Skip to main content

Full text of "Petrificata suecana formationis cretaceæ"

See other formats 


MU 


N 


PETRIFICATA SUECANA 


* 


FORMATIONIS CRETACE., 


h- DESCRIPTA zr ICONIBUS ILLUSTRATA 


A 


". au P$ L.S S € iN, 


Pnor. nec. Er PiurEcr. Mus. war. Luxp.; REG. Aca». Sciewr. Horw., Ac. Cxs. Lrororp. 
Naz. Cunros, R. Soc. Scigxr. Er. Lrrr. gtEG. Goruos,, Soc. Puysiocn. Luxp., Soc. Nar. Cun. 
Drnor. gr Soc. Puvs. lunicEws. Sopani; Mus. Bourkw. MEwsna. Howon. Soc. Mane., 


VrETERAV. ET SENkENP, GConnsr. 
E : 


PARS PRIOR, 
VERTEBRATA zr MOLLUSCA 


SISTENS, 


: LONDINI GOTHORUM, 
Ex OrricinvA BERLINGIANA, 


? 


MDCCCXXVII. 


saprWolT 


St 
P Ea 


LEats or00..d$ ex LANA STEMS 


wu suieht 


Vupvemuu testa ucutmaamac tir pio ono Re eiii 


Ga opis d a niw 


i 
wow eg r^r a2 p 
AA Eh, A Ee Y 

" / 


: À 


SERENISSIMO PRINCIPI 


JOSEPHO FRANCISCO OSCARI 


PRINCIPI REGNORUM SUECLE zr NORVEGUE HEREDITARIO, 
ACADEMIARUM SCANDINAVLE CANCELLARIO, 


SCIENTIARUM zr ARTIUM PROTECTORI 


HUMILLIME, DEVOTISSIME 


S. NILSSON, 


vmm 


Prooemium. 


Li 


$. L Ratio Operis: 


us grologico quante utilitatir quantique sit momenti accurata. Petvificatorum cognitio, heic 
 £omunemorare supervacantum foret, cum huc ipra rer a. Principibus. scientig. jam extra omnem du- 


bitationem fuerit porita. — Sed. dicendum. forritam est, cur, inler petrificata. Suecana , ea potissie 
mum illustrare conatus sim, quae ad formationem cretaceam  pertimeont. — Quod vero eam. 
unprümir ob caurram feti, quoniam huc ipra, ex ommibur apud mor obviis, minimum examinata 
etque cognita runt. — Juter plures enim. quam centum specier, quas in hot P'olumine describendas 
adgrediar, qwrque famem mon fere uisi dimidiam ommium partem constituunt, quattuordecim tan- 
£ummodo ab J/ntecersoribus mer, u£ ad Suetiom pertimenter, sunt commemorata 7"). Imo ipsa 


hec formatio usque ad annos recentirrimor apud. mor. praetermissa videtur , deposita. si exceperis 


que ad Balrberg, Ignaberga €? Limhamn inveniuntur, queque jam antiquiorer naturg in- 
vertigatorer Sueci attentione digna juditarunt. — Hane tamen formationem mon modo magnam Sta- 
nim pariem occupare, red etiam partem. DBlekimgie continere, infra. paucis ostendere. conabor. 


Praterea, cum maguum illud formationir cretacez Europea. spatium, quod Galle, Germa- 
nim, Britauniz, Dani C7. partem. fenet, versus Septentrionem im. Suecia terminetur , €7. inter 
monter nostros formationis antiquirrimg sparsim derimat; equidem. crediderim. comparationem. ve- 


run orgamicarum , quar heic coutiuet depositum, cum. illir:quas. dm plagir meridioualibur | prabet , 
Geologie | studiosis haud. fore ingratam. 


Me ommer illas species. quar. satir insignes ac perspicue definitas. duxerim , quin eliam am- 
tea delinzatas, mom solum. dertripsirre sed. etiam. delineandar. curavisze, virir quiburdam doctis apud 
exteror supervatautum, forsam videbitur. Quam vero ut praveniam objectationem, observandum 
tautminmodo velim, ae hotce opusculo. conficiendo, duplici consilio. studuisse. — Primum | tironibus, 
qui im Suecia im sfudinm  petrificalorum incumbunt. Euchiridion quoddam: dare volui. — Hoc vespi- 
ciens neceriariuim duxi ommia jam inventa proponere, quo fatiliur, que mova deprehenderimt, 
dircernant atque. definiant. — Quod. vero. consilium sine iconibus conrequi vix potuissem, proser- 
tm cum muda descriptio ad petrificata rite determinanda raro sufficiat. Icones vero im exteris so- 
lummodo Operibus obvias, frustra cifarsem; — plerisque enim | tironibus ad, hgt opera aditur mon 
patet. — Horum igitur. saltim magni inierfuit icones umo loco esse collectas. 


Deinde id rpectavi ut, hoc specimine edendo, Geologie rtudiorir ortenderem quanam cor- 
pora organica im hir regionibus septemtrionalibur contineat formatio cretatta. — Jt vero, si so- 
himinodo icones ab alii datar citasrem, haud raro. dubium. fuisset. am Jpeties exierne ex ommi 
porte edem, otyue a me allate, ersent. jam autem, cum iconer quoque dederim speciminum. in 
Suecia. lectorum, cuique arlir. perito facilius, u£ credo, erit. dijudicatu , am citationer mem juste 
Jut, nec nt. — Hoc ut clarius eluceat, umum. tantum adferre libet exemplum :. Belemnites mu- 
cronatus a pluribur, €7 novirrime ab. illustr. Avgx.. BuosGNiaRT, in Opere egregio: Dereri- 
ption géol. des environs de Paris, tab. III. fig. 1. 4. IB. praeclare. figuratur est..— Su- 
pervatameum ipitur existimari posset, me quoque hamce ipram speciem effinxiss&. —.LAt vero. B e- 
lemnites mucronatus, quem habet DBnowGwrART, jn creta tamtummodo alba Gallig €7r.. inve- 
mitur; meu; autem im arena viridi atque im síratir ei pyoximir occurrit, mec unquam apud 
nor im creta alba inventus ert. Quz. quidem differentia. peognostica. dubitationem. certe. addu- 
ceret de ideutitate meg atque. Brongnicrtiamg speciei, — Figurir autem. inter. se. comparatis , omnis, 
ertio, tollitur. dubitatio. — Aliis. etiam. de. caussir. hanc. spetiem. demo. figurandam | curavi. — Illa 
enim icon, quam im Tab. LI. fip. x. 4. dedi, perfectiorie est. speciminir , quam illa que ante- 
hac, quantum equidem scio, delineata. fuerunt. — Ostendit tertaceum | hocce integrum. €? illerum 
bari, im formam fere tubm, erre ampliatum ; quamwir fracti plerumque sint temues. oriftcii paric- 
les, — Por icones, quar dedi varie wtatir specinimum, occario snihà etiam fuit ostendere hanc rpe- 
ciem pro varia etate haud parum variare. — Quibus igitur iconibus multiplicationem. hujus Jpeciti, 
eb illis fortarst impedivi, quibur mon, ut mihi, magnam jur copiam conferre, contigit. 


»" 
*) Celebery. Prof, Wanrzwbuno ut novissime ita 83 optime de petrificatis Suecanis formationis eretacem ferí- 
eri We commentationem de Petrificatis telluris Suecana, in Nov. Ac. R. Soe, Upsal, 
ot, e 


— NI —— 


Quod exemplaria incompleta mon solum. derceripsi, sed. etiam. monmunquam effinxi, vitio mni- 
hi fortarre vertetur ; hoc vero vitium, quod commune mihi est cum omnibus fere. illir, qui de pe- 
irifiratir striprerunt, evitare non potwi, prarertim cum, quantum fieri posset, absolutam adum- 
brat.owem. omnium cretatem  forsnaliomir petrificatorum opud mos obvemientium , vellem. prestare. 
Omnia. autem. fragmenta, qua delineanda. curavi, tam inrignia sunt ut specier ,. cujus rint, facile 
ex illis dignorcatur. — Quod si factum. fuerit, consilium mobig proporitum | consequemur. 


Doleo sane me mon potuirre consulere omnia illa egregia Opera. iconibus ornata, que in hac 
ipra scientie paríe ab exteris sunt edita. Sed, cum meque im Bibliotheca hujus /Academim in- 
pveniantur, neque ut ipri obir illa comparemur rei familiaris ratio permittat, multa illorum neque 
citare meque im utilitatem nortram conferre potuimus. — Quod. vero non adtuli miri ut mite mihi 
judicium. ab illis pararem, quibus omnia que unquam hac de ré edita sunt opera, inter. se. conferre 
contigit. 


Plurimarum. quar. heic. deseribam. specierum. sagnam collegi copiam, C7, cum mihi jam co- 
gnita sint lota ubi obveniant, plures quoque amuo colligere. porsum. — Gratum igitur. €7 jucundum 
sihi erit. cum Doctis, qui forte desiderant, exemplaria communicare , i modo zpecier quar. potis- 
vinum optent, derignare voluerint. Que missiones. si. quodammodo. compenrandeg. videantur, Ope- 
va vel Geologiam. vel. Historiam naturalem. spectantia, u£ remitteutur, inprituir exoptttn. 


E Formationis cretace: Suecanze brevis expositio. 


Formationem cretaream. fure. describere, cum augustia € loci €7 temporis mor vetat, paucis 
iamen illam adumbraàre conabimur. 


Primum generatim observare. debemus. hanc formationem. in magna. parte. meridionalis Sue- 
cim, prareriün vero im Scania obvenire, quamvis ab horrenda illa rerum. commutatione, quam se- 
ptentrionaler. saltim. Europe plage, receutiori evo, rubierunt, strata ejus haud parvum acceperint 
detrimentum. Cujur. quidem. commutatiomis moinento deposita formationir tretatem , antea magis 
tonfinua, jam dirsoluta, jam interrupta C7 disjetta , jam lapidum , argillg €7 avene | commixta 
cougerie obruta fueruut, qua plurimis adhuc lorir operta suut. Im campis igitur Stanim frog- 
yrenta deporitorum | eretaceorum. | duriora. (ilicet. viliter C7. silice. impleta. petrificata) ubique. fere 
occurrunt.  ZHtque luec, ni'fallimur , caussa erf cur deporita tretz jam apud mor mom fere miri 
sparsim obveniant. 


Ubique in mortrit tevrir hoc huic formationi commune ert, ut deporitir. humilibus. ex com- 
spuni terrm superficie vix eminentibur. contineatur... Ubique a. stratir. terrenis congertir. operta, €? 
saxir vel petrarum majoribur fragmentir obruta, hec. formatio nurpiam nuda. eminet, miri in. cli- 
vir. €? preruptir ad ripar fluviorum €7 lacuum, aut illir. lorir ubi in urum hominum fuerit aper- 
ia. | Deporita ejur quamvis. humilia, valde tamen. profunda C7 valida sepe sumt. Sie. depositum 
ad Ignaberga obvium, quamvir ad majorem. quam centum pedum profunditatem. aperuerunt for- 
sores, fundum lomem muspiam invenerunt. Jm regione vero cirta lacum Ifürjü, deposita multo 
muruper profundiora veperiuntur. : 


Tu, plurimis ilir lotir, ubi superporitionem. rtratorum examinare lieuit , im. petrir antiquir- 
rima formátionis, quz a gneirio nomen habent, immediate locata plerumque inveniuntur: rarius — 
im depositi. forimatiorkr tranritionis jacent, ex. gr. ad pradium "Trterup. Nec miri umo Sta- 
sim loco, prope ILimhammn, antiquius. formationis. sedimentorum. depositum, caleem seil. juraci- 
cup qui im vicinia eminet, operire videturv creia. 


Ut jamjam obrervavinus , strata. mortra. cretazea ab. alluvionibur omnino teguntur. Im uma 
tantum plaga, ad. vicor Hammar £7 Küseberga territorii Ingelrtadienrir, petra. calcaria operta 
ert ab imnmanibur jugis €7 collibus. arenateis, qui quidem. ipri lignum fossile betuminorum in stra- 
Lir continent. Sed, ut. verosimile mihi videtur, €7 arena hacce. €7 lignum fossile ad. ipram creta 
formationem, periinent, prasertün cum im eadem fere regione mom minur carbonum €7 lignitarum 
frurtula, quam, frondes €7 folia fossilia simul cum. petrifitatir vere. eretaceir im ipso. lapide obve- 
niant.. Conuf..Lcta Acad. |. Holm. an. 3824. qr. A48. €7 an. 1826. p. 445. 


bi Brevi hac. adumbratione proporita, lota singula enumeranda adgrediemur, ubi hucusque apud 
nor inbenía suni deposita formationis cretacea. 


"oSpatium igitur quod im Suecia meridionali occupat creta, in duas abit regioner, quarum 
aliera ad. septentrionem,  alfera. ad «meridiem. sitas continet: plogar - illiue jugi, ontiquissimg  formo- 


;* 


— WI —— 


tiomir, quod a promontorio Kullaberg, usque ad .Degeberga C7 Maglehem, pastim abru- 
pium, Srauimm fotam percurrit. 


Jn regione illa veptentrionali validirrima. €7 petrifizatorum. ditirsima. crete deposita obve- 
mimm; red omnia C7 singula ad varietates cretz  antiquiorer ," quas; glauconie crageuse 
craie tufeau appellant. Geologi. gallici, pertinere. .mobis. videntur. — In. omuibus. enim plane | de 
sideratur on münus crtfa mollis €7 alba, quam silices ignarü migri. —T'estaceig vel tertaceo- 
rum fragmenti, mogir vel mimus conglutimatir ,, semperque | calcinatis. continentur. — Petra igitur, 
de qua heic loquimur, colore semper alba vel grirto-alba, €? glarea silicea magis mimurve uberi 
commixta. — Juterdum hec glarea quari liquefacta fuisse videtur €7 im silicem. ignarium. coalita. 
Qui temen. silex, qui ad Ara p; Hásta, Sóndraby €7 in. plurimis lotir. territorii Willandi- ob- 
veni, a lapide igmario Stamig meridionalis, colore ruo semper albo variegato, facile dignoscitur. 
Iu quibusdam hujus regionir plogir, grawüla strali colarii rilitea ita augentur ut tota fere petra 
mora ex dli constare videatur, C7 potius lapidem. areuaceum quam. calcarium referat. Digno- 
stfuür vtro ex ptírificatir que continet. — Occurrit. hic. lapir oreuaceus. prasertim. ad lacum. T^ ng- 
2jà €7 vicum Ahus. 


Carbonum aut. aliorum forrilium vegetabilium. se suinimum: quidem im. hac regiouz. vestigium 
adhuc inventum &ri. — Strata calcaria petrir antiquirsima formationir ubique incubant. 


Deposita. hujus regionir obveniunt: 1Y) ad oppidum Carlrhamm Blekingim. | Depositum 
hoc cretaceum, quod inprimis: Balsbergienre, infra. memorandum, vefert, super. stratum. areng loca- 
fum ert, C? granulis illir. atro-viridibus rcatet, quibus inrignitur arema s. d. viridir; 9) ad 
vicum Mórbi Blekigim. — Hoc stratum. imprimir ea. refert, quz ad litora locus. Ifüsjà. rita sunt. 
Pulcherrima heic. legimus rpecimina "Terebratulg alatg, rhomboidalir €? Defrancii. €t.; 
3) dn ipsa insula [fà pluribus lotis. denudatum ert -stratum ,. praesertim. vero. in. litore occiden- 
tali, alto €7 prerupto, in quo iurignes illg excovationer sig sunt, qug U gnimumnnarna vul- 
go appellantur. | Fovet. hoc stratum. praesertin. Belemniten, mammillatum €7 Ostreg quas- 
dam majores rpetier, — Observandum est neque. Craniam. Nummulum, alis insule locis vulga- 
ren aeque aliam quamcunque Cramia speciem, heic. unquam. erre. inventam ; 4) iu Kjuge- 
Strand, qui locus ert litur occidentale lacus. [fürjG, € vegione. vito Kjuge, ubi tales fere. exca- 
vationer. imveuiumiur, quoler $m ipra iurula counnemoravimus. — Coutimet plaga ejus. meridionalis 
pulcherrima speciniina Belemuite mucronati, Chame cornu Arietis, Cranie spinu- 
lorem; reptentrionalir vero Belemniten mammillatum, Craniam Nummulum, Pectinem 
quinquecortatum C7 septemplicatum C9t. fovet; 5) ad Oppmanna, Sóndraby, Boke- 
wu üret rirafa vel ab hominibur denudata runt, vel im preruptir eminent. Ad. Sónd raby prz- 
reriim maguom Ethinitarum topiam lepimur; 6) ad Balrberg, prope vitum Ráby, de- 
pontum diutissime cognitum. prerertim Osiream diluvianam €7 Podoprid. truncatam of- 
fert; 7) ad Tgnaberga, Wedhygget €? Lommarp, ubi, prater. alias ver insignes, Crania 
rtriata C7 Belemn. mammill. unprimir sunt copiosi; 9) ad vicum E fveród, territori 
Gáürdrhürad. 


In regione illa , que partem tenet meridionalem. Stanim, deposita wretacea im vicinia ple- 
rumque maris bolthiti obveniunt, quamvis stratorum rudimenta im interioribur quoque plagir ob- 
serventur. — Omner varietates formationis cretacez ab arena viridi, usque ad cretam albam 
in hat regione occurrunt, €7 petra calcaria in varie locis C7 rtratir. inter se valde variat; in nullo 
vero loco ejusdem indolir ert atque in regione priwr tommemoratu, ' 


Si ab oriente occidentem. versus iter. tendimuy, — vetensiora omnimo  eretm. deposifa  senrim 
offendimus. — Deporita. maxime orientalia. hujus. regioni, obveniunt. in agris vicorum. Ingelstorp, 
Glümminge Hammar, €7 recundum amnem, qui Jüpgelrtadiense ab Herrertadienss territorio 
dirterminat. — Iu tota hac regionir plaga, strata  cretatta. runt, ut antiquisrima, ita €? petrifita- 
torum dilirrima: 1) ad pagum Küpingtz, ubi árena $. d. viridir (Greensand ) maxime ewi- 
net ,.a petra calcaria [uteo-grirea ,. duritrcula, gronulir- viliteis  pefsperra C7. frustulir | carbonum 
minudis. plerumque maculata, passim. operifur; 2) im egrir pradii Charlottenlund pluribus 
lotis strata tretateà obveniumt, qum partim calcario compacto pallide griro' (troie tufeau) 
tum silice torneo, pàrtim éreta alba (traie blumrthe) continentur; — 3) ud pagum Óstra 
Torp, propr litus marir balthiri, deporitum cretaceum silite ignario dürtratum obvenit , €7 aliud 
huic. fere simile.) ad Limhamm occurrit ;/ 5) ad. Tullztor p, paracie. Sallerup, creta. magis 
quom olas Suecim pura C7 alba, siliceque. mgro. €7. remipellucido. insperra,./ deposita est; sed 
aus quantum rrimur petrifitota continet. ——  Preteren im plagis Scam. inferioribus parri oc« 
curyunt Utrfigia hwjur formntionir mogir vel minur inrignia, 


Mete de 


$. HII. Dispositio systematica Petrificatorum Suecanorum 
formationis cretaces. ' ^ 


AN CELM AULOIUA 


L VERHIEDRBATA:S 
Dentes, Vertebrz & squame piscium. Pag. 1 & 2. 


IL MOLLUSCA: 


* UNIVALVIA : jeguttileeuieyik, septis unita 6s ace v vs «3x v2. 7, CERHALOPODA, 
Testa unica, subconi- Vinili septis destituta $ v. w «s» 4r diu .LDANEBIOPORA. 
cà, vel unilocularis vel 

multilocularis, 


sculi l i $i e : LAMEL 
I. BIVALVIA: oa valvas claudentibus imparibus, duobus vel uno I LIBRANCHIA. 


Teste binm, cardine | Musculis valvas claudentibus 4-6 per paria sitis: . . . . BRACHIOPODA. 


junctg , utraque plus é 
minus €oncava, 


I CLASS. CEPHALOPODA .: 
Divis. Y. Testa septis lobatis vel plicatis. 


Ainmonites Stobei, p. 5. — Scaphites p. 6. —  Baculites anceps, Lam. p. 6. 
Divis. IH. Testa. septis simplicibus : 
Nautilus obscurus, p. 7. — Lenticulites Comptoni, p. 7. — Lent.cristella, p. 7. — No- 
dosaria sulcata, p. 8. — Nod. levigata, p. 8. — Beleimnites mucronatus, Br. p. 9. — 
Bel. mammillatus, p. 10, 
VII. Planularia elliptica, p. 11. — Pl. angusta, p. 1r. 


I.. CLASS. GASTEROPODA. 
L Divis. Zvsta spira pradita: : 
Turbo sulcatus, p. 12. — "Trochus Dasteroti, Brongn. p. 12. — — Tr. levis, p. 12. — 
Tr;"onustus, p. r2. — Pyrula planulata, p. (3. — Rostellaria anserina, p. 13. — Na- 
^ tica? Retzii, p. r3. : 
H. Divis. Testa spirá destituta: 
Patella ovalis, p. 14. 


) IIT. CLASS. LAMELLIBRANCHTA. 
I. Divis, Cardo. dentibus veris praditus: 
Y * Arca exaltata, p. 15. — A. rhombea, p. 15. A. ovalis, p. 15. — Pectunculus Lens, 
p. 15. — Nucula ovata, p. 16. — N. truncata, p. 16. —  N. panda, p. 16. — NN. pro- 
á ducta, p. 1:6. 
XVIIT. Trigonia pumila, p. 16. — Cardita Esmarkii, p. 17. — C. Modiolus, p. 17. 
... XX. Venus? exuta, p. 17. — Corbula ovalis, p. 18. — C. caudata, p. 18. —  Lutraria Gurgi- 
tis, Drongn. p. 18. 
IL. Divis. Cardo. dentibus veris destitutus: 
5 Avicula corulescens, p. 18... —  Inoceramus. sulcatus, p. 18. — | Catillus Cuvieri, p. !9- 


-— C. Brongniarti, p. rg. — Pecten quinquecostatus, p. 19. — P. dentatus, p. 20. — 
P. serratus, p. 20. — P. multicostatus, p. 2:1. — P. undulatus, p. 21. — P. subara- 
tus, p. 21. — P. pulchellus, p. 22. — P. lineatus, p. 22. — — P. arcuatus, p. 23. — 
P. virgatus, p. 22. — P. corneus, p. 23. — P. orbicularis, p. 23. — P. memhrana- 
ceus, p. 23. — P.levis, p. 24. — P. inversus, p. 24. — Plagiostoma punctatum, p. 
(24. —- Pl. spinosum, p. 25. — Pl. ovatum, p. 25.— Pl. :emisulcatum, p. 25. — Pl.- 
grannlatum, p. 26. — Pl. denticulatum, p. 26. — Pl. pusillum, p. 26. — Pl. ele- 


gans, p. 26. — Podopsis truncata, p. 27. — Pod. lamellata, p. 27. —  Chama cornu 
arietis, p. 28. — Ch. laciniata, p. 58. — Ch. haliotoidea, p. A — Ch. conica, p. 28. 
Ostrea lateralis, p. 29: — OO. vesicularis, p. 29. — |. clavata, p.'3o. — O. Hippo- 
podium, p. 3o. — O. incurva, p..3o. — .O. curvirostris, p. 3o. — . O. acutirostris, p. 
3r. — — O- flabelliformis, p. 31. — O. plicata, p. 31. — O. diluviana, Linn. p. 32. — 
O. pusilla, p. 32. , ' 


IV. CLASS. BRACHIOPODA. i 
X. Divis... Cardo dentibus munitus : 
Terebratula longirostris, p. 33. — "Ter. curvirostris, p. 33. — "Ter. semiglobosa, p. 33. — 
Ter. ovata, p. 34. — Ter. minor, p. 34. — Ter. rhomboidalis, p. 34. — Ter. Lens, 
(noon t so ope 35. — Ter. spathulata, p. 35. — Ter Defraneii, p. 35. —. Ter. alata, p. 35. — 
B^1ivO Ter. levigata, w 36. — Ter. octoplicata, p. 36..— Ter. pectita, p«. 36. — Ter. tri- 
eu! angularis, p, 36. — "Ter. pulchella, p. 36. — "Ter. costata, P 
IL Divis. / Cardo dentibus. destitutus. EC j 
: | 00 sCOrania spinulosa,.p. 37. ' — Cr. tuberculata, p. 37. —— Cr. Nummulus, p. 38. — Cr. 
striata , p. 38. m m pt cu p8 


MEHR USISE RARUS 


J PETRIFICATA SUECANA. 


FORMATIONIS CRETACE £X, 


ANIMALIA 


L VERTEBRATA. 


S 


h os Animalium vertebratorum, que in formatione nostra cretacea occur- 
runt, si cum animalibus ceterarum Divisionum ibidem obviis comparantur, quoad nu- 
merum perpauce sunt & quoad conditionem plerumque valde fracte & mutilate. 
Mammalium & Avium nulla, ne minima quidem obveniunt vestigia; ita ut heic 
quoque confirmari videatur illorum sententia, qui statuant creta depositionem Mamma- 
lum & Avium creationem longe antecessisse. 

Pauca, que inventa sunt Vertebratorum fragmenta Classi Amphibiorum 
& Piscium adscribenda nobis videntur. Inter illa numerare debemus os quoddam 
majus, quod, in petra calcario-arenosa inclusum, ad molinam Kópingemoólla dictam, 
anle aliquot annos invenimus. Quod quidem os, quamvis tam fractum & rosum es- 
Set, ut neque accuratius determinari nee delineari posset, fragmenta tamen satis sin- 
gularia &, insolite. forma prebebat. | Erat scilicet. bifurcum e cruribus duobus. in an- 
gulum acutum junctis constans: extremitas ante angulum rotundata & subincrassata: 
utrumque crus circa G pollices longum duosquelatum: textura erat plane spongiosa, 
nulloque cannali medullari perforata. 

Diilicile quidenr est pro evrto. dicerc. ad quodnam. Animalium genus pertinuerit; 
sed verosimile mihi videtur fuisse cujusdam. Amphibii marini ex Ordine Chelo- 
niorum vel Sauriorum; neque dubito quin olim investigentur plura & perfectiora 
hujus sententie documenta. Inventum tamen plane omittere, d?quum non duxi. 

Ex Classe Piscium tam cartilagineorum quam spinosorum varia jam in- 
venta sunt fragmenta. Ad Divisionem piscium priorem pertinent illi dentes Squalo- 
rum, qui Glossopetrze vulgo appellantur, & qui in nostra quoque formatione cre- 
iacea, variis locis & in variis stratis dispersi jacent. 

Horum dentium formas nonnullas in Tabula nostra X. Fig. r. depingendas 
curavimus : 

Litt. 4. B. Dens triangularis compressus, altitudine latitudinem vix superante, altero 
latere convexiore altero planiore, marginibus acutis crenulato-dentatis. Conf. Par- 
kinson's organic Remains Vol. IIL tab. XIX. fig. 3. 

Obveniunt, quamvis rarius, dentes hujus forms in calce glareosa ad Kjuge- 
strand & in calce testacea ad Ignaberga. Interdum multo majores sunt dentes 
quam nostra icon, ita ut plus quam pollicem altitudine & latitudine attingant. Qui 
quin ad. Squalum quendam primordialis svi voracissimum ferocissimumque , & corpo- 
ris horrendz molis pertinuerint, nullum est dubium. Inter Squalos Faunze nostra 
hodiernz nulla occurrit species, nec tam magna, Squalum maximum forte si ex- 


cipias, nec tam ferox. Squ. enim gung h oNIAS, cujus denübus hi quoad formam ma- 
[v 


A 


- 


xime similes sunt, in borealibus nostris oceani plagis non omnino occurrit. Species, 

cui hoc nomen perperam. imposuerunt Scriptores quidam; a Garcharia valde distin- 

cla est, id. quod. jam ostendit-illustriss. Cuviz& in Regne anim. I. p. 131. Conf. Squal. 

Gunneri Nilss. Skand. T'auna P. IV. 

Litt. C. D. Dens subconicus, crassus, prope semiteres, aliquantum curvatus, margini- 
bus parum acutis, colore. subcceruleo. - 

Ad Kópinge, Kjugestrand & alibi. 

Litt. E. F. Dens conico-subulatus, compressus, apice subincurvo & marginibus aculis- 
simis integris, jam. zequalibus (F.), plerumque vero inzqualibus CE), colore subful- 
vo vel fuscescente. Conf. Parkins. l. c. fig. 9. forte etiam fig. 2. 

Hzc dentis forma maxime vulgaris est. 

Obvenit in calee arenosa & carbonifera ad Kópinge, Glümminge, Küseberga; 

in calee testacea ad Ignaberga; in calee glareosa ad Kjugestrand & in silice 

variegata ad Árup. ^ ^ : 

Litt. G. H. Dens subulatus elongatus, semiteres, apice subincurvo, marginibus obtusis, 
inlegris, colore pallide fuscescente. Conf. Parkins. l. c. f. 8. si: onites). 

Obvenit hec forma raro in ealee glareosa ad Kjugestrand. 

Hi omnes dentes, quamvis optime conservati & nitidi sint, semper tamen solita- 
rii in stratis nostris sedent, neque unquam integra maxilla dentibus armata, inventa est: 
quare ad quam multas Squalorum species pertineant determinatu est difficile, przesertim 
eum eliam in Squalis jam vivis dentes unius maxille dissimiles interdum sint den- 
tibus alterius; imo interdum inter se dissimiles in eadem maxilla. 

Ex his igitur fragmentis tantum concludere posse nobis videmur: vixisse ani- 
malia ex Squalorum familia in prisce illo mari, in cujus fundum creta se deposuit, 
alque fuisse haec ingentis interdum molis & ferocitatis. : 

Pisces ut dicuntur spinosi, squamis obducti, in eodem mari vixerunt. Ante 
plures annos integer Piscis, formam fere Pere: pre se ferens, inventus est in petra 
calearia ad molinam Svenstorpsm ólla, ut mihi retulerunt testes oculati; cui quo- 
que relationi fidem adferunt fragmenta illa piscium spinosorum, quae passim occur- 
runt in petra arenoso- -éretacea ' ejusdem fere regionis. Vertebrae piscium. & squama 
huc pertinent. Harum. etiam fragmenta: depingenda cüravimus in Tab. nostra X. fig. 

& 3. At vero cum caelum hec non talia reddere potuerit, qualia oculo ordiiiió 
sese praebeant, tanto magis necessarium. obis visum fuit, ut exacte describerentur. 
Fig. 3. fragmentum vertebrae piscis exprimere vult. Exemplar hujus iconis clepsydrae- 
forme est & 8 millim. long. G vero latum. Cavitas utraque conica apice contigua, 
intus transversim siriata. In aliis speciminibus, & quoque in hoc, vestigia proces- 
suum observavimus, quamvis tamen semper fracta & multilata. Color fuscus. 

Haec fragmenta nondum nisi in calce arenosa & carbonifera agri Küpingensis, 
ibique rarissime, inventa sunt. 

Fig. 3. a. b. duas praebet piscium squamas ex eadem petra in qua vertebrarum frag- 

^ menta jacent. Sunt vero he squama transversim. subovales, rübro-fusce, superficie 
niüida; minutissime & pulcherrime undatim striata, margine superiore magis arcua- 
lo, inferiore subrecto, dentato; dentibus 4-6 a centro, plicarum instar, radiatim 
proficiscentibüs. — hec vero oem forma in Genere Labri presertim. óbvenit. 


Conf. Skand. Faun. s. |. r 


3 
— TEN 


Observ. In petra illa arenacea & carbonifera quz ad formationem Lithanthracis nostre Sca- 
nice pertinet, & qua, ni fallor, non multum quoad ztatem recedit a formatione cretacea, pluri- 
bus quoque locis inventa sunt piscium reliquie. In fodina ad Bosarp Scanie piscis quidam, 
in Lithanthracem mutatus, olim detectus est & descriptus atque delineatus in Actis Acad. Holm. 
pro anno 1823. pag. io4. tab. IL fig. 1-3. 


D 


IIL.. MOLLUSCA. 


Ad hanc Animalium Divisionem longe plurima pertinent petrificata, quc. in 
formatione nostra cretacea obveniunt. Neque tamen. omnium Ordinum vel Familia- 
rum reliquiz in equali numero & copia adsunt. Testacea enim bivalwia sunt in 
genere multo magis numerosa quam univalvia. De hac tamen regula excipiantur 
polythalamia nonnulla septis simplicibus munita ex. gr. Belemnitz, quorum mi- 
randa copia cretcze nostrae? strata quadam scalent. 

Ab altera quoque parte Bivalvia cardine dentato munita & ad Genera Arcz, 
Cardite, Corbule, Lutraris &c. pertinentia, minime sunt numerosa. Facile ve- 
ro intelligitur eandem esse caussam utriusque hujus phaenomeni. Scilicet omnia Mol-. 
lusca quorum tests integre in petris includentibus conservatz fuerunt, multo magis 
numerosa sunt quam illa, quorum nihil, testis consumtis, nisi nuclei in petra restat. 
In omni enim petra minus solida & dura ne nucleus quidem formari vel conservari 
potuit, Igitur, .ut mihi saltem visum est, valde erraret, si quis crederet longe pau- 
ciora Mollusca testà univalvi quam bivalvi munita, sub hoc prisco temporis momento 
vixisse, eam ob caussa quia illorum raro, horum vero frequentissime vestigia inve- 
niantur. Quin etiam Univalvium haud parvus numerus prisco illo tempore vixerit, 
non dubitare possumus, cum in quibusdam formationis nostra stratis, qui ad impres- 
siones conservandas satis idonea fuerunt, multos passim Univalvium nucleos obser- 
vemus, quamvis plerumque tam fracti & incompleti sint ut accuratius determinàri non 
possint. Multa igitur Univalvium & dentato ' cardine Bivalvium genera illo tem- 
pore vixerunt, qua nobis adhuc latent. 

Mirum sane videatur non omnia Testacea iisdem caussis agentibus exposita, 
eodem modo fuisse adfecta. Scilicet in eadem petra in eodem lapide, testa unius spe- 
ciei plane conservata est, alterius vero plane destructa & consumta. Imo testo para- 
sitice Ostrearum,- Serpularum &c. prorsus integre & intact? sepe sunt, dum 
AÀmmonitz vel Arca testa, cui adharebant, penitus evanuit. Quod vero vix ita se- 
se habere potuisset, si partes constituentes, vel compositio chemica, horum testaceo- 
rum ezdem plane fuissent. Omnia enim individua ejusdem. speciei, unam eandemque 
sortem subierunt; imo omnes species ejusdem Generis & omnia Genera ejusdem Fami- 
lie vel Divisionis. 

Hane omnino regulam hoc respectu constantem semper invenimus, quod supe- 
riores seu perfectiores famili; cujusvis Classis testam. semper perdiderunt, dum infe- 
riores. seu minus perfecte species ejusdem Classis, illam semper conservarunt. In 
Bracliiopodorum solum Classe, omnium generum teste, quatenus jam. cognitz sunt, con- 
servate. videntur. Sed Brachiopoda quoque, ni fallimur, ultimum & infimum con- 
Sütuunt Molluscorum. Classem, saltim ex illis testaceis , quorum heic fit mentio. 

Ut uno intuitu perspiciatur, quanam Mollusca testis orbata, quenam munita, 
in nosta formatione cretacea obveniant, hanc schedulam adjungere volumus : 


l 
t ciblaLób 27V j| séptis lobatis, testam perdiderunt 
ES Seplis simplicibus testam conservarunt. 
Obs. Exceptionem ab hac regula facit Nautilus noster, qui testam prorsus perdidit," At 
vero Nautilorum septa non simpliciter concava sunt aut. plana. à 

testa spirali, testam. amiserunt. 
testa spirá destituta, testam conservarunt, 
Obs. Natica nostra de hac lege excipitur; at vero spiram non nisi incompletam habet. 
dentibus veris cardinalibus munita, testam prorsus amiserunt, 


Il. GASTEROPODA: | 


VI. LAMELLIBRANCHIA : | 


dentibus veris destituta, testam integram servarunt. 
IV. BRACHIOPODA: omnia testam integram retinuerunt. 

Ex his mihi fere videtur posse concludi partes animales sive gluten in perfe- 
ciorum Molluscorum testis plus valere; in inferiorum vero Ordinum testis partes ter- 
reas magis abundare. Forte ipsa quoque textura aliquid contulerit. Sed explicent alii 
caussam; nostrum fuit facta solum referre. 

Cavitates illarum. testarum, qus bene conservate sunt ex. gr. Terebratula- 
rum, crystallis quarzeis haud raro ornate sunt; sed fissuras & foramina, qui in pe- 
tra reliquerunt Leste consumte, nunquam nisi crystallis carbonatis calici, & illis qui- 


dem minimis, obducta invenimus, 


| Lo oCrla&asqe6rX 
Xo EéUSC.UUEPHALOGOPOZDII. 


TESTA MULTILOGCULARIS, SEPTIS MUNITA. 


Pu testaceorum multilocularium. vatiis modis, interdum admodum absurdis, olim 
explicata fuerunt.  Nuclei presertim Ammonitarum, arüculis mobilibus haud raro gau- 
dentes, materiam praebuerunt conjeéturarum 3naxime discrepantium. Jam serpentes 
petrificatos, jam corallinas esse autumabantur; jam cancrorum caudis adsimulabantur. 
Neque de illis quae testam. servarunt, Orthocera titis & Belemnitis acuüius in- 
ierdum judicarunt explicatores. Certum scilicet & indubitatum existimarunt, incolam 
Orthoceratitz non nisi siphonem iestze habitasse, & omnia cetera teste intervalla 
vacua plane fuisse. Atque in hoc explicandi modo fundamenta posuerunt theoriz de 
independentia testze formate ab animali illam habitante, & de testarum  multilocula- 
rium aílinitate cum Zooph ytis. Belemnite vero, propter formam solidam & texturam, 
ut dixerunt, crystallinam, cum Échinorum spinis comparaverunt &c. 

Sed postquam magis altenderunt animum Scrutatores ad vivam Natüram bbser-. 
vandam, invenerunt testas polythalamias, quae dudum in maribus vitam agunt, habi- 
tatas esse ab^ animalibus, que Mollusca Cephalopoda hodie appellantur, & que. 
primum locum omnium animalium non vertebratorum tenent, perfectissimaque 
organisatione gaudent. His igitur fundamentüs sulfulü, testas polythalamias emortuas 
justius explicarunt. Viva enim Natura optima semper est explicatrix emortua. Conf. 
CuviER Regne animal IL p. 365. 371. — — Lawmanck Histoire des anim. s. vert, VIL. p. 
585. 601. — De Fznussac Tableaux systematiques p. XVIII &c. 

Nullum igitur diutius dubium est, quorsum referantur testte nostre polythalamiue 
siphone instructz ex. gr. Ammonitze, Orthoceratite, Belemnite, Nodosarie 
&c. At tamen horum generum test: tam variam & dissimilem texturam praebent, ut 
eodem plane modo formate esse,vix possint. Non equidem dubito quin omnes magis 


4 


vel minus internze testze fuerint, quin tendinoso quodam. ligamento animali adfixz, aut 
quin pars animalis postica in ultima teste cavitate locata fuerit; sed testze ipsius cre- 
scendi modus in variis varius mihi visus est. ^ Orthoceratite scil. & Belemnitze 
in eo tantum, me judice, differunt ut illi magis quoad longitudinem & non nisi ver- 
sus anteriorem partem accreverint; hi vero magis quoad crassitudinem, movis stra- 
iis extra. jam. formata continue depositis. — Hi igitur non minus versus posterio- 
rem quam anteriorem partem sensun aeccreverunt. | Crescere igitur incepit Orthoce- 
ratites ab apice test: ; Belemmnites vero a fundo cavitatis basalis. "Textura transver- 
sim fibrosa, qu: in stratis Belemnitarum observatur, etiam in Nodosariis obvenit. 
Occurrit quoque in Divalvibus, scil. in Pinna, Catillo. Sed de his omnibus no- 
stram sententiam exposuimus in Actis R. Àca d. Holm. pro anno 1835. pag. 329. ad 
quam tractatiunculam, non perdoctos quidem, sed tirones delegare volumus, 


l1 lLDivnsro? 
ÜTzsTA SEPTIS LOBATIS VEL PLICATIS. 


I1. AMMONITES: 


Testa discoidea spiralis, anfractibus contiguis, omnibus utrinque conspicuis. Sep- 


ia transversa, ad margines inciso-lobata, lobis in pariete interno test per suturas si- 


$ 
nuosas junctis. Sipho marginalis continuus. 


L' Aon ni »Aartes:Stobsmri,.n 
JA. tera. utrinque late, umbilicata, anfractibus. quinir, levigatir, ad duar wrque, ex tribus, 
partes tectis, convexo-declivibur, characteribur ramoro-dentatis eleganter. instripfir, apertura. subel- 
liptia ab. anfractu, penultimo profunde. incisa, cruribur ebturatir. ((Yabula notra L fig. :. 2.) 
Diam. 13-15 poll. & ultra. 
Cornu Àmmonis fragmenta, Kil. Stobaeus in Dissert. epistol. de Nummulo 


Brattensb, &c. Lunde 173a. pag. 10. fig. 7. 8. 9. CFragmenta quedam) —  Wahlenb. 

Petrif. Suec. p. 82. — Nilss. Act. R. Acad. Scient, Holm. 1825. p. 335. 

Obs. Giganteus hic & pulcherrimus Ammonites , qui intexdum 4uos pedes amplitudine. attingit, ad 
Ammoniten Greenoughi Sowznsy Mineral-Conchol. tab. 132, & ad Ammoniten Selli- 
guinum BRoxosnnr Descript. Geol. des envir. de Paris p. 394. tab. VIT. fig. T. A. B. prope qui- 
dem accedit; ab utraque vero satis differt ut pro distincta specie habeatur. .A latere supero [vel 
infero inspectus, figure citate Sowerbzi subsimilis est, nullum vero vestigium undulationum ap- 
paret, neque in interioribus neque in ultimis anfractibus. Apertura, quae in Ammonite 
Greenoughi exacte elliptica est, & cruribus acutis inferius ad latera terminatur, in Amm o- 
nite Stobzi differt forma aliquantum magis ovata, cruribus brevibus & obtusis. Quod  qui- 
dem optime cernitur si figu Sowerbzei cum nostra comparatur. Neque Ammonites Selli. 
guinus cum nostro jungi posse videtur. Forma anfractuum dissimilis ; Apertura magis elliptica 
in Ammon. Stobzi, ovata vero in Amm. Sellig. In illo apertura superius minus obtuse 
rotundata, inferiusque profundius incisa, Crura in nostro longiora minus lata & obtiüsa. ]n 
omnibus fere noster medium tenere videtur inter binas jam recensitas species. Hanc nostram Spe- 
ciem nominamus in honorem celebris quondam. Professoris Academics Caroline, Kinraw Sroszr, 
qui in Historia Nature & gentium, mon minus quam in Medicina suo tempore excelluit, qui 
Magister immortalis Lixxxr fuit, qui Musei Academici Lundensis fundamenta posuit, & «qui hanc 


eandem Ammonitz speciem, quamvis ex fragmentis solum, ante annos prope centum descripsit. 


Destriptio: | Amfractus 4-5, quorum ultimus à ex totius test amplitudine effi- 


cit, omnes leves, sine undulationibus & tuberculis, depresso-convexi, extus aliquantum 
^ E 
"^ 308 


deduc ME CIdEU-. 


declives ; dorsum teres, levissimum. . Aperture forma aliquantum plus quam semiel- 
liptica, incisura medium fere attingente. Septa frequentia, pulcherrime ramosa; ramo- 
rum marginibus dentatis. | 

Testa externa plane evanuit; septorum autem internorum rudimenta interdum 
indieat superficies iricolor. 

Locus; 1n calce testacea ad Ignaberga inventa sunt olim fragmenta, qus descri- 
psit Sroszus. Alia fragmenta vidimus ad molinam Svenstorpensem; in calcario car- 
bonifero impressiones quoque vidimus; integra vero specimina nullibi effossa sunt nisi 
ad molinam Kópingemólla dictam, ubi in arena s. d. viridi jacent. Quodque 
specimen. collocatum. plerumque est in saxo ejusdem mature atque arena, ejusdemqué 
amplitudinis atque Ammonites, & in cujus superficie superiore anfractus testze sunt 
impressi. 

Obs. In calce carbonifera agri Kópingensis vidimus fragmenta A mmonitz cujusdam speciei mul- 


to minoris, anfractibus extus obtusioribus, fere truncatis, Sed nondum tam distincta specimina 
sunt inventa ut possit species determinari. 


Il. SCAPHITES, Sow. 


"Testa Soldi medio depresso-incrassata, extremitatibus attenuatis involutis. 
Ad singulare hoc Genus pertinentia duarum, mi fallimur, specierum fragmenta 
inventa sunt in calce arenosa agri Kópingensis. Sed cum nondum tam perfecta obve- 
nerint ut determinari possint; indicare tantum voluimus species hujus generis occurre- 
re non minus in nostra quam in Gallie & Anglie formatione cretacea. Confer icones 


Sowerb. l. c. tab. x18. f. 1—5. &'Brongn. Ec; t 6. E 13. A. B. 


III. BACULITES, Lax. 


Testa polythalamia recta, cylindracea vel compressiuscula. |Septa transversa fre- 
quentia, ad: margines lobato-laciniata.. Sipho warginalic. 

Structura. harum cochlearum eadem est atque ÀÁmmonitarum.  Differunt prorsus 
solummodo in eo quod sint recte; minimeque spiraliter convolute. 


B'aguliités amens, Lie 

B. terta vecta compressiurcula, lgvi, uno latere magis compresso, altero crassiore rotundo; 
riphone márginali ad. latur compressum. — (ab. nostr. IL. fig. 5. A. B.). Daculites an- 
ceps Lamarck Hist. nat. des anim. s. vert. VIL. p. 648. 

Obveniunt fragmenta nucleorum in calce dura & testacea ad hodpr in cre- 
ia glareosa ad Kjugestrand & in lapide calcario arenoso carbonifero ad Kópinge; raro 
iamen ubique. Specimina e Kjugestrand conspersa sunt granulis illis atro-viridibus, su- 
perficie nitida & subgranulosa, quz indicant stratum, infimum, formationis cretaceze. 

Obs. In calce carbonifera agri Kópingensis occurrunt quoque fragmenta alius, ut videtur spe- 
ciei, qua forte ad Baculiten Faujasii Lam. pertinent. 
IL Dry1$s10? 
TrsTrA SEPTIS SIMPLICIBUS. 


i 3 IV. NAUTILUS, Lu. 


Testa .discoidea: spiralis, anfractibus eontiguis, ultimo ceteros plane obtegente. 
Septa transversa, extus concava marginibus simpliciter ;sub-biflexis (numquam | inciso- 
lobatis vel plicatis) Sipho disci interruptus, 


— 9$ — 


Nautilus obscurus, n. 
N. testa. subcomprerra. levi, (umbilicata2). apertura. elliptica, inferius incira ;; septa suodice . 
fixa. Diam. 35. m. m. (Tab. nostra X. f. 4. A. B.). 
Asteriscus in figura denotat locum incertum siphonis. . ' 
Obs. Quamvis nondum nisi nucleum & quidem quodammodo deformem hujus testacei invenerim, 


non tamen dubito quin huic generi sit. adnumerandus. —Conferantür specimina perfectiora cum 
Nautjilo inequali. Sow. tab. 4o. fig. inf. 


Loci: in calcario carbonifero griseo agri Kópingensis rarissime occurrit. 


V. LENTICULITES, Fznvuss. ; 
- "Testa discoidea spiralis, non umbilicata, spira occulta, ultimo anfractu ceteros 
obtegente. Septa simplicissima, perforata, ultimo aperturam claudente, convexiusculo. 
Sipho marginalis interruptus. 


E REYRTYPUCCTITEEeY DQOETWDUS 
j L. testa lenticulari, margine carinata, lgvi; spira centrali; apertura acute triangulari; fo- 
ramine marginali parvo rotundato. (Tab. nostra IL. fig. 3. A. (magnitudine naturali) B. 
D. (magnitudine aucta) C. (idem sectus, ut appareat structura interna). 

Diam. max. 3-3 millim. I 

Nautilus Comptoni Sowerby Min. Conch. t. 121. Lenticulites Compton! 
Nils. Act. Àcad. Holm. 1835. p. 337. 

Descr. "Testa prorsus lenticularis, margine carinata, cariná tamen haud acuta 
sed rotundata. Spira centralis constans ex quinque anfractibus, quorum extimus cete- 
ros obducit. Ad centrum omnium anfractuum altera alteram laminam arcte contegit ; 
tenues vero omnes sunt & facile decorticantur in speciminibus calcinatis. In specimi- 
nibus vero integris superficies levis est &.nitida; transparent tamen septorum margi- 
nes, a centro ad peripheriam radiatim excurrentes, aliquantum extus curvali; quo fit 
ut ultimum septum, quod aperturam ^hdncit, aliquantum. convexum sit. Foramen si- 
phonis in angulo carina situm, parvum, plerumque rotundatum.. vel ovatum, rimula 
interdum adjecta. . Nonnunquam in seplis interioribus observavi, foraminis loco, macu- 
lam parvam rotundam, foraminulis plurimis, cribri instar, perforatam. 

, Lour: n strato arenz s. d. viridis ad. pagum Kópinge haud raro cum Nodo- 
&aria sulcata, Belemnite mucronato & alis. In calce arenosa carbonifera agri 
Kópingensis & in calce glareosa territorii Willandi, e. gr. ad. Bokenüset. prope Kars- 


holm rarius. : : ; 
Sich Solet 16 dull 18,8; c dE £8 Eieil lora iom 


L. tería. depressa planiuscula. (subreniformiz); spira  excentrica. — Foramen marginale ob» 
longum. ((Yab. nostra II. fig. 4. À. B.). 

Diam. max. 5 millim. 

Nilss. Act. Acad. Holm. 18235. p. 337. 

Priori major magisque depressa & planulata. Spira non centralis, sed submar- 
ginalis, de qua septa fere rectà ad marginem radiatim tenduntur. Foramen septo- 
rum, intra marginem situm, oblongum est & utrinque rotundatum.  Anfractus » vel 
21 multo celerius amplitudine augentur quam in specie antecedente; quo fit ut testa 
cum minori numero aníractuum tamen sit quoad ambitum major. 

Locus: Yn creta molli alba ad. Charlottenlund , rarius tamen, obvenit cum Pla- 
nularia elliptica & zoophytis. 


— o 


| VLC NODOSARIA, Fznuss. 
(OnTrHocenA ET NoposaniA Lam.) 
"esta polythalamia, elongata, cylindraceo-attenuata, leviter arcuata, per striclurae 
ànnulato-nodosa. Septa transversa simplicia, siphone centrali vel marginali rapto 


perforata. | / 
Wig qNagidag/s aid aiacc opu d eat asta 


AN. tería elongato-rubulata, tereti, leviter artumia , strür longitudimalibus extus €7 intur 
oraafa; iphone wodito centrali. iei 

Long. circa ro millim. latit. yix ultra 1 m. m. "Tab. nostra IX. f. 1. a (ma- 
gnitudine naturali) A (mághitudine aucia) D (eadem secta, ut strüctura interüa ap- 
pareat). , ) 

Nodosaria sulcata, Nilss. Acta. ohh Holm. 1:825. p. 341. [uia 

Descr. "Vesta elongato-subulata. vel acicularis, leviter curvata, per stricturas nob 
Sa, extus striis acutis vel costulis longitudinalibus exarata. Extremitas tenuior. rotun« 
data terminatur mucrone acuto subcurvato. De singula strictura septum antice ver- 
sum exit, quod in centro foramine rotundo perforatum est. Loculamenta quoque intus 
longitudinaliter striata sunt. Fractum hoc testaceum, non minus quam DBelemnites, 
Sürata concentrica & texturam horum transversim fibrosam oculo armato przbet. 

Lour. n omnibus fere stratis formationis cretaces occurrit, presertim vero in 
maxime antiquis. Obvenit igitur haud raro in arena s. d. viridi ad Kó pinge- 
mólla (ubi integerrima specimina leguntur); in petra calcaria carbonifera ejusdem 
regionis; in lapide calcario griseo (craie tufau) & silice corneo litoris ad. Nób- 
belóf; in creta alba & molli Ccraie blanche) ad Charlottenlund, & in calce glareosa 
& arenosa territorii Willandi rarius. : 

$5, Nodosaria levigata, n 
IN. t65ta. elongato-rubulata, comprerriuseula, leviter. artunta, levigata; articulis frequentio- 


vibus; siphone pusillo. submarginali. Longit. 5. m. m. 

Nodosaria li:vigata Nilss. Act. Acad. Holm. 18235. p. 34». 

Destr.. "esta acicularis, minima, antecedente semper minor, aliquantulum curva- 
ta.& lateribus compressa, ita ut segmentum ejus transversale figuram ovalem ocuio ar- 
mato offerat. Versus extremitatem crassiorem  annulato-nodosa, qui noduli versus al- 
iteram. extremitatem. prorsus evanescunt. .Septa quam. prioris frequentiora. ,Sipho mi- 
nimus, margini breviori propitüs adjacet. i 

'Lons: d$ arena viridi ad. 55 pinge simul cum priori specie, sd rarius, ob- 
yenit. 


VIL BELEMNITES. i 


Testa cylindracea recta, e lamellis contiguis solidata; extremitate FEE acus 


^ 


"minata, inferiori truncata, cavitate conica & rima: laterali notata.  Cavitas septis pluri- 


mis transversis divisa. Sipho centralis septa perforaus. 

Obs. Est Belemnites corpus solidum conico-cylindricum altera extremitate acuminatum altera 
vero truncatum, & cavitate conica jam altiore jam demissiori notatum. Hsc autem cavitas vi 
calcinationis semper vacua est in nostris Belemnitis, quales in stratis caleareis & arena inveniun- 
tur; in statu vero Belemnite integro hzc ipsa cavitas septa continet transversa, frequentia, plana, 
in centro a siphone perforata. In altero cavitatis latere rima est longitudinalis a basi bre- 

-.Wius vel longius, extensa, cui respondet sinus marginis oppositi in B el. mammillato, & sul- 
cus intus parieti impressus in Belemn. mucronato. Latus illad Belemnite, quod rimam of- 
fert, in utraque specie nostra aliquantum planius est; latus vero oppositum impressionem levem; 


[ Aint 9 — —— 


planam, longitudinalem a basi versus apicem pertentam, utrinque praebet. Quoad ipsam structu- 
ram Belemnuitz massa constat stratis cuculliformibus, quc in speciminibus calcinatis optime distin- 
guuntur. Qus vero strata, testacei hujus modum crescendi indicantia, & quorum textura trans- 
versim fibrosa est, si sensim decorticantur, Belemnites minor formáque aliquantum dissimili pro- 
dit. Tales vero minores & aliquantum dissimiles Delemnitarum forme inter majores quoque oc- 
currunt in stratis nostris calcareis. Hac igitur haec testacea examinandi methodo mihi persua- 
sum habeo, formam ejusdem speciei pro &tate haud parum variari, atque nihil fere nisi cavitatis 
formam & baseos figuram esse in eádem specie semper constans, In Tabula nostra Il. quasdam 
formas ejusdem speciei depingendas curavimus. Fig. r. Litt. J, praebet Belemniten mucro- 
natum in prima ctate subacicularem. — Litt. K. specimen aliquantum majus, & Litt. L. aliud 
xtate adhuc provectius monstrat. In hoc specimine extremitas superior jam incipit formam illam 
convexam assumere, qui in majoribus exemplaribus F. D. A. sensim magis magisque explicatur. 
Qui igitur non videt nisi specimina hujus speciei maxime diversa, pro diversis speciebus ea facile 
habebit; at qui totam seriem in fodinis nostris calcareis examinat, vel majora specimina decorti- 
cat, illi facile persuasum erit omnes has formas uni eidemque speciei esse adnumerandas. Forma 
cavitatis & ambitus baseos sola fere est nota constans specierum. 

Due itaque in Suecia occurrunt species, hasque semper separatas, nunquam commixtas inveni- 
mus. [n stratis ubi obveniunt Belemnite, obvenit quoque petrificatum quoddam singulare , 
quod delineandum curavimus in "Tab. nostra Il. fig. 1. C. 2. C. D. D. Hoc vero petrificatum 
nusquam nisi inter Belemnitas jacet, & quidem ita, ut forma illa quam przbet fig. 1. C. semper 
simul cum Belemnite mucronato occurrat; forma vero quam monstrat fig. 2. C. D. D. si- 
mul cum Belemnite mammillato legatur. las igitur singulares formas pro rostris illius 
animalis habeo, cui olim pertinuit Belemnites, & quidem ita ut, ex mea sententia, fig. r. C. 


sit maxilla superior rostri Belemnit» mucronati; figura vero 2. C. maxilla superior, & fig. 
2. D. D. maxilla inferior nostri Belemnite mammillati. 
L Belemnites mucronatus, P. 

JB. tería subcylindrica, superne obtuse. rotundata; ecvone. truntato terminata, inferne tu- 
reti, amplificata; cavitate. elongato-conira, bari circinmata, Longit. 4-5 poll. (Tab. nostra IL 

fig. I. A—L.) : 

Belemnites mnueronatus Drongn. Descript. Geol. des envir. de Paris tab. III. 
fig. I. A D. (figura egregia, sed speciminis valde incompleti) —; Nilss. Act. reg. Acad. 
Moli. 1825. p.339. 

Descript. Maxima hujus speciei specimina, apud nos inventa, circiter quinque 
pollices longitudine & ad basin $ poll. latitudine attingunt. "Testaceum hoc fere cy- 
lindricum, pone medium tamen crassum passim attenuatur versus posteriorem seu su- 
periorem partem, quae obtuse rotundata terminatur mucrone vel potius embolo parvo 
truncato, apice perforato; versus anteriorem seu inferiorem partem. attenuatur, quoque, 
ita ut ad ini&um rim lateralis aliquantum. tenuius sit; sed juxta basin iterum dilata- 
iur, ita ut. ambitus: baseos integrorum speciminum, qua tamen, propter tenuitatem & 
texturam. fibrosam. parietum, rarissima sunt, haud parum amplificetur. CConf. fig. nostra 
IL A. & L B. Rima lateralis speciminum majorum & integrorum 12 fere pollicum 
longitudinem habet. Latus vero, in quo sedet, aliquantum. planius est, & in ejus di- 
reclione a basi ad apicem tota plerumque testa facile bi partitur ictu levi mallei, Utrin- 
que testa ornatur impressionibus ramosis a basi usque versus apicem; quae impressio- 
nes, a majori ramo longitudinali profisiscentes, transversam fere directionem habent. 
Utrinque ad latus testze oppositum cernitur impressio longitudinalis, qui superne vir- 
gulis subdivaricaüis terminatur.  Dasis tesLe plane circinnala. est. (conf. fig 1 B.) & 


cavitas basalis, quae multo longius quam rima lateralis recedit, saltim ter altior est 


quam latior. 


q 


3 " —— 10 


Quo junior & minor testa, eo magis postice acuminata; quo major eo obtusior, 
& embolus terminalis notabilior. "Testa 15 millimetr. acicularis fere est (conf. fig. T. X3 
Semper tamen basis circinnata & cavitas profunda. 


Obs. Specimen hujus speciei, non calcareum ut aliàs semper, sed in silicem chalcedonium plane mu- 
tatum, in insula Oelandia ante aliquot annós legimus. Insidet lapidi a celeberr. Rrrzio Conite 


dicto, in quo cetera quoque petrificata indolis silicez sunt. 

Lorur: Apud nos hzc species nunquam inventa est in creta molli alba. In- 
venitur vero in stratis hujus formationis antiquissimis. In arena, que a granulis atro- 
viridibus immixtis nomen arenz viridis habet, ad Kópinge haud raro jacet. In 
stratis calcareis glareosis, iisdem interdum granulis insignibus, territorii Willandi & 
Blekingie, obvenit in omnibus formationis cretacez depositis, quz mare balthicum pro- 
pius jacent. Ad lacum Ifósjó, in litoris Kjugestrand dicti parte. septentrionali Be- 
lemnites mammillatus, in meridionali vero Delemn. muecronatus tantum legitur. 
Nusquam promiscue obvenit utraque species. — In Kjugestrand pulcherrima specimina 
copiose leguntur. i 


*w^ DueljéumuliILDes mammMITPhtus d 
B. tesía. rubeylindrica, crassa; ruperue im apicem mammillarem. terminata , inferne atte- 
nuata, subiriangulari ; cavitate deprerso-conita, bari rinuata yubcordata, Longit. 313—442 poll. 
(Tab. nostra II. fig. 2. A—H.) d 

Belemnites mammillatus, Nilss. Act. Acad. Holm. 1825. p. 34o. — B. sub- 
ventricosus, Wahlenb. Act. Upsal. Vol. VIIL p. 8o. — Klein de tubulis marin. tab. 
VII. f. 4. an? 

Destripi. Mime species, quaní precedens omnino crassior & brevior est. Nulle 
observantür, ui in specie antecedenti, impressiones ramosc vel venoss.  Crassitudo ma- 
xima plerumque pone medium est; versus extremitatem anteriorem sensim attenuatur 
magis vel minus. |Forma quidem generalis cylindracea, minus tamen teres quam il- 
lius, raagisque planulata in eo latere, in quo sita est rima, & in latere opposito utrin- 
que plano longitudinali subimpresso notata. Quo fit ut. basis prorsus sit triangularis 
vel subcordata (fig. 5». D. 2. 11). Superius terminatur testa in acumen mammillare, an- 
tecedentis mucroni valde dissimile; inferius oblique truncata est. Rima lateralis brevis. 
Cavitas basalis haud. profunda, amplitudine altitudinem. plerumque superante, in medio 
iamen foramine parvo notata, lateribus magis vel minus sinuatis; sinibus (quorum ple- 
rumque major rime oppositus, minor utrinque lateralis), nonnunquam profundioribus 
quam ipsum cavitalis centrum. Interdum cavitatis parietes spinis sursum vergentibus 
obsiti sunt; qua sine dubio monstrositas. | Spicimina juniora & minora acicularis qui- 
dem form: sunt sicut speciei precedentis; dignoscuntur vero cavitate minus profunda 
& basi triangulari (fig. 5. G. H.) 

Lot: Vulgaris est hzc species ad Balsberg, Ignaberga, Oppmanna, Són- 
draby, Bokenüset, & alis locis territorii Willandi, a mari remotioribus. Maxima 
specimina copiosissime leguntur in excavationibus litoris occidentalis insule Ifó, Ugns- 


munnarne dictis. 


VIII. PLANULARIA, Nirss. 
Testa compressissima utrinque plana, sulcata, multilocularis; e duabus laminis ad 
margines junctis eonformata. Septa circa axin marginalem arcuatim. curvata, subparal- 
lela, sensim. longiora, foraminibus perforata. 


Obs. "Testa quam heic sub oeulis habemus, tam singularem & a eeteris testaceis polythalamiis tam 
alienam formam praebet, ut his illam vix adnumerarem , nisi majores. adhuc difficultates obsta- 
rent quo minus ali animalium Classi adjungeretur. Est enim hzc testa subelliptica, valde com- 
pressa, utrinque extus plana & arcuatim sulcata, intus per septa in plurimos loculos divisa, ita 
scilicet ut primum septum , quod est minimum, arcum semicircularem formet circa punctum quod- 
dam in apice teste situm, secundum vero septum, quod aliquantum majus est, eirca primum ar- 
cuatim se curvet, tertium circa secundum, & sic porro. Septa igitur sensim miajora evadunt us- 
que dum testa latitudinem completam attigerit. Hac vero septa foraminibus perforata sunt, & 
ut mihi lenticula oculari illa inspicienti visum est, in medio rimá longitudinali divisa. 

Quin Testaceum a celeberr. Dz Lawagck sub nomine Renulitze opercularis descriptum 
(Hist. nat. des anim. sans vert. VII. p. 606) ad hoc idém Genus pertineat, vix dubito. At vero 
cum neutra heic describenda species sit renifor mis, nomen ab illustrissimo viro Generi impo- 
sitam retineri vix equum duximus, Aliud eligentes hoc nobis aptissimum visum est quod formam 
compressam teste, characterem ejus distinctissimum mox indicaret. 


bBoldienularia ellipticdÓd n 

P. testa. elliptica, utrinque. plana, sulcata, sulcir. angulum obturum arcuatum. formantibur. 
Longit. 8— 10; lati. 4—5 millim. (Tabula nostra IX. fig. 21. a. magnitudine natu- 
rali, 21. A. magnitudine aucta). —  Nilss. Act. Holm. 1825. p. 34» 

Lor: ln creta alba moll ad Charlottenlund passim occurrit inter Flu- 
stras aliaque zoophyta, simul cum Lenticulite cristella, Ostrea vesiculari va- 
riet Nodosaria sulcata &c. 

A. DIBARSAIATIR ROZCASCA Jh 

P. testa. sublineari, anguría, acuminata, síriata; sirir anpulum acudirrimum formantibus,. 
(Tab. nostr. IX. fig. 22. a. (magnitudine naturali; A. magnitudine aucta) — Nilss. Act. 
Holm. 1:825. p. 343. " 


Lotus: In lapide calcario carbonifero agri Kópingensis rarissime observata. 


IL.—€G-ls.asssis, 
ACO LELDUDSUM G4s1EkROPUumD—-;,. 
'lTrEsTA UNILOCULARIS, SEPTIS DESTITUTA. 


"Loilacts illa univalvia & unilocularia, qui heic describenda sunt, à Molluscis Ga- 
steropodis seu animalibus limaciformibus formata & habitata fuerunt. Hsec 
vero animalia quoad organisationem inferiora sunt Cephalopodis. Cum maxima copia 
Molluscorum, ad hane Classem pertinentium, quorum alia in térra, alia in fluviis, alia 
in maribus, vitam jam agunt, difficile non est de reliquiis emortuorum ideam haud am- 
biguam sibi fingere. Pertinent igitur omnia quorum vestigia in formatione nostra in- 
veniuntur ad illa solum genera qua marina sunt. Hec autem omnia Genera in omni- 
bus "il maribus calidis frigidis jam. degunt, Cum preter Naticam & Patellam 
omnia in nostris stratis cretaceis . obvia, testas plane amiserint, nec nisi nucleos in petra 
duriore reliquerint, non est mirandum horum generum testacea longe rariora esse quam 
illorum, quz testam illesam retinuerunt. Qua autem hucusque invenimus, propter ma« 
jorem perspicuitatem, hoc ordine disponere volumus: 
I Divisio. 
TrzsTA SPIRÀ PREDITA. 


IX. TURDO, Li. 
(LirtoniwA, Fzhvss.) 
Testa conoidea; apertura rotundata, superne angulata; columella planulata. 


S 12 


T urbewlduatfab: n 
Tesfa ovato-tomita; anfractibus | convexir, longitudinaliter sultatir, ultimo subventricoro. 
Alüt. 12 millim. Diam. bas. 10 m. m. (Tab. nostra III. fig. 5.) 
^. Lotus: in petra calcaria arenosa & carbonifera agri Kópingensis, raro. 


X. TROGHUS, Lix. 
"esta conica, basi subplana; anfractu ultimo ad basin plus minus angulato; aper- 


tura transversali depressa, subquadrangulari. 


1. Trochus Basteroti, Daosox. 

T. iería conica atufa; anfractibus convexiusculis bari amgulatir, suiura distinttirg punctis 
elatis seriatim. gramulatir ; basi plama mubilicata , concentrice siriaia, sirür subgramulatir. — Alit. 
17. Diam. bas. 15 m. m. (Tab. nostra IIL. fig. r. A. a latere; z.D. a basi inspecta). 

. Trochus Basteroti Alex, Brongniart Descript. geol. des envir. de Paris tab. 3. 
fig. d. | j 

Qbs. Ad. Trochum-:similem Sowerb. tab. 8r. fig. », & ad Trochum punctatum ejusd. 

t. 193. f. r.' prope accedit; ab utroque autem differt suturá satis distinctà & granulatione alia. 


Cum nostro Trochus Basteroti Drongn. eandem speciem, ni fallimur, constituit. Differt au- 
tem aliquantum figura, convenit descriptio. 


Descript. Quamvis non misi nuclei horumque impressiones exstent, species tamen 
facile destingur & determinari potest. Variat magnitudine, variat quoque forma, aliis 
altioribus aliis depressioribus; omnes tamen conici, acuti, anfractibus quinis, convexiu- 
sculis, inferius subangulatis, longitudinaliter striatis; striis subdenis, alternis quinis ma- 
joribus, punctis elatis ornatis. JDasis convexo-plana & in plurimis distincle umbilicata, 
concentrice striata & granulata. 

.. Low: Non misi in caleario arenoso & carbonifero agri Küpingensis hucusque 
& rarius quidem inventus —— 


49 Tf*urohauoc lu X15. M 

Tr. feria tonica umbilicata; anfractibus. declivi-convexir, avibus; apertura franrversa extus 
subangulata; bari convexiustula. (Tab. nostra III. fig. 5.) 

Descript. Magnitudine variat; máximum specimen circa 20-25 millim. alütudi- 
pis & fere tot ad basin amplitudinis habet. "Testa tenuissima fuisse videtur; nam se- 
pe varia directione fracta fuit, ita ut nuclei plerumque deformes, jam depressi jam. com- 
pressi sint. Exemplaria minus deformia sunt conica anfractibus convexis, aliquantum 
declivibus, qui impressiones plane leves in petra reliquerunt. Sutura profunda. Basis 
plano-convexa, umbilicata; umbilico amplo, ut videtur, & profundo. | 


Lon: | Cum specie antecedente & insequente cumque Nucula ovata & Tere- 


bratula ovata, in calcario carbonifero agri Kópingensis, rarius Jdegitur. 


3: "(Proel:us onustus n 
Tr. tera. depresso-conica, anfractibus. deprerso-planulatir, superioribus 1ransversim undato- 
gplicatis, inferioribur amgulatir, couthyliüs eorumque imprersouibus omustir. ('Yab. nostra ill. 
ig. 4. À. B.) | AM | 


Obs. MHujus speciei nucleum tantum inveni, cujus altitudo ro, latitudo vero ad basin r5zm.m. ic 


9 


vero nucleus mihi notatu dignior visus est, quam qui silentio przteriretur. Clarum scil. est il- 
lum ad genus Phori Montf. pertinuisse, sive formam Trochi conchyliophori Lin. con- 
sütuissc. Jam igitur illo prisco tempore Animalia testacea vixerunt, quae ab impetu nature 
ducta, ut hostibus celarentur, conchyliis aliüsque alienis rebus se circumdederunt, 


—— dq3 ——— 


Destript.— Anfractus 4-5 complanati, ita ut. sutura vix perspicua fuerit: superiores 
duo, qui a rebus alienis liberi fuerunt, transversim oblique plicati sunt; inferiores pre- 
bent impressiones variorum conchyliorum, quibus angulati & deformes sunt. 

Lotus: Yn calee arenosa & carbonifera tractus Kópingensis inter impressiones 
'Trochi Basteroti, levis, & Nucule ovatz &c. sedet. 


AI. PYRULA, Law. 
Testa subpyriformis, bas: canaliculata, superne ventricosa; varicibus nullis. Spira 


brevis, interdum subretusa. Columella Levis. Labrum non fissum. Lam. 


IgoklacopPMguPNEa ye 

P. ferta abbreviato-pyriformi, transversim. striata; spira convexo-planulata; amfractibus su- 
pra planis, extus superme angulatir, angulo rulcato ; cauda (longa?) oblique striata. — ("Yab. IIT. 
fig. 5). Diam. 13 millim. 

Quamvis hujus quoque speciei non nisi nucleus & quidem incompletus inventus 
est, tamen non valde ambiguus aut determinatu difficilis nobis videtur. Illum enim 
ad genus P yrula& pertinere ipsa figura monstrat; dignoscitur vero species spiráà planà, 
cujus ambitus sulco latiusculo exaratur. Sub hoc sulco ultimus anfractus declivi-conve- 
xus est & longitudinaliter striatus.  Strie quoque transversales apparent, longitudinales 
decussantes; sed rariores sunt & minus distncetw. Cauda satis longa fuisse videtur & 
oblique striata. 

Lotus: In calee arenosa regionis Kópingensis cum prioribus, raro. 


XIL. ROSTELLARIA, Law. 
Testa fusiformis vel subturrita, basi desinens in canalem rostrum acutum simu- 
lantem. Labrum integrum vel dentatum, plus minusve etate dilatatum, lacuna canali 


contingua instructum. Law. 


Rostellaria anserina, m 

R. ferta. furiformi-turrita, apice acuta; anfractu ultimo ruübventricoro, $m medio carinato, 
inferius rulcato ; labro palmato ruperme spire adnato, extus im digitos trer acutos. diviso; ca« 
mali bareor recto. (Tab. VIL. fig. 6.) 
Hujus speciei nucleorum. & impressionum non nisi specimina fracta & incomple« 
ta invenimus, que tamen satis monstrant ad quod genus pertineant. Cum vero, quan- 
tum scimus, nulla hucusque hujus generis species inventa sit in formatione cretacea, 
haud ineptum aut superfluum judicavimus, quie invenimus, quamvis incompleta, publi- 
ci juris facere. — Cum icon citata jam depicta esset, integriora specimina nobis oblata sunt. 

Locus: | Cum. precedentibus, raro. 


XIIL. NATICA, Law. 

Testa subglobosa, umbilicata. Apertura integra semirotunda. Columella trans- 
versa, edentula, extus callosa: callo umbilicum coarctante vel interdum obtegente. La- 
brum acutum intus levigatum. 

Watit4 C7) -Retzil, m 

N. tesía ovali globosa, transversim vubrugosa ; spira obliqua , vetura, sulco vugoro. eviter 

exarata; suiura planulata. Longit. circa 55 im. lat. 35 mm..— (Tab. nostra III. fig. 7. A. B.) 


Obs. De vero hujus testacei genere ambigo. Hoc enim non nisi ex forma externa dijudicari potest, 


cum apertura in lapide duro ita sit celata ut integra expediri minime possit. (Ostendit vero il- 


E 4 "n 


lam ad Genus Nerit:z Lam. non pertinuise. Nerita vero est secundum Systema Linneanum). 
Figura igitur 7. D., que ambitum teste subtüs inspect? monstrat, non plane certam apertura 
formam prebet. 


: Descrip. Quoad. magnitudinem & formam generalem Natice glaucine haud 
absimilis est; aliquantum. tamen. magis oblonga est & spiram multo minorem, obtusio- 
rem, anfractibus 32-3 compositam, minimeque exsertam habet. In anfractibus spirz 
sulcus latiusculus sed. parum profundus, iansversim rugosus, medium tenet. "Testa spe- 
ciminis descripti satis 'crassa est & tam bene conservata ut vestgia quoque coloris e 
fusco & albido variegati appareant, id quod etiam in quibusdam Terebratulis & 
Pectinibus infra memorandis observavimus. 

Lotus: . . . Testam ipsi nondum legimus; specimen in Museo Academico Lun- 
densi, a Celeberrimo Profess. A. J. Rgrzio depositum descripsimus. Petra teste adhe- 
rens, in qua aliorum quoque petrificatorum fragmenta obveniunt, indicare videtur il- 
lam ad Balsberg, unde beatus Vm collectione petrificatorum insigni Academiam locu- 
pletavit, fuisse lectam. 

IL; .Da vasos 
'"Tzs5TA, SRUIBA. DESTITI TA. 

XIV. PATELLA, Lax. 

"esta univalvis, clypeata vel subconica, spirà destituta, subtus simpliciter con- 
cava; apice & margine integris. 

- Harte PI. :gwvalgjS Oh 

D. testa vetuso-tonita, lgvi , basi ovali, vertice fere centrali, subelato , €7 acuminato. Long. 
rr. lat. 8. alt. G mm. (Tab. nostra III. fig. 8. A. B.) 

Obs. Conferatur cum Patella levi Sow. Min. Conch. tab. 139. fig. 3. 4. cui haud absimilis. 


* . 5 hk] 5 . * P » 
Differre tamen videtür basi aliquantum magis: oblonga & plane ovali atque vertice magis elato & 
1 B Ei 


magis centrali, Fieri tamen potest ut eandem speciem constituat. 

Destript. "Testa conum demissiorem format, basi plane ovali vel oblongo-ovali, 
vertice. subeentrali, satis elato, &, ut videtur, acuminato. 'lenuissima semper est testa & 
levis; in parte tamen. ejus inferiori stri; minute concentriezg, oculo armato, apparent. 

Lot: 1n petra dura, variis testaceis repleta, ad. Balsberg, bec. species haud ra- 


ro obvenit. In calce arenosa ad molinam Svenstor psmoó lla specimen quoque legi- 


mus. Aliud aliquantum. minus in calcario carbonifero e tractu Kásebergensi observa- . 


vimus. 


IT. CT1aes41$. 
MOLILUSCA EAMELuUBIBRAAIOEIZÓumDA 


'(zsrA s1vALVIS; MuscULI VALVAS CLAUDENTES IMPARES, DUO YEL UNUS. 
Que Bivalvium reliquie, preter Terebratulas & Cranias, in formatione no- 
stra hucusque invente, huic Classi adscribendze sunt. Alie vero rare, alie vulgares, 
alie passim tam frequentes ut strata, in quibus jacent, prorsus fere constituant. hare 
sunt in genere omnes ad Divisionem nostram priorem pertinentes, quippe qua, lestà 
penitus deletà, nucleos tantum reliquerunt. Nuculze tamen passim frequentiores. In- 
ter illas, quz Divisionem. nostram. posteriorem constituunt, & testam magis minusve il- 
lesam retinuerunt, rariores sunt Avicula, Inoceramus; Catillus; frequentissime 
vero Pecten, Ostrea, Plagiostoma, Chama. 


x 


— db 


I; Diwibko: 


CQanpo DENTIBUS VERIS PR£DITUS. 
XV. ARCA, Liww | 
Testa longitudinalis zquivalvis, inzquilatera; natibus distantibus, arca ligament 
separatis. Cardo linearis, rectus; dentibus numerosis, confertis, alternatim insertis. 
E AYDEE- dE lim dm 


v magna ventricora, crassirrina, margine intus lvi; matibus proceris rubcornif ormibur. 

(Tab. nostra V. fig. 1. À. B.) 

Obs. "Testaceum, quod hoc nomine intellectum volui, nondum nisi incompletum vidimus. Cum 
tamen omnium ad hanc familiam pertinentium sit maximum, cumque a ceteris ita differat ut de 
specie distincta dubitari non queat; illud potius describendum quam silentio pratereundum oexi- 
stimavi, Est igitur hic nucleus circa 2 poll. latus &, ni fallimur, inter 3 & 4 longus, quamvis 
nostrum specimen postice sit imperfectum. Carina acuta, qua subtus notatur, indicat crassitudi- 
nem valvarum, quae maxima fuit. Cardo linearis est & rectus, dentibus parvis numerosissimis 
instructus; ad utramque ejus extremitatem praesertim vero ad anticam dentes majores fuerunt. 
Nates maximo , subtrigonz, distantes, apice intus curvata, & postice inferius sulco profundo & 
curvato exarata. 


Lotus: Ad Carlshamn in strato cretaceo, Ostreis, Chamis cet. sqnente hunc 


nucleum iuvenit & mecum benigne communicavit cl. SuxpEvALL. 


NER Ae. tudmhe Bi. 
A. longitudinaliter oblonga, veutricora, subrhombea, antice. rotundata, breviore, postice. pro- 
ductiore , oblique truncata; margine. intus [gvi. Longit.235.lat.15 mm. — (Tab. nostra V. f.) 
Obs. Dentes medii minimi 5 laterales majores obliqui. XNales antice inclinantes, obtuse; postice nu- 
cleus angulatus- & lineà impressáà exaratus, 
Lour:  Nuclei in Dalsberg olim rarius invenüi sunt. 
5» drca 0valis) m 
A. longitudinaliter ovali, ventricora, subequilatera; margine intus. levi. Longit. 3o. latit. 
20 mm. (Tab. nostra V. f. 3. A. D.) 


Obs. Dentes, quoque hujus speciei, laterales majores sunt & obliqui. Nates apice intus valde cur- 


vati. Nucleus antice & postice convexus ; heic linea curva exaratus. 
Lot: 1n calcario arenoso & carbonifero regionis Kópingensis, cum sequentibus, 
raro. 
XVI PECTUNCULUS, Law. 
Testa orbiculata, sublenticularis, eequivalvis, subzequilatera, clausa. Cardo denti- 


bus numerosis in linea arcuata sitis, mediis obsoletis. 


Pueorumnodrads "remm 

P. terta. orbiculari, convexo-deprersa, aquilatera; vortro vectangulo; dentibus. mediis obrole- 
tir, lateralibus, utrinque 8-105. margine erenulato. Diam. long. & lat. circa 20 m. m. CTab. 
nostra V. fig. 4.) 

Locus:  Nuclei hujus speciei invenü sunt in Balsberg, & in calce arenosa ad 
Kópinge, passim. 
" / 

XVIIL NUCULA, Lax. 
"Testa longitudinalis , oblonga vel ovato-Lrigona, iquivalvis inzequilatera, clausa. 
Cardo dentibus numerosis, in linea fracta, sive angulum. formante, positis angulo intus 


foveà vel cochleare sepius instructo.  Nates contigus. 1 
x 


deae as, ^ jo] reote 


E ON ouwondos 65 y9a f B onm 
N. terta ovato-trigona, cómprersa, levi, antice. obtuse votundata ; angulo cardinali subobtu- 
0; margine lvvi. (Tab. nostra V. fig. 5. A. B. & melius quoad ambitum fig. 5. C.)j 
Conf. Nucula trigona Sow. Min. Conchol. t. 192. f. 5. 
Obs. Plerumque brevior aliquantum est quam figura nostra 5. A. — Dignoscitur a ceteris heic de- 
scribendis speciebus forma ovato-trigona, antice obtuse rotundata & angulo dentium cardinalium 
subrecto vel recto parum majore. De cetero compressa est & levis; in utraque serie 6-7 den- 


tes; series dorsalis aliquantulum convexa sursum arcuata, Marginem lovem, nec unquam crenula- 
tum observavimus. 


Lour: Yn calce arenosa carbonifera regionis Kópingensis & Kásebergensis passim 
frequentes occurrunt nuclei. 
; 4- NIaLONIS  LtuwHrate,. 

AV. feria ovata comvexa, antice fruncata ; angulo cardinali subatuto; margine crenulato. (C. Tab. 
nostra V. fig. 6.) 

Major est praecedente, magis convexa, & aliquantum magis oblonga, longitudinali- 
ler tenuissime siriata; atque antice, saltim quoad rostrum , truncata. [n specimine de- 
piclo sulcus transversus a nate ad marginem curvatim decurrit; an constans, nescio. 


Lotus: Im caleario arenoso tractus Kàsebergensis rarius obvenit. 


Jo uM uwwowda pauwddw o 
NN. teria ovaía, convexa, tenuissime striafa; antice rotundata; angulo cardinali obtuso; dor- 
yo pando; marge levi. ("Vab. nostra X. fig. 4.) 
Differt a. precedentibus angulo dentium majore seu obtusiore; margine anleriore 
magis rotundato & minus truncato; dorso, vel potius serie dorsali dentium subconcavo, 
dentibus 'circiter 18; in antica serie circa 12 numerantur. 


Lotu;: ln petra calcaria arenosa tractus ad Kàseberga, rarius. 


&clatoudlas  5ao€9uttbe 5 

IN. fesía ovato-oblonga, convexa; antice producta rotundata; cardine im medio fere rito; 
anpulo obtusirrimo; serie dentium antica retta portica concava. C Tab. nostra X. fig. 57) 

Fieri quidem potest ut hac sit varietas precedentis ab altero latere inspecta. .Ex- 
Lremitas vero anterior magis producta est & minus obtusa, unde testa magis oblonga ; car- 
do qui in illa propior est extremitaü anteriori, in hac fere in medio inter utramque 
extremitatem situs. 

Lom: Cum prioribus speciebus, raro. 


XVII. TRIGONIA, Lax. 
; Testa zquivalvis, inzquilatera subtrigona. Cardo dentibus in altera valva duo- 
bus, divaricatis compressis, elongatis, lateribus transversim sulcatis; in altera quattuor 
uno tantum latere. sulcatis. 


Obs. WMujus generis nulla nunc in Europa vivit species. Sola jam cognita in mari ad Novam Hol- 
landiam habitat. Vide Annales du Museum IV. p. 355. tab. 67. f. 2. 


dg440mp8 Bumiisa n 
T. terta ovato-trigona. multicortnta; costis obliquis, divaricatir, nodosir , inferioribus. deor- 

sum € antrorrum, superioribus sursum artuatir. (Vab. nostra V. fig. 7.) 

Obs. Quamvis non nisi nuclei hujus testacei dudum inventi sint, & quamvis Pictor structuram car. 
dinis internam (in fig. . D) haud bene exprimere potuerit; certo tamen certius est speciem ad Ge- 
nus Trigonio pertinere. Cum Trigonia spinosa Sow. Min conchol. tab. 86. quoad for- 
mam & costarum directionem offert magnam similitudinem. Strata quoque, in quibus sunt inventa 


' i — dg —— 


quoad statem. convenire videnturj.Trigonia spinosa enim; in arena viridi (Greénsahd); 
nostra in caleario huic; proximo obvenit. | At.vero; nostra semperomulto minor est; &' Costas tan- 
tum, nodosas non vero spinosas habet, quatenus. ex nueleis & impressionibus discerni potest. 
Lorur: In calce arenosa, micacea & éarbonifera, regionis Kópingensis, cuf "INucu- 
1; & Pectunculi jam. descriptis speciebus; passim obvenit. ' 
Obs. Alia, species etiam pusilla; sed descriptà longior & angustior, occurrit in cálce' testacea ad 
Balsberg. Cum vero nondum nisi nuclei valde incompleti inventi sunt, speciem tantum: indica- 


re, non vero describere possumus. 6i VE irn) — Sod 


XIX. .CARDITA, Bn. 
"Testa equivalvis, inequilatera, subcordata; natibus involutis. Dentes. cardinales 
(duo zquales). | 


Obs. Nuclei quos huic Generi adscribo, characteribus allatis facile dignoscuntur. Propter. margines 


valvarum intus neque dentatos nec plicatos ad Genus Cardii Linneani vix debent referri. Cum 


vero dentes cardinales plane lateant, accuratius examinari non Pounet, 


ho b.-444bs Esmarkii, n. 
C. tesfa oblongo-tordaim, veniritora, transuersim siriata; snedio quoque longitudinaliter rs f'a- 
diatim. striata £7 augulir duobus .motata. (Vab. nostra V. fig. 8. A. postice, .8. D. antice, 
& 8. C. a latere speciem. monstrat). 1 
Oís. Celeberrimus J. Eswanx, Professor in Academia Christianiensi Norvegie, hanc speciem in iti- 
| mere Ungarico ante plures annos,in regione K esemarkensi inventam domum apportavit, Dd 
asservatum specimen examinavimus. Specimen vero delineatum in Scania legimus. | 
Locus: Apud nos raro obvenit in eàdem petra arenoso-calcaria, ubi occurrunt 
Trigononise, Nucule &c. , 


SUO we l1TS7 Nue dia Blus x 


C. fera ovato-oblonga, sublgvi; margine amtiro matibur parvis involutir vquali. (Tab. X. 
| » s 
0e 0 & "B9 
Obs. Walve convexo-gibbz fuerunt, intusque marginibus plane levibus. — Strie transverse inzqua- 
les, presertim antice & inferne eonspicus, vix nisi incrementum indicant. In media wero valva 


striarum longitudinalium rariorum radiantium vestigia obsoleta apparent. 


Lotus: ln calce arenosa & carbonifera regionis ad Küseberga, raro. 


XX. VENULITHES. 
Testa longitudinalis, eequivalvis, inzquilatera , clausa, antice & postice producta 

& totundata. "Cardo . . « «« : 

Obs. Cum Nucleos, formá allata gaudentes, qui in stratis nostris cretaceis haud raro occurrunt, 
omittere me nequaquam posse putaverim, eos in certum quoddam genus redigere necessarium du- 
xi. Cum vero non nisi ex forma externa dijudicari possint, fieri quidem potest ut aliorsum refe- 
rantur. 

X enwA BTulin, dc. 
V. terta ovali, sublavi, postice framsversim | siriala; may gine valvarum infur levirrimo, 
CTab. nostra IIL fig. 16.) 


Obs, Quoad formam & magnitudinem Veneri litteratz Lin. baud absimilis est. 


Lou: n calee arenosa & carbonifera regionis Kópingensis, passinr minus raro, 


333 SORRBRELA. Las 


Testa sublongitudinalis, inzquivalvis, inzquilatera, subcelausa. Dens cardinalis in 


i 


utraque valva conicus, curvus, cum fovea laterali adjecta, Ligamentum. internum. 
; & ob 


Obs... Ad; Faubam; nostram jam: vivam pertinet pusilla quedam bujus generis species, quz in sinu- 
bus, Bahusie & Norvegiat profumdioribus haud rara est, —  Facillime dignoscuntur test; ad hoc 
genus. pertinentes; valvis, : iquamvis liberis & regularibus, tamen valde inaxqualibus ; altera minore 
;& minus, conyexa, altera maájore & magis tumida. , 

1.4105 dr, bad um cosvea Tego 21 

C. testa .ovali,: longitudinaliter €7 ing qualiter. substriata, postice oblique angulata; margine 
-»uptriore: pone mater. vecto, compresso, posteriore. rotundato. — ('Vab. TIL. fig. 17. » 

Lour: Cum precedentibus, raro. 

5». QaearbwulataudidAsa, Sn 

| C. zesta. ovato-trigouna y. turgida; | longitudinaliter pulchre. striata; antice rotundata , gortice 
in caudam longam transversim  rtriatam producta. — ('Yab. uL. fig. 18.) 

Lotüs: Cum praecedentibus, raro. 


XXII. LUTRARIA, Lax. 
"Testa ri inequilatera, oblonga, extremitate posteriori hians. — Cardo den- 


übus ... .. ois 
Luctrsagora UOCWOep ortpb, BRONGM 


L. terfa oblonga, longitudinaliter sulcata, antice votundata clausa , postice. truncata hiante. 
(Tab. V... fig.-.9.- A. «B. C.) 
Lutraria Gürgitis Brongn. Descript. Geol. des env. de Paris pag. 97. t. 9. f. 15. 


Obs. Specimen nostrum majus, antice magis rotundatum, postice truncatum , natibus, ut videtur, 


ab extremitate antica aliquantum magis remotis. 

Lorur: ln petra calcaria, glareosa & dura ad Mórby Blekingie. Aliud specimen 

adhuc majus in calce arenosa agri Kópingensis observavimus. 
H" Pris 52 
CaxpO DENTIBUS VERIS DESTITUTUS. 
XXII. AVICULA, Lam. 

"Testa libera inzequilater a, basi oblique transversa , recita, "tian na productis. 

Cardo linearis, edentulus (lamellula compressa iníra nates?) 


À v3icula oocruleséenms; n 
44. tería ovato-oblonga compressa, medio vadiatim cosiellata, costellir varie tuberculatir; 

cardine obliquirsimo ;. auricula. porteriore obtusangula. — (Tab. III. f. 19. A. B.) 

Obs. "festa in nostris stratis colore semper ceorulescente , ovato-oblonga est. Margo cardinalis [re- 
ctus valde obliquus terminatur postice angulo obtuso, pone quem sinus obsoletus. Angulus ante- 
rior acutus, rotundatus. ' "Márgo cardini oppositus , seu inferior, iruncato-rotundatus. A natibus | 
ad marginem inferiorem, prasertim in media b o CEUDTEUIE costello SEOEDINUSS rariores, tubercu- 

*Jate 5-10; preterea testà lewis est; : 
Lotus: Obvenit in calcario micaceo & carbonifero ad Kópinge, Káseberga &c. 


XXIV. INOCERAMUS. . 
dece T din Met sulco b US Panis. 
J. teria postice .comprersissima, angulata , interstitis. angulorum. sulcatis. 
Brongn. Descr. geol. des env. de Paris tab. 14. fig. 15. A. B. 
Lon: In calce arenosa & carbonifera agri Kópidisioeis, ut etiam in arena vi- 


ridi ejisdera regionis, varia legimus fragmenta hujus speciei. 


/u qe BAEEOT69 CXXV. CATIDLUS, DBnouGx. 
"Testa — libera, tránsversa. — Cardo lincaris rectus, callum crassum 
longitudinaliter excavatum, fossis numerosis in serie positis, pro ligamento recipiendo, 


— —À 19 —M 


ornatum formans, & postice? angulum fingens. "Téxtura teste transversim fibrosa; su« 
perficies oculo. armato inspecta quasi reticulata. . 


*. Catillus QCl'Vieri, Buck 
ceo co) vepla rotundato-ovata *5 valvis trasrir, planulatir, superficie. interna nil externa trans 
verrim. subrtriata. ; i; 
. Catillus Cuvieri Bing Descript. des envir. de Paris, pag. A tab. TV. fig. 
10. À. C. D. F. G. H. & forte J. 
Lotus: Frágmenta inveniuntur in: calce glareosa ad: TA Dalsberg & 
Kjugestrand, haud. raro. | Exemplar integrum- nondum. inventum .est. 


$05 9T TITTS PP Wa emPmP. qxrImTy 
C. testa oblongo-ovata? valvis tenuioribus convexis, plicatir; plicis franstertir, Lereti-ton- 


vexir, lgvibur, im utraque superficie £onspicuir. 

Obs. conem & descriptionem alio loco dedimus. 

Lom: Neque hec species integra adhuc inventa est, Fragmenta vero cum cars 
dine fere integro lecta sunt ad Káseberga & ad Kópinge, in calce arenosa. & car- 
bonifera, que .arenam viridem operit. 

Obs. Ad hoc idem genus pertinet problematicus ille Mytiloides labiatus Brongn. Descr. geol. 
de Paris p. 382. tab. 3. f£. 4. Mytilus problematicus, Schlotheim Petrefactenkunde p. 302; 
Hanc speciem, que in Suecia nondum inventa est, alio loco descripsimus &, in honorem illustris- 
simi viri Catillum Schlotheimii appellavimus. 

XXVLlL PECTEN, Muürm. 
^. "Testa bivalvis, libera, auriculata. | Cardo edentulus, foveà intern tigona liga- 
mentum recipiente. Nates contiguc, 

Pulcherrimum hoc, & in natura etiamnunc viva specierum . ditissimum genus, in fermatione 
nostra cretacea nou solum plurimas species sed plurima quoque cujusvis speciei individua praebet. 
Offerunt itaque hz species optimam & raro desideratam notam hujus formationis ; unde ut accura. 


te determinentur magni pro nostra re est momenti. 


A. Testa extus radiata Ll sifialia 
a) eérta radiàtim ctortata. 
r).Pecteu. Quinquecostatu.;, Sow. 

D. testa. inquivalvis orbiculato-trigona, inferius. semicirculari, Jekongulatag valva altera 
plana. sexplicata €7 .radiatim. cortata, altera conve xo-gibba, tosfata torig sena vemoti? quatermis in- 
terpositis. elatiorürs mate incurva. Diam. long. 1215-2 poll. (Tab. di core fig. 7. 'T'ab; 
IX. f.. 8.) 

Pecten quinquécostata Sow. Min. iind: tab. 56. Bà 4-8. — Brongn. Descr; 
geol. des envir. de Paris tab. IV. fig. 1. A. B. C. 

Descript. Variat magnitudine testa orbiculato-triangularis. —Valva altera (tab. X; 
fig. 7.) convexa: & gibba, nate valde incurva; margo-inferiór subobliquus, fere semi- 
circularis, magis "minusve «evidenter sexangulatus.:.; Hoc efficiunt. coste sex. elatiores & 
eeteris magis productz; inter singulas. harum. quattuor minores coste jacent, «quae sieuti 
majores teretes sunt, sulcis interpositis profundis & transversim striatis, striis elatis te- 
nuissimis. Auricule longitudinaliter striatze & subtiliter decussate. —Valva altera (tab. 
IX. fig. 8.) plana, posterius subconcava, latior fere quam longa, magis minusve eviden- 
ler sexplicata, radiatum costata & transversim tenuiter striata; costae leretes, sulcis in- 
terpositis profundis. Auricule, magne, antrorsum latiores, transversim costate, Intus 


IO 


vcrum S.) 


hec- valva fere convexa, magis levigata .sed. sub margine incisuris sulciformibus: notata; 
unde margo subtus dentatus. (Sow. l. c. fig. 5.).- j9óqanr cj5uti loq 

Lon: ln calcifodina ad, Lommarp. prope lgnaberga: specimina majora inter- 
dum. sed hucusque tantum. dracta, inventa sunt, Cunde, tab. 9. f. B9. dn stratis cal- 
careis partis septentrionalis litoris Kjugestr and specimina haud raro leguntur (unde 
tab. X. fig. T: 2] — In stratis conchaceis ad Balsberg;. in.arena viridi ad K óp inge- 
mólla fragmenta minora vidimus, & in selice nigra e Scania meridionali specimen 


quoque observavimus. In omnibus itaque varietatibus formationis cretacea obvenit. 


2, ucBievcitie;hua:sie potee m pri c a tu s. 

D. terta ovato-rotundata, rubobliqua, radiatim plicata; plicir reptem. convexis €9. interstitiir 
longitudinaliter | striatip; stris. quamiferie s: squamir formatis; auriculir. iuequalibur »striatir. 
Long. 1&-2 poll. CTab. nostr. X. fig. 8. 4. D. mediocres). 


Descript. ec pulchra species, quam ialhbe descriptam invenimus, dignoscitur testa 


- 


ovato-rotundata, obliqua; inzquivalvi; valva. altera. magis, altera minus convexa; utraque 
cadiatim plicata; plicae septem convexa, quas inter totidem concavs. | Àccretionis Ssla- 
tiones due vel tres distinctissime sunt, & valva convexior ad illas quasi infracta. 'To- 
ta. testa ornatur lamellis tenuibus transversis undatis, quee tamen in speciminibus pluris 
mis evanuerunt. Ín omnibus vero cernuntur strice longitudinales squamulis formicatis 
ornate, quarum tres plerumque series in unaquaque plica, & tres in interstio obser- 
vantur. He quoque squamule haud raro oblitterat:e sunt; sed in interstitiis concavis 
lenticulo examinatis, vestigia earum plerumque deteguntur. Auricule inzquales & trans- 
versim strialzs ^ Intus inspecta testa quoque septemplicata , plicis radiantibus levibus, 
margine subangulatis. Hac quoque nota dignoscitur facillime a precedente Specie cu- 
jus valva éonvexa intus ornatur sulcis numerosissimis. 

Toni In parte quet litoris abra Ursi SU e cum hex d LESS 


Ostrea lunata &c. reperitur. 
Q9131P booten od ex t'a t£ uis 

D. teria: ovata. naxima, convexiustula,. plicato-tortata, costis numerosi (36-40) medio den- 
gibus serratir, ufrinque striá angurta ornatiry €7 vülro concavb Vistiietir ; auritulir transversim 
tentüter. striatir. ^ (ab. nostra X. fig. 9-)  hongit. 4X;dat.33 poll 

Destript. Maxima sui generis aoi dii tah tnoa nostra cretacea óbveniens. Quos 
ad formam. oblongo ovata ;parumi; convexa; depressiuscula; angulo" basali^àcuto. ^ "Tota 
superficies radiatim plicata, plicis circiter quadraginta; quarum singula in médio .dorso. 
ornatur serie: dentium: serràtorum & utrinque Siria: devi hiniliore, Interstitiorum sul- 
ci concavi leves vel longitndinaliter siriadi. Plica:: daga interne leves sunt &. amie 
mus distinctes cvíoV — ciinlaanstu-obousntto pies oui ; 

Locus: Specimen depictàm im Colleetione. Relziana: Muséi Lundensis::sine. loco 
asservatur.. Petra autem. adhierens | &.petrificata: queedam: »parasitica €e gr. Spirorbis 
Glebella n. &c.) indicare :videntur specimen. esse e stratis montis Balsberg depor* 
tatum. . In his stratis aliud. multo niàjus, sed. magis fractum -ipsi postea legimus. 

v Pecten serratus. ix 

-liob! UP. férf Übatá, convexitseula, vadiatim tóstulata, costulis miüthierorisrintir (60-70) angi 
stir, dentato-ferrütis, aspirir ; auritulir inc qualibus iriatir, dehitáto-stabri ir, minore obtusangulo ; 


vinjore latiore, Longit. r$; lat. 1 £ poll (Tab. nostra IX. fip. 9.) — 


Vi MM T 


Der. Qtoad magnitudinem inter mediocres species, quoad formam ovata, de- 
presso-convexa, radiatim costulata; costule anguste, compressz serrato-dentatz.  Inter- 
stitia plana, subtilissime transversim striata. ,Auricule inwquales, radiatim costulate, 
costulis dentatis. 

Locur: In petra conchacea ad Balsberg; in calce arenosa carbonifera ad KG- 
pinge; in silice corneo regionis circa Nóbbelóf &c. 


XCU7Pieleten/^multicostatu:s. 
P. dilatato-orbiculata, utrinque convexa, maxima; cortir circiter 20 plano-tonvexir, sulcir 
anpustioribur. dirtintis; auriculis majurculir, subgqualibus, altera rinu notata. 
Obs. . Ad Pectinem equivalvem Sow. min. conch. tab. 1:36. fig. r. prope accedere videtur. 
Descrip. nter majores species numeranda, interdum 2$ poll. longa & 3 poll. 
lata, convexa, radiatim costata; coste 16-254, late, plano-convexe, sulcis interpositis 
latiores. | Sulci concavi, striis subtilibus elatis ornati. Angulus basalis recto aliquan- 
'4um major. Auricule late, fere squales, altera tamen antice sinu notata. 
Locur:  Specimina, in collectione Academica asservata, in stratis ad Balsberg 
depositis, lecta esse videntur. 


D o LPDsppPenu-. güudulatius 
P. fería ovata contéxa, cortulir mumerorirrimis, inzqualibur, subflexuoris , gilano-convexis, 
iramrverrüm siriafir ; sulcir parum  imprersir; voriro acuto, margine altero vecio, altero concavog 
auriculis imequalibur. | ((Vab. nostra X. fig..10. A. B. C.) 

— Destript.. Inter mediocres Pectinum species. in formatione nostra cretacea obve- 
vientes. Longit. 1-1$ poll Differt ab insequente specie formà magis oblongà & ova- 
tà, angulo basali acuto, & sulcis intercostalibus minus profundis. Interdum tamen in 
lapide depressa reperitur testa, tumque magis rotundata est. & fere circularis, angulo ba- 
sali recto, ut in tab. IX. fig. 10. exprimitur. Cum vero formam maturalem conservavit, 
magis ovata est & convexa; angulus basalis, recto minor, includitur sub auricula minore 
a linea. recta & sab majore a linea, subinflexa. Tota superficies radiatim costulata; co- 
stulis numerosissimis inzqualibus, aliquantum flexuosis, transversim striatis, fere pla- 
nis, sulcisque angustis & parum profundis distinctis. | Auriculee inequales, majore ad. 
basin sinu notata, minore pone angulum plerumque incisa. 

Low: ln calce arenosa & carbonifera ad Kópinge, Káseberga &c. haud ra- 
.ro, Qum testa sit salis crassa, bene plerumque conservata est, 


7. "Pecten' subaratiu s. 

D. ferta. orbiculari, gibbo-convexa, vadiatim cortulata;  cortulis. comprerris, interdum. squa. 
moro-arperis, sulris profundis; vostro rettangulo; auriculir inzqualissimir, vugoso-rtriatir. ('Yab. 
nostra IX. fig. 11.) Long. 22. lat. 22 mm. 

Desript. Variat quoad magnitudinem, interdum icone nostra aliquantnm major. 
Valva utraque 'satis convexa , orbicularis, ita ut latitudo longitudinem zquet, sulcis ra- 
diantibus numerosis profundis subarata; costze compresse inzequales interdum dichotomse, 
marginem versus fisse, &, in 'speciminibus bene conservatis, squamulis parvis rugosis 
scabr2e; numquam vero longitudinaliter striatze. —Sulci & coste sequales. Auriculae 
inqualissimae, striatee , scabras; minore obtusangula, majore (valva sinistra?) sinu acu- 
tangulo, valve dextra sinu rotundo incisa. Linea basalis recla, serrata. 

: * 6 9 


5a —— 


Los: In stratis cohchaceis ad Ignaberga & Balsberg rarius; in petra 
conchacea ad Kjugestrand frequentissime obvenit. lec vero petra, granulis atro- 


viridibus conspersà, cum arena viridi Kópingeusi cozva esse videtur. 


6 Paecten pulchellum 

" D. fesía orbiculars, depresso-convexa, radiatim cortatag costis latiusculis, plano-tonvexis, rub- 

Jfissir, subtiliter striatir; striis im media testa longitudinalibur, ad latera obliquis, arcuatis; au- 
riculir. inzqualibur virgato-rtriatir. Diam. 10-14 mm. (Tab. nostra IX. fig. 12.) 

Descript. nter minores sed pulcherrimos Pectinites formationis cretacec. Sepe 

testa alba, & nitida obvenit, fasciis transversis rubescentibus ornata. Fere orbicularis 

est & parum convexa, radiatim. costata; coste 223-24 salis late, parum convexe, , in- 

terdum fisse, subtiliter & pulchre striatc. Sulci intercostales angustissimi, Strie in 

media testa longitudinales sunt, sed in lateribus oblique & sub auriculis arcuatim trans- 


verse currunt.  Auricule incqualissime , radiatim. striatc. 
Obs. In quibusdam speciminibus lumini obversis & per lenticulam observatis , inspiciuntur quoque 
strie costarum transverse ; in quibusdam hz sole observantur. 
Locus: n arena viridi ad Kópingemólla frequens & bene conservata occurrit. 
In calee arenosa & carbonifera ejusdem regionis quoque obvenit, nec non in stratis 


conchaceis ad Balsberg, Ignaberga, Kjugestrand & Mórby. 


9e ciDGe, eibse am lames tus. 


JD. fesía  orbiculari , deprerro-convexa, radiatim costata ; COffif angustissimis , compressis, 
elatirg interstitis latioribus. siriatir ; sirisy im media testa longitudinalibur, ad latera obliquis, ar- 


cuatir; auritulir inequalibus  rtriatir. Diam. precedentis. (Tab. nostra IX. fig. 13.) 

Obs. Suspicor hanc & praecedentem esse tantum diversas valvulas unius ejusdemque speciei, qus, 
si probatur, nomen prioris retineat. Nondum tamen has valvulas junctas invenimus ; sed ex cen- 
tum vel pluribus examinatis, singule prius descripte constituunt sinistram, hz autem dextram 
valvam. Strie auricularum in utrisque similes, & strie valvarum, qua in illis costas, in bis in- 
terstitia ornant. Coste vero valde sunt. dissimiles; in his angustissimz, compressissimz, ad mar- 


ginem producte, unde testa dentata fit; interstitia lata subtiliter striata. 
Lour: In arena viridi ad molinam Kópingemólla teste integre & bene 


conservas haud raro inveniuntur. 1n calce conchacea ad Mórby quoque obveniunt. 


2:0: 1 Po eic t'é/no maso d:a DE usgoi Sow 


D. festa. suborbiculari, convexiuscula, mitida, temuirrima, siriis puntiatis avcuatie, prarer- 
tim juxta latera conrpicuir ;. auriculis inaequalibus siriadis; suargine voriri sub majori arcuato.. 
Diam. 15 mm. (Tab. nostra IX. fig. 14.) 

Pecten arcuatus Sow. Min. conch. tab. 205. fig. 5. & 7. 

Derstript. Quoad tenuitatem, nitorem & magnitudinem Pectini membranaceo 
similis est, sed differt auriculis inzequalibus & striis radiantibus punctatis, ad latera te- 
st» arcuatim excurrenlibus. Subtilissimee vero sunt he stri, ita uL vix nisi per len- 
culam ocularem inspiciantur. Ad Pectinem levem quoad formam accedit; differt 
vero siriis & margine rostri arcuatis. 

Lour: Yu calce arenosa & carbonifera ad Kópinge, rarius; in lapide arenaceo 
€ tractu lacus Yngjó frequentius obvenire videtur. |. 

lrcsiBgboed wem wunigohdbdu: sqoim4 
D. teria. suborbiculari. convexiuscula, tiriaia; sirür wwediir ramorir per dichotomiam remjüm 


m 23 — 


 divirir, lateralibus. divergentibur arcuatir; auritulir inaqualibus véticulato-rtriati. Diam. 12-18 
mm. (Tab. nostra IX. fig. 15.) | 

| Parvulus hic Peetinites inter pulcherrimos est eorum qui in formatione cretacea 
obveniunt. Quoad formam & magnitudinem similis est Pectini pulchello; costule 
parva frequentissime subrugose, in media testa longitudinales, ramosz, per dichoto- 
niam sensim multiplicatze; juxta latera vero magis arcuatz. —Auriculze ingquales, reti- 
culatim striat:; margine rostri altero recto, altero concavo. 


D 


Lour; Obvenit ad Balsberg & Mórby; sed inter rariores esse videtur. 


b) Testa concentrice  striata. 


Harte INA S Nba E v PE.) ^ 

D. ferta. orbiculari convexiuscula, lineis imprersrir concentricir vepularibus ;. interstitür con- 
vexitstulis striatir ; radiis mullir ; auriculir inrequalibur; callo intus utrinque. ad latera. cardinis. 
Diam. circa 5o mm. CFab. nostra IX. fig. 16.. X.- fig. 11.) 

Pecten corneus Sow. min. conch. tab. 204. 

Deseript. Inter majores species nostre formationis cretacez; testa orbicularis pa- 
rum convexa, utraque valwa zqualis, concentrice & regulariter striata. "Tota scil. su- 
perfieies ornatur lineis concentricis impressis, quarum due in unoquoque millimetri 
spatio; inLerstitia convexa & Lenuissime striata; radiorum nulla vestigia observantur. 
Auricule inzquales; ante has in pagina teste interna callus utrinque crassus jacet, qui 
antice magis magisque divergit & sensim evanescit. In hac parte valva crassissima est. 

Interdum hec species reperitur colore subfusco vel corneo.  Varietas pallidior 
quoque obvenit. "Testa, quamvis crassa, fragillima est; quare raro integra occurrit. 


Locus: lu calce arenosa & carbonifera ex regione Kópingensi, satis raro. 


)3, "T QuETVBS 6t ble wTPPMI s. 

P. testa. orbiculari fenuirrima, coucentrice rtriata, deprersa, vostri dorso subelatog auricu- 
lir equalibur majusculir, bari latioribus.  ('Yab. nostra X. fig. 12.) | 

Pecten orbicularis Sow. Min. conch. tab. 186? 

Dercript. '"Yesta suborbicularis, tenuissima & fere membranacea, striis concentri- 
cis inequalibus ornata, valde depressa & medio tantum anguli seu rostri basalis eleva- 
to convexo; aurieule zequales, rectangule, vel inferius aliquantum latiores. 

Lotus: 1n calce arenosa & carbonifera ad Kópinge raiiuss etiam in silice va- 


"Yiegata ad. Árup observata. 


B. Testa extus iacvi. 


14. Pecten. membranaceus. 

D. testa. ovali-rotunda, depressa, milida, tenuissima, lgvi; auriculis equalibur, parvir, ob- 
-1usangulir, basi latioribus, strid margini parallela notatir. ("Vab. nostra IX. f. 16.) 

Longit. 55; lat. 21 mm. 

— 18 — 15 —. 

Descript. /.'"Venuissima, planiuscula s. convexo-plana, ovali-rotunda, nitida, oculo 
nudo levissima, armato autem tenuissime & concentrice striata. Auricule satis parve, 
quoad formam & magnitudinem zquales, obtusangulz, MP latiores, stria longitu- 
dinali. duplici vel tr iplici, margini parallela, notate. 

Locus: In calce arenosa & carbonifera ad Kópinge, Káseberga &c. vulgaris 


ab. nde 


i (Aus d Pie. Qi oue des, 
D. tera. suborbiculari convexiuscula, temui, mitida, Ímvi; auriculis inequalibus, minori eb- 
£usangula, majori extus rotundata; rostro basali rectangulo , marginibus utrinque vectir..— Diam. 
8-10 mm. (Tab. nostra IX. fig. 17.) 
Pecten similis, Sow. tab. 205. fig. 6. huic prope accedere videtur. 
Descript.. Satis tenuis, parum convexa, fere orbicularis, oculo nudo plane levis & 
nitida; armato autem tenuissime transversim striata; in speciminibus quibusdam ve- 
stigia observantur striarum radiantium punctis minutissimis consistentium. 
Obs. Ad Pectinem arcuatum proxime accedit; differt vero marginibus rostri rectis, & defectu 
striarum arcuatarum infra auriculas. 4 

Lotur: 1n calee arenosa & carbonifera ad Kópinge & ad Svenstorpsm ólla 
vulgaris est. species; obvenit eliam in arena viridi ad Kópingemólla; in lapide are- 
naceo regionis ad Yngsjó &c. 

16(.: P.oic.t onm 8. nbiw e pis xc. 

D. ferta. pnurilla orbiculari, extus. lgvisrima , intus costir 12-16. distantibur radiata, mar- 
gine levi; aurirulir imwqualibur, lati. Diam. 4-6 mm. CTab. nostra IX. fig. 18. A d 
magnitudine naturali; scil. A. extus, B. intus; C. magnitudime aucta, intus). 

Obs. Ad Pectinem squamulam Lam. Hist. anim. s. vert, VI. T. p. i83. & Annales du Mus. 
VIII. p. 354. proxime accedere, sed co$tarum numero majore differre videtur. : 

Descript. .. 'Yesta minima, orbicularis, extus tota levis, intus vero 15- 16 costs 
compressis radiantibus, ante marginem teste desinentibus, ornata. —Auricule latissima, 
ita ut margo cardinalis & latitudo testz fere squales sint. 

Lom; Ad Svenstorpsmólla, & ad Kópinge in arena viridi atque in cal- 


- 


ce arenosa & carbonifera haud raro. 


ioUuAXAVIL PLAGIOSTOMA,. Sow. : 

Testa bivalvis, libera, obliqua, subzequivalvis, auriculata. Cardo dentibus & fossa 
interna destitutus; »margo cardinalis oblique truncatus, tenuis, alterius valve strictus, 
alterius sinu angulari incisus. Nates subdistantes. 

Obs. 'Yestacea qui ad hoc genus pertinent magis minusve obliqua sunt & Lim: nonnunquam 
subsimilia ; striis vel sulcis longitudinalibus plerumque ornantur, basi oblique tamquam truncata, 
& utrinque auriculà munita; sed valve ante anriculas clause sunt, & margo cardinalis tenuissi- 
mus fossá illa triangulari & transvereim Striatà pro ligamento caret, que in Lima affinitatem 
cum Ostrea indiee- Propter tenuitatem valvarum éardo swpius fractus est; sed in specimini- 
bh». iategris, si e basi seu postice inspiciuntur, semper invenitur linea cardinalis alterius valvz re- 
cta, alterius vero sinu angulari magis vel minus profunde incisa, unde oritur apertura triangula- 


ris magis vel minus alta. Nates magis vel minus distantes neque, ut in Pectinibus, contigua. 
n "Pluypiíostoón'a)?pumttàtum, 'Sow. 
D. testa. remirotunda, convexiuscula, vadiatim striata, striir iramsverris smimutirrimir decus- 
«afa; angulo barali vecto ; margine. anteriori brevius recto, posteriori longius concavo, oblique sul- 
cafo. (Tab. IX. fig. 1.) 


Plagiostoma punctata Sow. Min. conch. tab. 1r4. fig. 2. pag. 25. 
Qbs.' Specimen. quod delineandum .curavimus. ad cardinem fractum est & lateribus fere l&vigatum; 
sed. ex aliis fragmentis minus tritis, qua postea examinavimus, perspicuum est hanc speciem cum 
:- Plagiostom ate pu nctato Sow. omnino esse identicam. 


Descript, Strie vadiantes numerosissime plus minus conspicu&, si per lenticu- 
Jam ocularem inspiciuntur, ab aliis striis multo subtilioribus & punctatis decussari viden- 


35. —— 


tur. Linea cardinalis brevis atque auricule parve & subsequales. Margo pone cardi- 
nem situs longius rectus & inflexus (unde angulus subacutus oritur inter illum. & par« 
iem testz; convexam) vel subconcavus & lineis 4-5 longitudinalibus oblique sulcatus. 
Margo ante cardinem. brevius: rectus, cum priori angulum rectum format.. Ambitus de 
cetero totus oblique. rotundatus.. á 

Locus: n calce conchacea ad "Balsberg, - rariüs. Speinina pleraque trita sunt & 
levigata. i 

» Plagiostoma spinosum,.Sow. 

. P. teria obovata, longitudinaliter. cortata, costis teretibur; angulo barali. subactito ; valvis 


inequalibur, plauiore spinosa; rpimir longis, hinc rulco exaratir. Longit. Jo. lat. 35 mm. 

Obs. Magnitudine varia obvenit. Minora specimina latiora sunt ; ita ut latitudo longitudinem equet, 
Testa nitida est & plerumque bene conservata; sed tamen fragilis & presertim longitudinaliter 
fissilis, ita ut a petra dura, in qua sedet, vix integra denudari possit. Pagina quoque interna 


sulcata est, sed suleis minoribus & cum externis alternantibus. Margo presertim intus dentatus. 
Plagiostoma spinosa Sow. Min. conch. tab. 78. f. 1-3. —  Brongniart Descr. 

geol des envir. de Paris tab. IV. fig. 2 DASB/.C. 
tor Lon: | 1n :calcario arenoso. & MOTHER tractus. Kópingensis haud raro occur- 


ril; quamvis specimina inlegra nondum elicere potuerim. 


» Plagiostoma ovatum. 

D. ferta obliqua, convexa longitudinaliter striata ; rtriir. mumerosirrimir carimatir, postice 
obrcurir, antice rugoso-gramulatis; márgime cardimali obliquo; vostro rubacuto. (Tab. IX. fig. 2.) 

Conf. Plagiostoma Pectinoides Sow. Min. conch. tab. r:3. fig. 4.; in nostra 
vero basis vix fam producta, margo posterior magis convexus & auricule subacutz. 

Destript. Oblique ovata, valde convexa, supra medium latissima. Stria vel co- 
$t radiantes, depresso-teretes, nuimerosissimze, praesertim. inferius carina tenui ornato, 
antice vero paunclis transversis rugose, postice fere evanescunt. Linea cardinalis obli- 
qua; auriculie parvae" acute & pone acumen subincise. Major interdum invenitur quam 
fizura nostra, scil. long. 3o. lat. 22 millim. 

Lotur: Ad Balsberg minus frequens; in petra conchacea granulis atro-viridibus 
inspersa ad Kjugestrand rarius occurrit. 


/ 


4; RBlagiostoma semisulocatum. 


P. terta. gibbo-tomvexa, obovato-oblonga, ' lgviurcula, medio longitudinaliter. sulcata ; fulrir 
12-16. (Tab. nostra IX. fig. 3.) 

Obs. Quoad formam externam proxime accedit ad Limam gibbosam Sow, min. ronch. tab. 152, 
sed ex quinquaginta fere speciminibus, a nobis examinatis, in nullo Lim 2, in singulis vero Pla- 
giostomatis cardinem vidimus. — An sit hie Ostracites decussatus Wahlenb. Act, 
Upsal. VIH. p. 59. tab. 4. f. 7. 8. 9? 

Descript. ..'Yesta multo longior quam lata, & gibbo-convexa; ambitus obovato-ob- 
longus, basin versus aliquantum. attenuatus. Rostrum basale valde acutangulum & quasi 
compressum. 1n medio dorso longitudinaliter currunt sulcà 12-16, rugosi, vel trans- 
versaliter in ziezac striati; de cetero testa sublevigata, vel striis tantum. accretionis no- 
tata? auricule parv&e subaeutce. 

Locus :. Ad Balsberg; in petra calcario-arenosa ad Svenstorpsmólla; in la- 


pide arenaceó & carbonifero agri Kópingensis; ad Ignaberga &c. haud raro: preser- 
: ; 


: . m 
7 e 
i u^ / 


86 -——— 


tim vero vulgaris ad Kjugestrand. Sic in omnibus fere stratis inferioribus occurrit, 
estque omnium Plagiostomatum maxime apud. nos vulgaris species. ' 


$5. Plagiostoma granulatum. ; 

P. testa. obovato-rotunda, convexa, radiatim corstata; costis trifariam. granulatir. Longit. 
15. lat. 13 mm. & ultra. (Tab. nostra IX. fig. 4. A. magnitudine naturali. 4. B. fru- 
stulum magnitudine aucta). ; 

Destript. Rotundata, convexa, radiatim costata, costis circiter 16-18, quarum sin- 
gula ornatur tribus punctorum elevatorum seriebus, inter quas media ceteris aliquantum 
major. Margo undulatus, infra dentatus; rostrum basale acuminatum prominens. Auri- 
cule parve; lateribus: granulatis. 

: Lour: In arena viridi ad Kópingemólla, haud raro; In petra conchacea & 
arenosa ad Kjugestrand passim. 


6. Plagiostoma denticulatum. 

P. tesa obovato-rotundata convexa, radiatim cortata; costis acutis, medio denticulatis. 
Long. ri. lat. r0 mm. (Tab. nostra IX. fig. 5. A. B.) 

Dertript. Quoad ambitum & convexitatem antecedenti similis; radiatim quoque 
costata est, sed costarum numerus major (circa 26-28); singula costa dorso angulato, 
& angulus dentium serie, ornatur. Latera ante auriculas rugoso-striata. 

Lour: Ad Ignaberga & Kjugestrand rarius. : 


7...Plagiostsoma:pansidlimimi 

D. terta. obovato-rotundata, convexa, radiatim cortata; costis tereii-convexir, €9 sulcis frans- 
verrim Lenuittr siriatir. Long. 9. lat. 8 mm. (Tab. IX. f. 6. A. 6. B.) 

Descrip. Ad. antecedentem. proxime accedit, cujus tamen varietas vix esse potest. 
Differt enim cosüs circiter 20, tereti-convexis, non angulatis, sed transversim tenuissime 
striatis, quee tamen strie in sulcis interjacentibus precipue conspiciuntur. 

Lows: Ad lgnaberga, Balsberg, Kópinge. Minus quam praecedens species 
rara esse videtur. 

9. Rdoggd9.5,5 0m. a. se lg s a ns. 

P. tería ovato-oblonga obliqua radiatim costata, costis. circiter 20, compressis, rubdirtantibus, 
inieystitür sfriatir, striir quaternir vel quinis compressissimir inzqualibus. 

Obs. Specimen, quod, me absente, aere sculptum fuit (Tab, IX. fig. 7.) valde fractum est & in la- 
pide ad partem celatum. Aliud specimen, quamvis quoque fractum monstrat speciem ad hoc ge- 
nus re verá pertinere. Est igitur testa oblonga, antice parum tantum latior quam postice; mar- 
gine superiore longius recto ; anteriore quoque recto sed multo brevius; angulo basali fere recto. 
Strie inzquales, majores distantes. | " 


Lom: Ad Balsberg in petra conchacea, & ad Mórb y in petra glareosa, raro. 


XXVIILL POBOPSIS, Law 
Testa irregularis, ingquivalvis, valva inferiore majore profunda, nate plus minus 
elongata, jam truncata jam attenuata, semper adhzrente, canaliformi, marginibus angu- 


lum formantibus; valva superiore breviore, convexa, basi auriculata. 

Dbs. Hoc Genus ab illustr. de Lawanck primum est determinatum & a ceteris distinctum ; cha- 
racteres vero, quos proposuit, in nostras semper species non quadrant. "Testa enim re vera non 
subregularis est, sed tam irregularis ut duo individua sibi plane similia non facile inveniantur. 
Non solum nate vel basi adhzret, sed szpius tota latere inferiori. Sepissime duo vel plura indi- 
vidua coherent. Valve admodum dissimiles ; inferior enim semper profundior, longior, postice - 
per natem adharentem terminatur in canalem, qua est continuatio cavitatis valve. Si natis posti- 


- 27 ———— 


ce adhaeret, valva basi truncata ist; sed si.natis sub tus adhzret ; basis non truncata sed posti- 
ce sensim angustata, recta vel curvata.  Margines canalem constituentes, ad basin superioris valvze 
angulum formant. Valva superior Pectini subsimilis est, a quo tamen differt nate convexiore 
&c. Cum Plagiostomate hoc Genus, iani. adhaerens, maximam przbet similitudinem ; a 
wr ped vero admodum differt. 


b M: ddp PbrauhdsoàZdta, Law 

D. testa subovata anterius rotundata, obliqua, longitudinaliter. striata, iris compressir, in- 
terdum rquamiferir ; bari jam truncata, jam elongata; valva superiore convexa. — (Tab. nostra 
Hi fig. 20. À. B. C.) i 

Podopsis truncata Lam. Mist. des anim. s. vert. VIL. p. 195. — — Brongn. 
Dich Par toY. f£ 2 À BO€. —. Au Podopsis striata Brongn. lc. RE D? 
Ostracites labiatus Wahlenb. l. c. p. 59. t. 4. f. 5. 6. (valva superior). 

Destript.. "Testa longitudinalis, anterius latior rotundata , obliqua & ad sinistram 
semper tendens; basi adfixa vel postice vel subtus, unde testa jam magis libera, jam. 
toto dorso adhzrens. Cum basis tantum. adhwret, dorsum liberum est & testa subcy- 
lindracea vel convexa, longitudinaliter striata, striis compressis acutis, interdum squa- 
miferis vel spiniferis, sulcis profundia. Margines dentati & intus striati, usque ad 
angulum, pone quem margines subcrenulati sunt. "Valva superior plus vel minus con- 
vexa presertim postice, ubi in marginem basalem perpendiculariter interdum descendit. 
Pagina quoque interna striata. Margo basalis transversus. Auricule subequales obtus- 
angule. — Longitudo interdum 80- roo millim. 

Lour: Ad Balsberg & Carlshamn maxima specimina, quamvis raro integra, 
frequenter leguntur. Ad Kjuge & Mórby etiam obvenit. "lesta quamvis crassa, ad- 
modum fragilis est. 


WvoPWOIWwWpél.s A-9560 llakó..n 
D. testa longitudinalir; rtriis longitudinalibur dirtinttir destituta;  lamellir vero transversis 
patulir onusta. 


Obs. Distincta mihi hzc videtur esse species, cujus tamen integra specimina nondum mihi obvia 


« 


fuerunt. 


Lotus: Ad Kjugestrand & Mórby haud raro. 
XXIX. CHAMA. 


Testa magis vel minus adherens, incwquivalvis ; natibus inzqualissimis spiraliter 


incurvis. Cardo valva inferioris dente transversim obliquo lamiprzformi, antice sub- 


crenato, in sulco vale superioris subspirali inserto. 

Obs. "Testacea fossilia, qua huic generi adscribimus similitudinem interdum non parvam probent 
cum quibusdam ex illis, que ad Gryphzs genus retulerunt Scriptores; & forte Cham vera 
non semel inter Gryphzas sunt numeratz. Formá quidem externà conveniunt interdum testa- 
cea horum Generum; differunt vero evidenter structurà cardinis. Cardo enim Gryphzez in 
omnibus, preter directionem magis verticalem, ad Ostreas similitudine accedit, & valde dubito 
an hec genera sint distinguenda. Cardo autem Cham valde diversus. "Valva scilicet inferior 
dente munitur transverso vel laminzformi vel subcalloso, qui postice sulco antice fossa rugosa 
terminatur, & qui recipitur in sulco valva superioris; super hunc sulcum angulus est qui inseri- 
tur in sulco descripto valvs inferioris, & qui in figuram spiralen continuatur in pagina externa 
valve superioris. Infra sulcum hujus valva situs est callus quidam vel dens obtusissimus, qui 
fosse valvz inferioris adaptatur. Et fosse & dentes plerumque transversim striati vel rugosi sunt. 
Crescente testa sensim ita torquetur valva superior, directione horizontali, ut qua uno tempore 
sit pars anterior, alio. fiat posterior &c. 


28  —— 


n iQdama''eoinu 'armretrs. 
Ch. tesa. dextrorsum. incurva; valva majori profunda, subtus! angulata , angulo subnodoro; 
latere dextro planiusculo, fitiriro £ODUEXO ; nahe exsería 5pirali, longitudinaliter ríriata, apice ad- 


fixa; valva minori lana, FubtoficaUt, damelloro-striata ; nate spirali intrusa. CTab. nostra VIII. 
No Wl AH ) 
Losoihido usque ad 100 mm. lat. 7o 1 mm. 
Longitudo solita 45 — lat. 3o — 
Destript. lnter maxima & crassissima testaced formationis nostii, ut etiam qui- 
busdam locis inter maxime numerosa. .Cum semper magis vel minus adhzret, magno- 
pere quidem variat; dignoscitur tamen semper his notis: Valva inferior profunda, nate 
magna exserta, dextrorsum in gh anfractus spiraliter convoluta, apice &. nonnunquam. 
toto latere adfixa, longitudinaliter striata, striis teretibus, in anteriori testze parte evane- 
enne fa transversim rugosa subimbricata, subtus angulo nodoso distincta ; nodis vel 
obtusis vel interdum fornicatis. Ante cardinem, prius descriptum, margines intus trans- 
versum striati sunt. Valva superior operculiformis , plana vel subconcava,. striis lamel- 
liformibus dorso parallelis notata; nate spiraliter involuta, subplana. . 
Lors:  Copiosissume obvenit in parte meridionali litoris Kju gestrand, simul. 
cum Belemnite mucronato, Ostrea flabelliformi, Catillo Cuvieri, cet. Etiam 


frequens, sed minor, ad Morb y. In lapidibus dispersis ad Àrup, Balsberg &c. 


L3 hui -udpl itecto 

Ch. testa. deformi, dextra, subtus ad. partem adhareuie, extur vugora, subplitata , hacinia- 
fa; laciniis patulis subfornicatir. | Operculum . .... (Vab. nostra VIII. fig. 2. A. B2. 

Destript. "Testa antecedente aliquantum. minor, margine cardinali angustiore; val- 
va inferiore extus undatim rugosa, sepe plicata, plicis precipue ad marginem in laci- 
nias fornicatas vel subtubulosas exseruüis. ijo 

Lom: Balsberg, Kjugestrand, Mórby, If6. 

3.. Oba mei haliotoidea, Sow. 

Ch. iería ovali vel rotunda ; valva inferiore ota adhmreinite; margine sinirtro elevato , €? 
gortice. spiraliter. intorto. — W'alva superiore. convexiuscula, intus cava, margine. sinistro. deflexo, 
dextro tcmui; mate spirali intrusra. (Tab. nostra VILL. fig. 3. A. B. C. D.) 

Chama haliotoidea Sow. min. conch. t. 25. An Ostracites auricularis 
Wahlenb. Petrif. Svec. pag. 58? e 

Descript, Valva inferior paginà inferiore aliis corporibus tota adnata, rotunda vel 
ovalis, margine ad sinistram erecto, arcuato, fere levi, intus subtihter  crenulato, po- 
stice sulco cardinali exarato & ad dextram spiraliter involuto in cavam testam.  Valva 
superior extus plus minus convexa, transversim rugosa, intus concava; margine sinistro 
arcuato, descendente, extus crenulato; margine dextro plano,. tenui, subtus crenulato; 


nate spirali, plana. 
Obs. Yncipit hzc species sicut lamina parva acuta, aliis testaceis adfixa, arcuata, altera extremitate 
spiraliter involuta. 
Los: Balsberg, Mórby, «och va haud rara. 
Ch a md conica. 

Ch. tesía. parva, ovata, lgviuscula; valva suajori intus profunde cava, extur ind Jinirtro 
convexa, dextro adfixa; mate dextrorsum. involuta. ('Vab. mostra. VIEL fig. 4.) - 

Chama conica Sow. tab. 26. fig. 3? Nem 


Obs. Testa h»c pusilla maximam offert similitudinem cum O strea laterali mostra; «sed cardo 
potius Chamz quam Ostresz esse videtur. 


Lom: Ad Kópingemólla in arena viridi, passim. 


PISO 1 323 i "XXX. |OSTREA, "Lix. 

Testa magis vel minus adhzrens & irregularis, lamellosa , inequivalvis. Cardo 
edentulus. Fossa cardinalis valve inferioris transversim striata, sensim" antrorsum aücta 
& dilatata. Nates state inzequalissimz. — Valva superior minor, sensim per animalis 
vitam ad anticum progrediens. Impressio muscularis unica. 

Obs. Si, quod nemo negat, Gryph:a dilatata Sow, vera est Gryphwa, & OUétéh vesi- 

- cularis Lam. vera est Ostrea, & si, quod quisque agnoscit, he due unam eandemque con- 

. Slituunt speciem ; non facile videntur Genera Ostree & Gryphax posse distincte retineri. Hoc 
vero doctioribus dijudicandum relinquimus. | Nobis saltem videntur illa Genera esse jungenda, quo- 
rum una eademque species, pro varia forma, jam in hoc jam in illud optimo jure collocetur. Ni 
valde fallimur alie Gryphz species in O stream alie in Chamam abire debent. 


. bog BA LAT REX I14,.. 1 
O. teria oblonga vel ovata, incurva, latere dextro varie adfixa; mate dexirorsum in unum 

€7 dimidium anfrüctum  spiraliter. involuta. CTab. nostra VIL fig. 7- 10.) 

Obs. Non minus quoad formam quam magnitudinem valde variat. Plerumque tamen parva est, 
longitudine z vel :r. poll. Latus sinistrum semper liberum, convexum & leve, prater lamellas 
accressionis, quarum margines conspicui sunt. Latus dextrum semper adfixum saltim quoad par- 
tem posteriorem, ita ut formam sumserit ab illo corpore cui se adfixit. Quod corpus si planum 
fuit, planum quoque est latus Ostree adíxze (Fig. 7.); si vero cylindrícum , incisura Ostrez cy- 
lindrica in latere dextro apparet (Fig. 8.). Huc pertinere videtur Chama canaliculata Sow. 
t. 26. fig. 1. JDignoscitur nostra species nate sursum & dextrorsum in i£ anfractum spiraliter 
involuta, & latere dextro semper adhzerente. — Valvam superiorem nondum adíiam invenimus; 

quam igitur fig. 9. depingendam M & quae in eodem loco est inventa, non nisi dubitanter 

' huic adjungimus. 


Lor: Tn arena viridi ad molinam Kópingemólla specimina minora haud 


rara sunt. Majus quoddam in Ugnsmunnarna ad lacum Ifósjó legimus. 


A UGTi*rsA vesictulafri Lu 
O. fesía vel libera obovata, lobo dextro plur mimus conspicuo €7 mate perpendiculari fn- 
curva: vel fóstice adfixa semiglobora aut transverzim ovali, lobo valde explicato. 
Var. A. 'Yesta libera: Tab. nostra VII. fig. 5. & Tab. VIII. fig 6. — Gry- 
phea dilatata Sow. min. conh. tab. 149. fig. 1. 3. 
Var. B. 'Yesta adherens: Tab. VII. fig. 3. A. D. fig. 4. & Tab. VII. fig. 5. 
—  Osirea vesicularis Brongn. Descr. Par. tab. 3. f. 5. A-D. 
Destript. — V'ariet, 4. "Vesta libera obovata vel semiglobosa. vel.dilatata,. prasser- 
tim latere dextro ubi lobus interdum valde explicatus est. Natis convexa sursum. & 
anlice incurva, ita ut fossa cardinis fere sit perpendicularis, Operculum extus conca- 
vum, intus convexum. (ogg 
: — .Variet. B. "Testa postice seu nate plus minus adhzerens. |Valva inferior fere 
semiglobosa, lobo dextro magis vel minus explicato. Interdum hic lobus dexter ita di- 
latatus est, ut forma testa transversim subovalis evadat (Tab. nostra VIII fig. 5.). Natis 
superficies adhaesionis varia est magnitudine & forma, pro corpore cui adfixa fuit. Hec 
itaque superficles concava, jam major jam minor, rotunda vel longitudinalis, verticalis 
vel transversa est. 'Valva superior supra concava, posterius juxta cardinem eminentià 
convexà, eàdem exacte formáà qua gaudet superficies adhsesionis: imo si hsc striata, 
*& 8 9 " 


—— 3o 


sulcata. &c. est, eminentia operculi etiam. striata, sulcata &c. . Moc. tanto magis singu- 
lare videtur quod, in pagina interna valve inferioris, eminentia impressioni externe re- 
spondens, vix apparet; in pagina yero externa valve. superioris semper valde perspicua. 
Nonnunquam tam magna est operculi eminentia ut totam fere superficiem occupet ; mar- 
gines vero adscendentes & limbus intra illos depressus. Ex serie speciminum, que an- 
ie oculos habui, quedam depingenda curavimus, ut non minus forma teste, quam im. 
pressionis & eminenti similitudo appareret. ; 

Lotus: Hoc testaceum in omnibus fere varietatibus formationis cretacee apud 
nos-obvenit.:. In arena viridi & in lapide arenaceo. granulis atro-viridibus inmixto 
ad Kópinge, Gliàmmingé &c. In lapide arenaceo regionis ad Yngsjó. In silice gri- 
seo & nigro agri Malmogiensis. In creta ad pagum Ó. Torp; &c.' Varietas minor 
occurrit sat frequenter ad litus K jugestrand prope lacum Ifósjo. ww 

NERIS M TEC S UNT 

O. terta basi adfixas valva inferiore subtus convexa, inflata, transversim clavata seu. dex- 

iro rum EM Forsa cardinali subdercendente. (Tab. nostra 7. fig. 2. x B.) 


Obs. Fieri quidem potest ut hzc sit varietas praecedentis speciei, cujus limites re vera perdifficile 


est determinare. "Valvam superiorem nondum vidimus; inferiorem intus & extus depinximus, 
Lot: ln calee conchacea ad Mórby rarius obvenut. 
| bes 0.5.5 I-P.&s 41.1 P. p. 4 p:o.9. í om. 

'Q. testa. depressa, subrotunda vel. transversa; valva inferiore subtus tota adluerente ; mar- 
gine cardinali: depresso, ceteris. erecti; cardine utrinque callo transversim striato; valva Juperiore 
plana. (Yab. nostra VIL fig. 1. A. B.) 

Destript. 'Vesta valde depressa, subrotunda vel ad dextrum latus lobo magis vel 
minus exserto, unde transversalis evadit. Tota superficies externa valve inferioris alie- 
nis corporibus vel adhaeret vel adhesisse videtur.  Margiaes laterales & anticus per- 
pendiculariter adscendunt; margo vero posticus plane depressus est. Cardo postice de- 
clivis, intra marginem callo crasso, postice transversim striato, vel rugoso, ulrinque or- 
natur. Valva superior operculiformis, plana, marginibus subadscendentibus. 

Lotus: In excavationibus, Ügnsmunnarna dictis, insule Ifó litoreis, haec species 
minus rara occurrit. Ostrec diluviane & Podopsidi truncate adhewrens, non ra- 
ro ad Carlshamn obvenit. In arena viridi ad Kópingemólla lapidi schisto ad- 


fixam rarius invenimus. à; 
; Sho (qui qup pqO PSMQONUEMY Y 


'O. ferta obovato-oblonga dextrorsum incurva ; valva inferiore snajore, profunda, basi sub- . 


spiraliter involufa, subtus vel dextrorrum tota adhevente; margime rimirtro adscendente, extus 
andatim imbritato; valva superiore plana. — ('Vab. nostra VIL. fig. 6. A. B.) 
Conf. O'stre'a acuminata" Sów. tab. 135; £3. 

7 Descript. "Festa longitudinalis dextrorsum incurva, antice latior postice angustior; 
valva inferiore subtus tota adhzrente, extrorsum lamellis subundatis rugosa; fossa car- 
dinalis postice clausa mate subspiraliter involuta. "Valva superior plana, sublevis, mar- 
ginibus interdum adscendentibus. | 

Lotur: Yn stra&s conchaceis territorii Willandi, ad Op pmanna, K jugestrand, 
Ifó &c. Specimen depictum communicavit Clar. Ph. D:r Boncsraów. 
; 6:^-'O's tra "cu r'va radhsTtor bs 
O. tería ovali-oblonga , dextrorsum. rubincurva , matibur vortriformibus, oblique incurvis; 
valva utraque tereti comvexa, imbricatitm yugora. A uc nostra VL. fig. 5. A. B.) 


E 
ee. 


—— i 


- 5 Dertript. . 'Testa oblonga, aliquantum dextrorsum incurva, medietate latiore, extre- 
 mitatibus subattenuatis, anteriore saltim. non, ut in sequente specie, dilatata.  Nates sub- 
 acuminate, dextrorsum oblique incurva. | Utraque valva intus zqualiter cava, extus tc- 


reti-convexa, striis vel. sulcis accressionis subrugosas marginibus ante cardinem crenulatis. 
Obs. Cum quibusdam figuris tabule 253 in Sow. min. conch. (Ostrez flabellulz).similitudi- 


nem quandam praebet; sed nostra species magis uso est, neque valva superior plana, nec in- 
ferior longitudinaliter plicata. 


Lotus: n excavationibus ad litus insule Ifó, Ugnsmunnarna dictis, & in li- 
tore Kjugestrand, passim. 


"ho Aoi boróesauua qu t irostr is 

O. tería. obovato-oblonga, amtice latiore, vix incurva; valva inferiore plicir radiantibus. vu- 
goris, superiore conitxiuscula, rugora; voriro acuminato, producto, rubretto. — (Tab. nostra VI. 
fig. G, M- B.) 

Ad Ostream flabellulam Lam. Mist. amin. s. vert. VI. I. p. 215. accedere vi-. 
detur; neque plane dissimilis est quibusdam figuris Tabule 253. Operis Sowerbiani ci- 
tati. Neque tamen valva superior plana est, quamvis aliquantum magis depressa quam 
valva inferior, qua longitudinaliter plus minus distincte plicata est. 


[] 


Locus; In excavationibus Ugnsmunnarna insule Ifó, haud. rara. 


8. 20,5 d, 5; 3, Fl bseslil bof vtm à:s. 

O. ferta. subrotunda dextrorsum. obliqua, radiatim plicata plicis eugorir. valvg superioris 
terttibus, inferiorir subacutir; lateralibus | dyvergentibus ; marginibus dentato-lobatir 5. nate altera 
aruta.  ("Vab. nostra VL. fig. 4. A. B.). 

Descript.. 'Testa. rotundata. semper dextrorsum obliqua est, unde interdum subre- 
niformis apparet. Valva inferior, interdum parte tantum postica, interdum tota superficie 
aliis testacejs adfixa, radiatim plicata, plicis rugosis jam magis teretibus jam magis acu- 
tis; cardine obliquo, acuminato postice subdeflexo. —Valva superior convexiuscula, irre- 
gularis, plicis tamen semper distinctis, teretibus, & margine plicato-lobato. 

Lour: Ad Kjugestrand occurrit haud raro adfixa aliis testaceis ex. gr. Ch a- 
m: cornu arietis &c. Obvenit quoque ad Mórb y. 


9. Ostrea? plicata. 

O. tería oblonga, antice oblique rotundata, bari lobis subaurita ; lobo sinistro majori; valva 
uiraque convexiuscula radintim. plicata; plicir convexir vugosis. (Tab. nostra VII. fig. 13.) 

Dercript. "Vesta oblonga, sed tamen lata, antice oblique rotundata, postice oblique 
subtruncata; plicis radiantibus 5-6 in utraque valva; interdum plice laterales arcuatim 
divergunt. Dignoscitur preesertim basi lata, utrinque lobo transverso, auriformi, sinistro 
plerumque majori. Valva inferior sub basi adhzret. 

Lomus: In arenà ad lacum Yngsjóo specimina soluta, vel silice vel calce glarco- 
sa impleta, jacent. Ad Kjugestra nd valvam alteram hujus speciei legimus. 


r0. Ostrea .lunata: 
O. ttita. dextrorrum in. figuram. similunarem. curvaía; margine. sinirtro. plicatim. angulato; 
angulir 3-2 erectis intrantibur. — (Tab. VI. fig. 3. A -D-) 
Desript. Walva inferior magis, superior minus convexa, utraque dextrorsum in 
figuram fere similunarem. curvata. Margo curvature dexirz s. minoris plerumque cre- 


natus, sinistre vero seu majoris plicatus. Plice 2-4, lobes suberectos dentiforemes, 
apice rotundatos formant. ! 


ue 2 


Lon: n calee glareosa, in arena & in lapide arenaceo regionis ad Áhus, Yng- 
5jó &c. disjecta jacent specimina. : 


ii 


pe cou DpPEJgUTETIUuVITAmM S LIN. 

O. testa magna oblonga, dextrorrum 7 profunde plicata ; plici acutir a medio der- 
$0 ptr dichotomiam qroficistentibus: utrinque divergentibus ;. latere sinistro perpendiculari ; dentibus 
erectis acutangulir. — ("Yab. nostra VL fig. 1. A-C. & fig. 2. Variet. 

Ostrea diluviana Linn. Syst. L p. 1148. Faun. Suec. pag. 

Destript. Wec, ut omnes ad. magnam partem adfix:ee Ostrez, valde variat & 
quoad formam & quoad magnitudinem. Interdum, sed raro, attingit longitudinem pe- 
dis dimidii, Nonnunquam forma ovalis est, plerumque vero oblonga & ad dextram 
curvata. Margo sinister semper "perpendicularis est & dentatus, dentibus acutangulis, 
qui de utraque valva inter se intrant alque extus in ziczac siriati sunt. | Utraque val- 
va ornatur plicis profundis & acutis, que in medio dorso per. dichotomiam oriuntur & 
utrinque divergentes decurrunt. Margo dexter in plerisque declivis & crenulatus. Est 
tamen varietas angustior in utroque latere margine perpendiculari & dentibus acutis ar- 
mato. Hzc varietas, quee plerumque valde curvata est, maximam similitudinem praebet 
cum Ostrea carinata Brongn. Descr. geol Paris. tab. IL fig. ri. 

Locus: ln calce glareosa torritorii Willandi, ex. gr. ad Dalsberg & Keds 
in Blekingia ad Mórby, ubi pulchra specimina varietatis descripte leguntur; & ad Carls- 
hamn, ubi in arena viridi jacet. 


D WsSUtReS PUR ILLS 
O. tería parva. semielliptica. vel oblonga. dextrorsum curvata, vugora; margine subplicato; 
vortro dextrorsum. subdeflexo, acuto.  ("Vab. nostra VIL fig. r1. A - C.) 
Deript. Sepe duplo longior quam lata, semiovalis, pusilla. —Valva inferior 
extremitate tantum posteriori adfixa, extus rugosa, & sepe radiatim striata; margini- 
bus magis vel minus distincte plicalis. Cardine rostriformi, acuto. Valva superior pa- 


rum convexa, rugosa. s 
Obs. "Festa major & distinctius plicata, neque rugosa, quz ad Kjugestrand obvenit, sine dubio non 


est nisi varietas jam descriptm speciei. 


Lour: In arena viridi ad Kópingemólla, specimina dispersa jacent. 


IW. "Cyrassis. 
MOLLUSCA Bm 4CHIO.PODaLZ. 


'lrsTA sivarnvis. Muscurr vALVAS CLAUDENTES 4-6 PER PARIA SITI. 


Aaimalium à mune viventium , qua Testas ad hanc Classem pertinentes formant, orga- 
nisatio. jim bene Cognita est, presertim ex Operibus egregiis. Illustrissimi Covijr. CVi- 
de, in Mémoires pour servir à. l'histoire & à l'anatomie des Mollusques, 
Commentationem de Lingula anatina). De incolis itaque fossilium per analogiam 
certe dijudicare licet. Etiam horum genus vite ex illorum. vivendi ratione cognoscimus, 

Hc igitur animalia plerumque gregatim vixerunt, in maxima interdum congerie 
accumulata. Ita enim jam Ter ebratule. In itinere ad magnam partem maritimo, quod. 
sestate DIEKTIApSa (1826) confecimus, hanc observationem instituendi nobis fuit occa- 
sio. Rete enim nostrum, e fundo maris reductum , nonnunquam immensà Terebra- 
tulàárum copià prope repletum erat, dum in aliis locis, etiam vicinis, ne unum quidem 
specimen expiscabamur. : Species. düz vel'tres mixte simul plerumque capicbantur. 
Eüam Orbicula norvegica, quamvis rarior sit, gregaria occurrit, ; 


5c 


MN. T 


RAISES, NT HREUNEY 


B 


Ex hae igitur horum animalium vivendi ratione, magnam Terebratularum & 
Craniarum copiam explicare possumus, qua strata nostra calcaria passim scatent; pro- 
sersim cum 'Testacea hujus Classis testam magis. vel minus illaesam semper conservarint. 

L. Divisio: 
CARDO DENTIBUS MUNITUS: 
XXXL. TEREBRATULA. 

Testa zquilatera inzquivalvis; valve alterius nate producta, apiee perforata. Car- 
do dentibus duobus. Intus rami duo ossei, plerumque e basi valves minoris nati, ful- 
crum. animali praebent. 

Oos. lu omnibus, quas vidimus speciebus, foramen apicale valva majoris rotundum est. In Tere-- 


bratula triangulari postice per canalem continuatur. 


A. Testa lmvi, rtriir longitudinalibus dertituta. 
^ lu uber e6oapcairt wo Ina dunno good 
T. testa. ovato-oblonga, autice. subbiplicata,. postice. lateribus. compressa. €7 in. rostrum. elon- 
gatum vectiusculum. truncatum. producta; foramine magno. ("Vab. nostra IV. fig. 1. A. B. C.) 
Anomites longirostris Wahlenb. N. Acta Upsal. VIII. p. 6r. tab. 4. f. 15-16. 
— An Terebratula depressa Lam. Mist. d'anim. s. vert. VI. I. p: 249. n. 15? 
| Dereript. Longit. Go mm. & ultra; lat. 30 mm. — Testa ovato-oblonga, striis lon- 
gitudinalibus plane destituta, concentricis vero distantibus & inwqualibus ornata, antice 
obtuse rotundata, margine compresso subbiplicato, postice lateribus coarctata & in ro- 
strum longum rectiusculum, truncatum sensim attenuata. Foramen basale magnum, ro- 
iundum, valvula at videtur, accessoria, transversim plerumque: striata, sulco. utrinque 
longitudinali distincta, superius confectuin. 
Obs.  Sulcos longitudinales quibus rostrum superius utrinque exaratur, diligenter examinavi & in 
senioribus & in junioribus speciminibus; neque tamen unquam suturam. inveni qua valvula acces- 
soria ab ipsa valva principali distingueretur. Tubus semper integerrimus est. Intus in tubo li- 


. nea elevata longitudinalis sulco. plane respondet. Multo quoque minus strie ille transversa in- 
dicare videntur cingula accessoria, quibus constaret valvula. 


Lot:  Àd Balsberg, in litore lacus Ifósjó, Kjugestrand dicto, & ad Mór- 
by Blekingie, raro tamen ubique, & integra rarissime obvenit. 


2 Tetebratula,; chum re edu Pw 

T. terta ovata, levi, gibba ; valva majori convexirsima in vortrum crarsum , breve, irunta- 
tum, incurvum terminata; foramine magno. ((Vab. mostra IV. fig. 5. A. B. C.) 

Dercript. Longit; 35. lat. 28 millim. — Testa ovata, levi, gibba, presertim valva 
major posterius convexissima; antice rotundata, vix plicata. Rostrum breve crassum & 
valde curvum, ita ut apex truncatus sit in eodem. fere plano ae convexitas valvas mi- 
noris. Foramen apicale magnum, rotundum, valvula, ut. videtur, accessoria sicut in prae- 
cedenti speeie,: -conformatum. E 

Lotus: ln calce arenosa & carbonifera agri Kópingensis rarius obvenit. In are- 
na viridi etiam passim: occurrit. 


2. €* €f1WRT4l5la semiglobosa, Sow. 


T. terta. subrotunda. convexo-gibba, lmvi; valva suajore convexiore; sutura valvarum antice 
simualas rostro incurvo frumcato; foramine mediorri. 


Terebratula SEI TBTO Do $35 Sow. min. conchol. tab. 15. f.g. — Drongv. Descr. 
Par. Wurm 


" 


x 9 


augur Ns ondes 


Destript. Wongit. circiter r. poll. subglobosa, valde gibba, levis, striis concentri- 
eis rarioribus. PForamien majus quam in Terebr. ovata, sed minus quam in Ter. 
curvirostri, a qua eliam differt forma magis globosa. 

Loris: Yntegra specimina nondum. inventa sunt, fracta vero sepius leguntur in 
creta alba molli ad Charlottenlund. 


"S 


Á. "Ter'ed'ryatuEattow Y ta, Sow. 
T. teria ovali, lgvi, wtrinque equaliter. fere convexa; vostro brevi, parum curvato; fora- 
sine parvo. (Yab. nostra IV. fig. 3. A. B. C.) 54 ! 
Terebratula ovata Sowerby Min. conch. IL. tab. :5. fig. 3. 
Descript. Longit. 3o. latit. 25 millim. "Testa utrinque convexa, vel depresso-con-' 
vexa, levis, striis concentricis raris; ovalis vel subpentagona, latitudine maxima ante 
medium sita, unde attenuatur versus extremitatem antieam , qua fere truncata est, nec 


tamen nisi obsolete plicata. Rostrum breve, parum curvatum, foramine parvo perforatum. 
Obs. Obvenit. varietas magis ovato-rotundata, qua ni fallimur ad Terebr.subrotundam Sowerb. 
t. 15. f. r. 2. pertinet. In exemplaribus hujus speciei adultis strie incrementi indicant individuum 
idem fuisse primo rotundum, deinde magis ovatum, & ad postremum, ovale, extremitate antica bo 
truncata. Neque igitur forma externa, sed valve subcompresse, rostrum breve, foramen parvum, 


optimos przbent characteres specificos. 

Locur: 1n calee carbonifera agri Kópingensis maxime vulgaris est species. In 
arena viridi ad molinam Kópingemólla rarius. 

5 Terebratula minor,.n 

T. tería ovata lgvi, utrinque equaliter convexa; roríro productiuseulo, curvafo; foramine 
parvo; süíura valvarum parum curvata. (Tab. nostra IV. fig. 4. A. B. C.) 

An Anomites Terebratula Wahlenb. l. c. p. 61? 

Duestript, Longit. 20. latit. 15, millim. Testa utrinque convexa, laevis, striis ine- 
qualibus concentricis antice notata, e facie superna vel inferna inspecta subovalis vel 
potius ovata apparet; ab extremitate inspecta figuram ovalem przbet. Rostrum pronii- 
nens, curvum, neque tamen attingit convexitatem valve minoris Foramen parvum. Su- 
tura valvarum rectiuscula, vel parum curvata. 


Obs. Fieri quidem potest üt hac sit antecedentis mera varietas, quz alio loco vel alio tempore 
eandem magnitudinem attingere non potuerit. 


Lour: ln calee testacea ad. Kju gestrand. passim frequens. 

6: ,TEe;retbzrzatula :;riho mb odd lis. 

T. testa vhomboidali, Ígvi, valva minore gibba, lateribus comprersa, majore dorro glanula-. 
1a, pev fofum longitudinem. turvaía; roríro valde incurvo, longiurculos foramine mediocri; . sutura 
valvarum arcuata.  ((Yab. IV. fig. 5. A. B. C. D) à 

Destript. Longit. 36. lat. 20. crassit. 16; millim. Testa a facie superna vel in- 
ferna inspecta subrhombea, ab extremitate trigona apparet; levis, stris tantum raris 
concentricis notata... Valva minor rhombea, lateribus compressa, medio convexo-gibba. 
Valva major ab una ad alteram extremitatem curvata, dorso ab uno ad alterum latus 
fere plano; extremitate antica subtruncata. Rostrum valde incurvum, tenue. Foramen 
mediocre. Sutura, qua junguntur valve, valde arcuata. 

Lotus: In calce glareosa ad Mór by integra specimina passim leguntur. In cal- 
ce glareosa ad K jugestrand etiam obvenit, sed rarius. cum sequente specie. Petra, in 
qua sedet, granulis illis atro-viridibus inspersa est, quae antiquissimum formationis cre- 
tacec stratum indicant, 


z 


—: 25 


9. Téerfebiatula Lens. 

T. teria ruborbiculari, depressa, lgvi, dorro valve majoris. medio elevato; vostro inturvo, 
acufo; foramine minimo. Longit. & latit. 35 millim. (Tab. nostra IV. fig. 6. A.D. C. & C.) 

Descript. 'Yesta levis, fere orbicularis; valva minore depresso-convexa, majore ad 
Jatera utrinque depressa, medio longitudinaliter. dorso convexo elevato. Rostrum pár- 
vum curvatum & valde acutum, foramine apicali minimo, interdum vix conspicuo. 

Locus: ln calcario pallide griseo Ceraie-tufau) ad Charlottenlund, rarius. 

g^ Ue TERIS RERET spathulata. 

T. testa . . . . valva minore lgvi subplana, oblonga, antice rotundata, lined cardinali tranz- 
verja, retia. — (Tab. HL. f. 15. A. B.) 
! Ánomites spathulatus Wahlenb. l. c. p. 62. tab. IV. fig. 10. rr. 


Obs. Quamvis nondum nisi valva brevior hujus speciei inventa sit; nullum tamen dubium est quin 


ad hoc Genus. pertineat, & quoad formam generalem maxime adfinis sit Terebr. costatz. 
B. Testa vadiatim striata. 
giP-erehratulLlag.Defranuncii, Base 

T. ttrta ovata. rubpentagona , longitudinaliter. pulcherrime striata;  valva utraque. convexa; 
rovíro brevi parum curvato; foramine waguo, rima superius motato. ((Vab. mostra IV. fig. 7.- 
A. B. C.) 

Longit. 5o. lat. 36. mm. 

—  35.— »4. — 

Terebratula Defrancii Brongn. Descr. geol. des envir. de Paris, tab. 3. fig. 6. 
À. D. C. — Anomites striatus Wahlenb. Petrif. p. 61. — Conf. Encycl. t. 241.f.2.a. b. 

Dereript.. 'Yesta ovata plus minus pentagona, plerumque aliquantum obliqua, striis 
subtilibus, equalibus, longitudinaliter pulcherrime ornata.  Valva utraque convexa, nii- 
nore plerumque convexiore; valva majore sepe sulco lato & parum profundo in medio 
longitudinaliter notata. Rostrum breve truncatum, parum curvatum. Foramen magnum 
rotundum, pone basin valve minoris rima marginali notatum. 

Lotus: In calce glareosa ad Mórby majora specimina & Seplus integra inveni- 
untur, quam alibi in Suecia. Obvenit quoque species ad Balsberg & Ignaberga. 
r/^ "Pergobrf?àtwuWba;*Fdta! Liw 

T. testa. dilatata, transversim. subovali, radiatim. sulcata, sulcir uirinque 30$; valva minore 
£ibba, majore superius simu cavo exarata; plirir rimus subremirg rostro brevi acuto; foramine qni- 
mimo. (Vab. nostra IV. fig. 8. A. B. B.) 

Terebratula alata Lam. Hist. anim. s. vert. VI. I. p. 554. — Brongniart Descr, 
geol. des envir. de Paris tab. 4. f. 6. A. B. C. — Encycl. tab. 245. fip. 2. a. b. 

Destript. Longit. 27. lat. 32 mm. Si rostrum parvulum. & acutum excipias, 
testa fere exacte transversim ovalis est; radiatim sulcata; sulci a nate profisciscentes, 
in singula valva fere triginta, angustiores quam illorum interstitia. ^ Valva minor 
gibba, major postice convexiuscula, antice sinu magno excavata. Margines. valvarum 
- plicato-dentati, dentibus perpendicularibus. Dentes sinus 5-6. Margo basalis edentu- 
lus, valvz majoris crassus & oblique quasi excisus; nale acuta parum prominula; fora- 
mine minimo. 

"Lour: ln calce glareosa ad Mórb y, maxima & optime conservata specimina pas- 
sim leguntur. Fragmenta quoque vidimus in arena viridi ad Kópingemolla; & 
specimen in silice nigra inclusum, e Scania meridionali habemus. 


n. doauebrdtula; 12/51! a a. 
T. terta. orbiculari, lgvigata , ad margines. plicato-rulcatas valva minore convexo-gibba, 1ua- 
jore qulano-convexa, puperne sinu extavata; plicir simur 3-5; rorfro brevi acuto; foramine minimo. 
Long. & lat. circa 15 mm. 


Obs. Fieri quidem potest ut hzc non sit nisi minor varietas precedentis speciei. 


Lon:  Obvenit in calce arenosa & carbonifera ad. Kópinge, rarius. 


ig. s ere hora ula oetipic:aTm 

T. tería dilatata, transversim rubovali vel. subtrigona, radiatim sulcata, sulcir utrinque. 245 
valva minore conutxiore; majore ruperiwr simu obsoleto dentibus simus suboctonir; vostro grodu- 

«fiore foramine parvo. Long. 18. lat. 20 mm. : 
Terebratula octoplicata Sow. Min. conch. t. 118. f. 3? Brongn. l c. t. 4. f. 8? 
Obs. Difficillimum quidem est exacte apud Scriptores determinare omnes species Terebratula^ 
rum striatarum. Nec probe scio an hzc sit species citata nec ne. Ad figuras citatas cel. Broxc- 
wraxTr desiderantur descriptiones complete; & figure cel Sowrnur certum. me non faciunt. A 


Terebratula alata haec nostra differt magnitudine minori, valvà majori dorso convexiore & 


sulcis pluribus &c. 


Lor: ln calce testacea ad Balsberg & Ignaberga rarius. 


[ODQDUI OT EgdeTOUATRS BeCLTIPW TS 
T. tería orbiculato-trigona, rortro bartos rectaugulo, uirimque convexa, radiatim striata; 
"irür subtilibur circiter 455 margine superiore vix rinuato. CTab. nostra IV. fig: g. A. B.) 
Terebratula pectita Sow. Min. cóuch.-t, 39/4. 47 d Brongn. l. c. tab. 9. f. 
3 A n 


Obs. Figure citate illustr. DnoxcwranTr non sunt plane similes iconibus Sowxnsr, neque in hujus 
descriptionem bene quadrant. Dicit enim Sow. «dorsum valva superioris rectum,« sed fig. Brongn. 
citata monstrat valvam convexam, quod idem in mea specimina «quadrat. Differt nostra species 


ab Anomia Pectine, qu» non nisi in formatione transitionis obvenit. 

Diam. long. 18 trausv. 20 mm. Testa suborbiculata, postice angulata, angulo re- 
clo; convexa, radiatim striata, striis numerosissimis, subtilibus; interstitiis teretibus, 
iransversim pulchre rugosis. 

Lorur: ln calce testacea ad Ignaberga. «i 

1 3kgrehgatuka/irniangwuwiamis. 

T. testa ovato-triangulari , longitudinaliter rulcata; sulcis €7 interstitür mumerorissümir, 
Mixer valva. minore convexiore; rostro acutaugulo,. subretto; margine superiore vix sinuaío. 
(Tab. nostra IV. fig. 10. A. B. C.) 

Anomites triangularis Wahlenb. Petr. Suec. p. Gr. tab. 3. fig. 11-13. 

Deseript. Sectori circuli subsimilis. Strie & sulci equales, angustz, numerosw;. 
valva majore planiore, minore convexiore. Rostrum exsertum, rectum. Foramen maju- 
sculum, rotundum, antice quoad partem a basi valve minoris formatur, & postice in 
canalem usque ad. apicem continuatur. Long. 15. lat. 13 mm. 

Obs. In juniore testa strie sunt pulchre rugose & non raro ramos, : 

Lotuí: Ad Balsberg, raro; unde specimen delineatum. | In calce arenosa & car- 


bonifer 'a agi Kc Ópingensis minora exemplaria offendimus. 


1v cT eub mn ba pulohy TUS 
T. testa. minuta, suborbitulata , depressa, radiatim. plicata; plicir furcatis, pJirüs concentri- 
cir subrugosir; vilpo minore fubzonzavas: Fosiro: producto: curvato. acuto, . Diam. 7. mm. (Tab. 
nostra IIL. fig. 14. A- -D.) | 


' !1:.44 . ] . i ü I : ! u 

An Terebratula pumila Lam. anim. s. vert, VE T p.352? Nóh veto Ma- 
TOT" E d ! "uq erini 1 4 ARS 1 
gas pumilus Sow. & Brongn, qui in Suecia nondum inventus est, . 
^00 Desvipt. Prüter costas radiatàs sulcum offert longitudinalem profundiorem in 
derso valve majoris. — Valva minor plana medio . superne aliquantum | excavata; — Ro« 
strum valve majoris valde ineurvum. & acutum, foramine apicali minimo. iim 

Lors: n creta alba. molli, incerti cujusdam Scanime.loco, ut opinior ad Char« 
lottenlund. | | si 
« oat 16, Tq'e seb ratula'costata; 

T. terta ovata, obliqua, rubventricora, radiatim cortata, tortir furcatis VILDOFLS ; mnargtiris 
bur dentatis, haud. sinuoris ;. foramine. barali magno rotundo; (rostro longissimo fubretto2). — 
(lab. nostra. MI. fig, 13.) X : 

Anomites eostatus Wahlenb. Petrific;; Suec. p: 62. tab. IV. fig. 12-14. — An 
r i d ^| . D N 
lIerebratula Lyra Sow. min. conch. t. 138? 

Obs. In omnibus, que vidimus, exemplaribus basis valve majoris fracta est, unde longitudo & for- 
| q P ] 8 
ma ejus nondum determinare possumus. At vero cum testa in iis qua adsunt valde similis sit 
 ieoni citate clar. Sowerbii, non fere dubito quin etiam in iis qui perdita sunt similis fuerit 5 
"unde speciem proximam vel eandem esse autumo. 

Coste divergentes, sulcis profundis distincta: & 'striis concentricis rugose,  Valva major con- 
vexissima, subcompressa 5 valva minor minus convexa, interdum planulata, basi-transversim trun- 
«ata. Margines valvarum plicato-dentati. j 

Lour: Ad Balsberg olim frequenter, nume rarius occurrit. Legitur interdum 
quoque ad Kjugeztrand; sed nullibi integra adhuc inventa. 


M Nob me 
d. IDiEvÀsdd: 


CAR DO DUNIIDUS DESTITUTUS, ' | 
XXXIL | CRANIA, | Rxrz. 

eos Testa: imiequivalvis suborbieulata, postice retusa;: valva utraque 1mperforata, cica- 
wicibus seu impressionibus muscularibus 4-6, per paria sitis, intus notata. Valva A 

perior retuso-conica, verlice excentrico; inferior planulata, plus minus adíixa. 

105 Cons quia oepriamiu lo aq 

C. testa. ovato-orbiculata , portis vétusa, extus. epinulir arperafa ; valvula superiore conitó« 
eonpexa, verlice excenrrico acuto; valva inferiore intus. cavata, dirco vadialim striato, limbo 4lano 


granulato, Diam, 15. mm. (Tab. Ill. fig. 9. A -E). 

Valva inferior (9. B. C.) ovato-rotundata, postice retusa & quam valva superior aliquantum 
longior, calce transversim striata, declivi: extus undique spinulis brevibus obsita 5 basi adfixa : in- 
tus cavata (9. C.), disco radiatim striata, marginibus elatioribus planis, punctis elevatis, rotundis 

-granulata, Valva superior (9. A.) rotundata, postice subtruncta, convexa, mucróne pone centrüm 
postice vergente, undique spinulis obsita, striis concentricis, nullis vero radiis ornata: intus (g. DJ) 
valde cava, juxta basin duas maculas rotundas, convexas prebet, extra quas dua oblongz impres. 
si site sunt. Utrinque juxta centrum impressio triangularis, pone quam eminentia sita est. Mar- 
gines plani & scrobiculati, - Es ^ | 

Lour; Ad Mórby.& in plaga meridionali litoris. Kjugestrand pulcherrima 

specimina passim leguntur inter Belemniten mucronatum, Chamam cornu árie- 

tis, &c. ! 
' ^» C'*tania tuberculata, n. 


C. testa. ovato-orbitulata , postiee vetura, extus. subtilitir. gratulata ; / valvà süpériore ton» 
vexa, vadiatum striato-granulata, vertice. excentrico; valva inferiore. planulatag disco intus. €9 lim- 
bo parum intrarrato tuberculatir, — ("Tab. MIL. fig. 10. A-C). | 

Crania tuberculata, Nils. Act. Ac. Holm. 1825. p. 326. (cum precedenti jun-. 


cta). — Chemn. tab. 16. fig. 687. lit. e? , 
"1 * 


ees eb us 


Obs. . Quoad magnitudinem ,& formam generalem. antecedenti similis. est, a qua. tamen [differt his 


notis: valva inferior non intus excavata est marginibus elatis planis aut disco radiatim striato, sed 
valva hec planiuscula disco parum cavo marginibus parum elatioribus rotundatis: discus & mar-- 
ines equaliter granulati. . Extus tota plana est striis distantibus concentricis, & punctis minutis 
grahulata. 'Valva superior radiatim striata, striis praesertim juxta marginem granulatis. T 
Loc: "1n petra calcaria duriori, e loco Scanie incerto, hac species obvenit si- 
mul cum Crania Nummulo & Dentaliorum magna copia. 


FS ] 3. Qramnia Nummoülus, Law 


C. tería ovato-orbiculata, postice vefusa; valva superiore refuro-conica , vadiatim. subtilirri- 


me siriata; vertice subcentrali. obturo; -valva inferiore. intur parum cava, disto radiatim. siriato; 
limbo intrassato. | ((Tab. TIL. fig. 11. A. D.) 


 Nummulus Brattensburgensis, Stobeus Dissert. epist. Lund, 1232. —— À no- 

mia Craniolaris Linn. Fn. p. 5»o. — Syst. nàt. rz. 23. p. 1150. Crania Nummu- 
lus Lam. Anim. s. vert. VL. 1. p. 338. — Nilss. Act. Ac. Holm. 18255. p. 355. 

Orbiculata ; valva inferior planulata, basi tantum extus adfixa, intus disco radiatim sulcata 

vel interdum subflexuose striata, limbo incrassato convexo, granulato vel crenulato. "Valva supe- 

rior depresso-conica extus levis, subtilissime radiatim striata ; vertice subcentrali, convexo; in- 

tüs cicatricibus 4 vel 6, & linéa elevata figuram quadrangularem circa verticem formante, minus: 

tamen conspicue notata; margine acuminato. 


Locus: Jn parte septentrionali litoris Kjugestrand haud raro leguntur bins 
valve; ad Balsberg rarius obvenit; etiam ad Opmanna & in insula If ó. (Num- 
quam vero in excavalionibus Ugnsgmunnarna). Occurrit itaque ubique fere ubi ob- 
venit Belemn. mam inillatus. 


Á. Gr ania. 5tr b&b 


Cr. testa. rotundato-quadrangulari, basi truncata, radiatim striato-costafa ; valva superiore 
yetuso-tonita, inferiore plano-convexa, uiraque iufur cava, limbo plano, granulato; wertite exten- 
irio. (Vab. ILL fig. 12. A-D.). ; 

Nummulus minor Stobeus Ll c. f. 3. 4. —  Crania Ignabergensis Retz. 
Berlin. Schrift. p. 75. t. 1. f. 4. 5. — ,. Crania striata Lam. l c. p. 3529. — Nilss. 
Act. Holm. p. 327. NR 
Obs. Vertex valve quoque inferioris a margine distat ; unde concludere licet hane speciem non, ut 

antecedentes, margine posteriore, sed centro fere fuisse adfixam. Interdum tota superficies adfixa 
fuisse, videtur. | 

Lom: Ad Ignaberga numerosissime obvenit; rarius ad Balsberg, Kjuge- 
strand, Charlottenlund. | 


Obs. Ala hujus generis species, omnibus hzc descriptis multo major, diametr. scil. 18- 19 mm. ad 
Mürby obvenit. Nondum vero tam completa specimina lecta sunt ut accurate possint determinari, 


ExPrLr:CATIO TABULARUM: ! 
"las i. 


Anmonites Stobgi. pag. 5. — Fic. superior e latere; ri. inferior ex apertura speciem monstrat. 


IP xdi XL. 


Tic. v. Belemnites mucronatus, pag. 9 — A- integrum specimen e latere. B. ejusdem basis. C. ma- - 
illa animalis superior (ut opinio nostra est). D. exemplum minus, basi fracta, D. ejusdem basis. F. 
specimen fisum ut appareat textura interna & cavitatis forma.  Observandum tamen est quod tex- 
«ura fibrosa magis obliqua est, nec tam transversa quam figura illam monstrat. G. Exemplum ju- 
nius. H. ejusdem basis. J. exemplum valde pusillum. K. L. etate provectiorum partes superiores. 
— Fio. 2. Belemnites mammillatus pag. 1o. A. & E. specimina integra e latere. | B. basis. C. ma- 
xilla superior, D. D. inferior (ut putamus) — F. exemplum fissum. G. exemplum junius. H. ejus- 
dem basis, — Fro. 3. Lenticulites Comptoni, pag. 7. A. magnitudine naturali. B. magnitudine aucta, 
e latere; D. ex apertura ; C. exemplum fissum ut structura interna conspiciatur. — Fic. 4. Lenti- 
culites cristella, pag. 7. À. magnitudine naturali. B. exemplum fissum, magnitudine aucta. — Fio. 5. 
Baculites anceps, pag. 6. A. e latere; B. ab extremitate fracta inspectus. 


Tas. II. 


Fic. 1. Tyochus Basteroti, p. 12. A. e latere ; B. e basi, — Fro. 2. Trochus lgvis, p. 12. — Fc. 3. 
Turbo sulcatus, p. 12. — Fic. 4. Trochus onustus, p. 12. A. e latere; B. ex apice. — Fic. 5. Pyrula 
planulata, p. 13. — Fic. 6. Rostellaria auserina, p. 13. — Fic. 7. Natica? Retzii, p. 13. A. e lateres 
B. inferne. — Fic. 8. Patella ovalis, p. 14. A. ex apice; B. e latere. — Fic. 9. Crania spinulosa, p. 
37. A. valve coherentes superne ; B. valva inferior extus ; C. intus ; D. valva superior intus; E. e 
latere. — Ero. 10. .Crania tuberculata, p. 37. À. valva inferior intus; B. extus; C. valva superior 
extus. — Fio. ri. Crania Nummulus, p. 38. A. valva inferior intus; B. extus; C. valva supe- 


rior extus; D. elatere. — Fio. r2. Crania striata, p. 38. A. valva superior extus 5 C. iptus; DB. val- 
va infer. intus; D. utraque ex latere. — Fic. 1:3. Tvrebratula costata, p. 37. — Fic. 14. Tevebra- . 
tula pulchella, p. 36. A. maguitudine naturali; B. C. D. magnitudine aucta. — Fic. 15. Trerebratula 
spathulata, p. 35. valva minor ; A. intus; B. extus. — Fic. 16. J/enus? exuía, p. 17. — — Fic. 17. 
Corbula ovalis, p. 18. — Fic. 19. Corbula caudata, p. 18. Testa antice magis rotundata est quam 
icon illam prabet. — Fic. :9. Z4vicula carulescens, p. 18. A. & B. varietates magis & minus costu- 
lata. — Fio. 20. Podopsis truncata, p. 27. A. valva inferior e latere ; D. superne; C. valva superior. 


Tas I 
Fio. 1. A. B. C. Terebratula longirostris, p. 33. — Fic. a. A.B. C. Terebratula curvirostris, p. 33. 
— Fic. 3. A. B. C. Terebratula ovata, p. 34. — Fic. 4. A. B. C. Terebratula minor, p. 34. — Fio; 
5. A. B. C. D. Terebr. rhomboidalis, p. 34. — Fic. 6. A. B. C. & 6. C. inf. Terebr. Lens, p. 35. — 
Fio. 7. A. B. C. Terebr. Defraucii, p. 35. — Fic. 8. A. B. B, Terebr. alata, p. 35. — Fic; 9. A. B. 
Terebr. pectita. p. 36. — Fic. 10. A. B. C. Terebr. triangularis. 


d AS. . V. 

Fic. 1. A. B. Zrca exaltata, p. 15. — Fic. 2. Zirca vhombet, p. 15. — Fio. 3. A. B. Zfrcà ovalis, 
p. :5. — Fro. 4. Pectunculus Lens, p. 15. — Fio. 5. A. B. C. Nucula ovata, p. 16. — Fic. 6. Nu- 
cula truncata, p. 16. — Fic. 7. Trigonia pumila, p. 16; A. extus 5 B. intus, — — Fic. 8. A. B. C. 
Cardita Esmarkii, p, 17. — Fio. 9. A. B. C. Lutraria Gurgitis, p. 18. 


TA v do 
Fic. x. Ostrea diluviana, p.32. A. valve cohzrentes, e latere; D. valva superior extus; C. cardo 
valva inferioris, — Fio. 2. Ostreg diluviaug varietas? p.32. — Fic. 3. Ostrea lunata, p. 31. A. val- 
vi cohzrentes, superne; D. a margine sinistro; C. cardo valvas inferioris; D. superioris. — Fro. 4. 
Ostrea flabelliformis, p.31. A. valve junctz, superius; B. valva inferior intus; C. extus. —  F'o. 3. 
Ostrea curvirestris, p.3o. A. valve junctze, superius inspecte ; D. valva inferior intus. — Fic. 6. 
Ostrea acutirostris, p. 31. A. valvae cohsrentes, superne; DB. valva infer. intus. 


lag WIL 


Fio. :. Ostrea Hippopodium, p. 3o. A. valvz junctz, superne; B. valva inferior intus. — Fic. 2. 
Ostrea clavata, p.30. A. valva inferior extus; B. intus. — — Fic. 3. Ostrea vesicularis, p.29. 3 A & 
3 B idem exemplum varia directione, presertim. ut appareat superficiem cohzsionis esse similem 
operculi eminentiz. — Fic. 4. Alia forma ejusdem speciei. — Fic. 5. Eadem species; variet. libera. 
— Fic. 6. Ostrea incurva, p. 3o. A. valve juncte, superne ; D. pars posterior valve inferioris. — Fic. 
7- 8. 9. 1o. Ostrea lateralis, p. 29. 7. 8. & 10. valva inferior intus. og. valva superior? extus. —- Fio, 
r1. Ostrea. pusilla, p. 3a. A. valva iuferior intus; D. extus ; C. valva super. extus. — Fic. 12. Ostrea 


p.icatd, p. 31. 
1T 336 PHI. 

Fic. r. Chama cornu arietis, p. 28. A. valve junctm, superius inspecte ; D. valva inferior subtus ; 
C. pars posterior valvie inferioris intus ; D. valva superior intus. — Fio. 2. Chama laciniata, p.r5. 
A. valva inferior intus; B. extus. — Fio. 3. Chama haliotoidea, p. 28. A. & D. valve inferiores 
intus; B. valva superior extus; C. intus. — F:6. 4. Chama conica, p. 28. — Fio. 5. Ostrea vesicu- 
laris, p. 29. varietas. — Fic. 6. eadem species; variet. libera. 

pcena 

Fic. 1. Plagiostoma punctatum, p. 54. — Fic. 2. Plag. ovatum, p. 55. — Fic. 3. Plag. semisulca- 
tum, p. 25. — Fic. 4. Plag. granulatum, p. 26. A. magnitudine naturali. Forma bene expressa, sed 
costarum numerus nimis auctus ; D.. frustulum ut granulatio appareat. — Fio. 5. Flag. denticulatum, 
p. 26. A. magnitadine naturali; B. frustulum magnitudine aucta, (non bene) — Fic. 6. Plag. pusil- 
lum, p. 26. A. magnitud. nat. D. frustulum, magn. aucta. — Fic. 7. Plag. elegans. p. 26. Exempl. 
valde incompletum. —  F:6.8, Pecten quinquecostatus, p. 19). valva superior plana. — Fio. o. P. serra- 
ius p. 20. — Fic. 1o. P. undulatus, p. 21. varietas, vel potius specimen depressum. — — Fic. i1. 7. 
subaratus, p. 21. — Fic. 12. P. pulchellus, p. 22. — Fic. 13. P. [meatus, p. 22. — Fic. 14. P. ar- 
cuatus, p. 22. — Fic. 15. P. virgatus, p. 22. — Fic. 16. P. membranaceus, p. 23. — Fio. 17. P.Ig- 
vis, p. 24. — Fic. 18. P. inversus, p. 24. A. magnitudine naturali extus ; D. intus; C. magn. aucta, 
intus. — Fic. r9. JVodosaria sulcata, p. 9. a. magnitudine naturali ; A. magnitudine aucta ; B.frustum se- 
ctum, ut appareat structura interna. — Fic. 20. /Vod. lgvigata, p. 8. a. magnitudine naturali; A. 
magnit. aucta; B. frustum sectum, — Fre. 21. Planularia elliptica, p. 11. a. magn. nat. À. magn. 
aucta. — Fic. 22. Planul. angusta, p. 11. a. magn. nat, A. magnit. aucta. 


" T 7X. 

Fic. r. A- H. Dentes varii Squalorum, p. 1 & 2». — Fic.2. vertebra piscis, p. ?». — F:6.3. Squa- 
m: piscis, p. 2. — Fro. 4. Nucula panda, p. 16. — Fic. 4. A. B. Nautilus obscurus, p. 7. — Fic, 
5. Nucula producta, p. 16. — Fic. 6. A. B. C. Cardita Modiolus, p. 17. — Fic. 7. Pecten quinqueco- 
status, p. 19. "Valva convexa. — Fic. 8. P. septemplicatus.p.20 ; A. valva major; B. valva minor, pla-- 


nior (alius tamen speciminis. In hac squamulz pessime expresse. — Fic. 9. P. dentatus, p. 2o. — 
Fic. 1o. P. undulatus, p. 21. A. & B. eadem testa extus & intus. io. D. pars basalis,. — Fic. 11. 
P. corneus, p. 23. intus. — Fio, 12. P. orbicularis, p. 23. 


Corrigenda: 
Pag. 3. lin. 4t. lege: ultimam seu infimam. — P. 4. l. 17. calici lege: calcici. — P. 8. |. 9. f. r. 
lege: f. 19. — P. 8. l. 27. adde (Tab. IX. fig. 20. a. A. B.) — P. 16. l. &. convexa deleatur. — P. 
17. l. 23. lege: Zrigonim. — P. 34. lin. 44. sequente lege: antecedente, 


———— ÉD DHPRRRRRUTERERR e À À ÀÀÀ— 


IU Re 
€ serfolakr 


iid 


JA 


y iwi Hue 
aduanb: emu 


ar ; á $ Vete T 


m 


LL d d 


AVAL am 
» My * 


deque E 


davit 


^6 dy S D D -PLL M * $T 1 
d$. 4 dene: — € L 
B y Á 
Y Li 
[1 L d k di s 
ats. ' 
: a * 
»' 
à h 
Tab.9 
? 
* 
Y 

Y 


"s 


e s nel erg P 


! ; IA hmielron feu nr. 


4j, 


Ir. 


de 


2 SE 
ow. 
: Pr 


'Tab.IV. 


b. 


2 


] 


r 


Si D ipae coe to Qt) 


dan ir 


L 


d 
"s Dd 
"e 
x 
s 


aS 


k 
y 

(A 
£z 
1 


ww 


ENTE 


JING- SH LARA 
PN d cl 


E 


uU adn 


v eeEEE—— ELE EC TE E PE T E No OH UNI SS 
iE ds 


D DLSAR AGENS EE LEE et M T P 


zc m^ Mer ANM mo Luc NS * si: p i EC vr Sante f RES Jc E oZ T d ES Mr uw 
^ * xs B M 
E ? x . ; B , 
^ - , $. 
i x - 
E E E. : 
, 
s 
3 * , 
ico 
H . 
j , 
/ 
j 
/ s ; 
E 4 . 
* à 
S 
4 ^ 
| i F 
: : 
: 3 y 
. 
* 
- A - - E s 
: * à 
*» E E e * 
i . 
" . & T * 
F3 ^ . * i 
' ^ : 
" 3 
à 
4 : 
- ' E , 1 
y » 
B Ej 
^ i d 
* "d » 4 
2 
A ^ j 
H : D 
] * d 1 
" : " : 
€ R 
" : * - 
" - "- i *. 
' - Ta n i 
Li * 4 -« 
P j 
, Ccfan Te Li 
- X 1 h' 3 
; » E : | ! se u 
. ' 7 
E à s i 
x S. * ^ 
: * st i 
-- e . 
. » - * 
x L 
" . : : - 
- ' - . * à 
& 4 E t 4 xt 
s 4 E DR PES E : 
b : N 3 1 * 
S GE. : a : e E i 
* : Ss 
; v: " ^ 
: s , o c 
* * R vs E * .À 
* » Ade Y » i Wigs deer * 
; : à EE , 
RETE NEN » E « : : i ie 
ws ane E " à * 
5 Mi . A 
" : 
-: . * . x : X 
* v *. a 4 
: * : x * » : 
T EN 3 s . E 
: x Y P E 
; * . * 
» V E à t n 
^ , : : 
- a - e on. - " * « s » : : à