. 60. n, 61. Anas. Fonfton, av. p. 143. Anas domeltica. Voarro, de re ruft. L. 3. c. ı1. Anates. ' Columella, dere ruft. L.8. c. 15. L. 6. c. 7. Anates, Plin. hilt. nat. L. 10. c. 55. L. 20. c. 5. Anates. Turner. av. Plin. voc. Anos. ee Myli phyf. Beluft. V. p. 392. Nachricht von einer monfiröfen Ente. | Böhm, } 2 " DS Aves. Anferes. or Bi : 7.098 Böhm, von vieskafs. Enke und Gänfen, Breßsl. Naturgefch. 1726. pı 713. | 'Schwize, de inteflinis in anate monflrofs, Eph. Nat. Cur. Dec. I. an. 4. et 5, obf. 7ı. p. 56. . Hannaeur „ de cornu ’anatino. ib. Dec: Il. an. 9. obf. 169. p. 216. , ; Bemerk. über Enten, deren Oberkiefer. am Fon bel kürzer als en untere ift. BEHERBRIE: Wo. chenbl. XII. p- 3 Allgem. Haushalt. AN Landwilfenfch. L. P 852. von den Enten. 40. Boscuas. Die Bemneink wilde Ente. er) | Müller , Naturfyflem, II. p. 299..n. 40. gemeine 2a Konfe, = ©. Leike, Naturgefchichte, P- 288. n. 7. die gemeine N Borowjky, Mihikereich, un. pP. 17. n. 2. die geme. NE Ente. iy Ä ni (7) Flügelweite 35 Zoll. Gewicht 21/2 Pfund. Pennass. Wird wahrfcheinlich fehr. alt, da man in fichern Gegenden ein Paar viele ‚Jahre hinter einander ‚antrift. . Im- Sommer. leben fie paarweile. Im October aber fchlagen fich- mehrere Familien - zufammen, und im Noveinber bilden fie grofse Schaaren, die befonders des Nachts -von 'eihem Teich‘, "Flufs, vder See zum andern fliegen, denn es find blofse Striehvögel. Die Be- gartungszeir fälle in. den März, früher: üder-fpäter , nachdem die! Witterung glinftig; if.’ Ohngefähr in. der Mitte des Aprils legt das Weibchen ı0 bis 16 blafsgrüna längliche Eyer , brütet drey Wochen, und bedeckt die Eyer, wenn eg der Nahrung halber vom Nefte auffteigt, Das Männchen lölst es beym Brüten einige Stunden im Mittage ab, und führt die Jungen mit. Das Rleifch iff Zarter, "aber nicht fo rein vom Gefchmack, als das von der zahmen Ente, — Die "mit einem * bezeichneten Synonymen Br ‚auf die wilde und zahme Ente zugleich, il II. Band1.Ta. Ddd 786 Aves Anferes. _ Ans Blumenback, Handb. d. Naturgefch.‘ p. 287. n. 6. Anas (Bofchas) redricibus bee (imaris) recurvatis, roflro redto; die Ente. * Bechflein, Naturgelch. I. p. 389. n. 15. a. die wil- ‚de Ente. | Bechflein , Naturgefch. Deutfchl. II. 2.682. n. r. a. :die wilde Ente. 'p. 705. gemeine wilde Ente, Märzente, Blumente, Spiegelente, are wil- de Mafihente. ‚Beihflein, Naturgefch. -Deutfchl. 111. p 690. die wilde :Exte. Meyer, 'Thiere, I. 'Tab. 12. Funke, Naturgefch. I. p. 210. die Ente. * Halle, Vögel, p. 551. n. 657. die De er Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 110. n.109 die wilde Ente. Pennant, ard. Zoolog U. p. 524. n. 412. die weil. de Ente. Beckmonn, Naturhifl P- 44. d. die Ente. * “Klein, av. p. 131. n.3. Anas fylveftris vera. ‚Klein , Vorbereit. p. 343. n. 3. gemeine wilde Ente, Blauente, Groß-, Blaß- Ente. ‚Klein, verbefferte ea P. 138. n. 3. gemeine wilde Ente. "Gesner, Vögelb. p. 77. Kleinere wilde Blank Ente, Blaßent, Spiegelont, Großent, Merzent, Hag- ent; mit ı Fig. Briffon, ornitholog, II. p. 47. n.4. Canard fauvage. Bat/ch, Thiere, I. p. 379. die gemeine Ente w Latham, Syft. ornithol. II. p. 850. n. 49 Anas (Bofchas) cinerea, redtricibus intermediis (ma. ris) recurvatis, roflro redto, torqure albo, h BR ‚Naturgefch. der ee Kurl. p. 49. n. 88. die gemeine ana. Il; Bock, 3 In ' Böck, Naturgs ohlh von Preuflen,, IV. P m die Märzente. Fijcher, Naturgefch. von Kinkindh p- gr.n. 87. gememe wilde Ente, Blauentr. \ Certi, Sardiu. U. p. 334. die wilde Ente. ' Ryt/f:hkow, oreub. "Topogr. P 245. wilde RR Strahlenberg, Europa u. Afien,, p. 352. Enten. Fermin, Befchreib. von Surinam, II. p. 136. ıwil- de Enten. Olaffen, Reife durch Island, I. p- 292. Blaakolls- -Oend | White, Narıraulch von England, p. 62. n. ır, die. wilde Ente. -Pallos, Reif, II. p 91-9. Ausz. II. Di Enten. Pallas , nord. Beyträge, II. p. 10. IV. P 8 die Mörzente. Lepechin, Tageb. d. rufl. Reif. III, p. d- gemei- | ne Enten. Peunant , Reif.’d. Schattl ki; P& 18. gemeine wilde Enten. ' ‚Schlözer, Erdbefehreib. von Auiesika, pP: 150% Enten. N Str, Belchr. von Kamtfchatka, p. 190 Entrn. Pontoppidan, ABUE: v. Dännemark, p- ‚168. ı. 18. Vildand. Döbel, ie I. p. 70. wilde Enten. ‚Loniceri, Kräuterb, p. 645 Endtr, Antvogel, * Linne, Easerlel, Abh. Il. p. 285. n. 48: ps 29%: n..75. die gemeine Ente. Lichtenberg, Magaz. f. d. Neuefle u. f. w. un p- 103. die Märzente. Schwed. Abh. XLL p. 23. Anas Be | Geoffroy, mat, med. VII. p. 300, die een will de Ente. Ddda N Seal. 788 Aves Anferes. Anas. Stralfund. Magazin, I. p. 147. Yen Bofchas. Naturf. XI. p. 132. n. 76. gemeine wilde Finte. Bechfein, Muflerung fehädl. Thiere, p. 132. n.3. dir wilde Ente. Zorn, ‚Petinotheol. I. p. 409. die gemeine wilde Ente Anvweifüng Vögel zu fangen, ufLw.p. 184. ‚die Ente. Oekonom. Zool. p. 72.n. 12. die geineine Ente. * Krünitz, Eucyklop. XI. p. 42. die gemeine wilde Ente. / Fablonsky, ällgemiein. Lex. p. 298. Ente. * Merklein, Thierreich, pP. 255. Ente. * Kröft, Ausrott. grauf. Thiere, p. 235. 236. 584: wilde Entin. Hrhöing : Brefsl. Saniml. Mart. 17er. C.3. Art. ı. (wilde Enten zahm zu machen.) CH. Schwed. "Abhandl. XI. p. 326. Hannöv. nützl. Samml. 1758. St. 89. Col. 1423 f. Schönfeld, Landwirthfchaft, p. 70. Zürkert, Späl, a. d. Tbierr. p. 100. 0 Schreber,, Saminlung verfchiedener Schriften, 1 u, & gr © ‚Allgem. Haushaltungslex. 1. p. 419. Enie. Linne, Syft. Nat. Ed. H. p. 54. Bofches. * | Linnd, Syf. Nat. Ed. V1. p. 22. n. 17. Bofthas. * Linne, Syft. Natur. Edit. X. 1. p. 127. n. 34. Anas -(Böfehas)) redtricibus intermediis eg reeur- watis, roflro redto. * Miller, zoolög. dan. prodr. p. 16. n. 12. Anas (Böfchas) redtricibus intermediis (maris) re-. curvatis, roftro redto, * Charleston, Tohhat: zoic. P. 99. n. 6. Anas fera. 'Schwenkfeld, av. Silef. p. 197. Anas fera 1. feu - torquata minor; ein. wilde blaw Endte, Mertz- Endte. Aves Anfıres. Anas, FE 789 WEndte, Gros- Endte, Rötfeh. Ende, Blas- Euite, Spiegel - Endte. Fouflon, av. p. 144. Bofcades maiores. 00 Hirmann, tab. afl. anim. p. 159. Anas Bofchas. ‘Phil, Transad. Ixır. .P:419. For käl , fu, orient, p. 6. n. 9. d. Defeript. ani« mal. p. 3. n.9. Anas Bofchas. | | Donndorf, Handb. der. Thiergef[ch, p. 262.1 n. 22. die gemeine Ente, *: ß. CırrmAra, Die gehäubte ind Ente. Brijjon, ornitholog. II. p. 444. n. I. A. Anas domeftica eirrata; Canard domeflique hupe. ‚Frifch, Vögel, Tab. #78. die hollige Hausente, Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. P- 699. 9. Persıca. Die perfifche Ente. { Brijfon, ornitholog. U. p. 445. n. 1.B. ‚Anas pet« fica; Canard de Parfe. \ -Frifch, Vögel, Tab. 167. die perfifche Ente. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. Il. 2 694. d&.Maıor. Die Störmte. Briffon, ornitholog. TI. p. 448. n. ‚4 A Bofchas | maior; grand Canard Jauvage. ER Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. .p. 704. n. 1. ‚die Störente, Starente, Sterzente. ' Klein, av. p. 131. n.3 , Anas fera 2. {eu torquata ‚maior: Schwenkft Klein, Vorbereit, p- 243. D. 3. ‚Stor - oder Sepz- 7 Klein , verbefl. Vögelhift, P. 139. n. 3. die eale wilde Ente, er Vögelb, p. 78. größere wilde blawe En- Stortzent gemannt. Fig. p. 79. We a. Syft. ornithol. IL P- 851. n. 49 Y. Bo- fchas maior. i Dddz Schwenk- ‚ 790 Aves Anfıras. Anas. Schwrnkfeld, av. Silef. p. 198. Anas fera 2. feu torquata maior; eim Stor- Endtr, Stertz. Ente, groß Wild: Endte. Döbel, Jägerpraktik , P- 71. die font De große Ente. se. GrisEea. Die Schmalente. Briffon, ornitholog. II. p. 448. n. 4. B. Bofchas maor grifes; Grand canard fauvage grir. Becihfein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 704. 0. 2. dir Schmalente. Berhfein, Naturgefch. Deutichl. III. p. 696. die Schmielente. i Frifch, Vögel, 193. Anas iunces, Gerner, Vögelb. p. 78. Anas iuncea a vel gramineaz ‚ein Schmilent: Latham, Syft. ornitholog. II. p. g5r. n. 49- d. Bofchas maior grifea. Schwenkfeld, av. Silef. p. 199. Anas fera 4. feu iuncea; ein Schmäl- Endte, Schmil- Endte, Schmelichen. | €. Naevıa. Die Roßente, ‚Müller, Naturfyft. II. p. 300. Spiegelenten. Briffon, ornitholog. II. p. 449. n. 4. C. Bofchas maior naevia; grand Canard fauvage tachete. Bechft:in, Naturgefch. Deutfchl. UI. p. 705. n. 3, die Roßente. Latham, Sy. ornitholog. I. p. 851. n. 49. e: Bo- fchas maior naevia. Schwenkfeld, av. Silef. p. 199. Anas fera 3. feu maior; ein Roß - Ente, Meriz- Endte, große wilde Endte. 4 Nıera,. Die Schildente. Bri ion, ornithol. II. p. 449. n. 4. D. az fera nigra; Canard fauvage noir. Bechftein, Aves Anfıres. Anas, 798 | . Bechfkein, Naturgefch. Deutfchl. IL p. 705. n.4 die Schildente. a2. GaLERICULATA. Die ehineßfehs hinsntt. 43. DMiller „ Naturfyft. II. p. 300..n. 42. Federkappe. Halle, Vögel, 'p. 564. n. 684. die Chineferente, mit grünem Federbufche. Klin, av. p. 136. n. 34. Anas Sinenfis. - Klein, Vorbereit. p. 251. n. 34. finefifche Ente, Klin, verbefl. Vögelhifl. p. 143, n.34. fi neh ıfche Ente., Briflon, ornitholog. IE. p. vr D. 34. Sarcelle de la Chine. | Seligmann, Vögel, IV. Tab. 99 Fr ches Kriech- entl:in. | Zoetham , Sytt. peaiknla. U. p. 87% n. 98;. Anas. (Galericulata) erifla dependente, dorfoque pofli- cö utrinque penna recurvata comprefla elevata. Linne, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 128. n. 36. Anas (Galericulata) crifta dependente: dorfoque po- co utrinque: pegna recurvata compreila elevata. Sans. „Die Sommerente. 6) Miller, Naturf. II. p. 301. no. 43. die Braut. Borow/ky,. "Thierreich, un p. 20. n. 16. die Braut. Halk, Vögel, p: 562. n. 677: die omerikanh Sommerente, Plümagenunte, Klein, av. p. 134. n. 21. Anas crillata americana. Klein, Vorbereit. p- 248. 2.21. Pliümente aus Ri Amerika. Klein, verb. Vögelhift. p. 141. n. ar. Plümpnte, Brijon, ornithol. IT. p. 455. n. ıı. Canard d’ete. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 90. 94. die Sommer- venht. Did | PEathauı. (8) Flügelweite 30 Zoll. Penn. a. Aus Anferes. Anas. Kiki SyR, ornithol. II. p. 871. n. 97. Auas (Sponfa) crifta dependente duplici viridi cae- ruleo alboque varia. Linne, Syft, Nat. Edit. X. T. p. 128. n. 37. Adak (Sponfa) erifta dependente dupliei viridi cae- ruleo alboque varia. Donndorf, Handb. der Thhiergefch. p. 263. n.23. die S: mmerente. 44: Arzorza. Die Baumente. Miller, Naturfyfi. I. p. 301. n. 44. Baumente. Pennant, art. Zoolog, I. p. 522. ‚m. 410. die Bouuminte. . Klin, verbefl. Vögelhift. p. 138. n. 17. fehwarz- fehwänzige Gons. j Briffon, ornitholog. I. p. 467. 0.24. Canard fif- fieur de la Jamaique. 2 Latham, Syit. ornithol, II. p. 852. n. 53. Anas (Arborea) grifea, capite fubcriflato,, abdomine albo nigroque undulato. Seligmann, Vögel, Vi. Tab.88. die pfeifende Ente mit felnwarzem Schnabel, Bankroft, Naturgefchichte von Guiana, | p. 102. Schorfente mit breitem u. fehwarzem Schnabel, Näturf. XII. p .137. n. 85. Aaumente? : Linne, Sn Nat. Edit. X. 1. p. 128. n. 38. Anae | (Arborea) grifea, capite fubcriftato , abdomi- ne albo nigroque maculato. Linn, Syfi. Nat, Edit. XII. T. p. 207. n. 44. Anss (Arborea) grifea, capite fuberiflarö, abdomi- ne albo nigroque maculato. EHermagn, tab. affın. anim. p. 159. Anas arborea. 214. Crıstara. Die Haubenente von ‚Statenland. Latkam, Syft. ornithol. II, p. 870. n. 93. Anas Criftata) criflata cinerea, fronte,' genis collo- que Aus Anfıre. . Auas » 193 „> que poflico öinerafecneibun; gula iuguloque !la- ° © vefcentibus, maculis N m alb ala- rum caeruleo fubtus albo, | 115, Osscura. Die dunkelbraun. Ft von Neuyork. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 525. ni. 414, die dun- ' kelbraune Ente. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 871. n. 96. Anas -(Obfeura) fufca, collo flriis longitudinalibus obfeuris, fpeeulo alarum caeruleo nigra mar ginato, redtricibus albo marginstis. | 116. IsLawnıca. Die gelbfüßige isländifche Ente. re ardt. Zool, I. p. 534. H. die isländi. Sehe Ente. Latham, Syfi. ornithol. U. p. B71. n. 95. Anas (Islandica) criftata nigra, iugulo, pectore Ba mineque albis, pedibus eroceis. Olaffen , Island, 1. p. 292. Hrafn- Oend, 117, NOVAE SEELANDIAE, ae jeher NeU- ‚Steländifche Ente. Latham, syt. ornitholog, II. p. 870. n. 92. Anas' (N. Selina nigra viridi -nitens, fubtus ci- nerafcens, capite colloque poflice caerulco et apepies nitente, fafcia alarum alba. z 18, Rurıma. Die Kolbenente. - Müller, Naturlytt. Pe P. 102. n. 46. ie infa me Ente, | Ä Halle, Vögel, p. 567. n. 692. die Karminente. Klin, av. p. 135. n. 26. Anas criflata flavefcens. Klein, Vorbereit. p. 249. n. 26: Gelbfchups mit einem Federbujfche. Klein, verbeflerte AMEMMR. P- 142. n. 26. Gelb. Fehopf. Dad re Briffon, 194 119. Aves Anfıres. Anas. Brifon, ornithol. II. p. 465. n. 22. Canard fif-. iieur hupe. Latham, 'Syft. ornithol. IL. p- 870. n. 94. Anas (Rufina) nigra, dorfo et alis fufcis, capite colloque teflaceo - rubris, vertice rufefcente, fpeculo albo nigro- marginato. Pallas, Reife. Ausz. Il. p. 240. eine Art großer Seeenten mit vothem gehäubten Kopfe. | Pallas, Reife, Ausz. II. Anh. p. 15. n. 28. Anas rufina. Paliar, nord. Beytr. III. p. 12. die Kolbente. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 14. Anas filtularis criftata Brill. Pallas, Naturgefch. merkwürd. Thiere, VI. p. 4% Tab 5. die Rothkopfente. Lichtenberg , Magaz. f. d. Neuelle uLwILı p. 108. die Kolbenente. - | Schwenkfeld, av. Silef. p. zor. Anas fera 9. fe Erythrocephalos 2; ein Brandt - Endte, Rott- Hals, Rott- Kopf. Kramer, Auftr. p. 339. n. 9. Anas roflro coc- cineo, capite rufo criflato, macula alarum pal- lide carnea; zürkifche Ente. ; Rzaczynsk, hiftor. natur. Polon. p. 357. Anas Erythrocephalos; Brandente. | Nvraca. Die Nyraca. Latham , Syft. ornitholog. I. p. 869. n. 91. Anas 120. (Nyraca) atro -olivacea, capite, collo pedtore- que caflaneis, uropygio nigro, abdomine, erißs fo graoalagıie alarum albis. Arasıca. Die arabifche Ente. 'Latham, Syft. ornithol. II..p. 877. n. 113. Anas (Arabica ) stifeo « maculata, fubtus et uropy- : | gio Auıs FA Vo - Anası & 795 | gio albida maculis cinereis, alarum fpeculo ni- gricante, anterius et poflerius albo. 131. ALEXANDRINA. Die aiesanarjehe Ente. Lathsm, Syft; ornithol. Il, p. 877. n.114. Anas . (Alexandrina ) roftro ‚erifloque nigris,. collo einereo femicirculis nigris, (.beym Forfkal ‚fteht albis,) eat albo, 2 Deaihle aa flavis., 122. GATTAIR. Die Gattair. Latham, Syft. ornithol. II. p: 877. n. 115. Anas . (Gattair) fufea, alis nigris fubtus albis, mar- gine fufeis, remigibus 4-20 ınedio albis. 123. SıESABıR Die Sirfacir. Latham , Sy. ornithol. IL. p. 877. n. 116. Anas (Sirfaeir) roflro fubtus flavo, fpeculo alarum oblique dimidiato, fupra fericen, viridi fubtus nigro, antice et poflice albo. _ 124. N ‚Die Balbul.(?) Latham, Sytt. ornitholog. II. p. 874. n. 100. w a Anas roflro nigro, fpeculo alarum fupra oblie que viridi, infra oblique nigro. N, 45. Furısura. Die europäifche Haibtonhie Miller , Naturfyfl. I. p- 302. n. 45- usane Hehe Haubenente, Borowfky, Thierreich, II, p. "re n. 15. eng opüin | fehe Hanbenente. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. IT. p. var. n. 1. die europöifche Haubenente. p. 723. Strauß ente, .Frefeke, kleine Tauchente, Pfeifente, ‚Kleine Haubenente, Pr bige Ente, Bechftein, ‚(8) Nach Latham ‚eine Varierät von Anas Orden 796 Aves Anferes. . Anas. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IM. p. 695. 696. Reigır -oder Straußente. R Holle, Vögel, p. 558, n. 669. die fehwarze SR ente, mil dem Ftderbufche und weißen Flü- geljtriche, Onomat. hift, nat. I. p. 413. die bufchige oder kam- mige Rriechende Straußente. Klein, av. P.'133. n. ı1. Anas fuligula. \ Klein, Vorbereit. p. 245. n. ır. Schups- , Sehwar- ze Ente, Moorente. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 140. n. rı. fehwarze Schopfente, Moorente. Pennant ‚ardt. Zool. U. p. 534. G. die Haubenente. Brilon, ornithol. u p- 469. n. 26, petit Mo. rıllon, Batfih, Tibiere, I. p. 380. die Hanbehihre‘ | Gesmer, Vögelb. p. 4. Anas Fuligula; mit Ab» bildung des Kopfs. (Rüsgenkopf.) CGesner, Vögelb. p. 85. Anas cirrhara. : Latham, Sytt. ornitholog. U. p. 869. n. 90. Anas. (Fuligul a) crifta dependente, ‚cerpore nigro, abdomine fi; beculoque alarum albis. Bofeke, Vögel Kurl/ p. 49. n. 90. die euro ..päi/che Haubenente. “ Fifiher , Naturgefch. von Livland, p. $ı. n. 88. Schopfente, Cetti, Naturgefch. von Sardinien, II. P- 341. der ‚Schwarzkopf. Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV, p. 334. n. 86. . Moor-, Schopf-, Haubenente. Lep:chin, Tageb. d, rufl. Reif, I. p. 189. II. pP. 14. rufi, gte Enten. Pallas, nord. Beytr. IV. p. ı0. die Moorentes Stralfund, Magaz. I. p. 147. Anas Fuligula. Schwed. Abhandl. XLI. p. 23. Anas Fuligula. Naturf, Aves Anferes. Anas, & 797 Natur, XIT, B. 138. 0.86. veronätjähh en, . Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 69. n. . 78. 3 te [ehwarze Ente, Schopfimte. > Zinnd,, Sy. Natı Ed. II. p. 54. Fuligula. EN. Linne, Sy. Net. Ed. VI. p. 22. n. 18. Fuligula. Linn‘, sy. Natur. Edit. X. I. p. 128. n. 39. Anas (Foligula) crifta dependente, corpore nigro, , ventre maculaque alarum albis. Mülkr, zoolog. dan. prodr. p. 16. n. 129. Anas ‘(Fuligula ) crifla dependente, corpore nigra, abdomine fpeculoque alarum albis. Brünich, eng bor. p. 2i. n. 90. Anas Fu. Snghteule, 5 Kramer, Auftr. P- 2a. n. 12. Anas eriffa depen- dente, corpore nigro, ventre page ala« fun alhıs. | ‚Cherleton, onomalt, zoic, D 10.0 % Querques dula criltata.f. Colyinbus. i ‚Jonflon av. P- 144. Querquedula criftata, ß. Die braune. Haubenente, mit safe Kopf, 'Schnabeliund Fiißen. Scopoli, Benierk. a. d. Naturgefch. 1. P- 66: n. 7 erfle "Abänderung. . Latham, Syf. ornitholog. Il: p. 869. n. 90. CR Anas criftata fufca, capite violaceo - - DIgTO, UrO« - pygio fuliginofo albo ı vario, foftro pedibusque miWeris.. y. Die jehwarze Haubenente, mit beaunem Rücken, mit rothbraunem Kopf, und dergleichen chi | des Halfes. - Scopoli, Beimerk. a. d. Naturgefch. I. p. 69. n, . zweyte Abänderung. Latbam, Syft. ornithol. I. p. 869. n. 96.9, Auas ‚ auberiftata nigra, dorfo fulco, capite ac initio ‚colli 798 Aves Anfırss. . Anas. colli rufis, remigibus albis, ad bafın alarum fafcia alba, | d. Die Haubenente, mit weißem Unterleibe, voth- braunem Kopf und Halfe. Scopoli, Bemerk a. d. Naturgelch. I. p.-70. 3, dritte Abänderung: Latham, Syft. ornithol, II, p. 869. n. 70. d. Anas criltata, fubtus alba, capite rufo, temporibus viridi- nitidis, alis fafcia rufa, cälles; viridi- nie tente, denique nigra, remigibus fufcis. A. EEE gegen die XII, Edition, und Ver- mehrung der Gattungen dirfes Ge/chlechts. | Edit. XII. ... Edit. XIH. 'p. 194. ß. Cygnus Manfue- p- sol. m. 47. Anas Olor. tus. p. 208. . Anas domeflica. p. 338. n. 113. Anas Dome- flica. p: 197. ı 1.9. y. Anfer cana- p. 509: n. 64. Anas Albi- denfis fufcus maculatus. frons. Das Gefchlecht ift übrigens mit 79 Gattungen ver- 'mehrt. Bey der ziten Gattung find die zu dieler und Anas Albifrons n. 64, lo wie bey der 13ten die zu diefer, und Anas Erythropus n. ı1. gehörige Syno- nymen getrenut. Bey .der roten Gattung find zwey, bey der Isten zwey, bey der 27ten zwey, bey der 2gten Zivey, bey der 29ten zwey, bey der zIten drey, . bey der 33ten zwry, bey der 4oten fieben, bey der 45ten vier Varietäten aus einander gefetzt. Bey der ıgten il die Var. Y, und bey der 371en die Var. Y- hinzugekommen. "Ba Aves Anfıres, a Se 2 B. Unbefimmtere RE ©, ‘1. Die livländifche Haubenente. | Fifcher , Naturgefch. von Livland, p. gr. n. 90. ‘Bock, Naturgelchichte von ra Iv. p: 334 n. 85. | „ Die rothköpfige Ente. | Bock, Preuffen, IV. p. 335. n. 87. Naturf.. XI. p. 136. n. 37. o » Zwey Enten mit fchieferfarbenem an der Si JSchworzem Schnabel u. f. w. ‚Schneider, zool. Abh. p. 154. UI 4. Eine Ente mii an dem Seiten rothgelbem, vorn und in der Mitte [chwarzem Schnabel, und lichtgelben Füßen. Schneider, zool. Abh. p, 155. 5. Die kurzfchnäblige Ente (Anas Brachyrhynchos, Befike,. Vögel Kurl. p. 49. n. 1. Tab. 5. # 6. Die weiße Ente mit zinnoberrothen Augenvingen; (Anas Erythrophthalmos.) Beftke, Vögel ‚Kurlands, p- 50. n. 2. 7, Die rußjchwarze Ente. (Anas ‚Orphanos,) "Beftke, Vögel Kurlands, p. 51. n. 3. 9. Eine, der europäifthen Haubenente ähnliche ii ‚aber ohne Federbufch. "Befike, Vögel Kutl. p. 51. n. 4. 9. Anas (Denudata). alba, occipite, dorfo, temigibus fecundariis rectricibusque, quatuor intermediis exceptis, aeneis, facie ultra oculos nuda, cera, roftri medio deprefla, antice in lobulum ex* planata, a = Hermann, tab. affin, anım. P 158. 10. Anas 300 Aves Anferes. | Anas, 10. Anas (Melanocephala) albicans, dorfo nigricante, abdomine (poreloguehl alarum ‚albis, cäpite tu- mido fufco, g Hermann, tab. aflın. anim. p. 161. ı1. Anas (Leucotis) fufca, ventre pallidiore, macu- la ante et poft Ocean, N alarum albıs. Hermann, tab. affinit. anımal. p- son n Neuere Gattungen 1. Die ganz fchwarze Ente, mit weißen F' igelrändern und roihem Schnabel, aus Neuholland. Latham, Syf. ornitholog. II. p. 834. n. 4. ae a (Atrata) tota atra, margine alarum albo, ro- ftro rubefcente, - Phillips voy. Bot. Bay, p. 98. Black Swan. 3. Die nelkenfarbige indianifche Ente, mit blauen . Füßen Latham, Syn. Supplement p. 276. Pink- Bended Duck... | Laiham, SyA. ornitholog. I. p. 866. n. 85. Anas (Caryophyllacea) fufco- badia, roftro, capite colloque fupremo caryophyllaceis, fpeculo fer- rugineo, pedibus caeruleis. Ä 3. Die Ente von der Infel Aland. Latham, Syft. ornithol. II. p. 976. n. 110. Anas (Sparrmanni) fubtus fordide alba, fupra nigro ferrugineo alboque varia, fcapularibus nigris, - margine lineisque difci albo- -ferrugineis, all- tice in ahgulum coalefcentibus variegata. Muf. Carli. falcic. IU. Tab, 60. Anas alandica. z 68.G E- x Er Avcs Anferes. ee Mergus. | 901 68. GE SCHLECHT! MeErGüÜSs.. Dim: Sägeran. cher. ( Taucher, Touchente, Wollerhuhn, . ‚Taüchgans, Säger, Sägefehmäbler) ' ‚ Miller, Naturfyfl, II. p. 363. Gen. LXVIN. Lefke, Naturgelch. p. 268. Gen, LXXH. Borowsky, 'Thierreich, III. p. 26. Gen. XXXIII. Blumenbath, Handbiich der Naturgefch. P- 227. Gen. LXXVI. Bechjtein, Naturgefch. I. p. 392. Sei: XXI. Holle, Vögel; p.578. Gen. IH. ' Prmnant ; ardt: Zool. Il. p. 498. Neuer Schaupl. der Natur, VIL. p. 4tı. Onomat. hift. nat V. p. 164° . "Klein, av. p. 140. Gen. II. Piotus N Briffon, ornith. II. p. 423 Gen, CV. Merganfer. | Batfih, Thiere, I. p: 307. Gen. RO Latham, SyR. ornithol. U. p. 828. Gen. ACVi. Hermann, tab. afhnit. animal. p.156. it, Handbuch. der a PM 26% . Gen. XKIKX. RR I. Cu UCULLATUS,. "Der Karpertauhiben Müller , Naturlyliem, u. p- 303-0. % Kappen 2 2 ERWERBEN: | Halle, Vögel, p. 5gr. n. 724 der ohrinvoge | | mit weißsem Bunde. a t Gofterer, vom Nutzen und Schidenn der Thiere, Ip 134. n.120, ‚der en REIHE, fehe Taucher. ' Onomit. hiftor. nat. Vi p. 166. der Mohranwoge, 0 Mohrenmütze,. | Klein, av. p- 140.0. 3. Setrator Cueullatus) i Klin, ‘Vorbereit. p. 259. Ml'% Mohrehmütze, Klein, vetbefl. Vögelhitt. pP 28: ii. 3. Sign mit ns der Mohrenmüze, - 11. Band 1, Th. Bi ar — 802 Aves Anferes. Mergus. Pennent, NEN Zool. I. p.'500. n. 385- der Kap. pentaucher. Brilon, ornitholog. I. p: 429. n. & Harle hu- p& de Virginie. | Latham, SH ornitholog, TI. p. 930. n. 5. Mer- gus (Cuenl latus) crifta globofa, utrinque alba, corpore fupra fufco, fubtus albo. Seligmann,, Vögel, IV. Aa, 88. die ale Ente. | Linne, SyA. Nat. Rdit. X. 1. p- 129. m. 2. Mer- gus (Cucullatus) -crifta globof«, utringue alba, corpore Supra fufco, fubtus albo. ’ SFonfton, av. p. 184. Heatetotl, Nieremberg, Hift. Eaft. L. 10. c. 47. Hestototl. Hermann , tab. afhnit. animal. p- 152. Mer Bus Cu- cullatus. Donndorff, Handb. d. Biäapele p- 26, n. .der Kappenzaucher. a MERGANSErR Di Tinker gab Müller, Naturfy. Il. p. 304 n. 2. Taucher« . gans. Lefke , Naturgefchichte, p- 289% n. 1 die Tau | cher gans. Borowjky, Thierreich, II. p. 21.0, 1. der Seera- che, die Tauchergans. Biumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 227: n. 1. Mergus (Mer ganfer ) crifla longitudinali-ere- diufcula, pectore albido immaculato, redri- eibüs einereis, fcapo nigricante; der Knrifer. Bechftein, Naturgefch. I. p. 392. n. 1. die Tau« cher gans. u ‚Bechfein,, Nöiteelch, Deutfehl. 2a pP 734: LT, ‚die Taurherganr, p- 732 Serrachen,, Sr’ra- den, Täucherkiebitze, ‚Gänfefägetaucher , Knei- i ar san! RED fer, Auıs Auf. More, N 803 En Schabh, Pie, I ih RR > ganfe, Bortervögel, Straußtäuch her „ Mersch, | ‚Ganner, große. Kolbentaucher , Winternörks. . Halie, Vögel, p. 579. n. 722. der une Taucher. Halle, Vögel, p. SB, n. 223, der Tiincher hiupize - Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Tiere, I. p. 134. n. 121. die Tauchergans. - Onomat. hıltor. nat. V. p. 107. der Bewachte Tau- cher, Taucherfäge Pennant , ard. Zool. I e 498.1 n. 332 die Tau« ‚‚chergans: | Klin, av. p. 140. n. 1. Setrstor: Klin, Vorbereit. p. 258... Ämsifer. Ä Klein, verb. Vögelhift. p.148. n. 1. gemeiner Säger. Grsner, Vögelb. p 95. Anas raucedula. eh Gesner, Vögelb: p. 97. Merganfer. Briffon,, ornitholog. I. p. 422. a. 1. Harle, Batjch, Thiere, I. p. 380. der Seerachen . Latham, Syft. ornitholog. II. p.828.n. 1. Mergus (Merganfer) fubcriftatus albus, capite, collo fi“ premo, dorfo remigibusque Klare nitentibus, »eauda cinerea. Befeke, Vögel Kurl. p. s2. n. 98. die Talehsrgäns. Fifcher, Näturgefch. v. Livl. p. 82. n. 91. geropf- ter Kneifer, Tauchergans. . Bock, Naturgefch. von Preußfen, Iv. p. 335. 1» 88: großer Taucher... Kuren. "Tagebuch der af: Reife, UL. p 14 .. große Tauchenten. M "Scopoli, Bemerk, a.d. Naturgefch, I. p 78. 2. . 50, der Mohr. . kart Lichtenberg, Ma int d. Neuefle u. fi W iv. 2 Mir Tbtcheh Bansı- 0 ©‘ x urhek, All. Mr 138. ı. Pa Dicker aunrazl. shzie DREH rk Pontop- „% 804 Aves Anferess Merguss - Pontoppidan,, Naturg. von Dännemark, p- 168. n. 1. Skiörand. Pontoppidan, Näturhift. v. N RORSHEN u p- 126. ‘Mort-Arnder, Fifk- Aender, | Pallas, Reif. I..p: 475. Serrähe. Debes, Hif. der Infei Feroe, 1. p. 130. Götz, Näturgefch, . Vögel, p- 73 die Tau- ‚ tchergans. Zorn, Petinotheol. Il. P- 406. die Schnee, Banß,. Neue [chwed. Abh. IV. p. 46. VI.p: 287. Tau. wir, 1 p- 246, die en | Linn‘, Syft. Natur. Edit. Il p: 54. ‘Mersähfer. Linne, syh. Nat. Ed. VI. P: 23. 0.1. Merganfer. Linne, Syft. Nat. Ed. xp. 129. n.2. Mergus '(Mergänfer) crifta dependente, . higro- eaerulefcente, ‘collari albo. Müller , z60log. dan. prodr. 'P. 16. n. 1 Mer- ‚gus‘(Merganfet) criftä longitudinali erectiufeu- dal pediore albido immaculato, redtricibus ci. 'iiereis, Tcapo nigrieänte. Charleton, onomall. zoic, p. 95. n. 1. Merganfer. Muf. Worm. p. 300. Merganfer. Moehring , av. gen. p. ö1. n. 62. Mergus. Fonflon, av. p. 134. Merganfer. Schäfer, element. ornith. Tab, 47. Bi Donndorff, Handb. der Babe ne Er 264. h. 2. ‚die. Tauchergans. „B- Caswor: Der (lo genannte) Bibetäusher. (9) Miller; Naturfyflem , II. p: 306. ne # der Biber- Tauchen 7 Lefke, ua P. 289. er n.1. Meg Caftor. ‚Beh. — 69) Nach Briffon u. Latham ein eigne Gattung. } | Aves Anferes.. a Mergus. 0 Bichflein, Naturgefch. Deutfchl. II. Pp 731. Var. u < der Bibertaucher, Ne Onomat. hiltor..nat. V. p. an die Bulr-Ente. dre ou le Bieyre. Lathom , Sytt. ornitholog. IT. ‚P+ 829. n. 2. Mer- gus (Caflor) eriflatus cinereus, capite colloque ‚ fapremo fpadiceis, gula, remigibus interme- ‚dis (abdomineque albis. | Re ard. Zool. 1. p. a adın. 382. das Weibchen oder. der kaflanienbraune Taucher, Bee, ornitholog. I. pP. 428. n. 7. Bar cen- Sup, Bemerk. a. di "iatpgelch Lp. 76.0.8. vder Vielfroß: Heskhr; Auflr. p. ER n.2. Mergus er Bebeh dente: cinereo' albus ‚“capite caltaneo,, pedibus‘ wur luteis; braunköpfiger Tilger, Taucher. ir ‚Char Ieton, uotgallı z0ic. . 'p 9. D4 IE ruber, Y on/lon, av; p- 134. Mergun a Ä a Y RugrıcarıLrus, Die vochipfige Tun ‚ehergans, Bechfkein, Naturgefch, Deutfchl. I. P- a Var. 2, die rothköpfige Tauchergams.. Pontopeidas Naturgefch, von, Dinnen. p- 168. 0. 5. Skallesuger.. ‚Neue "Maunichlaigk, I. “PR 307. der Mfeh " ‚kömig. 3. SERRATOR. "Der ner ef Mille, Naturfyft. II, p: 305. n. 3. der ei bel. Tab. 9. fig. $- 5 Leske, PARRBHEH, P-. 282. n.2. der Meerrächen. oh, © 8. | Borowsky, {to} Flügelweite 2 Fuls 7 2. Gewicht des Männchens 2 hal Pennunt. | . i A \ A 3 ' SR | 806. Aves Anferess ‘, Mergus. ef Bevie '/ky, "I hierreich, II. p. 23.002, der lang« Sehmäblige Meerrachen. \ Bechftein, Naturgefeh. L p. 393. n. 2. der Meer« rachen. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IL. p. 732. der ’ Meorvrochen. p. 337. Langjchmabel, lang- ‚fihnähliger Säger, Schreckvogel, wahrer Süge- toucher , Sügefchnäbler, grzopfter Säger, Tauchente, Scharbege, Nörks, F en "sTabirag; Gattırer, vom Nutzen u. Schaden der 'Thiere, Il. p. 136. n. 122. der Merrrarhe. Onomat. hiftor. nat. V. p. 168. die Täuchergans, | der Täucher - Kiwitz. Klein, av, P. 140. n. 2. Serrator Cirramie | ‘Klein, Vorbereit. p. 258. n, 2. grzopfter Knrifer. . Klein, verbefl. Vögelhift. p. 148. n. 2. gezopfier Kneifer. Klein, ftemmat. av. p. 33. Tab. 37. fig. 1. a-c. Gesner , Vögelb. p. 95. ein Lang/chnabel oder Schluchtent; mit Abbild. des Kopfs. | Briffon, ornithol. II, p, 424. n. 2. Harle hupe, Batfch, Thiere, I. p. 380, der langfehnäblige Seerachen. Zatham, Syft. ornithol. II. p. 829. n. 4. Mergus (Serrator) erifta dependente, pedtore rufefcen- te variegato, collari albo, reetricibus fufeis ci. nereo variegatis, Seligmann, Vögel, IV. Tab, ‚85. der größere rothbrüjtige Taucher, Pennant, ard. Zoolog. Il.'p. 499. N Ei "der Meervachen. ; Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IW.» EUR n. 89. der Langfthnabel, gemeiner Säger. „Zepechin, Tag, d. rufl. R. DIL p: 14. Sögetancher. Pontop- Nm. * 4% Fr Aves Anferes, Meigun " 807 Dikterwilines Dännemark, Pe 168, 1.2. >. Topand, Skräkke. Be Naturforfcher, XH. p. 239. n. ee. Elek KuRne- fehnabel, © Sropoli, Bemerk. ar Naturgefch, I. pr 7.1.89. . der weißlichte Taucher. | ‚Döbel, Jägerprakt. I. p 71. der Ste. ‚Rachen. Sander , Gröfse und Schönheit in der Natur, IT. ur 174. Meerrachen. A \ Beckmann, phyfikal. ökonom. Bibl, VL. P. 223% Meerrachen, Linne, Syfi. Natur, Fdit. IT, p- 54. Mergus. Linne, Syft. Nat. Edit, VL. # Br:23, Du 2, Mer gus fulcus. ©, Linnd, Syüt. Nat. Edie 5 1. p. 129. N. 3. Mergus | (Serrator) crifta ‚dependente, 2 nigro ma» culis ferrugineis. Miiller, zoolog. dan. prodr. p. 16. n. 134. Mer- | .. gus (Serrator) crifta dependente, pedtore ru. fefcente variegato, collari albo,, redtrieibus Ei. nereis, fcapo nigricante, ' Schwenkfeld, aviar. Silef. p. 205. Anas- longiro- .“ fira 1; ein Langlchnabel, Schlicht-Endte, Teu- eher, Wiefelshen , weiße Tuch- Endte. Charlktton, onomaft, zoic. p. 95. n. 3. Mergus. Longiröftrus. \ i; Jonfton, av. p- 134. Mergus quem Belleniıe gal- | ‚lice Herle. vogat., P« 133. Mergus Longi- roftrus,. Sr Fabric. fn. An p- 75. 1.48. Mergus (Serrator) crifta dependente , pedtore rufefcente variegatoy collari albo, jeskticihue fufcis , cinereo - va- riegatis. . Donndorf, Hana, der Area p. 264. 43. der Meerrachen. ME ec ri | R. Sch 808 Aves Anferis: Mergus. »ß. Serrartus. Der Sögefehnäbler. ) ! Bechjtein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 736. Var. 1. y. Niger. Der [ehwarze Meerrachen.(*) Bechfein, Naturgelch. Deutfchl, IT. p. 737. Var.2. Gesner, Vögelb. p. 95. Aa nigerz eim Sehwar- ‚zer Täucher. Brilfon, ornithol. IE p. 427. n. 5. Harle noir, Latiiom, SyN. ornitholog. I. p. 830. n. 4. %. Mergus fupra niger, fubtus albus, collo [padi- ceo, taenia transverfa in alis candida, temigi- bus maioribus redtrieibusque nigris, Schoenkfeld, av. Silef. p. 207. Anas longiroflra 35 ’ ein großer Taucher, Rache, Tauch- Endte, [ihworzer Taucher. ‚Fon/lon, av. p. 134: Mergus niger, d LeucomeELas, Der bunte Meerrachen. (2) ‚ Bechfkein, Naturgefch. Deutfchl. U. p. 337. Var. 4. BR ‚fon, orsith. IL p, 427. n.4. Harliebiancetnoir. Lathem, Syn. IU. 2. P. 425. n.3. Var. A. : Latham, Sylt, oraitholog. Il, p. 830. 8. M.fupra ‚ niger fubtus albus, ag maiorıbus; nigris, ! er fofeis. . Schwenkfeld „av. Silef P. 208. Anas longivofia 6; eine große gefcheckte Ente. a Der fardinifche Sägetaucher (+) Latham ‚Sylt. ornitholög U, p. 829. n. 3. Mer« gus (imperialis) < exnigro fufco et grileo va- rius, ‚(r) Das N aus Brün.: n. 9% rechnet Batbam zu feinem Mergns ‚Coflor. (2) Nach Brifon u. a. eine eigne Gattnng. Nach Latham eine Spielart vom Weibchen des M. Serrator, (3) Nach Brifon eine eigne Gatrung. (4) Qeılmann ‚hält ihn für das Weibehen einer unbekannten Art, - die Aves: Anfıres. ... Mergw. 809 “srius, capite laevi, remigibus primoribus nigris, {peculo nullo, roflro PrihBRgNE: eg ‚rufefcen- te albis, } . Oedinann : neue | Abhandl. vi Ip n.2. Anitra imper iale Citti, | 5» Auseruus. Der weiß e Sägtdkhhe Rn Miker, Naturfyflem , U, „P- 306. n, 5; die weiße „Nonne. "Tab. 9: fig. 2 Lese, Naturgefch. p. 289. Bud der rweiß e Säge- taucher, . Borow/ky , Thierreich, III, .B 22, n. 13« der weiße . Sägetaucher. | | . Bechfein , Naturgefeh I, p. 393. De 5 die. zei - Tauchente, „Bechftein, ea Deurfchl. I. D 938.0. 3:; die weiße Tauchente. p. 742. weiße Nonne, - ‚Merchente, Eisente, Eistaucher, Nonnenent. chen , Elfterentchen,, nieder ländifches Entchen, Winterente, Rheintaucher , Straßburger- Tau- . cher, Schechente, Krentzente, weißer Sägetau- cher, W eißzopf, Mwentaucher, Mevendicker, Halle, Vögel, .P- 564. n. 683. die. Winterente mit | herabhängendem Federbu/ch.. - ı Pennant, ‚art. Zool. U, p. 5, n. 386. die Merch- ‚ente, ER ii ‚Onomat. hiftor, natur. v. p- 165, der Imaßliche - Taucher. | ‚ Klein, av. p. 140.0. 4 Serrator minimus, Klein, Vorbereit, p- 259 N. 4 ‚Kleiner weißköa pfiger Säger, # . FRE Klein, die nicht eher zu ı beffinmen ey „ bis. man das Männchen eite deckt habe. | (5) Länge ıg Zoll, Flügelweite 26 Zell. Gewicht 34 Unzen, + Bennant, Sıo Aves Anferes.. Mergus. Klein, verb. Vögelhif, P 149. n, di ANOR weiß“ könfiger Säger | Gesmer, Vögelb..p. 92. Rbeineustr Briffon, ormitholog. II. p. 425. n. 3. petit. Harle % hupe, ou la Piette. Batfch, “Thiere, I. p. 380. der weiße Sägetaucher., Zainam, Sylt. ornitholog. I. p. 831. n. 6. Mer« gus (Albellus) criffa depeudente , occipite Nie gro, corpore albo, dorfo le ni- gris, alıs variegatis. Befrke, Vögel Karl, 'P253.n. 9, die weiße Nonne. Bock, Naturgefchichte von Preuflen, IV. p. 337. n. 90. die weiße Nonne, MW eißzopf. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p. 168. n. 3. Hvidfiien. Scopoli, Bemerk. a.d: Natutgefch. I. p- 73. 0.91. die Scheckente. Zorn, Petinotheol. II. p: 413. die Scheck. Ente. -Schriften der berlin. Gefellfch. naturf, Freunde, vo p- 457. die weiße Nonne. _ Naturf. X. p. 139. n. 90. die weiße Nonne. Neue fchwed. Abh. I. p. 224. Mergıis Albellus. Ceiti, Naturgefch. von Sardinien, I. P- 325. die weiße Tauchente. Lime, Syfi. Nat. Edit. X. I. p. 129. n. 4. Mer gus (Albellus) crifta. dependente, fubtus ni» gra, corpore albo, dorfo nigro, alis va- riegatis, Miller, zoolog. dan. prodr. p. 16. n. 135. Mer-. gus (Albellus) erifta dependente, oceipite ni- gro, corpore albo, dorfo ee) A ni- gris, alis variegatis. Kramer, Auflr. p. 344. n. 3. Mer, gus lan: Nie ger alboque varius, utrinque ad. dorfi alarum»- gus ptincipium duabus femicirculis nigris. { Chankion, y Aves Anferes. Mergu.. gm Charleton, 'onomafl. 'zeic. p. 95. n. 1. Mergus Rhenanus;, quibusdam Monialis alba. Schwenkfeld, av. Silef. p. 208. Anas apanir: 5 Eys= Endte, Nonn- Endte. ANNE Em tnein av. Silef, p. 209. Anas lonbiräftra 5: ‚gefchechtes Endtlin, Eifter- Endtlin, Nonn- Endtlin, Eyß- $.Endtlin, niederlendifch Endtlin. Janfton, av. p. 133. Mergus Rhenanus. “ ar Mas.. Das. Männchen, ar * } € . Klein, av. p. 135. n. 30. A Albella, Klein, Vorbereit. P- 250. .n. 30. Weißzopf, Klein, verb. Vögelhift. p. 142. n. 30. Weißszopf. Kai XXV. ‚Pu.n.5. Mergus Albellus, '* % en FEmına. Das Weibchen. (6) | 2 Bechflein, Naturgefch. De u p- 741. die Sternente, Hall, | er 6) Mintnchen und Weibchen find bey er are in Cr öfse und Farbe fo fehr von einander verfchieden, dafs Briffon und 5 “ mehrere. Ornithologen fie für zwey verfchiedene Gattungen gehalten haben. Uebrigens bemerke ich hier und.bey- der \ folgenden Gattung eine folche Verwechfelung der Synonymen, "dafs man gar nicht weils, wie man durch- das Labyrinch fich "durcharbeiten Toll. ‘In unferm Syftem ift z. E, bev' Mergus Minutns p. 548. n. 6. Einnes fo. Suec.If. n. 138. angeführt, der ganze Charakter aber wie in der XIIten Edition p. 209. . n. 6, beftimmt. Hier finde ich aber die fn. Suec. nicht nur von Einmd felbft gar nicht angeführt, fondern man kann auch bey Vergleichung der ältern Linneifchen Synonymen sicht wohl annehmen, dafs diefi e Stelle hicher gehöre. Denn 7) in der Edit. X. I. p. 129. n. 5. ift auf fn. fuec. I, n. 115« ' hingewiefen, und Albin. wezel-coot als das einzige Synonyın angeführe, diefs ift aber offenbar das, Weibchen von Mergns © Albellus. 2) In der fan. Suec. II. p. 49. n. 138. wird fr. Snec. En. 115. wieder als Synonym angeführt. Ich fehe alfo nicht Yar var wie diefe .. auf and AU Ed. XIII. (wenn dies 0 1 er eing 81 2° Aves Anferes. Mergus. Halle, Vögel, p- 563. n. 682, die: Sternente: Klein, av. p. 135. n.29. Anas flellata, Klein, Vorbereit, p. 250.:n. 29. Sternente.”. Klein, verb. Vögelhilt, P..142..n.29. Sternente. ‚Bri ion, ornithol. II. p. 428. n. 6. Harle etoile. Linne, Syft. Natur, Edit. vl. p- 23.1 3. Sl emelanoleucus? Linne,, Sylt. Nat. Edit. X; p 12%. n. 5 "Mer« . ‚gus (Minutus) capite grifeo laevi? Linnd, fo. Suec. I. n. 115. Aln. 1. Mergus | | (Minutus) capite grifeo laevi ? Naturf. XAV. ‚P- i1.n. 5. Mergus Albellus, _ 6, Musieiie Der kleine Sögetaucher, (7) - Müller, Naturfyfl, H, p. 306. \n. 6. Pfeilfchwanz. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 742. Var. r. die kleine Tauchente. p- 743. Var. 3. die unga- rifche Tauchente. Onomat. hiftor, nat. V. p. 167. die Sternente. Pennant, ard. Zoolog. II, pP 592, A. die kleine Tauchrnte. Gesmer, Vögelb. p. 93. eine ve weiße Danke Brijfon, oraitholog, 11. p. 426. n. 3. (Fermina.) Latham, Sytt. ornitholog U. p: 832: n.7. Mer. 'gus (Minutus) cinereo“fufeus, fubtus gula- que candida; capite et collo fuperiore ferrugi- ‚neo, macula alarum ante et pone alba. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 337. n. 91. Pfeilfchwanz, Taucherlein. | Scopoli, eine eigne Gattung feyn foll) gehen könne. Noch auffallen- der ift es, dafs Lathum den Mergus Minntus Liun. Ed. XII. pP. 209. n. 6. als das Weibchen von Mergus Albellus und die fi. Snec. II. n. 138. als Synonym von Mergus Minntus anführt. (7) Nach Zeske,: Bechflein, Latham u.a. das Weibchen oder ein Junges von Mergus Albellus. $, die vorige Anmerk. N = hi e . Aves Anfets. Mergus. 813 Stopoli, Bemerk. a. d. Natorgech, I: “ 79. n. 92. die ungarifche Tauchente. Mi Pontoppidan, Dännematk, p. 168. n. 3 Tinus. 2. 6. Soeflierne. | Naturf. XI. pP 139. n. 91. Pfeilfihnwang. Haffeiguif? , Reife n. Paläft: (Ed. germ.) ix 322. n. 37. Mergus Tinus. Kramer, Auftrı pP 344. n. PN Mergus vertice et _fronte caflaneo. ferrugineis, eapite fuberiftato; R- pedibus nigris, nigro-cinereo alboque varius; kleines Taucherl, kleines Eißantl, Turkantl, Charleton ,, onomalt. zoic. P. 95. n. % Mergüs - Glacaalis. \SFonflön, av. D. 333. Mega la R: 134. Mergus Albus. R. Astatıchs, Der aßarifche Gerste (%) Lätham, Syft. ornithol. Il. P: 832. n. 7. ß. Mer. ' gti capite laevi, dorfo nigro abdomine Albö, roftro pedibusque fanguineis; remigibus prie moribus nigris; cauda cinerea, Oedmann: neue fchwied. Abhandl. vi. p- 589. n.2. Mag afıaticus Me Für CIFE R. Der Babelfihuißnsige Sädsavehe Latham, Syft. ornithol.-Il. p. 832. n. 8. Mergus (Furoifer) niger, capite laevi, collo, ano, ab- - domine et redtrieibus lateralibus albis, fronte PN dilute fufeis , cauda furcata. | i “ A ser A ENTER i A. Ver- . Er u. nach Ordinate. a Seopalis Mean: Po h. be, er folglich zu Mergus Merganfer unfers. Sylteins gehöten., Scopolz unterfcheidet aber felbft feinen Merens Aethiops vom Mergns © Merganfer, Diefs wäre alfo eine hene Schwierigkeit, ' 814 . Aves Anferes, Alca, A. Yerönaerungen gegen die XII, Edition, und Ver- mehrung der Gattungen dirfes Ge/chlechts. DEREN ENT. p. 209. n. 4. Mergus Caftor. p. 545. n. 2. ß..Caftor. Aufferdem ift das Gefchlecht mit zwey Gattungen, _ der 4ten und 7ten, vermehrt. Bey der ılten ift die Var. y, bey der 6ten die Var. @. hinzugefügt, Bey der zten find vier Varietäten aus einander gefetzt, und. bey diefer fowohl als bey der sten die Gefchlechts- (Se- xus) Synonymen befonders geordnet. | B. Unbefimmtere Thiere. In Ein dem Mergus Caflor Linn. RldR V ogel, 0 aber ohne Frederbujch. } Sander: Naturf. XIII. p. 190. C Neuere Gattungen. 1, Der braune Taucher von der Budfonsbay. Latham , Syft. ornithol. IL 'p. 832. n. 9. Mer- A DIE ( Fufcus ) criftatus fufcus, fubtus albus, gula pectoreque nigro maculatis, alis ‚nigris Tafcia alba. ; 69.- ‚GES CHLECHT. Arca. Der Papageytau- an (BR) | Miller, Naturfyft. II. p: 308. Gen. LXIX. Leske, Naturgelch. p. 292. Gen. LXXVII. Borowsky, Thierreich, II. p. 29. Gen. XXXVII. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. pP: 228. Gen. LXXVIL Bechftein, Naturgefch. I. p. 397. Gen. XXVIII, Bechflein , Naturgefchichte Deu 2. p. 74. Gen: XVII Penmant, ard. Zoolog. I. p.47n En rn ort - .Onoınat. PEN: ; 0 Aves MAR. ' ‚Alca. 815 | -Onomat. hi. nat..p.2. 7 RL Briffon , o ornithol. Di. p. 380. N XCH. Fra; „ „tereula. p. 382. Gen. XCIV." Alca. lie Bat/ch, Tiere, I. p. 366. Gen. LXXXVI. Letham, Syft. ornith. II. P- 791. Gen. LXXXIX. Pallas, Naturg. merkw. Thiere, VL p. 9 Hrrmann, tab. affin. ayim. p.199. Donndorff, Handbuch der Thiergefch, ur 264 Gen. XXX. / “a BR Ter Der Pufin. 6): | | ... Müller, Naturfyli. I. p. u n. 1 der Supapagey. Tab. 9 fig 3. Leske, Naturgefchichte, p. 293..n. 1 der Pufin. \ „Borowjky, Tbierreich, Ill. p. 31. n. 2. der m Strpan .pogey, Lände, Blumenbach, Handb. d. Nätepelüh,, 'p. 228. ur ‚Alca (Ardica) roflro compreffo- -aneipiti fulca- to, fuleis 4, oculorum orbita ‚temporibusque albis, palpebra fuperiore mucronata; der die \ pageyentaucher. Bechftein, balance ERUB in. p- 765. Se Papagoy., | Halle, Vögel, p. 594. . an, die ‚Polarente. ' Gatierer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, I. p. 144. 0.128. die Seeelfker. | Peunant , ard. PROIOB: ll. P- 473. 0. 24 der Pufin. Klein, av. p. 146, n. 3.. Plautus Rue | Klein, Vorbereit. pP: 269. n. 3. Waß: back, But. Fin ms zelnafe. Klein, verbefl. Vögelhift P- 155. n. 3. W eißbach, nn Seepapagey. Handb. © EEE 21 all, Gewicht 12 Unzeh, Bi Men VEN: diefen Vogel bald mit weifsen bald mit grauen Backen, 816 Aves Anferes. Alca. Handb. d. Naturgefch. II. p. 351. der Spepapagei. Brilon; ee IT. p. 380. n. 1. Mäcateux. Batfch, Thiere, 1. p. 373. der Serpapagay. Lathom, Syit. ornitholog. II. p. 792. n.3. Alca (Ardica) roftro compreffo - ancipiti fulcato, Juleis quatuor, oculorum orbita temporibusque ‚albis, ‘palpebra fuperiore mucronata. Phipps , Reif. nach d. ‘Nordpol ; % 97. der See- papagay. Olaffen, \sland, I. p. 119. Lunda oder Serpapaga,. p. 297. der Lund. Pennant, Reif. d. Schottl. I. p. 25. Seefaucher. p. 293. der große nordifche Taucher. | Leem, Lappl. p. 146. Lunder. Pontoppidan, Naturhiftorie von‘ Norwegen, II. p. 163. Lund oder Lund- Talle. Steller, Kamtfchatka, p. 182. Zpatka. Pallas, Naturgelch. merkw. Th. V. p. 10. Lan. de, See- Papagoy. Frifew, Vögel, Tab. 192. der Srepapagey. Eberhard, Thiergefch. p. 126. der Seepapagoi. Linn, Sylt. Natur. Edit. VI. p. 23. Ardica. Linne‘, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 130. n. 3. Alca ( Ardica) roftro compreflo - ancipiti fülcato, fulcis quatuor, oculorum orbita, ng que albis. ' Müller , zoolog. dan. prodr. p. 17. n. 140, Aka (Ardica) roftro compreflo - ancipiti {ulcato, fülcis quatuor, oculorum orbita temporibusque- ' albis, ; palpebra fuperiore mucronata. Charleton, onomaft, zoic. p. 101. n. 15, Puffinus. " Mokhring , av. gen. I. p. 62. n. 64. Sphenifeus. \ Herrmann, tab. afl. animal. p. 150. 'Alca ardica. ee Handb, der ee ng p- een n.1. . der es BR ETE | | la ai u In Tea oe ß. La- / ; Avıs. Anfenes, | Alu. 1.088 :ß. Zatbam, Syn. Ml.ı. p. 318. n. 3. Ki EN Latham, Syft. ornithol. H.:p. 792. u.3: 1. A. ni- ‚gta, vertice cinereo, genis, Prdak abdomine- que albis. | ; 6. LABRADoRICA. Dr Iabeadorijche Popagey. Taucher. Pemont, art, Zool. IL. P- 474. 0. 346. der Papa- Ä - geytascher von Labrador, Laiham, Syf. ornitholog. I. p. 703. n. 4. Alca (Labradora ) roflro varinato, mandibula infe- riore gibba, ad apicem macula nigra, oculo- rum orbita ne albidis, ‚abdonni- | “ne albo, 3. Imrennis. Der große nordfeie EEE tauchen, | Miller, Naturfyft. I. p. 310. n. 3. der. nord fche + Penpma: \.;' } Leske, Naturgelch. P- 292. n. 2. der ungeflügete Penguin. Borow/ky, Thierreich , II. p- 32. n. 3. der nordie fehe Penguin, Fetigons. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, or BE PT. U. 27 der nordifche Penguin. Pennant, ard. Zool. Il. p. al n.341. der groß e " Papageytaucher. ‘Briffon, ornithol, U. p. 382. n. 1. lad Pinssie, Batfch, Thiere, I. p. 372. der nordifthe Penguin. Latham, Syft. ornithol. H. p. 791. n. 1. Alca (Impennis ) rofiro compreflo- aneipiti fulca- = to, macula ovata utringue ante oculos. Pallas, Naturgefch. merkw. Thiere, V, p. 2. der nordliche Pınguin. Yin En Seligmann, Vögel, V. Tab. 42. der nordliche Pen ee 17177 II SEREL, Th. ER 3 I Sünder, 818 dues Anferes.. Alca, - Sander, Größe u. Schönheit i in‘der Nat. I. p. ai ' Alca impennis. Eberhard, Thiergefchichte, P- “in die mordljche Fetigans. Linne, Syfi. Nat. Edit. VI. p. 23. n.2. naher ıma- gellanicus. .. Linne, Syft. Natur. Edit. X. Mi pP. 130. n.2. Alca (Impennis) rofro compreflo -aneipiti fulcato, ‚macula ovata utrinque ante oculos. _ı Miller, zoolog. dan. prodr. p. 17. n. 139. Alca ‚(Impennis) roftro compreflo -aneipiti fulcato, macula ovata utrinque ante oculos. Charleton, onomalt. zoic. p. 96. n. 20. Mergus Americanus. Nieremb. exot. Lib:1o, c. ‚27. ehe Ameticanus. Hermann, tab. aflinit. animal. p. 150. Alca Im- pennis. Donndorff, Handb. der Thiergefeh. ds. der ‚große Papageytaucher. 2. Pıca.. ‚Der Schwarzfchnabel, (10) | Miiller, Naturf. II. p. 310. n. 2. der. Elfier - Alk. ‚Bechftein, Natrgelch I. p. 398. n. 2. der El. ‚fevalk. Bechflein, Naturgefch. RAN: IL. 'p:947. n. 2. der Eifteralk. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 472. n. 343- der Schtwarzfchmabel, BrifJor, ornithoi. I. p. 383. n. 2. petit Pingoim. Latham , Syft. ornithölog. II. pP. 793. n. 5. ß. A. ‚roftro Jaevi com preflo uniflcato, cor pore toto i fubtus ee remigum poflicarum albis, Miller, (10) Flügelweire Bach Pennanr 25 zu. Cörrche 18 Unzen. — "Nach Latiham. eine Variecät, oder vielmehr ein Junges von Alca Torda. Aves Anferes, | Alea, | ‚819 ilter, zuolog. dan. prodr. p: 17. n. 138. Alca (Pica) roflro laevi compreilo, ‚eorpore {nto fubtus apicibusque remigum . pollicarum albis, pedibus rubris, Neue fchwed. Abhandl. IIL p. 164. Alca pica. Naäturf. XTU. p. 180. Alca Pica? Pallas, Naturgefch. merkw,. Th. V. p. 12. Alea pica?, Fonfton, av. p.235 Mergus Bellonii. Hermann, tab. aflın. anim. p. 150. Alca pica. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 266. n. 3: der Schwarzfchmabel. “ ß. Bartıca. Der baltifche Puftehfränsher. Bechflein, Natu a Deutfchl. U. p. 749. .der baltifche Alk? Pennant, ard. Zoolog II. p. 473. ad n. 343: Alca Su haltıca, 1. Torda. Der Klub. ÄARC) Miller , Naturfylt. AT. p. 388.01. Alb . Leske, Naturgsfch. p. 292. n. 1. der > Borow/ky, 'Thierreich, Il. p.. 33 4.der Klub- Alk, Scheerfchnabel. Bechflein, Nirtsmenlehi, I: P: 397: u. 1. ie A‘ Bechflein, Naturgefch. Deutichl. U." p. 744. n. L . der Aik. p. 747. Scheer[chmahel, Wajfer[chna- v:l, Alcke, Be efferfchnäbler, Klubalk, Tordalk. Hallr, Vögel, p. nah, n. 744. der krummfehnäbli ge Tau:her. Pennant , ard. Zool. U. p. 472. n. 342. der Wal: Serfchnabel, Alk. Gaiterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, U. p- 142. n. 126. der AIR. Fffa a Klin, (1) Plügefweire 27 Zoll, Gewicht an 23’Unzen, Penn. 830 Aves Anferes. Alca Klein , Vorber. p. 271..n. 5. Scheermefforfehnäbter. | Klein, verbeflerte Na p. 156, n. 5. Scheer- [ehnäbler. Brijfon, ornitholog. II. p. 383. n. 2. Pingoin. Bat/fch, Tiere, I. p. 773. der Klub- Alk. Laetham, Syn. Supplement. p- 264. Razor-bill. Latham, Sylt, ornitholog. U. pı 793. n.5. Alca (Torda) roflro fuleis quatuor, linea utrinque alba a roflro ad oculos. " Prnnant, Reif. u. Schottl. 1. p. 2$. Alken. p. 285. Papagaytaucher. Debes, Hift. der Infel Feröe, h p. 128. Leem, Nachricht von den Lappl. p. 146. die Klubb. Alkır. Pontoppidan, Norwegen, IT. p- 124. Alk. Pallas, Naturgefch. merk würl. hiere, V.p.ı, Scheer [ehmabel, oder Klubalk. Linn‘, auserlef. Abh, Il, p. 293. n. St. ge frhnäblige Polarente. Scopoli, Bemeik. a. d, Naturgefch. L. p. gr. n. 94 Alca Torda. Eberhard, "Thiergefch. P- 127. die kleine Fett« gans, Linne,, Sy. Nat. Ed. VL. p: 23. n. 3. Alca. | Linne, Syft. Natur. Edit. X. I p. 130. n. 1. Alca (Torda) roftri fuleis quatuor, linea utrinque ‚alba a roftro ad oculos. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 16. n. 136. Alca ‚(Torda) rofiri fuleis quatuor, Bnea utringue al- ba aroftro ad oculos. Hermann, tab, aflın, aniım. p. 150. Alca Torda. Donndorff, Handb. d. Thiergefch. p- 266. n. 4. der Klub. Alk. ßR. Pallas, Naturgefch, merkwürd, Th. V. p. 12. eine Nebenart des Scheei fehnabels, mit weniger als Auer Anferes. s Alca. | ‚21,998 als halb fo großem Schmabel, olme Querfürchen und anfatt der weißen Halfterlinie am Vor- kopf nur auf jeder Seite der Anfang BiMEs ‚fehrägen weißen Strichs, Fhiis, Syfi. ornitholog. II. p. 794. n. 5. Y. A. ° Jubtus tota a roflro ad caudam candida, linea : a roftro ad oculos nulla. Miller , zool. dan. prodr. p. 17. n. 137. At (Bal- tica) fubtus tora a roftro ad caudam candida2 ‘ Brünich, ornitholog. ber. p. 25. n.ı. Alca (Bal- tica) fubtus tota a roftro. ad ‚caudam audi. linea a roftro.ad oculos nulla? a 7. Crıstareıra. Der Haubenpapageytaucher. Borowjky, ‚Ehierreich, AU. p. A n. 6. der gehäu- | belte Ak. Pennant, ardı. Zool, n. p- 477. 0. . 351. der Hat h | benpopagetytaucher. Latham, Syft. ornitholog. KL, p. 794. n. 6. Alca (Criftatella) roftre. compreflo fublulcato, cor- pore nigricante,- dorfo maculis ferrugineis, cri- fla frontali antrorfum inclinante,. | - Botfch, Thiere, 1. p. 372. der Haubenalk. " Pallas, Naturgefch. merkw. Th. V. p. 26. die . gehöubelte Aike. "Tab. 3. u. 5. fig. 7-9. . Catal. muf. Petröp, p. 419: n. 60. Lunda minor eriftata. Strler, Befchr. von Kamtfchatka, P- 181. Starik. Hermann, tab. affnit, er P- 149. 196. Alca criflatella. 8, TetracuLa Der Hühner. Alk. Müller, Naturfyftem ,. Suppl. p. 105. n. 9. der vierfürbige Pop aageyentaucher. Pennant , ardt. Zool. Il. p. 477. n. 352. der dun- lermun: Papageytaucher. EIE.2 Gatie- # 843 Aves Anferes, Alca..- Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II 2.148. n. 131. der Bülmeralk. ; Latham. Syf. ornitholog. I. p, 794. n. 7. Alca n (Tetracula) roftro Jaevi compreflo, corpore nigro fubtus cinerafcente, nucha maculis re- tricibusque lateralibus apice jetruBin, fronte fubcriftata. | Pallas , Naturgefch, merkw. Th. V, p. ar. dir Hü- ner - Alke. Sander „ Gröfse und Schönheit in der Natur, . P. 245. Alca tetracula. Hermann, tab. aff. anim. p. 141. Alca tetracula. Donndorff, Haudb. der Thiergefch. p. 266, n. $« der Hühner - Alk. . PsıTTacuLa Der Merrpapagey. Miller, Naturfyft. Suppl. p. 104. 0. 7» der See. ‘ nee. \ Pennant, ard. Z.ool, Il, p. 476. n. 350, der Meer: papagey Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Hp; urn 130. die Alle ı mit dem . hels Sehnabel. 'Zatham, Syf. ZN IT, p. 794. n. 8. Alca (Pfittacula) roftro compreffo fubfulcato, cor« ‚ ‚pore nigricante, abdomine albo; facie produ- cta, ad bafın roflri coardtata, Pallas, Naturgefch. merkw. Th. V, p.,22. die % Alke mit dem Sichelfchnabel. Steller, nov. Comment, Petropolit. WV. P- 426. Tab, 13. fig. 25. 26. Hermann, tab. aff. anim. p. 149. Alca Pfi ee 10. CırrHAaTA. Der gehörnte Papageytaucher. Müller, Naturfylt, Suppl. P- 104. n. 6. Mänen« papagay. Aa | Boronpy, . Aves. RUlFEEN Y ‚Alca. a a: Makaes Boromyky, Ne II. p- 30. n. 1. der Alk 0 mit weißen Augenbr aunfedern. Tab. 8. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der ‘L'hiere, RR pP: 146. n. 129, der kamtfchatkifche Alk. . .. Pennant, ard. Zoolog. U. p. 475: Be 349. der gehörnte Papageytaucher. Lathem, Sytt. ornitholog. II, p. 791. 2. 2 Alca (Cirrhata) roftro compreflo- ancipiti fülcato, fuleis tribus, fupercilüis albis, poflice flavis elon- . gatis eirrhatis. | Pallas „Naturgefch. merkw, Th. V. p. 15. die Alke mit hängenden. weißen Augenbraunfedern. “Tab. 1. u. 5. fig. 1-3. | Steller,. nov. Comment, ‚Petropolit. IV. p- 22r. tab. 12. fig. 16. Caral. muf. Petropol. P- 419. n. 56. Lunda maior Bir cinthara) Ä > Stelkr, Kamtlchatka, p- 182. Mitfehagatka oder en dogimal Krafcheninnikow, Kamtfchatka,, p. 199. Meufcha- gatka, Toilma. Alca monochroa, fuleis tri- bus, cirrho duplici Arinade dependente Anas "ardica cirrhata Strll. Sander, Gröfse u. Schönheit i ia. der Nat. L. ‚p 244. | Alca eirthata,. | eermann, tab. affinit, animal. p- 150. Alea c cite rhata. Donndorff, Handb. der Titiergefch. p. 267.0: 6 er der gehörnte Popageytaucher. Ri 5. Ark E DR kleine Papage, ytaucher. ee‘ Inller , Naturfyf I. p. 312. n. 5. ae ifche «Taube, » "Tab. 9.-fig. 4. Penmnat, ardı. Z.ool. u. P- 474. n. 346. der Ritt N „ARE, Oapageytau, MER: Fff4 ‚Klein, we: 824 S Aves Anferer. Ka. i Klin, av. p. 146. 0. 1. Plautus Columbarius, (Mit Colymbus Grylie verwechfelt ) | Klein, Vorber. p. 268. n. ı. Taube aus Grönland, Klein, verbefl. Vögeihilt, p: 154. n. 1. Svetaube, Briffon, ornithol. I. « 378. n. 2. petit Guil- lemot, ) Laiham, Sylt. oratlBbl IE. », 795. n. 10. Alca _ “ (Alle) roflro laevi conico, abdomine toto fub- tus remigumgue poflicaram apicibus albis, p*- dibus nigris. _ Pinnint, "Reif. n, Schottl. L p. 288. Seetanben. 2 Phipps, Reif. nach d. Nordpol, P- 97. ‚grönlän- - 2 "difehe. Sretaube. ' Forfker, Reif. Ed. in $. I. p. 114. Murre. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 77. der kleine Schwarz und weijse Teer. | Zinn, SyN. Natur. Edit. Be 231.n.6. Alca (Alle) roftro laevi cONICO, abdoinine lCiagie _ alarum alba, pedibus nigris. Alüller, zoolog. dan. prodr. p« 17. n. 142. Alca (Alle) roftro laevi conico, abdomine toto fub- tus, remigumque pofficarum. apicibus albis, pedibus nigris. . . Hirmann, tab. affın. animal. p. 149: Alea Alle. Donndorff, Haudbuch der Thiergefch. P- br, nn. 7. der kleine Papageytaucher. PR. Der weiße Papageytauchrr. Pennant, ardt. Zool. U. p. 475. adn. 346. Latham, Syft. ornithol. I. p: 795. n. 10, & BER | EIER 1. Der PER mit röthlicher Bruf, Pennant, ardt. Zool: I. p..475. adn. 346. II: AnTıQquA. Der Greis. Pewnant, ardt. Zool, II. p.475. n. 347. Geis. Latham, Aus Anferes ‚Aptenod; yton.. 925 - Latham , sy. ornicholog. H.'p. 795. n. 9. Alca (Antiqua) röftro nigro bafı albido, corpore ni. gricante, abdomine albo, pennis cervicalibus linearibus elongatis albisiı. ie) 12. Preuaes Der Zuvergpapageytaucher. Pennant, ardt. Zoolog. 1. P- 475. n. ss der Zwergpapageytaucher. » Latham, Sy. ornitholog. U; p. ‚796. n. I. Alea\ © (Pygmaca) roflro carinato balı depreflo, cor- a atro. fubtus einereo, | w v inderungen gegen. die ‚XI, edition. * Bars i mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. ‘Das’ Gefchlechtift mit eben Gattungen vermehrt. ‚Bey der ıften Gaättong fi find zwey, bey der ten zıwey, bey der gten zuey, und bey der bg Bey ie as vente geleut, / ' ® EINGESCHOBENES 6 E Sc HLECHT.. AP-FTENODYTES Der Denzuin. (Fett- | "gans. } Ä “ Blumenbach, Handbuch der Natungefih, p- 228. -Gen. LXXIK. | N Berhftein, Naturgefch. r p. 395. Gen. xXVL ‚Bechflein, DUB Deutfchl, I. P 176. "Gen. XXXIV. ur Eden, Sylt. ornithol. II. p. 973. Ka XCvInn. ı „Bonfer,, hifl. ‚aptenodyt. — in Comment. Soc. Sc. Gott. 1780. Vol, I. p. 121 fgg. „Brifon, ornithol, Il. p. 385. Gen. XCV. Sphe- nifeus. _ ame Handbuch der Thiergefch. p- 268. . Gen. XXAXL | audi, Fff5 1. Cary- 926 Aves Anferes. Aptenodytes. 1. CHrYsocoME. Der gehäubte Penguin.. Latham , Sylt. ornithölog. U. p. 878. n. 1. Aptc« nodytes (Chryfocome) roftro rufo-fufco, pe- “ dibus Havefcentibus, crilta frontali erecta, aut. ricuları deflexa fulphurea. | Ah Preach Ixvı. p. 103. 2. rr Taconıca. Die Ri eitgans.t von ‚ Patagonien, Br Handb. d. Naturgefeh. p-2dinnı ' ‚Aptenodytes (Patagonica) 'roflro pedibusque nigris, macula parotica aureas.: Lotham, Syfi. ornithol. II. p- 878. n. 2. Apte- | nodytes (Patagonica) rollro pedibusque nigris, "= %° macula ad atıres utrinque Havo - aurea, collum ambiente. ' Sonnerat, Reif. n. Neuguinea, D. 64. die NEU guineijche . Meergans ; mit ı Figur. Natorf. I. p.:258. der patagonifche- Pingum, _- Doundorff, Handb. ad. Thiergefch. pP: 268...n. I. die ‚Fetigans von Patagonien. 3. Parua. Der Popuspenguin. ee Syf. oruitholog. II. p. 879. n. 3. Apte- „nodytes (Papua) roftro ‚pedibusque bie, "" macula occipitali alba. Sonnerat,.Reif, nach Neuguinea, p- 64. die Pa j Pusimbergans, T% 4. ANTARCTICA. er BORN | Pongäi " Latham, Sytt. banal: Il. P. 879.” . 4 Aptes " "nodytes (Antardtica) roftro atro, pedidus Lü« bicundis, linea gulari nigra. * MaGeıranıca. Der magellanifche Penguin, Blumenbarh, Handb. d, Naturgefch. p..229. n. 2, A Be zoltro: nigiQ, PE= dibus Aves An enes. Aptenodyte. % 827, “ a dikin rubicundis, Kafeii ehe FR una in- eludente oculos, altera pedorali. in ı. ‚Latham, Syft, ornithol. II. p. 380: n. 6. Apteno- | dytes (Magellanica) roltro nigro, fafcia purpu- rafcente, fupereiliis albis, fafcia peetanali et torque medio colli nigris. 6, Demersa. Der Jehwinmende Dr Müller , Naturfyflem, II. p- 321, 1.0, ‚fehwimmen. de Penguin, Leske, Naturgefch, p. 293. n.2. sur Schwinmende Pengum. ‚Borowfy, Thierreich, III. p. 28. 1.2. der Sehwim- j mende Penguin. Bechflein, Natur gelch. I. p:395- der Iewwimmen F de Penguin. ER : Bechftrin, Naturgefch. Deutfehl. IT. p- 170. der . Schwimmende ‚Penguin, Halle , Vögel, p. 595. n. 743. die ‚Pittgans mit ledrigen , Eligeln, ‚die entfedert feheinen. . _ Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere I. p. 152. n. 137. der Penguin, Pinguin, die Meerpigmös, magellanijche Gans. Ononmat. hiltor. nat.'IIl. p. 621. "die Feitgans.“ Klein, av.‘ p. 147. n. 4. Plautus pinguis. Klein, Vorbereit. P- 270. 0. 4. Petigans mis der vierten unächten Zehe. ' Klein, verbeflerte Peaalın 5 155.n.4. Pl in gans, - Brijjon , ornitholog. I. p- 385. n.1. Maychat,; Bat/ch, Thiere, I. p. 375. dev füdliche gem, magellanifche Gans, Latham, syh. ornitholog. U. pP. 879. 1.5. Apteno- .ı dytes (Demerfa) 'roflro pedibusque nigtis, fü- ee albis, fafcia pectorali nigra FERNEN 14 3 | ' By Selig. g2g Aves Anferes. | Aptenodytes, Seligmann, Vögel, IV, Tab, 83. Penguins mit Sehwerzen Fißen. N Eberhard, "Thiergeich. p. 115. die magellanifche Gans, N Meidinger, Vorlefung. I. p- 126. n. 2. der Fer mende Penguin. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 131. n. 2. Dio- medea (Demerfa) alis impenaibus, pedibus te. tradactylis. - Ä Charleton, onomaft. zoic. P- 98. m 5. Anfer ma gellanicos. Fon/ton, av. p. 181. Kae magellanicus. Hermann, ch, affinit. anitnal, p. 147. Diomedea demerfa. | 'B. Briffon, ornitholog. IL p- 386. 0.2, Mindebor ta- chete. Lathom, Syf. ornitholog, 1. D..280..0.35. :ß. - Apt. roflro nigro, fafcia alba, fuperciliis al- bis, fafcia pedtorali nigra. Ä Latham, Syn. II. 2. p. 567. n.5. A. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 83. Penguin mit fehwarzen Füßen. 9, Latham, Syf. ornithol; II. p. 980, n. 5. y. Apte- nodytes roftro nigro falcia alba, mento orbitis- que nigris. Pernett. voy. II. p. 17. tab. 7. fig. 3. Pinguin 3 a lu ‚nettes? | 7. CATARRACTES. Der rothfüßige Penguin. Miller, Naturfyflem, II. p. 337. n. 2. der Schwim. .. mende Phaöton. | Leske, Naturgefchichte, p. 291. n, 2. Fr Schwim- mende Tropikvogel. ' Borowjky, Thierreich, III. p. 24. N. 2. der [chwim- mende Phaiton. Onomat, Aves Anfıres. a Ipieniodyie 829 R Onomat. hiflor. Nat, VL p 310, der Sehtoimmende 0 Phaeton, Briflon, ornith. I. p. 387. n. 1. Gorfou. | Latham , Syf. ornithol. U. p 88ı. n. $. Apteno- dytes (Catarradtes) roftro pedibusque rubris, eapite fulco Seigmann $ Vögel, II. Tab. 97. die Fettgans. Bi Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 135. n. 2. Phae- ton (Demerfüs) alis impennibus, rofro man- dibulis edentulis, digito poflico diflindo, Hermann, tab. affnit anitnal. p: 147. Phaeton de« merfus. ’ { k # Toravama. Der Penguin mit dem Halsband. Latham , Syft. ornitholog. MH. p. 880. n. 7. Apte- nodytes ( Torquata) roflro pedibusque nigris, . areis oculorum nudis fanguineis, mug te albo. Sonnerat, R. n. Neuguinea, p. 64. die neuguinei- [ehe Meergans mit dem Halsband; zmıFi ig. . Mınor. Der kleine Penguin. E Latham, Syft. ornithol. IL. p. 88t.'n. 0. ie nodytes (Minor) roftro nigro, pedibus REIN 0. CHuıLosrnsis. Der Quethu, | Latham, Sylt. otnithol. IL. p. 881. n. 10. Apte- ‚nodytes (Chiloenfis) corpore Di Cie . nereo, 11. CHizensts. Der chilffihe Penguin, Be Latham, Sy. ornitholog. II. p. 881. n. It. Apte. nodytes (Molinae) cinereo caeruleoque varia, fubtus alba, pedibus tridadtylis. | Donndorff „ Handb. der Thiergefch. R! 268. n.2, der chilef, [che a N Pır- '830 Aves Anferes. :- Proeellaria, A. P: eränderungen gegen die XII. Edition ; und Ver. mehrung der Gattungen diefrs Gefenlechts. Das ganze G:fchlecht ift hier neu Die ferhfe und firbente Gattung find aus andern Gefchlechtern hi her. verfetzt; , die übrigen ganz neu hinzuge- kommen, | 20, GESCHLECHT. Proceträtıa Der Sturmvogel. Miiller, Naturfyft. II. P'340. Gen. LXX: Leske, Naturgefch. p. 291. Gen. LXXV, Borowsky, Thierreich, II. p. 35. Gen. XXXIX. Blumenbath, Handbuch der ‚Naturgefch. p. EUR Gen. LXXIU. Bechftein, Naturgefch. r pP. 398 Gen. XXIX. Bechflein, Naturgelchichte Deutfchl. I. R% 176. Gen. XXXVI. Neuer Schauplatz der Natur, VI. p. Ki Onormat. hi. nat. VI. p- 649. N Pennant, ar&. Zoolog.l.Pp.495. ‘ Briffon, ornithol. I. p. 395: Gen. XCIX. Pufli, 3 aus. ..P..398. Gen.C, Procellaria. _ Batfih, Thiere, L. p. 366. Gen. LXXXVI. Latham, Syft. ornith. U. p. 820. Gen. XCV. H:rmann, tab. aflın. anim. p. 154: Donndorff, Handbuch der Thiergefch. » r 209 ‚Gen. XXX. K 7. Osscura. Der dunkelbraune Siurmvogel, Lotham, Syfi. ornithol. UI. p. 828. n. 24. Pro- cellaria (Obfcura) nigricans , fabtus alba, col-- lo lateribus fufco nebulofo, teetrieibus alarum medio albido variegatis : * 9. Pa cI- Aves Anferes. © Procellaria. 831 8, Pacırıca. Dir Sturmvogel vom flillen Ocean, | Latham, Syit. ornithol. IH. p. 827. n. 23. Pro« " cellaria (Pacifica) atra, fubtus obfeura, roflco plumbeo, „peauges pallidis. 9. Casrurea Der blaue Sturmvogrl, | Latham, Syf. ornitholog. Il. pP. 827: n. 22. Pro- oo (Caerulea). cano. caeruleicens, corpore -fobtus et redtricibus apice albis, fafcia pectoris alarumgqve expanfarum obfeuris. _ Borfer, Reif. Ed. in 8. 1. pı Z “ die blauen Sturmvögel. 10. Vırrara. Der Delle Sturmwogel Zatham, Syfl. ornitholog. N. p. 827. n. 2ı. Pros eellaria (Forfleri) caerulefcens, fubtus alba, remig'bus, redtricibus ‚apice fafciaque alarum expanfarum fufeo- nigris, roftro bafı dilatato, 1. Urımartrıx Der Sitrnitaucher. .. Latham, Syft. ornithol. II. p- 827. n. 20. Pro. cellaria (Urinatrix) fufco- nigricans fubtus al« ba, gula plicata nigra, calcare obfoleto. Forfler , Reif. Ed. ing. L P- 120. 199. die kleinen Ä Sturmiaucher. 3 PELacıca, Die Sturnfehwate, Kr Müller, Naturfyft. Tl. p. 315. 0. 1. der Unge. | witteruogel Tab. 9. ng. 3. Ä Lefke, Naturgefchichte, p- en n. 1. der Un- gewittervogel. j ‚Borotofkg ; Thierreich, IH. p. 35.0.1, der Unge. 0. wittervogel. "Tab. 39. - Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p.. 222. 0.1. Brocelatia (Pelagica) nigra, uropygio albo; der Sturm DE Bechflein, 833 Aves. Anfıres. Procellaria, Bechflein, Naturgefch. I. p. 399. der Ungeit tervogel. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 177. dir Ungewittervogel, Funke, Naturgefch. 1. p. 323. der er Vögel, pP. 599. n. 751. der Sturmvogel.- ; 8. 54 ee vom uutzcir u. Schaden der Thiere, II. p. 148. n. 132. die Sturm/thwalbe, der Sturm« vogel, Sturmverkündiger, S£. Petersvogel, Pe trell, das Orkanmöwchen. Beckmann, Narürhift. p. 44. n. 2. der Sturmvogel. ..- Pennant, ardı. Zool. II. p. 497. n. . 381. die Siurm- fchwalbe. ‘ Onomat.hift. nat. VI.p. 647. der Ungewittervogel. Handb. d. Naturgefch. II. p. 662. der Sturmvogel. Klein, av. p. 148. n. 12. Plautus minimus, Procel- larius.. Klein, Vorbereit. p- 272. n. 12. ‚ Sturmmeve , klei. ‚ner [chwarzer Starmvogel. Klein, verbeff. Vögelhift. p. 158. n. 12. Sturmvo- gel, Sturmmeve, Sturmfink. Briffon, ornitholog. II. p. 398. u. 1. Petrel. Batfch, Thiere, I. p. 374. der Ungewittervogel. Latham, Syn. Supplem. p. 269. Storıny Petrel. Latham, Syft. ornithol. N. p. 826. n. 19. Procel. laria (Pelagica) nigra, uropygio albo, Seligmann, Vögel, IV. Tab. rır. die kleinfte Meve, mit vöhrenförmigen Nafenlöchern. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, I. p. 82. n. 95. der kleine [chwarze Sturmvogel. Linne, auserlef. Abhandl. IL, p. 293: 0 84. der See» Siurmvogel, Schwed, Abhandl. VH. p. 9. Ungesinn vogel.. Tab. 6. ts l Aves Anferes. Procellaia 83 3 ....FPorfler; Reif. Ed. in $. 1. P- 53. die a kleinen Stur mvögel. | Berlin. Samml. V. pP. 484. Sturmvogel. Schriften der dronth. Gefellfchaft, I p. 161. der Ungrwitter .oder St. Peters- Vi ogel. "Eberhard, Thiergelch. p. 117 der Sturmvogel. Meidinger, Vorlef. 1. p: 125. n. 1. ger Ungewistern vogelh Goeze , nützl. Aller!. In p- 196 n. 20. der Sturm. vogd. | © Linne, syfh. Nat. Edı VL D. 32. Bi t. Avis Petri, ,.. Zinnt, Syl. Nat. Edit. X. I. p. 131. n. 1. Procella- .ria (Pelagıca) nigra, uropygio albo, Däilter, zoolog. dan. prodr. p. 17. n. 143. Pros cellaria (Pelagica) nigra, uropygio albo. Mochring , av. gen. p. 67. n. 72. Procellaria. R) Donnderff, Handb. d. Thieıgefch. p- 29.0.1 die Sturmjchwalbe. ß. Latham, Syn. II. 2. p. 413. n. ı8. Var. A Latham , Syft. ornithol. iI. p. 826 n..19. 8, Pr. nigra, purpureo. cacrulefeenteque varia, ‚tedtrie cibus alarum vol im albo maculatis. Salern. ornithol. p- 382. 3. Frecarta. Der Segler, Müller, Naturfyft. Il. p: 315. n. 2. der e Onomat. hiftor. nat. VI. p. 645. der Sevler. . -Latham ‚, Syfl. ornithol. I. p. 826 n. 17. Pros .cellaria (Fregatta) Bar , fubtus alba, La | bus nigris, 12. Furcara. Der Gabelfchwanz, "Pennont , ard. Zool. 1. p. 497. 1.380, der Ga. beifchwanz, Latham, Sylt. ornitholog. IL, p: 825. n. 16. Pro- ‚ cellaria (Furcata) Rn er gula palli 11. Band 1. Th. 5 Gag da, 834 Aodk Anfıres Procellaria, da, crıllo albo, remigibus caudaque Fihfcate nigricantibus, reÄlrice extima extus alba. | 13. Furıcımosa. Der tahitifche Sturmvogel. | "Latham, Sy. ornitholog. 1. p. 825. n. 135. Procel- | Jaria (Fuliginofa) fuliginofo - fufca, capite, col- lo, remigibus redlricbusque Bigei is, cauda emar- ‚ginata. | 9. DesoLata. Der graugrüne Sturmvogel, Latham, Sy. ornitholog. UI. .p..825. n. 14. Pro. cellaria (Defolata) cinereo- caerulefcens, fub- “tus alba, rediricibus apice fafciaque alarum ex- panfärum! nigricantibus. en 15. Nivea. Der weiße Sturmvogıl. Latham , ee H. p- 825. 0.3. Pro--3 cellaria (Nivea) alba, rachibus pennarum ni- ‚gris, roftro pedibusque caeruleis. 16. Meraworus. Der ISEUIPE EA U Sturm. | | vogel. 4 Latham , Syft. ornith. D. p- 824. n. 12. Procellaria ‘(Melanopus) cinereo - nigricans, capıflro gula- que grifeis, maculis minutis nigricautibus , ro- ftro toto digitisque dimidiato-nigris. | 3. GLACIALIS. Der Fulmar. Miller, Naturf. U. p. 316. n. 3. das Serpferd. Leske, Naturgefch. p. 292. n. 2. dr große Sturm. vogel. | Borowjky, Thierreich, II. p. 36. n. 2. der große. Sturmvagel. _ Hallv, Vögel, p. 570. n. 699. die große Nord. . mövr, Eısmöve, Mallemugge. | Gatterer, vom Niteyen und Schaden der Tiere, en p« 149. n.« 133. die Kismöve, der Mallemucke, Onoınat. Aves N | Procellaria 835 Onnmat. hi. nat. VI. p. 645: das Surfer, Ark verb: Vögelhift. p. 144. n. 2. Mallemugge. ; Briffon, ornithol. II. p. 399. n. 2. Petrel cendre, _ ‚Baifeh, Thiere, I p- 375. der groß: Sturm. ungel, | HR Latham, Syfl. ornithol. II. p. 823. n. 9. Procella. ria (Glacialis) albicans, dorfo canefcente, ro- . ftro pedıbusque flavefcentibus. Pennont, ard. Zoolog. U. p. 495: n. 378. der Fulmar , Mallemucke. Phipps, Reif. n. d. Nordpol, p. 97. Eisfkurmuo. ‚gel, oder Mallemucke. | Borfer, Reif. Ed. in 8. p. 55. de Malust, Pontoppidan, Naturhillorie von NOeBen; U. 02.0. 199. Hav- Hıfl. / . Leem, Lappl. p. 143. das Seepferd. \ Schriften der dronth. Geieieh, I. p. 155. das Seepferd.- | Schwed. Abh. XXI. p. 94. eine AIOnB, dis | ‚fich um den Jindet. | Meidinger, Vorlef. I . pP. 125. n. 2. der große Stu! mvogel. | ‚Müller, zoolog. dan. prodr. p. 17. n. 144. Pro. cellaria (Glacialis) albicans, dorfo canefcente. ‚ Donndorff, Handb. der P- 270. n. 2. “der Fulmar. ß. Latham, Syn. III. 2. p. 405. Ver. A. Latham, Syf. ornithol. II. p. 823 n. 9. ß. Pr. alba, dorfo medio cauelcente , alis nigrican- tibus. 17. Cınerea. Der afchgrane Slarmnopl, Latham, Syft. ornith. II. p. 824. n. 10. Pr (Ci- - nerea) fupra cinerea fubtus aiba, cauda nigri« . eante, zoflro favo, pedibus cinerafcentibus. 6982 h 18. Gr- 836 Aves Anfıres. Procellaria. 18. GIGaANTEA Der größte Sturmvogel, Pennant , ard. Zooleg. II. p. 498. n. 382. der große Sturmvogel? Latham;, Syft. ornithol. II. p. 920. n. 1. Procella- rıa (Gigantea) fulco- nebulofa, fubtus albida, remigibus redtricibusgue nigrieantibus, rofiro pedibusque Hlavis. Donndorff, Handbuch ‚der Thiergefch. p. 270. n. 3. der größte Sturmvogel, Riefenvogel. 19. Brasıriensiıs. Der braßlianifche Sturm vogel,, - Brifen ornith, I. p. 397. n. 4. Puffin du Brefil. Latham, Syft. ornithol. 1. p. 822» n, 2. Procel-. laria Grafiliana) fufco-nigricans, collo infe- tiore flavo, redtricibus fulco- nigricantibus. 4. AEquinocrıatıs. As. BEaBe SOmhorae Sturmvogel. Müller, Naturfyflem, u. p. 316. n. 4 der. Wet- zerrabe. Onomät. hifl. nat. vr. D. 643. der Wıtterrabe. Klein, av. p. 148. n. 14. Plautus Albatros fpurius | inaior, Klein, Vorbereit. P- 273. n. .14. der £ größere une ächte Albatroß. | Klein, verb. Vögelhift. p. 158. n. 14. unächter A batroß; der größte. | Brijfon, ornithol. II. p. 397. n. 3. Puffin du Cap de bonne efperance. Latham, Syfl. ornithol. . p.821. n. 3. Procellaria (Aequinodtialis) fulca Fe roflro fla- vo, pedibus fufeis. Sehgmann,, Vögel, IV. Tab. 73. Br große Sihwarze Peter, gonz Schwarz mit gelbem Schnabel. ‚Forfier, | \sdper Anferer. Procellaria. 837 Forfie, Reif. Ed. in 8. 1. p.56. eine große [ihwar- ze Art von Sturmvögeln. | KRONE) Syft. Nat. Ed. X. I. p. 132. n. 2. Procel. " laria ( Aequinoctialis) fufca ang, rO- firo flavo. Brown, Jamaika, p. 482. Shearwater? "Re: Prmnant , art. Zoolog. II. $ 498. n. 382. u " große Sturmvogel? N ‚ Latham, Syn. Il. 2. p. 399. n. 3. ale A. Latham , Syfi. ornithol. pr ei. mg ‘30. Grisea. Der graue Sturmvogel. Latham, Sylt. ornitholog. II. p. 82r. 1.4. Pro- _ ' cellaria (Grifea) fuliginofo - atra, icihen alarım inferioribus albis, rofiro fulco,. pedi- bus antice caerulefeentibus. 21. Gerina. Der Eisfiurmyogel,, | Latham, Sylt. ornith. U. p. 822. n. 5. Pr. eli. da) cinereo - Kaerulebens, dorfo nigricante, gula, iugulo. pedtoreqne albis,roflro favo, pe- dibus caeruleis. ; 33. Arsa. Der Weißbrüfige Sfurmvogel. Latham, Syft. ornithol. II. p. 822. n..6. Procella- ria (Alba) fufco- - nigticans, pedtore, abdomine eriffoque albis, B. Pr. fuliginofa fübtus einerea, erlaraibn fufcoque varia, pedibus flavefcentibus, digitis dimidia- to nigris. ® Latham, Syh. ornitholog, U. p. 822. n.6. ß. 23. Antarcrıca. Der antarblifche Sturmvogel. Latham, Syft. omithol. I, p. 822. a. 7, Procel- acia (Autardlica ) fufca, fubtus albo - caeru- Ggg 3. lefcens, - 838 | Aves Anferes. Procellaria. lefcens, remigibus fecundariis, uropygio cauda- que albis, rectricibus apice nigris. | Forjter, Reif. Edit. in 8. p. 112. die antarfüfchen Sturmvögel, | 5. Carensıs. Der capfche Sumnlbni | Miller , a Il. p. 465. n. 5. der Band: zeiger, Borowsky, Thierreich, IH. p. 37. n. 3. der Fand. zeiger, die capıfche Taube. | Gatterer, vom Nutzen u. Schaden det Tbiere, 1. p. 149. n. 134 die capfche Taube. Onomat. bift. nat. VI. p. 644. der Landzeiger, oder Damier. , Klein, av. pP. 148. n. 14. Plautus Albatros fpurius_ ‘3 minor, Klein, Vorbereit. p- 273. n. 14. der Kleine Schwarz und weiße unächte Albatroß. _Klen, verb. Vögelhill. p. 158. n. 14. der Schwarz "ynd weißbunte, | Briffon,, ornithol. II. p. 400. n. 3. Petrel tachet€ appelle vulgaireinent Damier. Batfch, "Thiere, I. p. 374. der Landszeiger. J.atham, Sylt. benitnalon, II. p. 822. .n. $. Pro- Sr (Capenfis) albo fufcoque varia. | Seligmann, Vögel, IV. Tab. 75. der ar und Schwarz gef: vchte Peter. - Forfier, Reil. Edit. in & T.p. 53. die Pine. | p. 93. der Cap- Sturmvogel. Linnd, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 133. n. 2. Pro- eellaria (Capenfis) albo fufcoque varia. ß. Lathem, Syn. II. 2. p. 402. var. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 923. n. 8: ß: Pr. | Iefeene fufcoque varia, 6. Purri- . Aves Anferes. Procellaria. | 839 6. Purrınus. Der Waferfcheerer.(?) Müller , Naturfyfi. IL p. 317. n. 6. der Stur MUET- Ründiger. Borowsky, Thierreich, IIT. p- 37. n.4. ir Pufm. Halle, Vögel, p. 576. n. 715. die Erdmöwe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 150. n. 135, die Pufinmöwe. - Onomat. hiltor. natur. VI. p. 648. der Pafın- vogel. . Penuant , art. Zool. II. p. 496. n. 379: der Wal: ferfcheerer , ‚ Pufinmeve, ' Klein, av._p. 139. n. 18. Larus piger eich, Buffinus feu Pupinus. Klein, Vorbereit. p. 257.n. 18. Pupin. Klein, verbefl, Vögelhift. p. 146. n. 19. Pupin. Brijlon,, ornithol. Tr. p. 395. n. 1. Puffin. Latham; Syfl. ornith. UI. p. 824. a. ır. Procella-, ria (Puffinus) corpore fupra nigro, fubtus a, pedibus rufis. . Zatham, Syn. Supplem. p. 269. ee Pontoppidan , Naturgefch. von Dännemark, II, = -3D- :I87, Skrabe. Forfier, Reif. Ed. in $. 1. D. 52. der Ekinliche 4 große Sturmvogel, p. 118. [chwarze Sturmvögel, ‚ Miller, zoolog. dan. prodr. p. 18. n. 144. Pro- cellarra (Puffinus) corpore füpra nigro, fub- ‚tus albo, pedibus rufis. Charleton, onomall zoic. p. 94. n. 2. Diomedca avi.. Fonfton, av. p. ‚146. Puffinus. p- 14. Avis Dio« medea. | Donndorf', Handb. der Thiergefch. P. 271. n. 4. | en W "afferfcherer. | m > eh. 0 B. Brif (2) Mlgilweie 32 Zoll.‘ Gewicht 77 Unzen. ER 8340 , Aues Anferes, Diomedea. ß. Briffon, ornith. IL. p. 396. n. 2. Puffin cendre. (3) Latisam, Syn. Ill. 2.. p. 407. n. ıı. Var. A. Latham, Syft. ornithol. IL. p.. 824. n. ır. £. Pr, {upra ginerea, fubtus alba, redtricibus candidis. A. Veränderungen gegen die XIIte Edition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefthlechts. Das Gefchlecht il mit 17 Gattungen vermehrt. Bey der ıften Gattung find zwey, bey de gten zwey, bey der ten zwey, bey der sten zwey, und bey der‘ öten zwey Varietäten aus einander gefetzt, B. Neuere Gattungen. 1. Procellaria (Marina) dorfo, tedtricibus alarum fufeis, vertice et cervicg caerulefcenti - cinereis, uro» pygio caerulefcente, genis carporeque toto fub- tus albis. Laiham, Sy. Sail In. p- 826. n. 18. Latham, Syn, III. 2. p. 410. n. 17. Frigate Petrel, 71. GESCHLECHT. Diomezodea, Der Alba troß (Penguin, Schiffsvogel, Rinnenfchuabel.} Miller, Naturfyi. U. p. 320, Gen, LXXI. Lejke, Matoreckch, p- 293. Gen. LXX VII, Borowsky, Thierreich, II, p. 27. Gen. XXXVII, Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 222. Gen. LAXIV. ; Bechftein , Naturgelch. I. p. 396. Gen. XXVII. Bichflein, Naturgefchichte Deutichl. Ip 175 Gen, XXXIUI, | Onomat, hift, nat: IH. p. 621. Bri/foa, ornitholog. II, p. 393. Gen. KOvinn, Al. batrus, | Batfih, (3) Nach Brifon eine eigue Gattung. | Aves Anfırese Diomedea. \ 841 ‚ Batfch, Thiere, I, p. 367. Gen. LXXXVII. Latham, Syß. oruith. II. p. 789. Gen, LXXXVIIL. Hermann, tab. aflınit. animal. p. 133. Donndorff, Handbuch der ‘Thiergefch, PB 271. Gen. XXAUL 1. Exurnans. Der wandernde Albatroß. @) ‚Miller, Naturfyftem, I. p- 71.0. 1, der fliegende Penguin. Lrske, Naturg. p. 293. n. 1. der fiegende Penguin. Borow/ky, Tierreich, II, p, 27. n. 1. der Kriegs- fchiffs- Vogel, Albatros, Tab. 37. Blumenbach, Handb, d. Naturgefch. p. 222. n. r. Diomedea (Exulans) alis pennatis longitlimis, pedibus aequilibribus tridadtylis. Bechflein, Naturgefch, I: p. 396. n. 1. der Kriegs. Schiffsvogel, Bechftein, en Deutfchl. II. P- 24 der. Kriegsfchiffsvogel, Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 150. n. 136. der Albatros. Pennant, ard. Zool. U. P- 468. n, 340. der wan. © dernde Albatroß, Onomat, hilft. nat, IH, p. 622. der kt, der a Fremdling, | | . Klein, av. p. 148, 0.23. Plantas Albatrus, ' Klein, Vorbereit, p. 273. n. 23, Albatroß. Klein, verbeff, Vögelhill: p. 158. n. 13. Albatror. Brifon, ornitholog. I. p. 394. n. r. Albatros. _ Batfch, Thiere, 1. p. 373. der Albatros oder Fre gaitvögel, | Latham, Sylt. ichöh; II. p. „89. n. I. Diome- dea Eu füpra fufco- rufefcens, nigricante | Ggg 5 ftriata (4) Flügelweite von 7 Fufs 7 Zoll. bis zu 10 Fuls 7 Zoll. Ger | wicht ven ı2 bis zu 23 Pfund. > 842 Avıs Anferes. Diomedea. A Aria et maculata, fubtus alba, collo fupra et lateribus fulco tranverfim flriatis, remigi- ‘bus maiöribüs nigris, minoribus rectricibusque | plumbeo - ‚nigricantibus. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 71. der Albatroß. Forfter , Reif. Edit. in 2. 1. p- 53. 89. Albarrofi p. 124. ein großer weißer Albatros. | Pallas, Naturg. merkw. 'Thiere, V. p. 36. Al. | batroß. Eberhard, Thiergefch. p. 128. das Kriegsfchiff. Hawkesworth, Gelfch. der engl. Seereif. Il. p. 48. Albatroß. Sander „ Größe u. Schönheit i in der Nat. I. p. .230, Penguins. | Linne, Syf. Natur, Edit. X.1. p. 132. n. 1. Dio- . medea (Exul ans) alis pennatis, pedibns trida- dylis. Hermann, tab. affınit. animal. p- 152. 154. 169% Bictedes Exulans. Donndorf, Handbuch der Thiergefeh pP azı. n.ı. der wandernde Albatvoß. ß. Pennant, ard. Zool. II. p. 469. der braume Al- batroß. Pallas, Naturgefch. A Th. V, p. 4r. eine Spielart des Albatroß, über den ganzen Kör- per fahlfchwärzlich , obenher am dunkelfen. Latham, Syft. ornithol. U. p. 790. n. I. ß. 92 Pennant, ardt. Zoolog. L. P- ‚469. der weiße AL batroß. ‚Pallas, Naturgefch. merkw. Thiere, v p- 4. eine weiße Spielart, am Rücken zwifchen den Flügeln fehwärzlich, auch mit fahlfchwarzen Schwung - und Schwanzfedern. Latham, ch ornithol. H .P-790. 01. Y. se Spa Aves Anfıres. Pelecanus, u 843 2. S$papıcra. Der kaflanienbraune Albatroß. La:ham, Syft. ornitholog. Il. p. 790. n. 2. Dio- .. medea (Spadicea) roftro albido,. corpore fatu- . rate caftaneo- fufco, abdomine pallido, facie alisque fubtus albis. 3. CHLORORHYNCHOS. ar geitfehnäblige A | batroß. Lathom, Syf. ornithölog: IT. p. 790. n. 3- 1 a lieder (Chlororhyuchos) roflro nigro, fupra bafıque flavo, corpore fupra atro - 2 ae fübtus DIOPYSIONN albo. ! 4. Furisınosn. Der dunkelbraune Albatroß. Laotham,. Syf. ornithol. I. p. 791. n. 4. Dio- medea (Fuliginofa) roftro nigro , ‚corpore fü. | liginofo- en pone oculos lunula alba, A. Pr erönderungen gegen din XL. Edition, und Fi ‚ mehrung der Gattungen diefes Gofchlechts. ' Edit. XUI. AR RAIL KTTH, p- 214. u. 2. Diomedea De p» 557. n..6. Aptenodytes | merfa. demerfa, | Das Gefchlecht il zwar überhaupt nur um zwei Gattungen vermehrt, aber es find doch der neuen Gat- _ tungen drey hinzugekommen; die zwryie der XIften Edition ift im ein anderes MEULS Gefchlecht verletzt, 72. GES CHLECHT. Perscanus. Der Pelikan. | Miller, Natur(yft. II. p. 323. Gen. LXXII. | Leske, Naturgefch. p. 285. Gen. LXX. .Borowsky, Thierteich, II. p. 38. Gen.XL - "Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 223, . Gen. re be | e Bechfein, 844 Aves Anferes. Pilecaiink Bechfein, Naturgefch. I. p. 399. Gen. XXX, Bechflein, Naturgefchichte Peek Il. P- 749] Gen, XIX. ? Halle, Vögel, p. 586. b. Pennant, ardt. Zoolog.U. p. 538. | Ouornat. hifl. nat. Vi, p. 238. EN. | Klein, av. p. 142. Fam. VL f. Briffon, ornitholog, II. p. 489. Gen. CX. Sula 'p- 494. Gen. CXI. l’halacorax, pP, 497. Gen. CXU, Onocrotalus. | ‚Batfch, 'Thiere, I. p. 367. Gen, CXIL. Letham, Syft. ornith. Il. p. 882. Gen. XCIX. Hermann, tab. aflın. anim. p. 154 fgg. Donndorff, Handbuch der I hiergefch, ie Dr, Gen. XXXIV. » Mit ungezähneltem Schnabel. ir Onocrorarus. Die ‚Kropfgans. (5) Müller, Naturfyft. IL p. 323. N. T. die Kropfgans. | Tab. 9. fig. ı. | Leske ,-Naturgefch. p. 285. n. 1. die Kropfgans. Borowfkg, eierreich, IIL p. 40. 0.2. A Kropf gans, Pelikan. | Blumen. (5) Fiügelweite ı1 bis ı5 Fußs. Esche 18 bis 25 Pfund. Penn. — Wird über 5o Jahr ale Der beutelförmige Kropf am Unterfchnabel läfst fich fo ausdehnen, dafs er wohl 30 ‚Pfund Wafler faffen kann. Das Fleifch ift thranig, wird aber gegeffen. Die Haut wird famt ‚den Federn gegerbr, und als Pelzwerk getragen. Aus den Säcken werden Beutel , Säcke, Mützen u. dgl. gemacht. — Wenn im Frühjahr die Paa- rungszeit eintritt, fo fchwillt den Kropfgänfen an der Wur- zel des Schnabels ein runder, wie ein Borftorferapfel grofser Höker empor, der fchwammig, weich, und fleifchfarbig if, und fich im Sommer wieder verliere. — Forskäl hat die Kropfgans in Arabien brüten gefehen, und gefunden, dafs fie vier Eyer legt, die nicht gröfser find als Gänlseyer- (2. a. ©.) Aves Anferes. Pelecanus.. 845 . Blumenbach, Handb, d. Naturgefch. p. 223. n. r. P7 ‚ Pelecanus ai gula faccata; die Kropfgans. . Bechfiin, Naturgeigh. I. p. 309. n. 1. die Kropf. | ans. Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. II. p- 756. n. 1. die Kropfgans. p.156. Pelikan, Beutelgans. Sackgans Schmeegans, Kropfpelikan, Riefen- _ pelikan, Schwanentaucher, Vielfraß, Nimmer- Jatt, Wafervielfraß, Ohrvogel, Efelfehreyer. Fumke , Naturgelch. I. p. 324: der Pelikan. Ebert. Naturl, IH. p. 75. der Pelikan. Halle, Vögel, p. 586. m 732. die Kropfgans. Kıp. 434 Gun, RR vom ‚Nutzen u, Bela der 'Thiere, IL. p. 153: p. 138. der EfIf. hreier uw. Pennant, ardt. Zool. II. p: 538. n. ua; der Rie- fenpelikon, Kropfgans, Beckmann, Naturhil). p. 44. die Kropfgans, Neuer Schaupl. d. Natur, IV. p. 309. Kropfeans. Onomat. hiltor. nat. V. p. 697. die Kropfgons. Handb. d. Naturgefch. U. p. 393. die AReBRBumR, Tab. %. Klein, av. p.142. n. 1. Plancns Gulo, ‚Klein, Vorb. p..263. n.1. Kropfgans, a: | Kl:in, verbefl. Vögelhifl. p. 151. n. 1. Kropfgans. _ | Gesuer, ‚Vögelb. p. 387. Onvogel, Schnergenß, ‚ Meerganß, Vogelhrine. Ef fehreyer, Kropf: | vogel, Sackgans. Fig. p. 388. ' Briffon, ormitholog. N. p. 497. n. 1. Pelican. Batfch, Thiere, I. p. 383. die Beutrlgans., Latham, Sylt. ornitholog. I. p. 882. n. 1. Pele- canus (Önoerotalus) albus, gula faccata. ‚Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p: 338. 1. ‚die Ki RE N olf, 846 Aves Pelecanıs. Welf, Reif. n. Zeilan, p. 135. Kronfeans. ‚ Critti, Naturgefchichte von Sardinien, I. p. 343: die Löffelgans. Tab. 6. | Lipkehin, Tagebuch der Bi Reife, I. p. 307% Kropfigänfe. | Avran’ın, Senegall, p. 202. Prlekamen. Rytfchkon, orenb. 'Topogr. p 242. Baba. Pallar, Reif. Ausz. I p. 98. Kropfgänfe. P- 314 Baba. I. p. 7. Kropfgänje. Pallas, nord. Beyträge, I. p. 7. die Kronfuans. Le Brus, Reif. n. Mosk. u. Perf. II p- 161. "8..G. Gmelin, Reif. I. p. 123. Kropf.ans. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 79. der Pelican. Perrault, Charmay ‚u. Dodart, Abhandl. aus der Naäturgefch. IL p. 341. anatom. Befchreibung zweyer Pelikane. Tab. 85. der Pelican. Tab. 86. die Zergliederung. | ' Naturf. XII. p. nr n. 92. die Kropfeiis. Berlin. Sammi. V. p: 277. der Pelikan. Frifeh, Vögel, Th 186. die Kropfgans oder Schhlanöhianrher. Linne, auserlef. Abhandl. II. p- ” n. an die Kropfgänfe. | Scopoli, Bemerk.a. d. beta, 1. P-83: 0.97. 9 der Nimmerfatt, Kropfgans. | Mannichfaltigk. IV. p. 211. der Pelikan; m. ı F. - Neue Maunichfalt. II. p. 316. der Pelikan. ' Neuefle Mannichfaltigk. I. p. ı71. 1. p. 124. der Pelikan. : | Haınb. Magazin, VI. p. 594. der Pelikan. _ Neu Hamb. Magazin, St. 84. P.45. . Lichtenberg, Magazin f. d. Neuefle uLw. Il.2. p. 154. Prlikane. Goeze, nützl. Allerley, . p. 146. IL p. 216. n. 1. der Pılikan. % Beckmann, Aves Anferes. Pelecann, | 847 REN ‚phyfikal, ökononn. Bibl. vu. p. 32. die Kropfgans. | Mridinger , Vorlef. 1. p. 126 n. 1. die A O:konom. Zool. p. 74. n. 15. die Kropfgans. Eberhard, . Tluiergelch. P- 114. dıe aan > Meergans. ZJablonfky ‚allgem. Lex. p. 561. Pelikan. Loniceri, Kräuterb. 2 669. Schnergenfß, Meer« ganß. x Franke, difl. de Pelecano. Lipf. 1640. 4. . Eunccüi comment. de Pelecano. Georlic. 1692. 4. ng, de Pelecano;; in differtt. Fafe. diff. 14. Oi. Borich. de Pelecano; in Bartholin ‚Epill, Cent III. ep. 93. p. 399. Volkamer, de Pelecano; in Eph. Bor: Car Dec. III. an. 4. ob. 119. p. 247. eh de Pelecano. Nov. Adi. Nat, Cur. I ne gefellfch. Erzähl. II. p. 367. (über. die Haut des Pelikans.) Urlfperger, N Nachricht. von Bug, u. Carolin. L pP: 849. de rer. variet. . 2,36, p. 214. Ono- erotali. Pr: Martyr ‚ denov, a Lib. 6. ak 2 Linne, Sylt. Nat. Ed. II. p. 54. Onocrotalus. Linne, Syft: Nat. Ed. VI. p. 23. 1.1. Onociotalus .. gula faccata. . Linnd, Syf. Nar. Edit. X. 1. p. ı132.'n. 1. Pele. canus (Onocrotalus) gula aaa. + Forfkal, faun. orient. p. 7. .n. 6. Onocrotalus 0 Ahdjirbu. Charkton, onomalt. zoic. P. 94. n. 1. Onvero. . talus. Mochring, av, gen. p. A n: 65: Oro Schwenk. 848 Aves Anferes. Pelecanus. Schwenkfeld, av. Silef. p. 311. Onocrotalus, Truoz ein Kropffgans, Ohnvogel, ; Fonjton, av. P.126. Onocrotalus. Hhrmann, tab. aflın. anim. p. 155. Onoerotalus. Plin. hift. nat. L. 16. c. 47. Onocrotali. Ariftot. hit. anim. L. 9. c. 10. n. 149. HeAenvos. Donndorff, Handb. d. Thiergefch. p. 273. n. 1. die Kr opfs ans. ß. Die Kropfgans mis gezähneltem Schnabel? Briffon, ornitholog. II. pı 499. n. 1. A. Pelican a bec dentele. (°) g. Roseus. Die ro/enfarbene Kropfeans. (7) Latham,.Syft. ornitholog. II. p. 883. n. 2. Pele. canus (Rofeus) rofeus, gula faccata, Sonnerat, Reif. n. Neuguin. p. 34. der Pılikan mit lebhaft ro/enfarbenem Gefieder. 10. Fuscus. Die dunkelbraun mein Kropf- gans.(*) Müller, Naturfyft. Il. p. 725. ad.n. 1. der ame- rikanifche Pelikan, Pennant, ard. Zool. U. p. 339. n. 424. . der dun- kelbraume Pelckan. Klein, av. p. 143. ad n. 1. Onocrotalus füfeue. Klein, Vorbereit. p. 263. adn. ı. der braume Efel.. [ehreyer. Klein, verb. Vögelhift, p. 151. adn. 1. die branne Kropfgans. Brijfon, (6) Lathum rechner dies Synonym zu P. Thagus p. 577. n. 30% (7) Sonnerat glaubt, diefe Gattung ınöge wohl mit Pelecanus Manillenfs, n. ıt, einerley feyn, und der Vogel zrrase vielleicht feine Farben nur mit dem Alter. (8) Nach Klein, Sioame, Liunt, w. a. nur eine Varictät von Pe- desunns Onocrotalas. ! Aves Anferes. Pelecanın. 849 f* 5 Briffon, ornithol, II. p. 499: 2, Pelican brun. Latham,. Sylt. ornitholog. IL. p. 393. n. 23. Pe lecanus (Fulcus) cinereo .fufcus, gula faccara, . Scigmann, Vögd, IV. Tab. g1. der amerikani- [ehe Pelican. u Ellis, Hudfonsb p. 37. der Pelican, =» Certi, Natrgefch. von Sardinien, I p- 346. der amirıkanifchr Pelikan. Schlözer, Erdbefchreib. von Amerika, p- 10. der Pelican. Mannichfaltigk. IV. p. 214. "ber amerikanifche Pelikan. Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1 p. 133.0. 1. 2ß. oma at: Pelecanus fufceus. Linn, Syfi. Nat. Ed. XH.L p.215. 0.1. ß Ono- te occidentalis. . Hift. Californ. I. p. 40. Great Gull.. Geutl. Magaz. XX. tab. p. 210. Brown Pelican. at, MAaNILLEnNSIS. Die manillifche Kropfsans. (2) Latham, Syft. ornitholog. U. p.-833. no. 4. Pele» canus (Manillenfi s) fufeus, gula faccata. ." Sonnerat, Reif. n. Neuguin. P. 34. der braune Pe hkan der Infil Lugon. 12. Prirıprensıs. Die philippinifche Kropfgans. (10) | ‚ Lotham , .Syft. ornithol, II. p. 883. n. 5. Ono« erotalus (1 hilippenfis) duberiftatus albus, COr» ‘ pore fupra grifeo - = cinereo, gula faccata. . a Rursscens. .Die röthliche Kropfgans. Lathom, Syft. ornithol: Il. p. 884. n. 6. Pele canus (Rafefcens) eriftatus rufelcens, capite | Latkiäm, Sylt. otnitholog. EL-p. 986. n. 14. Pele- .canus (Carbo) cauda rotundata, corpore ni- ‚gro, capite fuberiflato. "Fifcher, ‚Naturgelch. von BR P- 82. n. 92. Seerabe. Cetti, Naturg. dv. Sardin. u. p. 342. der Cormoran. Olaffen, Reife d. Island, I. p. 34. der Pelikan. p- 257. Skarfen. 1. P- 200. Dilafkarfs, Hvid- laaring? Lepechin, Tageb.d. En R. I.p.307. Wafferraben. Pennant ; Reife .n. Schottl; I. p. 24. Kormoran. “Pallos, Reife, Avsz. Il. pu# Seeraben. Pallas, nord. Beytr. III p. 13. die Seeraben. IV. 'P. 7: der große Sewrabe,. IV. p. 20. der felwar- ı 28 Wajerrabe. Br; Lem, Nachr. von den Lappen‘ in ce , 143. Seeraben. ' Neuhof, Gefandfchaft näch China, Lp.34. Louma. | EREDIe Bias) pi 140. aa | Hhh 3 ... Pontop- 854 Zw \ Avrs Anferes. Pelecanus. Pontoppivan, Naturgefch. von Dännem. | p- 169. n.ı Anleragı. Pontoppidan, Naturhif. v. Norwegen; IL. p. BL, Skarbe. ’ Allgem. Reif. V. v. 260. Lon. wa Linda serl. Abh. II. p. 292. n. 8. der Seerabe. Schaeider, zool. Abh. ». 144. der Srerabe. Scopoli, Bewmerk a. d. Naturgelch, I. p. 34 n. 98, der foawarze Pelexan. _ | Goeze, mützl. All. I. p. 210. der Kormoran. Lichtenberg, Magazin f, d. nen u. f. w. l.2, p. ı1. Wafvrabe. | - Schriften der berlin. Gefellfch, naturf, Fr. VIL P- 439. Keues Kerlin, Totelligenzbl. 1788. p- 1141. Mannichfaltigk. l. p. 808. n8- sı2. Ip. ‚615. fig. 618. | Linn. Syft. Nat. Ed, It. pP. 54. Cachih Eagle Linne, Sy. Natur. Edit v1 P- 23..n. 2. Carbo _ aquaticus. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. L p. 123.°n. 3. _Pele. canus (Carbo) cauda acqua.i, corpore cinereo, roftro edentulo. Linne, fo. Suec. I. n. 116. Pelecanus corpore atro, fubtus albicante, redtricibus quatuordecim. Linne, fo. Suec. II. p. 51. n. 145. Pelecanus (Car- bo) cauda rotundata,. corpore nigro, roftro edentulo. | Müller, zoolog. dan. prodr. p. 18. n. 146. Pele- eanus (Carbo) cauda rotundata, corpore nigro, roftro edentulo, capite fuberiftato., Müller zoolog. dan. prodt. p. 18. n. 148. ‚Dele- canus: Phalacorax. Brünniche, ornith. bor. p. 30. n. 120. Pelecanus (Carbo) capite laevi, xedtricibus 14. | Brün- Aves Anfıres. Pelecanus. 85 3 Mair FERIEN IM ornith, bor. Pe3r. n. 122. Phalacorar Bl .. Fabric. fu. groenl. p. 88. n. 57. Pelsdanna (Carbo) eauda rotundata, corpore re roftro eden- 'tulo, capite jack y in Cimiölon, onomall. zoic. p. 95. us Phalacorax.. | Schwenlfeld, av. Silef. p. 246. Corvus lacuflris; Servabe, Wofferrabe, Feuchtars. .Fonfton, av. p. 131. Phalacorax. Corvus aquati- cus. p. 134. Morfex. a Albert, hit, anim. Lib. 5: c. 2. Hermann, tab. aff. anim. p. 146. Ela Carbo, Donndorff, Handb. d. Thiergefch. p- 274 n. 2% der Kormoran. . Gracurus., Der kleine Kormoran, er Miller, Naturfylteni, II. p. 330. n. 4. Heyı Wof- Jerrabe. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. m. p. 761. n. 3. dır Walferrabe. pP. 763. Sechrähe, Sapheher, © Krähenpelikan. Hall, Vögel, p. 591. n. 737. die Schwimmkrähe. | Pennant, ardı. Zool. II. p- u n.426.. der Wo ı Serrabe. Onomat. hiftor. nat. VI. p. 242. der Heine Cor: MOrun. ‚Klein, av. p. 145. 0. 6. Plancus Corvus minor; aquaticus. ‚Klein, Vorbereit. p. 267.n. 6. Seckrähe, Sccheher. Klein, verb. Vögelhift. p. 153. n. 6. Stekrähe. Brifon, ornith. II. p. 496. n. 2. petit Cormoran. Latham, Syft. ornithol. IH. p. 987: n. 15. Pele canus (Graculus) cauda rotundata, corpore | Hhb 4 nigro 9) Flügelweite 3 Fuls 8 Zoll. Gewicht a Pfund. Pennant. Wird von einigen für eine Varierär, von andern für das Nie von Lei, Carba gehalten, N 856 | ‚Aves Anferes. Pelecanus. nigro, fubtus fufco, redricibus duodeeim, ros firo edentulo. Bork, Naturgefchichte von Eeuiliie: 2 P: 338. u. 93. der See- Waflerrabe. Pennant , Reif. d. Schottl. I. p. 24. Wafferraben. Naturf. XII. p. 140. n. 93. der Wajlerrabe.' Perrauit, Charras u. Dodart, Abhandl. aus der Naturgeich. I. p. 247. anatomiche Befchreib. eines Cormorans. Tab. 32. der Cormoran. Tab. 23. die Zergliederung. Neue fchwed. Abk. Ill. p.1o4, Pelecanus Graculus, Pontoppisan, Dännemark, p. 169. u.2, Fiskeren, n.3. Hlidlaaring. | Linnd, Syft. Nat. Edit. VEop. 23. n. 3. VRR palinipes. E “Müller, zoolog. dan Be Dr 18. 0. 147. Pele. canus (Graeulus) cauda rötundata, corpore Nie ...gro, fubtus fufco, reciricibus duodecim, ‚roftro edentulo. Charleton, onomall. zoic, p. SS. n. 6. Graculus palmipes, Corvus marınus, Mergus magnus niger, %, nı Fonfton, av. p. ‘332. Graculus Palmipeage feu u Cor "vus aquaticus minor, } Doundor/f, Handb, der Fa p- 074. D. 4 der Kleine Kormoran. ! B. P. roftro edentulo, corpore eX niptos re te nigroque eacrülöfcente varie fufco, gula lu» tea, cauda euneat * Latham , Sy. ornitholog. Il. p. 827. n. 15. 2 Muf. Carlfon. fafc. MI. Tab. 6r. > yP. cauda rotundata, corpore nigricante, führte fuß €07 fupra pennis margine nigr iS. 3 | FR Sylt, ornithol. 1 p- 828. 2. 35. Y.. (Bü Jon, | Aves An, res. Pelecamıs. 857 i un Bien, hilf nat. des oif, VI P- 34 le petit »fou brun. Büfon, pl. enl. 974. Fou brun du apini] Vid. Gmel. Sylt. p. 579. adn.$. bi 19. Pramasus. Der Kein Miller, Naturlyflem, Suppl. ps 106: n. 1 a. der | “Zwergpelikan. u Latham, Sy. ornithel. I. p. 890. n. 28. Peleca- | RT em) ater, pectore virefcente, or- bitis atomis albis fparfis, tedtricibus ee me- = lo, fulcis, collo, pectore ‚Iateribusque pundlis "Sparfis niveis. / | ‚Pallas, Reife, Ausz. II. Anh, Pp 14 n. 26. Pele- _ eanusPygmaeus. Tab.G. „Baler, Reif. Ausz. II. p 7. Pelecanus pygmacus. pP. 240. eine ganz kleine Art von Seeraben. B: -P, gula murina, roftro edentulo, pedibus nigris. # Latham, syf. ornichol U. p. 890. n. 25. BR. ‚Puweratus. Der punktirte Pelikan. ‚ Latham, Syft. ornitholog. U. p. 389. n. 19. Pele. canus (Pundtatus)..crillatus niger,.. cauda ro« tundata, orbitis nudis, alis. fufco -cinereis, nigro "pundtatis, lateribus colli linea ‚utrinque alba. al, Crıstarus. Der Baubenkormorau.(+) | Pennant , ardt, Zool. IL. p. 42. A..der Hauben- .Eormoran. Latham, Syf. KT 1. p- 388. 2. et Pele- . eanus (Criflatus), corpore viridi-nitente, fubtus obfeuro, roftro pedibusque obfeuris, ‚capite RES | #17 VRRaNN TE u 1 Olaffen, Reif, doch land, II. p. 295. Topfkarfr, on u Hraukur: 6 i ur, Hhh ven ’ Miller, @) lögelweite 3 Fußs 6 Zeil. Gewicht, 106 sen Feun, 8535 Aves Anferes. Pelecanus Miller , zool. dan. prodr. p- 18. n. 150. SER (Criflatus) crifta Iuberecta, corpore atro ime« maculato, redtricibus duodecim. 32. VıioLaczus. Der violetie Kormoran. P:nnent, ardt, Zool. Il. p. 543. B. der violstte {; Cormoran. "4 Latham, Sylt. enichol, IL. p. 888. n. 17. Pele- . eanus ( Violaceus) crifla eredta, corpore tote nigro violaceo - nitente. 23. Urıre. Der Schnarrkormoran. Prunant , ardt. Zool. II. p. 543. C. der Schnarr- kormoran. Lathem, Syft. ornitholog. U. p. 888. n. 18. Pele- canus (Urile) viridi-nitens, gutture et orbitis. albis, facie nuda ex caerulefcente rubra, alis . eauda;,jue obfcuris, pedibus nigris. Steller , eher p- 179. Drill der Kam« tfchadalen. Donndorff, Handb. der Thiergefch, p. 275. n. 5. der Schnorrkormoran. 234. Naevıus. Der bunte Kormoran. . I nach Zatham mit Pelecanus Punßlatus ,n. 20. einerley. | 25. CAruncutLaTus. Der warzige Kormoran. Latham , Syft. ornitholog. UI. p. 889. n. 20. Pe- lecanus (Carunculatus) niger, fubtus albus, fa- » eie nuda csrunculata rubra, orbitis elevatis cae- ‚ruleis, fafcia alarım alba. 26. Maserzanıcus. Der magellanifche Pelikan. Latham, Syf. ornithol. 1. p. 889. n. 2r. Pele- canus (Magellanicus) niger, macula pone eeulos abdomineque albis, temporibus men- | toque l Pr RR - ‚Pelecanus, 859 toque nudis rubefcentibus, hypochondi al. .bo Atriatis, m. PERREIENEN Der braun ig weiße Pelikan. Laiham, Syft. ornitholog. II. p. 890. n. 22. Pe- RER (Varius) fufeus, fubtus albus, fupercis lis pallidis, dorfo poflico, uropygio, FERN ‚semigibus caudaque nigris. a 28. CıRrnarus. Der han ndhfche gehäubte 00.) WMelikan. ©: ©. Eu per Syt. ornithol. ll. p- 2ein. 22. Pofesain > (Cirrhatus) niger, fubtus albus, vertice eriftato, litura eier ii alba, ch re Dee Aavis. bat An Te a ar 29 ArrRIıCANUuS. "Dir efrikamifeh Pelikan. Latiiam, Syft, ornitholog. II. p. 890. n. 24. Pele: 2, „eanus (Afrıcanus) fulco „.niger, fubtus albo ‚nigricanteque varius, gula alba, tadtricibus ala- zum caeruleo.-grifeis, margine et apice aigris. = Mit gezä ähneltem Schnabeh. 0 Tu aGcus. Der Trage. (‘) | | Letham ,„ Syft. ornith, U. p. 884.0 n.9- ans (Thhagus) cauda rotunda , roftro ferrato, gula faccata. Vidaurr, ED Ich habe fchon: in der net. 6. bey Pel. Onocrotalus n. 1. bemerke, dafs Zatlam die im Syft. p- 5°9. aufgeführte Va- rietät @, und das dafelbfk befndliche Brifonjche ‚Synonym, bieher rechnet. Ift diefs richtig, fo mufs auch der Alcatraz des Hernand. und die übrigen. von mir angeführten Synony- men hieher gezogen werden. ‘ Molina, aufser. welchem ich in unfrem Syftemi kein Synonym bemerkt finde, fagt:: dafs fein Pelecanns‘ Thagus, der Spanier Alcatraz fey. Diele Be- ‘ wennung finde ich auch bey Yidaure, aber die Gröfse wird - | voR 860 ‚Hermann, tab. affinit. aniım; Aucs Anferes, Pelecanus.- Pidaure , Gefch: v. Chile,’ p. 2. der Alcatraz. Hernand. Mex. tab. p. 672. Atototl Alcatraz, Ono. crotalus niexicanus Ara Avis aquatica? P- 153. Altraz.. Journ. de Phyf. 1779. De P-475.: ° 5. B: ASSANUuS.. Die Sthottifehe Gans. - Müller, Naturfyfl. I. p. 330. n. 5. die Photkfe che Gans. «Tab. ır. fig.2. Borowfky, 'Thierreich, III. P- ar m # di Site fehe Gans: kenn Handb. d. Natirgako kp ne n. 4 Pelecanius: (Baflanus). Kauda aka. cor= pore albo, roflro ferrato, remigibus primori- bus nigris, facie ge „Halle, Vögel, ‚Be 588 m 73. dis Stottifehe ir Onomat. hit. nat. VL. p. 239. die hotifeheGons. Penmant,, ar&. Zool. I. p- 3 5 ‚428. der Baf- Saner, der Gamnet. Gatierer, vom Nutzen u. Sihlas der 'Thiere, II. p. 156. n. 14r. der Bajfaner, Aaletnzene, Klein, av. p. 143. n. 2. Plancus, Anfer Baflanus? Ü Klein, Vorbereit. p. we n.2. I thottifihe Gans. i Klin, ‚von beyden ganz verfchieder angegeben. Molina beftimme den Körper des Thiers nichr gröfser als den einer Schnepfe; Prlanre hingegen kleiner als eines Kulekntifehen Hıhns. Mo- ‚lina fagt: die Eingebornen des Landes gebrauchten feinen zu- fammengenäheten Beurel, um Taback darin aufzubewahren, auch verfertigten fie Laternen daraus, weil er, getrocknet, fo durchfichtig wie Horn würde; er habe Lampen gefehen, die anderthalb Fufs- hoch gewefen, und aüs einem einzigen foichen Sack gemacht wären, — Wie ein Vogel von der -. Größe einer Schnepfe einen folchen Sack haben. könne, if - wohl kaum zu begreifen, - Ms Aves PER ‚Pelecamus. 861 x 2, Klein, ge ‚Vögelhifl. p. 152: n. 2. fehotti. =. fehe Gans. ... Gesner, Vögelb. p. 135. Solemd od, Schottenganß,. ©. .Briffon, Sue II. p. 492. n. 5. Fou de Baffan.. Bat/ch, Thiere, I. p. 384. die fchottifchaGam. Latham, Syft..ornitholog. II. p. 991. n.%6. Pe - lecanus (Baflanus) cauda cuneiformi , ‚sorpore albo, roltro ferrato, remigibus primoribus nie Ä gris, facie caerulea. | Pennant, Reif. d. Schottl. L p. sı. Gamnets od. REN EL „.o.. Pemmant, R. d. Schotl. 1. P- 272, Sehottifche Gänfe. | | .. .Pallas, nord. Basen. 1. s 299. der weiße Seernbe. Olaffen, Isl. 1. p. 120. Haf fula. IU. p. 201. Sula. Pontoppidan, Norwegen, Il. p. 145. Zav- a " Gentelmann,. Sander , Gröfse u. Schönheit i in der Nat, I. P- 239. Baffanrr - Pelecan. | I Syf. Nat. Edit. X. T. p. 132. n. 4. Pele- ‘ canus (Baflanus) cauda cuneiforni, TR fer- | rato, remigibus primoribus nigris. Miller, zoolog. dan. prodr. p. 18. n. 149. Pele- canus (Baflanus.) cauda cuneiformi, corpore albo, roftro ferrato, remigibusque primoribus ni igris, facie caerulea. Mochring , av. gen. p. 64. n. 66. Graculus. Jonfton, av. p. 131. Anfer Baflanus feu Scoticus. Donnderff, Handb. der Ei Bi 275. die Jehottifche Gans. ' ß. Sura maror. Die AREIRe, (6) Halle, Vögel, p. 588. n. 734. die Charniergans. mit dem Schnabelgelenke. "Klin, .. u, BR. Klein, Halle, 0.9 ala eigeng Gattung, 862. Aves Ahferes. Pelecanus Klein, av. p. 144: n. 3. Plancus congener Anferi Baflano. Klein, Vorbereit. p. 265. n.3. großer Dölpel. Kl:in, verb. Vögelhift. p. 152. n. 3. großer Dölel, Briffon, ornithol. II. p. 490. n. 2. grand Fou, . Latham, Syn. III. 2. p. 620. a. 25. Var. A. Latzom, Syfl. orni:holog. I. p. 891. n. 26. 8. P. fulcus albo- maculatır, capite, collo et pediore concoloribus, fubtus albus, area oculorum nu* da nigricante. P-nmont , ard. Zoolog. II. p. 541. ad n. ut. Siigmann, Vögel, IV. Tab. 72. der großs Döle pel. (der Kopf.) Neue Mannichfaltigk. I. p. or. die große Char- niergans. "6. Pıscaror. Der Fifiher, Miller, Naturfylt. I. p 331. n. 6. der Fisher, Borowjky, Thierreich, II. p. 43.n.5. der Eine faltspinf:l, weiße Prlikan, Fıfcher. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 157. n. 142. der Fifcher. Onomat. hifl. nat. VI. p. 243. der Fifcher. (Mit dem vorigen verwechfelt.) Brijfon, ornith. II. p. 491. n. 4. Fou blanc. | Latham, Syft. ornitholog. U. p. 892. n. 27. Pele« canus (Pifcator) cauda cuneiformi, rollro fer« ratO, corpore albo, remigibus omnibus nie gris, facie rubra. 7.Sura. Der wriße Fifcher. Müller, Naturf. II. p. 332. n. 7. der weißr Fi ‚eher. | Borowjk;;, Thierreich, IL. p. 44. n. 6. der weiße 'Fifiher. - Halle, Vögel, p. 589. n. 735. der Wi afrrtölpet mit dem SehnBbeLZoienEn: a Onomat. Avıs u ih Pelecanus. 863 Ohehae: hift. nat. VI. P- 244. der kleine F Yihor, . klriner Tölpel. Klein, av. p. 144. 0.4. Planeus Morus. | 0 Klein, Vorbereit. p. 266. Dölpel. | | Klein, verb. Vögelhift. p. 153. n. 4. Döipel, Briffon, ornitholog. II. P. 489 n. ı Fou. Lathar:, Syft.-ornitholog. II. p. 892. n. 28. Pr lecanus (Sula) cauda cuneiformi, -corpore al. bido, roflro dentato, remigibus primoribus apice nigricantibus, facie rubra. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 74. der Döfpel,. ‚Linnd, Sylt. Nat. Ed. X. 1. p. 134. n. 5. Peleca- nus (Pifcator) cauda cuneiformi, roftro ua, remigibus omnibus nigris. | | 8. FIBER. Der braune. PFifcher. if 0, Müller, Naturfylt, IL. p: 332. n. $. der Br | Fifiher. Onomat. hift. nat. VL. p. 241. der FEROR Fifcher. Brilon, ornitholog. Il: p. 491. n. 3. Fou brun, Laihan, Syf. ornith. II. p. 893. o. 29. Pelecanus (Fiber) cauda cuneiformi ; roflro ferrato, cor- - pore fufcefcente, remigibus gg nigrican- tibus, facie rubra. | ) 81. Parvus. Der kleine ER Peiikom. Laotham, Syf. ‚ornitholog. I. p. 893. n.30. Pe fecdiits (Parvus ) niger, fubtus albus, facie plumofa. 52. Macurarus Der grfleckte Pelikan. (7) | Latham, Syf. ornith. II. p- 892. n 26.°Y. P. ful- cus, maculis albis triquetris, fubtus albidus fuf- co- maculatus, coltro, remigibus, cauda pedi« ‚busque fufcis. A, Ver ” Nach Latham alte Varietät von PRO Bafanns. 854 Aves Anfıres. Plotus. A. Veränderungen grgen die XIl. Edition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Edit: XII. ee. p- 215. o.1. ß. Pel. onocr. p. 570. n. 10: Pelecanus _ Occidentalis. Fufeus. Das Gefchlecht ift mit 24 Gattungen ehr, | Bey der ıflen Gattung find zwey, und bey der sten ebenfalls zwey Varietäten aus einander gefetzt. 73. GESCHLECHT. Prorus. Der Schlangen vogel. (Langhals, Breitfußs.)' Müller , Naturfyfi. II. p. 233. Gen. LXXIT. Leske, Naturgefch. p. 288. Gen. LXXIL ‚ Borowsky, Thierreich, II. p. 24. Gen. XXXV. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. -p. 221. Gen. LXXIL Bechftein, Naturgefch. I. p. 394. Gen. xXIV. Onomat. hift. nat. VI. p. 586. | . Briffon, ornithol. DO. p. 485. Gen. CVIH. An- hrınga. Latham, Syft. ornith. IL. p. 895. Gen. cı1. Donndorff, Handbuch der "Ihiergelch, P- 276. Gen. XXXV. 1. Anuınaa. Der Anhinga. Müller, Naturfyft. II. p. 233. Schlangenkopf. | Borowsky, Thierreich, II. p. 25. der Schlangen« vogel. Tab. 35. | Blumenbach, Handb. d. Naturgefch, p. 221. n. 1. Plotus (Anhinga) ventre albo. Bechfein, Naturgelch. I. p. 394. der Sehlan genvogel, Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 175. |der Schlangenvogel. Hallı, Vögel, p. 592. n, 739. der Schlangenvogel, Be „Ebert, Avıs Anferes. Plotus, - 865 Ebert, Naturl. Il. p. „2. dr Anhinga. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, .D.p. 158. n. 143. der Anhinge, Schlangenhals. Onomat. hifl. nat. VI. p. 587. der Schlangenvogel, ‚Klein, av. p. 145. n. 8. Plancus Brafilienfi. . * Klein, Vorber. p. 268. n. 8. brafilianifther Patfch, Fuß, Anhinga genomt. a Kiein, verbefl. Vögelhift. pP. 154. 1. 8. Anhinga, Briffon, ornithol. II. p. 485. n. 1. Anhinga. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 895. n. r. Piotus (Anhinga) capite a abdomine albo. ; Mochring , av. gen. 'p. 61. n. &. Ptyax. Fonflon, av. p. 211. Anhinga. ‚ Doundorff, Handb. der Thiergefeh p- 276. 0.1. ‚der Anhinga, ‚ MELANOoGASsT E R. Der fehw ech Schlans genvogel, ‚Latham, Syf. Sen. II. p.895. n. 2. Plotus (Me- lanogafter) capite laevi, abdomine albo. | Naturf. I. p. 275. n. 12. enmnge mit [chwarzem Bauche. Berlin. Samml. IX. p. 194.n.12. der Whorebin. Da ... chige Anhinga von ee und Fava. . Neuefte Mannıchfaltigk. I. p. 190. n. 12, _B. Latham, Syft. ornithol. I. P.,896.. n. 2. A. Pl. ‚ corpore fupra fufeo, fubtus nigro, fcapulari- bus firiis tedtricibusque alarum albo flavicanti» bus, cauda apice rufa. y. Latham, Syn. III. 2. p. 625. 0.2. Wi BR: | Lachamıs Syfi. omithol. II. p. 896. n. 2, yı Pl. niger, dorfo et rs albo Be - tedtricibus alarum albo - Navicantibus, cauda ‚ apice rufa, A Band 1. Ti rl &La. 7 ! \ | \ 866 Aves Anferes.. Phaton. d. Latham, Syn. Il. 2. p. 626. n. 2. Var. C. Latham, Syft. ornithol. I. p. 896. n. 2. y. Pl. niger, capite, collo et tectricibus alarum rufo fufcoque Mriacis, 3. SuRınAaMENSIS. Der Ei eh Schlangen vogel. ah | Latham, Syf. ornithol. II. p. 896. n. 3. Plotus (Surinamenfis) corpore fupra fufco, fuhtus al- _ bo, vertice et collo el gula, iu« gulo et fafcia oculari albis, lateribus colli al- bo nigroque lineatis. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 276. n. 2 der füurinamifche Schlangenvogel, ——— A. Veränderungen gegen die X 1lte Edition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift mit zwey Gattungen vermehrt. 74. GESCHLECHT. Psarrton. Der Phaiton. (Tropiker, Tropikvogel.) | / Miller , Naturlyft. U. p.. 335. Gen. LXXIV. Le/ke , Naturgefch. p. 290. Gen. LXXIV. Borowsky, 'Thierreich, IH. p. 23. Gen. XXXIV. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 221. Gen. LXXI. | ‚Bechftein, Naturgefch. I. p. 393. Gen. XXI. Onomat. hift. nat. VL p. 310. Briffon, ornith. II. p. 486. Gen. CIX. Lepturus. Batfch, Thiere, I. p. 366. Gen. LXXXU. Latham, Syft. ornith. UI. p. 893. Gen. C. Hermann, tab. affınit. animal. p. 153. Donndorff, Handbuch der T Nee P 277 Gen. XAAVIL / u AETaE- Aus Anfıres. Phakton. 867 “1. ee Der Tropikvogel, Müller , Naturfyftem, II. Pp- 335. m. T. er ‚Piegen- . de Phaeton. Tab. IL. fig. 3. - Liske, Naturgefch. p. ey N. 32 aM Aiginde Tro- piker. Pl, Thierreich, II. p- 23. n. H} der Sie gende Phactn. "Rlumöhbatk, Handb. d. Nana kan > SSR na, ; Phaeton (Aethereus) redtricibus duabus longifhi- | mis, roflro ferrato, 'pedibus aequilibribus, di- . gito pollico connexo; Tropikvogel. A Bichflein, Naturgefch, IA pP 394 der ke Tropikvogel. | "Bechftein, Naturgefch. Beulitß IL, Pira.der firgende Tropikvoge. Ebert, Nattırl. II. p. 78. der Tropikvogel. Halle, Vögel, p. 592. n. 738. der ‚Seefächer. Gatterer , vom Nutzen und Schaden der Ama, | U.p. ee n. 144. die- Tropikente, | - Neuer «Schauplatz der Natur , IX.. ia 132. Tro- pikvogel. | ae -Onomat. hiftor. natur. IV. p. 790. der füegende Phaeton. . Klein, av. p. 145. n. 7. Planen Tropicus, Avis ' tropicorum, Klein, Vorbereit. p. 267. 2.7: Prcplkubest Klein, verb. Vögelhift. p. 154. n. 7. Tropikvogel. Bri/fon, ornithol. Il. p. 486. n. 1. Paille en cul,. ENT OH 'oifeau des Tropiques. _ Bat/ch, Thiere, I. p. 368. der Tropikvogel, Latham, Syft. ornithol. UI..p. 893. n. 1. Pha&e ton (Aeıhekeus) albus, dorfo, uropygio tedtri- cibusque alarum minoribus nigro ffriatis, re. dricum feapis bafı fafciaque fupraoculari ni- gris, roltro rubro, | ir ale sn ander, „ 858 Aves Anfıres.. Phaeton. Sander, fig: ‚Schönheit in der Nat. I. Pr 237 Phaiton. Neuelle Mannichfalt. I. pP: 549. der a Linne, Sylt. Nat. Edit. X, 1. .p. 134. n. 1. Phae= ton (Acthereus) redtrıcibus duabus longiffumis, roftro ferrato , .digito poftico adnato, Mochring, av. gen. p. 64. n., 67. Lepturus. - Hermann, tab. afinit. animal. p. 152. BR FrOR ‚aethereus. Donndorff, Handbuch ER "Thiergefch.. p. 277. n. 1. der Tropikvogel. ” ß. LEvrTurus cAanpınus. Der weiße. Tros pikvogel. (°) SR Ne / ‚Halle, Vögel, p. 577. n. 7i8. die Erdgürtel- möwe. Klein, verbell. Vögelhif, p 147. n. 22, ‚Tropike MEVE. i Brifon, ‚ornitholog. I. P- 487. n. 2. Pille. en- : cul blanc. Latham, Syn. HI. 2. p. 618: n. ı. Be A. | Latham, -Syft. ormith. II. p. 894. on. 2. £. Phae.- ten albus, tacnia fupra oculos, fcapularibus verfus extremitatem fafcia füpra alas rediri- cumaque [capis in exortu nigris. Seligmann, Vögel, IV. Tab, zı2. der Tropikvo- ‚gel. Cin Nliegender Figur, nebft befonderer Ab- Sild. des Kopfs und Fulses, in ‚natürlicher Gröfse,) y. Lerturus ruLvus Der vl Tropik- vogel.(?) Brijon, ornith. II. p. 488. n.3. Paille-en-cul fauve, Latham, (8) Nach Brifon eine eigne Gattung, Länge 25ftz2 Fuls. Flü- ° gelweite 3 Fuß. (9) Nach Brifon eine eigne Gattung. , Länge I fe Fuls 8 Br nien, ee. 23/4 Fuls 6 Linien. Avis Anferes. : Colymbus - 869 Io Extham, Syn. II, 2. p. 619. n. 1. Var. B. r Latham, Sy. ornithol. I. p. 894. a. 1. Y. 2. M ELANORHYNCHO s.. Der ARE @blk Be ge Phaeton. Latham, Syt. ornithol. IL. P- 0 n.2; os (Melanorhynchos) albo.- -nigrague firiatus, fub- tus fronteque albus, taenia ante PEBeORF OCU- a roftro pedibusque einereis. Ran BEN 3. Pnornicurus. Der rofenfarbige Pharton. | einer Syft. ornithol. M. p. 894. n. 3. Phaeton . '(Phoenicurus) rofeo-incarnatus, roflro redri- | eibusque 2 intermediis rubris, taenia Arc - zi pedibusque.nigris. Donndorf), Handbuch der Thiergefch. p- 277. n. 2. der er Phastone: | _— A; Veröndirnnsen gegem die XIT. Edition, und v: er- mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechts. Kaas Er p. 219. n. 2. Phaöton de- p. 558. n. 7. Aptenodytes merfus. Cataradter. Die Anzahl der: Gattungen diefes Gefchlechts ift nur um eine vermehrt; aber die zweyte und dritte find neu, denn die zweyte der XIIten Edition ift in ein an- deres Gefchlecht verfetzte Uebrigens find bey der ıften drey Varietäten aus einander gefetzt. 75. GESCHLECHT. oc aoye Der Tau. \ cher. (Halbente, Steifsfußs.) | Miller, Naturfyft. U. p. 338. Gen. LXXV. Leske, Naturgefch. p..289. Gen. LXXIU. _ Borowsky, Thierreich, JIL. p. 55. Gen. XLIN. VE RE B: [UIREN« 870 Aues Anferes. Colymbus. RN Handb. der Naturgefchichte, p. 220. Gen. LÄIX. Bech/tein ,„ .Naturgefch. I. p. 402. Gen. XXXL Bechflein, Naturgefchichte Deutichl. U. 'p. 7633 Gen. XX. Neuer Schauplatz. der Natur, VIN. p. gıt ‘ Onomat. hifl. nat. III. p. 194. VI. p. 651. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p- 462. 473. 480. Klein, av. p. 149. ‚ Briflon, ornithol. II. p. 367. Gen. XCI. Colym= bus. p. 377. Gen. XCU. Uria. _p. 333. Gen. & XCVII. Mergus. _ Batfch, "Thiere, I. p. 366. Gen. LXXXV. ' Latham, Syft. ornith. I. p. 780. Gen. LXXXIV. Podiceps. pP. 796. Gen. XC. Uria. p- 799. Gen. XCL Colymbaos. | Schriften. der .dronth. Gefellfchaft, I. p. 201 fl. Hermann, tab. aflın. anim. p. 147. Donndorf, Handbuch der Thiergefch. p. 277. Gen. XAXVI. x Mit dreyzehigen Füßen, Tincherhakher 12. Marmorartus. Der marmorirte Taucher. Pennant, ardt. Zooleg. Il. p. 479. n.'355. das .marmorirte Taucherhuhn. Lotham, Syft. ornitholog. IT. p. 799. n. 4. Uria eo nn, caflaneo fufcoque undula- ta, fubtus fufco a |boque nebulofa, roliro Die, gro, pedibus fulvis. 13. Lacreorus. Der milchweiße Taucher Pallas, Naturgefch. merkw. Th. V. p. 42. der milchweiße Seetaucher. Laihom, Syt, ornith. II. p. 798. n. 3. Uria (bei Cieola) nivea, dorfo, alis bafıque caudae Pan lide Aves Anferes. Colymbus, OS uB7t lide grifeis, remigibus fecundari medio ful. cefcentibus, £&. Latham, Sy. ornithol. I. p- 708. 0.2. ig, Uria - macula nigra utrinque pone ocules, interfca- palüs et areis alarum nigris, mandibula fupe- riore nigra, inferiore flavefcente. 1. Gevııs Die grönländifche Taube. % Miller, Naturfyflem, I. p. 388. | n. 1. [che Taube. Borow/ky, 'Thierreich, In. P- 57. n. 2. die Ma ländifche Taube. Ar Blumenbach, Handb. d. Sat, De. nn .Coly En (Gryl le) pedibus palmatis tiidadty- lis, cor pore atro, tedtricibus alarum albis; die grönländifche Taube. Bechftiin, Naturgefch.-Deutfchl. II. .p. 772. n. 2. das fchwarze Taucherhuhn. p. 775. Seetaube, Täuchertaube , Grylitaucher. I. p. 702. Halle, Vögel, p. 593. n. 740.:die Täuchertanbe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Tiere, I. p. 158. n. 145. die grönländifche Taube. | Onomat. hiftor. natur. VII. p. 653. die fehwarze grönländifche Taube. Pennant, art, Zool. Il. p. 473: n. 354. das Schwar- ze Täucherhuhn. | Klein, av. p. 168. n. 2. Columbus groenlandicus. Klein, Vorbereit. p. 312. .n. 2. die grönländifche Tu, Klein, verb. Vögelhift. p. 137. . grönländ ifiheGany. Briffon,, ornitholog. II. p. 379. n. 3. petit Guille- - i mot noir, appelle‘ en ERS de . Groenland. ii Batfch, Thiere, E. P em ‚die grönländ ifche Taube... .. 3 i Au : Latham, 872 Aves Anferes, - Colymbus. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 797. n. 2. Uria, (Grylie) corpore atro, tedtricibus alarum albis, Phipps,, Reif, nach d. Nordpol, p. 98. Taucher» taube, i Olaffen, Isl. I. p. 257. 297. Teifla. | Pontoppidan, Naturhiflorie von Norwegen, IL p- 189. Tri. | Steller, Befchr. von Kamtlchatka, p. 183. Enjover | oder Kahjuhr- Pogel, Leem, Lappl. p. 146. Teifte. Schwed. Abh. Il. p. 224. Uria er Schriften der dronth. Gefellfch. I. p. 220. Linnd, Syf. Nat. Edit. VI, P» 23.'n. 4. Columba groenlandica. y Einnd. Syft. Natur. Edit. XI. p. 130. n.5. Alcal (Grylie) roflro laevi fubulato, abdomine ına« culaque alarum alba, pedibus uhr Müller, zoolog. dan. prodr. pie, me 151. Cos Iyanbie (Grylius) pedibus palmatis tridadtylis, ‚corpore atro, tectricibus alarum albis, Moehring, av. gen. p. 67. n. 73. Uria. | Hermann, tab, "aflinit arimal. p. 148. Colymbus Grylie. Donndorff, Handb. d. Thiergefeh. p, 278. 0.1. ‚die grönländifche Taube, ß. Kakkam. Syn, III. 2. p. 333. n. 3. Var. A, Latham, Syft, ornithol. II. p. 797. n. 2. ß. Uria fuliginofa, fafcia alarum gemina alba. Peimant , ard. Zool. II. p. 479. ad n, 354. Y. Klein, av. p. 146. n. 1. Plautus Columbarius? (Mit Alca Alle verwechfelt. Siehe diefe.) Eatkanı, Syn. III. 2. p. 333. n. 9. Var. B. Latham, Syft. ornithol. 1]. p. 798. n. 2. 'y. Uria nigricans, (lriis transverfis faturatioribus, fub- | Be „Aves Anferes. Colymbus. 873 tus alba, taeniis cinereis varia, tedtrieibus ala- rum fuperioribus mediis candidis, ‚nigro- va- riegatis, Brijlon; ornitholog. Bi, p- 379. n. 4 petit E lemot raye. (1°) . Seligmann, Vögel, I. Tab. .99. die gefechte grön- ländifche Taube. 8. Latham, Syft. omithol. II. p. 798. d. ka a io caudaque nigris, capite, collo, cor ‚pore fübtus ‚maculaque alarum albis. Brünnich, ornith. bor. p. 28. n. 115. Uria baltica? Latham, ‚Syft. ornitholog. II. p. 798. n. 2. &. Uria | nigra, vertice albo - nebulofo, tediricibus ala- rum maioribus corporeque farben alba nigro» ‘que variis, gula tota alba. €. Latkam, Syn. III. 2. p. 334. n. 3. Var. E. © Latham, Syt. ornitholog. U. p. 798. n. 2.6 Uria » fupra albo nigroque maculatim varia, fübtus alba. | Pontoppidan, Naturgefch. v. Dina, p. 169. n. 4. Sildeperris? i Schriften der dronth. Gefelifch. I. p. 228. nr 14. Mınons. Dar kleine Taucher huhn, o) Pennant, ard. Zoolog. IL-p. 479. A. das kleine & Täucherhuhn. 'lisz fielen Scopoli,. (10) Nach Briffon eine eigene Gattung. Latham rechnet Brän-. nichs Uria baltica N. 116. zu Brifons Uria minor friata n. 4. { ER (1) Flügelweite 26 Zell. Gewicht 19 Unzen. Penn. = Nach - Latham eine Varierät von Colymbus Troyle, n. 2. En Ueber- haupt bemerke ich hier eine Verwechfelung der Synonymen. -_ Scopoli, deffen Uria Lomvia.n. 103. in unferm -Syftem hieher gezogen -ift, führt Brünnichs Uria Lomvia n. 108. an, die 874 Aves Anferes. Colymbus. Stopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. P- 88.0. 10%. die Lumme, | Latham , Syfi. ornithol. U. p. 797. n. 1. ß. Uria- ‚Jupra nigra, fubtus, genis fafciaquealarum alba. Brünniche, ernitholog. bor. ‘p. 27. n. Io. Yria | Svarbag, Islandis Svartbakur 2 | Brünniche, ornith. bor. p. 28. n. ıır. Uria Ring. via, Islandis ‚Ringvia. 2 2. Troıre. Die Lumer. | Müller, Naturfyfl. H. p. 239. n.2. das Taucher- hulın. . Blumenbach, Handb. d. Naturgefeh. p. 220. n. 2. Colymbus (Troile) pedibus palmatis tridacly« lis, corpore fufco, pedore abdomineque ni- veo, remigibus fecundariis extremo apice al- bis; die Lumer. Beh ln. Naturgefch. L; p. 402. n. I. das Fun me Täucherhuhn. | ‚Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 764. n. EM das dumme Täucherhulm. p.772. die Lumer, Lumme, Loom, Tauchermöwe, Taucherhuhn, Movenfchnabel, Trosltaucher. ar Halle, Vögel, p. 593. n. 741. das Täucherhuhn. Gotterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, 11. p. 164. n. 153. die Tönchermöte. Onomat. hift. nat. IV. p. 100. der Mewenfchnabel. Pennant, ardt. Zool. II. p. 478. n. 353. das dum- me Taucherhuhn. | Klein, av. p. 248. n. 8. Lomben. Klein, V orbereit. p. 272. n.8. Lomben. Klein, verbeflerte Vaart p. 157. n. 7. Lomme. Klein, in a Syftem zu RER Troile' gezählt wird. Lutham rechner auch das Synonym aus Scopoli zu Colymbus Troile — Die Trivialbenennung Colymbus Minor finder fich in unferm | Syftem p. Sg. n, 20. nochmals. | =” Anferes, Colymbus. 875 Klin, av. p. 168. n. 3. Lomben. Klein, Werber. p. 269. n. 2. Meivenfchmabel. ‚Klein, verbefl. Vögeihifl. p. 155. n. 2. Meven- - fehnäbler. Br Baifon, ornithol, II. p- 377. n.L Goillempt. Latham, Syn. Suppl. p. 265. Foolish Guillemot, Latham, Sylt. ornitholog. Il. p. 796. n. 1. Uria E Traile) corpore nigro, pedtore abdomineque | "niveo,, remigibus fecundariis apice albis. nen Reif. d. Schottl. I. p. 24. Seetauben. . Egede,, Belchr. v. Grönl. p. 123. Lomme. Trampler, Walififchfang, p. 68. der Lum. Phipps, Reif. n. d. Nordpol, p. 98. der kleine Sshwarz und weiße Taucher, oder das Zain cherhuhn. | Pontoppidan, Norwegen, I. p. 156. An, Lomgivie, oder Lomvifvie, Storfuglen. Linne, Syfl. Nat. Edit. X. I. p. 130. n. 4. Alca (Lomvia) roftro laevi oblongo, mandibula {uperiore margine Aavelcente. | | Miller, zoolog. dan. prodr. p. 19. n. 152. Co- Iymbes- (Troile) pedibus palmatis tridadtylis, corpore nigro, pectore abdomineque niveo, remigibus fecundariis apice albis. Moehring,, av. gen. p. 68. n. 75. Cataradtes. Fonflon, av. p. 135. Uria. Hermann, ns EB aien! a. 18. Col, Troile. Donnderff, Handb. der ae p. 278. 1.2. die Lumer. B. Eol. ringe totis nigris. iS Brünmiche, ornith. bor. p. 28. n. 112. Uria Alga; Danis Aalge. | Latham, Syf. ornitholog. u. P 797. m. 1. Y. Uria Alga. / | Yı Col: 879 Avss Anfıres. Colymbas, - y« Colymbus annulo oculorum et lien ira eo albis. "2%, . | Müller, zoolog. dan. prodr. p. 19. n. 152. a. Olaffen, Reif. d..Isl. I. p. 190. u. 6. Langevige? $ Col. oculis et capite immaculatis. ff, Miller, zoolog. dan. prodr. p. 19. n. 152. b. Olaffen , Reife.d. Isl. I. p. 190. n. 7. Stuttnefia? «* Mit vierz zehigen Schwimmfüßen, Eigentliche Taucher. 15! Sıwensıs. ‘Der chinefifche Taucher. Latham, Syft. ornithol. Il. p. 802. n. 8. Colym- bus (Sinenfis) fu[co - virefcens, maculis fatura- tioribus, pedtore et abdomine rufo - albis, maculis rufis. ı 16. Strıartus. Der geftreifte Taucher. Penmant, art. Zoolog. Il. p. 481. n. 359. der geffreifte - Taucher. Lathoem, Syf. ornitholog. 1. 2 go2. n. 7. Cos Iymbus (Striatus) nigricans , fubtus albuıs,. Can pite colloque grifeis nigro lineatis. asE SErTENTRIONALIS. Der rothkehliche Tau- cher. (3) Miller, Naturfyft. U. p 339. 2. 2. rotkhälfiger Taucher. . Borow/ky, Thierreich, II. p. 58. n.3. der rot» halfige Taucher, Halle, Vögel, p. 584. n. 729. das Seerothkehlchen. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 159. n. 146. der rothhölfige Toucher. | Pennant, ardt. Zool, II. p. 482. n. 360. der roth- kehlige Taucher. | Klein) '(2) Flügelweite 3 Fuls 5 Zoll. Gewicht 3 Pfund. Penuant., 1 . Auss Anferes. Colymbus, 877 Klein, av. P. 142. 0.3. rei roftro nigro, ca- pite et lateribus colli olumbeis;, cervice et late- »-zibus thoracis nigris lineolis variegatis,. gula cum inferiori collo rubris, internis Sigitis lo- bus anguftus additus. Klein, Vorbereit. p. 261. n.3. Halbenn ‚mi inet fihwarzen Schnabel. Klein, verbell. Vögelhift, p. 150. 1 n. 3: dritte Halb- . ente. . Briffon, ornith. Il..p. 390. N. 3; Plongeon 3 got. ge rouge. Batch, Thiere, L p. 371. der Lunne oder. roth- © halfige Taxcher. Latiam, Sylt. ornitholop. II. p. 861.,n. 5. Co. FR kieiban (Septentrionalis) corpore fupra nigri- cante, fubtus albo, collo autive ‚macula feutie ° formi ferruginea. er Seligmann, Vögel, IV. Tab. 69. der Taucher mit rother Kehle. Befeke, Naturgefch. der Vögel Kurl, p- 43.1 11. 100, der rotkhalfige Taucher, | x Schriften der berlin. Gefell Ifch, naturf. Fr. VIR. p. 459. n. 35. rothhalfiger Taucher. Voyage en Sibirie, par Mr. Abbe Chappe d’Aus | teroche, p. 199. Tab. 9. Plonzeon. Schriften ä. dronth. Gefellfch. 1. p. 203. der Lom. Fan: fe Pontoppiden, Naturhifl. v. Norwegen, D. p. 158 Lom, Liom, Lum; mit ı Figur. Scheffer , Lappl. p. 334. Loom. r Leem , Nachricht von den Lappl. p. 142: Loom. Müller, zool. dan. prodr. p» 19. n. 153. Colym« bus ( Septentrionalis) pedibus palmatis, tetra= dadtylis, collo fubtus macula fcutiformi fer- hl | ne; 978 Avcs Anfıres. | Colymbus. Hermann , tab. afhınit. animal. P:147. sec | feptentrionalis. Donndorff, Handb. der Thiergefch. P: 278. n. 3. der rothkehliche Taucher. 4. ac rıcus. Die Polar- Ente. & lüller, Naturfylt. IT. p: 339. n. 4. die Polar: Ente. Tab. 12. fig: 1. Borow/ky, "Thierreich, II. p. 59 n. 4. oie Polar Ente. Bech/tein, ‚Naturgefch. Lp. Ad; n.2. der ars! kehlige Taucher. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 775. der Sehwarzkehlige Taucher. p.778. Polarente, Po-- | lavtaucher, Lumb, Lumbe, Lomme, Lumme. Halle, Vögel, p. 583. n.727. die gefreifte Halbente. Halle, Vögel, p. 583. n. 728. der Sechahn. „Gatterer,, vom Nutzen und. Schaden der Thiere, II. p. 159. n. 147. die Polarente. Pennant, ardt. Zoolog. U. p..482. n. 361. der ‚ fihwarzkehlige Taucher. | Klein, av. p. 141. n. 2. Mergusardlicus, „Klein, Vorber, p. 261. n.2. die Polar-Halbente. Klin, verbeflerte Vögelhift. b 149. D4 2. Biete Holbente. ‚Klein, verb. ‚Vögelh. p. 150. n. A vierte Halbente. Klein, Vögeleyer, p.35. Tab..2ı. fig. ı. Briffon, ornith. Il. p. 391. n. 4. Plongeon agore ge noire. Batjch, I. p. 370. die Polarente. Latkam, (3) Niftet am Ufer ins Schilf und die schifßfkrafät: Das Weib- chen legt zwey braune, ziemlich grofse Eyer, welche von beyden Gatten wechfelsweife in 4 Wochen ausgebrütet wer- den. Fleifch und Eyer werden genutzt, und die zähen Häu- te gahr gemacht, und zu Pulverbehältnifen, Mützenverbrä- mungen, Bruftlätzen u, dgl. verarbeiter. < . en Aus Anfers: Colymbuss ggg - Lathams, Syß. ornitholog. II. p. 808, hi; Os ..Jymbus (Ardieus) capite cano, collo fubtus atro-violaceo, fafcia alba interrupta. ART Seligmann, Vögel, 'V. Tab. 41. die bunte Tauchente, Bofihe, ‚Vögel le P- ‚54: n. I0L. | Po larente. Fifcher, Nattröeich, von Bist Zuf. v 46. 1.495. 'Seehahntaucher. Bork, Naturgefchichte von Präilf; Iv. p. 329. Pie AN i Lepechin, Tageb. d. rufl. R. N. % E79 der große mordliche Taucher. " Leem, Nachr. von den ‚Lappen in. SE leb, p. 142. der Stehahn. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 22. der große See taucher. Linne, auserlef. Abhandl. 1. pP. 282.-n. 26. der nordifche Seehahn. -“ Linn, auserl. Abh. II. 3% 292. n. 82. der Sehbahn, Taucherente. Naturf. XII. p. 140. n. 94. Polarente. Schriften der drontheim. Gefelifch. I. p. 205. der fchwarz und weıß gelprenkelte Lom mit dem Halsbande, Hymber, Himbrine. "Tab. 2. fig. 2. Pontoppidan, Naturgefch, v. Dännemark, p. 169. n. 1. Lomme, Stehahn. Linne, Sytt. Nat. Ed. VI, P. 23. HI. Colymbus ‚ardticus. ‘ Linne, Syt. Nat. Edit. X. 1. p. 135. n. ı. Colym- bus (Ardicus) pedibus palmatis indivifi is, gute ture nigro- purpurafeente. | Müller, zoolog. dan. prodr. p. 19. n. 154. Co- Iymbus (Arcticus) pedibus palmatis tetradadty- lis, capite cano, collo fubtus atro- violaceo, . falcia alba interrupta: JFonfton 850 Aves Anferes. . Colymbus. . SJonfton, av. p. 226. Hirundo exotica aquatica. Hermann, ‚tab. aflınit. animal. p- 147. Cora bus ardticus. Donndorff, Handb. der Thiergefch. P- 279. 0.4 die Polar "Ente, 17. STELLATUuS. Der gefprenkelte De (+) > Pennant, ard. Zoolog. II. p- 481. n. 358. der‘ ge/prenkelte Taucher. Halie, Vögel, p. 582. n. 726. die größte gef: che te Täucherente. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IL. p. 779. n. 2. der ge/prenkelte Taucher. Klein, av. p. 141. n. I. Mergus maximus. Klein, Vorbereit. p. 260. n. ı. größte Halbente. Klein , verbefl. Vögelhift. p. 149. n. ı. erfie Halb ente. | Klein, fiemm. av. Tab. su. fig.2. a b Gesner, Vögelb. p. go. Arthyia ? | Pontoppidan, Naturg. v. Dännemark, P.169. 0. 2, Havgajft, Sochane. Briffon, ornith. IL. p. 389. n. 2. Petit Plongeon. Latham ‚ Syft. orithol. IT. p. 800. n. 3. Colym- bus (Stellatus) cinereo-fufcus, lineolis albidis varius, fubtus albus, capite et collo fuperiori- ' bus cinereis, pennis ad latera cinereo- albo fimbricatis. | - Nau: Naturf. XXV. p. 9. n. 2. Spießgans. Otto: neue Mannichfalt. IV. p. 450. n. 2. Zul fcholwer. | Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I, p. 80. n. 2 die-hinkende Halbente. Plotus ne: Miller, zoolog. dan. prodr. p. 20. n. 159. Co» lymbus (Stellatus) corpore fupra nigrican- Ä te, _ (4) Flügelweite 3 Fußs 9 Zoll, Gewicht 22 Pfund. Penm, Aves Anfıres.. | Colymbıs. " ppe te, ee ellatis als un fubtus albo. a Mochring, av. gen. p- FR n. 76. Copphur 5. Grac I ALIS. B. Mailer, 0% Müller, Naturfyfi. Il. p. 340. n. 5. Ei ißtaucher. ne, ardt. Zoolog. 1. p. 480. n. 356. der Eistaucher. . Klein, av. p. 141. on. ı. (Mit dem: en ver- ‚wechfelt.) - | ‘ Briffon, ornitholog. It. Pı 392. n. 6. grand Plon- | ‚geon tachete. Latham, Syt. ornitkolog. I. nen 2. Co- Jymbus (Glacialis) capite ellberne nigro- vio- laceo, fafcia gulae cervicisque alba interrupta. Phipps Reif. n. d. Nordpol, p. 98 der ‚große mordifche Taucher. ‚Miller „ zool. dan. prodr. p. 19. n, 155. Cehyinbns (Glacialis) pedibus palmatis tetradadtylis, ca- Pite colloque nigro- violaceo, falcia gulae cer- vicisque alba interrupta. Fabric. fu. groenl. p. 97. n. 62. Colyınbus (Gla- | cialis) pedibus palmatis, capite eolloque Nie .'gro- - virefeentibus, falcia gulae cervicisque in- ‚terrupta ex albo ni groyque lineata. | . Charleton, onomalft. zoic. p. Ei n. II. Mergus Ar dicus feu Farrenfis. ' Fonfton, av. p. 225; Mergus maximus Farrenfis. Hermann, Ei affinit. animal. p- 197. ee Glucalr, | | ' Donndorff, Handb, der ‚Thiergefch P- 279. 1.5. der Eistaucher. | ß. Briffon, ‘($) Flügelweire 4 Fuls 8 Zoll, Penn. ‚Il. Band 1. Th. Kkk 882 Aves Anfıres. Colymbus, R. Briffon, ornitholog. II. P. 391. n. 5. Plongeon tachete. (9 | | 6 Imme Rr. Der Imber. | Müller , Naturfyft. I. p. 340. n. 6. Adventsvogrt, Borowj/ky, Tierreich, IH. p. 60. n. Eu der A ı „ventsvogel, Immer. _ Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 780. n.2. ‚der Imber. .p. 781. Immer, dumerlguchers großer Seeflunder, . Gatterer, vom Nutzen u. Schaden A T hiere,, II. p. 162. n. 149. der Imber. | Pennant , ard. Zool. Il. p. 480. n. 357. der Im- BEER N .8 Adventsvogel. „Klein „av. p..130. n. 12. Anfer, Embergoofe didtus. Klein, Vorbereit. p. 241. n. 12. Embergans. | ER ie Vögelhifl. p. 137. n. 33. Embergans, Klein, -av. P. 150. n. 6. Colyımbus maximes ? ‘ Klin, a p» 277. 1.6. Buntjügel? Klein , verb. Vögelhift. p. 161..n. 5. Bunzflügel? Briffon, ornith. I. P- 389. n. 1. grand Plongeon, Baifch, Tbiere, Ip. 371. der Immer. Zatham, Syft. oruithölog. II. p. goo. n. 2..Co- . „lyınbus (Immer) corpore fupra nigricante al» ‘bo undulato, fubtus toto albo. ‚Pontoppidan, ‚Norwegen, HI. p. 152. Imber, Ti brim, Ember. Martini, Naturlexicon; I. p. 399. Adventsvogel Tab. 20. Sander , Gröfse u. Schönheit in der Nat. I. p- 26 der Immer. | ‚Schriften der dronth. Gefellfeh, I. p. 210. Immer, Imber. Tab. 3. fig. ı1..2. (Kopf und Fufs.) Müller, (6) Nach Briffon. eine eigne GAAR- Länge 2 ıfız Fufs. Flüs gelweite 33/4 Fußs “ | Avcs Anferes. 2 Colymbas. | 883 ‚© Müller, zool. dan. prodr. p. 19. n.156, Colym- BE bus- (Immer ) pedibus palmatis. tetradadtylis. corpore {upra nigricante albo undulato, fubtus > toto albo. Fonfon, av. pP. 135. dolycbi marimus. Hirmann, a afhnit. animal, p. 148. Colymbus Immer. | ex* Mit vierzehigen gelappten Füßen. | Steißfüße. 7 Crıstarus. Der Haubentaucher. (7) Müller, Naturf. U. p. 341. n. 7. enuchar | Lefke, Naturgefch. p. 290. n. 24 der ‚ Haubentau- cher , Schlaghan. I Borowsky, "Thierreich, IT. p- -. n.I. ee a hörnte Seehahn, Haubentaucher , Seeteufel, Lorch. Tab. 4. Bechflein, Naturgefch. I. p. 403. n.3. der große Hoaubeniaucher. N Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IT. D. ‚783. 0.1. der große Haubentaucher. p.790. der große . gehaubte Taucher, der große. Bibehinsicher. Steißfuß, große Arfchfuß, große Haubenfleiß= fuß, Schlaghan, Greue, Merch, aan cher, Meerrachen, Zorch., Kkkan...,c Halle, ° (7), Gewicht 22/2 Pfund. Penn. Länge, nach Brifon, 13 Zoll. Flügelweite 21/6 Fufs 9 Linien. Wer die von mir ange führten Stellen aus Klein, Halle, Brifn und Latham ver- gleicht, der wird finden, was für eine grofse Unbeitimmt- heit und Verwechslung der Synonymen bey diefer Gattung ftaer finder, Es ift fat unmöglich, fie aus einander zu fin- den, und überall richtig zu ordnen, da die Befchreibungen zum Theil fo fchwankend und zweydenig find Latbam zechner auch den Co/ymbus Urinatır Eiun. als Spielart, oder - vielmehr als einen einjährigen jungen Vogel hieher, 884 Avis dhfören, ' Colymbus. Halle, Vögel, p. dor. n. 753. der große Tate cher mit braungelbem Kiwizfchopfe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, I. p. 162. n. 150. der Haubentaucher. Pennant, ardı. 'Zoolog. II. p. se A. der große: Haubenftei&fuß. Onomat. hiflor, natur. IN p. 197.. der große ge haubie Taucher. | [Klein, av. p. 149. n.ı. Colymbus albus maior criftatus. Klein, Vorbereit. p. 274. n. 1. bekappter und ge- ihörnter Taucher. Klein, verb. Vögelhifl. p. 159. n. 1. bekappter und gehör nier Taucher.) | Mit Colymbus Auritus und Den ver- weechfelt. Ei Briffen, ornith. IL. p. 230, n. 4. Grebe cornue, ‚Bat/ch, "Ühiere, I. p. 370. der Haubentauchrr. . Latham, Syf. ornitholog. IL. p. 780. n. r. Po- diceps (Criflatus) fufcus fubtus albus, capite rufo tumido, collari nigre, ki fecun- dariisalbis. (Adulta avis.) Befeke, Vögel Kurl. p. 54. n. 102. der Hau. kestauchir. Fifcher, Zuf. z. Naturgefch. v. Livl. p. 45. n. 494. \ gezopfter Taucher. Pinnant „ Reife d. Schottl. I. p. 18. groß) tappich- te Sr ehähns, (Gnauts.) ‚Lepechin, Tageb. d. rufl. Reif. IN. p. 14. Tau- cher mit dem Schopf. Pontoppidan , Naturgefch. von Dännem. p. 169. n.2. Topped Havjkiärn, halskraved Dykker, Olaffen, Isl. II. p. 203. R. Sef. Oend. Scopoli, Beinerk. a. d. Naturgefch. 1. p. 85. n. 99. der bekappts und gehörnte Taucher. ‚Aves Anferes. Colyınbus. a Frifch, Vögel, Tab, 183. der BAMIE: Sechahn, oder Norike, Schneider, zool, Abh. p. 145. gehaubte Taucher, Work, Lorch, Works. Schriften der berlin. Gefellfchaft natur. Fr. VIL . © PR.460.1.'36. Haubentaucher. | Stralfund. Magazin , I. p. 167. die gehaubte Touch. vente? Linnd, Syft. Nat. Edit. VL. p. 23. n. 2. Colym- - bus cornutus. Linn, Syft. Nat. Ed. X. 1. p. en n. 2. Clyms _ bus (Criftatus) pedibus lobato- li, capite ru= fo, collari. nigro,, remigibus fecundariis albis. Müller, zool. dan. prodr. p..19. n. 157. Colynı- bus (Criftatus ), pedibus lobatis, capite rufo, ‚ eollari nigro, remigibus fecundariis albis. Brünniche,, ornith. bor. P. 41. 0. 135. Colymbus Criflatus. | Schwenkfeld, aviar. 'Silef, p „298. Mergus. maior;. | Teucher , großer Kobal.n Teucher , Strauß- 6-Teu. cher, Merch. Charleton, onomall. zoic. P-95.n. 5- Mergus CiL« rhatus feu ceriftatus, - Nieremb. hift. exot. L. 10. c. 35. Lepus aqueus? Fonjton , av. p. 224. Acitli, [eu aquatilis lepus? ‚Jonfton, av. p. 135. Colymbus maior alter. | Hermann, tab. affinit. animal. p. 152. Colymbus Criftatus. | Donndorf, Handb. der Thiergefch, Pp- 280. n. 6. der Haubentaucher. u ‚B. Halle, Vögel, p. 604. n. 758. der Meerhaaft, Acitl. Brifon, ornith. p. 369. n. 2. Grebe hupee.($) Kkkz3 % Klin, (8) Länge, Lich Brifen, 1 7fıa Fuß 6 Lin. eh 2ıf2 F. 6 Lin. — eigne Gattung. Ich wiederhole hiem,die vorige ‚Anmerkung, 886 Ave Anferes. Colymbus. Klein, av. p. 151. n..3. Gargoas? | Klein, Vorbereit. p. 278. n.3. Gargoas? Klrin, verb. Vögelhilt. p« 161. n. 7. Gargoas? Latham, Sylt. ornithol. I. p. 780. n. 1. Po. diceps fubtus albus, gutture fafciculo plumofo utrinque longiore, remigibus fecundariis albis. - ( Avis biennis ?) ey. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. Il. p. 789. Haus bentaucher mit [ehwärzlichem Halskragen. ©. Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. II, p. 789. Hau. ‚bentaucher mit gelber Kehle und [ihwärzlichen Flügeln. 18. SUSCRISTATUS, Er rgraniänge Hauben- taucher.(9) Bechftein, Naturgefch. 1. p. 404. n. 2. der graukeh« lige Haubentaucher. A Bechffein, Naturgefch. Deutfchl. I. p. 790. n. 2. der groukshlige Houbentaucher. "Tab. 25. Befeke, Vögel Kurl. p. 4. n. 104. Colymbus fub» eriflatus; der kurzfchopjige ' Taucher. , 5. Avurıtus Der Obreninuchen. Miller , Naturfyft. IL. p. 341. n. 8. Ohrentaucher. Borow/ky, Thierreich , IH. p. 61. n. 6. der Oh- ventaucher. . Bechfkein, Ne eich I. p. 404. 0. 5. der Ohren= taucher. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. IL p. 796. n. 5. der Obstnstanchers; Hall, (9) Nifter auf fichenden fchilfigen Waffern, macht fich von. dem über dem Wafer hervorftehenden Schilfe, durch nie- derbeugen und flechten und auftragen einen Damin, an wele chem er fein aus Schilf geflochtenes Neft befeftigt, und lege $ bis 6 Eyer. Brütet auch in Kurland. Aves Anferes. R Oslyh AR 887 Halte, Vögel, P- 602. ii. 755. der. edrählals: “ Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere,. HM. p. 163. n. 151. der Meerdrehhals.. Onomat. hift. nat. HL p. 196. der gröhrte Taucher. Pennant , ard. Zoolog. N. p. ang B. der Ef Steißfuß. Klein, av. p. 150.2. 4. Calyrabıs minor. (Mit Colymbus Obfiurus u. C: Minor verwechfelt.) Klein, Vorber. p. 276. n. 4. Dachentleim, Schwar2= ... täucnerlein, Käferente. Klein, verbeff, se 2 160. n. 4 Schwarz Täucherlein. Gesmer, Vögelb. p. 104. eim ander Gefehlecht Diü- chelein, oder Duchentlein. { . Briffon, ornith. 1. p. 372. n. 6. Grebe a oreilles. Batfch, 'Thiere, I. p. 370. der Ohrentastcher. . Lotham, Syf. Oknih, II. p. 781. a. 3. Colymbus (Auritus) fufco.-nigricans, fubtus albus, ee .nigro, auribus criflato- ferrugineis. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 87. der geöhrte | Taucher. Befeke , Vögel N p. 54. n. . 103. der Ohren. taucher. Lepechin, Tagebuch der ruff. Reik, I, p. 14. geöhrte Taucher. ‚Pallas, nord. Binde IV. .P. 10, ‚der geöhrte: 7a Koneher...\ \ Neue fchwed. Abhandl. IL p. 104 Colyanbus Auritus. 00 Linne, auserl. Abhandl. IL. p. 293. n. ® die groß- öhrige Taucherente. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch, I, K 86..n. 100, der geöhrte Taucher. . Linne, Syfi. Natur. Edit, VL.p. 23:.n.3. age ‚zorola. | Kkk 4 Liund, KR 888 Aves Anfıres. Colymbus. Linnd, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 135. n. 3. Colym- bus (Auritus) pedibus Jobatis, capite nigro, auribus criltato- ferrugineis. Müller, zool. dan. prodr. p. 20. n. 158. Colyın- bus ( Auritus). pedibus lobatis, capite nigro, auribus criflato - ferrugineis. # Schwenkfeld, av. Silef. p. 299. Mergulus; ein klein Schwarz ee Duch- Endtlin, Käfer- Endtle. Charlston, onomafl. zoic. p. 6. n. 7. 2 Colym- bus Minor. Fonfton, av. p. 135. Colymbus minor. Donzdorff, Handb. d. Thiergefch. p. 280. n. 7. der geöhrte Taucher. | ß. Der kleine Ohrentaucher. ('°) Gesner ,„ Vögelb. p. 103. Merguluys? Briffon, ornitholog. Il. p. 371. n. 5. ern Grebe _ cornue.. . Latham, Syn. In. I. P. 286. n. 4. Var. A. Latham, Sy. ornitholog. NP. 2 maß Scopoli Bemerk. a. d. Natı urgefch. I. p. 87. n. 101. der Sihwärzlichte Taucher 2 | ' 19. CoR-« (19) Auch hier finder fich, fo wie bey der ganzen Gattung, eine grolse Verwechfelung der Synonymen, und ganz ver- fchiedene Eintheilung derfelben bey den Ornithologen. La- tbam nimmt Briffons Colymbus cornstns minor als Spielart von | Colymbus Cornutns (p. 591. n. 19.) an, und zieht Briffons Ca- Iymbus eriffatus minor (Ornich. II. p :69. n. 3) den Brifon felbft fehr ungewifs beftimmt, und deffen ich in unferin Sye’ fteın gar nicht gedacht finde, als Varietär von unfern Co Iymbus Auritus hieher. Briffen fieht feinen Colymbus cornutus minor als eine eigne Gattung an, und rechner auch Zdw. Eurs ed or horneil Dobchick Tab. 49. (Col. cornatus Linn. p. 591. n. 19.) fo wie Fernand. und Raj. Yacapitzahoac, den Lathbam zum Colymbus minor (Linn, PB 591, n, 20.) zählt, mit dahin. 19. Cornurvs. Der gehörnte Taucher. . Pennant, ard. Zool. I. p. 462. n. 334 der ge- hörnte Steißfuß. Latham, Sylt. Sralthol, II; 2 732. n. 5 in bus (Cornutus) eriftatus, collo fubtus pedtore- que fulvis, capite nigro tumido, per oculos fafcia cirrhata flava. Seligmann, Vögel, V. "Tab, Ei das gehörnte Wajferhuhn. ß. Col. Criflatus, collo fubtus caftaneo, capite col- 5 loque fupremo nigro.virefcentibus, fafciculo pone oculos aurantio.rufefcente. * 'Latham, Syn. II. 1. p. 228. n.6.Var. A. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 78. n. 5. ß. Büffon , oif, VIU. p. 237. le petit Grebe cornu. ’Büfon, pl. enl. 404. f. 2. Grebe d’ Efelavonie. = Raj, Syn. p. 190. 14. Colymbus five Podiceps minor. F 26. Mı nor. Der kleine Teiche * ) Bechflein, Naturgefch. I. P- 495. 0.7. 7 kleine Taucher. Bechflein,, Naturgefch. Deutfchl, I. p. ki, NG...“ der kleine Taucher. p- 803. Duckchen, [chwärz- licher Taucher, gemeines T. aucherchen, Tauch- entchen, Käferentchen. Klein, av. p. 150. n. 4. Colymbus minor. (Mit. | Colymbus Auritus verwechfelt.) Gesner, Vögelb. p. 90. Urinatrix. p. 91. Low. mam, Doucker, Ducher. | | Kkkz Briffon, (1) Die Trivialbenennung, Colymbus Minor , ift p. 585. fchon "einmal da gewefen. Um beyde zu unterfcheiden, ‚könnte man jenen Colymbus Ringnis , oder diefen mit t Beiflon Colym- bus on nennen. Aves Anfı res Colymbus. 289 | \ ‚890 Aves Anferes. Colymbss. Briffon, ornitholog. II. p. 374. n.9. Grebede ru viere ou Caltagncux. E Latham, Syft. ornith, II. p. 784. n. 9. Colymbus v (Minor) fulvo-fufeus, corpore fubtus macula remigum uropygioque infimo albo.argenteis, collo fubtus grifeo- fulvo. N ' Neue fchwed. Abh. III. p. 105. Linne, Sy. Nat. Edit. XIL p. 223. n. 8. Y. Raj, Syn. p. 177. Tacopitzahoac ? ‘ Fonfton, av. p. 135. Colymbus minor Bellonii. Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 208. n. 8. der kleine Taucher. £. Gesmer, Vögelb, P- 105. ECaffnbnenx? Latham, Syn.1It. 1. p. 290. n. 10. Var. A. Latham, Syf. ornitholog. II. p. 784. n. 9. ß. a1. ParoTıs. Der fchwarz und weiße Taucher.(?) Zatham, Syf. ornithol. I. p. 733. 0.6. ß. Po- diceps capite laevi nigro, gulae, aurium et fub- ocularibus regionibus albidis nigro lineatis. 32. Lupovıcıanus. Der louifianifche Taucher. Pennant, art. Zool. I. P- 463. n.336. der loui- flanifihe Sieißfuß. Lathan: , Syft. ornith. I. p. 785. n. 13. Colymbus (Ludovicianus) fufcus, lateribus colli et corpo- ris ferrugineis, corpore fubtus albo, maculis transverfis nigricantibus. 23. Tu % mEnsıs. Der Taucher von der Infel . Thomae. in Naturf. II. p. 107.0. 13. der 5. Thomas- taucher. Briffon, ornithol. II. p. 3741 n. 8. Grebe de !’ isle ‘de S. Thomas. _ \ | ' Latham, (2) Nach Latbam eine Varietät vor Colymbus Rabricollis n, 24. Fa Avss Anjeres Colymbus. 897 Latham, Syft. ornitholog. II. p. 784. n. ır. Co- Jymbus (Thomenfis) fuleus, fubtus albus ma- eulis grifeis, remigibus pallide rufis; macula pedtoris sa | ‚24. RUBRICOLLIS Der votkhölfige Tarhak e -Bechftein, Naturgefch, Deurfchl. I. pP 795. der rothhälfi ge Taucher. Pennant, ardt. Zool. Il. p. 464.C. der Rothhals. Laihem, Syfi. ornitholog. I. p. 783. n. 6. Co» Iymbus (Rubricollis) fuberiflatus fufcus, gula, . genis, regione aurium cinerafcentibus, collo * fubtus pedtoreque ferrugineo -rubris, abdomine remigibusque fecundariıs albis. Lathem, Syn. Suppl. p. 260. tab, zıg. Red- neck- ed Grebe. | Linne, fn. Suec. I. p. 54. n. 152. (Alta ) ‘ Brünniche, ornith. bor. p. 42. n. 138. Colymbus L Auritus. | | 25. Oascurüun, Der dumkelbraune Taucher. Bechflein, Naturgefch. Deutichl. IL p. 794. n. der dunkelbraume Taucher. Pennant, ardt. Zool. I. pP Ir n, 337. der dum- “kelbraune Steißfuß. ‚Briffon, ornith. II. p. 373. n. 7. petite Grabe. Latham, Sylt. ornith. 1I. p. 782. ». 4. Colymbus (Obfeurus) fufco- nigricans, fubtus albus, ma- eula utrinque inter roflrum. et oculum , mar- ride alarum remigibusque intermedib can- idis Seligmann, Vögel, IV. win 97. der Jehwarz nun | weiße Taucher. | 26. CAYENs (5) Nach Bechflein das Männchen von Colymbus Obfenus n. 25. 893 Aves Anferes. Col ymbus, 26. CAyYEnNEnNsISs. Der Bali Taucher. Latham , Syf. ornithol. II. p. 781. n. 2. Colym«. bus (Cayanus) fulco- re, fubtus albus, colle fubtus rufo. ; 9. URINATOR, Der Erztaucher. (4) Müller, Naturfyflem, II. p. 342. n. 9. der Era taucher. Borowjky, Thierreich, IL. p. 61. n. 7. der Erz. taucher. Blumenbach, Handb, d. Nafurgelch. p. 220. n.'3. Colymbus (Urinator ) capite laevi, palpebra inferiore lutea, macula alarum alba. . Bechftein, Naturgefch. I. p. 405. n. 6. der Erz. Zaucher. Bechftein, Nätorgefeh. Deutfchl, II. p. 792. n. 3. der Erztaucher. | Halle, Vögel. p. 602. n. 754. der große Taucher ohne herabhängenden Schepf. Klein, av. p. 150. n. 3. Colymbus maior. Klein, Vorber. p. 276. n.3. fthlichtköpfiger grof- fer Taucher. | Klein, verbeflerte Vägelhift. p. 160. n. 2. frslicht- . köpfiger großer Taucher. Briffon ornithol. Il. p. 368. n. 1. Grebe. Bat/ch, Thiere, II. p. 371. der Erztaucher, Latham, Syft. ornithol. II. p. 781. n. ı. ß. Po- diceps fufeus, fubtus albus, capite eu ma- ' eula alarum alba. - Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 97. n. 102 Colymbus vulgaris; das Tec RER gemeint Täucherlein. Charleton, onomaft. zoic. p. 96. n. L. . Colym- bus maior. | Möhring, (4) Soll, nach Zatkam; ein einjähriger‘ junger Vogel von Co Iymbus Criftatns feyn. Ave Anferes. -. Colymbus, 893 u Mochring , av..gen. p. 69. n. 77. Colymbos. .Jonfton, av. P. 134. Colymbus maior 27. Casrıus. Der cafpifche Täuncher. Q). | Latham, SyR. oruithol. II. P- 784. n.’ 7. Podi- ceps (Calpicus) capite laevi, corpore 8 eX fulco nigricante, infra ex argenteo albo, ro- . ftro plumbeo, gula genisque Ba tedtricibus alarum fufcis. ı0. Dominicus, Der domingifähe Taucher. : Miller, Natur{yf. II. p . 343.0, 10, domingifcher. . Brifon, ornitholog. . p- 376. n. I. Grebe de riviere de $. Domingue, Latham, Syf. ornitholog. I. p. sl, n. 10, Po ‚diceps (Dominicus) capite laevi, corpore {ub- tus confertim maculato, 28. Hesrıdıcus. Der hebeiaifeh Taucher. 'Latham, Syft. ornitholog. Il. p. 785. n. ı1. Podi» „eeps (Hebridieus) nigricans, gula nigra, il« ‚gulo ferrugineo , abdomine einereo argenteo vario. 11. Popice vs. Der Buntfehnäbige T: kan, (9) - Müller, Naturf. II. P- 343. n. ı1. der Arfchfuß. Halle, Vögel, p. 603. n. 756. der kleine braune Täucher , mit ee Naftufaper. Pennant, (5) Giröfse einer EN Soll, nach Latham, zu Cohmine Rubricollis gehören. Ä } “ (6) Alle Taucher und Tauchenten ( Podicipes) Kanhad auf der glatten Spiegelfläche des Waffers mit Hülfe der ausgefpann- ten Flügel niche nur gehen, fondern auch fehr fchnell lau- fen, wobey fie fich in perpendiculairer Richtung erhalten, Sie verrichten auch den Goitus auf dem Wafler perpendicu- Jair fehend, denn das Männchen kann bey der Begartung , ) das „ | 894 Aves Anferes. - Colymbus. Pennant , ard. Zool. II. pP. 462. n. 335. der Bunt. [ehnabel, Tab. 22. unt. Fig. Klein, av. p. 150. n. 5. Colymbus fufcus. Ä Klein, Vorbereit. p. 276. n. 5. braun Täucherlein mit einem bunten Schnabel. Klein, verbefferte Vögelhifl. p. 160. n. 4. braum Täucherlein. Brifjon, ornith. II. p. 375. n. 10. Grebe de rivie- re de la Caroline. Latham, Syft. ornithol. ‚I. p. 785. n. 12. Podie .ceps srolnenti is) corpore fufco, roftro falı [cia fefquialtera , gula nigra. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 92. braun Tau cherlein. ' | Linne, Sylt. Natur. Edit. X. I. p. 136. n. 4. Co- Iymbus (Podiceps) pedibus lobatis, corpore ie roftro fafcia fefquialtera. A. Veränderungen gegen die XII. Edition, und Ver mehrung der Gattungen dirfes Gefchlechts. Edit. XI. dh AN, p. 223. n. 8. Y. Colymb. p. 591. n. 20. Colynıbus Flaviatilis. Minor, Das Gefchlecht ift mit fiebzehn Gattungen vermehrt. Bey der ıften Gattung find fechs, bey der sten zwey, bey der ten. vier Varietäten aus einander gefetzt. B. Un« das Weibchen nicht befteigen, fich auch nicht ohne Füße darauf erhalten. Dafs Linn® den Namen Porliceps für einen Gattungsnamen feiner Spee, II. gebraucht har, ift wahl niche recht, weil diefs eine Eigenfchaft aller Golymben und vieler Enten (Tauchenten, Podicipes) ift; und zu einem Irrthum ver® leiren kann, als ob diefe Eigenfchaft nur diefer einzigen Gattung zukäme. Uebrigens ift die Colymbologie überhaupt noch mit fehr vielen Schwierigkeiten verbunden, S. Befeke Vögel Kurl, p. 55» URL 0% 57 x Avcs' Anfıres. N Turds | 893 B. Unbefimmtere Thiere, 1. Colymbus (Pyrenaicus) pedibus tridadtylis lobatis, gutture caflaneo, macula roftri nivca „ alis RT mis. | Thinberg , neue Ichwed: ‚Abh. m p. 105. "2. Colymbus (Longiroflris) pedibus lobatis, tetrada- x äylis, gula alba, maxilla eriplici fafcia fufca, roftro compreflo, longifimo. Thrunberg, ı neue [chwed. Abh. Ill. p. 105. 5. Der unbreunneh. Taucher, Colymbus (Ignotus) corpore fupra einereo,. fub- tus albo, lateribus colli cinerei ‚mac albis an. ulatis. Bechflein, Naturgefeh: Deutfehl. N. p. 782.n.4 Ein dem Colymbus: Troile ähnlicher Vogel. Sander, Naturf. XII. p. 192. r | 5. Colyınbus (Borealis) corpore fupra nigrieante, ‚ma- .enlis flellatis albis innumeris, fubtus Ah collo. antice rufo vix maculato. | 3 ‚Lathom, Spfl. ornithol. HI. p. 8or. n. 6. Brinniche, ornith. bor. p. 39. n. 131. Hav-Grjfe. 76. GESCH! FCHT, Larus, Die Meve. (Möwe. N) Miller , Naturfyfl. II, p- 344. Gen. LXXVL Life, Narurgefch, p- 284. Gen. LXIX. Bora /fRy, 0) Die Larolegie ift noch mit fehr vielen Schwierigkeiten ver- bunden. Es giebt ficherlich noch viele Ungewifsheiten und Lücken; die Urfache von beyden liege in der grofsen Schwie- rigkeit ihrer habhaft zu werden, da nur felten ein Jäger auf die Höhe des Meers kommt, wo fie fich aufzuhalten ae: und wenn fie auch auf das angrenzende Land, bey Rürmifchem Wetter, längft den Flüfen ziehen, fo find fie fcheu “ 896 Aves Anferes. Larus. ‚Borowsky, Thierreich, III..p. 44. Gen. LXI. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 220. Gen... LXX. as Bechflein‘, Naturgefch. I. p. 406. Gen. XXXIIL Bechflein, Naturgefchichte Deutichl. I. p. 803. Gen. XXI. Holle, Vögel, p. 568. it. p. 596 fqq. Pennant, ard. Zoolog. Il.. p. 488. Oedmann: neue fchwed. Abhandl. IV. p. 89. Neuer Schaupl. der Natur, V. p. 645. Onomat. hift. nat. IV. p. 746. Klein, av. p. 136. Gen. II. | Brijfon, ornith. II. p. 401. Gen. CI. Stercorarius. p. 403. Gen. CH. Laros, | Batfch, Thiere, I. p. 367. Gen. XCT. Latham, Syft. ornith. IL. p. grr. Gen. XCIV. Horkann, tab. affnit. animal. p. 142 fqq. Donndorff, Handbuch der en p- 281. Gen. XXXVI. 1. Rıssa. Die isländhfche Meve. (2): Miller, Naturfylt. IL: p. 344. n. 1. die isländi- [che Mewe. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IL p. 804.1. 1. die isländifche Meve. | Onoımat. fchen. und fliegen auch fehr hoch. So wie es ohnftreitig noch. mehrere Gattungen giebt, fo haben auch wahrfchein- lich Alter und Gefchlecht (Sexus) durch ihre Verfchieden- heit unter den fchon angenommenen Verwirrung veranlafst. S, Befeke Vögel Kurl. p. 56. Ich will bey den folgenden Gattungen die Abweichungen der Ornithologen, u Aus« einanderferzung der Synonyınen, bemerken. (8) Nach Oedinann eine Varietät von Larzs Tridadtylns — La« tham nimmt den Larus Tridafylus Oedman. zur Hauptgat« tung, und den Lauras Tridadyins Linn. als Spielart da- von an. ri: Aves An eres Larus, 897 0 Onorhat, hit. nat: IV. pP. 756. die isländifche Möioe. Ah Pennant, ardt. Zool. I. P- 4990. 0. 373, die islän- - -difihe Meve. » PEN Sytt. orthBlog, u. P. 817. m. tr. Brig Peiduehyta) dorfo canefcente, rectricibus al» bis, digito poflico mutico. | Plipps , Reif. n. ds Nordpol, p.:98. islähd hfihe Mive. | Pennant, Reif. n. Schottl. I, p. zt. Kittivake, Olafjen, Reif. d. Isl» I: p. 190. n. 9. Skegla.- Ritur. Tab. 23. Larus Ryta. | Siemffen, meklenb. Vögel, p. 222. n n. 4. die drey- . zehige Mewe. | | Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p. 169. | n. 8. Lille Ein. Berlin. Samml. IX. p. ‘570, n. 1. die Sehtwedi ifche Mrve. Neue fchwed, Abh. IV.p. 14. n. 15. Laros Riff, Miller, zoolog. dan.: prodr. P.:20. n, 160, La. rus (Riffa) albus, dorfo cauo, redtricibus to» tis albis, pedibus tridadtylis. Febric. fo. groenl. P..08. Larus (Tridadtylus) als "bus dorfo cano, extremitatibus an Di- RER SEK pedibus tridactylis j) 2. Trınacrvıus Dir Wintermebe. 0%. ; Miller , Naturfyflem, 1 P- 34. n.2. die Win- termewe, | ir Baromfay, (9) Oelmann ordnet die Synonymen nach dem verfchiedenen Alter des Vogels folgendergeftalt : a) Der junge Tridayins itt das erfte Jahr fehr dunkel „ manchmal mehr oder weni» ger gefleckt. An jedem Ohre ‘zeigt fich ein Fleck. ‚Den Hintertheil des Halfes ümgiebt ein fchwarzer Ring und Halb "band, In diefem Alter finder man den Vogel unter folgen den Namen; 1) Brifens Gayia eineraa p. 185.2. — u Band lt, Th. rg A 1 Linni 898 Aves Anferes. Larus. Borowfky, Thierreich ‚ I. p. 47. n. 2. die Win- termöwe. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 221.n. 1. Larus (Tridadtylus) albicans, dörla canefcen- te, redirieum apicibus, excepto ee, ni- gris, pedibus tridactylis. Berhflein, Naturgefch. I. p. 407. n. 2. die Win- ter meve. h Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 905. die Wintermeve. p. 808. Tarrok, weiße Meve, Hafmewve, dreyfingerige Meve. Halle, Vögel, p. 570. n. 698. die graue Fifcher- möwt. Halie, Vögel, p. 598. n. 748. der Serfächer. Pennant ‚ard. Zool. 1. p. 495. D. der Tarrok. Onomat. hift. nat. IV. p. 754. die Wintermöwe. Klein, av. p. 137. n.3. Larus cinereus pifcator. Klein, Vorbereit. p. 253. n. 3. weiße Mewe, See- fihwalbe, Fi NE Klein, 3) Linn? Larus cinereus, Syft. N. n. 5. — 3) Olaffens Riffa iunior. Tab. 25. — 4) Pennants Tarrock, n. 251. — 5) Raji . Larus cinereus, Bellonii Tarrock, p. 128.n,4. — 6) Gun- neri Krina- krykje. AG. Nidrof. Tom. 3. — 7) Albin To. 2. Tab. 987. — 89) Linne Larus Tridaätylus, Syft. N. n.2. Fn. Suec. n. 157. = 2) Nach einiger Zeit verfchwinder das Halsband, aber die Flecken der Ohren erhalten fich noch. in diefes Zeitalter gehört: 1) Sibbalds Kirtivake. 2) Pen- nants Kittivake, n. 250. tab. 89. — 3) Briffons Gavia cine- tea minor, p. 178. Tab. 17. fig. 1. — 4) Lime Larus Ci« 1% nerarius, Syft. Nar. n. 4. — 5) Larus Dingla. Forsk. defcr. anim. p. 8. — c) Endlich verfchwinden die Ohrenflecke, und. in diefem:. dritten Stadio bekommen wir 1) Brännichs Larus Rifa, n. 140. — 2) Linne Larus Rifa, S.N.n. 1. — 3) Pontoppidan Larus Riffa. — 4) Ströms Krvckje, 1. 24t- 18," Cranz Grönl. I. 114. Tatrare. — 5) Martens Kurge- gef, Spitzb, p. 59. Tab. N. lit. A. — 6) Phipps or 2.2. O. Aves An feres. . Larus, | 899 ‚Klein, verb. Vögelhift. p. 144. n. 4. weiße. Meve. Kirin, av. p. 148. n. 9. Larus Kuatg Gef. Klin, Voıber. p. 272. n.9. Äuutze Gef. Klein, veıb. Vöeelh. p. 157.0. $. Kuugef. Kleın, av. p. 169.0. 4. Kautke-Gef. . Klein, Vorber. p. 311. Kautke.Gef. . Briffon, orthol. II. p. 410.n. 11. Mouette cen- dıee tachetee. f | cr Botjch, "Thiere, I. p. 382. die Wintermöwe. Letham, Syn. Supplem. p. 268. Tarrok. | Latham, Syfi. orüitholog. I. p. 817. n. ır. £. Larus ‘albicans, dorfo canefcente, redtricum | apicibus, exvepto extimo, n gs, pedibus tri« dadtylis. Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 340. n. 95, Wintermevs, größte bunte M:vr, Hafmeve, Fijcher ‚ Naturgelch. von Livi. p. 83. n. 93. weil. 2 je Mewe. | Leem, Nachr. von den Lappen in Finnmarken, pP. 148. Krokke? | Pontoppidan, Naturhiftorie von Norwegen, IL, p. 156. Ärykkie. Siemfjin, mekleub. Vögel, p- 223. Lars Trida« äylus Naturf. XII p. 142. n. 95. Wintermewe. "Neue fchwed. Abh IV. p. ııı. Larus Tridadtylus. | Liune, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 136. n. ı. Larus (Tridadtylus) albicans, dorfo canefcente, re elricibus excepto extimo uigris, pedibus lie dadiylis. | Miller, zoolog. dan. ind; p. 20. n. 161. ” -rus (Tridactylus) albicans, dorfo canefcente, rediricum apicibus excepto extimo nigtis, pes dibas tridactylis. | ra av. p- 129. Larus aJbus. u Lil 2 Donn. 956 Aves Anfıren Lara Donndorff, Handb. der hi arg P- 281. n. 1. die Wintermeve. ß. Latham, Syn. III. 2. p. 393. n. 18. Var. A. Latham, Sylt. ornithol. H. p. 818. n..ır. y. 1. al bus, dorfo canefcente, redricum apicibus exce» | pto extimo nigris, fafcia alarum obligua nigia. =) 13. Mınurus. Die kleine Miwe. (2°) | Latkam, Sylt. ornitholog, 1. p- 813. 0.5. DB (Minutus) niveus, eapite nigro, a leuco- phaeis, pedibus coceineis. Pallas, Reife, Ausz. III. Anh. p. 12. n. 36. Larus minutus. Neue fchwed. Abh. IV. p. 120, Er (Minvtus) niveus, alis Ieuopphaeis, pedibus coceineis, 13. Hrserwus. Die Ringelmevel) > Halle, Vögel, p. 572. n. 705. die Ringmöve. Halle, Vögel, p: 572. ı. 706. die Wintermöve, Klein , av. p. 138. n.9. karushybernw.,. Klein, Vorbereit. p. 254. n. 9. Ringelmewr. Klein, verb. Vögelhift. p. 145. n. 10. Ringehmeve. Briffon, ornith. II. p. 4ur. n. 12. Mouette d’ ‚hyver. Latkam, Syft. ornithol. IL. p. 816. n.9. ß. L. ci- nereus’ fübtus niveus, capite albo, maculis fuf- . „eis vario, collo fupra fufco, alis variis, rectri« cibus‘ alle, falcia nigra. Brünniche, ornithölog. bor. p. 44. n. 146. 147° Larus maculatus?. | Fonjlon,, av. P- 199. Guaca Guacu. : "14.Esurneus Die weiße Meve. ER Halle, Vögel, P- 597. n. 745. der Küppenvogel, | ‚Ratheher. P: BER ’ Es (10) Nach O« Amann zu Larns Atricila rg (1) Nach. Larban eine Varierät von Larns canns. Avcs Anfe: Larus, 901 Bar ‚Pennant, ard. Z.ool. I.p. 491. 0. 374. die sa = Meve. v Klein, av. P. 148. n. ‘6; Plautus Senator. SE u „Klein, Vorbereit.: p- 272. n. 6. RE RERRIRENG p 310. der Raedsherr. Klein, verbefl. Vögelhift. p. '156.n. 6. Rathsherr. Latham,, Syfl. ornitholog. 1. p- 816. n. 10. Larus .( Eburneus) corpore toto niveo, rofiro ‚pedi» : . ».busque plumbeis.- - Phipps , Reif. n. d. Nordpol, p. 08. Larus (Ebur- neus) niveus a ua, pedibus Pa cinereis. Zrampler , Wallffch£ p. 70. N = Hermann, tab..afl. anim. p. 146, Larus eburneus. "u Fabric. fa, groenl. p. 103. n. 67. Larus‘ (Candidus) totus niveus, xoflro pedibusgag nigi en c ANU S, Die graue Mive. RR y Müller Natuefyflem,. I. Pp- 34 n. 3 die kleine Bu, ‚graue Mewe... ee ‚Eeske, Naturgefch. p. Be DL die graue Mevr. Boroufy, Dhirsapieh, Al P> Er n. 3- die kleine „ graue Mewe.. | : Bechliain; Naturgefch, L. p 408: n 3: ‚die ‚gem. BERN Meve. ie - Bechftein, Naturgefch, Deutfchl. IL. Dr "808. n.3. ‚m .oodie, gemeine Wlleve. pP. 812. Fifchmeve, graue "Meve, kleine graue Möve, weißgraue Meve, x ‚Eifeher „ große Stehrähe, Seemevs.. Holle, Vögel, p. 570: n, 700. die kleine Graumöve. Eils N Bull: r (2) Flügelweite, nach Penmant „ 3 Fuß. Gewicht | 12 ıf2 Unze. Oedınann rechnet hieher: 1) Raj. Larus fufcus five hibernus, . "pP. 130. n. 14. — 2) Penmants Vintergull, n. 248. Tab B.— ” 3) Brifons Gavia Hyberna, ®. 12.,— 4) Brönsiches Larus Macularus n. 146. 902 Aves Anferes.. Larus, Hall, Vögel, p. s71.n. 701. die gelbweißße Möve. Gatierer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, Il. p. 173. n. 155. die kleine grane Möwe. Pennant, ardt. Zoolog. U. p. 491. n. 375. die gemtine Meve. | Onomat. hiflor. nat. IV. p. 748. Meve mit AR | Schwarzen Schnabel. Klein, av. p. 137. n. 5. Larus roftro nigro. „Klein, Vorbereit. p. 253. n. 5. Mewe mit einem Schwarzen Schnabel, Klein, verbefl. Vögel Ihifl. p. 145. n. 6. Schwarze [chnäblige M:ve. Klein, av. p. 137. n..4. Larus cinereus minor. Klin, Vorber. p. 253. n. 4. gemeine graue Meıe. Klein, verbefl. Vögelhift, p. 145. 0. 5. ‚gemeine graue Meve. Briffon, ornith. II. p. 408. n. $. Mouette cendree. Boatfeh, Thiere, I. p. 382. die graue Möwe. Lathäm, Syfß. ornitholog. Il. p. 815.'n. 9. Larus (Canus) albus, dorfo cano, remigibus primo« ribus extremitate nigeis, quarta et quinta ma- eula apicis nigra, extima extus nigra. Befeke, Vögel Kurlands, p. 55. n. 105. die kleis ne: graue . Mewe. Bork, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. Pe n. 06, Meind graue Mewe. Fifcher , Natürgefch. von Livland, p- 83. n. 95. graue- Mewe. Pennant ; R.d. Schottl. I. p. 285. graue Meven. Pallas, nord, Beytr. IV. p. ıo. die afchfar bene Fifchmeve. | Scopoli, Bemerk.a..d. Naturgefch. T. P. 89. n. 104. die weißgrane Meve. Tengmalm : neue fchwed. Abhandl. IV. p. 47. die Fi Yehmeve, Pontop- Auer Anferes, Lars. 90 3 Pontoppidan, Naturg. v. PANNE p- 39 n. 1. “on Gyaanakke. | Leem, Lappl. p. 148. * Lars canus., Siemffen, meklenb. ‚ Vögel, p- 221. n. 3 die gt= meine Mewe. ‚Naturf.. XII p. 243. n. 96. kleine grane ik. Zorn, Petinotheol. I. p. 437. die kleinere Meve. Linne, Syf. Natur. Edit. H. p. 54. Larus. vr ine ‚Syft. Nat. Ed. VI. 2 25. u. 2. Larus al. bus dorfo cano. LZinnd, Sylt. Natur: Edit. X. 1. p- 36. n.2. aan -- „0 (Canus) albus dorfo can. . Müller, zoolog. dan. .prodr. p. 20.'n. 162. La- „zus. (Canus) albus, dorfocann. Fonfton, av. p. 139. Larus cinereus alter. . Donndorff, Handb. d. ei za P» 281.n.2 e 9 ndie graue Meve. EB Bri ion, ornitholog. II. p. 410. n. 10. ande Mouette cendre. (3) Charleston, onomaft. z0ic. p- 94. 0. 3 Larus PauOR reus minor? 2 4. Gluenaran s.. De große afthgraue Ave.) re ‚Müller, Naturfyflem , II. P- 346. n. + die große afchgraue Mewe.. \, Bechfiein „ Naturgefch. Deutfchl, I. Pp- g2.n.4. ‚die ofchgraue Meve. p. 814. die ‚größte graue Mrve, kleine afchforbene Meve. | ee ‚hit. nat. IV. P- 749- die kleine re | bene Möwe. wir &i | Lil a a Chiwin, @3Yy Nach Brifon eine" eigene Gattung. Nach Latham gehört dies Synonym zu Larus ‚Argentatns, n. 13. wohin es auch Hol ‚Brünniche, ornich. ‚bor..p, 44. nm. 149. rechnet ' i (4) Nach Oedmann zu | arus Tridaftylus gehörig. ‚Nach La- thamıeine Varietät: von Larks ‚Ridibundns.n. 9. 904 Aves Anfıres. Larus, Gesner, Vögelb. p. 374 weiße Meermeben., _ ‚Brijfon , ornithol. HM, P- 409. 0.9. ER Monette cendree, Latham , Sy. on. Ib: p. sr2. n. 2. 58. I. albus, dorfo cano , macula pone aures fufca Bock, Naturgefch,‘von.Preuffen, IV. pP 342. n. 97. | die große afchgraue Mewe. ‚3 Pallas, Reif. Ausz. 1. p.'376. Larus cineratius. Naturf. XII. p. 143: n. 97: die aroßr Gr Mewe, "Neue fchwed, Abh.:IV. pı 17. n. 22, ‚jonflon, av. p. 129. ‚Latus einereus ee — Ye ‘Larus albus. maior.. "£. Briffon, ornith. IL p. "488. n. 7: petite Mouette grile. ) Y Forfköl, defer. en p» & n, 17: Larus rollkei rubro, apice nigro, macula nigra temporali. Et Vifa ad Dardanellas, vernalis Februario ad- volans, aeflate non permanens.) (“) “Neue fchwed. Abhandl. IV. p- 13. n. 13. 15. ERvturorus. Die rorhfüßige Mo. (”) Pennant ; ard. Zool. IT. p. 495. E dns Rothbein, Lathan;,' Sylt, ornithol. Il: p. gr2.m 2. y. La rus albidus, capite fufco, maculis albis, dor- fo cano, redtricibus decem intermediis fafcia nigra. | . 5. NAE- (3) Nach Brilon. eine eigene Bm. Brifien. ee hieher such Larus maculatus Masf, Dan, V. p. «4. tab, 45. und Klein av. p. 38. n. 12. .— Lathum nimmt Brifons Gavia grifea minor, und die eben genannten BEER als Variet, von Laras: crepidatus n. 20, an. (6) Nach Gedmann zu Larus Tridadtylns gehar; f. vorher war. 9. (7) Nach Batbow eine Varierhh von Lass Ridibundus, « Avos Anfirss. “hans, 908 gu Narvsus. ‚Die gefleckte. Meve.. a TEN 0 Müller, Naturlyfi U, P 346. n. 5. die pri Mewe. . A or Narfeh Deutfehl, 18 Pr 314. n. 5. die grfieckte Miu. "Hall, gi p.572.1.704. die, große Falkmöne mÖDE, weiße Möwe, "Seejchwalbe, bauer N ‚men, die ihr:nicht zukommen:) . : Kir Pennant , ard. Zoolog. In P. 489. 11. 370. die ge« © Rechte Mie | klin; av. P& 137.0. 6. Tail‘ grifeus maximus. | . Klein, Vorbereit, p 254 n. 6 Fangen große er Mine. Kin: | Klin, verbeflerte Vögelhi. E u. n. 7. grau a große Mive. „„.Brifon, oruitholog. Hl. P- je. a. E Goiland “”. Yarıe oß le Grilard: Rei Latham, ‚syft. ornithol. H. D 814. n. 6. Y L. ‚„ albus, dorfo cinereo, redtricibus apice, nigris, Sirmffen, meklenb. Vögel, Pp 223. Larus Naevius. Pallas, Reif. Ausz. I. p. 370. Lärus naevius. .„. Neue Ichwed. Abh. IV. p. mn. ww ß Brifen, Arilelı 1 p. Be: m. D ‚Mönetie cen- “ern d deee a [# . Lil gi Laisı | f Y. a .®. Länge, nach. Pe, en 2 Fußs;. si Eilgeiyehe e 4. F. 8: 2; ® ‚Gewicht 32 Unzen. Nach LZarkam eine Varietät von Earas re a Nach Oedmann zu Larns Tridaytas gehö- rig. — Latbam rechner hieher auch mit Briffon, den Hn- .. gelus Cormnbienfium Raj. av. pP. 130. A. 13. (Ginel. Syft. Linn, & OPps 562 10.'.3, ‚Prec.: Glacializ.) Beil Sun hier, alles 1 ‚unter ae. ee '@ Dies FOREN aus „Briffon ie im: BER p- 595 bey 2 ‚Spec.. 2 arlehon einmal masäht, wohin es auch Larbanı und Ä ; ae: SET IN BG | 906 Aves Anfıres. Lärus.- Y Pallas nord. Beyträge, IV. p. 10. ae deflechte Möve. 6, Marınus, Die Mantehnevr, FB Ä ‚Miller, Naturf. II. p. 346. n. 6. die Seemewe. Borowjky, Thierreich, UL p. 48. u. 4 . die See MEWE. Bechflein, Naturgefch. I. p. 408. n. 4. die Man- telmeve. Bechftein, Naturgefch. Deurfchl. IT. p 815. die | ‚Mantelmeve. p. 817. Seemwve, Pijchmevr, größ- te bunte Meve. | Halle, Vögel, _p. 568. n. 696. die groß: Seemöve.. Gatiterer, vom Nutzen u. Schaden der Tiere, U. p. 174. .n. 156. die Seemöwe. Pennant, ardt. Zoolog. 1. P- 488. n. 368. die Sets meve, Mantelmeve. Onomat. hift. nat. IV. p. 752. die große Sermnöhoe. Klein, av. p. 136. n. ı. Larus maximus ex albo ... etnigro vel fubcaeruleo varius. ‚Klein, Vorber. p. 252. n. 1. größte bunte Meıwe. Klein, verb. Vögelhifl. p. 144. n. r. größefte bemte ' Meve. - Brijfon, ornith. IL. p.’403. n. r. Goiland noir. Batfch, 'Thiere, I..p. 381. die Sermöwe. Latham, Syft. ornitholog.. U..p- 813. n. 6. Larus (Marinus) albus, dorfo cano. Befeke, Vögel Kurl. p. 56. n. 106. die Seemewe. Pennant , Reife d. Schottl. I. p. 285. Seemeven. Pontoppidan., Naturgefch. von Dännem. b;P ‚169. n. 2. Svartbag, Blaamaage. | Leem, Oedınann "zählen, Das Synonym aus Bränniche rechnet Oecd- mann zu Larus canns. S. neue fchwed. Abh. IV. p. 109. 1:2. ‘ (10) Flügelweise nach Pennant s Fuls 9 Zelle Gewicht zuwei« len 5 Pfund: — Lathbam rechner auch den Zarns Arzentatns, und- Laras Naevins, als Spielarten hicher, . | Avss Anfıres. \ Larus. 907 Leem, Nachricht von den Lapp. p. 147. Sortbag?" Kinn, meklenb. Vögel, p: 220: 0. 1 die Mc#- telmewe. | Schriften der berlin. Gefellfch, naturf, Fr VII p- 461. n. 39. die Seemeve. | Neue fchwed. Abhandl. IV. p. 100.n3. Lars ma. rinus. Ä Linne, Sy. Nat. Edit. v1. P- 24. 0.2. Larus ale bus dorfo atıo. | Linne, Syft., Nat: Edit. x. T. P. 136.0. 3. Larus (Marinus) albus dorfo nigro. Müller, zoolog. dan. prodr. P-'20. n. 163. Larus (Marinus) albus dorfo nigro. u. Rabric. fu. groenl. p. 102. n. 66. Larus (Marinus). " Mochring , av. gen. p. 66. u. 70. Gavia. Donndorff, Handb. der Thiergefch, p- 282. n. 2 die Seemeve. 16. Ichturaerus. Die cafpifche Fnfehmen. Müller, Naturfyftem, Suppl. p. 108. n. ı2. der Fifchjäger. Latham, syh. ornitholog. H. p- Sır. n. 1. Larus (Ichthiaetus) capite colloque fupremo nigris, . dorfo alisque grifefcentibus, ‚remigibus primo- ribus albis, exterioribus Timdse apice aigris, 5 palpebris eaudaqus albis. on Pallas, Reif. Ausz. II. Anlı. p- 14. 2.27. Larus = vrlIechthiaetus. Pallas, Reif. Ausz. II. p. a ki era Ste fehtöarz. U köpfigte Seemöve. Gimelin, Reif. L p. 152. tab. 3% 3 die große h Lachmöve, __ [For/käl , faun. orient. p. Ph n?7 Meike: ; . For/kal, defer. anim. p. ır. Adjum, humano mo» ge zidendo clamat.] Nach Osdmann. MR 7.Fos USCUS, h . | , | 908 Avis Anferes. *+, «barus. y & En; Fuscvus.: Die braume Mevi. Dr (r) Mlügelweise ER Pennans; 4 Fuß 4 4 Zoll, Gewicht an 30 ©‘ meuen fchwed. Abhandl. a. a. O. aus’ einander geferzt, Aus + Miller „‚Naturf. II, p. 347.0: 7. die braune Mlrwe. Borowjky, T hierreich, IH. p. 49. ns: die He. .. ringsmewe, die brasne Mes, ‚große Hafinewe. Bechfkein, Natorgefeh. 1. p- 48 n. 5. die FRrieR MEVE. © Bechflein, Naturgefch. Deutfehl. I. p. 818. n. 7. . die Hleringsmeve.. BP 819. Bro ‚Graumeve, Bürgermeißer. , ‚Halle, ‘Vögel, p. 569. n. 697. die groß Grau. | a Zoolog, ii. ® 488. n. 369. die Feringsmeve. MmöDde. .n Khin, a0. p. 237. n. 2. Larus einereus maximus, Klein, Vorber. p. 252. n. 2, gr Ößte graue Mewe. Klein, verbefl, Vögelhitt. 2 144. N. 3, größefle graue Meve. -Brijfou, ornith. H. P- 495. n. 3 . Goiland gris. Batfch, Unzen. Brifon und (fonft) Peunant machen diefen zu Mar- zens Bürgermeiffer. Die Gegengründe hat Oedmann in den ‚ den Jungen diefes Vogels- haben mehrere Schriftfteller eine 2». 14. Klein, p. 139. n, 17..— 5) Bräwnichs Larus varins befondere Gattung gemacht. Oedmann bringt dahin folgen- de Synonymen, als Abänderungen ‘des ‘jüngern Alters. .E) ‚Bennanes Vogel N..247. tab. 38..— 2) Raii Vogel p. 130, 'n. 13, den man für Martens Mallemuck und Bärgermeißter von Grönland angefehen har. — "3) „Br: ‚ons, Larus varins five ar Shun, II. p. 406. n. 5. (In unferin Syltem wird dies Syno- nvm zu Larus Naevins pP. 598. on. 5. gezogen.) — 4 Brif Sons Gavia gräfea p. 407. m. 6. Hiermie ftimme auch La ‚ıbam a. a. Os überein. Aber Brifow rechnet dazu: .Goiland. ou Larus chlamyde leucophaea alis brevioribus , Feuinte LIT. B. 45: 0. 150, (Gmelin syft, Linn. p, 598. ad n. 5.) ‚:'Onomat. hift. nat. VE p. as. die ee A \ » Ave. aa '» > Larus. .gogl ©. Barfch, TPhiere;) 1. p. 382: die: Heringsmöwe. > Latham,, Syh. ornitholog: 11: 'p>$15. 0. 8. Larus; . (Eufeus) albus, 'dorfo fufeo,‘ pedibus. Havis. n Befihe, Vögel np I, ser n. a ie Braune | ' Mewe.’ 2... Of: her; Neturgelch, von Liv. Pe ». n. 94 groß 8 graue Mewe,. Certti, Naturg. v, Sardin, IL p 300; Mei. | ‚ Penmant, Reif. d: Schottli I. p..25. braune Meeven, 00.2 Lerm, Finnm. p. 148. Sobmr? » u Pontoppidan, Dännemark, p. 169. n.2. Sildmicage, ‚Neue fchwed. ‚Abhandl, en er 104. n. 4. Larus . sfufeuss u .W u... meklenb. Vögel, Pp 220. n. ‚25 di Hö- ” Vringsmaon, »ı Sropoli, Bemerk.a.. d Natrgefeh, 1. P 90, ı n. 107. 6 die graubraune Meeve. m Linne,'Syf. Natur.'Edit, vl p 24. N, 2, Larus albus dorfo fufeo. nn Syfl.. Nat, Edit.'X. 1. p.'13 Eh. 4 Laruis ‘(Fufeus) albus dorfo fufco. | Müller, 20olog. dan, prodr, p. 20. n. 164 Larus (Fufeus) albus, dorfo cano. Donndo: ff. Handb, der Tiicgefch % 282. n. % die braune ‚Meve. 2 z 17% RE Der Bürgermeifler; (2) Halle, Vögel, p. 597. n. 746. die Täucher möive. ren BREhr ‚art. Zoolog. U. Bi 494 der Bürger. meifler., / ‚Klein, (2) Keine Mevenart Hat eh) Schriftftellern mehr zu äh ge- ‘mache als diefe. Sie führen ihn (parfam an, welches wohl © > daher zu sühren fcheint, dafs er in geringer Arzahl' vorhan- den ift, und abgelegene Oerter bewohnt, ‘Die ’Eyer find a PRUTICH, mit ” s bis 6 fehwarzen Flecken bezeichnet. | Manche x > 910 18. Aves Anferes: Larus; Klein, av. p. 148. n. 7. Plautus Praeconful. Klein, Voxbereit. p. 272. 0.9. Bürgermeifter. Klein, verbefl. NISSAN P- 157. n. 9. Burger meifter. Ä ‚Briffon, ornith. I. p. 404. n. 2. Goiland cendre, Laetham, Syft. ornithol. IL. p. $14. n. 7. Larus- (Glaucus) albus dorfo alisque cauis, remigibus apice albis, roflro flavo, angulo eroceo. Leem, Finam. p. 148. ** Larus hyperboreus, dorfo dilute cinereo, extremitatibus remigum albisz Blaamager , Quitmaafe. Trampler , Wallfifchf. p. 75. Burgemeifters. Neue fchwed. Abhandl. IV. p. 96. n, ı. Larus glaucus. | Miller, zoolog. dan. prodr. p. 2r.n. 169. Larus ‚(Glaucus) totus albus, de et alis canis, remi« gibus apice albis. Pontoppidan , Däunemark, p. ad n. 4. Perle. maaye. Olaffen, Reife d. Isl. I. p. 190. Maar, Moaofur. - Donndorff, Handb. d. Thiergefch, p. 282. n.5. der Burgermeijter. ARGENnTATus. Die filberweiße Meve. ( e“ Pennant , ard. Zoolog. II. p. 494. C. die filber- weiße Meve. Latham, Manche haben mehr und gröfsere Flecken. Durchmefler der Länge 3 Zoll 3 Lin der Breite 2 Zoll 4 Lin, Umkreis der Schale, wo fie am dickiten ift, 6 Zoll 1oLin, Sie find am kleinen Ende ungewöhnlich fpirzig, alfo von allen andern - Meveneyern merklich unterfchieden. _Oedmann. (3) Nach Latham eine Varietät von Zurns Marinus n. 6, Diefer und Bränniche rechnen Brifons Gavia cinerea maior p. 410, n. 10. hieher. (Gmel. Syff. Linn. p. 597. n. 3. 8.) Oedmunn will jedoch diefe zu Larns canns ebenfalls rechnen ; a... 0, p. I20, N. 2 Avıs Anferes, .Larus. gi “* 'Latham, syh. ornitholog. II. p. 814. n.6. ß. L. be albus, dorfu alisque canis, remigibus es I bus verfus apicem_ nigris. Pontoppidan, Naturgefch. v. ‚ Dännemark, P- nn ....n. 7. Larus Argentafus, Miller ,-zool. dan. prodt. p- 21 ed .n. 161. L. Ar gent: atus. * 8. ArsıcıLca. Die Fehbersfüfige Lachmeve. (*) Müller, Naturfyfi. Il. p. 348. n. 8. der Srötter. Halle, Vögel, p- 575. n. 713. die kleine weiße Möwe mit dem Mohrenkopf und. rothem Schnabel. ‚Pennent, ard. Zoolog. I. p. 48 9. N. a1 dis Lachmeve. Gofterer. vom Nufzen u. Schaden. de T hiere, DH. p. 175. der Spötter. Onomat.hiftor. natur. IV. p. 748. die kleine weiße Möwe. Klein, av. p. 139. n. 16. Larus minor, capite ni- . gro, roltro rubro. Klein, Vorbereit. p. 256. 0.16. BE Sue mit. einem [chwarzen Kopfe, Klein, verb. Vögelhifl. p. 146. n. 17. Roth, Briffon, ornith. IL. p. 412. n. 13. Mouette rieufe. Latham, Syft. ornitholog. Il. p. 813. n. 4. Larus (Atricilla) albus , capite nigricante, rollro ru- ' bro; pedibus nigris. ° Seligmann, Vögel, IV. Tab. 78. die kleine Meue. Scopoli, Bemerk. a. d. INRRIBEEARAN I. p. 90. n. 106. die weiße. Meeve. Nov. Comment. Petrop. XV. P 478. tab. 22. fig. 2. (Pullus,) | R ‚Linn£, (4) Oedmann rechnet hieher: ı) Gmelin, R. d. Rußsl. I. p. 72. “ M. p.192. ruff. Tfehaka. 2) Albin. II. Tab. 6, Brown head- ed Gull. (Ginel, Syf, Linn. p. 601. adın. 9) 9 13 Aves Anferes, N "Larüs, Impe, Syfl..Nat. Edit, X. I. p. 136. n, 5.'Larus (Atrieilla ) albus, capite alarumque Se ' nigris, roflro rubro. | 19. ATRICILLOTDES. ‚Die fibirifche. a Zatham , Syft. ornitholog. II. p. 813. n. 3. Larus Arneil loides) ex rubicundo albus , capite, Ore ° bitis colloque nigris, dorfo wer. Bin ereieez pedibus coccineis. | 9. Rınısunous: Die rothfüßige Euer. 6) Miiller, Naturfyfi, II. p. 348. 0. 9. die Lachmeve. Bechfein, Naturgefch, I. p. 408. u. 6. die fchvarz« | köpfige Lachmeve, _ Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. IL. p. 819. n.$ die fchwarzköpfige Lachmeve. h Halle, Vögel, p. 571. n. 702. die graue Mive mit dem Mohrenkopfe, ‚Seekrähe, Peonnant, ard. Zoolog. II. p. 490. n. 372. die - [ehwarzköpfige Lachmeuve. Klein, av. p.138. n.$, Larus albus te, ‚Klein, Vörbereit. pı 254. ı. 8. Braunkopf, roth- köpfiger Seefchwalm. Klein, verb. Vögelhift. p. 145. n. 9. Braunkop/. Klein, ftemm. av. p. 32. Tab. 36. fig. 2: a-c. Br ion, ornithol.. Il. p. 43: nn. 14. Moustte rieufe a pattes rouges. Latham, Syn. Suppl. p. 268. Black - headed Gull, Latham, Syft. ornitholog. Il. p. $ır. n. 2.,Larus (Ridibundus) a Ibidus, 'eapite nigricante, ro- ‚ftro pedibusque rubris. Befihe, (5) Flügelweite, ‚nach er 37 Zoll; Gewicht 10 Unzen, Latham rechnet den Laras Cinerarins p. 5yy. n 4. und den Larus Erythropas, p ead. n. 15. als-Spielarren hieher. Nach O:dmann ift auch Charletons Larus niger, Onemat. zeic P 95 'n. 4. Hicher zu zielen, - Aves Anfoes. , Tau. 93 E“ Bifike, Naturgefch. der Vögel Ruel: BD rg n. 108. "00 die Lachmeve. Simfin, meklenb, ‚Vögel, p. 224 n. u die Lach meide., Fifcher, Naturgefch. von Livland, ‚P- s n. 6. Lachmeve. Pallas, nord. m tr. IV. p. 10, die groß Each. ‚meve. 'Scopoli Bemerk. a. d. Naturgefch; L. pP iu n. 108. die afchgraue Meve.. | Schwenhfeld , av. Silef. 5 302. wi maior cine- reus; ein weiße Siefchwalhe, großer See. . fehwalm, grawer Meerfchwalm, . Fifchahr. ‚Fonjton,, av. p. 130. Larus einereus tertius, Schäfer ‚ element. ornith. tab. 44. 40. Parasırıcus. | Der Strundjäger, "Miller, Naturf, IL. P- 348. n. 10. der Struntjäger. Borowsky, Tierreich, 1; pP» 45- n.I der Str und. jäser, Strandjäger. Tab. 41. - 0 Beehflein, Naturgefch. I. P 407. n. L..der Strund. ' äger. Be Naturgefch. Deutfehl. ı. p- Bat. n.9. der Strundjäger, Er 824. Mevenbüttel, Alias rofzermeve. | Halle, Vögel, p. 577. n. 717. die Polarmöipe. Hall, Vögel, P- 598. n. 749. der Strandjäger, Gatterer, vom Nutzen u, Schaden der Thiere, II. p. 175. n.158. dir Schmarotzermive, Labbe. Pemant,, ardt. Zool, I. p. 492. u. 376. die artäi- fehe Me, Struntjäger. Onomat. hiftor, nat, IV. ‚P 755. die Polarmöw, "Schrißfalker | Klein, verb. Vögelhift. P 17. n. 21. Poll Klein, av. p. 148. n. 10. Plautus Stercorarius, u. Band 1. kahl M ın m ? Klein, 914 Aves Anferes. Larus. | Klein, Vorbereit. p- 272. n. 10, Scheißfolkn. Kl:in, verbeflerte Vögelhill. p. 157. n. ı1. Stront- Jäger. Brijfon, ornith. II. p. or. n. 1. ee Briffon, ornitholog. II. p. 402. n. 3. Stercoraire a longue quene. | Batjch, Thiere, I. p. 381. der Strunt-od. Strand. ug Latham , Syft. ornithol. H. p. 819. n. 15 a (Parafiticus) fupra niger,, cello, ; edtore et ab» domine albis, redtricibus duabus intermedüs dongifhunis. | Seligmann, Vögel, V. Tab. 43. der Norduogh | den man für den Er hält. Sehgmann, Vögel, V. Tab. 44. = Nor: vogel den man für die Sie hält. Leem, Nachr, von den Lappen in Fianmarken, 2. 150. Kive, Kive Fotn. N Olaffen, Isl-I. p. 121. 305. Kioe, Kioven. . Trampler , Wallfifchf. p. 69. die Struntjäger. Pontoppidan, Norwegen; II. P 154 ‚70. Fugl, o- Tyv, Kirve. \ Linnt, Syft. Nat. Ed. I. p.34. Caproiliche. Linned, Syft. Natur. Edit. VI. p. 24. n. 4. Larus redtricibus intermediis longiflimis.. Linne, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 136. n..6. La. rus (Parafiticus) redtricibus duabus intermediis longiflimis. ö Miller, zoolog. dan. prodr. p. 20. n. 166. La rus (Parafiticus) redtricibus Bush intermediis longiffimis. ‚Philof. . Transad. ıxıı. p. 42r. n. 23. | Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 283. n. 6 der in A a arkli At Mevs. 20. CRE- - Aves Anfırer Larue og | a0. Cresıvartus Die Schwarzuchige Me. (6 g- Pennant, ardt. Zool. II. p. 492. n. 377. die Meve 0 mit fehwarzen Zehen. - Brijfon, ornith. Il. p. 401. n. 2. Sa raye, Latham, Syft. ornithol. II. p. 819. n. 14. Larus _ (Crepidatus) luteo fufcoque varius, Aubips pale _ lidior, macula alarum alba. | Müller, zool. dan. ‚prodr. 1% 21. n. 168. ice ar Cepphus. N Philof. Transadt. rır. D. 135. Donndorff, Handb. der T hiergefch. P- n.7% die Schwarzzehige Mive. ß. L. grifeus ex albo varius, fubtus er, remigi« bus primoribus redtrieibusque nigricantibus al- bo terminatis, harum lateribus intus maxima ‘ parte abis? * (7) | } - Latham, Syfi. ornithol. I. p. 819. n. 14. (2. LZatham, Syn. II. 2. p. 382. n. ı0, sen A a1, CATARKHACTES. Die Skua. Oo. | | Müller, Naturlyft. IL P- 359. a. at. der ghrif . Struntjäger. | Borowjky, Thierreich, I. p. so. n. 0: der ge ‚ ftreifte Strandjäge. "Halle, ‚Vögel, p- ST. n. 793. die braung Stoß. möve. Galkirer, vom Nutzen U. N Rchiee der RR yadk rin: 159. die braune Stosmöve, Skua. Pennant, ardt. Zool. II. p. 493. A. die Skua. Klin, av. p- 137. n. 7. Larus fufcus. Mmm2 Klein, Ns Länge, ich Brifen, 12/3 Fufs 3 Lin, Flügelweite ;2fa F 3 Lin, = Gewicht, nach Pennant, 11 Unzen. (nm Siehe vorher die Anınerkung $, bey Larns Cinerarius BR (8) Flügelweire 47/2 Fuls, Gewicht 3 Pfuhd, Penn. gı6 4 Aves Anfires. Laros, Klin; Vorber. p. 254. n. 7. braun und grfehuppte, Mewe. Klein, verbefl. Vögelhil p. 145. n. 8. braun gr [ehuppte Meve. Brifjon, ornithol, II. p. 405. 0. Si Goiland brum. Gesner, Vögelb. b 374. Catorraßtes. Batfch, Thiere, I. p. 381. der gefrafe S Strand. jäger. Latham, Syft. oruitholog. UI. p. 818. n. ı2. Le rus (Catarrhadtes) grifefcens, remigibus ‚redtri. ‚cibusque bafı albis, cauda fubaeguali, Forjter, Reif, Ed. in 8.1. p. 113. die große nord. liche Meve. Müller , zoolog. dan. prodr. p. ar. n. 167, Larus. (Cataradtes) grifeleens, remigibus rectricibus- que bafı albis, cauda fubaequali. Pontoppidan, Norwegen, II. p. 182. Shur. Charleion, onomalt. zoic, p. 95. n. 6. Larus Ca» tarracta. ) Fonfion, av. p. 130. Corharlare, Hermann, tab. afhınit. P- 154. Larus Ca . tatradtes. Ariftot. hiftor. animal. L.:9. c. ı0.n. i6r Karo eanrns? Donndorff, Handb. der Thiergefch. 1% 233.0. die Skua. A. Pi eränderungen gegen die XII. Edition, und Ver. " mehrung der Gattungen dirfes Grjchlechts. - Das Gefchlecht ift mit neun Gattungen vermehrt. Bey der 2ten Gattung find zwey, bey der 3ten zwey, bey:.der gten drey,. bey der sten vier, bey der gten dr y Varietäten aus a gefetzt. BB. Um Aves Anferes. _ Sterna. 917 B Unbefiimmtere Thiero 59 Larus (Maximus) tetradactylus, albus, derfo alis- > que füperne canis, palpebris fanguineis, remi- gum {ex re apieibus nigris, albo ter- . minatis. ‚ Hormann, tab. affnit. animal. p- 146. ai ice ERS fufeus,. tedtricibus alarumı albo va- „riegatis, cauda nigra, albo maculata, apice albo, Latham, Syf. Bhpk, IL P- 2. n. 3. 77. GBSCHLECHT.. Srenwa Die Mur. ‘ fihwalbe, ACH ‚Miller „ Naturfyfi. I.öp.' 351. en, LXXVIL Lefke, Naturgelch. p. 285. Gen, LXVIH. u 1«Borowsky , 'Thierreich, IH. p. 51. Gen, XLIL. u Blumenbach, Handbuch DR mi üe p- 219. Pe LRVI Beshfiein „, Naturgefch. ; pP in Gen. XXKXIIN, SR Bechflein ,, Nee BiEhen Dauuchl, U. p. 825. | a je. XXV...., ‚ Pennant, ardı. Zoolog. L. p- 434. _ Onomat. hifl. nat. VII..p. 299. . Briffon, ornith. u. p: 415. Gen. CHI. i " Batfch, Thiere, T. ‚P. 366. Gen. LXXXIV. © Latham, Syf. ornith. I. p- 802. Gen. XCHL N Berminn. tab. affinit. animal. p. 143. Donndorfi, Handbuch der a .P- 284. Gen. XXXIX. ne 8. Casrrä. Die afpifche Miefihunlbe | m ‚Bechflein, Naturgefch., ‚Deutfchl. II. p. 825. n. 1. Bi di kafpifehe : vörfchwalbe. BE "Pennmt, ardt. Zool. IL ‚D. 487: D. die Hofpifche | Meerfchwale, P Ä RR an 3 \ Latham, gı8 Aves Anferes. Sterne. Leiham, Syft. ornitholog. II. p. 803. n. 1. Ster-. na (Cafpia) corpore fupra plumbeo-cinereo, fubtus colloque albo, roltro coccineo, capilli« tio pedibusque nigris. ‚ Pollas, Reıfe, 1. p. 429. II. p. ayı. Pallas, Reife, Ausz. I. p. 370. Tfchagrami, | Neue fchwed, Abhandl. III. p. 22r. Sterna: cauda forficata alba breviori, roflra coccineo, capil» litio aterrimo,, pedibus nigris. Maxima; die Wımmermeve. | Muf. Carlfon. fafc. III. Tab. 62. Donndorf,, Handb. der Thiergefch. p- 284. n.% die ca/pi/che Meer/chwalbe. £. Latham, Syn. II. 2. p. 351. n. x. Var. A. Latham, Syft. ornithol. II. p. 804. n. r. ß. St. cinereo- cana, corpore fubtus colloque albis, vertice nigro albo maculato, ie ad apie ‚ cem fafciis fufcis. | y. Latham, Syn. III . p. 51. n.r. Var.B. Latham, Syf. ornithol. II. p. 804. n. 1. y. St. ci« nereo- cana, corpore fubtus colloque albis, ver« tice nigro, Occipite füberiflato , redirice exti« ma a medio ad apicem alba. .& St. roflro albo, capillitio nigro alboque vario, alle rium regionibus nigris, dorfo et. alis ciuereis, plumarum remigum primariarum apicibus nigris, * Latham, Sylt. ornithol. IL. p. 804. n. 1. 3 9. CAvEnneEnsıs. Die große enyenmifche Meter. Schwalbe. 7 TUE, ; Eatham, Syf. ornithol. I. p. 804. n. 2. Sterna (Cayana) ‚grifea, penris rufo- marginatis, -0C« eipite nigro,. Den fubtus albo. 20,SU« | Aues: Anferes, te 'gr 9 2 SURINAMENSIS, “Die Surinam. Meerfehwalbe. er ee ‚Syit. ornitholog. Ip. 804..0. 3. Sterna 00 (Surinamenfis ) einerea, fubtus alba, roflro, "eapite, collo peelorsgnehnigeie, Be rubzis. al. Furisımosa. Der Eyvogel, ke . Pennant, ard. Zool. II. p. 485. n. 3%4- die ruß- .. fehwarze Mierfchwalbe, - Latham, Syft. ornitholog. II. p. 804. n.4. Sterne - (Fuliginofa) foliginofo- atra, fronte corporc- - que fuhtus albis, et per. oculo: nigra. ! uhr, Reif. Ed. ing. L p. 119. der ‚Eyvogel. 1. A FRECANAL ‘Die afrikanifche Mefchwalbe, "a ©Eatham, Syft. ormitholog. II: p.'805. n. 5. Ster- na (Africana) alba,'corpore fupra caerulefcen- DER! 2 te, vertice ‚nigro , alis: ‚Fufoe- TmEblaI | er Srorıpa.. ‚Die Noddy,(9. =. ; „Müller, Naturfyfl; II. p. 351..n. 1. der Pinfel Lefke, Naturgefch. p. 283. n. 1. die hipge ‚Meer. Schwalbe, ji Borow/Ry , "Tierreich, ai, P sEnE a irre 5 MMeerfchwalbe, „Tab. 42 1° © 17 Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 219. n. 1. ‚ Sterne (Stolida) corpore, nigra, fronte albican« te, fuperciliis atris. „Halle, Vögel, . p. 375. n. 7: die Heine ui ig " Köpfige S She] chwalbe, . 2 Zool. „D. .p- pi n. 36. die denn. me ech Ka hiftor. an en 9:306.die dumme Me. Schwalbe: 7 I .olai ‚Klein, av. p- 139. ns Larus, hitundo marina „minor, “ ‚sapite, albo. N Mom Ra) Klein, are (9) Gewicht 4 Iraaea Bene 920 Aves Anferes,: Sterna. Klin, Vorbereit. p. 256.1. 15. Weßkopf Kiein „ verb. Vögelhifi. p. 146. n. 16. Weißkopf.. Briflon, ornith. II: p. 414.0. 15. Mouette brune. Baifch, Tiere, I. p. 369. die kirre Meerfchwalbe. Lotham, Syft. oruithol, Il. p. 805. n. 6. Sterna (Stolid4) corpore higto, fronte albicante, fu. pereiliis atris. Seligmann , Vögel, IV. “ab, 76. dir Meerfehwalbe mit dem weißen Kopfe. & Sanı m!. zur Phyf. und Nawrgelch, I. p. 207. die Meerfchwalbe. , Neuefle Männichfalt. T. 0.368. Mierfehwalben. Limie, Sylt. Nat Edit. X. 1. pı 137. 0.01. 'Sters “na (Stolida). cauda: Fo ee Me: nie 14 80 „.fionte albicante. Charleton,; ‚onomafl. »zoic...p. us. n. 22. Pafler ftultus, Hermann, tab. affinit. anlın, p. "243. Sterna Stölidas „DARF Handb. der" BL DOLLEL, p- 234. na en Rd No, WZUSIMPEBX.: «Die kleine. cayennäfche Alrerfshiolbe. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 805. n. 8. Ster- na (Sitnplex) plumbefeens, fubtus alba, verti- ce albido, tectricibus alarum I et maigri« bus albis. Abus ai) ß. Ehrham, ‚Sy. ‚ornitholog. II. p. 806. 1 n. 8.7. $t. cinereo- nigricans, fronte, collo, corpore. {ubtus redtricibusgde alarurm ‚inferioribus albis. n 1 Nıuorrea Dielägyptifehe Mm erfchwalbe: Zathesm, Syt. ‚ornitholog. I. p. 806. n. 9. Sterna ' (Nilotica) cinerea, fübtus alba, vertice collo- que fuperiore maculis nigricantibus , ‚orbitis nie gris albo maculatis. | Hafık 770 Anfıe. ‚Stern. gar Hoffilgu if, Reifen. Paläfl. (Ede em: . pP» 325. “ Rs a. Sterna nilotica, 15. CAnrıa ca. Die keti ifche Serfehwalbe. .@°) Latham, Syn. Suppl. p. 266. Boy’s Sandwich, Latham, Sylt, ornitholog. I. _p. 866. n. 10. Ster» x 3,08: (Boyfüi) alba, dorfo alisque canis , pileo nigro, fronte maculis albis, eig nigrie cantibus [eapo albo. u ß. St. fupra nigro albo cineraltcnikgug, varie fufea, -fubtus alba, cauda foficate, hi toftro pedibus Koquesalaris, Mr > ln Sy. AHNEN Ip. 806. 0.10. Y. ‚ME Carlf. ale, ul. Tab. 63 Sterns aubilofa. «»(Bullus. ): y | 3 Hirundo Die „Sfehwalt.() “,... Müller „ Naturfy(. 1. p- 352. n. 2. ws europäi” 1 ehe " Meerfthwalbe.. Tab. 13. fig. Bu; Leske, Naturgefch. p. 284. n. 2. dis größere Meer- a fehwälbe, Borowfky, Thierreich, III. ‚P-52. n. + ‚die euro- ‚päifche Meerfchwalbe. u Handb. d. Naturgefch. p.:219. n. 2. „u, „Hterna ‚(Hirundo)) cauda forfieata, redtricibus duabus extimis albo ee dimidiatis; die ee EM Bechflein, Naturgefch. L P- 409. n 2 ‚die gemeine | zer[chwall W. n Be Naturgefch. Deutfchl. ı p- 828: 0.2. die grmeine "Mierfchwaibe. p. ‚831. europäifche Kt Se kleinere Meve, al ‚Mm 1, VRR Rohr- . "Qte)) RER Latkam gehört auch Sterma Naevia, p. ‚so. N 5 als Spielare hieher, (1) Flügelweite 30 Zoll; Gewicht 41/4 Unze Pens 922 Aves Anferes: Sterna. Rohrmeve, Ba ren: ‚Seefchwalbe Mıer. Schwalbe. Hulk, Vögel, p: 573. n. 708. die große Sefcheal be mit ge/paltenem Schanze, £ | Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der ‚Thiere, U. p. 177. n. 161. die Seefchwmalbe, | Pennant, ardt. Zoolog. II. P- 485. 365- die . große Meerfchwalbe. | Onomat. hiftor. nat. vn. P- "302. die Mer pa[eie 'Seefchwalbe. ‚Klein, av. P.:138. n. 10. yo, albicans. Klein, Vorbereit. p. 255. n. 10. ee ehepf. Klein, 'verb. rar P- Kg 2. IL ware Klein, av. p. 338. n. ıı. wit minor Ibereus Klein, Vorbereit. p. 255. n. IL. RU sPrRRen Fifcherlein? Klein, verb. Vögelhif. p. 145. n. 12. Kr. ka | Rohrfchwahn? ‚Klein, ftemmat. av. p. 32. Tab: '36. fig. 3.'a- ©. | Gesner, Vögelb. p. 372. Stirn; mit ı Fig. p- 373- Spirer, Schnirring. N Brijfon, ornith. II. p. 43. n. 1. geande Hirondel- le- de- mer. ' Batfch, Thiere, 1. PP 369. ‚die rat Meer- Schwalbe: | Latham , Syt. IRRE VOR II. p- 807. n. 5 Ster- N Aal Hir undo) cauda forficata, redtricibus dua- bus extimis, albo nigroque < dimidiatis. °. ‚Frifch, Vögel, Tab.” ur die Jchiarzplättige e Schupr Ibenmöve. _ Bock ,' Naturgefch. v. Preuffen, w. p. 342. n. 98. die europäifche Meer/chwalbe. Befeke, Vögel Kurl. p..57...,109.. Be wi Birtjehanlbe, E a Sienuffen, # wm fo . ng Aves Anfıres. . Sternas. | 9235 Siemfen, meklenb. Vögel, p. 216.0. 2. 2. die gr meine M’er[chwalbe. | Phipps Reif. n. d. Nordpol, p. 99. ‚die mropäi. [ehe Serfchwalbe, 2 Lipechin, Tagebuch der zoff, Reife, ı P 24. Seefchwaben. Pallas , Reif. Ausz. I. p. 370. Sesrankäiitn. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 24. Sterna Hirundo, Linnd, auserlef. Abhandl. 11; p. 232. D% vB. die a, Seefthwalbe. Fabricius, Reifen n. Norwegen, P- "290. ech hirundo. Pontoppidan, Dännemark , pi BR n.ı. Tär: ne, Krorkirne. i “ Pontoppidan, Naturhif. v. ER IL. p. 176. | Sandtärne, Sandtal, Tendelöh, Ten. : Olaffen , Isl. 1. p..ı22. Therna, Kriia. Naturf, XIT. p. 143. n. 38. europääfehe Meerfchwalbe. “Schneider , zool. Abh. p. 145. 151. Larus hirundo; kleine Fifchmeve, oder Fifchmeife. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, I, p. gun . HI. die ‚Schwälbenmeeve. } ls Thin. Fiönm- p- 150. die Srefehwalben, Tinmer. Berlin. Sammi. IX, p. 571. die Meerfehwalbe. “ Linn, Syl. Nat. Edit. VI. p. 24. n. 1. Hirun« - do marina. : Line, Syft. Nat. Edit. K1 p. 137. n. 2. 00 (Hirundo) cauda forficata ; redtticibus duabus extimis albo nigroque dimidiatis. Müller , zool. dan. prodr. p. 2r. n. 1. Sterna BE “ rundo) cauda forficata, redricibus duabus eX+ „timis albo. nigroque dimidiatis. ‘Kramer, Auftt. P- 345. n.1. Larus roflro pedi- ; „ busque miniaceis, vertice et nucha atris, dorfo sand, aus albo; grauer Fifchr. Schwenk- | 924 Avss Anfıres. Sterna. Schwenkfeld, av. Silef. p. 293. Larus minor ci- nereus; ein klein Scfenwale, Rohrfchwahn, Fifcherlein? | Charleton, Sa zoicı Bis 94 9: Larus Bi cator? Moehring,, av. seh p. 68. 2.74: Lartıs. Fonffon , av.p. 129. Larus albus minor? ae Handb. der ar ei p- 285. n. 2. ‚ „u die Seefchwalbe. | ß, Latham, Syft. ornith. II. p.. 808. n. 15. R. Sterna cat pedibus nigris, redtricibus extimis toto albis. ı6./PanaveEnses. Die Meer ‚Fchwalbe von Panay,. La:ham, Syfi. ornitholog. U. p. 808. n. 16. Sterna der (Panaya) fubtüs alba, vertice nigro maculato, cervice grifeo- nigricante, alis cauda:jue fulcis. Biiffon, oif. VIIL p. 344. FERDUGNE de mer del’Isle de Panay. Sonnerat, Reif. .n. Neuguin. p. 44. die Merr- Jehwalbe von der Infel Pany. i7. Cınerca. Die afehgraue Meerfchwalbe. Brijjon, ornitholog. II. p. 47. n. 3. Hirondelle- de- mer cendree, Latham , Sylt. ornithol. II. p. 808. n. er ei (Cinerea) cinerea, capite nigro, marginibus. alarum, et tedtricibus caudae inferioribus nigris. . Jonfton, av. P. B* Larus ao alius, alis bre- - vioribus, |; | ” « a a \ Die weiße yes ae 6) Latham, Syn. Suppl. p. 266. "White Tern. . Lathom, ©) Ich ln diefe beyden. Gattungen her zufammen, weil Latham feine White Tern felbft für Sparrmanns fterna alba ausgiebt,, und im Syftem fich weiter kein Synonym finder. Aves FRI VSternä,. | 925 ÄRA: Syt. ornithol. II. p. 808. n. 18. Sterna - (Alba) corpore toto rb roftro Belingue nigris. '20. OBscurA. Die unbe/limmite Meerfchpalbe. Latham, syA. ‚ornithol. II. p. 810. n. 25. Sterna (Obfeura) fupra fufca, fubtus alba, alis fufco cinereoque variis, capite nigro. 3.Nisora. Die fchwarze Meerfchwalbe. 6) ; - Müller, ‚, Naturfyft. II. p. 253. n. 3. die Schwarze " Meerfchwalbe. Tab. 13. fig. 4 ' Borowjky, Thierreich, Il. p. ve n. 2. der Brand. vogel, Meyvogel, die [chwarze Meerfchwalbe. Bech ıjtein , Naturgefch. Deutfchl. II. p- 836. n. 6. | die grane Merrfchwalbe. . Halle, Vögel, p. 574. 0. 709. die kleine Schwarze Srefchwalbe? | Gatierer, vom en u. Schaden der Thiere, Ip. 177.'n.162. der Mayvogel ? 2: Eee hiftor. natur. vu. P- 305. die graue Ser. | fehwalbe Brifon, ornithol. Il. p. 418. n. 5, Kimadelie. de. mer A tete noire ou Gachet. - Batfch , "Thiere, 1 ‚P- 369. die Jchwarze Meer- Schwalbe. ‚Latham, Syn. II. 2. p- 367. n. 22. Var. a Latham, Syfi. ornitholog. li. p. 810. n. 24. Sterna : (Nigra) cauda forficata, corpore cano, capite ‚ roftroque nigris, Belibis rubris, Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. 333. n. ‚9 ‚die [chwarze Meerfchwalbe. ‚ Cuti, Naturg. v. Sardin. I. p. 299. Meorfihnalbe, Pailas. G) Wird oft mie Sterma Bißh ipes n. 7. verwechfelt. Latham ae fie auch fait nur; für eine Spielart, R 926 Aus Anferts. .Sterna, Pallas, Reif. Ausz. I. p. 370. Sterna nigra. Leem, Finnm. p. 150. Glitter. +. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p. 170. | n. 2. Söe/vale, Sortkirre, Glitter. | Naturf. XIL P 144. n. 99. die fıhivarze Meer. Schwalbe. Linne, Sylt. Nat. Ed. VL p. 24. n. 2. Sterna nigra. Linnd, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 137. n.3. Sterna (Nigra) cauda fubforficata, corpore-cano, ca pite roftroque nigro, Be rubrise _ | ' Miller, zoolog. dan. prodr. p. er. n. 171. Stere na ‚(Nigra) cauda fubforficata, corpore cano, capite rollroque nigro, pedibus rubris. | at. Austrarıs. Die Süchneer[chwalbe. | - Latham, Sylt. ornitholög. Il. p. 809. n. 21...Ster« na (Aufralis)) cinerea fubtus grifea, fronte albo - -flavefcente, remigibus albis. | 32. Sınensıs. Die chinefifche Mrerfihwalbe. Latham, Sylt. ornithol. II. p- 809. n. 20. Ster- na (Sinenfis) alba, dorfo cinereo, alis cauda- que fubforficata, grifeo .canis, falcia vertica- li nigra. | '33. METoroLEucos. Die ‚Abirifehe Meerfehwalbe. Latham, Syn. IIl. 2. p. 365. n. 21. Hooded Tern. Latham, Sylt. ornithol. Il. p. 809..n. 22. Sterna (Metopoleucos) capite colloque nigris, dorfo cano - nigricante, remigibus cinereis, fronte, corpore fubtus caudaque forficata albis, 4. Mınura. Die kleine Merrfchwalbe. (4) ' Miller, Naturfyfiem, II. p. 353. D. 4. der kleine Fifcher, ‚Tab. 13. fig. 1, Borowsiy, (4) Flügelweite 1932 Zell. Gewicht 2 Unzen 8 Gran, Penn, Aves Anfores. © Stern 927 . Borowfky, Thierreich, II. p. 55. n. 5. ir Meine Fifcher. _ Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, IL. p. 2.837. n. 7. die kleine Meerfchwalbe. : p. 838. das Fifcher- lein, die kleine See/chwalbe, die aueyfarbige 2. MMeve, die klein e Fıfchmeve, Halle, Vögel, ‚P 574. n. 710. die 2,77 Fi äh. möve. Pennant, ard. Zool. I. p. 486. n. 366. die Aline ve Meerfchwalbe. _ Onomat. hift. nat. VII. p sag. das E: herein, Klein, av. p. 138. n. ı1. Larus minor cinereus? Klein, Vorbereit. p. 255. n. 1. Rohr/[chwalm? - Klein , verb. Vögelhilt. p- 145. n.12. Rohr meve? Klein‘, av. pP. 138. u. 13. Larus Pifcator.. Klin, Vorberiäit. p- 255. 0. Br Fi i/cherlein, klein. 2 fie Meve. | Kiein, verb. Vögelhift. p. 146. n. 14. Fı ‚fcherlein. .Siemffen, meklenb. Vögel, p. 217. n. 2. die kleine Meerfchwalbe, - Gesner, Vögelb. P.373.. Mebe, Fi füherlein ialiht. Briffon, ornith. U. BP: 416.'n. 2. Petite Hiröndelle- de-mer. Bat/ch, Thiere, I. p. 369. die Als Möue. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 809. n. 19. Ster- na (Minuta) cauda forficata, corpore albo, dorfo cano, fronte fuperciliisque albis. Bock, Naturgefeh. v. Preuflen, IV. Pr 343. n. 100, der kleine Fifcher. | f Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. 1. p. 9L..n. 110, Larus bieolor ; die zweyfarbigte Mewve. Schwenkfeld, av. Silef. .P- 233. Larus minor cie nereus? Jonflon, av. p. 129. has abs minor? BAnRnInEon, oNOM. ZOic. p- hs n. 3. Larus ne KR NAE- 928 Avıs Anfırer. Sterns, 5. Naevıa. Die gefischte Meerfchwalbe. (5) Müller, Naturfyfiem, II: p. 353. n. 5. die Kirr- meve. Borow/ky, Thierreich, TIL. p. 54. n. 4. die Kirr. meve. Bechfein, Näturpefch. Deutfehl. U. p. 831. n. 4. die gefleckte Merrfehwalbe. p. 833. Äirrmeve, Girrmöve, Scheerke. | | Halle, Vögel, p. 575. n. 711. die ‚grünbunte Möwe? Önomat. hifl. nat. VII. P- 304. die vun Meer- Schwalbe, Kirrmöwe. Pennant, ard. Zoolog. II. p. 487. A. die kamt- [chatkifche Meerfchwalbe. | Klein, av. p. 103. n. 3. Rallus cinerens, facie Lari. Klein, Vorbereit. p. 192. n. 3. graue Rall, Af- termeve. Klein, verb. Vögelhift. p. 105.n.3. graue Rallr. Briffon, ornithol. Il. p. 419. n. 6. Hirondelle- de- mer tachetee, Batfch, Thiere, I. p. 369. die Kirsmöwe. Latham, Syft. ornithol. II. p. 306. n. 10. ß. St. cauda emarginata, corpore variegato, macula aurium nigra, Pallas, Reif. Ausz. I. p. 370. Sterna naevia. Linne, auserlef. Abh. Il. p. 296. n. 92. die Halb. meve, Ralle. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 125. n. 156. der meevenförmige Rall. Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 153. n. 3. Rallus (Lariformis) fubtus albido- Havelcen: , cervice * eaerulefcenti - maculato n Bi, marginatis. 24. STRıA- (5) Nach Zathan eine Varierdt von Sterns Cantiaca, n. 15. / 0 - Aus Anfıres, Steema 929 24 er Dir gefireifte Merrfchwalhe, . FE Sylt. ornitholog. IL p.'807 ms 1m. Stern na (Striata ) alba, occıpite nuchague nigris, corpore {upra alisque Nriis transverfis nigris. 85. Vırrara Die Meer ehendae mit weißer Kopfbinde. Ä Latham, Syn. III.2. D. 359. n. 11. Wresthed Term. 'Lathem, syfl. ornitholog. I. pP. 807. n. 12. Ster- na (Vittata) einerafeens, capite fuperiore nie gro vitta alba circumndato , RED: cerillo caudaque albis, "B. Latham, ‚Syf. ornitholog, u. p- gor. adın n. 12. 26. Spapvıcza. Di br ounrothe Mewfcndalbe, Latham, Sy; ornith. II, p. 807. n. 13. Sterna (Spa- dicea) tuleo- rubsfeens , crillo albo, dorfi pen. nis redtrieibusque alarum margine albidis, (ca. Br pularibus remigibusque fecundariis apice albis, 6. Füee ATA. Die braune Merfihwalee. Müller, Naturfyf. U. p. 354... 6. die 52. Do- mingijche Kirrmeve, | Onomat, hift nat. VII. p. 2 die braune Meer: fehwalbe. Brifon, orniths IL. p. 420. m. 7. Hirondelle- de mer brune, Latham, Syn. III. 2. pP 60. 1. m. ‚Düsky ein ‚ Lati »n, Sylt. ornithol II. p. 807 0.14: Sterna (Kufcata) cauda emarginata,..eorpore nigrican. ‚teimmmaculato, pedibus rubris, roflio‘ füfce, IR En 1. Fissires. Der Brandungel.(6) - Müller, Naturfylt, I. P- 354 N. 7. der Sl Fuß. bechjiein, 6 Wird hir‘ ARE Syhonyinen und Befehteibungen, al mis Sterns Nigra n. 3. verwechfelt 11. Band. 1. Th. Nas 939 „Aves Anfıres. Sterna. Bechflein, Naiürgefch; I. p. 410. n. 3. die line Meer[chwalbe. ri Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. H. p. 833. n.5. die [chwarze Meerfchwalbe. p. 835. Brandvo. gel, Maivogel, fehwarze Meve,, kleine [chwar- ze Serfchwalbe, Kleimmevchen, Jraltfüßi ige Meerfchwalbe, Amfelmeve. Halle, Vögel, p. 374. n. 709. die kleine [chwar. ze Seofchwalbe? | Pennant, ardt. Zoo]. TI. p 486.11. 367. die [rhwar- . ze Meer/chwalbe. ‘Onomat. hift. nat. VII. p. 300. die [chwarze Me- we, Brandvogel. :Gesner ,„ Vögelb. p..373. Meyvögelein. | Brilfon,; -ornithol. I. p. 417. u. 4. Hirondelle- de- mer noire ou Epouvantail. Klein, av. p. 138. n. 12. Larus minor niger. ‚Klein, Vorbereit. p. 255. n. 12. JdBeggag Mewe, Meyvogel, Brandvogel. - Klein, verb. Vögelh. p. 145. n. 13. a Meve. ZLatham, Syn. Suppl. p. 267. Black Tern. Latham, Sytt. orwiihbope U, p. 810. r. 23. Stet« m (Fiff ipes) cauda emiarginata, copore nigro, dorfo cinereo. Frifch, Vögel, Tab. 715. die kleinfle Möve. Siemf]en, meklenb. Vögel, p- 218: n. 3. die Sehwarn ze Meerfchwalbe. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I, p. 99. n. 108. die Amfemeeve. Charleton, onomafl. zoic. p. 95. n. 4. Larus Niger. | Schwenkfeld, av. Silef. p. 294 Larus minor nigerz ein klin [chwarze Seefchwalbe, Schwarzer Me: we, M:yvogel, klein Mübeßlin. Sonfon, av. P-, Ei Lay ‚Bigen: Larus fidipes primus.. IE Herman, a Aus Anfıre Sterne 937 R Berka: ab. ar Ani. p. 142. Larus fiffipes. 3 ee: Handb. der bla pP ni Di.4 : ar BBFORSUGBERR : A. v: Ehe grgen die X 1Ite Edition, und Vor. { . mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht ift mit 19 Gattungen vermehrt. Bey der 2ten Gattung find 3 ag Varietäten ‚aus. eins ander geletzt. ir ; 2 Ba; Unbefimmtere Thiere I. Im: Tirgermeve. Larus Tigrinus. 5 Klein,-verb. Vögelhil. p. 147. n. 23. Bulle, Vögel, P: 577. 0.719. 2 Die Helifche. Schneemeve. Klrin verbefl. Vögelhill. p. 147. n. 24 Hall, Vögel, P- 577. 0.720. Le ’s Die M:ve mit gelbem Schnabel und Füßen. | -- Klein, verbefl. Vögclhift, pP 1. n. Ah 4 Helifches Fifchrlem. | Klein, verbsil. Vögelhift. p, 148.1.26. Aal Vögel, p.578. n.721. das Möwchen. k C. Neuere Gattungen. | 1. Die ‚Stübberche Meer[chwalbe. Kleine Stübberfche | Kırke. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, I. .p: 328. 0 2 Die_philippin ifche Meerfchwalbe. Bi Latium, Sytt. ornithol. I. p- 805. n. 7. Steraa Ei (Philipptna) vinaceo- grifea, pileo albo, yitta E per oculos, rei cauda, roflco pedibusque er migris. un. Ä Fachan, Syn, Suppl. p. 267. Philippine Tern. ah n Non 3 vi? GE- BR y \ \ m 0 Auesı Anferes. Rynchops. 18. GESCHLECHT. Rrnonors, Der. Vera ‚kehrtfehnabel, Ka Milkr, Naturfyfi. I. p. 355. un, LXXVI. Leske, Naturgelch. p: 283. Gen. LXVII. ... Borowsky, “Thierreich, II. p- 25. Gen. XXXVI. a Blumenbach, Handbuch der SE pP 219. Gen. LXVII. | 2 Bechftein, Naturgefch. I. p- 395. Gen. XXV. -.ı» Onomat. hift. nat. VI. p. 86. j Bri/fon, ‘ornithol. I. p. 420. Gen. cv. Ryg. ‚ehopsalia. ) Batfch, Thiere, I p. "366. Gen. LXXKUN. Latham, Sylt. ornith. TI. p. 862. Gen. XCH.\ Hermanis, ‘tab. affinit. animal. pi A Donndorff, Handb. d. Thiergelch, p: PFORN. zu 1, Nıora. Der Wajferfihneider. Ä Müller, "Naturfyf. U. p. 355.0. 1. der [ehwarze a erhehrifchmahel,. Leske, Naturgefch, p. 283. der Sehwvarze‘ Ver kohrtfchnabel, Borowjky, Thierreich, III. p.26. n. r. den Jchwar«. ze Waflirfcherer. Biumenbach, Handb. d. Naturgefch, pP. 21 n.ı. Rhinchops (Nigra). nigricans, fubtus alba, ro. firo balı rubro. Bechfein, Naturgefch. I p. 395. der Jchtarze V: erkehrtfchnabel. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, I. p- 173. der [chwarze Werkehrtfchnabel. " Funke, Naturgelch. I.p.325. der Verkehrtfehnabel. Ebert, Naturl. II. p. 80. der Wafjerbeißer oder W afferfcherer. Halle, Vögel, p. 586. n. 731. der Woferbeißer, die BIN Pr, a" Gatter er, Auer Anfıre 5 " Ryuıchops. ; “ y33 # et kom en u. DE ‚der “Fhiche, Hp. 179: m1660der. Wofferbeifer. \ "Pomant, ardt, Zo0l. IL: p- 4a 0; ‚362, der, Wa- . 5 "\ ferfehneider. " \. RAT: Ä „Onomat. hift. ats, VI, P- 36. der phone W af es ferbäißer. Ä BR Vorber, p. 262. n. 2. >. verkehrter Schnäbler. | Klein, verbeil. Vögelhilt, P- Bi U 2. verkthrier, | vg aungleicher Sch äblen. a go Le La Adi, ornith. II. gend Bec: en- ci eau. * Latham, Sy ot. M.Pp- . n. 1. Rhyn- chops. Nie pi SDR Gate ‚alba „roflıo Pe Kae. | N: ögel, iv. Tab. li E großt Meve R PN angehen Sihmabel; Ss ae } v2 En &, SyI, Nat. F Ed.X.L. .D- i38. u T Rhyu ichops lors | (Nigra) gib fubtus alba, of ro balı rübro, Morhring, av. gen, P. 83. n. 100. Phalacorar. ‚ Hermann, tab. ‚afhait,. ayimal. pt 144 14, / Jonndor , Hand. der RieRageh> B- 285- a ’ Se: 2. alfer) hniidir, , 3. Furwau Der gelbes Zertihrafnobel A 3 Miller „ Naturf. M.ip, 356. n. 2. der Fahles | ‚u. Barowjry , Be H. p: 26... 2: 8er r fahle ar (1: Oh Woferfcherer.: acht ah NN RP, Brifem; ornith:' I. P in ü inet ‚BöBec- -Een- x ‚ cıfeau fauve. ' Onomat. hiftor, nat, u. Lp 86 dir der Woßer- heißer... PN Tasbas ‚Syn. In, 2, p. 348: 2 | . Latham,; Spft. ornithol. II, p. ba n. ® BR. Rh. fulva, roftro nigro, Line, Sy: Nat. Edit. X. I. pre. n. = 'Rhyn- dd Rüopt (Fulva)‘fulva, roflro nigro, ‚ Non3 ... VIERTE e in 94 a See en ee u _ VIERTE ORDNUNG. | " GRALLAE ( Sumpfvögel, Stelzenläufer.) 79 GESCHLECHT. PHoEnıcorrerum | Der Flamingo. _ | Miiller, Naturfyli. Il. p. 358. Gen. LXKIX, Lok, "Naturgefch. p. 281. Gen. LXVL Borosky, Thierreich, IL. p. 66. Gen. XLIV. Biumenbach, Haudb. der POIREOICHIENAE 21%, _ Gen. LI. Bechfkein , Naturgefch. 1. p. 412. Gen. XxXıv. Briffon, ornithol. II. .p. zor.. Gen. CXIM.. Batfeh, Thiere, I p.385. Gen. XCIl, x Lathom, Syfl, ornith, II. p. 788. Gen. LXXXVIL Donndorff, Handbuch der ‚Thiergefch, 2 ir Gen. XLI. 8: Ruser.: Der (rothe) Fiekinge “ Müller, Naturfyfiem, II..p. 358. ne L ‚der Fin minger. Tab. 14. fig. 2. * Leske, Natürgefch. p..agı der Flamant. : | Borowsky , Thierreich, III. p. 66. n.1. der Ein‘ minger, Flammenvogel, Flammenreiker. T. 44. Blumenbach, Handb.d. Naturgefch. I.p. 210. n. 1. ‚Phoenicopterus (Ruber) ruber, remigibus ni« gris; Flamingo, Flamant , ar tl: Korkorre. - Bechflein, Naturgefch. Deuchl. 1. P- 179. der 10. the Flamant. | ‚0 Bechflein, Naturgelch. L B- #4 Wi BR Flae man. Funke , Naturgefch. 1. p- son der Fluniing) Ebert, Naturl. II. p. Sı. der erg Tab. 36. | Hal ‚Avas Graliae. _Phoenieopteri "935 "> Halle, Vögel, p. 6% n. 687. der Flammenreiher, | Pfingfchnabel. . Balk, Vögel, p. 538. n. 638. der Flammenreiher 2. mit rofenfarbenem Flügel. | u. Halle, Vögel, p. 539. n. 639 der weiße Flam- 2... menveiher. Gaiterer,, vom Nutzen: u. Schadeis den Thiere, ll. p. 179. n. 167: der Flamant, Karminpelikan. Neuer Schaupl. d. Nat. VI. p. 581. Phoenikopter. Onomat, hiltor. nat. VI. p. 461. Flaminger. Pennant, ardt. Zoolog. u P- 487. n. 339. der rothe Flamant. Handb. d. Naturgefch. II. p. 379. der Flamant, Klein, av. p. 126. B. Phoenicopterus, ‚Klein, Vorbereit.. p. 234. B. Schartenfehnäbler. Klein ‚'verbeflerte- Vögelhift. P- 133. m. 1. vother un. Alamantı ... .:: Klein, erbeik Vögelhift. p. 2 n. 2. . rorfüge dichter Flamant.. Klein, verb. Vögelh..p. 134. n.3. nike Flamant. | Gesner, Vögelb. p. 402. Flambant , Flamman. A ornith. U. p. 502. Flamant. | B::tfch, Thiere, 1. p. 387: der Flamingo. Latham, Syn. Suppl. p. 263. Red Flamingo. TUE , “ sa Latham, Syfl. ormnith. II. p. 788. n. ‚1. Phoeni. \ „eopterus (Ruber) remigibus nigris. genen. Vögel, Hl. Tab. 46. BEIHERNEER: Phoe- mcopter. Seligmann, Vögel, Im, Tab. 47. der Schnabel des ‚Phoenicopters in natürlicher Größe. Adan/on, Senegall, p. 243. Flammenreiger. Pallas, Reif, Ausz. 1. p. 371. rothe Gänfe. » 357. der Flamingo. Lepech.n, "Tageb: d. rufl. Reif. L.p. za. Fla. Mmingo oder rothe Gänfe. hl, | -Nun4 Cti, 939 Aves Grallae, Phoenicopterus. : ° Cetti, Naturgefch. von Sardinien, II. | P 3%. der | Fiamont. Tab.5. Fırmin, Befchreib. von Surinam, IL p 125. der | Phoenikapter, Ä Mona, Naturgefch. von Chili, p. 215. Becharu, Kolbe, Vorgeb, d. g. Hoflnung, Edit. in 4. p. 387. der Flamand. - Allgem. Reif. II. p. 168. 445. Flamingos. V. p. 201. Tab. 16. der Flamingo. XI. p. 241. die Fläminger. XVII. p. 671. Bee (ge naue Befchreib, des Nefls.) Dampier ,Reil, I. p. 134. Flamingos. Perrault , Charras u. Dodart, Abhandl. aus der Naturgefch. II. p. 217. anatomifche Befchreib.. eines Becharu oder Flamingos. Tab. 6% der Becharu. 'Vab. 70. die Zergliederung. Frifch, Vögel, II. Tab, 132. der weiße Schertens fehnäbler. (Ein einjähriger Vogel.) Scopoli, Bemerk. a. d, Naturgefch. I. P- 93. n. 114 ‚der rothe Flamand. - + Samml.z. Phyf. u. ER I. p. = dır Fla- miNZO, Gosze, nützl. All, Ip. 217. n. 22. der Flamingo. Eberhard, Thiergefch. p. 120. der Flamant. ‚Feblonfry ‚allgem. Lex. p. 338. Plamingos: Linne, Syfl, Nat. Edit, X I. p. 139. n. 1. Phoe- ‚nicapteras (Ruber } ruber, ORE MN primo- ribus nigris. Charleton, onomafl, zeic. p. 102. 12, Plocni. copterus, ‚Fonflon, av. P. 150, Khebkiscptätung Mochring,, av. gen. Pı 59: 0.59. PUODEEROR eTük Audtorum. Hermann, tab. aff. anim. p. 142. Phoenicopterus. | Sealiger , exercit. 232. P- 730. Ä Zeliodor. 4 | ” AuesıGrallar.s Plalec 937 Beliodor. hit. aethiop. Lib. 6.” no | 7 Gaflend. vit, Peirefe. Libse. in Kon nt | ‚Plinzhift. nat. 1.20. c. 48. Phoenicopterus,. Sueton, Vitell, 'c« 3 ee ca Wupenich. BE 1 para 30 Martial. epigr. L. 3. ep. 71. Pike Ariftophan. av. v. 553. Dowmorreeos. Handb. d, Tiere P- 236. n. T. "der Flamingo, Be AuCHırensıs.. Der ehihffche Flamingo. Vidaure, Chile, p. 71. Flamingo, | „.Latham , Syft, ornithol: IL. ps 739. n. 2: Phoe nicopterus (Chilenfis) ruber, remigibus albis; A nütz. AR ıll. P 124 0,09. nd Fla- rn RER ao (en 3 z a a ee 4 VW erg ee die Kite Edition, und Ver. mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. . Das Gelchlecht if it einer BAREN vermehrt, 80. GESCHLECHT. Prarauea Der Lof. nfelreiher. © »o2: | "Miller, Nöchrföflens, I. p 361. ben, LXRX, > Leske, Naturgefch: p. 280. Gen. LXIV, Borowsky, "Tierreich, II. p. 68. Gen. XLV. 9 Blumenbach , Handbuch der ng p- zır. Gen. IA su sBechftein, Naturgelch, L. P-483: Geh; XXXV, Bechflein, Naturgefchichte SER UL p.«. OERNKTHN. .. | eat, ardt. Z.oolog. II. p. 409. Klin , av. p. 126, Trib. 1. A. | . .Briffon, eindicke II. p.300. Gen. LXXIX. Plan Fi ng Thiers; 1. p- 385. Gen. XCIV. \ Re Nang i yagirg 938 Aves:: Grallar. Ar Platalea. Latknm, Sylk ornithol. IL p. 667. Gen. BRIV. Onemat. hifl. nat. VI. p. 56r. Ä Neuer Schauplatz der Natur, V. ‚P- 18. Hermann, tab. aflin. anim. p.'135. Donndorff, Handbuch der RN P 297. Gen. XLII. » ı. Leucornıa. Die Tifakeune Miller, ‘Naturfyftem, II. p. a n.rL. der. weiße Löfter. "Tab. 23. fig. 2. | Leske, Naturgefch. p. 28x. n. 1. der wei ißr Löffel. | reiher. Borowsky , Thierreich, II. p. 68.0. 1. der weiße. " Löffelreiher. Tab. 45. ‘ Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. an. * Platalea (Leucordia) corpore albo, ee nigra, oceipite fubcriftato; die Löffelgans. Bechflein , Naturgefch. 1. p- 43. der weiße Löf- felreiher: : Bechflein, ‚Naturgefch. Deutfchl, IH. p. 2. der weiße Löffelreiher. P- 4 Löfelgans, Spatel- gans, Löfler , Pelikan.‘ Ä Funke, Naturgelch. I. p- 326. die Löffelgans. Er Ebert, Naturl: II. p. 82. die Löfelgans. ‚Halle ‚ Vögel, p. 535. n. 635. der weiße Löfirei | her, Psliken. ” Gaiterer ; vom Nutzen u. ‚Schaden der Thiere, II. p. 180. n. 168. die Löffelgans. Penmant „ ar&t. Zoolog. Il. p. 410. A. der weiße Löffelreiher. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 798. der ser Löf- felrciher. Klein, av. p. 126. n.'a. Platea,, Leucordia. Klein, Vorbereit. p. 233. n. 1. Löfelgans. Klein, verb. RR: p- 132.0. 1. weißer Löffler. Klin, ‚ Aves-Grallar. | Binalaak; 959 "a Vögeleyer, P- 3 Er ab; 18. EN Gesmer, Vögelb., p. 2364. Löfer,, Löfrt. anf Leffer , Lrpker, Schufter: Fig. p: 365. „Bri ion , ornitholog. TI. p. 300. m. 1. Spatule. Batch, Thiere, 1. p. 388. der weiße Löffelreiher. Latham, Syf. ornitholog. II. p. 667. n. 1. Plata - . lea (Leucordia) .corpore albo, Bula, apa 06« . ‚eipite fuberiftato. Back, Naturgefch. v. Preuflen,, IV. p. 344. n. 101. der weiße Löffler... _ Ei cher, Naturgefch. von Livl. P # n. 97. Lif. felgans. Pallas; Reife, Ausz. L. p. 370. 315. ‚Löffelreiger. . Pallas, nord. Beytr. Ill. p. 13. Löffelreiger. Kolbe, Vorgeb. d. g. H. Edit. in 4: P.1402. der Pr. lican. "Tab. 4ı. Löfelgans. 7 „Frifh, "Vögel,' Tab. 200. der. ‚Löfelreiger e ‚hubbrigem Schnabel. (das Männchen.) "Prifeh, Vögel, 'Tab. 201. der Löfetreiher mit glattem Schnabel. (das Weibchen.) ‚Stopoli Bemerk. a. d. Naturgefch. 1: p. 95. N. 115. die weiß rofenfarbene Löffelganß. “ Natürforfcher‘,, XUL p- 201. n. 101. dır a Löfter. Prrrault, Charras u. Dodart, einndlin aus der Naturgelch. IL _p. 193. anatom. Befchreibung von vier Paletten, Löffel- oder Spatelgänfen. _ ‚Tab. 65. die Spatelgans. Tab. m die, Zer- ‚gliederung. . Bechftein, Mufterung. fchädl. Thigre, p. 126, 0. der Löffelreiher. .Linne, Syft, Natur., ‚Edit. I. Pp 48.:P Placdsi Linn, Sylt. Nat. Ed. VL. p- 22. n. 1. Platea. ‚ Linme, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 139. n. 1. Plata. lea (Leucordia) corpore albo. eg Br Mike, / x 940 | Aves rail al AERN Miller, zoolog. dah. prodr, 13% 32. 1.792, Pla- talea (Leucordia) Bee ‚albo , zu igra, capite füberiftato. _ ‘ Schwenkfeld ‚av. 'Silef. p. 34. Pläiea; LifelGonf, Löfter, Pelecan. Charleton, onomaft, zoic. p. 103. n. = "Ardea al« ba, Cochlearia, Platcola, > Hermann, tab. slinit. aniin. p. 135. Pl. Kon | ' Albert: Magn. de anim. L. 23. c. de Acdra. Cisero, de nat. Deor. L. 2 sed. 49. Platalea \- Plin. hift. nat. L! 10. €.'. AT . .Ariftot. de nat, anim, L. 2 c. 10. TleAexev © Achan. hift\anim. L'2" e. 20. Ticker. Donndorff, Handb. der Thiergefch,. Pı E72 2 de »Löffeigans. „B Latham, syH, ornith, U Eu ‚668. n. 1. .B. Sonmrrat, Reil. n. Neugnin. 1% 33. der Fa ganz weiße. Löffer, mit gelben | ‚ins zothe Ren I BUBDE., , ... y. Latham, ‚Syih, ornithol, IL “ 668. nd 2 'Sonntrat, 2.2.0. aer. ‚ganz weiße Löflzg, mit ei- ner Haube auf dem Kopf, : und en: und blaffen Füßen. RN 2. Ajaja. Der rothe Bapeireiner. ni ‚Miller, Naturfyfi. IE p.'362: u. 2. ir vothe braf liamfche Löffler. "Tab. 14. fig. 2. ‚Leske, Naturgefch. IL p. 281. n. 2..der roths Löf« felrei er. Borowsky, “Thierreich, MT. p 69. 0. 3. u 'rothe brafilianifche Lrfir, der Karminpelckan. Ouomat. 'hiftor. nat. VI: ‚p- 562. der vothe ‚brafie lianifche. Löffler. " Pamant, ardı. Zool. UI. p 409. der vor Löffel. reiher. Klum, „Aves, Grallar. Plate 941 Klein, av. P- 1262 n. 2. Platea Brafilienfis; Ajaja didta, Colherado Lufit. N ha 5: , Vorber. p..233. n. 2. vofsnfarhener: Löffer. Alien, verb. Voeslball, p- Sue n. 2. Aa aghiner Brifon, ornith! IL; p: 302. n. 2. Spatüle il: | 0 de-Rofe, Batjeh, Thiere, 1. PB 388. dır vor brain ifche onlöfler. Latham, Sytt. ritrhuleh. II. p. 668. n. 2, Platalea >» (Ajaja) eorpore rofeo, tedricibus Fu ae 'eineis, redtricibus rofeis. | " Bankroft;, ‚Naturgefchichte von Goiana, Pp 102. die gujanifche Löffelgam. Re Surinam, Il. p. 132. der Löffler. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 140. n. 2. Kla- | *tälea'(Ajaja)- corpore: Tanguineo. Barrere, av. p. 135. Ardea rofea Spatula dica, ' Fonffon, av. p- 198. Ajaja. P- 213. ‚Ayaya. ‚B.; ‚Hole, Vögel, p- 536. n. 636. der Karminpelckan | ik Jhvorzem Halsringe. | Klin, av. p. 126, n. 3. Platea a tota, ‚ Tlauquechul. Klein, "Vorbereit, „P-, 22. W 3. ganz. blutrothe Lö Klein , verbeil, Vögelhif, P- 13. n. 3. hochvother "Löffler, L Beifon, ornitholog.. N. p- 303. n. 3. ‚Spatule . Krouge. (7) Latham, Syf Sag p. 668. n. 2. ß. Pl. corpore fanguineo , collo candido, torque ni. gro, reciricibus coceineis. | Linnd, Sylt. Nat. Ed. X; I. p. 140: n. 2. R. Tlach- quechul, f. Platea ‚hexicana. En ei ‚Charlr. (DM: Naoh Brifon eine eigene Gattung. 943 Aves Grallac. Palamedea. | Charleton, onomaft. zoic. ‘p. 16. n.2. Tlau. | quechul. | SFonffon, av. p. 182. Tiauhquechul. | 9. Pyamara. Der Zwerglöffelreiher. Miller , Naturf. II. P.-363: 11, 3. der Zwerglö öffer. Latham, Syfl, ornithol. II, p. 669. n.3. Platalea (Pygınaca) corpore fupra fufco, febtus albo. Onvınat. hift. natur. VL p. 563. der Zwerglöffler. Bankroft, Naturgefch. von Guiana, p. 103. die oben braune und unten weiße ‚Piotalea. m Linne, Syft. Nat. Edit X. I. p. 140.0. 3. Plaralea (Pygmaea) corpore fupra fulco, fubtus‘albo. Hirmeann, tab. afhınit. animal. p. 135. Plaralea Pygmea. | gı. GES CHLECHT. Paramepea. Dr Anhima. Miiller , Naturfylt. II. pı 364. Gen. LXXXI. Lejke, Naturgefch. p. 278. Gen. LIN. Borowsky, Tierreich, II. p. 69. Gen. XLVI. Blumenhach, Handbuch der Neue p- 211 Gen. LI. Bechftein, Naturgefch. I. p. 414. Gen. XXXVI. Onormnat. hilft. nat VI. p. ı Briffon, oruith. Il. p. 348. En LXXXV. Caria- ma... p. 349. Gen. LXXXVI. Anhımna. | Latham, Syll. ornith. II. p. 669. Gen. LXV. Hermann, tab. afhnit. animal. p. 136. 169. Donndorf, Handbuch der Thiergefch. p- 288. | Gen. XLIU. 1. Cox nurta. Der Anhima. Müller, Naturf. I. p. 364. n. 1. der A Borowjky, 'Thierreich, IL p. 69. der Horniräger, Anhima, Blunien« Aues Grallac. } Palamedes, 2.2 dr Bhumibuch: Haddb, d. Nirörpefäik pm 211. n:L. ' Palaınedea (Cornuta) ae are fronte- .._ que cornuta, Bechftein, Naturgefch. I.p 414 der Hornträger. | " Bıchflein, Naturgefch. Deutichl. I. p. 180. der Hornträger. Hallı, Vögel, p. 523. n. 610. der graue braun . gewällerte Kranich, über dem Schnabel undan den Flügeln gehörnt. Onomat. hift. nat. I. p. 446. H Anhimavogrl, Handb. d. Naturgefch. IT. p. 346. der Kamithy. Briffon, ornithol. Il. p. 349. n. 1. Kamichy. ‚Batfth, Thiere, I. p. 396. der brafil hlian. Kranich. Latham, Sylt. ornitholog. Il. p. 669. 0.1 Pala. medea ( Cornuta ) a ek at is, fronteque | cornuta. .. Fermin, Befchreib..von A UI. p. 122. der . gehörnte Wafferträger. ‚Samml. zur Phyf. und Newegrieh, IL. "604 Ca- ... moucle, Kamichi. Eberhard, Thiergefchichte, p- 102. der, gehörnte | amerikanifche Adler. ....Goeze, Natur, Menfchenl, und Vorf. Y; P 346: nr der Camoucle. ie | ‚Moehring, av. gen. p. 4. n. ıır. Paladlndzen. Fonflon , av. p.: 209. Anhima Brafilienfibus: Hermann, tab.. aflınit. ‚animal. P- 136. Alameden, ‚cornuta. | Donadorff, Handb. der Thiergefch, P- 281. der Hornträger.. 2. CrRisTATaA. Der Cariama. &) Ä | Müller, Naturfyfiem, 1. P: :365.n. 2. der Baflard. Zranien. ih ß "R u ER N‘ "Halle, (8) ‚Aus diefem hat Briffen ein eiznes Gefchlechr BR, weil” ‘ ihm die Flügelftacheln und das Horn, an der Stirne fehlen, 944 “ Aves Grollae. Myderia. Holle, Vögel, p. 523. n. 609. der grame brann ge- | wälferte Kranich, mit: dem a, über dem Schnabel. Briffon, örnithol, IT. p. 248. 1.1. Cariama. Latham, Sy. ‚ornith. II. 'p. 669. n. I. Palämedea (Criflata) inermis, fronte eriflata. Onomat. hiftor. nat. I. p. 646. der brafianifche Kranich. eh: av. P- 197. Cariama, 82. ‚GESCHLECHT. Mvereri 1A. "Der Jaliu. (Kahlkopf.) Miller, NaturfyR. II. p. 366. Gen. IXXXIT, Le/ke, Naturgefch. p. 278.’ Gen. LX, | Ä Blumenbath, Elandbuch der RN, p. 2IT, Gen. LIV. Bechflein, Naturgefchichte Deutfchl IT. p. 180. Gen. XLIV. Lathom, Syft. ornithol. In p- 670. Gen. LXVL Donndorff, Handb. der Ve Pi 288, Gen. XIV. a ı. Amerıcana. Der amerikanifche Fabirn. Müller, Naturfyftem, IL p. 366. der 0 A | Reiher. Borowjky , Thierreich I. ‚pP. 80.0.3. der braf lianifche Storch. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. pe ir... ı Mycdteria Americans, Bechflein, er! Deuefchl. IL p. 130. a " Fabiru. ‚Halle, Vögel, p. 522. n. 607. der weiße. m Kranich. Halle, Vögel, p. 522. n. 608. der weiße Hılm« ‚kranich. Onomat, DE Aves PRIOR Ar Meta 945. y. Nonkknak if. natuV./p. 401. don’ BaNEf: br af i ‚lianifthe Reiher, Nhanduapoa... ‚Tatham, ‚Sylt. ormicholog. Il. lee BL My- .'/,idteria (Americana ): alba, 'tengighan sercirici- ; busque.nigro-purpurafcentibus. u _ Brillon, ornith. II. p.306. n. 4. Cigbane 5 Brefil, '.Batjch, "Tbierg Pp- 392.odir brafi Hianifche Storch. ‚Samml. z. Phyf. u. Naturg. II..p. Eu EURE 00; Neuefle Mannichfalss Ik p. 124. Fabien > | 'ı Linae, Sy: Nat! EdiX L..px14asanıv u My . tere americanas „ia „Ust, vunweki Hermann, tab. all ae p. 13: Mylteria. - Jonfton, av. P. 195. Jabiru guaru Petiguaribus; 0,0. Nhanduapoa. "Tupinambis ; Belgis Deurvogel, _ Ä Donndorff,, Handb. „ger „ Ahiergeich. PD. 288. air | "Kahiko, ee ee Miller, gi ri p- 367. ee ‚ Ongmat. „hift. nat, VI, P- 492. Avarou?, . Briffon, ‚Srnithol. I, 7 n.5. ‚Gigogne de la ‚Guiane. = IL. ıffon, ‚av. p. 15% "abiru Brafiiknhbu; Bel-. Ah N gs „vulgo Nester; a EETREN h > Veh ERHE) ): j Kt er $ Be A I: on e.:7; v3 si a. 7: eränderungen gegen die XU. Edision, und Ver- mehrung der Gattungen:dirfes Gefchlechts. \ Brijfons ‚Ciconia Guionenfis, den'.diefer- als eine eigne Gattung. ‚anficht, ift.als Varietät von feinen Cioo- | nia Re angenommen. "Be Neuere Gattungen 1. Der y atifahe Fabiru. FR Latiam, Syn. Suppl. p. 231. Indian Jabiru. Latham, Sylt. ornith. LI. .p. 670. u. 2. Mydteria (Afıatica) alba, fafcia per oculos, dorfo infi- mo, remigibus reelrieibusque nigtis,. \ 11. Band 1. Ti. ‚000 83.GE- \ i 946 Aves'Giallae. .Cäncroma. 33. GESCHLECHT. ‚CANCROMA, ‚Der Hohl. fehmabel, i Müller; Naturlyl IL. Bi we Gen. LXXXIM, "Borow/ky;: Thierreich, HL :;p-:103. ‚Gen LVL Biumnbaih, Handbuch der Nation PB 212. Gens EV. Brifon, ‚ornitholog. L. ? 344 Gen. LXRXIUL, Cochlearius.. Batfch, Tiere, 1. rk 4d: | Lathan, Syß.-ornithol.. II. p. 671: Gen: LavIr. Hermann, tab. afhnit. animal. p. 134. Donndorf, Handbuch der Things, Pp- 289. Gen. XLV. RELCN 1. "CocHLEARIA. Der Eifelfehnabel, 3 Müller, Naturf. If. p.368.n. 1. der Löffelfchnabel. Borowfky,_ Thierreich, I. 2 106. D. 2, vr Kö ‚Felfehnabel. '"" ‚ Blumenbach, Handb. d. Nartrgefäh P- Ben. "Cancroma (Cochleatia) ventre rüfefcente. Brilon, ‚ornitholog. IL. p. 344. n. 1. Cuilliere. “ Latham , Syft. ormithol: I. 'p. 671. n. 1. Cancro- ma (Cochlearis) criftäta einerafcens, ventre ru- fo, vertice Junulaque cervicis nigra. a Donnüorf, "Handb. der Thiergefch. p- 298: n.2) der Löffelfihnabel. £. Miller, Naturfyft. Il.’p. 368. Arapapn. | | Briffon, ornith. U. p.'345. A. Cuilliere tachetee, ' Latham, Syn. II. 1. p. 27. Spotted Boat-bill. Latham, Syü. ornithol. U. p. 6ru.n.1.ß. - a. CAncRorHA ca, Die Tamatia.(?) Milkr, Naturlyft, Il. p: 368. n. 2. Krebsfrafer. Tab. 23. fig. 4. | Ba | er Boromwsky, (9) Nach Latham eine Varietät oder das Weibe chen ven Gancro- ma Cochlcaria. Aves: Grat. | OR '947 : aBoihony Thierrgich, ni 2 ah m. dır Krebz. u ‚fr.fer. ‚Tab 56 ; Beihfein, Naturgefch. Deufehl 1 B „183. der 177% f Krebsfrefl v- en Er ne, Da hiftor. nat. VH. p. 424. Tamatia. Brijfon, ornith. U. 'P- 345. 0.2, Cuilliere brune, 17 .Latham, Syn. U.«. p. 28. Brown Boat «bill. Latham, Syf. oraith. Il. p. 671..n.1. y. C. eriftas an x - ta rufo - fufca, abdomine albido, vertieg, ‚nigro,. 22 | Jayion, ‚av. P- 203- Tamatia. Y ulm en Ai RT, Ite Eulitien. Mer Der- mehrung der Gattungen öiefes Gefehlechts. Bey’ derıflen Gattung ift Eon Var. Er aus Zriffon hinzugekommen % EINGESCHOBENES GESCHLECHT. Scopus. Drr Schattenvogel. ‚_Bechfkin, NE She Deutfchl, IL p 183. Gen. LI. Br fon, orcitk Hk pP. 343. Gen. EXRKIL. a ‚Lothom, Syft. ornith. I. ‚p: 672. Gen. LXVIL Donndorf}, Handbuch der en - 289. Gen, ZLVl. 3. UMBRETTA. Die. Umbretien # ‚ Bechftein, Naturgefch. Deutichl. II. p 134. die Umbrette. ee, Rn. ornith. IL. p. 343.0. 1. ie Latham, Syft. ornithol. Il. p. 672. 1. Seopus Umbretta. - Eberhard, Thiergefch, p- 101 des Jenegalifihe Scopus. “ Donndorff, Hapdbich. der Thiergelch. p. 289: Ombrette. 0002 ..... I40E Rh 948 Avıs Grallass © Ardea. ‘84. GESCHLECHT. Arpea. Der Reiher.('°) Müller, Naturfyft. ı p. 369. Gen. LXXXIV. Leske , Natur gefch. P. 279. Gen, LXHLY* Borowsky, 'Thierreich, Ill. p. 73. Gen. XLVII. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch,, ‚p- ai ‘Gen. LVI. | Bechflein, Naturgefch. 1. p- 416. Gen. XXXVIL .P..419. Gen. XXXIX. pP. 420. Gen. XL. "Bechftein, 'Naturg. Deutfchl. IL. p. 5. Gen, XIV. .p. 46. Gen. XXV. p.59. Gen. XXVL Ebert, Naturl. II. p.'83 ff. Halle, Vögel, p. 517. 524. 533. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 410. Neuer .Schaupl. d. Natur, IV. p. 740 van p- 81. VL pP. Onomat. hiftor. nat. I. p. 634. w. p. 48. ‚Klein , 'av. p. 121. Gen. XVII. p.|122. 12. Gen. XIX. "Erb. 2:0. GE; | Brijon, ornitholog. H. p.1304. Gen. LXXX. Ci« conia. p. 312. Gen. LXXXI. Ardea. pP 346. Gen. LXXXIV. Balearica. Batfch, Thiere, I. p: 386. Gen. XCVIl.. | ‚ Latham, Syfl. ornithol. II. p. 672. Gen. LXIX.. Hermann, tab. affinit. anim. p. 132 fgg. - Donndorff, Handbuch der Thiergelch. p. 289, "Gen. XLVII. | 3 » Mit Federbüfchen auf be Kopfe: Der Schnabel | if nicht‘ länger als der Kopf. R ‘1. Pavonsa. Der Pfauenreiher. , - ; "Miller, Naturfyft. II.\p. 370: n. 1. der Rfauare, IE ER 14. fig. 3. i Si Lacke, (10) Briffon und einige, neuere machen aus dem Reiber, Keramich, und Storch drey verfchiedene Gefchlechter. N Er ur Aves Grallae. Ardea 949 Leske, Naturgefch. p. 279, n. 1. der Pfauenweiher. ‚Boroefg, Thierreich, IIL p. 73: n. I a reiher. Tab. 48. Ebert, Naturl. U. p- 85. der een kapfih N Kranich, Akkaviak. , Tab. 28. fig.ı. | „Halle, Vögel, .P- 5I8: n. 601. der weiße ‚kurz. Jehnäblige Kranich, mit trichten fürmigem Fe- derbufche, Wajferpfau, Diademkranich. Gatterer ,‘vom Nutzen‘ u. Schaden der. Thiere, il 187. n. 175: ıder ‚balearifche Kranich, Pfauenreiher, Seepfau, Königsvogel. | . K.ein, av. p. 121. n.3. Grus‘Balearica. . Klein, Vorbereit. p. 224. n. 2. Kranich von dem balearifchen Infem. . Klein, verb. Vögelhift. p. 126. n. 1. Akkavial, + Briffon;»ornith. U, p. 346. n. 1. Oifeau royal. Batjch , Thiere, 1. p. 391. der Pfauenreiher. „Latham,, Syft. ornithol, I..p. 672: n..1. .Ardea (Pavonia) eaerulefcens, crifta fetofa eredta, ‚ temporibus palearibusque binis nudis. | Sekomann, Vögel, VI. Tab. 87..der gchrönte afri- kanifche Kromich.. «: Frifch,. Vögel; Tab. 195. der afrikan ifthe oder barbarifche gekrönte Kranich. | „. Perrault, Charras u: Dodart, Abhandl. aus Hr en. I. p. 355. anatomifche Befchreib. ı zweyer. Königsvögel. Tab. 97. der Be \, vogel. Tab, 88. die Zergliederung. a se Syfi. Natur. Edit. X. I. p. 141. n. 1. Ar- dea (Pavonia).'crilta.Setofa eredta, ABER. palearibusque: ıbinis nudis. Charleton, onomalft. zoic. p. 110. n. 1. Gros Ba- learica, yo, Charleton, onom. zoic. p. 72. n. 3. Pavo Chinenfis . fine cauda.. ; 0003 h, Mochring, ‘950 S Aves Grallae. Ardea. Mochring, av. gen. P. 72. n. 83. Ciconia. ‚Fonjton, av. p. 168. Tab. 54. Grus Balearica. Hermann, tab. aff. anim. p. 133. Ardea pavonica. Gentl. Magaz. XX. Tab. p. 264 Crowned Heron. Plin. hit. nat, L. 2. c.'37. Grus’balearica. Donndor ff, Hanab. d. NE p- er n. " der Pfaurnreiher. ER Vıre 0. Die nmidifche Junger er | Müller , Naturfyfi. I. p. 371. n.:2. er mumidifche ‚Jungfer. ‚fehe Fungfer , der Gaukler. Borowsky, Thierreich , 1. p. 84 die numidi- Ebert, Naturl, 1. P- 86. das Fräultin von Nur midıen. -- Halle, Vögel, p. zer. n. . 605. e Operntranich, Operette. Bi 2: 2. Gaskier. Onomatol. hift. nat. Iv. P- 54. das Fränkin aus Numidien. 1 Klein, av. p. 121. n. 6. Grus Nemidiaße Klein, Vorbereit, p- 225. n. 6. a von Nu. midien. aus Numidien. i Halle, Vögel, p. 521. n. 606. der Opernkrumich, | Klein , verbefferte Vögelhilt. ji 127. 1. 7- Priulein } Briffon, ornith. II. p. tr. n. ı2. Grue de Numi- die, appellee Nr Demoifelle de Nu- | ide Betfch, Thiere, . p. 393. die iii Sungfer. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 673. n. 2. Ardea Bde (Virge) fuperciliis'albis, pofliee‘ retrötfuinque longe criftatis. Seligimann,: Vögel, V.- Tab: 29. die Jungfer von Numidien. | Pallas, » ! Mi dei Grallae. R a, .. gr A | Pallas, nord. Beyik u. Y "Pi ka. Sie Be En Zungfanı =: Ä Erden, zool, Aland ? 2a. die enumic jfehe ERERE ‚Jangfer. oo Ei Allg, Reif». pi 332. Tab, Pr as a eika: “ uifche oder guineijche Pfau, fung Ni 1. a. midifche Fungfer; 8 in or Syfl. Natur: Edit. X, L) P« ir. n.2. ‚At. : .,dea: (Virgo) ... albis, ‚retrorfum Mr Any RR erifatis. ee u” Mochring, av. gen. pP. 73. n. Kr Sopı.. u Barfkälı .defer. anim,;p! 9. n. 4. Kurki? wRhilgt. Transadt, Lv2..p, 210, Tab. ar. p 215. .r Kraniche, mit kahlem Kopfı. @ Can AD Ensıs.. Der canadifche. Kranich. ('). . Müller , ‚Naturfyft. I: ia 37U 0. %. der eanadi fihe Kranich. Ä Halle, Vögel, ,p. 520 n. or der große efche - a rl T farbene Krönich,,, “1 Pinmant, ard. Zool. I. P au n. "aszidr brats ee Klein, verb. Vögelhi. p. 127. n.5. braunbunter Araicher > ws. Briffon;, ornith. HL. pP: we; DEE. Grue de I Baye | de Hudfon. ..ı »„dLatham ,' \Syf. Nah H: :p- En n. NE ‚Ardea (Canadenfi is) fineipite nudo: papillofo, per sinn IE einereo ‚r alis ‚extusteftaceis. 7 vi A \Siönaih, Vögel, V. Tab. 28. der braune und F ofchfarbene Kranich. , Domnitorff, Handb. d. T ee p. 2 90. n. 2. Dt ‚der braune Reiler. am: “ eine 3 Fußs 5 Zoll. Gewicht yıfa Pfund, Penn, 952 ‚Abes. Grallae.). Ardea. \ 4. Grwus. » Der gemeine Kranich. SE na Miller, Naturfyf. I. ie u n.4 . der zen Krach u oma Leske, Nätutgefeh. VI. p. 279. n. 2. der, Kranich, ar Borowski UM Thierreich; I Pla N. 2 ‚der gt- meine Kranich. | ‚Blumenbach, Mair; di Naiigefeilt p. e12. n.1. "Ardea (Grus) oceipife'nudo papillofo, -eorpo- re einereo, alıs extus‘refläceis; dor‘ “Kranich. Bechftein, er l. de 421. nt „der a ne’ Kranich. "© Bechflein, Natürgefeh Deinfchl. Ih. p. 60. n. 1. 2 0 der gemeine Kramer E 7: Kranig,' Kranch, Scherian. Funke, Naturgefch. r. p. 240. m Kranich. ‘ Eberts'Naturl, IE p. 83. ‚der gemeine‘ Kiamich.: Sn Halle, ‚Vögel, p. si. n: 599. der ee gemeine Kranich. rn Meyers Thiere, Lk Tale 64.925 m Ri ‚Gatbret, vom Nutzen: u. Schaden‘ - Thiere, 5 Up I88.- 0. 175: der‘ Kranich. : N ENG hiftor. nat. IV. P- a an ehtorsgrau gemeine‘ Kranich. - Handb. der Narigefeh, ILp BR Brnnich, - Handbuch der 'deütfchen Thiergeih, ia fa der. ‚Kranıch. | Klein, av. p. er. m. L. Grus nöfßras. Adi Pa- lamedis.; Win ip Tan Klin, Vorbereit. P- wi BIT; en Kranich, “Klein, (2) Die „Länge. diefes Vogels er: von pe Getüshallpsh gar en erlehteddh angegeben. Penmant beftimmt 1 fie auf 6 Fuß. ' Gmelin nimmt 5 Fuls an. ' Brifon 3 ıfz Fuß, “Flügelweite s2f5 Fufs. Borowsky und Bechffein 3ıf2 Fuls u. f. w. Das Gewicht ift, nach Penmant, ı0 Pfund. Die Eyer find von der Grölse der Schwaneneyer. - | .. = er 2 Ä Sg BER | % / z rs Aves Grallae. . ;Ardea. Pas 953 ; ER Klein, verb. Vögelhifl. p:426. n.1. grauer Kranich. Klein, Vögeleyer,.p. 23. Tab; ı7. fig. ı. ». Pennent, ardt. Zoolog. Il. Pr Bi: id der ge- meine Kranich. u Siemjfen , meklenb. Mösal p re De, . der Kra- nich, Kroon. Gesmer, Vögelb..p: 349.. Kranich, ‚Kran, Kran, hai Krye.. Fig. p. 350. „Briffon, ornith, Il. p. 307. n. 6. nu ‚„Batfch, Thiere, 1.- p: 392. der gemeine Kranich. ® rar Sytt. ornitholog. 1. p. 674. n.5. Ardea wi „Grus) oceipite nudo .papillofo, pileo: remigi- busque nigris, corpore: se in- - timis a ker, Bfoke, Naturgefch, der Vögel url P „7. 2.10. der gemeine: Kronich. Bock, ‚Naturgefch. v. Preuflen, IV. Sp 345-0. ‚102. der gemeine. Kranich. Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, u. b. fig der, Kromich. Fifcher, Naturg. v: Livls p. 34 n. 98. Kranich. Taube, Slavon.; u.; Syrmien, I. p. 23. Kraniche. Lrtpechin, Tagebuch der. xufl, Alan I. p. 5. Kraniche. \ Päallas, ‚Reif. Ausz. 1. p. 35 ef dere Keanich,) Pallas, nord. ‚Beytäges II: p. PB IV. p.22. x Kraniche, >, Kolbe, Vorgeb.d; g: Hoff, p. 401. die Braniche . Pontoppidan , Naturgefeh. von Dännem. p- 170. n. ı. Trane. Scopali, Bemerk: a..d. Nam ale. % pe I0I.n. 122. der Kranich. Rytfchkomw, orenb. Topogr. p 243 Kraniche ‚Linnd, "auserlef. :Abh. II.; Ps: 90 2.30. PP. 235. n. 50. der Kranich. 3‘ Ooo5 _ ! Zorn, 954 BORN. Aves Grellae. Arde. “ Zorn, Petinoth. I. p. 432. "TI. p. 512. der Kranich, Döbel, Jägerprakt. I. p.45..der Kranich, Naunann‘, Vogelfleller,-p. 175. der Kranich. Geoffroy,. aa, med, VIL. p. 371. Kranich. \ Beshftein , Mufterung fchädl. Kr pen. 9. der Krani h. Goeze, nützl; All. II. p- 217..n. 23. der Kranich. Oekon. Zool. p. 76. n. 17. der gemeine Kranich. Schneider , zool. Abh. p. 137. 143. der Kranich. ' Frideric. u. mp. de art. venand. e. avib. d; 88. .Grues. Naturf. XIN. p. 202. n. 102. der gemeine Kranich, Aelwing, Lithograph: Angerb. 1. p. 6. "Meidinger, Vorlef. 1. p. 135-0. 1. der Kranich. ‚2 Eberhard, Thiergefch. p. I00. der Kranich. Stralfund. Magazin , 1. p. 157. Kranich. 5: .‚Fablonsky, allgeinein. Lex. p. 550. Äranich. Krümitz, Encyklop. Art: Kranich, . “ Loniceri, Kräuterb. p. 665. Krach: Zückert , Speif. a. d. Thierreich p. 99, Ludovivi, Kaufmannslex. II. p. 1505. Hübner , Handlungslex. p:' 1018, ‚Lemmery, Materiallex. p. Br E. Hamburg. Magaz. VI. p. 5 Wittenb.: Wochenbl.. XHI. Ai 305. € Befchaffen heit der Luftröhre. ) Beckmann, Naturhift. p. 46. d. dh Krakch 'Merklein, Thierreich, p. 300. Äranich. : Kraft, ‚Ausrott. grauf. "Thiere, I. p. 233. a 533. Kranich. Bartholin. Gruis anatome; in hif. anat. Cent. IV. hifl..12. p. 231. A NW \ Hortmann. anatome Grais bingucdtik a carae Eph. ‚Nat; Curiof, Da II. au; na ee E 'p- 71 eum fig. Linns, u... Aoes NGralladi BT: | ng A l a "iind syl. Nat. Ed.IR P:'53.’Grus, '% Linn, Syßt. Nat. Edit. VI. pP 250.7. eb. . Linne, Sy. Natur. Edit. Ki 'p. 141.n.4. Ardea (Grus) vertice nudo Ppapillofo, fronte, temi- | gibus‘occipiteque nligris, corpore cinereo. #02" Linn, fon. Suec. I. n. 131: Ardea vertice papillofo. _ zoolog. dan. prodr. p. 22. n. 137. Ar« gsL 2u2idea‘ (Grus)' occipite nudo papillofo, Pileo re- migibusque nigris, cOrpore ee rei bus intimis laceris.- . Schwenkfeld ‚av. Sil. p.234. Gruss Kranich, ‚Kran, ‚„‚Charletan, onomaft. zoic. p- Io. n. 1. ‚Gros, Moehring , av. gen. p. 71. n. 79. Grus. u. jonflon, av. pP. 166. Grus. - Hermann, tab. kn anim. 2 134. "Ardes Grus: „. Plin. hiffznat. 1. 30..c0,23.°. 1, 31. c. 16. Gruss. u ‚Hofiod. oper. et d. v. 446. T egavos. Ariflot. hilor. anim, L. 9 c.14,.n. 18. a1. arm 5165. ‚Leeavau.. w wi Aelian. hift. anim. L.2. c. 2. ae ‚»Donndorff, Handb.d. ae P- 290. Bee der Kranich. "P. Bra JArONENSIS. Der jean Kra- nich. @): , '» Müller, Naturfyft. Suppl. < u10. n. 6.6, der Japa- nifche Kranich. REN. 'p- Zei. n.i4. -Grus rippnäpk 15. (Mit ? - Ardea Americana verwechfelt.) ' Klein, Vorbereit. ps 205 iR + He Krahmn | aus Fapon. . . .n Klein; .‚verbefl. Mögelhifl. p- hr n. 2 weißer Baanid Bri fon, ornith. II. p. 309. n. 9. Grue du ı Jopon. -„Zathatn, Syn. II. 1. ‚P 42. ‚hpau Crane. ee "Latham, er Wach Brit eine eigene Gattung, J 956 Aves, Grallae. nd, Wr PEN Sytt. ornithol. II. p. 675. 0. 5. 8 des occipite nudo papillofo rubro,, cor pore\ albo, collo: inferiore remigibusque nigris. ..% Allgem. Reif. XILL, P- 692. der T’furi. Berlin. Samml. X.:p. 152..der. Tfuri,.. Kämpfer; Japan; in du Halde Chin; IV, 8 140: der Zuri oder Kranich, A | Charleton,; onomall. ZOIC., pi uo, 2.2, Gm Jap- ‚ponenfis, ©; ‚Jon/ton, av. er 168. Gran Japponenis Se 5. AMERICANA. Dar Keichreiher. | "Müller „ NatorfyQ. II. P- 373-1 n. En ‚der american. [che Kraniih, [Halle, Vögel, p. 520. n. 603. dr wie Koanich Klein, verb. Vögelhift. p. 127. n. 4.] ‚Mit der vor hergehenden Var. ß ehe Pennant, ard.. Zoolog. I p- 40. | 6a 256. der Kulchreihir: Brijfon, ornith. I. p. 309. N. 10, Gru S Ame- rique, Latham, Syft. ornicholög Je p- 675. nn. 6. IArdes meine) vertice, Aucha teınporibusque nudis papillofi s; fronte, nucha Bm“ primariis nigris, corpore albo. ©» Seligmann, Vögel, IH. Tab. 50. der zug ame=- rikanifche Kranich. Ä Linn, Syfi. Nat. Edit. X. 1. p. 142. n. 5. Ar- dea (Americana) 'vertice temporibusque nudis papillofis, fronte; nucha Fr prima- rs nigris, corpore albo, . Dotndorff,, Handb. der Thiergelch. I 291. n. Ai ae, Beer. 6. An TIGORE . Der oflindifche K ] Keane | ‚Müller, "Naturf. II, P. 374. 0.6. der ofind. Kranich. A N A Nrallaeı in "Ardea, 55% Klein, av. p. T21.n. 5. Grus indicamaior. Klein, Vorbereit. P. 225. n. 5. graue Indianer. I Klin, verbefl ‚Vogelbell ih. Ne 127.n. 6. grauer In. dianer, Bri 0N, ik 1. pP 308. n. 7 Give des Indes "ötiehtales. Lethöm, Syft.' Ulnitiel. I. p. 674. n. Pardes er (Antigone) capite nudo eollarigue apillofe | “ rubtis, corpote Cinereo, ‚zemiigibus, Primori- bus nigris. ! BR Aa Vögel, 1 Tab. 89. ‚der BO Ruerd: "nifche Kranith. " Zinnd , Sylt. Nat. Fdit. X a p EN ne Fa „„‚CAutigone) capite ande collarique' Bapillofo, - "eorpore einereo, temigibus nigris. a | Gie anTEA. ‚Der fibirifche Kromich, Müllr, Naturfyft. BUnpFein. p Bas n. 6.2. der weiße Kranich. Pennant, ard, Zool, u. p- 4 B. dr r Rn udiz Kranich. Latham, Sy h. ee I. Dan n. 2. ‚Arılka \ (Gigantea)) nivea, orbitis nudis, remigibus de=. cem primoribus nigris, roltro pedibnsque rubris. »Pallas; Reif, Ausz. If. Anh. p. 16.:n. 30 Grus Leurogeranos... Tab.l. _ Pallas , Reif. Ausz. I. p. 309. un P 474 der Es Kranich. | Pallas, nord. Beytr..II. p. 10, v. P 10. der ar 2 oße weiße Storch. Sn Lichtenberg u. Voigt, Magaz. f..d. Neitellen u.f.w. ll. 1. p.105. die: großen weißen Störche. ‚Hermann, tab. afl.anim. p. 132. Grus Leucogeranos. Donndor ff, Handb. der Tueraotehn ia 291. 1.5. ‚der fibir ai Kranich. ia Slörch®, 958 a Cıiconta. Der gemeine Stor ch. Aves'Grallae. . Ardea. ne Störche: mit nackten. Augenkreifen. \ { \ \7 ® x Müller, Naturfyfliem, I. p. 374. 1.7. v4 weiße Storch. „Tab. 23. fig. «5. Leske, Naturgefch. p. 280. n. 3. der Storch „Borowfky, Ihierreich, UN. p. 78. n. 1.oer vfße Sıorch. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p- 212. n. 2 "Ardea (Ciconia) alba, orbitis .nudis. remigi« ‚„busque . nigris, ‚rofteo, pedibus cuteque fan zui- neis; der Storıh, Hemmotter,, Achbähr. | ‚Bechflein, „Naturgefch. I. p. 419. n. 1. der weiße "Storch. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p- 48. n. Is der weiße Storch. P. 56. gemeiner Storch, Stork, Adebar, Ebeher, ar on Hionnotter, Achbähr. Funke, Naturgefch. I. p..241. dev Storch Ebert; Naturl. U. p. 87. der Storch. Holle, Vögel, .P- 533. n. 632. der Ge Bor Fig. 47: > Gatterer, vom Muttern U. Schadkti der Thiere, II. p. 190. n. 177. der Storch. Pennant, ard. Zool. U. p. 424. C. der weiße Storch. Beckmann, Naturhift. p. 46. c, der Storch. Neuer Schaupl.. der Natur, VIII. p. 625. der ge« meine Storch. Onomät hilt.'nat. T. p. 688. der Storch. Haudb. d. Naturgefch. Il. p. 336. der Store. Handb. d. deütfch. Thiergelch. p. 109. der Storch. Klein, av. p. 125. n. 1. Ciconia alba. Klein, Vorber. p. 232. n. 1. bunte, weißt, gt. meine Storch. Klein, verb. Vögeihilt, p. 131. n. 1. weißer Storch. Klein, _ " er, "Aven, Gral. PN? Acdea. | 959 t Elan, Vögeleyer; p. 34. Tabırız de, a Sn Gesurns. Vögelb. p., ı487.. Storck, Fig. P. 488. gut. E "Briflon, ornith. DI. p. 395. n. 2. Cigogne blanche. PH: „Beifch, Thiere, I. p. 391..der, weiße Storch, Latham, Syn. Suppl. p. 234. White. Stork. | Latham, Syf;sornitholog. Il. p.'676. n.,9.'Ardea da (Cieovie) alba, orbitis- nudis remigibusque ı.H R nigri 9 roftro, pedibus euteque fanguineis. ne. Bf h, Vögels ‚Tab. 196. der, Storch. ; ‚B jehe, ‚Vögel, Kialaadk, [2 57- en 111. der weil. & Storch. ge ee Birk, ‚Naturgefch. vP Prenffen,, iv P 346. n. 103, “der bunte. oder: weiße. Storch. A 422 Fifeher, Naturgefch. v.Livl.p£ dr n. 99. ‚Storch. Cetti, Natorgelch. von Et u. B a die: Störches?. Siemens. BT, Vögel, p- 1, n. 2: der Storch, Adeboar,; Langbeen. . Taube‘, Slavon. und’ Syrm. 1 D. 23. Stör u: 6% ÄR Tageb. d. ruf, Ref. p» 309. Störche. \ Pallos, Reife,. Ausz. 1. pi 98: 8100 hu NN ww Ryifehkon,, Orenburg. Topogr. B AA Ai 2 er Sterch®:. «.. u KömpfersJ apan, p« 141. die "Störche, „De la Porte, Reif. 1. p. 166. Storch, Shaw, Reif. pP: 353. der Storch, Wolf, Reif. n. Zeil. p. 135. der a . Pontoppidan,-Däunemark, p.170. n. 2. Stork. Pontoppiden , Norwegen, Il. p. 186. Stork. Allgem, Reif. VIL. p. 79. XI. p. 692. Störche. Döbel, Jägerpraktik, I. p. 70. des‘. Storch. Perrault, Charras u. Dodart, Abhandl. aus der Naturgefeh. II. p. 237. anatomifche Befchreib, =... zweyer Störche. ‘Tab, 73. der Storch. Tab. 74. | die Zergliederung, Ä a | Mekka, di 950 Aves Grallae. - .) Ardea, Nat ‘Vogelfleller, p. 200. der \Sosahh., Linne, auserl. Abh. Ir "Pr Ei n.. "875, der di Eee Reiper.’ = Scopoli Bemerk. : ad. Natörgefeh. L. p- 1024 n. 123. der Storch. IK Naturf. VII. p. 38. Pr weiße Storch, 'Naturf. XII. p. 203. n. 103.\ der weiße Storch. Lichtenberg, Magazin F, d. Neuefle u. ex w. Il.ı p. 106. der gemsine Storch. Dirait Petinötheol. IE. Bi-14. 67. 416. 48. 550. 686. zı1. der Storch. 'Stralfund.’ Magazin, I. p! 157. der Storch, Loniceri, Kräuterb. P- 666." Stork, Ebiger. ‘" Anweifung: Vögel zu Br ai W. P- 554. der Storch: Ser 9skon, 2001.19. 77.1. 18: er Sohn. v1 Fablonfky ‚allgem. Lex. p. 1146. Storch. Zürkert, Speil. a. d. Thierreichy‘p. 1or. Geoffroy, mat. ‚med. Mm. Pp- 358: der Storch. Goeze, nützl; Aller!“ IL’p.'zig. In. er) ‚der Storch. Lemmery, Mäteriallex. p: og URN “© Meidinger, Vörlefung. 1. P. 155.0. 2. der Storch. Mer klein, Tnerefch, p- 369. Storch. Kraft, Ausrott. grauf. Th. P. 285. 530. ‘skorch. Eberhard, Thiergefch. p- 99..der gemeineSiorch. ‚Aldrov. encom. Cicon. in Donav. Amphith. I. 2448: \Sthoffi orat. de laude tor} in Ej. prax. Rhetor. ‚Fref, 1607. 8. P. 144- | Schwalbach , diff. de Cicomis, gruibus et hirun: - dinibus, ‚eorumque hybernaculis. Spir. 1630. 4. Hönki dıfl. de pia ave, Ciconia. Witt. 1637. 4. Schoockit tradt. de Creoail Gröning. 1620. ır. - Ami; 1661. 12. (Edit. emend.) Morhof, Carmen in Ciconiam. 1667. 4- Leitaw, Ans Grallae. Ur Ardea, | | 961 IT RCAE aitk de „Liconiis, earumgue Proprietatiz bus. Freib. 1679.:4. | Straufii dıfl. de Ciconia. Giefl, 1679: 4. . Camerar. Ciconiarum admiratda natura, bonitas et Peaeiläneigin in Syh. memorab. Cent. VII P. 64. P. 475. Naturgefch. des Storch Frankf Beytr, 1780. se IRA Müller, Bemerk. vom Storche, _ Ay st, Be | lufl. St. 18. p. 538. Paullini de grata Ciconiae pietate. Eph. Natur. Cor. Dee. IH. an. 4. p. 213. ° De Schulze, de Ciconiae vindidta. . ib. Dee. L an. 6. et? obf. 166. p. 230. Ru, Facobari anatome Ciconiac. Adt.. Hafnienf. V. p.247. Mangeti Bibl. Tom. I. P, I. p. 8. _ Schellhammer, Ciconiae anatome. ‚Eph. Nat. Cur. Dec. II. an. 6. obf. 109. p. 206. - Limprecht, Ciconiae anatome. ibid, Cent, VL. , .ob£ 18. p. 209. | Fog, diff. de Ciconiarum hybernaculis . Hafn. 1692. 4. Von der Wiederkunft der Störche "und Gral ben. Brefsl. Nat. u. Kunftgefch. 7. Verl. p- 321. 8 Verf..,p. 457. 19. Verf. P-, 283. ,28. Verl. KT ‚Neu Hamburg. Magaz. St. 8, P- 195. Mannichfältigk. I... p. 621. Beckmann, phyfik. . ‚ökon. Bibl. I. p- 339. Böhmer, fyA, litter. Handb. Il.:ı. p. ser. Sturm, difput. de agricolarum . regulis, p. 8 Linne, Syft. Natur, Edit. II. p. 53. Ciconia. ‚Linne, Sy. N. Ed, VL. p. 25. n.-6. Ciconiä alba, ee Linne, Syft. Nat. Ed, X. I. p. 142. n. 7. Ardea (Ci- . eOnja) alba, remigibus nigris, cute fanguinea. Al. Band 1], Th. PP Mills, 962 5 Aves Grallae. > Ardea. Miller, zool. dan. prodr. p. 22. n. 174. Ardea (Ci- conia) alba, orbitis nudis remigibusque nigris, roftro, pedibus cuteque fanguineis. Kramer , Auflr. p. 348. n. 12. Ardea alba remi- gibus nigris. Schwenkfeld, av. Silef. p. 234. Ciconia; Storch, Stork, Ebinger. Charltton, onomall. zeic. p. 102. n. 1. Gironia. Mochring,, av. gen. p. 71. n. 81. Ardea. Schäfer, element. ornith. Tab. 26. ‚Fonfton, av. p. 147. Cicenia. Plin. hift. nat. L. 10. c. 23. Ciconia. ZAriflot. hift. anim. L. 9. c. 20. n. 167. MeAaeyes. Donndorff, Handb. der Thiergeich. p. 292.1. 6. der. Storch. 233. Macvarı Der ich Storch. Müller, Naturfyfi. II. p. 377. ad n. 8. Magnari, ‚Halle, Vögel, p. 534. n. 634. der weiße Storch mit rother Haut um dın Augen. Onomat. hift. nat. IL p. 858. der amer ikan. Storch. ‚Klein, av. p. 125. n. 3. Ciconia Americana. ‚Klein, Vorber. p. 232. n. 3. amerikanifcher Storch. Klein, verbefl. Vögelhift. pP 132. 1.3. amerikani- eher Storch. Briffon, ormitholog. II. p. 305. n. 3. Cigogne d’ Ammerique. Latham, Syft. ornithol. 1. p- 677. n. 10. Ardea (Maguari) alba, orbitis nudis coccineis, remis gibus nigro - virefcentibus, tedtricibus "caudae {uperioribus nigris. Jonfon, av. p. 198. Maguari. » % Nısra. Der fihwarze Storch. Miller, NaturfyRt. II, p. 376. n. 8. dir Fioare Storch, Mic, "Aves Grallae. Ardea. a 96 3 Müller, Natürfyfi Suppl. p. ııı. n. ni der brou- ne Storch. Borowsky, Thierreich, II. p. 79: n. 2..der . [chwarze Storch. we Bechftein, Naturgefch. 1. Du 420. n. 2, der Schwar-. ze Sterch, Bechflein, Naturgelch. Deutfchl. III. p. 56. n. 2. der fchwarze Storch. Halle, Vögel, p. 534. n. 633. der Fee Storch; Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, II. p. 191. n. 178. der [chwarze Storch. | Pennant, ard.-Zool. 1. p. 426. D. der [chwar- ze Storch. - . Klin, av. p. 125. n. 2. Ciconia nigra.“ Klein, Vorber. p. 232. n. 2. [chwarze Storch. \ Klein, verbefl. Vögelhilt, he fchwerzer Storch. ® Klein, Vögeleyer, p. 34. Tab. 18. fig. . Gesner, Vögelb. p. 494. fihwarze Storch. Fig. P- 495. | Brijjon, ornith. U. p. 304. n. 1. Cigogne brune, Batjfch, Thiere, I. p. 392. der [chwarze Storch. Latham, SyAR. ornitholog. II. p- 677. 0.11. Ar . .dea (Nigra) nigra, orbitis nudis, pedore er “ domineque albo. | Frifch, Vögel, Tab. 197, dev fchwarze Storch. Befehe, Vögel Kudl. P- 57. m. 112. der N ‚Storch. Siemjfen, meklenb. Vögel, P- 159. n. 2 der Jehwar- ze Storch. Fifcher , Naturgefch. von Livland, p. 85. n. 100, [ihwarzer Reiher. Bock, Preuflen, IV. p. 350. der fchwarze Storch, ' ‚Cetti, Naturg. v. Sardin. IL. p. 283. der fehwar ze \ „Reiher ? Aghiron‘ nero? Perdezornadas? ‚Epp2 «= Zyifch- 964 Aves Grallae. Ardea. Rytfchkow, orenb. Topogr. p. 241. Aifl? . Straklinberg, Aflıen, p. 421. Störches Pallas, nord. Beyträge, III. P- It. der E Storch, Aif. Lichtenberg, Magazin 2.d. Neuelle ufw. ln p. 106. der /chwarze Storch. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 103. n. 124. der [chwarze Reyher. Linne, auserlel. Abh. UI. p. 295..n. 3 die fchwar« zen Reiger. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemaik, p. 170, n. 3. der [chwarze.Storch. Naturf. VI. p. 40. fchwarzer Storch. Naturf. XIIT. p. 205. n. 104. der [chwarze Storch. Stralfund, Magazin, I. p. 157. Linnd,, Sy. Nat. Ed. VI, p. 25. n.5. Ciconia nigra, Miller, zool. dan. prodr. p. 22. n. 175. Ardea (Ni. gra) orbitis nudis, pectore abdomineque albo, Kramer, Auftr. p. 348. n. ı1. Ardea . pectore abdomineque albo. Schwenkfeld, av. Silef. p. 236. Ciconia nigra, Rzacz zynsh. hiftor. natur. Polon. p. 274 Cico« nia ‚nigra. Muf: Worm. p. 3064 Ciconia nigra. Fonflon, av. p. 147. Ciconia nigra. Decouv. Rufl. II. p: 77.' BUmERT- Handbuch der Naturgefch, P- 292. . 7. der [chwarze Storch. PER Reiher. Der mittlere P° orderzche am innern Rande gezähmelt. 27. Dusıa. Der umbe/iimmte Reiher.: Latham, Syn. ‚Suppl. pP. 232, Tab. 115, "Latham, Syft. ornitholog. U.-p. 676. n. 8. Ar- dea (Argala) cinerea, capite, collo facculo- ". | que ü BR N s: BT: a x Ave Grallas. Ardea. N ER que iogulari hin, abdomine Berigne candidis. . 28. Torqvara. Der brannrückige — Latham, Sylt. ornithol. II. p. 688. n. 42. Ardea (E a) occipite nigro criflato, dorfo fuf- co, collo et abdomire fordide alba pedtore nigro ,:lunulis, flavefcentibus. ' 9. Nycrıcorax. Der Nachtreiher, | Miller „ Naturlyft. U. p. 371. n. 9. der Quackrei- her. Tab. 15. fig. ı. I, Borawsky, Thierreich, a. p. 74. n. 2. der. ‚Schildreiher. N i Bechftein, Naturgefch. I.p. 417. n. 2. der ‚Nacht. reiher. > Bechjiein, Naturgefch. Deutfchl, UI. p. 37. n. 14. der Nachtreiher. p.41. Nachtrabe, Schildrei- her, Quackreiher, bunter Reiher, Focke. 'Tab.3. „Bechflein, Naturgefch.. Deutfchl. II. p. 708. Ebert, Naturl. II. p. 89. Quackreiher. | Halle, Vögel, p. 528. n. 617. der Nachtreiher. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, ° 1. p. 191. n. 179. der bunte Reiher. Pennant, ard. Zoolog. II. 'P- 420. n. 273. der > Nachtreiher. Neuer Schauplatz der Natur , VL p. 15. Nacht. rabe. Onomat. hift. nat. V. p-. 650. der Na Rahır- Handbi d. Naturgefch. II. p. 328. der Nachtrab. Klein, av. p. 123. n. 5. Ardea varia. Klein, Vorbereit. p. 228. .n. 5. bunter Rayger, Nachtram u.f.w., ‚Klein, verb, Vögelhift. | ‚P- 129. n. 7. bunter oh "ger, Focken. Kam, Itemmat. av. 13% 29. Tab. 31. fig. r- IE ab Bi / ® kei, 966 \ Aves Grallae, Ardea. Klein, Vögeleyer, p. 34. Tab. 18. fig.'2. Gesmer , Vögelb. p. 384. Nachtram oder Nacht. rabe. Abbild. mittelm. Brifon, ornithol. U. p. 341. n. 45. Bihoreau. Bat/fch, Thiere, I. p. 391. der Schildreiher. Latham, Syu. Suppl. p- 234. Night- Heron. Letham, Syfi. ornith. II. p- 678. n. 73. Ardea (Nydiicorax ) crifta occipitis tripenni alba ho» rizontali , dorfo nigro, abdomine Navefcente, ( Mas.) Frifch, Vögel, 'Tab. 203. der afchgraue Reiher mit drey® Nackenfedern, Sitmffen, meklenb. Vögel, p. 160. n.4. der Quack. reiher. Götz, Naturgefchichte iger Vögel, p- 86. der Quackreiher. “Bock, Naturgelch. v. Preuffen, IV. p- 351. n. 105. der Nachtrabe, Ä ‚Certi, Sardinien, II. p. 2gr. der Schildreiher. Fifcher, Livland, p. 85. n. ı01. Nachtrabe, Lrpechin, Tageb. d. rufl. Reif, I. P- 39. [chwar- ze Reyher, _- Pallas, nord. Beytr.IV. p.ıo. di türkifche Reiger. | S. G. Gmelin, Reif. I. p. 124 Lapeiroufe: neue Ab. II. p. 105. Ardea nydlicorax. Naturf. XIO. p. 206. n. 105..der Quackreiher. Naturf. XV. p. 261. der Quackreiher.. Stopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p- 944 n. 116. der Nachtreyher , Focke. Bechftein, Mufterung fchädl. Thiere, P- 129. n.5. der Nachtreiher. Linne, Sylt. Nat. Edit. X. 1. p. 142.n. 9. Ardea (Nydiicorax) crifla occipitis tripenni depen- PRBIEN dorfo nigro, abdomine flavefcente. j Schwenk. | Aves‘ ‚Grallae. Arde. 967 Bar Schwenkfeld, av. Silef. p. 226. Atdba varia; ein | bundter Reger , Schild, Reger,; Fockır, Focke, ” ‚.Nachtram, : “4 " Charleton, onomalt. zoic. pP Zi. 2.9. Ki di- BE... 0 SFonfton, av. P. 132. Nydiicorax. Hermann, tab. kn. anim. p. 135. A. Nydicorax. Dec. Rufl. H. 77% .Donndorff, Handb. der Thiergefch. | p. 293. N. 8 ‚e» ‚der Nachtreiher. | .b. Grıs EA. Der graue Rakie, (2). 8), Müller, eg D.; Pr sg 2.22. der sind Sehe Reiher.. = graue Riihle a Ei E. en ornith. II. p. 317. n. 9. Heron gris. .°" Lathom, Syft. ornitholog. II. p. 678. n. 33. ß. ‚A. capite laevi fufco, corpore fufcefcente fub- “tus albo, remigibus primoribus apice macula alba, ( Femina ey | Kar "Dec. Ruf If. p. 146: Dun 29. Jamaıcensis. Der jümaicaif he Reiher. o% 9° Latham, Sylt. ornith. IL P- 679. n. 14. Ardea (Ja- | Saab maicenfi s) he fufca, ‚collo abdomine-, EEE lue # In der XIftem Editiom nahm: Linne ‚diefeh Reiher‘ mit "Brif- fon als eine eigne Gattung an. Brifon‘befchreibt ihn um- ftändlich, ohne irgend. ein. Synonym anzuführen. .Gmelin und Latham betrachten ihn als das Weibchen von A. Nylicorax. Wenn man aber erwägt ‚was Bichffein 2.4. ©. P- 38; S. G. 5 Gmelin, Reif. I. p. 114, und Lapeironfe, neue fchwed. Abh, » "JIE. p. 105.‘ darüber fagen, fo feheine die Sache noch nicht ©,fo ganz ausgemacht zu feyn. (5) Nach Eatham ift es noch ungewifs, ‘ob diefe Gattung vom Weibchen der A. Nydicorax. wirklich verfchieden fey. 968 | Aves Grallae. .. Ardea. que fufco alboque firiatis, tedtricibus\alarım apice'macula triangulari alba. u 30. CaLepdonıca. Der neucaledoni/rhe Rriher. (5). Latham, Syf. ornithol. TI. p. 679. n. 15. Ardea. (Caledonica) fufco - ferruginea, fubtus duper- ciliisque albis, vertice nigra, erilla oceipitis trıpenni alba. ' P. $1. CAYEnnEnsıs. Der N ‚Reiker. Latham, Sylt. ornitholog. UL. p. 680, n: 17. Ardea (Cayanenli s) crilta fexpenni, corpore caeruleo- cinereo, dorfo flriis nigris, capite nigto, > fafeiaque fubochlari albis. 10. Purrurga. Der Purpurreiher. 4 "Miller, Naturfyfi. II. p. 378..n. 10. au Rarper- Reiher.. , Tab. 15. fig. 2, Borowfky , Thierreich, LIE, pP 74. n.30: dır Pur. purreiher. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 130.3. der Purpurreiher. Tab. 2. p. 21. Bergreiher. Briffon, ornithol. Il. p. 32T. n. 14. Heron pour- pre hupe. Batch, 'Thiere, I. p. 391. der Purpurreiher. Latham, Syft. ornithol. II. p. 697. n. 72. Ardea (lurpurea) oceipite nigro, crifla. -dependente, pennis duabus elongatis, cörpore olivaceo, fubtus purpurafcente. Lepechin, Tageb. d. rufl. R. I. p. 324. ao eg | bener Reyher. ! .B. ARDEA cAsPpIA,. Der cafpifche Reiher. 6) Latham, Syn. Suppl. p. 237. African Heron, Lathsm, Syft. ornithol. II. p. 698. n. 73. Ardea (Cafpica) criftata, corpore cinereo, collo, pe- dtore 6) Nach Zacham naltleiche eine Spielare von A. Gage (2) Nach Zotkam eine Ve Gattung. Aves Grollae, "Ardn ‚969 en \dore abdominegde fertugineis, gila alba, col- 4 lo lineis tribus nigris. i 1. MaroR. Der große Riher. OW Miller, Naturf. I]. p. 380. n. 12. der baue Reiher. ‚Bichflein, Er Deutfchl. III p. 15. n. 2. | der große Reiher. Tab. 1. ib. p. 707. „ Halle, Vögel, p. 524. n. 6ıt. der graue Reiher mit dem Federbufche. Fig. 44. i: Pennent,, ardı. ERDE: Il. p. 433. n. 260. der „gemeine Reiher.: a Gesuer, Vögelb, p. 443: ein "anders. KReigel- u. „gefehlecht. Sic en, ımeklenb. Vögel, P- 161. n.5. der Rei un nher, Schittreiher. "Briffon, ornithol.-IL..p. 313. n. 2. >. Heron An u Zatham, Sylt. ornithol. II. p. 691. n.. 54. Ardea- (Cinerea) oeccipite .crifla nigra dependente,. 3%. „eorpore cinereo, collo fübtus Jinea fafciaque - .... pedorali nigris. (Mas.) n,..Frifch, Vögel, Tab. 199. der Reiger mit weif- fer Platte. . Molina, Naturgefch. von bar. P- 207. der Er | enropäife che Reiher. - | | ‚.... Seopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. P 9. n. 117. der afchgraue Reyher. Zinnen. Uov. p.-113. Tab. 21. ig, 101. Garza ci« ..nerizia grofla. 5. Cınerea. Der gemeine Reiher. 0) | “ Miller, Naturfyft. II. p- 378. n. ıı. der graue Reihır. Tab. 23. fig. 6. \ Park. dad S S. ‚die RER Anmerkung. | 1 Briffen, Linn u. a. m. haben diefen Reiher als eine eigne ‚ Gattung aufgeführe. Neuere Ornithglegen geben ihn für das Br i Weibchen go Aves Grallae. Ardea. Leske, Natur gefchichte, P nee: n..4 . der graue Raher. Borowsky, Thierreich, au. pP 75. n. 4 der. graue Reiher. Biuminba:h, Handb. d. Natirgefch. p. 212. n. 2. Ardea eher) oceipite nigro laevi, -dorfo caerulefcente, fubtus albido, pedtore maculis oblongis nigris; der are Reiher, Fi ifchreiher. ' Bechftein, Naturgefch. I. p. 416. n. ı "der ge. ne Reiher. ı hi Bıchflein , Naturgefeh, Deütfchl. II. ps. n. 1. der gemeine Reiher. "p. 13. der Reiher, Reyer, ‚.Reiger, graus Reiher, große a 'Fifehreiher. it. p. 706. . Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Tbiere, II. p. 192. n. ıge. der Reiheruftw. Onomat. hiftor. nat. I. p. 689. der El Rii- ger, große Kammreiger. Handbuch der deutfchen Thiergefch. p. 109. der Reiher, Fifchreiher. ‚Klein, av. p. 122. n. r. Ardea Pella, pulla, cinerea. Klein, Vorbereit. p. 226. n. r. grauer, blauer, afchfarbener Reyger, Reihel, Heergans. Klein, verb. Vögelhilt. p. 128. n.ı. grauer Reyger. Gesner, Vögelb.:p. 436: afchfarbener oder grawer Reigel; mit ı Fig. Beckmann, Naturhift. p. 46. a. der Reiher. Brijfon, ornith. II. p. 312. n. 1. Heron. Batfch, Thiere, I. p. 390. der graue oder. gemti.. me Reihen, Latham, “Weibchen von: Ardea Maior aus, Die Sache fcheint aber fo ganz ausgemacht noch nicht zu feyn. Bechffein hat a. a. O0. p- 13 fi. die Gegengründe fehr überzeugend aus einander ge- fetzt. Im Magen eines Weibchens vom gemeizen Reiher fand dieler eine gemeine Spitzmans, f N Am Grallae. Ardea, ‚971 Latham, ‚SyA, ornitholog. II. p. 691. n. 54 And oceipite nigro laevi, dorfo eaerulefeente, fub- tus albida, pedtore maculis oblongis nigris. (Femina.) ...° N pifeh, Vögel, Tab. 198. der gemeine Reiher. Siem/fen, meklenb. Vögel, p- 161. ß. der unge- 'häubte Reiher. - = Befeke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. 58. n. 113, H g: der graue Reiher. “Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 351. n. 106, der graue afchfarbige Reiher. Citti, Naturgefchichte von SA D. p. 234- ‚. Airon nero. Fifcher, Livl. p- 85. n. 102. grauer Reiher.. Leem, Finnm. p. 130. Guorga. Olaffen, Isl.I.p. 190. Hegre. Leipechin, Tagebuch der rufl. Kap. = p- 309, ‚graue Reyher.. | “ Pontoppidan , Naturgefch. von. Dännen, p- 170. 2m 4 Pıfchreilier oder Fifchhäher. Pontoppidan, Naturhiflorie von ‚Norwegen, II. P- 146. Heire. Fermin, Befchreib. von Seas: II. P- 131. der afchfarbene Reiger. Naturf. XIIL. p. 207 n. 106. der graus Reyger. „„ Döbel, Jagerprakt. I. p. 69. Fifih- Reiher oder Reiger. Loniceri, Kräuterb, pP. 674. Bier. Naumann, Vogelfteller, p. 189. Reiger. Sander, Nat. u. Rel. p. 228. Reiher. Bechfiein, Mußterung fchädl, Thiere, p. 127. n. 2. der gemeine Reiher. . Gosze, nützl. Allerl. IL P- 219. n. 25. der Fifch- reiher. ‚Zorn, Petinoth. I. p. 417. der Reiger, Fi Fiföhreiger. Oekon. 972 Aus Grallaer Ardea. Oekon. Zool. p. 77. n. 28. der gemeine Reiher, | Geoffroy, mat. med. VL. P- 348. der graue Reiher. Merklein, "Thierreich , p. 342. Reyer. Kraft, Ausrott. grauf. T'hiere, I. p. 284. Fiftk- Reyher. Zückert, Speif. a. d. Tierreich, p. 101. Hanuöv. Magaz. 1730. p. 422, Zudovici, Kautmannslex. IL. p. 1500. IV. p. 1016. Lemmery, Materiallex. p. 94. " Miidinger , Vorlefung. I. p. 136. n. 3. der graue Reiher. : Jablonfky , allgem. Lex. p. 904. Behr! Linne, Syft. Nat. Ed. I. p. 53. Biden cinerea. Linnd, Syft. Nat. Edit. VI. p. 25. 0. 3 Ardea cinerea criflata. | Linn, Sylt. Natur. Edit. X. T, p. 143. n. 10. Ardea “ (Cinerea) oceipite crifta pendula, dorfo- cae- ‚zulefcente, fubtus albida, pedtore maculis ob. longis nigris. ) | Müller, zoolog. dan. prodr. p- 22. n. 176. Ar- dea (Cinerea) occipite nigro laevi dorfo caeru- lefcente; fubtus ee pedtore maculis oblon- gis nigris. Muf. Worm. p. 307. Ardea.. Schwenkfeld, av. Silef. p. 223. Ardea fubcaernlea;. afchenfarbener Roger, blawer Reger, grauer Reigıl. Fon/ton, av. p. 151. Ardea cinerea maior. Schäfer , element. ornith. tab. ar. Donndorff, Hand. d. Thiergefch. p. 293. 1.9.4 dor. Fifchreiher. 06 ARDEA-RHENANA, Der Rheinreiher. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. III. p. 12. c. Lathan , syd. TÜRE I. p.:692. ad n. 54. - 1.13. GARs £ Avis Gr allae. Ardes: in ‚973 Ye r Rs. G ARZETTA. „Der kleine Silberreiher. u. Ritt, , ts n RE Tr x Miller, Naturfyflem, ll. .P- 381. n.23. der weiße e Reiher. + Blumenbach, RN A. Naturnelch“ p. 213. u. a "Ardea (Garzerta) occipite crillato, ‚corpore albo, roftro nigro, loris pedibusque virefcentibus. Bechflein, Naturgefeh. Deutfchl. III. pı 43. n. 26. “ der kleine Sulberreiher. „ Halle, IV EBe p- 526. n. 614. der Kleine weiße Reiher? Gatterer, vom Ninsen u. "Schaden der Thiere, Il. p. 194. n. 181. der. ‚kleine weiße Räher. | Pemmant, ard. Zool, II. P- 4 u. 264. der klei= ne Silberreiher. ‚Briffon, ornith. II. p. 322.0. 4 ‚Aigrette, Leiham, Syft. ornithol. II. p. 694. n. 64. Ardea - (Garzetta) oceipite criflato, corpore albo, ro- ‚ftro.nigro, loris pedibusque virelcentibus. Bock, Naturgefch: v. Preuflen, IV. pP» 353. der Bär: ‚weiße Reiher. - Naturf. XII. p. 208. der weiße Reyger? / Lapeiroufe: neue fchwed. Abh, IH, p. 106. Atdea Garzetta. Bechflein, Mufterung fchädl, Thier, p- 129. n. 6. der kleine Silberreiher. Kramer , Auftr. p. 346.0, 3. ‚Alles tota talba, eri-. fia dependente, roftro fuperius nigro, eins albido, pedibus nigris; kleiner weißer Raper. Ohanliiie, ONOM. ZOIC. P. 103. Garzetta. Jonfton , av.’ p. 153, ‚Garzetia 3 2. Leucogasrer. Der weißbäuchige Reiher. Lathkam , SyRt. ornithölog. Il. p. 694. 2.62. Ardea (Leusogafler) criflata; caeruleo-nigricans, alis Suornt abdomine femoeibusgue : albis. 33 Rv- 974 Aves Grallae. Ardea. 35. Rursscens. Der vöthliche Silberreiher. Pennant, ardt. Zoolog.|ll. p. 416. n. 265. der röthliche Silberreiher. Latham, Syft. ornithol. II. p- 694. n. 61.’ Ardea (Rufefcens) cinereo - nigricans, capite, collo dorfoque poflico fulvo- rufis. 34. EGrREeTTa. Der große Silbepreiher. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. qr. n. 17. der große Silberreiher. p. 43. der türkifche, indifche Reiher. Tab. 4. j Pennant, ardt. Zool. U. p. 415. n. 263. der große Silberreiher. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 694. n. 63. Ardca | (Egretta) occipite criftato, corpore albo, pen- nis fcapularibus longiffimis laceris, roftro pe- dibusque nigris. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 24. Ardea Egretta. Fonflon, av. p. 204. Guiratinga? Donnderff, Handb. der T hiergeich. P. 294..n. 10. der Silberreiher. 35. Acamı. Der Agami. Letham, Sylt. ornithol- II. p. 699. n. 79. älden (Agami) criftata caerulea, orbitis gulaque al- bis, collo fupremo, corpore fubtus femoribus- que rufis. 14. Cocoı. Der Cocoi. Miller, Naturfyf. Il. p. 381. 0. 14. der drin Reiher. | Briffon, ornith. I. P. 314. n. 2. Heron hupe de Cayenne. Latham, syt. ornitholog. II. p. 699. n. 80. Ardea (Coeoi) oceipite crilta dependente, dorfoque cine . ) «Auer Grallac, Ardea, 975 ' einereis, collo fubtus nigro maculato, capitis lateribus nigris. . Jonflon , av. P: 203. Cocei Braßilienfibus. ! EL JoHAannAaE Der Raher von der ne! .70« ‚hanna. Lathom, Syl. ornithol. Ir p. 500. n. 32. an (Johannae) crifta oceipitis nigra, ‚corpore fu- pra grifeo, fubtus albo, collo antice Pa remigibusque nigris. 37. Hoacrtrı. Der Hoaklh. Briffon, ornith.;Il. p. 319. n. 11. Hewa hupe du Mexique. Latham, Sylt. ornithol. I. p- 700. n. 34 'Ardea (Hoadtli) crifla capitis nigra, corpore nigro- virefcente, fubtus. albo, alis caudaque cinereis. ‚Zonjlon, av. p. 183. Hoadtli five Tobadlli. ‚38 Honvw. Der Hohu. _Briffon, ornithol. II. p.315. 0.5. . Heron le du Mexique. i Latham, Sy. ornithol. II. pP. 701. n. s.; Ardea (Hohou) criftata cinerea, fronte albo nigra que varia, alis albo ‚einereo. et cyaneo variis, ‚pedibus variegatis, | »5. Herovıas. Der Riefenreiher. Miller, Naturfyf. U. p. 381. n.15. der Riefe. Gatterer, ‘vom Nutzen u, Schaden der Tiere, U. p. 195. n. 183. der Riefe. Pinnant , ardt. Zoolog. 1. p. 412. n. 25%: erh große Reiher. Klein, av. p. 125. N. 14. Arden eriftah maxima americana. | ‚Klein, Vorbereit. p. 251. n. 14. hüchfier amerika. nifcher Reyger. Klein, 976 Abos: Graliae: Arden Klein, verb. Vögelhift. p. 131. n, 17. höchfter amte rikanifcher Reyger. | Briffon, ornith. Il. p. 318. n, 10. Heron: 'hape de Virginie. Latham, Syft. ornithol. II. p. ‚602. n. 56 Ardea (Herodias) oceipite criftato „ dorfo fufco, fe- moribus rufis, pediore La. oblongis nigris. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 108. der größte ame- vikanifche Reyger mit dem Federbufche. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 98. n. 118. Ardea Herodias. - | ae Linne, Syft. Nat, Edit. X. 1. p. 143. n. It. Ardea (Herodias) occipite ara, ‚dorfo cinereo, fe. moribus rufis, pe&tore maculis oblongis kigtin. 39. Luvovıcıama. Der lonifanifche Reiher. Pennant, ard. Zool..H. ‚P: 417. 0. 267. der loui- fianifche Reiher. ‚Latham, Syf. ornithol. I. p. 690.. n. 51. Ardea, * (Ludoviciana): criflata cinerea, collo abdomi- neque rufis, vertice, alis caudaque viridi - Hi- gricantibus. 16. VıoLaczEAa. Der gelbköpfige Reiher.:('°) Miiller , Naturlyfiem , Il. p. 382. n. 16. Piolet- Reiher. Halle, Vögel, p. 529. n. 623. der Hörer ‚Reiher mit gelbem Federbufche. Gafterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, | 108 pP 196. n. 184. der Violetreiher. Penmant, BER Gewicht ı 2f2 Pfund. DBrütet auf den Bahamainfeln unter den Büfchen auf den Felfen, und: ift dafelbft in lo un- zeheurer Menge, dafs zwey Per fonen, die auf das Ausneh- men der. Jungen ausgehen, in wenig Stunden ein kleines Boot damir anfüllen können. Sie werden auf den Büfchen und Felfen firzend gefangen, und fuchen auch nicht zu ent- fliehen, ob fie gleich ihre völlige Gröfse erreicht haben. kr: Aves Grallae. Hi. Ardea, ‚Sa 077 ‚Pennant , ardt. Zoolog. u. pP» 417. n. 269. der Gelbkopf. Klein, av. p. 124, n. 9. Ardea Nellaris eriftata americana, . Klein, Vorbereit. p. 229. n. 9. blauer Are mi - einer gelben Mütze. Klein, verbeflerte Vögelhill. p. 130. n. 11. blauer Reyger mit gelber Mütze, Briten, Pennltaloer I. P- 337. n.. 41, Crabier de bahama, Latham , Syf. REN) u. p- 600. n. 50. Ardea . (Violacea) oceipite luteo, erifla alba, corpo- re albo nigroque flriato, fubtus aerulefcente, ” pedibus luteis. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 58. ‚amerikani url Rohrdommel mit dım Federbufch. Bock, Naturgefch, v . Preuffen,, IV. p. 353. n. 108, "or violette Reyher ?? | Natur XII. p. 208. n. 108. der Violett. Reyger?? | Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 143. n. 12. Aı= dea (Violacea) crifla Hava, corpore nigto-cae- rulefcente, falcia temporali alba. 17. CA ERULEA. Der blaue Reiher. (') Müller, ‚Naturfyli. I, p- 3833. n. 17. der Krabben- ‚Frefer. ehr. art, Zool. II. P- 417. n. 268. der bi ne Reiher. Klin, av. p- 124. n. 7. Ardea cyanea. Klein, Vorbereit, p. 229. n. 7. hochblauer ha rolinifiher Reyger. | Klein, verbefl, Re pP: Io.n. 9 Kichlinder Caroliner, | "Halle, G) Gewicht 1$ Unzen; Scheint In Jamaica zu überwintern. d1.Bandl.T. -Qyg 978 Avis Grallae. ” Ardea: Halle, Vögel, p. 529. n. 6er, der blaue Rehr mit dem Federbufche. Brifon, ornith. II. p. 338. n. 42. Crabier bleu. Latham, Syft. ornithol. II. p. 689. n. 48. Ardea (Caerulea) occipite criflato, corpore caerulco, crifta colloque violaceis. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 51. der blaue Reiger. Lime, auserl. Abhandl. Il. p. 279. n. 7 der blaue Reiger. Linne, Syft. Nat. Edie. X.Lp 143. n.%. Ardea Caerulea) occipite criftato, corpore caeruleo. ß. Der blaue Reiher mit braunrothen ‘Kopf und Hals. (?) Latham, Syn. IT. 1. p. 79. n. 45.- A. Blue Heron. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 690. n. 49. Ar« .dea ( Caerulefcens ) criftata, corpore obfsure caeruleo, capite colloque fufco - rufis; pennis duabus elongatis. 9. Der grün-blaue Reiher mit weißen Kinn u. Kehle, Latham, Syn. IU.1. p. 79. n. 45.B Blue Heron. Latham, Syft. ornithol. II. p. 689. n. 48. ß. Ar- dea fuberiftata viridi - eaerulca, gula iugulo- que albis. 3. Der ‚Rahlfarbene Reiher. (6) L i . Brifjon, ornitholog. II. p. 337. n. 40.. Crabier du Brefil. Latham, Syn. II. 1. p.8o. n. 45. C. Blue Heron. Latham, Sylt. omithol. II. p. 689. n. 48. Y. Ar Hays cinereoque varia, fupra nigro-cha- Iybea fubtus alba, remigibus rectricibusque vi. refcentibus. Fonfion, av. Ps 204. Ardeola.. 40. Ru- (2) Nach Latbam eine eigene Gattung. u (3) Nach Brifon eine eigene Gattung: ji ‚Aves rg a g N 40. MRostern osa.’Der Reiter mit voRforigen R S’huabel. | Pennant, ar. Zool. II. p. 4er. n. 275. der Rei _ her mit dem roflfarbigen Schnabel, nikon, Syft. ornithol. IL. p. 693. n. Fr Ardea (Rubiginofa) fuberiftata ferruginea, gula alba, abdomine albo nigro fIriato, collo fubtus li- neis quatuor nigris. | 28. Hupdsonıas. Der hudfonifihe Reiher.. Müller, Naturf. ll. pP. 384. n.18. der hudfon. Reiher, Halle, Vögel, P- 529 n. 602. der. bramibunte | Kranich. ( Pennant , ard. Zool. It. p. 412... ae Sr Rei- her mit rothen Schultirn. ia . Brifon, ormitholog. U. p. 316. n. 7. Helen de la “ “ Bayede Hudfon. Latham, Syft. ornithol, II. p. 693. n. 57. en | CHudfonias) vertice criltato nigro, corpore . ‚Aufcefcente, fubtus albido, collo Khan nigro- ‚ „rufefcente maculato. Seligmann, Vögel, V. Tab. 27. der große Kras nich von der Zudjonsbag. 41.Comara. Deo Squakko - Reiher. (*) Berhftein, Naturgefchichte Deutichl. un. pı 46. „der Sqvakko- Reiher. | ER Briffon, ornith. II. p. 335. n. 37. Crabier jaune. Laiham, Syfl. ornithol. I. p. 687. n. 39. Ardea (Comata) criftata luteo .rufefcens, uropygio, corpore fubtus, alis caudaque albis. Pallas, Reif. Ausz. U. p. 240. ein vortrefllich Jchönes gelbbraunes.. Reigerchen mit langen. 0 Haupt - und Narkenfedern. ae | Qqaq2 | Pallas, 4) Bechftein bält ihn für das Männchen von Ardea Cafe; ne pP. 633.0. 40 | % N 980 Aves Grallae. _Ardea. Pallas, Reif. Ausz. If. Anl. p. 17. n. 31. Ardea comäta. ß. Latham, Syn. IM. 1. p. 75. n. 39. Kran, Aa N Latham, Syth. ornithol. I. ‚P- 687. n. 39. ß. A. alba, 'capite fuperiore, cervice, pedtore dorfoque rufefcentibus, ‘capite laevi. | y. A. fronte eolloque albido teftaceo nigroque fria- tis, ‚alis'teftaceis, ‘uropygio ORDNER femori- busque albis, * Latham, -Syft. 'ornithol, II. 'p. 697. n. 39. Y. 42. Ervrurockeruara. Der rothköpfige Reiher. Lotham , Syft. or nithol. I. P- 688. n. 42: Ardea (Erythrocephala.) occipitis erıfta dependente rubra , corpore albo. 43. Tuura.. Der Tiula. Latham, Sytt. ornitholog. II. p. 688. n. 44. Ardea (Thula) occipitis crilta, et toto corpore albis. 44. Cyanocerwara. Der blauköpfige Reiher. Latham, Syf. ornithol. U. p. 688. n. 45. Ardea (Cyanocephala) vertice eriftato dorfoque cae- ruleis, alis nigris, margine albis. 45. CanpınpıssımA. Der fehmeeweiße gehöubte? ‚ Reiher. 1 nach Latham: mit Arden Nivea, p. 640. n. 59. einerley. 46. Castanea. Der Rallmreiher. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. pP. 45. n. 17» der Rallenreiher. . Latham,, Syfl. ornith. II. p. 687. a. 40. Ardea (Ca- ftauea) crıftata alba, lateribus capitis colloque caftaneo- flavis, dorfo caflaneo, remigibus in- tus redirieibus apice albo maculatis. Stopoli, Aves Grallae. Ardea. EN 981 Ye R: Senpali, Bemerk. a.d. Naturgelch, I. P.T00. n. Tat. Mi IN der kleine Reyher. Decouv. Ruf. 1..p. 164. as Squ A1o, TTA. Der [chwarz und weiß. ‚gehäub- won dt italienifche ‚Reihen, or. Briffon , oruith.. IL_.p. 333. n. 33: Crabier. ie. Latham , Syf. ornithol. II. p. 686. n. 36. Ardea (Squstottä), criftata. caflanea, pennis fcapulari i= bus'hafı albis, crifta medi6 alba, lateribusnigra. " Charleton, ‚onomafl., zoic. p- 103.. n. 6. 1 Italorum.. " Jonflon ,. av. Pı 153. ‚Squaiotta Italien. Fa. G ALATEA.. Der milchpeißt, E,, karmoifi iurothfü. fige ‚Reiher.. N „Latham, Syft. ornitholog, II. p. 696. n. 68. Ardca (Galatea) occipite fubcriltato, corpore lacteolo, ‚roflro Iuteo,, pedibus. coccineis.. | #0. Ferr ucınEA. Der-roffarbene- Aller. ) "Latham, Sylt. ornith.. I: p.688.. n.41. Ardea (Fer- > „ruginea) fübcriftata‘ ‚nigricans rufo- inaculata, f{ubtus rufo albido:cinereo. ‚Lulcoque. variegata. 88. Ervrurorus..: Der wothfüßige: Reiher.. | Brilon, ornith. II. Pp. 334. n.35. Crabiersroux. oatham, Sylt, ornith. I. ;p.686..n.38; A. ‚(Erythroo pus):criftata croceo- callanea.; ‚fabtus Aaleralor, , ‚toflro ‚caeruleo;,. pedibus rubrie., 7, Lapeiroufe: neue. [ch wed. Abhandl; IL. p- 106. 19 Starara., Der- guianijche geflreifte Reiher. | Müller, Naturfyft. N. P- 384. n. 19. der gefraif- bi). AZ jr ' 0, gi 'Qagq 3 ' Zatham, 9 Nach Bechftein a. ®. 0. A. p. ». ein altes Weibchen von: Ardea Nydioras. .\ 933 Aves Grailae.. _Ardea. Latkam, Syft. ornitholog. I. p. 691. n. 32. Ardea (Striata) oceipite fuberiflato, dorfo cano fria- to, collo fubtus ul ka remigibus fecun« dartis apice albis. Bankroft, Naturgsfch. von Guiana, p. 103. der guianifche Reiger. Decouv. Rufl. U. p. 146. 206. VIRESCENS. Der grüne Reiher. b. Zatham, Syft. ornith. II. p. 684. n. 31. ha. fulca £6) Nach N eine eigene Gattung, Miäller, Naturf. Il. p. 385..n. 20. der grüne Reiher. Halle, Vögel, p. 528. n. 618. der grüne Nacht- reiher. Pennant , ard. Zool. II. p- 416. n. 266. der grün me Reiher. Klein, av. p. 123.n. 6. Ardea Aellaris minima. Klin, Vorbereit. p. 228. n. 6. grüne Nachtrabe. Klein, verb. Vögelh. p. 130. n. 8. grüne Nachtrabe. Briffon, ornith, II. p. 339. n. 43. Crabier verd. Latham, Syf. ornitholog, U. p. 684. n. 31. Ardea (Virefcens) occipite fuberiftato, dorfa viridi- nitente, pedtore rufefcente, loris luteis, rediri- Sue yaridi aureis. (Mas.) Seligmann, Vögel, IV. Tab. 60. die kleinfle Rohr- dommel. Linne, auserl. Abh. H. -P- 279. on. 9. der grün. liche Reiger. Neuefle Mannichf. I: p. 569. der Krabbenfre[fer. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 144. n. 15. Ardea (Virefeens) oceipite fubcriftato, dorfo viridi, pectore rufefcente, Briffon, ornithol. II. P- 349. 0. 44. Bar verd tachete; (°) wiridi»anren ;' corpore fubtus albido, collo ru- fefcente Avss Grallae. " Ardea, | 983 . ‚felcente albo- flristo, tedtricibus alarum remi- ‚ gibusque albo.ınaculatis.. (Femina,) . En. Latham ‚ Syn. IR 1 p. 6. n. 30. Var. A. = Ne. Syk. ornithol. IL. ;p. 634. n. 31. ß. A. | ‚ eriftata einerea, collo antice albo flriis rufis, tedtricibus alarum virefcentibus, rufo et | . is, vertice caudaque nigris. je: Klein, av. p. 124. n. 8. Ardea fufca, (7) Klein, Vorber. p. 229. n.2. brauner ‚Reyger. “Klein, verbefl. Vögelhift. p. 130. ı n. 10. brauner | . .Beuger. Halie, Vögel, p. 529. n. 622. der- N Reiher. Briffon, ornithol. IT. p. 332. n. 32. ‚Butor tachete d’ Amerique. | Latham, Syn. HI. ı. p- 70. u Latham, Syfl. ornith. IL. p. 685. n. 31. y..A. Aalen; = © fubtus dilutior, alis albo punctulatis, remigi- AR bus reätricibusque caeruleicenti - cinereis. Ä Seligmann, Vögel, IV. Tab. 56. amerikanifche : Rohr dommel, NER: + n a1. Kr Die Bohrlomie Müller , Naturfyflem, II. p. 385. n. 2ı. die Rohr. . dommel. Tab. 15.fig. 5. Leske, Naturgefch. II. p. 280. n. 5. die Rordommel. Borowjky, "Ühierreich, II. % 76. n. 5 der Rohr, . domm.l. Blumenbach, Handb. d. Naturgefeh. p. 213. n. 5. Ardea (Stellaris) capite laeviufeulo, fupra te- ‘ Nacea, maeulis transverfis, fubtus pallidior, maculis oblongis fufcis ; die, Rohrdommel, der Iprump. Bechflein, Naturgefh, :; pP. 418.0.4 der Rohr- dommel. | | A Bech- 0) Nach Brifen, Klein u. 3, eine eigene Gattung. 984 Aves Grallae. Add Bechftein, Naturgefch. Dentfchl. II. p. 24. n.$. der Rohrdommel. p. 30 Rohrtrummel, Wo/- Strochs , Moosochf# , Mooskrähe, Moosseiher, Rohrbrüller, Usrind, Mewrrind, Rohrpompe, Moosriegel, Erdhull, Hortyhrl. | Funke „ Naturgefch. I. p. 245. die Rohrdommel, Ebert, Naturl. II. p. 89. die Rohrdommel, ‚ Halle, Vögel, p. 527. n. 616, der Rohrdommel, Fig. 45. Gatierer, vom Kuken Ux Schaden Ed Thiere, Ip. 196. n. 136. die Rohrdommel. Beckmann, Naturhilt. p. 46. b. der Rohrdommel. Neuer Schaupl. der Natur, VI. p. 225. Kohr- dommel. Onomat,. hift, nat, I. p. 690. Rohrdommel. Handb. d. Naturgefch. IL. p.325. der Rohrdommel, Handh. d. deutfch. Thierg. p. 110. Rohrdommel. Kkin, av. p. 123. n. 4. Ardca ftellaris. Klein, Vorber. p. 227. n. 4. AHORGENAN: „Rohr. drummel, Rohrtrumm. Klein, N Vögelhift. p. 129. n. 4 Rohrdom- mel u. [. w. Klein, ftemm. av. p. 29. Tab. 32. a. “ Klrin, Vögeleyer, p. 34. Tab. 18. fig. 3. Gesner,, Vögelb. p. 439. IMoßreigel oder Urrind; mitr Fig. p. 440. Ocnus, Meerrind, Moß- kuh, Rortrumm, Rordrumb, Rorreigel, Lor- rind. Briffon , ornith. IT. p. 327: n. 24. Büutor. Rotfch, "Thiere, I. p. 390. der Rohrdommel, Latham, Syn. Suppl. p. 234. Bittern. EN Latham, Sylt. ornitholog. U. p. 680. n. 18. Ardea (Stellaris) capite laeviufculo, fupra teftacea, maculis transverfis, fubtus pallidior, maculis oblongis fufeis. / B efehe, Ave Grallae: Ardea.. | 085 Befche, Vögel Kürlands; ;% se. N. nr a ‚Rohr- dommel. | Kar nieklehk: Vögel, pP: 165. n. 6 "di Rohr. ' dommel, Ruhrdump. Beh Bock, Naturgefeh. v. Preuffen, ar ‘pi 33 n.109. die Rohrdommel. Citti, Sardinien, II. p. 282, die Rohftonihel.. ei "Fifcher, Naturgefch. v. «Livl. p 85. n. 103. Rohr- dommel. Taube „ Slavon. u. Syı rm. I: p. 22. Ye lonmel paar, nord. Beytr: IV. p. 8: der Rei eiger. (Buik.) Pontoppidan , Dänemark, P zul) n. 5. Rohr- dommil. an Dötel, Jägerpraktik, I. p. „0. RP Naumann, Vogelfieller, p. 190. Rohrdommel. Scopoli Reinerk. a. d. Natürgefch. I. p. I n. 125. re ‘Rohrdommel, 'Mooßochfe. "Bechflein, Muflerung ei Thiete, P- 18. n. 3 | Naturf. XIII p. 208. n. 109. ee. . Lichtenberg, Magazin f. d. Neuefte u Ki w. II. 4. p. 151. Reiger. die_Rohrdommel. ‚Zablonsky, allgemein. Lex. p. 934. Rohrdommel. Eberhard, Thiergefch. p. 101. die Rohrdommel. Meidinger, Vorle. I. p. 136. 0.4. die Rohrdommel. ae annöv. Magaz. 1780. P..423. 424. Valentins anat. Ardeae Stellaris. Eph. Nat. Cur. Vol. I. obf. 131. p. 283. "Brefsl. Nat. u, Kunfigefch, 34 Verf. P.650. (Anat) Muralto, de Ardea Stellari. Eph. Nat. Curiof. Dec. Il. an. 2. obf. 31. p. 60. c. f. | Linnt, Syft. Nat. Edit. VL ‚p 25. n. 4 Ardca 'Stellaris. Linne, Syft. Nat. Ric X. Lp. 144. n. 16. Ardıa (Stellaris) capite laeviufeulo, füpra teftacea, Qqgqg5 maculis 986 Aves Graliar. ...Ardea. maeulis transverfis , fat pallidior, maculis oblongis fufcis. Müller, zool. dan. prodr. p. 22. n. 177. Ardea (Stellaris ) capite ae fupra teflacea, maculis transverfis; fubtus pallidior maculis oblongis fufeis. Kramer , Auftr. p. 347. n. 9. Ärdea vertice nigro, collo pallido, maculis, longitudinalibus ferru- gineo nigris, klang Mooßkuh, Rohrtrummel. Schwenkfeld , av. Silek; pP. 225. Aa ftellaris; ‚Moos- Reigel, Rohr- Drummel. Muf. Worm. p. 307. Ardea Stellaris. ‘Charleton,, onomalt. zoic. p. 103. n. 5, Are ftel.» laris, Afterias. | Fonfton, av. p. 153. Ardea ftellaris miner. Zinnan. Uov. p. 112. täb. 20,-fig. 100, Gum Bion- da o dicolor d’oro. Hermann, tab. afhnit. animal. p. 135. "Ardea Stel- laris. Donndorf; Haudb. der Thiergefch. p. 294.0 D. II. die Rohrdommel. - ” Die Rohrdommel aus der Hudfonsbay. (2) Penn.ut , ardt. Zoolog. Il. p. 420. n. 274. der Rohrdemmel, Klein „ verbefferte Vögelhi ft. p. 129. n. 5. Rohr. dommrl aus der Hudfonsbay, . Briffon, ornithol. p. 328. n. 25. Butor de la Klare de Hudfon. Latham, Syn. Suppl. p. 6 Lathaom, Syft. ornith, U. Tr ‚680.0. 18. B. Seligmann, Vögel, V. Tab. 31. der. BER aus der Hudfonsbay. | \ F 5 50. Bo- (8) Nach Brifon eine eigene Gattung. Auts Grallae.: Srden | 937 50. Boraurus. Der Finnen Se/ohkltehr ialieni- 7 fehe Reiher. 1... Briffon, ornith. I. p. 330. 1. 28. grand Butor. so Latham, Syft. ornithol. I. p. 698. n. 74. Ardea (Botaurus) criftata, cinereo-fufca, fubtus rufa, vertice nigro, gula iuguloque albo firiis nigris. Gem, Vögelb, p. 441. Ardea flellaris maior; große Rorreigel. Fig. p. 441. | Jonfion, av. p. 154. Ardea flellaris maior. s1.SoLowıeEnsıs. De braunrothe italienifche Reiher. Briffon, ornith. IT. p. 330. n. 21. Butor roux. 'Latham, Syf, ornithol. IT. p. 681. n. 19. Ardea (Solonienfis) nigricans, fubtus rufefcens, capi- . te colloque ferrugineis, uropygio albo, tedtri. \ ibus alarum albo ferrugineoque variegatis. 32. Marsıcıı. Der fhwäbifche Reihr. | Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. Y. p- 33. n. Io. vo der fthwäbifche Reihe. Halle, ‘Vögel, p. 531. n. 628. der grüngelbe . Reiher? | . Klin, av. p. 124. 0.23. Ardea viridi. Burekenst, Klein, Vorber. p. 230. n. 13. grüngelber Reyger? Kiein, verb. Vögelhilt, p- 131. n. 15. graugelblich- ter Reyger ? Briffon, ornithol. I. p. 329. n. 26. petit Butor, Lathom, Syft. ornithol. I. p. 681. n. 20. Ardea (Marfi igli) rufefcens, fufco-firiata, redtrici« bus albicantibus, collo fubtus albo. Marfil. Danub. p. 22. Tab. 9. Ardea viridi- fave- feens , nova fpecies? 53. Danusıatıs. Der geßrichehtt Reiher. . Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. TI. P- 34. n. u. der geflrichelte Reiher. | _Brifon, 088 Aves Grallae. Ardea. Briffon, ornithol. II. p. 329. n. 27. Butor ray, Latham „Sylt. ornitholog. II. p. 681. n. 21. Ardea (Danubialis) lineolis fufeis nigris.et rufefcenti- bus flriata, collo fubtus pedtoreque albicanti- . bus, roliro fufco, fubtus flavo. 54. Un puLarta, Der gewöllerte Reiher. Latham, Syft.. ornitholog. Il. p. 681. n. 22. Ar- dea (Undulata) rufo- grifea, pileo nigro, cor- pore fupra frigis undulatis, Zabuus ansylaie nigris. r\ a3. Brasıremsıs. Der Bröhiani/ahe Rtiher. = MARICRS Naturfyfl. II. p. 387. n. 23: der weindi- ie Rrher. | Halle, Vögel, p. 532. n. 630. der Prrlreiber. ‚BrijJon, ornith. II p. 326. n. 23. Heron du Brefil. Latham, Syü. ornithol. IL..p. 681. .n. 23. Ardea . Wralilienkah capite laevi, corpore nigricante Havo. pundtato, remigibus, redtricibus, roftro pedibusque «nigricantibus.. Fonflon, av. p. 195. Soco: Brafilienfibus. 55. Tıcrına. Der getiegerte Reiher. Latham, Syft. ornithöl. UI. P- ‚682. n. 24. 'Ardea (Tigtina) maculis nigris difformibus notata, fupra rufa, fubtus albida, vertice caudaque ni- gris, redtricibus fafciis quatuor albis. Fermin, Befchreib. von Sl nn II. p. 131. der getiegerte Reiger. 56.LıyEaTaA. Der gefreifte cayennifche Reiher. Latham, Syft. ornithol. I. p. 682. n. 25. Ardea (Lineata) flavo fufco. tufoque transverfim linea- | ta, fubtus albida, capite colloque rufis, fafciolis fufeis, anterius linea longitudinali alba. 57.Fra- Avıs Grallae. h Bird. / 989 3. Fı ava. Der gelbe Reiher. | | M Briffon, ornithol. Il. p- 321. n. 3. Butor du Brefil. ‚ Latham, Syft. ornithel. II. p. 682. n. 26. Ardea “rlava), ftriata, Supra fulca fubtus alba, capite colloque rufefcentibus, BRIeRN firiis trans. ‚verfis albis, ‚58. Bonon:Ensıs, Der bononjfih. Heiler. Brı ‚fon, ornithoiog. Il. p. 325. n. 22. Heron noir a collier. Latham, Syfk. ornitholog. U. p. 678. n. 12. Arday ( Bononienfis ) nigricans , collo torque albo, roflro flavo, medio et apice macula nigra. Charleton, önoinall, zoic. p. 104. n. % Ardea nigra, | 24. ALza, Der ne weiße Bakıns, . Müller, Naturfyfiem, II. p. 387. n. 24. der weiße Gelbfchnabel. | Bechfkein, Naturgefch. Deutfehl, U. pP 22.0.6 der große weiße Reiher. Pennant, ard. Zool, 1. P 414. 0. 261. der große weiße Reiher. Onoimatol. hilft. nat. I. p 687. ar große weiße Reiger. Klein, av. p. 122. n. 2. Ardea alba maior. ‚Ktrin, Vorber. p. 227. n. 2. weißer Regel. Klein, verbeflerte Vögelhilt. p. 129. n. 2. weißer Reyger Hall, Vögel, p. 525. n. 612. der große uch Reiher ohne Federbujch. Brijjon, ornith. II. p. 322. n. 15. Heron blanc. Gesner, Vögelb. p. 437. weißer Reigel. Fig.p. 438. Latham, Sylt. ornithol. II. p. 695. n. 65. Ardea (Alba) capite laevi, corpore albo, valkro ful- v0, ni nigris. Comi, e” 990 Aves Grallae. Ardea, Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, IT. p. 234. der weiße Reiher. For/fter, Reif. Ed. in$.l. p. 185. der io Reihen Lepechin, "T’ageb. d.rufl.R. I. p.309. weiße Reyher. Pallas, nord. Beytr. IV. p.24. Ardea alba. Linnd, auserl. Abhandl. Il. p. 279. n. 8. der 7 Reiger. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 104. n. R der weiße Reyher mit vothem Schnabel. Bechflein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 130. n. 3 der große weiße Reiher. _ | Linne, Sylt. N. Ed. VL p. >25. n. 2. Ardea alba, Linne, Sylt, Nat. Ed. X. I. p. 144. n. 17. Ardea (Al. ba) capite laevi, corpore albo, roflro rubro. Linne , fn. Suec. I. n. 132, Ardea tota alba, capi« te laevi. | Kramer, Aufr. p. 346. n. 2. Ardea tota alba, ca= pite laevi, roftro luteo; großer weißer Rager. Schwenkfeld, av. Silef. p. 224. Ardea eandidag : weißer Reger. ß. Der gehaubte weiße broßfinifehe Reiher. OW | Brijjon, ornith, II. p. 323. n. 17. Ardea Brafilienfis candida; Heron blanc du Erefil. Latham, Syn. I. ı. p. 92. Back: crefled white Heron. - Latham, Sylt. ormicholog IT. p. 695. n. 66. Ardea (Pileata) oceipite criflato, corpore albo, veu« tre nigro. | "59. Nıvea. Der Jehneeweiße, ungehanbte? Reiher. (1°) Latham, Syn. Suppl. p. 236. Sncwy Heron. Laiham, (9) Nach Latbam eine eigne Gattung. (10) If, nach Latham , mit Ardes candidifima p. en; n. 4% einerley. - Bechftein it .a. a. Ö. IEL. p. 44) geneigt, ihn blofs für 7 Ava Grallae. Arda 991 20 Zatham, Syft. ornith. I. p. 6 D. io. Ben 6: (Nivea) criltata nivea, pennis oceipitis , colli an ‚dorfique longioribus fetofis,, digitis croceis. Decouv. Rufk IL p. 164 pi 60. Her as. ‚De Jurmomifche Sonnenreiher. | Latham, Syft. ornithol. 11. P. 725. n. 38. Scolo- ‚pax ‚Helias) corpore nigro fulvo alboque fal- - ciato, abdomine Arigisque capitis albis, collo rufo, lineis transverfis nigris, cauda nebulof, fafcia nigra. Donndorff, Handb. der Thiergefch, P- 295. n. 12, der furinomifche Sonmenveiger. 61. SACR A. Der heilige Reiher. ü MN _ Latham, Sylt. ornithol. IL p. 696. n. 69. Ardea .(Sacra) alba capite laevi , tedtricibus interiori« . bus alarum, he brasug nigro lineatis, Mer nis dorfalibus laceris albis. . ß. Latham, Syn. II. 1. p. 93. n. 62. Var. A. nn Latham, Syft. ornith. II. p. 696. n. 69.2. Ardea - ‚eapite laevi, corpore albo, nigro variegato, Ba dorfalibus. laceris nigris. - 62. Arra. Der Jchwarze Reiher.() Berhftein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 24. n. er der fehwarze Reiher. ‚Halle, Vögel, p. 526. n. 615. der Rad BORhERT: Kiein, av. p. 123. n.3. Ardea nigra. Klein, Vorbereit. P 227. n.3. Sehwarzer Reyger. Klein, verbefl. Yegahil- p. 129. n. 3. Schwarzer | Be | El Briffon, “ für einen alten Vogel von Arden Garzetts, p. 628. n. 13. zu 2 und die Ardea Xuntbedadtylos \Syltem. Linn. p. ‚neo. . 59. ß.) als einen jungen anzufehen. o Bechflein meynt, dies könne wohl gar der Jchüarte Storch (Ardes nigra ) tagt. pr 993 Avcs Grallacs © Ardea. Brifjon, ornithol. II. p.325. n. 21. Heron noir. Latham, Sylt. ornithol. II. p: 697. n. 71. Ardea -(Atra) nigricans, tediricibus alarum .cinereo- caerulefcentibus, redtricibus BIER. 1 ro- . fro pedibusque nigris. Schwenkfeld, av. Silef. p. 224. Ardea nigra; ein Sehwarzer Reger. | 63. Pureuvrara De glatıkpfige ‚Purpur= reiher.(?) Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 2. n. 4. der :glatiköpfige Purpurreiher. Halle, Vögel, p. 531. n.637. der graugelbe Reiher ? Klein, av. p. 124. n. 12. Ardea cinerea flavefcens? Klein, Vorbereit. p. 230. n. 12. ty 3% ide Reyger? Klein, verbefl. Vögelhill. p. 131. n. 15. ‚grangelb- i lichter Reyger? Brijjon, ornitholog. I. p: 320. n. 12. Heron pourpre. wo Latham, Syft. ornitholog. II. p. 698. n. 75. Ardea . (Purpurata) capite laevi colloque cinereo- ni- gricantibus, corpore fupra caftaneo - purpbres | fubtus cinereo. Marfil. Danub. p. 20. Tab. $. Ardea cinerea Aa- vefcens, nova fpecies? 64. SpapıcrA. Der mexikanifche Purpurreiher. Brifjon, ornith. Il. Pp- Bu n. 13. Heron BauPIe du Mexique, | Latham, Sy. ornithol. I. p. 699. n. 76. Ardea (Spadicea) caftaneo- -purpurea, capite remigi- busque fpadiceis, vertice nigro. ‚Mothring, av. gen. p. her n.'82: Greg, ale m 25. AEquı- “ (2) Büfen hält ihn für das Weibchen von Ardea ‚Parpuveay x ” p. 626, n. ı0, Bechflein aber für ein Junges von demfeiben. Aves Grallae; 8 Ardea. E. 3 25. AEQUINOCTIALIS.. Der kleine weiße Reiker, 0 Müller, Naturl. I. 1% 388. n. ‚25. der Rei Grün- Jchnabel, hi Klein, av. p. 1244! n. 10. ; Ares alba minor Caro- . Tinenfis. - Klrin, Vorber p. 229. n. 10. wrißer A Karo« Iiner, mit vothem Schnabel. s as Klein, verb. Vögelhitt. P- 130., n. 12. Re Ali ner Caroline. . DPennant, ar, 'Zoolog. II. p. 44 n. 262. der yo. Kleine eriße Reiher. Fr Brijon, ornith. U. P- 324. n.18. Heon blanc = Ja Caroline, Latham, Syl. ornitholog. IL p. 506. n. 70. Ed (Aequinodtialis) capite laevi, corpore albo, re- migibus duabus primis, Kersiug exteriore falch.. , Seligmann, Vögel, IV. Tab, 5% der Kleinere wiß £ ‚carolinifche Ragır. vB: Bei 03, ornithol. 1. Dr 325. 1.20. > pe Heron 2 u Blanel) Latham; Syn. 1: L pi 94. n. &. ran, A, Latham ‚ Syft. ormitholog.: I. p.:697..n. 70. ß. A. capite laevi; corpore albo, vertice etipedto- _ ‚Te. crocEIS, loris- gedibisgun davo- eroceis, Y. Briflon, ornith: I. p. 324. 'n. 19, Heron blane du Mexique. (*) .. ah Latham, Syn. IL. 1. p. 94. n. &. Var. BY Latham ,Syf. ‚orvitholog. U. p- 697. n, 70. yı Ar- dea capite laevi, corpore albo, loris Juteis, ro« firo purpureo, ek Ka pur putäfech” tibus. ch | | 65. CR A» (3) Nach Briffon eine eigene Gattung. s (4) Nach Brifon eine eigene Gattung. 11. Bond 1. Th. Ä ‚Rır l 994 Aves Grallae. _ Ardea. 65. Cracra. Der Cracra. Brifon, ornith. II. p. 336. n. 39. Crabier dr Kine rique. Latham, Syft. ornithol. I. p. 699. n. 77. Ardea (Cracra) rufefcente- variegata, fupra cinereo- taerulefcens, fubtus cinerea, collo fubtus pe- we albis. 66. Levcocernara Der violetfarbige Reiher. Latham, Syn. Suppl. p. 236. Violet Heron, Latham, Sylt. ornitholog. II. p. 699. a. 78. Ar- dea (Leucocephala ) nigro - violacea, vertice nigro, capite, collo fuperiore, criflo tedtricibus- que fubeaudalibus albis, roftro DSERRERIS fu co=rubris. 67. Rura. Der braungraue Reiher. (5) Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. 4 22. 0.5 der braunroihe Reiher. Latham, Syft. ornith. II. p. 692. n. 55. oe (Ru« fa} cinereo-fufca, {ubtus caftaneo- ‚ferruginea, crifta dependente, Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. pP. 99.0.1019. der braunrothe Reiher. Kramer, Auftr. p. 347. n. 6. idee, cinereo- Glen, fubtus caftaneo -ferruginea, erilta dependente; brauner Rager. | 68. Sınensıs. Der chinefifche Reiher. Latham, Syf. ornithol. IT. p. 700. n. gr. Ardea (Snienfi s) fufca flrıis pallidioribus, fübtus di- lutior, remigibus redtricibusque nigris. 69. Vıraarta. Der gefreifte nordamerikan. Reiher. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 418. n. 271. der gehreifte Reiker. Edi C5) Nach Bechftein ein junges Männchen von Ardea Purpurea. Avcs Graliae. 5 Ardea. re 995. Latham, Sy. ornithol. II. p. 693. n. 60. Ardea (Virgata) fufco- nigricans, collo fubtus albo, > Jugulo nigro ftriato, tedtricibus alarum flav- fceute Ariatis. * 7% Can A. Der ofchgraue Reiher. | Pennant, ard. Zoolog. II. p. 418. n. ‚270. der afchgraue Reiter. Latham, Syft. ornıhol. I. p. 693. n. 59 Ardea (Cana) einerea, collo fufeo- »eineralcente, ab- domine, genis gulaque albis. | 71. CARUNCULATA. Der geloppte R:iher.. Latham, Syft. ornithol. II. p- 691. n. 53. Ardea (Carunculata) vertice, dorfo tedtricibusgue ala- . rum caeruleo-cinereis, abdomine nigro, capi- te, collo baraneulisque fub gu' 'a ‚geminis pen- naceis albis. 12. M ALAcceEnsıs. Der malack:fche Reiher. | Latham, Syft. ornithol. IT. p. 689. n. 47. Ardea © ©, (Malaccenfis) alba, dorfo fufco, collo fufco alboque firiato, roflro pedibusque flavis. 73. CInnamoMEa. Der zimmetfarbene Reiher. Latham, Syfi. ornithol. II. p. 689. n. 46. Ardea (Cinnamoniea) caflaneo- cinnamomea, collo antice fulco ftriato, gula, macula maxillari, erifloque albis. 74. Pumıza. Der kaflanienbraune cafpifche Reiher. Laotham, Syft. ornithol. II. p. 683. n. 28. Ardea (Pumila) caftanea, tectricibus alarum mediis albo flavoque variis, collo antice ftria longitu- dinali, abdomine caudaque albis, 75. Bavıa. Der kaffanienbraune [chlefifche Reikir.. * Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, IL. p.34. u. 12, der kaflanienbraune Reiher. Rıra2ı ‚Briffon, DO Au Grallac. Ardea. Brijlon, ‘ornitholog. IL. p. 334. n. 34. Crabier marron. Latham-, Syf. ‘ornithol. II 'p. 687. n. 40. "Ardea (Caflauea) criftata alba, lateribus capitis collo- que -caftaneo-flavis, ‘dorfo caflaneo, 'remigie bus intus, redricibus apice albo’maculatis. Schwenkfeld, av. Silef. p. 225. Ardea rubra; ein rodter Reger , -Sand- Reger. ; 77. PuıLirpensis. Der philippinifche R: iher. Brij/on, -ornith. 11. Pp 336. n. 38. Crabier des Phi- lippines. Lathäm , Syft. orrithol. N. p- 686 n. 35. Ardea (Philippenfis) caflanea fubtus albıda, dorfo 4 firiis transverfis nigris, tedricibus alarum ni- ‚gricantiDus- “albo marginatis, remigibus cauda- que nigris. _ 78, NovaE'GuUiNEAE Der naupuinzifihe Reiher. 'Latham, Syft.ornitholog. II.’p. 685. n..34- Ardea (Novae Guineae) 'corpore toto nigro, iridibus Hlavis, roflro pedibusque fufeis. 79. Craworus. Der blaufßige Reiher. . Brijfon ,ornithol. II. p. 316. n. 6. Heron cendre d’ Amerique. Lotham, Syft. 'ornitholog. II. p. 685. n. 22. Falco 3 - (Cyanopus) cinerea, fubtus alba, remigibus partim nigris partim candidis, roftro, loris pe- dibusque caeruleis. 80. Macurara. Der gefleckte Reiher. $ Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. TU. p. 35. 0.13. it. P. 89. u. 708. der gefleckte Reiher. 5 ana? nA ; „Bech. (6) It, nach Latbam, mir dem folgenden einerley. Bech/fein . hält ihn für ein Junges’von Ardea Nydicoran ‚ oder vielmehr von Arden Grifea , P.5625:b. ' Aves Grallae. Ardea, 097 | 2 N ) ; .. Bechjtein, Mürflerang fchädl. Thiere, P 130. n. 4- | . der gefleckte Reiher. - Brifon, ornithol. II. p. 32. N. 3. Butor tachete ‚ou. le Bouaere.. Ei GaRDen:. Der: sah „Reiter, OE Pennant, ar&. Zool. I. p. 419. n.272. der gar - denfche Reiher. ‚Latham , ‚Syft.. ornithol. IL. p- Pb n. 32. Ardea Ganileri) nigricans 'albo maculata , fubtus al. ' bida fufeo Ariata, remigibus. RER a en > que albis,. cauda, fufea.. er .82.. SEnE GALENSIS. Der fenrgalifche Reihers . Latham, Sylt. ornithol. II. p. 684. n. 30. Ardea Senegalenfis). fufca, abdomine, alis caudaque “albis,, capite. colloque- nigro ftriatis, alarum . medio. fafcia, longitudinali” pallide zufa. PER Exırıs. Der: kleinfle Reiher.. / Latham, Syft ornithol.. II. p. 683. n. 29. Ardea . (Exilis) rufo, caftanea , collo. rufo, autice ab- domineque albo, "Jünula peetorali rectricibus- _ que nigris,. | 46, Minden; Die Kleine Bolbelannid. np Müller „ Naturfyft. II. p. 388. n. 26. die Heine Rohrdommel. Tab. 13. fig. £. - ! Boromfky, Tierreich, IL. p. 77. 'n. 6. die kleine Rohrdonmmel. - i Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. u. p- 30.0.9. die kleine Rohrdommel. Ebert, Natörl, H. p. 90. der kleine gefirnte Reis. ‚her aus der Barbarey. | ‚Rırz ii Halle, (7), Pennant hält Catesb. brown Bittern I. Tab. 78. (Syft, Linns -. pP. 335. n. 20, y.) wegen der weifsen Linienftreifen auf den Flügeln mit diefem für einerley. “ 998 Aves Grallac, Ardea. Halle, Vögel, p. 528. n, 619. der kleine Rohr- dommel. Pennant, ard. Zool. IL. p. 422. 0. 276. der Klei ne Rohrdonmel. Klein, verb. Vögelhift. p. 129. n. 6, kleine Rohr« dommel aus der Barbarvy. Briffon, ornith. Il. p. 341. n. 46. Blongios.. Latzam, Syn. Suppl.p. 235. Little Bittern. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 683. a. 27. Ardea (Minuta) capite laevi, vertice, dorfo, remigibus rectricibusque nigro- virefcentibus, collo, te- Aricibus alarum abdomineque pallide fulvis. ( Mas.) Shaw, Reife, p. 161. der Bu-onk,. B:chftein, Mufterung fchädl. Thiere, p. 128. n. 4. die kleine Rohrdommel. Kramer, Auflr. p. 348. n. 10. Ardea vertice dor. foque nigris, collo antice et alarum tedtricibus lutefcentibus; Stauden- Ragerl,. kleine Mooskuh. Gentl. Magaz. XIX. Tab. p. 497. B. Briffon, ornithol. U. p. 342. n. 47. Blengios ta- chete.(?) Latham, Syft. or. II. p. 683. n. 27. A. capite laevi, corpote fufco, marginibus pennarum ru- fefcentibus, fubtus rufefcente, vertice, dorfo, remigibus caudaque nigris. (Femina.) Seligmann, Vögel, VI. Tab. 65. die kleine braume Rohrdommel. za Mit in der Mitte Kiefiälnn Schnabel, 54. Ponpıcerıana. Der Reihrr von Pondichery, Lathc:n, Syf. ornithol. II. p. 702. n. 90. Ärdea (Pondiceriana) cinereo - grilea, remigibus Nie gris, roftro lateribus glabro, apice mucronato. ER. | | 86. Co- (8) Nach Brifon eine eigene Gattung. Aves Grallar. Ardea. 999 86. CoromanpeELIaNA. Der Reiher von Co- I ‚romandel. Latham, Sytt. ‚ornithol, II. p. 702. n.'g1. Ardea (Coromandeliana) alba, facie, dorfo fupremo, _remigibus ‚caudaque nigris, roflro lateribus fer- ‘ rato > apıce dentato, 87- ScoLoraAckA. Der. ER NErRN HR 'Lathom, Syft. ornithol. II. p. zor. n. 89. Ardea (Scolepacea) cupreo-fulca, collo een nie a On nigra, | r — — - = ae Te "BR. Veh A ah gegen die. XIlte Edition, on Ver. mehrung der Gattungen ditfes Gefihlechts.. | „Bdit. XIL ER KT. | p. 239. ID. 22, Ardea, Gri- pP. 625. n.9. b. Ardea Ny lea... dicorax. (Femina.) ‚236. Dei, Ardea Cine-. ;pag. 627. n. 12. Ardea gea. lin maior b. Die Keschl den ae in. der. Xlilten Edit. beläuft -fich „ der: höchftien Nummer nach, auf 98. Es fehlen de die Nummern 22, 76, und 855 mit- hin. bleiben. ihrer, nach Abgang Selen drey, nur 95; alfo 59 mehr als in ‘der Xllten Edition. . Ueberdem find bey. der 4ten Gattung zwey , bey. der 6tem zıwey, bey der ıoten zwey, bey der ı2ten zwey, bey der ı7ten vier, bey der 2oten drey, bey der 2ıten zwey, bey der 24ten zwey, bey der 25ten drey Varietäten aus einander gefetzt. — Bey der z6ten it Brif- Jons Ardeola narvia n. 47. als Varietät von deflen Ardeola n. 46. augenoinmen , da es in der XII. Ed. umgekehrt war. ES 8 e) 2 ’ £ En Veen Rır 4 B. Un- ie 1000 Aves Grallae. ‘ Ardea. B. Unbefimmtere Thiere. ER x. Der Kranich mit abgeftumpfiem einer 'r Ruderfchan. fel ähnlichen Schnabel. “Carver, Reif. d. Nordarher. 'p. 387. 2. Eim Reiher der nicht, ganz, Ardea maior, und nicht ganz Ardea cinerca if. | Sander: Naturf. XI. p. 195. 1,63 3%. 8. Der bunte Reihe. v Scopoli, Bemerk.a.d. Narargbfih: 1. P.1700. n.ı20. Latham, Syft. ornithol-IK;p: 692. n. 56. Ardea _ (Variegata) ferruginen , fufeo- maculata, fub« tus Pan fronte nigra, gula lbs. KR ‚©. Neuere Gattungen. u x. Der # Javonifche Reiher. * Latham, Sylt. ornithol. II. p. 679. 'h. 16. Ardea | (Obfeüra) oceipite erıflato, "peiina' folitaria, OR Bare caftaneo fupra vireleense-autens fub- tus eäftaneo albo ferrugineoque longitudinaliter lituratO, femigibus apice macula alba. 3. Der bramne’ coyımnifche ‚Reiher. Latkam, Sylt. ornithölog. IL. p. 700. n. 83. Ardea (Fifa) crifla capitis nigricante , corpore fu[co- ' nigrieante, fubtus Run eg ur fufcis elongätis. Büffon, oil. VII. p. ENs pl. enl. 858: Alto brun. 3. Der indiani) [the Reiher. - Latham, Son, Suppl. p. 238. Lohaujung Heron. Latham, Sy. ornithol. II: p. 701. n. 86. Ardea Arndt ) fufea viridi-varia, remigibus fecun- dariis var idibns, cauda nigra, tedtricibus alarum, remigibus primoribus corporeque fübtus albis. 4. Der gelbhälfige Reiher. Latham, Syn.Süppl. ps239. Vellowrdch Heron. - Latham, Avıs. Graliae. Tantalus- 106: " Latham, syf. ornithol. I. P- ol. n Sy 'Ardea ‚(Flavicollis) erifta oceipitis corporeque ni- 'gris, collo lateribus flavelcente, anterius ca- - flaneo, peunis albo N a iR 5, Der neuholländifche, Reiher.., ‚Sashabe Syft. ormithol. II. p. Jon. n. 88. Piıden > (Novası Hollandiae) fuberiftata plumbeo- ci- nerea, fubtus rufo -ferruginea, Wacje ultra ocu- - los ie a albis. | 85: GESCHLECHT. ee Der Brach- vogel. (Sichelreiher.) Müller, Naturfyfi. II. p. 389: Gen. LXXXV. u Leske „ Naturgefch. p. 275. Gen: LV. . & Rovoisha, Thierreich, III. p: 71. Gen. IXLVIT. Blumenbach, Handbuch der Natisgert, PB. 213. Gen. LVII. i ver Bechfiin, 'Naturgefch. I. px 415. Gen. XXXVIL. Ä Bechftein, Naturg. Deutfehl, Il. p.70. Gen. KAVI. ‚Halle, Vögel, p. 509. Gen. I. | Onomat. hifl. nat, VIE p. 435. Pennant , ardı. Zoolog. Il. p. 426. R > Kkin, av. p. 109. Trib. II. A. Numenius. Per x Briffon, ornitholog: I. pP. 289. Gen. LAXVIN. | .-. Numenius. Bat/ch, Thiere, I. p. 385. Göh. xcv. | ‚ Zatham, Sy. ornitholog. Il. p. 702. Gen. LXX. Hermann, . tab. affinit. anim. p..133. 141. | Donndorff, Handbuch der Ve A 295. Gen. XEVIN. In | 1. Locuraror. Der W aldpelikan. ‚Müller, Naturfyflem, #1, p- 389. N. I der Nim. | merfatt. „deske, Naturgefch. p. 276. 1.1. der Nimmerjatt. Rır 5 -Borows- _ Wi, 1002 Aus Grallae. Tantalus. Borow/ky, Thierreich, UI. p. 71. n. 1. der Nim. merfait, Harpunreiher. Funke, Naturgefch. I. p. 314. Nimmer/att. Ebert, Natur]. II. p. 90. Nimmerfatt, amerika- nifcher Pelikan. Holle, Vögel, p. sı.n. 588. der ‚fehwarze große Brachvogel. Gatterer, vom Nabe u. Schaden: der Thie, Il. p. 197. n. 187. der Woldpelikan. Penmant, ardt. Zoolog. U. p. 426. n. 277. der Wealdprlekan. ‚Onormat, hift« nat. VII. p. 438. der große fehwar- ze Brachvogel. Klein, av. p. 109. n. 6. Nulknick niger, Curiaca, Klein, Vorber. p. 203. n. 6. /chwarzer Braacher. Klein, verbeff. Vögelhilt.: prn2.n. 6. Schwarzer ‘ © Braacher. Klein, av. p. 127. C. Fanta Loculator. . Klem, Vorbereit. p. 235. C. hochbeiniger Mauch- ler, Baumpelikan. Klein , verbeflerte Vögelhift. p. 133. n. 2. der Nime merfatt, Sackträger. Brifon, ornithol. Il. p. 295. n. 8. grand Baang d’Amerique Batfch, Thiere, I. - P+ 389. der Nimmerfatt, Har- punreiher. Latham, Sylt. ornitholog. II. p. 702. n. ı. Tania. Aus (Loculator) facie caerulefcente, roftro ru- befcente, pedibus, remigibus rectricibusque n Ni» gris, corpore albo. Seligmann, Vögel, IV. Tab. 62. der BER. nifche Pelikan. Taube ,Slavon. u. Syrm. I. p. 23. Nimmerfatt. Linne, EST. Abh.. IL p. 279. n. 2. der Kropf= Pelckan, Meidinger, Avts Grallae. Tantalus. | 1003 RN Meidinger, Yorke L; p- 138. n.1. der Binmetfait. Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 140. 0.1. Be . Jus Loculator. | Fonfton, av. p. 187. Curicaca. Hermann, tab. afhinit. animal. p. 133. Tantalus 2, Loulator. Donndorff, Handb.der Thiergefch, P- 296. 0. 1. ‚der Waldpelikan. N, T, apite et collo albis flavo variegatis, ‚corpore nigro, derfo, capite ventreque cinereis. Latham, Syft. ornithol. II. p. 703. n.1.ß. Mill. Eichel, P- 295. Tab, 54 — Rai. bel P103.n.4. Curicaca. } y. T. albus, alis fere totis Be nigeis, 0 Latham, Syft. ornithol. II. p. 703. n. 1. %. 2. FAaLcrnwertus. Der Sichelfehnabel, Müller, Naturfyflem , II. p. 390. n. 2. der Sichel. Sehnabel. Borowjky, Thierreich, TIL p. 72.n. 2. der Sichel. Sehnabel. Bechflän, Näiergefchi r. p 415.0. 1, der Sichel, Schnabel. "Bechflein, Naturgelch. Deutichl. I. p ig „12 Zee der Sichelfehmäbler. | . Halle, Vögel, p. 5I0. n. 86. der dabei Brachvogel. Penmant, acdı. Zoolog. U. p. 49. A: der Sichel. ‚fehnabel. Onomat. hiftor. nat. VIL p. 436. der braungrüne | Brachvogel. Klein, av. p. 110. n. $. Numenius fübaquilus. Klein, Vorbereit. P- 29. n. 8. braunrother Bracher., ‚Klein, x 1004 Aves Gralac. Tantalus, Klein, verb. Vögelhift. ‚P- 102 n. 8. braumrother Broacher, Gesner , Vögelb. p. 444. ein welfcher v ogel, Sich ler oder Sägyf? r g’nanntz; mit ı Fig. ' Briffon, ornithol. Il. P. 293. n. 4. Courly verd.. Bat/ch, Thiere, I. p. 389. der Si chelfchnabel, Latham, Syn. Suppl. p: 67. Bay Ibis. Latham, Syft. ornithol. II, ‚P- 797. 0. 14. Tan talus (Faleinellus) facie nigra, pedibus caeru- ’ leis, alis caudaque violaceis, corpore caltaneo. ‚Bock, Naturgefch, v. Preuflen, IV. p. 355. den Sichelfthnabel, kleiner Brachvogel. Pontoppidan, Dännemark, p.170. n. 8, Sole pax Falcinellus;, Ryle, Damfchnepfe.. "Tab. 12. Scopoli, Benerk. a. d. Naturgefch. T. P. 106. 0.131. der rothbraune Brachvogel mit grünen Flügeln. Meidinger , Vorlefung. I. p. 334. 3. der braun- grüne Brachvogel. Naturf XII. p. 210. n. ırı. der Sichelfchmatel. Neue fchwed. Avhandl. Ul.p. 106. Tantalus Fal- einellus, Charlston, onom. zoic..p. 103. n. 7. Fälcinellus. Miller ; zool. dan. prodr. p- 22. n. 178. Tantalus ‚CF a) facie. nigra, pedibus caeruleis, alis caudaque violaceis , corpore caftaneo. Kramer ‚Auftr. p. 350. n. 2. Numenius roftro ar- cuato, corpore caltaneo, alis et cauda caeru- leo in violaceoque fplendentibus, pedibus obfeure virentibus; zürki/cher Goijfer , türki- cher Schnepf. Brünnicht, ornith. bor. p. 49. n. 167. Scolopax (Faleinellus) roftro depreflo,, apicibus decurva- tis, corpore fufeo lituris Juteis, redtricibus cine« 5 reis apice albis, intermnediis nigris imimaculatis. ira av. p. 154. Falcinellus feu Falcata. ß. Bech. Aves Grallas, Tantalus, nv 1005 | ER. Bechflin, Natur} Deutfchl. H. p- 72. der ka. ” Stanienbraune Sicht!fchnäbler. N | di ale, Vögel, P-511.n.589. der rothe kleine Bruch vogel mit grünen Ficken. >, Brifon, ornith. I. p. 294. n. 5. ee marron. Latham , Syn. UL r. p. 114. n. 12. Var. A.(?) Latham, Syft. ornitholog. U. p. 707. n. 14. £..T. fplendide callaneus, pedtore yiridi. Mari. Dan. V. p. 40. Tab. 18. Arcuata minor, puniceo colore, pedtore virefcente. B. Vıripıs, Der grüne Brachvogel. | - Lotham, Syft. omithol. Il; p. 707. n. 15, Tan- talus (Viridis) viridis aureo Ipi endens, tapite, ' collo corporeque fubtus- nigricantibus, facie | nuda colloque anterius fafeiis tribus nigris. Lepechin, T’ageb. d. rufl. Reif. I. p. 309. der grüs ne Tantalus. 9. Isneus, Der Feuerglänzende ER Latham, Syft. ornitholog-1l. p. 708. n. 16. Tan« talus ‚(Igneus) corpore nigricante caeruleo -vi- ‘ridi - et vinacen- variegato- nitente, capite col- loque nigris, pennis'albido Kanlareatis 20. Levcocernarus. Der efonge EIER vogel (1°) - Latham, Sytt. ornithol. I. p. 706, n. 10. Tan. talus (Leucocephalus) facie roftroque flavis, corpore'albo , tectricibus alarum remigibusque . nigris, uropygii ar longiffimis Bar que rofeis, | Latham A IR. Pph B- 240, White.headed Ibis Naturf, Un) an Brilfon eine eigehe Gattung. (10) Im Nacurf- a. a, O. heilse es: während der Regenzeit ver- loren feine fchönen rofenrochen Federn ihre Farbe, 1006 Aves Grallae. Tantalus,. Naturforfch. I. p. 274. n. 10. der weißköpfige Ibis oder Nilreiher. Berlin. Samml. IX. p. 193. der weißkipfige zeyion nifche' Ibis. Neuefle Mannichfalt. I. p. 189. p. 627. mit I Fig. s1. CArvus. Der kahlköpfige Brachvogrl. . Latham, Syfl. ornithol. Il. p. 7°8. n. ı7. Tan« talus (Calvus) capite coiloque fupremo nudis, corpore nigro viridi fplendente , pileo , rofiro pedibusque rubris. 12. Manıttensıs. Der lügonifche Brachvogel. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 708. n. 18. Tan- talus (Manillenfis) rufo- fufcus , rofro late- ribusque capitis mudis virefcentibus, pedibus ‚rubris. Sonnerat , Reil. n. Neuguinea, p- 32. der braun. rothe Krummfchnabel. 3.Mınurus. Der kline Brachvogıl, Müller, Naturfyfiem, II. p. 391. n. 3. der Kleine Kropfvogel, - Onomat. hilt. nat. VII. p. 439. der kleinere Brach« vogel. Ebert, Naturl. II. p. 91. Courly, Matuicui. rer: Syf. ornithol, II. p. 708. n. 19. Tanta- lus (Minutus) facie, roflro pedibusque virefcen« tibus, corpore ferrugineo fubtus albo. 13. Crısrartus. Der gehäubte Brachvogel. Latham, Syft. ornithol. U. p. 709. n. 20. Tarı- talus (Criftatus) criltatus ferrugineus, capite, criflo caudaque nigris, alis albis. 14. Nr» | Aves Grallar. ' Tantalus, ' 1007 1 Nıcer, Der [chwarze Ibir.(') | Nr Blumenbach,, Handb. der Naturgefch. p. 214. ad ..nm.ı der fehwarze etwas klemere Ibis, _ Halle, Vögel, p. 5ı2, m. 59. der chwarze Brachwogel. | Klein, av. p. 110. n. 9. Numenius holofericus? Klein, Vorbereit. p. 203. n. 9. Sridenbrarhr? Klein, verbefl. Vögelhifl. p- 112. n.9. Samıneter Braacher. Gesner, Vögelb. p. 340. der fehvarze Ibis. Briffon, ornithol. I. p. 299. n. 13. Ibis. Latham, Syft. ornithol. TIL. p. 707. n.13. Tantalus APR Niger) niger, cayit® auteriore nudo rubro, redtricibus nigris, roftro pedibusque rubris.. Pallas, Reife, Ausz. I. p. 316, fehwarze Sichel- [ehn:pfin?? "Tantalus niger %2 | Mannichf. II. p. 620. der [chwarze ügypt.Storch. ‚Lind, Syft. Natur. Edit. X. 1. P- 144 n. 18. ß. Ibis nigra Linne, Syft. Nat. Edit. XILT. P- 241. N. 4. Obf. Ibis nigra. Charleton, onomall. zoic. p- 102. n. 2. Ibis nigra ‚Jonfton, av. p. 149. Ibis nigra. ‚ Pl. hift. nat. L. 10. c. 30. Ibis nigra, 4. inıs. Der Ibir. (?) . Müller, a II. p. 391. n. 4 ge egyptifche. Leske, (1) Vorerft bleibe es allerdings noch völlig unentfchieden , ob diefs wırklich eine eigne Gartung fey oder nicht. Diefs bey Seite geferzt aber begreife ich nicht , wie Latkum a. a. O. far ‘ gen kann: Habitat copiofe in Volgae Palndufis. Vielleicht gründet fich diefe Rehauprung auf eine Relation von Pahas, ob er ihn gleich nicht anführt. Aber follte des Pallas Tan- talus niger wirklich diefe Gartung feyn? (2) Das berühmte , ehedem in Aegypten auf den dafigen alten Denkmählern verewigte, görtlich verehrte, und fo, wie die dama- 1008 ‚Aves 'Grallae. -. .. Tantalus. Lejke, Naturgefch. p. 276. n. 2. der Ibis. - Borowsky, "Thierreich, ID. p. 72. n. 3. der Ibis, ägyptifche Brachvogel, Nilreiher. Blumenbach , Handb. d. Naturgefch. p. 213. n. 1. Tantalus (Ibis) facie rubra, roflro Äuteo, pe- dibus gıifeis, remigibus nigris, corpore rufe. fcente-albido. Bechftein , Naturgelch. I. p. 415. n. 2. der Ibis. Funke, Naturgefch. I. p. 314. der Ibis. Zbert,, Naturl. U. p. gr. der Ibis. Hall, Vögel, P- 530. n. 626. der Nilrciher. Fig. 46. | Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Tiere, p. 198. n. 188. der Nilveiher. Neuer. Schaupl, d. Natur, IV, p.2g9. Ibis. Onomat. hiftor. nat. IV. p. 490. der Nilreiher, Handb. d. Naturgefch. II. p. 333. der Ibis. Klein, verbeflerte Vögelhilt. p, ızı. n. 14. ägypli- fcher Ibis. . Gesmer , Vögelb. p. 340. der Ibis. Brifun ornith. II. p. 290. n. 14. Ibis blanc. Batfch, Thiere, I. p. 389. der Jbis oder ügypti- Sehe Brachvogel. Latham, Syft. ornithol. I. p. 706. n. au. Dehclin (Ibis) facie rubra, roftro luteo, pedibus grileis, ... . remigibus nigris, corpore rufefcente- albido; Latham , Syft. ornith. I. p. 706. n. ı2. Tantalus (Aethiopicus) albus, capite colloque fuperiore fuleis, ‚dorfo poflico remigibusque ı nigeis, ) Bruce, damaligen wmenfchlichen Leichen zu Mumien koftbar einbal- fanirte, und in befondern Gewölbern in gröfster ‚Menge _ beygefetzte ‚ allen Familien bekantıte Tier, ilt jetzt, wie Shaw a. a. O. p. 352. Tagt, dafelbit fo außerordentlich fel- ten geworden, dafs er nicht einınal erfahren können, dafs man es angetroffen habe, © Aves Gralleer Tantalıs. 1009 ‘Bruce, Reif. n.d. Quellen des Nils, V. pP. 17. Tab. 35. Abou Hannes, u ige Vögel, IV. Tab, 103: de Schnabel . vom ägyptifchen Reyger, Ibis genannt; Bas Reif. P. 305. 352. 369. der Ibis. " Scopoh, Bemerk+ a..d. Naturgelch. 1. Pp- 105. h. 128. Ardea Ibis. Eberhard, Thiergelch. p. 98. dir Ibis. .v Perroult , Charras uw. Dodart, Abhandl. aus der‘ Naturgefch. II. p. 237. anatomifche Befchreib. ! des weifsen Ibis. Tab, 73. der döiss "Tab. 74. % die Zergliederung. > Berlin. Sammil. VI. p. 269. der Ibis. Gazet. lit. de Berlin. 1773. p. 355. Zbir? Charleton, onomalt. - p. 302. n. 2. Ibis can- .... dida. on Fonfton, av. p. hab. Ibis ah IS s Cicero, de nat. Deor. L. TI. c. 36. Ibes. Plin. hifl. nat, 1. 8. c.27. L. 10. c. 12.28.30. Ibis. 0 Adian. de nat. anım. ].. 2. c. 28. Ißis. Ä Arijtot. hiflor. anim. L. 9. c. 37. Ißies. Sirabo „ geogr. L. 17. p. 823. Ißıs. Plutarch, de folert. anim. p.972. etde Ilid. p. ‚so \ ‚Gaudent. Merul. memorab. L. 3. c. 50. | Micdletons mifcellan. works, Vol. IV, Tab, 1. N 1 p 90 faq. rn ee PAntiguird Vol. vı. "Tab. XI, 2 TA 050 Me Hermann, ab, ff. anim. p- 133. Tantalus Ibis. Donndorff, Handb. ur A Ep: er n.2.:. der dbis, j is. Ruser. Der Scharlachrothe Brachvogel. Müller, Narr II % 392. h. 5. der rothe Brach- vogel. U. Band: 1. Th. S;s Halle, 1010 Aves Grallae. Teantalus, Halle, Vögel, p. 510. n. 587. der karminrothe Brachvogel. Hall, Vögel, p. 530.'n. 625. der Plelsniäker Gatterer, vom Nutzen u.‘ Schaden der Thiere, II. p. 198. der vothe Brachvogel. Onomat. hift..nat. VI. p. MO. der rothe. Brach- vogel. Klein ‚av. p.. 124. n. ın. Arden porphyrio, Klein, Vorbereit. p. 230. n. a1. votker Reyger. Klein, av. p. 109. n. 5. Numenius ruber. Klein, ‚Vorbereit.;p. 202. n. 5. rother Braacher. Klein, verb. Vögelh. p. 112. n. 5. rother Braachers Pennant, ard. Zool. UI. p. 427. n. 278. der fchar- lachrothe Ibis. Briffon, ownithol. II. p. 298. n. 22. Fourly rouge du Brefil. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 703. n.a. Tanta- Jus (Ruber) facie, roftro pedibusque rubris, cor« ‚pore fanguineo, alarum apieibus nigris. Seligmann, Yard IV. Tab. 68. der rothe Brach. vogel. Bankroft, Naturgef fch. von: Geit p- 193. der ‚guianifche Keilhaken, oder der indianifche ro the Keilhaken. inne, .Syft. Nat. Edit, X. L p. 145. n. 1. Scolo- pax (Rubra) roflro arcuato, pedibus rubris, varius, fubtus fulcus rubro variegatus, tedri- & ‚cibus alarum. viticibis, ‚roflro 'caeilelcente. ä 19. Me ELANOPIS. Dir Brachuogel mit ‚Sehwar- | „gem Geficht.. r Latham, ;Syfl. ornith. U. p. 704; n. o . Tantalus (Melanopis); dorfo, alis fafciaque pectorali ci« neris;‘ capite,colloque fulvis, remigibus, rediri- ‚eibus, ‚ femoribus, eriffoque.nigtis. 36.'Ausicarrıs.. Der weißhälfige Brachwogel. Latham, Syft. ornithol.‘ IL. p. 704. n. 6. Tanta- "or. Jus (Albicollis) fufcus ri undulatus; capite . colloque rufo- albis , techricihun alarain ‚maid- I ‚xibus albis, ie. a oe | at. Ya SEUS, Der. ‚gran. nern, | Brlfe. RN u. ®: Bg6x 0.9. pet Courly ed nu ee Wi ums rc age "LrOpyBio, ee redtricibus- ‚que nigro- virefcentibus. "Tandem, av. ie 2II.. Matuitui« A. V: a die KII. Edition, Ye Ver. „mehrung ‚der Gattungen, diefes Ge/chlechts. "Das 'Gefehlecht it mit 14 Gattungen vermehrt. Bey der zten Gattung ift'die Varietät ß hinzugekom- men. Bey der 4tenilt Tantalus Niger als eine befon- dete KRuıpE von T. Ibis Buell 'Sss an a) ne Hl Neuere re‘ 1014 Aves Grallae, ' Corrıra. BB Neuere Gattungem\ 1. Der fchwarzköpfige indianifche Brachvogel. Latham, Syn. Suppl. p 240. Black.headed Ibis. Latham, Syft. ornithol. Li. p 709. n. 21. Tanta lus (Melanocephalus) albus, roftro, capite Re: dibusque nigris. | 3. Der Hagedash vom Vorgeb. der g. Hoffn. Laiham, Syft. ornith. II. p: 709. n. 23. Tantalus (Hagedash ) cinereus, dorlo viridi favoque vario, alis caeruleo.nigris, tedtricibus mino- ribus violaceis. | & EINGESCHOBENES GESCHLECHT. Corrıra. Der Laufvogel. Bechft:in, Naturgefchichte Deutfchl. IL. p. 181. ‚Gen. XLIX. | Briffon, ornitholog, II. p. 505. Gen. CXV, Latham, Syf. ornith. II. p. 787. Gen. LXXXVI. Donndorff,, Handbuch der Thiergefch. P- 297. Gen, XLIX. | ı. Irariea.. Der itafinifche Lau: Vogel. Sy Ar Bechflein, Naturgefeh. Deutfchl. II. p. 192. I. p- 223. der italienifche Kurvier. Onomat. hiftor. nat. VII. p. 582. der Laufer. Handb. d. Naturgefch. I. p. 383. der Carier, Eberhard, ‘Thiergefch. p. 121. der Cowrier. Briffon, ornith. I. p. 505. n.ı. Coureur. Latham, Syft. ornithol. II. p. 787. n. ı. Corrira (Italica) fupra ferruginea, fubtus alba, redtri«e cibus binis intermediis caudidis, apice nigris. Charleton, onomalft. zoic. p. 97. n. 9. Trochilus, Corrira, feu Tabellaria Aldrovandi. Jonflon, av. p. 196. Trochilus, Corrira. | ‚86. GE» (*) Soll, nach Bechflein , dö Charadrius Oedicnenms feyn, dent man Füfse von der Auocette angefetzt hatte. Avas Grallas. Scolopx. vol 86. GESCHLECHT. Seororax. Die Schmpft. Miller , Natur[yft. II, p. 393. Gen. LXXXVL Leske, Naturgefch. p- 274- Gen. LIV. Borowsky, Thierreich, III. p. 86. Gen. LL Blumenbach, Handbuch der Naeıragnle BR 94 Gen. LVII. | _Bechfkein, Naturgefch. I. p. 422. Gen. XL. Bechftein, Naturgefchichte Deutfchl. II p. BR Gen. XXVII. | Halle, Vögel, p. 499. Gn.E ‚Neuer Schauplatz der Natur, Vin. p- 740. Onomat. hit. nat. VII. p. 25. . Peimant , ard. Zoolog. I. P- 429. 430. Klein, av. p. 99. Gen. XI. p. 109. Trib. II. A. Briffon, ornith. II. p. 277. Gen. LXXVI. Limofa. P- 284. Gen. LXXVL. Scolopax. Pr 289% Gen. LXXVIH. Numenius, ‚Batfch, "Thiere, L p. 386. Gen. Cl. -Lathom, Sylt. ornithol. II. p. 710. Gen. LXX1. ‚Numenius (Curlew). p. 78: Gen. LXXU.- Scolopax (Snipe.) Hermann „ tab. affinit, animal. p. 140. | Donnderff, Handb. d. Thiergefeh, P- 297: Gen.L. 3. Guarauna. Die brafilianifthe Schnepfe. Müller, Natusfylt. U. p. 394. n. 1. der brafiliani- 0 fehe Schnepf. Onomat. hift. natur. IV. p. 98. der dunkelbraune Brachvogel. ; Klein, verbeff. Vögelhifi. p. 102. aaalldn, Brifon, ornithol. II. p. 294. n. 6. Courly brun - '@ Arnerique. _ Latham, Syf. ornith. I. p. zı2. n.$. Numenius (Guarauna ) roflro flavicante, corpore fulco albo ftriato, pedibus eh Sss 4, Tonflon, 1016 Aves Graliae. ı. ‚Scolopax. SFonfloh , av: P. 199. Guarauna Brafi IE Ru- fticola. aquatica. 17. Borearıs, Die hgitnfehnupf Pennomt , art. Zool. II. p. 429. n. 28T. der Es guimauıxbrachvogel. Tab, 19. unt. Fig. Lathom, Syft. ornithel. II. p. 712. n. 9. Nume- njus (Borealis) roflro pedibusque DIgrIs, cOr- pore fufco grifeo maculato, fubtus ochroleuco, 19. Arrıcana. Die afrikanifche Schmepfüz Latham, Syft, ornithol. I. p. 712. n. 10. Nume- nius (Africanus) cigereus, facie, collo fubtus, abdomine, uropygio, tedtricihus alarum mediis . apice albis, pectore ‚eineralcente ferrugineo maculato, Amen 20. Pramta. Die Teck pfläbp: ' Bechjtein, Naturgefch. Deutfchl. IH. p- 32 N: die Lerchenfchnepfe. Latham, Syn. Suppl. p. 291. not. 0. Latham, Syf. ornithol. I, p. 713. n, tr. ne | nius (Pygmeus) fufco fetrugineo u va- riegatus, corpore fubtus uropygioque albo, re- _ migibus rectricibusque exterioribus albo ı mar- ginatis. %. MapaGascarıEnsıs. Die RR Schnepfe. Miiller, Naturfyfleın, II, p. 394: n. 2. der'mada- gafcarifehe Schnepf. “Tab. 16. fig. 1. | Onomat. hiflor. nat. VI. p. qr. die Schnipfe aus Modagofiar., # . Briffon, ornitholog, II. p. 292. n. 2. Courly de Madagafcar. Latham, Syft. ornitholog. II, p. 710. n. ı1. Nu- menius ( Madagafcarienfis ) roflro pedibus- | que Aves Grallae. Scolopä. 1617 anzazt tgde rufefcentibus, Aigetlie! dorf thomboida- Sl N. Sp Eu ” R “ar ATA. Die Doppelfehnepfi @ Yiog Müller, Natuefylt, U. p« 394 in. Bi der Krumm- Jehnabel. ‚ Borow/ky, Thierreich, III, p. 86.1. der Wit- tervogel, Doppelfehnepfe-. Tab. sı. Bechftein, Naturgelch. I. ir 44 I, Mi Dop- pelfchne; pfe. Bictin, Naturgefch; Deutfchl, un. >Pp- = Bm, ‚die. Doppelfchnepfe, der. große Brachvogel, v ‚Keilhaken. p.79. der Wettervogel, Brachvo. 2.00 gel, Brachhuhn, ‚Giloch, Windvogel, Gewit- tervogel, (( Güthvogel, Gessvogel, "Aimmelgeis, .Goifar,: Brachfihnepfe, Kronfshnepfe, Regrn- R worp, Regenwulp,) braunfchnäblge Schnepfe, ARE arg Faftenfehlier.. Tab, 5. \ RUE tale, (9 Flügelweite 32% Faßs ao Brifön. Gemiche 22 bie ‚37 Un- Zen, nach Pennant. Eriterer vergleicht, die Stärke (Erafities), mit den Kapaunen, welches, be übertrieben. ift. "Diefe Ve- gel fliegen nicht fo fchnell wie andere Schnepfen, find such, ob fie gleich fcheu find, dech in Vergleiehung mit andern diefes Gefchlechts noch am leichteften zu berücken. In ++Deurfchland fieht man fie mehrentheils. als'Zugvögel am En- de des Septembers oder Anfang des Odtobers in grofsen und kleinen Heerden auf Sümpfen und Rieden. , oder ‚Brach - und Saatfeldern fchnell herumlaufen. Im Frühjahr und Herbft ziehen fie fich immer nach den Ufern des Meers, der Land- _ feen, Teiche, Flüffe, und nach den Sümpfen. Sie brüten im Apıil, und die Brürzeir über lebt jedes Paar für fich allein. Das Neft befteht nur. aus’ einigen. Grashalmen, und ift in Sümpfen anf einem ‚trocknen Rafenhügel ‚angebracht. Die Eyer werden drey Wochen :bebrütet. Man.kann . diefe Thiere mehrere Jahre lebendig unterhalten, wenn man ihnen grüne Kräuter unter Gerftenfchrot und Brodt mengt. Die Jungen erhalten erft im zweyten Jakır ihre eigentlichen Farben. zog. Aves Grallae. Scolopax. Halle, Vögel, P- 509. n. 583. der Gewittervogel. Fig. 4°. Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 210. n. 191. die Doppellchnepfe. Onomat. hiftor. nat. I. p. 776. der Brachvogel, Wettervogel. Pennant, ardt. Zoolog. TI. p. 430. A. der Wet- tervogel, die Doppelf; a | Handbuch der deutfchen Thiergefch. p- 110. der große Brachvogel. Klein, av. p. 109. n. ı. Numenius, Arquata Gesn. Klein, Vorbereit. p. 201. n. ı. deut/cher Braacher, Brachvogel, Regen-, Wind-, Wettervogel. Klein, verbefl. Vögelhift. p- 112. n. 1. teutfcher Bracher, großer Feldmäher. ‚Klein, ftemm. av. p. 24. Tab. 24. fig. 3. Klein, Vögeleyer, p. 31. Tab. rı. fig. 5. Gesner , Vögelb. p. 47. Brachvogel; m. ı Fig. . Brifon, ornith. II. p. 289. n. ı. Courly. Batfch, Thiere, I. p. 200. der Wettervogel.. Latham, Syn, Suppl. p. 242. Common Curlew. Latham, Syft. ornithol, II. p. zıo. n. 1. Nume- nius (Arquata) cinerafcente nigroque varius, pedibus caerulefcentibus, alis nigris, maculis niveis. Beftke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. 59. n. 115. der Krummfihnabel, die Kronfchnrpfe. Siemjfen, meklenburg. Vögel, p. ızı. n. 7. die krummjfchnablichte Schnepfe, Regenwölp. Graumann, diätet. Wochenbl. II. p. 104. Keil. haken. Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 355. der Krummfchnabel, Bracher, Jütvogel. Fifcher , Naturgefch. v. Livl. p. 86. n. 104. Bra- ‚cher, Wi ettervogel, Leem, «‘ Aves Grallar. Scolopax. | -. 4019 | Ei: Leem, Nachr. von. den Lappen in Eisunrken, p. 133. Gusgaflak. Pontoppidan , Dännemark, ß: 107. n. 2, Flul. fw. | Pennant, Reif. d. Schottl. 1. p. 271 Krumm- fehnabel. Olaffen, Reif. d. Isl. I. p. 308. a. Spoe, Spov. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 14. Brach- oder Korn- Sehnepf. Naturf. XIII. p. 210. n. ır2. der Krummfchnabel. Linne, auserl. Abhandl. U. p. 283. n. 34. der Ge- | wiitervogel. > Linne, Sylt. Nat. Ed. VI. p- 26.0.1. 1 Argjüata, . Zinse, Sylt. Nat. Edit. X. 1. p. 145. 0.5. Scolopax (Arquata) roflro arcuato,, pedibus caerulefcen- tibus, alis nigris, maculis niveis. ä | Müller, zoolog. dan. prodr. p. 22. n. 179. Sco- lopax (Arquata) roftro arcuato, pedibus caeru- defcentibus, alis nigris, maculis niveis. | Kramer, Auflr. p. 350. n. 1. Numenius roflro ar- ‚euato, alis nigris, maculis niveis, ‚pedibus cae= rulefcentibus; Goiffer, Brachfchnepf. Mochring , av. gen. p. 74. n. 87. Numenius. .. Schwenkfeld, av. Silef. p. 315. Pardalus primusz ein Geißvogel, Brachhun, Giloch, ‚Himmel- | Geiß, ‚großer Brachvogel, Charleton, onomalt. zoic. p. 106. n. 2. Arquata, Arcuata, Numenius veterum , Curlinus. Muf. Worm. p. 307. Arquata fe‘ Numenias. 1. Jonflon, av. p. 158. Arquata. Hermann, tab. aflinit. animal. Pr 141. Scolopax Arquata. . Schäfer, element. :ornith. tab. 50. ‚Sepp, Voy; tab. P- 19. Collin. kalrat: IE tab. ar. ur ik 1030 Ahts Grallae. Scolopax. Donndorf, Handbuch der Thiergefeh? v 298. die Doppelfchnepfe. h ß. Latham, syh. ‚ornitholog. U. p. 710. n. .ß. Numenius rufo - -nigroque varius ,. corpore fub- tus pallide” rufefcente, pedibus nigris, 'alis nie gris maenlis rufefcentibus. e ws) „y. Die. rofenrothpunktinte Doppelfchurpfe. ML. Bechflein , Naturgefch. Deutfchl. IL: p.. 79. n. 1. 6. Die weiße Doppelfehntpfe, mit grauem ‚Schna-. | bel und gelblichweißen Füßen: = Bechflein, ee, Deutfchl. III. p. 79. 1 2. 21.,.Luz oNı E N sıs. Die shake Iuponifehe 1... Schuenfes,, Latham, Sylt. ornitholog. 1. p. TIL n.3; Nume- „nius (Lnzonienfis) albus., capite collogüe friis, abdomine caudaque fafciis, nigris, slarde fufco . maculis: albis, vertice nigro.. Sonnerat, Reif. n. Neuguin. P.:32. der ehlchte _ Krummjfchuabel, | 22. TAHITIENSIS. Die akitiche Schnepfe. Latham, Sy. ornitholog. II. p. zır. n. 4. Nume- nius (Tähitien s) albo-rubefeens, collo flriis nigris, dorfo tedtricibusque alarum nigticante et albido undulatis, cauda bafı maculis, ad api« cem fafciis nigris. e\ 33. LEucockErnaLa Die weißköpfige Schnepfe. Latham, Syn. Supplem. p. 242. White-headed Curlew. Latham, Syft. ornithol. II. p. zıı. n. 5. Nume. nius (Leucocephalus) eyaneus, capite et col- lo fupremo grifeo - albis, remigibus nigris, roflro rubro. 4: PHAEO- / nn Aves Grallae. Scolopax, Aoaı a: Puaropus. Der Regrmvogel,(5) Pr Möller, Naturf. II. p. 395. nu 4. der Bann ‚Borowsky, Thierreich, II. p. ee n.2. der Re. . gemwvogel. in Ä Bechflein, Naturgelch. 1, Rs 424.0. 2. „der Regen vogel. Bechftein, Naturgelch, Deinkehl. Il. p..96: n.2. der Regenvogel. pP. 3. dl, mittlerer Brachvogel, Güsvogel, Regemworp ‚ Regm- wulp, Güthvogel, Weid-u. Wettervogel, tür- kilcher Goiler, türkifche Schnepf, ‚ Blaubeer- fehnepfe, Blaufuß. Bob, Vögel, p. 509. n. 584. der Alumye Guvit- tervogelh, N Pennant, ard. Zoolog Il. p.4 30. der Regen. vogel. --Onomat. hift. nat. 1. p. »7, der kleine Brachvogel. ‘ Klein, av. p. 109. n. 2. Numenius minor, Klein, ‚Vorbereit. p. 202.n. 2. kleinere Broacher. Klein, verbeflerte Vögelhif, p. ı12. n. 2. Altar . »Braacher. . Klin, fiemmat. av. p. 24. Tab. 24. fig. a Bri/]on „ ornith. IL..p. 291. n: 2. petit Courly ou le Corlien. Bat/ch, Thiere, I. p. 398. der Regimvogel, ‚Latham, Sylt. ornithol. U. p. zıı. n. 6. Nume nius (Phaeopus) roftro nigro, pedibus caeru- lefcentibus, maculis dorfalibus fufeis rhomboi- dalibus , uropygio alle, Brifch, 15 Flögelwehe 2 jfı2 Fuls. Brifon. Gewicht 12 Unzen. Penn, Im Syft. ift Kramer El. p. 350. angeführt, aber ohne Num- mer; fo auch beym Latbamı n. 2. kann es nicht feyn; denn A diefe ift fchon bey Tuntalus Falcinellus p. 648. n. 2. umftänd- ‚licher citirt ; gleichwohl führt Bechfein beym Regenvoyel die . Synonymen tärkifcher Goifer, türkifche Schnepf mit an, und “ dies wäre dann Kram. n. 2. = Wer hat Recht ? 1032 Aves Grallae. Scolopax. Frifch, Vögel, Tab. 225. die krummfchnäblige Schnepfe oder Keilhake, der Brach- oder «e- genvogel, die kleinre Art. Seligmann ,. Vögel, VIIT. Tab. 97. der Wimbrei oder kleine Bracher. Beftkr, Vögel Kurl. p. 59. n. 116. der R ‚genvo- gel, Bliuberrfchnepfe. Siemffen, meklenb, Vögel, p. 171. n. . die Moor. Jehnpfe. Fifchr,, Naturgelch. von Livland, p- 86. n. 110, Blauberrfchnepfe. Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p- 356. der Regemvogel. Prnmant, Reif. n. Schottl. I. p. 19. Regenvögel. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. I. p. 107. n. 132. der Brachvogel mit blaugrauen Füßen. Naturforfch. XIIL p. ‚210. n. 113. dey Regen. vogel. Pontoppidan, Dännemark , p. 170. n. 3. Mel. lemfpove. | Pontoppidan, Naturhift, v. . Norwegen, II. p. 184. Spove. Linne, Syft. Nat. Edit. VL p. 26. n. 2. Nume- nius minor. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. pP. 146. n. ; Schlo. pax (Phaeopus) roflro arcuato, pedibus caeru. lefcentibus, maculis dorlalibus fufeis rhomboi- dalibus. | Miller, zoolog. dan. Be P. 22. n. 180. Sco- lopax (Phaeopus) roftro arcuato, pedibus cae= rulefcentibus, maculis dorfalibus fufcis rhom- boidalibus. | Hermann, tab. affınit. animal. B 141. Scolopax Phaeopus. 5. Fusca. / Avıs Giallas.. Scolopag. ° 1023 5 Fusca. Die dunkelbraune Schnepfe. Müller, Naturfyllem, II. p. 395. n. 5. der gewölk- 5 te Schnepf Pennant, ard. Zool. I. P- 438. 0. ‚© die SR kelbraune Schnpfe. ° Onomat. hifl. nat. VI. p. 32. die braune Schrepfe, Brijfon, ornithol. II. p. 280. n. 4. Barge brune.. Latham, Syft. ornithol. II. p. 724. n.35. Scolopax (Fufca) roflro apice inflexo, corpore nigro al-. bo nebulofo, uropygio alisque fubtus albis. . Fifiher, Livland, p. 86. n.!105. gewölkter Schnepf. Tengmalm; neue fchwed. Aphandl. IV. p. 47. 'Scolepax F ülca.“i 24. Cınerea. Der Terek. = Pennant, ardt. Zool, II. p. 466. A. die fihrane Avofette, der Terek. 5 Latham, Syft. ornith. II. p. 724. n. 36. Scolopax (Terek) cinereo fufco maculata fubtus alba, collo fubtus pedoreque ( cinereo nebulofis, fafcia . alarum remigibusque fecundariis apice albis. Hermann, tab. affinit. animal. p. 142. re einerea. f 3 25. Susarquara. Die otkhaschie Schupft H Bechflein, Naturgefch. l. p- 425. n. 3. die roth. ‚ bäuchige —n Bechfkein, (6) Hält ch a an grofsen ‘Mooren, fumpfigen Wiefen ‚; und fol- chen Orten auf, wo Teiche und Flüffe oft austreten. Kömuine in Thüringen in der Mitte, des Märzes in kleinen: Heerden an, und zieht in det lerzten Hälfte des O&tobers weg. Nährt fich von Infekten, Würmern, Grasfpitzen, Graswur- zeln, auch grüner Saat. Legt im April auf einen Maul- 'wurfs-oder Grashügel, in cine kleine Aushöhlung, ohne al- le Zubereitung vier bis fünf gelbliche mit dunkelbraunen Flecken gezeichnete Eyer. Brüres 16 Tage. Die Jungen f Anm) lauferı 10234 Aves Gvallae. Scolopax. Bechftein, Naturgefc'. Deutfchl. III. p. 84 1.3: dir rothbäuchige Schmepfe. Tab.6. Hermann, tab. aflın. anim. p. 14r. Scolopax Sub. arquata. AR Latham,, Syft. De, IL. p 737. 2. 39. (Mit Tringa Islandica einerley. ) | 26. Incana. Die graue Schnepfe. Letham, Syf. ornithol. II. p. 724. n. 34. Scolo= | pax (lacana) cinerea, iugulo, abdomine inedio maculaque ante oculos albis. 27. Grisea. Die braune Schuepfe. - Pennant , ardt. Zool. 1. p. 432. n. 286. die brau- ne Schnenfe. Latham,, Sytt. ornithol. IL p . 724. 0. 34. Scolo« pax (Grifea) cinereo- fulen nigro nebulofa, ‚alis fufeis, dorfo abdomine caudaque albis, uro- pygio redtricibusque nigro fafciatis. ag. Novesoracensıs. Die Schnepfe v. Neuyork. Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 432. n. 285. die © Rothbrufl. | Latham, Syft. ornithol. Il. p. 723. n. 32. Scolos pax ER nigro einereo rubroque varia, dorlo, abdomineque albis, alis cinereis, cauda albo nigroque fafciata. 29. Nıcra. Die fihwarze Schnepfe. - Pennant, ardt. Zoolog. D. P- 437. n. 298. die Schwarze Schnepfe. Latham, Syft. omithol. Il. p. 723. n. 31. Scolo- pax (Nigra) corpore toto aterrimo, rollro. Pr dibusque rubtis. | w | 30. Nu. laufen fogleich ins’ Gras, und nehmen ihre von der Mutter vergezeigre Nahrungsmirtel auf. Bechftem. Aues Gyallae. . . Scolopax. 1025 30 Nörans. Die Nickfehnepfe > Pennant, ard Zoolog. A. p. 433. n 287. die Nichfchnepfes WERBEN: Sytt. oraithol. H. p. >23. n. 36. Scolos "Pax (Nutans) einerea ferrügineo varia, abdo- _ in ine, -uropygiocaudague albis, collo fubtus, "ı pedtore, femoribus ist aeg cauda Falciis nigri |; | Be | Ei FLavires.- Die gelbbeimige Sehnupfi "Pennmt, ard.. Loolog. 1. e 26 n. 295. das. Gelbbein. : Letham , Sylt. ornirhol. U. p. 23. n. 29. IR pax ‚Flavipes) albida nigro wiachlata, alis fufs . eis, collo fubtus pedtoreque albo nigroque mas ‚eulatis, abdomine tedtricibusque Saudae albis, | techricibus albis falciis fufcisi’ a: 32. Meı DA oi EuCcA. Dir Steinjehnepfe, | Pennant, ard. Zool. II. p: 435. 0. 293. die Steitie Sermapfer Latham > Sylt. erte Hs. 1, t. 38. Scolo« ‘ pax (Melanoleuca) eorpore machlis, uropygio "7 eaudaque fafciis albis nigrisque ,„ remigibus pria moribus nigricantibus, pedibus Havis. 33 Semiparmara. Die Schwimmfehnepfe. Pennent, ara. Zoolog. II. P: 437..n. 257. die Schiwimmfennepfe. Tab. 26. Größ. Fig. ‚Latkam, Sytl,. ornithol, M. p: 722... 27. Scölo« . pax (Semipalmata) nigro maculata, fupra cie nerea, fubtus alba, remigibus primoribus fale' Ca; Tecundartis reötricibusque extimis toto \ albis; IL Band 1 Th TER . 6 Bist er 1026 Aves Grallas. : Scolopax. 6. RustıcorLa. Die Waldfehnepfe (7) © Müller , Naturfyftem , U. p. 396. n. 6. die W ala. [chnepfe. Lej/ke , Naturgefch. p. 275. n. 1. die Waldjchnepfe. Borow/ky, Thierreich, III. p. 88. n. 3..die Wald. Jehnepfe. | Blumenbach, Handb, der uch P- A n. 1. Scolopax (Ruflicola) rofro bafı: rufefcente, - pedibus cinereis, femoribus tedtis, falcia es tis nigra. Bechflein., Naturgefch. I. p.:425. n. 4. die Wald. [ehnepfe. | Bechftein.s Naturgefch. Deutfchl. I. p. 90. n. 6. die Weldfchnepfe. p. 107. gmeine. Schnepft, 4 ‚Schneppe, Holzfchnepfe, Bufchfchnepfe , Waf- ‚ferrebhulm, BRBSCRBERBRS ae it. p- 718.719. | Funke, Naturgefch. L. p- 249. die W aldfchnepfe. | Ebert, 'Naturl. II. p-. 92. die ie W ald- . fehmepfe. Halle, Vögel, p. ob, n. sh. die Weiden, nn. Fig 35. Meyer, 'Thiere, U. Tab. 90. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden: A Thiere ll. p. 211. n. 193. die Waldföhnepfe: Onomat. hift. nat. VI. p. 43: die gemöine Schupfe, Waldfehnepfe. Pennant, ar Zoolog. II. P- #7. A. die ewropüi- Sehe: Waldfchnepft, - Handb. d. Naturgefch. I. p.315. ‚Bis Schnepfe. Handb. d. deutfch. Thiergefch. p. zıo. die Wald. Sehnepfe: Klein, (7) Länge etwas über 13 Zoll; nach Briffen. | Flügelweite . ııf Fuß, nach Beshftein. Gewicht 12 Unzen, nach Pen« aut und Gesmmer. Aves lan, Scolopax. 1097 Klein, av. p- 99. n. 1. Scolopax. Klein, Vorber. p 184. u. 1. Malehuepfe Bufıh, | Holz-, Berzfchnepfe. | ‚Klein, verb. Vögelhift. p. 100. n. 1. Welsfihnpfe. ‚Klein, (temmat. av. p. 20. Tab. 20. fig 1. a-c. Kiein, Nögeleyer, p. 30. Tab. ı1. fig. ı. 2. Gesmer, Vögelb. p. 235. Rıethfchnepffe, oder gröf ferer Schn:; Pf Gesner, Vögelb. p. 417, Beulen: | | Siemffen, ımeklenb. Vase, P n.ı. die Wald. Sernepfe. Brifjon, ‚ornitholog. I. p . 284. n. I. Becafle. Bat/tch, Thiere, I. p. 398. ie Woaläfchnepfe. Laiham, Syft, ornithol. II. p. 713. n. ı. ‚Scolopax - (Rufticola) caftaneo nigro grileoque varia, füb- tus rufefcens fafciolis Big fafeia vorge ni- ‚gra, femoribus tedis. Befike, Vögel Kurlands, p. 59. 0. “7. die Wald. Shwpf. — - Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p. u die W aldfchnepfe. RB ifcher, Nataksieh. v.Livl. p. 186. 1.106. Bufchs ‚oder Bergfchnepfe. Cetti, Sardinien, II. p. 250. ae Schnepfe. White, Naturgefch. von England, p- 61. n. 5% die Schnepfe. | Boswell, Corfica, p. 45. Sehne | Wolf, Ceyl. p. 136. Waldfchnipfen. Pallas, Reif. Ausz. II. p. 474. W: ald/chmepfe. Taube, Slavon. u. Syrmien, I. p. 22. Schnepfin? Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p. 1704 :n. 4. Blomrokke. '. Döbel, Jägerpraktik, I. p. 4. W. oldjeknepffen. ‚Naumann, Vogellteller, p. 159. Walajihnepfe oder Becajle ur: Ä SEE: - Naturf. ‚1028 Avs Grallae. | Scolopax. Naturf. Xi. p. 211.n. 114. der Waldfehnepf. Linne, auserle(. Abhandl. II. p. 297. n, 102. die Woldfchnepfe. | Oekon. Zool. p.’78. n.20. die Waldfchnepfe. Meidinger, Vorlef. I, P,133. n.1. die Wealdjchnepfe. Fablonsky, allgemein. Lex. ps 1014. Holz- oder WW. aldfchnepfo N. Zorn, Petinöth. If. r 299. die W. aldfebnapfe, R. Zückert, 'Speil; ‘a. d. Thierreich, p. 96. Scopoli Bemerk. a. d. Naturgefch, 1. p. 108.n.134. die W: aldfehmepfe. Linnd, Syft: Nat. Edit. VI:'p. 26. n..4. Ruflicola. Linnd, Sylt Nat Edit. X. I. p. 146. n. 7. Scolo- ‚pax (Rufticola) roflro redto laevi, pedibus ci- 'nereis, femoribustedtis, fafcia frontis nigra. Müller, zoolog. dan. prodr. p.’23. n. 181. Scolo- pax (Ruflicola) roftro redto bafı zufefcente, . pedibus ceinereis, femoribüs tedtis; fafcia ca- pitis iger. Kramer, Auftr. Pp- 351.n.5. Numenius roflrı api«- ce laevi, capite linea utrinque nigra, rectrici- 'bus'nigris, apice albis; Wald- Schnepff. Mochring, av. gen. P. 77. n. 97. Rufticola. Schwenkfeld, av. Silef. p- 329. Perdix ah: inaior; Schnepffe, Schnep - Hun. Charikton , onomaäll. zoic. p. 108. n?7. Scolopax, Rulticola mäior. Schäfer, element. ornith. Tab. 61. Fonfton, av. p. 160. Scolopax feu Perdix ruflica, Donndorff, Handb.der Thiergefch, p- 298. n. 2. die Woldfchnepfe. | Die weiße Waldfchnepfe. Briffon, otnithol. IH. p. 285. A. Becaffe blanche. Klein, av. p. 100. n. 6. Scolopax alba (Mit Scol, Guarauna verwechlel.) _ EN Klin, Aves Graliae. Scolöpax. 1029 Klein, Vorbereit. p. 186. n. 6. weiße Waldfchnep fe. - Klein „ verbeflerte ala p- 102. kei W ald- | [ehmepfe. ; 'Latham, Syn. III. 1. p. Br. Latham, Sy. ornithol. I. p. 714. n. ı. EB. 7 Frifch, Vögel, Tab. 230. der weiße Schnipf., - Albin. av. Ill. 85. white Wood- Gack. 7 Die Rrohgelbe Schnepfe. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 714. n. ı. 2 | Siemffin, meklenb. Vögel, p. 165. R. die Wa. ‚cholderfchnepfe, Machollerfehnpp. > Die ‚Schnepfe mit röthlichem Kopfe,, RE Lei- be und braunen Flügeln. Latham ,Syft. ornithol. U. .P- 714. 0. 1 a, g. Die gefthäckte Schnepfe. * IR . A Bechflein, Naturgelch. Deutfchl. Ir, pP: 107. Var.4. de Die weißsflügelige Schnepfe. * Bechftein , Naturgefch, Deutfchl. II. p. 107. Latham, Sylt. ornithol. I. p. 714. n.ı. & Sco- Jopax corpore ufitato, alis totis niveis, 34. Mımor. Die kleine Waldjehnepfe. | Pennant,, ardt. Zool. IT. p. 430. n. 282, die kleine - Woldfthnepfe.. "Tab. 19. obere Fig. Latham , Sylt. ornithol. II. P. 714. n. 2. Scolo- . pax (Minor). caflaneo. nigro rufoque varia, fubtus flavefcens , oceipite nigro, falciis qua- tuor transverfis Navelcentibus, cauda nigra, 35, Panuposa. Die Sumpffehnepfe. Latham, Syft, ornitholog. II. p. 714. n.,3. Sco- „‚ Jopax (Paludofa ) rufo nigroque varia, fub- tus albida nigro undulata, loris fupereiliisque® aigris Te ee: Ma1QRr- 1030 ‚Aves Grallae. Scolopax, s6. Maıror, Die große fibirifche Schnepfe. (?) - Bechflein, ‚Naturgefch. Deutfchl. Ill, p. 108. 719. dıe Mittelfthnepfe. Pennant, ard, Zoolog, U, P- 438. B. die große Schnepfe. Latham, Syft. ornitholog. U. p. 714. n. 4. Seolo- pax ( Maior ) nigro maculata, fupra teftacea, fubtus albida, linea verticis teftacca, altera utrin- que nigra. Fi‘ 'h, Vögel, Tab 228, die Doppelfihnigfe? 3 1. CAaYENNENSISs Die cayrnnifche Schnexfe. La’ham, Syf. ornitholog, I. p. 715. n. 5. Scolo. Pax (Uayanenfis) cinereo. fufca teflaceo varia, carpore fuhtus uropygioque albo, tedtricibus ala- rum maioribus ssöntgibusgne primoibus bafı albidıs. 4 '7,.Garrınaso. Die Hernfihnepft (9) Müller, Naturfyfiem, II. p. 397. n. 7. der Hler- ‚fehnepf. Leske, Naturgefch. p. 273. n.2. die Heerfchnepfe. Borowjky, Thierreich, II. p. 89. n. 4. die Heere Sehnepfe. Blumenbach , Handb. d, Naturgefch. p. 214. n. 2. Scolopax (Gallinago) roflro redto tuberculato, pedibus fufcis, frontis lineis fufcis quaternis; Feerfihnepfe, Himmelsziege, Haberbork. Bechfein, (8) Gewicht 8 Unzen. Penn. — Frifebens Doppelfchnepfe fcheint der Geftalt nach eine noch ungemanferte junge Waldfchnepfe, der Befchreibung nach aber eine Heerfchnepfe zu feyn. x (9) Frifst auch Getraide, zumal Hafer, und weiche Sumpf- graswurzeln, Das Weibchen brütet feine Eyer allein in drey Wochen aus. Die Streifen am -Kopfe find vor dem erften Maufern nach nicht deutlich , auch oft in der Anzahl ver- Ichieden, „Aves Grallar. ; | Scolopax. ..1038 Edi Naturgefch. üp. I, 0.5. die Heer- ıfehmepfe.. Bechftein, Naturg. Denefcht. II. p ‚110, n. 8. p. 720. .die.Heer[chnepfe. p. 115. die Berafine, Heerd- it fehnepfe, Walferfchnepfe, Sumpffchmepfe, Ried. fehnepfe, Dobbeifchnepfe, Grasfchnepfe, Moos- ‚Sehnepfe, Wajferhühnchen, Bruchfchnepfe, Him- ‚melgeis, Schnibbe, Haarekenblatt, Haberbock, . Hoberlämmchen, Schuepfehen, ‚kleine ‚Pfuk Sehnepfe. ii Funke, Naturgefch. - I. PB 249. die, Houfchupfe Becafine. - Ebert, Naturl. II, p- 93. die Wafferfehnepfe. Halle, Vögel, p. 482. n. 521. die ERMEHBHTOR, Meyer, Whiere, Ilsckab. pn «. ‚Gaiterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, MR. p. 211. n. 194. die Heerfchmepfe. Pennant, ardt. Zoolog. I. p. 431. n..28. die 80 meine ‚Schnepfe. | ; Onomat. hift. nat. VII. p. 34: die Sumpffehnepft ‚Moosfihnepfe, Heerfchnepfe. "Bandb. d. deut. "Thiergefch.-p. ır1. die Becaff me. Klein, av. p. 99. n. 2. Scolopax media. - - Klein, Vorber. p- 185. n. 2. Duppel/chnepfe. | Klein, verbefl. Vögelhil. p. 101. n. 2. BR fehnepfe. “Klein, av. P. 100.n.3. S Scolopax quae Capeil c08- lefıs autorum. - Klein, Vorber. p- ne n: 3. Himmelsziege, Schne- pfe, Herxen- und Fürfienfchnepfe , Becajfe. ‚Klein, verb. Vögelhift. p. 101. n.3. una Klein, ftemmat. av. p. 20. Tab. 20. hB,2.,3%c. ° " Gesner „ Vögelb. p. 239. Gallinago, u Mi-, nor; Herrfchnepff, KIN REIT: Grasfchnepff, ‚Schnepflein. Ttta 0.» a Beillen, 1032 Aves Grallac, , $colopax. Briffon, ornith. II. p. 285. n. 2. Becaffine, Bat/ch, Thi:re, 1. pP: 397. die Aleor - oder Sumpps Sehnepfe. Latham, Sylt. ormithol: IL p. 715. n. 6, Scolos pax (Gallinago) roftro tuberculato, corpore ni- gricaute et fulvo vario, fubtus albo, frontis lia neis fulcis quaternis, | Be/ftke, Vögel Kurl, p. 59. n. 118. die Heerfchnepfe. Sien Jen, meklenb. Vögel, p. 166. u. 2. die Hker- Schnepfe , Hoaberzöge, Bekkafh ine. i | ‚Bock, Naturgefch, v. Preuffen, IV. P. 357. 0. 115, die Doppelfchnepfe. P- 358. n. 116. die Heer- /ehnepfe« | Fifcher , Livland, p. 86. n. 107. Doppelfhnepfs, Heer- , Moosfchnepfe. Cetti, Naturgefchichte von Sardinich, II. p. 252. di Heer[chnepfe. White, Naturgelch. von Engl. p. 6r. n, 6. Moos. Fihnepfr, Nan, Entdeck, aus der Naturgefch, I, r 248. Scolo pax Gallinago. Lem, Fi ionm. p. 133. Myrebuk. ! | Olaffen, Reife d. Isl. I. pP. 308. b) Aafe Göhr, Mire- Skitr. Ströi , Lappl. P. 247. Myre- Snipe, Pontoppidan, Naturgefch. v, Dännemark, p..170, 0.5. Myrfnerpe, Horfegiäg. Pontoppidan, Naturhilt, von Norwegen, p. 183. Myr- Snrppe. Naturforfch\ XIL p, 2ır. .n, rıs. Doppelfehnepfe. p- 272. 1 116. Hrerfchnepfe. Natur, XVIIL p, 68. Moesfihneppe. Wigand, Abh. vom Guckguck u. f.w. p. 19-ar. Rerfchwpfe. Zern, Petinoth. I. Be 422. Malin od. Moosfchnenf, Naumann, Aves Grallae, Scolopax. '1033 ra, Vogelfleller, p. 195. Wafferfchnepfe. Döbrl, Jägerprakt. I. p. 73. Himmelsziege. ‚ Anweilung Vögel zu fangen, u, L W. Pı 394. der Moos/chnepf. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, p. ııı, . 138. "die Moosfchnepfe. Je .. .Goeze, nützl. Allerl.il. p. 219. n. 26. die Becafpne. Meidinger, Vorlefung, 1. p. 133. n. 2. die Moos- fehnepfe, | -"Hannöv. Magaz, He pP. 415. Zückert, Speif. a. d. T'hierreich, p. 96. Linne, Sylt. Nat, Edit, VI. p- 26. n, 6, Galli. aka: u Bar a ‚Linne, Sylt. Natur, Edit. X. I. p. 147. n. 1. Scolo- pax (Gallinago) roftro recto, apice tubercula- "to, pedibus fufeis, lineis frontis fufcis quaternis, Müller, zool. dan, prodr. p. 23. n. 182. Scolopax .(Gallinago) roflro redto tuberculato, pedibus fufcis, frontis lineis fufcis quaternis. Kramer, Auftr..p. 352. n, 6, Numenius capite li. neis quatuor fufcis longitudinalibus, roftri api- ce tuberculolo , femoribus leminudis; Moos- fehnepf. .. Brünniche, ornith. bor. p. 48. n. 16T. ER (Gallinago) lineis frontis fufcis ternis, redtri- eibus lateralibus albis. Schwenkfeld, av. Silel. p. 330. Perdix All Mi« nor; Wajferfchnepf. Charleton. ,„ onomaft. zoic, p. 108. n. g. "Gallinago, , » Scolopax minor, Molliceps Ariftotelis, . Fabric, fu. groenl, p. 106. n. 71. Scolopax (Galli. nago) roftro recto tuberculato, RR fufcis, frontis lineis fufeis quaternis. | Fonfton, av, p. I6L Scolopax, feu Gallinago minor. ie Ä Ten, Douns - 1034 Aves Grallae. __Scolopax. Donndorff, Handb. der Pläreriehi PraS@r n. 3. die Heerfchnepfe. ß. Sc. remige prima a Iatere anteriori non alba, fed nigra, ” Brünniche, ornith. bor. p. 49. n. 162. | 58. GaALLINARıA. Die finnmarkifche Schmepfe. Pennant, ardt. Zoolog. Il. p. 438. D. die /inn- markifche Schnepfe. Lathan , Syf. ornithol. I. p. ER 27. Eee pax (Gallinaria) roftro tuberculato, corpore variegato, capite grifeo, pedibus flavis. 8. Garrımura. Die Haarfchnepfe.(!°) Miller, Naturlyllem, I. p. 398. n. 8. das Waf: ferhähnchen. Borowjky, Thierreich, II. p. 90. n. 5. das Waf-, forhühnchen, Rohrfi hurpfe. | Bechflein,, Naturgefch, I. p. 427. n. 6. die Haar- fehnrgfe. Bech u: Naturgefch. Deutfchl. III. p. 120. n. 10. die Haorfchnepfe. p. 123. Wajltrhühnchen, - Rohrfchnepfe, Woajlerfchnepfe, Halbfchnepfe. Halle, Vögel, p. 482. n. 522. die Hoarfchnepfe. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Tiere, Ip. 212. n. 195. die Haar/chnepfe. " Pennent, ardt. Zool. I. p. 432. 0. 284. das Waf. ferhühnchen. Onamit- hift. nat. VII. p.36. Hoarehnpfs klein. fe Schnepfe, Helbfchnepfe. - Klein, av. p. 100. n. 4. Scolopax minima. Klein, ah p. 185. n. 4. hleinfte Schuepfe. Klein, (ie) Gewicht, nach. Pennant, unter 2 Unzen. Legt 4 bis s grüngelbe dunkelbraun gefleckte Eyer. Von den feinen, gleichfam haarigen Federn hat fie den Namen erhalten, Aral Grallae. _Scolopax, 2035 Klein, verb. Vögelhift. p. 101. n. 4. Hoarfehnpfe, 1 Pudelfchnepfe. . Klein, ftemm. av. p. 20. Tab, 20. fig. 4. a. b. Briffon, ornith. II. p. 287. n. 3. petite Becafline. ° " Batfch, Thiere, I. p. 397. dar Wojjerhühnchen. ‚Latham, Syft. ornithol. IL. p. 715. n. 8. Scolo- _pax (Gallinula) roflro tuberculato, corpore variegato, uropygio violaceo vario, pedibus virefcentibus, loris fufeis. ni Beltke, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. 59. n. 119. das Waff:rhühnchen, Haar/chnepfe. Siemffin, meklenburg. Vögel, p. 167. m 3. die Hoarfchnepfe, Hoarbull. Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. 358. das W. offer hühnchen. | | Fifcher , Naturgefch. v.Livl. p. 86. n. 109. klein. [er Schnepfe. White, Naturg. v. Engl. p.61. n. 7. Halbfchnepfe. Nat. XI. p. 213. n. 117. das Wajfferhühnchen. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. ıı2. n. 139. die kleinfke er Döbel, Jägerprakt. I. p. 7 Mittel - ad Haar- Sehnepfe. Graumann, diätet. Wochenbl. I.’p.ro4. - Müller, zoolog. dan. prodr. p. 23. n. 184. Sco- lopax (Gallinula) roftro redto tuberculato, pe- dibus virefcentibus, loris fufcis, uropygio vio- laceo vario. .... Charleton, onomalt. zoic. p. 108. n. ır. Cinclus. % Jonfl on, av. p. 163. Cinclus quartus, I ed Bellonii. 39. Bergıca. Die miederländifche Schupfr. | Latham , Syft. ornithol. II..p. 716. n. 9. Scolo- 23 (Belgica) roflro rectiflimo apice nigto, ca- pite 1036 Aves Grallae, ‘ Scolopax. pite, collo et pedlore ferrugineis, abdomine al. bo, dorfo, alis, cauda pedibusque nigris. 40. Pusırra. Der Danlin, (') | Pennant, ard. Zool. Il. p. 443. n.308. der Dunlin. Klein, verb. Vögelhift. p. 22. adn, 8, der Dunlın, Briffon, ornitholog. IL p- 288. 0. 5, Becafline d’ Augleterre. | 41. OsscurA. Die purpurfihnäblige Schnepfe. Pallas, nord. Beyträge, IV. p. ı0. Scolopax oh. En Gmelin. . 9, FenoA. Die große Pfulfchnepfe. Miiller , Natur{yfl. U, p.398- n. 9. der rothe Pfuls Jehnepf. Pennant , ard. a I. p. 433. n. 288. die große Pfulfehnepfe. Ouomat. hiftor. nat. III. p. 883, das ER AME« . rikamifche Berghuhn. Klein, verbefl. Vögelhift. p- 104. n. 2. lange Jehnäblicht Wajjerhuhn. | Brijlon, ornitholog. UI. pı 283. n, 7. Barge rouge d’ Amerique., Latham, Sylt, a IL. Pı 718. n. 14. Si pax (Fedoa) roltro flavicante, corpore rufo ni- groque, fubtus albido, pedibus fufcis, remigi« bus fecundariis rufis nigro pundtatis. Seligmann, Vögel, V. Tab. 32. das größere ame- rikanifche Hafelhuhn. Schriften der berlin. Gefellfch. naturf, Fr. vo. p- 461. n. 8. die rothe Pfulfchnepfe. Linnd, Syft. Natur. Edit. X. I. p. 146. n, 8. Sco- a (Fedoa) roftro redto Ingo. pedibus fnfeis, / (x) Ift, nach En. mit Tringa. Alpina p. 676. n. ıı. einerley; daher auch beyder Synonymen von ihm zufammen gezogen werden. e En Aues Grallae. Scolopax. 1057 Fufeis, remigibus. fecundariis rufis nigro Bu catis. ‚Yo. Grorris. Die Regenfehnepfe (2\. | - Müller, Naturfyft. II. p. 399. n. 10. der Regen- Sehnepf. Borowskj; 'Thierreich, I. p. ie n. 6. ud Re- genfchnepfe. Bechflein, Naturgefch. Deutfehl. III. p. 130. n. 2, die Regen/chnepfe. pP. 132. RR pP ach _Grünbein, Meerhuhn. | ‚Pennant, ardt. Zoolog. I. p. 436. n. 296. das Grünbein. Onomat. hiflor. nat. VII. p. 39. die Yo grau Pfulfchnepfe, Meerhuhn. Gesner , Vögelb. p. 240. Glutt; m. i Fig. Getner, 'Vögelb. p. 252. Zimofa. Brifjon, ornithol. II. p. 279. n. 3. grande Batge grife, Latham, Syn. Suppl. p. 249. Greenf'hank. Latham, Syfl. ornithol. U. p. 720. n. 21. eh (Glottis) grifeo - fufca, maculis nigrieantibus varia, fuperciliis, , dorfo infimo corporeque fobtus albis, rectricibus albis, fafcıis fufeis. - Bock, Naturgelch. v. Preuflen, IV. P 359. die Re- ‚ Denfehnspft, | ‚SiemfJen, meklenb. Vögel, p. 168. n. 4 die Regen. [chnepfe. Graumann, diätet. Wochenbl. U. Ps 104. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. R 110, D. 137. Scolopax Glottis, _ | Natur- ‚ : (2) Gewicht, nach Pentant, 5 Unze, Legt 6 fchmurzig ftroh- gelbe, mit leberfarbenen und purpurblauen, einzelnen grof-. fen und‘ kleinen Flecken befprengte Jiyer,. von der Gröfse der Rebhühneteyer, Wird oft mit der folgenden @arrung verwechfele. 1038 . Aves Grallae. Scolopax. Naturforfch. XILL p. 213. n. 118. Regenfchmepfe. Linne, Sylt. Nat. Ed. VL p. 26. n. 5. Glottis. Linne, Syf. Nat. Edit. X. I. p. 146. n.9. Scolopax (Glottis) roftro redto, bafi inferiori rubro, per - dibus virefcentibus. | Mülkr, zoolög. dan. prodr. p. 23. n. 185. Sco- lopax (Glottis) roftro redto, bafı inferiore ru» bro, corpore fubtus niveo, pedibus Me Ven- tibus. Charleton, onomall. zoic. p. 104. n. 9. Een Charleton , onomalft. zoic. p. 109. n. 3. Pluvialis maior. ZJonfton, av. P- er Limoßa. p. 165. Pluvialis maior Aldrov. Donndorff, Handbuch der Thiergefch. P- 299. n. r ‚die Regenfchnepfe. ı1. Carınris. Die rothfüßige St Miller, Naturf. IT. p. 400. n. ıı. der Rothfuß. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. IU. p. 127. n. 12. “die rothfüßige Schnepfe. p. 130. Roi dp ‚Rotlı= bein „ der kleine Roth/chenkel. Pennant,, ardt. Zoolog. II. p. 436. n. 294. das Rothbein, Strandfchnepf:. Onomat. hift. nat. VII. p. 29. das Roibih Halle, Vögel, p. 484. n. 525. das Walerhuhn mit rothen Füßen und Schnabel. Klein, av. p. 101. n. 1. Glareola 1. Klein, Vorber. p. 197. n. ı. Rothbeinlein, Rotl- fißel, Wafferhünlein mit vothen Bemen, Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 102. n. ı. Roth. beinlein. Klein, flemmat. av. p. ar. Tab. at. fig} ı. 2. b. ' Br:jjon, ornitholog. II. p. 261. n. 3. Chevalier. Gesner, Vögelb. p, 239. Rothbein. NR | Ä Latham, \ Avis Gralfae: hi _ Scolopax. 1039 \ Latham, Syn. Subpl. p. 225. Redf'hank. Latham , Syft. ornith. II. p. 722. n. 25. Scolopax (Calidris) roflro rubro, pedibus coccineis, cor« ' pore cinereo, remigibus fecundariis ih - + Befeke, vogek Kurlands, p. 62. n. 2. (das zweyte Exemplar.)? L. | 'Leem, Nachr. von den Lappen in Finnmarken, p. 138. Laxe- Titing. % "Bock, Naturgefch. v. Preuffen , IV. pP 359: der Rothfuß. Bu Pennant, Reif.:d. Schottl. I. p. 19. Rothfehenke, -Naturf. XI. p. 213.n. 119. der Rothfuß. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 23. n. 186. Sco- | lopax (Calidris) roftro redto rubro, pedibus | coccineis, remigıbus fecundariis albis. - ‚ Kramer, Auftr. p. 353. n. 5. Tringa roflro nigro, bafi rubra, pedibus coceineis; Rothfüßler. Charleton, oa zoic. P- 107. 2. 2. Gallinula ' Erythropus. | - Charleston, onomalt. zoic. P- 106. n. 5, Cafdite Bellonii, Fedoa. Charleton, onomall. zoic. p. 106. n.4 kam Schwenkfeld ; av. Silef. p. 281. Glareola 1, Rott- bein, Rotfüßel, ©... Jonflon, av. p. 159. Calidris Bellonii. ß. Latham, Syn. II. 1. p. un n. 1. Var. A. Chinefe IR nk | Latham, Syft. ornith. II. p. 722. n. 25. £. Sc. corpore fupra grifeo, fubtus candido, collo fubtus et pedtore lateribus nigricante maculatis, uropygio et cauda albo nigrogne fafciatis, 12. Toranus. Die Strandfehntpfe. “> Mülkr, Naturfyft. U. P 490. n. 12. der Strand- lu Borowsky, 1040 Aves Grallat.. Scolopax, Borow/ky, Thierreich, IIL p. 91.2.7. die Brad [ehnepfe. | Bechftein ; Natutgefch, Deutichl. III. p- 123.n. 15 die Strand/chnepfe. p. 125. der große Rotha Jehenkel, die geflechte P ’fulfchnepfe, das Meers - huhn. Onomat. hiftor. natur. VI, p. 45. das Meerhuhn, Strand/chnepfe. Klein, av. p. 102. u. i2. Glareola, Barker Albini. Klein, Vorbereit. p. 189. n. ı2. der Barker. Klein, verbefl. Vögelhifl. p. 164. n. i2. Barker. Brijfon, ornith. 11. p. 279. n. 2. Barge gife. Gesner , Vögelb. P 351. Tatanus, Batfch, Thiere, I. p. 397. die Stramdfehnepfe. Latham, Syft. orzith. II: p: 72i. n. 24. Scolopax (Totanus) nigricans. maculis albis, fubtus al: ba, pedore linegle redtricibus lateralibus fal- ciis nigricantibus, pedibus rubris. Siem/fen, meklenburg. Vögel, p. 169. m 5. die Strandfchnepfe. - Fifcher , Naturgelch. von fiehnds p- 86. n. 108. Pfuljchnepfe. Leem, Nachr. von den Lappen in Finomarken, p. 134. Skrüg- Kjeld.. Pallas, nord. Beytr. III. p. 13. die Strandfihnepfi. IV. p. 16. Scol; Totanus Pontoppidan, Dännemark, p. 170. n. i. Röd:. beener. _ Müller , zoolog. dan. prodr. p. 23. n. 187. Sco* lopax (T otanus) roftro fubredto, pedibus fuf- eis, fuperciliis,; pedtore; abdomine htopygiß- que albis, Charleton, onomaft. zoie. p. 166. n. 3. Crex? ß. Pennant;, ard. Zool. II. p: 434. n. 291 die ge= feckte Pfuifchnepfe. Laiham, _ = Au aihtar | Scolopax. | 1041 De Latkum), TER II. I p. 149. n. 19. Var. A. ' Latham, Syf. omithoöl. U. p. 721. n. 24.-ß. Berhftein, Narutgefch. Deutfchi, UL P 125. die ‚geflechte Sırandjchntpfe. | 13. Limosa. Die gemeine Pfi ulfehmepfr. 5: Miller, Naturfyfiem, II. p. 401.0. 13. die gemein _ | ne Pfulfihnepfe. j We Naturgelch. I. p- 428. n. 8. die kleine Pfulfchnepfe. | Bechflein , Naturgefch. Deutfehl. IM. p. 116. n. 9% die Pfulfchnepfe. p. 120. die gemeine kleine Pfulfchnepfe, Becoffine, Stichup. BHallı, Vögel, p. 483. n. 523. die Uforfehmspfe? Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, "Ip. 2R. n. 197. die Pfulfchnepft.. Pennont, ardt. Zoolog. H. p. 435... ee die kleine Pfulfchnepfe, Jadreka, ' Onomat, hift. nat. VII. p. 40. die RE Pfal. va. „Jehmepfe, - Handbu: h der deutfchen Thiergefch. p- „IH. Bfil. N, W. BAR Bi Klein, 3) Gewicht, nach "ERAMG 9 Unai; 1 er Becaffine ehr ähnlich, nur ‚dafs, bey jener der Schnabel etwas länger, die, Farben des Oberkörpers dunkler, und der: Unterleib weifser ift, Ob Olaffens, Fabrizens, und Müllers 3 adreka ebenderfelbe Vogel fey, fcheinr noch nicht ganz ausgemacht zu feyn- In unferm Syftem ift fie mit hieker gerechnet , und Pennant zieht gleichfalls die Synonymen zufammen. Olaffen fagt von - feiner Jadreka, dafs fie zwar in vielen Stücken mit der Pful- fchnepte übereinkomme, aber es fehlten diefer doch wichtige . Merkınale, die jene habe, Sie lege 4 Eyer. Fabrie. fagt: er habe nur ein einziges Exemplar von diefem Vogel _ gefehen, 'er gehöre unter die felteniten Vögel Grönlands , und feine Oekonomie fey gar nicht bekannt. Mäller will ihn falt aue Waläjchnepfe Sc. Rulticela) rechnen. ala, Ji. Band d: Ti, WyV. d t 1042 Aves Grallae. Scolopax. Klein, av.’p. 100. n. 5. Scolopax, 'Rufticola Aldı.? Klein, Vorbereit. p. 186. n. 5. Riedfshmerfe? ‚Klein, verbeflerte Vögelhift. p. 102. ad, Briffon, ornithol. H. P- 277. Du 1. ‚ Barge. Latham, Syft. ornithol. Il. p..719. n. 18. Scolo- pax (Limofa) roftro fubrecurvato bafı rubro, :corpote grifeo- füfco rufo variegato fubtus al- bo, remigibus bafı albis, quatuor primis im. ha cauda bafı alba. Befeke, Vögel Kurlands, p. 80. n. 120, die ‚Pful- * fehnenfe, Doppelfthnepfe. Bock, Naturgefch. v. Preütlen, IV. p. 359. die klıi- ne Pfulfchnepfe, Pe jebneniE. Moorfchnepft. (Mit der Haarfchnepfe verwechfelt.) Pinnant „Reife d. Schottl. 1, p. 19. Pfulfchnepfen mit yother Brufi. Lepechin, Tageb. d. rufl. Ban T. B.194. langbei-. nigte-Schnepfen. / - -Olaffen, Reif. d. Isl. II. p. 201. G. Fadreka. Siem[/fen , meklenb. Vögel, p. 172. n. 2. die Pful w.. fehnepfess - j \ Pallas, nord, Beyträge, I. p. ı1. die Fe 7 Schmepft. | Döbel, Jägerprakt. 1. p. 73. Mer Pfuhl - oder Puhlfchnepfe. Naumann, Vogelfteller, p. 196. Pfalfchwepfe Schriften derberlin. Gefellfchaft naturf. Fr. VIL | p- 461. n. 41. gemeine Pfulfchnepfe. N Naturf. XI. p. 214. -n. 120. die Be Ri fehnepfr Linne, Syft. Nat, Ed. 1. p. 55. N Linne, Syft. Nat. Edit. VI. p. 26. n. 3. Numenius. © medius,. | Lind, Sylt. Nat. Edit. X. 1. p. 147. n. 10. Scolo» . Pax er voftro redto' a ae fuf- :6ihe „Aves Graline. Seolopat. | 1043 eis, remigibus maculä'alba, ' kun primis immaculatis. Kar ‚Mille, zool. dan. prodr.. pP. 23. n. 190. Scolopax (Jadreka) roftro redto laevi, pedibus plumbeis, remigibus linea obliqua BEOPYEIOgUM albo, re- ‚dricibus macula nigra. | Fabric, fon groenl 'p. 107. n. 72 Seolopax ( E dreka) roltro redto laevi, remigibus linea obli qua, uropygio albo, reetricibus macula nigra. ‚ Moehring , av. gen. p. 74. n. 88. Totanus. Charleton, onomall. zoic. P- 104. n. 10. Barge Gallorum. ; BE Fonfton, av. p. 156. Babe Sallskier” | Donndorff, Handb. der Thiergelch. P-: 300. 25 die gemeine Pfulfennepfr. 14. Capznsıs. Die capfehe Br in ... ‚Müller, Naturfyfl. U. p. 402. 0. 14 Br ae ‚Schnepf.. | © - Onomat. hifl.. nat. VI. p- 51. die- Schupfe vom n V ig d g. Hıfmung. | “ Zatham ,‘ Syn. Suppl. p. 244. Cape Smith i ‚© Latham, syt. ornithol. IL, p. 716. n. 10, Scolo« pax (Capenlis) roftro lineaque verticis rufefcen- Er fafcia ag nigra, linea. utrinque dorfali alba. | Briflon, ornitholog. II. p» 288. n. 6. Becafline du Cap de boune Efperance.: .- Sparrmann, Reife n..d. Vorgeb. der Pa ‚ Hoff, p- 148. Kieviten. (Kiebitze.) ° ß. Latham, Syft. ornitholog. IL. P- 716. n..10. ß, “ Sc. olivaeeo- viridis, collo nigro, vertice iU= guloque ferrugineis, orbitis fcapularibus 'abdo- mineque albis, remigibus ‚caudaque- maculis Kulvia, eL, | Ver = 3 9, La- ne 1044 Avıs Grallae, ' Scolopax. y. Latham, Syn. Mn. 2. P. 139. n.9, Var. B,. Latkam, Syfl. ornithol. IR, p. 7177. n. ım. Scolo» pax (Sinenfis) caerulefcente fufco rufo nigro- que variegata, fuperciliis, linea verticis, gula abdomineque albis. (*) d. Latham, Syn. II. 3. p. 139. n. 9. Var. C. | Latham, Sylt, ornith. II, p. 717. n. 10. y. Sco- lopax cinereo grifeo nigroque undulata, capite «olloque rufis, orbitis, gula, fcapularibus abdo» * inineque albis, fafcia pectoris faperciliisque nis gris, remigibus caudaque maculis ovatis nigris. 43. MADERASPATANnA. Die Rebhuhnfchnerfe, Briffon, ornithol. IL. p. 287. n. 4. Becafline de Madras. Latham, Syf. ornitholog. II. p. 917. n. 12. Sco» lopax (Maderafpatana) nigricante fulvoque va- ‚ria, fubtus alba, capite fafciis tribus dorfo dua- “bus fulco-nigricantibus, pectoris unica nigra, 43. Inpıca. Die indianifche Schnepfe. Lotkam, Syft. ormithol. I. p. 718. n. 13. Scolo- pax (Indica ) grilea fufco - undulata, fubtus alba, capite albido, collo fubtus flriis, vitta per oculos alteraque fubtus grifeis, rolle pedibus- que nigris. 315, Larronıca. Die lappländifche Schnepfe. (5) Mikes, Naturfyfl. U. p. 402. n. 15. der laplän. difche Schnepf. - Tab. 16. fig... Onomat. hift. nat. VII. P- 39. die « lapplind ieh Schnepfe. Pinnant, ardt. Zool, H. P- #3 n. 1.289. die Bote Ef fchnepfe. Klein, {4) Nach Lohan eine ‚eigne Gattung. | (5) Flügelweite 2 Puls 4 Zoll, Gewiche 12 Unzen. Penn. © Grallar.. Seolopag. 1095 Klein, verbeifl Vögelhifl. p. 204.0. 14. halibrifi- ges Woflerhuhm., Briffon, ocuithol. Ef. p. 28ı..n. 5. Barge rouge. . Lathem, ‚Syf. a IE p. 718. n. 15, Scolopax (Lapponica)) roflro flavefcente, pedibus higris, fubtus tota rufo- ferruginea. Seligmann, Vögel, V. Tab. 33. das rothgebri ei te. Hafel- Huhn. . Pallas, Reif, Ausz. II. p.240, Seolopax lapponica. Liund, Syft. Natur. Edit, X. L. p. 147. n. 12. Sco- lopax (Lapponica) roflro fubrecurvato, pedi- | ‚ busque nigris, pedtore ferrugineo, „ Eins, Syfi. Nat. Ed. XL p..147. n. 14. Scolo- 0... pax (Haemallica). roflro redto flavefcente, pe- dibus fufeis, a a fubius fulvo fpieo- un- 24: ‚»dulato; Müller „ zoolog. dan. rad, D. 23: 0. 188. Scolo- ..pax (Lapponica) roftro fubrecurvato flavefcen- te, pedibusque nigris, fubtus tota rufo- Kir rugineg. - » ß. Eatham ‚Syo..1E ı. pe 13.0.2. Var. A. Latham , Syfi. ornithol. H. p. 719; n. 15. ß. Sc fufca, capite colloque cinereis, gula, fuperci- lüs abdomineque albis, En a ri ne- _bulofo. 16. kesochemära, Di Geiskopfjchnepfe. ($) Miller, Naturfy. II. p. 402.n. 16. der Geißkopf. Bechflein, Nauselch, I. P: 427- n. 7. der Geis- AoBf Bl Hier findet fich in Anfehung der Synonymen bey den Or- nithologen eine ganz verfehiedene Ordnung, die ich niche” "unbemerkt laffen kann. In unferm Syftem ift Pennants Com- mon Godwit Britt. zoo. II. n. 179. Ar&. zoel, n 373. hie Kae 3 gerechner, Lstbam trennt diefe DE von der Scol. Argo- | ‚cephala, ER Vz. ‚Bechflein, I 1046 Avss Grallae. Scolopax. B-chfleim, ae Deutfchl. II. p. 132..n. 14. die Geiskopf[chnepfe Halle, Vögel, p. 48a n. 523. die Ufwfihnepfe. Piuiumt. ardt. Zouis IL: P. 434. n. 290. gemei- ne Pfulfihnepfe, Geiskonf. . Onomat. hit. nat. VII. p. 27. die Uferfchnepfe. ‚Klein, av. p. 102. n. ı1. Glareola, Aegecephalus. Klein, Vorber. p. 189. n. ır. Gelmafi, Rothhals. Klein, verbefl. Vögeihifl. p. 104 n. ı1. Grlönafe. Latham, Syft. ornith. Il. p. 719. n. 16. Scolopax ( Aegocephala) roftro flavo-rubente, pedibus virefcentibus, capite colloque rufefcentibus, [&« migibus tribus nigris bafı albis. es 2 Linnd, Syfi. Nat: Edit. X. 1. p. 147. n.33. Scolo« pax ( Acgocephala) roftro redto, pedibus vire- fcentibus, capite eolloque rufelcentibus; ı remie gibus tribus nigris, bafı albis. | . ß. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. II. B 134. der rothe Geiskopf. | Briffon, ornith. Il. p.282. n. 6. grande Bargerouffe Show, Reif, p. 163: das Rebhuhn in der Bar- barey. 44. CAnEsceEn®. Di grau- und weißbunte Schnepfe. Latkam, Syft. ornitholog. Il. p. 721. n. 22. Sco- lopax (Canefcens) cinerco alboque varia, gula : | pedtore- eephala, nimmt Briffons Limofa erifea maior { Gmel, Syftem. p. 664. n. 10. Scol Glottis) dazu, und mächt daraus p- 719 n. 17. eine eigne Gattung : Scolopax (Lencophaea) fufca, ulbi- do marginata, collo' albido, macnalis paruis fufeis, gula abdomi- neque albis , reeirıcibus albis, nigro fafciotis. Dagegen sieht er zu Scolopax Glottis, Brifans Limofa Grifea n. 2. (Gmwel. p. 665. 0.12. Scol. Teramus.) und. bey Seol. Tosanns finder fich bey ihm gar kein. Briffonfches Synonym. — In Penn. | ar, zoolog. hingegen ift, Brif.. grande. Barge grife mit ‚unter den Synonymen von Common Godwit aufgeführt. | Ava a kahı "Scolopax. ' 1047 ah N fedoreque albis, cauda era re ma- ‚eulis einereis. oe co 4 45. N Die engländife fü he Sehmpfe. je „Dafham, Syf. ornithol. 3: p. 721. 0.23, Scolo- pax (Cantabrigienfis) einereo- fufca, fubtus al- ba, tedtricibus alarum. redtricibusque, higtm: fafeiatis, ‚roflro rubro» 28. Chnpsna. vDie woißße ER | 5 Müller, :Naturfyft. I. p- Me 2.18. der Mein . [che Schnepf. Onomat. hifl.‘nat: VH. p. a“ die vi Schupfe nn mit gelben Füßen u. allein , verbefl; Vögelhift.. p- 194. 2.16. weißer 3 Wolferhuhn. | Brijfon,-ornith. H. p. 266. n. 8: Chevalier blanc. EZatham, Syft. ornithol. IL, P- 722. n. 26. Seolor ‚Pax (Candida) roftro redto. pedibusque aurantiis, .corpore albicante, redtricibus candidis, grifeo - Talciatis. a. ‚Vögel ,. ‚v. Tab. 34 der weiße W Y | ferfehnepf. A u 26, Curonıca. Die kurländifche EN ao Lathom, Syft. ornithol. IL. p. 724, n. 37. Scolo- . Pax (Curonica) geile. maculata,. alis tibus, ‚roflro ‚nigricante , mandibula inferiore lobtus- a bafi ad ÄRSENMEN., coceinea,, 2 prdihus Iateritüis. u A D. — \ A:V: a, gegen die XIlte Fudition, und Da era ‚mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. 2 Sl BD lie wlan EA KULT. PB 247. n. 17. Scolopax al- p. Eu n..3. Recurviroflra 2. Das ung, £ N ni Vvvag De Das 1048 Aves Grallac. Scolopax. Das Gefchlecht ift mit 28 Gattungen der. Zahl nach, fonft aber mit 29 neuen Schnepfenarten ver- mehrt, denn die ı7te Gattung der Xllten Edition il in ein anderes Gefchlecht verfetzt, und deren Stelle mit eıner neuen befetzt. Bey der zten Gattung ill die sar. 8, bey der 6ten die Var. ß, Ys d; bey a ııten die Var, &, bey F ı2ten die Var. ß, bey der ıgten die Var. &, y, d, bey der ısten die . Var. 8 hinzugekommen, und bey der‘ 16; ift Brifk n. 6. als Spielart von der Hauptgattung angenommen. ‚B. Unbefimmtere Thiere. I s. Eine dem Scol. Lapponica und Scol, Alba . Linn. »(Recurviroftr. alba Ginel, ) ähnliche Schnepfe. | Befeke, Vögel Kurland, p. 6. 1. 3. a. Die punktirte Schnepfe. Nan: Naturf. XXV. p. 27. Scolopax PÜRRN roflro arcuato, gula rufefcente, dorfo fufeo, _ pundtis albis, pedibus nigris, ‚Bechftein, Naturgefch. Deutichl. Il. .P- 88. 0. 5 die punktirte Schnepfe. 3. Die rothfißige Schnepfe auf den Pyrenäen und im füädlıchen Fvankreich. Trunberg: neue fchwed. Abhandl. III. p. 107. - Scolopax (Rufipes) röftro fubrecurvato, bafı cinnabarino, pedibus cinnabarinis, tedtricibus caudae criffisque albo fufcoque friatis. 4. Die kleine Strandfchnepfe. ' Simffin, meklenb. Vögel, p. 169. n. 6. Scolo- pax (Dethardingii) roftro ces dorfo pe- dibusque fufeis, collo pedtoreque grifeis, cau« da cinerea, gula, abdomine, orillo et uropy- gio candidis. C. Neue Aves Grallae, Trivga. ‚1049 | I ee at a ‚rn. Die marmorirte Schnepfe. | 'Latham, Syn. Suppl. p. 245. Matbled Godwit, | Latham, Syfl. ornithol. IL. p. 730. n, 19. Scolo» pax (Marmorata) nigricante pallideque rufo, maculatim varia, abdomine medio, fuperciliis ‘ gulaque albidis, pedtore fufco-undulato, rer migibus rufefcentibus., ame Ay extus apiceque migris,. 7 "3: Die hudfonifche Schnepfe.. Latham, Syn.Suppl. p. 246. Eiadfonien Bodeit, Latham, Sylt: ornithol. II. p. 720. n. 20. Scolo- ‚pax (Hudfonica) fufca maculis albis, fübtus ‚caftaneo- ferruginea, fafciis fuleis, fuperciliis, gula, uropygio werberge bafı albis, 87. GESCHLECHT. Taınoa Der Strand. 9 Jäufen. - - Müller, Naturfyfi. u. p. 494. Gen, LXXXVIE Leske, Naturgefch. p. 273. Gen. LIIE \ Borowsky, Thierreich, HIT. p. 9ı. Gen. LH. Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p: 215. Gen. LIX. © Bechflein, Naturgefch. I. p. 428. Gen. XL. " Bechftein, Naturgefchichte Deutfchl. ML. p. 138, Gen. XXIX. A Halle, Vögel „ p. 99.- Gen. IV. Onomat. hifl. nat. VI. p. 356. Pennant , ard&. Zoolog. U. p. ga. Briffon, ornith. II. p. 259. Gen. LXXV. » S Gen. LXXXIX. Phalaropus. Batfih, "Thiere, I. p. 386. Gen. CI. | . Latham, Syft. ornithol. U. p. 725. Gen. LXXII. sr ‚775. Gen. LXXXI. -Phalaropus. nu nr VRIıS ‚Hermann, 1050. Avıs Grallac. -Tringa. Hermann, tab. affınit. animal. p.ı4. Donndorf, Haudb. d.‘Fhiergefch, p.300. Gen. LI. UPucn eh Der Kampfhahn. (7) Müller, Naturfyft, U. p. 404. n. 1. der Kampf- hahn. . Tab..:23. hie. 7... | ' Leske, Naturgeich. p. 273. 0.1 der ‚Rämpfende Sirandlänfer. Borowjky, Thierreich, IN. p 92. n.% dır Kampf hahn. Blumenbach „ Handb. Sn Naturgefch. p. 215. 0. I. Triaga (Eiiomax) roftro pedıbusque rubris, re- “&tricibus tribus lateralibus immaculatis, facie r papillis granulatis ‚carneis; der Kampfhahn. ai Bechflein, Natur 8.1. p. 431. n r. der Kampfhahn. Bechflein, Naturgelch. Deutfchl. Il. p. 155. n. 7. der Kampfhahn. P- Er Streithuhn, Heide- ‚huhm, :Hausteufel, Renomift, Brouf:hahn, Mömik, Streitvogel, Struußhahn, SAELEm | { Beginen, die, Weibchen.) ae, Naturgefch. I. p. 250. der Kampfhaln, Ebert , Naturl. II. p. 95. der Kampfhaln. Hall, Vögel, P- 488. .n. 532. das Hlausnfilchen, Fi. 36. Seren ‚vom Augen; u. ‚Schaden En ‚Thiere, rar Est Neuer (7) Ift faft der ein wilde Vogel, der in Rückficht der Far- be fo fehr wie das: Hausgeflügel abändert. Verläfst Deutfch- land im September, und kömmt'im April oder May zurück. »» Hälr fich befonders an der 'Seeküfte oder in grofsen Sümpfen und Moräften auf. Nährt fich von- ‚Infokten und Gewürmen, vorzüglich Regenwürmern , auch, einigen Wafferktäutern und deren, Wurzeln. Läfst jung gefangen, fich zähmen , und an "den in der Stube auferzogenen bemerkt man gar niehts von der ihnen ‘fonft eignen Streigfucht. Im erften‘ "Jahre find ; Männchen u. Weibchen nicht von einander zu unterfcheiden, 603 Neuer Schaupl. der Natur, I. p. OB: Braushahn. Onomat. hifl. nat, VII. p. 574: der Hausteufel. Pennant, ardt. Zoolog. I.p. 446. A. der Kampf. 2 ıhahn. si Handb. der Natrgefch H:: P- nn de A hähnchen. ° . . Kkin, av. p. 102. n. Io. Glareola Tust hr Klein, Vorber. p: 188. n. 10. Haustiufel. ‚Klein, verbefl. Vögelhift. p. . n. 10. Bra ‚hähnschen, Branshahn. - \ Klein, flemmat: av. p- 21. Tab. 2ı. fi. ta; b. . »» Briffon, ornith. U. p. 273. Combattant, ou Paon- de-ner. | Batfech, Thiere, I. p. 399. die Kempf ‚Latham, Syfi. ornithol. Il. p. 725. n. 1. Tringa (Pugnax ) roflro pedibusque rufis, redtricibus . tribus lateralibus Ian erde facie aa schein "granulatis « carneis. ° Befeke, Vögel Kurl. p. 64.0. bi der Kolspffihn. Amen. meklenburg. Vögel, Pp- 173. n. I. der » Kampfhahn,, ‚Bruhshahn. > Bock, Naturgefch. v. Preuin, IV. p. 360." n. 121. der Kampfhahm. Aves Grallas. SEAN. ' NOyE . = jeher, Livland, Pi 27. n. Im. Streit. od. Bra . 2 ‚fehahn. > aa ee Fiona ji 132. Brekanı Be Lrpechin, Tagebuch .der Ko Reife, UT. p. 14. 0.2 Kampfhähme... : Ponseht, Reif. d. Schottl. I. D, 16. Kampfhöhne, Naturf. XIN. p- 214. n. 121. der Kampfhahn. Pontoppidan, Naturgefch, v. Dännemark, p- 170. n. ı. Brushane. Ei Brauskopffchnep] U Bale . „Pontoppidan, Natürhift. v. Norwegen, Il.'p. 130, 2 Bruushane. | rt Vorlef, I. P 132. m. der Könifer. Ken prä = 053 Aves Grallae. Tringa. ‚Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 23.0.1409 der Streitvogel. Gorze, nützl. Allerl. 1. p. 138. der Kampfhahn. Mannichf, U. p. 602. der Sireithahn; mit ı E. Hannöv. Magaz. 1730. p. 418 fl. Frifch, Tabb, citt. die Streit[chnepfe. Lione, Sylt. Nat. Ed. H. p. 35. Pugnax. Linne, Sylt. Natur. Edit, VI p. 26. n. 5 Avis Pugnax. Linnd, Syft. Nat. Edit. X 1. P. 148. n. 1. Trip ga (Puguax) pedibus rubris, rectricibus tribus jareralibun immaculatis, facie papillis granulas tıs carneıs. Müller zoolog. dan. prodr. -p. 24. n. 191. Tringa (Pugnax) roftro pedibusque rubris, rectricibus lateralibus immaculatis, facie papillis granula 0" tis carneis. Kramer , Aufir. p. 352. n. ı. Tringa capite rufo, collo 'antice pennis longilbwmis atris, ‚obfit, | ‚pedibus luteis; Krößler. Kramer, Auftı. p. 352. n. 2. Tringa vertice et col- lo poftice nigro, antice collo pennis longis te- ftaceis lituris, maculisque nigris obfi it0, pedi« bus fufcis; Krößler. Moshring , av. gen. p. 76. n. 93. Philomachus. Charleton, onomafl.zoic. p: 194. n. 5, Avis puguax. FJonflon, av, P. 154. Avis pugnax. Donnderf, Handb. der be mengen p. 200. Du.I dev Kompfhahn. a. VanerLus. Der Kybitz. (2) Müller, Naturiyflem, U. p. 496. n. 2. der Kis- bitz. Tab. 24, fig.1. Leske, (8) Flügelweite zıf Fufs. Gewicht 8 Unzen. Das Weibchen legt jährlich zwey-auch wohl drey - bis viermal Eyer, wenn fie Aves Grallar.. z Tringa, a Leske, Naturgefch. p. 274. n. 2: der Kibiz. + Borom/ky, ‘Ühierreich, IH. p. 93. n. 2. der Kiebiz, Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p. 213. n. 2. Tringa ( Vanellus ) pedibus rubris,' crilla de - pendente „ pedtore nigroz der Kybitz. Bechfein, Naturgefch. I. Pr 429- n. 4. er ge» meine Kiebitz. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. u, der gemeine Kiebitz. p.143. Kibiz, Kievitz, Ky- bitz, Kübitz, Kifiz, Gibitz, Gyfüz, Zifitz, ‚die Zifitzen, Kiebith, Geisvogel, Feldpfeu. | Fiumke , Naturgelch. 1.ip. 251. der Kiebitz. Ebert, Naturl. II. p. 96. der Kiebitz. Holle, Vögel; p. 99. n. 8. der gemeine Kiwiz, ‚Gatterer, vom Nutzen und Schaden der Thiere, II. p. 216. n. 200. der Kicbiz. Pennant, ar&; Zool. II. p- 447. D. der Kisbitz,. Neuer Schaupl. der Natur, IV. p. 871. Kybitz. Onomat. hift. nat. IL p. 583. der Kübitz, Gufitz. Handb. d. Naturg. II. p. 302. der Aybiz, Par.del. Handbı d. deutfch, Thiergefch. p. rar. der Kibitz. Klin, av. p. 19. n. 1. Gavia vulgaris., Klein, Vorbereit. p. 39. n. 1. Äybiz, Foldpfan. Klein, verb. Vögelhift. p. 20. n.1.gemeiner ge Klein, (temmat. av. p.3. Tab. 3. fig. 5.2. b. ' Klein, Vögeleyer, p. 16. Tab. 6. fig. 2.3. Gesner, , Vögelb. p. 150. Gyftz. Fig, P- 1% mittelmäfsig. Briffon, ornithol. U. p. 236. n. 1. Vanrieau, Bat/fch, Thiere, 1. p. 399. der gemeine Kibitz. | Latham,, Syft. ornithol. II. p. 726. n. 2. Tringae (Vanellus ) pedibus ubeis, crifta ee on nigro, Befike, fie ihm öfters entwendet werden. Zuweilen, aber fehr felten finder man auch 'weilse Kybitze. . ‚1054 “ Aves Grallau Tringa. Befike, Vögel Kurl. p 64: n. 125. der Kiebitz. Siemffen, meklenburg. Vögel, p. 174. n. 2. der Kybitz. | Bock, Naturg. v. Preuflen, IV. % 361. n. 122. der gemeine Kırbitz. Cetti, Sardin. Il. p. 259. der Kiebiz. Fifther, Livland, p. 87. n. 112. Kyfiz. Taube , Slavon.:u. Syrm.l. p. 23. Kiwitze. Pennant , R..d. Schottl. I. p. 19. Kiebize. Pallas, Reife, Ausz. Il. p. 475. Kywit. Pallas, nord. Beyträge, Ill: p. 19, der Kybitz, Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p. 170. - n. 2. Vıbe. Linnd, auserl. Abhandl. UI, P- 283. n. 33. .p. 284. 'D. 41.43. P.285. n. 47.9 P. 296. n. 94. der gemeine Kuwitz. Naturf. XII, p. 215. n. 122. der Kiebitz, Naumann, Vogeilteller, p. ıg1. Kiebitz. Döbel, Jagerprakt. I. p. 53. Kibitz. | Zorn, Petinotheoi. ll. P..94- 423.145. Kt ybitz. Scopoli, Bemerk. 2.d. Naturgelch, 1. p- 13.0. 148. der Kybitz. Anweifung Vögel zu fangen u.f.w. p. 235 der Gibitz, Fablonfky, allgem. Lex. P- 527. Kibitz. Eberhard, Thiergefch. p. 95. der Kiwitz. Meidinger, Vorlel. 1. p. 132. n.'2. der Kibiz, - Geoffroy, mat. med. VII. p. 749. Kumitz. Kraft, Ausrott. grauf. Thiere, I, p. 281. Kybitz, Beckmann, Naturhilt. p. 47. der gemeine Kybız. Goeze, nützl. All. I. p. 158. der Kiebitz. Zückert, Speif. a. d. Tierreich, p. 98. Hannöv. Magazin, 1730. p. 420. Linnd, SyN. Nat. Ed. IL. p. 55. Vanellus. Linnd, Syf. Nat. Edit. VI. p. 26. n. 4. Vanellus. BR Linae, na Aves Grellaw. Tringa, 08055 Linn, Sytt. Nat: Edit. X. L. ps 148. n. 2. Trin- ..ga (Vanellus) pedibus ı zubris, sralla me ‘te, pectore ı nigro. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 24. n, 192. Tringa | Ä (Vanellus) pedibus rubris, erifta dependente, i pectore nigro. nt 0. Kramer , Aullr. p. 353. n. 4. Tringa erifla depen. / -.. .dente, pedtore nigro; Kiwitz. Schwenkfeld, av. Silef, pP e ‚Vahglhnz Gybitz, Gyfitz, Gywilt. Charleton, onomafl. zoic. p- ER 0.2. Borelar, ‚Moehring , av. gen. p. 76. n. 92. Vanellus. Fonflon, av. p. 164. Vanellu. Schäfer , element. ornith. Tab. er Hermann, tab. afhnit. animal. p- 139. Teinga Vanellus. | ‚Donndorf, Handb, .d. Thiergefch. P- 301. 1.2. der Kybitz. N | 6, BononiEnsIs. Der nn Kybitz, | ; Ben, ornithol. H. p. 239. n. 5. grand Vanneau de Bologne. him Sylt. öksicied, IL. p- 726. 0.3. Tringa (Bononienfis) nigra fubtus albida, capite et collo fuperiore. caflaneis, iugulo et pedtore maculis ferrugineis vario, redtricibus nigris. 10. ErYvtrarorus, «Der rothbeinige Kybitz. In Bechfein, Naturgefch. Deutichl. Il. P 154. n. 6. der rothbeinige Kiebitz. Latham, syf. ornithol. U. p. 727. n. 4. ride (Erythropus) fulco-cinerea, abdomine fuligi- nofo, fronte rufa, seticibus albo- rufefcenti- bus, fafcia ad apicem nigra. Stopol, Bemerk. a..d. Naturgeich. I. p- 18. ı n. „146 Yi das Rothbeinlein. EN RER ? 3. "4 1056 Aves Grallas, Tri inge, 3.GamsEtTtTa Die Gambetie. Miller, Natur(yfiem, II. _P- 407. n. 3. der volle Reuter. | Bechflein, Naturgefch. p. 430. n. 2. die Gam. beite. Bechftein, Naturgefch. Deurfehl UL p.13.n2 die Gambette. p- 145. Stelkr. p. 146 Diät. chen, kleine Brachvögel, Gambettflrandvögel. Halle, Vögel, p. 485. n. 526. das graue Wal. ferhuhn, mit Sehwarzem Schnabel, ‚gelben Füßen. Pennant, ardt. Zool. u. P. 444. n. 311. die Gani- bette. Onomat. hift. nat. VII. der rothe Reuter. ‚Klein, av. p. 101. ad n. 1. Gambetta. | Kira Worber: p. 187. ad n. 1. Gambetta. Klein, verb. Vögelhift. p. 102. ad n. ı. Gambetta. Briffon, ornitholog. Il.. p. 262. n. 4. Chevalier ' Touge. Zatham, Syft. ornitholög. II. p. 728. n. 9. Tri ga (Gambetta ) roftro pedibusque rubris, cor- pore luteo cinereoque variegato, fubtus albo. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p.115. n. 142. Ri: tinga Gambetta. | ' Linne, Syft. Nat. Edit. VI. p. 26. n. 9. Galli nula pedibus nigris. Zinn, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 148. n. 3. Tringa (Gambetta) roflro pedibusque rubris, corpore luteo cinereoque variegato, fubtus albo. Müller, zool. dan. prodr. p. 25. n. 204. Tringa (Variegata) fupra fufca, luteo maculata, fub« tus cineralcens, abdomine albo, redtricibus ni. ' gricantibus, apice lituraque luteis. Jonfion, av. pP» 159. Gambetta Italis didta. 4. In» Aves Graltae. De . 106% . Initeerres. Di Stölndröher. (3), Müllr, Naturfyft. II, p. 407. der. Dolmetfeher. ‚Bechfkein, Naturgefch. 1. pı 430. u ‚der Sr | drrher. Bechftein, Naturgefeh, Deutfchl. IT, I 146. n.3. die Strinäreher.. ‘p. 149. Mornelsjlraniläufer, dollmetfihnde Strandvögel, Schwurzjchnäbel, Pemnant, ard. Zoolog. Il. p. 29. n. 299. der hebricäfche Stromdläufer. ... .: Onomat. hift. nat. VIL p. 568. der Dullmtliker. Klein, av. p. 21. n.9. Gavia, quac Pluvsalis. Area naria noftra. . .. Klein, Vorbereit. p- 3b: nn )Mit inehrern Klein, verb. Vögelhift. pP. 22. adn. 8. verwechlelt. Brifjon, ormith, IL. p. 246. n. 1. Coulon chaud. Latham, Syn. Suppl. p- 249. ea or. Sea Dotterel. "Loiham , Sy. örnithol. u. p- er n. 43. Piooa' Unterpres) pedibus rubris, corpore nigro albo | ‚ ferrugineoque vario, pedtore abdominequealbo. Si ‚Seligmann, "Vögel, v. Tab. 36. der ISERRAFDNEN aus der Hudfonsbay. er Belek, Naturgefch. der Vögel Kurl. p- ki n. 126, ‚der Dolmetfcher. | | Lepechin, Tageb.d. rufl. R. Lp. 34. Kinn voth ge Jrderte Schnepfe. A Liu, auserlef, Abh» U. p- 296. n. 95. dir graue _ Kiwite. | | Pontoppidan , Dänemark, p 170. 2.3. ED detite, Schriften der berlin. Gefellfch, "natorf, Fr. Vin. p- 2 n. 43. der Domerfeher, | a - Lid a Flügelweite, nach Brifon, i sr Zoll. Gewicht, nach Pin: mant, 31/2 Unzen; 11.Basdl.Tn. Xxx 1058 Aves Grallae. Tringe. \ Linnd, Sylt. Nat. Edit. VL. p. 26. n. 16. "Trihga maritima. Linn‘, Syfi. Nat. Edit. X. 1. P- 148. n. 4. Tringa (Interpres) pedibus rubris, corpore nigro albo ferrugineoque vario, pedtore abdomineque albo, Miiller, zoolog. dan. .prodr. p. 24. 0.193. Tringa (Interpres) pedibus rubris, corpore nigre albo ferrugineoque vario, pedtore.abdominequt albo. Moehring, av. gen. p. 77. u. 95. Cinclus? _ “ Donndorff, Handb. der E p: 30L.n. % ‚der Steindreher. ß. Morınzrra. Die Morinele.(°) ‚Müller, Naturlyfi. "I. P.-408. n. 6. der Schioarz Schnabel. Bechflein, Natur gefch. Deutichl. JIL p. 149. dis Morinelle. Onomat. hift, nat. VIE. p. 572. der Sremornel. Brijfon, ornitholog. IL. .p.:247. nu. 2.. Coulon- chaud -cendre. Latham, Syfl. ornith. II. ‚P:.739. N. 45. B. Tr. pe dibus rubris, redtricibus nıgricantıbus bafı albis, corpore, grifeo, pectore nigro. Sehgmann, Vögel, III. Tab. 44. die Seelerche, 9. Latham, Syfl.-ornithol. IR. p. 739.0. 45: 9. Tr. fufco alboque varia, gula, iugulo, abdomine fa- fciaque alarum gemina-albis, remigibus cau- daque obfcuris. y Latham, SyR. ornithol. IT. p. 739. n. wa Tr. fufco alboque varia, fubtus alba, pectore ma- eulis fufcis, reinigibus caudaque fufeis, re- dricibus exterioribus margine, omnibus apice albis. (10) Nach Drifen, u. &, eine eigene Gattung. 5. $rrıa- | 5 NE | Aves Grallae. £ ringa. 1059 "ei STrıata. Der gfreifte Strandlöufer.(') Miller, Natarfyflein , U. p: 407. u 5 der ge- flreifte Kibitz. Borowsky, Thierreich, IT. pP: 94 m. 3. der ger ‚fireifte Kiebitz. | Onomat. hiftor. natur. hs p- 578. der Efree . Reuter. Ä | Pinnant; ard. Zool, II. p. 439. n. . 300, der gem freifte Strandläufer. .» Briffon, ornith. II. p. 263. n. 5. Chevalier raye. ein ea I. p: 399. der gefireifte Kihitz. | EN ARKRUB N Zatham, 077 ‘, 0) Bey diefer und der Yın Gattung p. 678. ( Tringa Mariti« ma) bemerke ich auffallende Verwechfelungen ‚der Synony- men. Fabrizens Tringa Striata it ohne Zweifel der unfrige, wie auch Latbam bemerkt hat. Aber Fabric. rechner auch die _ Synonymen aus Brünmiche und Zeem \Gmel. Syft. p. 673. 2.36.) dazu, und fagt, p. 168. dafs bey erfßerm, und in x Aa. aidrof. (Gmel. Syft p- 672. n. 5.) der Vogel ganz gen nau befchrieben wäre. Er nimmt alfo ganz deutlich beyde Synonymen für ein und eben daflelbe-Thier an, Fabric. ver« weift ferner auf Mäu. zool. dan. prodr. n: 194. aber auch Miller vereinigt eben diefelben Citata, "und ausländife! ben Synonymen, In Penn. art. Zool. 1. p. 447. ift zwar bey Tringa Maritima Müller n. 206. angeführt. ‚Aber Müller ‚zieht. Olaffens Selmingus mit dahin, und. auch diefen rechner Fabric. zu Trinza Striata — Nimmt. man nun zu diefer offenbaren Zweydeutigkeiten noch folgends Uimftände, :wo« "rin die Tringa Striata, mit der Tringa Maritima überein- kommt: ı' Das Vaterland; denn beyde finden fich in Nor "wegen "und Island. —. 2) ‘Den: Aufenthalt; an den Seekü- ften. — 3) Die Gröfse; die Pennant bey beyden mit der ‚ eines, Staars vergleicht. =’ 4) Die gelben Fülse. — 5) Die Aechnlichkeit der Stiniime; wozu noch 6) kommt, dafs Fabrie von der Tringa Striata ausdrücklich fagt : dafs das äufsere . " Anfehen 'nach der Jahreszeit und dem Alter'fehr verfchieden -fey = fo möchte, vielleicht nicht ungegründer, die Frage entitehen: ob nicht die Tringa Striata mit der, Tringa ns ritime sin und eben derfelbe. Vogel 2 1060 Aves Grallae. Tringa. Latham, Syft. ornitholog. II. p. 733. n. 24. Trin ga (Striata) roftri bafı here flavis, res Etrieibus albis fufco ki remigibus plurie mis albis, Miiller, z00log. dan. prodr. p. 24. n. 194. Trins ga (Striata) roftri bafı pedibusque flavis, re» Aricibus albis fufco fafciatis, remigibus pluri. mis albisı N. Fabric. fa. groenl. p. 107. 0.73. rin: (Striata) roftri"bafı pedibusque flavis, redtricibus albis, fufco fafeiatis, remigibus plurimis albis. . Donndorff, Handb.’d. Thiergefch. p. 301. n. 4. der geftreifte Strandläufır. ! | ßR- Brilfon, ornithol. II. p. 264. n. .6. Chevalier ta« chete. (°) Latham, Syft. ornithol. II. p. 733. n. 24. ß. Tr @ nigricans , rufo- grifeo marginata, pedtore, ab- domine uropygioque albis, rectrieibus albo ni« 'groque fafciatis. Era Syn. II. 1. p. 127. n.2t. Var. A. 7. MacuLarıa. Der gefleckte Strandläufer. | Müller, Naturfyß. IL. p. 408. n. 7. der gefiekte Kiebil2. | Buchfbin, Naturgelch. Deutfchl. II. p. 150. n. 4 der gefleckte Kiebitz. Pennant, ard. Zoolog. II. p. 440. n. 302. ‚der gefleckte Strandläufer. 4 Onornat. hiltor. natur. va. P- sr. ‚der geflchte ‚Strandläufer. | Briffon, ornitholog. I. p: 275. ih. 20. "Grive d’eau. Latham, Syfi. ornithol. II. P. 734. n. 29. Tänze (Maculatia) roftro bafı pedibusque incarnatis,. FORROEN (2) Nach Brifon eine eigene Currih r 3 dich " ’ = Aves Grallae. Tring. vo6t .eorpore undique maculato, Anseiie Talcia- que gemina alarum albis. Seligmann, Vögel, VIIL Tab, er. die Bu Wajferdrofjel. X 42. Kertuscenga. Der Kıptufehke, ns Latham, Syf. ornithol. I. P- 738. n. 42. Tringa (Keptufchka) corpore cinereo, vertice nigro, abdomine nigricante, ad exitum rufefcente. Lepechin |. c. 1. p. 229. der Pogel Keptufehka. 25. Cinerea. Der ofehgraue Strandläufer.(*) Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 186. n. 14. der afchgraue Strandläufer. | Pennant, ardt. Zool. II. p. 441. n. 303. der afch- _ graue Strandläufer.. : Latham , Syft, ornithol, U. p. 733. n. 25. Trin- | ga (Cinerea) nigro cinereo alboque lunato-va. 'ria, 'pectore et abdomine albis, tedfricibus cau. -dae albo. nigroque fafciatis, N RT ne.albo. \ > Müller , zoolog. dan. prodr. p. 85. n. 202. Trin- ‚ga (Cinerea) dorfo alisque cinereis, lituris nı- .BEls albisque undulatis, reeiricibus cinereis, Mar- ginibus albis, 26. Arra. Der [chwarze Bird TI N, | ein, Naturgefch. Deurfchl. IH. bs 188. n. 15. der fihwarze Strandlüufer. Lathom, Sylt. ornith. U. pı 738. n.43 Teinga x Atra)) capite eollaque nigrig, Er alisque ‚ fufcefcentibus nigro mixtis, pectore et abdo- PET ER - mine ‘ 43) Gröfse des gemeinen Kybitz. Hält fich um die niedrigen Wiefengründe auf; fliegt heerdenweife,, und ‚prophezeyhet mit | ' feinem Gefchrey Regenwerter. Lepechin. 9 Gewicht s Unzen nach Pennane. Wegen Priibe Tab. 237. S. Bechftein a. a. O. pP. 187.u, 723. \ 1063 Avıs Grallas. Tringa mine einereis, uropygio,einereo albo nigro- que undulato, 37. NovEsoracensıs. De ui von Neuyork, « Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 441. n. 304. der | Strandläufer von. Neuyork. Lathom, Syft. orn:thol. U. p. 735. n. 30. Tringa_ | (Noveboracenfis) nigricans, pennis margine ; albidis, fubtus aiba, tedtricibus caudae albo nigroque falciatis, cauda cinerea, 29. Vrrsara. Der gefrichelte Strandläufer. _ Letham, Syft. ornitholog. Li. p. 735 n. 31. Trin« ga (Virgata) fufca albo marginata, fubtus al- Be maculis ferrugineis, .capite colloque albis fufco longitudinaliter Nriatis. "29. Borsarıs. Der nördliche Strandläufer.- Laiham, Syf. ornitholog. I. p. 735. n. 32. Trin- ga (Borealis) cinerea, collo lateribus, pedto- -reque pallidiore undulatis, foperciliis, gula, te dricibus caudae corporeque fubtus albis. ge. Novas terrar De near ifche ‚Strondläufer. . Zatham, Sy. ornithol. II. p. 735. n. 33. Trin- . ».ga.( Novae terrae) nigricans fulco marginata, fubtus cinereo alba, roftro, pedibus, alula, re- migibus Prüdegie nigris, 31. VARIEGA ta. Der bunte Strandläufer. | Zatham, Syft. ornith. I. p. 735. n. 34. Tringa (Variegata) roftro pedibusque nigris, corpore fupra fufco nigro et rufo variegato fübtus albo, na nigro maculato, cauda fufca . x 8. Lo. | Avs Gr allae. Tünga 1063 8- EN Der "Stärmfegter. Bi Miller, Natürfyft IL p. 488: m $: dır Sturm- We. | Borowfky, Thierreich, TH, p. 94. n. % der Sturm. fegler. 5 Eiske, Naturgefch. p. 274, n.3. der Sturmfagler. Pennant, ard. Zoolog. II. p. 459. n. 329. das graue Baflardweflerhuhn. Briffon, ernithol. UI. p. 361. n.1. dleiope. - Batfch, Thiere, I. p. 399. der Sturmfegler. | Onomat. hiftor. natur. VI. p. 428. das englfche Wajlerhuhn. VI. p. 570. Tringa lobata. Latham, Syft. ornitholog. I. p. 776. n. 2. Phala- zopus (Lobatus) cinereo - caerulefcens fubtus albus, tectricibus alarum, remigibus redtricibus- que nigricantibus „ margine cinerafcente- albis. Klein, verbefl. Vögelhift, p- 162. 0.4. bumtes Woferhuhn. | ne on Vögel, VHR Tab. 98. die eifengraue Wafferdroffel mit Hrajirkimepfam. eine Art von Becafimen. Leem, Nachr. von den Lappen in Finnmarken, p. 151. Smälle- Bet, Nordweflvogel. Pontoppidan „ Dännemark, 2; 270.04 Trin- | ga Lobata. ; .- Pallas, Reif. Ausz. U. p: 240. Tringa lobata. Linne, auserlef. Abh. U. p- 297. n. 96. Wajler- | huhn - Kiwitz. "Eberhard, Thiergefch. p. 122. das gif W af Ser huhn. | Xxx 4 Müller, (5: Nach Fubric. (fn. groenl. p: 109.) foll die Tringa Hyper- borea L. n. 9. und Mäller prodr. n. 196. das. Männchen, — .....Tringa Lobata L. n. 8. und Mill. prodr. n. 195. das Weib- chen; — und Brüunichs Tr. Lobata n. Im. ein junger Va gel feyn. 1064 Aves Grallae. _ Tringa, Miller, zool. dan. prodr, p. 24. n.195. Tringa, (l.obata,) roftro fubulata apice inflexo, pedıbus pinnatis,-pedtore albo undulato. je Donndorff, Handb. der Thiergefch, p. 302. n. 5% der Sturmftgler. 33. Gracıarıs. Der Eisfirandlöufer. Pennant, art. Zool. U. p. 461. n. 332, das ein u farbige Baflardwoj]rhuhn. . Latham, Syft. ornithol. II, p. 776. n. 3. Pha- laropus (Glacialis) fupra nigricans, pennis k ‘ margine flavefcentibus, fubtus albus, genis colloque fubtus favicantibus , alis audaque Cia nereis, 33. Fusca. Der braune Strandläufer. Pemmant, ardt. Zool. Il. p. 460. n. 33t. das braune Boftardwafjerkuhn. Klein, av. p. ı5t. n. 3. Fulica fufca, roflro tenui. Klein, Vorber. p. 278. n.3. braumes ABARehnäl- | lirhtes Wojferhuhn. Klein, verbefferte Vögelhift, p. 161. n. 3. braun dünnfehnäblicht W: afferhuhn. | Bri/fon, ornith, II. p. 363 n. 3. Phalarope brun. Latham, Syf\. ornithol. II, p. 776. n. 4. Phala- vopus (Fufeus) fufcus marginibus pennarum dilutioribus, fubtus albus, capite fupra nigro, | collo einereo, falcia alarum alba, W Seligmann, Vögel, H, Tab. gr. die Yafferdrojfil. Linne, Syft. Nat. Edit. X, I. p. 148. n. 5: Tringa @lobata) roftra fubulato, apice inflcxo, pedie bus virefcentibus lobatis, abdomine albidik 34. Cancecıarta Der gegitterte. Strandläufer. Latham , Syß. ornithel. I. p. 777. n. 5. Phala- ropus (Cancellatus) fufeus, marginibus pen- narum \ dien Graliae. Trioga. ra narum albis,. hen albus, fafciolis obleuris, ‚ redtricibus utrinque maculis albis. 9. Hvrernorsa. Der Eiskybitz, (9 | Miller, Naturfyfliem , u P: 49. n. 9. der Eis. Kuhitz, ’ Halle, Vögel, ‚P- 606. n. 761. das braune Rohr. ' - htıhi, | Pennant, ardt: Zool. II. p. 460. n. 3 330. das rothe | Baflarcwajlerhkuhn, Onomat, hiftor. nat. VII. p. 566. der nordifche Strandläufr. Bi ion, ornitholog, II. p. Eu n. 2. Phalarope eendre; » „Latham, Sylt. a, If. p, 775. n.ı Phalaro. _ pus (Hyperboreus) cinereus, fubtus uropygio fafciaque alarum albis, pedtore cinereo, colli lateribus ferrugineis. (Mas) Seligmann, Vögel, V. Tab. Ei die Wajlerdrof: fil, der Er. | n Müller, zoolog. dan. prodr. p. 24. n. 196. Trin- ga (Hyperborea) roflro fubulato, apice infle- x0, pedibus pennatis, pedtore cinereo, colli lateribus ferrugineis. ' ERENE, ornitholog, bor. p. st.n. 172. Tringa „„Fulicaria, Sn ie LM | RRRS .-ß. Trin- 2 Fabrie. Mn. groenl. n. Art ift im Syftem hier a hey: der ten Gattung p. 674. angeführt. - Was in unferm Syltem von der Naturgefch. des Vogels bemerkt wird, fagt Fabric. von der Tringa Lobata, und fügt noch hinzu: dafs der Vogel eine ‚Schwalbenftunime habe, die er auch beym, fehnellen Flug hören laffe; dafs er felr unvorfichtig fey; dafs: fein „.Fleifch. gegeflen, und fein Fell in Grönland, wegen der Weichheit von alten Weibern zur Abwifchung der Augen , gebraucht werde. , Die. Eyer hat Fabric. nicht Ba fagt auch nichts von ihrer Anzahl, 1066 Ave Grallas. Tringa. .ß. Tringa Puliaria, (Fe | Miillr, Naturfyfi. II. p. 408. n. Io. Pit graue Kıewitz, Briffon, ornitholag. IL. P- 363. 0. 4, Phalarope rouflätre, Latham, Syft. ornithol. II. p. Z75. n. 1. 8. Ph. corpore grifeo, fubtus rufo, uropygio fafcia- que alarum alba, fuperciliis teciricibusgue bafı rufefcentibus. ( Femina.) Seligmann, Vögel, V. Tab. 37. die rothe Wajfer- drofel. Onomat. hiftor. nat. VI. p. 562. der w; afferhuhn- ähnliche Strandläufer. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 148. n. 6. Tringa (Fulicaria) roftro redto, pedibus lobatis fubfuß- eis, abdomine ferrugineo. y. Latham, Syfß. ormithol. II, p. 776. n.ı. £. Ph. fulco-nebulofus, gula, abdomine fafciaque ala- rum albis, lateribus colli macula difformi rufa, ı1. Arrına. Der Alpenfirandläufer. (8) Miller , Naturfyft. II. p. 410. n. ı1. der lappländi- Sehe Kiebitz. Bech/tein, Naturgefch. Dexifehl: Il. p. 190x N, 16. der ee | Briffon, m Das Weibchen von Tringa Hyperborea. Bis dahin hatte _ man es als. eine eigene Gattung betrachtet, welches wahr- fcheinlich zu der grofsen Verwechfelung der Synonymen Ge- legenheir gegeben hat, die man in den angeführten Stellen findet. Babric. fage, a,a. O. er habe den Vogel nicht gefe- hen, und bezjeht fich blofs auf Brünniche n. 172. p- 51. ".eadelt aher den Müller, dafs er Brünn. n. 172. bey der Tringa Hyperboreu anführt, weil Er diefe mit zu u Lobata gezogen har. | - Grinbeinlein, Maikuillis. Klein, av. p. Iol.n. 7. Blaralı Sen / Klein, Vorbereit. p. 188. n. 7. nice Motthüntein, gefcheckt Mothinlein. Klein, verb, Vögelhill. p. 103. 0.7. buntes Mott- r hühnlein. . Gisur, ea pP. 243. Singen mit 1.F.; Gesner, 2 Flügelweite 18 Zoll. Gewicht 6 Unzen. ARTE Nie da.wo. es viel Schilfgras giebt. Legt 5-bis 6 grünlich weifse, braungefleckte Eyer, auf das blufse Gras, oder in.den Sand, und brütee 3 Wochen, — Wird oft mit Scolopax Totanns ver. wechfelt. Auen. Grallat.: ; Tringa. 1069 Lusmr, Vögelb.p. 246. Mattknillis; mit ı Fig. Brifon, ornithol. I. p. 259. n.1. Becafleau, ap- pelle vulgairement Cul-blanc. Batf: h, Thiere, 1. p- 399. der Zune Strand. läufer. | 'Latham;, Sylt. oenichoh.I p. 720.0. 12. Fringa (Ochropus) roflri apice punctato, pedibus. vi- \ veleohtibuh, dorfo fufco.« viridi, abdomine Te« Aricibusque extimis albis. | Befche, Vögel Kurlands, P- 64.n. 2 der pub tirte Strandlänfer. ‚Both, Naturgefch. v. Preuffen, iv. p- 362. der punkte: trandlänfer. Citti, Naturgefchichte von Sardinien, II, p- 258. der Sandpfeiffer. Schriften der berlin, Gefellfchaft haturf. Fr. vo. p- 463. n..44. der punllirte Strandläufer. Popsögpriläs, Dännemark, p. 170. n.5. Horfegiög. Naturforfch. XI. p. 216. n. 123. der punßüirte Strandläufr. j Frifch, Vögel, Tab. 239. der kaffanienbrauns, weißpunktirte Strandläufer. Linne, Syft Nat. Fd. II. p. 33. Ocrophus. ' ‚ Linn, Syft. Nat. Edit, VI. p. 26. n. 2. Cinelus, Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 149. n. 8. Trin- ga (Ocrophus) roftri apice pundtato, pedibus virefeentibus, dorfo fufco- viridi nitido. Müller, zoolog. dan. prodr. p. 25. n. 198. Tringa (Oerophus) roftri apice’pundtato, pedibüs vie refcentibus, dorfo fufco -viridi, abdomine re- ‚&tricibusque externis albis. Schwenkfeld, av. Silef. p. 282. Glareola Iv. Grün- füßel, Mattknillis. Schwenhfeld , av. Silef, p. 293. Glareola vin, bundt Wafer. Hünlin. | | Ohaeleioy, 1070 Aves Grallae, T ringa. Charleton, onomaft. zoic. p. 107. n.3. Ochrai Jonfton, av. P. 163. Tringa tertia. p. 164. Cincli congeneraltera. p. 160: Gällinula Rhodopus. Schäfer , element. ornith. Tab. 67. : Doundor, Handb. der Thiergefch. p Re n. 6. der grüne Strandläufer.“ 13% ß.Lırrorea. Der Küfenjäger. [J, Miller, Naturfyflem, U. p. 423. n. 17. der brati- | ne Reuter. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl, In. p. 167. 221 der Ufer [frandläufer. | Pennont, ard. ZANOS: I. pı 448. F. der Kü- Senjäger. Onomat. hift. nat. VIT.p. 569. der braune Beier. - Briffon, ornith. U. p. 265. n. 7. Chevalier cendre. Latham, Syl. ornithol. I. p- 731. n. I Tringa (Littorea) roftro laevi pedibusque cinereis, LE- migjbus fufcis, rachi primae nivea, Citti, Sardinien, II. p. 255. die kleinfte Schnepfe? _ Fifcher, Naturgefch. v. Livl. p. 88. n. He Strand. hühnlein. Pontoppiden, Dännemark, „P- 171. 0. 10. . Strand. bekkajhn. Linne, auserlef. Abt 1. P 297... 97. der Uferlaufer - Kusitz. | Linnd, Syft. Nat. Edit. vi. p- 26. n. 7. Galli. nula pedibus nigricantibus. Linn, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 149. n. 12. Tringa (Littorea) roftro laevi, pedibus fufeis, remi- gibus fufeis, rachi primae nivea. ‚Müller, zool. dan. prodr. p. 25. n, 200. "Tringa (Littorea) roftro laevi pedibusque einereis, re migibusque Ja. rachi primae .nivea ı Charle- N 619) Nach Brifon, Latham, Pannant eine eigene es. \ Aves Grallae. Tringa Y 1071 | Fokusiiion, non zoic, P- 107: n. 2. Purie | nigra. u " Fonfion, av. P. 159. Calidris Beilone, nigra, 9, Bechfein, Naturgefch. Deutfehl. I, 2 wg n. 3 ‚einzeln gefleckte Strandläufer. Latham, Syn. 1. 1. p. 171. Var. B. ee Latham, Syft. ormnithol. U. p. 730. n. 12. ß. Tr, ‘'cinerea, fupra maculis albidis. varia; ‚Jubtus al- - bida, Erone: fuperciliisque albıs, pectore ne. bulofo,. rectricibus Iater alles elle! nigror ‚Safciatis. i een | al Grarzora. Der Wealdfäger. Müller, Naturlyfi. II. p. 411. Var. B. Tab. xVI. a RR RR a, ard. Zool. 1. p- 488. @. der Waldjüger. . Lathom, Syft. ornithol. II. P- 730. n. 13. Tringa roh) roftro laevi , pedibus virefcentibus, eorpore fufco albo pundtato, pedtore albido. u ‚Syft. Nat. Edit. VL, p. 26. n. 8. Gallinu- la pedibus viridibus. " Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p. 149. ni, ri ga (Glareola) roftro laevi, pedibus virefcenti- bus, corpore albo pundtato, pectore fubalbido. . ' Linne, Syft. Nat. Edit. XII. I. p. 250. n. 12. ß. Tringa Glareola roftro laevi, pedibus virefcen- tibus, corpore fufco albo pundtato, pedtore "albido. | . Linne, fa. Suec; I. ın. 152. ritige nigra albo pundata, pedtore ae abdomine ‚fubal- bido, pedibus virefcentibus, - | 35. Le UCOPTERA. Der weißflüglige Sprandtinfer. | Yaapr syf. orhithol. U. p. 731. n. 17. Trin x ga (Emieeeen) fufee, Pe, fubtug fuper- ne | „selüs \ 1073 Aves Grallae: Tringa. ciliis uropygioque rufis, tauda Eu ‚nigeulata, humeris albis. 36. Marıtıma. Der Pfiffer.() Pennant, ardt. Zool. II. p. 447. Ci der Pfeifer. Lem, Nacht. von den Lappen in Finnmarken, p. 135. Fjärephit, Gaddevierrufch. | Olaffen, Reife d. Isl. I. P.309. Selningur. Pontoppidan, Naturhift. v. Norwegen, II. p. 138. -Fierre Muns. Lotham , Sylt. ornithol. U. p: 731. n. Tringa (Maritima) grifeo nigroque varia, fubtus alba, iugulo caudaque oblcuris, redtricibus Iaterali- . bus quatuor albo- marginatis. Müller , zoolog. dan. prodr. p. 25. n. 206. Tringa roffto laevi, fubtus alba, fupra cinereo-et nigro- variegata, tin&tura in imedio dorfo violacea. ' Brünniche, otnithol. bor. p. 34. n. 182. Tringa (Maritima) fufca cinereo undata, redir heile lateralibus 4. utrinque brevioribus, Bali roftri pedibusque flavis. | 37. Unpata. Der Weialpr BAR gezeichnete Strand. läufer. Ponnant, ard.. Zoolog. Mt. P- 448. E. der brün- nich/che Strandläufer. Latham, Syft. ornithol. IL p: 732. 0.19. ic (Undata). obfeura, luteo alboque undulata, te- dtricibus alarum et remigibus fecundariis api- ce uropygioque albis,., ‚cauda cinereaz apice nigro‘ marginata. | Bıfike, Vögel Kurlands, p. E6 n. 130, 38. Unırormis. Der einfarbige ran er. Pennant, arct. Zool. Il. p. 49. H. der ei ärbi. ‚ge 'Strandläufer. | | 4 GB Lathan, (1) S. die Aömerl bey Tringa ee Aves :Grallaen "Een 12093 Tattaih, Sylt. ornithol.- IL. p.'73% u. 20. Trin- ga CUniforais }; roflro‘ brevi eh tota die lute cinerea.\ 14. HvroLeucos.. Der Sndefeifn ey. Millır, Naturfyltein, Il. P- 451 u. Ih. der Sand. pfafer. , Borowjky, Thitrteich, in. P- 95. n. 6. der Sand. ; pfrffer. . ı Er Natorgefch, . p. 232. n & dir gemei- me Strandiäufir. | ‚„Bechjlein, Naturgefch. Deutfchl. IM. p ‚168. der A; gememe Strandläufer. _p. 173. Strandliufr. "lein, Pfifterlein, Haarjchnipft, ‚gemeine Sand. Täufer, "Tab. 8. Boamamı. ardı. Zöol. DL pP 44. ‚d.395. der gt= meine Strandläufer. Bon at; hift. nat VIL p. 367. das Pforten. Gem , Vögelb. pP 244. Fi ifkerlein;, mit 1 Fig, . Halle, Vögel, p- 489. u. 534 das ei er | Jorhühn. ..Briffon, NEN, 1. p. 560. ia Batfch, Thiere, I. p. 399. der Sanapfaffer. 'Latham, Syf. ornithol. IL p. 734. n. 28. Tringa . (Hypoleucos) roftro laevi, pedibus: einereis, corpore cinereo, fubtus albo, “ Filcher,, Dertgelah, v Livl. p: 8% n. 113, Waf: fefempf White, u Gehe nach Pennant , 2 Unzen. = Ein gefelliger Vogel ‘der 'in Herden zu zwanzig. und Mehrern uuf feinen Reifen angetroffen’ wird, ' Verläfst uns im Septeinber, und komıne im May wieder Zieht des Nachts. Nührt fich befontlers von kleinen Waflerfchnecken , uhd ans Ufer gefchwenmten Wafferinfekten, Brüret vierzehn Tage, Das Rleifch ift Sehr ‚fchmackhaft. I1.Band 1.Th. \yy B je ’ 5 Canurus. Der Conutswogel, R 3 1074 Auss Grallacs. Tring®. "White, Naturgefeh. v: Englı p. 37. Sandpfeifer, - ‚Pallas, nord: Beytr. IV. p; 10. Tringa Hypoleucos, Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p.116. n. 143. das Strandläuferlein. Pontoppidan, Dätnemark, .p. 170. n. 6. Beta. fin, Virltu, kleine Fe Strandfchnepfe. Dübel, Jägerprakt. 1. D, 74 Sandläuffer. “Linn, Syft: Nat.Ed. VE. p. 26. n.3. "Hypoleucos. Linnd,, Syh, Nat, Edit. x I. p. 149.n.'9. Tringa ‘(Hypoleucos) roftro laevi, pedibus lividis, cor- pore cinereo, lituris nigris, fübtus 'albo. Mülr, 'zool. dan. prodr.‘ p. 25. n. 199. "Fringa (Hypoleucos) roftro laevi, pedibus lividis, cor- ‘pöre cinereo, Jituris nigris, fübtus albo. Be Auftr. P. 353. n. 3. Tringa roltre, laevi, "corpöte cinereo, Jituris. higris, fubtus“ alboz Sandlaufjerl.. | ‚Doundorf, Handb. det TREND p 3% De 9 ar az fer. j+2 Ta c$ 1, 55 z Müller, Natufyfl. U. ‚pi gi. n.15: der er vogel, Bechflein , Nancpelch. Deurfchl. IL. p 18 n. 1% ‚der Kanutsvogel. p. 185. re: Weir Kanuts/lrandvogel. Ei Halle, Vögel, p. 489..n..533. dar graue Waller huhn mit acht Zühnen an der Zunge. \ | Pinnant, ard. Zool. I. p. 340. n. 301. der Ca- nutsvogel. Onomat. hifl. nat, VIip p. s6o, dır Kanutvogel. Brilon “annihalpg. I.p. u N.21s Rab: + Latham, G) Flügelweite 10 Zoll. BT: vie Unze. Bei en. Der Name foll vom Könige Kanu 'kommen, der ihn für einen grofsen .eckerbiffen hielt. Wird zuweilen mit Tringa Cin- eins verwechfele. x \ een Be, Teig; 10735 u. Syft, BRD II. p1,7384n. 44. 'Ttinga (Canutus) roflro laevi,, pedibus 'einerafeenti- "bus, remigibus primoribus“ Kart rectrice ” extima alba immmaculata, X . Selsgmann, Vögel, VII. Tab, 66., der. astiogi, 0 Penment, R. dı Schottl: I. p- 19. ‚Konutsvägel, Pontoppidan, \ Näturgefch. v, DSH Ip. 17L, n. 7. 'Tr. Cänutus. “ Linnd, Syfi. Nat. Rd. VI. p. '26. n. 6. Casa avis, | Linne, Syft. Nat. Edit. XI. p. 149.'n. 16, Tri ga (Canutus) roflro laevi, ‚pedibus einerafcenti« bus, remigibus primoribus ferratis. or. Charleton, ee zoic, He yigea n. 1. Calidris cinereä, 2 y i 39: AuSTRALIS. gt RR IR Laiham, Sylt. ornithol. U. P- 737. n. 40. Tringa En 'roflro pedibusque® nigris, corpore ‚cinereo fulco luteoque vario; fabtus ale rus ‚fo, ‚abdomine uropygiöque a albo. u “ 16. Ar ENARIA. Der Sandläufer: 0 "Müller, Naturf. IT. p. 412. u. 16. der‘ Sandliufers Borowfky, T hierreich, Al. P- a ER der Sands läuf: eV; ee 1° ' Birtkein ‚Nahiep. 1. P. 434: 0.9. der Sandliufer. "Bethflein, Naturgefch: ] ER um p: De n. 19, der Sandläufer. © ROT Onomat. hifl. nat, vH. p. 557. di ‚Sandläufer. Brifon; ‚ornithel, Hi. P- 272.0: ‚17. .psüite: Mae #7. NO: grile. | Batjeh, Thieie, I; p. 395. der Strandliuf, : a Befike, 4 (4) Länge über 7 Zoll. Flügelweite 13 1f2 7, Gewicht ohn. gefehr 2 Unzen. Bechf: — Man darf ıhn nicht mit Charas drins. Hraticula verwechleln , deifen Jungen er ähnlich fichr. , Lathsm hält ihh mit Char, Guidris Kür einerley;.. 1676 Aves Grallas. Tringa. | Befeke, Vögel Kurlands, p. 64 n. 128. der Sirand. läufer. \ Bock, Naturgefch. v Preuißio; ıv. p- 362. n. 124. | der Sandläufer , Sandrrgerkin. Pallas, nörd. Beytr. IV. p. 10. Tringa arenaria. Naturf. XII. p. 216. n. 124. der Sandläufer. Donndorff, Handb.'der Thiergelch. P si gr “ der SEHR IR. 18. Cıncrus. Die Meerlerche. 4 . Müller, Naturf. II.p. 413. 0.18. die Meerlerche. Borow/ki, Thierreich, IL. p. 96. n» 8. die Meer- . lerche,:der Steinpicker. Bechfkein , Naturgefch. 1. p. 432. dis Meseterche. \ Bechflein, Naturgefch, Deutfchl. II. p: 173. .n. 10. die Meerlerche. Pennant, ar. Zool. 1. p. 442. n. 367. die uiei- lerche. i Onomat. hi. nat. VII. p. 561. die Meerlerche. Briffon, 'ornitholog. II. p. 267. n. 10. Alouette- de mer. :- ‚Lathom, Syf. Srakkal. H. p. Ya n. 35, Tringa (Cinclus) roftro pedibusque nigris, loris albis, corpöre vropygioque grifeis fufcisque. . Gesner, Vögelb. p. 544. Lyßklicher , Strinpicker. \ Mochring,, av. gen. p. 77. 0.94. Schoenielus? ‚Jonflon , av. p. 163. Cinclus. ß. Cimelus pedibus Fufas.“ Wird von: Latham zu Tringa Apins, } P- 676. N. I. a aa a ($) Flügelweite, nach Zrifon, 132[3 7oll. Gewicht, nach Pen- naut, 1 ıJa Unze. Legt 4 bis 5 gelblich weifse, blafs und dunkelbraun gefleckte Eyer in die Löcher der Ufer is Bir ' blofse Erde, und brüter ; Wochen. « ‘ Aves Grallau. Tringe' - 1077 ‚a2. Rurıcorrıs, Der rothhälfge Strandläufer. Latham, Syft. ornithol. I. p. 736. n.36. Tringa (Ruficollis) cinerea, fubtus ferruginea, capite colloque ferrugineo nigroque Nriatis. | Pallas, Reif. Ausz. Ul. Anh. p- un. Auch Tringe _ rufeollis. 19. CALIDRIS. Der a Strandläufer.. ‚Müller, Naturfyftem, II. p- 413. n. 29. der grüne Strandläufer. ‚Berhflein, Naturgefch. Deurfchl. ar. 2 181. n. 12. - der griine Strandläufer. | Onomat, hift.. nat. VII.'p. 559. die Waldfehnepfe.. Brijjon, ornith, u. p- 270. n. 14. Mauheche. 'Gesmer, Vögelb.. pP. 237. W alafehnih Holtz- . fehnepff5 mit ı Fig, Ä Latham, Syf. ornithol. II. p. 732. n ‚er. Tringa (Calidris) roftro. pedibusque nigticantibus, cor-' pore fubtus. olivaceo, uropygio variegato, . Zonfion , av. p. 161. Ruflicola fylvatica 40. Nazvı a. Der ‚getüpfelte Strandläufer. ‚.. Penmant, ard. Zool. IL P- 446. B . der getüpfelte Strandläufer. | Bri[fon, ornitholog. IL, Pr 271. 215. Maubeche tachetee. Ä | . atham, Syft. ornitholog. II. p- 732. n. 22. Trin- „ga (Naevia) cinereo rufo ‚violaceoque nigro va- ia, fubtus caltaneo- albida, redtricibus latera- libus fufcis, extima latere exterigre linea lon- ‚gitudinali alba. | Klein , av. p. IoI.n, 5. Gaieoke caltanca? KR, Vorbereit. P- 188. n. 5. Braunhünlein? 4. Grıss a; Den graue [chwarzfüßige Strandläufer. “Arifon orBith. ‚U, p.272. n.16. Maubeche grife. es Up ran ı dbaham, hs 1078 ' Aves Grallae, Tringa. -. Latham, Syfl. ornithol. IT. p. 733. n. 23. Tringa ni (Grifen) grifea fubtus alba, collo'fubtus uro- pygio et pedtore fufco undatis, reftricibus mar- gipe albis, A 30. PusırLa. Der kleine Strandläufer. Miiller, Naturiyfi. Il. p. 414. n. 20. der Zwerg | router, ‚A Bechflein,. Naturgefch. I; p. 433. 0.8. der ‚Kleine r Strandläufer. ‚ „Bechftein, Naturgefch. ‚Deutfchl. II. p. au n. IL. der kleine Strandläufer. Tab. 10, . Pennant, ard. Zool. I. p. 446. n. 314. der kleine ‚Strandläufer. Briffon, ornithol. II. p: 269. n. I2. ns des mer de St. Domingue. | ; . Onomat. hifter. nat. VIL, p. 576. die Meine Meer. ‚Ierche von St. Domingo. "Latham , Sytt. ornithol. IE p. 737.0. 28. Tringa (Puß lla) roftro pedibusque_ fufcis , ‚eorpore fübtus rufefcente, redtricibus extimis ea y albo, uropygio‘ variegato, 33. SQUATAROLA. der r grau grünfüßige Strand. | laufe. | Miiller, Naturfyli. m pP. 414. n. 23. ER der ‚Bech ıfteig„„Naturgefch. Deutfchl. II. p. 151. 0. 5. der graue Kiebitz. p. 153. Brachamfel, grauer ' Strandläufer, Parder, Or aungepenEg Strand. vogel, . Holle, bee: p 102. n. II0, der graue Rıgen- i pfeifen, | N hi. nat. vr. p- 577. der gram Rıgem ‚pfeifer; graue Pulroß. Ä Pennant, ardt. Zoolog. II. p. 444, m. 310. der .. SRanläee | / | Klein, AuiGrallan Tringa. ‚4079 Klein, aviipi2c.: 1.3. eins Pluvialis cinerea. ' Klein, Vorber. p. 38. n. 3. grauer Guftz, Pardıl. Klein, ‚verb. Vögel Cap ZU. 4 äe ulitz. ‚grauer Pardel;, 1 hl Klein, ffemmat. av. p 2. Tab. 2. fig.2 2.2-C. Brijlon, ornith, U. p. 237: :n.'2: Vanneau gris: Latham,, Syn. Suppl. p. 248: Grey Sandpiper. . Latham , Syf. ornithol. H.'p. 729; n. ıu Tringa (Squatarola) roflro nigro, pedibus‘ virefeenti- bus, corpore ‚grifeo fubtus.albidp. - . . \ - „Bock, Naturgefch.: von m. IV. » 362. der Parder. . ‚Pontoppidan,,, Dänemark, p ayı. n. 3. Flöy "tetyten, Dolken. Et Natürf. XIIE pP. 216. n. 125. der ‚Parder. Scopoli, Bemerk: a. d. Natur gefch. Lp. 97. a. 145. h grauer Pulroß, | Linne, Syft. Nat. ‚Edit, v1 P- 26. n. 1. Tringe ER “2 ash Augufli menfis. inne, Syf. Nat. Edit. X. F pP 149. n. 2 Tringe bus, corpore grifeo , fubtus albido.. wi sa zoolog. dan, prodr. P- 25. n. 201. Tringa "Squatarola) ı roftro nigro, pedibus virefcenti- bus, c ore, grifeo , fübtus albido. , av. ‚Silel, | p. 316. Pardalus I. Brach- 3 Amfe, großer Brachvogel, graiber Gyfitz. en gaanktfe: ZOic, P- er n. N. ineie cinerea. Raids av. p 165. Plavialis cinerea. ß. VaRıa, Dir braun und weiß geflechte Strand löufer. (9 A | Müller, ’ Naturfyf I. p- 414: n. 21. der Scheck, ur Bechflein, en Nach \ Brifen eine eigene: Gattung, - (Squatarola) roflro'nigro, pedibus virefcentie + 1080 Aves Grallas, Ting " Bechfkein, Nelurgefch, Deutfchl ” pr 153. der gt« ‚fe:kte Kiebitz, TR | . Onomat, hillinar, VIEp« 80. dr bunte Kiwiz. B: fon, ornithoiog, I, PB 238. N. 3 a varie, ’Latham, Sy. orrthol, Ip. 729. n. 1 ß. Tr roftro' ‚pedibusque nigris, corpore fufco albo. ‚ variegato, ‘abdomine or redtrieibus fufco- fafeiatis n Latham, Syn. II. ı. P. 69. 0. II. Aue A. Fifcher ‚"Naturgefch. von Livland, p. a8. n. 115. bunte Schnepfe. RN AnpıcA. Der rothe Strandläufe er. 9 Müller, Naturfyfi. Supplem. p. ı13.. 2. 24. der Lande Pennant, ardt. Zoolog. I, p- 4. n. 309. der rothe Strandläufer. Latham, Syft. ornith. II. p. 337. n. 39. Tringa CIslandica) rofro pedibusque fufeis, corpore fubtus ferrugineo, tennigibus na mar gine albis, Male, zoolog. dan, prodr. pı 25. n. 203, Trin- 9a (Ferruginea) fubtus tota ferruginea, dor» fa e nigro ferrugineo alhoque vario, redtricie | bus intermediis ap'ce fubcaudato. Oloffen, Reife d. Isl. U, P. ‚202. Raudbrifingr. A. P: eränderungen graen Er x N ) te Erition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Edit. XT1, Edit. XIIT. p- 249. n.6. Tringa Mori. p. 671. n.4. ß Var. von nellus. Ir Interpres, 5 NS "Edit, (M Pennant, und mie ihm Zarbam, halten br mit Son Sal arguats p. 658. n. 25. für ke Avıs Alrafläe; Tr inga.. 1081 Bi XI N ae. SEIT. P. 249. n. 10. Tr. Fulica. P- 676. m. 9. b als das Aria 8 Weibchen von Tr. Ar "perborea, p. 250, n.2.ß. Var. Te: pP. 677. u. al Tr. Gla- ' Ocroph. . Ay meolag iin, p- 251. n. 2 Tr. Litto« P. 677. 0.13: Dar: von rea. Te Ochropus. | P- 252. a, 2r, Tr Va p. 682. n. 23. ß. Var. von ria, Tr. Squatarola. Pag. 252. n. 22. . Teinga pP. 696. n. 2. Glareola 'Se. Fufca. | negalenfi 15, Das Gefchlecht if um 18 Gattungen vermehrt, Bey der 4ten Gattung find vier , bey der sten zwey, ‚ bey der $ten zwey, bey der gten zwey, bey der ızten drey, bey der ı$ten zwey, bey der 23ten zwey Spielatten aus einander gefetzt. in... Be Unbefimmtere Thiern RR Der kafusif Mornell. | | Klein, verbefl. Vögelhift, pı 23. n. ı2. Bock, Naturgefch. v, Preuffen, W. pP 38. 1. 2 ‚Naürf All. pP. 217.07 128. m Eine Tringa, die fich mit keiner von den befehrie- 'henen Arten vereinigen we ii "Sander; 'Naturk. XI. px 193." 3» er Tringa, die man nicht zu einer der bekaun- ien Arten rechnen Raum. N ‚Bıfeke, Vögel Kurl, p. 65.0. 129. _ en 4 in braun und. gelbbunte Strandliufer mit ah un. ‚ben Füßen. . Frifch, Vögel, Tab..238. ©. den Beetle, 2 ‚Naturgefch. Deutfchl. III, p. 723. Ber iyys I a & kada Aves Grallae, : Tringa, 5, Der hochbeinige, grau und weiß marmorirte Sand- ar läufer mit rorhem Unterkiefer und keaungah, ‚ben Füßen. ’Frifch, Vögel, Tab. 236, + ‚> Befeke;:Vögel Kurlands, p..6e.n.L. 0.0. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. III. p- 88: et 722. 6; Tringa nigro Iutefcens variegata, pe&tore macula _ nigra, reltricibus intermediis longioribus. - Müller, zoolog. dan. prodr. P- 26: n. 208. / Olaffen, Isl. 1. Tab. 41. Loar- Thraell. P- 309. 2:05 | "Fabrie, fu. groenl. p. 112: (oben. Mr A Ye Meuore Gattungen. | 3. Tran (Equellris) pedibus. vire[centibus, dario fuß ‚co vario, abdomine uropygioque albis,, Lotham, Sylt. ornitholog. II. p. 730.n.14.- - Bi iffon , Pr VI. p, Su. „Pl, enl. 844. Chevalier commun,. 3. Tringa (Grenovicenfis) corpore fupra vario, col- lo fubtus cinereo,' abdomine, a USÖPyr | giique,lateribus. albis. s Zatham, Syft. ornithölog..IE p. 731. n. 16.) Latham, Syn. Suppl. Pı249; Greenwich Sandpiper. 3. Tringa (Fufca). pallide-fufca nigro maculata, fub- tus alba, yeollo,antice. nigro flriato,.cauda ci- nerea, tedtrieibus alarum albido marginatis. 'Latham, Syf. ‚ornithol, I..p. 733. 0.26. “Br, Zool. IE. n. 195. — "Latham, ‚Sy, Supplem. p. 250. Brown Sandpiper. n Y nn 4 Tr. (Lincolnienfi is) alba, fupra maculis erifkis Fufeis que varia, fübtus ET oblongis füfeis’et ni- gris, redkiakihes duabus intermediis toto ‚nigris. Latham, Sytt. ornitholog. II. p. 734. n. ‚27: Br. Zool. kn. 197. — Lath. Syn. 'Suppl: P- 251. f | BR GE Aves Graliae. ' Charadrius, | 683 Fe GESCHL ECHT. ac ee Dir Rı. wngenpfafer. \ wis Miller, Naturfyfi. II. p. 415. Gen. LXXXVIIL. "Leske, Naturgefch. p.2y2.: Gem’ EIk | Borowsky, Thierreich, II. p. 108: Gen! LVIM. Blumenbach, Handkuch a ann p- 215. hen ERE Bibfim, Naturgefeh. L p. 435- Gen; XLIV. Bechftein, Naturgefchichte Deutfchl. IH. » 197% u. Slgen, KK: 0 Halle, Vögel, p. 99. Gen Wi. 'Peimant , ardt. Zoolog. H. p. 449: " Onomat. hift. nat. Il. p. 917. | Briffon, ornithol. II. p. 220. Gen.EXVH. ‚ Eiiman. topus. pP. 222. Gen. LXIX. Pupiale! Batfch, 'Thiere, I. p. 387. Gen. CHL 0 Eatham , Sylt. ornithol. H. p. 740. Gen, LxxIV. p. 751. Gen. LXXV.. Curforius, ' ” . Bermann, tab. affınit. animal. p. BR: Donndon A: Handbuch der Thiergefch. p. 303 Gen, LM | i> Hıaa ICULA, Die Seele.) Müller , Naturfyft, u. P- 45x SL, Koch Arche pfeifer. , Leske „ Naturgefch.-p. 273, n.1 der Sreinfeifer, Bora, Thierreich, . UF. p. 109. n. 2. der . Strandpfeiffer ,! Uforlerche. a . Blumenbach, Handb.,d. Naturgefch. p. 2rz. n. 1. Charadrius (Hiaticula) pectore nigro, fronte © ,„ ‚Higricante „fafgiola alba, vertice Auleoi Beh, bus luteis; die Seelerche. Bechftein,; Naranpelchsi] p- ur. "B 4 der Strand. ul WERL. men Bichflein, ei. an 2 Unzen.: Peunans. 1084 Aves Grallac. _ Charadrius. Rechffein, Naturgefch. Deutfchl. IH. p. 214. der Strandpfeifer. p.2ı9. Uferlerche, Seelerche, forenglichter Grilivogel, Koppenriegerlein, Ko- brlregerlein „ Sandvogel, Sandrogerlin, Tull- fi, Grießhennl. Ebert, Naturl. II. p. 97. Seelerche. Hall, Vögel, p. 10% m 3, der PIERRE FAT“ Fig. 4 Pennant, Be Zoolagı U. Pr 451. n. 318. der Strandpfeijer. Neuer Schaupl. der Natur, v III. p- 220. Shelerche. Onomat, hiltor. nat, I. p- 817. der gefprengte Grillvogel. ‚Klein, av. p. 21. 0,6. Gavia littoralis. Kiein, Vorber. p. 39. n. 6. Sremornel, Seelerche. Klein, verbefl. Vögelhill. p. 22..n. 7. Seelerche, | Briffon, ornithol. II. p. 227. ng peit Pluvier 2 awcallien, Bat/ch, Thiere, I. p. 400. die Uferlorche, - Latham, Syft. ornithol. IL. p. 743. n. 8. Chara- drius (Hiaticula) grifeo- fufcus, fubtus albus, pedtore nigro, fronte nigricante, fafciola alba, ventre fufco, pedibus luteis. Befrke, Vögel Kurl. p. 65..n. 331. ” Strand. ‚pfrifer. Sumpen, meklenb. Vögel , P- 183. n.ı. die See. ‚lerche, Ooflvogel. | Seligmann, Vögel, III. Tab. 44. die Seelerche. “ Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p- 362. n. 126. Strandpfeifer. u Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, II. p.' 266. der Stranapftifer. | 'Leem, Nacht. von den Lappen in Finnmarken, p» 135. Sandmuling. Pallas , Reil, I p- 370. Brachunge. Pallas, ‚Aves Grallae, Charadrius. 1085 Pallas, nord, Beyträge, IV. p. 10. Chärädriüs Hiaticula. p. 14. das Bracikahn, II. Pp2. der kleine Stranaläufer. | I Pohtoppidan, Naturgefch. v. Dänemark, , P- 171. » Präftekraur, Sandvrıften Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. ie p. 13, n. 47. 0 die Üferlerche. Naturf. XIII. p. 217. n. 126. Siwankeifsifer. “ Olaffen, Reif. N Isl. I. p. 309. Sanalo. Linnt, auserl. Abhandl, II. ia 234. na p 297. 2. 100. Seelerche. Linne, Sylt. Nat. Ed. IT. 0. By ana, “Linnd, Sylt. Nat. Edit. VI. p. 26. n. 4. Hiaticula, Linn, Syfi. Nat. Edit. X. 1. p- 150.12. 2. Chara- - drius (Hiaticula) pedtore nigro, fronte nigri- cante falciola alba, vertice uleon pedibus Juteis Müller, zoolog. dan. prodr. p. al 209. Chara- drius (Hiaticula) pedtore nigro, fronte ni- gricante falciola alba, vertice fulco, pedibus Iuteis, Kramer, Auftr. p. 354. n. 2. Oharndiths pectore .nigro, fronte nigricante lineola aha vertice fufco, Grießhennl. Chart, onomall, zoic. p. FR n. 15. Chara» riüs. FJonflon, av. p. 166. Charadrius. p. 211. Matuitui. Donndorff, Handb. d. Thiergeich. P- 22 2.1 die Seelerche. B. Ch. grifeus eollari abdomitegee albis, # we Latham ‚ Syfl, ornitholog. U. p. 744. kit 3ß %. Ch. grifeo- cinereus, fronte collarique albis, cau- dae ultima medietate nigra, apice ferrugineo, * EN Syft, ormithol, II. p. 744. m & %. _ 2. ALk. ‚1086 Aves Grelläi . Chäradritis, ‚3 ÄALEXANDRINUS IRRE Regeii: | \pfafen(9) ' Miller, Naturfyfiem,, il Br 416. n. 2. der Ale: . „sandrinfche.: Pennant , ard, Zool. A p. 234. B. Kor: alzzondri .. „»nifche Regenpfafer. Latham, Sya. II. ı. P- 203. 0. 9 Alerandrine. ‚Plover. Latham, Syft ernitholi Ir. Dr zä4. 0.9. Chare: drius ( Alexandrinus) fufeus, fronte ‚collarique dorfali abdomineque albis; redricibus lateralis bus utrinque eandidis,; pedibus nigris: Hafiguifl , Reife n. Paläft. (Ed: gern.) E 310: n. 30. Charadrius Alexandrinus, Linne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 150. n. 3. hink drius.( Alexandrinus‘), fußcus, ‚fronte collarigue dorfali, abdomineque ae redtricibus lateras > .libus utrinque candidis, pedibus nigris: \ .. Müller, zoolog. dan. ‚prodr..p. 26. n: 216. Charas . drius ( Alexandrinus) fufcus fronte collarique dorfali abdomineque albis, redtricibus Jateralis bus utrinque candidis, pedibus nigris. "ß. Atövrrtius. Dir ägjptifche Regenpfeifer. Miller, Naturfyß. IE: p. 416. n.4. der ägyptifche, ‚Lalha: Sytt. ornitholog. Il. p. 744. n.9.. Ch. fafcia pedtoralı nigra, foperciliis albis, redti- cibus apice albis fafcia nigfa, pedibus caeruleis. Hojigmifl, Palält. (Ed. germ. ) p- 311. n 31. Cha- radrius Aegyptius. Y .y ERYTHROPUS. Dir Forhfi ißige Regenpfeifer. Latham, Syn. IM. 1 p. 204. n. 9: Var. B. Latham, ne ornithol. U. Be 785. 1 n: ae ar 8. Der ° (9) Soll, nach Bechfein, a. a, ö. In p. 216. In Breibchen . von Trings Hinticala feyn. „Avis. Grallae. ; . Charadıius. 1087 a Dar philippinifche.-Regenpfeifer (°) = ° L.atham, Syn, IH. 1. p. 205. n: 9. Var. RN eh Sylt. orwithol. IL. p- 74500, ‚17 Cha- ‚„ radrius (Philippinus)) fufcus, regione oculo- rum torque colli caudaque nigris,. ‚tronte, cor- ‚„pore.fubtus zedtrieibusque apice albis. \ | Sonnerat, Reil. n. Neuguinea; P.;31, ı der heine Regenpfeiffer der Infel Lucon. A 2. Nass SEEL Ahehar De, weine Ri enpfeift er Latham, S Syft, drnicholog. ii. p 2 n. 12. Cha- 1 ln tie Zealandiae). cinereo - "viridis, fa» „.eie et ‚torque ı eolli. ‚Aigris, vitta. ahnularicapitis,. lie alarm ; | gorpgreque { fubtus albis. & GR E&arıus. Der gefellige Rıginpfeifer. rt 'Natarfyft: "Suppl. yes n..2. der Ge | N s fellig, won 2 rev al Latiham, Sy. ornithol. 1: pP: SR 0:7. hans Eu ıN) „Prdeius” XGeikiun) cinereus, fubtus albus, pedto- re lunula nigra, aa . ‚toeitieibus albis D& © sPafeia ügtas Pallas, Reil. Ausz. I. p. 186.0 An Beachvägsl die an der Wolga der wilde Kybits, Dikaja 2 "Pikaliza.öder Pi chik genannt werden: | 13. Asıkarave. Der afiatifche Rıgenpfeifer. "Mi Me Say. Supplem, r 15. 0. 34 der Mer. a h ‚Syd. avoL II. p. 746. n. 14. Clare drius Ckatkeus) ‚grifeo fuleus, fronte, fuperei- ©, ‚liis, gula abdomineque, albis., u N ‚Pallas, Reife, Ausz. II. p. 24%; Anhang Du D. 32. Charadrius afiaticus, RE Mn 3. f « i | 14. Mon- (10) Nach Latkatm eine eigne Gattung. * \ \ - 1088 Auer Grallac. Charadrius. 14. Mon6oıus. Der mongolifche Regenpfeifer. : Latham, Syft. ornithol. II. p: 746. n. 16. 'Chara. drius (Mongolus) einereo fufcus, fronte fub- tusque albus, iugulo spe ln ie | gula Junula nigra. Pallas, Reif. Ausz. II. Anh. Pp 10. n. ap Cha. radrius Mongolus, } 3. Vocırerus. Der Kildir.. e Müller, NaturfyA. IE} P. 416. n. 3. der Schreyer, Borow/ky, Thierreich, III. p. 173. n.8. der Schreyer, Bechfein , Naturgefch. Deutfchl, II. p. 280.0. 7. der Sehreyende Regenpfeifer. Halle, Vögel „pP. 2107. 0.17. der Schwanzkiwiz. Pennant, ard. EO. 1. P- 450 ı. 31. Be | Killdihr:. Klin, av. p. 21. n. 8. Gavla brackiypretn ag Klein, Vorber. p. 40. n. $. et Mor« nell, Gujbitz. | Klein, - verbeflerte Vögelhif. B 22. n. 10. lung. 0 0 ıgefehwänzter Kybitz... Briflon, ornithol. U. p. 228. 29. Pluvier & 3 cole lier de Virginie. Pros x Bat/ch, 'Thiere, I. p. 400. dir Sehruih, | Lothom, Syft. ornitholog. II. p. 748: n..6. Chara- drius (Vociferus), fafeiis pectoris, colli, frontis genarumque higris, cauda lutea fafcia nigra, pedibus flavis. Srligmann, Vögel, III. Tab, 22. der Schreykibiz. Nau, Entdeck. aus der Naturgefch. I. pP. 247. Charadrius vociferus Linnt, Syf. Nat. Edit. X. L’p. 150. n. A. ra ; drius (Vociferus) fafciis pedtotis, ‘coli, frontis ‚genarumque nigris, cauda lutea falcia nigra, pedibus Bun R xB: Tor-& “ Avıs Grallae. ; Charadtius, 1089 RR. Torauarus. Der Regenpfeifer mit dem Halskragen. (‘). Miller , Naturfyft. I. p- 419. n. 8. dır Schwarze kragen. Bechjlein, Naturgefch. Deurfehl. IH. p. 221. Re | genpfeifer mit dem Halskragın. | Brijjon, oruitholog. U. p. 229. n. 10. Pluvier a collier de St.’ Domingue. Dikon: Syfi. ornithol. U. P- 743. n. 6. 8. Cha- radrius pedtore grileo- variegato, ftonte alba, vertice collarique Ban: roflro pedibusgie, cac- rulefcentibus, N Be Dännemark, p. 171.0. 5. Chapadrice | Torquatus, 15. Jamaıcensıs. Der Varknicagjehh Baer . Müller, Naturiyfi. ‚Suppl. p. 117. n. 18. der Ja- maiker. "Briffon, ornithel. I. p- 230. n. ıı. Pluvier &col- lier de la Jamaique. Latham, Syft. ornithol, II. p. 743. De Chara- drius (Jamaicenfi s) obleure fufcus, fubtus al- bus, pedtore nigris maculis vario. torque albo, . redtrieibus albidis, rufo et nigricante variegatis. Latham, Syn. Ill. 1. p. 201. o. 7,-Collared Plover. 8, Morıneizus. De oe a i "Miller, Naturfyflem, U. P- 417. 0. 5. der Sch > WORBEHTEN Borowfky, Thlereikn, IN. p. 110. n. 3. dar Mor- : © gellchen, der Morinell, Leske, Naturgefch, p. 273. n. 2. der Morine Bechfkein, le l.p. 436. n. 3. der Mornell, Bechftein, i (1) Nach Brifon eine eigene Gattung, (2) Gewicht 4 Unzen. Pennanr. 2 11. Band fl. Th. „2 2 1090 Aves Grallae. _Charadıi u . Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. 1. Pe Du. n 5. Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der Thiere, der Mornell, Ebert, Naturl. I. p. 97. der Mornell. Hall, Vögel, p. 104..n. ı2. das Mormellchen.. II. p. 222. n. .217. das Mornellchen. ' Onomät. hiftor. nat. V..p. 249. das Mornelichen, Klein, Vorbereit. p: 39. n. 5. Mornelgybitz, Me. der loppländifche Regenpfeifer. Pennant, ardt. Zool. H. p. 453. A. der Mor na! Klein, av. p- 21. n. 5. Gavia Morinellus. fimpliciter, rinelle, Hauptdummer Gybitz. Klein, verbefl. Vögelhift. p. zı. n. 6. Mornell. Klein, fremmat. av. p.3. Tab. 3. fig. 3. a. b. Briffon, ornithol. H. p..225. n. 5. petit Pluvier «ou le Guignard. Bat/ch, Thiere, I. p. 400. der Morinell, " Latham, Syf. ornithol. II. p. 746. n. 17. Chara« -drius .(Morinellus) pedtore ferrugineo, falcia fuperciliorum pedorisque lineari alba. ‚Befeke, Naturgefch. der Vögel Kurl, p- 66. n. 132. der Pofenreiffer. h ‚Pontoppidan, Dännemark, p. 271. n. 2. Pomes, ranzvogel, Citronvogel, Mornellchen. Pallas, Reif, Ausz. II. p. 474. der Brachvogel, Linn, Syft. Nat. Edit. VI. p. 26. n. 3. Mori. - »nellus. Linne, Syf. Nat. Edit. X.1. p- 150. n.6. Chara- drius (Morinellus) pecdtore ferrugineo, fafcia ‚fupereiliorum pedtorisque lineari alba, pedi- bus nigris. Müller, zo0l. dan. prodr. p. 26. n. 2ır. Chara- drius ‘(Morinellus) pedtore ferrugineo, fafcia” fupereiliorum pectorisque lineari alba, pedie, bus nigris. Charles, | Aves Graline. Charadrius. 109 RN unbarail 'Zoic. p. 106. n. 1. Mori. nellus. Donndorff, Handb.der Trier p p 304 0.2, der Morinell. 'b. Linne, SyA. Nat. Ed. VI. p- 26, n. 5. N hardtigg lapponicus. - Briffon, ormitholog. II. p. 226. EN N Hall, Vögel, p. 107. n. 16. der RBRIORNde ar 1 genpfefer. ß. Bechflein, Naturgelch, Deutichl. IM. p- 214. der. engli/che Mornell. | Klin, av. p. 21. n. 7. Gavia Morinella altera. Kin, Vorbereit. p. 40. n. 7. grauer Mornli. Klein, verbefl, Vögelhift P- 22. n. 9. graue Mornell. Ne Brıffon, ornitholog. lH. P- 226. n. 6. Geigaard d’ Angleterre. Zatham, Syn. ll. 1. p. 209. n. 14. Var, A. Latham, Syft. ornithol. UL. p. 747: n. ı7. ß. 9. Müller, Naturfylt. Supplem. p. 116. n. 15 der. Tartar.(?) " Latham, Syn. II. 1. p. 210. n. 14. Var; B. Latham , Syft. ornithol. II. p. 746. n. 14. Chara- ' drius (Tataricus) collo cinereo, pectore ferru= gineo, falcia gulae pedorisque nigra, abdo- mine albo, alis caudaque fufcis. Pallas, Reife, Ausz. Il. Ach. p. 17. n. 32. Chara- -drius Zataricus. 16. ATRICA AP1 us. Der Verf ha oo pfäfer. Pennant, ardt. Zoolog. IL. p- 452. D 319. der Schwarzkopf. | « Z2z 2 i | Lathom, (3) Nach Latham eine eigene Gattung. 3093. - aues Grallar. Charadrius. Latham, Syf. ornithol. II. p. 745. n. 10, Che | ‘radrius ( Atricapillus ) cinereo - fufceus, pileo nigro, Tuperciliis, gula abdomineque albis, cau- da alba , fafcia ad bafın nigra. - 17. Osscurus. Der fchwärzliche Rooenpfn if | Latham, Sylt. ornithol. II. p. 747. n. 20. Chara«. drius «(Obfeurus) nigricans, fubtus ochraceus, Trente :gulaque :albidis-, collo ‚obfcuriore firüs pallidis, 18. FuLvus. Der gelbe Regenpfeifer. Latham, Sylt. ornitholog. U. p. 747.n. 21. Cha. radrius (Fulvus) niger, fulvo- marginatus, füb-- tus albidus, pedtore fulvo, wmaculis nigris, faf- cia ‚alarum alba. | ' ß. Latham, Syn. II. 1. p. 211. n. 17. "Van: A.‘ "Lathom , Sylt. ornith. II. ‚P: 748. n. 21. ß. Char. fulcus fulvo marginatus,, fubtus albus,, peciore “obfeuro, cauda fufea, redtrieibus utrinque ma. eulis pallidis, 19. LEUCoGASTER Der weifbäuhge Bogen | pfeifer. Latham, Syft. ornithol. II. p. 748. n. 22. Ehara- drius -(Leucogalfter) fufcus, corpore fubtus, fronte vitta Supra et infraoculos, remigibus pri. moribus bafı rechricibusque tribus exteriori« bus albis. 20. R UBRICOLLI s. Der voräffge Rıgen- pfeifer. N ee Sytt. ornitholog, HL. p: 748. n. 23. Cha« ‚radrius (Rubricollis) einereus, corpore fubtus ‘ albo, capite colloque nigris, lateribus colli utrinque macula quadrata caftaneo- rufa. 6. . "A PRI« a Grallae. Charadriüs. 1093 6 Arrıcarıus, Der Haidenpfeifer. "Miller, Naturfyf. II. p. 418. D» ‚6 de goldgrü. ne Regenpfeifer.. _ . Borowsky, Fhierreich, Im. p. 109. 0.1. der Se grime Regenpfeifer. Tab. 5. - | Bechftein , Naturgefch. Deutfchl, IM. pP. 203. n. 3. der Haidenpfeifer.. p.205: Grillvogel, Feld- läufer ,[chwarzgelber Ackervogel. | Halle, Vögel,, p.. 106...n. 15.. der Sehwarzgeibe Ackervogel. Pennont, ard. Zool.. II. P. 449. 2 315. ‚der Hai. | dempfeifer, Grillvoge: Klein, verb. Vögelhift. p. 23. 0. ı1. ABC Kybitz. Brijjon,. ornitholog. IT. p. 224. n. + Pluvier dore de la Baye de Hudfon. Batfth, Thiere, I. p. 400. der Arkaruirelis | Latham,. Syft. ornithol. Il. p. 742. n.5. ala drius (Apricarius): pedtore abdomineque nigro, corpore. fulco ,; albo. Iuteoaue punctato, oe 00 bus einereis.. her , Seligmann,, Vögel, V. Tab. 35. das Pechigte W af fer- Huhn, | Martini , Naturlex. « p. 257. Aökervogel, Befehe , Vögel Kurlands, p. 66. n. 2: der euer grüne Regenpfeifer. Siem Jen, meklenburg. Vögel, p. 134. n. 2. der Strandpfeifer, Braakvogel. Lem, Nachricht von. den. Lappl. in Fihamarken; p- 32..die Amfeln. p. 133. Heiloner. Olaffen‘, Isl. I. Pigog. R. Heyla. to . Linne , Reif; d. Oel. u. Gothl. p. 8. rin. fa Naturhifl. v. Norwegens 1. r 147. Heiloe oder Myreloe.: Schriften der. berlin. Gefellfchaft ui Er. VII. P- 463. n. 47. der goligri ime Regenpfeifer. #3 Linne, 10094 Aus Grallar. RATEN, Linne, ENT, 'Abh. II. p- 297. n. 8. der Re- genpf fer. Linne, Syfi. Nat. Edit. VI. P- 36. n. 2. Pluvialis nigro flavus. Linne, Syfi. Nat. Edit. X. T. p. 150. n. 7. Chara- drius (Apricarius) pectore nigro, roftro bafı igib- bo, pedibus cinereis. Miller, zoolog. dan. prodr. p. 26. n. 212. Chara- drius (Apricarius) abdomine nigro, corpore fufeo albo luteoque punctato, pedibus cinereis. 7. Pruvıarıs. Der Goldregenpfeifer. ' Müller, Naturf. II. p. 419. n. 7. der Grillvogel. _ Borowsky, Thierreich, TU. p. ııı. n. 4. der Grilivogel. Bechfein, Naturgefch. I. p. 436. n. 2. der Gold. regenpfeifer. Bechfein, Naturgefch. Deutfchl. III. p. 206. n. 4. ‚der Goldregenpfifer. p. 211. grüne Regen pfeifer, Pardel, Pardelvogel, Grillvogel, Fa- flenfchleyer, Dittchen, Düte, mittlere, große Brachvogel, Keylhaken, Brashhennl, | Hall, Vögel, p. ,zor. n. 9. der er Regen. pfäfer. | Gatierer, vom Nutzen u. Schaden ds Tbiere, P- 224. n. 209. das Dittchen. Pennant, ardt. Zoolog. U. p. 450. n. 316. dıy Goldregenpfeifer. Handb. d. deutfchen Thiergefch. p. zı2. der kleine - Brachvogel. | Siemffen, meklenb. Vögel, p. 185. n. 3. der ri Regenpfeifer, Thütvogel. | Klein, av. p. 19. n. 2. Gavia viridis. | Klein, Vorbereit. p. 37. n. 2. grüner Gybitz, Par: ’ del, Pulvier, Pulvos. | ‚Klein, Aves Grallat. Charadrius. a 095 Klein, verb. Vögelhift. p. 20. n. 3. grüner Kybitz. Klein, {temın. av. p.3. Tab. 3. fig. 1. a-c. Gesmer, Vögelb. P.,405. Pulvier, Pulros. Fig. pP. 406. Brijfon, ornithol. UI. p. 222. n. r. Pluvier dore. Be Batfch, Thiere, I. p. 401. der Grillvogel. Zatham, Syf. ornithol. IL. p. 740. n. r. Chara» drius (Pluvialis) corpore nigro viridique mac. lato, fubtus albido, pedibus cinereis. Latham, Syn. Suppl. p. 252. Golden Plover. Fifcher , Zuf. z. Naturgefch. v. Livl. p. 46. n. 496. gemeiner Regenpfeifer. Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, H. z 263. der Brachvogel. " Bock, Naturgefch. v. Preuffen, IV. p. 363. Grit. vogel, großer Brachvogel. Pennant, Reife durch ‚Schottland, I, p. 271, ‚grüne Taucher. W: irfing, Vögel, Tab. 34. kleiner Brachvogel? Linne,_ ‚auserlef. Abhandl. II. p. 284. n. 41. 46. : P- 297. n. 99. gemeine, Regenpfeifer. Döbel, Jägerprakt. I. p. 51. Keylhaken. Naumann, Vogelfteller, p. 182. Keulhaken. “ Naturf. XIII, p. 218. n. 129. Grilluogel. XXV. ‘ p. 23. Keuihaken. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, P- 1771. ...nm.3. Brokfugle, Ayeiler. Eberhard, Thiergefch. p. 110. der Bender, | Grillvogel. 'Linnd, Sylt. Nat. Ed. IL. .p- 55. Pluvialis. Linne‘, Syf. Natur, Edit. VI. p. 26. n. 2. Pluvialis viridis. Linnd, Syfk. Nat. Edit. X. I. P- 151. n.$. Chara- drius (Pluvialis) pedibus cinereis, corpore ni« gro viridique maculato, fubtus albido. Zzz 4 . Müller, 1696 ! Aves Grallae. ‚Charadrius, ‚Miller, zoolog. dan. prodr. p. 26. n. 213. Chara. drius (Pluvialis) corpore nigro viridique ma- eulato, fubtus albido, pedibus einereis. Brünn:che, ornithol. bor. = 57. n. 187. ee dtius-Pluvaalis. - Kramer, Auftr. p. 354. N. I. rad nigro - 0 ‚Jurefcenteque variegatus, made soncplore; 0.0. Brachhennl. Charleton, onomaft. zoic. P 109. n, 2. Pirenalıs | flavo - virefcens. . Mochring , av. gen. p.-75. n. 90. Charadtius. Schwenkfeld, av. Silef. p. 317. Pardalus IL. Brach» „Vogel, Sectaube, Pulros. 3 . Jonjton, av. p. 165. Pluvialis Ecker Donnderff, Handb. d. Thiergelch. p- 304 n.3. der Goldregenpfeifer. B. Bechjfkein, Naturgefch. Deutfchl. In. P- sa I 2 -. der kleine Goldregenpfeifer. " Briffon, | ornitholog. If. p.'223! n. 2. ie plu-.- 4 vier dore. Schwenkfeld, av. Silef. p. 31 Paiclaig IV. hleiner Brachvogel. y Br fon, ornitholog. II. p. 224. n. 3. Pluier dere er de $. Domingue. ) Lotham, Syft. ormithol. IL p. 740. n. 1. £. Ch. corpore nigricante Havelcenteque vario, fubtus albo, collo inferiore et pectore dilute grleis. | a1. Rusınus. Der rorke Regenpfeifir. Pinnant, ard. Zoolog. Il. p. 452. n. 2a, Br rothe Reg:npf:ifer. Latham, Syf. ormithol. IL. p. 740. n. 2. Chara- drius (Ruhidus) rutilus pulveratim albo varius, _ maculis ‚nigris, redtricibus duabus irtermediis Äuleis ‚magioe SHrruginch, lateralibus albis. 9. CALl Aves Grällas,. ‚Charadriüs, 1097 9.Carınprns. Der graue Regenpfeifer.(*) Müller, Naturfyftem, UI. P- 419. N. 9 der ‚graue : Regenpfaifer. Y . Borowfky, Thierreich, u. p. 112. n. 5. der graue Regenpfeifer. Rt Pennaunt , ard. ‚Zoolog. II. p. 452. Fe 30. der Sonderling. Brifjon, ornitholog. II. P- 272. n. 17. petite Man. ' beche grife. Baifih; Thiere, IL p- 0% der graue MED. | opfern. | et Latham, Syn. Suppl. pP 252. Bamnäller: . Latham, Syfi. ornithol. IL. p. 741. n. 4. Chara. . drius (Calidris) roftro pedibusque nigris, loris 0 »uropy.gioque fübgrifeis, ‚ eorpore fubtus albo immaculato. - “ ß. Latham, Syn. I. 1 p. 197. 0. 4. Var. % . Zatham, Syft. ornithol. UI. p. 742. n. 4. ß. Ch, 0 fronte et corpore fubtus ex cinereo albis. 10, Ozvı cnzmus. Der ‘große Regenpfeifer. Müller, Naturfyfi. II. p. 420. n. 10. der or Dichfuß. s ek ab:xı6. figl & : 1 Borowfky, "Thierreich, In p. 112. n.6. der ‚Stein- 0. Wwälzer. | ‚Bechflein, Naturgefeh, . P-435. 0. 1. ‚der Stein. A ee RR; Bechfein, Naturgelch. Dentfchl. III. ni 107, der Steinwälzer. ‚p. 201. Steinpardel, Grimfchnäb- ler, Trick, Griel, großer Brachvogel, Gluth. ; Halle, Vögel, p. 103. n. ı1. der Steinwälzer. Onomat. hifl. nat. V. p. 668. der Steinwälzer. Klin, av. p. 20, n. 4 Gävie rofire direlccnte, cO« nico, acuto. .. Zzz 5 ö Klin, @ Gewicht gegen 1l4 Unzen. Pennant, # 1098 Avss Grallar. Charadrius. ' Klein, Vorber. p. 38. n. 4. grünfehnäblichter Par. dl, Steinwälzer. Klein, verbefferte Vögelhift. p. ar. n. 5. Stein. pardel, Steinwälzer, Grünfchnäbler. Gesner, Vögelb. p 505. Triel, Griel; mit ıF. Frifch, Vögel, Tab. 215. der große Brachvogel oder Gluth. (ein Weibchen.) _Briffon, ornithol. II p. 230. n. 12. grand Pluvier, appell€ vulgairement Courly de terre. Botfch, Tiere, I. p. 01. der Steimwälzer. Lstham, Syft. ornitholog. I. p. 661. n. ı1. Otis (Oedicnemus) grifea, remigibus primoribus duabus nigris, medio albis, roftro acuto, pedi- bus cinereis. Crtti, Naturgefch. v. Sardinien, IL. P- 267. Stein. pardel. W hite, Nauetefchi von England, p- 31. 59. n. 12, . der große Regener. Lepechin, Tageb. d. uff. Reif. .I. p. 309. Ocdi- cnemus. Neue fchwed. Abhandl. III. p. 107. Charadrius Oedicnemus. 'Linne, Syfi. Nat. Edit. X. IL. p. 151. n: 9. Chara- drius (Oedicnemus) grifeus, remigibus primo- ribus duabus nigris, medio albis, roftro acuto, pedibus cinereis. Charleston, onomall. zoic. p. 74. n. ı1. Oedicne« mus Bellonii. Sonflon, av. P. 65. Oedicnemus Bellonii. Schäfer, element. ornith. Tab. 52. Bermann, tab. affınit. animal. p. 138. Charadrius Oediehenus. ' Donndorff, Handb. der Thiergefch. p. 304. n. 4 der große Regenpfäfer. 22. SI- Aves Grallce: Charadrius. . 1099 22. Sısırıcus. ..Der fibirifche Regenpfeifer. Latham, Syft. ornithol. II. p. 747. n. 9. Cha- da (Sibiricus) fronte ex albo et nigrO var ria, vertice nigricante fafciato, pedore fufco, fafcia alba terminato , abdomine ferrugineo. Lipechin, Tagebuch der ruff. Reife, Il. p. 185. . ein fibirifcher Hahn. (rufl. Sibirskoi Petufchok.) ' ı1. Hı ıIMANnTorus. De Strandreuter. . Müller „ Naturfyft. IL, p. 420. n. ı2. der Langfuß. Tab. 16. fig. ı Boromfky, Thierreich, I. p. 122. n. 7. das Rie- menbein. Bechfein , Naturgelch. 1. P 438. n. 5. der Strand. | reufer. Bechflein, Naturgefch. Beutfchl. III. p. 201. der Strandreuter. p. 203. Riemenfuß, Riemen bein , Stelzenlänfer , "Langfuß , Langbein, Dimnbein, fremder % ogel. Ebert, Naturl. II. p. 98. das Riemenbein. Halle, Vögel, p. 109: n. 20. der Strandreuter. Onomat. hilft. nat. IV. p. 178. der Strandreuter. Pennant, ardt. Zoolog. IL p. 453..n. 322, dar Langbein | Klein, av. p. 22. Gen. V. Himantopus. Klein, Vorber. p. 42. Dünmbein, Riemenbein. ‚Klein, verbefl. Vögelhift. p. 23. Riemenbein. Klein, fteımmat, av. p. 3. Brijfon, ornitholog. II. p. 220. n. 1. Echaffe. Lotham, Syn. Suppl.'p. 252. Long-legged Plover. Latham, Syft. ornitholog. F, p. 741. n. 3. Cha- radrius (Himantopus) albus dorfo nigro, ro- firo nigro capite.longiore, pedibus longiflimis. + Lepechin, Tageb.d. ruf. R. I. 2:39. der Grillvo- 6 gel ERER | | | Ka OR Pallas, 1100 Avis Grallae. . - Charadrius. Pallas;; Reife,. Ausz- 1. p 37% die hochbeinige „Schnipfe. ee Pallıs, nord. Beyträge, IV. D2 22. . Charadrius. Himantopus.. “ . Stopohi, Benierk. aid: Naturge efch, M pP 10, D148. das Dünnbein. S ‚Bojfeiguift , Reife m. Paläfl. (Ed. germ.) p- 308. - Charadrius autumualis., Eberhard, "Thiergefch. p. 110. der Strandreuter..‘ drius (Himantopus) füpra niger, fubtus albus, "roftro nigro capite longiore, pedibus “rubris ls ; ‚Charleton ; onomaft. zoic. p. 107. «3. Himan- topus. = Foufton, av. P- 159. GPRE e = Pum. hift. nat. L. 10. c. 47- Himantopodi. | 12. Sur "Der Dornflügel. sinne, Syft. Nat. Edit. X. 1. p. 152 0. 10. Char Miller, Naturfyfl. U. p. 421. n. 12. der Dornfli. 3 gel. "Tab. 16. fig..7 Borowfky, I Eu un pi.m 9. der Doruflügel, Briffm, ornithol. IT. p. 23. nr, Pluvier arme, du Senegal. « Bat/ch, "Tiere, I. p. 401. de Dörnfügd. ‚Lathom, Sytt. ornitholog. I. p. 748. n. 24: Cha radrius: (Spinofus) reimigibus, pedtore- pedibus- ' que atris, »occipite crillato, rectricibus - dimis» ‚diato-albis, alulis fpinofis. | BH: JE ‚lquifi, Paläfl, (Ed. gem.) P sen n. 3 Cha, | -radrius: fpinofus. Ruf]. Alsp. p. 72. Tab. ar. Linne,, Syft. Nat. Ed... Lp 157. n. Im Chara; drius ve (Spinolik ) remigibus, pectore, abdoinine pedibus- Aves Grollas. ° Charadıius. zıor iaiehihrupgue atris, reditieibus te - albis, » humeris fpinolis. „ Hermann,- tab. aflınit. au. p- 136. Charadriu fpinofus. BB. Der gehäubte perfi, fehe Resdafifin . er >. Halle, Vögel, p. 108. n. 19. der per/fifche Kiwiz. N Kl:in, av. ’p. 22. n. 10. Gavia f. Vanellus Indieus, Klein, Vorbereit. p #. n. Io. ernbeisa | Kybitz. Klein, verbefl. Vögelhif } ps 20. n. 2. fehwarz- brüffiger Kybitz. ‚Briffen, ornithol. U. p. 232. 0, 14. Pluvier wa . de Perfe. Lotham, Syn. IL ı. p. 214. Var, A. Latham, Syfl. ornithol. I. p. 748. n.24: ß. Ch. corpore fupra caflaneo, collo 'abdomineque imo albis, collo antige, pectore, capite fupra renigibus caudaque apice nigris, alulis Spinofis. .. Seligmann, Vögel, U. Tab. 93. der inciaenifche Ky- bitz mit fehwarzer Brut. (das Männchen.). Seligmann, Vögel, VII: Tab. 69. das Waffer- huhm mit gejpornten Flügeln. (das Weibch.) Linn, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 150. n. 1. Chara- "drius (Criftatus) gula, pileo pectoreque nigris, occipite criftato, dorfo teflaceo, pedibus nigris. Hermann, tab. affinit. animal. p P- 139. Charadrius 5 Sgeiflatus : Bi Be Der ea Dornfügel Sa | . Latham, Syn. IM. 1. p. 215. n. 20. Var. B Leikwehii Syf. ornithol, H. p. 749; u. 25. Cha - radritis (Cayanus) capite, collo pofico, fafcian gie ... nigris, fafcia oceipitis annukari collo “= t5) Nach Briffon eine Ni er wofür ihn Nun Her- mann häl, 4 (6) 'Nach Latkam eine eigene SRRERRLE: "1103 Aves Grallae, ' Charadrius, collo antice, tee bafıque caudae albis, alulis Abinalıe | 23. Pıuearus. Der fensgalifche Regenpfeifer. Latham, Syft. ornithol. II. p. 749. n. 26. Chara- drius (Pileatus) criflatus fronte carunculata, corpore fupra rufo- grifeo, fubtus albo, verti- ce, gula, remigibus caudaque apice nigris. 24. Coronatus. Der gekrönte Regenpfeifer. . Latham, Syft. ornithol, Il. p. 749. n. 27. Chara- drius (Coronatus) fulcus, capite fuperiore ni- gro, occipitis annulo, abdomine, falcia ala- rum caudaque albis, remigibus ale L&= Äricum ad apicem nigris, 25. Bırogus. Der malabarifche RR er. Latham, Syft. ornithol. II. p. 750. n. 28. Chara- drius (Bilobus) rufo grifeus, fuperciliis, abdo» . mine falciaque alarum albis, pileo, remigibus fafciayue redtricum nigtis, caruncula frontis dependente. - 26. MerawocErHnaLus. Der Shsinckögfer Regenpfeifer. (7) | Latham, Sylt. ornithol. U. p. 750. n. 29. Chara- drius ( Melanocephalus) caeruleo -grifeus, ca- pite, collo poflico et dorfo nigris; fuperciliis, collo antice pedtoreque pallide rufis. a7. GaLLicus. Der franzöfifche Regenpfeiffer. (3) Latham, Syft. ornithol. II. p. 751. n. ı. Curfo-. rius (Europaeus) fufcefcens, fIriga per eculos Pen da, (7). Das Vaterland ift Senegal. (8) It in Frankreich nur ein einziges Mal ner und foll überhaupt in Europa äufserit ielten feyn. Wegen des fpitzigen, nach der Spitze zu REbEhmkeNG Schnabels, des ‚weiten 5 Avss Grallae. | X " Charadrius. 1103 ai _pallida, remigibus macula pone. ni. et ad apicem redricum lateralium nigris. » Gerin. ornithol, Tab. 474. Pluvialis morinellus flavefcens. B. Ch, flavo-rufefcens, lateribus capitis, ul abdo- mineque pallidioribus, pone oculos macula obfcura, remigibus redtricibusque lateralibus ad apicem.nigris. * Latham, Syu. Suppl. p. 254. Tab. 116. Latham, Sylt. ornith. Il. p. 751. n. 1. Bes 28. CoroMANDELICUS. Der Regtenfeifir von Coromandel. Lotham, Sylt. ornithol. IL pP. 751..n. 2. Curfo- rius (Afıaticus) fufcus fubtus rufus, fuperciliis, gula, abdomine imo, uropygio caudaque apice albis, remigibus fafeiaque oculari nigris. 29, Curonıcus. Der kurländifche Regenpfeifer. . Befeke, Vögel Kurlands, p. 66. n. 134. | Latham, Sylt. ornith. ll. p. 750. n. 31. 'Chara« drius (Curonicus ) albus, roflro nigricante, ‚ cervieis fafcia et lunula Font nigra, verticis “ pileo cinereo, fafcia oculari nigricante undu- lata, dorfo, alla caudaque cinereis, pedibus rubeltentibus. 30. Narvıus. De ig und weißiunte Re. genpfäfer, ‚Befike, Vögel Kurl. p. 67.0. 135. Latham, Sylt. ornitholog. I. ‚P-750. n. 32. Cha= radrius (Naevius) fupra ex cinereo nigro albo- que varius, fubtus albus, fafcia infraoculari ni- ' gro pundlata, roftro a nigricantibus. a der ‚weiten Rachens, ‚der fr Nafenlöcher und der fpitzi- gen Zunge, hat Latham aus diefer und der fulgenden Gar- Br zung, ein eignes Gefchlecht gemacht. aı 4 Aves Grallae. Charadr FIR. A. Veränderungen gegen die XIIte Edition, und vr er. mehrung der Gattungen diefes Gefehlechts. BAUR, 002% rr EME NIIT. p- 254. n.4. Charadr. Acgy- p- 684. n. 2. £. Ch. Ale- ptius. . . xandrinus Zar. P- 255. n. 8. Charadr. Tor- . P. 685. n. 3. £&. Ch. Vo- quatus. ... .ciferus. Var. Das Gefchlecht ift der Anzahl nach um acht- zehn, da aber zwey der XHten Edition jetzt als Va- rietäten von andern angenommen, und an deren Stelle andere eingefchaltet worden, mit zwanzig neuen Gattungen vermehrt. Bey der ıllen Gattung it überdem die Var. ß, bey der 2ten die Var. y und d, bey der sten die Var. ß und y, bey der > sten die Var. & und Y, bey der gten die Var. ß, bey der ıoten die Var. 8 und y, und bey der ı2ten die Var. hinzugekommen. 2 LE B. Unbeflimmtere Thiere. 1. Der Schreyer. Bock, Naturgefch. v. Preuflen, IV. p. 362. n. 127. Natuıf. XIll. p. 217. n. 127. Kulycek, (poln.) C. Neuere Gattungen. 1. Der Regenpfeifer von den Falklandsinfehn. Latham, Syft. ornith. IL. p. 747. n. 18. Charadrius (Falklandicus) fufco- nebulofus, front, collo fubtus abdomineque albis, vitta annulari cap!- tis ferruginea, fafcia verticis pedtoreque higtis 2. Der kleine indianifche Regenpfeifer. | Brifjon, ornith. IL. p. 234..n. 16. petit Pluvier des Indes. (Pluvialis minima Indica.) . Latnom, Syn. Suppl. p. 254. Indian Plover. Latham, Syfl. ornith. IL. p. 750. n.30. Ch. (In- dicus) fulcus, fubtus albus,: pedtore fafeiis dua- bus BET zeßkticihug balı albis. . ? Aves Grallas, Reeurvirofira. | 2105. 89 GESCHLECHT. ‚RECURVIROSTRA. Der | Säbelfchnäbler. (Wflerfi äbler.) NER . Müllır, Naturfyf, Il. p. 89. Gen. LX XXX. Leske; Naturgelch. p. »8r. Gen. LXV. e. Borowsky, Tierreich, JII. p. 85. Gen. L. ‚Blumenbach, Handbuch der Natuigelii. .P 216. GE N chen. Ei Naturgefch. L p. 434. Gen. XL. Ä Bechjtein, Naturgefchichte Deutfehl. U. & 222. hr Gen. XXXL;; “lan Brıfon, ornithol. II. p. 564. Gens cxıv. » Batfih,. Thiere, I. p. 385 Gen. XCV. 5 Toslim Sylt. ornithol. IL p. 786. Gen, DEREN Hrmann, tab. affinit. animal. p- 14. Motu IT; Handbuch der Yiiergeich B 305, Gen. LUL Re ER I AyoFRTTa. Die Avoceite.0) - Müller, Naturfy(. IL p vi der Sbelfehnabler. ah ala WR... 7 | Leske, "Naturgefch. p. 2 281. die Avctin .. . Borowjky SU} hierreich, Ur. p 85. der ee fä lin. 1 0ba 50,5 Biumenbach , Handb. d. Naturgefch. ‚p- "236, m Ta „ Recurvirofira (Avocatta) alhe: aiseae „varia. 2 u Bechftein, ws Länge 18 zoll. buelweite 36 Zoll. -Gewiche 13 Unsen, Penn. — Ce fage: ‚fie fey ziemlich fö grofs als eine Tau« be — Der oberwärts gekrimmte Schnabel; der an diefem "Vogel das tinterfcheidenfte it ift in einigen Abbildungen, felbit beym Aldrovand ind Fonpon fo krumm gezeichner, dats et beynahe den Bogen. eines Halbzirkels yusmacht, Nach; Ceeti beträgt ‚der Bogen in feinet Krümmang 3 Zeil, und der Chorde von der Spitze bis an das Ende des schna- „bels drey Zoll weniget eine Linie. s | 11. Band I; Th. je Mu Aa aa ANEONEN = 1106 ZAves Grallae. Recurviroflra, Berhfein, Naturgefch. 1. p. a der ski Woß Serfäbler. Bechfein, Naturgefch. Deurfehil. IH. p.223.n r. der gemeine Wojf'vfäbler. p: 226. Woalfrfä. bel, EURO ERNE: Ba Tribe, rk # Kremer. Ebert, Naturl, II. p. 099. De Sähelfehnäbler, Ball, Vögel; P- 585. n.'730. der DEEIENE Fig. 52. Pennant, ard. Zoolog. TI. p. 466. 3. der Sä- A ‚beifi inabet; "Neuer Schaupl. ‚üer Natur, VII. p. gor.: ‚Sübel. fihnöbler. #Onomet. hiftor. nat. TI. p 74. der weißfihwarze 2 0 Krummfelmabel. Handbuch, d. Naturgefch. II p. 383- der: Schabbel. fihnabel, Säbelfchnäbler, Klein, av. P.'142. n. 1. Plotus recurvirofler. Klein, Vorber. p. 262.n. 1. Schabbellthnabel. Klein, verb. Vögelhift. p.' 150. n.'z. Schabbelfchma- ac «Bel, Säbelftknäbler. Me: . 'Germer, Vögelb. p. 40: Vberfehnabel; Fig-p. 4. Brifjon, ornith. II. p. 504. n. 1. Avocette, Batjch, Thiere, T.; 2 388. Avofı rer Latham, Syn. Suppl. p.'263. Scooping Avofetta. Zatham, Syft. oruithol. II. p. 786. n. 2. Recurvie ‚ „. roflra (Avocetta) albo nigro,ue varia. Cetti, Sardin. U. p. 296. die Avofette oder der u. WVerkehrtfchnabel. ‚ Tab. 4 Lepechin, Tageb. d. ‚rofl Reif I. p. go2. die Sta. chelfchnäbel. Pallas, Reife, Ausz. I. p. 370. N Avofettfchnepfe. Pallas, nord. Beyträge, III. p. 14. IV. p. 22. die Avofettfchnepfe. key. Dännem, p-7I.n. 1. Ne Lanfugl. Linne, Ve N u ne en = u El > > a Aves Grallae. Recurvirofra 1107 u Zinn, auserl; Abhandl. N. p. 297. m 1or. der ge, meine Säbelfehnäbter. | Siemffen „ meklenburg. Vögel, P 10, n.'1. as! Avofettchen. Miidinger , Vorlef. I. p. 136. die Aaaltie. un Eberhard, Thiergefch. p. 120. der W. aferfühel. 3 Fablonjry, allgem. Lex. p. 90. Avofitta. > Scopoli, Bemerk. a..d. Naturgefch. I. p.105. n. 129. - die Schmepfe mit über fich krumm gebogenem “ Schnabel.» ‘Linnt, Syt.. ‚Nat. Ed. II. p- 55: Reber. Linnd , Syßt. Nat. Ed. VI. p.25. n. 1. Avofetta, _ ‚Linn, Syßt. Nat. Edit. X. 1. p- 151. n. I. Recuryi- roftra (Avofetta) albo nigroque varia. " Müller, zoolog. dan. prodr. pP 27. u. ‚214. Recur- | Sie (Avofetta) albo niyro ue varia. | Charleton, onomaft. zoic. p. 96. n. 8. Avofettg, -- Moehring , av. a pP. 74. n. 86. Trochilus. ' Zonflon, av. P. 135. Avufetta, Salerne, äräihoß 1 aba le S Hermann, tab. affinit, animal. p. 2a. 1. Recorviro . fira Avacetta. ’ Beh 'Handb. der Thiergef, R 39. die Avocette. . 2. Amerıcana. Die Vamerikanifhe Se Pennant, ardt. Zool. Il. p 465. n. 38. die Pen. 2. Mmants- - Avofitte. Tab. 21. | | . Latham, Syß. ornithol. U. p. 787. 0. 2. Recurvin rollra (Americana) roftro nigro, corpors albo nıgroque vario, capite, collo pedtoreque rufe- fcentib bus, h 9. ALsa. Die weiße Avocnte. ER | EN Naturfyft, II. %r 48: DR 7. der tanadi. rt eg "Aaaa 2 einer. x 1108 20 Grallar. Hlaematopts, | je Onomit. hif.' nat. vo. p- 28. die weiße Schnepf aus Canada. Klin; 'verbeff. Vögelhift. p 104. n.: 15. peter s Strandläufrr. Briffon, ‘ornithol, II. p.283. Barge Blsnchil "Latham, Sytt.‘ ‘ornithol. II. p. 737: n. 3. Recurvi- ‚roftra (Alba) roftro :aurantio, ‘corpore albo, remigibus redtrieibusque a a raid ‘fufeis. a ‚Seligmann, Vögel, v Tab. 34. das weiße Hafı eu 'aus der ee ! Veräniterungen ‚gegen die XII. yhm und Ver- n mehrung . der Gattungen. dirfes Gefehlechte. Das 'Gefchlecht ift mit zırey Gattungen vermehrt ; wovon die 3te aus dem g6ten. Bieiehlsche "lage ver: Setzt worden. 90. GESCHLECHT. Harmarorun ‚Dir Au. Sbernffeher. © Müller, Naturlyft. II. p. zn ah. xC. © Leske „'Naturgefch..p. 276. Gen. LVI. : .. Borowsky, Thierreich, III. ‘pP. 106. Een. Lvıt. Blumenbach, Handbuch ‚der Naturgefch, 216. Yen BAUCH: 2 ee Bechfkein, Natorgefkh, L. p. 39. Gen.L. Ze Fire re ne N: Bechflein, Naturgefchichte Deutichl. Il 2 226. | Gen. XXXIN | Briffon, ornitholog. u Pr 22t. Gen. LXvI. Bi ESEIRUICMARANDN: + Borfch, Thiere, T. p. 286. Gen; CK. | Latham, Syfß. ornith. 1. p. 752. Gen. LXXVL. Doundorff, Handbuch der a p- 305. Gem bl 5;: e ÖSTRA- Pr Aves Grallaes- Haeinatopus 1109 1.OSTRA LEGUS. Der ‚Aufterndieb. (>) Mältr, Naturfyl N. p- 424 der nhafıir 'Fab. 17. fig.’ 2 Leske, Natur ». 276. der Aufnenfteffr: » Borow/ky, Tbierreich, III. p. 106; die, er Blumenbach, Handb. gi ‚Naturgefch. p. 216. n. ‚ Haeınat. (Oftralegus) röftro. pedibusque A Bechftein, Naturgefch. I. p. 443. der Aufternfifcher. - „Berhleins Naturgefch. Deutichi. IH. p. 226. ,n. tr. ‚die Meerelfter.. p.230. Auflerfifeher , Aufler- . fammler, Aufermann „. Aujter fr ejfer, ‚Jihwarz | „und weiße Schnepfe.. "Tab. 12, j - Ebert , Naturl. II; p. 99. der Aufterndieb.. Halle, Vögel, p. 109. n. ar. der Aufternfammler. Gatterer, vom Nutzen: und Schaden. der Thiere, BR ı ». Ib.p. 218. n, 204. die Meerelfter.. Hr Peunant , ard. Zool, I. p. 454.0: 923. die Meer- . elffer.. | Neuer Schaupl. der Nat. I. p- 460. Aufßermann. Onomar. hift. nat. IV, Pui23: der Aufternfamm- > le Aug ffermann, ” Bere der Netuegelch, I. p- 279% der Anfır- Be MANN, e a Klein, av. pP. 23. Oltralesn, iR ERENTO Klein, Vorber. p. 44. Augftermanmn. ‚ Klein, verbefl. Vögelhifi. p..24- Aufermann. " Brifon, ornitholog.. IL. p. 321. n. 1. Huitrier, ap- pelle vulgairement Pie deMer. . .. Ba ih Thiere, I. p. 394. Aufterufrejler.., © Latham, Syfl. ornithol. II. p, 752. n. 1. Haema- „ topus (Oftralegus) niger,, ‚corpore fubtus faf- wi gulari et Arm; uropygio. caudaque bafi _ alDıs, ” . k AuBas: Bock, Wo) ‚Flügelweite ee Fuß 6 Lin. ME = Gewicht 16 Un- Zen. Pennant, yııro Aves Grallar, Haematopus. Bock, Naturgefch. von Preuflen, IV. p. 365. der Aufternfifcher „ Strandelfter. Fifiher, Zuf, z. Naturgefch. v. Livl. P. 46. n. 497. Serelfter. Lepechin, Tageb. d. rufl. R. 1 pı 194. Wajfer- eltern. Pennant, R. d. Schott. I. p. 285. 293. Beer: ffcher. | Olaffın, Reif. d. Isl. L p. 257. Tiälderen. Leem, Nachr. von den Lappen in Finnmarken, F P- 134. die Meerelfter. (Kield od. Rone Kalv.) Pallas, Reif. Ausz. I. p. 7. Heifterfchnepfen. Pallas , Naturgefch. merkw. Th. VL p. N Au« _ Sirfehmepfe. Pallas, nord. Beytr. IV. p. 22. der Auferndich. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, p- ıyL. n. 1. Strandjkade. . Pontoppidan, Naturhilt. v. N Il. p. 179. dir Strandelfter. Seligmann, Vögel, IV. Tab, vo. der Aufterndieb. { Simffn, n, meklenb. Vögel, p. 186. n. 1. der ge meine Strandheifler, Strandhäfter. F: Linne, auserlef. Abh. Il. p. 298. n. 103. der Au« Aerndieh. Näturf. XI. p. 219..n. 133. der Aufterfifcher. | ne. Bemerk. a. d. Naturgefch. I, p.109. n. 135, die [chwarz und weiße Schnepfe. Wirfing, Vögel, Tab. 36. Auftermamn. Eberhard, Thisrgefch. p. ro. der Aufternfammler! Mnidinger , Vorlef. I. p. 134. der Aufternfrejer. j Linne', Syfl. Nat. Ed. I. p. 55: Pica marina. E Einnt, Syft. Natur. Edit. VL p. 25. u. 1. Pica ma- | 11a. Linne , Sy. Nat. Edit. X. I. p. 132 1.1. en: topus Oftralegus, Müller, Aus Gyallar. Sea, | | 1 LE Mülkr, zool. dan prodr. p. 27. n. 215. Hacma- topus Oflralegus. Charleton,, onomafl. zoic. p. 105. n. 11. Hacmato- pus. p. 68.0.4. Pica marina. Moehring,, av.gen. p. 75. n. 89. Haematopus. ..... Fonflon, av. p. 156. Haematopus Bellonit. Nov. comment. Petropol.IV. p. 425. Pica marina. Donndorff, Handb. der Thiergelch, p. 305. der- Auflerdieb. ß. H. corpore fs; nigro.® 00 { »Zatham, Syft. ernithol. U. .P- 753: N. 1a u "4. HM. gula alba. * Bech fein, Naturgefch. Deatfchl. II p- 230. n.2. =" , EINGESCHORENES GESCHLECHT. GLAREOLA. Das Searchhuhm, ( Sandhuhn, ‘ Sandfirandläufer.) i B:chftein, Naturgefch. En. 446. Gen. LU. Bechfiein, Naturgefehichte Deuefchl. ul. P- 238 Gen. XXX. Klein, av. p. 100. Gen. Xu. ln ‚Briffon, ornithol. I. p. 248, Gen. LXXIL Latham, Syft. ornith. II. p. 753. Gen. LXXV. Kramer, Auftr. p. 381. Pratincola. _ Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch. I. p. 129. Tra- x, uchelig, | . Donndor ff, Handb. der ea p- 306. Gen. LV, “ T Ausfasach ‚Di Wiefenfchwalbe.() Müller, Natürfyf. IE. p. 635. n. 12. die Wie. Bra | Aaaa en u, Vorchiks, (1) Gröfse, Ne: Kramer , eines Ziemers (Turd. Vifcivorus) nach Ä ‚Schwenkfeld, einer Wachtel; nach Scopoki und Brifor einer Amfel. (Turd. Merula.) 1113 + Aves Grallae, Glareola, ih / [nfcehwalbe. Berhftein, Naturgefch. & Pr 446 das ah [che Sandkuhn. Berhflein, Naturgefch. Deurfchl, II, p. 231. n. 1. das öfferreichifche Sandhuhn. p. 233. Koppen- riegerle, Kobelregerlzin, Wicfenfehwalbe Ta N bula 13. Ebert, Naturl. I, p. 151. die Wiefen/chwalbe. Onomat. hifter. nat. IV, p. 242. dar Kobel- Re» gerlein, Brijfon, ornith. I pP. 248.0. 1. Perdrix-de- mer, Batfch, Thiere, 1: P. 364. die Wiefenfchwalbe. Gesner, Vögelb. p. 249. Kopprüsgerlein; mitıF, Latham, Syft, ornithol. II. p. 753. 0: 1.’ Glareola Borowsky, Tierreich, I. 2 168. n. 6. die Wie | a Be Be Se = 2 (Auftriaca) grifeo-fufca, fubtus rufo-alba li- nea gulari incurvata nigra, rectricibus quatuor .. exterioribus bafi albis.. Pallas ‚Reif, Ausz. I], p. 318. die fehwalben/chwän- zige Steppenralle, | Pallas , nord. Beytr, IV. p. 24. die Pratincola. S. G.Gmelin, Reif. d. Rufsl. I. p. 77. Tab. 16. Scopoli Bemerk. a. d, Naturgefch, 1. p. 129. n. 161. | die Wiefen - Trachelia, Eberhard, Thiergelch. p. 96. die Seefchwaalbe. Kramer „ Auftr, |. c. Brachwogl, Skamenkföid av. Silef. p. 281. Glareola U. "Kopp-. Riegerle, Sandvogel. . Chariston, onomalt. zoic. p. 90. nı 5. Henado matina. - Fonflen, av. p. 166 Gallinula erfihroßit minor. Hermann, tab. aflinit. animal. pı 137« Hirundo Pratincola, Donndorff, Handb. dı Thing p IR | die | er Ep ; Wiefenfchwalbe. Aves Grallae Glareola. 1113 ß. Die W. iefenfehuwalbe mit dem Halsband. GC): Klein, av. p. 101. 0.6. Glareola V. Schwenkf. Klein, Vorber. p. 188: n. 6 ARCHE Rie- gerkin. © Klein, verb, Vögelbift. a n. s Sandreberlein. ; ‚Brifon, ornitholog. U. B249; Py 9 Perdrix “ mer & collier, Gesner , Vögelb. p. 250. Rirgerlin; mit ı Fig. Bechfkein, - Naturgefch. Deutfchl. H, p. 233. n. 2. das Sandhuhn mit dem Halsbande. Zatham, Syfi. ornithol, I. .p. 753. n. 1. £. GL. | 'grifeo- - fufca, fubtus albida, frente nigra, utrin- . que macula alba; linea gulari incurvata fufca. z atham, Syn. III. 1. p. 223. Collared Pratincole. Schwenkfeld, av. Silef. p. 282. Glareola V. er lin, Sand - Regerlin, Tulfiß y. Das Ser ebhuhn von den maldivifihen Infeln. - Latham, Syn. IL 1. p.224. Maldivian Pratixcole. Lathom, Sylh. ornitholog. II. P- 754. 0.1. y. Gl, grileo - fülca , fubtus uropygioque albo, gula friis nigris. lineaque incurvata nigro cında. Sonnerat, Reif. nach Srhdien, ei Be U pP. 169. das Seerebhuhn. 8. Das Seerebhuhn von Coromandkel, Latham, Syn. II. » D 224: Coromandel Pra- ... tineole, . Latham, ® ‚Syl, he II, p. des n.1..GlL fufea, corpore fubtus, uropygio bafique caudae - albis, linea-gulari incurvata nigra. | Sopael, Reif, n. Ofliind. p. 169. 6 | ne Aaaa Kr a zn @ Nach Bi ü. 8. eine eigene, Gattung. Bechflein it ge- neigt, diefen Vogel für ein Junges, oder für das Weibchen ‚Von Charadrius Hiaticula‘ Zu 'halteh, wenn ich anders die Wo ötle p& 234, a. a. ©. recht verftehe. e vr AZves Grallae.‘: Glareola e. Latham, Syn. UL. ı. p. 224. Madras Pratincole, Latsam, Syft. ornitholog. IL. p. 754. n. 1. x. Gl. rufo-grifea, femoribus, criflo, uropygio, cauda bafı,redtricibus lateralibus adapicem lunulaalbis. Sonnerat , Reif. uach Ollind. p. 170. 3. SrwesaLensıs. Das frnegallifche Seerebhuhn. Miiller, Naturlfyfiem, 1]. p. 414. n. 22. der f- nrgalifche Strandläufer. -Onomat. hit. nat. VII. p. 563. der braune Shrand. läufer. Briffon, ornithol. IL. p. 250. n. 4. Perdrix de mer du Senegal. Latham, Syft. ornithol. N. p. Ye n. 2%. Ga . zeola (Senegal: enfis) roftro pedibusque fufcis, | „gorpore fufco immaculato. | Linned, auserl. Abh. I. p. ar n. 12. dır brauns Kunz. 3. Naevıa, ‚Das gefleckte Sranabhike Bechflrin, Naturgelch. Deutfchl. IN. p- 235. n.% j das gefleckte Sandkuhn, Rothknnffel, Rothkni lis. Halle, Vögel, p. 487. n. 530. das rothe Wajfer- huhn mit fchwarzen Füßen, Klein, av. p. 101. n.9. Glareola, Galianla Me- lampus. Klemm, Vorbereit. p. 188. n. 9. Rothkmu/fel. Klein, verb. Vögelhift. p. 105. n. 9. Rotkknuffl. Gesner, Vögelb. p. 245. 'Melampus; ; N 2 mit ı Fig. Briffon, ornith. Il. p. 250.03. Perdrix de ke tachetee. Latham ‚Syft. ornitholog. IT. p. 754. n. 3. Glareo« la (Naevia) maculis fufcis et albicantibus varia, fupra fufca fubtus rufa, abdomine imo bafique eaudae candicantibus. ' Verän. . Aves Graitae: -Fulica. ‚aus Veränderungen gegen die XIIte Edition, und Ver- mehrung der Gattungen diefes Gefchlechts. Däs ganze Gefchlecht ift hier neu. : Die erfle und zweyte Gattung find aus andern Gefchlechtern hie- her verfetzt, die dritte ift neu hinzugekonimen. Bey der ıflen Gattung find fünf Varietäten aus einander geletzt. g1. GESCHLECHT. Furıca. Das Beforhuln Müller, Naturfyfiem, II. p. 426. Gen. XCI. | Leske, Naturgefch. p. 277. Gen. LVII, Borow/ky, 'Thierreich, III. p. 96. Gen. XXIII, Blumenbach, Handbuch. ‚der Naturgefch. PR 216. Gen. LXM. ‚Bechflein, Naturgefch. I. p. 438. Gen. XLV. ar Bechflein, Naturgefchichte Deurfchl. II. p. 236, Gen. XXXIV, Pennant, ard. Zoolog. I. p. 46. oe Neuer Schaupl,.d. Natur, IX. p. 563. II. P- 794: "Onomat. hift. nat. II. p. 990. Briffon, ornitholog. II. p. 350. Gen. LAXXXVIE, ,Porphyrio. p. 364. Gen. XC. Fulica, | Bat/ch, Thiere, I. p. 386. Gen. C. | Latham, Sy. ornitholog. II. p. 766. Gen. ‚LIXX: Gallinula, : p. 777. Gen. LXXXIN. Fulica. Hırmam, tab. affın. anim. p. 163. A | Donndorff, Handb. d. Thierg. p- 306. Gen. LVI. x Mit gefpaltenen Füßen: Meerhühner, 3. Fusca. Das braune Meerhuhn, ( . Müller , Naturfyft. IL p. ri n. 1 das braune Wafirhuhn, | Bechflein, @) Soll, nach Bechein. dis Weibchen von Fulica Chloropus, "und. das Weibchen deflelben ein. Junges davon feyn. Äh ‚Schranks 1116. Zus TE rallaniı “ Fulica, Bechfirin; Naturgelch, T; p. 440. n.2, das brau- ne Meerhuhn. Bec ıjlein , .Naturgefch. Deutfchl. Up. 245. n. 2 das braune Meerhuhn, P- 247: welfches Wal. . ferhuhn. | | Onosmat. hiftor. natur. IV. p. 8. das dunkelbraun Walfer- Huhn. Briffon, ornitholog, u p. 352. n.2. petit Poule "d’eau. Latham, Syh. ornithok. II. p. 771. n.15. Gallinu- la (Fulca) fronte Aavefcente, ssmiliis conco- loribus, corpore füfcefcente. _ | ‚Befike, Vöge: Kurlands, p- 67. D 136. ar Y W afler kun. Sirmffn, meklenburg. Vögel, Pe 178. n. 1. das braune Wo ıfferhuhn.. Frijh, Vögel, Tab. 210. dar Oliven-W aferiuin, Schrifrender berlin. Gefellfchaft naturf. Fr. VI. P. 464. n. 5. das braune Wajlerhuhn, | Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. I, Di 122. das wrıßoauchigtr Wi aferhuhn. Charieton, onomafl, zoic. pP. Ioı. u. 2. Rallus y Italorum. | Br Fonfton, av p- 147: Rallos Thalarası. a Donndorff, Handb. d. Thiergefch. B 307" Bi das braune Wajferhulm | R. Das große kaine‘ Meerhuhn. (*) rn RIESEN, Deutfchl, II, p. 248. . Brijfon, Schranks Wulferkiihnchen ENaturf. XVII. p. 70.) nimme Bechflein für eine Fulica Chloropus kurz vor dem.erften Mau- fern, oder kurz nach deimfelben an, und ; rechner auch u: ‚feh’s Oliven Wofferkubn dahin, (4) Nach Briffen eine eigene Gattung. Nach Bechftein Bl: leicht ein’ junges Männchen ven Falica Chloropns ; ; wenn Acht "die Gröfse im Wege ftünde. Avcı Grallae. ‚Fulica, 1117 Briffon, ornitholog. Ip 360.1 43. Betr Pou- ‚le d’eau.... : Latham, Spih Il. p 261 0. 14 Var. A. © Latham , Sylt ornith. I, p. 771. 0. 15: ßB: Galli 0 nula fronte flavicante, corpore fupra eallaneo : „fubtus einereo,. marginibus , pennarum,albis, . capite et collo nigricantibus, imo ventre albo. 4 Tribal. Das grinfißige Mrerhihn. (5) ‚Miller, Naturfyflem, U. p. 428. D. 4 der ns "Puß. Tab: 17. fig. 2: ns Bein, Naturgefch. I. -Pp- 49. N. dar Vohlag ich üßige Meerhuhm. \ Beih hflein, Naturgefch. Deurfehl, nr, 8 37. mil das grünfißige Merrhuhn. : pP. 244. gemeines _ Mrerhuhn, ‚Wu/ erhenne, Rothblößchen, Grüns. fuß, rother: Biafmin, Rohr hühniein. Hall, Vögel, 'p: 490. n. 335. das dunkelbraune 20... große W: afferhuhn ‚ mit machtor‘ vorher Stirn N a Amer : Gatterer, vom Naeh v. "Schaden det "Phi ,. I. p. 221. 'n. 208. die Wolfferhinme. Ä got, hift: nat. IH. p- 993. das Schwarze au af- Jerhuhn mit grünen Bemen. x Klein, av. p. 103. 0. 2. Rallus aquaticus? ‘Klein, Vorbereit. p: 191. 'n. 2. ir hen w Yaffr- .. teter, Wajrliufer. , | Klein, verb. Vögelhilt. p. 105. n 2. Shwarze Ral. le, Thaufchnarre. ig Briffon , otnithol. II. p. 358. n. 1. Poule d’eau.. Lathom, Syfl. ormithol. I. p. 770. n. 13. Fulica (Chloropus) fronte fulva, armillis tubris, core pore BISHER „eriflo albo, | Ä Bıfek, (5) Gewicht des Männichens 14 Unzen. Eia gänkilcher und fehener Vogel, der aber doch fehr zahm und kirre nn N kann. 111g Aves Grallae. Fulica. Beleke, Vögel Kurl. p. 68. n. 139. der Grinfuß. SiemfJen, mekleub. Vögel, p. 179. n. 3. das Ye - ferhuhm' mit den grünen Fifen. Bock, Natufgefch. von a IV. P- 364 der Grünfuß. Cetti, Naturgefchichte von Sardinien, I. p. 289. grünfüßiges Woflerhuhn. Pontoppidan, Naturgefch. v. Dänemark, P- I7L. n. 2. Vandhöne. ” Pallas, nord. Beyträge, IV. p- 10. das A | Wallrkuhn. Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgefch, I. p. 123. n. 153. das grünfüßige Woajferhuhn. Naturf. XIIT. p. 218. n. 131. der Grünfuß. KV. 8 DT RR Grünfuß. XVII. P. 234. (Anat) Linne, Sylt. Nat. Edit. X. I. p. 152. n. 2. Fulica (Chloropus) fronte alba, PRO nigro, digitis fimplieibus." Müller , zoolog. dan. prodr. p- 27. n. 217. Fulica (Chloropus) fronte fulva, armillis rubris, pe- dibus fimplieibus, corpore nigrieante, Charleton , onomafl. zoic. p. 107. n. L. Ka la, Chloröpus. Kramer, Auftr. |. c. Rohrhennl mit Fade Blaßl, kleines Rohrhennl, Wojjerhennl. x | Fonfton, av. p- #1. Gallinule Chloropus. . Zinnen. Uov. p. 109. Tab. 29. fig. 98. Gallinella | aquatica, Porzanone. Schäfer „ element. ornith. "Tab. 36. Donndor ff, Handb. der Ba 3 p.30.n.2. das Rothbläschen. N 8. VıRıDIS, Das grüne Meerhuhn. Onomat. hilt, nat. VI. P 6% das grüne Sultans. huhn. B rillon, Aves Grollae. ' Fulica. 5 sg Briffon, ornitholog. II. p. ka n. „ KR Sul- . tane verte. Lathom, Sytt. ornitholog. I. p: EA n.12. Gal- - Jinula ( Viridis) corpore fupra obfeure viridi fubtus albo, fronte, . PEANAEDR: viridi- favefeentibus. » Mei ANOCERHAL An Das Sihwarzkörfize Mer. huhn, An Brijon, ornitholog. II. p. 352. n. 1. Var. A. Pou- le-Sultane & tere noire. Latham, Syn. Ill. 1. p. 257, n. 1. Black - headed vu Gallinule. Latham,, ‚Syh. ornithol. If. p 768. n. 7. Galli- nula ( Melanocephala ) kone fulva, corpore caeruleo, capite colloque nigris. Feuillee journ, p- 288. (edit, 25) Gallinula pa« Juftris. 21. PuURFUREA. Dad TU, Meerkukn.- Amen, Syfl. ornithol. I. p- 769: n. ı1. Gallinu- . Ja (Purpurea) fronte rofiroque rubente, corpo- re faturate purpureo albo-vario. ‚Jonflon, av. p. 182. Quachilton, "Facacinthli, 22. Fravirosraıs. Das gellfehnäblige ‚Meers 'huhn. | | “ Latham, Syft. Eh IE. p 769. n. 10. Galli- aula (Flaviroftris) fronte rubra, corpore fupra caeıuleo, fubtus uropygioque abe, dir ei | caudaque fufeis. « 2? Porrutraro. "Das Suftanirhake, | Müller, Naturfyft. IL p. 428. n. 5. der Sultan. Halle, Vögel, p. 427. n 448. das Sultanshuhn, ale Sache . Gatte- 0) Nach Briffon eifie WRRIRSRE. von Enlica Porphytia ne 5- 4120 Aves‘ Graliae, “ plakiaes: Gatterer, vom Nutzen u. Schaden der T hiere, II. p. 2z1. n. 209. der Sultan. | | Borowfky, Thierreich., UI, .p- 97: n. da ». purpurfarbene Waferhuhn. Tab, 53. Onomat. hift..nat.. VL. pi 634. das Sultanshuhn, der Purpurvogel, Klein, av. p. 104. 0.6. Rallus ‚aquaticus, roffro, fronte pedibusque rübris, 'reliquo ‚corpore cya- neo, fub cauda plumis albis. Klein, Vorbereit. p. 192.'n. 6. der purpurne Rall. . Klein, verb. Vögelhift. p. 106. n. 7. Purpurralle. Brijfon, ‘ornithol. II. p. 357. n. 1. Poule-Sultane, Gesner , Vögelb. p. 403. Purpurvogel. Fi 18.P. 404. Baifch, Thiere, 1. p. 395. das parpurfarbne Wale ferhuhn. Latham; Syft. ornitholog. I. p. 768. n. 6. Gallie nula (Porphyrio) fronte rubra, armillis-rubris, corpore viridi, fubtus violaceo, Pallas , nord, Beytr. L pı 8..das BauA ehe blaue Huhn.» »- ER Sehomann, Vögel, iv. Tab, 9 ‚das purpu farben Woajferhuhn. Scopoli, Bemerk. a..d. Naturgefch. L P- 122: n.152. das violerte Walfer huhn. | ‚Eberhard, Tiiergefch. p. 102. der "Purpurvoge- ; Perrault, Charras u. Dodart, Abhandl. aus der Naturgefch. I. p. 227. anatomilche ‚Befchreib, einer Sultanshenne. "Tab. 72. die Sultanshenne. Tab. 72. die Zergliederung. Linne, Syft. Nat. Edit. X. I. p 132. n. 3 Fulica (Porphyrio).fronte calva,. corpore violaceo, digitis fimplicibus. | Philof4 Transadı. xxıın p. 1395. 19. Chloropus, ‚Achac, Ei Char leion, © onom. Zoic, P. 104. N. & n.. gonf on, 4 Aves ‚Grallae, > +Fulica, " araı Fonflon, av. p. 155. "Porphyrion. - Aelian. hiftor. aniınal. 3 c4l. Ri 5 C. 28. Iloe@vaav. | Athen, Deipnof.. L.9. 0. 10. Moodeigie ae Arifkot. hillor, anim. L. 7. c. 6. Hoepvesav. es Martial. Epigr. L. 13. Ep. 78. Porphyrio, . Pin. hill. nar. 1. 10. c. 40. 46. 47. Porphyrio. | Donnaboi f, Haudb. der Thiergefch, 2 307. das, Sultanshuhn. ; -B. F. nigro- violacea, collo Ki oyanco, hie pedibusque rubris. * Er Latham, Sy. ornithol. II. P- 768. n.1, ß. . Aldrov. m. P- 38 Tab. 440. Porphyrio alter. 6.CartH AGENA. Das carthagenithe ‚Meer RS Er Miller, Naturfyft. II. p. 429. n. 6. das cartha- genifche Wajjerhuhn, Latham , Syft. orith.. IM. p. 767. n.2. N alfi la (Carthagena) | fronte caerulea, corpore rufo. 12. CAYEnNENSsISs. Das cayennifche -Merexhuhn, Miller, Naturfvfl. Supplem. p. 219... 1. das cajenmijche Wajferhuhn. Latham, Syft. ornith. I. p. 767.1. 3. Gallinula @Cäyabenfi s) grifeo.fulca, pedtore abdomine- que fuperiore rufis, dorfo A gula albida. . 13. Rur ICOLLI "in Das ‚rothhälfige. Merlin. Latham, Syft. ornithol. I. p. 767. n.:4. Galli. nula (Ruficollis ) corpore fubtus nigro,.dorfo ' fuleo. viridi, collo fubtus pecdtoreque rufis. 14. MADERASPATANA,. Das malabarıfehe Meer- huhn. ‚Brifjon , ornithol. II, P- 357. n. 10. Poule- Sultane de Madras. II. Band 1. Th. . - Bbbb -Latham, i122 Aves: Grallae. F ulica, | Ein, syt. ornitholog. II. p. IR n. S.Galli- -nula (Maderafpatana) cinerea, fubtus ie col« lo fubtus et pedtore maculis lunatis nigris. 7, Mar rınıcEnsis. Das martinikijche Meer- huhn. Miller , Natur[yft. II. p. 409. n. 7. die Langzähr. Bri/jon, ornitholog. I. p. 352. n. 2. BUN Poule- Sultane. „Latham, Syft. ornith. TI. p. 769. n.9. Gallinu- - la (Martinica) fronte caerulea, armillis con- coloribus, corpore fufco - eaerulefcente. Latham, Syn. Suppl. p. 258. Martinico Galüinule. 25, Novssoracensıs. Das gelbbrüflige Meer- hıhn. Pennant, ard. Zoolog. Hr P- 457. n. 327. die ... „Gelbbruft. Latham, Sylt. ornithol. n. p. 7. n. 16. Galli» nula (Noveboracenfis) fufca, fcapularibus mar« « gine Navefcentibus, pedtore flavo, abdomi- _ ‚.ne albo. 76, NAEvıa. Das bunte Meerhuhn. ° Klein, verbefl. Vögelhift. p. 22. ad 2.8 Albins, Poliopus. Gesmer, vaergeche p- 34. Poliopus; Drfiyt; mit .ı Fig. Onomat. hiffor. nat. VI. p. 636. das kleine RS ferhuhn. f ' Brijfon,, ornithol. II. P- 355. Q. 8 Poule- Sultane tachetee. Latham, Syfßt. ornithol. U. p. 772. n. 18. Galli. nula (Naevia) fronte crocea, corpore rufefcen- te, nigro - maculato, collo fubtus cinereo- cac= rulefcente,. maculis nigris, füperciliis albidis. 17.MaA- \ Avks Grollaes .Fulica, | 1123 17. Macuiara. Das gefleckte Meerhuhn. Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. IN. p. 248. n. 2. das gefleckte Meerhuhn. Dp. 249. Rhemwoge, Motkneltzel, Matkern. Halle, Vögel, p. 487. n.53. das vothe Waforkukm. Klein, av. p. 101 n. 8. Glarcola IX. Schwenkf., _Ceochramus; Matkneltzell Bellon, Klin, Vorbereit, p.. 188. n. 8 Matikern, klein . Brachvogel. Klein, verb. Vögelhift p- 103. n. 8. kleiner Bracke vogel, Matikern. Onomat. hifl. nat. v1. p. 637. der Rhein Vogel. Briffon, ornitholog. 1. p- 354- 2.» Fonleenul: tane mouchetee. Gesner, Vögelb. p. 247. Eryehraz ;’ Mattern; | mit ı Fig. | Latham, Sy. ornithol. II. p. v2. n. 20, a nula (Maculata) fronte flava, corpore fufco- rufefcente fupra maculis nigris candidisque ad« fperfo, genis, gula colloque fubtus albis® Schwenkfeld, av. Sil. p. 284. Glareola IX. Matıkern. "Sonflon, av. p. 160. Gallinula Erythra, 18. FravırEs, Das gelbfüßige Meerhuhn. (7) Bechfiein, Naturgefch. Deutfchl, II. p. 249. n. 4. das ‚gelbfüßige Meerhuhn. , ps 250. Schmirr- ling, Gelbbeinlein. Hall, Vögel, p. 485. n.527. das rothe Woflerhuhn, mit Jehwefelgelben Beinen und Angendiedern. Klein, av. p. 101. n.2. Glareola III, Schweikf. Klein, Vorbereit. p. 197. a. 2, Gel. Gelbbeintsin, Schmiering, Geelfußel, Klein, verbefl. Vögelhift. p.”103,.n. 2. Gelb beinlein, Schmirring, % Bbbba ° Bridem (7) Nach Bechßein ein Junges von Fulica Chlorupw, 124 „Aves Grallae. Fulica. B Briffon, ornith. I. P.354.n. 6. Poule-Sultanerouffe. Gesner, Vögelbuch, P- 242. a Tr Schmirying; mit ı F. Laotham, Syft. 'ornitliolog. II. p. 773. n. 21. Gal. linula (Flavipes) fronte calva, corpore fupra rufo, maculis nigricantibus vario, Jubtus albo, capiflror genisque candidis. Schwenkfeld, av. Silef. p. =gr. Glareola I ILS: Schmirs ring, ‚Geelfüßel. "19. Fıstwrans. Das Glutthuhn. Mn Bechflein, Naturgefch. Deutfchl. II. p. 250. n. 5. das :Glutihuhr, Bu | Briffon, ornith. U. p. 353 .n. 4. Poule-Sultane brune. Gesner, Vögelb. p. 240. 'Glottis; Glutt; in. er. | ee Syft. ornithol. I. p. 773. n. 22. Galli- ala (Fiftulans) fronte viridi - Havicante, cor- pore fufco , fubtus albo, genis: candidis. Jonfon, av. p. 160. Chloropus tertia;. Glutt. 20. Cınerea. Das afchgraue Meerkulm, Latham, 'Syft. ornith. Il. p. 773. n. 23: Gallinula (Criflata) fronte criftata rubra, corpore, fupra einerco - virefcente, fubtus apice colloque ci ciue- reis, äbdomine medio Ehe P a Mit geßederten, dei. im kleine unswärts gebogene a ee geiheilten Füßen. Eigemtliche ; W allerhiühner. 2,: Arr A. Das gemeine [chwarze W. aforkutn.(0) ‚Miller, Naturfyft. U. p. air n.2. das rußfarbi- .. ge W. Sehe 8 Take, (8) Nach Becbftein ein yülyins ‚oder ches Weibchen von Falica Chloropus. E . (9 ‚Gewicht 24. bis 28 Unzen. Penn. Der ae vußfarbig kommt ihm u nicht zu, da es in der That rabenfchwarz ? | at, Alıs"Graltar . Fulica. 1125 se, Nahrspafähiih p. 277. n. 1. das fchwarze Wejferhuhm. Tab. 5. fig. ı1. (der Fufs.) Borow/ky, Thierreich, IIL & 97- n. 2. das Jehwar- ze Wafferhuhn.. : ‚Blumenbach, Handb, der Nanrgelite p- 216. n.r. Fulica (Atra) fronte incarnata, armillis luteis, corpote nigricante; das fehwarze Blaßhuhn, ‚Bechflein „ Naturgefch.1. p. 440. 0.3. das Re Wafferhuhn.. Bechftein , Naturgefch.. Deutfchl. I. p- 251. no. 1. das gemeine. Wojferhuht. p. 258. Bläßhuhn, Blaßhuhn , Bläßchen,, Bläßling, Blaßgieker, Pfaffe, Horbel, Bläßente, Rohrhenne, Weiß- bläße, rußfarbiges Wafferhuhn , glänzender Rabe. "Funke, ‚ Naturgefch. T.p. 253: das Sihwarze Wal: Ferkuhn, Halle, Vögel, p. 604. n. 759. das fear Rohrhubn. . Gatterer, vom Nutzen u. Solide ‚der Thiere, ll. p. 220. n.. 206. das gemeine Wajlerhuhn. Pennant, <=. Zoolog. U. p. 461. n. 333. das gemeine Wofferhuhn. Onomat, hift. nat. IV. p. 991. das fehwarz ze Wof- ferhuhn. mit breiten Zihenlappen. Handbuch d. deutfchen ee p- | ı12. das 0 Bläßkin. ’ | Klein, av. pP. 150. n. 1. Eulen recentiorum. _ | '- Klein, Vorber. p. 277: u. ı. Rohrhaln, ee hun, Pfa fe. Bbbb 3 “aaa. Aleın, if. Bloß’ die untern Deckfedern des Schwanzes find wie bey der. Ful. Fufca. Die Indianer um Niagara bereiten die Häu- "te "diefer Thiere und gebrauchen fie als Beutel.” Nach La- tham gehörr auch. Scopolis Falica albiventris (Gmelin: Sy!tem "WB. 697. n. 1.) als Spielart hieher. x | 126 Aves Grollae. Fulica, ‘ Klein, verbeff. Vögelhift. p. 161. 2, 2 [chwarz Riashun, Rohrhahn. Kirin, Heap av. p. 40. Tab. 40. fig, ı. a. b. | Kein, \ ögeleyer, p. 36. Tab. 12. Gesmer, Vögelb. p- 44. Bölchinen, Belchinen, Belch- Florn, Pfaff, B!eß, Blefing, Hagel. .ganß, Schwarztaucher , Zapp. Fig. p. 45. Brijfon, ornitholog. Il. p. 365. n. 1. Fonique ou Morelle. Batfch, Thiere, 1. p. 395. das fehwarze Waf. ferhuhn,. Latham, Syn. Suppl. p. 259. a A Coot. Latham, Syft. ornitholog. U. p. 777. n. ı. Fuli- ca (Atra) fronte incarnata, armillis luteis, corpore nigricante. Befehe, Naturgefch. der Vögel Kurl. p. op: n. 337. das rußfas bise Wofferhuhn. Siemffen, meklenb. Vögel, p. 190. n.3. das ge meine Wofferhuhn , Zapp...- Bock, Naturgefch. von Preuffen, IV. p- 364. BR rußfarbige Wajferhuhn. Citti, Naturgefch. von Sardinien, IL. p. 291. > | sußfarbige Wajjerhuhn, oder der Blößling. mit der rothen läffe. Pontoppidan, Dännemark, P- ı71..n.ı. Blise höne, ı Aa lguifl, Paläft. p. 316. n. 34. Fulica atra. Pallas, nord, Beyiv: I. p. 8. das ee. Wolf: ‚Serhuhn. Liänne,, auserlef. Abhandl. I. p. 208. n. 104. das [chwerze Wafferhuhn. Scopoli, Bemerk.a. d. Naturgefch. I. p 121.1. 149. das Blaßhuhn, Weßblafe. Naturf, XIII. p. 218. n. 130. das deli Waf | ferhuhs, | Döbel, 4% Aves Grallas. Eee 7 en ; Dübel, Jägerprakt. I. p. >2. Horbel, BIaß- Ente od:r Bläßgen. : Naumann, Vogelfleller, p. 193. Hurbel, Zorn, Petiaotheol. Hl. p. 418. der Bläßling. Schneider, zoolog. Abhandl. p. 139. 141. das Schwarze Woefferhuhn. pP. ah Kritfchöne, Kritfchele. © Meidinger , Vorlef. 1. p, 135. 0. r. ve finwarze Wajferhuhn. Eberhard, Thiergefch. p, 123. das fehnvarzse Rohr- huhn. „Linne, Syt. Nat. Edit. VL p- 28.n. 3 Fulica _ “ nigricans. Linnd, Sy. Nat. Edie: X p. 152. n. I. u ‚(Atra) fronte calva, corpere nigro , digitis lobatis. Zinne, fo. Suec, L n. 130. Fulica feonte calva acquali. Müller, zoolog. dan. börse D. 27. 0.226. Falccs (Atra) fronte incarnata, armillis luteis, yon | bus pinnatis, corpore nigricante, Kramer, Auftr. p. 357. n. 1. Folica nigricans, fronte et roflro incarnatis; Rohrhenn], Blaßl. | Schwenkfeld, av. Silef. p. 263. Fulica; Woferhun, Ye 2 Rohr - Henne. Charleton, onomalt. zoic. p. ror. n. 16. Fulica. Moehring, av. gen. p. 70. n. 78. Fulic.. Jonfton , av. p. 146. Fulica. p. 135. Phalaris. . Zinnan. UVov. p. Ar "Tab. 19; fig. 96. Hana e Polon. Schäfer, element. ornith. Tab, 34. Plin. hift. nat. L. 18. c. 35. Fulicae. Varro, de re rufl. L. 3. c. ır. Phalarides. Donndorff, Handb. der Thiergefch. P 308. n. 4. das [ehwarze Wajerhuhn. bbbby4 3. ÄTER- 1128 Aus Grallas. I‘ ‚Fulica, 3, ATerRRıMA. Das große [chwärzlich afchgraue Wajjerhuhn (20): Müller, Naturfyfi. U. p- 427. n.3. das fihwarze Wolfrhuhn. } Borowsky, "Thierreich, In. p. 98.m 3%. der Meerteufel, das fehwärzefle Woffrhuhn. Halle, Vögel, p. 605. n. 760. das fihwarze Flußtenfelchen. Fig. 55. - Gatterer, vom Nutzen und Schiden der Thiere, !l..p. 220. n. 207. das Blaßmuhn. =: . Bechflein, Naturgeich. I. p. 440. n. 4. das fehwär- zefte Wajferhuhn. nr / Bechftein, Naturgefch. Deutfchl Il. p. 259. n. 2. das fchwarze Wofferhuhm. p.260. das.ruß- . ‚farbige Blaßhuhn , Bra ae, Meer. t ufel, Timphahn. Klein, av. p. 151. n. 2. Fulica maior. Klein, Vorbereit. p. 277. n. 2 Muer-, Wafe-. teufel: Klein, verbefl. Vögelhifl:p ‚161.0. 2. Meerseufel, Klein, Vögeleyer, p. 36. Tab. erlaige, Briffon, oruithol. IL 'p. 366. n. 2. grande Foul-- que, on Macroule. Batfch, Thiere, 1. p. 395. der Meerteufel. Eaihım, Syfl. ornithol. I. p. 778. n. 2. Fulica (Aterrima) fronte alba, armillis rubris, cor- pore nigricante. B:ftke, Vögel Kurl. p. 68. n. 138. das fchwar- ze Wajiırkuhn. | Siemffen, wieklenburg. Vögel, p- 181. m 4. der W 7 u Bläfenörk. R i 2 | 4 Stop, (10) Diefe Benennung kommt hin wirklich zu, denn es ift du: chaus fchwärzlich afchgrau. Nach Befeke foll es falt noch einmal fo grofs.als das vorige, nach andern nur um zfz Zoll © größer feyn. Bechftein hält es mit demfelben für eineriey. \ Aves. ‚Grallae. Fulica. | ® 1129 2 Sihal Bemerk. 2.d. Naturgefch. I. p 121.n. 150, Fulica fuliginofaz das ruffarbene Blaßhuhn. ‚Eberhard, Thiergefch. p. 123. das Flußteufelgen. Meidinger, Vorlef. 1. p. 135. 0.2. dar Mor. 28 Wajferhuhn. Linne, Sylt. Nat. Edit. VL P 28. n. 2. Fulica aterrima. ‚Charleton, onom. zoic. p. 101. n. I. Cotta maior. ‚Barrere, DIN: 23. Fulica craflo corpore. ‚aterrina. Jonffon, av.P. 147- Fulica,. gun Parifi enfes Dia- bolum marinum vocant. i a1.Leucorvx. Das weißflüglige Wafirhukn 0 Latham , Syn. Suppl. p. 259. | Latham, Syft. ornithol. I. p. 778.0. Tg Fulic nigra alis albis. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. III. p. 258. n, 2, 22. AETHIOr s. ‚Das Mohrenwaforhuhn. üb BER Latham, Syu.Suppl.p.259. Latham, Sylt. ornithol. IL. p-778. n.1. Y. Enlica tota nigra. | Bechfiein, Naturgefch, Deutfchl. II. Pe 258. n. “ 23. Amerıcana. Dar amerikanifche Wajferhuhn. Letham, Syfl. ornithol. U. p. 779. n. 5. Fulica . (Americana) fronte albida, cörpore cinereo, gula abdomineque medio albis. . 2 24. Mexrcana. Das mexikanifche Iajjerhuhn. Briffon, ornitholog. Il. p. 367: n. 3. Foulque du Mexiqu. - Latkam, Sylt. ornithol. D P- 779.0. 4. Fulica - (Mexicana) fronte coccinea, corpore pallide nu BRabı En - virefcente {1) Nach Latham u. Bechftein eine Varietit von Fulica Atra. (2) Nach Zatham u, Bechflein eine Varistät von F. Atra, 11356 Zoes Grallee. Fufcia, virefcente cyaneo et fulvo variegato, fubtus, Che pite et collo coceineis. | | "Eberhard, Thiergelch. p. 123. Yohoalcoochillin. 35. Crısrtara Da madagaftarıfche Walfer- huhn. | | Latham , Sylt. ornitholog. I. p. 779. n. 3. Fulica (Criftata) caruncula rubra bifida eredta, armil- lis tricoloribus, eorpore caeruleo. nigricante. A. Verönderungen gegen die XIIte Edition, und Ver- mehrung der Gatiungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht il mit 18 Gattungen vermehrt. Bey der ıflen Gattung find zwey Varietäten aus ein- ander gefetzt. Uehrigens find die fogenannten Meer. hühner von den eigentlichen Waflerhühnern getrennt, und beyde in befondere Unterabtheilungen gebracht, Bi Unbefimmtere Thiere. | 1. Das kleine ge/prenkelte Wajferhuhm des Frifch. "Tab. eu. | Mi Befeke, Vögel Kurlands, p. 68. n. 140. Bechflein, Naturgefeh. Deutfchl. II. p. 711. 735. (An Rallus Porzana Linn. S. N. p. 712.n.32) Es iff wohl ein Schreib- oder Druckfehler, wenn Frifch, Tab. aıı. in unferm Syltem p. 711. ‚bey Rallus Crex citirt worden. Offenbar muls es 212 heifsen. \ u; Das grünfchnablige W afferhuhm, 00 Befeke, Vögel Kurl. p. 68. n. 141. 3. Fulica fronte, roflri bafı coceinea, armillis nullis, pedibus pınnatis, corpore nigro. Sanders Naturforfch. XI. p. 191. | C. Neue Aves Grallae - Vaginalis, 151 B. NeuwevreGattungen. 1, Das weiße Wafferhuhm von der Infel Norfolk. Latham, Syft. ornithol. II. p, 768. n. 8. Gallinu- la (Alba) fronte, roftrq pedibusque rubris, cor- . 'pore toto albo. White, Reif. n. Neufüdwale; — in He Maga- zin merkw. Reifebefchreib. V. p. 120. Fulica candida; das weiße Blaphmin.:ı. | * . EINGESCHOBENES GESCHLECHT. | Vacımarıs. Der Scheidenvogel. on Bechftein, Natürgefch. 1. p. 441. Gen. XLVII. Bechftein, Naturgefchichte Danicnl U. p- 182. ‚Gen. EVL: +4 Latham, Syft. ornithol. Il. p. 774. Gen. LXRKI, - Donndorff, Finsulhuch der a p- 308. ‚Gen. LVI. eh E ArsA. Der weiße Hornfchnabel. Bechfkein, Naturgefch. I. p. 442. der weiße Scheie denfehnabel. Bechftein, Naturgefch. Deutfchl. U, p- 182, der weiße Hornfchnabel. Latham , Syh. ornith. Ip. ha n. 1. Vaginalis - Chionis. Donndorff, Handb. der Thiergefchichte, P- 308. der weiße Hornfthnabel. \ 92. GESCHLECHT. Parka. Der Spornfligel, Miller, Natorfyft. U. p. 430. Gen. XCIL Leske, Naturgefch. p. 277. Gen. LVII. | Baroteisk ‘y, Tierreich, II. p. 98. Gen. LIV. | Blumenbach, Handbuch der Naturgefch. p. 217. Gen. LXIV. Bechflein, NARBEN, 1. Re 440. Gen. XLVI. Onomat. 1132 Avss. Grallae., 2 »Parra, Onomat. hift. sat VL p- 71. | . Briffon, ornithol. Il. p. 242. Gen, LXXL. oe | ‘. Bat/ch,; Thiere,.1. p.; 396. di: 2, Latham, Syf. ornith. II. p. 762. Gen. LXXIX, Hermann, tab. affinit. animal. p. 134. 142. ‚Donndorff, Handbuch der Thiergefch,, R- 309. en, LVLI. 1. Dosınreea Der Spornfläge) von St. Do. . - mingo/(‘) Miller, Naturfylt. I, P- 431. n. 1. der domingifche Küebitz. Ebert „ Naturl. II. p. ıor. der MORE Sporn- Jangeh 3% Ononar hift. nat. VI. p- Er Para dominica. | Brifon, ornitholog. U. p. er n. 8. pen gi ar me de St. Domingue. -Latham „Syn. Ul. 1. p. 165, N. 6» Var. A rn fiane Sandistpen: $ . Lathem, Syfl. ornithol. II. p. 727. n.6. ß. Trio. ga carunculata alis armatis, corpore fulvo, fub- tus rofea, redtrieibus fulvis, roftro pedibus- que flavis. 6. Lupovıcıana. Der louifiani/che Spornflügel. Briffon, ornithol. II. p. 241. n. 7. Vanneau arıne de la Louifiane. Pennant, ard. Zool. II. p. 445. n. 312. ur Waf. Jrnträger. Latham, Sytt. ornith. II. p. 727. 1 n. 6. Tringa (Ludovieiana,) ‚carunculata ,.alis arınatis, cor- pore grifeo-fulco, fubtus bafique caudae albo- in zufelcente, pileo, remigibus faleiaque redkricum = nigris,, #7. Caven- 1 2 2 (3), Nach Latham eine Spielart von der folgenden Gattung. Aus Grallat. Parra. 1133 "7, CAYEnwensıs. Der enyenmifehe Spornflügel. Lathom, Syft. ornithol. I. p. 727.n.5. Triuga (Cayanenlis) criftäta alis armstis, dirfo viridi- purpureo, collo rufefcente, fionte, gula fafcia- que pedtoris caudaeque nigeis, margine alarum „estus, abdomine bafıque eaudae albis, ke ‚Befchr. ‚v; Surinam, I. p: 175. Bub, 8. in oensıs, Der: Spornflügel von Goa. Latham, ‚Sylt. ornithol. UI. p. 727. n. 7. Tringa ;Goeniik) carunculata armara fufca, apice collo remigibus fafciaque caudae nigris, linea longi- " "tudinali colli, pedtore, abdomine, fafcia alarum "oe Bafı ique caudae albis. = er | 2. SEN EGALLA.- . Dir Fenegallifehe Spätuflkgel, | Miller, Natarfyflem, IL p. a1. 1.2. der fenrgal. ar life: Kiel. 00 Ebert, Naturl. IL p« 101. der Fnegal ehe bewaff mete Kiebitz.. je TR Masınar. hiftor. nat. VI. p. 173. Palb; Senegalle. Briflon, ornithol. 1. P. ee u. 6. Vanneau arme ‘©. du Senegal. ‚Latham, Syt. rar H. p. Sa n. 3 Tringa (Senegalla) carunculata armata fufca, gula, re» migibus falciaque caudae nigris,:fafeia alarum > longitudinali; Abub RB, bafi ARRIS, caudae aldi“ BE Adanfon, R.n. Senegal, p. 64. Yat-uun. 9. Cuıitensıs. Der Theghel. \ Latham, Syft. ornitholog. Il. p. 765. n. 5. Parra (Chilenfis) unguibus modicis, Pa fuleis, oceipite fuberiflato. Vidaure, Chile, Re, ‚der Tiregu oder Kel . Irehs oh 1134 Aves Grollae. ' Parra. . Goeze, mützl. All. III. p. 124. n. 10. der Kanzel: tenvogil. ii Donndorff, Handb. d. Thiergefch. Br 309. n. 1. der Tueghel. ( 9.JacAanaA. Die Tarame, Miiller, Natorfyft. IT. p. 431. 0. 3. der Nachtkopf. Borow/ky, Thierreich, ill. p. 99. m. 2. der braune Spornflügel. Blumenbach, Handb. d. Naturgefch. p- 217.0. 1. Parra (Jacana) unguibus poflicis longiflimis, 2 pedibus viridefcentibus. - Onomat. hift. nat. VI. p. 174. Parra Jacana. Ebert, Naturl. IL. p. 101. die fogenannte amerika= nıfche Gans mit dem Dornflügei. Briffon, ornitholog. U. pı 244. n. 4 ERS brun. . Latham , Sylt. ornitholog. IL. p» „62. n.ı. Parra ie) caftaneo-purpurea, capite, collo Jub- tusque ex nigro violacea, remigibus olivaceo- viridibus, apice fufco marginatis, redtricibus apice nigro-violaceis. Fermin, Befchr. v. Surinam, IT. p ‚174. Runter. Eberhard, Thiergefch. P- 95- der rah h Charleton, onomalt. zoic. p: 115. n. r, Anfer chi« lenfis, feu caput nodturnum. SJonfton, av. p. 187. Jacanae quarta fpecies. ‚Fonflon, av. p. 181. Jochualcuachili. Ser ‚euachili,) Donndorff, Handb, d. Thiergefch. p. 309. D. 2. die Jacanı. Nıora De Fehwarze Spornflügel, Halle, Vögel, p. 491. a. 537. das Schwarze Wafı Serhuhn: . Brifon, ornith. IT: p. 243. n. 3. Chirurgien | noib, Latham, L de) Lu | Aves Grallae, un Parra, "iR 11 35 > Lathom, 'SyA. ornitholog. II. p. 762. n. 2. Parra (Nigra) nigra , fubtus fufca, remigibus viridis bus, apice fulcis, redtricibus nigris. Jonfton, av. p. 181. Jacanae tertia fpecies. s1. BrasıLıensıs. Der brafi flianifche Spornfligel. Halle, Vögel, P- 490. n. 536. das brafıli ifche Wof- firhukm. Brıjjon, ornitholog. IL. P- 243. 0. 2. Jacane arme, ou le Chirurgien. Latham, Syf. ormitholog. II. p. 763. n.3. Parra ‚«(Brafilienfis) nigro- viridans, alis ad fulcum vergentibus, redtricibus nigro- viridantibus. ‚Fonflon, av. p. 181. Jacanae alia fpecies,. brali- lienfibus Agquapecaca did, “13. Vırınıs, Der grüne Spornflügel, Briffon, ornith. II. p. 242. n. 1. Jacana., | Latham, Syft. ornı:holog. U. p. 763: n. 4. Parra (Viridis) nigro- viridans, capite collo pedtore. | que violacep-variantibus, redtricibus nigro * vie ridantibus, tedtricibus fubtus albis. Sonfton, av. p. 180. Jacana Brafilienfibus. 7 E + 4. Varıasırıs. Der bunte Spornflügel. Miller, Naturfyftem, I. p. 332. n. 4. des mexica- mifche Kiebitz. ua | | Borowjky, Thierteich , IL. p. 98. n. 1. der me- xitanifche Spornfigel, Tab. 54. Bechftein, Naturgefch. I. P- 441. der mexikanifche Spornflügel. Neuer Schaupl, der Nat. vit. p. 11.n. 7. Karthas ginenfer. | ‚Halle, Vögel, p. 496. n. 547. der gehön nie Spas renvogıl. Onomat, hift, nat. VI, p. 175. Parra variabilis. Klein, 1136 Aves Grallae. Parra, | | ö | - 13. | Klin , -av. P. 104. n. 7. Ralius digitis keidreiali- bus, calcaneo biunciali, BIENEN anomalo. Follata excelfa. Klein, Vorber. p. 193. n. 7. Karen. “Klein, verbefl. Vöguhift. p. 106. n. 7. Carthagi- nenfer Ralit, mit Sonder licher Hinter zähe. Briffen, ornith. H. p.245. n.5. Chirurgien varid, Latham, Syft. ornitholog. I], p. 763. n. 5. Parra (Variabilis) caftaneo : purpurea, fubtus Aserci- liisque albis, remigibus viridibus, falcia ber “ oculos nigra. | Seligmann, Vögel, II. Tab. 95. das Wojferkuhn mit Flügelfpornen. _ Bankroft, Natur gefch. von Guliis, er 104. das 7 Wajlerhuhm mit Spornen an den Fliig:In. Mannichf. IV. p. 216. das bunte Wa erkuie mit Fligejporn. Linn, Syft. Nat. Edit. X. T. p. 150. ü. 4. Fulica (Spinofa) fronte carunculata, cprpore variega- „10, humeris fpinofis. Luzonwıensıs. Der Spornflügel von dir Ine fel Lucon. Latham, Syn. Suppl. p. ‚256. Luzonian Jacana. a Latham, SyA. ornitholog. U. p. 764. n. 6. Parra (Luzonienfis) fulca, fubtus, fuperciliis, tedtrici- bus alarum minoribus remigibusque feeundariis - albis, lateribus collı fafcia cınerea, remigıbus primoribus. tribus elongatis denudatis ze pie rhombeis. Sonnerat,, Reif. n. Neuguin. p: 31. der Wort „non der Infel Lugon; mit ı Fig, - 14. Arrıcana. Der afrikanifchr Spornflügel. Latham, Syl. ornitholog. II. p. 764. n. $. Parra (Alticaa) cinnamoimca, ‚collo {ubtus albo; | pectore 9 / ei Grallan\ Para mr57 ' | Sıpedore Navelcente nigro vario, vieta“per OCU= si taalio ‚pollicerennigibusque End 15. 4 Ensıs. Der chim fiche Spornfligel. Latiam, SyfR. ornithol, II. p. 764. n. 7. Parra „KSinenlis), callaneo vinagea, capitıy collo ‚ante. 5 ‚riore. teciricibusque alrum albidis,. ‚eollo } pO- Nico Iutefcente, remigibus, duabus zreiieibun que intermediis «longatıse a | 3.CH avar 1a. Der meufpumifche Spornflige. ' Müller, Naturfyft. II. p. 333.0 5. der ‚Krippe. Borowky, ” 'Thiereich, al p- 9. 1. 3 der ee n ifche Spornflügel | Ebert, Naturl, 1l. p. 102, der breafiute Kb aus Neufpanien. | - ‚Bazfch, "Thiere, 1. p. Be der ueufpan ehe, Sporn. ügel, | sung hift, nat. VI. ” r71. Parra Chavaria. : Lathom, Sylt. ornitholog. A. p.764 0. 9. Parra (Chavaria) crifta occipitis dependente, corpo- 're fupra fulco, collo abdomineque nigris, tem- poribus gula albis, alulis fpinobs. ir | | Herwann, tab, afficit. animal, 2 134 22. Parra Chavarıa, I Bulk Handb. fR Tisch, Bea» 2.3 > we neujpani ifehe RO j | A. FRE N EN gegen die KU. Kai ition, und Ver: mehrung der Gattung:n airfes Grfchiechts. ‚Das, Gelchlecht ift mit zehn Gattungen vermehrt, B. Neuere Gattungen. r. Dir indimifche Spornflügel, | °— Latham, Syn, spp) p.-257. Indian ae Il Band 1. Th. BR Cess. Lathamg — I 1138 Aus 'Grallae Ralkıs. hatham, Syf. ornithol. II. p. 765. .n. 110. Parra (Indica) ‚Schriften der drouth. ‚ Gefellfebaft , I. P- 308. 311. | "Aver- Ri... Eberhard, T hiergefch. p. 97. de W achielkünig. Fablanfky , allgem. Lex. p. 135% Wachtelkönig. . Hannör. Magazin, 1780,.P. 416. a ‘ Zückert, Speif. a. d. Thierreich, P. 10. eZinnd, ‚Syf. Nat. ‚Edit. VI. P. 25: n.1. Erex. nu sytt. Natur. Edit. X; 1. p- 153. 1. Rallus " (Crex); alis 'rufo«. ferrugineis. Mr, zoolog. dan. prodr. p. 27. u. 218. Rallus (Crex) alis rufo « ferrugineis. * Charlkton, onomalt. 'zoic. P. 106. al 3. Crex. pP: 75. n. 14. 'Ortygometra. | Sıhwenkfeld, av..Sil, p. 313. Ortygoimetra; Schu. ©... körs Wachtel- König. 5 N te av. gen. P. 73. 0. 85. Ortygometra. Hırmann,, tab,, afinit.. wimal, p- 142. Rallue a ER lerting br. Tab. “0. „ Zinnan.. Var: a2 36, Kelee: ;n ss 18. Ro in Quaglia, * "Decauy, Ru R P- 47 Ä © Plin. hill. nat. L. EN 0.03 Ortygometra, „Donndor ff, Handb. der Thigekt Rt gı0..n.1. € „at der Wachielkönig. u: ‚Brifon.. ‚ornithalog. Mn. p. 253. u. 5% Boy Suls tane rouflätre.() Y. Eatham , Syu. HE. x p. 251. Ne 5 Var. ry » Latham, Syft. ornithol: UI. p. 767. n.1.ß. Gal- linula corpore rufo - fufco, fubtus pallidiore, _ " ° ‚remigibus eandaque faturatioribus , e eriffo- je que albidis, we a | r vi; Er AR i Hanse, ji Bi, Le: (5) Nach Brifon eine eigene Gattung, Kl u 143 Aves Gral, Rallus, ‚du Latham, Syn. Il. 1. p. 252. mr. Var. B, Latham „ Syft. ormithot. II, p. 767. n..1.Y. Gal- - linula corpore fupra rufo grifeo „ fübtus tedtri- cibusque alarum IRyEhBA: are pedibus obfeuris, 9, AQUATICUS, Die große Wafferralie. (9 . Mülls,, Naturfyft, II. P 46. n. 2. die, große W ajferralle. | Leske, Naturgefch. p. 272. n.2. die arapı Waf: ferralie, | Borowfky, Thierreich , m. p- 102. n. 2. der große Wofferralk. .. | Bechftein, Naturgefch. I. p. 445. n. 2. der große Woalflerralle. - . | Bichfkein, Naturgefch. Deutfchl. Im, p. 267. die große Wofferralle. p. 271. die [chwarze Wof- ferf.ize, das Sammthuhn, Miethuhn, fehber- ze Waffertretex, kleine Wefferhühnchen, Thau« Schnarre, fehrwarze Cafpar. Tab. 14, Ebert, Naturl. II. p 103. die größere Waflerralle. - Bulle, Vögel, p. 43. n. 549. der arg Wie Senknarrer. ‚Halle, Vögel, p. 493. n. 541. die fchoarze Woaf fer edle. Goetterer,, vom. "Nutzen. a u. in der Thiere, . U. p. 222. die große W afferralle.. Onomat. ‚hiltor, nat, VI. p. 766. die großt Waljır. ralle. En av. p. 10. m2 na re OR ie Klein, (6) Kömmt als: pieroge in ‚Ai Mitte des ‚Aprils zu ung, und verläfse uns zu Ende des Septembers wieder. Niftee auf trocknen Hügeln in Sümpfen und an feuchten Teich- und Seeufern, Legt $ bis’ıa Eyer. Das Fleifch it (che fchmackhaft. Be 1; “vr x Aver Gralls. Rallas, 2143 | ‚Klein, Vorbereit, Yp- 191. n.2. Saar en W offer. treten, ‚Wafferläufer... . i.. Klein, verb.”Vögelhift. p. 105. u. 2 Schwarze Ral. de; ‚Thaufchnarre. u. | Kein, flemmat. av..p. 22. Tab, ss. Ag. 1.2 'b; Gesner, ‚Vögelb. p. 251. Sammethünlein; m. ı F. ‚.Brijlon „, oraitholog, II. p.. 251. n. x. Räle d’eau. Bat/i h, Thiere, I. p. 394. die it W affer- on ‚das. Sammthuhn: .. : Latham, Syft. ornithol. IL. px ie n. 1. Ral- Jus (‚Aquaticus ) alis ‚geifeis , ‚fufco - maculatis, nlich ‚hypoehondrüis, albo „maculatis en al fubtus 4 w ” r fulvo. N, meklenb; Vögel ıP- 16. n. 2. „die Wal: olle.. ON Naturgef‘ ch. von. E Ten ÄN W. ze die gro oßr fihwarze W afferralie. # Crıti , ‚Sardin..I:\p>297. Rallus aguatieus.? ı © 3 Dennant, R. d. Shot, I. p. 18: Afchhühner. Linne, auserlef, 'Abh. U U. p. 296..n."oradie Waf- N siferralle.-.: abe Pontoppidan, Naturgefch. v. Dännemark, 2 2% Se Ve agtelkonge »\Handrixe. ., Scopoli, Bemerk. a. d. Naturgelch. I. P- Er n. 155. erden Weaferrall: „lelox Naturf..XIH. ‚P. 221. 0.335. hir wroßai W afhrralt. in Zorn, Petinotheol. II. p.421. das, Sammet-Hünlein. Hridinger , ki I. P- Br n. 2. die el Wal. ' ralle. an Eberhard, Thiergefeh. p. 9. der Wi fat Sammthuhn. - \; ET arrkan det gets Gelellich: Uap- 308 Van ‚ „höne,oder Wafferkuhn. Tab. 12. ,...\ Linnd, Syft. Natur. Edit, v1 P-25: 0% Ho. auetra alis fufcis, ea Rec, ’wu Einne, Ye 1144 _ BZvee"Gralläe Rallus. Liund,, Syfi. Natur. Edie. X: kp Url n.'2. Rallus (Aquaticus) alis ‚grifeis; fol maculatis , hy« NR 'pochondriis alba | macnlatis, roflro lüteo. Mile, zoolog, dan. pfodr.'p. 27. h. 219. Rallus Akflatieu alis'grifeis fulca. maculätis „'hypo« ehöndrins albo“niaculatis, toftro fübtüs fulvo, Char lton, onomall, zoic, p- 107. na Oallinn- la ia ; .4 \ £ a Fa „x vi Scumemkp ia, av. Sit, PB 283 Glateola VII. Aafche Hüniein® 2 2 2, ER san Sonfton., av. P. 160, Gallinua ferica. au ' Bermonn, tab. afhinit. animal.‘ win. Rallus .... „aguaticus. > Stharfer, element. ’ornithol: Tab. eo Meint) ö en, Handb. der Thiergefeh. Bra. 2% "die große Wa ae. u, 3. Ponzana. Die kleine. Teinfenalle ns S . Mile, Natuefyflcm ‚HE pP: B7- -. ae kleine pa sralle NM din Borowsky, Tierreich, un, p 102. N; - ie kleine T Waffrralle er ee FARM ro Bechftcin, Naturgefch, Fr p 445. “ar der mittles ge Wäfferallei N “ Bechftein, RER Detefchl. IM. p.ö27r. der © mittlere Woalferwälle: "p Pr 273 kein Puropäijche Walfferralle , Winter ll, ei Ma- gs Tab. ig. Gattwer, vom en U, Schaden Beh Thies, -IIop. 222. "213. die kleine Wall: vralle- Onomiat hift, nat. VI. p. 77t. de Rltite A PAR \ fehe. Walfr alle, IP. un Klein, Vögeleyer;“p.3t. Tab.’ 1 Dr 2 0. ©, Jüs»aleer, Cafpatus.)"" Zr, Vögelb P- 24. Ochras’ Wnkerant. Briflon, no er% £ %, ER RE vo Ava Kirallas. Malle, D145 ‚Brifon, ‘ernitkiölog: II. Pl D. 2 „petit Räle “> © d*eau ou Ja Marouette. «0 u > / Baifeh, Thiere, I. p. 394. die PAR Wafierali. so. Latham,Sylk ofnithol. IR p. 772. n. 19.’Galli. bag. ‚'nula (Porzana) fufco-olivacea; nigro albido- | que variegata et maculata, fubtus einerea, al« #bido varie, redtricibus Auabui ae al. Sn Reha ‚märginatiscı- 1.40 ur 2 | Siemffen , meklenburg. Ya ‚pP: 177. 0. 3. die ‚Wuft chmarte..»,., Air ER ich Yeeel > T ab. cit, ‚das, ‚kleine gefprenkeltk tepolk er ad Nash, L pP ur. n. 144. Kr 'ringa Porzana. | - | "Meidinger, Vorlel. 1. p- Be n E ‚die & Kleine‘ W af 2 ‚jerralie. . 1arleton, ‚onomafl. zoie. pP 108, H. .n ‚Pofzani “Ttalorum.. | | | Fön/fon, av.p. 160. Gallinula N RRE De Donndorff, Handbuch der ren en p-'gır die kleine Woflerrail. : Ki ı # CREPITANS. „Die Klappegpaiße | > Pennonf, atd: Zool I. p. 455. n. 324. die Kap: ‚perrall«, 'Tab.-20. kleinere De ' ger Syf. ornitholog. II. p. 756. n. 2. Rallus _ (Crepitans) 'olivaceo.- fulens, \ Sula. alba, collo - fubtus pedtoreque fufco - flavefcentibus, hypo- „. Lathim , Sylt; ahithalk, 5 757. n. ie Rallus Yu «(Eufeus) fufeus, er al, an pi | iR bus Havısı „oo. | "Natuıf: X'll.p.22r. no. age ‚die Anaee Rall. Kar Natorgefch. v Fame IV. » Pi 367. die ih braune Kalle 57 arıdı re TRIATUS., Dir ge vie Ralle, 2 ea "Naturfyft. a 537. a. Er 2 gehreifte Ralle. .- ‚Tab. 17. ng RE Be " "Önomat. Bift. nat. VI. P- LER der goftreiftRall. Bl «n, ornithol. UI. ‚Pı 235. 2 5. „Rale rayd * des Ealnueiehn, e _ Zatham, Syn. IM. ı. P-,232. n. 4. vaie gr “Latham, Sy. ornirhol. IL. p. >56: 0.4 Y. R.nie gricans, albo . undulatu: a pedibus Navis... | 6; Torauarue. Die Ringelralle, an Re Müller, Naturfylicm, Ik: A 438: 6 di Rin- g? lralle.. Ra 2) „„Borowsky, 5 "lreich,, ‚AL. P 102. 0. 4 4 "ie Ringelreile, Bee 5 ; % Onomat, _ hit, nat. vL pP 772. die Ringelraik r _Briffen, hit I P- 255. 0.6 Räle a ‚eollier des og ‚Philippines. Ba, x . Batfch,. Thiere, Lp: 394. die Ringelraltr, „‚Lathem, Syt. ornithol, I. p:-757- 0. & Rallus ed * (Torqustus), fufeus, fubtus, albo - en ı linea infra oculos alba, x =. Puitzrrensıs,. ‚Die philippimifehe, alle. a h ‚Mäler,, Naturf. II. P- 438. n. 7. die bandirte Ralle. ‚Onomat, Sal «1 yi4 Br Nach Latkom zin® Varietät von Ralıs Philippenfis mn 7 \ Avos Grallacs., ‚Rallu, 2147 '. Ohödmat. ‚hiflor, nat VI. p- 770..die ai al phi- B, lippinifche Rall. ? 4..Briffon, öfnithol. IL p- 254 n4- Räle de Beiliy- | pines. NN Syfk: omäthal;: 1. p- ae n.4 Rallus | ‚(Philippenfis) fufcus fubtus grifeo- fafciatus, fu- u. perciliis albis,, medela’Bayede Hudfon. _ Latham, Syft. ornith. U. p. 778. n. I. Gallinula RE grifea,; capiflco nigra, pedtore ‘ plumbeo, rofiro flavo, pedihus virefeentibus. . ‚Seligmannz Vögel, Il: Tab.:40. braune Rallr, Seligmann, Vögel, V, Tab, 39. das. REN aMe« 2 2 fükanifche ‚W’ajferhuhn. , ge ff, Handb, der Thiergefch, P am n. + Nas Lerchenhuhtes: | 4. Pnuorwicuaus. Die ehe Ralle. ‚ Latham, Syft. ornithol. II. p. 770. n. 14. Gallie nula ( Phoenicura) fronte incarnata, corpore "nigro Avcs.Grallani. Rallas, BR 449 . nigro, vertice fübtüs genisque ‚albisy. ent cau- fen ferrugineo - rubris. . 4 0v 0. _ Naturforfch. 1. p. 273. 0.9 das aan - Wojferhahn,, a B Lathom, Syft. oraithol, IL. p. 770. n. 14. "B. Gal. linula fronte rubra, corpore cinereo- -nigrican- ‚te Jubtus albo, abdomine imo erifloque rufis. %. Latham, Syn. II. 1. p. 260. n. 13..Var. B. Latham , Syft., U. p. 771.0. 14. Y, Gal- "Linula fronte alba, cörpore. Tupra nigro. „ nitcn- „te, fübtus ‚albo, criffo rubro, we 10, Vremtan vs. Die virgimifche Rail, 3, Müller, Natarkyfeln,; "II. P- 439. 0. ‚0. ‚die virgi. Ä nifche Ralle. . Onomat, hilft, nat, VI. P- 773. die ansriten ifehe ‚Landr alle. : Es Penmant, ardt, Zool. bin p. 455. A; 25. "ie Vila .. gimifche Ralle,....- | Brifon, ornithol. II. p. 257. n. % Rallus Virgi. nianus; Rule de Virginie. Briffon, ornithol. u r 27 n. 9. Rale de Penk Sylvanie > ' Laiham, Sylt. enikhel; al. ® Yo mL R. R. fuperne fufeus, infra fufco - rufefcens, redri- . „ eibus fufeis, fuperciliis gulaque albis. | Latham, Syn. IH. 1. p. 228. Virginian Rail. Schgmann, Vögel, VIM. Tab 69. dr amerikani« ehe W: alrfehnspf oder ‚Wachtelkönig. 15, Ferrucınzus. Die rothbrüjtige „Ralle. une Syft. ornithol. 1. p. 758. n. 7. Rallus (Ferruginew) nigricans, [ubtus cinereus, collo „ pedlore- (9) Nach Pennant und Lack eine Varietät von Rallns Aynate CH N,..2- _ f} — 1150 Avcs Grallae "Rallos. pedtoreque ferrugineis, Knock albo transverlim lineatis,. fupereiliis Br 11. dern 4y rt Die capfthe Ralle. EN Müller, Naturfyfi. SEppIKM: p. 120. n. 11. die canpfche Ralle. “ Latham, Syft. ornithol. II. p. 758. n. 8. Rallos (Capenfis) En fubtus albo ee fafciatus. 16. CAERU LESCEnS. Die blöuliche Ratte. Latham, Syf. ornithol. H..p. 758. n. 9. Rallus (Caerulefcens) fufco - rüber, corpore fubtus ..albo,'collo antice ‚pedtoreque pallide caeru- ‚.leis, hypochondtiis albo higtogup transverfin lineatis. 17- ZEYLAnIcuSs. Die zejlänifähe ‚Rallr. . Latham, Syfi. ornithol. II. p. 758. n. 10. Rallus (Zeylanicus) ferrugineus, fubtus pallide ruber fufco - nebulofus, capite nigricante, rollro pe- dibusque rubris. 18. Austrarıs. Die nanfeelönd: ifche. Rall 0°) Latham, Sytt. ornitholog. U. pP. 756. n. 3. Rallus (Auftralis) citiereo-ferrugineus, alis caudaque faturate brunneis, pennis nigro- fafciatis. 19. Pacırıcus. Die Ralle von den Infihn des. flıllen Oceans. ® Lathem, Syft. otnithol. IL p. 758. n. ı1. Rallus (Paeificus) niger, albo pundiatus, alis fafcia- tis, corpore {ubtus albido, capite fulco, pe etore cinereo - caerulefcente, 20. TA- (16) Ich behalte die deutfche Benennitng von n. 12. p. 713 hier bey, weil Latkrm felbft feinen Trogloıdyte Rait mit Rat- Ins Anfrelis Sparrm, für einerley ausgiebs. ar Aus "Gral, ‚Rallas.. s151 80. . Tanvnusıe Dir Ralle von Tonga tabu. : ‚Laiham, Sylt. ornithol. II, pP. 759..n. 12. Rallus (Tabuenfis) cörpore toto nigro, fubtusi palli- = .diore, palpebris iridibusque rubris. ß. Latham, Sylt ‘ornithol. I. p:'759. n. 12. ß. R. fulco- nigricans, crıflo albo \nigroque, fafciis £ nigris, pedibusque. rubris, , a1. Niger. "Die fehnwarize Ralley g. ‚Latham ‚'Syfl. ornithol. I. p. ci, n.2. Kell (Niger) corpore toto fulco- nigricante, roltro . Bavo, eure ar ri ‚Be 22. Sanpwicnkusis. Die Ball von den u wichinfeln. | ga syf. Srhitholl I. p. 750; n. 14. Rallus (Sandvicenfis) pallide ferrugineus , fupra n ma- eulis obfcuris, roflro pedibusque cinereis. 23. TAHITIENSIS. Die otaheitifche- Ralle. Latham, Syt. ofnithol. U. p. 759.'n.'15. Rallus (Taitienfis)} cinereus, corpore fupra rubro- fufco, gula femigibusque latere exteriore al» bis, cauda nigra. v u 24. Osscur us. Die dunkelbrauns Ralle.. Latham, Sylt. ornitholog. 11. p. 759. n. 16. Rallus (Obfeurus) fufco - feırugineus, Ariis nigris, fubtus ferrugineo -fufcefcens, pedibus rubro- fufeis. 25. Lonsirostris. Die langfehnäblige Ralle, ‚Latham, Syl. ornitholog. II. p. 759. n. 17. Ral« lus (Longiroftris) corpore fupra cinereo fuf- co maculato, fubtus ferrugineo-albo, hypo«s chondriis albo transverfim undatis,. rollro elongato a a 26. VARIR- 1152 2 Abs Grallan. .-"Rallüs 5 26..Varıevarus Diefchwarz und weißbunie, Klee ne a ir Latham, ‚Syft. ornithol. II; p.'760. n.i20. Rallus (Variegatus) nigro alboque maculatim varie- gatus, ‘remigibus | caudae fufcis, tedtricibus alarum fufeis albo ftriatis Ä 97. Cayennensis. Der Kilo. Latham, SyA. ornithol. H. p.\760. n.- 21. Rals Aus (Cayanenfis) olivaceo -fuleus, vertice fub- ‚tusque. rufus, genis: nigricantibus, remigibus nigris. ea an Ä j " Donnderff, Handb. d. Thiergefch. p: 312. n. 5. der Kiolo. red ER LTN . £. Latham, Syn. Hl. 1. p.238. nee 4 Latham, Syft. ornitholog, Il. p. 761. n. r. ß. R. ; fufcus, corpore fubtus et vertice caltanco, “ genis einereis, gula eriffoque albidis. 08! Jamaıcensis.ı Die jamnicaifche. Ralle. Briffon, ornitholog. Il. p. 258. m. 10, Räle.de la Jamaique, | s * Latham, Syf. ornitholog. Il.-p. 761. n. 22. Ral- Jus (Jamaicenfis) fufco-rufefeens, taenüs nie . . gricantibus, collo fubtus 'pedtoreque caerule= 9 feente, capite nigro, abdomine, femoribus hy- pochondriisque fufco alboque undatie Seligmann, Vögel, VL. Tab. 68. das kleine W ofjerhuhn. ni 29. Mınurus. Die kleine cayenmifche Ralle. Latham, Sylt. ornitholog. II. p. 761. n. 23. Ral- lus (Mınutus) fufcus, fubtus flavefcens , dorfo alisque maculis ftriisque “pallidis, fupercilüs fafciisque hypochondriorum et caudae albis. | ß. Latham, - 2 Airallas'\. Ralhi, uns 6 "Latham, Syn. IN. Fr P- 240.0. 21: Var. Zatham, Syft. jornithol. U. p. 761..n.:23. 8. Ral- lus fufceus derfo- fafeiolis albis, eorpore fubtus albido, abdomine et Ban ai albo nie » . groque undulatis.. > 30. REN Dis var che Ralle. An, BRn. Naturgefeh. L. p. 446. n 4 n Klin Walrrall. | Bechflein, Naturgefch. Deutfe hl. MT. Pr x 14° die kleine Wafferralle. p 276. des kleine W Ar ferhüihnchen, Sumpffehnerze. Te er. " Latham, Syft. ornitli. IL 2. 761. on. 24. Rallus -(Pofillus) ferrugineo nigroque Jituratus, core pore fubtus nigro fafciolis albis, iugulo pe dtoreque caerulefcentibus, _ - Pallar, Reile, Ausz. IH. Ach. p. It. n. 30. Rallus pufillus, | 31. BARBARıcCUS Die Ralie gus ER Barbaren. Latham, Syft. orwithol. IT. p. 760..n. 18. Rallus (Barbaricus) fufcus, alis albo-ınacvlatis, uro- pygio albo Araigrnge vario, ih all, En — AV eränderungen gegen die XTIte Edition, do Ver mehrung dev Gattungen diefes Gefchlechts. Das Gefchlecht if mit a2ı Gattungen. vermehrt Bey der ıflen Gattung find. vier, bey er zten are Varietäten. aus einander gefetzt. B. Unbefimmt ere Thiere. 1. Die unbeftimmte Ralle. | | ‚Lathem, Sytl. ownitholog. Il. p. 760. n. 19. Ral- lus (Dubius) fulco terrugineoque litu:atus, IL Band l. Eh. r Dddd „..,, abdoe . 4 #154 Aves Grallae. > Pfopfia, | | + abdoniime'albo,, hypodhondtiis ER ferengi- +" 2. eo -.eineralcente fafeiatis,)‘ ac: ns ex- tus re alba. Er Ki .. » 94. „GESCHLECHT. p SOPHIA, Dr Troniae. temvogel, ‚(Roarrhohn.) ar ‚Mülkr, "Naturfyft. I..p- 440. Gen, XCIV. Leske, Naturgelch, p. 278. Gen. LXU. Mr Blumenbachz. Handbuch der, Naturgeich, gp- 217. i% ‚Gen. LXVL Bechftein, 'Naturgefch. ze B. 442. rg XL VI. Latham, Syft. ornith. IT. P. 657. Gen. LViHl. Dounderff, Handbuch der ringe p. 312. Gen, IX. I. CrREP 1TANS. Der Agami. () Mm: ler, Naturfyl. U. p . 440. der Farzer. 2 Borow/ky, Thierreich, UL ;p. 81. ns.2. Gros Pfophia,' der Trompefenvogel, das Knarr- huhn. REN Handb: d. Naturgefch. p- 218. n. 1. Pfophia (Crepitans) nigra, pedtore columbi- no; der Agami,. Matkukawa. Bechflein, Neugeeh I. p» 442. der Tromprtin- vogel, Bechfein, .. (x) Hier finder fich in mancher Rückficht eine grofse Verwech- felung ‘der Synonymen bey den Ornithologen ; befonders . zwifchen diefer Gattung und Tetrao Maior Gmel. p. nön. n.63. In der XIlten Edition rechnete Linn? die Macucayua des Raj. Maregr. Pıf. und Will. mit hieher, die auch Brif- fon bey feinem Perdix maior Brafilienfis anführt. In der XIIL Edition find diefe Synenymen zu Perdix Maior gezähler m Von-dem Cıracara fagt Büffen felbit, dafs es "der Agami nicht fey, und auch Latbam hat den Caracara des Büffon und. du Terre bey dem Agami nur zweifelhatt aufgeführe, et 1 Auer Grallas, ar »Pfophia. | Ür3$ Bechflin, "Natürgefch." ‚Deufähl, AP der ’ | Trompetenvogel. LERNEN - "Neuer 'Schauplatz’ ‚der Natur, Kg. } tenvogel. ig Ah Onomat, ‚hiftor, nat. VI, p. 697. Re Ken ii "pP. 599. Blähungshuhn. „Klein, verbefl. san, Beh: .n. 17, ‚blü ende "Strandläufer. N „ Briffon, ‚omithol, a P- 4 Da ße \Perarix. „au Bref L. | in on; Srminöpog, y ‚P ‚73 N. 2 Häfen des Antilles Batfch, age I: ? 293. das Pe ‚Büffon „ Vögel, ..309. der Karakara...- Büffon, Vögel, il, Br 203. der Agami; mit. ı Figur. En Sy. “ornitholog. u 'p- 657. 2 L "Pfo- _ phia (Crepitans ) nigra, dorfo grifeo, pe- &tore caeruleo- viridi fplendente, orbitis nu-_ | dis rubris. | Pallas, Naturgefch. merkwürd. Th. IV. p. & Grus Pfophia. — p«$-der Trompetenvogel oder der Trompeter, Mucutagun, ‚die ir eg Pfophia. "ab, 1. Fermin, Befchreib. von Surinam , IT, p. 141. der Trompetenvogel. Reif. der Miflionar. (von Murr ) p- 232. Trom- petero. Samml. zur Phyf. und Naturgefch. III. p. 104, der Agami. Condom:nr Reif, p. 261. der Trompeter. Linhe,, Syfi. Nat. Edıt. X. I. p. 154. 0. 1. Pfophia (Crepitans). Vosinaer, monögr. Anl. 1768. "Trompette Ame- ricain; mit Abbild, Hırmann, : BEN : RN Re » N; ee N, 1156 RN Re % N an ab..ainin, animal Pa, un: op %.: Crepitans.: ‚Dionndorff,. Handbuch. der Triegei gı2. | der Agami. | 2. Unpelära Dir köln. m ifihe % N .., vogel. Lathanı, Syn. At‘ P.-225. Undulated Trum- „peter. a re "Sylt. ER ie Se 657. n.2. Pflo- - ‚ Pphia (Und EN criftata, un dulata , fübtus alba, ae BR bus dopendenubus, | er ' .“ ae Rz A Vv EEREN gegen die iR Filirlon und 1% er= ES mehung der Gattingen diefes Gefchlechts.. > Das. Gefchlecht if mit einer, Gattung vermehrt. FE s .* .. I..h i& wii .® ! ae eco. 5.00 me 24 : RLUN 44° TR e A pa & = ° £ 7 r . 2 f, N un . YERTTTRT) 4 2% D i ' vw) 132389, 39L De NEN BURG, uw ı% a » RR in ri f} IS . 7 4 1) Br wi pP &r z 3 PR? Dm—— Hmmm DD [————— Lm— I — —— N 00 ©) m 00 nm @) = ®) co je) IN Il 3 90 — ——— KI————— m Zn (SS ———a nt