EHNE Bizkaia VIII Kongresua Gernika

Elikadura Burujabetza

lantzen

Kongresua |BIZKA , A

2012X1-25 e h n G

Gernika

c

euskal herriko
nekazarien elkartasuna

www.ehnebizkaia.org

i-Jfl&3JJ

1. Elikadura Burujabetza eta Agroekologia

A. EHNE-Bizkaiaren apustua ekonomia eta finantza ereduaren krisiaren aurrean

B. Elikadura burujabetzatik proposamen politiko bat eraiki

C. MME eta elikadura burujabetza kontzeptu kontrajarriak dira

D. EBko Erregioen Komitea: Nekazaritza politika batek elikadura politika bat behar du

E. Elikadura burujabetza, NPB berri baten ardatza

F. Maila lokalean elikadura burujabetza edukiz bete

G. Berdintasuna, eredu berri baten abiapuntua

Nekazaritza politika: Lurra. Laguntzak. Ekoizpen sektoreak 8

A. Lurrarentzako politika espezifikoa

B. Baserritarrentzako laguntza publikoak

C. Ekoizpen sektoreak

- Abeltzantza: Behi eta ardi esnea. Okela

- Sagarra. Sagardoa. Txakolina

3. Formakuntza. Gazteak. Kontsumoa 11

A Basaerri mundura pertsona gehiago sartzea formakuntzaren bidez
B. Gertuko zirkuituak, lanpostu sortzaile

4. Komunikazioa. Aliantza sozialak. Banka etikoa. Unibertsitatea 12

A. Baserri Bizia. Elikadura burujabetza ikusgarriago egiten

B. Sindikatu eta herri mugimenduekin harremanak

C. Europa mailako kredito kooperatiba alternatiboa

D. Unibertsitatearekin harreman esparru estrategikoa

5. EHNE-Bizkaiaren Barne Antolaketa 14

1- EUKADURA BURUJABETZA
ETA AGROEKOLOGIA

A. EHNE-Bizkaiaren apustua ekonomia eta
finantza ereduaren krisiaren aurrean

Ekonomia eta finantza ereduaren krisiak modu oso
sakonean markatzen du bizi dugun kontestu orokorra.
Elikadura krisiaren garaia izebergaren punta baino ez
zen, ekonomia eta finantza erduaren porrotaren baitan.
Egia da garapen eredu honen porrotak datu izugarriak
azalarazten dituela nekazaritza ekoizpen guztietan,
baina egia da, baita ere, eredu beraren aldeko apus-
tuari eusten zaiola, orokorrean, botere publikoetatik.
Proiektu alternatibo guztiek, ondorioz, konpromiso
maila handia beharko dute, kontsumitzaileen eta
gizartearen parte hartzea posible egingo duen zilegi-
tasun maila batekin batera. Zentzu horretan, ekimen
ezberdinen proposamenean are gehiago sakondu
behar dugu, gizartearen babesa izango duen
nekazaritzaren garapenerako proposamen politikoari
forma emateko. Gure aportazio eta proposamenek ez
badute interes sozialik, bidea laburra izango da.

Aurreko Kongresuan aurrerapausua eman genuen
proposamen hauen inguruan. Ondorioz, gero eta
hauskorragoa den egoera iraultzea posible egingo
duten arloak lantzea proposatzen da.

Argi dago: garapenerako eta ekoizpenerako eredu
guztien bateragarritasuna ez da erreala. EHNE-Bizkaiak
elikadura burujabetza eta ekoizpen sostengarriaren
aldeko apustua egiten du, agroekologiaren bidetik.
Horretarako beharrezkoa da maila eta erritmo
ezberdinetako prozesuak lantzea, etorkizun ahalik eta
hurbilenean ekoizpenaren gehiengoa eredu sostenga-
rrian kokatu ahal izateko. Guzti honek epe luzerako

estrategia bat behar du, epe motz zein ertainean on-
garritu beharko dena.

Beharrezkoa da egungo nekazaritza politiken aurrean
posizioa markatzea, hasi nazioarteko mailatik (MME),
europatik (NPB), eta baita maila erregional zein
lokalean ere. Munduan gosea gehitzen ari da eta bien
bitartean elikagai soberakinak daude, elikagai ekoiz-
leak desagertzen ari dira, ekoizpen kostuak haditu eta
errentak txikitzen dira... Egoera hauek modu peda-
gogikoan azaldu behar ditugu. Baina, batez ere, gure
proposamenenen alde teoriko eta ideologikoa landu
behar dugu; garapen sostengarriaren eta elikadura bu-
rujabetzaren bidetik lanean ari diren proiektuak bis-
taratu behar ditugu.

B. Elikadura burujabetzatik proposamen
politiko bat eraiki

Definizioz, eiikadura burujabetza herrien eskubidea da:
-Elikagaien ekoizpenerako, banaketarako eta
kontsumorako politika zein estrategia sosten-
garriak definitzeko.
-Populazio guztiarentzako elikadura eskubidea
ziurtatzea, ekoizpen txiki eta ertainean oina-
rrituz.
- Baserritarren eta arrantzaleen kulturak eta diber-
tsitatea errespetatu, bai nekazaritza eta
abeltzantzarako, bai arrantzarako, saltzeko edo in-
guru naturalak kudeatzeko; lan horretan
emakumeen ezinbesteko papera bistaratuz eta

■■* ^k

EHNE-Bizkaiak elikadura burujabetza

^^fr ^jU ,

eta ekoizpen sostengarriaren aldeko
apustua egiten du, agroekologiaren

1 wk \ ^l Efl \ \

bidetik. Horrek erritmo eta eskala

ezberdinetako prozesuen

1 ul

antolakuntza eskatzen ditu,

ekoizpenaren gehiengoa

sostengarritasun klabeetan kokatu

dadin etorkizun ahalik eta

r-fl ^^B99B Ba^l ^HI^^H

hurbilenean.

Elikadura burujabetza ez da
printzipio abstraktua. Azken
urteetan ekoizpen, transformazio
eta kontsumo lokalean
oinarritutako proiektu asko abiatu
dira. Salmenta zuzenak
gardentasunez ikustarazten du
elikadura burujabetza. Eta gehitu
behar da elikadura burujabetza
salmenta zuzena baino gehiago
dela.

garatu nahi diren espazioetan berdintasun erreala

ezarriz.
Gizarteak, orokorrean, gure proposamenaren balio eran-
tsia ezagutu behar du:

- Elikagaiz ornitu, kopuru eta kalitate nahikoan.

- Nekazaritza enplegua mantendu eta sortu,
nekazaritza aktibitatera pertsona gehiago inkorpo-
ratuz.

- Maila lokaleko ekonomia berri baten parte izan,
mugimendu espekulatzaileetatik at.

- Klima aldaketaren aurrean, planeta hozten la-
gundu.

- Ezagutza kulturalak eta baserritarren ezagutzak
berreskuratu, gizarte osoaren mesedetan.

- Plan bat martxan ipintzea, Hegoaldeko komunitate
pobretuetan gosea desagertarazteko.

Elikadura burujabetza ekoizpen eredu sostengarri baten
da soilik posible. Nekazaritza sostengarria:

- Lurra eta lurraldeari lotua dago;tokian tokiko lurra
eta klimari egokitzen zaio, bere aberastasun, er-
rekurtso eta mugekin.

- Bertako arraza eta barietate motak lehenesten
ditu.

- Oso ezberdina da toki batetik bestera. Dibertsi-
tatea da bere ondare eta aberastasun nagusia.

- Autonomian dago bere balore eta botere nagusia:

• Erabaki, agroindustriaren morroi izatea er-
agotzi.

• Erabaki tekniko eta ekonomikoak hartu,
ekoizteko sistema eraginkorreanak
(ekonomoak) aukeratzeko.

• Lana behar bezala ordaintzea lortu.

• Politikoki beharden ekoizpenaren banaketa,
ekonomikoki posible dela frogatu.

C. MME eta elikadura burujabetza
kontzeptu kontrajarriak dira

MME eta elikadura burujabetza kontzeptu kontrajarriak
dira, oinarritik. Lehenaren helburua da pausuz pausu
mundo mailako merkatu «librea» eraikitzea, baita
nekazaritzan ere, ekoizpenak inongo traba barik leku
batetik bestera eramateko eta kostua txikiena den
gunean lokalizatzeko. Printzipio hau nazioarteko
lanaren banaketan sartzen da: munduko gune bakoitza
(edo ahal duena), besteak baino merkeago ekoizten
duen sektore horretan espezializatzen da. Konpetizio
honetan:

- Ikuspegi sozialak, finantzarioak edo ingurume-
nari lotuak ez du baliorik.

- Parez pare daude Europako edo Ipar Amerikako
zeralista, makina handiekin 1.500 tona ekoizten
dituena, eta tona bi ekoizten dituen afrikarra.

- Herrialde aberatsetako nekazaritza dago, la-
guntzatan 360.000 milloi jasotzen dituena, eta
inongo laguntzarik jasotzen ez duen herrialde
pobreetako nekazaritza ere badago.

-Aurrez aurre daude lurra traktoreekin lantzen
duten 28 milloi baserritar, eta lurra ganaduaz
lantzen duten 250 milloi baserritar.

-Talka egiten dute baserritarren %80ak, NPBren
laguntzen %20ajasotzen dutenak, eta laguntzen
%80ajasotzen duten baserritarren %20ak.

-«Aurka» daude 150.000-200.000 litro esne eta
800.000 edo milloi bat ekoizten dutenak.

Landagune sostengarri
baterantz bidea egin gura
badugu, derrigorrezkoa da
landagune hori osatzen duten
pertsona guztiak berdintasun
egoeran egotea, bai aukeren
aldetik eta baita eskubideen
aldetik ere.

MMEak bultzatzen duen konpetizioa suntsitzailea da.
Gehien komeni zaion nekazaritza, industriala eta in-
tentsiboa da, sektoreka espezializatua, esportazioari
bideratua. Ez da zaila ulertzen zergatik mundu mailako
merkatuak, bere osotasunean, gusto eta forman uni-
formizatutako kopuru handiak behardituen. Errealitate
gordina da: 1.000 milloi pertsonak gosea pasatzen dute
munduan eta horietatik bi heren baserritarrak dira. Eu-
ropa eta AEBko nekazaritza politikek eragindako kon-
pententzia nozitzen dute. Nekazaritzak ez du mundu
mailako merkatuan sartu behar, merkatua izan behar
da nekazaritzaren logika errespetatu behar duena. Ez
da ahaztu behar nekazaritza elikadura dela eta
elikadura eskubide negoziaezina da, han eta hemen.

D. EBko Erregioen Komitea: Nekazaritza
politika batek elikadura politika bat
behar du

Bada pentsatzen duenik nekazaritza industrialak
elikadura lokala ziurtatu dezakeela. Bide hau leku
guztietan proposatu eta, hein batean, inposatu egin da.
Diru eta logistika guztia bere alde izan du, eredu onena
bezala onartua izan zedin. Nekazaritza mota honek,
aplikatu den guneetan, bai Iparrean zein Hegoan, gara-
penaren ilusioa piztu du hasieran. Emaitza onak eskeini
ditu produktibitateari dagokionez bere lehenengo ur-
teetan. Baina mugak agertzen hasi dira: produktibitatea
mugatu egin da, eraginkortasun ekonomikoa gutxitu
edo galdu egin da, kanpoko gora beheren dependentz-
ian erori da. Eta dependentzia ez da burujabetza.

Estrategia honen mugak instantzia ofizialetan ere ari
dira nabaritzen. Urrun joan barik, EuroparBatasunean.
Erregioen Komiteak dokumentu bat landu zuen
elikadura lokalari buruz. Azpimarratzekoak dira
elikaduraren inguruan Europa mailako helburez dioena,
zehazki baitio:

-Etorkizunean, nekazaritza eta elikaduraren

horniketak gehiago aurreztu behar du ura eta
erregai fosilak erabiltzerakoan, ongarri eta pro-
duktu kimiko gutxiago erabili, dibertsifikatuagoa
eta inteligenteagoa izan behar du; abeltzaintza,
hondakin organikoen kudeaketa, korronte erre-
sidualak eta energia berriztagarrien ekoizpenak
nekazaritzarekin izan ditzakeen sinergiak ahalik
eta ondoen aprobetxatzeko.

- Ekoizleek ekoizten dutenarekin behar bezala bizi
behar lukete, baina egungo sistemak ez du botere
orekarik gordetzen banaketa katean, elikagaien
prezioan eta behar diren etekin tarteetan.

- 2013tik aurrerako Nekazaritza Politika Batera-
tuak enpleguaren alde berrorekatu beharditu la-
guntzak, nekazaritza Europan lurra lantzea posible
den leku guztietan mantendu dadin, garrantzia
berezia eskeiniz gune ahulei, hiriguneetako kan-
poko lurraldeak barne.

Erregioen Komiteak garapenaren ardatz bezala
kokatzen du eiikadura lokala. bere onura ekonomiko,
sozial eta ingurumenaren aldetikoak azpimarratuz es-
trategia honen inplantazioan. Era honetako baieztape-
nak azpimarratzea komeni da:

- Elikagai sistema lokalek laguntza bat suposatzen
dute ekonomia erregional eta lokalarentzat, en-
plegua sortzen baitute nekazaritzan eta elika-
gaien ekoizpenean. Honek, prosezatzea,
banaketa, komertzializazioa, salmentak eta zer-
bitzuak integratzen ditu.

- Diru etekinak maila lokalean gastatzen direnean
maila lokalean ekoiztutako elikagaiak erosteko,
etekin horiek inguruan geratzen dira eta
biderkatze efektu handia (hiru bider gutxi gora be-
hera) sortzen dute komunitateko errentan, ohiko
zirkuitu komertzialekin alderatzen baldin badugu.

- Banaketarako bide laburrek kontsumitzaile eta

ekoizleen arteko interakzioa, ezagutza eta elkar
ulertzea handitzen dute. Ekoizleak pertsonalki
ezagutzean, konfidantzan oinarritutako erlazioak
sortzen dira eta kontsumitzaileek produktuen bere-
halako trazabilitatea eskuratzeko aukera dute.
Oinarrizko elikadura burujabetza maila bat ere es-
keintzen dute banaketarako bide laburrek.
Maila lokaleko merkaturatze markoetan, elikagai
freskoak eskuratzeko erraztasunak osasun publiko
hobe baten alde egiten du, elikadura erregimenak
anitzagoak baitira eta elikagaien gaitasun organiko
guztiak mantentzen baitira (merkaturatze bide
luzeetan murriztu egiten dira gaitasun organiko
horiek).

Elikagai sistema lokalek onurak dakarzkiote ingu-
rumenari, ekoizpen sistemak sostengarriagoak
baitira, garraioan gutxiago gastatzen baita (elika-
gaiek egiten dituzten kilometroak), eta aukerak
sortzen baitira hondakin organikoekin, bestelako
hondakinekin eta energia berriztagarriekin sistema
zirkularrak sortzeko.

Gaur egun, elikagai sistema lokalak sistema
ekonomiko zirkularrei lotu daitezke, eta baita erre-
gio mailako beste erronka batzuei ere, hala nola
hondakin organikoen kudeaketa, uraren kudeaketa,
ekoizpen hondakinen -ura kasu- berrerabilketa,
eta energia berriztagarriak.

E. Elikadura burujabetza, NPB berri baten
ardatza

Elikadura politika nekazaritza politikaren erdigunean
txertatzetik abiatuz, berreskuratu egin behar da
elikadura burujabetza NPBren ardatza izatea.
Berreskuratu diogu, gogoan izan behar baita lehen
hamarkadetan elikadura burujabetza Europan aplikatu-
tako politika izan zela, bere nekazaritzan eta bere
nekazarientzako. Europako Nekazaritza Politika
1960an aplikatu zen, hiru printzipio nagusitan oinar-
rituz:

1- Produktuen prezioek ziurtasun bat zuten,
ekoizpen kostuak, gehiago edo gutxiako, gain-
ditzen zituzten. Ondorioz, baserritarrek
ekoizteko gogoa dute, bada bizitzarako per-
spektiba bat, nahiz eta egia izan herrialde guzti-
etan perspektiba hori ez zela berdina.

2- Mugan berme bat zegoen inportazioen aurrean,
bertako baserritarrek ez zezaten kalterik jasan
mundu mailako merkatuaren aurrean. Bazegoen
«baina» bat, mundu mailako merkatuko pro-
teinek hasieratik izan baitzuten europako es-
pazioan sartzeko aukera.

3- Logistika bat jarri zen martxan, ekoizpen gaita-
suna garatzeko: ikerketa, teknika berriak, gara-
pena eta formazioa. Emaitzak urte gutxiren
buruan ikusi ziren.

Bere akatsak izan arren, Europak argi erakutsi du her-
rialde batek, bere elikadura burujabetza eskuratzeko
lehen tresna kuadro politikoan duela eta gainontzekoak
gehigarriak direla.

Politika honek 20 urteren buruan jaso zituen fruituak:
elikagaiak falta izatetik nahikoa izatera pasatu zen eta

Laguntzak ekoizle profesionalei
zuzendu behar zaizkie. Gaur egun,
NPBren laguntzak kobratzen
dituzten hiru pertsonetatik bik,
ezer gutxi dute ikustekorik
ekoizpen sektoreekin.

gero soberakinak izatera, bere ondorio guztiekin. Sal-
buespen bat bada: ekoizpen guztietan soberakinak
egon dira baina proteina-landareen ekoizpenean de-
fizita handituzjoan da, argi geratuz aipatu printzipioak
aplikatu ez diren sekotreetan ezin dela elikadura bu-
rujabetza lortu.

Ezaguna zaigu NPBren historiaren bigarren partea,
1992tik hona, bere oinarrizko printzipioak alboratu eta
Munduko Merkataritza Erakundearen logikan sartzen
hasi zenean.

Beharrezkoa da, beraz, elikagai ekoizle funtzioa
berreskuratzea, agroindustriarentzako lehengai mer-
keen hornitzaile izan beharrean. NPBak prozesu hau
errazteko, hauek dira ardatz nagusiak:

- Merkatuaren kontrolerako tresnak berreskuratu.

- Ekoizpenaren kontrolerako sistemak mantendu.

- Esportaziorako laguntzak galerazi.
-Ekoizpen kostuak beteko dituzten prezio sis-

temak, ekoizlearen lana kontuan hartuz.

- Ekoizle aktiboei zuzendutako laguntza sistema
bat, muga zehatz eta eraginkorrekin, laguntzen
konzentrazioa ekiditeko.

F. Maila lokalean elikadura burujabetza
edukiz bete

Elikadura burujabetza ez da printzipio abstraktua.
Azken urteetan proiektu asko jarri dira martxan
ekoizpen lokala, transformazioa eta kontsumo
lokalaren inguruan. Salmenta zuzenak argi erakusten
du zer den elikadura burujabetza. Eta gehitu behar da
elikadura burujabetza salmeta zuzena baino haratago
doala. Biztanleen konzentrazioa begi bistakoa den jen-
darte batean, beharrezkoa da transformaziorako eta
komertzializaziorako estrukturak ekoizpen eta
kontsumo lokalera bideratzea, helburuak nekazaritza
ekonomia berlokalizatzea izan behar baitu. Argi dago
helburutzat merkatu lokala izango duen transformazio-
rako industria bat behar dela.
Gure elikagaien ibilbidea eraginkortasun maila han-

dienarekin antolatu behar dugu, hasi ekoizpenetik eta
kontsumitzaileraino. Urteetan ari gara esaten ekoizpen
eredu intentsiboak irteerarik gabeko bide batera gara-
matzala. EHNE-Bizkaiaren proposamenak konkretuak
dira eta beharrezko tresnak eta neurriak martxan
jartzea eskatzen dugu, izaera poLitikoz jantziak eta in-
stituzioek ere (Udalak, Aldundia, Eusko Jaurlaritza)
prozesu horretan lidertza hartuz. Eta ekoizleek ere
pausuak eman behar dituzte bide horretan.

G. Berdintasuna, eredu berri baten
abiapuntua

Oraindik egiteko dauden lanak dira:
-Emakumeek eginiko lana egunerokotasunean
ikustarazi.

- Euren izaera profesionala onartu.

- Euren parte hartzea handitu erabakiak hartzer-
akoan, bai euren aktibitatean eta baita elkarte
mailan.

- Nekazaritza aktibitatetik eratorritako eskubide
eta betebeharren errekonozimendua.

Elikagaien ekoizpenean, hasi ekoizpenetik eta famil-
iarentzako jatekoa prestatu arte, emakumeen ekarpena
onartzen du elikadura burujabetzaren printzipioak.
Emakume eta gizonen artean ekoizpen faktoreen
berdintasunezko berbanaketa ere plateantzen du, lurra
eta ekoizpenerako laguntzen eta eskubideen ba-
naketaren kasuan, esate baterako.

Landagune sostengarri baterantz bidea egin gura
badugu, ezinbestekoa da osatzen duten pertsona guz-
tiak berdintasun egoeran egotea, bai aukerei zein es-
kubideei dagokienean. Nekazaritza politiken markoan
lana egin behar dugu, faktore ekonomiko, ekologiko,
sozialak eta generoari dagozkionak modu integralean
eta garrantzia berarekin landu daitezen.

2. NEKAZARITZA POUTIKA:
LURRA. LAGUNTZAK.
EKOIZPEN SEKTOREAK

A. Lurranentzako politika espezifikoa

Lurra ezinbesteko errekurtsoa da ekoizpen sostengarri eta
iraunkorrerako. EHNEk urteak daramatza aldarrikatzen
lurrak berariazko babes juridikoa behar duela, lurra
kudeatzeko eta hobetzeko tresneria martxan jartzearekin
batera. Zentzu horretan, Lurraldearen Antolamendurako
Artezpideek (LAA) sektorearen defentsarako tresnak ar-
tikulatu behar dituzte, irizpide produktibista soilak albo-
ratuz, nekazaritza aktibitatearen paper multifuntzionalari
arrotzak baitzaizkio.

Lurren Bankua martxan jartzea EHNE-Bizkaiaren lorpena
da, nahiz eta onartu beharra dagoen bere lana sinbolikoa
dela. Tresna lortu dugu, baina eraginkorra izatea lortu
behardugu.

Oraindik ere, beharrezkoa da era honetako ekimenak
martxan jartzea:

- Lurra behar bezala babestu beste erabilera batzue-
tatik.

- Erabilgarri dagoen lur publikoa identifikatu, erabilera
sozialagoa emateko.

- Norbanakoen arteko mediazio lana, salerosketa eta
errentak bultzatzeko.

- Pertsona nagusiek kudeatutako jarraipenik gabeko
ustiategiei segimendua egin.

- Sektorean hasi nahi dutenei bide hori egiten la-
gundu.

B. Baserritarrentzako laguntza publikoak

Gaur egun Europako nekazal politikako bateratuaren la-
guntzak (PAC) jasotzen dituzten hiru pertsonatik bik ez
dute ezelango ikusirik baserri munduagaz. Maila lokalean
ere, basogintza inguruko azpisektoreetan, nekazaritzaren
inguruko profesionala izatea be ez da eskatzen laguntzok
eskuratzeko.

Laguntza hauek batez ere, baserritar profesionalei
bideratuak egon behar lukete. Neurri hau, besteak beste,
nekazal sektorea indartu eta babestera bideratuko litza-
teke, lana sortuz eta baserri mundua bultzatuz. Eraberean,
laguntzak banatzeko orduan, gehienezko topeak jartzea
beharrezko ikusten dugu. Ez dugu laguntza gehiago al-
darrikatzen, hobeto kudeatzea baizik.

C. Ekoizpen sektoreak

1. Abeltzantza: Behi eta ardi esnea. Okela

Oraingo menpekotasuna murriztu
Gaur egun abeltzainek bizi duten menpekotasunarekin
amaitzea guztiz premiazkoa da. Helburua, ekoizpen
prozesuan ahalik eta eredu iraunkorrena erabiliz autono-
mia maila handiagoak eskuratzea da. Oraingo kanpoko
bazka eta pentsuen erosketaren bidez, baserritarrek bizi
duten dependentziak hondamendira darama sektore
osoa. Autonomoagoak izateko, proposamen ezberdinak
landuko ditugu:

- Beharrezko diren planak garatu beharditugu, ahalik
eta norbere bazka gehiago berreskuratzeko.

- Gaur egun oraindik badauden eredu onak ikustarazi
eta hedatu behar ditugu, bai bazka edo forrajearen
ekoizpenean zein mantenimenduan. Alpeetako
adibidea bereziki interesgarria da.

- Gure kortetan, ganaduaren efikazia maila gorena
eskuratu behar dugu, eta kanpotik erosten zaizkien
elikagaietan, ekoizpen eta kontsumo harreman
orekatua bilatu.

- Zerealak eta bazka lantzen dituzten nekazari eta
ganaduzaleen arteko harreman zuzena sustatu
behar dugu, merkatu espekulatzaileari aurre egin,
eta modu eraginkor moduan.

Transformazioa. Komertziaiizazioa. Prezioen behatokia
Transformazioa eta komertzializazioaren aurrean erronka
handiak ditugu. Gure helbururik garrantzitsuena, trans-
formazio guneak sortzea da, ekoizpen lokala eta
kontsumo lokala sustatzeko helburuarekin. Modu parte-
hartzailean, baserri mundua bultzatzeko xedearekin.
Prezioen inguruan ere, erronka handiak ditugu begiau-

Abeltzaintza sektoreak gaur egun bizi
duten dependentzia egoeratik irten
behar dira. Eredu sostengarriago bat
artikulatu behar da, ekoizpen
prozesuan autonomia maila
handiagoa eskeiniko duena.

8

Transformazioa eta
komertzializazioaren arloan
erronka handia dugu. Gure
helburua transformazio plantak
garatzea da, lokalki ekoiztu
lokalki kontsumitu ardatzaren
inguruan eta sektoreak
bultzatutako proiektu parte
hartzaileetan oinarrituz.
Elikagaien prezioen osaketa eta
eboluzioa aztertzeko,
beharrezkoa da tresna publiko
eta gardenak ezartzea.

rrean. Elikagaien prezioetan, hauek zelan eraikitzen diren
erakusteko modu garden eta publikoak sustatu behar di-
tugu. Ekoizpen kostuak kontutan hartuz, garraioa, trans-
formazioa, banaketa eta salmentarekin batera. EHNEk
egin eta ezagutu dituen ikerketen arabera, ardi eta behi
esnean honako hau litzateke salneurria definitzeko orduan
proposatzen dugun banaketa: %45 ekoizlearentzat, %30
transformazio eta banaketarentzat eta &25 salmentar-
entzat. Gauzak horrela, behi esnea 0,40 eurotan salduko
genuke, eta ardi esnea 1,20 eurotan.

Esne behiak

Oraindik Bizkaiko azpisektore garrantzitsuena da. Er-
aberan, Bizkaiak kontsumo potentzial itzela dauka. Baina
oraindik Bizkaiko esne gehiena kanpora doan honetan,
une aproposa da horri buruzko eztabaida bultzatzeko,
Bizkaian ekoizten dugun esnea berton kontsumitu ahal
izateko. Bide horretan, oso positibotzat jotzen ditugu
Bizkaia eta Euskal Herria esnea bezalako ekimenak. Iparlat
berriz, beste norabidean ari den ekoizpen eta garapen
eredua da.

Artzantza

Gazta industria, eta bereziki Aldanondo bezalako enpre-
sak, gazta egin edota esnea industriari ematen dioten
artzainen lana eta biziraupena kaltetzen ari da. Esnea en-
tregatzen dutenei, prezio lotsagarriak eskaintzeaz gain,
ordainketetan atzerapenak eta batzuetan kobratu ere egin
gabe geratzen dira artzainak. Modu berean, ekoizpenaren
kontrolik ez dagoenez, Idiazabal markaren merkatua
baliatuz, artzai gaztagileen kalterako diren ekoizpena
bultzatzen dute.

Gauzak horrela, gazta industriak bere baldintzak ezarri
eta inposatzen dituen bitartean, egoerari buelta ematea
ez da erraza izango. Beste jatorrizko izendapen batzuetan
ekoizpena kontrolatuta dago eta ez dago industriaren
menpe, artzain eta ekoizle txikien esanetara baizik.

Alde horretatik Esnetik bezalako ekimen kolektiboen
sorrerak ilusioa eta harrera ona piztu du inguruan. Gaz-
taiagaz batera, bestelako produktuak eskainiz eta etiketan
darabilten gardentasuna, nortasun ikur bereizgarriak dira.
Kooperatiba izaera berezia ere badu Esnetik ekimenak,
ekoizleak eta kontsumitzaileak batzen dituen aldetik; etika,
gardentasuna eta konfidantza bezalako baloreen lanketa
pratikoak onurak baizik ez dizkio ekarriko. Eredu berri bat
ezarri dezake behi eta ardi esnearen inguruko transfor-
mazio industria txikian.

Okela. Erralde

Okela munduarentzat (behi eta txahalak, bildotsak, txar-
riak) lehentasun nabarmena da hiltegi berri baten
eraikuntza, Erralde proiektuaren garapen moduan. Du-
rangoko hiltegiaren aldeko defentsa, lana eta borrokak,
hiltegi berriaren beharezko oinarriak definitu dituzte.
Elikadura burujabetzan oinarritutako banaketa eta hiltegi
zerbitzua eskaintzea eta kolektibo ezberdinak elkarlanean
lan egitea oinarri hartuta, herri mailako erakundeen -
udalak- inplikazioarekin, egitea posible dela erakutsi dugu.
Erronka nagusia Erralde berria egiten hasi eta martxan
jartzea da.

2. Sagarra-Sagardoa-Txakolina

Sagarra-Sagardoa

Gure herrialdean ditugun baldintzak ikusita -eguraldia eta

lurra- sagardo sagarra lantzeko aproposa dela baieztatzea
dagokigu, eredu agroekologiko eta iraunkorrak bultzatuz.
Une honetan gainera, beharrezkoa zaigu -daukagun
kontsumoa ikusita- sagar eta sagardo ekoizpena
bultzatzea. Sagarrarenlaborantza egoki batek, prezio
hobeekin, baserri askorentzako gehigarri aproposa ekar-
riko luke, egungo nekazal errentak hobetzeko aukera es-
kainiz.

Labelak, bertoko sagarrak erabiltzeko egin duen apustua
aipatu behar dugu. Gaur egun, Euskal sagardoa da,
bertoko sagardietako sagarrak direla ziurtatu eta zerti-
fikatzen duen marka bakarra. Etorkizunean, sektorearen
eskutik labelaren ordez jatorri izendapena bultzatu be-
harko litzateke.

Txakoiina

Sektorearen garapena kontsumo lokalean, ekoizpenaren
kontrolean eta hektareako ekoiztu beharreko mugak
adostuta oinarritu beharko litzateke. Txakolinaren ar-
rakasta eta boom honek, kontrol neurririk ez egoteak, eta
merkatuaren benetako eskaera baino gehiago ekoizteak,
datozen urteotan gertatu daitekenaren zantzuak adier-
azten dizkigute dagoeneko. Gehiegizko ekoizpenaren on-
dorioak bizitzen ari gara dagoeneko.

Iruzurra ekiditeko kontrol neurri zorrotzagoak, ekoizpen
eskubideekin dagoen trapitxeoa debekatu eta txakolina
zein mahatsaren prezioak ezartzeko eztabaidak guztiz be-
harrezkoak dira une honetan.

Hortofrutikuitura eta beste ekoizpenak
Hortofrutikulturak (landare apaingarriak barne) guztietatik
garrantzitsuena bada ere, gero eta garrantzia gehiago
hartzen ari diren beste ekoizpen batzuk ere badaude. Lan-
dako arraultzak, kanpoan dauden txarriak, landare medi-
zinalak, fruitu txikiak... Baserriko lanen dibertsifikazioa
dakarten ekoizpenak dira edota baserri munduan lasaiago
eta inbertsio handiegiak egin barik eskaitzen dutenak.
Horrez gain, ogia eta mermeladak bezalako ekoizpen

transformatuak. Gure inguruak oso baldintza agrologiko
aproposak ditu horrelako jarduerak emateko.

Kalitate poiitikak: Jatorrizko izendapenak. Labeiak. marka

zertifikatuak...

Kalitate politiken zutabea Kalitatea Fundazioa da, nahiz

eta Jatorrizko izendapen batzu, fundazio hori sortu aur-

retikoak diren. Kalitatea fundazioan batzen dira 15 label

ezberdin (produktu bakoitzak label propioa dauka), marka

zertifikatuak...

Sortu zeneko bi hamarkada hauetan, azpiegitura handi
hau ez da batere eraginkorra izan baserritarrontzat, ez du
beharrezkoa den balio erantsirik sortzen eta kalitatezko
produktu moduan komertzializatzen den bolumena eta
benetako ekoizpenaren artean ez dago neurriko ekilibri-
orik. EHNE-Bizkaiaren iritziz, beharrezkoa da aldaketa
sakonak eragitea Kalitatea fundazioan eta bere antolaketa
ereduan:
-Kalitate politikek nekazaritza eredu iraunkorrarren

babes eta garapenari erantzun behar diote
-Ekoizleen partehartzea eta inplikazioa bultzatu
behar da kalitate estrategien diseinu eta ezarpe-
nean. (Euskal Sagardoaren dinamika eta parte-
hartzea esanguratsua izan da, bide berri eta adibide
on bat izan daiteke).
-Ez da jasangarria horrenbeste marka -produktu
bakoitzeko bat- eta Jatorrizko izendapen bat baino
gehiago izatea produktuko. Erraztu egin behar da,
eraginkorragoak izateko, eta produktu ezberdinak
marka orokorragoen baitan batu behar dira.
-Ekoizpen ereduan oinarritutako kalitate politika
batek, labela Jatorrizko Izendapenetara bideratu
beharko luke.
-Beharrezkoa da kalitate politiken inguruan sortu
diren egitura guzti hauek argaldu eta sinplifikatzea,
eraginkorrago etaekonomikokijasangarriago izate
aldera.

10

Aktibitate berri batera
inkorporatzerakoan, formazioa
ezinbesteko elementua da. EHNE-
Bizkaiak formazioaren aldeko
apustua egiten jarraituko du, eredu
aldaketa eta gazteen
inkorporaziorako tresna gisa.
Formazio agroekologiko eta
baserritarra gure apustu bakarra
izango da aurrerantzean ere, bai
ideologia eta baita ekoizpenaren
aldetik.

3. FORMAKUNTZA.

GAZTEAK. KONTSUMOA

A. Baserri mundura pertsona gehiago sartzea for-
makuntzaren bidez

Gure ekoizpen eta giza sarea iraunarazi nahi badugu
lehentasunezko helburua izan behar da. Are gehiago,
nekazal jarduera lanpostuak sortzeko eremua izan
daiteke, hortaz, gaur egungo egoeran, kontuan hartzeko
moduko aldagaia da. Azken urteotan burututako lanak
argi adierazten digu sarrera batek arrakasta izan dezan,
bi aldagai kontuan hartu behar direla: alde batetik, sar-
rera era progresibo baten garatzea, eta bestetik, inbert-
sioa ahalik eta txikiena izatea. Jende asko hasierako
laguntzekin liluratu egiten da, eta ondorioz behar duena
baino instalazio handiagoajartzen du.

Formakuntza osagai ezinbestekoa da edozein jarduer-
atan hasteko unean. Ereduaren aldaketa gauzatzeko
eta gero eta gazte gehiago nekazaritzan lanean has
daitezen, EHNEk formakuntzan alde lanean jarraituko
du. Formakuntza baita gure ustez, helburu horiek
lortzeko tresnarik eraginkorrena. Formakuntza
agroekologikoa eta baserritarra gure apostu nagusia da,
bai ideologikoki eta baita produkzioari dagokionez ere.
Gure erronka, ikastaroak, tailerrak, hitzaldiak, mintegiak,
elkartrukeak... antolatzen jarraitzea izango da.

B. Gertuko zirkuituak, lanpostu sortzaile

Komertzializazioan gertuko zirkuituen alde apostu egit-
eak, lanpostu berriak sortzen ditu, gazteak nekazaritzan
aritzera bultzatzen ditu. Egunez egun lan horren emaitza
ikusten ari gara. Tokian tokiko eraldaketarako azpiegi-

turak ezinbestekoak dira bide hauek bultzatzeko. Modu
horretan, baserritarren lana optimizatzen dugulako eta
euren produktuak bideratzeko aukerak hobetzen la-
guntzen ditugulako. Produktore, kontsumitzaile eta den-
dari txikien arteko harreman zuzenen bidez sare soziala
indartzea lortzen dugu. Bide honijarraituz, EHNE-Bizka-
iak azoka eta merkatuen alde egiten du. Baserritarren
tokian tokiko eta garaiko produktuak bertan egotea
bermatu behar da.

Jantoki publikoak orokorrean, eta eskola jantokiak
bereziki, gure lan eremu garrantzitsuak dira. Lehenta-
suna eman behar diegu espazio hauei. Bertan tokian
tokiko produktuen erabilera bermatzea eskatu behar
diegu botere publikoei. Elikaduraren kalitatea lehenta-
suna izan behar, eta baita eskolako jantokiek izan behar
duten izaera hezitzailea ere. Honek guztiak nekazal ak-
tiboen portzentaia handituko luke era adierazgarri
baten. Jakin badakigu, ezinezkoa dela egun batetik
bestera 180°ko aldaketa egitea, baina indar handiagoa
egin behar dugu lan esparru hauetan.

Sindikatuak bultzatutako ekimenen artean Nekasarea
sareak leku garrantzitsua bete du. Oinarri ideologiko
sendoak dituen egitasmoa da, bai produkzio eredu
berri baten garapenari dagokionez, eta baita giza ar-
loan planteatzen duen eraldaketan ere. Ekimen hau
oraindik ere gehiago garatzea eta indartzea gure hel-
buruetako bat izan beharda. Horretarako ezinbestekoa
da komunikazioaren arloan aurrerapausoak ematea
eta proiektuaren bisibilidadea hobetzea. Nahitaezko
baldintzak dira egitasmoaren sinesgarritasuna man-
tendu eta igotzeko.

11

EHNE-Bizkaiak elikadura
burujabetzaren inguruan maila
lokalean zein munduan
antolatzen diren ekimenei buruz
informatzen jarraituko du. Baserri
Biziak, idatzia zein digitalak,
bestelako konplementuak izango
ditu, izan eztabaidak, hitzaldiak
edo ekitaldiak, elikadura
burujabetza sozializatzeko
helburuarekin.

4. KOMUNIKAZIOA AUANTZA
SOZIALAK: ESPARRU
SINDIKALA ETA HERRI
MUGIMENDUAK. BANKA
ETIKOA UNIBERTSITATEA

A. Baserri Bizia. Elikadura burujabetza ikusgarriago egiten

EHNE-Bizkaiak elikadura burujabetzaren inguruan sortzen
diren ekimen, mugimendu eta gertaera guztien gainean
informatzen eta komunikatzen jarraituko du. Euskal Her-
rian bezala, mundu mailakoak.

Baserri Bizia proiektu komunikatiboan lekua izango dute
elikadura burujabetzaren alde, nekazaritza iraunkorraren
inguruan eta agroekologiaren bidean lanean ari diren Eu-
skal Herriko eragile sozial, herri ekimen, elkarteak,
kontsumo talde eta sindikatuek.

Hemendik aurrera, orain arteko bi zutabe nagusiez gain,
alor berrietan ere murgilduko dugu Baserri Bizia proiektua.
Paperezko aldizkaria (2012ko azaroan argitaratu dugu 35.
zenbakia) eta atari digitala ( www.baserribizia.info Hantzen
jarraitu eta espazio sozialari garrantzia gehiago emango
diogu. Eztabaidak antolatuz, hitzaldiak, ikusentzunezko
emanaldiak, dastaketak eta bestelako ekimenekin batera,
elikadura burujabetzaren inguruko ideiak eta proiektuak
gizarteratzea izango da gure helburua.

Beraz gure proiektu komunikatiboak hiru ardatz izango
ditu aurrerantzean: espazio soziala (jendaurreko ekitaldi
eta eztabaidak), espazio fisikoa (idatzizko aldizkaria,
dokumentalak, argitalpenak...) eta espazio digitala (baser-
ribiziainfo, asteroko buletina, sare sozialak...).

EHNE-Bizkaiak eraberean, www.ehnebizkaia.org ataria

elikatzen jarraituko dugu, erakundeari buruzko infor-
mazioarekin, eskaintzen ditugun zebitzuak eta añi-
azioarekin hartuemanetan jarraitzeko

B. Sindikatu eta herri mugimenduekin harnemanak

EHNE-Bizkaiak planteatzen duen nekazaritza eredua
sustengatu eta gizartearen aurrean indartzeko orduan,
jendartean harreman sare sendoa eraikitzea funtsezkoa
da, oso lan garrantzitsua. Eta gizarte mugimenduetatik
zein sindikatuetatik orohar oso ondo baloratua dago
egiten dugun lana. Soslai hori mantentzen jarraitu behar
dugu, eta eraiki ditugun guneak indartu. Orain arte egin-
dako bidearen ildotik jarraituz, lortutakoari eutsi eta
nekazal jardueraren defentsari ildo estrategikoa eskaini
eta elikadura burujabetzaren aldeko jarduera landu behar
dugu eragile guztiekin. Zentzu horretan espazio sindikala
(ELB, ELA, LAB, ESK, STEE EILAS, HIRU, EGAS,...) eta herri
mugimenduarekin sortutako guneak edukiz jantzi behar
ditugu. Gure helburua, elkarren arteko mezuetan sektorea
aipatzea baino urrunago joatea da, eta gure presentzia
areagotuz, paper estrategikoa eskaini behar diogu
nekazaritzari eta elikadura burujabetzaren defentsari.

Aliantza sozial iraunkor baten eraikuntza funtsezkoa
izango da EHNE-Bizkaiarentzat, Euskal Herriaren
eraikuntzarako bidean, nekazal mundutik bertatik. Hor-
retarako, zereginen argipena eta barne mailako anto-
lakuntzan behardiren egokitzapen eta indarrak bideratzea
izango da garrantzitsua.

EHNE-Bizkaia jakitun da Euskal Herriak Estatu
espainiar eta frantsesarekin bizi duen gatazka politikoa
gainditzeko egun den aukeraz. EHNE-Bizkaiak bere
egiten ditu Gernika eta Aieteko akordioak. Sindikatuaren
ustez, beharrezkoa da Estatuek legaltasuna
errespetatzea eta presoak Euskal Herriratzea.

12

d* "''V-

Jendartearen osotasunaren inplikazioaren bitartez
ziurtatu behar da herri eraikuntzan eta justizian
oinarritutako beste eredu ekonomiko eta sozial baten
eraikuntzan helburu duen prozesu berri honen
arrakasta. Hurrengo belaunaldiei zor diegu, eta gure
aportazioa egiten jarraitu behar dugu bide horretan.

C. Europa mailako kredito kooperatiba alternatiboa

EHNE-Bizkaiak elikagaien ekoizpenean zein
kontsumoan norabide batean lan egiten duen moduan,
harreman finantzieroetan ere alternatiba eraldatzaileen
beharrazjabetuta gaude. Gure helburua tresna hauek
nekazaritza iraunkorraren zerbituza jartzea da,
elikadura burujabetzaren printzipioen defentsan.

Alde horretatik, eta gogoeta horren ondorioz,
badaramatzagu 3 urte orpoz orpo lanean beste eragile
batzuekaz batera, FIARE fundazioaren baitan benetako
alternatiba finantzieroa sortzeko eraikuntza tekniko eta
sozialean. EHNE-Bizkaia gainera, Fiareko patronatuan
dago.

Azken urte guzti hauetan FilAREk egindako lanak
argia ikusiko du datorren urte erdialdean (2013ko
ekainean), Europa mailako lehen kreditu kooperatiba
etiko eta alternatiboa martxan jartzean. Estatu mailako
proiektuak Italiako Banca Poppolare Eticarekin bat egit-
ean.

Gaur egun FIAREk Hego Euskal Herrian funtzionatzen
badu ere, Europako kooperatiba sortzean, edozein
bankuk dituen zerbitzu guztiak eskaini ahal izango ditu.

D. Unibertsitatearekin harreman esparru estrategikoa

Azken hiru urteotan, EHNE-Bizkaiak La Via Campesinarekin
batera, Euskal Herriko Unibertsitatearekin modu antolatu
eta kordinatuan lanean dihardu, batipat HEGOA institu-

Mugimendu sozial eta sindikalek,
orokorrean, positiboki baloratzen
dute EHNE-Bizkaiak espazio
komunak bilatzeko egiten duen lana.
Aliantza sendo bat da sindikatuak
behar duen oinarria, Euskal Herria
nekazaritza sektoretik eraikitzeko
bere aportazioa egin ahal izateko.

toarekin (EHU UPVko Garapenerako politika publikoen eta
nazioarteko kooperaziorako ikerketa institutoa). Helburu
argia du elkarlan honek, nekazal eta baserri mundua eta
unibertsitatearen arteko harreman esparrua eraikitzea,
elkarlanean aritu eta Euskal Herriko zein nazioartean er-
agiteko.

Harreman eta lan hauen ondorioz, baserritarren erakun-
deen eta bere kideen azterketa eta gogoetarako gaita-
sunean eragin gura dugu, eta horrela botere egitura eta
agenda politikoan eragiteko ahalmena areagotuz.

Datozen hilabete eta urteotarako erronka argia daukagu
begi aurrean: elikadura burujabetza, agroekologia eta
nekazaritza iraunkorra euskal unibertsitatearen baitan
ezartzea. Ildo horretatik, gauregun lanean ari gara EHNE-
Bizkaia eta unibertsitatearen artean komenio bat
sinatzeko, gure hartuemonen oinarri estrategiko gisa.

Eraberean Udako Euskal Unibertsitatean ere (UEU)
hartuemonak landu eta ikastaro partehartzaileak anto-
latzen hasita gaude.

13

5. EHNE BIZKAIAREN BARNE
ANTOLAKETA

EHNE-Bizkaia COAG eta VIA CAMPESINAn

Aurreko Kongresuan (2010eko otsailean) antolaketari
dagokionez fase bat amaitzen ari zela eta berri bat
hastear zegoela somatzen hasi ginen. Ordutik hona
izandako gertaerek hala egiaztatu dute. Antolakuntzan
hartutako erabakiek oinarri argia izan dute: nekazal
sektoretik eta elikadura burujabetzatik Euskal Herria
eraiki nahi du EHNE-Bizkaiak. EHNE-Konfederaziotik
atera ondoren, COAG eta Via Campesinan partehartze
zuzena izango genuela finkatu genuen.

Etxalde mugimendua Euskal Herrian

Etxalde mugimendua karakterizatu eta martxan jarri
genuen Euskal Herri mailan. Era berean, elikadura bu-
rujabetzaren aldeko aliantza soziala artikulatzen ari
gara. Bi gertaera hauek, eztabaida eta sozializazio
prozesu bat abiatu zuten. Nekazaritza eta elikadura
krisiari konponbidea emateko, elikadura burujabetza
aldaketarako motore izatearen beharra azpimarratzen
du eztabaida horrek. Etxalde mugimendua pertsonez
osatua dago, baina EHNE Bizkairako ezinbestekoa da
elikadura burujabetzaren defentsan Euskal Herri
mailako mugimendu bat artikulatzea. Etxaldek, nora-
bide horretan doazen dinamika guztiak bateratu behar
dituela uste dugu. Etorkizuneko antolaketa modua
eremu honetan garatzen dugun lan amankomunak ze-
haztuko du. EHNE-Bizkaiarentzat lehentasuna da Euskal
Herri mailako antolakuntza espazio baterantz bidea
egitea, elikadura burujabetza izanik aldaketaren mo-
torea, nekazaritza eta elikadura krisiaren konponbidea.

Sindikatuak lan ildo hau indartuko du ELB, EHNE-
Gipuzkoa, EHNE-Nafarroa eta Arabako UAGArekin.
Elikadura burujabetzaren aldeko aliantza soziala gure
lehentasuna da.

EHNE-Bizkaia: Herrialde kontseilu zabalago eta erabak-
itzailea indartuz

Oraingo egoerari modurik eraginkorrenean erantzuteko
helburuagaz, EHNE-Bizkaiak bere funtzionamendua eta
antolaketa eredua egokitu behar ditu. Horretarako
Herrialdeko kontseilua indartzea proposatzen da, bai
jende kopuru aldetik zein maiztasunetik ere. Herrialde
kontseilua urtero gitxienez 10 aldiz batzea proposatzen
da, eta esparru honetan hartzea estrategia berriak
behar dituen erabakiak. Ondorioz bertan lagun gehi-
agok parte hartzea bultzatuko da, bataz beste hilero
35/40 lagunek parte hartu dezaten, eta parte hartzeari
mugarik jarri barik. Ez da bestelako egitura aldaketarik
proposatzen, soilik Herrialde kontseilua bera indartzea
eta eraginkorragoa egitea. Datozen urteotan izango
diren aldaketa eta egoera berriak lantzeko funtsezko

EHNE-Bizkaiak beharrezko ikusten
du finantzen bitartekaritzan
alternatiba eraldatzaileekin
kontatzea. Hiru urte daramatzagu
finatzen inguruko alternatiba
erreala eraikitzen, Fiare
Fundazioaren baitan.

14

EHNE-Bizkaiarentzat lehentasuna
da Euskal Herri mailako
antolakuntza espazio baterantz
bidea egitea, elikadura
burujabetza izanik aldaketaren
motorea, nekazaritza eta
elikadura krisiaren konponbidea.
Sindikatuak lan ildo hau
indartuko du ELB, EHNE-
Gipuzkoa, EHNE-Nafarroa eta
Arabako UAGArekin.

tresna bilakatzea da helburua.

Sindikatuaren ejekutibari dagokionez, bere funtzioa
batez ere ejekuzioa izatea da. Erabaki gunea Kont-
seilua izanik, ejekutibak hamabostean behin batzarra
egin eta kanpo mailako komunikazioa bozeramaileen
bitartez egin eta kargu pertsonalak kenduz (presidentea
eta idazkari orokorra). Ejekutibarako proposatzen den
pertsona kopurua 6/8koa da eta lagun gehiagoren
partehartzera irekia (2/4).

Herrialde kontseilua eta ejekutibaren arteko pro-
posamen hau harremanean oinarrituta dago, zuzen-
daritza ardura hartuko luke kontseiuluak eta ejekutibak
erabakiok gauzatu eta eguneroko lana dinamizatuko
luke.

Azkenik, EHNE-Bizkaiak behar beharrezkoa ikusten
du lantalde tekniko kualifikatu eta militantea izatea,
EHNE-Bizkaiaren proiektu sindikalarekin konpromeituta
izango dena. Erakundearen baitan etengabe pro-
posamenak egin eta berrituz, dagokion arduretan lanak
aurrera eroanez. Horretarako ere, etengabeko for-
makuntza beharrezkoa izango da.

EHNE-Bizkaia jakitun da Euskal
Herriak Estatu espainiar eta
frantsesarekin bizi duen gatazka
politikoa gainditzeko egun den
aukeraz. EHNE-Bizkaiak bere
egiten ditu Gernika eta Aieteko
akordioak. Sindikatuaren ustez,
beharrezkoa da Estatuek
legaltasuna errespetatzea eta
presoak Euskal Herriratzea.
Jendartearen osoaren
inplikazioaren bitartez ziurtatu
behar da herri eraikuntza eta
justizian oinarritutako beste eredu
ekonomiko eta sozial baten
eraikuntza helburu duen prozesu
berri honen arrakasta. Hurrengo
belaunaldiei zor diegu, eta gure
aportazioa egiten jarraitu behar
dugu bide horretan.

15

ERANSKINA

EHNE-Bizkaiak ponentzia honetan aipatutako arlo
askotan sakondu du, kontsultarako materiale ezberdi-
nak sortuz:

- «Merkaturatze bide laburrak Euskal Herrian»
EHNE-Bizkaiak idatzia eta Mundubat fundazioak ar-
gitaratua 2012ko ekainean.

- «Ordeñando Alternativas» EHNE-Bizkaiak Mugarik
Gabeko Albaitariak eta Ekologistak Martxanekin
batera argitaratua, 2012ko otsailean.

- «Agoekologia: beharrezko eredua» EHNE-Bizkaiak
argitaratua 2012ko urtarrilean.

- «Mujeres Baserritarras, la sabidurfa de la tierra»,
ikusentzunezkoa, EHNE Bizkaiak argitaratua 2011n.

- «Eliadura Burujabetza Euskal Herrian eta Mun-
duan» Etxalde-Nekazariza Iraunkorra mugimend-
uak 2011ko urrian argitaratua.

- «Elikadura burujabetzatik alternatiba bat gizarte
osoarentzat» Etxalde-Nekazaritza Iraunkorra mug-
imenduak 2011ko urrian argitaratua.

- «Nekazaritza Politika Bateratua. EHNE-Bizkaiaren
posizioa» sindikatuak 2011ko urrian argitaratua.

- «GURE LURRA, GURE ETORKIZUNA»
ikusentzutekoa Bizilur elkartea eta EHNE-Bizkaiaren
artean 2011 eta 2012 urteetan egina.

- «Documento que recoge el analisis europeo, es-
tatal y local sobre POLITICAS PUBLICAS PARA LA
SOBERANIA AUMENTARIA» Emaus Fundacion So-
cial, Mugarik Gabeko Albaitariak eta EHNE-Bizkaiak
2011an argitaratutako lana.

16

17

18