Skip to main content

Full text of "Acharnenses. Cum prolegomenis et commentariis, edidit J. van Leeuwen"

See other formats 


Digitized by the Internet Archive 
in 2008 with funding from 
Microsoft Corporation 


https://archive.org/details/acharnensescumprOOarisuoft 














- 


ARISTOPHANIS 


|. AOHARNENSES. 











ARISTOPHANIS 


ACHARNENSES. 


CUM PROLEGOMENIS ET COMMENTARIIS 


EDIDIT 


J. VAN LEEUWEN J. F. 


LITT. HUM. DR., IN ACADEMIA LUGDUNO-BATAVA PROF. ORD. 





Ez | 2. 
TEC 
b 
LUGDUNI BATAVORUM PA 


APUD-A. W.BSIJDHOFEF 


MDCCCCI 





PIAE MEMORIAE 


CAROLI GABRIELIS COBET, 


. CUI VIVO OLIM DEDICAVI HUIUS LIBRI PROECDOSIN, 


ALTERA HAEC EDITIO SACRA ESTO. 





PROLEGOMENA ?. 


Sextum iam annum absumebatur Graeciae flos et robur bello 
internecivo; sextum iam annum impune grassabatur odium 
innatum quo Iones Doresque inter se prosequebantur, hi morum 
priscorum tenaces neque antiquius quicquam habentes quam ut 
tradita tuerentur, illi libertatis magis appetentes; hi rerum prae. 
teritarum laudatores neque exira circulum angustum ambitio- 
nem suam evagari sinentes, ili immensum terrarum orbem 
mentis oeulis avide lustrantes novaque semper spe elati. 

Quamquam quid dico. Non duarum gentium duarumve civita- 
tum sibi oppositarum certisque terrarum finibus discretarum haec 
erat contentio, neque navibus tantum copiisve terrestribus gere- 
batur, sed quotquot urbes bellum inierant, totidem fiebant cer- 
tamina. Nam in quovis oppido, in qualibet insula maris Aegei, 
in Sicilia Epiroque et in Thraciae Asiaeque oris eaedem passim 
inter se conflictabantur hominum partes, quorum alteri Spartam 
potissimum, alteri Atheniensium civitatem suspiciebant ducem- 
que sequebantur, ita tamen ut et in Laconica et in Attica utris- 


1) Qum prolegomena tum annotationum bonam partem desumsi e fabulae 
editione, quam patrio sermone usus anno 1885 edidi: Blijspelen van Aristophanes 
met inleiding en aanteekeningen voorzien, 1* stuk, de Acharniers, Leiden E. J. Brill. 
Non pauca tamen ex iis quae tune seripseram nune omisi aut mutavi, multo 
autem plura addidi, Blaydesii praesertim usus copiis, qui anno 1887 fabulam 
edidit uberrimo commentario instructam, in quam nescire se an plus laboris 
quam in ullam aliam Aristophanis fabulam impenderit seribit Praef. p. XVI. 


I PROLEGOMENA. 


que sui essent sectatores. Neque de exiguis profecto certabatur 
rebus quaeve paucis tantum mortalibus certove tantum tempore 
cordi esse possent, sed usque ad nostrum aevum eadem valent 
studia et consilia, nec nisi cum ipso genere humano extinguen- 
tur. Hinc autem fit ut si quis hodie belli Peloponnesiaci memo- 
riam recolens secum reputet quid Periclis Alcibiadisve aequales 
cogitarint, fecerint, assequi fuerint conati, suam rem agi sen 
tiat; neque nobis qui nunc vivimus facilius est sine ira aut 
studio de illis temporibus iudicare quam fuit ipsis eius aevi 
hominibus. 

Immo difficilius multo. Non enim testes oculati sententiam 
ferimus, sed ex aliorum testimoniis pendemus toti. Suae autem 
aetatis res describere nobilium potissimum virorum tunc erat, 
qui a militia vitave publica recentes commentariis componendis 
otia sua insumebant, non omnibus scribentes, sed cultioribus 
potissimum inter aequales, qui et ipsi in oratorum scholis didi- 
cissent quid esset presse et concise vel ornate et copiose dicere; 
qui gauderent rebus magni momenti gravi sermone expositis 
eleganterve enarratis, neque quaelibet ex historiarum libris 
discere cuperent, — quippe et ipsi iisdem rebus innutriti, — 
sed ea tantum quae commemoratu viderentur digna. 

Scriptores igitur Athenienses, ex quorum operibus illius aevi 
notitia nobis est petenda, aut omnes aut fere omnes addicti 
fuerunt partibus optimatium, qui a popularibus superati priscum 
reipublicae statum flagrantissimo studio desiderabant, non sibi 
solis salutiferum eum fore sperantes, sed — quae est hominum 
omnia ad suum ipsorum modulum exigentium confidentia — 
ipsi quoque patriae. Is autem qui ceteris longe antecellit Thu- 
cydides, licet rebus rerumque causis inquirendis plurimum tem- 
poris insumserit, et strenue operam dederit ut suum cuique 
tribueret, a sodalium tamen studiis in libertatem asserere se 
neque potuit neque voluit, sed eodem quo illi flagravit amore 
eodemque arsit odio — quippe homo et ipse; caecus autem sit 
qui non in quavis fere pagina eius operis agnoscat scriptorem 
bonis viris faventem. 


PROLEGOMENA. IIT 


Neque aliter est iudicandum de comicorum operibus, de Ari- 
stophanis igitur praesertim fabulis illis — utinam maior esset 
earum numerus! — quae integrae ad nos pervenerunt. Nam 
Aristophanes quoque sui aevi erat filius, et mobilis eius animus 
variis affectibus facilius etiam abripiebatur quam sagacium ma- 
gistratuum, strenuorum ducum, gravium philosophorum. Minime 
admirabatur consilia Periclis, quae nunquam satis agnovisset aut 
cognoscere cupivisset. Cleonem non partium ducem habebat 
acutum, disertum, incorruptum, sed hominem nequam, clamo- 
sum, incultum, invenustum !) Bellum vitari non potuisse nisi 
prosperitatis fontes  praecludi sibi vellet civitas, aut parum 
intellegebat aut minus curabat: oculis scilicet obiecta habebat 
spectacula tristissima, quae bellum in lucem ferebat. Civium 
intra urbis moenia conglomeratorum florem videbat absumi pesti- 
lentia, et quot funera tot crimina ei videbantur contra belli 
impii auctores proferri. Atticae campi amoeni, per quos puer 
vagari fuerat solitus, nune ferro ignique vastabantur, et hostium 
axes avita vineta et oliveta caedentium rauco fremitu ei sona- 
bant: ,sistite arma fratresque esse tandem mementote!" Iuvenis 
erat nimirum ?) et poeta, melioraque tempora, quorum imago 
vividissima mentis oculis obversabatur, fervidis votis vocabat, 
spem contrahere vitae aerumnis nondum edoctus et quaedam 


!) De Cleone vid. Prolegom. Equit. p. III sqq. 

?) Aristophanem inde ab anno 427 usque ad annum 388 fabulas scenae com- 
misisse constat; itaque inde a iuventute comoediis scribendis manum eum admovisse 
apparet, primae autem fabulae iuvenile ingenium luculenter prodere mihi certe 
videntur. Sed annus eius natalis ignoratur; nam ex iis quae in Equitum Nubium - 
que parabasibus de suis studiis scripsit, eius aetas effici nequit (vid. quae ad 
Eq. 514 et Nub. 530 sq. observavi), de nihilo autem fictum est id quod in scholio 
Aldino ad Nub. 530 perhibetur, lege cautum fuisse ne quis ante aetatis annum 
quadragesimum vel trigesimum suo nomine fabulam doceret. Cuiusmodi lex annalis 
si extitisset olim priscisque grammaticis innotuisset, fieri non potuisset ut Aeschylus 
Sophocles Euripides scenam adiisse ferrentur tricenariis minores, Eupolis septen- 
decim annos natus, Menander item, Antiphanes annos viginti, neque ipse Aristo- 
phanes Equitum 1l. l. exorasset spectatores ,ne sibi stomacharentur, quod mode- 
stum hactenus se praestitisset." Nam quae tandem ista erat modestia, chorum 
non petivisse ante tempus legitimum? Et quomodo a spectatoribus precari poterat 
poeta ut ignoscerent sibi quod legibus obtemperasset? 


IV PROLEGOMENA. 


vera esse somnia sibi etiam persuadens. Spes ei ostentabat 
Auroram roseam post longam malorum noctem surgentem me- 
lioris diei praenunciam; cernere sibi videbatur in terras Astraeam 
reducem, hastas renatis vitibus appositas, enses in falces mu- 
tatos !), novis messibus Atticae agros ridentes, novis cantibus 
Atticae pagos resonantes. 

Enixe ergo operam dabat ut vota illa rata fierent; suum 
ducebat insectari omnes qui paci obsisterent, infamiaeque iis 
notam inurere; suum ducebat paratissimis ingenii telis quemlibet 
aggredi, qui novas res molitus à patrum institutis descisceret. 

Quis autem non videat ab homine, cui ea mens, ea studia 
essent, quidvis expectandum fuisse potius quam veram rerum 
expositionem sedatumve iudicium! Absurdum autem sit, quic- 
quid comicus iocose vel maligne dixit inserere belli Pelopon- 
nesiaci annalibus. Ettamen nimis multi inter posteros in eius- 
modi errores inciderunt, cum aut non sentirent aut non satis 
secum reputarent quid interesset inter fabulas et rerum gestarum 
commentarios, et quid esset illud: ,ridendo dicere verum". Sic 
quae de belli causis in Acharnensium fabula narrantur quan- 
tumvis ludicra et manifeste ficta ?), a posteris tamen saepius 
sine ulla dubitatione pro veris sunt venditata ?) Quae autem 
Aristophanes in eadem fabula choro tribuit verba: ,regem Per- 
sarum inquisivisse nuper utrum Lacedaemonii an Athenienses a 
poeta vehementius carperentur, eos enim, quibus plura male- 
dixisset ille, superiores e bello evasuros" *), — a spectatoribus 
ne non suo pretio aestimarentur minime erat metuendum, sed 
ab aevi recentioris stupore non satis cavit comicus, nam qui 
eius Vitam enarravit deterioris notae grammaticus, serio suis: 
verbis ea rettulit ?). 


1) Pac-- 1200; 1263: 

7) Vs. 524 sqq., ubi vid. quae annotavi. 

*) E. g. in schol. Pac. 502: airíev siyov oi Meyagsig &oymyol ysvéoSat oU ztoÀ£uov 
Ox zv &gmayl]v vüv zopvüv Moza«oíes xr&. 

4) Vs. 616 sqq. 

9) oro yiyovev 5$ quum roO ztoujroD Evóoloz, d; xol za«ok Iléocag ÓOujxew, xol vÓv 


[4 


Baca Ilegoóv muv9avégSot zc9 ómorígou; si à xoeorois. — Vide autem quid 


PROLEGOMENA. V 


Sed licet historiam sui temporis vere referre placideve diudi- 
care noluerit Aristophanes neque potuerit, — licet luce clarius 
sit quae apud eum narrentur non ita se habuisse, neque homi- 
nes qui deridentur ita egisse taliave dixisse, sed ex feraci 
ingenio poetae et res fluxisse et verba, ex nullo tamen auctore 
aevum illud melius cognosci potest quam ex fabulis Aristo- 
phaneis. Ipsam enim vitam hae nobis exhibent, ipsos homines 
nobis ostendunt, parum  decoros fortasse, parum prudentes, 
parum magnanimos, parum serios, sed viventes loquentesque. 
Ita nunc feriunt lectorem atque abripiunt, ut olim abreptos 
tenuerunt spectatores. Nam diei praesenti sunt scriptae, nulla 
habita ratione serorum nepotum; et si quis totus in iis versatur, 
inter ipsius poetae aequales degere aliquantisper sibi videtur, 
et cum illis sperare et metuere, diligere et abominari, cum illis 
lugere laetitiaque exultare discit. 


JH 


Acta est Acharnensium fabula Lenaeis Ol. LXXXVIII 3 sive 
mense Februario anni 425 ineunte !. Biennio ante primam 
fabulam Aristophanes nomine alieno scenae commiserat rovg 


ad Aristophanis illos versus annotaverit Dindorf: ,quae v. 647—654 narrat poeta, 
minus vera putat Genelli in libro de theatro Atheniensium p. 252." ,Minus 
vera" scilicet et ,putat"! Ipsum autem Dindorfium minime credulum se praesti- 
tisse isti Genellii suspicioni, ex eius verbis satis apparet. 

Sie Thesmophoriazusae fabula nisi aetatem tulisset, fide quidem parum digna 
viderentur quae ex ea in Euripidis Vitam irrepserunt, sed ipse fons illarum 
nugarum indieari non posset. Sunt autem haec: 4éyovot 0i xal Ór. ai yuvaiweg Ok 
robs ipóyouz, oüg 2moíst si; aÜrkz Óix rv ztouju&árov, roig 9souoqoplou; énéorQoav abr 
Bovióusvat &veisiv, &pe(Gavro Ó' airoU mgórov uiv Óux vks Movoas, Énera Ók Bepowooa- 
u£vov upxén aÜrkg xoxGc iov. ,Neque de nihilo haec fieta esse" addit homo doctior 
quam prudentior ,inde efficio quod in Melanippa fabula mulieres viris praestan- 
,liores esse deinde autumavit." 

Et ex aevo recentiore ut errorem afferam viri multis scholiastis sagacioris 
nec sine reverentia nominandi, Casaubonus ex Aristophanis ioco Ach. 916 efficie- 
bat Athenienses, ut navalibus suis ab incendio caverent, e Boeotia ellychnia 
importari vetuisse (cf. Bóckh Staatshaush. I? p. 69 4). 

l) Dicitur hoc in fabulae hypothesi, ipse autem poeta festum indicavit vs. 504 
(vid. etiam vs. 1224), annum vs. 266 et 890. 


VI PROLEGOMENA. 


ZAoeireAéng Sive Epulones, quae praemio secundo est ornata. 
Magnis autem Liberalibus anni sequentis — mense Martio anni 
426 — rove Begviovíovg Callistrati nomine in certamen demisit, 
quae item secundas tulit fabula. Sed cum Callistratus propter 
huius fabulae argumentum apud senatum esset insimulatus óc 
rov Óiuov x«9vBoícac, nec sine minis — fortasse multa indicta — 
esset dimissus ), poeta tractandam sibi sumsit materiem ali- 
quanto hilariorem et aliquanto minus periculosam. Itaque in 
scena iam ostendit paci quanta insint bona; ostendit laetas 
pompas et choreas, quales habuerant tempora priora; ostendit 
civibus tenuissimo dudum victu utentibus epulas opiparas effu- 
samque illam laetitiam, quam fugavit bellum. ,O si non in 
scena tantum obtingant ea omnia!" secum spectatores non sine 
cemitu loquuntur; nam risus cantusque hi anni parum habue: 
runt, neque anguilas leporesve iam cernere est Athenis extra 
comicorum pulpita. Quibus respondet poeta: minime difficilia 
ad assequendum. sunt quae optatis; Dicaeopolidem illum imitati 
inducias inite cum Lacedaemoniis, quibus nimis diu est male- 
dictum. Libentissime belli finem facient illi condicionibus minime 
iniquis. Pacem inite — et uberrima huc affluent bona, ut in 
aedes probi illius agricolae. Male autem dispereant quicunque 
turbas et tumultus amant. Qui si sanguinis sui sunt prodigi 
alienive sitientes, in barbarorum regiones migranto. Pugnare 
Thracum est, nobis patronus esto Bacchus ille, cuius festum 
hodie more avito celebramus cantando et iocando. 

Fabula laetissima risuque effreno resonans, audacissimis inven- 
tis abundans, variis ingenii luxuriantis copiis exornata, specta- 
tores mirabundos detinuit, plausu est accepta, primum tulit | 
praemium. Quae eo maior fuit laus, quod Cratinum et Eupoli- 
dem in hoc certamine poeta habuerat aemulos multis victoriis 
inclutos. Ab illo inde die clarissimum Athenis fuit Aristophanis 
nomen. 


l) Vid. ad vs. 6, 377—382, 502 sq., Vesp. Prolegom. p. IX sq. 


PROLEGOMENA. VII 


Quamquam non ipsi Aristophani, viro inquilino ), primae 
sunt delatae, alii enim homini hanc fabulam, ut Daetalenses et 
Babylonios, crediderat in certamen demittendam. Itaque Calli- 
Stratus, qui suo nomine eam docuerat primasque partes in ea 
egerat ?), publice est laudatus; sed dicis causa id factum esse 
nemo erat Athenis qui nesciret, neque bonum Callistratum sed 
ipsum poetam ingeniosissimum exinde suspiciebant cives laudi- 
busque cumulabant privatim. 

Pacem non reduxit Aristophanis comoedia neque Cleonem de 
Statione depulit; non enim carminibus flectuntur fata hominum. 
Sed sua sibi regna habent poetae; quod autem fabula incongrua 
passimque sibi obloquens, quod dictio saepe obscura saepius 
impudica etiam hodiernos lectores miro lenocinio detinet, id non 
ingenium tantum comici efficit, sed magis etiam anima candida 
patriaeque amantissima, cuius splendore etiam abiectissima ludi- 
bria perfusa nitent ?). Facetissimi huius scurrae iocis ideo prae- 
sertim delectamur, quod non semper eum risisse sentimus, 
neque solos eachinnos notos habuisse sed etiam stridulos luctus 
clamores iraeque effrenae tripudia. Se ipsum dedit Aristophanes 
in suis: operibus, suos habebit admiratores donec homines mane- 
bunt homines vivetque recti et pulcri sensus. 


!) Vid. ad vs. 653 sq. 

?) Etiam poetam fuisse Callistratum ex Vesp. 1018 videtur effici. Callistratum 
Acharnensem, qui Pericli in praetura fuit collega, eundem esse bominem vix 
quisquam sibi persuadeat (vid. ad vs. 406). 

*) Artem Aristophanis nemo melius pinxit quam Müller Strübing 6 uaexagíizns 
his verbis, quae latine utcunque versa hic liceat adscribere: ,quiequid comicus 
Sibi sumit facile ferimus, quoniam ex innata laetitia et mente vitae lucisque 
»plena profluunt ea omnia; quoniam innocenter nobiscum lascivit ille per amoenum 
Paradisum, ubi pudor ignoratur neque inter mobiles ingenii ludos aut tristitiae 
»loeus est aut libidini; quoniam audacter transmisso spatio, quo homines ab 
,alitibus coelitibusque. sunt seiuneti, et deiectis morum  decorisque cancellis, 
quibus misellam hanc vitam anxie tutari solemus, eminus nobis ostentat beatam 
,ilam dicionem, ubi licet quod placet. Quae cum a vero poeta tractantur suae 
,aArti obtemperanti, etiam hodiernus lector — nisi tenebrio sit sine sanguine aut 
,nervis — ducem temerarium per aspera et densa sequetur libensque ridensque. 
.Nam in risu sunt omnia; ridere qui nescit, Aristophanem ne legito" (Aristoph. 
u. die h. Kritik p. 114). 


VIII PROLEGOMENA. 


III. 


Qui ex Athenarum arce vel a moenibus septentrionem versus 
intendebat oculos, Parnethis montis paucas horas distantis adspi- 
ciebat iuga, regionis fines. a natura positos. Interiacebat illos 
montes et urbem planities in paucis fertilis, Cephiso flumine 
rigata. Mediam tenebat Acharnae oppidum, unde duabus horis 
in urbem perveniebatur !), eratque ad ceteram quoque Atticam 
inde iter; nam tres viae illuc conveniebant e regionibus vicinis, 
quarum una e Peloponneso per Isthmum  Zleusinem tendebat, 
duae e Boeotia, per fauces Deceleae et Phylae. Haec quoque 
oppida, quorum nomina bello Peloponnesiaco inclaruerunt, ex 
Atheniensium urbe oculis exercitatis apparebant ?). Inter utrumque 
iacebat Lipsydriwm, ubi Alcmeonidae ab Hippia tyranno sunt 
oppressi ?). 

Itaque mirum non est ad Acharnas castra saepius locata 
esse a belli ducibus. Sic anno 403, cum trigintaviri contra 
Thrasybulum copias suas eduxerunt, ibi constiterunt *, ineunte 
autem bello cum Peloponnesii Atticam invaserunt, Archidamus 
rex Acharnis castra posuit, et ex illo lóco copias suas in arva 
adiacentia immisit praedatum ?) 

Ex Athenarum moenibus clare cernebantur hostium castra 
ipsique milites praedia Attica usque ad proximam urbis viciniam 
diruentes 5). Qui inertem Atheniensium patientiam demirati anno 
sequenti maiore audacia redierunt, et per quadraginta dies campos 
Atticos longe lateque ferro et igni vastarunt ". Anno 428 tertium 
venerunt ?, quartum anno 427, tunc autem nihil omnino intactum 


!) Hodie MezidAi. Stadia ab urbe aberat sexaginta: Thucyd. II 21. 

?) De Decelea disertis verbis id testatur Thucydides VII 19, et ipsa res id fert. 
?) Herodot. V 62, [Aristot.] Rep. Ath. c. 19 8 3. 

*) Diodor. XIV 32 (Xenoph. Hellen. II 4 8 2). 

?) Thucyd. II 19— 23. 

9) Thueyd. II 21. 

7) Thucyd: II 57. 

3) Thucyd. III 1. 


PROLEGOMENA. IX 


reliquerunt, sed quicquid aut oculos populantium antea fuge- 
rat aut interim procreverat, impio studio delendum curavit 
Cleomenes novus dux ), recentibus scopis bene verri nimis lucu- 
lenter ostendens. Sequenti vero anno cum denuo ad saltus 
Isthmios convenissent hostes, crebris terrae motibus perterriti 
re infecta redierunt ?). 

Quid autem rusticis Atticis putamus fuisse animi, qui in 
urbem cum suis confugerant, nummorum si quid erat et supel- 
lectilis fortasse aliquid secum portantes, sed praedia sua, ipsas 
opes spemque futuri, hostibus relinquentes diripienda. Nunc 
moenia tuentes eminus adspiciebant milites in ipsorum patrumque 
laborem furentes, immo matri dilectissimae vim inferentes. Nam 
e terrae gremio prognatos fabulae ferebant, et veros terrae filios 
se sentiebant ipsi ?). Aureis cicadis comas olim ornaverant ho- 
mines Attici in communis originis memoriam *): at nunc in 
eorum vineis geuóev 150ov of rérwysc ?), arbores quibus insiderent 
nullas invenientes. Neglecta iam iacebat eorum regio, ubi zfqurqo 
olim — ut erat in prisca theogonia —  llAoirov £ysívero vio &vi 
roLr0Àg. Nam tenue quidem .solum colebant, minime tamen 
ingratum quodve zévv óíxoewwv óv — ut rusticus ille iocatur — 
tot grana quot sementis tempore accepisset redderet messori- 
bus 9 Hordei quantum in usum quotidianum satis erat ex 
agris suis colligebant ); vinum potabant non pretiosum sed 
suum; olivis et ficis ipsorum horti abundabant. Parnethis fagi 


1) Thucyd. III 26. Decelea tamen cladem communem effugit teste Herodoto IX 73. 

?^) Mense Aprili. anni 426; vid. Thucyd. III 87 et 89. Quae concussiones prae- 
nunciarunt vehementissimam eruptionem Aetnae, quae brevi post Acharnensium 
fabulam scenae commissam accidit: Thucyd. III 116. Itaque etiam per hiemem 
anni 426/5 terram saepius esse motam veri est simile. 

3) Vid. ad Eq. 41, 805 Vesp. 1076. 

1) Vid. ad Nub. 984. 

5) Quibus verbis ultimam regionis vastitatem vivide pinxit Stesichorus ab Ari- 
stotele Rhetor. II 21 $ 7 allatus. 

$) Menandr. fr. 96 Xen. Cyrop. VIII 3 $ 38. 

7) xgSoqógoz &oíozr, j 2n»: Theophr. Hist. Plant. VIII 8 8 2, hordeum autem 
Acharnense commemorat Athenaeus 235 c (cf. 234 f), arva Acharnensium Lucianus 
XLVI 8$ 18. 


x PROLEGOMENA. 


et querceta licet ligna navibus fabricandis idonea non praebe- 
rent 5), plurimos tamen alebant lignatores et carbonarios ?) qui 
cophinos carbonibus repletos in urbem quotidie deferebant, dorso 
asinorum ?) aut — si angusta nimis iis esset res — suo ipsorum 
impositos ). Inexhaustas inter naturae opes vivebant satis beati, 
nisi axibus taedisque hostilibus delerentur quae multorum anno- 
rum peperisset sudor; 

q uiv y&o sigQvm ysooyov xoi iv mévQouc 

toígpsu xcÀüc, móÀsuog O8 xal iv meüío xexüg ). 

Sic Acharnensium regio hominum gentem in lucem tulerat 
strenuam et industriam, tulerat indefessos cursores ferreosque 
luctatores 5), simplici vita gaudentes suumque sibi celebrantes 
Bacchum ,Cantorem hederaque redimitum", quod Acharnis prima 
hedera esset nata"). Complura autem eorum erant milia ?), et 
belli initio cum rustici in urbem confugissent, carbonarii Achar- 
enses prae ceteris in se convertebant oculos hominum urba- 
norum, quemadmodum Amstelaedamensibus piscatores Marciani 
vel Parisinis Arverni ?) homines ab ipsis plane videntur diversi. 
Multis autem annis post orator quidam ut civibus in memoriam 


l) Peregre Athenas advehendae erant pinus ceteraque ligna unde naves fiebant 
vid. e. g. Thucyd. IV 108 Demosth. XVII S 27 sq. 

?) Verba e carbonariorum arte desumta collegit Pollux VII 109 sq. 

3) In proverbio erant asini Acharnenses; vid. Hesych. s. v.; Demosthenis 
(XLII $ 7) autem tempore sex asini )«yeyo! Phaenippo cuidam plus quam 
duodecim drachmas quotidie merebant. 

^) Vid. Acharn. 213. 


?) Menandr. fr. 719. 
$) Ex iis fuit Timodemus pancratiasta, qui brevi post bellum Persicum Nemea 


vicit, aequalis igitur senum qui fabulae nostrae chorum efficiunt (ef. vs. 215). 
Cuius genti innatum fuisse ut ludis patriis primas ferrent ait Pindarus Nem. II. 

7) Pausan. I 31. 

8) oi Myegvü: u£ya utgog TO«v ci; 7tóAs02, TQuGy(Àtot y&o ózAitcu iyévovro, apud 
Thucydidem legimus II 20. Quae sana esse cum vix possint, — nam parum est 
credibile quartam omnium copiarum partem effecisse Acharnenses et quinquaginta 
ad minimum hominum milia in illorum pago vixisse, — non /rz« miliz (I') sed 
trecentos (T) legendum esse probabiliter autumavit Müller Strübing (Arist. p. 640). 
Ratio vero, quam iniit Polle, ut pro ózaiza: legatur zo4izoeu speciem quidem habet, 
sed propter víyveo9e: verbum nequit probari: magna erant ciitatus pars, nam ez 
dis fiebant iria milia ...ciium. 

?) Les Auvergnats (cf. lepida Daudeti fabula romanensis l'Immortel). 


PROLEGOMENA. XI 


revocaret belli calamitates, ,utinam" exclamavit ,numquam 
redeant tempora illa, quibus carbonarios vidimus cum liberis 
,e€t uxoribus in urbem confluentes, ubi nobiscum inclusi herbis 
,agrestibus vescerentur" !). 

Nunc igitur alacres illi qui fuerant montani, per urbis plateas 
oberrabant, nihil quod agerent habentes taediaque sua vix devo- 
rantes, aut moenium propugnaculis acclines in Cephisi oras 
vastatas prospiciebant et diris devovebant Peloponnesios, vix 
autem poterant retineri quin spretis sanae mentis consiliis per 
portas provolarent, ut scelestissimos praedones ulciscerentur ?); 
satius enim esse ferro hostili trucidari quam fame et desidia 
tabescere vel abripi pestilentia ?), quae inter rusticos male habi- 
tantes ^) male nutritos ) vehementius etiam quam inter ceteros 
cives saeviebat 5). 

En igitur homines ex quibus comicus chorum suae fabulae 
composuit. Et in ipsa quoque scena ostendit virum belli appe- 
tlentissimum, quippe ad vitam militarem natum, Zcucegov 
taxiarchum "). Nam casus felicissimus effecerat ut inter belli 
duces unus esset, cuius ipsum nomen arma et proelia sonaret ?); 
strenuus autem hic miles erat, qui mox strategus est creatus ?), 
et postea in expeditione contra Syracusas suscepta plurima vir- 


l) Andocides apud Suidam s. v. oxávó:i. Vid. ad Eq. 19. 

2) Thucyd. IL 21: oí My«ovás olóusvot z«o& aqíow aórotg obz dayiormv uotoav eivat 
AM9q5vaiov, óz cürGv f$ ys ir£uvero, iviyyov viv £iodov (contra Archidami copias popu- 
lantes, anno 431) u&Awora. — Cap. 59: uer ziv Óevrégav eiapoinv rov Ilezomovvuotov 
ol M9mqvoio, óc ij re yr atv éPríruxro TO Ósótegov xai f vócoz éméxevtO Guo xal ó 
zóleuoz, làloiovro tk; yvouas, xal TÓv uiv Ileguxién iv airíg siyov xrí. Et hanc ob 
causam multa tune Pericli est indicta (cap. 65). 

3) Denuo prorupit anno 427, per integrum autem ad minimum annum saeviit: 
Thucyd. III 87. Itaque quo tempore Acharnenses fabula est acta, nuper demum 
eius vis decreverat. 

^) Vid. Equit. 792 sq. 

?) Vid. ad Acharn. 34 et 878—880. 

$) Thucyd. II 52. 

7) Vid. ad vs. 566—571. 

8) Sie Pac. 304 dies pacis vocatur 5u£g« utooAáueyos, et ibid. vs. 473 Lamachus 
dicitur iuzoóóv z&95093«. rusticis deam ex antro protrahere conantibus. Vid. etiam 
Pac. 1293. 

?) Thucyd. IV 75; vid. ad vs. 593. 


XII PROLEGOMENA. 


tutis et peritiae dedit exempla, donec fortiter pugnans ad illam 
urbem occidit !). 

Opponit autem poeta ei rusticum, belli mala et ipsum exper- 
tum ?), sed sanae mentis praeceptis aurem praebentem potius 
quam irae consiliis temerariis, pacisci igitur cum hostibus quam 
iniurias sibi illatas uleisci magis cupientem. Quem zfixerozoàrv 
vocavit poeta, iustum ac tenacem propositi virum, suam senten- 
tiam se eius ore prolocuturum ipso nomine haud obscure indicans. 

Dicaeopolidis igitur et Lamachi, qui proximi inter se habitant, 
ut studia et consilia sunt diversissima, sic ipsa vita in scena 
quam dissimillima instituitur. Ille postquam pacem sua sponte 
iniit, opibus affluens cenam sibi parat lautissimam: huic salsa- 
mento est vescendum; — in laetum convivium invitatur ille: 
per nives hibernas speculatum mittitur hic in fauces montium ; — 
victor ille redit e certamine bibendi, lascivarum puellarum 
brachiis molliter suffultus: hunc a praedonibus occursantibus 
vulneratum milites tristes lugentem deferunt in aedes medici 
publici. Quo fabulae exitu adspecto quis non cum choreutis ab 
ipso Dicaeopolide meliora edoctis exclamet: 


ov0émor é£yo llóàsuov oixoÓ  Omoé$ouoi! 


Dy 


Nunc paulisper nobiscum reputemus quaenam rerum Athe- 
niensium condicio fuerit quo tempore Acharnensium fabula scenae 
est commissa. 

Aequo fere marte pugnatum fuerat hactenus, aliquanto tamen 
superiores evaserant Athenienses. Nam usta quidem iacebant 
eorum praedia, sed nihilo leviora damna hostibus intulerant ipsi, 
et anno 430 eorum classiarii oras occidentales sinus Saronici 
populati fuerant eodem tempore quo in plagis orientalibus gras- 


') Mortui honorifice mentionem fecit comicus Thesm. 841 Ran. 1039. 
7?) Vs. 512. Comicus aut non indicavit in quonam pago Dicaeopolidis praedium 
fuerit situm aut Chollidensem eum finxit. Vid. ad vs. 406. 


PROLEGOMENA, XIII 


sabantur copiae Peloponnesiorum !) Miselli autem  Megarenses, 
quorum regionem Atticae adiunxerat natura, fors vero inde 
seiunxerat, nunc demum experiebantur quid esset iratos sibi 
habere vicinos praepotentes; bis enim quotannis incursiones in 
eorum fines fiebant ?), et a mari iam seclusi ultima rerum 
inopia premebantur, quae ne templum quidem Iovis optimi 
maximi, quod tunc temporis in eorum urbe aedificabatur, ad 
finem perduci sinebat ?). Praeterea Potidaeam Athenienses cepe- 
rant, Aeginetas sedibus suis pulerant, Lesbum debellaverant, 
Corcyrae autem eorum sectatores devicerant optimates Pelopon- 
nesiis addictos. Soli Plataeensium urbi post longam obsidionem 
ab hostibus in deditionem acceptae opem ferre non potuerant. 

Belum autem cum instaret, in Thraciae plagis longinquis 
Pericles socium potentissimum sibi conciliaverat Sifalcem , regem 
Odrysarum, qui uxorem duxerat Abderis ex urbe Ionica oriun- 
dam huiusque fratris consilis plurimum tribuebat. Post unum 
autem annum Thraci occasio est oblata animum devinctum 
Atheniensibus probandi. Miserant enim Lacedaemonii legatos in 
Persiam; qui caventes ne in Atheniensium inciderent triremes, 
simulque sperantes se Sitalcem in Lacedaemoniorum societatem 
pertraeturos, per illius regionem iter faciebant. At casu in eius 
aula Atheniensium tunc legati aderant, hi vero ut ipsis trade- 
rentur illi à rege impetrarunt; in vincula coniectos Athenis 
miserunt, ubi morte poenam luerunt pro caede mercatorum 
Atticorum a Peloponnesiis captorum. 

Sic nefaria crudelitate inter se saeviebant Graeci; qui autem 
prae ceteris regem 'Thracium permoverat ut ita violaret ius gen- 
tium, ipsius erat filius Sadocus, civitate nuper ab Atheniensibus 
donatus *. 


!) Thucyd. II 56. Vid. etiam Pace. 625 sqq. 

2?) In Charini psephismate, quod inter belli causas fuit, scriptum erat: coo; 
orgarQyoUs, Ürav Ouvicot zóv ztarQuxÓv Ogxov, àmouvüvau. üri xcl Ólg àvà mv Érog eig vv 
Meyagurv dugaloüo. (vid. ad vs. 928 et cf. vs. 760—763). Quam decreti partem 
usque ad annum 424 valuisse testatur Thucydides (II 31 et IV 66). 

3) Pausan. I 40. 

4 Vid. Thucyd. II 67 et Herodot. VII 137. 


AV. PROLEGOMENA. 


Equites et peltastas Atheniensibus auxilio missurum se spo- 
ponderat Sitalces !). Qui pervenerintne Athenas necne, non liquet; 
sed anno 429 bellum suscepit adversus Perdiccam Macedoniae 
regem callidissimum, qui unus omnium maxime obstabat Athe- 
niensibus Chalcidicam in dicionem suam redigere studentibus. 
Ingentem exercitum colligebat e gentibus Rhodopes Haemique 
saltus habitantibus, e Triballis Getisque incolis planitiei longin- 
quae quam perfluit Ister, e liberis Paeonibus ad fontes Strymonis 
Axiique sedes suas habentibus, quos plurimos alliciebat spes 
praedae ?). Instabat igitur periculum illud, quod dudum metue- 
rant Graeci, ne Thraces inter se societatem inirent, unitis enim 
illorum viribus pares fore nullos ?). Peditum milia centum, equi- 
tum quinquaginta collegerat Thrax, et anxii expectabant Graeci 
quorsum ruitura essent infinita illa agmina barbarorum machaeras 
parmulas iacula quassantium *, quos ipsa Martis patria 5) inter 
rixas et rapinas et potationes enutrivisset. 

Nec tamen $Sitalces sociis suis praestare potuit quod operae 
esset pretium; Athenienses enim non suo tempore aderant ut 
classe sua iuvarent expeditionem, quam ipsorum potissimum in 
gratiam susceperat, sed novos legatos bellique ducem Hagno- 
nem sine copiis ei mittere satis habuerunt. Scilicet nuper pesti- 
lentia abreptus erat Pericles, et inter cives morbo belloque 
Oppressos plus iam valebant consilia hominum meticulosorum 
vel ut ipsi loquebantur cautorum. Nam quod apud Thucydidem 
legimus, merum errorem effecisse ut Athenienses naves in 
Thraciae oram nullas mitterent, putasse enim fore ut promissis 
suis non staret Sitalces *), id omnem profecto fidem superat; 


!) Thucyd. II 29. 

?) Thucyd. II 95—98. Cf. Herodot. VII 111. 

*) Herodot. V 3. Soli Scythae fortitudine eos aequare videbantur vel etiam 
superare: Thucyd. II 97 8$ 6. 

S RC ySSIDOS: Opoa3 niATQv osíov xal &xóvrzior, 6gzsg ó 'TuosUs, et descriptio 
copiarum 'Thracicarum apud Herodotum VII 75. Praeterea vid. Rhes. 311 cum 
schol. et Eur. Alc. 492. 


5) Herodot. V 7, Soph. Ant. 970, Eur. Hec. 1091, Preller Myth. I* p. 336. 
$) Thucyd. II 101 8 1. 


PROLEGOMENA. XV 


sponte certe eiusmodi errores in hominum mentibus nasci non 
solent. Cuncta Graecia reformidabat instantem Thracis impetum — 
et Athenienses, quibus sui ad Hebrum essent legati, eius con- 
silia latuisse credimus? Immo civibus si ea quam dicit Thucy- 
dides fuit mens, falsis nunciis consulto deceptos esse ut suma- 
mus cogimur. Quae minime inepta videtur suspicio, si reputamus 
aliquot annis post errorem nihilo minus mirificum tristissimam 
iis cladem ad Delion intulisse !). 

Graviter opinor sociorum socordiam tulit Sitalees. Nec tamen 
ab iis alienatum esse eius animum, certe a Theoro legato illuc 
misso 'denuo conciliatum, testatur nostra fabula. Nova igitur 
auxilia promisit, fortasse misit. Sed ne nunc quidem magnopere 
profuit Atheniensium rei publicae, biennio autem post Achar- 
nensium fabulam scenae commissam nondum praeterlapso — 
mense Novembri anni 424 — in expeditione adversus Triballos 
suscepta est mortuus ?), paucis diebus postquam ad Delion in 
Boeotia oppressae sunt Atheniensium copiae. De Sadoco autem 
altum silentium. Qui sive fortiter pugnans cum patre occubuit, 
Sive — quod fuere qui suspicarentur — non belli fortuna sed 
fraude est extinctus, Athenienses exinde non socios habebant 
Thraces sed adversarios potius. Nam qui Sitalei in regno suc- 
cessit Seuthes consobrinus, uxorem duxerat Perdiccae regis 
sororem, et Peloponnesiis magis favebat; mox autem aderat 
Brasidas, qui vi armorum callidisque consiliis Athenienses e 
Thraciae oris pelleret. Et ipsum Odrysarum illud regnum, quod 
Graecis aliquantisper terrorem incusserat, brevi est dilapsum in 
gentes more avito inter se spoliantes pugnisque infinitis se pro- 
terentes. Tales Thraces novimus ex Xenophontis Anabasi ?) 


!) Thueyd. IV 89. — Simillima autem anno 424 fuit ipsius Thucydidis socordia; 
qui strategus in Thraciae oram missus, quid Brasidas illie ageret ignorasse videtur, 
eerte nihil curasse; Thasum autem insulam dum visit, aecepto nuncio Laconem 
ad Amphipolidis esse portas, illuc festinavit sane cum classe sua, sed — sero 
venit, ut expectari poterat (Thucyd. IV 103—106). 

?) Thucyd. IV 101. 

3) Cuius operis vid. liber VII, praesertim autem cap. 2 $ 32. 


XVI PROLEGOMENA. 


Tunc igitur longinquos illos barbaros ridere licuit impune. In 
nostra vero fabula cum scenam invadit manus hominum hirsu- 
torum squalidorum famelicorum, magnisque cum cachinnis de 
iis dicitur: ,ecce vero Odomanti, fortissima Thracum gens, qui 
totam Boeotiam direpturos se profitentur", iocis aliquid etiam 
inest terroris, quem agmina illa barbarorum ferocium ante quin- 
quennium Graecis incusserant. 


In Thraciae autem oris dum nihil, quod quidem maioris esset 
momenti, accidebat, in Graeciae parte occidentali res gravis- 
simae sunt gestae !. Nam aestate anni praeterlapsi Demosthe- 
nes et Procles triginta navibus oram Peloponnesi cum usque 
ad Leucadem legissent, in saltus Aetoliae audacter cum copiis 
penetrarunt. Sed prope Aegitiwm cum incidissent in loca prae- 
rupta densisque silvis obsita, tristissimam cladem sunt perpessi, 
armati autem ceciderunt centum et viginti, in his ipse Procles. 
Minime tamen animum despondens alter dux Demosthenes no- 
vum mox exercitum coegit Naupacti ex Acarnanum potissimum 
auxiliis, unde profectus ad Ofpas profligavit Peloponnesiorum 
milites, qui cum Ambraciorum parte coniuncti fines Argivorum 
Amphilochicorum invaserant, novoque mox proelio ceteras Am- 
braciorum copias delevit in insidiis deprehensas. 

Finem igitur expeditio a Demosthene suscepta meliorem habuit 
quam initium, et trecentis panopliis, quae ipsi cesserant cum 
divisa est praeda, ornata sunt templa Atheniensia. 


In Sicilia alterum nunc annum classis Atheniensium, cui 
praeerat Laches, opem ferebat Leontinis et Camarinae civibus 
cum Syracusanis bellum gerentibus ?); circa illud autem tempus, 
quo fabula nostra est acta, Athenienses decreverunt quadraginta 
insuper ilc mittere triremes, ne segnius illic protraheretur 
bellum. Lacheti, quem ab hostibus corruptum ferebat rumor, 


1) Thucyd. III 91 sqq 
7) Thueyd. III 86. Vid. etiam ad vs. 630. 


PROLEGOMENA. XVII 


Pythodorus quamprimum missus est successor cum navibus 
aliquot ), secuturae autem vere ineunte erant ceterae naves 
ducibus Sophocle et Eurymedonte, devictis prius optimatibus 
Corcyraeis insulae saltus tenentibus ?). Quas turbas Corcyraeas 
in fabula nostra spectat Dicaeopolis Chaomwm mentionem faciens ?); 
etiam Camarinae et Gelae nomina *) in eius ore quid sibi velint 
ex iis quae observavimus apparet, et fortasse Charetis nomen 
ibidem obvium e achete iocose est detortum. Eurymedontis 
autem Sophoclisque illa expeditio quomodo Pyli ab Atheniensi- 
bus occupatae extiterit causa, res est notissima, sed ab argu- 
mento nostro aliena. 

Mentio praeterea est facienda expeditionis non magni momenti 
neque in Acharnensibus commemoratae, quam Nicias aestate 
proxima susceperat adversus Melum civitatem Doricam. Qui 
illius insulae agris vastatis incursionem fecit in fines Tanagrae, 
adiuvantibus armatis Atheniensibus, quos non iam impediebant 
copiae Peloponnesiorum, quippe qui hoc vere Atticam non inva- 
sissent. Profligati sunt Tanagraei et qui opem iis ferebant The- 
bani, nec tamen clade graviore sunt affecti ?). 

Denique ex ipsa nostra fabula apparet, et Athenienses et 
Lacedaemonios *) hoc tempore quam maxime operam dedisse ut 
foedus inirent cum Persis, quorum regi Artaxerxi seni grandaevo 
instabat mors"), maximas turbas fortasse cum regni interioribus 
tum hominibus Asianis illatura. Nam licet aliunde nesciamus 


quasnam res spectaverit comicus, — legationis Susa profectae 
reditum expectasse cives suspicari quidem possumus, sed certi 
nihil habemus compertum ?), — id tamen constat non res de 


!) Thucyd. III 115. Cf. Prolegom. Vesp. p. XXXIII sq. 

?) Thucyd. III 85 IV 46—48. 

3) Vs. 604. 

^) Vs. 606. 

?) Thucyd. III 91. Simillima fuit ratio expeditionis, quae biennio post cladem 
gravissimam Atheniensibus intulit ad Delion (cf. Thucyd. IV 76 sq.). 

5) Vs. 647. 

7) Anno vertente extinctus est. 

3) Neque veri sunt similia quae hac de re scripsit Müller Strübing Arist. u. 


XVIII PROLEGOMENA. 


nihilo fictas eum ridere sed ea quae tunc temporis in re publica 
cesta fuerint. Sequenti autem anno revera vir Persa Athenas 
est deductus: Ar(aphernem dico, qui Spartam cum missus esset 
legatus, in itinere ab Atheniensibus est interceptus et ipsorum 
rebus conciliatus !. 


die h. Kritik p. 703—706. Nihilo autem meliora protulerat Bergk Comment. p. 970; 

qui prisco interpreti (versu 614 decepto) temere credidit inter legatos illos fuisse 

Morychum, ipse frustra afferens Vesparum versum 1136, qui nihil eiusmodi probat. 
1) Vid. Thucyd. IV 50 et ad Eq. 478. 





APIS TOSDANOYX 


PUNVNPONAEIE M: 


D 


TOT OTRA MATOS DEP QOIS OTI A: 


ZxonómoÀig yéoov !) 

Kajov& ?). 

Augí8 sog. 

IloécBeig M8mvoíov mao& eciéog dxovrsc. 
"Pevoeoréoc. 

O£oooc. 

Xooóg AMyepgvécov. 

GOvyéruo zZwxotonóAidoc. 
Ovoco0c EoiíÓov ?). 
Exvoiníónc. 

A&ueyog. 

Meyogevc. 

Kópe 9wyoríos roU Meyeo£oc. 


!) Dieaeopolidis rustiei nomen cum per se satis est disertum, tum commen- 
tarii instar est Pacis versus 556: óO zo95v] roi; Ótxaiot; x«l yswpyois $ju£ga (dies 
pacis) Praeterea vid. infra vs. 500. Quinquagenario maior fingitur (vid. ad vs. 72 
et de eius demo ad vs. 406). 

2?) Vs. 48, 1000, 1071. Ultimo autem loco in codicibus dicitur &yyezos, quod 
correxit Elmsley. 

3) In eodd. hie ianitor dieitur K»q«cogóv; de quo viro vid. ad Ran. 914. Ser- 
vum loquentem nune induci, non cantorem vel actorem vel quiequid fuit Cephi- 
sophon ille, testatur versus 401. Cf. quae de Plutonis ianitore in Ranarum fabulae 


editione observavi (pag. 2,1) nec non quae de servis in Equitibus (pag. 1,1). 
1 


9 ACHARNENSES. 


Xvxogévrueo 4. 
Boworoc. 
Níxeoyoc cvxog&vrgc D. 


Je 


Ococzov ^cu&yov 
, , 

ZAeoxévQo ysooyoc. 

Il«otvvugosz. 


"Ayyshog ?). 


Personae tacitae: Prytanes cum  apparitoribus. Cives. 
Eunuchi duo. Odomanti milites. Servi et servae. Uxor Dicaeo- 
polidis ?). Tibicines Thebani *. Mulier pronuba. Meretrices duae. 


Actor primus (Callistratus) Dicaeopolidem. agit, 

secundus Legatum, Theorum, Euripidem, Lamachwm, Mega- 
rensem,, boeotum, Agricolam , 

tertius Amphitheum, Filiam Dicaeopolidis, Sycophantam utrum- 
que, Ministros Euripidis et Lamachi, Mulierem  Pronubam, 
Nuncium. 

Praeterea ad Praeconis et Pseudariabae partes agendas alii 
duo actores requiruntur, et duo pueri ad agendas Filiolas Me- 
carensis. 


Fabula Athenis agitur ?, prologus in Pnyce, reliqua fabula 


!) Vs. 959 sqq., ubi in codd. dicitur yysos, et vs. 1174, ubi yye2oc audit in 
cod. P. 

?) Vs. 1085 sqq. 

3) Vs. 244 et 253—258 huie mulieri perperam tribuerunt Aldus alii. 

^) Inter tacitas personas hos recenseo, quoniam non loquuntur; neque tamen 
silent, sed tibiis suis altum edunt strepitum (vid. vs. 862 sqq.) Cf. quae de 
catulis clamosis observavi Vesp. p. 1,1 et de mulieribus coetui mystarum inter- 
mixtis Ran. p. 64,1. 

3) Quid igitur est quod Dieaeopolis inito eum Lacedaemoniis foedere dicit se 
4diovógcw rk xar üiygoo; iam esse celebraturum, quemadmodum olim pacis tempore 
solebat, mox autem pompam phallieam ducens £wro G' Ere zgoacsiztov, ait, sis róv 
Ónuov 329v Gcusvo;, ipsum «Deijz« allocutus (vs. 266 sq.)? Numne ze nune ver- 
samur? Quomodo igitur repente illuc pervenit Dicaeopolis cum suis? Et qui fit 
ut senes, qui Amphitheum ad Pnycem redeuntem proximi modo persequebantur, 
extra urbem nune occurrant Dicaeopolidi? Quid ipsi illie agebant? Rure autem 


ACHARNENSES. 3 


ante aedes Dicaeopolidis, quibus vicinae finguntur domus Ruri- 
pidis e£ Lamachi !). Tempus est Anthesteriorum ?) 


si iam agitur res, quomodo Euripidem mox visere poterit Dicaeopolis? quomodo 
Lamachus e proxima vicinia prosilire? An hi quoque viri extra urbem inter 
rudera praediorum a Peloponnesiis vastatorum degere credendi sunt? Et Lamachus 
certe circa finem fabulae Dicaeopolidi proximus habitat in urbe. Dicaeopolis 
autem cur in urbem deinde rediit? et quando? Nam quin circa fabulae exitum 
in urbe versetur ne dubitare quidem nos sinunt ipsius verba. 

Ex hisee molestiis extricare nos non possumus, — nam nihil prodest sumere 
quod sumebam olim, duas recensiones esse permixtas, quis enim eur aut quando 
ita corrupturus erat quae olim melius cohaesissent aptiusque decurrissent? — 
nisi statuimus Dicaeopolidem, ut primum pace inita ei rediit canendi et iocandi 
amor, ;z ipsa urbe celebrare parva Liberalia, quorum tempus legitimum dudum 
praeteriit, /fimgentem se rure versari, quo cum suis mox est migraturus ut erigat 
quae hostium furor deiecit; nam diruta est eius villa, vastatum est praedium 
Quod si quis minus probet consilium poetae, equidem ei non obloquar. 

!) De Pzyce quod scripsi, defensione non eget. Domwm autem sugm, in urbe 
nescio ubi sitam, repetiturum se dicit Dicaeopolis vs. 202, et mox inde prodit 
(vs. 240), dein ante eam instruit &yookv r&v iv M9&voi quam dicit Megarensis 
(vs. 729; vid. etiam vs. 900); in ea denique cirea fabulae exitum laetus obit 
Anthesteria, et a sacerdotis ministro cenatum inde vocatur (vs. 1087). Lamachum 
autem et Zwurzpidem vicinos Dicaeopolidi fingendo comicus fines arti suae conces- 
Sos non est egressus. 

?*) Temporis indicia comoedia non habet nisi circa finem, ubi celebrantur 4z/Aesferia. 
Nam Lenzaeorum mentio, quae fit vs. 504, ad fabulam non pertinet, sed ipsius 
histrionis ad spectatores ea sunt verba. 


TIOOEZEIA. 


2 , Cer » , E z -— Set - 
fxxÀgoto vogéorqxev 2iQqvqoiwv év rÀ gqovegO, xaO 14v soÀsuozot 
- H cr H - 1 - ? z 1 H 
obvr«g rovg ÓQrogeg xel zoopoevüg rüv Ó5uov i£emerGvreg !) Zixouó- 
, - ? - , , , , M , 
z0ÀÍg Tig Tv cOrovQyOv iÉeléyyov mtogsiGdysron. roírOv Ó& Ou vivoc, 
AMugi8éov xolovuévov, ózt1Geuévov xav iÓíav roig /áxociw, Myoovixol 
yéoovrsg  memvGuévoi -TÓ oüyue mooGíoyovrot ÓOixovrsg £v 0go0 
, T 1 M € [4 j , eC m e ? 
Gy1ucti! xcL uerk TroUro Oovra TOv ZhixoiómOÀiv Ogüvrsc, cog éomEi- 
Guévov roig zoÀsuuorTárO!g xercÀeoGsuwv ÓouGiv. O0 Ó& dOnocyóusvoc 
ónmio émi&Qvov cTàv xspolyv yov &moloycoscS9or, ig! (rs, iàv uid) 
zi(GQ T& Ólxoie Àéyov, rv ro&yqAov &moxom0:690ci, iÀ90v (dg Evgi- 
i S 
zíüqv mrOjyuyv GroÀjv eire x«l crolucOslg roig Tw«Àégov Qoxowaot 
m«QoÓs? rv xsívov Aóyov, oíx Gyeoírog xaScmróusvog IleguxAéovc 
ztob rot MeyogixoU abqgpícueroc. zegoívvOiviov Of mwvov i$ a)rGv 
X - ^ € * ? , 
imi và Óoxciv Gvvmyogsiv voig moÀsuíowg, sire imugsgouévov, évioraué- 
vov Ó0à frígov (Og r& Ó(xoeww cÜroU cigxóroc, émiugaviig  dduoyog 
^ a E A ' c 1 
9oovfsiv mtigürei. sir« ytvouévov ÓisÀxvGuoU xorsÀeyyO8sic 7) Ó gogóg 
, M - 
&moÀóst rv ZhvxoiómzOÀiv, xol ztQóg rovc Osorüg ?) ÓreAéysron mtQl Tij 
E - —- — — , 
TOU zorQroU dGsrijg xci GÀÀAov viwvOv. voU Ó& ^hixciomóAiÓog Gyovrog 
x«9  favróv cioqvqv, ró uiv moOrov Meyaguxóg Tig mwoi0ía &a«vroU, 


, , , 2 , , : ' 
ÓieGxtveGuéve cio yoigíÓue, qéocv £v Gáxxo m9écuue mtegoyiveror uera 


!) Sie Brunck pro i&zrovraz. 
?) Codd. zezzvez3sí;. Corr. Blaydes. 
*) Sie Elmsley pro óuaoréz. 


ACHARNENSES. 5 


- - , S CS , 
0i voürov £x Boworüv tregog, éyyfÀewg ve xol mevrodemóv ópví8ov 
, L4 - 
yóvov !) &vern8éusvog sig viv Gyooáv. oig émiupevévrov mwvüv Gvxo- 
qe«vrüv, GvAAeBóusvóg rwv« é& córüv Ó Zhuxciómolu, xci faÀOov sic 
, I - - , , 29-7 ? - , —- 
Géxxov, roürov vÀ Boworà Gvrípoorov i&áysw éx vOv MOmvóv moga- 
Óíüccr. x«l mQgocióvrov ?) e)rQ mÀsóvov, xol Otouivov usradobvot 
rv GmovóGOv, xoOwmcQnoavet. ze«gouxoüvrog Ó&8 cürO cuyov, xol 
— - - [d - - ' 2 E 
éveGrqxvíwg Tijo vOv  XoGv £ogrijg, roÜrov uiv dyyshog meg rv 
o Z 2 , ' - er 
GrocrNyGv ixcov xcÀevst é$eÀO Ovre uer& vv OnÀov r&g sicBolàg rwociv, 
L1 —- — , — b 
r0v Ó& ZhixenómoÀuv mzoo& roU íegécog voU Zh.ovícov xcÀGv ric ini Ocimvov 
LU * , ? , e M , A - , , 
&gyevot. X«L quer OÀtyov O gqév rQcvuoríag xcL Xxc«xdàg cCmocÀÀdrrOv 
émavixet, 0 OB Zhuxoiómolig OtüsvmvqxOog xci usO' fvaígeg &volvov ?). 
' ' - - s: , , Q2 * , 
T0 Ó& Ogüu« rÀv eU Ggó0ge memouuévov, x«l ix movróg voómov 


vQv &igQvqv mQooxolovutvov. 


dQiÓdqOm éni EÀ8ívov *) Goyovrog iv Amqvoíowc ?) ài& 
KalAiovzoárzov xal mgüroc qv. Ócóvtgog Koarívocg Xer- 


petouévorg o9 cotovzat zoírog EUzolAtg Novumvíaug *). 


JS 


éxxÀqoíeg oUcoqc negcyívovrat viveg 
zof£cDsuwg meg& llegcGv xoi z«o& 2wcÀxovg mw, 
oà uiv Groerikv Gyovreg, OU Ó& yovotov. 


- M M , * ^ 
meg& rÀv exsÓeiuovíov Ó& uev& roUrOVG TLiVéG 


!) Blaydes ingeniose yóuov (— qoprtíov). 

7?) Sie scripsi pro zoo«yovrov. 

3) IL. e. discedens « convivio; frustra ni fallor Blaydes ue3Uov. 

z) Vulg. Eb9vué£vov;, quod vitium e vs. 67 natum esse videtur; Eb3vó/uov Diodor. 
XII 58 Athen. 2187. Correxit Dindorf (Schol. Ar. III p. 415). 

?) Mense igitur Gamelione (diebus 19—25) Ol. 88,9 sive mense Februario anni 
425 ineunte. 

9) Verba o? ocfovre: in fine esse collocanda, nam etiam Eupolidis Novurvíac 
fabulam ignotam fuisse grammatieis Alexandrinis, probabiliter admodum statuit 
Elmsley. "D 

7) Tralatieio errore Aristophani grammatico miselli hi versiculi, ut alii eiusdem 
generis, tribuuntur. 


ACHARNENSES. 


GxovÓke qéígovrsc, oUc Jyeoveig oUdequc 
stocev, &ÀX gEffoAov. Qv xoSdnreron 

cxiqoGc 0 moujrüe. eOr0 vÓ iprgicud Te 
Meyaguxüv [xavGg quit xoi rov lleguuAé 
oóx ràv Aexdvov !) ràvós mávrov ebuov ^), 


* * * * 


GzovÓàg Àóciv rc rv égsorOTrOv xcxQv. 





!) Probabiliter Bergk xoà zóv 4&xcova. 
7) Post hune versum indicavi lacunam. 


ACHARNENSES. 


PROLOGUS. 


. (vs. 1—203). 


(Scena repraesentat Pnycem. Tempus est fere meridianum. 
Solus in Pnycis subselliis lapideis sedet Diícaeopolis cum pera 
et baculo.) 


SCENA PRIMA. 
Dicaeopolis solus. 
AIKAIOIIO AIZ. 
0cc Ó3 ÓcÓqyuot vQv £uevroU xegÓíov ! 
fjioOnv Ó& foiu& — n&vv Ó& Boiuk ! — T vévtaoo T. 


, *, , , 
& Ó' cÓvviÜnv, veuuoxocioydoycoa. 








2. nárv 0i] Elmsley z. ye, Dobree z. zr. || zézzego] ferri nequit h. 1l. numerale, 
quoniam Dicaeopolidem non certas quasdam res delectabiles, quae numerari 
possint, ante mentis oculos nunc habere testantur eius verba vs.48q.; quapropter 
*ga drr (iv3a0i(?) legendum esse conieci, hinc Naber zvu roà zz jj zérraga 
proposuit ingeniose sane, quamquam haud scio an post gei. e. pauca (non: exigua) 
quilibet numerus Bit molestus. In mentem veniunt etiam *jo9x5v ài fa! dcc 


iv940', &/ xal r«0r kom (ut Ran. 74) et alia; sed certi nihil praesto. 





1. De locutione ó&xveo9ot T2v xaoóíav 
vid. ad Ran. 43; praeterea cf. Lys. 8: 
x&ouct rv xogóíav. 

2 sq. Haud inepte contuleris Diphili 
versiculum !): 5 zuyx | &v &ya930v ónoys- 
«ga rol ézavrAsU xaxd. 

2. Beci&] i. e. 0A(yo, pauca ?). Noster 
etiam Nub. 1013 usus est hoc adiectivo, 
quod comieae vix est dictionis. 

— cérraox] aut hoc nomen corruptum 


l) Fr. 107. — ?) Of. nostrum /zz/el. — 





est aut vicina ?); nam frustra inter- 
pretes contulerunt versus quales sunt 
Pac. 1150 Ran, 915 Antiphan. fr. 172? 
alii, ut demonstrarent quatuor non de 
certo numero sed de exiguo nonnun- 
quam fuisse adhibitum. 

3. waeuuezocioy&ágyage] ad instar nu- 
meralium zerzgaxooíov ceterorum comice 
formatum est adiectivum  wweujixxootot 
ad indiceanda ea quae tam sunt crebra 


3) Vid. annot. crit. 


8 ACHARNENSES. 


géo 
5 éyo 


idc, tí 1joO nv. ,G&0v. qouorÓóvosc ;* 


oid, ép & ye v0 xé«o qügodvOmv idcwv* 


roig mévr& vaÀ&vrouig, oig KAéov ébNuscev. 





4. «( Elmsley] z( 9' codd.; cf. Eq. 119, 1214 Nub. 21. E tragoedia hane quoque 
voeulam, ut complura in hac vicinia, desumtam esse si constaret, servanda esset 
partieula ó£, quoniam tragica dictio eiusmodi hiatum non admittit. 


0cX iw&uaS9Oóg rs xówg re l|) Item apud 
Eupolidem: &oi9uetv  3earàg  wauguazo- 
oíov; ^). In eadem autem dictione y&o- 
y«oc infinitam multitudinem significat: 
ÉvÓov y&o fuiv iorwv. &vogàv y&gyaga ?), et: 
ógó Ó' &vo9:v yágyag &v39ózov xüxàAm *). 
Quae vox cohaeret cum verbo Homerico 
xcoxaíosw ?), quod comicis est yegyaígecv, 
e. g. in Cratini verbis: &vógov é&giazov 
z&goa yagycioe ztóAi 9). Ex harum igitur 
voeum iunctura novum nune composi- 
ium natum est. 

4. qég i0co] vid. ad Nub. 21. 

— «í ia95v] de accusativi hoc usu 
vid. ad Ran. 748. Hiatus post rz. passim 
apud comicos redit 7). 

— «tgnóóvog] nova vox et poetica, 
alias enim dicitur ya«o& vel apud poetas 
X«9uovj. Eiusdem conformationis sunt 
&AyyÓor, ky 9róovr. 

9. r0 xixp moqgo&v295v] in his quoque 
poetica agnoscitur dictio; tragicorum 
enim est xé«g. Conferri potest Aesch. 
Prom. 245: Jiyóv9gv xéag vel Miltiades 


apud Eupolidem Medeam imitatus 5): 





5. Virgulam post o/ó« addidit Brunck; cf. Thesm. 850. || jópo&v25v] sio. R alii. 


ob y&o, u& tv Maga3óv« tlv £uv un, | 
g«í(oonv zi; aürüv ro0uóv &Ayvuvei zéag. 

6. Propíer quinque (alenta illa quae 
evomuit Cleon. Rusticus dum secum re- 
putat numquid gaudii haec tempora sibi 
attulerint urbem Mhabitanti, in unam 
certe rem laetam tandem incidit; recor- 
datur enim dulcissimi spectaculi quod 
proximis Liberalibus feriit eius oculos ?), 
cum Cleonem in scena comica rapinas 
suas evomentem, i. e. reddentem, vi- 
dit !?). Nempe in Babyloniis fabula hoc 
finxerat Aristophanes !!), z/v sioqogár, 
quod tributum a Cleone nuper erat 
institutum !7), maligne ridens. De vera 
autem lite Cleoni intentata Dicaeopo- 
lidem loqui multi statuerunt, errore 
aperto !); non tamen defuisse olim qui 
intellegerent eum nunc, ut in sequen- 
tibus, ea commemorare quae in ludis 
publicis spectaverit nuper aut audiverit, 
testantur Gregorii Corinthii verba !4): 
y«i(guv. oüv Epn Ür. Ó Kàiov siony9n 
&mouroUuevog v& zai ziv vovorov 1?) neve 
r&àavra, ubi sio&yew significat zw scenam 


1) Hom. I 385; cf. Lys. 1261 vel oraculi verba Herodot. I 47: oió« ó' àyó 
Wwá&uuov T" &koi9uóv xal uérga 9oA&cons. — 7?) Eupol. fr. 286. Saepius deinde ioculare 
hoc numerale usurpatum est ab Alexide. — ^?) Aristomen. fr. 1, apud Macrob. 
V 20, qui locus conferendus. — 4^) Aleae. com. fr. 19, qui iocose ibi imitatur Euri- 
pidis versum Or. 866. — ?) r 157. — $5) Oratin. fr. 290; cf. Aristoph. fr. 359, 
Sophron in scholiis et apud Athen. 229 /; contulerim autem gall. regorger de. — 
7) Vid. vs. 516, 555, 959 etc. — 3, Eupol. fr. 90, cf. Euripid. Med. 391—397. — 
?) móqo&vS9gv idóv. — !9) Quinque talenta de gravi multa etiam Eq. (435) 829 
Nub. 758, 771 Pac. 171 dicitur. — !!) Ex ipsis his verbis hoc sequitur. Nam 
laudatur comoedia aliqua, quae «7z:0 procimo scenae fuerit commissa (cf. vs. 15): 
ergo sermo fit de Aristophanis fabula proximo anno acta, i. e. de Babyloniis. 
De alorum comicorum iocis nostrum cum admiratione nunc loqui nemo opinor 
contendet. — !?) Vid. ad Eq. 924. — !?) Vid. Prolegom. Equit. p. XIII sq. — ^) Rhe- 
tor. Graec. VII 1345 W. — !*) Sie coll. scholiis scripsi; in codd. deest z& et pro 
vnoworov legitur ozgezwzóv. 


ACHARNENSES. 9 


r«09' og éyavóOmv! xol quió 


TOUG Léo 


Ói& roÜro rovgyov: ,G&iov yàg "EAAAQLS 


? a 3. , 
GÀÀ cÓvviQ?9qv fregov «v rQcyoOixóv, 


10 


üre OT] éxey"vm mgocÓoxGv róv AicyoAov, 


0 Ó G&vsiuev: ,cioemy , & O£o; ; jv. 
PD ys [(3) €0yvL, TOV 1090v. 





T. zaU9' ó;] vo/ro:; Elmsley coll. Vesp. 612. 





inducere. In scholis autem de eadem 
re legimus: zeg& rov vnuouoràv &Aapeztévcé 
záiavra ó KAtov, tva zte(o roUg M9mnvaoiovg 
zouqpícat «üroUs Tig sloqoois ). eloSdusvot 
ov oi innt; kvréAeyov xal &zuürQoaYv arór. 
uéuvgrat Ceómoumos ^). Cuiusmoli vero 
fuerint Theopompi verba, quae ad hanc 
rem pertinere veteribus 
sunt visa, nescimus; sed in scholio pror- 
sus absurda tradi certum est. Quae re- 
centioribus imponere nunquam potuis- 
sent, nisi Theopompi auctoritatem prae 
se ferre essent visa. 

— oig] per attractionem hoec dictum 
est pro & ?). 

— iinusosv] verbum ieueiv de resti- 
tutis rapinis usurpatum est etiam Eq. 
1148 *). Conferri potest praeterea fr. 614: 
ziv qagUya unzàv?) 0o 0gay u&s E3ei uóvos 

7. zaUza] vid. ad Ran. 748. 

— és] vid. ad Eq. 269. 

— &éyavóS95v] cf. y&vuua: Vesp. 612, 
quod epicum est verbum nec non apud 
iragicos obvium ^). 
inzéiaz| equites Cleoni illa 


TOUS 


talenta quomodo in Babyloniis fabula | 


extorserint nescimus, neque coniectura 
talia assequi licet. 
8. &&ov yko 'Eià&ó] Telephi Euripi- 


dei?) verbis Dicaeopolis nune utitur, | 


ut infra saepius 5). De adiectivo à&iío 
vid. ad Nub. 474. 


!) Confunduntur sociorum qógo: et civium e/oqogei. — 
corum, vid. schol. Equit. 226. — ?) Vid. ad Vesp. 467. — 


interpretibus | 
| abhine annis 


9. Af alim res dolore me affecit, et 
tragico quidem dolore. — Gaudio, quod 
comica fabula ei attulit, opponit statim 
dolorem vere tragicum, quippe gravis- 
simum cuiusque causa fuerit tragoedia. 

10. ixsy5vg] vid. ad Eq. 651. 

— cóv 4ioyUlov] i. e. Aeschyli fabu- 
lam aliquam ?). Mortuus est Aeschylus 
triginta, sed Athenien- 


| ses eius opera ita admirati sunt ó; 





wWnupicacS9au usrk Sávarov abroU, TOv pov- 
Aóusvov Avaoiókozsuv 
A«upáresv 1?) suntque eo modo multi 
coronati !). Itaque post mortem etiam 
vivere se optimo iure gloriantem fecit 
noster in Ranis !?). Dicaeopolidi autem 
prisco viro, perinde atque Strepsiadi 
illi in Nubibus !?), prae Aeschylo sordet 


zà .ioyUlov xogóv 


| ars recentiorum poetarum; nuper igitur 
| eum in theatro sederet, Aeschyli opus 


aliquod datum iri ratus, miro dolore 
eum affecit vox praeconis Theognidem 
poetam pessimum iubentis tragoediam 
suam in certamen committere. 

11. 5] ille quem nostis, ó z5ov5 igitur. 

— éveinev] pronunciavit 1*). 

— saays] znduc im theatrum. Ypsi aeto- 
res et cantores itemque fabulae zietévot 
dicuntur!^). Tam malum autem tragicum 
potuisse 4aj3siv yopóv !5) indignatur rusti- 
cus sive ipse Aristophanes. 

— O£oyv.] de hoc homine vid. ad vs. 140. 


?) In. X» libro Philippi- 
^) Vid. etiam Eq. 404. — 


3) L e. specillo erplorans, sondeerende; vid. ad Eq. 1150. — 9) Aesch. Eur. 970 
Eur. Cyel. 504. — 7) Eur. fr. 718. — ?) Vid. vs. 430 sqq., 496 sq. etc. — ?) Sic 
hodie fortasse dixerit quispiam: ,speraveram Racinium vel Shakespearium me 


auditurum — at ecce Ibsenii data est fabula." — 


19) Sie in vita Aeschyli legitur. — 


H) Quinctiliani haec sunt verba X 1 $ 66. — !?) Vid. Ran. 868 sq. — 7?) Vid. 
Nub. 1364 sqq. — !4) Item Pac. 550 Av. 1071, 1076. — !*) Sie vs. 14, — 1^) Cf. Ran. 94. 


10 ACHARNENSES. 


cg voUr foscéí uov Óoxsig viv xepOíav; 


, Queer. e" LESE 238 dies am. | , Y 
«ÀÀ &regov io9wv, qvíx ént Mócyo mort 


Aei(Otog siózA9' Gcóusvoc Bowbrov. 


15 rüvtg Ó' &méOavov xol Ow6roágmv iàov 


üre OT] megéxvis Xeigig émi vóv OgOiov. 








12. roDr £o&uos] robro osioa. Valckenaer; cf. Nub. 1368 Pac. 704. In vulgata 
praeter morem disiuncta sunt zig et óÓoxeiz. 

13. Móceyo] non proprium hoc esse nomen sed vi/z/um dici (certaminis scilicet 
praemium) veteres quidam perperam putabant. || zor:] fuit cum *rórze conice- 


rem; sed vid. commentarius. 


12. zós...Óoxsi;] cf. matris filioli sce- 
lera indignatae verba: zí usu Óozsz rà 
ozi&yyva tí xaxüs z&cyuv; ) Praeterea 
vid. ad Ran. 54. 

— cjv xagóíav| stomachum ?); vid. 
Nub. 1368. 

13 sq. 44 laetatus sum rursus — ait 
rusticus — cum JMoschum excepit Dezxi- 
(heus carmen boeotium canendo. Yn his 
verbis praepositionis 2zí idem est usus 
atque in Theocriti versu: vro ó' ézi 
4dauoí(ras; àvepáAàero xaAóv dCeióuv ?), ad 
Bowóoziov autem, ut mox ad 0p3:ov, mente 
supplendum est vóuovy, quae vox addita 
est in Sophoclis versiculo *): ózev cic 
4óm zóv Bowbriov vóuov. Ioculariter nunc 
JMoschi sive vituli nomini subiungitur 
carminis Zoeofíz; sive bubuli mentio, et 
suspicari licet non veri certaminis ru- 
Sticum nunc recordari, sed ficta haec 
esse, u& verborum lusus posset captari; 
quam suspicionem auget indefinitum 
illud zoze Pessimum citharoedum fuisse 
Moschum, optimum  Dexitheum, certe 
Aristophani esse visos, locus hic testa- 
tur; aliunde autem ignotus est uterque, 
nisi quod pythia vicisse Dexitheum fe- 
runi scholia. 





15. r5rec] Aoc «nno ?): ad priorem 
igitur annum pertinent quae antece- 
dunt 9). Nam etiam longius mente nunc 
recedere Dicaeopolidem nemo opinor 
contendet. 

— àniSavov] taedio sum enecatus. Con- 
ferendus est Pac. 700, siquidem de 
Cratino non mortuo sed etiam superstite 
noster illic iocatur; praeterea vid. Ran- 
16—18 et ad Ran. 1089. 

— óuoro&guv] distortus sum. Wid. ad 
Eq. 175. 

16. zapgéxvwe...émi tóv 0g9iov] haec 
quoque verba, ut supra uóoyoc et foüc, 
ioeulariter nune sibi opponuntur; nam 
zünr&w proprie cum dicitur est zzcur- 
vare se, 0g9io; autem erectus. Dicitur 
antem zagaxózresv de iis quae a5 zm- 
proviso apparent, de parum optatis igi- 
tur; sic Demosthenes ?) de civitatis 
militibus mercenariis loquens zà& $evux& 
ait zaegaxóyavra imb róv Tüz mÓAsos 7t0Àt- 
uov ducibus suis iussa dare potius quam 
ipsorum dictis obediant. Conferri potest 
&vaxünrew emergere 9). De óp9ío vóuo, 
nam nune quoque, ut in vs. 14, vóuoc 
vox supplenda est, vid. ad Eq. 1279. 

— Xaigu] /ibicen hic homo dicitur in 


!) Herod. Mimiamb. III 42. J/oz sang me fit quum tour. — ?) Vocis vim 
non assecutus est qui in scholiis annotavit: &eíosovov oDcav quce. u&AAov éméoOsiGs, 
de vero enim corde eum cogitasse videmus. Quo loco non &ecsorzov sed &osworov 
(sÜcerov R) est in codicibus. Recte vero alius interpres: xéyoyrat r5 ózegfgoASW Tij 
imi Tis xagÓí«g; xal (Govuxvoióge, ró acróuc«Tüs yaotoócl qogátov (r0 Ovoue qgátov 
codd.) — ?) Theocrit. VI 20. Item e. g. Hom. H 163 sqq. alibique passim. — 
^) Soph. fr. 858. — 5) Adverbium rarius; redit Nub. 624 Vesp. 400 fr. 148. — 
5) Recte hoe observavit Ranke. — 7) Philipp. I $ 24. — 5) Ran. 1068. 


ACHARNENSES. 11 


, L , 
GÀXM ot0emo7mx0T d& Ürov íyo QUmnrouot 


otrog d«y9wv...ómó xovíeg ràg óggic 


€ — c 2) » , , , 
&g vU)v, OmOT o0065Qo xvoteg £xxÀnciec 


20 £oOuvíjg £omuog 7 Ilvv& corni, 





17. Zyo] meo vel ye Blaydes. 





Avibus Dj: Suvavàsizo Ó& Xaigus; Ó0à. | — 
zaüoat o0 quaüv! 'Hoázàsc, rovti Tí jv; | 
rovri uk AU dy moÀàk Ój xci Óeiv iow | 
oUme xógax sióov &ureqog[le.ouévov. Sed 
,corvum" illum ,capistratum" ?) etiam 
fidibus cecinisse, ea autem in arte ni- 
hilo meliore usum esse fama, praeter 
nostrum locum testantur Pherecratis 
versiculi ?): q£g' io, x9ago0ós ví; x&xi- 
orog idyévero; | —  ó lIlaoíov Méàns. — 
uszk Ók MéAgra vig; | — Éy drgew, Hyo 
olde Xaeigis. Pessimum igitur hunc can- 
torem cum nuper vidit in certamen 
citharoedicum prodeuntem, Dicaeopolis 
taedio et ira paene est emortuus. 

17 sq. Praeter expectatum pro 56 xai 
Bàémo vel izgáqrv ^) vel eiusmodi verbo 
ridicule comicus dieit óUzroucc lavor ?), 
dein in eodem loquendi genere persi- 
stens non addit id quod in mente habet 
oUro; ijy9uv 0nó AUmus rjv xagóíav, sed 
pro corde commemorat supercilia — ipsos- 
que adeo oeulos — /zzivia morsos atque 
arrosos. De voce xovíe vid. Ran. 712. 

19 sq. xvoías ixxAnoíag ém9ivi;] con- 
eiones ezíraordinariae) in quodvis tem- 
pus poterant indici ?), sed Jegi/zmae — 





quarum postea certe quaternae erant in 
singulis prytaniis — et certis diebus 
habebantur et certo tempore, cu £o 
enim, ut senatus et iudicia ?), incipie- 
bant ?). Prima autem concio legitima 
singularum prytaniarum sola xvgiav no- 
men habuisse in [Aristotelis] opere de 
Rep. Ath. !) videtur dici !!); sed cum 
ibidem !?) legamus morem fuisse ut 
legati non in primam illam sed in ter- 
tiam quartamque conciones admitteren- 
tur, nostra autem in fabula legationes 
duae introducantur in eam concionem 
quam xvgíay nune vocat Dicaeopolis, 
apparet iis potius fidem esse habendam 
qui conciones legitimas omnes xugías di- 


. etas esse tradiderunt !?), id quod et ipsa 


huius vocis potestas verisimile reddit. 

20. Digna quae conferatur est nar- 
ratiuncula ludiera, quam ex Theopompo 
descripsit Plutarchus !!): 4éyerae £xxAn- 
cias; mort oUongs tÓv uiv Ónuov zaSiusvov 
meQuuévewy 7t0À0v  ypóvov, Ow Ó' siasiBeiv 
Kàéíove dorsqQavoyuévov xal zaQcxaAety Üztep- 
3ío9au. c]v ixxAgsíuv sig cügíov ,U0yo- 
AoUuc. yáo' Eq »Onusgov, ÉgTiXv vm 


Zévous xal ze9uxO toi; 9soig." roUs ó' A9g- 


1) Av. 858 sqq. — ?) De quo praeterea cf. Ach. 866 et Pac. 951. — ?) Pherecr. 
fr. 6. — 1) Ut Av. 322. — ?) Of. Antiphan. fr. 148: QUmterai, mQogéQyerot, Ouijrot, 
xrevitevo. xvé. — 9) £uyxAqvo.. — 7) Vid. ad Vesp. 595. — *) Demosth. XVIII 8 169 


Vesp. 104 etc. — ?) Vid. Thesm. 376 Eccl. 
an alia ratione ille locus sit interpretandus; 
in $ 6 ad íréígav et ad ai ó& Ó/o mente sup- 


! Videtur, inquam, nam nescio 
lingua certe non obstat quominus 


20, 283, 291, 377, 141. — 19) C. 48 $ 4. — 


pleamus xvoíov» àdxxigoíav et xvgiat éxxAnoiot, et in 8 4 verba av xugíav etiam 
facilius sic explicantur; nam si w»4 tantum ex quatuor ilis eoncionibus xuoí«v 
nomen habuisse dicere volebat seriptor, uiav «tqv xvoiav « Aeyouéviy». potius erat 


dicendum. — ?!?) 8 6. 


13) Vid. schol, Phot. s. v. xvgíe éxzAmoía, schol. Dem. 


XXIV $8 20. Ternae autem an quaternae Aristophanis aetate fuerint nune non 


rogo, et alium aliis temporibus morem 
Com. adesp. fr. 1341. Theopompum auc 
Tim. 30; 


memorat, scholiasta ad Lucian. 


invaluisse credibile est. — !*) Nic. 7, 


torem affert, qui eandem fabellam com- 


ibidem subiuneta leguntur absurda 


quaedam de Cleone a Mytilenaeis corrupto, de quibus vid. ad Eq. 834. 


[i0 ACHARNENSES. 


(in forum subiacens despicere se fingit:) 
[4] » * $, —! —- »" ' , 
ob à £v c&yogü ÀaÀoUG. xc&vo x«i x&v 
TO Gyowvíov qtoyovor TO usuiÀTOuéÉvOV. 
? s? [d , er , , , , 
ovÓ OL zgvt&vcug lxovoitv, GÀÀ Gcopíeav 
rr * , -— - E 
kovreg, eir« Ó' oGrtoÜvro, mg Óoxsic 
25 &A8óvreg cAAvAo:c, mol mxoOrov EÀov, 





25. moror ió;ov Naber] zocrov 32ov codd.; vid. Teleclid. fr. 1!? Alex. 41. Meineke 
articulum desiderans à4252e:; ztegl oU nzQoorov SUAov. 


vatous yeA&o«rra; &vaorirau xai ÓwxAUoai | 7zt0ÀUY | uíArO; C) ZtÜ qiAture | yé2ev ztage- 


tjv éxxànoíav. Quae e comoedia aliqua | ayer, jv zt9ootogatvov zózAo. 


fluxisse nemo — admonitus certe — non | 23. &woíav] sero *). Oppositum est zjv 
videt !). | Gov ?) sive iv oe suo tempore 9). 
21. Tempore, quod meridiem proxime 21. sir«] vid. Nub. 624. 


| 

| 
antecedit, frequentissimum esse solet | —  oroüvrai] frequentativum — hoc 
forum, quapropter vox &yoo& zàr9ovoc?) | verbi ó3:63a. dicitur de iis qui inter 
vel &yogás zi5x9095?) usurpatur ad tem- | setrepidantes trudunt ?). Ipsum $3zio3at 


pus illud indicandum ^). | de hominibus in turba sese impellen- 
— ivo xol záro] vid. ad Nub. 616. | tibus usurpat muliercula apud  Theo- 
22. E foro ad Pnycem adscendebat | critum !?): $3sDvrat (ozteo Üsz, idemque 

platea quaedam. Brevi autem ante con- | fere valet rvofátsoSa. !!). 

cionis initium ceteri fori aditus a licto- | — ms joxsig] vid. Ran. 54. 

ribus claudebantur, et qui tune tempo- 25. zmegl ztgrov i2ov] 2m primo sub- 


ris in foro versabantur cives ope funis | se//orum ordine!?). Sic apud Teleclidem 
miniati, quem tenebant aliquot magistra- | in aureae aetatis laudibus dicitur: zov 
tuum apparitores, versus Pnycem urge- | 0& zezoórrov ooriloutvov zepl rjv yvá- 
bantur. Quod socordiae remedium minime | 30v 5v à4«Agróz!?), et apud Alexidem !): 
inutile esse visum intellegimus, quadra- | ivraí9« ztol cjv doyárqv Os zsoxióm | 


ginta certe annis intermissis in desue- | óucG:; x«9ifo009as Ssogsiv d; iévez. Cives 
tudinem nondum abierat, in Eeclesiazu- | concionantes in Pnycis lapidibus sede- 


sis enim fabula?) de eadem re dicitur: ! bant !), sed in usum prytanum — 


!) Ad Eupolidis Aureum Genus incerta admodum coniectura referebat vWila- 
mowitz. Equitum autem fabulae haud unum locum Cleonis illae epulae et corona 
in mentem nobis revocant. — ?) Apud Xenophontem. — ?) Herodot. VII 223. — 
^) Manifesto errore scholiasta vocem &yoo&v h. l. interpretatur rjv éxxrmoí«w, certe 
videtur interpretari; nam suspicor priscum hunc interpretem non »ür Óó& zjv £z- 
ximoíav Scripsisse ipsum sed: x«i y&o záv ixxiyoiav. De re vid. ad Eq. 410, 1373 
Nub. 1056 sq. — ?) Eecles. 378. — 5) Redit vox (in nominativo) Herodot. VIII 
118, ef. &opí( Eccl. 741. — 7) Herodot. II 2 VIII 19 Lucian. XLV $ 7 LXVI $8 22, 
vid. etiam Aesch. Eum. 109 Eur. Baech. 723, item xae:góv Soph. Ai. 34, 1316 
Eur. Hel. 479. — 9) Vid. ad Vesp. 242. — ?) Redit vs. 42, 844 Lys. 330 Plut. 
330 'Teleclid. fr. 1!?, translato autem sensu de a//ercaztibus verbum usurpavit 
Herodotus III 76 et o9.ouóv de alfercatione saepius. — !?) Theoer. XV 73. — 
!) Pace. 1007. — !?) Cf. vs. 698 et Vesp. 90. — !5) L. Ll. fr. 113. — 15) Fr. 41. — 
I)EGESHq: 783: 


ACHARNENSES. 1g 


G990L x«regoéovrecg" siogv:y Ó' Omoc 
&orot mwQ0TiM GG ov0fv. o ml, nóA! 
iyà Ó' &sl mocuGTog sig É«xAwGlov 
vocrzQv x&9quer x&v imüókv 0 móvog, 
, Li LE , 
30 GrévQ, xéyqvo, oxogÓLivauer, zíoÓouot, 
? - , , , 
GT090, yoga, zeooviAÀlouot, Àoyítouat, 
, , , b ? , , , 0 x 
&mopAémov sig róv Cygóv, siouvug iov, 
- Y ? - -. 
»6rvyGv uiv Gru, r0v Ó' iuóv OZuov moOóv, 


E 3 
Og oU0szoOmOT simtv' ,GvOgoxeg mío, 





26. $9300] &90óor codd.; item Vesp. 1334. Cf. Arist. fr. 633 apud Eustath. 1387,4: 
íarürag GozsQ rob; Ópscxóuovz &9govs. 
31. 2oy(touat] 2vyttouoc Bergk. 





fortasse etiam ceterorum magistratuum | in Pace fabula institor cui male est 
et quorundam aliorum — e ligno con- | dicitur zi&v é«vróv ?). 

structa esse sedilia aliquanto minus in- — Aoyítoum] quemadmodum Strepsi- 
commoda, noster locus docet !). Transla- | ades ille longae taedia noctis conatur 
tum est loquendi hoc genus in Ionis | fallere ?). 


Euripidei verbis ?): jv d; ró zrov mó- 32. Vid. ad Eq. 805. 

Aeog óguj9slz CuyÓv | Cyro «ig eiva. — áànopàémov] vid. vs. 291. 
2'l. zgozuioi] ef. Ran. 638. . 393. orzvyóv uiv &orv] verba e tragoedia 
29. voorà»] verbum apud comicos ra- | desumta ?) aut dictionem tragicam imi- 


rum idem nune valet quod qgow&v ?). | tata; nam  orvysiv verbum a sermone 
Cf. compositum zrepuoorezv de oberranti- | quotidiano alienum est !?), item adiecti- 


bus dictum ?) et verbi véeg3er sive »io- | vum oruyeoos !!). 
0:r09a. usus in recentioribus carminum 34. Demus meus munquam mihi dicil: 
epieorum partibus ?). ,Ceme carbones", ,eme acetum", ,eme ole- 


30. Cf. Vesp. 1306, de verbo autem 
axogüwvac3e. (pandiculari) videatur ad | obtunduntur mihi aures. Illic dum ha- 


um", neque norat illud. ,eme", quo nunc 


Vesp. 642. | bitabam, nunquam a meis iubebar hoc 
31. yogéqo] baculo meo) solum conscri- | vel illad emere, praedium enim. meum 
bilo. quaecunque in usum quotidianum opus 





— megatíllouci] taedii signum; item | erant abundanter satis ferebat. Nune 


!) Credibile non est id quod perhibent scholia et Pollux VIII 113, sedium 
lapidearum ordines in ore populi dietos esse 5$i2«; nam quae tandem esse poterat 
causa eur ita loquerentur homines, a vero vocis sensu aberrantes? Paucae autem si 
erant sedes ligneae, melius etiam intellegitur eur circa eas se truserint homines. — 
?*) Ion. 595. — ?) Item fere apud Pherecratem fr. 82: &uáyatgos émi ffóeta. vooríjoo 
xofa. Proprium autem redeund; sensum obtinet Av. 1270 Plut. 610. — 4) Pac. 762 
Thesm. 796 Plut. 191, 494. — 5) Vid. ad «^ 48 et Enchirid. dict. ep. p. 511 sq. — 
9) Vid. ad vs. 111. — 7) Pac. 516. — 5) Nub. 18 sqq. — ?) Cf. e. g. Admeti 
verba Eur. Ale. 338: oruyow uiv Ój j Üzwxrev, iy9aígmv Ó* dubv | maréga. — 1?) Of. 
vs. 472. In carmine verbum ozvysiv usurpatum est Thesm. 1144. — 11) Infra vs. 
1191, 1207. 


ACHARNENSES. 


, 
oUX 4050c*, oUx &£oi0v 4, oUÓ  idjÓet .7tQLo, 


, , 9 » / , , 2 
&ÀÀ evor0c £gtoe müvra — 40) zoiov Gmiüv. 


E * M 
viv ovv &rtqyvOg ixo me«orsGxeveGuévog 


Boüv, $xoxoo)suv, Àoidoosiv rovc Owroooc, 


éiv vig GÀÀo mÀmv megl elouvmc Aéy. 


(Prytanes adeunt Pnycem. Apparitores eos comitantur, civibus dein 
sensim impletur Pnyx.) 


40 &ÀÀ oi movráveg y&g ooroi uscqupowot. 


? L7 "9 0003 ER 9 GLA OEC . 
0vX 171y90€v0Ov ; TOUT €XtLv 0vyo £Aeyov 


, M , LS - M z. , 
&íg vqv motÓgíav züg cvio cGrí&erot. 


SCENA SECUNDA. 


Dicaeopolis, Praeco, Amphitheus. 


KHPT5. 


zágiT &ig rÓ moócOzv! 


Z , [3 ki 2 1 Di E , 
7&Qi0 , cg &v évrOg qr6 TOU xoOcouoroc. 





vero in urbe degentibus emenda sunt | 


ea omnia et pretio insano emenda, ita- | 


que olei iam 
carbonum nonnisi festis diebus necnisi 
parcus est usus ?), fieus qui poscit 
videtur heluo ?), ne talpae quidem mo- 
nedulaeve cibus plane contemnendus 
quibusdam videtur ^). 

36. ó zoíov &ziv| more suo vocem e 
dietione communi desumtam in usum 


numerantur guttae !), | 





novum atque inauditum detorquet co- | 


micus ?); est enim 6 zíov is qui serra 
secat 9) aut ipsa ser, sed nunc sic 
dicitur is qui vocem illam ,zoío" per- 
petuo in ore habet. Simillimo autem 
ioco in Pace fabula 7?) ei qui ,7/ zaíov" 
clamavit alter ,&qs4e v0 zwciauv," respon- 
det, ,422 417 uóvov 4éy&". Cuiusmodi in 
lusibus neglegi solet quantitas syllaba- 
rum 5), itaque quod zroíev et zggíov lon- 


!) Nub. 57 Vesp. 352. — ?) Ve. 891. 
878—880. — ?*) Vid. ad Vesp. 3583. — 
vs. 726 Pac. 


7) Eccl. 128. 


gum habent iota, zoíac3a: vero breve, 
id nune non curat comiens. 

38. ómoxpovav] interpellare ?). 

40—42. Agnoscimus eosdem homines 
in Equitum fabula prae sua gula res 
publicas flocci non facientes !?). 

40. usonugoiwoi] item Vesp. 774. 

41. obx Zyógsvov;] vid. ad Nub. 1456. 
ixsv ^ obyo ÉAsyov] vid. ad 


-2 
TOUT 


| Ran. 318 et Nub. 1167. 


42. ooríitezai] vid. vs. 24. 

43 sq. Lustratur concio circumlato 
poreello, cuius sanguis circeumspergitur ; 
quo officio qui apparitor fungebatur 
zsQuTíaoyo; nomen habebat. In Eecle- 
siazusis autem fabula cum mulieribus 
concionem imitantibus porcus non sit 
praesto, mustela eum in usum adhibe- 
tur !). — De praeconis verbis vid. ad 
Eq. 751. 


— 3$) Vesp. 291—302. — ^) Vid. ad vs. 
5) Vesp. 694. — 7) Pac. 453. — 5) Vid. 


1211 et ad Vesp. 194. — ?) Vid. ad Eq. 47. — !?) Eq. 675. — 


ACHARNENSES. ili 


AMQOIO0EO. 


(Oeleri eursu in Pnycem irruit, dein ad Dicaeopolidem :) 


45 ij tig sims; 


KHPTX. 
, 2 , , 
Tío &yogeUewv DovAsroL; 


AMOIOEO. 


(alta voce:) 


KHPT&. 


, » 
TiíG QV; 


AMQOIO0EOZ. 
Augí9 0c. 
ROEDDIE 


, M 9 - 
O0Ux GvOooro06; 


AMQOIOEOZ. 


MN 
0v, 





45. in rts £iz5;] ad solum Dieaeopolidem haec verba dici statui ; quae incommodi 
nihil sie habent. Reicio igitur coniecturas Bergkii: J4/evzig sre (quod a poetae 
ipsiusque comoediae attieae ingenio mire aberrat) Hamakeri: oíya, oubza, Hal- 
bertsmae denique, qui versum 43 in eorum locum substituebat. 

46 sqq. Praeconis verba uni e prytanibus tribuuntur in cod. B, quocum con- 


sentit schol. ad vs. 54. 


46. oóx &v39o70:;] coll. Thesm. 541 conieci *oix €g' àoróc; mon civis igitur es? 
Quod postquam homo male sanus et fastu elatus cum indignatione negavit, 
statim detrahitur de suggesto, unde verba facere solis civibus licitum. 





45. Commentarii instar sunt Aeschinis , $8 170 Eur. Or. 885 et de locutione rí; 


verba: zt; ó& (6 vouo9 éznc) X&sAtÜEL TOUG 
7t90£0gouz yomucritewv; insiÓy TÓ xaS&paiov 
zsgievey 9j; xal Ó xfovi rig maTQ(ovs sbyis 
eUznrot, ztQoysiporovetv xeAtÜs: TOUS 7TQOÉ- 
Ópous zsQgi ispov rüv zGTQíUY x»&l xüoust 
xai zsoBsí(cig xal ócilov, xal uerk raürc 
imsQurü Ó »üoub ,ríg &yogs)swv oUAsrat 
ziv Üzkg rzevziíxovza Ézn ysyovózov ;* énsuàv 
Óà obrow mávre; simmot TÓT  óm xtàsUm 
A£ysv vTÀv &ÀAov 2M9mnvaíov róv SovAóusvov 


otc Esoviv !). Vid. etiam Demosthen. XVIII 





&yogsUeuv  DoU2sezou ad Nub. 1456 et 
Vesp. 186. 

46. zi; àv;] vid. Nub. 893. 

— AHuqí9so;] nomine hoe ioculariter 
fieto significatur Zermogeues Hipponici 
filius Calliae frater, a Triptolemo Cereris 
alumno ^?) gentem ducens ?); qui numini- 
bus earum se esse deque rebus futuris 
per praesagia et insomnia edoceri perhi- 
bebat), licet domi re angusta uteretur 


admodum ?). Socra/e autem c& 2v 4vxeio 


!) Aeschin. I 8 23. — ?) Cf. h. Cer. 475 sq. — ?) Xen. Hell. VI 3 $ 6. — ^) Xen. 
Conv. 3 8$ 14, 4 $ 48. — »?) Plat. Cratyl. 384c Xen. Mem. II 10. 


16 ACHARNENSES. 


&ÀX &Overoc. ó y&o T Mugí9sog T ZhXumrooc tv 
xci TowwroÀéuov, rovrov Ói KzAsüg yíyverou, 
yousi Ó& KeAsóg Geouvegérqv r5O9wv jucv, 

50 &E de 2duxivog iyívev, iw rovrov Ó' iy 
&Odveróc siu" iuol 0 imérvoswev of 9coi 
czovÓ&g mowjowi mQóg /[axtÓciuovíove uóvo. 





47. Corruptum esse textum testantur numeri, quoniam adiectivum &94&vaeroz 
etiam apud comicos (e. g. Av. 1224), ut apud Homerum tragicosque, syllabam 
initialem habet productam, ita ut in lectione tradita tres deinceps syllabae careant 
ictu (— L DU deu Quod metri vitium redit in codd. (Ach. 928) Nub. 663 
Pac. 246 Av. 108 Thesm. 285 Eccl. 315 Plut. 1011. Nostro loco Elmsley numeros 
sanabat &94&veróz ;' scribendo; sed gravius latere mendum, ZmpAithe? enim nomen 
ab hoe versu esse alienum, observavit Meineke. Equidem ut ostendam quid fere 
requiri mihi videatur, propono *zo?óyovoz. 

Dil à9&veroz] Auqi3so; Halbertsma vix recte; vid. commentarius. 

52. zoujsc. Elmsley] zto:69e( codd., quod ferri nequit, nam ut solus sibi 
(privatim) eum Lacedaemoniis pacisceretur Amphitheus ex aerario publico peeu- 
niam poscere non potuit; itaque urgendum non videtur argumentum, quod indicat 
mihi amicus Hartman, &4óvov adiectivum in lectione vulgata aliquanto aptius 
subiungi (ut vs. 131 et 290). Vitium redit vs. 58 et 131; cf. Pac. 212. 





Té; ÓwrQiés movovutyo !), qui Lycini no- | mine proprio sed pro adiectivo habens 
mine ideo iocose nune designatur, fami- | illud &uqgí9sov ?) zmmortalem. intellegit, 
liariter utebatur; huius igitur filius spi- | itaque ,Voz Aomo igitur es?" rogat. 
ritualis dici poterat, quapropter eius avia | 47. &9&varo;] vid. ad Ran. 629. 

nune vocatur PZaenarete, Socratis mater, | 
quam 4aíes; functam esse officio nemo | agnoscere mihi videor Socratis zo) à&3a- 
ignorabat qui ipsum nosset Socratem ?), | varítovro; deque animi post mortem con- 
ipsis igitur fatis designata cuius proli | dicione multa disputantis irrisionem 5). 
annumeraretur vir satus Mercurio" 0v 5l. imérosyav|] vid. ad Ran. 529. 

réxs Maie ?). Hie igitur vates instigante 52. ozovók; zoujoc] in conviviis ó 
numine in concionem nunc irruit ut | roazecozoió;, i. e. is cui cura instruendae 
belli statuat finem, in paucis aptus ad | mensae est mandata, zou vis o7tovóáz *), 
pacem inter utramque civitatem con- | Z/jafiones parat; convivae autem ris 
ciliandam, erant enim eius familiares | ozrtovókg ztotobvrot sive onévóovoun libant. 


50 sq. ix rovrov Ó' iyo | &9&vazós sux] 


Spartae proxeni *). Translato vero verbi sensu oztovó&c ztotij- 





— oix &v99wmoc;] praeco non pro no- | oat dicitur is qui efficit ut foedus fiat, 


!?) Plat. Euthyphr. initio. — ?) Cf. Prolegom. Nub. p. XXXI sqq. Nub. 137 Plat. 
Theaet. 1482. — ?) Amphithei nomen ingeniosissime sic expedivit Müller Strübing 
Aristoph. p. 697, cuius explicationi quod deerat — Lycia; enim nomen non satis 
intellegere se illie profitetur — supplevit Hartman. Simillimo autem ioco Dosia- 
dem, qui e Lyco Rhegino sapiebat, Lycidam vocavit Theocritus in Idyllio VIIe, si 
verum vidit vWilamowitz. — 4) Vid. Xen. Hell. 1.1. (VI 3 $ 4). — ?*) Similia sunt 
jui9:o; et &uqi9a2ác (Av. 1737). De huiusmodi autem iocis vid. ad Vesp. 84 et 
401. — 5) Vid. Nub. Prolegom. p. XXXI sqq. — ^7) Antiphan. fr. 152. 


ACHARNENSES. i]. 


$9440 9? D 5 
GÀÀ c9&verog Qv, o &Gvógsc, igó0í ovx eo 


o0 yàg ÓrÓómcw of movr&vazg. 
UGEEPYo s 


of ro&óraL/ 


(Aecurrunt sagittarii, qui correptum Amphitheum abdueunt.) 


AMQOIOEO. 
(dum abducitur:) 


55 6 TovwvróAsue wol KzÀeé, meoióweG9t us; 
AIKAIOIIOAIS. 


5 357, - 
€0 &vÓgoec mQvr&vetg, GÓuxelre viv ixxAwoíav 


a » , , ^ 
Tv &vÓgQ dGmáyovrec, OotiQ Tuiv ij8cÀe 


GzovÓ&g zowjGei xci xosuicoi vrüg GomíÓoc. 


KHPT5. 


xc&0mco Giyo. 


AIK AIOIIOAIS. 


^ S 3i 
u& róv ZLmóÀÀo, éyo uév oU, 





58. zoijoci] zoiio9o. R; cf. vs. 52. 


59. oiye] oiye codd. quidam, fortasse 


Certum est oiye vs. 238. 


recte (cf. vs. 64, 123 Vesp. 905 eto.). 





óuxAAáiou, pacem conciliare ?); onovó&s 
zoujcacS9«e. autem, ut óÓAAeygvon est 
eorum qui foedus ineunt ?). 

54. De civibus verba coram populo 
facere iussu magistratuum vi prohibitis 
vid. ad Eq. 655. 

— oi voióroi!] sagittarii olim trecenti, 
dein sexcenti fuerant numero, nunc sunt 
mille ducenti ?), in Areopago excuban- 
ies. Quorum ope cavebatur ne quid in 
concionibus aliasve in urbe turbaretur *); 
servi autem erant et barbari aut omnes 
aut fere omnes, et X£x/9a. saepe voca- 
bantur?). Hinc roióry5c, quod honorificum 
olim fuerat epitheton, — Hercules enim 





et Philoctetes et Ulixes et ipse adeo 
Apollo areu inclaruerant, — Athenien- 
sibus in probris erat 9), quoniam idem 
fere sonabat quod éa«erbarus vel manci- 
pium 7). 

55. Cf. Vesp. 438 sq. et de verbo 
zsotogtv Ttva vid. ad Nub. 124. 

58. ozovóis zojoc:] vid. ad vs. 52. 

— xgsuácai zi; &oztióes) vid. ad vs. 279. 

59. x&95oo oiya] i» sede tua tacitus 
remane. Nersu vero 123 z&9i£e conside 
dieitur ad stantem. — Ne turbas faciat 
Dicaeopolidem admonet praeco. 

— uk vóv HMnzóÀÀo, iyÓ uiv oj] vid. ad 
Nub. 732. 


l) Item vs. 58, 131 Pac. 212 Thucyd. V 32 8$ 5 etc., elorviv zoujocr Pac. 1199. — 
7) Vas. 268 Av. 1599 Lys. 154, 951, 1006 Thesm. 1161, e/prvgv zoreio9«: Xen. Hell. 
VI3 8 5 Lys. XIII $ 47. — ?) Aeschin. II $ 174. — ^) Vid. ad Eq. 665. — 
5) Lys. 451, 455 Thesm. 1026 etc. — ^) Ut nostrum ;z£ker. — ^) Vid. infra vs. 
704, 707, 711 Soph. Ai. 1120 Eur. Herc. 189 sqq. 


2 


18 AGHARNENSES. 


60 ijv ui] meli siowvmg ye mQvraveóGqré uot. 
KHPT5. 


of moéGDeug of meg& Beciéog. 


AIKAIOIIOAIX. 
moíov feciioc; Gy9ouor éyo moto[soi 
x«l TOig voL TrOÍg T GÀofovsouoGu. 
60. zovrareUogre] -ve/yre Meineke. Aoristus certus est locis simillimis Av. 440 
Thesm. 270. , 
61. oi — p«ciuéos; R] oi z«ok B«oiuéos zoéojpas complures. 
62. (syo R] y&g codd. nonnulli, zozz Brunck. 








60. zsol sigvyc] vid. ad Eq. 669. comica qui perhiberet vel fingeret Pe- 
— nQvravsóonrs]id quod yoruazíoyre!); | riclem — huie enim  Pyrilampes ab 
signifieat igitur nune permittere alicui | amicis erat — hisce avibus dono datis 
ut cum populo de aliqua re agat ?). | mulierum ingenuarum sibi conciliare 


62. zoíov gaoiéoc;] vid. ad Ran. 529. | amores ?). Quod regale profecto erat 

63. voi; raóo:] pavonis ?) nomen ita | donum, centum enim minis pavonum 
scribendum esse docet Tryphon ^?) in- | par tune temporis aestimabatur 9). Py- 
ternus autem vocis spiritus e gutturali | rilampis dein filius Deus ?) per multos 
consona prodiit; nam apud Indos, unde | annos pretiosissimas illas aves aluit, 
oriundum est avium hoc genus, c/£// | et noviluniis !)) aviarium suum visen- 
nomen habent, quod apud Phoenices in | tibus spectandum praebebat !). Per sae- 
Lukki abiit ?) Quinto saeculo ante Chr. | culum autem fere totum pavones insano 
Graecis innotuerunt; quo tempore Sami | pretio sunt aestimati, ut Alexidis qui- 
in Iunonis templo ali eoepti sunt pavo- | dam locus tesiatur !?); dein vero nimis 
nes, hinc autem aetate Perielis, anno | cito eorum honor decrevit et ,ipsis 
fortasse 440, cum debellata esset Samus, | cothurnicibus frequentiores" diei mox 
Athenas aliquot sunt translati. Stupe- | potuerunt !?). Nostro loco propter Py- 
bant tune Athenienses aves splendide | rilampem fortasse fit pavonum mentio, 
pietas, quibus nihil simile praebebat | hic enim legatus in Persiam aliquando 
Europa, et perinde atque gallos colchi- | est missus !) eiusque filius Demus au- 
cos 5) inter naturae prodigia habebant. | reum poculum a Persiae rege dono 
Mox autem civis quidam Atheniensis, | accepit !*). Sed nihil hae de re constat, 
eui Pyrilampes nomen erat, in aviario | veros autem pavones in scenam secum 
pavones alere coepit, et fuit in scena | adducere legatos, aut vestes gerere pen- 





l) Sie recte scholion interpretatur. Cf. Aeschin. I $ 23 [Aristot.] Rep. Ath. 43 
8 6 ete. — ?) Verbo etiam Demosthenes XV $ 3 ita utitur. — ?) Quae de hoe 
avium genere apud veteres inveniuntur composuit Hehn Culturpfl. p. 286 sqq. — 
4) Athen. 397v. — ?) I Reg. 10 $ 22. — ^) Vid. ad Nub. 109. — 7) Vid. Plut. 
Pericl. 13. — 3) Teste Antiphonte apud Ael. Hist. Anim. V 21, ubi pro 0geyuav 
uvoíov alii legunt. yi2iov (M mille). — 9) Vid. Vesp. 98. — !?) Quo spectare Eu- 
polidis comoediam NNovuxyvíie; hoc anno scenae commissam nimis incerta est Rankii 
(Vit. Arist. p. 374) coniectura. —  !) Vid. Antiphon apud Athen. 3970,d. — 
7?) Alex. fr. 123. — !5) Vid. Antiphan. fr. 205 apud Athen. 6546. — !*) Plat. Char- 
mid. 1584. — !5) Lys. XIX $ 25. 


ACHARNENSES. 19 


KHPT5. 
Giya. 
(Legati e Persia reduces cum crebris pedissequis splendide vestiti 
a parte dextra prodeunt.) 


AIK AIOIIOAIX. 


BoBeus& ! à "ExBévove, vov oyrueroc / 


SCENA TERTIA. 
Dicaeopolis, Praeco, unus e Legatis. 


IIPEXBTX. 
65 ÉméuUeO qug cg BeciÀée rv u£yav, 
uiG90v gégovreg Óvo Óoeyu&c ríe mufoac, 
im E)9vuívove &oyovroc. 
AIK AIOIIOAIX. 
(secum:) 
oiuo, TÀv Ogeyuóàv / 
IIPEXBTZX. 


xcl Óür érQvyÓuscOc meg& Keboroiov 





68. z«ox Kaorgiv | zor«uóv Blaydes coll. Herodot. V 100 et scholii verbis] di 
(zao& R) ràv Kaüoroiov | zs0iov codd., zaog& Kabarpoiov | zsótov Dindorf. Quod Blaydes 
praeterea coniecit -usa9' &vk ró Kaioroiov zsóiov (coll. Xen. Anab. VIL 4 $ 2) a 
comici dictione alienum est, qui lyricis tantum locis (Av. 1265 Ran. 326, 441) 
praepositionem &v& ita usurpavit. Czystri pedium urbis Phrygiae nomen apud Xen. 
Anab. I 2 $8 11 hine est alienum. 





nis pavoninis ornatas quibusve pavonum 67. Euthymenes duodecimo —abhine 
figurae sint intextae, non est cur in | anno archon fuit ?); itaque plus quam 
animum nobis inducamus, cum praeser- | talentum singuli hi legati per annos 
tim persiea haec non sit avis. Sed z«ó | illos meruerunt. Sed non certae res nunc 
homines ?22c/azfes, nugatores nune dieun- | respiciuntur, immo fictam esse totam 
tur, &Aatóveg!) sive qà/ago, quibuscum | hane legationem ipsa poetae verba claro 
oi zxó coniuneti inveniuntur in $Strat- | ostendunt; perridicule autem et cetera 
tidis versiculo: zo44óv qiv&gov xal r«óv | cuneta quae legatus refert ultra quam 





&vzá&u ?). credibile est sunt aucta et temporis 
— éàActovsóucow] vid. Ran. 909. spatium, per quod in Persia commora- 
64. gagoi4$] vid. ad Eq. 1. tum se dicit. 

— ó 'Exfárava] vid. Eq. 1088 sq. — zàv óg«yuav!] vid. Vesp. 161. 
— coD oyiüueroz/] vid. Vesp. 161. 68 sq. Cuiusmodi fuerint illae aeru- 
l) Of. vox quae sequitur &4atove(uera. — ?) Stratt. fr. 27. — 7) Ol. LXXXV, 


4 — 437/68. 


20 


ACHARNENSES. 


1 e x 2 , 
zorc«uov OÓoumÀavolvreg éGxqvnuucvot, 


&t0ÀÀ UuEvot. 


20 e tm € , 
ép &&guouosQv ucÀOoxOg xX«rOXXcLuEVOL, 


AIKAIOIIOAIZ. 
(item :) 


Ggpó0ge« y&ào écotópwv iyo 


z«o& riv PmoÀ&w év gogvrÀ weroxeiusvog. 





70. Dicaeopolidi dat Reiske. 
71. yàg] z&g ^ Mehler. 





mnae, quae Susa iter per viam regiam 
facientibus essent exantlandae, ex He- 
rodoto !) satis novimus; qui ,oz«9uoí 
zg;" idnquit .,z«evray; siot aou xci 
xoraAUcies x&AAw.0TGt, ÓtX olxsou£vgs Ts |! 
ó00c (tztace xci &oqoA£og", multusque dein 
est in ódo2 illius geo; laudibus. Ex 
Xenophontis autem Anabasi probe co- 
gnitas habemus crebras huius viae sta- 
liones, quae quinis fere horis inter se 
distabant. Et in Caystrii quidem pla- 
nitie, quae Ephesum $Sardesque inter- 
cedit, minus etiam quam per Asiae 
interiora molestum erat iter; neque 
longa via defessi sed a maris littore 
recentes erant legati, dum ad illius flu- 
minis ripas curru vehebantur. Itaque 
»tQUy óueo 9a quo iure 
dieat hie homo de itinere, quod neque 
molestias neque errandi occasiones ha- 
bere potuerit, nullus aut nune lector 
non intellegit aut olim intellexit spe- 
etator. 

70. Persica carpenta mollibus stratis 
erant instructa et a solis ardore coelive 
intemperie protegebant itinerantes; qua- 
propter oxnyv&s zrooy5A&rov; ea dicit Ae- 
schylus ?). Graecos autem vix scire quid 


óóoouAavoüvtsg" 





| 


l 


essent oroóuare et Ümooroovvóva: lpsi 
Persae autumabant ?). Itaque hominibus, 
qui domi concionantes in nuda Pnycis 
rupe sedere solerent 5), per patriae au- 
tem saltus iter facientes suis pedibus 
uterentur vel in iumenti dorso iacta- 
rentur, somnus et requies videri debuit 
huiusmodi iter per latas stratasque Per- 
siae vias. Ad dictionem quod adtinet, 
conferri possunt Theopompi versiculi: 
imivousv uerk raUra... | xarcxsiusvor ua- 
AaxoraT, imi TgizAw(o | Teàeucovos oluo- 
Covres &AàíjAotg u£Am ?). 

71. yàg] ironice dictum, scz/cet 9). 

— icotóuyv] ioculariter hoc rà àzói- 
ivoS$ev opponit Dicaeopolis 7). 

72. Sie in Pace?) chorus agricolarum: 
7z0ÀÀk yàg &vsoyÓumv zto&yuav& vs xol oci- 
péócs, vid. etiam Chionidis ?) versiculi: 
zoÀioUg iyO oióm xoà xark ob weavíag | 
qoougoUvreg &zsyvoz xol év o&uaxi 10) x0L- 
4LOLEVOUG. 

— mak ziv Éza25w] Atheniensium co- 
piae bello ineunte constabant e tredecim 
milibus armatorum sedecimque mili- 
bus inquilinorum et civium vicenariis 
minorum vel quinquagenariis maiorum !!), 
quibus castella Attica et ipsa urbis moenia 


!) Herodot. V 52. — 7?) Pers. 1001. Vid. etiam Plut. Them. 22: Persarum mu- 
lieres iter facientes ózÓ oxmvkg xÜxico rzsgutsqooyuiveg imb rv &guauoióv ÓyobDrvra. — 
*) Vid. Plut. Artax. 22. —  *) Eq. 783 sqq. — *) Theopomp. fr. 64. Adiectivum 
u«A(9)axós etiam Av. 122 ita est adhibitum. — 9) Nos: zeker (IE had Aet zeker erg 
best...!). Vid. Nub. 1366. — 7) Conferri potest sbóauoretv Eq. 175, &zoie/ev Av. 
177, 1358. — *) Pac. 347. — ?) Chionid. fr. 1. — !?) I. e. in manzpulo, stroowisch. — 


11) Lye. Leocrat. 8 39 Aeschin. 8 23 sq. 


ACHARNENSES. 2] 


IIPEXBTIZX. 


&evi£óusevou Ó& moóc Bíav émívousv 


E] e , E] , ' , 
&& veÀivov éxmoudroOv x«i yovoíócov 


15 &xoerov oivov Ov. 
AIKAIOIIOAIZ. 
(item :) 


5 , 


o Koeve& mug, 


&g cioO8cve, vÓv xor&ysÀov TOv mQoécDeov; 


IIPEZBTZ. 


of Báofegor y&o &vÓgag Tyobvrer uóvovg 


rOUe TÀslór« Óvvouévovg qeysiv rs xol uv. 








73. 0$] y&g R. 


18. q«ysiv Morell] xezeqaeysiv codd. metro et sententia invitis, requiritur enim 
simplex; cf. Theophil. fr. 3: &vópóv &závrov zÀsiozw Óvv&usvos qumysiv, Pherecrat. 


fr. 108?? Simonid. fr. 131 etc. 





credebantur tutanda. Hi sunt quos ro); 


iv roig qgovgíotg zai cxoüg nzaQg  Émaiihw 


dicit Thucydides !). Dicaeopolidem au-- 


tem e senioribus fuisse fabula ipsa 
docet, vocatur enim y£gov ?) et zo£ogvs ?), 
et adulta ei est filia *). 

— iv gopvtà] zu stramento ! ?). 


73. zgós píav izivousv] id quod ?oov | 


tü Óupiv x«xóv vocat nescio quis apud 


Sophoclem 5), sed qui aliquanto magis | 
qiAowos erat Alcaeus laetissima aliquando | 
occasione oblata zc est bibendum! ex- | 
| &Aàxg zt0Aeg xré, vel Euripidis: rob; ze- 


clamavit 7), vóv yo us9ío915v xai rwa 
nzgóg Biav | mdwmv, im&ón zx&r9eve Muo- 
otaos ! 9). 


14. ygvoidov] «urea pocula (qu&2o«) Sic | 





dicuntur ?), quemadmodum ^argezfea àp- 


| yugiósz audiebant !9). 


185. ixgatov oivov] quod erat barbaro- 
rum — vel heluonum !!). 
— à Kgava& zóAs] priseum Athenien- 


sium nomen XKo«v«oi erat !*) arcisque 


Koavaá, i. e. Rupes !?). 

176. zóv xaráysiov] rrzsionem. Vox ra- 
rior 14, quacum cf. x«zayiívn !?). 

7" sq. Cf. Isocratis verba !9): ópov 
y&o Óu&s roírovs uóvovus GvÓpag vouitovres 


' - 1 ass 5 : 
ToUg ü&zeAoUvras xci vroUg 8&xqopoUvrag Tg 


guggobg xaí Twv 7tQáGGovrac zA£ov | vuusv 
dvÓgeg T iv móÀa vouítousv 17). Praeterea 


vid. ad Nub. 823. 


l) Thucyd. II 13 8 6, vid. etiam VII 28 $ 2. — 7?) Vs. 397. — ?) Vs. 1228. — 
4) Vs. 244 sqq. — ?) Vox redit vs. 927. — 9) In satyrico, fr. 701. — 7) Apud 
Athen. 430c. — 5) Vox zgàc giev (op kommando, met geweld, uit dwang) apud no- 
strum redit Vesp. 443, 1080 Lys. 163 Ran. 1457 Eccl. 467, 471. — ?) Item Pac. 
495 Cratin. fr. 194. — !?) Pherecr. fr. 129. — !') Vid. ad Eq. 1187 sq. — ") Vid. 
Av. 193 Herodot. VIII 41 Aesch. Eumen. 1011. — !?) Item Lys. 480 Pind. Ol. 
VII 151 xgaevaoig àv M9ávois, Hom. h. Cer. 357 'Eisvotvog xgavaóv nmroAie9oov ete.; 
apud Homerum insulae nomen proprium est Agere. — 4) Redit vs. 1126 Aesch. 
Agam. 1264 Plat. Criton. 45c etc.; vid. etiam infra vs. 606. — 15) Vesp. 575. — 
15) Isoer. XV $ 121. — !7) Eur. fr. 786. 


24 ACHARNENSES. 


AIK AIOIIO AIX. 


(item :) 


€ - M / A , 
queig Ó& ÀeuxeGTág vt xol XQTOTUUyOvVOG. 


IIPEXBTX. 


80 


PreL réTdQTQ Ó' elg rà feolhe? iAS0uzv 


GÀÀ sig &mómevov (ero, Grgemiàv Aofhov, 


X«L Pystev OxrO Qjveg imi yovGGv 0gív. 
AIKAIOIIO AIZ. 
(item:) 
mócov Ó& rv momxtüv qoóvov &£uviyoytv; 


rjj mevoshqvo; 
4 4 


IIPEXBTZ. 


xóT GmiOtv olxas. 





79. zs] ye Elmsley, fortasse recte, sed propter praecedentis versus particulas 


ze xal praestat nihil mutare. 


80. rk Sacíls | propter versum sequentem nescio an praestet *9«ou£owz. 
84. vij zavosiívo;] Dicaeopolidi continuavit Elmsley interrogationis signo addito, 
non enim praeconem colloqui cum Dieaeopolide; in codd. legati totus est versus. 





79. àmwaotá;] vid. ad Eq. 167. 

80. Revera non trium annorum sed 
trimestre hoc erat iter, si quis modice 
festinaret: 22 Zwgóíov gráói& or. 2g c 
Becr vk Meuvóvx xaAsóueva l) zevza- 
xócux xal roO y(ltx xol ugue ...ztevtijzovto 
Ó& xal éxaróv otáÓwe im ju£om ix&cry Ouei- 
t00gt 7?) &votouuobvzot ju£gat &za«orl dve- 
vjxovra ?). Similis igitur horum legato- 
rum est impudentia atque Nicomachi 
ilius, qui &vzi zezrágov uvówv iw rhv 
&oyXv &moujoero *). 

81. &zózarov] proprie secessum valet 
et àztozareiv secedere?) ; hinc, ut ipodog 9), 
nomen est honestum loci quo quis se- 
cedit ad ventrem exonerandum. 

— crgankv] vid. ad Vesp. 354. 


I 





82. Conferri potest versus vix minus 
ridieulus Eccl. 808. 

— inl ygvoàv ógóv] 2m Persarum mon- 
libus qui esse perhibentur aurei "). Aurea 
omnia Graecis erant in longinqua illa 
Ecbatanorum Susorumque regione 5), 
quam qui obtineret 705 rà Zi zAo/rov 
zo. égitew posse ?) videbatur !?). Auream 
illam Xerxis platanum !!) in memoriam 
nobis revocant scholia. 

83. nócov] zntra quantum temporis spa- 
Gum V), vivos ygóvov 13). 

— éuvWyeysv] festive adhibitum esse 
cogendi sive claudendi verbum, nam £vvá- 
ysG9c. etiam orgaróv, observant scholia. 

84. rij zavosiívo;] negligentior est ho- 
rum verborum structura; nam dicere 


!) Priscam Susorum arcem regiam. — ?) Quod spatium homo expeditus quinque 
horis haud difficulter conficit pedibus. — ?*) Herodot. V 53. Item Xen. Ages. 1 


dui. S RESO re 


?) Cf. nároc via Hom. Z 202, zsgutezetv obambulare. — 


5) Eccl. 1059 etc., cf. germ. abtrift, abort. — 7) Plaut. Stich. I 1, 22. — 8) El 
dorado. — ?*) Quod in proverbio fuisse de ineredibilibus opibus apparet coll. Hom. 


ó 78. — !?) Herodot. V 50. — 
!)) Vid. ad Eq. 1079. — 


!!) Herodot. VII 27 Xen. Hell. VII 1 8 38. — 
13) Hur. Or. 1211. 


ACHARNENSES. 98 


85 tiv éÉbévife, mogeríOs, Ó' quiv OÀovc 
&x xoigávov Pob. 
AIKAIOIIOAIS. 
(item :) 
xoi Tíg &tiÓs Tw70TE 
BoXc xoiBevírag; vv. &AoaCovevucvov / 
IIPEXBTS. 


xol vol u& A Ogviv voumAcáoiov KAeovüuov 





85. mogeri9s. 9' Athen. 1307] zai zagezí9ez RR, zwgsríS9e Ó' cett., zapazi3zs 
Cobet. 





vult rusticus: plenilunzwmne ille exspe- | homo Graecos irridens ?) z( ó' à» inquit 
cavit priusquam...cogerei? — Lacedae- | "EAAngvss  uxooroázstoi | pvA20rQOysg  Óoá- 
moniis revera morem fuisse ut pleni- | ceev, ózov | vérzege A5wet zo£e uixo Ofo- 
lunium expectarent priusquam ,coactis | 40D. | zag& Ó' Zuerégow ztooyóvototv 020g | 
copiis" expeditionem inirent, observant | ózr&otv foUs, HÀáqovs, tgvag | vÓ reAevrotov 
scholia. Ó' à u&ysgogs O4ov | réges ómTíjcas uty&Ao 
85. zagsri9&] vid. ad Eq. 52. Baousi | 9sou'jv ztagé9rze x&uy2ov9). Erat 
86 sq. Simile exaggerationis comieae | autem in proverbio uu ro&zete ?) ini 
exemplum Demetrius in libro de Elo- | row zovrsóv xal &gomv 5), et apud Po- 
eutione !) cum nostro loco componit: | lyaenum ?) legi potest quantum  cibo- 
4x. Muóóxqs ó Bacusóg (Odrysarum) goóv | rum in mensam illam quotidie require- 
Épsgev 0Aov iv yvá9o, et piscem tota | retur. Inter Graecos vero in furao !?) 
Creta insula maiorem commemorat fu- | non eameli boyesve assabantur !!) sed 
seque describit scurra aliquis apud | paziculi; &grovz xQigaviras probe no- 
Ephippum ?). Sed aliquanto festiviora | rant !?), goí; xoigavírgs merum iis vide- 
sunt nostri legati verba, qui ridicula | batur mendacium, itemque 5oUc &ztyv39a- 
quidem iactat, non tamen plane absurda | xwouévo; !?), nam £mav9gexiós; iis non 
quaeve in rerum natura esse omnino | boves erant sed piscicul; ^). 
nequeant. Immo oí sióa(uovec rv Ifegaóv 86. xai] vid. ad Nub. 210. 
— ci; sióe zómors] vid. Nub. 1061 et 
zu9éorau. 02oug ÓzroUc àv xcxuivowt, oi ót | ad Nub. 386. 


Boüv xoci Ümmzov xci x&uniov zal Ovov ztgo- 


zévyteg Tà Aezrk rüv Ttgofárov — quae | 87. zàv G2oelovevuárov!] vid. ad Vesp. 
Herodoti verba ?) in mente nunc habet | 161. 
Aristophanes), nec non postea habuisse | 88. De Cleowymo vid. ad Nub. 353. 





videtur Antiphanes, apud quem Asianus | Apud Pherecratem commemoratur zzeQi- 


! Rhetor. Graec. III p. 290 et 298 Spengel. — ?) Ephipp. fr. 5. — ?) Herodot. 
I 133. — 4) Sedulo eum cum aequalibus suis Herodotum lectitasse, etiam in 
Avibus fabula passim apparet; praeterea vid. infra ad vs. 924 sqq. — ?) Anti- 
phan. fr. 172. — 5) Etiam Alexidis fr. 62 fortasse huc pertinet. — ^) Persici 
apparatus Hor. Od. I 38,1. — 5) Diogenian. VI 37. — ?) Polyaen. IV 3 $8 32. bos 
1) Vesp. 1153. — !!) Porce//i furno impositi apud Aesehylum (fr. 321), in satyrico 
igitur, fiebat mentio. — !?) Qui tragico stilo descripti sunt apud Antiphanem 
fr. 176; vid. praeterea infra vs. 1123 Plut. 765 fr. 125. Similia sunt nomina 
&orog imvízme, éayagitzms, amoóírme, abroztug(tre, tuuizgs, zovógizns (Athen. 109 2 sqq.). — 
!) Ran. 506. — !*) Vid. ad Eq. 643. 


24 ACHARNENSES. 


, (7 s DEP » 3 95 n , 
z«géQuxev gutv  Ovouc Ó qv c)rG gévo&. 


AIK AIOIIO AI. 
(item :) 
90 rv&Ur dg éàgsvdxiteg GU, Ó$o Ógeyu&àg gqé£oov. 
IIPEZXZBT2. 


' —- N er , 
x«i viv cyovreg qxousev *"PrsvÓeorépav, 


rv Becuiéog 'Op9oeluóv. 
AIKAIOIIO AIZ. 


(item :) 


éxxÓWeié y 





91. &yovres 5|zousv] 5xovr«s &yousv R, qui error est apertus sed notatu dignus. 





arégiov óuoiov KAsio9£vec!), sed illius loci 
ignoratur contextus. 

89. Avis qévo$, cuius nomen pZoenicem 
orientis alitem celeberrimum 7?) in men- 
tem revocat audientibus, in patria zoó 
xouzoAlaxüSov ?) et roí immaisxrQUovoz *) 
quaerenda est. De vero autem vocis 
q£vaxos et verbi qevazitew sensu vid. ad 
Ran. 909. 

90. zo xoa] non est obiectum verbi 
qevaxitew, sed Aauc igitur ob causam va- 
let; vid. ad Nub. 319. 

— igsvázie;] de imperfecti usu vid. 
ad Vesp. 183. 

91. Simillimus est versus Euripidis: 
Eogvo8éa gol zóvÀ Gyovrsc ijxousv ?), quod 
mero tamen casui tribuendum. Notatu 
autem dignissimum est id quod obser- 
vavit Hartman, loco nostro simillima 
esse quae de Iphicrate narrantur apud 
Polyaenum: 'Iqigárgs, iv àzopíe yonuá- 
Tov rüv grgerworüv SoguBoUrrov xal xotm]v 
ixxAnoixv airovuutvov, &vógeg iuzzipovug rijs 


llegoíóog yàdtr5s oroAkg lleocuxkg ivojoag 








7ztgocéraie ztÀnSo/0ns Tig ixzinoieg émipa- 
vüvat, xal z«geài9óvrag xyysAàew  poofa- 
QuuT€ Q,nuAgoiov oi rk xyoruera xouíitovrsg 
jusig Ó& zgouzeuq9rnusv roUro onuavobr- 
vec". raDra unvvo&vrov ol ozgoruoGL Üt£AU- 
gav rjv ixxinoicv 9). Iphierates autem si 
et revera et primus hae fraude est 
usus 7) ex Aristophane fortasse eam 
desumsit 5). 

— 3P:vócgráBav] fictum esse hoc no- 
men neminem latet, recte autem in 
scholiis observatur 4rf£aba27 nomen fuisse 
Persicum et &orígyv mensuram Persi- 
cam ?); quae paullo plus capiebat quam 
medimnus Atticus !?). Et comicum cum 
nomen hoe fingeret illam mensuram co- 
gitasse collato versu 108 satis apparet. 
Fortasse autem praeterea  4ríapAhernis 
nomen in memoriam revocare voluit 
spectatoribus !!). 

92. Regis familiares quidam, quibus 


maxime confidebat, eius Oculi et Aures 


nomen habebant. Sic Xenophon !?) com- 
memorat zo); p«ciéog za4ovutvovg ópS'aÀ- 


|) Pherecr. fr. 135. — ?) Herodot. II 73. — ?) Vid. vs. 589. — ^) Vid. ad Ran. 
932. — ?) Heracl. 929. — $5) Polyaen. III 9 8 59. — 7) Nam ,in cap. 9 erhal- 
ten wir eine ganze reihe abscehnitte, welche eben so gut von jedem andern 
soóldnerführer erzühlt werden kónnen und zum theil auch erzáhlt werden. Iphikrates 
ist. eben das urbild des sóldnerführers" (IMelber Suppl.band Fleckeis. Jahrb. 1885 


p. 567). — 5) Sic Pacis initio nimis similia Polyaenus habet VII 22. — ?) Pri- 
mitus Aegyptiam, or/ob. — ?) Herodot. I 192. Polyaeni loco quem ad vs. 86 sq. 
attuli, singulorum ciborum mensurae artabis sunt indicatae. — !!) Vid. Prolegom. 


p. XVIII. — !*) Oyr. VIII 2 $ 10. 


ACHARNENSES. 25 


, , , 1 —- , 
xóga$ mxv&5«c — rÓv vt GOv vrOU zoéofcoc. 


KHPT5. 
0 Beciléog 'Og9eAuós. 
(Pseudartabas comitantibus duobus eunuchis a parte dextra procedit. Ridicule 


est ornatus, unum autem eumque ingentem habet oculum in media fronte, 
sub quo longa dependet barba more barbaro plexa.) 


AIKAIOIIO AI. 
(item :) 


6 &va& 'HodxAas / 


95 zQ0g rv $cOv, (vOgoze, voógagxrov fAénzg / 





93. zorzáfeg] om. R. || ze A] ye R cett. 

95. Corruptus esse videtur hie versus, fortasse etiam contextus; nam nisi lega- 
tur zí zgóg SsOv, &v9Qone vel: zgós vv 9:ov, ti oro, sequentia apte subiungi 
nequeunt. Sed gravius etiam displicet quod 74v;s vox, cui assimulatur Pseudar- 
tabas, deest. Intellegerem *vaüs ov«9y0v BAéztei ; navisne es stationem spectans (— petens) 7 
Reieio quod in mentem venit vaü; qovxróv. || vaóqaozzov Phot.] va/qoaxrov codd. 





MoUs xai rk paoutos Ore, Aeschylus !) | eurswm Jjflectens navale prospicis?^ Haud 
abs re fuerit meminisse pro animalibus 
inde ab epico tempore Graecis fuisse 
&Aóg 1zmovg; illas, quas in Equitum fa- 
bula vel inter se confabulantes finxit 


Xerxis ziotTóv závr ógSaoAuóv, quales viri 
alias apud eundem ?) pee; ótozo:?) 
audiunt 5). Festive autem comicus no- 
mine, quod orientis dictio ornata pepe- 


rit, ita est usus, ut novum quendam 
Polyphemum induceret, cuius personam 
oeulus ingens habet fere totam. 

92 sq. éxxóyur ys xré] legati verba 
exciplens subiungit haec Dieaeopolis: 
regis illum. oculum utinam effoderet cor- 
vus tuumque simul ?) Similimum est 
Strepsiadis in Nubibus votum 9): J/i/ 
equus isle xommazia; s(9! iiexóna rÓv Óq- 
9a4uóv 24í(9o. Eodem autem haec rede- 
unt ac si e; zógaze;7) Dicaeopolis opta- 
ret his impostoribus. 

95 sq. Fultum 
habes! Numquid navis circa promunturium 


sanequam maritimum 





noster 5). Facies his erat zoàge« zgóo9ev 
Quueot pAémovo" ó0óv ?), quam uàroza- 
onuov vel qocvixoztagriniov vocavit pater po- 
eseos 10); neque raro in vetustis navium 
imaginibus cernuntur eiusmodi oculi !), 
quibus etiamnunc piscatores Capreenses 
eymbas suas ornare solent. Ingens igitur 
Pseudartabae oculus rustico in mentem 
vocat praegrandes illos oculos navium, 
quapropter portum petenti ip- 
sumque navale veluti circumspicienti 
hominem assimulat. [psa tamen verba 
molesti quid habent; nam vox zós zóv 
3'sv aut Zmterrogantis est aut zubentis, 


navi 


1) Pers. 980. — 2) Ibid. vs. 44. — ?) Le. principes quibus rex oculorum vice utitur. 
Sie in nostra lingua annis abhinc triginta quinque nata est vox dwarskij ker, quo 
tempore legatio Iaponiea hane vicinasque gentes visit primum, et exinde inter 


nos illud nomen ad designandos Z£zioxózovs inservit. — ^) Vid. etiam Herodot. I 
114. — 5) Etiam Plut. 180 Platon. fr. 173?! optativo ita subiuncta est particula 
y» — 5$) Nub. 24. — 7) Vid. ad Ran. 187. — ?) Eq. 1300 sqq. — 9) Aesch. 


Suppl. 716. — !?) Vid. ad B 637. — !!) Vid. e. g. imago perantiqua Mon. d. Inst. 
IX T. 4 (Engelmann Bilderatlas Odyss. no. 12), Assmann Jahrbuch d. Arch. Inst. 
1889 p. 99 sq. Etiam ézorí0s; erant in prora triremium: Thucyd. VII 35 8 4, 36 
8 2, 62 8$ 3. 


26 ACHARNENSES. 


3| mtQl xoov xdumrov veoGouxov GX07UÍG ; 
GGxcow Pyec mov megi vv ógOcÀuóv xáro! 
SCENA QUARTA. 


Dicaeopolis, Praeco, Legatus, Pseudartabas 
dein Amphitheus. 


? 


IIPEXBTZ. 
ye O5 G5, Becusbg rre 6 &ménsuwev qoácov 
Aé&ovr Memvotoiwtv, & '*Prvoegráfo. 
UETAAPTABAS. 
100 iegreu&v £&eobec &muoóvor Gárga. 


TIPEXBTS. 
&vvís0ü" 0 Aya; 





96. j Bothe] 7j codd. 

100. zi«oie;] Ziagfav codd. complures. | &moóve 0&92o] 710óvaorQga R, £iagif 
&vaz0óve. cárge Brunck. Res dubia in sonis sensu destitutis; nolim tamen vocis 
Plapíos, Arlacerris nomen ni fallor.in memoriam revocantis, abicere exitum. 


101. iv»ie9' Cobet] &uvíxaS' codd.; ivvei$?? 3 « àiya anonymus Mnemos. 1852 
p. 414. 





sequentia vero verba va/qagxrrov Biéz&us 100. Barbaros ubi loquentes indueit 
ut nune quidem habent ezc/amantis sunt; | Aristophanes, aut Graeca quidem verba 
neque aperte satis indicatum est navi | lis tribuit, sed mutila inque terminos 
assimulari Pseudartabam !) De adie- | absurdos excurrentia, ut mox vs. 104 3 
clivo vavgágxro vid. ad Eq. 567, de | aut sonos inanes fundentes fingit, ut 
verbo jiézav ita adhibito ad Ran. 562. | hoc loco 5), ubi «prc et iapiaz; et ccrga 

97. Istud. autem, quod sub oculo geris, | persicum quidem sonant, dríacercis enim 
folliculus est opinor. Ingentem hominis | et satrapze nominibus sunt subsimilia ?), 
oculum, sub quo barba densa promissa | sed verba vere persica inde efficere inque 
est, Dieaepolis nune assimulat navium integram sententiam coniungere velle, 
foraminibus, per quae transmittuntur | id cum ratione insanire est profecto 5). 
remi, &oxóuero; sive folliculi ope iis 101. ivws9 30 aéya] item Av. 945 
adaptati ?). l Süvsg Ó rou Aéyo. 





!) Vid. annot. critica. — ?) Vid. ad Ran. 364. — ?) Item Av. 1678 sq. Thesm. 
1082 sqq. fr. 168, cf. Ammon. p. 191 Valeken., Martial. VI 17. — *) Item Av. 1615. — 
?) Etiam PissufAnis nomen comici menti obversatum esse suspicatur Merry. — 
5) Cuiusmodi lueubrationes commemoratas vide apud Ribbeckium, ubi multi id 
praesertim non sine voluptate legerunt opinor quod de voce Xy«vvóngorre est ob- 


servatum: ,zooxz etwa prokía berühm4"; aliasque huiusmodi delicias complures 
habet ille locus. 


ACHARNENSES. 


-1 


AIK AIOIIO AIX. 
(item :) 


u& róv ZmólÀo, éyo guév oU. 
IIPEXBTZ. 
níwwyewv pecie quoiv Ouiv qovoíov. 


Aéys O5 GU ueifov xol GoegOg TO yovoiov. 


JEYAAPTABA. 
ov AW. qovG6ó, ycvvómooxr love. 


AIKAIOIIO AIS. 


(alta voce:) 


105 


 Oiuor xexoÓcíuov, tc Gogüg. 


IIPEXBT5Z. 


Tí Oei Àéy&; 


AIKAIOIIOAIZ. 


Did , M ? , , 
0 TL; yevvomgoxrOvc TOUS l&oveg Àé&yet, 


&U mgocÓoxGGL yovoíov ix rÀv feopcoov. 





104. 
105. 
106. à c; Reiske] óv: codd. 
107. xygvoíov] xovoóv 
ineisio (—w | —). 


eo 


[2 


'Ivovao] 'I&ov a0 vel a) (barbarum. pro o£) schol. 
óai Elmsley] ó' a? codd., oóv Brunck. 


Elmsley metri causa, cum durior sit haec anapaesti 





» 


— uà zóv MnzóAAo, dyà uiv oj] vid. ad 
Nub. 732. 

104. Haee demum. Dicaeopolidi et spe- 
ctatoribus perspicua dicit legatus, et 
vel nimis perspicua. Sie regis epistulae 
cuiusdam, quam affert Aeschines !), haec 
erant verba ultima: éyó óuiv ygvoíov ov 
Ódoo' uj us aizsite, OD y&g Anweo9s. Cum 
epitheto ridicule probroso y«vvozQóxro 
componenda est yevvomoiizys vox infra 
obvia ?); ipsum autem onum nomen, 
quo Graecos designare solebant Persae ?), 


l) Aeschin. III 8 238. — ?) Vs. 635; 





Atheniensibus parum gratum incidebat 
in aures *). Cum absurda denique no- 
minis forma conferatur faouiweb vOX, 
quae in , Triballi" ore valet g«oüeuv ?). 

107. [dem viginti annis post dixit 
Callieratidasa Lacedaemoniorum nauar- 
chus: &94wr&zoug siva. vrobUg "EAAgvag, Ori 
peopágous xoAaxsóovaw Évexe ioyugtov S) 
Of. etiam verba quae Hecubae suae 
tribuit Euripides: oUzoz v» qi2ov | v9 
BáofBagov yívow! àv "Eiinow ytvos, | o00" 
&»v ovvairo 7). 


vid. praeterea ad Nub. 875 et 1330. — 


3) Of. Aesch. Pers. 178. — *) P/erique lomes, im hus Athenienses, lomum nomen 
repudiarunt, xci vüv qaivovrai uot ol moàÀol eürüv izouGyUveoSat t obvóuart, Herodot. 
I 143. — 5?) Av. 1678. De nominis 'Ieóvov vocalibus -ao- vid. Enchirid. Dict. Ep. 
p. 32. — 5) Xen. Hell. I 6 $ 7. — 7?) Eur. Hec. 1199 sqq. 


28 


ACHARNENSES. 


IIPEXBT2. 


oUx, GÀA Gydvag 00s ys yovoíov Aéya. 


AIKAIOIIO AIX. 


, e jJ ' , ' 3 , 
T0íeg Cycvog; Ov uev GÀofov si uéyag. 


110 


&ÀÀ Gmi0" iyo Ó& Becevi rojrov uóvozc. 


(Vultu minaci sublatoque baculo ad Pseudartabam accedens:) 


&ys Ó" GU goácov iuol Gegüg, moóg rovrovi, 


ive w1j Ge Béwo Béáuue Geodwvixóv: 


BeciAevg Ó uéyeg Tuv &moméuweit qovoiov; 


(Capitis nutu negat Pseudartabas eumque imitati eunuchi.) 


GÀÀog Wo éd£emoróus9 Omó ràv mo£ofsovw; 


(Nutu affirmant Pseud. et eunuchi.) 





108. ó0e Bentley] 596 codd. 


lli. rovroví Reiske] rovrov codd. (vid. vs. 367 et ad Nub. 141). Idem vitium 
in Platonis Protagora 3204 correxerunt Grou et Heindorf. 

113 sq. Pseudartabam capitis nutu prius negare, dein affirmare, cum contextus 
docet tum diserte dicunt parepigraphae, quas adscriptas habent codd., comme- 
morant scholia: &vevsust post vs. 113, ézweve post vs. 114. 





108 sq. àyéve;] mensuram hane esse 
persicam docet contextus; quam me- 
dimnos cepisse quadraginta quinque ex 


Aristotelis auctoritate docent scholia !). | 


109. zoíaz;] vid. ad Ran. 529. 
110. Item mulier in Thesmophoria- 


Zusis: &zsA9" yo y*o pa«oavub czcÜrqv 


xcAdg ?). 

11l. zoóg covrovi] per Auncce meum 
baculum ?) — quo in pulvere modo 4) 
scripsit. 


112. páuuc cagóixvizóv] idem hoec est 
quod infra dicitur Zeívev &z qouixióa ?) 
et apud Aeschylum &uzew gore ztop- 
qvo& Bag 9). Nam qowuxógazra ?) sive 
ztooguoóflazz« 9) erant quae Sardibus fie- 
bant vestimenta ?). Of. Pacis locus: 


!) Of. Poll. X 164 sq. Hesych. s. v. — 





9soigwv. éy 9 oov raSíagyov ngoof2énav | voeic 
Aóqou; Éyovra xol qowixió ólsev nvv, | 
jv éxeivós qujow eivoc D&uua cagóavixóv, | 
jv Óé zov Ó£y u&yeaSat Éyovrza T)» qou- 
xióe, | zuvizaDr abrós Dipanzro. B&uuu zv- 
Coapicóv, | xr qebyec ztooroz Goztso 5ovS0c 
inzeAsurQvov | robs Aóqov; Gsiov  dyo Ó' 
Éoryza AwozrOusvoc !?). Item apud Plau- 
tum ridetur vapulantium corzwm poeni- 
cium M). Adiectivum scagórevixóv. produ- 
ctum est e voce solita o«gó«vo, quem- 
admodum .4&xov abiit in 4exovixóv 1?). 

113 sq. Cf. Lysistratae fabulae locus, 
ubi mulieres audito quid a se expecte- 
tur pallidae flentesque uoqvóot xal kva- 
veUovou !?). 


114. à41o;] vid. ad Nub. 1203. 


?) Thesm. 626; vid. etiam Pac. 660. — 


3) Vid. infra ad vs. 331. — *) Vs. 31. — *) Vs. 320. Nos Zont en blaww slaan. — 
5?) Pers. 317. — 7) Aesch. Eum. 1028. — 5) Plat. com. fr. 208. — ?) Of. Athen. 
6905 Vesp. 1189. — !?) Pac. 1172 sqq. — !!) Pseud. I 2 extr. Rud. IV 3,61. — 


17) Vid. ad Nub. 186. — !9) Lys. 126. 


ACHARNENSES. 29 


, 
115 &AAqvuxóv y émévevGav GvÓgsg obrod, 
, 
X0U0x £G0 Ormogc oUx siciv ivO£vÓ aU)r0Qzv. 
x«l roiv uiv süvooyow Tv frsgov rovrovi 


iyà oid 0c iex, KAnc9évqe 6 ZXwvoriov. 





»0 SsouóBoviov* zooxróv $vouuéve 
120 »T010vÓs O0", à míOwqxs, róv móyov Üyov* 
115. &vógez;] &vógeg codd. || oórou] oóroci LI', quae lectio fortasse aliquid valet 


ad commendandam coniecturam meam *Zzévevosv, &vOgsc, oírooct, | xobx £o9' üzws 
obx Égrw, cui favent praeterea verba scholii: Zzévevoe Óà uerà rÓ zeQuysiv Tv xeqaaijv. 
Certam autem cum olim hane ducerem correctionem, nune veritus sum in 
textum recipere duas ob causas. Particula enim ,év» in vs. 117 indicio esse vide- 
tur non de aliis hominibus loqui ibi incipere Dicaeopolidem, — quod si ita 
esset, potius xai...ó0& dicendum erat, — sed etiam in praecedentibus versibus de 
pedissequis, perinde atque de ipso regis Oculo, fuisse sermonem. Deinde c;ves 
neque hactenus allocutus est Dieaeopolis neque nunc satis apte fortasse potest 
alloqui. 

116. xoix R] oi» cett. 

118. dz] 9oz;; R, hine oi0' ór. Meineke. Cf. vs. 442. 

119. iivoguéve Suid. s. v. K4ewo3évyv et Xrg&rov] ievorucve codd.; temere Blaydes 
coniecit &zorszuiuéve col. Ran. 424. 

120. zoivós...zóv zycov] zowvós... Tv zvyjv (ut apud Archilochum) Bentley, 








115. Mero ioco Graecorum annuendi | 118. ó; ioz;] relativi hie usus redit 
ratio peculiare quid habere nune dici- | infra vs. 442, neque alibi est rarus *). 
tur; quod ne observatu quidem dignum — ó ZiBvgrío]] hune (aut hominem 
esset, nisi scholia serio huiusmodi dis- | cognominem) paedotribam fuisse docet 
erimen inter Graecos et barbaros sta- | Plutarchus ?), quapropter Elmsley su- 


tuerent. spieatus est non verum Clisthenis nunc 
116. ojz fo3' ümoz o)x] vid. ad Ran. | indicari patrem, sed hominem a corpo- 

640. ris exercitatione alienum iocose paedo- 
— iàv9év)' aibró9sv] item alibi 2v3aói | tribae fiüm diei, — frigidum iocum 

(-0s) aizoD !). | eomico sine iusta causa imputans 3 
117—129. Clisthenes eiusque amicus | 119. Tragicum verbulum ó Sepuópov- 


Straton sunt iuvenes molles atque fa- | 4ov oz&yyvov ") suos in usus convertit 
mosi, quos zeideg &ysveíov; noster voca- | Dicaeopolis. De adiectivo 9«guó vid. ad 
vit alibi *). Etiam in Equitibus, coniun- | Eq. 382. 

ctim ridentur ?); praeterea cf. Thesm. |  — &vonu£ve] cf. Thesm. 191 5). 

235 et vid. ad Ran. 48 et 422 sqq. | 120. Archilochi versum zoujvós ó' ó 





^) Vesp. 765 Plut. 1187. — ?) Fr. 407. — 3) Eq. 1374. — *) Vid. Plut. 59, 369 
Av. 804 Cratin. fr. 56? Soph. Ai. 1259 Oed. R. 1068 Oed. C. 571 fr. 152 Eur. Ale. 
640 Hel. 818 Demosth. LII $ 7 etc. — ») Alcib. 3. — ^) Sibyrtii zzszum eum 
fuisse aliquanto certe probabilius suspiceris; sed quidni pater eius fuerit. Sibyr- 
tius? — 7) Quod in Euripidis Medea dictum esse falso perhibet scholion. Fortasse 
igitur dicebat Medea in alia tragoedia (Eur. fr. 832). — 3) Vid. etiam Ctesias 


apud Athen. 5287 sq.a«. 


30 ACHARNENSES. 


ebvotyog Tuiv mAOsg éGxsvaGuévoc; 
001 Ó& ríg mov éorív; o0 Ó5 mov ZXxroávov; 
KHPT5. 
Giya, xd9its. 
rv Beciléoc 'Og9oAuóv 3 BovAg xcAst 
tig v0 Ilovravetov. 
(Legatus cum Pseudartaba et pedissequis dextrorsum abeunt.) 
AIKAIOIIOAIX. 

ve«Ür« Or ox Gyyóvq; 

xci Emew Py Or ivO9oÓl croeyysiouor; 


rovGÓL Sevífew ! ojÓévoa mor loysu 9Ugo; 





quoniam absurdum potius quam festivum est hominem glabrum dicere barbatum; 
sed elunes Clisthenis neque cernuntur nunc neque argumentum praebere possunt. 
Ttaque si quis eiusmodi quid requirit, roitvós...c/v zóo95v vel xq:97» potius legat; 
quamquam ne id quidem satisfacit. | ó'] y R. 

126 sq. Permutari iussit Schütz, nescio an iure. 

126. oroayysbouat] orgaysVouc. R (cf. Nub. 131), orgerevouac. multi. 

197. rovcól (rovc0s) Brunck] zov; ó& codd. || $evítew/] post hoc verbum punctum 





zi95«s cv mzvynv £yov )) ita mutatum 
ad hominem, qui propter faciem gla- 
bram corpusque depilatum inter omnes 
notus erat, ridicule referens Dicaeopolis 
tune igilur, ait, quem tale barba cernamus 
ornatum — et manu fictam illam barbam 
indieat ?) — ewnxchum. agis? Quippe et 
verus Clisthenes sbvovyixórerog erat ad- 
spectu, et eunuchi, qui in scena nunc 
adspiciuntur, leves omnino habent ge- 
nas ?) De voce zu9/5x» convicii loco 
usurpata vid. Ran. 708. 

121. àoxsveauévosg] vid. ad Ran. 523. 

122. ob ó5 zov] vid. ad Ran. 522. 

193. olyo, x&91s] cf. vs. 59 *). 

124 sq. Mos ferebat ut legaii ad pry- 





tanum cenam 5) invitarentur, et con- 
tumeliae instar erat zó 5 ézi $éw« 
xcÀéca. legatum vel praeconem ^). 

125. rare Ójr o)» &yyóvg;] item Ae- 
schines 7): zoüóro 9" &g Jv &yyóv 9) 
Euripides ?): obyi Óswüc 
&yyóvus ináiww; eti0): záó" &yyóvys né2as, 
Sophocles !!): £oy Zorzi xgeiacov &yyóvns 
slgyeguéva. Praeterea vid. Eur. Alc. 230 
et ad Nub. 988. 

126. zai izara...Ófjr«] item alibi: xci 
Emara  Ónrx...Ów«zéru...; !?) Praeterea 
vid. ad Nub. 210 et 226. 

— gGrg«yysvouci] vid. ad Nub. 181. 

127. zovadi Zevitew !] Aosue in prytaneum 
recipi uebulones! *). Simillimae sunt ex- 


TOUTO, TaUT 


!) In scholiis allatum (fr. 89). De vera simia apud Archilochum sermo fuisse 
videtur; cf. fab. Aesop. 44: ó& zü93mxs o0 rouxórgv züynv (róyyv cod., wvyiv alii) 
Éyov vOv àAóyov Conv fgacis/si;; — 7?) Nam vere óaxrixóv pronomen roiógóe est h. l., 
ut ro3ógós Eq. 77. — ?) Fortasse infra vs. 1024 similis est iocus. — ^)Item Vesp. 
905; vid. etiam Eccl. 130 Thesm. 381. — ?) De qua vid. ad Eq. 280 sq. — 
9) Vid. Xen. Hell. VI 4 8 20. — 7) II 8$ 38. — 5) In codd. sequitur xai à/z»x. — 
3) Bacch. 246. — !9?) Heracl. 246. — !!) Oed. R. 1374. — !?) Av. 1217. — 13) Item 
nos: dàt volk onthalen? ! 


ACHARNENSES. 3l 


GÀX goyácopot v, Óswüv foyov xol u£yo. 


GÀÀ Augí9sóg uoi mo) éccv; 


AMOIOEO. 


(e civium turba accurrens:) 


t ' Z 
OUTOOL 7o Qe. 


AIK AIOIIOAIZX. 


180 


&uol GU, vrevreGl Àev óxrO Ógcyudc, 





habent RA, plerique vero codd. orationem continuant; sed /oyav cum infinitivo 
licet apud Herodotum (III 77 V 91) vel poetas (Theogn. 816 Eur. Iph. Aul. 661) 


non sit inauditum, a 


rustici nostri sermone alienum duco, neque £ewiev sed 


Sev(teoS9a. vel potius Q5 Zeviteo3a: sic erat dicendum. Exclamationis signum posuit 
Blaydes coll. Vesp. 835 Eccl. 530 (vid. commentarius). || *o2óéve zo" toga 9a ;) 


ojóézor (aye Síópe R, 
expleta: o$óézov (oysu 
obóEzor vel oió£moré y 


(item Eupol. fr. 265), 


quae verba lacunosa in ceteris codd. varia ratione sunt 
5j 9óga schol, ojó£zor !sye« y f 3óga Suid. (s. v. loyso), 
icy » 9óg« codd. multi. Elmsley oiószoré y loya 9px 
sed ye languet ita positum. Equidem litteras IV.4 inserui 


et interrogationis signum scripsi. Etiam *o20£v oiv fortasse habet speciem. 





elamationes: rzotovrovi zgéqsw xiva/!!) et: 
Tí; AeyoU; Ó' o) qgovricat...;7) Praeterea 
vid. ad Ran. 741. 

—  obóéva zor loya Süge;] mullosne 
igitur homines illic arcet ianua?  Cuili- 
betne iam patet aditus ad cenam, ubi 
cum senatoribus vescuntur cives qui de 
patria bene meruerunt? Simillimum ver- 
sum  Eupolidis citant scholia: 
Iloosóó xojóémor ioysv 5j Süga ?). Of. 
praeterea Solonis versiculus *): aUo: 


? » 


J ' 
vi TOY 


irruentes), et muliereulae apud Hero- 
dam ?) verba: revo 
9íoq qoíccs. Proverbium autem erat: 
xópaxi xAns9" 5 Síga 9). Etiam locutio 


TOUS zicc vüv 


oDÓtv loysi 5u&g nihil est quod mos reti- 
»ó ju | 


neai?) hue facit, nec non adulatorum 
apud Eupolidem verba: 
cíóxgog | oàó *aAxóg kzelgys. | ui. qovzv 
imi Ósimvov 9). 


oU ztÜo ovt 


ÉpP Éyuv obw B9z20vot 3ígat (calamitates | 





128. óavóv &foyov xci u£ya] item alias: 
ztQkyua Óswóv xal u£ya ?), et: &doyáteoS9oi 
Óevóv Éoyov zcl oyézAvov !?). 

129. Amphitheum igitur, cum a sug- 
gesto esset detractus !!) non in carce- 
rem esse abduectum intellegimus. 

130. Nisi 2qóów sibi darentur, iter 
divinitus mandatum suscipere se non 
posse supra eonquestus est Amphitheus; 
quapropter viatieum nune ei praebet 
Dicaeopolis. Octo autem quod ei dat 
drachmas, id fortasse ita intellegi voluit 
poeta, ut duas in singulos dies accipe- 
ret !7), duarum enim dierum Spartam 
erat iter, si quis quam maxime festina- 
ret !); quatriduo igitur absolvi poterat 
haee legatio. Sed nescio an argutari hoc 
sit, temporis enim nulla nune habetur 
ratio. Cum dimittitur concio, redux est 
Amphitheus. 

— zavrxgi ópgeyukc| vid. ad Nub. 60. 


!) Vesp. 835. — ?) Eccl. 530. — ?) Eupol. fr. 265, si recte sic scribo; codd. o2óc- 
zor lays 5 9íga, Elmsley xobóézoré y loye 979a, Porson ojóémoré y' iayev 5j 9Uga. — 
^) Solon. fr. 425. — 5) Herod. Mimiamb. VI 64. — 5) Posidipp. fr. 7. — 7) Pac. 
949; cf. Eq. 724 Vesp. 1264. — 5) Eupol. fr. 162. — ?) Pac. 403 Thesm. 581. — 
?)) Ay. 1175; vid. etiam Plut. 445 Eur. Med. 1121. —  !!) Vs. 55. — !?) Cf. 
vs. 66. — 15) Herodot. VI 120. 


* 


34 ACHARNENSES. 


^ , ' , , 
GzovÓ&àg moíncov zóg /l«xtÓciwwovíovg uóvo 


XcL TOLUGL TtvCLÓLOLGL X«L vij mÀdviÓL. 


(Nummis acceptis Amphitheus abit, — Dicaeopolis secum :) 


vutig Ó& moscfeUscOs xoi xsynvers. 
KHPT5. 


zoocíro Oéogog 0 meg&à ZwÀxovc. 
(Procedit Theorus.) 


SCENA QUINTA. 


D'icmeo;polus,; Praecoj eorus: 


OESPOZ. 


AIKAIOIIOAIS. 


(secum :) 


185 frsgoc GAefov ovrog sloxmo)rreran. 
OG ES POS. 
4oóvov uiv o)x &£usw üv iv Ogdíxm moÀlóv — 
AIKAIOIIOAIS. 
(item :) 
u& 4 obx Gv, sí uuc9óv ys us] &psosc moAvv. 





131. zoígcov Elmsley] -oc: codd.; cf. vs. 52. 
133. xsy5vers Herodian. in Bekk. Anecd. p. 1287] -vezs codd.; cf. zexo&yere 


(-yazs R) Vesp. 415. 


136. duav àv Elmsley] &v zuev codd.; singularem requiri docent sequentia (vs. 
137, 141, 155). Blaydes à» 5v àv male, nam ;j dicendum erat, neque iteratum 
àv aut imperfectam aut ipsum verbum eive. huic loco aptum est. 





131. ozovókc zoíycov| vid. ad vs. 52. 

132. ziáriói] vox za&zig alibi non ob- 
via wxorem significat, ut prisca illa &20yoz 
et dxovris, ztxg& rÓ zteAátew T vgl xor 
rjv xoítyv, ut recte dicitur in scholiis. 
Cf. aoristus pass. z4c«9ive. apud tragicos 
saepius obvius !). Eiusdem conformatio- 
nis est masculinum zei&zg; ?). Dignum 





praeterea quod conferatur est vocabu- 
lum z&4 sponsa item uno tantum loco ?) 
obvium. 

133. xey(vezs] vid. Eq. 651. 

134. De 7Aeoro *) vid. Eq. 608 Nub. 
400 Vesp. 42, et de Siíalce Prolegom. 
pag. XIII—XV. 

137. ob» &v] vid. ad Nub. 5. 


!) Aesch. Prom. 897 Eur. Hec. 890 etc. — ?) Soph. Phil. 677 Plat. Euthyphr. 4 c. — 
*) Soph. Ant. 829. — ^) Non certum virum, cui Theoro esset nomen, sed fictum 
aliquem legatum ,qui tamquam 3«ogóc dies festos celebraret (v. 136, 141)" esse 
intellegendum, infelicissima est Keckii Quaest. Ar. p. 69 suspicio. 


ACHARNENSES. 33 


0E PO. 
ej ux xerívnps quóvi vqv Oocxnv Av, 
xci TOUG T0TvuoUg PmqE. 
AIK AIOIIO AIAX. 


(item:) 


140 


e , , M ji , 
Ut CUTOV TOV Xoovov, 


, 
Ov £vO«ÓL Oéfoyvig wyowvífero. 


OES PO. 


ToUrOv uer& ZuríÀxovg fmivov rÓv ggóvov. 


xel Ójre guleON5veig v OnsopvGsc, 


buüv T igecryo óc dAm9Oc, Gors xol 





139^ sq. In codd. Theoro continuatos Dieaeopolidi reddidit Nauck. 


143. ós; Dobree] jv codd. || à2536x] àig95; R et plerique. 





138 sq. xar&vupe ... Ere] impersonalia 
quomodo fiant verba, hie locus luculen- 
ter docet. Nempe xaerevipav pridem ve- 
rum impersonale est factum !), ad z;- 
yvóva. vero necessario mente nunc sup- 
plendum est ó 3«óz, quod additum legitur 
e.g. apud Aeschylum: 950; | yeuiów dagov 
Ogos, züyvvoww Ób mv | óce9oov  &yvoo 
Zrovuóvos ?). 

140. TAeognidem hune eundem esse 
qui postea inter triginta viros fuit 9), 
perhibent grammatici ^), fortasse recte; 
certe etiam Critiam illum scimus fuisse 
poetam. Anno autem proximo Theogni- 
dem tragoediis certasse, supra ?) nos 
docuit Dicaeopolis; harum igitur frigore 
non cives tantum sunt enecati sed etiam 
longinqua illa Thracia obriguit, quae 
vel sie /j yió» xazágovroc, 5 xyiovdóns 
nuncupari solebat 59). Idem de eodem 
iudieium — tulit noster decimo quinto 
anno post?): ó ó' a) Géoywug wvyoós àv 





wvxyo&s zowi 9). Sie in Avibus fabula ad 
frigidum poetam dicitur: £ye ziv ozto2áó« 
závrog Ó€ Q00 QiyOv Óozeig ?). De ipsius 
autem Aristophanis filio Ararote nihilo 
clementius postea iudicavit Alexis ae- 


mmulus, apud quem nescio quis goj2ouat 


ait ÜÓazóg cs ysUcav xyomua Ó' é&orí uot 
u£ya | qoéarog £Evdov, wvyoóregov oagó- 
vog 19), et simillimo ioco indulgens dicax 
puella apud Machonem !!) vinum suum 
Diphili prologis refrigerare se perhibuit, 
Catullus autem !?) gravedine tussique 
maligna correptum aliquando se ait, 
cum oratio frigidissima sibi esset lecta. 
Praeterea cf. locutiones wwvyo? vixm !*), 
wvyoj &mxovoi] 1*5), wvygk céguag !?), 
similia. 

142. quia935vowoc] cf. Vesp. 282. 

— ünsoqvüg] vid. ad Ran. 611. 

143. igaoz?;] vid. ad Eq. 732. 

— (óg &àn3óc] wt verum (dicam), re- 


vera, 19). 


!) Cf. Nub. 965. — 7) Pers. 495 sq.; cf. e. g. famae» ferra mota "Thucyd. IV 


52 8 1 


(2 feos» 0 9:óg Lys. 1142 Xen. Hell. IV 7 $ 4) — ?) Xen. Hell. II 3 


$ 2. — *) Vid. schol. Harpocr. Suid. — 5) Vs. 11. — 5) Eur. Andr. 215 Hec. 81. — 
7) Thesm. 170. — 5) Simillima his sunt Otesippi iuvenis irati ad sophistam verba 
Plat. Euthyd. 2846: zo)bs yoüv wvygojUs wwxygos qa«o« xal ÓaéysaSai. — 7) Av. 935. 
Of. etiam Thesm. 848. — !?) Alex. fr. 179. — ^!!!) Athen. 580. — 7?) In lepido 
 éarmine XLIV. — !5) Herodot. IX 49. —  '^) Herodot. VI 108. — '*) Eur. Alc. 
353 ete. — 19) Item Herodot. IV 187, Plat. passim, etc.; cf. Aristot. Rhetor. III 3. 


8 


34 ACHARNENSES. 


iv voici roíyoig Éygeg* ,,48mvoior xoloL.* 


6 0 wvíóg, 0v M9qvoeiov émsmoujus9a, 


ioc qeysiv GÀÀüvreag i$ Mmorovotov, 


x«l róv marío djvreBóÀet owOsiv vij mro 


0 à ' Ouocs ozívóov pow93csv, Pyov 


Groeru.&v roGcUTQv, Gor 24O8mvelovg égsiv 


150 


»0cov TÓ yoijue« meovómov mQocéoyero, /* 





146. àià&vra;] -vrog A non male (ut ZezZoo; Eq. 1182); quamquam comicum 
plurali &à44&vzov sic potius usurum fuisse observat Blaydes. 


147. 


qvreBóAe] 5vrgóia codd.; cf. Eq. 667. 





— (grs xai] item Eq. 319 Nub. 613 
Av. 1290. 

144. Mos nomina puerorum dilectorum 
parietibus inseribendi etiam in Vespis !) 
iocandi praebet materiem. 

145. ó à' viós] Sadocus, de quo vid. 
Prolegom. p. XIII. 

— v... &tenovjus9a] plusquamperfecti 
quae h.l. sit vis melius fortasse apparet 
si in passivum haec convertuntur: óg 
£ysyévmro, qui civis Aihenvensis nuper tunc 
factus erat. 

146. ijp« qaysiv] sic etiam epops in 
avium illa barbarie ioa q«ysiv cibos at- 
ticos 7). 

— i$ Mnazovgiov] ab Apaturiorum festo 
provenientes ?). Huius festi mentio fit 
praesertim propter ambiguum nomen, 
quod fz/lendi verbum non sono tantum 
in mentem revocabat sed etiam deductum 
inde esse credebatur. Nempe olim — 
sic scholia — zzó4suog jv -95valowg zt9óc 
Bowro)s meg Keiowvüv, Ó Tv yogíov àv 
ue9optots. Káv90os ó& Bowrós zapsxaiécato 
vóv M9m5vaíov facium Guuoizqv ob ósta- 
u£vou Óé, MéàavSoz imimuóv, MéecoQvwoz 
Tó yévos nó Ileguxivutvou ToU Nwiéowg, 


D 





óméor inl c5 facils(g. uovoueyoUvrov Ói 
ipávy và MsA&v9o vig 079v roU E&vS0v, 
vomyiv (rovríonww alyíóa u£iawav) ivguyuc- 
voc. Épr ov &óiweiv müróv Ósírsgov Wjxovza. 
0 óÓ é£msorQáqu. 0 Óà maicac &moxrelve 
«)róv ^). Falsa ceteroquin erat illa ori- 
ginatio nominis, quod ex cea- (&u«) et 
zar5o prodiit vocibus, id quod óuoztezógux 
igitur significans. Erant enim Apaturia 
phratriarum priscum festum omnibusque 
gentibus Ionicis commune ?), quod mense 
Pyanopsione per tres dies cenis laetis 
et opiparis celebrabatur). Primo autem 
diei nomen erat óóozie, secundo &vág- 
Quote, tertio xovgsóric, quo die liberorum 
legitimorum, qui anno proximo nati 
essent, nomina a patribus deferebantur 
in album curialium inscribenda ?). Quae 
altera comico est causa huius festi com- 
memorandi, quoniam  Sadoci civitate 
nuper donati, qui qoázsoac oUzw £Epvoesv, 
ut in Ranis loco festivo dicitur 9), nune 
fit mentio. 

149. ozgazikv] vid. Vesp. 354. - 

150. doov vÓ yotjua...zt9oo£gyerot] vid. 
Thesm. 281 et ad Ran. 1278 Vesp. 266. 

— zagvózov] vid. Vesp. 1311. 


!) Vesp. 98 sq., ubi vid. — ?) Av. 76; eadem autem structura est Plut. 1009 


ipüv &xoUcc. — ?) Praepositionis idem est usus vs. 412 Thesm. 558 etc. — 
^) Cf. Polyaen. I 19; de similibus autem fabulis vid. infra vs. 961. — 3) Herodot. 
Tad of Xenr Hell TO SUUS 8$) Cf. Thesm. 558 et vid. ad Nub. 1198. — 
7) Vid. ad Ran. 417 sqq. et 798. — 5) Ran. 418. 


155 


ACHARNENSES. 35 


AIKAIOIIO AIX. 
(item:) 
x&xiorT Gmoloíuqv sí rw voUrOv mtiOouoL, 
Qv simag évrevOo? có, — mÀQv vàv megvómov. 
0 ESPOZ. 
x«l vüv OmcQ ueyuucrerov Ogocxóv f9vog 
Ensuwyev Ouiv. 
AIKAIOIIO AIX. 
(item :) 
ToUro uév y ijó Gegéc. 
KHPT5. 
of OgGxsc, ire Ósüg, oUg Ofcpog idyoyev. 
(Turba Thracum ridieule ornatorum et armatorum prodit.) 
AIKAIOIIO AIZ. 
(item :) 
TOVTL TL iGTL TO xexóv; 
0ESPOZ. 


'OÓouávrov Groe«róc. 





152. ivz&v9oi] ivraíSe R, ivrav9i Elmsley; vid. ad Nub. 814. 
153. £9voc R] ytvos multi. 


156^] Theoro tribuit B, praeconi multi. 





152. mijv róv zegvózov] quippe qui | cias Athenas advectans zag& Ziurá4zov 
quaelibet devorent. Vert.: praeter verbum | wügav .axeóciuoviow:w immittere dici- 
istud, locustas" !). tur?) — Habitabant Odomanti in Stry- 

156. rovri zi ior. rà xaxóv;] quid hoc | monis ora sinistra *), prope Amphipolim 


mali ? ?). 


et Drabescum, ubi ante annos quadra- 


— "Oóouávrov orgaróz;] non Dicaeopo- | ginta multa milia civium Atheniensium 
lidi respondens hoc dicit Theorus sed | a Thracibus in pugna aperta fuerant 
cunctis civibus novos hos &0cios indicans. | caesa ?). Anno autem 422 Cleon Amphi- 
Odomantorum prodeunt milites aliquot | polim oppugnaturus ab eorum rege Polle 
ridicule ornati et fortasse seminudi; | petivit auxilia. E Thracibus erant li- 
paedore autem horrere finguntur. Sie | beris; quorum gentes occidentales in 
in Hermippi Phormophoris, quae his | Rhodopes saltibus viventes uceyaetuoqogot 
annis acta est fabula, Dionysus per mare | a Graecis vocabantur, omnium autem 
late regnans exquisitasque undique deli- | Thracum ferocissimae habebantur ^7). 





l) De euiusmodi structura vid. ad Eq. 124. — 2?) Nos: wat is dat voor gekheid ? 
vid. ad Ran. 39 et cf. Nub. 184. — ?) Hermipp. fr. 637. — ^) Vid. Herodot. VII 
112 et Thucyd. II 101. — 5) Vid. Thucyd. I 100 IV 102 Pausan. I 29 $ 4. — 5) vid. 
Thucyd. V 6 8 2. — 7) Vid. Thucyd. II 96 et 98. 


36 


ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIX. 
(item :) 
moíov 'Odouávrov; smé uot, rovri rí qv; 


, - , , 1 , , , 
río rv Odou&vrov r0 méog G&mortüo(oxsv ; 


0ESPOX. 
roUrOLg éív vig Óvo Ógeyu&c uuc9ó0v 0i0Q, 


160 


xoTezAréGovra, vQv Boworíov 0Àmv. 





158. &zorsSoíexsv Schol. Eq. 1010, Hes., Suid., Anecd. Bekk. p. 437] &zor£29azev 
(-9oaxsv à», -9oaxs rís, -9omxsv) codd.; &zors9oéx:xsv Hermann parum probabiliter, 
lieet conferri possit verbum &zooxv3íoa: (Eur. Troad. 1026 El. 241). Vid. com- 


mentarius. 





Cum mille et trecentis illorum ucyo- 
gogógov sanguinis avidorum drachmam 
pro die merentibus Diitrephes Athenien- 
sium strategus anno 413 invasit Boe- 
otiam; qui capta Myealesso huius urbis 
incolas quotquot erant vere ferina cru- 
delitate trucidarunt !). 

157. zoíov] vid. Ran. 529. 

— rovtüi zí $v;] vid. ad Ran. 39. In 
hae locutione ?) 7v idem valet quod 
praesens; qua de re vid. ad Vesp. 183. 

158. Thraces hi heroes zv yvvoist certe 
quin sint &4zu:o. dubitari nequit; pro- 
deunt enim &zeyoZmguévor?) sive &orvxózes, 
inienti im venerem, — a cuiusmodi iocis 
minime alienus erat comicus ipsave co- 
moedia attica *). Verbo autem àz0o3gutev 
id nune indieatur; 3oi« enim sive fo/ia 
Jiculnea carnibus aliisque cibis invol- 
vendis inservire solebant ?), hinc évzz- 
S$oiocSae. est  &yxszaAóq9au — involutum 
esse 9), &àzoS3gitew/ autem nostro loco 
est àzoxeAUmrsw, renudare. Quod vero in 
Scholiis perhibetur et a viris doctis sae- 
pius est repetitum, recufitos fuisse Odo- 





mantos ^) id credat iudaeus Apella; 
nam fae circumcisionem in illa regione 
viguisse, fac autem Athenis tam aceu- 
rate cognitos fuisse gentis longinquae 
mores, nihil tamen talia ad nostrum 
locum. Nam comicus quid velit apertis- 
simis verbis mox significat 5); qui autem 
sic rogat: ,quis istorum penes renu- 
davit?" manifesto loquitur de re inex- 
pectaia quaeque fidem minuat. Nempe 
Odomantos hos esse vix et ne vix qui- 
dem credit rusticus, sed fictum ei videtur 
Thracicum hoe foedus, ut ficta erat 
Persica illa legatio, et bellatores hos 
salaces magis quam pugnaees non ex 
Rhodopes faucibus sed ex Athenarum 
angiportibus prorupisse suspicatur. 

159. óvo óge y uc] binae drachmae 
ingens erat merces diurna, nam vix totam 
drachmam pro die poterant expectare 
latrones ?). Potidaea cum obsidebatur, 
oiógayuo: quidem óziza: illie àpposgovy!?), 
sed peregrinis auxiliis tantam mercedem 
solvere, id vesanae profecto fuisset pro- 
digalitatis. 


l) Vid. Thucyd. VII 27,29, 30 Pausan. I 23 8$ 3. Etiam Thucyd. V 6 huc facit. — 
^) Quae Vesp. 183, 1509 Av. 1030, 1495 Lys. 415 Ran. 39 Plut. 1097 fr. 589 
redit; vid. etiam Ach. 767 Ran. 438 fr. 125. —  ?) Ut dicitur vs. 161, ef. Lys. 
1136 etc. — *) Qua de re vid. quae ad Nub. 538 sq. observavi. — ?) Vid. ad Vesp. 
436. — ^5) Lys. 663; vid. ad Nub. 10. Locustae alae sive involucra 390i» vocantur 
Vesp. 1312. — 7) Cui rei etiam Helbigium Hom. Ep.! p. 8 fidem habuisse mi- 
ror. — $) Vs. 161. — ?) Vid. ad vs. 186. — !?) Thucyd. III 17 $8 8. 


ACHARNENSES. 8" 


AIK AIOIIOAISX. 
(item :) 
TOLGÓ0L Óvo0 Ogeyu&g roig GmewoAquévoic; 


Ozocrévor uévrüv Ó Ogevírqg Atde, 


Ó GoocLnxoAtg. 


(Thraces Dicaeopolidis peram spoliant. Alta voce Dicaeopolis:) 


ojuoL, ríÀeg, GmxÓAÀvuoL, 


- ? , 
vnx0 rüv Odou&vrov rà GxópgoÓc moo9oU0ucvog. 


165 


oU xora[eÀsite và Gx0goÓ ; 


OESPOZ. 


& uoy9woi cv, 


oU ui 7QóGseL rOUTOLGLV £6X0900iGuévoic; 


AIKAIOIIOAIZX. 


vevrl zégus(Ó0sO of movriveug mGyovrd us 


iv vij mergíÓL, xol v«009 dm àvóoOv feofcoov; 


? ? ? , M - , , 
&ÀÀ Gmoyogsvo wr moLtv éxxÀmoiav 


170 


roig Ogo&i msgl puGQoi: Àéíyo Ó' Ouiv Üz 








167. zs9ie(0s9"] temere Blaydes zzsoióweo9' (ut Thesm. 698 Ran. 1476 Nub. 124 
Lys. 1019) vel zsg:ogár (ut Vesp. 439); aptissimum enim h. l. est tempus prae- 


teritum , quippe de re peracta. 





162. ózoorévot uévrkv] mussitaret pro- 
fecto. Cf. Ulixis apud Euripidem verba !): 
ims( ckv ueyáam y  !"» Tooíe orévow | & 
&v0pa (Cyclopem), uvotov 
9' óylov| d»gvyOv Ünéorgv moAài&xig iiv 
&o7tót. 

— ó Sgavírgs Asc] sic milites dicit 
classiarios, partem pro toto nominans, 
quoniam thranitarum gravior quam Zy- 
gitarum thalamitarumve in triremibus 
erat labor. Qui si opus esset in littus 
escendebant, ut proelio pedestri conten- 
derent 7). 

163. ó cwoínzoA] cf. Palladis epithe- 
ton poeticum óvoízzoAc ?). 


co 


qevióusa9' £&v 





164. Manifestum statim martii ardoris 
exemplum edunt latrones; expugnant 
enim — peram Dicaeopolidis. Qui prius- 
quam concionem adiit, allii aliquid in 
foro emit sibi suisque *); emenda enim 
iam sunt talia ?). Cum participio zrop- 
Sovuévo ioculariter nune adhibito cf. 
Mnesilochi adusti clamor: zí 3$«gó xa- 
TO7tS7tUQTtOÀ Y Ev OG LE. 

165. Sic in Pace servus ad sortile- 
gum furacem: o) xcrag«Asg tk xot, à 
Sumnzóàe ; 2 

166. àoxogoóisuévorg]] vid. ad Eq. 494. 

167. zsoie(ósre] vid. ad Ran. 509. 

170. zsol ui0300] vid. ad Eq. 669. 


1) Oycl. 198 sq. — ?) Vid. ad Ran. 1074 et 121. — ?) Hom. Z 305 Aesch. Sept. 
129. — ^1) Allium non eo consilio in concionem secum attulisse Dicaeopolidem 
ut ipse eo frueretur si diutius protraherentur deliberationes (ef. Eccl. 306), ex 
versu 174 apparet. — 5) Cf. vs. 34. — 5) Thesm. 242. — 7) Pac. 1124. 


388 ACHARNENSES. 


óiocqub iori xci Qevio QéfAwxi uc. 
KHPT5. 


^ - , , - , » c : 
TOU; Oxeg &miévot, mogsiveu Ó' tig fvqv 


of y&g mQvt&verg Àvovoir Qv ixxAmcíav. 


(Abeunt omnes praeter Dicaeopolidem. Amphitheus cistam tenens a parte 
sinistra celerrime in scenam irruit.) 


SCENA SEXTA. 
Dicaeopolis, Amphitheus. 


AIKAIOIIO AI. 


oiuoL TÓÀog, wvrrOTOv 0Gov dGzoàsooe 


175 
qeto , Zuge. 


GÀM £x Aoexsüe(uovoc y&ào Mugí9tog ó0Í. 


AMQOIOEOZ. 


, 1 El - , - 
umo soLv &Gv Go rgéyov 





172. £yyy] £vyv codd. 


176. zoiv àv co930 vHerwerden] ys zoiv àv ozó codd. metro invito, cui ut suc- 
curreret Brunck scripsit ziv &v ys ozo (ut vs. 296 Eq. 961 Vesp. 920 etc.), 
Meineke ys ziv àv éoró (ut Nub. 196 etc.), item Cobet. Et potuit fortasse salva 
grammatica ita diei (uztz/] I stop runaing Blaydes coll. Demosth. X 8 10), sed 


contextui id parum aptum. 





171. Obnunciatione haud raro solutas 
esse conciones et hinc discimus — nam 
rem in ridiculum non detorsisset comi- 
cus nisi eiusmodi quid revera factum 
esset identidem — et ex iis quae de 
tempore concionum magistratibus crean- 
dis leguntur in [Aristot.] Rep. Athen. !): 
&oyatoegivc ztotoUciw ol uerk T»v £xrmv 
(post sextam prytaniam) zrmgvravevovrec 
àp Óv àv (sc. fjusgov) sbomuie yéívmro. 
Nempe in colle aperto concionari per 
procellam civibus nimis fuisset moles- 
tum, etiamsi religio obstare non esset 
visa ?). 

172. zepsivot si; £viv] comperendinatur 
concio. De verbi autem structura vid. 





ad Eq. 751, de voce £v; ad Nub. 1134. 
173. Vid. ad Eq. 674. 
174. Er allo surrepto quantum moreti 


fieri poterat! Of. Ran. 134 et de moreto 


vid. ad Eq. 771. 

175. Amphitheus  /x& qtgov 
zAéov ut Mercurii in Pace 
fabula verbis utar ?). 

176. .Salvere" ne me iubeas, precor; 
nondum vacat, nondum enim in tutum 
evasi. Simillimo ioco infra Megarensis 
illud ,7eios" sic deprecatur: ,&47 éulv 
ox éniy otov" 3). 

— cg£yov] ita fere ut &vicac (zi) *) vel 
homericum 3éwv5) hoc participium nunc 
adhibetur 7). 


xiacuv 
o7tovóOv, 


!) C. 44 8 4. Vid. etiam ad Nub. 581—594. — 7) Of. etiam Eccl. 791 Thucyd. 
V 45 $ 4 Plut. Nie. 10. — ?) Pac. 666. De xíorg; usu vid. infra vs. 1086 et ad Eq. - 
1211. — ^) Vs. 832; vid. etiam ad Nub. 609. — 5) Vid. ad Vesp. 30. — 5) 6.331 
O 412 etc. — ^) Item vs. 828 etc.; vid. ad Vesp. 80. 


ACHARNENSES. 89 


Os? yáo ue qebyovv éxgvysiv Myeovíagc. 
AIKAIOIIO AIX. 


ví Ó' gov; 


AMQOIO0EOZ. 


iyO uiv ÓsUgó cow GmovÓàg géoov 





178. ó'] del. Elmsley. || o7] £ex(v) vel iozi(v) codd.; vid. ad Nub. 214. || ócioó 
co. R] eo. 9svpo codd. complures, hinc alii Zoz:; col uiv Ósügp &£yo. 


177. pebyovz ixqvysiv] i. e. qebyew ve 
ixpiyo. Fugiendum est mihi, ut illos effu- 
gimn. De participii praesentis usu vid. 
ad Nub. 1212. Non insolita autem haec 
est dietionis abundantia. Sic alibi legi- 
mus: (éArsgov 0g qeUyov ztgoQUyyn xaxóv 
jb Kaàión!), vel: 9v uj ye qeUyov ixqiyysc 
z9óg al9íga 7), vel: &v ui) ixqiéye qebyov 
«):óv?), etc.; qualibus locis agnoscitur 
reduplicandi illud studium, quod linguae 
Graecae penitus est insitum; proxime 
enim  za«uqaíveu uo guacoeuy 
similia) distant a locutionibus quales 
sunt páóov Baói(tew 9), A£yav Aóyovg 9), 
vel qebyav qvyj?), vel qeUyovra éxquysiv. 
Nec non hue facit z0minum reduplicatio, 
cui debentur zóvo zovryoóc 9), móvoi 7196- 


xoQxaigeuv 


7t0vOt 2) xaxà oóxoxa 10 xaxóg ... X&- 
xüg i 710A4À& ir rmt0AÀ0ig 12): x&AÀeL xaAATS, 
ueyé9& ueyáAms, véyvm cogys ?) mij$a 
7042o(!*), alia eiusmodi !5). Etiam verba 
cum emphasi iterata hic sunt comme- 
moranda: dz:i67 zr cetera, vel zózuoz 
&zoruo; aliaque eiusmodi multa, qualia 
dietio poetica affectat, noster autem risit 
in Ranis !5) 

178. Lepide comicus ambigua voce 





ezovóai; nunc utitur !7. Quae proprie 
adhibita significat //hationes, i. e. merum 
quod effunditur cum fiunt induciae. Qua 
de re cf. Homeri locus notissimus !9): 
Koivov ó* ix xgnrüoos &qvoa&usvor Óená- 
egGt | £xysov, 7Ó' m«Üyovro Ssoio! cieyeve- 
vyot. | óós O6 cg "Fiimeoxev D4yonv ce 
Todov v& | ,Zs0 xvówre u£yuoze xol kS9á- 
varoL 950l &4Aot | órtztóvepot ztgóvegow iri 
üpxix ztquxveuxv, | óó€ oq? &yuéqazos yauá- 
Ótg Ócou dg Ode JFoivoz Hinc autem ozo»- 
dei et omévóso9a. usu notissimo etiam 
de ipsis foederibus dicuntur. Amphitheus 
igitur tria nunc ozovóov ysUucara — ires 


nimirum lagenas — secum affert. Foe- 


derum autem, ut vini, cum annorum 
numero crescit pretium. Itaque vappae 
instar Dicaeopolidi gustanti sunt ozo»- 
j«| quinquennales, et vix meliores vi- 
dentur decennales, quae novum bellum 
parantium potius esse videntur quam 
veram stabilemque pacem appetentium. 
At tricennales ozovóei, in integram ho- 
minum aetatem !?) ineundae, egregie 
placent; tales indueias ante annos vi- 
ginti cum Lacedaemone inierat Peri- 
eles ??, tale foedus inter Argos Spar- 


!) Hom. .z 81. — 7) Eur. Phoen. 1216. — ?) Plat. Hipp. Mai. 2924. Plura 
huiusmodi vid. Herodot. V 95 Thucyd. VII 70 8 8 Xen. Anab. IL 5 8 7 IV 2$21; 
ef. etiam Eq. 286 sq. — ^) Vid. Enchirid. dict. ep. $8 138. — *) Av. 42; vid. ad 


Eq. 487. — 5) Vid. Vesp. 1320. — 7) vid. Plat. Conv. 1950. — 8) Vesp. 466. — 
?) Soph. Ai. 1197. — !^) Aesch. Pers. 986, vid. etiam ibid. 1041 Soph. Ai. 866. — 
!) vid. ad Nub. 554. — !?) vid. ad Eq. 411. — ^?) Theophil. fr. 127; etiam 
apud Herodotum I 51 alibi legitur ueyá9e: uéycs. — !*) Herodot. VI 44. — !*) Vid. 
etiam infra vs. 235 Ran. 1046 Soph. Ai. 475 etc., Schulze Quaest. Ep. p. 509, 


Zacher Aristophanesstudien I p. 25 sq. — !5) Ran. 1334, 1336. — 7) Sequenti 
autem anno in Equitum fabula (vs. 1332 et 1388) festivum hune locum Spectato- 
ribus in mentem revocavit noster. — !5) 7' 295 sqq. — !?) Herodot. VII 149. — 


20) Thucyd. I 23 et 115. 


40 ACHARNENSES. 


tomevdov o? Ó' Ocgoovro moto rol rwvec 
180 AMyogvixoi, Grur0l yégovreg, mtoívivot, 
&regtuovecg, uogo9cvoudcyor, Gpsvócuvivot. 
Émew véxgeyov mávveg ,0 pucgórors, 
»07z0vÓ&g géígstg, vOv GuméAov rerumuévov;* 
x&e rOUg roíBoveg £vveléyovzo zàv A(8ov. 
185 iyó Ó' £gevyov: o? à üíoxov xoi ióov. 

AIK AIOHO AIZ. 


o? à' oov Boóvrov! &AÀà vàg Gmovóàg gégsc; 





180. oruzrol] ezgvqvol (ut Vesp. 877) coniecit Elmsley, oz«gol Blaydes. 


181. uageSovoutyo] -yov R ali, quae lyrieae dictioni relinquenda est forma; 
vid. ad Eq. 1331 et cf. Nub. 986. 





tamque vigebat inde ab anno 450 !). In 
quinquaginta annos pacti sunt Graeci 
anno 421, in idem spatium Athenienses 
dein cum Lacedaemoniis foedus inie- 
runt ?), in centum autem annos mox 
cum Argivis ?). 

180. Mycgvixoi] de nominis forma vid. 
ad Nub. 186. 

— ounro] firmi *). 

— mpiwvo] proprie Z/igneum significat 
hoc adiectivum; quale lignum quoniam 
igni impositum magnum strepitum edere 
solet ^), homines £ruculent; dicuntur zgi- 
»uvo et zowóósas. Vid. ad Vesp. 383 5). 


quo zoí»vov nune usurpari hoc adiecti- 
vum intellegimus. Subsimilis autem fuit 
usus vocis Óóguayagvéo;, qua hominem 
stolidum aliquando indicatum esse do- 
cent grammatici 9). 

182 sq. Simillima in Equitibus verba 
sunt: oi ÓÀ' 2$ évóg oróuarog Gzavreg vé- 
xomyov | ,vuvi ztegi. ozovóÀv;* ?). — Ab 
iis, quorum caesae sunt vineae, vinum 
et ozovóai sunt aliena, pax vero JSeüv 
zacüv est quicuzeAoráry 19). 

184. zóv i(9o»] vid. ad Ran. 1263 et 
ad Vesp. 199. 

186. oi ' oiv fgodóvrowv!] clament per 


181. àzeg&uovec] vid. Vesp. 730. 
— uegeSavou&yoi] vid. Nub. 986. 
— agevó&unwot] acerni ?). Eo fere sensu 


me lice! Contemnentis haec sunt verba, 
perinde atque Strepsiadis illud: o2 ó" ov 
x&9evós 11). 





|) Thucyd. V 14. — ?) Item olim Anaeti cum Metapiis, teste inscriptione 
saeculi VIi (Collitz 1150, IGA. 118) et cum Argivis Lacedaemonii anno 418 
(Thueyd. V 79). — ?) Foedus centum annorum inter Eleos et Heraeos comme- 


moratur in inscriptione perantiqua (Collitz 1147, CIG. 11, IGA. 110). — *) Soph. 
Phil. 33 Theophr. Ign. $ 37; c/ose-grained recte Merry, qui totum versum bene 
sie reddidit: c/ose-grained, hearts-of-oak, case-hardened Marathonian heroes, tough as 
maple. — 9) Vid. infra vs. 667. — 9) Speciem quidem habet versio robustus, quo- 
niam ztgivo; — robur; sed fallax tamen est. Non enim eum qui viribus praecellit 
sed hominem acrem, iracundum, molestum (£z077;g) hoc adiectivum indicare ap- 
paret locis quae ad Vesp. l.l. contuli. — 7?) Suum sensum obtinet apud Cratinum, 
ubi zg&zela: vgugxsAeiz GqsvÓ&uvwva. commemorantur (fr. 301). Cf. Theophr. Hist. 
Plant. III 3 81. — 3) Fr. com. adesp. 75. Cf. germ. £oAlerglaube. — ?) Eq. 670 sq. — 
10) Pac. 308. Cf. etiam Pac. 628 sq. et infra vs. 512. —  ! Nub. 39. Of. etiam 
Soph. Ai. 961 etc. 


ACHARNENSES. 41 


AMQOIOEOZ. 
£yoys quuí, voía ys revrL ysUuoro. 
(Lagenam e cista expromtam Dicaeopolidi praebet.) 
eUruL uív siGL mwevréréwg. ytÜüoou Aefov. 
AIKAIOIIO AL. 
(Lagenam ad os admovet, dein aversatur.) 
eiBoi. 
AMOIOEOZ. 
zi doTww; 
AIKAIOIOAIX. 


OUX GQéGxOVGLv Ww, Or, 





190 Ofovoi mírrQg x«l me«oeGoxevijo viv. 
AMQOIOEOZ. 
(aliam ei offerens lagenam:) 
a 5 , ^ M ^ , ET , 
Gv Ó' &ÀÀ& vaGÓL r&àg Ócxéreug ysücon Àoov. 
AIKAIOIIO AI. 
(hane quoque acceptam repudians:) 
Ofovor qovrcL mo£c[scv sig vàg msc 
? , rr - LA ? , 
óbororov, (omo OtcwroiDijo vv &vuucyov. 
192 sq. Om. R (in margine supplevit manus recentior). || ótove: y ... 0£ízarov] 


speciem fortasse habet quod olim conieci: *óiózerov...0fovo: y, nam particula 
xaí in versu priore vix est utilis, in altero autem desideratur potius. Nunc tamen 
recipere sum veritus collato Pac. 526. 

193. óiwroifo vv Bivuu&yov|] haec suspecta; vHerwerden coniecit Otros xoi 
SvAÀóyov. Equidem pro ówzoigz; malim nomen quo indicetur Peloponnesios operam 
daturos ut civitates foederatas ab Atheniensium symmachia in suas ipsorum partes 
pertrahant. 





187. revrl] vid. Nub. 60. 
189. ,] vid. ad Ran. 103. 


190. óZovot nízzrc] picem redolent omov- | 
óaí. Pice enim in asservando vino ute- | 


bantur !), picenavium rimasobturabant?). 
De verbo ó£ewv vid. ad Nub. 1007. 


adtinet, simillimus est versus, ubi Pacis 





comes "Theoria zweiv dicitur y4vxürerov 
(hazteQ &azgarelag xci uUpov *). Quod autem 
ad sententiam, cf. vir amoris stimulis 
agitatus, qui unguentum oblatum ótwerzour- 
viv xal obx Ülov y&uov vocat?) Vocatur 


| igitur diezougr, vov $uuu&yov pax, quae 
191. o?» ó' àiià] vid. ad Nub. 1364 sq. | 
193. Quod ad verborum structuram | 


potius bellum intermissum moxque re- 
dintegrandum foret vocanda. Nam óic- 
rQiB si BSanum est?), procrastinationem 


1) Plut. Conviv. Quaest. V 5,1. Nos fere: die wiüm smaakí naar de kurk. — 
?) Cf. Ran. 364. — 3) Pac. 526. — ^) Lys. 943. — *) Vid. annot. critica, 


49 ACHARNENSES. 


AMQOIOEOZ. 
GÀ eroi roí GOL TQuexovrOUTLsEG 


195 


M - ' , 
xarà yiv rt xai OcÀorrav. 


AIKAIOIIOAIZ. 


(Tertiam lagenam accipit; qua degustata laetitiae et admirationis effusae 
signa ostendit.) 


& ZhLovocia / 
- I » D. x / ' , 
e«vreL uev Otovo Gupoocíeag xci véxregoc, 


x«l uj émurmostv Gur( usQOv vQiGv, 

194. zo( co. Bothe] cov ozovóai HR, ozovóoi cett.; y&áo co. Elmsley (ut vs. 40, 
175, 594, 738 Av. 1168 Lys. 1239). 

197. Verba corrupta. Post versum 198 collocabat Reiske, quem verum vidisse 
puto; dein eum secutus Burges z5jo& coniecit. Sie concinnior sane fit oratio, 
sed nondum satis apta sententia evadit haec: ,hae induciae dicunt: abi quo libet 
et vietum in triduum parare noli". Quod zoz zuheri satis, etiam velar? nimium. 
Accedit verbi Zziz5gsiv usus insolitus (vid. commentarius); quapropter u7j éreyeígew 
Bergk, u»xér zgosiv Meineke, ugxér( usrgeiv Hamaker coniecerunt, frustra omnes. 
Longius a litteris traditis discedit quod unum satis probabile invenio: *zob uj, 





imuoyS5e neque verendum iam est ne imperetur tihi. 





significat: ad bellum paratos iam habe- 
mus socios, qui si dimittentur nune, 
brevi autem intermisso temporis spatio 
denuo arcessentur, ludificatos se que- 
rentur tempusque inutiliter esse tritum, 
minus alacrem ideo nobis ferentes ope- 
ram. Perniciem nostro loco valere óia- 
rQiBiv fuere qui perperam putarent !). 

— (ügn:o] vid. ad Nub. 1276. 

194. voí. co] eadem est iunctura Av. 
3567) et Ran. 1046 (ro ool). 

196. Cf. Polyphemi vinum primum 
gustatum collaudantis verba: cz00' &u- 
Boocíns xal véxragós docw &mógooS ?). 

197. Of. Pacis versus, quem ad vs. 
193 attuli, et Apollodori Carystii ver- 
sus *): doo Ó' $óiove | v ztg&yuar iv rci; 


zóAsgGuv 2v àv | tà vbüv,| e| ueragalóvrec 


&ravras ToUc u£yot | érüv zg&xovz '* , £v 
Tob; inméag | imb züuov ei; KógwS3ov ju- 
oxg Ófza' xzí. — Milites cum in expe- 
ditionem evocantur, iubentur £yovzeg ijxetv 
cvÜ Xuegüv rguov, afferre victum im iri- 
duwm ?). Quae verba nimis frequenter 
his annis audita noster in ridiculum sae- 
pius detorsit. Sie Cleon in Vespis iudi- 
ces iussisse dicitur iv Gc fxev Éyovras 
jusgbv ógy4v tou» zorro&v5). Pax autem 
cum Theoria Athenas redux senatoribus 
affert Couóv fjusgbv ruv 7). 

— inunosiv] infinitivus non habet unde 
suspendatur, ipsum autem verbum prae- 
ter morem usurpatum est, significat 
enim observare, et de iis quae quis di- 
ligenter animadversa et aliquantisper 
expectata suos in usus convertit solet 





zóv fiov Oujyousv! | ,ziva&w Z49m5vaíovs | dici 5); latet igitur vitium ?). 


l) Collato verbo ó«erzoigáve: Herodot. VII 120, quo loco vera videtur l. a. éxzgi- 


Büva. — ?) Item Eur. Suppl. 1068. — 53) Hom. : 359. Praeterea vid. Hermippus 
fr. 827—10 (vinum saezpoíav laudans) et ad Ran. 1150. — ^) Apollod. fr. 516sqq. — 
5) Pac. 312. Cf. Pac. 1182 Thucyd. I 48 Eubul. fr. 20 etc. — 5) Vesp. 243. — 


7) Pac. 716; alieni hinc Eq. 1079 Pac. 151. — 5) Cf. infra vs. 922, Eubul. fr. 80: 
ivraU9' émerüoovv ràv v9óqov Tij; zao9évov et ad Ran. 1151. — 9?) Vid. annot. critica. 


ACHARNENSES. 43 


x«l iv vÀ GróueT, ÀéyovGr ,Qeiv moi £96Auc.* 
vo&Ur«G ÓfyoueL x«l GmévÓouer xol ixmíouot, 
200 qetoswv xsAeóov moÀÀà voveo 2yagvéag: 
djóq Ó& mxoÀéuov xol xcx&v &moAAeysg 
&5o r& xeT Gygovc siGiov ^fiovvota. 
AMQOIO0EOS. 
iyo 0& geíbouaí ys vovg Ayaovéac. 
(Scena mutata domum Dicaeopolidis ostendit, cui ab altera parte vicina est Lamachi, 


ab altera Euripidis domus. Domum suam intrat Dicaeopolis lagenam tenens, 
Amphitheus vero dextrorsum abit.) 





198. 
199. 


200. Post vs. 202 collocatum malim, quoniam iteratum zo); Myagvéec; sic demum 
non displicet, si altera vox alteram statim velut echo quaedam excipit. Eodem 
consilio Elmsley versus 201 sq. post vs. 203 collocabat, Hamaker autem et 
Meineke deletos eos malebant (coll vs. 250 et 269); at abesse nequeunt. || 
yeiosw] xiáew Bentley (ut vs. 1131) sine causa. 

201. jóy Dobree] iyo codd., quae vocula e versus 203 initio irrepsit; Dindorf 
coniecit oro. || xai] v* xai R, quod servari potest si *xal viv legitur versus initio. 

202. siowbv] male vGent éoewv, £5 iróv Reiske. Vid. commentarius. 

203. qsofouot] qeviotuc R. 


zo] 6z:5 R alii, ózov schol. 
anévóoua] ozsícouc: Meineke. 





198. iv và oróuari àeyovoi] haec verba 
cum ,aperíe proloquuntur" possunt in- 
tellegi, quemadmodum apud Homerum 
dici solet àv óg9aAuoicw óg&c9o !) vel 
ojvx0t Tzávrsg; üxovov?), tum: 422 ore bi- 
bentis hae orovóoi 


quod x&sev uexo& et similia ?), vix est 
quod observem. 

201. Simillima sunt hominis 
verba 8): »vüv 


"f ' , 
&maAlcysis | eig zv &ygÓv eiut x&vópl ovve- 


ignoti 


zov xaT oru 7Qayu&rzov 


felicissima quaevis | coua. qo | xol yrü9ev &veutvovrt cnv 


promittunt" ?). 

— feiv nov 29£à&sg] item alibi: ?re 
x«ígovrsg üzot BoUAsc9e *) et in dictione 
cothurnata: /9' üzo: yortes ?). De verbo 
i9£4av vid. ad Vesp. 493. 

200. yaipav...z022&] ironice dictum — 
hic et alibi saepius 5) — idem valere 





mxooniav. Praeterea vid. ad Eq. 805. 
209. Domwmn meam redeo?) ut. Liberalia 
rustica celebrem. Verba à&o siowv idem 
valent quod zoépyouo: (vel eloeuu) Giov. 
Sie e.g. 2y& ói oióvz slowbv zoujooua 1?) 
idem est quod zeíoyouc (vel el'aetuL) 


| zoujGóusvog Ooí(Óvxa S 


1) 4 587 etc. — ?) M 442. — ?) Utramque explicationem praebent scholia. 
Quod vero orae dolii dicitur oróuc (Hermipp. fr. 827) id hinc alienum est. — 
4) Vesp. 1009. — ?) Nub. 891 (Eur. fr. 721). — *) Aesch. Agam. 572 Eur. Hipp. 
1059 Plat. Phaedr. 2722 etc. — 7) E. g. vs. 1131; vid. ad Ran. 34. — *) Fr. com. adesp. 
183. — ?9) Of. e. g. Lys. 636: oüx dg sicióvra o' olxaó f$ rexoUca yvócsrar Nub. 
125 Vesp. 107 (ubi vulgatam mutare non debebam) Thesm. 395 Ran. 981 etc.; 
oppositum est 2&éve. vs. 240, vid. etiam vs. 1139. — 10) Pac. 288. — !!) De hoc 
participii praesentis usu vid. ad Nub. 1212. 


44 ACHARNENSES. 


PARODUS CHORI. 


(vs. 204—240.) 
(Cantus.) 


(Chorus senum Acharnensium viginti quatuor in orchestram irruit per 
aditum qui spectatoribus a parte sinistra est. Lapides tenent animumque 
commotum gestu significant.) 


SCENA SEPTIMA. 


Ohorus solus. 
Stropha (vs. 204—218). 
KOPTOAIOZ. 
rijs müg fmov, Oíoxe, xci róv GvÓge zvvOávov 
205 TOv OÓovmógov &mzávrow vij móÀeu yàg GÉtov 
ÉvAAepsiv vóv GvÓge vobcov. 
(Ad spectatores :) 
GÀÀÁ wor wqvocare, 
£l Tig oi0 Oro. vírgemrowi yijg Ó v&c GmovÓAg qégov. 
UNUS E CHOREUTIS. 
210 xnéígevy, oljgevot qootOog. oiuor víÀeg rv évüv vOv £uóv. 


? LU 38 aie ns , (2r) JUN , ? 9 , , 
ovx Gv £v f£uijg ys vtOrQrOGg, OT £yO qégov &vOgcxov gogriov 





206. uxvócarze E] umvwesrs cett. 
211. oix àv] o? y&o Blaydes coll. Eq. 524. 





204. zx;] imperativo additum legitur | Vespis inducuntur5); vid. etiam senum 
etiam infra!): zaeís z&c vÓv 4uegóv, et | chorus in Pluto fabula festinare coac- 
omisso imperativo, sed praemisso ad- | tus 5). Praeterea conferri possunt Eur. 
verbio quod imperativi instar est, ozy« | Herc. 312 sqq., apud Homerum autem 
z&s; et óÓsUgo z&;?). Praeterea vid. ad | crebrae sunt eiusmodi querelae in ore 
Ran. 372?). Nestoris et mendici personati. Prae ce- 

205. 45v] vid. ad Nub. 474. teris vero digni qui h. l. laudentur sunt 

206. Sie etiam Pacis initio * ad spe- | versus, quos ex epigrammate in olym- 
etatores dicitur: óucov ós y s! zw oió' | pionicae cuiusdam honorem conscripto 
iuol umvvoéro. affert Aristoteles 7): 9óo9s uiv &ug 

211—218. Senes laetos iuventae dies | Ouowuv Éyov rgaysiav &oiiav | iy9ü0g 25 
in mentem sibi revocantes, quo sene- | "4oyovs si; Teysav Éqsgov. 
ctutis molestias sublevent, etiam in 211. Sic in Equitibus ?) de poeta gran- 





1l) Vs. 282. — 7?) Vs. 238 sq. — ?) Ubi locis allatis addendi sunt Pac. 512 Ran. 
1125. — ^1) Pac. 20. — 5) Vesp. 231, 1060. — 5) Plut. 287 sq. — 7) Rhetor. I 7 
8 32. — 8) Eq. 524. 


ACHARNENSES. 45 


215 


Gz0vÓoqógog otrog Om iuo 


qxoloj90vv GOeUlAo rofyov, 


(0s govÀog üv Ó 


, , 
TÓTE ÜLcxÓusvoc 


dépvysv o$0 àv &Àegoüg üv &mnemA(foro. 
Antistropha (vs. 219—233). 
KOPTQO AIOX. 


vüv Ó', émsaóT] cveoogóv ijóm voüuóv Gvnwviuov, 


220 


M - , ' , , 
xci moÀeiQ doxoertíóm TO GxéAog feoiveron, 





215—218. Unus ecretiecus aut excidit e versibus antistrophis 230—233, ubi vid., 
aut hoe loco abundat. Quapropter Bentley delebat iiéguysv, Porson daQpos, Her- 
mann q«/Aoc, Hirschig pro iz £uoü rórs legebat 6. 

218. o00" àv...àv] &v oi0' (omisso altero i») R. 

220. 4axgareióy Bentley] -r(óy codd.; in inscriptione attica commemoratur 44xxoa- 
zs(àng Zworg&rov '"IxagieU;, Cobet autem contulit nomina Zwxgarsíóne, Avrwysveións, 
Geayevsións. Peperit igitur nomen Aexo&zrs (Xen. Hell. II 4 $33 etc.) patronymicum 


Aaxgers(c)dys. Immerito olim cum aliis suspectum habui terminum -ze(óyv. 





daevo dicitur: zs4suróv zzi y5oo; — ob 
y&ko ip Wpuc! — iisBij9r. Ubi vid. quae 
de praepositionis 2zí hoe usu sunt ob- 
servata. Of. etiam Philoctetis verba !): 
ob yko àv G9évovr& ys | etàév ue inel oo" 
&v àÓ' Éyovt, si uy) 0ó2o. 

215. daí14»] de Phayllo Crotoniata 
cursore velocissimo vid. ad Vesp. 1206. 
Inter aequales senum zàv uega3ovou&yov 
fuerunt praeterea Euchidas ille Platae- 
ensis, qui intra unius diei ?) spatium 
mille stadia confecisse fertur ?), Philip- 
pides (vel Phidippides) Atheniensis, qui 
stadia mille et ducenta percurrit bi- 
duo ^), Scyllias Seionaeus urinator, quem 


octoginta stadiorum fretum sub aqua 


natantem aliquando permensum esse 


fuere qui perhiberent ?). 





— qa)Aos;] i. e. ó«0íoz9), ut in versu 
subsimili: o2 
diéuyss 7). 

218. é&nzsmiiiaro] verbum  zàío0s03at, 
apud Homerum primum obvium 9), idem 


ó«Óíog oro; v a)roUs 


.valet quod gaeívev, de gradientibus igitur 


usurpatur; zí(yu« est Bua, OwzenzAiUy- 
u£voz?) est Óuagegnxds, nsgumezAivyu£vos 19) 
dieitur qui pedibus compleris sedet M), 
&ugirAlS smqpévoi(?) est compleruwm te- 
nere?) ete. 1^). 

220. zaAcG .4oexgarsión]| senex -Laera- 
tides, qui nominatim a coryphaeo nunc 
designatur!?), unus est e choreutis, is 
opinor qui Phaylli aemulum modo se 
praedicavit. Qualia apud comicum satis 
sunt frequentia !5). Est autem Aaxgazs(óns 
e disertis illis nominibus, quae adamat 


l) Soph. Phil. 947 sq. — ?) I.e. »vy35u£gov. Vid, Unger Chronologie in IMulleri 
Enchiridio I p. 552. — ?) Plut. Aristid. 20. — ^) Herodot. VI 106. — ?) Herodot. 
VIII 8; cf. Pausan. X 19, Apollonidis epigr. 16, Plin. Hist. Nat. XXXIV 11, 
Hauvette Rev. de Phil. 1886 p. 187. — 5) Vid. ad Vesp. 656. — 7) Vesp. 461. — 
8) t 318. — ?) Archil. fr. 60. — !?) Stratt. fr. 63. — !!) và zóóe ivaAiàS Éyov, ut 
dicitur Nub. 983. — !?) Soph. fr. 538. — !?) zegiBáórv, vid. ad vs. 399. — !*) Cf. 
Ar. fr. 198, Cobet Mnemos. 1859 p. 55 sqq. Var. Lect. p. 135. — !*) Nimis absurda — 
et a nostro certe loco prorsus aliena — sunt quae de prisco quodam Lacratida, 
qui Persici belli tempore archon fuerit, nugantur scholia: huius scilicet anno 
gelu tam vehemens fuisse ut frigida quaevis — senes autem frigent semper — 
exinde 4axgeríóov nomine designarentur. — 16) Of. vs. 273, 609, 612 Eq. 242 $q. 
Vesp. 230—234, 401 Pac. 1142 Lys. 254, 259, 266. 


46 ACHARNENSES. 


" , » 1 ' H , ' 
obyevei. Óicxríog Of wr yàg Eyyüvoi ToOTÉ 
, , P4 , ' , , 
wxÓf xo yígovrag Ovrag ixqvyov AMjyepvtas. 
UNUS E CHOREUTIS. 
995 orc, à Zeü mário xol Ocoí, roicwv £yOpoicwv éGneícoo, 
* 2 02 A , , j » T 2 , z 
oic. mag duoU mólsuog iy89oÓomóg cUBeren vOv fuv yogiov 
230 xo)x &vioo mgiv v cyoivog cÜroiGiv &vreumoryG 


, , , , ? , er 
0&oe, 00vvqoóc, wc-—- émíxoTOS, Lvo 





291. 2yy&vo: Brunck] -»»() codd. 

292. jvra;] om. R alii, àvógas Fritzsche male. 

230. àvrsuzayóo R] &v Zuzayo plerique. 

231. à»agóg metri causa (vid. ad vs. 215—218) addidit Blaydes coll. Plut. 561, 
coniectura nimis incerta, cum praesertim quod sequitur 2zíxozto; Sit molestissimum, 
ipsum autem 4wagós post óóvvgoós insertum arte palaeographica magis quam 
aurium iudicio commendetur. Post &vzsuzayó addendum esse xai cxóAow e Suida 
s. v. oxólow efficiebat GHermann, sed vocis ayoivov hoc est glossema manifestum. 








comoedia !); indicat enim hominem 7o- iaculati 7, apud Pollucem autem 8) in- 
bore praevalentem ?). Talis igitur erat | ter frutices spinosas, quibus horti cir- 
olim, cum Phayllos cursu aequabat vel | cumdari solent, oyoivoz recensetur. Quam- 
antevertebat; at — zív zor 4v, ziv | quam identidem recurrit mihi suspicio, 
zara ! ?). non de veris iuncis nunc esse sermonem, 
991. 2yy&vo] vid. infra vs. 1197 et ad qui muribus quam hominibus magis 
Vesp. 721. metuendi fuisse videntur, sed etiam 
222. y£pgovzas üvzaz] sonorum hanc simi- | instrumenta quaedam ad deterrendos 
litudinem minime vitarunt veteres). fures cirea hortorum aditus disposita ita 
295. Zsü máreg xoi  Ssoíi] vid. ad | fuisse vocata ?), roi; vgigólow mRimilia, 
Nub. 413. quod item fruticis !?) et instrumenti 
297. cüv luóv yogiov] pro praeds meis | bellici !!) nomen fuit. 
vastatis ?). Genitivo indicatur res pro — éàvrsuzayo] similia minatur cory- 
qua poena est luenda, ut Vesp. 1424: | phaeus in Vespis !): &/ óà yj zobrov 
àzorsigmi &gyUQvov ToU vgaUuaroz. us91csc, Év rí gov zayíssra. — aculeum 
230. ox ivjoo] vid. vs. 347 et ad | suum dicens. 
Ran. 700. 232. inixozoc] proprie sie dicitur re- 
— ayoivog...0bíc] ?wncos acutos 9) ra- | mex, qui àzi xózv (tov ') remum iam- 
narum promachi in mures olim sunt | iam est ducturus !^), hine i. u. paratum 








) De quibus vid. ad Vesp. 84 et 401. — ?) Compositum est e 4a- (iew-) et no- 
minis xgárous stirpe addito patronymicorum termino. Minime autem inauditum 
erat; nam Laceratidam Periclis accusatorem commemorat Plutarchus Per. c. 35 
ex Heraclidis Pontici auetoritate; redit autem nomen Isae. VII 8 12 Plut. Lys. 
30. — 3) Vesp. 1063. — ^) Vid. Eq. (270?) 533 Vesp. 277, 1192, 1384 Pac. 698 
Av. 1256 etc. — ^) De voce yogíor; vid. Eq. 1077. — 5) Etiam apud Theophrastum 
H. Pl. IV 12 8 1 hoc adiectivo designatos. — 7) Batrachom. 248, 256. Cf. etiam 
Plat. com. fr. 201: oyoívovc àoflóv üvege Tk xgéa. — $) X 181, nostri fortasse loei 
fide. — ?) Voetangels. — !?) Lys. 576 Nub. 1003 ete. — 11) Plut. Mor. 200a etc. — 
12) Vesp. 437. — 13) Vid. ad Ran. 197. — 4^) Cf. zgéaxozo; Thucyd. I 10 8 4. 


ACHARNENSES. 4T 


wuüjmors mzorGGw fr Tàg iu&g &umilovg. 
KOPTGO AIOZ. 


&AÀ& Ori fqvtiv róv Gvóoe xoi BÀémawv BoÀANveós 





235 xol Óuxtuv yijv m0 yj, &og &v s0gs0T morc 
óc iyà Blow éxeivov o)x &v fwmAQuqv Aí9orc. 
AIK AIOIIO AIZ. 
(intra domum :) 
eügqusive / eügusirs / 
KOPTYTOAIOZ. 
Giyo mg. TkovGcT, vÓQtc, &gc Tijg eüguíag; 
obroc «Uróg iGrwv Ov (fqroÜusv. GÀÀà Otlgo müc 
240 ixmodov: Qécov yàg &vfüo, Og fow, &Eéoyerou. 
(Chorus secedit in orchestrae partem remotiorem.) 
232. ir] om. R. 
236. lunAjugv R!] Zuzas(umv cett. fere omnes. 
238. oiy« Bentley] oíy« codd. || 4vógec] ó»ógec Blaydes. || &ga] &orv Halbertsma. 
240. &vjo] &vjo codd. 





vel instantem potuit significare !), sed 
nisi de hominibus apte usurpari vix po- 
iuit, unc? vero epitheton est nimis absur- 
dum! Quippe lacunosa haec sunt verba. 

233. ujmors...fz:i] non insolitus est 
hie particularum ordo; sie alibi dicitur 
e.g. quoézoré u^ 9v En ?). 

234. Baiijvaóe] vox iocose ficta ?) ad 
imitationem nominis demi ZIZ/a445vys et 
HoàA(jvaós ^). Simillimum est quod in Equi- 
libus dicitur giémev óorQaxívóa ?), prae- 
terea de huiusmodi iocis vid. ad Eq. 79 
et Ran. 427 5). 

235. yv z99 y5c] Sic Io apud Aeschy- 
lum 7): ueozíyt 3eíe yüv zQÓ y?s &avvo- 


!) Cf. Athen. 6864. — ?) Plut. 1000. Cf. 





"ua. Conf. zàgyy»v zag& nàyy5v 5) et si- 


milia; quaeque de verborum redupli- 
candorum studio ad vs. 177 observavi. 
237. sbgrusire/] vid. ad Ran. 354. 
238 sq. oiy« n&g et Ósüpgo mac] vid. 
supra vs. 204 ?). 
238. &oa] hoc interrogativum verbo 
suo interdum, ut h. L, postponitur !?). 
239. Pompam  celebraturum auditis 
eius verbis intellegunt choreutae, unde — 
audaci sane coniectura! — efficiunt eum 
ipsum esse quem petunt, solum enim 
inter belli strepitum pacis bonis frui, 
cum hostibus nimirum modo pactum. 
240. 2iépysroi] cf. eiouóv vs. 202. 


etiam Pac. 221, 1084 Soph. Oed. R. 


1412 etc. — ?) Haud male reddas: de» Gootkant op kjken, to Hurlingham (Merry). — 
4) Herodot. 162. — *) Eq. 855, ubi vid. — $) Neque ad rem facit quod coelites 
cum gigantibus Pallenae olim conflixisse credebantur (vid. Preller Myth. I* p. 70,3), 
neque id quod scholia observant, Pisistratum illie pugnasse cum adversariorum 
copiis (Herodot. I 62 Andocid. I $ 106 [Aristot.] Rep. Ath. 15 $ 3). — 7) Prom. 
682. Etiam apud Ciceronem ad Att. XIV 10 et alibi locutio occurrit. Item nos 20e 
voor woe, stap voor síap. — ?) Ran. 643. Cf. nostra leven om leven, dag aan dag, 


slag op slag. 
Plut. 579 Soph. Oed. C. 


— 9) oiya ni; legitur etiam Eur. Rhes. 730. — 
409 Eur. Or. 1512 Heracl. 640 El. 1229. 


1) Item Eecl. 672 


48 


ACHARNENSES. 


SCENA OCTAVA. 


(Dieaeopolis ollam manibus tenens ex aedibus procedit pompam ducens. 
Quem sequuntur uxor, filia canistrum gestans, servi duo cum phallo.) 


Dicaeopolis, Filia. 


AIK AIOIIO AIX. 
eoguusire / eügmueite / 


"mooíro sig r0 zoóoOtv Olíyov 13) xov«gógog. 


0 ZXavOíac róv geÀAóv 0g90v Grqcáro. 


, j A Kk , [X AC- EA , 
xar&üOov r0 xavotv, 0 OUyortg, Uv cmag5oucQa. 


OTI'ATHP. 


(posito canistro:) 


eu LU , 


3 - 934 7, - M E] , 
(0 uijttQ, &v&Óog OcÜgo Qv étvrovorv, 


Üv f£rvog xorwyío voU iÀevioog rovroví. 


(Mulieres placentam ornant.) 





242. zooíto si; Wolf] zgéi9! óc codd., zoói9'(i) si; Elmsley (cf. Eccl. 742 sq.). 
214. Maíri dat Ald., sed muta haec videtur fuisse persona. 





241. sbqnusizs/] vid. ad Ran. 354. 

242. mooíre sig TÓ z:90ó03v | vid. ad 
Eq. 751. 

— xavnpógoc] xóonv xavobv qtgovoav i» 
zoumij vw !) sic vocabant. 


248. zóy qaA2óv|] SUA2ov in(umxec, Éyov iv | 


TO d*po GxÜrivOv aidoiov 2norru£vor?), sic 
dicebatur. Cuiusmodi phallo Bacchica 
pompa nulla poterat carere; ludieri 
autem obscoenive nihil habere veteri- 
bus hoe signum videbatur ?) id quod 
melius fortasse quam prolixae disputa- 
tiones docent quae in decreto aetatis 
Pericleae de colonia Bream deducenda *) 
leguntur: quotannis huie coloniae, ut 
alis, in Panathenaeorum festum mit- 





tendos esse bovem duosque bidentes, in 
Liberalia autem — phallum *). 

244. In canistro, quod tenet puella, 
est supellex quae ad sacrum ferendum 
requiritur ). Itaque deponere iam ea- 
nistrum iubetur, ut sacrificandi initium 


| fieri possit 7). 


245 sq. De vocibus £zv&e et ézvgovos 
vid. ad Eq. 1171 et 1091. Puls unde 
nunc adsit accuratius non indicatur; 
fortasse mater in olla (yozge) attulit 9); 
üoeríjo autem sive placenta ?) ni fallor 
est in yórge illa, quam ipsum Dicaeo- 
polidem manibus tenere infra appa- 
ret!?). De verbo denique xezeyeiv vid. 
infra vs. 1040. 


|) Thueyd. VI 56 $ 1. — ?) Schol. — ?) Quamquam ad iocos obscoenos neces- 
sario pelliciebat hie mos; ut infra vs. 260 videre est, cui loco nequitiam inesse 
probe sensere scholiastae. — ^) CIA. I 31 (Dittenb. Syll. 12). — ») Etiam CIA. 


II 321 commemoratur Atheniensium qoAieyoyía; vid. praeterea Herodot. II 49 
Athen. 4454 Preller Myth. I^ p. 712,4. — 9) Cf. Pac. 956 Av. 48, 850 Eur. Herc. 
926 Iph. Aul. 1569 Demosth. XXII $ 78 Menandr. fr. novum (Oxyrh. Papers II) 
vs. 22. — 7) Etiam Pac. 1056 loco simili verbum &zégysa3a: occurrit. — ?) Nam 
plures simul quominus deo offerrentur yzgo: nihil obstabat; vid. infra ad vs. 284. — 


9) Vid. Eq. 1182. — !?) vid. vs. 284. 


ACHARNENSES, 49 


AIK AIOIIO AI. 
M M , 5, LÀ , 
X«L wv x«Àov y 0T. 
(Precans:) 

0 ZhóvvGs Ófcmorc, 
xey«guGuéívog Gor TrQvÓs viv mzoumav iui 
zéuwevra xci O0Gowre usrà TOv olixerüv 

250 &yeysiv vvygoOc rà x«T d&yoovc Zhiovicte, 
GrocTiGg GmeÀÀoyévva, v&g Gm0vÓGg Óé uoi 
x«ÀlGg bvvsvsyxeiv vàg TQiexovrovriÓac. 

(Ad filiam :) 
92S. , er j M N - 
&y (0 QOvyertQ, OztQgG rO xcvolv xcÀr x«ÀOg 
oicetc, DÀérovoo Owupoogéyov. og woxáoiog 

255 Orig G' OzvGtL xol fxmowjosro, yoÀüg 


coU unóiv Srrovc...DÓsiv émsd&v 0o99oc 1! 





247. xai — or] Puellae tribuit A, ceteri codd. dant Dicaeopolidi, nulla post 
for scripta interpunctione; quam restituit Brunck. 

251. *kzoalAxyiívza] -y9ivro codd.; cf. vs. 201, 270 Pac. 293, 303, 352 Eccl. 
1082, 1100 Plut. 263, 271, 316 fr. 38'?. Redit error Vesp. 484, 504 Av. 910 
Plut. 66. ' 

253—258. Haec quoque J/aír; dedit Ald.; vid. ad vs. 244. 

254. ofosi; R] -o« (-oz) cett. 

256. jzrov; Elmsley] fvvov codd.; Brunck yaf; oi... f:rov absurde. 





217. zaàóv y fon] pulera sane est | 255. óníca] wrorem habebit. Priscum 
puls! !). verbum *) apud comicos non redit. De 
— 950. zvy5oos;] priscum adiectivum et | futuri usu vid. ad Eq. 1107. 


in precibus solemne ?). — xmoujoerou] procrealat ?). 


251. orgeri; kmoAlAmytvra] cf. vs. 269 | — 256. Nihilo magis urbanis verbis in 
sq., de substantivo autem vid. ad Vesp. | Thesmophoriazusis utitur Mnesilochus 
354. | ut filiae suae felices apprecetur nup- 

253. &y ...ü0nows;] vid. ad Nub. 489. | tias). Mustelas puellis puellasve mu- 

— xaàÀ5n x«Aoc;] vid. ad Nub. 554. | stelis saepe assimulavit dietio popula- 


254. giimovoa] vid. ad Ran. 562. ris7), quod praesertim docet fabula de 
— S9uufggog&yov] in scholio non male | mustela in mulierem mutata?) Sic ma- 
redditur verbis &ygorixóv xal2sv3éQiw»?). | trona. apud Theocritum 3) ad tardam 


l) Ad xa2óv mente supplendum esse zó £zvoz, cavendum autem esse ne ita ut 
xalü; Éys. interpretemur, optimo iure observavit Blaydes. — ^) Redit Thesm. 305. 
Of. Aesch. Ag. 464. — ?) Cf. Nub. 421. — 1^) Hom. 9 304 : 63 etc., item in 
lege Gortynia passim, etc.; nostro loco similis est o 21: (mulier) zsívov BoUA2eza 
oixov OgelAéusv, Oc xsv Ozmvip. — ?) Item Pac. 708. — $) Thesm. 289 sq. — ?) Vid. 
docta Hehnii nota Kulturpfl! p. 499. — ?) Babrii fab. 32; quam narratiunculam 
Aristophanis aevo non esse recentiorem testatur Strattidis fr. 71. — 3) XV 28. 

4 


50 ACHARNENSES. 


moóBoive, xol iv và OyÀo qvAárreGOoL Gpó0ga 
wJ Tug ÀaOwv Gov mtQirQéym rà govoía. 
(Ad servos:) 
à Ewv9íe, cpóv à0' ioriv 0g80g £xríoc 
260 Ó 


, 


éyo 


qcÀÀóg é&ómuGO& vie xevqgógov. 
Ó' dxolov8Gv Gcouct rÓ qoÀhwóv 

Gv 0, à yóvon 9:0 w &mó voU réyovc. moófa. 
(Uxor aedes intrat. Dicaeopolis pompam ducens cum ceteris progreditur.) 


(Cantus.) 


QoÀ«s, éveige  Bowytov, 





262. 9:5 w] 3é«o6 male Blaydes coll. Pac. 907, cuius loci alia est ratio; Ss 
enim significat: specía per temporis aliquod spatium, Seaoaw vero: munc ipsum specia 
certam hanc rem (quam tibi indico). 





qui quin etiam extra Atticam inde a 
priscis temporibus passim viguerit non 
est dubium ?). Sie Sicyonii qae4iogópo 
commemorantur apud Athenaeum ?), et 


ancillam: z&4tw aí yaAécw uaAxzOS yQrncovzt 
xa9:óósv;!) Nostro autem loco post 
uxóiv jrrov; expectatur agmaftoriwm wer- 
bum aliquod?), ut designentur matre 


pulera filiae etiam puleriores et /óíovc 
iv roi; oTgóucoiv tT]v vóxra mzavrvyitaw. 
Sed ne nimis diu scilicet seria videantur 
agi à Liberalia celebrantibus, ioculari- 
ter subiungitur nune józ»?), quemad- 
modum verbo zégóso9ev in ore populi 
designabatur supina neglegentia et se- 
curitas 4). 

258. zepirokyy] vid. Eq. 1026. 

— rà ygvaia] aurea monilia reliquusque 
mundus. Sic in Avibus dicitur: ócov Ó' 
Fys. vÓv xyguaóv, üozso zagSévoz! ?) vel 
apud Homerum 5): zovoóv &£yov zóisuóvó" 
iev Tre xoUg?). 

261. Pompae in Bacchi honorem ductae 
et versus fescennini à qa42ogógors can- 
tati in Attiea sunt moris antiquissimi, 





Semus Delius — suorum civium ut vide- 
tur mores describens — ,phallophori" 
ait ,vultu aperto, densis autem hederae 


| violaeque coronis ornati !?) villosisque 


vestibus !!) tecti theatrum intrant, talia 
cantantes: coi, Báxys, t&vós uoboov kyaat- 
Couev, | &ázzàoUv óvSuóv yiovrec ci02o uat, | 
oU. aig gos | 


xaiv&v, drmapSivevrov, 


| xeyonuévav óaiow, kiZ Gx5ocrov | xer&o- 


yousv vóv Uuvov. Dein in spectatores in- 
currentes dicteriis mordacibus et festivis 
eos vellicant" !?). — Recte autem obser- 
vavit Aristoteles, ipsam comoediam &zó 
vüyv ilagyóvrtov tà qoÀAwá prodiisse !?). 
Nempe carminibus procacibus rustico- 
rum Liberalia saltando et iocando cele- 
brantium !4) volventibus annis addi coepta 


chaties, similia; quemadmodum etiam 


!) Hodie eodem sensu dicunt poesjes, 
Aesopea illa mustela apud Lafontanium novam metamorphosin passa in felem 
abiit. — ?) Quod clarius etiam intellegitur coll. Lys. 966 et 1089. — ?) Conferri 
potest Plut. 693. — ^) Cf. Eq. 115 Nub. 9 Eccl. 464 Plut. 176. — ?) Av. 670. — 
5) B 872. — 7?) Cf. etiam Ar. Lys. 1190 Thesm. 894 Eccl. 447 Eur. Hec. 154. — 
3) De suo tempore disertis verbis testatur Aristoteles Poet. 4. — ?) Athen. 621 f. — 
19) Vid. ad Eq. 1323. — !!) zevvázeu, vid. Vesp. 1137. — !?) Athen. 6222-d. — 
15) Poet. 4. — !4) Ipsum quoque Baechum summa libertate fuisse traductum et 
noster locus testatur et licentia qua de Baccho iocati sunt comici. Cf. Prolegom. 
Ran. p. XV sq. 


ACHARNENSES. 


265 


51 


Ébyxcue, vuxromsQuvAávmte, wovyé, mteuOsQuGr, 


5 € - 
Cxvp G' Pei mgocsimov sig vóv OWjuov iA9Ov GGpevog, 


GmovÓ&àg movocuevog 6duevrO, moeyuürov vs xoL woyOv 


20 


xci /cudyov GeAAoyste. 


m0ÀÀQ yág éo0' iÓuov, à Gef, Qoi, 


xÀémvovGeav &09óv9 


&oixiv vÀqugogov, 


(s 





265. vuxronsQutAávyre] -mà«vire Blaydes. 





sunt colloquia ioeularia; verbi causa 
Auuueizó Tig dv süreÀeD Tjj A&fse, xAénrovrgc 
rwaz ózógav !), aliaque huiusmodi multo 
eum risu verborumque clamosa licentia 
agebantur. Quae facetiae extemporales 
inter Dores videntur esse natae, apud 
Lacedaemonios autem huiusmodi scurrae 
óazyuxra( dicebantur, Thebis e9z20ovzaí, 
in Italia q4/uxec, alibi abzox&[oAo ?). 


264. vuxrozsQuni&vy:s] cum  adiectivo | 


alibi non obvio cf. tragica vuxzizAayxtos ?) 
et zoivzA&vqros ^). 

266. Simillima in Pace dicunt agri- 
eolae deam reeuperatam salutantes: ó 
zt09swv! coi; Ótxcioig xci ysmQyois iu£oa, | 
Gouevóg c 
&uméiovg, | ts ve Guxüc, &g iyi éqürsvov 
à» vedrsgos, | &oztáoaoS o. Suus XZuiv dart 
z01AogTG xyQóvo?). Cf. etiam Lycurgi de 
Leocrate?9): eivium pro patria ad. Chaero- 
neam mortuorum objó vàg Süxag mzaguv 
joyüv9n óyóóm re jv maroíóc airov 
7t90gayogsUov. 

— £x1o...fra] vid. ad Eq. 793. 

— 9gs...7:9008)/7:0v] salutavi te, i. e. 


ióov zgocszeiv poUAouat T&z | 


salutare te mihi tandem. denique contigit. | 


Dietionis exquisitioris est zrgoocyopeüstv 
ita usurpatum, nec tamen rarum apud 


y. | 
nostrum 7). Ceterum non est obliviscen- | 


1) Verba sunt Sosibii apud Athen. 6214. 
622 f. — *) Aesch. Ag. 12, 330 Choeph. 524, 
556; vid. ibid. 596 sqq. et infra 989 sqq. — 
ad. Eq. 806. 


Pac. 520, 522, 557, 581; vid. etiam 
9) Pae. 292. 


vs. 688. 15) Infra vs. 1074. 


1) Fr. com. adesp. 133. — 
12) Etiam infra vs. 1071. Of. Prolegom. p. XI, 8. 
16) Ran. 463. — 





dum //2gi haec a Dicaeopolide, qui urbem 
neque reliquit neque mox est relieturus, 
nam tota fabula Athenis agitur). 

268. ozovóks zouj&usvoc] vid. quae ad 
v8. 52 observavi. 

269 sq. Similima sunt Trygaei ad 
agricolas in Pace verba ?): vóüv àozw 
juiv à &vógsc "E2Aqves xaAóv, | &zta2oyetot 
zQ«yuá&árov ve xci ucyüv | iieAxDoat clv 
nüow Eigivnv qiiqv, et hominis ignoti EDI 
ziocyu&rov &naALayslg | eig vóv &ygóv eig t). 
De vocis zoeyu&zov hoc usu vid. ad Vesp, ' 
1392, cum verbis autem uero» et A4a- 
i&yov anunominatione iunctis ?) cf. simi- 
les verborum lusus I*4« zai Kaczaytac 13), 
onzapgázrov xai crag&rrov 1i), Aóyovs xoi 
Aóqoug !?), ayiuc xai Anjue 19), mívew xol 
posiy 7), óanávys xal qácvus i5. 

271—275. zo4àiG y&g io9' ijówov xtí.] 
ef. chorus in Pace fabula !?), qui ruris 
otia et hilara convivia prae belli ur- 
bisque aerumnis laudaturus ab iisdem 
fere verbis dicendi initium facit: o) yo 
do9' iówov ! zré. 

272. Quantopere a furibus sit caven- 
dum eo tempore quo uvae ceterique 
fructus maturescunt, probe norunt om- 
nes quibus e vineis hortisve vita est ??); 
itaque popelli iocularia eiusmodi nebulo- 


— 93) [bpid. /, Semus Delius ibid. 
751. — ^) Eur. Hel. 1319. — ?) Pac. 
$) Leoer. $ 45. — 7) Cf. vs. 882, 891 
— 8) Vid. supra pag. 2 not. 5. — 
11) Vid. etiam vs. 251 et 757. — 
— 13) Infra vs. 606. — !4) Infra 
VU) Winutje en Trüntje, Ran. 


140. — 18) Nub. 13. — !?) Pac. 1140 sqq. — 70) Of. Vesp. 449. 


59 ACHARNENSES. 


rjv ZrovuoÓdoov Opgürrav ix toU qelÀíoe, 
275 uícwv ÀeBóvr, Gocvre, xcrofoAóvre xevcyvyaorícat. 
Qoae, Gai, 
div us9' qu&v &vuníme, i» wocumáAqc 
&oOcv signv«c óognjos. rovDALov: 
3 Ó' &cnlg iv tO gewélo xosuiücsron. 


SCENA NONA. 


(Choreutae in Dieaeopolidem irruunt lapidibusque eum petunt. Fugiunt in 
aedes filia servique.) 


Chorus, Dicaeopolis. 
XOPOZ. 


280 oUvrOg ocUOrÓg éGTLiV, OvUTOG. 





276. dai; d». Elmsley] ó «5. d». codd. 
278. óoq5os. Elmsley] -osz codd.; cf. Vesp. 814. Vitium redit Eq. 360 Pac. 716. 





nes deprensos et punitos saepe reprae- | cousv a«irjv 5). Subsimili ioco xazargia- 


sentasse libenter credimus Sosibio !). zovrovrtioc. novum verbum debetur ?), 
— ópgiuiv] floridam ?). Frequentius est | ad poenae autem genus quod attinet, 
ógaiog eodem sensu dictum ?). ef. Vesp. 769. 
273. Sfrymodori nomen non certam | 277. ikv us9" $u&v fvunzíügc] sic in Ra- 
ob causam nune elegit comicus *). | nis Dionysus perterritus ad suum sacer- 
— i» rob qsliée;] praepositionis idem | dotem — loco honorificentissimo in thea- 
usus este. g. in Eupolidis versiculo: Zoz. | tro assidentem — í:gsb/ clamat óxaqgU- 
ó£ vic 92s douoisvos ix Zhousiov ?). De | 2a£óv uw, tv à oov Suunzótgs! 2): 
voce qe22s vid. ad Nub. 71. — i» xg«méiy;] vid. ad Vesp. 1255 
274. uéamv Aa«$óvra] cf. Suvagzcoor u£- | Ran. 217. 
oxv Lys. 437 et vox e palaestra desumta 278. Simillima sunt Paphlagonis ad 
Éyouct u£cos ). herum suum verba: 2yó yáo quxuí co 
215. zara yiyegriaec] comprimere. Suntyi- | zegéfew, | Ó.— Z1jus, unóiv ógüvri ui900 


y«gta wvinaced, Bgórem 7), xarayiycagrioc. | rQuBAiov Qoqijac. 1). Ad quem locum vid. 
autem est er uvis prelo subiectis succum | de usu hoc genitivi. 

erprimere. Verbo igitur e vinitorum lingua 279. Clipeus autem in favilla pendelit. 
desumto ita utitur Dicaeopolis ut chorus | Sie etiam supra oztovó&c zrotfjact xol zQs- 
in Pace de nova nupta dicens zovy5j- | u&om. vk; konzíóec; dictum est !7. Vox 


!) Vid. supra ad vs. 261. Iuvat etiam recordari zi: z«gzaíac, saltationis mimi- 
cae, quam apud Thraces spectavit Xenophon (Anab. VI 1 8 8). — ^?) Item Plut. 
963 fr. 235. — ?) Vid. ad Ran. 395. —  *) Redit Vesp. 233 Lys. 259. Praeterea 
vid. supra ad vs. 220. — 5) Eupol. fr. 235. — $9) Vid. ad Ran. 469. — ^") Of. 
Pac. 634. — 9) Pac. 1338. Praeterea in nota afferendum videtur cuxátav (Av. 1699 
Eq. 259) de re amatoria dictum Stratt. fr. 3. — ?) Eq. 1391. — !?) Ran. 297; 
vid. etiam infra vs. 1087. — !!) Eq. 904 sq. — !?) Vs. 58; cf. praeterea vs. 539 
Pac. 336, 438, 662. 


ACHARNENSES. 598 


BéAe, BdAAe, BdAls, BéAls, 


z«ie 7g TOv wucgóv. 


ov DeÀsig; o9 Dosio; 


Stropha (vs. 


284—301). 


AIKAIOIIOAIS. 


c , 
HoáxÀeg, vovri tí i6:; vi]v qóvgev &uvrolwere. 





282. zà; Bergk] zoe codd.; similis est error Av. 1187. Cf. vs. 204 etc. 





q&wa2os scintillam significat !), nune vero | 
vi colleetiva usa fwmwm vel favillam | 
valet ?). In Avium autem comoedia ?) | 
revera in eculinam suspendenda deferun- | 
tur arma Pithetaeri et Euelpidis, et 
aptissimum profecto ibi locum inven- 
tura sunt, pro clipeis enim iis fuerunt 
catini, pro galeis ollae, pro hastis verua. 
Lignea quoque supellex et instrumenta 
in eamino, ubi ab humore et vermibus 
tuta essent, servari solebant, ut docent 
Hesiodi versus: a/y& xe nyóáaov uv inio 


xazvoU xaraSsi0 eb: muó&iwv Ó' Pofsgyl; | 
ónig xazvoU xosuácao9oi. *), quos imita- 
tus noster de grue in Libyam migrante: 
znÓ&àtov rórs vavzAnoo qgáe xosu&oavri 
zx9s:0dav ?). Et clipei qui e solo corio 
constarent ibi reponi poterant fortasse, 
quoniam fumo siccatur et indurescit | 
corium. Si tamen aere, ut fieri sole- 
bat 9), vel ferro erant teeti, procul a 
fumo erant habendi, et procis arma e 
conclavi remota mirantibus non poterat 
non probabile videri Telemachi respon- 
sum 7): ix xazvoU xaré95Z, in& oüzéri 
Toig. "KeFoixe | oi& nore  Tooinvós xi 
xaréAeutsv '"OduoosUc, | &iÀk xat sixtotot 


Gcov ztugóg tst" &vru5. ltaque si cui ful- 
gens clipeus eoruscave hasta curae erat, 
involuero ?) eorum splendorem protege- 
bat; nostro autem loco Dicaeopolis He- 
Siodea illa verba ioculariter imitatus 
idem fere dicit quod: ecZpeus 2m malam 
rem abeat! Sic in Euripidis Erechtheo 
chorus pacem celebrans zzío3« Óógu uot 
&otyvoug canebat ?), 
imitatus versum: 


uizov  &uquitAezeuv 
Bacehylidis fortasse 
iv Ób aidapoóéroig ztópzaiw aiS3üv kgayviv 
iovol né2ovzau 1?). 

281 sq. Cf. Nub. 1508, de verbis au- 
tem zie züc vid. supra ad vs. 204. Mero 
casui tribuenda videtur similitudo, quae 
est inter hune locum et Rhesi versus: 
péAàs DáAàe B&AAe DàAAe, Oetve Outre cic 
40' &vro; et: zie zaie zie nüg Djs 

284. yvrgóv sive ollarum lente aliisve 
leguminibus repletarum in sacris feren- 
dis erat usus, praesertim in dedicandis 
aris signisve deorum. Sie in Pluti fine 
r&g yUrg«s — ad anum ait Chremylus — 
«ig vóv 9zóv | idpvoóus9« AafoUo' imi cis 
«spans qéos !?), in Euripidis, Danaidibus 
nescio quis: uegzógoua. Ó& Zuvóg égx&iou 


, 2 cz ' T « , 
AZUt9as, | us9? àv ó fBouóg oórog íóou91 


!) Vs. 667 et Vesp. 227. — ?) 2v rà xemvo schol. (xezíjào codd., xeuívo Elmsley, 
xazvso Pierson). — ?) Av. 435 sqq. —  *) Oper. 45 et 629. — ?) Av. 711. — 
9$) imiyaAxot Vesp. 16. — 7?) « " sqq. — 5) o&yuezt, ?)roo, vid. vs. 574 et 1120. — 
?) Eur. fr. 370 Plut. Nie. 9. — !?) Baechyl. fr. 465. Neque alienus hinc est Pacis 
fabulae locus festivus, ubi armorum post pacem recuperatam vilescentium qualis 
posthae futurus sit usus indicat Trygaeus: vs. 1197—1264. Cf. etiam fr. 295, ubi 
pro putei operculo est clipeus. — !!) Rhes. 675 et 685. Nostri menti obversatum 
esse Rhesi illum locum vix erediderim, — nam nimis incerta est quam apud 
Merryum invenio critici Britanni suspicio, Theognidis (vs. 140) drama esse Rhesum, — 
et minus etiam id quod putat WRibbeck, Hhesi poetam ex Aristophane sua petivisse. 
Similis inter Av. 213 et Eur. Hel. 1111 intercedit ratio. — !?) Plut. 1197. 


54 ACHARNENSES. 


XOPOZ. 
285 Gi uiv o)v xorcÀsócousv, C uicgü xegalij. 
AIKAIOIIO AIZ. 
&vril mOíeg ciríeg, 0 AMyegvéov ysgaírotor; 
XOPOZ. 


roUr éoorüc; Gveloyvvrog si xci fÓrivgóc, 
290 à z900ór« rij meroí0oc, ÜGri.g TOv puóvogc 


/ * , j 9/22. , , 
GmctLGíuevog siv« ÓbvecoL zwQ0c £w CropÀémtLv. 


286. yegeiraro] -zs9o: Blaydes coll. Eq. 604, 1301 Nub. 1391, 1395 Lys. 1126 
Eeel. 473. At non sezzores nune dicuntur Acharnenses sed Zozoratissumt. 

291. size óívacci] Émeize ÓUveco: vüv R alii, e/za vo2u&s Hirschig. || &zofzénew] 
Blaydes ju&c gàézav, ego olim *£r:. g2ézew, sed vid. comment. 








zo:i |), in Pace Trygaeus: deae signum | qui ad aliquam rem permoveri se patiun- 
qUtoci idguréov ?), cui coryphaeus: jy5- | tur ?). 

rQciciv, 607zeQ usuqóusvoy '"Eouiótov; qua- 
propter ovem potius maetare placet. 
Etiam cives novam patriam anquirentes 
in Avibus y/ro«av (-c)) cum canistro et. 


y, 


— mgós Éu' imopaimew] oculos adversus 
me tollere; cf. Ran. 1471 et vid. ad Eq. 
292. Cuiusmodi locis j9£zav vel zrgoo- 
pAémav dici solet, &zofaezev autem pro- 


coronis secum ferunt ?). prie est eminus spectare |), hine vero 
285. Pentapodia anapaestica sic sola | saepe ad ea quorum ra//ouem habemus, 
per se collocata alibi non invenitur ^). quae respicimus iransfertur, et sic fit 


— auagk xsqoiíj| item de Midia De- | ut etiam ad ea quae in proxima vicinia 
mosthenes: zeüz Éeysv 6j utxgik xol kvoi- | Sunt &ztofémev sive oculos dirigere dici 
ó5us erg xsqoi5 ?). Cf. Homericum qi | possit aliquis. Sie Socrates e. g. apud 
xeqaA 9). Platonem dicit: zoüzo àyó £ma«90ov Óiux o£, 

288. &voiayuvroz... xol gósivgóc] vid. ad | & «dPaióge, ngós Gà &mogiénow, admiratione 
Ran. 465. sum perculsus dum intentissimis oculis te 

290. uóvo;] essetne e zobis an sine nobis | infuebar Lysiae orationem recitantem ), 
interpretandum, veteres dubitabant ?) | vel Peleus Euripideus: «s/g ye cot»0* 
Hoe melius, non tamen queritur chorus | &»óg &mopiéwes uóvov | vgozeiov airoU 
non sibi quoque fuisse facultatem cum | oz4oouc: 1?), vel apud Plutarchum Age- 
hostibus paciscendi, sed c/am se 9) ini- | silaus ad clarum histrionem ,20nae nost? 
tas esse inducias. me, 0 rer?" superbius se compellantem 

291. e/za] vid. ad Nub. 624. &nzopitweg simsv , 44 ob vU y gol Koi- 

— óv«co] potes, i. e. audes. Inversa | Amzióms ó óeuhixrac;* !*). Inest igitur 
ratione apud poetas verba awdendi roi- | huic composito frontis perfrictae nunc 


use. et czAájve. Saepe de iis dicuntur, | vel superbiae quaedam notio. 





1) Eur. fr. 245. — 7) Pac. vs. 923. — ?) Av. 43, 857; vid. supra ad vs. 244. — 
^) Cf. Christ Metrik? p. 272. In longiore carmine reperitur etiam Av. 456,544. — 


5) Demosth. XXI $ 117. Item $ 135, 194 XVIII $ 153. — 5) 9 281. — ?) Vid. 
schol. — 9) Buwifen ons om, zounder onze voorkennis. — ?) Vid. ad Vesp. 327. — 
10) vid. vs. 32 Nub. 91 Ran. 1171 Eccl. 726 Plut. Them. 19 etc. —  !) Plat. 


Phaedr. 2344. Item Xen. Oecon. IV $ 13. — !?) Eur. Andr. 762. — !?) Plut. Ages. 
21. Quo loco non male reddideris: ez /e foisaut, hem uit de hoogte aanziende. 


ACHARNENSES. 55 





AIK AIOIIO AIX. 
&vil Ó Qv ioma&céáuqv &xoocar! GAY Gxocorc! 
XOPO.. 
295 GoÜU y dAxo)Gousv; &moÀs! xerá ce qoGouev roig À(9oic. 
AIKAIOIIOAIZ. 
ugÓeug zolv &v y Gxovoqv! GÀX &vácyso9 , 6 cGyaSoí. 
XOPOz. 
o0x &vecyncouet. wqóé Àéys uot GU Aóyow 
300 Qc usuíoqxá cs KAéovog &w uàliov, Ov &- 
yO vsuG coicuv (mmeÜGL xoTvUueo. 
KOPTOAIOZ. 
GoU Ó' iyà Aóyovg Àéyovtog obx cxovGouat ucxgovg, 
0cr:g éGme(GO ddxoGiv, GÀÀà& Tiu QTGouoL. 
293. &zoícar Hamaker] o?z ioar R, o)» iore (y ES 7) ouis RUEDOESES 


(ef. vs. 377), oix lov £v Elmsley infeliciter (nam dicendum erat oUzo), vix autem 


melius Dindorf oz oióev (sic). 
295. 
296. 
299. 


&zoboousv Elmsley] &zovocousv codd. 
&v y Bentley] y x» R, sic vel àv vel y' cett.; cf. Vesp. 920. 
4o. có Hermann] o uo R, ó7 oi complures, o? alii. 


301. reu; Elmsley dubitanter] zerzazeuó codd. metro invito; praeterea vid. ad 


Eq. 768. || xezr/uera Dindorf] zor 3(:) 


Suidas s. v. zazarsuo et xarrÜuora. 


xatrÜucra codd., sed zovzs om. schol. et 





293. Simillima in Vespis Bdelycleonis 
ad chorum sunt verba: à &ye3oí, ró 
zg&yu &xo/caT, kÀAk uY xexo&yere |). 


yàcoí zwe roig àóyow; apud Platonem *). 
29'" sq. &váayso9s... &vaoyraouci] cf. 

Lysistratae verba: 642 &v&oyso9' Ó &ya- 

9Sai?), patientia aliquantisper utimint. 
299. A£ys...4óyov] vid. ad Vesp 1320. 


nam ipse Aristophanes coryphaei ore 
haee dicit verba, —  Cleonem nuper 
ostendi quinque illa talenta ab equitibus 
evomere coactum ^), mox totum in lora 


disseetum iis praebebo, id est ab iis 
dissectum ostendam in scena. Equitum 


| igitur fabulae, quae anno sequenti acta 
295. xara... xyd00usv] cf. verba zera- | 


est, in mente comici iam nune vivit 


| argumentum ?). Conferendae autem cum 


his minis sunt Paphlagonis sive Cleonis 
verba?): o Deme, nisi te amo, &no2oiunv 
xal ówemQugSeimv ÓverurSeinv ce A&zaóva ?). 


| Ut h. l. z£uvetv. xazzíuaza, sic alibi dicitur 
300 sq. Cleonem — sie fere poeta, | 


rapum ceusiv Aeztk xol uwxo&?), piscem 
Tsu&yr xaTOTEUEUV 3) vel zazersusiv 7z022006 
xiBov;!?), et de voce xazríuaot sive solers 
vid. Vesp. 1160 !). 

303. Aóyous 4éyovtoc] vid. ad Vesp. 1320. 





1) Vesp. 415. — ?) Gorg. 5127. Nos: overstelpen. — ?) Lys. 765. — $) Anno 
proximo in Babyloniis fabula. Vid. supra ad vs. 6. —  ?) Vid. ad Eq. 1393. — 
$) Eq. 768. — 7) Vid. praeterea ad Eq. 370 Nub. 442, 455. 8$) Euphron. fr. 


117. — 9) Epbipp. fr. 22. — !?) Alex. fr. 1*75. — !!) Nos: iemand aan zijn zolen 
lappen. 


Qt 
Qo» 


ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIS. 


305 


€ G&yeOoí, rovc uiv Z&xovec ixmodov dácore, 


tv Ó' duGv GmovÓGOv &xoócor, si xoÀóg iomscáumv. 
KOPIOAIOZ. 


zÀg Ó' £v Qv xoÀ&g, 4dxcoGiv simo iomsíco y Gmo&, 


[3 » ji » , * a? rr , 
oiGtv ovre Doug ovre míGT.G OUD Ooxog uéviL; 





Óozot n; Ham aker. 
308. 


307. 0" iz Elmsley] óé y codd. | , .4&zoow Bergk] aéyos HR, aéyow v cett.; 


u£vzi] utis: FWSehmidt coll. Plat. Leg. 835e. 





305 sq. Cf. Vesp. 415. 

307. zoc 0' £z àv] vehementer et cum 
indignatione negantis haec sunt. Sic in 
Avibus: zw obr Fr iv yévow àv eÜrazroz 
!j quo loco Euripidis 
versum noster imitatur: zig 


zóAw, | Ózov xri. 


xy» » 


o)» ET v 


; d " 
yévou? àv ioyvgà mA, | ürav xzé.?), et 


in Lysistrata ?): xai zàc £9' &yvàh óiür 
&v &A90ou6 sig m0Aw; Nee non — verbis 
aliter dispositis — in Vespis: zs obv 


Ouaycyvóozety xa26; Óvviaoua | Gozo zt9ó- 
Tegov TX Ttg&yuct! Ert ucGusvos *). 

-— eizeo .. . y«] vid. ad Nub. 251. 

308. Quibus nihil valent foedera hostiis 
dextrisque iuribusque iurandis firmata. Sie 
de Iasonis perfidia conquesta Medea joz 
uiv Ogxovuz, &àvaxcisi Ob Oei; | miovw gue- 
yiorgv ?). Recte autem scholion: Tola 
iyxijucra ztugagaciws; rtooctOnx«sv acüroic 
«i y&g Guv9ixct Ót vQwuov veAoUvrat, AÓyov, 
Éoyov, yegüv. Aóyav utv, oiov 0? dgxov 
Égyov  Ó&, 
ysuoov  Óg, 
Ós&upv yiyvovzot, ó 8) "'Ounoos 7): xal oett 
jo ixémiSusv Dein affert Euripidis ver- 
sus de Spartiatarum crudelitate et per- 
fidia ex Andromache fabula 8) quae 


circa belli initium scenae commissa est: 


Óux züv iv Bouoic Svo 


imuón ai zíiorsig Óik cv 


cw d&v9gdztoiuw £ySi0r0t pori, | 








| 
| 
| 


Znágrns Évowzou, ÓóA2wx Bovievzijoux, | yevóov 
&va*tsc, ur yavoogoáqot xaxov, | éuxeà xobótv 
Óytég, &AAk müv mégii | qgovoüvzez! &óizüs 
tÜrvysir v 'Eliáóa. Vid. etiam senum 
uicoAaxóvov in Lysistrata verba: à&vóg&otv 
Aoxovuxois, | otav. ztozóv  ojóiv, sib ud zsQ 
Aóxo xeyqvór?). Et iure profecto multi 
ita loquebantur de Peloponnesiis, qui 
navigatores Atticos, quotquot in ipsorum 
manus incidissent, obtruncare solerent); 
et saeviorem etiam ante triennium se 
praestiterat Alcidas iste, qui cum inere- 
dibili tarditate effecisset ut capta demum 
Mitylena cum classe adesset opem mise- 
rae urbi laturus, Ioniae ora vastata cap- 
tivos necaverat permultos, ne negotia 
scilicet sibi facesserent !!). Neque in obli- 
vionem abierat Tuwégiov illud &yoz !*), 
neque alios uno anno post Acharnen- 
sium fabulam scenae commissam erga 
helotas se praestiterunt!?). Nempe .4«xe- 
ÓauuóvtoL oUre uavSüvoucw oUr zicravrat 
Ótzctov 4420 tAv à ziv 3náotyv «05 & 10 7» &wv 
vouísoucuw, quae Plutarchi est obser- 
vatio !4). Sed vix clementiores erga victos 
hostes se praestabant Athenienses — 
meminimus enim sortis Aeginetarum !5) 
et Mitylenaeorum aliarumque urbium 
expugnatarum —, et meminerat ipse 


!) Av. 829. — 7) Suppl. 447. Cf. Troad. 961: z&; oiv iv à» 9vjoxoug &v £yót- 
xoc. — *) Lys. 912. — *) Vesp. 779 sq.; quo loco iungenda sunt: mos obv...óv- 
vjaouct Eri... Ówxytyvóozev uaocusvocs. Post zo&yueve igitur virgulam scribere non 


debebam. — ?) Eur. Med. 21. — 5) Vulg. xoi (om. R). — 7?) B 341. — 5) Androm. 
415 sqq. — ?) Lys. 628. — !") Thucyd. II 67. — !!) Thucyd. III 32. — !?) Thucyd. 
I 128 et infra ad vs. 510—512. — 13) Thucyd. IV 80 Plut. Lycurg. 28. — !*) Ages. 


37. — 15) Vid. ad vs. 653 sq. 


ACHARNENSES. Sii 


AIKAIOIIOAIZ. 

oid! iy xci rovg Jdxovac, oig &yav iyxe(usOo, 

310 o0y &nz&vrov Ovreg quiv «ixíovg rüv mQcyu&rov. 
KOPTO AIO. 


oUy &mávrov, 0 m«voUgye; veüre Ó7| voÀuGg Aéyew 

dupevüg iw moóc uc; civ iy cov gsícouoi; 
AIK AIOIIO A1X. 

oU0y &ánüvrov! o)y &návvov! dÀX iyo Aéyov 00i 

Gov Qv dmogiveuw éPxsívovg F60  Q xol &Ówxovuévovc. 
KOPTYTQ$AIOZ. 

3815 rO0UrO rOUzOc ÓctvÓv djÓm xe vago&ixéoÓlov, 

tÜ Gb volucsg onio rOv molsuíov muiv Aéyewv. 
AIKAIOIIO AIS. 

xiv ys us Àéyo Oíxoiw, wmÓi Q mÀNOsw ÓoxO, — 





312. 705] ovre Dobree. 

314. *ógoz] zó42 codd., ueyá? Hamaker, 442 Wecklein. In idem mecum nunc 
incidit Blaydes. || &óixovuévovc] zówmuévov; Hamaker. 

317 sq. Ordine inverso collocat vdSande Bakhuyzen, cui non assentior; vid. 
commentarius. 

317. ziv] x&v codd. | i£ye] 24i» R non reete, teste altero subiunctivo Óoxó. Il 
ui] uxrs R. | Lineolam in fine versus addidit Muller. 





Aristophanes; quapropter nimios illos — qsícouc:] de futuri usu vid. ad 

clamores de hostium mala fide et sae- | Eq. 1183. Cf. etiam Eur. Suppl. 246 

vitia in risum nunc convertit !). zal Eme ly oov $Üugue yog ysvioouot. 
309. Xyav iyze(ue9e] nimis urgemus?). | 813. 2£yov] i. e. à«x 2óyov, oratione. 

Of. zpóoxso9Soi 7), inixuo9wun *), ipsióscv 315. cobro... Ó0swóv 5g] cf. Vesp. 426: 

ei; ?), similia. | voíro u£vro: Óavóv Won, Eccl. 645: ro0r 
312. éuqavóz 1óy] clam hostibus favere | jon Ósvóv &xoboat £r 

te putabamus, tanta vero te esse im- |  —  r«gaiuxágótov] cf. ragaiutztó0TQatos 

pudentia ut etiam pa/am eos defendere | Eq. 247. 

sustineres, id ne suspicati quidem fue- 317 sq. In Telepho Euripidis tragoedia, 

ramus 5). de qua mox plura, heros aliquis?) ita 
— sita] vid. ad Nub. 226. loquebatur ?): My&usuvov, obÓ' &i ztéiexuv 





l) Item Pac. 1063 sqq.; vid. etiam infra ad vs. 504 sqq. — ?) Nos: «/ le hard 
vallen. ldem verbi usus est Thucyd. I 69 8 3 II 59 $ 2 IV 22 $ 2 ete. — ?) Vid. 
ad Eq. 245. — *) Vid. ad Eq. 252. — 5) Vid. Nub. 558. — 8$) Adverbium duy 
idem valet quod q«evsgoc. Cf. Nub. 611 Lys. 261. — 7) Item. Xen. Mem. H 1$ 14; 
particulae iy usus idem est praeterea Eq. 437 Herodot. II 148 VIII 105 sq. etec., 
vid. etiam infra vs. 1081. —  ?) Telephus ipse? cf. vs. 30f. An Menelaus? — 
?) Eur. fr. 706. 


58 ACHARNENSES. 


ozig imibQvov éi9:À5co vov xspoÀov £Fyov Aéysw. 


318. 29:2500] '942v 'yo Blaydes (coll. Lys. 473), alterum tamen huiusmodi 
dietionis exemplum indicans Plut. 319; vid. praeterea commentarius meus. || zv 
xsgaAjv| metri causa zZv óéogy» Brunck (cf. Eur. Or. 1199), zóv i&gvyy Elmsley, 
ziv oq«yijv Geel (ut Plut. Anton. 12; sed zóv ro&yriov potius vel zóv a)yéva ferit 
securis), Bergk z/jvó' £ycov oir (óuiv Blaydes) 4£yew (cf. Plut. 321), alii aliter. Et 
suspectissimus sane, nisi in nominibus propriis, est daetylus inter numeros tro- 
chaicos (vid. Vesp. 496 Av. 396, 788 Eccl. 1156 Eur. Phoen. 612); sed probabilis 
huius loci correctio nondum est prolata. 








iv ysgoiv £yov | uéAAot Tig sig To&yniov | cere paratus sum. Similis autem verborum 
juBaAsv iuóv, | owyraoue: Óíxciu& y vra- | et structura est et sententia in Equitibus: 
zeiv éyov. Apud Locros autem vigebat | xci u/v si zo) zig &vijo éq&vg xí, 9:20 
mos, ut si quis novam legem ferret, | zesgi cá: xsquinc nzegiÓóg9ou, 52 quis me 
iv poóyo cóv ro&yrAov fyov eam propo- | melior civis unquam ertitiül, «mori nom 
neret; quae sidispliceret, morte afficie- | recuso, mam; ipsum meum caput gyro 
batur £éziozao9évrog; ToU (igóyov !) Et | pignore dare paratus sum?). Item apud 
olim ?) 'Thasi cum lex esset sancita | Thucydidem Lesbiorum legati ad Pelo- 
morte esse multandum quicunque de | ponnesios: ó y&o Óoxei uazgiv &zevat jj 
induciis cum Atheniensibus ineundis | 4£ogoc, — àv oqiieav  «órG iyyó9ev 
ageret, goóyov cà cgay5io rtsoulaAov si; | mooéíe 52 quis autem longius a vobis 
ixxiyoiav  sioji9s Hegetorides quidam, | remotam putat Lesbum, «alia omnia mox 
ut sua morte salutem ceterorum civium | sez/ef, uam.» mpraesentissómum ei prae- 
fame diuturnoque bello pereuntium ef- | eb awcrilium?). Of. etiam Diodoti ad 
ficeret?). Talia ex tragicorum fabulis | cives verba: jj roívuv Óswórsgóv rt roUTOU 
ipsaque vita communi desumta *) co- | óé£o; sígerzéov ?Griv Jj vóÓs y obóiv inicye, 
micus nostro loco imitatur; item in | ««ézgitur supplicium est excogitandum quod 
Vespis, ubi Philocleon stricto ense cum | zpse morte sit terribilius aut. «alia via 
filio disputat, alter Aiax ipse se con- | est imeunda, uam» odierna mihil effici- 
fossurus si victus fuerit ?) Aliquot annis | /z7!9). Nostro autem loco futuri notio 
post in concione minatus fertur Cleo- | ex ea parte enunciati, quae silentio est 
phon, eultro se quemvis pereussurum | suppressa, migravit in verbum 23Z«a». 
qui de pace cum Lacedaemone ineunda | Etiam in Pluto fabula futurum fovj- 





muttire auderet 5). | couar invenitur in verborum structura 
317. xijv ys uj] item Ion: xj» ys u; | quae praesens potius requirebat goU2o- 
qo&co ys, x«rSavev igiorouo?). | uoc H). 
| 


— Óíxow] vid. ad vs. 500. — uijvov] vid. ad Eq. 152. Subsi- 

318. Non apodosin haec efficiunt, sed | mile est verbum isiciarii: zz oculzs mets 
ipsa apodosis reticetur; integra enim | p/ws fe diligo, o Deme, imi ravrmoi x«ta- | 
haec foret sententia: zus/« aulem dicere | wvnaStüjyv iv uvtTOTG uet rvgoU !?) — men- 
$i visus non fuero, «interficere me licebit, | sulam suam indicans. 


| 


nam caput super caudice tenens verba fa- | — — i9e25oo] vid. ad Vesp. 498. 


!) Demosth. XXIV $ 1839. — ?) Anno 462. — 5) Vid. Polyaen. II 33. — *) Ad 
tribunal his annis gladio se confodit Paches (Plut. Aristid. 26 Nic. 6). — ?) Vesp. 
522 sq. —  $) Vid. ad Ran. 678. — 7) Eur. Ion. 1415. —  ) Eq. 790 sq.; vid. 
etiam Eq. 770. — ?) Thucyd. III 13 8 5. — !?) Ibid. 45 $ 4. — !!) Plut. 319. 
Item Eur. Med. 726. Simili autem ratione fortasse potest defendi futurum £ozat 
in Cleonis apud Thucydidem verbis III 38 8 1: 3euuáto ori; Éovat ó &vrsgóv (ubi 
i37. e coniectura dedit vHerwerden). — !?) Eq. 771. 


ACHARNENSES. 59 


KOPTO AIO. 
einé uot, ví qeidóuscOe vOv A(8cv, à Onuórot, 
320 ujj o9 xere&oíveww róv GvÓgo ro)rov eig gowuxtóo; 
AIK AIOIIO AI. 


oiov «9 uéAeg vig vuiv OuudAonp éméitecev! 
oUx &xovG:G0 ; oUx GxovcscQ iwóv, o Ayegvuióo:; 
KOPTGO AIO. 


ovx G&xovoOuccüc Oir. 





320. voürov sis] rovrovi Halbertsma (ut dicitur ósgo ce 9U2aov similia). 
321. otov R] otoc cett. | cs] à! R. 
322. o)z...o)x R] o£0'...ob» complures, oió'... 020" 19 





319. ez uo] vid. ad Ran. 39. | similia ab iis transfertur?), et nostro 

320. uz ob] dicitur qeóouct uy...et | loco iocularem comicus locutionem inde 
o) qeiÓouct uj 0D..., €. g.: às oix &gxt- | effinxit proprium ei sensum praebendo 9j 
go. | ó u/j oà zétQowt 7; xacraicvOsiz Quibus diris simillima sunt mulierculae 
Saver!) Nostro autem loco eadem ob- | apud Herodam in Mimiambis verba: sz 
tine& verborum structura, quoniam zí | quis pellem parum admiratur, moó0s 
qsióóuso9« idem valet quod uJ qecpueSo. | »géucir. Exeivoc &v yvoqéoz oixo 19), ubi su- 
Item post zí Zuzoóóv?), rí uéàisc?) et | pra caveam vimineam extensus sulfuris 


similia *). | fumo dealbetur!!), dein carminetur. 
—  xetolalvauv... sig qouwixióa] idem | 321. otov] vid. ad Eq. 367. 
supra ?) dictum est gázzew zwà páuuc | — Svu&Aow] fumum V?) intellegendum 


cagótevixóv 9). De voce qowuxió: vid. ad | esse contextus docet; sed etiam carbo- 
Eq. 967, verbum autem Zeív&v proprio | nes ambustos —- fumosos igitur — 
sensu dieitur de carminanda lana. Sic | 9vué2oz«z dictos esse docet Pollux al- 
Croesus misellum quendam hominem | latis Strattidis verbis: xouiGsé gol Tig 


revera xcréiqvev olim, quem zzi zvéqov | SuucAozoYv dós usotÜv éoyágav 12): 


Éixov Oiq9agsv 7). Sed talia vix sunt — inmétsoev] effervescere nunc dicitur 
in rerum natura, xcza$eívew autem ver- | atra fuligo vel fumus, ut alibi joy, 
bum, quod frequens est apud poetas, | z4e«, similia 1S) 
maxima constantia ad //agra, aerumnas, 322. izsóv] vid. ad Vesp. 8. 

1) Soph. Ai. 727. — ?) Xen. Anab. III 1 $ 13. — ^) Aesch. Prom. 627. — 
4) Of. Aesch. Prom. 1056 Soph. Ai. 540 Eur. Med. 1243. — 3) Vs. 112. — 


9) Etiam Pac. 303 huc facit: r&Ísov &mzoAAmyivrsc xal xaxov qouixixov, ubi z«x& 
qouuuxk vocantur belli mala, quorum causa extiterunt improbi nebulones, qualis 
est taxiarchus iste Cleonymus sago puniceo insignis; sed probabilis illie est 
Meinekii coniectura qgowxíóov, idque a scholiasta lectum videri observavit Ru- 
therford. — 7) Herodot. I 92. — 3) Vid. e. g. Eur. Hipp. 274 Troad. 755 Phoen. 
1145 Suppl. 503 etc., vWilamowitz ad Eur. Herc. 285. — ?) Cognatus est iocus, 
quo Lys. 578 noster utitur. — !?) Herod. Mimiamb. IV 78. — H) Apulei. IX 
193. — !?) Waln. — !*) Poll. VII 110 X 101, Stratt. fr. 55. Vox praeterea occur- 
rit Thesm. 729, cui loco non inepta quidem est fumi notio, aptior tamen /ef:o- 
nis. — !*) Vid. ad Eq. 919. 


ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIX. 
(querula voce:) 
Ócwvéá vüge mGOuoL. 
KOPTO AIOZ. 
(X000. 
AIKAIOIIOAIZX. 
(supplex :) 
ue, 
KOPT0 AIOZ. 
i69, vvwví. 


AIKAIOIIOAIZ. 


(minanter :) 


&EoAoíuqv dv 


& Ayegvuxot ! 


(gc reüvQsov 


óxsouoi &o Ouüg &yo. 


&vrezOxTtVO y&o ouGv rv gíÀlov rovc giÀrárovg 





323. ríga (r&ga) Elmsley] y &o« (vel y &g«) codd. 

324—326. Dicaeopolidis verba ,45óeucos ó Myoegnxoi" et .ó5nioua. — quàár&rovg" 
locum inter se permutare iussit Hamaker, manifesto errore, nam verbum &vza- 
zoxzsvà post illud /o3: ze93/55ov demum locum habet. Lenius et probabilius Rib- 
beck coryphaei clamores ,2$oio(ugv jv &xojUoo" et óc reS9»55ov (o9. vvv)? ordine 
inverso dedit. Quem olim sequebar; nune sanam duco vulgatam. Vid. com- 
mentarius. 

325. &g (X9) $usg; Bentley] óu&c àg R, y&g jux; ceteri. Utrum &9' (cum crasi 
igitur proferendum) an &g — quod volebat Bentley — verum sit dubito; cf. 
Thesm. 248. 

326. óuov] óuiv Reiske. || robs q:av&rov:] v& qiarar« Blaydes. 








etiam potest intellegi u»óeucos é3020:095, 
festivius etiam hae re fit colloquium ?). 


323. Àuv& coe zeicouct] ndignmissume | 
igitur iniuria afficiar !)). Vid. ad Ran. 253. | 


324. 2folol(unv ijv &xovco] fortius denuo 


negat coryphaeus. De verborum autem | 


structura vid. ad Eq. 694 sq. 


—  unóeuoc] zolite dicere! vel: 


spernere nolite preces meas! Mente igitur | 


suppleri potest — non debet, nam vocis 
modulatione JDicaeopolis satis indicat 


quid velit — sed potest suppleri otzoz | 
| góvrov, quibus fidem habere non debe- 


siumyte vel Óp&ogrs 0 uésiàere ?) vel eius- 


modi quid. Quod autem salva lingua | 


zia | 





|  — AHyaegnxoi] vid. ad Nub. 186. 


325. Ad rerum desperationem adduc- 
tus Dicaeopolis a precibus, quas vanas 
esse videt, ad minas venit. 

— ó5&5ouai] vid. ad Ran. 43. 

326 sq. Egregie errabat interpres, 
qui ad hune locum annotavit: 
A£éyst rv Zyagvéíov &gmáceg zóquvov ys- 


zaUra 


bant editores *). Non Dicaeopolis choreu- 


1) Dam zal ik schandelijjb worden behandeld! sive: wat een schandelijke behande- 
ling! — ?) Of. vs. 334. — ?) Quadamtenus igitur similis est verborum lusus, quem 
ambiguus verbi zeoígu: Sensus praebet Eq. 340 sq. — ^?) Recte nunc Merry. 


ACHARNENSES. 61 


€ LJ , e € c , e ? / , 
(gc £yo y vuOv óugoove, ovg cGzoogcéío À«Bov. 


(In aedes necopinato irruit.) 


KOPTO AIO. 
, , , -5 ? € » LA , 
&imé uot, Tí TOUT GzteLÀeU TOUTOG, &vÓQcc Omuórot, 
LI , M e ^ LE 2! , 
Toig ZiyagvixotGuv auiv; uv £yeL vOV sccL0Lov 


330 TOv mz«oóvrov £vÓov síg&ag; 7) émi v O9eGveroi; 





328 sq. zoUzo; — dui] abesse haee malim, sunt enim molesta potius quam 
utilia, e£ duo potius quam tres e coryphaei ore expectantur versus. 
328. &vógsc] Ovógsz Blaydes. 





tarum alicui cophinum eripere nunc | perniciem minatur chorus, nostra in 
potest, nullis enim cophinis onusti Am- | fabula corbe carbonaria, illie utre vino 
phitheum hi sunt persecuti; neque mox | repleto. Tragicorum autem artificia io- 
misellae illi corbi stricto ense mortem | cose haec imitantur, prae ceteris Tele- 
minitari poterit, nisi ensem sibi peti- | phum Euripideum ?). Qui cum mendi- 
verit prius; non enim Zo:i5ooqógovr opi- | cantis habitu in Achivorum castra pe- 
nor huius aetatis cives Athenienses. Et | netrasset, Orestem puerulum e cunis 
delirantis profecto foret versu 327 con- | abreptum interfecturum se minatus est *), 
silium illud aperire, ut versu demum | ni precibus suis aurem praebuissent ?). 
331, omnium in se conversis oculis, id | In Oreste autem fabula — sed haec 
perpetraret. Coryphaeus igitur cum di- | Acharnensibus recentior —  simillimo 
cit (vs. 333): agnosco illam corbem, est, | artificio usi Orestes et Pylades cum in 
enim e meis curialibus, non loquitur de | ultimo vitae periculo versantur, Helena 
corbe ipsis choreutis modo surrepta, | et Hermiona potiuntur, quas obtrunea- 
sed nune demum illam corbem adspicit. | turos se minantur nisi ipsis parcatur 5). 
Nempe carbones, quibus in urbe cives | Nec non hie est commemorandus vir 
utebantur, Acharnis magnam partem | priscis heroibus optimo iure aequatus 
afferebantur; itaque carbones, quos Di- | Themistocles, qui ad Admetum Molos- 
eaeopolis e culina sua nune effert cum | sorum regem cum confugisset, filiolum 
ipso qualo abreptos !, Acharnensibus | eius arripuit eumque tenens ad focum 
affines dieuntur ioco qui nulli specta- | consedit supplex, quo maiore religione 





tori obscurus esse potuit. | receptum se tueretur 7). 

327. Eadem quae hoc loco, in Thes- 328. sime uoi] vid. ad Ran. 39. 
mophoriazusis fit rerum conversio ?); 329. Mycgvwxotow] vid. ad Nub. 186. 
utrobique enim obside potitur is, cui 330. 9oacóveroi] vid. ad Nub. 1349. 


l) Quod in scholiis ad vs. 332 recte dicitur: wí«3ov &v39&xov zt9ocsvivoysv 
(Dieaeopolis). — ?) Thesm. 689 sqq. — ?) 4esc2yEi Telephum rideri manifesto — 
me quidem judice — errore aiunt scholia. — *) Iis verbis usus quae sua facit 
Mnesilochus Thesm. 893 sq.: 2v9áó" iml r&v umoíov | nigytv ucyaíoe riós qowíaos 
qiiges | xaSaiuiróos Bouóvr. Nam non comici zagargaymóoUvrog; haec esse videntur 


sed ex ipsa Euripidis fabula desumta. — ?) Vid. ad Nub. 922—924. Res depicta 
est in cista funeraria originis Etruscae et in vasculis duobus; vid. Vogel Scenen 
Euripideischer Tragódien, 1886, p. 88—90. — 8) Orest. 1296 sqq. — ^?) Thucyd. 


I 136 Plut. Themist. p. 123 Nepot. Themist. 8. Subsimili strategemate Mene- 
laus apud Euripidem efficit ut Andromache e Thetidis sacello sponte sua prodeat 
(Androm. 262 sqq., 309 sqq.). 


62 ACHARNENSES. 


AIK AIOIIO AIZ. 


edit manibus tenens corbem carbonibus repletam et ensem nudum.) 
BéAAev, ei BoíAsG9" iyà yàg vovrovi Óieg9t9ó. 
síóouc. Ó' ouv ríy Occ &v9gdxov ri wüüsrot. 
KOPTQO AIO. 
Qe &moÀóusc9 ! Óó Àáoxog Óquórqc 00. for duóc. 
&ÀÀà ui Óoícno 0 u£AÀsig/ uxÓcuóc! 6 unÓeuüc. 
Antistropha (vs. 335—346). 
AIKAIOIIO AIZX. 
385 0e GOXxTtVÓO / xíngeyOv iy yàg oóx Gxobcouo. 
XOPO. 


&moÀeig Go Ownkxe róvós quÀev9ooxio; 





331. ó] wu; Elmsley coll. Pac. 385. 

335. xéxQ«y91] x£xo«y9' codd., quod etiam pro plurali xéxgey9s (— xexo&yere 
Vesp. 415) haberi potest; cf. Homericum Z2yo/yog:. 

336. 49 óu5juxa Reisig] óc róv 3' ia R, doc zóv Ww (vel àg« 9? iia) cett., 
cb róv za Bentley, ó& zóv 54e Elmsley, 4g é&grüuxe« Bergk. 





331. zovrovi] sic solo pronomine de- | seunt senes corbem !?) ex carbonario- 


monstrativo supra indicatur Zzeu/zs !) | rum regione oriundam !?). Haud alienus 
mox vestis ?), olla 9), poculum *), alibi | autem hinc est iocus Epicharmi !4), apud 


mensula?), trulla 9), corona ?), taeniae 8), | quem eorbis !?) — Andromachae credo 
ensis, laquei, venenum 9) etc. Cuiusmodi | verbis usa — ancillam !9) patrem suum 
res eum in scena ostendantur, suo no- | et matrem et fratrem vocabat. 

mine eas indicare molestae foret x«xotg- | 334. umówucos! ó uxóeuoz!] cf. cory- 


Aivs. Alibi honestius sic indicatur quod | phaei ad Mercurium in Pace preces !7?): 

palam nominare turpieulum foret; vid. | u5ó«uos, à ó£ozo9' 'Egui! uuómuosz! ui, 

Av. 414. 
332. z. xijóezo:] vid. ad vs. 1028. | 335. Torvus feroxque iam e supplice 
333. óc] suspensum est hoc enuncia- | evasit Dicaeopolis, chorus autem a mi- 

tum a verbo omisso, crede mihi!) Com- , nis ad humillimas preces descendit. 

parari potest ellipticum o2 u5 cum sub- — (ógs] vid. ad vs. 333. 

iunetivo aoristi !!). 336. óuruxe...quav9oezsa] aequalem 


O12 » 


— 6 A&gxos Ómuórus 0Ó0' ÉoT éuóg] agno- | carbonarüsque caram senex dicit cor- 


unóoguas ! 


l Vs. 111. — ?) Vs. 346; item Av. 948. — 5) Vs. 465. — 4) Vs. 1227. — 
?) Eq. 771. — $9) Eq. 922. — 7?) Thesm. 381. — 5) Lys. 602 sq. — ?) Ran. 1504 
sqq. — !9?) Item vs. 335 (Eq. 389?) Nub. 209 Vesp. 416 Av. 338 Lys. 32, 499 
Soph. Ai. 39 Oed. C. 861 Eur. Med. 609 Andr. 255, 587 Hec. 400 Phoen. 720, 
1664 Hel. 831. — ) Vid. vs. 662 Vesp. 394 etc. — '?) Vox 4ágxoc redit Alex. 
fr. 208; cf. infra vs. 340 et Eur. fr. 285. — !5) Vid. ad vs. 326 sq. Vocis ónuórov 
similis est usus vs. 675. — !*) Commemoratur in schol. Pac. 185. — !5) qoguóc. — 
16) ziv amzióa. — !") Pac. 385; vid. etiam Eur. Or. 1598. 


ACHARNENSES. 


63 


AIKAIOIIOAIS. 
o00' iuo) Aéyovrog Ousig G&oríog T«ovGors. 
XOPO. 


, € 
GÀÀ& vvvi Àéy, ei coL Óoxsi, vóv vs Zaxc- 


Óctuóviov c«)rOv Or, vÓ roÓmo Goí ior. gíAoc 


340 (0c TÓÓ0s TO Àe«gxíÓiov o) z9oÓcGo mozé. 
AIKAIOIIOAIS. 
rovg ÀA(Qovg vóv uot yeuüts moGrov é&eoécors. 
XOPO-Z. 


(dum deiciunt lapides:) 


o0rOL GOL yea, xol GU xoriíO00v mA T0 Éígoc. 


AIKAIOIIOAIZ. 
GÀÀ Omcog u$ év voic roíBoci iyxá9qvrat mov Aí(9o:. 
XOPOZ. 


(dum violenter quatiunt vestes:) 


éxcéGsuGroL qoqG( oUy Opüg GriÓuevov; 





338. vvv(. Bentley] »óv codd. | &] & c R, Elmsley 6 z (ef. vs. 487); an *&aac 
vüv si Óoxsi züv vs A£ys vÓv ve x1í.? || zs] om. R. 

339. c6 cgózo] vitium hie latet, non enim potuit dativus ita usurpari pro oiu 
tóv roózov vel ói& crojg vgózov;. Kock ingeniose «civecov 0r rgónmo coborl qi2ov et 
satis probabiliter, simplex tamen aeivev vix est huius dictionis; Blaydes aróv 
ózoím rgózc coborl qiiov. || cot ior] ao?ori codd. || qo; R] qi2ov cett. 

311. à(3ovz vov (vóv) uo Bentley] vóv uo. 2i3evc codd. invito metro. 





bem vetustam !), poeticae autem — i. e. | 


tragieae — dictionis utrumque est no- 

men ?), quiav39axsóg iocose est assimu- 

latum voci vitae communis qucv39ózto. 
— cóvóe] vid. ad Nub. 60. 


338 sq. A44 nunc loquere, si lubet, tp- | 


sumque adeo Lacedaemomium dilectum tibi 
esse dic. Id est: nunc igitur loquere ad 
libitum, etiamsi 
eollaudare velis. Urbane invitantis sunt 
e| Óoxsi et ei ole, si videtur ?). 

339. zà roónwo] moribus suis. Sie vgóztos 


| 
[ 


dativus 
ferri 


et coózo: saepe dicuntur ^), 
tamen (instrumenti) post 
nequit. 
340. iagxióvov] cf. vs. 333. 
341. Zegácars] vid. ad Vesp. 993. 
342. oóroí cov ycuai] item in Thes- 
mophoriazusis Mnesilochus ad Euripi- 


qiios 


| dem pone vestem iubenti: zol Ó7 y«uat ?). 


ipsos Lacedaemonios | 


349. üzws ul] modo ne 9). Interrogandi, 
certe suspicandi, notio huiusmodi enun- 


| eiatis inest. 


344 sq. Raro solvitur ultimus pes ver- 


l) Sie recte olim quidam; alii eum qui loquitur se ipsum his verbis significare 
putabant. — ?) óugai legitur Eur. Alc. 958 Hipp. 1098 Troad. 1183 Baech. 201 
Herodot. I 99. — ?) S"; vous plait. — *) E. g. Eq. 1133 sing., infra vs. 370 Eq. 


192 Eccl. 214 plur. — ?) Thesm. 214. — 


9) Nos: a/s maar niet... 


64 ACHARNENSES. 


345 GÀÀ& wj uon zoógpeciv, GÀÀ& werá9ov vÓ Béloc 
(p ÜÓr ys GtLor0cg pue vij Goog yiyverou. 
(Dieaeopolis ponit corbem et ensem.) 
AIKAIOIIOAIS. 
QuAAeY Goo m&vrog &vüoav vig Doi, 
0Àiyov v GmíOavov GvOgewsg Ileovictor, 
x«l rvUre Óià Tav Crozíav vOv Ómquoróv. 
350 $z0 roU Ócovg Ó& víjg uegílqc uot Gvyvüv 


0 À&oxog évser(Àqosv, GGomspg Gowmía. 





347. návroc &vjosw cis; Bor; Dobree] codd. závrze; &vacsiev Bots (Bojv R corr.). 
Emendatio palmaris! 

348. 7] y Elmsley, ó' Meineke. || &zé3avov] &zs3ávez Tyrwhitt non male. || 
Ia«ovíavt (-9:(0) Bentley] ZHaová(c)e: codd.; idem vitium in codd. est Ran. 1057. 
Apte Elmsley confert adiectivum  Toiwooís:o; Lys. 1032, vid. etiam infra ad 
vs. 985. 





suum ecreticorum, ut h.1.!); quo vividius | nescio quis ei; xópexac! clamabat, jio 
leves hi numeri crebram vestium con- | qégov re (?) Ós0go zóv Il&gvnS9" 02ov. 


cussionem veluti pingunt. 350. ózó roD ó£ov;] vid. ad Nub. 835. 
815. urj uot ztoóqaatv] item apud Alexi- | — rij: uagi2ys ... cvy viv] de hoc genere 
dem emtor ad propolam: zeli u! zgogá- | loquendi vid. ad Vesp. 199 et ad Ran. 
oss; ivzaU9á uoi uró  ,40)z fyo*?). De | 1263; uegüirv dictam esse favillam docet 
vocibus uj uo: vid. ad Nub. 84. Suidas s. v. allatis Cratini versiculo 9): 
346. 00s] ó zoígov. Vid. ad vs. 331. ipS&goy ucoílys tjv q&ovya zàAtav fycv et 
— üue vij ergopi] dum sallans versor. | ignoti comici verbis 7): yaAxsbc oi& ric 


Suum sibi locum hie obtinet vox ozgogr, | yíuov xezvoU rs xal uaoüinc. Infra autem 
hine inter artis rhythmicae vocabula | unus ex carbonariis Acharnensibus J/a- 
transiit?) Iocum autem festivum prae- | rz/ades audit). 
bet in Thesmophoriazusis, ubi Agathon 351. Qualus anxius fuliginem e corpore 
foras prodit, ut ad solis radios flectat | exsudat perinde atque sepia, animal 
carmina, quoniam per frigora hiberna | maris mediterranei incolis notissimum ?), 
xcrüx&umzttuv vàs orgoQüie ob ó0iov ^). quod eum terretur, fuscum eiaculatur li- 
347. Probe noram remissuros vos aliquid | quorem !?); unde inter Boeotos nomen 
de istis clamoribus. Vid. ad Ran. 268 et | ei est inditum óziz3oziza !!), unam autem 
de verbo &wéve. supra vs. 230 et ad,| ex omnibus aquae incolis satis scire 
Ran. 700. ,quid intersit inter album nigrumque" 
348. IJ«gvíjow:] sic apud Euphanem | lepide dixit Matron ?). De verbo évzuzv 
comicum 5) magnam lignorum vim ferens | vid. ad Ran. 366 !*). 





1) Vid. Christ Metrik? p. 105. — ?) Alex. fr. 127. Cf. etiam Av. 581. — ?) Vid. 
Ran. 775 Christ Metrik? p. 617. — *) Thesm. 68. — 5) Euphan. fr. 1. — 5) Cratin. 
fr. 257. — 7) Fr. eom. adesp. 443. — 9) Vs. 609. — ?) Cf. vs. 1041. — ^) Of. 
Antiphan. fr. 26. — !!) Vid. ad vs. 871. — !?) Vid. Athen. 135c et ad Eq. 1279. — 
13) Cf. etiam Nàb. 411. . 


ACHARNENSES. 65 


ÓcwvÓv y&o oUroc Ougoxíav mspvxévot 
rüv Q9vuóv &vÓgOv, Gore BcÀÀew xoi Boüv 


, , , , ^A j P " , 
i9élewv v dxoÜco, umótv ioov i6o géoov, 


355 duoü i9£Aovrog ómég imiiüvov Aéyaw 
$nio ^exsüciuovíov GmavO' üc v AÉyo. 
xcíroL qiÀà ys viv iuqv wvymnv £yo. 

Stropha (vs. 358—365). 
XOPOZ. 
tí oUv o0 Aéytig émí&mvov i&eveyxov Oioaf 
360 0 rw zOT,  GyérÀte, rÓ uéyoa voUT Eye; 


, ' , , , Did - Li 
z&vv yàg éué ys m0U0G 0 TL Qgoverg &yeL. 


(Dicaeopolis aedes intrat, extemplo autem redit caudicem coquinarem 
tenens, quem in pulpito collocat.) 


KOPTO AIO. 
&AK, imsQ c«Ur0g rqv Oxqv OLiooíco, 
965 c Ósüoo roUmíóqvov éiyysígew Àéy&wv. 





353. àvópov] óuov Meineke. 
356. ónig] zsoi Meineke (ef. vs. 712); et sunt sane negligentius dicta zio 
. nig Aaxsómuuoviov, sed tamen sana videtur vulgata, quoniam Dicaeo- 
polis non Ze sed pro Lacedaemoniis verba facturus esse saepius in vicinis dicitur 
(vid. vs. 316, 369, 482). 

358. ov] om. R alii. 


2. E 
éztisnvovu.. 





— à9£ovrog] vid. ad Vesp. 493. 
358—363. De metro dochmiaco vid. 


352. óuqaxiev| acerbum; vini hoc est 
epitheton. Sic in Vespis ,cum Persis 


dimicavimus? marathonomachi aiunt ,3v- 
uàóv ói(vyv nzemtwxórsg" ys 

354. uróiv Tcov (oo qéígov] uxóiv 0 àv 
qéoy toov (oo, nihil quod iustum ferat 
temperamentum, nibil quod sinat tantun- 
dem ab altera parte reponi quantum 
prolatum fuerit. Sie zó A£yovra &xovsw 
sive có óÓuAéyso9o. nune dicitur voce 
quae e conviviis et pincernarum arte 
est desumta 7). 

355. Vid. vs. 
ad Eq. 152. 


318 et de voce emiirvo 





ad Vesp. 730. 
358. zí...o) Aéyec] vid. ad Eq. 1207. 
360. Simillimus in Lysistrata est ver- 
sus: Aéye ToUT 


ó5jze cTÓ omovóciov Ó Ti 


| àozl Go ?). 


362 sq. zóS3os 
S9avuátm sive &xobcm. emiSvuo O Tt qQo- 
veí;. Eadem dicendi est libertas in locu- 
Similia 
? Éy& 


3 
nao . 


à v: qgove; Eya] i. e 


tione / xagóía muóà 9 v àéi« *). 
apud tragicos sunt: 
zóSoc, 0ünzog xr1éí.9) et: 


roUrzo xal £u 
xai wu 
ivzei, | mtQ&oGu ^). 


|) Vesp. 1082; vid. ad Ran. 1150. — ?) Vid. ad Eq. 1187 sq. — ?) Lys. 96. — 


4) Nub. 1391 sq. 


— 5) Eur. Ion. 572. — 5) Soph. Oed. R. 73 sq. 


b 


66 


ACHARNENSES., 


AIKAIOIIOAIZ. 


(oov 
ó à &vQo 
A] ^ 


Oéecoi, r0 uiv imí&qvov roÓÍ, 


0 Àé&ov ovroci rvvvovroot. 


5 
GuéÀeu uà vv Z4 o)x ivacmidó conor, 


Aí£&o Ó' ómio ^oxsócwuovíov & uor Ooxsi. 


(Secum :) 


370 


xc«íroL Ófüoixo Tt0ÀÀd. vOUGg Tt y&Q TQÓmOvG 


rove vOv Gyooíxov oióe qcígovrag Gqó0gc, 


2 ? M 2? -- M M , 
idv vig «UroUG ebÀoyij xoi vv m0Àiv 


&vijo GÀofOv x«l Óíxcie xal GOwxcc 


xal évre09o AevOdvovo &nsumoAousvot. 


- EJ 3 , 3 M M c 
TOV T (XU yegoviov oido TCG apvy oc OTL 


ot0iv Qlémovow GÀÀo mÀmQv wmQgo ÓOaexsiv. 





371. yaigovrec] yowoóvrov Bothe. 
375. 7] 9' Blaydes, item vs. 377. 


366. 9éaco. R] 9:&o9s cett. (ut Soph. Trach. 1079). 


376. w/5po jexsv Àld.] wmqoóaxsiv R, sie vel wrgróexeiv cett. codd.; wiqo ó&xvav 
Brunck (ut Av. 19) non recte, hoc enim i. u. dicitur mordere (quemvis, quoties 
res id tulerit), ó«zeiv vero est certo temporis articulo aliquem [me nune] morsu 


laedere. Vid. commentarius. 





366. ióob 9éacc] vid. ad Eq. 997. 

— inzíinvov| vid. ad Eq. 152. 

367. ó 
Lys. 1087: óc &vógsz "uei obrod rotovcod. 
Praeterea cf. Nub. 141 et de adiectivo 
zuvvovrocí vid. ad Ran. 139. 

368. oix ivaoziódoouc] non singularem 
quandam cautionem adhibebo; rem capes- 
sam potius quam cuti meae caveam et 
post clipeum meum latitans ab adver- 
sariorum ictibus me protegam !). 

370 sqq. Quod coram adversariis non 
vult proloqui, id sibi tamen et specta- 
toribus confitetur Dicaeopolis, magno in 
metu se versari. Nam apud senes ru- 
sticos causam sibi esse dicendam, apud 
eos igitur homines, qui et falsis oppleti 


&vjo...obrogi rvvvovrooi] cf. 


| 
| 


| 
| 





sint opinionibus propter rerum publi- 
carum inscitiam et reos etiam iniquis- 
sime damnare in iudiciis publicis didi- 
cerint. 

371—373. Vid. ad Eq. 1116. 

373. óíixowx xoi &óixo] vid. ad Nub. 99. 

374. évzaí9o] idem nune quod zórs. 
Vid. ad Eq. 543 Nub. 370. 

— ünsuzoióusvoi] vendi se, i. e. prodi 
et falli. Item in Pace: zóv zgózov zo- 
AoUuevog zv aüróv oix du&ávSavsv?). Apud 


| tragieos autem usitatissimum est hoc 


genus loquendi, e. g.: ós 4; &uzoanoov 
ia9. v)v dujv qoéva ?). Qui etiam verbo 
xiénrew notionem decipiendi et celaudi 
iribuere solent. 

316. Nihil se habere antiquius quam ut 


!) Consimili imagine usi nos de reformidantibus dicimus 2» z7jz schulp kruipen, 
in concham suam se abdere, quod cochlearum est multorumque animalium marino- 
rum. — ?) Pac. 633. — 3) Soph. Ant. 1063. Of. ibidem vs. 1036 Aesch. Phil. 579, 
978 Choeph. 132, 915 Eur. Troad. 973, et vid. ad Eq. 176. 


ACHARNENSES. 64 


wróg T éucvrüóv Q)mxó Kl£ovog Gmo9ov 
émíoreuoL ÓLà viv méovGoi xouoüíav. 
sicsÀwUGeg yág wu sig vo BovAsvrüoiov 
380 Oi£BeAÀe xL apevÓ? xcrtylomTiCÉ uov 
x«l éxvxAo[óosi xal PmAvvsv, Gor OÀ(yov mávv 
&zxoÀóuqv uoÀvvozQoeyuovovusvoc. 
(Ad chorum:) 


viv oU)v T us moOrov T zoiv Àéyaw éácore 








3883 sq. Iteratum pronomen ferri nequit; quapropter pro 4 Elmsley scribebat y', 
Valekenaer autem (ad Hipp. 1029) dubitabat an totus versus 384 delendus esset, 
redit enim infra (vs. 436), quo loco suDzect; accusativus est ue. Quod si ita esset, 
laeuna hoe loco esset statuenda. Blaydes ivoxsváo' £uevróv coniecit, quae minus 


placet elisio (vid. ad Nub. 7), neque mutandus videtur hie versus. Quapropter 





tabellarum morsu aliquem. laedant *) vultu 
manifeste ostendunt. Verbo gaezsv infini- 
tivus additus est etiam in versu Alexi- 
dis: £mwov ógysio9ou uóvov | fAémovres, 
4AAo Ó' obóév?). Cf. etiam unius ex tru- 
eculentis hisce iudicibus verbum: ziu&v 
BAémo ?), et de hoc verbi giézev usu 
vid. ad Ran. 562. 

311—382. Ipsius actoris Callistrati ad 
spectatores haec sunt verba; eadem au- 
tem res respicitur infra ^). In Babyloniis 
Aristophanes riserat kc xAnyoorks xol 
ysgorovyrkg koy&c xal KAéova, quapropter 
Oleon iyo&wazo «iróv &óixieg si; ToUs m0- 
A(zmg, Óg sig Ügguv voU Óruov roro mermtouj- 
xóroc, ut legitur in scholiis, quibuscum 
ef. Pseudoxenophontis verba ?): »xouo- 
Ósiv xal xaxOg A£ysw TÓv ÓWuov ob» slow. 
Cuiusmodi crimen cum certis finibus 
non,.esset circumscriptum neque certa 
lege vetitum esset certamve sibi poenam 
haberet praestitutam, non ad iudicium 
aliquod sed ad senatum fuerat delatum 5). 
Non recte autem in scholii verbis supra 
allatis ipse Aristophanes dicitur laesae 








maiestatis apud senatum a Cleone esse 
insimulatus; hiec enim in iure ignoraba- 
tur, sed Callistrato, qui suo 
illam fabulam in certamen proposuit et 


nomine 


scenae commisit, poena luenda erat, si 
quid in ea delictum esse videretur. 
319. 


slosixUGug...ti; vÓ  fovAsvrüQuov] 


' non ad litteram haec esse accipienda, 


sed iocose sic dici v/v slowyysiiav qua 
apud senatum accusatus est Callistratus, 
vix est quod moneam. 

380. óiégo22«] respiciturne hue Eq. 64? 

— xarsyAorzie] vid. ad Eq. 352. 

381. ixvxAopógs] vid. ad Eq. 137. 

—  Emivwsv] transfertur verbum, ut 
saepius "). Dein mente add. ue obroz ?). 

382. Of. Eq. 309—311, cum verbo au- 
tem uoAvvozg«yuovsiv, quod ad analogiam 
verbi zoAvzoeyuovsiv ?) ioculariter nune 
fingitur, cf. Pacis locus, ubi poeta dici- 
tur eum Cleone strenue conflixisse óia- 
Bàs pBugoóv ógug Óswvkg xal &maàs (oo- 
Bopo9 Uuovs A0) 

383. zoórov zgiv] si sana haec !!), cf. 
Eq. 542. 


l) Hoe zij iemand een knaww zullen geven met hun stem. — ?) Alex. fr. 97. — 
3) Vesp. 847. — ^4) Vs. 502 sqq., 630 sq.; vid. etiam ad vs. 575 et Prolegom. 
p. VIL,2 Eq. p. XIV. — 5) Rep. Ath. 2 $ 18. — ^*) Cf. Poll. VII 51 Harpocr. 
S. v. sigayysiia. — 7) Of. nostra doorAalen, de ooren wasschen, het jak uitvegen ete. 
et vid. ad Nub. 838. — 5) Vid. ad vs. 943. — ?) Vid. ad Ran. 228. — ^) Pac. 
153. — 1!) Vid. annot. crit. 


68 ACHARNENSES. 


»tvoxevácacDoL w^ oiov GO1rerov. 
Antistropha (vs. 385—392). 


XOPOX. 
385 Tí vvÜre GrQéget reyvdteug v& xol mOQítt. voie; 
Aeg: 0' iuo y Efvex« mop '"Itoovüuov 
390 GxX0r00cGvmvxvórQuyt vuv AiÓog wvvijv. 


KOPTO0 AIOZ. 
GÀM PÉdvowys wwyavüg vàg Zioógov, 





veri multo est similius in versu 383 errori deberi pronomen; recte haberent omnia 
si ibi legeretur *vív &oa« zmgürov vel *vüv oiv, zó ósiva (vid. ad Vesp. 524). 

385. zero] ó5r« Elmsley coll. Plat. Phaedr. 236 &. || ozoépe& R] ozoéqec com- 
plures codd., fortasse recte (vid. Ran. 957 Plat. Hipparch. 228 4 Plat. com. fr. 92 
et prae ceteris Eur. Hec. 750 «cí orzoéqo ráós;). Exquisitior tamen videtur lectio 


quam recepi. 


386. zogít& vHerwerden] ztopgíte; codd.; vid. commentarius. 


390. c. Brunck] z/v codd. 


391. àA? Suid. s. v. Xíouqoc] s/z codd.; e? Dobree. 





384. Molestissimum est pronomen us. 
De verbo zvoxsvétav vid. ad Ran. 523, 
et de voce oiog superlativo addita ad 
Eq. 978. 

385—390. De metro vid. ad Vesp. 730. 

385. zi... ovoéQ&] item Phaedrus apud 
Platonem !): z( óZra £yov orgépu; De 
verbo vid. ad Ran. 957. 

— cara] i. e. raíórac rà; arpogás ?). 

386. reyvátec] vid. ad Ran. 957 et ad 
Vesp. 192. 

— nopíts] sic in Ranis poetarum aemu- 
lorum ora óew& dicuntur zogícuoS9oe 5- 
uczx ?), Dionysodorum autem zrgogáosic 
zogitso 9a. ait, Demosthenes ^). 

389. Hieronymus etiam in Nubibus 5) 
ridetur ob caesariem promissam, quae 


nostro loco Orc; quidam dicitur ga/erus; ! 


quem qui capiti habet impositum cerni 
nequit. Sie Minerva cum Diomedem in 
pugna comitatura est ó/va "4JKog xv- 





vénv, ur, guy Fióy Ogpuuos "Aonc 9), Perseus 
autem ea instruetus Gorgones est ad- 


| ortus 7), item Mercurius gigantes ?). 


In poetica olim dictione ita designabatur 
caligo sive zubes ?), itaque Orci illum gale- 
rum capiti suo imponere idem est quod 
apud priscos epicos dieitur zZ£g« xaà/m- 
vs09at, et eodem sensu voces oxórov et 
Ȏpog usurpans Orestes Euripideus !?) 
dieit: zíva oxórov | àáfio 7,000070) ; 7toiOY 
imimgoo9ev véqoc | 9o yégovzos Óüuu&zev 
qsóyov xóge;; Nostro autem loco comi- 
eus verbo sesquipedali oxoroó«ouztvxvó- 
9o.5 imitatur ipsius Hieronymi dictio- 
nem tumidam —- erat enim poeta lyri- 
cus !). Neque sermonis quotidiani est 
epica forma "4:ióoc;; veri autem simile 
dueo Hieronymum Orci galerum in ear- 
mine aliquo commemorasse nuper et 
epitheto grandisono ornasse. 

391. Sisyphus, &vógüv xégóioroc 1?), tan- 


l) Phaedr. 2366€. —  ?) Vid. ad Nub. 181. — ?) Ran. 880 sq. — ^?) Demosth. 
LVI $8 49. — 5) Nub. 349 sqq. — 5) Hom. E 844; cf. Plat. Rep. 6122. — 7) Hes. 
Scut. 227. — 5) Apollodor. I 6 $8 2. — ?) ,Ein altes symbol der unsichtbarkeit 
ist der sogenannte helm oder die kappe des Aides, die der tarn- oder nebel- 
kappe der nordischen sage entspricht." Preller Myth. I p. 799. —  !9) Or. 1467 
sqq. — !!) Cf. epitheton ogoayióovuyogyoxourry; in eorundem hominum irrisionem 
fictum Nub. 332. — !?) Hom. Z 163. 


ACHARNENSES. 


69 


Qe Gxipnpuv &y&v ovrog oUyL Óé&eron. 


(Dieaeopolis adit domum Euripidis.) 


SCENA DECIMA. 


Dicaeopolis, mox Ianitor. 


AIKAIOIIO AI. 


(ge écriv &g« guo& xegreg&v apvymv Aeeiv, 


xcí wor B«óuoré £oriv ég Ebguniómv. 
(Alta voce:) 





395 zai! moi 
OQTPO,POZ. 
(aperta ianua procedens:) 
ríc 0UT06; 
AIK AIOIIOAIX. 
&vOov £ov Ebginíóqc; 

392. &yóv] &yov codd. || obyi óefere: Cobet] oix sioóéfere« codd. 
393. 4o« uo. R] 5óx cett. (ut Philyll. fr. 3) 
395. Quem 3vgogóv vocavi, is in codd. dicitur CepAisophon, invito poeta; quem 


errorem correxit Elmsley (9so&zwv scribens, quod eodem redit). Vid. quae ad 
personarum indicem observavi pag. 1, 3. || zíz] «& R. 





tae fuit calliditatis ut ipso rege infero- 
rum decepto aufugerit inde, unde negant 
redire quemquam !). Proxima autem 
aetate aequavit eum Ulixes, quem s4z- 
guine cretum. Sisyphio ?) finxerunt ideo 
poetae posthomeriei ?) Dicaeopolidi 
nostro ipsique poetae comico aetate 
suppar fuit Dercylidas ille Spartiata, 
&vjo Óox&v sivo: u&A umyavqnxós (machi- 
narum bellicarum peritus), qui eam ob 
eausam ZzexaAsiro Zíiavqos *). 

392. His verbis etiam in Thesmopho- 
riazusis alteris usus est noster ?); eodem 


l) Xicuqov Ógazérzyv satyricum scripsit Aeschylus. 
3) Vid. Aesch. fr. 172 Ai. 190 Soph. Philoct. 417, 





autem sensu dicebatur: zrpogáosg (vel 
ztQóqaow) ó yv ob Óéyerat Sb 309 w- 
cabulo &y&w. vid. ad vs. 481 et ad Vesp. 
533 Nub. 958 Ran. 883. Vox oxíjc cau- 
sam. ficiam signifieat, verbum o»rzrea9ot 
causas interponere *). 

393. go ieriv] lempus est, item alibi 
apud nostrum: óo« flaó(tew uoí dg énl 
vóv Ósozmórg» 9). Cf. etiam versiculus e 
Telepho Euripideo servatus: óo« ce Sv- 
uoU xgeiccovm yvójuv Eyswv 9). Praeterea 
vid. ad Vesp. 242. 

394. daóiréa] vid. ad Ran. 1180. 


— ?) Ovid. Metam. XIII 31. — 
448, 624 sq., 1311 Eur. Cycl. 


104. — 4) Xen. Hell. III 1 $ 8. — 5) Fr. 331. — $) Plat. Cratyl. 4214 Leg. 7514; 
vid. etiam Aesch. fr. 39. Apnd Ibycum primum usurpatam esse locutionem per- 


hibet Mylon apud Zenobium II 45. — 
9) Eur. fr. 715. 


7) Eccl. 1027 Plut. 904. — B)BET. 464, — 


10 ACHARNENSES. 


OTP£POZ. 
oUx tvÓov £vÓov v éorív, el yvouwv Eyes. 
AIKAIOIIOAIX. 
cg £vÓov, siv ox £vov; 
OTPQ,POZ. 


0p9Gc, à yé£gov. 


ó volg uiv £$o ÉvAAéyov émÜAMa 








396. oix] xoi» R. | 7] addidit Dindorf; possis etiam *oóx Évóov Evóov Ó' fov, 
Invernizzi xoüx £»vóov Évóov ioriv male, Meineke £vóov re xoix fov £vóov (col. Eur. 
Ale. 521), Cobet oix £vóov Ov iovr' £vóov (sed dicendum potius erat oix Évóov faz 
àv £Évóovy quamquam nimis invenusta haee foret verborum compositio), Blaydes 


Éoruwv ve xobx Éov Évóov (cf. Alcest. 521). 





396. Qualis domina talis canis, ut est 


in proverbio !) In Euripidis igitur ae- 
dibus tragici tumoris acutorumque ver- 
bulorum plena sunt omnia, et ipse 
ianitor utitur dicteriis cothurnatis spis- 
saque sapientia refertis. Sic etiam Aga- 
thonis poetae tragici minister in The- 
smophoriazusis domino condignum se 
praestat 7); praeterea cf. Orci ianitor in 
Ranis dietione Euripidea utens ?). Noster 
autem homullus quod nune dicit, si- 
milimum est ÁAdmeti verbis, qui Her- 
euli, uxor eius Alcestis quomodo valeat 
roganti, éozuwv zs respondet xoixér £orw, 
&AyUvet 0€ us *). Cuiusmodi dicteria imi- 
tatur etiam servus apud Platonem co- 
mieum, qui ad dominum Hyperbolo 
povAás émuüeyóvra ,&rko o) Aayov" ait 
»0uog Eyes, jv voUr £yng, fieri enim 
non posse quin impuro illo homine in 
doxuacie reiecto servi dominus senator 
eius loco creetur ?) — Verba & yvóumv 
£yag vertantur: rem si recte diudices 9). 





397. óg90;] de artis dialecticae haec 
voce vid. ad Nub. 251. 

398 sq. nimus eius per inmensum 
aethera. circumvolitans verbula aucupatur, 
corpus vero *) im lectulo recumbit fabu- 
lamque scribit. Mire concinit dictum 
Creusae Euripideae: oíxo(. Ó& zóv voüv 
foyov iv9áÓ' ojc& msg ?). Praeterea vid. 
ad Eq. 1119 sq.; quis autem non sentit 
rideri philosophos, quorum zà óvrzt zó 
ut Socratis utar ver- 
bis ?) — v «Àj zóàe xeirat xoi imixusi, 


GOuc uóvov — 


5j ó5 Óikvoia, raÜra závro jynoouévm autxo& 
xal obótv, kriuáoeoa zavrayi; qéperat xor 
llivóagov cá cs yàg Ónutvso9e xal vk imi- 
z:0* ysouerQoUoa obgavoU 9' Ümso korgo- 
vouoUca 20) 

398. inUAàe] Euripidis sezarioli !!) 
ridentur etiam Pac. 532 et Ran. 942 '?), 
item eius óngu&rie infra !?). Suffixo -vi20-; 
quod cernitur e. g. in adverbio x«3a- 
oUAAoz !), novo addito suffixo nata sunt . 
imÜAALOY &lÓUAALOY. 


) Tel maitre tel valet. Cf. etiam Apollodor. fr. 14: «mici aedes cum adis, ó Sv- 


Qooóg ÍAagóc noOróv igriv, y xÜov | Éaqve xvé. — ?) Thesm. 39 sqq. — ?) Ran. 465 
sqq. — *) Eur. Alc. 521. Similia sunt Hel. 138 Hipp. 1034 Phoen. 272 Iph. Taur. 
512. — *) Plat. fr. 166. — ^5) Idem fere valet &/ ocqgoveic, si sap?s (vid. e. g. 


Thue. III 44 $ 1). De voce yvóuy sive và in eiusmodi locutionibus adhibita vid. 
Vesp. 64 Eccl. 600 Ran. 696. — 7) Ut in Homerico aro); 0& Jeiógta ve ye xivecat. 
Vert.: naar Aet vleesch. — 9) Ion. 251. — ?) Plat. Theaet. 173e. — !?) De cuius- 
modi dietis vid. ad Nub. 228 sqq. et 761—763. — M) Cie. Tusce. V $ 64. — 
1?) Vid. etiam Ran. 892. — !?) Vs, 444. — 14) Cratin. fr. 27; vid. ad Eq. 224. 


ACHARNENSES. Tal 


oUx EvÓov, «)róg Ó' £vóov &vefáóqv moii 
400. rQoygótev. 
AIKAIOIIOAIX. 
6 rouGuoxéor  Fooounión, 


09 6 Óo)Àog oorocl cogüg Onoxoívcrot. 





400. zgaycóiav] zovyoOíav Schol. male. : 

401. copo; R] oaqcosc cett. (ut Nub. 1245 Vesp. 964 Eur. Daecch. 1272), praeter 
mentem poetae. Cf. v. l. Eq. 196 et Thesm. 186. || ózoxoíveza« R] &zexotvozo cett. 
(ef. fr. 585). 





399. àvaBáónv] in scholiis legitur: &vo | ójv denique ?) de iis qui per sublime, 
ToUg TzíóÓmg Éycv ini ÓwmAoU vónov x«94- | in aedium tabulatis versantur. Quae pro- 
utvoc, quae post £yov esse interpungenda, | prie igitur movendi verbis iungi debue- 
duas enim easque diversas has esse notas, | runt, sed notissima loquendi libertate 
olim observavi !) Posterior autem ex- | etiam verbis quae quietem indicant po- 
plieatio vera est; sublimis enim in ma- | tuerunt sociari, ut nostro loco ?). 

china monstratur Euripides, ut Socra- 401. Hoe enim habet ars Ruripidis, 
tes in Nubibus. Theophania autem quae- | quod meros gignit oratores et causarum 
dam haec est, et festive fingitur tragi- | patronos, nihilque interesse videtur Da- 


eus — nisi ipsa fama sic ferebat — | vusne loquatur an herus, ut ipse glo- 
aedium superiora cum libris suis habi- | rians ait in Ranis!9). 

tare, ut quam longissime a strepitu — goqüg zoxoiverau] cf. servi verba 
vitae quotidianae sit remotus ?). — Ad- | in Vespis ad sodalem, qui sagacissime &0- 


verbium $áózv ?) est pedetentim, sensim ^), | mnium est interpretatus: eiv o)x £y óoüc 
in compositis autem praepositio indicat | ó/' ógo4ó uio9600uot | ofr o' ónoxowóue- 
quorsum tendant gressus ipsave crura, | vov cogóc óve(gavo ; !!) Quod etiam nostro 
itaque zeoig&ógv est id quod &uquzAiS ?), | loco aptissimum est verbum, quoniam 
zgopáón» 9) de iis qui lentis gressibus | tragicas ,partes quasdam agere" poetae 
procedunt dicitur, xoregáónv7) autem de | ministri nune dicuntur. De adverbio 
lis qui zz ferra firme ambulant, &vegé- | cops vid. ad Ran. 7776. 





1) De Aristophane Euripidis censore 1876, p. 55,1. Recte nune sic edidit 
Rutherford. —  ?) Aliter GHermann (ad Viger. p. 373), qui priorem scholii 
partem secutus &vojáónv vertit pedibus sursum versus extentis, pendente ac supino 
capite, — negligenter ac perfunctorie, Euripidem igitur sibi fingens supina negli- 
gentia — ut Philocleonem illum Vesp. 1210 sq. — in lectulo &eyruóvos xcl závv 
&ciuvog proiectum, unde facili coniectura efficias etiam in arte sua exercenda 
poetam laxe et perfunctorie versari. At comicus non neglegentiae sed nimiae 
potius diligentiae et vafritiae, xexo£mA(es vuwvüc xol ztoAvumyavies, reum facere solet 
Euripidem. Quod autem tragicorum eccyclema non ex aedium tabulatis sed ex 
ipsa ianua protrudi solebat, faciliusque institui potuit poetae cum Dicaeopolide — 
ut Agathonis cum Euripide in Thesmophoriazusis — colloquium si in terra firma 
versaretur uterque, haee argumenta licet aliquid valeant, minime tamen sufficiunt 
ad Hermanni interpretationem tutandam; quae convellitur observatione, quam 
editoris Britanni Merry verbis indicabo: ,the joke about Euripides having so 
many lame men in his plays (411) would be lost, unless we imagine the characters 
created at the top of a break-neck ladder, with every chance of tumbling 
down." — 3) Ach. 535 Lys. 254. — *) Gaandeweg. — *) Vid. ad vs. 218, Poll. II 
172. — 6) Ran. 851. — 7) Vs. 411. — *) Redit vs. 410 Plut. 1123. — ?) Perinde 
atque brit. downstairs et upstairs. — 1?) Ran. 949. — !!) Vesp. 92 sq. 


TIP- ACHARNENSES. 


iéxxéÀscov coróv. 


OTPSQPOZ. 


115 
GÀA GÓbverov. 


(Abit ianuamque claudit.) 


AIKAIOIIOAIZX. 


GÀ Opcc. 


o? y&o Qv G&méA9ouw, GÀÀ& xówco v5v Qugav. 
(Ianuam pulsat.) 


Eoowniónc / Eoguníótov / 


SCENA UNDECIMA. 


Dicaeopolis, Euripides. 


ETPIIITAHZ. 


(post Scenam :) 


&ÀX o) Gyoli. 


AIKAIOIIOAIS. 


405 
406 


bmxovcov, simso mo m0T GvOoormov rwí/ 


Ziuxounónolug x«ÀO cse XoÀ(ógc £yo. 





402. ixxáiscov] &A47 éxx&4scov R. 


404. *Eüjpizións/] Evguzíór codd. || &47 o? oyo25;] hue trahenda esse vidit Bentley; 
in eodd. post vs. 406 leguntur. Simillimus est Nub. 80. 


405. zózor R] ó5j zov codd. complures. 


106. xa2ó Cobet] xoze: codd. | os] o' ó Brunck, fortasse recte. || *Xo2ióyc] 
Xoiiíóg; codd.; XoAis(ógg (melius -5jóg:;) Elmsley, quae iusta demotici est forma, 
at talibus locis non sincera nomina adhibere est artis comici, sed iocose immutata: 
Baàiijvaós, KAconióct IiyoaóoUctos, MvaqAáoTws, similia. Cf. Eq. 55 et vid. ad Eq. 79 


Ran. 427. 





402. à47 GOuowsc] elliptieum hoc genus 
loquendi redit vs. 956 !). Quid sit mente 
supplendum singulis locis e contextu 
apparet; hie evocabo eum wel rei pericu- 
lum faciam addi potest. 

404. Of. Nub. 80. 

— &i/4 o) oyoij] quod nunc herus, 
id ipse ianitor Socrati et Hippocrati 
Calliae ianuam pulsantibus respondet 
apud Platonem ?); qui &voídag rjv 9gav 





xai i0ov aeÜbroDs fa", Éqn ,c00qucTol TwvsG 
oU GyoA» «brG. zal uc &ugoiv roiv yspotv 
rjv 9üpgav zt&vv zgo9Uucs; — perinde atque 
Euripidis nune ianitor — éóz oióg ? fv 
rjoa&sv. 

405. ózáxovcov] vid. ad Nub. 274. 

— sims zómors] item Pac. 302; cf. 
etiam Nub. 356: s/zeg vul xàAio. 

406. ZixoiózoAu xao a«] nota haee est 


verborum structura. Sic apud Homerum: 


l) Praeterea vid. Lys. 144 Eur. Hec. 843; cf. etiam Nub. 1363 Eur. Hipp. 


958 etc. — 7) Protag. 31474. 


ACHARNENSES. 18 


ETPIIITAH. 

(item :) 
409 
(Aperta aedium parte superiore in tablinum provolvitur Euripides in lectulo 


lueubratorio iacens sordido vestitu et libris variaque supellectile 
tragica circumdatus.) 


GÀX éixxvxAncouar xeraotvawv 0 o0 Gol. 





AIKAIOIIOAIZX. 
(admirabundus suspiciens:) 

410 Envpointón / 

AIKAIOIIOAIZ, 
408 &AR ixxvxAnSaT. 

EYPIIIIAHS. 

&A2 &)varov. 

AIK AIOIIOAIZ. 

&A2 Ouoc. 





408. Del. Dobree. Verba à&47 &ó)/varov à42 Oucg e versu 402 admodum moleste 
sunt repetita, verba autem à27 ixxíxij9. magis etiam sunt molesta, nam consilium 
eccyclemate utendi ab ipso Euripide poeta zoivuyyávo, quo unice dignum est, 
debet excogitari, non vero ei suggeri ab homine rustico, cui machinae scenicae 
ne notae quidem esse possunt. Cf. GHermann ad Nub. 1233. 





o) Jexkg oórog àvío,...0g AaÓv Yysga!), | locum recte interpretandum nihil attinet 


vel apud Euripidem: xo 4g zaig z5vós | 


On8aiav y 3óva | 4wvvooc?). Qualibus locis 
saepe — ut nostro — pro prima persona 
in mss. irrepsit tertia. 

— Xoàíóg:] XoA4inómv?) nomine iocose 
sie detorto utitur, ut tragico y«o2ozou5*) 





scire ubi Xo245óa« demus situs fuerit. 
Neque e poetae verbis pro certo effici 
potest eum Dicaeopolidem Chollidensem 
finxisse 7). 

409. Ut adspectu dignetur hominem, 
Euripidem movet vox Xo4íór: mire ipsi 


se commendet?) De cuiusmodi verbo- | accepta. 
rum lusibus vid. supra vs. 234 ei ad —  àAZ  ixxvxAnoouci] vid. ad Eq. 
1248 sq.?). 


Eq. 79 Ran. 427 9) Itaque ad hunc 


!) 8 41, ubi vid. — 7) Bacch. 1. Praeterea vid. Eur. Hipp. 1285 Or. 1626 Herc. 4 
Hel. 1644 Baech. 1340 fr. 115 (Ar. Thesm. 1070) Rhes. 892 Plaut. Mil. III 2,5. — 
3) Sie enim vocabantur Aristophanis aetate, postea scribebatur -sióa:; vid. Mets- 
terhans Gramm. d. att. Inschr.? p. 29. — ^) Vid. Ran. 816 et infra ad vs. 411. — 
5) Sie recte schol. — 5$) Ipsum poetam Chollidensem fuisse statuit Droysen; cui 
opinioni favet fortasse Lysiae locus XIII $ 58 sq., ubi commemoratur Arisfopha- 
nes quidam CAhollidensis, qui ob xo9a«pgós HM3935vaio; Óv in eo fuit ut ei; Bacaviauóv 
traderetur carnifici (vid. ad vs. 653 sq.). — 7) 4cAarnuensem fingi Dicaeopolidem 
eum Elmsleio nego; nihil enim eiusmodi inest versui 34 aut 290 aut 333, neque 
ómuóra; suos Dicaeopolis usquam vocat choreutas, immo ex alio pago eum esse 
oriundum Amphitheus certe sumit versu 180. Nolim autem argumenti loco adhi- 
bere verba Androtionis in scholiis ad Aristidem oratorem allata, ubi inter nomina 
praetorum, qui cum Pericle gesserunt bellum Samium, commemoratur Ca//istratus 
Acharnensis; de quo loco Bergk (Comment. p. 57): » Callistratum Acharnensem 
,non novi, nisi forte est ille Callistratus, cuius nomine et auctoritate Aristophanes 
»in fabulis docendis utebatur." 3) Of. etiam sioxvzAeiv Vesp. 1475 translatum, 
Si sana est eius versus lectio. 


4 ACHARNENSES. 


ETPIIILAHZ. 


Tí À&laxag; 


AIK AIOIIO AIX. 
&vopáóqv morsic, 
&£óv xora(iómv; o)x firóg yoovg morsig. 


, ^ , ' nor , , , LU 
&ràg Tí v& Qdxi £x rooygOLeg Eye, 





411—413. yoo)j;...arwxo);] ordine inverso habet R (errore aperto). 

411. Interrogandi signum scripsit Elmsley pro semicolo. 

412. Interrogandi signum in codd. deest, in schol. post z/ collocatur; post óáxc 
scripsit Bergk, qui praeterea 75 '» pro zz coniecit. || Anapaestus in tertio pede 
ita incisus (ó&xé | ix) apud nostrum nonnisi Pac. 185 redit, quem versum proba- 
biliter correxit Bentley. 








410. 4éA«xec] vid. ad Ran. 97. | heroas non minus libenter quam claudos 
410 sq. &vegéónv... xeragáónv] vid. | inducebat Euripides, rob: fa«oius/ovres 
ad vs. 399. | ókzc iuzuoydv, iv vol | toig &v9oortotc 


qaivowz. sivai, ut Aeschylus ait in Ranis ?), 
epieum adiectivum Zrzóotog. z70*07n0ióy ideo et ómxiovggoaztráóny eum 

— j4oÀobs; zowi;] claudicantes heroas | contumeliose admodum  nuncupans 5). 
tres ad minimum in scenam induxerat | Prae ceteris autem Z'e/ephus hie denuo 
Euripides: Te/ephwm Achillis hasta vul- | est commemorandus, qui pannis obsitus 
neratum 7), Bellerophontem de Pegaso | et pede laciniis involuto?) in Argivorum 
delapsum ?), PZAloctetem serpentis morsu | castra penetravit !); de quo viro plura 
laborantem ^). Quam ob causam in Ranis | mox audiemus. Dein in censum venit 
Euripides Aeschylo audit xo2ozoz; ?) | Bellerophon ille, qui de Pegaso deiectus 
Bellerophontis autem parodiam festivis- | per campos oberravit pede captus, veste 
simam habet Pacis fabulae initium, ubi | lacera et squalida J), de rebus humanis 
Trygaeus ingenti scarabaeo insidens | divinisque desperans ^). Tertius quoque 
coelum petit perinde atque Bellerophon | heros claudus JPA/octetes spectatorum 
Euripideus, de rerum terrestrium mode- | misericordiam tam habitu concitabat 
ramine cum diis expostulaturus; cui in | quam pede vulnerato, pellibus enim 
sublime tendenti xsivo roe, filia clamat, | ferinis corpus texerat dum in insula 
uJ| oqa2elz xeraogvts | ivrsUSev, sir» yo20g | deserta per longos annos vitam susten- 
àv Eügutión | àóyov z«gácyrs xai rg«yo- | tat!?). Sed et alii commemorandi hie sunt 
Óia yévy 9). heroes squalidi. Oezeus enim senex talem 

412 sq. Mendicorum habitu instructos | fere vitam vixit qualem tragici Britanni - 


411. oix ézóc] non sine causa !). Cohaeret 





!) Redit locutio vs. 413 Av. 915 Thesm. 921 Eccl. 245 Plut. 404, 1166 fr. 10 
Philetaer. fr. 5 Anaxil. 30 Plat. Rep. 4142, 5684. — ?) Quae fabula anno 438 simul 
cum Alcestide et Cressis est data. — ?) Vid. vs. 427. — *) Quae cum Medea 
fabula anno 431 est data. — Jj Ran. 846. — 5) Pac. 146 sqq. — ^) Ran. 1063 
sq. — ?) Ibid. vs. 842. — ?) zrzóy &uglBlgoroa cóuaroz Aagv ó&x5 | &koxrüow 
rüyy;. Eur. fr. 698. — 1?) Vid. ad vs. 327. — !!) óvozvi; nenióuara Éyov, ut mox 
dicitur vs. 426. — 7?) Eur. fr. 287 sq. Hom. Z 202. —  !?) zó ze y&g eidog nó 
Ti; vódov qogsgóv 5j ve GroA! 95s; Óogal Srolov xaAUzrovow abróv, Ulixis sunt verba 
apud Dionem Chrysostomum LIX, oratione soluta fabulam succincte enarrantem. 


ACHARNENSES. 


éc0gv fAswQv; o)x iróg mreyovg moicic. 


&ÀY &vrjoÀà mgóg viv yovírov c, Ebgwxió, 


415 


, nr , —€ Ld , 
Óóc uot Qdxióv ru roU zcÀei00 Ógcuceroc. 


Osi yáo ue Àí&ew vÀ y0QO Qijow uexocv 


cUrq óà Qéíverov, jv x«x&üc Àé&o, gíoz. 


ETPIIITAHZ. 


T& Tiv TQUJM; 





413. Havjv Porson] 4esevív codd., item Zsevoz; Thesm. 1063. Cf. Ran. 1063. 
415. vo0] vov Bergk non recte; vid. comment. 


416. zà yog] v5iusoov Naber coll. vs. 440. 





heros Lear!). PZoenir cum a patre suo 
esset excaecatus*), pauper et exul venit 
in Thessaliam, ubi Chironis arte ei re- | 
stituta est videndi facultas. 7'yesíes in 
Cressis fabula e patria pulsus Catreum 
adiit Cretae regem ?), idemque primas | 
agebat partes in fabula cognomini, quae 

dapes illas habebat Thyesteas; sed haec 

fortasse post Acharnenses scenae est | 
commissa *). /;0 e montium saltibus 
protracta?) et post variam caedem vesa- 
nia correpta cum filio suo in maris 
fluctus se coniecit 5); vepallidus autem 
eius vultus commemoratur in Vespis 7). 
Horum igitur heroum Euripideorum pan- 
nos et squalorem nunc ridet comicus; 
praeterea autem  Jenelaum naufragum 
ei oroAjv Guoopov &uqi oüuc Éyovra ?), 
qui in Thesmophoriazusis tantorum ca- 
chinnorum causa extitit?), non omisisset | 
profecto, si notum habuisset; sed He- | 





| dramatis, 


lena fabula, in qua occurrit heros ille 
ridicule miser, anno demum 412 scenae 
est commissa. Et eiusdem fere temporis 
sunt Electra, 
néniov TQUy5y Éyovoc!?) prodiit, et Ore- 
sies !) barba inculta, squalidis capillis, 
ore spumante misericordiam et horrorem 
ciens ^). Ipse autem Zuwripides quod eo 
habitu nune prodit quem heroibus suis 
solet tribuere, conferri potest Agathon 


' : ; 
quae zuv«okv xouyv xat 


"vestitu femineo insignis !5), quippe z/v 
| 80959" Guo yvouy qogov!*) artis parum 


virilis poeta. 

413. ob» éiróc] vid. ad vs. 411. 

415. roU zaAcw00 Óp&uaros] prisci tus 
anno abhine decimo quarto 
primum spectati. Cuius argumentum et 
pannos sordidos recordatur rusticus, si 
ipsum nomen teneret. 

418. rk zoia roóg5;] vid. Nub. 1233 
et ad Ran. 529. 


!) Pro exemplo yégovzos &rvyoüvro; etiam Timocli fr. 6? est Oeneus. — ?) Ar- 
gumentum huius fabulae, ut Bellerophontis Pelei Hippolyti aliarum, erat castus 
iuvenis ab iracunda muliere stupri insimulatus. Vid. Valcken. Diatrib. p. 262 sqq. 


Hom. I 447 sqq. (praesertim vs. 453). — 


3) Quae anno 438 cum Alemeone Te- 


lepho Alcestide scenae est commissa. Vid. argumentum  Alcestidis et ad Vesp. 
762 sq. — *) Perperam pro una eademque tragoedia Cressas et Thyestem habuit 
Valekenaer; quem errorem refutavit GHermann in praef. Cyclop. p. XIV, item 
vWilamowitz Annot. crit. p. 12 et Anal. crit. p. 255, et ego de Soph. Aiace p. 167 
et 175 sqq. (quae cum scribebam, Wilamowitzii hac de re observationes nondum 
mihi innotuerant). — 5) De squalida eius veste vid. fr. 416. — 5) Cf. Eur. Med. 
1282—1289. — 7) Vesp. 1414. — 9) Hel. 561; cf. etiam ibid. vs. 1085 et 1220. — 
?) Thesm. 871 sqq. — !?) El. 184, cf. vs. 304 et 501. Vid. etiam Troad. 496. — 
11) Quae anno 408 data est fabula. —  !?) Vid. Or. 219. — ?*) Thesm. 136. — 


14) Tbid. vs. 148. 


76 ACHARNENSES., 
(Unum ex suis libris ostendens :) 
uGv iv oig Oivevg 00i 


€ , ^ ? , 
0 Ov07z0TMOG ytoei0g TyOvitetO; 


AIK AIOIIOAIX. 
420 oUx Olvíog mv, GAM £v G91worégov. 
ETPIIITAHS. 
rà TOU rugÀoU Goívixog; 
AIK AIOIIO AIZ. 
oU Goívixog, ov, 
&ÀX fregog mv GDoívixog &9Aworsgoc. 
ETPIHIAHZ. 
moíeg zx09 vio Àex(óeg cirsivo, ménÀov; 
GÀX x uloxrQrov rà roU zvOyoU A£ysc; 
AIKAIOIIOAIS. 
425 oUx, GÀÀà rovTOUV z0ÀU mz0ÀU mrTOyiGTÉQOU. 
ETPIIITAHZ. 


GÀX aj và Óvozuvij 9fAsg memÀouoro, 
& Beliegogpóvrmg sU Ó qcÀÓg obrocí; 
AIKAIOIIOAIZX. 


ov Beliegogóvrqg: dÀÀ& xol Pxeivog uiv mv 





418. óói] ,parum hie convenit óói pro oóírooi (cf. vs. 427). Qu. zoz&" Blaydes, 
at utrumvis recte dicitur; ó0( est quem teneo (vel digito indico), oórooí quem vides. 

423. &vjo] &vro codd. 

494. d. rà rob nrwyob] vx vo0 zroyo0 «X». Blaydes male, nam multo maiorem 
vim habet epitheton in fine collocatum. 

426. 94s] tragica dietione poeta utitur, itaque non est scribendum (e) 3£2ec. 

428. xoi ixeivos uiv] uv x&xsivoz Bergk (ut Aesch. Ag. 1652 Isocr. V $ 37 ete.). 





—- óói] vid. ad Nub. 60. 

425. nroxyio7£9ov] eadem libertate ficta 
sunt AeAí(orsgos !) et uovogayiararoz ?). 
Comparativus rite formatus zzwyórspoc 
invenitur in Timoclis versiculis ?): zo; 
y&o TgayoÓoUc 7toürov, ei Dove, Gxózt&, | 
dg dxpeioUci závrag. 0 uiv Ov y&g névmsc| 
zroxyórsgov abroU xoraucSv zóv Ty5isqov | 





ysvóusvov Wón rZv zsv(av óGov qéget quae- - 
que plura illie partim iocose partim 
serio disputantur de causis gaudii, quo 
afficiuntur qui tragoediam spectant. 

426. 3&«c] vid. ad Vesp. 493. 

498 sq. àii& xol ixeivos uiv jv | yo2óc 
x1i.] quamquam. et ille quem volo claudus 
erat etc. 


!) Ran. 91. — ?) Vesp. 923. — ?) Timocl. fr. 6. 


ACHARNENSES. TTL 


40Àóg, mooGeirüv, GrcUÀOc, Ótwvóg Aéyewv. 


ETPIIIIAH2. 


430 


5010. &vÓoe, Mucóv Tulspov*. 


AIK AIOIIO AIX. 


voL, TüAspov/ 


ro0rov Óüg &vrioÀó cé uoi và Gmágyeveo. 


ETPIIITAHZ. 


s - ) x , c , - 
c zi, Óo0g «)rÀ TwÀégov Qoxouero 


- ? € - 
xtivuL Ó QvoOsv rv Ovsors(ov Qoxóv, 


usrabo rÀv 'Ivoüc. 


(Minister affert vestimenta foeda et lacera.) 


idov rcvrl Àepé. 


AIK AIOIIOAIZ. 


(pallium aeceptum dum dispandit ad lucem accuratiusque inspicit:) 


435 


5 A , ' / - 
€ ZeÜ Óiómra x«i xerómzTC maVrCyi, 





429. jevóg Aéyav| om. R. Itaque fieri potest ut iocosius quid dederit poeta, 


e. g. *ósvós Aadeiv. 


430. oióà'] semicolon subiungit Blaydes 


(ut Nub. 213 Ach. 904 Eccl. 365 etc.); 


sie tamen aecusativi qui sequuntur molesti sunt (mente suppleri iubet 2éyec). 
434*. In codd. sunt servi (Cephisophontis), Euripidi continuavit Beer. 
435. mavray;] admodum dubitanter propono *závz Zyc (deleto versu 436). 





429. orouU2og] vid. ad Ran. 92. 

430. Novi hominem ), Telephum Mysum. 
Ex Euripidis Telepho ad litteram de- 
sumta esse haec videntur?), tragicae 
certe dictionis esse testatur articulus 
omissus; aptissime autem conferri po- 
test Sileni cum Ulixe apud Euripidem 
colloquium ?): XEI. xyeig, à &Zév, Üors 
Ó' ei qo&cov ztároav re aiv. — OA. " I9oxoz 
— CET. 
oió? &vÓgu, xgóraAov Óguu, 3icqov y£vozc. 

432 sq. Telephi Thyestisque pannos 
coniunetim  asservat Euripides, quia 
eiusdem sunt tetralogiae ^). 

484. usrai0 rv 'Ivoog;] eleganti qua- 


'Oóvoosós, yn; KesqoAijvov vai. 





dam brevitate haec sunt dicta, significant 
enim zzfer hos Imusque pannos. Sic epopi 
roganti quomodo Nubilocoecygiae incolae 
deos fame possint perdere, Pithetaerus 
iv u£oc Ó(mov9sv ait co ior. yrc?), ubi 
mente supplendum est xe! obgevov, ut 
integrum fiat enunciatum. Eadem bra- 
chylogia — aut si quis mavult, negle- 
gentia — apud Aeschylum 5) ueraiyutov 
oxórovg dicitur wmüra, id quod inter lu- 
cem et caliginem interest. Of. etiam và 
ueraib rijs vjoov (mente add. xal rijs fme(- 
ov), Jretum quod insulam et terram firmam 
interfluit?), rk ueralb rovrov interüm?). 
485. Iovem, qui humana cuneta per- 


!) Cf. Nub. 102. — ?) Vid. Eur. fr. 703. — ?) Cycl. 102 sqq. — ^) Vid. supra 
pag. 75 not. 8. — 5?) Av. 187. — 5) Choeph. 61. — 7) Thucyd. III 51 $ 3. — 
s) Soph. Oed. O. 291. Praeterea conferri potest i» uéoo de iis quae obstant dictum. 


78 ACHARNENSES. 


ivcxsvácacQ9aí uw oiov &OAwororov / 


(Pallio amicitur.) 


Eouníón, inziNmso Pyegíom vaL, 


M ^ , ^ 3 , — ^ - 
xci ixsiv& uot Óóg v&xOlovOa rÀv QoxÓv, 


r0 muÀíÓiov ztol v3v xeqgoqv vo Mooiov. 


440 


Ósí yáo us ÓOófou mxroy0v* sivou rcusoov 
* " Ü X T748Q0Vv, 


»tivo, uiv Oomso siu, poívecger Oi uj. 


^ j M 9/7 2 EX (ERE t) , 
TOU; u£v Oseràg siÓfvau w Og siu £yO, 


rOUG Ó' «v qyogevr&g TAi0(ovg meotorivaL, 








436. Versum etiam supra vs. 384 lectum (ubi vid.) hie del. Brunck. 


437. raó(. Bentley] uo. zaó( codd., quod servans Blaydes dubitanter proponit 
inn! xey&guro. coll. Eq. 54 Eccl. 1045, ad aoristum tamen defendendum ipse 


afferens Eq. 1368 Av. 1401. 


440. sivo: Tíusgov] sis r0 o6usoov Meineke, totum versum ex Euripide desumtum 


esse ratus (cf. commentarius). 


441. dozsg Suidas s. v. qa:vóusva et sivoi] óomeo codd. 
442. óc] 9ori; R alii, quod merum glossema duco; Blaydes et alia coniecit et 


slóév Jor; (ut Nub. 1262 etc.). Cf. vs. 118. 





spicit et despicit, dum invocat Dicaeo- 
polis ! novum eumque perridiculum 
his epithetis tribuit sensum 7), per ve- 
stis lacerae nimirum foramina spectans 
ipse. Simili ioco usus Pithetaerus ad 
poetam famelicum, qui ójgouxos se ce- 
terosque vates uovo&ov Ssgázovrag órQm- 
QoUs vocavit, oàx éróg ait órgmoóv xoi rÓ 
Ayó&giov Éysiz ?) — laceram eius paenulam 
dum digito designat, órzgyoé» igitur in- 
terpretatus zo4íroyzov. Of. etiam Strep- 
siades uxorem deri- 
dens), et Cario servulus ludiere enar- 
rans quid in Aesculapii delubro ó« cob 
rQifjov(ov viderit : 
ójlyag, uk zóv Aia" *). 

437. iyagíao] cf. Eq. 1368. 

440 sq. E Telepho desumta esse te- 
stantur scholia 5); prioris tamen versus 


»Av omaS9acoav" 


35 
»Ozks yg siyev oix 


esitum a comico immutatum esse appa- 
ret 7) nam spondeus e syllabis finali 
et initiali constans in quintum pedem 
a tragicis non admittebatur 5). 

441. Similia sunt verba Libanii: óe 
yég os Tüuspgov yonaróv qavijvat uAiov j 
ónrop.zóv, quae e comoedia desumta esse 
putat Kock ?). 

442. ó;] vid. ad vs. 118. 

443. Causam  oraturus Dicaeopolis 
.Spectatores" —- ait — decipere ne 
conabor quidem; sed senes istos, qui 
chorum efficiunt, verbulis a me ductari 
necesse." Itaque choreutas sibi exoptat 
vere Euripideos. Nempe et sana ratio 
et ipsa tragoediae origo ferebat ut ae-. 
toris partes chorus officiumque . virile 
defenderet, talemque se praestiterat olim 
apud Aeschylum, talem etiamtum se 





1) Cf. óiózzys Rhes. 234, óiozrjo Hom. K 562, óvozrze(ewv Soph. Ai. 307, xaróztac 
h. Mere. 372 Aesch. Sept. 101, zavrózz5c; Aesch. Suppl. 139. — ?) Doorluchtig, holy 
(Merry). — ?) Av. 915. — ^) Nub. 51 sq. — 5) Plut. 715. — 5) Eur. fr. 699. — 
7) Nisi corruptum esse textum statuas; vid. annot. crit. — 9) De notissima hae 
lege Porsoni vid. etiam ad vs. 556, 593 et v. l. Ran. 1474. — ?) Fr. adesp. 
com. 442, gi yàg Ós; scribens et uà44ov ij Óewvóv Aéytw. 


ACHARNENSES. 79 


ümoc üv e)rovc óOqueríorg GxwuwcAico. 
ETPIIITAHZ. 
445 Óóco' zvxvij yàg Àemrà wmyevü qosvt. 
(Pileum ei praebet.) 
AIKAIOHOAIZ. 
»£U col uiv s, Tw«Aépo 0 ...&yóo qoovóX. 


(Pileum capiti imponit.) 





446. *e) col uiv ei] süOciuovoigs codd., e aov yévorro Athen. 186 c (ut Ale. 627). 
Quod fortasse recipiendum, quoniam verbum, quod traditum est, e versu 457 
irrepere potuit; equidem tamen e nostri versus litteris male lectis natum esse 
puto. || qoovo] vo» (ut Pac. 661) apud Athen. 1.1. 





praestabat chorus Sophocleus, cuius non | ces £vjov et oüx &vdov mirum quam acute 
erat a rebus quae aguntur distare me- | sibi opposuit, sic ipse nune herus adiec- 
diosve intercinere actus quod proposito | tiva inter se contraria zuxvóv sive den- 
non conduceret!). Sed Euripidi choreu- | sz) et àezóv lenuem?) exquisita qua- 
tae molesti potius quam utiles erant; | dam elegantia ita iungit ut concinant 
apud quem eos ne tunc quidem rebus | quae repugnare sibi videbantur, rusti- 
immiscere se videas cum quam maxime | cum wezte prudenti sagacia consilia struere 
id ferat tempus, e. g. in Medea fabula, | Sie dicens ?). 

sed revera zagéíoraow Yài9i07) vel sixó- 446. Herois Euripidei verbis Dicae- 
veg — ut alibi dicitur — yeygeuuévav?), |.opolis nune quoque utitur. "Telephus 
testes otiosi piscibusque mutiores, eti- | enim cum ad Argivos pervenisset ipsis 
amsi summa scelera parari sciant, quae | lgnotus, ad Agamemnonem aliumve ali- 
uno verbulo possint praecavere?). Qua- | quem e principibus, qui benigne se 
propter Aristoteles?) zóv yogóv ait £vc excepisset, haee dixit gratum animum 
0st ÓrtoAapeiv rv ÜzoxQutiv xal uógtov sivo testantia: £270 bene stt utinam 42). Telepho 
zoU Giov, xol cvvayoviteaSoct, qj Goneo | autem tim ut ei opto! Quibus verbis 


Ebguríón &àX (ozsQ XogoxAsi?). pessima quaevis truci Argivorum hosti 
444. óguarioc;| vid. ad Nub. 943 et | imprecari videbatur, revera tamen in 
supra vs. 398 de Euripidis ZzvAA(oic. ipsius ore significabant: uimam er animi 
— oxwuciico] vid. ad Nub. 653 sq. sentenlim mihi cedat propositum ! Cuius- 


445. Aut Euripidi ipsius verba nune modi dieta fallacia quin multa protulerit 
' tribuit comicus, aut eius dictionem ver- | alter ille Ulixes sub mendici habitu lati- 
borumque artificia felicissime imitatur. | tans, non est dubium; quapropter in 
Nam quemadmodum servulus modo vo- Nubibus!!) veteratoris forensis fere in- 





!) Vid. Hor. ad Pison. 193 sqq. — ?) De adi. j4:3ío vid. Eq. 1124. — 3) Ran. 
537. Nos: als Joris Goedbloed, als houten Klaas. — ^) Plura hac de re observavi 
in dissertatione de Aristophane Euripidis censore p. 103—106. — ») Poet. 18. — 
9) Vid. e. g. partes quas in ace, Antigone, Philoctete chorus sustinet. — D Dicht. — 
S8) Fjjs. — ?) De verborum zrvzvós zvxvoüv zuxvórys sensu translato vid. ad Eq. 
1132 Nub. 702. — !9) Eur. fr. 702. I. e.: gratias tibi ago pro beneficio accepto. Vid. 
vs. 457 et ad Ran. 1417. Sumo igitur etiam Telephum dixisse: sv col uiv ey vel ei 
do. yévowro, librariorum autem erroribus deberi quae scholion ad nostrum locum 
ut Euripidea affert: zaA4&g Éyotut, Twuiéqo Ó' &yà qgovoó, quae ne verti quidem pos- 
sunt nisi Dobraeum secutus Zyo: uo. (immo o!) scribas. — 1) Nub. 922. 


80 ACHARNENSES. 


eU y / otov ijóm óquoríov dumiunAeuot / 


&r&g Ófouoí ys mrOyuu0U Boxvuotov. 
ETPIIIITAHZ. 


rovrL Àeov &m:hOs Aoívov GroO9uOv. 


(Baeulum ei praebet.) 


AIK AIOIIOAIZ. 


(secum :) 


6 €Uw, Óópüc y&g dg &moO9ob0uor Óóucv, 


z0ÀÀÀv Ósóusvoc Gxevaoíov' vüv O3] ytvob 


yAíG4ooc, moocoirQv, AuvagOv. 
(Alta voce:) 


Enpvnin, 


/, , , , 
Óóc uou Gmvoíóiov Oiexexevuévov Àvyvo. 





447. luziunAmuoi] duzizieuor Rv alii. 


452. Ejpur(óy Bentley] 7 Ejguzión» R, sic vel 7. Ebgwxióy cett. ; Halbertsma con- 
iecit Auragó o' Ebourióy (cf. Soph. Oed. R. 1435). 





star dicitur 'lTelephus. Apte autem con- 
ferri possunt Neoptolemi Sophoclei ad 
Philoctetem verba: 3S3vuóv yévowo ysgl 
zANooooi 7t0Tt et 3J9eoi oototsy . .. | uds 
ümov... iv9évoe (ou2o(usa 9e  màsiv !'), vel 
Helenae Euripideae ad Theoclymenum: 
9zol Óé col ve Óoisv ot dy 9Sé£Aw | xal vÓ 
iévm r50:?) et mox: óvawo, xal £yà rv 
iuóv fovievuuárov ?), quae alia valere 
videntur iis ad quos dicuntur, alia va- 
lent revera. Ex animi vero sententia 
loquens Oedipus?) ad Theseum oco: soi 
ait ztógowsv óc àyb 9£4o. — Ad verbum 
qogovb mente supplendum est aró. Cf. 
Chrysothemidis verba: s; possem, patris 
interfectoribus óxido?! àv oU 
qoovo ?). Item vos» cum dativo Pac. 661. 

447. Rusticus miratur novam facun- 
diam et non sua verba, alterumque 


abro 


Telephum fieri se sentit ex quo tragicos , 


huius herois pannos induit. Sic Dionysus 





Euripidis ille admirator in Ranis fabula 
óxuariov iumAQjusvog nihil non dicit xou- 
Wevgutuxag 9). 

— oiov] vid. ad Eq. 367. 

419—480. Simile huic loco est Cine- 
siae colloquium cum uxore novas sem- 
per causas interponente ?). 

450. à Suus] verbulum vere Euripi- 
deum etiam infra saepius obvium 5); de 
quo vid. ad Vesp. 756 et Ran. 105. 

— Óóuov] item mox óóuor, Óou&rov ?). 
Hoc quoque Dicaeopolis habet e tragico, 
qui saepissime, in exitu praesertim ver- 
suum, hae voce est usus. Sie alibi cogo? 
adiectivi nimius amor in Euripide ri- 
detur !?). 

452. yiioyoo;] vid. ad Nub. 1004. 

4583. Sportulam sibi expetit, quae lu- 
cernae ad flammam protegendam cum 
esset superimposita, perusta fuerit. Qua 
vili et inutili ferme supellectile perae 


1) Soph. Philoct. 324 et 529. — ?) Eur. Hel. 1405 sq. — ?) Ibid. vs. 1418. — 
4) Soph. Oed. C. 1124. — 5) Soph. El. 334. — ) Vid. ad Ran. 64. — 7) Lys. 
904—950. — 9) Vs. 480, 483; vid. etiam vs. 485 et 488. — ?) Vs. 456, 460, 479. — 


10) Vid. ad Ran. 776 et supra vs. 401. 


ACHARNENSES. 


81 


EIPIIIAHS. 
rí 0, & ráÀeg, Gà voU0  Pysi mÀéxovc qgoéog; 


AIKAIOIIO AIX. 


455 


40fog uiv odóév, Bosloucr Ó' Opcc Aofsiv. 


ETPIIITAH2. 


(canistrum adustum ei praebens:) 


Avzwoóg i60! Ov xci Gmoyoonoov Óóuov. 


AIK AIOIIOAIZ. 


ge / 


£D OoLuovotng 


(Secum :) 


er c , , 
(G7zE0 ?7] MUTO TOr&. 





454. gi] ys K et plerique. 








sive yviíov !) loco est usurus ?), ut in 
eam colligat cibos quos Argivorum reges 


ei mendicanti — ut Ulixi Homerico 
proci — sint praebituri. 

454. Assimulata haec verba sunt ver- 
siculo, — Achillis fortasse, — quem e 


Telepho citant scholia: zí Ó', ó rá2az; 
o) rGÓs zrí(9:o9aí us Ajc; ?). Simillimus 
autem est Pacis locus, ubi Mercurio 
roganti: uóv ov óuoiov (ztrei v]; Eionvaz) 
xal yuàtov orgarworuxoD; '"Trygaeus fes- 
tive z«goóov respondet: àzézruo iy900o0 
qorós Éy9igrov nà£xo; ?). Quem versum 
e Telepho desumtum testantur scho- 
lia?); apud tragicum tamen non zéxo; 


erat sed z£xos, de Oreste igitur puerulo | 


ab ipso Telepho dicta haee esse intel- 
legimus. 

— cojós| vid. ad Nub. 60. 

— xoto;]] rem, megotium hoc nomen 


signifieat primitus ?), quae in dictione | 
matre, quam mortuam nune esse ex ad- 


tragicorum ei permansit vis. Nune, ut 
Nub. 30, a comico per iocum adhibe- 


l) Of. vs. 1097 et mox ad vs. 454. — 





tur ?). 
Éys pro yosía &yec?). 

455. Hoc dicit comieus: ad hominum 
animos pereellendos veramque miseri- 
cordiam  concitandam nihilo utiliores 
'esse sportellas et vestes pannosas cete- 
rasque tragici nugas, quam nunc pos- 


Insolite autem dictum est 7oéos 


sint esse Dicaeopolidi. 

456. Avmuoós (o3' ov] sic ad Mene- 
laum naufragum apud Euripidem dici- 
tur: óyAngoós i09 ' Ov xal r&y  àeS95ou 
pie 2): 

— óóuov] vid. ad vs. 450. 

457. q:5/] abominatur Dicaeopolis 
pulveris favillaeque nubeculam, quam 
e sportula eient manus contrectantis !?). 

— sÜÓocwuovotzs] gratias ago quam maxi- 
mas), idem quod s) eo. sis?) vel e) ao 
yévowro ) vel zó47 &ya9& yivowó aov !*) 


| vel ovato i») 


— Óonso ! uQtyo zort] de Euripidis 


verbio zoré apparet, vid. ad Ran. 840. 


?) Vid. Nub. 923 sq. — ?) Eur. fr. 714. 


In eodd. est uzasc, correxit Nauck; Valeckenaer 3£2e«; coniecerat. — *) Pac. 527 sq. — 
?) Rur. fr. 727a. — 9) Cf. e. g. lex Gortynia X?5: ugóiv dg ygéos jusv rv Óóoww: niil 


ad rem facere (ratam non esse) donationem. Vid. etiam ibid. III!!, 14, 40 


N38 X32. — 


7) Item zozyoz Av. 112 Lys. 706. — ?*) E. g. Soph. Philoct. 646. — ?) Eur. Hel. 
452. — 19) Cf. Thesm. 245. — !!) Vid. ad Ran. 1417. — !?) Vid. vs. 446; cf. etiam 
Theocr. XV 74. — !*) Eur. Ale. 627. — 4) Eccl. 1067. — !*) Soph. Oed. C. 1042. 


6 


L2 


ACHARNENSES. 


^f 


ETPIIIIAH. 
&mcÀOÉ vov uot. 
AIKAIOIIOAIS. 


wu] G&ÀÀé uo, Óóg Tv guóvow 
, M bd , , 
xorviíGxiov vÓ gtiÀog &moxexoovuévov. 


ETPIHIIAHZ. 


(vaseulum ei praebens:) 


460 q9síoov Aafov ró0 i69  OyAqoóg Ov ÓOóuoigc. 
AIK AIOIIOAIZ. 
(secum:) 


* ,» * , 75 
ovmo u& ZÍ( oic0 ot ' «Urüg ioy&áGet xexd. 
(Alta voce:) 
? 3 ? 
GÀX, 0 yÀvxórar  ÉEUgumíÓn, rovti uóvov, 


Óóg uor qvroíÓ:ov Ggoyyío BsBvcuévov. 





459. xorviioxwov Athen. 479 5| xviiaoxtov codd. et schol.; seribi potuisse zuAiyriuov 
coll. Eq. 906 observat Brunck, zucrviótov coniecit Blaydes. || &zoxszgovuévov] -au£rov 
codd. 1 

460. q3sígov R] q£gov cett. || z69' R] zer cett. | /09'] /o3« 9' R. 

461. oizo] o)jrov Thiersch. || 47] semicolon addit Bothe; sed secum haec dicere 
Dieaeopolidem e contextu apparet. An *4('' oi9"? 

462. uóvov,] interpunxit Reisig. Cf. Ran. 1368. 

463. ogoyyio] ozoyyiío R. 





458. u5 &i4&] vid. ad Ran. 103. Toi; Óg&uact ci zoxvatst; rob; Sar, 
459. Poculum Telephus mendieus ha- | vertendum enim est: escis quantorum 
bet se ceteraque supellectile condignum. | zae/orum ipse erisias causz. Euripidem 
460. q3sípov] 2» malam rem Ainc te | nimiram rerum novarum praeconem 
proripe, si; xóg«xes; &mi391. Item Demo- | ipsiusque ochlocratiae signiferum habe- 
phon Eur:pideus !): q3sígov ró cóv y&o | bat comicus, eiusque tragoediis civium 
"Aoyos ob Ó£0o:z iyd ?). Plura huiusmodi | mores corrumpi censebat aedemque So- 


vid. ad Nub. 789 ?). loneae zoAweíez suffodi ?). 

— ig9' óyAnoóz ov óóuorz] ef. Euripidis 462. rovri uovov] verbum unde aecu- 
versus, quem ad vs. 456 adtuli, et de | sativi hi pendent mente est supplendum: 
voce óóuor; ad vs. 450. hoc unum praeterea te rogo vel: hoc unum 


461. Similia sunt isiciarii verba ad | mA concede insuper 9). Simili brachylogia 
Demum: &47, à u££, oóz oio3" oio; jo?" | usus Dionysus in Ranis /ze óeUpó vu», ait, 
&Üürós zt&oos '). Nostri autem loci sen- 
sum minime assecutus est interpres, qui | zugozo5oct réyvnv *). 


Y S EM y VES - 
sízso ys Óei xal rOUTÓ us, | &vÓgOv ztouprüw 


annotavit: ox oio9e ümos fagüg si iv 463. Ollulam spongia obturatam sive 
l) Eur. Heracl. 284. — ?) Vid. etiam Androm. 708, 715. —  ) Ubi nostrum 
loeum nescio quo casu neglexi. Cf. etiam Sannyr. fr. 10. — 3) Eq. 1337. — 


?) Vid. de Arist. Eur. censore p. 5 sqq. et Prolegom. Ran. p. XVIII sq. — 5) Item 
vs. 477. Nos: dit ééne nog! — 7?) Ran. 1368 sq. 


ACHARNENSES. 


83 


ETPIIIIAHZ. 


" , ? , M , 
&vOgor, cqoeignost ue rmv rocyo0íav / 


GxiÀOe rovrqvi Àepov. 


(Ollulam ei praebet.) 
AIKAIOIOAIS. 


CE Q0. 


(Abit, sed statim redit.) 


, , , - ' [2e e M ' 
xeíroL Tí ÓgcGc; Óci yàg &vóc, OU qu» rvyov 


, EU * , *, D 
&u0ÀcoÀ. GxovGov, o ylvxürar EouíÓy/ 


M ' » , , 5 PL 
TOUIL ÀeBov GTUELUL 0v T.QOOELA eru 


tg r0 GmvgíÓrov iGyv& uot qvÀAsia Óoc. 


ETPIIITAHZ. 


0 


&zoÀsig w. iÓoU Gor. 


(Folia ei praebet.) 


qoobÓé uo rà Ógcpuere / 


AIK AIOIIO ATA. 





üunpletam  efflagitat Dicaeopolis, qualem | 


Telephus Euripideus in itinere habebat 
ad cruris vulnus 


l 


realismo qui hodie dicitur Sophocles | 


indulgens in scena commemoravit — 


fortasse ostendit — Philoetetis «?zozu- | 


2ov Ézzcua« et ovy vooyisez mita). 
464. Euripidl, 
oratorias et philosophicas r& u£yiore tij; 


| Nonnumquam omittitur 
qui inter quisquilias | 


ONUS " 2 | 
rguymÜixi: Tiyvn: zagaAwteiv solet?), si 

fabularum supellex et machinae detra- | 
| bula; veri autem est simillimum, quod 


huntur, nihil de tota ista arte remanet. — 
Idem mox dicitur vs. 170. 
465. Consimilis in Avibus est versus: 
(sÀASse rovrovi Aor. — d&nioyouot 3) 
— cevrpi] vjv yóroev dieit. Vid. ad 
vs 99l- 


!) Philoct. 35 sqq. 
544; 
'Trach. 1008 Eur. 


Vesp. 849 (Av. 1506?) Ran. 1245 Eccl. 775 Plur. 390 Soph. El. 831 Eur. 


purgandum. Simili | 


xAX 2 952 YA M : * , n » 
$$ OUXET , C OG UCLUL cL yeo €LU cyav 


folia quaedam. Pauperum nimirum est 
hominum &v»zi uiv &orov edere uai nz 
zróg9ovz, &vri Ó& qátus quAAst iayvüv 
joqavidov *). 

470. Cf. vs. 464. 

— (ois us] occides me, enecabis me e): 
pronomen ^7). 
Eodem autem sensu dicitur Zzzirotuiecs 
4L€ 8). 


— qooj)a] vid. Nub. 718 sqq. 
471s5q. Haee quoque tragica sunt ver- 


Symmachum perhibuisse docet scholion, 
a Telepho Euripideo fuisse dicta ?), licet 
ex Oeneo fabula desumta esse ipse autu- 
met scholiasta !9). 

4711. &À2 obz£T , &44 ] eadem brachylogia 
usus chorus satyrorum ad Polyphemum 


— 2) Ran. 1495. — ?) Av. 918. — *) Ferlept. — 5) Plut. 
cf. etiam Plat. fr. 171. — 5) Item Vesp. 1202 Pac. 166 Thesm. 1073 Soph. 
Here. 1052 Azathon. fr. 13 (apud Athen.445c). — ?) Nub. 1499 


Hipp. 


329 Cycl. 558 Hor. Epod. 14,5 Ter. Phorm. 384. — 3) Vid. Ran. 1018. — ?) Vid. 


ad vs. 447. — !?) Enr. fr. 572. 


84 ACHARNENSES. 


, À , , n) - , ^ [44 
»0gAqoóc, o0 Óoxóv us xoiptvovgo Grvysiv. 
(Denuo abit, sed nune quoque extemplo recurrit.) 
oluoL xcxoóc(uov, og CmóÀoA / émnclaO0uqv 
iv Óméo iór. mávra uowi rà moáyuora. 

475 Eguuíóiov () ylvxórorOv x«i gÀrarov, 
xüxiGr GmoÀoíumv, eb ví G^ eivQGoouw tt, 

N [Y , ' , Y L E 
zÀijv $v uóvov, rovrl uóvov, rovri uóvov 
Gx&vÓixd wor ÓÓg ,uqroóDcv Osüsyuévoc." 

ETPIIITAHZ. 
&vijo voBoíte. «Aie mwmxrà Ócoucrov. 


Servus intro revolvit lectum lucubratorium; clauditur ianua.) 





4'2. us xou &vovc] ye zvg&vvov; R. 


475. à — qürerov Elmsley] y4vxórerov xmi quiráriov R, yàvxÜrarov Ó quir&Ttov 
plerique. 
479. &vjo] &vjo codd. || xe] »eie codd. || zxxrà] zexr& Sealiger, ut traditum 





est apud Pollucem X 27, qui ex Euripide affert verba 2üe z««z& Óou&rov. Of. ver- 





apud Euripidem: 442 o)xér (//e est), | ad Hippocratem: v ó z&vre éorl rà oc 
àAÀ& ztQócSev obróg iori aov !). Item alibi j só J| xaxüs ztoórr&w, Ed de re ne deli- 
berasti quidem 3), et apud nostrum Phi- 


apud nostrum: £v uiv oiv rovzí u' Éacov 


ilxícai, xci ugxézi, quo loco mente sup- | letaerus: 2v rà TiláAlo mv rÓ moiyua ?). 
pleri potest &44« fagov?), et: iA: ysyf- | Cf. etiam locutio: Aoc si mh datur, 
vquucc 7t00000züv, 0 Ó0' obó£zo (mente adde | &zevz (vel závro) £yo, nihil amplius re- 
7zt&osgri) ?). | quiro 19). 

472. ob Óoxóv us xotg&vovs orvysiv] cf. 475. Vid. ad Eq. 726; adiectivi yav- 


vs. 93 et de verborum struetura vid. | xvzérov idem est usus Lys. 872 et 889. 
ad Vesp. 429. Praeterea cf. Medeae apud | 476. & ... aizjoaua] vid. ad Eq. 694 sq. 


Euripidem verba: Zy39& ó& yaíes xotpá- | 477. rovri uóvov] vid. ad vs. 462. 
voi; xa 9íazcuav ^), et alius quis: uj vetzoz, 478. De secandice deque Euripidis ma- 
à ysgoi£, xoip&vou; riSov | o£gev Ó& rob; | tre vid. ad. Eq. 19 Ran. 840. 
xguroUvrag &oyaio; vóuoz?). | — urgó9sv ÓsÓsyuévog] tragicae hoe 

473. Item ipse Euripides in Thesmo- | quoque est dictionis !!), quo preces ridi- 
phoriazusis: ó ouxezoóaiuov, ó; &mó- | eulae magis etiam ridiculae fiunt. Idem 
Acc ! 9). | de versu 480 valet. 


474. Item Medea Euripidea: zv ó y&o | 479. Apud Euripidem dicebatur 20s 
jv uo: m&vra yiyvooxesv zcAoz, | x&xwros | (i. e. &vorys) ztüxrk Ócu&rov. 


&vógov iéxgigmy  oíuó: zóocw"), Socrates — Owmué&rov] vid. ad vs. 450. 





l) Cycl. 688; vid. etiam Or. 1109 Hel. 1231 El. 577 Soph. Ai. 257. — ?) Pac. 
328. — 3) Thesm. 846. — ?) Med. 875. — ?) Eur. fr. 313. — 8$) Thesm. 209. — 
7) Med. 228 sq. — ?) Plat. Protag. 313a. — ?) Av. 1677. — 1?) Soph. Ant. 498 
etc. — !!) Cf. nutricis de Oreste verba Aesch. Choeph. 750: óv iié99swa umrgó9sv 


ÓsÓsyucevi. 


ACHARNENSES. 


85 


SCENA DUODECIMA. 


Diremeopotlhis6horus. 
AIKAIOIIOAIS. 
480 0 $0u, Gvev GxávÓixoc iumogtvréa. 
&o oic0  ücov róv &yOv &ycwi ráq«, 
uéAÀov mig lcaxsüÜciuovíov &vÓgGv Aéyaw; 
(Identidem tergiversatus:) 
noófoié vvv, à 9vu£ yocuuy à' obrpí. 
fórqxec; — oUx si xevemiov FEbgunióqv; — 
485 émiveG . — dye vvv, & váÀowe xcgüíc, 


, M * M 
QmEÀU ixsiót, xüro viv xeqoÀqv exci 





bum zaxrzov (X) Vesp. 128 Lys. 265 fr. 721 Soph. Ai. 579; zzzró; tamen adiec- 


tivum 
züzróg a dialogo tragico aliena. 
486. 





480. ó Suus] vid. vs. 450. 

— iuzogsvrée] verbum infra redit !); 
de termino -ze« vid. ad Ran. 1180. 

481. &yov "&yonwe:] vid. vs. 392. 

483. à 93vué] vid. vs. 450. 

— vyoxuul Ó' aóry] zsfic autem est 
locus ubi ineundum est certamen ?). Pro- 
prie yoeuu5j est Zazez, qua in certa- 
minibus indieatur loeus unde cursus 
initium est faciendum, ut aequa sorte 
certent aemuli. Nune igitur hac voce 
designatur ceuder, ad quem iam est 
procedendum, ut zob &yóvoz;?, fiat ini- 
tium. Lento autem gressu et identidem 
xvxÀüOv íavróv si; &vaorgog?v periculosis- 


simum illum locum adit, et sic óóó0z 


Pocysia ei, ut nuncio Sophocleo, yíyveroi 
ucxoá. Consimilis est vocis goZ8íóov usus | 


Vesp. 548 Eq. 1159 *). 
484. oóx si zaramv Ebguiónv;] quim 
procedis? Euripidem enim devorasti! Corde 





| timidulam, 


(longa vocali) extat Hom. B 661 Eur. Phoen. 489 etc. — Dorica forma 


41:29'] 4y £49' Meineke, z&9:23' Hamaker fortasse recte. 


nimirum et medulla artis Euripideae est 
enutritus ipsumque adeo Euripidem com- 
bibit, quippe pannis Euripideis obtectus 
iragicaque supellectile exornatus ?). 

485. enjveoe] quod uunc fecisti probavi, 
bene hoc est factum). Laudat animulam 
quod aliquatenus sit pro- 
gressa. De aoristi hoe usu, qui apud 
tragicos praesertim est pervulgatus 7), 
vid. ad Nub. 174. 

— zxagóía] cor nune suum alloquitur, 
ut supra az27muwm. Prorsus autem incon- 
cinne cor iubetur czpuí suum caeden- 
dum praebere si causa ceciderit, quo 
magis in ridiculum detorqueatur genus 
loquendi Euripideum, quo Medea e. g. 
usa ,s/ ónA(tov z«góí«/" ipsa se allo- 
quitur 5). 

486 sq. Vert.: cuncta autem ex animi 


| sententia ubi protuleris, tunc caput caudici 


| z2llic impone. 


l) Vs. 751. Item Soph. Oed. R. 456 El. 405. — ^) In Blaydesii versione: /ere 
is a slarling-point neque Aere neque z recte habet, dicendum enim erat //e sfar- 


ting-point 4s there. — ?) 


De qua voce vid. vs. 392. — *) Of. etiam Eur. Med. 


1245. — 5) Cf. vs. 447 et 470. — 9) Dat hebt ge mooi gedaan! goed zoo! — *) Vid. 
Alc. 1095 Troad. 53 etc. — 9) Med. 1242. Cf. supra vs. 450. 


86 ACHARNENSES. 


, - 9 Y , - - 
7ztvQéGycc, EUmoUG rr Qv aUrij Gou Óoxij. — 


róÀnnoov, LOt, yoncov. — dyouet xeoóítog. 
(Ad caudicem se sistit.) 
XOPOZ. 


(Cantus.) 


490 tí ÓpdGsig; tí qujosuc ; GAX logi vvv 
El , bil - , , , 
C&veiGyvvrog Ov GiÓgooUc v cvao, 
rr M - , A] , , 
OGTLG TtMQOOy0v Ti; zt0ÀeL TOV cUgtvc 
Gneci uélAeig eig Aéyeww. v&vavrío. 
495 &vijo o) rofusu rÓ ztoüyw. tid vvv, 
3 , v) ' [-' M , 
émeiÜT EQ cUTOg cigti, ÀÉye. 
ALHK AIOIIO AIS. 
(spectatores alloeutus:) 
.u5X uot q9ov5oqr GvÓosc* o6 Qeousvot, 
487. «ovo! codd.] e/ze 3" Hamaker, quem olim sequebar; Zézov z«geozobo' Blaydes. 
Sanam esse vulgatam iure contendit Green; vid. commentarius. || oo] ooi Bergk. 
488. &ycuot xapóiez] &y £u x«oói« Dawes. 
490. 447] addidit Hermann, s) supplet Meineke. 
494. &rijo] &rjo codd. 
496. 4cye Rh] a£yaw cett. 
497. oi] à R. Cf. Av. 30. 





488. &ycuat zagotag] luudo te, coreutum 
carissimum! Nimirum dicto audientem 
iam se praebet timidus ille animus, ad 
caudieem enim tandem aliquando est 
perventum. Quapropter suam 
blande nune ita compellat Dieaeopolis 


xopdtav 


ut puerulos vel animalia domestica so- 
Verborum 
usus Avium chorus dicit: Zyéomv uror, 


lemus !). structura eadem 
Pyáouv cóc, &yaueci Ó& Aóyow 7). Qualia 
artieulum non admittere videmus ?) 
489 sqq. Quemadmodum caudici ad- 
stans causam oraturus nunc est Dicae- 
opolis, sic in Vespis Philocleon nihili 


489—491 et 494—496] de metro vid. 
ad Vesp. 730. 

491. c:0nooD;] inde ab Homero ferreus 
dicitur qui imperterrito est animo flec- 
tique nescit. Sie »; y&g sot ys oidrjgsos iv 


qoscl 9vuóg ad Achillem dicit Hector ?), 


et rv y&g Ó)) yéroz éarl aióijoeor Hesiodus 
de aequalibus suis 9), item de Medea 
chorus: ré4auw', o; &g raS« ztévoos 1] aióa- ' 
90:7). Idem autem valet, oidoóggov 5). 

493. Iungenda esse Gz«oruv évavzio ob- 
servatu vix est dignum. 

494. ob rpotus rÓ ztoxyuc«] non est ex 
genere hominum 47 zovyogàv xol z& ztg&y- 


faciens vitam dummodo causa, quam | uara TQtuüvraY 9) qui iurant in verba 
tuetur, superior evadat, ririctum gla- | demagogorum. 

dium tenens vitae iudicialis profert | 497 sq. Dicendi initium facit novus 
laudes *). ' Telephus. Cuius orationi simillima sunt 


1) Beste ziel! goed hartje! — *) Av. 1744. — ?) Item fr. 919 Eupol. 364 Cephi- 
sodor. 3 Rhes. 245; vid. etiam Iph. Aul. 28 et ad Nub. 1476. — ^?) Vesp. 522— 
714. Vid. supra ad vs. 317 sq. — ?) X 357. — 5) Oper. 176. — 7) Eur. Med. 
1279. Cf. praeterea Hom. u. 280 Eur. Oycl. 596 Lys. X 8 20 Aeschin. III 8 166. — 
8) Aesch. Prom. 242 Sept. 52. — ?) Eq. 265. 


ACHARNENSES. S87 


i , 
»& mto yóc Ov. £mar iv AOwvaíoig Aéyaw 
, A —- , , — 
uéAÀo meQl vijo mt0Àeog, vovyoO(av ztoiGv. 
500 r0 y&g Óíxoiov oiós xci rQvyoOío. 
iy 0i à£&o Ónvà uév, Óíxcie €. 
ov yáo us vüv ys Ót«faÀet Kàéov Ori 
: Eévov megóvrov rQv nzólw xe«xGg À£yo. 


«Urol yáo iGusv oóni mqvaío v yov 
y«o eou jveto jov, 





502. vor ys R] xoi vor plerique. 

503. zaxGs àéyo] x«xo909o930 Nauck coll. vs. 577. 

504. Versus olim mihi suspeetus propter omissum /usi;; minime tamen sufficit 
quod tentabam xoci emi Ayraio ior é&yóv, sie enim dicendum erat &yór. Fortasse 
autem ferri potest vulgata (vid. commentarius). An poeta dederat *yoi A vaio 
io«i vür (vid. Eq. 87)? 





quae Mercurius profert in Pace!). Ipse | biumque foederatarum legationes, dona 
autem heros Euripideus his verbis fuerat | et tributa annua ferentes; quam rem in 
exorsus ?): aj uoc Q9or5onr, &róges Ez- | Urbibus fabula his annis iocose tetigit 
Ajvov xgo,, | s0 zroyó; Ov cérigz iv | Eupolis !), vocabulo autem ex opilio- 
io92oigw Aiyuv?). Nempe palam muttire | num lingua desumto ! tributa, quae 
plebeio. piaculumst 5). Praeterea conferri | vere ineunte Athenas deferebantur, Zo:- 
possunt coryphaei in Lysistrata verba: | »ór ztózov sociorum facete aut ille dixit 


sb Ó! iy) yvy nméquza, roUro ud; Q9oreiré aut alius comicus 17) Multi gitur tunc 


uoc ?). | temporis in urbe erant peregrini. Perri- 
498. Free] vid. ad Nub. 624. | dieule autem Pacis fabulae initio fingi- 
499 sq. Vid. ad Ran. 686 et de voce | tur unus ex hisce hominibus rerum ur- 
vouyo0íc ad Vesp. 650. banarum bonarumque litterarum minus 


500. zó Oíz«tov] idem infra saepius | peritis, postquam foedi scarabaei mentio 
dieitur 9), et sie poeta respondet ad | est iniecta, ita exclamans: óoxéo gév, 
crimen &óuíez si; voUg zt02íra;, quO pro- | 2; Kaéore roür  aiüoaerat 13), Bellerc- 
ximo anno laesus fuerat ); neque du- | phontis scilicet nomen fando vix audi- 
bium quin in mente id habuerit cum | vit et quam faceta herois Euripidei 
Dicaeopolidis nomen excogitavit. 

501. Item Strepsiades: ofuot zorgo& 





parodia comoediae exordio insit ne su- 
| spieatur quidem, sed olidam  Cleonis 
y. à Negéiot, óízoie 069). Et in Telepho | officinam novit et hune quoque comici 
Euripidis fabula aliquis: o) o:yf6oouoc: | iocum eo tendere quo minus intellegit 
Óizaik y vrümciv Éyev ?). eo firmius sibi persuadet. 

502 sq. Vid. supra vs. 377—382. — 504 sqq Simillima huie loco est Mne- 
Babylonii fabula magnis Liberalibus | silochi in Thesmophoriazusis oratio. Qui 
(mense Elaphebolione) anni proximi data habitu femineo postquam in coetum 
erat. Cui festo aderant coloniarum ur- | matronarum Euripidi infestarum se in- 





l) Pac. 608 sqq. — ^) Eur. fr. 701. — ?) Priorem versum suos in usus inte- 
grum adhibuit Alexis fr. 627. — *) Quae Telephi Enniani sunt verba. — ?) Lys. 
649..— 8) Vs. 561, 645, 655, 661; cf. etiam vs. OE nV dsad. vs. 391—382. — 
3) Nub. 1462. — ?) Vid. supra ad vs. 317 sq. — !?) Vid. etiam infra vs. 643 et 
Nub. 609. — H!) Cf. Av. 714. — 7?) Phot. et Hesych. s. v. — 13) Pac. 47; quae 
fabula magnis Liberalibus anni 421 est data. 


88 ACHARNENSES. 


L4 » r4 , - JA ' , 

505 Xov BtvoL mTtGQtetGLv' oUTE y&Q qóQoL 
ixovoiv oUr £x rQv móÀeov oí &óuuoyor 
, ? ? M ? V - , 
CÀÀ £éGuév cvtOL vOv ys meQiezTLGuévot. 


TOUS y&o ueroíxovg Gyvoc TOv cGorQv Aéyo. 





507. a)roi] &oroi Blaydes. 
508. Perperam del. Valekenaer; vid. commentarius. 


sinuavit pro ipso verba faeturus, oratio- | quaedam, sed ipsam argumentandi ra- 
nis exordio ad eaptandam benevolentiam | tionem ad eam adumbrasse, cum per se 
profitetur et sibi quam maxime invisum | est veri simillimum, tum magis etiam 


esse illum tragicum; dein: zZízmez, — | credibile fit collato simili Euripidis loco 
dif, — wcÜüral yág iousv xobDÓsui' Zx«qogk | in Oreste fabula 5). 

Aóyov !), eur tam vehementer eum crüimi- 504. Sana si sunt haee verba ^), ver- 
namur? Multo enim scelestiora perpetra- | tenda sunt: so/z enim sumus mos et cer- 
mus feminae quam ea sunt quae seruit | tamem Lenaeum, Yusi; xai ó inl Amvaio 
femineo ille exprobravit?) — et allatis | &yàv ebroí gdouev. 

exemplis rem comprobat. Quo loco collato — a)roií dousv] soli sumus ?); item vs. 


lueulenter apparet neque in Dieaeopo- | 407. Eodem sensu dicitur 6 y' iv uiv 
lidis oratione verum erga Lacedaemonios | e)roi; &g5o3a?). Ita autem loquuntur 
odium esse quaerendum, sed comicum | qui audacius quid proferunt quodque 
saevissima haee verba eo consilio ei | evulgari minime expediat. 

tribuisse, ut re in ridiculum detorta ci- 505. xci] particula indicat causam rei 
vibus persuaderet iniquius de hostibus | quae versu praecedenti est commemo- 
iudieari ?). Simili autem ratione atrox | rata. 

ille furor zov uiw02azóvov ridetur in Ve- 5071. ztegueztriou£voi] gluma perpurgati !?). 
spis, ubi senex Zc«xwwtx*z; soleas a filio | Est enim zreíoo&v idem quod &qgeiosiv. zó 
sibi oblatas aversatur?), et in Agricolis, | xvqoz !). 

ubi rusticus aliquis cetera cuneta fico- 508. Nam inquilinos dico civium furfu- 
rum genera colere se ait, sed Laconicas | res. Voces xvorfie zírvoa &yvo« sintne 
abominari, roüóro y&o t0 GÜxov iy99góv | omnino synonymae !*) an discriminis 
ior. xol rugavwuxóv ?). — Dicaeopolidem | aliquid intersit, alii dicant !*). Id mani- 
autem — ut Mnesilochum — e Telephi | festum, fuzf4res, granorum corticem igi- 
oratione non verbula tantum desumsisse | tur, significare cunctas; quae granorum 





!) L e. ueque. verendum ne quis uostrum evulgatura sit quae hic dicta fuerint. — 
?) Versus, quos volo, hi sunt (Thesm. 466 sqq.): vó uiv à yuveixes ó2vS9uusio9at 
oqódox | Ebgitión, vowÜr &kxovovo«s xcxá, | ob Savuáoióv &oT', ovO' imiv vcjv yoàrv.| 
zaÜr) ykg £Éyoy, oUrog órai(unv vOv r£xvov, | uec) vv &vÓg  ixtirov, eb uj uatvouon. | 
Ops Ó' év kàijActo. yolj óoUrct 20yov | eral yág iousv, xoDÓsuÜ ixqog& Aóyov. | cé ««oc 
Éyoucat éxsivov «izwbus9a; Vid. etiam ultima huius orationis verba, quae ad vs. 556 
attuli. — 5) Vid. supra ad vs. 308. — *) Vesp. 1159 sq. — ?) Fr. 108. — 9) Or. 518 
sqq. — ?) Cf. annot. critica. — 5) Nos sumus Plaut. Cas. II 2, 55. Wij zijn onder ons. 
Item "Thesm. 472 Plat. Parmenid. 1374 Leg. 8362 Lucian. VIII 10 8 2 etc.; vid. 
etiam ír. 171 et Nub. 371. — ?) Plat. Protag. 3094 Xen. Conv. 4 $ 25. Nos: 
doch dat blüft onder ous. — 9?) Uitgewand, van kaf ontdaan. Similis imago est 
Vesp. 673. — !!) Of. Theophr. Hist. Plant. IV 4 $8 10 IX 16 8 9. — !?) Vid. schol. 
Eq. 254: xvgüpuk sio. rà nírvuQ« xol &yvge TOv zvgüv 3 xoi9Ov. — !?) Suspicor 
írilici foliculos zízvoe dictos esse, Aordei vero &&yvge. Poliochus fr. 2? habet 
u&tav »yvgmuevqv, et uGla &yUgor; xsyagezouivy Pythagoreo pro coena est Antiphan. 


ACHARNENSES. 89 
iym Ó& uuo uiv ^excÓciwwovíovg 6gó0ga, 


510 xcvroi; llocsidGv, obmi Towéoo Osóc, 
GeíGeg Gmooiv éuBÀor vàg oizíog 


Y ? ' , 21 ? , , 
X«L £uoL yco £orL TOutEÀto xexouueve. 





509. uiv] uiv rob; R. 

510. abzoi; R] «)zóg complures. || 77oos.05» Bothe] 6 I7. codd. (cf. v.1l. vs. 682); 
vHerwerden ze«)broiciw «091; coniecit, sed nimium videtur mihi a«93:15...7«00. 

512. ior: r&unéiie Meineke] ior &uzéiie codd. || xexouu£ro] ócevezouuévyo R. male; 
vitium peperit verbi zoz. ulterior syllaba elisa. Blaydes 
Pae. 629. 


-Àé éxxtxouutva coll. 





pars licet interioribus sit posthabenda, 
sine damno tamen abici minime potest, 
sed farinae ipsa natura est adiuncta et 
necessaria ad panem gratum et saluta- 
rem !) parandum, licet delieatulorum 
hominum palatum fastidiosum candidos 
potius panes furfuribus carentes appe- 
tat. Sie igitur argumentatur Dicaeopolis: 
,dixerit quispiam, ne hodie quidem solos 
nos esse, nam praeter cives etiam inqui- 
linos hie assidere. Cui responsum velim, 
inquilinos eum civitate in qua domicilium 
habent omnino concrevisse neque ab 
ea divelli posse, tam arte cohaerentes 
quam granis adhaeret cortex. Civium iure 
lieet non fruantur, civitatis tamen sunt 
pars, et utilissima quidem pars" 7). 

Subsimili imagine Lysistrata illa uti- 
iur ?). 





- elanda: 


510—512. Neptunus deus erat Athe- 
niensium et his praesertim annis iis 
carissimus zrpóz zÓ zt«gsoroz *). Sed Ne- 
ptunus ó £mi Tuwwáoo vere Laconieum erat 
numen. Quapropter z//zam Dicaeopolis 


ait zpsorum deus — qui anno proximo 
prohibuit quominus agros nostros inva- 
derent ?) — cunctis dis iniciat domus 5), 


nam et mhi iacent vineae. Brevius autem, 
ut in sermone fíamiliari, ultima sunt 
dieta, quae plenius sic fere erant enun- 
ims xxi iyO zaxosg nménovO9e r& 
yko &unztAw xéxonraw 7). Taenari vero ut 
mentionem faceret Dicaeopolidem alia 
praeterea movit causa. Saepe enim his 
annis commemoratum est reivéorov yos 
illud, cui ipsi Lacedaemonii tribuebant 
vehementem terrae motum anni 466 *), 
quo Spartae domus tantum non omnes 


fr. 226. Apud Pherecratem fr. 161 &yógov oso«yuévov ventrem habere quis dicatur 
non liquet. Crzórum, quo furfures a farina secernuntur, zw«yóoa audit Eccl. 730. — 


!) Quem Zorov a)/rómvgov sive cromvoírgv (Alex. fr. 121) dicebant. — 7?) Quodsi 
demonstrari posset c&yvoe glumam (kaf) significasse, facilius concederem Aristo- 
phanem —- artis pistoriae non ita fortasse peritum — calami lapsu vocem parum 


aptam h.l. posuisse, quam aut spurium esse hune versum, quod putabat Valcke- 
naer, aut, quod statuerunt Dobree Blaydes alii, g/zm«m comicum revera dicere 
voluisse, tres igitur classes enumerantem: 1. cives puros putos (zó dsugov, 
farinam), 2. peregrinos (z& mízvoa, furfures), 3. inquilinos (rk &yvga, glumam), et 
versum sic esse vertendum: zam znquilinos civium glumam. duco i. e. nullam inqui- 
linorum rationem habendam esse existimo. Quae imago foret minime eleganter ex- 
pressa, nam iure miretur quispiam farinam furfuribus purgatam et tamen gluma 
commixtam; poetam autem, qui ipse civis Atticus non esset (vid. ad vs. 653 sq.), 
de inquilinis tam contumeliose esse locutum ut oiv zv 2óyo o)r £v &kgí9uco ponen- 
dos autumaret, credere durum. Prudentius me quidem iudice de hoc loco dispu- 
tavit Müller Strübing Ar. u. die h. Kritik p. 612—615. — ?) Lys. 580. — *) Eq. 
564. — 5) Vid. Prolegom. p. IX, 2. — $5) Cf. Nub. 1489. — ^7) De re vid. supra 
vs. 182 sq. — $3) Vid. supra ad vs. 308 Thuc. I 128 et ad Eq. 1225, Pausan. 
IV 24 8 2 VII 25 $ 1 Plut. Cim. 16. 


90 ACHARNENSES. 


, , , A] C. , , , 

Cr&Q, — qgiÀor y«o oL zogOvreg &v Àoyo, — 
, E M , , , 

Tí voUr« TOUG ZÍéxcoveg obruo ; 

r c - * LÁ y c AL M , , ! 
515 quGv y&o &vÓgec, — ovy qv zóÀw Àéyo! 
-0? uü 
uéurQoOs ro00', ürt oUyl tqv mÓlw Aéyo/ — 

, , , P , , , 
CÀÀ &vOoéoie uoyOmod, zogoxexopuueve, 
Gruue xcLl mveoionuo xeL 7wcQi5tva, 


, , , ' , H 
técvxog&vieu Meyoegéov rà gÀevíovic 


515. obyi] xobyi R. 
518. tua] &oy««c Hamaker. 
519. yi«vioxia] xaríoxa Hamaker non recte; nam legibus invitis merces im- 
portare qui conatur, non canistro opinor impositas palam affert in urbem, sed 
abdit intra vestimenta aliove artifieio celat. 


sunt dirutae, cives necati plurimi, ipsa | — 517. &rógégie. nog 30&] miselli 9) syco- 
resp. in ultimum periculi discrimen ad- | phantae, quorum ars his temporibus laete 
dueta. Quam rem Lysistrata illa his ver- | effloruit 7). 

bis Lacedaemoniis in memoriam revocat: — megaxsxouutvo] sie dicuntur quae 
D oO éázoves, 7ztoós y&o Óu&g TotwWoyuat, | sunt zo) zorjooU zóuucro;5). Idem autem 
obz (99 ór iA9oOv ÓsbDpo IsgizisiÓnz tori | | valet quod sequitur za«g&oruc. Quibus 


ó 4áxov M9mvaiov ixéry; xaS9:fero | ini | oppositi sunt cives ógp9üg xomévreg zi 
roiot peor; Oyoóg iv qouiziói, | argeruv | xezoUovi0uívo. Vid. pulera civium cum 
zooccirüv; | Ók Meooí»n tórs | (uiv iné- | nummis comparatio in Ranarum ante- 
ztt0, YO O9t:óc asiov uo. | 390v Ót ov | pirrhemate ?). 

517—519. Ex quo ab Atheniensibus 
defecerunt Megarenses !?), iure commer- 
vaiov Uno | ónobre yopgav, 5; Üm s) mezóv- | cii in Attica carebant. Itaque Athenas 
Sas; !). eum veniebant, nequam homunciones, 

513. &ráo] hac particula respondetur | portitores fortasse, eorum vestimenta 
ad illud uoi uv 7). scrutabantur !!), an forte merces in ur- 

— oi z«oóvres iv 2óyo] item Av. 20?). | bem secum importarent; et si cucumis 

515. juóv...&vóge;] cf. Eq. 471. ibi repertus esset vel lepuseulus vel 

— obyi tjv zóÀw A£yo] iocose quidem, 
sed ita tamen ut error hae de re nasci | garica haee sunt" clamantes misellos 
non possit, his verbis praecavet Dieaeo- | peregrinos bonis suis spoliabant, quae 
polis sive Callistratus histrio ne crimine | eodem die publice venibant. Decimo 
&óizíag sig cTljv móÀw *) denuo possit 


ónAizaut rezQezio yiltor; | Kiuam 02yv £acae 


zv Aaxsóntu ova. | ravrl ztaSó0vrez vv 9 y- 


poreellus alliive vel salis aliquid, ,,Me- 


autem quinto anno post ipsis Megaren- 





peti ?). sibus aqua oet igni est interdictum pse- 
516. )r: obyi] vid. ad vs. 4. phismate Charini, quod infra ridetur !*). 
!) Lys. 1137 sqq. — 7) Vs. 509. — 53) Cf. praeterea Rhes. 149 Xen. Oecon. 3 
8 12. — 31) Vid. ad vs. 377—382. — »*) Vid. etiam vs. 502 sq., 631, 663. — 


5) Adiectivum ita usurpatum est etiam Plut. 1003 Thucyd. VIII 73 8 2 etc.; cf. 
etiam Eq. 316 et adiectiva zá2ave zoryoóv item zmprobum sive molestum et miserum 
significantia. — 7) Vid. ad Eq. 300. — $5) Plut. 862, 957. — ?) Ran. 718 sqq. — 
10 Anno 446. — !!) Mercem Megarensium dici z& y2uvioxic, ut cetera quae sequun- 
tur, coll. Pac. 1002 Xen. Mem. II 7 & 6 perperam perhibuit Elmsley, sic enim 
versui 519 adiungi nequeunt sequentes. — !?) Vs. 530 sqq. 


ACHARNENSES. 


I 


520 xci 70v Gíxvov iOoiv )| ÀoyoOtov 
3] yotoíótov 4] 6xógoÓov 13] yóvÓoovc Cac, 
22 TMES: ' S d ? ? , 
ver qv Meyaguxà xol imémogav c9m5usoóv. 
^ E ' ' ' ' ? , 
x«i rocUrc uiv OT GuixoG xoi émwvyjOQue, 


zógvqv Ó&à Ziuo(Düev lóvreg Meyooáós 





521. &4«; R] &40; cett. male, nam &4&v certe erat dicendum; adiectivum autem 
est yóvógoc, ut in Phoenicis Colophonii choliambo: yé4e Ajwerot yórüpor. 





520 sq. Mercium Megaricarum similis | cus?). ,Dirum illud odium Europam 
I2] 


recensio est v8. 760—761. | inter et Asiam, quod et belli "Troiani 
920. & zov] sz forte; ef. Eq. 347. olim extitit causa et nostra aetate inva- 
— Aa«yotv] vid. ad Vesp. 709. sionis Medicae, natum est ex complu- 


921. yórÓgovs &Aaz] mécas salis.Distin- | ribus iniuriis, quibus utriusque conti- 
guuntur (4s; yórógo,, quales in forum | nentis incolae volventibus saeculis inter 
afferuntur vcnales !), et 4ezzoi &2s9 ^), | se lacessiverunt." Sic historiae pater 
sal iriius in usum convivarum. Salinae | suaviter profecto et eleganter oratione 
Megaricae commemorantur apud Pli- | soluta narrare coepit, quemadmodum 
nium ?) et etiamnune extant ^). | 





| Atthidis olim poeta Hegesinus pugnam 
522. imémoaro] rei celeritatem pingit | cum  Amazonibus relaturus his verbis 
tempus plusquamperfectum ?): dicto ci- | Musam fuerat allocutus: Jysó got 20yov 


lius abripiebantur merces et prius fere | &420v, Ozoz oí; cnmó yaeíus | m9ev 
erant venumdatae quam in urbem ad- | i; Ejgózv z)2euog gutyaz 9), — epica 
ductae. | libertate usus, non veras rerum causas 


523. xai cabra utv Ó5j] cf. Plut. 8: xa? | et decursum exponere studens. Neque 
caUrX uiv Ój r«üra, quibus verbis utitur | aliter opinor disputavit "Telephus ille 
qui maius etiam additurus est aliquid 5), | Euripideus, quem sedulo nunc imitatur 
vel Posidipp. fr. 2!: zavzi u£v oóv ro:«0r«. | Dicaeopolis. Aristophanes autem suos 

— inydópu] i ipsa civitate nostra ea | in usus ut ea convertat !!), non reginas 
fiebant, exira fines certe nostros non | Io. Europam Medeam Helenam !?) com- 
evagabatur ietorum hominum proter- | memorat belli causas teterrimas, sed 








vitas. | meretriculas quasdam et Aspasiam Mi- 

524 sqq. Ficta iam sequitur causarum | lesiam, Periclis Olympii mulierem, a 
belli enarratio?), in qua operis Hero- | comicis nimis proterve saepe in scena 
dotei 5) exordium iocose imitatur comi- | traductam !?) . Cuius ancillae, quae a 


!) Cf. Herodot. IV 181, 185 Phoenix Colophonius apud Athen. 3592 vs. 5. Aliud 


est yóvópo: — óóqque Vesp. 737 ete. — ?) Fr. 151. — *) H. Nat. XXXI 7 $8 41; 
cf. infra vs. 760. — ?*) Numquid maligna istorum hominum artifieia pepererunt 
vocem ó4ogpá»zjyv eodem quo cvzoqQávryv sensu adhibitam? Vid. bóckh Staatshaush. 
I? p. 56,0. — ?, Item nos: ez denzelfden dag uog was hel verkocht. — 9) Nos: en 
dat is nog (ot daar aan toe. — ?) Vid. Prolegom. p. IV. — ?) Quod etiam supra 
noster respexit vs. 86 sq. — ?) Sie in proecdosi locum explicavi; ex editione 
Merryana nune video idem observatum esse a viro d. Raper. — !?) Pausan. 
IX 29 8 1. — !! Cratini vestigiis fortasse insistens, qui in Nemesi Ledae Hele- 


naeque fabulas detorserat in irrisionem Aspasiae; cf. etiam Cratin. fr. 241. Etiam 
cottabi in Nemesi fiebat mentio (fr. 116); sed huiusmodi similitudines quam fal- 
laces sint optime novi. — 7) Herodot. I 1—5. —  !?) Vid. ad Eq. 132. Similia 
autem, si verum vidit Bergk, protulerat Cratinus, qui Periclem Olympium ex 


ACHARNENSES. 


veuvíeL xÀémtovGL. usüvGoxóvraor 
xG9 o£ Meyeoijo 0Óívoig mtqvotyycuévor 


&vrebéxÀAewev Momecíeg móove Óvo 





527. nógv«] zógvac R. 


iuvenibus lascivis raptae esse perhi- 
bentur, quod zóg»e. in dictione comica 
audiunt, ita ut lenae partes quaedam 
ipsi Aspasiae videantur tribui, minime 
inde sequitur talia aut in mores illius 
feminae revera cecidisse aut a comico 
ei serio nune exprobrari !). Simaetham 
puellam Megaris oriundam hoe tempore 
Athenis vixisse libenter eredimus, Athe- 
nienses autem &»ógazóóov jzoóoy)v Me- 
garensibus crimini dedisse ex Thucydide 
novimus?); sed belli causae, quas ora- 
tione festivissima profert Dicaeopolis, 
ab ipso iocose nune confinguntur, veri- 
que nihil inesse ?) probe norant specta- 
tores. Hoc autem dicit comieus: odium 
quo inter se flagrant Peloponnesi et 
Atbenienses causas habet nihilo gravi- 





ores quam belli, quo Graeci cum Persis 
conflixerunt, fuisse aut referunt scrip- 
tores aut fabulantur. Nihil autem de 
raptis hisce mulierculis in fabula, quam 
quinto abhine anno docuit, sed aliam 
nee minus absurdam ?) belli Pelopon- 
nesii causam ibi comminiscitur?), sie 
clarius etiam ostendens quid de huius- 
modi facetiis sit. statuendum 5). 

525. us9vooxorrapoi] vox comice ficta, 
de cottabo autem vid. Nub. 10753. 

526. zeqpvotyyoutvo] ra inflati. Cf. 
iiepóoyos Pac. 610 et vid. ad Eq. 494. 

527. Mire concinit quod saeculi altera 
parte praeterlapsa accidisse refert pseu- 
do-Demosthenes?): ,Neaeram hetaeram 
,cum a Phrynione Atheniensi propudio 
haberetur, rebus suis collectis cum 


Nemesi — quo nomine significabatur Aspasia — ]jrocreasse finxerat filiam, quae 
alterius belli Troiani extitisset causa; Helenae nimirum matrem Stasinus in Cypriis 
Nemesim dixerat. — !) Vid. Cobet Prosopogr. Xenoph. p. 80 feminam, quam amore 
suo Pericles indignam non habuit, ab obtrectatorum calumniis generose defen- 
dens. — 7) Thucyd. I 139 $ 2. — ?*) Etiam Müller Strübing ille, qui '"Hoexa£ovs 
ópynv TiY £yov invehi solebat in scriptores commenticiam aliquam historiam 
ex comicorum iocis consarcinantes, nimis multum his versibus tribuisse mihi 
videtur (Ar. u. die hist. Kritik p. 575): ,man wird doch wohl nicht annehmen 
Aristophanes habe die schónen geschichten von den dirnen der Aspasia und von 
der angst wegen der rechnungsablage erst nach Perikles' tode aus der luft gegrif- 
fen und in umlauf gesetzt?" — *) Absurdam et nunc fictam Pac. 617 ab ipso 
comico vocari iure statueris. Attamen in Theopompi historias — an calumnias dicam — 
haec quoque sunt transsumta; vid. Diodor. XII 38 sq. Plutarch. (Alcib. 7) Pericl. 
24 et 31 sq., digna autem quae refelleret habuit Philochorus (schol. Pac. 604), 
item Plutarchus indignatione abreptus de Herodot. malign. 6. — ?) Pac. 605. — 
5) Inutile sane videtur quaerere quid moverit. comicum ut Herodotum secutus 
hasce praesertim belli causas ex ingenio feracissimo expromeret; attamen in 
calce certe paginae indicare volo rem, quae in eius memoria haerens potuit horum 
iocorum causa existere. Mulieres enim quasdam belli gravissimi causam illa 
aetate extitisse refert idoneus profecto auctor Aristoteles, qui Politic. V 3 $8 3 
haee scripsit: zo! JMurürvgv 25 muxANoov oTáosoz ysvoutvgs zt0Aàóv dyévero à 
xazüv x«l roU 7t0Atuov toU ztgóz 249w5vaiovc, iv ó I&yws Aa r?v zóAw. Mirum autem 
quod ipsi Lesbi victori Pacheti, qui brevi post urbem captam — ante Acharnen- 
ses igitur fabulam scenae commissam —- in ius vocatus ad tribunal suo se ense 
confodit (Plut. Aristid. 26 Nic. 6), Lesbiae feminae quaedam Hellanis et Lamaxis 
mortem attulisse feruntur; vid. praelongum carmen Agasiae (Iustiniani aequalis) 
in Anthologia Graeca (epigr. 82). — 7?) Dem. LIX $ 35 sq. 


ACHARNENSES. 


93 


M ki € e Ni M , l4 
x«L évreUUev cgyr vroU zm0Àéuov xocreooéyn 


"EÀÀAqou mzüGiv, $x TQuGv AcwxeGorQuOv. 





530 évreUOev Ogys lleguxÀémg obAímu0c 
ijoroemr, iBoóvro, &vvexixoa viv 'EAMáÓa, 
ér(Os, vóuovg OGmtQ GxÓluw ysyoeuuévove, 

528. &oy5] &oy5 codd. 
529. zxow,] virgulam addidit Blaydes. 
531. 


Joro«zr Plin. Epist. I 20] /ozoezzsv codd.; vid. ad Nub. 214. 





,ancilis duabus '"Thratta et Coccaline 
Megara aufugisse" !). Puellis quas vult 
comicus nomina fuisse Cynno et Sala- 
baecho credibile duco ?). 

— Horzaoíc;] genitivus a verbo xez- 
rav Suspensus est?). 

528. Vera causa psephismatis, quo 
Megarensibus aqua et igni est inter- 
dietum, haec fuit. Megarenses agrum 
Cereri et Proserpinae sacrum *), qui in 
Megaridis Atticaeque confinio situs erat, 
eum coluissent?), Anthemocritum prae- 
conem ab Atheniensibus missum qui ea 


de re cum iis expostularet invito iure | 


t B 6 - 4, 
gentium occiderunt ?). Quapropter yo&- 
qe. ipu xav eórov Xaepivog ,&07tovÓov 
»4£v sivxt xal &xuovxrov ÉySgav, 0g Ó' àv 
»tng ts Mrrnxüs Meyaotíov, Saváro Cy- 


»utoUgSar ToU; Ó& argarQyoUs, Ürav Óuvüca: 


, dote , : 
»Tó» zarQuxóv Ooxov, émouvüveu ri x«l Ólz | 


»&v& züv &ro; si; vv Meyaguxv dupo2o0ot. 
»Tcqpüvc. Ó' Hv9suóxovrov zmagk rdg G)ra- 
»0íoug ztÜA«z". ct vüv ZíiruAov óvou&Covzut 2 
— ivrsU9sv] vid. ad Eq. 543. 
— xursgo&yy] vid. ad Eq. 644. 
529. A«ixaorTQiov] vid. ad Eq. 167. 
530. ivrs09zv] vid. ad Eq. 543. 
— ópyj] i. e. 9oyva9e/s. Item in Lysi- 


Strata: ycgeir Óoy] xal ul rtyysoOe?). 





— IlsgixAémg oüàóuztog] à comicis in 
Periclis irrisionem excogitatum est hoc 
epitheton novosque iocos complures 
peperit?). Sed suo iure sic de eo scrip- 
sit Plutarchus 19): xo uot Óoxet zv ustga- 
xubÓón x«l gcop«giv izsivmv moooovuuiav £v 
ToUrO  7touetv &veziQ9ovov xci mQoémovoav 
üvr0$3, sÜuevig m90c, xci pios àv ifovoía 
xaScpós xci kuiavros, xcO neo TÓ zv Osov 
ytvos &SoÜusv, círtov. u£v &yaSGyv, kvairiov 
Ó& xaxüv nzsquxós, Goysv xal faocussv 
rüv Ovrov. 

531. Periclis facundiam pulcris hisce 
versibus Eupolis pinxit in Demis fa- 
bula!!): A. zo&ruGroz oro; iyévev &v99o- 
0S 


&yaS00 Ópoun; | i» Oéz« nmoÓov Nose Aeyov 


zov Aéyuv | ómórs meoéiSot (onto 


roUs órvopgag. | B. v«yüv Aéyus uiv, zt90z 
Ó£ y a«üroU TO r&ysi | meiO d Ti; Ézex&Duiev 


iml] roig yeüàeoiv | oÜrws éxüis, xal uóvos 
rv ómtópnv | rÓ xévzgov éyzoréAeurte Toi; 
&xooou£voiz. Simili autem ratione in Ves- 
pis verba &orgézr&v et 
usurpata !*)| et 5goovrzv de demagogo- 
rum minis dieitur !?); Z«aeípgovre Cleoni 
verba tribuuntur in Equitibus !!). Deni- 
que de verbo (S$vy)euxav vid. Eq. 251. 
532—534. Belli causas quo magis 


etiam | deridendas 


poovr&tv sunt 


propinet, AMeyepiuxóv 


!) Archonte Astio, anno 373. — ?) Vid. ad Eq. 132. Echo nostri loei percipitur 


in Heraclidis 
-onaoiez; Tis 


Pontiei verbis de Pericle, quae affert Athenaeus 5334: Oxe uer 
ix Meyá&gov éraigag. — 3) Vid. ad Eq. 436. — 4) rv ógy&ócm. — 


5) Thueyd. I 139 $ 2, Philoehorus in schol. Ar. Pace. 604, Helladius apud Photium 
Bibl. 279 (p. 5344 12 Bekker). — 5) Vid. Isaeus apud Harpocr. s. v. 4v3suóxgtros, 
Plut. Per. 30 Paus. I 36 8 3. — 7) Plut. l. l. (Per. 30); cf. Cobet Mnemos. 1873 
p. 115. — 8) Lys. 550. — 9) Cf. Cratin. fr. 240 sq. — !?) Per. 39, cf. ibid. 8 Cons. 


Apol. 1182 Diodor. XII 40. 
13) Vesp. 671. — !*) Eq. 626. 


!l) Eupol. fr. 94. — !?) Vesp. 624—626. — 


94. ACHARNENSES. 


Gc xo! Meyegéag ,utre yi wür £v &yood 
Our iv 9eÀévg wr Pv qmsoo uévav 


ivreUOsv oí Meyaoüc, 0re OT] éms(vov fáómv, 


5 , 
AoxsÓciuovíov £ü£ovro r0 aprguouw Omog... 


uereGrQogiíQ, r0 Óu& vàg ÀAowxkoGroíoc 





533. w5re Bentley] 45r iv codd.; item Eq. 610. 





534. 5msíoo] oboeva Schneidewin pellectus loco subsimili Vesp. 22. 


535. sáónv| tónv Tyrwhitt. 





illud w»qucue ea dietione qua in can- 
utuntur scriptum 
esse ait, quippe simile scolio cuidam 


tilenis convivalibus 


Timocreontis Rhodii: cwqsaév o', à ruqii 
JlioUre, | ujte. yÀ uür £v 9Sa&ooy | jr 
iy oigxrO  qaviusv, | ài Tépragóv. TE 
vaísv | zai. yroovrc Ówx ob yko mávr | 
xax& |). Cf. etiam 
aenigma: ,rí zaüróv £v oigavO xmi yi 


' unde in Vespis ducitur 


Kor iv (v9gdmoi 
xàv SaA&rty; 
L 0 
iocus ?). 

535. oi Ó& Maxsócwuóvtot ztpoatagaza- 
A20 


Épn nówjo3o óm H3931vator, E0240y0v 095v 


, 


- had , , 
gavre; TOY Guuu&yov zcl st trí; TL 
cÜrOv moujgavre; TOV sio9óra, Atysuv éxé- 


Asuovr. zai d4Aot Tt m«Qi0vreg éPyzinuara 
inoioUrtO (0; Ez&GTOL, xal MszyaQijz, ÓnA20Uvrsz 
uiv xal Éreg& 00x Ó2(ya Óuqgooe, u&Aiwra 
Ó& Auu£roy T8 sloyso9eu zv £v vij H3 vatov 
&oyy xai rl; rruxüs &yooüz za«gt Tz 
azovÓ&z?). Missi autem Athenas Lacedae- 
moniorum legati postularunt ut Potidaea 
et Aegina pristinis incolis redderentur, 
zwi u&AigTk ys rttvrov xol ivónàórura mooU- 
isyov TÓ zegl Meyegtov wigioue 
z«9:4000ti uj &v ysevéa9aout zóÀe- 
uov, £v & etguzo aüroU; uj yonoSae. col; 
Auué£gt. Toi; iv r5 MO9mnvatov koy5X unót rij 
Hrnux5 éyogü. oi Ó' HMS9m5vatot oÜre riAÀc 


Ümíxovov oUrs TÓ ipiouc xa3n5oouvr, émi- 








xaAoUvres émegyao(av MeyagsUot Tijg yljs Ts 
íegtz xci ti; kopíorov (?) xal àvopazóÓov 
ómodoyj;v ràv &quorau£vov ?). 

— ivrib9:v] vid. ad Eq. 543. 

— Qgáünv] pedetentim, sensim ?). 

537. uezaaroaqetn] zuverteretur, — ita 
ut tabulae facies inscripta parieti fieret 
aeclinis. Quod verbum ridiculum praeter 
expectationem pro z«2«09:9«( adhibitum 
quid sibi velit intellegitur collato Plu- 
tarcho *), qui has res ubi enarrat Thu- 
cydidem secutus, Spartanos ait legatos, 
cum multa in utramque partem essent 
disputata, tandem dixisse ceteras con- 
diciones missas se facturos, si modo 
Charini illud psephisma tolleretur. Qui- 
bus cum respondisset Pericles salvis 
legibus fieri id non posse, unus ex iis, 
homo dieax: quzm znvertis zgifur, ait, sz 
tolli nequit?) — ita ut quid scriptum sit 
lateat et in oblivionem abeat. Quod 
dieterium vere Laconieum — in mentem 
enim revocat Agesilai illud ,legem eoi 
rv rotG&vrov non tollendam quidem esse 
sed per unum diem neglegendam" 3) — 
spectatoribus bene notum fuisse noster 
locus docet, admodum autem festivi 
videri debuerunt Lacedaemonii hoc ut 
assequerentur identidem recurrentes. 

— Ae«xeoroía;] vid. ad Eq. 167. 


!) Quod etiam Eq. 609 sq. respicitar, ubi vid.; praeterea cf. Eur. Herc. 650— 


654. — ?) Vesp. 22. — ?) Thucyd. I 67. — *) Thucyd. I 139. — »). Vid. ad vs. 
399. — ^95) Pericl. 30. Rem clara in luce primus collocavit Hartman. Aliud for- 
tasse dicterium ea occasione prolatum infra vs. 979 sqq. respicitur. — 7?) ob 9& 


uj xc9éAms, &AÀ& orgípov sao rÓ zwáyxiov ob yáo iori: vóuog Ó toUro voor, ais gij 
het dan niet kunt opheffen, keer het dan om. Nerbo xa9sisiv Thucydides 1.1. (I 139) 
ter est usus. — 5) Plut. Mor. 214/,c Ages. 30. 


ACHARNENSES. 95 


, Uu € / 
o)x n9éAousv Ó' qusig Ósouévov moAA&xic. 
xol évreüO8ev djóg mreyog qv rOv G&oníÓov. 
540 -— »8osi Tug oU qoijv. &ÀÀ& tí qyoijv simore.* 
qéío, s&. "dloxeÓotuovíiov .,vi; exnÀeUoeg Gxágpa* 


- 5 
&zídoro yüv 34) «vvíóuov ZXsougpíov, 





538. obz Bergk] xoi» codd. || 9' R] om. cett. 

540. yozv] iyogv R alii; quod si quis legere vult, cum Elmsleio sumat necesse 
est priorem tantum versus partem — et haee tantum in scholio disertis verbis 
commemoratur — e tragico esse desumtam. 

542. *ynvy 4] qves codd., quod cum proximo participio zxzsíoeg conciliari 
nequit, quoniam qgeiírev non est praedonum, sed «qaeívovra; quae importantur e 
civitate quaeum non est commercium (vid. ad Eq. 300). Muller z2éve; coniecit, 
Hamaker ójo«; Equidem olim vs. 541 pro xzasóoes legebam «s/ozisboav mavicula 
«dvecium, ut dici solent z& s/ozàéovres res quae peregre importantur; idem autem 
qui post me suasit Blaydes, praeterea ox&qos; scribi iubet, dein ex Hamakeri 
auetoritate Kü9riov j Zrgíqiov (vid. infra). Sed verba Z«zisíoaz; oxáqs ex Euripide 
desumta, non autem sollicitanda esse, nune assentior Hartmano; post lenem 
autem quam in textum admisi correctionem (nam XHNAH in d HNAZ abire 





539. Cf. Pacis versus: J/eouxAt£gz H£- | tus: appellentibus obstitisse praesidia 
qàsíe riv zóÀw, | éupla2ov ozuv950« uixgóv | in oris maritimis disposita, quinam es- 
MizyeoizoU  wWmqpiaucroz, | zeli éisp/onosv | sent hospites, quove consilio venirent 
rogoUrov nólsuov (60e TO xac7vO | zévzes; | ignorantia: utrimque caesis quibusdam, 
"Eiàyrag OaxoUcct, to); T xs roí; v | nuntium ad regem allatum de hostili 
incursione: tunc illum copias collegisse, 





iv9áós. | oz; O' mai zó ztgürov &XovO 
Awéqnosv &uzeloz, | xod nzí905 zAgysz; óm | inimicis obviam contendisse. Dein addi- 


B d 4 ux , CLER A ic » 1 "de 43. - - E ESL ' , zu zX 35 
éoyljis &vreàkzrwGev mzt9(0, | obuez jv obÓeic | dit: Zoei vig o0 yorjv. &22& ví yorjv eizare. ]: 


ó zxUcov, jóse (Pax) 0' Zgaritero !). Prae- | — igs vic] vid. ad Eq. 1183. 
terea vid. supra vs. 279. | 511 sq. ,Interrogabat deinde "Tele- 
— ivrsbD9sv| vid. ad Eq. 543. | phus Euripideus Ulixem ceterosque prin- 


510. Ex Euripidis Telepho ?) desum- | cipes, quid ipsi facturi essent si advenae 
tum esse testatur scholion, tragieos | belli specie similiter in Graeciam de- 
autem numeros prodit — certe a co- | scendissent" 5). Quem locum suos in usus 
moedia alienum est?) — zí positione de- | nune convertit Dicaeopolis; ipsos autem 
bili produetum. Verba à44& zí yov etiam | versus poetae tragici ignoramus, sed 
Pac. 1080 usurpata sunt). — Erant | verba ri; iza2só3«; oz&qe inde desumta 
videntur *). 


igitur haec quoque verba TTelephi, men- 
dici partes coram Graecorum principibus 541. qto«] vid. ad Vesp. 148 et Nub. 769. 
agentis. Apud Euripidem enim ,meminit 542. Belli causam egregie absurdam 
Telephus Graecorum in Mysiam adven- | consulto comminiscitur noster, zzseres S) 


1) Pae. 608 sqq. — ) Eur. fr. 707. — ?) Nam.etiam in tragico versu suspi- 
cionem haec productio movet. Cf. tamen Eur. Iph. Aul. 1366. 0:4) Vid. obam 
Eecl. 404. — ?) Geel de Telepho p. 21. — 5) Ibid. p. 22. — ")Cf. Thesm. 877. 


Quorum verborum quam explicationem dedit v. d. Reid (apud Merryum), ingenio- 
siorem duco quam probabiliorem: ,the reference is to à customs-officer going out 
in a skiif to meet the vessel, and boarding her." — ?) Si recte sic scripsi. 


96 ACHARNENSES. 


»*e9509' iv iv Oóuowiv; m moÀÀoO ys Ózi/* 
x«L x&orc uévrüv tüOéog xoOtíAxere 

545 rQLMXOGL«G veUc, qv Ó' Gv 1| mOÀig mÀéa 
VoouBov croeriOrOv, ztol Tovmocoyov oj, 
wiG90U0 Óidouévov, meÀAaÓíov yovcovuévov, 


- , , , 
GrO&g GreveyovOnc,. GitiQv ueroovuévov, 





potuit facillime) eum vitatur duorum participiorum concursus, tum aptius subiun- 
gitur vox xuví(óvov, quae in textu tradito mirationem non movere nequit. Ceterum 
dubito an etiam &zeóoro sit corruptum, pro quo malim *gsíezo, metro tamen mi- 
nus favente; apta forent etiam acuvvéiape, Éxisws. || xvvióvov ZeQupiov] K9»v 1, 
Zsoíquov Hamaker ingenio abusus, sic enim ridiculi vel absurdi his verbis inesset nihil, 
nam minime ioculare scelus erat plagium; requiritur autem belli causa non minus 
ludiera quam raptae illae meretriculae et cucumeres proscripti. | Ad hune ver- 
sum utique referenda arbitror verba lexicographorum (Hes. Phot.): Xégwpogz gi- 
aropávn: riv azsóciuova Zégupov (fr. Ar. 705), sive sic fere sunt integranda: 
Hguroqávgs viv azeÓniuova «70027» Z2égupov «CovufálAu sive aliud quid latet. 

546. roujokoyov] -yovs vHerwerden; cui fortasse favet scholion: S$opUflov Boóvrov 
ztQb ToU Ósiv rQujoágyov: «(ag tiva, quamquam zsgl rouyo&oyous circa praefectos 
significat. 








caniculasque !') Seriphiorum  opponens | tum esse versum *) testantur scholia ?). 


Megarensibus istis porcellis et lepusculis. 544. xáor«] poetica vocula 9). 
Ipsa autem Ser;phi mentio quo tendat — xaSsüxsre] vid. Eq. 1315. 
apertum; civitatum enim foederatarum 545. rguxooía; va0;] omnem fidem hic 


una omnium haec erat minima inque | numerus superat; tot enim naves Athe- 
proverbium fere abierat, ut novimus e | nienses habuerunt bello ineunte, quo 
'"lThemistoclis dieterio, óz r$ Z£sowpío 20:X- | tempore eorum res quam maxime flo- 
óogouuévo xal Aéyovri Ort oU Óv aóróv à2à* | rebant 7); sed plus ducentis quinqua- 
Óux rhv ztóAtv eÜüÓctuovoly, &zexoívaro üt | ginta in mari simul non fuerunt 8). 
oUZ &v «Üró; Xegiqto; àv óvoucoTóz iyfvero | singulas autem in expeditiones centum 
oUr ixsivo; MS15vaio;?). Erat autem saxosa | plurimum naves mittebantur. Tot ha- 
nimis, quapropter Cratinus in fabula | bebat Perieles anno 430 cum Epidau- 
Seriphiis ,non frustra est quod Perseus | rum petiit ?), Nicias anno 415 cum 
Medusae caput in hane insulam intulisse | Siciliam !?). Vid. etiam Eq. 1303. 





fertur, tota enim etiamnunc est lapis" ?). | 517. Haàiaóiov] Minervae dicit simu- 
— &ztédoro] olim, bello nondum coorto. | /zc;z navium puppibus affixa. 
543. Hune quoque e Telepho desum- 548. S/omm dicit àqurozüzw !), in Pi- 


!) Haud inepte contuleris Plutarchi locum Plut. Mor. 2152: fovioutvou Ó' abroU 
(de Agesipolide fit sermo) aexüAexe; o/xo9:v uerazéueoSa, Oz; ric sizev ,00z ÉGTLUY 
2layoyn zog cUrOv", ,o)08 ykg &vógov" Éqr ,mgócSev, kAAk vüv i£ytvero". Minus huc 
facit Ar. fr. 204. — ?) Plat. Rep. 3292 Cic. Sen. 3 Plut. Them. 18. — ?) Strab. 
X p. 487. — *) Fr. 710. De voce óóuowst cf. vs. 450. — ?) Similes loci sunt He- 
racl. 1005 sqq. Androm. 668—670. — 5) Redit Av. 342 Amips. fr. 22. Vid. etiam 
Eur. Ale. 811. — 7) Thucyd. II 13. — 5) Thucyd. III 17 Aeschin. II 8 175, vid. 
etiam Demosth. XIV $ 13. — ?) Thucyd. II 56, vid. etiam c. 23. — ?) Thucyd. 
VI 31. — !!) Cf. Eccl. 686 Demosth. XXXIV S 37. 


ACHARNENSES. 


97 


, LE , 
&GxQv, roomOrQ/oOv, x&óovc Ovovuévov, 


550 


6x09000cv, £ÀaOv, xoouuvov £v Ór«rv0tG, 


Grep&vov, vouyí(üv, cvÀqroíÓcov, vozonOv, 


E) * 
TÓ veGQiov Ó' cv xcoméov mÀcrovuévov, 


rvÀov apogo)vrov, Q«ÀcuiGv rgomovutvov, 


?1— € , , 
c«vÀQv, xclevorQv, viylaügov, GvQiyucrov. 


555 





€T 3$? - , 
raUr oió Or, &v iÓgür& ,r0v Ó& TwaÀsgov 


549. x&dov; Ovovuutvov] x&óov Óóovouutvov Uergk (cf. Av. 1183, sed sublimioris 
dietionis est ille locus), x&ócov zirrovutvov Kock. 

554. ci2óv,] virgulam om. plerique codd., «i2àv xsievozóv autem perperam multi 
sunt interpretati /702as quibus remigi modi dautur. Cf. Pac. 531 et vid. comment. 








raeo aedifieatam a Pericle, ubi etiam 
frumentum publicum classi alendae ser- 
vabatur. 

5149. rgonotijoov] lororum quibus remi 
scalmis adaptabantur !; apud Home- 
rum dicuntur zgozoi Ósouérivot ?), remos 
autem iis navi a//igare est vgomoDo9o 
vàs xmas ?). 

550. Cf. Eq. 600. 

551. zoiyíóov] vid. ad Eq. 645. 

— (noniov] Vesp. 1386. 

552. xoniov nAerovutvov] Lgnorum quae 
-4n remos erasciantur. Sunt enim xoi: 
ligna apta unde xóz sive remus fiat 5); 
quae priusquam remigando possint in- 
servire, ita sunt dedolanda utin ziáryjv?) 
sive palmulam exeant. 

553. r/iov] rU2ov sunt clavi lignuei 5, 
quibus quae compaeta sunt, reruAoueve 
sive zuAorá dicuntur ?). 

— SaAauiv voortovuévov] foraminum 9), 
quibus inseruntur remi et zgozorijootv ?) 
adaptantur. 

554. aebiov|] fibiarum cà» tgujgevior. 
Vid. ad Ran. 207. 

— zeAsvotov] hortatorum, qui et zusso- 


!) Stroppen. Item "Thuc. II 93 8 2. De 


p. 327. — 2) Hom. à 782. — ?) Vid. vs. 
4) Pennen. — 9) Herodot. VIII 63 et 69. 


II 8 11 et 14. — 7?) Thesm. 770 etc. — 
10 Ttem Plut. Nic. 21 Polluce. I 7 etc. 
Eupol. 110 Phrynich. 69. — 
IV 82. — !9) Eur. fr. 711. 
etiam Alec. 691. 





res et pausarii dicebantur. Vid. Plut. 
Alc. 32: aeüAeiv uiv sipsaimv Toi; &ÀaUvovot 
Xpouoóyovov róv Hu9ovizqv, zeAsüswv Ó& Kai- 
Autzíóqv et ad Ran. ]l.1l. 19). 

— wyàégov] víyAago; !!) dicebatur so- 
nus praeacutus, fortasse etiam parva tibia 
eiusmodi modulationes edens !?), cuius- 
modi instrumento etiam hodie nautarum 
iussores utuntur. 

555. à: àv] vid. ad vs. 4. 

— zóv Óó& "Tjisgov xrí] hoe quoque 
personatus hie Telephus ex Euripide !*?) 
habet teste scholio. In eius autem ore 
valet: ,quo tandem iure Peloponnesiis 
erimini datur quod non tolerarunt quae 
ne vos quidem aequo animo ferretis ?"" — 
Simillima est Mnesilochi 'Thesmo- 
phoriazusis peroratio, quae item versi- 
bus e Telepho tragoedia ductis !^) con- 


in 


stat: re«ür o) zotUusv rk xoax&; vn rnv 


e 


"Agrsuiv | jusig y& »x&7 * Eügunióm ,9v- 
uoUus9u, | obóiv z«3000ct ueitov yj Ós0gá- 
xay ;* 1?). Praeterea cf. Lys. 763: zo8«i7 - 
lacs toU; kvÓgez "uas Ó' oix ote | zo9siv 


et Eur. Hec. 1256: àiysiz ci 
0'; fju&g ztcuÓ0z oUx AAysiv Óoztiz; !6). 


ixs(vovugc; 


nominis termino vid. Enchirid. diet. ep. 
553 Aesch. Pers. 376 Eubul. fr. 52. — 
— 9) Lys. 422 Herodot. V 23 Andocid. 
8) Of. Pac. 1232. — ?) Vid. vs. 549. — 
— M) Vox redit Pherecrat. fr. 14577 


12) Pifre (Brunck). Si recte sic legitur Polluc. 
14) Eur. fr. 712. — !5) Thesm. 517 sqq. — !^) Vid. 


7j 


OS ACHARNENSES. 


é 


? 2» ET 4 E »5 e b » ? 
00x oi0uscOo;" voUc GQ Uuiv OUOX &EVL. 


(In genua proeumbit caputque éaudiei imponit.) 
KOPTOAIOZ. 


LA $ rey ' 4 
&ÀqOsg, c émírQuTTE OL MLCQUOTQTE; 


558 rvvrL GU roÀuüe mroy0g Qv Tuüg ÀÉytw; 
HDIEMO9,N TOT HMIXOPIOT B. 
560 vij vóv Ilocsi0O, xal Aéysw y meo Àéy& 


Oíxatw z&vra xcl ob0Óbv cürOv aebsrot. 
KOPTQO AIO. 
eir, sí Óíxoww, roUrov simsiv cvrO qoijv; 
GÀX oUr. yaíoov reU)ro roÀuQosn Àéyewv. 
HI'EMSN TOT HMIXOPIOTY B. 


ovrOc GU, voL Osic; oU usvsig; (0g, ci Ücvsig 





565 rüv &vÓgoa roUrov, «ür0g c&gOncci ráya. 
(Altera ehori pars, quae Dicaeopolidi favet, alteri in eum 
irruenti occursat. Fit saltatio pugnam imitata.) 
559 xoaí, guzoqivrznus & TiG jv, àvztótcasc ; 


556. óuiv] fui» R alii, quod quo magis urbanum eo minus huic loco aptum 
duco (cf. comment.) Muller vo; y&o uiv oix Éw; 

559. Delevi (a. 1885), item PBursian, nimis fortasse audacter, nam unde irrep- 
serit dicere non habeo; sed impetrare a me non potui ut in contextu relinquerem 
versum sensu idoneo carentem, cum praesertim 40s, non res versus poetam 
coryphaeo nune tribuisse contextus videatur testari. Dubito autem utrum inter- 
polator, quisquis fuit, haec ita intellegi voluerit ut interpretantur scholia: e£ sz 
quis nostrum tunc temporis sycophanta fuit, nunc id nobis erxprobras? am: et ista tu 
nobis exprobras, qui sycophanía es si quis alius? 

562. «rk yoiv] e) (ra0r HR) Zygrzv codd. 

563. o)z. Bentley] o$ó& codd. 

564. S9svei; R] Séverz cett. 





556. Verbis cothurnatis perridicule | — — eg 4éy&] vid. ad Eq. 213. 
subiungitur dictum vel nimis socco ap- | 561. Óíxcw] cf. vs. 500. 
tum: mente igitur capti estis !). | 563. àA7 ori yaígov] vid. ad Ran. 843. 
557. inirgutzs] vid. ad Nub. 1004. | . 564. oóroc a), zot 3si5;] vid. ad Vesp. 1. 
558. ravri] mente mos carere scilicet. | 565. &o31oe sublimis rapieris?). Of. u£- 
560. zai...ys] vid. ad Ran. 49. | gos ÉyseoSoi ?) et vid. ad Eq. 1362 sq. 


1) Jelus kt wel niet wijs. Cf. Lys. 572. Euripidea non esse haee verba ipsi 
docent numeri (— | —., —); vid. ad vs. 440. De similibus autem apud Aristo- 
phanem dictis vid. ad Eq. 1119 sq. — 7?) Cf. Plaut. Amph. I1, 205: awferere, uon 
abibis, si ego fustem sumpsero. — ?) Vs. 571; vid. ad Ran. 469 et ad Nub. 551. 


ACHARNENSES. 99 


HMIXOPION 4A. 
(Cantus.) 
io 4áuey, o BAémov Goroemác, 
Bor9q«cov, à yogyoÀópe, qavitg! 
i A4áuey, à gíX, à gvÀéza! 


" " "2 E) M X 
€T &OTL TeSicQyocg 3] OrQoTWyOS 1T 





566. ó Hermann] /ó codd.; cf. vs. 568. 
569. sz for. Fritzsche] s/ze z:; For. K et plerique, £z Zoz« r:; pauci; desunt 
autem in R verba raií«oyos; 5j. Elmsley sízs czí; ior. raiixgyóz: ri; j, ut versum 
dochmiacum efficeret, iteratum z:; defendi posse putans coll. Ran. 912 Eur. Hec. 
1178 Or. 1218 Soph. Trach. 943; quem secutus Blaydes dedit s/ze zpsori TOiixp- 





Xós c"; 5j. Sed vox orzgerzgyós ei demum molesta potest videri qui — cum Elmsleio 

566—571. De metro vid. ad Vesp. | enim iubetur cum centuriis suis — plu- 
730. Invoeat nune chorus /azzarchum | res igitur habet — contra hostes profi- 
suae tribus!), ut tumultum, qui coortus | cisci?). — Decem taxiarchi, ut nemo ne- 


est, vi armorum coerceat. Fuit igitur 
Lamachus, ut Acharnenses, tribus .Oe- 
neidis; quae vero cum nostro loco pu- 
gnare olim credebatur inseriptio, plane 


hine est aliena ?). Taziarchi autem mu- | 


nere Lamachum nune fungi in scena 
et in exercitu hoc anno esse functum ?), 
etiamsi non testaretur horum versuum 
contextus, effici posset e Pacis versu 
quodam cum nostro loco collato; ibi 
enim crista triplex, quali Lamachus 
nune est ornatus *) taxiarchi dicitur 
insigne: TasíaQyoY...TQ&lz Aóqovz &govra 
xal qouixió' ó3sav zá&vv?). Et infra lu- 
eulenter patet neque praeforem 9) eum 
esse neque centurionem "), a praetoribus 





scit, suffragiis ereabantur quotannis, sin- 
guli suae tribus militibus praepositi ?). 

566. Biémov korgaztác] 
dietione zróp ópSa4uorot 0-Oogxzévar dicitur 
aper ad incitas redactus !9). Of. etiam 


sic in epica 


zvsv züg et similia !!). De verbo $ézav 
vid. ad Ran. 562. 

561. yogyo2óg«| qui admirationem cies 
hostesque territas z& yogyG ràv 2ógov !7?). 
Minervae hoc est epitheton Eq. 1181; 


| quae alibi ab oculorum fulgore dicitur 


yooy&us 1?) et youcoz2óga 1*). Nostro loco 
epitheton yoopyo2óqu; lyricae dictionis ter- 
minatione est ornatum !?). 

569. sz £gr. voaiapyos] vel sz alius 
adest tariarchus !8). 


l) & quaéza! 0 mi tribulis! Redit vox Av. 368. — ?) CIA. I 180—183, Dittenb. 
Delect. 36?3. Ex cuius lapidis auctoritate demi Cephalae, tribus igitur Acamanpti- 
dis, Lamachum fuisse fuere qui perhiberent; at non [oro]arsyorz 4au&zot Keqazt 92v 
sed [Teoi]e: Teoiu&yo Kepait9sv scriptum esse postea est intellectum. — ?) Pri- 
mus ni fallor sie statui in huius editionis proecdosi, nune eandem reperio senten- 
tiam apud Bauerum in Mulleri Enchiridio IV (a. 1887) p. 269. — *) Cf. vs. 965, 
1109. — ?) Pac. 1172 sq., quem locum etiam supra ad vs. 112 attuli. Etiam Pac. 
395 huc facit. — 9) Vid. ad vs. 593. — 7) Hoc putabat Müller Strübing. — 5) Vs. 
1073 sq. — ?) Cf. [Aristot.] Rep. Ath. 61: 7zeqgorovoDot zaSt&gzouz Ósza, fva rijs quis 
£x&arns, obro; Ó' fysira: Tv qváAstov, xal Aoyayob; xx9íorgcw, et vid. e.g. Thucyd. 
VIII 92 8 4. — !?) Hom. 446. — !!) Xen. Hell. VII 5 $ 12 Ran. 1016 ete. — 
1?) Of. adiectivum yogyóvero: infra vs. 1124. Acerbe admodum Menelaus e; yvvaixa 
yooyós ómAitus qaveiz dicitur ab Andromacha Eur. Andr. 458. — !*) Soph. Ai. 450. 
Item Typhoei oculis tribuitur yogyezóv cs2v; Aesch. Prom. 356. — !*) Lys. 344. — 
!)) vid. ad Eq. 1331. — !5) Itaque &/ zz id quod óezu; valet; nam non recte 
perhibebat Elmsley sic addendum fuisse 42202. 


ACHARNENSES. 


reLyoucyec &viyo, Bou9qoáro 


e , ' ' » , 
TLG &vUGeg, Py yàp &youer uécog. 


SCENA DECIMA TERTIA. 


(Lamachus armatus e domo sua procurrit; clipeum habet capite 
Medusae ornatum, et galeam triplici crista binisque utrinque plumis insignem; 
praeterea gladium hastamque tenet.) 


Dicaeopolis, Chorus, Lamachus. 
AAMAXOSZ. 
(voce altissima et minaci:) 
z09ev oic 1xovow mxoAsucrqotec; 
zov qo pon9siv; moi xvÓowv fgufelsv; 
Tío logyóv ézÉWyswgsv ix voU Gáyuerog; 
AIKAIOIIOAIX. 


(fieta cum admiratione eum intuens, secum :) 


5b 


5 , zh v) - , ' - , / 
o Zicuoy T9000, vOv Àógov x«cL vOv T(Àov . 








Blaydesio aliis — Lamachum ipsum s/rafeg? munere nunc fungi sumit; qui vero 
mihi tariarchum eum induci statuit (vid. commentarius), is concedat 
oportet aptam gradationem inesse verbis zei(«oyos — orgarwyog — rsyou&yas kvjo: 
alius quidam e laviarchis — strategus — heros denique aliquis. Praeterea iure ob- 
servavit HSchmidt, versus 568 sq. sezarios olim fuisse videri, versus igitur 489— 
495 et 566—571 sibi respondisse. Quod quomodo fieri potuerit ut ostendam, haec 
adscribam e.g.: *i» 4&uey, à qiZ, à quara, | Bor915aov, & yogyo2óqa, qavsic! | ósüg 
819e, ÓsUgo A&ucy, koroumàs BAénov! | s'v for. roiíimoyoz » orgavqyóc y) | rsuyou&y ac 
&víjo »rí.— Subsimilis denique est Thesm. 833, quo loco item Lamachi fit mentio: 
raiiagyov ? orgatQyóv. t 

570. ze&you&yoa; Dobree] -ryo: codd., zstou&yoa; Hamaker, nimis ,pedestre" vo- 
cabulum proponens. Simile in codd. est vitium Eq. 1331. 

571. zz] « Elmsley non recte, nam frequentissimum quidem est óvóoac ri, sed 
T. ávóca; est inauditum; aptissimum autem est zc (vid. comment.). 

975. Versus in R est chori, in ceteris codd. Dicaeopolidis; Hemichorio tri- 


assensus 





571. &v)coa;] vid. ad Vesp. 30 et ad 
Ran. 606. 
— Eyouct uécog] vid. ad Ran. 469 et 


illius?), est ornatus, infra saepius com- 
memoratur ?). Etiam in Lysistrata de 
bellatore aliquo. — non Lamacho, qui 


ad Nub. 551. 

573. xvóouuóv] vid. ad Nub. 616. In 
Paee fabula Belli minister nomen pro- 
prium habet Kuvóouóv!). 

574. Gorgonis caput, quo Lamachi cli- 
peus, ut Minervae ?) vel Agamemnonis 





mortuus erat tunc temporis, — dicitur: 
Ürxv &onió Eyov xci l'gyova Tis, x&T 
ovirx. xogazivous?). 
— Gcáyuaroc| vid. ad Vesp. 1142. 
575. ioos;] ut semideum alloquitur 
Lamachum 5). Honorifieo autem hoe 


l) Pac. 255. — 7) Hom. E 741. — ?) Hom. 4 36. — ^) Vs. 582, 964, 1095, 1131, 
1181; cf. etiam Pae. 474, 561. — ?) Lys. 560. — 5) Item vs. 578. 


ACHARNENSES. 101 


KOPYTO AIO. 


(Dicaeopolidem indicans:) 
à uey, ,,00 y&o ovrog GvOgomog máAoi 
»CmaGov quGv vQv zóÀAw xexoogoOz;* 
AAMAXO. 
(ut supra:) 
otroc GÓ, roÀuüc mwrOy0g Qv Afyzwv ráÓs; 
AIK AIOIIO AI. 
(ut supra, voce supplici et submissa:) 


0 Zéuey fooc, GÀÀ& cvyyvopqv Dye, 





buit Brunck, del. Hamaker, e vs. 578 et 1075 concinnatum esse temere sta- 
tuens. || 4óqwv...zrüov/] qíaov...2ógev R, 2óqov...2óycv (ut vs. 1075) cett. sine 
sensu, non enim 24óyo: suis stipatus in scenam prodit Lamachus. Usus sum emen- 
datione Thierschii, nisi quod zziwv...2óqov scribebat ille, fortasse recte. Cf. Pac. 
395: Iluocávógov...zo)0s; Aóqovs xai rig ópoüUs. Admirantis autem hic est genitivus; 
quem quominus a voce jos; suspendamus, obstat vis verborum, /oo; enim — vox 
tragica — ita usurpari non potuit. Concidunt igitur quae de hoc loco dispu- 
tavit Müller Strübing Ar. p. 500 sqq.: Lamachum cum ZAeroem cristarum et centu- 
riarum nune diei tum Zeroem collium et insidiarum, quippe qui expeditioni in 
Aetolia adfuisset, in qua colles (,kopjes") insidiaeque militibus Atheniensibus quam- 
plurimum nocuerant (Thucyd. III 98 $ 1; 107 8 3, 112 $ €). 

516. &v9oonzoc] &v99. codd. 

577". Del. Valekenaer, versibus 558 et 593 nimis similem ratus, Lamachum 
autem nondum audivisse quae dixit Dicaeopolis. Atqui in verbo x«xogoo3«iv insunt 
omnia. 





nomine, quo ioculariter nunc utitur | perinde atque Eteocles ille, est con- 
poeta, mortuum eum serio designavit | scius ?). 
in Ranis !). 576. ob yàg] vid. Vesp. 682. 

— tüv àÀóqgov zal zov ziiov/] de ge- 577. xaxoggo9si] tragicum hoc est ver- 
nitivi hoe in exclamationibus usu vid. ad | bum 5), quo noster nisi per parodiam ?) 
Nub. 153 et Vesp. 161. Conferri possunt | uti non potuit. E Telepho igitur fabula 
quae in Pace fabula ad Mercurium dicit | desumtum esse quivis suspicetur, et ita 
Trygaeus: & zi. Ilewo&vógou Bós2írr& rov; | esse docet scholion. Etiam praecedentem 
àóqoug xal rT&g; óqoU: 7), de ipsa autem | autem versum comicus inde duxit, nisi 
Pacis dea dieitur: ju&v vobvs; Aóqovs &qsüs | fallor. 
xai zks l'ogyóvoag. Triplici crista quatuor- | — 577". záós] zaüre vel roca (i. e. xax) 
que plumis, quibus taxiarchi galea ornata | quoniam in sermone quotidiano requi- 
est, perterritum se fingit Dicaeopolis, | ritur potius, e 'Telepho fabula hune 
minime tamen metuens ista o5uare xoci | quoque versum desumtum esse suspicor. 
Aópovs, quae o)y &izozoik eivat probe sibi, 578. imc] cf. vs. 575. 





!) Ran. 1039, ubi vid. — ?) Pac. 395; cf. Ran. 925. — ?) Aesch. Sept. 405. — 
^) Eur. Ale. 707 Hipp. 340; cf. etiam Soph. El. 597 et vid. ad Eq. 546. — 
*) Ut Thesm. 896. 


109 ACHARNENSES. 


eí mrOy0g Ov simóv ru xol iGrowvA&umv. 
AAMAXOS. 
(ut supra :) 
580 Tí Ó' simec qug; o)x dbpsig; 
AIKAIOIIOAIZX. 
oóx oi0 Lr 
0x0 roU Ó£ovg yàg rGv ÜmÀov siÀwyyió. 


? , ; - 5 , , , ^ , 
&GÀÀ G&vriBoÀà G', cméveyxé uov vQv uoouóva. 


AAMAXO. 
(ov. 
(Clipeum ponit.) 
AIKAIOIIOAIS. 
zcQc0sc vuv omtíav cUrqV épuoí. 
AAMAXOZ. 
xeirat. 


(Inversum deponit clipeum.) 
AIKAIOIIOAIX. 
qéíos vvv &mó roU xo&vovg uot r0 mrtgóv. 
580. oió' £r. Blaydes] o/ó& zc codd., Bergk oi)e. 4.4M. zt;; An *oió" iyó? Quod 
vero coll Soph. Phil. 580 nune dubitat Blaydes an sana sit vulgata, non ei 
assentior; illie enim aptissimum est oiz oió& ze, nondum 410v2, nostro vero loco 
non item. Nam dicere si volebat Dicaeopolis prae metu recordari se nom statim 
posse, aliter haec erant enuncianda. 
581. s/yywo Suid. s. v.] Zàyyu R, /. cett.; cf. vs. 1218. 
583. tuot.] -4 AM. ióob Meineke. 
981. zó zregóv] vix integrum; c ztrsoóv schol., Meineke óóc zzsoóv, sed óc uot 
7::0óv potius Aristophaneum esse ordinem verborum docuit Bachmann, et sic 
dedit Blaydes. 








981. ózó roi ó£ov;] vid. ad Nub. 835. | machi clipeus est ornatus ?), etiam in | 
— slyyw] vertigine laboro!); cf. oxo- | Pace 5) ridicule designatur. 

ro0tvitv 2), ópoou&v?), Axowvyev?), et de 583. Etiam in Lysistrata clipeus pro- 

verbis in -ixv vid. ad Vesp. 8 Nub. 183. | nus ponitur humi, alio tamen quam 
582. zjv uoguóva] hac voce, de qua | nostro loco consilio ?). 

vid. ad Ran. 925, gorgoneum, quo La- ' 584. gps] vid. ad Ran. 498. 


!) Verbum redit vs. 1218. De prima syllaba vid. Schanz ad Platon. VII p. 1. — 
7) Vs. 1219 Plat. Theaet. 155c Leg. 6632, 8926; idem oxoroío9e dicitur Plat. 
Protag. 339e. Cf. etiam Homericum "'ozgsqsóívi9ev ó£ Jo: 0ooe II 792. — ?) Vid. 
Ran. 481. — ^) Thucyd. IV 12 8 1 Xen. Hell. V 4 8 58 ete. — 5) Cf. vs. 574. — 
$) Pac. 474. — 7) Lys. 185. Cf. etiam Xen. Hell. V 4 $ 18. 


ACHARNENSES. 


108 


AAMAXO. 


(Plumam e galea evulsam ei praebet.) 
AIK AIOIIO AIAX. 
Tio xepeÀic vvv uov Aefo), 
Üv $z&euéGm' BÓsAérroue: y&o rovc lógovg. 


AAMAXOZ. 


e , E - 
ovrog, Tí ÓoéGtig; vÀ mío uéAÀetg éusiv; 


AIKAIOIIOAIX. 


, 
&imé uot, Tívog mort 


0gvi9Og éorwv ; &oe xownolaxó90v; 


AAMAXOSZ. 


(resumto clipeo:) 


585 TOUTL TÍÀOV GOL. 
zmr(Àov yáo éorwv — 
590 oiu Og veOvabeus / 


AIK AIOIIO AIX. 
paene, dues ! 





588 sq. In codd. totus vs. 588 est 
addito; in vs. 589 autem est 44M. 


Dicaeopolidis, signo interrogandi in fine 
ógvt9óg dovw. Al. &oa x. Reete distribuit 


Elmsley, nisi quod verba zrzüov y&g £ozw reliquit Dicaeopolidi signoque interro- 
gandi clausit. Quod vitium correxit Bothe. 
590. re9váie Dawes] -0:& R, sie vel -oy vel -i« (-5y) cett.; vid. ad Nub. 1436. 





— c0 nrsgóv] zllam penuam quam manu 
indicat. Nisi corruptus est textus !). 

586. 4nimo male fi: contine quaeso 
caput (Plaut. Rud. 1I 6, 26). Vid. ad 
Nub. 907. 

— pósiérrouai] Bósivyuie u^ Eyei nausea 
oboritur cum ista adspicio. Integra sua 
vi nune verbum utitur ?), saepe autem 


Bósiórrsa9oi zw vel viva significat a5omi- | 


nari?) quae sunt gósivo& sive furpia *). 
587. Derideri se nunc demum intel- 
legit Lamachus, non enim clipeum pro- 


sterni iussisse rusticum ne fulgore signi | 


terrifiei oculi praestringerentur, sed ut 


l1) Vid. annot. crit. 
Nub. 1133 Pac. 395 Plut. 700 etoe.; 


4exávgg; usum sibi praestaret; neque ad- 
| mirabundum eum plumam sibi petiisse 
| ex splendida bellatoris galea, sed ut 
| gulae suae eam immitteret ?). Simillimus 
| de lorica est iocus in Pace fabula 9). 
| — «à nro uéias jusiv;] Aoccine con- 
silio plumam petisti ut vomitum ea sol- 
| licitares? 

588. Dieturus erat Lamachus: ,7zí(2ov 
| y&g doc ar9oUSov /* ) pulcherrima scili- 
| cet et pretiosissima est pluma. Sed Di- 

eaeopolis interpellat dicentem. 

589. zouzto2axóSov] ridiculum nomen ?) 
infra redit ?); ef. verbum xouztoAaxety !?). 


— 9) Item Vesp. 792. — ?) Walgen. Vid. vs. 599 Eq. 252 
cf. etiam Eq. 224. — 4) Walgeljk. — 5) Vid. 


ad Eq. 1150. — 9) Pac. 1226 sqq. — 7) Vid. vs. 1082 et 1105. — 95) Pochhaan; 
ef. vs. 89. — ?) Vs. 1182. — !?) Ran. 961; vid. etiam ad Ran. 97. 


104 


? A] 


, , 


T Ww OU 


ACHARNENSES. 


o0 y&p xcT iGyóv iGrww. si Ó' iGyvoog si, 


xorewoAnsec; sUomAog yàg sí. 


AAMAXOS. 


M , ^ M , ji » 
TcVrL Àéy&tg OU TOv GrQaTQyÓv, mr0y0g Ov; 


(Subito surgit Dicaeopolis abiectisque pannis vultu minaci Lamacho se opponit; 
qui tantam mutationem miratus et veluti stupore perculsus recedit.) 


AIKAIOIIOAILIZ. 
iyo yág &u mzcTO6c; 


A4AMAXOZ. 


591. y&ào] oov Sealiger, oZv Bergk. || 


GÀÀ& víg yàg si; 


xaT ioyóv| mallem *xerz& o coüz, nisi 


temeraria haec foret coniectura. || zozwv] co/orv (oo zo) Meineke (vid. ad 


Eq. 87). 


592. o) xerhóLns«c Meineke] oóx &zewoóAgseaz codd.; cf. xe«zeywyaorioa: v8. 2'75. 
Hamaker probabiliter o) x«rsoz005oa;, Bergk oix Xmswíocag. 
593. Spurium ducit Keck (Quaest. Ar. 1876 p. 22), cui non assentior; vid. 


comment. 





991. ob yé&p zoaT ioyóv iorw] nom enum 
vi agitur haec res!), non enim id nunc 
agitur uter nostrum viribus plus valeat. 
Quid attinet 
viribus tuis abuti! 

592. zí...00...;] quim age ...! Vid. ad 
Eq. 1207. 

— sÜozio;] ,telum" de quo nunc lo- 


quitur Dicaeopolis, gestu seurrili indi- | 
redeunt ae si | 


eat. Eodem fere haec 
Lamachum 426xuéAwsv ?). 

593. Dietionem tragicam in hoe versu?) 
agnosco. Qui totus e Telepho desumtus 
eredi posset, si legeretur e. g.: ,o) zóv 
" nune 
obstat 


OToaT5myóv mroyÓs Ov A4£ystg TáÓs; 
quominus  Euripidi tribuamus 


in misellum mendicum | 


cum iota óazrzixóv pronomini adhaerens 
tum quinti pedis conformatio ^). Vox 
| org«tryós; autem non praetorem nunc signi- 
ficat, — nam /aziarchi munere fungitur 
Lamachus ?) | — sed Ze/li ducem i. u., 
ut assolet in dictione tragicorum 5). Quae 
| verba ampullata magis etiam festiva 
fiunt si reputamus Lamachum paucis 
diebus postquam fabula nostra acta 
est verum strategum creatum esse in 
| huius anni &oyoeigsoíaic?), quae Lenaea 
"proxime sequi solebant?), nunc igitur 
| multis dubium vix fuisse visum quin 
| mox strategi nomine suo iure neque 
| TQayizüg Sed ozgertworizos loquens esset 
usurus ?). 





|) Vid. Aesch. Prom. 212, xar ioy)v secundum robur Eur. fr. 1035*, zgóc loyvos 


xéápw Eur. Med. 538, xork c0 ioyvgoóv Herodot. I 76 etc. (Soph. fr. 514??), zez& 
70 x«gregóv infra vs. 622 Herodot. I 212 Plat. Conv. 217c etc., xor xgárog passim, 
7902 laysos xgérog Boph. Phil. 594. — 7?) Vs. 444 ete ; vid. ad Nub. 653 sq. — 
*) Quocum conferri potest Ran. 841. — ^) Vid. ad vs. 440. — ?) Vid. ad vs. 566— 
571. — 5) Vid. Soph. Ant. 8 Philoct. 264 Eur. Andr. 696 Phoen. 1371 Suppl. 102 
etc. — 7) Vid. Tbucyd. IV 75. — .8) Cf. [Aristot.] Rep. Ath. c. 44. — ?) Non 
recte nostro loco usus est Müller Strübing in acutissima disputatione de tempore 
Tüv dCoyougsoibv (Ar. p. 498 8qq.); quas rev? aate Acharnenses fabulam scenae 


ACHARNENSES. 105 


AIK AIOIIOAIS. 
595 üGrig; moÀívqe yonoróc, oU Gmx0vO«gjytónc, 
GÀX E Orov meg Ó móleuog GroevovíÓnc 


cU Ó' iE ürov msg Ó móÀeuog uucQopyiónc. 


AAMAXO. 
éyetgoróvaGeav yéo us -— 
"^ AIKAIOIIO AIX. 


XÓXWVyÉg ye TQig. 
A 3 , 
r&v ovv iy fósivrróuevog ionem, 


600 0gGv zoÀLovc uiv &vÓgac iv vaig rá&cotv, 





597. tu09«oyións] u03a9víóy; Meineke ingeniose et fortasse recte; nolui tamen 
mutare vulgatum, quod et apte explicari posse videtur et veris nominibus magis 
est simile. 

598. ye Reiske] ze codd. (om. R). 





595. youoróc] cf. Ran. 179. primitus iis fuit proprius 5), aut in no- 

— onovóagyíóns] candidatus. Qui magi- | vam significationem | iocose detorquen- 
stratum appetebat ozovóe«gyíe«g solebat | tur ?). Vid. etiam infra nomina ficta ho- 
diei !), et ozovó«gyikv ambire significa- | minum inter Z/gua et labores et favillam B) 
bat. Sed terminatione patronymica etiam | vitam terentium  Maeguáóys, Ebqogíóys, 
Eupolis videtur esse usus). Igíidys ?). 

596 sq. 'eroarovíóms . .. uta 9ogytónc] 598. xóxxvyts ys votis] sie deschines — 
analogiam vocis ozovówgzíóov haec epi- | Demosthenes ait —  oióe0z 7t900&00T05 
theta sequuntur; indicant autem zóv | oiuat rÓ zg&yuc o00R quA&trovros, Go7ttQ 


Org«rsvóusvov et zóv  ui0300 &oyovro. | sioe vk vouxÜra zt«g Üutv yiyveoSat, 7t90- 
Etiam alibi terminatio patronymica io- | png9sis ztvAayógas xal Ttov j vsetréQov 
eulariter sie adhibetur?). Vera autem | yegorovnoéárrov «üróv veoonón S NGE: 
nomina sono revocant, Sfratonides enim | «Càpsirego Zo xóxxvS VAi(Svoz de homine fa- 
virorum nomen erat, J/is/Aarchides esse | tuo dictum Plat. com. fr. 64. 


poterat certe, quoniam in -«ogíórgs com- 599. zeor«] obiectum est verbi jós- 
plura nomina propria exibant. Itaque | 4írreo9ut BJ : 
referenda haec sunt inter nomina, quae 600 sqq. Simillima argumentatione 





a comico eo sensu sunt usurpata, qui | utitur Bdelycleon in Vespis 20); 


commissam habitas esse contendit, comicum autem versus 593—619 tune festi- 
nante calamo conscriptos fabulae inseruisse (vid. etiam Zielinski Gliederung der 
altatt. Komódie p. 54— 63). Quod si ita esset, fieri non poterat quin versus 1074 
merae nugae viderentur spectatoribus, absurdus autem foret Lamachus prius 5/72/29, 


dein vero /aziarchi — aut, quae Muelleri erat opinio, /oc74g? — insignibus ornatus 
in scenam procedens. — !) Xen. Conv. 1 $ 4. — ^) Eupol. fr. 234. — 3) Vid. 
Ran. 841 sq., 966 Pherecr. fr. 219 xiemrí(óps (?), Plaut. Mil. I 1, 14 Bombomachides 
Cluninstardysarchides. — *) Vid. ad Vesp. 84, 401. — $) vid. ad Vesp. 353. — 
6) Vid. ad vs. 350. — 7) Vs. 609—612. — ?) Dem. XVIII $ 149. Nostrum locum 
vernacule non male sie reddas: J4 jen gekozen...— Ja door kippen zonder kop !— 


?) Vid. ad vs. 586. Deleta autem velim quae observavi ad Nub. 525, ubi verbi 
uéuqeo9o. obiectum esse raüra nunc censeo. — 19) Vesp. 682 sqq. 


106 ACHARNENSES. 


veuvíag Ó' oiog GU OLaÓsügoxórog 
rOUc u£v imi Ogx«e ui690gpogoUvrog rocig Ogoyuác, 
Ticeuevogotvimmove, Iovovoywenagutóac: 
&réoove 0i meg& Xágwr,, vovg Óà' iv Xdocw, 
605 I'egqro9s0090vg, ZhiousucAoCóvac, 


rovg Ó' iv Keuagívy xal iv IfAg xai iv Kavayého. 





601. oto; 17] ofovs cett.; aut otov; ot dicendum est (cf. vs. 703 Nub. 349 Eccl. 
465 Hermipp. fr. 79 Thucyd. VII 21 8 3 Xen. Hell. II 3 $ 25 Soph. Trach. 444 
etc.) aut otog ov. 

605. l'*ggro9soÓcpovc] yorro9. Reiske sine iusta causa, X«oryzo3. dubitanter Blay- 
des. Nomen £o; Senecio extat Eccl. 932. 





601. oio; cb] de verborum structura | ctum quidem est hoe nomen propter 
vid. ad Ran. 303. verbi zaoijvac similitudinem 9), ut Xao£ac 
— ÓOuaósógaxórac]| elapsos |), belli ae- | in Vespis?), non vero ab ipso comico ex- 
rumnas detrectantes, dum legationes | cogitatum. LacAeíem autem ridicule sic 
aliaque munera publiea sine periculo | designari, cuius nomen etiam in Vespis 
obeunt. ,Olim" — sie Aeschylus in Ra- | fabula ludendi praebet materiem, cer- 


nis — ,cives nostri non erant óu«óga- | tum ducerem !?), nisi Siciliae, ubi Laches 
outoiira: neque &yogaro. neque zófjaAot, | bellum tunc gerebat, in versu 606 de- 
sed armis valebant" ?). , nuo fieret mentio. 

603—606. Tisaumenus Phaenmippus ceteri, | ^ 605. 4fiouawAatóvaz] scurras, ysàworot- 





qui suis fictisve nominibus h.l. desi- | o/;. Vid. ad Ran. 651. 
gnantur, ignoti nobis sunt; neque enim 606. De Cmmarina rebusque Siculis 
prosunt scholia neque recentiorum ?) | vid. Prolegom. p. XVI sq. Ge/ae autem 
suspiciones satis videntur probabiles. | fit mentio propter verbi ys2av sonum 


Sed spectatoribus quin bene noti fue- | similem. Tertium nomen Cae/ageíam io- 


rint, minime est dubitandum ^). | eose fictum esse ad vocum xara«ytAoroc 
604. Chaonum nomen, quod saepe his | et xozcy5vyc; analogiam !!), observare pu- 
annis Athenis est commemoratum ?), deret, nisi addi posset alter nostri iocus 


veternosam oscitationem et Kezymvotov; | consimilis: 4zó oU  ysi2oroz; sig I'*Aav 
nescio quos indicare videtur, sono enim 


&qiiouei 1?). Praeterea conferendae sunt 
rÓ yáaczawv xol xsygjvévou in mentem revo- | annominationes, qualis est ueya» xot 
cat 9). CAares autem quis sit nescimus ?), | 4eu&yov !). Etiam Plauti iocus: euazc 
sed de certo aliquo homine Dicaeopoli- | ego zolo mi ex Gelasimo fieri te Catage- 
dem loqui quivis intellegit; nam sele- | lasimum !*) huc facit. 


l) Cf. Herodot. VIII 75 Thucyd. VII 85 8 4. — ?) Ran. 1014 sq. — ) Vid. 
Müller Strübing Ar. p. 529 sqq. Gilbert Beitrüge p. 157 sqq. et cf. quae ad Vesp. 
1301 sq. observavi. — *) Quod quomodo negare potuerint Muller et Ribbeck 
fabulae editores non intellego. — ?) Cf. Prolegom. p. XVII et Eq. 78. — *) Vid. 
ad Eq. 651. Minime vero assentior iis qui ,impudicitiam huiusmodi hominum 
hac voce notari" sive nostro loco sive Eq. 78 opinati sunt. — 7) Nam nihil prodest 
priscum illum Tichiussae regulum Charetem (IGA. 488) in memoriam revocasse. — 
8) Jan-plezier, Loustic. — ?) Vesp. 687. — !?) In scholiis ad Vesp. 909, quo loco 
Labetis (i. e. Lachetis) fit mentio, révera legitur: óix ós Xdágyra záAw roUro A&yet, 
iterumque ad vs. 924: zeg móvov sims Ówx róv Xágqra. — M) Vid. vs. 76. — 
I?) Fr. 618. — 35) Vid. vs. 269 sq. — 14) Stich. IV 2, 50. 


ACHARNENSES. 107 


AAMAXOX. 
éyeigovovijOoev yg. 


AIKAIOIIOAIS. 
eiriov Ó& ví 
e € Mi 957 - € , 
vu&g uév eL uiGO0gooetv cumnyemn, 
rovÓi 0B uwóév; 
(Ad unum e choreutis sibi adversantibus:) 
éreóv, à. Magi, 
610 ijóm memoéo(evxec Gov moÀtóg Ov; 
(Nutu capitis negat Marilades.) 
? , 
&vL, 
? , , b , , ' ? , 
&vévevoc xairoL éOtiv yt 609900v xc«L éoycrmQc. 
(Ad ceteros choreutas:) 


tí Óol ZigíxviÀoc; 3) EogooíÓmc; ?) Ilowímc; 





608. és R] 5x plerique. || «co30pooeiv] -gobvzas R. || &umyezy] -zov R alii. 

610. ov; ài Elmsley] ov; evy R, àv; évj Suidas, ov £v 5j codd. multi; schol. £vy 
interpretantur éx z0o4400 (adv. adiectivi £vos sez-, vid. ad Nub. 1134). Secutus sum 
Elmsleium, qui voculam 2»í pro forma aliunde ignota particulae 5» habet; pro- 
babilior tamen videtur DBlaydesii opinio, litteras s»; ex cvérevos natas esse. Qui 
criticus àv &vjo; edidit, sed inutile est &v»jo, temporis autem indicium (Zudum) 
desidero; quapropter *ó» zá;e. malim equidem, quae non nimis audax fortas-e 
est coniectura, quoniam zr&zat post zo4(s excidere facile potuit. 

611. iozí(v ys Elmsley] y zov: codd.; particulas xeízo: ys nulla voce interposita 
non coniungi docuit Elmsley. Nascens vitium deprehenditur Nub. 876; zcírot iori 
legitur Vesp. 599. 

612. óai Z4o&zviios] 0" Mv990&xviio; Reiske, ut hoc quoque nomen ad rem car- 
bonariam referri possit. Quem verum vidisse velis, venustissima enim est con- 
jectura; cum tamen Zo&zy; nomen plebeium a nostro bis sit adhibitum (Lys. 254 
Eecl. 293), ubi nominatim item compellantur choreutae, non sum ausus mutare 
illius nominis deminutivum, quod nostro loco est traditum. || j Eog. Elmsley] x«i 
E)g. codd.; soni jj sb- confluunt etiam Nub. 1084 Ran. 169 Eur. El. 1097, ; «iz 
Ran. 186 sq. et saepius. 





608. óu&c] robs veavias. | 610. 4jóx zezmgéopsvrac| vid. ad Nub. 
609—612. De choreutis nominatim | 766 sq. 
compellatis vid. ad vs. 220. |  — a] ita si seribendum, voculam 
609. irsóv] vid. ad Vesp. 8. | aliunde ignotam idem quod jj» ez !) si- 
— Magog] vid. ad vs. 596 sq. et | gnificare sumamus oportet; sed. vid. 
ad Vesp. 84, 401. | annot. crit. 


!) Eq. 26 etc. 


108 ACHARNENSES. 


zióév rig uv rà '"Exféírov 3| vovg Xdovac; 
(Negant.) 

ov qaGív. GÀÀ Ó Koicogeg xci Zdwoyog, 
341 " Ioa ee nS PW ' M , , 
615 oig vm f£oívov re xci ygtv ztQOmv TOTÉ, 

rer ? , , , c , 

GozsQ GmóvimtQov éxyfovreg &Gméoac, 

Gmevreg .&]5 (oro magnvovv of qíÀot. 

AAMAXOSX. 


6 Óquoxocríc, v«Ur« Ófv Gvecysrd; 








613. sióev] oióev R alii non recte. Perfectum quidem in talibus erunciatis eodem 
iure adhibetur quo aoristus (cf. vs. 610), sed aliena hinc est sezezd? notio, dicen- 
dum igitur erat éópexec, ut Nub. 767 (ubi vid. comment.). 

615. óm ipávov] ózio ig&vov codd., sed e scholii ad vs. 617 verbis (in R omissis) 
xarXyQéoig oDow Üzó rs égávov xai OgAruárov praepositionem restituit Bentley, plu- 
ralem Reisig. 

616. &zówzroov] zoó&vzroov Blaydes coll. fr. 306. || 2xy£ovzsz] dubitanter propono 
*2,ytov iG. 





613. Cf. Vesp. 1139. 615. 2pívov] sic dicuntur pecuniae s0- 
— siüsvy] vid. ad Nub. 386. : dalibus debitae sive propter cenam com- 
— «& 'Exgáravo] vid. ad Eq. 1088sq. | muni sumtu institutam 9) sive alias ob 
614. ó. Kowsípec] Coesyrae filius quis | causas 7). 
sit et cur hoc nomine nune designe- — jy9:6»|] tam pauperem fuisse La- 
tur nescimus !) Sumi solet significari | machum ferunt, ut ne sagum quidem 
hominem aliquem e gente Alemeonida- | caleeosve suo sumtu emere potuerit ?). 
rum; Jfegaclem autem illum, cuius in | Quamquam comicorum iocis haee quo- 
Nubibus aliquoties fit mentio ?), intel- | que sunt simillima. 
legendum esse perhibent scholia; at | 616. &zó»uzgov] aquam qua manus post 
senex hoc tempore erat Megacles ?), | cenam purgarunt convivae ?). Cf. voces 
omnino autem desidero argumenta qui- | zoóávurzgov et 2oírgiov in fr. 306: 4ujre 
bus demonstretur de Alemeonida aliquo | zoó&vurzoov 3ügat" izyeire urjre 2oUrQiov 1?). 
hoc esse dietum. Quod si constaret, for- 617. 2iovw] cave tibi! 1). 
tasse Muellero Struebing *) concedi pos- 618. Tragicum colorem habet huius 
set Hippocratem Ariphronis filium rideri, | versus exitus. Sie Philoctetes apud So- 
qui hoe anno duobusque sequentibus | phoclem !?): à Afyuvíe y3ó0v xal rÓ zay- 
strategus fuit et ad Delium est occisus. | xgaris o£2es | Hqouorórsvxrov, raüre ÓWr - 
De Alcibiade iuvene opibus affluente 5) | &vaoyerá; Itaque veri non dissimile, e 
cogitandum non videtur. tragoedia esse desumtum, de Telepho 








l) Vid. ad Nub. 48 et 800. — ?) Nub. 46, 70, 124, 815; vid. etiam fr. 106 (?). — 
3) Vid. stemma Alemeonidarum ad Nub. 46. — ^*) Aristoph. p. 523. — ?) Qui suo 
nomine designatur vs. 716. — 95) Vid. infra vs. 1210 sq. — 7) Clubschulden; cf. 
Bóckh Staatshaush. I? p. 346 sq. — 53) Plut. Mor. 822 et Nic. 15, vid. etiam Alc. 
21. — ?) &zevópavro, vid. Eq. 357 Vesp. 1217. Rem tangit etiam Iuvenalis III 
262. — !?) Vid. ad Eq. 1401. — !!) Berg u! Vid. de verbi usu Lys. III 8 8 et ad 
Ran. 354. — !*?) Philoet. 986. 


ACHARNENSES. 


109 


AIK AIOIIO AI. 
o0 ÓÓr, éàv ui] uiGQ0gogi] ye. e«dueyoc. 
AAMAXOX. 


620 


GÀX oov Pyo uiv müci IlsÀomovvqotoig 


&el moÀeuiGO, xci rcQáóo mcvroy 


x«L vovGl xol zst£oio. xovà vÓ xcprtQóv. 
(Domum abit.) 


AIK AIOIIO AI. 


éyo Ó& wqovrro ye lleÀomovvqotoig 


&mecu xci MeyeosUor xci Bowortotc 


625 


zOÀsiv cCyooáteww mgóg iéué —  4apuéyo Ói ur. 


(Intrat suam domum.) 


PARABASIS CHORI. 
(vs. 626—118.) 


KOPYTOAIO. 


Commation. 


c M - ^M , ZA A - , 
&vijo vix vOiGL ÀóyowGwv, xoi rO0v OWuov uereniíüz 


zéol vQv GmovÓGv. GÀX dmoÓovreg roig &vortatoroig énieuev. 


623. 
626. 
627. 


ys] ys xoi. R et plerique. 
&vjo] &vjjo codd. 





autem fabula quivis statim cogitaverit. 
Ceterum cf. Avium versus: à óyuoxgazic, 
ztoopipcs xu&s more; ) Vid. etiam 
Plut. 898: var oiv àvaoyér doriv xt; 


$20. à42 ov] vid. ad Nub. 985. 


7t0t 


621. zeoáio] furbas edam. Verbum in- | 
iransitive est usurpatum, ut Eq. 692 | 


alibi ?). 


622. mstoiot] sc. ovgerois, ezpeditionibus | 


terrestribus. 
— xark rÓ xaQrsQgóv] vid. ad vs. 591. 
623—625. Cf. vs. 720—722. 
625. zAsiv &yopg&taw | vid. ad Ran. 857. 


Toig; &voaza(oroi; R] vob; &kvazatorovg 





(Ad spectatores convertit se chorus.) 


complures (ut Eur. Hel. 165). 


626. Vid. ad Vesp. 726. 
627. àzoó/vrsz] ponunt choreutae tri- 
bones et scipiones, non enim partes 
aliquas iam gesturi sunt, sed suo no- 


| mine cives suos allocuturi. Eandem ob 


causam qui Pacis fabulae 
chorum efficiunt, parabasim cum incep- 
turi sunt ponunt instrumenta rustica, 
quibus muniti orchestram intrarunt ?). 


Alieni hine sunt loci ubi choreutae 


agricolae, 


| abiciunt pallia quo sint expeditiores *). 


— xoig &vanzaícrow éniousv] vid. Eq. 
501 et de verbo zZméve. Ran. 897. 


1) Av. 1570. — ?) Vid. ad Eq. 251. — ?) Pac. 729 sq.— *) Vesp. 408 Lys. 615, 


662, 686 Thesm. 656. 


110 


ACHARNENSES. 


Parabasis. 


8& oo ys yogoicwv igéorqxev rovywxoig Ó ÓiüdGxeAog TuGv, 


oUmo zc«géíDw mo0c v0 Oéfoeroov Aé&ov (c Os&ióg &oruv 


O.cBoAAóusvog à  omó rv £y99Gv iv MOwvaowg reyv(lovAorc, 


Og xcoóÓsi ryv mOÀw Tuv xcL rov Ójjuov xc9wDoüts, 


&zoxoíviGOoi Óciva. vvvi mg0c AMOnvatovc uevaovAovc. 


guolv Ó' sivoi molÀOv G&yoO9Gv G&og Ouiv Ó mourn, 


zvv0Gcc Ouüc Esvixoio: Aóyorg ud] Àíav é&omeicdo, 





631. juov] $uàv Fritzsche male, ipsi enim cives sunt qui loquuntur. 


633. £&oc] oíxo; Bentley Dawes, ut in codd. est vs. 641; cf. etiam vs. 1062. 


Sed vid. comment. || óui» R] Zuiv cett. 
634. za/cas] micas Reiske non recte. 





|| óu&; R] ues complures. 





628. rovy«zoi;] vid. ad Vesp. 650. 

— Qi&oxaioc;] sic dicitur is qui fabu- 
lam docuit!). CalHsiratus igitur nune 
significatur si ad litteram haec accipi- 


untur?), revera tamen ad ipsum poe- | 


tam?) a spectatoribus haee referri Ari- 
stophanes voluit. Sic supra *) promissum 


dedit coryphaeus, quo sequenti anno | 


ipse stetit Aristophanes. 

629. zogig: zgós Ó Scarzgov] vid. ad 
Eq. 508. 

— ós&óg] vid. ad Vesp. 1265. 

630—632. ro«yvpoUAou... 
idem in Eecclesiazusis de civibus suis 
testatur Chremes: yo oió« ro/rovs; y&- 


usrapoü2ous] 


gorovoUvrag; uiv cT«yU,| Grr àv Ób Oo, 
raUrX 7t&Aw &ovovutvovg?), et Isocrates 
vj nzóAe. ait zoAA&xtg uersutAmoe TOv xQl- 
gsov tOv uer Ógyüs xol uu? uer BH£yyov 
ysvouévov 9). Cuius rei exempla luculen- 
tissima praebent multa Pericli indicta ?) 
et sententia de Mytilenaeis lata). No- 





ster autem saepius dixit vopov4íev quan- | 


dam esse Atheniensibus, sed quae ipsi 


deliquerint deorum favore in melius 
converti solere ?). 

631. Of. vs. 377—382 et 515. 

— cv móÀw...xci rÓv Ó5uov] vid. ad 
Eq. 812. 


632. &moxoivso 9o] defendere se, ut apud 
Eupolidem nescio quis dicebat: óutv yo | 
790g 


zt&vr moxguvoUuci. và 


10 


xatnyoooU- 
"Ti 

633. Item noster biennio post: &àóixst- 
G5«a. y&áo qruow zQórsgo: 7t0AÀ aÜroUg si 
zemoujós; !!) Quod autem comicum 7o;- 
Aàv &ya96v Giov nunc dicit chorus !?), 
saepius similia de eo praedicavit !?), 
idemque de se ipse dicit Trygaeus ille, 
quem sui similem finxit Aristopha- 
nes!) De adiectivo autem &iíe vid. ad 
Nub. 474. 

634. za/cag... ur... dazarüoSo] in- 
solita hae verborum iunctura — nam 
zo)sv aut genitivum aut participium 
adsciscere solet — etiam Prometheus 
apud Aeschylum utitur: S$wnzo); Émavoa 


| uj ztgodéoxsaSat uógov 15). 


l) Vid. Pae. 737 sq. Thesm. 88 Plut. 797 fr. 334 Cratin. fr. 256 et ad Ran. 
1055. — ?) Vid. Prolegom. p. VII. — 3) Cf. Eq. 509. — ^) Vs. 300 sq. — ?) Ecel. 
798 sq. — 9) Isoer. XV $ 19. — 7) Thucyd. II 65 $ 3. — 5) Thucyd. III 36—50. — 
9) Vid. ad Nub. 587—589 et Eq. 1055. — !9?) Eup. fr. 219. Praeterea vid. izeo- 
czoxgiveaSal vwog Vesp. 951 Thesm. 186. — !!) Vesp. 1017. — ?) Item vs. 641. — 
13) Eq. 509 Vesp. 1051 sqq. Pac. 738. — 14) Pac. 918 sqq.; cf. etiam Plut. 877. — 


15) Prom. 248. 
VII 54. 


Infinitivus 


verbo zaeósv adiunctus est etiam Herodot. 


VERO) 


ACHARNENSES. 


635 


jt 


uajÓ dj0ecO'e, Oormsvouévovc, u«Ó^ sivoi jcvvoztoAtcac. 


, , e - ? ' - , "^ , 2; - 
z90rtQov Ó'  Ouüg &z0 vüv móÀseov of mofofew iEomorüvrsg 


LA M , , ec 
TtQO TOV u&v ,t00TeQcvovc 


, M ^ b 
&xcÀovv: xal émeió1) voUrÓ ic el/zoL, 


, M 
eüOUg ÓL& vovG ,,Gzepávovc* ém Gxoov vüv nvyidíov ixá0no9s. 





635. uzó' (sic P)...uyó' Meineke] ,0j9'...,0jv codd.; cf. vs. 657 sq. 
636. àznó — ngéogag bentley] oí zoéojss àzó rov zóisov codd. 





635. uxyó' ióso9aw. Sconzsvoutvov;] vid. 
ad Eq. 1116. 

— ya«vvoroAízaz;| de comico hoc epi- 
theto, quod ad analogiam vocabuli u:- 
xgozoAirov!) est conformatum, vid. ad 
Eq. 753—755, et de adiectivo avo, 
quod ductum est a stirpe ye. — zzyr- 
vévav?), ad Nub. 875. Dicuntur nune 


Xy«avvozolirau. quos alibi Keyaveíovz noster | 


iocose nuncupavit ?). Praeterea cf. supra 
adiectivum  yavvózgozroz *). Similis au- 
tem est compositio epitheti Óraógaoizto- 
Avzüy ?). 

636—640. Similima de demagogis 
dieuntur in Equitibus 9). Nostro autem 
loco prae ceteris ridetur Gorgias cla- 
rissimus sophista, qui anno 427 Athenas 
venit Leontinorum legatus, effecitque 
ut rebus Sieulis se immiscerent Athe- 
nienses 7). In quorum urbe dum com- 
morabatur, quantam moverit admiratio- 
nem, Socrates dicit apud Platonem: 
J'ooyíeg ó .dsovrivog coquatis Óspo àqpixsro 
Ónuocíc oíxo9sv ztsopsUcv, dg ixavóraros 
(y .Asovrívov ri xotw& zt&rt&uv, xui Éy v& 
16 Ónuco £óoirv &gioTa sizsiv xal iÓig im- 
ÓsiSetg ztoi0Uuevog xol ovvOv croiz v£otg yoin- 
uae zt0ÀÀk eloy&caro ix rijo0s rijs ztóAecg P). 
De ingentibus autem quas confecit opi- 
bus auream sui ipsius statuam vovit 
Delphis ?). Huius igitur facundiam flori- 


dam et a dictione poetica proxime distan- 
| tem voce Zewoi; 2óyoig nunc designat 
| noster, inanem autem tumorem verbo- 
|, rumque tinnitum irridens 4ur«oég epi- 
| theton, quod a Pindaro de Palladis urbe 
| primum usurpatum !?) in oratione sua 
repetiverat Gorgias !!), minime apposite 
dietum esse ait si ipsam verborum vim 
spectes, zpuzs enim oleo conditas niti- 
das dicendas esse potius quam ezzzfatem. 
Et optimo sane iure ita iocatur Aristo- 
phanes singularis verborum artifex mul- 
tisque Gorgiis superior in terse venuste 
exquisite dicendo; nam Auteoóg adiecti- 
vum illa aetate e dictione sublimiore 
-evanuerat, neque apud Sophoclem oc- 
eurrit, apud Euripidem autem nonnisi 
in satyrico '?). Sed xer&yvoyua e. g. Auteoóv 
| dicebatur zusculum pingue !?), et Gc (quus 
iov zagarérzRuon. y&o Tk Autkgk z&mrov 
, nescio quis apud nostrum exclamabat !4); 
de hominum autem vel bestiarum cute 
bene curata usurpari solebat, zó «àyunoo 
oppositum !*). 

637 et 639. loozeq&vovs . . . uteris] ef. 
Eq. 1323 et vid. ad Nub. 300. 

638 et 640. robs orsqávovg...z&s Awuta- 
o*;] de articuli hoc usu vid. ad Eq. 124. 

638. iv &xgov vràv nvyilov ix&91095] 





arrectis . .. clunibus assidebatis. Quod óp9o- 
zvyitv verbo iocoso nescio quis indiea- 


!) Eq. 817. — *) Of. xgavyrj — xsxgayivo. — ?) Eq. 1263. — *) Vs. 104. -— 
5) Ran. 1014. — $5) Eq. 1340—1345. — 7) Vid. Prolegom. p. XVI. — ?) Hipp. 
Mai. 2824. — ?) Isoer. XV $ 155 sq. — !?) Vid. ad Nub. 300. — !!) Quod non 


disertis quidem verbis nune dicitur, sed ita nisi cum Bergkio statuimus, perit loci 
lepor. — !?) Vid. vWilamowitz Herakles I! p. 35. — !?) Av. 535. — 4) Fr..506. — 
15) Itaque adiectivo Aristophaneo respondet latinum fidus (nostrum g/mmend), 
vid. e. g. Nub. 1002 Xen. Hell. VI 4 8 16 et ad Nub. 920. Olim vero splendidum 
(Minkend, glanzig) valuerat potius; vid. infra ad vs. 671. 


1B PA ACHARNENSES. 


t| 0é vig Ouüg OmoOczeUcog ,Auveoüc xolécsev ,,A91voc*, 
640 qÜUgero müv Qv Ói& vràg ,Auxeoéc , &pvOv ruv meoidapac. 
E , - , M » € ^ , 
roUre zt0L5G«c z0ÀÀOv C&yoaQGv CGÉLocg Ouiv ysyévqrat, 
' ' , , M , ,. c A 
x«L rovg Ó5Quovc iv reíig mólscuv ÓsíSog cg Óquoxgerotvran. 
TOLy&QroL viv éx vOv móÀsov 10v qógov ouv &myovteg 


4 2 , - , - Pj! ^ ' A 
j5ovGLv, iÓstv émiOvuoÜvrsg TOv mOLwQrhv vOv GiGTOV, 








641. raUra zovjoa;] r«Ur ov za/o«; Halbertsma (coll. vs. 634). || zio; Blaydes] 
atrio; COdd.; cf. vs. 633. 
643. 24] oóx (i. e. oi zx) vHerwerden. || óui»] jui» Blaydes coll. Vesp. 707. 





vit !). Sermonis quotidiani locutionem 2z | byloniis igitur ostenderat noster quales 
4zgov rüv Ódexrlov vel óviyow aite ?) | fructus sociis ferret populi illa domi- 
socco h. l. adaptavit noster, cothurno | natio, quam oratores Athenienses sum- 
Sophocles in Aiace ?): 7j zov voegsi; àv | mis laudibus extollere solerent et Spar- 
unrgóz sbysvoUc zo | ÓwüZ ixóuzes xai | tiatarum rusticitati imperiosae Persaeve 
im üzgov ó0ouógsc. iussis superbis opponere; nullam liber- 

640. n/oero müv àv] cf. Teucri Sophoclei | tatem iis attulisse Atheniensium illam 
verba: xal z«üra z&vra aoU Savóvroz jóoó- | hegemoniam, sed ózozórov potius uera- 
poÀQjv obz àivverortgov, x«xozuverortQoU Ó& 
&v 5) docet optativus enunciati condicio- | eam fuisse !5); optimo igitur iure Lace- 
nalis, quod praemissum est; item in | daemonios de se praedicare solere ipsos 


uxv?). Iterativam h.l. esse vim particulae 


Pluto: ózórs zt: oxsvágtov roD Ósozórov | | és iAsu9egoUot riv EAÀ&Óa !^). — De par- 
Óqé2oc, £yà o" àv 4avSávav inotovv iei 5). ticula óz; vid. ad Eq. 127. 
— (qviv] vid. ad Eq. 645. 643 sq. Nune igitur — sic iocose ipse 
— zotyes;] ad litteram si vertimus, | se collaudans pergit comicus — nullae 





adapians est dicendum; sed aZspergere | requirentur naves &oyvgozóyo: !?) ad co- 
potius valet hoec verbum, nam in malam | gendas pecunias, nam sponte sua socii 
partem adhibetur. Sie o/oyüvnv zegiézrsw | primo vere huc festinabunt !5), ut tri- 
et similia dieuntur passim ?); ef. zooo- | buta deferant in aerarium commune, 
rgigea3o. 9) et iiouógyvvo3c: ?), et in | quippe qui poetam hune longe prae- 
dietione tragicorum zgoo&zz&v!?), mooc- | stantissimum oculis suis usurpare ge- 
zi9evau 1). | stiant. 

641. Cf. vs. 633. 643. Cf. Vesp. 707: eioiv ye ztó2ets y 2xat, 

642. ós Ónuoxgeroüvrou] cuzusmodi sii | oi vüv rÓv qógov uiv &máyovow. Verbum 
illa civitatum foederatarum libertas, quam | ànáysw, ut &zoóuóvo, de solvendis debi- 





afferre ds dicilur demoecratia ??). In Ba- | tis usurpatur. 

!) Fr. com. adesp. 1095. — 7?) Cf. )vvyag im' &xgovs orá; Eur. El. 840, 2» 9" 
&z9otst jk; zooi Ion. 1166. Quibus locis nulla est metaphora. — ?) Ai. 1229. — 4) Ai. 
1023. — ?) Vid. ad Vesp. 269. — 5) Plut. 1139 sq. — 7) Vid. Plut. 590 Plat. 
Apol. 354 Euthyd. 272c ete. — ?) Eq. 5. — ?) Infra vs. 843. — !?) Eur. Herc. 
831 etc. — P") Eur. Andr. 219 Heracl. 475 ete.; passivi locum obeunt zzzo9a 


Soph. Ant. 921 Eur. Med. 218 etc., &4g&vev Med. 298. — !?) Cf. Eccl. 945. Plat. 


Rep. 8384: zov zóAsov oi uiv rugavvoOvrot, oi Ó& Ónuozgaroüvrat, ài Ót ioiarozporoDv- 


rx.. — 1?) Quae sunt Hermocratis Syracusani de Atheniensibus verba apud Thu- 
cydidem VI 76 $8 3. — ) Thucyd. I 69 $8 1 II 8 8 4 III 59 8 4 IV 108 8 2 


Xen. Hell. II 2 8$ 23 etc. — !*) Vid. ad Eq. 1070 sq. — !9) Of. vs. 502 sq. 


ACHARNENSES. 113 


- , 5 EJ * , 
645 Ocrig mtwQexivOUvevo sUmetv iv AMOmqvaeíoug và Oxo. 


e , ? E M - /, 2 , , er 

otro Ó' coro) zsgL vjjo vOÀwig Tóm 70090 xÀéog ijxet, 

Ore xoi Decisvg, /excÓciuovíov vyv zosopsíov Docovítov, 

? , M M , - c 

qocr5Gsv ztoOr« uiv cUorOUG 70TtQOL TCUg vevGl xocroUGLv, 

3 D Lj 1 DN , " 1 L 

tirtw Ó& roUrov rüv zOwQriv zt0rÉgovg sizOL Xox& m0ÀÀc 
650 ToUrOvg y&g &qw rovg &vOoomovg m0ÀU Ü:Àrtíovg vc ycevícO àv 

M ? E , S] , - e 
xai iv và moÀéuco moÀv vixwGtwv, voUrov $üuoviov Zyovrog. 
"49 ^ , , ^ 
Ó.& vo09 Ou&g /excÓeiuóvior vyv sigqvqv mzooxolobvror, 


M ^ - , 
x«l vqv Alywav GmowoUcww: xeL vie vioov uiv fxsívqe 





645. dori; — M94vaiorig Hermann] $ozi; z«gsziwvóUvevosv 295vaioi; sizev codd.; 
darig y süimsv zmagsxiuvÓUvevo iv Z9mvaíoi; Porson. 

646. oÜro ó' codd.] ofzo; Elmsley (versum puncto claudens) collatis locis ubi 
oUrog conclusionem introducit (Eq. 530 Nub. 294 Vesp. 349 Av. 466, 736), non 
recte tamen; nam olzo ztógoo ad longinqua $wse et Febaíana aptius multo refertur 
quam ad sociorum civitates. 

649. z022&] z2s(o Blaydes. 

650. ze yevéo9" àv Muller] ysysvgo9a: codd., ze ysvéo?a: Blaydes (at non de re 
peracta sermo est sed de futura), ve q«veio9e« Kock. 

651. à» add.] Blaydes. 

652. za09' K] rov3' cett. 





645. Simillima: coryphaeus loquitur — cv mosojsixv| instante bello Lace- 
Eq. 8510. De verbo z«geziwóvvsósv vid. | daemonii legatos ad regem Persiae mis- 
ad Ran. 99, et de voce roi; Óuxaío:; supra | suri erant?); sed qui anno 430 illuc 
vs. 500. profecti sunt, in Asiam non perve- 

646 sq. Tam late autem manavit huius | nerunt *). Perpetuo tamen cum  Pelo- 
poetae fama, ut etiam ad Persiae inte- | ponnesios tum Athenienses summopere 
riora ipsamque Artaxerxis regiam pene- | studuisse ut Artaxerxis favorem sibi 
traverit. Sic comicus iocose se ipse | coneiliarent, et saepius ad eum misisse 
colaudat, iis verbis usus, quae rem | qui auxilia peterent, eum per se intel- 
ultra quam credibile est exaggerent, | legitur tum e nostro loco manifeste 
itaque odii habeant nihil )). Hodiernis | patet ?). 
autem lectoribus si quis demonstrare 651. zo2b0 "wnuosv] vid. ad Nub. 1335. 


vellet non serio haee esse dicta, ride- | 652. óu&s...t]v signy»vmv zgoxaAoUvrai] 

retur ipse; sed vid. Prolegom. p. IV de | ef. Eq. 796. 

veteris biographi stupore. 653 sq. Potentissima olim Athenarum 
646. x4éog] vid. ad Nub. 460. aemula Aegina inde ab anno 457 debel- 


647. ürs xoci] vid. Nub. 34. Negligen- | lata Atheniensibus tributum invita sane 
'tius nune dicitur gre, nam post o/roc | solvebat9). Anno autem 431 aeróvouorv 
expectatur óogrs?). eam  &quve. Lacedaemonii iusserunt 





l) Subsimilia sunt Vesp. 65 sq. Pac. 769 sqq. — 7) Cf. infra vs. 736 sq. — 
3) Thucyd. II 7 $8 1. — ^) Vid. Prolegom. p. XIII Thucyd. II 67 Herodot. VII 
107. — ?) De Atheniensium legatione vid. supra vs. 61 sqq. — 5) Thucyd. I 108. 


8 


114 ACHARNENSES. 


er 


o0 goovrífovc , GÀX ive roürov rüv mowuyr|v GgéAovron. 





Athenienses!); at hi ecoorto mox bello | Strübing. Nam fae cleruchum fuisse 
occuparunt insulam, quam Pericles | comicum: non glebae opinor adhaere- 
,Piraei verrucam" vocabat ferro reci- | bat, sed cum ceteris colonis Athenas 
dendam ?), incolas expulerunt, agros | rediturus erat, si pristinis incolis red- 
inter colonos Atticos distribuerunt, cau- | deretur insula. Itaque statuendum est 
sam proferentes Peloponnesios ab Aegi- | potius Aristophanem, qui 3évo: ab ad- 
netis potissimum ad bellum instigatos?). | versariis et irrisoribus saepius est vo- 
Nune miseri homines Thyreae in ora | catus ?), e gente Aeginetica originem 
Peloponnesi exulant, quam urbem uno | duxisse. Quarum gentium complures cum 
anno post fabulam nostram scenae com- | Atheniensibus faciebant tempore belli, 
missam Athenienses expugnarunt om- | quod Atticam inter et Aeginam aestu- 
nesque Aeginetas quibus potiti sunt | avit ante pugnam Salaminiam; in Atti- 
»propter pristinam inimicitiam" neca- | cam autem hi homines sive tunc tem- 
runt); qui autem tune aufugerunt aut | poris migrarunt sive circa annum 460, 
alibi degebant, devictis Athenis a Ly- | cum Aegina adversus Athenienses cum 
sandro in patriam sunt reducti?). Quid | Corintho societatem iniit !?). Praedia au- 
vero nune dicit coryphaeus? ,Pacem | tem eos postea quoque in insula ha- 
quod proferunt Lacedaemonii ea con- | buisse, neque haec ab Atheniensibus 
dicione ut Aeginam nos missam faci- | iis esse ademta cum colonia Attica illuc 
amus, huius rei causa non ea est quam | est deducta, clamat ratio. In his igitur 
putatis, sed huncce comieum vobis | fuerit Aristophanis pater Philippus !). 
adimere cupiunt". Quae verba ut recte | Quod autem homo Aegina oriundus in 
interpretemur, ante omnia statuendum | posterum quoque Athenis commorari 
est non de Callistrato nunc esse ser- | poterat, si sic ei luberet, etiamsi Do- 
monem, sed de Aristophane). Theoge- | riensibus redderetur eius patria, id 
nes autem priseus grammaticus £v« zo» | minime obstat quominus nunc sic ioce- 
iy cj vjoo xàygovynoávtov eum fuisse | tur coryphaeus: ,Aeginam reposcunt 
autumabat?); quae tamen reieienda est | Peloponnesii, ut poetam adimant Athe- 
opinio, non propter Aristophanis iuven- | niensibus." Nam ut placeat iocus, opus 
tutem quae fertur, — nam quot annos | non est verum dici, immo jgdé4uora oí 
ineunte bello natus fuerit nescimus 5), — | xcuoóol x oU &óvvárov é&géAxovroi có 
sed propter causam multo graviorem, | ye2oi0v!?), sed species quaedam veri suf- 
quam suo momento aestumavit Müller | ficit. 





1) Thueyd. I 139. — ?) A4Xuxv vob Ii&got;, Aristot. Rhetor. III 10 Plut. Per. 8 
(vid. ad Nub. 327). — ?) Thucyd. II 27. — *) Thucyd. IV 57. — *) Xen. Hellen. 
IL 2 8 9. — 9) Vid. ad vs. 628. — 7) Vid. schol. h.l. et ad Plat. Apol. 19c. — 
3) Vid. Prolegom. p. III, 2. — ?) De Aristophane peregrino fuse disputavi in 
Mnemosyne 1888 p. 263 sqq.; cf. etiam Vesp. Prolegom. p. XII et XXIII. — 
!)) Herodot. VI 90. — ^! Etiam inter veteres fuisse qui sic statuerent disertis 
verbis dieit biographus. .4egiuetam autem Aristoclidem .rZstopAamis filium cele- 
bravit Pindarus (Nem. III), unde id certe constat, Aristophanis nomen revera inter 
Aeginetas olim fuisse usurpatum. Et Jrstophanem aliquem CAollidem ob xaSapüs 
zolítyv üvrzae commemorat Lysias XIII 8 58 sq. (cf. supra vs. 406). Minoris mo- 
menti mihi videtur observatio, nec tamen temere spernenda, quam apud Merryum 
invenio, Dicaeopolidis illius, cuius ore comicus in nostro dramate de Atheniensium 
rebus sententiam dicit, nomen ex Pindaro Pyth. VIII 31 desumtum videri, ,who 
uses it, in the sense of 'strict in public faith, as an epithet of Aegina; which is 
interesting when we remember the connection of Aristophanes with that island." — 
!?) Demetr. de Elocutione p. 290 Spengel; cf. fr. com. adesp. 800. 


ACHARNENSES. 115 
- 512142 09e DIS Di Ey eese see ; , 

655 GÀX busig voL uj mor Ggpij9' cg xouoónss rà Oxo. 
guoiv à óuüg móÀX fu Ógácsv &yá0 , Gor süüniuovoc eivat, 
oU Ouzséov, o0 ^zorc(vov quG00)c, O00. i&ezeTUAAOv, 
0008 zavovoyGv, o008 xarágÓcov, GÀA& v& BéArwova O10 xov. 

Pnigos sive macron. 
»790g v«Uro KAéov xci maÀeuácOo 

660 xal mzüv £m £uol vewrouivéc9o. 


Y ' ki 2k$ 5 - 1 * er 
T0 y&g eU uter £tuoU xcL TO OLXCeLOV 








655. àq59' Tyrwhitt] &qrosze R, éqüos9' vel &qon9' alii. || oz] 0; Reiske. 

656. zóÀ7 fr ógáosv Hamaker] z022& óióáSew codd., quod non satis apte in hoc 
enunciatum quadrat, propter exitum autem versus 658 ne ferri quidem potest. 
Versum quominus pro spurio habeamus, quod olim verisimile ducebam, obstat 
argumentum gravissimum; nam nisi praemissum est verbum qyoív, deferidi nequit 


transitus ab oratione indirecta ad directam, qui versu 659 fit. 


651. o20 ... 000? Suid. s. v. óztorsivov] 0U9'...0UZ 


658. oiói...000: R] ojrs...oUrs cett. 


5 


codd., cf. vs. sq. et 635. 





655. xouoóroa] in fabulis suis oiáSn 
vel pei !). 

— cà Óixocuu] cf. vs. 500. 

6571. ózorsivov tu0980/c] mercedem diur- 
anam promittens, ut heliastieum illud a 
Cleone nuper auctum ^). Verbum autem 
ózorsivav promitiendi sensu non raro 
usurpatur, ut h. l. ?). Cf. zrgozsivew pro- 
ponere condicionem), mgoosiew ostentare 
cum alibi tum apud Platonem loco no- 
tissimo ?). 

— iamar(Aiov] vid. Eq. 1144. 

658. xarágóov] proprie zr7gare valet 
hoe verbum, ut simplex9); nune de 
suppalpante usurpatur. Of. Pindaricum 
née xatafot yu). 

— «à BéiArwora ÓiÓkoxov] voi; utv yàg 
zocicgíotsw | faz. 0i0&ozaAos Üorus qoéten, 
toig jBocw Ób zoujrat 3k 

659—664. Ipsa poetae verba relaturus 
eoryphaeus oratione indirecta coepit ?), 
nune in directam delabitur. De cuius- 





modi verborum structura vid. ad Eq. 
668 sq., Euripideis autem verbis comi- 


cus — alter ille Diceaeopolis — nune 
quoque utitur fere immutatis; nam Eu- 
ripides in tragoedia aliqua — quam 


Telephum fuisse quis non suspicetur! !) 
— ita perorantem aliquem fecerat: zóc 
vxU9' 8 vw yoy xol maAcu&cSo | xol zv 
àm duol zextouvéG 90 ! | có yàg s) ue? iuo 
xal zÓó Óizociov | Sóuuayov £orcu | xob uj 
z09? áo xaxk ngácouv!). 

659. zoós zo)ra|] vid. ad Nub. 990 
Vesp. 927. 

— maà«u&ác9o] vid. ad Nub. 176. 

660. zexzaivéc9o] vid. ad Eq. 462. 

661. Vox có sb virtutem in dictione 
poetiea indicat !?). Cum verbis zó óízotov 
&óuuczov Éorav cf, orator de prisco Athe- 
niensium cum Cadmeis bello sie deela- 
mitans: vó Óíxotov Eyovrsg $óuuayov évizov 
ucyóusvor!?), et vid. quae supra obser- 
vavi ad vs. 500. 


l) Gf. vs. 500 sq., 645. — ?) Vid. Prolegom. Vesp. p. XV—XIX. — 3) Item 
Herodot. VII 158 Thucyd. VIII 48 8 1 Isoer. VIII $8 6. — *?) Herodot. VIII 
140 $ 2. — 5) Phaedr. 2304, Ruhnk. ad Tim. s. v. 9a44ós. — SEEq-96reic— 
7) Pind. Ol. XI 98. Item nostrates: Aomig om den mond smeeren, de siroopkwast 
hanteeren. — 8) Ran. 1054 sq. — ?) Vs. 656. — !9) Vid. vs. 430 ete. — '') Eur. 
fr. 910. — !3) Item Aesch. Agam. 159, 319 Soph. Phil. 1140 Eur. Herc. 694. — 


15) [Lys.] II 8 10. 


116 


ACHARNENSES. 


Éóuuoyov Pcrew xo) wr mo9 d&AÀO 


M M / ki! er , €- 
meQL Tiv Tt0Àwv (v (60769 &£xctivog 


üsiÀóg x«L ÀexercmUyov*. 


XOPO.. 


Oda sive stropha. 


665 


670 


ósüoo MoUc £A9i gàsyvod, mugüc PZyovce uévoc, &vrovog 


Ayoovina, / 


oiov é& &v89oáxov mouwívov g£épelog &v$ler ios0ifóusvoc 


ej , n , 
oUvgíc Quir, 


, 1 3 
qvíx Qv émoavOgaxíósc Gu mzegoxs(usvat, 





664. iaxaraztÜyov] xaramíyov R, Aax(x)ox«remóyov complures (cf. Nub. 1330), 


Kuster perperam coniecit óe4óc ueAazóc xarozÜyo. 


662—664. Neque committam ut ignaviae 
et impudentiae erga civitatem — quam 
vilipendere scilicet me dixit! !) — perinde 
atque ille arguar unquam?). Perridicule 
verbis cothurnatis in paroemiaci exitu 
subiungitur epitheton, quod sono dicti- 
onem sublimiorem et ipsum revocat, 
sensu tamen quam maxime inde ab- 
horret; nam Aá&gzvog, A«zaráooroc 3). si- 
milia priscae sive poeticae conforma- 
tionis sunt nomina, praefixo 4«- aucta, 
quod zi voÜU usyálou xoi roD Aíav éráa- 
aero *), nova autem vox 4exeraztÜyov idem 
nune valet quod zr«yzerenzíyov in dic- 
tione comica ?). 

665—675. Musam invocant carbonarii 
Acharnenses, suisque carbonibus se com- 
parant imagine usi ex vita quotidiana 
desumta. ,Poetico fervore nos instiga, 
o Musa," execlamant, ,quemadmodum fol- 
lis in culina ignem e carbonibus susci- 
tat cum cena paratur." More autem epico 
non intra ipsius comparationis linea- 


l) Vid. ad vs. 377—382 et 515. — ?) 








menta se continent, sed quo vividius 
exprimatur imago, cunctam simul pin- 
gunt eulinam; in qua dum flamma e 
fomite elicitur, interim alii ministri 
parant dapes prunis mox imponendas: 
apuas, muriam, placentas5). Ultima verba 
sie sunt ordinanda: orc copgóv uéAoc 
AeBoüca iÀ9» ós iu& rv Óquózmv ?). 

665. Similis est Cratini in Trophonio 
locus 5): £yage Ó/ vov, Mobom, Konrwxóv 
u£20g. | yaips Ór, Mobaa" yoovím uiv Wzsic, 
Ouos Ó' 59sg xr&. ?). 

666. Zvrovos] zntenta 9). Quod adiecti- 
vum oppositum est rzó &veguévo, lazo 1). 
Saepius autem numeri masculi severi 
aut molles effeminati his designantur 
epithetis. 

6671. ztowivov] vid. vs. 180. 


668. p£vazoz] vid. vs. 279. 
669. obole Ówuriói] ventz epitheto iocu- 


lariter nune ornatur fo//is !?). 
60 imav9gaxióss] pisciculz; 
Eq. 645. 


vid. ad 


Cum verbis o2 u5 zo9' ái cf. e.g. Vesp. 


394, 612 Lys. 363, et de locutione zegl zZv zóAw vid. ad Eq. 812. — ?) Fr. com. 
adesp. 1067. — ^) Hesych. — ?) Lys. 137; cf. meyxerágaro; Lys. 58". — 5) Nam 
has indieat verbum u&zrev. — 7) De voce óguórzy vid. vs. 333. — 59) Fr. 222. — 
?) Praeterea cf. Lys. 1296 sq. Ran. 674 sq., 18306. — 1?) S/ra£. Redit adi. vs. 674 
Eur. Hipp. 118 Cycl. 609 "Thucyd. V 70 Xen. Hell. II 4 $ 23 Anab. VIL 5 $ 7 
etc. — ! Vid. ad Nub. 873. — !?) De voce óuzíó: vid. ad Ran. 360. 


ACHARNENSES. 13E7I 


o? óà Oa«cíav &vowvxGci Auvegiumvxe, 
o? Óà uávrociv, otro cofeoóv 2A19$ u£ioc 
675 £vrovov &ygowxóregov cg iu& ÀAeBobGe róv Ówuórwv. 
Epirrhema. 
LJ , ^ ji , - , 
oí yégovreg oL m«Àeriot usugouscOw ij m0ÀsL. 
ov y&g G5íog éxsívov ov évevueynüncousv 
ynooBocxovusc9 Og dOuGOv, GÀA& Óswvà máGyousv 

671. &vaxvxóc: Bergler] &vaxvxióo: codd. (sed zvxóoo: Suid. s. v. Gacíav). 

672. u&árzroow] pinsendi verbum hine alienum ducens Bergk coniecit uvzroró», 
Meineke proposuit z&zzoow, Hamaker Sázzoow coll. scholii verbis: G«oíav Cou&Aaurv, 
sig jv &néfganrov vk jv99oxoutva rv iy9Uov (item Athen. 329 Hesych. etc.), frustra 
omnes. Nam non de paratis dapibus nune fit sermo, sed describitur vis ignis, 
eui mox imponentur piscieuli muria placentae. 

674. £vzovov A] sürovov cett.; iteratur epitheton vs. 666 adhibitum. || &yoorxórsgov 


A] -zovov cett., -zopov Hamaker. 
678. óuov] $ucov R. 








671. In cenam et alia parantur et 674. £vrovov] vid. vs. 666. 
muris, mox in foco coquenda. 7/44sigm | ^ — &ygowórsogov] epica haec est adie- 
enim nomen habebat Aux sive mwriz | ctivi &ygoízov figura, quacum ef. &yoóre- 
quaedam, qua infundi solebant pisci- | oos ópéoregos similia 7). 
culi tosti ). Quam poetico nune dearum | ' 676. Cf. Nub. 575 sq. 
epitheto chorus designans Aureo&uzvze 677 sq. Vid. ad Eq. 1334. Legem 
dieit, splendido redimiculo ornatam ?). | scripserat Solon aut Pisistratus, coüs 
Erat autem &uzvi diadema ?), et Aàuxagk | ztmoo9évra; iv moAéuo ÓOnuooíy vgéqeaSa 
xoüósuva ex Odyssea novimus ^). Itaque | xeAsUov ?). 
redit nune comicus ad iocum de adie- 678. yugogoozo/uso3e] verbum fócozsv 
ctivo 4izagó apuis quam civitati aptiore?). | pabulum praebere significat, de bestiis 
Similimo verborum lusu Matron paro- | igitur domesticis usurpatur, itemque de 
dus versibus homericis cenam festive | hominibus qui non ad suum ipsorum 
describens de apuis sie cecinit: j ó& arbitrium vitam instituunt, sed manci- 
Goaànoiui] 49" (gir, Toizovos éraigz, | &vr« | piorum pecudumve ad instar ab aliis 
ztaget&ov Gyou£vi Auragk xorósuva 9). | Qiezgégovrat 9). Itaque ztópvas Sóaxe leno, 


1) Cf. Vesp. 331. Errant autem qui putant in hane Cur» prius immersos esse 
pisciculos quam in igne torrerentur. Cui rei cum ratio obstat tum Vesparum locus 
quem modo laudavi, vel Cratini versus: iz &v99axux; ómráoas ei; GA...  Atxgóv 
iup&mrov (fr. 143). Recte igitur schol. explicat: CouéAuxv eis jv &ztéfaztrov Tk $v99a- 
zouíva zóv lySUov. — 7) Sic Mnuemosynen dicit Pindarus Nem. VII 22, iusg&uzvxa (?) 
Venerem Bacchylides XVII 9, yovo&uzvxze; autem JJuszé vocantur hymn. Hom. VI 
12 Hes. Theog. 916 Bacchyl. V 13 Pind. Pyth. III 89 Isthm. II 1, Horae hymn. 
Hom. VI 5, Parcz Pind. Ol. VII 64. — *) Equorum &uzvze commemorat Homerus 
E 358, 363, 720 O0 382. — *) « 334. — *) Vid. supra ad vs. 636 —610. — 5) Athen. 
1354. Ubi traditum est jvz«oá, séd hoc adiectivum quid illie significare possit non 
intellego. — 7) Vid. Enchirid. diet. ep. p. 246. — ) Plut. Sol. 31. — ?*) Cf. 
nostra Aouden, onderhouden et vid. Eq. 1258 Nub. 331 Vesp. 313 Av. 1359 Eccl 
599 Ran. 892. 


118 ACHARNENSES. 


er , " 2 , , A] 

oit.veg yégovrug GvÓgoc iuBoÀóvreg eig yoagüg 
680 bz0 veavíoxov irt xcreysÀüoOonu Qwrógov, 

? M F4 ? ^ ^ ' , 
ov0év Ovrag GÀÀ& xegovg x«i magsbwvAmuévovug, 
oie llocsióÀv MogéAeóg iov T) Bexrwoto. 
rovOogUfovreg Ó& yuoow vQ A(0o moocéfovausv, 

, c M ? M ? M - , A ? , 
oUy OgQvreg ov0&v si wl TÀo Óíxqo vv mAvymv. 


"a m e M , 2f , - 
685 0 0& veavíeg idv ro Gz0vÓcGac Evvnyooij, 





682. Hooauóov] ó I R alii. 

684. & uj] 447 3 Dobree, 447 ;j Blaydes. || z;j»] «» Dobree. 

685. iáv ro ...tvvgyogr Kontos] éavrG...$vvgyogsiv codd.; emendatio praestan- 
tissima! 





yngopoozoóg; autem et yrooflooxíe et yngo- 682. Senes annis adeo sunt gravati 
Bocxsiv dicuntur de sustentanda senectu- | ut sine scipione ne stare quidem pos- 
tis inopia !). sint. Quod his verbis ioculariter nune 


679. Non in universum haec dicun- | significatur: scipionem iis esse pro Nep- 
tur, — nam quis eredat morem unquam | tuno 74oqasío. Quo epitheto designatur 
invaluisse Athenis ut sezes potissimum | deus nautarum sospitator ?), sed nunc 


in ius vocarentur! — sed certam quan- | eum sensum ei tribuere iubemur, qui 
dam litem spectari facile intellegimus; | etymo primitus est proprius 5), oq&A2s 
quam autem velit causam chorus nomi- | enim est percellere, oqáA2so9o titubare. 
natim indicat infra ?). Philocleon e. g. in Vespis post crebra 
680. Cf. Vesp. 687—691. pocula oqaeiióusvog ztQoczoys«at ?). Itaque 
681. ovótv...à42&] vid. ad Eq. 1243. Moqóisos; iam dicitur deus qui prohi- 
— xoqobs;] hebetes sive mutos, non sur- | bet quominus labascat quis. 
dos ?) adiectivum nune significare recte 683 sq. Dignus qui conferatur est 
observatur in scholiis, ubi confertur Ho- | Platonis locus Gorg. 486 a—c. 
merieum züue xogóv *). 683. zov9ogUtovrec] mussitantes 1?). 
— magsinvAguévovs] quibus mullus am- — «à à(9o] jp ob zkg yowives &kqi9- 


plius inest sonus: ustevivextou à&nzxó vüv | uoUciv" !). Lapidem dicit in quo nume- 
yAoccíóov zv iv voiz a)2oiz?). Of. quae de | rantur calculi !?). 

Cratino aemulo grandaevo noster dicit 684. ;iynyv] caliginem. Est ixyAvyátuv 
in Equitibus: vu»i. à* óusig abróv ógvrsg | obumbrare, occultare !?). 

zagaAnooUvr oix Pssite, | ixmuzrovoGv rv ' | 685 sqq. Similis in Vespis est locus: 
jÀéxrQov zai roÜ Tóvov obxér ivóvrog | vo» | abróg Ó& qégs vÓ ovvnuyoguxóv, Óogyudv, 
9' &guowwv Ótxyacxovaóv iik yíogov Ov | ziv Üoregos EAi9iy | xol xowovov vv àg- 
ztegi£ooet 9). | Xóvrov éírégm wl vüv us9' éavroU, | "jv 





! Quamquam etiam yzoorgogeiv usurpabatur verbum: Lys. XIII 8 45. — 7) Vs. 
703 sqq. — ?) Ut Eq. 312 Cratin. fr. 6. — *) € 16; vid. ad .4 390. — *) Schol. — 
9) Eq. 531 sqq., ubi vid. — 7) Vid. Preller Myth. I^ p. 572 et 582—584. — *) Vid. 
ad Vesp. 84. — ?) Vesp. 1324. — !?) Verbum redit Vesp. 614 Ran. 747 Aesch. 
fr. 433, ómorov9ogUtav com. adesp. fr. 365. — !!) Vesp. 332. — ?) Alii intelle- 
gunt zó pzue, suggestum unde verba faciunt oratores, quod saepius dieitur 4í9os; 
(vid. Eq. 956). — !?) Vid. Thucyd. VI 36 8$ 2 Plat. Lys. 2072 Eur. Cycl. 680 Ruhnk. 
ad Tim. s. v. 


ACHARNENSES. 119 


, 


&(g Tog mwuíet bvvé&mvrov orooyyvÀo:g roi Oxuecur 


35 X - 
xóv GveÀxóGae égotü, GxovÓdAquOo ícràg mv, 


M M - 
&vÓge TuOcvóov Gmagérrov xci vogéírrQOv xol xvxGwv. 
e 


L e b , 325 , 
0 0  Omz0 y5ooc ueoregUtst, xóv OgÀov Cmégyeravr 


M , 


690 sir Àvtet xal ÓcxgUsu, xol Àíysy moóg voveo qíAovc 





689 et 691. ógào»] 0pàov codd. 
690. siza A/te] sir &Aóe v. l. apud schol. 





Tí; Ti Ói0 cüv qsvyóvrov, Suv9évrs có | 398. Fabula de Tithono Priami fratre, 
zg&yuc ÓU Ovrs | iomovókzarov, x43  ó; | iuvene formosissimo, quem ab Aurora 
zQuóv9" 0 uiv KAxeu 0 Ó' &vrevéÓoxev )). raptum luppiter immortalitate donavit, 

685. ààv zo...$vuvmyoog] s? opem feri | non tamen addito dono aeternae iuven- 
accusatori alicui. Sunt enim $vviyogov?) qui | tutis, in hymno Veneris est enarrata !?). 
vóv xaT6yogov in causa dicenda adiuvant. 


— gzagárrov zal vagárrov zal xvzaov] 
— omovó&oes;] vid. ad Ran. 813. annominatio his verbis inest, de qua 
686. si; z&yoc meia] cf. locutiones ei; | vid. supra ad vs. 269 sq. Proprium de 

T&yoc; édAxUvsv, tig Téyog ygüqsuw (item | eatulorum lascivia est verbum aoztpgár- 


sig x&AAoc, eig sÜrtAsiRv ?) yo). :s&v; Sic in Pace dicitur: zobrov Oz 

— évvánzrov] i.e. Svuzsxóusvog^), ma- | xvviót iozag&rrsite!*), eadem autem ima- 
"us conserens, congressus. Mente enim | gine usus Socrates apud Platonem oí 
supplendum est zc ysgez?). De cuius- | ueazíczot — ait — ürev v mgGrov Aóycv 
modi breviloquentia vid. ad. Eq. 1130. | ysíwvzai, óz ztoiix nbroi; xar ovo, sel 





—  orgoyyUÀou Toi; ó5u«ocw] oratione | si; &vruoyimv yodusvou xal uutoUuevou voUs 
pressa). Dictionis zó ozgoyyU4ov in laude | 2iz4éyzovrac aibrol Aàovs Hyyovo, yaíi- 
ponitur ?), os rotundum 8), apta et quasi | govrez 0zt0 Gxviázuu ví FAxew T8 xal 
rotunda constructio ?). | ozagárrew TO Aóyo coUs mÀnoíov &ei ]?). 

687 sq. Cf. Eq. 270. | Sie quod apud Germanos ve/Leare signi- 

687. àveixócoc] cf. Vesp. 568. | fieat verbum, nostratibus leviter muta- 

— cx«vóáin9g icrk; inov] sunt ozcr- | tum /acessere valet !9). De verbis zag&zzetv 
óéAn99« tendiculae, proprie autem oczav- | x«i xvx&v vid. ad Eq. 251. 
ó&Ag99oov est lignum muscipulae osdisti- | 689. ucozegíta] labra arida atque re- 
nens !?) cui esca alligatur !). De vocis | íractz cerebro complodentes ?), ut solent 
termino vid. ad Ran. 904. De tendendis | senes edentuli !5$). Verba facere dum 
laqueis, retibus, similibus proprie dicitur | frustra conatur homo grandaevus et vox 
iorávo, ut in Avibus: ógwiSevrys | forgyov | haeret faucibus dicendi imperitis, prae- 
terlabitur tempus concessum. 

690. Ate] sznguliat, AóyÓnv xAateu ut 
688. Ti3«vóv] silicernuium; vid. ad Nub. | est apud Sophoclem !?). 


Poóyous mayióes ó&fBÓovs | Foxy vegéaoc 
Oixzva ztxzrác 7). 


| 
| 
| 


!) Yesp. 691 sqq. — ?) Cf. vs. 705, 715 Eq. 1358, 1361 Nub. 1089 Vesp. 482, 


691 fr. 198? Isocrat. XIV 8 3 Demosth. XXI $8 112. — ?) Av. 805. — ) Ut vs. 
704. — 5) Item Herodot. IV 80 Soph. El. 21 Plat. Soph. 252v; additum est 
obiectum o«vzóv Lys. 468. — ^5) Cie. de Orat. II $ 56 et 96, Brut. $ 202. — 
7) Item fr. 471 Plat. Phaedr. 284e. — 8) Hor. Sat. II 7, 86 ad Pison. 323. — 
9) Cie. Brut. 8 272. — !?) Etiam óózzgov (a verbo óézmav) dictum. — !!) Cf. schol., 
Poll VII 114 X 156. — !?) Av. 526 sq. vel Alex. fr. 66. — !?) h. Ven. 218— 
240. — 4) Pac. 641; cf. Vesp. 704. — !*) Rep. VII 5394. — 9) Zerren-sarren. 


Of. xgosv (ad Eq. 859) et osíev (ad Eq. 840). — 7) Smakken. Fortasse cohaeret 
uecrtyáv verbum Hes. Seut. 389. — !9) voóoí vs. 715. — 1?) Oed. O. 1621. 


120 ACHARNENSES. 


400 qus qojjv Gogóv moíacOc. roUr gov &mígyouoi* 
Antoda sive antistropha. 
veÜre 7g sixóre, yíoovr moÀéícor, moÀuv GvÓga, mtoi 
xÀewvOgev, 
695 moAÀÀ& à: ÉvjwmovijGevre, xol 9:ouóv Gxouooécuevov &vÓgixóv 
íüpgGre ÓT7] xol moÀóv, 
&vóg &ye90v üv:« MoegoOQGvi msgi vqv móÀw; 
sive Moga9Gvi uiv Or musv, éuóxouev, 
700 viv Ó' oóm GvÓgOv zovqoóv ogódgoa ÓLoxóucÜc, 
xGr« TtQ0c GÀuGxÓusÜn. mQ0g víÓs víg Gvreoet Maegwíiog; 
Antepirrhema. 


TO yàg eixüg GvÓga wvgóv, qÀíxov Oovxvtónv, 





693. zsol] zao& Dobree. 

701. xóra zós] xci z9ocí9' Elmsley (ut vs. 984 Ran. 490 alibi), z&z« ztgóc 
Blaydes. 

702. zí;] «( Elmsley, perperam me iudice; vid. comment. 

703. zo] zo; Blaydes coll. va. 692 et Nub. 393. 





691. De voce cogo vid. Vesp. 1365, | oxóus$a] verborum idem est lusus Eq. 
et cum toto versu cf. Eccl. 592 Plut. | 969 Vesp. 1207 ?). 


556 Lys. 600. 701. zgó;] vid. ad Ran. 418. 
693. zsgl xisyvógav] vid. Vesp. 93. 702. zoóg váós] vid. ad Eq. 623. 
697. xai zoióv] item vs. 9006. — cis àveeget Magiwiiag;] ecquis est Mar- 


698 sq. De marathonomachis vid. Nub. | psias qui hisce possit obloqui?*) Non quid 
986; praeterea cum hoe loco cf. senum | certus quidam homo dicturus sit quae- 
in Vespis querelae: óÓ zt&4e( zor óvrs; | ritur, sed ficto JJarpsiae nomine, quo 
fusi; &Àxuu00 uiv iv xogois, | dAxwuor Ó* | Ctesiam ?) designari acute coniecit Müller 
iv uá&you; xrí)). — Participium jvz« id | Strübing?), homines rapaces?) sive sy- 
quod 2; 5j» nune valere vix est quod | eophantae in universum nune signifi- 
moneam. Perperam autem quod sequi- | cantur. Idem nomen Eupolis quinto anno 
tur óz Zusv Bergler aliique interpretati | post in XKó4a& fabula 9) dedit parasito 
sunt cum vigebamus, coll. Lys. 666 Eur. | alicui. 

Hec. 284 simm.; qualibus locis neces- 703. và y&g sixó0;] idem quod modo 
sario accedere debet £z, vel eiusmodi | zo; yko sixór« est dictum ?). Vid. ad 
quid, ut alias ojóiv sivou vel o)zér. sivov | Ran. 1484. 








dicuntur perditi homines ?). — Govxvóiógv] en vir cuius lis etiam 
698. zsgl viv món] vid. ad Eq. 812. | in epirrhemate !?) spectabatur. Eandem 
699 sq. dÓióxousv ... Ótozóus9« ...&At- | autem causam quarto anno post his ver- 
!) Vesp. 1060 sqq. — ?) Vid. ad vs. 681. — ?) Item nos: Zoez waren wij ver- 
volgers, maar mu worden wij zelf vervolgd en wat erger is achterhaald. — ^*) De 
futuri usu vid. ad Eq. 1183. — ?) Vid. vs. 839 ms Kryoiws. — 8) Arist. u. die 
hist. Kritik p. 326 sqq. — 7?) Ductum enim est a verbo poetico u&ozrav: Grip- 


vogel. — 3) Teste Suida s. v. goujooo.: Eup. fr. 166. — ?) Vs. 692. — 1?) Vs. 679 sqq. 


ACHARNENSES. 121 


éEolécUei BuwmAexiívra iv vij ZxvOGv igquíc 
705 rO0s và Kmuqgicodruov, rà ÀAcAQ bvvmyógo; 
Gor yo uiv $Àégge, xol &msuoog&íugv idv 
704. *ij,] de meo addidi. Metrum idem est e. g. vs. 335; praeterea cf. vs. 235, 
286, 293 etc. Qui vulgatam servant, aut ipsum accusatorem lingua invita ,Scy- 
tharum solitudinem" nunc vocari sumant necesse, aut verti haec non posse 
fateantur. 
703. Kngiuoóruov Hamaker] -«e codd.; Cephisodemum fuisse patrem Euathli 
(cf. vs. 712) ex contextu probabiliter effecit Hamaker, vulgatam autem iure 
damnavit, non enim a Cephisodemo sed ab Euathlo in ius vocatum esse Thucy- 





didem poetae verba docent. || 3vvjyóoo;] interrogandi signum primus posuit 
Bergler. 
706. ócz] óv y Elmsley sine iusta causa. || xai &zeuoot&umv] xkmeuogiáugv vel 


z&zouogSáumv codd.; dubitari potest an xoci izzu. sit scribendum. 





sibus ioculariter commemoravit noster: | tum filios /zcíze fuisse peritissimos; et 
ixsivó uot Óoxsi zemov3évoi, | ümsg zoré | sic demum suam lucem accipiunt nostri 
qs/yov £zraSs xal Govzvóións | kmónAqxro; | loci verba: xeczezáaatoev &v utv zü- 
ijaigvus iyívero vào yv&Sovg!). Utrobique | zov E9&920vs Óéxo xr& 

autem intellegendum esse J/e/esiae filium 704 sq. Pervulgatum est $vuzzaxiüvat 
illum, qui Pericli olim strenue fuerat | ze cum Aomine aliquo conflclare?), et 
adversatus, multi contenderunt, alii ne- | vox j Sxv9àv ignuía in proverbium abiit 
garunt, ex nostri loci tenore effieientes | ad /oc« desertissima et infinitam quan- 
de humillimae condicionis homine ser- | dam vastitatem designanda. Perzzsse au- 
monem fieri?) Sed suo iure observavit | tem dicitur Z/ueydides im desertis cum 
Bergk?), verba ,xeivog (viz jv Govzv- | Cephisodemi isto filio congressus. Est igitur 
óión;"*) nisi de clari nominis viro dici | Cephisodemi filius Zzz/4/us, qui Thu- 
non potuisse. Neque hominis alieuius | cydidem in ius vocavit; de quo homine 
de plebe damnationem  praeterlapso | vid. ad Vesp. 592, noster autem locus?) 
triennio denuo commemoraturus erat | testatur fuisse qui natalibus legitimis 
noster. Rem autem me iudice conficiunt | editum sive iure sive iniuria negarent, 
ipsius "Thucydidis verba a Plutarcho | ioco igitur maligno dici potuit do520: zal 





n B . - | , - 5 c 207 
allata; qui ab Archidamo interrogatus nó- | gáopagos sive Zzó9ns sive coiórns?). 
rego» abróg ]) lMleguzAgs ztaAaísu BéAzLOY, 105. $uvmyógo] cf. vs. 689. 
»Üzav'" eizev ,ÓyÓ xatapgáAo maior, 8zeivoz 706. à&zeuooié&umv] in scholiis redditur 


&vréyov Óg o0 mémrows vu xci uetome(9s. | Éxiavow, verbum autem óOuógyrvo9o. de 
vog ógvra;"?), et Platonis locus: Govzv- | /agerymas abstergentibus inde ab Homero 
OíÀnc Ojo Dei; E99swe, Meàyoiav xci Xré- | dicitur !), sed brevior etymi forma, quae 
qovov, xai coUrov; izaíóevoe r& ce ii« | hoe loco extat, apud Q. Smyrnaeum 
sÜ xxi izálaicav xá&AAiota 2 95- | demum redit !!) itaque quam maximam 
»cícv» 5). Unde apparet cum patrem | nune movet suspicionem. 








l) Vesp. 946 sqq. — ^) Vid. Müller Strübing Arist. u. die hist. Kritik p. 303 
sqq., cui olim adstipulabar. — ?) Comment. p. 61. — *) Vs. 708. — 5) Pericl. 8; 
ef. Eq. 571 sq. — 9) Menon. 94c. — 7) Cf. £vsánrew vs. 686. — ?) Et fr. 411 ad 
Vesp. l. l. allatum. — ?) Vid. ad. vs. 54. — !?) Etiam in hac fabula vs. 695 et 
843. — 1!) Q. Smyrn. IV 270, 374. Quamquam Homericum &zouógiaro ó&zgu fortasse 


interpretetur quispiam dzro-uóo3aro. 


122 ACHARNENSES. 


&vÓge zosoB)rqv Om vügóc robórov xvxopgevov, 
0g, u& vav Zhüwwro, ixsivog qvíx. qv OovxvOlóqe, 
$595 ^ : DEIN UI *4. , 4c , , , 
ov0 &v foe)ryv rv Ayclav T Qo0toc Tvícysro, 

710 GÀÀ& xeremáAeuGe uév y v mgOrov Ebá9lovg xa, 
xertBómos Ó' Qv xexgeyóg vobóreg rowoyilove, 
e , 5 "^ ? - LE hi * t M 
oztgerósevotv Ó' Gv «üroU roU zmorgócg vOUG Évyysviic. 
GÀ éme] rovg yígovrag ox iG9' Ümvov rvgeiv, 
wugícecO0r qmgle siver vàg yoeqác, 0moc v i 

r7 - , M , i] »! e , 

(15 T( yégovrL uev yégov xai voOog 0 $vv5Qyogoc, 
Toig véouG. Ó' sÜgómocoxrog xol ÀdÀog yo Kàzwíov. 


x«l i&eko vet 49] tÓ Àoiumüv xijv GgoÀi tw Cmutotv 





709. eibrjv rjv Hycí«v] verba manifeste corrupta, nihil enim prodest reí 
Cereris epitheton (Herodot. V 61, cf. Bekk. Anecd. p. 473 Preller Myth. I4 p. 752, 3) 
aut &yeixei compeduwm nomen ioculare ex Heroda notum (V 61). Hamaker e. g. 
proposuit $...020' àv .A)rozi5: ma«Aaíov, equidem melius intellegerem óz...o00* 
&v cmür)v flv zgóxinow vel eiusmodi quid, quz ze iz ?us quidem vocari se patienter 
tulisset. olim. 

710. uév y' àv Bentley] uiv R, sic aut uiv àv cett, -v &v uiv Kuster, uévrüv 
Reiske (ut vs. 162, 544, 906; sed post à42& locum hoe non habet). 

712. ózsgsrólevoev Blaydes] zegueróievos(v) codd. || e$ro?] «?z0: Blaydes. 

717 sq. Temere del. Hamaker. 

717. *ogoii] qéyr codd.; óp2y vel &29 Blaydes parum probabiliter, nam requi- 








ritur: s2 quid deliquerit, non: si damnatus fuerit. || v«;] *z? vid. Ran. 689. 
707. voSózov|] cf. vs. 54. [Hos ÜztegeróSevaev] vid. ad Eq. 56 et 
— xvxduevov| vid. vs. 688 et ad | ad Nub. 944. 
Eq. 251. | "14. yogi;] vid. ad Eq. 1314. 
708. 2xeivog] vid. Nub. 195. | — 715. voóos] edentulus ?). Eiusdem con- 
709. iv...jvégysro] patieuter tulisset; | formationis sunt vóvuuos, vjygsroc alia *). 
ef. Xen. Oecon. II $8 5: ore 9so)g oÜzs | — évviüyogoc] cf. vs. 688. 
&v9odzovs; oiuci( Gs àv kvxoyéoS9au nec | 716. Per gradationem quandam iuve- 


di nec homines opinor te ferrent. Sed | nibus aptus dicitur accusator qui ,mol- 
corruptus est nostri loci contextus. lis?) sit et loquax et Cliniae filius". 
710. xerenélaiwss] hoe verbo ut utere- | Alcibiades igitur quiequid in urbe est 
tur comicum movit cum ZzaetA/; nomen | cinaedorum et rabularum superare di- 
certaminibus palaestricis affine !) tum | citur. Cuius artificia dicendi etiam antea 
fama quam ipsi Thucydidi olim pepe- | in Daetalensibus rigserat noster 5). 
rerat Juctandi peritia ?). | 7AT. Hiajvev] pellere, ut. morbum, 
711. xersBóqos] cf. Eq. 286 sq. quoniam similia similibus curantur. Sic 
— -coilórac;] cf. va. 54. in proverbio dicitur zexóv xe«x& ixaS«t 





!) De euiusmodi verborum lusibus vid. ad Vesp. 84, et de locutionibus e 
palaestra desumtis ad Nub. 551. — 7) Vid. ad vs. 703. — ?) Item Plut. 266 
Phrynich. fr. 79 Eubul. 146. — ^) Vid. Enchirid. dict. ep. p. 248. — ») Vid. ad 
Nub. 1089. — 95) Fr. 198^. 


ACHARNENSES. 25 


EH , -— , ' , ' S 
TOV yegovra TO) yegovitt, TOV Vveov Óe TO 


SCENA DECIMA QUARTA. 


(Dieaeopolis procedit ex aedibus et fori sui fines baculo describere incipit.) 
Dicaeopolis solus. 


AIKAIOIIOAIZ. 
0por uiv &yoo&c siGw oiüs rác fuic. 
720 ivra9 &yooátew müci IIekomovvqotorc 
(cor; xal MeyegsÜüo. xal Boworíoic, 
ig ó rs moÀsv moüg iué, Aeuéyo O8 wi. 
&yogevóuovg Oi rijg &yogüc xo Gro uet 


rosig vovg AÀeyóvrag v0UGÓ  (u&vrag £x /emoGv. 


725 


? ^ , , 2779. 
&£vr«00c ure GuxogcvrQuco eioiro 


wir dkog 0crig qacievóg iov vio. 





120. zàc. R] om. nonnulli, zozo: alii. 


122. E vs. 625 conflatus videtur Elmsleio. 





et fiov We ix4goísv !), fuse autem hoc | 
praeceptum. exposuit Antiphanes: on» | 
«i óul có» oivov Hia)va, | oiizuyy: | 
rhv oóAmuyya, TÓ xüovxt róv Doovra, | xózo 
xómov, wóqo wóqov, vqwogózo Ó& ztóorvnv, | 
a)9aÀíav a09uoie, KaAAoroctov ucysigo, | 


OTkOiw OGréGt, u&ym u&tymv, Ononíog Ói 
nóxtv,| zóvo zóvov, Óízy Óixqyv, yuvauxi 
ziv yuvaixa ?). 

— coqaàj] cf. Ran. 689. 

720—722. Of. vs. 623—625. 

729. iy! à vs] ea condicione ut ?). 

123. &yopavóuovs] aedilium, quos émi 
roi; à»io:g (zac. frumento excepto Athe- 
nienses qUAczes xortoTracv y üzos xaSagoi 
zal kxlgónia noAoiro?), etiam in Vespis?) | 
fit mentio. Cf. infra vs. 824 et 968. | 


!) Aristot. Polit. V 9 $ 6 Cic. Tusc. IV 
sunt fr. com. adesp. 453, 494, 1269. — 
^) Lys. XXII 8 16. — ?) [Arist.] 
Eq. 853. — 3) Av. 149 Thucyd. V 31 
ad Nub. 109. 1) vid. ad Eq. 800; 


q&oüzag diceret (vid. ad Eq. 361), in comoedia opinor aliqua. — 


ibid. vs. 1694 et de verborum huiusmodi 


Rep. Ath. 51 8 1. 
8 4 etc. — ?) Eur. Hipp. 1248. — 
teste Hesychio s. v. fuit qui sycophantas 


724. 24 4smgóv] in scholiis haec post 
alias proponitur explicatio, locum prope 
urbem, ubi coriariorum erant officinae, 


| ita fuisse dictum. Quae probabilis mihi 
| videtur eoniectura") — nam coniectura 


quin sit vix dubito. Est autem ergo» 
ex Aemgéov contractum; urbis nomen 
Aémgsov etiam in Peloponneso erat). 


| Peperit nomen vox 4Aézas rupes, unde 


et 2eztotog ?). 
726. q«otxvóc] avium illa aetate raris- 
simarum nomine !?) in novam significa- 


| tionem detorto nune indicantur homi- 


nes, qui 2x zo) q«ivav victum habent L5 
Sie in Avibus Pithetaerus ,'Ezweyodos 
dwowwxóg! ait ,mihi est nomen" ?). 
Cui ioco non obstant numeri, licet vo- 


35 & 75 etc. — ?) Antiphan. fr. 300. Similia 
3) Item Thesm. 1162 Plut. 1000, 10417 — 


— 5) Vesp. 1407. — 7) Of. 
10) vid. 


12) Av. 68; cf. 
lusibus vid. ad Vesp. 353. 


194 ACHARNENSES. 


éyo Ó& rdv ovAqv xe«9 mv donucáumv 
uértuw', lvo Gvijóo qevegàv tv rij &yooà. 


(Domum redit. Megarensis cum duabus filiolis decem fere duodecimve 
annorum a scenae parte sinistra prodit.) 


SCENA DECIMA QUINTA. 
Megarensis, Puellae. 


MEI'APETS. 
&yoo& iv A9dvoic, qoios, Meyegsci. qc. 
émóP0vv vv, val rv gíAiov, àmsg uaréga. 
GM,  movqo& xoor G9À(ov meroóc, 


LU A] M 5r , rr , 
&uBers movvGv uüÓÓmv, at y sÜgmré ma. 





728. qevsgév] -oós R. 

731. xógé Elmsley] «ópy  R, xógé vel xóo& y cett. | &92(ov] &32ío Bentley 
alii, similia autem occurrunt vs. 739, 743, 764, 770, 790, 798, 817, 834. Sed in 
inscriptionibus Megarensibus — quae quarto sane saeculo exeunte non sunt 
antiquiores — cum rzo)bc ixyóvovg «bro et similia maxima constantia scribantur, 
praestat Doricos terminos non temere invehere, cum praesertim ipsa natura 
locorum cum Attica potius quam cum Peloponneso iunxerit Megaridem, ita ut 
eredibile sit dictione quadam tenus affini incolas etiam antiquitus usos esse. 





ealem « brevem habeat huius verbi | 1731. Similima apud Euripidem in 


stirps, longam deis et. doaoiavoc !). 

72'l. iyó] dum ,aediles" isti fori curam 
habent. 

— civ otjÀyv] foedera, quae civitates 
inter se inibant, columnae inscripta pu- 
bliee proponi solebant; itaque Dicaeo- 
polis nune in foro erecturus est columnam 
inducias quas suo marte cum hostibus 
fecit testantem ?). 

128. uézsua] vid. 

130. zóv qío»] mente supplendum 
est 4íia. Sic apud Menandrum: ueprzÜ- 
gout zóv qi2tov, à Koázov, Zio ?), vel apud 
Platonem: ez zgóc 4s quiiov ^). 


ad Eq. 605. 


Phoenissis sunt Oedipodis de filiorum 
corporibus verba: ó qíi« zsojuavr 4940 
à&9iíov zargoó; ?). Quem versum quam- 
quam imitari nunc non potuit comicus, — 
Phoenissae enim multis annis post Achar- 
nenses data est tragoedia, — satis tamen 
inde apparet Megarensem zregezgayoóst». 

132. Gugere] conscendite scenam 9). Sie 
in Vespis rei filii suggestum conscendere 
his verbis iubentur: &vepeívez dà zo- 
vuo& 7). 

— morrkv u&ÓÓav, ai y' sÜomré zo] ad 
victum petendum, an forte sitis inventurae. 
Ita nune usurpata est vox uaóóec, i. e. 


!) Vid. supra ad vs. 36. Suo sensu nomen d?ao:avóv adhibuisse videtur noster 
in Onerariis, nisi memoriae errore haec fabula pro Acharnensibus commemorata est 
apud Stephanum Byz. s. v. dbáoig v0 29vuzóv dbaoirgs xoi Xbaciarixóg xal dowciuxvós, 
&s AMguarogávns iv 'Oizáoi (Ar. fr. 429). — 7) Cf. Av. 1050 Lys. 513 Thucyd. V 18 
$8 11 etc. — ?) Menandr. fr. 54. — $3) Phaedr. 234e; item »7 zóv gíAtov Phere- 
crat. fr. 96, zoóc quiíov Plat. Gorg. 519e etc. —  ?) Phoen. 1701. — 5) Vid. ad 
Eq. 148 sq. — 7) Vesp. 977. 


: ACHARNENSES. 195 


, , , , , 2784 A , 

&xoUsre Or, moOTfysev Pulv ràv yecríger 

mórtQ« Te7z9Go0cL yoQü0cr 1| miwiv xexóg; 
KOPA. 


195 zemoüGQoL/ menoioUdor / 


MEI'APETzx. 
éyvya xevróg qo. rí; Ó oUroc vovg 
Og Oué xc moíoirO0, qevco&v fauíav; 
&AX £crw yáo wow MeyeoQixc v16. uy. 
4oígove y&o vui Gxevácoac qeo6 gqéosw. 


(Saecum quem humero gerebat promptum aperit.) 





733. &xo/srs C] &xovsrov cett. numeris invitis upper ise quo ser- 
vato Elmsley coniecit zozéyerov r&v y. aut zóroyer é&ulv ràv y. (vid. ad Eq. 503). 

138. Foz. yáo uo] &oriv $uiv Suid., hine £vz. (fori) y&o iuiv Bentley. || ueyavá] 
unyav&. R alii. 

1739. óu& ozsv&oas] Üu ivoxsv&oe; Porson coll. vs. 436. Vid. vs. 121 et ad Ran. 





u&ta!), ut alibi v& digrra et similia?), | 236cxousv | xa" oixov duqask; zazóv?). Cf. 
itaque ,&vepaivez éni và Giqura, 5v mos; | etiam  Antiphanis versiculi: £z& yàg 
sUomrs" Attice haec sunt reddenda ?). .&zoSvuoxuv &kvayzy5 yiyvetm, | vÓ zt9oix 
7133. v&v y«oríge] iocose sic dicitur | &zoSaveiv 30r: qavegi Cyuía 19). Cuiusmodi 
. pro zóv vob» *), quemadmodum in Equi- | in locutionibus £ryuí« oppositum est rà 
tibus zí o) Ouzgívers, 4ru, isiclarius ait, | xzgóe, !!). Cf. àf5uro; adiectivum in Ra- 
ómórsQóg iori vàv | &vijo usivov zegi ot | nis '). 
xci fjv yacríox?), ubi in fine expecta- | 738. Meyaguz& t ucyav&] inventum 
batur zóav. Megaricwm dicitur iocus rusticus, a fa- 
736 sq. olzez...0«] pro oUroz...G0zs | cetils &orzsíc«c sive urbanis longe discre- 
sie dieitur etiam in Thesmophoriazusis: | pans, ipsumque Megarensium nomen in 
tí; Ó0' olros ikv5o | jA(9105 Ooviz.T02A0usvos | probrum inter Athenienses abiit ex quo 
jveysz &v 9). Similis sed maioris licen- | ab ipsis civitas illa defecit; cf. e. g. 
tiae est quod supra legimus: oro... | Philonidis versiculus: zvaey?s ysvei, zt00- 
ztógoa . .. üv& 7). 
7371. gavegv. Caulav] manifestum dam- | Praeterea vid. ad Vesp. 57. 
num?) Sie in Lysistrata: yvvaizec, Gc 139. exsvácaz] vid. ad Ran. 523. 


- / - 3 
vors4Qvat, Meyaoijs ÓsLYOL, ztaTQaAotct 1 ). 





l) Item vs. 835; cf. yoróósre vs. 734, qavráóÓouct vs. 823, yvuváóóouci Lys. 82, 
zoróóós. Lys. 206. — 7?) Vid. ad Nub. 176 Eq. 575. —  ?) jv zws ita usurpatur 
infra vs. 1031; vid. ad Ran. 175. — ?*) Ut legitur Eq. 1014 Nub. 575 Vesp. 1015 
Pac. 174 Av. 688 Thesm. 381 Plut. 113. Nos: /uisfert toe met open maag. — ?) Eq. 
1207 sq. — 5) Thesm. 592 sq. Vid. praeterea Soph. Ant. 220 Eur. Alec. 195 Lys. 
III 8 41 etc. — 7) Vs. 646 sq. — 9) Schade voor de hand. — ?) Lys. 260 sq. — 
1) Antiphan. fr. 267. — ) Vid. Plat. Hipparch. 2266. Vox true ita usurpatur 
etiam Pac. 1226 Plut. 1124 Alex. fr. 56 Lys. XXXII 8 21, 25, 29 Isocr. III $ 50 
Xen. Vect. 4 $ 5 Oecon. 1 $ 7 Memor. II 3 $ 2 et 7, c. 7 $ 9 Cyrop. II 2 8 12 
III 1 $ 15. — '?) Ran. 406. — !?) Philonid. fr. 5. 


126 ACHARNENSES. . 


1740 cwtgíOscOs vícÓs rg ÓmÀ&g TOv qowtov. 
ümoc ó& Óofev siucev d$ &yoa9üg vóg 
[y M 3| c - LÁ f oM) fr 
(c, vai tüv Egouüv, avmeo (Sev oixaOig 
&zxQoro, mtiQeGsio0e rg ÀAuuoU xoxag. 


? b] , ' a 
GÀÀ Gugí8ccOs xci raÓL và Qvyyía, 


- , , tT 
141 ximtutev &ig vOv Gáxxov d  siopaívers. 
ümoc Ó& yovAi$site xol xoi&srs 
qnosive qov&v yotoíov wvGrQouxOv. 
523. || gégav] qioev Brunck; cf. vs. 758, 792. Sed in inscriptionibus Megarensibus 


(vid. ad vs. 731) infinitivus in -ev exit (zegryew, ómágyew), et vs. 835 metro 
stabilitus est hie terminus. 

740. ózi&;] non recte Nauck ooi*;, Meineke ozoikc;; vid. comment. || zóv 
yowpiov] vs yoga Hamaker coll. vs. 762, zov yoigivov Meineke. Equidem dubitavi 
aliquando an glossema esset zov yoío[:]ov, de subus enim 7y54&; potius dicendum 
fuisse, poetas tamen saepius has voces permutasse, observarunt veteres gram- 
matici (vid. schol.). 

741. slusv] Zusv R alii non recte, testibus inscriptionibus, ubi z/uev saepius 
legitur. Cf. vs. 771. 

742. aizso Elmsley (ut vs. 732, 788, 835)] eso codd. || iie? (à) R] ?ie7 vel 
Hsez cel. 

743. &mpera Ahrens] z& zo&ra vel zik zoórc« (sic R) codd., quae lectio minime 
defenditur locis qualis est Ran. 421. 

144. zaói] z& ó;5 schol, Atticum enim non Dorieum esse zcóí. 

745. xüuzstsv] x5zer R ali. 

146. yovAiistzs] yov42. K alii. 





740. zs9oí93:09s] ipsae quidem uzguíae | vórs 9), Ósvvóv uiv yàg Eyov9" oóc | ÓUy yos, 





indui nihilo magis possunt quam roséírz, | qiie Kiwroia ?), quae de Circae artibus 
sed pedum anteriorum cute detracta !) | videntur dicta. 
obdueuntur puellarum brachia. 745. cázxov] Att. oáxov?). 
741. ózwz] vid. ad Nub. 489. 7146 sq. Cf. Philocleonis verba: s ror; 
748. các Auobv] Dorice sie dicitur 2) xoutólowg yaíoo, Suyargóg qovi ue zu9é- 
Attice vero ó Auóz?). | oSav zubet reus ?). De porcorum autem 
744. Digni qui conferantur sunt ver- | in mysteriis celebrandis usu vid. Ran. 338. 
siculi Pherecratis: óc oiyl vovzi óUyyos | 746. üzwz] vid. ad Nub. 489. 
&reyvüOg £09" óóz 3), qui versus dapum | yovAissirs] sic in Pluto óusig à — 
Thyestearum fortasse habet parodiam?), | ad senes ait QCario — ygovAitovzes nó 
et Anaxilae: óUyyos qogüv Ü&aov $oSóuyv | quimó(as | £xso 9e uxtgl yoigor 19). 





!) Id est manicis pedes porcorum simulantibus, quemadmodum mox — quod 
nemo non intellegit — non verz capita porcina puellarum oribus applicantur. — 
?) Item h. Cer. 312. — ?) Vid. Lobeck ad Phrynich. p. 188. —  *) Pherecr. fr. 
102. — 5) Vid. quod proximum apud Athenaeum 954 antecedit fragmentum 
Aristophanis (461): iysvo&umv ryogóüs ó ÓVotgvos ríxvow. | zs ioíóo Ó/yyoz mtQuxexav- 
uévov; — 9) Anaxil. fr. 11. — 7) Ibid. fr. 13. — 3) Cf. vs. 822 Eccl. 502 Lobeck 
ad Phrynich. p. 257. — ?) Vesp. 873. — !?) Plut. 307 sq. 


ACHARNENSES. 


127 


(Puellae postquam vultui manibusque cireumdederunt exuvias poreinas, retro 
versus irrepunt in saecum, sola rostra ungulasque exserentes.) 


iyov Ó& xegvbGÀ ZixoeiómoÀw Om. 


(Alta voce ante domum clamans :) 


ZuxouómoÀu, 7] Aijg mgíocOor yogte ; 


(Dieaeopolis prodit.) 


SCENA DECIMA SEXTA. 


Megarensis, Puellae, Dicaeopolis. 


AIKAIOIIOAIZ. 
750 1í; &vio Meyeguxóc; 
MEI'APETZ. 
&yogeGoUvreg lxousc. 
AIKAIOIIOAIS. 
Tg Ey&v6; 

MEI'APETZ. 

ÓLemELvGusg Gel morTTO mg. 





748. xagvió R] x«gvio ys vel ó& plerique. 


749. 4ixoiózmons] -4. R; cf. vs. 401. 


150. zi;] interrogationem addidit Brunck. || 4yogacoDvrez Elmsley] -covres codd. Il 


fxouss Elmsley] ?zouev R, fzousv cett. 


151. &à& R] ais complures; sed cf. vs. 761. 





748. óze] se. ior. Sie Gzov (iom) in 
fine additur etiam Eccl. 1125 sq.: qoé- | 


GaT& uot óv ósoztózqv, | vóv &vóg , zov éorí, 
vel Soph. Ai, 103: 5 zobmirQutrov zívaOo; 
iijoov w' ümov; Oed. C. 1218: zà végztovra 
0" oix &v (óo:; üzov etc. !). 

749. ijc;] saepius in vicinia ?) nec 
non in Lysistrata fabula?) occurrit Do- 
ricum hoe verbum *), quod etiam poetae 
iragici suam in dictionem hie illie ad- 
miserunt. 


l) Vid. etiam ad Av. 10. 


Epicharmum passim obvium. — ?) 


372c,d. — 7) Hor. Carm. III 17, 16. — 
huiseljjken haard lekkertjes te ...verhongeren. 
Fortasse hue pertinet, certe dignum est quod afferatur, 





7151. Agricolis summa beatitudo vide- 
tur tempore hiemali zoós züg OuAxew 2) 
sive agóg 0 zt óvazíivovzag xol 
sümyouutvovu; ?) vesperam hilari convivio 
transigere ewm famulis operum solutis ?). 
Cuiusmodi otia rustica elegantissime 
pinguntur in Pacis fabulae epirrhemate ?). 
De locutione zozzó (zgós v0) müg vid. 
ad Nub. 198. Megarenses autem ad fo- 
eum domesticum non ózívovo. sed 


... OLOZEELYOL 2) 


— ?) Vs. 766, 772, 776, 788, 814. — 3) 2a Lys. 981 
(1174?), 20usc Lys. 1162, (45cs Lys. 1105?) — 
Pac. 1181. — ^5) Plat. Rep. IV 420e, cf. 
8) Pac. 1140 sqq. — ?) Zjj zitten aan. den 


4) In lege Gortynia e. g. vel apud 


Cf. Alex. fr. 162* cum Kockii nota. 
fr. com. adesp. 1076: 


ueyapicovrez Awuubggovrez, nam ad vs. 822 quominus id referam multa dehortantur. 


128 ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIX. 
&AX TOU ron vi vóv A, «v «)Àog mpi. 
tí Ó' &ÀÀo moávreO of Meyoegíüjo viv; 
METI'APETZ. 
oio Qa 


[xd ' ? ^ ^ , , 
Oxo utv £yov TqvOUOsv £vemogoevOuav, 


^t 


- 
Qt 


LA , -5 t - , 
&vÓgec moópovionr roUr £moeooov vG 70ÀL, 


? 
üzcoc tüyiora xci x&xiov Gm0Aoíucta. 


AIK AIOIIO AIZ. 
e)ríx Gg GmoAÀá&ecOs mooyudrov. 
MEI'APETZ. 


Gc uiv; 





153. Meyagiüz] -osi; R! et plerique. 

754. 2yoóv] iyo R et plerique; cf. vs. 810. || zyvo3sv R] zgvó3Ssv cett. || ivemo- 
gevóucv] Zuztogsvóucv (vel -uxv) codd., Meineke ziezopsvóucv, Blaydes'óó' Zzoosvóuav, 
Brunck £yovyc z5gvó9zv izopsvóuav. Mihi litterae EN haplographia periisse videntur, 
certum autem est augmentum abesse non posse; sed an Zuzoosvóuav verum sit 
dubito. 

155. dvóps;] róvóge; Elmsley coll. Lys. 1099, 1260. || voor] vaov R. || Émoaccov 
Elmsley] £rooezzov codd.; cf. vs. 763. 

TIUS &za2áseg s] &zw4A&isa9e Cobet. 





153. Quid rei ceteroquin geritis ? — Sic 


4suog ysvüaerat 7), vel: Iorsóaurat Értgaa- 
tenuiter !). | gov Üüzosg érowi&catwvro riuopíav 5). Expe- 

— oie o5] qualia expectet quilibet, no&c- | ctaverit autem quispiam dicturum esse 
gousv oDy oim xiuov xal yfAoros &iwx ?). | Megarensem: ,operam dabant magistra- 
Mente repetendum est verbum zrigézro- | tus (zo; v&yigr* xal üguor* GoSsiusY", 
uev. Sic Iolaus senex annis confectus | sed alia omnia illie agunt probuli. 


apud Euripidem: z&osouev, ote Ór y Zuoü | 757. &maiiáiso9s mpoxyutzov] vid. ad 

zagovaie?), si quidem adesse dici possum *), | vs. 269 sq. 

vel apud Herodotum: ote ó7 ees i. e. — Goá& u&v;] id est zíve u5jv; quemad- 

sme; oix ÓJ size 9), dis verbis usus quae | modum Attice 9?) dicitur zí uxv; quidai? 

nunc a me afferri nom est opus. Redit vox vs. 784, cuius veram expli-. 
154. ivemogsvóuav] cf. vs. 480. cationem praebet Herodianus !9): ,&ooo** 


755 sq. Engaogov...Uzwc] operam dabant | iov. Ojo uéor Aóyov, tó ,&* &g99ov xal 
ut. Sie apud 'Thucydidem legimus: zóv | zó ,o0&' Meyagiuxóv OnAoUv vÓ ,Twá'*. Na- 
Kogw9iov zgococóvrov nos Tiuogrncovrc. | tum enim est &og« sive &zra ex d-zia, 
«üroís 9), Ilsgói»zeg £momaGsv...0ztog ztó- | &-zjo ll). 





!) Ter. Phorm. I 2, 95. — ?) Eur. Ale. 804. — ?) Heracl. 632. — 5) Nam oióév 
slow oi yígovrec. Cf. etiam Androm. 911. — 5) Herodot. I 96. — 5) Thucyd. I 56 
$8 1. — 7?) Thucyd. 1 57 $8 3. — *) I 58 8 1. — ?) Praesertim apud Platonem et 
Xenophontem. — !?) In schol. ad Hom. 4 554. — !!) Vid. Enchirid. dict. ep. p. 274. 


ACHARNENSES. 129 
AIK AIOIIOAISX. 
ví 0^ GÀÀo Meyegoi; mg 0 cirog Oviog; 
MEI'APETYZ. 
z«Q Gub molvr(uerOc, C769 Tol eol. 
AIKAIOIIOAIZ. 
160 Aag ovv gos; 
MEI'APET. 
ovy Ouig «UrOv Ggysré; 
AIK AIOIIOAIZ. 
ov0à Gx0p00o; 
MEI'APET5. 


€ , ? e M - 995 
z0ic G6x0Qo0Ó0 ; vutg TOv GL, 


D , , , ' ? - z 
0xx ticDcÀqre vog CocoQolor vec, 





158. zi 0' &iio Miyagoi;] sic BR, rí Ó" 4420; 4I. Meyago: codd. complures, AI. ci 
Msyagoi B non male (cf. Nub. 1088, 1447). 


2 » 


4440; 
7159. áui Elmsley] &u£ codd. 


761. ; óuss] &ui;; Meineke. || «»» R] ó» cett., à» Reiske, yov Ahrens, óv juez 


y às Blaydes. 
162. &gopato] &govgarou R. 





758. mo;] vid. ad Eq. 480. 


159. Cf. Antiphanis de anguilla ver- 


l 
D 


et de adiectivo zoZvzuvjzo vid. ad Ran. 
337. 

760. Inde ab aetate anni 127 Athe- 
nienses insula Minoa occupata Nisaeam 
portum Megarorum clausum tenebant ?); 
itaque civitati misellae, cuius agros iden- 
tidem invadebant Athenienses, nune ne 
maritimi quidem subvehebantur com- 
meatus; quin a suis ipsorum szZis ?) 
Megarenses arcebantur. 

161. Caepae et alliwun in Megaride 
abundabant, unde JMeyegéov Ó&zove 10- 


siculus: zo4b zv 9s9v yág dort tiui T£Qa 


cose vocabantur lacrimae quas non verus 
eivit luctus *); in Pace autem fabula 
eum totam Graeciam contusurus est trux 
ille Belli deus ut moretum inde fa- 
eiat, praeter cetera in mortarium suum 
inicit z/Lz JMegariez ?). Ipsum | Cromyo- 
ais nomen, quae civitas Megaridis olim 
pars fuerat 9), testatur quam antiqua 
illie fuerit cultura zóv xgouiov sive ce- 
parum ?). 

— zx] vid. ad Ran. 529. 

162. üzz slogáAyrs] vid. Prolegom. p. 
XIII, 2. 

— có] ceu. Notatu digna est voculae 
littera initialis ?). 


l) Antiph. fr. 1177. — 7?) Thucyd. III 51; aliquot autem mensibus post fabu- 
lam nostram scenae commissam Athenienses ipsam Nisaeam ceperunt: Thucyd. 
IV 69. — 3) Plin. XXXI 7 8 41; cf. supra vs. 521. — ^| Zenob. V 8; cf. Pac. 
249, 258 Ran. 654. Nos: £rokodillen-tranen. — *) Pac. 236 sqq. — 9) Strab. VIII 
p. 380 IX p. 390. — 7) Apud Homerum 4 630 z 233 commemorantur. — Sysvad: 


Enchirid. dict. ep. p. 182. 


9 


130 


ACHARNENSES. 


mGGoxi. rào GyliOeg i&oovUGGere. 


AIKAIOIIO AIL. 


Tí Óol géptic; 


M EI'APETZ. 
yoígove éycovy« puv6otixg. 


AIKAIOIIOAIX. 


765 


xwÀüg Aéysuwg émíósi&ov. 


MEI'APETZ. 


cÀÀà u&v xcÀot. 


(Alteram ,poreulam" e sacco protractam Dicaeopolidi ostendit.) 


&vreLvOv, oi Àüg. &g meysia x«l xod 
AIK AIOIIO AIS. 
rovrl ví qv TO zoüyue; 


MED'APETZ. 


q0ioog, vel Za. 


AIKAIOIIOAIZX. 
Tí Àéysig GÓ; m00«zw yoioog 406; 


MEI'APETZ. 


3 yw ya , ev? 
qj oU qyoígóg &c9 GÀ; 


Meyagix&. 





763. nácccx] sine causa Blaydes z&oce£. vel x&ua&k (Aastilibus). 

166». Sie legebat Fritzsche: AI. ó; za«ysi* xci x«A5j, loci acumen offuscans; nam 
Dieaeopolis ut primum porrectam a patre puellam tenet manibus, statim videt 
non verum porcum sibi offerri. || x«z«4] &za2& Meineke (cf. Lys. 1063). 

768. yoigo; Yós] ó5 'o*« yoigos codd. quidam. 


769. 5j] 5; R et plerique. 





763. máccax] i. e. zazráAo, clavo. De 
vocabuli termino vid. ad Eq. 361. 

— &yASaz] oxogódov xsqoiáz, allii mu- 
eleos '). 

76£. yoígovz...uvoTwxés] vid. ad Ran. 
338. 

1765. eniósisov] vid. ad Nub. 748. 

767. Inde ab hoc versu largam io- 





l 


candi materiem praebet ;7oípov vocis 
sensus ambiguus, quae perinde atque 
latinum porcus non tantum suis prolem 
significat sed etiam virginum maturam 
qua feminae sunt ?). 

— tovt zí jv có mg&yua;] vid. vs. 
156 sq. Nub. 184 et de imperfecti usu 
ad Vesp. 183. 


1) Of. Vesp. 679 sq. — ?) Quae sunt verba Varronis de Re R. II 4 8$ 10. Vid. 
Thesm. 289, 538, 510 Eccl. 721 (Vesp. 1353) et cf. laconicum oce: Lys. 1001. 


ACHARNENSES. 131 
AIK AIOIIOAISX. 
ovx &uoLys qaíverot. 
MEI'APETZ. 
110 oU Óctvá; OüGOc, voUÓs rüg CmuiOrLag / 
oU ert rívÓs qoigov siusv. GÀÀ& uv, 
«L Àijo, meQí0ov uot mcol Owur(Óov GÀOv, 
ci pij imt ovrog qoigog "EAÀávov vóu. 
AIKAIOIIO AIX. 
GÀX &oruv &v9oomov ys. 
METIÜ'APETz. 
vei vOv Zhoxiée, 
115 éu& ya! vU ÓÉ viv slucvot zívog ÓOoxzig; 





170. zoóóe codd.] zóvós Elmsley. || zz; Elmsley] z&c codd., quasi spectandi verbi 
hoe sit obiectum; sed pluralis ita adhiberi non potuit, aliena autem sunt quae 
eontulere viri d.: &Aa£oveiar et ue«vic: (Eq. 290 Nub. 832 etc.) Parum proba- 
biliter z&v &zicozíav coniecerit quispiam. 

"71. «&vós R] vóvós cett.; cf. vs. 795. || s&usv Dindorf] Zuev codd.; cf. vs. 741. 

712. uo] vv uo: codd. quidam, quo servato v)v uo: ztegi 9uuir&v legit Kuster. || 
Svuitióov Ahrens] 3vuzyzióev R, 3uuarió&v alii, 9vuxjrióov Suid. s. v. zsgíóov, Blaydes 
Svuv&ov (at cascus nimis hic est genitivi terminus). 

778. zb] ev codd. || &usve:] Dorica haec non est forma, cf. autem vs. 741 et 
771 (ubi s&usy esse proferendum non facile quisquam contendat); sed quid sit 
scribendum incertum (ef. &isiéusva: in decreto Dorico Thucyd. V 77 8$ 6). Hamaker 
siusv oUzwoc, Ahrens siusv a). Quod praeterea coniecit Hamaker 2óózsg nisi verbis 
transpositis admitti nequit (siusv ióóze obrivoz), quoniam. verbum anapaesticum in 
fine trimetri locum non habet nisi antecedente monosyllabo. 





1710. ob óuv&;] vid. ad Eq. 609. 

— S&c93:] Dorica haec est forma verbi, 
quod Attice dicitur 3s5uoi, apad Home- 
rum Jrcouc:., ductum autem est a stirpe 
SaF-». Of. 9av-uc. In singulari dicitur 
Sac !). 

— rüc &mwuoríeg!]| vid. ad Vesp. 161. 

712. zeoíóov] vid. ad Nub. 644. 

— Suuwíóov áiov| sunt GAsg Suuirat, 
qui etiam infra commemorantur ?), £ri£us 
cum ihymo sal?), nam etiam odoribus 
additis sal condiebatur *). 


773. Idem hoe valet atque 2 7 yozgoz 
oórog zo "EAAgot vou(terai ?). Conferri 
possunt Danai apud Aeschylum verba: 
Eouij; 00' dizog coicw 'EAA6vov vóuoig 9). 

T14. val zóv Zwziia] Dzocles Megaren- 
sium erat heros, cuius honorem 
basiorum certamen quotannis habebatur 
teste TTheocrito ?): 
&oAAéeg simgu. mgro | xoUgot Zouucivovot 


in 


E 1 ; 

«tel. oi zegt TUuov 

| ^ » , » 24. , » 
quiNuerog &xom qsosodat, | 0s Ó& x& 7t906- 


u&ig yAvxsgóraza yeiiegt yelin, | povS uevos 





| Grsg&voiwwv énjv ég unzsg ànmQASev. 


1) Pac. 907 Thesm. 280 etc.; cf. Enchirid. dict. ep. p. 483. — ?) Vs. 1099. — 


3) Plin. Hist. N. XXI 89. 7ymi etiam Pac. 1169 Plut. 253 fit mentio. — *) Plin. 
Hist. N. XXXI 41. — 5) Vid. ad Nub. 498 et 248 sq. — 5) Suppl. 220. — 
7) Theocr. XII 30 sqq. 


1323 ACHARNENSES. 


ko 


1 Àüge GxoÜüoei gO9cyyou£voc; 
AIKAIOIIO AI. 
vj] TOvG Otovc 
&yoye. 
MEI'APET5. 
(ad filiam :) 


qove, à] vv voyéíoc, yotptov. 
? - - 5 / D. e) , 
ov qonoOc; owyyc, 0 xcxior czolovucve; 


- e - 
zíÀiv vu Gm0LG0 vei róv EÉou&v ovzaQuc. 


KOPH. 
780 xot xot. 
MEI'APET2. 
«Ürw éGTL qoigoc; 
AIK AIOIO AIZ. 


viv yt qyoígog gatvserar 
&r&g £arQoqéíg ye xv690c £GraL. 
MEI'APETZ. 
méívr érív, 
cáp i691, morràv uetíg sixac9"Qosrar. 
AIKAIOIIOAIS. 


GÀ oOyL 90oiuóc P6nv cbrwyt. 





777. vb] o6 eodd. || xyoíov Bentley] zó roov R, xoíóvov cett., Blaydes à 
TuytUg TÜ, yotglov. 

778. yoia9c; ours Fritzsche] yoo9« oiyrz codd., yoro9« otyrv Greg. Cor., Blaydes 
X9:0 Tu oiyk; demto interrogandi signo in versus fine. 

779. zv] 7 R, c0 y cett.; cf. Eq. 1225. || zóv R] u& có» plerique. 

782. In eodd. totus est Dicaeopolidis; correxit Elmsley. 

784. obyl Dindorf] o? R, o$0s cett.; cf. vs. 793. 





778. o) yoío93e;] i. e. o? 4c, 2* verbi 
Xov — yortew velle persona !). 

— xáxwor kmolovutva] vid. Vesp. 412. | veootv óuoict?). 

182. névr érov] vid. ad Eq. 1079. | 784. abryyi] vid. Ran. 965. 


783. Compendiaria haec est compa- 


| ratio, ut Homericum illud xóuec Xapí- 


!) Tragieorum locis nonnullis r05; et roi formae vis vw/f a criticis in textum 
sunt invectae: Soph. Ai. 1373 (Ant. 887) El. 606 (cod. 975). Praeterea cf. quod 
fidei non est dubiae verbum ypoj:«v eodem sensu in dictione poetica adhibitum. — 
?) Hom. P 51; Cf. Vesp. 1032. 


ACHARNENSES. 133 


MEI'APETZ. 
GG ucv; 
785 z& Ó oUyL Q0ciuóg on; 
AIKAIOIIOAIZX. 
xéoxov oUx £y. 
MEI'APETZ. 


vé« y&áo ior: dÀÀà ÓsAgexovutve 
&eD ueydÀav ve xoi meysiav wTmov9o&v. 
GÀM ci vodgewv Aic, GÓs row yoipog xcAd. 
(Alteram porculam ei praebet.) 
AIKAIOIIO AIS. 
Og &vyysv$g 0 qoigog ovrog S«ríoo. 
MEI'APET2. 

1790 OuojorQío yg ivt x54 roUro0U zerQóg. 

cL xc Ói meyvvéi xGvoyvoiev9i voujt, 


x&AluGrog forct yotoog Zqoo0íro $a. 





786. vec] vevo& schol. vs. 739 Athen. 374 f. 

788. zgáqsv] -qev codd.; cf. vs. 739. 

789. yotpos oórog 3ertoo Hamaker] xUoS0s aUrWs S$«réoy codd.; quod salva quidem 
grammatica potuit dici per compendiariam comparationem (vid. vs. 783), sed 
deest sic verborum lusus. 

791. o? x« 0$ Hamaker] à47 &v R, a? ó' àv cett. || x&vayvowav 97] x&vyvoav95 y iv 
P, x&vayroav9; cett. xkyyvoav9;5 n&; Hamaker. Verus terminus esse videtur -4óó» 
(Blaydes) vel! -«o35, alias certe yvo&tav dicitur. 

192. iozo. KR] iov cett. | 95s»] cf. vs. 739. 





— Gg uá&v;] cf. vs. 757. | 787. ,Cauda" salacissima aliquando 
185. xéoxov oix fys] immolare hune | utetur 4). 

porcum non licebit, utpote ob zéZetov órza. 1788. 4d saginandum autem — non ad 
786. Ósigoxovutva] i. e. ixrgeqouéri!): | immolandum — s? requiris porculam, 


Tüv cuv rk uiv Won cuumzemqyóre ,082- | hanc elige. Minime scilicet roaqesgá sed 


qusc", rà ÓB &zoÀX zo Évizua » Xotoo'* *). | macilenta iam est quam maxime. 
Cratinus: «uol uiv?  Wóy Óéiqarsz, | 191. Quas ort yvoetoceg dicit Me- 


yoigo. Ó& roicww iioi 7). tagenes ?). 


1) Cf. 25avópoUusvo: Eq. 1241. — ?) Aristophanes grammaticus apud Athen. 3754. — 
3) Cratin. fr. 3, ibidem ab Athenaeo allatum. — *) Thesm. 239 Soph. fr. 924 
Nub. 539 Pac. 1349 Eccl. 1048 Herod. Mimiamb. V (1) 45 Hor. Serm. [Í, 2, 45 
II 7, 49. — ?) Metagen. fr. 4; cf. Nub. 978. 


134 


ACHARNENSES. 


AIK AIOIIO AIX. 
GÀX ovyD yoioog vij ZgpgoOírm Qocrou. 
MELI'APETZ. 


o9 goiooc 2Z4ggoÓíro; uóvc ya Ócuuóvov. 


1795 xoi yíveraí yo vüvÓs vüv qoígov r0 xQijc 
&üiGrov &v rÓv 00:Àlóv Cjwmemeguévov. 
AIKAIOIIOAIS. 
jjów Ó' &vev tijg wqrQ0g écO(owv Gv; 
MELI'APETZ. 
vcl vOv lloretóüv xe X vig yo voU mcroóc. 
AIK AIOIIO AI. 
ví 0^ écOíeu udiuoros 
MELAPETZ. 
zmávO9 G xe 0i0Gc. 
800 e)r0g Ó' £go. 


AIK AIOIIO AI. 
goios yoios! 





195. z&vós vxv] v&vós rov R, vovós rov alii; cf. vs. 771. 
196. àószó»] Ogezóv R. || kuzemaoutvov Elmsley] iuz. codd.; cf. vs. 1007. 
198. Horsóx»] Hoosuóó R, Horauóx nonnulli. | xei z] x&v codd. || à»; Bentley] 


&vsv codd.; cf. vs. 834. 
199. ze óióós Porson] zeit óióóg codd. 


800. 2oór5] -z« R. || xoios xoigs] yotgíov Elmsley metri causa (vid. ann. crit. ad 
Nub. 214), sed cf. Vesp. 1369 Av. 1206(?); r/oge y/ggs Bergk coll. Ael. Dion. 
apud Eust. 1752,32 et Hesych. &. v. 7ooa. 





193. Propter Adonidis mortem Venus 
suem abominatur!). Cf. e. g. inscriptio 
Lesbia: 9 ze 9£ig 9)xqv in| zo fóuco cg 
Mqgodírag vzàg IlelS90 xoci và "Egua, 9véro 
dgriov rri xs Sé2m xol &£oosv xol Siu 
ziàyv Do;?). Ne Nymphis quidem Gratzsve 
Thasi certe poreum immolare licebat ?). 

196. 
óBs2oU figura. Sic Epicharmus: Z4efhzec 
y&Axsot xgczijoss, ÓÓeA0( S) 


98. Cf. vs. 884 et locus Plautinus: 


!) Vid. tamen Preller Myth. I*'p. 381,2. — 


s; neminem aliwm potero tuum iangam 


patrem. | — Pietatis causa vel etiam ma- 
trem quoque?). Uno autem tenore versus 
est proferendus, ut verba Mnesilochi: 
vj zóv IlocuóO xci Óixcik y àv záSotg 8). 


| Vocula igitur zeí( ceteris mente est prae- 


óósióv] Dorica haec est vocis | 


mittenda. 
199. zí...uáAwra] interrogativis ad- 
ditum u&4ore — ut potissimum — id 


fere valet quod ézeóv 7). Sic dicitur e. g.: 
zi u&iiota ztuvS&ya ; ví u&ZwoT. &jAv9as; 9). 


?) Collitz n» 293; vid. etiam 


Antiphan. fr. 126. — ?) Cauer Del.? 525. — ^) Apud Athen. 3627 (Lorentz Epich. 
p. 242). — 5) Pseudul. I1, 118 sq. — ?) Thesm. 86. — 7) Vid. ad Vesp. 8. — *) Plut. 966. 


ACHARNENSES. 135 


KOPA. 
XOL XOL. 
AIKAIOIIOALIX. 
roO you v éosQívOove; 
KOPA. 
XOL XOL XOL. 
AIKAIOIIOAIZ. 
802 ví Ont; guBdAsog loyéóoc; 
KOPA. 
«OL XO. 
AIK AIOIIO AIX. 
804 Gg ObU mgóg vàg ,lioyáÓnc xsxodyorov / 
805 éveyaéro rig ZvÓoOsv vOv ioyáÓov 
TOÍG J0LiQiOLoLGLv. 


(Servus magnam corbem caricis repletam affert porculisque apponit. Quae 
cibum oblatum dicto citius devorant.) 





801. zoóyoz Blaydes] zoc&yo:g; codd.; Klotz roóyes (roois09' Muller) igeBív3ovz; 
sizé uo. coll. Clem. Alex. IV p. 109. || xo;] bis scribit R, semel P. 

802. loy&ónz] sims uo: dubitanter Blaydes (vid. ad vs. 801). || Post hune in codd- 
sequuntur haec: zí óai ovx« vodyous (c) xeravgóyoi; R C) àv abzóz (vel e)rós àv); 
xor xor (xof) Quae verba Suidas s. v. qígoz:; non agnoscit, frustra autem in ver- 
sus formam redigere multi sunt conati; delevit Bentley. Nempe ad qfáasos 
mente supplendum esse oix« roóyoi; &áv annotaverat grammaticus aliquis. Misere 
vero langueret locus, si scriberemus zí Óei GU; xol rgóyoig àv c«ürág vel eiusmodi 
quid, non ambas igitur suculas simul respondere sed alteram post alteram inter- 
rogari statuentes. 

804. zsxo&yarov Brunck] -zs codd. 





801. 2osgivSovc] eiceres!); ipse nimirum | — 804. zgóc zc »ioyádoc*] «d caricarum 
Dieaeopolis rustieus est »veuoroos ?). | nomen. Vid. ad Eq. 124. 
Non tamen sine nequitia quadam  4oe- ren xexo&yatov] tertiae haec est personae 
piv3ovy nunc fieri mentionem intellegitur | forma. 
coll. Ran. 545. 805. cs] aliquis vestrum, ut iuberi 
802. quBéAsmg loyéóec] caricae rarissi- | solent servi 2E 
mae iam sunt Athenis?), quarum certa |. — zóv ioyáóov] de genitivi hoc usu 
quaedam species qió2so dicebantur *). | vid. ad Vesp. 199 Ran. 1263. 





l) Vox (nostrum erwíez) redit Nub. 1396 Pac. 1136 Eccl. 45, 606. — 7) Eq. 
41. — ?) Vid. Vesp. 291—302 et supra vs. 34—36. — ^) Athen. 752, Pherecrat. 
fr. 80 Hermipp. 51 etc. — ?) Cf. vs. 1096 Eq. 1407 Nub. 1490 Vesp. 529 Av. 
464, 1055, 1579, 1693 "Thesm. 238 Ran. 871, 1304 Plut. 228, 1194, 1196 fr. 348 
Plat. 10 Thucyd, V 10 8$ 5, zgoozóov v:; Eur. Med. 951. Nos: (7elut) een van allen. 


186 


ACHARNENSES. 


&pc rocEovroi; Boat, 


oiov $o91áfovc / à molvr(uq9 "Hoáxiug/ 


m00«z& r& yoigÜ ; g TocyaGoi« qoítverat. 


MEI'APETZ. 


(ultimam caricam ostendens:) 


GÀE oU TL máGeg xerérgeyov ràg iGyá0eg, — 


810 


3708 ' 9 , , ? , 
£yQv yàg c)orüv r&vOÓs uíav Gveilóuav. 


(Ipse eam comedit.) 
AIKAIOIIO AIZ. 
(ridens:) 


vij vv Z4, &crsío ys rà DooxQuerc! — 


zócov 7tgícucí Gou và yorgíÓte ; Àéys. 


MEI'APETZ. 
r0 uív Gregov voro GxogóÓcv rgomcAídoc, 





809. Megarensi dedit Hirschig; in codd. continuatur Dieaeopolidi. || o? c R] 


obyl cett. 


810. éybv] éyó codd. || a?zzv] «)róv codd. || &vazóuav] -uzv plerique; ópaaóuar 


Blaydes. 


813. &Gzegov] frspgov codd. || zovro (vel vovzi) Elmsley] zo?rov codd.; cf. vs. 117. 





807. oiov] vid. ad Eq. 367. 

— $o914lovoi] vid. ad Eq. 546. 

— moàAvtíugzs] vid. ad Ran. 337. 

808. nomini Zyagasarum 
urbis Troadis, propter salinas haud igno- 
bilis, sensus rob rg«ysiv ridicule nune 


Toaycaaia] 


| 


subditur !), cuiusmodi verborum lusus | 
amat noster^). Idem autem nomen infra 


a voce zg&yo Airco ducitur ?). 

810. Cf. narratiuncula — e 24óyoig ov- 
peouixzoig desumta — quam affert Aeli- 
anus: ztxideyoyós, c0Ü 


N /znc 2 
Zupagírzgs; vno 


zai0óc, Ov pys Oi rij; ó0oU, loydói 7Lept- 
TUyÓóvrO; xai vsioutvov, émémAwiev cir 
ig yvgórzarc yslotórar& Ó& mibrüz TÓ sÜgmua 
zagk ToU zt-óg &onácac xaréquysv 5). 
Neque abludit iocus in Eocclesiazusis: 
oÜroc, t ztOitiz; OU Ti 7tOU yéleig; — yo; | 


oU Or Eri ys u& zóv Z0, à22 &viovauat ?). 


— &vaa2óuav] cf. Nub. 981. 

811. Sunt sane urbana animalcula, xo- 
Guíoz y&g ÓsutvoUow. Sie de puella qua- 
dam admirabundus nescio quis apud 
Eubulum: ó; ó' iósízve& xoouíog! excla- 
mat, oig 60zs9 Giici9) rv zgácov moi- 
oUusvc. | roAízas foarrov vic yv&áSovug xal 


Tüv xgsov | &zégguxov ciagoüz, &42 £x&azou 


| uuxgÓóv Gv | &zsysUsS' Gozeo znao9évoc Mu- 


Ayci« 7). Cf. etiam ludimagistri ad pue- 
rum improbum verba apud Herodam: 
iyó cs S5cc xocuwbrsgov xojggc9). Quae 
proba, elegantiam, formosa?) sunt &orzia 
dicuntur, zoí; q«2otg xol ygoixotg; Op- 


| posita !?). 


812. so.] i. e. z«g& cov. Vid. ad Ran. 
1229. 

813 sq. Ut antehae Dicaeopolis !!), 
sie Megarensis nunc belli aerumnis op- 


1) Uit Hongarge vel uit Hapsburg vertere licet, Eafonians Merry. — ?) Vid. ad 


Vesp. 3583. — ?) Vs. 8538. 


— ^1) Ael. Var. Hist. XIV 20. — 


?) Eccl. 372 sq. — 


5) Vulgo 42e. — 7) Eubul. fr. 42. — 5) Mimiamb. III 66. — ?) JoZi, uwe, lief. — 
1 Cf. Naber Mnemos. 1900 p. 88 sq. — !!) Cf. vs. 34— 36. 


ACHARNENSES. 1 


Qo 
- 


r0 Ó' Gregov, «i Aie, yoívixog uóveg &Ààv. 
AIK AIOIIO AIS. 
815 Ovcouet Gor megíusv coro. 
MEI'APETZ. 
roUTo Oi. 
(Dieaeopolis domum intrat.) 
Eou& '"Ewnoleis, riv yvveixa ràv éuàv 
oUro w d&moÓóc9oi rív T £uovroU wcríoa/ 


(Syecophanta a manu dextra procedit.) 


SCENA DECIMA SEPTIMA. 


Megarensis, Sycophanta, dein Dicaeopolis. 


ZTKOOANTHZ. 
& &v9gorme, moóonóc; 
MEI'APETZ. 
40tooztoÀeg Meyagrixóg. 
ZTKOOGANTHZ. 
v& qorgíÓue roívvv io qeívo T«ÓL 
820 | moÀéuue xol Gé. 
METI'APET-. 


EPI 2 3. Uf. , 
TOUT éxtiv' UAEL TUOÀLV 


Dd c ^ M M [s €M » 
OUcvzeg cgyc& rv x«xGv cutv &gv. 





814. uóv«s] ux; Blaydes. 

816. 'Eoua] 'Eguiz vel'Eow codd. 

817. iZuovrobv] iucvrobD codd.; cf. vs. 190. 

818. óv99oozs R] &v929oze« codd. plerique. 

819. qaívo Blaydes] q«vo codd.; cf. vs. 912 Eq. 278 ete. 

820. zoór xv] aut zo)ro c5v dixit Megarensis aut Attica voce imprudens 
nune utitur. 

821. &oy&] &oy& codd. 





pressus emere debet merces, quarum | — «a)ra Ó5j] vid. Eq. 111. 


largam olim copiam ipsius praebebat 816. 'Eou& 'EuzoAat] vid. ad Eq. 297. 

regio !). 819 et 824. qaivo et qaoívov] vid. ad 
815. co] i. e. zag& cov. Vi^. ad Ran. | Eq. 300. 

1229. 820. vov ixsvo] vid. ad Ran. 318. 


l) Vid. supra vs. 521, 760 sqq. 


138 ACHARNENSES. 


ZTKOOANTHXE. 
xÀ&áov ueycgieic. OUx Cqosig TOV Gáxov; 
(Megarensi saccum cum puellis eripere conatur.) 
MEI'APETZ. 

ZiikonómoÀ,, ZhixouózoÀt, gavráóOouo: / 
(Diceaeopolis allii manipulum salisque aliquid tenens foras proruit.) 
AIKAIOIIO AIZX. 

Oz0 r0U; ríg O0 goívov c  ierív; 


(Adspecto sycophanta flagrum corripit.) 


825 


&yogovópor, 


rOUG Gvxog&vruo o) O59af fsEsobevs; 


(Ad sycophantam:) 


ví O3] me960v goívsg 


&vev 9ovoAÀl(og; 


ZTKOOANTH. 


ov y&o ge«và rovc mzo0Àtuiove; 








823. qavzáóóoue. Valckenaer] -foue: codd. 

824. ómó rov;] ónó vov Brunck, Megarensi haec cum cod. R aliisque continuans. || 
c&yopavouo] oi ó" &y. P, à &y. ali, &y. R alii. 

826. ví. ó/; Brunck] eíj vel zu; codd. || za$o» Scaliger] uc3óv codd.; vid. ad 


Nub. 340. 





822. zi&ov usyagieic] z2&ov dicitur!) | 
ut alibi o/uotov 2). ovr. yaígov vel oizi | 
xaw9oov ?), similia. 

823. qaevráóÓouci]  qaivoue — dixisset 
homo Atticus*); etiam Euripides ver- 
bum qgevzáfea9a: eo sensu quo qaívsoat 
adhibuit: &42 sig:9 sioe, urói qavrátov | 
óduov | z&gotS3e cívós?). | 

824. Sie Silenum ,va«e mihi pugnis 
pertusus sum/^ clamantem Cyclops Eu- | 
ripideus ózó vob; interrogat: zíc eig cóv 
zgüT in/zrsvosv, yígov; 9). 


— áyogavóuoi] cf. vs. 728. 


826 sq. Verbi qgaeírvev sensus ambi- 








guus?) iocandi praebet occasionem. Sz- 
tin sanus Ííu es, Dicaeopolis ait, quz 
sine ellychnio lucem praebeas? Infra au- 
tem — quod nolles — hic iocus redit), 
tertiumque adeo iocum ex hac materie 
comicus duxit ?). 

826. zí za30v] vid. ad Nub. 340. 

827. ob yàg] vid. ad Vesp. 682. 

— qavoó] de futuri hoc usu vid, ad 
Eq. 1183. 

— zàiáov ys cj] item Eecl. 1027 9); 
de partieipii hoc usu vid. ad vs. 822, 
et de particula ys in dictis ellipticis 
adhibita ad Nub. 84, 196 Vesp. 231. 


!) Item vs. 827 Soph. Oed. R 401 Eur. Hipp. 1086 etc. — ?) Vs. 840 Eccl. 
942 etc.; cf. oluefóusvo: Vesp. 1033. — 3) Vid. ad Ran. 843 et Vesp. 186. — 
^) Vid. ad Eq. 300. — 5) Androm. 876. Item Phoen. 93. — 5) Cycl. 229; cf. 
etiam Phoen. 594 Eur. fr. 683*. — 7) Vid. ad Eq. 300. — 3) Vs. 917. Non eius- 
dem recensionis ambos hos locos esse fuit cum putarem; quam tamen abieci 
opinionem. — ?) Vs. 938. — 1?) Nostrates: ja op je Kop! 


ACHARNENSES. 189 


AIKAIOIIOAISX. 
xÀ&ov ys 6v, 
el wy] &rígoGs Gvxogovr(Gsg ro£yov. 
(Verberibus sycophantam abigit.) 
MECDCAPETZ. 
oiov r0 xoxóv iv reic M9&voig voUv Dw/ 
| AIK AIOIIO AIZ. 

830 Oíoos, Meyeoíx: GAY de &mídov và yoigío 
rude, Àe[à vevrl rà GxógoÓc xci rovg CÀoc. 
xol yeios mÓÀA. 

MELDAPETZ. 
GÀX Gulv oUx émuyoQpiov. 
AIKAIOIIOAIS. 


- LÁ 5 , M / 228.9 L 
zt0ÀvmQcyuovcig Gv y. &g xegoÀnv voUztoiv 6uOot. 





828. zpo£yov R]ióv cett. 

830. àzidov v yoga Elmsley] v& ;og(óv &méóov codd. metro vitioso (vid. ad 
vs. 75). i 

832. nói2] zo2i& y complures. || &47 &uiv Elmsley] &2& uiv R, àii& utv vel 
uv cett. 

833. molvmgeyuovei; JVürtheim] zto2vzgayuootvyc (-« R). || *e$ y] vó» codd. — 
Edi solet zroivzgeyuocóvy vuv aut zoivzgeyuocóvys vOv, sed in utraque lectione 
aegre desideratur articulus (/ vel z5:). Recte dici poterat *ozuo: | zt0ÀvztQayuoaUvic 





828. Simillimis verbis in Avibus Pi- | dictum, quae ad Polyxenam valere se 
thetaerus abigit sortilegum: o/xov» éré- | iubentem yaeípovotw &420t, — ait — urnrot 
goce yououo2oyáous éixrgéyov; !) et Iri- | 0' ob» forw 1óór?). Prope etiam acce- 
dem: o/zovuv érégooe merouévy | zaroiSa- | dunt Aegisthi Sophoclei ad Electram 
Ados tà» veorígov rwá; ?). De participii | verba: j zoii& yoígew uà sizag ob» sic- 
vgíyov usu vid. ad Vesp. 30. | 9óroz9), et Philemonis versiculi: 2vzov- 

830. Mizyagix£] vid. ad Nub. 186. uévo Ó* Üürav ri; Gxonov9Ov Aé&yn | , xot 5, 

832. .Vale" dicenti Dicaeopolidi non | 2i &v&yzys obroz olud ew 2£yev ?). Praeterea 
id respondet Megarensis quod ferebat | hue facit Amphithei illud: sa/vere zon- 
mos: ,0£youa", accipio omen, i. e. gratias | dum. vacat *). 
tibi ago?), sed: valere quid sit nescitur | 833. zro2uztgeyuoveiz] vid. ad Ran. 228 ). 
Megaris*). Quibuscum verbis aptissime | — — sl xeqaaijv vg&zow  é&uoi] oculariter 
conferri potest  Hecubae  Euripideae | ita loquitur nune Dicaeopolis, ac si 


!) Av. 991. — ?) Av. 1260 sq. — 3) Ut Av. 646 Eupol. fr. 119 Xen. Cyr. V 3 
8 19. Vid. etiam supra ad vs. 457. — ^) Contra Iovem non nosse voculam óuot 
Mercurius amaro ioco usus perhibet Aesch. Prom. 980. — 5) Eur. Hec. 427. Cf. 
etiam Or. 1083 Phoen. 618. — 9) Soph. El. 1456. — 7) Philem. fr. 7. — 8) Supra 
vs. 176. — ?) Nub. 1007 Vesp. 1040. 


140 ACHARNENSES. 
MELDAPETZ. 
5 , - LA E ' 
€) qOig(ÓLa, mtiQijOUt x&vig rOU mv«TQ0c 
835 meítwv ip d&Ài r&v uüüÓav, — i x& rig Ói0G. 


(Dieaeopolis cum puellis domum intrat, Megarensis cum mercibus suis 
sinistrorsum abit.) 


XOPOZ. 
(Cantus :) 


cüüciuovet y GvOgozoc. o)x ixovoec oL mgopaívsi 


TO z9üyuc ro) BovÀseóuerog; xegmoGsron y&ào &vijo 





»Dv zr£. (vid. ad Nub. 1476 et supra ad vs. 488), sed particulam o/uo: extra ver- 


sum h.]. collocare non ausim. Fortasse praestat zroAuzg«yuoveiz vüv «0' 7. || 


rgázotr (o) R] zoémow cett. 


834. zagioSe] zegxo3e R. || vov] v codd.; vid. ad vs. 731. 

835. Obseurum quid significet h.l. zocíe&» (quod in R deest), obscurum quoque 
in hoe contextu est àg 4i. Alii alia. tentarunt, vHerwerden z«iev izwt&ozav (-rov) 
u&óócv, sed parum sic proficitur, necessarium autem duco articulum. Vid. com- 
mentarius et de infinitivi termino ad vs. 739. || uzóówv] uátev codd. 


836. &vSowzoz] &v99o7zoc codd. 
837. &vro] &v5o codd. 


N 





imprecatione aliqua sit usus; vid. ad 
Nub. 40. Locutionis autem originem non 
male illustrat id quod refert Herodotus: 
Aegyptios, cum piaculum caedant, ho- 
stiae caput recisum negotiatoribus pere- 
grinis vendere aut in Nilum abicere, 
his additis precibus, ut si qua calami- 
tas aut ipsis aut regioni instet, in caput 
illud devertatur !). 

834. Cf. vs. 798. 


| 
| 


ferire si significat satis est aptum, neque 


| si devorare ?), ut alibi qa&w, oztoóev, 


8835. zaísav ig 1 vkv u&ÓÓcv] verba | 
obseura. Et leve quidem est incom- | 


modum quod sz/ — Attice certe — 
dieitur oi &4«z. Gravius vero officit prae- 


positio Zzá nam 2q' &4( (vel àg! &ioi) | 
significat post salem ?), itaque sal cibus, | 
puls vero opsonium vel condimentum | 


absurde iam dicitur. Denique zaeíav 


verbum a vicinis abhorret; neque enim 


ipr(óswv, xara0züv, KÀxew de avide deglu- 
tientibus dicuntur *); neque intransitiva 
notio, quam habet compositum ézeozai- 
&v in hisce locutionibus: sz z/v oixíav 
imsnimouxsv )), imevomizoiwsv si rà Guu- 
zócw 9), aut simplici tribui potuisse 
videtur aut in hune locum quadrare. 
De voce uáóów« vid. ad vs. 732. 

— at x& mw; 0i0G] cf. vs. 732. 

836. J4ovcac] singulari etiam 
utitur chorus 7). 

837. có mo&yua voU BovisUueroc] ratio 
qua procedit consilium quod ille iniit. Sub- 
similis vocis zo&yuceros est usus in locu- 


infra 


tione zí zó zto&yua; 8) 
xapmógsrat ... za 9 juevos]. fructibus 
sui consilii otiosus fruetur ?). 


!) Herodot. II 39. — ?) Vid. e. g. Plut. 628. Cf. etiam nostrae fabulae vs. 967. 


Simili vitio laborat textus traditus Eq. 707. — ?) Qui usus aliunde non est cogni- 
tus. — *) Vid. ad Ran. 576. — *) Plut. 804. — 5) Fr. com. adesp. 439. — 7) Vs. 
1015, 1042. — 5) Vid. ad Vesp. 266. — ?) De verbo xaozoic3c. vid. Vesp. 520 


vel Plat. Euth. 305e, de verbo x«35o3a« ad Nub. 1201. 


ACHARNENSES 


141 


? - ? E 9, "t 
év vij €&yogG xeUümnusvogc 


x(v sioíq vwg Krwmotac 


840 à] 


Guxogp&vrus OÀÀoc, oiuotov xoDcÓsiraL. 


&ÀÀog &v9gomxov omowovóv 6s mqucvsb rt, 


o0 i£ouóo&sror lloémug viv svguzQoxr(ev Got, 


o00 ocn KAeovouo, 


845 


qyAeivav Ó' Fyov goviv ter 


xo &vvrvyov o' Txígpolog ÓwGv CvenQcs. 


o00 ivrvyóv év vij &yogü moócswot cow DaOítov 





839. xiv] xàv codd. 


849. myuevsi zr. LDindorf] zxuevei Suidas s. V., zuaveirat 


codd., zuevst ciG 


Elmsley. Cf. Av. 1253; simili vitio laborat Ran. 361. 
846. à? R] om. plerique, post vov inserunt 4 alii (cf. vs. 842). 
848. Seóitov] ineptum ducens Meineke coniecit zaxiiov, Blaydes dubitanter 


B«ótev (coll. Thesm. 173). 





839. zi; Kvyolac] cf. vs. 702. 

840. oiuo£ov] cf. vs. 822. 

849. ónowovóov os zx5ucvst mw] praemer- 
cando ) molestus tibi erit. De cuiusmodi 
compositis vid. ad Eq. 47; idem valent 
zagowoveiv ?) et zegeyogátewv ?). Prono- 
men zi ita ut h. l. additur saepius, e. g. 
in Pluto: 5v Auzijs ví us ?). 

843. Verbum 2iouóoyvva9o etiam apud 
Euripidem sic transfertur: o) uj zt900- 
oíaeg ysigm, faxysvosg Ó' dv, | un" 
iiouógla uopíav rhv o]v ioi; ?). Suam 
autem obtinet vim in Hercule: à47 aiíuc 
uj gotg é3ouógimuar zénzAoLG 9). Apud Pla- 
tonem iiouópiaro et éàfouogyvüusvos eo 


sensu quo é&véziyos kvozmiunAéz; ^) usur- | 
pata occurrunt 5); conferri autem pos- | 


sunt zgoorgíjsa9a ?) et megieztvei 1?). 


844. De verbo oocíteoSa: vid. ad vs. 


'204 et de Cleonymo ad Nub. 353. 


845. qavjv] vid. Eecl. 347 et ad Eq. 
1256. 

— óía] per forum cireumspattaberis. 

846. De  Hyperbolo vid. Nub. 1065 
Vesp. 1007. 

847. kvazijoa] vid Nub. 1022 sq. et 
ad Ran. 1084. 

848—853. Aemulum grandaevum et 


| laude cumulatum Aristophanes irridet 
| licentia comica nimis nimisque proterve 


abusus !). Sequenti autem anno eundem 
deridendum propinavit in Equitum pa- 
rabasi !7). 

818. gaóitov] otiosus deambulaus, quod 
ardelionum est nihil agendo tempus 
terentium. 





l) Plaut. Epid. III 3, 25. — ?) Cratin. fr. 92. — ?) Alex. fr. 61. — 4) Plut. 22; 
item Av. 1253 Lys. 656 Plut. 142 Aesch. Prom. 334 Soph. Ai. 1314 Oed. C. 837. — 
5) Baech. 343 sq. — 95) Herc. 1399. — 7) Vid. infra vs. 847 et Nub. 1023. — 
8) Gorg. 5254 Leg. 7754. Non recte Timaeus s. v. partieipium éiouogyrüuevos inter- 
pretatur éxuorróuevog xol &morumoUusvog. —— 9) Eq. 5. — ?9) Supra vs. 640. — 
] Nam comieum poetam Cratinum nune et infra vs. 1173 spectari, non hominem 
aliunde ignotum eiusdem nominis, iure ut arbitror statuit Bergk Comment. p. 202. — 
1?) Vid. ad Eq. 526 —536. 


142 ACHARNENSES. 


r - 3 , H - , 
Kocrivog ev At€XcQonuevog MWoryov uic Moy eto, 


850 ó megumóvquoog Aoréuov, 





849. e) Fritzsche] &ei codd., «? Elmsley (molesto loeo positum), &zoxexaguévoc 
Reisig (ut Thesm. 838). Vid. Ephippi locus in commentario allatus. 
850. 6 Bentley] o2ó0' 6 codd. 





849. Novacula in moechi morem tonsus!), | ómo$óàe verba facturus prodibat ?). Est 
ita tonsus ut non senem dixeris sed | autem uí« u&yaipx novacula, Óuriij uá- 
iuvenem mulierum pudicitiae insidian- | ze« forfer !). 
tem. Sie in Thesmophoriazusis ozeqítov 850. Improbus quidam Arítemon nunc 
&moxexeguévg dicitur mulier parum de- | audit Cratinus. Quod quo sensu sit ac- 
core tonsa?), eodemque loquendi genere | cipiendum non satis apparet. Teste 
noster usus servulas zezov&xjv &mzo- | Ephoro apud Plutarchum fuit Artemon 
reriluiva; dicit contumeliose ?), item | Clazomenius machinator peritissimus, 
nescio quis apud Hermippum: o/4o. z( | qui Pericli Samum oppugnanti arietes 
óo&co ZóufoAov xszxouívo: ^), et Sopho- | et testudines paravit !!); addebat autem 
cles: axvSi07l yeupóuoxrQov exxexaguévoz?), | Ephorus eum yo2óv üvra xai qogsío ztoóc 
cuiusmodi in locutionibus non aceusati- | z& xaerszsiyovra zv Égyov zgoazouitóutvov 
vum partis neque obiectum internum quod | óvoueaS Tv: zsgupogrzov. At opponit Plu- 
dicitur verbo esse additum sed praed;- | tarchus verba Heraclidis Pontici, qui 
cativum esse accusativum vix est quod | observavit ab Anacreonte olim Artemo- 
observem 5). Nune fortasse significatur | nem quendam zgvgegóv và gío esse de- 
comtus qui in tonstrinis vocabatur z5zoz, | risum et zgupógrzov nuncupatum; apud 

Athenaeum autem extant versus quos 
ucyaíoz 2xs(govro teste Hesychio?); quod | ille spectat: $av9;; ó& y' EbgumAm u&a | 
si ita est, barbam partim in eute abra- | ó ztegupógnzos 2oríuov xr& |?)  — quod 
sam hoe nomine fuisse designatam haud | epitheton nune mutavit noster !?). Itaque 
inepte opinor statueris. Conferri autem | cogimur ut statuamus dudum ante Peri- 
possunt quae de Clisthenis cute glabra | celis aetatem nomen Artemonis in pro- 
noster supra iocatus est ?). Ut nostro | verbium abiisse ad designandos homines 
loco, sie in Ephippi de philosopho ele- | molles et luxuriosos, fortuitam autem 
gantiore versibus adhibitum est s) ad- | quandam nominum similitudinem pepe- 
verbium, qui s) uiv uceyaíogg i007 £yov | risse commentum illud de machinatore 
rQuydyuoza, | e. 0^ imoxaSidc &rouc zbyo- | claudicante et in lectica circumferri so- 
voc g&9-,| s) Ó' iv zsóo nmóóa c35; | lito. 


certe cv Asyoutvqv ,xÁmov* zovgkv ut 





1) Comme un vieur beau. — ?*) Thesm. 837. — ?) Eccl. 724. — *) Hermipp. fr. 
14; commentarii instar est Ar. Thesm. 227. — ?) Soph. fr. 420. Quod apud Euri- 
pidem dicitur &zeoxvSíoSo. Troad. 1026. — 9) Gallice igitur optime reddideris 
coiffé à la frivolité. — 7?) Plura tonsurae genera commemorat Pollux II 29; cf. 
etiam Herodot. IV 175. — $5) Vs. 120. — ?) Ephipp. fr. 14. — !?) Of. gall. Zes 
ciseauz, les pincettes. Etiam Cratin. fr. 37 Eupol. 278 commemorantur gu&ratgot 
xovgíóss. — 1!) Pericl. 27; item Diodor. XII 28. Ab hoe opinor homine machina- 
rum genus, quod ríemo sive éz&ycov in machinatorum arte vocatur, nomen habe- 
bat (Vitruv. X 5 $ 9), et etiamnunc in lingua vicina z/ d'artimon usurpatur vox. 
Eius statuam fecisse creditur Polycletus (cf. Overbeck Schriftquellen n» 966). 
Etiamne barbarum nomen 4r/immes Herod. Mimiamb. II 38 huc facit? — !?) Athen. 
533e, e Chamaeleontis Pontici de Anacreonte libro repetiti. — !?) Idem significat 
7zsQutdvrgog quod alibi zeuzóvgoos (vs. 894 etc.), conferri autem possunt zrega20ugyós 
vs. 856 et zeoícsuvos Vesp. 604. 


ACHARNENSES. 


143 


c B E N / 
0 Tcyug c«yecv vv MOvGLXATV, 


0tov xoxóv vOv ueGyoÀOv mero0g Tocyccotov. 


5, * 7 , 
ovÓ «vOuc cv 6s Gxonperon. llov6cv 0 rmocwmóvquoog 


c 


, , ? , - 5 M , » 
ZlvGíGrQaróg v év vij &yogü, XoÀegytov Ovtidoc, 


0 ztcQLcÀovQyOg TOig Xcxoic, 


QuyQv ve xol mtivOv Gel 


mzÀsiv 1| rouíxovO' quíoec roO wqvóg 6xácrov. 


SCENA DECIMA OCTAVA. 


(Boeotus et servus a manu sinistra procedunt; uterque onustus est ingenti 
strue avium variorumque eduliorum. Sequuntur aliquot tibicines.) 


Boeotus, dein Dicaeopolis. 
BOISTOZ. 


860 


LÀ c - 2 , ' , E 
turo HooexÀig, £x«uóv yoa- vàv vUÀ«v xexüc. 





851. reyós codd.] zey)i; Bentley (cf. Nub. 812), parum probabiliter, nam &yav 


adverbium aptius subiungitur, adiectivo quod etiam in óoz2x partem adhiberi 


potuit. 


854. IIcíoov] naoov Hamaker, in versu sequenti pro 7 scribens £z'. 


»2 





881. Novum sequitur crimen: z;7;d?7$ 
celer in arte musica iam dicitur comicus 
senex, recentioris igitur aetatis studiis, 
ut in barbae capillorumque tonsura, 
sic in arte sua addictus et Phrynidum 
Timotheorumque  x«uzks xol Avyiwuob: 
xol orgogkz in modis musicis imitatus !). 
Quod quo iure de aemulo quam maxime 
metuendo perhibeat noster, quis dixerit; 
eredibile sane est Cratinum, qui multa 
identidem in arte sua mutavit, nuper 
novas aliquas modulationes in modos 
admisisse. Si fecit, hodie nemo est, opi- 
nor, qui vitio id ei vertat. 

853. To«yecaíov] vid. ad vs. 808 et 
conferatur epitheton zgayou&oyaoAos ?). 
Sie apud Catullum est: /aed?t te quaedam 
mala fabula, qua tibi fertur | valle. sub 
alarum trux habitare caper ?). 

854. Pauson famelicus a nostro dicitur 





alibi*), videtur autem p/c/or is esse, de 
quo Aristoteles loco notissimo: 7J7o24U- 
yvoros uiv xosirrous, llo/0cv Ó& yeíoovc, 
Z4iovógiog Ób Ouolovus "xatsv ?). Aelianus 
autem aliquando sie iocatum refert: 
Ilxócovc cTóv Coyo&qov qaoiv éxiafóvra 


Zzxg& cTwvog yo&wou Vmzov xa2wóoUusvov, 
zóv Óà yo&wai Trotyovro iyovaxroüvrog ov 
ToU T0 7üváziov éxÓóvrog óc zagk cg 


óuoAoyieg  yg&wevros, moxgivacS9oi  cÓv 
Coygéqov Orr ,0r9&vov zÓ 7uüwváziv xol 
xcAwÓoUusvog Éorct Got Óó roéycv'" 9). 

855. Lysistratus. Alius hic scurra pa- 
rasitus, de quo vid. ad Eq. 1267 Vesp. 
78" sqq. 

— c«] pro o2ó£ nune dietum, ut Nub. 994. 

856. zsgiaAovQyÓc] Cf. zegutóvgoog vS. 
850 et vid. ad Eq. 967. - 

858. zmistv j] vid. ad Ran. 90. 


860. vxv rüA«v] culeita Aeolice dice- 


l) Vid. ad Nub. 969 Ran. 775, 1314, 1327. — 7?) Pac. 814. — ?) Catull. LXIX 5, 
cf. Plaut. Pseudul. II 4, 48 Ovid. Art. Am. III 193 Hor. Epod. 12,5 Epist. I 5, 
29. — 45) Thesm. 949 Plut. 602. — $) Poet. 2 8 2, cf. Polit. VIII 5. — 5) Ael. 
Var. Hist. XIV 15 (— [Lucian.] Dem. Encom. 24. 


1 44 ACHARNENSES. 


xcríQov vb r&v yÀéyov G&roíuag, IGueiwvía. 

óuig 0^, 0001 OcíBaOtv «baro moa, 

TOig ÓGrívOig qvGijte 0v mQOxrüv xvvOg. 

(Tibieines sonos edunt altissimos et pessime discrepantes.) 
AIKAIOIIOAIX. 
(foras festinans:) 
-— , , / [jd - 2 ? , M - 
mU sig xógoxec/! of Ggijkseg ovx cm0 rOv QuoOv; 


865 zmó9sv mgocémrovO' of xexüg cmoloUuevor 





861. 'Icuswvia] ' Io(3)uxvie codd.; ef. vs. 954. Of. Lys. 697. 
862. Griga3ev] Gp. R alii. || eizezai] av25rai codd. 

863. 0orívoiz] 9oruvo:; (Boet. pro ósrzsívorc) Blaydes. 

864. z«)'] semicolon subiungit Lenting. 

865. zgocémrov9" Dawes] -zr«v9' (sie R) vel -zrav codd. 





batur zie |), et cjv xaAovuevqv rÜAmv, | autem hae certe aetate a liberali edu- 


Ay f; v& qogri« jj«ar&covoiv, a Protagora | catione videbatur aliena et ab ipsa 
esse excogitatam ex Aristotelis aucto- | Minerva spreta esse ferebatur ?). Acerbe 
ritate refert Diogenes Laertius 2); sed | autem "Thebanis illusit Alexander, cum 


in dictione vulgari etiam umeros — | ad tibiarum cantum eorum muros 1ussit 
baiulatorum certe humeros callo obdu- | dirui !9). 

ctos?) — ita fuisse vocatos noster locus | 863. luflate fistulis podicem caninum. 
docet ^). , Habent igitur tibias utriculares ex pelle 


861. yi&govo] Att. gijyeva, puleiwm, | canina, et in podicem insertae sunt 
quae herba fragrans cibis potionibusque | fistulae sive tibiae osseae !!). Boeotice 
condiendis inserviebat ?). | autem óozwo: nune dicuntur tibiae, quae 

862. Boeotum comitantur tibicines | ex ossibus cervinis asininisve solebant 
fieri 1?) quemadmodum multa instru- 


aliquot, sine quorum arte frigent con- 


vivia. Sic in Pace de Chaeride dicitur: | menta musica —- jyéàvs, oügtyS, Aoróg 
jv Xaipis Óucs Iày, | ttgócsvow aD20v dxij-| | (poet.), fistula, avena — a materie sunt 
rog, x&t& oq? oió' óri | quoa xci zovov- | denominata ys 
u&vo | zzgooócosre ójzov 9). Erat autem | 864. zoaU' s; xógexeac] vid. ad Ran. 
Thebae urbs vera tibicinum patria 7), | 122 et 607. 
quam artem ideo praesertim ibi excoli — oix ànzó vàv 9Sugàv;] cf. Eq. 727. 
quod colloqui nescirent Boeoti, facete | 865. oi xexs &moloóusvo] vid. ad 
perhibebat Alcibiades 5); Atheniensibus | Vesp. 412. i; 
1) Sapph. fr. 50; vid. etiam Teleclid. fr. 50. — ?) Diog. Laert. IX 8 $ 4. — 
3) Est enim zuzoóv callosum reddere: Xen. de Re Equestri 6 8$ 9 etc. — *) Item infra 
vs. 954. — 95) Lys. 89 Pac. 712. — 9) Pac. 951 sqq. — ^7) Cf. Plut. Pelop. 19 
vel oraeulum apud Polyaenum I 10. — 5) o? yàg 2zíoravrat óiezéyso Sat, Plut. Alcib. 


9 (vid. ad Nub. 1358). Ce qui ne vaut pas la peine d'étre dit, om le chante. — 
?) Of. Preller Myth. I* p. 223. — 19) Of. Onesti Epigr. 6 de Thebis: £ozyv iv qóo- 
juyyo, zargospSyv 0E oiv a)29 etc.; item epigr. 7. —— !!) Sie recte Bergler et nunc 
Blaydes. Cf. Herodot. IV 2. — !?) Plut. Mor. 150e, 1104 Athen. 182e, — !*) Cf. 
nostra: Aet kalfsvel, het koper similia. 


ACHARNENSES. 


imb vQv $9Uocv uoi Xougiddo DoupevAu.:; 
(Aufugiunt tibicines.) 


BOISJTOS. 


' M ^IóÀ. ? , , 9 e 
veL 0v loÀeov, émeyegtivrO y, c Béve. 


OsíBo9s y&ào quocvrsg dEómio9 uos 


rüvOsuw Tüg yÀ&yovog &méu&ev ouo. 


870 


GÀX si vi BovAs, moíeco vOv [v qoo, 


- ? , ?N € , 
Tv OgreÀUyov 1| vv vergomreQvAA(dQv. 





866. uo] «ov Bekker. || Xeiózz] -óei; codd. 


867. vei] vj R alii. || £zszagízro Blaydes] £myaoízro R (quod gratias ago inter- 
pretatur Bergk), £miyagírros cett, quod verbo non addito dici vix potuit. Cf. 


vs. 884. 


868. Ge(So9s Elmsley] Osípa9: vel G3a3« codd. || qvo&vzsc] quo&vrez vel qvoóvres 
eodd. || à$/zue9' iuov; Blaydes] i5óz109' iuobí codd. 


870. iov] 2yó codd.; cf. vs. 898. 
866. Xoigióz;] fictum hoe nomen id 
fere significat quod Xoípióos veórrie, nam 
terminus -:ieíg animalia nondum adulta 
indicat; sie &erióeUg est aquilae pullus, 
AeovziósUs catulus leonis, e& eadem ratione 
formata sunt vocabula d&uóowsós, &Ao- 
ZtsziÓsUg, xogeYiÓtUz, AcytÓtUc, AuxiósUg, 7te- 
Aa0yt0 Us, gelidovióeUs, alia !). Itaque pes- 
simi hi tibicines  CAZzeridis — corvi 
capistrati"") — nune dicuntur pz. 

— poupaiAt] comice sie mutatur vitae 
quotidianae vox foupiAtot ?). 

868. éneyapizro ye] gratum sane fecisti), 
Att. Zyagíoo ys?). — DBoeotus cum in- 
tellegit tibicinum, quos secum adduxit, 
strepitum  Dicaeopolidi haudquaquam 
acceptum esse, fingit et ipsi sibi mo- 
lestos iamdudum fuisse istos homines. 


puellae gratias agentis: v9 vóv 4a vóv 
gorjox, xsy&gugci y& uor| Ó yAvxüzaTov, 
viv yocUv &maàiA&i«oá uov 9). 

869. &zéxiSav] deiecerunt. Verbum prae- 
terea nonnisi apud Simmiam in Ovo 
inventum quid significet — contextus 
docet. 

871. ógraAiyov] gallorum ?). Vid. ad 
Eq. 1344. Notatu dignissimus est locus 
Strattidis: 


nzóAu. | obÓév zov d4AX. oi mgüre uiv tüv 


Suvíet  obÓtv noe  Onfaiov 
onzíev | ómzS0zi2av 9), óc àAé£yovo , óvouá- 
Gre, | vóv kasxzpguóvoa Ó' Óópzáatyov, 
iazgóv Ó& 07j | a&xzav, Béquoav v1v yégugav, 
^" 
rÜxc ÓR| và cüxce, xoruAkÓeg Ób vàg ysA- 
óóvag, | zv £v9eow Ó' &xoAov, vÓ ysà&v Ób 
xgio£uev, | vexozárorov Ó' dv vw vsoxár- 


zurov y). 





Similima autem sunt verba iuvenis —  «ergaztreQuiA(óov] locustae 1?) vel 


l) Vid. Valekenaer ad Herodot. III 119 et ad "Theocrit. Adoniaz. 121, Nauck 
Aristoph. Byz. p. 114, Cobet N.L. p. 151 Log. Herm. p. 286; conferri autem 
potest terminus -ivog-Eq. 1053. —  ?) Vid. ad vs. 16. — ?) Vesp. 107. — ^*) Cf. 
v8. 884. — ?) In inscriptionibus Boeotiis complures huiuscemodi extant formae 
verborum in -í(&&v desinentium: ézeyeqírraro, xouirráusvot, &ztoAoywrr&ory, aliae. — 
9) Eecl. 1045 sq. — 7?) Kwikens. — 9) Vid. supra ad vs. 351. — ?) Stratt. fr. 47. — 
!") Sie scholia; vid. infra vs. 1116. In stela V! saeculi ineuntis Orchomeni reperta, 
quae ALrenoris Narii nomine est inscripta (IGA. 410, Overbeck Plastik I? p. 144), 
senex repraesentatur baculo fultus, qui cani offam aliquam praebet, ofía autem 
illa locusta esse dicitur. Quamquam locustam in imagine frustra quaero, quidvis 
autem potins quam loeustam illic expectaverim equidem. 


10 


146 ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIX. 
0 qeios, xoÀMxoqdys Boworiótov. 
TÍ gég&g; 
BOISJTOZ. 
0c zorv &ya9& Boworoig &mAGeg, 


0píyovov, yÀcyO., apu&9oc, 9ovoAA(Ónc, 





873. ioriv] iov àv complures. 
874—876. wu&9ms,...x020(02,... TpoyiAos, xoA)ufiog] -ovs codd., qui in vs. 879 
terminationem Boeotiam servarunt. 





cicadae!) sunt intellegendae. Nam quza- | omnium heroum longe voracissimus hae 
drupedes licet libenter interpretetur quis- | quoque in re dignum se praestitit sua 
piam coll. vs. 878—880, non tamen | patria, nec usquam melius ei est quam 


video quomodo rzerzgázoóa — quod cen- | illie, ubi zv víy9' üAnv cüv 9' $uégav 
sebat Elmsley — Boeotice sic potuerint | óezvobow homines !?). 

vocari; -zrsguAAis nisi a stirpe zrez (zre- 873. Quicquid boni habet Boeotia. Erat 
góv, zrégui) ductum est, unde tandem | Thebarum regio z&9vógos zoe, 7Awo& 
originem habet? Te xGi ystAoqosc, xuzsÜucra Éyovac TAstOTO 


872. xoALxopáys  Bowsríówov| eodem , róv &v rjj  E24kÓ« ztóAsov H). Locutio doa.., 
epitheto "Thessalos designavit Ephip- | uos, verbo, etiam in Vespis invenitur !?). 
pus?), erat autem xóA44i$ panis triticeus 874—894. Simillima eduliorum e Boe- 
rotundus?), quem his verbis describit | otia oriundorum recensio est in Pace, 
Archestratus apud Athenaeum: orpoy- | ubi item subiunguntur versus tragici 


yviodivuros Ó& verQuuuévos s) xatk ysigc | | ludiere mutati: xai i» Bowrov ye qégov- 
xO0ÀAiS SsocaAuós Gov Ümapoytrto, 0v xait- | ras iÓsiv | yrjvos, vijras, q&rraz, vooyiaous, | 
ovGt | zeivov. xouuveríav, oi Ó' dAàou xyóv- | zoi Komóóov ii9siv onvugíómg, | xci egi 


ópivov &grov ^). Eosdem et xoi2&gov; dictos | v«ír«g 6u&s &99óovs | Ówovoüvres cvgfé- 
esse Athenaeus perhibet?) Subsimile | zeo3c: | Mogoyco, TeAég, I 2evxzézr, AAo«s | 
est Demi illud epitheton xvucuorgós9), | réívS9eu; ztoAàoig x&Gre  MeikvSiov | ijxaw 
apud Cratinum autem Boeoti dicti sunt | Üozsgov si; zzv &yoo&v, | zkz Ó& ztezoGeSat, 
xgoumetogógoy yévos &vógov "). Boeotia | róv Ó' órorütev, | sir« uovoósiv ix Mnm- 
hominum gulosorum infinitarumque coe- | Óeíag 13) | ,92óuav 02óucv &moynoo3sis | 
narum regio erat — certe dicebatur | z&àg iv veUrAow Aoysvoutvag!* | zov; Ó' &v- 
Athenis, et claros cachinnos ciebat quis- | 99dózovs &uyeioav !*). 

quis talia de hostibus molestissimis in |  874sq. Sforeae!?) et e/lychnia !9) inter 
Scena perhibebat. Sic zvav ?) uiv &uig | condimenta et opsonia iocose comme- 
xcl qaysiv uéy vóguxoi, Boeotus ait ali- | morantur, vix autem magis esui suní . 
quis apud Eubulum ?). Itaque Hercules | monedulae '*). 


l) Vid. fr. 569' Alex. 162!? Aristot. Hist. Anim. VI 30. — 7) Oezraaíw xoAAuo- 
q&yo; Ephipp. fr. 1. — ?) Cf. nostrum s/eete vel &oereumik. — ^) Athen. 1124. — 
?) Athen. 110/; vid. ad Ran. 507. — 5) Eq. 41. — 7) Cratin. fr. 310. Nos fere: 
klompenmajoors. —  ?) L e. zíve&v. Egregia haec est Ahrensii emendatio verbi 
iraditi zoveiv. — ?) Eubul. fr. 12. — !?) Eubul. fr. 53; similia habet idem fr. 10, 
34, 39, 66 Demonic. fr. 1 Mnesimach. 2 Alex. 287. — ?!!) Dieaearch. p. 143 Fuhr. — 
17) Vesp. 537. Nos: iz één woord, om kort te gaan. — !?) Ipsius Melanthii haec fuit 
tragoedia. — !4) Pac. 1003 sqq. — !?) Cf. Ran. 567. — !9) Vid. infra vs. 916—925. — 
17) Vid. Veap. 129. 


ACHARNENSES. 


875 
rQoy(AQg, xoAvupoc. 


147 


v&GGeg, x0Àowug, &rreyGc, qoÀegíÓuc, 


AIKAIOIIOAIX. 


c M * 2 
CG7EQeL qeuucv go 


0pviOíog sig viv &yog&v iAjAv9og. 
IBOTO T: 


x«l uv qéígo yüveg, Àoyog, GÀcmexec, 


GxéÀomeg, éyívog, eisio Dong, muxTíÓnc, 


880 


ixríÓoo, éviOQiec, iyyéAueg  Korratóog. 


AIKAIOIIOAIZX. 


€ TeQzvóroTOV GU rTéíucyog CvOgomOoig qégov, 





875—817. Versum 875 et verba óozsgs — Z5v$ag om. R. 





877. àjiv9es] xerxyicas Blaydes audacius coll. Alex. fr. 46? Aesch. Sept. 63. 
879. zuzrióez;] zvxríóv; Elmsley cum codd. quibusdam, /azwm (bedger, nos: das) 


interpretatus. 


880. ivóógvaz Elmsley (ivogei; Scaliger)] i»vóógovs codd.; cf. Herodot. II 72 IV 


109. || àyyéues] iyyéies codd. 





876 sq. yeuóv ógv.9iez] sic dicebatur | /utras. 


ventus septentrionalis aves afferens, qui 


frigora fugientes meridiem versus mi- | 


. ii e Y De , 
grant: usz& vkg yeuusQuvàüg vQort&g mvéovotr 
oí ógwiSíat l). oi Ó& Ogwi9ict  xaAodusvot, 


iwguvoí Tiveg Ovrsg üveuot, pooéau &iol TÀ 


ad Eq. 437 Ran. 494. Aliam ob causam 
Phayllus ganeo, qui quicquid in forum 
piscarium affertur coemere solet, ysuuov 
sive pernicies macelli vocatur apud. Ale- 
xidem ?). 

878—880. Praeter optatissima opsonia 
anates, fuliems, anseres, lepores ^), aa- 
guillas *) Boeotus affert quae aliquanto 
minus grata sunt hominum palato nec 
nisi ab esurientibus devorari possunt: 
vulpeculas, talpas 9), erinaceos, feles, pic- 
tides, — quicquid id est, nam ignotum 
aliunde est nomen, — viverras (?) ?), 


| 
| 
| 
| 
| 


Quae animalia iocans quidem 
nune commemorat comicus, sed amarus 
hie est risus, nempe etiam talia his 
annis homines pauperiores intra Athe- 
narum moenia inclusi per gulam de- 


| mittebant 5). Meminimus autem iocorum 
y&v&.?). De nominis 2o»t9/ov termino vid. | 
^ 


quibus incolae Lutetiae Parisiorum anno 
abhine trigesimo aerumnas suas sub- 
levabant, cum intercluso ab hostibus 
commeatu carnibus equorum, mox- ca- 
num, murium, animalium denique exoti- 
corum insano pretio prostantibus famem 
propulsabant. 

881. Effusae iam laetitiae indulgens 
Dicaeopolis tragicam dictionem affectat, 
fortasse tragicum aliquem versiculum 
suos in usus mutatum usurpat. Etiam 
sequentes senarii supra soccum assur- 
gunt. 

— céucyosc] vid. ad Ran. 517. 


!) Aristot. Meteor. II 5 8 9. — 7) Id. de Mundo 4. Cf. ysóv oiovoxróvoz de 
intolerabili frigore dietum Aesch. Ag. 563. — ?) Alex. fr. 46. — ^) Vid. ad Vesp. 
709. — 5) Vid. ad Vesp. 510. — ) Vid. Aristot. Hist. Anim. VIII 26 $ 2. — 
7) Cf. Plaut. Captiv. 184, Hom. X 335. — ?) Vid. ad vs. 34. 


148 


ACHARNENSES. 


Óóc oL zQoGtumsiv, si qéostg vào Éyyéletc. 
BOIS TOZ. 


»T9éoDsuoe msvrQxovroa Korndáóov ,xogüv;* 


&xoOL vviós xoi émwuyáowvren vÀ Sívo. 
4 4 


(Ingentem anguillam expromptam Dicaeopolidi porrigit.) 


AIKAIOIIOAL. 


€ giÀivírQ GU x«L zÀeL zoOovuivy, 


TÀ8:g moOeuvi uiv vovyo0wxoig yoooic, 


oíÀq Ói Mog$yo. Óu&sc, ifevéyzovs 


rjv éGqyígav uoi Ósügo xol viv QuníÓe. 


(Afferuntur quae poposcit, famuli autem admirabundi ad anguillam accedunt.) 





882..2/] &g (coll. Lys. 834) aut s/reg éyysAeg qéosz DBlaydes, sbzoszüz vig iyy. 


vHerwerden. 


884. rvide (rviós) Koen. ad Greg. Cor. (p. 369 Sch.)] ros codd., rzós Elmsley. || 
ToU émiyagítou Et. M. 367,19; émiyapizzev 
aoristus. Cf. vs. 861. 


myéguro: R] -zz« cett. (-vw: B), &vzi 
vEldik, iziy&gvrrs Bergk, sed requiritur 





882. Sine salutem isías anguillas, si 
quas tecum habes. De imperativo óóc vid. 
ad Ran. 755 et de verbo zoosuteiv supra 
vs. 266. 

883. Felicissime Boeotus nunc imita- 
tur versum Aeschyli, in cuius Armorum 
Iudicio ad Thetidem cum ceteris Nere- 
idibus e mari egressam dicebatur: zzi- 
Gpeuge zevrüxovra Nrnonóow zogüv!). 

884. Cf. Epopis ad Proenen verba: 
ÉxBowve xal aavr»v imis(xvu roiv Sévoiv ?). 

—  tviós] Aeolice sic dicitur quod 
Attice est ósDpo. Sic Hesiodus de patre 
Suo: Ós zore xal zvió' ?) ji9s, et apud 
Sapphonem est: à42& rvió' E89" f), apud 
Theocritum: zuió' ó zg&yos oóroz!?). 

— iémyéoro] composito Boeotus 5) 
etiam supra usus est; Attice dicitur 





x&o.oav7), eo aptius autem nune est hoc 
verbum, quod etiam in re amatoria solet 


| usurpari 5). 


886. A4desue, o choro optata? ?). Oho- 
reutae laetantur adventum anguillae, qua 


, mox fruentur finita fabula, laetis epulis 


eum histrionibus accubantes. Non enim 
tam sordidae avaritiae est hic choregus 
quam Antimachus ille, qui proximis 
Lenaeis incenatos eos dimiserat !?). De 


| adiectivo zovyoóuxG vid. ad Vesp. 650. 


887. De Morycho heluone vid. Vesp. 
506. 

— Óuós;] hane quoque vocem e tra- 
goedia habet Dicaeopolis !!). 

888. E culina !?) foculum et follem 
Sibi afferri iubet, in ipsa scena anguil- 
lam assaturus !?). 


!) Aesch. fr. 175, cf. Eur. Andr. 1267: 2egos« zevríjxovra Nnornóov yogóv, Iph. T. 
427: nsvrüzovra zogüv Nmoróov xyogoi. — 7) Av. 666; cf. Nub. 269. — ?) Aut si 
quis mavult Dorice: reiós, Oper. 635; quae acuta est emendatio Bergkii, nam 
in codd. est z;ó'. — ^) Sapph. fr. 1*. — *) Theocr. V 30. — 5) Vs. 867. — 7) Vid. 
Pac. 392 Thesm. 938 Plat. Protag. 3354 Rep. 351c Xen. Hellen. III 4 $ 9 etc. — 
5) Vid. ad Eq. 517. — ?) Adiectivum dictionis sublimioris zo9«v»óc etiam Pac. 556 
Ran. 84 est usurpatum. — !?) Vid. vs. 1150—1155 et ad Nub. 338. — !!) Item 
vs. 1174. — !?) Vid. ad Vesp. 139. — !5) De foculo vid. Vesp. 938 Av. 1580 fr. 7 
Stratt. 55 Alex. 250, de folle supra vs. 669 et Ran. 360. 


ACHARNENSES. 


149 


GxfwoGOs, moiósc, viv dGgíormv fyysiuv 


890 


4xovGev &xro uOÀug &veí m000vuévqv 
?j 0 MO^LG uevqv. 


/ ? ? , * , 2 LA P? ? ^ 
zgoGs(meT cUrQv, 0 ríxv' GvO9gexog Ó cyo 


vuiv megéíbo cijóÓs rijo &évme qáguv. 


(Ad unum e pueris:) 


&ÀX siopeg cUrQv' ,uqÓ$ yàg C«vov morc 


- ' pcc , 
GoU *ogig simv* £vrevevvALouév1c. 


(Abeunt servi cum anguilla foco folle.) 


BOISJTOZ. 


895 


duol ÓÀ vwu& v&ücÓs mQ ysviosroi; 








893. 


sloqsg] ixqsg R. vitio tralaticio. Coniectura locum vexabam olim, sed 


sanam esse vulgatam postea intellexi; vid. commentarius. 


894. 


iyrersvzAwouévy; Blaydes] -4avouévys codd. 


895. zuuk r&cós] vui T(400e vitio in scriptura minuscula pervulgato (v pro «) 
R. || vevüosrcu] yeveiosro: fortasse scribendum, sed vid. vs. 902. 





890 sq. Presse nunc Dicaeopolis se- 
quitur Admetum Euripideum, qui cives 
Pheraeos Alcestidis exsequias prosecu- 


turos sie alloquitur: óueig Ó& v/v Savoó- | 


cxv, óc vouiterau, | zgoosímar —ihoUcav 
óor&rqv óóóv !). Praeterea dignus qui 
conferatur est Lysistratae locus, ubi 
chorus anguillam zeióe youor?v xoi &ya- 
zw ix Boworov Éyyelvv appellat 3): 

890. £vzo ...Ére&] vid. ad Eq. 793. 

891. zooosízazs] vid. ad vs. 266. 

— v3gax«;] minime contemnenda 
scilicet his temporibus largitio! ?). 

893 sq. Et nunc quidem aperte verbis 
herois tragici utitur Dicaeopolis. Vesano 
enim dolore abreptus Admetus ,ne Orcus 
quidem nos dividet!" morientem uxo- 
rem alloquitur, ,sed yeso rexróvov Óé£uag 
rÓ góv | eixea9àv àv A&xrQovowy. xz joevat, 
quam imaginem contemplabor, alloquar, 
amplectar, donec ad inferos et ego de- 





scendam; tu autem interim illie expecta 
me domumque mihi para: zv voiow a)- 
TG; yáo u^ imwoxíyo xéópot | col ro/oóde 
Seiva, mÀsÜg& vT' ixreivou m£AaG | mAevgoiot 
Toig Goig umóà yàg Savóv more | Go xls 
inv, Tijg uóvms 7woTijg iuo(" *). Quos ver- 
sus dulcissimos affectusque tenerrimi 
plenos in ridiculum sie conversos fortasse 
nolit quispiam, perfacetam tamen esse. 
huius loci parodiam haud facile quis- 
quam negaverit ?). Mente igitur mutata 
Dieaeopolis anguillam integram intus 
absportari iubet, totam scilicet sibi ser- 
vaturus soli 5. De adverbio yo«gí; vid. 
ad Ran. 1163 8q.; quod autem ZvzezevzAt- 
cuévyv suas delicias vocat verbo festive 
ficio tragicaeque amplitudinis, in Pace 
id dicitur 2v zeUz20t0t 2oysvouévr;?), apud 
Eubulum »vóuqry rsózAo ztsgl oGuc xaAunti 
vel veür2 Gumeyouévy 9), beta ?) circum- 
data. 


l) Ale. 609 sq. — ?) Lys. 702. — 5) Cf. vs. 34; praeterea vid. ad Eq. 780. — 
^) Ale. 348—368. — *) In Equitibus non minus feliciter huius tragoediae versi- 
bus quibusdam usus est noster vs. 1250 sqq. — 8) In simplicem hane explicatio- 
nem cum incidissem, a coniecturis autem abstinendum intellexissem (vid. annot. 
erit.) apud Blaydesium idem fere repperi annotatum, qui foculo impositam anguil- 
lam intus portari putat, — fortasse recte. — 7) Pac. 1014; vid. supra ad vs. 874 
sqq. — 5) Eubul, fr. 35, 37, 64; vid. ad Vesp. 510, — ?) Ran, 942, 


150 ACHARNENSES. 


AIKAIOIIOAIX. 

&yog&üc réÀog voUTqv yé mov Óco6tg £uoí. 
GÀX si vv m OÀsig rOvÓs vOv GAÀÀov, Aéys. 
BOISTOZ. 

iovye rcUTe mvra. 
AIK AIOIIO AIZX. 
gégs, ztóGov Àéycic; 
qoorí &reg ivO9évà éxsc Eug; 


BOIS JTOZ. 


a2 


P» 
Lov, 


e 


900 v, y &ov A9ávac, iv Boworoicw Oi uf. 
AIK AIOIIO AI. 
&g)ec &o bec moutuevog DoAuorkdc, 
3] xégouov. 
BOISTOZ. 
&gec 1| xÉoeuov; GÀA vr ix. 
GÀX O v, mag Gulv wj iGvt, vGÓs Ó' cU moAÀv. 
AIK AIOHO AIZ. 


3 3. , : , 5r 
éyoÓe roívvv' Gvxog&vrqv i&eyc 





898. ióvya] ióye codd.; vid. Apoll. de Pronom. p. 64 Bekker. 

899. iac; BO. ióv] &iuc ióv; codd., sed veram lectionem praebet scholion. 

900. 49ávac Elmsley] M34&voc 1, M3&vcw plerique, iv M35va R. 

902. àg/ac i] &q/es; si Bóckh et uei vs. sq.; sed talia ne accuratius exigamus 
dehortatur Atticum quod sequitur ize vel uéveàv vs. 906. 

903. zeg] zseo R. || «&ós] viós Ahrens coll. Hesych. s. v. zí óac. 





896. Calliditatem vere Atticam prae- 901 sq. &q/ac] apuae Phalericae sae- 
stat Dieaeopolis; gratis enim ut pretio- | pius laudantur); praeterea videatur ad 
sam anguillam accipiat nunc efficit, gra- | Eq. 645. 
tis mox ceteris Boeoti loquacioris quam | 901. iac] vid. vs. 899. 

Ssagacioris potietur mercibus. | 902. ài2 £vr ixs] item apud Alexi- 
898. géos] vid. ad Vesp. 148. | dem propolae ,zó zgürov utv 2&9 &49v 
899. ài«;] futurum idem nunc valet | ojecua" iubenti emtor ,à27 £ozw £vóov 

quod imperativus àys?) vel potentialis | 

&yotc àv ?). | 


respondet: mamme requiro isia, sunt enum 
doi *). 


!) Av. 76 fr. 507 Eubul. fr. 75* Matron Athen. 1357 (supra allatus ad vs. 671). — 
?) Vid. ad Nub. 633. — ?) Vid. Nub. 811 et ad Eq. 1183. — ^) Alex. fr. 127. 


ACHARNENSES. l5 


905 GbozeQ xíocMov évómoduevog. 
BOISTOZ. 
vel TO GLO, 
AéBoius uévr&v xígÓog &yoyOv x«i m0Àv, 
&meg míOwxov GÀwgíeg moÀÀág mÀécv. 
(Alter sycophanta Niearchus a dextra procedit.) 
AIK AIOIIOAIX. 
x«l wv 00L Níxeoyoc &oyevou gavàv. 
BOISTOZ. 
MuxxÓg yc uxog ovrOc. 
AIK AIOIIO AIX. 


, 
GÀÀ -Gmov xexóv. 





905. Del. Dobree; ef. vs. 928. || vs] v R et plerique. || o«6] 93:6 Blaydes, ut 
ipsi Boeoti scribebant testibus lapidibus. Sed litteram o servandam esse apparet 
collatis quae observavit Blass, de Eleorum dialecto scribens (Dial. Collitz. I 
p. 315): ,die lakonische spirans in 3:6; (— neugriech. 3, englisch // in tA) 
wurde von den fremden, besonders den Athenern, mit o geschrieben (o:6;), 
.Wührend die alten Lakonier selbst dieses o so wenig kannten wie die Eleer 
.jenes £" (pro ó) Sonum igitur ab ipsius lingua alienum comicus ita ut poterat 
scripto reddidit. 

906. uívzi»] a sermone Boeoti alienum; Blaydes coí za. || xoi zo2/] m&uzoiv 


Ribbeck. 
908. Zoyeroi] iiéoysrot R. 
909. ya] ye R. 





908. ve zó ow] per A4mphionem et Ze- 
(hum  ro)g AsvzozoAov: !) homo PBoeotus 
iurat more patrio. Lacedaemonii autem 
cum attestantur zó e:» ?) vel potius zó 
9w5 — nam sie in ipsa Boeotia et in 
Laconiea seribebatur — intellegunt Cz- 
storem et Pollucem obs Zoxoígovc. In 
Atticarum denique mulierum ore zó 3o 
sunt Ceres et Proserpina ?). 

906. Constr. zal zto4b uévzot x&égóog Aá- 
Bou àv &kyaydv, vel magnum profecto lu- 
erum faciam eiusmodi homine ceu simia ma- 
ligna domum absportato. Non ironice autem 


sed serio loquitur Boeotus. De particula 
uévro. vid. ad Eq. 168 Nub. 1269. 

— xci moA)] ef. vs. 697. 

907. zí3axov] cf. Ran. 708. 

— Arglazg] vid. ad Eq. 445. 

908 sqq. De verbi qaívav usu vid. ad 
Eq. 300. 

908. óói] vid. Nub. 60. 

909. à42' &áztav xaxóv] at merum malum *). 
Sie Philoetetes Sophocleus ad Ulixem: 
à mzüp o) xoi n&v Óeiua! *) idemque vir 
ei 5 z&cw B8Aágy audit ?); muliercula 
apud "Theocritum maritum suum 2o: 


l) Eur. Phoen. 606. — ?) Cf. Pae. 214 Lys. 86. — ?) Vid. Vesp. 1396 Eccl. 
158. — ^) Louter scehurkerij, every inch a ...scoundrel. Quod mox vs. 956 dicitur 
obóiv óytg. Of. Eq. 184. — ?) Soph. Phil. 927. — 5) Ibid. vs. 622, 


152 


ACHARNENSES. 


SCENA UNDEVIGESIMA. 


Dicaeopolis, Boeotus, Nicarchus, Chorus. 
NIKAPXOZ. 
910 r«vrL tívog T& qogrt dol; 
BOIS TOZX. 
rO0 uà 
GOcíBoOtv, /rvo  Zlsogc. 
NIKAPXOZ. 


getvo zoÀéuue roro. 


, ^ , eC vt 
éyo roívvv O0L 


BOISJTOZ. 


TL Ó& xoxov moQ9O0v 


OpvezéríoLGL TtÓÀeuov djoe xci wéyev; 
NIKAPXOZ. 
xci Gé ys qaevO m0g roicÓc. 


BOIS2TOZ. 


, ? , 
Tí G&ÓLzeLuevOG ; 








912. gaívo] sic R, qevo pauci. Vid. vs. 819. || 9? Bentley] óai codd.; Elmsley 
T«vz&yi. — Tí Óci deleto xoaxóv, Blaydes záós. — zí óal z«zóv infeliciter, nam roürza 


;sía h. l. multo est aptius quam cáóe. 


913. zoe] Zoo R et plerique. || u&za»] u&yxyv R. 
914. ye] om. R. || &óixeiusvoz] eóiznusvo: R, &ówxoUutvo; quidam, &óizewuérog vel 
-znutvo; alii, pro perfecí? participio habentes (sed breve esse à- docent numeri). 





&zav lanamque ab eo emtam zv óUzov | 
vocat !); videatur etiam apud nostrum 
Epopis de Pithetaero vox: oógusue xipua 
Totuuc zcut&lmu ov ^). 

911. izzo 4:/;] isdem verbis utitur 
Cebes Thebanus apud Platonem ?). 

912. zí...za30»] vid. ad Nub. 340. 

913. zoe] suscepisi; *). Sic Plato co- 


micus e. g. de se testatur ipse: ztooze 
uiv Kitowvi zóisuov Yo&unv ?), et in Avi- 
bus est: zózeuoz aigsrat 9). 

914. &óteiuevog] Att. àótxoUusvog *). 
Huiusmodi formae in inscriptionibus Boe- 
otiis frustra quaeruntur, alibi tamen 
inter Aeoles minime sunt inauditae, e. g. 
ztos(uzvoz 9). 


!) Theocr. XV 148 et 20. — 7?) Av. 431. Cf. praeterea Thesm. 787. — *) Phaedon. 
62a. — *) Att. igo. — ?) Plat. fr. 107. — 5) Av. 1189. — 7) Plut. 457. Perfectum 
simili sensu usurpatur Nub. 576 Plut. 428, 805. — *) Dial. Collitz 305$. 


ACHARNENSES. 158 
NIKAPXOZ. 
915 iyo qoíco coi — Gv mtoisGrÓrOv jou. 
ix vv moÀsuiov siodysig QovaAA(Óoc. 
AIK AIOIIOAIZ. 
&xeura qoívetg Oye xol QovaAl(de; 
NIKAPXO. 
«Urq y&o jumoüosisv Qv vÓ veOQiov. 
AIK AIOIIO AIS. 
veguov 9ovoAAi; oluon, vívi voómO; 
NIKAPXOZ. 
920 ivOcig üv sig vípqv &viyo Boworiog 





916. sloéysg] y" cio&ysc R et plerique. 


917. Om. R. || xci 39vai2íóv Elmsley] 39vaa2íóes vel óux 99vaiióos codd., óià 


9gvaAÀog Bentley, ux 99voiiió« Blaydes. 


918. có veógwo»] cum Blaydesio malim z& veóoie, cui coniecturae non obstat 
certe singularis veóorov (sine articulo) qui sequitur. 

919. o/uo: Elmsley] VI. oiuc. — codd., contrarium vitium fortasse obtinet Av. 308. 

920. si; vípqv] *ec orüfhy? Quod simplex erat genus lucernarum (Hermipp. 
fr. 28 Plat. 190). Fortasse tamen non satis hoc absurdum. 





915. Sic Demosthenes ad iudices: 
for. Ói vavzi z&vra uou và 7t0AÀÁ, TtQÓc 
Üuü&s, dvÓgeg Ówaorat, xoi TOUS TteQLeOTTXÓ- 
vrac fio9sv xai àxpomouévouz izzb 7tQÓg ys 
voUrov TÓv xocr&ámzrvOroY Bocyic xoi goqs 
iijoxu ióyoz!), et Ariston apud eundem: 
raUra...Üuvuut TOUg Stobc...ÜuOv Évexc O 
üvógec ÓuxcoTol, xal vv negusoTnxórov ?). 

916. Dignissimi qui conferantur sunt 
Eq. 23" sq.; e//lychnia cum ceteris mer- 
cibus Boeotum secum attulisse supra 
vidimus ?). 

917. Vid. vs. 826 sq. et de particula 
Emera ad Nub. 226. 

918. Navalia et armamentarium ante 
decem fere annos ingenti sumtu in Piraeo 
fuerant instructa, quarto autem anno 


abhine a maris parte clausi fuerant 


!) Demosth. XVIII 8 196. 





portuum aditus, ne hostes necopinato 
classe adventantes illuc possent irrum- 
pere, quod anno 429 OCnemus et Bra- 
sidas mira audacia tentaverant facinus 
et tantum non perpetraverant *). Se- 
quenti saeculo a Philippo Macedone 
conductus est Antiphon quidam civis, 
qui navalia incenderet; sed scelesto 
consilio deprehenso orgejAo93zic àni9a- 
vey ?). 

920. Scholia zípryv bestiolam 5) inter- 
pretantur; sed diei non potuit iv9svai 
sl; tGóv mw, est enim zmuserere in, e. g. 
pedem in calceum ?) wel ellychnium in 
lucernam 95). Cum vero animal illud etiam 
ciiqyv dietum esse scholia perhibeant, 
cíÀAgy autem —- ut x&v9ago; — etiam 
lembi fuerit nomen ?), Elmsley navicu- 


— ?)Demosth. LIV $ 41. — ?) Vs. 874. — 4) Thu- 


eyd. II 93 sq. — ?) Demosth. XVIII $ 132 sq. Dinarch. I $ 63. — 8) Blattam, 
Aelian. Nat. Anim. I 37 VIII 13. — 7) Vesp. 1161 Eccl. 346; cf. etiam Pac. 
1243. — 9) Nub. 59 Pherecrat. fr. 40. — ?) Testibus Suida s, v. et schol. Pac. 142, 


154 ACHARNENSES., 


Gieg &v &lGméuwwetsv sig v0 vscguov 
ó/ 0popoócc, Booéav imwwoncec uéyav: 
xeUmeo Àdc[jovo r&v vs&v r0 mo Gzaé&, 
GsÀmyolvr Gv sÜü9Ug. 
AIKAIOIIOAIX. 
& xdüxiGT GmoÀoUusve, 
995 ceÀeyoivr Qv Om vípuo vs xol 9ovoliídog; 
(Colaphum ei infringit.) 
NIKAPXOZ. 
uoror ooo. 
AIKAIOIIOAIX. 
(ad Boeotum:) 


ÉvAMéuBov coro? tO orÓuo. 





924. «)9/; Pierson e scholio] «i wes (vig vyüó:) codd., quod pro glossemate 
Pierson abiecit; equidem dubito an hoc nomen e versu sequenti irrepserit, illic 
autem comicus scripserit: *aí vec ózó cíns (?) vs xoci 39voA2idos; Alia via inita 
ciqvys coniecit CIBrennan, ingeniose sane, sed exempla desidero, alibi enim 
iaipvy; maxima constantia dicitur. 

925. Del. Hamaker. 





lam nostro loco intellegebat. At per | propelleret, id non curat rabula vel 
aquaeduetus non navigatur, neque fa- | ipse comicus, dum absurda consulto 
cile dixerit quispiam quid sit ,inserere | comminiscitur. Strategema autem  ali- 
ellyehnium in scapham." Immo, si sa- | quod nune respici quod revera usu 
num est cígrv |), de arundinis specie | nuper venisset, veri videtur simile. Ur- 
quadam, cuius multa apud Theophrastum | bis óv ó0gogoórc captae mentionem facit 
fit mentio?), loquitur sycophanta. Huius- | Polyaenus 5), et altero anno post fabu- 
modi igitur plantae culmo fistuloso a | lam nostram scenae commissam Delium 
novo quodam Prometheo ignem inseri | expugnatum est igni per fistulam arti- 
fingit homuncio perque aquaeductum in | ficiosam in hostes immisso ?). 


navalia immitti. Sic anno 413 Syracu- | 2922. imuorsec] vid. ad vs. 197. 
sani ut Atheniensium classem incende- 924 sq. os2ayoivro] vid. ad Nub. 285. 
rent, ó2xáóc zAqguerióov xai ÓócÓ0c ysuicav- 924. z&»xwT &zoiojUusvs] vid. ad Vesp. 
Teg — dv y&ko iml vob; M95va(ovg ó &veuos; | 412. 

olgiog — qsicav züg iuflaióvrsg?). Quod | 926. ucepor/gouc:] vid. Ran. 528. 
autem fieri non potuit quin ventus vehe- | | — $vi&ufavs] occlusum tene, comprime. 


mens istiusmodi flammulam extingueret | Sie mortui Socratis Criton 5&vvéafge có 
multo prius quam eculmum in navalia | ozóue xci voUc ópScAuoUc 9). 


l) Vid. ann. erit. — ?) Hist. Plant. VIII 1 $ 1 eic., Plin. XVIII 20 $ 4 ete. — 
*) Thueyd. VII 53 8 4. — *) Polyaen. I 37; cf. Demosth. XXIII $ 158. — *) Thue, 
IV 100, — 5) Plat. Phaedon. 118, 


ACHARNENSES. 55 


(Fauces Nicarcho obstringit Boeotus, dein coniunctis viribus humi eum 
deieiunt. — Ad servum Ismeniam:) 


92'7 


(Stramento allato Nicarchus frustra renitens ut vas fictile involvitur, dum 
alternis vicibus canunt Chorus et Dicaeopolis.) 


Óóg uoi goovróv, iv «rüv évÓXco cgó0oo. 


Stropha. 
XOPOZ. 
929 £vüqcov, à pékucre, vO 
930 &évo xeAüg T)v $iumoAuv 
oUroc OmoOc 
&v uj] pégov xoraim. 
AIK AIOIIO A12. 
duoi ueAros, veüv, imet 
TOL x«l apogsi ÀcÀov vi xci 
7 v9oggoyéc 
x&AÀoc 9:0icww Ziy8990v. 





928 


927. *ivójoo ocqoóógo] ivóysas qípe codices. Boeoti si haec verba essent, — cui 
tribuuntur vs. 927 sq. in cod. B!, — 2»ógo&usvo: esset dicendum (ut vs. 905); 
ab ipso autem Dieaeopolide colligari sycophantam sequentia docent. Elmsley 
ivónoo qos, Dindorf ivójoo qégov infeliciter, licet Blaydes id receperit collatis 
locis dissimillimis (vs. 950 Pac. 888 Lys. 705 etc.); male quoque Bergk ivó5oaes 
qégns. Dicitur h. l. oqóóga ivóv, ut oqó0ge ziétew Vesp. 152, Gqóópge xacsayévat 
Vesp. 1428, oqóóge xózrav Plut. 1101, etc. 

928. Del. Bothe Porson; cf. vs. 905, 931, et de metro vid. ad vs. 47. Merum 
scholion esse videtur, ut Ran. 15 Av. 16. 

930. otzwo;] 'oUro ó' Elmsley coll. Ran. 905. 

933. i&1ov] o«30óv Blaydes coll. scholii verbis 


Ggzeg xégmuov, (va Qj xaTayy qogoUpevos. 


et Plat. Theaet. 179 4. 





9271. qogvzóv] vid. vs. 72. | 931. ofzos ómog] vid. ad Ran. 905. 

929 sqq. Similia multa habet Pluti | 939. 2mz( vow xci] cf. Ran. 509. 
locus, ubi sycophanta vestibus suis a | 938. wogs& ... zvgoggayéz] 7tvoopoay 
Iusto viro spoliatur adiuvante servo | xeo&uux xaAeizuu go iv rG zl j'yvutai 


Carione!). Non ipse autem histrio qui | 
Niearchum egit stramento involvitur, 
dein a servo humeris absportatur, sed 
clam spectatoribus se subducit, ut nova 
persona induta Lamachi nuncium possit 
agere; alius autem homo aliquis homi- 
nisve — quod putarim — simulacrum 





eius loco ut vas fictile tractatur. 


iy r$ ónrücSa. Koorivos év "Qoous ?) , lows 
zugoggcybs xaxüc T Onrwuutvov" 8$), — Fi- 
dum crepat va8 Ówexgovóvrov sive Üyibs 
sizes Go99óv qS9éyystcu, — ut Persii *) 


| Platonisque?) verbis utar). 


934. 42ioc] vid. ad Nub. 1203. 
— S:oicw iy99óv] vid. quae ad Vesp. 
418 observavi. 


1) Plut. 926—954. — ?) Cratin. fr. 253. — ?) Suid. — 4) Sat. III 21 sq. — 


5) Theaet. 179 7. — 8) Vid, ad Ran. 79. 


156 ACHARNENSES. 


XOPOZ. 
935 TL qgrnjósrol mOT cOtÓ; 
AIKAIOIIOAIX. 
zw&yyonorov yyog &orot, 
Xo«T1O xcxGv, vowvUrO ÓwxOv, 
qoívsv vzevÜOUvove Àvgvob- 
409, «cl wo 
T& Toéyuov iywvxüctüoL. 
Antistropha. 
XOPOz. 
940 zÀc Ó Gv memoigoiq cc &y- 
yeío roi0UtO Joousvoc 
xoT Olxiov 
ToGÓvÓ Ge pogobvzi; 
AIKAIOIIOAIX. 
icqvoóv icrw, à dyá9, Gor 
oUx Qv xoTübet4g TOT, &- 
945 z£Q £X m00ív 


xcv xoc xofuciro. 





939. Deesse dipodiam iambicam post z/Ai$ arbitratur Meineke; sed veri est 
similius in versibus antistrophis 948—951 aliquid abundare. || z] xoci R. 

940. zezoi9o(] ysyn9oiy vHerwerden. 

944. xcráiaac Muller] zezeysis(a) codd. metro invito, Cobet zereayoír. 





935. zí yoíosrm] de futuri hoc usu | id quod gavó» significat, candelabrum, ó 


vid. ad Eq. 1183. ivri8erat AUyvog 7). 
937. Vid. ad Eq. 309—311, 984 Nub. 939. z& mo&yucera] vid. ad Eq. 130 ?). 
260. 2i — iyzvxücSai] medii haec est forma, 


938. Vid. ad vs. 826 sq., de verbo au- | significat autem szbz miscere. 
tem qaiv&v ad Eq. 300, et de voce 943. ócrs] vid. ad Nub. 1151 ^). 





ózsv90voi; Eq. 259. Vox 4vyvoüyoz, quae — | — 946. xávo »&go] item in Pace Try- 
ut xpar/o et rourz/o et multa instrumen- | gaeus vereor ait me cantharus xázo xágc 
torum nomina — desinit in terminum | e praecipitet ?). Of. verbum xagadoxsiv 9) 


etiam hominibus designandis aptum !), | et de ipsa re vid. Eq. 365. 


!) Cf. Enchirid. dict. ep. p. 327. — 7) Pherecrat. fr. 40 Alex. 102, 148 etc.; ef. 
Poll. X 116. — ?) Praeter expectatum nune vocem esse adhibitam, qáguoexc enim 
dicendum fuisse, sine iusta causa perhibebat Elmsley. — 4) Ut nostro loco, sic 
supra vs. 381 Nub. l.l. et 1342 Av. 1126, 1443 Hom. c 91 Eur. Alc. 1084 Cycl. 
217 Herod. Mimiamb. III 74 alibi ante ógzs mente suppleri potest o/zo;. — 
?) Pae. 153; cf. Pind. fr. 138. — 5) Eq. 663, 


Qt 
-) 


ACHARNENSES. ] 


XOPOZ. 

ijÓx xc«À&Gg £st Gor. 
BOISTOZ. 

uéAlo y& roi OegíÓ0cv. 
XOPOZ. 

&ÀX, à &évov fékwors, xoi 
950 roUrov AefOv mo0peAX Ümov 
Boss: pégov 


x«l m&vro Guxogivrqv. 


AIK AIOIIO AIZ. 
uólig y é&víüqGe züv xexGg CGmoÀoUusvov. 
eloov Àefov róv x£geuov, o Bowie. 
BOIS2TO. 
Ozóxuzrs vàv TUÀav iov, loustvuys. 


(,Sareinam" servi humero inicit.) 





948. ya] ys (0:) codd.; cf. vs. 860 etc. || 9soíóósev Brunck] 9eoíó0ev codd.; 
verbum immerito in suspicionem vocavit Elmsley, vid. commentarius. Blaydes yc 
GuvSsoíd0ev. 

949. Post péizors in codd. sequitur cvv3é£pi£e, quod delevit Elmsley; vóv 9égiie 
Meineke. Vid. ad vs. 939. 

950. zoógai2 Ald.] zoósg«Az codd. || 9zov] 9zo: Fritzsche. 

951. *zai] zoó; codd.; quod si servatur, prius xoi verti nequit. Suspicor par- 
ticulam xai abiisse in signum quo zós indicatur, litterae 5 simile. Vulgatam 
Blaydes interpretatur ad quamlibet rem ...sycophantam (pro yonouóv igitur dietum); 
at nisi aecedat óvzoa, ita vertere non licet. 

954. ióv R] ó plerique, om. nonnulli; 73. ó; ózóxuzze rkv rUAcv "Iou. B 4f. || 
"Ioustvuys] "Iourvuye codd.; cf. vs. 861. 





948. 9:gióósv] SegíZev sive messem col- | ryphaeus ad sodalem aliquem ;j&r«ore 


ligere ioculariter nunc dicit Boeotus; | suxóuxecróv dicit i 
sycophantam enim, qui inter stramen- | 952. xcxóc &zoioUusvov] vid. Vesp. 412. 
tum aut totus aut fere totus delitescit, 953. afoov] item infra vs. 1140. 
ita ut fascem sive mergitem aliquam 954. ózóxumrs...iov] de participii prae- 
videre te dixeris, servi humeris est | sentis hoc usu vid. supra vs. 202 et ad 
impositurus. Nub. 1212. 

949. 5évov fgiirwors] sic in Vespis co- — ciAev] cf. vs. 860. 


!) Vesp. 233. 


158 ACHARNENSES. 


AIK AIOIIO AIZX. 
955 40709 xcroíGsig «vorOv sUAepovusvoc. 
zvívrOg uiv oiGsug ob0iv Oyiéc, GÀX Ogg. 
xiv roUro xtegÜcvmg yov v0 gooríov, 
eU0oeruoviQGsig GvxoqpavrOv y obvexa. 
(Boeotus et servus sycophantam absportant. Merces quas attulit Boeotus ad 
aedes relictae manent. E domo Lamachi procedit minister.) 


SCENA VIGESIMA. 
Dicaeopolis, Minister Lamachi. 


OEPAIIS2N AAMAXOT. 


ZukoutóTtoÀL. 
AIKAIOIIOAIZX. 
Tí éGT,; xí u& Doorosic; 
OEPAIIOQ,.N. 
Ó T; 
960 &xéAevs /idueyóg 6s vovrQol Ógcyuijc 


? A - e M - —- - 
tig rove Xoüg abr usraÓoUvonr vOv xwujÀv, 





955 —958. Boeoto continuat P, unum vs. 955 B. 

955. Post vs. 953 collocat Hirschig. || zezoícez] u&Z ofoss Blaydes (u&a si4a- 
Boíusvog iungens), &zoícae; vHerwerden. 

956 sq. Juoz | zür...xsgó&vns] Quos | £v... zsoóavei; Halbertsma. 

957. xiv] x&v codd. 

959. rí( cr: Elmsley] zís; ?oz: codd. || ? v; Reiske] 2z. (sine signo interr.) codd. 

960. iz£svs Elmsley] -os codd.; cf. vs. 962, 1051, 1073 Eq. (514) 1181. || zevzrot 
R] ea)zyc v5c cett. 

961. aóró Meineke] «zo codd. 





955. yon; xaroiosc] vid. ad Nub. 489. | sed proderunt potius. De particula olvexa 
956. z&vroc] vid. ad Ran. 263. | quod adtinet ad vid. ad Nub. 420. 
— ojótv yis] sic dici solent quae | 959. ví &ozi;] vid. vs. 4. 


pessimae sunt notae, Gz«v xcxóv!), quibus | — — foeorgei;] verbi gov producta haee. 
probi sincerive nihil omnino inest^). est forma?), quacum apte collatum est 

— àiZ ÜUucoc] cf. vs. 402. ieorgsiv e verbo Z&v natum *). 

958. Beatus degas per sycophantas certe 960 et 962. ixéisve] vid. ad Eq. 1181. 
licebit; tuae certe felicitati — ut ceterorum — «cacvrgsi] vid. ad Nub. 60. 
mortalium — non nocebunt sycophantae, 961. Choés Anthesteriorum dies medius 

1) Vs. 909. — 7) JNiets goeds, met veel bijzonders. ltem "Thesm. 394, 636 Eccl. 


325 Plut. 37, 50, 274, 355 sq., 362, 870. Cf. praeterea Eur. Andr. 448, 952 
Phoen. 201 Hel. 746 Cycl. 259 Herodot. VI 100 Thucyd. IV 22 8 3 Lys. IX 8 4 
Plat. Rep. 6032 etc. — ?) Redit Pac. 1146 Av. 274 Lys. 685 Hom. u 124. — 
^) Hom. 3 543 Eur. Iph. T. 934, 971. 


ACHARNENSES. 159 


ro.Óv Ógoyuüv Ó' ixéAeve KomGó Pyychvv. 
AIKAIOIIOAIS. 
0 moiog ovrog /iéueyog viv Pyyshev; 
OEPAIISN. 
0 Óstvóg, Ó voÀegivog, Og viv logyóve 


965 zÁÀÀst, ,xocÓcívov vosig xoraGxíovg Àógovc.* 





962. ixiisve] -os P; cf. vs. 960. 

963. ó zoto; Porson] ózotios codd. 

964. óc] 0s ye R. 

965. zosi; x«raoxíov; A2óqovc;] vgl -ou; 2óqo:; RÀ et plerique, unde blaydes non 
recte rguoi xo«r&áoxt0; 2óqo:s, non enim clipeum sed cristas quassare dicitur Lama- 





nomen habebat !). Quemadmodum autem | uéromue ztAnoóoavres ei yov 1óoviv zt£. | xAvo 
Apaturia?) a Nelidarum, parva Mysteria 
ab Herculis in Atticam adventu repe- | véo3at xai Évw TÓv vóuov uévev, | yoijoss 
tebant Athenienses et iudicia in PAreaffo | &yyos Ia«Aàáóos vuu&vw Asdw). 

habita a Teucri damnatione originem 963. Lamachi nomen nunquam se 
habere fabulabantur ?), sie A4z/Aesteris | inaudivisse festive fingens Dicaeopolis 
quisnam ait est iste quem dicis Lamachus ? 
tune instituta esse putabant cum in | De locutione ó zrotoc otros vid. Nub. 1233 
Atticam venisset Orestes parricida, quod- | et ad Ran. 529. 

que Choum festum celebrantes non com- | . 964. ó óewóc, ó zaA«)Uguvoc] sic in Pace 
muni eratera — ut alas in conviviis — | ipse vocatur Belli deus?). Adiectivum 
utebantur homines, sed suum sibi con- | ra4eígwwo;5) apud Homerum Martis est 
gium appositum habebant singuli, cau- | epitheton ?). In hymnis idem dicitur g:- 
sam rei illuc referebant. Nempe AAezas | o«ozus?). 

cum venissem, — ipse Orestes apud Eu- | — civ logyóva] cf. va. 574. 

ripidem sorori refert, — zoor« uev wu | 965. xgadaivov rQeig xarcoxíous Àóqous] 
obósig Gévow | éxov 30£fa9', és; Ssoi; orv- | vid. ad vs. 566—571. Sie de Tydeo apud 
Aeschylum: zowxüz' &ürüwv vgsis xareoz(ous 


ó0' AHM9nvaiow. zrkuk Óvorvyi | rsàertÀv ye- 


et Areopagi iudicia Semnarumque cultum 


D & e 315). »^ - I j , 
yojusvov | oi Óó' Zoyov aida, $évix uovoroá- 
zst& uoti | zotGyov, oizov Ovrsg iv raUTO | Aóqousc | Geist, xg&vovs yoitou, zr &ozíos 


oTéyst, | auyi; 0 érexzijvavr &noq9syxvóv wu, | óbzG | yaAxíAao. xAátovot xdócves qórov 3): 
ómoz | óeróg yevoiumv zóuarós; T  a)bróv | Etiam Epopi in Avibus fabula triplex 
Óiya, | eig 0". &yyoc lótov (oov &zaot Baxyiov| | est crista !). 


1) Vid. ad Ran. 216. — ?) Vid. ad vs. 146. — ?) Pausan. I 28. — *) Eur. Iph. 
T. 947 sqq.; quae suis verbis sic ad nostrum locum enarrat scholiasta: 'Opéorrs 
usrk àv qóvov ei; Z95vac &quxóusvoz, 5v Ób £ogti 4iovócou Anvaiov, dg uy y&évouto 
aqíaw óuóazovdos &zexrovog T]v uyréga, Sumzavioaro rotóvÓs rt ljuvÓ(ov' yo& otvov rüv 
Óeizuuóvor éx&oro zagaotQjoas, i$ «üroU nívew éixéAevoe umóiv ÜÓnouiyvUvrag &AAZAows, Ó 
ure ànó ToU aÜroU xgarigos mot 'OgéoTms ure éxeivos &ySoito x«9' aóróv mivov uóvos. 
xal &m' ixsivov J49m4vaíow £ogr!j ivouic95 oi Xós;. Item ad Eq. 95, Phanodemus apud 
Athen. 4370; vid. praeterea ad Eq. 1289. — ?) Pac. 241. —  $) L. e. caàá-J'gtvos 
(vid. Enchirid. dict. ep. p. 153). — 7?) E 289 etc. — ?) Hymn. 7,2. — ?) Sept. 384. 
Adiectivum xazáoxio; etiam Agam. 493 Suppl. 345 est usurpatum, ubi significat 
wmbra tectum; hie vero sensu causativo adhibitum id indicat quo quis adumbra- 
tur. — 19) Av. 94. 


160 ACHARNENSES. 


AIKAIOIIO AI. 
o)x àv u& A si Óoíg yé uo vv &oníiÓo ! 
GÀX émi regíyet rovg Àóqovg xoodcivéro. 
jv 0' &moAweívy, rovc &yogevóuove xeAO. 
(Abit famulus.) 


iyà Ó' iuevrG cóÓs Aejov rÓ gogríov 
970 


(Avibus onustus domum intrat Dieaeopolis. Ceteras merces absportant servi.) 


, - 
sUGELu ,,0TzML TvvEQUyOV XLyÀGv. xal xowtyov. 





chus teste vs. 967. Nascens vitium deprehenditur in A, qui habet rgsi; x«raaxíotc 
Aóqo:c, nihil autem magis vulgatum in scriptura minuscula quam -o:; pro -ouc. 


967. capíye. I?] -x» cett. 


968. àzoAyoivy] *&zoAyaivy? vid. comment. 


970. xxiv] x yiov R. 





966. oix Gv u& Zia] mente addendum | 


est usradoiv, quo verbo usus est famu- 
lus!) Eadem brachylogia est infra vs. 


1035; vid. ad Nub. 108. Homini belli- | 
eoso vendere praefracte recusat Dicae- | 


opolis. 


salsamento fruatur per me licet, àióqovc 


u&y Éyov óiyn ó' àzoio20;!?) Eratzágiuyos | 


sive salsamentum ) inter vilissima opso- 


nia ^), neque in macello sed ad portam | 


loco famoso venibat ?), in proverbio 


autem erat zoü reglyouc &Subrspov de iis | 


quae vix ullius essent pretii gratisque 
fere haberi posse viderentur 9). Nempe 
apud Nicostratum in comoedia duobus 
obolis tantum opsonii apud cagiozóarv 
emisse se dicit nescio quis, quantum 
duodecim hominibus in íriduum suffi- 


ciat 7). — Versu simillimo alibi noster | 
, tur demonstrari non est opus; sic ózó 


est usus: ézi vG T«giyse TÓv y&ÀorX zatt- 
oouat 9). 
968. &zoAwyaivy] cognata esse A4siysw 


| terpretantur 








liguriré Aàiyavóv suspicor ?). Scholia in- 
clamare wel turbas edere, 
et extat sane in carminibus epicis 4:yaí- 
vuv clara voce uti ?); sed neque con- 
textui satis aptum est eiusmodi verbum, 


| neque praepositionis &zo- quae sit vis 
967. Cristas igilur istas dum  quassat, | 


apparet. In Hesychio autem et in Et. 
M. verbo &qró)vav redditur, qualis notio 
plane hine est aliena. 

— co); kyogeavóuovc] cf. vs. 723. 

970. ózal zrsgóyov »24tv] e carmine 
aliquo desumtum esse quivis videt; quod 
nisi ita esset, ieiunus admodum hie fo- 
ret actus exitus. Conferri autem potest 
Nubium locus, ubi de lyricis poetis 
Nubes nunquam non in carminibus suis 
celebrantibus dicitur: sz  à»z 
xatézuvov | zsovg&v vsu&yr usyaa&v, tyav, 
xoí« T Ogvíi9ea »rniüv M). Praepositio 
ónó de comitatu quam frequenter dica- 


abrir 


tüs o&Amwyyos 1?), óm nov !?) est ad 
tubae tibiarumve cantum. 


| Vs. 961. — 7) Vid. ad Eq. 534. — ?) Stokvisch. — *) Cf. infra vs. 1101. — 
5) Vid. Eq. 1246 sq. — 5) Vid. Vesp. 491. — 7) Nieostr. fr. 5. — 5) Fr. 680. — 
9) Cf. etiam &zoAizu&v Hom. d» 123. — !?) 4 685. — !!) Nub. 339. — !?) Vs. 1001. — 
13) Hes. Sent. 278 Herodot. I 17 etc. 


ACHARNENSES. 161 


XOPOZ.. 
Stropha. 


&(Óze, €) TtüGC T0ÀL, t0v qgóviuov cvÓge, róv Ozocogov, 
oL' £yeL GmeLGGuevog Cumoguk& qowxuero Oicwmolv, 

- ec ' 1 2 D ; ' ? 5 , 1 , 
975 dv r& uév £v oixée qoncouue, v& Ó cv zgéntt qÀtxot xorsoQíeu. 
cUróuere zw&vr GyaO& vOÓÉ ys moo(tevoL 

u y AUS n 9 : 
2 , ? ; 
ovóémor éiyo llólsuov oixaÓ' órmoÓttoua,, 
* , 3 
980 ov0i mcg équoí more vOv :4guódiov GGsroi 
£ , [sd , e ^ » 
$vyxeraxÀAwviic, OrL mwgoivog &vmyQ igv, 
ei JURDAN, , 5, , ^o? .?f , / 
OGTiG EzL zt&vr QGy&O Pyovrog émuxouGec 


, , , , ' ? , ' 3-! 
eLoya coro TCVTOG XOCXO., XCL CvevQeze *xo«L &5€yeL 





971. siós; ó] semel habet Suid. s. v. &v95gá, bis codd.; cf. vs. 988. 

973. o?' Eye onsvousvocg] ozeo&usvoz ot Éyev R. 

981. zágowoz &vjo Cobet e Suida s. v. z&gorvoz] zt«goívtog &vjjo codd., zagovixóz 
&vjo Elmsley non recte (coll. Vesp. 1300). 

983. &véroeze Elmsley] &véroazes codd. 





974. Óieuzoi&v] verbum rarius. Uf pri- | canet ille. Dicitur ó :49uó0tog notissimum 
mum adultae sumus puellae, — wulier | carmen convivale in honorem zàv zugav- 
aliqua apud Sophoclem queritur, — | voxzóvov cani solitum !). 

G$oUus9" &io xol Ówuzoicus9a !). | 981. £uyxazaxiwsic] cf. Nub. 49. 

975. z& uiv] stragulae et ellychnia. | — mágowvoz] vó mag' oivov ivmzsiv rob; 

— iv oixic] sine articulo dicitur ?), | cuvóvzas, voro zgivo z«gowíav, Hermo- 
ut iv &yogi ?). genes ait apud Xenophontem !!). Verbo 

978. zàvra kàya9&] vid. ad Ran. 302. autem zt«gorvetv !?) eiusmodi protervitas 

979 sqq. Dignissima quae conferan- | indicatur. Cf. Vesp. 1300. 
tur sunt Periclis verba apud Plutarchum 982 sq. závre &ya9á& et zá&vze zaxá] 
servata: ,zóv zt04euov 1óm zc«90o0 &nó | vid. ad Ran. 302. 

Ilsàonovvioou z9ooqQsoóusrov" *), — quae | 983. &vérgezs zai iyu] mensas inver- 
haud seio an Aristophani haec scribenti | fere !?) viwwmque e cratera eicere coepit. 
fuerint obversata ?). Sie tibicina quaedam apud Lucianum: 

979. ónoótiouc«] Aospitio recipimm 9), | à ovgatwótqs Ó .divoóg Ó uéyag...roUg vs 
ef. ózoÓoy: substantivum 7). «Aog ou OUuvétQuje xol z6]v cgázetav 





980. Neque unquam in convivium eum 


admittam 8); nunquam apud me 9) scolion | tüjge iiéyesv imsvozeicaz 1). Cf. vs. 987. 


usraS0 ÓzzvoUvrov dàvérzgse zoi zÓv zQa- 


) Soph. fr. 5177. — 7?) Itemne Vesp. 827? — ?) Eq. 293 etc. — *) Per. 8. — 
?) Non temerariam certe hanc esse suspicionem, testatur versus 537, ubi legati 
Lacedaemonii dicterium respici vidimus. Fortasse eadem occasione his verbis, 
quae celebratissima fuisse Plutarchus 1l. l. docet, usus fuerat Pericles. — 
$) Item Hom. z 70 etc. — 7?) Pac. 530. — ?) Vid. ad Eq. 1289. — ?) C4ez moi. — 
!) Athen. 695. — ?!!) Xen. Conv. 6 $ 1. — !?) Vid. Eccl. 143 Lys. III $ 19 
ete. vel izagovovv in novo Menandri Hzozeouévijz fragmento (Oxyrhynchus Papers 
II) vs. 13, ubi etiam adiectivum zegowvog extat vs. 47: vüv uiv y&g Quiv yéyovev 
&pyj [zgayuárov| &yaS9Ov «0 cov nzágowov. — !?) Pocula inversa laetarum potius 
epularum sunt indicium: Pac. 537. — !*) Lucian. LXVII 15 8$ 1. 


11 


ACHARNENSES. 


M ? , M , A] , 
XQL EUgerO, X«L TtQOGETL 7t0ÀÀ& ztQoxcAovuivov 


985 


»Tive, xovéxst60, Àoé vQvós gulorqotov* 


l| / T ' - LU X , 
T&g q4&ocxec 171€ zt0Àv uüÀÀov évt TO 7vQL, 


ive) 9' mquv Bí rv oivov ix rv &uméhov. 


Antistropha. 


, , , , 9.» ji b rcr M /, M - 
émrégo ra v É£mL TO OcUmvov Guc xci usycÀo OT gov, 


TOU Bíov Ó' i&éBoàs Ósiyue váÓs và mreQ& m0 vOv 9voOv. 


à) Kungiór vij «oA x«t Xdáoir vaio qgíAcig &óvrgogs ZieAAayi,, 





981. zpoxa2ovutvov R] -vov; nonnulli. 
986. £z Hermann] v codd. 
988. 


inrígoraí 7] sic clare R (in quo litterae 'ezzég a correctore videntur esse 


suppletae), et scholion R; cett. habent zaí z', rei Ó', ráó', similia. Ante Zzzégwra, 


excidisse creticum (oírooi ó' Meineke) multi sine causa statuerunt; vid. ad vs. 971. 





Gua] 9' Guc R. || ueyéza] uéya v& Blaydes. || zo5 — 3voov] manu correctoris sup- 
pleta habet KR in spatio quod prima manus reliquerat. | óeyuc ráós rx Brunck] 


Ósiyuaze vel ósiyua v& codd. 





985. zjvóe qu2orzgoíev] mente addendum | 


xóMua, poculum amicitiae pignus. Sic in 
Lysistrata dicitur: óé£ozowe Ile&39oi zoi 


xmi quioroic |). Est autem adiectivum 
quior5st0; (id est quAor5r-o;) ita confor- | 


matum ut zo/otc, llaovjows 7), alia 
multa. — De pronominis zjvós usu vid. 
ad Nub. 60. 


986. zàg yéoaxa;] vid. ad Vesp. 1201. 

— zoÀ) u&AAov fri] cf. Eq. 618. 

987. Verba sie sunt iungenda: zóv 
oivov juüv ia p). 

— ix rüv &unéüiov] ix rov mzi9ov vel 
xgarjoov vel xvàixov dicendum erat, ut 
servaretur imago; sed etiam in versu 
praegresso inde discesserat. 

988. izzégoroi] verbum festive adhi- 


bitum. Quod et ad litteram si accipitur | 
Dieaeopolidi est aptum, qui ,ózael zze- | 


Q/yov" aedes intravit, et transferri solet 
ad animum elatum significandum ^). 





— usy&ic] insolite dictum pro singu- 
lari usyo. Sie apud Euripidem Eury- 


| stheus sito zi; Ó(xns qgovsiv zoA) dici- 


tur ?), — nisi utrobique latet vitium 5). 
Sonandi vero vel /oquendi verbis eius- 
modi pluralia minime raro adiungun- 
tur 7). 

— ósiyuc] vid. ad Eq. 979. 

989—999. Nunc demum, adspecta Di- 
caeopolidis felicitate, prorsus intellegunt 
quanta bona habeat pax. Quemadmo- 
dum autem ex comparatione Belli cum 
conviva maligne protervo in poetae no- 
stri mente procrevit Pacis pars longe 
facetissima 5), sic ex altera qua chorus 
nune utitur imagine natum est Trygaei 


, eum Opora in eadem fabula conubium *). 


Par si quando facía erit, senes aiunt 
grandaevi, praedig nostra im iniegrum re- 
stituere conabimur, iuvenes aemulati mec 


| rogantes quantum fructuum mobis laturi 


!) Lys. 203; praeterea cf. Theopomp. fr. 32 Alex. 58, 291 Demosthen. XIX 8 128 
Theogn. 489, Ar. fr. 675 roóoc(?) qiior5jovo; (male 7;0ooóz Casaubonus; aut yoóvoz 
est legendum aut quod proposuit Nauck xaeióz). — 7) Vs. 348. — ) Poeticae 
vero dietionis est 3íc cum genitivo coniunctum. — ^) Vid. Av. 1437 sqq. et ad 
Nub. 800. — ?) Heracl. 933. — 5) Cobet certe apud Euripidem rescribebat ueicov, 
et de nostro loco vid. ann. erit. — 7) Vid. ad Ran. 835. — 5) Cf. Pac. 205 sqq. — 
?) Pace. 706 sqq.; Diallage autem numen etiam Lys. 1114 commemoratur, 


ACHARNENSES. 163 


990 Gc xcÀóv ZyovGe rÓ mxoóGcomOv Go £ÀávOavsc! 
zc Qv du& xoci cé vig "Eoog &$vvey&you Aeov, 
GjozteQ Ó yeyoeuuévoc, &yov Grépevov &vOQéuov; 
jj m&vv ytoóvuov i6og vevówuxág uc Gv 
GÀÀ& cs Àefiv roío ÓoxO y v fr moocpaÀsiv 
995 zoGrc uév Qv GumsÀ(Óog Ogyov éÀdGeL wexoóv, 
tive mwwgà róvós ví« uocyíóuww Gvxíoov, 


M »1 , c , 2! c , e , 
x«L r0 roírov auegíÓog Ogyov, Ó yégov OÓL, 





991. iut] iué vs R alii. 

993. 5 Kuster] 7 (...;) eodd. 

994. zooogaisiv] zooczapsv Reiske (cf. Naber Mnemos. 1882 p. 359), sed acc;i- 
piendi verbum minus bene huc quadrat quam «dezdz;; non enim coelestia aliqua 
dona iam cogitat Dicaeopolis, sed ea quae ipse est perpetraturus suis viribus usus. 

995. àv] om. R. || 2&ec«] &2&oco B. 

996. cvxíóov] cvxiótov R. 

997. ópyov P] xiáóov cett., joyov Brunck. 





sini surculi, quos loco olivarum, ficuum, | Etiam in Lysistrata clarum artis opus 
vilaum ab hostibus deletarum nseremus. | respicitur: à;  Auatóvas oxóma, | Gs 
Carpent poma nepotes! Cf. alter rusti- | Mízov £ygow! àq' Yfmzov ucyouévag rois 
eorum chorus Pace dea in hominum | &vóoáotv ?). 
conspectum reducta ita exclamans: ó | 993. vevóuixoz;] vid. ad Eq. 54. 
zto9swij voig Óixaiot; xol ysogyoi; juégm, | | — 994. A4 te postquam potitus sum, tria 
&cusvóg G' ióóv mgocazeiv foU2ouat rig | insuper additurus esse mihi videor, iria 
etiam perficiam. De verbo óoxzó uo. — 
praeter morem omissum nune est pro- 
z0ÀloTÓ yoóvo !) A cuius fabulae lae- | nomen — vid. ad Eq. 620 sq. Ran. 1421; 
titia quoniam nimis nimiumque abhorret | z9ocBcisv autem verbum. non sine ne- 
hortorum a Peloponnesiis dirutorum | quitia nunc dici recte observant scholia *), 
mentio, in Atticae regionibus ad quas | et sequentium quoque versuum verba 
hostes populantes non pervenerant illi | consulto ita sunt comparata ut res ama- 
rustici habitare finguntur. torias in mentem revocent audientibus. 
990. Cf. Pac. 617 sq. et Eq. 1170, e£ | Quamquam non urgenda haec sunt et 
de imperfecto particulae Zo« subiuncto | iure suo Naber vituperavit interpretes 
vid. ad Nub. 1271 Vesp. 183. | qui ,duplicem sensum" huic loco tri- 
991. zi: àv... Svvay&yot...;] «tinam con- | buere conati sunt. 
iungat! Nid. ad Eq. 16. | 
992. ó ysyomuuévos] qualem novimus e | 996. uoo yió:«] inde ab Homero 5) uóoyos 
| 
| 
| 


&uzté20Us;, | vs vs Guzüs, Gg &yi éqUrsvov 


Qv vecorsoog, | koztéoao Sat S9uuós vuiv 8oTL 
Qos, / ju 





995. àpyov] seriem vitium ?). 


non tantum de bestiarum prole sed etiam 
de plantarum surculis dicitur vox 7). 
997. litis $usoíis inde ab Homero 5) 


labula illa picta. Zsüihig Óó Coygáqos &v vo 
vaG rijs 24qpoodírqs àv roig M9 vois Éygaev 
vEgora  ógeiórtarov  iorsuuévov $00ot; 7). 


l) Pac. 556 sqq. — 7?) Schol. — ?) Lys. 678 sq. — ^) Cf. Pac. 711 Av. 1256 Eq. 


1391 Cratin. fr. 183. — ?) Hom. x 127 o 341. Of. uecógyiov spatium quod inter 
series inlercedit Pac. 568 (fr. 120) et 2oyacoc Aortus (y 112 etc.) — 9) .4 105: 
ióióe. uóoyowct Ajyorci. — 7?) Apud Theophrastum saepius leguntur uóoyos uocyeüsuv 


uócysuuo. — 9?) e 69. 


164 


ACHARNENSES. 


LI ' ji , D eot eu , ; 
x«L mtoL TO q009íov cÀgÓng Cmav &v wixÀQ, 


er , ? , , 5 919 ? - ji 2A € , 
(Or GÀsígseoOQL G (m cvUrOv xcL £u rciG vovunmvietc. 


SCENA VIGESIMA PRIMA. 


(Praeco, quem turba comitatur, a manu dextra prodit.) 


Praeco, Chorus, dein Dicaeopolis. 


KHPT5. 


1000 


&xovsre Àec' xerü rà TwirQuw TOUG 0g 


mívs;v óm0 tijg GdAmuyyog Og Ó Gv éwmim 


zoOL.GTOG, Gox0v KrqcupOvrog Amwerat. 
(Abit.) 





998. à1aóac Gzov] &zav oíóe; complures. 





dieta est. Sed quid inter &uzs2ióa et | nus?), et «wream coronam a Dionysio 


jusgióc intersit dicere non habeo; tres 
autem res qui enumeraturus erat quo- 
niam quatuor revera enumerat, corru- 
ptum esse hune locum facile suspicetur 
quis. Neque notatu indigna est Aeliani 
Epistula Rustica IV^, qui insulse comici 
verbis abusus agricolam aliquem sodali 


, nunc 


suo haec scribere scilicet finxit: 2yà yàg | 


&uzsAióo; 0pyov iácos, sirt* uoGyióux Gu- 


xióov za«guqureócams &maAó, [ci] iv xózio | 


ztegl T0 aUAtov xarézüse iAGÓec, — nulla 


igitur jusoióos 0g yov illius facta mentione. | 
Quamquam post xoi id excidisse statuit | 


Blaydes. 
998. rz) zwpíov] praedium meum). 
999. &z airov] de praepositionis usu 
vid. ad Eq. 538. 
— cci; vovunvicus] festis diebus ?). 
1000. àzo/szs 2:0] vid. ad Vesp. 186. 
1001. óz5 zZ; oéAmuyyoz] ef. vs. 970. 
1002. Huiusmodi victoriarum  prae- 
mium fuisse coronam perhibet Aelia- 


| erat dicendum 5), 


tyranno promissam aliquando repor- 
tasse Xenocratem philosophum seribit 
Timaeus apud Athenaeum ^). Placeniam 
vero primitus fuisse certaminis prae- 
mium Phanodemus dicit ibidem ?). Sed 
maius aliquid proponitur; pri- 
mus enim qui congium suum ebiberit 
utrem vini reconditioris dono accipiet, et 
morem illum tunc temporis obtinuisse 
scholia aiunt — sive iure sive iniuria, 
nam accuratius talia sciri vix possunt, 
cum praesertim annis volventibus iden- 
tidem mutari soleant. Vinum autem 
Chium vel Corinthium wel simile quid 
sed iocoso linguae 
lapsu praeco w£rem Cfesiphoniis comme- 
morat; quem obesum fuisse hominem *), 
cui pingues aqualiculus  propenso sesqui- 


pede. extaret3), e contestu intellegimus. 


Nempe homines oivoqavyss zal ztysiz no- 
mine &ozó contemtim designari sole- 
bant ?). 


l) Cf. vs. 227. — 7) Cf. Vesp. 96 Theopomp. fr. 47. — ?) Var. Hist. II 41 
8 8. — ^) Athen. 4374. — ?) Athen. 437c. — 5) Of. vs. 1225. — 7) y&ozgava. Cf. 
Ran. 200. — 53) Quae Persii sunt verba Sat. I 57. — ?) Vid. Antiphan. fr. 19 


Alex. 85 et ad Nub. 1237. 


ACHARNENSES. 


165 


AIK AIOIIO AIX. 


(Ad praeconis elamores procurrit, dein familiae in aedibus versanti iussa dat.) 


(0 Tt&IÓsg, €) yvvaixeg, OUX X006; 


Tí Ógüre; vOÜU x5ovxog oUx CxoUsts; 


1005 


? , , 27 - , , ? , 
&vaBodrrev é&omrüre voémer dgéÀxere 


r& À«yGe rcyíog. rovg Gregivovg Gvelosre. 


qíge rovg Opelíoxovg, iv &voncíoo ràg xLyÀog. 


(Verua affert servus. Quibus Dicaeopolis turdos affigere incipit.) 
Stropha (vs. 1008—1017). 


XOPOzZ. 
CqÀà 6e Tice eUfovi(eg, 


uGÀÀov Ói vá sÜcyíoc, 


1010 


GvOgome, vijo m«oovGngc. 


AIKAIOIIOAIZ. 
Tí OW, imaóüv vàg xiyÀeg 


, , PA 
omrouéveg iq; 
XOPOZ. 
oiueí Gs xcL roUT sv Aéy&w. 


AIKAIOIIOAIX. 


(ad servum:) 


TO zÜgQ vn06xcÀsve. 





1003. 
1006. 
1010. 


zayíoc;. Elmsley] , z«y£os codd. 
&v99ons] óv9ocozs Elmsley. 


obx jxoUcars] oUzovv &v)care Dobree. 





1003 sqq. Simillimus est locus Av. 
1578 sqq. 

1008 sq. Carnes leporinas !) torrete ?), 
assate 9), verubus versate *), detrahite 
denique de veru tostas *). 

1006. &vsígszs] sic apud Platonem co- 
mieum aliquis dicit: oyoívovs 4apov &vetos 
rà zg£a 5)  Intaphrenes autem ministro- 
rum qui Dario a secretis erant z& ór« 


xaí v&g Óiveg &àzorauov xai àveiomg ztepl Ov 
yoawóv roU ímzov mtsQi roDc «Üytvog oq£ov 
Zünos?). Praeterea vid. ad Vesp. 423. 

1007. qíos] vid. ad Ran. 498. 

— ógsiaxovc] cf. Vesp. 354. 

1008. Cf. Eq. 837. 

1011. zí ózgz«] vid. Nub. 154. 

1014. ózooxáAsve] suscita ?), quod dici- 
tur etiam Cozvgeiv?) et zvoroasiv 1?). 


!) Vid. ad Vesp. 709. — ?) Ran. 510. — ?) Eq. 954. — *) Lys. 839 Hor. Sat. 
I 5, 72. — ?) Cavendum ne verba &q&zav de verubus (cf. vs. 1120 sq.) et &gezeiv 
ab 2gne (vs. 1119) inter se permisceantur; in quem errorem et alii fortasse incide- 
runt et Blaydes in notis ad Ach. 1005, 1119 Ran. 518. — 9) Plat. fr. 201. — 
?) Herodot. III 118. — 5) Simplex legitur Pac. 440, 2zaxazeíew Lys. 1028. — ?) Me- 


. nandr. fr. 71. — !?) Av. 1580. 


166 


ACHARNENSES. 


XOPOz. 


1015 


ikovGeg Og ueystovkag 


- M - 
Xouüg re X«L Ótumvquxag 


«0rÀ ÓLcxovsitoL ; 


(Agricola sordidatus a manu sinistra prodit.) 


SCENA VIGESIMA SECUNDA. 
Dicaeopolis, Agricola, Chorus. 


I'ES,PI'OZ. 


5. , 
otuoL rcÀeg. 


AIKAIOIIOAIX. 
6 'HodxÀsg, víg oorocí; 


I'ESPIOz. 


3 M , 
&vio xcxoóo5uwov. 


AIKAIOIIO AIX. 
XoT& GtcvTÓVv vvv roézov. 


D'ESPIOZ. 


1020 


6 gíÀvere, Gzt0vÓcLl yco sio. col uóvo, 


, , , , ki! , , P 
uévQncov zioqvuco Tí uot x&v m£vr éTq. 


AIK AIOIIOAIS. 


Tí à £xmoOsg; 


DL'ESPIOzx. 
émeroíBqv Gmoléceg vo óc. 





1017. aro Bentley] «zo codd. (aic R). 
1022. 9"] om. Ald. || Zzezoíigzv] zzeroigóunv R. 





1015 sq. De singulari 7zovoez vid. ad 
vs. 8386, de adverbio ueysuxog ad Eq. 
216, de adv. zouwoz ad Ran. 967, tertium 
autem adverbium óeuvirzixos iocose finxit 
comicus !). 

1019. zar osvvróv vvv coémov] tuam 
igttur. abi. viam). 

1021. uézoncov] emetire, hinc praebe), 
commoda. Sic apud Theopompum dicitur: 





|j ueráÓóog i uérgmaov J| vuv A2áge*), aud 
da mihi aut commoda aut vende; uszosiaSa: 
autem est mutuum sumere, utin Hesiodi 
versieulo: e) uiv uerQsio Sot zteg& yeizovoc, 
s) Ó' &zodobvoi?). 

— xüv niv? fry] verborum eadem 
structura est Nub. 1130 Vesp. 92 (Av. 
1303?) Lys. 671 Plut. 1926, 946 5). 

1022. émergif"v] cf. Ran. 571. 


!) Of. Eq. 13878—1380. — ?) Houd w dan maar bij uzelf, keep to yourself. Ykem 
Nub. 1263, ubi vid.; cf. etiam Ran. 301. — ?) Of. e. g. Av. 580 vel Herod. Mi- 
miamb. VI 5. — ^) Theopomp. fr. 26. — 5) Oper. 349. — 5) Praeterea vid. Plat. 
fr. 128 Alex. 276 Menandr, 342 Soph. Ai. 1078 El. 1483, 


ACHARNENSES. 167 
AIKAIOIIOAIX. 
z09sv; 
I'ESPI'OX. 
&x0 GOvàiiüc &AeBov of Bowortot. 
AIKAIOIIOAIS. 
0 rQuGxcxóÓciMOv, siry ÀevxOv Guméye; 
I'ESjJPI'OS. 
1025 xcL rcUr« uévtoi vi A meo w érgsgpérqv 
&v mü&oi DoAíroig. 
AIKAIOIHOAIX. 
city vvvi roU Ófe; 
I'ESPIO. 
&móÀoÀe ro 0g9oÀuo O«xovov ro óc. 
GÀÀ ci Tu wxÓst Zhsoxnérov GwvÀoGíov, 
ozÀsvpov signvq us vo Ogp9ceÀuo reU. 
AIKAIOIIO AISX. 
1030 GÀÀ, à mov5o, o) OÓmuoci)ov vvyyivo. 








1023. zó3:v] zó9s:v y P, zóScv ó' Elmsley, ne inter duas personas distribuan- 
tur syllabae in quas iambi arsis est soluta; simili autem consilio vBamberg &zó 
proposuit. Eadem numerorum est duritas (Pac. 847 Lys. 162 Eccl. 1037) Plut. 838. 


1024. zgiozazoómuiov R] -óaiucv. cett. 





1023. zó3sv;] quomodo Aoc accidit? ). 
— nó dwiy;] de PAylae faucibus vid. 
Prolegom. p. VIII. 


1024. size 2svxóv &unéysi;] ef candidatus | 


prodis? Idem dici poterat: zí ob uéAcv 
(iu&ztov) Zuzécyov; Est autem suspicio 
sordidaium prodire agricolam, simili igi- 
tur ioco nunc indulgere Dicaeopolidem 
atque supra vs. 120. De particula zizc 
vid. ad Nub. 226. 

1026. iv zo: BoAíro:g] ridicule nunc 
locutio £z» iv z&ot 2ayooi:g ?) pro rustici 





Eq. 658, de zevró; autem adiectivi in 
eiusmodi locutionibus usu (— euzuslibet) 
ad Ran. 302. Kira de lana caprina dice- 
batur gozízov Óízr?). 

— sir vvyi ro) Óés;] item in Pluto: 
Ézsuta TOU Óézv; 5). 

1028. à47 & rt xóa] item Nub. 106 ?). 

— Zsgxirov] vid. ad Eq. 1309. 

1029. Cf. verba e Senectute fabula ser- 


| vata: ópSaAuikaas zt£guotv sit EG yov xax, | 


ina omalugóusvog mag iargà...). 
1030—1032. 47, o miser, non sum me- 


indole mutatur. De voce goZízoi; vid. ad | 4eus publicus, mercede publice conduc- 


!) Cf. Lys. 502. Alius particulae usus est locis qualis est Ran. 1455. — ?) Vid. 
Vesp. 709. — 5) Paroem. p. 26 Gaisford. — *) Plut. 827. — 5) Praeterea cf. supra 
vs. 332 Plat. Gorg. 4627 Hipp. Mai. 283e Xen. Cyrop. V 5 8 34 Hell. VI 4 8 5 
Soph. Oed. R 1060 Thucyd. VI 14 $ 1, 76 S8 2 Plaut. Pseudul. I 2, 41 sq. etc., 
Cobet N. L. p. 368, — 5) Ar, fr, 129; vid. etiam Plut. 721. 


168 


ACHARNENSES. 


I'E9,PI'OX.. 
(9, dvufoló c, — ijv meg xouícouer ró óc. 
AIK AIOIIOAIX. 
ovx iGrwV, GÀÀ& xÀ&se mpóg rovg lluráÀov. 


Dl'ESPIOZ. 
ov Ó' GÀÀÁ uot GrcÀeyuov cip5vqc fva 


tic T0v xcÀ«uíoxov ivováAatov vovrovi. 


AIKAIOIIOAIZ. 


1085 


o0 àv croiuAuxiyE GÀX mu v oluefi mor. 





1032. zob;] zoo R alii. 
1035. zo] zov KR alii. 





tus!) qui gratis operam meam navem 
civibus in bello vulneratis, ut P:/falus 
ile, cuius etiam infra et in Vespis fit 
mentio?). Belli tempore, cum praesertim 
praeter arma hostium inter cives sae- 
viret pestilentia, Athenis studuisse ma- 
gistratus ut periti medici conducerentur, 
qui civibus laborantibus operam suam 
praestarent, facile intellegimus. Postea 
vero aliter iudicantem Chremylum in- 
duxit noster in Pluto fabula ?). Notis- 
sima autem sunt quae Herodotus narrat 
de Demo:ede claro medico, quem óeuzégo 
Érei ra2ávrov Aiywijzaw Óquooín utoSoUvrat, 
vQíto Ó& Ezei M9 vatoi éxozóv uvéov, TEeTÓQTO 
dà fre? llodvxg&tgg Óvov raài&vtov d) Hb 
magis etiam hue facit inscriptio Cyprica 
anni 386 a. C., qua Onasilo medico eius- 
que fratribus, qui eonducti fuerant ut 
homines in pugna vulneratos Zrev ui63àv 
curarent, singularia praemia et honores 
decernuntur, ut de Idalii civibus belli 
tempore optime meritis?). In Carpaihio 
autem titulo, qui quarti fere saeculi 








exeuntis esse putatur, Menocrito Samio 
medico, qui per viginti annos et am- 


| plius óesóeuooíisvzsv éixrsvog ve xal quaoci- 


ucc, Aouuxi&g praesertim ói«9:0tog ysvo- 
u£vag, et prius etiam quam conductus 
est multos servavit ui09óv o) Osiáusvos, 
publiee laudatur aureaque corona do- 
natur 5). 

1031. jv zc] vid. ad Ran. 175. 

1032. rob; Ihv:ázov] ad -Pittali disci- 
pulos, zobz vic véyvus ua9rrác, ut Aeschi- 
nis?) verbis utar. 

1033. c) ó' àz24] vid. ad Nub. 1364. 

1034. zaiauíiazov] calam?s igitur, quae 
receptaeula nunquam non gratis a quo- 
vis haberi poterant?), medici infunde- 
bant collyria — et alia opinor remedia — 
quae praebebant pauperibus. Quod etiam 
e Xenophontis loco notissimo disei po- 
test?). Qui vero aliquanto magis polle- 
bant opibus, non calamis sed à4aefá- 
azoi; utebantur 19). 

— ivoráiafov] cf. Vesp. 702. 

1035. o00" à» ergiBuuxiys] mente sup- 


!) ónuóotoz i«zoós. Of. Av. 584 Plat. Gorg. 5144,e Politic. 2594 Xen. Memor. 1V 


2 $ 5. — 7) Infra vs. 1222 et Vesp. 1432. — ) Plut. 407 sq.: zís ó57 iergós ioc 
vüv iv rij nóÀe; | oUre y&ko ó uiG90z; obóiv ir for oU9' jj réyvy. —  *) Herodot. IIT 
131. — ») Collitz ne 60. 5) Wescher Rev. Archéol. 1863 p. 469 sqq., Cauer 


Del? ne 171. Cf. decretum Athenis factum in honorem Euenoris medici CIA. II 
187. — 7) Aeschin. I $ 40. — 5) Cf. Prometheus ignem coelestem Zv xoio v&g- 
$m« surripiens. Alexander Magnus Homeri exemplar suum 2» végSnz: asservabat. — 
?) Hell. II 1 $ 1 sqq., quem loeum ad Nub. 1006 attuli. — 1!) Vid. vs. 1053. 


ACHARNENSES. 169 


I'ESJPIOZ. 
oiuo, xcxode(uov roiv yscoyoiv Boiótow ! 
(Lugens sinistrorsum abit.) 
Antistropha (vs. 1037—10406). 


XOPOZ. 
&vio évqiouxév ti roig 
GmovÓcioiv 09, xoUx &or- 
xtv ov0svi useroÓQGtwv. 
AIKAIOIIO AI. 
(ad servos:) 
1040 xe«T&ysL GU Tijg q0oÓijc TO uéA. 
r&g Gqmíog Gr&Qevs. 
XOPOZ. 
ijkovGeg Op9ie«Gurov; 
AIKAIOHOAIZX. 


2 € ? , 
OzTüTE TOyytÀeie. 


XOPOZ. 
&moxrsveig Àuu dui xol 





1037. &vjo] &»zo codd. || 2vgógnxev (2veóo.) Dobree] 4»sboyxe codd. 
1044. (s) ui Meineke] us codd. 





plendum Zvoza4&iaua. De qua brachy- 
logia vid. vs. 966 et ad Nub. 108, cum 


deunt *), de 7o; autem voce ( farcimzue) 
vid. ad Nub. 455. 


voce orguiuixiyi!) autem componantur | 1041. Sepiarum?) et loliginum 8) £osta- 
quae ad Vesp. 91 sq. attuli. rum multa apud comicos fit mentio ?). 
— oiuots] vid. ad Ran. 178. Dicaeopolidi autem nune non attulit 


1036. In Insulis fabula ó ups, ugs, | Boeotus, sed Athenis in macello abun- 
nescio quis ait, Pez quanta bona habeat | dare solebant, ut alibi in maris medi- 
lecum repuía: olwsiv uiv iv kygG... iv và | terranei littoribus. 
ynóío | &no2Aeyévre rüv xaT &yogkv ngey- | — 1012. jxovoez] cf. vs. 836. 
u&zov, | zexzru£vov Cevy&quov. olzetov Boot | — óg9iacuárov] vox ducta a verbo 
z:i.?), alibi autem agricola Eigjvy g«95- | poetico óp3:&lev 9). Cf. adiectivum 9o- 
zÀovre xai Cevy&guov fosxóv! exclamat, | 9:0; 9). 
ulinam ad rustica opera redire aliquando | 1044 sq. Brevius idem dicitur in ignoti 
mihi detur !?). | eomiei versiculo: zó x»ico: ózràv 0AA/sc 

1040. Verba xar&gst r0 u£At infra re- | (2io4ei;?) roUc ysírovo; 19). Cf. coquus apud 


l) Nos: geenm zier, geen sikkepit. — ?) Fr. 387. — ?) Fr. 109. — *) Vs. 1130; vid. 


etiam supra vs. 246 Av. 1637 Magn. fr. l. — 5) Cf. vs. 351. — ^) Vid. vs. 1157 
et ad Eq. 929. — 7) E. g. Eccl. 127. Verbum oza3:ó«v usurpatum est etiam 
Lys. 376 Aesch. Prom. ete. — 5) Aesch. Pers. 687, 1050 ete, — ?) Vid. ad Eq. 


1279. — !9?) Fr. com. adesp. 608, 


ACHARNENSES. 


rOUg yéíroveg xvícn vs x«i 


qovi; roveÜre AdGxov. 


AIKAIOIIOAIX. 


ónmrürs vovtL x«l xcÀGc &oavOifers. 


(Turdos assandos praebet servis. Paranymphus lancem tenens et pronuba 
a manu dextra procedunt.) 


SCENA VIGESIMA TERTIA. 
Dicaeopolis, Paranymphus. 
IIAPANTMQOZ. 


ZhixotórtoÀ,, Zivkonónoli! 


AIKAIOIIO AI. 


, e , 
TiG OVUTOOL; 


IIAPANTMQOZ. 


, , , , M , 
&mEué Tíc GO! vuugioc vovtL XQ&c 


1050 


éx TV ydquov. 


(Lancem Dicaeopolidi porrigit.) 


AIKAIOIIOAIX. 


- - D s 
xXcÀGc ye 7LO0LCOV, 00TLG qv. 





1048. In codd. est ZizeiózoA. AI. zig oórooí; zig oórooí; Emendavit Dobree. 
1049. zoea R] z& zoé« complures, hinc Prunck rz& xoéc zebra viuqtos. 





Hegesippum, qui de sua peritia post- 
quam multa gloriatus est, ózeo ait ézi 
Tüv Éurgoo9s Zug5vov, Züge, | £yévero, xat 
vüv rait0 croUr Os, má&Aw | ómó ciüjs yo 


zóv orsvozóv covtovi| ó Ó&à zagubv nz 
tü9io; mgóg tjv SUgcv | éoríiev  &yavis, 
zt9oOzeztazrGAsUutvos, | Gquvos, Gygu Gv vv 
qiàov pegvouévoc | tjv Qiv. Fregós vis 7t9oo- 
ógeuov &moonáoy!). Praeterea vid. ad 
Eq. 1320. 

1046. 4&oxov] vid. ad Ran. 97. 

1047. iav94teze] solemne est hoc ver- 





| bum de flavo crustae carnium assatarum 


eolore dictum ?). Sie in Elysio — Phe- 
recrati si credimus — et aliae dapes 


| beatis adstant paratae et z4eugià ÓeAq&xet 
ócuij; obÓb rig Óvvücsrot | &mzos ÓuA«sv | 


imstav9.guéva ?), et apud Antiphanem 
floridae diectioni ridicule indulgens ali- 
quis zev91s ait uezo242&5aoa Asvzavyy quay |l 
caxóz ztugutois kv3oáxov óaniaucow | $ov- 
Soiciw aÜpoig ouo zt&v &yáA2Aevat, | Óeiztvov 
mooqQrnzyv Auuóv. £xxaAovutvi *). 

1049. revri] vid. ad Nub. 60. 

1050. za2àg ys zov] vid. ad Eq. 1180. 

— dü6onc jv] cf. Nub. 1183 Ran. 427. 


!) Hegesipp. fr. 1. Simillimus iocus est Antiphan. fr. 217». — ?) Cf. vs. 1106. — 


") Pherecrat. fr. 108!5. — ^) Antiphan. fr. 


blaydes) et Philem. 795 (em. Naber). 


217. Praeterea vid. Epierat. fr. 6? (em, 


ACHARNENSES. Tell 


II APANTMQOOZ. 
&xiAeve O' dyyíow Ge, vv xotOv qo, 
[ve wi] GrQerevorr , GÀÀ& uvoím uévov, 
sig róv dÀdfecrov wóe90ov sigQvag tva. 
AIKAIOHOAIX. 
(lancem repellens:) 
&móg&Q, &móqtos và xoíc x«i wy uot Oí0ov, 
1055 Gg o)x v gyyíowuL quiÀíov ÓgeyuGv. 
GÀX corqL víg iow; 
IIAPANTMQOZ. 
d vvugcUrQLo 
Osite, zwo& Tijg vougws v. GOL Àé&ou uóvo. 
AIKAIOHOAIS. 
gíos OQ, Tí GU Aéyeg; 
(In aurem ei iosusurrat aliquid pronuba. — Ad spectatores:) 
óg ysÀolov, c oí, 
10 Ófque rijg vóugwe, 0 Ósiva( uov Gqó0oa, . 
1060 .. Ümcoc Qv oixovoij r0 m£og roU vvggíov. 
(Ad servum .:) 
qíge Órügo ràg Gmovóde, Uv «bri ÓG uóvy, 
órj yvvf iori vo) moÀíuov T oUx «ixía. 
(Servus affert lagenam.) 
Ümey ds ÓeUgo rov&dAsuvrQov, O yovea. 


oic9" cc zoujré iori vij vougn; qoícov 





1052. Bivoig] xwvoiy R. Vid. ad Nub. 1102. 

1055. yüiov] uvoiov R. 

1062. 27] 9' R. || eizíe Blaydes] 23í« codd.; cf. vs. 633 et 641. 

1064. *mouz? iori rij vóuqy; qooov | ] codd. zeeive (sic R, zoeirat plerique) 





rojro; tjj vUuqr qoácov, | . Imperativum qoácov enuneiato interrogativo — ut ceteris 
1051. ix&sve] vid. ad Eq. 1181. | qeg, kmóqeg sl; xógexag &mó rijs oizíac !). 
1052. u£vov]| de partieipii praesentis | 1061. zz ozovóáz;] lagenam ab Amphi- 
hoe usu vid. ad Nub. 1212. theo aeceptam ?) efferri iubet. 
1053. zv &2ág«orov] cf. Eq. 906. | 1063. cà zHi4lemrgov] cf. Eq. 906. 
1054. Similis in Pace est versus: dzó- 1064. zowjrée] vid. ad Ran. 1180. 


.1) Pae, 1221. — 7?) Cf, vs. 195 sqq. 


ACHARNENSES. 


rr , , * 
Orwv GrQoTLOT(G X(TCÀSyOOL, TOUTOL 
voxrOQ GÀsupéro T0 z£oc r0U vvugíov. 
(Ad servum:) 
; , ' , , ^ , , 
&z0gt9te r&g G7z0vÓWg. qégs viv oiviovoiv, 
er? 3 2 , ' , ' € 
Lv OLVOYV Éyq6O Aeov sg rovg yog. 
(Servus aufert lagenam. Paranymphus et pronuba dextrorsum abeunt. Praeco 
a parte dextra prodit.) 


SCENA VIGESIMA QUARTA. 


Dieaeopolis, Chorus, Praeco, dein Lamachus. 


KOPTOAIOZ. 


x«l uiv ó0í mig r&g Ogg &vcozexog 





1070 GomeQ vi Ócuvóv GyysÀàv émeiyevou. 
KHPTZ. 
SAN , M , Y , / 
(Q 7t0vOL v€ XCL MyoL xcL ZoworyoL 
AAMAXOZ. 
(inermis ex aedibus suis proruens:) 

Tío GqqL qoÀxogiAeoe Ocyuoro XTUTUL; 

locis Aristophaneis — adiungendum arbitror, non versui sequenti. Adiectivum 


zoujréov noster adhibuit Pac. 922 Eccl. 1081. Olim conieceram: *oís9' óc ztoímcov; 
robiáiezrQov, Ó yóvaw | Ümey' óós óeügo. roüro. rij véuqr qoácov xc&, sed nunc id 
reieio, cum praesertim verear ut zoóro id quod volebam (sze recfe habet, i«m satis 
est) significare potuerit (vid. ad Eq. 111). Etiam Paley proposuit zroígyoov (de qua 
loquendi formula vid. Soph. Oed. R. 513 et ad Eq. 1158), et similia tentaverant 
Elmsley (zo:e(o9o) et Reisig (zoieízwo). Versum del. Meineke — ad incitas nimirum 
redactus. 
1066. à2eéro] Gies R alii. 
1072. &ugl yaix. Suidas s. v. ví; &uqí] &uquy. codd. 





1065. zaza4éyoc:] vid. ad Eq. 1369— 1071. Clamor /ó zóvo tragici quid 
1371. habet?) de versus autem exitu vid. ad 

1067. «jv oivjguaw] vid. ad Eq. 1091. | vs. 269 sq. 

1069. 50 zc] vid. ad Eq. 1196. 1072. Et hic quidem meram tragoe- 


— tz ÓqgUs &vsoztaxós ] contracta fronte; 
vid. ad Vesp. 655. 


1070. kyyszóv] futuri idem est usus | 
in Homericis: 'Hó; zroocesgüosro | 


e: ei 


diam spirat versiculus, e dramate for- 


tasse aliquo Euripideo desumtus. Similia 
autem 'Thoantis Euripidei a nuncio ex 
aedibus evocati sunt verba: cíc; &ugi 


uazgóv "'Oàvuzov | Zywi q&oz JFeo£ovoa ?). | joue 9s:&; z00' Torgaw Boyv;?) Of. etiam 


!) B 48 sq., item infra vs. 1084. — 7?) Of. Aesch. Sept. 995. — ?) Eur. Iph. T. 1307. 


ACHARNENSES. lez 


KHPT5. 
ive, G' éxéAevov oí oroerqyol vXusgov 
reyíog Àepóvre rovg ÀAóyovg xoi rovg ÀAógovc 

1075 x«l £msuve TQosiv vigOusvov r&g ticpolág. 
$z0 rovc Xoüg y&g x«l Xurgovg cUroioL ric 
iyyes Àqoràg iuBeAstv Boiworíovg. 
(Aliorsum festinat plura praetorum mandata perlaturus.) 
AIK AIOIIOALS. 

(irridens :) 

(à GroerwNyol mÀsíoveg 7| Belríovec! 
AAMAXO. 


- ? 
o) Ozv&, uj] é&elvoé us umÓ &oorácor; 





1078 sq. Sic distribuit Blaydes; in codd. versus 1078 est Lamachi, 1079 Dicaeo- 
polidis; utrumque Lamacho dedit Elmsley, Dicaeopolidi Bothe. 





Baechi ad Maenades verba: g«oíis... | Apaturiorum tempore?) agros confines 
&ugl Óduar iA900cat ráÓs | wruzsits Ilev- | invadant Boeoti*). Sed sero illi nuncio 
3io;!) Dicuntur nunc zaixopáleox Óó- | praetores sunt obsecuti; arcere enim 
uera aedes quarum immum aereis bullis — , Lamachus nunc iubetur praedones, quos 
clavorum capita indicantibus — es msz- | agros Atticos dudum populatos esse ex 


niía?); qál«ga autem vocari solent bul- | Dercetae Phylasii querelis modo didi- 
lae, quibus galea ?) vel equi frontale *) | cimus?). Hoe est cur pluribus quam 
exornatur. praestantioribus rem militarem concre- 

1073. iz&svov] de imperfecti usu vid. | ditam esse ducibus dicat Dicaeopolis 5). 
ad Eq. 1181. 1077. /yysa2s] munciaverat. Mandatum 

1074. 2ag0vra vob; Aóyous xci ToU; 2ópovz;] | ad te perferri iusserunt praetores, quo- 
de annominatione vid. ad vs. 269 sq., | niam ex nuncio (fortasse ante dies ali- 


de re ad vs. 566—571. | quot) audiverant instare hostium incur- 
1075 sqq. Phylae Deceleaeque saltus | sionem. 
cum copiis suis occupare iubetur taxi- 1079. o? ósvá] vid. quae ad Eq. 609 


arehus, nunciatum enim esse fore ut | observavi. 


!) Eur. Baech. 60. Sie etiam quotidiano sermone usus aliquis apud Teleclidem 
Tí; Wjüs xoavy! xci dóucov zgí(otcci;; rogat fr. 35. — 7) Vid. Helbig Hom. Epos! p. 
215. — 3) Hom. 77 106. — ^*) Herodot. I 215 Xen. Hell. IV 1 8 39; equum Tro- 
ianum rovcog&iegov vocat Euripides Troad. 520. — ?) Hodie vel eras; vid. vs. 961 
et ad Ran. 216. — 5) De saltibus e Boeotia in Atticam ducentibus vid. Xen. Mem. 
III 8 $ 25—28, Prolegom. p. VIII. — 7) Vs. 1022 sq. — ?) Quamquam paulo 
apertius hoc crimen indicari velles; infra autem (vs. 1174 sqq.) mirari licet quod 
ne uno quidem verbo — ut nune certe habet textus — dicitur Lamachus in ipsa 
Attica invenisse hostes quibus aditum per fauces montium erat praeclusurus. 
Non tamen est dubium quin Zugaisv futur? nune sit temporis. Quod si aorzsz esse 
sumimus, neque z;zosiv quid sibi velit intellegitur, neque ózó zo); Xo&;, dicendum 
enim erat potius: ,extemplo Phylam est proficiscendum, ut retundas impetum 
praedonum qui (heri, vel hodie) illam regionem invaserunt." 


174 ACHARNENSES. 


AIK AIOIIO AI. 


(item :) 
1080 i Gro&revue moÀsuoAogweryoikóv ! 
AAMAXOX. 
(vultu minaci:) 
oluot xexode(uov, xcrcyclüc iq Gc gov! 
AIKAIOIIOAIZ. 
DovÀs, ucyscQ9orn, Dnovóvq vevozriAe ; 
AAMAXOSZ. 
eer, 
oiev 0 x5ov&$ c&yysíav dyyttÀé uot/ 
AIKAIOIIOAIS. 
ciui, ríve Ó' ce) £uol moooroé£ysi vig &yysÀÀv; 


(Nuneius a manu dextra prodit.) 





1081. 7ó5] && Elmsley. 

1082. *I*.ovóvy rszg&nzti4s] -v5 -io codd., quae lectio in scholiis ita explicatur: 
Ürizvuciww abr vi Tüv virQamTsQUAZ(ÓcY uc roUro A£yov —- locustam igitur Lamachi 
minis opponat Dicaeopolis! Bothe cazem domesticum Geryonem alatum dici autu- 
mabat; Wieland, quem complures sunt secuti, perhibebat binas a/zs — immo 
plumas! — «viwm in coenam modo paratarum utraque manu tenentem Dicaeo- 
polidem irridere bellatorem. Quae nimis absurda mihi videntur. Itaque si quis 
vulgatam vult tueri, sumat aut Coryphaeum ad Dicaeopolidem hune versum dicere 
aut ad servum suum Dicaeopolidem; quae Meinekio fuisse videtur mens, Hist. 
Crit. p. 352 sic scribenti: ,Lamachus apud Aristophanem Ach. 1082 vocatur 
l'«.ovóvg: vergáziio;". Sed multo aptiora sunt haec verba si ipsum Lamachum 
alloquitur Dicaeopolis. 

1084. *Zuoi] uo. codd.; cf. Av. 993 Lys. 426. || zoocorgéy& ctc] z900070£y&z R. 





1081. ozuo.] indignantis, ut saepe, e. g. | morabitur $); nune ex epitheto zezga- 
vs. 919 et 1117. Vid. ad Nub. 1238. | zríào — ad imitationem Homerici rze- 
— ijo] vid. ad vs. 315. | vgeqxA6oov ?) fortasse ficto — apparet. 
1082. in pugnare, Geryones pennate?!) | utramque eius genam protectam esse 
aips ttÀij*1gov, £L uc ys;! ?). Lamachi galeam | ala 5) duabus plumis praelongis exor- 
non crista tantum triplici sed etiam plu- | nata 7). Tricorpor quatuorque alis mu- 
mis struthiocamelinis instructam iam | nitus erat gigas Geryones 5). 
novimus ?), mox autem denuo comme- 1084. &yysnov] cf. vs. 1070. 





Y) Zoekt gij ruzie, haneveer? — 7?) Av. 789; cf. etiam Ran. 607. — ?) Vid. vs. 
584 sqq. — ^) Vid. vs. 1105 et 1182. — ?) E 743 .4 41. — 5) zó nrsoó comme- 
morantur vs. 1103. — 7) Cuiusmodi galeas ex imaginibus novimus. — 5) Vid. 
Pausan. V 19 Hes. Theog. 287 (cum schol. Eur. Herc. 424 Lucret. V 28 etc. 


ACHARNENSES. 


SCENA VIGESIMA QUINTA. 


Dicaeopolis, Lamachus, Nuncius. 


ADLTUEAOX. 
1085 ZhuikotózoÀL. 
AIKAIOHOAIX. 
ví é6TiV ; 
ADITEAOZ. 
225N € * 
émi Ósimvov rov 
Bádife, rijv xiovqv AeBov xai róv qo 
0 roU Zovócov yáo G' ísgsvg ueroméumera. 
GÀX &yxóvsv Ósumveiv waroaxclósg mL. 
v& Ó' GÀÀe mzávr éoriv megsoxeveGuévo, 
1090 xÀivot, rodzéGeL, z.QoGXeqÀorte, Groupe, 


Grígevor, wógov, vocyxua9 , ct mógvor zc, 


&vAon, nzÀexoÜüvreg, GxGcquoUvrsg, UrQue, 





1088. xerexoióss] yk zarazoi)s; B4, Dlaydes 0& (vel gi) xoA)/&s coll. Lys. 607. 
1091 sq. Inverso ordine collocandos esse suspicor, quoniam inter zóoveg et 


ópynoroíóag vix ullum est discrimen. 


1091. ci] articulus immerito offensioni est Blaydesio; vid. comment. 





1085—1093. Similimum nuncium in 
Mulierum illa civitate zxyovxewe« quae- 
dam ad cives perfert nomine zs; ozga- 
*yyióos. Ibi quoque ai zo&zstac stant 
émwevggutvau &ya9Gv &nzávrov, et quidli. 
bet ad epulas opiparas celebrandas pa- 
ratissimum esse dicitur !). Nec non con- 
ilerenda sunt blanda verbula ministrae 
Herculem ad Proserpinae coenam in 
Ranis invitantis 7). 

1086. zjv ziot5»] vid. ad Eq. 1211. 

— «óv yox] vid. ad vs. 961. 

1087. De Bacchi sacerdote vid. ad 
Ran. 297. 

1088. iyxzóva] vid. Vesp. 240. 





— za«ruxoióss] sic apud Pherecratem 
dicitur: &y9srai...7G xaraxoAUovrt ?). 

1090. czgóuera| haec nonnisi raro ipsi 
afferebant convivae; quod si fiebat, 
groouariz]s dicebatur £gevoz e 

1091. ei zógvo] sine quibus friget 
convivium hilarius ?); quamobrem addi- 
tus est articulus. Dicit autem z&g «045- 
rgíóms et ógymorgídas EE 

1092. &uvio] sie dicebantur placentae 
quaedam, quae e farina triticea fiebant *). 

— o«o«uoüvrs;]] placentae e sesamo 
confectae 3). 

— irqe] zsuu&zum Aemzà Ói& cnoáuov 
xci uéAwOg yiyvóueva dicit Athenaeus ?), 


l  Eeel. 834 sqq. — ?) Ran. 503 sqq. — ?) Pherecr. fr. 1539. — *) Hesych. et 
Phot. s. v. — ?) Of. Xen. Mem. I 5 $ 4 Hor. Ep. I 14, 25. — ^) Cf. Ran. 513 
sq. Vesp. 1219, 1341 sqq. — ^") Vox redit Pac. 1195 Pherecrat. fr. 1087 Plat. 
1743 Telecl. 32 Eubul. 36 etc. — ?) Commemorantur etiam Pac. 869 Thesm. 570. — 


?) Athen. 646 4. 


176 ACHARNENSES. 


ópyuóvoíOcc, T và qíAvuO9 :4ouoÓtov, xoAaL. T 
GÀÀ (g vdáyuGro GmsUÓs. 
(Festinanter abit alios convivas vocaturus.) 


AAMAXOZ. 
xcxoÓeLuov £y. 
AIK AIOIIOAIZ. 
1095 x«i y&o Gv ueycÀqv émsyoágov viv l'ooyóva. 
&UyxÀqe, x«i Ócimvóv rug évoxnevatéro. 


(Sequentia dum dieuntur, uterque servus ex aedibus affert quae iubet herus 
ceteraque mandata peragit.) 


AAMAXOS. 


Ll ^ m) i E * , 3 , 
z«i, moi, péo é&e OsÜgo rÓv yUALov £uot. 





1093. :4ouoóíov, za2ai.] :4ouóóc* ob ze2& ; Meineke, sed gravius latet vitium. Blaydes 
inter alia tentavit: ógyrgoroíósz ve. qi2ra9? Hguóór, óg xaiai! Starkie: ópgyrnorgióez Ó' 
ai ,qíira9" :1guódiu' xaaí (coll. Vesp. 666). 

1095. imsygéqov rijv] &myéygawor Blaydes. 

1096. ióyxigs] cóyxiee codd. || xai 9. ri rozsvatéro] zai 9. vs Gvozs(alé uo: 
Blaydes coll. Vesp. 1251. 

1097. Habet B, om. R sli. 





quae qualem speciem habuerint docet | et iratus Oedipus Sophocleus o) Kpéov- 
&nozitv verbum de iis usurpatum in | roz zgoorárou ysygé&ipouci! exclamat 7). 
Anacreontis versieulo: Zoíorqo« uiv roto | 1096. Züyzns, xol Osirtvóv vus dvaxsvatezo] 
AenroU gixoóv &zoxié; !) et mulierculae | Aeus pueri, sportulam mihi parate, dapes 
iratae apud Herodam verba, quae aedium | mihi componite et cistae ?) includite, 
tegulas a puero petulanti iozs9 i/rgi« , ut in cenam sacerdotis qui me vocavit 
9i&o9c. conqueritur ?). Erant igitur te- | eam mecum afferam. Verbum Zvyzàáyjsv ?) 
nues et praedurae quaeque minutatim | id valet nunc quod ocvoxesvétew (conva- 
diffringi possent ?). | sare) in verbis Philocleonis Vesparum 
1095. Scilicet Gorgonem illam ingentem | loco simillimo: zaz zc, ró Óeimvov oige 9): 
fu clipeo tuo inscribebas ^). Quae verba | ovoxsóate vov !', itemque in versiculo 
etiam sic possunt intellegi: scez/ice£ Gor- | Pherecratis: ovoxsvao&usvoz Ósimvov sig zÓ 
gonem patronam ?) tibi elegisti — ego | onvgióvov | 28ádizev c; mgüg "Wigéimv !?). 
vero Bacchum laetum deum eiusve sa- | De pronominis zwóz usu vid. supra ad 
cerdotem. Sie Pacis dea &zooroégsrai | vs. 806. 
róv ÓOnuov &y9so9ei0 Ort | oÜro ztovnoóv | 1097. civ yit] sportulam sive corbem 
z0001áryv (Hyperbolum) Zzeyg&wero 9), | militarem, cuius etiam in Pace fit mentio, 








|) Anacr. fr. 17. — 7?) Herod. Mimiamb. III 44. — *) Ut nostrorum puerorum 
deliciae £zapkoek. Commemorantur etiam Solon. fr. 38! Archipp. fr. 9 Ephipp. 8 
Sophocl. 199. —  *) Cf. vs. 574. —  ) zogoorárw. — 9) Pac. 684. — 7) Oed. R. 
411. — $5) Cf. vs. 1098. — ?) Alienus hine est verbi Zvyxiyav usus militaris: 
Thucyd. IV 38 $ 1 etc. — !?) Sic scripsi pro yovot. — !!) Vesp. 1251. — !*) Phe- 
recrat. fr. 52. 


ACHARNENSES. Toii 
AIKAIOIIOAIZ. 
moi, mci, péo &&o Ósügo vav xíorqv fuot. 
AAMAXOZ. 
GAec Ouuírac oicz, moi, xol xoóuwve. 
AIKAIOIIO AIZ. 
1100 éuol Ói veuéyw xoouu boi yàp Gy9ouot. 
AAMAXOZ. 
Ooiov regíyovc oics ÓcÜoo, mci, Gozo. 
AIK AIOIIO AIX. 
xol iuoi cv ÓquoU O9iov Omr(co Ó' cxi. 
AAMAXOSZ. 
&veyxe ÓsÜoo TO) zreQé0 vO) fx vOU xoivovc. 
AIKAIOIIOAIZ. 
fuol à vàg grreg ye gégs xol vàg xÜyÀeg. 
AAMAXOZ. 
1105 xcÀóv ye xci Àevxóv rO Tio GrQoUO0v mwrtQÓv. 





1099. ois, zai] 0ós iuoi schol. vs. 772 et Suid. s. v. zregíóov: fuit igitur v. 1. 
oigé uo. (cf..vs. 1101, 1132), et sie Ribbeck. 

1101. óeDpo, zai, caztQoU] ceztQoU ÓsUgó uot P (cf. vs. 1099). 

1102. o? óxuoo Elmsley coll. Eq. 954] o? ó/ zai codd. (07 o? zai vel 0? 07 a5 


zai nonnulli). 


1103. zàó zz] vó R, có Bekker. Cf. vs. 584. 





ubi Trygaeus ó Qswoíe, exclamat, oiov 
OU zveig! yAuzÜraTov (gzeg &oroarsíag zal 
ujgov/! Cui Mercurius: uóv oiv Uuotov xal 
yvAlov orgoriTi.400; P). Dein Trygaeus in 


tragiea erumpens verbula &zézzvo' in- | 


quit 2y990o0 qwróc Éy9iorov zà£xoc ?). 
1098. rjv zicryv] vid. ad Eq. 1211. 
1099. Vid. Eq. 600. 
— d&Aecg Svuíraz] vid. vs. 772. 
— oios| vid. ad Ran. 482. 
1100. zsu&yy] vid. ad Ran. 517. 


1101 sq. Lamachus 39iov regíyovcSive | 


salsamentum folio ficulneo involutum sibi 
expetit; at prorsus aliud 39iov, delica- 


| tissimam nimirum dapem, poscit Dicae- 
| opolis. De voce 3oío vid. ad Vesp. 436 
| et Ran. 134, de voce regíye supra ad 
| vs. 967; ÓnuoD Soiov éionTquévov com- 
memoratur Eq. 954. 

1101. o/o;] vid. ad Ran. 482. 

— gaemgob] non pufzdum sed vetus sal- 
| samentum afferri sibi iubet Lamachus, 
| est enim saezgóc in dictione familiari 
idem quod ze4ews, ut in versu Eupoli- 
dis: ojóév igusv oi ca7poí ?). 

11083 sq. £veyze... q£o«] vid. ad Ran. 498. 

1103 et 1105. De plumis, quibus La- 
machi galea est exornata, vid. ad vs. 1082. 


l) Pae. 525 sqq.; praeterea vid. vs. 1138 Alex. fr. 115 Philem. 35 et composi- 
tum yvAxygv Pac. 788. — ?) De voce zàéxe vid. supra ad vs. 454. — ?) Eupol. 


fr. 221; vid. ad Vesp. 1343. 


12 


178 ACHARNENSES. 
AIKAIOIIO ALX. 
xwÀóv ys x«l &av90v r0 Tác gre xoa. 
AAMAXOSZ. 
€) (vOgore, zv ÜG«L xorcysÀv uov rOv OnÀov. 
AIK AIOIIO AIZ. 
& &v9oconzs, DovAsa u5 fÀémav sg vàg xiyÀec; 
; AAMAXO. 
r0 Àogsiov é&éveyxe vOv rgiv Àógov. 
AIKAIOIOAIX. 
1110 xcL éuol Àex&viov rv Àeyoov Óóg xgsQv. 
AAMAXO. 
&AÀ 1 voryófocrsg rovc Aógovc Mov xetígayov; 
AIKAIOIIO AIZ. 
GÀE 1j mgó Ósímvov rijv uíucoxvv xotéóouo:; 





1107. Om. A, intra lineas habet B. Ut triplex illud à &v39ozzs deinceps diceretur, 
ante hune versum Boissonnade collocabat vs. 1109—1112; quos equidem ante 


vs. 


1003 collocatos olim malebam, nune tamen vereor ut mutandi causa iusta 


adsit. Dobree putat versus 1108 et 111141 permutasse sedem. 





1112. uíucozvv] -zov complures. 
1106. 5av9óv]| vid. vs. 1047. | eonquirenda sint arma viri, qui modo 
1109. 2ogsiov] vid. Nub. 751. | ut vocatus est ut prosiluit ?). 


— cüv rgibv Aóqor] vid. vs. 965 et ad 
vs. 566—571. 

1110. zàóv 2«yowov] vid. quae ad Vesp. 
709 annotavi. 

1111. zoiyópgwrzsz] fineae. Etiam Aóqovz 
ambos, quos in Pace emendos offert 
institor, ab animaleulis voracibus arrosos 
esse perhibet "Trygaeus: 
obdév iGrov rà Aóqm !). Praestat autem — 


TOLY OQQUELTO pe 


ut in comoedia — non rozare satisne | 


temporis ad devorandas Lamachi eristas 
his bestiolis fuerit postquam in scena 


| xai 


1112. uíiuagxv»] sie dicebatur oue 


£yreQa ToU  isgeiov 3) us9" atuarog 


| GzsvGlóusva. u&Ai0Ta ÓR xal *) imi Aaydxv, 





óri Ói xal iq? (óc. ó ÓR dDsgexogárnz?) zai- 
üvov qoi 5) Etiam apud 
Diphilum &4íucgzv; leporina commemo- 
ratur 7) apud Athenaeum autem 5) aut 
ipsa haec lanx aut similis — gu/uc ibi 
audit — accurate describitur. E carnibus 
minutim concisis, extis, sanguine, aceto, 
easeo, porro, melle, condimentis aliis fie- 
bat, similis igitur hodierno illi opsonio ?), 


- TEMAS, 
fov xai in 


torvrum illum bellatorem iis ornatum | quod sine lepore parari posse negant 
adspeximus, curve tam operose nunc | grammatici, aiunt fortasse coqui. 
!) Pac. 1222. — 7) Vid. vs. 572 sqq. — ?) Infelix est Kockii coniectura yoigíov 


pro íszoeíov, dicitur autem ísgsiov bestia quae in cenam apparatur, quemadmodum 
Sósv passim significat caedere non deorum sed hominum in usum (vid. ad Eq. 
1140). — ?) Pro ó£ x«i verum videtur uiv. — ?) Pherecrat. fr. 221. — 5) Hesych., 
Poll. VI 56. — 7) Diphil. fr. 1. — 5) Athen. 6624. — ?) Civette, hazepeper. 


ACHARNENSES. 


179 


AAMAXOZ. 


& &v9gorns, BovÀs. wj] mooGeyogsiswv iuf; 


AIKAIOIIOAIX. 


» ? 5 , ^ ? M , , , 
OUx, &ÀÀ yo q0 Tig &gítouev Two. 


(Ad servum:) 





1115 BovAsu megidóGDnt, xol émuvgéwen ouo, 
zórtQov Gxgíüeg jj0ióv éovwv 4) uiyÀon; 
AAMAXOSZ. 
oiu Gc voDoltsc! 
AIK AIOIIO AIZ. 
(ad servum:) 
rg G&xoíüeg xoíveu Tt0ÀU. 
AAMAXO. 
zi, zi, xcO:Àov uoi r0 Óógv Ósbo io go. 
AIKAIOIIOAIZ. 
z«L, mei, Gv Ó GqsÀov Ósboo rQv yogóTv qos. 
1119. Om. A. 





1113. Non allocutus quidem est La- 
machum Dicaeopolis, sed secum vel cum 
puero loquens dum cone ait comedam 
farcimen? vultum vocemque consulto 
ita direxit ut Lamachum interrogare 
videretur. 

1114. oix] non ?d facio. 

1115. zsoi0003 ot zal &riroéwo] de priore 
verbo vid. ad Nub. 644, de altero ad 
Ran. 529. 

1116. àxoíóez;] vid. vs. 871. 

— xíyàe«i] dignus qui conferatur est 
Pacis versus, ubi Theoria Pacis sodalis 
et alia gaudia quam plurima et xíy4az 
afferre dicitur !). 

1117. otw sg ógoites] cf. vs. 1081 et 
Nub. 1238. 





— cis kx«giómg xoíve 70270] fictum hoc 
Lamachi responsum ad servum iocula- 
riter refert Dicaeopolis, quemadmodum 
in Equitibus Demosthenes detorlis irati 
Paphlagonis verbis: Zezíter sane ad so- 
dalem ait Zalentum dono accipiet ille ?). 


| Nec non simillimus in Avibus est iocus, 
| ubi barbari ira perciti minas sic inter- 


pretatur Pithetaerus: «7/4 se ommno mihi 
Verbum  xoivav praeferre 
nune significat, ut saepius 4). 

1118. x«3:40»] de paz:llo unde sus- 
pensum est Cf. Eq. 856. 

1119. &gsiov] «b igze, cum ipso nimi- 
rum veru ?). 

— cj» yogó)jv] vid. vs. 


assentiri 9). 


1040 et ad 


| Nub. 455. 


l!) Pac. 531. — *?) Eq. 410. — ?) Av. 1629. — ^) Eccl. 1155 sqq. Aesch. Agam. 
471 Herodot. VI 128 etc. — ?) Item Ran. 518; vid. ad Eq. 930 et supra ad 


vs. 1005 sq. 


180 ACHARNENSES. 


AAMAXOZ. 
1120 míos, oU Óógeroc CGgsÀwócouor roUAvrQov. 
&y, Gvréyov, mai. 
(Hastam involutam praebet servo.) 
AIK AIOIIO AIS. 
xci GU, moi, rOUÓ  Gvréyov. 


(Veru farto infixum praebet servo.) 


AAMAXOZ. 
rovc xiÀMevreg oics, mai, vijg comí0oc. 
AIKAIOIIOAIZ. 
Tol Tje jue T voveo xoiBeavíirag £xgtpt. 
AAMAXOZ. 


qíos ÓsÜgo yogyóvorov &omídog xxov. 





1123. xal zi; iui;] verba sensu destituta; nam absurdum est quod perhibet 
scholion, supplendum esse y«orzoós Neque probabiliter proposuerit quispiam xal 
«ix» cj dug; (et e mea domo), nam dici solet 25 iuob (e. g. Pac. 1149); nimis 
audax autem esset coniectura o) ó' 2$ iuob, et totum illud ?5 Zuoo supervacaneum. 
Ferri posset zai iuoi o) zai. An *iz zig outüns? 

1124. yooyóvorov] vHerwerden spreta annominatione yogyóvozov coll. adiectivo 
yooyózo Eur. El. 1257 Ion. 210 (potest etiam afferri uoguovozóv Ran. 925). 





1120. £vroov] Znvolucrum, cf. clipei | adducebant, opinor, neque sedilia suum 


cGáyua D: 

1121. Zy«] vid. ad Eq. 51. 

— -c000s] coU gsiicxov, unde zv xyog- 
ójv detracturus est Dicaeopolis. 

— iwréyov] voU0 Óógaros; 7) 


1122. zo: xiMpavra;] fulerum ligneum | 
tribus pedibus instructum ?), cui picto- | 
res imponunt tabulam quam elaborant, | 


milites autem clipeum, non zzzó&v» xá- 


ipsorum in usum, ut inter media scili- 


| cet tela requiescerent, — sed quoties 


clipeus purgandus et levigandus erat ^), 
ut nunce.. 

— oios] vid. ad Ran. 482. 

1123. vovg xguavirac] rovs. Vid. ad 
vs. 86 sq. 

1124 sq. Grande nomen yopyóvoroz et 
iocosa eius imago zvgóvozo; ad exemplar 


uot zt0ÀsuoUvrse;s, ut nimis absurde in | vocum tragicarum  ygvcovórov, yoAxovo- . 
scholiis perhibet nescio quis, — neque | zov, o:05ygovórov nune confinguntur ?). 


enim elipeorum statumina aliqua inaciem | Cf. etiam  yooyozógag epitheton 9). In 





l) Supra vs. 574. — ?) Genitivus verbo additus est Lys. 161. — ?) Poll. VII 
129. — 1) Sie Epaminondae milites pugna instante &euzg/vovro rk; &ozíóac (Xen. 
Hell. VII 5 8 20), idemque Spartiatas iubebant leges (Xen. Laced. Rep. 13 $ 8), 
primaque Pyrgipolynicis illius ad satellites verba sunt: curate uf splendor meo sit 
clipeo clarior | quam solis radii esse olim cum sudum est solent. Solis autem radiis 
in clipei splendentis superficie repercussis signa haud raro data fuisse eminus, 
res est notissima (vid. Herodot. VI 121 Xen. Hell. II 1 8 27). — 5) Soph. Ai. 847 
Eur. Troad. 1136 Phoen. 1130. — 5) Vs. 567. 


ACHARNENSES. 181 
AIKAIOIIOAIZ. 
1125 x«l iuol mÀexoUüvrog vvgóvorov 00g xÜxÀov. 
AAMAXOX. 
r&UrT 00 xcríyslóg iówv &vOgomoi mÀerUg; 
AIK AIOIIOAIX. 
r&UT oU) mzÀexoUg Or éoriv &vOgomou yÀoxog; 
AAMAXO. 
XoTQyeL GU, ztxi, tOUÀeLOv. — £v rÓÀ goÀxio 
&vog& yégovrea Os(eg gev&ovuevov. 
AIKAIOIIOAIZ. 
113 xorüysL GU T0 u£li. — xel évOdÓ' cvÓnAog yéoov 





1125. rvgóvorov] yvgóvorov Plut. Mor. 853 c perperam, requiritur enim epitheton 
iocosum nec nisi placentae aptum. In priore versu pro yogyóvorov ferri id posset, 
ubi tamen suspectam non duco vulgatam. 

1126 sq. ior] *2or v scribebam (vid. ad Nub. 841), non recte, nam zar; 
vel y4uxbc iv &v99ózo:; id quod z4erireros vel y2vzirzaro; significare non potuit. 

1126. zieróc] mo2v; R (ut Eq. 320 Eccl. 378; cf. Lobeck ad Phrynich. p. 471 &q.). 


11298. Punctum post zo/cov addidit, post yoixío» sustulit Dindorf. 
1130. s/ó52oz;] dubitanter Blaydes £»óx4o; coll Eq. 1277. 





Lamachi clipeo resplendet Gorgonis ca- 
put, dorsum placentae quae Dicaeopolidi 
affertur candido caseo conspersum est. 

1126 sq. 
z0i2...;] *onue Aoc esí quod vocant ho- 
mines...? Nune si unquam illa locutione 
uti licet !). Cf. Ionis Euripidei verba: 
vaUT oiv o) yéAog zà)nuv iuoí; ?). 

1126. xor&ysioc...n2ot)s;] de substan- 
tivo vid. ad vs. 76, adiectivum non male 
illustratur ignoti comici versiculo: zezbv 
y&fora xarayío ràv Óoyu&rov ?), apud 
Theocritum autem  zezzáfev dicitur 
hominum rusticorum 7eí2egt Óteggurzoot 
A«2oürrov eloquium ab urbana elegantia 
longe distans ^). 

1128 sq. Clipeus 2zíyaxoz?), qui etiam 
clarius nune resplendet oleo perfusus, 
veluti speculum Dicaeopolidis imaginem 
exhibet; quam dum intuetur Lamachus, 


vTxÜT  obx...0Tw  àv9go- 


| ratione simul habita superstitionis qua 
| ex oleo res futurae praedici posse cre- 


| nihil 
| minas. Sic in Pluto ógó zw 


debantur, sezem ait video qui detractatae 
mox militiae fiet reus. Solus nimirum 
pacis nune bonis fruitur Dicaeopolis, 


curans album militum  bellive 


H 


iml coU 
Büuaros xa9sÓoUusvov | ixevngíav Éyovra 
»rí. sodali euo minatur Blepsidemus *), 
et apud Sophoclem loco, qui socco est 
propior quam velles, Menelaus: 7» zoz 
tidov d&vóg  iyó yAócay S9o«cóv xré. ad 
Teucrum dicit irridens, cui Teucer: 
iyó óÓé ys respondet &vóg Ozone uwotasc 
zÀéov | xrÉ, ógÀ  Ó€ coí vw, x&ovw, óz 
iuol Óoxei, | obósig zor dAàog ! OU. uv 
jviséuyv;?). Conferendi autem sunt loci, 
ubi ze quis minaci vultu vel irridens 
dieit hominem proxime adstantem *). 
1130. Ut Lamachi puer zó Zt» rij; 


1) C'est le cas de le dire, what you call... — ?) Ion. 528. — *) Fr. com. adesp. 
266. — ^) Theocrit. XV 88. — *) Vid. ad Vesp. 18. — 5) Plut. 382 sqq. — 7) Ai. 
1142 sqq. — 3) Vid. ad Nub. 1491 Ran. 552. 


182 


ACHARNENSES. 


xÀáewv xeÀeoov /Zdcucyov róv l'opgyéácov. 


AAMAXOZ. 
qéos ÓcUgo, mai, Ücpoox« moÀsuuGTIQLOV. 
AIKAIOIIO AI. 
&Eoige, moi, Oo poouxc xci iuol vOv qoa. 
AAMAXOZ. 
iv rÀ0& m90g rovc moÀsu(ovg 9ogrouau. 
AIK AIOIHO AIX. 
1135 év rüÓs mo0g rove $vuzxórag $ogornü£ouot. 
AAMAXOSZ. 
r& GrQOueT, O mol, Ójcov ix rijg Gomíóoc. 
AIK AIOIIOAIZ. 


Tüv Oivov, c zci, Ójjcov £x rijg xicTíÓoc. 





1131. ziáav xeievow] .| »4&ev xe2e(w complures. 
1132. ósígo, moi] zo: ós0go R, ós00ó uo: Elmsley (cf. vs. 1099). 
1133. In margine manu correctoris suppletum habet R. 


1135. Om. quidam, additum habet R. 


1137 sq. Sic R, om. A7, ordine inverso habent cett. 

1137. zóv óivov vHerwerden] zó ószvov codd. absurde, hoc enim :z cisía est. 
Emendatio acutissima et lenissima, ósivov enim scribere solebant vetusti librarii (ef. 
Archedici fr. 1). Schütz coniecerat zó óézu; vvv (cuiusmodi vocabulum requiratur 
intellegens igitur), Halbertsma có zvieiov infeliciter. 





&ozíóo;, sic Dicaeopolidis servus zo? 
ziaxobvro;) ró u£At xaraysiv iubetur ?). 

1131. 7'opgy&aov] a Gorgone Lamachi pa- 
trona?) hoc nomen iocose est ductum, 
nam revera patri Lamachi nomen erat 
Xenophani *). Quem iocum haud inepte 
contuleris cum verbis Socratis Platonici, 
notissimum locum Homeri traducentis ?); 
qui audita Agathonis oratione flosculis 
artis Gorgianae uberrime exornata ve- 
ritum se dicit ne denique obiecto ipso 
Gorgiae capite in mutum saxum con- 
verteretur 5). Est igitur noster locus ex 


l) Vid. vs. 1127. — ?) Cf. vs. 1040. — 





iis ubi nomina propria?) ut appellativa 
vel adiectiva iocose usurpantur?); pa- 
trum autem nomina festive finguntur 
etiam vs. 1150 et Vesp. 325, 459 ?). 

1135. Priscum verbum Svwvoijooso3a: non 
tantum armatum hostes invadere significat 
sed in sermone convivali de hominibus 
appotis usurpabatur, et &xgo369a£ 1?) dice- 
batur idem qui ózozezoxoós i. 

1137. zóv óivov] sinum, praegrande pocu- 
lum; vid. Vesp. 619 et ad Nub. 1473 sq. 

— Grióo;]] nomen xíorzv!?) Dicaeo- 
polis iocose nune assimulat zi; &ozíói. 


3) Vs. 574, 1095. — *) Thucyd. VI 8. — 


5) 2 634. — 5) Conv. 198v. — 7) Nam revera extabat I'ógyacos herois Thessali 
nomen; vid. Pausan. IV 3. — 5) Vid. ad Vesp. 84. — ?) Etiam obscurum illud 
ó Kow?oe; supra vs. 614 huc est referendum. —  !?) Diphil. fr. 46; vid. ad Eq. 


4l. — 


Vid. ad Vesp. 1194 sq. — !?) Vs. 1098. 


ACHARNENSES. 183 
AAMAXOZ. 
iyó Ó' iuevrà rüv yóÀiov oiso Acov. 
AIK AIOIIO ALS. 
iyàó 0i Soludwov AeBov £téoyouot. 
AAMAXOZ. 


1140 rjv &omíó aioov xol Báóit, & mei, Aodv. 
viget. BeBer&&, ysuuéoie và. mo&ypuora. 
AIK AIOIIO AI. 
cioov rà Ósimvow Éuwmorux& rà mo&ypora. 
(Uterque cum servo abit, dextrorsum Dicaeopolis, sinistrorsum Lamachus.) 
KOPTQO AIO. 
(ve O3] yoígovreg émi Govgavi&v. 
(ge &vouoíev ioysotDov 000v! 

1145 rÀ uiv mívav GrsgavoGauévo, 
col 0b QuyOv xol mgogpvA&rrétv, 
1G Óà xaOcÜÓnv 
uer& moi0Loxig cgeuorcrqe, 

&vergiBouévo e v0 Ósiva. 





1141. Om. R (relicto tamen spatio), vs. 1142 A7: Verba sie ordinarunt et supple- 
runt Klotz, Müller Strübing (Aristoph. p. 512), alii: 4T. ró Ósizvov efgov x«i Boc, 
à zai, AeBgov. | 4A. viqet. Bapaike, yeuuégue v& ztgáyuaro. | AT. véqpec. papas, avunoruxe 
rk zmg&yucra. Pro altero víge Klotz proposuit z»oz, vHerwerden oit. 

1144. &»ouoíav] &vouoíev ó' Meineke, ó' &vouoiav Blaydes. 

1145. zíivev] zivav «nailuv T forc Moeineke; plura deesse putat Porson. 

1146. Post vs. 1148 collocat Meineke, in vs. 1147 7óós pro zo Ó& coniciens. 

1149. ze] ye Reiske, (s) or. (aut &vorgtpso ot ::) Blaydes. 





1138. zóv yUAov] vid. ad vs. 1097. 

1139. ii£oyouoav] foras egredior !). Do- 
mum autem redire dicitur sioiévai 7 ). 

1140. a/oov] cf. vs. 953. 

1141 sq. g«gei&i] vid. ad Eq. 1. 


raàe(noge mgáyuara ?), similia dicuntur. 
1143. /ze ài; yaigorrec] vid. ad Nub. 510. 
— orguriáv] vid. ad Vesp. 354. 
1145—1147. rà uiv...G0l Ói... c6 Ói] 

mente suppl. £oz. vel z&gae, Ucet. Sie 


1141. Of. Anagyri versiculus: x«l $vv- 
vévoge xal ysuu£oux 8oovr& u&z a0 ?). Ut h.l. 
ysutgux z&yuora, sic alibi evi 2 





alibi additum est 2éyrjquoro 9). 
1148. óperoráry;] vid. ad Ran. 395. 
1149. ró óeivo] vid. ad Vesp. 5247). 


1) Je sors (je dine en ville), ik ga uit. Cf. vs. 240 Nub. 613. — ?) Vid. supra 
v8. 202. — 3) Fr. 46. — ^) Vesp. 1496. — ?) Av. 135. — *) Eccl. 705 sqq. — 
7) De re autem vid. vs. 1216 Vesp. 739, 1342. 


184 ACHARNENSES. 


XOPOZ. 
Stropha. 


1150 Avriueyov róv :Poxdóog T r0v &$vyyoegij vóv usiéov mowuquQv t 
c ' € - , E ? , c , 
c6 uev cmÀO À0yo xe«xüc £&oÀécsisv 0 Zeog 

1155 . 0g y £uà vóv vAQuove vei qoouyOv &mélec GÓcumvov. 


Ov &v émídowu vsvOídoc 





1151 sq. Locus corruptus. Elmsley 24. zóv ., róv uéeov àv gusA4éov ztoujtüv 
collato simillimo verborum lusu Antiphanis fr. 2095, ingeniosissime sane, vereor 
tamen ut recte, cum minime aliunde constet poeía; fuisse parcum istum choregum, 
molestus autem mihi videatur articulus zó». Itaque verba zóv us4éov zoujzv haud 
secus atque illud zó» ivyyoeg; pro glossemate habuerim. 

1155. &néàvo  üónunzvov] &nixiucs Ósíztvov R et v. l. in schol.; &zéxao' &ósztvov 
Elmsley, &zézsuw' &ószvov Blaydes. 





1150—1155. Non spectari rem quae | zro4iol rw zoujtàv o) zgocii9ov Aywóusvot 
ante annos aliquot acciderit, sed de | ràóv yogóv xai Oiàov ürt zto2ol t&v yopsvzGv 
proximis. Lenaeis, anni igitur 426, ser- | 2meívov 9). 
monem esse, satis certum videtur !). 1152. ó; &n46 4óyo] addi poterat sezev: 
Nisi autem fallor, non Aristophanis sed | u£ verbo dicam. Of. paedagogi Sophoclei 
aemuli alicuius fabulam scenae tunc | verba: crowür& oo. raüT àgriv, Oz uiv iv 
commiserat sordidus hie choregus ?) | ióyo | &Ayswé, roi; Ó' iÓoUowv, oízsg siÓo- 
Qui sitne idem atque impudicus ille | uev,| u£ysora. zt&vrzov &v ózom ijo xaxov). 
homo, cuius in Nubibus fit mentio ?), | Of. &zi& zgómo?). 
nescimus; neque constat poetam fuisse, 1156—1161. Diras nihilo minus ab- 
quod dicere videtur textus corruptus. | surdas minusve festive enunciatas Pa- 
Nune Gufííae *) vocatur filius propter | phlagoni imprecatur isiciarius in Equi- 
vitium elocutionis, ze zgosíogewe rob; | tibus ?), item. zeu9idov Ozruévov facta 
GuvouiZoUvzas ÓtxAsyóusvoz?). Simili autem | mentione !?). Praeterea vid. Pacis locus, 
loco supra vs. 1131 noster indulsit. Id | quem ad vs. 874 sqq. attuli !!). 
vero constat, meras esse nugas quae de | 1156. £u] aALquando?), ut saepe in 
eo scripsit vetus interpres: 4óóxs ó& ó | minis vel precibus, e. g. in chori ver- 
-vciuayoc oórog wügicue zemoujkevat gui, | bis: óv év sbSUvag duoi Óco0voiww, jv 90s 
deiv xwcmósiv éi Óvóucros. zcl imi voUro | 34 13). 





!) Optimo iure sie statuisse Wilamowitzium arbitror. Itaque non dubito quin 
reiciendum sit id quod perhibebat Fritzsche, de JDaefíalensium commissione haec. 
dicta esse. De ipsa autem re vid. supra ad vs. 886 etad Nub. 338. — ^) Aristo- 
phanis JDremaía sive Centaurum respici coniecit vWilamowitz; equidem  Cratznz 
choregum Antimachum fuisse suspicor coll. vs. 1173. — ?) Nub. 1022. — ^*) Cf. 
Nub. 580. — 5?) Schol. — 5) Quae verbula suo pretio aestimavit Cobet Plat. 
Com. p. 34. — 7) Soph. El. 761 sq. — $3) Eccl. 231. Nos: eens voor a4 vel: koré 
en goed. — ?) Eq. 927 sqq. — !?) Eq. 929. — ?!) Pac. 1009 sqq. — !*) Ut nos: 
moog ik hem nog eemmaal zien...! vel: ik zal hem nog wel eens zien...! — 9?) Pac. 
1187; cf. Soph. El. 66: xoi £u éz«vya...iy99oig korgov Og A&uwewv Ext, Trach. 257: 
Otuooev | 5j uiv zóv &yyioriQa coUÓs roU zt&S9ovc | iüv mouó0 xal yvvatzl Qoviócew m, 
Eur. Andr. 723: £z é» db9íe ;' &yo | 9ofwo uéyav voicó" 2y90óv, Thucyd. VI 86 $ 4 
Atheniensium legatus ad Camarinaeos: zosíra;. àzxovolav nunc oblatam si spernitis, 
ér. Bovinoso9e xoi ztoÀÀoarÓv uógiov aris iet, etc. 


ACHARNENSES. 185 


ücóusvov, y à Omrquévy 
, , ? M , , 
Gífovoe ztgaÀoc, émi voomébm xeiuevm, 


óxfAÀor xór« uéAÀlovrog Àofeiv 





1160 eoroU xcv comáceo« qsvyoL. 
Antistropha. 
- Y OE | et. 29g? ct ) , 
TOUTO MWev C'UTO XCcX0V cv xc9 €reQOvV VvUXTCQLVOV yevorco. 
1165 qmieÀOv y&o oixaÓ' i& (mmaectec BoOífoL, 
1158 sq. zégaA2oz... ÓxtA2ot] Auxagá 7 ...&i0£290 Hamaker temere; vid. commen- 
tarius. || zgezé£y] -£g; nonnulli; cf. Teleclid. fr. 17 Philemon. 17!. Bergk raey/jrov 


eoniecit eleganter; cf. Eq. 929: zó uiv cáygvov rev9iówv | igsov&vat oitov, Eubul. 
fr. 76: ág; s:Ü wevav&ymxev imi roU cryy&vov, Nicostr. 7: oUmor a9: | anmíav àmó 
z5y&vov | zo2u5octut. quyeiv uóvoz. Recentiores autem r/yávov dicebant /zzcem, quae 
olim z£ygjvov audiebat. 

1165. gaóíto. Bentley] paóíte Suid. s. v. 7zío2og, codd. ga«óítov. Similes corrup- 
telas textus traditus praebet vs. 1182 Pac. 1242 sq. Ran. 1437. 





1158. cítovoa] cf. Eq. 930. rilat ut hominem gprotervum | propulset, 

— mágaAog...Óx£249] de maris incola | merdam arripiat manu, quo telo adver- 
dum loquitur, verbis utitur maritimis; | seriwm aggressus nom ipsum quidem per- 
prorimam enim in mensa adstare loliginem | cutiat sed. Cratinum — proxime igitur 
fosfam cum dicere velit, iz /Jifore vicino | adstantem. Sic absurda cumulantur ab- 
appulisse eam dicit. Priseum autem ad- |.surdioribus, et duae — quod est in 
iectivum z4geio; in dictione poetica id | proverbio hodierno — uno ictu feriun- 


quod z«gaSazárriov valet. In quotidiano | tur muscae. Nam quod ab Antimachz 
vero Atheniensium sermone nominis | vituperatione initium habuit canticum, 
proprii vi utitur, itaque verba j zége2o; | in Crafini ToU uotyóv »sxagutvov irri- 
óxéàia significant: zavis Paralia stat in | sionem desinit ?), cui sic inter noctivagas 
litore !). turbas iuvenum comissabundorum suus 

1159 sq. uéi2ovros...abroD... gzácaoa] | assignatur locus. Dormiret potius homo 
de genitivo vid. ad Eq. 436. grandaevus quam nocte intempesta per 

1162—1173. Chorus postquam Anti- | plateas oberraret appotus! Fortasse au- 
macho optavit ut et ipse aliquando | tem praeterea hinc efficere licet Cratini 
experiatur quid sit esurire, alteram sub- | choregum fuisse Antimachum, sed nimis 
iungit imprecationem. 4b ezercifatione | incertam esse hane suspicionem sponte 


equestri — equitem igitur fuisse disci- | concedo; comicus vero poeta quin sit 
mus?) — domum suem cum redit ille | Cratinus ille, cuius iterum nunc fit 
defessus et sudore perfusus, utinam in | mentio *), non dubito. 

tenebris cerrito alicui Oresti occurset, male 1164. 5jmuwzov] frigore Aorrens, quer- 





autem mulcatus dum lapidem humi quae- | querus ?). 


1) Av. 1204 etc.; cf. etiam oi zágazo. Paraliae remiges Ran. 1071 etc. — ?) Nam 
quod ad obscoenam equitationem haec refert Müller Strübing Aristoph. p. 31, 
pelleetus opinor Nubium versu 1022, a vero longe aberrasse virum eximium 


arbitror. — ?) Apte conferri potest Avium choricum, ubi ridicule dum multa de 
Pisandro dicuntur, in transitu vellicatur CZaerephon (Av. 1556—1561). — 1) Vid. 
ad vs. 848—853. — *) Bibberend; Yníoio; dicebatur febris frigida, mvgsrós autem 


febris calida. Cf. Vesp. 284 ei 1038. 


186 


XGT« XoTb5sié Tig QUTOU 
MeLvóuevoc 


Bovióuevoc 


ACHARNENSES. 


us0bov rqv xspalav 'Ogéorqc 
0 0&8 A(9ov Aefeiv 


iv GXÓTO Adpot 





1166. xz» Elmsley] ee codd. || xerá&fes] zezáiess Dindorf, sed sic a)zóv (sie 
Suid.) zv xegaijv potius dicendum fuisse quam «eirov observat Blaydes. || zv 
xspaijv R] zs zegaaá; plerique, fortasse recte (ut vs. 1180, ubi vid.). 





1166 sq. zu usSUmv...'Og£atgs ucwvóus- 
vos] furiosi Orestis nomine iocose desi- 
gnabatur famosus aliquis iuvenis, qui 
noctu eum sodalibus protervis comissa- 
bundus per plateas oberrans negotia 
facessere soleret hominibus sibi obviis. 
Nee cito huius nebulonis deferbuit aetas, 
post duo certe lustra propter eiusmodi 
iocos omnium etiam in ore erat; nam 
in Avibus fabula praetereuntes noctu 
veste spoliare dicitur !), zoü; 4wozoóUzag 
igitur aemulatus. Ex quo loco qui sanae 
mentis ipse est lector non efficiet Ore- 
stem revera eam artem aut per annos 
complures aut tunc temporis habuisse ?), 
— fustibus enim ultimoque supplicio, 
non iocis Athenienses ulcisci solebant 
grassatores ?), — sed brevi ante Aves 
scenae commissas hominem illum, qui 
ludum incidere quid esset nesciret, pe- 
tulantiae puerilis novo specimine edito 
civium mentem denuo in se convertisse. 
Verum autem nomen quodnam ei fue- 
rit neque novimus neque scire cupimus, 
sed fortasse JDzocles est is, quem com- 
memorat Isaeus: 
&muoAoUusvoy *). Et in 


4oxáém rÓv "Opéorqv 
Kóàeíw fabula 
qui coniunetim cum Marpsia ?) et Chae- 
rephonte aliisque Calliae parasitis ab 
Eupolide commemoratus est Orestes 
quin idem sit homo 9), non videtur du- 
bium. Similes autem iuvenum multo 
vino elatorum iocos commemorat Alexis: 








xci yàg imi xGuov «nàsoTov]» àv9pdmwv 
óoÀ | zmAgS90oc mooocióv, óc rüv xaAov rs xol 
&ya9Ov | iv9áós avvóvrov. uj ytvowó uo 
uóvo | vóxzeop àzavrijoat xciós nengoyóou | 
Üuiv zegl zóv BaAAwuóv o) yo &v more | 
Solu&riov &mevéyzouu uy] qUoac nrtgá 7). 
Et de Socrate haec habet Aelianus: zs 
vuxTóc lóx ztgonzo/cus iz&vsci zote im 
ÓsítvoUu Zwxpgárns. venviaxou ov &xóàaoro 
ógóac 


Éyovres juu£vas xai ' EgwÜov ztgóaczta. E905 


zgouaSóvrsg ivelóymoav ézawvióvta, 


ó& Zv aüroig xal &AAotg 7t9007ztaíLewv Óux Tl)v 
oxyoiljv rjv ini cà yeigo. oU; ióov ó Xo- 
xg&tTug oU ÓOteragéáy95, GAZ imr odora 
oi« Ó! robs &AAovg | iv -uxsio 5 àv Hxa- 
ónusíe 5). Quod lepide esse enarratum 
nemo contendet; suis scilicet verbis, 
id est languide et insulse Aelianus re- 
fert narratiunculam a veteribus acce- 
ptam. uriarum vero nomen quoniam 
Orestein statim in memoriam revocat, fidem 
facit Aristophanis locus non de nihilo 
illam fabellam esse fictam. Denique de 
epithetis, quale est illud  uaewwóuevoz 
'Og£atis?), audiendus est Athenaeus: ràv 
Ó& roioUrov éimiSirov, G imb yaeóm M9n- 
volo ztaílovreg &Asyov, uvmuoveüev Zvaiav- 
Ógíóng v 'OÓvaost D oUrog ,Üusig y&g 
&AAWAoug el yAsváteT, oid" xis xri. | 
Autagóg ztegutaTei ZhuuozAjz, Couóg xaTovó-. 
uaoza, xTÉ) | óqei2er &ovo ztouievog aitov, 
dMvgeU0g PxAn9€y | &Xv OR xgióv, dbgiloz Jv 
Ó& xoó&giov, ' Iáooy'* 11). 


!) Av. 712, 1490 sqq. — ?) Licet scholia id perhibeant. — ) Vid. Lys. XIII 
$8 68 et ad Nub. 179. — ^) Isae. VIII $ 3, vid. etiam S 44. Locum indicavit 
Müller Strübing Aristoph. p. 32, qui primus de Oreste illo probabiliter disputa- 
vit. — 5) Vid. supra vs. 702. — 5) Eupol. fr. 166. — 7) Alex. fr. 107. Minus 
hue facit eiusdem fr. 78. — ?) Aelian. Var. Hist. IX 29. — ?) Quocum. Müller 
Strübing apte contulit hodiernum raezende Roeland. — ?) Anaxandr. fr. 34. — 


11) Athen. 242. 


ACHARNENSES. 


1170 


187 


:5 ystol m£AsÜov G&oríoGg xeysouévov: 
7| XetO QrLOG Xcycou 


émdteuev Ó' Pygv vóv uéguagov 
J X uwoeouooov, 


x«i EmeuO9 &ueorov féÀor Koovivov. 


EXODUS. 


(vs. 1174— 1234.) 


(Lamachi minister a manu sinistra proruit dolore perculsus.) 


SCENA VIGESIMA SEXTA. 


Minister solus. 


OEPAIISN. 
à OuGsg ob xor oixov ió:à Aoucyov, 


1175 


Ü0cg, Üóco iv qvrgidío Otouotveve 


09óvie, xqooTQv ncQaGxevütere, 


£o! oicvmwoc, Àeuzótov msgi v0 Gqvgóv. 


(Foras festinant servi.) 


€ ^ 


&vig rérgorer qéoexi Oi«mmÓGv víggov, 





1172. u&guagov] $óggopgov Hermann male (de permutatis his vocabulis vid. Vesp. 


259 Cobet V. L. p. 283). 








1175. yvroióio R] yvroío cett. 

1177. Om. R. || Zgó lemma scholii, Poll. VII 28, Suid. s. v. olovz5| £oy codd. 

1178. &vjo] &vijo codd. 

1170. zéie9ov] vox redit Eccl. 595 sq. | sive cera medicaminibus infecta, £pi 

1172. róv uáguagov] sacwm illud. Sic | oiovmmoé est lena succida quae dicitur 3) 
csuvüc ztávu xal óunouzo; !) insolitum | lana non purgata 5); scilicet Listeros 


missile designat chorus. 

1174 sqq. Nuncius hie, ut alii com- 
plures apud Aristophanem, cothurnata 
utitur dictione, tragicas scilicet res re- 
laturus. Et prima statim vox óuaes; est 
sermonis sublimioris ?). 

1176 sq. Fascias, unguentum, lanam, la- 
cinias divulsas ?) poscit Lamachi pedisse- 
quus. Sunt autem 036» fasciae quibus 
fmóojvre, vulnera 5), xyoor5 est ceratum 





nullos habebant illa tempora et latebat 
ars antiseptica, recordamur autem tela- 
rum aranearum, quae etiamnune inter 
plebeeulam praestantissimum habentur 
styptieum. Den'que Z«uzádó:v dicuntur 
fila quae ex panno linteo post multum 
usum attrito et mollissimo sunt evulsa 
et fasciatim coniuncta. 

1178 sq. Telephi partes non iam agit 
Dieaeopolis, ut in priore fabulae parte, 


1) zr 735 : 499 Eur. Phoen. 6683, 1401. — ?) Of. vs. 887. — 5) Zwachtels, zalf, 
waiten en pluksel. — *) Cf. Hippocr. de Fract. III p. 116 Kühn. — ?) Cf. Hero- 
dot. IV 187 Iuvenal. V 24 Ovid. Art. Amat. III 213 sq. Rem. Amor. 353 Plin. 
XXIX 11 et olozórg Lys. 575. Succus autem lanae is est qui hodiernis pharma- 
copolis dicitur /zz0lime. — 9) Hine zgéyuara oloómqou xoi gagóore9ue noster in 
Onerariis iocose dixit zoáyuera Qvza«o&, res sordidas atque molestas fr. 400. 


188 ACHARNENSES. 


M ' j| , LAE , 
x«L r0 Gqvoov m«Àívogoov é&bexówxiGtv, 
bi - - , * , , 
1180 x«L vig xepaÀig xeréeye meoL À(OQ mov, 
x«l l'ooyóv é&écswccv éx vijg GomíÓoc. 
zwtíAov Ó& r0 uéyo xoumoÀowótov Aumov 
zQ0c raíg méroeiGL. ÓswvOv ébqvÓe uéAog 


* ' » - , , Ac P9 QU 
0 xÀewóv Ouue, vüv mz«vvorter0v G iov 





1180. 449v R] 263v cett. 

1181—1188. Locus vexatissimus, in quo corrupta esse complura apparet, 
lacunosa autem quaedam esse credibile est; sed spurios inesse versus quo iure 
multi statuerint non video. Minime igitur assentior Blaydesio cunctos uncinis 
includenti, minus etiam Meinekio eos delenti. 

1181. Ne intellegi quidem potest nisi pro ijyegsv (Ziiysgev R) legatur quod 
scripsi *2iéoeev vel simile verbum (2bjgaiev Brunck, 2i£290«vosv Blaydes). E versu 
54 repetitum esse autumat Dobree. 

1182. Blaydes iure suo observat ridiculum nomen xouzoz&xvSov a nuncii persona 
esse alienum; quem tamen ipsius poetae sive errorem esse sive iocum arbitror. 
Sed ,penna clamitans" plane absurda: et verborum structura vitiosa est, quapro- 
pter secutus sum Bergkium Zuróv seribentem pro zeoóv (quod e vs. 1180 videtur 
repetitum). 

1183. 2injóóa ué2oz] -Ógo' £mo; Blaydes. 





sed Lamachus. Mysiae regem Graecos re- | 1181. Of. vs. 574. 


pellentem nisi Bacchus é£ezívgs 2néÓnosv 


&votoroi|gt zt£Óxoct D | OU xsv éri. Lmovrez 


carminis fragmento nuper reperto ?); 


1182. De ,xouzo2axíóSov" ila pluma 


| vid. supra vs. 584 sqq. 
é"Dov jiSov Hyawí(, ut dicitur in epici | 


éuzAcxsg autem uzé2ov xAnjucert TÓV a- | 


Qgóv vizQóozsra: ab Achille ?). Zzd;ca ali- 
qua *) — in vineis igitur — vulneratus 
est Lamachus dum fossam transsilit. 

1179. éiszóxzwev] luravit?), quod z5ao- 
S00o0c. dicunt medici. 

1180. zi; zsgaiz;] genitivi idem est 
usus Vesp. 1428 Pac. 71 5). 

— megl ài(9o zeoóv] item in Pace zreot 
Taic. xcuztois ztezttC»YÓTeG 7). 


1183. Sic Hippolytus Euripideus dum 
ab equis perterritis raptatur, ósvà 23avói 
ZzAUELY S) 


1184 sq. Sollemnia haec sunt verba 


| luei vitaeque valedicentium. De voce 


qs, vid. ad Eq. 973, de locutione oióév 
siu( ad Eq. 1243; uu« autem vocat 
delicias et veluti ocellum suum có ztzi2ov 
illud, tragico nune quoque usus sermone. 
Quamquam ipsi tragici de Zomznibus tan- 
tum dicunt ó zsgzvóv vel $vowov vel 


| zt09svàóv Ouuc et similia ?). 


!) Sie supplevi, editores voéorzo[io: xAáóowi]. — ?) Oxyrhyncehus Papers II 
p. 28. — *) Scbol. Hom. 4 59. Cf. Dictys Cretens. II 3: :zfestus (Telephus) 
aciem invadit, atque fugatis quos adversum ierat, cum obstinate Ulizem. inter 
vineas quae ei loco adiunctae erant insequeretur, praepeditus trunco vitis ruit. 
Id ubi Achilles procul animadvertit, telum iaculatus femur sinistrum regi transfigit. — 
^) Vid. Vesp. 1201. — ?) Item Pac. 63 Lys. 364, 448 Nicomach. fr. 3; nos: 
ontwrichten. Haud indignum autem quod conferatur est zzzoxícc "Thesm. 567: 
ixzoxw Gov tig zox&des;. — 9) Fortasse etiam supra vs. 1167; praeterea cf. Plat. 
Gorg. 4694 Isocrat. XVIII 8 52 etc. — 7) Pac. 905; cf. Soph. Ai. 828 Ant. 1240. — 
3) Hipp. 1239. — ?) Aesch. Choeph. 288 Soph. Ai. 977 Eur. Orest. 1045 etc. 


ACHARNENSES. 189 


1185 »Asimo qog v00' o)xéír ov0£v sw £yó.* 
roGvÜrv Aífeg sig v$Ógogogócv ztGOv 
? , , 1 - , 
&víGraraL vt XcL $vvavrü Ogemérouc, 
A ? , A , , 
Àqorüg &dÀe)vov xci xeveGzéoycov Óopt. 
601 0i xo)róg. GAM Gvowys rav 95oav. 
Lamachus graviter vulneratus, ministrorum brachiis sustentatus, claudicans 
8 , 


procedit à parte sinistra. Dein Dicaeopolis a parte dextra cum 
duabus puellis, saltans et congium vacuum quatiens.) 


SCENA VIGESIMA SEPTIMA. 


Lamachus, Dicaeopolis. 
(Cantus.) 
AAMAXOX. 
1190 &rreTeb GrrerOL/ 
Grvyso& v&üÓs ys xoveg&à máO0sa / ríÀeg iyo/ 
ÓLóÀÀvueL Óogóg voxÓ mxoÀsuíov rvmeíc. 
1195 


? M 5 , ji bi , 
éxeivo Ó' ajiexróv &v yévoiwro, 





1185. zóó'' oóxez o00cv COobet] ye (om. R) zojuóv: obzév codd. 

1187 sq. Ógazéreie, | Ayoz*s] -v5gs A5gorjs Schutz, -ceu zrorai; Elmsley, -zcic 
Apri; Ó' Bergk (enunciatum imperfectum esse arbitratus). Intercidisse nonnulla 
post versum 1187 suspicatur blaydes. Equidem versum 1188 post versum 1178 
collocaverim libenter, quamquam ne sie quidem versus 1187 cum vicinis satis 


apte potest coniungi. 


1191. ys] om. R, ante záós collocat Bergk. 
1195. à*] sic R, 9' oiv nonnulli. | e/e«zzóv] «i«xróv (&v) oiuezróv R et plerique. || 


ytvovzo Dindorf] y£vowzó uov codd. 





1186—1188. Haec vix integra!) Nam 
comieum nuncio verbula parum concinna 
consulto tribuisse credibile non videtur. 
Dicitur autem $ógogoó« nune non /ruz ?) 
sed canalis ad rigandas vites, zéqooz 
sive óyeróc, quo &àvjo óyermyóg &zÓ xornvnc 
usiavóÓoov | &u quz& zal xrüzous ÜÓcrt oov 
jysuóvsuce ?). Sed ógaztéra; quosnam dicat 
nuncius non satis apparet. 

1189. 0i ói xabróc] cf. Vesp. 1360. 

1190 sqq. Vere tragicus iam instituitur 
zouuóz, Lamachi querelis perridicule ob- 
Strepente Dicaeopolide. 


1191. ozvysok] vid. vs. 33. 

1193. Nisi supra e nuncii verbis ali- 
quid intercidit, sumamus oportet La- 
machum, quo generosior videatur idem- 
que miserabilior, /e/um ostzle nunc et 
infra *) vocare ridicam illam, qua prae- 
peditus pedem luxavit. Et satis apta 
mihi videtur haec explicatio, cum prae- 
sertim óógu et x&uoi?) et similia voca- 
bula utrumque admittant sensum. 

1195. ixsivo 0i] 2d vero, id demum...! 
Vix ea fatus erat et supervenit Dicae- 
opolis. 


l) Vid. annot. critica. — 7?) Ut Vesp. 126. — ?) Hom. d» 257 sq. — ^) Vs. 
1226. — ?) Hom. X 563 Aesch. Agam. 66 Eur. Hec. 1155 Phoen. 1403. 


190 


ACHARNENSES. 


, , E QU] , 
Zxeuómolug ei viv uw iÓor vevoouévov, 


cX-eli y) , € ? ^ , 
ACT eyycvot TCLG t£uoto TUvCLOLV. 


AIKAIOIIOAIZ. 


GrroTOL 


L/ 
GTTOTOL 


TOv rwtOícov, c oxÀmo& xcL xvócvie/ 


1200 


guAmceróv us uoÀO9cxOg, 0 yovolo, 


Mi , ^ , 
TÓ z7t:QuzeTCGTÓV, TÓ uavOcAoróv. 


TÓv yàg qo& mQgürog éxmémoxa. 
AAMAXO. 


kt A] / € 2 € M / 
o $vugoo& ríÀowvo Tüv £uOv xocxàv! 


1205 


rocvucrov émoóovov / 


AIK AIOIIO AIX. 


(Lamaehum nune demum adspectum irridens:) 


A. Wj qeios Zoaueytoxtov. 
AAMAXOZ. 
GTrvysQO0g éyo / 





1196. *& vbv] àv R, àv & vel y&o &/ plerique, &/ pauci. 


1197. àyyávoi] -vetzoa. R. 


1201. zó ucvóaAeróv Bergk] xé&mucvóaàoróv codd. (xkvaziuavóaimtóv &v P); cf. 


schol. et Thesm. 132. 


1203 sq. Ordine inverso seripsit Bergk, Dicaeopolidi utrumque continuans. 
1206. 4xucyioxwv Meineke] -yuzzíótvov B, -yizztov cett. 





1197. iyy&vo] cf. Vesp. 721. 

1198 sqq. Duas óoyrnoroíónz!) Dicae- 
opolis a cena sacerdotis abduxit. Etiam 
Philocleon tibicinam tenens a laetis 
epulis domum redit ?). 

1199. Cf. Thesm. 1185, zvóo»íio autem 
adiectivo designari solent uia). 

1200. ó r9voío] cf. Vesp. 1341 Lys. 
930. 


1201. zó uavóaiozóv] vox amatoria in | 
Thesmophoriazusis redit, ubi suave can- 
ticum vocatur 354vógi$Ósc xal xcrsyAoT- | 


rwGuévoy *) xai uavóaA2oóv ?). 


| 1203. Haud exiguum profecto hoe 
| erat facinus, quandoquidem oi; ca- 
| piebat tres litras hodiernas et amplius. 

Quamquam puella quaedam tres con- 
| gios — decem litras! — bibisse dicitur 
apud Athenaeum, et ieiuna quidem bi- 
bisse 5), fortasse autem tantumdem vale- 
bat Chremyli uxor, quae decem certe: 


| eotylas sive quinque  congii partes 
dicto citius siccabat — si fides Carioni 
servo 7). 


1206. Aj, ij] cf. Vesp. 1335. 
1207. ozvysoóc] cf. vs. 33. 





1) Cf. vs. 1091, 1093. — ?) Vesp. 1326 sqq. — 3) Cf. Lys. 155 Eecl. 903 Cra- 
tet. fr. 40 etc. et vid. ad Nub. 997. — *) Cf. Eq. 352. — »*) Thesm. 131. — 


$) Athen. 4864. — 7) Plut. 737. 


ACHARNENSES. 


191 


AIKAIOIHOAIX. 
uoysoóg éyo/ 
AAMAXOZ. 


(ad unum e pedissequis:) 


, a D 
TL W& OU XUVELG; 


AIKAIOIIOAIS. 


(ad puellam alteram :) 


Tí u& GU Ócxvic; 


AAMAXO. 


1210 


ríÀeg iy &vufoÀse Qaosíac. 


AIKAIOIIOAIZ. 
rol; Xovcl yág tig $vupoÀàg émgvrero; 
AAMAXOZ. 


i iO, llowtv, Houcv ! 








1210. SuufBloiz; Dindorf] zzc àv u&r; (vov) Suupoiijs codd.; zr; $vupoars scripserat 
Dothe. Lueulentum admodum exemplum glossematis in textum recepti. 
1212. ió i6] semel habent R et alii, ib IJcwtv, io Iloutv Fritzsche (ef. Thesm. 





1208. uoysoós 2yó/] omne nimium no- 
cet: basiis a puellis obrutus Dicaeopolis 
vae mihi, pereo! iocose exclamat. 

1209. Dilectissimi ducis vulnera oscu- 
latur pedissequus !) dolore abreptus. 

1210 sq. Proelium, quod infelici eventu 
eum hostibus commisit, $vujoA/?v Bagsicv 
vocat Lamachus ?). Quem irridens Dicae- 
opolis jagsiev ZvufoA5jv intellegere se 
fingit symbolam molestam, — quippe ho- 
mini aere alieno obruto?), — pecuniam 
quae iis erat solvenda qui sumtu com- 
muni epulantes Zoevoy &zó ivupoiov ha- 


buissent ^); itaque admirans ecquis ait | 


Choum festo a convivis suis pretium popo- 





scii??) Nam G6 zgürog sógóv rài2órQux 
deutveiv &vio | Ómuorixóg rv Ttg, Og Éotxe, 
ToU; rQózovc. | üazi; Ó" iml Óeizvov 3 qiaov 


» 


zw' ij &évov | xaaécas, Ezeca S$vufgoiks 
àzmogáilaro,|quyks yévowo uróiv otxoSezv 
Aagóv9). Apud Antiphanem autem con- 
viva aliquis nune demum intellegere se 
dicit quid sit illud quod dicatur in pro- 
verbio: zí qégov rig o) qégs;?) nempe 
q£oousv ait 4dv3gozt0. Óéxa | £gavóv vw , o) 
qéget Ó& roUrov tijv qog&v | oiósíz ?), item- 
que apud Alexidem : Zog&vovs qégovres o0 q£- 
gousv &AZ 1j xcxüc, erani cum conferendi 
sunt, viz landem conferimus debitum ?). 
1212. Ic», IHewv] tragica (Dorica) 


1) Cf. Ran. 755, 788. Festivus est Elmslei error haec annotantis: ,Dicaeopolis 


Lamachum osculatur, qui eum indignabundus remordet." 


?) Cf. Herodot. VI 


120: post pugnam Marathoniam Lacedaemonii Üoregot jxovot ti; GuujoAiz. Item 
IX 77. Hodie: Aet treffen, (he encounter, la rencontre. Of. mooopoií Eq. 389. — 
3) Vs. 615. — *) Hom. « 226 Hes. Oper. 722 sq. etc.; is autem, cui cenae paran- 
dae cura a ceteris convivis est mandata, zojóg égc»wsràg éozixv dicitur (fr. 408). 
Quem nummos a sodalibus reposcentem induxit Alexis fr. 15. — ?) Etiam Philip- 
pus seurra ex ambiguo vocis iuupoióv sensu iocandi desumsit materiem Xenoph. 
Conv. 1816. — 5) Eubul. fr. 72. — 7) Verane solutio est zv 4uo9ó»? an confe- 
rendus est Ran. 25? — 5) Antiphan. fr. 124. — ?) Alex. fr. 141*. 


192 


ACHARNENSES. 


AIK AIOIIOAIX. 
&ÀX obyb vvvl vwWusoov lloicwia. 
AAMAXOZ. 
AéBso9é uov, AáBsoOs roU Gx£Aovg. momo, 


1215 


zoocÀcfso9 , & gíAor. 


AIKAIOHOAIX. 


iuoí Óf yc Gp roU méovc Gugo uéícov 


m900Àdfso9 , à qon. 
AAMAXOZ. 


&lÀvyytÀ xáge AMOc memÀwyuévoc, 


XcL GXOTOÓLVLO. 


AIK AIOIIO AIZX. 


1220 


x«l iy xoO:óÓsww DotAouot xci orOoucL 


x«L GxoroDivio. 


AAMAXOJ. 


Sioafé w i&svéyxer sig và IluvóÀov 





311). || Z«v (bis)| I7a«óv Elmsley fortasse recte, non quod forma tragica ab 
hoc loco sit aliena, sed quod facilius ex altera nomen zv potuit elici. 

1213. vv»xi z5jusgov] vüv ys c5usgov R, quod debetur errori alicuius grammatici 
Dicaeopolidem tragico sermone nunc uti opinantis. 

1218. sAyyio R] 2. plerique; cf. vs. 581. 

1222. ((): c& Elmsley] i: zov R, i())s zóv (-2ov) complures, ó; zoo; dubitanter 
Elmsley (cf. quod sequitur ó; zob; xgvr&g et vid. vs. 1032). 





haec est vox ), in communis autem 
vitae sermone dicebatur JZaewv?). 

1218. à47 obyi vv] ab iisdem par- 
ticulis incipit responsum Eecl. 982, 991; 
cf. ààZ obyi vov viv Plut. 998. 

— Iaówc] aliunde ignota est haec 
éoptij. 

1215 et 1217. zooiápso9e«] item in 
Lysistrata: zooz«fBoU uot roU x&zQov ?). 

1918 sq. swyywo...0xoroóww] cf. vs. 
581. 

1921. Verbum ridicule fictum inter- 


pretationem non requirit. Dicaeopolis 
Daechico furore abreptus perinde atque 
ipse deus zívsv xai Bgweiv uóvov oiózv ^). 
Puellam quandam Jxoroóívgv £zixa2ov- 
u&vuv Ort | Óivóv ztor yosv &oyvgoüv iv fO 
oxóro commemorat Archedicus ?). 

1222. 95gats...si; và Ihrzáaov] haec 
iungenda. Ad ministros sublevantes se 
Lamachus ze zníus me abducite ait sed 
ad medicum publicum. De Pitíalo vid. 
supra vs. 1030—1032 et de locutione 
s vk Ilhzráiov Vesp. 14329). 


!) Cf. Soph. Trach. 221. — 7) Cf. Eq. 408. — ?) Lys. 202. Ceterum cf. vs. 
1149. — ?*) Ran. 740; cf. Lys. 715. — ?) Archedic. fr. 1. — 5) Item Lys. XII $ 12 
Dem. XLIII $ 62 Theocrit. II 76 IV 23 V 112 Herod. Mimiamb. V 52 etc. 


ACHARNENSES. 


1938 


TiCLOVÉOLGL 46965. 


(A ministris suis dextrorsum absportatur.) 


AIKAIOIIO AIZ. 


Qg TOUg XQiTác ww éxqpéíoeve moU iow 0 (e«cusoc; 


1225 


? , , i ? , 
C7zt000TÉ MOL TOv GGoxÓv. 


(Uter vini ingens et coronatus a ministris aliquot publicis affertur.) 


AAMAXOZ. 


(dum aufertur:) 


Aóyym vig $umémmyé wow OV Ocríov OQvgr). 
AIK AIOIIO AIX. 
óg&vs vovrOVL x£vóv / vQvelÀa xeAÀiviuxog ! 


XOPO-. 


vQvcÀÀe Oir, cimso xcÀsü y, 0 moéoDv, xnoAAtvixog. 





1224. uw' ixqtpszs] us qéoere LÀ et plerique. 


1226. o0vorj] 0óvor&á E alii. 


1228. Post vs. 1230 habet DB, post 1231 Z, perperam. 
— *xaoàs y] xaàsi; y RE, xoAei; cett., xaAe? o) mgéofv Kuster, ra2si; u Bergk, 
xgurei; y (vicior es) Blaydes, xo«rei; Hamaker (cf. Vesp. 1515). 





1223. zaewwviawt  ysooíiv] adiectivum 
vere tragieum !) in scholiis recte red- 
ditur voce 3sgazevrixate, salutiferis. 

1994. óc robs zgrác] ,arbitros rei po- 
tatoriae in hoc festo zb» Xoov. Sed subin- 
dieantur etiam iudices certaminis dra- 
matici, quorum favorem hic occulte sibi 
conciliare studet comicus" ?). 

— mo iovw ó Bacilsóc;] regem 4zAe- 
sieriorum curam habuisse fortasse ex 
hoe versu licet efficere. Sed sumere 
malo comicum nune, ut saepe alibi ?), 
neglecta fabulae fictione ad res quae 
in ipsa urbe aguntur relabi; regi enim 
Lenaeorum cura erat mandata *), quo 





festo scenae commissa est nostra fa- 
bula ?). 

1225. zóv &oxóv] vid. vs. 1002. 

1226. Vid. ad vs. 1193. 

1227. rovrovi] zóv xo& designat. Vid. 
ad vs. 331. 

— aüvslàa xaAAbuxoz] vid. ad Eq. 276 
et Ran. 1285—1295 et de voce xa4awízo 
Eq. 1254. 

1298. Decent sane laeti clamores, siqui- 
dem nunc diceris, siquidem 
clarissima victoria reportata laudibus 
tu a civibus plaudentibus extolleris. De 
particularum e/zsg...ys iunctura vid. ad 
Nub. 251. 


xaAACYUXOG 


l) Cf, Aesch. Suppl. 1066 Agam. 848 fr. 142 Soph. Trach. 1208 Philoct. 1345. — 
?) Sie Blaydes. Vid. Nub. 1115. — ?) Vid. ad Eq. 320 sq. —  *) [Aristot.] Rep. 
Athen. 57 8 1. — ?) Minime vero rez Óibendi, quod putabat Lenting, est cogi- 
tandus, sed alteri magistratui — nam magistratus fere instar est medicus publice 
institutus — opponitur alter; bibendi autem aliquem arbitrum — si fa«ousb; im 
Graece dictus fuerit, nam exempla desidero — quaerere nunc non potest Dicae- 
opolis, quippe quem in sacerdotis aedibus cum ceteris convivis modo reliquerit. 


18 


194 ACHARNENSES. 
AIK AIOIIO AIZ. 
xc«L moóg y xoerov iyyíeg Guvoww ébélenpa. 
XOPOZ. 
1230 vQveÀÀé vuv, & yevváÓe! qo09st ÀeBov rov &oxóv. 
AIKAIOIIOAIZX. 
€meo9é vvv dÓovreg 40 cvQvelÀa xaAAivixoc." 
XOPOx. 


GÀX &wóusc9e Gqv qégiw 


»Ujvelàa xeAÀivwxov* - 


Óovreg GÀ xoi vÓv GGxóv. 


(Dieaeopolis utrem humeris imponit, chorus autem eum prosequitur 
dextrorsum abeuntem.) 





1230. »v»] vv y, ER alii. 





1229. Minime dubia est res, respondet | 


Dicaeopolis, aque adeo poculum mero 
repletum uno haustu siccavi insuper. De 
particulis xoí...ys vid. ad Ran. 49, de 
adverbio zoóc; ad Ran. 413. 

— &uvozw] &uvozi!) miva» dicitur is 
qui inier potandum non /&e z& xs 
Sed yoa»ó0óv vinum per gulam demittit 7), 
idem autem valet adverbium &zvevori. 
Novum hine ductum est substantivum 





&uvoriz, quo designatur poculum prae- 
grande unoque haustu ebibendum ?), 
inde autem verbum Z2$euvortoat ^). 

— ii&a«wya] vid. ad Nub. 811. 

1230. czüjvsààà vvv] quim igitur laetos 
clamores edere perge! 

— ysvváóa] vid. ad Ran. 179. 

1232 sqq. Simillimum exitum habet 
Equitum fabula?) De voce ov yg 
vid. Ran. 109. 


l) Cf. Pherecrat. fr. 202. —  ?) Sic in poculo Boeotio saeculi a. C. Vli haec 
leguntur: Moyéa óíóor. z& yvvaix| ÓGgov Ebyégu vmbrQntupávro xórv2ov, óg yáÓav mí. 
Quae adverbii forma licet aliunde sit ignota, nemini obscura esse potest; óc 
g2vóóv zij Eucharidi uxori hoe poculum donavit maritus (Collitz no 1133, Kaibel 
Epigr. 1130). — 5) Eur. Rhes. 419, 438 Cycl. 417 Amips. fr. 22 Philyll. 6, Calli- 
machus apud Athen. 4427: xal y&o ó SQmxüjv uiv &méotvys yavóóv duvotw | olvozto- 
rev, Óiyo Ó' ijósro »uccvpio, Horat. Od. I 36,13 zeu multi Damalis meri | Bassum 
threicia. vincat amystide. — *) Plato com. fr. 189. — ^?) Vid. ad Eq. 1407. 


INDEX 


BOECEOUOMCESIDSNCQUMCIENCUCNME 


QUAE IN ANNOTATIONIBUS TANGUNTUR. 


&yogevóuor 123. 

&ypoixóregoz 674. 

&yyóvy (rara o)x...;) 125. 

"Awov xvvi 390. 

Alywa 653. 

avgegOau suscipere (bellum) 
913. 

Aia yiaog 10. 

&Aeg 9ujuz(óeg (att. Suutrou) 
112. 

— jgóvópgo. 521. 

&Aj9àg (óc) 143. 

&A(oxso9a. ambigue dictum 
699 sq. 

&A4 GOuog eliptice dictum 
402. 

&A2 o)xiz, àài& 4l. 

&AquromGAu oro& 948. 

&uzteaig 995. 

&uvAog 1092. 

&uvovi; 1229. 

Muqi9sos 46. 

&v in enunciatis ellipticis 
966, 1021. 

&vepáómv 399. 

&vergézewv (mensam) 983. 

&velipevvy. 1006. 

Avriuayos 1150. 

Anarojgia 1406. 

&msuzoiàv 314. 

&zoBAezew 291. 





&zoSoiktew. 158. 


| &zoxí&o. 869. 


&ztoxolvsaS at 
632. 
&zoAeig (ue) 410. 
&zoAyatvaw (?) 968. 
&zouógyvvo9a. 06. 


defendere se 


ànóvutzgov 616. 

àzónacrog 81. 

&zonáiioosoS9au 218. 

&p« verbo suo postpositum 
238. 

&ou&ua&se 10. 

oréuov 850. 

&oxóg Kruowpovros 1002. 

&oxouoc 9. 

&ocsioc 8ll. 

Aoqáa2sog; Neptunus 682. 

c)ro( iouev 504. 

&qoipsiv ab igne 1119. 

&qéixsv de veru 1005. 

&yávy 108. 

&yugc 508. 

&copíay 23. 


páónv 95835. 
gos 2. 


| Baàiàjvaóe 234. 
| B&uua cagóuevizóv 112. 


fiaauiéog "Oqp3aAuóc 92. 
Bósiírreo9a, 586. 





Biav (móc) 18. 
pAnyov 861. 
BóA«rog 1026. 
BoupeAtos 866. 
Bos xoavizus 8. 
pocrosiv 959. 


yoàij 256. 

yavobv TT. 

yéágyega 3. 

I€ia 606. 

yiüv zoÓ yijs 235. 
yugopooxsv 6'18. 
I'«ovóvgs 1082. 
yA&yov (att. BiXyaov) 861. 
1 '0gyacogz II 
I'opyíag 636—640. 
yooyoiópes 961. 
yogyóvoro; 1124. 
I'opyó 5'[4. 
yo«uu, 483. 
yovi(zew 146. 
yvAwog 1097. 


ósAqaxoUoSo. 186. 

ZAsE(9sog 14. 

dnuozpaeia3 at 642. 

dquocievew munere medici pu- 
blici fungi 1030. 

oiaÓsOpoxos 601. 

Z4wAayr 989. 


196 


óueroi)) 198. 
O0i0&axaAoz; 628. 
OweuzoAxv 914. 
4doxigs 114. 
Zewousi2atóvez 605. 
oióztrQ; 435. 
ói0rnuix l1. 
Óóubxsv | ambigue 
699 sq. 
óóuor vox Euripidi dilecta 
450. 


dietum 


éyxeia9o( vw 309. 

siàuyyikv. 581. 

siouévau domum intrare (re- 
dire) 202. 

si; v&yoc 680. 

ixxAyoía zvoía 19. 

àxxoxzxitew 1179. 

éxmowigSoc procreare 255. 

ixgvysiv gsUyovro lTT. 

ixysiv (vinum) 983. 

Avrgov 1120. 

&uztopeUea 9o 480. 

ivagzi0oDoSa, 368. 

(?) en 610. 

£vrovos; 666. 

sAm)vav TlT. 


fuetv 6. 


» (, m. 


&évau domo egredi 1139. 
ilouógyvvo9a. 843. 
mang 72. 
2míxozog; 932. 
iniiqvov 318. 
gmgpeiv (?) 197. 
iz yagirzzao Sot 
c«cSa.) 884. 
inAAuc Euripidis 398. 
igav cum infin. 146. 
£pgavou 615. 
igéBuv 9o. 801. 
'Eouoyévgs 46. 
icuiv a)broi 504. 
£z. aliquando 11956. 
iróg 4ll. 
eb (z0) 661. 
Eb9vuéivgs 6T. 


(att. yapt- 


Zsbs qíàvos 130. 
tnuia detrimentum 131. 





INDEX. 


jAtS9íouc 
443. 
jAvym 684. 
jusoíg 997. 
jzuaAev 1164. 
Ioco 515. 


choros Euripidis 


Soixuik 053. 

Gxci« muria 671. 

Goyvig tragicus poeta 140. 

9:oíóÀsv (att. 9epitew) 948. 

9souófovzos 119. 

345 (rà) 905. 

Govzv0ióyc (Melesiae f.) 703. 

Soavizys Asóc 162. 

Suu&Aew 321. 

SuuBoop&yos 254. 

Suuvtiósz Aeg (att. 9uuiroi) 
112. 

Soporsoso3o. 1135. 


-.0sóg terminus $66. 

-(àyc terminus iocose adhi- 
bitus 596 sq. 

loyew de ianua dictum 127. 

iayvóc 469. 

ioyóv (xav) (?) 591. 

irgvov 1092. 


x&9cpua 44. 
zaxopgo9siv OTT. 
xoAcuiczog 1034. 
Kou&pwo 606. 
zavqpógos 242. 
xavoüv 244. 

x&oa (x&rm...) 945. 
x&orx 944. 
Kozaysio 606. 
xar&yshog "|l. 
zarcywyaorioqu 215. 
xoraxoA)/sv 1088. 
zaraieivav 320. 
xctágósy 688. 
xar&ozug 965. 
xazayoUv 295. 

xaT ioysv(?) 501. 


|,z&zao x&ox 945. 


Kajcrovos fluvius 68. 
zémo 9. 


zsAsuOTQs 594. 


A&oxog 





zeQaA? uuxok& 285. 
zqoor5 ll76. 
xABevres 1122. 
zwi; 1137. 
futuro additum in 
minis 822. 
KaiecoS9évgc 118. 
Kowoas (6) 614. 
xoAAuoqp&yos S'2. 
xóAui S879. 
xouzoA&xv9og 589. 
Koeva& 15. 
Koazivog 848 sqq. 
xpuiBevirgs 8T. 
xgivew praeferre 11lT. 
Kznowpov 1002. 
xvódwux (ura) 1199. 
xuvg ^4iov 390. 
xuvóg ztgozcóg 863. 


zAGOY 


xvoía &xxAquoia 19. 
xomsüg 552. 


xoqós 681. 


Aaxoaranüyov 664. 

-Aoxoarsiónc 220. 

Aá&zwovsg perfidi 308. 

Aáuayog taxiarchus 567. 

Aauzáówv llT7T. 

333. 

Asnpoi 124. 

Ainposov 124. 

Aezrog 445. 

Ajv dorieum verbum 749. 

Autao&uzvi 671. 

Auztaoóg 636—640. 

Aógo. tres in taxiarchorum 
galea 567. 

AUtew 690. 

AvyvoUyog 938. 


u&Aira in interrogatione 
199. 

ucvóaAozóv 1201. 

uapiay 350. 

u&ouagog 1172. 

Magwías 02. 

ucor«gütew 689. 

u&yoiox uia 849. 

Msyogixi; unyavt 138. 

usSvcoxózraBos 528. 


usuiATOuévoy oyowíov 22. 
usez&BovAos 632. 
ueraoroégswv 53T. 

uergeiv 1021. 

uy obininterrogatione 320. 
uyyav) Meyoague 138. 
uix u&yaiox 849. 

uixok zeqaA5 285. 
uiucoxug 1112. 
uoAvvozoayuovety 382. 
uogxyió.ov 996. 

Moóoyxos 13. 

uoy 9noóg 517. 


vaUqcoxros 95. 
veboiov 918. 

v(yAagog 954. 

voczsty 29. 
vuxrorsQutAkvmros 264. 
vodóc 115. 


£av9(tew. 1047. 

&uyxàjav 1096. 
SuAAmupávew os 926. 

&Uiov ordo subselliorum 95. 
SvuBoiy vox ambigua 1210 
Des. 

fyv&zzav intrans. 680. 
fuvmyogsiv vw. 688. 
$uvryogos 685. 


'Oóóuavrou 156. 

ó9óvvov 1176. 

otc à5 153. 

oiguztyoóg 1177. 

óxcAAew 1158. 

'Oljuziog Periclis epitheton 
530. 

óu5Ai 336. 

óuuoa 1184. 

óuqaexies 392. 

uoc (ài7) elliptice dictum 
402. 

óm)isv 255. 

üzoc post zo&zzav 795 sq. 

Ogéory; cognomen iocosum 
1167. 

opm xovoc 82. 

ógSí«ouoa 1042. 

ópvc3íag yeuóv 816 sq. 


INDEX. 


ópgr&Auyog S711. 

opyos 999. 

üg post oüroc 136 sq. 

— post verba scezendz ete. 
118. 

obó&v Oyug 956. 

o)x ézóg All. 

oórocí pronomen omissa re 
quae indicatur usurpa- 
tum 33l. 


| oUrmg...0g 130 sq. 
| 'Op9aAuós Bacuéos 92. 








Hoy 12912. 


| ztaidioxn 1148. 
| Haw 1213. 


IlaiA&óww 547. 
zagaxexouuévog 517. 
zcoaxüzrav 16. 
ztáoauiog 1188. 
zagssnvAnuévoc 681. 
IIxovQows 348. 


| 7t&gotvos 981. 
| z&coci 109. 
| Haógov 854. 


zisSog 1170; 


| mTteg.xA0UQyÓc 856. 


negu&ztawv 640. 

ziEQLEzLTLOLEVOG 507. 

zsQuiTiagew 507. 

zequavyyouévog 526. 

zxXyvóvo: impersonaliter di- 
ctum 139. 

zízra 190. 

nzà&e 552. 

zà&ru 182. 

zAarobv 562. 

zictbg; risus 1126. 

zàw- 218. 

ni)vaw vwá 381. 

ztotetv eb ztoieia 9o o7z10yÓ&g 52. 

Ióàsuog 99. 

704A yaigsw ironice dictum 
200. 

Ilocsóàv 2ogáàiuog 0682. 

mo&rrav ünog 155 sq. 

zo(vwog 180. 

zpíov 36. 

z90 yc (yv...) 238. 


| mgoomyopsvew salutare 266. 





197 


noós Biev 13. 
zQovzaveUeuv. 60. 
nowx*róg xvvóg 863. 
nreooüv 988. 
zrí(Aov 915. 
nroyliorsoog 428. 
zroyo)Ug heroas 
413. 
zuxvóg 445. 
zvgogo«yrs 933. 
zs Év àv eliptice dictum 
307. 


Euripidis 


o& u&v 5T. 

oaoóuxvizóv &uuo 112. 
Zepíquot 542. 

oqzío 351. 

oqocuoüc 1092. 

ZuBégriog 118. 

cióngobUg 491. 

Ziovqos 391. 

Zwuéixygs 184. 

cub (và) 905. 
axavócAn9oov 681. 
axotoówiuxv 581. 
ozapázrewv 688. 

ozovómí vox ambigua 178. 
O7tovÓcs ztoveiy et zto.ioS o 92. 
ozovómoyións 595. 
oraSsósv 1041. 

ozjm 121. 

ozwtróg 180. 

orok &àqurozoi 948. 
Zrg&árov 122. 

aeos 1035. 

gr9oq! 9406. 

orvysiv 39. 

oqsvó&uvwoz 181. 
oyowiov usuuAzoQuévov 22. 
ayoivo; 230. 

awoízoAw 163. 


Taívegov 510. 
zai«Uguvos 964. 
vaga&ux&oóiog 315. 
TÁQUYOS 967. 
r&yog (sis) 686. 
vayüpovios 680. 
za 683. 
zerpazreQvuAAS 8l. 


198 


rero&zriuog 1082. 

zijtes 15. 

Tí (hiatus post) 4. 

Ti9wovóg 688. 

"us aliquis vestrum ad fa- 
mulos dictum 805. 

ziqy 920. 

zó eD 661. 

zov9ooUtewv 683. 

voióroi 54. 

To«yacociog S808. 

zoéycov l6. 

zQuyóSoos 1111. 

zgozor5o 549. 

Tviüe (att. óeDpo) 884. 

riim $60. 

züAoc 553. 

zugóveroc 1125. 

zuyqoos 280. 

zo ouo 908. 

vis (dor.) ceu 162. 


bytég (oió£v...) 956. 
jópogoóc 1186. 
bzoó£ysoSo. 919. 
bómoozcAsUew 1014. 
ózmootévev 102. 


| q&paa2os 219. 





| quiav99oaxsuc 336. 


| qouuxis 320. 


INDEX. 


izorsivew 057. 
ónzowovety 842. 


qc2Aixóv carmen 261. 
qaA2óg 243. 

qtivai avis 89. 
qsiyovrm éxquystw TT. | 


q93sípov 460. 
quBá2so loy&dec 802. 


qi2tog Zeug "130. 
quiorz5gotog; 985. 


qogvzós T2. 
d»iin 1023. 
quAaAstov 469. 


X2igsuv ztoà2á per euphemis- 
mum dictum 200. 

Xxounóov 4. 

Xaigig 16. 

Xoiig 866. 

x«Axogá2agog 1072. 

X&ovsg 604. 

Xágns 604. 





Xapívov psephisma 528. 
yavvóngmzros 104. 
xtv. ógy.9ías 816 sq. 


| Xóe; 961. 


X?i0o; vox ambigua 767. 
XoAAgómu 406. 

xóvópo. &Aec 52]. 

A0tos 454. 

xyono3eo 18. 


| xovo& gn 82. 


Xovoía 258. 

A9vaís '|4. 

x0*o« 284. 

xvtoióuov 463. 

yo4ovs heroas Euripidis 411. 


iPy^ág 1150. 
weuuazoguoy&oyeoog 9. 
wvaeuguaxócur 3. 
psvoeorégas 91. 


| Gg ioci 893. 


ópixós 2912. 


| óc elliptiee dietum 333. 


óg &Anp9os 143. 
Gozitea9au 24. 


ADDENDA ET CORRIGENDA. 


In annotatione ad vs. 100 aliis verbis usus essem, nisi sero meminissem eorum 
quae Naber de hoc loco disputavit Mnem. 1888 p. 91 sqq.: vocem oérzoe scri- 
bendam esse o&oe, zara enim Persice significasse 79voíov; cetera verba Graeca 
esse sed barbare corrupta, totum autem versum sic videri constituendum: óc 
Moragávo Zío? &mwrávaw oága, per Artabanum Xerzes aurum appendere (— appendet, 
miiiet) Quae si satis certa videantur, — ingeniosissima esse nemo negabit, — 
conferenda erunt Triballi verbula illa: $&zr«gt xgoíc« vel Scythae: xgoxor' Éxovro 
rj ytgovro et cetera. 

Paginae 62 initio periit littera: pro ,edit" ibi dederam ,(redit". 

Alia vitia non deprehendi, sed utar hac occasione ut in Zgwitwm editione mea 


quaedam corrigam. Ubi yoz, non zóae, scribi volui vs. 95, 112, 355, delenda autem 
in ann. crit. ad vs. 826 sunt verba ,sed — forma". 








» U i LM - PE IÍ "s € - 
E m (— - n ^ 
UL ZA e 
( s 
l 
' 





ARISTOPHANIS 


EQUITES. 





D " 7 
EL - - EE ! 
, E. P | *X. n e | 
MA H 2^ E n PST - H 4 y 
ML. L Bo 35.. 
*-- "4 " -—— 
£X os M » N $ H bed * 
Een B. "Oa Ig EM zd 





ARISTOPHANIS 


EQUITES. 


CUM PROLEGOMENIS ET COMMENTARIIS 


EDIDIT 


J. VAN LEEUWEN J. F. 


' LITT. HUM. DR., IN ACADEMIA LUGDUNO-BATAVA PROF. ORD. 





LUGDUNI BATAVORUM 
APUD A. W. SIJTHOFF 


MDCCCC 


le e 
i kh 


rios pif 


I Lee 
E 





AMICISSIMO COLLEGAE 


IACOBO IOHANNI HARTMAN 


HANC EDITIONEM FABULAE 


DE QUA SAEPE CUM EO DISPUTAVI 





PROLEGOMENA ?. 


E 


E minima maxima evaserat Atheniensium res publica, quaeque 
olim inter colles suos delitescebat urbs hominum agris inhae- 
rentium, ictibus Persarum veluti e longo sopore fuerat excitata, 
utque poeta ille Britannus expergefacta inclutam se viderat. 
Quippe ipsa numina Atticae incolas adiuverant hostes a patria 
sua propulsantes, et stupenda facinora, quibus infinitae illae 
barbarorum copiae fuerant fusae, ipsis aequalibus digna vide- 
bantur scena tragica ?) palliove Minervae ?), quae arcem suam 
ab exterorum invasione defendisset. 


!l Quae in his prolegomenis leguntur ea fere sunt quae patrio sermone in 
Academia nostra Regia recitavi mense Martio anni 1900 (over strekking en samen- 
stelling der Ridders van Aristophanes, Verslagen en Mededeelingen der Kon. 
Acad. v. Wetenschappen afd. letterkunde 1900). Praeterea Equitum locos com- 
plures tetigi in Mnemosyne 1900 p. 201—225. 

Plurimum autem editio mea debet copiosissimis Blaydesii commentariis et Vel- 
seni aecuratae fabulae recensioni, quae anno 1897 multo etiam emendatior denuo 
prodiit eura Zacheri. Nec non honorifica mihi facienda est mentio editionis bonae 
frugis plenae, quam curavit Kock. Ceteros editores nominatim nunc indicari non 
est opus, sed commemorandi sunt libelli qui sequuntur: 

I. Vahlen, in Ind. lect. Berol. hib. 1884/5, aest. 1898, hib. 1898/9. 

E. Piecolomini, Studi italiani di Filologia Classiea, 1893 p. 571 sqq. 

— Rendiconti della Academia dei Lincei, 21 gennaio 1894 e 17 febbraio 1895. 

K. Zaeher, Aristophanesstudien I. Zu Aristophanes' Rittern. 1898. 

— Parerga zu Aristophanes, Philologus 1899 Supplem. VII. 

A. Willems, Notes sur les Cavaliers d'Aristophane, Bulletins de l'Académie royale 
de Belgique, 1899. 

?) Phryniehus Phoenissarum fabulae, Aeschylus Persarum argumentum fecit. Vid 
ad Vesp. 220. 

3) &à& roD mén2ov, Ar. Equit. 566, ubi vid. 


II PROLEGOMENA. 


Iamque caput erant Athenae imperii potentissimi, et e rusti- 
corum oppido facta erat urbs marium domina. In immensum 
creverat eius dicio, creverant opes, et ex cornu copiae, quod 
in eius gremium  effundebatur, cum opulentia etiam artes 
Scientiaeque — veluti e Iovis capite Minerva — adultae prosilu- 
erant omnes simul. Saeculum vixdum erat elapsum post aeta- 
tem Pisistratidarum — et novum hominum genus Atticae solum 
premebat, novis studiis intentum, nova ratione vitam instituens, 
novos redituum fontes sibi recludens, alia omnia denique appe- 
tens atque prisci illi viri ruris amantissimi, qui. terrae suae 
veros filios se senserant nec facile patrum instituta moresve 
migrarant. Navigatorum mercatorumque succreverat natio indu- 
stria rerumque novarum studiosa, qui famam nomine antiquo 
longaque avorum serie partam nihili faciebant neque Atticae 
glebam gracilem sollicitabant potissimum, sed Jate per terrarum 
orbem circumspiciebant, ut novis semper incrementis et suas 
ipsorum augerent opes et patriam bearent. 

Impetus autem ille, qui civitates maritimas partis contentas 
esse non sinit, ut maiora semper appeterent eos instigabat, ,ibi 
est fortuna ubi ipse non es" cum viatore illo sibi canentes !), 
et post insulas maris Aegaei Cyprum Asiaeque oram, Siciliam et 
Aegyptum, Carthaginem totumque mare Mediterraneum cum terris 
adiacentibus oculis avidissimis intuebantur, sibi ea omnia nata 
esse in dies firmius sibi persuadentes et Atticae fines ibi demum 
statuentes ubi terra frumentum vinum olivas ferre desineret. 

Tanta prosperitas non fugerat famae umbram invidiam. Invi- 
debant vicini urbi nimis felici, nimis cultae, nimis sollerti. Sed 
quominus in pristinas rerum angustias et tenuitatem reiceretur 
caverat Pericles ille, qui nimios appetitus et tumultuaria cona- 
mina fortiter compescens auctoritate sua prohibebat ne cives 
fines imperii distendere temere conarentur, quamdiu proxima 
instaret civitatum florentium belloque infractarum aemulatio ?. 


l) ,Dort wo du nicht bist ist das glück". 
?) vid. Thucyd. II 65 $ 7. 


PROLEGOMENA. III 


Sed virum fortem prudentem constantem, qui cum gentis 
nobilissimae splendore et cultu feliciter iungebat recentioris aevi 
studia, abripuit mors brevi postquam efflagravit bellum, quod 
patriae suae necessarium cum intellexisset, sperasset autem 
salutare, ut strenue susciperetur civibus suaserat. 

Alterum Periclem illa aetas non ferebat. Mox tamen extitit 
qui eius consilia exsequeretur, vir haud indignus cuius manui 
civitatis crederentur habenae. Novus hie erat homo, nullo gentis 
splendore commendatus, nullo cultus decore nitens, sed rebus 
agendis natus, audacis vehementisque ingenii ), non delenire 
adversarios sed refellere et perturbare studens, odio opponens 
odium, criminibus crimina, minis minas. Non ille ut admirationem 
plausumque multitudinis captaret ad dicendum consurgebat ?, 
sed ut attonitam secum raptaret assensumque etiam invitis 
extorqueret, non artibus valens oratoriis sed pectore disertus 
factus, toto enim pectore rebus publicis incubuit ?); mentis 
autem acutissimae quamque non facile deciperent adversariorum 
artificia; integer denique in tanta illius aevi contagione quique 
peculatus crimina in se coniecta aequo animo posset ferre, 
patriae amantissimus legumque acerrimus vindex. 

Hic vir, cuius cunis non musae gratiaeve adstiterant sed 
genius laboris, animos civium belli aerumnas aegre ferentium 
et nunc etiam pestilentia afflictorum confirmavit et erexit; et 
cum illo Hyperbolus Cleonymus Theorus alii, quos ex adver- 


!) Nimis eautum ei visum esse Periclem testari videntur Hermippi (fr. 46) de 
Periele verba: ógy9s; cí9ov( KZiovw. Unde temere Idomeneum olim effecisse 
4ccusatum a Cleone esse Periclem, aeute perspexit Müller Strübing Aristoph. 
p. 573 not. — Fide autem vix videtur dignior Sotionis opinio, quam affert Diogenes 
Laertius II $ 12, Cleonem Anaragorae extitisse accusatorem; cui a 'Thucydide 
Melesiae f. diem dictum esse autumabant alii teste Diogene, qui certi nihil ea 
de re traditum esse sic ostendit. 

?) Egregio eum contemtu cives oratorum flosculis inhiantes goquOTOv dSscrais 
tixóras uiAiov | zegl ztóÀeo; Bovisvouévoig vocat apud Thucydidem III 38 Su 

*) Cleonem, cum primum remp. capessere coepit, amicis convocatis óre20ao9c: 
ThY quàiv 7Z9óg mÜroUg, Oz moÀlÀk Tis óp9Zás xal Óuxaias 7goatgégsmg uaAkGOOUOGY Pv ij 
moAvría xal m«o&yovocv, refert Plutarchus Mor. 806 /, — idque cum vituperatione, 
testis igitur non suspectus. 


IV PROLEGOMENA. 


sariorum tantum criminibus et calumniis hodie habemus cogni- 
tos, Athenas nisi debellatis hostibus florere non posse persen- 
tiebant et segnia consilia nobilitatis Spartae tecte faventis !") 
quo digna erant contemtu reiciebant. 

Turrium autem cacumina ut non fulmina tantum in se devo- 
cant sed etiam aviculas alliciunt, sic caput demagogorum inter 
gravissimas partium contentiones circumstrepere solent ioci 
comicorum. Habebant autem Cleonis coria voxque nimis sonora, 
habebant Hyperboli lucernae obscurique natales, habebant Cleonymi 
statura ingens et rei domesticae tenuitas, quae largam iocandi 
materiem suppeditarent hominibus dicacissimis, quicquid specta- 
torum cachinnos ciere posset cupide semper arripientibus, ea 
praesertim quae pertinerent ad homines cuivis notissimos ipsisque 
parum acceptos. His autem annis nos, qui nunc vivimus, eosdem 
iocos vidimus eadem de re repetitos, cum viro, quem fors ab 
origine tenuissima ad summum in Gallia locum evexit, oblatum est 
aurei velleris insigne; fuit tunc qui in ephemeride ioculariter depin- 
geret Felicem Faurium iuvenem $zofoccusvov vellusque ovinum 
manibus tenentem — fvoecoroAiyc enim ille fuerat — et Faurium 
virum veste picta novique honoris insigni de collo dependenti 
ornatum. Qui si forte fortuna istas comicorum hodiernorum 
imagunculas oculis usurpaverit, non ira opinor excanduit, neque 
de sua populive Gallici maiestate agi putavit, sed — erat enim 
vir acutulus neque invenustus — subrisit. 

Sic Cleon comicorum facetias quantumvis mordaces sprevit 
aut — sed iocis et facetiis et omnino bonis artibus parum de- 
lectatus esse videtur — risit. At non risit conamina adversario- 
rum in re publica, sed strenue obstitit perniciosis consiliis Nicia- 
rum ceterorumque Aexovi£ovrov. Demosthenes vere anni 425 
ineunte invitis paene belli ducibus ipsisque militibus occupaverat 


!) voUro y&g xaAoz i5mioravro, 0r. &AÀcg o)y oto( T' Égovrat rtegiysvéogau (Lys. XII 
S8 45). ,Die permanente verschwórung des von seiner machtfülle gestürzten adels 
.ist der ,rothe faden", der immer wieder in der athenischen geschichte von 
,Kleisthenes bis zum archontat des Euklides zum vorschein kommt". Müller 
Strübing Aristoph. p. 239. Cf. Vesp. Prolegom. p. XXXII. 


PROLEGOMENA. V 


Pylum !) et Lacedaemoniorum lectas copias in insula Sphacteria 
tenebat inclusas; sed non procedebat res, insula illa neque satis 
arte includi neque vi capi posse videbatur, multosque aut metus 
invadebat aut spes fore ut praeterlapsa aestate procella dispel- 
leret Atheniensium naves insulam cingentes. Lacedaemonii autem 
legatis Athenas missis pacem obtulerant, sed — pacem quae 
Atheniensibus nullum promitteret emolumentum:  obstiterat 
Oleon; plura poscenda esse, plura mox impetraturos, si obsides 
tenerent illos viros, qui e manibus elabi nullo modo possent. 
Iamque verendum videbatur ne elaberentur tamen, ipsis naturae 
viribus liberati. Tunc ira excanduit Cleon, et coram populo more 
suo rugiens tonansque ,proditorum esse" denuo clamavit ,de 
,victoria desperare! Ipsam teneri victoriam, sed viros non esse 
,classi copiisque terrestribus praepositos; dudum auxilia illuc 
mittenda fuisse, incursionem faciendam, quidvis | denique 
,audendum potius quam nihil agendo tereretur tempus." Qui 


!) Munere publico Demosthenes tunc temporis non fungebatur (Thucyd. IV 2 8 4), 
strategus igitur non erat creatus in cormüitiis, quae mense Februario anni 425 sunt 
habita. Aliquot tamen mensibus postea strategum extra ordinem factum esse 
statnamus oportet, nisi sumamus parum accuratis verbis usum esse Thucydidem 
IV 29 $ 1, ubi Cleon dicitur zóv iv IIU4e orgarTQyGv fva sibi assumsisse ZfnuooSévy. 
Sequenti dein anno — m. Februario a. 424 — ex ordine denuo est creatus. Quo 
tempore collegas habuit Hyperbolum, Niciam, Hippocratem, Thucydidem, Euclem, 
Pythodorum, Eurymedontem, Sophoclem. 

Cleonem. vero non anno 424, ut opinatur Müller Strübing, sed sequenti demum 
anno strategum esse creatum, e Nubium vs. 581—594 apparet; ubi non de 
continuata Cleoni praetura fit sermo, sed de primum praetore creato nuper Cleone 
optimatibus ipsisque coelitibus invitis. Quo autem tempore agebantur Equites, 
instabant koyatoscíct, quae brevi post Lenaea — septima prytania — fieri solebant. 
In nostra igitur fabula quod Paphlago suo iure senatum adiisse et legatos illue 
introduxisse dicitur (vs. 475 sqq. et 668 sq.), id ita videtur explicandum ut fecit 
Keck (Quaest. Ar. p. 61—63), Cleonem etiam per reliquam anni 425/41 partem 
usque ad novas &gyeigeoíaz; praetura extra ordinem esse functum, et in nostra 
fabula zóv créíQevov, magistratnum insigne, zegwgeio9aor (vs. 1227), ut significetur 
in annum sequentem eum strategum ex ordine creatum non iri. 

Quicquid id est, anno 424 Cleon strategus non est creatus, sive in concione 
praevaluerunt sententiae eorum qui pacem fieri cupiebant, sive strategi munus z07 
petivit Cleon. cum rei militaris minus peritum se sciret, rem autem etiam sine 
ipso satis strenue gestum iri confideret. Sed anno proximo Atheniensibus victis 
ad Delium, mortuo Sitalce, amissa Sicilia, amissa "Thraciae ora, petivit munus, 
in quod sincerum certe afferebat patriae amorem fortemque animum, quibus 
collegas instigaret tergiversantes. Praetor tum est creatus, item anno 422. 


VI PROLEGOMENA. 


cum probris sic cumularet strategos !) et ,res minime ardua!" 
adderet ,quam sat cito, si strategus essem, conficerem equidem!" 
post multos clamores nec sine risu ipsi mandatum est imperium 
extraordinarium. Quam provinciam ea audacia in se recepit, 
qua anno huius aevi septuagesimo Gambetta — alter ille Cleon — 
ex Gallofrancorum urbe inclusa per aera evolavit eque patriae 
solo novas mox legiones pedis ictu civit, vir iurisconsultus et 
in arte militari hospes. 

Pylum cum paucis copiis, velitibus praesertim ?), profectus 
est Oleon, intra viginti dies se Lacedaemonios illos vivos mor- 
tuosve Athenas adducturum confidenter professus. Riserunt multi: 
cachinnati sunt adversarii, qui in certam cladem eum ruere 
arbitrabantur. At ille perfecit quod promiserat, et sic probavit 
non vana se promisisse, neque vanis criminibus insectatum esse 
illorum tarditatem. Catenis onustos in urbem adduxit Spartiatas, 
quos non fames fregerat ?) sed ipsa militis Atheniensis virtus, 
et arma iis detracta in foro resplenduerunt ingentis gloriae 
monumenta. 

Obsides iam tenebantur talis pacis, qualem speraverat Pe- 
ricles, speraverant Cleon et quicunque patriae bene volebant: 
pacem quae a Sparta tutam eam esset factura. Splendide 
autem victrix e longa contentione evasura videbatur Athenien- 
sium civitas 5, et evasisset profecto, nisi proditorum artibus mox 
effectum esset ut variis cladibus afflictaretur. Sed ineunte anno 
424 deorum adhuc in gremio ea iacebant, plurimum autem tunc 
in re publica valebat Cleon fama recenti florens ?), — obtrecta- 
torum igitur crimina magis etiam quam antea suscitans. Qui 
cum vicisse eum negare non possent, casu vicisse perhibebant, 


!) Non Demosthenem tamen eius verba spectabant. Qui si solus copiis ad Pylum 
praefuisset, dudum opinor confecisset rem; mox autem ipse OCleon eum sibi 
adscivit expeditionis ducem. Sed ad Eurymedontem Sophoclem Niciam alios haec 
crimina pertinebant. 

?) Quos praesertim desiderari aut ipse intellexerat aut a Demosthene audiverat. 

3?) Vid ad vs. 1167. 

4) Of. vs. 583. 

?) uáAito závtov iv rj z0À& sÜdoxuuov, ut Demosthenis (XL $ 25) verbis utar. 


PROLEGOMENA. VII 


vel etiam fraude alis viris surripuisse gloriam reportatae victo- 
riae, quae etiam sine illo reportari potuisset. Quod autem ,ca- 
sum" illum praedixerat ipse, neque appetiverat illam ,gloriam", 
sed praeturam ultro oblatam accipere aliquantisper recusaverat !), 
nihil haec curabat livor, qui non quid aequum verumque sit 
rogare solet, sed quid plurimum possit nocere, probe autem 
novit quam obliviosa sit multitudo. 

Itaque osoribus fur iactator iam audit dux partium popularium 
recenti victoria insignis ?). Furatus est illam victoriam: spoliat 


!) Abunde haec omnia constant e Thucydidis loeo notissimo (IV 27 sq.), qui 
eomiei habet nescio quid, quod in huius seriptoris opere frustra quaeras alibi. 

?) Praetor extra ordinem creatus erat Cleon hoc tempore (vid. pag. V not. 1). 
Non vero assentiendum est iis qui munere zo) £mi rj Ówwzüos sive cautou tij; 
xowiá: z90000ov eum functum esse statuerunt. Qua de re in hac nota aliquid 
videtur dicendum. 

In libro igitur Aristotelico de Rep. Atheniensium vix quidquam est aptius ad 
movendam admirationem, quam quod neque alibi in hoc opere neque in capite 43, 
ubi enumerantur magistratus ;jegorovyroi, ulla fit mentio roí r«uíou Tüs xoc 
7z000ó000v, qui inde ab Aristotelis certe aetate quin Athenis extiterit magistratus 
in quadriennium creatus, nemo dubitat aut dubitavit unquam; gravissimum autem 
illud munus fuisse inter omnes constat. Quapropter fuit qui pro verbis zoü row 
xgnvaor imueAnroü illie reseriberet zob rov xowów émuesAgroo, vel potius roD rà xouóov 
deleto émiusiyrov, praecedit enim vox ceuíoc, et magistratus non curator erat 
quaestor ille. Qui autem coniecturae illi fidem non habent, aut verba quaedam 
interiisse sumant necesse est, in quibus mentio huius rzeuíov facta fuerit, aut reip. 
Atheniensium illa lineamenta descripta esse ex opere vetustiore, ea aetate com- 
posito quae munus illud nondum nosset. 

Quiequid id est, liber Aristoteliecus zóv» Zi r5 ótwx5jos aut omnino non com- 
memorat aut in trans'u et ita ut nihil prosit ea notitia ad dirimendam quaes- 
tionem spinosam, quae est de tempore quo munus illud Athenis füerit institutum ; 
tacent, autem "Thucydides Xenophon alii, tacent saeculi V! inscriptiones. Argumen- 
tando vero qui rem ad liquidum perducere conatur, intellegit locum ei magistratui 
in rep. non fuisse quo tempore aerarium collegio hellenotamiarum esset creditum, 
fieri antem vix et ne vix quidem potuisse ut virorum, qui per singula quadriennia 
toti fere reip. fuissent praepositi, nullum in huius temporis monumentis litteratis 
appareret vestigium. Itaque probabilis videtur Gilberti opinio Lycurgi demum 
tempore — anno 339 —  zóv émi rj ÓOwiüjoe fuisse ereatum, alii aliquot annis 
prius institutum esse illud munus suspicati sunt, sed qui inde ab Aristophanis 
aetate vel etiam prius extitisse contenderet inter recentiores inventus est nemo 
praeter Muellerum Struebingium. Qui ingeniose sane, et ita ut ex eius erroribus 
saepe plus profieias quam ex aliorum cautis circumspectisque argumentationibus, 
in libro de Aristophane demonstratum ivit Cleonem annis 426—422 munere Toulov 
Tis xotys zt9ocódov (,Prüsident der Athenischen Symmachie") esse functum, id 
quod ante eum statuerant Valesius aliique, quos p. 136 enumerat ; primum omnium 


VIIT PROLEGOMENA. 


etiam commune aerarium, et rem publicam sibi soli natam 
censet. Honores de more ei decreti sunt proedria et coena in 
Prytaneo: mera irrisione hoc dignum videtur, quod homo, quem 
neque vitae quotidianae decursus neque rerum publicarum turbae 
bellive strepitus musis conciliassent, in primo subselliorum ordine 
iam spectet; famelicus autem et gulosus propterea dicitur quod 
mensae publicae — satis tamen frugali — cum senatoribus iisque 
qui de rep. bene sunt meriti assideat. Cibis illic ingurgitare se, 
dein ventrem eduliis oppletum vix trahere domum, eum perhi- 
bent irrisores maligne dicaces, — et ridebantur absurda illa 
crimina ), a nobis quoque ridetur comoedia qua talia Cleoni 
facete exprobrantur. Sed in spectatorum mente relinquebatur 
amari nescio quid; qui ex theatro domum cum rediissent, non 
potuerunt non aliquanto minore cum admiratione suspicere virum, 
qui quam aptam ridendi praeberet materiem modo sensissent. 
Nempe hominum animos nimis bene notos habebat is qui etiam 
apertissimam calumniam aliquid valere dixit. 

Aristophanes autem vehementi prae ceteris in Cleonem insti- 
gabatur odio. Amabat enim patriam, et pacem petebat votis 
neque minus sinceris neque minus caecis quam sunt eorum, qui 
nostris diebus populorum foedera irrupta inter ipsum armorum 


hoe munere functum esse Aristidem, post hunc Ephialtem, dein Periclem, tum 
Eueratem; Cleoni autem suecessisse Hyperbolum. 

Quae si admittenda esset opinio, Equitum fabulae versus 948, ubi ,o)x£zt zeuteDoetc 
uo" Demus dicit Paphlagoni, novam sane vim acciperet, et Populi sigillum, quod 
isti concreditum esse ibidem dicitur, eodem posset referri. Sed in contrariam 
partem ex ipsa hae comoedia afferri potest argumentum, quod aliquanto mihi 
videtur validius; nam versu 774 Paphlago sive Cleon ,óz igo/visvov" ait ,sollertia 
mea implebam civitatis aerarium", — nunc igitur neque fgov4s/se» se neque omnino 
ea uti condieione in qua urbis reditus augere facile possit, aperte satis ostendens. 
Qui autem Pylum pro praetore navigavit aestate anni 425, et annis 493 et 422 
praetor est creatus (vid. supra pag. V not. 1 et ad Nub. 581—594), is quaestor 
iis certe annis esse nullo modo potuit, quoniam lege cautum erat ne quis duobus 
simul fungeretur muneribus. Sed zoorárzgc rob ó6uov (vs. 1128, cf. Thucyd. III 
36 8 6 IV 21 $8 3) Cleon erat, dux partium popularium, ut ante eum fuerant 
Pericles Ephialtes Aristides; vid. [Aristot.] Rep. Athen. 28. 

Itaque Muelleri ingeniosissima illa disputatio ad nihil redit et optimo iure a 
multis est reiecta (cf. Keck Quaest. Ar. 1876 p. 25 sqq.). 

!) Quae non serio dici nemo ignorabat; vid. ad Nub. 591. 


PROLEGOMENA. IX 


strepitum vanasque debiliorum querelas augurantur. Qualia éyog- 
yooórov Ovsíoere ilum certe non dedecebant, quippe poetam et 
iuvenem. Cleon vero auream illam aetatem arcere ei videbatur, 
homo turbulentus, plebeius, et — quod gravius — invenustus 
quique comicorum facetiis quidlibet concessum nollet . Itaque 
fieri non potuit quin quicquid in partium popularium ducem 
evomeret adversariorum odium internecivum, cupide ille arripe- 
ret et pro iustis criminibus haberet. Verine studium in tali 
homine esse ullum? Prudensne aut salutare consilium ab eo 
expectari posse? Patriaene eum curare gloriam civiumve prospe- 
ritatem? Immo largitionibus popellum sibi devincire studet, quo 
liberius in aerario publico grassari possit ipse ?). Pacem oblatam 
repellit — non ut devictis hostibus firmiore mox fundamento 
pacem condere possit ipse, sed ut inter aerumnas communes 
latitent ipsius fraudes et scelera ?). Nihil non turpe in eo, nihil 


!) Ante biennium Cleon in ius vocaverat histrionem, qui Aristophanis Baby- 
lonios scenae commiserat; vid. infra pag. XI not. 1. 

?) Nonne similia de Pericle, de eo igitur viro cuius inter omnes semper nota 
fuit integritas, sunt dieta, non a comico aliquo, nam comicorum iocos nunc mitto, 
sed a Platone Socratis ore in Gorgia dialogo? Ubi Periclis &oer;v Socrates fuisse 
ait zó záàc émiS9vuíag &momuunzAávat xal ràg aóroD xal rk; rOv Aiov (503 c), cives 
autem óO:xQ3aorve. óz' ixsivoU, eum enim fecisse &gyobs xoi ÓsAobg xal A&4ouc xal 
qui«gyUgous, el; uiGSoqooíav zoxrov z«raorjcavre (5152). Quid autem historiarum 
seriptores? Periclem, pueri scilicet Alcibiadis consilio usum, bellum Peloponnesiaeum 
eoncitasse ut laterent ipsius rapinae scribere non erubuerunt. Vid. Diodor. XII 38. 

3) ,Paüper ad remp. aecessit Cleon, mortuus autem quinquaginta reliquit 
talenta". Quis dicit? Critias (apud Aelianum X 17 $ 5), adversarius unus omnium 
acerrimus. Vide igitur quam recte Müller Strübing Equitum fabulam vocaverit 
».die künstlerisch zusammenfassende verarbeitung dessen was die oligarchischen 
»freunde des dichters alle tage auf den gassen predigten" (pag. 373; vid. etiam 
infra ad vs. 834). Testimoniis autem si testimonia opponenda sunt, — Cleoni 
iuveni censum equestrem fuisse Theopompus aut sumsit aut invenit traditum 
(vid. schol. ad vs. 225 sq.). 

Ipsa autem Critiarum mendacia superant quae nostro aevo vir doctus scripsit: 
»fietum quidem crimen videri posse quod Cleon quadraginta minas e Mytilena 
,lueratus esse dicatur Equit. vs. 834, minime tamen absurdum esse et fortasse 
,.Verum, denn es war das sichersite mittel die geschenke, die man für die 
»rettung der begütertsten unter den Mytilenüern'erhalten hatte, zu verheimlichen, 
Wenn sámmtliche Lesbier getódtet wurden." 'Totum scilicet populum exstingui 
iussisse Cleonem — non ut terrore civitates foederatae in ordinem cogerentur et 
Athenarum imperium confirmaretur, sed uf- talenti partes duas impune furari 


X PROLEGOMENA. 


non scelestum, nihil non ridiculum. Apage igitur monstrum 
istud teterrimum bonisque viris abominandum, quod malo omine 
ex obscuris latebris in vitae publicae hanc lucem nuper emersit! 
Ferte opem, vos omnes quibus patriae salus cordi est, ut in suas 
tenebras repellatur iste cerberus! Quo extincto sponte prosiliet 
pax alma musisque amica! 

Aristophanis hanc in Cleonem iram fovebant amici quibuscum 
consueverat, viri e nobilibus gentibus orti ), qui poetam festi- 
vissimum in eo admirabantur, et probe sentiebant quantum 
optimatium causae prodesse posset vir dicacissimus. Nam prima 
eius fabula Daetalenses anno 427 scenae commissa egregium 
ostenderat artificem eundemque rerum novarum osorem et aevi 
Cimonei admiratorem. Incitarunt igitur iuvenem gloria recenti 
elatum — nam alieno quidem nomine eam comoediam in cer- 
tamen proposuerat dicis causa, sed veri poetae nomen diu latere 
non potuit — incitarunt comicum in populi ducem, quem civitati 
infestum esse perhibebant illi, musis non admodum favere vide- 
bat ipse, et e communi illo odio procrevit Babyloniorum fabula, 
quae Liberalibus anni 426 scenae commissa ipsam rem publicam 
propudio habuit ?) sociorumque in theatro assidentium obiecit 
cachinnis ?), Cleonem autem turpissimum furem ostendit in 
ipsa scena rapinas suas evomentem *. 

Fabula placuit secundoque praemio est ornata, sed Callistra- 
tus histrio, cui docendam eam dederat Aristophanes, laesae 


posset ipse! Eisdem autem viris doctis quinque illa talenta, quae Cleoni extorsisse 
ereduntur equites, tam exigua videbantur multa ut eam per ludum iocumque 
potius quam serio à populo esse impositam in animum sibi inducerent (vid. 
infra pag. XIII not. 5). 

!) €f. Equit. 510. 

?) In. ea fabula poeta Zóeie zik; zóAe«z óz Ónuozgaroüvrot, quae ipsius -unt verba 
Acharn. 642: ostendit cuiusmodi esset Athenarum illud imperium in civitates 
foederatas. Et clementia Atheniensium qualis esset, ante paucos menses experti 
tune erant Mytilenaei. 

3) Vid. Acharn. 502 sq. et 630 sq. 

^) Derisum esse Cleonem —- non in transitu, sed ita ut argumenti aliqua haec 
esset pars — luculenter satis testatur schol. Ach. 378. Huc autem refero Dicae- 
opolidis verba Ach. 5 sq.: ,gavisus sum roi; zévze zwA&vrou oi; KAécv éinusosv (vid. 
infra pag. XIII not. 1). 


PROLEGOMENA. XI 


maiestatis apud senatum est accusatus ! Qua re cautior factus 
Aristophanes in annum sequentem hilarius multo elegit argumen- 
tum; pacis enim bona in Acharnensium comoedia festive admo- 
dum laudavit. Quae fabula longe venustissima cum primum ei 
rettulisse& praemium, maius quid sibi sumsit, populi favore non 
minus quam amicorum dicteriis instigatus. Hactenus sub nomine 
Callistrati latuerat, nunc ipsum se suo nomine pestem illam rei 
publicae aggressurum inter sodales professus est, et partibus pri- 
mariis in se receptis ?) personatum Cleonem in scena protriturum, 
quoniam ipsum demagogum in foro vel in concione male mul- 
care non sinerent tempora aut mores. 

Nam civitas, quae talem bestiam admiraretur honoribusque 
cumularet, novo quodam et nefario furore correpta ei videbatur; 
non viros publicis commodis invigilantes cernere se putabat sed 
mente captorum turbam ad scelestissimi nebulonis nutum sine 
lege aut ordine aestuantem. Pro aureo illo aevo, quod mentis 
oculis saepe viderat votisque vocarat, iam ferrea venerat aetas, 
ei ,umqxév Og&lov Py roíroiwu , uertivo, &vóooáci/" prisci poetae 
verbis secum mussitabat identidem. Ultimane igitur haec est 
malorum et scelerum et stultitiae colluvies? Minime: potest 
etiam in deterius ruere res publica, et in ipso pulpito poeta 
monstraturus est id quod unum superest. Post Periclem urbs 
praepositum sibi vidit pistorem, dein lanarium, iamque ad 
coriarii istud regnum est delapsa, — unum etiam gradum faciat 
ochloeratia et suo fato concidit redeuntque tempora Cimonea; 
jio y&o vov mov qo éxxgovzuv ?). Fartor est is quem Athenien- 
sium symmachia post Cleonem expectat dominum fatis sibi 
debitum, homo impudentissimus et impurissimus et vix homo, 
e plebis faecula ipsoque angiportuum coeno prognatus, inter por- 
corum haras enutritus, pugnis fustibusque dolatus, qui praeter 
mendacia et iurgia et furta nihil novit, nihil didicit — hic est 


!) Vid. Ach. 377—382 et Vesp. Prolegom. p. IX sq. 

?, Vid. ad personarum indicem pag. 2 not. 1. 

*) Of. Antiphanes fr. 300: olv Óób yon róv oivov iisAa)vav, | «09«óícv ab9oóíic 
Kaiiiargerov uays(go — quaeque plura habet illic. 


XII PROLEGOMENA. 


successor Cleoni destinatus, cuius adventum dudum nunciarunt 
deorum vaticinia et praesagia. 

En novae fabulae argumentum feracissimum. Poeta ingeniosus 
inducit servum quendam  Paphlagonem sive Bullionem !) in 
aedibus Populi heri impudenter grassantem, sed tandem supera- 
tum a fartore, qui ipso etiam impudentior est et magis etiam 
valet lateribus atque lacertis. Huic Bullio ille cedit, huic fidenter 
se credit Populus senex minime malus sed annis tardus et 
veternosus. 

Iamque novus integratur rerum ordo redeuntque Saturnia 
regna, redeunt Populo robur iuvenile et pristinum ingenium. 
Quae quomodo misellus ille fartor, Medeae artibus subito imbu- 
tus, seni reddere potuerit, ipse autem ex homine nequam 
omniumque contemtu dignissimo quomodo probus fidusque subito 
civis et alter fere Aristides evaserit, de quo in fabulae exitu 
felicissima quaevis augurari liceat, — ea praestat non rogare, 
versamur enim in poetica illa regione, ubi licet quod placet. 

Neque facile descripserit quispiam partes chori ex optimatibus 
compositi. Quos homuncioni improbissimo ipsoque Cleone nequiori 
favere creditu esset difficile — nisi poeta ingenio luxurianti 
obtemperans nos secum abriperet artisque dialecticae oblivisci 
cogeret, ita ut etiam incongrua absurdaque aliquantisper pro- 
babilia videantur et fere necessaria ?). 


iU 


Equites nomen novae fabulae indidit Aristophanes. Etiam 
antea in scena equitum mentionem aliquam fecerat. Nam ad 


!) Nominis 7Z«q4«yóvog; vim ex parte certe reddunt nostrae linguae voces Aul- 
derbast, Blaaskaak, Bullebak, anglice autem non male dixeris Zz//y. Sed accurate 
in aliam linguam transferri vix potest, quoniam mancipiorum gentile satis vul- 
gatum, quod s/rependi turbarumque notionem sono revocet, frustra in lingua 
latina aut in hodiernis quaeras. E.g. Hoífteníot si vertimus, non prorsus quidem 
male erit redditum, sed negligitur notio zoü zeqa&tew. 

?) Quamquam fabula clamorum minarum pugnarum plena mihi certe multo 
minus placet quam hilares pacis laudes quas proximo anno cecinerat poeta, vel 
iudicialis furoris irrisio facetissima, qua biennio post cives delectavit. Cf. Vesp. 
Prolegom. p. XI. 


PROLEGOMENA, . XIII 


Babyloniorum argumentum refero quae initio Acharnensium 
fabulae dicit is qui primarum est partium: ,qg:Àó rovg Cvm£ag 0i& 
rovoyov ro)ro" — propter quinque nimirum talenta quae Cleon 
evomuerit ). Quae verba ad litem OCleoni nuper intentatam 
spectare non posse, licet prisci interpretes id perhibuerint ?), 
inter prudentes constat. Neque enim equites — nisi forte in 
scena comica — Cleonem ullumve hominem accusare aut mul- 
tare potuerunt, neque Cleon peculatus nuper damnatus fuerat; 
qui si fuisset, infamis factus non eas profecto quas novimus his 
annis in rep. sustinuisset partes ?) Itaque nisi ad scemam. comi- 
cam, pertinent Dicaeopolidis illa verba de redditis a Cleone 
talentis quinque, merae mihi certe sunt tenebrae. Aliorum autem 
comicorum laudes quoniam in Aristophanis indolem haud qua- 
quam cadunt, de sua ipsius fabula eum haec scripsisse ut 
statuamus cogimur. Denique de fabula anno proximo acta ut 
sermonem esse sumamus movet nos quod mox ) additur: rijrec 
óé «ré. Verum autem divinavit Wachsmuth ?): ,Kleons busse, 
,Zu der er, wahrscheinlich nach aufführung von Aristophanes 
,Babyloniern, von den rittern gezwungen wurde, erscheint nur 
,als in lustiger laune vom volke aufgelegt". Quae verba suo 
quidem iure risit Müller Strübing 59, quoniam Zn rep. admini- 
siranda ita iocari vesanorum fuisset hominum, sed aptum eadem 


l) Vid. supra pag. X not. 4. 

?) Vid. schol. ad Ach. 6 et Eq. 220. 

3) Aecedunt alia argumenta superflua quidem, ut in re aperta, sed minime debilia. 
Neque enim de re eiusmodi tacuisset Thucydides, qui vix leviore quam Aristo- 
phanes in Cleonem flagrabat odio, neque in Nubium fabula (vs. 591) noster seri- 
bere potuisset: ,optime, o cives, de rep. meriti eritis zv KZéovae, róv 4&gov, ógow 
»fóvre; xal xAlomüc | sire quudoamrs cvoírov iv cO i0Ào róv abytivc", si iamdudum 
peculatus convictus fuisset Cleon. 

^) Ach. 15. 

5) Hell. Alterthumsk. I p. 613. 

$) Aristoph. p. 130. Qui quam absurda esset vulgata de Cleonis illa lite opinio 
lueulenter admodum primus demonstravit l. l. p. 121 sqq.; multi autem ei sunt 
adstipulati, in his Fránkel ad Boeckhii Oecon. Publ. II? p. 86*. Nemo autem 
eiusmodi quid in mentem ducere sibi potuisset unquam, nisi comici facetiae hic 
quoque fucum fecissent legentibus. Nempe sero didicerunt homines in Aristo- 
phane interpretando iocos ab historiis distinguere et plus confidere suo iudicio 
quam commentatorum notulis. 


XIV PROLEGOMENA. 


praebent sensum si i» scenami comicam —- id quod perhibui — 
iocum illum admissum esse sumimus !). | 

Meo igitur iure statuere mihi videor in Babyloniis comicum 
ostendisse Cleonem ab equitibus nescio quomodo ?) oppressum. 
Denuo autem hoc argumento uti decrevit quo tempore scribebat 
Acharnenses, in qua fabula Callistrati ore promisit se Cleonem 
véusÜv vOlGuv ÍmxmeUGL xorrUucre 7). 

En igitur fabula quam anno proximo mente volvebat *, en 
demagogus turbulentus et clamosus in scena devictus ope bono- 
rum virorum, inter quos plurimos amicos habebat poeta, pluri- 
mos adversarios coriarius et quicunque rei populari favebant. 

Sed «vóoGOv xc«Ààv xoci c&ya89Gv chorus nihil habuisset festivi, 
nihil quod admirationem movere oculosve percellere posset. Ita- 
que, ut una tamen voce Cleonis adversarios designet, equitum 


utitur nomine, inter quos vix quisquam erat quin Cleoni adver- 
saretur ?). 


Equitum autem numerus hoc saeculo mire creverat. Nam olim 


!) Quod vero Müller Strübing derisis aliorum commentis ipse e scholiis ad 
Ach. 6 effecit (l. l. p. 134), cum insularum quarundam tributa quinque talentis 
aucta essent ab Eucrate, Cleonem anno 426 auctorem extitisse ut ad pristinum 
censum rediretur, huie vero in populi concione obstitisse equites, id de nihilo 
est fictum et cum Muelleri de quaestura illa hypothesi concidit (vid. supra pag. 
VII not. 2), per se autem spectatum dissimillimum est vero. Nam quaestor cum pecu- 
niam, quam remittere vellet debitori, exigere cogitur, quomodo evomere illam 
pecuniam dici possit, me certe latet. Vide igitur quam absurda nascantur nisi in 
Scena comica haee acta esse sumimus, vide autem quam vivax sit superstitio, a 
qua ne Muellerus quidem Struebingius in libertatem vindicare se potuerit. 

7) Nam male feriati esset locum illum Babyloniorum fabulae, de qua nonnisi 
paucissima nota sunt, accuratius definire velle. 

3) Ach. 301. 

^) In fabula elaboranda Aristophanem adiutum esse ab Eupolide, certe paraba- 
sim totam partimve Eupolidi deberi (vid. schol. vs. 1291), multi statuerunt — 
ipsius scilicet Eupolidis fide. Qui aperte sane aliquot annis post gloriatus est: 
»íxeivovg roUs 'Immiéag | Svvezoiyoc cà qaAxxoG co)rm xal idoguo&unv" (fr. 78; vid, 
infra ad vs. 190), sed aemuli invidiosi haec erant verba et ad ipsius Aristophanis 
crimina respondentis (vid. Prolegom. Nub. p. XIV, ad Nub. 540 et 553). Vix 
autem credibile videtur Aristophanem anno 425, cum Eupolidem Acharnensibus 
fabula sua nuper vicisset, ab illo aemulo auxilium petivisse ad novam fabulam 
eoneinnandam, et minus etiam credibile vietum victori opem tulisse. 

?) Quod autem etiam extra eorum ordines multi Athenis erant viri nobiles ef 
demagogum illum pessime perosi, id nihil nunc ad rem. 


PROLEGOMENA, XV 


in Attica, cuius solum equis alendis parum est aptum !), equitatus 
nihilo maioris momenti fuerat quam apud Lacedaemonios ?, 
neque ad Marathonem ingentibus turmis barbarorum ulli equites 
opponi potuerant ?); Peloponnesiaco vero bello ineunte mille 
erant ), in decem centurias secundum tribus divisi, quarum 
singulis praepositus erat phylarchus, cunctis duo hipparchi prae- 
erant. Inter divitum ?) autem liturgias 5) erat ró (zxorgogsiv, et 
ex iis qui equos alebant decemviri xereAoyíjg quotannis delectum 
habebant *) senatui deinde probandum ; huie enim equitatus cura 
mandata erat ". Flos igitur et decus civitatis iure habebantur 
hi adolescentes splendidis natalibus, equis nitidis insidentes, sine 
quibus civium pompae sollemnes sordebant ?;  Panathenaicae 
autem pompae quanta pars fuerint etiamnunc oculis nostris 
cernimus in nobilibus Parthenonis anaglyphis, in quibus eam 
repraesentavit Phidias. , Lrxéec 090/" cum per plateas clama- 
batur '), Athenienses perinde atque plebecula nostras concurre- 
bant in locum ubi cerni possent splendidae illae turmae, et inter 
lectissima spectacula habebantur certamina equestria. 

Cum hostibus autem ubi proelio erat conflictandum, in aciei 
cornibus locus iis assignari solebat '!, et nuper strenue sic dimi- 
caverant in agro Corinthio ?); saepius autem his annis hostium 
incursiones ab ipsis urbis moenibus propulsarunt !'. Quamquam 
aliquanto minoris momenti belli tempore quam pacis eos fuisse 


!) Herodot. IX 13 Thucyd. VII 27 $ 5. 

?) De Lacedaemoniorum equitibus vid. Xen. Hellen. VI 4 8 10. 

?) Herodot. VI 112. 

^) Ar. Equit. 225 Thucyd. II 13 $ 8 Xen. Hipp. 9 8 3. Quadraginta quotannis 
in equitatum publice insumta esse talenta ait Xenophon l.l. 1 8 19. 

5) Primae secundaeque classium. 

$) Xen. Oecon. 2 8 6 Lyeurg. Leocrat. $ 139. 

7) [Aristot.] Rep. Athen. 49 8 2 Xen. Hipp. 1 8 9 Eq. 2 8 t. 

*) Xen. Oecon. 9 8 15 Hipp. c. 1 et 2 [Aristot.] ibid. c. 49. 

?) Cf. Xen. Hipp. c. 8. 

10) Of. Ran. 653. 

1) Thucyd. IV 94 8 1 V 67 $ 3. 

7?) Thucyd. IV 44 8 3. 

13) Thueyd. II 22 III 1 VII 27 8 5. Of. etiam IV 72 8 3 sq. 


XVI PROLEGOMENA. 


haud immerito contenderit quispiam; ignaviae certe insimulatus 
est miles gravis armaturae, qui equitatui ut adscriberetur malis 
artibus effecerat ), et ab equorum motibus subitis vix minus 
cavendum fuisse equitibus Atticis quam ab hostium telis perlecto 
Xenophonte dixeris. 

Sed si adversus hostes non ita multum valebant, suis ipso- 
rum civibus vel nimis strenue adversati sunt plus semel, et 
recte ,seminarium triginta virorum" sunt dicti ?. Anno autem 
404 veros factionis oligarchicae satellites se praestiterunt *), et cum 
triginta viris Eleusine saevierunt adversus partem popularem *) 
Thrasybulo autem ferocissime obstiterunt ?). Itaque non est quod 
miremur, post exulum reditum in equites severam habitam esse 
quaestionem 5), quinquennio autem post Thimbroni in Asiam 
proficiscenti trecentos cv ézi rÀv rgiíxovra (mmevoávrov auxilio 
miserunt Athenienses, sperantes fore ut ex illa expeditione num- 
quam redirent "). Vix enim videbatur probus civis esse posse 
qui eques his annis fuisset; quapropter fuit qui in senatorum 
Ooxiuecíe reiceretur quod equo meruisset ?). 

Horum igitur virorum turmae in orchestram irruunt ut Paphla- 
gonis adversario opitulentur. Viginti autem quatuor sunt numero, 
e tribu choregi more solito desumti omnes. Unde statim intel- 
legitur non veros hipparchos in scena cerni iis praepositos, sed 
fingi haec omnia. Equis tamen insidentes quin spectatoribus 
ostenderit comicus, dubitare nos non sinunt ipsius verba; nam 
nisi ad equitantes apte dici non potuit: o)x éAüve; ?). Sed veren- 
dum erat ne negotia facesserent equi viginti quatuor per horas 
complures aut stare aut lente et composite vel etiam incitatiore 


!) Aleibiadis dieo filium cognominem, in quem scripta est Lysiae oratio XIV. 
?) A Georgio Curtio; cf. Müller Strübing Aristoph. p. 105, 115. 

3) Lys. XII $ 44. 

^) Xen. Hellen. II 4 (Lys. XII $ 52). 

?) Xen. ibid., [Arist.] Rep. Ath. 38 $ 2. 

5) Vid. Lysiae oratio XVI. 

7) Xen. Hellen. III 1 $ 4. 

3) Qua de re agitur in Lysiae oratione XVI*, quae cirea annum 390 est scripta. 
?) Vs. 248. Alia res est Soph. Oed. C. 311 sqq. 


PROLEGOMENA. XVII 


cursu per spatium haud ita magnum moveri iussi. Quapropter 
suspicetur fortasse quispiam pedibus tamen orchestram intrasse 
choreutas. At si secum reputaverit nihil praeter ipsos equos 
habuisse equites quo populi in se converterent oculos, — nam 
chlamys petasusve admirationem movere non poterat, — illa 
quoque opinio quanta habeat incommoda persentiet !), citoque 
opinor eam abiciet, cum praesertim cernatur chorus comicus 
equis vehens in amphora Musei Berolinensis ?). Itaque statuen- 
dum videtur non veros quidem equos sed imagines, quae equos 
locose referrent, choreutas sibi habuisse subditas; qualia ludibria 
et nostra aetas habet multa et habuit aetas Aristophanis, quae 
aviwm, ostendere posset chorum vel choreutas delphinis et siruthio- 
camelis inequitantes ?). Eiusmodi autem equi aptissimi erant ad 
risum spectatorum movendum, aptissimi ad saltationes choricas 
peragendas, quibus ne hanc quidem fabulam caruisse testantur 
versuum numeri. 

Quae si probabiliter sunt disputata, fictis equis non veros 
equites insedisse ut sumamus sequitur *. 


I9üH 


Notitia didascalica, quam inter multas quisquilias praebet 
altera fabulae hypothesis, testatur Equitum fabulam scenae 
commissam esse Lenaeis Ol. LXXXVIII 4 sive ineunte mense 
Februario anni 424. Quae si interiisset notitia, vel sic tamen 
de fabulae tempore abunde constaret; nam Lenaeorum festum 


!) Quod ne Acharnensium quidem aut heliastarum chorus oculos adspectu inso- 
lito captare potuit, id minus nune ad rem. 

?) Ne 1697. Of. Poppelreuter de comoediae Atticae primordiis, 1893. 

3) Aves ex ipso Aristophane novimus, delphinos et struthiocamelos ostendit 
amphora Neapolitana. 

^) Parabasis verba in fictorum equitum ore nihilo minus fuisse apta quam in 
verorum, non est quod data opera demonstrem. Íniuria autem a Muellero Strue- 
bingio allatus est Vesparum versus 1023, ut ipsos equites chorum effecisse 
demonstraret (Aristoph. p. 119). Qui versus ab hac quaestione plane alienus est 
me iudice, et cum iocosis poetae laudibus quas Acharnensium parabasis habe 
comparandus potius. 


XVIII PROLEGOMENA. 


disertis verbis poeta commemorat ', post captam autem Spha- 
cteriam ^) Niciaeque expeditionem  Corinthiacam ?) sed ante 
pugnam ad Delium datam esse fabulam ipsum argumentum 
clamat. 

Primum praemium hoc anno, ut priore, poeta reportavit; utro- 
que autem certamine vicit Cratinum. Quod cum reputamus, statim 
apparet cur in perstringendo Cratino tam multus sit noster totis 
Acharnensium  Equitumque fabulis: aemulum multis victoriis 
insignem quo magis metuebat eo magis contemnere se proterve 
est professus. Sed de Cratini Aristomenisque fabulis, quas Equi- 
tibus suis superavit noster, dici nihil potest nisi hoc unum, non 
admodum festivas fuisse videri, quae nullis vestigiis relictis 
interierint. 

Hodierno autem lectori, rerum brevi post hos ludos gestarum 
non ignaro, iurgia quibus Cleon in scena petitur similia videntur 
clamoribus male ominatis avium tempestatem praecurrentium. 
Nam ingruebat procella quo tempore acta est nostra fabula, et 
undique per coelum adscendebant nubium atra volumina. Post 
laetos Olparum  Sphacteriaeque dies Atheniensibus tristissimi 
instabant nuncii amissae Thraciae roborisque iuventutis ad De- 
lium elisi *). 


l) Vs. 547; cf. vs. 883. 

?) Vs. 54 etc. 

3) Vs. 595 sqq. 

1) Of. Vesp. Prolegom. p. XXIX sqq. 


APISZTODANOYZ 


I ILILH X. 


T4 TOT APAMATOZ IIPOZI A. 


Avovvuog & (Nixíog) 
Avóvvuoc B' (4quoc9évqc) ) oixévow Zf5uov !). 
Ileagàoyov (KAécov) 
AMyooáxoirog GAÀevromoAme ?). 
Xooóg ímméov. 
Zijuog yégov. 
Personae tacitae: servi (in exitu fabulae). 


!) In eodicibus nomina Nicize Demosthenis Cleonis constanter leguntur praefixa. 
Cum tamen in ipso dramate neque Nicias neque Demosthenes suo nomine com- 
pelletur, sed de utroque ut de azczpzis fiat sermo (vid. etiam vs. 358), Cleon 
autem PepAlagonis nomine designetur, Dindorf iussit rescribi oixézgs &, oixérgs f, 
ll«giayóv, neque aliter primitus fuisse exaratum iure suo effecit e verbis scholii 
ad vs. 1: ,4£yovor züv oixstüv TÓv uiv slvat Z4iuocSévnv, róv Ó& Nixíoav" (item Hypo- 
thes. II 2; vid. etiam schol. vs. 50, 237, 240, 320). Cui multi obsecuti sunt; ipse 
tamen Dindorf tradita nomina servavit, item Bergk et nuper Zacher, qui recte 
observavit nullum unquam aut spectatorem aut lectorem potuisse dubitare quinam 
viri in scena repraesentarentur (vid. vs. 54 etc.), lectorum autem commodo multo 
melius consuli si sequamur codices, quam si servorum. prioris et alterius notis (ut in 
Pacis fabulae exordio) utamur. Equidem cum huius viri docti tum Dindorfii argumentis 
permotus vocibus oixézy; & et $' ipsa nomina virorum qui designantur in paren- 
thesi subiunxi constanter, et in meis ipsius notulis hisce nominibus usus sum. 
Paphlago autem quominus dicatur is quem Cleonem vocant codices, nihil obstat, 
et ipse poeta Demi hunc atriensem inde a fabulae initio festivo hoc nomine, de 
quo vid. ad vs. 2, designavit. 

De CepAhisophontis nomine in Acharnensibus, 4eaci in Ranis eadem fere obser- 
vari possunt quae de nominibus Niciae et Demosthenis in nostra fabula. 

7) Proprium huius hominis nomen usque ad va. 1257 ignorari voluit comicus; 

1 


9 EQUITES. 


Actor primus (ipse Aristophanes) Isiciarium agit !), 
secundus ANiciam, dein Paphlagonem, 
tertius Demosthenem, dein Demwm. 


Fabula agitur Athenis, ante domum Demi. 


itaque non recte iubebat Hirschig goracritum eum per totam fabulam vocari. 
Notum autem civem aliquem eum vultu rettulisse credibile non duco. Id quidem 
certum est, non repraesentari Cleonymum vel Hyperbolum, quod olim fuere qui puta- 
rent teste scholio ad vs. 149. Immo suas zpsius partes agens Aristophanes cum 
Paphlagone conflietatur. Quod autem  E»sbwlum sub isiciarii persona latitare alii 
statuerunt (vid. ibid.) errore multo magis aperto, qui temporum ratione refellitur, 
id fortasse fluxit e Theopompi verbis, quae extant apud Athenaeum 166 2, cum 
nostrae fabulae versu 1352 collatis. 

!) PapAlagonem egisse Aristophanes perperam dicitur in scholio ad vs. 230; 
quem errorem peperit ipse ille versus male intellectus (ubi vid.). Rem multis 
verbis demonstrare inutile duco, nam primas in hae fabula partes non Paphla- 
gonis esse, ut etiamnune sunt qui sumant, sed isiciarii, id tam certum mihi 
videtur ut mirer quomodo in dubium vocari potuerit unquam. 





TIOOEZELXZ)!. 


r0 Ógoüuc roÜro toitirot tig KÀíova, róv MOwqvaíov ÓOqueyoyóv. 
e , M e MJ , , LA , ' , 
vxOxeiteL Ó& cg llegÀeyóv vscwwrog, Óovisvov TQ Zhüuo, xcl m90«76- 
utvog 7«Q «UrQ meQuvtóreQov. émittOsuévov Ói a)rQ Óvoiv roiv Óuo- 
QovAlowv, xci xcrá rwv« ÀÓyuw zovmoíc Óiícquov &AÀavromoÀqv yoodá- 
xourOv émCyóvtOLv, Og émurgomevoti ?) vo0 ÓOwcuov rOv AMOqvaíov, «iroi 
[ - , E e 2 
of A9mqvaíov (mmsig GvAÀefovreg iv qyogoU Gy5ucrt magegpatvovrar Og 
Qv zgozmÀexitóousvog 0 Kléov G&yavexrti, xol ÓisveyOtlo [xavGg msi 
toU GÀoyoregog ?) sive. vOv é£vavriovuévov, Gq&g Og Gvvououoxórag 
xcr& *) rijg m0Àtog OieBeAGv ?) moog ruv BovAmv itroi. Ói£mvrog Ói 
A ^ ? , ' , n [2 M , - —- 
x«L roU GÀÀevromoÀov xer& 7t00«g, OL (mutig 7tQí tt TOU stoLQroU 
M - , LU ji ' E , , ? M 
rtLv& xol TOv zgoyóvov, Pr Ó& xoi rv GvyxivÓvvevóvrov Ggíoiw émi 
- , er 6 j M , [3 , , e 
teiG quyoig immQv "), 790g tovc zoÀírag &Ógoréoog ÓiwAéyovror. O vt 
2 , , z] - , , - , A 
cAÀevrozoÀmqg mztgiysyevsuévog év BovÀg udcÀe ysÀoíog roU KAécvog xoci 
AoidogoUusvog «v9ig cU)rQ mQoGtoystur ixxolsGnmuévov Óí rot Kléovog 
TOv Zl4uov, mgoGslOQv ovrog Ówgegouévov d&xoo&rot. Àóycv Ói moÀÀàv 


yevouévov xorà ToU Kiéovog, ro? J4yogoxoírov u4X évréyvog roig 


1) Argumenta habent V (III et II 4, 5 in margine) alii; in R desunt. Sola 
notitia didascalica, quae in fine argumenti II legitur, est utilis; non plane sper- 
nenda est II 2, cetera nullius sunt pretii. 

7) Sie Ribbeck pro ézirgozee. 

3) &vaywyórego: Vatic., &vórsgos; alii. 

5) àx codd. 

5) Participium addidit Bergk, equidem dubito an in cqik; aoristi latitet partici- 
pium, e. g. *xal ovozkg óg avroumuoxóot. 


9) Addidit Brunck. 


4 EQUITES. 


imuvorucoi xal Teig SOcomi(o:g xol mQoGér. vaio ix vOv Aoyíov Omto- 
BoÀeig xgerotüvrog, xer& quxoóv Ó Zf5uog roig AÀóyoig GvvegéAxeron. 
Osí(cavrog Oi ro) Kléovog x&mi rÓ wouítsuv róv Zfijuov OguQcavroc, 
&vrwwpouífetv Gregoc Pyyeugsi. xol vfÀog voU Zfhjuov rüv £xarégov xícvqv 
Gvvévrog, tirw rijg uiv xevijg, vig Ó& voU KAécovog usorijo sogsÜtione, 
üsyy9sig eUrüg c mspipavüg !) rà roO Zljuov xÀénrov cixet Qovéoo vic 
Émurgomsíeg. uerà reUrw Ó& roU GAÀavromoAov rv Ziuov &geswyn)cevrog, 
ivy vecregov ibeUOug ?) eig voUugavic ysyovóra moodyovrog, KAéov ?) 
meguxt(uevog viv 2yogexoírov Gxeviv iml magoÓsuyueTuGuG *) Ó& uécnc 
mólegg GAÀavromolóv &và uíoog xcl vij véyvm wonucógsvog ?) méumevot, 
xol 3 émurgomi vrG GAlevromóm mcoaÓ(doro.. r0 Ó8 Ógüue vàv Gyav 


xcÀGg memouuévov. 


II. 


l. ó Gxomóc «)rÀ mgüc tÓ xe9:Asiv KAéove. obrog yàg (vocomoAuc 
Ov éxgírei rv Oqvaíov x mgogáosog roiwórqc. JOnvoior móliv 
IIóÀov 9), Aeyouévqv. Zgoexrqoíav, imoliógxovv Óià& ZhuocOévovg Grga- 
rqyoU xci Nixíov àv GrocrqyOv qoovicévrov ióvoyfocwov o AM95vaior. 
xol sig ixxAmoíav GvvsiOóvrov c)rOv xol dÓquovo)vrov, KAíov zc 
BvoconzóÀqc &vecrüg Omécysro Óscuíove qéígswv rovg msvoavríovg ti6o 
eixocwv qusoQv, si GrQorQyOg eíosOsiw Onso xol yéyovs. xarà rüg Um0- 
Gyícsig oUv forgerWysi xvxüv rav mzów. ig oig uj iveyxov Meicro- 
qivqs xeO90ncr rÓ vOv 'Inmméov Ógügue Óí coroU, émsh rv GxsvorzoiGv 
ov0crig émàéácoro r0 vo)0 Kléovog moócozov Ói& qófov. xci rà uiv 


zv9Orv xÜzrtL po[ovuevog sir« moopevsg erg &viüídeás rÓ pua. 


2. Foixev 0 mgoloyífov sivow ZquocOévqe, 0c éxexwüxs mol Tv 
IIóÀov moliogxíev, &guoéOw 0i viv oroerwyíav óxó Kléovog, bmocyo- 
uévov tórt Toig J48mvaío:g meoeorQoscDer rhv IlóÀov sí6c sixociv 
c PA NA H , 1 1 M - - 7.3 - 
Tu£9Qv' O0 xci xeroQ0cGs Oi rÓ và mÀsiore vijc GÀc toc TtQomemovi,- 

!) Sie Brunck pro -»j;. 

?) Codd. 2iavzi. 

3) Sie Kuster pro KAéovoz. 

4) Sie Kuster pro -uob. 


?) Codd. -o&uevog. 
5) Del. Ribbeck. 


EQUITES. 5 


hi M 


G9e, zfquocO£ve.  £ouxs Óà dg fmi oixí(ng ÓsomorwxZs moiic9or rÓv 
Aóyov. sim Ó' &v ÓsGmórqg 0 Óiuog, oixíe 1| mólug oixérou Ót Óvo roU 
Züuov mooloyífovo:, x«xGg moyovreg 0x0 Kléovog ó Ó& yooóg ix 
rOv ímnméíov £iorív, oi) xoi ifquíoGav róv KAéove mévrs rwÀWvroig imi 
Ócoodoxír &Aóvre. Àíyovoi dB rOv oixsrüv róv uiv sivoi zfuocOévwv, 


róv Ó& Nixíav, ive ct Óquqyógor of Óvo. 


3. icríov Or. sig vévrege u£om Oujowro Ó Ófuog rv Onvaíav, tig 


, , [ud , 5 , i] , - 
z£VrOXOGLOMtÜLuvOUG, tig LzmÉMg, Eig Cevylirag xoi sig Oijrag. 


4. d010ág9q vó Óg&ue ini ErooroxAéovo Goyovrog ) 
tig A4nuveaia ?), óÓi «irob0 rob0 Joicropéávovg. noóGrog 
évíunoc Ócórsoocg Koerivog Zavrvoouicg roírog AMoticorogué- 
vqc Tiogógoorc. 


r 


D. oixía T móÀwg, Ósómórqc ó Ó5uog, 9sodmovrsg oí Groorwyol. 


TEES 


, ^ , ^ , 

zagcysu, rwvà. KAéovo, vOv xoÀovutvov 

IlegAoyóvo x&r& DvocomoAÀqv, muxgoravo 

xertGÜ(ovrk mg T& xowv& yonucre, 

xai ") meoeloyiGuG ÓOLeqéoovr gooouévog 
Ou ODLOO gto ogeguevos 

GÀÀevrozoOÀqv, sü9fog Ót ?) cxcerogpiyov, 

zm&to0ívra v émi9écOo, Gbv (mmsbGív viciv 

2 E € - - - , 

iv rÀ q09À za«goioi vij rv mQoeyuirov 

UP ees , ; 25 , ^ 8 

&oyi KAéovóg v £v u£óQ xavmyogtiv *). 

57» ELE Syn) e , " 

éyévero voUr' é&émsoev 0 Kàéov moyxdxoc, 


ó Ó& Gxerogéyog &rvys mootÓoíag xci. 


!) óguocíe vocem otiosam addit V. 

?) Mense Gamelione (d. 19—25) Ol. 88,4, mense Februario ineunte anni 424. 

3) Aristophanis grammatici nomen hae nugae metricae, ut aliae eiusdem gene- 
ris, ementiuntur. 

^) Sie Bekker pro ». 

*) Add. vVelsen, zs Kuster. 

5) Sie Bergk pro xerryooet. 








0S TS: 


PROLOGUS. 


(vs. 1— 246). 


(In scena conspicitur domus Demi senis, ante quam versatur 
servus (Nicias), gestu significans dolere sibi tergum et crura.) 


SCENA PRIMA. 


Servus prior (Nicias, mox Servus alter (Demosthenes). 


OIKETHE A (Nicias). 


iarroTreLAE TOv x«xQv! l«vreroí! 


- , M , 9l 
xoaxüGc lIlagÀeyóva, vov veovqgrov, xoxov 


1 sqq. Demostheni tribuuntur in codd. et in schol, item versus 7^ et 8^ sq., 
Niciae autem 6 sq.* et 8*. Quae mutavi, quoniam flebiles versus 1 et 9 Niciae 


videntur aptiores. 








l. lavzrarcikS] redit haec exclamatio 
"Thesm. 945 !). Of. Sagcis5 ?), nana£ ?), 
quae ex /arrora(, gepgoi, moamai vocibus 
exereverunt. Videantur quae de susíaa- 
livis in -x5 desinentibus observata sunt 
ad vs. 361, et de interiectione zunnáil 
ad vs. 680. 

— rüv» xaxóv/] nimirum modo vapu- 
lavit a Paphlagone accusatus, item 
alter servus. 

2. xax&s;...xaxóv] vid. ad Nub. 551. 





— Iaqayóva] ut Lydi Phryges Cares *), 
sie PapAlagones erant inter vilissima man- 
cipia ?). Cleonis autem turbulenta fa- 
cundia hoec nomine felicissime indicatur; 
nam a verbo zaqaátev deduci id voluit 
poeta 5). Nempe Aristophanis est homi- 
num nomina detorquere in significatio- 
nem, quae stirpi unde ducta sunt aut 
primitus sit propria aut per iocum possit 
tribui 7). Bullionem haud inepte dixeris 
latine. 


!) Ex Bentlei emendatione. — ?) Ach. 64, 1142 sq. Pac. 248 Lys. 312 Ran. 63 
Platon. fr. 469. — 3) Vesp. 235 Lys. 924 Eur. Cycl. 153. — ^4) Vid. ad Vesp. 1309. — 
3) Of. Lucian. Alex. 9. — 5) Ut recte in scholiis observatur. Vid. vs. 919 et ad 
Nub. 581, Vesp. Prolegom. p. XI, 2. — 7) De qua re vid. ad Vesp. 84. 


8 EQUITES. 


,«UroiG. Bovieig G&moÀécsuev oí 9toL.* 
&£ ob yàg slomooqotv sig vv oixíav, 
5 mÀwy&g &eL zooGroíBero, TOig oixéroug. 
(Foras proruit alter servus (Demosthenes).) 
OIKETHEX B (Demosthenes). 
x&xi.Gr« O59 ooróg yc moOrog llegeyóvov 
«vr«ic OiepoàÀcig... 
OIKETHEX A (Nic.). 
0 xexóÓcuuov, mGc Cysc; 
OIKETHZX B (Dem.). 
xcxüco, xoOdmtQ Gv. 
OIKETHZX A (Nic.). 
deUoo OT] moócsAO , ivc 


»$vvaviíav xÀevooucv OvjÀU0umov vóuov.* 








3. Boviai;] pedestris sermonis cum non sit govAj consilium, olim proposui *$up- 
cc; coll. vs. 44 et 104; quod nune tamen reicio, quoniam parum tempestiva 
haec foret coriorum Cleonis mentio, et ó:«3o2«:; quod sequitur aptius est si jouAaT; 
quam 8i $/0oca:; antecedit. 

4. eiaíjooroev] eloéporosv alii olim male, teste scholio (vid. ad Ran. 1192); quo 
Alberti iure rettuiisse videtur Hesychii glossam e/oéqoixev (i. e. elaéqo HCev) eiaeztónocr. 

5. voi; oixéroiz] vov; oixézag R. 

7. aózai; R] a?zato: V et plerique. 

8. óy R] vv» cett.; cf. Nub. 340 Pac. 1099. 





3. abraic. BovAai;] vid. ad Vesp. 119. | qooiv 7| gimaqrnuíav j xaxóv zt ztgoaTQupá- 
Poetieae dictionis est Boviai consilia | usvog, Plut. Nie. 8 Kaéov &Aàes ce Tij 





neque alias apud nostrum invenitur; | zóis zgogcergiv'aro avuqogész ... xal... ete.; 
nempe zagaro«ycósi servulus furore per- | simillimus autem est usus verbi é5o- 
citus. uópyvuaSa 9). 
4. eio joguosv] cf. Thesm. 1078 et ad 6. zmooroc] primus omnium, ante cete- 
Ran. 1192 et verbi &zog3«o5jv«: usus | ros Paphlagones quoslibet. 
vs. 892. 7. a)raig ÓwwBoiai;] vid. ad Vesp. 119. 
5. zgocroípero:] non zzfligere significat | ^ 9. E tragoedia aliqua videtur desum- 
sed affricare !') Nimirum criminando | tus *), certe OU4vuzoc pro "Oi. non est. 
effieit ut mox a domino vapulentinson- | dictionis comicae. — O/ympus Phryx a 
tes ?). Vid. Aesch. Prom. 329 tyuía z9oc- | Marsya tibiae cantum didicisse fere- 
toíBezo:, Demosth. XXII $8 75 m2o)rov | batur ?). 


vw& Óóiav ztgogszolyazo, XXV 852 ouu- | — £Evwaviiav] tibiarum concentum *). 





l)ansmeeren. — ?) Cf. vs. 64 et 67. — ?) Ach. 843 Eur. Bacch. 348. — 5) Vid. 
Eur. Iph. A. 578. — ?) Plat. Min. 3182 Plut. Mor. 1133 sq. — 5) Voce etiam 


Aesch. Sept. 839 Soph. fr. 79 Antiphan. fr. 47! Anaxandr. 70 obvia; vid. etiam 
ad Ran. 212. 


EQUITES. 9 


AMQOOTEPOI. 


(tibiarum sonum voce imitantes:) 
10 uv uÜ uv uÜ uv uÜ uv uÜ uv uÜ uv ub. 

OIKETHZX B (Dem .). 
1í xivvgóusO  GAÀÀog; oUx £yov fmreiv vwve« 
corqoíev vàv, GÀÀ& uj xÀáswv Eu; 

OIKETHZX A (Nic.). 
río oUv yfvow &v; 

OIKETHZ B (Dem.). 

Àéys Gv. 
OIKETHZ A (Nic.). 
c? uiv ovv uot Àéye, 

fve uj w&yopat. 

OIKETHEX B (Dem.). 


uà róv AmóÀio, iy uiv oW. 





10. Demostheni et Niciae tribuit €&, Demostheni continuat R, Niciae dant ceteri. 

1l sq. Ab eo qui mox versum 21 dicturus est proferri putat schol. 

13 sq. In codd. zí; — o0 sunt Niciae (cf. Nub. 847 Vesp. 346 etc.), a) uiv — 
u&youc. Demosthenis, u& zóv xré. cum versu 15 Niciae. Correxit Beer; quicquid 
autem de ceteris statuitur, id quidem constat, verba /v« u/ u&youo: Niciae unice 
esse apta. 

18. zí;] zí; àv Hirschig (ut Lys. 191). || uo;] om. V!. 


14. uj] co. u9; V et plerique. || u; u&youot] urnyavouor Bergk infeliciter. 





10. Etiam Av. 1170 et Plut. 895 e 
meris clamoribus constant. A vocis au- 
tem sono ui ductum est verbum uta», 
uü&a 1). 

1l. xwvoóusSa] etiam Aesch. Sept. 123 
hoe verbum extat, et Alexandrinorum 
locis compluribus *). Apud Aeschylum 
tamen utógovrac rescribunt Dindorfii ex 
Hesychio, et nostro quoque loco uvugó- 
us9« legendum esse fortasse suspicetur 
quis coll. Eccl. 880 uivvgou£ry ?) et eius- 
dem potestatis verbo ,uvvoitew *). Sed 





xwügsoSau de lugubri cantu usurpatur ?), 
uwügsc3ea. autem vel 
significat; nostro igitur loco illud aptius. 
Ex eodem autem fonte, unde ductus 
est vs. 9, poeticum hoc verbum nunc 
manasse suspicor. 

— dAào;] vid. ad Nub. 1203. 


14. ive u$ u&youot] — 1ve Go( ur, Óua- 


-gitaev.| cantillare 


qfoouat 9), ue fibi repugnem. Item Pla- 
ton. Cratyl. 4304 ?v« ur uagousS9e iv 
Toig Aóyoiz. Cf. Axionici fr. 6? qiaeots vis &avt 
xal u&ysromí Tí uoi, etc. 7). Sed ex Niciae 


!) Vid. Thesm. 231 Hom. 4 20. — ?) Callim. h. Ap. 20 Apoll. Rh. I 292 etc. — 
3) Item Aesch. Ag. 16 Soph. Oed. C. 671. — *) Vesp. 219 Av. 1414 Thesm. 100. — 
3) Cf. Cinyrae nomen. — 5) Plat. Rep. 3514. — 7) Neque longe distant Eccl. 621 
Plut. 1076. 


10 EQUITES. 


OIKETHZ A (Nic.). 


16 »7üc üv GÓ uot Àf&ewwg &ub qox Aéyaw /* 
OIKETHZ B (Dem.). 

15 GÀ imb 9«ooGv, sra xci iyà coi qoáco. 
OIKETHZ A (Nic.). 

17 GÀ o)x £vi uoi vó Soérre. 


(Aliquantisper seeum reputat.) 
- T 
zc v ovv mOTt 
" EY 9A - Ll) 
&UTOLU &v cOTO Oir« xouwevoumuxas 


OIKETHZ B (Dem.). 
p uot ys, wi uot, uj Ór«GxevOiacons ! 





15 sq. Versuum ordinem et personarum vices i;ntavit Sauppe; in codd. vs. 15 
est Niciae, vs. 16 Demosthenis. 

15. à47] om. R. || coi] eo codd. 

17—20. Demostheni codd. nonnulli dant vs. 17^ €£q., dein Niciae vs. 19 sq., et 
sic pergunt usque ad vs. 40. Tenendum autem est in personarum vicibus distri- 
buendis, versus 36 et 40 sqq. Demostheni esse dandos propter versum 54. 

18. air0] eir R. 


ore quoniam haee verba percipiuntur, — | stantivi loco nune usurpatur). Vix huc 
hune enim in meticuloso hocce mancipio | faciunt illa S9ezraveió, r5velÀa, qar- 
vellicari dudum sensere spectatores, — | ró99or, quae citharae sonum imitantur 7). 
nemo non suspieatur eum nune quoque, ut 18] ózz«] vid. ad Nub. 399. 
paucis mensibus abhinc !), id potissimum — xouwWsvpoutxo;] adverbii huius co- 
curare ut bellum gerat sine proeliis ?). mice ficti pars prior est adiectivum 
— u& róv Z4nólio, dyó uiv oU] vid. ad | xouwóc. Cf. Thesm. 93, ubi ad Euripi- 
Nub. 732. dem Mnesilochus zó zo&yua ait xouwóv 
16. Felicissime usus Phaedrae Euri- | xoci oqóóg 2x roU coU rgómov, et vid. ad 
pideae ad nutricem verbis ?) z/z2zm — | Ran. 967. Cum terminatione euphoniae 
exclamat homo anxius — £u id diceres | causa decurtata conferri possunt yvout- 
quod mihi nunc est proloquendun 5)! E& | dubwrns (i.e. yrouióto-0ibxryz) apud Cra- 


lertia viam invenit qua sodali extorqueat | 19. uáj uoi ys] vid. ad Nub. 84. 

id quod ipse effari veretur, ita ut , 000 | ^ — óox«vówiors] hoc quoque aliunde 

ríó', oix iuoü, xlóug" ei dicere possit, | ignotum est verbum !?). Significat autem 

perinde atque Phaedra illa nutrici ?) ^ | scaudice opplere!!), neque potuit specta- 
17. 3gérre] hortativa haec vocula sub- | toribus obscurum esse, nam scazdicem 


mox pro s&ua in periculis declinandis sol- | tinum 5) aliaque multa ?). 
| 


!) Vid. ad vs. 599. — 7?) Idem postea de eo testatus est Hermocrates Syracusa- 
nus Plut. Nic. 16: ,ysioióg iow ó Nixíac, ümog ob uaysitau orgaTmyGv." — ?) Eur. 
Hipp. 345. — *) Particularum zt; &v optativo praemissarum idem est usus Ach. 
991 Pac. 68 Thesm. 22 et frequens apud tragicos. — ?) Hipp. 352. — 5) Angl. 
pluck. — 7?) Vid. ad Ran. 1285—1295. — 3) Fr. 307. — ?) Vid. Enchirid. dict. ep. 
p. 58. — !?) Nam licet etiam in Teleclidis fr. 38 sit traditum, vitio ibi deberi pro- 
babiliter statuit Kock. — !!) Verkervelen pro verkerven. 


EQUITES. 11 


20 GÀX &bgé rwV Gmóxwov mo roU Óscmórov. 


OIKETHZ A (Nic.). 
Aéye O5] ,uo-Ao-uev*, Évveyig di ÉvAAaQow. 


OIKETHZ B (Dem.). 


x«l ó75 Aéyo' uoÀouev. 


OIKETHZX 4A (Nic.). 


iEómuoO0s viv 


,GU-ro* gé9i roU ,uolousv*. 


OIKETHZ B (Dem.). 


cvTO. 


OIKETHZ A (Nic.). 


müvv x«Àüc. 


rer , - , , L3 , 
&Gzto Órpouevog viv croéuc 7toütov À&ys 





20. Post hune versum vVelsen addit «NI. Aeys vuv uóAo. 4H. uóAo. 





NI. àní9sG 


rÓ uev. 4H. zo», Müller Strübing NI. àéye vuv «uoAo. 4H. uoAo. NI. uer voUto 
uev. 4H. uoo | uev. NI. vv?» uoàouev xri, Zacher NI. àéye ó5 «uoAo. 4H. uoào. 
NI. :ní9seg c0 uev. 4H. uev. NI. ej. | 2éye vUv2» uoAousv xrí. — Equidem integrum 


duco textum traditum; vid. commentarius. 


illam ex Acharnensium fabula !) nove- 
rant. Nempe Zislophanes Euripid poetae 
obicit ioculariler, matrem eius me olus 
quidem legitimum  venditasse, sed scandi- 
cem *). Non enim colebatur scandix sed 
Tüv a)rouártos perinde 
atque xógxogos ?) et &xai5pnu ?) et àroá- 
qa$ug ?) et Baírov 9) et quod item Eu- 
ripidis mater venditasse fertur /quov 7). 
In pratis igitur erat anquirenda; sed 
pacis certe tempore vix cuiquam operae 
pretium videbatur vilissimas istiusmodi 
herbas colligere. Itaque Andocides tri- 
stissima belli peloponnesiaci tempora in 
memoriam revocans ita aliquando decla- 
mavit: u; yg ióouuév ztore mztáAtv dw TOv 


qvouévov erat, 





ógóv rob; &v99axevtkg ijxovrag xai mQo- 
Bare xal BoUs xai và; &uáiag elg rÓ atv, 
xci yüvmwx xal ztsopvrtgovg üvógac xal 
ipyázag &onAouévov;, umób Gygux A&yavo 
xal cxávÓuxag Éru qáyoiuev 9). 

20 sqq. Vid. ad Nub. 5. 

20. àzóxiwvov] voci, quae proprie sal- 
tationis genus quoddam lascivum signi- 
ficabat ?), iocose nune eam vim tribuit 
comieus, quam habet stirps unde ducta 
est; cf. ónamoxweiv clam se subducere ^). 

21. Zuvegh; di GvAAapéw] sic iungens. 
Hoc dum dicit, manus protendit, dein 
iungit, quo significet sonos, quos modo 
separatim edidit, in unum verbum a 
sodali esse colligandos !!). 


1) Vs. 478. — ?) Plin. H. Nat. XXII 38; vid. ad Ran. 840. — 3) Vesp. 239. — 
^) Infra vs. 422. — 5) Infra vs. 630. — 5) Diphil. fr. 14 etc.; vid. ad Nub. 1001. — 
7) Thesm. 910 fr. 560. — 3) Vid. Suidas s. v. ox&róii. — ?) Vid. scholion et Athen. 


629c (Cratin. fr. 120 Cephisodori 2 Aristoph. 275) et Poll. IV 101. - 


1011 Thesm. 924. — !!) Of. vs. 77. 


10y AV: 


12 EQUITES. 


25 TÓ ,uoÀcouev*, sive Ó* 


, &€ 3:9 19m T) , 
509UTO", xüT £fTUyOV TUXVOV. 


OIKETHZ B (Dem... 
. uoÀouev «ro uoÀouev crouolóutv. 


OIKETHZ A (Nic.). 


qv, 
ovy 70v; 
OIKETHZ B (Dem... 
vj Zu, — nÀQv ys msgh và fouet. 


ócÓowxo vovrovi rÓv oiovóv. 


OIKETHZ A (Nic.). 


Tí Óaí; 


OIKETHZX B (Dem.). 
órj r0 Ófoue vOv Ósqouévov roíftron. 
OIKETHZ A (Nic.). 


30 xoWrtovv TOÍvvv rGv magóvrOv iori vOv, 





25. xr imáyov Enger] xarezéyov vel zaremáówv (sic V) codd.; xazezáóov Bergk. — 
Idem vitium Bentley sustulit Nub. 1076. || zvxvóv] zóxvov Zacher coll. Nub. 701, 


ne desit verbum finitum. 


26. uoAousv] Niciae hoc verbum. continuat Piccolomini. || ;»] 5» V R et plerique. 

29. *zoígerai] &mépysro: codd. invitis versus numeris. Brunck metri causa scri- 
bebat zó ó£ogu órv; cum uno cod., Reisig óruj v0 Ó£gu' &mégyeraw rüv Ósqoutvov. 
Bent'ey articadlum zov delebat, metro melius consulens quam sententiae, prae- 
terea autem proponebat óegousvoi. Sed cum verbum &zépyszo: nullum praebeat 
sensum, contextus autem verborum aliquem lusum imperiose flagitet, in hoc 
verbo vitium esse quaerendum certum duco equidem, ut olim Bothe (qui o/yerat 
proposuit), coll. autem Vesp. 739 et 1344 rescripsi quod vides. Blaydes proposuerat 
órü) Tó Ófou &varoifsra. rüv Ósqoutvov (cf. Ach. 1149). 





25. énáyov zwvxvóv] vid. ad Nub. 390. | 


26. Simillimo artificio usus Socrates 
apud Platonem !) demonstrat Zerae no- 
men ab are voce esse ductum, palam 


enim id fieri &/ zo4A&xu Aé£you TÓ 6 | 


"Hoa«s üvouc (qoc moe ga — amp). 
— ijv] item Pac. 327 Ran. 1390 Plut. 
75; cf. ii(?) Ach. 610. 
2". oóy $óv;] item Antiphan. fr. 144?. 
— nmà$v ys] quamquam hoc sane mole- 








sium est. His particulis utitur qui gra- 
vissimum incommodum, quo id quod 
alter proposuit premitur, cum leni qua- 
dam ironia indicat ?). ; 

— Óéguani] cf. Nub. 1395. 

28. rovzovi] 2stum fuum. 

— olwvóvy] de huius vocis usu (— 9p») 
vid. Av. 719-721. 

30. zoér.cro] pluralis etiam alias 5) 
sic usurpatur; singularis legitur e. g. 


1) Cratyl. 404c. — 7) Item Pac. 675 Thesm. 240 Ran. 1466 Plut. 199. — 
?) Vs. 73 Ran. 277 Aesch. Prom. 216 Ag. 1053 Eur. Med. 384. 


EQUITES. 18 


OsGv ióvre zooGmsosiv rov m90g Doéroc. 
OIKETHZX B (Dem .). 
z0io0v foéírac GU y; àiveóv mysi yàg 96006; 


OIKETHZ A (Nic.). 


&yoye. 


OIKETHZ B (Dem .). 
z0ÍQ wyooutvog rexumoto; 
OIKETHZEZ A (Nic.). 
óruj 9soicwv iy99óg siu. o)x tixórog; 
OIKETHZ B (Dem.). 
35 &Ü mooGBiBáteug w. GÀX fríoy mw Gxemiéov. 


(Post breve silentium :) 





31. zov R] z« cett. 


32. cv y] supplevit Kock, ó zzv Dobree (coll. Lys. 1178), qé9' Meineke, qo&^ 
Stadtmüller, &/za; ORibbeck, zoós; Dindorf (cf. Aesch. Sept. 185), 9«5»v Reisig. In V 
est zoiov foerrérec, in Vaticano 1294 goero;; zoiov Borzoac; | y&o] o» R. 


34. Sententiam post ej incidit Bergler. 


35^. Alteri servo tribuunt codd., Demostheni continuavit Elmsley. || z»] ze 


V RF. alii. 





loco simillimo: uoi | xo&rtozóv  £ozw «iz 
TÓ Onosiov Ógausiv, | &xet. 0 Fog àv mg&ow 
sÜomuev u£vetv !). Of. óeivá ye ! et ob Óevá ; ?). 

31 sq. fBoézez] tragica hae voce ?) ser- 
vulus nune utitur z«oeroeyoóov. Sunt 
autem joérr antiquissima deorum &yá;- 
ucra rudi arte confecta vel etiam omnis 
artis expertia, quale Athenis fuit Miner- 
vae illud simulacrum, quod in Ere- 
chtheo colebatur. Hoc 8o£ro; dicitur Lys. 
262 quasi nomine proprio. 

32. zoiov] vid. ad Ran. 529. 

— ér:óv] vid. ad Vesp. 8. 

— dye] extare existimas *), vouites ?). 

94. 9coicw iy99óz] perditus. Nimirum 
in unam notionem concreverunt haec 
vocabula 5). Nzsi dii essent, deos iratos 








Aabere nom possem — et tamen habeo, 
nam  etiamnune dolet tergum. Simil- 
limo argumentandi genere usus Prome- 
theus ?) sunt sane barbari dii quidam, 
inquit, zem misi essent, undenam Execes- 
lides ille Car abere. suum  ,ratQioy" 
quem invocare solet? Nostri hoc ioco 
usi esse feruntur Diogenes Cynicus ?) 
et Theodorus ?), Cicero autem eum re- 
petivit in Pisoniana !?). 

— oUx síixózog;;] item Pac. 1230 o 
ószt0g; Nub. 310 ovyi Óizaios; Vesp. 1496 
obz t); 

35. moospuétas] im tuam sententiam 
adducis, argumentando (à Aóyo) vincis!!). 
Of. Nub. 372 roíro à Aóyc D ztooatquoos. 

— érég«] vid. ad Ran. 64. 


|) Fr. 567, de quo vid. ad vs. 1312. Item infra vs. 80 Eur. Hipp. 402 Hel. 298 
etc. — ?) Vid. ad vs. 609 et Ach. 770. — ?) Aesch. Sept. 95 Eum. 80 Eur. Alc. 
974 Iph. Taur. 1477 etc. — 4) Item Eur. Hec. 800 El. 583 Hel. 919 Bacch. 1327. — 
5) Eur. Suppl. 732 etc.; vid. ad Nub. 248. — 5) Vid. ad Vesp. 418. — 7) Av. 
1526 sq. — ?) Diog. Laert. VI $ 42. — ?) Ibidem II $8 102. — !?) $ 59. — 
7) Item Av. 426 Aeschin. III $ 93 Xen. Mem. I 2 8 17 Plat. Menon. 744. 


14 EQUITES. 


Boss, v0 zoüyue roig Qtereicw qodco; 


OIKETHZ 4A (Nic.). 


? DJ , 
oU gsigov. $v Ó' coroUg megowrQoousto 


(Ad spectatores:) 


; e om - - 
émíüqÀov muiv roig mQoGo7OLiGiV TOL&[V, 


dv roig &mt6L yoíocoL xol roig mQéyueoiv. 


OIKETHXEX B (Dem.). 


40 Aéyouk &v ijÓ. 


(Ad spectatores:) 


vàv ydo iow ÓcomórQc 


&ygowxog Ogyrnv, xvouoroo, Cxodyolog, 





41. xvauorgósi] xveuózgos insulsa quorundam coniectura in schol. commemoratur. 





36. Cf. Vesp. 54 Pac. 50 sqq. 

37. ob ystoov] mom «bs re fuerit. Fre- 
quens hic est comparativi usus; vid. e. g. 
Hom. o 176 oi c y£o&ov, Plat. Phaedon. 
105 a o) ystgov zoAA&xig &zojaw, Clearch. 
fr. 4 à&p, à &y&9' obótv ysigov, Xen. 
Oecon. VII 8 25 o£ xáxóv ion, Plaut. 
Asin. II 1, 1 zuac te meliust erpergiscier. 

— magoeurnotus9a] de verbo vid. Vesp. 
1257 et cum toto versu cf. Vesp. 55. 

38 sq. Uf, si fabula nostra us placue- 
rit, vultu gaudium suum ostendant. 

39. Dictio (rà ény) ab argumento (ngá- 
yucct) distinguitur. 

41. &ygoixog Ópyrv] moribus rusticis !), 
ut Dicaeopolis ille ?) et Strepsiades ?) 





et Trygaeus et quicquid priscorum vi- 
rorum erat in Attica *). Vox igitur óoy/ 
nunc non zrzm significat sed studium vel 
ingenium ?), ut saepe apud veteres 9). 
Of. sbópynros facilis *). 

—  »vauorgoi] rustico victu gaudens. 
Etiam in versiculo 9?) zgue ó& zoUraug o) 
xvauorgói Zrruxó; hoc adiectivum adhi- 
buit noster ?). Etiam loci, ubi cogna- 
torum ciborum £rvov; !?) et qaxác!) fit 
mentio, hue faciunt; simillimum autem 
est Boeotorum Thessalorumque epithe- 
ton xo4Auxoqáyog ?). Simul tamen nune 
respici usum qui fiebat fabarum in sor- 
titione magistratuum zàv &zó xv&uov, pro- 
babiliter statuerunt veteres !?). 


l) Een boer in zijn hart. — ?) Ach. 32. — *) Nub. 43. — *) Vid, infra vs. 805 
sqq. et ad Vesp. 1076. — ?) zoózov recte schol. — 5) H. Cer. 205 (?) Soph. Ant. 
355 Thue. I 31 8 1 VIII 83 $ 3 Cratin. fr. 230 Herodot. VI 128 etc. — ?) Eubul. 
fr. 25; id quod s/xoio;. — 3) Apud Suidam s.v. — ?) De quo vid. (Pac. 1144) 
Lys. 537, 690. — 19) Infra vs. 1171 etc, — !!) Vesp. 811 etc. — !?) Ach. 872 
Ephipp. fr. 1. — !?) Quamquam in scholiis prudenti huie observationi absurdae 
nugae sunt admixtae; ubi quod legitur xv&uow Ó& &ygovro oi Ówaoral Ói TO yi) 
x«9:íóuv e Vesp. 811—816 videtur fluxisse. Aliena autem hine sunt, nisi fallor, 
quae disputarunt viri dd. Kalff Tijdschr. d. Maatsch. v. Ned. Letterk. IX p. 263, 
Borchardt Spriehwórtl. Redensarten p. 86, Verdam Sporen van volksgeloof in 
onze taal en letterkunde 1898 p. 10: de hominibus obtusioris ingenii apud gen- 
tem nostram et vicinas haud raro dici — certe olim dictum esse — ,fabas edit 
ille" (,er Aat bohuen gegessen"); quacum vulgi opinione conferunt praeceptum 
illud Pythagoreorum, quo fabas edere vetiti esse feruntur (at vid. Cobet Collect. 
Crit. p. 420). — In scholiis contrarium legitur, nimirum acres vigilesque fieri 


EQUITES. 15 


Ziuog Ilvxvírge, Ó$6xoÀov ysgovtiov 


e , 


5 e - 

bzóxcgov. ovrog rij mQoríge vovunvíc 

éxmoíaro doUÀov, Bvocoócwgv Ilagleyóve, 
45 z«vovoyórerOv xel OucBoÀoreróv riva. 

C E , 

OUTOG x«rcyvOUG TOU yégovrog rovg TQó7mOvg, 


0 Bvocomegeyov, ómomscov tv Ósomórqv 








— &wgáyoloz] ?racundus, cerebrosus |). | Populum Atheniensem pinxit varium: 
Fruticem spinosam &xgeyozorárzgv ?) vo- | zracundum iniustum inconstantem , eundem 
cat Pherecrates ?). Idem valent óoyjv | ezorabilem clementem misericordem , excel- 
&xgoc *) et adiectivum poeticum oiíyoios | sum gloriosum humilem, ferocem fugacem- 
similis autem est conformatio adiecti- | que; cui noster locus totaque Equitum 


vorum é&xgar;?) vehemeuter flans, &»go- | fabula videtur esse obversata. 

nev95s 9) summo dolore perculsus , &x90- — ó)0xo2ov] vid. quae ad Ran. 82 
oqeAíás lubricus, k«gogoqos sapientissimus. | observavi. 

In aliis vero compositis &xgo- non sum- 49. ózóxoqov] surdaster, et ita quidem 
mam rei significat sed zz/ium: &xgoua- | ut nihil audiat nisi quod sibi gratum 
vís 7), &xgoS9ógai 9). &xooxvéqaos ?). sit !!). Vix dubito quin hune locum in 


42. 4iíuoc Huzvitgg| Demus Pnycis ur- | mente habuerit Plato !*), cum dixit cc 
bis civis. Fictum hoc gentile quid sibi | zóv óZuov Or. üuotog vevxAjoo iayvoG uiv 
velit quivis statim intellegit, nec minus | ómozóqo 9é 19). 


disertum est proprium domini nomen; — Tij mgoréo« vovunvie] proximis nun- 
hoc tamen e vitae communis usu de- | Ziais !7). 
sumsit comicus suosque nunc in usus 47. ómozsoOv zóv Ósozorqv] domino se 


detorsit, nam minime inauditum viro- | izsizuans 13). Propria subeundi vis appa- 
rum nomen erat Demus, et vel notissi- | ret Thucydidis loco !'?), ubi Syracusa- 
mus ea aetate erat formosus ille Pyri- | norum cymbae dicuntur in pugna navali 
lampis filius !?). Popu/um autem artifices | ózoziztev eis v0); 1490005 triremium Athe- 
Graeci saepius postea certe repraesen- | niensium. Simillima autem sunt obser- 
taverunt: statuae Populi apud Pausa- | vanda de verbo ózorgéyav, quod proprie 
niam commemorantur Atheniensium !!)et | significat succurrere ictui ?)), translato 
Lacedaemoniorum !*), pictae imagines , vero sensu dicitur de eo qui obsequio 
Demi et Democratiae !?); longe autem | a/quem colit ?!). Etiam verbum ózmévai 
clarissima fuit tabula, qua Parrhasius | zwá blanditiis decipiendi sensu solet usur- 





homines esu fabarum. Et hoc quidem de nihilo finxit hie grammaticus zo) xa- 
^icrov xóuucroz, quisquis fuit; quamquam eius opinio nondum plane intermortua 
esse videtur, certe apud Blaydesium eam reperio excriptam. — !) Cf. fr. 594 
Epinic. 17 adesp. 575 Plat. Rep. 411c Leg. 7914. — ? 4lleraijdigst. — 3) Fr. 164. — 
^) Herodot. I 73. — 5) Hom. $ 421 ete. — 9) Aesch. Pers. 135. — 7) Herodot. V 
42,— ónóuaoyos: VI 75, ou tÀe brink of madness. — 9) Diphil. fr. 46, — ózozezo- 
Zóc, vid. ad Vesp. 1194. — ?) Hes. Oper. 567. — !?) Vid. Vesp. 98. — !!) I1838 
et 3 $ 4. — !?) III 11 $ 8. — 5) I3 $ 2; item apud Plinium H. Nat. XXXV 40. — 
14) Oostindisch doof. Vid. vs. 1346 sqq. — !*) Rep. 488. — 15) Quae verba sunt 
Aristotelis Rhetor. III 4. Adiectivo ózoxóqo Plato etiam Protag. 3344 usus est. — 
7) Of. Vesp. 171. — !5) Item óxozizzav Demosth. XLV 8 65, ómozezroxo; ir. 625 
Aeschin. III $ 116 Demosth XLV S$ 63. — !?) VII 40 8 5. — ??) Hom. 4» 68 » 323 
Antiphont. Tetral. II 2 8 4. — ?!) Vid. Eur. Or. 670. 


16 EQUITES. 


iucAX, iOdmev, ixoldxsv, iEnumára 
xoGxvÀuoríoc GxooLGL, rOLCvTl Àéycv' 

50 »O ius, ÀoUcot moGrov ixÓwxáceg ulav* 
»£vOoU, üógncov, £vroey , £ye voro foAov 





49. àxgowt] c«99oic. Helbig , cazoo:c: Kock. Sed quid sint zcozvAuázie aliunde 
nescimus; fac autem scholiis fidem esse habendam, non facile dixerit quispiam 
quomodo servus dominum ,putribus loris decipere" potuerit. 





pari!) Artissime autem cognatus est , quod si verum est, conferri possunt 
praepositionis $zo- usus ad zmpedimen- | quae ad Ran. 819 sunt allata et latinum 
tum aliquod significandum in verbis | quisquilzae. 
ózto9siv ?), ónoro£yew ?), ótowovetv ?), ónó- 50. O Deme, litem unam $udica prius- 
uvuoSat 9), ómouvésoSo. 5), ónoAaufávav | quam balneatum eas. Etiam Vesp. 595 
subducere ?) vel énterpellare, moxgoóuv | in simillima sententia omissum est ob- 
interpellare ?), ogagnátav  praeripere 9), | iectum óixy» !?), quod e verbo ouo fa- 
aliis. cilime repetitur; qui locus commen- 
48. ;jxaA4s] rarum hoc est verbum; | tarii est instar. Vid. etiam ad Ran. 693. 
quod proprie, ut latinum adu/ar?, dici- | Verbum xóixáz«v legitur etiam vs. festivo 
tur de canibus !?). Itaque mordacissima | Eccl. 984 !5), nostro autem loco praeter 
sunt Pelei verba !!) Menelao exprobran- | expectationem intermiscetur verbis coe- 
tis quod zipodóztv züve eizà22ov cum uxore | za2di, ut mox vocabulum rg«ópozor. 





adultera in gratiam redierit; nam adu/arz DIIS iv3oi] cf. substantivum  £»3«sot; 
si turpe est, cau? adular? eique perfidis- | vs. 401. 
simae, id demum ultimi est opprobrii !?). — é£vroays] cf. versus nostro similli- 


In eadem autem imagine versatur ver- | mus Vesp. 612. Seriis autem verbis red-- 
bum caívav rwá, quod propria vi caz- | dita haee habes apud Demosthenem !?): 
dam iaciandi utitur !?), translato vero | 8i ob Ó& oi Quegortóire; Üu&g oÜrow meqijvaot 
abblandiendi sensu a poetis usurpari | órzooss; ,Tí [oUAso3e; Tí yg&wo; vi Üutv 


solet 14). y«gíoouar;* zgonénorai tij; tagavzixa yá- 
49. xocxviuatio.g &xgow:| obscura et | gros rk ris ztóÀsos mto&yuara. 
vix integra. Voce xooxvAuariow coriorum — ys] em accipe, tene !?). Cf. impe- 


ramenia significari perhibet scholion; | rativi a/gs qé£ge ois !?). 


l) Vid. infra vs. 269 (459?) Epierat. fr. 9! Platon. Criton. 53e Soph. Oed. R. 386 
Philoct. 1007 etc. — 7?) Intra vs. 1161 Xenoph. Venat. III $ 8. — ?) Vs. 676 
(ubi vid.) et 742. — *) Ach. 842. — »*) Plut. 725. — 5) Hom. 7 38. — 7) Hero- 
dot. VI 27 Thuc. I 68 8 4, 121 8 3, 1483 $ 1 etc. — *) Ach. 38 Eccl. 256, 588, 
596 Plat. Eryx. 395e Aeschin. I $ 35. — ?) Herodot. V 50 etc. — !?) Bekk. 
Anecd. p. 21. — !!) Eur. Andr. 630. — !*) Cf. praeterea infra vs. 211 Thesm. 869 
Soph. Oed. R. 597 oi o£9sv rgntovrsg aixáAAovaoi ue (sic Musgrave, cod. ixzaAoUoí 
4s). — !?) Vs. 1031 Hom. o 302 Hes. Theog. 771 ete. — !*) Pind. Ol. IV 4 Pyth. 
I 52 II 82 Aesch. Prom. 835 Sept. 383, 704 Agam. 725, 1665 Choeph. 194 Soph. 
Ant. 1214 Oed. Col. 320 fr. 508 Rhes. 55 Eur. Hippol. 862 Ion. 685 etc. — !^») Per- 
peram in scholio dicitur: 4ezet ,/uéga»*. — 19) Vid. praeterea [Xen.] Rep. Athen. 
III 8 2. — !7) III 8 22. — !5?) Tenez, daar Aebt ge...; item vs. 490, 493, 948, 
1187, 1884 Ach. 1121 Vesp. 1135, 1149 Pac. 1193 Av. 935 Lys. 534 Ran. 270, 
532. — !9?) De quibus vid. ad Ran. 498. 


EQUITES. 1En 


»Do)Às. meoo9G cor Óógnov;i — siv Gveomácac 


0 ru. Gv Tig Tuv Gzeváon rÀ Ócomórm, 


E , E 
Ilegoyov xsyáouGrot roUrO. xol mocowqv y iuo) 


55 &Cav usuoyóroc àv mvéÀo Zaxovixnv 
: u ueueyoroc 0 ]V» 


z«vovoyórer zOg 7«ocÓgcuov Ogeonáccg 





52. Óópzov] ósizvov P perperam. 


53. Post ósozóry interpunxit Hartman. 


55. mvéàe CFHermann] zio (IIo) codd.; iv II/4o non pinsitur sed pugnatur, 
et ab iocosa hae argumenti expositione proprium illud nomen alienum est. Cf. 


vs. 1060. 


96. nocoaógauóv V et Suidas s.v. uáz«] zegióoauov R et plerique; quod suo loco 
legitur compositum e. g. Vesp. 138 Ran. 193, hic vero circumvenire, megu£vat 
(vs. 1142) deberet significare, quo sensu alias non invenitur usurpatum. 





52. Vin etimm coenam vespertinam tibi 
«pponam ')? Hae aetate v) &oiorov, unde 
olim homines diei initium fecerant, 
medio fere diei tempore sumebatur ?), 
zó Ósizvov autem non brevi post meri- 
diem fiebat, ut aevo heroico ?), sed 
circa diei finem *), quo tempore dog- 
zioc. homines olim fuerant soliti 5). 
Itaque óópzov vix ullus iam erat usus, 
nisi forte gulosis homuncionibus vel 
senibus aegrisve, quorum vires crebro 
cibo essent sustentandae. Remansit ta- 
men vox Cogz5aróg ad noctis ingruentis 
tempus signifieandum 5). Sie inter no- 
Strates coena pergit middagmaal vocari, 
etiamsi quinta vel sexta hora pomeri- 
diana sumatur. 

— zaega90] «pponam *). 

54. xeyágutoi] 2m posterum. huzus bene. 
ficii yáou; abrà xsirmw. Of. vevóuwwe per- 
suasum habeo 9). 


!) Wilt ge soms ook og soupeeren? — 


| perhibebatur !?). vid. 





59. usuayóros] cwm paratam haberem 
equidem ?). Eadem metaphora comicus 
utitur infra !9). 

— iv mv&o] polentam iv» uázroe sive 
zcgóózo M) depsere solebant homines; 
minime tamen absurde servulus a/veo 
aliquo !?) ita usus esse ioci causa nunc 
fingitur, quemadmodum  Cleonymus in 
moriario polentam olim sibi parasse 
ad Vesp. 141. 
Contrario usu Eupolis(?) /a/rum ali- 
quando voce uázzoe nescio quam ob 
causam designavit !!). Similis autem 
verborum lusus est infra !?). 

56. zageógemuov]  praeverteus 19). . Cf. 
zagiévau. eodem sensu adhibitum !7), item 
zapsiaUvew 15). Similis est metaphora in 
usitatissimo superandi verbo ózepjgáiAev 
vel ózsopáaiso9o, !?) eiusque synonymis 
ÜztegroseUety 25): Üztegax ovritetv s Ü7ttQ- 


zov ?), cf. etiam verbum poeticum 


?) Vid. e. g. Vesp. 300 sqq. — ?) Vid. 


ad .4 86 . 58. — *) Vid. e. g. Eccl. 652 vel Lys. I 8 22 vel Eubul. fr. 119. — 
*) T 208 2 2 » 34 etc. — 5) Vesp. 103 Xen. Anab. I 10 8 17. — 7) Verbum 
redit vs. 57, 778, 1205, 1223 Ach. 85 Cratet. fr. 14? Eubul. 80 Alex. 152 Sosi- 
patr. 15? etc.; vid. etiam vs. 1215. — 5) Vs. 714, item Ach. 993 Vesp. 1049 An- 
tiphan. fr. 68!! Axioniei 6? Timocl. 88. — ?) Teen ik...klaar had staan.— 1?) Vs. 


1166 sq. — !!) Ran. 1159. — !?) Nam haec est primitiva vocis vis, vid. Hom. 
z 553. — !3) Nub. 676. — !5) Fr. 136. — !*) Vs. 1060 et 1062; vid. etiam ad 
Ran. 427. — !5) Item vs. 1353. — !7) Vs. 277, 330 Hom. .4 132 etc. — !9) Vesp. 


1050, ubi propria verbi vis clare apparet. — !?) Vs. 409, 890 etc. — ??) Ach. 712 
Aesch. Suppl. 473 et ad Nub. 944. — *!) Vs. 659 Av. 363, 825 Plut. 666 Diphil. 
fr. 665. — 7?) Eecl. 1118. 


2 


18 EQUITES. 


355. , M [85 ) ? E , 
cvrOg TC«géünxe vrQv vm é£uoU usucyutvqv. 


qu&g Ó' &msheóvei, xoUx iG rÓv Óscmórqv 


GÀÀov O&gomeUswv, GÀÀ& Dvooivqv Zqov 


60 Oswrvolvrog &6rOg cmocops... 


rOUG Ómrogac. 


dós, 0 yowGuo)g' si9' 0 yéoov cifvAlG, 


e 5 3 c LETT) / 
0 Ó cróv Qc ÓQà utuexxocxóra, 


réyvqv memOÍqvow vOUG y&g £vÓov Gvrixovg 





5T. abzóz] c«brjv Suidas l.l. 


60. ójrogac] fuit cum oixézag conicerem, vulgatum nimis apertum esse ratus. 


61. £9 6] à o: R. 


62. usuezzoazóra] -5gxoz« B. In futuro uexxoáoo scribendum esse dicitur Etym. 
M. 202,7, primitus autem fuisse ucxxouxv observat Zacher. | Post hune versum 
aliquid intercidisse, significandum enim fuisse 4ziZ in artis aliquam formam 
redegerit Paphlago, suspicatus est Piccolomini; sed vid. commentarius. 








ónsogaivev et pedestre zaegofgaívav de iis 
qui zus transgrediuntur dieta !). 

57. m«gt95zs] vid. ad vs. 52. 

58 sq. róv Ósozórqv | dAàov 9sgaztsisuv] 
vid. ad Vesp. 429. 

99. Bvooíivgv Éyov] pro uvgoivyv Eyov. 
Eidem ioco infra ?) noster indulsit. Am- 
bigua autem haec sunt; nam aut pos- 
sunt verti coronafus ?) aut virgulam myr- 
team — immo eoriaceam uviooófrv nescio 
quam *) — manu tenens, qua fuget mu- 
scas Demi coenam avide circumvolitan- 
tes, uovogayiorarog scilicet ipse ?). 

60. &zocofei rovs órrooa;] de verbo vid. 
ad Ran. 45 et cum toto versu cf. infra 
vs. 1038 et Vesp. 597. 

61. 4ós Ób yonouov;] quod vs. 818 
Teste Thucydide 
bello ingruente zo56uozóyot roov zououobs 


dieitur yomouoóstv 9). 


ztaüvroloug, Ó; àxgoüa9ai Éxcarog Ogyc d. 

— cojviag] malo sibyllino corripitur. 
Cum novo hoe verbo, quo novum suae 
aetatis morbum designavit comicus, con- 





ferantur xogugavri&v?), coquariiy?), alia !?). 

62. usuaxzoaxóre] verbum de /afíuis 
hominibus fuisse usurpatum !!) docet 
contextus, sed ignotae est originis et 
ut prorsus obsoletum commemoratur a 
Luciano !?). Ad eandem stirpem refe- 
rendum videtur nomen J/zccus, quod 
stupidae fabularum Atellanarum perso- 
nae erat proprium. Cum voce Laconica 
u&xxog 1?) ligo componit Zielinski, a verbo 
ucxsv ungxxc9ae vix probabiliter repetit 
Zacher !4) 

63. céyvgv zezoüjroi] eodem semper ar- 
lificio utitur !1*). Cf. e. g. Lys. I $ 16 
raUTQY yig T£ yvrv Eyec de adultero dietum, 
cui studium est unicum mulierculas 
captare !5), vel Demosth. XXXVII $ 53, 
ubi feneratores inclementes  dieuntur 
z£yvqv rÓ nzQoiyua zemoujutvo: nihil prae- 
ter suum ipsorum luerum curare. Qua- 
libus locis locutioni zéyvquv ztous03at 
(£ysw) constanter addi solet zccusatzvus 17) 
vel zufinitiv,s, servuli vero nostri negli- 


l) Item nostra overíreffen et overtreden. Vid. etiam quae de verbo zgiuaaívav et 
similibus ad vs. 290 sunt observata. — ?) Vs. 449. — ?) Vid. infra vs. 1227 sqq. — 
^) Cf. Menandr. fr. 503 Anaxipp. 7. — *) Of. Vesp. 923. — 9, Vid. etiam vs. 961 
sqq. — 7?) IL 882 et 21 8 3. Cf. etiam Herodot. V 90 sq. et 93 et infra ad 
vs. 123. — 3) Vesp.8. — ?) Eubulid. fr. 1. — !?) Vid. ad Nub. 183. — H) Vs. 396 


et fr. adesp. 1210 redit. — !?) XXXIV 8 19. — !?) Hesych. — 4) 


Coll. Cratini 


fr. 43. — !*?) Dan houdt Aij er een vast systeem op na. — 19) Daar maakt hij zijn 
beroep van, dat is zijn specialiteit, — 17) Ut supra vargv et ró zoyua. 


EQUITES. 


p9 


wevó;; Ou«BdAÀAe. xGve weGrsyosueDo 


queic, IlagAoyov à msgi9éov vovg oixérag 


eivei, vegdrret, Ócpo0oxsi, Àéyov roOt 


- /, , 
»00ürs r0v "TÀev Óv diu& ueGtwyobusvov; 


»t€ wá w &venticsv, CGmoSevsioOe viusgov.* 


music Óà Óídousv ei Ó& uc, morobucvoi 


c ' - , ? , , 
O70 TOU y£govrog OxrazÀd&oie y£foutv. 


(Ad conservum .:) 


- 3 e 
viv ovv &voGavre ggoviiooutv, 


$ ; 


(0 &ye9£, 


zoíuv 000v vàv vgemréov xoi mQgóg ríva. 
OIKETHZ A (Nic.). 

xoWruGT Pxeívqv vhv ,uolousv*, à Gya9£. 
OIKETHZ B (Dem.). 


, Tr; €- 
&ÀX ovy oióv vc róv llegàeyóv ov0&v ÀeOzüv 


, - ^ CLEA , , EU ^ M , 
egooc ye«€og cvrOg TUCVT. €yeL yog TO GxtÀog 





. &vazsiaer ] -ogz V R et plerique. 
. óxzazi&cux R] -ov V et plerique. 
72. 


. rag&rzzs] ustcuzet Naber (ut vs. 775). || z«ó( Brunck] zá&óe codd. 


Niciae dat R, item va. 74—79 et 80" sq., Demiostheni autem vs. 73 et 80*. || 


»ü» Pierson] vo(:)) vel vó(v) codd. (vov A). Cf. Vesp. 1514 Av. 1237. 
73. zjv] jv R, jv Bergk male, nam 4o2:s» non est verbum dictionis comicae, 
et post zgárioróv ior (id quod observavit Sobolewski) requiritur infinitivus. 


75. ebróc] obrog R (cf. vs. 1062). 





gentius nunc procedit sermo. Qui accu- 
ratius loquenti sie fere fuerat concin- 
nandus: ziyvgv Ó& raürgv zezoünrav X0- 
GucgÜsiv &oysrai, xal Émz&ra ToU ytgovroz 
cigvARUDvrOS xal usuaxzocxórog, rv £vÓov 
vwà üvrnxQus wevór OuxBáAAev x9 oóro; 
uiv uacriyoUrai, lloaqAayov Ób vobg dAA20v$; 
negi9écov airei TÉ. 

64. Fortasse conferendae sunt Calli- 
strati querelae Ach. 380. 

66. Cf. fr. 219: Zozovw, 5rovv yonuaT, 
jnsíàovuv, icvzoqávrovv. Praeterea vid. vs. 
775 et de verbo zagázzav ad vs. 251, 
de verbo ócooóozsv ad Ran. 361. 

67. "Yiav|] non de nihilo hoe nomen 
nune fingi suspicetur quispiam, qui ta- 


1) Hom. 7' 277 etc. 





men vir eo significetur hodie nescimus. 

69 sq. zaerojusvoi... y&cousv] vid. Lys. 
410 Nub. 1387 et de verbo zazev ad 
Nub. 1359. 

71. &vóocavrs] vid. ad Vesp. 30 et ad 
Ran. 606. 

12. zgeztzéov] i. e. yo!j zgaztaSaz. 

13. xo&rworo] vid. ad vs. 30. 

—  ixeivqv] quam. primo commendawi. 

— cv ,uoiousv] cf. Vesp. 666 oi 
,Obyl zgoóóco r£", infra vs. 945 oi 
z024oi roU ópoAoU. Fortasse etiam in ver- 
bis corruptis Ach. 1093 eiusmodi quid 
latet. 

75. &gogz . .. n&vza] perinde atque so/ !). 
Ipsius Cleonis aliquod dictum nunc 


20 EQUITES. 


r0 uiv év IlóÀo, vó Ó' fregov iv vg ExxAqoío. 
qeu 1 / 


v0oóvÓs Ó' cro) Due Owwefnxóvoc 


c 


5 
0 zQoxróg iórwv ce)róyoqu dv Xdáocw, 


TO qsiQ iv AivoÀoic, Ó voto O0 dv KAomióóv. 
OIKETHZ A (Nic.). 
S0 xoíruGrov ovv vOv &mo9«veiv. 


OIKETHZ B (Dem .). 


GÀÀà GxóTL 


ri ki! ? , z] , 
Ozmcoc &v c&zoO8dcvoiucv &vÓguxomreza. 





"9. voz à'] ó& vob; V alii. 





80^ sq. In codd. excepto R (vid. ad vs. 72) continuantur Niciae, vs. 82 vero 
datur Demostheni, versus 83 autem in V aliisque est Niciae. Correxit Sauppe. 
81. &zo9ávousv] -vousv V R. alii (u£. moriamur, cf. vs. 917, 925 sq.). 








rideri verisimile fit collatis Eupolidis ver- 
bis in Aurea Aetate !), quae hisce annis 
data est fabula: óÓ zaAA(orQ zóA zacov 
ócac  KAéov Vid. etiam infra 2) 
Paphlagonis verba: £u ob A£àg9sv» obóév. 

T7. vocóvóe] hoe dum dicit servus, 
pedes suos latissime divaricat: £a zngent? 
quam ego nunc passu crura diducens ?). 

78. Of. Vesp. 1493. Falsissimum est 
quod in scholio V dicitur: Gue ó& ro); 
sbguztoOzrovg; OwwcUga, falsius etiam quod 
in R: óg sbgUzgoxrov óug&22«. Immo vel 
nimis severum morum magistrum se 
praestabat Cleon ?*). CAaonum nomine 
etiam Ach. 604 verbum zeyrmvévat iocose 
indieatur. Saepe autem his annis mentio 
facta est illorum barbarorum Corcyrae 
vieinorum, qui anno 429 ad Stratum 
ab Acarnanibus Atheniensium sociis gravi 
clade sunt affecti ?). 

— abróyoruua] idem fere valet quod 
&vrxgus. Cf. adesp. fr. 26 
Xoipeqóv, fr. 1525 ebzóyouua zazóv, Lucian. 
LXXIII 8 18 xijómve a?/tfóyonua Sai&r- 
Twv et vulgatum zaegaerorue. Similis con- 


éqog. 


cÜTÓy nua 





formationis sunt ejzóógaog 9), abró0a& 7), 
abróztosuvos 9), ebrogosi 9), abzózaxov 19), et 
epiea eizocysÓóv (mbrooysÓ(m, abrooraóüy), 
cürzóóiov, nüzód- eres, abrjucQ, «Urovvyl. 

79. Simillimus verborum lusus est in 
Marci Argentarii epigr. 5 1): Hwvryóvg, 
ZuxeAw mágos; jaS& uov óc Ó' dysvij Sus | .AL- 
TwÀX5, xai :yo Mijóos ióoD yéyova. — Aeto- 
lorum frequens iam erat nomen post 
proelia a Demosthene anno 426 illic 
gesta !?). KZomóóv autem, i. e. furum 
(x4onov), festive fingitur regio quae- 
dam ad imitationem nominis Koowzuióov, 
qui demus erat tribus Leontidis !?), Cf. 
Kómgso; vs. 899, Baiijvaós Ach. 234, 
Xo2íón; Ach. 406, 1470«0o/0t0; Eccl. 362, 
KegaàAnow Av. 476, Ilowovión; Lys. 852, 
Hvagi&ort0; Ran. 427 (ubi vid.), 'Opvsai 
Av. 399. Quod autem notatu est di- 
gnissimum, ipsa illa, quae ex Aristo- 
phanis nune ingenio ludibundo prodiit, 
nominis forma in inscriptione quadam 
saeculi IVi extat absque omni ioci 
suspicione !4). 

80. xo&ricrov] vid. ad vs. 30. 


1) Fr. 290. — ?) Vs. 862. — ?) Cf. supra vs. 21 Ach. 120 Ran. 1029. — ^) Vid. 
vs. 877. — 5?) Thucyd. II 80 sq. — 5) Vesp. 463. — 7) Pac. 607 Lys. 688. — 
3) Ran. 902. — ?) Thucyd. al. — !?) Fr. adesp. 658. — !) Contulit Brunck. — 
13) Thueyd. III 94 sqq. — 7) Cf. Thucyd. II 19 8 2. — 5) CIA. IT 788 4 18, 


Meisterhans Gramm. d. att. Inschr.? p. 63. 


EQUITES. 


2] 


OIKETH2X A (Nic.). 


- m - , , bi , , 
ze Ójr«, mg yévow &v GvOguxorarc; 


(Aliquantisper secum reputat.) 


B£ArwGrov uiv ciue roUgetov Tuv 


0 OcuGroxÀAéovg y&o Overog cioevoracog. 


OIKETHZ B (Dem .). 


u& Z4Ü GÀX Gxgerov oivov Gya90U0 Ócíuovog: 


(omg y&g &v ggqoróv r. BovievGatueda. 


OIKETHZ A (Nic.). 


idoU y, ,Gxoerov*! msol mórov yov é&orí coi! 





84. aigeróraro; vHerwerden] -zeoos codd. 


86. povisvooiusSa] -oóus9a V ali, -ca(ue9' &v Meineke. 


87. Ante vs. 86 collocat Meineke, pro zórov yobv scribens zórov voUs. 


Vulgatam 


sanam duco; vid. commentarius. || zózov] zoro? codd. fere omnes. || yoiv] y&g V?, oov R. 





82. noc...zós;] vid. ad Nub. 79. 

83 sq. In ultima rerum desperatione 
zagazgayoóov servus imitatur Sophoclis 
versieulum in scholiis allatum: uoi ó& 
Aàgrov cium ravgsiov ztieiv !) Quem cum 
scripsit Sophocles, fortasse Herodoti 
sui, ut saepe, recordabatur, Psammeni- 
tum ciue cxígov zióvrx &zoSavsw zaga- 
X9/ju« referentis ^ Nempe sanguinem 
taurinum subitam mortem afferre vete- 
res credidere miro errore, quem vocem 
aliquam Asiaticam vel Aegyptiacam male 
intellectam — peperisse suspicor; atque 
inventus est adeo qui rei causam ex- 
poneret?): nimirum citissime coagulari 
taurorum sanguinem ?), itaque eos qui 
biberint suffocare. Ad  Themistoclem 
autem quod adtinet, morbo extinctum 
scripsit rerum gravissimus auctor Thu- 
eydides ?), spreta quorundam opinione 
ÉxoUci0v qaouázo eum vitam  finivisse. 
Nempe cum taurum immolavisset , ercepisse 


sanguinem patera et eo poto mortuum con- 
cidisse fuere qui perhiberent 9). Inge- 
niosissima autem est Rubensohni con- 
iectura, Magnesiae natam esse hane fa- 
bellam; nimirum in huius urbis foro 


"statuam ei publice fuisse dedicatam ut 


urbis &oyryszy, in illo autem  monu- 
mento eum fuisse repraesentatum bove 
recens mactato ad aram adstantem pa- 
teramque manu tenentem ?). 

85. &yaS9oU Oa«i(uovog] vid. ad .Vesp. 
825 5). 

87. ido) ys] vid. ad Ran. 1205. 

— yobv] scilicet ?). Etiam "Thesm. 845 
Eecl. 794 Eur. Med. 504 Hel. 1227 iro- 
nice sie usurpatur particula. 

— 1er cot] agitur de... 9). Cf. Eur. 
Iph. Taur. 813 rovors kgvóg XviX Tv néQt, 
Lys. XII 8 74 o) zepl ztoAvreías uiv Éovat 
&AÀk mob Gornoías, Isocrat. XXI $ 12 
Gore uy msgl roírov eivai Nixig üzwz Gv- 
àAM — Ono$g 


xoqarrov ràilórQux  Anworwro, 


l) Fr. 185. — 7?) III 15. — ) Vid. schol. ad Nicandr. Alexiph. 312. — *) Ari- 
stot. Hist. An. III 19. — *) I 138 & 4. — 5) Vid. schol, Cic. Brut. $ 13, Diod. 
Sieul. XI 58, Plut. Themist. 31, Nepot. Themist. 10. Etiam Plutarch. Mor. 168/ 
Pausan. VII 25 $8 8 Plin. H. Nat. XXVIII 41 sunt conferendi. — ^) Teste numo 
aereo, de quo vid. Athen. Mitteil. 1896 p. 18—26 et Wachsmuth Rh. Mus. 1897 
p. 140—143. — 3) Athen. p. 384, Preller Myth. I* p. 542 sq. — ?) Nos: dan ook 
nog al...! — 9) Het is om ...te doen, es geht um... 


22 EQUITES. 


Tg Ó' &v us9ócv youoróv v. Bovieócow vo; 
OIKETHZ B (Dem.). 
UI €* , *5 
&AqÜsg, oUTOG; xgovvogyvrQoÀnooLov ii. 
90 oivov GU roÀuGg tig émívowwv Aoidogsiv; 
olvov yàg tÜgoig Gv TL TQcXTUXOTEQOV ; 
€ - rr , e , 
0güg, OÜrcv mívoGiw GvOgomor, róvE 


zÀovroUGL., ÓLoTQérTOVGOL, vixGLV Ólxegc, 





89. xgovvoyurgoAroatov] -o; duo codd. habent a manu secunda; Bentley oórwoi 
xgovoyvrgoAjoctov si (coll. Plutarch. Mor. 134) vel ó xgovoyvrgoAruiov (coll. Plut. 
581), Bergk xgovvorvzgo2nueiog (coll. Diogenian. V 63) vel xzgo»wxoyvrgoArnuctos, 
Fritzsche zgovvoyvrgoArnratos, -45oóc rt; Blaydes, alii alia. || 2/] *óv (sine interpunctione)? 

90. imzívowxv] &zóvowv Sylburg male, hoc enim significaret: zdeoze vinum spermnis, 
quod ad rerum desperationem homines adducat? — qualis hinc aliena est sententia. 


91. Aliunde inveetum putat Kock. 
92. &v99ozoi] &v$9ozo: codd. 


uxótv àóixOv xcxóv vw ms(cowTo, Demosth. 
XXIV 8 5 zegi voívuy» a)broU voUtov vüv 
Üuiv ori., tóTeQgov...]] xTí.; fortasse 
etiam "Thucyd. IV 63 8 2 huc facit, si 
verba tradita sic sunt supplenda: o? 
« £a». 
potest 6ó 


zsQ0 ToU Tiv 
Qualibus 
&ydy 1). 

89. &Aq9s;, obroc;] item "Vesp. 1412 
Av. 1048. De pronominis usu vid. ad 
Vesp. 1. 


— xgovvoyvrgoigator e] zugar:s, quippe 


ruu0910&0 93 at 
locis mente addi 


óderozorüv 7), &v99ozoz àv óóaronórtns?), 
aquae potor, quales homines o?ó&v coqóv 
zixrovot» ^). In epitheto ioculariter ficto 
quid sibi velit zgovrov nomen apertum 
est, sed yvrgàv sive ol/arum mentio non 
satis perspicua. 

90. Tune audes perhibere vinum ad in- 
genium acuendum parum valere? Prae- 
positio ei; h. l. valet guod adtznet ad, 
ut Xenoph. Anab. II 6 8 30 o0; ci 
quíav «UroU; éusuqsro vel Hellen. VII 4 
8 30 oi 'Hieiou sig và toAsuixk xar&qgo- 
vOUYTO. 








91. Vinum non corporis tantum vires 
reficit ?) sed etiam mentem reddit acu- 
tiorem et velociorem: /j zgb$ &guazóv ioviw 
eis eDfovAtav 9). Quapropter Persae et Ger- 
mani inter pocula deliberare solebant *); 
vid. etiam Aristophanis iocus Lys. 
1228 sqq. 

92 sqq. Quid mom ebrietas designat ? 
Opería recludit, | spes iubet esse ratas, 
ad proelia trudit inertem, | sollicitis ani- 
mis onus eximit, addocet artes. | Fecundi 
calices quem non fecere disertum! | Con- 
tracta quem non in paupertate solutum 8). — 
Festivus est commentator nescio quis 
in scholiis ex hisce vini laudibus effi- 
ciens ipsum Aristophanem nonnisi ebrium 
comoedias seripsisse, /ve 7j vov ósa- 
Aikoy xcucóÓstv uey&Aovg &vógaz. Sic igitur 
aliquando leetus est comicus! Quam- 
quam etiam a recentioribus huiuscemodi 
nugae nimis diu sunt repetitae. 

92. ópgac] vid. ad Nub. 662 et 826. 

93. diaztgárrovoi] cf. Plut. 217, 378. 

— »xücw óíxa;] item Vesp. 581; cf. 
Nub. 99. 


!) Quod legitur e. g. Thuc. III 44 8 1 VI 11 $ 7. — ?) Cratin. fr. 288 Hero- 
dot. I 71. — ?) Phrynieh. fr. 69. — *) Cratin. fr. 199 (Athen. 39c) Hor. Epist. I 
19 init.; vid. etiam infra vs. 349. — ^) Hom. Z 261 etc. — *) Theopomp. fr. 62*. — 
^) Herodot. I 133 Tacit. Germ. 22. — 5) Hor. Ep. I 5, 16 sqq. 


EQUITES. 


ho 
[Uu] 


sU0eiuovoUoiv, cprloUG. rovg gíAovuc. 


, 5 2-! , , " , 
GÀÀ ébéveyxé Mor voyéog oLtvov «0c, 


rüv voüv (v GgÓc xci Àéyo tui Ós&ióv. 
OIKETHEX 4A (Nic). 
oluor, ví z09' muüg égycosu. vÀ GG mórO; 


OIKETHX B (Dem .). 


&y&9 - dAÀX &veyx . 


(Domum intrat Nicias.) 


éyo Ó& xerexAwiQcouot. 


jv y&o us9vc90, mávre rovti xoaremwicoO 


100 


, M , M , 
Bovisvuoríov xcL yvopuótov xci voiütov. 


(Recumbit Demosthenes. Redit Nicias cum lagena et poculo.) 


SCENA SECUNDA. 


Eidem. 
ODE BIDS PAG UN6)- 


Gg eürvyOc Or, ovx &AqgOwv, &vooOtv 


xÀémroQv TOv oivov. 


OIKETHEZ B (Dem.). 
&iné uoi, Ilegàeyov ví Ógó; 
OIKETHZX A (Nic.. 


émímaGra Acífog Omuuómoa9 0 cxoevoc 





97. zóro] zozo V R et plerique. 


101. s»ruyóc] móréyno'(«) Reiske (ut Plat. Hipp. Mai. 258 e). 





96. 4oów] translato hoc verbi sensu 


etiam Xen. Conv. II $ 24 Plat. Phaedr. | 


2764 Rep. 55047 utuntur. Of. zaréoó&v 
Ach. 658. 
97. zo oo] isto de quo tam multus es. 


Cf. e. g. infra vs. 275, Eur. Hipp. 113 | 
zjv ojv Künzgw, Herc. 295 zv o5v &- | 


zió« 1). 
98. xaraxiwijcoucr] vid. Vesp. 1208. 
99. návra cravri] vid. Pac. 319 et ad 
Nub. 1037. 
— xarazáco] vid. ad Nub. 912. Quod 


ad loci sensum adtinet, cf. Vesp. 1044, 
ubi cives dicuntur poetam eum Nubes 
scenae commisisset inique traetasse xat- 
vor&tGus O7zte(gavT. aÜtIv (Atticam) devotas; 
et Cratini ?) de se ipso verba: &zaev»ra 
raUTx rzaraxAUGEL TtoljuOLY. 

100. Expectabantur dafvi, sed verbo 
| xcrazt&rrev genetivos nune iunxit poeta 
ad analogiam verborum copiae. 

103. 2zmízmaora 2e(iaz] etiam vs. 1089 
| delieatioris huius cibi fit mentio, item 
| Pherecrat. fr. 130?, ubi 4uze«g& vocantur. 





!) Non facit hue Vesp. 1393 Ji zóv oóv oivov. — ?) Fr. 186. 


24 EQUITES. 


QÉyxeL usÜUov iv volor Boocoig Ümroc. 


OIKETHZ B (Dem.). 


Gz0vÓqnv. 


[O, vvv, Gxg«rov éyx&vo&óv uoi molov 


OIKETHS A (Nic.). 
AeB& ÓT x«l Gmsicov &yo900 Oaíuovog. 


(Poeulum replet vino, dein Demostheni praebet.) 


&Ay, fAxe viv voU Óeíuovog vo) lloeuvíov. 
(Bibit Demosthenes.) 





104. óéyx&] ó£yy& R alii. 


106. Del. Halbertsma. || ozovójrv] Niciae dant V alii cum ceteris huius versus 
verbis. Qua in re sequendos esse suspicor, scribendum autem esse *ozovó5/ coll. 
Pac. 433 ozovó5j! ozovój! et Menandr. fr. 292 ozovój! óióov c0 ozA&yyv &xoiovSüv. 


zoi Biez&g; | azovój! qép à zat Xooía. omovóQ! xcAOc. | Éyysw. zr. 
107. Demostheni tribuit GHermann, quem secutus pro £y, &xe rjv Blaydes 


coniecit qéo' é4x/aco. 





Sale conditos paniculos — ad sitim 
excitandam nimirum — ita dictos fuisse 
perhibent scholia. 

— Ónuózgar«] praeter expectationem 
additur hoe epitheton, de quo vid. Vesp. 
659. Tecte sie Cleon insimulatur e bonis 
publicatis suum sacculum implere. Ad 
locutionem quod adtinet, cf. Vesp. 511 
Ouziótov £v AozáÓi memwiyuévov, Vesp. 1367 
4 Ofovg Óíxy, Nub.924 yvóuag vgóyswv!). 

— pácxavos] malignus. Proprie fasci- 
natorem ?) significat, ut in proverbio zówv 
yeuzóvov yàg ÓvGusvüs xol Báoxavos obq9a2- 
4ós ?). Sed convieii loco vox apud ve- 
teres rara etiam Plut. 571 est adhibita, 
item a Sophocle *) et Euripide ?) tes- 
tibus grammaticis. Sic etiam Pherecra- 
tes 9): ó Aayds ue Baoxaive veS vx, — 
quod 2uzeiv non satis accurate interpre- 
tantur veteres 7). 





104. ófyza] vid. ad Nub. 5. 

— Ümuos;] stertit supinus 5), perinde 
atque Cyclops ille, postquam multo 
mero gravatus recubuit ?). 

105. àyz&voatov] item ad Ulixem Sile- 
nus !?): gég éyz&voiov !!), cui postquam 
meri aliquid gustandum praebuit Ulixes, 
u&v róv Aáguyya — ait — Owxávolé cov 
xa10;; 7). Ex Eupolidis autem Amicis !?) 
servata sunt verba: zZvÓ' airóg ixzxaváiu. 
Vox x«vey5 clarum sonum significat !4), 
et ày- &x- Oixaváio: dicitur de liquore 
qui non tacite lenique motu delabitur, 
sed sic temere cum claro strepitu zzfzz- 
ditur, effunditur, perfunditur. 

106 sq. Vid. vs. 85 et ad Vesp. 525. 

107. £x] ut latina fraAere !?) et da- 
cere 19) et germ. zechen de strenuo po- 
culorum usu dicitur; sic de Polyphemo 


5» 


vinum oblatum deglutiente: ióé$ev £oza- 


l) Vid. etiam Vesp. 462 et fr. 151. — ?) Jettatore. — ?) Fr. adesp. 160; item 
Arist. fr. 592. — ^) Fr. 855. — ?) Fr. 1108. — 5) Fr. 174. — 7) Praeterea vid. 
Antiphan. fr. 805, 1595. — 5) Hor. Sat. I 5, 19. — ?) Hom. . 371. — 9) Eur. 
Cycl. 152. 4) Ex emendatione Piersoni; codd. ixmázatov. — !?) Vs. 157. — 
1S) HENED TO 14 Hom. 7 105 i 82 ete. — !^) Hor. Epod. 14, 4 Verg. Aen. 


I 741 etc. — !9) Hor. Od. I 17, 22 etc. 


EQUITES. 25 


OIKETHZX B (Dem .). 
à Oeiuov &yc9£, cóv r0 BovAsvw, o)x &uóv. 


OIKETHZ A (Nic.). 


o 2 - 1 1 
tz, &vviDoÀAO, vi &GTL; 


OIKETHEZ B (Dem.). 


110 


&oc xoeOsUÓc. 


TOUS yonuGuovg vcyU 


xÀéweg &veyxe roO Ilogàoyóvog &vóoOtv 


OIKETHZ A (Nic.). 


$2 
TCUT. 


(Secum:) 


? Aj - , 
C&r&Q voU Octuovoc 





111. Post ze)ür interpunctionem omittunt V R et plerique. 





gév v duvonw £&x/ócag !) Etiam Géo« 
Kixuv vel ozáv Graece dicitur ?), ut 
latine spzritum ducere. 

— cv] sc. xónxe. Cf. verba lenae, 
quae mulieris cuiusdam pudicitiae in- 
sidiatur: ,maritus tuus 2x4&inerat (oov) 
xal méímoxsv ix xai: ?). 

—  Iloeuvíov] primitus regionis ali- 
cuius videtur hoc fuisse nomen *), quam 
alii in Caria, alii alibi quaesiverunt; 
sed postea omnis loci notio inde aberat, 
quemadmodum hodie qui de vino Bur- 
gundiaco vel Rhenano vel Campanico 
loquitur, non patriam uvarum cogi- 
tare solet sed vini qualitatem, ita 
ut Africa iam et California ferant vites 
Burgundiaeas ceterasque. Nempe vinum 
«usterum ?) quoddam sie vocabant 5); 
Ephippus ?) zo&uwiov .4£opiov aliquando 
dixit o/vov ztayUv zw« xai ztoivqógov quem 


. t ^ 
7Tt0Xuvtos 





vocat Athenaeus 9), densum multumque 
aquae ferentem Qualis vini 
sapor dulci suavique potioni opponitur 
in Phrynichi comici de Sophoclis arte 
verbis ?): oà yàí&u o00' 0nóyuros, àiió 
10). 


admotum. 


108. Cf. Promethei Aeschylei verba !!): 
BoUAsuum uiv r) Ziov, Hqaíorou Ó& yep, 
Eur. Cycl. 285 39:00 vó zoiyuc, MHero- 
dot. I 129 74onayos Éqr, ebrós y&o yo&vat, 
v) zwgijyuc Ó! ÉouroU Óuxatos sivo 1?). 

109. zay)] nune, ut vs. 648 (ubi vid.) 
sententiae praemittitur, revera enim ad 
verba £os xa9s/óe pertinet. 

111. zaüra] libenter tibi obediam ??). 
Mente addi potest óg&áoo vel yg ógàv: 
id quod mandas statim peragam atque adeo 
peragere wunc incipio 1*). In tragoedia 
idem dicitur óg&ow váós !?). Vehementius 
autem affirmantis est z«üre ógxo: 2d tp- 


!) Eur. Cycl. 417; item Pac. 1131 fr. 109 (?) Cratin. fr. 250 Teleclid. 24 Eubul. 56 
Alex. 85, vid. etiam Nub. 540 et de cognatis verbis ad Ran. 576. — 7?) Philemon. 
fr. 119 Menandr. 5317. — ?) Herod. Mimiamb. I 25. — *) Hom. 4 639 » 235.— 
?) Dry, sec. — 9) Vid. Athen. 30ó—e Plin. H. Nat. XIV 6. — ^7) Fr. 28. — 
3) Athen. 107, nam sie ibi lego pro zo2vzgóqov. Vid. Plut. 853 et infra ad vs. 
1187 sq. — ?) Fr. 65. —  !?, Eadem est oppositio in Aristophanis fr. 579, vid. 
etiam fr. 317. — !!) Vs. 619. — !?) Similia dieuntur vs. 1203 et 1253. Vid. etiam 
vs. 277. — 13) Parfaifement, c'est ca. — 1*) Item «aba (0r, vel vvv) Ach. 815 Vesp. 
142,(843), 851, 1008 Pac. 275; vid. etiam Plat. Phaedon. 784 et ad Ach. 1064. — 
1) E. g. Eur. Herc. 606. 


EQUITES. 


Óídory Ümoc u3 veUÉouet x«xodo(uovosc. 


(Denuo domum intrat.) 


OIKETHZX B (Dem .). 


qégs vuv 


TÓv voü)v 


£yà éuevrQ mgoceyáyo róv yów, — 


Üv &gÓc xol Àéyo ri Ockióv. 


(Poeulum denuo repletum ebibit. Redit Nicias cum volumine.) 


SCENA TERTIA. 


Eidem. 


OIKETHS A (Nic.). 


Og ueyáÀ 0 IlegÀeyóv mégÓsvot xol Qéyneroi! 


Gor £ie8ov cUrbv vv [sgüv gomcuóv Aofov, 


OvmtQ ucÀuGT éqUAccTEv. 


OIKETHEX B (Dem.). 


Q GOQOTQCTE, 


,! 9 er? zj - M à LU - 
9eg cvrOv, Lv cveyvo. Gv €yyeov mLeuv 


G&v)Geg TL. 


(Volumen a Nicia acceptum inspicit.) 


, 
gíg iüc, xí &g £&vsorw cUró91; 





1183. zooocy&áyo] zooacy&yousv V. 


114. Del. Wieland utpote e vs. 96 repetitum; cf. Ach. 486 (— 884). Sed si 
abest, admodum exilia evadunt haec Demosthenis verba. Vid. commentarius. 

ll5. nzépóeraw xai Qéyxeroi] Ó. x. z. codd. nonnulli male, nam verbo óéyxev cur 
insolitam formam tribuerit comicus frustra rogatur, nisi praecedit alterum verbum 


cui assimulatum sit. 


119. Interrogandi signum in fine scripsit Blaydes coll. vs. 953,1002,1214; item 


vs. 1365. 





sum. quod iubes facio !), vel (yo oi) voíro 
0g ?), vel àii& dgó cobro ?), — mihil 
opus est te. id mihi mandare, quod vel 
sponte mea facturus 
nunc facio *). 

114. Cum leni risu verba sua repetit 
Demosthenes spectatores alloquens: ,in- 
genium scilicet meum incitare, non gu- 
lam rigare cupio." 


eram atque adeo 





115. z£éoósrot xol ófyzsroi] vid. ad Nub. 
9 et 5. Medialis forma óeyzeroc praeter 
morem nune est adhibita ad proximi 
verbi analogiam. Simili linguae lapsu 
Datis" ille raígoue: dixisse fertur ?). 
Praeterea vid. infra vs. 1057. 

118. qé£oe] vid. ad Ran. 498. 

119. &vócas; zx] vid. ad Vesp. 30 et 
ad Ran. 606. 


|) Infra vs. 495. — 7?) Thesm. 1209 Eccl. 1166. — 5) Vesp. 457. — ^4) Vid. 
etiam Ran. 527. — ?) Pac. 291; vid. ad Ran. 86. 


EQUITES. 9j 


120 


à, Àóyue ! — óÓóg uoi dóg vÓ movQoiov rey. 


OIKETHX A (Nic.). 


(poculum  praebens:) 
(ov. — rí go  Ó yoqcuóc; 
OIKETHSX B (Dem .). 


[ul , ^" 
evegov ecyyeov. 


OIKETHZX A (Nic.). 


(ut supra:) 


? - , 2r p3:— 7 ^ e« 
£v TOÍg Àoyíotg &veGTLv ,,&réQev &yyeOv"; 


OIKETHZX B (Dem.). 


0 Bex. 


OIKETHZX A (Nic.). 


, ^t 
TL &6T7:; 


OIKETHZ B (Dem.). 
Óóg vÓ mzOTNOLOV TCU. 


OIKETHZ A (Nic.). 


(ut supra:) 


ET 2 RC / ? - - [7 (45 
70ÀÀQ y O0 Bxig £ygijro vÓÀ .70T00i(0". 








120. óóc' uo. óóg V! R] óóg c) uo: V? (cf. Plut. 935), óóc o) uoc Ó0c complures 


(metro invito). 


121. quo'] q"] V recte, qroiv E ceteri; verum restituit Bentley. Vid. ad Nub. 214. 


122. àoyío:g] àóyow R. 
123. óóg có] 09s uo có V. 


120. ó, ióyi«/] vid. ad Nub. 219. 

122. Cf. Av. 974 fveoz. xol và méóua; 
et vs. 976 xol onzà&yyva Óoüvau ÉvsoTi; 
Demosth. XXIV 8$ 151 Zvra03' oix £v Ó 
&vÓgeg Óuxuozoaí ,,0008 Ónoco M9nvaimv ob- 
óeva*. Vid. etiam vs. 127 et 955. 

123. Multi illa aetate circumfereban- 
tur xoyouoí l|) Bacidis autem, quem 
Boeotum fuisse vuuqóznzzov homines cre- 
debant ?) praesertim inclaruerant car- 
mina ?). Versus quibus Xerxis in Grae- 
ciam invasionem praedixerat affert He- 








rodotus 5), vaticinia de Messeniorum 
reditu et de sorte Thebarum Pausa- 
nias ?), his autem annis omnium in ore 
erant eius versiculi de Athenarum rebus 
futuris 9). Huius igitur vaticinium ali- 
quod Paphlagoni surripuisse nune fingi- 
tur Demosthenes). Complures DBacides, 
ut Sibyllae, fuisse credebantur postea ?), 
nec dubium quin vaticiniorum quoque, 
quae iis tribuebantur, sensim creverit 
numerus. 
124. và ,,zornoio"] voce ,poculo" ?). 


l) Of. vs. 61. — 7?) Pac. 1070 sq. Pausan. IV 27 X 12. — ?) Cf. Cic. de Divin. 
I18 8 34. — 4 VIII 20, 77 et IX 43, cf. etiam VIII 96. — 5) IV 27 et IX 17. — 
$) Vid. infra ad vs. 1013. — 7) Vid. etiam infra vs. 1003 Pac. 1119 Av. 962, 970. — 
3) Aelian. Var. Hist. XII 35. — ?) Idem articuli est usus vs. 817 Ach. 152, 638, 640. 


28 EQUITES. 


OIKETHZ B (Dem.). 


* 1 - pay , , 
0 uie«ot Ilegàoyov, var do égvAétvov mot, 


ji ' E ? - 
TOv ztQl GtcvroU yomouóv 0goo0Qv; 


OIKETHZX A (Nic.). 


LUE 


OIKETHZX B (Dem .). 


? - ? 
&vraUO' Zvsorwv, edr0g dg GmÓÀAvrot. 


OIKETHZ A (Nic.). 


xol mg; 


OIKETHZX B (Dem .). 


0zoc; Ó yonouóg Gvrxovg Aéy&a, 


[s - , 
Og 7t9Gr« uiv Grvzztt0zOÀqge yiíyverot, 





125. igviárrov] iqUiarrs; male Blaydes coll. vs. 117 et v.l. 1039, deleta autem 


virgula post záza:; vid. commentarius. 





125. rar dp 
est versus 


iéguAézrov] simillimus 
Thesm. 649 ra)? &g 
Ebowtióov | jutv ào(jogsizo, vertatur au- 
tem: 4A«nece igitur ob causam dudum 
tantopere sibi cavebat |). Dein quae sit 
illa eausa servus exponit sodali: va£- 
cintwm de se editum metuebat. Simillima 
Xerxi de Thessalis verba tribuit Hero- 
dotus ?): raür ge m0 moAÀào0 iqvi&o- 


Sc 
U. i 


govro yvoOciucytovreg xol r&ÀÀe xol ri 
gógnv &gm siyov sümigeróv Te xol ra váAlo- 
Tov, ubi item per epexegesin explicatur 
praemissum illud zaüza. 

127. ivraüS9 Éveorwv] cf. vs. 122 et vid. 
ad Vesp. 991. 

— (s &nóAivro] quomodo sit periturus. 
Particula ó; sic usurpatur etiam ab 
Eupolide in Mariea fabula ?): &xové vvv 
Ileíoavógos ós; &kmóAàvra:, vel a nostro 
Ach. 642 Ran. 400 5). Praesentis usus 








idem est infra vs. 129—136, 176 sq., 
180, 199, 1087 ?). 

128. xci] vid. ad Nub. 210. 

— üvnzgvg; Aéy&] cf. vs. 1025 Av. 
962 etc. 

129. ozuzzteioncànc] Eucrates, qui suo 
nomine infra ?) indicatur, nostro loco 
linum. vel cannabum ?) venditasse dicitur; 
zvonupioróAnv autem Aristophanes eum 
vocavit his verbis: xai ob xugnpuonoza 
Eüxgate; orünzai 9). Habebat igitur p- 
strinam et officinam funibus fabricandis, 
quarum in urbe maritima belli praeser- 
tim tempore plurimus erat usus, qua- 
propter erant vóv é&mogo5rov ?i&yav ?). 
Pro farina autem et rudentibus ab eo 
venumdatis síuppgm nune et furfures 
commemorat comicus, quo magis in con- 
temtum adducat hominem, qui reip. 
aliquantisper fuerat praepositus. Neque 


!) Vid. ad Nub. 319 et de imperfecti usu ad Vesp. 183. Cave ne coll. Aesch. 
Suppl. 1012 (et infra vs. 1039) virgulam post záie. deleas et sic Demosthenis 
verba vertas: Zancce igitur ob causam vaticinium quod de te editum est dudum tibi 
servabas propter metum. — ?) VIL 180. — *) Fr. 182. — *) Cf. etiam Eur. Cycl. 
322. — ?) Item Herodot. VII 169 s&/ oqiot Gu&vov yiverat (quod sine causa addu- 
bitasse mihi videtur vHerwerden) Thuc. I 121 $ 4 Aesch. Prom. 948 Soph. Philoct. 
113 etc. — 9) Vs. 254. — 7) oruzneia, Herodot. VIII 52, cf. IV 74. — 9) Fr. 695, 
in scholiis ad vs. 254. De termino -a$ vid. ad vs. 361. — ?) Vid. ad Ran. 362. 


EQUITES. 29 


130 


Oc mzoOroc tEe, rijg mwÓÀsog rà moiyucra. 


OIKETHZX A (Nic.). 
tig oórocl mme. rí robvrtÜOzv; À£ys. 
OIKETHZ B (Dem.). 


' X 09 21 ó , 
usr& rOUTOV cvOig zgoBoromoÀque Otvregoc. 





130. s zgóro; £i&] zoe 0g àoj& Müller Strübing (coll. Suida s. v. zró4xc) in- 
geniosius quam probabilius, óc zo&eué £5& Kock (coll. Xen. Cyr. IV 5 $ 42 Plat. 


Leg. VIII p. 847). 
132. óeUregog] ó ÓsUregoz R. 





magis est credibile eum in foro cum 
merce sua prostitisse ipsum, quam Hy- 
perbolum !) lucernas ibi venditasse. Eo- 
dem autem ioco usus Cratinus óaeebv 
Éysw rÓv ztgozrÜ0v Gre xvongé dogiovra eum 
dixerat ?); nam illa verba a Bergkio ?) 
iure ad eum esse relata testis est Ari- 
stophanes, qui in 7*jga«« fabula Mszicée 
x&mgov eum vocavit utpote jac)» *). Quod 
autem Photius ?) dicit uv4ova; eum ha- 
buisse, componendum id est cum voce 
comice ficta óvoozüzzai, quam servavit 
Hesychius, recte addens óvov in hoc com- 
posito significare /zpidem molarem; sic 
igitur dietus est 4omo nter molas stup- 
pamque vitam terens?). Eiusdem viri men- 
tionem fieri Lysistr. 102 et Lys. XVIII 
$ 4 sqq. 7) minime certum est, et multo 
etiam ineertiore coniectura Fritzschius 
sumsit in Babyloniis nostrum Eucratis 
4vÀiàvo; multam fecisse mentionem ?). 
Tres viros homonymos statuit Bergk ?). 

130. £u...c& zo&yuazo] summam habebit 
apud unos, primum inm rep. administranda 
locum obtinebit !*"). Item zogaiafsiv rfc 





zóisu; rk zto&yuara ) vel xaraoysiv rk 
zgoáyuaza!?) vel xaraoysiv vàv cj mie 19) 
rerum potiri, et oí &y coi; ztg&yuaaiw ovs; 15) 
sunt zz penes quos sumua est rerum po- 
testas. Alia est vis notissimae locutionis 
zg&yueza Éyav Bine articulo !»). 

131. zóz5:;] hane vocem iocans nunc 
fingit comicus !5); digna autem quae 
conferatur est longa huiusmodi compo- 
sitorum series, quam in anapaestos 
coegit Nicophon !7) Alias in comoedia 


.Tgoxriaev quendam dictum fuisse docet 


Pollux !|5), institorem 
suam  extrudere cupientem zal oz 
zgazivra 19). 

132. Stupparium quem vocat noster 
excepit pecuarius  Lysicles. Huius viri 
etiam infra-??) fit mentio; ubi eur simul 
cum meretriculis duabus commemore- 
tur, intellegitur collatis Hesychii ver- 
bis ?!): yüues 
zóovyyv. Nempe cum Plato in exordio 
Menexeni dialogi, qui anno 431 habitus 
esse fingitur, fecisset Socratem pro sua 
ironia dieentem: Aspasiam se proximo 


igitur mercem 


vois -onaoiav cT)v 


1) De quo vid. ad Nub. 1065. — :) Fr. 295. — ?) Apud Meinekium Fr. Com. 
Att. II p. 1003. —  *) Phot. s. v., Aristoph. fr. 143. — 5) Phot. L1. — 5) De 
termino -z5 vid. ad vs. 361. — 7) Quod perhibet Suidas s. v. &zeozww. — 9) Vid. 
tamen infra ad vs. 254. — ?) L.l. — !?) Locutio invenitur etiam Herodot. VI 83 


Thucyd. III 72 Xen. Hellen. I 6 $ 13 etc., voce autem coi; zo&yu«ot (rác móisoz) 
res publieae indicantur etiam Ach. 939 Eq. 187, 241 Lys. 32 Eccl. 175 Plut. 908, 
919. — !!) Eecl. 107. — !?) Thuc. IV 2. — !5) Infra vs. 839. — !*) Thuc. III 28 


8 1 Demosth. IX 8 56 etc. — ?*) De qua vid. ad Vesp. 1392. —  !5) Haud 
male nostris venter et vezí potest reddi, nec non vocibus £oop et £Loopje. — 
1) Fr.19. — !5$) VII 8. — !9) Cf. 2nuozía; Ran. 494. — 0) Vs. 765. — ?!) 8. v. 


- zoopBaronoAns. 


30 


EQUITES. 


OIKETH2Z A (Nic.). 


Óvo ros moÀoe. «cl Trí vobrOv qoT] mo Otv; 


OIKETHZX B (Dem.). 


xoortiv, tog tregoc G&vijo BóÓsAvocrsooc 





135 «)rOU yévowo' usr& Ób vaUr (Gmóllvror. 
énuyíyvevat, y&o Bvocomóiqe ó llegàeyov, 
Gome&, xexoízrqc, KvuxioBóogov qovnv £yov 
Qmx&, XExQoOXTQs, qQov govqQv &yov. 
133. óvo vó)s mó2a] Demostheni haec verba continuat R. || zoírov V] róvós R 


alii. || oZ] xo5» Elmsley propter optativum qui sequitur. 
134. £rgo; V R] &v £rego; codd. multi, hine &» £zepog a) Bentley (ut vs. 949 
Pace. 295), non male, si praeterea in vs. 135 legatur yévyra. (quod est in codd. 


nonnullis). 


die audivisse orationem funebrem reci- 
tantem, hane autem mulierem zai 442ovg 
7z04A0bg xal &yamSobg memowuxivat órropac, 
Évy Ó& xal óiqépovra |) v 'Eii5vow, 
IsgizAém vóv Z'av9inzov, ad Socratis Pla- 
tonici haec verba veteres grammatici et 
alia de Aspasia annotarunt et haec: post 
Periclis mortem eam Zziy5uacSo Lysicli 
peeudum venditori, hunc autem óreog« 
et filium zo- 
o.oT;v (?) ex eo habuisse, testibus — 
haudquaquam sane loeupletibus — Ae- 
schine Socratico ?) et Callia comico ?). 
Non diu tamen nova felicitate et honore 
frui contigit Lysicli, nam uno anno post 


Óstvórarov xaracxsukcacOat 


Periclis mortem vixdum elapso *) zéuztzos | 


abróc orooT$yyóg; in Asiae oram missus 


cum duodecim navibus &oyugo2óyowg ?) a | 


Caribus in insidiis est interfectus ?) cum 
multis militibus ?), perinde atque biennio 
antea illie perierat Melesander 5): bel- 








landi scilicet artem neque inter oves 
suas neque in uxoris cultissimae am- 
plexu didicerat. Ad Aspasiam autem nt 
redeam, de qua quid non dicere susti- 
nuerunt comici maledicentissimi homi- 
num, — aut fallor aut Cyzzo et Sala- 
baccho illae, quae cum Lysicle comiun- 
etim nominantur infra ?), sunt quae in 
Acharnensibus !?) vocantur  Mozaoía; 
zógva Ó/o. Id quidem certum est, me- 
retrieularum illarum nomina eo potis- 
simum consilio ibi commemorari, ut 
ipsa Aspasia auditoribus contumeliose 
in mentem revocetur !!). 

134 sq. foc... yévovvo] eadem structu- 
rae est libertas Ran. 766 !*). 

137. Torrens, cui Cleon hie et alibi 
assimulatur, prope Oenoén erat, teste 
proverbio Oívaio. zjv zagá&ógav !*)  KV- 
ziovg; autem quos vorare dicitur, cum 
putarem dietas esse excavationes rotun. 


l) ówaqegóvro;? — ?) In Aspasia dialogo. Ipsa Aeschinis verba apponit Plutar- 
chus Pericl. 24: ,voizAéa zóv zogaroxzámuiov é$ üyevvoU; xal cazswvoU cv qUOuv 
M39mvaiov ysvéc9at ngrov 2onzecie cuvóvro uerk Tjv llegiitoug eevr(. Vid. etiam 
Harpoeration s.v. 24oz«cía. —  ?) In Ieójra:; fabula. Nam sie corrigenda esse 


corrupta scholii Platonici verba, quae Cobetum olim (Prosopogr. Xenoph. p. 77, 
15) fefellerunt, vidit Dindorf; ef. Meineke Hist. Com. Graec. p. 182. Et zoo! 
certe iste filius quin ad illam (aliamve) comoediam sit referendus nullus dubito. — 
4) Auctumno anni 428. — ?) Vid. ad vs. 1070 sq. — 5) &azózivro:, ut vs. 135 
dicitur. — ?) Thuc. III 19. — 5) Thuc. II 69. — ?) Vs. 765. — !?) Vs. 527. — 
1) Cf. Müller Strübing Aristoph. u. die hist. Kritik p. 584—588. — 7^) Vid. prae- 
terea Soph. Oed. R. 979 et ad Ran. 24. — !*) Apud Hesychium Zenobium 
V 20 alibi. 


EQUITES. Sl 


OIKETHA A (Nic.). 


$ , 
rOv zQoDerozoAqv qv Go cCroÀécOet yosov 


bm0 DBvocozoAov; 


OIKETHZX B (Dem.). 
vg AC. 


OIKETHZ A (Nic.). 


140 


oiuor Ós(AeLoc. 


, 3 » EU J , LJ , [ 
mogsv OUV CV ETL yevotvo zn etg uwovos . 





140. £z] om. R. 





das, quas efficit aqua rupto aggere in 
campos adiacentes ruens!), melius mihi 
placuit nominis interpretatio quam pro- 
posuit Wachsmuth ?): fuisse 
aggeres olivetis et vinetis circumda- 
tos ?) qui apud  Theophrastum di- 
euntur yógov *Ü). — De Cleonis autem 
clamoribus vid. Ach. 381 alibi ?); cf. 
etiam Megabyzi verba Herodot. III 81: 
populus à9éís dumsoov ck moüyucra tvsv 


zÜXAoUz 


vóov, x*etu&goo ztorvuG vz4:20;. Praeterea 
hue faciunt Horatianum illud de scurra: 
ruit flumen ut hibernum, fertur quo rara 
securis ?), nec non epica comparatio mi- 
litis in hostes invadentis cum torrente 7), 
vel torrentis eum tauro mugiente ?). Sci- 
licet veteribus revera vivebant fluvii ?). 
Ad Cleonem autem ut redeam, homo 
ille novus longe discedebat a severa 
et decora eloquentia Periclis, qui évzóz 
Tijv ysigx Éyov corpore immoto et sedata 
voce verba facere solebat; neque ante 


!) Apud. nostrates dicuntur wieleg. — ?) 
Caus. Plant. III 4 8 1 et 12 $ 1. — ») Vesp. 
(— Pac. 757) et ad Ran. 1005, fr. 636 Pherecrat. fr. 51. Cf. etiam 


«» 957 Alciphr. III 13, 5. — 4) 
36, 596, 1034 





Oleonem Athenae viderant oratorem 2v 
TÓ Ómnumyogeiv &vaxoayóvra zol iow ognoá- 
usvov zal zóv guoóv zcráiovra xol Ógóuc 
uerk ToU Aéysw Cum ygno&usvov !?), quin 
adeo zgitoo&usvo; aliquando coram po- 
pulo verba fecit, — si fides Aristoteli 
huiusve auctoribus !!) — Nostro loco 
quae legitur vox xexo&zr5s alias non re- 
dit, sed eadem ratione formatum est 
xéxoayuc 17). Of. praeterea infra !?) zoá4- 
xt5s et xszoaiiókuas Vesp. 596. 

138. jv &oa...xyosbv] de imperfecti 
hoe usu vid. ad Vesp. 183. Vocem au- 
tem yosóv ex yo! óv natam esse primus 
nostro saeculo intellexit Ahrens, ipsos 
vero Graecos mature id fugisse testatur 
verbum zive: hie et alibi adiunctum !4). 
Apparet igitur priscum substantivum 
X9no Sive yoso in populi ore cum voce 
X9s5v ita fuisse confusum ut littera -v 
euphoniae tantum causa adiecta esse 
crederetur. 


Rh. Mus. 1889 p. 153. — ?) Hom. 


Ran. 1005 de Aeschylo, Cratin. fr. 186 de ipsius Cratini facundia (item infra 


vs. 526 sq) — 5) Sat. I 7, 26, Tuven. X 126, Senec. Coptrov. Excerpt. ex Libr. 
IV praef. — 7) Vid. ad vs. 526 sq. — 5?) d» 237. — ?) Cf. Preller Myth. I* p. 
DIS. US. — 19) Plut. Nic. 8. — ^!) vid. Rep. Ath. 28 $ 3, Plut. 1.1., et cf. infra 
vs. 488. — !*) Pace. 637. — !?) Vs. 304, si sic est legendum. — 4) Vid. Nub. 


1446 Pac. 765, 1029 Xen. Hellen. VII 1 $8 28 Cyrop. VI 2 8$ 24 Herodot. I 41 
ete. Aesch. Prom. 996 etc. vWilamowitz ad Eur. Here. 311. 


3*2 EQUITES. 


OIKETHZX B (Dem .). 
Y Fonv sig, ÓmeogvG v£yvqv fyov. 
OIKETHZ A (Nic.). 
sim, &vrifoÀó, ríg icuw; 
OIKETHZX B (Dem.). 
ELO ; 
OIKETHEX A (Nic. 
vq Zío. 
OIKETHSEX B (Dem.). 
GÀÀevrozoÀqe £69 0 ro)Urov ££oÀÓv. 
OIKETHZ A (Nic.). 
&AÀevromoÀge; à llócsóov, vig víyvqc! 
145 qíge, moU róv &vÓgoa rolrov éà&evosncousv; 
OIKETHX B (Dem.). 
. CqrOusv c)rÓv. 
(Prodit isiciarius mensulam botulosque gestans.) 
OIKETHX A (Nic.). 
GÀÀ 0O0L mooGéoysrot 


Go7zsQ xov& Os0v sig Gyogév. 





143. zioi3»] :i£20v RW non male, et sic legit qui in scholiis scripsit: Zxgá4isw 
uéAAov xal éjo9siv cü; ztoAws(ag vóv Kaíova. Sed cf. vs. 127, 135, 138 Plut. 418. 
Eadem est lectionis varietas Nub. 123 et 802, vid. etiam infra vs. 365. 

146. Zyrusv] Cyro uiv V, sequentia Demostheni continuans. 

147. 9:óv Cobet] 9«;ov codd., quod sine articulo non dicitur alias (vid. e. g. 
Av. 965). 


141. ózegqua] mirificam , incredibilem *). | uova xai. rwa Guvtuyiav ?), 3síg zs), 
»Sospitatoris, qui urbi promissus est, | Se cóyn 9), 93s mouni 7). Of. etiam 
cum artem rescieris, stupebis opinor". | vulgatum illud oiv 9:5 (9soi:). 

Nempe ÓJotularius sive isiciarius ?) is — si; kyogív] in macellum velle isi- 
est quem servatorem Athenae expectant | ciarium, qui appropinquans conapieitur, 
atque efflagitant. effieit Nieias e botulis, mensula, cetera 

144. zjc; z£yvy;] vid. ad Vesp. 161. supellectile, quibus onustus est. Revera 

147. óonzso xatk S9:óv] diviuifus, in- | tamen mi cai; mix; merces suas ven- 





stinctu divino ?). Idem valet z«rà óaoí- | ditare solet ?). 


!) Vid. ad Ran. 612. — ?) Een beulingventer. — *) Redit locutio Plat. Leg. 682e, 
item xark S:óv zwc vel zo; Euthydem. 2722 Rep. 413c Leg. 6824, 722c, zac 
9:óv Epinom. 9750. — *) Av. 544, cf. Herodot. 1111 III 74 IX 91 Plat. Leg. 7982 
Pind. Ol. IX 28. — 5) Xen. Cyrop. IV 2 8 1. — 5) Herodot. I 126 etc. — 7?) He- 
rodot. I 62 III 77 VIII 94 etc. — 5) Vid. vs. 1247 et 1398. 


EQUITES. 39 


OIKETHXZX B (Dem.). 


( uox Le 


GÀÀmvrome, Ósüoo, Ósüg, c gíÀvete, 


&váBeivse GcovQo vij móÀeuL xol vàv gaviíc 
UI 1] 4 9 j 


SCENA QUARTA. 


Eidem, Isiciarius. 


AAAANTOIIQS AHZ. 


150 


Tí &GTL; Tí u& xoÀcite; 


OIKETHXZX B (Dem.). 


Org £A8, lvo mim 


Og sÜrvyNg sb xci ueydAog sb0ciuuoveic. 


(Accedit isiciarius.) 
OIKETHZ A (Nic.). 


L9. OQ, x49: c0roU roUÀAsóv, xol roU 9500 


rÓv qoucuoóv &vedoíóeaSov c«)róv Gc £ysv 


iyo Ó' ióv mgocxéwouer róv llegàAeyóva. 
(Abit Nicias.) 








147—149: à uecx&gie xré] Niciae continuant R alii; Demostheni recte tribuun- 


tur in V. 


152—154. Eidem servo qui proxima verba dixit continuat R. 
154. zpooxswouct] moocc*. V R et plerique vulgatissimo errore. 





148 sq. ós0go...&v&pows] nempe zzi 
TÓ Aoysiov !): huc ades, conscensa scena, 
quam orchestra et utroque aditu altio- 
rem fuisse luculenter hic locus — ubi 
videatur versus 169 — aliique complu- 
res *) testantur ?). 

152. Hsóv] mensam. culinarimm, in qua 
minutal domi paratum expositurus erat 
et venumdaturus. Vox ignotae originis 





redit vs. 169, apud Homerum autem 
I215 £432 legitur. Non recte Blaydes ^) 
intellegit caudicem in quo conciduntur 
carnes unde fiunt isiciae ?) hoc enim 
lignum voce a verbo Zaívev» ducta dici- 
tur ézíigvov 9), domi autem suae id nune 
reliquit homullus noster 
ertis suae supellectile, in foro enim 
nullus eius usus esse poterat. 


cum cetera 


!) Ut recte interpretantur scholia. — ?) Ach. 732 Vesp. 1341, 1514 Eccl. 1152 
Plat. Conv. 19442. Vid. Zacher die erhóhte Bühne bei Aristophanes Philolog. 1896 
p. 181 sq., AMüller Untersuchungen zu den Bühnenaltertümern Philolog. 1899 
Supplementband VII, MMaas Wochenschr. f. kl. Philologie 1899, 257 sqq. — 
3) Praepositionis vi neglecta verba &vepeivav et xc«regaivew procedere multi sunt 
interpretati his locis, quemadmodum apud Homerum »xaerzegaeivev B 337 et alibi 
non descendere sed znírare significare multi fuere qui perperam contenderent. — 
5) Obiter inspectis verbis Harpocrationis s. v. i4soxózov aut versu 771 pellectus. — 
*) Choppingblock. — 9) Ach. 318, 355, 366 Aesch. Ag. 1277 (Choeph. 883?). 


8 


934 EQUITES. 


SCENA QUINTA. 


Demosthenes, Isiciarius. 


OIKETHZX B (Dem .). 


155 


N M ^ , - M , , 
&ys OT] GU xorcOov mzQGrTv v& GxeU5 qoot. 


(Isiciarius mensulam botulosque deponit.) 


émeure Tqv yijv moó6xvGOov x«l rovg OsoUg. 


(Isiciarius terram coelumque adorat.) 


AAAANTOIIS) AHZ. 


idov' ví &otiv; 


OIKETHXZ B (Dem.). 


6 uoxdágr, c mÀovoie! 


ga 


ga 





vüv uiv otósíg, eUoiov Ó' Oméousyac! 


».TOv A9qvàv reyé vOv südciuóvov* ! 





159. M9x5vov Dawes] M95vaíov codd. metro invito, item infra vs. 1005 et 1007 
(et Thesm. 3297); ,nempe sceribebatur 4??, quod utrumque significat" (Cobet), 
nostri autem loci vitio ,ortum dedit ignorata vocis r«yós prosodia" (Dawes). Bern- 
hardy A315véov (cf. Nub. 401); sed tragica nune requiritur nominis forma , non epica. 





155. Simillimus est Pacis vs. 886. 

156. Gravibus verbis hominem affatur 
Demosthenes. Cf. Pluti !) item zcga- 
TQaymoUvzog verba: xal zgoczvvà ye ztgóra 
uiv cóv WAtov, | fzara Geuvájs; Ilaiiáóog 
xiswóv zttÓov | yóoav ze züccv Kézgozos, 
|j 4? &óifaro ?) Similia sunt Aesch. Pers. 
499 yaivv oógavóv zs zQooxzvvóv, Soph. 
Oed. €. 1654 sq. yj» ze ztgoazvvoUv9" Gua | 
xai tóv Sev "'Oívuzov é&v cabrG Aóyo ?). 
Nostro igitur loco zojüg S3soíg vertendum 
est coelites sive ipsum coelum. 

158. obós;] sic etiam Av. 799 Eur. 
Androm. 700 dieitur homo zzAz/;, simi- 
lis autem est neutri ojóév (uyóév) apud 








tragicos praesertim usus:  o2óév siu 


| occidi *. Contrarium est cum quis dici- 


tur eivai zig?) vel àv &vógáow 9) vel àv 
&vS9odzow rí9soSa. 1): 

159. Vocem apud Homerum 
iP 160 correpta vocali « esse usurpatam 
putabat Aristarchus, quem scholia ad 
nostrum versum sequuntur. Et conferri 
possunt sane cyovyóg ?) et substanti- 
vum ráyj ?). Sed haec a verbo militari 
Tírr&v recta via sunt ducta, vox vero 
Trüyócs, quae in sola dialecto "Thessalica 
postmodo permansit !?), nusquam non 
produetam habet syllabam initialem !!), 
item verbum inde ductum zzyeiv 1?) sive 


TüyÓv 


!) Plut. 771 sqq. — 7?) Verbum  zgooxvveiv apud nostrum praeterea vs. 640 
Vesp. 516 invenitur. — ?) Vid. etiam Electr. 1374 Philoct. 533, 1408 Hom. e 463. — 
^) De quo vid. ad vs. 1243. — ?) Aptissimum exemplum praebet Euripidis locus 
Ion. 593—596, vid. praeterea Eur. El. 939 Theocrit. XI 79 etc. — 5) Vesp. 
1185 Eur. Herc. 41, vid. etiam ad Nub. 823. — 7) Herod. Mimiamb. V 15. — 
3) Aesch. Eum. 296. — ?) Ar. Lys. 105. — !?) Xen. Hell. VI 1 $ 8—19 Inser. 


Collitz. 326, 327, 345, 361, 1329 Gilbert Gr. Staatsalt. II! p. 9 sq., 15,2. — 
!) Aesch. Prom. 96 Pers. 23, 323, 480 (Agam. 110?) Soph. Ant. 1057 Eur. Iph. 


Aul. 269. — !?) Aesch. Pers. 764. 


EQUITES. 35 


AAAANTOIIQ AHZ. 


160 


, ? 3 009—712 ? , 2- A] , 
TL UR, ( &y&O , oU mzÀUvetv éüg rào xoilLag 


cvÀtiv ve rovc GAÀüvrag, GÀÀ& xereysiüg; 


OIKETHZX B (Dem.). 


€) wget, voí«c xoií«c; Ósvol DAéms. 


(Speetatores ei indicans:) 


A] , c - ^ M - LA 
ré GTiyeG OQUc ràg rÀvOs rÀv À«Gv; 


AAAANTOIIS AH. 


OIKETHEX B (Dem.). 


; e y $ , , E) 
TOUTOV c7tCXvrOV cvTOG &oyéAeg €0£L, 


165 


xci Tijg &yogüg, xel rv Auévov, xci vijg Ilvxvóg. 


Bovimqv merQGsuc xci GroerWyovg xÀecráosc, 


ÓQczic, pvÀá&ae, iv Ilovraveto ... Acuxácsu. 





162. ósugi] óe0go vov V et alii metro invito. 

163. rk; vàvós] zóvós (om. z;) R alii. || 4«óov] 4e»v Bothe non recte, sic enim 
obseuratur lusus verborum (vid. vs. 164), pluribus autem hoc loco vocibus usus est 
comicus e poetarum lingua desumtis, et nunc imitatur Homeri versum Z4 90. 

167. Acx&ceg] -o& V post rasuram, quod recepit Dindorf (ef. Cobet Nov. Lect, 
p. 253); sed passivi hoc esse futurum monuit Zacher. Vid. commentarius. 





züysisv !). Apud Homerum autem l.l. non 
zayoí Sed z' &yoí est legendum. Noster 
versus aut e tragoedia aliqua est de- 
sumtus aut dictionem tragicorum felici- 
ter imitatur. 

160. Vilissimum hoc officium in Pluto 
fabula ?*) servus Cario mandat Mercurio 
esurienti et quacunque ratione utilem 
se praestare aventi. De voce xouc etiam 
vs. 162 et 200 obvia vid. ad Nub. 409. 

162. zoíaz] vid. ad Ran. 529. 

163. Celso sermone uti pergit Demo- 
sthenes, 4e» autem ozíy«; ex Homero 
suo ?) habere videtur). Simillimus huic 
versui est Ran. 1323, quod mero tamen 
easui est tribuendum. 





164. &oyziuz;] haee quoque vox mani- 
feste poetica ?). 

166. zarjosz] vid. ad Nub. 1359. 

—  xi«crácsc] proprie vinitorum et 
omnino eorum qui arbores colunt hoc 
est verbum, significat enim sarmenta 
luxuriantia sive xAáóovse recidere 9), cum 
hoe autem loco cf. zegiróysw simili 
sensu adhibitum in Vespis ^). Verbum 
xAaó-rátfewv —  suffixo 
eodem utitur quo fa«orzáfev &yvgrátew 


xA«crácsv — i. e. 


óvorátew xvnmzátew v(s)uorécav etc. 2). 
167. qvài&isc] i. e. àv qv2«x Eie, — 
ut Spartiatas captivos. 
— iv Ilgvzavsio Aciz&o&s] et hiec et 
infra passim noster multus est in de- 


!) Sept. 58, Xen. et Inser. l.1l. — ?) Vs. 1168 sq. — 3) 4 90. — 4) Cf. etiam Eur. 
Heracl. 676 Suppl. 669, 821. — ?) Aesch. Pers, 297; vid. etiam Herodot. V 68 
tribus Sicyoniae nomen 74oyé£2«o. — 5) Vid. ad Ran. 92. — 7) Vesp. 596. Etiam 
.nostrum verbum 4eszoezem metaphorice saepe adhibetur. — 5) Vid. Enchirid. diet. 
ep. p. 356, Nub. 509 Vesp. 12. 


36 EQUITES. 


AAAANTOIISAHZ. 


éyó ; 


OIKETHXEX B (Dem .). 


1 , E »7/ , 9. e rap 
Gv uévror xobüémo ys mv9' Opüc. 


GÀX émevdfmO9n xoi imi vovAsóv ro0i 


170 


x«L xcri0s T&g viGovg &m&ceag iv XvxÀo. 


AAAANTOIIS AHZ. 


(Mensa sua conscensa circumspiciens:) 


xo oo. 


OIKETHXZX B (Dem .). 


Tí Óoí; v&umÓQua xol ràg OÀxdÓog; 


AAAANTOIIS AHZ. 


&yoye. 


OIKETHXZX B (Dem.). 


- s ? / ? - 
7üg OUV OU ueycÀog &UOcLuovelgG ; 





ridenda illa c«z/joe àv zà Ilovzavsio, quae 
Cleoni post Sphaecteiiam expugnatam 
cum zgosógíe fuerat decreta, utpote de 
rep. optime merito !). Isiciario vero maius 
etiam aliquid nunc portendit Demosthe- 
nes a bono daemone afflatus; nimirum 
in prytaneo non coenabit ille sed — 
scortabitur! Pro. lupanari igitur ei erit 
sanctissimum illud virorum gravissimo- 
rum coenaculum. Sie postea Demetrius 
Poliorcetes bilem civibus movit zv àzpó- 
7t0Aw ztavÓoxsiov OztoAayov | xci ris éraígac 
elgayayov vij ztag9£vo ^). Verbum 4ouxátev 
usurpatum est etiam "Thesm. 57 et in 
passivo Cephisodor. fr. 3? Straton. 176 
(Acixkos); cf. Aoux&arus ?), Acwxáorgiue *) 
et infra xeca2pá&oca ?). 

168. ob uévroi] tu vero hercle 9). 

169. Conscendere mensulam suam iu- 








betur botularius, ut ex editiore scilicet 
loco oculos pascere possit latissimo ma- 
rium terrarumque prospectu, et ingenij 
velocitate libere possit uti, non iam 
cohibitus intra angustum illum orbem, 
ultra quem plebeculae mens pusilla non 
sapit. Sie Euripides &veg&ógv tragoedias 
facit, ne furor poeticus restinguatur 
vitae communis contagione ?), Socrates 
&zó raogogoU sublimia meditatur, ne men- 
tis acumen inter humores terrestres 
hebeseat 5). 

— iénavágn93i....éni] conscende. Prae- 
positio iterata est etiam Nub. 1487. 

— xai] praeterea, quo latius eiiam 
cireumspicere possis; ef. £z. demique vs. 
173. Respici illud àvagr3. (vs. 149) vidit 


' Blaydes ?;. 


— c) 81:5] vid. vs. 152. 


l) Vid. ad vs. 280 sq. et Ran. 764. — ?) Philippid. fr. 25 apud Plut. Dem. 26. — 
*) Ach. 79. — *) Ach. 529, 537 Pherecrat. fr. 149. — 5) Vs. 355.— 9) Neen maar 
of je! Idem est particulae usus affirmativus vs. 895, 1152 Lys. 498 Plat. Phae- 
don. 654 etc.; vid. etiam Vesp. 426 Ran. 171, ad Nub. 1269, infra ad vs. 189. — 
7) Ach. 407 sqq. — 9) Nub. 225 sqq., ubi vid. quae annotavi. — ?) Item Zacher: 
,Auch noch auf das àieóv, nachdem du schon auf das 4oysiov v. 149 gestiegen bist." 


EQUITES. 91 


ü. vóv róv ógp9eÀuóv mwocfoAX sig Kaoíav 

róv Os&ióv, róv Ó' fregov tig KogymÓóva. 
AAAANTOIISAHZ. 

eüOctuovQoo Ó', si Órccroegrjoouot ; 
OIKETHSZX B (Dem.). 


Dos ir] ' ' - A / , 
oUx GÀÀ& ÓLà coU voUre mvra ...m£QvovaL. 


175 





173. zagáSai? BR] meoégoz V et plerique. 

174. Kagynóóva] Xaixnóóv« (immo Ka2yróóve) Scaliger et Palmerius, solam Asiae 
oram h. l. significari rati; cf. infra v. 1. vs. 1303. Sed urbis huius minime poten- 
tis cur mentio nune fiat iusta causa deest, — nam Byzantium potius fuisse 
eommemorandum observat Zacher, — et minus etiam aptum est Chalcedonis 
nomen vs. 1303. Denique loci nostri perit acumen si solam Asiam spectare iube- 
tur isiciarius, nam quomodo haec ei causa esse posset oculos distorquendi? 
Apposite vero iubetur sinistrorsum spectare ut Carthaginem, simulque dextror- 
sum ut Cariam cernat; vid. commentarius. Lectionem traditam post Droysenium 


egregie tuitus est Müller Strübing Aristoph. p. 8 sqq. 


175. óà'" R] y cett. 





173-175. Simillimus est locus Av. 
175-177. 

173. £z] vid. ad vs. 169. 

— magágaAis] vid. ad Nub. 362 et 
Ran. 409. 

174. Actoribus ad spectatores con- 
versis a manu sinistra est occidens, à 
dextra oriens. Admodum igitur festive 
dextro oculo Asiam, sinistro autem Car- 
thaginem Herceulisque columnas spectare 
botularius iubetur. Illa aetate Athenien- 
sibus non iam satis erat &z0ó roD llóvrou 


usyol Xagóo0; mille civitatibus iussa 


dare !), sed totum mare mediterraneum | 


complectebatur eorum ambitio. Nimirum 
maritimis potissimum imperiis scriptum 
est illud: ,ecrescit indulgens sibi dirus 
hydrops?' et nostri quoque dies, eheu 
quam aperte, saepius id docuerunt. 
Sieiliensium rebus Athenienses nuper se 
immisceuerant, post Siciliam autem Ita- 
liamque Carihago urbs potentissima eo- 





rum oculos in se convertebat, necdum 
abiecerant spem recuperandae Aegypti, 
unde ante annos triginta pulsi fuerant ?). 
Cariae autem ora quidem foederata di- 
eebatur ?), sed interiora illius regionis 
tenebant gentes bellicosissimae, quibus- 
cum saepius his annis infeliciter pugna- 
tum est *). 

175. Haecine igitur est ista tua beati- 
tudo, oculos suos distorquere ?^ Sic apud 
Alexidem conviva, cui nimis erebra nimis- 
que magna obtruduntur pocula, sbóaiucv 
iyó, clamat, oby Or. | iv rotc y&uotouv, &v- 
Opes, eimyijcouat, | &AZ Ov Oiegpayraow , 
jv 950g S2 S) Verbi 
idem est usus Av. 177; cf. etiam Aga- 
vae Bacchico furore concitatae cruen- 
tumque filii caput manu tenentis óccor 
Qi&orgogor 9) et Mnesilochi ?) verba: Z4ós 
ysytvquct ztgogóoxüwv Eügutiónv. 

176 sq. De praesentis usu vid. ad 
vs. 127. 


Ótaczo£qea 9 at 


!) Vesp. 700. Cf. supra Prolegom. initio. — ?) Thuc. I 109 sq.; cf. infra vs. 1303 
Thue. VI 15, 34, 90 Isocrat. VIII $ 85 Plut. Pericl. 20 Alcib. 17 Nic. 12. — SEU: 
II 9. — 4) Vid. ad vs. 132. — 5) Fr. 231, cf. fr. 232. — 5) Eur. Bacch. 1167. — 
7) Thesm. 846; verbum zziitev legitur Hom. o 11 h. Merc. 387. 


388 EQUITES. 


yiyvet ydg, Qc Ó gououóc oórocl Aéyc, 


&vjo uéytovOg. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


, , M M , 
&mé uoi xci mc iyo, 


&AÀlevromdA«ue Ov, &v$o ysvicopuoi; 


OIKETHZ B (Dem.). 


180 


, ^A 
Ór «)ró yág ro, roUro xol yíyvet uéyog, 


óruy z0v4góc xcl i& &yooüg ti xel QoccUc. 
AAAANTOIIS AHX. 

ovx Gu) iy jiuevrüv loyósw uéyo. 
OIKETHZX B (Dem .). 


oiuoi, Trí z0T G9 Ort. Govróv o) que Éwov; 


$vveidcvor ví uo, Ooxsic GevrQ xoóv. 


185 


UGv £x xeÀüv ti xol &yoO0v; 


AAAANTOIIS AHZ. 


u& rovg 950ove, 





177. à;] óvros óz R, hine Kock dvzoc, óc ó yonouós co: àéysi. Sed vrac licet apud 
Ar. non sit rarum (Vesp. 997 Ran. 189 etc.) hie tamen languet, neque utile est 
co. Suam vero vim nunc obtinet pronomen ojrooí. 


182. loy/nv] loy?csv V alii. 





176. raUra závra] omnia ista quae oculis 
tuis adspicis. 

— z£égvazai] venumdatur !). Expectaba- 
tur óto:eirat vel simile quid, sed admzni- 
strandi verbo aliud nunc substituitur, 
cuius odiosissimus est sonus; nam pri- 
secum praesens zrsgváva. ?) Attice non 
vendere Xiantum (zoAsiv) significat, sed 
accedit dedecoris quaedam notio ?). Omnia 
suum pretium habere Athenis, ipsam- 
que venalem esse urbem si emtorem 
inveniat, maligne sic indicatur; itaque a 
fraudis et proditionis notionibus verbum 
nostrum proxime abest, et apte conferri 
possunt verba Creontis 5): é$guzólquot 
xai éxmeQóoricua. ztáAau ?). 


1). Wordt verkwanseld. — ?) Enchirid 





178 sq. Sortis futurae splendorem de- 
miratur homuncio obscurissimis natali- 
bus editus, qui hactenus ne 2v &vóg&o: 
quidem fuit habitus 5). 

180. e)ró yág ror voUro xol] vid. ad 
Ran. 73. 

— yíyva] de praesentis usu vid. ad 
vs. 127. 

181. 25 &yogx;] vid. vs. 218, 293, 333 
8q., 636, 1258 et ad Nub. 991. 


182. Non equidem tanto me dignor 
Aonore. 

183 sq. Eheu, numne nom merum ma- 
lum es? 7). 


185-193. Simillima dieuntur infra vs. 


! 788-740, ubi vid. 


. dict. ep. p. 518. — ^) Item Eur. Oyel 


271 Pind. Isthm. II 7. — *) Soph. Ant. 1036. — ?) Vid. praeterea ad Ach. 374. — 
5) Vid. vs. 158 et ad Nub. 823 et de usu particulae zeí ad Nub. 210. — 7) &za» 


xaxóv, ut dicitur Ach. 909. 


EQUITES. 89 


£l wi] éx movqoóv y. 


OIKETHZX B (Dem .). 


& uox&gie Tjjo TUyQG, 


oiov mémovO9oc &yoa90v sig và mgéyuera. 
AAAANTOIIO AHZ. 


&ÀX, & dGyá9 , o008 uovcwwsv émicrauot, 


mÀQv yoouuérov, xol voüre uívro»n xcx& wcxüc. 


OIKETHEX B (Dem.). 


190 


rovtí Gs uóvov ffAowesv, Ortu xol xaxà xoxGc. 


y Oquoyoyíe yüg o0 z90c uovcixoU 





187. oiov] 9cov R et l. a. in schol. 


190. ce uóvov] uóvov à R (ut Vesp. 1128, vid. etiam ad Nub. 1047). 





186. & uf6...ys] — AA ye, immo !). 
Cuius generis dicendi origo clare appa- 
ret ubi praemissum est zí óc: quid aliud 
ni$i...? *). Dicitur autem de rebus quae 
dubitationem nullam admittunt, ita ut 
miretur is qui interrogatur ex se quaeri 
quid sit rei. 

— i» movyoów] est igitur qualem esse 
decet futurum reip. gubernatorem, zo- 
vmoóg xci ix novmoüv ?). Cf. vs. 218. 

187. Quam bene habes ad summum in 
rep. locum capessendum ! De verbi z&oyav 
usu vid. ad Nub. 234, et de voce zàá- 
yucow ad vs. 130. 

188 sq. Vocabulum jovou!j non gusi- 
eam iantum artem, quam hodie dicimus, 
signifieat nune ^), sed totam institutio- 
nem primariam complectitur ?), quate- 
nus non ad corpus excolendum pertinet 5) 
sed ad mentem; utriusque autem rei 
praeceptores erant »9«gure( ?). Vere 
&uovcov igitur xoci &ysvv; xol &veieUSzgov 
se praestat botularius, qui »i3a«goitew 


. €ed$ ignoras. — 


nesciat, yo&uuere autem vix didicerit). 
189. uévroi] sane, quidem ?). Cognatus 
est partieulae usus vs. 168, ubi vid. 
189 sq. xex& xaxoz] vid. ad Nub. 554. 
190. Nou id quod litteras nom perdh- 
dicisti tibi officit, sed quod non omnino 
Hune iocum fEupolis 
triennio post aut suum fecit aut — si 
non de nihilo perhibebat se Aristophani 
Equites scribenti operam navasse !?)— 
recuperavit; nam etiam Maricas Eupo- 
lideus !!) ,»ihi se ex musicis scire nisi 
litteras" confitebatur Xeste Quinctiliano ??). 
Quamquam suspicor memoriae errore 
Quinctilianum J/arzcam et Eupolim dixisse, 
cum simillimae fabulae poeta et persona 
Aristophanes et Isiciarius fuissent com- 
memorandi; nam alioqui vix poterat 
fieri quin etiam locum Aristophaneum 
afferret inter testimonia veterum, quibus 
demonstrabat grammaticam ac musicam 
quondam fuisse iunctas. 
191 Sq. o) zpóc uovoixobD | £v ioziv àv- 


l) Item Av. 1681 Lys. 943 Thesm. 898 (fr. 645?) Plat. Protag. 3107. — ?) Xen. 
Oecon. IX 8 1 et 18, vid. etiam Cyrop. I 4 8 13 etc. — ?) Ran. 731, vid. etiam 
ad Ran. 179. — ^4) Item Ran. 729. — 5) ziv» àyzóxAwv zeizíav (schol. — 9) Hoc 
enim est zoü zeioroígov et artis yuuvaoTiuxijs. — 7) Vs. 992 Nub. 964; vid. Quinctil. 
I 10 8 17 et cf. Plat. Criton. 5047 Lach. 1884. — ?) Vid. infra vs. 1238 et Vesp. 
959 sq. — ?) Ex dan nog maar. — ?) Vid. Prolegomena. — !) De quo vid. ad 


Nub. 553. — 1?) I 10 8 18. 


40 EQUITES. 


&r dorlv &vógóg o$0b yomcorob rovg roómove, 
&ÀX sig GuoO5 x«l BÓelvgóv. GÀA& ut" magic 


, 


& co. Ói0óeG div roig Aoyíowcwv of Qcoí. 
AAAANTOIIS AHZ. 

cg Ó$jr:í puo Ó yououóc; 

OIKETHZX B (Dem... 


s M 1 9 , 
&U, v1] TOUG U&t0UG, 


195 


1 , ' - b , d 
X«L TtOLXLÀOG 7t0G X*cl Gogüc Tviyutvog 
(Recitans e volumine :) 


»GÀÀ Omórev udowwm Bvoceíerog GyxvAoy5Aue 





193. Apte haee non decurrere nisi accedat verbum j/xe» (vid. Plut. 919 "Thuc. 
II 37 Herodot. VI 57 Eur. Or. 491) viderunt Meineke alii, sed probabilis con- 
iectura non est proposita; prorsus autem dissimilis est brachylogia Ran. 1279 et 
aliis locis eiusmodi. Equidem frustra et alia tentavi et à44' si y&g &ue37s zal pós- 
Avpóg cic, uj za«o5c. ltaque nisi intercidit versus, quod vix credo, negligentius 
haee scripsisse poetam statuendum videtur. Of. vs. 202. 

195. ónr&] ó$; v«( Meineke. 

196. copo; R] oes; V et plerique non recte, nam &oeqi; potius dicenda sunt 
rà Zwyu£ve (cf. Soph. Oed. R. 439). Eadem lectionis est varietas Ach. 401. || 
q"yutvog]] -v« Meineke probabiliter. 

197. kyxvioyíins] -ysy; V R et plerique, item vs. 204. Quae apud Homerum - 
quidem (77 428 — y 302) vera videtur esse forma, cuwrvzrosirum igitur significans; 
sed Batraechomachiae poeta, qui cancros dixit &yxvaoy5zec vs. 296, eorum erura 
hoc epitheto pinxit, et nostrum idem voluisse clare docent vs. 205 et Av. 1180; 
vid. commentarius. 





doc] mom convenit viro cultiori, proprie: 
non est quod ab eo expectari possit). idem 
fere significat ob xarà cum accusativo; 
praeterea vid. infra vs. 202. 

193. si; &uaSi5 xol póshvoóv] haee si 
sana sunt ?) collato vs. 202 vertatur 
ad stultum impurumque hominem pertinet. 

196. zoo] versute, callide, ornate ?). 
Oppositum huic adiectivo est zó &zoüv ^). 





ratur inde ab aevo homerico ?); solet 
autem ex huiusmodi proeliis victor eva- 
dere Iovis ales. At vultur lorarius, 
qui hominesque deosque nimis diu im- 
pune lacessivit, ubi serpentem illum san- 
guinis avidum arripuerit, eundem even- 
tum habebit ila pugna quem olim 
habuit aquilae Argivae in draconem 
Thebanum irruentis impetus 5). 


197 sq. Aquila serpentem tenens inter 
deorum portenta saepissime commemo- 


197. ài? ónórov] frequens hoe, ut 
epieum e)zàg $mzeí(, erat vaticiniorum 


l) Praepositionis idem est usus V:sp. 369, 1014 Thesm. 177 Ran. 534, 540 


Plut. 355 Xen. Mem. II 3 $ 15 etc. — ") Vid. annot. crit. — ?) Ut hoc loco, 
sie vs. 459, 686, 758 Thesm. 438 Soph. Phil. 130 Hesiod. Theog. 511. 521 Hero- 
dot. VII 111 Xen. Memor. II 3 8$ 10 etc. transfertur hoc adiectivum. — ^) Vid. 


e.g. Plat. Conv. 1824,06. — ?) Vid, ad Vesp. 16. — 5) Soph. Ant. 112—126. 


EQUITES. £1 


junvuis: Óoineovus zoéüzuoy einartamértur. 
»95 voe Tlwüeyéraev ut» éxéiivías 4, G10ppbign, 
200 Á 5f 42 A 5: », £4 z 2 2e 
: uL zzv w5 mai» éAhüv.e wüAhew Cisy1ui 
AAAANTOIISLABZ. 
més ov» mq; iu nwUT Lsxíw. évubibeszi uz. 
OIKETHZ B (Dem). 
"Pupseien." me» 6 Dlowüayéew £08 eibros 
| AAAANTOIILAHZ. | 
| 34 4 .éymmheyüxz^ isxiw. 


o o: 2c ————  — o E 












exsríumas ")j Excijstur zwters gezsasí1uno | — — &méiLe-e] de praesente texpporie 
ilie SQ we v&. 199 Ex. 9€5 eb | mex vid ad vs. 127. j 
— dgugssses] evsmüczis (lhec sermen | — ewpvbüLus] wewrim uibais 9) Sew 


Sono remvest o cühee  COO1DTUDIGe wore | ám oracu verbi muria, jpeypésus Mm 
| alb eder süpuüfeninr sed 1oxüio etíemp 


— &yrweyídsaz] empto ue exeo?) | pue exás oprís recours ím semzimms pque 
paupUnr mme fur et praeízisor nerzrüs e Or M Roe 


! 

] Legen n ve i S M 
&mr f) zpué$ Zmeyüüexs 7) vero rosiruzzs — X5exs  bypokowr. d. 4 agis Ib gg hon 
AyÉWES, Wi geetey Ywvv sub, iex»s d^ sb, DiyAdL fr 37 «i bes] 
— uisus] "vor ümpuotee orüzxxüe re- | o0 oz pv; v9 T6» adeyseupe Pineni- 
déi vk 221. Cimuoiüs 2-135 cpuomünem | ciü. fr £^ zevyw» vibe xev hee zw 
(00s eeesdacndeuprenr] incur t cuarto 
Püntandhus scribit 5) Phpyporüews ev ey | wur fae. es 0xs. eh Letusprs quid, wisi 
] BED ignes Acduses m didope | ad se. OL. ciiam Nub. 1189 cui. siia» 
Hopes). Daemones suicen alieóne mo- | meis egy se sui sin Uy 

aues pevprümrs free erüÜueloeaeefheabne. (208. «i — &si»] guid — sipuifunt^ De 
199. 9j s) et ovx 197. tecto Ernie 


"ado Eaecdüsornerües Beroüot WII 77 Pant. IX 17 $ 2, Pyiüüme Suervíot 
37 Wi 77 RE mH Ie ICINCERE 'oncieneo V torn M ToO 


z $eyge yin MT. 
Lp €t 295. — 7929 MM TS. — 7) Kon. $529, $495. — ") Pini. Cim. 4.— 
Amen 2295 — M) Nn MISUMEHL QUT. Quin 47 PHEEE CU Plalon. fi 999, 
gqunwm cei $i. 7) PraeLeres "Ó enpre aü wes 191 eq e2 írífem m4 


42 


EQUITES. 


OIKETHZ B (Dem.). 


gp , 
CUTO 70V À&y&, 





205 OrL &ywvÀeLg Teig qsoGiv Gométov gos. 
AAAANTOIIS AH. 
0 40odxcov* Ó& moóg tí; 
OIKETHZX B (Dem.). 
rOUTO TttQugovéGToTOV. 
e VE Z E] ' CINE) i» A S S 
0 Ógíxov ydo i6r; uexgóv 0 v GÀÀàg cU ucxoóv 
i9 afueromoTqo $69 0 T GAÀüg qyO Ogdxov. 
tóv o)v Ooáxovr& qoi vóv fvocaízrov 
210 TÓ« xgev5Qostv, ,oi xe wj 9«Àqp93 Aóyouc.* 
204. cióró] voízo vVelsen non recte, sic enim languet zov. Vid. commentarius. 
207. 8 7 àiix; Dawes] &iac (&ààác) v codd. 
209. róv Svocaísrov| vroü -érov Bentley, fortasse recte; vid. commentarius. 
210. 5jór] xvó« Góttling sine causa; vid. commentarius. || «7 x«] e? x« Meineke ex 


Etym. M. 732,34 et coll. l. a. vs. 210, quo maior fiat sonorum ai xe et aixá-Azw 
similitudo; sed ze alias non corripitur. || 9a29937] 3:273; vdSande Bakhuyzen 


probabiliter, vid. tamen commentarius. 





— a)ró zov Aéyu] xai X &Aaóc row v00r0 
óxxpivee. Nullum profecto interpretem 
hoe quidem vocabulum requirit, nam 
ipsum clare indicat quid significet: z- 
cis nimirum Z/giís eum rapinas suas 
auferre !). 

206. zoóz zi;] quorsum 7 quid sibi vult? 
Item Pac. 45 ?); vid. etiam vs. 219 zt9o; 
zoAwsíav et Nub. 176, 648 zoós r&qura. 

207 sq. Si quis comicum nimium nune 
putet in aetatis suae superstitione ri- 
denda, inspiciat v. c. quae Xenophon 
de ominibus divinitus sibi missis refert ?). 

207. Cf. Thesm. 775 5iiov yé vo: xal 
zaÜrX xGi ixsv v £U2ov. Neutri autem 
idem usus est infra vs. 1074. 

208. aiueronórr5c] &42&s enim est quae 
X9007" aiuerizig dicitur in Sophili fr. 5. 


l) Vid. ad Ran. 1261. — 
^) Vid. ad Vesp. 429. — 5) 
et fr. 56, ubi vizum Svuóv 
xsvaigw &zícw SespuaiveaSa. 


Non zi vóza tantum ó&goiwog est terri- 
bilis hiece óoázo» neque mala gramina 
tantum pastus, sed totus est sanguineus, 
merum combibit eruorem. 

209. Subiecti accusativus praeter mo- 
rem nune antecedit accusativum ob- 
iecti )). Obscuritas tamen insolito huic 
verborum ordini non inest, quoniam inde 
a vs. 197 sqq. scimus qui pugnae even- 
tus fato sit praestitutus. 

210. ;jóny]| nuzc, nam alluxit iam dies 
felicissimus, quem oraculi illud 67 zóze 
(vs. 199) portendebat. 

— al »s uj 9aiq9i Aóyo] nisi verba 
dari sibi sinat. Poetica dictione ipse De- 
mosthenes nune utitur, 9&4zs» autem 
deleniendi vel ezhilarandi sensu usur- 
pat ?). Simillimus est verbi /aíva» in 


?) Et fr. 405? — ?) Anab. III 1 $ 12 VI 1 $ 23. — 
Ut Baecehylides fr. 46 Ken., ubi somnus 9áAnew xéap, 
9áizav dicitur, neque longe discedit Soph. Ai. 178: 


EQUITES. 48 


AAAANTOIIOQ AHZX. 


r& uiv Àóy( cixdAAet u& Oevuáto Ó' Omoc 


róv ÓQuov oióg T émwgoomeónv ciw yo. 
OIKETHZX B (Dem .). 


qeviórerov £oyow ve09 meo moieig m0Ítr 


vígerre x«l yógÓsv OuoÜ rà mQáyuore 


215 


e M ' - QUNM ^ 
Gmovro, X«L vOv OTjuov GsL g59007t0100, 





211. In scholiis commemoratur stolta lectio z& uiv Aóyww xaAst us (àvri vo) xivei, 


7igozo&zterat). 


212. imwgozsósv si) KR] etu £mwzgomsvav V et plerique. 

213. za03'] zo03' Lenting (cf. Vesp. 621 et 767), sed ferri hoc nequit nisi pro 
zowig; legatur zá4c: vel ke«( vel eiusmodi quid; quod necessarium non videtur. 

215. Om. R (in fine paginae), post vs. 216 collocat Reifferscheid; unum versum 


post 215 intercidisse putat Ribbeck (zoozo) interpretatus szmula ...). 








recentioribus carminum  Homericorum 
partibus usus !); praeterea cf. epicum 
9éAysw F£naoot Jh 

211. aixá2&] vid. ad vs. 48. 

212. inirgozteisu] item vs. 426, 949. 

213-215. Res est facillima; satis enim 


erit si secundum artis tuae praecepta far- - 


tum facias e rebus publicis et. populum 
verbulis edulces. — Artis coquinariae vo- 
cibus zepgárzev 
festive nune adiunguntur vitae publicae 
verba  z& 
Tóv ÓÓnuor. 

213. i750 zoietc] ef. Ach. 560 Lys. 210. 

214. Ex Euripidis Heraclidis desum- 
tum esse hunc versum dicit scholion. 
Quod num recte sit traditum non est 
eur dubitemus 5); nam nune quidem in 
illa fabula non legitur, sed quidni olim 
fuerit lectus in parte quae post vs. 629 
periit. Nonnihil tamen mutavit noster in 
afferendis verbis tragici, a quo 7ogósüav 
verbum omnino est alienum. 


ÜztoyAvxaivsuy 


XogósUsuv 


zg&yuara et  zooo07motic3at 





—  xógósve] minutatim  disseca, yóo- 
ósuue *) sive zsguxóuuara ?) e rebus bo- 
nisque publicis tibi effice. Cf. angl. £o 
make a mess of..., gall. faire un gachis 
de..., et vid. Strepsiadis verba £x uov 
y000)v roig qgovri.Graig mapaSévrov 9). Re- 
vera olim éevzóv zazeyógósuoev in carcere 
Cleomenes rex Lacedaemoniorum vesania 
correptus 7); cf. etiam Herodot. III 13 
de nefaria Aegyptiorum crudelitate, 
qui Cambysis legatos xgsougyrjóóv. Óéozta- 
c«v, et xeraxgsovoysio2e. de milite plu- 
rimis ictibus confosso dictum Herodot. 
VII 181. 

214 sq. óuov...&zovro] omnia turbans 
atque permiscens, ita ut civitas bene 
ordinata redigatur in molem indiscre- 
tam. Cf. Soph. Electr. 715 óuob...záv- 
zs; &vausuiyut£vou, Anaxagoreum illud de 
mundi origine: óuo? z&vra ygQucra 5»v 9) 

215. zóv ófiuov...zgoozoto0] plebem tibi 
concilia ?), tuam fac ?), &vai&uflave 1). — 
Comicum simul nune spectatoribus in 


l) E. g. (598. — ?) a 57 etc., vid. etiam Soph. Trach. 355. — ?) Ad versum 
210 scholii verba pertinere suspicatus est vdSande Bakhuyzen, vix tamen proba- 
biliter, cum tragicorum non sit a/ xe. — ^) Vs. 315. — 5) Vs. 372. — 9) Nub. 455 
quaeque ad illum versum annotavi. — 7?) Vid. Herodot. VI 75 et de eoloco Longin. 
de Sublim. $ 31. — 5) Anaxag. fr. 1 Plat. Phaedon. 72c etc.; vid. etiam ad vs. 245. — 
?) Verbo etiam Herodotus I 6 V 71 VI 66 Xenophon de Redit. VI $ 3 sic utuntur. — 
1?) Terent. Adelph. V 6, 10 Ovid. Art. Amat. II 259. — !!) Vs. 682. 


44 EQUITES. 


bzoylvxoaívov Oquucríotg woyetouxcac. 


r& Ó' GÀÀe Gor moóGsoT. Óqueycyuxá , 


qovi) utegá, yÉyoveg x«xüg, &yogeioc si: 


HI e * ; [1] - 
Pyeug Gmovro 70g 7t0Àwtíav G Oi, 


220 


qonouot vs cvupatvovco, x«l vó IlvOuxóv. 


GÀÀ& GregovoU xcL Gmévós và KocAÀéuor 


» , € M Pi 
qO7t:0c C&wvvei r0v &vOoa. 


AAAANTOIIS9 AHZ. 


xci Tí; &Uuuewyoc 


, , M ^ er , 
ytvijosraí wot; x«L yog oL vt TUÀOUOLOL 





216. ucysgizos Lenting] -zoz; codd. absurde. 

219. Del. Bergk; mihi necessarius videtur. e 

220. Verba mihi obscura (vid. commentarius). Dubitanter propono *7oóvo: (5 
ve Gvuflaivovat xoti (x ) v0 IIu3ixóv, et tempora conveniunt secundum oraculum Delphicum : 
nempe post coriarium isiciarium venturum praedixit deus. || ze] 9? Blaydes. 


mentem revocare voluisse vocem culi- 
nariam óyuóv» sive adipem vix crediderim, 
licet infra vs. 954 et Vesp. 40 verborum 
hie lusus inveniatur; certe verba cóv 
ónuov (óquóv) zmgoozowiaSa: verti adipem 
adice, ut iussit Casaubonus, neque lin- 
guae indoles sinit neque contextus. 

216. ózoy2vxoivov ómuerío] id quod 
óguitov é&e( dicitur Vesp. 699; qualia 
autem velit verbula apparet coll. Vesp. 
593 et 666-668. De voce órnueziog vid. 
praeterea ad Nub. 943 et cum verbo 
ómoyivxmivev cf. Socratica illa compa- 
ratio zc óxrogurj; cum ÓOwozouc!), quae 
v0 de fÓiaro  95uosUerat Tv dvowv xoi 
&onmarü ?). Etiam verbum  xeguxoztowtv 
vs. 343 huc pertinere non eredo. 

— uaysgiuxs] secundum artis tuae prae- 
cepta, 3). 

217. Simillima sunt parasiti verba 
apud Nicolaum ?), qui nostrum locum 


1) Plat. Gorg. 46247 sqq. — ?) 4644. — 





fortasse imitatur: 
uot | &aeztso Éyew zóv zkAàórQua ÓsumtvoUvco 


z&vra yàg Tt9óosoTi 


óst, | Auuós, &ztóvoux, z02ua, yaotQuuogyta. — 
De verbo zóosor. (proprium est) vid. 
praeterea ad Nub. 588 ?). 

218. qovij uegá] vor improba 9) De 
Cleonis voce vid. supra vs. 137. 


— yéyovag xaxüc] — ix movnoóv si 
vs. 186. 

—  &yogaiog si] vid. vs. 181 et ad 
Nub. 991. 


219. zgóc] vid. ad vs. 206. 

220. yoncuoi...xocl ró Ilv9ixóv] hen- 
diadyn haec efficiunt 7) — si sana sunt. 
Nam quominus discrimen aliquod rune 
statuamus 5) multa prohibent, immo 
aut nihil significat zó IIv9:x0v &ut ryor- 
Guóv vua ?). : 

221. orsqavob] vid. ad Vesp. 861. 

— Koaciéuo] cf. vs. 198. 

222. ózws] vid. ad Nub. 489. 


3) Cf. vs. 376 Ach. 1015 Pac. 1017. — 


^) Fr. 1? sqq. — ?) Idem valet óz&oys Thesm. 851, 1013 Eccl. 114 Xen. Conv. 
VIII 40. — $5) Gemeen. — 7?) Vid. ad vs. 803. — 5) Ad Thucydidis II 8 s 2 
exemplum, qui 4óyi« (praesagia vatum) et ygnouoUc (deorum oracula) distinguit. — 
3) Vid. vs. 1229 Soph. Oed. R. 242 et annot. critica. 


EQUITES. 45 


OcÓíacuv o)r0v O re mévqgo BÓvAÀe Aso. 


OIKETHZX B (Dem .). 


GÀX ciolv (mmijg &vdgeg &yotol q(AwoL 


uiGobvreg «)rÓv, o? BowqO9ncovot Gor, 


' - - Dd , M , , 
x«l rv stoÀuOv oL xoÀot ve xoi CyoOo0l, 


xci vOv Ocarüv OGri; iori Óski0g, 


xol iyà uev e)vrGv, qo Ot0g EbvAAmweroL. 


230 


E 
cL 


u1j ó£0.9" o) ydo iómw éiEmxoGuévog. 





227 sq. Del. vBamberg. 





224. 80/0144] perperam cum verbo 
Bósiórrsg9o. componitur in scholiis, est 
enim deminutivum verbi $gós» !) cui 
similia sunt 25ezrazi22ew ?), óyxiA2s0So4 ?), 
jBviA&v *); vid. etiam poU22av ?) et ad 
Ran. 92. Vehementer reformidare nune 
significat 9), ut Zyxseyoóéva. Vesp. 627. 
Verbum redit Lys. 354, composito au- 
tem ómogójUiiav utitur Lucianus 7?); cf. 
qoizzawv 9), ipowyévas 9), BósiórreoSou 19), 
ózegzunnálav!), pallere ?) cum aecu- 
sativo, et quae minus sunt notabilia: 
yeyn9évau 13), &y9s03oi !*) etc. 

226. Equites e familiis nobilibus ori- 
undos odisse Cleonem facile intellegi- 
mus, sed peculiarem praeterea inter- 
cessisse causam odii, nempe Cleonem, 
cum ipse esset eques, a sodalibus con- 
tumeliose esse habitum, — utpote ho- 
minem novum, — postea autem rerum 
potitum desertionis eos insimulasse, quo 
veterem  ulcisceretur iniuriam, perhi- 
bebat Theopompus, cuius verba e de- 
cimo Philippicorum libro affert scholion: 
»7gomuiexuSsg ónxó rv inntéov xol zta90- 
Suv9sig KAfov...imeti9: cy mtoAwsíG, xol 


OiezéAeGev sig aÜroUg xaxk unyavousvoc 














xaTmyógnos yko abrOv Ó AurtoorQaToUvrOY". 
Quae fortasse crederem, nisi in scholiis 
ad Ach. 6.eiusdem Theopompi auctori- 
tate fultas viderem nugas insulsas de 
Cleone ab equitibus rapinarum insimu- 
lato vel nescio quomodo  spoliato !?). 
Itaque haud vana videtur suspicio, etiam 
in verbis Theopompi, ut Acharnensium 
fabulae 1.1, echo quandam percipi fa- 
bulae Babyloniorum. 

298. ósiióg] vid. ad Vesp. 1265. 

229. ó 9s0g $vAAmwerai] manifeste re- 
spicitur Apollinis responsum  Lacedae- 
moniis bellum Peloponnesiacum molien- 
tibus datum: xezk zg&rog zoAsuoUci vixmv 
igsc9a. xal abróg $vAAQweoS9ot xal zapa- 
xocloUusvog xai &xAgrog 19). — Paphlagone 
pulso flectentur superi !7). 

230-234. Primus ni fallor hunc locum 
recte interpretatus est Naber, statuens 
revera ad vitam quam accuratissime 
expressum fuisse vultum Cleonis, ingen- 
tes igitur cachinnos excitasse Paphla- 
gonem in scenam prodeuntem, cum ne 
lippos quidem posset fugere quemnam 
illa larva referret, etiamsi hactenus non 
suboluisset. Itaque iocose nune metum 


1) Ach. 256 ete. — ?) Vs. 1144. — ?) Pac. 465. — *) Ran. 516. — ?) Eq. 1126. — 
$) Reete igitur Hesychius 9ó/22sv ósóiévou, rgé£uswv. — 7) XXXIV $ 10. — ?) Soph. 
Ánt. 997. — ?) Apud Homerum saepius. — !?) Ach. 586 Eq. 252. — !!) Eq. 680. — 
12) Pers. I 124. — !?) Cratin. fr. 158. — 4^) Eupol. fr. 43. — !*) De quo loco 
vid. quae observavi in Prolegomenis. — !9) Thuc. I118 8 3, 123 $ 1 II 54 8 4. — 
!7) Verbum Zueugávav de diis hominum suscepta promoventibus usurpatum 
reperitur etiam Eur. fr. 435 Menandr. 572, cf. cvvázzso9e. Aesch. Pers. 742. 


46 EQUITES. 


$z0 rO0U Ófovc yàg «)róv oso dj9cÀc 


TOV GxtvOmzOLOv tixáGoL. müvrOG ys wmv 


yvoctncsrar r0 y&o O9íeroov Óskióv. 


(Egreditur Paphlago.) 


oiuo, xcxoÓníuov, 0 Ilegieyov éi&éoysvou. 


SCENA SEXTA. 


Eidem, Paphlago. 


ILADAAIUSTN. 


285 


oU TOL, u& TOUG Óc0sxe« Ozo)g, youo1Gcrov, 


or. imi rÀ ÓWuco E£vvóuvvrov zo, 
TJ 0 Onuo u . 


(Poeulum cernens quo Demosthenes modo usus est:) 


TOvTL Tí ÓgG r0 XoA»wióixOv mOTüQiOv; 





231. «bróv obósic] ob0si; ebróv R invito metro. 


234. Demostheni continuavit Beer, in codd. est Niciae; Isiciario dabat COFHermann. 

235. ILAd.A ATI '2N scribi iussit Dindorf; vid. quae ad personarum indicem 
annotavi pag. 1 not. 1. In codd. h.l. et per ceteram fabulam dicitur Kéw». 

236. £vvóuvvrov R] $vvóuvvrov V et fere omnes; cf. vs. 478. 





nescio quem zóv ozsvozouv fingit no- 
ster !), facete autem admodum Demo- 


omnium primus terrore percellitur Pa- 
phlagone adventante. — Perperam loco 


nostro abusi sunt vetusti interpretes ad | 


illustrandum Vesp. 1021. 

231. óz) vo Oéovc] vid. ad Nub. 835. 

232. závroc;] vid. ad Ran. 263. 

234. Simillima sunt satyrorum in Eu- 
ripidis Cyclope verba ?): o/uou Kiziow 
90' Épystav ví Ógácoutv; 

235. oU zot...xyoigrjoerov] cf. vs. 828. 

— cro); Óddsxa Seojv;] etiam Av. 95 
hic numerus magna cum gravitate com- 
memoratur. 

23". zí óo&] cf. Eur. Ion. 1014: ó 
deUrsgog Ó' &gi3uóc Ov AEyswg Tí OQ; 3E 

— Xaàxwixóv| non e servorum supel- 





| lectile sed e coena herili hoc poculum 
, modo sumsisse est censendus, quod 
sthenes postquam dixit zo/z (imere, ipse | 


argenieum fuisse efficit Kock ex inseri- 


| ptionibus *). Verum autem sycophan- 


tam inde a primis verbis se praestat 
Paphlago; nam Chalcidica pocula licet 


| Chaleide ex urbe Zz£oeica habeant ori- 


ginem, nomen illud ad 7raciae regio- 
nem zzv Xaixiix$jv refert, quae et illo 
tempore omnium in ore erat et fre- 
quentius etiam fuit annis sequentibus. 
Paucis enim mensibus post Equitum 
fabulam  scenae commissam  Brasidas 
oram Thraciae invasit. Itaque rov z& £i 
Gocxii; ztgodi0óvzov?) esse Demosthenem 
Paphlago suspicatur adspecto poculo 
Chaleidico, quemadmodum  Nicarchus 
ille in Acharnensibus 5) ellychnia cernens 
Boeotieam aliquam fraudem odoratur. 


l) Cf. u:yavozowí mentio Pac. 174 et vid. ad Nub. 326. — ?) Vs. 193. — 
3) Item. nos: wat doet die (dat)...daar?^ — *) CIG. 138!? et alibi. — ^?) Vid. 
Prolegom. Vesp. p. XXXII 1. — 5) Ach. 916 sqq. 


EQUITES. 4 


o)x £69 üOnoc o) XoÀxiÓfag &gícrarov. 


&zoÀsiG9ov, GmoS9«evsicQ9ov, o wuepgor&ro. 


(Recedit Isiciarius.) 


OIKETHZ B (Dem.). 


240 


oUTOG, Tí Q&Uysig; OU u&veig; ( yevváda 


&ÀÀevromGÀe, wi c9oÓQg rà moéyuera. 


AAAANTOIIS AHZX. 


&vÓosg Ímmijg, megeyívecOs! vüv Ó xowgóg. à 2íuov, 


à lleveír?, o)x iÀ&vs mo0g vÓ Ós&ióv xéogac; 


OIKETHZ B (Dem.). 


&vóosg iyyóg GÀX G&u$vov xal imavaGroépov mw. 








238. £o9' R] £oxw» V et fere omnes; vid. ad Nub. 214. 

239. àzoSavsoSov] kmoisio9ov R, hinc 3jazos030ov Meineke (coll. Nub. 1136). 

240 sq. Olim in libris quibusdam defuisse dicit scholion. 

242 sq. Isiciario tribuit R, in ceteris continuantur Demostheni. 

242" sq. Posi scenam haec a choro (coryphaeo) pronunciata esse putabat 
Kühler, id quod et ego aliquando mihi persuasi; sed abieci hanc opinionem a 
Zachero admonitus. Quam si quis tueri tamen velit, statuat necesse est Simonem 
et Panaetium non hipparchos fuisse, — quibus iussa dare quis poterat? — sed 
phylarehos vel turmarum duces nescio quos. 

243. 5] xe Dindorf (cf. Av. 656 Eccl. 867). 


214. &vdoesz] &vóps; codd. 





240. Non metu perculsus recedit isi- 
eiarius, quod putat Paphlago, sed ut 
equites arcessat, quos in vicinia ver- 
sari modo audivit. 

— orog] vid. ad Vesp. 1. 

— dà ysvváóa] vid. ad Ran. 179. 

241. rk zgáyuaera] vid. ad 
vs. 130. 

242 sq. Svunonem et Panaetium hoc 
anno hipparchos fuisse hinc apparet !). 
Simon autem si idem est de quo in 
Nubibus ^et alibi turpissima quaevis 
praedicantur ?), brevi post Equites actas 
Scelus 
est. Sed fortasse homonymus aliquis 
vir nune commemoratur. Nostrum vero 


remp.s 


aliquod commisisse statuendus 





Simonem esse illum, quem de re eque- 
stri scripsisse apparet e Xenophonte ?), 
satis certum videtur. 

243. oüx dre moóg TÓ Óshóv xépac] 


| quim agmine facto dextrorsum vos con- 
| vertitis ut huc festinetis? *). — Quoniam 


per parodum, quae Sspectatoribus a 
manu dextra est, more solito orchestram 
intrant equites, qui in vicinia excu- 
buisse finguntur, dextrorsum convertere 
se debuerunt eorum turmae, ut iusto 
agmine equos in theatrum possent ad- 
igere. Itaque qui a dextro cornu stete- 
runt iam ducunt agmen, qui a sinistro, 
cogunt ?). 
244. inavaoroéqov] cf. Ran. 1102. 


l) Sie recte schol. — ?) Vid. ad Nub. 351. — ?) De Eq. 1 $ 3, 11 8 6. — *) De 
voce ià&ze vid. Nub. 1298 et infra vs. 603. — *) Alienus hinc est Av. 353. 


48 EQUITES. 


(y ' - LET [jl c - , 
245 ó xoviogróg ÓÀog cUrOv (c ÓuoÜU zooGxsuuévov. 
, 5 , , M , M A , - L 
GÀÀ Guwovov xci Ótoxs xci vroomzTv cvrOU TOLOU. 
(Reversus Isiciarius coniunetim eum Demosthene Paphlagonem adoritur 
dum orchestram intrat chorus.) 


PARODUS CHORI. 
(vs. 247—332.) 


(Chorus e viginti quatuor equitibus compositus orchestram per aditum 
dextrum intrat in duas turmas divisus.) 


SCENA SEPTIMA. 
Eidem, Chorus. 
KOPTOAIOZ (Simon) 


priorem chori partem ducens. 
(ad Isieiarium :) 
zw«it Twi& vOv TmvwovoUQyov xol vopobummóGoTQoTOv 


xol velcovqv xci qigeyyo xel XdáovBOww d&omeyiüc 





245. Isiciario an sit dandus dubito. 


248. gágeyya] qáaayya V (quod tuetur Zielinski, arzzeam venenosam interpreta- 
tus), g&ovyya Suidas s.v. zaíe (at q&oUyc Attica est forma). 





245. ó; ÓóuoU mzgoczeuuévov] wf procime 
instantium. Adverbium óuoí nunc idem 
fere valet quod izyy)c, sed fortius est, 
nam proprie de iis qui se contingunt 
dicitur !); cf. verba in re militari prae- 
sertim usitatissima óuoU yíyveaSa. ?) et 
óuócs iévo. epicumque  Guaóoz. Verbum 
zgócxeuo 9o (ret) passim ita usurpatur 3/5 
idem Av. 1018 àiyyós zzíxuoSo: dicitur, 
item infra vs. 252, ubi vid. 

947. Cf. Ach. 282. 

— cagahnmóoroetov] cf. adi. zogasi- 
xágói; *) et Neptuni epitheton rapáiur- 
zog; 5), et de verbo zegézzav» vid. ad 
vs. 251. 

248. reAóvqv] cf. vs. 307 et Xenonis 


| comicis 








comici de Oropiis versiculus: zt&vzsg rs- 
AQvot, zt&vreg eiolv Gonaysc. 

— qágayya xai Xágvgów] gurgitem et 
voraginem. Sie apud Horatium 9) homo, 
qui ,quicquid quaesierat ventri donabat 
avaro", dicitur Jgrathrum macelli. Nox 


| q&ocy3 de montium praeruptis usurpa- 


tur ^), Xégvgó:; 9) autem gmzaeyrs est 
imago cuivis perspicua cui notus est 
Homerus, et saepius iambographis et 
adhibita. Sic hominem gulo- 
sum zovroyágupów dixit Hipponax ?) 
eiusque exemplum secutus Cratinus !?) 
yaotgoyáguBów, mulierecula temulenta a 
nescio quo ue?vcoyágupó:; vocata est!) 
et ipsam Charybdim aviditate vincere 


l) Vid. ad vs. 214 sq. Etiam Pac. 513 fr. 542 Soph. Ant. 1180 etc. sic est 
usurpatum. — ?) Etiam Thesm. 572. — ?) Vs. 761 Vesp. 142 Eur. Iph. Taur. 325 
Herodot. IX 57, 61 Thuc. IV 38 $8 2, 125 S 3, 127 8$ 1 Xen. Hell. IV 6 $8 etc. — 


^) Ach. 318. — ?) Pausan. VI 20 $ 18. — 


$) Epist. I 15, 831. — 7) ScAlucht; vid. 


Aesch. Prom. 15 Eur. Cycl. 668 etc., Eubul. fr. 75!!. — 8) SeAlund. — ?) Fr. 85. — 


10) Fr. 397. — !!) Com. adesp. fr. 1077. 


EQUITES. 49 


M M -X - 
xol zuvoUoyov xcL mevoUgyow moÀÀéxig y&Q «UT £g, 


' ' e s* - - 
x«i y&o ovrog Tv z«votoyoc moÀÀéxig Tijg Tjuéoag. 


, Mj M ' 
GÀÀ& meis xci Ólcxs xol rágorrs xel xUÜxe 


M e € 
xci BÓsiórrov, xal yàg Tucig, x«l émixtíuevog poa. 


eblofoí Ó8 wi ixqoyg Gc xol yàg oiós ràg 0Óovg 


Gomso Ebxoéárqg £qevysv, — eU9v vOv xvonupiov. 








250. c5s ju£gac] yoonucoe: Zacher infeliciter. 


254. 


üpsuysv Suidas s. v. eüAaBgoU et rg óÓo)g oióev] Épuyev codd.; Dlaydes zoz 


Épuysv (malim certe zóz £gvysv, ut de nota aliqua re fiat sermo; sed vid. com- 


mentarius). 








dicitur meretrix apud Anaxilaum !), ver- 
bum autem festive inde 
duetum vitae communis voci zzzeiv ali- 
quando substituit Pherecrates ?) Iocu- 
lari scilicet musae propria est huiusce- 


ix y«pvpótaat 


modi cavilla; oratores vero Cicero ad- | 


monet ?) ne longius ducta comparatione 


syrtüim patrimonii dicant vel eAarybdum | 
bonorum, praestare enim pafrimon sco- 


pulum et bonorum voraginem. Quamquam 


et ipse, cum Antonius bona Pompei sub i 


hasta venumdata coemisset, — vel, ut 


ipse Cicero dicit, ,in Magni copias se , 
subito ingurgitasset", — quae Charybdis | 


lam vorar! declamitavit *). 

249. Verborum hae repetitione ani- 
mus eommotus apud tragicos non raro 
significatur ?). 

251. vágarre xai xóx«] certam quan- 
dam societatem haec verba inierunt, 


saepius enim sic iuncta inveniuntur SEI 


Quamquam etiam solum z«gérrewv fre- 





quenter usurpatur 7), item solum zv» ?). 
Cum toto versu cf. Nub. 1508. 

252. Sósi/rrov] vid. ad vs. 224 et de 
ipso verbo ad Ach. 586. 

— iàmwsiusvoz] verbi usus non rarus ?), 
ef. lyxsuo9ot 19) et ztoóaxeio3o )!) et fre- 
quentissimum illud 2z:zí9:03at. 

258 sq. Novit enim vias salutis in quas 
BEucrates ille conicere se solebat *), — v 


y&o &yoo& xal oóroz rt£O oaa 2) zai ixzi- 
x bj N N 


vog v vs9oamuutvo:w. De voce óóoi; vid. 
vs. 291, de Zucrate ad vs. 129, cum 
toto loco cf. vs. 390. 

254. sb9b zàw xvonBiov] recta n forum ; 


| vid. ad Nub. 162. Vocem cz& zvorfux fort 


nunc partem !*) significare, ubi venum- 
dabantur fuzfures !?), vidit Bergk !9). 
Verba autem ex Babyloniorum fabula !7) 
iyveUst us qsUystv oizaós et sig &yvupa xal 
gvo)v huc facere, Eucratem igitur in illa 
fabula fuisse derisum, ingeniosa Kockii 
est suspicio !5). 


1) Fr. 22448. — 2) Fr. 95. — 5) De Orat. III $ 163. — ^) Philipp. II $ 67. — 
5) Vid. Aesch. Choeph. 875 sq. Eum 1014 Soph. Phil. 1019 Eur. Andr. 943 Phoen. 
1337 et ad Ran. 1336. Cf. etiam Eur. Hipp. 664—666. — 9) Vs. 692 Ach. 688 


Pae. 320, 654 Aesch. Prom. 994 Cratin. iun. fr. T3. 
266 alibi, vid. etiam infra vs. 840. — 


— 7) Vs. 66 Verp. 1285 Pac. 


8) Vs. 363 Pac. [270] Lys. 489, 491. — 


9?) Vs. 266 Vesp. 1285 Av. 1018 Lys. 1112. — 10) Aceh. 309. — !!)Supra vs. 245. — 
1?) Imperfectum obstat quominus cum Muellero Struebingio vertamus: ,er hat sich 
ins Privatleben, in seine Mühlenwirthschaft, zurückgezogen" (Aristoph. u. die hist. 


kritik p. 583). — !?) Vid. vs. 293. — 


4) De quo notissimo genere loquendi vid. 
vs. 307 et 1375 et ad Nub. 1065 Ran. 1068. — 


19) Ve] potius farizza, rà Aqua 
1 ; q 


vs. 857. — 19) Reliq. p. 358. — !") Fr. 75 sq. — 15) Vid. ad vs. 129. 


4 


50 EQUITES. 


I1ADAAVSN. 
255 6 yégovrec TAu«GToL, qoíreoec voi óAov, 
oUg £y Bócoxo xsxoeyOg xci Óíxoww xol GOixe, 
zmepooBomOsi0, og bm GvÓoOv rómrouci E£vvouorüv. 
HI'EM&N TOT HMIXOPIOT B (Panaetius). 


y Oíxq y, émsi và à molv Àeyst xarsG Os 
iv Oíxm y, émti và xowvà mov Àeysiv ... we veGOteug, 
x«L &z0GvX&Lsug Tu£Q0v TOUG UÜmtvuÜUvove, GXomOv 


260 0Grig «UrQv ocOuóg iGrwv 3] mémov T7 un mémov T. 
S l j "0 





255. qo&rsoes] qoázoges codd. 

vHerwerden; sed ab hac voce in designandis suis 
sociis caute abstinent Athenienses (cf. Pac. 639); Peloponnesiorum est ita loqui 
(vid. Thucyd. V 96 III 13 8 6 eto.). 

260. Versus manifeste corruptus; vix enim prosunt quae ad lectionem traditam 
tuendam attulit Vahlen: Eur. Or. 441 Ar. Lys. 128 Aesch. Sept. 197. Si iure 
suspicor glossema esse 4/j zézeov ad éyuóg pertinens, iusto audacior non est con- 
iectura *xol uaiS«xócs. In voce óuo inesse vitium aliquando putabam, *ójorz« airov 


2859. ónzsuSívovs] ózgzóovs 





255. A suis nune sociis heliastis, quos 
mercede nuper aucta !) devinctissimos 
sibi habere se putat, opem petit Paphlago. 
Sie in Vespis ?) heliasta ad incitas red- 
actus Cleonem implorat. Cum locutione 
autem «qg«reoes; rowopó2ov cf. Plut. 508, 
ubi duo senes vocantur Zuv3iacore roÜ 
Axoeiv xol zaras. 

256. Bgóoxo] vid. ad Nub. 331 Vesp. 
313. Cleon ,;uo3óv zogitov Ówroéget TÓv 
oiov *). 

— xai Óixeux xai &ówxa] vid. vs. 800 et 
ad Nub. 99. 

258. Si magistratus esses, non ita 
grave videretur delictum, quod &uqgorv 
Toiv ysgoiv uvatiAG TOv Ónuoocíov *), nam 
tralatieium id est; sed quod privatus 
homo furaris, id ne ferendum quidem »). 
Praeter expectationem pro óto:zeig simi- 
live verbo nune dictum est zerso3ísig. 
De voce zv óíxy ye vid. ad Nub. 1379. 





259. &zocvxátesc;] verbum hoc, quod 
sono suo sycophantarum artes in men- 
tem revocat spectatoribus 9), propriam 
Jcos legendi signifieationem obtinet Av. 
1699, facili autem transitu ?) ad 4fem- 
píandi notionem transfertur ). 

— zuibov] leni digitorum pressu ru- 
stici efficiunt fieus sintne plenae atque 
maturae an immites vel cassae. Sie 
Paphlago eos qui magistratum nuper 
deposuerunt pertemptat et explorat, 
missos autem facit rzoüc óuobs sive viros 
feroces et constantes, sed homines mites 
et imbelles eosdemque divites praedam 
suam facit atque  zié£&, ut ab ipso 
inojusvo. amplis largitionibus salutem 
emant. Simili metaphora usus nescio 
quis puellas ógvzerzsi; sive maturiores 
vais óztoztaoS évouz?) xal ovupgaiz opponit !?). 

— üinsuSívov;] vid. Ach. 938 Vesp. 102 
et infra vs. 825. 


!) Vid. Vesp. Prolegom. p. XV sq. — ^) Vs. 197. — ?) Vid. vs. 804, 905, 1019, 


1078 sq. — *) Vs. 827. — ?) Sie recte, ut arbitror, locum interpretatus est 
Zacher. — 5) Vid. ad Nub. 880 Vesp. 145. — 7?) Quem ostendit fr. com. adesp. 766 
xaSümso Ómmgilovrs; àv vob; MrrwxoUs; ÓàUvSous | piuuáfousv. — 9) Vid. Stratt. fr. 3.— 


9?) Demi-vierges. — ?) Ar. fr. 141. 


EQUITES. bl 
264 x«l GxOTeig ys TOv zt0lurÀv ÜGriG &Grlv Guvoxóv 

265 mÀoUci0g xci wi) zovmgoüg xol rQéucov tà mQ&yuera. 

261 xijv vw cUrQv yvOc Gmodyuov Ovre xol xeymvóro, 

262 xarcyoyov éx Xeggovicov, Óu«Àepov &yxvolcac, 

263 tir &mooroéyeg róv Guov c)róv gvexoAufecag. 





zAQjons ioziv eb ztémow |» ur zézov coniciens, sed vid. comm.; Kock pro uj ztéztov con- 
iecit uxyóézo (coll. Alex. fr. 175), Os3chneider 4 ixzízov, sed utrumque languet. 

264 sq. Post vs. 260 collocavit Brunck; post vs. 258 collocabat GHermann, del. 
Zacher. — In vulgata lectione ózsó9vvo; aliquis e Chersonneso nuper abductus 
esse dicitur, quod ferri nequit, quoniam lege cautum erat ne magistratus urbe 
excederent ante rationes redditas (Aeschin. III 8 21). 


264. axonti;] omoósi; Meineke, zéz&s vel ivosi; (coll. Lys. 685 Lucian. LXIX 8 14) 
Kock. 


261. x a)rGv] vw &v»ópa Teuffel, vv 
«0 yvüs rv Zévov üimoáyuov &vaxeynvóra 
óvra) R. 

262. ówx2agóv Casaubonus] óiega2v codd. || &yxvotoes] Zyxvgvoas Brunck. 

263. ivexoirpaca; Bentley ex Hesychio] 2v(&r-)exoi&gngoag codd. 


&crov "Tucker, $£vov zov Blaydes, zv zu 
: 2E »o»y , 
Kock. || &zo&yuov óvza] &zo&yuove (om. 








261. zai...ys] atque adeo !). — Quid 
quod omnes cives lustrat ista tua avaritia. 

— &uvoxov| ovinam imbecillitatem ?) 
signifieat hoe participium aliunde igno- 
tum et terminationis obscurae. 


ferri potest Vesp. 281, ubi item sermo 
fit de lite clerucho aut peregrino cui- 
dam intentata; ibi tamen non certus 
"quidam homo respicitur sed de ficto 
casu loquitur chorus. Cf. etiam Av. 
1421 sqq. 

— xarayayov| Athenas in urbem pe- 
regrinam postquam deduxisti (evocasti). 

262 sq. óia2agóv xré.] e palaestra de- 
sumta sunt haec verba, ut alia multa ?). 
Est enim óO:aa4afpsiv id fere quod ueoov 
Éyav: comprehensum tenere 9?), verbum 


265. ur 7t0v5oó; xal tg£uov z& to&yuara] 
X9motós rig xoi yevvaiog xci uj moAuzmQá- 
yuov. Of. Ach. 494, de voce zovgoà au- 
tem vid. ad Ran. 179 et de voce zo&- 
yucc. ad Vesp. 1392 ?). 

261-263. jv...yvoz. 
ad Ran. 1068. 


.. ÉvexoAnpagas] vid. 


261. ézo&yuova] vid. ad Nub. 1007 
Vesp. 1040 Ran. 228. 

— xsynvóza] stupidum. Vid. ad vs. 651. 

262. Manifestum est certam aliquam 
litem  speetatoribus nunc in mentem 
revocari; de civzbus autem quoniam sermo 
est, divitem aliquem c/eruchum, cui in 
Chersonneso, yóoc zoiuqogoráry *), agri 
contigissent, significari intellegimus. Con- 





autem &&yxvoiaor 7) zngeniculare videtur 
vertendum. Luctatorem adversarii hu- 
merum dzoozgégorza ut in tergum eum 
deiciat 5) refert clarissima imago mar- 
morea, quae Florentiae asservatur ?). 
'EyxoAgBéoo. denique quid significet ne- 
scimus !?), nisi quod e palaestricis ver- 
bis hoe quoque esse apparet !!). 
263. size] vid. ad Nub. 624. 


l) Vid. vs. 826 et ad Ran. 49. — ?) Cf. Nub. 1203. — *) Cf. etiam Ach. 494. — 
^) Xen. Hell. III 2 8 10. — 5) Vid. vs. 481 et ad Nub. 551. — $5) Vid. ad Ran. 
469 et cf. Herodot. I 114. — ^?) Quod fortasse etiam Eupolis fr. 262 adhibuit. — 
3) Of. Soph. Oed. R. 1154 Ar. Pac. 279 Plat. Rep. 405c. — ?) Quod observavit 
Zacher. — !?) Apud Hesychium perperam intellegitur devorare. — !!) Vid. Lobeck 
ad Phrynich. p. 79, qui Nub. 552 idem zoZezo&v dici suspicatur. 


59 EQUITES. 





II ADAATUXAN. 
266 EvveníxswG0 Outig; dy 0, vàgec, Ó Ouüg róxrouct, 
Or. Àéytww yvowQv £uslÀov óyg Óízciov iv móÀ& 
fór&vo, uvqusiov Ouov éottwv QGvOgsíec qoi. 
KOPTGOAIOZ. 
Gc Ó' &Aatov! Gc 08 uácOlqc! siósg oi! Oméoysvo: 
270 GGz9el yfoovreg Tuüg x«l xofcixeverot; 
HIEMS&N TOT HMIXOPIOT B. 
&ÀX iàv reír ye vtivg, vovTQb memAmberor 
266. Interrogationis signum scripsit Casaubonus. || $vógsc] 4vógez R.. 
267. Eusiiov] Kisyov V? R. 
268. ioz&vo. Elmsley] éoz&vow codd.; cf. Pac. 1249. 
269. 9'|] del. Kock. 
270. juá;] om. R, Jvra: Cobet (cf. Ach. 222). || x«i] inseruit Toup (versus initio 


addebat Bentley), dein interrogandi signum e fine versus 269 in huius versus 
finem transtulit; quae necessaria est correctio, ne verbo óz:éva« desit obiectum. || 
zogeAureUerar Cobet] ixzopaAueieror codd., quod e x xoBc«AusUsrc. natum est vitium. 


271 sq. Alterius hemichorii duci tribuit Kock. 
271. *ys reívy] ys wx codd., at vzucendi verbum hine alienum esse observavit 


Schütz, de /4ga enim vel de c/ade agitur potius; Halbertsma y' ózeízy, Blaydes 
ys veóon (vel q£onroc vel alia), Zacher voézyrat. 





Evvezízü9s] vid. ad vs. 252. 
267. ày zó2a] 2n arce; vid. ad Nub. 69. 
268. kvógsía;] strenui facinoris nuper 

editi, de quo vid. va. 595 sqq. — Athe- 

nienses nuper in arce dedicaverant 

Vietoriae signum aereum in memoriam 

expugnatae Sphacteriae !) Quam rem 

spectatoribus iocose in memoriam re- 
vocans Paphlago etiam equitibus vir- 
tutis monumentum in arce collocandum 
nune promittit; hos enim in agro Co- 
rinthio nihilo minora nuper edidisse faci- 
nora aut putat Aristophanes aut putare 
se simulat. 

269. à; 0']| item vs. 397 Lys. 80, vid. 
etiam Ach. 7 etc. 

— uác9ig;] vid. ad Nub. 449. 


266. 


l) Pausan. IV 36. — ?) Si reete sic 
ira. — ^) Synt. p. 24. 





— oia] vid. ad vs. 367. 

— ünépysro] vid. ad vs. 47. 

270. Cf. Ach. 687 sq. 

2'l sq. 44 zséac (i. e. in isieiarium et 
Demosthenem) s; zmpetum fecerit, istic 
profügatus  iacebit; hac vero si pugnae 
subducere se conatus fuerit, nostris (nostro- 
rum equorum) ezurzzbus impinget. — Ver- 
bum zzívg ^) conferatur cum Ran. 1101, 
ubi de Aeschyli in Euripidem impetu 
dicitur z&vav fpiamíez. -— Seholia zer 
interpretantur :;r05?); sic tamen neque 
pronominis oózo; usum intellego neque 
adverbii óeuoi! oppositionem. Kock ad 
zcíty mente supplet v; z&4y, sed neque 
z«vry neque euo! sie posse explicari 
recte observat Sobolewski *). 


scripsi. — ?) Item vHerwerden: Zac dez- 


EQUITES. 58 


qv 0' Omnsxxivm ys Órvoí, mgóc oxéAog xvonBéoz. 
(Undique pugnis pedibusque repulsus cedit Paphlago.) 
IIAOAAISAN. 
(alta voce:) 


6 mÓólig x«l OG, óq olov Ouoíov yaeGroíCouou! 








AAAANTOIISAHZ. 
xol xfxgeyec, Oeo Grl viv mtÓÀw xoraGTQÉgi; 
ILAO AATSN. 
275 &ÀX £y& ci vj Doij v«órq ys mgGre vo£wogon. 
KOPTO AIO. 
GÀX dàv uiv róvós vixdg vij Boi, v5vsiÀé cov 
272. Virgulam ante óeugé collocabat Bernhardy. || zoós oxéos] z9óoxé2os V!, vo 
gztAÀo; R. 


274. Isiciario dedit Ribbeck; in codd. est Chori, lacunam autem ante hune 
versum indicabat Sauppe, duos versus nunc (ut vs. 276 sq.) choro datos fuisse 
ratus, Sed cum bene cohaereat textus traditus, nullam huiusmodi responsionem 
huie loco inesse arbitror, Isiciarii autem esse hune versum efficio e responso 
Paphlagonis. | xai] ó; vHerwerden. || ózeo Kock] óozsg vel óozso (vid. ad Nub. 
1226) codd. || zerecroéq& R (cf. Vesp. 1092)] -ges cett. 

275. Versum Paphlagoni (Cleoni) reddidit Sauppe; in codd. est Isiciarii. || oi] 
in codd. est encliticum. 

276. uiv zóvós Porson] uévrov ye codd. || v/jve2a& oov Kock] cjveAioz ei codd., 


zivsAà' Éoev Porson, rzgvei2áos Meineke. 





272. ónmexxAivy] cf. Aeschin. I $ 176 
Üu£regov &oyov iori... uÓauy moQexxAtvetr 
abróv dv. 

— mpoós oz&io;] omittitur articulus ut 
in simili locutione zori zvy&v &20uat ! ). 

— xvgrufács] verbum alibi non obvium 
apud Hesychium et' Photium componi- 
tur eum verbo xvoírrewv arietare ?), et 
einsmodi quid requiritur sane. Vocem 
autem xvpr5p.« supra vs. 254 lectam cum 
hoe verbo cohaerere non suspicari diffi- 
cile est. Cratinus xvgnpáocoSo. sensu rob 
Oixu&yso9o: dixisse fertur in lexicis vett.?), 
et ibidem affertur vox xvon$ázrns vel xgy- 
pos conviciator. 





273. 95oíov] cf. Nub. 184 Vesp. 448 
Av. 87, 93 Plut. 439. 


— ya«orgítouci] i. e. züzrouct eig cTjv 


| yaoréoa 2) 


214. xoi xéxoayac]etiamne clamas ? 19). — 
Particula xeí( ubi sic usurpatur, acce- 
dere solet pronomen vel adverbium in- 
terrogativum 5). 

275. veóvn] ista de qua tu tam con- 
tumeliose loqueris. Of. vs. 97. 

276. ríjve2A«] haec vox ad citharae so- 
num imitandum ab Archilocho est ficta 7). 
Nune autem ea significatur equites laeto 
cantico celebraturos isiciarium, si victo- 
riam reportaverit ). 


!) Lys. 82. — 2) Rammeien, Aesch. Pers. 310 Plat. Gorg. 5164 Rep. 5865. — *) De 
quo medii ueu vid. ad vs. 900. — ^) Vid. vs. 454 Vesp. 1529 et ad Nub. 549 sq. — 
9?) Sehreeuwen óók nog ?! — 9) Vid. ad vs. 342. — 7) Schol. Pind. Ol. IX 1; vid. 
Ach. 1227 sqq. Av. 1764 et ad Ran. 1285 —1295. — ?) Nos: dan hoezee voor u! 


54 EQUITES. 


jv à' &vcidsía megílOn G6, guérsgog Ó mvgauobz. 
II 4D AATX YN. 


Y Y m 3 2 * Lj , b fa. , i A 
rovrovi rüv &vdo é£yc £vósixvvui, xci quu é&iynv 


rio; llekomovvmoiov vouroso: ... fouzvuara. 





277. zaosi3r gd Bergk, et sic M] zegéi9ry; codd. cett. 
278. ivósixvvu: lemma scholii] devvu: codd. 





277. mapsiSr] vid. vs. 56. 
— jurzsgo; ó ztugeuoüc] iocose sic 
dicebatur pro /usrsoe doziv 5 Ȓxm vel 
juirsoóv iort t) wixqzroiov ') vel à ozz- 
qevoc 7). Item de se et Euripide Mnesi- 
lochus ?): zoüí y&o rsyvéleav fZuéírsgos ó 
zuoruoUz Nempe zsuu&zióv rz: hoc erat, 
quod »mrzx5yoeée loeo in conviviis inter- 
dum esse propositum testatur Callip- 
pus): ó duryouzvjoac ztvoeuoUvra ijbesren. 
E sesamo fuisse confectum, fortasse 
autem eundem esse qui onsauírmz (*oroc) 
dicebatur, e Tryphonis auctoritate per- 
hibet Athenaeus 1145, & zvgav zsgosouz- 
very xol u£Aizt Üedsuusvow fiebat secundum 
Tairoclem ?) et scholion h. L 

2779. tausiueze] i.e. xoectór £muzsvusva). 
Ridieule Paphlago praeier expectatio- 
nem iacii verbum ex sua arte petitum, 
quod sono revocat vocem navalem Cvyc- 
ueze *). Sunt autem CuySueze iugamenía, 


irabes ad iransitra opinor ceteraque na- | 


vium interiora consitruenda idoneae; 


qualia c&w &zogg)rom ii&ysv fuisse 9) per 


se intellegitur. Itaque simillimum est | 


hoe erimen verbis Pisandri Andocidem ?) 
insimulaniis: üvógez (Gouisuzat, iyd» róv 
&»dga roürov ivdsizwvui Üutv «dx otzóv 
zs sig TOUS mOÀsulou; sig&yovrm xui zo 
z£e; 1") — Non aliter interpretati sunt 
veterum  grammaiicorum quidam !!); 


! Vs. 1253. — 7) Soph. Philoct. 841. Cf. etiam vs. 108. — ?) "Thesm. 94. — 
*?) Fr. 1 (Athen. 668c). — ?) Ibid. 6475, si recte illum locum interpretor. — 
8) Fr. 591. — 7) Simillimso ioco noster indulsit vs. 1185. — ) Vid. ad Ban. 362 
et 364. — ?) IL $ 14. — 19) Cf. Ach. 552. — !) £íie züw» weüm. — !*) xmoóv xai 
zíccav. — 1*) Cf. Vitruv. X 15 (21) $ 6. — ^) Plat. Bep. 616c, vid. etiam Leg. 
945c. — *) Athen. 203c. — 5) Bóekh Staatsh. P p. 139. —  '7) Act. Apost. 
XXVII $ 17. — P) Hor. Carm. I 14, 6 sq. — ?) Ovid. Metam. XI 485, vid. 


Peerlkamp ad Hor.l.l. — ^") I 29. — *') Goller. 





l 





quamquam alii (síwppam ef) picem ad 
rimas navium vietarum explendas intel- 
legebant !?) ahi denique ózolóueze 
significari statuebant, idque minime ab- 
surde, licet explicaiio quam equidem 
protuli meíro magis commendari mihi 
videatur. Nempe naves longae funibus 
quaternis praecingebantur !?) qui o»- 
deguozg zt&cav tiv msgupogév Guviyom 14) 
effciebat ui& fluctuum pulsus, remigii 
tremorem, rostri navem hostilem ferien- 
iis eoneussionem melius durare possent 
navis iuncturae nec iam facile rimas 
ducerent. Ingens autem illa Philopatoris 
navis !), quae cubituum erat CCLXXX 
in longitudinem, XXXYVI!T in latitudi- 
nem, munita erat duodecim cingulis cu- 
bituum sexcenorum. Quales funes cum 
crassi essent admodum, satis magno 
constabant, nam drachmarum paene quin- 
gentarum erant singularum íiriremium 
Ízoféuzra 19). Onerariae autem iis uti 
non solebant, sed interdum nauíae pro- 
cella occupati navigium suum ózzo- 
cav 17), si sme illis fumibws aequor 1mpe- 
riosius vir durare posse videretur !?). Hoe 
est quod dicitur mmwmire latus !?). Per- 
peram vero in Thucydidis verbis *"), 
Coreyraeos teüle: Tég zadetàg veUg Gere 
ziotuoug sivo: zal rà; Giàeg; imuozsv&oat 
referentis, fuit ^') qui Zs5ie« interpreta- 





"7. —-C——e 


E 
: 
* 
1 
| 
: 





EQUITES. 


2t 


Ce 


AAAANTOIIS) AHZ. 


280 


vel u& Zia xoi éyoyc rOUIOV. Ort zzvi; TT; XOLÀLO 
u per , EXHI UEM EM 


tiodgauóv sic r0 llovreveiov, tira zwéJav éx9zi m£o. 


OIKETHZ B (Dem.). 


E AC 2E E Ld E ev ? » ^ z 
vg Zi, iftoyov ys 1oz00059 . Gu Cgrov zoLi zotoc. 


- , ? , 
xci r£geyoc, ov lleguziémc ovz T£wo9n mxomorc. 


II AD AAI X2 N. 


(voce altissima: ) 


&zxoS9aevciio9ov avrizo ucÀo. 


AAAANTOII9 AHZ. 


(voce eiiam altiore:) 


285 


zgizÀGGiov zexoctouoí Gov. 








282. itayw» Porson] éieyeyó» codd. meiro et sententia adversantibus (cf. v. l. 


Nub. 1213). || z&zépor$ | 


non recte Boihe hoc inierpreiabatur zo: àztópprze, COn- 


stanier enim in hac locutione additur artienlus, quoniam agitur de certis quibus- 
dam rebus. quae lege nominatim erani indicatae. | zoéa:] zpée E et schol. 








reiur ózo!oe: esi auiem rimas síuppa 
ezplere vel i.u. emendare nages, ózz'wuerot 


auiem naves longae omnes eraní sem- | 


per ?). 

280 sq. Etiam Paphlago .zi&ya" ic- 
usÜucro, nam e Pryianeo quoiidie ex- 
poríat cibos, quibus venirem suum in- 
satiabilem publico sumtu implevit. — 


Honoris illius Cleoni ante paueos menses | 


decreti passim per fabulam fit mentio ?). 
Quo magis autem gloria, quam Spha- 
cieria capia demagogo pepererat, in 
ridieulum  deiorqueatur  contemiuque 
mergaiur, cizro:; illa ita commemoratur 
ui dixeris Cleonem nunc demum in- 
iempestiva civium liberalitate 3usias 
cenas esse adeptum, aníiea esurientem. 
.Olim saiis erai", — sic íere comici 
meníem reddere mihi videor, — .saiis 
erai isii opifici polenta vesci cum servis 





eeieraque plebecnla: — nunc paniculi ei 
offeruntur, íiamquam iíenerae puellulae. 
In opsonium antem cepae eapuí allive 
aliquid olim suffieiebai lurconi, Qui 
carnibus nunc se ingurgiians festos agii 
quoiquoí annus habei dies. Pisces olim 
ne delibabai quidem, nisi forie maenas 
vilemve sepiam- nunc quiequid ex Ponto 
advehitur, quicquid insulae AÁsiaque fe- 
runí, ei praesto esi, quo liqueí guiiur 
post infiniios clamores raucum" — 
zoi ob Onuoruxóv ys 0Ur0 Op& crogavra 
gir *). 

381. size] vid. ad Nub. 624. 

3982. rà &zóporza| vid. ad Han. 362. 

283. Quim ciam piscis frustum, —— 
cuiusmod: milil Perl illi decretum esi 
olim. Nempe simplicior erai prioris aeiía- 
iis vieius. De voce autem zzuáya vid. 
ad Ran. 517. 


!) vid. Bockh Seeurk. p. 133 sqq. — ^) Cf. vs. 167, 354 sq., 404, 535 sQ., 
573—576, 709, 766, 819, 1008, 1404 sq. — 7) Ultima verba de heluone dicuntur 


apud Aniiphanem fr. 190. 


56 EQUITES. 


ILIAD AATSN. 
xer«Doncouci Bocv os. 
AAAANTOIIQS AHZ. 
xoruxsxod6touwot cs xodtov. 
ILADAAIXAN. 
Ore uÀà c', iàv Groorqyijc. 
AAAANTOIISAHX. 


XVVOXOTGO GOU T0 vOTOV. 


IILADAATUS)N. 


290 


mtQLÀO 60^ GÀafovzíoug. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


OzorsuoUueL r&g 0Ó0UG Gov. 








287. ce V! R] cov V? alii metro invito. 


290. &4atovs(c:; Elmsley] -ag codd.; cf. vs. 903. 





281. zazezszo&souca] Cf. xazozodólav vs. 
1020, zcrsgónasv &v xexgcyóz Ach. 711. 

289. Dorsum tuum ta tractabo ac si 
xvvoxózos vi; essem |), ut canem flagris 
te feriam 7) xai ósvógorourac có vórov?). 
Idem dici poterat zóve os zówo xvvozó- 
zo; iyó *), in tragica autem dictione 
zvvozózov uiumuc zoo cse ?). Cum verbi 
autem conformatione cf. 3ae2«rrozozteiv 9) 
et uersopQozozteiv T): Recte haec verba in- 
terpretatur scholion: zuzz5owo os «360 
zóve 3), sed longe a vero aberrat alius 
interpres, qui scripsit: roDro ó; udysupo; 
At£yst, Foti y&o zómv iySü0z zow)g Gua Ók 
xci ,*Uve(o Ge Óéguari zc. 
enim 


Neque 
iu&vzov xvvsov 9?) huc pertinet 
mentio neque cazum marinorum )?*», quo- 
rum ojgci« et ózoy&orgiwe et olim in de- 
lieiis erant !!) et nunc sunt. 





290. Simillima 


7zt.915xi0uotg us 


sunt verba vs. 887 
Est autem 
zsQuAcUveiv proprie cireumnuavigare '?) vel 
cireumequitare, hine translate id quod 
zsQugoitev 1): Herodot. I 60 zeoieav- 
vóusvo; tjj or&cu. ó Meyaxitys, Demosth. 
XLII 8 32 o zudices, ó£ouau ponSijaat uot 
zai ur ue zteQue2üOévra zteQuósiv ÜmÓ roU- 
rov. Of. zeguévoi 1*) latinumque cireum- 
venire, e& vid. quae de verbi zegerptysw 
similiumque translatione dicta sunt ad 
vs. 56. 

291. Militari verbo zegizevav aliud 
ex eadem arte depromptum opponens 
omues vias tibi praecludam ait isiciarius: 
quamcumque in viam salutis ie conieceris, 


7LEQLEZGÜYVELG. 


| praecisam invenies. Verbum ózoz£uveoSat 


proprio sensu usurpatum legitur Hero- 
dot. V 86!) Xen. Hell I 6 $ 15 !$); 


!) Een hondenslager. — 7?) Ik zal je afrauselen als een hond. — 3) Pae. 747. — 
^) Vid. ad'vs. 318. — ?) Of. Eur. Herc. 992. — 5) Vs. 830. — 7) Pac. 92. — 
*) Item Phrynichus in Bekk. Anecd. p.49. — ?) Vesp. 231. — !9) Hondshaaien. — 


!) Vid. Archestratus apud Athen. 310vc, 7 Cratin. fr. 161  Mnesimach. 439 
Menandr. 299, cf. Kock ad Alexid. fr. 155. — !*) 4 uerzeqogà &nzó vàw igsaoóvtow 
(schol.). 13) Phrynichus in Anecd. Bekk. p. 61. — !4) Vs. 1142. — 15) ózozé- 
uYsGOoí TiGi TÓ mà Tüv vev — civ sl; ck; vaüg óÓóv. — 15) üzoréuvsoSor cÓv cis 


Z&kuov zAoDv. 


EQUITES. 5f 


I AGO AAI*)N. 
BÀ&wov sio w G&exegÓnuvxri. 
AAAANTOIIS AHZ. 

iv dyogG xoi éyo réOgouuot. 
IIADAATUSN. 
Óreqooi1jco G', si rw yov&c. 
AAAANTOIISAHZ. 


295 xorooqoonoo G', si ÀcAnosic. 








292. ; R] ££ V et ceteri. || &oxegómuvxvi Etym. M. 716,11, Anecd. Bekk. 
p. 452, Suidas] &oxepó&uvzros: vel -uíxzoc codd. et Pollux II 67. 

294. yoUi« Elmsley] yoUSas vel -Ges codd.; vid. com. Alcaei fr. 22 & zi yoUSouat. 

295. xomooqpoo5oc o'] infeliciter vVelsen xozgooqpaeyross, Blaydes xozQo[Aroo oc', 
Piccolomini xozgoqogíio c'; sana enim est vulgata. Vid. commentarius. || 2e256&c] 
A«z5jcs Blaydes coll. Pac. 381 et 384, qui tamen loci nostro minime sunt similes, 
2ax5noouc. autem significat: in clamores erwmpam et veluti displodar. E Suida s. v. 
zozoía Bünger efficit glossema esse e 4a25osc, hinc Zacher dubitanter &/ zi uie. 





Sed huiusmodi indiciis nihil esse tribuendum ostendit Vahlen Ind. Lect. hib. 
Berol. 1898 p. 12 sq. 
dieitur etiam ózorzuveo3e( mwva inferci- | àvrióéozerow 7). — Adverbium — &ozagóa- 


pere aliquem ?). Activum legitur e. g. 
Plat. Leg. 84427), translate autem dicitur 
Üzortuvew Tk; dizíócnz ?). Vid. etiam Cra- 


tin. fr. 289 ro)rov Ó' &ánzáceg ómorsuco cg , 


unyàvos iS): 

292. Oculos adversus me tolle, si audes. 
Idem infra dicitur gaézev évavzriov ?), 
Ach. 291 «ziza Jívacei z9ós Eu àmofit- 
Ran. 1474 zoopiézas us; Eur. 
Here. 1227 piéwov 700; ju&z, Aeschin. I 
8 121 zz: robs Óizaotàz DAéwor ete., alibi 
&rsvis fAézsw et apud recentiores uno 
verbo &zevíoe:, in dictione autem poe- 
tica si; Óza Jióío9c. 9), Biéma ve xol 


7ELY, 





'uvxri 9) significat ópSoi; Ouuaoiw ?), rectis 


Inter óe4íes vero 
cruci 11) est zó oxagónuirraw, nictare '?). 
293. Vid. vs. 181 et ad Nub. 991. 

294. óiaqograo] dilacerabo, discerpam. 
Proprie dicitur de iis qui x/vscot zal oi- 
ovorotww Eig yliyvovrau !?). 

— s v yg)su] vid. ad Ran. 913. 

295. Isiciarius, adversarii minas nunc 
quoque imitando superans, verbo ó:a- 
qooíjoa. Opponit suum  xozgogogrnoo Ot, 


immotisque oculis !?). 


l. e. xóztgov as &ztogoly/o xoztooqógos éyd e 
in sterquilinium tanquam. merdam te detru- 
dam verbum si addideris V9). 


!) Xen. Cyrop. I 4 8 19 et 21 Hellen. VII 1 8 29. — 7) ózozéuvav zuyác. — 
3) Xen. Hellen. II 3 8 84. — 4) Sie Cobet pro &zorsuó. — ?) Vs. 1239, ubi vid. — 
?) Hom. 7 373. — 7) Eur. Herc. 163. — 3) Quo etiam Xenophon Cyrop. I 4 8 28 
Lucianus V $ 14 XVI $ 26 XLVI $ 14 usi sunt. — ?) Xen. Hellen. VII 1 8$ 30 
Soph. Oed. R. 1385 etc. — !?) Vid. Bentley ad Hor. Carm. I 3, 18. — !) Aristot. 
Physiogn. 3. — !?) Eur. Cycl. 626 Hippoer. zo! xoícsov p. 151 Kuhn Xen. Conv. 
IV $ 24 Cyrop. I 4 $ 28 Lucian. XXXIV $ 4 Aelian. Var. Hist. II 26. — !?) Av. 
338 Herodot. VII 10 in fine. — !4) Vid. ad vs. 318. 1^) In miras captiones 


se induerunt interpretes cum veteres tum recentiores, haec verba dum conantur 
explieare vel emendare. 


58 EQUITES. 


IIAOD AATSN. 
ópoÀoyG xÀémvenr 6v Ó' ovy. 
AAAANTOIIS, AH. 
vj 1v 'Eouijv vóv Myogeiov, 


A , E , 
xci émi0QxO ye DÀemóvrov. 


ILAO AATN. 


GÀÀóroue voívvv Gogítet, 


300 


x«i gav& Gs rolg TQUTÓVEOLV 


ER 


, , - - 
&üsxereUrOUVG TOv O:0v T [e- 





298 sq. Cleoni- priorem, Isiciario alterum tribuunt V R alii (va. 300—302 


autem Cleoni). 


298. émogxo] *émiogxeiv? || ye g2ezóvrov] y &upaemóvrov Porson probabiliter; vid. 
tamen commentarius et vs. 420, iupzézsv autem apud Aristophanem non reperio. 
299. Post hunc excidisse versiculum, e. g. ó$4os si vi; v» coqurís, coniecit 


vVelsen. Cf. commentarius. 


300. qavoó os Porson] os qevo metro invito codd.; es qaív» Burges (ut Ach. 
819 et 912, cf. supra vs. 278), quod non recipiendum, quoniam prytanes non iam 
adsunt. Futuro autem simillimis locis noster utitur infra vs. 832 et Thesm. 764, 


vid. etiam Ach. 914. 





296. xiénrew] i.e. xaeztQc eivat af: 
verborum  »uxa&v 
praegnans. — 


non item. 


qsyev Similium usus 
Furem me profiteor, tu 


29'"! sq. Immo vero ego lubentissime hoc. | 


fateor; quid quod mgeierare soleo non vi- 
disse homines id quod viderint. — Ho- 
muncio foro innutritus ?) ibli didicit 
ziémtov émi0gxsiv xal fAémew ivavrioy ?). 
Invocat autem Mercurium yogaiov sive 
'Euzoiaiov ^), cuius signum in medio 
foro stabat ?). Cf. vs. 410 et 500. 

298. zai...ys] vid. ad Ran. 49. 

— fàsmóvrov] absolute, ut hoc loco, 
etiam Aeschin. III $ 94 usurpatum est 
hoe participium: Ca/laes et Demosthenes 
ópgórraov qgovoUrrov Biszóvrow «S0» Üuóv 
ÜqeAóutvot. 


299. Ergo in artem alienam te insinu- 


) 





a$li: oix olzsia raUro Éysic tx o0qiauao 9), 
éu& dor. ruÜTO TÀ ÉPmyspnuera, mihi enim 
proprium est furari et peierare. Sie 
haec verba recte interpretari videtur 
scholion. Quamquam neque quid faceti 
habeant video equidem neque quomodo 
cum iis cohaereant sequentia. 

300. Similia Thesm. 764 dicuntur, de 
verbo autem qgaírev vid. Ach. 542, 819, 
824 sqq., 912 sqq., 938. Nempe qáo:c 
erat delatio eorum qui legibus invitis 
mercem aliquam importabant. Si quis 
autem huiuscemodi fraudis convictus 
esset, poenae pars altera cedebat accu- 
satori, itaque non est quod miremur 
gentem àvógóv qacwvàv ?) sive sycophan- 
tarum, quibus artes suae tanta promit- 
terent emolumenta, laetissime Athenis 
belli praesertim tempore pullulasse ?). 


Item vs. 828 et Ran. 611. — ?) Vs. 293. — ?) Ut vs. 1239 dicit. — ^) Ach. 


816 Plut. 1155. — *) Vid. Tausan. I 15 $ 1 etc., Preller Myth. I^ p. 414, Lolling 
in IMuller Handb. d. Alt. Wiss. III p. 314, 1. — 5) Cf. vs. 721 et fr, 199. — 
7) Ach. 726. — 5) Vid. Ach. 517 sqq. 


EQUITES. 59 


o&c Zyovre xoiaec. 


XOPOZ. 
Stropha 1 (vs. 303—311). 


6 gute«oà xal fÓsAvoé xoíxro, ro0 GoU Ooicovg 


müce uiv yi mío, müce Ó' ixxÀwote, 


' , M M ' , , $ 
xci réÀy x«i ygeget x«i ÓuxeGTQor, c 


310 


/ t 1 M jÀ cr G QUA ?, B X 4 
BooBoooréoob. xci vQv mxóÀw Gmacov quov &vorevvopoxoc: 





301. ieg&c] ío*z GHermann metri causa (cf. Thesm. 1068 Ran. 441, 447, 1525), 
postea ze4siv (e verbis Athenaei 9447 memoriter haec afferentis: quo os kÓsxarsU- 
Tovg xoui«g zwoisv). Mihi quoque glossema videtur ísoéz, pro quo libenter rescri- 


pserim *zairaz. 


304. xo&zra Dobree] xai xoázra vel xal zexo&xra (sic V R) codd., xai xeraxszoüzra 
GHermann (novam vocem parum probabiliter fingens coll. vs. 287), xai fósivot 
goU $o&cov; Bentley (nullam in antistropha lacunam agnoscens) non recte, neque 
Bergk xai zsxoüzra aoU 99ácovc, omitti enim non potuit articulus. 





302. xouíaz| vid. ad Nub. 409. 

303. Vid. ad Ran. 465. 

304 sqq. Simillima chori verba sunt 
Thesm. 702: 


usozà xol àvoioyvit(ec, cf. etiam Pac. 


és üzavr dg ori tÓluvs 
554:ünmavv Wn iori usotà z&v9&Ó" sipxvus 
c«zo&; et nobile Periclis apud Thucy- 
didem !) dictum de civibus pro patria 
mortuis: &vógov émipavov noe yi rqosz. 

304. xo&»ra] vid. ad vs. 137. 

307. Non conciones tantum et iudicia 
opplel vox tua impura, sed nulla est pu- 
blicanorum | aedicula, mullum. tablimum ?) 
quin tuae audaciae ostendat vestigia. — 
Recte cum hoc versu Casaubonus con- 
tulit locutiones qualis est oi 2y9/s; — 
forum piscatorium ?). Supra vs. 248 zeio- 
»u; dietus est Paphlago. Praeterea cf. 
quae de Pericle cunctarum civitatis re- 
rum arbitro dixit Teleclides *). 

309—311. His quoque inest compa- 
ratio eum torrente illo, unde deductum 
est verbum  zuz4ofogsiv ?). Omnis nostra 


civitas & le, o homo furiosissime, pertur- 
bata tuisque sceleribus veluti coeno mersa 
iacet. — Qui nunc foogogor&gei:s dicitur 


nova voce, cui simile verbum  órzox&r- 


. e&w in Babyloniis fabula noster adhibu- 


erat 9) is infra ?) audit civitatis doídvs 
xci ropgóvg, et in Pace?) xíxg99ov zal rá- 
g«xrgov, Pacis autem fabulae pars facetis- 
sima ?) ex Cleonis cum &szgrg&vo com- 
paratione procrevit. Simillima infra de 
eo dieuntur in comparatione lepidis- 
sima 19). Praeterea cf. Dicaeopolidis verba 
festiva de maligno quodam sycophan- 
ta 1): záyyonorov &yyos £&ocot, | xgecro 
zaxüv, TQutrno Oiuzüv, | qoivew. ozevSUvouc 
AuxvoU-| yos, xci zi | rà mo&yueT iyxv- 
xà&o at. 

311. &vererzvogaxdóc] verbum vopátew 
suum sibi sensum obtinet Vesp. 257, 
vel in Sophoclis fr. 9277: zo40c Ót zy4óc 
i» ni9ov rvoBátsrai transfertur autem, 
ut nostro loco, in Soph. fr. 720: zvg9c... 


"Aors | ovós zoocózto návra rvopáte. xoá. 


1) II 43 8 3. — 7?) Geen douanekantoor of archief. — ?) De quibus vid. vs. 254 
et ad Nub. 1065 Ran. 1068. — ^) Fr. 42. — *) Ach. 381; vid. supra vs. 137. — 


$) Fr. 98. — 7) Vs. 984. — 3) Vs. 654. — 9) Vs. 259 sqq. — 


11) Ach. 936 sqq. 


10) Vs. 864—867. — 


60 EQUITES. 


KOPYO AIO. 


, e -- , E 
06r.g quQv v&g JOnveg ixxsxogpoxoeg Boóv 


€ , E - , —- 
xol m0 TOv zevQQv &voOsv rovc qógovg Qvvvocoxonóv. 





312. &xexoqoxzasz Porson] -gnuxas V? R alii, -qroas Vl, -oevxas nonnulli. 
313. rov mergóv] v5; zéroa; Dobree coll. vs. 754. || «qógovz] z6oov; M. male. || 


Suvvoozozowv] -zsi; Lenting. 





312. é&xxexdqozasz] cf. Ctesippi de Hip- 
pothale verba apud Platonem !): /juàv 
yobv, à Z»xgarss, ixz4exoquxs Tk Ox zal 
iuntminze Aíoios. Metaphorice adhibe- 
tur ab Electra Euripidea ?): 
z&AAoz ézxszagarat Siu quemadmodum 
atouobv de telis zeuendis usurpari solet ?). 

313. Demagogus, qui in pnycis zé- 
rQat; f) habitat, suo ipsius lucro unice 
studens ex edito illo loco inhiat socio- 
rum tributis, quae ipso hoc anno sunt 
duplieata ?), et si qui belli aerumnis 
oppressi cum debita pecunia tardiores 
adesse videntur, ,óósrre zÓv qógov;" mi- 
sellos homines allatrat iste 9) 
cjOas T»v mzóAw Üuüv &varotwo;" — Feli- 
cissima autem imagine usus, quae non 
potuit non ferire animum hominum mare 
Mediterraneum — accolentium, piscatori 


xc) » ' 
&Q &32 tÓ 


» 
n!i Bgov- 


euri assimulat, qui vere ingruente 7?) e | 


specula littorali in altum prospicit 9). 
Cuius oculi exercitatissimi mirandaeque 
aciei cum eminus cernunt thynnorum 
agmen littus legens dum prolis causa an- 
nuum iter perficiunt, advocat socios, et 
mox cymbae mare petunt, retia disponun- 
tur, coguntur pisces, in fluctibus caedun- 
tur capiuntur. Thynnis in retia ruen- 








tibus vaticinium, quod Pisistrato datum 
est, assimulaverat adversarios ipsi mox 
profligandos ?); thynnis intra retia op- 
pressis Aeschylus in splendidis versi- 
bus !) assimulavit barbaros Salamine 
trucidatos; thynnis assimulantur nunc 
socii miselli, qui vere gregatim adven- 
tantes bona sua Athenas deferunt, ut 
demagogorum scilicet expleant avari 
tiam insatiabilem. Condignum igitur hoc 
nebulone est anuli, quo ad scelesta sua 
decreta obsignanda utitur, sigillum : 4&gos 
xsynvüs inl] zérQac Ónumyogov !!] — Ad 
verborum structuram quod adtinet, zojs 
qógous; S$uvroczoztiv eiusdem est generis 
dicendi atque xvvozoztiv v0 vàrov!?), vel 
xomgoqoosiv rwva !?), vel vs &ozióes qui- 
4oggosiv !!), idem enim valet atque rob; 
qógoovs 9Uvvouz Gxozei &uvvoazóztoc air0G i»). 
Cf. etiam locutiones yeouezgeiv zóv &éoa 15), 
qosoouyetv vuv uy. rugonoijoat TEy Vy 7toLr- 
rv 15), inmmoxousiv xáv9ogov 19), óevógoro- 
usiv vàzov vtvoz ?), unzooqayeiv ozauviov?!) 
et Homeri versus ^) ubi Hebe 3zoio: 
véztaQ FF oiwoyosiv dicitur, i. e. deorum po- 
culis nectar ita infundere ut vinum 
solent .Fo:oyóo.. Cum voce denique 3v»- 
voozozo Cf. pcrióoazózoz "SE 


!) Lysid. 204c. — 7?) Or. 1288. — ?) Vid. ad Nub. 1108. — ^) Cf. vs. 754, 
783. — *) Vid. ad Vesp. 657, CIA. I 243. — 5) Vesp. 671. — 7) Aristot. Hist. 
Nat. VIII 15, cf. VI 18. — ^) Theocrit. III 26 Aelian. Hist. Anim. XV 5 Strab. V 
p. 223, 225 XVII p. 834. — ?) Herodot. I 62. — !?) Quos noster respexit Vesp. 
1088. — H) Vs. 956, — 1?) Vs. 289. — !?) Vs. 295. — 45) Av. 1481. — !5) De 
quo loquendi genere vid. ad Ran. 159 Cobet Var. Lect. p. 69, Mnemos. 1859 
p. 35, 1875 p. 247, Naber Mnemos. 1878 p. 257, 1899 p. 163. — !9, Av. 995. — 
17) Lys. 1033. — !5) Ran. 1869. — !9) Pac. 74. — 7?) Pac. 747. — ?')Lys. 196. — 
77) 4 3. — 7?) Pac. 810. Perquam insulsum est quod in fine scholii ceteroquin 
non mali legitur: &uc ó& xoi si« Ówoqayíav Óweáiia (Cleonem). 


EQUITES. 


61 


II AD AATXAN. 
oiü' iyà v0 moüyue roU0' ÜOsv mzíÀar: xarrÜsroL. 


AAAANTOIIS AHZ. 


3 , , PEE " 
ti 0à uj GÓ y oic0« xcrrvw, ovÓ £yO yogÓróuora, 


Orig Ozorfuvov imos Ófouc uoy9mooU Boóg 


€ ; , , er , , 
TOLG &y9QoLzoLoLv 7c v0ovoyos, (QOTE gaLveodat TOv, 


xcl zov Tuéoav qooiGcrn usifov v Óvoiv Óoyuoiv. 





314. Scio hie dolus unde consuatur iam- 
dudum ') — Quod nune xzerróuw dicit 
Paphlago verbo e sutrina desumto, id 
priscis poetis est x«xà& ó&zcev?) et 0ó20ov 
vel uáz» óguivav ?). Of. etiam. uxyavoo- 
o&qos: *). Graeca autem exempla se- 
eutus Plautus dolos cozsuere disit ?). 
Praeterea vid. Artaphrenis ad Histiaeum 
verba 9): zoüzo vó ómóónuc togae; uv 
có, ónsüncaro Ó' Howreyóons et émuzar- 
T&v zai ztegritew de poetis fabulas suas 
retractantibus dictum ?). De substantivo 
xarrÜuaz. solem vid. Vesp. 1160. 

315 sqq. JV mirum istud te nosse, 
est enim artis (uae! — Quis melius sciat 
quid sit xérzuue quam tu, qui rusticis 
urbem visentibus nihilque mali suspi- 
eatis tenuissima et vilissima coria pro 
densis solidisque vendere solebas olim! 

315. yogósUuera] minutal S). 

316. Margines suorum coriorum rese- 
eaus eultrum in obliquum ducebat iste 
pvocomoAiz0z, ut segmenta crassiora vi. 
derentur quam essent. — Sie égiozoz- 
xv est lanae affundere aquae aliquid, 
quo videatur gravior ?), singuiisque ar- 
tibus suae sunt fraudes ad decipiendos 
emtores. Dignum autem quod conferatur 
est óo9orousiv verbum recte (íractandi 
sensu adhibitum in altera ad Timotheum 
epistula !9). 





— inóiac] «ntehac vendere solebas — 
eum nondum ad hodiernam istam famam 
pervenisses. Cf. Nub. 675 sq. 

— uoy95ooU] miselli, annis laboribus 
morbo confecti !), qui ante aratrum 
fortasse vel ante plaustrum in via pu- 
bliea conciderit. Multo nimirum deterius 
est huiuscemodi animalium corium quam 
bovis qui florens vigensque ad aram 
deorum fuerit maetatus. Quapropter va- 
lidissimum lorum Homerus vocat /u&vzc 
poós Fu zrau£voio 1?) vi caesi, et meom 
poós Fiqu x1au£vovo Hesiodus ózoóroacS«: 


' jubet tempore hiberno !). Recordemur 


oportet rariorem inter Graecos fuisse 
boum usum in victu, frequentem vero 
in agricultura et in oneribus transve- 
hendis. 

318. Eí cum nondum totum unum diem 
soleis ex isto corio confectis usi essent, 
binis palmis largiores factae erant 19). — 
Dativus mensurae est óvoiv Óoyuctv, ut 
Eubul. fr. 119?: 


Ézt | nAeiv !-] Óvoiv zt0Óotv...cüs Oxt&c, Cum. 


uaxoortoaz;  Ó' oUans 
wmbra nondum viginti esset. pedum !?), sed 
duobus fere pedibus etimm esset largior, 
vel in Pythiae verbis Herodot. I 91 
imurácSc Kgooigos ÜoTsQov rotoi ErsOt roU- 
rout (fribus annis) &A2obs tis memQoutvus, 
cf. etiam Herodot. I 192 5 &orápy yoote 


usü(uvou lirzwxoD mA£ov yoivii0 vguol. Mrri- 


Y) Ik weet allang wie me dat lapt. — ?) X 367 ete. — ?) Z 187 H 321 etc. — 
4) Soph. Oed. R. 387 Eur. Andr. 447, 1116. — ?) Amphitr. I 1, 211. — ^5) Hero- 
dot. VI 1. — 7) Com. fr. adesp. 46. .— 5) Vid. ad vs. 214. — ?) Ran. 1387. — 
1) IT 15. — !!) A4fgejakkerd. — ?) r 375. — ?*) Oper. 541. — ?!*) Gerekt. — 


1») Eubul. ibid. vs. 7. 


62 EQUITES. 


OIKETHZX B (Dem .). 


-2) 5 
xci iub roUr £ÓgeGs raürÓv, vi] 4, Gore xoci yélov 


zGumoÀlvv roig ÓquóveiGi xcL qíÀowg magaGoycO tv. 


molv yàg sivou lleoyeGzGtw, £veov iv voie éuéciv. 


320 
XOPOZ. 
Stropha 2 (vs. 322—325). 
&oc Or ox &m Cyiüc idÓnAovc &val- 
325 


Ósiev, $jmto uóvi m9oGroTsU vÀv Qunrógov; 











319—321. Choro dantur in seholio ad vs. 319, Niciae tribuit Elmsley, hunc 
enim Pergasaeum fuisse (vid. Athen. 537c). At Cydantiden fuisse e CIA. I 188 
effieit Kirchner, in scena autem nunc ei locum non esse docuit Beer. 

319. x«i iu& (xku£) voUr Eógaos ra)róv vi 46 Porson] xoi (om. R) vj 4m x&ub 
roUT E£Ópacs raürÓY codd.; alii alia tentarunt, equidem *vei u& 4i' àuk roUT' &Ópaas 
rabróv. || »ci yi2ov Elmsley] z«r&ysiov codd. (K/ igitur signum male est lectum). 

320. Ónuóraic: xal] Ónuóvcio[:] x«i roi; V alii fortasse recte (cf. Nub. 1209 Ran. 


1487 sqq.), minus tamen numerose. 


325. rbv ónurópov] syllaba abundat; Bentley ó5zógov, Dobree ó5ropos, sed ipsa 


vox ójroo molesta, quapropter malim 


*rzüs zuxvÓg. 





xjo.u Vl 106 zóA. Aoy(uo ! 'EAÀàg y&yove 
Praeterea vid. comici 
anonymi versus: oórot Ó' àqsorüxzaot ztAetv 
jj óvo dorud ?). 

319. $ore xoi] cf. Ach. 143. 

320 sq. Haec qui dicit, licentia utitur 
quae in scena comica minime rara erat ?). 
Nam meras nugas praebet scholion: 


OuxgoAn rbv AS9mnvaiov, e£ x«i ÓoUA0; zaQ 
i ] 1 5 C 


&a9svsozegy 2) 


«üroig Ó Ófnuos &zayycsAierat. Plane homo 
hic Atheniensis neglegit nune partes quas 
agit sive servi sive Demosthenis, ita 
autem loquitur ut mox larva remota 
eum familiaribus domi vel in foro con- 
fabulabitur. Quapropter nihil nune qui- 
dem iuvat nos scire cuiusnam tribus 
pagive fuerit Demosthenes praetor, egre- 
gie autem errarunt qui Pergasaeum eum 
fuisse hine efficiebant, quos dein refu- 
tarunt alii allata inscriptione unde Aphid- 





naeum fuisse apparet *) Sed nihilo 
probabilius est quod ex nostri loci aucto- 
ritate fuit qui contenderet ?): eos qui 
Athenis Aphidnas peterent medio fere 
itinere peracto Pergasas pervenisse. Id 
unum verba Aristophanis lueulenter te- 
stantur, quod dudum indicarunt inter- 
pretes 9): urbi proximum fuisse Perga- 
sas oppidulum, cuius situs aliunde aecu- 
ratius definiri haetenus non potuit. 

220. Cf. Nub. 1209. 

321. Pes vagus in lara mihi pelle na- 
labat "), male lavus in pede calceus hae- 
rebat ?). 
z000g rà Üzod5uere qogsiv ?). 

322—325. Inde ab initio igitur im te 
conspicua fuit ista impudentia, quae plebe- 
culae duci est utilissima. — Simillimum 
est exordium chorici Vesp. 463: &g« óiz 
oix abroÓnAx | roi; zmévqowwv xré. 


ygowíag autem est usto czoü 


|) Etiam Nub. 640 hie est afferendus: z«osxóz5v óryowíizo, quo loco non debue- 
ram obtemperare Blaydesio óryowwíxov rescribenti; inest enim verbo ztegezóztreo9at 
comparatio quaedam. — ?) Cratin.(?) fr. 350. — ?) Vid. vs. 335 Nub. 601 Thesm. 
1140 Ran. 1531. — *) CIA. I 273 (Dittenb. Syll. 29153). — 5) RLóper. — 5) In his 


Kock. — 7) Ovid. Art. Amat..I 516. — ^?) Horat. Sat. I 3, 31. — ?) Theophr. 
Charact. 4. 


EQUITES. 63 


KOPTO AIO. 
$j Gv muGreÜcov Gu£oysug vàv &évov rovg xegmníuovc, 


moürog dw 0 Ó0' 'Lvmoóíuov OÀiBeve. Qecutvog. 





326. &u£oyes Bothe e scholii interpretatione] &uzayse R, &uezyeg cett.; idem 
vitium habent mss. complura Apollonii Rhodii locis in commentario laudatis. 
Kock mavult &u£oys, sed recentiorum hoe videtur. 

327. 'Inzoó&uov] 'Innzóó«uos l.a. in schol, unde vVelsen metri causa 'Izztoó&uov 
c. GHermann coniecit 'Izzoó&uvov (cf. Eur. Hipp. 1451), Kock ' Izz1o0&uavroc. Sed 
non plectitur metrum, notum enim ex inscriptionibus est nomen 'Izzoóruov (vid. 
Dittenb. Syll. 1372), doricam autem huius nominis formam in Attico homine 
minime inauditam esse observavit Erdmann collatis nominibus 4rcAidamo et Zrche- 
daino Andocid. I $ 35 Isae. VIL $ 13. || *92igeza«] 2e(jero« codd., quod in scholiis verbis 


xaraAeijeroi roi; Ó&xovoiw et jrrürc. absurde explicatur; Zsirerau coniecerat vEldik. 








326. &u£pyec] i. e. xaprtoA0ysts, óp£zteus, 
decerpis. Verbo rariore usus est etiam 
comieus ignotus !): à uév vu &uztéiovs| 
rQuyüv dv, 0 Ó' unde 
videmus eo designatum esse officium 
vv 2à«oióyov?). Praeterea vid. Sappho ?) 
&v92 &utgyovoav, Eur. *) »«omóv &uég&ov, 
"Theoer. 5?) &usoi&usvar...qUA2w, Apoll. 
Rhod. 9) z«gzóv &uéoyovow et &v9«sa... 


DENUT 29/09 
&uegymv — éA&ag, 


i uepyóuevat. 


327. O tu qui — et in rep. et nunc in - 


theatro — primum obtines locum: at. Hip- 
podami Mlle filius inter plebeculam. premi- 
tur! "Tu ex olida tua officina in hono- 
rifieentissimum istum locum evolasti, 
propter bellicam scilicet tuam virtutem 
proedria donatus et viris generosis spe- 
ctataeque fidei, qualis est Archeptolemus, 
antepositus. — Honor ille Cleoni nuper 
tributus respicitur etiam infra ?), ubi 
Paphlagoni per z/j» zoosóoíav 5v ix IIó2ov 
iuranti , /óoU, mgosópícv/" cachinnans di- 
eit isiclarius: ,0tov Owouai o' é&yo | àx 
Tis mgosógíeg Éoyazov Seiusvov!/" erit cum 
plebi denuo intermirtum te videam istic, 











ubi nunc delitescunt viri te multo melio- 
res! Hippodami autem filius quem dicit 
coryphaeus est reAeptolemus 9), qui 
nuper zjv slo5jvyv qtoov repulsam tule- 
rat. Lacedaemoniis nimirum inde a na- 
talibus favens — nam doricam originem 
patris nomen arguit — auctor fuerat 
ut post captam Sphacteriam pax medio- 
cribus eondieionibus fieret; Cleon vero 
strenue ei obstiterat ?). Haud aliam vi- 
rum Archeptolemus se praestitit anno 
decimo quarto post. Nam instituto qua- 
dringentum virorum imperio Spartam 
legatus profectus cum Antiphonte et 
Onomacle !?) tales inde rettulit pacis con- 
diciones quae minime e rep. essent !!), 
mox autem restituto statu populari cum 
de legatione illa inquisitum esset ex 
decreto publico, proditionis damnati 
Archeptolemus et Antiphon ultimo sup- 
plieio sunt affecti, bona publicata, do- 
mus dirutae !?). — Verbum 34ígera« !?) 
magis etiam festive nunc est adhibi- 
tum si verum est quod suspicor, oóesum 
fuisse Archeptolemum. 


1) Fr. adesp. 437. — ?) Vesp. 712. — ?) Athen. 55445. — ^) Herc. 396. — 
3| XXVI 3. — 9) I 882 IV 1144. — 7) Vs. 702 sqq.; vid. etiam vs. 975. — 
8) Moysnróieuos 'Imzoókuov Hyovij9sv in lapide mox laudando. — 3) vid. prae- 
sertim infra vs. 794—796 et praeterea vs. 394, 670 sq. Pac. 665—667, Thucyd. 
IV (15 sqq., 21 sq.) 41 8 3 sq. Vesp. Prolegom. p. XXX. — !?) Thucyd. IV 71 
$3. — 1!)Ibid. e. 931 $ 1. — '?) Teste lapide quem olim excripsit Caecilius: 


[Plut.] in vita Antiphontis p. 833 sq.; cf. Lys. XII $ 67. Docte de hoc loco 
disputarunt Meier Philol. Blütter Breslau 1817, Erdmann in Philologo XLII p. 
199 sq. — !*) Quod iure restituisse mihi videor. 


64 EQUITES. 


XOPO. 
Stropha 3 (vs. 328—332). 
&ÀX égávq yàg &vio fregog moÀv 


Go? quegortoog, (0GTE Qu& qoíostv, 


330 üc Gt zvvGtL xol zwáotuGcu — Ói$Aóc éorww — aróOstv 
mavovoyío ve xai QodcsL 
x«L xoBoAusüueGLv. 
KOPTGO AIO. 
(ad isiciarium :) 
GÀX, à vgegelg OOtvméo sicwv Gvógsg ome sioív, 
vüv Osifov dg ov0iv Aéyet v0 ,G60goóvoc roegijvoi* 
SCENA OCTAVA. 
Eidem. 
AAAANTOIIS, AHZ. 
385 xcL uiv &xovGc9' oióg icrwv o)rocl molte. 





330. Ante «iró3:zv sententiam incidit GHermann. 


833. o/meo sioív] oi zovygoi Naber. 





330. os z«/o&] ut hoc loco, sic alibi !) 
abest partieipium, quod mente suppleri 
potest facillime. 

— máguo] praevertet, superabit; vid. 
ad vs. 56. 

— abró9ev] ?Hco, statim ?). 


332. xogaAueÜueow] vid. ad Ran. 104. | 


333 sqq. A4£ tu, qui in ?llo seminario 
es enutritus, unde ommes prodierunt qui 
virorum nomine digni sunt, nunc ostende 
nihili esse priscum illum pudorem. — 
Nimirum 23 &yog&s est noster homuncio ?), 
quo qui conveniunt, d4454ovs ógvüvres 
2fonzarocuw 23r 

333. &vópsc] vid. ad Nub. 823. 

334. Similibus verbis chorus iusti in- 





iustique oratorum certamen introducit 
Nub. 949 sqq.: vóüv ósierov... ózmócsQos 
cüroiv A£ycov &usivov qavrQoszat. 

— obótv àéy& xté] inamis vox est illud 
»Aberaliter educar?", merum est verbum 
sine sensu, 2óyoc io:í. Item Eur. Suppl. 
596 &gerlj oDÓkv A£yev ?) Booroiaw, et igno- 
tus tragicus cuius verba in ore Bruti 
inclaruerunt9): ó ziguov &gsrj, àóyos &g 
j09'! iyó ó6 ae | óg &oyov Woxovv. Sic 
dieunt czí A£ye; quid significat?"). Of. 
dieterium xgeizrov Guozüv | Qnótv A&ystv 
satius est tacere quam uihil dicerei. e. nu- 
gas fundere. 

335. zoiírg;] servum esse Paphlago- 
nem nunc obliviscitur; cf. vs. 320 sq. 


1) Vs. 862, 877, 879 Pac. 921 Eccl. 718 Plut. 505 Soph. Oed. R. 397 Herod. V 
38 Lys. XXXIII 8 2 etc. — ^) Item Eccl. 246 Pherecrat. fr. 84 Thucyd. I 141 
8 1 Plat. Conviv. 2134 Xen. Hellen. II 2 $ 13 etc. — ?) Vid. vs. 181 et ad 
Nub. 991. — ?) Iudice Cyro apud Herodotum I 153. — *) L. a. qége. — 9) Apud 
Dion. Cass. XLVII 49. — 7) Vs. 1059 etc. 


EQUITES. 65 


II AD AAISN. 


(cum minis se ei opponens:) 


» , LEA 
OUXOUVV Qu ɣGGtLQ; 


AAAANTOIIS AH. 
u& ZH, ims xoi iyo movmoóg siu. 
OIKETHX B (Dem .). 


2'* ó , 2M e ». Ay er d. 22 CÓ 
éxv OS uT TroUTQ y UmtixQ, Aty OTL X«L 6X TtOvIQOV 


M M 


ILADAAI*AN. 


? 5 22A. 
OUX CU u ec OELG 5 


dum vehementius ei minatur:) 


AAAANTOIISQ AH. 


u& Zo. 


IL AGO A AI'SAN. 


4 
veL u& Za. 


(Arripit isiciarium.) 


AAAANTOLIS] AHZ. 


(dum cum Paphlagone colluctatur :) 


u& róv lloczió, 


; , - - - - 
GÀÀ «UrÓ moi roU zcoórsgog simsiv moGro Oicueyobuot. 


(Paphlago anhelus et titubans recedit.) 


- 








336. oUxovv (obxobv) P] obx a? cett. 


337. Demostheni dedi; in codd. est Chori. Cf. vs. 341, 359 sq., 366. 


338. oix «)] o)xzobv P. 


339. In V aliisque post vs. 336 est collocatus; del. Dindorf. || azó] e$zó roüro 


V alii. 


|| 9teuegobuct] Ore yobDuot cov R. 





337. z«itn] ?sta via !). Isto argumento 
si non fuerit victus, maius quid adde. 

— ix zovyoó»v] non omissum est z, 
quod soloecum foret, sed isiciarium re- 
petere id iubet Demosthenes quod modo 
ex ipso audivit ?). 

338. obx a) uw i&cu;] ecquid me uunc 





quidem (cf. vs. 336) missum me es fac- 
turus? ?). Adverbium a? licet verbo àv 


| nune sit additum, revera tamen zubend: 


verbo mente est iungendum: dezuo nunc 
te iubeo me sinere *)J. Cf. homuncionis 
hirundinem iterum vocantis verba: zavv- 


G(zTsQE TUOLZLAG Q&A a093iz B): 


l) Item nos: op die manier. — ?) V:. 186, ubi vid. — ?) Of. Vesp. 912 Xen. Conv. 


IV 21 Pac. 281 etc. — ^) Item apud nos minantis et depugnare parati est: JVog 
eenmaal, zult ge me uu nog niet met vrede laten? — ?) Av. 1415. 


5 


36 EQUITES. 
ILIAD AATSN. 
340 oluoL, ÓLcQocyncouat. 
AAAANTOIIS AHZ. 


x«L uiv £yà ov me«g1oo. 
OIKETHZX B (Dem... 
7T.ígeg, 7tágeg, vwQ0g TOv QOtQv, cUTG Oicegocyivat. 
II1AOD AAI'SAN. 
TG x«i ztemOoLOQg GiioIg éuoU Aéysw &vavta; 


AAAANTOIIOQS AHX. 


e M L 7; N30 Hi - 
oT) À&ysiv OLOG T6 XGCL €yo ZecL ZGQ'UAOTUULELV. 





340. zy» Bothe] iyó e' codd., o' iyo Bentley, quod non recipiendum, sie enim 
Isieiarii verba significarent: zssum fte non faciam, neque Demosthenes in aliam 
significationem detorquere ea posset. 

341. Demostheni dedi; in codd. est Chori. Cf. vs. 337. 

342. iuo) i£y&wv Évavza Bothe] iuoD A£yswv iPvavría codd., Aéyswv ivavriov uov Burney 
non recte, nam enclitiea pronominis forma hine aliena, iuo) y àvavzü? simeiv Reisig, 
iuoU piémav £vavra Kock (ut Soph. Ant. 1299 Eur. Med. 470 Hec. 968), facundiae 
enim sequenti demum versu fieri mentionem. Ceterum vix Aristophaneum videtur 
Évavroa, licet apud tragicos non sit inauditum (Soph. Ant. 1299 Eur. Or. 1478). 

313. xapvzomowiv] x«ovxzonoiv V' R. alii. 








310 sq. Paphlagoni frustra furenti et — xai] in enunciatis interrogativis 


,vae ira. disrumpar !* vociferanti!) isicia- 
rius ait ,me 
nihil quicquam remissurum ?), quod eodem 
redit ac si diceret: cave autem ne de- 
nuo pugnis meis oceurras, nam peius 
etiam muleabere. Sed verbo, quod in- 
transitive adhibuerat isiciarius, Demo- 
sthenes ioeculariter alterum szzezd:i sive 
permitiendi, concedendi ?) sensum nune 
tribuens ,zmgmo ste dispereat sine ob- 
secro!' exclamat. — Recordemur nune 
oportet in diris fuisse ó:ggaysiz(c)) — 
&zólo(r)o vel àmrpipeiz (s) 5). 

342. ro] neutrum est; vid. Nub. 385 
et ad Ran. 1181. 


hoc autem scias velim^ 





verbo praemissum reperitur etiam vs. 
274 zci xézoayac; Nub. 840 ci...xal u&Sot 
zi; &v; Pac. 1289 rob xaí mor ci; Lys. 
8836 zí: zaí iariv mors; Eccl. 1014 zí zozs 
x«i iar. et in oratione indirecta Nub. 
1344 60 c xci A&£i&;, Eccl. 946 8 z& zat 
óo&caz ?). Praeterea vid. ad Nub. 210. 

343. oió; vs] omissum est sui ut Lys. 
719 iy ...obxézt | ofa ze. 

— x«gvzomoiiv] in suae artis verbula 
relabens 5) praeter expectatum hoe ad- 
dit isiciarius. Quod per metaphoram 
dietum esse 7) vix probabiliter statuit 
Blaydes; nam huiusmodi metaphora tum 
demum posset intellegi si additum esset 


1) Of. Ran. 255. — *) Ex» reken er maar gerust op dat ib miet zal toegeven. — 
3) Verbum zagiévat zwi concedere alicuó usurpatum est e. g. Herodot. VI 161 Soph. 
El. 1482. — 4) Vid. Av. 2, 1257 Pac. 32. — ») Cf. e. g. Herodot. I 11 zéo xoci 
TQózo émtLysoousv abt; — 9?) Of. vs. 216. — 7, Ut nostrum: zoete broodjes bakken. 


EQUITES. 67 


I1ADAAI NN. 
jd , Aé e / ÀGc ? 0 3 1 - , 
(QoU, ,,AéystV^! xaÀüg y &v ovv Gv mQoyue mQooztGÓv GOL 
345 Gut0GzGocxrOv mw«ocÀcpov weroysuoícoto qororOsc! 
GÀM oic9' GO uot memovO£voi Óoxsio; Omso rO mÀij9oc. 
vu , * 3: Ne. ^ , 
&U 70v OixíüLOv siztug &U xer& 5évov 1| useroíxov, 


vQv voxra O9vÀOv, xal ÀoÀOv ev roig 0Ó0oig GrevrÓ, 





344. ov G)...7z9007zs00v] &/ Tt...7:9007z:£G0. Blaydes; c) habet solus I, co. R, 
om. reliqui, rz. Aldina. 


316. oio9'] oià' legit scholiasta (male). || 3 uo: zezov9évaw] ümep zezov9£vot uot 
V.R alii. 

317. zar iévov] zer Hiévov vVelsen (novum nomen temere fingens), z«z' &zpozi- 
»ov duris numeris Müller Strübing, zez cios Kühler, — infeliciter omnes, si quid 
video. | 7] inseruit Meineke. Vulgatam non tuetur Soph. Oed. R. 452, quapropter 
lenem Meinekii coniecturam recepi, dubitans tamen an vitiosum sit usroíxov. Pro 
quo zar oixov (cum verbo 939vióv iungendum) tentat Hartman (cf. Lys. 261), sed 
"vereor ut recte, quoniam x«r& Sivov praecedit. Adiectivum vel participium ali- 
quod expecto equidem, e. g. zavoígyov, fuit autem cum o4óvro; tentarem scholil 
verbis, quae versui 354 adscripta extant, pellectus; vid. commentarius ad vs. 349. 





e. g. 4óyovz !). Itaque xaguxzoztowiv propria 
sua vi nune usum valet zoriv za«ouziüv, 
fuisse autem z«gvz;v dapem a Lydis 
inventam ex viginti de arte culinaria 
scriptorum auctoritate docet Athenaeus ?). 
In Achaei Alemeone satyrieco Delphos 
nescio quis per irrisionem vocabat za- 
Quxomo:ob; propter crebra sacrificia. Op- 
sonia artificiose parata Alexis ?) dicit zsxa- 
Quxsvuéva Ow. 

344sq. ,Siecine tu putas? Quam tur- 
piter te dares, si negotium aliquod a 
lanio recens, sanguinolentum adhue et 
tantum non vivum, tibi traderetur tra- 
ctandum!" 5). — Irridentis est /)oU, de 
quo genere loquendi vid. ad Ran. 1205; 
dein ironice additur zae20; iterumque 
Xxonoros B). 

346. zszov9évai] vid. ad Nub. 234. 

— 10 nií3o;] nempe his annis in urbe 
erupit furor ille iudicialis; itaque cu- 





iusvis esse iam videtur coram iudicibus 
causam suam orare $5). 

347. s mov] sicubi, i. e. si quando ?). 
Sie etiam interrogativum rob de tempore 
usurpant qui animo commotiore loquun- 
tur, qua de re vid. ad Nub. 370. 

— &évov |j usroizov] haec si sana ?), 
gradatio iis inest "). Nam hominem pe- 
regrinum in iudicio vincere, id non ita 
magnae artis esse videbatur; inquilini 
vero, quos d&yvgo« àv &orov dixit no- 
ster !?), cum civibus ita consueverant ut 
ipsi paene cives viderentur nec tam fa- 
cile possent cireumveniri atque opprimi. 

348 sq. Sou4àv...A«AUv ... nivov ... ézta- 
.&viv] Znperfecti haec esse par- 
ticipia vix est quod observem. 

348. Conferantur Electrae ad fratrem 
verba !): zei uZjv ó? Og99ov y oUnmor 
2i(umavor | 9ovo0o^, & y simsv Q9siov 


ÓgLZvUS. 


2» , 
xar ouuc oov. 


!) Qualem vocem ipse de suo supplet ille, vertens: /o concoct « speech, dress up 


& Slory. — ?) 516c; cf. ibid. 1604 Menandr. fr. 4627, — 3) Fr. 1639. — ^) Je 
zoudt eok wat met zoo'u lillend brok zaak weten aan tevangen! — ?) Vid. ad Nub. 8. — 
95) Vid. ad Nub. 208. — 7) Item Ach. 520. — 5) Vid. annot. crit. — ?) Cf. Pac. 
297. — 19) Ach. 508. — !!) Eur. El. 909 sq. 


68 EQUITES. 


rr , M , Y Mj , , - 
UÓcoo vs mívov, x«i émiÓsuxvUug rove qíAovg &viàv, 


QOov Óvverüc sivau Àéytwv. à uóGos ric &volac! 
4 2 y E u 0 1$ S: 


AAAANTOIISAHZ. 


tí Óel GU mívov vQv zóÀw mxemoíuxoc (Gre vvvi 


bzó GoU uovorérov xereylorriGuévqv Gwomüv; 


ILAODAAUSN. 


éuol y&o GvréO qxoc &vOooov TLV ; OGTiG tÜOvG 





349. dvor Cobet] T wv codd. 
351 sq. Demostheni tribuit Zacher. 
353. 


7.Y Brunck] zv codd. fere omnes. 





349. ÜÀmg ze zívov] cf. vs. 89 et vid. 
Amphid. fr. 41: évijv &g', óg £oixe, xol àv 
oíro Aóyoi, | Fvwou Ó' cg míivovrés sio 
&p£irsoot. Idem postea de Demosthene 
oratore mulía eura ad dieendum se pa- 
rante et orationibus suis invigilante !) 
dicebant obtrectatores, ; ÜÓeg zivov 
sizóto; ÓUcxoAo; xci ÓU0tTgonzóg iarí Tig v- 
390070: *) Qualia eum vix ullum ha- 
beant leporem nisi ad certi cuiusdam 
hominis mores in vulgus notos perti- 
neant, credibile mihi non videtur in 
universum nune loeutum esse nostrum, 
suspicor autem hue esse referenda scholii 
verba, quae versui 354 perabsurde ad- 
scripta invenio: vüv à" 
4wyógo. Quamquam Diagorae nomen quid 
sibi hie velit non assequor ?). 

— éniduxvis rob; qíiovs &viov] recitando 
amicos enecans * Nempe indoctum do- 
ctumque fugat recitator acerbus, quem 
vero arripuit tenet occiditque legendo, 
non missura cutem nisi plena cruoris 
hirudo ?). 

350. Gov] tunc putabas (et exinde pu- 
tas). Intellego quid rei sit: aliquando 


s(onxsv é&zó coU 





nescio quam litem vicisti et tune orator 
tibi visus es. 

— zi; àvoía;] vid. ad Vesp. 161. 

352. uovorárov] redit Plut. 182 5). 
Dietionem vehementiorem reddunt super- 
lativi ducti a vocibus quae comparatio- 
nem non admittunt. Sic e)rórerog dici- 
tur in Pluto 7), cuius pronominis eom- 
parativum izózegov ab Epicharmo in 
Aleyone esse usurpatum docet Apollo- 
nius de Pron.; omnium nationum postre- 
missimus uequissimusque C. Graechus di- 
xit 5), 4avaórero; noster alicubi ?), qui 
superlativus a nomine proprio ductus 
conferri potest cum Pithetaeri verbis !?): 
ÓuxcióraT àv Anp9 sioe zaoív ' Igióov | &ze- 
J'aveg. 

— xarsyAotriGut£vyv] hoe verbo etiam 
Ach. 380 Cleonis facundia contumeliose 
admodum designatur. Proprium sensum 
servat Thesm. 131; ef. xerzay4orriouera 
Nub. 51. 'Translato conviciandi sensu 
comicos etiam éziyaorrzsioSoer dixisse te- 
stantur grammatici !!). 

353—355. Tune miraris quibus arti- 
bus efficdjiam ut nullus civis coram me 


!) Plut. Demosth. 8. — ?) Demosth. VI $ 30; item XIX & 16, Athen. 44e, f, 


Lucian. LXXIII 8$ 15. 


— $3) Estne Hvai«yóga legendum (4' — 4), ut ad Anaxa- 


goram a Cleone accusatum hoc referri voluerit vetus interpres? — *) De verbo 
imOrnxvóva. vid. ad Nub. 748. — ?) Horat. ad Pisones in fine; vid. etiam lepidum 
Catulli earmen XLIV. — 5) Item Theocrit. XV 137 Lyeurg. Leocrat. 8 88, Hy- 
perides teste Hermogene Rhetor. Spengel II p. 411. — 7) Vs. 83, Zpsissimus Plaut. 
Trinumm. 988. — ?) Gell. XV 12 $ 3. — 9j Fr. 259. — !9) Av. 1222. — !!j Vid. 


fragm. adesp. 882. 


EQUITES. 69 


, $5 
Ouvvee Osou& xcvcpeycv, xir émumiov &xoárov 





355 oivov 4óc, x«GeÀgáoo rovc iv IlvÀo ovgerwyovc. 
AAAANTOIIS AHZ. 
iyo Ó£ y idjvvevgov poóc xel xoiev sav 
xeruBooy9(ooc, x&v émumwv rÓv fouóv, Gvenóvurrog 
Àegvyytà rovc O5roo«c xol Nuxíav...veoábo. 
354. &xgárov R] -rov V alii. 
357. émutv KR et Suidas 8. v. &vaztóvutrog] ixmwov cett. 


358. Niciae nomen hie miratus Bentley tentabat zai oqruzuiv r«oá&o coll. Vesp. 229. 





hiscere audeat? Quis igitur par est 
mihi, qui recens a coena quotidiana e 
prytaneo provolans quoslibet praetores 
eonfutabo atque confutuam? — Impu- 
dentia verborumque fragore Paphlago 
Cycelopem aemulatur, quem audi apud 
Euripidem !): órav &vo9sv Oufigov &xy£r, | 
iv cijós mérQ& Gréyv £yo oxnvouara, |), 
uócyov ónzóv J| Tt Süostov Ódxoz | ócwU- 
usvog sÜ réyyov Te yaorégQ nzíiav, | énex- 
zv y&Aaxroc kuqogta, zéÓov | goo, zfióc 
p'oovzaiGiv sig Épw xr. 

354. Sü»vvau« 9:9u&] cuiusmodi nihil 
Perieli illi oblatum fuerat olim ?). Quae 
quomodo sint paranda docet coquus 
apud Alexidem ?). 

358. x«coipáco] verbum etiam Her- 
mipp. fr. 71 obvium ex plebeculae ore 
est desumtum, perinde atque 24ei&cat 
illud vs. 167. Nempe hominum inculto- 
rum et fuit semper et nune est, quoties 
altereantibus minanübus cum vi aliquid 
affirmantibus aptae voces non suppe- 
tant, tonitrus vel fulminis nomen vel 
impudicum aliquod verbum usque qua- 
que ineulcare *). Idem autem nunc valet 
zaccApáca. quod ógoíce, x«caAgks enim 
dicitur scortum ?). 

356. ijvvargov] omasum), vilem cibum ?). 


1) Vs. 323 sqq. — ?) 








3550. zarappoy9íioec] politiores homines 
x«rt09í(ovo., sed plebeculae et mancipio- 
rum est cibos avide arreptos zaerezueiv 
sive xarapooy9icocu per gulam demittere, 
deg lutire 9). 

— é&vanówzroz] scilicet etiam có &zro- 
vitea 9o ?) libenter relinquens delicatulis 
istis hominibus, quos magis etiam con- 
temnit quam ipse Cleon, quoslibet de 
foro rabulas illotis manibus anget atque 
opprimet. 

358. 4«pvyyio] alienus hine est Demo- 
sthenis loeus !), ubi Aeschines dicitur 
inágag T)v quovyv xai ysyn9O$; x«i AaQuy- 
yov patriae calamitatibus illudere; ibi 
enim intransitive adhibitum id valet ver- 
bum quod gallicum s'égosz//er; item apud 
recentiores !!). Nostro vero loco fauces 
elidere vel praecidere 1?) vertendum  vi- 
detur collatis verbis a«/ysrlav oy 
similibus !?). 

— Niuiav...vxgáio] dietum aliquod 
violentius etiam atque impurius quam 
cetera quibus hactenus se lacessiverunt 
cum nemo non expectet, risum extor- 
quet lene verbum raegáio, quod quam 
apposite tamen sit dietum de Niciae 
animo pusillo minimeque constanti, op- 
time norunt auditores. 


Vs. 283. — 3) Fr. 186. — ^?) Vid. ad vs. 365. — *) Eccl. 


1106. — 5) Pexs. — 7) Of. Horat. Sat. II 5, 40 Epist. I 15, 34. Vox redit vs. 
1179 Alex. fr. 273 Mnesimach. 4!* Dioxipp. 1. — 5) Verbum legitur etiam vs. 826 
Av. 503 fr. 236 (?) Hermipp. fr. 45* Antiphan. 1909. — ?) Vesp. 1217. — !?) XVIII 
8 291. — !!) Lucian. XXXIV 8$ 24 XXXVIII 8 36 LI $ 19 Plut. Mor. 129 a4. — 
Y) Sie schol. — !3) An Catull. XVI hue facit? 


10 


EQUITES. 


OIKETHZ B (Dem. 


t& uiv GÀÀe w djosGec Àéyov, tv Ó' o) moooítraí us 


360 


Tv mQ«yuivov, — Ort uóvog vóv Couóv éxoognjoa. 


IIADAAI'N. 
GÀÀ ov Aáfoexeg xerapoyov Muiwqotovg xÀovactsg. 








359 sq. Demostheni tribuit Enger, in codd. sunt Chori; cf. vs. 337. || Virgulam 


post us scribebat, post zgeyuá&ro» delebat GHermann. || zoeyuázov] ónuu&rov 
Blaydes. 
360. uóvos] uóvov Bentley non recte. || ixooq5os Elmsley] -oes codd.; cf. Vesp. 


814. Vitium redit Ach. 278 Pac. 716. 


361. Choro continuant V et alii. || 2&90«z«:] -»« Dindorf, grandis enim men- 


surae esse hune piscem. 





359. w Joscaz] vid. ad Ran. 103. 

— ob zgooíertc( ue] videantur quae ad 
Vesp. 742 observavi. 

360. Verba órzu uóvoc róv £ouóv ixgo- 
q1ja& praeterexpectatum adduntur. Laudo 
tua consilia, quamquam unum molestum 





y&o àv94Ó' &owarov Ó y&g zóztoc &avl zotoUros. 


| Itaque transitum quendam nune parat 


luporum nomen ad Mileti urbis mentio- 
nem. — Vox 4égoz3 a prisco adiectivo 
A&Boo (Aageiv) avido, umpetuoso ?) est du- 
cta; nempe Z73/ov Ovogayiaratos ^), om- 


est: nimirum — vellem non govóorro; | nium fere piscium voracissimus est lupus, 
esses, sed mihi iusculi aliquid esses | et hane praesertim ob causam opinor 
relieturus. nune inter Cleonis delicias commemo- 


361. 4t certe nom Milesios tu contur- 
babis bene pastus. Cum 
verbo z4ovijact cf. substantivum z4óvos !).— 
Alia rursus haec est piscium species ?;. 
Erga Milesios autem  Cleonem nescio 


lupis marinis 


ratur. Stirpi autem 2«jgo- additum est 
suffxum -za$, quod dictioni familiari 
rusticae doricae proprium nec non e 
lingua latina notum est. Cf. ojogaó 7), 
Gróuqos 3 Saiáucs 2) grÜmnnzcs 10) 7zAoU- 


quid fuisse molitum etiam vs. 932 ap- | rzai!', ieà !*), véaS 13), pévaS 14), gala 19), 
paret, neque veri dissimilis est suspicio, | uó3oi !9), dPeíai, Auei ), pues !9,, 
de eorum tributo minuendo vel non au- | zógóei !?), mópzei ??) nácoai?!), et ani- 


gendo hoc tempore ad populum fuisse 
relatum ?). Milesios lupos prae ceteris 
fuisse laudatos docent Archestrati 
Gastrologia verba *): A&ugevs Ó' ix l- 
govoc, ürav Míàgvov xat | xeorQéc TÓv 
xépaAov xai róv Seóncióm Aáfoaza. | ecl 


in | 





malium nomina &ozázes falpa, góc$ pi- 
scis quidam ??), 3ívvo£ ?), vid. etiam ad 
vs. l. Cavendum autem est ne cum hu- 
iusmodi vocabulis confundamus nomina 
quae desinunt in -di: óc4qüze usigizc 
xóà&za etc. 


!) Nub. 387. Neutrum apud nostrum redit. — ^?) Fr. 363, 595 Eupol. 150 Ar- 
chipp. 25 Eubul. 44, 110 Eriph. 3 Diphi. 66 etc. Horat. Sat. II 2, 31; vid. ad 
vs. 394. — ?) Vid. Müller Strübing Aristoph. u. die hist. Kritik p. 368 sq. an- 
not. — *) Athen. 3114. Cf. ibid.e et scholia ad nostrum locum. — ?) Hom. B 148 
etc. — 9) Aelian. Nat. Anim. I 30. — 7) Vesp. 673. — 9) Nub. 1367 fr. 624. — 
?) Ran. 1074. — !?) Fr. 696. — !') Eupol. fr. 159? Menandr. 462!9, — 1?) Fr. 891. — 
13) Nicophont. fr. 10. — !4) Ran. 909. — !5) Italis sie dicebantur scurzae (cf. Athen. 
6217), idem igitur quod atticum qgícegos vel qavagov» valet haec vox. — !96) Ad Eq. 
635. — !7) Eq. 823. — 5) — feyo2óyo:, fr. adesp. 966. — 19) Nub. 510 ete. — 
7) Vs. 849. — ?!) Ach. 768. . — ??) Kmorhaan? Athen. 2874. — 9?) — 3Sívvos, 
Eriph. fr. 8. 


EQUITES. 01 


AAAANTOIISAHZ. 
&ÀÀà GycÀídeg iÓwÓoxóg cviüsouer uéraAAe. 
ILIAD AAIYXAN. 
iyó 0' émauemqóóv ys viv Bovinv Bíc wvxinco. 
AAAANTOIIS AH. 
iyo 0b xwvQoóo yé Gov rüv mgowróv &vri qox. 
ILAO AAIN. 
365 iyo 0£ y i&£o cs vio mvyijg QUgots xUpOo. 


(Isieiarium aggreditur; pugnant.) 
OIKETH-X B (Dem... 
(opem ferens socio:) 
vi] vóv Ilocstóó xol iué vág, ivmeQ ye voUvov fÀxg. 


(Denuo victus recedit Paphlago.) 





364. xov] gwájoo R, qvarso Blaydes (coll. Herodot. IV 2 Acharn. 863) 


365. 0: y] ó' R, o£ z V et alii. || 25é2ie Porson] 2i2aéydo R, Heo (vel 2£020) 
codd. cett.; vid. versus sequens. || ezc zvy5s R] vj zvyÀ; V et plerique, zz; zvyrijs 
nonnulli. 


366. Choro tribuunt V et alii; ef. vs. 337. || r9 Bothe] y&g codd. 





362. 4t carnibus ingurgitatus equidem | est moóóz; £ixew ?) vel apud nostrum rob 
redimam !) metalla. Metallorum haec | oz&ov;5); sed pro verbo pedibus aliud 
mentio festivi quid habeat nos latet,sed | nunc iacit Paphlago quo minus hone- 
huie quoque Cleonis aliquam irrisionem | stum eo aptius furorem evomenti, licet 


inesse probabiliter statuit Merry. in sententiam parum quadret. Talia enim 
— agtiie;] apud Pherecratem ?) oye- | sunt propria plebeculae altercationibus?). 
(sg óióxvguor ipsis Zyysistor; adiungun- | Adverbium xüfóe in scholiis recte red- 


tur, inter delicatissima igitur opsonia | ditur züzzovr& (os), idem igitur valet 
recensentur; sunt autem carnes quae | quod zázo x&gc SJ 


femur tegunt. Apud Herodam?) mulie- , 366. Mente facile suppletur £iieg. Mi- 
res Aesculapio gallum gallinaceum offe- | nantis autem haec sunt verba: /uze si 
rentes alterum  uxeiüógtov ^) seponunt | velis abripere, ego prius libi ero vincendus- 
templi aeditumo. | Creontis apud tragicum conferri potest 

363. xvxjoo] vid. ad vs. 251. | dictum ?): zói& ueyei y&g, et vt nz ruavets 


365. 4t ego pronum te foras protraham. 
Ex ipso nimirum theatro. Dicendum erat | à44& ooi uuwyoUusSa. 
pedibus te arripiam, ut apud Homerum — ivzso ys] vid. ad Nub. 251. 


iué et Neoptolemi !9): o4 z&g« "Tpooiv 





1) L. e. conducam, cf. Nub. 749: — ?) Fr. 108/?. — 5) Mim. IV 89. — *) Cruscu- 
lum, boutje. — 5) zm 976 c 10 ete. — 9) Lys. 705. — 7) Vid. versus simillimus 
Plut. 955, infra vs. 772, 1010 Eccl. 1020, supra ad vs. 355. — SAChsSg45- M 
?) Soph. Oed. R. 837. — '?^) Philoct. 1253. 


- 
b2 


EQUITES. 


ILAO A4 AISYN. 


v Gc Ónoo iv rÀ EboÀo! 


, 


3 
0L 


AAAANTOIIS,AHZ. 
(adversarium repulsum irridens:) 
ó.&ouot Gs Oca. 

I1AO AATIN. 
q B$oce cov OgocveiGsrot. 


AAAANTOIIQS AHZ. 
3870 ósgà ce OQuÀexov xAomijc. 





367. iv] addidit Elmsley. 

368 sqq. Cum praecedentibus et inter se parum apte cobaerere contenderunt 
Helbig aliique; damnato vs. 368 trium versuum lacunam agnoscit Oeri, versum 
369 post vs. 371 collocat vWilamowitz, cum Oerio versum 370 Cleoni tribuens et 
vs. 371 Isiciario. Sed multo aptius me iudice versus 370 Isiciario datur et post 
vs. 369 collocatur. Zacher suspicatur verum versuum ordinem hune esse: 7/. 369. 
Za ATOTI- 30:074 STOP TISSS TASA AT 

369. 9oavsiosroi] $av95oszo. alterum scholiastam legisse suspicatur Zacher, quod 
dubitat an verum sit; sed artis fulloniae hoc verbum (vid. Ach. 320) hine alie- 
num. Cf. vWilamowitz ad Eur. Herc. 285. 





367. Ad minas denuo confugit Cleon | seabe/llo ?), quemadmodum  ,Cambyses 


pugnis repulsus. | ,mali euiusdam iudicis ex corpore pel- 
— oiov] wf.../ Item nos waft.../!). | ,lem detractam sellae intendi in eaque 
Vid. ot« supra vs. 269. | ,lilium eius iudieaturum considere ius- 
— iv rà ióàio] ubi nune marcescunt | ,sit"5) et Scythae hostes caesos Zxóeígus- 
Spartiatae illi captivi ?). | Te; xal Óuxre(vavteg Pg GUAov dg  Ümmov 


368. O tu, qui viros esse praetores | zeowpioev solebant ^); quam veram esse 
tune negabas ?), ubi nune est belliea | explicationem testari videtur vox Euri- 


tua virtus? pidea &99&vsuro; — &argoros Sy Alii in- 
369. 50poa] nihilo aptius quam xoee;*) | tellegebant pertuzdetur ?), in his for- 
de homine hoe potest dici nisi ioculari- | tasse Lycophron, cui 99av/ie. !?, est 


ter vel in minis et omnino in dictione | cuvrzoiyet. Id certum est, ad suae artis 
familiari. Cf. pe//;is apud Iuvenalem X 192. | verba denuo relabi Paphlagonem. 

Soaveücezci] verbum hoc alias non 370. Peram rapinis recipiendis e tua cute 
obvium quidam testibus scholiis inter- | par25o !). Genitivus x2oz5; ita nunc ad- 
pretabantur olim ezfendetur n 99&ve sive ! iungitur ut alibi &igírow, ówov, yovotov. 








!) Cf. Ach. 321, 4:7, 807 Eq. 703 Vesp. 624, 901, 1329 (ubi ante oiov clau- 
dendum est enunciatum), 1188 Pac. 33 Av. 224, 1911, 1646 Thesm. 704, 1133 
Hom. P 471 « 410 ete. — ^) Of. vs. 394, 705 et vid. ad Nub. 592 et Ran. 618. — 
3| Thuc. IV 27 $8 5. — ^*) Vid. vs. 421, 457 et ad Ran. 191. — ?j Ad Ran. 121. — 
5) Herodot. V 25 Valer. Maxim. VI 3. —.7) H«rodot. IV 64; quod «&zoozv93ioat 
dieebatur (sca/peeren)| — 3) Eur. fr. 573. — 9) evvrgihjssrot, item. Hesych. — 
1) Alexandr 664. — !!) Vid. ad Nub. 442. 


EQUITES. 18 


IIADAAI' SN. 


ÓLezteTreÀevOnoeL qoot. 


AAAANTOIIS AH. 


ztQikÓMQUCT £X GOV GXtUGO. 
IIAODAAI'N. 
r&g DÀsgaeoíóog Gov magorió. 
AAAANTOIIQ, AH. 
TÓv zoquyooOv& Gov éxrsuó. 


OIKETHS B (Dem .). 


315 


x«l vy 4t éupelóvrseg cv- 


- , - 
TQ wGrrwÀOv uoyetouk GG 


eig v0 GrÓw, sive Ó. £vdoOcv 


M AG ure 
TQyv ylGr:rav é56E 


, 


LQcvreg c 


hj 





373. Isiciario tribuit Zacher; vid. ad vs. 368 sqq. || z«g«rio R] zegeeo cett. 
374. zonyogóva Bentley] -os»v« codd.; cf. Av. 1113. || sov] oov y R. 


377. size 0" R] si? cett. 


378. ii&gavrec] -vro: Reiske non recte. 





Verbum autem ége» proprium nunc 
suum sensum obtinet, sed minis ideo 
est aptissimum quod //zgris czedend: sensu 
usurpari solet !). 

311. óiazazroisv95os] quemadmodum 
eorium recens detractum paxillis solo 
affigi solet, ne dumsiccatur corrugetur?). 
Sie Mesabatis, cui vivo detracta fuerat 
cutis, zó Óégucm ÓOiezarrals0oar iussit Pa- 
rysatis ?). Cf. etiam crudelissimum Ar- 
tayetis supplicium, quem Graeci £àvrz« 
700g Gavióc z0000ieztacaAsugav ^). 

972. Partum ex te faucium ?). De voce 
zsQivóuuao. minutali 9) vid. vs. 170 7). 

974. nonyogüva] 2ngluviem 5), in quam 
zgoxysioeza. cibus. Vox proprie de az;/us 
dicitur ?). 

375—381. Plane ut porcum te tra- 
ctabimus. Qui priusquam iuguletur, ef- 





.fieiendum est possintne homines sine 


periculo eius carnibus frui. Itaque 
eflringitur ei os et paxillo distinetur, 
dein linguae protractae inspicitur pars 
inferior, qua oris fundo adhaeret; nam 
si porcus zceta sive grandine?) labo- 
rat, illa in parte corporis manifesta sunt 
morbi vestigia, iv yo vij y4dwvrr jj x&tOo 
Éfyovot u&2w91€ T&z ya2átag!!) Cum versu 
375 conferatur Thesm. 222, ubi Mnesi- 
locho ,2ugeAó cow márraiov »v u!j cwn" 
minatur Euripides. De particulis eire ó& 
ex abundanti additis vid. ad Nub. 624. 
Verbum Zizgev erserere legitur etiam 
Vesp. 423 !7) et Herodot. III 87, apud 
eundef autem II 38 scribatur z/v y202G- 
ccv iiz(gag 1?), qui locus cum nostro est 
conferendus. 
376. uaysupixoz] cf. vs. 216. 


!) Vesp. 450, 1286 etc., cf. Eur. Cycl. 237 Plaut. Epid. I 1, 63. — 7?) Cf. Hom. 
P 393. — ?) Plut. Artax. 17. — ^) Herodot. VII 33 IX 120. — 5) Plaut. Mil. 8. — 
5) Iuvenal. XIV 129. — 7) Metagen. fr. 67 etc. et ad vs. 214 et Nub. 455. — 
*?, Krop. —.?) Vid. Av. 1118. — 0) Pinzez. — M) Aristot. Hist. Anim. VIII 21. — 


77, Ubi vid. — !3) Vulgo &spboas. 


(4 EQUITES. 


r0U, GxcwOucoO0 sU xal GvÓguxóg 

380 xeyWvotoc... 

Tüv 7TQOXTOv, ti qcaÀoto. 

XOPOZ. 

Antistropha 1 (vs. 382—388). 
3 » , 5 cet , 1 , 
jv &g« zvgQOg 0 regc UOcouóreQoa, X«L ÀOycv 
év móÀew vOv G&voiÓGv G&voidécrsoor 


385 xci rÓ moüyw Tv &gQ o0 goUlov T0 —,-. 





380. xsynuvóro;] -vóv 2; Schütz, perabsurde cum Wielando ratus Demosthenem 
Paphlagoni minitari se totum eius corpus per gulam apertam usque ad podicem 
inspeeturum. 

382. 3'|] addidit vVelsen. 

383. iv z024] sanum? Vid. commentarius. 

384. jv &g ob R] oix àg jv V et plerique. 

385. q«UAov] qieUgov Aldina et fortasse schol; de qua voce vid. acuta Naberi 
disputatio Mnemos. 1879 p. 58 sqq. et 1899 p. 157 sqq., qui reete hoe statuit 
diserimen: q«üZov — mediocre, leve, facile, qiaUoov malum, vile, spernendum. Ytem 
Cobet Coll. Crit. 1878 p. 547: qaeüiov — sürsàéc, qaUgov — xcxóv | uoyS1oov. — 
Corrupta autem sunt verba huius versus, in cuius fine lacuna est statuenda. 

. Verba «à zx1óvj» addit vVelsen, melius Bergk «Cobó0' Zoeqgoóv; ut Ach. 217, 





379. s) xai kvógwos] haec locutio (vel 
&vógsío:) saepius occurrit !, item s zai 
Xonacas 2 &D zal zaAüg ). 

381. róv zQwxróv] praeter expectatio- 
nem podicis nunc fit mentio, credo quod 
z0o*t00xózov nuper se praestitisset ipse 
Cleon *). A loci sensu longe aberra- 
vit alter interpres, qui 


annotavit: oí 
4ysigor  uerk& cvÓ imtooqéiat Tk Spéuuuto 
siSagi. xosu&v aürk ix roU zaTrÓAOU zai 
oUrog éxÓtgsv. 

382. Verum igitur erat illud, quod sae- 
pius audivi sed verum esse nunquam ante- 
hac persuadere mihi potui, extare quae 
ipso igne sint calidiora. Nempe ó zavoüg- 


; ' z e ' ] 
yos lloqAaycv qógsv Eregov zto40 ztuvovgyíauts 


rus ?) — Imperfecti jv &o« idem est 
usus in Cratini verbis 9): Zv àg &à4n97s 
Ó 4oyoz, Ós Ólg zaig yegov 1) cum adie- 
ctivo autem 3«guó translato 5) conferendi 
sunt loci tragicorum, ubi homines duri 
pervieaces impudentes zo vocantur vel 
zUQÓg xgsírrovs, &vaidéGTsQo!, similia di- 
euntur ?). Dictum hoc populare etiam a 
Pausania !?) respicitur. 

383. iv zói4] hoe si sanum est, non 
in arce nunc valet, ut in sermone qup- 
tidiano !!), sed articulus in chorico 
omissus est more poetico. Cf. £v vij ztóz& 
Ee SCALE 

384 sq. De corruptis his verbis, vid. 
annot. crit., et de usu adiectivi q«UAov !?) 





utítocu. xez«Gutvov, ut infra dicit cho- | vid. vs. 213 alibi !?). 


1j Vesp. 153, 450 Thesm. 656 Plat. Cratyl. 44047 Leg. 8554 Charmid. 160 7 etc. — 
?| Eccl. 638. — ?) Plat. Conviv. 1844 etc. — *) Vid. ad vs. 878. — ?) Vs. 684. — 
5) Fr. 24. — 7) Praeterea vid. ad Vesp. 183. — 5) Vid. Ach. 119 Vesp. 918 Thesm. 
735 Plut. 415 Amphid. fr. 33 etc. — ?) Soph. Philoct. 927 Oed. R. 177 Eur. 
Andr. 271 Hec. 608 fr. 432 (Ar. Lys. 1015). — !?) VII 12 $8 2. — !!) vid. ad 
Nub. 69. — !*) Si qaivzov sincera est lectio. — !?) Ach. 215 Vesp. 656 etc. 


EQUITES. 15 


GÀX £miQu xol Gvoó(sr wwqÓiv OÀ(yov moía. v)v yàg Pyevot 
[uécoc. 
KOPT9O AIOZ. 
(p é&v vvvi ueAdEug «)róv év rij moocpoAi, 
390 ÓsiÀóv sognGsug Py y&o Tovg rgómovg émíGoraQau. 
AAAANTOIIOQ AHZ. 
&ÀX Oucog ovrog, ror0Urog Ov Gmavrea vÓv fov, 


EAS eni SN 2 t Fl , , LETS , 
xcv G&vmg éOo$ev sivot, v&ÀÀOvorov Cuv Oéooc. 





Wecklein «oa y» ó0' «iósvj» coll. Pac. 857 (vid. etiam ad Nub. 1252). Duos 
ereticos deesse Blaydes cum Hermanno (vid. ad vs. 303) statuens praeterea ante 
orgópe. inserit oscvróv (coll. Nub. 702), quod hine alienum; probabilius certe róv 
&vóoa suppleri posset. Non h. l. sed versu 387 aliquid intercidisse censet vbam- 
berg, cui assensus Zacher ibi legit uxóiv «(a)roD0 y D EAerrov zoísi. Bed manet sic 
40" illud, quod nihili est. Contextus haec fere requirere mihi videtur: xol ró 
zoXyua oUx &g sig; qAaUgov &vóga kvijxs. Sed quid dederit poeta non exputo. 

387. àAiyov] &arrov R et schol., hinc Dindorf Zaqoóv. || zoí&] zovo? Bergk. 

391. Post hunc duos versus deesse statuit Helbig, post v8. 394 Zacher, respon- 


dere enim hune locum versibus 314—321. 





386. 44 aggredere eum et torque. Mente 
supplendum esse «?zóv recte observatur 
in scholiis. De verbo orgogeiv vid. ad 
Ran. 817. 

38". uxyóiv oaov] in hae locutione 
superest prisci adiectivi vis; apud Ho- 
merum enim valet er;guum. Item apud 
Thucydidem: ó4íyov émo&aasro ovbóév !). 

388. Zysrot uécoz] vid. ad Ran. 469 et 
Nub. 551. 

389. ós] aut 24m nune valet, ut passim, 
aut a verbo erede mihi suspensum est ?). 
Bed priorem explicationem praefero. 

— à» vui uaAáims ambróv] i.e. àv ua- 
Aaxóv zv àvÓQ vüv ?). 

390. Hominem reperies vere Asianum. 
Est enim barbarorum eum ingenti cla- 
more irruere in aciem hostilem, si vero 
primo impetu nihil effecerint, ignavis- 
simos dein se praestare milites */. 








— rog 
253 sq. 
391 sq. 


7i8Q ... v, 


rgózmovs nior«ua] cf. vs. 
üucg ...Ov»...ÉdoSsv] i.e. xzat- 
Koosev. Et (lamen, 
hominem per totmm witam se 


TT licet 
isttusmodi 
praestiterit semper, vir est habitus ipsoque 
melioribus praelatus !,Ytem Lys. 276 Guos 
AazcovuxÓóv ztvé£ov yero, 1.0. xoízteg 4. ztvéov, 
Guo oysro. Ut his locis adverbium Gs, 
sie alibi &/z« participio praemissum est ?). 

392. xoi sira] vid. ad Nub. 624. 

— &vjo] vid. ad Nub. 823. 

— «xà &àiórgvov &uóv 9£gosg] simillima 
metaphora in Vespis dicitur: ég5ua«g (sc. 
&uzéiov;) rgvy&v 9), cf. etiam Hesiodi 
locus 7) ubi fuci dicuntur inutiliter à22ó- 
TQi0Y z&uoTOv aqertonv eig yxotég &u&o9Sau. 
Ut fructus ómóoe, sie fruges dicuntur 
9£go; 5). Nune quoque z& v II02o respici 
spectatores fugere non potuit. 


) Thucyd. VIII 15 8 2, vid. etiam IL 8$ 1 VII 59 8 2, 87 $ 6. — 2?) Ut 
Vesp. 416 ete. — ?) Plut. 488 Eur. Hel. 508 Herodot. III 51, 105; cf. Cobet ad 
Dion. Halicarn. p. 15. — 4) Vid. Cyrus apud Xenophontem Anab. I 7 $ 4 Hom. I 
2 etc. — *) Vid. Nub. 860. — 5) Vesp. 634, ubi vid. — 7?) Theog. 599. — *) Item 
Aesch. Pers. 822 Eur. Bacch. 1027, 1316 fr. 423, neque aliter ni fallor locutus 
est Thucydides II 19 8 1: ro? 93zgovg [xci voU oírov] &xu&torros. 


176 EQUITES. 


- ' * , , , e , - » 
vüv Ó& vovg GrGyvg £xsívovg, oUg éxciOsv Tyeyev, 


iv &£0Ào ÓOQceg Goes xci Cmodóc9er BovAsron. 


x«i r0 r0U Óxuov mgócczov uexxoG xcO9nusvov. 


Antistropha 2 (vs. 397—399). 


(gg Óà mpóg nüv Gveidtotren, xo) uzO- 


GrQxt TOU yocuerog ro0U zegsorqxóroc!/ 


IL ADAATUSN. 
395 ov O£Óowy oue, foc Gv fm vó Bovievrwouov 
XOPOx. 
KOPTGO AIO. 
400 


€i Gt uJ) pu6G, yevoíumv iv Koerívov xdiov, 





391. é&qeís] &pava R, unde &aive (— nzríosu) Ribbeck, &psóe DBlaydes (coll. 


Pae. 1144). 


396. xeS5usvov] xa$5u£vov Blaydes; vid. commentarius. 
398. us9éorg«s Hirschig] us94orgo: codd., us9ígo. vHerwerden (sed cum voce 
Xoóuar. hoc verbum apte iungi non potuit). 


400 sq. Cleoni tribuunt V R alii. 


400. 4» LBos eum schol.] £v (vel &») codd., zov Kock (coll. fr. 19). 





394. iv iUe óf5cac] ipsi imagini non 
aptissima quidem sunt haec, attamen 
possunt utcunque adaptari; respicitur 
autem iJ2ov illud, de quo vid. vs. 367. 
Miserorum Spartiatarum in vinculis per 
annos complures languentium squalorem 
optime pingit Strepsiadis dietum Nub. 
186. 

— qais] siccat. Of. aboc!), aónivew ?). 

— énmoóóc9o.] scilicet id praesertim 
Cleoni erimini dabatur, quod vehemen- 
tissime obstabat quominus 7raz£2s Lace- 
daemoniis redderentur captivi ?). 

395. foc àv t5] quamdiu vivet vigelitque 
et praesens mihi aderit. Item Lys. 696 
jv &éuol C5 auro. 

396. ucexxoz] vid. ad vs. 62. 

— xa«S5usvov] negligentius haec sunt 
enunciata; nam cu/íus sedere sine vitio 
diei non potest. Non tamen xe3muévov 








est scribendum; nam licet uaxzo&v xa81- 
4svov non minus recte dicatur quam xa- 
9$na9o. usucxzoaxóra *), nihil est óZuos 
x«95usvog nisi addatur «5i ilie sedeat ?) 
vel quo vultu vel quo consilio. 

397. óc; 0i] ef. vs. 269. 

398. Of. Plut. 365 óz zoib us9íotqy 
àv ztgóregov siysv rgómov, Vesp. 1451 uez- 
ior oxiqoov vgózov zc piorys, Eur. Ale. 
173 sq. obÓ0t voizióv | xexóv usSiozy yoo- 
Plat. Phaedon. 1172 


obótv rgícuc oUÓt Óieq9sigaz ovrs TOU yQo- 


, SR 
TÓg sÜsj quot, 


ucrog oUre toU ztgocózov 9). 

399. roD zagsor5xóros:] cf. Lys. 318 zoo 
vbv zt«gsorürog Soáacovs. 1 

400 sq. Non minus ridiculae sunt im- 
precationes, quibus Dionysus utitur Ran. 
152 sqq., ubi attuli simile hominis ignoti 
dicterium?); cf. etiam alius nescio quis?): 
sí zwac uüiiov quA | $évovs ézégovs Üuów, 


l) Lys. 385. — ?) Eecl. 146 óiypy...&qavev95joouoat, Ran. 1089. Zzoquqv&vSmv. .. yehow 
et ad Ran. 194. — 7) Vid. ad vs. 327. — *) Zitten suffen. — 9) Ut vs. 754. — 
5) Vid. etiam Vesp. 748. — 7) Ephipp. fr. 16. — 5) Alex. fr. 145. 


EQUITES. 


-1 
- 


xci Ói0«Gxo(umv mg9occóswv Mogoíuov roeyo0íc. 


XOPOZ. 
Antistropha 3 (vs. 402 - 406). 


2: ' Z9 10090 PN P, (44 , 
4,0) 7TU6QL 7UCVT  ETUL TUCOL T€ TUO Cy WC GL 


, 
0cooÓóxoicuv ,,£m GGvOsow itov*, 


eiOs qoíloc, Go7t9 wvosc, éxDdAowg vv £v9coiv. 


405 


P7 Aj L2 E) "^ , 
€GoLUL ycgo TOT Cv uovov 





401. zgocéósv| moó; &)ev G Hermann (servato acc. zo«yoó(ov), vid. ad Ran. 415; 
ón&ósw Oobet, zmaoéósv Bergk. || vogeyoó(« Meineke] -ó:« R, -ó/ev cett. 


402. 


404. wópsc] sÓgss codd. 


à megl z&vra zavoUoys Gb ztxoi re v Velsen. 


405. rór àv uóvov] zo0r àv ua3dv Zacher. Ego ys2óv vel yagsí; expectabam ; sed 


vid. commentarius. 





ysvoiunv Éyyslus, | vo. KadAtutóov 0. Kága- 
pos zoíawró ue. 

400. Stragulam, in qua recumbebat 
Cratinus, eum ipso sene vinoso non raro 
maduisse eredere nune iubemur!), ut sae- 
pius aemulum clarissimum in hac co- 
moedia dicteriis protervis lacessivit no- 
ster?) . Cum verbis & os u5j uoc cf. vs. 
16 si Ó& os auo xr&. 

401. ói0aoxol(ugv] vid. ad Vesp. 2. 

—  mpooáósw] accinere; cf. mgocavietv 
Eccl. 892, ózióav Ran. 366. — Postquam 
Aeschylus zóv Aóyov zQorayovioThv zags- 
GxsUacsv ?), secundariae tantum chori in 
tragoediis fuere partes. 

— dMogoíuov] de hoe tragico vid. ad 
Ran. 151. 

402 sq. E tragico lyricove poeta haec 
desumta esse sensit vdSande Bakhuyzen ; 
Simonidis autem, cuius verbis chorus 
mox utitur *, ultro se nobis offert no- 
men. Apud illum igitur poetam, quis- 
quis fuit, pro zo&yuca: et óÓcgoóóxoiuwv, 
quae ipsius eomici esse nemo non vi- 
det, z£2uea: vel v&uaoc et égcodóxownv vel 
eiusmodi quid fuisse suspicor. De ad- 
iectivo óvgoóóxe vid. ad Ran. 361. — 
Aptissimi qui conferantur sunt Avium 











versus ?), ubi Phrynichus poeta tragicus 
dieitur ex suavibus avieularum cantile- 
nis Gozeg uéAutrO &ufpooíov ueAécv xaozóv 
&zoBósozsa9oe.. Nostro autem loco Cleon 
assimulatur api, quae cunctas rerum 
publiearum paludes perlustrans nullis 
nonrapinarum floribus insidat, ut eorum 
mella exhauriat. 

404. 
temere sic evomeres et male parta male 
dilaberentur! — De adverbio q«Uzos vid. 
ad Vesp. 656. Vox £v3zoi; significat id 
quod $vrí9sza( Ti; 9), buccemm ?), unde 
iv9soíóoviov comicus nescio quis dixit 


TÓv yaxGTQóc (rro Ovra, rÓv y&czQw 9). Nune 


Utinam buccemm temere inventam 


5j àv rà zovraveto aizuo:; Cleoni decreta ?) 
hae voce designatur eontumeliosissime, 
quemadmodum victus quotidianus, ubi 
eum contemtu commemoratur, zi d4quze 
dici solet !?) Dignus autem qui cum 
nostro loco conferatur est vs. 1148. Prae- 
terea vid. Ciceronis verba probrosa de 
Antonio, qui tantum vini in epulis ali- 
quando exhausit, ut postridie in coetu 
populi Romani vomens gremium suum 
et totum tribunal impleverit !!). 

408 sq. Nam tum demum canerem illud : 
nunc est bibendum!" 'Tum mirum quam 


!) Cf. Hermipp. fr. 82!. — ?) Vid. ad vs. 526 sqq. —  ?) Aristot. Poet. 4. — 
^) Va.406. — 5) Vs. 748 sqq. — ^5) Vid. vs. 51. — 7) Een Àap. Redit Pherecrat. fr. 
1089 'Teleclid. 1!? Hermipp. 41 Antiphan. 87!, 2042, — 5) Fr. adesp. 999. 


?) vid. ad vs. 280 sq. — 


10) Yid. ad Nub. 176. — ?!) Philipp. II 8 63. 


78 EQUITES. 


^ -35 , ' «C6 
»Tv&, TUV &TL Guugoooisc*. 
KOPTGO AIOZ. 
1 , , 3 $2 LI , , 
rOv lovÀtov r T &v otouaL yégovto 7tvgQoQomimmqv 


r 
Qjo9évr Lqmewovíóot xol ,Boxjfgoxyov* Gcot. 


SCENA NONA. 
Eidem. 


ILADAAI'XN. 


» - 9. € 
oU roí w OzxtoBoleio8" &veidcío u& vv Ilocsióó, 





406. ziv im io92ai; ovuqogar; Blaydes praeeunte Bergkio; vid. schol., Suid. s. v. 
cvuqQoo&í, Eur. Alec. 1155. 

407. 'Iovitov] corruptum. Meineke Boviíov (ex Demetr. z. é£ou. 153 et Apostol. 
V 112), Duker 'Toviujzgyv 7, nempe Szmonidem lulide oriundum; quem secutus Bothe 
mox scripsit jo3£vz &v, lenius Schnitzer Iovi. Sed quid sibi velit h.l. Simonidis 
nomen non intellego equidem, suspicor autem partem notulae cuiusdam, ad vs. 406 
pertinentis, in qua Simonidis fieret mentio, metro et sententia invitis inter poetae 
verba esse receptam. || oZouc] oruc codd. || zvogozízzv] sie V aliique (item Eustath. 851, 
54), zvooningv KR et olim Crates, e coniectura opinor (nam pro Koerivo; in scholio 
legendum esse Ko&zg;, quod et ego in meo exemplari annotaveram, nune demon- 
stravit Zacher), zóv qZax« ToU aírov, ó; si; tÓ zQvravsiov ma«o£yovra &orov; minime 
absurde interpretatus; chorum certe, non «morum, in proximis versibus fit mentio. 
Multo tamen mordacius epitheton est zvooozíz5s (vid. commentarius), de loco 
autem obseuro, in quo homo ignotus iocose traducitur, ut probabiliter aliquid 
statui possit vereor. 

408. inzoewovicec. R. et Suidas s. v. zwgozízaz] ij zewv (-6v) &ee cett. quod 
glossema est. Cf. Thesm. 311 Pac. 453 Ach. 1212 etc. 





apposita esset nota illa, qua in convi- | 
viis uti solemus, cantilena. — "Testibus 


scholiis desumta haec sunt e carmine 
Simonidis; in quo euuqoocí more prisco 


de felici rerum eventu erat dictum, ut | 


alibi iz' 26342ai S$vugogoetow |) vel ézi 
rÜynot yonorijo: ?). 

407. Horum verborum sensus plane 
nos latet ?). Id unum certum duco, 
aliquem ex iis qui tune temporis in 
prytaneo vescebantur ioculariter sic de- 
signari. Vox autem zwvogoziz5cs, quae ad 





imitationem — epici epitheti  z«o9zvozíi- 
zov *) est conformata ?), significat senem 
tam fperversae libidinis ut rzfos pu- 
eros — turpissimos igitur — in deliciis 
habeat 5). 

408. Verba festive ficta, quibuscum 
conferri possunt zazzítev et similia 7), 
significant: e/amare ij rou!" et , Bézye 
B&xys/" Scolia autem apud Antiphanem 
nescio quis commemorat zóv Te4aumre, 
róv IIatva, zóv Houóóvv ?). 

409. ónsopaAsio3s] cf. vs. 56. 


l) Eur. Ale. 1155, vid. vs. 655 et ad Nub.1205. — 7?) Herodot. I 119. — 5) Vid. 
annot. critica. — *) A4 385. — ) Of. etiam zreozizg; Athen. 563e et in schol. 


h. l. — 5) Vid. ad Ran. 730 (et 308) de voce zvgoíe. — 7?) Vid. ad Vesp. 609. — 
3) Antiphan. fr. 85. 


EQUITES. 79 


ó5] émi moAàÀoig 


nÀnyág, 





410 3| umor lyogaíov Zfióg GmÀ&yyvow. mageysvotumv. 
AAAANTOIIO AHZ. 
£ycys, vi] rovg xovóÓvAove, oUg zoÀÀ& 
qvsGy0uqv éx moi0íov, ueyorgíócv re 
ozsoBoAsiG8cí cG' olouet ro/roLGLv, 7) uérqv y Gv 
&z0ucyÓvÀ.&g Giro Uuevog roGoUrOg ÉxrQegsímv. 
410. zapaysvotunv] cvvysvoiumy Mehler probabiliter (vid. Eupol. fr. 108 et infra 
ad vs. 806; z et o' permutari potuerunt). 
412. zaiiov] zoaiiov R. || ueyawgióov R] -Qtov cett. 
414. Om. R errore aperto. 


414 sq. &zouayócAwx;] kmouayÓnAuxz (-uuus, 


-íag) vel &zó u. codd. 





410. Auf nunquam posthac publico sumtu 
(in prytaneo) vescar ! 

— Hyogmiov 2Z;] Iuppiter -yoparoz 
et Boviaio; cum alibi per Graeciam tum 
Athenis eolebatur, utpote civium de re- 
bus publieis in concione vel in senatu 
deliberantium praeses !). Priscum igitur 
hoe epitheton concinit cum dictione 
epiea, in qua &yogy concionem solet va- 
lere, Sed Paphlago nune i2stitorum ra- 
bularumque forensium patronum intellegit; 
scilicet populi conciones non iam in 
foro Athenis habebantur sed in puce ?). 
Per numen  yogoatov etiam isiciarius 
iuravit vs. 297. Praeterea vid. vs. 500. 

— zagaysvo(unv] hoe verbum quam- 
quam licet interpretari edesse sacrificio ?), 
potius tamen ita nunc videtur accipien- 
. dum ut zi; 26yov 229 &iv *); cf. etiam Eupol. 
fr. 38: Sureyuyvóuy ... q&ygouaw, 108: fva 
GztÀy yvout avyysvousSa, Teleclid. 38: 5vy- 
Ceterum vid. Vesp. 
654: xijv yoj onzA&yyvov u' àmnsysoSau. 

41l. zovóU2ov;] vid. ad Vesp. 254. 

— z04À& ... irl zoAAot;] ?terum atque ite- 
rum, item Vesp. 1046. Cf. Eur. Med. 579: 


ysvea Sat ... udtaug. 








7t04À& zto420iz. Neutrum igitur est 702201: ?), 
cum voce autem :;ro44& cf. Plut. 253: ó 
70ÀÀX...txÜtÜv 9Uuov qa«yóvrec, et de stu- 
Qio verba iterandi vid. ad Ach. 177. 

418. ro)roww] zs£is tuis artibus. 

413 sq. j...iv — £xroaqsiv] idem haec 
valent atque u&rgv y&g &v rogoürog &xrs- 
S$'ouuuévos str, ei uj órteoB20uut os. Sed pro 
plusquamperfecto isiciarius adhibet tem- 
pus aoristum, quod necessarium fuisset 


'si suum in hoe enunciato locum conces- 


sisset verbo óozsiv: 5j Óoiouu àv u&tqv... 
iyrgogjvor (vel iete90&q 300), aut frustra 
in lantum (talemque hominem excrevisse 
videar, vel si indicativo modo usus di- 
xisset: sei u5 u&zgv &zouxyÓeAwig rocoUrog 
Aeroáqnv 9). 

414 sq. sic vocantur 
panis frusta ?), quibus inter coenandum *) 
ad manus detergendas utebantur con- 
vivae ?), dignae igitur quae canibus rzga- 
zsteUou proicerentur offae; cf. locus Ho- 
meri z 217 !?) et Diphili verba de muliere 
turpissima, zr«g Js zóv &grov f$ zóov oi 
imupáve H). Qualia frusta zvváósg dice- 
bantur a Lacedaemoniis !*). 


&zouayóoAuec] 


!) Vid. Preller Myth. I* p. 150. — 7) Ct. ioeosa de Nestore &yogrr; disputatio 
Nub. 1057. — ?) Coll. Hom. o 173 (zagsytyvezo óczi) vel Plat. Conviv. 172c. — 
^ Infra vs. 806, ubi vid. — 5) Ut Ran. 697. — 5) Alieni hine mihi videntur loci 
homerici, qualis est .4 232, licet cum nostro loco eos composuerint Kock et 
Platt (Journal of Philology 1898 p. 87). — 7?) wwuoi. — 9) Nam post coenam aque 
tzevijavro. — 9) &meuárrovro, vid. vs. 819. — !?) Quem Pollux VI 93 confert. — 
1) Diphil. fr. 91. Item nos: dat de honden er geen brood van zouden eten. — .?) Teste 
Polemone apud. Athen. 4097; vid. etiam ad Nub. 491 et infra ad vs. 1168. 


S80 EQUITES. 


OIKETHZ B (Dem .). 


z 


415 dmoucyOeAuéc, (óGztQ xcv; O mcumóvQos, mOc ovv 
xvvüg Bog&v Giroíuevog ueysb GU xvvoxegiÀo; 
AAAANTOIIS, AHZ. 
xci vj Z0 ÀÀe y éorí uov xófeÀea mci00g Ovtoc. 
éEqmérov y&g rovg ueysígove &v Aéyov roicvrt 
»Gx£yec9s, moeiósc! oby 0g49 ; Gon vée, qeluóov /€ 


3508 , 


, , , , - - 
420 o? Ó' &BAemov, wei yd £v rocoísrQ rív xgeQv txÀemrov. 





415 sq. Demostheni (vel Coryphaeo) tribui iussit Blaydes; in codd. sunt Cleonis, 
quod absurdum, quoniam cynocephalum ipse se Cleon vocare non potuit. 

416. u«ysi Dindorf] uay& V, u&za codd. cett. || xvvoxsqá2o] -42e Phot. s. v. et 
Anecd. Bekk. p. 49, quod fortasse praestat; »vvoxsqi&io o DBurney, xvvoxeqüAm 
u&ysi có Meineke, sed vid. commentarius. 

417. xoi »j] vj zóv R, quem sequuntur Bothe, dein à&22& y' £ov. scribens, et 
Blaydes, à44& z&orí scribens. || uov] ue V alii. 

418. àv] addidit Bernhardy, zore Enger, zórs Piccolomini; Bergk scribebat ue- 
ysgíoxov;. Hartman coniecit éiinméárev y&o &v Aiyeov rowrüra robs uayeípovs, et multo 
sane melius placent verba ita ordinata. || 4£yo»] £méyov pauci. 





415 sq. Jae misero tibi, si canino victu 
nuiriris, quomodo tandem cynocephalum 


mico olim inscriptum, cuius prima sunt 
verba: 'Egui rerzgazéquAs "), eamque no- 
tu vincere poteris! ster nune imitatur, quemadmodum Eu- 
416. xuvoxsg&Ao] sZniae |) Vocis ter- | bulus &uquxéqaAos dixit 8. Nam suis 
minus epieus -zégz4o; ?), e -zeqiiws | ipsorum verbis cum utebantur comici 
natus, saepius invenitur apud Hesiodum, | aequales, -zéqizog dicebant 3) — Non 
illie enim rzguxéqüios dieitur Geryones?), | sine causa epitheton a;yiwoxégüios, quO 
mevrgxovraxtQGAo; Cerberus *), et Ma- | Periclis caput deforme riserat Crati- 
xgoxsqüAov fit mentio ?) Conferendus | nus !), in memoriam nune vocat Kock. 
autem est hic terminus cum adiectivis 417. xóya2a] vid. Pherecrat. fr. 162 
item epicis rezgaqá25goz ÜuuzézmAos TQumté- 
r5ios, quae -q&Aagos et -zérzAos Scribere | ad Ran. 104. 
praestat, quoniam e -qaZdgros et -zeriAtos 418. i»] vid. ad Vesp. 269. 
per produetionem compensatoriam sunt 419. Ut hi pueri primam hirundinem, 
nata, et cum adiectivo Jezvóc ductilis, | &yyezov fagos &óvóduov !!), sie. Euelpides 
quod Fs» fuit primitus 5). Epicam ille prinum milvum non sine detrimento 
dictionem servat priseum, quod videtur, | suo aliquando salutavit !*). 
epigramma, Hermae cuidam in Cera- 420. iv zoooíro] per temporis brevissi- 


I 
| 
ópgioróv Épyov xol xópaaov sigy&om et vid. 


!) Baviaaz. Daemonis maligni nomen hoc esse perhibent Bergk Zielinski Zacher, 
minime mihi certe persuadentes. —  ?) Aut--xépaiios. — ?) Theog. 287, ubi vid. 
Rzach, Schulze Quaest. Ep. p.281 sq. — *) Ibid. vs.312. — 5) Hesiod. fr. 86. — 
9$) Vid. Enchirid. dict. ep. p. 28. — 7) Vid. Eustath. 1353,8 Aristoph. fr. 553. — 
3) Eubul. fr. 107!9, — 9) Cf. Ran. 473 ézezoyzéqüzos. — 19) Cratin. fr. 71, cf. Plu- 
tarch. Pericl. 8. — ?!!) Simonid. fr. 74; cf. carmen populare ab Athenaeo 360c 
servatum, Plin. H. Nat. II 47, Thesmoph. 1. — !?) Av. 501 sqq. 


EQUITES. 


81 


OIKETHX B (Dem... 


ga 


ÓsBudrerOV x9éíwc, GOqüg ys mgovvonco: 


Gozo GxeAÀngeg éoO(cov, moÓ yshidóvow F-Asmreg. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


A E , ? kJ ? - 
x«L raUr« ÓgQv &AdvOnvóv y. eü Ó ovv ido rig eràv, 


&zoxovmrtÓusvog sig Tr) xoyove rovg O9:ovg &nzoOuvvv. 


425 


c , VO , M - c , - — - 
&cr sim Gvyo rOv Qqrógov iÓov us rovro OÓgQvre 


,00x £G9' Omog 0 mei; 00 oU róv Ójuov émwgonsóca. 





421 sq. Demostheni dedi; in codd. sunt Chori; ef. v&. 415 sq. et 427 sq. 


as 


421. Post xgé«; in codd. est ó;, quod e falsa lectione xoéog videtur natum (xgsoc); 


delevit Bentley. || zoovvoroo] -95: Mehler. 


428. y] add. Triclinius, &v Lenting. 


424. zr» Dobree] z& codd. || xozóv«] xó;cv« V R et plerique, item schol.; pro 
neutro scilicet habebatur metro invito. Cf. vs. 484. || àzóuvv» Bentley | -vvov codd. 





mum illum articulum, interim !). Ita nune 
vertendum est pronomen ut in locutio- 
nibus zooeüra size: aec (tantum) dizit, 
nec verbum addidit praeterea ?) 
TogoUrov éyévero: lantillum afuit quin ?). 
Tantillum temporis ad carnes surripien- 
das isiciario sufficiebat. Simillimo autem 
artificio circa fabulae finem !) Paphla- 
gonis carnibus potitur. 

421. xoíac] vid. ad vs. 369. 

— zngovvojoo] cf. Nub. 975. Aoristus 
huius verbi apud nostrum non redit, 
in -95ve. autem solet exire in dictione 
Attica; zoovoroccSo. tamen legitur etiam 
apud Antiphontem ?) et Euripidem 5). 

422. Liberior horum verborum est 
struetura; hoe enim dicit: Aomzzes urti- 
carum amantes imitatus anie primam hi- 
rundinem consilium tuum —gerpetrabas. 
Nempe veris tantum initio urticae edi 
possunt folia tenella adhue necdum 
urentia; nam  mord«citas won protinus 
cum ipsam herbm gignitur, incipiens autem. 


: 
, mag 


nasci vere nom ingrato cibo est ?), Sed uer 
rhv xysAiióóva gooróz iow ?). Sic in pa- 
triae nostrae regionibus quibusdam ut 
primum praeteriit hiems, per prata vi- 
dere est mulierculas puerosque /araz«e: 
recentes surculos?) inter talparum prae- 
sertim montieulos anquirentes, ubi so- 
lum laxius solisque radiis magis pervium 
herbas dormitantes citius summiüttit 
quae post paucas hebdomades prorsus 
spernitur herba. — Inde ab Hesiodi 
aetate ad nostrum usque tempus rusticis 
mos fuit varios anni labores certis diebus 
adscribere, quos ipsa rerum natura prae- 
stituit; nune autem conferre iuvat hor- 
tulanorum nostratium praeceptum: ,post 
solstitium asparagi ne succiduntor." 

493. xai...ye] vid. ad Ran. 49. 

— 9à' oiv] vid. ad Nub. 343. 

424. el; tb zoydva] nter coras meas !?). 
Vox xoyóvy saepius apud comicos redit !!). 

— ànmouvwv| vid. ad Nub. 1232. 

426. imrgoms/oa] vid. ad vs. 212. 


l) Item "Thucyd. VI 64 8 1. — ?) Vid. e. g. va. 1245. — ?) Thucyd. III 49 $ 4 


VII 2 8 4 VIII 33 8 3. Vid. etiam Xen. 


Hell. V 4 8 40. — *)Vs. 1196 sqq. — 


5) V $43. — 5) Hipp. 399, 685. — 7) Plin. H. Nat. XXI 58. — 5) Schol. — ?) Mo/- 
sla. — 19) Between my hams recte Blaydes. —  !') Vs. 484 fr. 482, 514 Cratet. 
fr. 27 Eupol. 77, 156 Eubul. 97 Stratt. 53. 


6 


89 EQUITES. 


OIKETHEX B (Dem.). 
&U yt ÉvvéBaAsv oaUT: &rào Ó£Aóv y àg ov fvvéyvwy 
óru] émidoxeuc 9  momexoc xol xgíag Ó mocxrüg siysv. 
ILAODAAIUSN. 


iyó 6t me«$60 ro) O9ícovc oiuci 08 uGÀÀov Gugo. 


430 


é&euuu y&o Gor Àeuzmoüg iO) xol uéyoag xoOusic, 


óuoU regárrQv TQv vc yiv xoi viv Oéevrav cix. 
AAAANTOIIOS,AHZ. 


iy Ói Gvore(Àeg ys rovc GAÀ&vrag, siv goo 


' X ? ji » / ^ / 
xXor& XÜu £uovrov OUQLOV, XÀdeiv G6 uoxoc xcAevGag. 





427 sq. Demostheni dedit Enger, quem verum vidisse luculenter testatur ver 


sus 429; in codd. sunt Chori. 


428. 9'] om. R. || xo£ez] zó xoa; R neque metro favente neque sententia. Vid. 


Vahlen in Herma XXVI p. 168. 


433. uexgk] moAik R. || xe2sces R] xs2e/o» V et plerique. 





42" sq. Ex versuto fallacique pueri 
ingenio optima quaevis de eo auguratus 
fuerat nescio quis de foro rabula. Sed 
Demosthenes, qui altercationi minarum 
probrorumque plenae ridiculi aliquid 
identidem intermiscet !), sollers illud 
lsieiarli consilium ideo praesertim fau- 
stissimi ominis fuisse perhibet, quod 
xofía; tune siysv eius ztgoxroóc, inde enim 
facili coniectura potuisse effici eum 
xoAiomsíosiv itaque órjroge fasoSai 7). 

499. Iocum sceurrilem indignatur Pa- 
phlago. 

430 sq. Claro aquiloni ?) se assimulat. 
Verbum ive. etiam vs. 760 cum ad- 
iectivo Z2«uzoó coniunctum ita usurpa- 
tur, item Anaxandridas: Z«uztgóg rig Hie- 
Ajàv9sv ^), Diphilus: zí zo? oziv; óg 
ócyÓaios; iisijAvS9sv ?), vid. praeterea ix- 
Beivev Ran. 848. Adiectivum Z4«uzoós de 
vento saepe dicitur 5), xe9«évoc intran- 








sitive sic usurpatur etiam Plat. Phae- 
don. 1124,e, cf. zi£yav de sole dictum, 
ixBálAew et similia de fluminibus. 

431. seix;] sie temere. Of. Promethei 
apud Aeschylum verba: ,olim homines 
ignis artiumque omnium expertes czóv 
ucxoóv Biov Épugov six; mávra" 7). 

432 sq. At ego contractis botulis navi- 
gans vento fluctibusque me credam 9). De 
verbo nautico covoréàav vid. ad Ran. 
999 ?); nauticae dictionis est etiam 
&qiévau éavzóv oUgvov, denique xazk zÜüuc 
nemini obscurum esse potest. Cf. Ho- 
mericum: z4vi$ ÉS9sev xazk xÜüuc 1?) et 
praesertim Herodot. IV 110: Zpégovzo 
zark xÜuc xai &veuov. Idem dicitur 9v 
if obgiov !) vel xav oigov !*) vel obgía 
&piévau. (navem) ?). Cavendum !*) ne xóua 
oUgioy iungamus. 

432. size] vid. ad Nub. 624. 

433. xi&av...ucxo&] vid. ad Ran. 34. 


!) Perinde atque infra Demus et in Ranis Dionysus. —  ?) Vid. vs. 880, 1242 
et ad Nub. 1089. — ?) Verg. Georg. I 460. — *) Anaxandr. fr. 34*. — ?) Diphil. 
fr 67. — 5) Of. Herodot. II 96 Alex. fr. 46? etc. — 7) Aesch. Prom. 450. — 
3) Ik zal mij voor dem wind laten drijven met gereefde .. .worsten. — ?) Et vs. 1220. — 
10) $ 429. — !!) Fr. com. (??) adesp. 770. — !7?) Soph. Trach. 468 Eur. Androm. 
554, cf. etiam Herodot. IV 163. — !?) Plat. Protag. 3384. — !4) Nam fuere qui 


Slc errarent. 


EQUITES. 83 


OIKETHZ B (Dem.). 
xol £yoy, éív vu magoyeÀG, riv &vrinv qvàAá&o. 
ILIAD AAIXN. 
435 oU TOL u& Tqv Zhjuwroc, xoremQoolócu ríAevra mívrc 
xÀAéyeg AOw«votov. 
OIKETHZ B (Dem.). 
QOgset, x«l roU z0Ó0g moeoítr 


e e 2 , E)! , - 
€86 OUTOS ULT ZCLXLOG 1] GvxogevrLec 7UV&t. 





485. *mévre] zmoAA& codd., sed in V litterae avrazoii& in rasura sunt scriptae 
manu secunda; zévre autem cum dubitarem an scribendum esset, plane persuasit 
qui in eandem coniecturam inciderat amicus collega Hartman collato vs. 438. Male 
igitur expletum est priscum numerale I7 (zévzs). Simillimum vitium correxi Nub. 
1065. Sic Herodot. IV 153 legendum esse £»ógac«o7 vel Thucyd. IV 46 8 1 à; 
clv Muxsilov «ul» v«voiv dudum observarunt viri docti. 

436^ sq. Demostheni dedit Bergk, Isiciario dant V R alii, Choro ceteri. 

437. jón] 5ro R, cuiusmodi oppositio hine est aliena. || ; R] xei cett.; uni 
vento duo simul nomina tribui non possunt. || xciu(eg I'] zezies cett. 





4934. Ego autem sentinam servabo, si | niensibus. Genitivus verbo xzézrzav est 
forle rimas duxerit navis. Verbo igitur | adiunctus ?), item alias verbo &ozátev 9). 
z«o«yoA& mente addendum est subiectum | Cf. Homericum za:ó)z 2ocfero »üzsiiov 7) 


5j vxUs. ,Mihi ad sentinam locus esto", — | et similia vel Antiphanis versiculum: 
Demosthenes ait, — ,ut ikv f$ voüc uy | wu! qoi cov | 4opis, kAovrov; oxmíag 
sréyy |) statim cavere possim ne mer- | singévor (i. e. z«g& cob) 9). 

gatur." Ne molestissimum quidem hocce 436 sq. ,, Hoc age!" — ficto cum terrore 
offüecium detrectat, modo opprimatur in- | socium inerepat Demosthenes: — 
visus ille nebulo. Nam supplieii fere | ,emim vehementissima ingruit procella." 
instar erat 7» «ntlimm condemnari ?). Cf. 486. ro) zodóg zagí«] relava ?) veli 


Pac. 17 Soph. Philoct. 482 et moestis- , pedem !9), remitte pedis aliquid. Nam si 
simum dictum Ciceronis: o//m sedebgmus | quis irruente tempestate vas gyzgaij tóc 
in puppi et clavum tenebamus, nunc autem | Tevez Ózteizei umÓév, ómtiow; xr arg&yas 





vir est im sentina locus ?). vÓ Aoutóv océAuecw  vcvtiAAerat 1);  vaüc 
435. ob...xeramgoilnu...xAópac] vid. | ivraSeioe zt9óc Biav mol Égowev, Far Ó' 

ad Nub. 1240. «ó9ig iv xoig móÓe 1?). Of. d»évoi 19) 
— cváAavro névrs] ipsum Cleonem quin- | et vid. infra ad vs. 756. 

que talenta evomentem — id est rapi- | 437. óz oóros 5jón xr&í] vid. Vesp. 642 

nas suas reddentem —- noster antea | et ad Ach.315. — Ecce ventus, non ,cla- 

finxerat in Babyloniis fabula 4). rus" tamen sed nubilus et turbulentus. 
436. xiàwaz 2L91vaiov] furatus Athe- — omis 1? ovxogavt(ac] ventus caecias 





DEThueydq i94. — ?) Sueton. Tiber. 51. — ?) Cic. ad Famil. IX 15 $ 83. — 
^) Vid. ad Ach. 6; praeterea cf. Nub. 591 et 758 et infra vs. 829. — 9) Of. Ach. 
927 Eq. 1149 Vesp. 238, 1369 Thesm. 812. — 9) Ach. 1160 Nub. 982 Pac. 1118 
Eecl. 866. — 7) 4 596, ubi vid. — 5) Antiphan. fr. 26. — ?) 74z« Epierat. fr. 105. — 
1) Catull. IV 20 Verg. Aen. V 830 etc. — 1) Soph. Ant. 715. — !?) Eur. Or. 706. — 
13) Vid. ad Ran. 700. 


84 


EQUITES. 


AAAANTOIIS AHX. 
ci 0 dx Ilorsdoíeag fyovi £0 oióv Ofxo váÀevro. 
IIAODAAUSN. 
tí Óijra ; DovÀs, vÀv vroÀ&vvov vv Àefov cuon&v; 


OIKETHEX B (Dem... 
(ad Paphlagonem :) 


440 q0écc Acor. 


(Ad Isiciarium:) 
TOUG TEQÜQgíovg mapíer 








438 sq. Sie distributi sunt in cod. A, in ceteris versus 438 datur Cleoni, 439 


Isiciario; correxit Kuster. 
488. 0] 7 V alii. 


440. Demostheni dedit Bergk, in codd. sunt Chori. || &v7o] &v;o codd. || 2&8e:] 
À&9o. R! (non absurde quidem, si de Cleone ad Isiciarium hoc dici sumas, non 
tamen recte; vid. commentarius). || zeg29íov; R] ze90í(ov; V et plerique. 





subsolano vicinus )), eirca aequinoctium 
vernum maxime spirans ?), frigidus est 
nubibusque coelum obducit; quapropter 
comicus ignotus scripsit versum , quem 
etiam scholia ad nostrum locum affe- 
runt: zaxk | fAixov éiq' aóróv óg Ó xowxicc 
»vépog; ?). De suo autem novum nunc 
nautisque inauditum venti nomen De- 
mósthenes quocum 
conferri potest vox ysuuv ópvtSíag 10cose 
adhibita Ach. 877 *). 

438. .Quinque lalenta? Nihil hoc est! 
.Nam decem tu,sat scio, tenes ex Potidaeae 
»praeda olim surrepta." — Obsoletae hae 
sunt res, sexto enim anno abhine Po- 
tidaeam in deditionem acceperunt Athe- 
nienses ?); quo liberius nune ficta 
crimina 9) inde expromere licet. Sie z& 
iv Z&uo post quartam saeculi partem 
denuo commemorantur Vesp. 283. Cri- 
mini autem anno 430 datum fuerat 
Xenophonti et Hestiodoro praetoribus, 
qui exercitui ad Potidaeam praeerant, 
quod illius urbis cives liberos dimisis- 
sent, urbem enim fame victam sine ullis 


addit cvzogavzías, 





condicionibus capi potuisse 7). Itaque 
tune quoque, ut saepissime, Athenienses 
de corruptione fuisse locutos — sive rei 
sunt acti praetores sive ultra iurgia res 
non processit — facile intellegimus, et 
ilorum econviciorum echo quaedam nunc 
percipitur. 

489. .Quorsum istud?" — sic irridens 
Paphlago — ,Sperasne le unum ex istis ta- 
lentis a ie accepturum ea condicione ut 
»taceas?" Quippe, ut est in proverbio, 
à z0ÀÀk xiíwas ÓAiya ÓoUg BxqsüSerat 5 — 
Conferri possunt Pithetaeri ad nugato- 
rem verba: BojA4s, Ózjza zÓv uw 9Óv Ano | 
4j zto&yuaT Éysw kÀZ miévoi;?) cui con- 
dicionem oblatam laete probanti ,ez 
»,«ccipe igitur!" ait colaphumque ei in- 
fringit. 

440 sq. Libenter sane accipiet ille," 
Demosthenes ait iocose !?); dein ad so- 
cium conversus: ,decrescit procellae im- 
petus. A minis nimirum et clamoribus 
ad munuscula iam deducta est res. 

440. rso9 lov] 8c. x&2ws, funes utrique 
antennae cornui alligatos. 


!) ONO., ut nos loquimur; cf. Aristot. Meteor. II 6 $ 7, Plin. H. Nat. II 46. — 


?) Aristot. ibid. 8 15. — 5) Ibid. S 17 Problemat. XXVI 8 1 et 29 Gell. II 22 
S8 24 fr. adesp. 1229. — 41) De nominis termino vid. ad Ran. 494. — 5) Thucyd. 
II 70. — 9) Cf. vs. 884. — 7) Thucyd. l.l. — 5) Seript. Hist. Aug. Alex. Sever. 


c. 18. — ?) Av. 1025 sq. 


1) Dignissimus qui conferatur est Ach. 1117. 


EQUITES. 


85 


* - 2r , 
TO TzvtÜu £ÀevTOV yiyverat. 


ILAO AAI'SN. 


cUróg uiv ovv geübeu yoegüg 


&xevovroÀAdvrOovg révreQoc. 


AAAANTOIIS) AHX. 


GU Ó' &oroereíog y cixociv, 


xÀomije Ó& mÀsiv 1] qiMLog. 


ILADAATUAN. 


445 


éx vOv Guqoíov cé gm- 





441. Isiciario tribuunt codd. nonnulli. 


442. *a)rós uiv oiv] dubitanter de meo addidi, in codd. enim est lacuna, quam 
indicavit Dindorf; Góttling addebat vocem óogoóoxíec, Meineke coniecit qeUse 
yoeqQ&c ob Óslíes, Kock Aurorailiov qsUia& ygeqis, Zacher vero observat non zuuzis 
fuisse has actiones, ipse autem tentat dogodozíaz | vostz, Ósuiiag OE zértrOQU. 


443. y'] om. R alii. 





442. évzarovraA&vrov;] incredibilis sane 
auri vis! Sed vid. ad Nub. 1065. 

442—452. Crescentealtercantium fürore 
deerescit dictorum ipsorumque versuum 
ambitus. Modo pluribus deinceps, dein 
integris certe tetrametris se lacessebant, 
nune e tetrametris fiunt dimetri, qui 
mox interceiduntur, post quas numerorum 
&vreS&; ad ipsas 4ag*s veniunt pugnis 


se petentes. Etiam apud Sophoclem et | 


Euripidem cum animi disputantium ira 
dolore metu vehementer sunt perculsi, 
in versiculos intereisos brevesque cla- 
mores abire solent colloquia !). 

448. &orgars(ez] vid. ad vs. 1369-1371. 
Perridieule nune quoque suo gladio pe- 
titur homo bellicosus. 

444. z;sv j|] vid. ad Ran. 90. 

445—149. Mirificentissimis probris agi- 
tare se pergunt. Paphlago adversarium 
ex Alemeonidarum gente nobilissima sed 
sacrilega esse perhibet. ,At avus tuus 
unus e Pisistratidarum sicariis fuit!" re- 
torquet isiciarius ridicule admodum. 
Non enim credere iubentur spectatores 





!) Vid. de Sophoclis Ai«ce p. 35 sqq. 


V 62 [Aristot.] Rep. Athen. 19 $& 3. 








veri quidquam hisce clamoribus inesse, 
sed vitae publicae imaginem quasi in 
speculo repereussam nune cernentes 
redeunt in memoriam inanium alterca- 
tionum saepissime in foro et in pnyce 
et ubi non auditarum, et melius fortasse 
quam antea sentiunt nihil esse tribuen- 
dum istiusmodi criminibus, quae inter 
studia partium in diversa aestuantium 
et olim pro re nata fingebantur ?) et 
etiamnune finguntur. Nam nos, qui nunc 
vivimus, nondum degeneravimus illius 
aetatis homines, teste infinita lite quae 
per hocce quadriennium perturbavit Gal- 
lam. Eo magis autem acutum est isi- 
ciarii responsum, quod  Alemeonidae 
tyrannis quam maxime olim fuerant ad- 
versati ?). Itaque sic reddere possis eius 
verba: A4lemeonida sum? esto: tyrannorum 
adversarius quam satelles dici malo. 

445. Alemeonidae zó  Kuzcveío &ye 
olim se obstrinxerant utque ézveye;; zal 
&Avt6oto. Tij; Sso0 urbe fuerant pulsi. 
Inter crimina autem, quibus Pelopon- 


nesii instante bello Athenienses laces- 


— 7) Of. Vesp. 487 sqq. — ?) Herodot. 


86 EQUITES. 


uL yeyovéva, vOv Tijg 9s0U. 
AAAANTOIIO AHZX. 


rÓv mz&mm0v tivoaí gwuí Gov 


Tüv Óogvgópgov — 


IIADAAUS)N. 


(pugno dum ei minatur cominus:) 


, , 
T0LV; Qocoov. 


AAAANTOIIS AHZ. 


(irridens :) 


TOv Bvocívqe vijo "Inmíov. 





sebant, hoe quoque erat, procurandum 
esse piaculum Cyloneum. Petebatur ni- 
mirum Pericles, cuius mater gentem 
ab Alemeone deducebat !). 

— Aryoíov] priscum adiectivum, e 
iurisconsultorum sacerdotumque lingua 
desumtum, videmus in nomen proprium 
fere abiisse ad Alemeonidas designan- 
dum. Apud nostrum non redit, sed in 
Acharnensibus ?) zí9axov wies ziéov 
Boeotus quidam vocat Nicarchum syco- 
phantam. Ducta autem haee sunt a verbo 
epico éézéoS9o:, quod praeterea apud 
Homerum peperit nomina &4uóz, &Arzu- 
Quy, GAsirQo, vrnAsitiüeg E)E Plato saepius 
usus est adiectivo &iurgoubós exitiabili *). 
Praeterea &2:59:0:, perinde atque &2&aroo, 
substantivi loco adhibitum nonnunquam 
dicitur daemon malignus ?); itaque homo 
nefandis sceleribus coopertus reique pu- 
blieae exitiabilis eo potest designari; 
vid. e. g. Eupol. fr. 96: 


€ 1 6 
&AuzYouoc ?). 


9 Bovtbyys... 





448 sq. Pisistratus callida fraude — 
se ipsum nimirum cum vulnerasset, in 
publieum prodiit utque vitae suae cave- 
retur petiit — effecerat ut ex Arist(i)onis 
cuiusdam rogatione decernerentur sibi 
quinquaginta zogvvmgógo, quorum ope 
arcem occupavit ?). Exinde doguqógovz — 
nam vero hoc nomine mox sunt desi- 
gnati — habebant tyranni, et ab his con- 
fossus est is, quem Athenienses utpote 
libertatis vindicem celebrabant, Harmo- 
dius?). Itaque postquam óoovqógov mentio 
est facta, quivis expectat Z£yrannmorum 
nomina, ///ppiae praesertim ?), qui post 
fratris caedem multo duriorem quam 
antea se praestitit !?). At isiciarius per- 
ridicule contendit non ipsi Hippiae óogv- 
qgogoijoc. avum Paphlagonis sed eius uxori 
AMyrsinae M), cuius feminae nomen simili 
nune ioco detorquetur atque supra vox 
uvogéivr !?). Vox yvv5j omissa est etiam 
Lysistr. 63 !?) Eur. Orest. 1686, item 
Hectoris Andromache apud Vergilium !4). 


!) Vid. Herodot. V 70—72 Thucyd. I 126 sq. [Aristot.] Rep. Ath. 20 et ad Nub. 
46. — 7?) Ach. 907. —- ?) Vid. ad Odyss. z 317; nugas profert Plutarchus Mor. 
2974 et 5234,50. — ^*) Rep. 4704 etc., cf. Ruhnk. ad Timaeum s. v. — ?) Vid. 
e. g. Andocid. I $ 1830 sq. — 9) L e. Demostratus, Lysistr. 391, 393. — 7) Herodot. 
I59 [Aristot.] Rep. Ath. 14 Plut. Solon. 30 Plat. Rep. 5662. — 5) Thucyd. VI 57 
$ 4 [Aristot.] Rep. Ath. 18 $ 3. — ?) Cf. Vesp. 502. — !?) Herodot. V 62 Thucyd. 
VI 59 [Aristot.] Rep. Ath. 19. —  !) Calliae filia erat, Hyperochidae neptis; cf. 
Thucyd. VI/55. — 12) vg; 59: 13) Sed e contextu ibi facillime suppletur. — 
11) Aen. III 319. Etiam cippum sepuleralem in Conzii att. Grabrel. 450 libenter 
hue retulerim, ubi quae dicitur 7HyuZ« d*&ygov nisi Philagri wzorem intellegimus, 
ad contortam satis explicationem detrudimur; cf. IHHolwerda die att. Grüber der 
blüthezeit 1899 p. 20 et de re sepulcrali p. 30. 


EQUITES. 8" 


I1AO AATSN. 


(alapam ei infringens:) 


450 


xópeAog ei. 


AAAANTOIISAHZ. 


(multo vehementiore ictu eum percutiens :) 


movoboyog ei. 


OIKETHZ B (Dem.). 


Er) ? -. 
z«í &vOguxOg. 


I1ADAAIUISAN. 


(vapulans:) 


» , , , 
(0v, LOU, 


vUzrovoí w ot &vvopuórar. 
OIKETHZX B (Dem.). 


E) 3. ? M 1 
zai c)r0v G&vÓguxOg v& xaL 


y&orgife, x«l roig évrégoug 


455 


M b , 
XcL TOUG X0ÀOLG 


rr M * " 
ümeg xoÀ&à vOv dvOge. 


KOPYTO AIO. 


- , 2 
à yevvuxXOTeTOV xgéog ipvynv T dGQgiore TtkvrTOV, 





451^. Demostheni dedit Kock (vs. 453—456 Choro tribuens ipse); in codd. 


sunt Chori. 


453—456. Demostheni dedit vVelsen, in R et plerisque sunt Chori, in V deest 


personae nota. 


453. kvógixoc ve xai Blaydes] &vógueórara »ci codd.; Dindorf &vógstóraza zal (coll. 
Pac. 498), Reisig &vógizóroz «b, Elmsley &vógixózor, s). 
454. zol roig codd.] voto:» Brunck, sed verbo y«ozgitew ut adiungi possit roioiv 


évrégoig vereor. 
456. üzoc Kayser] yózoc codd. 





450. xópe2oc] vid. ad Ran. 104. 

454. y&áorgite] vid. vs. 273. 

455 sq. zó20is...«024&] iocose verba haec 
Sono similia iuncta sunt !). 

456. ózoz] vid. ad Nub. 489. Enun- 
ciato media inserta haec particula etiam 
Nub. 257 reperitur. 

451. yevrixdrazov zgé£ac] adiectivo ys»- 





»$ id quod haud contemnendae est 
magnitudinis ?) designatur etiam in An- 
tiphanis verbis: yevwx; vÓ uéys9og Aezta- 
or5 ?) et apud Eubulum: &zgoxózior yev- 
»óv 5). Apud nostrum vox nonnisi Lys. 
1070 redit; oppositum est adi. &yesvvre, 
cognata sunt yevvatog et yevváóoac ?). — De 
vOcis xoéíos usu iocoso vid. ad vs. 369. 


E !) Cognatos verborum lusus noster admisit Vesp. 353 (ubi vid.), 589 ete. — 
?) Een flink stub vleesch. — ?) Antiphan. fr. 45, vid. etiam fr. 192. — 4^) Eubul. 


fr. 7?. — 5) Vid. ad Ran. 179. 


88 EQUITES. 


x«l vg móÀtL GoT1O qevtlg Tiv rs roig moÀ(roug, 
dg sU róv QvÓge mowx(ÀAog v éimiAO8cc iv Aóyowuv. 


460 zo &v G' émowvécowusv oUrog Gozo 100uscOo; 


SCENA DECIMA. 


Eidem. 
II AO AATSAN. 
rvvrL u& viv Zhwwroí Ww oUx dávOavev 


, ^ , , , 2) ? , 
vEXTOLVÓMEVO TX TtQCyuoT, CGÀÀ ajmiorcuqv 


463 yougobusv córà züvre xel xolÀousva. 
AAAANTOIIQ AH. 
465 oUxovv w &v "Aoye y oie mo&rr&g ÀevO9éva. 


458. oorjo] om. R. 

459. v ingi9:; R] 9" ómiSs:s; cett., quod optime sane congruit adverbio ztoiíAoz, 
vix tamen recte, nam decipiendi verbum (vid. ad vs. 47) hine alienum, ubi de 
certamine aperto fit sermo. 

463. youqoUusv cbr& R] -usv« z& V et plerique. 

465. y R] om. cett. iv "Aoye uw oie vel ^ iv Mgysio; & Porson. || zo&zzes] 
zg&rrs Brunck. 








459. zoixiloc] vid. ad vs. 196. qua Aeschyli verba sesquipedalia riden- 

— inigi9:c] adortus es. Accusativum , tur Ran. 824. De verbo zo42&v denique 
hoe verbum iunctum sibi habet etiam | vid. ad Nub. 446. 
Eur. Andr. 688: s) qgovüv o' àzjiS9ov, 465. Argivi, cum pacis tricennalis, 
Iph. Aul. 349: o zgcor iz5i9ov, et in | quam anno 451 cum Lacedaemoniis in- 
locutione 2zépyezaí uel) subit me (animum | ierant, appropinquaret terminus, ad foe- 
meum), Herodot. II 141: 202oqvgóusvóv | dus cum Atheniensibus ineundum pro- 
uiv iUÀSs Üzvo: ?). Magis tamen vulga- | pensi fiebant. Nempe post multiplices 
ius est dativus. | vieinarum gentium clades spe erigeban- 

462 sq. Eiusmodi metaphorae et in | tur fore ut Atheniensibus sociis usi 
alis linguis sunt frequentes et in no- | Peloponnesi hegemonia potirentur, ipsi 
stra *). Verbum rexzciveo3a. artem fabri | bello intacti?). Itaque brevi post pacem 
lignarii significat), sed transfertur etiam | Niciae Alcibiades rebus Argivis se immi- 
Ach. 660 ?), idem autem solet esse usus | scuit ?). Eodem autem si iam nunc oculos 
verborum urgev)j et unycv&oS9o(5). Stirps | convertit Cleon, quod nostro loco ei ex- 
youqo- ?) peperit vocem óruaz« yougozayz, | probratur !?), prudenter fecit sane, et 





!) Plat. Phaedon. 88c ete. — ?) Item I 30? — *?) Beklonken, gesmeed, gekuipt, 
bedisseld, gemunt, ergens op timmeren, op hetzelfde aanbeeld slaan etc. —*) Vid. Plut. 
163. — ?) In imitatione loci Euripidei. — 9) Vid. ad Nub. 479. — 7?) yóuqos clavus 
Hom. « 218 Herodot. II 90 etce., youqoóüv clavis compingere Aesch. Suppl. 440 etc. — 
3) Vid. Thucyd. V 14 84 et 28 8 2—4, et noster Pac. 475—477, 493. — ?) Ut fuse 
enarratum est in Thucydidis libro V. — !?) Vid. etiam vs. 813 et 798. 


EQUITES. 89 


(Ad spectatores:) 


zoóqeciv uiv Aoysíovg gíAovg Tuv sot, 


467 idle 


Ó' ixi ZoexsÓowwovío:rg Evyytyvera. 


OIKETHZ B (Dem.). 


464 


ojuot, Gv 0^ obj0iv i& Guobovoyo? Aéycuo; 


AAAANTOIIS AH. 
(ad Paphlagonem:) 


468 


x«l rv0v iq oicív iow. cvugvcousva 


HAE 3/62150983 9X ' - , " 
éyo oid iml yàg roig ÓcÓcuévoig yoÀxeveroL. 








464. Post vs. 467 collocavit GHermann coll. scholii verbis; post vs. 471 habet 
unus codex, duo omittunt, post vs. 463 habent ceteri. Equidem Demostheni dedi; 


in codd. Choro (Coryphaeo) tribuitur. 





profecto non est cur nos id vitio ei 
demus. 

— oxovv...ys] hae particulae iungun- 
tur etiam Vesp. 823 Eccl. 350 !). 

466 sq. Eadem verborum est structura 
Eur. Bacch. 224 sq.: zóqaotv u&v...TÀv 
9" .Mqooóíryv. lbi quoque deest quod 
mente suppleri potest: Zgyo óé. 

466. Ut hoe loco isiciarius, sic Ran. 
1007 Aeschylus de adversario qui ad- 
stat verba facit ad alios conversus. 

— mgóqao:w] vid. ad Nub. 55. 

464. Vehementissimis Paphlagonis ver- 
bis seria crimina sobrio sermone a socio 
suo opponi cum audiat Demosthenes, 
»eheu!" exclamat, ,zzMilue tu e fabrorum 
»0fficinis?" Eiusdem dictionis sunt verba 
hominis ignoti: obi» 85 &ygoU A£yesg?). 

— à &uasovoyot] i. e. àb 3pyol&(ov 
&ucSoVgyov vel etiam 25 &uaeSovgysiov. Cf. 
EP RduoU 7), 1Í AÁdoywádov *), ix IlaxgozAit- 
ov; ?) ete. et infra: émi (ró ísgóv) r&w 
ZsuvOv SsOv 3): 

468 sq. Ef quo consilio nunc conflen- 
tur isia probe scio: mimirum petuntur 
capiivi. Voci iq ots finalis notio nune 
inest 7), cf. e. g. àm 4£99o in perniciem 








meam 8); imi voi; ÓsÓsuévow igitur valet: 
ut captivi liberentur 9). Non e lignario- 
rum autem sed ex aerariorum lingua 
verbula sua ducit isiciarius; est enim 
cvuquo&v conflare, e& mox Suyzgoreiv signi- 
ficat compingere 1"). Ad yaAxséero. mente 
repetendum esse subiectum abra, vix 
est quod observem. 

469. Suis telis petitur Cleon. Qui 
quin saepius hoe tempore in senatu et 
coram populo perhibuerit id agere Lace- 
daemonios quique Athenis iis favebant, 
ut callidis verbis fallacibusque promissis 
decepti Athenienses captivos e manibus 
suis dimitterent, dubitare nos non sinunt 
eius verba ad legatos Spartanos: ,ycyvo- 
Gxswv uiv xal zgóregov obótv iv và Eyovrac 
Oixatov acüroUz, Gai; Ó? sivo, vüv, otrivec 
TQ uiv m9 obóiv i9éiovow simeiv, óAC- 
you 0" &vóp&at SUveÓgot BoUA20vvot yiyvso3a. 
&A2 sl vw Óyibg ÓwxvooUvrot, Aéyswv. 8z&2evOev 
iy ümaciw" 1. Et optimo quidem iure 
eum ita declamitasse intellegimus, cum 
reputamus Niciam et Lachetem triennio 
post illos captivos Lacedaemoniis red- 
didisse, nec tamen Amphipolim, quae 
secundum pacis condiciones prius re- 


l) Item Eur. Hel. 124: oüxovv iv LAgys «y » ob0' £m E)góro óociz. — 2) 19 
adesp. 694. — ?) Pac. 1149. — ^) Ibid. vs. 1154. — *) Plut. 84. — 8). Vs. 1312. — 
7) Ut Lys. 344. — 3) Thesm. 84. — ?) Met Aet oog op de gevangenen. Cf. Sobo- 
lewski Praep. p. 155 sq. — !?) Vs. 471. — !!) Thucyd. IV 22 8$ 2. 


90 EQUITES. 


OIKETHZX B (Dem.). 


470 


s; s; - 
&U y, eU ye! qáAuev vrl vv xoÀÀouévov. 


AAAANTOIIQS AHZ. 


p ^ , ", * 
xci É£vyxoorotoiv GvÓgsg «UT £xeiOtv cU. 


A -- , , »5 ? , » , 
xcL vcUrC M OUT CQyvoLOV OUTE yovOLOov 


' 2 , » , L4 
ÓLÓovg GvemsíGsug, oUrE 7tQoGTtEuztOv qíÀovg, 


Omcoc éyO ve«Ur o)x AO9qmvaíowg goáco. 


II AD AAISLN. 


475 


2) Y 3. 9997 £3 , M HJ 
iy uév ovv cvríxe udÀ tig BovÀmv iov 


buOv &mávrov r&àg Évvouocíeg ioG, 


xci vr&g $vvódovg vr&g vvxreQwvüg év vij mÀ&L, 


xci m&v9 & Mmóoug xoi Becus? &vvóuvvre, 


x«L r&x BororOv raUro Gvvrvgobucva. 








470. Dedi Demostheni; in codd. est Chori. 

478. zooozéuzov] zoozsuzcov R, zoóozsoóv V. 

477. iv rij R] imi c5 V et plerique, exc àv (im arce; cf. vs. 383) Cobet, zàc iml 
Meineke. Deesse nequit articulus c; si wrós significatur, neque ézi z; zóz« sed 
imi rO Ó(uo fieri coniurationes recte observavit Sobolewski (e. g. vs. 236; vid. 
tamen comment. ad vs. 812). Cum Ravennatis lectione conferri potest e.g. Thuc. 
VIII 54 $8 3: vk; &vvouooías aímso Príyyavov iv vj ztói& oDcoci, praeterea vid. com- 


mentarius. 





stituenda fuerat, in potestatem  Athe- 
niensium tune rediisse !). Ipsius autem 
Cleonis dictionem isiciarius nune et vs. 
471 sqq. imitatur, ut claro apparet e 
loco '"Thueydideo quem modo excripsi. 
Itaque dubium non videtur quin specta- 
tores haee verba saepius nuper audita 
et statim nune agnita claris cachinnis 
exceperint. 

470. Optime! sic perge! voces e ferrari 
officina petitas tu oppone lignariorum illis 
verbulis. 

4'11. &vógsc. . . exetSev] cf. àvóosg; Zuov 
Ach. 515 Lys. 1117 ?). 

4715. siz Bovi1v) ad quam Cleoni, stra- 
tego extraordinario, patebat aditus. Vid. 
Prolegomena. 





477. ày cj ztóia] i» ipsa nostra urbe. 
Nempe non solum in Asia Boeotiaque 
fiunt coniurationes, sed muros intra pec- 
catur et extra. — In nobilium sodalieia 
Cleonem quique ab eius partibus stabant 
vehementissimis verbis saepe invectos 
esse facile nobis fingimus. 

478. Paucis mensibus antequam seenae 
commissa est Equitum fabula, Artapher- 
nes a rege ad Lacedaemonios legatus 
missus sed ab Atheniensibus captus est, 
qui brevi post Ephesum eum reduxe- 
runt comitantibus ipsorum legatis. Re 
tamen infecta hi redierunt, cum iis nun- 
ciatum esset Artaxerxem nuper obiisse ?). 

479. In Boeotiae urbibus qui parti 
populari erant addicti hoe anno cum 


!) Vid. Thucyd. V 24 8 2 et 35 8 3, Vesp. Prolegom. p. XXXVI. — ?) Item 
Thucyd. VI 10 8 2, 38 8 1 VII 43 8 8 Soph. Ant. 289. — 5) Thucyd. IV 50. 


EQUITES. 


91 


AAAANTOIIS AHZ. 


480 


A 3 c Y E] M » 
züg ovv O0 rvgóc £v Bororoig Oviog; 


IIAODAAI'XN. 
iyó Ge, vi] róv "HoexAée, megeGrooó. 
(Abit.) 


SCENA UNDECIMA. 


Eidem excepto Paphlagone. 
KOPTO AIOZ. 


MA M , , -X 
&ys 07 OG), víva voüv 


480. Demostheni dabat vVelsen, cum 
Sibi persuasisset (,quantum tibi solvam 
bat oóv. 


482. wvyrn] yvougv R non recte; vid. 


annotavi. 





Demosthene et Hippocrate Atheniensium 
strategis conspirabant, j9ovióusvor usra- 
Gríoc. zóv xócuov xcl sig Ónuoxgariav rQ&- 
we. |). Aliquot autem mensibus post 
Equites scenae commissos Boeotiam in- 
vaserunt Athenienses, ubi gravissimam 
illam eladem ad Delium sunt perpessi ?). 

— gGuvrugoUusva] idem quod cevuzmyvb- 
u&vo. ?). Nam ztíjyvvzot Sive zoégeros lac in 
7Qog«Aíó« sive caseum *). Eodem verbo 
usus de Megarensi Ptoeodoro Demosthe- 
nes dieit: 0 Ó' Zvdov érügsvev ?), ille autem 
domi (Megaris) res turbabat cum Philippo 
conspirans. Nec non huc referenda sunt 
verba zoei&umue xal tígevue, quae ex 
ignota comoedia sunt servata 5). 

480. , Quant? igitur prostat illie caseus 2? 
irridens rogat isiciarius. — "Tenui cibo 
Athenis nune vivebatur, ubi vel oleum 
fieusque ex quo bellum exarserat zo4v- 
*iuyt« facta erant Gozo oi 9soí, caseus 





^N , M » 
dq Tivc apvynv &wetg 





idem quod versum 439 eum significare 
ut taceas?"), quapropter pro iv scribe- 


v. l. Nub. 415 et quae ad illum locum 


autem Boeotius quominus importaretur 
obstabant leges. 

— ms] idem quod zóceov valet nune, 
item Ach. 758: zs ó oizos Ovtoc; Strattid. 


' fr. 18!: ck Ó' diqu9" óuiv müc ézAovv; 


quanti vendehant? Machon?): 
quid poscis? 9). 

481. ze«gacroob]  prosternam,  ixcsvà 
quod dieitur Eur. Med. 585; vid. etiam 
i»zerovvÜva. apud eundem sic adhibi- 
tum ?). E palaestra hoc, ut alia plurima !?), 
ductum est verbum. Cf. Simonidis in 
Marathonomachos epigramma: 'E4A5nvov 


zg totus; 


zooucyoüvrss M9 nvoio MagaS6v. | X9voo- 
n , P] / , 11 » 
qógov Mhuóov £zorógeoav Óívouuv!!), Eur. 


| Here. 1000: ó&uaegra xol maió' évl xazé- 


o79c0sv Sé2s, Thucyd. VI 18 8 4: ozogéaat 
7Ó qgóvnuc Je 

482—484. Heus tu, nunc ostendes quid 
valeas consilio et virtute, si revera tunc ?) 
carnes istas inter pernas tuas celasti. 


l) Thucyd. IV 76 8 2. — ^?) Ibid. c. 89 sqq. — ?) Sie recte schol. — ^4) Vid. 


ad Vesp. 838 (ubi perperam -aiów scripsi). 


— 5) XIX 8 295. — 5) Fr. adesp. 706; 


vid. etiam fr. adesp. 998 et 1173. — ^") Apud Athen. 5804. — 5) Etiam fr. adesp. 
114 hue facere videtur, speciem certe habet quod proposuit Cobet: zz s/oiv oi 
zugo«Ci zar  yogkv wi ; — ?) Here. 889 Cycl. 497. — 1?) Vid. vs. 262 sq. et ad 
Nub. 551. — !!) Lyeurg. Leocr. $ 109. — 7?) Cf. Herodot. IX 69 Xen. Cyrop. 


III 3 $ 64. — !?) Cf. vs. 424. 


92 EQUITES. 


vuví ys Osí&eug, timeo GmsxoUwo rórr 


, ' , E , c $ 9 , a 
&íg T€ XOyOvo TO xoéwc, cg cÜTOG Aéyeig 


QeUcti yàg G&ag tig v0 QovAevrüoiov, 


6g oUrog siGmecOv xsics OwemÀet 


qM&g Gmovreg xol xodyov xexo&&trou. 
AAAANTOIIS, AHX. 


GÀX siur moOrov Ó' óg Pyo vàg xouaeg 


xoL r&g ueycíoeo iév9eÓl xereO910uot. 


(Utensilia deponit.) 
OIKETHZX B (Dem.). 


490 





&ye vvv, GÀenpov róv roéóymÀov rovro 
X , Qon pur 








483. ys ósia; Cobet] ói óziac; Brunck e margine cod. Parisini, óióá£zg codd. 
(cf. vs. 779 Nub. 369, 385 Plut. 582). | zózs] zor& R non recte, nam demonstra- 
tivo usum esse poetam testatur articulus qui sequitur rzó zoéac. Aut £unc illas 
carnes dicendum est aut eZ/guando carnes quasdam. 

484. zó zoyóva] và xoyova R, vk; xoyóvaz ceit.; cf. vs. 424. 

486 sq. ixsios...| juàc] ixet os... | uà; 9" vVelsen male. 

486. siozsoóv KR] iuzscóv cett. (ut Vesp. 120 Ran. 904, 945). Of. elozó5oc; (eis 


Tv vaUv) vs. 545. 


487. zo&yov Meineke] xgmyóv codd., et sic Aristarchus, adverbium (— xgavyaarixoz) 


intellegens; vid. schol. 


488. óc] à; OSchneider (cf. Plut. 1089); quod licet et mihi necessarium aliquan- 
tisper visum fuerit, receptum tamen nolim, nimis enim languidum hoe foret 


additamentum. Vid. commentarius. 


190—497. Quae in his versibus Demosihenis sunt, in codd. dantur Choro; cor- 


rexit Enger. 


490. deor] -we Blaydes coll. Eccl. 63. 





483. rózs] quod saepius huiuscemodi 
fraudibus usum seisiciarius supra dixit!), 
id nihil nune ad rem; nam unum tan- 
tum facinus enarravit, illuc igitur nunc 
referendum est adverbium  zóze: z//a 
occasione quam diristi vel quam nosti ?). 

486. slozeoov] zrruens ?). 

187. xg&yov] id quod zgavyiv. Cf. 8áóoz 
Av. 42; utrumque autem vocabulum 
videtur iocose confictum esse, ut suo 
verbo posset adiungi. De cuiusmodi 
locutionibus vid. ad Ach. 177. 

488. óc £yo] statim, ut sum, nulla mora 


interposita ut comtior senatores adeam. 
Hae quoque in re Cleonem aemulatur 
atque superat. Qui zesgicea&usvoz; in pu- 
blieum nonnunquam prodire ferebatur *), 
noster autem homullus squalida veste 
illotisque manibus a porcorum eruore 
et adipe recens in senatum provolat. — 
Sed. neglegentior, ut in sermone quo- 
tidiano, est horum verborum structura; 
nam accurate loquenti dicendum erat: 
&A? slut óÓ £yo, zoürov càg xouíag... 
àv9aÀl xoraSéiusvos. 

490 sq. Fznum isiciario praeberi ad 


1) Vs. 418 sqq.: wzárov üv et Báv9avov et s loo: ti; &nóuvvv. —?) Cf. Lys. 1023 
Ran. 136 ete. — ?) Nos: Uianengevallen. — ^*) Vid. ad vs. 187. 


EQUITES. 98 


iv d&olic8Avew vg vàg OiufoAás. 
(Praebet ei adipem ex isiciarii copiis depromtum.) 
AAAANTOIIS) AHZ. 
4X s0 Aéysig xol moudorgrBuxGOg vovreí. 
OIKETHXZX B (Dem.). 
£y vvv, énéyxoov Aeov reí. 

(Allia ei praebet.) 


AAAANTOIISAHZ. 


Tí Óol; 


OIKETHXZX B (Dem.). 


eri2 o». 3 , ; Li / 
Üv Qu&LvOV, € T&v, £GxogoÓiGuévog udym. 





491. 2io4wo9&vew V R] -aivaw cett. 
492. r«vzayi R] voavz& ys cett. 





guttur intus J/guandum sunt qui statu- 
ant ). At neque ege neque zo&yy2oc 
satis apte ita dici potuit, neque prius 
liquor dein cibus fuisset praebendus, 
sed ut post allium vini aliquid zzizeiv 
isieiarius iuberetur mos tulisset, neque 
ifoàcSávav quid sibi vellet sic appare- 
ret, adverbium autem eiorgigixüz ?) 
omni sie sensu careret; denique, quod 
gravissimum est, festivi vix quiequam 
haberet tale dictum. Immo ape suzllo — 
ex ipsius copiis depromto — znungere se 
iubetur ut luctator, quo facilius in cer- 
tamine quod instat ex adversarii mani- 
bus possit elabi. 

490. Zys] vid. ad vs. 51. 

491. 25o4t0 9ávew] elabi ?). 

— óOBoiég;] reete in scholiis obser- 
vatur praeter expectationem hoe esse 
dietum pro vocabulo palaestrico 4e *). 
Similimus est usus verbi óOgáAAav 
vs. 496. 

493. Zys] vid. ad vs. 51. 

— iniyxawov] simile compositum est 


| pugnaciores sie 








zagsyx&ztewv ?); ceterum de verbo zázraw 
vid. ad Ran. 1073. 

— caói] nempe r& oxógoóa. — Haec 
quoque ex ipsius isiciarii cista sumun- 
tur nunc, nisi fallor. 

494. ioxogoóigu£voc] eis y&o u&yxv óguc- 
u£vo — ut Socratis verbis utar — za4ós 
Éyev xpgóuuvov Umoroóysw 9). Gallo galli- 
aA«4ceo autem nune et vs. 496 sq. assi- 
mulatur isieiarius, quas aves oxogoóíocv- 
7s; ouvégo220v Athenienses huiusmodi cer- 
taminum amantissimi: allio pascebant 
priusquam in certamen committerent, 
fore rati. Itaque in 
Acharnensibus Theorus de latronibus ad 
rustieum, cuius allia devorarunt: cave 
sis, alliati sunt?). Vid. etiam infra: &oxo- 
oóóis&z ue, exacerbasti me ?). Propria au- 
tem verbi vi servata x&9a4« xoi £éoxogo- 
óiwutve Diphilus dicit edulia quibus 
acerba condimenta sunt admixta ?). Idem 
valere óóóvoug ztsgvowyocSa: !?) fuere qui 
putarent HM), quoniam vox qoi vesica 
etiam de allii tunica externa dicebatur !*); 


!) Praeeunte Engero. — ?) Vid. vs. 492. — ?) Vid. ad Nub. 434. — ^*) Vid. ad 
Nub. 551. — 5) Eubul. fr. 15. — 59) Xen. Conv. IV $ 9. — 7) Ach. 166. — ?) Vs. 
946. — ?) Diphil. fr. 17. — !?) Ach. 526. — !!) Teste scholio ad illum locum. — 


7) vid. Theophr. Hist. Plant. VII 4 $ 12. 


94. EQUITES. 





495 xci GmsU0s voyéíog. 
AAAANTOIIOQAHZ. 
TvUro Oo. 
OIKETHXEX B (Dem.). 
ufuvqoó vvv 
Ócxvsw, OieBéAÀeww, vovc Àógovg xortoOieuv, 
qoc T& xdÀÀler Gzogeyov jeg mw. 
(In urbem abit isiciarius, domum intrat Demosthenes.) 
PARABASIS CHORI. 
(vs. 498-610.) 
KOPTOAIOZ. 
Commation. 
GAX i91 qoíoov, xci zoá&eeg 
496. ówwgáAiev] xcregáliev codd. pauci (cf. vs. 768). || xazsc93íav] zagsc3iew vel 


&zig9isv Meineke, ó:03íav Reifferscheid. 








sed recte alii interpretes illud verbum 
intellexerunt de zzf/afzs, tumadis. 

495. zal ozsUÓs vaytoc] item "Thesm. 
2711, et in dictione cothurnata: 6s; óUvecat 
TsUxos rayUvaz oztsUcov coryphaeus Soph. 
Ai. 1164. Quamquam prudentiae prae- 
ceptum  eontrarium suadebat: 
Boaóscos, festina lente. 

— caUrx ógó] vid. ad vs. 111. 

495—497. uéuvgoo...xai üzoc] vid. ad 
Nub. 887 et 489. 

496. Vid. ad Ran. 857. 

— ówBé&Aiav] ioculariter puggzanzd? ver- 
bis hoc intermiscetur; expectatur enim 
zaraBálAew vel ówaup&vav b). Sed vo- 
luntarius hie est error, ut vs. 491 ótao- 
4&s pro 2«gás. Simillimo autem ioco Pac. 
643 cra ÓOiww3á2o( Tig bri de civitate 
dictum est in eo verborum contextu 


G7tsÜÓs 





! qui zgof&zo: ^) potius videbatur poscere. 


— robs àóqovc] crisías, quas in capite 
gerunt galli, Persici regis zvofi«oíe io- 
cose assimulatas Av. 487. 

497. rk x&iica] carunculas quas ha- 
bent sub rostro: jgrbam sive paleam. 

498—502. De verbis &47 13: yaígav in 
coryphaei ore sollemnibus vid. ad Nub. 
510 3). Frequens autem est locutio zer 
Itaque fieri non potest 
utscholion ,zt«g& zó XoqózAstov 25 Olz2£ovz," 


voUv zg&rraw ^). 


| quod ab editoribus versui 498 adscri- 


bitur, illue pertineat, sed referendum 
est ad verba ,x»eí ss qvi&zrow Zsbc ZMyo- 
oaiog?), fortasse etiam ad sequentia; co- 
lorem certe tragicum habet illud ors- 
q&voi; xar&zacrog;" i. e. coronis ornatus, 
ztezOwALuévosS. Nam in poetarum lingua 


! z&ccosuv est zoixiALsv Br 


1) Vs. 262. — ?) Vid. ad Nub. 489—491. — ?) Cf. etiam infra vs. 548. — ^) Cf. 
vs. 549 Pac. 762 Plat. Euthyphr. 3e etc., item Pac. 940: zoe: zazk vobv, Hero- 


dot. VI 130: 


xat voüv zoiuwiv etc. — 


?) Cuius numinis etiam Aesch. Eum. 973 


Eur. Heracl. 70 fit mentio. — 5) Vid. ad vs. 968. 


EQUITES. 95 


xarà voUv r0v éuóv, 


500 


cUO0ige ixsiOsv mA 


&A90ig ,,oregivorg 


Zevg Ayogetoc, xoi 


Xa 68 gvAcrTOL 
vix1joog 

e e - 

Gg quc 

xot roc. 


(Ad spectatores:) 


505 


e E 5 e D , a - M ? , , M 
Ousig Ó uiv moóGGoysvs vÓv volv roig &voemoe(croig émiocuv, 
5 


€) z&vrOL«e 109 uo)vcnuo meigeOétvreg x«9' fográg. 


(Chorus convertit se ad spectatores.) 
Parabasis. 


€i uév Tug &v3o vv Goyoíov xowoÓo0iÓGxolog Tmu&c 





501. Totum loeum ex Sophocle desumtum esse si constaret (vid. commentarius), 
pro óc, quod a dictione poetica alienum, scribendum esset s. Sed tragici verbis 
sua intermiscuisse comicum veri duco similius. 

502. Z29o:;] quod Suidas s.v. xezázeoroz habet 5isz, e vs. 497 id fluxit. 

$03. juiv] ju&v Brunck, réos Hirschig. || zoóo(c)rezs Bentley] zroooéysrs codd.; 
ef. (Ach. 733?) Nub. 575, 1122 Vesp. 1015 Av. 689. 

504. *Zro)ow] deest in codd.; quod supplevi usus observatione GHermanni, 
tetrametrum requiri, finitum enim iam esse commation; ipse autem ze! cor; 
juàv &vazeicrorg; coniecit (xoi voi; à. est in tribus codd.), Meineke 7zaígovrez roiz, 
Hirsehig zor; $usrégois, Blaydes vv»i xoi rois. Zacher vulgatam servat, Zielinskium 
secutus; comieum enim in commatiorum numeris conformandis magna libertate 
usum esse. Quod licet concedatur, incommodus tamen h. l. in textu tradito 
manet duplex dativus. 

506. éopzrá; LWvDeventer] é«vroíg codd., quod verti nequit nisi virum d. 
FRau secuti haee verba ita interpretemur: vos quz et 2ps? saepe poemata scripsistis, 
euiusmodi enunciatum nimis duco ineptum. GHermann versus 505 sq. delendos 


audacius quam probabilius statuebat. 





500. Myopatos] vid. ad vs. 297 sq. et 410. 

502. Corollis laetae victoriae signis 
redimitus ad mos redeas, Gomeg &9Amrü]s 
»unQógos. Sic Pericles Samo subacta 
Athenas redux honorificentissime a civi- 
bus est exceptus !), sie Brasidam orna- 
runt urbium  Chalcidicarum cives oz 
ZsuS9spoüvre tijv 'Eliáów ^), sic Teleutiae 
duei dilectissimo milites valedixerunt in 
patriam abeunti ?). — Ipsi Aristophani, 
isieiarii partes agenti, his verbis victo- 








riam in scenico certamine optat cory- 
phaeus. 

504. roig &vazciorow; imwoUoiww] item in 
Acharnensibus initio parabasis: X42 àzro- 
ÓUvrsg; Toig &vozaíioro:g iníousv ^). 

505. Cf. initium parabasis Ranarum ?), 
ubi item invocatur musa et spectato- 
ribus uvgtot tribuuntur; nunc 
autem omnium poetarum comicorum, qui 
his annis Athenis docuere, fabulas spe- 
ctat noster 9). 


coqíet 


1) Plut. Pericl. 28. — ?) Thucyd. IV 121. — ?) Xen. Hell. V 1 $ 3. — *) Ach. 
627. — *) Vs. 674 sqq. — ^5) Sic Zacher verba explicuit coll. vs. 520—540. Ad 
vocem áogzjv quod attinet, cf. Pac. 816 Ran. 371, 391, 397, 443. 


96 EQUITES. 


qv&yxefsv Àífovreg £mw móc vó Oéovoov moepoivot, 


, Ei , LU , " m De Xm 2 3e , 
ovx &v govÀoc tvvysv rovrov' vüv Ó G&óg £69 O moumune, 





ri M ? ^ e M M - , ' , 
OrL TOUQ cUrOUG T]Miv uioti, roÀuG ve Àéytwv và Oíxoua, 


quoi y&g &vi$o 





| qo&cc] qo&te v V. metro 





stophanem laudat Ach. 645: Jor zag- 


510 
MI , M ' - b M ^ 2 , 
xoi ysvvaiog TzQ0c TOv T'gG qo09sb x«L vqv £oiQÀmv. 
& 0& Oevuáteav óuGv quoi moÀiovg c«órQ zgocióvrag, 
xol Becovífsw, mGc oUyL mdÀoi y0ogóv eiroíq x«9' tEovvóv, 
qu&c Ouiv ixfleve qoácor msol rovrov. 
508. qjvá&yxotsv] -osv Rv. || A&fovrac £z zoós R] Emu 4éfovrac 2; V et plerique. 
518. zog; Bentley] óc codd.; cf. vs. 211. 
514. ixéievs R] -os V alii. Vid. comment. ad vs. 1181. 
invito. || &»7o] &vzo codd. 
508. Zv&yxatev] permovere mos conare- 
iur, « nobis peteret. Verbum vehemen- 


tius quam pro re, ut xe4sUsew, A(o0s03Sat, 
tubere !). 

— Aéfovzag &mn ngóc v0 9écrQov zaga- 
Büvo] wt versus coram spectatoribus sci- 
licet. recitaremus! ?). De voce £zsoi vid. 
ad Nub. 541 sq., zgós rÓ Séerpov z«ga- 
Büjve. autem proprio verbo dicitur chorus 
in media hac comoediae parte, cui cum 
fabulae argumento nihil est commune ?). 
Cf. Plat. fr. 92: s? uiv uj àimw...Ovógee 
jvayxatóun» | azoéwor Osüg, oix àv magi- 


puv sig Ai&w cvovÓ' *) imów. Nempe a. 


rebus scenicis semoti choreutae specta- 
tores alloquuntur. 

509. oàx &v qaUAos Érvysv vojrov] «on 
facile id a nobis impetrasset, i. e. haud 
quaquam impetrasset. Of. usus particulae 
latinae vir et de adverbio ga«/zoc vid. 
ad Vesp. 656. 

— vüv à? &&óg 209' ó moujtiíc] cf. Pac. 
7138: £c siva( quo süAàoyles usy&Ags ó 
ói0&axaAog $uàv, ubi etiam versus sequen- 
tes sunt conferendi, et vid. ad Ach. 633. 

510. Simillimis verbis coryphaeus Ari- 





exiwOUvsUG  sizeiv iv Jd9mvoíow; rk Óíxaua, 
qui id scilicet sustimuii ut coram Athe- 
niensibus aequa diceret. 

511. Ex hoc versu procrevit teterrima 
Cleonis imago, quam Pacis fabulae para- 
basi inseruit noster?). De voce Tuvgó 
vid. ad Ran. 848, de voce ?gu25 ad 
Vesp. 1148; ;ropsiv zoóc idem significat 
quod óudos yogstv, congredi cum, cominus 
pugnare. 

512 sq. xogóv miroig x«3' éxvzóv] suo 
nomine fabulam offerret. magistratuz. Vid. 
ad Ran. 94. 

514. ixéisve] vid. ad vs. 1181. 

— -co/rov] structura liberior, praece- 
dit enim &. 

— q$1oi ykg xri] quae nune sequun- 
tur speciem quidem habent, ita ut spe- 
etatores nihil mali suspicatos possint 
fallere, non tamen tam bene sunt con- 
cinnata quin fraus perpluat. Nullamdum 
suo nomine fabulam ideo docuerat co- 
micus noster, quod civis Attieus non 
esset; neque post Equites docuit alias, 
tunc tamen satis peritus 5). 


1) Prier, bitten, to. pray, to beg. — ?) Om verzen te gaan opzeggen in de comedie ! — 
3) Item Ach. 629 Pac. 735 Thesm. 785. — *) zodvós? — ?) Vs. 761 sqq.; in Vespas 
autem retractatas ille locus transsumtus est vs. 1029 sqq.; cf. Vesp. Prolegom. 
p. XXIII et Nub. 549 et vid. infra ad vs. 1393. — 5) Vid. ad Nub. 530 sq., Mne- 
mos. 1888 p. 268—288, Vesp. Prolegom. p. X— XIII. 


EQUITES. 97 


515 


oy om Gvoíeg roUro msmovOOg ÓwroíBsw, GÀA& voultov 


, * , LÀ [3 A ^ 
xc000i0eoxoÀ(ev sivot yoÀsmOTarOV foyov &mávrov 


z0ÀÀàv y&g OT] meigeGcvrov c)ryv OÀLyowg qeoícoec9or. 


e - , , ? , ^ , MN 
vuüg rt ztGÀeL ÓicvyvyvoOGxov émereíovg T]v qUGiww Ovrog, 


xcL roUg mtQorégovg vOv ztowrüv Guc rÀ yw5oct mooÓidóvrag 


roUro uiv siücg GmeO0s Mdáyvne Cue vaio moÀwwig xort0UGcLc, 


Og mÀeiGve q0gQv vOv G&vrumdAov víxmg feorqos roomcic, 


zácee Ó' Ouiv qov&g (tig xal wáAÀov xal TTEQUy(Cov 





917. 07] zy V alii. || ó2iyors] oA£yotz závv R, O2tyouc jóx V alii. 








518. mszov9üs;| vid. ad Nub. 234. Ro- 
gaverunt igitur amici illi, certe roga- 
visse nune finguntur: zí za«9ov ob zcrk 
g«vtÓv yogóv airs; zia; 

517. Musa comica mom cuivis amatori 
facilem se praebet, mam quotus quisque 
esí cui faveat! — MActivum z&g&v hac 
aetate Athenis nonnisi in re amatoria 
usurpabatur !); nam priscae dictionis 
est zeig&v pro zeugiaSot ezperirt. Verbum 
&utem ra«oícacS3cr significat obsequz, mo- 
rigerari ?) et oppositum sibi habet &vot- 
vea 9ax negare?). Simili imagine usus est 
noster Ran. 95 ). 

918. émers(ovg tjv qUow] eleganter hoc 
adiectivum ab animalibus vel herbis, 
quae intra unius anni spatium nascun- 
tur et moriuntur?), nune transfertur ad 
favorem spectatorum zeyvfgo)Uzov xal us- 
zaBoUAov 9), non per plures annos per- 
stantem sed in alios identidem transla- 
tum, ita ut Athenis cuilibet usgoexvAato 
spes sit semel certe scenam adeundi 7). 

520. voro uiv] respondet sire óé vs. 
526, item Sophocl. Philoct. 1345 sq., 
Antig. 61 sqq.: évrosiv yo!j voUro uiv... 
Ezsra ÓÀ xTÉ. 





— Máyvg;] de prisco hoe poeta co- 

mico praeter ea quae Aristophanes nunc 
refert vix quidquam est cognitum. Quae 
autem ex eius operibus subinde affe- 
runtur fragmenta paucissima et brevis- 
sima, sublestae sunt fidei. Non enim 
vitalia fuerunt eius opera, quae scripto 
non essent divulgata; et quae postea 
eius nomine cireumferebantur fabulae 
novem numero, eas pro spuriis habe- 
bant grammatici 5). 
. 821. Undecim victorias scenicas eum 
reportasse ait Anonymus de Comoedia. 
Duae tantum  vietoriae ei íribuuntur 
apud Suidam, sed nimis exiguum hunc 
esse numerum testantur Aristophanis 
verba zesigza rgozaic. 

522. Verba zá&oec...qwovàsg islg prover- 
bialem fere efficiunt locutionem, de iis 
dietam qui nihil intentatum relinquunt, 
ut omnem lapidem movere. Item Vesp. 562: 
&zgoGuoc. zt&gcg qovig ievzov eig &nogsv&w , 
Soph. El. 596: z&o«v ieig yAooocv. Idem 
autem nune valet adiectivum z&; quod 
in locutione z&vza &y«9&, optima quae- 
vis ?). 

522 Sq. xal wáAiov zol xré.] primum 


1) Of. Pae. 763 Plut. 150, 1067 Theopomp. fr. 325? Aristophont. 4 Menandr. 524 
Lys. I $ 12 Eur. Cycl. 581 ete. — ^?) Plat. Conv. 1824 etc. — ?) Vid. Maussac 
ad Harpocr. s. v. &vaiveo2o:, Ruhnkenius ad Tim. s. v. y«gítso3o« et cf. Ach. 884. — 
^) Ubi vid.; cf. etiam infra vs. 738—740. — *) Theophr. H. Plant. IV 6 $ 4. Nos 
éénjarig. Digna quae hie commemoretur est elegantissima correctio, qua Thucy- 
didis locum III 39 $ 8 sanavit vHerwerden: zz; ézereov (codd. £mewzo) zt900ó00v, 
tributa im singulos annos solvenda. — 9) Ach. 630, 632. — 7) Ran. 91 sq. — 
3) Athen. 3677, 646e, Anonymus de Comoedia. — ?) Vid. ad Ran. 302. 


m 
Lj 


98 EQUITES. 


x«l AvÓ(fov xci wmvítfov xoi Bemróusvoc Borgeysíouc 
oUx dEroxtosv, GAA& veAevrüv éni yrjooc — o) yàp ig tjBqe !— 
525 &EeBAn9m, moscBUrqc Qv Ürw, voU Gxdmrav Gne. 


tiva Koarívov usuvquévog, 0g moÀÀG T QeUcac T mov émaívo 








524 sq. -v &ik — iiegAij95] del. GHermann. 

525. Virgulam post 25ep45j95 scripsit post óv delevit Enger. 

526. 0;] ós; Bergk probabiliter; cf. vs. 1052. || óscac] participium, quod neque 
Atticae dictionis est (licet conferri possint Oratetis fr. 15 et Pherecratis 1305) 
neque huie loco aptum — óéov enim esset dicendum —, cum verbo autem £ooe 
coniunctum ne ferri quidem potest, a scholiasta perabsurde refertur zóz có 
ivovgsiv zóv Kgarivov (ef. vs. 400). Ante omnia rogemus oportet, quo pertineant 
dativi z0420 zaíve. Quos etsi a verbo Zooe suspendi non vetat lingua (vid. Phe- 
recrat. fr. 130* Teleclid. 1* Metagen. 65 Hom. 9 65 Eur. Bacch. 142 etc.), hoc 
tamen loco cum participio (vel adiectivo) quod intersertum est iungendos esse 
cum verborum ordo testatur tum contextus; nam 2:042G émaívo &ooe, mullias laudes 





volvebat, de poeta quomodo dici possit non facile dixeris. Coniecerunt autem Kayser 





zai non cum sequentibus est iungendum 
(cum...tum), sed mera est copula. Ad 
sensum verborum quod adtinet, in scho- 
liis est. annotatum | Magnetem scenae 
commisisse fabulas AarÜüitisias Aves Ly- 
dos Psenes |) Ranas, quae nomina ipsius 
Aristophanis verbis praebentur. Quam- 
quam est cur dubites satisne apte óa- 
zocysiou; Danrilea3e. dicatur poeta qui 
chorum ranarum inducat; non enim co- 
ryphaei sed protagonistae partes eum 
egisse consentaneum est. Cum íamen 
idem valeat de participio 2vóífov cete- 
risque, .4vóoi autem fabula saepius com- 
memoretur alias, acquiescendum videtur 
in scholiastae explicatione. 

524. ob» é(oxsosv] non usque ad finem 
favore vestro usus est. 

— rsAsuzüv] postremo, ut saepe. 

— imi] cf. simillima senum verba 
Ach. 211: oix iv àm iduiüg ys veórqtos, 
item Vesp. 1167: izi y5ovos;?), 1199: zzi 
veózntos. Of. àzi voD Ósiva illo archonte et 
similia. 

520. iiegin9n] eiectus esí; quod ple- 


rumque dicitur iézesesv ezcidit ?), sed 
fortius est aliquanto. Ultima igitur eius 
fabula stare non potuit. Nunc mortuum 
esse cum ex toto loci tenore videtur 
apparere tum vero ex ipsis laudibus ei 
tributis; nam vivos aemulos extollere 
noster minime solet *). 


— mngsapórgs — àmneheí9m] cum senex 
non satis acrem se praestaret im civium 
vitiis castigandis. —  Hilarioris ingenii 


Magnetem fuisse intellegimus. Cuius fa- 
cetiae simplices et innocentes olim qui- 
dem egregie placuere, sed postea, cum 
fastidioso palato civium, nova semper 
poscentium et partium aestu abrepto- 
rum, acutiora multo et mordaciora ab aliis 
offerrentur, ieiunae videri coeptae sunt, 
iamque spernebantur. Zocazd; scilicet 
artem tenebat Magnes, zrridendi artem ?) 
olim non didicerat, senex addiscere non 
potuit aut noluit. Verbum &zoasízegSat 
sensu zoz subsequendi adhibitum est, ut 
saepe *). 

526. siza] vid. ad vs. 520. 

526—536. Ficta cum commiseratione 


l) L e. eulices ficarios, Av. 590 Herodot. I 193 Aristot. H. Anim. V 32. — ?) 0p 
zijn ouden dag. Cum toto versu cf. Philoctetis verba (Soph. Phil. 947 sq.): o? yàg 
&v c9évovrt& ye | eiaév a^ imei obÓ' àv dO" Éyovz, &i uy Óóio. — ?) Of. vs. 540. — 
^) Vid. Ran. 357. — ?) voi oxómrav. — 9) Vid. Eur. Herc. 440 (zrs $$5;), Herodot. 
II 106 (z5c &AqS9síoc) ete. 


EQUITES. 99 


Beícas (cf. h. Cer. 473), OSchneider goícac (cf. P 56 Nub. 45 Ran. 329 Aesch. Ag. 
157 et epigramma de Cratino: roíyag ózó orsgávow utyog £Sovsv), Fritzsche óévac, 
Kock zoé£vec, — infeliciter omnes, praesentis enim, non aoristi, sic flagitatur parti- 
cipium, et zi59ov legitur locis epicis, quos noster in mente habuisse videtur, 
44492 vel E87. Hac a parte non peccant quae proposuerunt Bury óries (cf. Hero- 
dot. II 99) et Hultsch 4&89oc (coll. scholii verbis), sed sic incommodi sunt dativi. 
Praeterea coniecerunt Meineke ósüuer, 70440 ztoY é&s(vos, Blaydes xevayov (et alia 
multa), alii aliter scripserunt audacius quam probabilius. Etiam 902sg0s (lutulentus) 
habet quod placeat coll. Pherecrat. fr. 115 sq. et notis Horatii de Lucilio ver- 
sibus; sed nihildum prolatum est quod assensum extorqueat. Non sufficit quod 
in mentem mihi venit Zz«g9sí;, nam ab imagine hoc alienum, neque ó«v3:zíz;, hoc 
enim nimis tenue est verbum. 








superbiaeque plena noster nuneloquitur | mus versus modo laudatos, ex bono 
de poeta praestantissimo, quem etantea | igitur fonte desumto, Aristophanes dici- 
aemulum habuerat maxime metuendum | tur illa Cratini verba nunc respicere: 


et in hoe certamine habebat !) Nam | ,óoze Ó£ uoi Mgwroq&vns &q? óv «bros 
laudes eo tantum consilio praemittuntur | ,s/ze Koarivog zsgl aóroD usyainyopów, 
ut maiores cachinnos excitent qui de | ,&zó voírov xal oóroz tÀv rooztv simgévar 


senis delirantis nugis recentibus sub- | (sequuntur Cratini versus laudati, dein:) 
iunguntur versiculi. Quamquam probe | ,/zo: oóv zoUrov yáguw xol Mguroqávns 


opinor senserunt spectatores, serio haec |, ,7:9l roU Koarzívou raUra A&ys, 7| TÓ ,ÓsU- 
nihilo magis esse accipienda quam pro- »0ac sizte ax OzttOY 7toOG TO évougeiv rv Kga- 
tervum illud de Cratini stragulis dicte- | ,zivov." Et ultimum commentum dignum 


rium ?) vel impudentes sane iocos anno | sane homine qui sie temporum rationes 
proximo auditos de Cratini barba in | perturbavit, sed in prisco commentario, 
eute rasa *) vel imprecationes scurriles | unde haec sunt hausta, fuit: ,Óoxs: óe 
quibus viri nihil eiusmodi commerentis | ,uo: Koaezivog cÜróg zegQl «óroU ueycAmyo- 
caput tune a choro Aristophaneo fuerat | ,05v àq' óv ztgl aüroU eizev Mgwrog&vnc 





devotum ^). — Uno autem anno elapso | ,zZv zgoz5v s5géve." Quae ne conie- 
ad Aristophanis cavillas facete respon- | ctura quidem est, nam ad vs. 400 legi- 
dens Cratinus fabula sua Pytina osten- | tur: ,ysvoiugv o)v, qruotv, sig vv oixinv 
dit nondum in z&oryov se abiisse vinove | ,XKgeríivov oiov, Gore uou xarovgsiv idxsi- 
mersum iacere, sed zz. ixsivov zóv Kgari- »YOv, ei ufj Ge iG. Ó7teQ uot Óoxei ztxoo- 
vov eivai ?). In qua fabula haec de ipso | ,$u»9elg éxeivoz...zá2w ygáqe Ógüuom Tv 
dieebantur: vai L4zoiiov, róv imov vv | ,llvziviv sig aóróv vs xal r$v ué9qv", — 
ósvu&zov ! | xavayobUc. ztuyai! Óc0sxázoov- | male autem intellecta haec observatio 


vov có azóuc! |'IAwós iv vj ovy! vi àv | peperit recentioris nebulonis nugas, quas 
sumo fn; | sb ur yóo &üB/os Tug a0roU | modo vidimus. Vid. etiam ad vs. 531: 
zó cróuc, | Ómavre va0ra xaraxAÜ0s. 7zt0Uj- | ,raÜr4 àxoUca; óÓ Kocxrivog £Éygowe c»v 
uc«gw 9). Et illo die aemulum certe su- | .JZvzívqv". Ubi quae sequuntur verba 
perbum Cratinus mersit et obruit, nam | levi vitio laborant; non enim legendum 
vieit eius Pytina Aristophanis Nubes. | est ,ósxvbg Ort oüz jonasv àv oig xax 
Miro autem errore in scholio cui debe- 





| s»Atyet zÓv -owropávyv óg cà EinóAog; 


!) Vid. ad Ran. 1 sqq., 13 sq., 357 Nub. Proleg. p. XXIX. — ?) Supra vs. 400. — 
?) Ach. 849 sqq. — ^4) Ibid. vs. 1173. Nam non clarissimum illum comieum sed 
ignotum aliquem hominem eiusdem nominis Acharnensium l.l. rideri, quod cum 
multis olim putabam, nune confidenter nego cum Bergkio (Reliq. Com. Att. p. 
202). — 5) Vid. Nub. Proleg. p. XXIX sq. — $5) Oratin. fr. 186. 


100 


EQUITES. 


Ói& rv CgsÀàv ztüíov £oget xci vijo GráGs c mwQaGcUpov 


égógzi rüg ÓgÜc xol rüg mÀertávovc xci vovg Py99ovc 


[19091 0uvove' 


2 ? $ P - 
GG«L Ó' o)x qv iv $vumocío mÀQv .2ío90i Gvxométóis* 





527. kqgelov zsÓiov] &qíov (immo &górov) zsóíov l. a. in schol. à&gá4wv zteóíov 
OSehneider ieiune, qs44éov z:óiovó' Bergk infelicissime, durior enim est sonorum 
-so- gynizesis et qesiiéovy mentio hine aliena. || xoi] x&x OSchneider. 


"529. jv] ivi» R. 





»A£yovra", sed !): ,ósxvüc Ort obx Hxor- 
gsv' iv jj xaxüg A&yst xri." 

526 sq. Ad instar torrentis hiberni 
per aspera et densa in campos apertos 
ruentis arboresque stirpitus evulsas tu- 
midis aquis volventis Cratinus per pul- 
pita olim ferebatur baechico furore cor- 
reptus, et adversarios facundiae suae 
fluctibus mersos auferebat. — Comici 
haec scribentis menti obversati sunt loci 
epici, qualis est .4 492 sqq.: óc; ó* 
zAjS$ov morauós ms0iovós x&ázewt | yeuikoooz 


Ó7LOTE 


xaT ügsaquv, keídusvog Zig Ougpo, | z02- 
Akg db Ópüc klaAeag ztoAAàg Óé rs zieUxas | 
slgqtgsrau, 70220v Ó& T kqvoyeróv si; (2a 
BáAst, | dg Égezts (Troianos) z4ov£cov zteótov 
z&ra qaíduuo; Aix; ^). — Corruptum est 
ósUcoc, fortasse etiam vicina; expecta- 
tur autem quod significet: multa civium 
laude turgidus ?). 

52/1. &gsaov] ?niegrorum. Prisca haec 
est vox neque alias apud Aristophanem 
obvia. Quippe illa aetate in desuetudi- 
nem abierat, sed Solon e. g. &qsrj dixe- 
rat r&«C ur Éuzto« *), de magistratuum 
sacerdotumque óoxiuacíc loquens opinor, 
qui corpore &gezei; esse debebant *). 
Apud recentiores autem 5) frequentia 
sunt &gesA5sc et àqi4eo. Nostro igitur loco 
zs0ía &kgsiij intellego e«mpos planos le- 





nissimaeve sinuositatis, in quos deicit 
se amnis, imbres quem super notas 
aluere ripas ?). Nam quod in Hesychii 
lexico z& psi zsüía dicuntur esse z& 
cívósvÓoa ?), id ex ipso hoc loco confi- 
ctum est ?). 

528. Vocem 2739o)v; praeter expecta- 
tum nunc additam Bergk interpretatur 
cives, quorum in re publiea admini- 
stranda consilia Cratinus inpugnabat; 
sed collato versu 590 non dubito quin 


| eius aemuli sint intellegendi, quae multo 


aptior contextui est notio: olim Crati- 
nus omnes competitores superabat, nunc 
meras nugas in scena fundit !). 

— zt9oS'e2íuvovz] vid. ad Ran. 587. 

529 sq. Afferuntur Cratini cantilenae 
duae ex Eunidis fabula desumtae !!), 
quas — perinde atque Phrynichi tragici 
cantica !?) — Athenis olim celebratas 
fuisse noster locus testatur. Facile au- 
tem intellegitur perplacuisse canticum 
a verbis 4o? cvxonéóis incipiens, fe- 
stive enim novum hoc numen est fictum 
ad exemplum "Hoy; yovooztsói2ov 13); for- 
tasse autem ioculari illo nomine desi- 
gnabatur 4spasia, lovis zoü oyiwvoxsqáaov 
uxor, quam alias Nemesim et Omphalen 
et quid non dixit Cratinus. Denominata 
est Zoo» ad analogiam numinum Atti- 


!) Quod ante me observasse Kirchhoffium nune video. — ^) Item E 87 sqq.; 
vid. etiam supra ad vs. 137. — ?) Vid. annot. critica. — ^*) Poll. 129. Nam sie est 
legendum. — ?) Vid. Anecd. Bekk. p. 469 sq. et Etym. M. — 5) E. g. Plutarchum. — 
7) Horat. Carm. IV 2, 6. — 5) , Fertur quo rara securis", Horat. Sat. I 7, 27. — 
3) Neque qgei4éov nomen quidquam hue facit, licet Ruhnkenium (quem vid. ad 
Tim. p. 270) fallax horum vocabulorum similitudo pellexerit. — !?) Quae scholion 
habet nimis sunt absurda. — !!) Teste scholio. Cratin. fr. 69 sq. — !?) Vid. ad 
Nub. 967 Vesp. 220 Ran. 910. — !?) Hes. Theog. 454. 


EQUITES. 


530 


101 


' ! , Àc e" e. e » 9 G 9-90 
cL S T6XTOVEGS eUTtCACuOV Uuvov ovTOS 1]vu'(nosv £XtcLvog. 


€ - E , - 
vvvi Ó' óucig «Ür0v ÓgGvreg mageÀqgoUvr o)x fcire, 


- - E LN 
éxmumrovoüv vv dTÀéxrQQv, xci voU róvov oUxév évóvroc, 


M , Lj - LR) ' , E)! , 
rÀv $9' GouoviOv ÓieyeoxovcOv' GÀÀc yéoov cv zEQLiéQQet, 


(ozeo Kovvág ,,0régavov u£v Eyov evov, Ó'Ur 0 GnoloAoc, — 





533. óiyacxovoGv] -2aoxovoóv Naber; sed neque sincerum duco hoc verbum (vid, 
ad Ran. 97) neque quod in codd. est suspectum habeo. 





corum (€)«4200; Kaomoüg diio); ut alias 
Z4st£ó novam deam effinxit Cratinus e 
verbo (óé£$ao3e. !) Poetas vero Cuvov 
zéxTovag sümoA&áuous; cum appellat idem, 
non suis verbis utitur sed ipsorum dicti- 
onem iocose imitatur ?). Simili tumore 
conspicuum est epitheton qoevozezzov de 
Aeschylo in Ranis usurpatum ?). 

531. zegeinooüvra] verbum redit Ran. 
595 et saepius apud Platonem *). Prae- 
positionis autem vis est eadem in ver- 
bis zgazaíswv, zagocxónztuv, aliis ?). 

532 sq. T;bhiae Cratinus nune assimu- 
latur. Cuius 74£xzgov; labascere iam per- 
hibet noster; quamquam quid sint tibiae 
eleetri dicere non habeo. T5vog dicitur 
sonus 9), &ouovía. sunt 2uncturae, quae 
fatisei iam coeperunt ?). Sic alibi &ouo- 
vic: commemorantur ratis ?) vel Zyrae ?) 
et Lais vetula dicitur z&s &ouovímg óta- 
yahàv voU cóuorog 1?) Perperam vero in 
scholiis lexicisque vetustis /ec£o nunc 
assimulari Cratinus dicitur; quem erro- 
rem peperit vox zóvoz quoniam etiam 
xÀivoug sui sunt zóvo. !'. Multo autem 
probabilius Fritzsche !?) cum /yra senem 
poetam comparari post alios statuit; 
sed loci ab eo collati!?) id tantum pro- 
bant, cum lyra hominem conferri po- 
tuisse, non etiam nostro loco debuisse; 











et versus, quem ipse praeterea adscri- 
psit, Ach. 681, ubi senes decrepiti dicun- 
tur zagstyvAguévou mihi videtur magis 
commendare explicationem quam supra 
dedi. 

533. yégov ov] vid. ad Ach. 222. 

534. Nuper ipse Cratinus riserat Con- 
num senem grandaevum, fortasse vino- 
sum, post multas victorias vitam vix 
misere sustentantem. Quem hominem et 
alii comici his annis in scena traduxe- 
runt; nam uno anno post Equitum fa- 
bulam scenae commissam Connum docuit 
Amipsias, qua fabula superavit Aristo- 
phanis Nubes; Connum scripsit etiam 


' Phrynichus. Socrates autem Conno Me- 


trobii filio in arte musica magistro se 
usum esse plus semel perhibuit apud 
Platonem !4j, vix unquam tamen serio; 
cum Socrate igitur, fortasse etiam cum 
Euripide et quibusdam sophistis, eum 
consuevisse statuere posse videmur, cum 
reputamus Amipsiam chorum Conni fa- 
bulae e qoovzioroi; composuisse. De hoc 
igitur sene effeto Cratinus dixerat: £o91& 
xci oj yaorgl Óióov y&gw, Óqga ce Auuós | 
&y Saign, Kovvéz Ó& to2voréqavos ae quirjoy !5), 
Hesiodi versus !6) imitatus et mox pro- 
verbiali quadam locutione usus: Zeiqóc 
&vío, orépavov uiv Éyov aDov, óüpy Ó' 


l) Cratin. fr. 401. — ?) Vid. Pind. Pyth. III 200 Nem. III 4 Eur. Androm. 476. — 
3) Vs. 821. — ^5) Theaet. 169a etc. — ?) Vid. ad Nub. 640. — 9) Ut Vesp. 337. — 
7) obxér. Éyovoat süáqsav, ut cum scholiasta loquar, in cuius verbis absurde tradi- 
tum est eiézeco v. — 9) Hom. &248. — ?) Soph. fr. 2324. — !?) Epicrat. fr. 21?. — 
!!, Ar. Lys. 923 Philippid. fr. 12 Herodot. IX 118, cf. Hom. v 201. — !?) Ad Ran. 
233. — !3) Ar. Av. 218 Zqgavróóerov qóouiyoa, Soph. fr. 34 ógroé9rm cov xáAauos 
óozsgsi Agas, Lucian. LVIII & 8 Ovid. Metam. XI 167. — !*) Plat. Euthyd. 272c, 
2954 Menex. 235e. — !*) Cratin. fr. 317, teste scholio ad nostrum locum. — 


19) Oper. 298 sq. 


103 EQUITES. 


535 Ov qoijv Ói& r&c mgoríoug víxug mív&w iv và Ilovraviío, 
xcL u1| Àmosiv, GÀÀ& OeücOci Aumagóv moeo& và Zfiovicov. 


oleo Ót Kodrqe Ogy&g OuGv Tvécysro xol GrugseÀvyuovc! 





536. Agostv] &xigosiv Meineke admodum infeliciter. || 4:ovócov Elmsley] -oc codd., 


quod Bacchi statuam intellegunt coll. Eccl. 682, post alios autem tueri conatus 
est Sobolewski Praepos. p. 185 sq. 

537. arvgeAyuovz R] -4w5u00; cett. | In versus fine exclamationis signum scripsi; 
vulgo scribitur semicolon et a participio uesuvguévo; (vs. 526) suspensa haec 
creduntur. 





&zoAoAcós. Suo igitur nune telo Cratinum | zempe íuas cunas lauri myrtique tege- 
petens noster dicit ipsi misere iam | Zzzí?), — pharmacopolae nimirum erat 
sitienti nihil praeter aridas lauros esse | filius. 


reliquum, quem iocum in Baptis repe- 535 sq. Quidni dudum in Prytaneum 
tivit Eupolis: &v«gíorgro: ov | zeit oi- | eum vocastis et sede honorifica in theatro 
óiv Begooxós, àiàk y&kg créqavov Eyov!), | donastis 9). Utinam nunc in primo sub- 
fortasse et ipse — quod suspicatus est | se/liorum ordine sederet, — ubi vel Cleo- 


Winckelmann — de Connoloquens. Vesp. | nibus suus hodie est locus 7): — /£aceret 
675 autem Kórvov wo; dicitur homo | eim, meque nugis veternosis enecare nos 
qui ojz iv 4óyo obv iv &oi3uo est; qui | efiam pergeret, sed spectaret quae recentior 
ioeus quid sibi velit accuratius efficere | protulit aetas. 

non iam possumus. Clarum autem ali- 535. zíivav] praeter expectationem dic- 
quando fuisse Connum eredere non re- | tum pro verbo óazvev, propter id quod 
euso, sed quoniam nonnisi secundum | praecedit óíve. Sic enim poetae mens 
locos ubi mentio eius fit iudieium ferre | potest reddi: si Cleoni ,victoria" ista 
nunc licet, verissimum est quod seripsit | epulas peperit quotidianas 5), quin seni 





Cobet: ,nunquam non ridiculus est bo- | toties in scena victori idem conceditis? 
nus Connus" ?). Quin ipsa nominis forma, | 536. Aizagóv] vid. ad Nub. 920. 
qua nune designatur, ridiculi quid ha- | ^ — egi rà Z4ovósov] sc. isgei ?). 
bet, ut alias terminus -zi 3). — Haud | 537. Koérg;] hie poeta, qui Cratini 


inepte contuleris Acharnensium locum, | histrio fuisse fertur priusquam suas 
ubi Lamachus iubetur tenuissimi vietus | fabulas docuit !?), zoózos Zoiev &qéuevos 
taedia fallere splendidas galeae suae 
cristas quassando ), et Pac. 1116, ubi | uóSovs;, si fides Aristoteli Poet. 5, vel 
ad sortilegum esurientem ,z/j» 3ígviiav | potius codici in quo libelli illius pars 


züc laupiuxns idems za9ó0Aou ztowiv AÓyous xai 


io31" Sibylla tua vescere ait Trygaeus; | hodie extat unico. Nam facile suspice- 


tur quispiam pro Cratete illie. Cra£zuz 
,60090 9v cov; MeyaxAéovs xiovas". nomen esse reponendum Hj. Qua tamen 
Praeterea recordari nune iuvat nostratis | coniectura reiecta Meineke !?) ita inter- 


item pater ad filium prodigum Nub. 815: | 
| 
cuiusdam poetae, de quo sic iocabantur: | pretatur Aristophanis verba: ,Cratetem 


!) Eupol. fr. 68. — ?) Prosopogr. Xenoph. p.82.—) De quo vid. ad vs. 361. — 
4) àmi cagíyst roUg lóqovc xgaómwvérzo! vs. 967. — ?) Uw wieg stond tusschen lauwer- 
blaren | En versch geplukte mirten in. — *) Cf. Ran. 764 sq. — 7) Vid. ad vs. 327 
et 702 sqq. — 5) Vid. ad vs. 280 sq. — ?) Vid. Ach. 1087 et ad Ran. 297. Nos 
diceremus: iz de Loningsloge. — ?) Vid. scholia ad nostrum locum et Anonymus 
de Comoedia. — !!) De quo librariorum errore tralaticio vid. e. g. Meineke Hist. 
Com. p. 63 vel supra annot. crit. ad vs. 407. — !*) Ibid. p. 59. 


Phe 


EQUITES. 103 


0g &mÓ Guixoüg Óemávmo Üuüg &ovwgr(fov Gnémsumtv, 
$ 8 D , Z , D , 
&mó xoeuBorírov oróueroc uárrov Gorsioróreg Pmivolag. 


540 Li (z , , , , * ^ , ^ à *, , 
X«L oUTOG WévTOL uMOvOG CvTTQX&L, TOTÉ 6v TLTUTOV, TOTE Ó Owl. 


r«Ür Ogoc0Gv Oiérgifev Gel. xal moóg roírowGtv Pqacxv 








538. à&zénsunev] dicendum erat: safizsfos vel contentos dimittebat. Sed ipsius for- 
tasse poetae haec est neglegentia. 

539. xoeuporárov] xocugop&yov Kiehl coll. Cratini epitheto revgop&yo Ran. 357 
(ubi vid.); etiam adiectivum xoA42xoq&yoz conferri potest (Ach. 872), de permutatis 
autem litteris T et d» vid. Vesp. 1309 vel schol. Nub. 967. Sed cur crambe 
potissimum vesci Cratinus dici potuerit non exputo, neque xo&upys et verbi 
u&zzev placet iunctura. || ozóuero;] ore:zóz Zacher ingeniosissime, coll. Herodot. 
II 36, 47 Eupol. fr. 332 Stob. Flor. LXXXV 21 Athen. 110c, 5482 Hesych. s. v.; 
sed vereor ut &zó orciwóz; dici potuerit, et ipsum potius oreig u&zrerow. Itaque 
expectaverim potius ix xg. orouzóz zt Aárrov émiwoíac, quod tamen proponere nolim. 

540 uóvo;] *uóxi (Aic quoque quantumvis festivus stare vir poterat)? Facile in 
MONOC abire potuit MOAIC. 





primum apud Athenienses extitisse qui | cum voce xo&uf5 sit commune admodum 
Epicharmi exemplo comicae poeseos ma- | est dubium, apud Hesychium explicatur 
teriem a singulorum hominum irrisione | zaezvpoóv, i. e. simplez, non artificiosum ). 
ad generales morum notationes rerum- | Os autem uéxro« nunc assimulatur, ita- 
que descriptiones traduceret." | que quadamtenus similia haec sunt 

538. Qui parvo sumtu prandium vobis,| Avium versiculis: mgozeqUgaroi Aóyoc ei; 
praebere solebat. Non artificiose composita | uo, | 0v Oimu&rrew ob xoAín 9), admixta 
nec longius petita erant quae offerebat | zgu« (oleo, vino) maceratus est meus sermo, 
Crates, sed simplici ingenuaque quadam | ;fagque pinsere ewm et in placentam effin- 
venustate se commendabant. Praepo- | gere nihil imm vetat. Of. etiam quae de 
sitionis àzó eadem vis est vs. 788 !) | Cratete in '"Thesmophoriazusis alteris 
Imagine eadem usus comicus ignotus | chorum dicere fecit noster: v u£yc rt 
dixit: à42' Gozeg óÓeímvov yAaquooU zowí- | po& (?) £x  rQvyoÓonow nuovo, | fájviz« 
Amv sebo yícv | zóv zoujthv Ósi magéyzw roi; | Koármti ve ,TáQuyos Peq&vrwov" 7?) | 2eu- 
Ssaraig zóv goqóv, | v &ní rig roUro ga- 


zgóy éxóuiZev &zóvog nagoxexAnu£voy (l. zog? 
yov xol mubv, Ómso àaBóv | yoiget us, xol | $uiv xàéos vel yéàov ?) | &àà« ve rowD3 
cxevagíc ul! u^ » vüs uovoiuxfs ?). Érege uvgÜ Py Altero 9). 

539. àzó] instrumentum indicare nunc — &mwoiec] 2nvenia ?). Idem signifi- 
videtur ?); videtur, inquam, quoniam | cant óu&votc 19), ioca« 1), sopore 12). 





non prorsus certa est huius versus lectio 540. Hic (amen solus usque ad vitae 
et sententia *). Jinem perstitit 9), modo eiectus 1*), modo 
— xguuporárov oróuaroz;] adiectivum | /audatus. 
aliunde non cognitum, cui num quid | 541—545. Vid. ad vs. 514. 
! Vid. etiam Ach. 999 Lys. 496, 1208 Eccl. 599 Plut. 377. —  ?) Fr. adesp. 


1330. — ?) Ut Ran. 121 et 1200; cf. etiam Nub. 768. — ^) Cf. annot. critica. — 
?) Vid. Theocrit. VII 37 Athen. 6972. — 59) Vs. 462 sq. — 7) Cratet. fr. 29. — 
8) Fr. 333. — ?) Idem voeis est usus infra vs. 1322 Vesp. 1050 Ran. 1530, vid. 
etiam Vesp. 1073. — !?) Nub. 944 Vesp. 1044 Pac. 750. — !!) Nub. 547. — 
1 Nub. 561. — 1?) Hield zich staande. — *) Vs. 525. 


104 EQUITES. 


dgévqv qofjvou mgüre ysvéícO9o. molv mmÓcÀíowg imwysiosiv, 


xQr ivreÜOsv moooersÜco. xol vovg Gvíuovg Óie9oijc 

( pog 2 - UNS Qno«t, 
kJ - X s 

xür« xvBsovüv cUr0v fcvrG. roUrOv ovv oUvexa mvrQv, 


545 0rL GooovixOg xovox Gvouvog siommqónceg igÀvudpti, 


MJ 


, - 
cLosGO' cürG moÀU v0 QóOi0v, megeméuwere ig? fvósua woymouc 





912. ngora] zoorov V R et plerique. || Post hune excidisse versum, cuius sensus 
fuerit z&ra roiyaoysiv, sine iusta causa suspicabatur Porson, Claudiani versibus, 
quibus nostrum locum imitatur (Cons. Flav. Mall. Theodor. 42) pellectus. 

944. olvexa] fvexa R, svexao alii, 

545. Reicio coniecturas, in quas incidi olim et facile inciderint alii: üz& oóqgmv 
àv oüx vel ór. aóqoov zv xobx (sic Halbertsma). Vid. commentarius. 

516. zagaztuwars dg! Évósxa »ónmcw] verba obscura. Meineke zapazéuwazé 3* Fvósxa 
vel zageziuwaezé T' ivvía (spectatorum cuzeos designari ratus), Kock z«oaeztéuwazé 
7 àv ófx« (cf. Eustath. 1540,45), Diels z«oezéuwevre; (sic duo codd.) ó£xa, digitos 
signifieari eum Merrio ratus; quod coniecit OSchneider z«gazéuwaz àq' £v Óéza 
contorte est dictum et metro parum commendatur. 





542. zoOra...zgiv] eadem dictionis est | bium autem  ccoggovx»; eadem nunc 
ubertas Ach. 383(?) Eq. 761 Thesm. 380. | libertate cum sequentibus est iunctum 
543. xir ivrb9ev] et tum ez illo inde | qua Vesp. 678 dicitur zo4àk uiv àv yi 
tempore. Iunguntur hae particulae etiam | 
Nub. 1374, ivreü9sv autem ad tempus | 546. alosgS9' mürO z0A) v Óó9i0v] plau- 
transfertur!) ut ivze03o?) et Zy9« (05) ?). | dite cum dicere velit, ita hoe enuneiat 
— mpuparsUoai] proretae munere fungi. | ut poscit imago qua uti pergit. Est 
Nempe ó zoÜ xvfsovüzov Ói&xovog mowosbs; | enim óó9:ov sonus fluctuum, et remiges 
Tí; veo; éxaAsiro *) vel etiam zzooár5;?). | aquam  celeribus  ietibus  verberantes 
Erat igitur remigum in prora praefectus, | $o931&t«v dicuntur 7). Strepitus vero, quem 
gubernatori, qui soli trierarchae erat | moderato cursu remigantes edunt, dici- 
subditus, dignitate proximus. Simili me- | tur zízu4oc 5). Aptissime autem voce 
taphora usus est Plautus: s; /w proreta | $09ío multitudinis frem:ftus nunc indica- 
isi navis ego gubernator ero 9). | tur; nam apud poetas voci óó93« cete- 
545. Of. Euripidis se ipsum collau- | risque quae ab haec stirpe ductae sunt 
dantis verba Ran. 945: sir oix &jgovv | fremendi sensus est proprius ?), cantus 


704Ak Ó' à» DygO nuzvisUcat. 


Gr. zÜyou! oDÓ' iuzscóv Épugov, e&t Hero- | autem audit s/oeohb; y2óoans cantores 
dot. III 81: ó9£e& liuzsoóv rk zoüyuara | Movoüv igéro. 1?). 

&vev vóou (populus). — Imagini consen- — àg £fvósze xónzai;] haec si sana aut 
taneum est zó &vorjros slonyónoou parum | non nimis graviter corrupta sunt !!), e 
circumspecte in navem se conicere. Adver- ' nautarum sermone sunt desumía, et de 


|) Item. vs. 131 Ach. 528, 530, 535, 539 Vesp. 125 Ran. 154 etc. — ?) Vid. 
e.g. Ach. 374. — ?) Vid. ad Nub. 370. — *) Xen. Oecon. VIII 8 14, cf. Anab. V 8 
$ 20 etc. — ?) Soph. fr. 470 [Xen.] Rep. Athen. I $ 2. — 5) Rud. IV 3, 74. — 
7) Fr. 83 sq. Hermipp. 54, cf. Acharn. 807 (ubi translatum est verbum) Eur. 
Cycl. 17 Aesch. Pers. 396. — 5) Vid. Vesp. 678 fr. 84 Naber Mnemos. 1895 
p. 240. — ?) Vid. e. g. Hes. Oper. 220 Eur. Androm. 1096, Aesch. Sept. 7 gooluie 
z04ígooSa, verbum óuopgooSeiv — cuuqoveiv Av. 851 ete., zaxoggoSeiv — xaxoAoysiv, vid. 
Ach. 577. — 1?) Athen. 66947. — !!) Nam dubitari potest an xeu vox ex anno- 
tatione ad 0ó3:o» pertinenti in textum migraverit. 


EQUITES. 


105 


SóovBov yoncróv Aqvotrqv, 


er e M , , , 
Lv O 70s CL] Xetoov, 


x«r& volv mzQábac, 


550 


M , , ee 
»qQoi0og0cg ÀAcumOVTL METOTUO. 


XOPO. 
Oda sive stropha. 


"Inmü &ve& Ilócsov, à 


qoÀxoxoórov Ummov xrvzoc 


M ^ e , 
x«l qyosueruGu0g GvOGveL, 


xci wvevíuolor 9ocl 





salutatione militari undecies — de more — 
repetita vel per undecim remorum ictus 
continuata eunt intellegenda, quam ex- 
plieationem praebent Eustathius et scho- 
liasta !). Sic hodie naves longae ictibus 
viginti et uno tormentorum bellicorum 
salutare solent eos quibus insignis ho- 
nor est tribuendus. Frustra autem me 
quidem iudiee ingenium suum torserunt 
viri docti, qui alia ratione verba tradita 
interpretari sunt conati ?). 

547—550. Hi versus, qui z»iyo; quod 
dicitur efficiunt, tam arte cum ipsa pa- 
rabasi cohaerent ut divelli inde nequeant. 

547. 3ópugov) de plausu et acclama- 
tione et omnino de strepitu favorem 
lestante usurpatur nunc; vid. Eecl. 431: 
iSopgügmcav xal &véxgayov Ó; s A&yoi ?). 
Insolite autem dictum est zaegeztéurew 
S$óguBov, nam alias z«gazeuzew SogUpo 
vwv& dici solet *), et sic locutus est qui 
similem imaginem adhibuit poeta ano- 
nymus: zóvóe... | elgsoty yAóooms maga- 
ziuwWopev ?). 

549. xark voüv mgáia;] vid. ad vs. 499. 

— qcuógós A&uzovri uerózto] e dictione 








sublimiore haec esse desumta docent 
adiectivum qatógós 5) apud nostrum non- 
nisi Pac. 156 praeterea obvium, ibi 
quoque in parodia, et A&uztew verbum 
poetice usurpatum. Admodum autem 
ridieule Eupolis in Maricante fabula ad 
Aristophanis frontem denudatam haec 
verba rettulit. Quem Eupolidis iocum 
dein respexit Aristophanes in versibus, 
quos Nubibus postmodo inseruit ?), nec 
non in Pace fabula, ubi iteravit ipsa 
verba quae iocandi hane materiem Eu- 
polidi — et aliis fortasse comicis — 
praebuerant: 
A«mumgóv vró uétozov Éyovrtos S 

551. "Inzis] cf. Nub. 83. Aesch. Sept. 
130 Neptunus /zzt:o; zovroutóov &va$ di- 
citur ?). 

552. yoixoxgórov] hoe adiectivo, quo 
apud Euripidem Phoen. 1577 designatur 
q&cyavov, Pindarus ornavit Cererem !?;. 
Nune sie dieuntur equi ;ya«Axózoósc !!), 
aeripedes 3), quorum ungula dura et 
concava !?) firmum solum feriens tam 
clarum &onum edit ut aes percuti dicas. 

554. xvavéugo2oi] cf. Ran. 1318. 


ysvvatorárou TOv  Ztotmtüv 


l) »desvoum vavrizóv ig  Évóswa xotwAacicg Éxrewóusvor. Cf. Christ Metrik? 8 131, 
qui tamen longe a vero aberravit, si quid video, de horum versuum numeris ali- 
quid ex his verbis effici posse contendens. — ?) Nihil prodest collatus Lys. 282, 
ubi à érzezaiósz: &ozíóc; arcem olim cireumsedisse dicuntur Athenienses. — 3) Item 
infra vs. 666, 1380. — ^) Conferri tamen potest zageméuipot rjv ztapamóuztv Xen. 
Hellen. VII 2 8 18. — ^) Athen. 6694. — 5) Soph. El. 1297, 1310. — 7?) Nub. 540 
et 545, ubi vid. — 5) Pac. 767 sqq. — ?) Cf. etiam Soph. Oed. C. 707—719. — 
!) Isthm. VIL 3. — !!) Hom. 0 41 N 23. — !?) Verg. Aen. VI 803. — '?) Xen. 
Eq. 1 $ 3 Columell. VI 29 8 3. 


EQUITES. 


uiG9ogóoor TQuroste, 


uecgoxiov 9' Guo Àeu- 


, er 
zovvouévov iv Gouociv 


' , 
x«L BeovOcuuovobvrov, 


Órüo £A9' sig qogóv, & xovcoroíow , & 


560 


Óslgívov usüíov Zovviágere, 


€ l'tgeíorts moi Koóvov, 


Qoouíoví v& qíArav x 








555. uwGSopógoi] misere languet; vid. commentarius. Suspicor poetam dedisse 
adiectivum in -zógo desinens, nec video quid scribere potuerit nisi *zovrozógor- 
Insulsum est /oroqógo, quod proposuit vVelsen (coll. Hesych. s. v. íorioqógoz), nec 
non aliena hine duco 4:0303ó9ot (iocose dictum), quod coniecit Bergk, et à92ogógo 


Kockii coniecturam. Vid. commentarius. 


558. Bagvóciuovo?rrov] manifeste corruptum; vid. commentarius. 





555. u090gógo:] corruptum. Nam pa- 
rum probabiliter ad navium certamina 
Suniaca !) sunt qui referant ?), de re- 
migum autem mercede per àzgooóóxmyrov 
dietum esse quominus statuamus ?) cum 
lingua obstat opinor, nam gío3ov non 
is g£o& qui praebet mercedem sed qui 
accipit, tum vero loci contextus, a quo 
iocosum — an scurrile dicam? — huius- 
modi epitheton omnino est alienum. 
Nam ridieuli vel absurdi aliquid comi- 
cum identidem admiscuisse canticis, qui- 
bus numina patria celebravit, id prae- 
fracte nego *). Itaque non video quid 
nisi zovzozógo: poeta dicere potuerit ?). 

556. 4«uzgvvou£vov] de splendore eque- 
stri Alcibiadis hoe verbum apud Thu- 
cydidem 9) usurpatum est. 

558. pgepuóauuovovvrov] hoc quidem 
egregie absurdum. Nam iuvenes, quo- 
rum certaminibus equestribus praesidet 
Neptunus, propter nimios sumtus 7) ere- 
brave pericula zzfelices nune — comice 





scilicet — appellari quis credat! Sed 
quid seribendum sit nescio. 

560. usóéov] epicum participium noster 
alibi 5) in numinum invocationibus ad- 
hibuit. 

562—564. O tu, qui Phormionz totique 
populo mostro prae ceteris diis carus es 
nunc! Post crebras victorias navales his 
annis reportatas deum maris potentem 
prae ceteris numinibus patriis dilectum 
habent Athenienses. 

562. Phormio Asopii filius, cuius men- 
tionem noster fecerat etiam in Babylo- 
niis ?) et postea fecit plus semel !?), in 
bello Samio Periclis Thucydidis Hagno- 
nis collega fuit !!), Peloponnesiaco au- 
tem bello instante Potidaeam inclusit 
vicinosque agros vastavit inita cum Bi- 
talce societate !?). Exacto vero praeturae 
anno cum centum minas publico aerario 
solvere non posset, — pauper nimirum 
manserat, — capite deminutus rure vi- 
xit aliquantisper !?). Sed anno 429 denuo 


!) Lys. XXI $ 4. — ?) Sie Mitchell, cf. Preller Myth. I4 p. 592, 3. — ?) Auctore 
Berglero. — *) Vid. annot. critica ad Nub. 284. — ?) Cf. annot. critica. — 5) VI12 


8 2 et 16 8 3. — 7) Sic schol. — 5) Vs. 585, 763 Lys. 834; vid. praeterea Ran. 
665. — ?) Fr. 86. — 1!?) Pac. 347 et Lys. 804. — !!) Thuc. I 117. — !?) Thuc. I 
64 sq. II 29 et 58. — !?) Vid. Androtion in scholiis Venetis ad Pac. 347, Pausan. 


I 28, Bóckh Staatsh. I? p. 463. 


EQUITES. 


107 


vOv GÀÀov rc 9:v 2A9q- 


vaíorg mQ0g TO ztcQtorOG. 








Epirrhema. 
565 eüAoyiccor BovióusGOc rovg moeríoeg TOv, Ort 
864. moóc r0] moóc3s Reiske, zisiore Blaydes. || z«gsorós] -ovóc R. 











eum classe in Acarnaniam missus Am- 
braciotas Chaonesque !) vicit, dein duo- 
bus proeliis navalibus Peloponnesios in 
sinu Corinthio superavit ?). Brevi autem 
post ultimam victoriam diem supremum 
videtur obiisse ?) vir integer et priscae 
severitatis morumque simplicitate insi- 
gnis. Prope Academiam sepultus est ^). 
Mortuo partes magnas tribuit Eupolis in 
Tasiarechis fabula; praeterea in Astra- 
teutis eius mentionem fecit. Nunc cur 
commemoretur melius intellegimus col- 
latis verbis Thucydidis, unde discimus 
eum post victorias in sinu Corinthio re- 
portatas navem in Rhio promunturio 
Neptuno dedicasse ?). 

564. zpóz v0 zt«psoró;]idem alibi 2» zo 
zagsoror. dicitur 9) vel zoós r& zagóvra 
vel ày zi vuvl. zaQsovóor Svugog 7). Nam 
pacis tempore magno sane in honore 
Neptunum habebant Athenienses, ma- 
iore tamen suam Palladem. 

565 sq. Patres nostri dignos se prae- 
stiterunt terra matre, quae e gremio suo 
nostram gentem olim summisit; quin 
talia ediderunt facinora ut non mortali 
stirpe satos sed veros heroes dixeris, 
quorum proelia peplo Minervae non 
minus sint digna quam vetustae illae 
deorum cum titanibus gigantibusque pu- 





gnae?); ,váós y&o oby fusis zaveigy&ousa 
&à4Àk S9s0í rs zal Wowsz;", ut Themistocles 
loquitur apud Herodotum ?). — Quinto 
quoque anno !) Panathenaeis sollemni 
pompa in arcem deducebatur peplus !). 
Quae vestis postea certe in veli modum 
extenta pendebat de malo navis plaustro 
vectae 17); Periclis tamen tempore illum 
morem nondum invaluisse videtur effici 
posse ex Parthenonis anaglyphis illis 
celeberrimis, in quibus pompa Panathe- 
naica a Phidia est repraesentata; in his 
enim cernitur archonrex manibus peplum 
tenens adiuvante iuvene. Donum autem 
fideique veluti pignus hoc cives offere- 
bant suae deae, a puellis civitatis pri- 


|, moribus !?) summa cura subtilique arte 


elaboratum !4/) et ab ipso senatu pro- 
batum !?)  Intextae erant imagines argu- 
menti sacri, res vero humanae inde 
alienae erant nihilo minus quam a scena 
tragica. Itaque íi roí zémiov dici po- 
tuerunt facinora quae nihil humanum 
spirare sed gesta deorum aequiparare 
viderentur, quemadmodum in tragoedias 
suas gigantomachiam illam Salaminiam 
admiserunt Phrynichus et Aeschylus !5). 
Verborum acumen prorsus latuit unum 
ex interpretibus, qui adscripsit: voxjoav- 
Teg ztézÀov imoísav vj 2di915v& zai ivéSsvro 


!) Vid. ad vs. 78. — ?) Thuc. II 68—92, 102 sq. — ?) Vid. Thuc. III 7; quam- 
quam oblocutus est Müller Strübing Aristoph. u. die hist. Kritik p. 680 sqq. — 
^) Pausan. I 29 8 3. — 5) Thuc. II 84 $ 4; cf. Diodor. XII 48 Pausan. X 11 Plut. 
Mor. 345c. — 5) Plat. Rep. 4527. — 7) Plat. Criton. 437. — 9) Eur. Hecub. 466— 
474 Plat. Euthyphr. 6c Verg. Cir. 21—35. — ?) VIII 109. — !?) Etiam parvis Pana- 
thenaeis, quotannis igitur, peplum Minervae esse oblatum, perperam perhibet 
unum e scholiis h.l. (et Diodor. XX 46? ubi vid. Wesseling). — !) Vs. 1180 Av. 
827 — 2 Vid. Strattid. fr. 30. —  '3)'Eoyaozivo:z. Of. CIA. II 477, 956 sq. — 
^, Qurantibus decem viris &932o93ézc:; vid. [Aristot.] Rep. Athen. 60 8 1. — 
1) Postea a iudicibus sorte designatis; vid. ibid. 49 $ 3. — !9) Vid. Vesp. Prole- 
gom. p. XVI et ibid. ad vs. 220. 


108 


EQUITES. 


&vóosg rG«v ríjcós vijo yo £0. xol roO mémÀov. 


oUrveg m&teio uyouciv fv ve vavgioxro GroorÓ 


- - 5 
zMvrey0U vixOvrec Gel vqvÓ éxócuncav mzÓÀw. 


LEE! T ^ , , , ^ , , »v* 
ov0& tig y&o mwm0T cUrQv rOoUGc évavríovc iov 


570 


goí9uuosv, (AX 6 OSvuóc sü9vc qv Guvvíag 


, , , , ji $; , , , 
tL ÓÉ mov méGOLEV tlg TOV (ov év ucym Tii, 


-5 EJ /, , » *5 , A 1 , 
TOUT c8WUnQcevr Gv, sir q9ovoUüvrOo uy TET T0XEVOL, 





567. vavq&ozzo Dindorf] vevqo&zro codd. 


569. o0ós eig ykg Cobet] ovósi; yxo V alii, ob y&g obóslg R. 
572. vov R et Suidas s. v. &zewmgo&umv et wevóózroua] vare cett. 





ToU; &glorov; àv air |). Tale quid ea 
demum viderunt tempora quibus Deme- 
trius Poliorcetes ab Atheniensibus diis 
patriis est assimulatus 7). 

967. neta; u&ycwiv] de omissa prae- 
positione i» vid. ad vs. 610. 

— vavgáoxro crocrG| vox poetica ab 
Aeschylo fortasse inventa, certe apud 
eum primum obvia ?). Cf. vr(zgs ovgazóc 
Thucyd. I 24 $8 1. Eiusdem conforma- 
tionis est ÓpUqazzos S) 

568. rjvós] omisso articulo. Vid. Av. 
921 et ad Nub. 60. 

569. Commentarii instar sunt Thucy- 
didis de Phormione verba: «doguíov... 
&e a«)roi; (militibus) ZZeye x«i ztportags- 
OzsUais vkg yvoueg Og obDÓtv abroig zmÀfjS90s 
ver r0goUtov 0 vi o)y Üzousvertov ?) zal 
oi GzgoTibra. ix 7104200 év oGqioiw aUroig 
thv &$iocw ccrQv siLüqsoav, unótva 0ylov 
9vatov üvrsg IHfe2ozovvuoiov veüv Üzoyco- 
Etiam Demosthenis ad milites 
verba huc faciunt: uyóeis óuóv v vij vouz0e 


DEA) x , - Li 
à Yày xn Svveróg Bov4so3o Óoxsiv stvat, ixA0- 


gstv 5); 


xt T , ' - | 
ytsousvog; uztav TO 7sgue0TOS "us Ósuvóv, 


u&ÀÀov y &zeguozémrOog sUsiTug ÓuóGs YOQi- 








ca, Toi; bvavriou, «ó3; xal ix co/rov 


&v ztEQtysvÓuevos ds 

— obót éi;] vid. ad Ran. 927 5). 

570. Suuóc...kuvviag]] de voce Suvuó 
vid. ad Ran. 1017, de nomine proprio 
Muvvig adiectivi loco nune adhibito ad 
Nub. 1163 et Vesp. 81. Itaque óumotxoz 
sie fere dici hoc potuisset: 3vuóz Ó' ai- 
rix Ogwev &ubvegSat zeQi rtáTQng. 

571 sq. Si quis in humerum deiectus 
esset, minime despondebat animi, — 
nam zi vóro demum qui iacebat, victus 
habebatur ?), — sed surgebat actutum 
et pulvere deterso negabat se iacuisse. 
Vid. Nub. 126 et Thucydidis Melesiae 
f. dietum facetum, quod attuli ad Ach. 
703 Vesp. 947 10). Priscos heroes aemu- 
latur Dionysus in Ranis H). 

572. roüro] pulverem nimirum, casus 
indicium. Simili libertate pronomen 
robro adhibitum est vs. 1352. 

— éneyüscavr àv] vid. ad Nub. 977 
et de verbo Ran. 490. 

— i3jvobvro] simplex redit Eccl. 368, 
198 Plut. 893; de comp. i«pveio ot vid. 
ad Nub. 1230. 


1) Vid. Diels Rhein. Mus. XXX p. 136 Preller Myth. I p. 213, 2. — ?) Plut. 
Demetr. 10—12 Diodor. XX 46. — ?) Pers. 950 et 1027. Praeterea legitur Ar. 
Ach. 95(?) et Eur. Iph. Aul. 1259. — *) Pro ógógoaxros; vel ógUgagzros. Vid. ad 
Vesp. 386. — ?) In codd. est: zocoürov 5v imumAén 0 wv oDy Üzousvertov aÜrotic éori. — 
9) Thuc. II 88; vid. ad vs. 562. — 7) Ibid. IV 10 8 1. — ?) Ubi praeter hune 
locum addantur Lys. 1014 Plut. 37 Eupol. fr. 3575. — ?) Aesch. Suppl. 91. — 


10) Plut. Pericl. 8. — !!) Ran. 490. 


EQUITES. 


109 


&ÀA& Oiemáewov cU91c. x«l GrQeTWyóc ov0. Qv cg 


TOv r0 roU Gírqciv ivo doóusvog Klsaívsrov 


515 


- 5 '* a , , 1 ' , 
viv Ó' éàv wi; mootüpgíav géocoi xol và ouría, 


o) ueyetoQ9oL. qpeoív. qusig Ó' GEoÜuev vij móAz 


ztQoixe yevvoícc cwvstv x«i Osoíg iyycototg. 


M ' ? ? M ? , M M , 
X«L mQ0g OUx airoUucv ov0év, mÀ^»v rocovrovi uóvov 


2! ? ? , , M , L4 
dv TOT tigqvy yévqvoi xcL Tzt0vOv T(vGOMWEOc, 


580 


u3 q9ovsi9 quiv xou&or wqÓ  &nsorAsyyiou£voig. 





580. q3ovs9"] qS9ovso9' R alii. || &zsozasyytou£voig] legendum videtur *iveozz. 


coll. verbis &vaógoa: et àvecrsQavoooi. Nam comarum ornatum intellego; cf. comm. 





518 Sq. o20" àv... 7/Tqo«] vid. ad Nub.977. 

574. ,Prisci illi duces, qui Medos de- 
bellarunt, non panem et circenses fla- 
gitabant" !) Nimirum tune temporis 
Pnuüvro Óux rà; nzaTQuxkg Óóiag 7), hac 
vero aetate strategus fuit e. g. Lama- 
chus ille, qui ne caleeos quidem vel 
paludamentum suo sumtu emere pote- 
rat, si fides Plutarcho ?). 

— Kisaiverov| quod dignus nunc ha- 
betur hie homo qui nominatim designe- 
tur, inde effici videtur Cleonis patrem *) 
esse intellegendum. Praeterea verba 
eomici lueulenter testantur Cleaeneto 
aliquid fuisse cum zi iv rà llovravsio 
oiw5os, quod sensit priscus commenta- 
tor, qui ,oóros àv sim ó vv oíruotv ztsQi- 
zouj0ag TO KAiow" adscripsit. Sed cur 
patris sui intempestivae liberalitati diaria 
sua debere Cleon perhibeatur nescio ?), 
et parum prodesse videtur Wilamowitzii 
horum verborum interpretatio: ,antea 
Oleonis patrem Cleaenetum, hominem 
ignotum, neminem adiisse." 

575. zposógíav] vid. ad vs. 327. 





— «ck owía] oxózrov, ut bene perspe- 
xit scholiasta, voci sollemni otros hoc 
substituit vocabulum, eodem sensu nune 
adhibitum quo alibi eX d4giro 5). 

978. zgóz] vid. ad Ran. 415. 

580. xouóoo:] vid. vs. 1121 et ad Nub. 
14 et cf. Mantitheus eques apud Ly- 
siam: yo! vobs quAoz(ucc xal xocuiog zt0- 
Autevouévoug ix TüY vOi0UrOY Oxomeiv, kAA 
obx & Tig XOU, Ótk roUTO uiGEiv £x 

— q5ób] "pro xoi dictum 9), ut o0é 
post oix vs. 984 ?) et Pac. 349: o)xéc 
&v u' sUÜgotg Óux«otiv ÓpouuDv 0005 OUoxoA0». 

— ünsoràsyywu£vos] comtis, abrasis et 
depexis, nitida et bene curata cute, Ama- 
goi; . Verbum insolitum peperit vox 
crAeyyls sirigilis !), quae etiam &vorga 
voeabatur; itaque participium nostrum 
idem valet quod &zeivouévo; ?), multa 
autem laude celebratum est postea Ly- 
sippi signum aeneum iuvenem &zosvuo- 
usvov referens, quod marmore redditum 
hodie superest. Sed quomodo in vitium 
euiquam verti poterat quod post bal- 
neum cutem strigile abraderet? et quo- 


!) Vid. ad vs. 280 sq. et Ran. 764 sq. — ?) [Aristot.] Rep. Athen. 26 $ 1. — 
3) Mor. 822e Nic. 15 Alc. 21. — ^) Thucyd. III 36 IV 21. — 5) A vero longius 
aberravit Müller Strübing Arist. u. die hist. Kritik p.684 sq.; alienum autem quod 
quidem videam hine est Oleaeneti tragici poetae vel chorodidascali nomen, qui 
apud Aeschinem I $ 98 et Alexidem fr. 266 commemoratur. — 9) Dez kost kbrüjgen ; 
vid. ad Nub. 176. Item ate Ach. 732, zvoo( Herod. Mimiamb. II 80. Cf. etiam 
infra vs. 780 et 1007; praeterea vid. ad vs. 280 sq. — 7) Lys. XVI 8$ 18. — 
3) Item Eecl. 370. — ?) Ubi vid. — !?) Vs. 536. — !!) Thesm. 556 fr. 139. — 


1?) Vid. Lucian. LI $ 17. 


110 EQUITES. 


Antoda sive antistropha. 
& zoÀtoUys IloÀAág, 6 
Tüc ÍegorérQg &ma- 

- , M 
Gv zt0Àéuo T& X«L Tt0ug- 


- , , e , 
vcio Óvv&usi 9' omtogsgov- 


585 Gqe usÓfovGe q0ocg, 
üsÜg GCguxoU AefoUce vQv 
év GrQaTi.ei; T6 X«L wyoig 
queréoev &vvsgyóv 
Níxqv, *| qoguxQv. écviwv. &zaoa, 
590 roi; T éy990ic. us9  quGv Gracia. 


vüv ovv Ósbgo gávq9v Od 

y&o Toig &vÓgáci roicÓs má- 
, , , 

c5 véyvm mOoQíGeL G& ví- 


xqv, simso zt0Té, Xcl viv. 





583 sq. ztoitum...zto0ujzai; ÓÜvráu&] parum elegans profecto iunctura! Contortum 
autem totum est enunciatum. Itaque hic quoque vitium aliquod latere videtur. 

589. yopizov| vix integrum; vVelsen yogixov uobozwv, Y Wilamowitz eleganter sane 
Xagírov (cf. fr. 334), quamquam vereor ut recte. 





modo ea res oculos ita poterat ferire | | 586—589. 2agov0ca v?» Níxyv] recorde- 
ut pro mollitiae signo haberetur zó | mur nune oportet Athenae 7J/agSévov 
&mzsorAsyylo9o. perinde atque zó zou&v? | statuam ingentem anno 437 a Phidia 
Multo aptior est altera vocis oz4eyyíóoz; | elaboratam porrecta manu sustinuisse 
signifieatio; qua etiam «capitis insigne | victoriolam, suum autem templum cum 
quoddam, /4sci indicabatur !). Partici- | Athenis tum alibi habuisse M$5v&v Ni- 
pium igitur interpretor éozsqavouévov; | z5jv. Hine Ulixes apud Sophoclem IVixys 
orisyyíó. ?), sed ut hoc liceat pro prae- | 249«a»&z IloAi&óog invocat auxilium *). 





positione &z- scribendum est à»- ?). 587. orgaTii;] vid. ad Vesp. 354. 
582—585. Haec si sana, consitrue: 590. iy39oi0.] choros aemulantes recte 

usó£ovGm tijg ieguv&zns ydoas, zii; &áztaov... | interpretatur scholion *). 

Üztsoqegovanc. 592. voi; àvóg&ct voicós] i.e. Zutv. 
585. usóéovoa] vid. ad vs. 560. ' — — záoy véyvy] vid. ad Ran. 1235. 


!) Testantur hoe scholia et Pollux VII 179, clare autem apparet e verbis Xe- 
nophontis Anab. I 2 $ 10 et Theopompi apud Athenaeum 60542, clarius etiam 
ex inscriptionibus CIG. 159 et CIA. II 818, de quibus vid. Bóckh Staatsh. II? 
p. 289 et 294, et inscriptione de mysteriis Andanianis (Collitz no 468913, 14, Dit- 
tenb. n? 388): ezegávovs Ó& iyóvrto oi uiv isgol xol ai isgal zrüi2ov Asevxóv, zv Ób zsAov- 
u£vov oi ztoorouDorzo. GTAsyy(óa. Cf. etiam RMeister apud OCollitzium III 2, 1 p. 142 
Sq. de inser. no 4498—4501. — ?) Cf. Sosibius Athen. 6742, Hippolochus ibid. 
128c,e. — ?) Of. annot. critica. In fr. 207 qualis intellegenda sit orz4eyyig non 
apparet. — ^) Soph. Phil. 134. — 5) Cf. vs. 528. 


EQUITES. 


EL 


Antepirrhema. 


595 


& Éóviguev voicwv Umzoig BovióuscQ  émowécon. 


GELoL Ó' sig! süAoycioó8nr mo0ÀÀà yàg O7 mocyuoro 


Évvünjveykoav us9' du&v, sloBolág vs xol udyog. 


&ÀÀà r&v r5 yij uiv cOrQv ox Gyav Qcvudfousv 
TM /4 uesouev, 


rr 


[sl 
ES 





, , ' " Aj , , E) M 
T &g T&o Lmmeyoyovg sioemóov GvÓguxOc, 





598 sq. àAAk rikv...ó;] *xai z& y £iv...&47? Sed elegantius videtur ó; quam quod 
errori tribuatur, itaque ipsum poetam vitium, quod horum versuum structurae 
inest, imprudentem commisisse crediderim. Pro o)» éyav vHerwerden tentavit oj 
7ócov, quod sententiae convenit sane et Blaydesio Zacheroque placet, admitti 
tamen nequit, utpote ab attica dictione alienum. 


996 sq. zto&yucza SvyÓujveyxoav ue3* fuo] 
labores nobiscum erantlarunt, varios anci- 
pitesque casus !) pertulerunt. Of. vocis 
zgcyuárov usus in locutionibus zo&yuazx 
&ysv et zagéysuv?). Ad verbum autem 
quod attinet, Surótaqé£gav rivi zóieuov est 
alicui iunctum bellare ?); ef. ówpéguvy 
zóAeuov *) et qégsv zóisuov belli incom- 
moda tolerare ?). 

598 sq. Struetura verborum negligen- 
lior; ita «enim continuatur sententia 
quasi non &yev sed oro; fuerit dictum. 

599. Anno belli secundo Pericles cen- 
tum navibus Peloponnesi oram cireum- 
navigans praeter peditum graviter ar- 
matorum quatuor milia trecentos equites 
secum ducebat iv vevolv izzayoyoiz, zt95- 
Tov zóte ix tv ztaAaiy veOw ztou9 (aas 9). 
Quinto autem anno post ?) similem ex- 
peditionem suscepit Nicias cum duobus 
collegis; qui hoplitarum duo milia zoi 
iv inzayoyot; v«vol Ów«xooíovug inzéag et 
praeterea sociorum auxilia quaedam na- 
vibus octoginta traiecit sinum Saroni- 
cum, dein agrum Corinthium invasit. 
Corinthii autem cum alteram suarum 
copiarum partem illuc duxissent, ad 
Solygiam oppidulum ancipiti eventu est 
pugnatum; nam dextrum cornu Athe- 











niensium ad mare est repulsum, tandem 
tamen — Zsev y&g roig M95vaíou oi inztijs 
ógéduuot  Svuuayóusvot, rüv érígov oir 
Corinthii in locum 
editum se receperunt. Ceciderunt in illa 
pugna Corinthii plus ducenti, Athenienses 
plus quinquaginta. Athenienses autem 
postquam statuerunt tropaeum, novorum 
hostium impetum veriti — agnoscimus 
Niciae cautionem! — navibus conscensis 
re infecta abierunt. Exinde Crommyo- 
nis urbis vicinae agros vastarunt, tandem 
in paeninsula quae Epidauro vicina est 
eastellum muniverunt relictoque ibi prae- 
sidio domum redierunt?). Eodem igitur 
tempore — fortasse iisdem diebus — 
hae res sunt gestae quibus Cleon Spha- 
eteriam audacter expugnavit, nec dubium 
est quin multi Athenienses satis con- 
temtim fuerint locuti de Nicia illo, qui 
frustra prius sollicitata Melo ?) dein 
vgízog abróg oTQaT5yos; ingenti cum classe 


àdyóvrov tzzovg — 


; in oram proximam profectus nihil illic 


effecisset quod operae esset pretium, — 
cum Cleone eum comparantes, qui in- 
vitis paene civibus suis Spartiatarum 
lectissimas copias in ultimis Pelopon- 
nesi littoribus devicisset. 

— é&vógizüos] veros d»ógeg !) diceres. 


l) Avonturen. — ?) Vid. ad Vesp. 1392. — ?) Vid. Herodot. I 18 V 79, 99. — 
^) Ibid. I 25 et 74 Thucyd. I 11. — 5) Herodot. IX 18 et 40. — ^5) Thucyd. 
II 56. — 7) Media aestate anni 425. — $) Thucyd. IV 42—45. — ?) Thucyd. 


III 91. — !?) vid. ad Nub. 823. 


112 


600 


EQUITES. 


zvQuGuevon xo9ovoc, o? Óà xol GxógoÓw xci xoóuwvo 


eir« vg xómeg Àefóvreg, Gomto Tjusig of foorol, 


&uBeAóvreg &vegovéá&av9 * .inmoenoti, víc iuoAsi;* 


, - -. M s 
»Anmréov uÀÀov. rí ÓgGutv;* ,oUx cÀge, 0 Geugógo;* 


- , , , "u 
demqÓov v sig KógwS80v: siru 0 of veórtgor 


605 


- e ^M , - 
r&ig OmÀeig Ggvrrov eÜv&g xol uerijónv Groouoro. 


ijo0u.0v Ó$ rovc meyoUgovg &vil moíac Mnmixiüjc, 





600. zal Gxógoóa xal xoóuuve schol. M] oxógoóa xai xgóuuve codd. fere omnes 
metro invito. Bergk oxópoó' Ze; xoóuuvae coll. Ach. 550, equidem tentavi *oxógoóe 
xoóuuv &« Aqua, sed vid. commentarius. 


602. 
603. 
604. 
605. 
etatur 
obscuro) reperiatur tradita. 


&vepouáSav9" vHerwerden] &vego/asav codd. 

Tí Óp&usv] vt, óvópgsz vHerwerden (deleto puncto post uaAov). 

9' R] y V cett. || veóregor] -zaroc R. 

oroóucra] Boóuera R vitio manifesto (z — z), neque enim ci); nunc expe- 
mentio neque dictionis quotidianae haec est vox, licet in fr. 333 (loco 





600. xó9ovac] pocula militaria. Kov 
àaxowixó; teste Critia !) erat Z£»zzou« 
imurmósórarov cl; orgQars(av xal ebgogora- 
vov iv yulíio. ToU Ó& fvexza; orgarwubrqv 
z0AAázig iv&yxn UóogQ zíivaw ob zaSagóv. 
zgórov uiv ov TÓ ul) àímv xatáÓmiov sivat 
TÓ zc, eirza Gupovas ó xó9ov Éyov óno- 
Asiztst T0 ob xa9egóv iv airG ?). Cf. He- 
niochi verba: poerzómrov xvzAorsoW zt«yU- 
orouov xó9uove ?) Etiam in Pace haec 
pocula a nostro commemorantur ^). Cf. 
participium de appoto 
usurpatum 5). 

— di Ób x:í] quim adeo fuere qui allia 
cepasque emerent. Aquam etiam veri equi 
requirunt, alliorum illi tantum aman- 
tes fuerunt qui hoplitas aemulabantur. 
De re vid. Ach. 550, 1099 Eccl. 306—308 
Eupol. fr. 255 Xen. Anab. VIL 1 837 et 
de verborum structura ad Nub. 396. 

602. iugaAóvrsc] vid. ad Ran. 206. 


xsxc'viGu£voc 


— inzazai] 
óvzztaztat 9). 

603. àgzziov] i. e. r9 2efío3a, ut 
Pac. 485. 

— ob» &üs ó o«uqógc;] vid. Nub. 
1298 et de voce oeugóge ad Nub. 23. 
Verbum oix 2&4; cum vitae equestri 
quam maxime est aptum ?) tum novae 
huie equorum ,remigantium" condicioni; 
nam in nautarum lingua oz &&c signi- 
ficat: quin remum ductas ? 

605. zei; óziai;] quippe quos ,ózZt- 
rag" ipsa fecisset natura. 

— ustioav oroóuara] siramenía sibi 
petere coeperunt 9). Of. us9üxav adesse 
ad ...petendum 9), usrargéyew 1?), usra- 
zéuzsG9a. misso nuncio arcessere). Idem 
iévov uerá dicebatur olim !?), hae aetate 
iévon. &zr( 13). 

606. zov;] quos solos praebebat littus 
nudum et aridum. 


d: X: 
,equine" seilicet pro 


1) Athen. 48347. — 7?) Quae suis verbis expressit Plutarchus Lyeurg. 9. — 
?) Henioch. fr. 1. — *) Pac. 1094; vid. praeterea Archiloch. fr. 5 Xen. Cyrop. I 2 
$ 8 Theopomp. fr. 54 Alex. 176. — ?) Eubul. fr. 126. — 5) Vid. ad Ran. 207. — 
7) Of. vs. 248. — 5) Verbum Qgerziévo: etiam Ach. 728 Nub. 801 Pac. 274, 279 
Eecl. 368 Eur. Cycl. 280 Herodot. III 15 Thucyd. I 124 $8 1 etc. sie est usurpa- 
tum; vid. praeterea Nub. 1408. — ?) Infra va. 937 Eccl. 534 Eur. Troad. 1270 
Phoen. 441. — !?) Pac. 261 Phrynich. fr. 9. — !!) Plut. 341 etc. — !*) Hom. « 
184 etc. — !?) Vid. ad Ran. 69. 


EQUITES. 


113 


si rig é&égmor OUgote, xol ix BuO90U Owuocusvor 


Gdr £gu Oéfcgog simsiv xegxívov Kooív8iov 


»9uvá y, o. Iócsuov, s ugó^ iv Bv9à Óvvcouci 


610 


ute yi wQt iv 9eÀávtg Owegvysiv vovg Ímméag 





607. ii£ozoi] -z& V alii. 


608. 4pj] fg35 V alii metro invito. || x«oxivov] nomen proprium (de quo vid. 
ad Vesp. 1500 Ran. 86 Nub. 1260 sqq.), quod intellegunt scholia, hinc alienum. 

609. ur)' Brunck] uw»? codd.; cf. Av. 987. 

610. u5jrs Bentley] 45e iv metro invito codd., item Ach. 533. 





— zoíag Mnmóugs] Aerba 


primum apud veteres commemoratur; 
postea suo in honore perstitit !). Hodie 
medicago sativa dicitur ?). — Pro hac igi- 


tur herba equi cancris vescebantur, ut | 


Croesi olim equi ueziévreg T&g vouig vé- 
usgSat qouréovrsg xarüo3i0v rob; iv cà 
Zagóímv z9oxots(o qaveévras; qus 3). Et 
nostris in littoribus qui vivunt equi 
piscibus haud illibenter vescuntur, ut 
olim equi Paeonum *). 

607. 3)oats] i.e. 25 &20s, foras, relicto 
mari, ubi domicilium habent ?). 

608. TAeorum expeditioni illi adfuisse 
si statuimus, phylarchi e. g. munere 
funetum, non video quid faceti habeant 
hi versus. Quapropter suspicor huic ho- 
mini saepe cum cancris aliquid fuisse, 
in macello igitur, non in equitwm tur- 
iis, quaerendum esse, sive opsonatum 
illue ventitabat homo gulae deditus, — 
quam explicationem inter nugas per- 
multas praebent scholia, ubi /73vog&yoz 
vocatur, — sive eancros in foro vendebat, 
quod suspicor equidem. Nam eiusmodi 
tantum hominis cum cancro colloquium 


medica per | 
bella persica in Graeciam invecta hie | 








comieus haud inepte fingere poterat. 
Theorum autem Cleonis sectarium cum 
noster his annis saepius agitaverit 5), 
haud quaquam dubito quin idem nune 
rideatur. Sa/samentarzus igitur fuerit Cleo- 
nis coriarii hic &micus. Nam /egaftuwm 
nuper Corinthum missum esse Theorum, 


| ibi autem cancros audivisse sic conque- 


rentes, nimis incerta est Muelleri Strue- 
bingii coniectura "). Verumne praeterea 
divinando assecutus fuerit Reiske, qui 
Corinthios apud vicinos ,cancros" audi- 


visse coniecit 5), quis dixerit. 


609. óav& y, à IHóozóov] cf. Av. 1269: 
óuvóv ys. Eodem sensu dicitur o? óevá ; ?). 
Cf. etiam fr. adesp. 577: &vógr& y, si 
voUr TAS9ss imw&iov £uoí, Ran. 491: &vógeiá 
ys, Eur. Iph. Taur. 619: &£yi& ys. 

610. Spectatoribus iocose in mentem 
revocantur nune verba scolii cuiusdam 
a Timocreonte compositi: óqesaé»v o', Ó 
TvQt HoUre, | uires yi 19) uxXz £v $a2&coy, | 
u5r iv obg«vG qaviusv, | &22& Tágragóv re 
vaíswy | xai 2 yégovra. ik ot ykg návr j 
Éov iv i&v9gómoi; xaxá. Quocum multo 
etiam festivius Charini illud de Mega- 
rensibus psephisma comparatur in Achare 


1) Verg. Georg. I 213 Plin. H. Nat. XVIII 43 etc., Hehn Culturpfl.* p. 331 sq. — 
*) Lucerne. — ?) Herodot. I 78. — *) Herodot. V 16. — 5) Idem vocis est usus 
Hom. 77 408 d» 29 s 410 & 254; vid. etiam 3 352. — 5) In Acharnensibus Nubi- 
bus Vespis fabulis; vid. ad Nub. 400 et Vesp. 42. — 7) Arist. u. die hist. Kritik 
p. 732. — 8) Id quod credibile certe esse negari nequit collata nostrorum nauta- 
rum voce /andkrabhen et similibus. — ?) Ach. 770, 1079 Vesp. 1368 Av. 1033 
(Eur. Or. 413) Lys. 608 Ran. 610 Eccl. 400, o£ ósvóv; vs. 810. Praeterea vid. 
supra vs. 30. — !9) Pro à» yij dietum ea libertate qua usi sunt etiam Ar. Eq. 567 
Av. 740 Soph. Oed. R. 734 Hor. Od. III 25, 2 al. 


8 


114 


EQUITES. 


SCENA DUODECIMA. 


(Redit Isiciarius.) 


Chorus, Isiciarius. 
KOPYO AIO. 


5 , , ? - 1 4 
[ri] giro &vOoàv XCL VEQVLIXOTOTE, 


Ücqv &mov meoícysc uiv qoovríóo 
x«l viv, ims: Güg £ANAvO9eg má, 
&yysiÀov dquiv mg T0 moiyw y0viGoL. 


AAAANTOIISAHZ. 


615 


:í à  GÀÀo y si u$ vixófoviog éyevóumv; 





614. jyóvwsa. Cobet] -v(ow codd.; Cobeti lectionem ut reciperem movit me 
Vesparum versus 993, quamquam tragicus loci color et aoristus quo in responso 
utitur isiciarius efficiunt ut dubitem an genuina tamen sit vulgata. 


615. y] om. RE alii. 


nensibus !). Nec non. commemorandus 
nune Vesparum est locus, ubi Cleony- 
mus sie per aenigma ridicule indicatur: 
zí zabtÓv iv yj v &mépaisv xal iv obgavó | 
xai iy rj Saàártg S9uolov rjv koníóo; ?). 

— cro); innzéa;] expectari robs izzov; 
recte observatur in scholio: ik roüro 


y&o xal robg imnméag; zal oby Ümmovc 3) (a&- 


yovouw). Sic ad argumentum reversus 
in ipsorum equitum laudibus desinit 
chorus. 


611 sqq. In coryphaei his versibus 
manifesta est dictio tragica, quam etiam 
proximo anno in Acharnensium fabula 
noster passim fuerat imitatus *), et ipsi 
numeri severitate trimetros tragicorum 
aequant. Nimirum inserviunt introducen- 
dae isiciarii narrationi, quae ór5oss &y- 
yshxkg iocose aemulatur ?). Conferri 
possunt coryphaei ad Lysistratam verba: 
&vacOa ztQ&yovg toUÓe xci fovAisUuaroc, | ví 








uot Gxu9oonós iéeijivSag Óóumv; 8) cat 
sequentia, ubi item luculenter apparet 
eolor tragicus. 

611. gza &vópgov] vid. vs. 1335 et 
ad Nub. 110. 

— veawixórare| adiectivum redit Vesp. 
1067 (?), 1204 Plut. 1137 7); cf. etiam 
&vógixóraro; Vesp. 1199. 

614. Cf. Philocleonis verba 9): zi; 
&g Jyoviaus9e; quem igitur eventum ha- 
bet causa ? 

615. z(. 0? &A1o y & u$] cf. Socratis 
et Ischomachi colloquium: Z2. 5 yv! 


| d&Óóx& 00i... ÓztaxoUsuv ; LXX. ví Ó&, ei ui 


Ü7u0yvsró ys émwuusàAnoso9aot xzé, et mox: 
Z2). xal ztüg 05j...Ówvolag abr; IZXX. ci 
0£, eL uj] Tiüs olixíag vtív Óbvagav Éoolé uot 


| moürov émieiiar abri ?). Idem dici pote- 


rat z( à* &42o (y) i| !?) vel oàó&v 2o (y ) 
eb uj) vel odóiy àa20 (y) ij !*). 
—  wxógoviog] nomini proprio, quod 


!) Ach. 532—534. — ?) Vesp. 22 sq. — ?) Vulgo absurde ízzeiz. — *) Ach. 395 
sqq. — ?) Viros doctos hoc loco totaque nostra fabula abutentes in Atheniensium 
vita publica deseribenda salse risit vir &ovszogawuxózaro; Müller Strübing Aristoph. 
u. die hist. Kritik p. 68 sqq. — ^5) Lys. 706 sq. — 7) Antiphan. fr. 1907? Alex. 
188. — 9) Vesp. 993. — ?) Xen. Oecon. IX $ 1 sq. — !?) Vid. ad Nub. 1287. — 
1) Vid. infra vs. 1106. — !?) Ut Thucyd. IV 14 $ 3 Aesch. Pers. 209. 


EQUITES. 


115 


XOPOx. 
Stropha (vs. 616—623). 


—- »2 » , - , 
viv &g G5uv ys müoív 


éGr.v. énmoÀolUÉon. 


- ? - 
€ xcÀ& Àéyov, moÀv Ó' Guetvov fm rv Aóyov 


? Z E 3/0205 33577 
éoy«GGuev, eLO  &meÀ- 


Ooig Gmevré uot Gogüc 


620 


(- , , - 
cg éyo uoi Óoxó 


x«l Gv uoxo&v 0Ó00v ÓiÀOsiv 


Gor GxobGo.. moóg ráÓ0 , o D&à- 





616. y:] om. codd. fere omnes, z. vVelsen. 


617. &usivoy Bergler] &u&vov codd. 


618. igyacáusy Bentley] s/ogyecuév codd. 


620. ó;] $o7 R. 





revera in usu erat !), ea nunc tribuitur 
vis quae inest etymo ?). 

616. Xgc...ys] etiam Nub. 121 et Plut. 
705 has particulas iunctas apud nostrum 
inveniri observavit Kühler. 

— àxov...zXow] vid. ad Nub. 474. 

— inoioi)ic] alta voce deos invocare ?). 
Of. ó2oAvy5 *). Proprie autem feminarum 
clamores significat ?); a prisco igitur 
loquendi usu deflectitur ubi de vzr;s di- 
citur, ut nostro loco, quibus zó &à2a2à$at 
potius post victoriam est proprium *), 
quod tamen verbum apud Aristophanem 
non invenitur. 

618. zoi0 ó' &usivovy £rn]- eadem in 
Acharnensibus est verborum structura: 
frs ztoAb uüiiov Éri và zug 7). 

619. iné£49oi zavra] ommia deinceps 
velim referas *). 








620 sq. Pel longum iter suscipere non 
gravarer si opus esset, ut te audire pos- 
Sem res gesias enarrantem. Proverbialis 
fere haec est locutio; cf. Theognid. 71 


Sq.: àA4& usT io920v» lov goUlsu xoi ztolÀk 


uoyfc«t | xai uezglv ztoociv, Küpoy, ódóv 
ixrslégai, et Isocrat. I S 19: ur xaróxv& 


u&xokv óÓóv zopsUsaSou 7z0óg Tob; Óiá- 


Oxstv Ti *0nouov ézayysiloutvovs. Locu- 
tioni autem Óoxà uo. infinitivus aoristi 
et partieula &» subiunguntur etiam 


Ach. 994 sq. Av. 

infinitivus fufur?, 

siliis dictus ?). 
622. zoós cáós] (ales igitur cum mos 


671 Lys. 115, alibi 
de certis igitur con- 


videas, arrectis nimirum auribus adstan- 
£e$1?). Cf. vox, quae multo est frequen- 
tior, zgóc ra)za, quae cum iia sint ut 
modo audivisti !!). 


l) Teste epigrammate quod in honorem Nixogoízov Muvviyou Eirsaíov scriptum 
est: Kaibel Epigr. *62, CIG. 174. — ^) Vid. ad Nub. 1163 et Vesp. 84; prae 
ceteris autem locis nostro similes sunt infra vs. 1044 et Vesp. 380. — ?) Verbum 
redit vs. 1327 Pac. 97 Av. 783. — *) Lys. 240 Av. 221. — ?) Vid. Hom. y 450 etc. 
Herodot. IV 189 Xen. Anab. IV 3 $ 19 Aesch. Sept. 8285 Agam. 594 sqq. Soph. 
Traeh. 205 Eur. Med. 1173, 1176 El. 691 Heracl. 782 etc. — 5) Cf. à4a2aí Av. 
951, 1763 Lys. 1291, Valcken. ad Eur. Phoen. 335. — 7) Ach. 986. — 5?) Cf. Ran. 
1118. — ?) Vesp. 250 Ran. 1421 (ubi vid.) Eccl. 170 Plut. 1187; praeterea cf. 
annot. critica ad Eq. 1311 et Vesp. 177. — !?) Sic etiam Ach. 702 Pac. 305 zo: 
TáÓóe est usurpatum. — !!) Vid. ad Nub. 990 et Vesp. 927. 


116 EQUITES. 


vL615, Deooroeg Àíy, Og G- 
z«vreg T0ÓueGOd Gor. 
AAAANTOIIS AHZX. 
^ * , - , , a - , 
xci wv &xoUGeat y G£iov rüv mQeyucrov. 
sü9Uc yàg «)roU xcrómiwv iv8fvà [iuwv 
0 0' dg £vdov &ecíBoovr &vegomyvvc £m 
TEQoTevÓMsvOg idjotiÓs xerà vOv imméov 
xoqnuvovc T dgs(ücv T xal Évvouórog Aéyov 
nmi9evdre9 . 4 Bovia Ó mec Gxooouévq 
628. 2os(ómv] corruptum. Brunck igsízov, sed epicum hoe verbum non conmiciendi 
sed evertendi, deiciendi (O 356 Herodot. I 164 IX 70) vel intransitivam zuezd; vim 
habet; Bergk 4osxov, nihilo probabilius; videntur autem litterae 2osó e versu 
proximo hue aberrasse. Thiersch ios/yov, Blaydes &vaozóv (coll. Soph. Ai. 302 
ete.) vel &za26»v, equidem requiro verbum cui coaéorquendi; insit notio, e. g. 


* C xv» óov. 
629. mSavóra3' et kxgoouivy] z:9avórera Ó' et kvaxoovoutvy R; utrumque vitium 


peperit elisio primitus scripto non indieata. || ó'] om. V R alii. 





624. Est sane operae pretium audire 
quid factum sit. 

626. ài«cígoovra] ipse luppiter ó rzo- 
7zwx£gavvoz; est goovri; Har5jo!) et a Pin- 
daro in carmine deperdito invocabatur 
verbis iiacíggovzs toi 'Péac;, quae in 
scholiis ad hune locum sunt servata. 
Nune non iaculator poetico hoc epitheto 
indicatur sed missilia. Cf. autem Ach. 
531, ubi Pericles ó 'Oijuztog Bic descri- 
bitur: joroazz,  àigoóvra, 
'Eiàáóa. Novus nunc Pericles senatum 
opplevit clamoribus $0; iuzemonusvnc. 

— &vagomyvog Émyj] vid. ad vs. 644 et 
ad Nub. 357. 

6271. zspazsvóusvocg] vid. ad Ran. 884. 

— dg ...Tg&óe xat& zàv izzéov] scholia 
si sequimur, vertendum erit: summa 
cum virium intentione deiciebat?) in equi- 
ies — ut Iuppiter igitur in terrae filios 
fulmina sua torquens. Cum tamen in- 


L n Y 
SuvexUxa nV 





iransitive usurpari soleat verbum 4os- 
da 3), ita potius nune accipiam ut Nub. 
558 et 1875, vertens vehementissimis 
verbis declamitabat *). Nisi autem fallor, 
post /osós sententiam incidi et verba 
xark rbv inzíov cum sequentibus iungi 
voluit poeta. Particulae &o« et tempo- 
ris imperfecti quae sit vis optime indi- 
eabit paraphrasis: 2//c autem inveni id 
quod expectari poterai: bilem mimirum 


| suum evomelat Paphlago. 


628. xgquvob; égse(óov] cum corruptis 
his verbis?) conferri possunt loci ubi Ae- 
schylus propter dictionis tumorem »xgr;- 
uvoro)g dicitur 9) et ó5ua3' inzóxouuve 
ei tribuuntur 7). 

— &vvouóras xaàóv] quod crimen saepe 
his annis neque immerito sane in opti- 
mates est coniectum 95). 

629. m3avorara] probabiliter admo- 


| dum 9). Cleonem cà ó5uco zagk zoAo iv 


!) Pind. Ol. IV 1. — ?) ,Hurled them" Blaydes. — ?) Nam óguaSob»; Ran. 914 vix 
potest dici verum obiectum. — ^) In chori verbis zoía; ip£ocovoww kzeug Óuxgaeig 
4rgsióa: xa9' juóv Soph. Ai. 251 nolim scribere quod propositum est égeídovciv vel 
dgeícovoww, sed koáocovo:v potius corrigam. Vid. ad Nub. 1373. — ?*) Vid. annot. 
critica. — 5) Nub. 1367. — 7) Ran. 929. — 9) Cf. Vesp. 345, 483, 488 sqq., Vesp. 
Prolegom. p. XXIX sqq. — ?) Adi. apud nostrum nonnisi Thesm. 268 et 464 redit. 


EQUITES. 


630 


»Gys Ox, Zxírolo: xal Gívexsg mv Ó 





rG rore TiSavórarov vocat Thucydides !). | 


630 sq. ézyévezo xzé] cum im curiam 


irrupi, mendacissimis commentis effecerat | 


ut senatores ivvaqovouévot 2) sederent. 


630. vsvdazoegáivo:] vocabulum alibi | 
| ignoti sunt £ZxízaAo. et BegéoysS9oi quae 


non obvium in sermone quotidiano hac 
aetate vixisse noster locus testatur. Sic 
nos, si quem commenticia proferre ar- 
bitramur, craben vendere *) eum dici- 
mus. Est autem Zérzgoéágaivc; vile et vix 
legitimum oleris genus *), scazdice?) vel 
corcoro 9) vel ó/ifo ?) nihilo praestantius, 
sed tamen nihilo minus — per belli 
opinor incommoda — mensis adhibitum, 
testibus verbis Pherecratis 5): &ro&qatvv 
&£wovca. In Romanorum ore herbae huius 
nomen sonuit afripler ?) quasi a (fri- 
plici littera alpha dictum esset. — Ean- 
dem conformationem habet vox wevóa- 
u&uciug 19);- cf. etiam  Pseudartabae no- 
men !!). 

631. ZgAswe vinv] vid. ad Ran. 562. 

— tà uéraozm àvéonacev] frontem con- 
irarerant torvo minacique vultu circeum- 
spicientes !?). 

633. qevaxiGuoicw] vocem etiam ora- 
tores adhibuerunt!?); praeterea vid. ad 
Ran. 909. 

634 sqq. Impudentiae — qua sola 
Paphlagonem  vincendum esse sensit, 
si posset vinci, — 


numina quaelibet | 


-xóBaàoz, | dori; qevaxitus xr. 





18g 


Oz cUOroÜü wevÓeroegsvog màée, 

üBAews vàmv xol rà uérom véomaGtv. 

P , rr M E , , M , 
&yoy, Ore O7 E£yvov évÓtyouévqv rovg Aóyovc 


roig gtvexiGuolo,v iÉomorouévqv, 


, 


2 , 
£yo 


isiciarius invocavit priusquam in ulti- 
mum rerum discrimen se induit. dȎva- 
xsg ipsi fraudulentiae daemones nunc 
dicuntur !$, Kógazo. ad Dionysi comi- 
tatum fortasse sunt referendi !*). Aliunde 


nomina ex Sabazii vel Cabirorum cultu 
similibusve mysteriis desumta esse su- 
spicetur quispiam !9), neque mero for- 
lesse casui tribuenda est similitudo, quae 
inter nomen parum graecum Jeresche- 
thum et primum veteris Testamenti ver- 
bum !7) intercedit. Singularis denique 
MóS3ov in hoc contextu admirationem 
movet; quamquam ipsum nomen ab hoc 
comitatu haudquaquam esse alienum 
docet Pluti locus: ós; uóSov &i xal qot 
18. Apud 
Lacedaemonios uóS3aüxs; !?) dicebantur 
Helotae, qui coniunctim cum Spartia- 
tarum filiis legitimis educati et libertate 
donati fuerant *?). — Ut nostro loco, 
sic in carmine Homerico Kaeuívo con- 
iunetim commemorantur daemones ali- 
quot *!),) et apud Platonem comicum 
impudicitiae praesides celebrantur '0gp94- 
vus Kovícaios 4ógóov Küpóccog Keins zy. 
quae aut omnia aut maximam partem 
ficta esse numina apparet. Etiam dae- 
monum Dionysiacorum nomina Ophe- 
lander Eunus cet. huc faciunt. 


!) III 36. — ?) Eur. Alc. 777. — ?) Kool verkoopen. — *) Melde. — *) Vs. 19. — 
$) Vesp. 239. — 7) Diphil. fr. 14 etc. — 3) Fr. 75. — ?) Plin. H. Nat. XX 83. — 


1) Vesp. 326. 


11) Ach. 91 sqq. — !?) 


Cf. vs. 646 et de hae cognatisque 


loeutionibus vid. ad Vesp. 655. — !*) Dinarch. I 8 111 II $ 4 Demosth. XIX $ 26 


XXIV $ 194. — '*) Vid. ad Ran. 909. — !*) Vid. ad Ran. 104, Harpocrat. 8. v., 
Preller Myth. I* p. 726,5. — !5) Phallicos daemones intellegit Zacher. — 7?) Be- 
reschit, inilio. — 19) Vs. 979 sq.; vid. etiam infra vs. 697. — !?) De vocis termino 


vid. ad vs. 361. 


?0) Vid. Phylarchus apud Athen. 271e, Harpocrat. s. v., Plut. 


Cleom. 8, Aelian. Var. Hist. XII 43. — ?!) 3uégayos "Aofiezog Xagáxtns $2uóóouos. — 


?) Fr. 174. 


118 


635 


EQUITES. 


»DBrgéGysÜoL ve xol Kófolo: xoi Mó9«v, 


, / , , jx - ki! , Ph) ^9 2p 
»6y00& T, Év 1] zeLG (Ov émoL0EUUTV ÉyO, 


- 9. , A là L4 Óó 
,VUV u0tL QoGooc X«L y^AQTTCGV €evTzO0QOV OO0TS 


, 3/55 05. ^A , , 
»Qovqv 7 &voiO05. — veUr« qoovritovié uot 


; - , , , ? f? 
éx Otbiüg émémagót xeromzUyov Gvijo. 


640 


Cm XR , : 3 - - 1 
ct €yo T:,00G&X'vVOG xcTO TO TUO X TC) Qevov 


ryv xvwyxÀ(ó $£&5oate, xcl &voyavov uéye 


&véxgeyov: C ovid, Aóyovg àye9oUg qígov 


,tUeyyslícecOer zoGroc buiv BovÀouer 


2E e ' (20057 c 
»é5 0U yàg mnuiv O 


mÓÀEuMOG xerEQQGym, 





635. re xal Kóga2o] Ko&2suoi zs Dobree (cf. vs. 221); vocem Kodeuo. legerunt 
scholiasta et Suidas (s. v. xo&isuocz). | AMó9cv Kuster e schol.] MóS9wovs; codd. 
(metro invito); et expectatur sane pluralis. 

631. sUmogov] s/rooyov Burges coll. Eur. Bacch. 268, «s/orgogov Blaydes coll. 


Ran. 892. 
639. 
641. 
643. 





636. Vid. vs. 181 et ad Nub. 991. 

639. Daemones, quos invocavit isicia- 
rius, alumno suo auxilium praesentissi- 
mum certo omine promittunt, 2zi ost 
ivaíicuuam Gcüuara qaivovrss: impuri nimi- 
rum hominis zopgó; numen adesse testa- 
tur. Ridieule autem -ézagós nune pro 
-énrxos dietum esse!) recte observavit 
Bergler, qui contulit versus satis sane 
scurriles, ubi Mercurius a fratre corre- 
ptus oéovóv zgoénxzev... | zAjuova yaorQóc 
Épt9ov, àrzáoS9aAov kyysiwbrqv, | 2oovuévoz 
Ó& uer a)róv iné£mrags ?). — Cf. iocus 
de vocum zrogóz; et goovr; similitudine 
Nub. 394 et vulgaris sermonis locutio 
rei alicui zrpoozéoósoS3a. — penitus eam 
contemnere ?). 

640 sq. Gratus isiciarius numina sua 
adorat, zóv ógwwv ToU 95soj Óeyóuevog *), 
nec mora per cancellos vi effractos in cu- 
riam irrumpit. Vide autem Cobalorum 





inézmaoós Halbertsma] &zézagós codd. (ut Vesp. 394 Ran. 10 Plut. 699). 
H/oxta R] Hégaia codd. cett. || &vayavov] iyyevov Lenting. 
790010; V?] zmoorov cett. (nt Soph. Ai. 719 Eur. El. 230). 





et Phenacum alumnum impudentia ip- 
sum Cleonem vincentem! Privatis enim 
hominibus a?itus in senatum minime 
patebat, sed &zó cá; &eS9svoUg cvavrt5oi 
xiwzAí(dos rüv ürmogorrov xvoie 5v 5 fov 
oi zevraxóotw ?). — De verbo ztooxca: 
vid. ad vs. 156, de participio 3evóv ad 
Vesp. 1884, de voce »wyxii; ad Vesp. 
124, de participio 2ieoá$e; ad Nub. 1359. 

642. Isiciarius in senatu xeréxoaye rÓv 
IlogAayóva, rzgun2áoiov airoü ztzgayds, ut 
minitatus ei fuerat 5). 

643. Cf. nuncii verba Soph. Trach. 
180: ó£ozowa 4mávaga, moros kyytàow | 
üxvou ce Aí0c et vs. 190: àai$ Onwc vo 
zt9ürog &yye(àmg ráÓe | moóg coU rt xsodá- 
vou, et Aeschin. II $ 171: &zayyei2og 
Tolvuv ztgürog Tl]v Tijg TtÓÀeOg vixnv Univ... 
zodrTNv ra)TQv Üu&g moi y&pw xré. 

644. ó nóisuog xarsoo&yr] cf. Ach. 528 
&gy3 ToU  zoiéuov  xarego&yr. Proprie 


!) Vid. Av. 720 Hom. o 511—545 Xen. Anab. III 2 8 9 Plut. Them. 13 Catull. 


XLV 9 ete. — ?) 
?) [Demosth.] XXV 8$ 23. — 5) Vs. 287. 


H. Merc. 295. sqq. — 


3) Sosipatr. fr. 1!72. — 4) Plut. 63. — 


EQUITES. 


645 


119 


L2 , , , , ió , , ec 
,0U 770r GQuvcg &[O0v &éiorégog. A — 


o? Ó' süO9écog rà z9óccz« ÓieyoAnQviGov: 


22:23:53 , 5 , , 
tiv éGreQ&vovv u tv«yytàua. xci £yo 


jI UN 


époeGo 


eroig, &ztÓQonrov zoLQodcuevoc, voyv, 


er ' , , , ^ A - 2 - 
iva r&g &gv«g cOvoivro z0ÀÀàg roU OpoÀob,... 





646. oi...ÓteyaAioav R] zóv...-c:v V et fere omnes; j...-csv Fritzsche sine 


causa. 


648. zouo&usvoc] -voic Bentley (-vov; Reiske) non recte. 


qsuuóv 1) tonitru torrens dieuntur zaerap- 
gayZvot &vagoayivat ?), óayvor ?). Inso- 
lite dictum est Thucyd. I 66 6 zózsuoz 
oUme $uvsogóysv, ubi haud scio an 
vitium lateat, expectatur certe xareo- 
póysw aut fuveuaT)xeww, Guvexexgótito, Suv- 
jgexro vel 5uvéggaxto *). 

645. Apuas ?) nunquam widi viliores. 
Adiectivum io; idem quod e)rzi5js hie 
et alibi 9) signifieat. Contrarium est zíuos, 
e. g.: ob zómor iy90c oióa ruuiworéQovz | 
ióóv ?), vel in notis verbis Antiphanis: 
óAlyov 2oTl v0 xa20v navrayob | xci viuo 9), 
vel apud Lysiam: Zzzó/ ruo: 5v Ó oi- 
TOG,... GUuQgégetv Üutv...C03 àiubrarov roU- 
Tov; zgí(aGSat, Ósiv y&g aUroUg...7toAetv 
Tuuregov ?). Magnum autem pretium 
qui pro merce sua poscit institor zuuo- 
zóÀ5s vocatur !?) Ad rem quod attinet, 
utile eri& meminisse etiamnunc cogna- 
torum pisciculorum !!) in patria nostra 
pretium mirum quantum fluctuare pro 
capturae abundantia aut raritate, ideoque 
quam maxime aleatoriam esse horum 
piscieulorum muria conditorum merca- 
turam !?). Dicebantur etiam zgoryidec !?) 








vel izav9gaxíós; !*), fortasse etiam usu- 
Boáóss !?) cognatum fuit piscium genus, 
certe usuBgaq/c. ex utraque voce com- 
mixtum nomen habet Aristonymus !5). 

616. Tunc subito frontem illi explicue- 
runt; cf. v8. 631 et vid. ad Vesp. 655. 

647. àovzsg&vovy &' sbeyytAua] Zubebant 
coronam publice mihi decerni óg ebayys- 
Auau£ro 7). Cf. Plut. 764 sqq.: éyo ó' 
&vaóica: goUlouat | ebayytAi& 08. xQiBani- 
rbv ógua9G | roxür. knayysi2avra, et infra 
vs. 656: sbayycAuy. 9n. 

648. à&nógomrov mowo&uevo;] ea condi- 


cione ut me evulgaretur id quod dicturus 


essem 13). Quod Andocides dicit s/oay- 
ysàcw &zógomta sig vv Dovimv 13) et zoay- 
ysàou T5 fovÀAZ àv &moporro 7?). Sie locu- 
tum isieiarium arcanum aliquod, quo 
de summa rerum ipsaque patriae salute 
ageretur, senatoribus credidisse suspi- 
cetur quispiam; vide autem quam lente 
nune procedat pnarrantis sermo, quo ma- 
ior maiorque fiat in auditorum animis 
expectatio. Secretum aliquod permagni 
momenti ad senatum rettulisse se ait, 
dein gravissimum illud consilium choro 


!) Herodot. I 87. — ?) Vs. 627. — ?) Nub. 357, 583. Cf. nostra verba wit-, 
losbarsten, uitbreken. — *) Cf. Thucyd. VIII 96 Xen. Hell. VII 5 8 16. — 5) Sar- 
dines. — 9) Va. 672, 895 Vesp. 491 Pherecrat. fr. 61 Eubul. 10 Xen. Vectig. IV 
$ 6 ete. — 7) Diphil. fr. 33. — 5) Antiphan. fr. 58. — ?)Lys. XXII 8 8. Item 
apud nostrum Vesp. 253. — 9?) Phrynich. fr. 52. — !!) 4acAovis. — !?) Praeterea 
de apuis vid. vs. 649, 666, 672 Vesp. 496 Ach. 640, 901 sq. Av. 76 sq. fr. 506 
sq. — 13) Vs. 662 Ach. 551 Eccl. 51 fr. 416 Eupol. fr. 154 Alex. 18, 155 sBotad. 
199 ete, — 14) Frifure, Ach. 670 Vesp. 1127. — !^) Vesp. 493 sq. (ubi vid.) fr. 137 
Eupol. fr. 28 Phrynich. 50 Platon. 123 Aristonym. 3 etc. — !9) Aristonym. fr. 2. — 
17) Va. 643. — 15) Item Xen. Anab. VII 6 $ 43 Lys. XII $ 69 Herodot. IX 45 
et 94. Nos: onder Aet zegel van het diepste geheim. — 1?) Andocid. II $ 3. — 7?) $21. 


120 EQUITES. 


650 vOv OÓquiovoyOv ÉvÀlafstv và vovfía. 
oà à' Gvexoóvqooav xol moóc tw égxeymüveoav. 
0 0 émworgoec, ó Ilegieyóv, sióog Gg« 
oig 40:9 4 BovÀ; udAiore Onucciv, 
yvóunv &síev: ,,QvOgsec, Tx uoi Óoxsi, 

655 »€nl Gvugogeis GyoScicw tionyyskuévouc 
»tv«yyéloa 9sv f£xaróv pob)g vij 9:8. — 
énévevosv eig éxsivov d BovÀ mdAw. 


xcl £ycoy, Ore O7 £yvov roig Bolívowg mvvmuévos, 





650. Ante vs. 649 collocabat vWilamowitz (cf. Ran. 1190 sqq.), sed traditum 
versuum ordinem optime defendit Vahlen coll. Ach. 1051 sqq. 

652. imwojoa; Meineke] ózovojces; codd. || oa] ziua R, 9' Gua vel v7 &g« 
Dindorf. 

654. 5ón uo] xxuoi R, X x&uoi Bothe. 

655. elogyysAuévaig] 9Zyy. R, unde Cobet -o« zo:; Zyysiutvous, fortasse recte, sed 
vid. commentarius. 





narraturus praemittit adverbium z«z/0!), | in vincula coniciuntur dici solet. Ca- 
tum vero inserit aliquot verba, quibus | vendum ne ó»uovoyob; nune cum scho- 
consilii a se prolati finem indicet op- | liasta intellegamus //7z/os. 
tatissimum, tandem denique quid fuerit 651. oi à' &vexgórgoav] manus oq 5»óo- 
illud aperit. viis ?) comploserunt 9). 

650. Omnes quotquot in salsamenta- | £u 


— móc Eu ixeyüvscav] aperto ore — 
riorum officinis inveniri possent ollas | quod stolide admirantis avideque expe- 
per magistratuum ministros anquiri et | ctantis est — e zntuebantur 7). 

comprehendi iussit homo noster. Sic 655. O5 felicissimum eventum nunciatum. 
enim fore ut apuae recentes, quae Phale- | Locutio àzi ovuqogaig ?), ut cetera quae 
rum cymbis essent advectae ?), non pos- | botularius refert, e vita publica est de- 
sent oleo condiri in ollis, quae nullae | sumta, item s/o«yysiev, quod de re- 
iam adessent?); piscatores igitur pisci- | /z/zomibus ad senatum proprie dicitur ?). 
eulos citissime ad aéra putrescentes | Eadem verborum structura est Thesm. 
vili pretio venumdaturos et gratis fere | 597: có zo&yua...Óswóv sicuyytAAezau 19). 








concessuros esse, si quis domum eos 656. sbóayyéua 39íuv] haec quoque est 
absportare vellet. — Perridicule autem | certa formula loquendi !!). 
de ollis usurpatum est verbum 5vaaefeiv 658. roic foiíro;] ridicule pro coi; 


comprehendere *), quod de maleficis qui |! govo(v !?). 


!) Eundem in enunciato locum adverbium rey? obtinere vs. 109, observavit 
Vahlen. — 7) Of. Ach. 901. — ?) Of. Av. 76 sq. — ^) In annot. ad Ran. 1236 
perperam verti coémere. — ?) Ut dicitur Plut. 739. — 5) Item Vesp. 1314. — 7) Item 
vs. 804 et 1118 Nub. 996; vid. etiam Ach. 10, 133 Eq. 261, 755, 824, 1032, 1119 


Ran. 990 et ad Ach. 604 Eq. 78, 1263 Vesp. 695. — 5) Vid. ad vs. 406 et Nub. 
1205. — ?) Nos: Zet Bericht is ingekomen. — ?) Praeterea vid. Thucyd. VIII 79 
8 1, 92 8 6 etc. — !!) Of. Xen. Hellen. I 6 $ 37 IV 3 8 14 Isocr. VII 8 10 


Aeschin. III 160 Menand. in JZegixegouévrz (fr. in Oxyrh. Papers II lin. 18) etoe., 
et vid. vs. 643, 647. — !?) Vid. Ach. 1026 et ad Ran. 295. 


EQUITES. 


121 


ÓiexoGícuc. Bovoiv ozxtomnóvriGo 








660 rjj à Myooríoe xcrà yov megpuveco 
eüy4v zonjcecS9e. yuutoov tic cUQiov, 
oí rguyíüsg si ysvoía9! £xaróv toU OfoloU. 
ixogedóxqosv sic £u 7| Bovii mw. 
0 0à vaUr xovcag ixnÀeysdio igÀqvéáge 
665 x&G9' siàxov crüv oí mQvrivtig qoi. vo&óro. 
659. óiexootewoi] -5o« (vel -ovot) codd. 
661. ei; aÜouov,] virgulam hie deletam ante «c/c scribebat Brunck. 


. & R] ó' £ V et fere omnes. 


. zaUT &xojoaz] zoUro vorcac vHerwerden. 





. Üzsonxóvruoa superavi !). 

660. rj...2ygoréoe] Dianae Agresti 7) 
capellam sacrificare solebant Lacedae- 
monii pugnam inituri?). Item Callima- 
chus Atheniensium polemarchus ante 
pugnam Marathoniam sacra ei ferens 
qésaro ónrógoug; v xorax&vousv TV 7t0- 
Aeuíov, roga/Urag; *tuocíoag xaza9Ucswv Ti 
Sed md Ó' obz eiyov ixavàg EÜgeiv, — 
nimirum novem myriades caesae fere- 
bantur, — £óoiev A95vaiow; xar Pwuavróv 
zvraxoGíou; Süsw, xal Ézt. xol vüv — Xeno- 
phon ait — $zo94ovow *). Neque postea 
abolitum esse illud sacrificium, quod po- 
lemarchus Agras ad deae templum prope 
Ilissum quotannis sollemni pompa defe- 
rebat sexto die mensis Boedromionis, 
testantur Plutarchus ?) et Aelianus 5). 

660 sq. xazà yiuiow...yud&oov] utpote 
pro numinis beneficio — quod multo 
etiam maius foret quam Marathonia illa 
vietoria. Praepositio xaz& in zurend? et 
vovendi formulis signifieat per: 
ispüv reAslovy y. xar  wàslac 2) xag 
éxaróugws ?), etc.; recte igitur Diogenia- 


xag 





nus verba xe«rk poóc sUysoSa !?) inter- 
pretatur u£ya &UysoSou !!). 

662. roiyiósz] vid ad vs. 645. 

663. ixagaóóxno:v] verbum  xagüóoxeiv 
apud nostrum alias non obvium signi- 
ficat intento vultu porrecíoque adeo ca- 
pite verba vel iussum aliquod reive 
eventum opperiri: và xgari (vij xeqaii) 
óéyso9a. vel potius zt9ooóoxcv. Cf. epica 
Óozsüsv et ósóoxquévos !?) Verbum redit 


.apud Herodotum !?) Xenophontem 12) 


Diphilum !?), Plutarchum !9). Etiam in 
locutione servata est 
prisca vox x&gx caput; praeterea apud 
Pollucem !5) recte conferuntur xegrpaoía, 


, , 17 
xáro  xàoc ) 


-uy 19), -ixog 79). 
661. 2gigváqa] vid. ad Nub. 1475. 
665. Tunc coeperunt de suggestu eum 


| detrahere. In concionibus publicis haud 


ita raro accidebat ut is, qui imperite 
aut importune verba faceret, prytanum 
iussu a sagittariis corriperetur. Vid. Eccl. 
258: 1v c' oi roióra. £FAxoocww, et ibid. 
vs. 143; et in ipsa scena id fieri vide- 
mus Ach. 54?!) Glauconem autem iuve- 


l) Vid. ad vs. 56 et ad Nub. 914. — 7) Lys. 1262. — ^) Xen. Hellen. IV 2 
$ 20 Rep. Laced. XIII 8 8. — ^) Anab. III 2 $ 12; cf. [Arist.] Rep. Ath. 58 
8 1. — 5) Mor. 349/, 862a. — 5) Var. Hist. II 25. — 7) Thucyd. V 47 $ 8 De- 
mosth. LIX 8 60 Andocid. I $ 97 sq. [Arist.] Rep. Ath. 1 $ 1, 29 8 5, item xa5' 
iegó» Ran. 101. — 5) Demosth. XXI $ 119. — ?) Plut. Mor. 2945. — !?) Poll. 
I 27. — !!) Diogenian. V 90 et VI 55. Cf. Valcken. ad Schol. Eur. Phoen. 1407. — 
1?) Enehirid. dict. ep. p. 441. — !?) Herodot. VII 163, 168 VIII 67. — !*) Memor. III 
5 8 6. — 15, Diphil. fr. 35. — !5) Anton. 56. — !7) Ach. 945 Pac. 153. — !*) Poll. 


II 41. — 19) Aristoph. fr. 792. —  ?") Teleclid. fr. 47. — ?!) Ubi vid.; praeterea 
cf. Lys. 433 "Thesm. 931 sqq. 


122 


EQUITES. 


o? à' é9ooífovv msgl rv &qvóv $crqxórsg 


i4] , ? , 7) , JU 947 - , 
O0 Ó mvreBOÀer y c)rovg OÀ(yov usivot qoóvov, 


e er 


»iv GrO ó xQov& oóx JexsÓüe(uovog Aéy& 


»7T09569'" ügixre, y&o msol omovóOv máAw. — 


670 


o? ó' i& £vóg GrÓueroc Gmavreg &véxgeyov 


»vvvi zmtol GzovÓGv; émsóx y, o ute, 





666. &àquov] &qiov codd. 


667. jvrsSó2a] Zvn8ó2e: codd.; cf. Ach. 147. || y'] (s) *(&) Lenting (coll. Lys. 766, 


vid. etiam infra vs. 1373). 
668. 2éy&] 4éyy R vitio manifesto. 


669. záiw Porson] 4éyov (vel 2óyov) codd.; sed Porson intellexit huc trahendum 
esse quod in fine versus 668 additum habent V alii z&zw, adscriptum autem esse 
4£yov ad explicanda verba poetae zl ozovóov vel sic tamen integra, nunquam 
enim in hac locutione diced; participium additur; vid. commentarius. 





nem cum frustra omnes amici conaren- 
lur zabcat &£ixóuevóv re &zó roÜU fuuatoc 
xai xazayéAcarov óvrc, Socrates ad saniora 
perduxit consilia '). Nimirum, ut Socra- 
tes ait apud Platonem, cives ubi in 
concionem convenerunt, éáv zig émsg 
«rot; GuufovisÜsv Ov éxeivot u'j otovrat 
Ónutovoyóv ?) sivow xv mzávv xaAóg ; xai 
zÀoUGio; xal rüv ytvvaiov, oUÓév Ti u&ÀAAOv 
&7t00Eyovrot, kAAk xarayeiooi xol SogupoU- 
Ov, Éos; &v i; aürós &mooty ó En e pov 


» 
) 


Aéytw | xaraSoguBn9:z 3 oi ro$órct airÓv 


&qrAxUcmGiv 3j i$ágovrat xelevóvtov vv 
zpvr&vsov?). In senatu vero multo rario- 
res fuisse eiusmodi turbas confidere 
licet; nunc autem isiciarius potius, qui 
illuc quo non licebat irruperat, vi foras 
fuerat exturbandus, sed usque adeo 
vieit impudentia, ut tutus abierit a 
nemine laesus, Paphlago vero contume- 
liose in ordinem sit coactus. 

666. Illi autem stantes de apuis cla- 
mabant. Nemo iam in sede sua manebat, 
sed consurrexerant omnes ]laetosque 








clamores ?) edebant propter nuncium 
de vili piscieulorum pretio nuper au- 
ditum. 

668 sq. Indirecta oratione qui coe- 
perat uti isiciarius, ipsa iam affert verba 
Paphlagonis. Eadem autem est enun- 
ciati conformatio Ach. 656—664, infra 
vs. 993 sq., Eccl. 821 sq.: &véxgay' ó xijovs 
uj ÓO£ysoS9or uróéva | yaixóv v0 Aoiumóv 
»koyóoo yko yodóusS9a'" ?). 

669. dqixrat...zs90 0z0100»] in huius- 
cemodi locutionibus verbum /oquendi, 
consulendi, disputandi non additur. E. g.: 
zsgl GorNoíeg 7toózerai 9), regi eins 
ztQuraveUew 7), £ixsaSou ztegl. toayuatiov ?), 
zegí Twog fuyysvéa3au ?). 

670 sq. Simillimi sunt Ach. 182 sq.: 
Énev  kvéxgayov ztávrsg ,,0 juigorae, | 
gzovÓXs; q&oeg, Tüv i&urméAov veTunusvay ;** 
Cf. praeterea Herod. Mimiamb. IIT 47 
Sq.: fv y&o ocrów £ori cfc ovvowtms ná- 
ong | »zo0  Murooriugg &oye — Kozrráiov 
raUra*. De re vid. ad vs. 327. 

671. imaó( ys] scilicet quoniam . . . ! 9). 


!) Xen. Mem. III 6 $ 1. — ?) I. e. rei peritum, een man vau het vak. — ?) Pro- 
tag. 319c. — *) 3óovgov vB. 547. De verbo Sogugsiv vid. ad Ran. 768. — 5?) Item 
apud Homerum 4 3083 :£ 855 «a 40 h. Merc. 526. — 9) Eccl. 401. — 7) Ach. 60. — 
8) Nub. 1004. — ?) Av. 118. Praeterea vid. Ach. 170 Pac. 216 Av. 1532, 1577, 
1588, 1595 Lys. 71, 984, 1009, 1101 Thuc. VIII 71 $ 3 Xen. Anab. II 3 8 1. — 
10) Etiam Thesm. 145 coniunctae sunt hae particulae. 


EQUITES. 238 


»lj69ovro rág &g)e«g z«Q Tuv Gag. 

»00 ÓsóusDe GmovóGÀw ó móÀsuog &gmévo /* 

H / L - 1 , * , J« 

£xexgdysGáv vr& ,ToUg mQvrávetg &giévot. 

675 si9' bmegemmóov rovc Ópgvgáxtovg mavreyi;. 
rA ' ^ , , , , e MJ 
iyà Ói rà xogíevv émoutuwv ómoÓgauov 
hU , , e TES) 3*3 ? e) X. 
&movrw ví ve y5ret 0G v iv v5 &yoog 
Émsse roig Ggvoug iÓídovv TÓvGuare 
&7z0goÜGiv croi mQoixo xci Eyeoitóumv. 


680 o? Ó' bmsgemüvovv Omsoemimmatóv ví us 








672. In fine versus punctum pro interrogandi signo scripsit Meineke. 

673. éozéro| male olim quidam iggéro (i.e. i2 malam rem abeat, vid. ad vs. 4). 

6774. àqiévac Brunck] &zuévac codd. 

675. :(9'] oi ó' codd. quidam. || zevray; R] -ro? cett. 

676. ónmoógauibv] ózsxópeuóv R (cf. vs. 7412), quod servans Fritzsche scribebat 
Ó' impi&ugv và xogíavy, vulgatam sine iusta causa cum Reisigio addubitans. Quae 
si suspecta esset, z«oaóoauov (vid. commentarius ad vs. 56) posset proponi. 





672. &iía;] vid. ad vs. 645. | nensium fabula &wepgíav ei; v5v éxxAnoíav 

6773. ó nóisuoz &ptéro !] pergito bellum!) | Vxovrag xal kAirAou Óotitoutvous mei mgó- 
In hac locutione ?) verbum £pzew priscam | zov iov ?) De voce autem ógugéárors 
incedendi significationem ?) servavit *). vid. ad Vesp. 386. 

674. lusserunt prytanes dimittere sena- 676 sq. Ego autem citato cursu n fo- 
tum. Cf. Ran. 132 sq.: izsó&v qoiw oi | rum me proripui et quicquid illic erat 
S'edusvor ,svai*. Prytanes &qiig. Tjv Bov- | coriandri coemi, qua re prohibui quo- 
Ajv et A/ovo. tqv ixxAngoíav ?), cf. etiam | minus senatores tardius illuc adventan- 
locutio &qiévo: r& Óixaotügux 9). Senatores | tes ZÓvcuázov quidquam apuis suis in- 
ad apuas suas festinantes poposcerunt | venirent !?) Verbum ózoroéyav proprie 
illud: ,nihil vos moramur" ?). | significat cursu callide instituto alium ho- 

615. /za] nempeut primum praeco dixit | mizem frusírare. Sic Menelaum Antilo- 
formulam illam, quae impatienter ex- | chus ómorg£y& in lliadis libro :& !!). 


pectabatur: oí zgvráveg &quot rv BovArv. 680. Effusis laudibus me efferebant. Ad 

— mspsmüóov rob; ógugáxrov;] sena- | analogiam verborum ózespezaivery 7), izteo- 
tores de dignitate sua prorsus securi | Sauuátew, ózeguaívea3at !?) conformatur 
iranssiliebant cancellos, morae tam im- | nune compositum óÓzegzumzátav, cuius 





CTI 


patientes ut singuli per forem ?) egredi | simplex !*) proprie valet ,zuzzái" Ac- 
nollent. Vide eosdem homines in Achar- | ye» !*), est autem vzzái interiectio 


!) De oorlog moet maar zij« loop hebben! — ^?) Etiam feminae Lys. 129 sq. ea 
utuntur. — 5) — faóítev, cf. Hom. o 131 Soph. Oed. R. 83 Eur. Cycl. 423, 415 
eic. — ^*) Vid. etiam Vesp. 552 et de similibus obsoletae dictionis vestigiis ad 
Vesp. 186. — 5) Ach. 173 Eccl. 377. — 5) Vesp. 595. — 7) ,Sluiten !?, — ) ev 
xuxAióa vs. 641. — ?) Vs. 40—42 (23 sqq.). — !9) Cf. Vesp. 496. — !!) Vid. infra vs. 
1161, ubi suam vim obtinet verbum óizo3:iv, et ad vs. 47. Translatum autem, ut 
nostro loco, est izoógeusiv (rwva) vs. 742 Xen. Cyrop. I 2 8 12 Aeschin. III 8 162 
Plat. Rep. 426c Leg. 9232. — !?) Eccl. 186. — !?) Ran. 776. — !*) Cratin. fr. 52. — 
1») Vid. scholia et Bekk. Anecd. p. 69. 


124 


EQUITES. 


er Ix 4 rr M M D 
«zevreg oUrOc, OGOre rmv DovÀmv OÀqv 


0Boloí xogutvvoig GvoÀefóv (iv9a. 
XOPOZ. 
Antistropha (vs. 683—690). 
z&vte ÓT] mémgeyog oie 


qon vóv sürvyoUvra. 








qvos Ó' Ó mavotoyog frsgov, moÀU mavovgyíoig 
685 ueitoGL xsxoGuévov, 
xc«L ÓóÀoiGL mrowx(ÀOLgG, 
ónuecív 9  cíubAo. 
, b er , - , 
cÀÀ OmO0c c&ycviti qoóv- 
vi6e vümíAowr oiGra. 
Évuudyovc Ó' Zu&g Fqov sU- 
690 vovc émíoraGoL mÀeL. 
AAAANTOII9 AHX. 
xcL uav O0 llagieyOv orocl mgoc£oysrot, 
683. návra ój] mávro V!, &znavrá rov R. 
684. nógs] s/ge codd. 
686. aiui2o;] -4ior; V R et fere omnes. 
689. £Zyov] om. R. 





impensam admirationem significans !). 
Cui verbo intransitivo obiectum nunc 
additur, idem enim valet quod ie93av- 
uátew. Sie Pyxeyoóévat zwi dicitur is qui 
aliquem ózs9ózóoixev ?). 

682. &vaAagov] i. e. zgoazomo&usvos ?) 
sive &rvaxrno&usvoz *). 

— 4jiv3a]i. e. jxe sive iv9áós nág- 
eut O9 ?). 

683. Idem dici potuit závz &y«94& 0; 
zémoxyag; 9) vel závra xaik Ói, Éysis 7), 
nam oia yj züv sütvyoüvra (mgártaw) id 
valet quod &ya3& vel xc«i&. Hane ob 
causam non óca« dicitur, quod post z&vza 
expectaverit quispiam, sed ota. 


!) Plat. Euthyd. 3032, fr. com. adesp. 





684. Berglerus confert h. Merc. 319: 
zoiUuxrig; dv zoivurycavov rnbge (Mercu- 
rius Apollinem). Praeterea vid. supra 
vs. 382. 

685. xsxacutvov] priscae poesi hoe 
participium proprium est 5). 

686. zoixi2o:g] vid. ad vs. 196. 

687. aiu/2o;] hoc quoque adiectivum, 
quod noster etiam Lys. 1267 in chori 
canticum admisit, proprium est dictioni 
poeticae ?). Significat callidas blanditias, 
quae ad hominum animos conciliandos 
faciunt. 

688. Cura autem ut etiam in posterum 
felicissime certes. 


1130; vid. etiam ad vs. 1. — 7) Vid. ad 


vs. 224. — 3) Vs. 215. — *) Herodot. I 50 etc. — 5) Vid. ad Ran. 1164. — 5) Ut 
Ran. 302, ubi vid. — 7) Herodot. I 32. — 5) Hom. 4 339 6 725,815 Hes. Theog. 


929 Pind. Ol. I 41. — ?) a 56 etc. 


EQUITES. 


9v xoÀóxvue x«l regdrrOv Xcl Xvxüv, 


Gg Ó1 xerezi0usvog ut. 
(Ridens:) 


uoguó, ToU 909dcovc/ 


SCENA DECIMA TERTIA. 


(In seenam coronatus irruit Paphlago e senatu redux.) 


Isiciarius, Paphlago, Chorus. 


ILADAAISLN. 


, , ? , , , " - ? x] ,? M 
tí ui G dmoÀécotu, seb TL TOV cUTOv £uoL 








- , , , M 
695 apevódv éveím, Otemécouu  mavroryi;. 
AAAANTOIIQ AH. 
djo9qv &x&Àeic, éyéAoGe woloxouníote, 
694. a)rov iuoi] se3órov Blaydes (coll. Ran. 1); an *airóv £z? 
692. ó30v xoióxvua] ventus") velamnis | vus a particula &/ suspensus frequenter 
celeri cursu defluens ^) dicitur xüu« | sociatur ^). Non minus tamen recte in 


o9sv, fluctus trudere. Nune autem Pa- 
phlago, qui navi citatis remis in hostes 
adactae assimulatur ?), dicitur o9eiv xo- 
Aóxvum, i. e. znanem aestum propellere, 
qua voce alibi non obvia significatur 
aquae monticulus, quem ciet prora ce- 
leriter undas secans. Prior vocis pars 
est adiectivum xó4oc mutilus, inanis *), 
eognata autem est vox xoiócvorog ?). 
Quemadmodum fluctus superficiem tan- 
tum stringens et post navem extemplo 
collabens xó2og dicitur, sic xe«qóg voca- 
iur portus intra quem silet mare pla- 
cidum 5); quod non fugit veteres in- 
terpretes. 

— cagárrov xal xvxov| vid. ad vs. 251. 

693. uoguo] vid. ad Ran. 928. 

694 sq. s/...&z04£0Guut, &i...ivetg, Óia- 
zégotu] sic optativo puro alius optati- 


eiusmodi enunciatis dicitur ;» cum sub- 


junctivo aoristi aut s/ ,»j cum futuro 


? 
uv 


indicativi; vid. Ach. 325: i$o4o(urv 


&xo(oo, Hom. B 258 sqq.: & x £r o 
&qoaivovra »uynuoouoct..., | unxév — ÉmaT 
'Oóvoz. xé&ony Ouowuv Eme, | ...sb uy yo 


0s Aapov &mó uiv qa Feluara Óíao, | 
...&üróv Ói xialiovra So&g ini vias qoo, 
Item cum tempore praesent;i, Ran. 579: 
x&xwT àmoAo(ugv, Zav9íav si ur quA. 

694. zv airov] i. e. eorum quibus uti 
$0le0, zv simSózov. 

695. óvazécoua] dilabar, quod proprie 
dieitur de corpore putrescente 5). Si- 
milia sunt ówoeyeimv?) et àmezoiBeiny 1). 

696 sq. Cf. Eq. 1306 Pac. 335 et 
Eur. Suppl. 719 et de aoristi usu vid. 
ad Nub. 174. 

696. woAoxounzicis] minis inanibus. Vox 


!) Hom. y 295 Theocrit. XVI 61. — ?) Metagen. fr. 6?*. — ?) Vid. vs. 761 sq. — 
^) Hom. 77 117 ete. — 5) Vesp. 666 etc. — 5) Cf. fr. adesp. 803. — 7) Ach. 476 
Pac. 1072 Lys. 235 fr. 105; item Hom. E 214 sq. z 102 sq. Theogn. 343 Soph. 
Ai. 1175 Eur. Or. 1087 etc., cf. etiam I'299 « 47 etc.; similis est Vesp. 1431, 
praeterea vid. infra vs. 1056. — 9) Tot ontbinding overgaan. Vid. Eccl. 1036 et 
Plat. Phaedon. 80c. — ?) Vid. ad vs. 340 sq. — !*) Vid. ad Ran. 571. 


126 


EQUITES. 


&xemvódoiuce uóOcve, mtpiExÓówxoGo. 
ILIAD AATDSAN. 
oU ro. u& rqv ZhjuwrQ, t&v uc 6 ixpáyo 


ix vrioÓs rijg yie, ov0émove fuGcouot. 


AAAANTOIIS,AHZX. 


700 


dv ui] Éxgéyme; iyo Ó£ y, «dv wc 6 éixnío, 


xiv éxoognjGec c)róg émiÓie99cyÓ. 


6971. zsguexóxxaca Photius] -xóxxavoa R (i. e. En aut Je -zóxxvca cett. 

698. 4íuyro ikv V alii] 4/uxro& y s R vitiose (vid. ad vs. 700 et ad vs. 1350), 
Reisig Z4junrg £7 si Scribi potuit sine vitio £z 7j» (cf. Thesm. 225), sed littera I", 
quam solus praebet R, nata esse mihi videtur ex prava accusativi forma Zfíurnzoav, 
quae etiamnunc extat in cod. M Z4f4ugyzgav ikv invito metro praebenti. 

700. jv (bis)] & R vitio manifesto. || ixg&yzc] -yzs & Bergk. | y ...w" o' R] 


9. ...u! cett. 


701. xijv (x&v) ixgogrioas Bothe] x&zexgoqroas codd., xir 


que probabiliter (77—JV vel IT). 


aliunde ignota ad imitationem rob wo- 
Aósvros xegmuvoU ') est efficta. 

697. &nemvóáog.oa uó3ovo] idem quod 
&zooync&uyv verbum hoe valere intel- 
legimus ?), nam uóSova?) nunc dici sal- 
tationem qgogzixyv xci xogóaxóór libenter 
eredimus Tryphoni 5) vel cum illo e 
nostri loci contextu efficimus. 

— nzsQuxóxxaco] cf. Thesm. 1059, ubi 
echo dieitur verborum Zz:zoxx&acrgta. 

698. 飫páyo] furentis hoc est, mini- 
tari alicui se crudum eum devoraturum. 
Sic Iuppiter ad Iunonem : &... óuóvBegoó- 
So IIoízuov cum liberis totoque populo, 
tune fortasse satiaretur tua ira ?), vel 
ad milites suos Xenophon: &vógec, obroi 
siciv, oUg Ógüre, uóvot fr. juiv iuztoÓdv... 
ToUTOUg, ijv zto; ÓvvousSo, xai àuobs Ósi 
xaraQaysiv 9), de perioecis autem idem 
testatur, si forte Spartiatarum mentio 


» 


ixgog15joag Seager, uter- 








iniciatur in sermonibus, o?óéva arüv 
ÓóvacSa. xgÜmt&v rÓ uy oby fóscog àv xoi 
óuàyv icS(uv abràóv ^) Itaque nune Pa- 
phlago dicere cum velit: mae dispeream 
ni le er hacce regione ix &2c, notione 
ToU xaragaysiv eius animo sanguinis 
avido obversante in 2zq&y o id mutat 5). 
Quadamtenus similis est verbi àzoa&wo 
usus Nub. 811. 

699. oióémorzs pubcouoc] i. e. obxézt Buo- 
zóv ÉgraL uoi vilam meam abiciam. Qua- 
libus votis inservire solet optativus ?). 
Ceterum conferri possunt verba ridicula 
dominae ad ancillam precibus se ene- 
cantem: Kóiue, urj ue Aurtstte, | jj qsebSoyc 
ix vic oiximg !0). 

701. Etamsi dein disrumpar. Quod 
absurde sibi repugnantia nune optat, 
id ne animadvertit quidem aut non cu- 
rat isiciarius. 


1) Hom. y 330 etc. — ?) zvóagitev eo quo oxigráv vel 2axzitevv sensu adhibitum 
legitur etiam apud Paroemiographum s. v. 'Ovo; z& MesAraia (p. 151 Gaisf.). — 
3) De qua voce vid. ad vs. 635. —  *) Athen. 618c (Poll. IV 101 Phot. s. v.). — 
5) Hom. 4 35, cf. X 347 92 212 sq. — ?) Anab. IV 8 $ 14. — 7) Hellen. III 3 8 6. — 
3) Quod suo loco legitur compositum Vesp. 925. — ?) E. g. infra vs. 833 uj té. 
Vid. ad Ran. 177. — !?) Herod. Mimiamb. V 73 sq. 


EQUITES. 127 


Il AO AATXN. 
&zx0ÀQ Gr, vi) viv motÓoíav vqv éx IlóAov. 
AAAANTOIIS AHX. 
idoU, ,7:00:0p/ev* ! olov Ovouoet c yo 


í« Tijo vw9otÓoíe«g foyorov Oeousvov! 


I1AOD AAI'N. 
705 iv rà $óÀo Occ ce, vi róv oUgovóv. 
AAAANTOIISAHZ. 


(cum risu ad spectatores :) 
óc Ofó9vuoc/! 
(Ad Paphlagonem :) 
qéoe, ví Go. 0G xeroageystv ; 
(Ad spectatores:) 
imi và udAug9  ióow v; imi BoAAavrio; 





706. ó$U9vuoc] 0fvSvus: Halbertsma. 

707. *uáiw9" Xo] q&yois Ówo7 codd. vitiose, nisi praecedat zí y&g, quod quo- 
minus proponamus obstat versus exitus; q&yoi 5039s; Meineke admodum contorte, 
quxyov iov Enger (0o: Kock), qá&yoig y5rs' Bergk, q&yow w ow OSchneider, 
£u locos q&you WÓw0T &v imi p. Kühler. Equidem arbitror participium qayóv verbo 
jjóonoro superscriptum, ad sententiam scilicet explendam, erroris causam extitisse. 
Recte autem. Kock videtur observasse ad chorum hunc versum dici, quapropter 
íj/óoro eum illo scripsi. Adverbium gu&4wz« ita usurpatum habes Ach. 799: zí( ó' 


iég9ís. u&AuoTa ; 


702. De proedria Cleoni decreta vid. 
ad vs. 327. 

703. idoU, ,,z9osópgíav'/] vid. ad Ran. 
1205. 

— otov] vid. ad vs. 367. 

701. ix] de mutato rerum statu prae- 
positio solito more !) nunc usurpatur. 

— écyarov S9eóusvov| commentarii in- 
star sunt Alexidis versus: ivraí9« zi 
tjv joyárqv Ósi xtgxióa | óu&s x«9itovcac 
Ssoostv ds; Gévag ?). Posthac in cuneo su- 
premo faeci plebeculae et peregrinis 
intermixtus sedejis; — quo nune detru- 
duntur Archeptolemi ?). 

705. iy rà &iUio] cf. vs. 367. 








706. óc 0$69vuoc;/] sic Trygaeus in 
Pace: óg óguu/;! *) — item secum lo- 
quens vel spectatores alloquens, et 
nescio quis de equo: ó; óp93ózAni! ?). 

— zí xrí.]] hominem ore vasto se alla- 
irantem irridens quamazam offam — isi- 
ciarius ait — 2s£zus cerberi gulae iniciam 7 
Quomodo obturem istam voraginem, tva uy, 
a)r0» lub xazan(j;? Nempe óv1jo 0$oc &ztav, 
zevüvt Ób unób zorévS9n: 9). Semper vehe- 
mens et iracundus est, ati siti fameque 
rabidum ?) ue adire quidem. tutum. 

707. uáAwozo] cf. Ach. 799. 

— (oàiiavtio| cf. vs. 1197 Av. 187 
Sq. etc. 


1) Ut vs. 1321 Ran. 1011 ete. — ?) Alex. fr. 41. — ?) Vid. vs. 327. — ^4) Pac. 
257. — *) Fr. 43. — 5) Quae Gorgus Theocr. XV 148 verba contulit Casaubo- 


nus. — 7) Senec. de ira II 19. 


128 EQUITES. 
IIADAATUSN. 
i£aomácouo( Gov roig Ovv&i rüvrepa. 
AAAANTOIIS AHZ. 
&zovvyuo Gov r&v llovraveío ouría. 
IIADAAUSYN. 
710 &AÉo Gs mgóg r0v Óijuov, iva ÓQg uoi Oixmv. 
AAAANTOIISQ AH. 
xcL iy Ói c' fA&o wei ÓuafaÀGQ mAs(ova. 
IIADAAIYAN. 
&ÀX, à móvqos, Gol uiv od0iv mse(Oerar 
dyà Ó' ixsívov xereyshà y Ücov 9éio. 
AAAANTOIIS AHX. 
dc Gqó0o« cv r0v Óguov GsevroÜ vsvOwixac! 
ILIAD AAIUSYN. 
715 énícvrauoi yàg c)rOv oig wogiteroun. 


xG0' (omneo oí vírOowi ys Guvíbeig xexàg' 








109. zàv IIovraveio] tà IlQvraveíou Zacher. 
711. ówegoió R D!] ówpaào ye V et cett. quod servans GHermann pro o' £iio 
scribebat o' &ge, Sauppe oe ye. Bergk dedit o' £ixov ów«gaA? ys, vVelsen o' &iio 


Óragaadov ye. 


713. 3&ào] forma verbi suspecta (vid. ad Vesp. 493); Bachmann óo' àv i3éAm. 





708. Meisce ungwihus e corpore fuo 
evellam viscera. Of. ianitoris ad per- 
sonatum Herculem minae: ZceAidaa cen- 
Lumgemina vk anAáyyva Gov ó.a07ta gá&et 
xté. !). 

109. At ego ex tuis visceribus excerpam 
ipsas dapes, quibus in Prytaneo te ingur- 
(itas ?). Verbum  &novvyitew alibi est 
ungues praecidere ?), sed nune unguibus 
ercerpendi sensu usurpatum esse con- 
textus docet — sive et alias ita adhi- 
bitum fuit, sive comicus more suo *) 
novam vim ei nunc tribuit. 


714. osavroU vevoauxaz] fuam esse ple- 
bem persuasum habes?). Nempe Paphlago 
probe novit quid sit illud quod isiciario 
suasit Demosthenes, zóv Órjuov ztooozotsi- 
03a. 9). Mox tamen suo detrimento ex- 
perietur zoü A4£yovrog; esse Demum ^). 

715. Scio nimirum quales offae im os ei 
sint inserendae. Verbum woyuíitav proprie 
dicitur de nutricibus infantulos alen- 
libus 8), sed — i; zaióss oi yégoves. 
Apte autem contuleris Vesp. 712, ubi 
populus dicitur ozeg é&«o4óyot ywgsv 
&uc Trà róv uio9Óv Éyorri. 


1) Ran. 473. et quae illuc contuli. — *) Vid. ad vs. 280 sq. — *) Menandr. 
fr. 996. — ^) Vid. Vesp. 353, 589 ete, — ?) De perfecto vid. ad vs. 54. — *) Vs. 
215, ubi vid. — 7) Vs. 860. — ?) Lys. 19 Thesm. 692. 


EQUITES. 


129 


ucGousvog y&o rÀ uiv OÀtyov ivri9sc, 


«Urüc Ó' éxsívov rgumÀdGiov xev£Gmoxac. 


ILAO AAISN. 


xcL, vi AU. ómó ys Ós&iórqroc Tío duc 


720 


ÓvveueL zOLtiv TO0v ÓTjuov sÜovv x«l Grtvóv. 


AAAANTOIIS AH. 
40 7T0O0xT0g oDuóg rovroyL Gogíterot. 
IIADAATIXN. 


o)x, à &yá9', iv Bovii us Óó&sg x«9vfoloci. 


» , M - 
iouev sig vOv ÓcQuov. 


AAAANTOIIQS AHZ. 


ovÓiv xov, 





717. cà] «à V B. alii. 
721. zovroyi] rovrov V? alii. 


722. Versus vix integer; pro óóie; Lenting óóia;, item Zacher, qui post hunc 
versum huiuscemodi quid excidisse suspicatur: zv rà ye Ó5uo roíro vuostg 00v, 


vHerwerden coniecit 4;' Z9' £i. 


728. si; vóv Óiuov] oz róv Aiuov Meineke non recte. 


7283 sq. , | i9oV.] sic pro ,. 
coniecerat vWilamowitz. 


idoU," scripsit Vahlen (coll. vs. 972); /óo5, Baóito 





71" sq. Cibos alumno edentulo paratos 
dum manducas, quo facilius ab eo pos- 
sint comedi scilicet et digeri, Zpse longe 
marimam  pariem  devoras, ceu improba 
nutrir. Eadem imagine usus est Demo- 
erates !), de verbo autem u«oxo$o vid. 
ad Vesp. 780. 

718. zaréozaxa;| de hoc verbo vid. ad 
vs. 107 et ad Ran. 576. Perfecti similis 
usus Vesp. 494, 561 Eupol. fr. 118 ?). 

720. sbobv aei orsvóv] proverbialem 
hane fuisse locutionem, ut a/bz nigris, 
quadrata rotundis miscere, susque deque 
habere, &vo cs xal x&to orgQéqec9ot, alia 
multa, noster locus docet. Significant 
igitur haec verba: ez est mea calliditas 
ut plebe facere possim quidlibet. Aliena 








autem hinc duco verbum ae?iéveo9o ?), 
quod contulit Kock, et za«yós adiecti- 
vum ?), de iis quibus bene est usurpa- 
tum ?). Sed haud absimili metaphora 
isiciarius utitur infra 5). 

121. rovroyi] vid. ad Ran. 965. 

122. Non wideberis im senatu me con- 
tumelia affecisse. Vereor ut sana sint 
haec verba, quae sic interpretatur Kock: 
vir credibile videbitur | hominibus 
te...^), Hartman autem: zoz fiet pse- 
phisma, sat scio, cutus hoc sit exordium: 


m OX 


»muó! ó Ósiva Eóoisv iv Bovii xaSuBoicat 
Ilagàeyóva" xré. 
123. sis zóv Ójuov] i. e. eis t/jv Zxxànotav 9). 
— obót» xoàón,|ióov] item vs. 972: 


idoU... obÓtv xcAUtL. 


!) Aristot. Rhetor. III 4. — ?) Cf. aoristus gnomicus Ran. 1068 ete. — ?) Vesp. 


638. — *) Pac. 1170 etc. — 5) Vid. ad Vesp. 288. — 5) Vs. 1347 sq. — *) Item 
Willems: ,oz ae se doutera guére que tu m'aies..." — 9) Cf. Vesp. 594 Thucyd. 
V 45 8 1. 


9 


130 EQUITES. 


idov. Dáóite, uxÓiv mug iGyéro. 


(Aedes adeunt ambo.) 
IIADAAUSN. 
à ius, Ósüg PEsAOR. 
AAAANTOIIS AH. 
vy 4b, à nárso, 
[cA8s OQro, Aquíüiov & gíArerOv. 


(Per fenestram despicit Demus, senex grandaevus, debilis, mitis et stolidus.) 


SCENA DECIMA QUARTA. 
Isiciarius, Paphlago, Demus, Choru s. 
AHMOX. 


, [d - ? LA , DUEES - , 
TiívVEg OL Bodvreg; OUX Q7LT C70 r]o Qva; 


tqv &iosGLO viv Mov xercG7oeQusere. 





125. Uni (Cleoni) totum tribuunt eodd. plerique. 

126. ójre, ZA4quiówv à Brunck] ójz oO Z4uíóvv codd.; Bentley scribebat óz ó 
Aquexiótov (vid. vs. 823). Reiske Cleoni dabat verba ó 4. q., Cobet ó qürars 
scribebat, Cleoni id tribuens; vWilamowitz versum delet, sed verba tradita bene 
tuitus est Vahlen. 

727. &n)] ix R vitiose, hine Bothe zzz0; (male); Elmsley coniecit oóx àzó. 

128. zaraGmocgálste Cobet] zarsaztapáiots codd.; cf. Ach. 284. 





7124. Item Bdelycleon Vesp. 1264: &ys | 475: Eüguziótov à yivxÜrarov xoi giAtaTOY, 


vuv lousv Lujótv Xuis iayízo |) Verbum 
Beóits&v haud infrequenter ita adhibe- 
tur ?). 

725 sq. vi] 40... 85:298 Orjza] verbum, 


; lidis tibiarum 


Thesm. 210: Ejguzióg à qüizere *). 

727. Simillima sunt verba Dicaeopo- 
cantu ex aedibus suis 
evocati: oüz &zó rov Svgàv; 9). 


728. Cf. Dieaeopolis Ach. 284: 'Ho«- 
| zAsg, rovtl vi iori; Tlv yÜroav SuvrQüyers. 
Etiam Vesp. 399 zz; sigsowovg; fit men- 
tio, ubi vid. : 


quo alter est usus, ab altero sie itera- 
tur addita particula ózze, quae urgentis 
est ?). 

126. 4wuuióvv à qiàzarov] item Ach. 





!) Cf. Pac. 949: oD0iv ioys... juczc;, Eur. Iph. Aul. 661: uU ?oys...rt. Praeterea 
vid. ad Ach. 127. — 7?) Thesm. 25, 617 etc. — ?j Item vs. 749 Av. 269, 275 
Thesm. 740 etc. Hinc apparet Wilamowitzium versum Eur. Herc. 899 iure suo 
ademisse choro, sic igitur legentem: .4pAitr. alat zazov. Chor. ciet Óára xrí. — 
1) Cf. etiam Nub. 746: à Zow»oezíótv qiir«rov, Vesp. 1512: à Kagxiv, à uacxápie, 
Av. 1971: à IHaS9ércg, Ó ucx&oé, Ó copórars, Pac. 1198: à qiarer à Tovyais, Eur. 
Cyel. 266: à »ái4wrov Ó KvxAómwov, Soph. Phil. 799: ó réxvov, à ysvvaiov. — ?) Ach. 
864; vid. etiam Vesp. 456. 


EQUITES. 


181 


ILLAD AAT N. 
[KEeA9', Uv siügie oim megwvBoíCouau. 
(Foras prodit Demus.) 


AHMOS. 


1730 


ríg, & llegÀeyov, &óixsi 66; 


IIADAATDSN. 


ó.& G& vÓmTOuOL 


v7z0 TOUTOUL XCL TOV vsovioxQv. 


AH MOS. 


, 
7,1] 5 


IIAOD AATAN. 
órt quÀO G', Zw, ioecrQc T siu Góg. 





729. In R M post vs. 726 legitur. || iv! sis] fv àS995ons; vel &905oov Zacher 


(coll. Nub. 731 Pace. 538) sine causa idonea; vid. commentarius. 








T- 
ztegcUBoccouot 


Elmsley] zo ógoitouc: codd. (male igitur lecta est littera z', quae utrumque 


significat). 





729. Huc ades, ut scims qualia mihi 
sint perpetienda dum tibi inservio !). 
— 1v sión: xrí] sie loquitur qui con- 


edas in meos obtrectatores?). Saepe etiam 
ad eos qué peccarunt voce minaci dicitur 
xií, ut meliora edoctus nihi 
eiusmodi in te admittas posthac ?). Quae 
verba *) in certam locutionem ita ab- 
ierunt, ut ibi quoque cum amara irri- 
Sione usurpentur, ubi nova scientia ei 
qui deliquerit parum sit profutura. Vid. 
Eur. Troad. 85 sq., ubi 4cAaeorum cor- 
poribus — Minerva ait ad Neptunum — 
mare Aegaeum oppleamus, c; àv vÓ Aowtóv 


Üy  sdüfüs 


Tüu' kv&zrog sbosgeiv | eiómo' 2yawoi, vel 
Soph. Ant. 310 sq.: is? Aominem qui 
Polynicis corpus pulvere conspersit mihi 
0b oculos sislatis, — Creontis sunt verba, 





— oüy uiv "Aims uoÜüvoz ozéosi xTÉ., | 


VV zióóreg TÓ x£pgÓoz Év9ev oloréov | zÓ 2o 


|! zóv &onátnre. Item Lycus apud Euripi- 
tumelia affectus z//orem sibi petit; inest 
enim: uf cum resciveris insignia exempla | 


dem Here. 245: vivos ?síos cremate, pe- 
dissequi, Yv siómo' oÜvey  oby Ó zazSa- 
vov | xoeret y9ovóz TáoÓ! &AZ &yà rà vüv 
záós. Cf. etiam Soph. Oed. Col. 1377, ubi 
filiis suis mortem apprecatur senex, /y 
&iuorov ros qursUoavros GíBuv, et Trach. 
1110 Herculis de scelesta uxore verba: 
z9oguóAot uóvov, | f! zxóidoy 9i; nàow &y- 
ysààaw rwv | zal Cv xexovg ys xal Savóv 
érstounv. 

732. iomatís T iui cóc] item vs. 1341 *). 
Sie '"Theorus Ach. 143 de Odrysarum 
rege Sitalee dicit: quaeSQvaioz 9v ürsg- 
quü&s Üuov T £gaotjg óg àig9z 9). Ubi 
addito «oz significatur nonnisi 
per metaphoram hoe vocabulum sie po- 


tuisse usurpari. Non iocose autem sed 


&An9az 


!) De verbo zegwfgoitev vid. Vesp. 1319 Thesm. 535 Herodot. I 114 II 152 
III 127 IV 159. — 7) Cf. vs. 747. — ?) Vid. Nub. 1461 Vesp. 376, 454. — 
1) Perinde atque nostrum: 74 za/ je leeren. — ) Vid. etiam vs. 1163 Av. 1279 
Plat. Conv. 1734. — 9) Hj was zoo waur op w verliefd. 


132 


EQUITES. 


AHMOZ. 


Gv Ó' zi ríg éveóv; 


AAAANTOIIS) AHZ. 


GvrtQeGT]e TOUTOVÍL, 


- / , s. - 
ioOv méÀe, Gov Bovióusvóg ví G' sv mouwsiv 


735 


4ÀÀou ve T0ÀÀol xci xcÀot rt x«i GyoSoí. 


, T , 
GÀX o)y oioí v éicu£v Óià rovroví. GU yàp 


Ouoiog ti roig ztc.GL TOÍc Égouévoic 


rovc uiv xcÀo)g vt xal GyaOovg oU zQoGc0Étyci, 


Gcvróv 0b Àvyvomoóeici x«i vevoooocgorc 





735. xaio( rs] xaAoí ye Lenting praeter necessitatem (vid. vs. 738 Nub. 101 etc.) 
nec sine sententiae detrimento (vid. commentarius). 


137. Del. vWilamowitz. 





singulari cum gravitate eandem meta- 
phoram adhibens Pericles in oratione 


funebri !) cives iubet zi; zóAsos égaaTic | 


yiyvsa 9o, urbem suam eo amore amplecti 
quo quis amat sponsum  dilectissimam. 
Quapropter suspicor ipsius Cleonis di- 
ctum aliquod in ecclesia nuper auditum 
spectatoribus in mentem nunc revocari. 

133. irsóv] vid. ad Vesp. 8. 

7134 sq. vs ..GÀÀow Te xrÉ] cum et ego 
beneficiis cumulare te velim eí multi ali 
er optimatibus. Ridicule igitur zoz; xaAor; 
re zai &y«Soi; ?) sive bonis viris se ip- 
sum annumerat botularius. 

134. sb mouiv] vid. ad Nub. 1175. 


138—'(40. Pueros tu imitaris, o Deme; 


quos amatoribus generosis nequam 
homunciones praeferre quotidie videre 
est. — Simillima civibus suis expro- 


brant chorus Ran. 727 sqq. et Praxa- 
gora Eecl. 176 sqq. ?). Voce 4vyvozó- 
Àcw; designatur ZHyperbolus, qui hoc anno 
strategus fuit ^). Quem vero spectet 





comicus veuoogo&qov sive suforum ?) men- 


| tionem faciens nescimus 5), neque oxv- 


roróuo; quis hac aetate in rep. aliquid 
valuerit dicere habeo; certos tamen 
quosdam viros tangi veri videtur simi- 


| lius quam eo tantum consilio prolata 


esse haec nomina ut subiungi posset 
BvocomoAov mentio, quae vox utpote ul- 
timum opprobrium in finem enunciati 
detrusa est. 

739 sq. cevróv...0í(ów;] idem hoe est 
quod ;agít« ") sive quod infra 9) dici- 
tur eivaí ziwog?). Rei igitur amatoriae 
hoe verbum est aptissimum; sed etiam 
in universum dici potuit dare se sensu 
arbitrio alicuius se permittendi, idem igi- 
tur valens quod Zizoézav !?) et &vari- 
9évo, !!). Sie didóva. etiam 
alibi !?) usurpatur, idem autem dieitur 
&xvtóv Twv. àzi0oDvat 1?), — quod tamen 
in nostrum locum parum quadrat, quo- 
niam dé pueris zgouévor; dici id non 
potuit. 


ÉxvrÓv TL 


l) Thucyd. II 43 8 1. — ^?) Nub. 101 etc. — ) Vid. etiam Pac. 683 sq. et 
supra vs. 185—193. — ^) Vid. vs. 1313 et ad Nub. 1065 Vesp. 1007. — ?) Xen. 
Cyr. VIII 2 & 5 Plat. Rep. 4214 Euthydem. 294, cf. Hesiod. Oper. 544. — *) Nam 
errat scholiasta Lysiclem hae voce designari perhibens. — 7?) Vs. 517. — 9) Vs. 860. — 
9?) Praeterea vid. ad vs. 215. — !?) Vid. ad Ran. 529. — ?!) Vid. ad Nub. 1453. — 
I?) Thucyd. I 33 8 2 II 68 $ 7 Demosth. XVIII $ 97 Soph. Phil. 84; vid. etiam 
Eur. Herc. 200 z) c6u« ova: et Soph. Phil. 972. — !?) Thesm. 217 Plut. 781. 


EQUITES. 


140 


188 


x«l Gxvroróuoig x«L BvocomoAciiw ÓOítóog. 


IIADAATUSN. 


&U y&g 70:6 TÓv Óiuov. 


AAAANTOIIS AHZ. 


, , , N —- 
&imé uot, Tí ÓgOv; 


IIADAAIYXN. 


0 vi; GrgerqyGv, ozo00o«uOov rovg &x Ilolov, 


zÀsUGeg éxciGs voUG Zdáxevoeg ijyoyov. 


AAAANTOIIS AH. 


SEN ' - 5 e) :) , 
&yo Ó& msgumorOv y Gm é£oyaorqotov 








140. -Acwotv 0idoz] -Acwg izmi(ómg Cobet, sed vid. commentarius. 


741. uo] «o vüv R, vov V et plerique fortasse recte; sed constanter — plus 
quinquagies — apud comicos dici sezé uoi nec nisi Vesp. 996 legi sz vvv, ibi 
autem statim addi pronomen 4o, docuit vBamberg. Cf. tamen Eq. 1361. 

742. à c; Elmsley] óz. sine interpunctione codd. || *ozoezyyov Mnemos. 1887 


p. 460] zv orgergyóv codd. (zóv -yóv I? Ald.). || ózoógauóov V R] ózszópaucv codd. 
complures (cf. vs. 876). || rov; Bentley] z&v codd. (zóv I7? Ald.) | Hune versum 
alii aliter refinxerunt: zów orgarQyóv ózoóoauóvrov, &zoógauóvrov, ómorgsuóvrov (vel 
-g&vrov) iz llóiov coniecere Meineke CFHermann Kock, zóv orgarQyóv ónzoógaucv 
ToU; i» Ilóov Sauppe (zóv iv IIUio Weise). Equidem arbitror participium orgaery- 





741. Nec mirum Demum mihi se dare, 
qui beneficiis obstrictum eum teneam. 

— sini uoi] vid. ad Ran. 39. 

142 sq. Quaenam sint illa beneficia rogas? 
Circumveni !) eos qui Pylo missi aderant, 
sumloque munere strategi ipse cum classe 
illuc profectus Lacedaemonios huc adduzi 
eaptivos. — Malis artibus deberi victoria 
ila Cleonis passim per nostram fabu- 
lam dicitur?). Tob: ix II(;ov Paphlago 
nune vocat eos qui Pylo a ducibus Athe- 
nas missi nunciarant periculum esse 
ne expugnari Sphacteria non posset; hos 
enim falsa referre in populi concione 
Cleon tune perhibuerat ?). Participium 
autem ,zs/oacg", quod superbe admo- 
dum et magna cum gravitate a Paphla- 
gone profertur, desumsit comicus ex 





ipsis Cleonis verbis, quibus coram po- 
pulo est usus in concione illa, hominum 
sermonibus diu opinor celebrata, qua 
imperium ei extra ordinem est tributum. 
Tunc enim ,z2eiv iz rob; 4&zovas" cives 
iterum iterumque iussit, ,,ócótov yàg eivai, 
si vÓgez sisv oí groarQyoi, tT2eU Ga vrac 
AmBsiv roUc év cij vjow' zol abrtóg y dw, 
eb Joys, moujca. roUro. Oui in tuto navi- 
ganti cum cives obstrepentes ,zí ob xai 
vüv z àsiz;;" clamarent, iocantes primo 
et hominem &Sae4&rrevrov &gaiauiviov ri- 
dentes, mox vero serio ézifjoovzes, ille 
provinciam in se delatam audacter re- 
cepit et zegsi9Ov zàeíócsaSat Épy — 
quaeque plura de eo refert Thucydides *). 

744 sq. Perridicule isiciarius furtum 
a se perpetratum Paphlagonis illi faci. 


!) De verbo ózorgézav vid. ad vs. 676. — ?) Cf. vs. 55,(1161,) 1201. — ?) Thu- 


eyd. IV 26 8 3. — *) Thucyd. IV 27 sq. 


EQUITES. 


- 
TN 
c 


érégov Tqv qUroov Ogeóumv. 
ILIAD AAIAN. 


z0LjGceg cUr(xc uk ixxAmotov, 


CUovroc 


Xcl wnv 
0 Zw. iv sióge Ómórsgog vGv f&6cí co 
&UvovGreQog, OLcixguvov, ivo voUrOv gui. 
AAAANTOIIS AH. 
voi, vai, Outxguov Ora, — mnÀQv wi év vij mvxví. 
AH MO. 
150 ox &v xcO0utotumv iv dAÀo qooío. 
GÀX sig vÓ moóc9c! gor magsivoi sig viv m)xva. 


(Locum editum in aedium vicinia, qui pro Pnyce est, adit Demus ibique considit.) 





yó»v, quo comieus magna cum derisione nunc — ut vs. 1313 — est usus, pro 
genitivo substantivi cezgezyyós; habitum errorum causam extitisse; requiri autem 
participium docent versus 741 verba zeguraróv Ó& ye. 

747. Anu, Ív scs] zf«udówv, si$9? vHerwerden, coll. vs. 1207. Sed ?ve necessa- 
rium est h. L, quoniam causa est reddenda cur in concionem cives convocari 
iubeat Paphlago; me autem iteratum /v« male non habet. 

748. fva roUrov R] ?v  ixsivov V et plerique, 5v voDrov Reifferscheid. 

781. ei;] óc Casaubonus (u/ olim, ut Aesch. Ag. 19, 1436). || z0503«/] interpunxit 
Meineke. || 07] (i)zoZv V alii (ut Pac. 1041 Av. 364 Thesm. 598 Plut. 624 etoc.), 
quod nimiae est festinationis. || zagsive:] zegiéva« vHerwerden (ut Ach. 43 Eccl. 
129 Herodot. VIII 89), post zoóo3s sententiam non incidens. 





nori opponit, singula eius verba imita- 
tus: ,Praetor Pylum navigavi!^ ile cla- 
mavit: — ,nh| hoc est prae mea soller- 
Lia", retorquet novus plebeculae patro- 
nus: ,z«mque ego nuper cum otjsus ali- 
»quantisper deambularem, ollam quam ali- 
»quis e sodalibus meis parabat surripui." 
In quo enuneiato &z' Zoyeor5yoíov non 
iungo cum verbo ógaaóuxv, ut fieri so- 
let; quod si voluisset poeta, praeposi- 
tione 25 usus additoque articulo dixisset 
ix ToU éoyaotnoiov. Nam nisi de suz offi- 
cina suisque sodalibus loquitur isicia- 


rius, vocis y/zgec molestus est articulus | 
et &regoc pronomen vix potest explicari. | 


Itaque zoutazóv àm fgycoTnotov inter- 


pretor obambulans most officium diurnum, | 


recens ab officina. Sie vir ab ercubüs 
domum rediens é&zó rsí(yovs siowvat. dici- 
tur ), vel &zó ósízvov Baoítew dicuntur 
convivae qui epulas modo reliquerunt ?), 
et oí àztó üsitvov sunt coenati?). Qualibus 
in locutionibus articulo non est locus. 

74'| sq. Cf. vs. 1207 sq. 

74". iy siógc] cf. vs. 729. 

149. vai, vai, Óutxowov óiz«] vid. ad 
vs. 725 sq. i 

751. àA7 sig ró zgóo9s/] hoe quoque 
e vita desumtum; sunt enim praeconis 
ad populum verba: ,zt&o«' eic zó zt9ó09 ev, 
d àv Évrog mrs ToU xaSágouaroc" ^J. Nostro 
loco omissum est verbum procedendi. 

— Jon za«geivou si; T]v mÜxvo] magi- 
stratuum cives certum aliquem locum 


l) Thesm. 495; cf. Av. 497. — 7) Pac. 839. — ?) Eccl. 694. Of. etiam Vesp. 


108. — 4 


) Aceh. 43 sq. Eccl. 129; praeterea cf. Ach. 249 Lys. 185, 302 Thesm. 


645 Thucyd. VII 43 $ 5 Plat. Conv. 1744 etc. 


EQUITES. 


195 


AAAANTOIIS AHZ. 


(secum:) 


» , c ? , 5 e ' , 
oiuoL xcxoÓetuov, og Cm0ÀoÀ. 0 y&Q yégov 


oixo, uiv G&vÓgoGOv é6ri. Ociwóraroc, 


e ? 2355 M - - , 
Orev Ó mi vovrqQoL xe«Üüir«L vig stétQuc, 








capessere iubentium verbum est zr«geivot. 
Cf. Eccl. 283: coit u/j m«goUoiw 0ógS39totc 
sig v5v züzva, Àch. 172: rog Go&xes zao- 
slvat si; Évyv, Vesp. 937: Ann uágrv- 
oxz ztaosivar etc. 


193—755. Apte conveniunt versus, 
quibus Solon proximo saeculo cives suos 
inerepuerat: uéov óÓ' sig; uiv Exaoroc 


&Adzezog lyvsow potvet | oduztaotwv 0 Outv 
g«Uvos Evsoz. vóog | ei; y&o y4o00av ógüre 
xai sig Emm aiuóiou &vógós, | s/z Eoyov Ó' 
obDÓiv ywvOusvov pgaémsrs |) Quae verba 
in animo habuisse videtur Thucydides, 
cum Cleonem fecit Athenienses Sescercs 
uiv rv Aóycov &zgoxrüc Ó& vOv &gycov VO- 
cantem ?) et clarius etiam respexit 
Cratinus ?). Noster autem an etiam y«v- 
vozoiitc, illud ^) inde duxerit nescio. — 
Alienus vero hinc est vs. 956, ubi Cleon 
assimulatur laro zzi zrézgec zsygvóri. Sed 
ef. vs. 1263, ubi Kzygvaiov zó4 ridi- 
cule vocantur Athenae, et vs. 1118, ubi 
700g TÓv A£yovza xeynyvéve. populus dici- 
tur?). Ultima versus 755 verba citra 
spem sanandi corrupta duco 5). Nam 
frustra me iudice ad ludum quendam 
popularem haee referuntur in scholiis: 
Emu sim9e ri ztcu0(n ztaiCovra ivo Qiztzew 
t*g laoyáÓag xoi rG oróuaTi «rk; Ótyso Sat 
vel filo e calamo suspensas ore captare ?). 
Qualis cum puero comparatio hine aliena 
mihi videtur, ubi non mobs aviditas 
pingitur sed /azdus et veternosus stupor 9); 
senes enim neque hodie in eiusmodi 
ludis se torquent, neque Aristidis Peri- 





clisve aevo sic deridendos se praebere 
solebant, opinor, sed puerulis talia re- 
linquebant. Accedit quod pueros ita lu- 
dentes non sedisse sed cuecurrisse et 
subsiluisse suspicor. Denique Zuzoóitzv 
est Znpedire 9), ecaricas autem impedire 
dici potuisse eos qui caricas ore pre- 
hendereni, id quidem eras credam. Ari- 
starchus vero participio Zuztoóitov, quod 
uc«cdusvog interpretabatur, spectari uezto- 
govgyou; apibus suis hiemali tempore 
pabula parantes sibi persuaserat. Veram 
interpretationem nescio an üindicent 
verba quae in scholiorum farragine 
fere delitescunt: 7j £uqogoUusvog. £vtou. Ó£ 
&zó voU rÓv oUzc A«upvovze y&ozew. Nam 
sic demum locum intellego si de sene 
stolido vultu et ore late diducto assi- 
denti dicitur: ,Ccredas eum stomachum 
suum ficis opplevisse iamque post coe- 
nam nimis copiosam ducere vix posse 
spiritum." Sie apud Pherecratem alter 
alteri pessima quaevis imprecatus o 
datuóvie, ait, ztígerrE uxó£v qoovríacs, | xai 
rv qup&Asov rgGys Gízcv ToU 9égovc, | xci 
lumuzA&usvog; x&9tvós vis uscqufoiaz, | 
züra oqazite xai nmémonoo xai Bóa !?). 
Sed comieus noster quibus verbis hoc 
vel simile quid dixerit, — nam multo 
festiviore fortasse usus est comparati- 
one, — id omnino nescio. 'Ozrzouévatg 
zóyyowuv imi vv àv99ázov homines quos- 
dam é&vey&czovraz; sssimulavit noster in 
Babyloniis H). 
154. vij; zéroac] vid. ad vs. 313. 


l) Solon. fr. 11; locum contulit Piccolomini. — ?) III 38 $ 4. — ) Cratin. 
fr. 128. — 4) Ach. 635. — 5) Vid. etiam Ran. 990 et supra ad vs. 651. — *) Vid. 
annot. critiea. — 7) Quem ludum etiamnunc in Italia vivere oculatus testis Pic- 


colomini affirmat. — 5) Cf. vs. 651. — 


?) Lys. 359 Herodot. IV 60 Philemon. 


fr. 164 etc. — !?) Pherecrat. fr. 80. Cf. Aristoph. fr. 463 Nicophont. 12 Eubul. 


106. — !!) Fr. 68. 


136 


755 


EQUITES. 


xiyqvev (Gmto &umodítov icydóog. 


XOPO. 
Stropha (vs. 756—760). 
(ad Isieiarium :) 


- Mw $ , M 
viv Ost Ge m&vra O3] xáÀov é&iéver GtevroU, 


xol Àjuc $009i0v qogsiv, xci Àóyovg CqUxrove, 


- ' € 
üroc. róvÓ'  OmsofcAs. moiwxíÀog y&ào &vijo 


- , , 
xol £x vv Gumyívov nmógovc süwWyovog mooítew. 





755. duzoóítov] verbum ignotum et obscurum; ovuzoóítov Pókel, Zuzwyitov 
Ribbeck, iugSooyitov Kock, ivozouitov Zacher, infeliciter omnes. Verum latet. 
756. os] oz V alii (0; R), ut Ach. 451 Vesp. 526 Lys. 327, 557 Eccl. 571. || 


0j] oz V alii. 
758. &vjo] &vjo codd. 


759. sbuyavoz zooitav Bentley] -vouc -Cov codd. 





756. Nunc sane tota vela vento sunt 
pandenda! ') Proverbiali hac locutione 
etiam Medea utitur apud Euripidem: 
£y99ol y&ko iXx&oi zm&vre Óy »&Aov?), et 
verbis audacter mutatis Iris Furorem 
incitans: qó»tov 2 záiov?). Sic Hippias 
apud Platonem Protagoram iubet 47 
závra xáÀov ixreivavroa oboíc igévra qelysw 
ei; rÓ ztéÀayo; TOv Aóyow ^), et hine in 
Sisypho dialogo legimus: v 4eyouevóv ys 


závra xá&àov épévrs; ?) Quo loco quod | 
dieitur zó Zsyóusvóv ys, id nostro loco et | 


apud Euripidem inest particulae ój 9). 
Suam vim verba obtinent Eur. Troad. 
94: órov oroátsuw  Moysiov iX x&Awg. 
Idem autem significatur proverbiali lo- 
cutione oem lapidem movere, id est 
nihi intentatum. relinquere *). 

757. 9oígwov] poetica haec vox apud 
nostrum non redit 5). Apud Homerum 
9joUpos; audiunt Mars et Aiax, Soügts 
autem dicuntur &à4z5 et &ozís vel alyis. 





— ogsivy] sie alibi iocose dicitur qo- 
geiv yóuqiov 9), Aióyumv 19), zveíuova M), 
ylorrav !|*), ógSoiuóv 19), xoéag !5), in 
Seria autem poetarum dictione 7$og !?) 
et similia 19). Cf. epieum zi e(uevoc &xiiv 
vel &vaíósiav uy 

— &qizrovsc] vid. ad Nub. 1229. 

758. ztoixiàos] vid. ad vs. 196. 

759. erus Prometheus est iste. Nam 
manifeste noster imitatur nune Aeschyli 
de Prometheo versum, quem affert scho- 
lion: óstwóc yàg eóostv zai 42$ &uwyávov mó- 


| gov; 5). Praeterea vid. Eccl. 236: X901- 


T3 19 », " ; 
uara 7togilsv 7) sbmooórerov yvv5j, Eur. 


; Iph. Taur. 1032: óavoi y&Q ci yvvaizss 


sógiazew véyvac, Iph. Aul. 356: cí ópáco; 
riva Ó& zógov eÜgo zo9zv; Soph. Ant. 360, 
ubi de homine dicitur: zavzozógoz tztopoz 
im obóiv Égysrow r0 u£AAov. Denique huc 
faciunt Vesp. 308, ubi puer verba quae- 
dam Pindari secutus ,zógov ígóv" dicit 
viam salutis, et Thesm. 769, ubi Mne- 


7) Nu moogt ge wel alle zeilen bijzetten. — ?) Med. 278. — ?) Herc. 837. — 
^) Protag. 3384. — *) Sisyph. 389v. — 5) Quasi gallice dicas: c'es/ Je cas de le 
dire. Vid. Ach. 315 de usu particulae ijóy. — 7) Eur. Heracl. 1002 etc.; praeterea 
vid. ad vs. 436 et Ran. 700. — 5) Nam Ran. 1289 verba aliena afferuntur. — 
?) Plut. 1059. — 19?) Lys. 800. — !!) Eupol. fr. 147. — *) Ephipp. fr. 23. — 
13) Adesp. fr. 388. — !*) Eur. Cycl. 126. — !5) Soph. Ant. 708. — 1!5) Item nos 
voeren in locutionibus eem Aoogen staat, toon voeren; cf. etiam nostrum er op na 
houden. — ") 4 149 H 164 etc. — !3) Prom. 59. Cf. supra vs. 836, 843, 1229 sq. 
(etiamne fr. 645?) et vid. ad vs. 1019. — !9) Cf. etiam Eccl. 825. 


EQUITES. 187 


160 zog r«U9  Oncgc ieu moÀvg xol Aequgóg imi rv &vógo. 
KOPYTOAIOZ. 
GÀÀà quÀ&vrOv, xel molv éxcivov zt9oGxsiGOaí GoL, zgÓvsQov GU 


rOUG ÓcÀgiveg usrecooítov xci vyv Gxerov nmegepcAAov. 





760. ixi Cobet] ic codd. 

761. zooaxeio9ai cot] zgoxsia9aí co: V alii, zooiéo9e. oov R et Suidas s. v. 
deigíg (cf. Aesch. Choeph. 1033); MSchmidt zgoizio3e: oov coll. Hesychii glossa 
mQoiziG9ar ipiwéa9or, at illie ztooccxéa2or esse legendum multo probabilius statueris. || 
zoórsgov R] -oog V et plerique. 





silochus zógov ix ro) IleAeu5óou; vocat | costas ravis perfringerent. Vid. Thucyd. 
inventum ex Euripidis Palamede fabula | VII 41 & 2: »sgaiat...&zÓ TOv óAxádov 
sibi cognitum !). Est autem z:0gos; via | Ós4quvoqógot Zouéva: et Pherecratis ver- 
per quam inelusis vel oppressis patet | sus in scholiis allati: óóe Ó/j ósAqíg &ori 


exitus ?). Hine viae parandarum pecunia- | uoAwióoUg deiquvoqógoz te xegoD yos, | 0s óta- 


rum (redituum) nógo. cum alibi dicun- | zówe rolóeqos a)brv iuzíntov xai zata- 
tur 3) tum in titulo libri Xenophontis. | óóov ?^) . Quae machinae fuerintne z/; 
760. zoóz z«ora] vid. ad Nub. 990 et | eive Poynaarouévc. ?) an aliam ob 
ad Vesp. 927. causam in nautarum lingua sic fuerint 
— ünmo;] vid. ad Nub. 489. denominatae ?), quis hodie pro certo 


— Iia moÀUg xal Aauztgós enl r0v &vÓga] | affirmet! Non perpetuo autem remigum 
ad vs. 430 sq. vid. de verbi 2&éve: et | capitibus eas imminuisse, sed tum de- 
adiectivi 4«uzooU usu. Adiectivum zo20g; | mum in altum esse sublatas cum in ho- 
proprie de vehementi procella vel flu- | stem pararetur incursio, cum per se 
mine turgido dicitur), hine transfertur | intellegitur tum noster locus docet. 


ad homines, e. g. K4éov Óó' ivr«í3a Oy; — tjv ü&zarov zagap&Aiov] loci con- 
7z.0À); ivéxero 5). Cum toto autem versu , textus docet isiciarium hoec quoque a4 
ef. Vesp. 423: im a)róv veoo. arcendum  hosíis ingruentis impetum fa- 


761 sq. Nune quoque, ut supra 9), | cere iuberi. Sed quomodo verbis id insit 
triremi in hostes irruenti assimulatur | dubitatur. Cymógm parandam esse, quae 


Oleon. praebeat perfugium si navis mergatur, 
161. zoiv...7t900rs9o»] vid. ad vs. 512. | contendit scholiasta: ,ós &/ rw xívÓvvoc 
— mnpoóoxscSei co] vid. ad vs. 246. 2x r00 kvéuov «etn» , aüriv éuphaduevog? — 
162. vos OsAqivaz usrsogítov] sic vo- | manifestis erroribus implieatus; non 

eabantur plumbi massae .praegraves, | enim  proce//age nunc assimulatur Pa- 

quae catenis suspendebantur ex anten- | phlago, sed «vi lougae, neque fugam 
nis, adversariorum triremibus naufra- | sed proelum parat isiciarius. Patet igi- 





gium minantes, si subito impetu demis- | tur cymbae mentionem hine esse alie- 
sae earum transtra et tabulata ipsasque | nam. Neque ipsam triremem 4xerov !?) 


!) Vid. etiam adi. zógu.o; Ran. 1429. — ?) Ui;tweg. — ?) E. g. Eccl. 653. — 
^) Ut u£yag; Thucyd. II 5 $ 2. — 5) Thucyd. IV 22 $ 2. Item Herodot. VII 14 
Ar. Av. 488 Eur. Hipp. 443 etc.; vid. etiam Ran. 1221 Demosth. XXV $ 57. — 
$) Vs. 692. — 7) Pherecrat. fr. 12. Etiam manus ferreae, quarum mentio fit Thu- 
eyd. IV 25 $ 4 et VII 62 8 3, c. 65, huc faciunt. — ?) Ut scholia h.l. et Thucyd. 
l.l perhibent, — ?) &mó ro xoavug&áv? — 19) Boot, schuit. 


138 


EQUITES. ^ 


SCENA DECIMA QUINTA. 
Eidem. 


ILADAATUSN. 


rjj uiv Óromoívg AOmvoíc, rij vig móÀsoc uedcoUG, 


P4 , M M M - * , , , 
&UyoueL, t6 uev moi rOv Óuov róv AMewveíov ysyévquoi 


BéArwroc &vijo uzr& ^dvGixAía xci Kovvev xci XoÀafewyd, 


cr Y ' / - ? zi Dr 
(ozeg vvvi uuótv Ogíceg Ózumviiv iv và llovraveio 





763. H915vaie V] -5 R et plerique, quod si verum est, poetae alicuius verba hic 
afferri cum Zachero statuamus necesse. Sed. vid. Pac. 271 et supra commentarius 


ad vs. 585. 


764. róv] rà» V R et fere omnes, quod glossema esse suspicatus vVelsen ZfZuov 


zovóu z&vrwv coniecit h. l. et vs. 832. 


765. XoiaBocxy0] -S&xya« R, -gáxyav cett. 








nunc vocari credibile est, licet in Euri- 
pidis chorico Argivarum naves dicantur 
zovroztógot Soal &xcro: !) Sed cum vi- 
deam óz&riov dici velum, quod ab altero 
malo in prora collocato suspenditur ?), 
ipsum autem illum malum é&záz&aov vo- 
cari 5), inde efficio dxazov fuisse nomen 
aniennae, ex qua suspensi erant del- 
phini. Hane igitur oómove hosti cory- 
phaeus ait e£ zu eum intende. Nimirum 
instante pugna haec zegaí« sive antenna, 
quae in transversum tendere solebat, 
ita vertebatur ut ex altera eius extre- 
mitate supra proram eminenti delphini 
in navem hostilem  praecipitari pos- 
sent $. Itaque alienus a nostro loco 
est Ran. 269, neque huc faciunt Xeno- 
phontis loci ?) ubi Conon et Lysander 
naves suas óz; sz; v«vucyíav parantes 
7zxoas&ALovci rà ztegaogoUuara vel r& za- 
o«pBanucera, — pluteos opinor ligneos vel 
vimineos, navis utrumque latus prote- 
gentes, quibus cavebatur ne remi possent 
destringi ab hostibus praetervehentibus. 
763. usósovor] vid. ad vs. 589. 





764. nzsgl róv Óáguov] vid. ad vs. 812. 

765. Ut Aiax unus omnium praestan- 
tissimus fuit ràüv &44ov Zavaov usr ui- 
uovc llnistove, Sic Paphlago sumta su- 
perbia meritis scilicet quaesita perhibet 
nulum hominem Athenis sibi esse ante- 
ponendum — excepto Lysicle illo, cui in 
rep. administranda successit ?), et fa- 
mosissimis quibusdam meretriculis. Ri- 
dieule igitur nulli nisi vilissimo cuique 
nebuloni cedere paratum se dicit. Cyz- 
a4? etiam alibi ") ad deridendum Cleo- 
nem fit mentio, et in Thesmophoriazu- 
sis ?) se ipsum repetens comicus Cleo- 
phontem demagogum Salabaccho multo 
deteriorem dicit. Praeterea conferri 
possunt loci ubi Agathon poeta et 
Euripidis Musa assimulantur Cyrenae 
meretrici ?). 

766. Etiam posthac publico sumtu epulari 
nulla de causa !?). Ridicule insertum est 
illud uró&vóo&cac, nullo strenuo facinore 
perpetrato !), expectatur enim zro44à xai 
&yaSjü& Óg&oac thv zóAw vel mistoza róv 
óZuov sbepysz!oas vel eiusmodi quid. 


!) Hec. 446; vid. etiam Theophil. com. fr. 6. — ?) Epicrat. fr. 10 Xenoph. Hell. 
. V1 2 $ 27 ete. — ?) Poll. I 91. — ^?) Vid. quae de similibus in Plataeensium 

muro machinis scribit "Thucyd. II 76 8 4. — »*) Hell. I 6 $8 19 II 1 8 22. — 
5) De quo homine vid. ad vs. 132. — 7) Pac. 755 — Vesp. 1032. — 5) Thesm. 805, — 
?) Thesm. 98 Ran. 1328. — !9) Vid. ad vs. 280 sq. — !!) Cf. vs. 905. 


EQUITES. 1989 


ti ÓÉ cc quGÓ xal uT) eol coU uéyoucr uóvoc GugieBnxoc, 
&xoÀoí(umv xci ÓtezoiGOsíqv Oi«rumOsíqv vc AémaÓva. 
AAAANTOIIS AH. 
xcl Éyoy, 9 Zijw, el wx) G6 quÀAO xcl wi] Gréoyo, xovotuntelc 
710 Éyolumv év meoixouuer(oLg xti wj) roUrOLGL mémOLOac, 
(mensulam suam indicans:) 


émL revrQoi xeroxvqoOsiqv iv wvortOTO uer& vvgoU, 





7675. kuqiBspuxós Dawes] &vegspnxós vel -pim«ós codd.; oómitendi vel repugnanda 
verbum Ran. 202 vel Soph. El. 575 aptissimum est, hie vero ferri vix potest. 

768. ówrun9snv] zerarug9sgyv R. non recte (cf. v.l. vs. 496), hoc enim facit qui 
minuíal parat (vs. 769, cf. Ephipp. fr. 22), illud qui /orz. Cf. Ach. 301. 





767. Cf. oraculum quod de Paphla- | non redit, sunt /ora latiora, e. g. lora qui- 
gone est redditum: zo! rob ó5uov... | bus equorum iugo iunctorum circum- 
uayeitat, | 6c rs ztepl oxUuvowt gsgnzos). | ligantur pectora 5). Cambyses Sisamnis 
Ubi quod  zeoiyspnzóz et nostro loco | iudicis iniqui eutem cum  detraxisset, 
&uqigegn*os dicitur, ex epica dictione iu&vrag di aüroU fraus zal Pvérüve TÓYV 


est desumtum. Nempe miles qui soda- | 39óvov 2; róv (Lov ióixats?). Ceterum cef. 
lem prostratum ?) canis quae catulos?) | chori minae Ach. 301. 

corpore suo tegit, &uqipsprzaoiw abroUs, 769 sq. Votum, quod Paphlago ex sua 
hine autem de numinibus urbem suam | arte desumserat, leviter immutatum isi- 


tutantibus hoe verbum usurpatur *). — | ciarius suum facit: e£ ego mis? le amo 
Paphlago ceterique demagogi nunquam | a/que diligo, im minutal concisus fartum 
non in ore habent illud: zegi rob óXuov | fiam! !9). 

u«yoUuot &el! democratiam. tueri nunquam 710. s ul ro/row. zizot9ec] s? non- 
desinam!?) | Cum verbis ez ós os oo | dum satis firmum hoe tibi videtur iusiu- 


cf. vs. 400: & oe uy uuo zr£. randum, «plus etiam. dicam» ). 
768. Cf. Nub. 442 et 455 et vid. He- 7.1. imi vevrgci] nempe £m: zi; roa- 


rodoti locus de Spartae rege cerrito, qui | zé£s mi roD Hob quem secum attulit !7). 
ipse se ipsum in lora dissecuit 5). Quo 





Sie in Acharnensibus Dicaeopolis caput 

nihilo levius furens Caligula ille zz//os | suum  zziijvo fortiter imponit mactan- 

honest; ordinis leviusculas ob causas | dum ni patriae amantissimum se prae- 

medios serra dissecuit 7). Cuiusmodi hor- | stet !?). 

rores multos etiamnunc habet oriens, | — xatazvnaogsimv àv uurTOTÓ usrk cU- 
| 


nam /j;ngíjang quid sit et Seres quo- | oov] vid. ad Vesp. 63. Dicebatur autem 
modo saeviant in maleficos novimus. — | uvrrocóz !*) moreíum, ex allio caseo aliis 
Atzaóve autem, quae vox apud nostrum | condimentis compositum !^?); quod in 


!) Cf. vs. 1038 sq. — ?) E 299 .z 477 P 4, 818. — 3) Hom. v 14. — ^) A 37, 


451 . 198 Aesch. Sept. 175. — ?) Vid. Vesp. 593, 666. — 5) Supra ad vs. 214 
allatus. — 7) Si fas est credere Suetonio Calig. 27. — 3) E 730 T 393. — ?) He- 
rodot. V 25. — !9) Of. vs. 372. — H) Simile brachylogiae exemplum habemus vs. 
791; vid. ad Ach. 318. —  !?) Vid. ad vs. 152 et cf. vs. 1165 et de omisso sub- 


stantivo ad Ach. 331. — !*) Recte locum interpretatur scholion. — !*) Ach. 174. — 
1?) Descripsit poeta ignotus in carmine pseudovergiliano Moreto, Parthenii Muvr- 


Toróv imitatus; etiam Sueium quendam Moretum scripsisse testatur Macrobius 
BEITOISUSCfH- 


140 


EQUITES. 


x«l Tjj xgeíyge r&v OgyuméÓcwv £Axoiumv sig Kspoeuewxóv. 
IIAODAAT4SN. 


x«l mOg Gv iuo? uaÀÀóv ce guÀOv, O Zfijue, yévowro ztoÀ(vqe; 


- , e d 
0g mQür« uív, qvíX éiBovAsvov, Gol yo6uera mÀsióT Gmiósi£o 


-l 
-1 
Qt 


? - - a * - AJ 2. 3» * M - 
£v TG X0LVO, TOUG uév GrQEDAOv, vov; ÓÜ. Gygov, rovc Ó& uevourv, 


ov qogovzítov rGv iÓuorüv ovósvóc, si Gol qeguoíumv. 
AA4AANTOIIO AH. 


Toro uív, à 4üw, oU0iv GruvOv: xol iyo yàg roVró ce 0gdco. 





774. ,goi. Kock] co: codd.; yoíjuar& cov mavult Blaydes. 
ceteri. 


176. yapgwiugv R] -foíugy metro invito 
777. zojró] ravró vVelsen. 





scena parari videmus Pac. 236 sqq., ubi 
saevus Belli deus in mortarium ingens 
conterenda iacit a///z Megarica !) por- 
raque Prasiana Siculumque czseum et 
mel Atticum. 

712. Ef mea ipsius fuscina?) in. Cerami- 
cum protrahar. His verbis competitid quod 
ad versum 355 observavi ?); praeterea 
vid. Plut. 955 et supra vs. 365. De voce 
xgs&yoc vid. ad Vesp. 1155. In Cerami- 
cum autem quod protrahendum se offert, 
parum festiva et fere inepta mihi vide- 
tur explicatio quam in scholiis prola- 
tam recepit Kock: zz locum ubi cives pro 
patria mortui sepeliuntur *). Nam & ui 
quie TÓv Óauov, eiusmodi honore indi- 
gnissimus est isiciarius. Sed locus extra 
urbem, quo a xozgoaóyor; deferebantur 
cadavera bestiarum ceteraeque sordes 
quae in via publica tolerari non pos- 
sent, significari mihi videtur. Verto igi- 
tur: in s£erquilinium publicum. 

TTA. iv igojsvov] quo tempore sena- 


for eram. Cum nondum ad hodiernum 


!) Cf. Ach. 761. 





strategi honorem evectus nihil essem 
nisi unus e quingentis senatoribus. 

— coi] sine emphasi verbo suo est 
praemissum ?). 

— &ànéóuia] erhibui 5. Eodem sensu 
dicitur &zogiva ?). 

175. argspAGv...Gyycv] in proverbia- 
lem quandam locutionem iunguntur nunc 
haec participia 5). De verbo orgsgzobv vid. 
ad Ran. 615 sqq., de verbo &yyav Vesp. 
1039 et ad Nub. 988. 

— astkrov] ioculariter hoc quoque 


meritis suis apponit Paphlago, quod 


| ipse partem aliquam lucelli sibi popo- 


scerit semper ?). Sic de Labe cane per- 
orans testatur causae patronus: Ger àv 
El0Q Tig QQY, | voízov ercizet TÓ u£gos. 
8b ÓR uj, Oxva 1?). 

716. Nihil curans singulos homznes, si 
modo (ibi gratum essem facturus 1). , O0 
qgovrito" —— sie Paphlago secum — 
iduorüv  obósvóg, si xyaoi0Uuct c6 
órxuco" 1?). 

711. obóiv osuvóv] nihil insoliti '*). Cf. 


»TOY 


— ?) Of. vs. 839. — ?) Nam scholiasta suam sibi habeat 


explieationem: zoüro o)y &mAóz kAZ &q! iorogíuz. — ^) Av. 395 Thucyd. II 34. — 
?) Ut Ran. 615. — $5) Cf. Plut. 210 Herodot. VIII 35 etc. — 7) Demosth. XX 
8 77 ete. — 5) Ut apud nostrates — olim certe — $a/g en rad. — ?) Miro errore 
scholia explicant uere» rob; uy ógsiAovteg Óniovórt. — !9) Vesp. 971 sq.; prae- 


terea vid. supra vs. 66. — !!) ,Perissent les colonies — 


1?) Similis est verborum 


structura Xenoph. Anab. I 4$ 7: oi ó' ozrigov si &iógorro. Vid. etiam Plat. Menex. 
2455: SacisUc...iÍíre rob; "EAÀmvez ToU; iv rjj jme(Qu,...si u£A20t Gvuucyjostv fjutv. — 


13) Nets bjzonders. 


EQUITES. 


141 


&omáfmv yàg rovc grove Got rovg GAÀorotovo meoo9160. 


- - , — r-— 
Gc 0' oUyl quÀei G^ 000. £Gr sUvovc, roUv coró Gs moro Ordo, 


780 


GÀX 3| Ói& roUT 09" Orwj Gov rijg Gv9ocxic Gm oÀoeL. 


Gà yág, 0g Mhjüowsr Óus&igíoo mtQl rijg yoec Meooo9Gvi, 


x«l vuxiGeg uiv usy&Aoc fyyAerrorvztiv megtücxas, 


&ml voiGL mírgeug oU qoovrítfer GxÀqoOc 6s xcOmnusvov oUroc 


, 5 
oUy Gomso $yo Qewdáusvóg Go. rovri gégo. &ÀX £mevaíoov, 





781. Mag«9$6w Bentley] 2?» M. codd. metro invito. 
783. rais. Brunck] vai; codd.; reioós Lenting (de articulo omisso vid. ad Nub. 61). 





obdiv movnoóv !), návra &ya94 ?), ob 9aU- 
ua ?), alia, et de adiectivo csuvó vid. ad 
Ran. 178. 

778. naga96oo] vid. ad vs. 52. 

780. ài? 5j] vid. ad Ran. 928. 

— rig àv99axwirs &toiaóu] maligne ex- 
probrantis est victum quotidianum sie 
designare; sic alibi va &4qira *) vel rà 
qiix ?) contemtim dicunt. Idem autem 
loquendi genus agnoscimus in verbis 
Telemachi: o5 yxg i Fepyov &véSouat Og 
xsv duis ys | yotvuxo; GnzzQrot 8). Colleeti- 
vum &»3o«xi& 7) idem valet quod oi dv- 
9oaxsc. In iis assabantur carnes pisci- 
culi alia opsonia *). 

781. OuEipioo] digladiatus es, üteuayéoo 
rü &ípma. Praepositio ówv- in hoe verbo 
contentionem indicat, item in Ouoysio9c 
saltando certare 9), Óuexsxcayévau clamori- 
bus certare 1), ó«on&a9c inter se rap- 
fare !); qualia verba mnediam formam 
habent, etiamsi simplex activi sit ge- 
neris 12). 

— Mapga9w] vid. Vesp. 711 et ad 
Nub. 986. 

782. iyyàorrorvzsi»v] similia vid. Nub. 
792 Ran. 826. 

783. Similima dicit Bdelycleon in 
Vespis, ubi praesertim vid. vs. 672: ob 


!) Pae. 363. — ?) Optima quaevis, vid. 


ói ris &oyiüs kyanüs tl; Gij; roUg &oysAó- 
qoug rttgurooyor. 

— ini voici. nzérQcu;] vid. ad vs. 313 
et Ach. 25. 

— o qoovzite] ut alias verba isa 9o: , 
yoiosv, &y9s090i, ztgoriu&v !?), sic nunc 
qoorrítev additum sibi habet participium. 
De significatione autem verbi vid. ad 
Ran. 493 et cf. Cratin. fr. 302: 5 o" 
ipoóvrt' obót £v et notissimum illud: 
»0U qoovris "Iztztoxisión" 15). 

784. oby (omso £yOo...qtoo] elegans 
haec est brevitas !?); nam accuratius — 
id est moleste et putide — loquenti di- 
cendum esset: obó£v Ouotov ztotv 2uolt, 0... 
q:os. Quod loquendi genus redit Plat. 
Protag. 34127: GU... G7tetQOS elvat qatvst, 
Éuztetpoz (eiut), Gorg. 522a: 


roUg veorárov; Üuv ÓtQ9sioe TEuvow TE 


oby Gomeg iyO 


xci x&cov..., oby Oonso yd ...sbmyouv 





Conviv. 179e: Orphe; mortem diü 
imolqoav imó yvvouxov ysvtoSot, o0y (orto 
Hyde... (ungoav, 189c: homines sb sci- 
rent quid possit Amor, videntur mihi 9v- 
cíag àv acÜrà rtoiiv usylor«s, oUy orto 
vüv roUrov oD0tv yíyvera:, Eur. Dacch. 928 
sq.: &42' Zi £ügams co: nzióxauoz iicoTuy 


ERE 
uds, 


üós, | oby e iy vv ÓnÓ uiroe xo9jouooa, 
Eubul. fr. 42: ó; Ó' 


dÓsiztvet xoouics! | 


ad Ran. 302. — ?) Vesp. 1139. — 4) Vid. 


ad Nub. 176. — 5) Vid. ad vs. 575. — 9) Hom. c 27 sq. — ?) Vox redit Hom. I 
213 h. Merc. 140, 238 Cratin. fr. 143. — $8) Ach. 891 etc. — ?) Vesp. 1499. — 
1) Infra vs. 1403 Av. 306. — !!) Ran. 477, ubi vid. — !?) Vid. Cobet Mnemos. 
1858 p. 165 sq. — !3) Ran. 638. — !4) Herodot. VI 129 Hermipp. fr. 17. — !5) Heel 


anders dan ib, die... breng. 


142 EQUITES. 


785 xGr« xc9ífov uolexüc, ive ul voífnuc ruv iv ZeÀeguivi. 


(Culeitam imponit senis sedili.) 


AHMOS. 


» , 3 - 2 3 - c , 2 , 
&vOgoze, río ti; uGv £xyovog tí rv /4ouoOtov rig &xeivov; 


i 


185. voignc] vro:$5s WV alii vitiose. || zzv iv] fw zv Naber; vid. ad vs. 1334. 
186. Éxyovoz] £yyovog; V R alii. || zàv :49uoótov] ràv 4guoóíov vVelsen (vid. Pac. 
741 Av. 1701, 1703); Blaydes ro? y 49uodíov. || izeivov Blaydes] ésivov codd. 








oby (onso AÀc. TOv zo&cov zowU/uevc. | | miges nullas habuisse culcitas, sed in 
roAlUzug Égerrov tkg yv&Sovs xrí.)), Demo- duris scamnis sedisse, 4uqozt/youc My 
sthen. XXI 8 218 o) y&g ix zoAwixi: | idcirco per iocum dictos !!). 

airíc;, oDÓ' üozep Jdowroqüv...ÉAvOs TY 785. ziv iv Zoieutw] xceuobDoev zvylv 
zt90gloÀrv ... xgiverat ?). additur in scholio. Et de substantivo 


— $awáusvoz] cf. Nub. 538. Culeitam | quidem dubitari nequit, sed participium 
unde nunc habeat isiciarius praestat non | potius veuucy5o«cay vel vwzro«cav mente 
rogare; qui etiam infra ?) seni offert | est supplendum. Nempe victoria navalis, 


dona, ex quotidiana certe sua supel- | quae remigum peritiae praesertim de- 
lectile non expromta. Ad rem quod at- | bebatur, demi podice reportata esse fe- 
tinet, cf. Xenoph. Hell. IV 18 30: óezzé, | stive nunc dicitur. Sunt enim oí iv Zaa- 
ig óv xaSíLovow oi Ilégoat ua2azüg, qua- | uiv. milites qui Salamine dimicarunt, ut 
lem fastum Agesilaus sprevisse illic di- | oí (iy) Maega9aGw marathonomachi ?*) et 


citur. Neque rupium duritiem curabant | Miltiades à iv M«ga3ó»: !?); hinc autem 
Athenienses in concionem venientes, | iocose noster, nomine proprio ut assolet 
ubi solis magistratibus prytanibusque | abusus, 7owrou&ygv fjv Mage3üvwi vO- 
lignea quaedam erant sedilia ?), et post- | cat victoriam illie reportatam !5). Sub- 
ea demum fuerunt, opinor, qui in thea- | simili breviloquentia torvus Belli deus 
irum culeitas secum afferrent?); Romae | dicitur ó xark roiv ozsoiv P), siquidem 
autem usque ad regnum Caligulae se- | illie supplendum est zu&v ztowbv 19). 

natores Zzi yuuvGv zàv a«vióov sederunt 5). 186. Harmodium et Aristogitonem zois 
Sed triremium rem:ges utebantur pul- | rugavvozróvov; Athenienses insignibus ho- 
vinari?), nates ne attererentur?). Quam- | noribus coluerunt 25 /sov roi; 5gwot xol 
quam grammaticos vocem óz5o£oiov Sic | roi; 9soi;!7). In beatorum insulis degere 
explicantes suaviter ridet Naber ?), cum | credebantur !5), eorumque posteris de- 
Breusingio contendens Atheniensium re- 





creta est 5 i» rà IIovraveio círqoig 9j. 


!) Seripsi G42m« pro 42e. — 7?) Vid. etiam. Demosthen. Prooem. 35. — ?) Vs. 
872, 883, 906, 909. — ^) Acharn. 25. — ?) Theophr. Char. 2. — 5) Dion. Cass. 
LIX 7. — 7) ózmosoío. — 9) Cratin. fr. 269 Hermipp. 54 Thucyd. II 93. Sic postea 
in galeis ,les banes étaient couverts d'un sae bourré de laine," quoniam remiges 
assurgebant et recidebant in subsellium, ,qui ploiait en les recevant." Vid. Naber. 
Mnemos. 1895 p. 242. — ?) L. l. p. 264—267. — !?) Fr. com. adesp. 1075 schol. 
Plat. Conv. 1934 Poll II 184. —  !) Vid. infra vs. 1368; ómyoéo:ov autem ipse 
Naber interpretatur ,sacculum in quo omnes suas reculas nauta secum portat." 
Sed hane controversiam eo lubentius mitto quod a nostro loco aliena est. — 
1?) Thucyd. II 34 $ 5 Demosth. XIV $ 30. — !?) Plat. Gorg. 5164. — !*) Thesm. 
806. — !5) Pac. 241. — !5) Quem quz adspiciunt iyystovaw. Sic Zacher et vHer- 
werden. — !7) Demosth. XIX 8 280 [Aristot.] Rep. Ath. LVIII 8 1. — !5) Teste 
scolio notissimo. — !?) Dinarch. I $ 101. 


EQUITES. 


148 


- PF , , 5 - 2 ^ * , 
rOUTÓ yé roí Gov GÀ«9Og roUQyov ysvvatov x«i giuÀóÓ0quov. 


ILAODAATSN. 


(ad Demum :) 


c , ' - » 9 rx , , / 
c)g Ó70 MixoOv seUvovg cvrG QOvormevuottov ysytvuoot! 


AAAANTOIIS AH. 
(ad Paphlagonem:) 


x«l GU yàg cUr0v z0ÀU uuxgorígo:g rovrov OÜsAsdoueoiv ciÀsc. 


ILADAAIVYAN. 


790 


M M " , , M ? , - , - ? , 
x«l u5|v st mov rig G&vio ég&vm vrGO Onuo uülÀov &ubvov 


3] uGÀAov duod 6s quAQv, — £00 mol ij; «eqs megi0009 au. 


AAAANTOIISAHZ. 


' - ' - e - [z E , - 2285 - / 
xcL TG GU qiÀsic, Oc vro Urov Ogdv o/xoÜvr év reg miOGxvaLGL 





78"l. voi cov &ip93ü$5 roloyov] roí o' &n9Gsc «rovoyov R, cov roDoyov àig9Gs (om. 
roi) ceteri, Reisig zoür' «)ró yé rov roUoyov à4j305;, Bergk roüró yé roboriv roUQyov 
&ij305, Ribbeck roüzó yé rovoriv àAn9ü5; roÜgyov, Kock roüzó y& roí gov &An9üg roUo- 
yov. Equidem malim *zovzi yáo vot (vel aoi) &ay9s voboyov. 

790. zo) rig] zózor Cobet. 

792. ob — voürov] roürov a) quisis, ó; Elmsley. || roírov ógów oizobvr'] ógóv oixoDvze 
zoUrov R. || oixoüvv iv zaig] -vz« uiv ?v Elmsley. Blaydes Gori; y oixobvr cüróv 
óg&v iv. || z9&xvawt]. quó&zvowow Brunck e scholio Hesychio Moeride (cf. Meister- 
hans Gramm. d. att. Inschr.? p. 80). Probabilitate caret quod Blaydes coll. Thuc. 
II 52 $ 1 proposuit zazíge:c. Neque enim vitii causa apparet neque aptus sic 


est articulus. 








787. Verba sie sunt ordinanda: roüg- 
yov roUtO0 GoU iorv &ip9üg ysvvoiov zol 
Pronominis cov similis est 
usus Vesp. 1433: Ouow& cov xol raUrx 
voi; &A2otg Tgóztow, infra vs. 803: & za- 
vovuoysi;...c0v, vid. etiam Lys. 507 sq.: 
Üutov ... TüY &vógov üzr émowire, infra vs. 


quióónuor. 


985 sq.: xai róóe 9cvu&to Tf; bouovoias 
abrToU, hoc quoque hominis inveuusti factum 
demiror. Voce autem £oyo quodlibet 
faeinus notabile indicatur, sive sérenue 
gestum, ut h. L, sive s/u/te, impudenter, 
inprobe, ut Ran. 563: roírov závvu roUo- 
yov, Herod. Mimiamb. III 48: rob My- 
Tgoriux; Eoya Korráiov raUra !). 

788. Quantilli pretii sunt blandimenta, 





quibus te sibi conciliavit iste! De prae- 
positione àzó vid. ad vs. 538. 

789. Nempe tu quoque oblectamentis eum 
captavisti, et multo quidem magis nuga- 
toris quam. haecce sunt mem. 

790 sq. Simillima verborum eft sen- 
tentia est et structura Ach. 317 sq. 
ubi vid. ?). 

791. zegl zás xsqaiás zegQi0ó090i] vid. 
ad Nub. 644. 

792. xai] vid. ad Nub. 210. 

192 sq. àv «oig zuS9&xvow | xol yvza- 
oíotg xol zvoyitois] 2x terrae penetralibus 
aique inier ipsas mubes ?). InSóxvow a 
zí9o:; aut diversae omnino non erant 
aut iis simillimae ?); nam parva dolia 


l) Vid. etiam ad Nub. 1345 et Ran. 884. — ^?) Vid. etiam Vesp. 5283. — ?) 2v 
quAsoi; xal xaAwxi; (schol.). — ^) Etiam Plut. 516 Plat. com. fr. 114 Demosth. XXX 
8 28 commemorantur et a Polemone apud Athen. 4834. 


144 


EQUITES. 


' , ' , » » -j ? !/ 
x«L yvmz«gíoig xci TvvQyiÓío:g &rog 0yÓoov ovx fÀcoíorzic, 


GÀÀ& weOrío&ug c)róv DAírrsug MoyemroÀéuov Ó& géíoovroc 





significari, id quidem non est credibile, 
licet a grammaticis perhibeatur !). In 
cellis igitur asservabantur, accuratius 
autem loquenti potius zz£er dolia habitare 
popellus dicendus fuisset; minime ta- 
men absurde 77 dolis habitans fingitur 
nune, quandoquidem sequens aetas Dio- 
genem certe vidit iv zí9w degentem, 
et olim Eurystheus in dolium se con- 
iecisse ferebatur ut Herculem Cerberum- 
que effüugeret ?). Quae autem vocantur 
yuz&gw ?) et mox zvpyiórz, sunt aedicu- 
larum tabulata in altum extructa, ut 
hominibus intra urbis moenia se oppri- 
mentibus casulae qualescunque inveni- 
rentur omnibus *). Nisi de ipsis zoenzum 
turriculis nunc loquitur comieus, quod 
suspiceris collatis verbis "Thucydidis: 
xaTsOxsuk&GOaYTO Ób xal iv roig ztÜQyous TOv 
zeLyOv 7t0420l xal xg Éxaoróg zov iÓUvarO SE 
Quam misere autem inter multitudinem 
iy xaàüBeis mtwiygoetz Ótirouivgv 9) plus 
semel grassata fuerit pestilentia, notius 
est quam ut hie enarretur. 

193. éros óyóoov] primo vere anni 431 
Athenienses rusticos intra urbis moenia 
eollegerunt archonte PyfAodoro ?), dein 
archontibus ZutAydemo (431/430), A4pol- 
lodoro (430/429), Epaminone (129/428), 
Diotimo (428/427), Eucle (427/426), Ea- 
thyno (426/425) est bellatum, et nunc 
archon est S/ratocles (425/424). Sic effi- 
citur numerus octonarius. Non recte 
autem autumaverit quispiam ab hoc 
loco diserepare verba Dicaeopolidis in 








Acharnensibus, qui uno anno ante fabu- 
lam nostram loquens £zzo £r& in prae- 
dium se redire dicit 5); non enim ar- 
chontum sed temporum habita 
ratione ?) ser ait ille euni iam praeterie- 


anni 
urbem rure abü, id 
Aliter rursus 
ubi sub belli 
dieuntur zoí« 


runt postquam in 
quod ex asse verum est. 
in Pace instituitur ratio, 
Archidamii finem Graeci 
xci óc Ern ylgsoSo 19) jon viis eigivuz ). 
Qui numerus ut vero sit consentaneus, 
turbae Corcyraeae et Potidaeae defectio 
bello suntannumerandae ; et potueresane, 
immo debuerunt illic ei annumerari !?). 

—  üsaipsz] poeticum verbum apud 
nostrum non redit. 

194. xaSsipSaz a)rÓv pires] reclusum 
tenes, tuum. lucrum inde faciens. Assimu- 
latur nune urbs apum alveo; cives au- 
tem sunt apes, non sibi mellifieantes 
sed rustico, qui ,o?ótv qoovrítov zàv ióto- 
rov" fumo eas suffocat, ut ceras melle 
completas impune possit suas facere. 
Sie Cleon populum ab agris suis seclu- 
sum fame tabescere, infinitis proeliis 
perire, peste deleri facile fert, dum 
ipsi ,mel" illud in Prytaneo stet para- 
tum inque ipsius loculos semper aliquid 
rapinarum redundet. — Verbum jgAízzew 
a stirpe «(s)àz ductum !*) proprie si- 
gnificat apum favos castrare !*), hine 
translato sensu i. u. spolizgre valet !*). 
Moysnroituov] de paeis — vel 
potius Lacedaemoniorum — patrono hoe 
acerrimo vid. ad vs. 327. 


!) Hesych. et Anecd. Bekk. p. 290. Errorem peperisse videtur deminutivum z:3&zvtov 
(Eubul. fr. 132 Lucian. XXV 8 4). — ?) Apollodor. II 5 $ 7. — ?) Kraazennesten. Specus sub- 
terraneos, xoóy2ac, interpretatur Hehn Culturpfl.* p. 437. — *) De voce zipyo vid. Demo- 
sthen. XLVII 8 56: cum uzor mea et liberi in aula pranderent, ós &nzonuóoow obzot xal 
xaraAaupávovgw «brc zal Vortatov ti axeün, ai uiv &2201 Seg&ztotvon — By 16 ztpyo yàg Tjoav, 
obzsQ Ótaizvrot — ó; Zxovoav zocvyle, xArovoi: zóv ztpyov' xol ivrabüS9o uiv obz sicijA9ov, 
vk Ó' ix rijg üAAmc oixicg Piéqsgov oxsür. — ?) Thucyd. II 17 $ 3. — 5) Ibid. c. 52 8 2, vid. 
etiam c. 14. — 7?) Thueyd. II 14. — 5) Ach. 266, vid. etiam vs. 890. — ?) Cf. Thucyd. 
V 20 8$ 2 sq. — !?) Sic Blaydes. — !!) Pac. 990. — !?) Praeterea componi potest 
ile versus cum locis ad Ran. 50 a me allatis, ubi /redeczm ita dieitur ut apud 
nos eez dozijn. —1?) Vid. ad Nub. 1001. — !4) I. e. spoZizre. Vid. Plat. Rep. 564e, Aristot. 
H. Anim. V 22 $ 6 IX 40 $ 24. — !*) Vid. Lys. 475, et compositum &zofizica. Av. 498 , 


EQUITES. 


795 


145 


vqv &íowvqv é&sGxíüeGag, vàg moto(síuc v GmsÀoUveg 


íx vijo móÀsog QoUDwemvyítov, «à vàg GmovÓ&g mgoxcAoUvrot. 
ILIAD AAIXN. 


Üve y '"ElMjvov Ggíy mávrov. £orw yàg iv roig Àoy(owuv 








796. óx9oazvyitov] 0o90z. schol. et Suidas. 


797—800. Isieiario continuat R. 
797. &gím zá&vrov] závrov &giím R. 





796. ó«Senmvyitov] verbum hoe alibi 
non obvium secundum veteres gram- 
maticos signifieat auuà TG zt0i vóv yAov- 
zóv zaí(sw |), pede porrecto alicuius nates 
percutere ?); id quod Sophocles his ver- 
bis indicavit: xal u/v ógoitov aüiriX ix 
pá9ouv 0o | Óvrijot »goímv yAovtóv üzriov 
z00ó5?). Conferri autem potest Ranarum 
loeus, ubi tardi cursoris zvy5/v zaig zàac- 
reíatg 7ztXíe&v dicuntur cives irridentes *). 
Verbi exitus obscurus non est, prior au- 
tem pars ó«9a- sono in mentem revocat 
substantivum epieum óe«3áiyyag?) sive 
guttas coeni vel cruoris, quae ex humido 
solo post rotas equorumque ungulas 
exsiliunt. Quae si cum verbo óeísv co- 
haeret, ó«Sazvyitav est ócísw cv nvymr. 

— cà; ozovók;| cf. Thucyd. IV 22 8 3: 
oürs zoujcovrag & zgovxaA2oUvro, V 35 $ 5: 
Tk sipnutve 7tpoxa2oUusvot. Addi poterat 
óu&;s quemadmodum Ach. 652 dicitur: 
Üu&c oi oxeÓotuóviot zv slprvnv ztooza- 
Aoüvrcu vel Plat. Euthyphr. 5 4: aiz& 
ruÜrX ztgoxoAetoOut aürOv. 

797—799. lía sane, sed ut Graeciae 
principem eum reddam aliquando! — 
Amara admodum his inest irrisio con- 
siliorum  Perielis, quae nune exsequi 
conatur Cleon: detrimenta quidem et 
incommoda satis gravia aliquantisper 
toleranda fore civibus, in terra enim 
impares esse adversariorum copiis, sed 





si obdurarent et perferrent, fore ut 
devietis tandem hostibus cunctis Graecis 
imperitarent. Eadem igitur nune polli- 
cetur Paphlago: 
olim pro triobolo, quod nuper iis lar- 
gitus est Cleon, quinas drachmae partes 
in diem accepturos; instare enim bea- 
tissima tempora vaticiniis dudum nun- 
ciata, quibus Demus non ex terrarum 
illo angulo, ubi Cecropis urbs delitescit, 
sed ex ipso centro Graeciae gentibus 
vicinis iussa sit daturus et Siculos Poe- 
nosque 9) et longinqua Ecbatana?) suae 
dicioni subdita habiturus. — [n somniis 
suis Cleones Alcibiadaeque viderunt re- 
gnum, euius fines Alexander demum 
gladio suo descripsit. 4rcadise autem 
eur nune fiat mentio intellegimus cum 
reputamus  JMantieam | Lacedaemoniis 
perpetuo fuisse infestam, et paucis an- 
nis post ad eam urbem ancipiti proelio 
pugnasse Lacedaemonios contra Argivos 
Atheniensium socios ?). Praeterea comi- 
cus fortasse in mente nune habet ve- 
tustum oraculum Lacedaemoniis reddi- 
tum:  Moxeóiv aw quae 
verba in dicterium abiisse testantur 
Diogenianus !?) et Cicero !!) Praeter 
expectationem autem non doe: vel eius- 
modi quid dicit Paphlago, sed s/zpem 
merere ^); quasi omnia insint r&ó /à- 


cives jv é&vausivootv, 


aivsig xc. ?), 


o«o9a. 13). 


!) Poll. IX 126, cf. Phot. s. v. — ?) Item nostrates ad ultimam contumeliam 
signifieandam: zemand met eem schop onder ziju achterste wegjagen. — ?) Soph. fr. 
938. — 4) Ran. 1094—1096. — ?) Hom. 4 536 r 501 47 502. — 5) Vs. 174. — 


7) Vs. 1089. — 


8) Vid. praesertim "Thucyd. VI 16 $ 6 et supra ad vs. 465. — 


?) Herodot. I 66. — 9?) Diogenian. II 69. — !!) Ad Attice. X 55 $ 2. — !?) Item 
vs. 1089. — !?) De quo verbo vid. Vesp. 772 Phrynich. fr. 63 et Lysias in oratione 


deperdita apud Harpocrat. s. v. 'Hatoic. 


10 


146 


EQUITES. 


X - , /, 
(gg roUrov Oc? mor £v Moxaóíc...mtvrofóÀov qAutceG9or, 


ki! EJ 


- , , , 
iv &vauctvir m&vroc Ó  «)róv Og&éyo yo xci Q:oomsvoo, 


800 


é&evoícxov sU x«L uiegüg OmóOcv rO vouoDoÀlov fa. 


AAAANTOIISAHZ. 


ovy va y Go&n u& AU oxaüiec noovooóusvoc, GÀX tve uGAAov 


GU uiv égmáfnc x«l ÓogoÓoxijc mc«g& rv móAscov,Ó 0i Ómpuoc 


bm roU zoÀéuov xci rijo Ouiylwc € mavovoysic wi) «e«9096 Gov, 


GÀY óm &váíyxqg Cue xci 4osíac roU uiG90U moóc Gs nsy5vm. 


805 


E , ? E ? 1 e ? ' ; - , 
7v óé 7OT Lig cyoov Oovroc &zsÀOov teLgTvetoc OLeobim 


x«l yióoe qoyov &ve9egonon xoi GrsugvAo sig Àóyov &A8w, 





798. zmsvroBóiov Kuster|] zesvrógo2ov codd.; idem vitium Kuster correxit Pac. 254 


Lys. 574. 


802. &omátr;] -5ys R, -ox(); V et plerique. 

804. rov Cobet] »ei codd. vitiose, nihil enim h.l. est ózó 300 (prae mercede). 

805. jv» Dobree] s codd.; Hirschig &...ó:ezgíéyet... &va9«ooros et 223óv in fine 
vs. 806, fortasse reete. Subiunetivus tamen est vs. 579. 


806. orsugUio] -àov V alii. 





199. závro;] vid. ad Ran. 263. 

800. s) xai uwgós] vid. vs. 256 et ad 
Nub. 99. 

S01. zoovoo)usvo;) cf. Nub. 975. 

802 sq. Idem crimen sobriis verbis 
in Cleonem iacit Thucydides: /v«vziobro 
Tj elgnvp,... ysvouevus louyics xatoqave- 
grsgos vouilov àv sivat zaxovgyav xoci üru- 
Grórsgos Óuxp&AAmv Jr De verbo óo«poóozesiv 
vid. ad Ran. 361. Vox óuíyig autem, 
quae eum voce zo4éuo coniuncta £v Oi 
juoiv efficit 2), idem fere significat nunc 
quo1 xezvó; Pac. 610. Nempe óOuiyy 
ztouu£Guy OU zi qii, xAezTm Ó& Te vuxróg 
&usivov est teste patre poeseos. Con- 
ferri potest Acharnensium locus, ubi 
senes zig; Oíxys z4v fi)5ygyv dicunt eam 
mentium perturbationem, qua quid ius 
quid iniustum sit non iam satis per- 
spicitur, sed nebula quaedam vero prae- 





tenta esse videtur?). Genitivus cov de- 
nique ita est explicandus ut vs. 787. 

804. zo) uioSoD] cf. vs. 256. 

— mpós ge xsyinvy] vid. ad vs. 651. 

805. Rusticis, qui belli initio praedia 
sua hostibus reliquerunt urenda et di- 
ripienda, 7;a«Aszüg óix TÓ à&sl simSévaw iv 
Toi; kygois O«auz&o Sai 1j kv&otacis Ey£vero *), 
iamque intra moenia inclusi &zopzezov- 
cuv eig; kygóv ?), illuc &vegztioat Óawuovícs 
povàióusvor 9). Itaque viri qui pacem re- 
ducere avebant év roi; ysogyozz omnem 
spem ponebant ?), coU aürovgyo)c uóvovs 
rjv yüjv oolav cum Euripide rati ?). 
Demus autem postquam in fine nostrae 
fabulae resipuit pristinasque vires re- 
cuperavit, acceptis zeig rgiuxxovroüriot 
czovómi; abit si; ro); kygo/; *), perinde 
atque Dicaeopolis !9). 

806. yióga] sic frumenti vel hordei !!) 


1) Thucyd. V 16 8 1. — ^j Ut yoxouoi xai tró Ilv3ixóv(?) vs. 220, 2M95vaiovc; zoi 
róv Ónuov v8. Bll, xvi(yviov xal qguaxov v8. 906, xorv9àz; xal piov vs. 1101, ztzégoust 
xai Óoilíjuacw Av. 1182. — ?) Ach. 684. — *) Thucyd. II 14. —?) Ach. 32. — 9) Pac. 
583. — 7?) Pac. 511. — ^?) Orest. 920. — ?) Vs. 1394. — ?) Ach. 201 sqq.; vid. 
etiam fr. 107 et adesp. 133. Etiam Xen. Hell. V 2 $ 7 dignus qui conferatur est 
locus, — !!) Immatauri? 


EQUITES. 


147 


^ , er , - , ^ - - , 
yvoGeroL otov &yoOGv cvurOov rij uiG9OgooG reQexórcTOv, 


si9' $Eer cow Ópuwvc Gyoorxoc, xev& coU Qv wijpov Dyvevov. 


e M , , 2.79 - d o - M X 
€ GU yLyvoGoxov TÓvÓ é&eoüg xcL Ov&LQoztoAsiG 7£QL Ge'vrOU. 


II AODAAIUSN. 


810 


m2 
oUxovv Óswvóv vovtí Gs Àéyswv Ófyv fov éui xol OwwdAAnuv 


z:90g Z9mveíovg xci vóv Ofjuov, mezouyxóvo mÀsiove qnod, 


vj vàv Zhjwwroe, OcuuoroxAéovg m0AÀQ msgl viv móALv ijÓm; 








808. z;v| ze Palmer (coll. Av. 257). || iyveóov] immerito addubitavit Reiske; 


vid. commentarius. 


809. c«vrov] a)vo0 vHerwerden coll. vs. 797 sq. 
811. A4. xol vóv 0.] Halbertsma zóv Ó. róv M315vaiov (ut vs. 764); sed vid. com- 


mentarius. 





grana cocta !) vocabantur ?). Vox redit 
Pao. 595 3). 

— orsuqiAm] olivis unde expressum. est 
oleum *), vili profecto cibo. 

— sig Aóyov £495] locutio sic 4óyov (-ovc) 
&9s«v vel cuvei9eiv ?) proprie dicta si- 
gnifieat Aominem aliquem adire 9). Sed 
in sermone quotidiano iocose dicitur 
cibum adire, aggredi, alloqui ; e. g. ouvóv 
zogaxividíoug xal uocwiotow 7), SuyysvéoSat 
uta 2 Syveytyvóuv &el roig àyaSoic qá- 
yooustv 9), Tva onA&yyvows avyyevóueSa 19). 
Etiam verba zgooezeiv (salutare) HoU2o- 
uet Tkg &uztéAovg et similia !!) conferri 
possunt, neque hine alienum est qoo»- 
ría. Gvyytyveo 9o. 1?). 

807. z5] i. e. zj ej, quam extollere 
soles, utpote singulare beneficium !?). 

—  "magsxómrov| cf. vs. 859 et Nub. 
640 14). 

808. Tunc huc in urbem tibi redibit, 
«cer rusticus denuo factus et calculum 
cireumspiciens quo te petat!?). Acharnen- 


ses illos cogitemus s/; vo)c roífovec rov 
Ai9wv SvAMEyovzac et BaAA(nvaós BAézovraz!6). 
Consulto autem w;qov nune dicit isi- 
ciarius, non 4í9ov, quoniam non vi et 
pugnis sed szffragiis Oleonem ulturus 
est populus óorgexívóe giézmowv !7). Ver- 
bum /yvs/ev redit Thesm. 662. 

— Opus] asper 19). 

— d&ygouosz] vid. vs. 41. 

809. óvegozoAei; ztsol a«vrobD] de te ipso 
somnia narras ?). Collatis vs. 1090 et 
Vesparum fabulae initio ??)) suspicetur 
quispiam aut ipsum Cleonem aut unum 
ex eius sodalibus nuper — quae erat 
illorum temporum superstitio — som- 
nium aliquod coram populo rettulisse. 

810. o/xovv óavóv...Ó5r«] vid. ad vs. 
609 et ad Nub. 399. 

811. 3qgvaiovg; xoi vóv ÓWguov] idem 
quod zv zóAw xoci vóv Óguov (vid. ad 
v8. Seq.). 

812. z:oi rjv móàwv] non cives tantum 
et rempublicam sed etiam urbis moenia 


1) Gort. — ?) Vid. Nieander apud Athen. 1262—4, Pollux VI 62. — ?) Vid. 
etiam fr. 889 et ad fr. 682, Aleman apud Athen. 6480. — ?*) Cf. Nub. 45 fr. 392 
Phrynich. 38 Antiphan. 79 Anaxandr. 4196 Alex. 196 Diphil. 87. — ?) Infra vs. 1300. — 
5) Vid. ad Nub. 470. — 7) Pherecrat. fr. 56. — 3) 'Teleclid. fr. 38. — ?) Eupol. fr. 38. — 
1?) Teleclid. fr. 108. — !!) Pac. 557; vid. ad Ach. 266. — !7?) Infra vs. 1291, ubi 
vid.; cf. etiam vs. 410. — !?) De re vid. vs. 1352. — !*) De quo loco vid. supra 
ad vs. 318. — !?) xeraóixáoer zmooquévog (schol. —  !9) Ach. 184, 234. — 
17) Vs. 855, cf. etiam vs. 1150. — !3) Of. Vesp. 278 Pac. 349 Av. 255 Plat. Theaet. 
1734 etc. — !?) De verbo vid. ad Nub. 16. — 7?) Vesp. 13 sqq. 


148 EQUITES. 


AAAANTOIIO AHZ. 
» 0 7t0Ate Aoyove, xÀUs9 oic AéyeL/* co OsuicroxAzt &vripsoíteuc; 


ev 2 , M , e , RA - 
Og émoínGcev rjv zóÀw auGv usorQv, toov émvyai 





814. usor]v sógóv imag] ultimum adiectivum 7/enem interpretati recentiores 
pro 4eorjv coniecerunt 4ezzjv (sie Kock coll. Eecl. 539) aliaque eiusmodi, sed 
ferri sie non potest verborum ordo. Minus displicet quod Kock postea proposuit: 
usorjv iyvokv maii, adiectivum 2yvgó: tamen ab hac imagine est alienum; qua- 
propter Starkie tentavit usorjv zvgoówv, ima (full of wheat — even to the brim), 
vlJzeren ueor5jv, kya9óv imya2j, equidem malim certe usy&agv &ya960v T mu. 
Sed vid. commentarius. 








heroem tíragicum  festivissime z«goósi; 
nam apud Zrgivos aliquid hoc tempore 
molitum esse Cleonem supra claris ver- 
bis dietum est !?), 

— &vrgsoites] epieum hoe verbum !!) 
vs. 818 redit. 


a 'lhemistocle erecta nune cogitat Pa- 
phlago; frequenter autem dicebatur: 
&vóga àyaSóv (sivovv alia) eivo« vel yíyve- 
09a ztegl Tv ztóAw !) vel zepi zóv Óijuov?), 
unde etiam in nostrum locum irrepsit 
praepositio inutilis zsoí. Utrumque con- 


iunetum est Plut. 567, ubi oratores di- 
cuntur zzeol zóv ÓZuov zal z]v zmóAw Óixawot 
siva. — quamdiu sint pauperes; in Achar- 
nensibus autem coryphaeus expostulat, 
poetae inimieos famam eius rodentes 
perhibere óz »w«uwós: v/v zóAw xoi róv 
dguov xaSvfgoite ?). Idem loquendi genus 
agnoscimus vs. 1208 iocose detortum 4). 

813. à — iéya] haec verba, quibus 
etiam Paupertas Plut. 601 utitur, Pa- 
phlago 5) habet ex Euripidis Telepho, 
quam fabulam his annis saepius velli- 
cavit comicus 5). Conferri possunt prae- 
terea quae affert scholion nutricis Eu- 
ripideae verba 7): x4/s9'" oiw iéya! et 
Adrasti?): à zóAu Mpoysía, vv iuóv ztóruov 
oüz icog&rs; — "lTelephi verbis etiam in- 
fra ?) utitur Paphlago, nune autem 





814. Themistocli Plutarchus haec tri- 
buit verba: 4/gav uiv &guócaaSat, xol 
useraysugíaaa9au iaArQoiov oix émiorGuat, 
z0Àw Ób uuxgkv xal &Óoiov zagaAafgóv Év- 
dofov xoci usy&Agv &msoyácaoSo. !?). Sic 
Augustus marmoream se relinquere Ro- 
mam, quam latericium. accepisset '?) mo- 
riens gloriebatur !*). Tv £zi GsuioroxA£ovz 
Biov "Tniexisiómz iv Ilovrávsow &Boóv üvra 
zagtómzev 15). 

— éàmyaij| adiectivum apud veteres 
alibi non obvium 2»ós« vel àjuzij inter- 
pretantur grammatici !5), neque alium 
sensum contextus admittit !7); sequen- 
dus autem videtur Willems, qui proprie 
poeulum  &verergeuuévov, inversum, wva- 
cuum igitur, sic dietum esse perhibet, 
imi) Tà ysíày Sive vrÓ oroua xsiusvov 18), — 


1) Ach. 663, 698 Lys. XXXI 8 28. — ?) Vs. 764, 831, 873 sq. — ?) Ach. 631. 
Vid. etiam supra vs. 273. — 3) Alienum vero hinc duco versum 477, ubi vid. 
annot. critica. —  ?) Testibus scholis. — 5) In Acharnensibus et Nubibus. — 
7) Med. 168. — 5) Suppl. 808. — ?) Vs. 1240. — !9) Vs. 465 sq., ubi vid. — 
H) d» 357 etc. — ?)In vita e. 2. — !?) ynivgv zagazapóv. — !^) Suet. Aug. 28. — 
15) Teste Athenaeo 553e. Vid. infra ad vs. 1382 sq. — !5) Scholia Suidas Pollux 
II 89 IV 189 V 133 Hesychius. — !?) Quapropter multi philologi versum corruptum 
habuerunt (vid. annot. crit.), collatis adiectivis /coyeus: (Xen. Anab. IV 5 $ 26 Aristot. 
H. Anim. IV 9 8 6), ózsoysust (Hesych.), a)voyszs: (Soph. fr. 133) wsque ad. labra 
repletum intellegentes cum seris imitatoribus 'Themistio XIII p. 174 et Synesio 
D-357 18) Of. Athen. 5014; confert autem similis conformationis adiectivum 
inínisvoov couché sur le flmnc. Equidem nescio an praeterea prosit collata gallo- 
francorum locutio é/re sur les dents (— «uz abois). 


EQUITES. 149 


815 xoi moóg rovro:g &gioro05 rv llewgoià zoocéíuo&sv, 
, , , ? M - ? , , —- ' , 
&gptÀov v oU0sv rüv cgyaíov vy9Ug xoivovg me«géOnxev. 
cv à' A9wvatovc irqoeg wuxgonolírvag Gxogijvot, 


OLcrevyítov xal yonouo0dOv, — 0 OcucroxAs Gvrptoítov ! 





815 sq. Suspicor verum verborum ordinem hune esse: "*&qsióv 7 ojóhv cóv 
&oyatov róv Ilegoix zt900£uaSsv, | xai ztgós ToUroi; koi0TOO: zawvoUg iy9Uc ztagé9 nxev. 
Nam &gigzóoy ex verbo ambiguo zgoouázrav potuit nasci, sed sine causa positum 
in textu vulgato minus placet; qui hoc praeterea habet incommodi, quod non 


roig kooTügt. Sed roi; kowirroovow hominibus pinsi solet polenta. 





Vini potissimum mentionem nunc fieri, 
ut mox coenae, quod sunt qui statuant, 
non crediderim, quoniam éZzuzivezat vi- 
num, non cibis praemittitur. 

815. De hoc loco Plutarchus dispu- 
tans aeute observavit potius dieendum 
fuisse Themistoclem z/5v zóAw 3idwat roD 
Ilegatg xol r»v yüv 5s 9a2&rt6s Y). Moe- 
nibus cinctus est Piraeus a Themistocle, 
viginti autem annis post — Cimonis Pe- 
ricelisque aetate — longis qui dici so- 
lent muris urbi zuzctus ?). 

— mgocéuaiev] affinzit, $unzit, iocose 
pro zgooiyesv nunc dictum. Cf. Theocrit. 
XII 32: 0s óÓé xe zgocuáiy yivzsogóraro 
xtüscu. yeiày, Soph. Trach. 1053: zaev- 
ocio. zgocumyS3iv &ugipAnorgov ?). 

816. Post cibum (ua£«v) commemora- 
tur opsonium. Ridieule autem praeter 
cetera beneficia, quibus urbem suam 
Themistocles ille cumulavit, hoc quo- 
que laudi ei vertitur, quod exinde non 
rancidulis piscibus *) sed recens captis ?) 
vesci licuerit Atheniensibus. — Memini- 
mus quid in senatu de apuis Phalericis 
modo turbatum fuerit teste botulario. 








Loci autem sensum bene reddidit Wil- 
lems: ,Athénes au sein de l'abondance, 
De se contente plus du Gezvov. Elle 
»S Offre le luxe de déjeuner, de déjeuner 
,ià la fourchette, comme on dirait actu- 
,ellement: car elle se fait servir une 
».grande variété de poissons." 

817 sq. Prisci illi cives agri sui erant 
amantissimi, neque longinquorum $Sa- 
carum Poenorumve terras appetebant. 
Non illi urbis nostrae nervos succidere, 
non illi in brevius eius fines contrahere 
studebant; sed quod pauperum oppida- 
norum vitam nunc vivimus intra moenia 
nostra occlusi, et stomachum latrantem 
vaticiniis delenire iubemur, in te tuis- 
que huius rei est culpa, qui malis arti- 
bus prohibetis quominus fiat pax 59). — 
Vox 4uxgomolirau etiam alibi legitur 7), 
cf. substantiva comica y«vvozoAizat ?) et 
óiadpacutoAita 9). Zixzecyizew interpretor 
populum muro interposito « suis praediis 
secludere, sive intra urbis moenia cohi- 
bere; quod supra x«9sip&a: est dictum 19). 
Xonouobs $óav Paphlago dicitur etiam 
vs. 61, ubi vid. 


!) Themist. 19. — 7) Thucyd. I 93 $ 3—8, 107 s 1, 108 8 3 [Xenoph.] de 


Rep. Ath. II 8 15 sqq. — ?) Vid. etiam Theocrit. III 29. — *) zgiratoiz fr. 387. — 
?) xaivois, versche visch. — 9) Simillima sunt Lysiae de Zerzmene verba XII 
8 63: oU uo! ÓoxoUow (aov àot ysyevijoSat (GsuwoToxAZ; xci Gmgmutvus)) 0 uiv yi 
ALaxeÓatuovíov &xóvrov oxoóóunos rà ve(ym, obrog Ób roUg zolírag omorQcac xaSziAs.— 
?) Xen. Hell. II 2 8 10 Aeschin. II 8$ 120, adiectivo autem uuxgomoAuixó  Aristo- 
phanes usus est alibi, si fides Polluci IX 25. — 5) Ach. 635. — ?) Ran. 1014. — 
1?) Vs. 794. Aliter interpretatur nostrum locum Willems, qui collato verbo óuozávat 
(Vesp. 41) vertit: ,élever des murs de séparation entre les citoyens — les diviser 
politiquement," hac certe in re mecum faciens quod de veris zrisin urbe a 
Cleone zz£ersíructis Sermonem non fieri probe sensit. 


150 


EQUITES. 


' , M ' , A - ^ 5 , , , , 
x«L éxtlvog uév &gevytv vQv yv, Gv Ó cyis(ov Go... uere. 


ILADAATDUSYN, 


820 


órg G& quÀÓ; 


* $3 - 
oUxovv rcvtL ÓsvOv Gxovew, &) Zw, iorív w m rovrov, 


AHMOZ. 


L^ 5 T z 
z«Ü (0 ovrog, xol u1] GxéoDolÀs movqod. 


z0ÀÀoU Ó& moÀóv us yoóvov xcl vüv &skw9ng Pyxovgidtow. 





819. Zgsvysv vHerwerden] qevye codd. 


821. ó oóro; Bentley] oóroci codd. metro invito; vVelsen vüóv za)' o$ros, Dindorf 


€* - T? , - 
Ó zaÜ' otros, AnZ 'yó; — zaU' ojcog. 


822. us] uiv R. || de2595:] -3«c codd. 





819. o2 0? &yuielow &zo...u&cre] tu vero 
dum in Prytaneo matteis te ingurgitas !), 
paniculis manus tibi deterges. — Insanae 
profecto luxuriae erat zó &zoueyóa2wic?) 
Xo5noS9ao. àyileloug. Nam &yi2elove uátag 
fuisse optimae notae nec vulgarium ho- 
minum palato factas, docent verba Phe- 
recratis, ubi inter cetera aurei aevi 
bona commemorantur zozcuoi jouoU u&- 
Amvog &yuAetowg uátoig xoyvÓoUvreg?), et 
propius etiam ad nostrum locum acce- 
dunt Cratini versus: peoiuebc Kgóvos ]jv vó 
zac», | üve coi; trot Tozoayázibov, u&tot 
Ó' iv voici. maAaíoroois | Ziywatot xaceffé- 
BAuvro ^) et TTeleclidis: u5zoes Ó& vóuotc 
xai yvavuariow oi zaióss &v rjovoay&Aitov ?). 
Voce &yiisior etiam Sophoclem 5) usum 
esse testantur grammatici. Et quoniam 
nullus iam adest Thearion vel Mithaecus, 
nominis originem haud facilius hodie 
explicuerit quispiam quam nostrorum pi- 
storum vocem Zadefjes vel profetenbrood- 
Jes. Neque Tryphonem, cum &prov et uatav 
varia nomina conquireret, de &yiastoiuc 
certi quid scribere habuisse, apparet e 
verbis Athenaei ?). Scilicet non vivacia 








sunt talia nomina. — Acute denique 
observavit Kock, dativum &yis(oi; ex- 
pectari 5$), sed genitivo nune uti isicia- 
rium, quasi óczoi«/sig additurus sit. 
Quapropter puncta zó &zoooóóxgrov in- 
dicantia inserui equidem. 

820. Cf. Soph. Ai. 1235: 
&xo)stv usy&áim ztgóg ÓoUAov zaxá; 

821. za):] vid. ad Ran. 122. 

— obrog] vid. ad Vesp. 1. 

— coxfopoiie] verbum non redit. In 
scholiis zoízi4s est adscriptum ex sen- 
tentia Callimachi, cuius afferuntur verba: 
axtoBo2a uv915cavco ?). 

822. Vel sic satis diu me ludificasti. 

— zt0AÀoU...7toÀUv] l. e. z&uztoAvv. Of. 
Ran. 1046 19). 

— àsij935] plusquamperfecti sive im- 
perfecti hiec usus ex locutione 7» &g« 
et similibus est notissimus !!). Dudum me 
latebas — wi sero edoctus unc demum 
video !?). 

— iyxovqiétov] verbum licet non re- 
deat, non est dubium quin zz occulto 
dolos nectere !*?) significet. Panis nomen 
iyxgvpíav grammatici norunt. 


TaÜT oz 


!) Vid. ad vs. 280 sq. — 7?) Vs. 414 sq. — *) Pherecrat. fr. 130. — ^) Cratin. 
fr. 165. — ?*) Teleclid. fr. 1!^. Cf. praeterea Plut. 816 et fr. adesp. 780. — 5) So- 
phocl. fr. 494, in satyrico igitur dramate. — 7) Athen. 114e,f. — ?) Quemadmo- 
dum &zouárrew TO z54G dicitur Demosth. XVIII 8$ 259. — ?) Callimach. fr. 281. — 
1?) Vid. etiam ad Ach. 177. — ?!) Vid. ad Vesp. 183. — !?) Verbum etiam vs. 
1044 Nub. 380 sic est usurpatum. — !*) Scehwelhoekje spelen, de kat im het donker 


knüpen. 


EQUITES. 


151 


AAAANTOIIS AH. 


uiegyrerog, 6 Zhquexíótov, cl zÀsiore mevoügye OsÓpexds / 


ec , A A jJ * 
ómóTev q«GuG xci rovg xcviovg 


825 


rv eüQvvOv ixxovi(fov 


xoruBooy9íGet, wol cqpolv ye ysootv 


wvGriA&roL Qv Ómuoctov. 


IH AOAAI*XN. 


?, 
^ 


cLo16o0 


o) qoig1osig, GÀÀd Ge xÀémrovo 


iyà rgeig wvgidóoc. 





823 sq. Post adi. uw«górarog; verbum desiderans Geel pro à scribebat ov», sed à 
cum abesse nequeat, Kock coniecit ,«oóroer& y (sie tamen parum placent adie- 


ctiva uuxomreroc et zavobUgyos coniuncta), vVelsen Zmuá&xtov, ov, Blaydes u«oóg T 


iov et y&o voUg (vel ' rovc yko) pro xai rovc vs. 824. 

826. xarajpoy9ite] -5y Porson. cum M!, sed requiritur indicativi forma, non enim 
a particula ózórav haec esse suspensa iure observavit Sobolewski. || ys] addidit 
Lenting; vid. vs. 264. Bentley &ugoiv ysgoiv, sed attica haec non est forma. 





823. uiapóraroc] exclamatio haec est !). 

— ZAuaexióiov] deminutivum hoc du- 
ctum est a dictionis familiaris nomine 
ZAáuat ?). 

824. ónórav y«cua] quoties oscitas sive 
dormitas ?). Nimirum Demus est yspóvztov 
vuczaitov ^). Idem autem quod nostro 
loeo infra dicitur verbis oraculi: 2ieóeroi 
gov roUwov ürav GU zo. &Àiocs yos). 

824—826. Et litium caules excerptas 
devoras. Verbum  ixx«viitew non redit, 
sed &mozevAitev 9) est praefringere, et 
simplex Ar. adhibuit in verbis: Zóyyot 
Ó' ixaviitovro ^). Est igitur ZxxcvAGCav 
olerum caules excerpere abiectis foliis 
externis 5), et «02vvo»v cor medullamque 


devorare Cleon nunc dicitur ?). — Non 
ut publico commodo invigiletur — sic 
haec verba reddi possunt — in eos qui 
magistratum deposuerunt inquiritur ho- 
die, sed ut tibi peculia crescant. Seili- 
cet publico sumtu vesci te iussimus! !?) 

826. xal... ys] atque adeo !'). 

897. uvonA&rc] A«urit !?). Non da- 
mnatorum tantum bona praerodit, sed 
ex ipso aerario publico plenis manibus 
sua ducens heluatur. 

828.0) ryo«urjoss] item supra oi vot yat- 
orosrov 1?), Plut. 64 oU roi... yaigriaets Je 

— zàémtovra] vid. ad vs. 296. 

829. Immo quinque talentorum damuan- 
dum te curabo equidem '?). 


l) Een gemeene schavuit! — ?) De cuius termino vid. ad vs. 361. — 3) Verbo 
yaou&cSe. oscilare (yácxav, y&áouy) utuntur etiam Plato Gorg. 4862 et Alexis fr. 
257; ef. praeterea vox yáouxyue Av. 61. — *) Vid. fr. adesp. 875. — ?) Vs. 1032. 
De verbi z&oxev usu vid. ad vs. 651. — 5) Thucyd. II 76 8$ 4 Eur. Suppl. 717. — 
7) Fr. 404. — $9) Zffeuiller. — ?) De magistratibus UmeuvS9óvorg vid. vs. 259 et 
Vesp. 102, et de verbo xezajgoy9itev supra vs. 357. — 1?) Cf. vs. 819. — 1jsvid* 
vs. 264 et ad Ran. 49. — !?) Vid. Plut. 627 et infra ad vs. 1168. — !?) Vs. 235. — 
14) Praeterea vid. ad Ran. 843. — !*) Vid. vs. 435 et ad Nub. 591 et 758. 


152 EQUITES. 


AAAANTOIIOS AHZ. 

880 ví OwuÀeTTOxOTtUG; X«L TÀCTVyLCtLG, 
uieocrerOg Ov zeol vÓv Ómuov 
róv ZA9qvaíov; xaí G' émiós(So, 
vi vv Zhjwr, 7| uw? Conv, 
ócoodox5cevr ix MvuQvnue 


830. zAatvyitesc] zsQvyitei (ut Plut. 575) schol. Pac. 92. 
831 sq. zóv Ald.] zov codd.; vid. ad vs. 764. 
834. MvrnQvgs] Murvà5vgs codd. 








830. Quid nugaris? !) XE nautarum | afferenda sunt Paupertatis verba: qava- 
lingua haee desumta sunt verba, ut | gei; xol zreQvyites *). 


alia multa. Nam  3ae4errozozeiv, quod 831. zegl róv Ójuov] vid. ad vs. 812. 
apud Photium bene redditur verbo ua- 832. imósio] civibus (e monstrabo ut- 
vcuoloystv ?), est fluctus inutiliter ferire, | pote furem 9). Of. Nub. 748. 

undam zjj zà&zy sive remi palmula ?) non 833. j u5 tog] vid. ad vs. 699 et 
secantem sed percutientem. Idem valet | Ran. 177. 

ueteoQoxozeiv 8Slve remo aérea ferire ^) et 834. óooodoxücavr«] vid. ad Ran. 361. 
nune altero verbo zza«rvyítev significa- — i» MurufQvg] ex illa scilicet urbe, 


tur, quod avium e. g. est palmipedum ?). | quae, Cleonis si vicisset sententia, pror- 
In alio loquendi genere eodem sensu | sus fuisset deleta ?). Hic, si usquam, 
dieitur cxwucysiv et apud apostolum | apparet !/) non serio huiuscemodi cri- 
noto loco zóv àéga ó£gav 9). Denique hue | mina in scena proferri !). Sed retor- 





1) Wat plast en floddert gij toch? — 7?) Vid. etiam Anecd. Bekk. p. 42 et de 


verbi conformatione supra ad vs. 289. — ?) Thesm. 770 ete. — ^*) Pac. 92, quod 
qui facit uereogoxózmoz dicitur Plat. Rep. 4882 (cod. -oxózos, em. Porson). — ?) Vid. 
Eubul. fr. 115: iva nAarvyítovra. — 9) Item vicini nostri £affre l'air, to beat 


(he air; cf. etiam locutio: wAy are you beating about the bush? et nostrum 
om Aet randje heenpraten. — 7) Plut. 575. Vid. etiam infra vs. 1344. — $9) Tez 
(oon stellen. — *) 'Thucyd. III 36 8 6. Nam nihil quiequam eredendum est scho- 
liastae ad Lucian. Tim. 30, qui Cleonem ówpoóóxov si; ózsofioijv fuisse ait, in lit- 
teris enim ad Mitylenaeos datis ipsum scripsisse — sic certe in textu tradito haec 
inter se sunt iuncta — ,se prius quidem auctorem extitisse ut Lesbii adulti cuneti 
interficerentur, zz; ó£ vuxrós émw/0gc dH9óvrov óg mbróv vüv imNuo)vrov H95vnot 
AsGpiov »al Óéza vaÀ&vtow «rv koyuglov uersàSóvrow, usrazéioQi ztáÀw TÓY Üfnuov." 
Quae si serzpsisse! unquam ipse Cleon, vesanus fuisset profecto, et magis etiam 
vesanus si fícíz scripsisset; verz autem haec et in vulgus nota si fuissent, non 
tacuisset profecto ea de re Thucydides, qui alia omnia refert loco notissimo, et 
comicus non talenti duas partes dixisset opinor, cum decem posset talenta integra. 
Sed sive e Theopompo maledicentissimo scriptore sive — quod eodem fere redit — 
e comieis nune sapit homo doctior quam prudentior, meras nugas ex iis quae in 
fontibus suis invenerat effinxit. — !?) Id quod Müller Strübing demonstratum 
ivit Aristoph. u. die hist. Kritik p. 359 sqq. — !!) Vid. etiam vs. 438 .et 932 et 
ad Nub. 591. Prudenter de hoc loco iudicavit Keck Quaest. Ar. p. 47, qui in uni- 
versum de huiusmodi criminibus sie statuit: ,poetae comico minime credimus, 
».Cleonem venalem fuisse, hoc tantum e poetae versibus colligimus, facultatem 
».dona aecipiendi ei fuisse;" pervulgatum autem Athenis crimen fuisse et temere 
in multos coniectum óg ó ósiva Éye czáAavra zt0AÀk ix Tig; iym; testatur Lysias 
XIX 8 48. 


EQUITES. 


885 


153 


zÀsiv 4] uv&g r&vreQéxovra. 


XOPOZ. 
Antistropha (vs. 836—840). 
à züciv &v9oózoig q«vsg ufyirov ogéAqua, 


fmÀG cs rijg süyÀortíeg. s( yào dO" émoíctic, 


u£yuGrog "EÀMQvov £cst xol uóvog xo9ébec 


- - 5 - 
rüv vij móÀtt, tÀv Évugdyov T obe Fyov voleiwvav, 


840 


j moÀÀ& gonuer $goydcos. Gsíov ve xoi reagirrOv. 





835. zisv 5j uvxs;] uvoi&óns (Móac) Zacher dubitanter. 
837. imoicuc] -o« (im eum irrues) Kock coll. Thuc. III 23 $ 3 Herodot. VIII 


61 etc. 





quetur nunc in Cleonem id quod ipse 
de Diodoto perhibuerat: xéoóe Zzaigó- 
uevov auctorem extitisse ut Mitylenaeis 
devietis parceretur, oratorem nimirum 
mercede ab ipsis conductum !). 

835. Vid. ad Ran. 90. 

836. Chorus fortasse imitatur prima 
verba Ius Prometheum adspicientis: ó 
xowóv dgiAmuc S9vnrotow  quaveic, | zàzuov 
IIoourS:0 ?). Nempe novus nunc Prome- 
theus supervenit, hominem qui uez& rz 
z9&yuazx ?) Prometheum se praestitis- 
set *) ignominiose propulsurus ?). 

837. Simillima est verborum structura 
Ach. 1008 Vesp. 1450; videatur etiam 
Thesm. 175. 

— sÜyAorzzia;] cf. Nub. 445. 

— &roí(ausz] znferes?) ... quid? Nullum 
enim adest obiectum. Casaubonus e 
plagam mente supplebat; qui si verum 
.divinavit, e palaestra hoc quoque ver- 
bum 7) est desumtum. Sed cum dicendi 
hie usus neque aliunde stabiliri posse 








videatur neque in contextum satis qua- 
drare, equidem malo vertere 57 s2c per- 
ges, verbo izp£oev eum sensum tribuens 
qui verbo Zzióidóvo: est proprius, e. g. 
in Hermippi versiculis: 
vuyOQ ovi xoci Óoxsi y& uou | ikv vocob- 


" ' ^ 
useicov y&o 


Tov imiói0O Àj; Wusgag, | usitov £oso3at 
4iayógov roD Teg3Q£uc 9). 

839. c&v vj mól«] quae alias dieuntur 
rà zo&yuara Tig mtólsog ?). 

— &yov tgíawav] novus Neptunus per 
mare Aegaeum dominaberis. Nimirum fus- 
cinam, qua mortales cogas eorumque 
opes convellas, ipsa tua ars tibi prae- 
buit !?). Inversa ratione alibi Neptuni 
fuscina assimulatur coquorum ropvy !!). 

' , » U 

840. zoiàk yonucer y&c&] 
pecuniam facies V?). 
gere 9). 


magnam 
Of. zoárzrs09at ezci- 
—  gsíov ze xal vagárzov] fuscinam 
islam. quassando socios perterrebis xai £uv- 


rQuxivógsg !*. Verbum cesí&v cum novo 


| huie évooíy3ov. est aptum tum vero sy- 


!) Thucyd. III 38 8 2; vid. etiam Diodoti illie responsum 42 8$ 2 et ipsorum 


Mitylenaeorum verba 11 $ 4. — 7) Aesch. Prom. 613. — ?) 4prés coup. — ^) Lu- 
cian. II 2, cf. Eupol. fr. 456. — 5) Vid. ad vs. 1019 et 759. — 5) Av. 314 Ran. 
1253 Hom. .4 89 z 438 etc. — 7) Vid. ad Nub. 551. — 5) Hermipp. fr. 42. — 
?) Vid. ad vs. 130. — !?) Cf. vs. 772 et simillimus iocus Eur. Cycl. 343. — !!) Fr. 
adesp. 351, quod ad vs. 981 attuli. ,Ursprünglich bedeutet der dreizack nichts 
»Weiter als die harpune des thunfisch- oder delphinenjüágers" (Preller Myth. 
I* coll. Aesch. Sept. 131) — !?) Cie. Verr. II 8 17 Nep. Cim. I $ 3. Item nos: 
gij zult veel geld maken, you will make much money. Cf. Herod. 1 24 Demosth. LVI 
8 31 etc. — !?) Ach. 1211 etc. — !4) Cf. fr. 24 Eur. Herc. 946 Bacch. 348, 
zQuvoUv Pac. 570, &vazgiawobv Amphid. fr. 14. 


154 EQUITES. 


KOPTQOAIOZ. 
xcL ui us95c róv GvÓg, imaó5 co! Àefmv O£óoxev 


xcTtQycGsu yàg QoÓLog, mÀevo&g Pyov roievrag. 


SCENA DECIMA SEXTA. 
Eidem. 


ILIAD AAISN. 
(irridens:) 
o)x, Gà GyeOoi, v«Ur icrí mo reír, u& róv Iloozóó. 
duol yág icr sioyeGuévov voioUrov EZoyov, Gorc 
845 &zaidmevreg rovc iuovg iy99ovg imwrouifav, 


foc &v 1 vrüv Gomíógv rÀv éx Ilóiov vw Àownóv. 








848. zo] zo. R alii, hinc zo. Pókel parum probabiliter, utile enim et fere neces- 
sarium est zc (cf. Plut. 399). || zavzr] zevzi R. 
846. zov R] v zóv cett. 


cophantarum artibus. Vid. e.g. fr. 219: | técíoriae meae monumenía, mihil contra 
Égeov, rrovv yoíuaT, 4melouv, igvzogáv- | "he praevalebunt obtrectatorum verbula. — 
rov» |. De verbo rzegérra» autem vid. | Nempe in stoa poecile, in cuius parie- 
ad vs. 251, et de similis potestatis ver- | tibus cum alia erant depicta tum fabulosa 


bis ad vs. 859. Thesei cum Amazonibus pugna et Ma- 
841. 4agiv ó£Ómxsv] vid. ad Nub. 551. | rathonomachorum facinora immortalia, 
842. nisvgàc] latera *). inter cetera ózouv5juara rov xaAüv Épyov?) 


843. O boni, multum abest ut res istuc | suspensi erant clipei Lacedaemoniorum 
processerit!?) Cf. Plut. 399: oix for: zw | Sphacteriae captorum, et multis saeculis 
rk zg&yuar iv rovro. Propius etiam ac- | post eos vidisse se testatur Pausanias: 
cedunt haec Promethei verba, quae for- | ivraü3e &ozíósz xeivrot yaàxar xai roig utv 


tasse in mente nunc habet comicus ?): | éovzwv émíygeuuam &mó Zxwvaiov xai cüv 
o) raíra rxíry Méoipá nw reAeoqióQoc | xgà- | izixoUQow 1?) siva, vk; Ó' £imoAlmhuuutvas 
vcv zémgora(?), et Medeae: xaxog zi- | zio05, u'j oqac 0 ve yoóvos Avumvntot xcl 
7zQaxrdu. TtavrOyiy — zig ivregst; — AA ó iós, daoxsóowuoviov sivat A4£yovat àv &Aóv- 
oUr. rx)Ty TaÜTG, u!| doxeité, ma 9). | vov dv rj Zgaxtqoía v$oo !') Et digna 


845. £morouilewv] os alicui obturare?). | profecto in paucis haec erant quae diis 
Cf. Calliclis ad Socratem verba: 775$4o; | patriis offerrentur donaria! populus au- 
ózó coU cvuzoOiw0S9slg 2v roi; Aóyow iéme- | iem iezmi&yy in ipso foro ióóv oczüovra 
arouíc3 9). rà A&Bóm 1?). Tovs y&g .daxsóaiuoviovs oUre 

816. Donec in fori porticu cernentur 





- LER] 2 , » - ' [4 
| Au oUr &v&yxy ojósuig rà ÜzAa zapa- 


!) Item Pac. 639 Teleclid. fr. 2 Antiphont. VI $ 43, leg. Gortyn. V?9 af... xe 
x&ore. ivosim j Gym J| qom. — 7?) Longen. — ?) Beste vrienden, zoover is het nog lang 
nie! — *) Vid. vs. 759. — ?) Aesch. Prom. 511. — 5) Eur. Med. 364 sq.; vid. 
etiam Hipp. 41. — 7) Dez monud stoppen. — 9) Plat. Gorg. 482e. Item Aeschin. 
II 8 110 etc.; alio sensu Plut. 379 zó ozóuc éco: dicitur, nempe corrumpendi. — 
?) Aeschin. III 8 186. —  '?) Vid. ad Vesp. 210. — !!) Pausan. I 15. — !*) Ut 
Eupolidis (fr. 359) verbis utar. 


EQUITES. 


155 


AAAANTOIISAHZ. 


imíGysg iv reig domícw' AeWjv yàg &vófOoxag. 


o) ydg cs yoijv, elveQ quei; róv Oijuov, £x mgovoteg 


rvUrwe iüv «ÜroiG. roig mógmebw Gvorcüvor. 








848. os yo5v R] o' éyotv cett. 
849. ajroict voi;] a)voig V alii. 





doóve. communis semper fuerat Graeco- 
rum opinio !). Sed voi; 4axovítovo: mire 
displieebant tantae ignominiae docu- 
menta publica. 

847. iníoyec] cf. Ran. 522. 

— àv vai; kozíow] i. e. 2x voce ,&oziav'. 
Vid. ad vs. 124. 

— Aapqv ...ivó£ówxac] cf. Nub. 551. 

849. aíroio. roig nógnaiíw] de prono- 
minis usu vid. ad Vesp. 119. Ad rem 
autem quod attinet, Spartiatae novarum 
rerum minime appetentes per saecula 
complura spreverunt clipeorum ansas 
sive óyove brachio inserendo, quae a 
Caribus inventae ferebantur ?), apud 
Athenienses autem aliasque gentes du- 
dum in usu erant. Prisco igitur more 
Spartiatae clipeos non inserto per bina 
óycva brachio versabant, sed loro de 
cervice suspenso sustentabant soloque 
manubrio regebant ?), et tertio demum 
a. O. saeculo Cleomenes rex eos ius- 
sit rjv &ozíóa qogsv Óv  Óóyávns  uJ 
Óux zmégnaxo; *). Dorica autem voce ?) 
nógztas dicebatur qui apud Homerum 
audit zeieuóv 9) sive Dalfeus fibulis 7) 
scuto annexus 5); quod clare ostendunt 


interiore, 











Aiacis Sophoclei ad filiolum verba: &47 
«)ró uot GU, moi, Aapow imdvvuov, | EbpU- 
Gaxeg, lays Ótk zoAvQoáqov ozgéqov | ztóp- 
zt&xog émráflorov &ogrnxrov aáxoc 2), et ve- 
teres interpretes, qui negabant Aiacis 
scutum zógz«xo habuisse !?), hane vocem 
cum rotundorum clipeorum óyávoc !!) 
confuderunt. Clipeorum autem a Cleone 
pest victoriam in stoa poecile suspen- 
sorum balteos praesertim oculos Athe- 
niensium, à quorum armis eiusmodi 
lora aliena erant, in se convertisse, 
facile intellegimus; aptam igitur nunc 
iocandi materiem praebent comico. 8i 
vero cum Aelio Dionysio !^) zópormexa 
interpretamur manubrium 1n clipei parte 
cum alia nascuntur incom- 
moda, tum noster locus quid habeat 
festivi non video. In ore mulieris La- 
conieae zrogzaxiG&usvog idem valet quod 
ivaomióeoo&uevog !?), Pacis autem dea 
ornatur epitheto iocose poetico ,u0709- 
zaxiwr&ry !1*. Infra denique, ubi Cleo- 
nymi taxiarchi Atheniensis zópza; com- 
memoratur !^) comicus aut prisci ali- 
cuius poetae verba !5) imitatur aut de 
re nobis ignota iocatur !7). 


!) Thucyd. IV 40 8 1. — ?) Herodot. I 171. — ?) Doricum huiusmodi clipeum 
cerni in clarissima Martis statua, quae Ludovisia vocatur, observarunt Daremberg 
et Saglio I p. 1251, iisque assentiri se amicus collega Holwerda hae de re interro- 
gatus mihi dixit. Qui clipeus praeter balteum duobus annulis alligatum Zo habet 
manubria; quorum is videtur fuisse usus, ut miles pro re nata modo hoec modo 
illud manu prehenderet. Cuiusmodi clipei casu zegiggvijvau, quod Drasidae aliquando 
accidit Aurowvyobve (Thucyd. IV 12 S 1), multo facilius poterant quam si bra- 
chium ansis duabus satis artis insertum et fere infixum fuisset. Domi autem dum 
versabantur, iijoowv rÁjc konióo: róv mzógzaxa, teste Critia apud Libanium II p. 85. — 
^ Plut. Cleom. 11; vid. Helbig Hom. Epos! p. 49,1 et 228,3. — ?) Vid. ad vs. 
861. — 9) E 796 .4 38 etc. — 7) nógnow. — 8) aidegódsroc Bacchyl. fr. 469. — 
9?) Soph. Ai. 574 sqq. — !?) Eustath. p. 995,19. — '') Hom. 9 193. — 12) Apud 
Eustath. p. 905,52. — !3) Lys. 106. — !*) Pac. 662. — 1?) Vs. 1372. — 19) Of. e.g 
Eur. Phoen. 1127 Hel. 1376. — !7) Citharae ézuztógztaue commemorat Plato com. fr. 10. 


156 EQUITES. 


850 GÀ iei roU7, & A4fíus, uwyávuu, Uv, qv ov fovAy 


a LU , , M - ^ , , 
TÓv &vÓoo xolácer rovrovií, Gol roUro u1| Pyyévqvon. 


0gGe y&o c)rÀ Gripog oióv iori fjvgcomolóv 


veuviv, — co)tovgo Óà mégi0:x0U0t ueAivomtOÀoL 


M - - , , er , , 
X«L vvQoztOÀet, — roUr0 Ó sic t&v iov. Gvyxeuvgóg. 


855 Gor, ei Gv Borucoro xol BA&wewwg OGtoexivÓa, 





851. (i)yyévgzo« R] 'xyévgzac cett. (cf. Pac. 346). 
853. veawiov] veawxov  Halbertsma. || zregrorzoíow] ztegeoyxoDo:  Geel, zteguxvxAoDot 
Bergk, zegidougobc: Meineke, zeoumoioío: Kock. Sed vid. commentarius. 





851. éyyévgvo] cf. Ran. 690. — Ridi- 
cule Cleon perhibetur non ut splendidae 
victoriae vivax esset memoria clipeos 
illos in conspicuo suspendisse, quem- 
admodum Demosthenes e.g. nuper post 
pugnam ad Olpas trecentas hostium 
panoplias diis dedicaverat !), sed ut 
ipsius sectariis ad manum essent arma, 
Si quando cum bonis viris foret de- 
pugnandum. 

852. Ut Pisistratus suis clavigeris ? , 
sie Paphlago institorum caterva stipatus 
in medium procedere solet. Cf. femi- 
narum sub virili veste latitantium zei- 
GTOg OÜyAoc &900vg sig rjv nmzüxva Sow, 
quas propter candidam cutem aoxvroró- 
uote 5n«alov veri viri ?). 

853. megiwuizobUo:] hinc apparet hisce 
omnibus in eodem vico suas fuisse do- 
mus; quem extra urbem fuisse situm 
et per se satis est verisimile et dicitur 
id in scholiis ad Ach. 724: 4zzgóz rózoc 
iio coU ügrsog Ev9a rÀ Bvocsim 5v. In 
eadem autem vicinia iussu aedilium 
habitasse venditores caseorum propter 
graveolentiam  molestorum et mellis 
muscarum agmina allicientis, probabi- 
liter statuit Willems. 

854. roüro Ó' sic Ev dai cvyzexvqoz] et id 
omne conspirai in unum ^), sodalicium 





quoddam efficiunt. Cf. fr. adesp. 365: ci; 
TÓ qavsgóv uiv obyl roAucoiwy A&ysw, | ozo- 
zovSooUtovoww Ó& cvyzszuqórss, Herodotus: 
ol xazoüvrsg TÀ xow& avyzüWavrss ztoteUct 2 

855. Bourse] mussifes, stomacheris. 
Cf. Xen. Cyrop. IV 5 $ 9: OCyaxares 
iBouuoUro rà Kügw xai roiz Mhjóoug 9). 

— (là&waes ócrgaxivóu] de nominibus 
verbo giézs» adiunctis vid. ad Ran. 562; 
nostro vero loco artius etiam cognatus 
est Ach. 234, ubi senes Dicaeopolidi 
lapides intentantes 8Zzzev BaoiA5vaós di- 
cuntur; praeterea vid. supra vs. 808. 
Nunc populus ioculariter dicitur ócrga- 
xivda pàézsw, id est ostracismum minitari, 
ut assolet comicus novam vim subdere 
vocibus vitae communis ^) Erat enim 
ócrgaxívóa zaíle&w ludus, quem Plato 
comicus sic descripsit: s/$asiw y&g cotc 
ztaiÓmgíowg rojrois, oi éx&orors ygauulv | 
àv raigww óÓoig Ótxyg&wavreg Óuxveuu&usvot 
Oy éavrob; | Éov&g! abrov o) utv ézet9zv 
Tüs yoeuutz, oi Ó' «D &xei3ev, | sg Ó' &u- 
qoréomv si; uégov éotoz; 0cTQarov crois 
&vigow (?), | xZv uiv zímrgo và 2e0z (2) 
inávo, qsUysw vTuyb robs értégous Ósi, | zovs 
ó& óuóxzv?). Quo tamen loco non respici 
ostracismum ?) assentior Kockio. Simili 
ioco Cratinus ludi nomen éqgerí»ów ad 
iudieiorum 2g£ees transtulit 19). Multa 


!) Thueyd. III 114 8 1. — ^) Vid. ad vs. 448 sq. — ) Eccl. 384. — *) Ez 
dat schoolt allemaal samen. — ?) Herod. III 82; item VII 115. Praeterea vid. 
Vesp. 570 Phrynich. fr. 35. — 5) Vid. etiam Soph. Ai. 322? — 7) Vid. ad Vesp. 


353. — 5) Plat. com. fr. 153. Cf. Plat. Phaedr. 2412 Rep. 521c Poll. IX 111 sq. — 
?) Quod sumsit Cobet ad Platon. com. p. 177. — !?) Cratin. fr. 415. 


l 


EQUITES. 


157 


voxrOQ xoÜ9«omácovreg v rüg G&GmíÓcg, Oéovrsc 


- e m 
r&c sioBoÀ&g...vÀv GÀgírov &v xevaÀáBorsv quóv. 


AHMOZ. 


" Z 5o Hj ' , 5 , 
OLUOL TéÀocc e40v06L y«o 77007UC X CS 5 [i3] 70v1oe, 


ÜGOv u& ztxQexózTOV q9óvov roivÜro xgovGidmuóv. 


ILIAD AATDUSN. 


860 


6 Óciuóvie, n3) roO Aéyovrog i691, um oij9 uc 


duoi m09' sboQcsw qíAov Brkríov, Oorig sig Ov 


&movGw rove Évvouórac xoí w oU A&AqO9sv ov0iv 





856. x«Saponzácavrss] zoraomzá&oavrsg; R alii. 


85. juàv] *$uiv? 





autem praeterea novimus ludorum no- 
mina in -(vó« exeuntia: zocívóa !), xvvy- 
Tívóm ?), yaàxivóa ?), xovzrívóe *), wra- 
qivóe ?), oyowoquiivóm,  mieorofoiivóa, 
OteAxvarivóa 9) ete. 7). 

856. xa3apzáceavrsz]] cf. Eur. Andr. 
1122: xgsuaork rsÜyy zacoáAov xaS9ag- 
zá&oas 9). 

857. Noctu correptis clipeis, qui in por- 
lcu sunt suspensi, aditus ad fori locum 
ubi venumdatur farina fortasse occupahunt. 
Sie Thebis anno 379 Phyllidae sectarii 
Tv ix Tl; OToXg ÓrtÀcv xc :AÓvreg OnALGGYV 
eaptivos ab ipsis liberatos ?). More so- 
lito voce coi; é4gírow significatur Zo- 
cus 19); ridicule autem finguntur coniu- 
rati non arcem oecupantes vel pzycem 
eitato gradu petentes sed...forum pe- 
narium. Vid. loci ubi z& &Aqv« cum 
contemtu dicitur victus quotidianus !!), 
et reeordemur iocorum de Cleonis epu- 
lis 12). Ceterum vox militaris est sio- 





Boat, fauces enim montiwm significat !?). 
859. zmapexónrov] cf. vs. 807 et za«pa- 
xgoisv decipiendi sensu adhibitum !^). 
— cToiuxÜrx xgovot0mucv] i. e. róv Ónuov 
oUro xgo)cov xal ceíov xai ragoárrov xai 
xvxüv. Vid. infra vs. 1379 adi. xgovori- 
xós, Nub. 318 substantivum »xooDou, et 
supra ad vs. 251 et 840, de pronominis 
autem accusativo vid. vs. 878, 1124 etc. 
860. uf vob A£yovros to91] cf. Iocastae 
de coniuge verba: à43 ori roD à£yovros, 
s( qopous A£yor !?). Vid. etiam infra vs. 
1118: zoóg róv A£yovra && x£ymvoc, Soph. 
Phil. 386: zóAu y&o ior màoc rGv f$yov- 
u£vov | ozoezóc zs oüumac, quaevis enim 
civilas omnesque copiae in 
potestate et horum sententiam sequuntur !*). 
861. ei; àv] item Plut. 186 et sig àv 
uóvos Plut. 948. 
862. 
vs. 330. 
— uw ob AsAg9sv ojóiv] vid. ad vs. 75. 


ducum sunt 


Ézava« Tob; Suvouórag] vid. ad 


!) Xen. Mag. Eq. V 10, — &gziátev Ar. Plut. 816. — ?) Patertje, Cratet. fr. 
23. — *) Pleiduitje, Herod. Mimiamb. III 6, cf. ibid. vs. 65. — ^) Verstoppertje. — 
3) Blindemannetje. — 9) Sluip door. — ?) Vid. Poll. IX 110—117 Bekk. Anecd. p. 1353. — 


3) Item ibid. vs. 813. Quod etiam xa3z2siv dicitur, e. g. Ach. 1118. — ?) Xen. 
Hell. V 4 8 8. — !?) De quo genere loquendi vid. supra vs. 254 et ad Ran. 1068. — 
! Nub. 176 ete. — !?) Vs. 280 sq. etc.; praeterea conferendus est vs. 1060. — 


13) Suam vim obtinet Ach. 1075. — !4) Plat. Lys. 215v ete. — !5) Soph. Oed. R. 
917. — !5$) Item Aesch. Eum. 738 Eur. El. 1103 etc.; praeterea vid. supra vs. 714, 


739 sq. et ad vs. 215. 


158 EQUITES. 


év rjj móÀet &vviGráuevov, GÀAX süOécg xíxgaya. 
AAAANTOIIS AHZ. 
0nmso y&o oí ràc iyyéAeug 9mooucvor mémov9ag. 
865 ürvvv uiv 3 À(uvw xeraGtz, ÀauBivovoiww ov0éív 
&àv à! vo vs xol wáro vóv fóofooov xvxGciv, 
eígoUci. xci GV Aeufdveig, jv TQqv móÀw regárrQc. 
qv Ó' eíné uoi vocovrovi Gxórq roGceÜra mzoÀOv 
&Ügxeg 1x rovrQl xérrvue meg Grevtoü 
870 reis iuc, q&cxov gusiv; 
AHMOZ. 
ov ÓiQr«, uà róv ZAmnólio. 
AAAANTOIIQAHZ. 
£yvoxeg ovv O6 «)r0v oióg iGrwv; &ÀX iy Go 
feUyog mou&uevog iuBáóov rovri goosiv Otóou. 
AHMOZ. 


* - , 
xoívo G' Üccov iy oide msgi róv OÓuov &vóg Ggicrov 





867. Del. Cobet; sed eo omisso nimis abrupta fit sententia, neque aípsiv absolute 
positum euiusvis interpolatoris esse videtur. || «ígovo:] afoovoi(v) V R ete. (quod 
an piseatorum fuerit verbum dubitat Lenting; cf. verbi /o rise usus). 

869. zovzoi x&rrvuoa| x&rrvua roíro R. 

872. iugáówv] -óo.ww Dindorf perperam. 

873. à'] om. R. || goo» Bentley] cov (920v) codd. metro invito, ócov y' Ald. 
(quod quidem sciam) invita sententia. || &vóg R] óvz7 cett.; cf. Nub. 1050. 








863. xéxgaya] praeter expectatum, nam 
statim animadverio vel caveo (qvà&rzw) 
dieendum erat potius. Qowzcquid suspecti 
oculos meos ferit, aures civium obtundo ). 


non minus usitata est locutio zz £roebel 
water visschen. 

867. aígovoi] i. e. eDaygsota utuntur ?). 
Cf. proverbium  s/óovzt x/groz aigei *), 


864. nézov3a;] vid. ad Nub. 234 *). quod Cratinus ridicule immutavit ?). 

865. xazaor;] vid. ad Ran. 1003. 868. rocovrovi] cf. vs. 420. 

866 sq. Vid. ad vs. 309—311 et de 869. »árrvua] cf. Vesp. 1160. 
particulis àv zs zai xázo ad Nub. 616. 870. qg&cxov quisiv| item vs. 946. 
Nobis, qui perinde atque Athenienses 872. Vid. ad vs. 784. 
nautarum piseatorumque sumus natio, 878. zsoi zóv Óuov] vid. ad vs. 812. 





!) Vid. vs. 312 ete. — 7?! Cum toto versu conferenda essent poetae verba Nub. 
559: ,ceteri comici in Hyperbolum impetum faciunt cz; sixoü; rów iyy£àsmv Tüz 
iuks uiuoUusvou" si sanus esset ille versus. Sed cum apta sententia inde effici 
nequeat, suspieor nunc vocem zàv iyyésov illic interpreti deberi. — ?) Sic etiam 
nostrates verbo vazgenz absolute posito utuntur. — 4^) Phot. Hesych. Paroemiogr. — 
?) Cratin. fr. 4; vid. etiam Ephipp. fr. 57. 


EQUITES. 159 


süvovGorerÓv vt Tij mÓÀet xoL roíG. ÓcxrUÀoiuv. 
ILAODAAISN. 
875 o0 Ózwvàóv oov Or iufáÓeg rocovrovi Óvvac9Oat, 
duo) 0i uj uvsíav PFysuv Üccv méímov9eg; 0crig 
&xevce rovg Diwovuivove, vüv ygvmóv £beAshwog. 
AAAANTOIIQ AHZX. 
oUxovv Gr Ore vr«Üro Ózwvóv écvu mQoxrorwqosiv, 
m«ÜGaí ve rovc [ivovuévovc; xoUx £o  Ümog éixsívovg 
880 ovy) q9ovàv PmevGeg, ive wl] Orrooeg yévowvro. 


M , e - » - 2! - 
rOvÓL Ó' ógGv Gvsv qyurQvog Ovrzo rqÀuxoUrov, 











876. Zysw] £ysw o! Blaydes. 

877. Bwovuévov; Ri] xwovu£vov; V R? alii. | yovzóv olim quidam] lirrov codd.; 
Io/Àiov Blaydes, sed proprium nomen non dedisse poetam indicio mihi est 
articulus. 

878. ójra] om. V R et plerique, os raür 6 «oí vVelsen; oe ófra Ósvóv éori 
zab:« Blaydes. 

880. yévowzo R] yévovzoc cett. 

881. zgAxobrov] v5Axovrovi codd. 








874. rij ztóA& xol roiot ÓaxUAotcw] etiam | libus fuisset nebulo, quem Cleon capite 
infra ioculariter sie iunguntur incon- | deminuendum curaverat ó; ró oue rÓ 
grua !) Pedum autem digiti ó&xzuior | éavroU iq! Üggev mezQaxóre, indignum ni- 
dicuntur etiam Alex. fr. 148: 6 zg&ro; | mirum qui coram populo verba faceret 
sÜpüv uerk Avyvoíyou negutattv | rj; vv- | magistratuve fungeretur, comicus nunc 
xrü; "v Ttg xnósuov» rov ÓaxrÜÀov?) Cum | de eo taceret, opinor. Eandem autem 
toto versu cf. Vesp. 445—447. ob causam, nisi fallor, non suo nomine 

877. £mavoa] vid. ad vs. 330. designatur sed tectius indicatur cogno- 

— «oig pivovuevov;] cf. Nub. 1102. mento quodam, de quo audiamus So- 

— có» ygunóv iLaàs(yez] nomine illius | cratem: ,puer dilectus si simus est, 
hominis, cuius nasum aduncum mostis, ez | iníyagi; dicitur ab admiratoribus, roo 
albo civium deleto. — Lex vetabat ne | ó& ró ygunóv gaounxóv qae sivow, fuscos 
quis jrcigmxós civium iure uteretur ?), | autem viriles dicitis, candidos divum 
sed rarissimas Athenis fuisse iroigyoso; | gnatos" ?). Cf. etiam Herodae locus, 
yocks facile intellegimus. Itaque ad- | ubi muliereula tabulam pietam admi- 
mirationem nuper moverat Cleon fa- | rata ,et cetera ad vitam expressa sunt" 





mosum aliquem virum x zoü Ag&agyi- | ait ,et ó ygunóg oórog &v3Quztog" 9). 
xoÜ ygoxuuarsiov éja4süpa;. Quis autem 878. ra)ra ...ngoxrorgosiv| i. e. otro 
fuerit adolescens ille, qui ó yguztós *) | rzgeiv vois zQowtoUs 7). 
nune dicitur, nescimus; sed nobilis eum 879. zaUcci] vid. ad vs. 330. 
gentis, morum autem dissolutorum fuisse 880. Vid. ad Nub. 1089. 
eontextus docet. Nam nisi claris nata- 881. zyAxoürov] Aominem id aetatis. 
!) Vs. 1208, ubi vid. — ^?) Item Vesp. 275 Av. 8. — ?) Vid. Aeschin. I $ 19 


sq. — ^) Si vera haec est lectio. — ?) Plat. Rep. 4746. — 9$) Herod. Mimiamb. 
IV 67. — 7) Cf. vs. 889 et vid. ad vs. 381. 


160 


o0m07z0T GpuueoydÀov rov Ziuov 


EQUITES. 


055 


UII TT 


qeuiOvog ovrog GÀX yo Gor. rovrovi ÓíÓou. 


(Tunieam Demo induit.) 


AH MOZ. 


roL0vrOvi OcuiGrOoxAjjo oUm oT bmtvónctv. 


885 


, 1 e Sede CUSCO PX ET) , 
XCLTOL Gogov XCL €Xciv O Ilewgoueug €uOLye uevToL 


o0 usifov sivot qoíveroat iíeógque voU qurüvog. 
I1ADAATSN. 
oiuoL v&Àeg, otoug TwON«xiGuoic use TEQieAoveuc ! 
AAAANTOIISAHX. 


Cc E 2 C , QS , 2e LH 
ovx «ÀÀ Orso mivov vno mémovO Orcv qsosim, 
4 


rOiGiV TQÓ7t0LG TOig GoioLv (GzsQ DÀevríowc. olor. 


ILAODAATUSAN. 


890 


&Àk ovy vmsopeÀs? us Oomsíoug iyo yàg cUrüv 


mQocougpiuO roÓt cv Ó' oluof, o móvmg. 


(Senem pallio amicire vult.) 





884 sq. Of. vs. 812—818. 

887. zuS94xiouoi; ue zigueAzaUveic] vid. 
ad vs. 290 et de voce zu9qux«ouoi; ad 
Ran. 708. 

888. zémov9«] vid. ad Nub. 234. 

889. Commentarii instar sunt verba 
Blepyri in Ecclesiazusis !) narraniis se 
frustra quaesiisse soleas suas, dein cum 
festinato opus esset, uxoris calceolis 
pedes inseruisse. Sic oi zívovrs; ?) cum 
a coena surgunt ad ventrem exoneran- 


dum, — non enim inter cultiores ho- 
mines sed inter botularios iam versa- 
mur, — quibuscunque calceis arreptis 


utuntur. Discaleeati enim accumbebant 
veteres?). Solus Socrates ó &vuzódnroc*) 
non solebat poscere soleas, quas non 
haberet; quamquam et hie cum ab Aga- 
thone in coenam esset vocatus, ràs p4«U- 
ras ünsÓjoaro ?), ne sordidis scilicet 


pedibus amici triclinium intraret. Cf. 


| dunt), xyiavióss Ó* 





Hermippi versiculi: (ars convivia ce- 
obÀam. xerapépAuvrou, | 
Sópoxxx Ó' nac £umsgovüret, | xvyulg Ó& 
zepl oquoóv &oSooUrat, | J4aUrc Ó' obósig 
Er Éoog Aeuxife | xr&. 5): À Aexorueig au- 
iem feíras sive piavri«^) non multum 
fuisse diversas apparet coll. Vesp. 1158. 
Ad loeutionem quod attinet, cf. Eur. Or. 
169: obyl Mezvéàeo rgómow yoóus9a. 

890. ózsopiaisi] cf. vs. 56. Ad rem quod 
attinet, cf. Plat. Rep. 4260: zv zazg xoxo 
ztoÀAutevoué£voug TOv 7tóÀAsov 0g &v TOUG 7t0Àl- 
Tas ljóvoza S'egazteln zol yopítnzat Ürtoroé yov 
xul mgoyiyvóoxov c&g Gqerégac BovAmcets 
x«l rxíraüg; Ósvóg Jj &zomAnooUv, oóroc &ga 
&yaS9ós vs Éorat àvig xal coqóg và ueydAa 
xoi. Twunosroa. ÓzÓ oq. 

891. roói] sc. r0 iu&riov. — Identidem 
dubito an isiciarius szz;z: stragulam, in 
qua sedens merces suas venumdare s0- 
leat, suasque soleas, suzm denique tu- 


1) Vs. 313—319 et 341—347. — ?) Convivae. — ?) Vid. Vesp. 103 Phereerat. 
fr. 1534—6 Plat. Conv. 2134 et ad Nub. 500. — ^) Vid. ad Nub. 363. — ?) Plat. 
Conv. 1744. — 5) Hermipp. fr. 47. Vid. etiam Anaxil. fr. 18?. — 7) Athen. 3384. 


EQUITES. 


161 


AH MOS. 


(donum oblatum repellens:) 


teuBoi ! 


oUx tig xÓgexec c&zogpOsosi; Doooqo xáxiorov Of. 
AAAANTOIIS) AHZ. 


' € 91553 Acn , , ^, er ? EJ , 
x«l roUro Ó mírgÓic cs mtoujumeGy, Uva G' Gmomví&m. 


x«L mwoórsQov émsQovÀsvoé Gori. rÓv xcvÀOv oic9'  éxsivov 


895 


-— , pu LA ; 
TOU GiÀgiov vrOT GS$L0v ystvOusvov; 


AHMO-. 


*5 , 
oídc uévror. 





891. /ejor Dindorf] «ijo: codd., quod extra versum eollocans (ut Av. 1342) 
Bentley scribebat à zóvo zovyoé (cf. Vesp. 466). 


892. ;...0te. Kock] ,... 


üfov; codd., ótov Lenting. 


893. rojro Ó' vVelsen] zov codd., voóró y Bentley. || zeoujuzsoy Meineke] 
zsgujuzsaysv R, zsoujumiGgsv V cett.; vid. ad Nub. 214. l| ve o] zv. V alii. 
895. rov] zóv Bentley cum cod. A. || *zóz ] zóv codd. 








nieam de corpore detractam seni obtulerit, 
Paphlago autem hune ut aemuletur pal- 
lium szzm nune ei porrigat. Sie multo 
sane vividior erit scena, et coriorum 
odor facilius explicabitur, quam si Pa- 
phlago recens emtam vestem domino 
nescio unde afferat. Quae tamen admitti 
nequit suspicio nisi sumimus ficta lo- 
quentem  isiciarium dixisse  ócw&usvoc 
vs. 784 et zoi&usvog v8. 872. 

892. Cf. Philocleon novam vestem 
spernens in Vespis !). 

— oix sls xógaxac kztop3sosi;] vid. Nub. 
789 et ad Ran. 607. Etiam nostrae fa- 
bulae vs. 4 huc facit. 

893. inízyósc] vid. Vesp. 391. 

— éànonviiy| cf. Vesp. 1134. 

894 sq. Ef antem insidias tibi struxit 
isle: scis quam wili pretio nuper prosti- 
terit laserpitium ? — Mare mediterraneum 
totum iam navibus suis reclusum glo- 
riabantur Athenienses, et cum Siculo- 





rum caseo et porcis Poenorumque stra- 
gulis vestibus iam affluebat in Athena- 
rum foro ó ix Kuggvgs xavióg ?), i. e. 
laserpitii caules edules. Similes autem 
in usus adhibebatur hoe olus atque in- 
ter nos reum, cuius cum caules edun- 
tur tum radices in medicamentis usur- 
pantur. Erat autem  silphii succus *) 
acerrimus ?). Sed etiam in condiendis 
eduliis silphium usurpabatur 9), pluri- 
masque eius virtutes qui fuse enumerat 
inter ,eximia naturae dona" refert Pli- 
nius ?). Scilicet quod rarum carum ; nam 
Plinii aetate in Cyrenaica non iam in- 
veniebatur laserpitium, sed e Media in- 
vehebatur 5). Athenis vero quo tempore 
acta est nostra fabula vilescere nuper 
coeperat largius advectum cet in varios 
vitae usus adhiberi ?)) Quod Cleoni non 
laudi sed culpae ridicule nune verti- 
tur. — De adiectivo àiíe vid. ad vs. 645. 
895. uévro] sane! vid. ad vs. 168. 


l) Vesp. 1135 sqq.; vid. etiam Vesp. 38. — ?) Cf. [Xen.] Rep. Ath. 2 8 7. — 
*) Hermipp. fr. 63* Herodot. IV 169 Plut. 925, ó A4ígus z«viós Antiphan. fr. 217!, 
x«vAóg ix» Kagyrnóóvo; Eubul. fr. 195, cf. 7?. — ^) Laser. — *) Ar. Plut. 719 Eccl. 


404. — 5) Av. 534, 1579 Eccl. 1169. — 


D)SHEONAG E XXSDISg 5) XS XD — 


?) Cf. Müller Strübing Aristoph. u. die hist. Kritik p. 1465. 


1i 


EQUITES. 


AAAANTOIISQ AHZ. 


T 
émírqÓsg obrog ajrÓv FomsvÓ GÉwv yevícSo, 


, , € 
(v écO(ow cvo)usvon xoi Pme £v quate 


Bó£ovrsg GAMQÀovg &moxrsíveimv of ÓwxeGvat. 
AHMOZ. 
vij róv llocsidó xci mgóg iu& voUr sim vqo Kómotzoc. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


900 


o0 y&o r9  Ousic Bósóusvoi Or mov é£yívec9t mvoool; 


AHMOZ. 
x«l vy Z4Ü qv ys votro Ilvooívógov ró wwyávaquae. 
IIAO AATSN. 


ofouGí uw, & mavobtoye, BouoAoysóueGiv versus ! 





896. Zozsvó'] Fozsvosv RB. 
897. io9[o ] -yc R alii. 


899. Kózgsoc] demoticum esse vidit Bóckh. 
901. ys R] ye xai cett., yko vVelsen. || Post hune versum haec fere intercidisse 
suspicatur vVelsen: 24.44. ui rob; Ssoíg, 44 orogi vi; mzvogies x&xuoToc. 


902. zavovoys] zóvyos V alii. 








896. imírgós;] vid. ad Vesp. 391. 

— £Éonsvós] nempe ,zóre"!). De verbi 
usu vid. vs. 926 Pac. 672 et cf. ozov- 
ó&oc. Ach. 685. 

899. Non primum nunc istud audio, sed 
idem olim mahi dizit vir Kóngeog sive e 
demo XKózoo oriundus. De cuiusmodi 
iocis vid. vs. 79 et ad Ran. 427; eidem 
autem verborum lusui noster indulsit 
in Ecclesiazusis *). Ridetur nune suspi- 
cacissima plebeculae indoles, etiam ab- 
surda crimina cupide arripientis et cer- 
tissimis scilicet argumentis statim cor- 
roborantis. 

900. De medii sóso3o. usu vid. ad 
Nub. 1004 et cum toto versu cf. Ran. 
308 Eccl. 329, 1061. 

— o)...óf6 mov...;] vid. ad Ran. 522. 

901. //a sane, et Puyrrhandri quidem 
manifestum id. erat artificium. — Pyrrhan- 


drum, quisquis fuit ille, nuper in civium 
suspicionem incidisse, hic versus for- 
tasse testatur. Nam non e praeceden- 
tibus versibus hune iocum profluxisse, 
sed excogitatos esse illos versus ut 
iocum —- frigidum satis — nomen hoc 
proprium posset praebere, id quidem 
perspicere mihi videor. Sed quoniam 
Pyrrhandrum nullum novimus ?), certi 
quid praestari nequit. Ipsum C/eonem 
designari, hunc enim ufum fuisse ^), 
Droyseni est opinio; cui ex parte as- 
sensus Müller Strübing coniecit Bupgo- . 
&vógov, — infeliciter sanequam.  Z/&ao- 
&vógov ?) autem nomen iocose nunc sic 
mutatum esse fortasse haud inepte suspi- 
cetur quispiam; sed nimis incerta sunt 
haec omnia. 

— xaí...ys] vid. ad Ran. 49. 

902. Swouo2oysUuccw] vid. ad Ran. 358. 


!) Vs. 895. — 7) Eecles. 317 (et 362). — 3) mowyoóv xal ovxoqávrgv fuisse de 
suo opinor affirmat scholiasta. — *) Of. vs. 407. — ?) Pac. 395 eto. 


EQUITES. 


1638 


AAAANTOIIS AHZ. 


qd y&o 9sócg w éxéAsvos vixioaé c' GÀofovstoigc. 


IIADAATUSN. 


GÀX oUqL vuxgGsic. iy yéáo qwuí cor meo£&sv, 


905 


0 Zijus, uuóiv ÓoGOvw pwic90U0 vov[A(ov Gogijcot. 


AAAANTOIISAHX. 


iy Ó& wviiqvióv yé Goí xol qéguexov ÓíÓcou, 


v&v rOiGLV GvriXVWuLorg fÀxUÓQrea meQieAsigenv. 


(Offert seni pyxidem.) 
ILADAADUSN. 


? ' M ' , , , , , , 
éyo Ó& ràg moÀuíg yé Gov éxÀéyov véov moujco. 


AAAANTOIISAHZX. 
(dov Ófyov xégxov À«yG và 0OgO9cÀwÓ(o mtonpiv. 
(Seni caudam leporinam praebet.) 





903. àAetove(a.; Dindorf] -a; R, -« reliqui. Cf. vs. 290. 


904. obyi] o? V alii, o ue Ald. 
908. yc] om. V alii. 


909. zb óp3aAuilo] zop3aiutóe Elmsley motri causa; sed vid. ad Nub. 1066 





904 sq. grnui aot ztagéSew...ui090D T9v- 
pAtov $ogrooc.] ioeulariter inter se nunc 
commixtae sunt locutiones zgéfo Go 
4i09óv et zapéfm cou roufA(ov qaxij; !) 
vel &9&oxc; ?) $oqijce. Dicitur autem 
40900 zguBALov ?) ut elgrvus rovBA(tov Ach. 
278, idemque genitivi usus est in ver- 
bis z&ygvov rev9idov *), y0roe &9&poc ?), 
TovfAtov ztrwGávys 9), £Érvovg voupAtov 7), 
xáam9oc mreQUymv 3)» 

905. unóiv dgovr] dum otio perfrue- 
ris ?)). Ne id quidem posthac a te posce- 
tur ut tribunal adeas. Nunc stipem me- 
res sane !?), et maiora tibi promisi !!); 








sed quies a iudiciis procul abest, et 
nocte intempesta surgendum est ut illuc 
perveniatur: itaque in posterum grafis 
pabula tibi praebebo. 

906. xvAi(yviov ... xol qáouazov] i. e. xv- 
A(rviov qaouáxov 1?). A voce xou£$ ducitur 
xvA(yvy !?), hine xvàtgviov, ut a voce zóau 
ducta sunt zoáíyvy !4) et zoA(yviov. Idem 
autem valent 25á2ezz9ov !?) et &4áfa- 
oro; 9). Nempe Athenienses xai rv ierQ«- 
xiv zvi(óm xoAoUci xvAwia !7). 

907. &xióoi] seni ne offensioni sit !5), 
deminutivo hoc utitur, cui similia sunt 
usidguov 19), axsasÀgiov ??), alia. 


!) Vs. 1007. — 7) Vs. 1026. — 3) Een panuetje vacatie. — ^) Infra vs. 929. — 


3) Plut. 673. — 5) Alex. fr. 142. — 7) Cratet. fr. 9. 


SSMAVICIS25:— 19) Of. 


vs. 766. — 1!) Of. va. 256. — !!) Vs. 798. — !?) Vid. ad vs. 808. — !*) Fr. 498. — 
4) Herodot. VI 26 Thucyd. VII 4 $ 6. Etiam in nomen proprium abiit: Hom. & 
957 l. a., Thucyd. VIII 14 $83. — !*) Ach. 1063. — '!6) Ibid. vs. 1058. — !7) Athen. 
4802. — !$) Theophr. Char. 19. — !?) Eecl. 883. — 0?) Herod. Mimiamb. IV 89. 


164 


EQUITES. 


IIADAAISN. 


910 


&mouv£éuevog, 0 Zw, iuoU moóg vyv xspoAQv &zowo. 


AAAANTOIIOQ AHZX. 
duoU uiv oov! iuo) uiv oov! 
II AD AATUSN. 


éyo Ge mowj6o TQujo- 


-T Lj , - 
«oysiv &vaÀtoxovrea vOv 


M M , 
GevroU, mz«Àer:kv veüv £yovr, 


915 


, i3] , M , ? , 
&/g qv &vaÀOv o)x £g&- 


Éeg 0008 vevzmwyousvoc: 


ÓLeuayovicoucet 9' Üncoc 


&v [Gríov Gemgóv Adm. 
AAAANTOIISAHZ. 


, / - -) 
«voo zoQàÀcten! mas, mo 


e. Eáx 





910. &zouviáusvos] -ueSáusvos V alii. || 24fZu, iuov0] 4zué uov R (ut Thesm. 744). 
911. Isieciario totum dat Ald.; in codice V alterum Zuob uiv oóv omissum est, 
ante versum autem 912 est nota Cleonis. Posterius uo? uiv oóv R alii Cleoni 


tribuunt eum versibus sequentibus. 


913 sq. &vaiioxovra rov ca«vrov] del. Cobet, sed idoneis argumentis defendit 
Vahlen. Etiam vs. 924—926 prius res indicatur, dein rei causa subiungitur. 

919—922. Isiciario dedit Bergk, in codd. sunt Chori (Coryphaei); vVelsen Choro 
dabat vs. 919 sq.*, Isiciario vs. 920^—922. 

919. &vjo] &vjo codd. || za«£s z«v] in parenthesi haec collocat Lenting scho- 


liastam secutus. 





910. Dignum nune certe se praestat 
Paphlago quem demirentur Theori!) et 
quiequid praeterea Athenis est assenta- 
torum. Capillis meis pro mantili utere, 
sodes, seni dicit: yeugou&xzgo ?) yo cai; 
iuai; Sgiiiv. Ultimae autem rusticitatis 
cum sit 2o3ijz  &mou)zzso9ai ?), quid 
dicas de homine qui ad talia praebeat 
caput suum. Dionysi parasiti regi suo 
Tt0ÀÀkyxig TtaQauOysty Ti TtQÓóOC tX xGTOATUE- 
c9?«. feruntur ^). 

918. rouoeoystv kàvalioxovra] per totum 
trierarchiae tuae tempus sumtus facere. 





915. Id quod iam dictum est clario- 
ribus etiam verbis iteratur: azavem in 
quam munquam mom pecuniae aliquid sit 
impendendum. aliquidve sarciendum. 

918. Docet hic versus trierarchas etiam 
hoc tempore, perinde atque postea 5), 
non navem tantum accepisse sed etiam 
T GxtÜn tj; vtbg ex armamentariis pu- 
blieis iis fuisse exhibita. 

919. zagaátea] ebullit, effervescit 5). 
Quod apposite de Paphlagone nunc di- 
citur 7); cf. zeqiácuaza de verbis tu- 
midis usurpatum ). Item Timoeles Hy- 


1) Vesp. 600. — ?) Xen. Cyrop. I 3 8 5. — ?) Theophr. Char. 19. — *) Athen. 
249 f. Etiam Diodori comici fr. 2 conferri potest. — ?) Demosth. XLVII $ 22 sqq. 
LI $ 5. — 9) Begint le razen. — 7?) Item Pac. 314; vid. etiam ad vs. 2. — *) Av. 1243. 


EQUITES. 


920 


165 


. , e , 
ozeotéov. vgeÀxrtov 


tv ÓcÓíov &megvoréov 


t6 TOV GmeÀGv revrw. 


(Ridens Paphlagoni offert suum cochlear.) 


ILAD AAUDSAN. 


Ócostg f£uol xaÀqv Óíxqv, 


(moUuevog roig &i6gopeic. 





920. ómsotémv] ómsotéov39' Brunck. 


921. ócóíov] sic vel óaaíov (cf. Pac. 959) Bentley, óGócv codd., ó& rov 5$Uiov Ald. 





periden oratorem zóuztoic zt«qátew dixit !). 
Proprie autem 4e Jiquore dicitur hoc 
verbum ?). Similis est usus verborum 
Ürtegteiv 5), em£eiv effervescere 4), dztocetv 2) 
2favatev 9), fuv 7). Quae omnia de ani- 
mo commoto sunt dicta 5). 

— tais] iteratur etiam Pac. 326 : zoe 
za«U' ópzo/uevos, praetereà vid. ad Ran. 122. 
Etiam Ran. 269 imperativus est repetitus. 

920. ózsotéov]| quod ózsogá22ev dici- 
tur Herodot. I 59 ?). 

922. ravry] nempe zij Coumo)ca !?). 
Minarum spumam supernatantem ex 
olla effervescente tollendam esse ait 
isieiarius, nune quoque artis suae ver- 
bulis usus. Simillima autem metaphora 
adhibita Alexis !) hominem dixit per- 
inde atque vinum primo quidem izo- 
toa. debere atque &qugoícoa: !?), et prove- 
ctiore demum aetate &zagu3évra rjv &vo 
imutoAlátovcav &vowv potabilem fieri et 
sedari 13). De verbo ézeg/oe: vid. etiam 
Herodot. IV 2. 





923. Cf. Vesp. 453: 44k 
viy ^uiv Ócgsrov xaAQv Óizmv. 
924. izoUusvo;] cf. Aesch. Prom. 365: 
Typhon iacet imoUusvos óitaucuv. Mizvaiouz 


TOUTO uv 


Üro, item Pindarus Ae/nuam vocat izov rve- 
uósggav éxaroyzeqéia "Tuqovos óBoiuov !*). 
Est enim mole vel machina com- 
primere. Sic Lys. 291 zó $54o vóv óuov 


itobv 


à&ztózorov conqueritur coryphaeus, e/7szs 
mihi est humerus onere quod gesto. Multo 
autem fortius est /zobv quam zuztew, quo 
verbo apud Hesychium redditur, quod 
autem nostro loco dicitur res &oqopgot; 
imoícS$ot, id apud Lysiam est zueceo9at 
zai; sloqogais S) 


— coi; el0qopai;] molestissimae civibus 


| hoc tempore erant eoqgooai sive tributa 
| extraordinaria, quae Cleon anno 428 aut 


primum irrogavit !5$) aut post longum 
annorum intervallum redintegravit !7), 
cum belli sumtus ingentes exhausissent 
aerarium neque ad damna sarcienda 
sufficerent sociorum qopgo !9). 


!) Timocl. fr. 15. — *) Hom. Y 798 Ar. fr. 498 Cratin. 206 Eubul. 109 Antiphan. 
2175; vid. etiam ad Ran. 249. — ?) Vs. 920. — 4) Ach. 321 Thesm. 468 Soph. Trach. 
840 Eur. Hec. 583 Iph. T. 987 Herodot. VII 13 Babr. 95 vs. 60. — ?) Alex. fr. 45*. — 
5) Aesch. Prom. 370. — 7?) Soph. Oed. C. 434 Eur. Hec. 1055. — *) Ut nostrum 
ziedende drift. — ?) Vid. ad vs. praecedentem. —- !?) Antiphan. fr. 249, soeplepel. 
In scholiis male suppletur: z;j zoe&yo«. Recte interpretatus est Kuster. De omissis 
autem huiusmodi nominibus vid. ad Ach. 331. — !!) Alex. fr. 45. — !?) Jeter sa 
gourme. — 3?) xaraotivou vid. ad Ran. 1003. Item Xenophon iuvenibus ézuroátew 
ÜS8pvv dixit Rep. Laced. 3 $ 2. — !*) Olymp. IV 11. — !^) Lys. XXVIII $ 3. Vid. 
etiam Xen. Hellen. VI 2 $ 1 &zoxvaíso3et yoru&rov elapogoi; et Antiphan. fr. 2043. 
Etiam nostra geld afpersen et bnevelarjjen huc faciunt. — !5) Id quod e Thucydidis 
verbis effecerim. — !7) Sie statuerunt alii. — !5) Vid. Thucyd. III 19. 


166 EQUITES. 


925 éyo y&o sig rovg mÀovoíovc 

Gzté6o G' Üümog Qv féyygegijc. 
AAAANTOIIS) AHX. 

éyo Ó' &maQoo uiv oi- 
Óév, eUyouo, Óé cor vrac 
r0 uiv vüyqvov revO(Óov 

930 égpeorivoru citfov, cà Ói 
yvoumqv éostv uéAlovro mpl 
MiAqoíov xci xegÓenvsiv 
TüÀevrOv, ]|v xartoydom, 
GzcU0sLv Omcc TOv vsvO(Óov 


935 dumAW(usvog g9eíng £v sig 





938 sq. éz &cg...d9ó6v V] fv s:ig...229::» R et plerique. Similis est lectionis 
varietas Nub. 1384; vHerwerden ziv si;...39siw, Zacher £r j| 'c...249«iv (coll. 
Herodot. VI 108 Xen. Cyrop. I 6 $ 39 etc.) Equidem non dubito quin Venetus 


ipsam poetae manum servet. 


925. si; vobs; nAovoíov;] thetes enim | éiavvéo zzgl uoyaG8. Piscium autem v 


liberi erant a tributo hoc solvendo !). vyy&vei; Gitóvrov. haud infrequens apud 
926. ozeóco os] de verbo vid. ad vs. | comicos est mentio 5). 

896 et de prolepsi ad Nub. 493. 931 sq. De JMilesiis hoc tempore de- 
927—940. Non minas sed ,preces" — | liberatum esse supra ^) vidimus; de 

immo diras! — profert isiciarius. Quibus | talento autem, quod lucraturus nunc 

simillimas et nihilo minus artificiose ela- | fingitur Paphlago, idem valet quod de 

boratas fundit chorus Ach. 1156—1173, | similibus criminibus cunctis 5). 

Antimacho cuidam pessima quaevis im- 933. jv xersgy&or] eadem verba legun- 


precatus itemque a zsv9íciw facto initio. | tur Eccl. 247, idem autem valet 7v óu- 
929. zev3íóov] de genitivo vid. ad vs. | zoéinc?): si effeceris id quod cupiunt qui 

904 sq. Est autem rev3ic loligo?), sepiae | vocem tuam emerunt. 

arte cognata: cüvvouov | vj: xvqovdórov 934—936. Verba sic iungenda: Oz; 

có Éyovca omnnmías | $upmqógorsww — yspolv | q3aígs ér. AS 1?) sis chv Éxxgoiav vüv 

&onmAwuivy | vsv9íz?). Apud Aristopha- | zevSíóov Aunzi5jusvos, uí concionem adeas 

nem etiam Ach. 1157 commemoratur. devoratis prius loliginibus illis, i. e. ut 
930. épsozávoi] nempe iz rob ztvoóz sive | prius etiam devores illas loligines quam 

£z roU imurárov?), unde &qeiosira. cibus | concionem adeas. 

ut apponatur coenantibus 5). 935. iuzi(usvoz] gulosi hominis aviditas 
— ocitov] cf. Polyphemi oculus oífov | bene sic pingitur !!). 





!) Vid. ad Vesp. 41. — ?) Pzl-inktvisch, calmar hodie dicta Italis. — ?) Antiphan. 
fr. 217. — *) Av. 437. — ?) Vid. ad Ach. 1119. Item nostrae coculae de cibis 
dicere solent opze'fíen, opsíaan, afzetten, afnemen. — 9) Ach. 1158 Teleclid. fr. 10 
Alex. 187, cf. etiam Magnet. 1 et Nicostrat. 7. — 7) Vs. 361. — ?) Vid. ad vs. 
834. — ?) Plut. 378. — !?) De notissimo participii post g3&ve» usu vid. Nub. 
1384 Plut. 485, 685, 1133 etc. — !!) Cf. Vesp. 1127 Eccl. 51. 


EQUITES. 167 


ixxAqotov dAOcv: Enci- 
r« 7zQliv quystv &vio uceT- 
x0L, X«L GU TO réÀevrov Acpeiv 
Bovióuevog &- 
940 G9íov &w cCmonvvystag. 
XOPOZ. 
(Cantus.) 


&U yt, vi] vóv Za xci vOv JmóÀÀo xoi vv Zhjumroo. 


SCENA DECIMA SEPTIMA. 
Eidem. 
AH MOX. 


Mi ; M €- 1 LA , 3, - 
xci £uoL Óoxst xo«L vr&ÀÀo y tivet xoerogevos 


&yoa90g moÀívqe, oiog ovÓsíg wc 49óvov 





937. &vjo Lenting] &v;jo codd. 

940. &,^] addidit Meineke coll. Eccl. 85, vid. etiam Philetaeri fr. 65 émazoz»t- 
ystjg Elmsley. 

941 sq. Miri numeri; tetrametrum ut efficeret Bergk delebat particulam ye et 
in fine lacunam significabat, quam verbis.«C74ó' z/io? explet vHerwerden (coll. 
vs. 928). Sed neque váós pro veüre satis aptum, neque metrum anapaesticum nunc 
expectatur. Sermone pedestri haec dicta esse perhibet scholion metricum, quod vix 
tamen est credibile, nam ceteri huiusmodi loci(Ach. 237, 241 Av. 865 sqq., 1661 
sqq. Thesm. 295) a nostro sunt diversi; itaque vix dubito quin a cuncto choro 
magna cum gravitate cantata fuerint haec verba, non a solo coryphaeo recitata. 





943. joxsi...eivow] Óoxsi'...20zi Meineke, doxsi'...7v y&o vVelsen. || xere«ga«vos] 
zsgupavos Meineke; vid. commentarius. 
937. ziv qaysiv] subiectum (os) omis- 942. Qonsimilia sunt Demosthenis 


sum est, ut Thesm. 572, vel ut obiectum 
ibidem vs. 1208. 

— (vio usSQxo(] SC. ce, vir ille (qui 
ie corrupit) adsit íe petens. De verbo 
us95xav vid. ad vs. 605. 

940. Sie mortem te dignam invenias, 
ipsa tua avaritia suffocatus; quemad- 
modum Philoxeno heluoni polypus nimis 
delicatus necem intulisse fertur !), Phor- 
misius autem fiiov ua diem obiisse 
supremum et Lais fgiwovuévy 1). 


verba: u& vzóv 4x xoci zóv Mnólio xoi 
fjv Zíju5ron, o) iecoucc?), de more 
autem per tria numina iurandi vid. ad 
Nub. 1284. 

9483. zcraqavoc;] non redit apud co- 
micos, qui alias dicere solent zegupa- 
vó; ^), quod hie quoque fortasse est scri- 
bendum. Idem apud Thucydidem valet 
óixgavos ?). 

944.  otog obóeíg zo] cf. Thucydidis 
verba: TAemistocles apud regem ytyvezat 


!) Athen. 341. — ?) Philetaer. fr. € et 9. — 5) Demosth. LII 8 9. — ^) Vs 


1186 etc. — ?) Thucyd. II 65 8 8. 


168 EQUITES. 
945 &vqo yeyévqrot roic. zx0ÀÀoig roU ofoÀoU. 
cv 0, à Ilegieyov, qácxov quÀsiv Ww, £6xogó0icac. 
x«l viv &móÓog róv ÓcxrÜÀtov, og oUxéri 
&uoL reuievGELG. 
ILIAODAAI*N. 
(anulum reddens:) 
£y& vocoUrov Ó' i69 , Ort, 
eL w5 w ong émugoniótiv, fregog cv 
950 éuoÜ zmc«vovoyóregóg tig CGvegaviserat. 





945. &vjo] z022o0 Blaydes, ut Plut. 98; in V litterae 


Sed vid. commentarius. 


&»jo ys sunt in rasura. 





u£yag!) Goog; oiósí; mw "EAijvov?), et 
Gorgiae apud Platonem dictum glorio- 
sum: ojósíz; u£ zt lYoorTm«e xowwóv obDótv 
7104À0v éràv 9 

— xoóvov] insolite pro zzo440b yoóvov 
vel óuk (oiov) *oóvov est dictum *). 
Quamquam et nos dicimus zz geen tijd(ez) 
pro zz langen tijd niet. Of. etiam *oóvo 
tandem ?). 

945. zoict ztoA2oí; roD ÓfgoA2ob] perexigui 
pretii sunt quae 71042à zoà ógo2oU veneunt, 
ut apuae*); contra zíuiov est zÓ uixgóv 
zo) ópoAoU zwAoUusvov"). ltaque oi zt0220l 
ToU ófoAo0?) sunt faex plebeculae, ó ovg- 
qsróc Tí mólsog?). Sie scilicet in comici 
ore audit civitas, in qua non oí &gusro 
praepolleant sed oí zo42o(. Dignissimus 
qui eonferatur est Vesparum locus !9), 
ubi Euathlus et Cleonymus quique eo- 


qui amare me perhibes, bilem mihi movisti. 
De verbo ozogodícct vid. ad vs. 494, verba 
autem qá&axov quisiv etiam vs. 870 sunt 
dieta. Alienum hine est quod observa- 
runt Casaubonus et Berglerus H3), quieiv 
etiam oscular? significare; non enim eius 
qui q&ozs qu2siv, sed eius qui revera 
quisi, displicere possunt basia. 

947 sq. Jamque anulum meum mihi redde, 
non enim dispensatore (&mwoóno) fe utar 
posthac !?). — Promus condus sigillo do- 
mini sibi credito litteras obsignabat 
quaeque servanda erant io5jucewes sive 
cggayióe inigaiiev !?). Quod urbis claves 
et sigillum publieum, in quo noctua 
vel gorgoneum expressum fuisse vide- 
tur, uni quotidie rov zgvráveov crede- 
batur, qui dicebatur Zzioz&rzgs !*), id huc 
non facit !5). 





rum sunt similes dicuntur oi ,o)yi zt0o- 948. Zys] cf. vs. 51. 
dógo róv M915vaíov xo2ocvgróv". 949. imirooms/auv|] vid. vs. 212. 
946. q&oxov quiev Qu £oxogóótwec] fu, — £rsgóz...vi;] cf. Nub. 34. 


!) Codd. uéyaz xai. — ?) Thucyd. I 138 $ 2. — ?) Gorg. 4484. — *) Vid. ad Vesp. 
1252. — 5) Lys. XIII $8 83 etc. — 5) Sie alias óé£x« roü ópoio0 a comicis dictum 
fuit zi vv urósvó; &iiov (fr. adesp. 763), et vilissimam polentam Antiphanes 
vocavit z/v zeíozrv toU 00200 u&tav (fr. 185); vid. etiam "Timocl. fr. 18* Av. 1079. — 


^) Vid. Eupol. fr. 185. — 5) De ,Aonderd om een dubbelije". Cf. supra vs. 73. — 
?) Vesp. 673. — !?) Vesp. 666. — !!) Coll. Horat. Epod. 3 et Thesm. 494. — 
17) De verbi zejusósv usu vid. Lys. 493, 495 Thesm. 419 Eecl. 600, et cf. zauías 
Vesp. 618, émízgozot: xol zauic. Eccl. 219. — ?!?) Lys. 1198 Thesm. 415 Eur. Or. 
1108 Herc. 53 fr. 762 Xen. Hell. V 1 $ 30 etc. — !*) Vid. [Aristot.] Rep. Athen. 
44 8 1. — 5) Praeterea videantur quae de hoc loco in Prolegomenis sunt 
observata. 


gi. 


EQUITES. 


169 


A4H MOZ.. 


, * , u 
o)x i69 Onoc 0 Óaxr(ALóg i69  obrocl 


ovuóg r0 yo)v Gqustov trcgov gaíveraL, 


GÀ 3| o9 xa9096. 


AAAANTOIISAHX. 
qéío io. 


(Anulum a sene acceptum inspiciens:) 


Tí GoL Gqusiov mv; 


AH MO. 
óquov Dosíov 99oiov i&omrQuévov. 


AAAANTOIIS,AHA. 


955 


00 TOUT é£vzóorLV. 


AHMOZ. 
oU T0 Ooiov; GÀÀ& tí; 
AAAANTOIIS AH. 
Àégog xeyqvog imi mérgog Ómumyooóv. 
AHMOZ. 


eiBor rcÀog. 


AAAANTOIIO AHZ. 


Tí &GTLV ; 


AHMOS. 


? , , , V2 
cm0QsQ éxmoOov. 








955. roDr £veorwv R] voíró y £orw VW et plerique. 





953. &A? i$ ob x«90p5|] Cf. Thesm. 97 
Sq.: &42 || vuqA0g uév siu" dyó yip oiy 
ógà | &vdg obócvy 2v3&0' ÜOvra, Kugnuvnv 
9' ógó. Praeterea de particulis à47 jj 
vid. vs. 1162 et ad Ran. 928. 

954. Verborum huic lusui — quem 
multis hodie, ut mihi, frigere suspicor — 
etiam Vesp. 40 noster indulsit, qui to- 
tus conferendus est locus. Verbum 39iov 
tetigi ad Vesp. 436 et Ran. 134, óQuov 
autem 3o/ov etiam Ach. 1102 comme- 





moratur !)  Compositum  ifozzà» vs. 
1204 (?) redit ?). 

955. £veovw] cf. vs. 122. 

956. Vid. ad vs. 313 et ad Nub. 591; 
zéíroy« nune non tota dicitur Pnyx ?) 
sed zó giu« sive ó ií9o; *), unde verba 
faciebant ad populum. Apud Matronem 
zóv z«9o0óv Homerica dictione festive 
utentem Chaerephon parasitus dicitur 


zewvGvz. à&go Ogvi9u dois, | vijoznc, &220- 


| vgiov d) eidog Óeutvoovváov 5) 


!) Post Elmslei emendationem. — ?) Praeterea vid. Ach. 1005 Pherecrat. fr. 1081? 


Teleclid. 17 Eubul. 153. — 


3) Ut vs. 754 et alibi. —- 4) Pac. 680 Eccl. 87, vid. 


etiam "Thesm. 529 et ad Ach. 683. — ?) Athen. 134^. 


EQUITES. 


ov rÓv £uóv siysv, GÀÀà r0v Kleovouov. 


, , - ' A ' , , 
z«Q £uoU Ó& rovrovi Aepov reuíevé uot. 


(Alium anulum tradit isiciario.) 


ILIAD AAISLN. 


960 


uj Óq1í zx y, 6 Ófcmor, &vufoló c yo, 


moiv &v ye vv qououGv d&xo)cnc tv $uóv. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


x«L rOv éuóv vvv. 


IIADAAISN. 
QÀY &àv vo?to mí9q, 


uoÀyóv yevécO9ao. Ósi ce. 


AAAANTOIISAHZ. 


xiv yt tovto, 


apoÀov yevécOor Ósí cs uéyou voU pwvgooívov. 


I1AOD AATXN. 


GÀX of y éuol Aéyovowv Gg Go£oi ce Óci 


qO0occ cmáoqc éorepevou£vov 6ó0oig. 
AAAANTOIISAHZ. 


of duoi Óé y « A£yovcww óg álovoyíóc 





958. Kisovóuov] de hoc homine vid. 
ad Nub. 353. 

960. u5y...z0 ys] vid. ad Nub. 196. 

961. Paphlagonis vaticinia etiam fa- 
bulae initio commemorata sunt !). 

962. ikv rovro ni95] si 2st; (eiusque 
oraculis) aurem praebueris. 

963. uozyóv] utrem bovinum sie di- 
ctum esse ait Pollux ?), addens Aristo- 
phanem ;7oxouóv vweo zcitovre hoc verbo 
usum esse in versu: ux uot ASm5vaiovcz 
eiveir ?), j uoàyol Écovra. *). Nempe et 
illie et nostro loco 5) comicus respicit 
oraculum, quod "Theseo eiusque urbi 
olim datum esse ferebatur: &oxóc y&o 
àv olÓuazi 7ztovrozopgsoy et postea a Sibylla 





his verbis esse iteratum: &oxóz Berri, 
ó)va. Ó& Tov ob Séuig Por( 9). Etiam in 
Agricolis fabula oraculum illud tangens 
noster voce uoAyó est usus 7). Quod 
autem voci &oxo his locis iocose sub- 
stitutum est uo4yoc, inde efficio talem 
demum utrem, cuius corium esset atítri- 
tum, uo4yóv esse dictum. Quod nomen 
in homines 4oy35oo)b; translatum esse 
docet priscus aliquis grammaticus in 
scholiis, fortasse Crates; sed corruptis- 
sima haee extant. 

964. uvooivov] ut agro» et obxov et 
xou) et Sálavog et Aeuubv 5) et alia hoc 
nomen ad pudenda est translatum. 

967. &iovoyióa] paludamentum purpu- 


!) Of. vs. 61. — ?) Poll. X 8 187. — ?) aiverv? — *) Fr. 694. — 5) Vid. etiam 
vs. 1067. — 5) Plut. Thes. 24 Pausan. I 20 $ 4. — 7) Teste Symmacho in 
scholiis, qui ipsa comici verba affert (fr. 101), misere tamen corrupta. — *) Eur. 


Cyel. 171. 


EQUITES. 


171 


Éyov xevüzeGrov x«l Gregüvqv iq Gouarog 


4ovooU Óu5eL ... Zuuxv Ov xol Ay$ootov. 





968. orsgávgv] erégavov Meineke, illud enim de femineo tantum ornatu dici 
(Eccl. 1034 et saepius apud alios). Sed vid. commentarius. 

969. óvoi« Elmsley] -5«« codd. || 4y/op«o» Dindorf] z)giov codd.; nomen proprium 
in codicum lectione latere certum duco. Quod qui primus sensisse videtur Reiske, 
xai llvooíev proponebat, minime sane absurde. Vid. commentarius. 





reum '. Dicebatur etiam «qois ?) vel 
S$vaziz; *). Nempe &2ovoyiz *) vocabatur lana 
purpura tincta ?). Quod ubi secundum 
artis praecepta fit, óevcozous exinde est 
color, et sine detrimento lavari pos- 
sunt vestimenta inde confecta; sin mi- 
nus, ,ézy2o(* evadunt zoogvpíiósz 9). Hinc 
ósucozoióv zovyoíav Dinarchüs dicit im- 
probitatem &rvéxzavrov, quae nullis pur- 
gaminibus possit deleri?), et nostro per- 
frictae frontis nebulo audit z9ia20ovpyós 
Toig xaxois 9). 

968. xarámaorov] i. e. zenovaAuever, 
ztovkiànv, vestem piclam: Óizàaza nogqugénv 
7z044& ÓaiócAa &yovoav iuzemacusivo. Nam 
zárr&v in vetusta certe lingua est zoi- 
xiiàew ?). 

—  oregévyv] hac voce, quae alibi 
feminarum ornamentum significat !?), io- 


, 


qui infra vs. 1331 zó &oryaiov oyuc ma- 
rathonomachorum dicitur !!). 

969. Post ó:5a« expectatur Aostium 
mentio; sed ioco usus, quem etiam Ach. 
699 et Vesp. 1207 admisit, comicus 
enunciatum detorquet in verbi ó«xev 





usum forensem; duorum enim civium 
subiungit nomina, significans igitur di- 
gnissimos hos esse qui rei fiant. S;z- 
cythum illum, quem anno 424/3 scribam 
tüv rauiGv Ti; 9soD0 fuisse testantur la- 
pides, hue refert Müller Strübing !7?), 
litis autem  Smicythae alicui olim in- 
tentatae mentionem facit Demosthenes !?); 
fortasse igitur hic homo intellegendus. 
Agyrrhius aliquot annis post in rep. 
administranda magnas egit partes, quo 
tempore auctor extitit ut etiam concio- 
nantibus, perinde atque iudicibus, tri- 


| bueretur merces diurna !5j. Nunc igitur 


inter Cleonis asseclas bonis viris infestos 


commemorari potuit. Non tamen constat 


Aristophanem hoc loco usum esse eius 
nomine, quod e coniectura est scrip- 


| tum; nam etiam altera quae proposita 
cose nunc designatur priscus ornatus, | 


est lectio: Z£uxí95gv zai Ilvooíav |?) ha- 
bet quod placeat. — Id quidem certum 
est, nugari scholiastam illum, qui Smi- 
cythen pro Thracio regulo habeat, et 
deteriora etiam duco quae ad traditam 
vocem xg.» defendendam a veteribus 
sunt prolata !5). 


1) &Aovgytatov fr. 741. — ?) Ach. 820 etc. — 5) Vid. ad Nub. 70. — *) &aoFegyrie. — 
?) zooqugogeqrs. — 9) Verschieten: Xen. Oecon. X 8 3. — 7) Dinarch. II 8 4. De 
adiectivo óeucozoip vid. praeterea Plat. Rep. 4292 Alex. fr. 141? Diphil. fr. 72 
Ruhnk. ad Tim. s. v. — 5) Ach. 856. Nos: door de wol geverwd. — ?) Hom. 1' 126 
X 411; vid. etiam .z 179 et ad Nub. 912, supra vs. 99 et 502. — !?) Etiam 
apud nostrum, Eccl. 1031. Vid. ad Hom. £X 597. — ?!) Poetae igitur mentem 
vernacule bene reddas sie: me? een gebloemde japon aan en een oorijzer op het 
hoofd. — ?) Aristoph. u. die hist. Kritik p. 339. — !?) Demosth. XIX $8 191. — 
14) [Aristot.] Rep. Ath. 41 $ 3, schol. Eecl. 102; praeterea vid. ad Ran. 367. — 
13) Jan-rap en zijm maat. Est enim vulgare nomen Smcythes (vel -/hus): Eccl. 293 
Vesp. 401 Eecl. 46 Pherecrat. fr. 32; cf. Smicrines comoediae novae nomen, Alex. 
fr. 76. De voce autem zvpgoíe vid. ad Ran. 730. — !5) Schol.: $ozeo àv roig sioa- 
yoyais; rov éyxinu&rov xnoUTTuv ki9aciw, izmev yuvauxi imupégnurow fyximua. oUro yàg 


172 EQUITES. 


KOPTOAIOZ. 
970 xci uv £veyk c«ürovg iov, iv obroci 
c)rGQv &xovoy. 
AAAANTOIHIS AHX. 
TV yt. 
AH MOS. 
X«L GU vvv gépt. 
II AD AATISYN. 
idov. 
AAAANTOIIS) AHZ. 
(doo, vij vv Z4 ob0iv xoloz. 


(Paphlago domum intrat, Isiciarius dextrorsum abit, suas 
in urbe aediculas petens.) 


XOPO. 
Stropha (vs. 973—984). 
iói:crov qoc quéoec 
&GroL TOUGL T«QOUGL xc 


975 TGGLV TOÍg Cgixvovuévoic, 





970 sq.* Choro (Coryphaeo) dedit Enger, in codd. sunt Demi (sic habet R) vel 
Cleonis (quod est in V). 

970. iv] sowov V alii. 

971. zévv ys] cum reliquis verbis huius versus Isiciario tribuit Lenting (coll. 
Ach. 342 Vesp. 457), Demo Enger. || »»»] 67; Ald. 

972. Totum Cleoni tribuebat Meineke, /o) /o0 legens; nimis audacter Bergk 
KA. io; AAA. io; A4HM. vij zóv A40, obótv xo2)&, Blaydes KA. ióoU. 444. ióov. 
AHM. 3éo. &v. KA. KAI AAA. otótv zois. 

974. zoic:] vzotow V, voi; R; *zois ve? 

975. In eodd. est zoiew équxvovuévowiw, Dobree addidit z&ow (post z«oobDor id 
collocans). Bentley coniecit roio: ósg (Porson zeli ósDgo roiz) &quxvovutvois, Cobet 
Toigwv sicequrvovutvorig; (ut Plat. Menon. 92e Xen. Redit. III $ 12 V $ 1), vVelsen 


- hd Lr - 
Toig &àquiou£vots, zog. 








970. £veyzs...ióv] vid. ad Nub. 1212. | Ach. 1185 !)). ,7/ag& z& Ebgurióov" haec 


972. Cf. vs. 723. — Domum suam | dicta esse perhibet scholion, nullo tamen 
abire fingitur isiciarius teste vs. 1001. | Euripidis loco allato. 
973. q&o:] poetica forma in canticis 975. roig &quzvovutvoi] peregrinis huc 


redit Av. 1748 Ran. 1529 et in parodia ! adventantibus ?). 


j Ósiva xol ó xügioc" rovrtctw Ó àvyo. &uc 
s € , - ; zs 1 : » 

obv Os; yuvaizdÓy róv Z£uixí9nv xcoucós. — !) Cf. qéyyoc infra vs. 1319. — ^) Cf. 
Av. 1418. 


z9oxaAsia9a. sibS9ogw iv rG Owaxornoio 


EQUITES. 


178 


av Kàéov &móqrou. 


xaíroL ztoeGDvréoov TwvOv 


er , , 
OLQv CoyeAsorcrQv 


iv vÀ Aeiyuavsi vÀv ... ÓixGv 


980 


2 » 25 " , ; 
1*O0vG  &vriAeyOovrOV, 


c ? d Ee S; 2) e 2 
cc &í wr éy&veO ovrog év 


- )À , ^, bi 2 
vij z0ÀsL uéyec, oOx Gv 4j- 


GrQv GxevVeL Óv0 qomoíuo, 


QoíÓv& o$0$ rogóvq. 





976. Kaéov] oóró; y Keck, Cleonem enim suo nomine alibi in hae fabula non 
designari. At nune in scena non adest Paphlago, Zxsivo; igitur dicendum esset. 


981. àyéve9"] yévo:3? codd. 


983. oxsó&] oxs/»y codd.; vid. Meisterhans Gramm. d. att. Inschr.? p. 103. 





976. Commentarii instar est 'Thucy- 
didis testimonium de optimatium quae 
anno 425 ergo Cleonem fuit mente: 
Cleonts Pylum aggressuri consilia haud 
ingrata fuere voi; adxpgoot rüv &v9ooztow, 
Aoyibouévotg Ovoiv &yaSoiv zoü érégov TsU- 
f:s99au, 3 KA£mvos &maaAnynasaSut., 0 uA- 
Aov JXAÀziCov, j oqaoisG. yvóup; 4axe- 
Qewuovíovug aqic: ysgdoso9o.!). Necdum 
deferbuisse illud odium videmus, neque 
aliter senserunt postea, cum in Thraciam 
eum copiis profectus est Cleon ?). 

978. ofov] eodem sensu quo 2c: additur 
superlativo ?). 

979. Dicebatur Z4feyuc« *) stoa ubi re- 
rum promercalium speczminz?) solebant 
exponi. Notissimum autem erat Piraei 
4eiyuc portui adiacens, quo multi sem- 
per confluebant emturientes, crebrasque 
ibi, ut in foro, fuisse otiosorum homi- 
num confabulationes quivis intellegit 5). 
Etiam aliis urbibus suum fuisse Zeiyuae 
disertis testimoniis constat?), sed Zi£ium 








4dsítyucm nusquam fuit, nec nisi iocoso 
quodam linguae lapsu potuit dici; sunt 
autem intellegendae sca«víósg Ae2evzoyuévot 
seriem causarum proximo tempore diu- 
dieandarum exhibentes. Illue crebro 
confluentes senes heliastae *) Cleonem 
patronum suum collaudare solent. 

980. &vrusyóvrov, ós] qui in contrariam 
partem. disputantes perhibebant ?). 

984. Quemadmodum malignus syco- 
phanta gero x«xàv et zgurz5o Ówxów au- 
dit 10), sie reip. óoidv5 sive pistillum 1) 
atque rooóvy Sive cocAlear !?) dicitur nunc 
turbulentus demagogus, quem chorus 
Boggogor&gei.v vocavit supra !3). Digna 
quae praeterea conferantur sunt verba 
eoloris Aristophanei: Neptuzus mare tur- 
bavit üaztso vogüvgv zv voícwav dugaadv 14) 
et: vadovzitav !?) i. e. 
Verbum zooívav infra legitur !6). 

— oiói] negligentius pro xc! particula 
hoe est dictum, quasi ox àv 5v Óo(óvi 
praecesserit !7). 


&vazopárzev. 


!) Thucyd. IV 28. — ?) Vid. Vesp. Prolegom. p. XXXII sq. — ?) Item Ach. 
384 Xen. Anab. IV 8 8 2 Plat. Conv. 2200 etc. — *) Bazar. — ?) Ach. 988 Me- 
nandr. fr. 95 etc. — ^) Cf. Xen. Hell. V 1 8$ 21, Demosth. XXXV 8 29 L 8$ 24, 
Lys. fr. c. Tisidem, Polyaen. VI 2 8 2. — 7?) Vid. e. g. Polyb. V 88. — 3) Of. Vesp. 
349 (Nub. 779). — ?) Cf. Plut. 593 vel Herodot. VIII 77. —  !9) Ach. 937. — 
1) Vesp. 938. — !?) Av. 78 sq. — !?) Vs. 309, ubi vid. — 74) Fr. adesp. 354. — 
15) Fr. adesp. 926, vid. etiam fr. 973; nos: de peentjes opscheppen. — 19) Vs. 1172. — 


1) Vid. ad axo vs. 580. 


174 


EQUITES. 


Antistropha (vs. 985—996). 


GÀÀà xel vó0 £yoys O«v- 


uáto Tijg vouovoiec : 


, a ' ' CT c 
CUTOU. got y«o cvrov OL 


zt«i0sg, OU Évvegoírov, 


vv ÓcoioTl uóvqv éivaeg- 


990 


uórreG9o. Soeu& vqv ÀUgav, 


Kqv 0 o)x 284uw uaSciv 


xGr« TOv XiÜe«gioTTV 
4 


, , / 
0gyiGOévr &mdyswv xsÀeo- 


x € - 
£V, 06 G&ouovíav Ó moig 


995 


- - 
ovrog OU Ó)vorori uoOctv 


dv ui ÓogoÓoxictí.* 





989. ivaguórrso9a: Dindorf] &guórrso9ow codd.; àv &guórreoSor Ald. 
996. óogodoxwori V! R] -xzoz( V? alii, qui neque probus est terminus, nam -»rí 
dicendum foret (et sic habent pauci) neque festivus, nam parum est similis 


adverbiis ócoizí Avóvozi ceteris. 








985 sq. De structura vid. ad vs. 787. 

986. oouovo(e;] vid. ad Nub. 1001. 

988. $vveqoízov] vid. Plat. Euthydem. 
272c: oi moiósg oi Gvuqowmrai uou vel 
Cleoeriti apud Xenophontem verba: ovy- 
yogsutal xal Gvuqormral yeyevjus9o xai 
cvorgariorG. !), et ad Nub. 916. 

989. ziv Ówgiozi] SC. &ouoviav. Cf. La- 
chetis verba apud Platonem: xou; uot 
joxsi uovGizÓc ?) ó cotoUroc &iypt, &guoviav 
xaAA(oTQv $ouocutvog?), oà 2/gav obÓ& ma- 
óikg ügyava &Aik TG Üvri Lüv fjouooutvos 
«ürüg aóroD róv [iov cUuqovov roig Aóyots 
z9óg T& Égya, üreyvüs óoptozí, &AÀ ob 
iati, ouai Ó& oDÓR?) qQuytori oit Avdtori, 
&A£ msg uóvi EAAmwue iow &guovía 3: 
Activo évaguórrav utitur Pindarus, de 





ipsa Musa locutus: Moigc...zt«oéorw uot 
...ivaguóSa. 9), sed mortales cum suam 
lyram parant eam vaguórrovrat. Aeoli- 
cam harmoniam prae ceteris laudat Pra- 
tinas: ,ojze Güvrovov Óícoxs urs Tàv üvet- 
u£vav "Iaori uoUgav, àAAk Tkv utcuv veGw 
ügougav aióAite TÀ uéA& 7). 

992. z».9agio7)v] vid. ad vs. 188 sq. et 
Nub. 964. 

993 sq. Aut ad ipsum puerum "Zzaye" 
dixit ludimagister iratus: ,quim proripis 
(£??, aut ad eius paedagogum: j,dzaye 
«bróv" ?). De transitu ab indireeta ora- 
tione ad directam vid. ad vs. 668 sq. 

996. Jcgoóox:orí] adv. iocose fictum ; 
cf. Cratini dea 4g cuxomióuoz?) et de 
verbo ówpodoxsiv vid. ad Ran. 361. 


1) Xen. Hell. II 4 8 20. — 7) I. e. cu/fus homo, supra vs. 191. — 9?) Of. vs. 


1236. — ?*) Nedum. — 


5) Lach. 1884. Cf. etiam 19347 Rep. 3982 sq.a; praeterea 


vid. ad Nub. 968 et ad Ran. 1314. — 5) Ol. III 9. — 7?) Apud Athen. 624 f. Quae 
verba cum Aristot. Polit. VIII 7 8 4 sunt conferenda, haud scio autem an sic 
sint scribenda: ,ujze cüvrovov Óíoxe ur dyav &veuutvav | zàv uécav vsüv ügovgav 
alóAite 1G u£4s. Nam difficile est non agnoscere tetrametros. — 9) Hoe cum 


Kockio pulo. — ?) Supra va. 529. 


EQUITES. 


SCENA DECIMA OCTAVA. 


Demus, Paphlago, Isiciarius, Chorus. 


IIADAAISN. 


(voluminibus onustus rediens:) 


ido O9ée«cGci! xoby Gmavrag ixgéíoo. 


AAAANTOIISAHX. 


(maiorem etiam vim voluminum secum trahens:) 


"2 [s , ! , c , , 
OLU , (0G q€0cL0 ! xovy cmavreg éxgtoo. 


AHMO. 


Mi , , , 
TO(VTL TL ÉOTL; 


I1AODAAI)N. 


Àóyta. 


AHMOZ. 


, ? 
TVT ; 


ILIAD AAISN. 


éQosuecog ; 


1000 4«i vi AÜ Pu yé woí ion sifloróg màfa. 
AAAANTOIIS AHZX. 
duol Ó' ómsgGov xol $uvoixím Óvo. 
AHMOS. 


e) » , , , n , 
gégo i0c, rívog ydg siow oL yonouot mors; 





997. ióo) 93íaoc] item Ach. 366 Eur. | Eccl. 698 Plut. 811!); 5ivvoxía autem 


Here. 1131, /dob 3:5 Vesp. 1170, /óov 
S$sx09s Soph. Trach. 1079. 

998. Vid. ad Ran. 1 sqq. et 8. 

999. závra;] eunctane ista volumina va- 
liciniis sunt ampleta? 

— i9ajuccc;] vid. Nub. 185 et ad 
Nub. 174. 

1001. Vox ózsoGov, quae apud Home- 
rum írequens est, apud nostrum redit 


sive zz2sula commemoratur etiam Thesm. 
273 et fr. 133. Cuius vocis vim optime 
his verbis exponit Aeschines ?): 
7104201 uiG 9c0&usvou uiav otxuoww OteA0usvot 


e 
0710U 


Éyovot cuvouiav xcAoUusv, Ozov Ó' sig 
ivowxsi. oixiav ?). Dicit igitur isiciarius sibi 
aedicularum suarum partem superiorem 
duasque domus praegrandes mercede 


conductas oraculis plenas esse insuper. 


l) Cf. etiam Lys. I $8 22 etc. — ?) I $ 124. — ?) Praeterea cf. Thucyd. III 74 
$ 2 [Xen.] Rep. Athen. I S 17 Aeschin. I 8 43 Herod. Mimiamb. III 47. 


176 EQUITES. 
ILIAD AATSN. 
of iuol uév sic: Béxióoc. 
AHMOZ. 
of Ó$ col cívoc; 
AAAANTOIIS2 AHZX. 
IÀávidoc, &ósÀqoU vo) Báxidog ytoowrígov. 
AH MOZ. 
1005 siciv Ó& msgi ToU; 
ILAODAATSN. 
zou AMOwvóv, msgi IlÀov, 
z:tQl GoU, zeQL iuo, mel GmevrOv mQoyudrQv. 
AH MOS. 
: of col Ó& msgl ro); 
AAAANTOIIS AHZ. 
zeoL ZMOwvüv, msgi gexic, 
zoL /dexsÓciuovíov, mtol GxÓuDoov véov, 
megl TOv qergojvrtov TüÀgur £v &yogG xeaxüe, 
1010 z:£Ql GOU, zeQl £uoU. vÓ méog ovroci Ódxor. 





1005. 92] óà 05 V. || M9«vov] M9uveiov R (cf. vs. 159). 


1006. &z&vrov] z&vrov V alii. 


1007. 493g óv] H3915vaiov V R et paene omnes (cf. vs. 159). 


1009. xaxosz] xazos R. 


1010. Sic est in R et plerisque, sed V et alii habent zreol coU, zteoi àuo0, zteQj 





1003. De Bacide vid. ad vs. 123. 

1004. Glanidem noster Bacidi de suo 
nune largitur fratrem !), ioculariter abu- 
sus piscis cuiusdam nomine ?). 

1007 sq. Ridieule rebus gravissimis 
intermiscentur puls et scombri, et Pylo, 
. quae Cleoni oízgow illam peperit, sub- 
stituitur gocx;j?), quo magis etiam sor- 
tilegorum nugae ipsique demagogi talia 
plebeculae venditantes ^) in contemtum 
deducantur. De voce gaz; vid. ad Vesp. 





811, seombrorum?) Hellesponto advecto- 
rum mentio fi apud Hermippum *). 
Verborum similis est compositio Ran. 
112 sq. Antiphan. fr. 88; vid. etiam 
Plut. 190 sq. 

1009. Belli praesertim annis, in tanta 
annonae caritate, farinae venditores saepe 
fraudasse cives cum per se intellegitur, 
tum praeter nostrum locum testatur 
Nub. 640. 

1010. zó zoc oóroci Ó&xo:] vulgatum 


1) Cf. vs. 1035, 1097. — 7) Siluri, meerval: schol., Archipp. fr. 26 Ephipp. 12! 
Mnesimach. 4?? etc. — ?) Vid. ad vs. 280 sq., vs. 575, vs. 1167. — ?) Vid. ad vs. 
61. — 5) Makreelen. — 5) Hermipp. fr. 63*; praeterea cf. Anaxandr. 41*! Mnesi- 


mach. 434 etc. 


EQUITES. 1 


-13 


-1 


AHMOSZ. 

&ys vvv Omcog «rovc &veyvoG:o9é uot, 
xol róv ztQi éuoU éxsivov, OmeQ ijOogoL, 
e ? , , ' [44 , 
(gc 46v vegéAmow eieróg* ysviGopau. 

IIADAAIDUSAN. 
» , ' , MI - , , 
&xovs Ó5 vuv x«L zgóGeys vOv voUv &uot. 


1015 »qoátev, '"Eosy9sión, Aoyíov 0Óóv, (jv cow AmólÀov 











&mávromv 7zcyu&rov, dein novo versu rà méíog oórooi ó&xo.. Qui merus error mihi 
videtur e versu 1006 natus, itaque non facio cum Kockio, qui additis verbis 
«iov vs moÀÀóv;» duos trimetros hine effecit admodum languidos, neque assentior 
GHermanno verba zó zo; oóroocl| óáxo. e versu 1029 (ubi vid.) hue irrepsisse 
existimanti. Vid. commentarius. 

1015. qoátev] qoá:s pauci hic et vs. 1030, i. e. qo&t£(o), quod fortasse h. l., ut 
apud Homerum, est scribendum. Vid. tamen vs. 1058. 





róv Suuóv vel rà yzíày vel éavzóv obroot 
Ó&zot, ira disrumpatur iste per me licet L, 
ridicule sic mutatur nunc in ore hominis 
de plebe, verborum violentorum et ob- 
scoenorum appetentis ?). Sie in nostris 
triviis ,Zonitru tuum feriam" audias cla- 


mantes, cum caput volunt, multaque 
eiusmodi — sed parum amoenus foret 
eatalogus — ex ore popelli possunt 
colligi. 


1011. Zye vuv üzws] vid. ad Nub. 489. 

1013. Respieitur Bacidis vaticinium 
clarissimum: s/óequov zroA(s9gov 2491- 
vain; Crysis, | ztoAA i0óv xal moAAk na90v 
xci zt02Ak uoyioav | eievóz iv veqéAmot ye- 
vjesa: juarx zá&vra?). Quo urbem Óóvo- 
signifieari non recte perhibet 
Zenobius 1), sed trita imagine dicitur 
post multas res adversas superior eva- 
sura et inter ceteras gentes dominatura: 
nunc oppressa iaces: ales mox aethera 
"indes. ,Nubilocuculiam" autem illo va- 


&Aorov 





ticinio manifeste indicari in Avibus festive 
perhibet ille ?). Dignum denique quod 
conferatur est oraculi quod Eetioni olim 
redditum est exordium: a/ezóg iv ztérQrot 
xs 9). 

1015 sqq. Fictum afferri carmen quivis 
intellegit, felicissime autem comicus imi- 
tatur dietionem vatum, in quorum ore 
illud qo&tso 'EgeySetó» et similia erant 
frequentissima; cf. oraculi Cadmo dati 
initium: qo&£so Ox uot uüS30ov, AHyrvogos 
Éxyove Káóus?), vel ipsius Bacidis carmen 
de Xerxe: qoáteo Seofagóqavos ürav Cuyov 
s; Am &Aàm?). AMoyíov óóó; autem est 
quae apud Homerum dieitur ou: ?), et re- 
centiores poetae saepius dixerunt ó0óv ucv- 
nus 19, 9soqárov!l), usiéov!?), 2óyev!?), 
Bovisvu&zav 14), yvdums 1) cuuqog&s 15). 
Versus 1016 proxime accedit ad h. Apoll. 
443: Apollo sig &óvzov xazéóvve Óux vgunó- 
Óov iguiuov, quem locum menti comici 
nunc obversatum esse credibile est, certe 


l) Die daar mag zich dood ergeren. Nid. ad Nub. 1369 Vesp. 1083 Ran. 43. — 
?) Vid. ad vs. 365. —  ?) Tangitur etiam infra vs. 1087 sq. Av. 978, 987, et in 
Daetalensibus eodem respexerat noster teste scholio ad h. l, quod ipsa oraculi 
verba affert. — 4) Zenob. II 50. — 5) Av. 962 sqq. — 5) Herodot. V 92. — ?) Schol. 
Eur. Phoen. 638. — 3) Herodot. VIII 20. — ?) * 74, 481 y 347 h. Merc. 451 o/uocz. — 
1) Soph. Oed. R. 311. — '!) Eur. Phoen. 911. — ^) Ar. Av. 18374 in parodia. — 
13) Pindar. Ol. I 178 etc. Herodot. I 95 Ar. Pac. 738, cf. 4óyov xéiev3oc Rhes. 422. — 
14 Eur. Hecub. 744. — !5) Eur. Hippol. 391. — 19) Eur. Heracl. 236. 


12 


178 


EQUITES. 


leycv 2& &óUroio Óià vovuóÓOcv Powíucov 
»0y : Qrviuov. 


»G0tec8a( cG' ixAevG [roüv xÜve xagyagódovra, 


ev MI t9 ^ , * ES M - Ó A] M 
408 7tQ0 Gcucv 40 0x0v XUL 'UTU6Q0 G0U OcLvc X€XQQyoG 


»Gol uuc90v mogii, wiv ud ÓgG veUv moÀsivot. 


1020 


470ÀÀol yàg uíGsu Gqe xcrexoctovoi xoAoioíL.* 


AHMOZ. 


, ' M Zi , ENS ? i ci A 
TovTL, u& TQv zhjuqto, £yo OUX OLÓ (OO TL ÁEyeL. 


, , €- € 
ví yág iov 'EgsyOsi xal xoÀowoig x«i wvví; 








1018. zo) ci3«»v Bothe] zoóo$sv codd.; cf. vs. 1023. || y&oxov R] ó&xvov V, 
A&cxcov ali, quod de canibus dicitur h. Merc. 145, vid. autem ad Ran. 97; sed 
tautologiam h. l. efficit. || so?] oco Brunck fortasse recte. 

1019. oz] )oz; Bothe, perperam, ut arbitror; vid. commentarius. 

1022. 'Epey 9s xai] 'Eoey9«i0y; Bentley, '"Egez3eiór 'v vVelsen. || zo2otoi; K] -oto: cett. 





etiam Av. 575 hymnum Apollinis videtur 
esse imitatus !); praeterea conferri pos- 
sunt verba servuli Euripidis dictionem 
imitantis Plut. 39: zí ónza d»otijog Eiaxsv 
ix rüY OTtUuu&TOY; 

1017. Canem more epico dieit ísgóv 
sive zugeníem ?). Etiam xagoyc«oóóovs epi- 
cum est canum epitheton ?), quo indi- 
cantur dentes se;74/, hine praeacuti et 
avidi in praedam *). Solum hoe epithe- 
ton ad Cleonem designandum sufficit in 
Pace?), zuferno autem cani saepius eum 
assimulavit noster 9). Praeterea hoc va- 
tieinium veluti in nuce habet lepidam 
illam eanum litem, qua Vesparum fabu- 
lam noster exhilaravit. 

1018. Qui ante te collocatus cuilibet ore 
aperto minatur. 

1019. col juc90óv zogui] quod $óozev 
dietum est supra). Collatis autem vs. 
1079 et 1101 oboritur suspicio ipsum 
Cleonem nuper, cum adversarii negarent 
ad suscipiendam expeditionem aliquam 
sufficere aerarium publicum, ,2yo zrogi 
zóv uicSov/" exclamasse: ,0 cives, no» 
deerit militibus nostris panis quotidianus : 


mihi credite!" et hinc 1ocose Prometheum 
dietum fuisse, javóv scilicet üvra zógovs 
ebpsty 9). 

— xijv u| Óóo& raür àzoAsrou] nam id 
ni fecerit peribit. — Popello ni suppal- 
petur Oleon, facessere iubebitur vel 
etiam in vincula conicietur. 

1020. Cf. vs. 1051. 

— cogs] non epicam nune dictionem 
noster servat, sed tragicos secutus oqe 
eo sensu quo airóv usurpat). 

— xataxgdtovou zoo] verbum redit 
VB3I05 197A v 2)l0)- 

1022. Nam quid Erechtheo cum mone- 
dulis et cane? Of. Nicomach. fr. 1?*: 
ysoustQuzi Ób xal coi zoüyua zí; com. 
adesp. fr. 486: czí y&g &onzió. &$óv9qua 
xal Bextyoíe; Herodot. V 33: col ó& xoi 
zoUToLOL TOOL 7tQjyuact Tí £07.; 84: Éqaoav 
oqía. e xoi 2491valowt eive o0dkv 7toijyua, 
et in dietione cothurnata Epicharmus: 
Tí; ykg xazómrQo xoci ruQAG xowcovia; !), 
noster Thesm. 140: zí; óai xezózroov 
xal iígovs xowovía; Ran. 47: ví xóSogvoc 


cr 


x«i óóza2ov $ivvgA9évgv; Eur. Ion. 1285: 


b 


zi Ó' igzi dboifo Goí z& zowóv év ug; — 


! H. Ap. 114. — ?, Cf. Hom. 77 407 etc. — ?) K 360 N 198 Hes. Oper. 
601, 796. — ^) Cf. Aristot. H. Anim. IL 1 $ 9 VIII 8 Part. Anim. III 1. — 
?) Pae. 754 — Vesp. 1031. — 5) Vid. vs. 1030. — 7) Vs. 256; praeterea cf. vs. 804, — 
3) Vid. ad vs. 836 et 759. — ?) Cf. Enchir. dict. ep. p. 254. —  !?) Vid. etiam 
vs. 287 et de monedulis ad Vesp. 129. — !!) Apud Stob. Flor. XC 8. 


EQUITES. 179 
IIADAATISN. 
iyó uév siu 0 wvov, moó coU yàg cmo 


Gol Ó' sime cofeoOoí w 0 Goifog róv xiva. 


AAAANTOIISAHZ. 


1025 


o0 roüró quxc O0 goucuóc, GÀX Ó xcv 00i 


(Gmzo CG9&omc cov vOv AÀoyíov mogscOte. 


duoi yéáo é6v 0gOGg msol rovrov roU xvvóg. 
AHMOS. 
Àéys vuv: iyo Óà moóroa AQwoueri ÀtQov, 


Üvc wy Ww O qoucuóc O0 mtgl ToU xvvóg Ox. 





1023 uev] y&g R. 


1026. $9&oy; GHermann] 94goc codd., quae lectio et alia habet absurda et 
vaticiniorum cum ianua comparationem. Splendida emendatio! 


1028. vvv] à; V alii. 


1029. 6 7p! roD xvvos] v) zéoc ojrooi l. a. in V, quae repetita sunt e vs. 1006 
(vid. ad vs. 1010); de se ipse his verbis uti nequit senex. GHermann sibi persua- 
serat veram lectionem hane esse: ó ztegi roU xvvóg Ó&xm,. | — dxove Ór vuv zÓ méo; 


o0TOO0l Ódxot. 








Arte cognata est locutio ,í coi robír0;" 
quid ad te?^') Idem autem quod dativus 


coí significat zoós o:?). Denique vix est 


quod observem, eodem sensu etiam zí 
0b col uéAe. roro dictum esse ?). 

1023 sq. Vid. Xen. Comm. II 7 $8 14, 
ubi Socrates ait canem aliquando ita 
alloeutum esse oves: Zyó sic ó xol ju&g 
ciürkg ocov, Gore ure m àv99dnov xi&- 
z1s090. ute nó AUxov &omátea9ov ima 
Üustg ys, si jJ By zQoqQuA&trouu us, 
ob)" àv véusoSat ÓUvoic9e, et [Demosth.] 
XXV $ 40, ubi de Aristogitone orator 
zi oóv obróg io-.; inquit: ,xócv vj Zía* 
qul vwvsg ,To0 ÓXuov!* — zo0anóc; otog 
oüc uiv alza. AÓxoug sivut uy Ó&xvswv, & 
dé qxot quA&zraw ztoó0Bara cbrÓg xaTsOS(sv. 
Praeterea cf. Aesch. Agam. 607, ubi 
Clytaemestra ówouá&zov x)óva éio945v ait 
absenti marito me praestiti. 

1023. &zío] verbum poesi epicae *) et 





lyricae proprium in dialogo scenico non- 
nisi Rhes. 776 et nostro loco invenitur. 

1025. voUró quo] vid. ad vs. 128. 

1026. &9&py:;] cf. Pherecrat. fr. 108?, 
ubi beatorum vita hoc in primis bonum 
habere dicitur, quod  zorzeuol &S9éonc 
eorum pedes alluant, et Plut. 673 sqq., 
ubi servulus refert mire se allexisse 
&9ágns yórgav ?). 

— nagso9ís] vid. heliastae superbien 
tis dietum Vesp. 596: airóg 0b KAéov ó 
xexQciid&uog uóvov Xu&g o) rtegurQóyet SE 
praeterea cf. zapgergysw ") et àmorgd- 
ysv9), et de re vid. Vesp. 925, 956. 
Hoe igitur dieit isiciarius: intacta et 
integra iste non sinit oracula, sed mente 
fallaci meliorem eorum partem tibi de- 
trahit. 

1027. óg3ós] vid. ad Nub. 251. 

1029. óáxy] iocum non admodum face- 
tum praebet verbum ó&xvav in verand:i 


1) Vs. 1198 Lys. 514 Thesm. 497 Eccl. 520 Diphil. fr. 32? adesp. 1057 Theocrit. 
XV 90 Martial. VII 10. — ?) Vid. ad vs. 202. — 3) HB. g. fr. adesp. 114^. — 
*) imUsv. — 5) Vid. etiam Cratet. fr. 9. — 5) Quod verbum Ach. 258 Vesp. 672 
redit. — 7) Pac. 415 Ran. 988. — 9) Ran. 367 Eupol. fr. 14. 


180 


EQUITES. 


AAAANTOIISAHX. 


1080 


»Qoctev, Eocy9clóu, wóvoa Kéofsoov &vógozoOir(v, 


, - —- 
»Üg xéoxo Goívov G, Oómórav Ocwmvijo émurmoóv, 


»6SfÓsra( cov rolwov Ür«v G zmo& GÀÀoos qdoxne 


»tiopoirüv Ó' sic voüzrÓviov Aot Gs xvvqóov 


.VxrOQ T&c ÀomáÓeg xci vàg...vacovc ÓiwwAstyov.* 


AHMOZ. 


10385 


v; 1óv llocsdó, mzoÀó y Guswvov, o IAáw. 


ILIAD AADUSLN. 


$ E » * , L4 
€ Tüv, (&XOUGOV, tir( OLcxQivOV TTE. 








1030. qo&tev] qoátz ? vid. ad vs. 1015. 


1031. o9] om. V KR et plerique. 


1032. zisra«] iiERere« R. || cov] cc. Cobet. || zo: Cobet] zov codd. 


1033. 9] 7 R. 


1036. &xovcov] &xo/cac pauci, £r! &xovcov vVelsen. || zózs] cum «iz ...córs alias 
non reperiatur, Voss infeliciter coniecit zóós (Poókel zoó/), multo melius vBamberg 
A4HM. c) zi(; (vid. ad Ran. 7), sed vid. commentarius. 





notionem translatum !) Subsimile est 


quod servus dicit apud Plautum ?): 
Nünis vellem habere perticam. — Quoi 
rei? — Qui werberarem | asinos, si forte 


occeperint clamare hine ex ecrumena — ar- 
gentum pro asinis acceptum significans. 

1030. De huius vaticinii exordio idem 
valet quod de vs. 1015. Cerberum autem 
noster Cleonem dixit etiam Pace. 313, 
ubi scholia testantur Platonem comi- 
eum ?) eodem nomine eum designasse ^). 
Denique &vógazoówrjv sive plagiarium ?) 
quod eum vocat, id convicii est meri, 
perinde atque 
nomen perabsurdum, quo Cleon desi- 
gnatur Vesparum initio 5). 

1031. caívov os] vid. ad vs. 48. 


— ónórav Óunzvüc imunoov] i. e. &mu- 


qoAatvag —avOozevroíaz 


gv cs Óatvoüvra ?). 
1032. jvzav — xyáoxnc] cf. vs. 824 et 
vid. ad vs. 651. 








1033. zó ómrá»wov] culinam 9). Scholia 
perhibent significari zó IlIgvzaveiov, for- 
tasse recte. 

1034. 2ozáócc] cf. Vesp. 511 Plut. 812. 

— vüsov;] hoe quidem manifeste est 
&zgogÓóxgrov pro yroac, ut in scholiis 
observatur. Vid. Vesp. 904, ubi canis 
ille Cydathenaeus, sub cuius persona 
ipse latitat Cleon, dicitur &yaS906 ó2axretv 
xal OiAs(ysaw kg y/rgoc. De re autem 
vid. infra ad vs. 1071. Cf. etiam comici 
anonymi verba apud Plutarchum: óozep 
imzev iivfoioavra vóv Ófuov oi xoauótoztotol 


AéyovGi ztet9áoysw  o)xtr( voÀAuüv», Ai 
Ó&xvewv rjv Eópouxv xol vaig vroou imtg- 
Ó&v 2): 


1035. I4&w] ef. vs. 1004. 
1036. Vid. ad Vesp. 725. 
— sira Ói&xguvov vórs] l. e. xai vóre Ó]j 
Insolitam particularum 
zórse iuneturam non habeo suspectam, et 


Ót&zgwov. siza 


!) Vid. ad vs. 1010. — ?) Asinar. III 2,43. — ?) Plat. fr. 216. — ^) Vid. prae- 
terea Pac. 754 — Vesp. 1031, Vesp. Prolegom. p. XXIII. —  ?) Zielverkooper, ron- 
selaar, Plut. 521 sq. Xen. Mem. I 2 8$ 62. — 5) Vesp. 35. — 7) De verbo £zzrosiv 
vid. ad Ran. 1151. — 3) Vox redit Pac. 891 Alex. fr. 173!? Hegesipp. 1!? alibi. — 


?) Fr. adesp. 41 apud Plut. Pericl. 7. 


EQUITES. 


181 


»t£or. yvvi, ré&et Ói ÀíovO' ícooig cv M9nveuc, 


f ' - , - , - 
40e mzegL roU Owuov zoÀÀoig xcvow. ueyitreL, 


CS A , g , hi * 71 7"- 
.GOg re ztEQb GxUuvoiwc. Depwxoc. vOv Gv gvAcScL 


1040 


.T8yog mowjGeg ÉíA.wov m$gyovg ve ciómooUg." 


r«Ur oic O0 ri. Àéye; 


AHMOZ. 


^ * 
u& róv ZAmólio, iy uiv ov. 


ILIAD AATSN. 


(poetev 0 9tóc cou Geqüg Gofav iu 


iy yàg &vri vo Aéovróg &iuí Gor. 
AH MOZ. 
xol mc w &cOno Avuíov ysyevquévog; 








1037. ài] zi R. 


1039. z;] om. R. || zóv R] à» V et plerique. || qvzá$e« Bentley cum V!] qiioio 
codd. plerique (cf. Aeschyl. Suppl. 1012), q/2«ccs pauci. 

1011. Priorem versus partem Demo, alteram Isieiario dant codd. fere omnes. 
Lenting Isiciario dabat priorem, Demo alteram. Cf. vs. 1069. 


1042. &poatev R] &qoecev V et plerique. 
1044. àej95] -3&s codd. (us A259«s R). 





zórs certe, quod magnam habet vim in 
fine enuneiati collocatum, sine detri- 
mento non potest abici. 

1037. Hic quoque versus sono revocat 
oraeula quae inter Graecos circumfere- 
bantur: A&góe zs, véiev Ó' 0ooírQogov, 
vel: aiezós iv ztérQmot ze, véiet Ó& AÀéovta, 
de Cypselo Periandri patre !). Sie etiam 
Agariste ante paucos dies quam Periclem 
enixa est in somno Zóózes 2£ovza rexeiv ?), 
et Aleibiadem oxóuvo A£ovrog assimulat 
Aeschylus apud Aristophanem ?). Etiam 
in sermone quotidiano mulierculae de 
pueris recens natis ita loquebantur *). 
Activa futuri forma zeiew etiam h. Merc. 
493 extat ?). 

1038 sq. Vid. ad vs. 767. Culices nune 
dieuntur oi órrogec, ut vs. 60 muscae. 








1039 sq. zóv ob quiáioct zz] ÁAunc tu 
serva intra ligneum | ferreasque 
furres9). Festive sic respicitur et mox 
in novum sensum detorquetur claris- 
simum illud oraculum de Ze/s Athe- 
narum ;)9e8nzibus?), cui simile est oracu- 
lum $Siphniis olim redditum, in quo 
Samiorum classis $íz:wos; 2ózog audit). 
Verum autem zsyoz ZUiwov Persarum 
commemoratur apud Herodotum ?). Tur- 
res ferreas vel aheneas novimus ex Da- 
naes fabula !?); cf. Pind. fr. 217: oy/o« 
v) memgQou£vov oU 70g, oU ctÓ&osov Tiiyog. 

1041. u& vóv MnóAÀo, iyó uiv oU] vid. 
ad Nub. 732. 

1044. »ci] vid. ad Nub. 210. 

— a &sn9gs] cf. vs. 822. 

— Mwvuiov] vid. vs. 615 et ad Vesp. 84. 


murwn 


1) Herodot. V 92. — ?) Herodot. VI 131. — ?) Ran. 1431. — ^*) Vid. Thesm. 
514. — 5) Vid. praeterea ad Hom. 2 249. — 5) Canem qui custodit quzárzrev etiam 
Ran. 469 dicitur, de infinitivi autem usu vid. ad Nub. 850 Ran. 133 et Enchirid. 
diet. ep. 8 124. — 7) Herodot. VII 141 sqq. VIII 51. — *) Ibid. III 57. — ?) Ibid. 
IX 65. — !?) Soph. Ant. 946 etc.; Helbig Hom. Epos! p. 72 et 330 sq. 








182 EQUITES. 
AAAANTOIIS AHX. 
1045 tv o)x &vaOiddoxsu. 6s rGÀv Aoyíov £xov, 
0 tr. TO GiÓqooUv rsiyóg i6r& xol $oÀov, 
iv à ce Gofewv vóvÓ  fxéAevo O0 o&íag. 
AHMOX. 
cg re ro)r £poefev Ó 9666; 
AAAANTOIIS) AHZX. 
TOVTOVL 
Occ G' ix«fAev £v msvveGvoíyyo EoÀo. 
AHMOS. 
1050 revti reÀeioO e, rà ÀÓyé djóm uou Óoxsi. 
ILADAATISN. 
»u1 méí9ov' qO9ovsoel y&o émiuxoctovor xogGvotr. 
»GÀX (iooxo qíÀet, usuvquévog iv qosciv Gg coi 
»iyeys Gvvóncec ZocxsÓcuuovíov xogezívovc.* 
1045. £v] £v ó' Cobet. || éxóv] uóvov (e vs. seq.) Cobet, fortasse recte. 
1046. à v. zó Cobet] 9 uóvov codd., uóvov, ó Dindorf. || zetyós iov] ior reiyoc 
R, *éior. zoíro? || $2ov] 3SAev plerique, l. a. 5vA4wov, Blaydes iU4ov parum pro- 
babiliter. 


1049. ix£ev i» Elmsley coll. Et. M. 346,18] éxéisv(e)s codd. 


1052. ó; Bergk] 9; codd. (cf. vs. 526). 





1045. £xóv] i. e. imirgósc!), de indu- 
sírim, consulto, sciens volensque; item 
vs. 1123. 

1049. iv zevreovotyyo 5020] quod dicitur 
$U2ov ciónoóósrov Herodot, IX 37. Ceterum 
vid. ad Nub. 592. 

1050. Cf. infra vs. 1248: zézgaxrot 
«oU 9sob ró Séoqorov, Homericum z& ài 
vbüv závra ceÀsitmv?), Vesp. 799: Goa có 
XOguc "rk Aóy(Ü óg ztsgmíverou! Vix autem 
est quod observem, etiam nostro loco 
praesentis, non futuri, temporis esse 
formam zzisto Sat. 





1051. Cf. vs. 1020, Pindar. Ol. II 156: 
xógaxsg Os dxgavrx yagUsrov | Zióg npós 
ópwya Ssiov, et de malis sui temporis 
poetis Theocritus VII 47 sq.: zorzi Xtov 
&oiÓóv | &vzíe zoxzütovrsc éróoata noy Sitovri. 

1053. zopazivov;] sie corvorum pulli 
nune dicuntur, more epico. Nam quoti- 
dianus Atheniensium sermo terminum 
-ivow qui etiam e lingua latina est no- 
tissimus?), nonnisi in nominibus pro- 
priis servabat *); zoogaxivovy autem piscium 
quaedam species exigua vilisque ?) apud 
eos nomen habebat 9). 


!) Vid. ad Vesp. 391. — 7?) B 330 etc. — ?) Corvinus. — ?*) Vid. ad Nub. 380 
sq.; in -«eUs vero pullorum nomina apud Athenienses desinere solent (vid. ad 
Ach. 866). — ?) Saperda. — 5) Lys. 560 fr. 537 Pherecrat. 56 etc., Athen. 308 7— 


3094, Aristot. H. Anim. V 10 etc. 


EQUITES. 


183 


AAAANTOIIS) AHZ. 
(secum :) 
roUró yé rov llegÀeyov z«gexivóovevoc usQvcoOsic. 
(Alta voce:) 


1055 


,»Kexgoníón xoxófovis rí vro00  qysé uéya roUQyov; 


, M , LA 9 2 , (1j , ' , po 
,X4«L xs yvvi qéígoi &y90g, émet oL &vro cveOem 


, 
SG oUx Qv ueyéoniro qéGerro yáo, si uemécouro. 





1054. Demostheni tribuunt codd. quidam. || ys] ó* R. 


1056. xs] ys R alii. | qéoo: R] qéoe V et plerique. || *oi] xev codd.; Blaydes 
uv non male. || &v«9&5] -9«(; Cobet Var. Lect. p. 324, sed nisi zaí ze... qéget 
scribatur — quod eum alias ob causas tum coll 53 195 minime suaserim — 


praestare mihi videtur optativus. 


1057. yéomro ykg] yíoc« yko àv Dobree; equidem malim certe yéoairó xev, et in 
versum praecedentem illud zs» aberrasse suspicor; sed vid. commentarius. 





1084. zagsxivóUvevos usSvoSsíc] vesani 
ebriive hominis fuisse Cleonis illud sus- 
ceptum !) iudicaverunt cives, certe per- 
hibuerunt eius adversarii?). Ceterum 
ambiguus est horum verborum sensus; 
nam et significare possunt: Zac certe 
versiculum ipse PapMago audacter finzit 
ebrius, ei: illam provinciam nunquam in 
se recepisset, si mentis compos fuisset. 

1055. vaxógovis] vid. ad Nub. 587—589 
et cf. Atheniensium epitheta zc«7UfouZo: 
et uev&gou2ou Ach. 630 —632. 

1056. Felieissime nunc quoque isici- 
arius suum facit versum notissimum. 
Nam mortui Achillis cum et Aiax et 
Ulixes sibi poscerent arma, incerti autem 
haererent principes utri tribuerent ut- 
pote omnium Argivorum fortissimo, ex 
Nestoris eonsilio missus speculator, qui 
ipsorum hostium sententias exploraret, 
audivit puellas 'TTroianas disputantes; 
quarum una eum Aiacem longe forti- 
orem iudicasset propter corpus Achillis 
e pugna humeris relatum, alia Minervae 





züs ob xctk xócuov &Feutsg | wsÜÓoc;" et 
mox?): ,xeí xs yvvj qégot &ySoc, &mt& 
For &vjo &vaSsü", vel mulieris est ferre 
sarcinam a viro sibi impositam , — iocose 
illud onus significans quod solae feminae 
gestant nee nisi a viro gravatae. Quo 
audito Ulixi, qui Achillis corpus ab 
hostibus defendisset, virtutis praemium 
decretum est.— Sic in Parva Iliade rem 
enarratam esse docent scholia; materiem 
postea Aeschylus Sophocles alii certa- 
tim arripuerunt *). 

1056. kàva9s;] vid. ad vs. 694 sq. 

1057. Posterior hexametri pars ipsius 
est isiciarii; qui ioculariter nune verbi 
ytoc. genus vicino ucy£éo«o3ot assimulans 
inauditam fingit formam et Datide illo ?) 
dignam. Sie K2«voamusvóv aliquem lingua 
invita Cratinus per iocum nuncupavit 9), 
ad notorum nominum Z4xsgmusvoü Zfsia- 
usvob TicausvoU analogiam 7). Mente au- 
tem repetenda est particula &v e priore 
versus parte?). Recordemur denique opor- 


tet minantis esse yesoet — male mulca- 
beris 9). 


instinctu exclamavit: ,z6ó9 émsqovnQoo; 


l) uawubór zócysow Thucyd. IV 39 $8 3. — ?) De verbo zagcziwóvve/sv vid. 
ad Ran. 99. — ) Paucis fortasse interiectis; quamquam fieri potest ut nihil 
desit, vsüóo; autem glossatori debeatur. — *) Cf. Hom. 2 547 et Welcker Ep. 
Cyelus p. 72 sq. — ?) Pac. 291. — 5) Cratin. fr. 104. — 7) Vid. etiam supra vs. 
115. — 5) Item Aesch. Agam. 1049 Soph. Oed. R. 937. — ?) Vesp. 941 Eccl. 1063; 
ef. Nub. 295 Ran. 485 (Eccl. 640). 


184 


EQUITES. 


IIADAATSN. 
&ÀÀ& róÓs qoctev, moó Ilólov Ilólov Qv Gor &ggotev. 


»&or, IlÀog moó Ilólow* — 


AHMOZ. 


Tí roUrO0 Àéyst, 7:90. IIóA0t0;* 


AAAANTOIISAHZ. 


1060 


r&g zvélovo gqolv xercAwwso0 £v QeÀeveto. 


AHMOZ. 
éyo Ó' GAovrog vüusgov yevioooguor; 
AAAANTOIIS AHZ. 


ovrog yàg uGv r&àc mvéAovg Ogomactv. 


&ÀX obrocl yéo icri megb voU vovrwxo) 


e: 


Ó Xoncpuóg, 


G& Óti mwQoGéysuv vOv voUv m&vv. 


AHMOZ. 


1065 


z906fy0' GU Ó' G&veyíyvoGxs, roig voUrcLoL uov 





1058. qoétfev] qo&cor (i. e. qo&cco:) R alii, fortasse recte; cf. vs. 1067 et ad 
vs. 1015. || égoatev] sie V R alii, &poeis(v) pauci. 


1059. 2£ye z90] 2£ye r0 R. 


1061. Interrogandi signum in fine habet 7; ceteri punctum. 


1062. Demo continuant R alii; 


delebat Kappeyne vdCoppello, cui assensus 


Zacher aliquot versuum lacunam significavit. || oóroz] e?róc V alii (cf. vs. 75). || 
óquor«osv Meineke] éqrozecsv codd., &qe«oz&os (male pro -cszac) Bothe. 


1064. os] om. R. 


1059 sq. Respicitur versus: oz. IIU20s 
7900 llóAoto llólog ys u&v iati xal GAAog 55 
quo tres urbes cognomines indicatas esse 
ferunt. Sed suspicor iocose nune ad 
Pylum urbem referri haec verba, in 
pythiae vero vel sortilegi alicuius ore, 
vel etiam in prisco aliquo carmine epico, 
de aditu ad regnum Orci rzoio zvaágrao 
fuisse dicta, significasse autem: poríae 
alia poría praestrucia est, mec non tertia 
est poría. Cui explicationi haud scio an 
faveat sententia Aristarchi in Homeri 
versu E 39'7 zJ2ov ianumm atri Ditis in- 
terpretantis. 








1060. zik zvéAovs...xaroAQweo9oi] Dal- 
neorum alveos occupaturum Paphlagonem 
perabsurde — neque admodum facete — 
perhibet isiciarius. Eundem autem de 
voce zvi&o lusum supra noster admi- 
sit ?); praeterea huc facit vs. 857, ubi 
perieulum esse dicitur ne Paphlagonis 
asseclae fori penarii aditus praeclu- 
dant. 

1062. Isle nimirum nostras nobis rveAovs 
surripuit. En recurrit crimen illud glo- 
riae fraudulenter praetoribus surreptae 
et iocus e vocum zvéa4ov et II)2ov simi- 
litudine petitus. 


l) Vel 44i: Strab. p. 339, Steph. Byz. s. v. Kogvqáotov, schol. Eustath. 1394, 


46. — ?) Vs. 55, ubi vid. 


EQUITES. 


185 


Oxcoc 6 quG90g mgOrov cnoÓoQ16crot. 
AAAANTOIIOQ,AHZ. 
» Alysíón, poáooor xvveÀomsxo wy os OoÀoGi, 


»AeíSwoyov, veyUnovv, OoÀ(«v xegÓc, noAvi0g.* 


* , , 
oic) 0 r& dcriv rovro; 


AH MO. 


duÀóóroerog 3] «vvaÀomns. 


AAAANTOIIS, AH. 


1070 


1067. qo&cco] qo&acc (vel qo&oot) codd. 


o) roUró qwqucw, &ÀÀ& veg &xcorore 





1068. 2aí(3apyov] dubitanter Blaydes 2aíuagyov. 
1069. Priorem versus partem Paphlagoni dat Lenting; cf. vs. 1041. || 8 z« 2ori(v) 
roíro R] 8 vw ví dor. voíro V, 8 v rovro nonnulli, zu voíro tí dor: Ald., 8 rt roíro; 


zi ior. Bothe. 


1070. 4224] à47 & Lenting (coll Thesm. 418, 587 sq.), &; ó: Blaydes. 





1066. zoozov]anteomnia,quam primum). 

1067 sq. Oraeculi, quo Atheniensium 
civitas assimulabatur utri e fluctibus sem- 
per emergenti?) prima erant verba: Ayetór 
Oosv. Cavere nune iubentur Athenien- 
ses vulpeculam avidam rapidam fallacem 
sagacem. Quibus verbis PapAlagonem de- 
nuo rideri neminem fugere potest, licet 
mox in PZilostratum lenonem iocose de- 
torqueantur, dein absurdius etiam in 
naves longas. Cum priore versu conferri 
possunt verba Hieroclis: qoáé£so O7 uy 
zs Oe Óó20 qgtvag éiazarQoes | ixrivos 
u&g ?). 

1067. zvvaAózsza] vox significat bestiam 
vulpis astu cum canina impudentia con- 
iungentem; canum autem genus quod- 
dam &Awzexíós; dicebatur, quod ex ca- 
num vulpiumque conubio prodiisse cre- 
debatur 4). 

1068. 2aí(9aoyov] malignum ?). Etiam 
Sophoclem canem hoc adiectivo desi- 
gnasse testatur scholion *). 





— xegóó] vulpeculae nomen est in 
fabulis Aesopeis ?) cum vocibus epicis 
xsgÓmAéog et zegócAeógoov conferendum. 

1069. Senex audito zvvaAozszog; no- 


. mine pro sua stultitia ne dubitat qui 


dem quin in vaticinio sermo fiat de illo 
homine, quem omnes ita appellare so- 
leant, de Philostrato nimirum lenone ?). 

1070 sq. JVom Aoc est quod dicit vati- 
cinium, sed ise — et manu designat 
Paphlagonem — «ves longas identidem 
poscit ad cogenda tributa bellica. — Ad 
crebras aerarii lacunas explendas cum 
vix sufficerent sociorum qógor civiumque 
sioqogoaí, missi sunt identidem strategi, 
qui etiam a sociis pecunias extraordi- 
narias cogerent, certe peterent. Ex his 
fuit Melesander, qui anno 430 cum sex 
navibus Asiae oram &gyugozoyo» in Ly- 
ciae interiora incursione facta cum multis 
suorum est occisus?); et anno 428 cum 
ad Mytilenen oppugnandam deesset pecu- 
nia, 2M9mvaotot, zal abrol siGsvseyxóvres TÓTE 


l) Item nos: fen eersíe. — ?) Vid. ad vs. 963. — 7) Pac. 1099, qui locus nostro 
est simillimus. — ^) Xen. Venat. I $ 3. — 5) Falsch. — 5) Soph. fr. 902; cf. 
Eustath. 1493,32. — 7) Lucian. XX $ 84 et passim apud Babrium. Recte igitur 


verteris: Heiztje. — 5) Vid. Lys. 957. — 


?) Thucyd. II 69. 


186 


EQUITES. 


cireb rey&eíec &oyvoolóyovo obrooít 


rvUrTwg GzevóG uj Ói0óvot G' Ó lo£íac. 
AHMOXZ. 
cc Ó7 roujouc icti xvvolommi; 
AAAANTOIIS9 AHZ. 


rr 
071006; 


0r. 7| rQuomgo T orb qO xov rey. 


AHMOZ. 


1075 


T 37 - 
mc ovv ,GÀo7UNE^ mooGrríÜn m90cg tO ,wvví*; 


AAAANTOIIS AH. 


GÀcmtx(ouGL vOUG GtQeTLOTCG ik«Gev, 


0r] Bórovc vooyovciw £v voig yooíoig. 








1074. 7] addidit Meineke, qui etiam 7; roujors coniecit. 








zt9àrov sloqog&v Óuazócue c&Aavro )), Zéneu- 
wav xci imi robs Suuu&yov; koyvgoAóyous 
vaUz óó0exa, quibus praeerat Lysicles cum 
quatuor collegis, sed et ille in Cariae 
montibus gravi clade accepta cum parte 
sopiarum cecidit ?). Multo melius circa 
belli finem illie rem gessit Alcibiades, 
quem centum talenta e Caria confecisse 
&gyvoo2oyoUvra refert Xenophon ?). Quali- 


bus locis non tantum de cogendis qóporc | 
ordinariis sermonem fieri, quos socii | 


non suo tempore solvissent *), Thucy- 
didis verba testari mihi videntur ?). 


1073 sq. Isiciarius non corrigit stolidi | 


senis errorem, sed lepide eo utitur, quo 
risum extorqueat spectatoribus clarius- 
que etiam ostendat quam absurda e vati- 
ciniis possint elici et popello venditari. 


1074. Cum vor rgujogs fum vor xcv | 


celere quid. significat 9). 





1076. z««o:v] nempe 6$ ;eoxuouos. Vid. 
vs. 1064 et 1070, et de verbo zxátav 
ad Vesp. 1308. 

1077. Vulpeculas racemis insidiantes 
e Cantico Canticorum 7) et Theocrito 5) 
et praesertim ex Aesopi fabula immor- 
tali nemo non novit. Ridicule autem 
iis assimulantur nunc milites missi ad 
sociorum tributa — sive ordinaria sive 
extraordinaria — cogenda ?). Facile enim 
nobis fingimus hos non sancte semper 
pepercisse peregrinorum bonis, sed sti- 
mulante praesertim fame, si suum sibi 
uic9ov non aecepissent a quaestoribus, 
misere vexasse hominum belli aerumnis 
exhaustorum praedia !?). Cum toto au- 
tem loco conferendus est Pacis versus: 
ai ykg iv9ivó' aD cgujosz kvrwiuegotue- 
vat | ojóhv cizíov iv &vógóv cTkc »oáóec 
xaT(jo9ioy !!). 


!) Vid. ad vs. 924. — ?) Thucyd. III 19, vid. ad vs. 132. — ?) Hell. 14 8 9. — 
?) Cf. Gilbert Griech. Alterth. I! p. 398,4, Kóhler über den Delisch-Attischen 


Bund (Abhandl. d. Berl. Akad. d. Wissensch. 


1869) p. 133, Müller Strübing 


Aristoph. u. die hist. Kritik p. 100 sq., Frünkel ad Bóckhii Oecon. Publ. annot. 
886. — *) Dignus qui conferatur locus est Thuc. VIII 3 $ 1, ubi Agis rex zà 
Tv Svuu&ycv &oyvgoioyijom: sig TÓ vavrizóv dicitur; nam ibi de certis fixisque tri- 
butis ne sermo quidem esse potest. Vid. etiam Xen. Hell. IV 8 8 30. — 5) Vid. 
ad vs. 207. — 7) II 18. — $5) Theocrit. I 47 sqq. — ?) In£wartiering. — !'") De 
voce gogíor; vid. Ach. 227, 998 Pac. 562 etc. — H) Pac. 626 sq. 


EQUITES. 


AHMOSZ. 


eigv. 


ro)rO.g Ó uiG90g roig ,GÀomeA(orGLA m00; 


AAAANTOIIS)AHZ. 


£yo 709.0 x«l roUrov qucgQv rQuOv. 


1080 


GÀÀ fw vóvÓ máxovGov, Ov simé Gori ,£$eÀéaGOcu* 


xonouóv Arofóuc , KvAAQvav, wr 6e 0oÀocy.* 
AHMOZ. 


zoícv Kvavqv; 





1079. Post zoo» virgulam scribit Kock coll. Thue. IV 55 8 2 Plut. 546. Sed 
nisi quis eum scholiasta putet jusoóv rgu»v h. |l. significare quod im tres dies suf- 
ficiat, itaque mente suppleri posse participium óvze, non video quomodo haec ver- 


borum structura possit defendi. 
1080. zóvó'] covó' R, covó' Cobet. 





1078. JMifiíamus isía, sed vulpeculae 
quas tu. dicis unde mercedem suam sunt ha- 
biturae?^ — Quid mirum si una voce de 
Atheniensis militis protervitate conque- 
runtur Socii: esuriunt scilicet copiae 
nostrae peregre missae !). 

1079. Ego et hunc exhibebo. — Perri- 
dieule fingitur isiciarius tantam auri 
vim de nihilo expediturus. Ipsius autem 
Cleonis verba nunc, ut alibi, afferri su- 
spicor ?); quodque adicit zzfra friduum, 
id quidem dietum est ad deridendam 
xovpoAoyíev OCleonis, qui 
dies" dixerat ,auf captivi aut mortui erunt 
Lacedaemonii illi, quos vinci non posse 
perhibent segnes vestri praetores" ?). — 
Perperam vero vetusti interpretes intel- 
legebant mercedem et quidem in triduum *), 
non enim commeatus nunc fit mentio sed 


»tra viginti 


stipendii, neque magnum profecto hoc | 


foret promissum. Genitivus ,temporis 
spatium intra quod" h.l. indicat, ut 
Thueyd. VIII 101 8$ 1: oi víjeg eztotzioé- 








Óvoiv Xuígeww (intra biduum) et 
passim ?). 

1080. zóvós| dicitur Zmexo/sv rtvós ri, 
e. g. Xen. Anab. VII 1 8 14: zzaxovoa»- - 


Tég Twsg Tüv GrgariworOv r«üra. Item óra- 


IET) 


xo)U&v Twí rt Thucyd. I 26 8 4: oii» 


«)rov (neutr.) óz5xovoav, 29 8 1: ojótv 
toUroY ÜmQxzovo. 

1081 sqq. Cy/lenes Eleorum portum 
sub belli Peloponnesiaci initium a Cor- 
cyraeis vastatum commemorat "Thucy- 
dides 9); sed multo clarior erat Arcadiae 
mons altissimus Cyllene, ubi Mercurius 
natus esse ferebatur ?); nam Panis na- 
tales 5) hue non faciunt. Itaque fraudis 
nescio quam suspicionem habebat no- 


| men loci, ubi furum summus ille pa- 


tronus primam lucem adspexisset; sintne 
autem de nihilo conficta isiciarii haec 
verba, an aliquod hoe tempore in homi- 
num ore fuerit vaticinium in quo Cyllenes 
fieret mentio, effici iam nequit. 

1082. zoíavy|] vid. ad Ran. 529. 


l) Of. vs. 1367. — ?) Vid. ad vs. 1019. — ?) Thucyd. IV 28 $ 4 et 39 8 3. — 
^) Pelleeti locis qualis est Ach. 197, ubi vid. — ?) Ach. 83, 782 Pac. 151 Vesp. 
260 Soph. Oed. C. 397, 821 Eur. Or. 1211 Meisterhans Gramm. d. att. Inschr.? 
p. 167 n» 1405 etc. — 9) Thucyd. I 30. — 7?) Hom. o 1 Soph. Oed. R. 1104 etc., 
Preller Myth. I* p. 389. — 53) Soph. Ai. 695 etc. 


188 


EQUITES. 


AAAANTOIIO,AHS. 


rv TOUrOv ycio émoímqosv 


KvÀMQvqv 099Gg, óvw puo" s&4ufoÀe xvÀAg.* 
ILAOD AAT)N. 
ovx 0g8O0c gpoáter rqv KwAAQvqv y&o ó Goifoc 


1085 


&ig vv (eig 0g0Gg qQví&ero vüv Zhoms(9ovg. 


GÀÀ& ydg écrwv &uol qomouóg moi GoU mzreovyoróg, 


«ieróg Gg yíyveu xci momo yiüjo Beciusvsc. 
AAAANTOIIS AHZ. 
xci y&o iuoí(' wel yiüjg x«i vij Eov99üg ys 9eÀáconc, 





. égrwv éuol] £oz. uor V alii. 


1088. 


. qgoá*e. R] qo&t&s codd. cett., sed ad Demum haec dici contextus docet. 


. Bacusósz R] -css V et plerique non recte; vid. commentarius ad vs. 127. 
xal y5]c] x&v 25s Bergk; sed hoc non est epicum, neque recte sic haberet 


ye. Quamquam molesta esse xoi yz; non nego; quae dittographiae deberi — sequun- 
tur enim zai zz; — facile suspicetur quispiam. || ye R] ve V alii, c) vVelsen. 





— iéro(gosv] 2x poesi dicit y). 

1083. /s(zus hominis volam optimo iure 
vocavit Cyllenen; haec enim dicii: da 
quo implear. Verborum hie lusus, de 
quo vid. ad Vesp. 84, eo fit facilior 
quod montis nomen Kv4ijvy cum adie- 
ctivo xvi4ó ^) sive xoiio cavo revera co- 
haeret; cf. autem Thesm. 936 sq.: ó 
ztpUfavt 7ztpóg Tij; Ósiuxs, Hvmso quáeig | xoi- 
Amv ztgorsívetv, &oyUgtov Jv ig Ói00, et 
Tibull. II 4, 14 : 7//z cava pretium flagitat 
Wwsque mana. 

1083—1085. 2030;] vid. ad Nub. 251. 

1084. qoáta] znterpretatur iste. 

1085. sz...viiwro] cf. Pac. 47 Av. 
970 et vid. ad Ran. 61. 

— civ yetpa...t]v ZhuoztsiSovs] Diopithi, 
quem in isiciarii vaticinio spectari per- 
hibet Paphlago, manum recurvam fuisse 
hie versus testatur. Clarus autem illo 
tempore hie erat 7rozouo2óyos ?), qui 
sub belli initium auctor fuit ut in- 





quireretur in zo); c& Sea ul vouitov- 
txg | Aóyoug ztegl TOv uerebgov ÓiÓkcxov- 
za;, —  Perielis amicum Anaxagoram 
petens *$); et brevi post belli exitum, 
cum Spartae de regno disceptarent Leo- 
tychides et Agesilaus, Diopithes Leoty- 
chidae favens hocce vaticinium edidit: 
qoátso Ó5, Znuágry, xaízsQ ueyáAmvyos ioU- 
om, | uj Gé9sv. &orímodog BAdwm zo» pa- 
ois z1É.5); claudus nimirum altero 
pede erat Agesilaus. Hominem zoepoeuat- 
»óusvov vocavit Amipsias in Conno 5), 
item Teleclides in Amphictionibus ózo- 
ucvibóm eum dixit aut talem ostendit 7). 
Non hue facit Vesp. 380, ubi eius nomen 
eo tantum consilio commemoratur ut 
verborum lusus inde possit peti. 

1087. De praesentis temporis hoc usu 
vid. ad vs. 127 et de ipso vaticinio ad 
vs. 1013. 

1088 sq. No» solum per orbem terra- 
rum sed etiam per mare Erythraeum do. 


!) Cf. Thesm. 547 Ran. 935, 1014 etc. — ?) Av. 1379, cf. Homericum xv2ozto- 
óiov. — ?) ó uéye; audit Av. 988. — ^) Plut. Pericl. 32. — ?) Xen. Hellen. III 3 
$ 3, Plut. Ages. 3. Lysand. 22 Pausan. III 8 $ 5. — 5) Amips. fr. 10. — ^) Vid. 


etiam Phrynich. fr. 9. 


EQUITES. 


189 


qv. y iv 'Exfevávoig Ówdoswg Aetyov émímaova. 


I1AD AAIN. 


1090 


GÀX dyà sidov Üvog, xoí wow £Óóxzi 1) 8c0g cri, 


— , € ? J , 
roU ÓQ4uov xceroystv Covrotvm mÀovOvytsucv. 


AAAANTOIIQ AHZ. 


vi] Zíe xoci yàg iyóy xai uou idówei 3| 9eóg cri] 


ix móÀsog &AOsiv xol yleO8 cri émuxo9icQo, 


ziv xereGzivÓsiv xor& Tio xspoüc &ovBéAio 


1095 


&uBoocíev xerà Go, x«rà ro)rov Ó& cxogoÓcAumv. 


AHMOZ. 


, , , , 
(ov, [Ov. 





1089. ,'] del. Dindorf. 


1090. 2jóxe] óoxs; V alii (cf. vs. 1092). 


1092. àydó' xoi] om. R. I ióxa] óoxst V alii (cf. vs. 1090). 





minaberis et Echbatanis iussa dabis!). Ma- 
ris mediterranei imperium et iudicia in 
Areadiae convallibus seni promiserat 
Paphlago: multo maiora nune ei por- 
tendit recentissimus hic civitatis sospi- 
tator. Vid. ad vs. 797—799 et de verbis 
Ase(yov imimaor« ad vs. 103, denique de 
partieulis xa ye ad Ran. 49. 

1090 sq. /» somnio dem mihi vism est 
super populi caput trulla effundere opesque 
viresque 7). 

1091. xaz«ysiv| verbum sie usurpatum 
est etiam Nub. 74 Vesp. 7 ?); cf. etiam 
&uqiyetv Hes. Op. 65. 

— &gvraivy] voce utitur etiam mu- 
liereula irata apud Antiphanem: z&v ó& 
Tipyaoiorov ztouijze ztegifónzov, | xazaoxsóo, 
vj ziv qv ZQumroe, tqv usytoryv | &gU- 
Txway ÜuGv ix u£cou péwaeoe voU A&fhuros | 
Covros UÓmrog *). Cf. &oUflaiAog ?), &oUaci- 








yov 9), &gvorzos; 7"), quae dueta sunt 
omnia ab ZAazuriendi verbo &o/(r)av 9), 


cuius stirps inest etiam vocibus Zrvj- 


IMOUIC 9), Cewjovotz 19), oiviovoi; !'). 


— màovSvyiuev] de priscae conforma- 
tionis hoe vocabulo vid. Vesp. 677. Alia 
omnia Apollo vaticinatus fuerat olim in 
exordio notissimi oraculi de Athenarum 
ligneis moenibus: oí ó/vara. HoAààg AUC 
'OijUuztov ih&oaaS9o. | ào0ou£vr  ztoAAolGL 
Aóyous xci uz ztwxvij *). 

1092 sq. Mi autem ipsa dem e sacello 
suo in arce prodire visa est noctuam suam 
capiti habens insidentem. De voce ix mó- 
Aeog vid. ad Nub. 69. 

1094. kovBáAAo] zor5gvov hoc erat zá- 
vo9esv sbgUrsgov &vo Ó& ovvmyuévov, óg T 
cvonacrk gaài&vrm 9). Of. vs. 1091. 

1095. oxogoó&Auyv] cf. vs. 199. 

1096. iov] vid. ad Ran. 653. 


!l Mare Erythraeum etiam Av. 145 pro ,ultima Thule" commemoratur, Ecba- 
tanorum autem nomen Ach. 64, 613 Vesp. 1143 sq. ita fere ut nostro loco est 


adhibitum; vid. etiam Vesp. 1139. — 7?) Cf. vs. 809. — ?) Item Hom. : 408 
t 285 . 156 etc. — ^) Antiphan. fr. 25. — 5) Vs. 1094. — $9) Vesp. 855. — 
7) Herodot. II 168. — 5) Nub. 272. — ?) Ach. 245 fr. 779. — 1?) Antiphan. fr. 


249 Anaxipp. 6 Philipp. epigr. 183 etc. — !!) Ach. 1067. — !?) Herodot. VII 141. — 


.13) Athen. 783 f. 


190 


EQUITES. 


o)x qv &g ot0sig roU l'ávidog Goqorspoc. 


M E 
xci vüv fuevrüv émuvQémo Gor rovrovi 


»jtoovrayoysiv xai &vozoidsoswv mw. 


I1AODAAISTN. 


1100 


? , 
wamo y, Wxerevo G , CÀA &váuswov, gc iyo 


xguOüc 09i GoL x«L Díov xo9' quégav. 





1100. iy6] Zyoys V R et paene omnes. 








1097. oix 5v &o«] de imperfecti usu 
vid. ad Vesp. 183. 

— I4áwóoc] cf. vs. 1004. 

1098. Zuevróv...zovzovi] ef. Nub. 141. 

— àimwoéno] vid. vs. 1259 et ad 
Ran. 529. 

1099. Utitur nune Demus aniculae ex 
Sophoclis Peleo verbis: IIy4é« róv Aiá- 
xeL0v oixovgóc uóvy | ysgovrayoya xci &va- 
zousUm máAw. | záAw yi «D9ig zai; Ó 
yuo&oxov &vjo  . Eodem respicitur in 
versu quem Plutarchus ad  Cleonem 
plebeculam sibi devincientem refert, 
sive ab ipso fietum sive — quod arbi- 
tror?) — ex alia fabula desumtum: ye- 
govrxyoyGwv xal &vauicS9agvetv OidoUg ?). 
Verbo ysoovrayoysiv Sophocles usus est 
etiam in Oedipo Coloneo ^). 

1100. umo y, ixere(o] vid. ad Nub. 
196 et 696. 

1101—1106. Ut Vesp. 715—718, sic 
huic loco inest gradatio quaedam. Illic 
enim dicitur: ,frumenti vim ingentem 
cum expectares, in singulos cives vix 
quinque cesserunt medimni, et hordei 
quidem medimni; neque totum simul 
accepisti illud quicquid erat, sed unius 
modii altera pars in singulos dies tibi 
est concessa; quid quod ne ista quidem 
sportula ad te perveniebat, nisi civem 


!) Soph. fr. 434. Vid. ad Nub. 1417. — 











te esse demonstrasses magistratibus." 
Nostro vero loco meliora sensim pro- 
mittuntur; et primo quidem Paphlago 
id ipsum praebiturum se dicit quod 
plebecula nuper acceperat, Aordei choe- 
nicem pro die, dein ipsa farizz promit- 
titur, tandem p«/s inde confecta opso- 
niique aliquid. 

1101. Verba haec £v ói& óvoiv effi- 
ciunt?) Nam xgi3eí, quas Demo pro- 
mittit Paphlago, zóv x«3' usgav ov 
constituunt, et fortasse ipsa  Cleonis 
verba ex Paphlagonis ore nunc quoque 
percipiuntur). Egregio autem cum con- 
temtu de ista demagogorum munifi- 
centia non hoc tantum aliisque nostrae 
fabulae locis verba fecit comicus, sed 
magis etiam aperte quid de ea sentiret 
biennio post est prolocutus ore Bdely- 
eleonis 7). Nee non Pacis huc facit lo- 
cus, ubi diris devovens pacis adversa- 
rios Trygaeus ,s; quis àmi9vust ucyOv", 
inquit ,203ío. xgi9&c uóvac" 9): manci- 
piorum cibo isto vescatur, quo omnes 
per hosce annos vitam vix aegre susten- 
tavimus ?). Itaque non recte nune verba 
xot9&c xal fiov interpretetur quispiam 
hordeum  ceterumque victum quotidianum 
collatis locutionibus qualis est à ZeÜ xoi 
'S'eot zi 


?) Cum Kockio fr. adesp. 11. — ?) Nic. 2. 


Denuo eum adhibet Mor. 8076. — ^) Oed. C. 348; cf. Eur. Bacch. 193: y£gov 
yígovra zoideyoy5oo c' iyó. — ?) Vid. supra ad vs. 808. — 9) Vid. ad vs. 1019. — 
7) Vesp. 715—718; ubi quod dicitur x«z& yoivx«, prorsus idem valet quod nostro 
loco x«9' ju£gev. Vid. quae ad illos versus et ad Vesp. 440 observavi. — ?) Pac. 
449. — ?) Etiam Hermippi Phormophoros in hoc argumento versatam esse fabu- 


lam suspicor. — !?) Vid. ad Nub. 418. 


EQUITES. 


191 


AHMOSZ. 


? 21597. - E , , Z 
ovx &végyoueaL xovOGv cxovov soÀi&xic 


éÉqmorQ8qv 0x0 1s coU xoi Oovg&vovc. 


IL AO AATSN. 
GÀX GÀgur djÓ Got zoQuÀ éGxcveGuéva. 
AAAANTOIIO AH. 
1105 éyo Ó& uetícxeg ys Ówvusuoyuévac, 
xel rowwov omróv  uuóiv GAX sib wr &£o9ue. 
AH MOS. 
&viGeré vvv 0 TL m9 mO0L56:9" og iyo, 
ómórspog àv GqQv viv us u&ÀÀov sU mori, 
TOUTQ z«gcÓdGo Tij; mwvxvüg rüg 1víag. 
IIAOAAISN. 
19S roéyouw Qv elGc rcoórsQogc. 





1102. oix] ov0' V fortasse recte (cf. Vesp. 1337, ubi aliter tamen ordinata sunt 


verba. || zoa4&xis] zo2a& y&o Blaydes. 


1108. vóv us u&Aiov s GHermann] s) us ucázov àv codd.; Kock s) us uaAAov vbw, 


Bergk u&AAov s) gue vüv. 


1110. £o R] 5óxy V et plerique, quod intellegi vix potest nisi addatur 4o 
tendat Paphlago, cum praesertim sequatur zrgózsgos. Alia res est vs. 1161. 





1103. TAeophanem ózoygauuacée fuisse!) 
recte, ut arbitror, e Demi verbis effi- 
citur in seholio; sed quod ibi additur: 
,.Cleonis assentatorem fuisse", id de 
nihilo opinor est fietum, certe nihil ad 
rem. Nam teste nostro loco dispensabat 
"Theophanes largitiones, quae civibus 
propter annonae caritatem his annis 
saepius sunt concessae. 

1105. uetiozac] cf. vs. 1166. 

1106. ózzóv] constans haec est forma 
adiectivi verbalis, a breviore igitur 
stirpe verbi ozz&v ducta (— ozru£voz) ?). 

— unóiv — £03:&] post 444o e contextu 
mente suppleri potest ópx. Nam idem 
haee valent quod Zc3:& uóvov vel quod 








alibi dieitur &44& z&g yv&Sovs Owtyvv ?). 
Vid. ad vs. 615. 

1107. &vócazs] vid. ad Ran. 606. 

— zoujoszs] futurum idem nune ^) valet 
quod subiunctivus aoristi cum particula 
&v vel à TL 7ttQ u£AÀere 7toujOEuv ?). 

1108 sq. Cf. Dionysi verba: ózórepos 
oüv àv» Tjj zóAe mtagowéGew | u£2An vt yQr- 
gTóv, zoUtov &iev uoi oxi 9). 

1109. Sie Blepyrus ille vereor inquit 
ne mulieres mogaiagoUcot tns ztóAsmg vig 
j»ias | ÉmaT  &vayzéálooiw xu&c xr&. 2): et 
eadem imagine usus Plato dicit: z«ga- 
dove, Tig Tijg ztóÀsog W»víag S)E 

1110. Poetae mentem si recte inter- 
pretor, isiciarius aedes non intrat ut 


1) Vid. ad Ran. 1084. — 7) Apud nostrum redit Pac. 1058 Av. 552, praeterea 
vid. Diphil. fr. 44 Philemon. iunior. fr. 1, Herodotus passim, Sophocl. Antig. 475 
Herod. Mimiamb. II 65 etc. — ?) Eccl. 852. — *) Item Ach. 255 Pac. 1267 
Thesm. 917. — ?) Cf. Sobolewski Synt. p. 159 et vid. infra ad vs. 1183. — 5) Ran. 
1420 sq. — 7) Eccl. 466. — 5) Politic. 266 e. 


192 


EQUITES. 


AAAANTOIIS? AHZ. 


o) óQr, GÀX éyó. 


(Repulso adversario isiciarius ianuam ingreditur prior, sequitur Paphlago.) 


XOPOZ. 
Stropha 1 (vs. 1111— 1120). 


? 


[G7] 


, rr 


S. 


Aus, xolqv y yug 


, LÁ 
Qy1v, OrE m&vreG Qv- 


Socmor Ósó(eací G', Go- 


cQ GvÓgo rÓpgavvov. 


1115 


? 122 » , m F. * 
&ÀÀ sUmzocQcyoyoG &L, 


Oomevóusvóg vs yoí- 





munuseula inde expromat et Demo de 
ipsius bonis aliquid largiatur, sed uni- 
cum ei est consilium Paphlagoni negotia 
faceessere, cuius lateri adhaeret velut 
equo tabanus. Mox autem vacuis redibit 
manibus, dein sua mensula et suis bo- 
tulis ceterisque dapibus, quas secum 
attulit cum forte fortuna huc est dela- 
tus, senem donabit. 

1111 sqq. O laudes fellis atque aceti 


Tiv koy5v?), ipsi autem adversarii Athe- 
niensium urbem zügevvov év czij 'EAAAÓt 
iyxaSsoT&vo. his temporibus saepius au- 
tumarunt?). Cf. etiam Isocratis verba: 
patres nostri, quà democratiam instituerunt, 
Óieyvexórsg cav 0r: Óst vÓv uiv Ófnuov 
60zspo vUgavvov xaSi0rTávai ràg Àgyg xt. 


| cives auiem otio affluentes i&mwisietoS at 


plenae, quibus eumulatur nune Ziuos | 


ille zgavvoz !)! Eodem nimirum redeunt 
quo Bdelycleonis in Vespis oratio; cuius 
hoe est argumentum: tu, quem terrarum 
domimum dicunt, misere ductari te pa- 
teris et nugatoriis quibusdam munu- 
sculis acceptis beatum te praedicas. 
1111. ye] saze6, — id quod demagogi 
numquam non tibi asseverant, in his 
ipse Cleon, qui de Mytilenaeorum sorte 
sententiam dicturus sic incipit apud 
Thucydidem: o cives, nom videtis quanto 
im periculo versemzni, ob oxomoüvres Or, 
rugovvióa Éyste Tlv &oylv xol ztgóg émi- 
povasUovras airov xai àxovtcg &oyou£vovs?). 
Neque aliter locutus fuerat Pericles, 
siquidem iure suo Thucydides huie quo- 
que tribuit verba: óz zugavvíóa ijr Éyers 








zGv xowüv ozQ olézas ?), et Aristotelis : 
iudicia a Solone inslituta immodice auzce- 
runt populi potestatem, nam exinde cives 
(gzsQ Tugávvo rà óOnuo xaguóusvor cÀv 
zoÀtTsixv Eig Tiv vUv ÓOmuoxgarzixv xaré- 
azgoav 9). 

1112. órs] szquidem mune, ut Nub. 84, 
1217 et saepe. ltem in antistropha, 
vs. 1122. 

1115. süzegáyoyoz si] « quovis ductari 
te sinis, nimis facilem te praebes nequam 
hominibus. Adiectivum süzaeg&yoyog op- 
positum sibi habet &v&yoyov, quod est 
equorum contumacium ?). 

1116. Sic in Acharnensibus rustici 
Attici dicuntur zeígsev oq00g« si. quis 
&vjo i&A4alfóv ipsorum civitatem per fas 
et nefas collaudet?), poeta vero ibidem 
fertur cives suos docuisse u7j Aix» 2ia- 


| zer&oScr| uno" sco. 9oztsvouévovs ux 


1) Het souveraine volk. — ?) Thucyd. III 37. — 5) I1 63 $ 2. — *) Vid. Corin- 
thiorum verba apud Thucyd. I 122 $ 3 et 124 8 3. — 5) Isocrat. VII $ 26. — 
$) Politic. II 12. — 7) Xen. Mem. III 3 $ 4 [Arist.] Rep. Ath. 49 $ 1 (?); de 
canibus dicitur Xen. Mem. IV 1 8$ 3. — $) Ach. 371—373. 


EQUITES. 


193 


occ xol é&emerouevogc, 


P! , , , SEN 
790g TOV T€ À&yovr Ge 


, Ie. - , 
xéymveg' ó volg Ó& Gov 


1120 


N ? E 
ze«gOv cmoónusi. 


AH MOZ. 
Antistropha 1 (vs. 1121—1130). 


voUc o)x &vi roig xóuoug 


- ^ ? - 
OuGv, Ort uw OU qgovciv 


vouítev: iy à' 


GN 


€XC)V 


- 
rcr qA9:to. 


1125 


«U0r0g T€ y&g Tj0ouot 





1118. zóv re R et Suidas s. v. sbzag&yoyosc] ve rÓv cett. 


1122. órzs] àv: codd. nonnulli. 





sva. yavvomolira; )). Et in Ranis urbs 
dicitur plena esse gouoZ20 yov Ónuozt9 Tov 
2famoróvrov vóv ÓWuov «(?). Aristoteles 
autem fuse demonstrat democratiae et 
alia cum tyrannide esse communia et 
adulatorum utramque esse feracem, zóv 
yko Óquayoyóv sivaw roD ÓQuov xólaxa?). 
Et facilius, esse multos quam unum 
decipere acute observavit Herodotus *). 
1118 sq. Idem supra dietum est roD 
A£yovro; £i ?); praeterea vid. ad vs. 753— 
755 et de verbo zesygvéva. ad. vs. 651. 
1119 sq. JVom «pud te es, ai cal qotvez 
je0£90vrou, sedes quidem in concione, sed 
alia ommia agens ad ipsas res animum 
nom adverí(is9), 9sac5s uiv ycyróuevog vOv 
Aeyoué£vov &xgoar)s; Ó8 vOv £pyov, ut est 
apud Thucydidem 7). Nempe zz» ó voüz 
j uj x«9:ofnzóz Twt | obx or 
obótv «üróv obÓ' óg&v 9). Of. Acharnen- 
sium locus, ubi Euripidis ezus dicitur 
peregre esse sine corpore veloz, &io $vAAé- 


&zoUstv 





yov émüàAw, licet ipse tragicus £vóov 
&vopáónv zou; rocycÓíav?), cui loco si- 
milima apud ipsum Euripidem dicit 
Creusa: ofxo( Ób rÓv vobüv &ayov iv94Ó' 
obco& msg"). Cf.locutiones: voüU; uiv obx 
ivegr. 1!) et oix iv abroD sivac!?). Verbum 


"&zoóyusiv noster etiam Nub. 371 festive 


adhibuit. 

1121. Non abest mem mens, sed vobis 
mens deest. Istud caput tam belle co- 
matum cerebrum non habet !?). 

1122. Of. Antiphan. fr.196: oí órrogss 
xsxgayórs; Opes undique corrasas suas fa- 
ciunt, vsuou£vav 0& ztànotov | abzov z&9 zat 
Aoidogovuévov T' ie | ó Óruos, obókv oUTr 
&xojov oU9' ógov. 

1123. £z0v] cf. vs. 1015. 

1124. reír 6ju9i&to] verbum apud no- 
strum non redit, sed adi. 72/9:o; legitur 
Ach. 443 etc.; r«ór« autem est obiectum 
internum quod dicitur, cf. e. g. Homeri- 
cum zí ue raÜra AiÀciemt TmsgozeUeiv 1). 


! Ach. 635. — ?) Ran. 1085. Ubi ultima tamen verba glossatoris esse videntur. — 


?) Politic. V 11. 


— 4) V 97: moàioüg oixe sivat sÜneríotegov OigáAàew d fva. — 


5) Vs. 860, ubi vid. — 9) To» esprit bat la campagne, güj zijt miet bij de pinken. — 
7) Thucyd. III 38 $ 4. — 5) Philemon. fr. 151. — ?) Ach. 396 sqq.; cf. Hor. Ep. 
I12,13. — !^) Ion. 251. — !!) Ach. 556, cf. Lys. 572, 1124 Eccl. 856.— !?) Vesp. 
649. Praeterea vid. ad Nub. 228 sqq. et 761—763. — !?) De equitum coma vid. vs. 
580 et ad Nub. 14. — !4) 7' 399. Praeterea vid. supra vs. 859 et 878. 

13 


194 


EQUITES. 


BovÀAov r0 xo9' qu£oav, 


xÀémrovr& ve BovÀouot 


roÉgpsuv fva moGrrNv' 


AX , Dd 3 , 
roUrov Ó', Orav 1 mÀ£O6, 


1130 


» ? , P 
Goog émorosa. 


s XOPOZ. 
Stropha 2 (vs. 1131—1140). 


[uA M NO? ? E 
oUTO £v &gQ tU TOLéG, 





1131. oíro] yo)ro V R alii, quam lectionem e litteris yo. oro natam esse pro- 
babiliter suspicatur Blaydes (cf. vs. 1214). || &g'...zo:i; Meineke] &v...zrotozc 
(-5s -si;) codd.; simile est vitium Pace. 610 Eeccl. 645. 





1126. Verbum joii2&v aliunde igno- 
tum est; quod autem a Symmacho in 
scholiis cum infantulorum voce j/obv !) 
eomponitur, id vero parum videtur si- 
mile, cum praesertim v vocalis non stirpi 
sit propria sed exitui, qui etiam in verbo 
Roener(liav alisque apparet ?). A sensu 
tamen verbi non longe aberrasse Sym- 
machum óózozívav interpretantem  con- 
textus docet; manifesto enim id fere 
quod óogsiv significat, obiectum autem 
est r)ó x«9' X5urgav?), et vertenda sunt 
verba: aem primo libenter sorbeo diaria 
mea: gratus est mihi ó uía9o;, quo quo- 
tidie ab istis donor. Multo minus aptum 
huic loco fit enunciatum si sumimus có 
xx9' $ju£o«v non obiecti sed /emporis esse 
accusativum 4), quotidie igitur significare, 
verbum autem jgoUAiev esse intransiti- 
vum et id fere valere quod zugar? vel 
dormatare. 

1128. roégsw £vra mgooráryv] verbum 
ro£qeuv, ut Bóoxstv 5), de animalibus dome- 
sticis usurpatur, de hominibus autem 
dietum contemtus aliquid habere solet. 
De populi zgooráza:g; vid. [Arist.] Rep. 





Ath. 28 et supra Prolegomena 5). Nume- 
rale nunc ita est adhibitum ut alias eig 
cs7), unus aliquis; cf. Plat. Rep. 565c: 
Eva viv (el Ófuos sl9& Ówxqsoóvroc ztQo- 
íora09a«. £avroU xal voUrov rgéqetv Te xot 
aUis u£yav. 

1129 sq. Hwnc autem ubi rapinis bene 
repletum | atque plane  distentum | video, 
sublato brachio caedo. Aypposite Casau- 
bonus laudavit Suetonii de Vespasiano 
verba: creditur etiam procuratorum vapa- 
cissimum quemque ad ampliora officia ex 
industria solitus promovere, quo locuple- 
lores mor condemmuarei; quibus quidem 
vulgo ,pro spongüs" dicebatur ,uti", quod 
quasi et siccos madefaceret et exprimeret 
humenutes?). Nec non proxime aecedunt 
verba seditiosa, quae a. u. 370 Romae 
sunt audita, cum Manlius multitudinis 
defensor a dictatore in vincula esset 
coniectus: sagznare plebem populares suos, 
ut iugulentur ?). 

1130. 4o«;] mente supplendum est 
rjv ysiga!?). Sie Ach. 686 £uvázrrew valet 
SuunzAézsoS9o:. Omitti solent nimirum ob- 
iecta, quae nemo non sponte sit addi- 


1) Nub. 1382. — ?) De quibus vid. ad vs. 224. — ?) Ut Epicrat. fr. 39 Isocrat. XII 
8179; vid. etiam Soph. Oed. C. 1364. — 4) Ut Eur. Ion. 123 Electr. 182. — 5) Vid. ad 
Ach. 678. — 9) De voce ztgoorázy et de verbo zooforao9e: vid. praeterea Vesp. 419 
Pac. 684 Eccl. 176 Thucyd. VIII 89 8 4 ete — 7) Vid. ad Ran. 911. — 5) Vespas. 
16. — ?) Liv. VI 17. — !?) Item Plut. 689(?) Menandr. fr. 887 Soph. Oed. R. 127 
(Eur. Cyel. 458?); alienus vero hine est nostrae fabulae vs. 1362 vel Eccl. 261. 


EQUITES. 


xcí GOL TUXVÜTNG 


2 - , c 
év TÓ TQOTOQ, OG 


195 


, 
&vsoT 


Aéyete, 


, , , 
TOUTO zt&vv T0ÀÀl, 


? 


1135 tí TOUvGÓ. 


émírq0eg (06- 


cQ Ómquocíovg roégiic 


2 - , 5? C 
év vi] TUXVL, «GO OTcv 





1132. z«( Reiske] & codd., quod e vs. 1135 irrepsisse puto; 5j Meineke. Si vero 


sj h. l. 


servetur, quod suadet Sobolewski coll. vs. 483, in vs. 1135 x«i scribatur 


auctore Kockio; sed mihi multo minus placet haee verborum structura. 


1133. 
1134. 
1135. 


ó;] ó Reiske, óv Blaydes. 


sj] vid. ad vs. 1132. 





turus: manum vel brachium, crus ), 
equum, navem?), aquam ?), similia. Addi- 
tum legitur zZv ysig« Eur. Cycl. 418 5; 
ef. etiam Zmáge yv sbovuuov zrégvya et 
vv Ósiujv zrégvya ézágaz in inscriptione 
Ephesia?). Idem quod 4a; 2zázeze valet 
Homericum zówev &veozóutvoz9); cf. etiam 
zar Ouov?!) et Homericum zarwadóv5). 
Denique de structura verborum ózev 5... 
£záraia vid. ad Ran. 1068. 
1132—1134. Sie iungantur: zci à» zó 
T007t ToUTO ztávu 7042] ztUxvórtQc ErsoTi 
got, Gg Aéyeg. Tuo iure ais sollers admo- 
dum consilium inesse isti ration? agendi. 
1132. zvxzváriyz] hae voce, quae in 
sermone quotidiano dezsifaíem significa- 
bat?), iocose respici z/jv IZóxve !?) recte 
observat Fritzsche !!). Idem autem nune 
valet quod Homericum zuzi; unus vel 
povij, senex igitur zwuzuuóns vel zuzuwó- 
qoov dicitur. Cf. chori verba in Thes- 
mophoriazusis: zé&vze Ó' ip&ácraosv qosvi 
ztuxvüg cs | ztoixiAovs Aóyovs &vyügsv | £Ü 


Oumzquivov; ?") et Euripidis ad Dicaeo- 


l) ireciosw Herodot. II 162, &varetvav Lys. 799. — 


roro] oUro Dobree (ut vs. 1131). 








polidem: óósco, zv»v5 y&o Asntà umyavi 
qosvé 13). 

1133. zo vgózo] cf. Socratis ad Strep- 
siadem verba: xárezé uot gÜ rÓóv cavroü 
zoázov ^) et nescio cuius apud Antipha- 
nem: zóv zgózov uiv oia9á uov | ür« züqoc 
obz Évsamuy !?). 

1135. zoísós] hosce, quos manu desi- 
gnat histrio, — Cleonem prae ceteris, 


"in primis subselliis sedentem. 


— inírgóss] cf. Vesp. 391. 

1136. $ozsgo Óruooíov;] recte in primo 
scholio additur: ze/oovs 5 foücs Nam 
victimis publicis nune assimulantur de- 
magogi, ut miles a Philemone, apud 
quem nescio quis latronem contemtim 
sie alloquitur: ozgerira, zobx &v99cuzs, 
x«i giroUusve | Gozeg iegeiov, iv rav j| 
Demagogis, perinde at- 
que bubus saginatis !7) parcitur donec 
adsit tempus mactandi. Non recte multi !*) 
interpretati sunt 
sive qc«guazo)c, l.e. Aomines nequam pro- 
ximis Thargeliis immolandos !?). 


zatpóg tu95s XD 


ónuoctovs za3ópouaro 


2) iAagUvsuv. — 3) exp AASLY 


etc. — 1) Qui tamen locus nostro non esi similis. Of. etiam Eccl. 264 sq. — 
*) CIG. 2953 (IGA. 499). — 9$) i$ 425; vid. ad 1'3952. — 7) Herod. Mimiamb. 
III 3. — 5) o 352, ubi vid., et alibi. — ?) Cf. Nub. 406 ete. — !9?) Vs. 1137. — 
! vid. ad Vesp. 353. — 7) Thesm. 438 sqq. — !?) Ach. 445. Etiam Nub. 702 
conferri potest. — !5) Nub. 478. — !^) Antiphan. fr. 195. Praeterea vid. Ach. 339 
Lys. IX $8 1 etc. — !5) Philem. fr. 155. — 7) Paasch-osseu. — !*) In his ego ad 


Ran. 733. — !?) Vid. infra vs. 1405. 


196 


wá Gor 
TOUTOV 


EQUITES. 
róyn Owov Ov, 
0g Qv 3 mec 


Oicoc imiÓsumveic. 


AHMOZ. 
Antistropha 2 (vs. 1141—1150). 


Gxéyec9s dé w, si Gogüg 


TOUG Olouévoveg qoovsiv 


xaí w éfenxorOAAsv. 


M ' n, , ? 
T4060) y&Q &x&OTOT QU- 


7 ? v - C 
TOUG, OU0& ÓoxGv OgGv, 


, Sr ? EJ 
xÀemrOvrog' Em&T vey- 


(34-5) y , , 
Gvr Qv X£XÀOgOO0L uov, 


1140 

cÜTOUG zEQLÉQyOUMCL, 
1145 

x&c0 ztÀuv éÉsusiv 
1150 


xnuG xercwnÀiov. 





1150. xjuo Blaydes] x5yuóv codd. 








1138. oov] carnes, notissimo genere 
loquendi. 

1139. z«y5;] admodum facete utitur 
adieetivo, quod et de bestiis bene sa- 
ginatis usurpari solebat et — in quoti- 
diano certe sermone — de hominibus 
locupletibus !). 

1140. 9)scag éimiaunvez] iugulatum op- 
sonii loco comedis. Idem valet 956a; quod 
&zooQáia, ut passim ?); nimirum bu- 
bula nisi festis diebus vesci non sole- 
bant. De verbo zmsazvsv autem vid. 
ad Nub. 421. 

1142. zegiégyouoi] vid. ad vs. 290. 

1144. 2iazar)UAiav] verbum, de cuius 
termino vid. supra ad vs. 224 Ran. 92, 
apud nostrum redit Ach. 657. 

1146. 9oxo»] vid. ad Ran. 564. 

1148. záAw éSsusiv] cf. vs. 404. Biennio 





ante noster Cleonem rapinas suas evo- 
mentem in scena ostenderat ?). 

1149. uov] vid. ad vs. 436. 

1150. xguà x«rauriov] quoniam homi- 
nes de plebe argentum modo aeceptum 
vel mox solvendum solebant Zyx&we siz 
zjv yv&9ov *), facile potuit fieri ut num- 
mus unus pluresve casu deglutirentur, 
id quod Euelpidi illi aliquando accidit ?). 
Tune igitur ut stomachus thesaurum ab- 
ditum in lucem remitteret, gulae inse- 
rebatur digitus vel pluma 9) vel quie- 
quid praesto erat, id quod xaezeunioüv") 
loculariter nune dicitur, verbo desumto 
ex arte medicorum 5), quibus 54x est 
specillum 9) et ujawous vulneris erploratio. 
Demo autem pro specillo est ó znuós, 
hoec enim instrumento cogit demagogos 
reddere quae de publico sunt suffurati. 


l) Vid. ad Vesp. 288 et cf. Pac. 1170. — ?) E. g. fr. 693 Herodot. I 216 Eur. 
Cycl. 334. — ?) Vid. Prolegomena et ad Ach. 6. —  *) Alex. fr. 1287; vid. ad 
Vesp. 609. — ?) Av. 502 sq. — 5) Ach. 584 sqq. — 7) Sondeeren. — 9) Cf. Phrynich. 
fr. 62. — ?) Sonde. 


EQUITES. 197 


(Ex aedibus redit Paphlago sedile et cistam repletam gestans. Quem 
proximus sequitur isiciarius manibus vacuis.) 


SCENA DECIMA NONA. 


Demus, Paphlago, Isiciarius, Chorus. 


ILIAD AAUSAN. 


(ad isiciarium :) 


LU , ; , ? , 
&zoy tig woxeagícv &xm000v. 


AAAANTOII9 AHZ. 


G9 y, 6 qOóos. 


(Paphlagonem violento ictu perculsum deicit.) 


I1AOD AAI')N. 


(sponte consedisse se fingens:) 


* nA. , ^ , , 
c Zw, £y uévrori ztcecoxevoacuévogc 


ToizoÀor xáOwuen Bovióuevóg G eUtpyereiv. 


AAAANTOIISAHZ. 


(item considens:) 


iyo Óà Ósxámolat ye xoi Óc0txézaÀo: 





1151. Demo totum tribuunt V? R. [| &zay] fog l. a. 





1154. ye] om. R, in fine versus repetit 'V (in archetypo igitur omissum dein in 


margine additum fuerat). 





Nempe suffragii lationem significat à xnuós, 
de qua voce vid. ad Vesp. 99; idem 
igitur Cleoni nune minitatur Demus quod 
supra !) isiciarius, conferri autem potest 
VOX xsoxuiz! u&oriS de osfracisio dieta 
in comoedia ignota ^). — Similia verbo 
zarvunioUv sunt izzeieu&cSer ?) et ixzm- 
vítea 9a. ^), proxime autem ad nostrum 
locum accedit fr. 614: zzv qágvya un2óv 
ÓU0 Ópgayu&z Eie uóvaz 5) — item fortasse 
dietum de homine furaci. 

1151 sq. His versibus quae supra 
adseripsi debeo Hartmano, qui poetae 
mentem recte interpretatus esse mihi 
videtur. 

1151. Per euphemismum, qui in Pa- 
phlagonis ore perridieulus est, non eic 





xópazug 5) nune dieitur, sed &$ uexapicv 
Verbum Zz«ys etiam Pac. 1053 intran- 
sitive sic est usurpatum, item fr. adesp. 
1216: &zay si; vóv q9ógov, alibi autem 
idem dicitur 9447 sig uaexagíav ") vel 
omisso verbo ez quacza íary 8). Cf. Ran. 85. 
Etiam s; óAgíxv ita dictum esse — ab 
eo opinor qui O//ize urbis notissimae 
nomen respiceret — testatur Photius 
Bey: 9): 

— q9óps] vox redit Thesm. 535 Plat. 
Euthyd. 2855 Demosth. XIII $ 24. 

1152. uévzoi] cf. vs. 168. 

1153. vgízuiai] vox ad analogiam ad- 
iectivi rgidoU2ov et similium iocose con- 
formata redit Av. 465 !?). 

1154. Plane idem dicebat nescio quis 


l) Ys. 808 et 855. — ^?) Adesp. fr. 33. — 5) Vesp. 609. — ^) Ran. 578. — 
9) g&&; ü;a; Kock. — 5) Vid. ad Ran. 187 et 607. — 7) Plat. Hipp. Mai. 2934. — 
8) Antiphan. fr. 245. — ?) Fr. adesp. 1092. — !?) Cf. nostra drie-, fiendubbel pro -voudig. 


EQUITES. 


xal quióztoÀet xc mzoorncAouolatztoot. 


AHMOZ. 


iyo Ó& mgocÓoxOv ys rowGuvQiómtoloL 


Büslórrouat Gg xci moomoeAcwreAotmolon. 


AAAANTOIIS AH. 


oic9' oov 0 Ogücov; 


AHMOZ. 


eiícow v qoácne ys ow. 


AAAANTOIIS) AHZ. 


&gec &mó BeAgíóov dué ve xci vovrovi, 


1160 


? s - f 
(va G sv moiGusv é$ (Gov. 





1158. ov| om. R.|| Alteram versus partem Choro dedit vVelsen coll. vs. 9770. || 


scou jv Porson] & ye (e? ó& R) u7j codd.; vid. commentarius. || qo&orz] -«c R alii. 





apud Philonidem: zez&xsuuet 0, óc pare, 
vid. etiam Heniochi fr. 2: 
ó BoUg Ó xocàxoUg 5v àv íp90s ÓsxázaAot. 
Similis autem exaggeratio inest syco- 
phantae querelis Plut. 850 sqq.: óz 


&zóioAm ÓsíActog | xal rolg xaxoda(uov xci 


Oex&zaAo:. 1), 





vsrgóxig xal zsvrüzi | xol Ómószáxig xol 


uvgtáztg. 
1157. gós2órroua:] vid. ad Ach. 586. 
1158. oio09' ov 8 óg&cov;] scim quid 


tu facias? ?). E locutionibus o/o3' oiv ó 
yo! Óokv;?) et róóe ov Óp&cov concrevit 
haec formula loquendi *), quam recte 
Bentley sic expedivit: vüv oiv Óp&gov 
— oio9' à (v); — Simillima sunt o/o34 
vuv 8 uot ztoíggov ?), oia9" à c ztolncov 9), 
oic9' s zoígscov "). "Transitus autem 
quidam paratus cernitur in verbis: oz 
obv zoujoare, id quod facere igitur vos 
oportet 9). 

— sloouw v qo&ons ys cj] sic etiam 
Trygaeo roganti: &47 0oio9' 0 ÓOgàcov; 





respondet Hierocles: jv qoá&ors ?). Prae- 
terea cf. Alex. fr. 133: 
gaUgov ds Ósi oxsváoou; | — &AZ dv óÓ- 
ó&cxns, Nicomach. fr. 1: 
Uaov uysíoov Óxq£oet | u&ysigos o0x oic? .— 
sicoue. i y Jv Aéygs Plaut. Pseu- 
dul. II 2, 62: set seim quid (e oro 
Sure? — Sciam si dixeris, Plat. Rep. 
408d: kA7 oio9' oU; fyoUuct rotoUroUc; — 
jv siye, Épy, Soph. Oed. R. 1517: oio 


L4 ; . ; 
Aq? oig oiv siut; — Seg xal vóT sloouact 


iniorao0QL. TÓY 


' ' » 
xai unv 0003 


xAÜOY. 

1159. qs; &mó Baipióov] de verbo vid. 
ad Ran. 133, de nomine ad Ach. 483 
Vesp. 548. Carceres autem, unde cursus 
initium facturi sunt, vocat locum prope 
januam, ubi fabulae initio potavit De- 
mosthenes, cuius /agena et poculum etiam- 
nune ibi adstant, isiciarius autem ibi 
deposuit meusulam suam ceterasque quas 
in forum deferebat sarcinas. Nune sedile 
et cisía; ille collocavit Paphlago. 


l) Philonid. fr. 8. — *) Plaut. Mil. IV 2, 43 Pers. I 3, 74. — ?) Cf. Eur. Iph 
Taur. 759. — *) Fere ut nostrum «wee? je wat je doet (pro: doen moet). Redit Pac. 
1061 Av. 54, 80 Eur. Hec. 225 Ion. 1029 Hel. 315, 1233 Iph. Aul. 725 Cyel. 131(?) 
fr. 647. — ?) Hermipp. fr. 43. — *) Menandr. fr. 916 (Gregor. Corinth. p. 15 sqq. 
Schaef.) — 7) Soph. Oed. R. 543; vid. etiam ad Ach. 1064. — 5) Plat. Protag. 


3384. — ?) Pac. 1061. 


EQUITES. 


T9 


AHMOZ. 


MA 
QG7ULTOV. 


Óoüv reUve qon. 


HAOAAIQN KAI AAAANTOIIS AHZ. 


iov. 


(Sibi invicem oecursantes nihil profieiunt.) 


AHMOS. 


?, 
Qéoum v. 


AAAANTOIIS AH. 


vozoQgsv oOx iO. 


(Paphlagonem repellit.) 
AHMOS. 


(secum:) 


&ÀX 1j ueydÀog tÜÓciuovroo TQutoov 


- - ? 
$z0 rQv fgecrOv, vi 4(, e vw QoUwouat. 





1161. i9oj] in codd. soli Cleoni aut Isiciario tribuuntur; ab ambobus coniunctim 
proferri vidit Kock. Enger scribebat I/4«D. idob 9éout Gv. 444 A4. óno9siv ob» iO. 
1163. &/ x; Hartman] j 'yó codd.; pronomen cum abundet, Kock proposuit 


imuoivoue. (coll. 


scholii verbis &vzi oí ovvrQij'iooucr: et Pac. 246), Blaydes 447 


j...s| uj, 99oíwoue, Zacher &47 j...sb àmuvgüpoucr (col. vs. 175 et Av. 176), 
Bergk. nimis audacter 7| ówvogay5oouct (aut beatum me reddent istorum dona aut — 
üs oppletus disrwmpar). Errorem peperit vis particularum à47 j (vs. 1162) non 


agnita. 





1161. ijov] sic loquitur qui dieto au- 
dientem se praestat. 

— 9£o?. àv] quin igitur curritis? Nempe 
Paphlago et isiciarius se invicem prae- 
pediunt. 

— (no9sv obx &»] ego certe istis tuis 
artibus frustrari me non sinam. De verbo 
ózo9:iv et cognatis vid. ad vs. 47, et 
de re ad vs. 742 sq. 

1162. àa7 1$] profecto; cf. vs. 953, et 
de elliptieo usu harum particularum, 
quae cum interrogativo à47 7!) minime 
sunt confundendae, vid. ad han. 928. 





1163. 2o«orov] cf. vs. 132. 

— s m Sgüwouci] si mon nimis gra- 
(um. citiusve contentum me praebuero ?). 
De pronominis z; usu vid. ad Nub. 1076 
et de verbo 3ouz:09o: Bekk. Anecd. 43: 
S'oUntTeo av ópoateaS at 3) &uqo EUnoAz 
ógafou£vm xci Sounrouévy *), Xen. Conv. 
VIII 86: ógó os ipovra oby &poórntt yAt- 
Óuwvouevou o)ÓE uaA2axig 9ounrouévov, Plat. 
Phaedr. 2280: i99Uzzsro óg ÓTr oix émi- 
Suuóv Aeyav etc.; dicitur igitur de eo 
qui fastidium prae se fert ?). Cf. àmo- 
aeu vóvea fau 9). : 


1) Ach. 424 sq. etc. — 7) Sie loeum interpretatus est Hartman. — 3) Of. Eecl. 
202. — ^) Eupol. fr. 388. — ?) Zich airs geven, coquetteeren. — $) Ad Ran. 178. 


200 


EQUITES. 


I1AOD AAI'S)N. 


(sedile, quod modo secum attulit, seni offerens:) 


0güc; Éyo GoL mgóregog éxgéoo Óíggov. 


AAAANTOIIS AHZ. 


(mensulam suam seni apponens:) 


1165 


GÀX o0 vodzi£av: GÀM £y mgooreoaírsooc. 


(Versus sequentes dum dicuntur, certatim identidem procurrunt et recurrunt 
Paphlago et isiciarius, novas semper dapes petentes dein afferentes.) 


ILAD AAUSN. 


(placentam ex sua cista expromens:) 


, 


iov géoo coL rqvÓs ueGíoxqv yo 


, €- 21— - , , , 
&x vOv 0ÀOv rÀv £x IloÀov usueyutvmv. 


AAAANTOIISS AH. 


(panis erustas seni apponens:) 


iyo Ó& uvoríÀeg usuwvoriANuévegc 


t jl - M - Y - ; , 
vz0 río 9so0 vij ystoL T] éÀegavtivq. 





1165. Priorem versus partem an seni S3guzrouévo tribuam dubito. 


1168. 0i] 06 ys Meineke. 





1165. 44 mensam ego magis etiam prior 
Hbi affero. Suum nimirum s» !) ad 
manum habet. — Iocose nune fieta est 
VOX ztgoregaírego: ad analogiam genuino- 
rum comparativorum, quales sunt z9oai- 
repos et ówtaizegoz. 

1166. En accipe quam tibi fero placen- 
iam. De articulo omisso vid. ad Nub. 60 
et de voce uatoxy supra vs. 1105. 

1167. Denuo respicitur Oleonis illa 
vietoria ?). Neque obscurum est quas- 
nam kg Sive ordei grana?) nunc dieat 
Paphlago; nam cum capta est Sphacteria, 
in insula illa, quam per trimestre fere 
spatium inclusam tenuerant Athenien- 
ses, inventum etiam est frumenti ali- 
quid ?)), nee minus tunc hordeum illud 
fama celebratum est, opinor, quam olim 
apud patres nostros olla moreti quae 
in hostium fugatorum castello deprensa 





| est calida adhue, cum Lugdunum Bata- 


vorum post longam obsidionem liberata 
est urbs, cuius rei usque ad hune diem 
inter nos vivit memoria. Fortasse autem 
Athenas illud hordeum secum adduxe- 
rat Cleon, quo clarius appareret civi- 
bus non fame sed vi et armis fractos 
esse animos invietorum illorum Lace- 
daemoniorum. Hae igitur sunt ,«í ó4al 
«ai && Il02ov", neque vulgarem nune pla- 
centam sed suam ipsius totiusque populi 
gloriam Paphlago gustandam praebet 
seni. 

1168. Crustas quibus pultem vel ius- 
eulum hauriat orique admoveat Demo 
Offert isiciarius, ex suis nimirum copiis 
depromtas; sed ab ipsa Minerva exca- 
vatas esse perhibet. Verbum uvorzi&o3 ot 
supra vidimus ?); uvorüiyv autem 5) Pol- 
lux recte dicit wuóv xoizov sig Érvos |j 


!) Vid. vs. 152 et 771. — ?) Prae ceteris locis nunc cf. vs. 55. — ?) Pac. 948, 


961 Diphil. fr. 89 Dittenb. Syll. 373!?. 
9) Pherecrat. fr. 108? etc. 


— *) Thucyd. IV 39 $ 2. — ?) Vs. 827. — 


EQUITES. 201 


AH MO. 


c , LL) 3 * Le H Ó , ! 
(g uéyav &Q &iyeg, C mtOzVLE, TOV Ócxrviov. 


ILIAD AAI YAN. 


(aliam dapem offerens:) 


, 1 5 LÀ , P4 M trs 
£y Ó' £rvog ye míoivov eUyocv xol xcÀóv 


érópgvve Ó' «v9 5 IloÀÀàg 5) IIvÀciuégog. 
AAAANTOIIOS AHZ. 


(ollam seni obtrudens:) 


6 Zw, ivagyOg 5 95óg G^ imiwxomsi, 


x«l vüv vmnsgéyet Gov y0roav CouoU màÀéav. 


AH MOS. 


1175 


sí uw! qevegOg Tuv vmxsgslyc vqv yq... 


oieL y&o olixsio9 Gv fr. rWvÓs rqv mólw, 


UrQcv ; 


ILAO AAISYN. 


(piscis frustum afferens :) 


TOviL réucyO0c Gor &Ócxsv wj Qopecicroérq. 





1171. ye] om. R. 
1172. «03 5$] avc? Bothe. 





touóv paSvuv9£vra |) Hae quoque, ut &zo- 


uayóaAuxi ?), canibus proici solebant. 
1169. Phidiae Virgo ex auro ebore la- 
pidibus pretiosis elaborata ?) pedum erat 
triginta trium, itaque eius manui, quae 
Vietoriae simulacrum gestabat virum ze- 
ro&zmyvv aequans, trabales erant digiti. 
1170. Nunquam antem persperi quam 
ingens tibi esset digitus. Cf. Ach. 990, 
ubi de Pace dicitur: ó; zazóv £yovoc ró 
ngógozov &o &v9avez?). 
1171. Ézvoz... níowov] pultem de lente ?). 
1172. Hune cibum non Parthenonis 
ila incola paravit, sed quae vicina ei 
erat Pallas 77oóueyos, haec autern epico 
epitheto zueu&zo) festive nune desi- 
gnatur, idque Py vicíricem intellegere 








iubemur. Vid. ad Vesp. 84 et de verbo 
Toov&v ad vs. 984. 

1173. Senex habet sedile et mensam, 
manu tenet crustam: frui igitur iam 
poterit iuseulo quod ei apponitur, et 
mox carnibus farto ceteris, quae e suis 
copiis promit isiciarius. 

1174. Ioculariter post ózso£yse aov non 
Tj» yea?) vel zv aiyióa adicit isiciarius, 
sed ollam iusculo repletam, quasi meg£ge 
go. dixisset. Quae dum profert verba, 
novum hoc cornu copiae supra senis 
caput tenet suspensum, ita ut iamiam 
ziovSuyísav inde effüsurum credas. 

1176. ziv y. ./zgav] denuo praeter ex- 
pectatum pro zv ysig« dictum 5). 

1177. zovzi v£uayo;] de omisso articulo 


1) Poll. VI 87; cf. X 89 Diogen. Laert. VI 6 837, Phot. et Suid. s. v. — ?) Vs. 
414 sq. — ?) Plat. Hipp. Min. 2902 Preller Gr. Myth. I* p. 227 sq. — ?) De im- 
perfecti hoe usu vid. ad Nub. 1271 et Vesp. 183. — ?) Erwíensoep, item Antiphan. 
fr. 182; vid. ad vs. 1182. Vox £z»o; redit praeterea Ach. 246 Av. 78 Lys. 1060 
Ran. 62 sq., 506 Eecl. 845 Calliae fr. 21 etc. — 5) Hom. E 31 Stesichor. fr. 48. — 
7) Solon. fr. 45, cf. Hom. E 433 r 419, 687 9 374. — ?) Observavit Casaubonus. 


EQUITES. 


AAAANTOIIOQ AHZ. 


(carnes exhibens:) 


qj 9 'Ogeiuómeroá y £gq90v ix fouoU xgéac, 


xol qOÀuxeg djvvorQÓv vt xal ycaGrQ0g rÓuOV. 


AH MOZ. 


1180 


x«ÀGg y émoíqos voU zénÀov usuvQuévq. 


ILADAATUS.N. 


(placentam promens:) 


5 looyoÀóge c éxéÀevs rovrovi geyeiv 


? - er ^ - ? , € 
&Àerijooc, (va vràg vaU)g £Àevvousv xcAGg. 





1178. 'OgguuózerQo] Ogpiuozároe codd., item -zázp; apud Homerum; sed brevem 
fuisse sonum finalem iure contendisse videtur IMHoogvliet. 

1179. yóix«; Blaydes] yóAuxog codd.; singularis nonnisi Vesp. 1144 redit, ubi 
certam ob causam est usurpatus. || */»vorgov] Zv/oroov codd.; quae lectio licet 
concinat cum Mnesimachi fr. 4!* zóuoz &i4&vroz, vOóuog Yv0oTgov, à nostri tamen 


loci verbis vicinis discrepat. 





vid. ad Nub. 60 et de voce zsu&ye ad 
Ran. 517. 

1178. 'Ogpuózeroa] epicae huius vo- 
cis !) syllaba prima aut paenultima, 
fortasse utraque, more prisco produci- 
tur. Sie etiam adiectivum a&934&verog ve- 
tustum numerum postea servavit ?); cf. 
praeterea :£óge Av. 216, KUmgoyévae Lys. 
551 et annot. critica ad Nub. 320. 

1179. De voce 7904:& vid. ad Ran. 5776, 
de voce Zvóozoo supra vs. 356, de voce 
ya«oroí ad Nub. 409. 

1180. E/ bene quidem factum hoc est, 
quod aliquid certe pro peplo mihi redditur. 
Ita loquitur senex etiamnune 3pouzzóus- 
vo; ?), licet inter opulentissimas dapes 
fere delitescat. Cum locutione ze4o; y 
crac TT Ns? 
zii; Ó& zal c) qgétov, Eccl. 803 sq.: 


ézoings... ueuvru£v 
] usur ] 


jv Óuxoocyo Ó£, zi; | — zaAos zoujoss, 
Herodot. V 24: s) zmoígoas &rmizóusvos, 





Eur. Med. 472: sb ó" £moígoag uoAov. In- 
versa autem ratione verbi ziv parti- 
cipium usurpatum est locis similibus: 
xcAGs ys mou (Émsuwe) 5), 8D ys...ztownv 
&nóÀoZ ixsivog?), xaAüs roivuv ztowbv àztói- 
Aura 5), zotyagoüv &zto2óurv xaAas ztouov 2); 
xaAGs ye toov o7). Qualibus locis si mente 
supplendum est verbum, necessaria est 
particula ys ?). Eodem sensu Plut. 1119 
usurpatum est verbum ooqgovetv. — De 
peplo Minervae vid. supra ad vs. 565 sq. 

1181. 5 l'ogyoióge] crisiam coruscans 
yooyóv àóqgov £yovca. Minervae hoc epi- 
theto Ach. 567 exornatur belli fulmen 
illud Lamachus. 

—  àixü:ve] imperfecto etiam famuli 
nostrates ita utuntur 19). 

1182. àar5oo;] de articulo omisso vid. 
ad Nub. 60. — Ad pultem placenta seni 
a4 Paphlagone offertur. Hae enim con- 
iunctim edebantur dapes teste Dicaeo- 


l) E 747 etc. — ?) Vid. ad Ran. 629. — ?) Of. vs. 1163. — ?*) Aeh. 1050. — 
?) Pac. 271. — 59) Plut. 863. — 7) Menander in IJegrzetgouévr (vid. novum fragmen- 
tum in Oxyrhynchus Papers II (1899) p. 11 sqq., lin. 14. — *) Plat. Conv. 1742; 
item Charmid. 1622 alibi. — ?) Post alios id docuit Schanz ad Conviv. Prolegom. 
p. VI sq.; vid. etiam ad Vesp. 231. — !?) Idem est usus vs. 514(?) Ach. 960, 


962, 1051, 1073 etc. 


EQUITES. 208 


AAAANTOIIQ AH. 


(fareimina praebens:) 


ÀeBà xci raÓí vvv. 


AHMO. 


roÍc évrégoig; 


x«l rí rOUTOLG 0Tj6ouoL 


AAAANTOIISAHZ. 


énírgósg e)T Emsuwé Got 


1185 


, ^ , ? , e [did 
&/(g TG&g TQLNOtig évregoveiav aj QecOG 


émiGxoTeU y&g zéQupovüg TO vovtixóv. 


£ye xol mutiv xexgeuévov roíc xcL vo. 


(Poculum seni praebet.) 





1187. zai ziv] z&xmeiv V, xkuziiv Cobet. 





polidis filia: ó 5zso, &v&dog ÓsUgo riv 


ezvguotv, | (Y. Érvoz zarayío roU iiatEooc 


zovrovi !) Etiam in Calliae versu sibi 


sunt vicinae: £rzvog, ztvgt&zme, yoyyvzióss, 
Ókquvor, Óovztezteiz, 3ar50:2?). Sed frustra 
opinor quaesierit quispiam cur prisca 


vox 2arjo ?) in lingua culinaria pla- 


centae olim fuerit tributa et postea — 
ut in nomine proprio — permanserit. 
— ive... üc)vousv] similibus lusibus 
vs. 1185 et 1189 indulsit comicus ?). 
1188. zi... yorjaoua ...;] quid faciam? 
Quad mihi cum Lotulis? Prisca vis futuri, 
quod a subiunetivo olim non fuit diver- 


sum ?), luculenter in his verbis apparet, | 


sunt enim dubitantis 5). Item zís &vregsi; 
quis est qui possit contradicere? 7), «i 
£z; dose; quid praeterea dicere habes? 9) 
&get vic dixerit aliquis 9), ob y&o qavó vois 
zto2suiovz; mene hosíes nom delaturum! 19) 
vel Herod. Mimiamb. V 56: u&, óóza viz 


obyi cóvóoviov | abróv ozag&ocsv ài 
gnu&zov qoa, hem diceris sium now con- 
servum suum sed bustirapum aliquem rap- 
tare). — Dicit haec Demus £z: Sguz- 
róusvog 12), isiciarius autem, qui copias 
suas fere iam exhausit, inops consilii 
cireumspicit, et mox arrepta lagena, 
quam fabulae initio Demosthenes reli- 
quit, ,chalcidicum" illud poculum inde 
impletum seni offert. 

1184. imírgós;] vid. ad Vesp. 391. 

1185. iveegoveiav ] interamenta navium V?). 
Sie supra voces tvyóuorza et bousóuara 
sunt permisxtae !*). Praeterea cf. vs. 1182. 

1187. £vz] cf- vg 51. 

1187 sq. .Ez etiam vini aliquid" isici- 
arius ait, post opsonium Zzzuuev seni 
praebens. Solebat ita fere misceri vi- 
num !5) ut aquae mensura sesqui maior 
esset quam meri, paulo autem meracior 
erat mixtura quae gov ioco zezoautvm 


l) Ach. 245 sq. — ^7) Call. fr. 21. — ?) Auriga vel agitator, drijver. — ^) Vid. 


etiam vs. 855, 1132 et ad Vesp. 353. — ? 


) €f. Enchirid. dict. ep. $ 108. — 


5, Redit locutio Ach. 935 Pac. 230, 1240, 1257 Plut. 941, item zí óo&cousv Eur. 
Cyel. 193 etc. — 7) Ach. 702. — 5) Plut. 1161. — ?) Ach. 540 Eur. Bacch. 204 
Xen. Cyr. IV 3 8 10 ete.; — so. zi; àv Eur. Andr. 929 etc. — 9?) Ach. 827. — 
!) Item 2oe(2 III 35 et IV 28, 33, q«osi; Theocr. XV 79. Vid. etiam supra ad 
vs. 1107 et Ach. 901. — '?) Cf. vs. 1163. — 13) Liv. XXVIII 45. — !4) Vs. 279. — 
1) Nam barbarorum erat Zzgarov züieiv: Ach. 75 Alex. fr. 9 Herodot. VI 84. 


204 


EQUITES. 


AH MOS. 


(gustato vino :) 


Oc 15ÓUc, & ZsÜ, xoi rà role géoov xeÀGg! 
AAAANTOIISAHZ. 


c M ' $ 8 2 / 
1] Toioyevas y«g curov £VETOLTOVLOEV. 





1189. Towoysvi; y&g] -ve &g Cobet, sed yo necessarium, parum autem placet 
verborum ordo a Blaydesio commendatus j| Toiroyive? abróv yáp. 





dicebatur !)  meracior etiam fj x«z ódo 
zui rgix 7) vel xazk roía xal rérraQc $)r 
Ad ipsa verba quod attinet, prius olim 
craterae infundebatur aqua ^), dein af- 
fundebatur merum ?); quapropter in 
designando potionis temperamento prae- 
mitti solet numerus aquae mensuram 
indieans. Quod loquendi genus etiam 
postea permansit, postquam inversa ratio 
in eonviviis ingruit; nam Aristophanis 
aetate homines prius vinum ózoyéaevresc 
dein aquam Zzéyzov 9), unde explicati- 
onem habet Diphili versiculus: »j ziyy| 
tv &yaS9Óv ónoytíaom roÜ inavrAsi xax 7). 
Nempe olim óóeois; bibentes et equa co- 
lorata 5) contenti zoí« xai £v miscebant ?), 
vel ó/o xai £v 19), vel zévrze xci óvo !'), vel 
etiam zézrage xai &v 12); sed Camgórsoov 
sensim potantes tandem eo devenerunt 
ut v/zo uterentur cui aquae paululum 
esset adiectum, quin apud Cratinum mu- 
lierculae cuidam zueiv $&varog oivov vide- 
tur jv 0óoo 2z;!?), et Pherecrates anum 
temulentam in scenam inducere potuit 


quae £v zai ó/o miscenti 
p 


» Baro youcty 
olvoyosi; clamitaret!^) Eandem mixtu- 
ram priscus ille Aleaeus tum poposcerat 





cum furere ei dulce videretur!?). Ceterum 
generosiora vina plus aquae ,ferebant"— 
sic enim loquebantur — quam vulgaria; 
longe autem vicit reliqua JMarozeum illud 
vinum, quo domatus est Cyclops, hoc 
enim viginti aquae partes !5) facile fere- 
bat!?), adque suum aevum eius vigorem 


| durasse, meri enim singulos sextarios 


ocíogenis aquae etiamtum mixtos esse, 
tradit Plinius!9$), — si neque fides huic 
testi videtur deneganda neque ocíonis 
scribere licet. Hoc igitur vinum si quod 
aliud fuit zo2vqógov, sic enim vocabatur 
vinum multae aquae patiens. Quod adiec- 
tivum Athenaeo restituendum est 10a, 
ubi commemoratur Nestor Machaoni oivoy 
praebens z&uveov, üv (Gusv zayüv zal 
ztoAvqógor !?). Hine autem explicationem 
habent sycophantae desperantis verba: 
otuo. xaxoóciucov, às &zóAoA2a Ósí2otos | xal 
Tgl; xaxoda(ucy xol verQéxis xal mevtávus | 
zai ÓcÓszá»xig xci uvgukxig loj, ioU! | ofzo 
zoiluqQóoo Guyztzgau«c Ociuosc 79). Nostro 
igitur loco vinum oblatum ut laudet z& 
Tgía xaÀO2 qQtosw dicit senex, nune demum 
gaudium suum aperte significans ?!). 
1189. Toizoysvij; 7) vel Te«royéveia. Mi- 


)) Half and Aelf, Àalf en half: Plut. 1132 Cratin. fr. 184 (273) Archipp. 2 
Philetaer. 1 Stratt. 22, 61 Alex. 58, 230, 214 Aristophont. 14 Sophil. 3 Timocl. 20 
Xenarch. 9 adesp. 106'7. Unde translata est haec locutio Ach. 354. — ?) Philetaer. 
fr. 16. — ?) Ephipp. fr. 11. — *) zgovysiro vel ózeysiro. — ?) imeysiro. Vid. Hes. 
Oper. 596 Athen. 7824,05 etc. — 9) Xen. Oecon. XVII 8$ 9. — ?) Diphil. fr. 107. Vid. 
praeterea "Theophrastus apud Athen. 78227 Alex. fr. 111 Sophil. 4 Diphil. 5 Me- 
nand. 8, Cobet Nov. Lect. p. 601. — 9) Zau rougie. — ?) Hes. Oper. 596, cf. Cratin. 
fr. 183 Anaxil. 23. — 1?) Anacreont. fr. 64 Diocl. 6. — !) Hermipp. fr. 25 Eupol. 8 
Amips. 4 Nicochar. 1. — ^) Anaxil. fr. 23. — !?) Cratin. fr. 273, vid. etiam Alex. 
fr. 226. — !*) Pherecrat. fr. 70. — !*) Ale. fr. 41. — 16) z/xoe xai Ev. — !?) Hom. 
. 209. — !53) H. Nat. XIV $ 53. — !?) Vulgo ziígopov. — ??) Plut. 850 sqq. — 
7?) Of. ?oov 'oo qtoov Acharn. 354 et Cratin. fr. 183 &g olas. Tola; — 77) Hymn. 
XXVIII 4 Herodot. VII 141. 


EQUITES. 


ILAOD AAI' S.N. 


(placentae frustum afferens:) 


1190 Aafé vvv mÀexoUvrog míovog m«Q é£uoü rÓgov. 
AAAANTOIIO AH. 
5 ? ^A 5 D b ^ , 
z«Q £uoU Ó OÀov ys rOv mÀoxoÜvro vovrowt. 
(Plaeentam, quae sola ei superest, expromtam apponit totam.) 
ILAO AAISN. 
(superbiens aemulumque irridens:) 
&AX o0 ÀeyQ Ef&ec ómóO9szv ÓGg GAY éyo. 
AAAANTOIIQS AHZ. 
(secum :) 
oiuor zó98tv ÀeyGd uot yevoGerot; 
à Ovué, vuvi fojoÀóyov &$evgé zi. 
ILAO AAISYN. 
(carnes e cista expromens leporinas:) 
1195 ópe TíÓ , à xexóüciuov; 


AAAANTOIIOQO AHZ. 


óÀéyov uot uéAer 


, M ' c 25 P , 
€xXeLvVOoLL y«o cg eu '"£gyovvct TLVEG 


zvoíofsig Fyovreg &oyvoíov BoÀA&vra. 


(Fingit se prospicere homines quosdam eminus advenientes.) 





1196. ixevou Elmsley] ixetvow codd., à&42& y&o ézsivot y Ald. 
1196 sq. zuwves | zo£opes zr] Isiciario continuavit Meineke, et sic olim alii teste 
scholio; in codd. nune est KA. rívses; | 444.4. zotopetg zt£. 





nerva vocabatur prisco nomine !). Quod 
nomen nune cum numerali zoío: iocose 
componitur, novum autem verbum £vzgt- 
zovioc. inde ducitur ad significandum 
v) roím xal Oo iyxztoáoat*). 

1192 sqq. 4ayó6«] sc. xpic?). 

1194. ó 3vui] vox tragica; vid. ad 
Vesp. 756. 

— fBouoióyov] de hac voce videatur 
ad Ran. 358. 

1196 sq. Nondum mutatus est homo 





noster ab illo qui sodalibus carnes suf- 
furari solebat *). 

1196. ixsvot...Twves] sic loquimur de 
hominibus, quos digito indicamus, ne- 
scientes tamen qui sint. Simillimus est 
versus Lys. 65: &z&o aíós zoi Ó6 co 
zgocéoyovrmi Tivszs, Cf. etiam Ach. 179: 
oi 0&...ztpso(lütal viveg ?). 

1197. zo£opsg Éyovrss...foà&vrww] cf. 
v8. 313 et 932 sq., et de voce fga2;avrio 
vs. 707. 


l) Vid. ad Nub. 989. — ?) Of. vs. 1182. — ?) Ach. 1110. Vid. Ach. 1006 Pac. 
1150, 1196, 1312 Eccl. 843 et ad Vesp. 709. — *) Vid. vs. 418—420. — ?) Si- 
milia leguntur praeterea Ach. 1069 Vesp. 182, 205 Pac. 1043 sq. Av. 1121, 1410, 


1414, 1583. Sed vitiosum videtur z:vec.. 


.obzou Ran. 170. 


206 EQUITES. 


ILIAD AAI'SSN. 
(lancem quam tenet deponens:) 
7:00, 700; 
AAAANTOIIOQ, AHZX. 
Tí Ó8 Gol roÜUrT ; o)x Péctig rOUG Éfvove; 


(Paphlago celeriter occurrit legatis quos putat appropinquare; interim 
isieiarius carnes quas ille deposuit offert seni.) 


o Zhquíóiov, ógüc r& ÀeyO', G Got qoo; 


ILAO AAI'N. 


(detecto errore recurrens:) 


1200 olor ráÀec, GÓxog ys rw dOgegnácac. 

AAAANTOIIQS AHZ. 

vj rov llocsiÓO, xci Gv yàg rovc ix IlóAov. 

AH MO. 

sm. &vrjoÀO, móc émsvómceg &omácoi; 
AAAANTOIIS AHZX. 

tÓ uiv vómue viüc 9:00, r0 OB xAéuw Éfuóv. 

IIAO AAIAN. 


iyo Ó' ixwvóovevod y £bómrod re. 








1200. ópeozácac Lenting] óqrozecec codd. 

1202. In Demi ore parum aptum duco, Demostheni autem libenter eum darem 
(ef. vs. 1251), si credibile esset hune in scena adesse; nunc Coryphaei esse mihi 
videtur. 

1204. 2xvó/vevoa] Pxvvyyrtuo (a) Reiske (ut vs. 1382); quae licet palmaris iudice 
Blaydesio sit emendatio, recipienda mihi minime videtur; nam nimis anxie sic 
ad amussim exigitur res, in Attica autem lepores vix ullos fuisse scimus. Vid. 
commentarius. || ;' iiózz5go& «s Blaydes] ?2yo ó' rgo ys codd., Isiciario haec 
verba tribuentes, quae Cleonis esse vidit Bothe. Lenting priorem versus partem 
Isieciario continuat, posteriorem OCleoni tribuens; cui assensus vBamberg statuit 
ante versum 1204 excidisse Cleonis versum. 





1198. rí Ó& coi voíro;] vid. ad vs. 1022. | 1203. Tragicum haec quamtumvis lu- 
1200. ys:] vid. ad Nub. 84 Vesp. 231. | diera habent colorem; vid. ad vs. 108. 
1201. vob; i» IlUiov] sc. óqrQozacas, 1204. àyó Ó' àxwóvvevo& ys] ipsius Cle- 


captivos illos surripuisti ducibus qui illic | onis ni fallor haec fuere verba, ignaviae 
erant. Lacedaemonii Sphacteriae capti | erimen coram populo defendentis. , Ipse 
etiam in Nubibus oi 2x II)2ov (Agp9zvrsz;) | vitae meae periculum adii; pro vobis 
dicuntur !). mori non recusavi, o cives, nec recusabo 


1) Nub. 186. 


EQUITES. 207 
AHMOS. 
12905 Gni9' o) yàg GÀÀ& roU zegoOéívrog 7] q&oig. 
ILAOAADIQ.N. 
oluoL xcxoÓdauov, vOnsoevcorórcO160uoL. 
AAAANTOIIS, AHSX. 
rí o0 OLexoíveig O39 Omórtgóg Gru vàv 
&vyo Gusívov megl G& xol vov... yoGréQo; 
AHMOS. 
TG Or Qv ouüg qonocusvog rexpmoto 
1210 Óo&owut xoívewv. volg OQec«voio:w coq; 


AAAANTOIIQO AHX. 
(clam Paphlagone:) 





EN / M ? M , EA! 
ÉyO ooo Gor. vv éuqv xíoTrqv Lov 





1206. ómsgevowi691500uc: Dindorf e Bekk. Anecd. p. 80] -óso93/couav codd., 


-ósu95aoue: HStephanus (cf. vs. 398). 


1207. ó;9' Kock] ZZ; codd., quod nisi praemissa vocula ó ferri nequit; vVelsen 
o) Ówxowets, ó Zu, Blaydes o/zovv ówxgiwveig 059" vel vov ov Ot&zguv , à mw, 


Zacher ojxovv xgweis à 4 (col. Nub. 938 Ran. 1467, 1473). 


1911. z;v] zv ? Meineke. 





posthac" — id quod in Thracia postea ' 
re comprobavit. Quae ridicule admodum | 


in memoriam nune revocantur specta- 
toribus, cum res agatur cui ne umbra 
quidem periculi potuerit adhaerere; nam 
etsi praestat non rogare unde leporem 


nune habeat Paphlago, id quidem certum | 


est eum aut callida fraude aut praesen- 
tibus nummis has delicias esse adeptum, 
non eum vitae suae nescio quo periculo 
venatum esse ipsum. 

— iEtónrqoo] cf. vs. 954. 

1205. Suo sibi gladio famulum per- 
fidum nune iugulat herus. — De parti- 
culis o? yàg &ia& vid. ad Ran. 58, et de 
verbo ze«oe3sivo: ad vs. 52!). 

1207 sq. Of. vs. 7471 sq. 

1207. zí o?] hae particulae etiam alibi ?) 





additum habent praesens, frequentius 
vero aoristum, qui est vehementius ur- 
gentis ?). 

1208. zv... y«ozsoe] contemtim vez- 
irem nune commemorat, cum evitatem 
dicere deberet. Nam sollemnia haee prae- 
sertim in laudibus defunetorum erant 
verba: ó óstva &vjo &yam905; iysvero mepi 
zv zmóhw vel zóv Ójuov: fortiter pro patria 
pugnans occubuit^). At faex plebeculae, 
cui suppalpantur demagogi, unice curat 
panem et ludos. Simillimo ioco supra 
civitas coniunctim cum pedum digitis 
est commemorata ?), nee non hue facit 
Acharnensium locus, ubi non gzzms:m sed 
ventrem advertere puellas esurientes iubet 
Megarensis 5). 

1211. xorqv] 


cistuim | sive sportulam 


l) Fortasse huc facit fr. adesp. 725: z&v ykg óorárov yágiz. — ?) Ach. 359 Nub. 


192 Juys. 1103, 1160 Plat. fr. 697. 


3) Vid. Ach. 592 Vesp. 213 Lys. 181 sq. 
p , 


906, 1161 fr. 466 Plat. com. fr. 75 Plat. Protag. 3104, 3177 Conv. 173^ Gorg. 
5035 Charmid. 15£e Xen. Memor. III 11 S8 15 Herodot. IX 48 Aesch. Prom. 747 
Soph. Oed. R. 1002 Herod. Mim. VII 77 sq. etc. — ^) Vid. ad vs. 812. — *) Vs. 


874. — 5) Ach. 733. 


208 


EQUITES. 


ÉvAAee Gio, x«l Beciávicov Gr £v, 


' H , : apcy i y) - E 
x«L rqv llagàieyóvocg xct cuéÀlet, xguveig xoÀGg. 


AH MOZ. 


gig io. 


(Surgit et ad aedes appropinquat. Isiciarii cistam vacuam inspiciens:) 


L 5: ED 
TL OUV &VE£OTLV; 


AAAANTOIIOQ AHZ. 


1215 


00y Ógüc xeviv, 


€) mtezLÓLOV; Gme«vra y&o GOL TztCQegOQovv. 


AHMOXZ. 
«Ur uiv 4 xícrq rà roU ÓQuov goovzi. 
AAAANTOIIO, AHS. 
B&óiCé vvv xoi Ósügo moóg vQv llogàieyóvoc. 


(Demo Paphlagonis cistam semiplenam ostendens:) 





1214. o; R] &47 o)y V ceterique, quod ex 442. oy natum esse vidit Dobree 


(cf. vs. 1131). 


1217. vv» Cobet] y oiv (vel yovv) codd.; 9' oiv Sauppe. 





vimineaum cibis recipiendis !). Sic apud 
Homerum mater Nausicaae v xíary ézi9« 
usvo.-sx£ £0ónv | zavroinv, £v 0^ Ou! di- 
354 7), et apud nostrum Dieaeopolis a 
Dionysi sacerdote ad coenam invitatus 
rjv xicrgv variis dapibus implet prius- 
quam illue abeat?). Hine autem expli- 
cationem habent Mercurii verba: ,P«ax 
uerk zàv IIUÀo ad vos venit aztovóàv qégovoc 
rjj t0àex x(onv z£cv, Sed repulsam tulit? Ay 
ubi ozovóa( intellegendae sunt ZL/bgmzna 
sive vini ysóuara. Etiam Amphitheum 
in Acharnensibus ozo»ókc; suas sive viu 


l 
i 


xài àuyévov zógov; sÜpsiv £) rem quan- 
tumvis adversam callide in melius de- 


| torquere, ita ut clades mutetur in vie- 





toriam. Dapum abundantia aemulum su- 
perare studuit: nune, cum spe ceciderit, 
ipsa cibi inopia argumentum ei praebet 
quo Paphlagonem profliget. 
1215. à zeznziówv] item Vesp. 655. 
— ünavra...zapsqógovv] cum certavi- 


! mus, non seponebam mihi quaedam, sed 


lagenas iv xiaty ni fallor afferentem finxit | 


comicus ?). 

— iov] de participii usu vid. ad Nub. 
1212. 

1919. Hoe demum est hominis Óevoo 


| 
| 


cunctas carnes integraque omasa totasque 
placentas tibi afferebam. Sic imperfe- 
ctum est expediendum. Cum verbo zr«pa- 
qooise. cf. zmagaSsivot ?) et dugopijooc. 

1216. Cf. Euripidis verba Ran. 952: 
Óguoxgarixóv y&g aUr £Éógov, et vid. ad 
Nub. 1187. 

— zioryj] cf. vs. 1211. 


l) ei; ózoóoy5v iÓscuárov, ut recte dicitur in scholio. Een etenskorf (non: kist!) — 


3) t 76 sq. — ?) Ach. 1086, 1098 sqq. — ^) Pac. 666. — 


5) Ach. 173 sqq. Prae- 


terea vid. infra vs. 1216 Lys. 1184 Thesm. 284 Pherecrat. fr. 52, 122 Eupol. 
16 etc.; alium vero usum »íor; praestat Vesp. 529, ubi vid. — 9) Cf. vs. 759. — 


2s By 


EQUITES. 


209 


AH MOX. 


oiuon, rv G&ye90v 0ücov mÀéc/ 


ücov TO qoijuc roU mxÀexoüvrog d&méQero/ 


1220 iuol Ó' Zàcxev d&morsuóv rvvvovroví. 
AAAANTOIHSLAHZ. 
rOL«Üre uévroL xci mzQórsQÓv G^ sioy&tero: 
Gol uiv m9ocs0ídov Guuxoóv Ov dAcufevev, 
cUrüg Ó' fevrQ magrtíücu rà ueíCova. 
AHMOZ. 
5 , , , - - , 
(0 uiagé, xÀénrov Ó5 us vaUT éiqmárog; 
1225 


»£yo Oé vv éoregévi&a xol iÓcpnqocuav.* 


ILADAAUI*YN. 


£y Ó' £xÀemrov im dya0G ys vij móÀa. 





1218. r&ó'| deest in codd., sed legitur in ed. Frobeniana; in Aldina additur 


vuv, Bergk pro o/uo: coniecit i6 uot. 


1221. ó'] om. V alii, sed abesse nequit pronomen, non enim Zoyátsa9e. eo quo 
óo&v vel zo&rzrev sensu usurpatur in dictione attica. || &/oyázezo] Zoy. K fortasse 
recte (vid. Meisterhans Gramm. d. att. Inschr.? p. 135 sq.). 

1225. zó .V!] zo. V?R, 7 Elmsley. Cf. Ach. 779. || ióeozo&uav] -unv V R et 


plerique. 





jo IO 143! 0 ÓsuAxxQioy GU, 
Tüv xaxüv otov éoc! 

1219. jcov :ó xo5uc|] vid. Ran. 1278 
et ad Vesp. 266. 

1220. ruvvovrov(] vid. Ran. 139. 

1222. mooosóíóov] gratificabatur ). 

1223. zapsri9&] cf. vs. 52. 

1225. Te scilicet corona donisque exor- 
navi equidem! — Dorica dictio docet 
aliena verba afferri; nam ,zaítovre zaQik 
vó dcgoÓoxsiy" Senem Óogiozi nune loqui, 
non multi credent scholiastae, quem 
versus 996 in mirificam hanc explicati- 
onem videtur pellexisse. At melioris sunt 
frugis quae in scholiis leguntur prae- 





lerea: uuueizat roDg s(4nrag Ürav oreqavoot 
róv lloosóóva. Quae excogitari non po- 
tuerunt, sed fluxerunt e vetustis com- 
mentariis. Videtur igitur respici ignoti 
poetae drama satyriecum dorica dialecto 
perseriptum et ab Herodiano saepius 
commemoratum ?): E/jorsz oi £z Tovégo 
Sárvgo. Cuius fabulae argumentum for- 
tasse fuit Helotarum qui ad Neptuni 
aram confugerant prisca illa caedes ?). 

1226. Fur sum — sed e rep. erant meae 
rapinae. Demagogorum illud , commodo 
reip. inservio" nune quoque in ore habet 
Paphlago, cum confitetur se populo ma- 
ligne sua subduxisse. 


!) Item Pac. 1111 Eur. Hel. 700 Cycl. 531. — 2?) z. uov. 4&5. p. 10,34 et 26,28 
8q.; cf. Eustath. p. 297,87. — ?) Thucyd. I 128, vid. etiam IV 80 et ad Ach. 
510—512. 


14 


210 EQUITES. 
AHMOX. 
x«ríQov reyíog róv Grípavov, lv iy rovrol 
cvr0v mti. 
AAAANTOIIS AHZ. 
xer&Oov royíoc, weGorby(o. 
I1 AD AAI'N. 
o0 Or, ims uoi yououóc iów. Ilv9uxóg 
1230 qoátov 0p o0 Os w Gvógóc mqrrtGcOcL uóvov. 


AAAANTOII9 AHX. 
roUHÓv ys qoátov üvouc xal À(av GogOg. 
IIADAAIVXN. 
x«l uXv G £&éy&o, BovÀouer rexuwotorc, 
tí vr. ÉvvoíGceu.c voU OsoÜ voic Osogroig. 


x«í Gov ToGoUro zwoürov éxmtiQéácouer 





1230. ós w' &vógóg; vHerwerden] óejce 4 codd. vitio metrico, quod alii aliter 
eximere conati sunt: GHermann óg' oó ósjos ' ivógóc, Dindorf yosov Zw (cf. 
vs. 138 et Aesch. Prom. 996), Kock non recte óíxy 'ozí w coll. Aesch. Ag. 259, 
811 Sept. 866 (nam hoc significat 0s feri, requiritur autem 27» fats est). 

1232. vexuxoiot; vHerwerden] -oí» codd. 





1227. Coronatus e senatu rediit Pa- 
phlago, ubi verba modo fecit praetor 
extraordinarius. Nune autem zreguigetzat 
zóv grégavov, ut dici solebat de iis, quibus 
abrogabatur imperium !). 

1228. ucoriyia] vid. ad Ran. 501. 

1229 sq. Hoc igitur est vaticinium 
illud, de quo supra sermo fuit ?). Nunc 
quoque, ut supra saepius?), in mentem 
venit Promethei, qui recusavit qo&cat 
7t00c o xocov dU ixnscetv zugavvioos E: 

1231. Meum scilicet nomen aperte in- 
dicat istud vaticinium. Quod  isiciario 
cognitum est e fabulae initio ?). — Par- 





tieulae xci àíav vel nimis 9) passim ita 
sunt usurpatae 7). 

1232 sqq. Sequitur &vaeyvogiscw; vere 
tragica ítragicisque numeris et verbis 
insignis. 

1233. Satisne competant tibi dei dicta. 
Sie verbum 5vwugégev usurpatum est 
etiam Eur. Med. 13: závrze ovuqégovo* 


'Iécow, item medium Eur. Electr. 527: 


züg Suvolceraw zióxoc 9). 
1234. rocoíro] hoc unwm. Cf. vs. 420. 
—  iàxmnegácouc] verbum sublimius 
etiam Lys. 1113 occurrit, ibi quoque 
in tragicae dictionis imitatione. 


!) De corona muneris publici insigni vid. ad Nub. 624 sq., et cf. supra vs. 59 
et Prolegomena. — 7?) Vs. 125 sqq.; vid. etiam vs. 220. — *) Vid. vs. 759. — 
^) Aesch. Prom. 996. — ?) Vs. 197 sqq. — 5) Maar al te. — ?) E. g. Hom. « 46. — 
3) Quo loco item fit agnitio. Versus qui praeterea collatus est Soph. Ai. 431 
robubv Zvvoloew Üvoua coi; àuoi; zaxoig; vitium alit, quoniam illie futuro praemissa 
est particula à». 


EQUITES. 


1235 


211 


zei; (v igoírag sig vívog Oidecxélov; 


AAAANTOIIS AH. 
&v raiowv tÜGtQeug xovÓvÀoug Tjouorróumv. 


IIADAADUON. 
Ttc timwc; Gc wor Ó qonuouóg Gmrerot qosvàv 


H 
€L&v. 


iv moidoroíBov Óà víva máAqv iuávSavsc; 
AAAANTOIIQSQ AHA. 


, ? ^ M , , , 
xÀémrov émi0Qxtiv xoi DÀémew évavriov. 


ILADAATUS)N. 


1240 


* -29? , 
»O Goip "A4moÀÀov /v»xie, ví noté w Poyácu!* — 


T£yvmv Ó& r(va moT siyceg ibavÓOpovusvoc; 


AAAANTOIIGO, AH. 


qAÀevronoÀovv xcí ri xol éiveoxóumv. 





1237. sis» V] om. cett. 
1239. ivavriov] -zía R. 


1241. iavógo/usvoc] ziyvógouévo; Blaydes (cf. Eur. Suppl. 703), sed praesens 
satis defenditur versu quem affert ipse Ach. 786. 
1949. "Totum Isiciario dat V!, in V?R aliis verba xoi zí; (sie seripta) sunt 








1235. ipoízaz] vid. ad Nub. 916. 

1236. Novus hie populi propugnator 
non litteras musicamve didicit puer, 
sed pro schola ei fuit forum, ubi ludi- 
magistros habuit lanios et inter porcel- 
los est versatus; neque e poetarum car- 
minibus quid rectum quidve honestum 
esset didicit, sed pugnis est eruditus. 

— sÜorgai;] sunt loci ubi porci eovza: 
sive àgs/ovrai: !); terminum eundem ha- 
bent voces zra2aíorge, ópy (oro, zteloroa ?), 
aliae. 

— xovóUAog] vid. ad Vesp. 254. 

— JXouorróuyv| tragici coloris verbum, 
vid. e. g. Soph. Oed. C. 908: zovrou 
(rois vóuowot) xo)» AAowuv &ouooSijoera. 
Quamquam ne a communi quidem dicti- 
one abhorrebat, teste adiectivo oppositae 





significationis &veguóoro ?), neque alienus 
hine est Platonis locus, quem ad vs. 989 
attuli *). Cf. etiam ouoorí; vox Laco- 
niea. — Vesp. 254 idem dicitur zovóv- 
Aot vovOereio Sat. 

1238 sq. Interrogatus isiciarius quale 
luctandi genus in palaestra didicerit, 
respondet se callere artem impudenter 
peierandi inter furandum 5). 

1239. gAénzew iévavríiov] rectis oculis ali- 
quem intueri sive oculos attollere hoc 
significat. Simillimus autem est versus 
Eur. Med. 470: 
ivavziov Bàénsw 9). 

1240. Tragieca haec esse verba quivis 
videt, Telephi Euripidei esse docet scho- 
lion 7). 

1242. z.] vid. Nub. 1076. 


qiàoug xcxoc Óo&oavr 


!) Cf. Thesm. 236 Aesch. fr. 321 etc., Poll. VI 91. — ?) Herod. Mimiamb. III 
11. — 3) Nub. 908. — ^) Lach. 1884. — 5) Cf. vs. 188 sq. et 298. — 5) Prae- 
terea adverbium évavzíov Nub. 576 Lys. 907 Eccl. 448 Eur. Hec. 968 etc. ita est 
usurpatum. Vid. etiam ad vs. 292. — 7) Vid. vs. 813. 


212 


EQUITES. 


IIAOD AAISN. 


" , : - bct Tam | 14 g 9, 3 2f 
oiuoL xocxoOcLuov' o)xír ov0tv siu Éyo. 


Aemri mug ÉÀmíg ior ig de Oyovus De 





1245 x«í uoL roGoUrOv simé, móvegov iv GyooG 
jAÀevromoÀsug éve0v 4| émi roig m)Àoug; 
Cleonis, solam vocem z:; Cleoni tribuit Schüfer. Extat xe z« x«í( Soph. Phil. 


274, 308 etc. (permultos locos attulit Blaydes). 








1243. obxir obótv sig9| iyo] vere tra- 
gica haec quoque sunt verba. Cf. e. g. 
Eur. Androm. 1077: oióév siu &zto2óunv, 
Hel. 1194: qoobíÓóe rkuk xobóév sip) £r, 
Soph. Ai. 1231: obóiv iv zoD uyótv àvz- 
tory; Uneo, El. 1166: 
si; vÓó guyóév, Eur. Alc. 387: o; obxéc 
obgav obÓiv &v A£yotg &u& D Etiam alibi 
noster dictione cothurnata usus Lamacho 
et Philocleoni tribuit verba: o)xéz su 


ó£SoaL...Tüv uxóiv 


iyd, obÓ£v sl &ga 7). 

1244. Proverbialis haec locutio redit 
fr. 150: óc ocqóóg mi Aemrüv &nióov 
cysia9' &oe, subest etiam Lys. 30 sq.: 
iv raig yvvailiv éovw |j aor5oía. | — v 
rai; yuvaiiv; ém àiyov v&g slyero. Item 
Plat. Leg. 6995: ézi cijg &Az(Óos ÓóyoUusvot 
TxUTQs ȆUg.axov xarcqvynv. Vid. praeterea 
Eur. Or. 68: iz &koSsvoUc óunc 0yovusea. 
Interpretationem autem claris verbis 
praebet dietum praeconis Aesch. Agam. 
505: (tandem patriam redu 
7z0AÀÀv ócyewgüv Anzióov jug cTvyóv, et 
apertius etiam Helena Eur. 277: Zy- 
xvga Ó' i uov tàkg tTÜyag (ye uóvn?), 
neque obscura sunt verba Demosthe- 
nis: ox ài 
Aoi; *. Nempe nautae cum tempestate 
conflietantes cum  aneoras demittunt, 
haud raro fit ut funes vi procellae ei 


2n Sum. 


ris aris Óguei Toig 7t04- 








fluctuum divellantur; una autem si su- 
perest incolumis, ézi zae/rys uóvgs ris 
&yxÜgag 6j vaUg Oóytira. Bive óguet, fortiter 
vel sic portum oceupans. Nam est qui- 
dem »eüg ui; im &yxépgns | o)x &oqaàArjs 
ógusUoc ?), sed una certe sic restat spes 
salutis. Etiam hodie navis dicitur 
equitare in ancoris 5), et inde ab anti- 
quissimis temporibus &4óg Ínzo. audie- 
runt naves, equis assimulati sunt fluctus, 
(zog; vocatus est maris deus, quodque 
ligneo equo "Troia capta esse fertur, 
hane quoque fabulam ex comparatione 
illa natam esse arbitror. Aliena vero, licet 
cognata sint, Platonis hine sunt verba, 
quibus ceysóíry assimulatur argumentatio : 
imi vo)rov (roD Aóyov) Óyo/Uusvov Gong 
emi GysÜíag ÓiaztàsUgau. TÓYv 
Bíov ?). Etiam Plutarchus a prisca ima- 
gine inter nautarum gentem orta aber- 
ravit, certe deflexit, sic scribens: ves; 
ixmscOv imujárgs; ÓwAv9sions im nios 


ziwvvsiovza 


üysiral Ti; sz ylj mgooéiov oua 9). 
1245. rocoUrov] Aoc unum. Cf. vs. 420. 
1246. irsóv] vid. ad Vesp. 8. 

1246 sq. imi coeig miei] item vs. 
1398. Ante portam erat locus, zaí« 
dietus ?), ,ubi prostabant carnes puiri- 
dae, pisces olentes, et quicquid vetustate 
collapsum, usu detritum, lacerum et 


1) Item Eur. Phoen. 598 Suppl. 425 Ion. 594 Herodot. I 32 VIII 106 ete.; vid. 
etiam Av. 577. — 7) Ach. 1185 et Vesp. 997. Praeterea cf. Ach. 681 Eccl. 144 
Eupol. fr. 221 o/óív iousv oi cazQoí et supra vs. 158. — ?) Item Hecub. 79 sq. à 
qy9óvw 90i, odGcars maió' luóv, | 0c uóvos olxov &yxvg £r éiuov. — *) Demosth. 
XVIII $ 281. Sic nos: eez plechtanker. — ^) Ut ait lena apud Herodam Mimiamb. 
I 41. — 5) Het schip rijdt op zijm ankers. — 7^) Phaedon. 854. Quibus verbis pel- 
lectus est Casaubonus, ut zjv àizíó« non funem vel ancoram sed zavigium nostro 
loco interpretaretur. — *) Mor. 1103*. — ?) Quod fabulae nomen indidit Alexis. 


EQUITES. 


2138 


AAAANTOIIS AHZ. 


2 € - , e 1 , » 
émL Tc«iG TUÀGLOLV, OU TO TOQiyOG CVLOV. 


I1AO AATS)N. 


^" , - E a , : 
ovuor, mzézQaXTrcL TOU OcoU vrO DOcogorov 


xvÀivosv sioe róvÓs róv ÓvGOa(uovae. 


1250 


* , , L4 LÀ 5 LÀ EN 
(0 Grégave, qaLocv GTLÜL, XeL G  CXOV éyO 


Ae(zoy ,,00 0. &ÀÀog vig Àefov xexvmüGeran, 








1248. o/uor] ofuot xcxoóc(ucv R. || zézgaxro] zezoavzac Meineke (ut Vesp. 800 
Eur. Phoen. 1703 Cycl. 696), zézooroe: Pókel, xéxgavrov Kock (ut Aesch. Suppl. 
943 Eur. Hipp. 1255 Andr. 1272 Ion. 1010); sed mutandi causam video nullam. 


1249. xviivósz ] xvatvószé w R. 


1250. xe/ Bergk] xaí codd., Blaydes àz:3', éze(. 





vile erat" !, et homines ibi degentes 
zvAaiarai vocabantur ?), quod nomen abiit 
in convicium ?), et iuvenibus probrosius 
etiam habebatur zZv si; zv4aíav ódóv 
iniorac9c. *) quam v &yog& orouDAAsv ?). 
De sa/samento vid. ad Ach. 967. Apte au- 
tem Willems confert Isaei locum : 2v Kega- 


u&xO, mcok rhv mzvA(óm, ob ó oivog Owtog 9). 


1248 sq. Posteriorem versum ex Eu-. 


ripidis Bellerophonte esse dicit scholion, 
nisi quod primum verbum non xvàívóere 
illie fuerit sed zouiteze. Quod redit ver- 
bum in simili Stheneboeae versiculo: 
xouíter sow TüvÓs. zügGTsÜENv Ób yQF| yv- 
vaixl urótv, Oorig eD qgovei Bgorov ?). Pro- 
babilis autem est Kockii suspicio, etiam 
priorem versum e Bellerophonte esse 
desumtum; cui similia sunt Philocleonis 
item zr«oeroayooDvros verba: 0ga v0 yofjuo 
vk Aóyé dg megaíveroi! 9). Stirpis autem 
z9«z- idem qui nostro loco est usus in 
verbis Darii Aesch. Pers. 739: qeb, za- 
ysi& y JÀ9e yonouov moi et coryphaei 





vrat. — Verbo xvàiivósv iocose nobis in 
mentem revocatur tragicorum recens in- 
ventum 2xxóxiqgu«. Sic etiam Ach. 407 
Euripides in lectulo lucubratorio por- 
rectus ixxvzisira, quoniam xerzeeívew oU 
oxyoÀj, et postea se ipsum repetens co- 
micus in "Thesmophoriazusis ostendit 
Agathonem recubantem dum carmina 
pangit, qui Zxxvxasizc. illic *) rursusque 
elazvxAsiza. 19). 

1250—1252. Nune quoque Euripidis 
vestigiis inhaeret comicus; festivissimus 
autem est Paphlago Alcestidem Euripi- 
deam aemulatus et coronam suam tot 
mendaeiorum furtorumque testem !!) iis 
verbis allocutus quibus heroina illa mor- 
tem generose obiens toro iugali vale- 
dixit. Quae tune in limine mortis ,ó 
Aéx1QoY" inquit »xaios", et mox: ,oi Ó' 
»UAÀm Tig yuvy xextosrat, | aóqoov u&v obx 
,üv u&AAov, eürvy "gs Ó' lows" !?). Cui loco 
similia sunt Aiacis ad filiolum verba: 
à mai, yivoto zarQóg sÜrUytareQoc, | rk Ó' 


Eur. Hipp. 680 et 778: qsb, qsb, mézga- 


4AZ Ünotog xol yévoé àv ob xaxóg !?). 


!) Naber, qui primus vocem recte interpretatus est et luculenter illustravit 
Mnemos. 1900 p. 134—138. — ?) Phot. s. v. — ?) Perinde atque zgo/»xot (batul?), 


vid. Herod. Mimiamb. III 12 et 65. — ) Plut. Mor. 239 c. —  ?) Vid. ad Nub. 
991. — $8) Isae. VI 8 20. ,Atheénes avait aussi son quartier de Bercy, ou se faisait 
le commerce des vins". — 7?) Eur. fr. 673. — ?) Vesp. 799. Vid. etiam supra vs. 


1050. — ?) Thesm. 96. — !") Thesm. 265. — !!) De corona vid. vs. 1227 et ad 
Nub. 624 sq. — 7) Eur. Ale. 179—182. Non minus felix est huius tragoediae 
parodia Ach. 893 sq. — !?) Soph. Ai. 550 sq. 


214 EQUITES. 


xÀémvqe uiv o)x üv uàAlov, seÜrvync Ó' ioog.* 
(Coronam ponit, qua suum deinde caput ornat isiciarius.) 
AAAANTOIIS AH2. 
.EÀÀ&vie Ze), GÓóv rÓ wwxqroiov.* 
(Ex aedibus prodeunt Demi famuli.) 


SCENA VIGESIMA. 


Eidem, Servus (Demosthenes). 
OIKETHZX (Dem .). 


7 - , * , 5 rr 
( qoios xoÀÀtvuxe, xot uéuvro OTL 


1255 


&vqo ysyévqcon Or fdu£ xaí G «ix QoeyU, 








1252. ob» iv] obyi (vel obr)) Porson et Blaydes cum Suida, non recte. 

1954-1256. Demosthenis sunt in R? A, Demi in R!, Chori (Coryphaei) in ceteris. 
Actorum autem, qui fabulae initio servorum partes egerunt, quoniam alter Demum 
alter Paphlagonem nune repraesentat, hos versus ab uno aliquo zóv xcqv zgoc- 
d;tov recitatos esse statuamus oportet; nisi quis sumere mavult non tribus sed 
quatuor actoribus, perinde atque anno sequenti in Nubium fabula, nunc usum 
esse Aristophanem. In Coryphaei vero vel in Demi ore, cui tribui solent haec 
verba, ineptissima sunt. Nam ut de sene taceam, equitum iuvenum nobilissimorum 
non est huiuscemodi munera appetere, neque óix zóv zoguqaiovr summam rerum 
capessivit isiciarius, sed óux 4uocS3évy qui stimulante mero hane viam salutis 
indieavit (vs. 108 sqq.). Id unum in dubium potest vocari, an Niciae potius, qui 
eodem fere iure sic potuit gloriari, quoniam Paphlagoni illud oraculum surripuit, 
haee verba tribuerit comicus. 





1252. o)x &v| non suspectus sed in- 
solitus tamen est hic usus particulae &v, 
non participio additae sed substantivo 
verbali. Nam alienus hine est, licet 
sit subsimilis, locus Euripideus quem 
collatum invenio: sirvyéorsgos | G42ov yé- 
&v oU n ubi 
ytvouzo e contextu iterari potest et de- 
bet?). Neque consimile exemplum prae- 
bet Plat. Rep. 5775: SoíAe oiv zoozotm- 


, - * - Y - - 
cóueS9a Xusig sivau rüv OvuvarOv àv xgivat 


vou? àv d&AAÀog, sbÓa(uov Ó* 


xal Nóm àvrvyóvrov coto/roi, nam Ouvezóc 
adiectivum cum forma tum potestate 
participiis simillimum et tantum non 
verum participium est, altero autem 





participio, quod additum est, fulciri pos- 
sit, si opus sit. 

1253. Cf. vs. 108. Hune quoque ver- 
sum comicus totum desumsisse videtur 
ex aliqua tragoedia, e. g. ex Euripidis 
Peleo. Iuppiter 'E24&wioz (-j»vtoc) Aeginae 
eultus, cui templum consecrasse fere- 
batur Aeacus?), etiam alibi apud poetas 
invocatur 5). Cf. Minerva 'Eziasía ?). 

1254. à yoigs xoAAixs] ne his quidem 
verbis, quibus victor salutatur, deest 
color poeticus; nam adiectivum xaAatvt- 
xo; 9) non est sermonis quotidiani sed 
carminum 7). 

1255. &vjo] vid. ad Nub. 823. 


1) Eur. Med. 1229 sq. — ?) Cuiusmodi loei complures congesti sunt apud 
Kuhnerum-Gerthium Ausf. Gramm. II 1 p. 243. — ?) Isoer. IX $ 14 sq.; cf. 
Preller Mythol. I^ p. 126. — 4) Pind. Nem. V 19 Herodot. IX 7. — *) Eur. Hipp. 
1123. — 5) Pind. Pyth. I 63 etc. — 7) Cf. Ach. 1227 sq., 1231 Av. 1764. 


EQUITES. 


215 


0zoc éGouoí GoL qevóg vzo0ygegevg Óuxóv. 
AH MOX. 

? ' , , rr M 5 "y 

&uol Óí y 0 rw cor voUvou cim. 


AAAANTOIISQ AH. 


Ayogéxorroc: 





1256. £couc( R] yévouat V et plerique. 





1256. qavós] proprie splendidum (Aeu- 
zgóv) vel candidum (Asvxóv) significat !), 
ut recte observavit Phrynichus gram- 
maticus ?). Dici autem solet de vesti- 
mentis xc«9«goiz, xaivoi; igitur aut veozAU- 
row; sive a fullone recentibus ?). Hine 
potuit transferri ad hominum mores, 
perinde atque adiectivum quod ei oppo- 
situm est, ró óvzaoóv sordidum ^). Itaque 
famulus nune dicit: me zunc novum pu- 
rumque libi sume scribam — loco illius 
hominis, cuius sordidam avaritiam no- 
runi omnes. Qui fueritne PAaz«s an 
alius homo, cuius nomen ignoremus, equi- 
dem re saepius perpensa pro certo sta- 


tuere non ausim. Nam d»«vo? quidem, qui , 
Cleonis fuit sodalis ?), respici videtur 


nomen, ut solet noster nominibus pro- 
priis pro adiectivis uti), sed hinc non 
sequitur Phanum illum ózoygeqéoc mu- 
nere tune temporis esse functum 7). 

— ünoyoaqQsbg] vid. ad Ran. 1084. 

1257 sq. Hoc quoque ex tragicorum 
arte est desumtum. Nempe diserta esse 
solent Graecorum nomina propria, quae 
comici saepe pro adiectivis adhibuerunt 
ioeulariter, ut modo vidimus, íragici 
autem heroum mores vel fata ipso no- 
minum sono inde a cunis fuisse prae- 
dieta haud raro finxerunt. Sie 'Eiévy 
fatale fuisse in perniciem abripere na- 





vesque virosque et urbes (&s) in gra- 
vissimis Aeschyli versibus dicit chorus *), 
aliaque complura eiusmodi apud Aeschy- 
lum occurrunt; sic apud Sophoclem 
-Ai«; in vitae demum fine intellegens 
t0 cik&tav inde ab ipsis natalibus se 
mansisse nescio quo horrore spectato- 
res percellit ?). Prae ceteris vero tra- 
gicis huiuscemodi artifieiis usus atque 
abusus est Euripides, qui Meleagri u«- 
A&av yg 19), Penthei v9 !!), Polynicis 
vex 1?), Aphrodites &qoooóvgv !*?), alia 
multa eiusmodi commemoravit, plus 
semel derisus ideo ab Aristophane, qui 
iocans de Amphione "4uqoóov ait iyorv 


«rà ci9:09$a. roUvoue !*), — Euripides 
nimirum a matre sic appellatum finxerat 
Gr. kuqi ódóv aüróv Ércxev 15), — in Lemniis 


autem de Thoante sic seripsit: évra03« 
Ó' é£rvg&vvevev '"Ywut)igs z«tyo | Oóas, 
Bo&ó.ovog (v iv àv9oózow Ógousiv 49. 
spectatoribus lepide in mentem revo- 
cans Euripidis nugas etymologicas: oó 
y/s &váoce gaoBágoic: B&ofegos | Góac, üg 
cxüv zóÓm vi9si; (cov mrsQotg | sig roUvojc 
jA9s TóÓs moónxsia; yágw 7). Vid. prae- 
terea Philetaeri versus: J/5y4ejc/ ó ITmieUc 
d éovzlv Ovouc zegautcs, | ...&A2 0D cv- 
g&vvov v! 4ía 19). Nostro autem loco sub- 
similes versus habet Thesmophoriazusae 
fabula, ubi de Euripide dicitur: &ygi« 


!) Cf. Aesch. Prom. 538 Plat. Conv. 1974 etc. — ?) Apud Photium s. v.; nam 
non comici opinor Phrynichi (fr. 93 Kock) hoc est verbulum. — *) ScAoon. Vid. 
Ach. 815 Eccl. 347. — 4) E. g. Eupol. fr. 306. — *) Vesp. 1220. — 9) E. g. supra 
vs. 1044; vid. ad Vesp. 84. — 7) Alienum hine est substantivum qavós (Lys. 308) 
fax. — 8) Ag. 689. — ?) Ai. 430 sq. — !?) Eur. fr. 521. — !!) Bacch. 367, 508. — 
17) Phoen. 636, 1493. —  ?) Troad. 990. — !*) Ar. fr. 327. — 15) Cf. Valcken. 
Diatrib. c. 7. — 19) Ar. fr. 357. — 7) Iph. Taur. 31 sqq. — !?) Philetaer. fr. 4. 
Plura quae hue faciunt collegi in libello de Aristophane Euripidis censore 1876 


216 


EQUITES. 


iv rij &yoog yàg xowóuevog éBocxópumv. 
AH MOZ. 


, , 9 , ' ? , 
Ayogexoíto roívvv éucvtOv éTLTQETUO, 


1260 


x«L rov llegÀeyova mzegoóíócuu rovrovi. 


AAAANTOIIS AH. 


xol uQv iyó G, 0 us, 9:toemeóco xcAGg, 


$09 OuoÀoysiv 6s uwÓcv &v99onov iuo) 


, € , , , - , , 
(Qeiv &ueivo év ry Keymvatov m0ÀzL. 


(Demus, Agoracritus, Paphlago, servi domum intrant). 


XOPOz. 
Oda sive stropha (vs. 1264—1273). 


»Tí xéAÀ.ov CGoyouévorciv 


1265 





1263. iv] addidit Hirschig. 
1265. 5] xai Bothe. 


S] xeromevOuÉvOLGLV 





yXo QZu&s, Ó wvyvvaixec, óp& xax&,| àv àv 
&ygíougt Toig A«y&voi; aros zQaqets 3 
Nec non Philyllii iocus est afferendus: 
dol uiv ov TíávÓ' iuqogsb | dóout tujv, 
z9rX uiv roUr aUr Ey&v | Ovouc uerQntüv, 
uetTQióTmTos &ívexa 7). — Risum autem in 
Aristophanis versibus ideo praesertim 
movet rzgayizó; hic 45ooc, quod verbis est 
enunciatus quam maxime trivialibus. 
Nam fori; mentio quid nunc sibi velit 
novimus ?), de participio autem xpivou£vo 
vid. ad Nub. 66, verbum denique $85ox«- 
9$«v. de hominibus non nisi cum con- 
temtu dicitur *). 

1259. Singularem gravitatem his ver- 
bis addit repetitum nomen proprium. 
De verbo éziroézav vid. vs. 1098 et ad 
Ran. 529. 





1263. cj Keynvaiov zmói&] vid. ad vs. 
153—155. 

1264 sqq. Quid pulerius esse potest sive 
ineunte fabula sive sub exitum, quam sz 
equorum domitores ... neque Lysi- 
neque Thymantidem cantu laces- 


celerum 
sératum 
sant. Ridieule sie in &zgooóóxnzov abit 
enunciatum. Pindari autem carminis, 
quod ioculariter nunc imitatur chorus, 
in scholiis affertur exordium: zí x&4Atov 
&oy ou£vouty Y, xazaztavoutvousty | 3j BaSULo- 
vóv ce Aarü xoci Sokv Unnov árüugav 
&eiga. ?). Subsimile autem initium habet 
Pythium carmen VII: xzá4zw70v ai usya- 
AozóAu; S3üvot | zgooi(utov  MAxuavióiv 
sügucSevei yeve | xgnmió' oiv | Izztoat 
BeiécS9e.. Equites Yzzov 3aergoas etiam 
Aeschylus dixit 5). 


p. 80 sqq.; vid. etiam Francken de antiquis Aeschyli interpr. p. 49 sqq., vHer- 
werden ad Ion. 830. — !) Thesm. 455 sq. — ^) Philyll. fr. 7. — ?) Vid. vs. 181 
et ad Nub. 991. — *) Vid. ad Ach. 678 Vesp. 313. — 5) Pind. fr. 66. Apud Pin- 
darum igitur 4«rà et &&rzegav obiecti sunt accusativi, apud comicum vero Zarijoac 


est subiectum verbi e(óswv. — 5) Pers. 32. 


EQUITES. 


217 


»]| 9o&v Ummov éAer5oeg cGiíÓnw*... 


uxóiv eig ^voiGroerov, 


, 3 
uxqó5 Ooíuavrwv rv &véow0v «v Àv- 


E (2 , , 
ziv é£xovGq xcgÓLc; 


1270 


xol y&o ovroc, 0 qíX "AmoÀÀov, dz 


ztwvij OeÀegoio Qoexovoisuv 


Güg &mrÓusvog qaegéroegc 


1266. àaeroec] -9oc R 
1267. ugótv zig (à: 





codd.)] 4xó' às Kock, u/ ó&zvav Kühler, vocem 2ezijocs 


obiectum, non subiectum verbi &síóew esse rati. 
1270. oóro; Dindorf] oórooi codd. || &ej] add. Dindorf, ixe; (Delphis) vVelsen, 


94o; Kàhler. 


1271. ó«xgíowsw Brunck] -o:; codd.; cf. vs. antistrophus 1297. 





1267. Nil;l de Lysistrato. Carminis argu- 
mentum praepositione z/; indicatur etiam 
Lys. 1243: &zíow zaaóv | d; zc Hoavaios, 
item Pac. 740: sg rk óáxww ozdónrovrac. 
Lysisíratus autem scurra fuit dicax et 
gulosus; qui Ach. 855 dicitur Xo4egyéov 
dveOoc, | ó. zteguaZovgyós vois zazois, | ócyv 


ve xal ztevO &el | ztàeiv y) vg«&xov9? Yuegos | 


ToU uxvóg éíx&orov. Quo loco Cratino et . 


Pausoni contemtim sociatur !). Phrynichi 
histrionis parasitus audit in Vespis ?), si 
recte illos versus interpretatus sum ?). 
1268. Veque Thymantidem illum proprüis 
aedibus carentem denuo data opera lae- 
dere. — Verba zóv &végriov xzé. poetico 
fuco sunt infecta, festive autem pauper- 
rimus homuncio mensae alienae assidens, 
quippe qui propria careat, vocatur &ve- 
0710:, quae vox eríorrem et exlegem fere 
valet, ut in notissimis illis &ggriroo &3e- 
utGrog Foris. Sie Diogenes cynicus 
&ztoAtg, &oitxoz, zarQíóos ioregnutvos, | oix 
óBo2óv, oU Ogcyurv Eycv, oix oixéznv | à 
ojó u&itav audit apud comicum aliquem 
tragicis verbulis abutentem *). Itaque non 
de nihilo suspiceris nostros versus ex 
eodem Pindari carmine atque praece- 








dentes esse desumtos. Ad T/ymantidem 
quod attinet, proverbialem aliquando 
fuisse eius maciem docet Hermippi ver- 
siculus, ubi pauperum hostiae dicuntur 
Asorgogídov Aemzzóreoa xai Govuávridos ?). 
Aliunde non est cognitus. 

12711. 3a2sooi; Ó«xoUoisw] vox poetica et 
in carminibus epicis frequenter adhibita 
de ubertim flentibus 5) etiam apud Eu- 
ripidem occurrit ?). 

1272 sq. Haec quoque lyricam dictio- 
nem affectare quivis videt; eandem au- 
tem cum praegressis habere originem 
veri simile duco, ne certum dicam B): 
Infinitivus 4j xexü; zéveogo. suspensus 
est a participio &zzóuevos, cul supplü- 


| eandi notio non inest quidem sed sub- 


est, quoniam supplicantis est Apollinis 
arcum manu contingere yovvatóusvov. Sic 
apud Euripidem dicitur: zooozírzvo os 
uJ Savsv ?) et & msoi coiot yo)vaociw Óóe 
zítvam, Téxvoi; táqov iiavócacSo. 19). — 
Sed cur Thymantis Delphos nuper ad- 
iisse dicitur? Num de pane quotidiano 
oraculum consuluit? Noli credere, sed 
lyrieis verbis, ex Pindaro desumtis, iocu- 


lariter sociantur zeuwv et xoxüos mévsoSat 


!) Praeterea de eo vid. Vesp. 787 sqq. — ?) Vesp. 1302 et 1308. — ?) Vid. 
quae annotavi illie et ad Vesp. 1313. —  *) Fr. adesp. 127. — ) Hermipp. fr. 
35. — 5) B 266 etc. — 7) Iph. Aul. 39. — 5) r3» óí« apud Pindarum legitur 
Pyth. VII 11. — ?) El. 221. — 1?) Suppl. 284. 


218 


EQUITES. 


IIv9Gvi ic ut] xax&g mévtGOon. 


Epirrhema. 


Àoidooijón. rovg mzovqoovc o)0ív ior £míg9ovov, 


1275 


&ÀÀ& riwl] ToiGL qonoroig, 0cTtg &U Aoy(Cerou. 


, ' 3; ec e - /40 ? m ' , 
sí uiv ovv GvOgozoc, Ov Ost m0ÀÀ dGxoÜUGot xci xex, 


«Ur0g qv tvówÀog, oóx Qv &vÓgóc iuviüc9qv gov. 


^ 5 
viv à' AMoíyvorov yàg o)óslg ücrig ovx émíGroraL, 


OGrt.c 3| tO Àevxóv oiÓsv 13]...r0v OgOto0v vOuowv 


1280 


&érwv oUv &ósÀgóg a)rO, vovg roÓmovc oU Évyyevi 
qos (D, $ UO S yytvno, 





1273. óí(« u'; GHermann] 2v óix u5 P, iv óíe (R) vel i» ix (V) codd. cett., 
IIuSGó' iv óik vó xaxoz méveoS3a: Bentley (coll. Av. 188). 


1274. 
12'75. 
12716. 
1277. 


Aouogijoci] -pezo9oa« Suidas s. v. 


«)róg] oórog V alii. 


0cT:;] & v; Dawes coll. Soph. Ai. 816. 
&vS99oztoc Bernhardy] &v99ozos codd. 





ipsumque Thumantidis nomen. Dicitur 
igitur Thumantis quotidie deos precari 
ut paupertatem a se depellant. Nesci- 
mus autem cur aut ipse aut Lysistratus 
dignus fuerit habitus qui describeretur 
et multa cum libertate traduceretur. 
Nam si nihil notabile hi homunciones 
habuerunt praeter paupertatem et famem 
et maciem, nae demiror comicos tot 
verbis eos lacessentes. Sed sceuae affi- 
nes faisse suspicor, sive histriones fue- 
runt sive musici vel etiam poetae. T'hy- 
mantidem r«uíev zov ísgv yomu&zov ris 
A93vaiag fuisse coniectura incerta neque 
me iudice probabili statuit Müller Strü- 
bing, ex auctoritate lapidis, in quo uevruo 
litterae extant; idem ex inscriptionibus 
effüciebat Lysistratum nostrum fuisse 
scribam eiusdem collegii !). 

1278. jorig s) Aoyiterm] 57 quis recte 
iudicat. Cf. e. g. Eur. Med. 221 sqq.: 
díxy y&o oix Éveor àv ópSoAuois Boro, | 
doTtg, ztQiv vÓgog 


Gni&yyvov éxuaSzv 








gaqxs, | ozvysi Óedogxds, ojÀkv TÓuxmuévos 

1976. zóA2 &zoboct xci xax&| cf. Nub. 
1329. 

1278. Moíyvorov] citharoedum fuisse 
hic loeus docet et disertis verbis dicit 
Aeschines Socraticus?). Fieri autem non 
potest — chorus ait — quin homo jZgi- 
yvorog"?) cuivis sit bene cognitus *). 

1279. zóv jg9iov vóuov] praeter expe- 
etationem hoc dicitur. Nam addendum 
erat 4,/ zr) ué2av", ut recte observavit 
Aristarchus ?). Quisquis non plane cae- 
cus est, alba potest dignoscere nigris. 
Quo proverbio lepide adhibito Matron 
parodus sepiam solam inter pisces zó 
Asuxóv xal u£2av elóévoi perhibuit 5). Ita- 
que versus noster significat: quisquis 
non mente captus est. locose autem cob 
óp9íov vóduov nunc fit mentio, quoniam 
musicae arti studebat Arignotus. Qui 
priscos et severos numeros 7) aliquanto 
felieius fidibus cecinisse videtur quam 
Chaeris ille 5). 


l) Aristoph. u. die hist. Kritik p. 338 et 342. — ?) Athen. 2207. — *) N 72 
etc. — ^) Vid. ad Vesp. 84. — 5) Vid. schol. — 5) Athen. 135c; cf. Ach. 351. — 
7) Herodot. I 24 Aesch. Agam. 1153 etc.; cf. Hom. .4 10 sq. tragicumque verbum 
ópSistew alta voce clamare (Aesch. Pers. 693 etc., Ach. 1042). — *) Ach. 16. 


EQUITES. 


219 


AMoioáóne T zovqoóc. GÀÀA& ro)ro uiv xci BovÀsror T 


» 5 , , , , ^ , «5 bi , , 
&cr, 0 ov uóvov mzovqgóg, — oU) y&g ovÓ dv Qodoumv, — 


ov0& meumóvqoog, GÀÀ& xel mooGtimonaé ti. 


tjv y&o e0r0U0 vÀOrTT«v ceioyocic TÓ0voaig ÀvuctvircL 
qv y«o ev 77 XQots 1 $ / , 


1285 


év xeGevosíorc. Àstyov riv G&mxómrvorov Ópócov, 


x«l uoÀovov rQv OonQvqv, xci xvxOv r&g £6y4ooc, 


xcL llolvpwiortie mt0iv, xci &vvov Olovíyo. 


ücr.g ovv roioÜrov GvÓge wi Gqó0oe Üsi)rreroi, 


LA , , — , e c , , 
oUmor ix voUroU usÜ' quGv mísvaL morwoíov. 








1281. zai Boi2ezai] hoe certe vitiosum; nam nihil prosunt collata Andocidis 


verba I 8 95: ó mávrov movuoóraros xai Bovióusvos sivcw row0Uroz. Coniecit vHer- 
werden x&4iov uéza (col. Herodot. VI 68 8 3), Blaydes ó7 y&zsgov vel xal ubotot. 
Sed totum versum corruptum esse suspicor, expecto autem huiuscemodi aliquid: 
*Moupoáónz ó Aeuxós, àAàà roU zovmooU xóuuuros vel *&i Sarégov u&iAov rQózov — 


quae nonnisi exempli gratia propono. 


1282 sq. Verba o? yko — zaeuzóvgoo: om. V alii errore manifesto. 


1282. 
1283. 
1285. 


ztoocsir)óQrxs] -süogxs codd. 


nc9óu5yv] 5x3óurv Bentley sine causa. 


xacacugsto:i| zaooo(s)iouou Steph. Byz. s. v. x«ocotov, cf. zaacpig vel xaowotris 
0 ^ ^ 


— nóovy (Antiphan. fr. 320, Lycophron. 1385, Eustath. 741,28), cum verbo x«owpsisu 
Lyeophr. 772. Sed ionicam hane esse formam, atticam autem sonum «v habuisse, 
statuit Zacher coll. ?«6u« zoaíua a)2a$ — Sue rooue Oi. 

1287. -&a zov] -s! &síóov Blaydes, ut Cratin. fr. 305 (vid. commentarius), sed 
neque attica haec verbi est forma (in parodia legitur vs. 1266 Thesm. 115) neque 


canendi verbum nostro loco aptum. 





1281. Aooáór] eundem hominem 
eandem ob causam biennio post noster 
insectatus est!) Quem tacite praeter- 
misisset, opinor, nisi in sua arte eum 
habuisset aemulum. Quapropter satis 
certum mihi videtur Ariphradem illum 
nunc vellicari, quem Aristoteles ?) rov; 
TQxyoÓoU; xc uoóncac. dicit óz. & obóslg 
àv sz. iv Tjj Ó.nAéxzc, roUTOL; X9Gvzat. 

1282. o) y&o obó' àv jaSoumv] Aoc enim 
in tanto improborum wwmero ue animad- 
vertissem quidem. 

1284. ivueiverai] cf. Nub. 928. 

1287. Polymuestum et Oeonichum item 
&ggmrozoi); fuisse iure hinc efficiunt 





scholia. Quod autem Polymnestus lasci- 
vorum carminum auctor dicitur ibidem 
collato Cratini versu xai 
&eloei(?) uovowzrv vs uav9&va ?), Oenichi 
autem hominis ignoti apud Hesychium 
commemoratur uovasiov, quicquid fuit il- 
lud), inde veri etiam magis simile fit 
quod supra ?) sumsimus, poeíag; fuisse 
Ariphradem et hane praesertim ob cau- 
sam propudio nunc haberi. 

1288. Cf. Nub. 560 et de verbo jóe- 
A)trs09o. vid. ad Ach. 586. 

1289. Is utinam ne óuóonzovóog nobis 
Jiat unquam! Sie Athenienses olim, ne 
Oreste in craterae communionem recepto 


IHoAvuvQyorsco 


!) Vesp. 1275 sqq. — ?) Poet. 22. — ) Cratin. fr. 305. — *) Com. adesp. 


fr. 25. — ?) Ad vs. 1281. 


2290 EQUITES. 


Antoda sive antistropha (vs. 1290—1299). 
1290 5j moÀÀéxig dvvvyíouct 
goovrío. Gvyyeyévuuat, 
xci Oucturwy OmóOtv morb qovÀoc 
écOíe. KAsovuuoc. 
q«Gl yéo mor «c«)r0v éoemzrOusvov rà 


1295 


vv £yóvrOv Gvégov 





1294. *zor] de meo addidi, nam in codd. deest syllaba teste metro; ad quod 
explendum Bentley scripsit qa«ci uiv y&o, Weiske qaoi yko viv, Dlaydes q«oi y&p 
zoUrov uiv, sed fugit eos requiri indicium /emporis praeterlapsi, nore igitur aut 
zoív. Nam qui sequuntur infinitivi oóz iv iie49eiv et &vriBoàsv Gv in orationem 
directam cum transferuntur, fiunt oix àv 2i5A9«v et jvreBóA2ovv &v. Vid. commentarius. 

1295. kvégov] post 2yóvzov molestum et propter formam epicam suspectum habens 
Meineke infelici coniectura proposuit o2eíegs (ut legitur Anaxil. fr. 33), Blaydes 





ipsius piaculo inquinarentur, iusserunt 
singulis convivis suum praeberi yóa ), 
Oedipus autem edixit Laii interfectorem 
um dv Sev sÜyato. jte Sua | xowóv 
ztoieiG 9e. xr£. ?). Similes praeterea legun- 
tur dirae Ach. 980: oj0& zmag' iuoí mors 
róv Miguóótov &osrocu, Soph. Ant. 572 sq.: 
4T duoi magéori02 ytvovto jv aov qQo- 
vv 0g vz&Ó' Égóa ?). 

1290 sqq. Lepide admodum chorus 
nunc imitatur Phaedram  Euripideam 
de vitae humanae aerumnis conqueren- 
tem *). Jnsomnis — ait — longas noctes 
iransigo, dum Cleonymi illius famem in- 
satiabilem infinitasque 
dimittere nequeo ?). 


epulas e mente 

1291. Of. yvduoci; xal Aóyot; xoi uspi- 
uvoug Suvetvat 9), zto&yuaot Suveivav 7), noá- 
yucoty óju2stv ?), et videatur supra vs. 
806, praesertim autem, quoniam poe- 
tica dietione nune utitur noster, Atossae 
verba zro4ioig uiv dsl vuxrégotg Óve(oaoww | 








Sóvew, kg obztsQ zGig Éuóg...otyerot ?). 

1292. ózó9:v mort qaíàos io9íu] unde 
tandem facile victum suum inveniat Cleo- 
nymus. Fide maius videtur quod istius 
hominis !?)) venter quotidie nune imple- 
tur. — De adverbio g«v2à; vid. ad Vesp. 
656; adverbium ózó3:v etiam Vesp. 311 
Plut. 534 sic usurpatum est. 

1294. zore] nempe olim misere esurie- 
bat, et ne u&xro« quidem !!) tune erat 
homini, qui nune cum ceteris Oleonis 
amicis e plebeculae latebris protractus 
taviarchi munere fungitur !?). 

— igezróusvov] hoc non magis quam 
Gvégov illud quod sequitur e dictione 
quotidiana habet noster !?). Idem autem 
valet quod 90ozea3a 14) vel yográtsoSa!?) 
vel ȣusa?oi !5), de homine igitur non 
nisi iocose vel contemtim potuit usur- 
pari. Seilicet oi xó2axsg slow vÀv éyóvrov 
oxóàgxss, ut festive dixit Anaxilas !7). 

1295. züv iyóvrroav &végov] nisi lyricae 


!) Vid. ad Ach. 961. — ?) Oed. R. 238. — 3) Item Aesch. fr. 309 Eur. 29, 848, 
889 Hor. Carm. III 2, 26. Vid. etiam fr. com. adesp. 465 oi ó' ix uu&c v0 oivo- 
x9us memoxórsg. — ^) Eur. Hipp. 375 sq. — ?) Euripidis ille locus respicitur etiam 
Ran. 931, ubi vid. — 5) Nub. 1401 Vesp. 1460. — 7) Ran. 959. — ?) Nub. 1399. — 
?) Aesch. Pers. 176 sq. — !?) Nub. 353. — !!) Nub. 675 sq. — ^) Vid. ad Nub. 
358. — !*) Vid. Hom. B 776 E 196 ete. — !4^) De quo verbo vid. vs. 1258 et ad 
Vesp. 313. — !*) Cratin. fr. 142 Eubul. 7?, 30 Ararot. 21 Nicostrat. 20 Sophil. 6 
Menandr. 465. Cf. Eur. Cycl. 507 cum vicinis. — !9) Antiphan. fr. 196!0, — 
17) Anaxil. fr. 33. 


EQUITES. 


, * 
OUx Qv 
5 
Tovg Ó 


221 


iÉeAOtiv &mÓ río oumoqc 


E -— 3 c PEN OE 
&vupoÀstv &v Ouotog 


U9 3 » 1 / , 
UU , (0 (vo, TtQOG yoveTQv, 


»£5eÀ8t xal GUOyyvoO:i rij vooméítn. 


Antepirrhema. 


1300 


peoiv GÀÀyAeug $£vvsiOsiv ràg vouüostg tig Àóyov, 





X0/«crc; multo melius vVelsen &vóguxoz (cf. Pac. 1307 Ephipp. fr. 85), quod de 
ignavo hoe homine festive sane foret dictum; Zacher qua. Sed collata voce 


E 


à &ve vs. 1295 vulgatam iure tuitus est Kock. 


1297. àv óuoiv;] codd. quidam 427 ZGuoz, alii olim 2&v óuoéosg (l1. àv ópotoz?). 
Bentley àv óOuwog;, Zacher &v óuos, vVelsen 2esvo; vel àv 2svóo; (coll. Thesm. 
1063), Koek &vovjrw;. De metro quicquid statuitur (vid. vs. 1271), particula 4v 


non est abicienda. Vid. commentarius. 
1299. zi:23:] s/o:23« Bergk non recte. 





dietionis amplitudinem iocose nune no- 
ster imitaretur, substantivum omisisset. 
Nam oí £yovrec sunt oí zz2ov0tot !), quibus 
non est cireumspiciendum unde sint 
vieturi; oppositi igitur sunt zoiz ép" u£gav 
£yovow ?) sive coig zmsvouévoig. Epicam 
autem vocis &»ógóc figuram noster etiam 
Av. 687 et Ran. 706 admisit. 

1296 sqq. Tusc temporis obz àv 595v 
[2 40 de panario depelli se 
non facile fl'uisset passus. Homines autem, 
apud quos versabatur, veluti daemonem 
eum supplices adire solebant, 
jvzeBóàouv àv, a forle posset ewcorari, ut 
cenae tandem aliquando parceret ipsisque 
aliquid reliqui faceret. Sic de alio inere- 
dibilis voracitatis parasito apud Alexi- 
dem dicitur: zo4iá&xig | «ózóv Ó xexinxos 


Tig OtUme: 


&Atz otov 


Tk ZaxuoSoaxvé sÜysrau, | AfSa« mzvéovza xoi 
yaAqvicar zoré?), saepe is qui eum vocavit 
edit preces Samothracum ritu concepías, 
uL sedetur tandem aliquando — procella. 
Nostro loco iteratam actionem particula 
&v indicat, ut passim apud Aristopha- 
nem 4). Festivissime autem enunciata haec 





sunt, et melius etiam placerent fortasse 
si cognitus nobis esset locus, quem co- 
micus nune imitatur vel respicit. Echo 
vero quaedam horum versuum percipitur 
in verbis Andocidis: 'Izztóvizos ó£ jv n20v- 
gGuDraros; TOv 'EàÀQjvov -córs u£vrou mávrtG 
lore ür. ztagi roig Ttoi0aQlotg TOig uixgorá- 
Toig xal roig yvvatotg xApÓOv v xai iv &máoy 
tjj ztt0Àet atta ev, Ort y Irtztóvuxos &v vij oizíc 
&Aiz!oiov Tgéqet, 0g aüroU Tv Tgártslav 
&varQézta.^. utuvno9e raUra, Ó &vÓgeg. mtis 
ov X quuy » rore ob0« Óoxsi Üuiv imo- 
Büvoi; olóusvog y&o 'Innzóvwxog vióv zgéqsww 
&Ait)otoy arà Érgeqev, 0s &varérgoqey &xeivov 
róv zAoÜrov, T]v GoqgooUvgv, cóv dAàov 
Bíov &ravra. oÜzog oiv yg! msg ro/rov yi- 
yvóoxsw, óg óvrog 'Irzmovíxov &àAvrnotov ?). 

1296. ouz/nc] ouz5oóv &yystov vocat Har- 
poeratio s. v. 5). 

1298. $ Z»«] hoc quoque poeticum: 
Zsü F&vo 7), à F&va 9). 

1300. Conferri potest Cratini versi- 
culus, ubi zoázeta. dicuntur ueíguzsc Jr 

— &ÉvveiSsiv ... el; àóyov] vid. ad Nub. 
4'70. 


!) Die wohlhabenden, de bezitters. Vid. Plut. 596 Herodot. VI 22 Lys. XVI S 14 
Xen. Ven. I1 $ 1 Plat. Rep. 5654 Demosth. XLV 8 73 Soph. Ai. 157 Eur. Alc. 57 


(— oig zágsor. ibid. vs. 59). — ^) Herodot. I 32 etc. — ?) Alex. fr. 178. — 
^) Vid. ad Vesp. 269. — *?) Andocid.I $130 sq. — 5) Cf. Plut. 806 fr. 541 Pherecr. 
fr. 142 Eupol. 302. — 7) Hom. 1'351 etc. — 5) H. Ap. 179, 526. — ?) Cratin. 


ir. 301. Praeterea vid. ad Ach. 95 sq. 


222 


EQUITES. 


1 , , , ». er $e , * 
ZocL Huiov Aé&ot TLV CUTOV, ULIS qv yeoaetrego 


4,0008 zvv9O4vioO9s rab, 


5 


0 zugO9évo, v&v vij móÀe; 


»Qeciv eirsióO9oí vuv muOv fxeróv sig Keoymóóva 


,GvOoo uoy9qo0v mzoÀírqv, ó&tvqv "Tx£ofolov.A 





1302. o0 muv9áveo9s] ojóémo nzémvoS3s Blaydes (coll. Pac. 615 Av. 957 Thesm. 
596 Aesch. Choeph. 526 Rhes. 598), sed vid. commentarius. 
1303. Kapyróóve] Kayn)óva (vel XaAx.) schol., et sic Casaubonus, male; vid. ad 


vs. 174. 


1304. uoy95oóv V] zovyoóv cett. metro invito, unde Blaydes 4»óge uoySnoóv 
z0v5oóv ài. Y. quod egregie languet. Quamquam et mihi displicere vocem zo4írzv 


non nego. 








1301. uiav ...zw&] vid. ad Ran. 911. 

1302. O puellae, ne rogatis quidem quid. 
sibi velint isla quae in urbe aguntur? 
&ga 4«vS9ávs. Óu&g zQós Toc qiAoug orsi- 
yovra cTüv iyS9oív xaxá; ut Antigonae 
Sophocleae verbis utar. Nostro loco co- 
mieus versum quendam ex Euripidis 
Alemeone imitatur, teste scholio. — 
Praesens zvv3ávec9au perinde atque 
&xo/sv, aptissime dicitur de eo qui non 
hoe demum temporis artiéulo aliquid 
deprehendat sed dudum exploratum id 
habeat !) Sie ó; éyó zvv8ávouct signi- 
fieat: ut percontando inveni, ut explora- 
tum habeo ?), item. óc £yà &xoij aio 9vo- 
uat 2): 

1303. ixazó»] vid. ad Ach. 545. 

— si; Kapyrnóóva] brevi post Equitum 
fabulam scenae commissam inducias in- 
ter se inierunt civitates Siculae, re 
autem infecta inde redierunt Athenien- 
sium duces Pythodorus Sophocles Eu- 
rymedon; qui rei statim sunt facti, dc 
2tóv airoig rk idv Zulia xazacrQévaocSa. 
Ódpotg z&G9évrec &moyoprjosav. Hoc. vero 
tempore qui eum Cleone faciebant ci- 
vibus persuadere conabantur ut multo 





maior classis in Siciliam mitteretur et 
strenue magis illie bellum gereretur; 
brevi enim, si hoc agerent, rem illic — 
ut Pyli — confecturos et occidentalem 
maris mediterranei partem in dicionem 
suam redacturos *). Propter temeraria 
haec, quae quidem multis videbantur, 
consilia Eupolis anno 421 in Maricante 
fabula de Hyperbolo ut de novo quo- 
dam Xerxe locutus choro haec tribuit 
verba: zreméoezsv ubv ó ztegoézroAtg "0 
Magis 2): 

1304. Hyperbolus strategi munere nunc 
fungitur 9). Verba uoyS5oóv zoiitqv in 
mentem nobis revocant iudicium, quod 
de mortuo tulit Thucydides: «220 411 
Sami coniurati '"Ynméopoióv vwa ràüv M97- 
vaiov, uoy 91oóv Zi v9 9o7tov, iorQaxupue- 
vov ob Ox Óvv&usos xoi àSuouaros qófiov 
&AÀk Oi zovgoíav xol ciayUvmv rig zóisvc, 
àzt0XTE(YVOUOLY Ey. Vini epitheton OZivys 93) 
etiam Vesp. 1082 usurpatum est ad 
indicandum animum bellicosum. Sie o5oc 
jxgariGuévog 1?) dicitur nescio quis 4óg- 
ylàos xai ÓguuUc !!). Vid. praeterea Vesp. 
151 et ad Ran. 1150. Est autem ó&ivrc 
vappa, de qua Plinius: vitium musto 


!)Item e. g. Thueyd. VI 76 8 2, VII 12 $8 3. — ?) Herodot. IV 95 VII 8 sq. VIII 
38, 68 Thucyd. VII 12 8 2. — 3) Thucyd. VI 17 $ 6,20 82. — ^*) Vid. Thucyd. 
IV 65 Prolegom. Vesp. p. XXXIII—XXXV et cf. supra vs. 174. — *) Eupol. fr. 
192, cf. Aesch. Pers. 65. — 5) Vid. de eo ad Nub. 624 sq., 1065 Vesp. 1007. — 
7) De adiectivo uoy925oG vid. vs. 316. — ?) Thucyd. VIII 73 $ 3. — ?) Hermipp. 
fr. 91 Philonid. 12 Diphil. 82 Theophr. H. Plant. IX 20 $ 4. — !?) Fr. com. 
adesp. 698. — !!) Die de azijn in pacht heef!, ut loquuntur nostrates. 


EQUITES. 


1305 


roig Ó& Ódóboi Óswvüv sivai robro xo)x &kvaGyeróv, 


x«i tw timeiv, ijug &vÓoOv &GGov oUx stiÀqióQcr 


, , , , ÓZTI , - 35 79p. c , 2AA 2r E 
»C€7m0T907t9L, OU Orr tuoU y GoSeL mOT, CÀÀ écv ue xoi, 


070 rsgmÓóvov GemeiG $ivraU9e xoreymoácouci4 — 


50008 Nevgávrqg ys vio Ne$6ovoc, o0 O6, à Osol, 


1310 


" , , M 328 M E )À , , 
»tU06Q £X TtEUXQG ye xol £yo xoi SvÀov émqyvoumv. 


»v Ó' &gécxq reír 29q«volon, xc9569a uoi doxsi 





1306. s25459&] y codd. 


1307. us yo] us yo? codd.; Blaydes óéy (coll. Vesp. 221 Ran. 265). 
1309. Ipsam Nauphanten hoc vs. et sequentibus induci loquentem vidit Reiske; 


eui assensus Vahlen contulit Pac. 1149. 


1311. M35vaío] -o: V R et fere omnes. || joxe Bentley] óoxo eodd., quod 
vitiosum nisi sequatur futurum vel certe quod proposuit Dawes xa9;69' £v uot 





quibusdam in locis iterum fervere; qua 
calamitate deperit sapor, vappaeque acci- 
pit nomen !). 

1306. Quae virgo erat adhue, ze93£voz 
&dufjz, &vógóv 3:xroc. Prisca sive poe- 
tica haee est locutio, ut in Aeschyli 
versu: MvwrzixAsiag &GGov ji9s Zíavqosz 2s 
nam ab Atheniensium sermone quoti- 
diano alienum erat Cf. Herod. 
Mimiamb. IV 82 sqq.: 2 ij Haoügov, sb- 
usvis sins, | xaAoig Em igois raiOÓe zel vive; 


&gOY. 


TüvÓe | Éxa' Omvujrai Ts xal yevys &Gcov, 
et de verbo Herodot. II 115: z«ok rob 
GemUr0U Zeivov cv yuvaixe $549s:;, VI 68: 
q«cí ae dA9eiv ztag& rv oixsrzímv rÓv Óvo- 
qoogóv ?). 

1307. é&zorgómzocws] sc. 1470220v 5). Of. 
à &Aeiixaxs Nub. 1372. 

— yox] se. xeraymokoxsv, quod e se- 
quentibus mente est supplendum. Eadem 
orationis forma est Lys. 133: »x/v ue 
X95 Óóux roü zvgós | 9:1 gaoditew, Ran. 
264 sq.: xexgáiouct yág, | x/v dér 00 Xus- 
gas. Vid. etiam Vesp. 654: x/v yo; oz&y y- 
vov u' üàrnéysodat. 

1309. Nauphanta Nausonis filia ad al- 





terius virginis verba respondens nune 
fingitur. Sie etiam in Pacis epirrhemate, 
postquam inductus est agricola vicinum 
Comarchidam ad convivium  invitans, 
statim subiciuntur huius hominis verba: 
xki duoU Ó' iveyxáro rig Thv x(ylmv xai Ó 
ozívo xrí.?). Praeterea cf. Lys. 129 sq.: 
ob» àv moujgatut xTí. — uk 4C ob) iyó 


'y &v.— Fieta sunt navium haee nomina 


ad imitationem nominum quae ipsis trire- 
mibus Atticis erant propria; haec enim 
feminea erant, quod ipsa vox vav; esset 
generis feminini). Magnam autem Nau- 
phantae orationi gravitatem addit ipsius 
nomen .proprium in introitu colloca- 
tum 7). 

1310. ix zes/zgc...xoei $üiov] ad naves 
pangendas prae ceteris necessaria erat 
;j iv vázaw llyiiov "Thraciaeve monti- 
bus — nam Attica huiusmodi arborum 
minus erat ferax — ru5y9:0e ztÜzy, sed 
et querna ligna aliaque 52e vevzuyroua 
requirebantur. Itaque eadem est horum 
verborum iunctura atque illorum ó Zsó 
xal 9soí et similium 5). 

1311. &oécx;] vid. ad Ran. 103. 


!) H. Nat. XIV 25. — ?) Aesch. fr. 172. — ?) Item qoa» III 1 V 70. — 4) vid. 


Vesp. 161 Av. 61 Plut. 359, 854 Eur. Herc. 536 etc. — 5) Pac. 1140 sqq. 





5) Qualia multa sunt cognita e lapide, de quo vid. Bóckh Seeurk. p. 81 sqq. — 


7) Of. Ach. 1028. — 5) Vid. ad Nub. 413. 


294 EQUITES. 


, - , - - - 
»tig r0 Cwcsiov mÀsoUGeg 7) iml vOv Zsuvàv Otív. 


»00 y&o Tuv ys GrocrwyOv iyyaveivos vij móÀev 


, ^ ' 
,CÀÀà mÀt(vO 4c9ig eUrOg tig xópexac, ti DovAsron, 


1315 


»T&g Gx&ágoeg, Év aig imosu vovg Àógvovg, xoO:ixócac. 








doxo (vid. ad vs. 620) et z4éovo' &v vs. 1312; sed praestat quod scripsit Bentley, 
non enim de se sola loquitur sed sententiam dicit in concione (vid. £juóv vs. 1813 


et cf. Av. 1578). 
1312. zàsoíca; Reiske] -oc; codd. || 
crasi vid. Ran. 186 sq. 


imi] si; zó Dawes (ut Thesm. 221); de 





— xa9iío9a xrí] censeo in asylum mo- 
bis esse confugiendum. Simillima est ora- 
tionis forma Vesp. 270 sq. — Puella 
marina quoniam loquitur, non /o2oegs vel 
roeyo/ícec dieit sed zisovocac. 

1312. Sanctissima Athenis erant templa 
Thesei et Semnarum )) Et 'Theseum 
quidem mancipiorum praesertim erat 
perfugium ?), in quos si inhumaniter 
saeviret dominus, zoxotv poterant aireiv?), 
illie ,veséovzsz", ut de simili re dicebant 
olim Cretenses *)). Quam rem Pollux 
comprobavit allatis servi cuiusdam apud 
Aristophanem verbis: uoi | xg&rworóv 
igr.v sig TÓ Cnostov dgaustv, | Exe; Ó' Émc 
àv zg&ow sÜpoousv uévewv ?). Quales ser- 
vos alibi OesóroiBag comieus noster 
vocavit 5). Post zzi autem praepositionem 
mente supplendus est accusativus: có 
isgóv 7), et praepositio non ad verbum 
xa9ioSc est referenda, licet recte dici 
possit xaSífev vel -fso93o« sig, sed ad 
7ziAeovGag. 

1318. iyyaveszo] vid. ad Vesp. 721. 

1314. Sed, si lubet, ipse (solus) seorsum 


navigato n Morbonimm! De adverbio 
xooís seorsum, separatim wid. ad Ran. 
1163.8q. 5), de voce zz zógexes; ad Ran. 
187 et 607. 

1315. In mare deductis alveis, im qui- 
bus...lucernas suas venditare olvm sole- 
bat?). — Hyperbolus ,6 ix zov AUyvoy" 19) 
quoniam üU»é2auwe Tij; TÓyus y&gw, non 
iam ei opus est artis suae instrumento, 
quo olim utebatur cum lucernis suis 
in foro prostans: quin igitur novos in 
usus ,alveis" istis adhibitis Siciliam 
invadit Poenosque subigit! —  Lepidis- 
simus profecto verborum hice est lusus; 
nam ox&qQoet ! cum dicebantur recep- 
tacula in varios vitae quotidianae usus 
adhibita, tum genus quoddam lintrium. 
Cf. vocum vessel, vaisseau, schiff similium 
usus hodiernus et cognatum substanti- 
vum zó oxágoc 1?). Cernere nobis vide- 
mur indomitae virtutis Pyrgopolinicem 
istum, qui ex institorum tabernis in 
summum reip. locum nuper emicuit, 
conscensa scapha Africae bellum iníe- 


rentem. 
^5 


!) Soph. Oed. C. 89 sq. Thucyd. I 126 $ 11 etc. — ^) Plut. Thes. 36 Phot. s. v. — 
3) Cf. Eupol. fr. 225. — ?*) Leg. Gortyn. 139,42. — 5) Poll. VII 18, Ar. fr. 567; cf. 
supra vs. 30. — ^5) Fr. 458, vid. etiam fr. 459. — 7) Cf. Thesm. 224 et similis 
structura supra vs. 464. — 5) Of. Ach. 714 Thesm. 11 Eubul. fr. 65 Herodot. 
I 103 ete. — 9?) De verbo x«3£ixsv vid. Ach. 544 Eccl. 197 Eur. Hel. 1531 ete. — 
10) Nub. 1065. — !!) 4/vei, scaphae, bakken. — !*) Sie yavaóg et muletram (Herodot. 
VI 119) et mutato accentu (ya)2o;) navem onerariam (Herodot. III 136 Av. 598, 


602) significat. 


"s T- EJ 





EQUITES. 


225 


EXODUS. 
(vs. 1816—1408.) 


(Foras procedit isiciarius coronatus et comtus.) 


SCENA VIGESIMA PRIMA. 


PEsrerarius, Chorus: 


AAAANTOIIS AHZ. 


sÜgnusiv qor] xcL Gróuo xÀQsw, xcL uwoovuQiOv GméyeaOou, 


x«l và OwxecrQoue GvyzÀ(ew, oig 7| mÓAug $Ós yéywOev, 


íml wouveiow Ó' süvvyiowcuv mowcví£ew 10 9éeroov. 


KOPYTO AIO. 


& reig L:oeic qéyyog AO4veig x«l vele vicowg émíxovos, 


1320 





1316. xAxsv] xisiew codd. 
1317. evyxijev] cvyxistew codd. 


|y &£ /unv &yoO1v iksg. iq Or Gó LyvLG 
Tív Fyov güumv &yoOT»v Teig, £g Oro xvicüuev G&yvi&c 





1319. Sic R, cett. codd. vitiose ó caeiz iega?g vous Emíxovge xal qéyyoc M9voig. 
1320. kywás] &ywà&c (Apollinis signa) perperam interpretatur scholion, item 


Harpoer. s. v. &ywiügs. 





1316. sbqxusiv] vid. Thesm. 39 et ad 
Ran. 354. 

1317. Cf. Nub. 620. 

— oig f zóAu Wós yiyn9sv] quibus urbs 
nostra gaudet. Poetica haec formula io- 
culariter nunc adhibetur ad deridendam 
Atheniensium illam qioóixíav. 

1318. .Z/ spectatores ob insperatum even- 
tum gaudio conclamanto! Nerbum zawo- 
víaoa. apud nostrum redit Pac. 555; vid. 
etiam supra vs. 408. 

1319. géyyo;]] vox poetica, ut «qoc 
supra!), in carminibus redit Ran. 446 et 
455; etiam Plut. 640 coryphaeus z«ga- 
voayoÓóGv ea utitur, addito dativo, ut 
h. l: &vago&oouct róv sÜmciÓóm xal utyc 
Boozota. q£yyos HoxAnzóv. Idem valet góc 
(q&os); sic nescio quis apud Eubulum: 
vüuqe dmegóyauog TsUTAO- zteQ| Güuc xc- 
Aumztk Asvxóygoc 7ztmgécTGu, EÉyyshug, & u&éy 





duoi uéya col qüg «S915ou ivapysc 22: 


Cf. Eur. Hec. 841: ó óéozoz, à uéyiorov 


"ElAyow q&oc, Herc. 531: à qürar &v- 


Ópàv, à qáog uoiov zaroí, lon. 1439: ó 
Tíxvov, à qüg jxrol xostocov yAiov, et Ho- 
merica illa, quae recentioribus pro exem- 
plis fuere: o7 xév vw qáog Z4«vaoict yévnot 
zaroí re 0G T*iauovi ?) aliaque multa *). 

— AS9Qvcs xci rci; v6oow| nempe ef- 
frena illa quam iactant comici Athe- 
niensium  democratia ze&Segysiv oüxeri 
ToAug, &iàk Ó&xve rjv EUfowxv xol cci; 
vágot; imurpóG?). Sic etiam postea Equi- 
tum fabulam respiciens in Pacis para- 
basi Aristophanes dixit: ózeg óuóv ztoe- 
uitov &vreiyov si xol ràv &AÀcov vao 9). 

1320. Simillima sunt Oedipi ad Creon- 
tem Delphis reducem verba: zíy 
jxs ToU S500 quuqv qéígow; 7). 

— àq' ro x»"oüusv &yviéc] hoe quo- 


Gu 
nuiv 


1) Vs. 973. — ?) Eubul. fr. 35; vid. ad Vesp. 510. — ?) & 282. — ^) Vid. etiam 
ad z 23. — 5) Fr. adesp. 41. — 5) Pac. 760. — 7) Oed. R. 86. 


15 


226 


EQUITES. 


AAAANTOIISAHZ. 


rüv Züuov &gpepQucec Ouiv xeAóv £& ciGygoU memolwqxe. 


KOPTGO AIOX. 
xci moU icrwv viv, à Ocevuecràg iEevolóxov inwvolac; 
AAAANTOIIO AHZ. 


év veio iocregivoig oixsi, veio CGoyoloww, AS91voauc. 





que priscae sive poeticae est dictionis. 
Significat autem: p/ateas nidore implere. 
Nempe z»íor oigavóv íxe cum diis sa- 
erificatur. Cf. Iridis verba tragici tumo- 
ris plena: zgóg &v99ózovc zérouat zai 
T0ÜU zaT90s | qoácovoa Susv roig OAuuztloig 
Ssoi; | uxAooqaysiv v& fBov9Urow im ioyá- 
oci | xvo&v v &yvi&c !), vel Admeti gaudio 
exsultantis ob uxorem ab inferis recu- 
peratam clamores: &ocoic.. 
Xooob; à&m' io9Aoi; Svuqopaetauv ioz&vot | 
Bowog ve xvwGü&v BovSUrow. zgoarportaic ?), 
vel oraculum de instaurandis Dionysiis, 
quo xv»ug&v &yvtkg xol oreqavmQogstv iussi 
sunt Athenienses ?). Quod autem 2g! ózo 
nostro loco dicitur, non àig' jv, con- 
structio haee est ad sensum ^). 

1321. Usus artificio, quod ab ipsius 
arte haud quaquam alienum erat, isicia- 
rius senem decoxit, perindeatque Medea 
patrem Iasonis. Haec enim J4/covy £93mxs 
qiAov xópov 1f&ovra, | yroas &zosíoaoc J- 


.évvézto ... | 


? cy, 


duiyot zoazíóscot, | p&oguaxo  zó0A2 fwovoe 
ini ygvotows. Aépuo:, ut in Nóozoi; priscus 
vates cecinerat a grammaticis allatus ?). 
Qui addit in Aeschyli dramate Dionysi 
Nutricibus 5) Medeam etiam has femi- 
nas cum ipsarum maritis &vsyrococv 
vsozoujcat,, Pherecydem autem et Simo- 
nidem finxisse Iasonem ab ea decoctum, 
nisi librariorum errori hoc debetur no- 





mina 'Iéácova et Zcove confundentium; 
nam quid Medeae cum Iasone grand- 
aevo? Notissimam autem hane fabulam 
respiciens Socrates apud Platonem io- 
cose sie loquitur: £yó, ze? xal zpsapu- 
Tug lui, zteQaxtvÓvvsUsw frouurog xal ztapa- 
Óíócut éumvtóv Ziovuaoódcgo zoUro Gozo Tij 
Myósíg vij Kó2yar àmoAióTO ue, xal ed uiv 
Bo)Asezau, Éyéro, e£ 0^, Ü vv BoUAszot, voUTO 
ztoie(ToY uóvov yonozóv &ztoquv&zo?). — Ver- 
bum Zqevjoc. dicebatur etiam de auro?), 
40vcóg autem dz-sq3og; erat aurum pu- 
rum ?). 

— 4i] ef. vs. 704. 

1322. xoci] vid. ad Nub. 210. 

— dSauucotXks...imwvoiac] cf. Ran. 1530 
et vid. supra ad vs. 539. 

1323. loorsqávoi;] Athenarum hoc epi- 
theton debetur Pindaro !?). Sunt autem 
violae inter veris primos flores, et li- 
benter adhibebantur coronis. Quapropter 
Pindarus Olympios hie verbis vocat ad 
laetas mortalium choreas: /óez 5 yogóv, 
'Oijuztot, | in( vs zàvrÓv ztéunmete yg 
9soí, | zoi)parov of T 
Suósvra | iv raiz isgaig 249ávaig olyveite 
&yog&v: | ioóez&v 


&GTs0; ÓuqoAóv 
zavómiónióv v  sbxie& 
A&yers oteq&vov | vàv éagidp£ztzo 20(f&v 1). 
Etiam q«44opógor hederaceas suas ecoro- 
nas violis ornabant !*), et mentio earum 
fiebat in prisca cantilena: zo uo zk 


!) Av. 1230 sqq. — 7?) Eur. Ale. 1154 sqq. — ?) Apud Demosth. XXI 8 51 
8q.; praeterea vid. Ach. 1044 sq. Hegesipp. fr. 120-27 adesp. fr. 608. — ^*) Sub- 
iunetivi usus est idem Pac. 522. — ) H.l. in scholiis et in argumento Medeae 
Euripidis. Cf. Ovid. Metam. VII 159—349. — 5) Satyrico opinor. — ?) Euthydem. 
285c. — ?) Herodot. IV 166. — ?) Fr. adesp. 423 Herodot. I 50 II 44. Euphoniae 
causa sie dicebatur pro q-sg3oc, ut zs9;voi: pro S3s975vo. — !9) Vid. Ach. 637 et 
ad Nub. 300. — !!) Pind. fr. 53. — 7?) Athen. 622; vid. ad Ach. 261, 


EQUITES. 2277 
KOPTGO AIOZX. 
zc Gv iÓoiuevs moíev viv yeu Guevxvs molog yeyévqrous 
AAAANTOIIS9, AH. 
1325 ^ oióg meo AMoicreíóm moóregov xci Muuáóm &vvsoira. 
OweGOe Ó& xol yàg Gvovyvvuévov wógog 1jóx àv zgonvAaíav. 
&ÀÀ OÀoló&ere qowvouévoicw vig &oyaíoww A9Qvotg 
xcL QcvueGreig xci zoAvvwvoiw, iv Ó xÀavóg Zijuoc évouxsi. 
(Aperitur ianua.) 
KOPTO AIO. 
»G rol Auregol xol locrígavoi* xol &oiffAero! MOsvat, 
1380  ÓOzí&ere róv vig '"EAAáÓoc Tuiv xel vüjc yi vijoÓs uóveoyov. 


(Procedit Demus prisco ornatu et recuperato vigore iuvenili.) 


SCENA VIGESIMA SECUNDA. 
Eidem, Demus. 


AAAANTOIIOS AH. 


0Ó' ixeivog Ógüv rerwwyogógec, &oyaío Gymuert Aeumoóc, 











1324. Del. Bergk, quem fuit cum sequerer, scholion aliquod ,óz àv Zóousv 
z0ixv Eysu, Ozsuqv xol zoiog ysyívurav" inter poetae verba se insinuasse ratus. Nunc 
tamen versum necessarium duco, quoniam verba o:óg zsg...&5vvecíra vix habent 
quo referantur nisi antecedit id quod praebet textus traditus: zroiog ysyévmraot 
Aecedit quod scholion eiusmodi pl»ne inutile fuisset. | /óowv Brunck] /óousv 
eodd. || z»'] addidit Porson. || zoioz; Reisi x zio; COdd., xai zoióg vw; (deleto 
zoíavy) Brunck, xoi rí; Porson (non recte). 


1326. o4] 94 ys V, ys nonnulli. 


1328. xai 9.] vai; 9. Blaydes. || ivo:xei] oiwet V. 
1381. zezziyogpóoac P] -oos cett.; -o«s; ex Hesychio restituit Porson metro duce. 


Simile codicum est vitium Ach. 570. 





óódu; zoU uo. vk Jim; zoU uot tà xaik 
G£àwo; . — Solebat autem in agricola- 
rum hortis esse ow ?). 

1326. rov mgorvimiov| non est cogi- 
tandum de arcis propylaeis ?), nam tam 
diffieile quam inutile fuisset civibus in 
Scena ostendere aedificium, quod in ipso 
arcis culmine perpetuo ante oculos ha- 
berent; Marathonomachorum autem Athe- 
nae si fuissent obiciendae spectatorum 








oculis, ab aree abesse debebant propylaea 
nuper?) extructa. Sed vox zgozjcx ae- 
dium introitum nunc significat, qui in ser- 
mone quotidiano audiebat zó ztoóSugov?). 

1327. àioiíiere] vid. vs. 616. 

1328. zo4v/uvoi;] adi. redit fortasse 
Ran. 323, ubi vid. 

— i(va] cf. Nub. 1233. 

1329. Vid. vs. 1323 et ad Nub. 300. 

1331. Talis nunc procedit Demus, cui 


!) Athen. 6296. — ?) Pac. 577. — ?) Lys. 265. — *) Annis 437 ad 431. — »*) Cf. 


Vesp. 875 ibique v. l. 


228 


EQUITES. 


o9 qyoig.wàv Ofov, GÀÀ& GmovÓOv, Guiovg xcrAswuroc. 


KOPTQO AIOZ. 
yeio 6 Becisü vàv "EAMQvow xeí cot &vyjotoousv qjucic. 


vic y&o móÀsog GÉue mwo&Tvéug «cL voU év Magoe9Gvi vgozatov. 


AHMOS. 


1385 


à gíÀArer &vógàv, iÀ9i ÓsÜg, Myooáxgir. 


(Appropinquat isiciarius.) 


üc« us ÓfÓgoxeag &yd9 Gpsynüseg ! 





1334. iv] del. Bentley (ut vs. 781 Ach. 697 Thesm. 806 Eupol. fr. 90), item 
Vesp. 711; sed cf. supra vs. 785 et fr. 413. 





laeti dies aevi Cimonei iam redierunt, 
qualem hostes suos aliquando propulsu- 
rum praedixerant vaticinia. Habet enim 
&Aovgylóa xazazcctóv et rerr(yov évégos 
xoofUàov &vaóésósrou !). 

— 4$ó' ixsivog] vid. ad Nub. 1167 et 
Ran. 318. 

— ópg&v| vid. ad Nub. 1172. 

— rernyogógac] doricum — i.e. lyri- 
cum — huius nominis terminum, qui 
cernitur etiam in equorum quorundam 
nomine dorico cauqóoa ?), noster adhibuit 
etiam in vocibus yogyo2óqa ?), reuyouc ya *), 
éxaroyxsp&ie ?). Cf. Sopbocleum iZygsuá- 
y«55), Euripidea 2euxoAógas 7), sü4Vgas P), 
urAovóuag 9), inzovóuac 19), yovaoxóuac 1), 
Baechylidea &e44oógóuec !?), xaAAgóms 1?) 
etc. — Sed Ach. 181, ubi lyricae dictioni 
non est 
tur!5), non -u&ya. 

1332. Non lites putresque cozcAas iam 
redolet Demus, sed Zamina et pacem. 
Simillimus locus est in Nubibus !5), ubi 
Iustus orator ad iuvenem: ,mzh; «urem 
si praebueris", inquit ,présco more insti- 
tutus sub divo cum sodalibus tuis decur- 


locus, uc«ocS3ovou&yow Scriba- 





TES, GuíAazoc OLov xol kzoayuocUvgg". Nam 
qui &zo«yuooüvys oce, is abhorret litigia 
et iudicia et ca/cu/os, qui voce oipívaus 
nunc indicantur !5). Voci autem ozrovóaic 
duplicem vigi et zuduciarum sensum 
Aristophanes . tribuerat anno proximo 
in fabula Acharnensium !7), needum 
spectatores obliti sunt illarum facetia- 
rum;19). 

1331. Simillimus est Vesparum locus, 
ubi Bdelycleon ,s; revera" ait ,populo 
bene vellent demagogi, aliquanto largiora 
dona cives acciperent ex aerario publico, 
&&c cTüjs ys &zoAc/ovreg xol roU àv Ma- 
q«9üv. vgonaiov" !?). Vid. etiam versus 
Holeadum, quae his annis acta est fa- 
bula: xei xoA2ógav coicw ztegóoiw (?) Óux 
vov Mage3ów»« rgozaiov ^?) et Achar- 
nensium senum querelae: o) y&g &àiíwc 
ixsivov àv ivavucyjoauev | yngogooxoUusa S" 
óp' óuàv ?l). 

— ü&e nmgárrag] sorie uteris qua di- 
gnus es. 

— coU iv M. vgoztaiov] vid. ad Nub. 986. 

1335. à qürar &vógov] vid. vs. 611 
et ad Nub. 110. 


!) Vid. ad vs. 967—969 et ad Nub. 984. — ?) Nub. 122 sq. — 3) Ach. 567. — 
41) Ach. 570. — 5) Nub. 336. — 5) Soph. Oed. C. 1054. — 7) Phoen. 119. — 
3) Ale. 571. — ?) Íbid. 573. — !?) Hipp. 1399. — !!) Iph. Aul. 519 ete., Valcken. 


ad Phoen. 120. — !?) Baechyl. V 39. — 


13) Ibid. XI 26. — 4) Ut Nub. 986. — 


15) Nub. 1007. — !5) De quibus vid. Vesp. 338. — !7) Ach. 175—199. — !3) vid. 
mox vs. 1388. — !?) Vesp. 711. — ^?) Fr. 413. — ?!) Ach. 677 sq. 


EQUITES. 


229 


AAAANTOIISAHX. 


, 


, , 


£yo ; 


QESA 


GÀ, à u£X, oix oic9' oiog mo9 c)rüg mágoc, 


o00 oi &Ógeocg iui y&ào vouífow &v S$cóv. 


AHMOZ. 
tí à' Zügov mà ro, xértume, «ol moióg vwg 1j; 
AAAANTOIIQS AHZ. 


1340 


- , (S 72$) E , 23 rs 
7LOCOTOV uev, OTOT -cLTOL TLG EV T1] &xxÀnoto 


5 22573, E] a H ' - , 
»0 Zw, égeGTüc tiut GOg quÀG T6 Gt 


»*«L x5óouat cov xel mgopovisóo uóvoc,* 


rOUTOLG Ó7tÓTE qowociró tig 7tQOOLMÍOLG, 


, , ' ? , 
&veogr&AiCeg xoi &éxsgovrtiag. 


AHMOZ. 


? , 
£yo; 





1336. iyó;] Bergk /oó vel véov, quod vix potuit dici pro xez«orroas vov. Alu 
alia, Demo totum versum tribuentes; sed servandam esse vulgatam docet prono- 
minum iZyó et «jzóg oppositio et verbum éóozv repetitum, /romicé autem dictum 


esse ,iyo;" iure statuit Zacher. 


1339. Sie R, cett. x&vszé uo: zmgó rob, qua lectione recepta Aldina dein omittit 


xci (ef. vs. 1324). || 7] zv V et plerique. 


1341. se4u] v gj V RP. 
1343. nz] voi; Lenting. 





1336— 1338. iyo; xré] z/ane vero? vi- 
rum me dicis? Magnum sane hoe vide- 
tur, nam antehac o)x évoutóugv àv iv- 
do&cww |); attamen ne sie quidem pro 
meritis me laudas. Quem deum diceres, 
si satis haberes perspectum quantum 
sis mutatus ab illo. — Versui 1337 si- 
milia dicit Dieaeopolis de Euripide: oizto 
uk 4 oia9" oi' abrós igyáte xaxá ?). 

1337. z&poc] adverbium a dictione pe- 
destri alienum redit Vesp. 1536. 

1340—1345. Simillima dieuntur in 
Acharnensium fabulae parabasi ?), ibi 
autem de legatis, hic de demagogis. 

1341. ip«oTrs slut cóc] vid. ad vs. 732. 





1344. kvopráAies xol éxsgovriag] lasci- 
viehas et cornua sumebas^), aviculas hoe- 
dosque imitatus. Prius verbum idem 
valet quod zrzegvyitew?) vel zzegízzso3ot); 
cf. etiam &vaztregoba Sat?) et zteztorijoat 2) 
ductum enim est ab eadem stirpe cum 
voce ógoraA(yo pullo ?), proprie igitur 
dietum indieat aves tenellas volitandi 
ientamina facientes. Alterum verbum 
significat *xsgoóryv agere"; voce autem 
quae non iam extat, desi- 
gnari debuit aliquando hoedus taurusve 
cornu petens !?) ut desiderativum xe- 
govri&v !!) inde posset deduci; e stirpibus 
autem verborum xéoac et oór&v est com- 


X&Q0UTI, 


l) Vid. vs. 179 et ad Nub. 823. — ?) Ach. 461. — ?) Ach. 636—640. — *) Ovid. 
Art. Amat. I 239 (Hor. Carm. III 21,18 Ovid. Amor. III 11,6). — ) Plut. 575, 
cf. supra ad vs. 830. — 5) Diphil. fr. 615. — 7) Av. 434 Herodot. II 115 etc. — 
3) Nub. 319. — ?) Ach. 871 Aesch. Agam. 54 Theocrit. XIII 12. — 9) xeoaafóAoc 
Plat. Leg. IX 8534; Plutarchi hac de voce nugas sciens omitto. — !') Vid. ad Nub. 183. 


230 EQUITES. 
AAAANTOIIS,AHZ. 
13845 tiv iÉ£emevüQGeg G6! &vri vovrov ÓOwycro. 
AH MOZ. 
Tí gie 
rvvrí w £Óoov, iyà Ob vobv ox $696umv; 
AAAANTOIIS AHZ. 
rà y&o Gr& Gov, vij róv AZ, iEemsrávvvro 
(0oz:EQ OxLidÓsLOv xci mtíÀiv Évviyero. 
AH MOX. 
oUroc &vóqrog éysyevumv xol yíoov; 
AAAANTOIIS AH. 
1350 xoaí, vi] At, s ys Óv0 Asyoívqv rope, 


e ' - E / c 20er 5 
0 u&v mOLti60cL voUg uexgág, 0 Ó tregog cv 


xercuiGO90gooijGe. roUO , 0 rOóv uuG9Ov Aéíyov 





1346. ravri] vowxóre B Ald. || zoo7] om. B Ald.; equidem malim *zoz. || 7o3óuzv 
B Ald.] zóav cett., in quibus verba z/ qj; xzé. unum versum efficiunt, quem delebat 
vVelsen utpote versus 1349 paraphrasin, Reiske haud improbabiliter rescribebat 
Tí Quis; vtouwÜüT EÉÓgov wu, iyó Ó' oix ZoSóuqv; alii aliter. 

1847. vk ykp rà cov vj róv Meineke] vx ó' óve yáo (y à&v R) cov v5 codd., z& 
0' àr& cov vi zóv Cobet, z& ó' àz &yav (?) cov vij Kock. 

1350. 4) & ye Porson] A4? & V, 4í« y si codd. cett., metro invito; Reisig 44^ 


si ÓUO ys. $9 


18352. ro09' A] zoíro S' (i. e. coro) pauci, roírev RH, roürov V alii, unde -ost», 
ro/row coniecit Elmsley, -oZoc( zóvó' Kock (sed pronomini 3ós non est locus). 





posita. Exspeetabatur igitur »xesgovzr5zus | 


et xspourmtiüv. 

1345. Ef mor e concione abibat te pro 
istiusmodi verbis defraudato. Nox &vrl 
rovrov Signifieat pretium, quo homini 
fallaci constitit fraus, qua credulum se- 
nem decepit. Si modo verba tibi da- 
rentur, o Deme, a quolibet nebulone 
decipi te patiebaris. 

1346. Similima  Philocleonis resipi- 
Scentis sunt verba: czavzí ge 
ofuot, zi A£ysis; |. — Ut nostro loco, 
sic Nub. 235 extra versus numeros po- 
situm est zí gc; 


7L01000' ; 





1347 sq. Nimirum aures tuas modo ut 
umbraculum pandebas ?), — si laudes et 
blandimenta  insusurrarentur, — modo 
countrahebas ?), — si quis vera tibi dice- 
ret sed ingrata. Non mirum igitur est 
quod te latebant istorum hominum frau- 
des et scelera ?). 

1351. zoeio9o] siÓ; parare. — Idem 
consilium civibus in Daetalensium fa- 
bula dederat nescio quis: sg vis zpuj- 
Qe; Ósiv àvaloUv vaUra xol rk ceb[ym, | eic 
oi' &v&iovv oi mgó to) rk yQrüuara ?). 

1352. zez«uwSogogijom —roUro] am 
pecuniam mercedibus diurnis (iudicum) 


!) Vesp. 696. — 7) Dzstendebas Ovid. Art. Am. II 209. — ?) Verbum &$vwvéyav 
contrahendi sensu usurpatum est etiam Nub. 582 Plut. 756 et de ipsis (canum) 
auribus Xen. de Venat. III 5. — *) Cf. vs. 720. — 5) Fr. 220. 


EQUITES. 


231 


rbv ràg roujoetg megedgeuOv &v Opyero. 


(Recedit Demus pudoris manifesta edens signa.) 


otrog, Tí XOT TéLQ ; OUyL xev& qOQcv veio; 


AHMOZ. 
1355 ciGyívouot rot rei mwQóreQov &uepríouc. 
AAAANTOIIQ AHZX. 
GÀX o) GU ro)rov circ, wl poovrtonc, 
&ÀX of 6s vaUr Píqmávov. vvvói goácov 
idv mug siwm fouoÀóyog &vvmyoooc 
,0U0x £orwv uiv roíc ÓvxeGraig GÀguva, 
1860 


»t ui] xorayvogsG Os voírqv viv Obxqv*, 


roUrov Tí OgéGosic, &imé, vóv Bvvijyogov; 
AH MO. 
&geg utríogov sig t0 íge99ov fuBoAO, 





1353. àv] om. R. 


1357. vvvói Seidler] vüóv ói codd., vóv 0j Brunck, vóv ó' a) Elmsley (viv a? 
Lenting). Vid. Eustath. 45,6 et ad Ran. 965. 








Pronomen  roüro 
verborum structura nune, ut vs. 572, 
est adhibitum, quae nulli tamen obscura 
esse potest. 

1353. zageógauóv] cf. vs. 56. 

1354. oózog] vid. ad Vesp. 1. 

— «íi x)nt&g;] cf. Socratis verba ad 
senem meditaculum intrare reformidan- 


absumere ). 


tem: jdópger ví xuzT&leg Éyov meglb Tv 
30oav; 2). 

— xarà ydoav] vid. ad Ran. 793. 

1355. Of. Plut. 774: aioyóvouct Ó& rs 
iuxvroU iuuqogéác, — ubi verbo adiunctus 
est accusativus, utrumque enim recte 
dieitur. Praeterea vid. Eur. Herc. 1160: 
cicyóvoua. yàg cot; 
Heracl. 541 sq.: 
doig Aóyowst, Tj vUyy Ó' kAyUvouat. 


ÓseÓgmuévotg — xoxois, 


obÀ' aloyévouou | «otc 


liberiore ' 





1356. uJJ qgovrionc] Aac de re sollicitus 
ne si$ ?); vid. ad Ran. 493. 

1357. vvyói] vid. ad Ran. 965. 

1358. geuoAóyos] vid. ad Ran. 358. 

— &uvijyogog] vid. ad Ach. 685. 

1359 sq. De re vid. ad Vesp. 303 sq., 
et de usu vocis à4gízov ad Nub. 176. 
Consimilia autem ad iudices dicuntur 
apud Lysiam: zto42&xtg rjxovcaTe TOUTOY 
Asyóvrow, ómóre BoUlowró Ttva &Óíxcg &rto- 
Aécow, ür. sb ulj xercwmnqueio9e àv a)rol 
xsAsUovgiv, Emelyer Üuts Xj uta 9ogogá ^). 

1360. xerayvbosoSe...TÜ]v Óixmv] rewm 
damnabitis ?). 

1361. ivvjyogov] vid. ad Ach. 685. 

1362 sq. Similis est iocus Ran. 1437 
Sq.: &/ Tig ztreQiboug KAeówgurov Kovnoic l 
alpoisv aDgu. zteAcylav Orio mAáxa $). Prae- 


l) Vid. vs. 807 et de xere- praepositionis usu in hoc aliisque compositis ad 
Nub. 857. — ?) Nub. 509. — ?) Item Vesp. 228 Lys. 915 Alex. fr. 124? etc. — 
4) Lys. XXVII 8 1. — 5) Item Antiphont. VI $ 3 Demosth. XXX $ 32. — 8) Qui 
tamen corrupti sunt versus et ab illo loco alieni. 


202 EQUITES. 


i4 vo) ÀAágvyyog ixxoeudcoc "Tx£ooAov. 
AAAANTOIIS, AHZ. 
rovrl uiv 0g9Gg xci qoovíuoc dów À£yswg 


1365 


rà Ó' GÀÀe, qéíg iÓc, mc moÀwtUG0ti; poácov. 


AH MO. 


- , e , ^A J! , , 
7TQOTOV utVv, 0T0GO0L VcUG $ACUVOUOLV uoxocc, 


xcreyouévoig vv uuGO80v &moóoco évrei,. 
AAAANTOIIS AH. 
z0ÀÀoig y moÀícgoic mvyidiowiw £yagíGo. 
AHMOZ. 


imu ónliqe ivrsÜsig iv wavalóyo 





1363. àxxgsu&cac] zgeu&oag V. 


1365. Interrogandi signum scripsit Blaydes; cf. vs. 119. 
1368. ózoàAioqo:; Brunck coll. Moeride s. v. 4ísgovc] -ozow codd.; cf. Ran. 826. 


1369. óziizgye V] 9 zoZizgc R ceterique. 


|| àvzeS sic] àvriSsig V ahi. 








terea cf. Ach. 564 sq.: sb Seve; vóv v- 
óga roÜUrov, abroc kgS'rjost T&ya, Antiphan. 
fr. 195: cotovrooí cíg siun...qégewv ww 
&gec; &veuos, et Homericum 7; zós yijv 
dose xágr iuqovois &eígac l). Alio igi- 
tur sensu participium Zg«s h.l. est usur- 
patum quam vs. 1130 ?). De verbis ei 
zó gágu9oov iufiaào vid. ad Ran. 574, de 
Hyperbolo supra vs. 1315 et saepius et 
ad Nub. 1065 Vesp. 1007. 

1367. x«zayouévog] iz urbem reducibus, 
recentibus ab expeditione. 

— üzoódoo ivrsi] integrum. persolvam. 
De verbo vid. ad Ran. 1235 et de re 
supra ad vs. 1078 sq. 

1368. ózoA(oqou] attritis; vid. ad vs. 
784. Simplex 2íeqos laevis legitur Ran. 
826; cf. Asozs, Aw0óg et saxorum epi- 
theta poetica Aíc, 4tsoáz. 

— iyagíoo] cf. Ach. 437 Eccl. 1045. 

1369—1371. Album armatorum in foro 








| publice propositum erat ?). In qua re- 


censione cives ordinabantur secundum 
tribus suas et annos quibus nati erant, 
iylyvezo Óó& |» crgave(a ix xaraóyou ^). 
Singulas igitur in expeditiones designa- 
bantur milites certorum annorum: óze«v 
fjAuxlav ixnz£ummGu zooyo&qougu &zó zívog 
&gyovrog xal 2zovÜuov ueygu vivo Ósi azga- 
csísG9oi, erant autem Axio. ?) XLII, 
quarum primam efficiebant ephebi re- 
cens inscripti annorum duodeviginti, 
ultimam cives annum aetatis undesexa- 
gesimum agentes 5). Nunquam autem 
civis ix cis; zó4sog éorgarsÜcaeo zÀsw ij 
rerragóxovra Érm yeyovds "). Sed fieri po- 
tuit ut sive iure sive iniuria contende- 
ret quispiam nomen suum in alienum 


albi locum aberrasse; et delectus cum- 


esset habendus, interdum fuisse qui 
malis artibus efficere studeret ut ipsius 
nomen a tribus taxiarcho transscribe- 


!) pg 237. — ?) Sed concinit Antiphan. fr. 195?, item Menandr. 451. — 3) Lys. 
XV 8 5. — 5) Thucyd. VI 31 8 3, 43 $ 2 VII 16 $ 1, 20 $ 2 Xen. Memor. III 4 
8 1 [Arist.] Rep. Ath. 26 $ 1 etc.; cf. verbum xaerzaaéyav Ach. 1065 Lys. 394, 
xoraióyous mowic$c. Thuc. VI 26 8 2. — 5) Lichtingen. — 9) Vid. [Aristot.] Rep. 
Ath. 53 $8 4—7, Demosth. Olynth. III $ 4 etc. — 7) Antiphont. VI $ 46. 


"-—-— nsa SL 


EQUITES. 288 


1370 ovÓslg xer& GmOvÓGg usrtyyoognosrat, 


e s - 
GÀX oozso qv TO mgGrOv éyysygceron. 


AAAANTOIISAHZ. 
roUr &£Ócxs rÓv mógmox« roU Kàlsovüuov. 
AHMOX. 
o$0 T &yooícs v T &yéverog otóslg iv &yogG. 
AAAANTOIIS) AHZ. 


z0U Ó5r« KlacO9évqo &yogáícsu xol Zroárov; 


1371. oózso Blaydes] dozeo V R, &o7z:9 plerique. 

1373. kyoo&os 7r] sic R, in ceteris codd. est y vel ó'. Particulam in £z mutabat 
Lenting (ef. vs. 667), delebat Dindorf. Equidem vitii aperti hoc vestigium delere 
aut mutare nolui, dubitans an futurum aliquod in -z(«:) desinens dederit poeta. 
Nam ipsum verbum &yooéos errori deberi arbitror, e sequenti autem versu huc 
esse invectum. Recte haberet e. g. *óeiZe. Ó' &yéveo; aóróv obósig iv &yog& vel *ojó* 
eil; &yog&v s(aeg" &yé£vetoz 000: sig. Quod autem Lenting statuit multisque persuasit, 
duplici sensu cozcionandi et mercandi h. |l. usurpatum esse verbum &yoo&oat, id de 
nihilo est fictum; neque enim in foro habebantur conciones, neque concionandi 
sensum huie verbo tribuebant Graeci (vid. ad vs. 410 Ach. 21 Nub. 1056 sq.). || 
ojósig iv &yog& Ald.] iv z' &yog ojósi; R, ojÓsi; iv v' kyoo& codd. ceteri. GHermann 
oDÀ' iv rkyogü, Kock iv r&yooG v &yévevos ojóelg &yopgács, quod iure suo improbat 
Sobolewski Praep. p. 2; vVelsen pro éyog& coniecit z0is, infelicissime, in arce 
enim quid zercarz? poterat quispiam ? 





retur in /4xí«v aliquam quae expeditio- 
nis particeps non esset futura, facile 
nobis fingimus. Cuiusmodi fraudem nu- 
per deprensam esse testatur chorus in 
Pace, Cleonymum ceterosque taxiar- 
chos !) perinde atque nostro loco velli- 
cans: jv(Z àv Ó' obxo: yévovrot, Ógaociw 
obx kvacysrá, | robs uiv iyygáqovres juów, 
voUg Ó' vw re xci x&to | Soisiqovrss Ólg 
j roí;?). Et hanc potissimum ob causam, 
opinor, postea non sz 4edsuxouéva yoau- 
uarsia, in quibus nomina delere et re- 
scribere facilimum erat, sed sig ozáqv 
ycÀxüv iveyo&qovro nomina epheborum ?). 
Morocteíag; autem yoaq; ^) erat in eum 
euius rationem non habuisset taxiarchus 








in delectu habendo ?). Fabulam 4orpa- 
veUrovs Scripsit Eupolis. 

1371. iyysyo&werod] inscriptus manebit. 
Of. zs9ví5e; Nub. 1436. 

1372. Istud decretum momordit | Cleo- 
nymi... addendum erat ,z/jv xagóiav" 9): 
dolore hoc affecit Cleonymum  taxiar- 
chum 7?). Sed praeter expectatum sub- 
iungitur zóv zógzaxa ?). 

1373. Verborum, quae corrupta ad nos 
venerunt ?), sensus esse debet: zeque 
imberbis in foro versabitur cerneturve ullus. 
Qua de re vid. ad Nub. 991. 

1374. A41 imberbibus si forum posthac 
vitandum erit, unde  Clisthenes ille et 
Strato opsonia sua habebunt? Nimirum 


l) Vid. ad Nub. 353. — 7) Pac. 1180 sq.; cf. etiam Lys. XVI $ 7. — ?) Vid. 
Rep. Ath. l.l. — 4) Cf. vs. 443. — 5) Lys. XIV $ 7 XV 85, cf. Poll. VIII 8 15. — 
9) Ut Ach. 1 etc.; vid. ad Ran. 43. — 7) Vid. ad Nub. 353. — 8) Vid ad vs. 849. — 
3) vid. annot. critica. 


284 


EQUITES. 


AHMOZ. 


1375 


' , LI , , - , 
T€ qLéLQMXLe TOVTL ÀéyO, T&v TO QwOgO, 


& roLwÓL GrowvAAeveL xou uevo 


»Sopóc y 0 Goíab, Ó:biog TY oUx &miQavev. 





1375—1380. Demo tribuit Brunck; in codd. continuantur Isiciario. 
1375. z& uegáxw ravrl Ayo] üzmov v& uegázum, Aéyo (0i ubi pueri mercantur) 


Meineke, ioco non agnito. 


1376. rowxói GrwouUAAerzou v Velsen] orwuvàsire. row«ói codd.; futurum hine esse 


alienum observavit Kock. 


1377. y] e V. || &né3avev] *knérvysv? Codd. pauci iu&v9ave (om. z' oix), unde 
Dindorf ze xar£uc3«v (sed praepositio xera- hinc aliena est). Blaydes et alia coniecit 
et Ós&óc zs uav9ávav vel uavSávav rk ós&& (col. Ran. 1114). — Etiam Thuc. 
VII 30 8 2 &zi9avov verbum vitio manifesto debetur. 





molles hi homines zóv &ogoZsíov erant 
quos dixit Cratinus P), et pueritiae annos 
licet egressi essent, 4::o: tamen etiamtum 
G0zsp iyyt£iss 7?) ambulabant barba femi- 
nibusque subvulsis?); quapropter etiam 
in Holeasi fabula zzzeióeg &yszve(ovs eos 
dixit noster *). 

1375 sq. Zsfos uihil moror, sed veros 
dico pueros; quos frequentes hodie inter 
unguentariorum tabernas videas desidentes, 
ubi garriendo diem terunt. Cf. invalidi 
ad iudices verba: £z«orog óuóv si9i0zot 
z9ogqovr&v 0 uiv ztQóg uvgoztosiov, 0 Ó& 
7tQóg zovgsiov, 0 Ó& zpÓóg GxvroTOusiov, 0 OE 
üzo. &v cTÜyy, xol zAsoro! uiv dg ToUg 
eyyuráro rij; kyogüg xoreaxsvacuevovc, àAá- 
J10T0.. 0B óc crois; msiorov zíyovrag 
Voce cà uoo fori pars ubi 
unguenta venibant indicatur9). De verbo 
GrouvAAs&v autem vel orzou)/22ssSa. vid. 
ad Ran. 92. 

1377. cogós ys] cf. Ran. 968: Groeu£vyz; 
copós y vr 7). 

— tdaíaz] Phaeacem Erasistrati filium *) 
nobili loco natum, de quo iuvenes iam 


«ris ?). 


in tonstrinis garrire ait senex, sophi- 
starum discipulum eximium fuisse intel- 
legimus, et in ornato dicendi genere, 
euius auctor nuper extiterat Gorgias, 
plurimum valuisse. Quamquam Eupolidi, 
ut nostro, 4caZeiv Ggtazoc kóvvavi aros AEysty 
videbatur ?). Remp. faetitare nuper occe- 
perat, et biennio post Equitum fabulam 
scenae commissam, cum Cleon in Thra- 
ciam proficisceretur, Phaeax cum navi- 
bus duabus in Italiam et Siciliam missus 
est legatus; ubi nihil tamen effecit quod 
operae esset pretium !?. Anno autem 
417, cum in eo esset ut aut Nicias pa- 
cis fautor aut Alcibiades Lacedaemonio- 
rum adversarius acerrimus ostracismo 
pelleretur, hi viri societate inter se inita 
callida fraude effecerunt ut in populi 
ducem Hyperbolum converteretur testa- 
rum illud suffragium !!), Phaeacis prae- 
sertim sodalicio adiuti !?). Quo tempore 
a Phaeace habita esse fingitur oratio in 
Alcibiadem, quarto fortasse saeculo in 
rhetorum scholis elucubrata, quae An-. 
docidis nomine nescio quo errore cir- 


1) Cratin. fr. 10. — ?) Eupol. fr. 338 Aristoph. 218. — ?) Gell. VI 12 8 5. — 
^) Fr. 407; praeterea vid. Ach. 117—122 Ran. 422 sqq. et ad Ran. 48. — ^) Lys. 


XXIV $ 20. — 5) Item Pherecrat. fr. 2 Polyzel. 11; vid. supra vs. 254 et ad 
Nub. 1065 Ran. 1068. — 7) Vid. etiam Nub. 1378 Ran. 776. — 9) Thucyd. V 4 
$ 1. — ?) Eupol. fr. 95. — ?) Thucyd. V 4 sq. — !!) Vid. ad Vesp. 1007. — 


17) Teste Theophrasto apud Plut. Nic. 11; cf. Alcib. 18. 


EQUITES. 


235 


»évvegruxóg yág éoTu. xal mtQovtTwXOG 


,««l yvouorvmuxÓg x«l Gago XcL xoovotuxOG 


1380 


»*Zer«Àqmtxógc T oigre roU OoovpwtixoU. 


AAAANTOIIS2 AHZ. 


» M M - -— 
oUxOUV xcT«ÓcxrVÀALk0c GU TOU AcÀmvUxOD; 


AHMOS. 


u& AU. GÀ &veyxkáco xvvqyereiv. yo 








1378. ivvegrixóz] cvvegxrixóc codd.; correxit Dindorf e scholio. 


1379. yrouoruzixós] yAorrorvzixós Meineke. || oc«qz:] &veq5; GHermann, ovveg?s 
Meineke, goqtorozoovoTuz0; Kock ingeniose, solis adiectivis in -/xóz hic locum esse 


non sine causa contendens. 


1381. Isiciario dedit Brunck, in codd. est Chori. 
1382. xvvmysrsiv] xvvayyeiv GHermann admodum infeliciter. 








eumfertur hodie !). Praeterea de Phaeace 
nihil habemus compertum, nisi quod 
praetura aliquando functum esse appa- 
ret ?) et legationes complures obiisse 
dieitur in spuria, quam modo comme- 
moravimus, oratione. Apud Eupolidem 
eius nomen etiam alibi occurrit ?). 

— Ós&og v obx kníSav»cv] haec si sana 
sunt, rem nobis ignotam spectant. Sed: 
durissima est verborum structura quaeque 
coll. Av. 139—141 non satis defendatur, 
verum autem iudicium vitaeque discri- 
men respici^) vix credibile duco, sed e 
versu 1383 efficio psepAisma aliquod Phae- 
acem pertulisse nuper ?). 

1378—1380. Similes laudes iuvenis e 
sophistarum scholis recentis leguntur in 
Nubibus5). Est autem Zuvegrixóg is qui 
argumenta apte cozserit ?), megavrixóc 
qui arguwmentationem eo quo tendebat 
deductam. concludit8), id quod perhibuit 
demonstrans; yvouoruzixóg vocatur ora- 
tor fertilis inventionis ?), coq; qui per- 





spicue dicit, xgovoruxóg qui adversarium 
invietis quae quidem videantur argu- 
mentis percellit!?), »arainmrwxó; denique 
ToU SogugrrnxoD est qui veloci ingenio 
arripit quod plausum captet |). — Quippe 
adiectivorum in -:xóz desinentium, qui 
terminus in prisca lingua vix frequen- 
tior erat quam suffixum -zzoz, feracis- 
simae fuere scholae sophistarum et dis- 
quisitiones philosophicae. Quapropter 
apud Platonem frequentia sunt, neque 
Thucydides Xenophon alii ea sunt as- 
pernati. Simillimo ioco $zoxzopiouoD abu- 
risit; noster in Babyloniis; nam 
gxó7zr0vra eum voces yovaióéguov iuart- 


sum 


Óágiov Aotdogyuáztov voaruáriov illie adhi- 
buisse docet Aristoteles !?). Sic in lingua 
latina sero demum propullularunt adiec- 
tiva in -z/us, -bilis, alia eiusmodi. 

1381. Quin tu loquaculum $uvenculum 
subagitas 9)? 

1382 sq. Iwuno rusticari turbam illam 
inberbem iubebo missis rebus publicis. In 


!) Andoecid. Or. IV. Cuius orationis cf. praesertim & 2 et 41, de commenticio 
autem hoc opere vid. Plut. Alcib. 18 et e recentioribus (qui post alios hane 
quaestionem pertractavit) Blass Att. Beredsamkeit I? p. 332—339. — ?) Diog. 
Laert. II 63. —  ?) In fr. 7; vid. Bergk Reliq. Com. Att. p. 337 sq. — ^*) Quod 
putat Zacher: ,er ?s/ auf schlaue weise der ihm drohenden todesstrafe entgangen". — 
?) Vid. annot. crit. — 5) Nub. 1172—1176. — 7) $uveigsi. — 9) ztegoívei, Posidipp. fr. 14 
etc. — ?) Vid. Ran. 877. —  !?, Vid. vs. 859 et Nub. 318. — ?!) Cf. supra vs. 
547, 666 Eccl. 431 Aristot. Rhetor. I 2 8 10 II 28 $ 30. — ^) Rhetor. III 2 
(Aristoph. fr. 90). — 1) zsgaívetz. 


236 


EQUITES. 


, rr , , 
TOUTOUG CG7t«vrcG, TtcvGOeuévovo "pqgicuerov. 


(Sellam seni affert puer.) 


AAAANTOIIS AH. 


» TN , M j|! , , 
£q€ vvv É£Ti TOUTOLG TOUTOVL TOV OxÀcO(acv, 


1385 


x«l mzt«iÓ  ivóoyqv, OGzQ olGsu róvÓs Gor 


xiv Tv Óoxi Got roUrov OxÀaÓ(ev mot. 


AH MOS. 


uexcouog sig vGoyoie ÓT xc9(orouot. 





1386. xv] x&v codd. 


1387. rkoyoia ó5] vkoyciov a0 Blaydes coll. Nub. 593. 





silvis lepores venentur, ne lepores in 
verbis! Nempe pax nunc instat et rus 
rediturus est Demus, ubi degere solebat 
olim !). ,Pauperiorum civium filios arare 
et mercari iubebant proavi nostr?", Iso- 
erates ait, ,dz/iorum msgil v5v imzuXQv xol 
Trà yvuuv&owuw xci rà xuvuytcuta xol cov 
quiogopíav Tv&yzacav Owergi(Bsw *).^ Nam 
TOY veorégov X 5óov? uóvm aUrm rsiora 
&ya9à zagaoxsvátsc oó9oráz ve yk zou 
xci Óuxaiovg xrí.?). In simili argumenta- 
tione a 'Teleclide adhibita sunt verba 
tÜygosv ógvi9oSuotv coggovsiv, quae ex 
eius Prytanesi fabula sunt servata ; The- 
mistocleae enim aetatis laudes illa fabula 
habebat *). 

13883. wygisu&tov] cf. Nub. 1429 Lys. 
703 sq. 

1384. Simillima sunt Mercurii ad Try- 
gaeum verba: 79. vuv zzi cvoUroig Tv 
'Onógov i&ugavs | yvvaixe GevrG cQvós?). 
De imperativo £ye vid. ad vs. 51. 

— óxiaóíavy|] vox, quae inter verba 
obsoleta affertur a Luciano 9), ducta est 
a verbo óxi&cat "^, i. e. óxAx5 xaST,098o 9), 





2ngeniculare se, genibus flexis considere; 
signifieat autem se//gm humilem et plica- 
tilem. Qualis in Minervae Poliadis sanc- 
tissimo delubro asservabatur inter &va- 
S$5ua«zc, Daedali opus ?). Quod autem 
Heraclides Ponticus dicit, priscis Athe- 
niensibus praeter capillorum nodos ar- 
tifieiose comtos vestesque demissas et 
ornatas id quoque proprium fuisse ut 
pueros secum ducerent óz4oóíag Óíqgovuc 
q£govzac, Vvx uj xoSito:ev &g Ézuyev 19), 1d 
nisi e nostro loco fluxit, ita est acci- 
piendum, olim cives, cum veste picta 
et ad talos defluenti in festum coetum 
procedebant, — neque enim cuiuslibet 
hominis neque cuiuslibet diei erat ille 
ornatus, — sedile sibi afferri iussisse, 
quoniam liberiorem artuum inflexionem 
praelongus ille chiton non admittebat. 

1385. zaió" àvópynv] cf. Herodot. VI 32. 
Iocose additur adiectivum de Aosfzis — 
quae évrzs4sig esse debebant — usurpari 
solitum !!). 7Zexoüvra évópgyzv ridicule 
commemorat Plato comicus !?). 

1387. Cf. Nub. 594. 


J?) Cf. vs. 1394 sq. — 7) Isoer. VII $ 44 sq. — ?) Xen. de Venat. XII 8$ 7. 
Idem I 8 18: Zyó uiv oóv zaegawó roig véow ul xazaqQgovetv xvvmysoíov qxób cijc 
&AÀmg ztciÓslag ix roíraw y&o yíyvovroi eig ve TOv ztóAeuov kyaSol sig re rk üAAm, Bb dw 
&váyxm xcAGS vosiv xal Aéysw xal mo&rrew. — ^) Vid. supra ad vs. 814. — 5) Pac. 


706. — 5$) Luc. XXXIV 8 6. — 7) Soph. Oed. C. 176. — 5) Pherecrat. fr. 75. 





?) Pausan. I 27 $ 1. — !?) Athen. 512c — Ael. Var. Hist. IV 22. — !!) Av. 569. 


Cf. Lys. 661. — ?!?) Plat. fr. 1745. 


* 


EQUITES. 


29'i 


AAAANTOIIQS AHZ. 


, ; 2 ' ^ , 
qósug y, émeiÓàv vàg voiexovrovri0ac 


GmovÓàg mz«oouÓ cor. Ósüg i9 «o cmovóol vov. 


(Affertur lagena vini.) 


AHMOS. 


1890 


à ZsÜ moÀvríuq9 , Gg xcÀa(! moüóg vv Qsüv, 


2 D er , 
&eoTiV Qc'UTOv XOTOTOLOYXOVIOUTLOGCL; 


(Lagenam seni praebet isiciarius.) 


zc &Àesg «rg értóv; 


AAAANTOIISAHZ. 


ov yàg 0 lleagieyov 


&xéxovmis voUTeg £vÓov, ivo GU wi Adi; 


- s 2:9. , , ? 1 E) 1 
vvv ovv €yo GOL ze ood Lco €LG TOUS cyoovg 


1595 


c)ür&g iévos Àeóvro. 


AH MOS. 


1388. y] 9' R, y&o V!. 


rv ó& llogàeyóva, 


1392. Zags; abr&c Bentley] £iafe(s) ravzas codd. || o2] «ó Naber. 
1393. &nzézovnzzs vaíro;] -vsv a)r&g Hirschig. || 4&fgowc Brunck] A&Bnus codd. 





1388. gáouc y, inuókv xri] item Pac. 
916 et 1351 !). 

— cg TQuxxovzoUri0ac | oztovóás] ut vs. 
1332, ubi vid., sic h. l. spectatoribus 
in mentem revocatur Acharnensium fa- 
bula proximo anno plausu excepta. 
Foedus tricennale civibus et tunc sua- 
debat noster?) et nunc suadet. 

1390. zoivz(ugzs] vid. ad Ran. 337. 


1391. Licetne ineas impetum facere? Ver- | 


bum xaerarzguxxovrovricc. iocose fictum ?) 
quid in hoec contextu sibi velit nemo 
non intellegit; loquitur enim senex de 
ozovóoig ut de formosis mulieribus, com- 
mentarii autem instar sunt Pac. 711 et 
Av. 1258 *). Qualibus tamen locis collatis 
non recte, ni fallor, statueris, revera sub 





ES 


specie puellarum prodire nune z&g ozto»- 


| ó4c?), quod perhibent scholia. — Subsi- 


mili ioco verbum zgi&tew, quod 4er 2n 
ceriamine vincere significat, | comicus 
nescio quis ita adhibuit ut &zorgi&Zot 
valeret zgsig zAmykg Óoiva ). 

1392. ize0v] vid. ad Vesp. 8. 

— o) yàg...;] cf. Vesp. 682. 

1393. Ut in proximis versibus comi- 
cus breviter indicavit argumentum quo 
in Acharnensium fabula lepide fuerat 
usus, sic ex hoc versu íriennio post 
proerevit nova fabula: Pacem dico ma- 
ligne absconditam, ne potiri ea possint 
cives 7). Sie nostrae fabulae praenun- 
cius fuerat Acharnensium versus 301. 

1894. s/c zov; &ygov;] vid. vs. 805. 


!) Vid. praeterea ad Nub. 154. — ?) Ach. 194 sqq. — ?) Ut xezeywagrico: Ach. 
275. — ^) Praeterea vid. ad Ach. 994. — ?) Quemadmodum alibi noster Eigjvrv, 
'Ozópav, Oempíav, Baousixv exhibuit. — 9) Fr. adesp. 948. — 7) Vid. etiam supra 


ad vs. 511. 


288 EQUITES. 


f^ - " , , ei , , 
Oc vrvÜT £ÓgeGtv, ei O vL mtOLNGtig xoxóv. 


AAAANTOIISAHX. 
ov0iv uéy, dAX 3| vqv duqv f&ei véyvqv: 


M ^ , , , 
émi reig mÀe:g GÀÀevromoyos. uóvog, 


M , E ? 
T& XÜvtuv puyvUg TOig Ov&loug mQÓyucGiv, 


1400 usüUov vs roig mzÓQveiG. ÀoidooijGsron, 


M , - , 
xcL £x TOv BeÀevetov míevau v0 Aovrgiov. 


AH MO. 


s , e f 
&U y émtvónoec ovzígo iorwv ü&iog, 


mógvoioL. x«l fBoleveUüoi Ówexexooyévan. 


, ? ? ' , , ^ - —- 
X«L O QVTL TOUTOV €iG TO TLOUTCVELOV 4«ÀG 


1405 tg viv tÓguv 9' Uv éxsivog qv Ó geguoxóg. 


&rcov 0à rcvrqvi Aefov vqv foerooyíóa. 


(Splendidam vestem praebet Agoracrito.) 











1398. uóvoz] uóvov Reiske, uévov vVelsen; sed vid. commentarius. 

1399. zo&yuaow] non intellego ; vid. commentarius. 

1401. 4oírovov Elmsley] 4oórgov codd., a zó AoUrgov mero. Ald. 

1405. j»|] fo9' male Meineke (coll. Ran. 778), nam simplex hoc non est dieti- 
onis comicae vel pedestris (Cratini fr. 142 hinc alienum). 





1397. ài ij] vid. Ran. 928. 

1398. imi rai; z/Ac] ilie enim mer- 
ees suas venditare solebat isiciarius !). 

—  uóvoz] procul a foro institorumque 


tabernis inter plebis faeculam oberrans. . 
1399. Ne genuinos quidem  botulos | 


venditabit, sed turpi fraude usus et 
sacculo suo melius quam civium ilibus 
consulens ex iumentorum canumque 
eadaveribus minutal faciet. Hodie caro 
asinorum et equorum fumo praesertim 
siecata minime spernitur, sed veteribus 
vix magis placebat quam cezzza, quam 
etiamnune pleraeque gentes abominan- 
tur. Nam iocatus est is qui óve(e; uerzüas 
sive delicias nescio quas ex asinina pa- 
ratas commemorabat apud Sophilum co- 
micum ?) Vox zoá&yucow $i sana est, 
pro xgé«otw ioculariter nunc dictam esse 


1) Vid. vs. 1247. — 7?) Sophil. fr. 4. 





| statuamus necesse est SE sed qualis 


tandem hic sit iocus me fugit. 

1400. zai; zógvzo:] dativi idem est 
usus Eccl. 248 Plut. 457. 

1401. zó 2o/zgvov] aquam. sordidam; ef. 
fr. 306: ,ujzs zoÓ&vumzQov Sígot' éxysirs 
uXte 2o0rQiov ^). Quam bere ultimi sane 
opprobrii et teterrimae spurcitiae erat, 
siquidem vel &zozoís69at iv 2ovrgim erat 
turpe ?). 

1403. óiexexoaytvoi] cf. vs. 781. 

1404 sq. Paphlagonis loco isiciarius 
invitatur in Prytaneum, ubi in ipsa sede, 
quam iste obtinuit hactenus, colloca- 
bitur 5). 

1405. ó qeguexóc] vid. ad Ran. 733. 

1406. £zov] in Pryfaneum ad cenam me 
comitare. 

— Aaepóvw fj» Barocyíóa] isiciarius ne 


— 3) Cum Brunckio. — ^) Vid. ad Ach. 


616. — ?) Lucian. XXXIV $ 4. — 5) Vid. ad vs. 280 sq. 


i5ü A cueP ELMAR mh 


bc am 


EQUITES. 239 


- , 
x«l éxsivov éxqsoéívo vig Og imi vqv véyvwv, 
e 0? 
ty iócciw cU)rOv oig dÀeG9 of &évoi. 

(Aecurrunt servi, Paphlagonem manibus pedibusque comprehensum secum 
trahentes. Qui pristina veste isiciarii indutus huiusque supellectile onustus 
foras abripitur. Agoraecritus autem nova veste ornatus Demum sequitur comi- 
tante choro.) 





1408. oi;] ob; nonnulli. 


In fine aliquot versus Chori (Coryphaei) excidisse statuit Bergk; Demi ultima 
verba mutila esse totumque adeo fabulae exitum periisse Kirchhoffii est opinio. 
Unus certe versus sufficiebat, qualis in exitu Nubium legitur; sed neque ille 
tetrameter necessarius erat ad fabulam explendam neque nostro loco desiderari 
quidquam censeo equidem. Motu et gestu et clamoribus, non verbis ultima trans- 


iguntur. 





sordidam istam quam novimus vestem !) 
in publicum convivium inferat, nova 
splendidaque palla induitur, qualis re- 
gum  tragicorum esse solebat, prisco 
igitur ornatu insigni, perinde atque 
ipse Demus ?). 

1407. ixqsoéro cg] Aeus pueri, efferte 
ex aedibus?). Paphlagonis fit ixqoo& — 
qua voce defunctorum funus designari 


solet ^). Nempe Paphlago ézózezsv ofysr , 


ovó£v ioT' £i. — Bimillimum exitum habet 
Acharnensium fabula, ubi ézqegero: La- 
machus vulneratus, saltans autem et 
effrenae laetitiae indulgens abit victor 
Dieaeopolis comitante choro. Etiam Ves- 
pae Pax Aves — ut ceteras fabulas nunc 
mittam — clauduntur pompa. 

— óg inl vrjv véyvqv] et ita quidem ut 
claro appareat quamnam artem posthac sit 


exerciturus. Ex his verbis apparet in 
fabulae exitu Paphlagonem spectatoribus 
ostendi mensula cultris botulis cetero 
isiciarii instrumento munitum atque 
onustum ?). 

1408. Uf cernant eum socii, quos solebat 
vexare. Verbo sonoro et poetico ZAowfa- 
03a(.9), quod in comoedia nusquam alias 
reperitur, — nam 4uvueivso39ar eo sensu 
dici solebat,— aptissime clauditur fabula. 
Hune enim versum secum domum defe- 
rent spectatores, ut id quod de philo- 
sophis dicitur in fine Nubium: ,deos 
isti contemnunt". Cleon maligne hacte- 
nus vexavit socios, quorum tributa auxit 
et vi coegit. Posthac autem cum urbem 
intrabunt illi, imi ze:g; z4oe:; eum cer- 
nent in coenum, unde malo omine emer- 
serat, denuo detrusum. 


l) Cf. vs. 488. — ?) Cf. vs. 967 et Nub. 70. — 5) Vid. ad Ach. 805. — ^) Cf. 
verborum lusus inde ducti Plut. 1008 et in Lysiae loco qui apud Athenaeum 
6124 est servatus. — ?) Qua de re quod dubitarunt recentiores, magnopere miror. 


Recte scholion: a/góusvos ixqéosrat ó Kaéov. — 9) Hom. .4 232 etc. 





INDEX 


ECESROUCMCCE T ONCOL MOINS UCM 


QUAE IN ANNOTATIONIBUS TANGUNTUR. 


&yevetog 13713. 

&yxvAoyüAns 197. 

&yxvoitav in lucta 262. 

-yogatiog Iuppiter 410. 

— Mercurius 297. 

-yogáxgvog nomen diser- 
tum 1257. 

-ygoréga Diana 660. 

ZAyUgoioc (?). 969. 

&9ápy 1026. 

cixáAAew cwá 48. 

&iue Ta&vgeiov pro veneno 
habitum 83 sq. 

eluozonórys 208. 

ciu)2og 687. 

«ipsiv de piscatoribus di- 
ctum 867. 

-Aizoàolt 19. 

&xai5ypy 422. 

à&xarog 102. 

&xg&yoA2og 4l. 

&Avtoiog 445. 

Màxusovióat &Aw5oioi 445. 

&AÀórQuov (z5...9époc) &uàv 
392. 

&Aovoyl(s 967. 

&u&v zó &kAiórQiov 9£oog 392. 

&uaSovgyós 464. 

&u£gysewv. 326. 

&ugisBnxdós 167. 

&uvoxov 264. 


&vafcivew | scenam  conscen- 
dere 148 sq. 

&vaAxupávav vwá 682. 

&vaztóvunrog 391. 

&varvopátew 311. 

&vaozAsyyitew (?) 580. 

&vógsios (sÓ xai) 319. 

&vóguxüg (s) xal) 379. 

&vópós &ccov iéve. 1306. 

&v99axi& 180. 

&vograA(teww. 1344. 

&vriéyew óg 980. 

Avniéoy 1044. 

&vrigpegitev. 818. 

àvrAia 434. 

-a$ terminus 
num 1. 

-G5 terminus substantivo- 
rum 361. 

£g 045. 

&záysew elg ucxooiav 1151. 

&zapitav 921. 

&zó de sumtibus 538. 

&zoónusiv de mente dictum 
1120. 

&zoxwog 20. 

&ztoAsizteo 9a( vwog 525. 

&ztó2Avzoa periturus est (prae- 
sens de rebus futuris ad- 
hibitum) 127. 

ZAnóiiov &zorgónowog; 1307. 


exclamatio- 





&zoucydaAu& 414. 

&zou&rrso9a 414. 

&ztovvyitew "109. 

&nzozviagitew 697. 

&zógoyrov ztoiio9aí vr. 648. 

&ztoozAsyyitew (?) 580. 

&zogvxátav 259. 

&morgómoaio; Apollo 1307. 

&z)iav 1023. 

&ox...ye 610. 

&oms brachio sublato 1130. 

oysio. 465. 

"Apoyos 465. 

&oyugo2óyor vig 10771. 

&pósw transl. 96. 

Zotyvorog 12/18. 

Zpupoáón; 1281. 

Zoxaó(a 198. 

Zguóóios 186. 

&ouovie 633. 

&puórzscSo. 1236. 

koveto3o. 912. 

"Agreuig Mygoréga. 660. 

&oUfieiAog 1094. 

&ojraiwo 1091. 

&pyéAag 164. 

Zpoysnróisuos 32. 

-&g terminus doricus 1331. 

&koxapgómuvxzi 292. 

Honzecia Lysiclis uxor 132. 

&ccov lévat &vógóg 18006. 
16 


242 


&zp&qa&vs 630. 


«bro- in adverbiorum com- 


positione 78. 

«bróSev ilico 330. 

«bróyonua '18. 

&qpa)sv. 394. 

&qe2xc 52. 

&gpéwev. 1321. 

&qiévau Senatum vel iudi- 
cium 674. 

&p)a. 645. 

&yliAevot u&tou 819. 


Bá&xg 193. 
Baxyigaxyos 408. 
papgudeuovery (?) 588. 
B&cxavog 103. 
8aroayíc 1406. 
Bóviiew 224. 
Beg£oysdo. 635. 
BAavriov 889. 
piémew slg vwva 292. 
— ivavziov. 1289. 
BAirew 194. 
Bowrot 419. 
Booflogor&pati; 309. 
Bovir, consilium (poet.) 3. 
BoUs uoy95oós 316. 
Boéizas 3l sq. 
Bow&oSo. 855. 
PoUAAsw 1126. 
Bégc« de cute humana di- 
etum 369. 
Bvgaalezoc 197. 
Bvooivg 59. 
Bvgoivg 449. 


yeugnay 198. 
yecoroitew 278. 

ys post dpa 616. 
— post ósv& et similia 609. 
— post & ux 186. 
— post ézaó5 671. 
— post ojxovv 465. 
— post za5v 2T. 
ysvruxóg 457. 
ysoovzaywyeiv 1099. 
I4áwg 1004. 
yvouotumuxógs 1379. 
youqobv 463. 





INDEX. 


Iogyo2óga 1181. 

yov ironice adhibitum 87. 
yovzós 81. 

yunáovov 198. 


j&xruAoy pedum 874. 

ó&xruio; Minervae 1170. 

Zdyuo 99. 

óewé& ye 609. 

ósx&zaAau 1184. 

óeAqiveg machinae bellicae 
62. 

óépgew 310. 

Zqnuaxióvv 823. 

ónuióztoazo 103. 

Ziuo; nomen proprium 42. 

óZguog vópavvoz 1114. 

ómuócwo victimae | publicae 
1136. 

ora urgentis 720. 

óweAauf&vey in lucta 262. 

óiu&iugttea 9a. 181. 

ÓiaztazroisUsw 3l. 

óieztzzswv 695. 

óuezto&rzsv 93. 

Óixozavoixitew 19. 

ói«ooéqeaSa. l5. 

óuzeiyitew 818. 

óuzéuvew 168. 

óueqopetv 294. 

ói0óvat éxvzóv vw 40. 

ÓOixag vix&v 98. 

ó(x1 vox mente supplenda 50. 

óixqv xaraywvocoxsw 1360. 

Zoztel 9 ns 1085. 

juoxew verbum ambiguum 
969. 

óoíóvs 984. 

ódozov 52. 

Jogvgogo. Pisistrati 448. 

óguusg 808. 

doó roUro vel zebra lll. 

óog.ozi 989. 

ócgodoxiozi 996. 

Zw 529. 


éauróv vw OÓi0óvou 140. 
éavroU vevouaxévat 114. 
iyyAororuzstw '182. 
iyxavá&au- 105. 








iyxguqiátew. 822. 

e| cum optativo post opta- 
tivum purum 694 sq. 

sb uá...yse immo 186. 

& zov si quando 94T. 

siói(c) (Yva) in minis 729. 

six; 481. 

sixótoc (oix ...;) 34. 


Eos; fabula satyrica 1225. 


slu( omissum 343. 
eivau ToU A£yovzog 860. 
si; quod adtinet ad 90. 


— Aóyov léveu zwi translatum 


806. 
— gaxeolav &z&yew. 1181. 
— c0 noóo9s 51. 
elgsggsiv 4. ; 
slozyóav translatum 546. 
slagopg& 924. 
sva rórs 1086. 
ixgáiàew comicum 525. 
^Ex8ázava 1089. 
àxouxátew 50. 
2xeivoL ... zwveg 1196. 
ixé4evus in ore ministrorum 

iussa perferentium 1181. 
ixxavAitew 825. 
ixxwpobv 312. 
ixynegüc9o. 1234. 
éxóv consulto 1045. 
i«ciBoovrog 626. 
üar5jo 1182. 
4e)vay 243, 6083. 
solos. 193. 
2isóv 152. 
Kxev trahere pocula 101. 
— «wá& de suggestu 665. 
&ixvógiov 90. 
*EAÀiá»wo; luppiter 1253. 
duzoó(tew (?) 155. 
ivavrlov Bàémew 1289. 
Évdexa. (ag! ... xdmouc) 546. 
£v óià óvoiv figura 808. 
Ev9soic; 404. 
ivópyys 1385. 
iyregovela. 1185. 
ivzeU9ev dein 543. 
ivroóyaw Dl. 
onmar0Aiew 1144. 
ege 318. 


D ol G1. C1 47 M 


" 
dato 


inovafaivew 169. 

inavSocxióss 645. 

insyxáztív 493. 

imaón ys OTl. 

imérs0g 518. 

émuévo. Twá& 459. 

izí cum gen. de tempore 
524. 

imi 7t0AA0íi; (20224) 411. 

imuxvóva. 349. 

imicetv. 919. 

imxarrósv 314. 

iníixaucSoi rwv. 252. 

inivow 539. 

zzíinvov 162. 

inínaorov 103. 

£mutregósa 9o. 639. 

imuocouitav 845. 

imupégay 83. 

nya) 814. 

£zoAoAvtew 616. 

ipaor)js iransl. 732. 

&pgyátsoSoi yonucra 840. 

égsióew. 627. 

igezreo9a. de homine dic- 
tum 1294. 

Eouzs; 2yogeiog 297. 

fomav 618. 

'Egv99& SáAaoca 1088. 

£azopodiguévoc 494. 

igri mzso( cum gen. agitur 
de 8T. 

fgyarov S9s&o9o "04. 

£zvog llTl. 

sbayytAun SUsv 656. 

— gzsgavoUv rwv 64T. 

Eüxpo&árg; 129. 

ebzao&yoyog 1115. 

sÜp)r xal crsvóv ztowiv Tiva 
120. 

sÜgzoa 1230. 

ig £vósxa x»dnmoig 546. 

égeoráva. de cibis dictum 
930. 

£ye lene (en accipe) 51. 

Éy&w Tk mo&yuaza summam 
in rep. obtinere 130. 

Éyovrec (oi) 1295. 

fo; cum opt. post tempus 
primarium 134 sq. 


INDEX. 


Zebg AMyegaio; 410. 
— 'Eài&wwg 1253. 
tzv vigere 398. 
Cóyoua navium 279. 
Cóusvua 2'19. 


jysio3e: absolute usurpa- 
tum 32. 

jiexroor tibiae 532. 

jAuktea Sau 198. 

nAuSi&tew 1124. 

ju£oav (zó xa9') 1126. 

jv en 20. 

jvic« civitatis 1109. 

jvuozoov 356. 


SaoAcrroxozsy 830. 

9e2so& Ó&xova 121. 

9áAzsv 210. 

9éacoc. post ioo) 997. 

OeuioTozAs 813 sq.; quam 
mortem habuerit 83 sq. 

G&copoz 608. 

Gncosiov 1312. 

Soavsiav 369. 

9oézzs 1l. 

Sovis 348.. 

9s&oSo. Éayarov 04. 

9sóv (xazà) 14T. 

9sguórepgog ztvpóc 382. 

9£ooc (70 &kAAózQiov) &u&v 392. 

95oíov de homine dictum 
2713. 

Soov8nzixós 1380. 

3óovBoz 4T. 

Gojuavzi; 1268. 

Sojovoc 191. 

Govg&vys 1103. 

SoUnztso9o. 1163. 

9/sv zugulare 1140. 

— sÜxyyiAua 650. 

S)vvuox 354. 

S$vuvvooxozeiv 313. 


Sipgate 607. 


iarraToiAA ]. 

ióob 9£aoc. 991. 

ieva. zt&cac qov&c 522. 
isoóg ingens 1017. 
inzouovitew 408. 





248 


-:xóg (adiectiva in) 1378. 
Vy esion(c) 729. 
looréqavoc 1323. 

inoüv 924. 

inzayoyoí naves 599. 
*Inníag 449. 


"Inzwo; Neptunus 551. 


'Inzoó&uov filius Archepto- 
lemus 327. 

loyew 124. 

Dyvsóaw 808. 


xa9cozátsv arma 856. 

xa9éizev naves 1315. 

xaí in interrogatione verbo 
praemissum 342. 

— Aíav 1231. 

xauiag; ventus 437. 

x&Aimux 497. 

xaAi(xoc 1254. 

x«AGg y ézoíigos cum part. 
1180. 

zapxÓozstv 663. 

xaouxozowiv 348. 

xcoyaooóoug lOlT. 

Kagyxódv 174, 1303. 

xacaAgátav 355. 

xor& cum gen. de sacrificiis 
dictum 660. 

— g:ióy 14T. 

xarxBHpoy9iav 391. 

xorayvyvooxsu Óixnv 1360. 

xarayAorritav 392. 

xaraxiiveoSa. 98. 

zatazoátcsuv 281. 

xaraxodisv 1020. 

xaraAnmruxog 1380. 

xar&Aoyoz; militum 1369. 

xcruuxiobv 1150. 

xar«uicSopogsiv 1352. 

xarámaotog; 002, 968. 

xaraogryvuc3e. de bello 
dietum 644. 

xararéuvew '[69. 

zazatoQuxzovrovtitev 1391. 

xaragovos 943. 

xazaysiy l091. 

zarspy&áteg9a. 933. 

xarr)óswv 3l4. 

xxvióg laserpitii 894. 


244 


xsxaguévog 68b. 

xexg&xtne 189. 

xégac (rtgóg «0 9e&ióv...) 243. 

KéoBepgcc 1030. 

xeoód 1068. 

xepovritv 1844. 

-xéquAog 416. 

Ksyxvaio. 1263. 

xeynvévau 651. 

xwipso9a. 11. 

xiozy 1211. 

xAactátew 1606. 

Kisalverog 5'|4. 

xAemrew Twog alicui furari 
436. 

Kiiov clamosus 137. 

xioveiv 361. 

KAoníóa. 19. 

x"iGàv &ywkc 1320. 

xo&Aeuog 198. 

zouia 160. 

xouoztoAns 900. 

xoAà&v 4063. 

xoióxvue 692. 

xouwevgutixàc 18. 

Kovv&g (Kóvvoz) 534. 

Kózpeios 899. 

xozgoqogsiv vzwo 298. 

xogaxivog 1053. 

xocxvAu&twov 49. 

xoydóvm 424. 

xo&yog 48. 

xoáxtye 13T. 

xoxupBóreroc (?) 539. 

Koá&zns $31. 

Koazivog 5206. 

xo&zwra 30. 

xouuvoi transl. 628. 

xot$aí cibus vilis 1101. 

xgovvoyvtooArocwov (?) 89. 

xgovciómusiv 859. 

xpovoruxóg 1379. 

xvauorodms 4l. 

xüBóa 365. 

xvx&v 251. 

Kuxaofógog l3. 

xv(A& vox mente supplenda 
107. 

xviiyvwov 906. 

KviAQvy 1081. 





INDEX. 


xvAàóg 1083. 
xvvaAómmo 1067. 
x)veua 1399. 
xuvmyeveiv 1382. 
Kivva 165. 
xvvoxeqaAog 416. 
xvvoxozsiv vwao 289. 
xvongátew 272. 
xvgrpux 254. 
xdzoig (iq Évósxa) 540. 
xóS$wov 600. 


A&Boat 361. 
Aa(Sapyec 1068. 
Acux&tew 167. 

A&uzov uécozov 949. 
À«unzoóg ventus 430. 
A&gog 950. 

Ampuyy(tew 358. 

AmGv oríysc 163. 
Aéyovzog (rob) sivo. 860. 
Aézaóvo "1068. 

Aéov transl. 1037. 
Aoyl(ov óóóg 1015. 
Aozág 1084. 

Aovzgiov 1401. 

A)&v concionem 674. 
AvoiwxAf; 132. 
-voíiozgazo; 1267. 


ucysupuxg 216. 
Máyvnc 520. 
uatioxuy 1105. 
uaxcotíc 1151. 
uaxxo&kyv 62. 
ucA&zrew cTw& 389. 
u&yso9ow. differre ab  ali- 
quo 14. 
usóéov 560. 
usSuxsw 605. 
usSiavacSoa. 398. 


usítov cum dativo mensu- : 


rae 318. 
ueuokósc 645. 
uévro. affirmativum — 168, 

189. 
uezoutsév (195. 
ueziévau 605. 
jj (sd...ys) 186. 


Mix? zoíc 6006. 








ug 1150. 

uieoóg 218. 
uaxooztoatzus 81T. 
Majo 361. 
uwüpgeaSa. 11. 
uic3oU rovfAlov 905. 
uia Sogógos (?) 555. 
MóSov 635. 

uó9ov 697. 

uoAyóg 963. 
uovorarog 352. 
uovcue 188 sq. 
uoyS500c bos 316. 
uigowov 964. 
Muvpoivy Hippiae uxor 449. 
nuvanaaoSo. 827. 
uvaziag 1168. 
MvuaAjvy 834. 
uvzzoróg Til. 


Novg&vri navis nomen 1309. 
vaUqooxtoc 567. 
vexvixóg 611. 

veiy in calceis 321. 
viec &oyvgoAóyor 101. 
vux&v OÓixoc 93. 

Nixy 589. 

vuxófiovAos 615. 
vouitew éavroU 'll4. 
vóuos 0p9iog 12/9. 
vouugvie 43. 

voUg &mzoóguov 1120. 


Suyyiyveo9ot. qpovziow 1291. 
PviinuB&vew adiuvare 229. 
£vugégew intrans. 1283. 
Suuqowav 988. 

£vugogá 406. 

&vyaváaia 9. 

£vvóiagépev bellum. 597. 
Éyvezixevo 9ou. 266. 
Suvegzixóg 188. 

&vvoixio 1001. 

£vvouóroa. 628. 


óBoAoU (oi moàiol rov) 946. 
'O8puuózazoa 1178. 

ó00g Aoyíov 1015. 

oí àx IIUàov 1201. 

oivog ztoAugógog 1188. 


otov ut...! 361. 

oiog cum superl. 978. 

oig9" 0 óg&oov; 1158. 

Oiówyoc 1287. 

olovóg 28. 

óxAadimg Óípoos 1384. 

ó2o( 1167, 

"Oivuzog; musicus 9. 

óuóazovóog 1289. 

óuoU 214, 245. 

üuceg participio praemis- 
sum 391. 

ove. 1399. 

óiivgs 1304. 

ózz&vwwov 1033. 

ózróg 1106. 

ópy5, studium A1. 

àg9ioc vóuoc 12779. 

ócoTgoxivóm 855. 

ob ysigov 3T. 

ojós(; nihili homo 158. 

ojóbv sivo, 1243. 

— Aéyew nihil significare 334. 

— geuvóv "l1. 

oix à» cum nomine 1252. 

o)Ux sixóT0c; 3À. 

oüx iori mo va/ry 843. 

oUxovuv...ye 465. 

ODivuzog 9. 

oUptoc 433. 

oby ÓoneQ xré. 84. 

óysio9o, im  dAnióog 1244. 


Ilavaizwg 243. 
nagafeivew 56, 508. 
nagaAngeiv 531. 
nagoméurztew 546. 
zagacGropgevvóvau 481. 
zagxnSívc. cibum 52. 
zaparQéyew 50. 
zagoqopsiv 12165. 
zagsivou elc... certo quodam 
loco adesse (51. 
napsaSieuy 1026. 
zogsotóc (móc v) 564. 
nagiévau 56. 
zapiévau remittere 340. 
— co moóóg 430. 
7t&poc 1337. 
záges quvkg leva. 522. 


INDEX. 


za/suv vwá 330. 

Iaqàayov 2. 

zaqgàAá&tev 919. 

z«&y)óg; de homine dictum 
1139. 

zag&v 517. 

nevregUQuyyov GóAov 1049. 

zenàog; Minervae 5660. 

zézgaxvo. iragicum 1248. 

zegavruxóg 1378. 

Ileoyaotjo. 321]. 

zsQ| ozovóov adesse 669. 

zegueAxUvew 290. 

zteQux ox x&Ceuv 697. 

zepíxouuo 312. 

nepv&vou 116. 

zegufloitew. 129. 

muétew 259. 

zu9áxvy 192. 

zuSavóc 629. 

nAazvyiteuw 830. 

zàÀeiv cum emphasi dictum 
143. 

nàjv ye 2T. 

zoia Muir, 606. 

zt0wiv Tiva &ÜpQUv xal GTevóv 
120. 

zowig9ol rw véyvuv. 63. 

ztoix(Aoc 196. 

704A imi moAAoig All. 

7104Àol (oi) voU ógoAoU 945. 

Ioi)uvgorog 1287, 

zoAUg vehemens 160. 

zoàjvvuvoc 1328. 

zoàvqógos oivog 1188. 

zógog 159. 

zógzai clipei 849. 

Iloosàv "Inzoc 551. 

Ilorzócía capta 438. 

zo)Us pes veli 430. 

zg&yuera res publicae 130. 

Ilo&uv(s)og oivog 107. 

zonyooóv 314. 

zgopjazonóAns 132. 

7:9os0pía Cleoni decreta 327. 

zigovoroacSo. 421. 

zt9ortÜAcw. 1326. 

zoóg cum gen. 191. 

— eum acoc....8ozí ad... 
pertinet 202. 





245 


ngóc ráóe 622. 

— «ci; quorsum? 906. 

— «0 Óebv xépeg dextror- 
sum 243. 

— «0 napsordc 564. 

z9oc&ósw 401. 

zpoopiátewv 35. 

zt9000i0óvat 1222. 

z9ó00xs.0Sal vw. 245. 

z9ocu&zrzew 815. 

z9ooztowigSa. 215. 

mgocr&ra. vo00 Ófuov 1128. 

ngootolfisa Sol wi Tv 5. 

ztgozega(zegog 1165. 

zooxroryosv 818. 

ztgopazsUsv. 548. 

nzüeAog 99. 

Ilv94xóv 220. 

Ivxvivqs 42. 

zvxvórgs 1132. 

zvAciía 19246. 

IvAa(uxyos lli2. 

zActc (anl raiz) forum 1246. 

IIUÀog (mí2og?) 1059. 

IIóiov (oi ix) 1201. 

zvuv9áveoSo exploratum ha- 
bere 1302. 

nvgauoüg 271. 

nupyíóvov 193. 

zvpóg Sepuóregog 382. 

Ilíggavógosc 901. 

zvopgonizs (?) 407. 

zy; vox iocose ficta 131. 

ns quanti 480. 

cum Opt. 

nam! 16. 


—: — uli- 


0oSanzvyltew 196. 

ó£yxera iocosa verbi for- 
ma 115. 

óó9iov 546. 


caivew vwv& 48. 
Zaàiofaxyd 169. 

osíewy transl. 840. 
asuvóv (o)ó£v) TT1. 
Zeuvóv delubrum 1312. 
cwugvAnv 61. 

citew 930. 

ciaquov 895. 


246 


Ziuov 242. 

cuir 1296. 

oxávó.t 19. 

ox&py 1315. 

oxeofióàiew 821. 
Zxíra2o. 634. 

axóufipo. 1008. 
oxopodáAuy 199. 
oxopoditew 494. 
Zuuxó9nc 969. 

aóc iste quem in ore habes 91. 
oréuquAov 806. 

oregávy 968. 

oceqavoUv zwa eDayyé2ua 64. 
otiys; Amov 168. 
ozàeyylig 580. 

orgofeiv 3806. 
ozvuzzeomoAns; 129. 
cvyxiziev 854. 
cuxozttóuioc 529. 
cvxopavzí«g ventus 437. 
cvugoo& 406. 

cvugvoav 468. 
cvvzvgobv 4T9. 
cvoziAisv vela 482. 

oqe 1020. 

oysaic 362. 


zayóc 159. 

zagaíutzóotoero; 24T. 

zaoárzzew 251. 

zavgatovy etu pro veneno 
habitum 83 sq. 

zaÜr« Obsequentis vox 111. 

— ópó lll. 

zx/tm (obx icri zo) 843. 

zexraiveo9au 462. 

zsióvyc 248. 

zég9Qioc 440. 

zezTwyogópgac 13831. 

zsv9ic 929. 

zéyvnv ztowicSo( vv 63. 

vüvsiia 2/16. 

zí 0" Àào y si jj 615. 

— o) quin cum praesenti 
vel aoristo 1207. 





INDEX. 


zí tà «4 xal vo $' 1022. 

— Jyxorncoua; 1183. 

v(utog 645. 

*ic post demonstrativa 1196. 

Tó xa9' $usgav 1126. 

Tóvog; 532. 

vopóvy 984. 

tocoUro; 420. 

zóre post eirca abundans 1036. 

ToU Aéyovrog eivau 860. 

voUro ógó lll. 

vgí« xol Ó/o de vini mix- 
tura dictum 1187. 

vogliamo 839. 

roízaiou 1153. 

"Tovroyevic 1189. 

vouy(óec 645. 

vQuoBóAov (qoácrsgec...) 255. 

zovfAlov uwa9 oU 905. 

7/ógavvog populus 1114. 


"Fàec 61. 


üzexxiivew 2'[9. 
ózsoteiv 920. 
bzepaxovzitew 56. 
órzeggcivew 56. 
omeoBáAAew 56. 
izsozaiev 06. 
izsomumzátew 680. 
Üzsoroisóew DO. 
ózsoGov 1001. 
ózsUSuvoc 259. 
Óznosciov 184. 
iózo- in verborum compo- 
sitione 47. 
ózoyAvxaivew 216. 
ónótouo navium 279. 
$z09sv 676. 
ónóxogog 43. 
inóAwqos 1368. 
izonizrav vwá AT. 
Üzotéuvew 316. 
jzoréuvsoS9o. viam 291. 
ózorQéyew 6776. 


daíat 1877. 








qouoóg 549. 

qa«vóc (davóc) 1256. 

q&os 973. 

q&gay& 248. 

quüAog (?) 385. 

q&yyoc 1319. 

qsvaxupuog 633. 

q*oecvv de vino dictum 1188. 
q3ópoc 1151. 

d»óoroeroc 1069. 

qAaUpos (?) 385. 

qogsiv transl. 757. 
doouíov 562, 569. 
qo&zsoeg rowogó2ov 255. 
qoovzíat $vyyiyvea So. 1291. 
qovks; mácac ievou 522. 


x«A«tàv de porcis dictum 
381. 

xoaAxsóuv 469. 

XaàAxiix& pocula 237. 

xyaAÀxóxoorog 952. 

Xáovsc 18. 

yaoitea So, 517. 

Xápvf8ó«; 248. 

xy&oxaw 651. 

yaou&c9o. 824. 

xyeuóov 419. 

yiópga 806. 

xogósiav 214. 

xosóv 138. 

X9/uora ipyáteo9o. 840. 

xoucuot 61. 

— JBacidis 123. 

xoncouoc. (zi) 1188. 

xoóvov dudum 944. 

xogía 1071. 

xooic seorsum. 1814. 


wevóaroáqatvs 630. 
voAoxouzia 696. 
voguitew "115. 


à vocativo postpositum 726. 
duo0zt&gaxrog 345. 
óc Éyo 488. 


ADDENDA. 


Ex iis quae addi possunt haec commemoratu digna videntur: 


Ad vs. 274] particulae ze«( idem usus est Plut. 454: yoUtev Ób xol roAucrov; 

Ad vs. 537] eadem verborum structura est Eur. Andr. 624: zo; roioós Ó' sic 
&ósiqóv oi' igUflgusac ! 

Ad vs. 580] verbum &zoozaeyyiteo9o« legitur etiam Xen. Oecon. XI $ 18, ubi omni 
suspicione vaeat. 

Ad vs. 729] prae ceteris conferendus erat Euripidis versus Or. 1628: (Auc ades) 
'Ogía9', (v sió cs oÜc qéguv xo Aóyousc. 

Ad vs. 1158] add. Eur. Heracl. 451: oio9'" 8 uo ijuzQgatov; 


Vitia typographica praeter levissima quaedam non deprehendi. 














ARISTOPHANIS 


IN CUSB E 5S: 








ARISTOPHANIS 


NUBES 


CUM PROLEGOMENIS ET COMMENTARIIS 


EDIDIT 


J. VAN LEEUWEN J. F. 


LITT. HUM. DR., IN ACADEMIA LUGDUNO-BATAVA PROF. ORD. 





LUGDUNI BATAVORUM 
APUD A- W- SIJTPHOEE 


MDCCCXOCVIII 


^4 





AMICO 
MAURITIO BENIAMIN MENDES DA COSTA 


J. VAN LEEUWEN J. F. 


Nuper cum Senatus Universitatis Amstelaedamensis litterarum 
bonarum Doctorem honoris causa Te creavit, et omnes qui aulam 
Academiae celeberrimo coetu implebant laeto plausu significa- 
runt quam impense gauderent summos illos honores collatos in 
virum quem scirent iis esse dignissimum, mecum reputabam 
quid strenae loco offerre Tibi possem haud plane Te et opta- 
tissima ea occasione indignum, non nummis igitur paratum sed 
ex ipsa nostra disciplina expromtum. Iamque de Homero aliquid 
Tuum in honorem conscribere in animo erat: sed ne de Tuo 
sic fierem benignus — quid enim de illo argumento proferre 
poteram quod non Tuum eodem iure posset dici atque meum! — 
abiecto hoc consilio alium mox poetam iractandum mihi elegi, 
de quo multo rarius quam de Homero confabulati sumus: Aristo- 
phanem dico. Quamquam et hunc olim communi studio tractare 
solebamus iuventutis tempore, quo bonarum litterarum fecimus 
tirocinia et iuncti sumus amicitia illa, quae per sex iam lustra 
inter nos permansit intacta atque intemerata. 

Itaque de Aristophanis Nubibus pauca quaedam tunc observavi 
in epistula critica publice ad Te missa, quae Mnemosynae nostrae 
(1898 p. 205—230) inserta est. Nunc cum ipsa quam parabam 
Nubium editio in lucem prodeat, Tibi eam dedico, sperans fore 
ut haud ingratum Tibi sit hoc munusculum. 


Scripsi medio mense Octobri anni wpcccxcvur. 


1 


: 
F 
LI 
URS 
B - 
* 
1 E - A "v 





PROLEGOMENA 5. 


Ludendo dicere verum ecquid prodest? Risu iocoque possuntne 
pravae opiniones devinei et prava consilia ex hominum mente 
expelli? Aristophanes quam diu intemerata floruit vi ingenii, 
nunquam dubitavit quin pauci certe mortales felici sidere nati 


!) In Prolegomenis scribendis totoque hoc libro concinnando me Nubium editiones, 
quas Reisig Hermann Meineke Dindorf Bergk Teuffe! Kock Blaydes alii in lucem 
emiserunt, sedulo consuluisse multaque, quae apud eos observata inveniebam , 
meum in usum convertisse, per se intellegitur. 

Ex iis autem, qui de fabulae compositione scripserunt, prae ceteris hoc loco 
afferendi videntur: 

W. Esser, de prima et altera quae fertur Nubium Aristophanis editione 
Bonnae 1823. 

G. Hermann, in praefatione editionis alterius, Lipsiae 1830. 

F. V. Fritzsche, Quaestiones Aristophaneae, 1835 et de fabulis ab Aristophane 
retractatis, Rostock 1849—1852. 

W. S. TTeuffel, in Philologo 1852 p. 325—345, Jahrb. f. Philologie 1856 
p. 949 sqq., et in praefationibus editionum , quarum altera anno 1856 latino 
sermone, altera anno 1857 germanico sermone perscripta Lipsiae prodiit. 
Hane anno 1887 Otto Kühler docte et prudenter retractatam iterum edidit. 

H. Kóchly, Akademische Vortráge und Reden, Zürich 1859. 

F. Bücheler, über Aristophanes Wolken, Jahrb. f. Philologie 1861 p. 657—689. 

Th. Kock, die Wolken, Berlin 1862 (4e Aufl. 1894), Einleitung. 

E. Brentano, Untersuchungen über das griechische Drama, Frankf, a. M. 1871. 

Fr. Ritter, über die Wolken des Aristophanes, Philologus 1876 p. 447—464. 

S. A. Naber, de Aristophanis Nubibus, Mnemosyne 1883 p. 161—189 et 303—323. 

Th. Zielinski, die Gliederung der altattischen Komódie, Leipzig 1885 p. 34—52. 

A. Rómer, zur Kritik und Exegese der Wolken des Aristophanes, Sitzungsber. 
d. Akad. z. München 1896 p. 219—256. 

B. Heidhüs, über die Wolken des Aristophanes (Programm), Kóln 1897. 


* 


5 


lI PROLEGOMENA. 


hoc haberent a Musa procaci comoediae sibi concessum. Et 
Equitum fabula, in qua Cleonem demagogum potentissimum 
acerbe perstrinxerat, postquam ingenti plausu est accepta primoque 
praemio ornata, quidlibet in sua arte pervium licitumque sibi 
duxit. Xsvíeg autem yoe«grnv nuper vix fugerat in iudicium a 
senatu vocatus !, novaque ne sibi negotia facesserent Cleonis 
asseclae, a rebus publicis partiumque contentionibus mentem 
aliquantisper avertit. Itaque argumentum nunc arripuit aliquanto 
minus periculosum, nihilo tamen minoris ponderis, immo uei£ovoc 
; imi rovyoOoizS. Nempe videbat, ut in re publica administranda, 
sic in hominum moribus effingendis vitaeque quotidianae insti- 
tutis ea quae patribus placuerant multis iam sordere, obsoletam 
iam dici vitae rationem illam, quae rove Maege$9evoucyovgs in 
iucem tulerat, in dies crescere numerum civium rerum novarum 
studio abreptorum, verborum lenociniis pellici mentes incultae 
piebeculae infirmaeque iuventutis, quaecunque hactenus certa 
indubitataque fide steterant labascere et ruinam minari. Oderat 
sophistas illos nihil non tentantes attrectantes percellentes, de 
quavis re in diversa disputare paratos, et aliquanto magis etiam 
contemnebat eos quam oderat, non minus ridiculos habens 
quam rei publicae civiumque moribus perniciosos. Itaque suum 
duxit in scena comica exagitare gentem illam, laetissime nuper 
propullulantem et Athenas undique confluentem. 

Scilicet opibus urbis florentissimae istiusmodi hornunciones 
allici, nummis adolescentium Atticorum inhiare, facilem aliquam 
auroque parabilem scientiam venditare lucro unice intentos, 
mussitabant prisci viri; qui tempora se pueris acta unice lau- 
dantes et admirantes ne sentiebant quidem quam iniqui essent 
erga magistros illos varia doctrina iuventutem imbuentes, cunc- 
tosque sophistas — quod nomen sensim in infamiam abibat — 
una sententia damnabant. Quin si per ipsos stetisset, pestiferam 
illam gentem non diu in urbe tolerassent, et saepe ,utinam" 
exclamabant ,ievgÀecíeg institutum hic, ut Spartae, vigeret!" 


!) vid. Vesp. 1281—1291. 





exceda di Si 


PROLEGOMENA. II 


Interim spernebant ridebantque quae non callebant, ipsaque 
derisione perimere conabantur quae absurda et flagitiosa duce- 
bant. Quid mirum autem, comicis praesertim poetis homines 
istos quaelibet speculantes et pervestigantes dignissimos esse 
visos qui in scena perstringerentur. Quapropter Cratinus in 
Il«vómzre:c fabula oculatissimam sophistarum gentem risit !), et 
eodem anno, quo Aristophanes Nubes suas scenae commisit, 
Amipsias chorum Conni fabulae e goovriore:g composuit, biennio 
autem post Eupolis in Koàe£&v exhibuit chorum sophistarum 
Calliae illi praediviti turpiter adulantium. 

Aristophanes vero non chorum QgereogoÀeoyGv viwvov exhibere 
volebat: unum requirebat huiuscemodi nugatorem, cui magnas 
aliquas in scena partes tribuere posset. Itaque circumspiciebat 
virum prae ceteris aptum qui iocose traduceretur: ecce menti 
eius obtulit se imago civis cuiusdam Atheniensis, quem quotidie 
videre erat per urbis plateas circumspatiantem, interdum con- 
sistentem ut in media turba aliquid secum meditaretur; hominem 
victus tenuissimi, facie turpi vultuque insolito risum moventem, 
at eundem iuvenum nobilissimorum animos sibi conciliantem et 
devincientem. Hic vir, qui ferebatur laborum aerumnarumque 
esse patientissimus, vitae illecebras spernere, paupertatem aequis- 
sime tolerare, disputando autem homines eo adducere ut confite- 
rentur ea quae tradita accepissent incerto niti vanarum opinionum 
fundamento, nihil diversus videbatur comico ab istis novarum 
artium  disciplinarumque praeceptoribus, e Sicilia "Thraciave 
Athenas nuper devectis. Ferebatur quidem mercedem nullam aut 
poscere aut accipere, — sed quid si gratis perniciosam suam 
doctrinam vel inscitiam effutiebat! Ferebatur quid pulerum, quid 
honestum, quid pium esset quaerere potius quam siderum 
cursum terraeve penetralia pervestigaret, — sed quid si hisce de 
rebus disputans instituta patria ipsumque cultum deorum nihilo 
segnius evertebat quam exteri isti homines, qui /Voiv suum vel 
ZAívqv aliquam substitutum ibant numinibus Olympiis! Ferebatur 


l) Vid. Schol. Nub. 96, 985. 


IV PROLEGOMENA. 


sophistae nomen refugere, nihil enim se scire aliosve docere 
posse, philosophum potius se nuncupans, — sed quid si ficta 
illa ignorantia et humilitas superbiae plena eodem tendebat quo 
Thrasymachorum Euthydemorumque tumida arrogantia et inania 
verbula! Xogior5js comico erat Socrates, ut diu post nobile letum 
Aeschini illi fuit cogieryás . Non Protagoram igitur Gorgiamve, 
non Prodicum aut Hippiam aut alium e turba sophistarum 
Athenas identidem visentium, sed huncce civem, qui quotidiano 
usu omnibus Atheniensibus erat notissimus, unice aptum duxit 
Aristophanes qui in scena perstringeretur. 

In hune igitur novam suam fabulam scripsit, et quaecunque 
recentes ilii multiplicis doctrinae venditores habebant ridicula, 
quicquid insulse vel prave moliri videbantur, in Socratem eiusque 
sodales ea omnia contulit. Sic autem fieri non poterat quin a 
vero longius aberraret sciensve discederet ?), eumque in scena 
exhiberet sophistam, qui vultu quidem et habitu, qui vocis 
fortasse sono ipsisque dicteriis ") referret Socratem illum spec- 
tatoribus e vita quotidiana bene notum et nunc fortasse in 
theatro assidentem *), sed re vera cuivis rabulae vel ardelioni 
magis similis esset quam  Sophronisci filio. Itaque modestam 
huius aediculam, in qua nulli molestus multis carus degebat 
cum uxore et liberis, Speculatorium quoddam esse finxit comicus 
larvis vepallidis oppletum; finxit eum naturae arcana illic cum 
discipulis suis scrutari et artificia oratoria praesentibus nummis 
docere, quin ipsam Iniquitatem apud eum habitare; in fine 
autem fabulae ostendit rusticum quendam ab urbanis nugis 
alienum Socraticorum umbraculum istud comburentem ipsosque 
veluti cgwqxiív vive é£xvógovre. Sic scilicet nuper — nam nuper 
id accidisse ut statuam ipsa Nubium fabula me movet .— 


!) Aeschin. I 8 173. 

?) Cf. A. Rómer, Sitzungsber. d. Akad. zu München 1896, p. 229. 

3) Vid. infra Proleg. pars V. 

^) Socratem comicorum iocos aequo animo tulisse libenter credimus, et Plato- 
nem certe Aristophani postea non succensuisse testatur eius Convivium. Ipsum 
autem Socratem Nubes spectasse posterorum ferebat fabella sublestae sane fidei, 
de qua vid. Aelian. Var. Hist. II 13. 


PROLEGOMENA. V 


Pythagoreorum gens lucifuga, quae vulgi mores aspernata arca- 
nam quandam doctrinam affectabat, in aedibus suis a Crotoniatis 
combusta esse ferebatur. 

Chorum autem huius fabulae, quae in studiis vóv gersogoco- 
gicrv deridendis versabatur, finxit e Nubibus compositum. Quod 
non admodum felix fuit inventum. Nam ipsis nubibus quoniam 
certa species est nulla, dearum iis figuram tribuit, quae iocosi 
nihil poterat habere ). Quanto festivius aliquot annis postea 
chorum comoediae, quae in ipsis nubibus agi fingebatur, ex 
Avibus composuit ?)! 

Fabulam postquam elaboravit, ne in nova &evíee crimina inci- 
deret alii poetae dedit in certamen proponendam, perinde atque 
primos ingenii sui foetus. Philonidem autem fuisse huius comoe- 
diae patrem adoptivum, quamquam nusquam disertis verbis est 
traditum, probabiliter tamen effecisse videtur Bergk?) e verbis 
biographi: ,Aristophanem quae in Socratem Euripidemque scripsit 
,9u& duevíóov docuisse"; nam si iocos quosdam in transitu 
iactos * neglegimus, nonnisi in Nubibus Socratem noster petivit. 

Accepta est fabula ab archonte, acta est Magnis Liberalibus 
Ol. 89, 1 (mense Martio a. 423), — sed spectatoribus cum non 
admodum placuisset, tertium praemium reportavit. Quod quam 
aegre tulerit poeta iuvenis praecedentiumque annorum victoriis 
elatus, facile nobis fingeremus, etiamsi nihil ea de re haberemus 
compertum; sed nullis coniecturis est opus, nam anno sequenti 
apertis verbis prolocutus est ipse, iniquissimam sibi videri illam 


!) Nam ingentibus nasis insignes fuisse Nubes e versu 3414 perperam, nisi 
egregie fallor, effecere viri docti. Fac vero nasis deformibus fuisse conspicuas, 
parum hoe valebat opinor ad cachinnos excitandos; certe prudentiores inter spe- 
etatores non potuerunt non multo magis delectari choro e senibus Acharnensibus 
vel ex heliastis aculeatis composito. 

?) Hoe quoque incommodum habebat chorus e deabus compositus, quod incon- 
stantia illa vere Aristophanea, qua Nubes prius incitant rusticum eiusque consilia 
laudant, dein vero duris verbis eius improbitatem et stultitiam cirea fabulae 
finem inerepant, Socrati prius faventes nune infestae, ab animis coelestibus 
magis etiam quam ab humanis aliena videtur. 

3) Apud Meinekium in Fragm. Com. II p. 914. 

^) Av. 1282, 1553 sqq., Ran. 1491 sqq. 


di PROLEGOMENA. 


sententiam, qua Cratinus senex decrepitus et Amipsias scurra 
insulsissimus sibi essent praelati. Nempe in parabasi Vesparum, 
quae anno 422 acta est fabula, coryphaeum graviter conqueri 
fecit de iniuria poetae illata, qui Cleone profligato novam pestem 
adortus anno proximo à spectatoribus derelictus esset argumen- 
tum ingeniosum non satis intellegentibus: 

xcoíroL GmévÓov m0ÀX émi moÀÀoig OuvvGww vóv ZhióvvGov, 

w]j zózoT Cuzívov Emu voírov xou uuóév &xoUGar. 

toUro uiv ovv £69! óuiv clGjoóv, roig wJ) yvotGiv megeyojucr 

0 Ó& mouqrc odóiv qsíoov mà voiGL Gogoic vevójuoraL, 

& megsÀoivov rovc Gvtmélovg viv émívowwv &vvérouyev. 

Videmus comici menti alte inhaesisse spretae fabulae iniuriam; 
anno autem sequenti multo etiam magis urere coepit hoc ulcus, 
tunc enim Eupolidis Adulatores, quae de simillimo argumento 
conscripta erat fabula, vicerunt Pacem Aristophanis. Itaque 
novam hanc repulsam gravissime ferens noster aemuloque vehe- 
menter invidens, Nubes suas e scriniis protraxit et denuo in 
certamen proponere iuvenili sane audacia secum constituit. Non 
refinxit autem opus, quod non suo pretio aestimatum esse per- 
suasissimum habebat, non delendo addendoque ita mutavit ut 
pro novo posset dari, sed qualis a Philonide anno 423 scenae 
commissa fuerat fabula, talem suo nomine triennio quadrienniove 
post iterum propositurus erat — si chorum dare sibi vellet 
archon. Mortuus scilicet tunc temporis erat Cleon multaque in 
re publica erant mutata, itaque aliqua certe spes erat fore ut 
nune per leges nihil obstare videretur quominus ipse suas fabulas 
doceret poeta. 

Insolitum autem consilium ut spectatoribus commendaret, in 
parabasi ipse eos erat allocuturus, ne cramben recoctam sibi 
offerri cum indignatione clamarent; inseruit igitur versus qua- 
draginta fere, novo metro, quod in Eupolidis Adulatoribus nuper 
egregie placuerat, compositos !, quibus eadem perhibuit quae 
in parabasi Vesparum coryphaeum dicere fecerat antea: Nubium 


l) Vs. 518—562. 


PROLEGOMENA. VII 


fabulam Gogoórer £yav e cunctis suis operibus summaque cura 
a se esse elaboratam, immerito autem anno 423 esse victam 
comoediis &vàgàv gogrxv rwov, itaque succensere se roíg cogoic 
rÀv moAwüv, Gv £fvex« vaUre émoeyuersócero, noluisse tamen sua 
opera eos destituere, sed iterum nunc eam iis offerre, ut pru- 
dentius eam diudicare primoque praemio ornare possent. 

Sed haec quoque spes ad irritum est redacta. Nam Nubium 
iterum scenae commissarum nullam mentionem in monumentis 
publieis esse inventam diserto Callimachi et Eratosthenis testi- 
monio constat !, itaque suo iure vetus quidam grammaticus 
scripsit poetam szoÀv qAiov nunc cxorvytiv quam antea. Tunc 
enim in certamen certe admissus fuerat, nunc ne chorum quidem 
potuit impetrare ?. 

Chorum igitur magistratus anno 420 vel 419  Aristophani 
denegavit, et optimo quidem iure denegavit viro peregrino opus 
iam antea spectatum in certamen proponenti. Quae cum reputo, 
identidem mihi, ut olim Rittero?) et aliis, subit suspicio, non 
serio nune egisse Aristophanem, sed eo tantum) consilio iterum 
magistratui obtulisse Nubes ut fabulam talem, qualem nunc 
eam proposuerat, scripto evulgare posset, auctam igitur versibus 
quibus de iniuria sibi illata expostulavit et questus est. 

Nam a spectatoribus imperitis, iudicibus iniquis, magistratibus 
nimis severis provocare licebat ad lectores, ad omnes igitur 
quibus cordi erant bonae litterae, omnes qui iocos urbanos à 
scurrilibus nugis discernere possent et probe scirent quid inter 
facetias Aristophaneas et Amipsiarum oxouuere Meyegix& inter- 
esset; licebat fabulam ab aequalibus spretam posteritati et «vro 


TÀ qyoóvo GvoUsivat. 
4 4 


l!) Vid. ad vs. 533 sqq. et infra pag. IX sq. 

7) E eonieetura hune grammaticum, euius verba vid. in Argumento V», sie 
scripsisse certum est; nam documenta, unde talia efficerentur, Alexandrinis 
recentioribusve nulla praesto erant. Sed cur e versu 523 male intellecto hanc 
opinionem natam esse cum Kockio (Einl! p. 28 annot.) sumamus, causam nul- 
lam video. 

3) Philolog. 1876 p. 458,8: ,ob er an eine zweite aufführung jemals in ernst 
»gedacht hat, ist mir zweifelhaft." 


VIII PROLEGOMENA. 


Bibliopolarum igitur opera fabulam, quam hactenus in scriniis 
retinuerat!), nunc in lucem emisit. Et hac certe spe non est 
frustratus; nam omnium mox in manibus fuit fabula, saepe 
autem in scena est acta, non publicis quidem certaminibus, sed 
aliis occasionibus, cum in urbe opinor tum in Piraeo aliisque 
fortasse in demis. Itaque viginti annis post Socrates, cum causam 
suam oravit ceefe(ec insimulatus, optimo iure dixit ad iudices: 
non ei, qui nunc impietatis illud crimen in me coniciunt, 
maxime mihi sunt metuendi, sed dudum in hanc infamiam 
,adductus sum a comicis; oro! y&ào buGv rovg mollovg ix maíócv 
,Te«ocÀouivovreg Pmsi9ov dc Cow mug Zoxodruc, cogóg vro, và ve 
»uéríogo qoovr.Gvie xol rà mo yigg Gmevra Gvefqrqxog xoi vOv 
iro Aóyov xosírzo moiv ?),.... vwÜre yàg £foogürs?) xol cUbrol év 


l) Hoe nisi fecisset, consilium fabulam denuo magistratui in certamen offerendi 
ne potuisset quidem inire. 

7) Plat. Apolog. 182, item 194. — Ter quoniam Socratem Aristophaneum zóv 
jvro Aóyov xgeitro ztowiv dixit Plato in Apologia, apparet hoc in paucis grave 
ei visum esse crimen. Itaque ultro concidit suspicio eorum, qui in animum sibi 
induxere priorem tantum Nubium editionem, quae anno 423 est spectata, Platoni 
fuisse cognitam, eam autem non habuisse nobile illud utriusque 4óyou certamen, 
eui nostrae fabulae pondus totum fere inest. Si quis autem observet in prologo 
tamen dic; duos illos 4óyovs ,z«g& Xoxgáre sivo", illuc igitur respicere potuisse 
Platonem, primo respondeamus, pauca illa Strepsiadis verba in fabulae introitu 
iacta non tanti momenti potuisse videri Platoni, ut post viginti annos ea iudici- 
bus in memoriam revocaret. Dein vero, si perstet in sententia sua, addamus, 
comicum ne potuisse quidem ea verba scribere in fabulae prologo, nisi ipsum 
certamen roiv Aóyow esset in scena exhibiturus. Nam illud ,sivet zag' airoiz" 
ineptum est nisi oratores illi e Meditaculo dein prosiliunt, et ipsam hane locu- 
tionem maligne perversam, de qua videantur quae ad vs. 112 sq. annotavi, Ari- 
stophanes non alio consilio tribuit seni quam ut .4óyov certamen praepararet. 

Platonis igitur diserto testimonio constat oratores ambos non postmodo additos 
esse fabulae sed anno 423 in scena spectatos. Id quod Naberum certe, pro in- 
genii acumine et interiore linguae Graecae scientia, non fugit. Qui cum diversas 
veterum recentiorumque opiniones de Nubium sorte prolatas inter se componere 
conaretur, tandem eo adductum se sensit ut verba illa apud Platonem ter lecta 
»xxl Tóv irro Aóyov xgsivto 7t0w»»" pro spuriis haberet. Oblocuti sunt et alii et 
Zielinski, e& suo quidem iure, ut arbitror, sunt oblocuti; attamen quisquis per- 
hibet priorem Nubium editionem non habuisse oratorum certamen, Nabero assen- 
tiatur necesse est verba illa e Platonis textu removenti. 

?) Imperfectum si genuinum est, luculenter sane testatur iudices szepzus Nubes 
vidisse (certe videre potuisse) in scena actas. Sed probabilis est Naberi con- 
ieetura éopéxere, quod tempus aptius est contextui, idem autem h. l. significat; 
vid. Nub. 556 et v. l. vs. 767. 


PROLEGOMENA. IX 


»Tij ouropávovg xouoÓíe, Xoxodvo vwvà fxeU megupspóuevov, qác- 
,*ovr& vs &cgoforsiv xol GÀÀwv moÀMQv qÀveoíev gÀvagoUvra, àv £yo 
,0002v oürs uéyea oUrs GjuxgÓv mígu imoo !)." 

Spectare igitur solebant Athenienses Aristophanis Nubes, et 
cives, qui anno 399 in Socratem sederunt iudices, fabulam illam 
inde ab ineunte aetate saepius lectitaverant, vel in scena actae 
plauserant. Neque postea oblivione pressa est unquam, sed 
multis, qui Socratem e Platone diligere et admirari didicissent, 
bilem movit eosque incitavit ut vehementer comicum vituperarent 
de perfecto sapiente iniquissime iudicantem ; multis, qui mentis 
essent hilarioris et aliquid libertati scenae comicae concedendum 
esse sentirent, impense placuit, etiamsi sanctissimum illum 
sapientiae magistrum haudquaquam dignum ducerent qui po- 
pello deridendus propinaretur. 


is 


Quae. de studiis ipsius Aristophanis eiusque aemulorum legun- 
tur in Nubium parabasi*) non potuisse scribi eo tempore quo 
nata est fabula, quivis statim sentit qui eam perlegit; itaque 
hanc rem mentem grammaticorum Alexandrinorum in se con- 
vertisse per se intellegimus. Specie autem deceptus est Calli- 
machus, qui cum videret versu 553 Eupolidis fabulam Maricam 
commemorari, inspectis autem Fastis Scenicis invenisset hanc 
fabulam biennio post Nubes datam ferri, erroris iacusavit ró&g 
Zióecxelec. Quo aliquanto sagacior Eratosthenes, qui post Calli- 


!) Ibid. 19e, vid. etiam 237. — Graviora quae Nubibus insunt crimina zzpie- 
latis et corruptae iuventutis Socrates apud Platonem prudenti consilio reticuit, ut 
solos Meletum Anytum Lyconem commemoraret eorum auctores. Nam si iudicibus 
in memoriam revocasset iam viginti annis antea non ridiculum tantum sed etiam 
impium scelestumque hominem se civibus suis esse visum, corroborasset potius 
quam elevasset pondus aceusationis qua premebatur. Itaque ex hoc argumento 
minime sequitur eas Nubes, quas hodie legimus, Platoni Socratique fuisse ignotas. 

?) Vs. 518—562. 


X PROLEGOMENA. 


machum bibliothecae Musei praefuit, intellexit neque in monu- 
mentis publicis mendacia de  Nubibus vel Maricante fuisse 
exarata, neque Aristotelem in hac certe Fastorum Scenicorum 
parte errorem commisisse, sed Nubium locum, in quo Maricantis 
fabulae fit mentio, postmodo a comico esse insertum. Quod ut 
intellegeretur, non singulari profecto mentis acumine reconditave 
doctrina opus erat, neque veio requirebatur exemplar aliquod 
Nubium ,priorum" quod cum vulgata editione compararetur. 
Quale exemplar si extitisset Alexandriae, Callimachum, homi- 
nem multorum librorum, qui in bibliothecarum catalogis confi- 
ciendis aetatem trivit, non fugisset opinor; Eratostheni autem 
Sj praesto fuisset, dubitari vix potest quin hic unum alterumque 
inde versum allaturus fuerit ad Callimachi errorem magis etiam 
aperte confutandum. Sed sufficiebat sana mens; nam poetam non 
tum, cum scripsit fabulam, cum spectatoribus expostulasse quod 
Nubibus primum praemium non tribuissent, nemo non ultro 
sentit. Itaque ,quid mirum" ait Eratosthenes ,si in versibus 
postmodo insertis poeta mentionem fecit rerum quae aliquot 
annis post fabulam scenae commissam acciderunt." Neque Calli- 
machum id potuisset fugere, si totam parabasim uno tenore 
perlegisset; sed hic dum inhaeret versui quo Maricantis fit 
mentio, neglexit versus vicinos, qui Eratostheni hoc agenti 
statim solutionem ridiculae huius «oogíeg praebuerunt. 

Multo vero gravior error sensim mentes grammaticorum 
obrepsit. Constabat ea legi in Nubibus quae post fabulam scenae 
commissam essent scripta: hine nata est opinio poetam opus 
suum cum denuo scenae commissurus esset ita mutasse ut 
pro novo offerri posset, deletis igitur quae minus olim specta- 
toribus placuissent nova melioraque substituisse, in parabasi. 
autem haec indicasse, ut fabulam retractatam spectantibus com. 
mendaret; ita denique —- nam eo res redit — cives suos esse 
allocutum ut solent pueri, qui a ludimagistro vituperati iussique 
opus nimis perfunctorie confectum emendare ,en melius feci!" 
aiunt ad eum redeuntes: ,vide quam bene nunc cesserit! nonne 
,iam placet?"  .— Quod autem ipse poeta ne uno quidem 


PROLEGOMENA. XI 


verbulo innuit mutasse se quae antea scripsisset, sed iis verbis 
utitur quae contrarium luculenter testentur, id nihil ad suspica- 
cissimum commentatorum genus. Qui e verbis comici: ,xciww&g 
,€&L i0éeg offero spectatoribus neque fraudulento consilio usus bis 
,terve eadem scenae committo" !) efficiebant eum opus suum ita 
retractasse ut novum iam posset appellari. ,2goove" quoniam 
vocat suam fabulam ?), illi opinati sunt Nubes priores spectato- 
ribus, libertatis fescenninae oblitis scilicet et in severos morum 
magistros conversis, non satis smodesías vel etiam non satis 
pudicas — nam sie multi illud adiectivum perperam interpretati 
sunt — esse visas; quapropter si quid in nostris Nubibus parum 
caste dictum est, non poterat non iis videri e priore recensione 
in exemplaria hodierna irrepsisse. ,Faces nullas comoediam 
suam quassare neque vae! vae! clamare" comicus dixit ?), — 
at is qui primarum est partium voce ae! vae! nostram fabulam 
aperit et in fine domum philosophorum face accensa adoritur: 
,ergo e priore editione" (sic illi) ,supersunt versus ubi /ov 
legitur *), supersunt faces Socraticis exitiosae ?)" Et sic sensim 
eo deducta est res ut comicus hocce dixisse crederetur: ,0 spec- 
,ta&tores, graviter vobis succenseo, quoniam praestantissimam 
hane meam fabulam non satis laudastis,.... itaque passim 
,eàm mutavi et removi quae parum placuerunt, iamque videte 
Quanto melior sit quam tunc erat." — Satisne haec absurda? 
Audire autem mihi videor emunctae naris spectatores comicum 
hasce nugas fundentem sic increpantes: ,ohe, quid tandem est 
,qQuod succenseas? Opus mutando ultro confessus es vitiosum 
,Libi ipsi visum esse, quae autem scurrilia et insulsa inerant 
,modo enumerasti?): haec erant quae olim parum probavimus." 


l) Vs. 547. 

2 SVRE5ST: 

3) Vg. 543. 

SBVS EIE 09519219814033 

*) Vid. Schol. vs. 542 sq. 

5) Jedenfalls unglaublich ist es dasz der Dichter, wenn er unter dem prügelnden 
Alten den Strepsiades seiner frühern Wolken 1296 ff. verstand, einen so strengen 
Tadel gegen sich selbst ausgesprochen hátte wie ihn die Worte &qevítov zovyo 
oxóuuore enthalten." Bücheler Jahrb. f. Philol. 1861 p. 680. 


XII PROLEGOMENA. 


Videmus, nisi delirasse putemus comicum vel delirantibus 
scripsisse, stare non posse hanc rationem eius verba inter- 
pretandi.' Ipsi autem veteres verum perspexerunt: inepta et 
impura inventa, quae à comico cum contemtu commemorantur, 
non olim in Nubibus sed nuper in Eupolidis aliorumve aemu- 
lorum fabulis fuisse spectata. Ex asse autem verum est id quod 
prudens aliquis commentator scripsit !): ,roüro ve)róv iow cO 
mooréoo", fabula mostra ea ipsa est quam anno 4298 scemae com- 
misit Aristophanes, ,Oioxeónoro,. Ói imi uégovc", sed pars quaedam 
(parabasis nimirum) mutata est, ,oc &v G&vedi0Góar uiv cüró voU 
,TonjroU zoodvunDévroc, ooxér. 0$ otro Ór Tjv zxtors eivíav moujcavroc", 
ita wi diüveris poetae consilium fuisse demwo inm ceriamen eam 
proponendi. 


Crescit indulgens sibi dirus hydrops. Postquam semel gram- 
maticorum mentes invasit prava illa de fabula funditus mutata 
opinio, verba quibus comicus Electram fratris cincinnum agno- 
scentem commemorat, ad Daetalenses fabulam suam alludens ?), 
ita sunt interpretati ut inde efficerent secundas Nubes partem 
aliquam habuisse cum Daetalensibus communem, a prioribus 
autem Nubibus alienam: nempe Iusti Iniustique oratorum alter- 
cationem e Daetalensibus in Nubes nunc transsumsisse Aristo- 
phanem. At poeta quamquam illo loco utitur imagine non ab 
omni parte bene concinnata, id tamen aperte dicit, meliora se 
Nubibus ideo praesertim sperasse quod cives favere sibi suaeque 
arti sciret inde a prima fabula sua benigne accepta, fraternwm 
igitur cincinnum dicens pristinum spectatorum favorem ?). 

Fuerunt autem qui non semel sed identidem poetam ad Nubium 
fabulam refingendam se accinxisse autumarent, pellecti versibus 
epirrhematis, quibus vivi Cleonis fit mentio *). Nam Tracicam 


b 


!) Vid. Hypothesis VIIs. 

?) Vs. 584 sqq. 

3) Sie recte Bücheler Jahrb. f. Philol. 1861 p. 681 et Heidhüs über die Wol- 
ken des Ar. p. 5. 

4) Vs. 581—594. 


PROLEGOMENA. XIII 


huius expeditionem anno 422 susceptam illic tangi putabant 
homines doctiores quam sagaciores, scripta igitur haec esse post 
actas Nubes, sed antequam scenae commissa est Eupolidis fabula 
Maricas, cuius mentio fit in vs. 553). Atqui versus, quibus 
Cleon vellicatur, anno 423 sunt scripti, huius enim anni res 
spectant ?), post mortem autem Cleonis ferri vix poterant; itaque 
si comico, quo tempore novam parabasim (vs. 518—562) fabulae 
inseruit, in animo fuisset totam veíraciare fabulam, nihil profecto 
prius delevisset quam illud epirrhema. Quapropter ea, quae de 
Cleone et de Hyperbolo?) a choro dicuntur, luculenter testantur 
poetam, qui ne hos quidem versus mutaverit, fabulam noluisse 
refingere, sed talem, qualis anno 423 fuerat data, spectatoribus 
denuo propositurum fuisse. 

Sed interpretes, quibus semel erat persuasum Aristophanem 
Nubes suas saepius retractasse nec tamen novam fabulae editio- 
nem ad finem perduxisse, sponte ad eam pervenerunt opinionem, 
ut sumerent exemplar ex parte correctum in poetae scriniis 
usque ad eius mortem delituisse, dein a filio Ararote aliove 
homine esse in lucem emissum. Duas igitur exinde extitisse 
fabulae editiones, alteram integram, alteram imperfectam talem- 
que ut scenae ne potuisset quidem committi; hanc autem ita 
placuisse ut prior illa, licet multo melius cohaereret aptiusque 
esset disposita, prae ea sorderet et sensim evanesceret. Utram- 
que tamen ,diu etiam post Aristophanis aevum in hominum 
manibus esse versatam"' *). 

At ut cetera mittamus quae haec opinio habet incommoda: 
quis credat Aristophanem versus, quibus spectatores criminatus 


l) Sehol. vs. 591. 

?) Vid. quae ad vs. 581— 594 sunt observata. 

'3) Va. 623—626. 

^) Sie G. Hermann Praef? p. XX, fallacibus Athenaei praesertim testimoniis 
(p. 171e, 2997, 3457) permotus. Quanto prudentius Fr. Ritter in Philologo a. 
1876 demonstravit nullo argumento cogi nos ut Alexandrinorum recentiorumve 
grammaticorum quemquam exemplar Nubium ,priorum" manibus tenuisse statua- 
mus, immo 2z0sírazs Nubes inde a Callimachi certe aetate innotuisse solas. Vid. 
Supra pag. IX sq. 


XIV PROLEGOMENA. 


est propter iniuriam nuper sibi illatam, usque ad vitae finem 
in scriniis abdidisse? Immo evulgatos esse ut primum sunt 
scripti, cum sana ratio ipsaque mentis humanae fert indoles, 
tum vero certo quodam argumento demonstrari posse videtur. 
Nempe Cratinus propter Equitum parabasim Aristophani stoma- 
chatus in Pyfime fabula dixit eum r& EvmóAoge Aéy&wv !): quod 
crimen tunc cum Nubes scenae sunt commissae diluere nondum 
potuit noster, quoniam Nubes iisdem ludis publicis atque Pytine 
sunt actae; in nova vero Nubium parabasi Cratino respondens 
perhibuit contrariam potius rationem obtinere, Eupolim enim 
ipsius Equites éxorgévevre xexóv xexüc Maricam fabulam inde 
effinxisse. Nunc inspiciamus fragmenta quae ex Eupolidis Bapfis 
supersunt: nonne ad hune ipsum Aristophanis versum respexisse 
videtur Eupolis hisce verbis ?) : 
xcL éxsívovg rovg 'Imzéac 
EvvemoíqGa rÀ qoÀexoG rojro xci fÓognuodumv, 

quam, calvus ille crepat. Equitum. fabulam, eam non surripwi ei — 
nam sie mentem poetae reddere mihi videor — sed domo olim 
dedi; mea igitur quod inde postea repetivi, quis est qui vitio 
mihi vertat ?). 

Sed redeamus ad interpretum errores. Qui postquam in Nubium 
fabula agnoscere sibi visi sunt quae inter se conciliari posse 
non viderentur, deducti sunt ad suspicionem a Godofredo Her. 
manno 5 prius quam nata est iure damnatam: nostras Nubes ex 
utraque editione misere esse concinnatas; íeriias igitur quasdam 
Nubes nos manibus tenere, quas à Byzantino magistello arte 
invita esse consutas fuit qui contenderet. Qualia cum lego, 


!) Schol. Eq. 531. 

?) Schol. Nub. 554. 

3) Baptarum fabula si prius esset data quam novam Nubium parabasim seripsit 
noster, reiciendum esset argumentum quod supra attuli; sie enim inversa ratione 
statuendus esset Aristophanes in Nubibus refutasse crimen, quo Eupolis in 
Baptis ipsum petiisset. Sed Eupolidis fabula anno 415 scenae commissa esse 
videtur, Nubium autem nova parabasis scripta est ante annum 417, quo anno in 
exilium pulsus est Hyperbolus. 

^) Praef." p. XXI. 


PROLEGOMENA. XV 


demirari incipio quod non quarías Nubes easque aliquanto melius 
cohaerentes inde confecerit homo aliquis, qui rerum scenicarum 
non nimis esset imperitus. Nam temere in vetustae artis opere 
grassari si religioni non ducebatur et impune licebat, sine nimio 
hercle labore ea quae prorsus essent dissociabilia adversisque 
frontibus inter se pugnarent — nam sic de nostrae fabulae 
condicione loqui solent o 4eoífovres illi — aptius potuissent 
componi; id. vero haud facile quisquam sibi potuit in animum 
inducere, ut unius eiusdemque scena2e editionem utramque — 
nam id quoque severi illi iudices perhibent — in opus suum 
musivum reciperet et deinceps scilicet poneret. 

At quam gravia sunt compositionis vitia, quae prorsus intole- 
rabilia esse credere nos iubent ili! En quod omnium molestis- 
simum esse perhibetur. Duo ,motiva" — sic enim loquuntur, 
e Wagneri credo arte musica desumto vocabulo — circa mediam 
fabulam adhibita agnoverunt), ,das zéog-motiv und das xógeg- 
motiv", et versus, in quibus cum cimicibus deproeliatur rusticus, 
negant potuisse ferri in ea fabulae editione, quae lodice involutum 
inque lectulo recubantem eum exhiberet et zéog suum comme- 
morantem ?) Hoc igitur est quod ante omnia lectoris mentem 
percutere et percellere post Fritzschium et "Teuffelium multi 
dixerunt ?), hoc satis valere videtur ad evincendum fabulam 
nostram non bene cohaerere; itaque cimices creduntur postmodo 
& poeta esse invecti, phalli vero mentio nulla esse facta in 
altera fabulae editione, quam G66goove ipse comicus nuncupa- 
verit *). Exortus est etiam qui contrariam viam ingressus cimices 
priori, zéoe vero illud posteriori editioni vindicaret. 

Dixerit quispiam satis esse ad talia subridere; nam hoc si 
longe sit gravissimum inter omnia quae prolata sunt argumenta, 
cetera impune posse neglegi; in somniorum igitur inanium 


!) Vs. 694—715. 

^) Nam quod ostendisse suum veretrum perhibetur, id certe comico, vel sic 
satis spurco ioco indulgenti, non est imputandum. 

3) .Die auffallendste und weitgreifendste Inkonsequenz" Teuffel Wolken? p. 32 sq. 

^) Vid. supra pag. XI. 


XVI PROLEGOMENA. 


regionem releganda esse quae Kóchly, vir ingeniosissimus, recens 
fortasse a quaestione Homerica, hariolatus est de Phidippidis 
persona à priore Nubium editione aliena, neque serio refutandam 
videri Reisigii coniecturam de Euripide et Chaerephonte satis 
amplas in ea partes agentibus, vel Brentanonis commentum de 
Protagora Prodicoque spectatorum oculis in ea obiectis; nam 
Cassiani ill iudices quin aliquanto meliores comoedias scribere 
potuerint ipsi, minime videri dubium, sed Aristophani suam esse 
relinquendam, non optimam fortasse!) nec prodigialiter unam, 
sed Aristophaneam. 

Sed praestat fortasse óiX ro) fesACefovA và Oouuóviw éxBaAAew. 

Itaque laude dignissimus mihi videtur Bernhardus Heidhüs vir 
doctissimus, qui non ridens sed seria voce nuper?) data opera 
demonstravit et me quidem iudice haud difficulter evicit ,dass 
,das séog-motiv in der handlung begründet, also verstándig 
,angewendet ist und sich aus dem xógerc-motiv ganz folgerichtig 
,und natürlich entwickelt". 
. Dudum autem verum dixerat Guilielmus Esser; qui in disser- 
tatione Bonnae anno 1823 evulgata ?) demonstrandum sibi sumsit 
secundam Nubium editionem, sive perfectam sive imperfectam, 
,nusquam nisi in cerebro scholiastarum extitisse, hane autem, 
,quam nos habemus, pristinam esse et genuinam, non retracta- 
,tam a poeta aut alia quacunque ratione constructam." 

Sed duae res obstiterunt quominus aut ei aut vetusto illi gram- 
matico, qui roüro rà c«irü sivoi. rG mQoríogo Ógcuers ante multa 
saecula statuit * assentirentur philologi. Primo verbis veterum, 
duas Nubium editiones commemorantium, fides videbatur non 
deneganda, deinde vero ipsa fabula non satis apte decurrere 
credebatur. Qui error — nam error mihi quidem videtur — aut 


!) Minime de nihilo fietum est id quod G. Hermann in elegantissima editionis 
suae praefatione claris verbis significavit, non optimam sibi videri fabulam aliis- 
que poetae operibus longe posthabendam; cui assensi sunt Teuffel aliique. Vid. 
ad vs. 889 sqq. 

?) Über die Wolken des Ar., 1897. 

3) De prima et altera quae fertur Nubium Aristophanis editione. 

^) Vid. Hypothesis VII^ et supra pag. XII. 


PROLEGOMENA. XVII 


nunquam natus esset aut dudum intermortuus, si philologi, 
dum Aristophanem perlegunt, non ad verba tantum quae scripta 
extant animum solerent advertere, sed eadem curà perpenderent 
ea quae oculis, non auribus spectatorum poeta obtulit; qualia 
licet scripto a veteribus non fuerint expressa, ad multos locos 
recte interpretandos ipsamque fabulae compositionem suo pretio 
aestimandam quam maxime sunt necessaria. Nam nisi menti 
nostrae ea ipsa obversantur quae in scena aguntur, nisi vultum 
gestumque colloquentium cernere eorumque vocem auribus per- 
cipere nobis videmur, non vivit nobis fabula meliorque eius pars 
nos fugit. Quapropter editoris hodierni officium id ferre arbitror 
ut non textum solum quam. possit. emendatissimum in lucem 
emittat, sed etiam hic illic verbis nonnullis de suo adscriptis 
indicet quo corporis motu atque habitu, quali vocis sono actores 
usos esse, quo temporis articulo singulos prodiisse in scenam et 
inde discessisse, quid praeter ipsos in scena oculis spectatorum 
obiectum fuisse aut pro certo statuat aut sibi persuaserit poetae 
verbis diu et accurate perpensis; nam quaedam quae sunt de 
genere hoc non posse non dubia manere quivis intellegit. 

Si quis autem fabulam aliquam sedulo quidem perlegit plus 
seme! et identidem illuc redit, sed non — quod editoris est — 
per muitos menses continuos huic uni operi mentis acumen 
intendit totum, fieri non potest quin nonnulla eum fugiant quae 
ad poetae verba bene intellegenda quam maxime sint necessaria. 
Felix quem faciunt aliena pericula cautum: Callimachus doctis- 
simus fuit homo et praestantissimus olim habitus est poeta, et 
tamen ridicule erravit in Nubium quodam loco interpretando, 
cum non vidisset quomodo verba illa cum vicinis cohaererent !), 

Itaque, ut in ipsa vita, sic in poetae scenici opere edendo 
xgeivrO vouitewv rv Aóyov rà zodyucore nos decet; praestat autem 
verbis Graecis incerta nonnumquam vel etiam falsa — nam 
errare humanum —- de nostro adscribere, quam dum docto 
silentio cavemus ne in criticorum reprehensionem incidat nostra 


!) Vid. supra pag. IX sq. 


XVITI PROLEGOMENA. 


temeritas, id denegare lectoribus, quibus studiorum nostro: 
rum fructum offerimus, quod utilissimum iis futurum erat, id 
quod artis opere perfrui cupientibus maxime est appetendum, 
ipsam denique illorum studiorum medullam, — interiorem dico 
mentis poetae notitiam, ad quam nemo nisi post diuturnum 
improbumque laborem potest pervenire. 

Equidem, — nam de meis ipsius studiis ut aliquid nunc 
dicam res fert, — olim faciebam cum severis iudicibus Nubes 
nostras male cohaerere, imperfectas e poetae scriniis esse pro- 
tractas, e duabus editionibus imperite conflatas esse libere pro- 
loquentibus. Tantum scilicet valebat praeconcepta opinio, qua 
cum omnibus fere huius aetatis philologis inde à pueritia fueram 
imbutus, quam a doctissimis sagacissimisque viris acute defen- 
sam novisque identidem argumentis corroboratam esse videbam. 
Tandem fabulam illam in lectionibus meis eram tractaturus. 
Mirum quid tum mihi accidit. Nam sola poetae verba dum per- 
pendebam, consulto omittens quaecumque veterum recentiorumve 
doctrina et ingenium ad ea illustranda attulerunt, identidem 
animum meum subibat dubitatio, quid tandem in verbis traditis 
usque adeo displiceret, ut fabularum diversarum lacinias male 
consutas, non unam integramque fabulam ad nos pervenisse 
necessario esset statuendum? Denuo legebam, exemplari nihil 
praeter textum continenti adscribere coeperam quae in scena 
acta et adspecta esse putabam: magis magisque evanescere 
mihi videbantur crimina illa, quae toties audiveram contra 
Nubes nostras prolata, quin et ipse protuleram. Iamque creverat 
mihi persuasio et ovx £or' &rvuog Aóyoc ovrog exclamabam: stabat 
sententia, nihilo gravius quam Equites Ranasve culpandas esse 
Nubes, exceptis autem versibus 518—562 tales ad nos perve- | 
nisse quales anno 428 scenae sunt commissae: — ecce com- 
mentationem supra saepius laudatam insigni comitate mihi dono 
misit vir doctissimus Heidhüs. Denuo tum miratus sum mentium 
humanarum commune illud vinculum, quicquid id est, quo quo- 
tidie fere effici videmus ut ea quae per multa saecula omnes 
latuerint uno eodemque temporis articulo coniplurium feriant 


PROLEGOMENA, XIX 


animos. Id quod non in splendidissimis tantum inventis illis, 
quibus huius saeculi exitus inclaruit, usu venire solet, sed 
etiam in rebus levioris aliquanto momenti, quae ad philologorum 
artem pertinent, quotidie accidit. Dabo exempla. Acharnensium 
initio Cleon dicitur quinque nuper talenta evomuisse; quae verba 
multas turbas moverunt, Müller Strübing autem vir ab omni super- 
stitione alienissimus paucis annis abhinc ita de eo disputavit ut 
appareret eum ne dubitare quidem quin verum aliquod Cleonis 
iudicium illie respiceretur: — Babyloniorum fabulae argumentum 
significari intellexi anno 1884, dum Acharnenses in lectionibus 
meis interpretabar, moxque in fabulae editione mea patrio ser- 
mone perscripta demonstravi ', — dein vidi Lübkium virum 
doctum in Observationibus criticis anno 1883 editis idem per- 
hibuisse, et mox Merry Acharnensium editor Britannus idem 
docuit, qui neque meum neque Lübkii librum oculis usurpaverat, 
nisi fallor. En igitur ter eodem fere tempore verum repertum. 
Alterum exemplum hoc esto. Quamdiu lecta est Vesparum 
fabula, omnes aequo animo ferebant versum 1309, ubi scurra 
senem vcomiovro rovyí assimulasse dicitur; ego quoque mirificam 
illam comparationem saepe legeram, tandem dum Vespas denuo 
in scholis interpretor animum  feriit verum, litteram T' e littera 
Qd prisco more scripta esse decurtatam; nam vtómÀovtog QQov& 
quid sit quivis intellegit. Gaudebam invento et in Mnemosyne 
anni 1892, dein in editione Vesparum anno 1893 eam emen- 
dationem proposui: — postea intellexi iisdem fere diebus Kockium 
idem observasse, cui nunc ea lectio a criticis tribuitur sive 
iure sive iniuria, nam uter nostrum prior dixerit nescio 
neque multum referre arbitror. Et tamen per alteram fere 
saeculi partem Kockius in Aristophane habitaverat priusquam 
repperiret/ id quod quemquam fugere unquam potuisse nunc 
miramur. 

Duo haec exempla, quibus facile possent alia addi, nunc suf- 
ficiant. Idem igitur expertus sum dum Heidhüsii commentationem 


|) De Acharniérs, Leiden 1885. 


XX PROLEGOMENA. 


perlegebam; nam sententiam, quam propositurus eram, ibi inveni 
propositam idoneisque argumentis defensam. 

Cur haec omnia? Quia ad fidem faciendam aliquid valere 
videtur concursus duorum hominum sponte eodem simul perve- 
nientium. 

Et dudum opinor multi idem vidissent, nisi philologos in 
errorem abduxisset Argumentum VII"*", Quod si quis ita ut 
infra extat excusum perlegit, non potest non perspicere duorum 
commentatorum verba ibi extare, alterum autem alteri aperte 
obloqui, utrique igitur neminem qui sanae sit mentis posse 
credere. Sed uno tenore haec perscribi solent et, neglecta — 
quod mireris sane — vi particularum iv ovv!) et oppositione 
verborum zi guégovo et x«90Àov, Óisoxsvecorer et Ó:099c0:c, pro 
unius grammatici annotatione haberi. Priora autem verba, quae 
Didymi esse suspicor equidem, fidem faciunt, et sic eo adducti 
sunt homines ut cuncta, quae in hoc argumento leguntur, a 
docto aliquo vetustoque grammatico, cui fides minime esset 
deneganda, scripta esse sibi persuaderent; quin fuere qui con- 
tenderent verba haec esse Eratosthenis, quem utrasque Nubes 
inter se comparare potuisse credebant. 

Semel autem postquam constare visum est, nostras Nubes 
imperfectas esse vel contaminatas, in infinitum crevit numerus 
librorum libellorumque de iis conscriptorum, et sexcenta contra 
eas prolata sunt crimina. Scilicet non admodum est difficile in 
comoediis Aristophaneis deprehendere quae minus bene cohae- 
reant vel etiam magis minusve aperte inter se conflictentur. 
Nam si ne soli quidem desunt maculae, quid possumus debe- 
musque expectare in operibus musae iocosae, quae calamo cur- 
rente non seris nepotibus sed aequalibus, non ut legerentur sed 
ut audirentur et spectarentur, non ut multo labore a viris doctis 
investigarentur sed ut civibus 1udos agentibus placerent sunt 
scripta; quae non verum probabilitatemve sectantur neque ad 
leges artis dialecticae anxie sunt composita directaque, sed dum 


!) Verum dixit Heidhüs l.l. p. 48. 


PROLEGOMENA. XXI 


vivos et mortuos, terram coelumque, homines et deos, seria 
iocularia, honesta spurca, summa libertate permiscent et extra 
fines, quos natura miseris mortalibus posuit, felicissima audacia 
evagantur, absurdissima quaevis admittunt, si modo satis valeant 
ad delectandum risumque extorquendum. 

singula autem crimina, quae contra fabulam nostram prolata 
sunt, in hisce Prolegomenis si vellem respicere, demens essem 
profecto; nam nullos opinor lectores inveniret commentatio nimis 
ponderosa, quae ea omnia complecteretur. Sed perpetuo ea respexi 
dum commentarios meos conscribebam. Et si mihi contigerit ut 
lectori, qui ad finem pervenerit, persuaserim fabulam non omnis 
quidem vitii esse immunem —- si vitia vocanda sunt quaecunque 
negligentius sunt constructa aut minus elaborata !) — sed satis 
bene cohaerere apteque decurrere, textum autem nihilo gravius 
esse affectum quam cetera comici opera, nomen meum solvisse 
me putavero, satisque responsum erit iis qui perhibuerunt sive 
fabulam retractatam sive duarum fabularum particulas imperite 
permixtas et conflatas ad nos pervenisse. Nam verissimum est 
id quod Theodorus Kock vir de Aristophane optime meritus 
observavit, non id potissimum esse rogandum quid veteres recen. 
tioresve de Nubibus statuerint, sed quid ex ipsa fabula possit 
effici ?). 

Multine autem statim mihi assentientur? Vix credo, gjeAemóv 
yàg xoi Ózwvijg yvowme iíGecOc. vócov Goyoíav iv reig qotoiv &ivie- 
voxviev. Attamen spes est fore ut aliquid certe haec editio con- 
ferat ad mentem consilia verba poetae melius intellegenda ; 
neque dubito quin ii, qui plane intellegant fabulam, redituri 
sint a vetusto errore, in quo et ego diu haesi, et tandem 
aliquando agnoscant id quod oculos ferire nunc quidem mihi 
videtur: fabulam integram ad nos pervenisse, — nam pauci 


!) Mihi recte iudicasse videtur Rómer Sitzungsb. d. Akad. z. München 1896 
p. 253: ,eine üásthetische Kritik, welche deswegen den Dichter verurteilen und 
hier mit dem strengen Maasstab der Tragódie messen würde, würde den Lebens- 
,Derv der ausgelassenen alten Komódie unterbinden." 

?) Einleitung* p. 28 annot. 


XXII PROLEGOMENA. 


versus qui corrupti sunt non debent nos retinere quominus inte- 
gram eam dicamus, — neque unquam a poeta esse retractatam, 
sed solos versus 518—562 postmodo ab eo esse insertos deletis 
quae antea illic de arte studiisque suis scripserat. 


TIT 


Nunc dicendum est de veterum locis, ubi e Nubium editione 
priore aliquid superesse persuasere sibi philologi. 

E quibus longe gravissimum olim visum est fragmentum 
apud Diogenem Laertium loco manifeste corrupto sic allatum: 

£üóxeu — Ó&  (Xoxoérqc)  cGvumowiv — Expuwxíóg.  09cv — MvmotAoyoc 
otro quot 

Qoíysc iori xowvóv Ógüue roUr Eoumíóov, 
& xci ZXoxoíruc và goíyav vnor(9mnot. 
xol TwGÀLV' 
Engwuióne Goxocroyóugovg. 
xcL KoÀieg Ileómvoug 
iw Gv csv? xci qoovsig otro gu&yo. 
&&eov. yáo uor 2Zoxodrqc yàg eiviog. 
Agiozogivqg INegéloug 
Ebguníóno Ó' Ó vàg voeycoÓLeg moiàv 
Tüg mtguÀeÀovGeg otróg ior; r&g Gogág. 

Ex hisce verbis Diogenis, cui utramque Nubium editionem 
(III igitur post Christum saeculo) prae manibus fuisse olim viri 
docti credebant, Reisig efficiebat in priore illa fabulae editione 
Ewripidem partes aliquas egisse. At ita si res se habuisset, non 


potuissent hi versus grammaticis utiles videri ad demonstrandum 


Euripidem in tragoediis scribendis a Socrate esse adiutum. Quod 
qui optime olim perspexit Valckenaer Diatrib. p. 14 corrigebat 
E$owíóov, eumque secutus est Fritzsche; etiam Evguióm scribi 
potuisse observarunt ipse Reisig praef. Nub. p. XXI et G. Her- 
mann? p. XVIII, dein id restituit Cobet, et sic etiam Kock 
scripsit in Fragmentorum Comicorum editione: 


"i-o lala" 


PROLEGOMENA. XXIII 


Evgunióm Ó' Ó ràg roeyo(íec moibv 
Tüg mQiÀcÀoUGeg ovróg $GTL, vàg Gogc. 
Teleclidis autem, non Aristophanis hos esse versus, sic scriben- 
dos: Ebvguxíóg Ó' xví. | v&g Gcxgeroyóuqovg ovróg i6c, ràc Gogc 
statuerunt Dindorf Hermann Bergk collata vita Euripidis, ubi 
Teleclides commemoratur. 
hes dubia; sed id quidem apertum est, e loco tam flagitiose 
corrupto nullum sine temeritate deduci posse argumentum. 
Itaque cum olim Teuffel et Bücheler hoc praesertim loco con- 
fisi statuissent Diogenem Nubes priores oculis suis usurpasse, 
Kàáhler in libri Teuffeliani nova editione quae hac de re ipse 
Teuffel scripserat optimo iure reiecit (Einl.? p. 30, 13 et 14), 
Fr. Ritteri et P. Weylandi praesertim observationibus permotus. 


Venio nune ad versus festivissimos 412 sqq.: 

Q Tic usey&Àqe émi9vwQceg Gogíeag Gv9ooms z«Q dquGv, 

dg &UÓc(uov iv AOmqvaíoug xoci voi; "EAÀGt yevros, 

ei wvQucov si cl qoovriGTÉc, x«l r0 rwÀe(moQov fvsoriv 

év vij wvyi. xal ui x&uvsc w59 £crog würs Beoífov, 

wqó QuyOv GyOcu Aav uw" Goworüv imi9vyucic, 

ojvov T dGméyet xal yvuvecíov xal vOv GÀÀAov Gvonrov, 

xoL BéAv.Grov roUro vouífsig, Omso sixóg Ós&ióv GvOgo, 

vixüv mwoé&vrOv xoi Bovieócov xci rij yÀorvg molsuitov. 
Qui versus choro — id est coryphaeo — tribuuntur in codicibus 
Veneto Ravennate aliis, sed Socrati me iudice sunt tribuendi, 
quoniam nulla est causa cur chori nunc dux interrupto philo- 
sophi et rustici colloquio versus aliquot proferat, non a Nwbibus 
autem sed a philosophis magnam illam sapientiam petiturus huc 
venit Strepsiades. Ad hos igitur pronomen »usig versu 412 (ut 
mox vs. 423) refero, neque deterret vox v99omxs, quae in 
Socratis ore nihilo minus est apta quam égsusos illud, quo 
rusticum se visentem primo allocutus est vs. 223. 

Quicquid id est, non ad Socratem sed ad Sírepsiadem haec 

dici certum est. Quapropter non potest non miros nos habere 
Diogenis Laertii locus II 5 $ 27, qui ut demonstret ór. of xouo- 


XXIV PROLEGOMENA. 


Qoroi.ol AcvOdvovaiw £avrove 00 àv Gxomrovoww Xoxoárqv imowoübvrsg, 
hos affert Aristophanis versus: 

6 vje ueydlqg émivuáceg copíag Gv9oonc Óixalog, 

Og &UÓa(uov zc lIO9qvaíog xci roig GÀÀovcu Ova 

ti y&o uvQuov xci qoovrove, x«l r0 vaÀetzooov Pvsorw 

&v vij] yv um, xoUxéri xáuvtg oU9 £croc oUvvt Baoítov, 

oUrs QuyOv Gy9ev Mav oUv Goícovov én9vusic, 

oivov 7 Gnéye xol GÓqqoyíag xol vOv Giov &vonrov. 
,En certissimum tenemus indicium duplicis Nubium recensionis," — 
sic fere Bücheler olim in docta et acuta disputatione, qua multis 
persuasit, —  ,affert enim Laertius quae et similia sint textui 
nostro et dissimilia; e priore igitur fabulae recensione haec 
excerpsit, in qua ad Socratem dicebantur." 

Diogenes igitur, sero natus homo, manibus tenuerit priscam 
ilam recensionem, quae ne Callimacho quidem innotuisset olim? 
An alios secutus fuerit scriptores, qui tenuissent? Crederem 
fortasse, quamquam invitus, sed crederem, si alia nulla huius 
discrepantiae indicari posset causa. At potest, opinor. Nostro 
enim loco Socratis imago quaedam pingitur facete et ridicule, 
verum autem est id quod dicit Diogenes, comicum his versibus 
philosophum collaudasse potius videri quam deridendum  pro- 
pinasse. Quid igitur? nonne menti omnium, qui Socratem admi- 
rabantur, inde a Platonis aetate hunc praesertim Nubium locum 
inhaesisse putamus? Diogenem autem hoc de argumento scri- 
bentem nonne memoriter eos versus attulisse credibile est, leviter 
autem eos mutasse, ut suis ipsius verbis apte possent annecti? 
Hane ob causam non de Socraticis in universum hic sermonem 
esse sed ad ipswm, Socratem haec dici aut lapsu memoriae deceptus 
tradit aut consulto finxit; hanc ob causam futuro yevsQjes sub- . 
stituit praesens non Aristophani quidem sed sibi usitatum o.c iie , 
et hypotheticam voculam e mutavit in yég, quae particula deinde 
secum trahebat negationem o9 quater negationi wy; substitutam. 

,Uredibile esto", sic lectorem quempiam interpellaantem me 
fingo, ,at certum quominus ducam multum abest." En igitur 
quod fidem faciat. Cetera quae discrepant eiusmodi sunt. omnia, 


PROLEGOMENA. XXV 


ut appareat hominem ab Aristophanis leporibus longe distantem 
in deterius mutasse versus, quorum non satis accurate meminisset. 
Nam aptissimum in textu tradito est meo »uóov, insulsum vero 
est adverbium quod apud Diogenem legitur ó:xeíoc. Dein qui 
aliquem zv A8«veíoic xal "EAAqc: clarum fore dicit, eo loquendi 
genere usus quod e verbis ó Ze x«i 9soí et similibus notum 
est, gradationem quandam constituit, prius partem dein totum 
nominando; at exquisitum hoc "EAAqc: muta in dAAo:c. et habes 
ieiunae importunaeque loquacitatis verbulum Aristophane indig- 
num. Tum versu 414 sq. comicus dicit ró reAeízogov requiri £v 
ri; vyvyr hominis qui verus Socraticus fieri velit, vocem autem 
—vvyv non ad mentis nunc sed ad corporis potius facultates 
ipsamque vim. vitalem esse referendam, vertendum igitur esse 
een iaai gestel, ut multis verbis demonstrem non est opus, novi- 
mus enim illud zegi rZc wvyfo roéfysiwv multaque alia quae sunt 
huiuscemodi, novimus versum huius comoediae 719 rv wwvynv 
éxmívovoiv, videmus autem propter verba vicina aliam huius 
substantivi versionem ne admitti quidem posse: — quid Laer- 
tius? scribit yvóuy, quod primo. adspectu fortasse magis videtur 
perspicuum, revera verti nequit. Denique oivov xel yvuveciov 
rustico abstinendum fore dicit textus traditus, apud Diogenem 
legitur oivov xei cónug«yí«c: et Aristophaneum hoc esse credimus? 
Athenienses igitur o/ oAwócior ita gulae erant dediti ut cohor- 
tandus esset novus discipulus ne in communi illo luto haereret? 
et si quam maxime hoc morbo Aristophanis aequales laborabant, 
parcone nostro ysgovr(o eum vultum eurn corporis habitum fuisse 
credimus, ut ille quoque admonendus videretur ne voracitati 
indulgeret? I nunc et hisce testimoniis fretus crede Diogeni 
prae manibus fuisse Nubium recensionem nescio quam a nostra 
diversam ! 

Mitto nunc leviora illa et dubia zeg et coíorov. Sed de voce 
yvuveoíov, quam praebet textus receptus, aliquid videtur esse 
addendum, quo magis fidem faciam. Nam fortasse respondebitur 
Diogenis quidem illas lectiones nullius esse pretii, at ne vul- 
gatam quidem videri integram, a multis autem esse tentatam, 


XXVI PROLEGOMENA. 


BeAevstov vel cvumocíov conicientibus. Libere igitur proloquor, 
id quod codices nostri praebent et sanum esse me iudice et 
aptissimum. Nam quod Socrates ipse a corporis exercitatione 
non erat alienus, id argumento esse nunc non debet; nonne 
etiam praesentibus nummis docere quomodo causa deterior supe- 
rior possit fieri in fabula nostra fertur? nonne rebus sublimibus 
invigilare artisque grammaticae esse curiosissimus ? quae tamen 
neutiquam in eum cadere ne ipse quidem Aristophanes nesciebat, 
opinor. Sed scribarum turbam pallidam e sophistarum umbra- 
culis prodire, non marathonomachis dignam sobolem, neglegi 
enim corporis exercitationem solaque lingua uti iam discere 
iuvenes, cum in Nubibus passim conquestus est comicus tum 
postea in Ranis, ubi videantur praesertim vs. 1083 sqq.: 

xGT £x roUrOv 1 mÓÀug Tuv 

bztOyQcuuoTéov cCveueoroy dn 

x«l BouoÀóyov Óquomui8nQxov, 

AeuzéÓe Ó' ov0slg oióg vs vo£yaww 

oz Gyvuect(ag £v vvví. 

Hoc nunc una voce yvuvacíov breviter et in transitu notatur, 
dein voce &vóqgr« non amoris illecebrae significantur, ut statui 
cum admiratione vidi, — quid enim seni et rustico cum me- 
retriculis? — sed si omnino accuratius definienda videtur huius 
substantivi vis, dixerim r6 $souoAovzsiv potissimum eo indicari, 
vjv GAovoíav igitur xci ró cvyu«oóv Socraticorum nunc respici. 
Vox vero cvuzocíov si in textu tradito extaret, coniectura eam 
removere conarer, quoniam post o/vov mentionem prorsus mihi 
videtur supervacanea. 


Cetera quae e prioribus Nubibus aetatem tulisse creduntur. 
iam consideremus. 

Apud Photium et Suidam s. v. zqvíov legitur: £óov Ogorov 
xovonzv Jouropávquc Nsgéew ,uxsiíósG0ov (GGmeg mwvío Duvovpuévo", 
&vrl ToU É«ooí. Gxcmrti yàg rove mol Xotoegüvre tig Émoóvwre xoi 
Co9éveiev. 


Sed ipsum Chaerephontis nomen effecisse videri ut Nubibus 


PROLEGOMENA. XXVII 


hic versus per errorem tribueretur, nullam autem Nubium fa- 
bulae fieri mentionem in vetusto scholio ad Platonis Apologiam 
(vid. infra ad vs. 104), cuius auctor studiose conquisivit quae 
comici in Chaerephontem dicteria iecissent, prudenter observarunt 
Dindorf et Ritter. 


Idem valet de tetrametro e Nubibus apud Photium s. v. Iove 

allato: 
tig viv llágvq9  OgyicOsióo: poot0c. xol !) róv Zvxáfwrrov 
Aoiorog&vue INegéAoig xol &Eüc. 

Quem versum si constaret in Nubibus revera olim fuisse 
lectum, locum — id quod suasit G. Hermann — ei assignare 
possemus in prioris editionis parabasi, cui versus 518—562 
postea sunt substituti; nam illam anapaestico metro more solito 
fuisse compositam veri est simillimum. Sed multo magis pro- 
babilis, immo certa videtur Ritteri opinio, vocem góc r9v ll&o- 
vq9« in Nubium versu tetrametro 328 obviam erroris causam 
extitisse. Et fortasse gravius etiam vitium aliquod apud Photium 
latitat, nam illud «ei é&5se quid sibi velit dictu difficile. 


Idem valet de verbis quae apud Athenaeum p. 479c ,e Nu- 
bibus" afferuntur: 
uqÓi Gréwo xovvA(Gxov. 
Quae cum versu nostrae fabulae 426: 
o$0 Gv $90coi& o00& omtíoouw 000. &miOsqv Aiflevoróv 
memoriae errore a grammaticis permutata esse probabiliter 
admodum statuit Ritter. 


Phormionis quod in Nubibus mentionem factam esse dicit 
scholiasta ad Pac. 347, Lmysistratae fabulae nomen illic scriben- 
dum fuerat; vid. Lys. 804. 

Et pro Nubibus  Ecclesiazusae commemorandae fuere apud 
Suidam s. V. o) geróv «)rG, quod ad Eccl. 667 probabiliter ad- 


1) Sie recte Dindorf, cod. zaz& (x). 


XXVIII PROLEGOMENA. 


modum rettulit Dindorf. Nisi assentiendum est Bernhardyo, 
Aristophanis mentionem ad glossam vicinam o9? u7 Anyone (Nub. 
367) pertinere statuenti. 


Nascentem autem huiuscemodi errorem videre est in scholiis 
ad Vesp. 1038: roie 4mucÀoig] T7xíoÀog T0 z90 roU zwvgtroU xovoc. 
AMgicrog&vaue NegéAoug xol Otouogogra£ovccic . Guo Ó. TmíeAog mvorrot 
z900pouog". Et nonnullis interiectis: mégvciw] zéovot y&o vàc INegéhag 
dídetev, iv oig rovc msgl Xoxoárqv ixcoud0mcsv. TmudAiovg Ó& evroUg 
OvóuaGev Gg (l. ec) Oyoórqr« megecxzonrov. Nam e posteriore anno- 
tatione homo parum doctus effecit id quod nunc in priore legitur: 
Aristophanem sophistas iv reig NegéAeig TjmuéAovg OvoudGat. 


Vix autem vitiosum dici potest scholion codicis Veneti ad 
Pac. 92: £gq Ói xoi iv vaig Neqgéleig uerecooÀléGyag rovg qulocógovg, 
Or, r& o)g&vie gerevooUoiw. Ubi res potius in Nubibus tractatae 
respiciuntur quam ipsa vox gereogoAécyme. Si quis autem mavult 
statuere errore describentium decurtatam esse hanc annotationem, 
olim enim in ea allatas fuisse voces uereogogévazag Nub. 333, 
uereogoGogpícreg Nub. 360, uereoooléogoc Plat. Rep. 489 c aliaque 
eiusmodi, ne sic quidem habeo quod obloquar. 


Vox fvuoec9o:, quae ne Graeca quidem est, e Nubibus affertur 
in Bekkeri Anecdotis p. 98. Latetne in ea verbum £vyoe?9oíco: 
Nub. 745 obvium? Suspicor. Sed quicquid id est, huius gram- 
matici verbis non temere credendum esse dudum docuit Dindorf, 
saepius enim eum errasse in nominibus comoediarum Aristopha- 
nearum afferendis, verbum éxzegóizaícor (Av. 768) ex Ecclesiazusis 
citasse, verbum éze«vog966ac0c: (Lys. 528?) e Thesmophoriazusis ; | 
verbum xercÀeAeiv (Ran. 759) e Senectute. 

Itaque ne voci quidem zólecue, ibidem p. 105 e Nubibus 
allatae, quiequam tribuendum esse patet. 


PROLEGOMENA. XXIX 


EV 


Aristophanes quanto iure stomachatus fuerit iudicibus, qui 
Cratini Pytinen et Amipsiae Connum magis laudassent quam 
ipsius Nubes, et utramque fabulam sua multo deteriorem voca- 
verit, quis hodie dicat. 

Et de Amipsiae quidem arte, cuius opera parum fuere vitalia, 
omnino non possumus iudicare. Cratini vero fabula quale fere 
argumentum habuerit scimus, et fragmenta certe nonnulla ex 
ea aetatem tulere. 

Nempe Aristophanes in Equitum fabula de Cratino, quem 
aemulum quam maxime metuendum et tum habebat et in Achar- 
nensium commissione habuerat, cum ficta quadam commiseratione 
benignoque contemtu locutus fuerat, senem, qui per multos 
annos in ludis Bacchicis regnaverat, spectatoribus deridendum 
propinans: inique de eo actum esse, otium enim cum dignitate 
homini annis oppresso dudum fuisse concedendum; in prytaneo 
vesceretur cum aliis viris de civitate optime aliquando meritis, 
non iocos seniles nugasque effeti ingenii in certamina scenicà 
etiam afferre cogeretur. — ,Hem, ós&($o «roig àv. GOvV' sic 
r«vgog&yoc ile secum; et quoniam 

,Grépavov uiv Pyov evov Óbyg Ó cmoÀoAog 
per urbem oberrare" a petulanti iuvene fuerat dictus), nunc 
meliora edoctum se bibulum ex arido, utrem £x regíyov factum 
esse iocose finxit, à comoediis autem scribendis abstinere, quam 
insulsa essent sua a iunioribus scilicet poetis admonitum; itaque 
Musam suam relinquere se, utpote lagenae unice nunc deditum, 
usuqouéviv cUrQ Ori. wi xcouoÓon wmxkiu, cyolátor 0$ rij uéOn?), 
tandem tamen in gratiam cum eo redire, et ne in pristinum 
errorem relabi posset cuncta per totam domum vasa confringere, 


? 


o00' ó&Ufegov oivqoóv £r xereAoboav ?). 


1) Eq. 534. 
?) Schol. Eq. 400. 
3) Fr. 187. 


XXX PROLEGOMENA. 


Quae quomodo tractaverit poeta ingeniosissimus nescimus, 
neque dicere possumus hodie cur Aristophanes de Cratino in 
Equitibus loquens , Conni" illius mentionem fecerit, curve Amipsias 
in ipsum Connum mox scripserit comoediam. Sed id quidem 
certum duco, Cratini consilium parum perspexisse eos qui sta- 
tuerunt eum revera fuisse hominem vinosum suumque ipsius 
vitium in scena exhibuisse deridendum. Quale fabulae argumen- 
tum si cui festivum videtur, roíg éuoig u1J yeigévro! Immo, — 
quod gravius est aliquanto, — vereor ut Aristophanis salibus 
satis frui possit is cuius palato talia placeant. Et eam Pytines 
fabulae partem, in qua Comoedia omnem Cratini supellectilem 
frangebat, si poeta eo consilio scripsisse creditur, ut ad sanio- 
rem iam mentem se rediisse testaretur et in posterum sine 
vino vitam se transacturum civibus promitteret, —- nae nostrae 
aetati, qua temulentia publice coercenda est, et conventui alicui 
hominum aequalibus suis sobrietatem commendantium, quam 
Atheniensium theatro Dionysiaco aptius erat eiusmodi spectacu. 
lum. ,Furore Bacchico" per totam sane vitam COCratinus fuerat 
correptus, eo nimirum furore quo ante eum arserat Aeschylus 
ille, qui óoéuere Zzhovócov mzÀXox Scribebat teste Gorgia !), eo 
furore quo omnes arserunt qui celso poetarum nomine digni 
fuerunt unquam; sed vinum quoque quod Bacchi donum esse in 
Pytine fabula dixit ?), titubanti eum gressu nasoque rubicundo 
per plateas oberrasse ne ex eiusmodi iocis efficiamus cavendum 
est. Quod si quis credere tamen italia nos iubeat, sic enim 
traditum nos accepisse, ipsumque Cratini «ó0:ov commaculatum 
ex Equitum parabasi protrahat?), is etiam Aeschylum ebrium 
scripsisse credat Callistheni vel Chamaeleonti vel Athenaeo i 
et Alcaeum ipsumque Aristophanem vino deditos fuisse credat, 
ipsas denique Musas Heliconias non e Iovis Memoriaeque felici 


l) Vid. Plut. Mor. 715^ et cf. Pausan. I 21 $ 2. 

*) Notis verbis ab Horatio Epist. I 19 initio allatis: ,carmina quae ab aquae 
potoribus scribantur neque placere diu neque vivere posse"; cf. fr. 199. 

3) Eq. 400. 

^) Vid. Lucian. Eneom. Demosth. 15, Plutarch. ll, Athen. X p. 428. 


PROLEGOMENA. XXXI 


conubio procreatas esse sibi persuadeat, sed e dolio aliquo pro- 
rupisse perinde atque mortis mille figuras illas, quas Pandorae 
zí9oc in lucem emisit. 


Vs 


Denique aliquid videtur dicendum de quaestione a praeceden- 
tibus longe diversa et gravioris aliquanto argumenti. Nam illi 
quoque litterarum antiquarum studiosi, quibus aut minus accep- 
tae sunt fabulae Aristophaneae aut — quod eodem redit — 
minus notae, Nubibus tamen singularem aliquam curam impen- 
dere solent propter ea quae de Socrate et a Socrate in ea fabula 
dicuntur. Nempe e Platone Socratem adrnirari et veluti aequalem 
aliquem virum amare quisquis didicit, non potest non rogare 
interdum quam fidelis veritatis interpres Plato fuerit in depin- 
genda magistri dilectissimi imagine. Quapropter Xenophonteus 
ille Socrates a multis comparatus est cum Platonico, dudumque 
apparuit inter utrumque tantum interesse discrimen quantum 
interfuit inter ipsum Platonem, cuius divinum ingenium altis- 
sima quáeque appetens etiam humiliora splendido quodam lumine 
perfundit, et Xenophontem, militem fortem mentisque acutae 
satis, sed tenuissimae et veluti glebae adscriptae. Hinc multi 
in eam sensim opinionem abierunt ut Platonem suam potius 
ipsius imaginem quam Socratis pinxisse opinarentur, parum 
igitur tuta via incedere qui Socrati ea omnia tribuat quae in 
Platonis dialogis ex eius ore percipiantur. Quae licet nunquam 
fortasse finem habitura sit lis, aliquid tamen prodest Nubium 
lectio sedulà et assidua ad verum Socratem melius cognoscen- 
dum Platonisque fidem in referendis magistri dictis et cogitatis 
confirmandam. Nam multa apud Aristophanem leguntur, quae 
cum verbis Socratis Platonici congruunt, ita ut operibus utrius- 
que poetae inter se comparatis — nam poetam Platonem vocare 
soleo — luculenter appareat ipsius Socratis dicta quaedam ab 
altero deridenda propinari spectatoribus, ab altero pia memoria 
recoli dotibusque sui ingenii exornari. 


XXXII PROLEGOMENA. 


Quae non nova profecto est observatio. Nam ne veteres qui- 
dem fugere nonnulla quae sunt de genere hoc. Sic ad versum 
1837, ubi Socratis ianitor rusticum ianuam vehementius pulsan- 
tem iratis verbis increpat, quod novum Socraticorum inventum 
ipsius culpa ,abortum modo fecerit", in scholiis observatur, 
rideri nobile illud Socratis dictum: ,matris suae se artem fac- 
titare, esse enim mentis quoque et cogitatorum queísvoiv", quod 
a Platone quam eleganter fuerit expositum in Theaeteto dialogo, 
omnes sciunt. 

Eadem autem via progressus Theodorus Kock multis plauden- 
tibus statuit, versibus vicinis, ubi pulicis saltum miro artificio 
permensus esse dicitur Chaerephon, alludi ad Protagorae famo- 
sum illud placitum, zévrov goqucrov uéroov &Gv99omov ivo. 

Etiam perridieulis verbis Socratis Aristophanei, quibus mor- 
talem se compellantem primum affatur in machina suspensus, 
inest quod e Platone illustrari possit et inversa ratione ad Pla- 
tonem intellegendum Socratemque melius cognoscendum adhiberi. 
Nam cum vs. 227 sqq. 

o0 yàp Gv mOTé 

é£qÜgov 0g8Og rà usríoQe moyuara, 

&| uw] XQ&ucGes T0 vóque, xci Trqv qoovríóc 

Aemriv xereusíSeg tig vÓv Üuorov Gégor 

si à Ov qcual r&vo xéro9tcv fGxómovv, 

oóx &v zo9  qvgov 
componenda sunt quae Socrates in Theaeteto dialogo p. 172 sqq. 
disputat de studiis ràv é£v guocogíe ÓOiLeroiBóvrov, quorum qui 
sunt praestantissimi, horum rà Ovr; ró cue uóvov iv rij móle 
xeiret. xol émióWusi, 7| Ó& Óiívow, vaüre smávre dymceuévg Guuxo& 
xcL ovÓfv, CGruuéoeGo Tvwwvreyi qíosrer x«rà& llívómgov ví c& yüe 
OzívegOs xol rà émímsüe ysouergoUoc o)gevot O' ómig Goroovouotcc, 
xci züGcv z&vrg qvoiv égevvouévm vv Ovrov éxáorov 0ÜÀov, sig vGv 
iyyvg ov0iv eorqQv cvyxe)is6a, — in quas regiones si quem 
harum rerum imperitum parumque curiosum secum adscendere 
cogit philosophus, istiusmodi homo s/iyiv DAémov usrécogoc ridi- 
culum in modum oberrat et titubat. 


PROLEGOMENA. XXXIII 


Nihilo minus autem huc pertinet Phaedri dialogi locus insignis 
et magnificentissimis verbis exornatus, ubi describitur »j z'TÉQOGLG 
rGv wvyGàv (p. 246 sqq); quam non ex suopte ingenio Platonem 
expromsisse totam, testari mihi videtur Socratis Aristophanei 
ill xosuc8o. 

Et quam maxime huc referenda sunt quae Socrates ultimis 
vitae horis cum sodalibus disputasse fertur de anima corpori 
veluti carceri cuidam immorante et inde relictis terrenis hisce 
sordibus ad deos evolare gestiente (Phaedon. p. 80 sqq.). Qui 
locus etiam cum versibus fabulae nostrae 761 sqq. est compo- 
nendus, ubi Socrates haec iubet senem veternosum: 

ua] vvv mQi Govrüv iÀÀe vàv yvoumv s, 

GÀ &moyéÀe viv qoovríüà sig róv déga, 

AwvóOerov (GoztQ uqAolóv9qv ro) z00óg. 
Quid enim haec verba habent nisi derisionem philosophi, qui 
caelestis patriae appetens hanc vitae rationem, hunc exitum 
unice laudabat é&v 4| wvyy xeQ«g& imolÀdvrwro:, wwóiv roO Góueroc 
$vvegéÀxovca, Gre oj0iv xowcvoUce córQ iv rà Bío &xo)Ge sivoi, 
GÀÀà gsiyovGe c)rÓ xci GvvquOgoiguívy cvry tig £ovrwv, Ürs usietOGe 
&eí roUr0 — roíro OB oj0bv (AÀo £criv 3| 0g9g quiocogoUce xol TÓ 
Ovr. TeÜvávor usÀerüco. Quam Socratis Platonici sententiam non 
discipulo sed ipsi magistro deberi e comici verbis iure meo 
efficere mihi videor. 

In paucis autem notatu digna sunt verba, quae Socrates Aristo- 
phaneus &mó reogo? rovc 9s0vc zsoupoovóv subiungit versui unde 
digressi sumus 232: 

o$ y&o GÀX 1j yy Blo 
fÀxeL mg0g cbrqv 2v ixuáÓe rig poovrídoc. 
zéGyst Ob voUrÓ roUrO xol rà xágÓcuo. 

Nam hic quoque e vita quotidiana Socrates more suo petit 
exemplum ad quaestiones difficiles, de quibus disputat, eluci- 
dandas idoneum, et quae cerni nequeunt rebus quae oculis 
subiectae sunt per imaginem illustrare studet; agnoscimus autem 
in iocosis hisce comici verbis veluti echo quandam splendidae 
comparationis, qua Socrates Platonicus utitur in fine Phaedri 


XXXIV PROLEGOMENA. 


dialogi. ,Ut laeta seges ex hominis animo possit surgere", sic 
fere ibi loquitur philosophus, ,prius multo labore parandus est 
ager, dein conserendus, dein per longos menses patienter expec- 
tandum dum germinent grana, procrescant, efflorescant, maturas 
tandem ferant aristas, quae in horrea possint cogi, panem 
salubrem  praebiturae. .Adonidis vero ARoriulos videre est post 
paucos dies laete virentes: scilicet non ut victus inde quaeratur 
eiusmodi patinae parantur, sed ut die festo ornamenti causa 
exhibeantur". — En comparatio Socratica, qua animi humani 
vis et indoles illustratur exemplo petito à seminibus herbarum 
celeriter germinantium, quale praesertim est nasturtium. 

Itaque comici hic locus testatur, Platonem hanc quoque com- 
parationem, perinde atque aeíevo;v illam et zréogocw quaeque 
cum iis cohaerent, non ipsum excogitasse sed e magistri ore 
sublegisse. 

Vid. etiam infra ad vs. 1358 et 1430 sq. 


APIZTODANOYSX 


NEOCEAAL. 


TA TOT APAMATOZ IIPOZXQOIIA. 


Z]roeyiáóme yéoov. 
Qüun(óng veavíag, vióg Zroswidov. 
AevOiag Osoímov Zroswiidov !). 
Ma9wrijs ZXoxoárove ?). 
Zoxoirqc. 
Xooóg Negslàv.' 
'O Oíxot0g Àóyog. 
'O &óixog Aóyog. 
Ilea6íeg yéígov. 
ZAuvvíag vsavíag. 
Xetosgóv ?). 
Personae tacitae: Discipuli Socratis 5). Testis a Pasia 
adductus. 


Ipse poeta spectatores alloquitur vs. 518—562 *), 


1) Nomen legitur vs. 1485. 

?) Plures discipuli in fine fabulae foras excurrunt clamitantes; cf. ann. 4. 

3) Huius num quae partes essent in fabulae exitu multi dubitarunt; vid. ad 
vs. 1505. 

^) Quamquam duo ex hisce discipulis clamores aliquos edunt vs. 1493 et 1495, 
non tamen inter veros actores sunt recensendi. 

5) Hos versus poeta addidit postquam acta est fabula; neque est cur dubite- 
mus quin ipse eos recitaturus fuerit, si iterum in certamen publicum admissa 
esset. Quapropter vocem 7J/OIHTHN his versibus, qui extra dramatis contextum 
sunt positi, de meo superscripsi. 


z NUBES. 


Actor primus Sírepsiadem agit, 

secundus Socratem, dein Iniustwm oratorem, tandem JPasiam, 

tertius Phidippidem, Discipulum Socratis, Amqyniam, 

quartus Jwsiwm Oratorem !). 

Praeterea AXanthiam et Chaerephontem, quorum Pulls momenti 
sunt partes, aut quartus actor aut alius quis homo egit. 


Fabula agitur Athenis, ante domos Strepsiadis et Socratis. 


!) Quatuor actoribus quoniam veteres uti non solebant, multi hoc argumento 
sunt usi ut fabulam nunquam talem, qualis ad nos pervenit, scenae commis- 
sam esse perhiberent; alii conati sunt ita distribuere partes, ut a tribus tamen 
actoribus fabula peragi potuisse videretur. Sed hos ingenio suo frustra abusos esse 
puto, ilorum autem opinionem eam potissimum ob causam reicio quod oratorum 
colloquium coram Phidippide eiusque patre habitum esse cum Heidhusio arbitror. 
Itaque quiequid de fabulae sorte et condicione hodierna statuimus, concedendum 
videtur colloquiura illud in scena apte peragi non potuisse nisi quartum actorem 
adhibuerit noster non pauca quaedam verba proferentem — id quod minime erat 
insolitum — sed amplas magnique momenti partes praeter morem agentem. 





THOOEZEIX)!. 


IE 


qcG6L TOv Zoioropávqv yocwoer rào INegéleg G&veyxocQivro nó 
Avórov xci MeAQrov, tva m9oÓieGxéwervro zoioí rwsgo ciev MOwvoio: 
xer& 2oxodrovc dxovovreg ?). qoAepoUvro ydo, Ort zt0ÀÀoUG siyev éoeovác, 
x«l u&Àiore Tovg cob JAxifidiüwv, o? xci imi voU Óocuerog rovrov 
uxói vixijGer imoíqceav róv mowrv. 0 Ó& moóÀoyóg iow. vOv Negeiov 
Ly , Y Se. L , , 2 » 
&ouoÓL Tere xc«L OstuoTcrc Gvyxsiuevog. mw9sG[)rme yc éGvwv Qygouxoc 
&y90usvog 7oLi0l GovwX0U qgovQueroc yéuovrs xct vio tüysveieg sig 
z0ÀuríAetev GmoÀsÀevxórt.. 5| y&o vOv MÀxuciovidOv oixíe, 08sv qv rO 
z:90cg wijrQüc yívog Ó uéigoxíoxog, i& &oyijc, c grew 'HoóOoroc, ve9ou- 
, $ Y ' ? , L ' ' , , B ' 
z0T00g0G v xc«L z0ÀÀ«g C&vmouuévy víxe«c, vr«c uév Ohvuntaot, rg O6 
Ilv9oi, ivíug 0&à 'IG9uoí xci Neuíg xol iv GÀAo:g moÀlioig &yóoiw. 
? ^A s [20 c , 289. ' SS. - ' 
eU0oxiuoÜGav oUv ÓpÀv Ó vravíGxog GméxÀAwve mwQ0c TO T9oc TOv mt0c 


MarQO0g 7z90yÓvov. 


II. 


N 4 et , , 3 
zorQo TOv viov Gcoxocritewv DowvàAsraL 

M - M E EAT , M 
X«L Tjj 7&Qi cvrOv apvyooloyíec OLerour, 


n , , , , , D , , 
(xcv, Àoyov T cz0voi|w sQog rovveviliov, 


l) Argumenta exhibui eo ordine disposita quo leguntur in codice Veneto; sola 
autem Argumenta V— VII sunt notae melioris et utilitatis aliquid habent. Omisi 
vero Argumenta nullius omnino pretii recentiorum grammaticorum (VIIL—X). 

?) Easdem nugas mirifice exornatas praebet Aelianus Var. Hist. II 13. Quanto 
rectius iudicat ipse Socrates apud Plutarchum de ed. lib. 14: óc év ouuztooío us- 
yáAm TG Ssárom oxónrouci Cf. Aelian. M. V 8. 


4 NUBES. 


40o00c Ó& NegsÀOv Og émogcAs Aéyov, 
x«L vqv Goífpsuov Zoxocrovc Óuc&uov. 
M , e? "e , , 
GÀÀo, 0 m cvégog xevqyootoL TuwXQoE, 

' M M t3 , 2 , 
xci TOV uoOrOv sig marQeÀoteg éxrOTOG. 


civ fumvgiGuóg Tijg GyoÀijg v0U Zoxodrovg. 


III. 


z0tofUTrqc Tig Zroewicógc m0 Oevsiíov xeroemzovotusvoc uà cav 
immorgopíev ToU sccL0óc, Ósiro. rovrov, qoiviGcvro (g róv 2Zoxorqv 
- j [y , *! , ^ LÁ , ; - 
ucOüsiv rov Arovo Aóyov, si mcg O)vowo rà Óixe Aéyov év cO 
, ^ , - jd ;| M - * 
ÓuxeGTrmoío rovc qonorec vixüv xcL uwÓsvi vOv Oevacrüv uwóiv 
&moÓo)vori. o) oviouévov Ó$ roU usigexícxov, Óieyvovg cUr0g &À9Ov 
uov9 vs, uotwriyv oU. Zoxotrove ixxaAéGeug vuvà OtvAéysvon. éxwvuAq- 
Oeícuc !) 08 vijc Órevoifi;g ot ve uo mvol xoOqusvor stuvagol Gvvog&vroet, 
A ?, hi c , ,? M , - , V , —^— * 
xol cUr0g 0 Zoxodruo imi «osu&Ogeg ciopooUusvog xal GzoGxomOv c 
, €- Aj M - * ' , M 
uerícQe Qecgsivu,. uer ToUro rcÀeb megcÀopov róv mosoporqv, xoci 
, - 
ToU; vouifouévovg xag cUrG OcoUg, Moo, moocétt; 0b xci Ai9íge xci 
Negéleg, &vexaAsivarL 7). moóg Ó& viv sóymv sicíoyovros NegéAoi iv 
GyWuero 40900, xcL quvGioÀoynGavrog oUx dGni0dvoc ToU ZXwoxoárovge 
&moxeraGTüGwL TtQ0g TOUG Osorüg 7utgi zÀsióvov ÓucÀéyovrow. usrà Oi 
- c M , , 2 - E - 
rvÜr« 0 iv motGporuc Oi0eGxóusvoc iv v qavegO Two rv ue8- 
z cu X» DN 1 M , , 2 - , 
wárov wycÀorormoic: x«L émsiÓ]  Ói& vijv GueOíav ix voU qoovucrquotov 
éxpdAAevon, Gycv mg0c Díav vóv víóv Gvvíorqo! vÀ Zoxodrei. rovrov 
0à i&eyayóvrog «UrÀ iv và Osírgo vOv GÓixov xol róv Óxowov Aóyov, 
ÓL«ycviG9cig O0 dÓixog zxoóg vOv Óíxoiov Aóyov, xci megeAcBov c)r0v 
y S , 
CIE , ? , , M 957 c M ? , 
0 GÓvxoc Àóyoc énÓiÓctoxnci. xouuGGusvog Ó& cürv Ó mevTo éxmemovmquévov 
? , BJ , Y e ij ? - , 
émmoecten volg qgnjovoig, xoi cog xeroQUcxog tUmysi m«geAoDov. ysvo- 


uévug 08 msgl vqv sÜoyíav C&vriÀoyíag mÀwy&g Àeov m0 roU moci00g 


l) ixxvxinSsoys; Fritzsche "Thesmoph. p. 95] zx;v3s(ogs codd., qui deinde post 
ux35rci habent zóxio, quod delevi. In archetypo fuit 
ixivSe(ons Ó& Tis ÓtaQif; oi Ts ucS9nral 
JJ xvxAg ; 
xa3musvot. 
Simile vitium infra est in V: zooxeZoUusvo; prO zroooxeraAcAoUusvog 
*) &vaxolsirou Mut.] xerex. cett. 


NUBES. 5 


^ er A , e a ^M ji e , A 
Bonv t6rqor, x«i zooGxorcAeÀoUusvog v-0 roU zci00g Ort Óixct0v voUG 

, € * - n ? , e E ' M MI jI 
zeréoeug m0 vOv viv G&vurUmrtG0on, vmt:QcÀyGOv Ói& T»v móc vÓv 
víov GÜyxoovoiv Ó yégov xcrcGoxcmret xol $umiumQQoi v0 qoovriGrTEQLOV 


m" M - M - , 
Tüv 2oxoctuxOv. r0 Ó& ÓgGue rÀv mzvu Óvverüg memonjuévov. 


By: 


vjv uiv xouoÓtev xeÜ4xs xcrü Xwxoirovg cc rowvÜre vouitovroc 
xol Negéleg xci Míoe xol ví y&o GÀX 7| &évovg sicéyovrog Oatuovag' 
4oo9À Ó& Z£yoccero Negslóv móc viv roU Gvóooc xevmyooíav, xci Oi 
roUro oÜUrog émsyocgm T0 Óoüue. Ówvral Ó& géogovroi ! NegéÀon. 

of Ó& xerqy9onocavrsg Zoxoírovg "Avvrog xci MéAqroc. 


r0 0f Ópg&ue rijg Olqg mowjosog xWAAuGrÓóv qeGu xol reyvuxcToTOV. 


V. 


eL zxQGroL, Negélo! iÓuiÓégO0mcoav iv &GGovseu éml Goyovrvoc 

? , 2 , - , 
Icéoyov^), 0ve Koavivog uiv évínoa Ilvzívg, Aueuwíag 

* , , , /, 9 ' , Y, - 
0& Kóvvg. Oiónso Agioropévnge cmoogipÜOcie megelóyoc cOw Ósv 
&veOid0dBa, r&g NegéAeg vàg Ósvríong, «xol» Gnzou£ugsotor vó Qécroov. 
, * Mi M E M ? b » , , M u ' 
&z0rvy0v O& zoÀv guGÀÀov xoi év oig Eme oUxévt vi]jv ÓieGxeviv 
elovjyoyev ?). 


«f Ó& Óróregon NegéAoi imi Muswíiov &oyovrog *). 


!) Huie verbo hominis ignoti nihil est tribuendum; nam eum certe qui inutiles 
hasce observatiuneulas scripto mandavit duplicem fabulae recensionem numquam 
vidisse nemo non intellegit. 

?) Medio mense Elaphebolione Ol. 89,1, mense igitur Martio anni 423. — Diser- 
tum hoc testimonium confirmatur ipsius poetae verbis Vesp. 1044. 

?) Ultima verba significant: ,poetz cum fabulam denuo scenae committere secum 
constituisset, magis etium quam antem spe excidit. Tunc autem tertium sive ulti- 
mum praemium tulerat, nunc igitur ne admissus quidem est ad certamen. , Frustra 
autem cum chorum petisset, ne postea quidem comoedium retractatam. docuit". Quae 
prudenter sunt observata aliisque quae in hisce Argumentis leguntur commentis 
longe praeferenda. Vid. Mnemos. 1888 p. 278 sq. 

^) Stulti hominis observatio manifeste falsa — nam Aminia archonte datae sunt 
Proagon et Vespae Aristophanis fabulae — et cum verbis proximis disertoque 
Eratosthenis testimonio (vid. ad vs. 553 sqq.) aperte pugnans. Concinit autem cum 
Scholio absurdo ad vs. 31: czórs y*o joysv uswiag roU Ilgovázoug vióg. iz& oby croUg 
-S9mvaious moóreQov xcojuodsiv rÓv (oyovrm Óó vóuog ixdRvev, &qouigéas. uiv ToU t ztQoOre- 


6 NUBES. 


YI. 


M - A , , - , , , € 
T0 Ógue xcor& 2Xoxoárovc yéyoemrot! ToU quiocógov émírwÓsg (c 
xe«xodiÓcGxoloUvrog rovc véovo l4O5vqoi, vOv xowxüv móc rovg 
quÀocópove Pyóvrov riwv& &vroyíav oy, Og weg, ÓV AMoyéleov vv 


Moexsóóvov Beciiéa, Ort moo)xouvsv cróv !) Moirog&vovc. 


IET): 


rOUrO roU)T0v o: tÀ moo0réÉ ÓLEGXEU 0 imi ué 0g & 
TL TÓ) 7tQOTéQQ, ÓLtGxrÜcGreL. Ó& imi uégovc, cg &v 
L] 


9évrog ÓR voU v magargévac oóàiyov Muvviav abróv sizev &vrl voU Myuswiav, et ex ipsis 
hisce verbis natum esse errorem statuit Ritter. Sed mihi repetendus videtur 
ex annotatione commentatoris vetusti ad vs. 549, in quo commemoratur mors 
Cleonis: ó K2éov &zo9víoxa im usviov (anni prioris archon nominatur errore 
pervulgato). zoó zo/rov ó& iov "Iocgyoc, iq oó ai zgürci Neqélat sioQyS350av, quae 
si quis semisopitus legeret, poterat inde efficere zosíras igitur Nubes ez J4uswiov 
esse datas. 

Itaque huie annotatiuneulae nihil est tribuendum, reicienda autem est Petiti Clin- 
tonis aliorum opinio, qui solum archontis nomen vitiosum ducentes aliquando 
tamen alteras Nubes scenae commissas esse hinc effecerunt. 

l) Pronomen om. V. De re vid. Aristot. Rhet. II 23 8 8, Diogen. Laert. II 
8 25, Zeller Philos. Ii? p. 54,6. 

?) Prima huius argumenti periodus nihil habet quod suspicionem admirationemve 
moveat. ,Z/aec ipsa est fabula quam scenae commisit poeta, ex parte iamen ita est 
mulata ut appareat comicum eam denuo docere voluisse ; quod cur non fecerit nescimus". 

Sie qui scribit ostendit se scire 

4) nullam in Didascaliis extare mentionem Nubium iterum scenae commissa- 
rum, ex Aristotelis igitur Eratosthenisque schola sapit; 

5) in quadam Nubium parte — Parabasi nimirum — ea legi quae nonnisi 
postquam acta est fabula potuerint scribi. 

Huie vero grammatico prudenti atque erudito alius quis homo o/oquitur, sero 
opinor natus. ,Z;o (uiv oiv) nulla fere fabulae pars non est mutata" inquit, dein 
addit nonnulla, quae testantur eum — perinde atque multos interpretes recentio- 
res — ipsius poetae verba male intellexisse: ,ita nunc mutatam esse fabulam ut 
»pro nova dari posset (vs. 546), alteram autem hane editionem aoggooveozegav 
,esse (vs. 537), oratorum altereationem e Daetalensium fabula in eam esse trans- 
,sumtam (vs. 534-536)," ultima denique eius verba sunt echo scholii insulsi quod 
ad vs. 543 legitur: /ocs ztvgoveid(tet émvrG, imeb ztezolzsv iv vá T£Àev TOU Ópá&uaroz 
xaiouevuv Tv OuxrQifv Zwxo&rov; xaí rwvac rüv quiocóqov A£yovraz lob iov. iv Ó& rois 
ztgdraig NeqéAotg ToUTO o) ztezto(mxe. 

Immerito igitur observationibus verbosi huius hominis tantam vim tribuerunt 
multi ut illud ipsum discrimen, quod perhibet ille, inter Nubes priores et poste- 
riores obtinuisse statuerent. 

Similimus autem est error grammatici sive eiusdem sive nihilo prudentioris 


L 


NUBES. 


- 


0] &vadidáSe, uiv «r0 roU zxowqroU mooOvunOévrtoc, oUxért Ó& voUro 
Ór 4v mors ciríev moujcevrog. 

xo90lov uiv oov cyjsÓóv megà müv uígog yeyevquévm !) Óióo9ccic. 
^ Y ' , ^ ^ , 1 ? - /t j , 
rà giv y&g mzoujgurot, rà Ói megomémÀsuvon xoL év rij váStt xol &v 


vj vÀv mgocomov OiÀÀeys weveoymuéruwGren, T& Ó& T OÀooycozc Tijc 
ÓLeGxevijg vowwÜre Ovra rervyuksv T7). eUríxe ue 13 meoípecic oU 
qy0ooU djuewwr0L, x«l Omov 0 Oíxetog Àóyoc moóg róv GOixov AcÀei?), 


xol vsÀevreiov zov xaísrct 7) ÓvcrQu[d] 2ioxoárovg. 


qui Vo Argumento allevit verba: ,areAonte Amznia Nubes iterum sunt actae." Quod 
quoniam falsum esse scimus, constat unum certe errorem e cerebro grammatico- 
rum poetae verba perperam interpretantium irrepsisse in Argumenta nostra; quos 
autem modo tetigimus errores item inde prognatos esse certum duco equidem 
eum Essero Rittero Heidhusio aliis. 

l) yeysvguévy « 57» Bücheler. 

?) Sie V, quae corrupta esse patet, sed quomodo sint corrigenda incertum. 
Aldina & ó& ó2oeysoi, Dindorf z& ó& ó200*:0o0;, quem secutus Bergk nimis auda- 
eter delet verba zoi«üze óOvra, Fritzsche & ó& ó400ys90s ÓtsoxsÜmoro. rowxüre Ovra 
rerÜynuxsv, Dücheler v& ó& ó4o0ysogoz ci; Óioxsvüc rervynzóra row0to, quod aptum 
esset si non sequeretur «üríz«, ante quam particulam quin clausum fuerit enun- 
ciatum, dubium non videtur. 

3) Hoe certe non prisci grammatici est verbum. 





NUBES. 


PROLOGUS. 


(vs. 1—262). 


(Scena 


repraesentat plateam publicam ante domus vicinas 


Strepsiadis et Socratis. Nox est sub diluculum. 
Ante domum suam deambulat Sírepsiades.) 


SCENA PRIMA. 


Strepsiades, mox Servus, deinde Phidippides. 


ZTPEUWIAAHZ. 


, , , , 
LOU, LOU. 


g^ 


ZsU BociisU, v0 qoTjue vOv vvxrOv 0cov! 


, , / , , uU e , , 
czégevrov! ov0émoO0 aquége yevijosran; 





2. In fine versus interpunetionem om. R, non recte, sic enim &zégevrov 0cov 
dicendum fuisse (vid. Ran. 1135 Plut. 750) observavit Reisig. 
3. &ztoavrov] interrogandi signum subiciebat Reisig. 





1. Scholia si sequimur, senex recubat 
in lecto, dein reiectis stragulis surgit. 
At e versu 19 (Zxpsos) patet foris nos 
versari; id quod vel sic intellegitur, 
nam nisi ita esset, fabula agi ne potuis- 
set quidem, et assentiendum esset Koc- 
kio scribenti: ,die Frage, wie sich die 
Handlung bald in bald vor den Háusern 
des Streps. und des Sokrates im ein- 
zelnen abgespielt hat, scheint unlósbar." 
Sed id quod fieri non potuit cur factum 
tamen esse credamus scholiastis, causa 
iusta non adest. Immo statuamus senem 
nunc ante suam domum deambulare, 
lunam decrescentem (vs. 17) spectantem ; 
vid. Menandri fragmentum ad vs. 36 








allatum. Simile exordium habet Vespa- 
rum fabula, et nunc quoque, ut illa 
ineunte, est jo99o; Ba9); (Vesp. 216). 
Etiam Lysistrata et Ecclesiazusae ante 
solis ortum incipiunt, item Sophoclis 
Antigona et Euripidis Electra. 

— io), iov] cf. Pac. 1191. 

2. zó youc rov vuxzóv| vid. Ran. 1278 
et ad Vesp. 260. 

— züv vuxrüv] zocíis; pluralis nume- 
rus sic adhibitus est etiam Vesp. 218 
Eecl. 668 etc. 

3. &m£pavrov| ut hic, sic etiam Pac. 
525 novo adiectivo adiuncto instauratur 
sententia. Vertatur zxfimitum est (mfi- 
nitae sunt noctes)! 


10 NUBES. 


M ^ , 5 ? , 2 5 , , 
xcL wmv z&ÀoL y CÀexrovOvog ijkovG &yo. 


5 of à  oixéven ófyxovou GÀX o)x Qv mgó coU. 


&x0Àoio Or, à móÀsue, moÀÀGOv oUvexe, 


Or ov0i xoÀ&ácer, iíeGrí uou voUG oixérag. 


(Domum designans:) 


GÀX o0! Ó yomoróg oórocl veavíac 


? , - , ? ^ , 
éys(gevet Tijg vvxróg, GÀÀ& mégOctvoL 





10 év méívre GiG0goug iyxexogÓviquévoc. 
GÀX, sb Óoxsi, Ofyxcouev iyxskoAvupévon. 
(Veste sua involutus decumbit ianuae acclinis. — Denuo surgens:) 
6 sq. z0448v...| ór] zmoAióv 9'...| yov Kühler, sic tamen non óre sed z: (Brunck 


ür. v ob$0i) erat dicendum. 
6. obvexa] vid. ad Ran. 189. 


7. xoi&ee. £isgm.] sic recte V R, alii codd. xo4&o' £$eov.. Certa omnino res est 
Vesp. 501, caesura autem, ut nostro loco, sic etiam infra vs. 42 Av. 976 "Thesm. 
217 testatur aphaeresim, non elisionem, esse statuendam ; itaque etiam Eq. 751 Ran. 692 
verba ita pronuncianda esse apparet. Certa vero est elisio syllabae -cc. Nub. 523, 
550 Eq. 1175; vid. etiam infra ad vs. 998 et cf. Enchir. Dict. Ep. p.67 de versu 


Homeri d» 323. Corruptus est Av. 1340. 





5. ó£yxovow] stertunt. Redit verbum 
vs. 11 Eq. 104, 115 (?) Eur. Rhes. 785. 

— i2 obx àv] sc. fogeyxov. Eadem 
est ellipsis Pace. 908 Soph. Trach. 462; 
vid. etiam Ach. 137 et infra vs. 913. 
De opíativo post o? àv mente supplendo 
vid. ad vs. 108. — Quod ad rem attinet, 
belli tempore magis quam antea par- 
cendum fuisse mancipiis, quibus apud 
hostes paratus esset receptus, facile 
intellegitur; aliquot certe annis post 
&vÓpganzóÓcov zàstv | Ó/o uvgukdeg mirouó- 
Ayo«v ex urbe ad Peloponnesios Dece- 
leam occupantes, teste Thuc. VII 27. — 
Etiam Eq. 20 ^et Pac. 451 ad hune 
rerum statum alluditur. 

8. youoróc| ironice adhibitum, item 
Plat. Theaet. 1664 Rep. V 4794 Herod. 
Mimiamb. III 26. Idem est usus adie- 
ctivi &ya90g infra vs. 61 Soph. Ant. 31 
Philoct. 871, cf. géazwzo; Plat. Con- 
viv. 1777. 

9. mígósro:] cf. Eq. 115. Etiam Plut. 
176 supina insolentia et securitas hoc 
verbo designatur. 





10. cgo] cf. Ran. 1459 (Av. 122 
Eecl. 347, 840). 

— yxexopóviguévos] i. e. éyxexaAvugut- 
vos. Verbum alibi non obvium; ef. évre- 
TvuAwyutvo; v8. 9817, 
664. — Apud Platonem Prodieus dieitur 


xar&xe.gOo. ByxexaAvuuévog àv xo Lot; TiOl 


àyze9giouévog Lys. 


[xai ovoóueci] xol uáAe zoA2ot; Protag. 
315 d. 

11. & óoxs] ,a/s "5& w belieft"?. Per 
ironiam sie usurpatur s Óoxe (quando- 
quidem sic visum est); cf. Vesp. 1008. 

— ji£yxuusv] cf. vs. 5. 

— iéyxszolvuuévoi] non lodice aliqua, 
quae nulla ei praesto est sub dio deam- 
bulanti, sed sua veste (iuazío) se invol- 
vit (ut vs. 735, 740 etc.) Itaque non 
est cur cum Zielinskio sumamus senem 
querulum versu 11 domum intrare ubi 
somnum in lecto suo appetat, mox vs. 
12 denuo proruere; quod aut absurdum 
foret, si nullus fere temporis articulus 
intermitteretur, aut taedium moveret 
spectatoribus scenam vacuam et tacitam 
intuentibus. 


NUBES. 11 


GÀX o) Ó)veuor ÓsíAoi0g sÜOzwv, Ócxvóusvoc... 


$z0 rig Óezévquo «eL vic qürvqg xelà TOv gosOv, 


e * 
ÓL.& rovrovi r0v víóv. O0 Ó& xóuqv Zyov 


15 £nmáteva( v& xol Bvvoguiaevero, 


óvetgoztoAsi 9' Lmmove. iyo Ó' &móÀÀvuon, 


óoQv &yovcev TQv GrQvqv tixiÓac. 


n ^ , M 
0L y&Q TOXOL 40000vOLV. 


(Ad servum alta voce:) 


er M , 
GTTEe, Tt[, Àvyvov, 


M P] M € er ? - * 
xel &xgege v0 yoeuuorstov, iv Gvayvà Aepov 


20 ónóco:g Oge(Ào, xol Àoyícouer rovg róxovc. 


[157 Svvagixelerou] -ÓósUszau. vHerwerden. 





12. óaxvóusvoz] vezatus, sc. z3v xaoóíav, 
ut Ach. 1; vid. ad Ran. 43. Sed per 
iocum nune hoe verbo utitur senex, ad 
pulieum culicum cimicum morsus allu- 
dens, quibus e somno excitari solent 
homines; cf. vs. 37 et 710. 


13. qázvyc| sic Iuvenalis I 59 eum qui 


equis alendis bona perdidit praesepzbus 
sua donasse dicit. Ceterum  assonantia 
quaedam his verbis inest, quacum con- 
ferri possunt Ach. 269 Ran. 463. 

14. xóuryv £yov| utpote eques. Cf. Eq. 
580 Vesp. 466, 1069. Agatho apud Athen. 
528 d (fr. 3) xóuec dicit u&orvoac rQvgiis 
(cf. infra vs. 1100), hine xou&v dicuntur 
homines elati; vid. vs. 545 et ad Vesp. 
4'5 sq. et 1317. ; 

15. Non modicarum fuisse opum equos 
alere, his praesertim temporibus, cum 
cives intra urbis moenia se suaque con- 
tinere cogerentur, per se intellegitur; 
itaque ad fabulam nostram recte inter- 
pretandam nihil conferunt veterum loci 
ubi iízzorgoqíe; fit mentio (Herod. VI 
125, Thucyd. VI 16, Isocrat. XVI $ 33, 
Hyperid. II S 16, Xenoph. Hipparch. 
IS 11, Dem. XLII 8 24, Bóckh Staatsh. 
I? p. 92). Erraverit autem qui propter 
JMegaclis Alemeonidae nomen infra sae- 
pius commemoratum (vid. ad vs. 46) 


putaverit ad A/eibiadem sive solum sive 
potissimum nunc alludi. Sed statuendum 
est Alcibiadis aliorumque iuvenum divi- 
tum exemplum effecisse nuper ut magis 
quam antea effervesceret studium illud 
equorum et certaminum, quod nune a 
comico tangitur; Phidippidem igitur fingi 
Megaclis affinem non quod sub Phidip- 
pidis persona rideatur Alcibiades, sed 
quod is, qui equis alendis opes paternas 
liberius quam alii hoc tempore insume- 
ret, Megaclis esset nepos. 

16. óveigoztoisi] zol yàg à» Ünvows | z&oc 
xóov &orov uavteUerat (Theocrit. XXI 45). 
Verbum redit vs. 27 et Eq. 809. 

17. six&ómc] tertiam mensis partem, 
qua elapsa venient /rises calendae (Hor. 
Sat. I 3, 87) et fenora menstrua erunt 
solvenda. Luna s/x&óeg &yovoa (id est 
afferens) est luna quae vigesimum agit 
diem sui cursus; spatium igitur quinque 
fere dierum ante fabulae finem praeter- 
labi fingit poeta, vid. vs. 1131 sqq. 

18. xyogobow] procedunt (crescunt, cf. 
vs. 1287). Vid. ad Ran. 1018. 

19. £zqsos] ix Tre oizies. Sub dio senem 
versari hine claro patet. 

— 1) ygauuareov] iv à r& eibrG Beguo- 
u£va £vegrw, ut loquitur Dem. XXII 
8 23. Tabulas poscit senex ut ,subducat 


L2 NUBES. 


(Servus affert tabulas et lucernam ardentem, quam tenens 
adstat deinde domino legenti et meditanti.) 


qéío ióo, tí OgslÀo; 


(Tabulas inspicit.) 


»000:xo wvüg Ilacíc.* 


r0U Óg0sxe uvüg lleoío; ví $yomocumv; 


dte A , P! , [44 » tà - 
0T &7TQLCUNV TOV XOTUTUCTLOV. OLWOL TCACG 


70? 2? /, , j 2 M , 
e/9 é5exómw moóortgov rüv OgOwAuóv (9o. 








24. iisxóm; Kuster (et sic Thomas Mag. in lemmate)] 2iexózzv codd.; quod licet 
per se spectatum optime habeat, quoniam etiam apud Latinos in imprecationibus 
est oculum mihi eripiat vel effodiat aliquis (Hor. Sat. II 5, 35, Plaut. Menaechm. 
152), in hune tamen locum parum quadrare videtur, quoniam lusus verborum 
minus sie fit concinnus quam si ipse xozzarzíac ixxózrsoSoi dicitur, senis autem 
oculus elisus non prohibuisset quominus equos aut ipse emeret aut eius filius. 


ratiunculam quantum aeris sibi sit 
quantumque alieni siet" (Plaut. Curcul. 
371 sq.). 

21. gég óc] sic etiam Dicaeopolis 
secum reputandi initium facit Ach. 4. 

— ódósza uvüz;] tribus minis idoneum 
equum haberi potuisse docet Isaeus V 
439 (kiàà ur9v ojót zaSizzoroóqnzoe, ob 
y&o mors é»r5oo Uzzov zAelovog &itov ij 
*Q.OY uvóov); nec tamen insanae prodi- 
galitatis fuisse uni equo tantum pecuniae 
insumere apparet collato loco Lysiae 
VIII 8 10, ubi duodecim minas mutuas 
aecepisse dicitur aliquis equo pro pi- 
gnore interposito. 

— Il«oíg] senem hune esse, Strepsi- 
adis dnuózyv, infra vs. 1214 sqq. apparet. 
Veteri sodali ut opitularetur duodecim 
minas mutuas dedit; minime de trapezita 
aliquo est cogitandum. 

28. zonztazíay] qui w«poós ?zztos dicitur 
vs. 1225. Equorum zozzerwv mentio fit 
etiam vs. 438 et fr. 42 (wry Zoéua vóv 
BouxéqaAov xoi róv xomzazíxv), analogia 
autem (de qua vid. ad Ran. 494) fert 
ut intellegamus equum zozzaqógov, quem- 
admodum interpretatur Aristophanis si- 
mia Lucianus LVIII 5, equum qui £oppa 
signum coxae habet inustum (v /oyío 
Tü xómz« zvgóg y&ogayw Éyovra, ut loquar 











cum Anacreonte 28!) Sed quid signifi- 
eaverit illa nota nescimus; idoneo enim 
fundamento caret quod fuit qui perhi- 
beret, Corinthios equos sic fuisse desi- 
gnatos. Infra vs. 123, 1298 et Eq. 603 
commemorantur equi o«uqógar, dorico 
igitur signo sez (M, cf. Herodot. I 139) 
notati, quos Scyone oriundos fuisse ha- 
riolantur; in Anagyro autem fabula fgov- 
xsQ&aov equorum Aristophanes bis fecit 
mentionem (cf. fr. 41 et 42 supra alla- 
tum), quos caput bovinum inustos habuisse 
recte opinor statuit grammaticus in lexico 
Lucianeo apud Bachmannum Anecd. II 
p. 335, addens alia equorum nomina 
Nxcctov (i. e. Medum) et Kevzavolónv 
(Larisaeum). 

24. Simillimo ioco Ach. 92 sq. Dicae- 
opolis regis legatum deridens, qui f«o:- 
Aéog ópS9oAuóg more persico vocatur, &x- 
xóy&s ys — inquit — zógoai zazáieg róv 
ye 0Óv ToU rmsoféoz. 

— iiexómq vróv óqSoAuóv] articulus sic 
de altero utro oculo usurpatur etiam 
Ach. ll. et Av. 1613 6 xéga$ mz«gei9ow 
ToU £miogzoÜvros A&Sg9c | mooozrÓusvog ix- 
xóweu zóv ógSaAuóv S3:vóv, item de altero 
utro supercilio dicitur / ógois infra vs. 
146. De locutione £xzówet zobs ópS9aAuovs 
vid. praeterea Av. 342, 583. 


iu src uo dm 


NUBES. 18 


OQEIAITIIIAH2. 


(Dormitantis e domo auditur vox.) 


25 (lov, &óvxsig &Aevve vóv GevroU OgOuov. 


ZTPEUIAAHZ. 


9 ECF ' 1 / er 0 $$ , 
TOUT £&G6TL rOUTL TÓ XxcxXÓv, O uw GmoÀoÀsxev 


, € 
OveigoztoÀei y&g xe«L xoOcbÓcv bum. 


OEIAITIIIAHZ. 
(item :) 
z0G0vg Ógóuovc éÀüg và moÀsuuGTEQue; 


ZTPEUIAAHZ. 


g) 


fub uiv cv moÀiovg vóv morío Ae)vsg Óoóuovc. 


30 &r&Q Tí yoéog iDe us user& vOv llacíav; 


(Iterum inspicit tabulas.) 





26. rovri R] vo?ro cett.; Blaydes dubitanter zoüz'" &oz éxeivo coll. Ran. 318. 


27. Del. vHerwerden. 


28. 444; GHermann] Za codd., sed 222; legit fortasse qui adscripsit scholion quod 
est in R: zócovs xeuztro)g zemoipzac. — Vulgatam qui tuentur, sumant necesse 
est iuvenem secum ipso in somno loqui: ,quot tandem cursus iste peracturus 
est!" Nam obiectum esse r& zoAeuisT5o.w, non subiectum, sequens versus docet. 


30. zóv Il«oíav] v0 Il«oiov Blaydes. 





25. In somno videt iuvenis quae nuper 
expertus est, cum equos sibi agenti 
sodalis aliquis Philo cum bigis incu- 
currit, ózéógeusv (cf. Soph. El. 727 sqq., 
Hom. 4/ 426 sqq., Ar. Eq. 1161). Vox 
ógóuoc de recto tramite, concesso singulis 
eurribus spatio, etiam Aesch. Ag. 1245 
Choeph. 514 etc. usurpatur; cf. Aeschin. 
I 8 176 óozeg iv roi; imzo0gouícig sig TÓv 
ToU 7to&yucrog aÜróv Ógóuov siosimUvere 
(imperat.). Vid. etiam ad Ran. 995. 

26. voUr' &or. vovri] item Pac. 64; vid. 
ad Ran. 318. 

21. óv&igozoas;| vid. vs. 16. 

28. 4à;] nune quoque &óixsiv Philonem 
saepius quam licebat equos circa metam 
agentem, in somno putat iuvenis. Repre- 
hendentis igitur hiec est futuri usus. 

— cà noAsuwTQouc] Sc. Gouaza (Herod. 
V 113, Xenoph. Cyrop. VI 1 $ 20, Plat. 
Crit. 119 2), i. e. currum cum duobus 
equis zo4suwroi; (Theocrit. XV 51) vel 
7ztoAeuiT5oíorg (Herod. I 192, Xenoph. de 





Re Eq. I 2 III 7) In inscriptionibus 
saepius fit mentio &oueros ztoA4sutovnotov, 
Gvvopióos ztoAeuta TrOlec, (ztztov zeArtog 7toÀe- 
uioTroíov sive ztoisuiozoU (CIA. II 968 
8q.), certaminis enim genus quoddam illis 
nominibus designabatur (cf. Photius et 
Bekk. Anecd. 289 s. v. zo4suuozrc izztoc). 
Praemia, quae Panathenaeorum ludis 
tributa sunt iis qui in certamine riv 
zoÀsuiGTyotov vicerant, commemorantur 
CIA. II 965 (Dittenb. Syll. 39559 sqq.), — 
Proprio sensu adi. zoeutoTfotog adhibi- 
tum est Ach. 1132 et alibi. 

29. àa«/vs;] ad nummos petendos et 
ad creditores pacandos. Quadamtenus 
cum hoc lusu verborum conferri potest 
nostrum een [loopje met iemand nemen. 

80. rí yo£os Ép« us] tragicis his verbis, 
quae ex Euripide desumta esse perhibet 


'"scholion (cf. Homericum zí os roro? xa 


B 28 s 189), iocose nune utitur senex, 
vocem 7oéoc, quae in dictione cothurnata 
rem, negotuum in universum significat, 


14 NUBES. 


»TOsig uve Óupoícxov xci rooyolv AMwvvío.* 


OQEIAIITIAHSZ. 
(item :) 
&zwys TOv imzov éi£oAGeg oixaÓt. 
ZTPE'PIAAHZ. 


GÀX, Q u£X, PbNuxec dué y ix Ov fuv, 


rr M , » M er , 
Ore X«L Óixag cOgAÀqxe, x«L cr6QOL TOXOU 


35 évegvoéosGDat goo. 


OQEIAIIIIIAHZ. 


(foras procedens:) 


? , $ Z 
ÉTE0V, (0 TUCT6Q, 


Tí ÓvGxoÀoivsg xoi Groíqgsi viv voy9 QOAqv; 





34. xoi] om. R. 


35. iveyvgáosoSod] -oac9e. V R. et plerique; vitium redit vs. 1141. || qao] 


q«oí uw Blaydes coll. vs. 241. 


35-38. Fieri potuit quod sumit Zielinski, ut Pbidippides e lecto haec clamaret 
et versu demum 80 spectatoribus se ostenderet primum. Malo tamen statuere eum 
nune mussitantem proruere ut videat quid tandem pater nocte intempesta foris 
agat, mox autem cum contemtu hune derelinquere. 


36. ozgég&] -qr V R. 








sensu aeris alieni, debiti usurpans; qui 
sensus in vita quotidiana numero plurali 
vk yoéo Solet tribui (vs. 39 alibi). Verbo 
Beiva» additur accusativus Eur. Hipp. 
1371 Bacch. 527; cf. Pind. Ol. II 98 aivov 
ÉBa xópos. Similis est versus Eur. Herc. 
530 zí xowóv $A9* roicós Ócucciv yotoc. 

31. óigoloxov xat TQoyoiv] quae separatim 
fabrieabantur, servabantur, emebantur. 
Vid. quae ad Hom.? B 77" E 722 9 441 
42 266 annotavimus. 

—  Huvvíe] filii hie amicus vs. 1259 
Sqq. deridetur, idem opinor qui vs. 686 
sqq. vellicatur, Pronapis filius. 

32. Servum suum ízztoxóuov in somno 
alloquens iuvenis iubet equum — zéArz« 
igitur Zzzo modo inequitasse sibi vide- 
tur — post cursum citatum in à4wór3 oov 
(Ran. 904) sive zviiorgav, (Xen. de Re 
Eq. V 8 3) deduci, ubi libertate sua 
aliquantisper usus per siccum pulverem 
volutetur, ne sudore perfusus domi sit 
alligandus praesepi. Cf. Xen. Oecon. XI 





8 18 (postquam equo vectus sum) ó maiz 
ilalícag róv imzov oixaós &máya. 

33. 25bAxac| hoec quoque filii verbum 
senex morosus corripiens ita usurpat ut 
bonis evolvi dicitur latine, Sen. Ep. 74 $ 3. 
Cf. Plaut. Menaechm. V 5,5 quem ego ho- 
minem, si quidem vivo, vita devolvam sua , 
Tac. Annal. XIII 15 evolutum sede patria , 
VI 17 fortunis provolvebantur, Liv. VI 15 
isíos e praeda clandestina evolvas. 

34. xal óíxac] etiam lites. 

— £rsgoi] i. e. 444o vwéc, ut in singu- 
lari &zsoóc zi; Eq. 949. 

34 sq. róxov | iveyvoáosoSe] pignora 
se esse capturos non solum ad eaput 
sed ad ipsum fenus recuperandum. Verbo 
iyeyvgátecSo. etiam vs. 241 et Eccl. 567 
noster utitur; oppositum est évéyvga 
Ssiva, (Eccl. 755 Plut. 451). 

35. àreóv] vid. ad Vesp. 8. 

36. Of. Menander in JDyscolo vel in 


" Misumeno (fr. 137 et 341): à óvozvyris, | zi 


ob xaS9sÜÓsig; GU u' kztoxvalsg rtegutaTüv. 


Phbodaas 


NUBES. 15 


ZTPEUWUIAAHZ. 
ÓcxvsL ut... Ómucgyóg vig ix TOv Groou&rov. 
OQEIAIIIIIAHA. 


&wGov, c Óctuóvte, xcradnoÜciv ví us. 


(Domum denuo intrat.) 


SCENA SECUNDA. 


Strepsiades, Servus. 
ZTPE'PIAAH. 


Gv Ó' o)v x&á9s:vÓr rà Ól yoía roUT i09 Oc 


40 eig viv xsqaÀiv Gmevre viv G5v voéwerot. 


(Paulisper silet.) 


gv. 


&L9 óOgsA 1 moouv15oror &moÀícO9oi xcxGc, 





37. Ójuegyós v;] Sic R, zc Órucgros V alii. 


38997] ui». V. 
40. roéveroi] oro£werat V, ozoéwot R. 


— ÓvoxoAcivac] verbum redit Lys. 887; 
vid. ad Ran. 82. 

— orgég& Tjv v0y9' üAmv| item Am- 
phis fr. 20 ozoéqor9? üAnv vÀv véxra, uot 
£v màéov | óv gojAszat Ópóv, Menandr. fr. 
281 Oumv iyó robs nAovoíovs, à dPavíic, | 
oig uy TÓ ÓamveileGga. ztQóosOTw, oU oré- 
vew | riz v)xras o)08 orgsQoutvoug vo 
x&ro | ofuot A£ysuwv. 

37. óáxva] vid. ad vs. 12. 

— Óónuaoyos] zv zveyUgotov oi Órjuegyo 
noster locus claro docet; eiusdem rei 
in Zxqgv&g A«upavovoc; mentionem fecit 
noster, si fides Harpocrationi s. v. — De 
demarchis a OClisthene creatis vid. Ari- 
stot. Rep. Ath. c. 21. 

— mug ix tTüv GorQou&rov] cf. vs. 709. 
Simile est à ix zàv 2/yvov vs. 1065, vid. 
etiam Vesp. 266, 526 Av. 13 Eccl. 491 
Plut. 435. 

39. Subsimilia sunt verba Dicaeopo- 
lidis Ach. 186 oi à oiv godvrov àA4A& xc£. 

40. sig cjv xsqaAnjv...t5)v ov co.] cf. 
Ach. 833 sig xeqaAjv ro&zow' £uoi, De- 
mosth. XIX 8 130 & vüv si; xeqaazv Duis 








| abrà ós: roéwat, item XVIII $ 290, et 


omisso zo&zovvo (quod mente est sup- 
plendum) e xsqaAjv coí Pac. 1063 Plut. 
526 Plat. Euthyd. 283 e. Quae loquendi 
formula materiem iocandi praebet Plut. 
651. Cf. etiam Lys. 915 s Zu& ro&moo. 
41. Simillimum est exordium Medeae 
Euripidis &/9' &qeZ "Aoyovs ul] óu&ztzao Sat 
ox&qQos zrí. (cf. Ran. 1382). Etiam versus 
unde altera huius expositionis pars inci- 
pit (vs. 60) tragici quid habet fortasse. 
— mgouvQotoux] 5 cvwwr&co zt9óg kAAr- 
Aovg; Tovg youoUvzog; (Hesych.) Minime 
inhonestum hoc erat officium, quamquam 
perieulum erat semper ne zrmoayoyotc 
(vid. Vesp. 1028) assimularentur, itaque 
Óu& chv dOiuxOv cs xal &rsyvov Guvayoymv 
&vdgóg xal yuvouxóg, 9j O9) ztgoaycysia ovoua, 
qebyovot. xoi T?v ztpouvnoruxnv re Otuvol 
oócc,. ai uatat, qofoüusvat uy sig ixeivnv 
Tyv aizíav Óix va)TQv &uztGoo0u iz cai; 
ys Ovrog uaíaug uóvaig 7tov ztgocyzet xal 
zg9ouvjoacSe. xcios; (Plat. Theaet. 1507, 
cf. Xen. Mem. II 6 $ 36). — Voce zrgo- 
uvjorowc utitur etiam Eur. Hipp. 589. 


16 NUBES. 


ic us yügor imos viv Gl2v wwréoc. 
iuol y&ào mv &yoowxog ijóuGroc ioc, 


eügorLOv, Gxógroc, cix] weíuevoc, 


45 Boóov usiivreig x«l moofárow xi GrEj.q vote 


Uer Üyque MeyexMovg — o0 Meyoxktovg ! — 








42. yjua. (s) zijos Brunck] y5u ios codd.; vid. ad vs. 7. 


43. ijoaroc] jovyoc Naber. 


46. Verba roí MeyaxAtov; à praecedentibus iure secernit schol; vix enim est 
credibile poetam finxisse filium eiusdem atque patrem nominis, cum omnes scirent 
in Alemeonidarum gente alternis vicibus illud nomen usurpatum fuisse. Scholi- 
astae oblocutus est Boeckh in annot. ad Pind. Pyth. VII, assensus GHermann. 





42. yuc. imos] cf. Pherecrat. fr. 146 
sx iQ inipas üvra TnAuovrori | ztoA20is 
luavzóv iyxviicat zQ&yuacw, Herodot. I8' 
cizi.0g Oi roUtov dyívero Óó 'EAÀQvov S506 
incelgac du& (Croesum) orgareveoSat, prae- 
terea vid. vs. 810 etc. et ad vs. 800. 

44. ixópnroc] imcomptus, a verbo xogetv 


(-5oem) purgare (cf. Pac. 59 Eup. fr. 157), 


minime igitur confundendum cum epico 
adiectivo &xógmros insatiabilis a verbo 
xogíoci. Praeterea ad cimices alludi Hol- 
zingeri est opinio parum probabilis. 

— sisi] sic temere (Hor. Od. II 11, 13), 
item sii zeraómoSóvre Plut. 300. Facile 
ilie vivebatur, sine situs pulverisve 
nimio metu. 

45. oreugUAotc] olivis siccatis. Comme- 
morantur etiam Eq. 806 fr. 392. 





46. Megaclis alicuius nomen hie com- 
memoratur, utpote commune in familia 
Alemeonidarum, qui stirpem suam de- 
ducebant ab Alcmeone Megaclis filio 
Hie zürog ràw ztoAizàv 'O2vuztiacw &víizijoe 
ludis equestribus (Ol. XLVII), cf. Herod. 
VI 125 Isoer. XVI 8 25. Prae ceteris 
autem inclaruit Megacles Clisthenis le- 
gislatoris filius, Alcibiadis z&zztos 7:906 
&xtoócs, quem Pindarus in Pythio car- 
mine VII» celebravit propter quinque 
victorias equestres ab ipso eiusque proa- 
vis reportatas. Hoc autem nomen ut nunc 
commemoraret, comicum movit Alcibia- 
des iuvenis equis alendis opes paternas 
absumens. Alcibiadis igitur consobrinus 
fingitur Phidippides. — Stemma Alcmeo- 
nidarum hoc est (cf. Herod. VI 131): 


Megacles olympioniea, qui archon fuit anno quo 


Cylon arcem occupavit, 


Alemeon a Croeso ditatus. 


(opaca socer et adversarius Piasistrati, 
Agariste COClisthenis Sicyonii filia. 





Hippocrates Clisthenes legislator. 
Ostracismo pulsus | | 
a. 487 (Ar. Rep. Megacles ( Agariste  Megacles quinquies victor, ostracismo 
Ath. 22 CIA. IV 3, Xanthippus pulsus (Lys. XIV 8 39). 
569) | 
Euryptolemus Pericles | j Dinomache 
( Clinias 
Isodice 
(Cimon 


Alcibiades. 


NUBES. 17 


&üsAqiÓiv, Gyoowxog Gv, i$ Goreoc 
GceuviQv, rTougpOGcv, iyxexorGvoouévqv. 
, 12-5) ? , ^ ? (Z 
veUrQv Or éy&uovv, &uyxevexAwvóuqv £yo, 
50 0fcv vQvyóc, ro«oiGc, &gíov, zeotovatac: 


[3l à * , 4 Ls À £ 
1] C€U QUUQOU, ZQOXOU, XCTCyÁOTTLGUCTOV, 





47. £oreo; Dindorf] -os codd. 

50. ipímv, ztsgiovoíaz Reiske] virgula in codd. abest. Naber otgóv, égiovoyíaz, hine 
Blaydes ófev 'gvyós, vuooU zgaoiz;, égtovoyiec. Sed /anzficz, quod mulierum est, 
mentio hinc aliena mihi videtur, neque placet zvgob zg«o:x; hoe loco, euius com- 
positio fert ut post singula vocabula incidatur oratio. Nimiae vero est rusticitatis 
quod excogitavit Palmer rovyós, roéyov, égípow, &2ovoiags. Vulgata verba quin saua 


sint equidem nullus dubito; vid. commentarius. 








Vix opus est addi, Megaclem illum, 
qui Phidippidis dicitur avunculus, fictum 
esse hominem; id quod cum per se in- 
tellegi potest, tum ex temporum ratione 
effieitur; vivere enim non iam potuit 
Megacles ille quem celebravit Pindarus, 
noster autem Megacles vivere dicitur 
vs. 124. 

48. Erat Strepsiadis uxor procer ma- 
gnifiea sumptuosa nobilis (Terent. Heaut. 
Ii 15) 

— éyxszoiwvooutvyv] novum verbum a 
Kowóges (vs. 800 Ach. 614) nomine du- 
ctum. Coesyram autem esse Megaclis 
ilam filiam, quae Pisistrato nupsit et 
ab eo contumeliose est tractata (vid. 
Herod. I 60, Arist. Rep. Ath. 14), per- 
hibent scholia h. l. et ad vs. 800, cf. 
Hesyeh. s. v.; sed huie opinioni, quae 
ad loeos Aristophaneos illustrandos mi- 
nime sufficit, — nam ó Koiíga; quomodo 
Ach. l. l. diei potuerit homo aliquis 
tempore belli Peloponnesiaci vivens pa- 
rum sic intellegitur, — quantum sit 
tribuendum nescimus, praestat igitur 
fateri alludi h.l. ad rem aliquam nobis 
ignotam. Serva; fuisse Coesyram fuere 
qui perhiberent, vid. schol. ad vs. 800 
et Pac. 451; Zreíriz oriundam, Megaclis 
autem afrem fuisse aliud dicit scholion. 

49 sqq. Neglexit igitur rusticus ve- 
terum illud praeceptum óz zó xrnósboat 
Zx9' íavrÓóv &gioTEUEL ucxgo (Aesch. Prom. 


890). Similia autem sunt Menandr. fr. 
10 àyó Ó' &ygoixos, ioyázns, oxv90ós, zu- 
z9óz, | qstóo2óc, Terent. Heaut. V, 4, 12 ego 
ille agrestis saevus tristis parcus truculen- 
tus tenax | duri uxorem. 

49. Epulis nuptialibus accumbebamus etc. 

50 zsgiovotaz| copiae, abundantiae. Nox 
apud Ar. non redit, apud alios plerum- 


que additum habet genitivum, nec tamen 


raro absolute, ut hoec loco, usurpatur. 
Sie Xen. Oecon. I 4 wfzlissimum se prae- 
stabit aliquis — QCritobulus ait — s àó- 
vato oizov Ttxgaicpov rsàsiv Te ou Ost 
zal zeQiovaíav zov aÜsswv TÓv oixov (item 
II 10 XI 13), Menandr. fr. 382 aorzgaereia 
ó' ob qége zeQuovoíav | obósu£ ,. &prjusgov 
ó& xal ztgozsrij piov, Thucyd. VIII 45 $2 
oi vara. ix megiovoiag igoítovrec, Isocr. 
XI 8 15 z& é&vayxzaia oci cx; zteQ.ovatas 
sibi opponit etc.; nostro autem loco 
voee zteguovaíe senex quae de suis studiis 
hactenus rettulit complectitur omnia, 
quemadmodum Vesp. 677 in fine longae 
seriei deliciarum et eduliorum eolloca- 
tur vox z4ovSvyíace, ut euncta quae enu- 
merata sunt quaeque plura eiusmodi 
potuissbnt afferri coniunctim indicentur. 
Non dulcis quidem odor erat meis fae- 
»,Cibus et cratibus et lanae, at enata 
,inde erat mihi abundantia." 

51. xoózov] non ad eroceum oZorem 
alluditur — quod fortasse putaverit 
quispiam propter verbum ó£&v — sed 

2 


18 NUBES. 


Qez&vuo, Àeqvyuot, KeoAutóoc, DtvsvvAA(Ooc. 


o) uqv io y (ge &oyóc qv, (AX i6má9a. 


3 5 
éyo 0' &v, «vr 9oiucrtov Ósxvvg vol 


qQ 
qQ 


z90qeGtV, &geGxov' ,0 yovot, Mav GnaQüc.* 


[1 


(Restinguitur lucerna.) 


OEPAIIS.N. 


Qum , E 
&Àewov uiv oox £veGv iv rG Aóyvo. 





56-59] post vs. 20 collocat Zielinski ; at vid. commentarius. 
56. oix Éveor ] oózéz for ne legamus dehortantur loci in commentario allati. 





ad colorem quo induta 
incedebat mulier urbanis moribus assu- 
eta. Verborum similis est structura infra 
vs. 1007, ubi vid.; de crocota vid. ad 
Ran. 46. 

—  xarayAortuGu&zov] 
xarsyAozTi0uévog; Thesm. 131. 

52. 4agvyuo?] a verbo 2eqioosw vorare, 
deglutire (— xaezazivav), apud Ar. non 
obvio; ef. Hom. 4 176 P 64 2 583 Eupol. 
fr. 148 4egóacszet 2eqvyuóv &vópstov zt&vv. 

— Kowidog] hie et Lys. 2 Veneris est 
epitheton, cuius templum erat in Phaleri 
portus promunturio Coliade prope Athe- 
nas (Strab. IX p. 398, Pausan. I 1 $ 5). 
Notum est vaticinium quod de pugna 
Salaminia post eventum innotuit: K«w2z- 


TOU Z490XOT0D, 


suaviorum, cf. 


&Ós; Ó& yuvaixeg 2geruotot qoüsovot (Hero- 
dot. VIII 96). 

— I*vervli(óo]] hoc quoque Veneris 
cognomen Lys. 2 redit. Pluralis zóz»o 
l'evervAM(ósz; legitur 'Thesm. 130, quibus- 
cum Preller Mythol. I* p. 377 componit 
vkg l'evvatóeg Phocaeae cultas. 

53—55. Iocandi materiem praebet du- 
plex verbi oz«9&v sensus; quod proprie 
significat densare sublemem (rüv xoáxwv) 
infer texendum, fila enim transversa, 
quae ope radii textorii (xeozíóoz) traiecta 
sunt per stamina, dein rjj oz&31 (Aesch. 
Choeph. 232, Plat. Lys. 208 Z etc.) adi- 
guntur sive coercentur; vid. Philyll. fr. 12 
ona9üv róv iozóv obx Fora. ozt&S. 'Trans- 
lato vero sensu, ut alia pulsandi verba, 
adhibetur de iis quae nimio impetu, 
nimio studio fiunt, significat autem pes- 





sumdare, dilapidare; vid. Demosth. XIX 
843, Diphil. fr. 4377 z& zargó« BoUxe xai 
oza96, Lucian. VII 19 ete.; apud Me- 
nandrum (fr. 347) quam recte Photius 
interpretatus fuerit à&4eCtovsóso9e. dictu 
diffielle. — Vernacule hic lusus verbo- 
rum quadamtenus sic reddi potest: 
vrowwlief, je lapt maar steeds ...er alles 
door. 

53. oà uQv...ys] uon sane. Item Vesp. 
268 Pac. 41. 

54. roói] vestem suam ab uxore con- 
fectam (Aomespun). — Similis est iocus 
Acharn. 435 ó ZzÜü ita. 

55. zoógaow] argumenti loco. Non de 
vera causa (ut saepe apud veteres, 
Thuc. I 23 8 5 III 9 $ 2 VI 6 $ 1 etc.) 
nune adhibitum sed de ficta; item Eq. 
465 Eccl. 1111. — 'Tecte ut exprobrare 
posset nobili uxori prodigalitatem, ve- 
stem ei ostendens ,4í«v oza3G;" saepius 
dicebat senex, quasi nimis densam esse 
perhiberet cum revera esset lacera. 

56 —59. Hine alienos esse facile suspi- 
cetur quispiam, non tamen iure; apte 
enim nune pingitur senis ille animus, 
quem modo testatus est ipse, ad xviu-: 
voztouotíav propensior (ef. vs. 421) et zó 
ózc9&v quam maxime infestus, nec non 
colaphorum ille amor, quem nune com- 
pescere eum cogit bellum; praeterea 
sie cavit poeta ne nimis longa fieret 
eius monologia. Post versum autem 20 
collocari omnino nequeunt, — quod fuit 
qui putaret, — nam oleum si non est 
in lucerna, deinde ad eius lucem tabulas 


NUBES. 19 


ZTPEWIAAH. 


, s , Z ' , T D : 
OLMOUL TL ye«o uo, TOV TOTNv ames Àoyvov; 


-5 EL 5 rr , 
üsUg £À9', iva xÀd&mg. 


OEPAIIQN. 


Ói& Tí Ore xÀovGouoi; 


ZTPEWIAAHZ. 


OrL TOv zvysiQv évrtOsig Oovoliióov. 


(Servus se proripit cum lucerna et tabellis.) 


60 


- — , 
uerà r«00', Ümcogc vüv éiyévs9  víóg obrocí, 





57. uoi] om. R. 





58. £15'] om. V, /9' eodd. complures. Cf. Eq. 150. || zí ó5za] «i ó5 codd. com- 
plures, zí 05 "yo Bentley, sic aut Ó& 5 zi Blaydes (coll. vs. 1178 Lys. 599 Ran, 


158, 805, 865 Plut. 264). 


59; *iynS«z] ivezí8e; codd., quod imperfectum neque per se satis expedio neque 
quomodo genitivum partitivum plur. admittere possit video. 


60. ózw;] vid. commentarius. 








suas inspicere non poterit senex; alapa 
certe, quae puero intentatur, non mul- 
tum prodesse poterit ad lumen excitan- 
dum. 

56. Cf. Av. 1589 Zaov oix Évsorw 2v 
Tj Anxzó9o,,Plut. 763 Aqu obx Évsovw 
iy TG Sviázo. 

— (uivj non de conservis loquitur 
puer sed, quasi heri sui sit sodalis, 
ipsum seque pronomine z057s impudenter 
admodum indicat. 

57. Etiam cives, qui neque rustici 
essent neque avari, his tamen tempori- 
bus oleo parcebant, in urbe enim ho- 
minibus propter hostium invasiones op- 
pleta ea quoque Zozáwtev quae pacis 
tempore gratis fere in Attica haberi po- 
terant, ficus, oleum; vid. Ach. 34—36 
et praesertim Vesp. 251 sq., 302. 

— mórzqyv...Ayvov] Dibulam lucernam , 
multum olei comburentem. Cf. alterius 
cuiusdam Strepsiadis verba Plat. com. 
fr. 190: qeídea9e rob2atov aqóóg" 3$ &yogaz 
9' dy | óvijooucr ariAgnuv vw! Vus uj nón 
(aríAgy est simplex quaedam lucernarum 
species, cf. Hermipp. fr. 28), Alcaeus 
autem comieus in fabula aliqua &óy- 





| est Vesp. 855 Pac. 142, 522 Lys. 753 


| Imitatur Lucianus XLV 29 ónpóoav 39v- 


cÀÀióe commemorans, non tamen Jibulum 
sed paene siccum elchnium sie signifi- 


cans. Of. etiam Verg. Cir. 344 Jbulum 


linen. Adi. zórys proprio sensu adhibi- 
ium est Thesm. 735 à Seguórarot yvvoi- 
zsg, OQ 7torlorOrGt. 

— dnt] i e. $uuévov eiysz accensum 
mihi fenebas. Ymperfecti syov hic usus 
E , 
1184, ef. jv Av. 1051 Plut. 971. Nisi 
praestat interpretari: eur accendere cona- 
tus es, accendere voluisti; revera enim 
non peregit consilium, frustra accendit 
lucernam quae brevi post ultro sit re- 
stincta. 

99. vv ztayev ... 9ovaliioov] i.e. za- 
qas Tw&s Sova2iióes. De articuli hoc 
usu e lingua francogallica notissimo vid. 
ad Ran. 1263 et ad Vesp. 199. Mente 
supplendum z/; vo»s A/gvovuz. 

60. ózoz] nisi Zze& rescribimus sine 
iusta causa (vid. tamen Hom. IL? ad 
-4 459), parodia dictionis tragicae in 
hoc versu, ut in versu 41, est agno- 
scenda. Nam particula jzoz;, quae apud 
tragieos nonnumquam idem quod Zze& 


q&yous dixit ro)c zóres àóyvovs (fr. 21). | valet (vid. Soph. Ant. 253 ete.), apud 


20 NUBES. 


iuoí rs Ó3] xol rfj yvvouxi Tjj GyaQ, 
L 1 112. j C€yewvu, 


- ? — , NY 
cvtol r0U Ovóucrog Ó7 évraUO £AoidogoUutta. 


jj uiv y&o immov zQocerí0tt zQ0c roUvouc, 


AüvOummov, 3) Xágowuemov, ?) KoAAunióqv 


65 iy Ó& r0 voU zémmov énüéuqv GQeaudovíiowv. 


ríoe uiv ovv éxowóusO" si D *00V 
eu «QuvóueO" sive vÀ qoóvo 


xorvij &vvépqusv, xoi $0fus8e Gedimmiónv. 


€ A ^35 , 5 2 , 
rOUTOv TOv viov Àeuevovo éxogícero: 


[s 4 G1 é il er , eA , ; ji )À 
070v v ueycag Qv cou € cuv1iUs 7T:QOG T7UOALV, 





61. 0j] om. R, hine zuoí ze zai ciu; Blaydes perperam (non meae enim sed 


isti requiritur). 


62. 05 (s)v»ra09' Reisig] OZv àvreü9sv V, Ó' fvreü9sev R, O5 'vreb9sv codd. alii 
caesura in anapaestis suspecta (cf. tamen Ach. 400 Lys. 768), 07 z«ó7 multi. Male 
Kock ij 'v9évó', nam huie adverbio locus non est. 

64. Xápirmov] Xeigutzov V fortasse recte (vid. Menandr. fr. 491), K&ázzzzov R 


vitio manifesto. 


65. r0 roí Cobet]| sic aut &zó vov Meineke; roí mss. 





Aristophanem ceteris locis cunctis in 
fabulis superstitibus proprium suum 
sensum (quomodo, hinc — ve) servavit; 
legitur autem locis fere 180. 

— viós oórooíi] substantivum articulo 
earens huie pronomini saepius adiun- 
gitur: Ach. 130, 187, 960, 1049 Eq. 
1177, 1181, vid. etiam Vesp. 262; idem 
valet de pronomine ó9/ (Ach. 908 Vesp. 
1132 Lys. 1072 Eccl. 27) vel 50s (Ach. 
336, (454), 810, 985 Eq. 1166). Of. 
reflexivum  postpositivum articulo ea- 
rens (vs. 515 eto.). À 

61. Xya9;] vid. ad vs. 8. 

64. XantAippum Periclis pater habuerat 
nomen (vid. ad vs. 46). 

65. Phidonidis sive PAidonis nomen 
etiam vs. 134 occurrit, de pervulgato 
autem more pueris nomen avi dandi 
vid. Av. 283 Thuc. VI 54 8 6 Plat. 
Lach. 179 4 Parmenid. 126 c etc. 

66. ixowóus9'] infer mos certabamus, 
altercabamur, cf. Eq. 1258 £v vij &yog& yào 
xowóusvo; igoozóunv, Hom. B 385 s vr 
zavqu£Qut GruysQO zQuvius9" "Aon, Hes. 
Theog. 535 xel yo óT 
9vyroí. r' &v99ozo: | Myxóvy, Herod. IIT 


£xoívovro Ssol 





120 xzguwouévov ÓE ztsol geris vrÉ., Eur. 
Med. 609 óz o) xgwoUucr rüvót coi rà 
zAsiova ete. 

67. £uvéfgusv] vid. ad Ran. 175. 

— i9íus9a] decimo die post natum 
puerum, cj ó:xáry (Av. 494, 922), ad- 
vocatis eum mariti tum uxoris cognatis. 

— dadurziógv] nomen quod sibi ipsum 
adversari dici potest, quoniam zó yv 
qsíósc9a. est rusticorum, oi ó& 
virorum nobilium et praedivitum. Quam- 
quam minime inauditum inter Graecos 
fuit PAidippi vel -ppidis nomen, vid. 
Hom. B 678 Herod. VI 105 (?) ete.; 
proprie enim significat eum qui qesídezot 
vüv 'mnow , suis equis parcit. Reeensendus 
igitur est hie versus inter locos ubi 
notis nominibus novus sensus iocose 
tribuitur (vid. ad Vesp. 84 Ran. 427). - 

68. ixopitero] cf. ózexogíitero Plut. 1011. 

69. &ou' àiavvy:]] pompam Panathenai- 
cam cogitare potuit mulier gloriosa, 
haius enim particeps futurus erat filius 
si victor e Panathenaeorum ludis eque- 
stribus evasisset (vid. ad vs. 28). Sed 
eredibile est eam maius quid ei sperare, 
nempe victoriam Olympiacam vel Pythi- 


itmot 


NUBES. 2l 
70 &ozco MeyexAégc, &voríÓ Zyov.* iyà 0' &gqv 
»Ür«v uiv ovv ràg ciyeac £x roU gelÀíoc, 
er e , , , , [44 
&omeo Ó moerNO Gov, Óup9éoev ivqupuévog. 
GÀÀ oüx émíütro roig iuoig oj0iv Aóyowg, 
imEQÓv uov xcréyeev TOV qonudrov. 


15 E 3 0À M z, ja jÀ 
[3) vuv ovv OAQV TQNV Vvuxrc 9oovct QV WwOALG 





73. imiS9:ro] izsi9ezo V R alii. 

14. Íznsoov| fzzsoov Dindorf cum Photio. 

75. uóàg (quod supra uíev scriptum est in Cant. 3) Blaydes] 6o codd.; quod 
quoniam cum voce &roezóv iungi nequit, qoovzitov óóoí interpretandum esset qpoor- 
zítav ztegi óóoDU auctore Reiz, qui confert Xen. Mem. IV 8 $ 5 5ón uov éniysioobrros 


qoovrigmL Tij; zt9góg roUg OÓizaGriks &zoAoyíaz nvavruo9r zó Ócwuuóvwov (et Soph. Oed. R. 


67). Qualis genitivus verbo ggovzítev additur aptissime e.g. Xen. Mem. T 4 8$ 11 





cam, qualem reportaverat olim Megacles 
ile a Pindaro celebratus. Nam ludis 
ilis vicisse apud Graecos prope maius 
et gloriosius erat quam Romae trium- 
phasse (Cic. Flaec. $ 31), victores autem 
domum suam eum summo honore dedu- 
cebantur et urbem natalem intrabant 
quadrigis vecti et purpurea chlamyde 
ornati, adibant autem templum ubi 
coronam suam  dedicarent. Sic igitur 
etiam Meégacles ille Delphis redux olim 
vietor adscenderat acropolim et zgosógíc 
x«i citüost rjj iv v ztQuravsí(m fuerat ho- 
noratus. — '"lriennio post Nubium fabu- 
lam scenae commissam Alcibiades (vid. 
ad vs. 15 et 46) ludis Olympiis praemia 
primum secundum quartum (vel tertium) 
tulit septem curribus certans; vid. Thuc. 
VI 16 8 2, Isoerat. XVI 8 32—34 (*An- 
doeid. IV $ 25 sqq., Euripides apud 
Plutarchum in vita Alcib. 11). 

— ztgóg mA] i. e. zgóc zv &zgoztoAw, 
item Lys. 288. Scilicet antiquitus /j &zoó- 
ztoAtz vUv oca ztóAic v, ut loquitur Thucyd. 
II 15 8 3. Vid. e; zóaw Lys. 302, 912 
Thesm. 812, iv zó« Eq. 267 Lys. 245, 
317, 754, 158, 1183, éx zó2so; Eq. 1093, 
ziv zoAw Lys. 487. 

70. Miyaziéns] vid. ad vs. 46. 

— £Étvazió'] zo0Zoss Evóvue, paludamen- 
fum purpureum. Pretiosi huius et splen- 
didi vestimenti mentio fit etiam Lys. 





1189, "Theocr. II 74, Plat. Rep. 4202, 
Eubul. fr. 90 ete. — Perinde atque 
erocoía (vid. ad Ran. 46) proprie femi- 
narum hoe tempore erat vestimentum. 

71. ix roD qsiiéoc] apud nostrum redit 
vox Ach. 272, pra'un montanum (Almweide 
germ.) significans; rz& y&o mergóóy xai 
«iyiporc  yopí« qsi2ea; iz&2ovr, Harpo- 
crat. 8. V., qui addit etiam apud Crati- 
num repertam esse hanc vocem; cf. 
Steph. Byz., Phot., Suid., Ruhnken. ad. 
Tim. p. 269, Leake Demen pag. 7. Pro- 
babiliter Sauppe statuit non certi ali- 
cuius tractus nomen fuisse d»z4iée, sed 


| loca saxosa sive salebrosa quaelibet ita 


esse designata; sic enim usurpatum est 
vocabulum apud Platonem (Critiae 111 c) 
et Xenophontem (de Venat. V $ 18). 
Apud Clem. Alex. qez;«z/s 2í(9og dicitur 
lapidis quoddam genus (Protrept. p. 40 
Klotz). 

12. 03 £9ov] vid.Vesp. 414 (et Eccl. 80). 

— évqguuévog] vid. ad Ran. 430. 

74. imzsgov] novi morbi nomen, ad 
similitudinem vocis e medicorum arte 
desumtíae :/zzsgos confictum; cf. etiam" 
vOX Üóegoz. Vs. 243 dicitur wvócos imzuy. 

— xa«riyssv] cf. Vesp. 7, Plat. Leg. 
800 7 iviors z&cav Bimoqnuimv vOv iegov 
za y £ovat. 

75 sq. Haee quomodo cum fpraece- 
dentibus cohaereant ut bene intellega- 


b2 


2 NUBES. 


, (3 , LI , e - 
uev qvoov &roezOv OÓcuuovioc v7mt0guG, 


jv qv &veziíóo rovroví, Go901/60uoL. 


*, , LPS - E DON ) 37 
CÀÀ éSeysioeu zxoOrov cevrov povÀogot. 


cg Ójr Gv iüuGT «rüv émeytíocuur; móc; 
80 deidumnídn! -—  Dadvuniówv ! 
(Denuo prodit Phidippides.) 


SCENA TERTIA. 


Strepsiades, Phidippides. 


OQEIAITIIIAHZ. 


, 5 , 
Tí, (0 TEGTEQ ; 


ZTPEUTIAAHZ. 
xU00v ut, xol ryv qsige Ó0g Tyv Ós&ucv. 


OQEIAIITILAHZ. 


(Reluetanter patrem amplectitur manumque ei porrigit.) 


(0ov. tí &Grtv ; 





Plat. Phaedon. 91; Eur. Or. 801, ubi accedit z. vel ou:ixgóv vel oiósv; sed hoc 
loco etiamsi possit defendi, ipsa tamen vox óó£6; mire languet, nihil enim ad eam 
tuendam prodest collatus versus Av. 22. Meineke /Óov, nisi exciderit versus huiusce- 
modi: (ódoD) jv à» rgeamóusvos ixxviuaSsinv zazob. 


76. nógov &rgazóv] kroamóv sboov V. || nógov] sógov codd. 


77. Tovrovi] oórooí V. 


79. émsye(gatu] &veysigeiuuc V Cant., hine Cobet &v £yeigatu. 








mus, tenendum est hoe loco, ut saepe 
apud Graecos (praesertim apud Thucy- 
didem), notionem primariam non verbo 
finito inesse sed participio quod ei est 
adiunetum (ef. vs. 521 sq.). Soluta igitur 
oratione haec ita possunt reddi: ói robro 
ov GAqv TZv vüxrc qoovrito. vüv Ób uóAw 
uíav mÓgov &rgaztóv xr&. 

16. ónsopu] admirabilem, incredililem. 
Laudantis igitur est h. l. et alibi, nec 
raro tamen vituperantis; vid. ad Ran. 611. 

T7. vovrovi] isfunc. Domum manu in- 
dieat. 

79. noz] iteratur etiam vs. 661 Vesp. 
166 et Cratin. fr. 187 zc zi; abróv, noz 
rig àv | &zó vroU zórov za/css. Vid. prae- 
terea ad Ran. 120. 





— iZnsys(gauu] idem compositum apud 
nostrum legitur Av. 83 sq. Plut. 539, 
cf. Theogn. 469  uxó' 
Zwuovióg (quae verba repetuntur a Phe- 
recrate fr. 153?). 

80. Cf. Ach. 404 Ebowióngs;! — Eigi- 
zíó.ov! et infra vs. 222 ó Zóxgatss! —— 
& Zwxgwrióiov! Vid. praeterea vs. 132 
zai! — zouóíiov ! 

81. Cf. Ran. 754 sq.; etiam Soph. 
Trach. 1181 sqq. digni sunt qui confe- 
rantur. 

82. io] notetur in hoe versu et se- 
quentibus impatiens impudensque filii 


sÜOovr  éméyswps 


| brevitas; qui voculis oiv, ó5, ó;jr« urget 


patrem, ut quam celerrime finis fiat 
colloquii ipsi molesti. 


NUBES. 


[5] 
Q2 


ZTPEWIAAH. 
&imé uot, quÀsig éué; 
OQEIAITHIILAHZ. 


vi] vóv lloczt0Ó vovrovi róv "Inmuov. 


ZTPE'PIAAH. 


uy uoí ys roUrov uqÓeuGg rov "Ivmov 








85 ovrog y&g O0 O:0g cvriÓg uoi TOv xexQv. 
&ÀX simso ix vijg x«gÓíec w Ovrog guÀeig, 
0 moi, mLO00. 
OEIAITIILAHA. 
ví ovv mzíOcucL ÓQré Gor; 
XTPEPIAAH. 
Éxorgewov cg ríyuGre rOUG GevrOU rgóxOvg, 
xcL uivQOav cAQ9ov Q Qv fyÓ megeuvéco. 
OQEIAITIIIIAHZ. 
90 Aéys Oc, ví xsÀevetg; 
82. sé uo] filio continuat R. || Zu£] c£ us Cobet. 
87. zi900] zsí9ov uo: R, hine miSoU uot — zai zí( Dobree, zi900 tí uou — «i 
Reisig (ut Soph. Oed. R. 1434 Eur. Or. 92) versus numeris invitis, multo melius 
CFHermann z:$08 uot — czí ók || zí?ouc: Dawes cum Bodl. 6] zsi3oucc R alii, 


zi9oUuac V multi. 


90. Aye] xol A£ye V. || x«( v] x&ra Elmsley Cobet, xai oó FWSchmidt. 





83. rovrovi] nisi alicubi nune cernitur 
Neptuni equestris signum (filii studia 
testans), absurdum est hoc pronomen. 
Quod negare non debebat Dindorf; nam 
qui contrarium demonstrare creduntur 
loci Ach. 427 [Nub. 1473] Ran. 429 
nihil probant, ibi enim oóbzooí significat 
istum. tuum. vel 2séum quem. nost, id quod 
in nostrum locum minime quadrat. Cf. 
Vesp. 875 Thesm. 748 ad Apollinem 
&yvtx dieti, Nub. 1478 ad Mercurium, 
Herod. Mimiamb. III 97 de Musarum 
simulaeris. 

— "Inmiov| etiam Eq. 551 sqq. huius 
dei fit mentio, qui et alibi per Graeciam 
crebra habebat templa et prope Athe- 
nas in colle Coloneo colebatur. Ipsam 


equi originem a Neptuno repeti nota res 
est; cf. Preller Myth.* p. 588-593. 

81. uj uoií ys voUrov] sc. 2éye. Eadem 
est ellipsis Eq. 19 Nub. 433 (ubi vid.) 
Vesp. 1179, 1400 Lys. 922 Ran. 1407; 
vid. ad Vesp. 231 et cf. Ach. 345 Av. 
146 Ran. 841, Soph. Ant. 577, Eur. Med. 
964, Plat. Hipparch. 229 e. 

87. Similis est verborum structura 
Vesp. 760 sq. Av. 164 Thesm. 939. 

— rí] vid. ad vs. 1000. 

88. £xorosyoy] muta; transfertur etiam 
v8. 554, suam potestatem obtinet Plut. 
721 Hom. P 58. Cf. gallicum fa?re pea« 
neuve; subsimile est nostrum 7ij Aeeft 
een rokje uwitgetrokken de iis qui e gravi 
morbo convalescunt dictum. 


24. NUBES. 


ZTPE'PIAAHZ. 


X«L TL TCELGEL; 


QEIAIIIILAHA. 


' M , 
vi tov ZfLóvvcov. 


TEELGORGL, 


ZTPE'TIAAHZ. 


ÓsUoó vvv dmópAeme. 


c 
69d 


* , E * , , 
r0 Ovgiov rotro xol rOx(Ói0v; 


OEIAIIITIAHZ. 


ST , 3 73 19 ' 2 , 3? , 
00QQ. TL OUV TOUT ɣGTLV ɣTEOV, (0 TUCT60; 


ZTPE'UIAAHZ. 


AT M A r ' , 
wvyOv cogóOv robr £6ori ggovriGTIOLOV. 


- -0Q? - 
95 évr«UO' évoixoio  Gvógsc, 0? róv oUdogavóv 


Aéyovreg &veztí9ovoiv dg &orw mvwyevUe, 





92. 9ópvov] Svgióiov V R alii metro invito. 


94 sq. E scholii verbis wwvyóv Gcogóv roür oci ;? oívoóog rig xci Süzos ooqüv 


Süzo; Ot xaclsitu. üvTixOg TózO; ÉvO9a z02440l Gvvégyovrot GzeWóusvor temere Lenting 
effciebat vs. 95 legendum esse i»zaí9a Saxobo', Kock vs. 94 wwyüv cüvodog roUr 
igri xci Süxos cogóv. Multo probabilior est Rutherfordi sententia, vocem Sxoz 
non poetae (ut Nub. 993 Ran. 1515) sed commentatori deberi, scholion autem 
Sic esse corrigendum: ivyóv Gogüv z:4.: vovttaTL GÜvoÓ0cg Ti; xal Süzos coqüv. — 


qoovrwot6otov: qgovruGTotov zaAsirat &rrixOS TÓmoz Év39o [mo220l] cvvégyovrzat axswópusvot. 
Ipsa tamen verba equidem potius sie constituerim: zovzéor. oívoóós zw; zai S&xos 
coqüv' oUrog Ói zaAsirau zo uizOs rózog Ev9c 02200 Gvvégyovrot Gxewóusvot. 


95: ivoixoba' ] évoizoUouv R. 





92. Idem est hemistichium Thesm. 26. 

93. irsó»v] vid. ad Vesp. 8. 

91. Quod wvréz ilie habitare dicit 
senex, utitur verbo e requisita poetarum 
oratorumque dictione desumto, simulque 
sic innuit non vivos vegetosque illic 
habitare homines sed mera z0o4« za- 
uóvrov, vexUov quaedam &uévyve z&gnva, 
quibus qoévez o)z £uztsóoí siow, Socrati 
wvya«yoyG (Av. 1555, qui locus omnino 
est conferendus) obtemperantia. Cf. infra 
vs. 504, ubi unus ex eorum numero 
dieitur 54t9»5.. Domicilium autem grex 
hie inanis habere dicitur in quodam 
qoovrwTNoío, quae vox nune a comico 





fingitur ad instar notorum verborum 
Bovàsvtijgtov, £oyaatiovov, óvzeozrjgiov, ducta 
a nomine qpoovztor5;.. Hoc autem no- 
mine, quod legitur vs. 101, 266, 456, 
1039, illis annis sophistae coepti sunt 
cum contemtu designari, Amipsias autem 
comicus fabulae Conni, qua cum Ari-, 
stophanis Nubibus certavit, chorum e 
qoovriozatz composuit (vid. Athen. V 218). 
Cf. Xen. Conv. VI 6 &oe oU, Ó Zóxgersz, 
ó qoovruGTs &uxoloüusvoz, item VII 2 
Mem. IV 7 $ 6. Ex Aristophane vocem 
qgovrcríj; desumsit Plato Apolog. 18. 
96 sq. Conferenda sunt Metonis verba 
Av. 1000 4o ier. rjv ióéav 0Aos | xac 


NUBES. 9t 


Qt 


EZ iH CPUS e c € ^ c 
x«l &ortwv 7vQL T]uM&g ovrOc, quseig Ó CvOgexec. 


ovrOL Ói0cGxovG , GoyUoiov Tv tig OL00 
, €Qyvo TJ up) 


Aéyovra vvx&v xol Ófxcie xol Ow. 


OQEIAIIIIIAHZ. 


100 


ticiv Óà cvívsg; 





97. &v3pazsc Meineke] &»99cxe; codd. 








zwwyíc u&Awro. Praeierat autem Cratinus 
in Panoptis teste scholio ad nostrum 
locum, zzsoi "Izztwvos ro quàooóqov xouo- 
jo». Quod vero Aristophanem in Ana- 


gyro fabula — quae quam multa cum 
Nubibus habuerit communia vel in haec 
fragmentorum inopia patet — zóv ztwyea 


imi (uzov dixisse refert Pollux X 54, id 
quin izi "1zzovoc sit legendum non 
dubito. Itaque Hipponem Samium aut 
Rheginum aut Metapontium, philosophum 
physieum, circa initium belli Pelopon- 
nesiaci vixisse hi loci videntur testari; 
sed quo tandem placito tantos civerit 


cachinnos, ex comicorum iocis non satis. 


apparet. 

96. z»ysóc] est una ex crebris lis vo- 
cibus in -sU; vel -z/o desinentibus quae 
instrumentum indicant (cf. Enchirid. dict. 
ep. p. 327). Significat autem vas in quo 
suffocantur carbones (Zoofyot). 

98 sq. Praesentibus nummis quod ar- 
tem dicendi docere hic et infra saepius 
perhibetur Socrates, falsissimum id est 
profecto, non tamen calumniose dictum. 
Nam nihil eiusmodi quadrare in virum, 
qui nihil se scire profiteretur, qui non 
docere alios sed interrogare, non di- 
sertos reddere sodales sed ad incitas 
redigere soleret, nullam autem a quo- 
quam aut poposcisset mercedem aut 
accepisset unquam, id et in vulgus 
erat notum et ipsi comico notissimum. 
Itaque nemo non intellexit de Socrate 
nune diei quae ad Gorgiam potissimum 
et Protagoram et Prodicum et Hippiam 
aliosque essent referenda. Quam ob rem 
quin imaginem philosophi non satis ad 











vivum expressam esse iudicaverint spe- 
ctatores fabulamque minus probarint, 
non est dubium; sed minime malignus 
inde apparet comici animus turpisve 
eius inscitia; id quod optime perspexit 
Brunck. Quapropter postea Plato minime 
suecensuit comico, quem sciret non serio 
talia imputasse sanctissimo philosopho. 

98. &oy/gtov ijv vt; 0i06] idem est he- 
mistichium Thesm. 937. 

99. Dicebant sophistae 


! ^ - * 
9elyg usréyswv Ó£ou Óuxaicov | &yaSGv rztgl 


ürt ojÓiv iÀy- 


ztoeyu&tov tÓv utAàovra ixavas ómrzoguzóv 
loso oi (Plat. Phaedr. 272 2); itaque non 
quid verum sed quid veri simile esset 
quaerere solebant (ef. ibid. 267 4), zv 
&vrloywv céyvqv potissimum docentes 
(Sophist. p. 232), nihil enim non esse 
&uqugntaucov, sed de omni re in utram- 
que partem disputari posse (vid. ad. vs. 
112 sq., esse autem ze30 ziv r/gavvov 
&v99ózo uóvyy (Eur. Hecub. 816). Co- 
micus vero nune ró xowij rot; quiocóqots 
Ónà cv zoÀÀóv émwuucusvov émupéget Zo- 
zoárs. (Xen. Mem. I 2 $ 31). Scilicet a 
minus peritis hominibus Socrates facile 
cum Protagoris vel Euthydemis poterat 
confundi, quoniam rogando et confabu- 
lando ille quoque avditores eo deduce- 
bat ut permulta addubitare inciperent 
quae ce'ta hactenus essent visa. 

— auxüv zol Óizatx xal &ó:xa] haec iun- 
genda sunt, item vs. 115 et 1211; ef. 
vs. 432, 1335 Eq. 93 Vesp. 581, 594. — 
Locutio zal óíxau xoi duc redit Ach. 
373 Eq. 256, item adv. zei óualog xai 
&óixoz Plut. 233 Andocid. I 135. Vid. 
etiam Plat. Leg. 937 e. 


26 NUBES. 


ZTPEWIAAHZ. 


, io , em E E - 
ovx oiÓ «cxoupOc rovvouc 


weouuvogoovtuGrel xoÀoí r6 x«L cyowol. 


DQEIAITIITAHS. 


«iBoi: movqooí y. oidc rovc GAafóvoc, 


TOUG OygiQvr«g, roUvG GvvmoOÓ5rtovo ÀAéycg, 


€ 


c Y M 
Qv 0 xexoócíucov Xoxocrqe xoi Xoigsqüv. 





101. usguuvogoovzcuozai] uszeoQogoovruazai Nauck. 
102. Sie interpunxit Blaydes, vulgo y', oióe. zo); à. 


104. Om. R. 





101. usguuvoggovrioral] novum nomen 
e duabus stirpibus, quae et ipsae ex- 
quisitioris sunt dictionis, compositum: 
usouuev&v (Xen. Mem. 11 $ 14), uépguuva 
(vid. vs. 952), usouivrrr; (Eur. Med. 1226) 
et qgovzior6c (vid. ad vs. 94). 

— xaAol ve xal &ya Soi] , Aristokratie des 
Geistes, Ritlern vom Geist- und Tugend- 
bund" (A. Rómer). 

102. oido] scio quos dicas, item Ach. 430. 

— éatóvag] vid. vs. 1492 et ad Ran. 
909. 

103. Pallidos cum dicit, CAaerephontem 
potissimum cogitat; discalceatus autem 
per plateas incedere solebat Socrates (cf. 
vs. 863). Per chiasmum igitur qui di- 
citur haee nomina in versu sequenti 
sunt collocata. — Ad rem quod attinet, 
cf. Theocritus XIV 5 aequalem aliquem 
sic irridens: zrgóev zig &qixero llu9ayo- 
gus | &ygóc xal kvuzódmrog IS95vaios ó* 
Aper uev. | Hoero u&v zcb Tivog, $uiv do- 
xsi, Orr iAsUQo. 

104. Chaerephon Sphettius (vs. 156), 
qui Socrati ab intimis fuit inde ab in- 
eunte aetate, et cum fratre suo Chaere- 
crate ab eo est reconciliatus (Xen. Mem. 
II 3), infra saepius ridetur (vs. 144 
sqq., 503 sq.) et circa fabulae exitum 
in scenam prodit. Vehemens erat (Plat. 
Charmid. 15342 Apol. 2127, quzóziuoz Xen. 
Mem. II 3 8$ 16, vid. etiam Plat. Gorg. 
447 2,0), oraculum autem Delphicum eum 
consuluisse, ecquis Socrate esset sapien- 


tior, referunt Plat. Apol. 217 Xen. AT 
14 (quamquam fictam a Socraticis hane 
esse fabellam perhibet Apollonius Molo in 
scholiis ad vs. 144, item Athenaeus 218 /'; 
vid. Cobet Prosopogr. Xen. p.62). Anno 
404 in exilium cessit, sequenti cum Thra- 
sybulo rediit, sed brevi post, vivo etiam 
tum Socrate, morte est extinctus (Plat. 
Apol. 1.1.. Infirmo eum fuisse corpore, 
studiis intabuisse, libris impalluisse in- 
tellegimus; vetus autem commentator 
ad Plat. Apol. 204 testatur etiam Cra- 
tinum in Pytine fabula risisse eius pau- 
periem et squallorem, addens eum inter 
Calliae adulatores ab Eupolide in Kó4a£uw 
relatum esse, ab eodem in 77ó4sot dictum 
esse züiwov a colore lurido, apud Ari- 
stophanem autem »xiézzyv audivisse in 
Dramatis, ovuxog&vrrv in Telmessensibus, 
vuxrüg zaióm in Horis. Ultimum cogno- 
mentum quid sibi velit intellegitur coll. 
Av. 1296 et 1564, ubi vespertilio voca- 
tur, in annotatione autem ad Vesp. 1408 
ego id repetivi a more eius — quem ilie 
locus testari videtur — noctu deambu- 
landi per urbis platess desertas; cf. festi- 
vum Menandri fr. 364, ubi narratur 
aliquando, cum ad coenam esset ab 
amico quodam invitatus, nocte intem- 
pesta huius hominis ianuam pulsasse, zt9ós 
züv csiüvmv ziv oxikv (solarii) ióóv, noctem 
igitur pro die habens; praeterea vid. 
Aristophontis fr. 10?, ubi Pythagorista- 
rum discipulus aliquis alacerrimus dicitur 


NUBES. 


B2 
-l 


ZTPE'WIAAHZ. 


105 


ij. i, Gun wuÓiv simme vimuov. 


5 - 
GÀX ci vi x1Ócu vOv merQOOv CÀgírov, 


rOUTOQV ytvoU uoi, GyoGcusvog TrQv Lzumiwmv. 


OQEIAIIITIIAHZ. 


EM E ' M Z , , Ó / , 
Ovx Gv uc TOv ZiLovvGOv, tL OOLQo y6& uo. 





105. j, j] ;; Dindorf. 


107. uou oy«o&usvos zv] oU uon cy«o&usvo; Dobree, articulum enim voci izzux 
alias apud nostrum non addi (vid. vs. 27, 107, 1226, 1401 Lys. 676). At neque 
vitiose hoe loco additur (vert. zs/az uam, cf. autem Eupol. fr. 268), neque in 
versu ita mutato placet diaeresis post 3um pedem. 

108—120. A prima fabulae editione afuisse Kóchly aliique multi sibi per- 


suaserunt. 


108. yé uo. V] y &uoi plerique. 





xXGsÜÓewv umÓi uixoóv vuxreoíc. Nam nihil 
esse id quod in scholiis ad nostrum 
versum dicitur, vespertilionem vocatum 
esse dux vÓ uéAcg eivai wol Aezróqovos, id 
nemini obscurum esse arbitror. Hunc 
igitur hominem potissimum petit co- 
mieus vs. 198 sq., ubi Socratici dicuntur 
lucis aerisque esse impatientissimi. 

105. uyóiv szms vümiov] cf. vs. 834. 

106. à42 sz m zrósc] idem hemistichium 
est Ach. 1028. : 

— &igpirov] ab inexpectato diei nunc 
pro &4yéov ingeniosa est suspicio Teuf- 
feli, qui si verum vidit, à2...qízov 
execudendum est. Sed collato Ach. 332 
ügri; &v9oáxov Ti zjósro. certum duco 
nihil eiusmodi in mentem venisse comico, 
cum praesertim vox zi d4quze etiam infra 
vs. 176 (ubi vid.) et 648 usurpata sit 
ad vietum quotidianum cum contemtu 
quodam indieandum. 

107. oyac&usvo;]] verbum oyácc: pro- 
prie significat z»cidere, et hoc sensu 
usurpatur infra vs. 409 et 740; medicis 
autem oyáooa. q4éga dicitur venam secare, 
vid. Xen. Hell. V 4 $ 58 (alios locos e 
medicorum operibus collegit Lobeck ad 
Phrynich. p. 219). Hine poetae saepius 
hoc verbum adhibuere sensu fimem fa- 
ciendi , sistendi , cohibendi (nostrum staken), 





quoniam cursus tum inciditur (cf. Hora- 
tianum zecidere ludum). Sic Pind. Pyth. 
X 5l xónav oy&cov dixit szsfe navis cur- 
sum, item Eur. Troad. 810 de classe 
appellenti £oy«os Pind. Nem. 
IV 64 Peleus dicitur ay&cat 2sóvrov óvvyacz 
kzu&v re 0Óóvrov, Bacchylid. XVII 121 
Theseus Minoem ory&ce. iv qgovzío: (i. e. 
stupore perculisse), Eur. Phoen. 960 zí 


zAGTOY, 


oiyGs, yovv &q9oyyov oy&acs, ibid. vs. 
454 ay&cov Ó& Óswóv Ouuc xal SuuoU ztvodc, 
quod in comieorum linguam translatum 
habes apud Platonem fr. 32 xal r&c ópoüs 
cy&cag9s xcl vks Üuqazas, l. e. ,desinite 
ÓguuD paémrav" (de voce óggüs; vid. ad 
Ran. 925, de voce 0ouqaxcez fr. adesp. 
com. 877); quo loco medium adhibitum 
videmus, ut apud nostrum. Praesentis 
forma antiqua videtur fuisse ey&v (infra 
vs. 409), cf. ozüv-ozácci, recens oyá- 
t«v, Platone tamen comico non receniior 
(fr. 127). Parum prosunt — certe mihi 
profuerunt — ad verbi vim melius intel- 
legendam Cratet. fr. 41, [Soph.] fr. 1027 
Nauck?, Xen. de Venat. III 5. 

108. oix v] se. ysvo(ugv vel potius 
cyaccimv. Eadem est ellipsis Ach. 966 
ojz &v uk 4i si doi yé uot vz$v konzióam, 
Vesp. 298 oix àv uk AC c xo£ucw036 y 
óusi;, Plut. 924 o0" àv sü Óoígs yé uoi| 


Lt 
Oo 


NUBES. 


rOUG q«6L«voUg, OUg roéger 7eoyógag. 


ZTPEWIAAHZ. 


ids U) 


c£A9cv Oióc6xov. 


"09? , - , $ 
[9 , GvrpoÀO 6G, o gíAraer &vOgonov £uot, 


OQEIAIIIIIAHS. 


x«L Tí GOL uoO97,60ucL ; 
ZTPEPIAAHZ. 


3 , M 
eive, mzwQ cUroig qgecuv Gugpo cro Àóyo, 





róv ll2oütov cbróv. — Of. zi Óóávr àv 
omisso sow infra vs. 154. De locis, 
ubi post o) &v mente supplendus est 
indicativus, vid. ad vs. 5. 

109. g«otavo)c] equine essent intelle- 
gendi an aves, grammatici dubitabant; 
vid. Herodianus apud Phrynichum (p. 
159 Lob.), Athenaeus IX 387 2, scholia. 
Et foret sane festivus iuvenis, si iussus 
equos mittere ut sophistarum disciplinae 
totum se daret, id ne tum quidem fac- 
turum se clamaret si pretiosissimi qui- 
dam et clarissimi equi sibi darentur. 
Sed quoniam equorum phasianorum alibi 
nee vola est nee vestigium, non licet 
hune iocum obtrudere comico, sed aves 
intellegendae sunt nobis, ut olim statuit 
Athenaeus 11., postea Brunck. Illa autem 
aetate phasianos Athenis non minus raros 
minusve pretiosos fuisse quam pavones 
(Ach. 63), quos Pyrilampes eiusque filius 
Demus alebant (vid. Athen. IX 397), 
facile intellegimus, cum reputamus quod 
seribit Athenaeus XIV 6540, ne Ptole- 
maeum quidem Euergeten phasianorum 
carnes edisse unquam, sed aliquot harum 
avium peregre advectas Gozo zeuujatov 
asservasse. 

— Awyóoe;] mollis huius et ditissimi 
hominis etiam Vesp. 1269 Eupol. fr. 44 
Plat. fr. 106 fit mentio. Aliquot annis 
post profanatorum mysteriorum insimu- 
latus incolumis evasit (Andocid. de Myst. 
8 19 sqq., 68); tune autem filium pueri- 
tiae annos egressum habebat Andocidem. 
Unde efficitur Alcibiadis eum sodalem 





fuisse aetate aliquanto provectiorem. 

110. à qürar àv99oózov iuoi] tragicae 
gravitatis aliquid habet haec allocutio; 
cf. Av. 621 à qiarav iuo zoA) mQsoBvrov. 
Similia leguntur Aesch. Suppl. 602 
Choeph. 1051, Soph. El. 1126, Eur. 
Hipp. 1333. 

112 sq. Quod hie primum de Socrate 
eiusque asseclis — i. e. de sophistis in 
universum — perhibetur, id infra vel 
ad oculos demonstratur, cum ipsi &óizos 
et óÓixeto; in scenam Z6yov procedunt 
altercantes. Spectant autem haec ad 
praeceptum illud Protagorae, vel potius 
omnium qui artem oratoriam aut tunc 
temporis docebant aut postea docuerunt, 
quod versibus inclusit Euripides (fr. 189): 
&x navróg àv Tig ztg&yucarog Ó.00Ov 4óyon | 
&yüva 9er v, sb Aéysw eig coqós, de omna 
re in utramque partem disputari posse (vid- 
Senecae epist. 88 sub finem, supra ad 
vs. 99, Isocrat. X $ 1sq., Diog. Laert. 
IX 8 52), sectanda igitur esse probabilia 
(rà sixót«), oratoris autem esse zóv ijzro 
Aóyov xgsívto ztowiv (Plat. Apol. 184, 
19 0, c, 23 d, Xenoph. Oecon. XI $ 25), 
id est causam dubiam vel infirmam ita 
exornare dicendo ut apud iudices vincat, 
quemadmodum optime exposuit Aristo- 
teles Rhetor. II 24 $ 11 (cf. Cic. Brut. 
88 30, Gell. V 3, Zeller Philos. d. Gr. 
I^ p. 1017, 2). At comieus ludens nunc 
detorquet vocis 4óyos et adiectivorum 
xgsítrov et irzrov sensum. Quae verba 
qui hac de re primus u:urpavit, sive 
is fuit Protagoras sive Corax sive alius 


NUBES. 29 


1 7 , e 2 , ' 1 e 
TÓv xgsírrOoV , OGTiG CoTÍ, xol TOv ijrrove. 
rOUTOLV TOV Eregov roiv Àóyotv, vOv ijrrove, 
115 vixüv AÀéyovr& qoGu riOixoTcTG. 
iv oov uá9wue uor róv Górxov roUrov Àóyov, 
G viv Ogs(Ào Óià Gí, vorOv TOv qgsOv 
oóx &v GzoÓoíqv o$0 Gv OfoÀóv obl. 
OQEIAIIITIIAHX. 
oUx &v mzLO90(uqw 00 yàg Qv vÀeíQv iÓsiv 
120 rovg LuUée«g TÓ yoQuo Óicxexvoicuévoc. 
ZTPE'PIAAHZ. 
2 N A A! , LE ? ? - L4 
ovx Qc, u& rqv Zhjuqroa, vOv y £uüv &Óz, 
» SUE v9 e to v9 c G ; : 
ovr cUrO0g, OUU O0 CUyi0c, ovO OÓ Gougógac 


GÀÁ édEcÀÀ G' sic xógoxeg ix rijg oixíac. 








114. Om. VR, cuius erroris causa fuit versuum 113 sq. exitus consimilis; cf. 
vs. 1100. : 

115. r&ówórara] -vsp« V R alii, quod nihil est nisi participio 4£yovze iungitur, 
sic vero languidum fit additamentum et post ea quae dicta sunt prorsus inutile. 
Cf. vs. 657 Ran. 989. 

119 sq. iósiv... Óraxezvotgué£voz] w^ isiv...-uévov Meineke. 

120. yoouc|] oouc Meineke. 

121. oix &g«] o?r£oe Cobet. 

1237 i244] ifo V. 








quis magister dicendi, zóv jzze 2óyov | 2óyov nihil curat rustieus lucro unice 
intellegebat parfem debiliorem, quam qui | intentus. 
obtinet, eausa non cadere non potest, |  1185.»x&v...rkowxórare] haee iungenda; 
nisi verborum artificiis eam protegat; | vid. ad vs. 99. ,Iniustissima quaeque 
Strepsiades vero interpretatur deferio- | causa superior fieri dicitur illa ratione 
rem sive iniustam argwumentationem, artis | defensa". 


igitur oratoriae praeceptores sibi fingens 120. óuxsxvoicuévos] perditus; vid. ad 
iniquitatis patronos quosdam et defen- | Ran. 1228 et cf. usus verborum gallo- 
sores. Et sie rusticus paucarum lit- | francorum amer et ruier. 

terarum, stolidus, ab urbana facundia 122. &yvoz] zugalis. Sie dicuntur equi 


alienus perabsurde nune filio zóv 5zzo | iugo subiecti; in quadrigis autem latus 

4óyov commendat addiscendum, item | utrinque iis tegunt equi fzza/es, osgo- 

vs. 883 sq., vid. etiam vs. 1038 sqq., | qógo. (Hom. zmg5ogo)); vid. Eur. Iph. 

1336, 1444, 1451, — id quod non im- | Aul. 221 sqq. ro)s uiv uécovs; Cuytovz... 

probi est hominis sed insani; nam 6ó | zo)j; ó' £$e ocegeqógovc;, et infra ad vs. 

xgsirzrtov semper A4óyos est appetendus, | 1300. 

nisi quis causa cadere cupiat (cf. Eur. — gaeguqóges;] vid. ad vs. 23. 

Suppl. 487). 123. 2:220] nempe zs; dicío audientem 
1183. Gorg ioci] quisquis est ille, item | fe mihi praestiteris. Non nune ipsum domo 

Ach. 1050 Pac. 1058 etc.; hune scilicet | filium expellit, sed minatur ei se, nisi 





30 NUBES. 


DEIAIIIILAH2. 


GÀÀ ov meoióweroí( u 0 Osi0g MeyoxAimc 


, - ? - 
&vimmov. CÀA siosuu, coU Ó oU goovri. 


(Domum intrat). 


SCENA QUARTA. 


Strepsiades solus. 
ZTPE'PIAAHZ. 


GÀX o00  iyà uéfvrow msoóv ys wsícouar 


GÀX süEdusvog voicwv Qsoic Oi0áÉouoi 


cUróc, Deóítov sic v0 qoovriorxorov. 


(Surgit, dein accedit ad Socratis domum. 
Post gressus aliquot consistens:) 


Tg ovv yégov Gv, xol émudcuov, xci QocÓUc, 


130 


Àóyov &zxgiB&v GywócAáuove ucS10uot; 





125. kA7 slosua] Ovr: &AZ si (ut Eq. 488 Pac. 232 Ran. 577 Eccl. 477, 946) 
Cobet, eju. autem habet Bodl. 7, &u. Mut. 2. Sed soiévo. (domui. intrare) requiri 
videtur verbum; cf. commentarius. Blaydes óvz. soeuu. 

130. cywóazé&uov; Brunck] oywó&Auov: R, oxwóazuoó: V, ozwóaz&uov; codd. multi 
(et sic Fritzsche Thesm. p. 611). Cf. Ran. 819. 





mox ad saniorem mentem redeat, &zo- 
xjovzrov eum facturum; sic enim (teste 
Ammonio s. y.) dicebatur ó óztó vo) zazgós 
ixBAn9sig ix cic oixiac.. — Vs. 802 huc 
respicitur. 

— eic xógaxaz] vid. ad Ran. 187 et 607. 

124 sq. ob) zegibwerat... twzzmov] de 
hoe verbi zegvopzv usu vid. ad Ran. 509. 
Insolite vero et vix recte nunc omittitur 
participium óvze; nam versus Ach. 55, 
ubi abest etiam adiectivum, alia est 
ratio, item locorum apud oratores inven- 
torum: Hyperid. III $38 zal u/, zsguónre 
aüróv iml zQo&yuazi oDÓevog &iíe, Demosth. 
XXVIII 8 20 XXXIII 8 12, Isocr. VI 8 70 
XIV $8 55; illie enim zpiogív zwe est 
spernere, negligere aliquem. 

— 6 JSeiog MzyazA£rs] avunculus ille 
ex Alemeonidarum gente, de quo vid. 
ad vs. 46. — Voce 3eio; utuntur e. g. 
lsaeus I $8 9 Aeschines I 8$ 13 II $ 78. 

125. sos] domum igitur zntraturum 





se dicit filius, unde pater vs. 801 sqq. 
eum evocat. 

126. zecóv...xeloouc] prostratus iacebo. 
Proprio sensu haec verba adhibita sunt 
de aegroto Eur. Or. 35; hic vero ima- 
gine e palaestra desumta utitur senex 
(vid. ad Ran. 689), item Eccl. 962. Est 
autem óa4o0 &vógós xarazscóvra jo &va- 
gtjvat, kvÓgsiou Ó& rayDb àzowrnocoSoi xoi 
si? àgveg9oi. ul zemroxtvoi, vid. Ran. 
489 sq. Eq. 571 sq. Plut. Per. 8 (de 
Thucydide Melesiae filio). 

130. oywónA&uovc| vox redit Ran. 819, 
cf. otuisUuaro (ibid.), zageztotauaza (Ran. 
881), oxagupnouot (Ran. 1497), cxaza3vo- 
u&rux (infra vs. 630) eodem sensu adhi- 
bita, et vid. Plat. Hipp. Mai. 3044, ubi 
Socrates dieitur zvyouaera zal zsguruucra 
vv Aóyov sectari (cf. ibid. 3012); Alexid. 
fr. 221 Pythagoristae dicuntur vesci 
zvS«yoguauotz xcl Adyois AeztrOig ÓisGgutAEU- 
uévat; T8 (Qoovríou. 


NUBES. el 


irwtéov. ví reUv yov GrQeyysÜouot, 


GÀX ovyL xómro T5v 909av; 


(Denuo procedit. — Ianuam pulsans:) 


zai! — seuóíov ! 


SCENA QUINTA. 


Strepsiades, Discipulus ianitor. 
MAOHTH. 


(ianuam aperiens:) 


DéAX sig wógexeg. víg £69 0 xóweg viv 999av; 
ZTPEDBIAAHZ. 
deíócovog víóg Zxoewiióno Kuxvvvótev. 


MAOHTHS. 


185 


GueO5o ys, vi A. 0er; oórocl GgpóÓgc 


&xeguueo(uvog vqv Ougav AcÀéxTwAag, 


x«l goovríó ée£wupAoxeg idEmvoquévqv. 





131. orzocyysvouet] Groeysvoucw V R. 
135. oórwoei] oóroci V. 


137. iinvoguévuv] :isvo. codd. (Pac. 129 verum est in codd.); e) zezvguévyv lusit 


vHerwerden. 





181. zíz«ür £yov ocrgcyys?ouci] iun- 
genda sunt r«ürz« (obi. internum) orzocy- 
ysboucu, üt Ach. 385 zí raür« org£qs. et 
'lThesm. 473 zí rxUv &£yovcat éxsivov airwo- 
us$«. De locutione zí £yov vid. ad Ran. 
202. Verbo orzo«yysvoum. cuncíor noster 
etiam Ach. 126 utitur, item Plato Rep. 
V 4724 (Herodot. IIT 139 et IV 28 fuere 
qui e conieetura ita scriberent pro ozga- 
reóouct). Cognatum est Homericum orosi- 
ysea9o. (O 512 & 351), ab eadem autem 
stirpe duetum est morbi nomen orgay- 
yovoía (Vesp. 810, ubi vid.), quo morbo 
qui laborat ozocyyovouv dicitur sive Üóa- 
Tos GTg&yya Éyewv (Menandr. fr. 238). 

132. (ri) obyl xózto|] quin pulso. Alias 
idem fortius etiam significatur aoristo 
(zi oix Éxowa vv 90oov;), e.g. Ach. 592 
Vesp. 213 (ubi vid.) Lys. 1161. 

— aai! — zaidiov!] vid. ad vs. 80, et 
cf. Ach. 404 Ran. 37. 

133. péAX sis xógaxaz] vid. ad Ran. 





607. Ceterum conferri potest Calliae ille 
ianitor, qui Socratem et Apollodorum 
primo mane heri ianuam pulsantes fa- 
cessere iubet xol (ua &uqoiv roiv ysgotv 
vv S)gov [m&vv zgo9íuec] és otós v' Zw 
imíoe«is (Plat. Protag. 3144), nec non 
Euripidis in Acharnensium fabula iani- 
tor vs. 402. 

134. Patris mentio supra vs. 65 est 
iniecta, demus commemoratur etiam vs. 
210. Erat tribus Acamantidis. 

136. Vid. ad Ran. 38. 

137. Recte in scholiis observatur, verbo 
iaugAzeav h.l. et vs. 139 alludi ad 
Socratis illud dictum, quod egregie exor- 
navit Plato in Theaeteto dialogo (148 e— 
1516), se matris suae artem, zzv uatev- 
zv, factitare. Of. etiam Conv. 2104 
Phaedr. 278 4, . Comici igitur verba te- 
stantur Platonem hane comparationem 
magistro non de suo tribuisse. Vid. Pro- 
leg. p. XXXI 8qq. 


NUBES. 


ZTPEWUIAAHZ. 


SUN. 9í - nÀ - ' ? - ? TA 
Svyyvo L WwOL 2 THAOU yeo OLXO) TOV Cyocv. 


* 


GÀÀ simé uot r0 mzoUyuc TO .&EquBAcoutvov.* 
ocyu 5e51 u 


MAOHTHZ. 


140 


GÀX o0 96g nÀQv roig ue9wvaicw Aéycw. 


ZTPE'BIAAHZ. 


, - 
Aéye vvv fuoi QegoGw iy yàg oroci 


er M , M , 
3*0 qoOmr)s sic TO qggoovrtoriQLov. 


MAOHTHS. 


Aé&o" vouíce. Óà raUre qo] uvGrwQue. 


&vQosr &ort Xorgepüvra Xoxoárqs 


145 


(vÀÀev ómóGcovg GÀAiowo rovg coriüc mzóÓoc. 





143. 0; V R] 9£ ss codd. multi; cf. vs. 1340. 

144. Xoipspovre Zozpg&rwuz] Xaigeqüv zóv Xozoáry Piccolomini, verbi Zuézgyos vs. 
148 Socratem subiectum esse ratus; non male, at vid. vs. 831. 

145. GAzowo] ovo V R alii. | zoóc...zóów;] z&v...zo05v Blaydes, ne incommo- 


dus sit articulus. 





* 


138. zy4ob y&o olxó róv &ygov] agno- 
scit scholiasta imitationem versus Eu- 
ripidei zy4oU y&o ofzov Biorov ihiógvoduwv 
(fr. 877); cf. eiusdem fr. 894 cogor yp 
4vüpa, zijv éxks vaiy ySovóc, | x)v uQmoT 
0dgOtz siG(Ów, zgívo qíAov. Certum est a 
dictione quotidiana discrepare adverbium 
75yioi alibi apud nostrum non obvium. — 
Rustieum se dicit senex, qui nunc qui- 
dem propter belli pericula cum suis in 
urbe degit, sed ruri praedium habet, 
ubi habitare solet. 

141. 2yó...oózoci] ?ste ego,.is quem nunc 
£u «adspicis. Ytem Eq. 1098 Plut. 868, 
cf. Ach. 367 &vijo oórooi, quem quaeritis 
adsum. 

143. Cf. Socratis verba iocosa Plat. 
Theaet. 1556 £39z ó7 ztsgiozoztóv, uw vic 
TOv &uvürov izazo)y Similia leguntur 
Euthyd. 277 e. 

145. Recte, ut arbitror, viri docti Kock 
Teuffel Merry in festiva narratiuncula, 
quae sequitur, percipere sibi visi sunt 
echo quandam dieti Protagorae z&vrov yo1- 


u&rov uérgov &v9goztov eive (Plat. Theaet. 
1524). Quae verba obseuriora lieet mi- 
nime digna essent quae plebeeulae deri- 
denda propinarentur, hominibus a philo- 
sophia alienis non poterant non absurda 
videri, quin ab ipso Socrate Platonico 
seurrilibus fere iocis proscinduntur in 
Theaeteto dialogo 1610: vesS3aíucxe Órt 
obz sims Ilgwrayógaz Ürt návrov ygnu&vav 
uérgov égriv Üz 3 xvvoxíqa2oz; 3 vi AO 
&rozürsgov vOv iyóvrov ata950w, tva us- 
y«AomQszOz zai zt&vu zotTOQQoovtuxios Josoo 
juiv A£y&w (,pour épater les bourgeois"), 
BvószvUusvog Ori. Yxust; uiv abróv oe 
S9sóv i9evu&lousv imi gogíc, 0 0! àg irüy- 
Agavev Ov si; qgóvgow obótv peiriov [3a- 
ro&yov] ryvgivov, au! ür. &izov rov àv99d- 
zov. — Ad Aristophanis iocum, quem 
claris cachinnis a spectatoribus exceptum 
esse libenter credimus, alludit Philip- 
pus seurra in Xenophontis Convivio VI 
8 8, dic mihi, Socrates, nmóoovc wins 
ztó0az iuoU é&méysv raÜUra y&p Gs quoi 


ys usrostv. 
D N 


NUBES. 33 


ÓexoÜGw y&g roU Xoigepüvrog tqv Ógovv 


éml r]v xegolqv rjv 2Zioxoárovg Gguero. 


ZTPEUIAAHZ. 


cg Ófrw roÜT é£uéromos; 


MAOHTHZ. 


ós&rorrera. 


xov ÓrerWioc, sire r]v woÀÀev AafOv 


150 


2190» , 1 1 3r ^ / S9. 
évépepsv sig vóv xqgóv c)rio TO m0: 


xGT« apvyévrog megiípvoav m9Gixol. 


, e , ; , ' , 
TeUT«G v7z0ÀUvGeG Gvruéroet TO yopíov. 





146. zov] *r;? Parum enim commode in lectione vulgata fit transitus a quae- 
stione generali ad certum quendam casum. 


147. zv Zo». R] vob Zw». V alii. 


148. óiza voUr iuérQmos] roUro Óteuézouos R, Ó5jr« Ówuéromos codd. nonnulli, zoüro 
ój 'uérgmas Cobet, roóro óiuéronos alii (compositum legit Lucianus, quem vide 


Prom. 6). 


181. wugévros (-yévroc) vHerwerden] wuysior codd. (vvysiog Elmsley cum Cant. 3), 
wvuysic. Blaydes infelicissime (cuius coniecturae ipse rationem nullam habuit in 
commentario), vyeiocr (proleptice) Kühler. 





146 sq. Ex hirto Chaerephontis super- 
eilio in Socratis calvam transsiluit, re- 
lieta nimirum silvula campum petens 
apertum. 

146. zjv|] nempe z/v ézégev. Vid. ad 
vs. 24. 

148. iuérgnos] nempe Caerephon, qui 
hane quaestionem solvere iussus erat. 
Cf. vs. 831. 

150. zó zóós] posticorum tantum cru- 
rum, quae ceteris multo longiora habent 
puliees et sola ad saliendum valentia, 
a poeta rationem nune haberi et — in 
illa praesertim historiae naturalis infan- 
tia — haberi potuisse aptissime, quivis 
intellegit. Cf. Pac. 7 et 35 roiv zoóoiv 
et ro ysige de canthari cruribus anticis 
dieta. 

151. x&re wwvyévroc| non satis accurate 
haee sunt enunciata, sive librariorum 
sive ipsius comici culpa. Non enim 
postquam cera vefriguit pulicis plantis 
aecreverunt calcei, sed postquam immersi 





sunt eius pedes séa/zm eríracii calceos 
habuerunt adhaerentes. 

— mesgiéqvoav] cf. Hom. £t 
TosQero zoUortaAAOg. à 


4717 zsoi- 


— as9oici] sie novum hoe calcea- 
mentum dicitur, quoniam candidum et 
nitidum est totumque pedem includit, 
perinde atque feminarum zgowaí (cf. 
Thesm. 734 Lys. 229 Eccles. 319) sive 
sbucoídes (sic apud tragicos dicuntur). 

152. ómo2íceaz] cf. Vesp. 1157 Thesm. 
1183 ete. — Quod eiusmodi quid ne 
potuit quidem fieri, id egregie valet 
ad augendam huius loci vim comicam. 

— veuézga] 2m eo erat ut metiretur. 
Comminutine sunt tenerrimi illi calceoli, 
humi proieeti a Chaerephonte perterrito 
cum rusticus ianuam roU qgovriwrrolov 
primo mane inconsiderate  pulsavit? 
Nihil amplius de gravissima hae quae- 
stione e ianitoris ore inaudimus, sed 
nisi hae fere ratione, quae commen- 
datur imperfecto &veuéroe, rem nobis 

3 


34 NUBES. 


ZTPETIAAHZ. 
Q Ze BecilsD, rio AsmrÓTqroc rv qosvóv. 
MAOHTHS. 


-2 , 
Tí Oir v, fregov ei mwó9oi0 ZXoxoárovg 


qoóvriGuo ; 


ZTPE'TUIAAHZ. 


- , E , , 
zOlov; &vriBoÀo, xcreimé uot. 


MAOHTHZ. 


? , , Jor - c , 
cvQoev cUrOv Xotgegüv 0 Zgnvoc, 


e , AV , LÁ ' 2. fi) 
Oz0TtQe TQV yvouNv &yoi, r&g fumiÓnc 


^ M M Y) ed) E)! - ' ? , 
ZcTrC TO OTOU c €eL.v ?] Xorc TOUVOQOTUUJLOV. 








156. &vjosrz] &vrjosr Reiske. 


informamus, non habeo quomodo expli- 
cem illud 2ijugiora: de novo invento 
supra dietum. Cf. Hirzel in Herma XI 
p. 121 sq. 

153. zi: Aezrótgro:;] frequens apud no- 
sirum hie est genitivi usus in exclama- 
tionibus admirantium vel indignantium; 
vid. vs. 364, 818 et ad Vesp. 161. Sub- 
Stantivo aut articulus praemittitur: quz- 
lis est haec, quam video, tenuitas! aut 
adiectivum, e. g. deir: Aeztrórwqroc egregia 
scilicet tenuitas! Sed hoc rarius est (vid. 
Plat. Protag. 3414 Euth. 303 4) neque 
apud Aristophanem obvium. 

154 sq. zí óáz àv...si zíSow] post 
4v mente supplendum est sos: quid 
(zyilur diceres) si audires, item vs. 769 
et Lys. 399 et post zí ó' &v (sine par- 
ticula ózza) Thesm. 773. — Cf. particu- 
larum oi» &» usus ellipticus supra vs. 
108. Praeterea hie sunt afferendi loci 
ubi legitur zí ó5ra (sc. Aifez) imaóáv 
vel üzav: quid igitur dices cum audieris, 
Ach. 1011 Pace. 859, 863. Sine ellipsi 
ita locutus est Pherecrates fr. 108? zj 
dira A£Sac vizülour jqvmsg zó95; — Idem 
valet qos y éàmaó&v vel jz«» Pac. 916 
et 1351: wn demwm probe id senties 
cum eic. 

1854 sq. fregov...Zoxwg&rovs qgóvrtcua] 








vert. alferum inventum, idque ab ipso So- 
erate prolatum. Vid. ad vs. 148. 

156. ó Zürnuo;] est cur mireris de- 
motieum nunc additum nomini viri cuius 
iam saepius in praecedentibus iniecta 
fuerit mentio. Quapropter fuere qui pu- 
tarent non serio sed iocose Sphettium 
diei virum tristem et severum (vid. 
Eust. ad Il. 741,24), memores fortasse 
ToU Z2qrrzíov óiov; (Plut. 720, ubi vid. 
schol). Quae tamen reicienda mihi vide- 
tur explicandi ratio, nulla enim apparet 
eausa cur ianitor nune potissimum có 
&yovov ij czó ó$50 indolis Chaerephontis 
veluti digito indicet, placidam admodum 
disquisitionem de rebus naturalibus re- 
ferens. Vix autem melius placet quae 
aliquando mihi in mentem venit suspicio, 
demotieum nune commemorari quod 
0gr«bv nomen sono in memoriam revo- 
cet, virum scilicet illinc oriundum ve- 
sparum culicumque indolem et vitam 
cognoscere magis quam alios cupivisse, 
affinitate quadam cum iis coniunctum. 

158. xar&] per, item Vesp. 141, 398 
Av. 1208 (G. Sobolewski Praepos. p. 122). 

— x0 óÓpggomíytw] vox redit vs. 162 
et Vesp. 1075; de re vid. Arist. Hist. 
An. IV 9 8 2 z& £vroua oUrs quwet oUre 
w'opst ÓE 


ÓiaAEyezat, cz) £go rwvsÜuatt, 


NUBES. 95 


ZTPE'PIAAHZ. 
tí Oir éxsivog sims msgl Tijg dumíÓog; 


MAOHTHZ. 


160 


L7] 3- » - 2 , 
épeGxev &ivoL rOUVISQOV Tio ÉuzíÓoG 


, ' - ? P4 ? -X M M 
Grevóv, Ói& AemroU Ó' Ovrog e)roU ryv mvonv 


Díe Beditewv eb9U0 rov Ogoomvytov 


Omewre xolÀov mgüg Grevj mooGxs(usvov 


TÓv ztQcxr0v ysiv Om0 Üeg ro) mvtUuoroc. 


ZTPE'IAAH. 


165 


GíÀmiy8 0 mQoxróc iéorwv Gom rOv duniüov. 


(0 TQLGucXéQrog TOU Órevreoeuorog. 


$ rv , , ? ? 7 , 
1| 0c0tog geoyQv Gv. GmogUyor Ótxqv 


OGtig Ófoide rovvrsgov rijg dunídog. 
MAOHTH. 


moOnQv Of ys yvdunv ueydÀqv &gmoío 


170 


oz coxaÀeporov. 





161. Ói& Zezzov V R] óiaaézrov codd. 
vum). || óvzoc] óóóvroz V. 
166. zo.ouax&oi0;] -o« codd. nonnulli. 


plerique (quod ne extat quidem adiecti- 





ob rà S)gots (dicit insectis non esse 
pulmones). — Studium enascens historiae 
naturalis talia tetigisse nos minus mi- 
ramur quam Aristophanes et aliquanto 
aequius ferimus; semper autem in deri- 
sionem popelli inciderunt qui exiguorum 
animaleulorum vitam mores structuram 
pervestigabant. Ad Socratem quod adti- 
net, hune minus etiam quam vulgus 
hominum illue animum advertisse satis 
certum est, siqui?em z& jyegíe xal vk 
dévóga obótv abróv W9sise Ói)kcxav (Plat. 
Phaedr. 230 7), absurdum autem cense- 
bat priusquam te ipsum noveris z& à2ó- 
roux Gzoreiv (ibid. 229 e). 

182. £030] accedente genitivo legitur 
etiam Eq. 254 Pac. 68, 77, 301, 819 
Av. 1421 Eccl. 835 fr. 161, 656 Eupol. 
fr. 183, 304. 

166. óuvrsosuaroc] vox iocose ficta. 
Duci enim non potuit nisi a verbo vze- 
geUsev, quod est propolarum pisces (vel 





aves) purganíiwm, vid. Archipp. fr. 25, 
sed sono verba philosophica óuwgeiv (vid. 
ad vs. 742) et (Oi)eosuvzv (Epicrat. fr. 11 
Plat. Apol. 23? 414 etc.) in mentem 
revocat. 

167. qsbyov &v &zogíyot] cf. Vesp. 579 
xiv Oleygos elaiA9r qeüyow, ox &moqsüye 
zglv àv xrí, Ach. 178 ó« y&o ue qebyovr 
ixquystv Myagvtaz. 

168. Qui penitus perserutatus est 
culieis intestina (i» de ingewandsgehei- 
menissen ingewijl), huie nihil non per- 
vium est et facillimum. 

170. kozozegórov] sfellionis, qui mox 
ycAsórms dicitur vs. 173 sq. — Prorsus 
hine sunt aliena quae de maligno scilicet 
stellionum erga homines animo scribit 
Plinius Hist. Nat. XXX 27, nisi forte 
putet quispiam id ipsum egisse stelli- 
onem ut in Socratis os apertum merdam 
demitteret! — Consimilis vero est illa 
de Thalete narratiunecula, quam refert 


36 NUBES. 


ZTPEWIAAHZ. 
TÍvC& TQÓTOV; XTEtLTÉ HOL. 
MAOHTHZE. 


£qroÜvrog croU cic GrÀQvuc ràg 0Ó0vc 


xci rig 7ttQupooéc, sir vo xweymvórog 


€mó Tie O0gogijc vóxrOQ yoÀtOTQNo xcré£ytov. 


" ZTPEWIAAHZ. 
io9(v yoÀeorn xeveyícavrs Zoxo&rovg. 
MAOHTHS. 
175 dq0ie 0f y div Osinvov ojx mv fGmígoc. 
2ZTPEWIAAHZ. 


&sv' ví oUv zQ0g TüÀquT émolewncaro; 





Socrates apud Platonem 'Theaet. 1744 
(ef. Diog. Laert. I 34 etc., Crusius in 
Babrii editione p. 203): Gairv &argovo- 
uoUvra xal &vo pAémovro zeGÓóvtG el; qoéao 
Ooürr& Tw; duucAns xal yagísooa S9spaztawis 
&zoGzüWai Aéyerui, (a ck uiv iv obgavo 
zt909Uuoiro siócvai, vr Ó' EuztgocStv abroU 
xcL zag& zóóe; 2«v9ávow a)róv. Scilicet, 
ut addit Socrates, rajróv &gxst ozGuuc 
imi závrag 0got àv quiocoqíc Ói&yovot. 

171. Astronomiae studiosus Socrates 
hie et infra saepius fingitur, quamquam 
revera zoüs cvvóvrag &méroszs vOv obgaviavy 
qoovzuozàc yiyvea9o. (Xen. Mem. IV 7 85 
Sq.). Prae ceteris vero hanc artem tunc 
temporis excolebat Hippias Eleus, vid. 
Plat. Protag. 3186 Hipp. Mai. 2854, c. 

172. zpipogáz] circumvectiones (Cic. 
Tim. 9); cf. Plat. Leg. X 898 c. 

173 sq. Dicitur xazaezéoat ciwóg, ut 
zarariüv Kan. 366 (ubi vid.) etc.; cf. 
fr. 152 aov zazszorrégitov àv, | vuyi 0€ aov 
xcrtuoUOt, r&y Ó' sÜ oi ürv | zol xcra- 
xtcovrat. Vid. etiam Alcaei com. fr. 4. 

174. jo35v] idem aoristi 5s95» usus 
est vs. 1240 Eq. 696 Pac. 1066 Av. 570, 
880, cf. i3a/uece vs. 185, Zyé«oe vs. 
820, 2yággv Av. 1743 et vid. ad vs. 1036. 
Praesenti tempore joue. in eiusmodi 
enunciatis significat aliquis se /aefari ob 





rem Télaiam, aoristo vero Zo91v se ipsa 
verba quae inodo audivit cum voluptate 
quadam. accepisse. 

175. Paupertatem Socratis risit etiam 
Eupolis fr. 352 416 ó& zal zóv Zoxpgárr, 
zóv zrOyÓv &kÓoAtaynv,| 0g viA2« uiv me- 
qgóvzuxsv, | ómó9sv  Ób xaraqaysiv yo, 
TOUTOU xGTNutAnzeY. 

— (óé ys] af coutra. Rem cum prae- 
cedentibus quodammodo pugnantem nar- 
ratum iri hae particulae nune quoque 
indicant; item supra vs. 169 et alibi 
passim. ,Socrates non mores hominum 
tantum novit sed et animalculorum quo- 
rumlibet: — attamen nuper  bestiola 
quaedam ridieule ei imposuit: — atta- 
men heri non ridiculum sed quam 
maxime sollertem se praestitit ille". 

176. zoós rXÀiquro] ad victum quotidi- 
a4nwn. Etiam vs. 106, 648 Pac. 477 sie 
per iocum vel cum contemtu aliquo 
haec vox usurpatur, ubi expectatur zà- 
7zut5ósiy vel zó ósimvov. Vid. etiam Eq. 
1359 Pac. 636 et cf. gócxa&v pro verbo 
Toípav adhibitum vs. 331 Vesp. 313 (ubi 
vid.) etc. 

— imaAxuncaro]— Zunyevüsero. Cano- 
rum hoc poetarum verbum ridicule dis- 
erepat a tenui voce zi 42gize. Redit apud 
nostrum in tragicorum imitatione Ach. 


NUBES, 3 


-1 


MAOHTHS. 


xoT& Tijg TQoztétuo xcramüGag ÀemTiv rígav, 


x&uweg Opslícxov, sive Owepwrqv Aegov... 





178. óiapzyv] dubito an glossemati haec vox debeatur. 





659 Pac. 94, vid. etiam zaA&uc — ur- 
yavci Vesp. 645. 

177—179. Locus ni fallor conclama- 
tus: quid non dixerit comicus demon- 
stratu haud difficile, sed quid dixerit 
nescio. Egregie quidem errarunt qui id, 
quod narrat nunc ianitor, in palaestra 
aliqua, quo Socrates more solito venis- 
set, accidisse sibi persuaserunt; sacram 
igitur mensam (Plut. 678, Dittenb. Syll. 
3797? etc., Bóckh ad CIG. I p. 751) illic 
collocatam cogitantes, in qua et hostia 
et quibus ad sacra opus est instrumenta 
jacerent; veru inde desumtum, Svud&riov 
denique — haec enim ingeniosissima est 
GHermanni coniectura — ex illa mensa 
surreptum; conferunt autem Plat. Lys. 
206 2, ubi pueri Hermaea agentes in 
palaestra quadam ze9vxévo. dicuntur et 
iegetov fit mentio. Sed nihil haec omnia, 
si quid video, ad nostrum locum. Neque 
enim festi nune diei in palaestra cele- 
brati mentio fit ulla; — nam quotidie 
ilie nescio quas hecatombas diis fuisse 
oblatas nemo opinor contendet! — neque 
hostiae in tradito certe textu vestigium 
est ullum; neque post solis occasum 
(£ozega;) aut pueros (vid. Aeschin. I 
8 10) aut Socratem palaestras frequen- 
tasse credibile est; neque omnes suos 
discipulos potuisset ille secum illuc de- 
ducere; neque vox /j zgázete, nisi ipsi 
linguae vis fiat, aliam nune mensam 
potest indicare quam eam quae in So- 
craticorum domo erat collocata, frustra 
autem "Thiersch coniectura sagaci sed 
tamen falsissima (vid. ann. crit. et cf. 
Reisig praef. p. XXIV) huie incommodo 
subvenire conatus est. Itaque hoec dicit 


ianitor: heri eum incolae zob qgoovriry;-. 


oiov more solito sub vesperam conve- 
nissent coenatum, mensam reperiebant 








vaeuam, nihil scilicet erat intus quod 
posset comedi. Quid tune fecerit ma- 
gister sollertissimus ,*ut latrantem soda- 
lium stomachum falleret, optime per- 
spexit grammaticus nescio quis (vid. 
schol): mensam, in qua apponi non 
iam possent dapes quae nullae praesto 
essent, conspersit pulvere, ut in eo 
scriberet (cf. Philonid. fr. 7, Cie. Tusc. 
V 23 $.64, Senec. Ep. 88, Pers. Sat. I 
131); dein veru, cuius non iam esset 
usus ad assandas carnes, circini in mo- 
dum ineurvato circulos ducere coepit, 
et tum ....Quid nune sequi debet? quid 
unum sequi potuit? Hoc opinor, disci- 
pulos magistro res intellectu difficillimas 
acute demonstranti attendisse animum, 
et aliquot demum horis praeterlapsis, 
cum et tempus et ipse amor edendi 
dudum praeteriisset, recordatos esse se 
hodie non coenavisse. ,Ova" igitur ,phi- 
losophica" iis comedenda praebuit ma- 
gister. — Quae si probabiliter sunt 
disputata, sequitur ut ferri, certe cum 
praecedentibus coniungi nequeat id quod 
versu 179 ab inexpectato narrari credi- 
tur, a Demetrio autem zegi égumvélas 
c. 152 tanquam exemplum zoi àz:900óo- 
z5tov affertur: Socratem ,e palaestra" — 
cuius nulladum iniecta est mentio! — 
,Surripuisse vestem". Hoc enim non 
festivum est sed tam egregie absurdum 
ut comico tale quid tribuere sit nefas; 
vix autem praestat Hermanni coniectura 
quantumvis ingeniosa, quoniam ne sic 
quidem verba in tolerabilem aliquem 
sensum possunt cogi. Itaque statuendum 
est, nisi fallor, nonnulla hie intercidisse; 
suspicor autem versum 179 ex alia fabula 
adscriptum e margine in textum irrep- 
sisse. 


178. óiagüzugv] ef. Av. 1003. 


38 NUBES. 


Téx vijo meÀe(oóroec Oouuriov. ógslAcro.T 


ZTPEWIAAHZ. 


PN) - - , 
tí OÓv éxsivov r0v OeoÀsQv $cevudtousv; 


HU , Li zi f , 
GvOLy, &voLy &vOGec TÓ goovriorlOLOV, 


' NC w- ec , , , 
x«L Oti&ov cg véyiork uot róv 2Zoxoárq. 


M , H , 
uoOwWruO yéíg. &ÀX Gvovrye viv 9ugav. 


(Discipulus aperit ianuam, unde statim foras proruit 
aliorum discipulorum turba satis magna pallentium, squallentium, 
tribonibus indutorum.) 


3e 
co HodxÀsgc, revrü mo00em& và QOnoío; 





179. maieiorgaz;] voanzéiy; R!, hine zaezaiergez...roazétgs ws. 177-179 "Thiersch 
male, neque enim zer& zs z«2aíoro«s zoramt&oc. Graecum est neque iz zi; rgaztétne 


óqpe2ta9o.. || Sou&riov] iu&ziov Brunck, Svu&ázov GHermann ingeniosissime coll. 
Plat. Lys. 206 Z, Bergk infeliciter iz r5; zm: 9owwnu&nov ,clam e cineribus fercu- 


lum. protrazit", 9uiáxov vHerwerden. 


Locum, ubi excidisse aliquid probabiliter 


statuit Kock, coneclamatum duco; vid. commentarius. 
182. Xoxgáry] -ryv codd. tantum non omnes (ef. vs. 355). 





179. Furti Socratem insimulavit etiam 
Eupolis (fr. 361) in scholiis allatus: 
jed&áusvos Ó& Zoxgátns [rjv inideiiev]. 2en- 
G.yópov ztgóz t/jv Z2Ugov oivoyónv ÉyAewev. — 
Soeratem autem, qui iv v6 &zoóvrzgoío 
palaestrarum x«9705o« soleret (Euthyd. 
272 e), illine ves/em abstulisse aliquanto 
aptius eti salsius fingere potuit Aristo- 
phanes (vel quisquis huius versus est 
auctor) quam caraes eum surreptas in 
manibus suis domum absportasse. Quod 
autem minime clementes erant leges 
erga eos qui vestes e palaestris surri- 
puissent (Aristot. Problem. XXIX 14, Dem. 
XXIV $ 114) et in universum erga rois 
Àozo0)rx;, id hae de re nobis disputan- 
tibus argumento esse non potest, memi- 
nimus enim quid de cerri/o illo Oresta 
maximo cum risu audientium in Avibus 
sit narratum (va. 712, 1491). Articulus 
voci í£u&ziov addi non potuit nisi prae- 
cesserit mentio certi cuiusdam hominis, 
cuius vestis surrepta esse nunc dicatur. 
Vestis amissa etiam vs. 856, 1103, 1498 
commemoratur, in Amipsiae autem fabula 
Conno sie interrogabatur Socrates: zó9ev 
&v Gov yAeiva ytrovro (Amips. fr. 9). 





180. zxsivov] alter iam exortus est 
Thales, vetere illo multo sapientior! 
KEugepae: TAalem talento non emam. Mule- 
sium: | nam pol ad sapientiam fuus nimis 
nugator fui! (Plaut. Capt. II 2, 21). Of. 
Av. 1009 &v990uwzo; Oo2;, Plaut. Rud. 
IV 3, 64 salve, Thales, Bacch. II 1, 
18 sq. Aem, quam non Lude es barbarus,| 
quem ego sapere nünio censui plus quam 
TAalem. Vid. etiam Palamedis nomen in 
laudem sie adhibitum Ran. 1451. 

181. &vóco;] vid. ad Vesp. 30 et a1 
Ran. 606. 

183. ua95no] verbum comice fictum, 
ut cigvAà&v Eq. 61, ad instar multorum 
aliorum, quae morbum aliquem indi- 
cant, e. g. slyyitr, axoroóuviv, ópgaxitv 
(Ach. 581, 1219 Ran. 481 etc.), quorum 
nonnulla congessit Lobeck ad Phryn. 
p. 79—82, multo plura Rutherford ad 
eundem p. 153; vid. etiam Kühner-Blass 
Gramm. II p. 264 et ^laydes ad nostrum 
locum. 

184. In verbis, quae huie versui prae- 
mittenda curavi, secutus sum virum doc- 
tum Heidhüs. Domus interiora comicus 
spectatoribus vix et ne vix quidem potuit 


NUBES., 


39 


MAOHTHZ. 


185 


, ,? , - - , , 
Tí éÜcUueGeG; TOÀ GOL QoxoUGLv &UxévoL; 


ZTPEUIAAHZ. 


roig éx IléÀov AqgOcioi, voic 7dexovixoic. 


9SAN , E D M - , e JJ. 

&r&g Tí moT cg viv yiüv pÀémovoiw ovroit; 
MAOHTHZ. 

fwrobGiv ovrot v& xr yijc. 


ZTPEUIAAHZ. 


BoÀBovg &oec 








188. eixéva. Brunck] iowévav codd., cf. Eecl. 1161. Vitium redit Vesp. 1142. 


186. coi; 4daxeowwxoi;] sic V R, v5s 4exwrw5; codd. nonnulli, quod mire languet. 





ostendere; itaque statuo (instrumenta 
astronomica vel geographica, de quibus 
mox fit sermo, oculis eorum non esse 
obiecta, sufficit autem Strepsiades ante 
ianuam apertam de iis ita confabulans 
cum ianitore ut revera ea omnia eum 
adspicere credamus. Quid quod haee fa- 
bulae pars sic acta facilius plausum 


ferre potuit quam si poeta vóv oxsvoztoióv | 


iuss'sset inanem operam collocare in 
imaginibus quibusdam coeli et terrarum 
effüngendis, quae festivi nihil potuissent 
habere nullumque risum spectatoribus 
movere. Accedit quod Socrates usque 
ad versum 217 oculis rustici et specta- 
torum est subducendus (vid. vs. 195); 
quod probabiliter quomodo possit fieri 
non video, nisi ianua tum demum pror- 


sus aperiatur ex parte tantum nunc 
patens. — Versu demum 509 senex zó 
qoovztozüotov. intrat. 


Sie Av. 93 Euelpides adspecto 
avium rege ridiculum in modum ornato 
à 'Ho&xisg — exclamat — ovr zi zoc 
igrl r0 Suoí(ov; (ubi aut Zorzi aut ró de- 
lendum esse e metro apparet). Vid. etiam 
Pace. 180 óva3 'Ho&xAes, vovrl ví dori zÓ 
quae Mercurii sunt verba ho- 
minem hippocantharo vectum  stupen- 
tis. Etiam Ach. 156 Vesp. 1136 Av. 
1036, 1207 (Pac. 322, 1213 Thesm. 1080, 
1085) legitur zouzi ví éozi zÓ zaxóv; cf. 


XQZ0Y ; 


| 





verba zovzi zí 5v rÓ mzg&yua Ach. 767 
Ran. 438 fr. 125. 

186. Lacedaemonii, qui expugnata 
Sphacteria a Cleone ante menses duo- 
deviginti (mense Augusto anni 425, vid. 
Thuc. IV 38-40) Athenas fuerant deducti, 
triste praebuerant spectaculum, cum e 
triremibus egressi Piraei solum con- 
Sscenderunt pudore suffusi, fame enecti, 
vulneribus laborantes, catenis onusti, 
barba hirsuta, squallido vestitu. Captivi 
autem  etiamtune v 
servabantur óesouoig quAwrzóucvor (Thuc. 
1.1. 41), et biennio demum post, cum 
foedus iniissent Athenienses cum La- 
ceedaemoniis, libertatem ^ recuperarunt 
(Thuc. V 15, 18 8 7, 24 $ 2). His igi- 
tur Strepsiades assimulat tenebriones 
pallidos macilentos squallidos triboni- 
bus indutos, qui foras veluti e carcere 
proruerunt ut primum adepti sunt oeca- 
sionem quo rariorem eo magis gratam 
aliquantisper sub dio commorandi. 

— 4axomzoi;] nominis haec forma 
(pro .4exsócuuovio:) redit Pac. 212 Lys. 
628, 1115, 1226 Eccl. 356 Xen. Hell. 
II 4 8 10 IV 8 $ 35 et 37. Cf. AMyao- 
»x0( pro Zyagv5s Ach. 324, 329, Meya- 
Quxós pro AMeyagsüs Ach. 830. 

188. Hoe quoque a Socratis studiis 
revera erat quam maxime alienum; cf. 
Plat. Apol. 187, 192, 23 d. 


ví Ónuooío as- 


40 NUBES. 


Cvovot. 


(Ad discipulos meditantes:) 


LU vvv TOUVTOyL QQovrítete, 


190 


23558 ' 39 e? 3 , ' , 
éyo y&g oiÓ iv sci ueydÀoi xci xecÀot. 


(Ad ianitorem:) 


tí Ó' dg oiüs ÓpOGciv, oi Gqó0g zyxswvgórss; 
MAOHTHZ. 
ooroí y éosfoOupacu $nzó rv Tgragov. 
ZTPE'PIAAHZ. 


, , ? 
hj 


:í 059 Ó 


" A , * c * Aé - 
TQOxT0g tig TOv ovgavóv àéma; 


MAOHTHSZ. 
«)róg x«9 coróv Goroovousiv OiüdGzcror. 
(Ad discipulos:) 





189. rovroyi Flor. 4] voüró ys (sic R) vel rob £r: (sie V) codd. cett., roUró y' 
£r, Reisig, zoüró y  ixqgovritere dubitanter Bergk. 


191. à &g] y&ào V R et plerique. 


192. 7] à' R et multi. | Post hune versum Reisig temere inserebat versus apud 
Diogenem Laert. II 18 ,ex Aristophanis Nubibus" allatos: Ejbguzíóg; Ó' ó c&s 
rgaycoÓímg ztowbv | viz ztegiiazoí0ag obróg dor: vk; cogás (Vid. Proleg. p. XXII). Idem 
postea statuit ante versum 218 hos versus (aliosque complures) excidisse. 


— BoAgobs toc | 5yrobar] esurientes So- 
cratis sodales, quos &ósízvovs; heri cubi- 
tum iisse modo audivimus, vile huius- 
modi ówov sibi quaerere (Plat. Rep. II 
372 c) putat rusticus. Quod fo2g8oovysiv 
dicitur fr. com. adesp. 959; cf. etiam 
ixBoiBitew Pac. 1123. Commentarii autem 
instar est Davidis Copperfield apud 
Dickensium error, qui cum puer magi- 
strum grandaevum per hortum videret 
demisso capite identidem circumspatiari, 
.Zraecis" autem radicibus" investigan- 
dis doctissimum illum virum intentum 
esse audivisset, putabat speciem quan- 
dam hane esse carotarum sibi igno- 
tam. — Kockii ad hune versum anno- 
tationem silentio pressisse praestat. 

191 sqq. Simillimis iocis Platonicos 
postea insectatus est Epicrates; vid. 
fr. 11 ad va. 742 allatum. 

192. S; quid Tartaro est inferius, hi 
perscrutantur, ,metaphysicis" scilicet re- 





bus (,buitenissigheden" quas iocans vo- 
cabat Multatuli ille nostras) intenti. Nam 
sub Tartaro prorsus nihil esse, ipsum 
vero zóggov Éveg9 Ózó yii; ücov obgavoc ior 
&mó yoxiys, ex Hesiodo novimus (Theog. 
120, cf. Aesch. Prom. 152 sq.). 

— igspodupow] verbum comice fictum 
neque alias obvium; est autem ductum a 
verbo vetusto óup&áv — tmrev vel égevvav 
scrutari, quod ex Homero Z7 747 notum 
est: zt0l4o0g àv xogtassv &vyo 00s r59ec 
óupóv et ex Hesiodo Op. 373 sq. uzó& yvvij 
0s vóov zvyooróAog iiazoráro | aiu/Aa xo- 
riÀàovoa cejv Ouwpooo xcAujv. Cf. Cratin. 
fr. 9 oiov coquorov cuiávos &vsówpQoaze 
(Aebt gij opgedoken), Herod. Mimiamb. 
VI "3 sbvoéorsQov...Ótpag' d44ov oix àv 
sÓgíGxoic, Vid. etiam Zxóup&v ibid. VII 78 
Alia composita inde sunt ducta ,yavo- 
Oigy: Pac. 791, zgayuacoóipys Av. 1424, 
&orgoóíqu; Herod. Mimiamb. III 54, óizo- 
óípys Lucian. Lexiph. 9. 


NUBES. 


195 


41 


$5415 pred er WS AS cU , ; 
CÀÀ &tGLO , Lve ur] éxelvog vuiv. envy. 


ZTPEUIAAHZ. 


, A , AX ? , er 4 
umo y&, wnmo y, & énLiueLvevrOV, Lvo 


cÜrOLGL xOLVOGO TL TQuyucriOV ÉguOv. 


MAOHTHZ. 


, 5 , T; , , - ' * $:! 
&ÀÀ ovy oiov v c«vroioL z90g TOV céoc 


&&o ÓOLeroíBewv olov Gyav éiorlv qoóvov. 


(Discipuli abeunt in aedium interiora.) 


AZTPEWIAAH. 


200 


ji - - , ^ £8? , , , , 
zQ0g riv OcQv, ví y&Q r&Ó éorív; s/mé uot. 


MAOHTHZ. 


E) , à e . 
corQovouic uev cur. 


ZTPEUIAAHZ. 


rovil Ó& ci; 





195. 
ad vs. 
197. 


199. ioriv] otro Blaydes. 





195. éxeivoc] cf. vs. 534 Ach. 708 etc, 
el aros vs. 219. 

— &uríyx] superveniat vobis sub dio 
morantibus. Verbum redit vs. 535 Ran. 
910. 

196. 4ojto ys] idem ellipticus est 
usus Ach. 176 Eq. 960, 1100 Nub. 2067. 
De particulae ys in eiusmodi brevilo- 
quentia usu vid. etiam supra ad vs. 84 
et ad Vesp. 231. 

197. Cf. vs. 470 et Lys. 1177. 

198 sq. Gens lucifuga noctivaga quan- 
tocius ad umbraeula sua redire iubetur, 
priusquam sol radiis suis eos possit con- 
tingere; nune enim vixdum allucescit. 
Hune loeum perlegentes recordari iuvat 
Poreii illius Latronis, quem Quinctilianus 
X55818 narrat in umbra ita consenuisse 
ut, cum ei causa in foro esset oranda, 
impense petierit uti subsellia in basi- 
licam transferrentur: ita illi coelum no- 
vum fuit. 








óuiv Schol.] $«iv codd., quod ferri nequit, quoniam hie diseipulus usque 
221 in scena remanet. || iz«zíyy] zeovóyy codd. nonnulli. 
aÜroict xouwdaoo] eroi; kvazowóoo Blaydes coll. vs. 470 et Lys. 1177. 





198. zoo; zóv &£go.] cf. Lucian. XLIX 24; 
idem vs. 632 (ubi vid.) dicitur zó; zó 
qz, vs. T71 Pac. 567 Thesm. 69 Eccl. 64 
Vesp. 772 mgós Wo, 
fr. 6271 zgós s'inv, Thesm. 1001 zs Tv 
aiS oíav ; ef. zgós (v2) züg Ach. 751 Pae. 
1131, zoó; à/yvov Pac. 692. 

200. ráós] Aaec ommia quae ante oculos 
Aabeo. Domus interiora designat Strep- 
siades, ad quae nune demum, postquam 
evanuit discipulorum turba, ei patet 
adspectus. 

201 sqq. Coeli speciem quandam cer- 
nere fingitur senex, deinde terrae ima- 
ginem, qualem excogitasse primus fertur 
Anaximander philosophus, postea ab 
Hecataeo Milesio accuratius descriptam 
Spartiatis ostendisse Aristagoras (ydá- 


' , z 
7ZIQ0g tV Acor, 


xsov zívaxa, ev TO yj; ó&máons 79íodo; 
iverérugro xal Só2accá vs noc xal mora- 
uol z&vres, Herod. V 49, cf. IV 36, Diog. 
Laert. V 51). 


42 NUBES. 


MAOHTHZ. 


ytouergta. 


ZTPEUTIAAHZ. 
roUr oUv rí i6rw yorjowuov; 


MAOHTHZ. 


yüv &vegeroijcot. 


ZTPEUIAAHZ. 
zÓrtQe Tijv xÀ«uoovyunqvs 
MAOHTHS. 
0Ux, GÀÀ& rqv ÉÜumacav. 


ZTPEUCUIAAHZ. 


205 


, - , 
GGOretov Aéyetg 


r0 y&o GógiGuo Ónuoruxóv xel qonucuuov. 


MAOHTHS. 
cÜrq Óé cor yijg megíodog mcnc. 0güc; 


"eiüs uiv Avo. 


ZTPE'PIAAHZ. 
Tí GU Àéysig; oU meiQouot, 


émeL Óuxoor&g oUy ÓgÀ xoOnquévovg. 


MAOHTHZ. 
(cg robr GÀq9Gg Arnxóv r0 gooíov. 


202. ygnouor] zó yonouov V. 





208. kveusroioe: Cobet cum Mut. 1] -zoeo3o« codd. cett.; cf. Av. 1020. Medium 
legitur fr. 617, sed propriane an translata potestate ibi sit adhibitum non liquet; 
translatum est Eur. El. 52 Ion. 250, 1271 Iph. T. 346 fr. 739* Theocr. XXIV 


126 Lucian. Amor. 53. || zórso«] om. R. 


209. Del. Cobet. Nasci potuit ex huiuscemodi scholio: ó; zoüro (nempe c óixátew) 





203—205. Verba yv et é&vausrpijaat 
suo :errae et demetiendi sensu adhibet 
discipulus, sed Strepsiades de 72s d;- 
vidundis agi ratus ab altero aliquo So- 
lone £abulas novas — yis &vaócecuóv xoi 
X90sbv &zoxozág — civibus parari putat 
(cf. vs. 1187 et Vesp. 715). Lesbiorum 
e. g. agri his annis inter tria milia ci- 
vium Atticorum fuerant divisi (Thuc. 
III 50). 

208. Athenienses scilicet o/0£v ooo: 





zàiqv Outovo: (Pac. 505) et imi vàv ói- 
xüv (ovo. ná&vre cÓv piov (Av. 41); quin 
in fatis esse fertur ut aliquando suum 
cuivis sit tribunal in vestibulo (Vesp. 
800 sqq.) — Itaque rex avium cum 
duos Athenienses videt adventantes in 
suam regionem, statim metuit ne j4.«ozot 
hi quoque sint, perinde atque ceteri 
illius urbis incolae (Av. 109). 

209 ó;] vid. Av. 338 et ad Vesp. 416, 
nec non infra ad vs. 325 sq. 


NUBES. 43 








AZTPEUTIAAHZ. 
210 xeL z0U Kixvvvig &ioiv o£ &uoi Ómquóror; 
MAOHTHZ. 
ivreU9! Zvaciw. y Óé y Epor, Gg 0gGc, 
&ip9ós Mrnxóv Ov. || &s robr] vo039' óc; Kock. || Mrzxóv] Mn Dobree, z&zzzóv (?) 
Wecklein. 








210. Echo quaedam huius ioci perci- 
pitur, nisi fallor, in narratiuneula apud 
Aelianum Var. Hist. IIL 28 servata: ógov 
ó N€oxgáryg; zóv Axigikónv veruqoutvov 
imi vÀ nAoUro xci u£ya qgovoUvrze imi zi 
ztsQi0UO(E xci Erw. TtÀéov éml coi; &y pota, 
jyc«ysv aürüv si; cziwv& Tijg móÓÀsg TO70vY, 
Év9a véxero uüváxiov Éyov yüs meQiodov, 
xci zgoctraíe TO  MAxwijikóm vüv Mrnuzüv 
ivraU9' &valnrtüv: ó; Ó& nbos, 7tooG£raSev 
«0:6 ToUz kygoUg roD; lÓiovs Ót«Soijcat. ToU 
0* sizóvrog ,,&42 obÓnuoÜU ysygauuévor elotv*, 
»m roUrou o)v* sime »uéya QQoveiz, oizteQ 
ojóiv uégog tás yNs slow; 

— x«i] ineredibilia proferri indieat 
haee partieula interrogativo praemissa. 


Cf. vs. 398, 1333 Ach. 86 Vesp. 665,. 


Antiphont. V S8 57 (Hartman Stud. 
Antiphont. p. 17), Thuc. V 92, Xen. 
Conv. I 15 Hell. V 3810, Aesch. Prom. 
930, Eur. Here. 297, Theocr. V 25 etc.; 
vid. etiam ad vs. 840 et 1292. 
211—213. Anno 506 devictis Chalci- 
densibus Athenienses quatuor milia cle- 
ruchorum in Euboeam miserunt, inter 
quos distributi sunt agri zov ,izzo[fo- 
ry", ut vocabatur Chaleidensium nobi- 
litas, quos zob; zeyéac; vOv Xaàzitov 
dieit Herodotus V 77. Sexaginta autem 
annis praeterlapsis Chaleidenses conati 
sunt libertatem suam recuperare; nam 
cum Athenienses ad Coroneam gravis- 
simam cladem aecepissent, Euboea ab 
iis defecit simulque Megarenses Pelopon- 
nesiis invasionem in Atticam parantibus 
se adiunxerunt. Pericles tune callida 
arte (auri magnam vim ,s/; zó ó£ov àva- 
Aócaz;", vid. ad vs. 859) effecit ut re 
infecta ex Attica recederent hostes, dein 
-9nvaio. sig EUpowxv Ówxpávres IIegizAéoug 








OrgarQyoUvrog xareorQéiuvro  züoav, zo 
&AAQv 


*'Eorwuag Ó 


Tv — utv óuoAoyíe — zatsOTQOCYVTO, 


iioux(cavtsg abrol thv ylNv 
Zoyov (Thuc. I 114). Ergo ex illo inde 
tempore Hestiaea inter duo milia cle- 
ruchorum est distributa, ipsumque no- 
men regionis est mutatum, Oreos enim 
dici coepta est (cf. Pac. 1046 sq. et 
1125). Foedus, quod Athenienses pacata 
denuo Euboea cum Chaleidensibus inie- 
runt, extat integrum in lapide quem 
annis abhine viginti invenit Kumanidis 
muro meridionali arcis Athenarum in- 
aedificatum (CIA. IV 27 2, Dittenb. Syll. 
10; vid. praesertim lin. 66). — Harum 
igitur rerum, quibus ipse iuventutis an- 
nis interfuit, non sine voluptate recor- 
datus (ut senes Vesp. 236 etc.) rusticus 
nunc utitur verbo ambiguo za«pazeztvetv. 
Quod proprio ezéeudendi sensu a So- 
crate adhibitum aptissimum est ad Eu- 
boeam designandam, quae per stadia 
nongenta iuxta Boeotiae et Atticae lit- 
tora porrecta iacet, a poetis Jfacris ideo 
dieta saepius (vid. Callim. h. Del. 20 
Maxplis Hgovrwes ' EA2omujov, Apoll. Rhod. 
IV 1175 cum schol.) Ita usurpatum est 
zageriivev e. g. Hom. « 116, Thuc. IV 8 
8 6, Herod. I 203 II 8 IV 38. At vezand? 
sensu id accipit Strepsiades; cf. fr. 506 
GA; bens uov zagarérüuat y&Q vk Autaoi 
zánzrov, Thuc. III 46 & 2 zoAw zo2topíc 
magareveioSa. el; v0 Ea yorov, Xen. Mem. III 
13 8 6 dàiov Ó& i£yovros d; magerá9n 
u&xokv ódóv rtopgevJe(g zrí, item saepius 
apud Platonem (Lys. 204 c Euthyd. 303 7 
Conv. 2072), cf. Ruhnk. ad Tim. s. v. 
z«oarsveig. Similis est latinae vocis de- 
rectus usus, cf. etiam anglicum dsfrac- 
ted (— moestitia afflictus). 


44 NUBES. 


1ÓL mzegerérereL woxo& mt00QO0 Tvv. 
ZTPE'PIAAHZ. 
oid ' óxó yàg uv meosvíOw xol Ilsgv«A£ovg. 
GÀX T Zoexsüe(uov zo) ic9 ; 
MAOHTHZ. 
ümov éGtív; evormí. 
ZTPEUIAAHZ. 
215 (g éyyvg TuGv. roUrÓó vvv goovrítete, 
vvOrQv &g duGv &meyoysiv mógoo mávv. 
MAOHTHZ. 
&ÀX ovy oióv re. 
ZTPE'PIAAHZ. 
va At oiuó&co9 doa. 
(Latius aperta ianua cernitur Socrates in 
machina pensili versans.) 


, , ' * (2:50 - £9 2 FN 
9eoe, TLG yco Ovrog O UT7tL Tüus XQtuo occ Cv10 s 





214. (s o3' A] 'ovv codd. cett., quod perperam probabat Reisig coll. Ach. 800 
Vesp. 1369, in fine enunciati interrogativi elisum ozí vitiosum ducens sine iusta 
causa; redit enim Ach. 178 Pac. 187 Av. 90, 1495 Ran. 83, 1220, certa autem est 
trimetri haec conformatio Pac. 41 Thesm. 498 Ran. 1078 fr. 18. Ceterum recte observa- 
tum est, absurde hodie scribi ,263' ;" sic enim ex alterius ore percipi adspirationem 
litterae z, cuius causa sit alterius verbum nondum auditum; sed nihil valet haec 
observatio ad formam disyllabam 2ozív hoe similibusque locis commendandam, 
nam prorsus certa est huiusmodi elisio Nub. 1270 Vesp. 793 Pac. 275, 1054 Lys 
49, 736 Plut. 132 fr. 18. Cf. Nub. 1192 Av. 40. 

215. vvv Bergk] záiw V, uéye 4 schol. Suid., z&vv R et plerique (quod e 


.,?U. 
zaàw natum esse arbitror) Neque zv. ter adhibitum ferri potest neque zá4uw 


aut u£ya contextui est aptum. Bentley ueraqgovriters (mutate et corrigite hoc). 

216. zá&vv] z&Aw Sauppe cum Ven. 215, 

217. vj 407] in codd. est Discipuli, Strepsiadi dedit Cobet, in negativa enim 
oratione u& fuisse dicendum. Quae lex ne Thesm. 640 quidem infringitur, neque 
Eecl. 445 aut Diphil. fr. 32?» (Philetaer. 4? Meineke restituit ud). 

218. oónmi...kvjo;] Discipulo haec quoque verba dat Piccolomini, cui minime 
assentior. 





217. oiuóisa3" 4o«] vid. ad Ran. 178. | natu insignis dum mollia sua carmina 

218. Simillimo ioco Euripidem in | pangit (Thesm. 96 sqq.). 
Acharnensibus noster ostendit &vogáórv — qos] vid. vs. 769 et ad Vesp. 148. 
vQayedías rtowUvra, in lectulo scilicet — xgsu&9gas] vox redit vs. 869; breve 
porrectum (Ach. 407 sqq.); nec non | habet alpha, quoniam ducta est a stirpe 
conferendus est Agathon muliebri. or- | verbi xo£uduc. Vid. ad Ran. 904. 


NUBES. 45 


MAOHTH. 


ZTPEUCTIAAH. 
Tíg QUT06; 
MAOHTH. 
dXoxoárc. 
ZTPEUTIAAHZ. 
, ZXoxodrqe ! 
220 [9' ovroc, &voflóucov c)róv uot u£yo. 
MAOHTHZ. 
«)rüg uiv ov GU xcÀsGov o) yéo uot Gyoly. 
(Abit.) 
SCENA SEXTA. 
Sbrepsiades, Socrates. 
& AXoxoersg! — 
 Zoxouriótov ! 
ASKPATH. 
Tí 75 dfi. à ignQusos; 
ZTPE'UIAAH2. 
z0Qrov uiv Ü vi Ógüc, GvriBoÀO , xérevmé uot. 
2ZOKPATHZ. 


225 &egoDerG xol msgupoovó rÓv TÀwv. 





219. *ó, Xozoárgc/] à Zóxgars; codd.; sed nondum Socratem nune a rustico 
vocari testantur vs. 220—222. Bentley zí; Xwoxgázy;; — Vid. Eq. 120 Ran. 968. 
221. o?] om. V. 








219. c)zó;] noto usu servi herum 222 Sq. à Xóxgare;! — à ZXoxgarióov!] 
dieunt zpswm et discipuli magistrum. Cf. | vid. ad vs. 80. 
(Plut. 965) fr. 268, 7183, Plat. Protag. 223. àipíusgs] poetica hae voce (vid. 


3144, Theocr. XXIV 50, Plaut. Cas. IV | Av. 687, Pind. fr. 134, Aesch. Prom. 83, 
2, 11, Catull. III 6, Hor. Sat. II 8, 28, | 258, et cf. Plat. Leg. 9234 Hom. q 42) 
et vid. ixeivo; vs. 195. tumide admodum mortalem affatur phi- 


— Ó, Zoxgárns/] non advocantis phi- | losophus in sublimi habitans et res ae- 
losophum haec est vox sed admirantis, | ternas sectans. 
ut Ono«u£vy; Ran. 968, 2óyw« Eq. 120. 225. kegogazo] verbum hoe, quod cum 





220. uéya] cf. Vesp. 618. toto versu vs. 1503 redit, fingitur nune 


46 NUBES. 


ZTPE'PIAAHZ. 


,! , ? * E ^ 
Émsv C0 ragpoU rovc; ÜOsovc GU mtoupooviic, 


àÀX o)x &mó Tágo yijg, sims0; 


AS KPATHZ. 


, ' LA 
OU y&Q Gv TOTE 


3 € ? - ' , , 
&&qÜoov ogg rà utréoQe mQoCyuore, 


ci wi xosucGec v0 vomuc« xci vr»v goovrióc 





226. Énar &mó ceppob] sir &mó zre(pov Ranke coll. schol. et Poll. X 156 et 


Phot. 426 (Theocrit. XIII 13), ingeniosius quam probabilius. || 


Gc) zrtQupoovets 


Blaydes] zgupgovei; R, ózegqooveiz (cf. Aesch. Pers. 825 Eur. fr. 549) cett., quod 


e 9sovo« 0» vzeo X (7 qgoveo est natum. 








a comico; a Platone autem hie locus 
Apol. 19e iudicibus in memoriam re- 
vocatur, et apud Xenophontem Socra- 
tes eo alludens &óo4sgyetv zs Óoxó ait zal 
&egouergetv (Oec. XI 3). 

— zsgupgovó] accusativo iunctum signi- 
fieat meditari,item vs. 741 et 1503 Ran. 
958, cf. Eur. Andr. 449. Sed etiam id 
quod ózteoqoovstv vivos, contemnere (vs. 1400 
Eur. Bacch. 1326 etc.) potest significare, 
vid. Thuc. I 25 8 4 zepgipgovobvrecs Ó' 
ciürojUs, et Sic a rustico accipitur. 

296. £mar«] siccine...^ Initio enun- 
ciati interrogativi collocatum est etiam 
Ach. 917 Nub. 1249 Vesp. 1133 Av. 911 
Lys. 914 Thesm. 637 Plut. 1148 Timocl. 


fr. 8 Eur. Ale. 822; cf. size ita adhibi- | 


tum Ach. 312 Nub. 259, 1214, 1292 Vesp. 
52 Ran. 21, 138, 203 Plut. 45 etc. Eur. 
Baech. 1207. Praeterea vid. ad vs. 
860 sq. 

227. s&/1:90] nostrum 2zdiem al. Mente 
supplendum est zregipgoretv abroDs Óoxsi, 
siquidem iia visum est. Of. vs. 698 sizeo 
ys yoj et Ran. 77. Simili ellipsi Ran. 
38 sq. dicitur ó; ivjAa 
dori; (sc. ivijàaro), Vesp. 403 sq. zí ué- 
Aousv xivelv Pixeivgv viv xoAdv | $vzeg (sc. 


X£eVTQUQUZOS 


xwoüusv) $viz àv zzi. 

228 sqq. Quae perridieule nune pro- 
fert Socrates, ea seriis splendidisque 
verbis eundem enunciantem plus semel 
fecit Plato. Videantur quae in TTheaeteto 





dialogo 172 4—175 4 disputat de studiis 
zàv iy quàocoqie OurroiBóvrov, quorum qui 
sunt praestantissimi, horum 6 óvzi T) 
cGuc uóvov iv rjj TtóAet xsizai xol £miÓy- 
uti, 9 Ó& Óikvoww, raüre ztéávra fjymoauevm 
guizgk xci ojóev, &ruukcaco zcvraY) qi- 
gerci zxTk llivóamgov vá cs yüg Ümeveg9e 
xal ck émímsÓm vysousrzooUcc obgavoU 9 
ónig &orgovouoUOm, xci nz&cav z&vry qQUOLV 
Bpgsuvmuévy  rOv Ovrov éxácrovu 0Aou, tis 
zv lyyü; obóiv aór]v cvyzaSiuica (1732). 
In illas autem regiones si quem harum 
rerum imperitum parumque curiosum 
secum  adscendere cogit philosophus, 
istiusmodi homo zZiyywov [vs &q' iwvnio0 
xosuacg9ss xol] Biémov uETÉQQ0Z [£vo92v] 
ridiculum in modum oberrat et titubat 
(175 4d). — Nee non hue pertinent locus 
ille insignis et magnificentissimis verbis 
exornatus in Phaedro dialogo, ubi / 
zr£Qocig; TOv wvzov describitur (246— 
256), et quae Socrates ultimis vitae ho- 
ris cum sodalibus disputavit de anima 
corpori veluti carceri cuidam immorante. 
et inde relictis terrenis hisce sordibus 
ad deos evolare gestiente (Phaedon. 80e 
sqq.; de quo loco vid. etiam ad vs. 
761—163. 

228. àp3sz | vid. ad vs. 251. 

229. £i u!j xosuácac] eadem verborum 
structura est Eur. Med. 368, vid. etiam 
Aesch. Ag. 1139; vulgo dicitur u7; zoeu&aec 
aut e? 4 ixo£uaca (omissa partieula c). 


NUBES. 47 


230 


M , , ' e 22 " 
Àemriv xoroaguei5oc tig TOV OuoLOV Cégc 


t| à Qv gyauol ríüvo wiroOsv iGxómovv, 


oóx Gv z09  qvgov' o) y&o GAX 4d yij Bíc 


CÀAxen mQ0g ceorqv tqv ixuáÓ« Tig qgovrídoc. 


, ji JN € M ^ , 
müGysu Ó& ve)r0 roUTO X«L v& xoc. 





230. xerausiiac] -ui$m; codd. 
234. voro] ro09' ó Naber, non recte, 
verbi zácys. subiectum; vid. comm. 


nisi fallor, nam z& z&oó«ue me iudice est 





230. 4ezrijv] sc. ojcav. Of. vs. 163 sq., 
et do adi. 4ezzóc cf. vs. 741. — Digna quae 
conferantur sunt verba Diogenis Apollo- 
niatae (fr. 6): óoxée uot và tijv vórow Éyov 
sivo ó &no zcàsóusvo; ónóÓ rGv kv99dnow, 
xci Ümó rojrov ztávra xal zugsQvíc9ot xol 
z&vrov zgarésw...xoal iz zv àqty9ai zcl 
zt&vza ÓuxriS £vot zal 2v ztavrl Zyeivat, zo Egi 
uxÓi fv Ó vi uJj ueTéyst ToUTOU...xGl &7ztv- 
zov Coov 0€ fj wy] có abzó 2avw, ijo r£. — 
Anaximenem igitur secutus (vid. Plut. 
Mor. 876 2,0) omnium rerum principium 
(koyív) faciebat aera; cf. Aristoteles de 
Anima I 2 $ 15. Eius autem placita 
nune spectare comicum probabiliter 
statuit Petersen, assentiente Zellero Phil. 
dam Cu ISEp: 2551. 

231. Hoc quoque seriis verbis expres- 
sum legitur apud Platonem, Sophist. 
2544: ck y&g Tág vv zoAAOv wvyiüs Ou- 
ua&zx zagrsosetv 7to0g TÓ  Seiov qooovra 
àóUvara. 

232. ob y&o à47] vid. ad Ran. 58. 

233. rjv ixuáóa] vaporem, essentiam. 

234. Parum prodest ad hune versum 
attulisse philosophorum 1locos, ubi sol 
humorem terrae ad se rapere vel semina 
humore nutriri dicuntur (Theophr. Caus. 
Plant. III 10 8 1, Senec. Quaest. Nat. 
IV 2 8 29), talia enim ne stultissimos 
quidem agricolas latere unquam potue- 
runt. Neque huc faciunt quae veteres ob- 
servarunt de nasturtii acri sapore aut eius 
effectu in corpus humanum (Thesm. 616, 
Theophr. Caus. Plant. IV 3 8 3, Plin. 
Hist. Nat. XX 183 $8 50 XIX 8 $ 44). Immo 
obruitur hisce omnibus iocus comici et 
offuseatur eius acumen. Id unum quod 





in rem nostram conducat inde apparet, 
notissimum fuisse Atheniensibus nastur- 
tium variosque in usus saepe adhibi- 
ium. Socrates igitur more suo nunc 
exemplo e vita quotidiana petito utitur 
ad elueidandas quaestiones difficiles, de 
quibus disputat, et quae cerni nequeunt 
nune quoque rebus quae oculis sub- 
iectae sunt per imaginem illustrare stu- 
det. Nasturtii autem semina (sterrekers- 
2440) quam cupide humorem ad se 
rapiant et hodie sciunt pueri et puellae, 
qui spongias pannosque laneos iis con- 
serere solent, et olim opinor in Attica 


-Sciebant homines. Si quis autem rogat 


quid moverit comicum ut hae potissi- 
mum imagine philosophum nune face- 
ret utentem, respondeo: agnoscere me 
veluti echo quandam splendidissimae 
comparationis qua Socrates Platonicus 
utitur in fine Phaedri dialogi (p. 276 7). 
,Ut laeta seges ex hominis animo possit 
surgere", sic fere ibi loquitur Socrates, 
prius multo labore parandus est ager, 
dein conserendus, dein per longos men- 
ses patienter expectandum, dum ger- 
minent grana, procrescant, efflorescant, 
maturas tandem praebeant aristas, quae 
in horrea possint cogi, panem salubrem 
praebiturae. 4donidis vero Aoríulos vi- 
dere est post paucos dies laete virentes: 
at eiusmodi patinae parantur non ut vic- 
tum praebeant sed ut ornamenti causa 
die festo exhibeantur." — En compa- 
ratio Socratica, qua animi humani vis 
et indoles illustrantur exemplo petito a 
seminibus herbarum celeriter germinan- 
tium, quale praesertim est nasturtium. 


48 NUBES. 


ZTPEUIAAHZ. 
(Secum :) 
235 TÁ Qo; 
17 poovrig &ÀxsL Trqv ixudÓ sig và xéágÜnuo; 
(Ad Socratem :) 
[9 vvv xoráfw9., à Xoxocríóiov, Gc du£, 
(vea ue OiÓdEno Ovmeg fveX PwAv9a. 
(Socrates de machina descendit.) 
AOKPATHZ. 
gÀ9se Ob xoà ci; 
ZTPEUWIAAHS. 
Bovióusvog uo9siv Aéytw. 
240 oz0 y&g róxov yonorGv ve ÓvGxoÀorérov 
&youcr géoouot, v& voxuer éivsyvo&touan. 
ASOKPATHA. 
zó9sv Ó' bmóyotog Govrüv &eOsg ysvóusvoc; 
ZTPEUWIAAHX. 


L 9. 9179 LJ , H - 
vóGog uw éméronpev (mmuxq, Óctvr gaysiv. 





236. £xa] £ya V. 


238. us Jióáigs;] sic R, u' éxóióáing; multi codd.; vid. vs. 241 et ad Ran. 64. || 
£vez Bentley] otvez (svez unus) codd. (vid. ad Ran. 189). 


240. yonoróv] yo6orov codd. 
243. inézgupev] £rouwev V R. 


Hue alludi arbitror. Itaque comici hie 
locus testimonio mihi est, Platonem hane 
quoque comparationem Socraticam, per- 
inde atque 4eísvow iilam et zzégooiw 
quaeque cum iis cohaerent, non ipsum 
excogitasse. — Pessime autem Dobraeus: 
»,quomodo corpus exsiccat esus nasturtii, 
eodem modo animo cogitandi vim ex- 
haurit humus"; — qualia viro sagacis- 
simo excidere potuisse demiror, sie enim 
tertium quod dicitur comparationis cer- 
nitur nullum et verbum záocyea ita ver- 
titur quasi ógz dixerit comicus. 

— mácyu...rxbró] idem praesentis 
est usus vs. 662 Vesp. 1014, aoristi vs. 
1198, perfecti Eq. 346, 864, 888 Ran. 
718; vid. etiam infra ad vs. 340 et 798. 

239. x«rk ri] quo consilio, ut quid 





assequaris? Of. Pac. 192 xsg Ób xor 
zí; Praeterea vid. Av. 916 Eecl. 543. 

211. &youcr qigouc] i. €. ob xonorat 
&yovct xal qfpgovoi us, praedam suam me 
faciunt creditores. Proprie &yew xoci qé- 
og&v dicitur victor, qui e victa regione 
animantia abducit, bona aufert. Occurrit 
Hom. E 484, Herodot. I 88, Xen. Anab. 
II 6 8 5 etc.; transfertur autem, ut hie, 
Eur. Troad. 769 à47 &ysre qéoere óinriT, 
el Óizzuv oxi. Mente supplenda est con- 
iunctio z«/, ut in locutione Zisyy' &£yyov 
Ran. 857 (ubi vid.) et similibus. 

242. Of. Pac. 63 A5jous 
zóAug àxorxzicag. 

— ünóyosoc] obaeratus. Voce rariore 
utitur etiam Dem. XXVII 8 25. 

248. vóaos...inz:zi] quam supra vs. 74 


gsauróv Ti; 


NUBES. 49 


GÀÀ& us Óíde&ov róv fregov roiv Goiv Aóyow, 
245 rüv guuüiv Gzo0idóvra. uuo90v Ó', Ovnv Gv 
moírry w, OuoUuoí Gor xcrcOT6:tv rovg OtoUg. 
XKPATH2. 
zoíovg 9:oUc Oust G$; mgOrov yàg Osoi 
quiv vóuuGw o)x £c. 
AZTPEWIAAHZ. 
TÓ Ó' Gyoedter ; 1) 





248. *zo O' &yogátev] và y&o Ouvvr (Ouvvz V) codd. vitiose; neque enim par- 
ticula y&o aptum hiec parat transitum, neque verbum óuvóve dativum admittit, 
neque nummis — sive ferreis sive aureis argenteisve — 2uraíur usquam terra- 
rum aut potest iurari. Dubito autem an nimis pro arbitrio textum traditum coll. 
Ach. 625 Vesp. 557 sic refinxerim, sed confidenter admodum cum Kühlero reicio 
Góttlingii coniecturam, quae multorum assensum tulit, r& voui£ez ; ? (Kayser vo 
ó& vouílez ; ij numeris ingratis, Bergk /;j vouilszs); nam post vocem »óuiuc mire 
languet verbum ab eadem stirpe ductum vouitev. Itaque nibil me iudice prosunt 
allati loci ubi vouitev zo dicitur (Thuc. I 77 8$ 6 II 38 $ 1 III 82 $ 8 Herodot. 
I 131 II 50 IV 59, 63, 117, Plat. Eryx. 400,7), et mitto quaerere num etiam 
Athenienses in sermone quotidiano ita fuerint locuti, quod iure olim negasse mihi 
videtur Krüger. E Platonis comici loco simili (fr. 96) Blaydes verbum 7ois9a: 
duxit, r6 yo *9509:; uv scribens. Heidhüs infelieiter sanequam zó y&o Oóuvuw 
,in was für Münze denn schwór' ich (das Honorar zu zahlen)?" — finem fabulae, 
ubi ligonibus evertitur Socratis domus, hae mentione ,ferreorum nummorum" 
facete praedici perhibens. — Vid. commentarius. 





nova voce izzgov dixerat rusticus. Qua- | /Óówóra; zwvác, qui xóuuc xowóv dicuntur 
damtenus conferri possunt nostra ,g2- | Ran. 890 sq.; deos vero, quos vulgus 
loppeerende tering" et ,de koorís heb- | mortalium colit, ille o vouite (cf. Plat. 
ben als een paard". Qui morbus quod | Apolog. 18vc, Herod. IV 59). Vox autem 
iocose dicitur óswvós qaysiv, i. e. mult | vóutGua, quae hie et Thesm. 348 usur- 
cibi (cf. Xen. Anab. VII 3 S 23), quo- | patur ad indicanda cà vojuóusva sive 
niam ipsi equi voraces sunt, videtur | z& »vóuwue, 2nstifuta (cf. Aesch. Sept. 
conferenda esse medicorum vox g«yéóawve | 269 et infra ad vs. 498), plerumque 


(Aesch. fr. 246 etc.) gangraena. | significat zummos, vid. Ran. 720, Eur. fr. 
— inérguyev] vid. ad Ran. 571. | 546 oro! vóuiGue Aevxóg &gyugog uóvov | 
244 sq. Vid. quae de duobus istis | xal yovoós &ortv, &22& zal pst) Bgoroiz | vó- 

»Aóyor ad vs. 112 sq. sunt annotata. | cua xeirat zov, 5 yoÓo9a. yosóv, Soph. 


246. xaraS5osv]  pendendi, solvendi | Ant. 298 oiótv y&g &v99dzootw otov &oyv- 
sensu etiam Pac. 1214 Ran. 176 Eccl. gos | xaxóv vóuwc t82&ocvs, Plat. Phaedon. 


1007 usurpatur, item Thuc. I 27 ete. — | 697,5. Quapropter rusticus e Socratis ver- 
Primus mercedem discipulos poposcisse | bis efficiens philosophos spernere prae- 
fertur Proíagoras (Plat. Protag. 349 a). stantissimos zum 0s argenteos capite deae 

217. zoíovg; 9sobg;] vid. ad Ran. 529. Minervae signatos, quibus ceteri cives 


248. Socrates Aristophaneus, ut Eu- | utuntur (vid. ad Ran. 722), rogat qua- 
ripides in Ranis, suos sibi habet deos !|.lis igitur ipsis sit pecunia extraordinaria. 
4 





50 NUBES. 


S , CC z- , 
»6i.0og£oLGLV*, Gozo iv Bvfavrío ; 


ZOKPATHSZ. 
250 Boss, và Oeim modyuer siüfveu Gaqüg, 
&rr éorlv 0g9Gg; 
ZTPE'UPIAAHZ. 
vi Z4, s/mso Eori ys. 
AXOKPATHZ. 


xci &vyysvécOor. vci; NegpéAoiwiv sig Àóyovg, 


r«ie TjueréoouGt ÓcíuoGtv ; 


ZTPEUTIAAHZ. 


uiri ys. 


ASKPATHZ. 


xd9ite voívuv émi vOv (cov GxíumoÓao. 





251. óp9Gc;] )vrec vHerwerden, ogyoó Meineke (Strepsiadi tribuens); at vid. com- 


mentarius. 


Conferri possunt loci ubi nummi Attici 
dicuntur y4aUxec (Av. 1106, Plut. Lys. 16), 
zag9évov vel xógow vel IIa22&óeg (Polluc. 
IX 74 sqq., Eur. fr. 676), persici autem 
nummi (darici) coióra: (Plut. Ages. 15 
Artax. 20), ut mittam priseum illud 
Asp!rov nomen ex inscriptionibus Creti- 
cis notum, vel yz2óves in proverbio a 
Polluce IX 74 allato, vel comoediae Pla- 
tonis nomen JVíze; hae ratione fortasse 
explicandum. 

219. cióaofow:w| Byzantii idem fere 
valuisse c:ó&osov quod yaixoóv Athenis 
dicit Pollux IX 78 allato Strattidis fr. 
36 (eorruptissimo), eorundem autem 
nummorum fit mentio in Platonis comici 
fragmento a scholiastis allato (fr. 96): 
yahsnüs àv olxjcauusv àv Butavrlo, | üzov 
Gi0ag£otst zof; voulauaot | yoovzat, i. e. üztov 
và vouicuere Éyouc: ci0no&. In mercatura 
qua quam maxime 
semper floruit Byzantium, nullam utili- 
tatem praestare potuisse eiusmodi pe- 
euniam, euius nonnisi fietum esset pre- 
tium, quivis intellegit; itaque aut suma- 
mus oportet insolitum illud nomen e 


tamen exercenda, 








vetusto more Dorico remansisse, revera 
autem designasse nummos ab iis quibus 
alibi homines utebantur non diversos, 
aut, 8i ferreis zégu«o:ww etiam tempore 
belli Peloponnesiaci usi fuerint Byzantii, 
argenteos praeterea aureosque nummos 
eos habuisse (cf. Naber Mnemos. 1897 
p. 444). 

251. óg9os] revera. Artis dialecticae 
haee est vox etiam vs. 228, 659, 742, 
1186 obvia; vid. etiam Eq. 1027 Eur. 
Ale. 636 Soph. Ant. 99 etc. 

— sinsg...ys]iunguntur hae particulae 
etiam Ach. 307, 1228 Eq. 366 Nub. 341, 
696, 930 Vesp. 1153, 1263 Av. 18359 
Lys. 992 Ran. 777, 1368. 

254 sqq. Novi discipuli in meditacu- 
lum non admittuntur nisi peracto ritu 
quodam initiali; quem e Corybantarum 
sacris desumtum, certe his simillimum 
fuisse intellegimus. Rusticus primum iu- 
betur considere in sacro sedili, sed pro 
throno (cf. Plat. Euthyd. 277 7) in So- 
cratis p»superrima illa supellectile est 
ox(unovc, grabatum, tali enim lectulo 
ipse Socrates uti solebat (vid. Plat. Pro- 


NUBES. 5l 


AZTPEUTIAAH. 


255 iov xc9mnuot. 


(Senex postquam consedit, accurrunt aliquot discipuli afferentes quae ad 
sacra peragenda requiruntur: coronas, molam in canistro, focum.) 


ZSKPATH. 


(coronam praebens seni aliamque suo ipsius capiti imponens:) 


A , M 
TOvrOVL TrOLvVV AÀc«pe 


A , 
TOV oregevov. 


ZTPEUIAAHZ. 


2 M , , » , 
&mL Tí OréQovOv; OLuOL, Doxoorsc, 


QGmeo us rv Z8&uavO QOmog wi; 9vozre. 
ZO KPATHZ. 


COE Te) ' / x Dj ! 
ovx &ÀÀa mz&vrag re«Ure rovg TtÀovutvoug 


queig z0toUuev. 


ZTPEUWIAAH. 
eir« OT] ví xtgÓevó; 


AZSKPATHZ. 


260 


Aéyetv yevijGet volue, xoóreÀov, meum. 





258. mávra; ra)0ra Reiske] závra raür« codd. pauci, raíre závra cett, in his 


V R. Cf. vs. 1458. 


260. zopiuue GHermann] zoiuuc codd. perperam, nam verbi zgíjo vocalis radicalis 
longa est, teste perfecto vérgiga ; conferri possunt 45uuc et zapoázmyua. Alia est ratio 
vocum ó£ou« ozéouc xóguc Sim., quarum sonus radicalis brevis est, licet longam 
vocalem vel diphthongum habeat praesens. Neque hue pertinent voces oxáuuc 
xóuuc aliae ductae a verbis quorum vocalis in omnibus temporibus manifeste 


brevis est. 





tag. 310 c et ad vs. 633). Dein eius ca- 
put redimitur corozz, qua in re sacra 
peragenda non poterat careri, mox ó4at; 
conspergitur, ut solebant victimae mac- 
tandae (cf. Pac. 948 sq., 962); ipse sci- 
lieet offertur nune numinibus Socraticis. 
Hoe quoque e Corybantarum ritu desum- 
tum; vid. Demosth. XVIII $8 259 sq. — 
At senex cum parata videt omnia quae 
ad sacrificandum requiruntur, se ipsum 
autem mola conspersum et coronatutn, 
redit in memoriam tragoediae Sophocleae 
nuper spectatae, in qua Athamas eodem 
ornatu ad Iovis aram deducebatur mac- 





tandus. Quae fabula ideo potissimum in 
mentem nunc ei revocatur, quod JVepZe- 
lae maritus erat heros ille tragicus; quem 
morti instanti eripuit Hercules auper- 
veniens (vid. schol. vs. 257 et ad Pind. 
Pyth. IV 288). 

254. x&9i5s. .. ini cum acc.] cf. Ran. 197. 

25". us] similis est verborum traiectio 


| Vesp. 363, Herod. Mim. III 33 3xwc wv 


ix reTQQuévng r3st. 
— nog] vid. ad vs. 489. 
258. Cf. vs. 1458. 
259. size] vid. ad vs. 226. 
260. Socrates vult dicere: A£ysw yevijas 


59 NUBES. 


&Àk Ey Gro£uac. 


(Mola senem conspergit.) 


ZTPEUWUIAAHZ. 


(secum:) 


uà róv Z( o0 weóÓe yé u& 


XOTQ7bCTTÓUEVOG y&g TtcuTÉÀN ytviGopuot. 


PARODUS. 
(vs. 268—411.) 


SCENA SEPTIMA. 


Eidem. 


2Z9KPATHZ. 


(postquam thura foco imposuit:) 


eogqutiv gor vóv mzoto[orqv xoi Tic sUÜyiüg émaxovewv. 


ei , 2o si t 2 M, D) rey LG e E N - , 
c Óécmor &vab, &uéromv Zo, Og £yeig vTv yv uerécgov, 





261. &roéues] &rosu( V R, hine &rgsue(. GHermann (cf. Zosus( Ran. 315). Vid. vs. 
390 Ach. 861 ete. || wsóó& Dergk] weica codd. 
263. àinaxo/sv V R] $z. codd. cett. vitio pervulgato; cf. vs. 274. 





ósvóz, Sed pro simplici hoe et pervul- 
gato adiectivo substituit nonnulla sub- 
stantiva, quibus iocose et multo vividius 
designatur rabula versutus. Vox zgiuuc 
etiam Av. 431 legitur ita adhibita, item 
zsoirouuua infra vs. 447 Demosth. XVIII 
8 127, qui loci nostro sunt simillimi, 
conferenda autem sunt zgígov (vid. 
ad vs. 869), évzoigzs (moeAwroii Soph. 
Phil. 448), 2zírowtro; (Plut. 275, imízgi- 
apud  tragicos, germ. 
hine syeophanta Ach. 937 
festive vocatur xger]o xaxGv, rgutr!o Ór- 


zr0v  xíivaOog 


gerieben); 


xbv. Etiam zgóza2ov crepitaculum (cf. Ran. 
1306) redit vs. 448, et praeterea ita 
usurpatur Eur. Cycel. 104, cf. zgózrua 
Soph. fr. 784, (Eur.) Rhes. 499, Zintia- 
nabulum  luven. VI 410, Zismitus "Tac. 
Dial. 26. Vox zewtáay proprie farinam 
significat, sed transfertur ut hic, sic 
etiam Av. 431, Lucian. Pseudol. 32, cf. 
Homericum zeovzaíza4o; o 419; idem 
valet zoeuzéàgue in  Aeschrionis versu 





choliambo 24óycov ct zouzáAmuam xci xai) 
yAG0ca (Athen. VIII 335 Z), item Aeschin. 
II 40 Lucian. LX 32. 

202. lía conspergor ui mera zonam 
(farina) fieri mihi videar. 

263. Vid. simillimum exordium hie- 
rophantae Ran. 354 et ibi comment. 

261sq. Cf. Euripides privata sua nu- 
mina invocans Ran. 892 sq. et per ea 
iurans Thesm. 272. De aére Anaximenis 
et Diogenis Apolloniatae et aliorum &p; 
vid. ad vs. 230, et de more per tria 
numina iurandi ad vs. 1231. 

264. Cf. Vesp. 875 ó O£ozor voi, 
ysitov kyvweb, Pac. 648 ó óé£ozov 'Egui,. 

— sg — uszéngov| cf. Eur. fr. 9835 óoüc 
zóv iwoÜU zóvÓ' magov ci9£om | xal yv 
zégib Eyov9' bygaig iv &yxáAocus; | vobrov 
vóuite Zijvo, zóvÓ' fjyoU Ssóv, quos versus 
latine vertit Cicero de Nat. Deor. II 25 
$ 65. Simillima* apud Euripidem legun- 
tur locis sequentibus: fr. 836 Aether 
dieitur àv99dztov xol Sev ysvérog, fr. 869 


NUBES. 538 


265 Aeuzoóg T Ai01o, Geuvot ve 9cal NeqéAot Boovrqowx£oevvor, 
CoOmre, qiívnr, o Ofcmowet, và qoovucrij usrfooor. 
ZTPE'PIAAHZ. 
uxmO, nümo y6, mQiv Gv rovrl zrÜbouet, uy xeve[orsy9o. 
(Veste se involvit.) 
r0 Ó? wq0b xvvijv oixoOtv iAO8s£v dui vÓv xaxoÓeíuov PFyovto. 
ASOKPATHZ. 
&9cre OÓr, à molvr(uqvou NegéAon, TÀOÓ' eg émídsiw, 
2'10 sv im 'Okówmov xogvgeig [sgeig yiovofArowót «á0q69, 


C1 2S y) E M , , [d ji ji er , 
tiv ShxcavoU mergóg iv xümoiwg [:9Óv wooüv lorort vUugoug, 





267. ye, moiv| zoiv y Blaydes dubitanter coll. Av. 585 Ran. 845. || xazasoey 36] 
-Boeyo R alii. 

268. u5ó:] u' V R. et paene omnes, hine u/ xvvégv Salmasius alii; quam formam 
in anapaestico metro ferri posse etiam PBlaydes putat coll. Plut. 536 Ran. 1017 
Av. 253 Vesp. 615. Ex hisce tamen locis unus Plut. 536 (yoció(ov) argumentum 
praebet; nam Avium loco lyricam dictionem appetit poeta, Ranarum et Vesparum 
versus in parodia dictionis epicae versantur. Neque de Pluti versu prorsus idem 
iudicium est ferendum quod de nostro; vox enim yoaóíov metro anapaestico sine 
distractione inseri non poterat, xv»; vero vocabulum metro est aptissimum, et 
totum in quo occurrit enunciatum humilius est quam quod formam obsoletam 
admittere videatur. || x«xoócíuov | óéozzvov V alii codd. (ut Av. 354 Lys. 652). 


271. »xümow] xóimow, zyei; (ut Eur. fr. 775), óívc:; Blaydes sine causa et infe- 





ab hominibus Iupiter vocari, fr. 911 
xopuQ!| Ó& S9sOv ó zégiS y9óv Éyov | qaev- 
vóg c«i95o. Per iocum autem ipsi Aeri 
partes aliquas in fabula quadam tribuit 
Plato aut Philemon comicus (Phil. fr. 
91) et talia de se praediecantem fecit: 
0v obÓR sig A&AmSev ojÓt £v mowbv | o0O" ai 
zoujaOv obÀ0b zezoujxóos náAat, | oUrs 950c 
oU dv99oros, oóró; si iyó,| Myo, ov 
&v Ti; Óvou&Ooste xol Zíam xr. 

265. goovrmoitoavvoi] adi. alias non 
obvium ita est formatum ut xvxroíreqoos 
Ran. 710; ef. homerica zspzi- et &oyixé- 
ocwvos. Idem valet xegavvogoóvrgs Pac. 
376, quod est e rariore compositorum 
genere illo, cuius luculentissimum exem- 
plum est z20vSvy(eu (— zAoUroc xal óylsu). 

266. qoovrioz;] vid. ad vs. 94. 

267. uíjzo ys] vid. ad vs. 196. 

— zcovzl]| 8e. ró íu&zwov. 


268. ró Ób ugób...29s] vid. ad Ran. 








741. Ad rem quod attinet, conferatur 
Laertes apud Homerum, qui ocysígv xv- 
vénv xtqg&Am Eysv Oufigov Gàéfov c 281, si 
sic pro zév3os &éiov illie legendum est 
auctore Hartmano. — Particula u5yóé non 
ita est intellegenda quasi zzsolifi quid 
fecisse se significet rusticus aperto ca- 
pite vieinam domum adiens, nam per 
urbem sie obire solebant; sed dicit: 
Utinam pileum haberem quo caput sa/- 
tem protegere possem". 

269 sqq. Ut hie Nubes a Socrate, sic 
a choro Musae invocantur Ran. 875 sqq. 

269. zo2vzi(ugro:] vid. ad Ran. 337. 

270—273. Indicantur deinceps coeli 
regiones Septentrio, Occidens, Meridies, 
Oriens, commemorantur autem loci sive 
propter aquarum abundantiam nubium 
feraces sive propter altitudinem nubibus 
constanter obtecti. 

271. De Aesperidum hortis (cf. Hes, 


54 NUBES. 


&iv (ocv Ne(Àov ev mooyocig oÓcrov yovaécto &oUrsoOt zo00L0LV, 
j Moudriv A(uvqv £ysv, 3) GxómsÀlov vigótvra Míguavrog 


omexovcore Ósbáusvor OuGíev xoi roig [egoioL yogsiGan. 





lieiter, non enim in fluctibus nubes sed in aere versantes comicus finxit, ut 
debuit. 

272. (sv mooyoci; Meineke] zooyok; V et pauci codd. alii, item Suidas s. v. 
&oUrsG9s, mooyocig cett.; insulsum est lVe4ov z9oyo&sz Óóárzov, sed neque Zv ztgoyoais 
neque quod KPansch aeute sane excogitavit ; zeok IVei4ov ztgoyoai; placet, cum 
proximum sequatur zoóyou:v (vid. ann. crit. ad vs. 281), quapropter Kock coniecit 
zo&íwv vel vpgogiuov. || &oórec3s Suidas| &ojso9« codd. || zoórzowwv] zQoyóow«(v) V R, 
zoóyovow Suid. 

274. ónaxo/cazs V] ovz. R, £z. codd. complures perperam, non enim ut eminus 
aurem praebeant precanti sed ut vocatae veniant nubes petit Socrates. Cf. vs. 263. || zozc 
iegoioi] malim "zai; 4wroiow vel *rai; sbyaic: (ut Thesm. 313), vulgata enim tauto- 
logia quadam laborat. || z«osicc:] qaveioa: V et alii codd., item l. a. in schol.; sie 
isgsUc. fuisse praemissum GHermann suspicatur coll. vs. 359. Sed pluralem de 
uno Socrate adhibitum vix posse defendi iure observat Blaydes; neque satis apta 
sie foret coniunctio xcí, dicendum enim fuisset potius qé&vmgre v6 ispst ÓzexoUcaecat, 


ósGóuevot rv Suoiav. 





Theog. 518, Eur. Hippol. 7412, Ibyci 
fr. 1) loquitur poeta. 

— vüuqoz;] non recte quidam vertunt 2z 
Aonorem coll. Lys. 1277 Av. 745 etc., parum 
concinne fingentes Nubes, potentissima 
scilicet numina, in honorem nympharum 
choreas agere. Nymphis cZoreas instituere, 
nympharum choros moderari e: ipsae 
comitari nune dicuntur. Nymphae autem 
sunt filiae Oceani, fluvii qui ultimas 
terras alluit. Cf. Hom. 77 150, ubi har- 
pyia — quod procellarum est nomen 
mythologicum — Podarge in Ocean pratis 
cum Zephyro deo concubuisse dieitur. 

2712. Constr.: s/zs iv vei; ztpoyocig toU 





NeiAov yovugots ztoó yos &oUvso 9e rv DOG. 
Epica est locutio zv zoyoájo: ztorauob 
(P 263 s 453 4 242 v 65, cf. Aesch. 
Suppl. 1025); sed hie vitio nata esse 
videtur (cf. ann. crit). Nubes e fluvii 
vaporibus matutino praesertim tempore 
oríae (cf. Hom. s 469) aureis poculis 
aquas haurire dicuntur splendido ver- 
borum ornatu; voce zóyovu; utuntur 
etiam Hom. £2 304 etc., Hes. Theog. 
785, Soph. Ant. 430, Antimachus Colo- 
phonius apud Athen. 46875, Eur. Ion. 
434, Philoxenus apud Athen. 685 7. De 





adiectivi ro/osos syllaba initiali in Iyrica 
poesi, ut in epica, saepe correpta vid. 
Enchir. dict. ep. p. 88,2. Genitivus au- 
tem (partitivus) óóérov a verbo &oírav 
est suspensus, ut Herod. VIII 137 à; 
róv xóAzov rglg; &ovo&usvo; (symbolice) 
vroU $A(ov, Pherecrat. fr. 130 zorauol... 
Qsócorza. oqüv &oUrscSo. (qui est infini- 
tivus finalis). Alias 2x vel &z4 additur, 
videatur Lys. 1129 2x yeovgos Bouovs; 
zegiggaívovreg, Hes. Oper. 550 (aer hu- 
midus) &gvaa&usvoz ztoraucv &zto kevaóvzov, 
Eur. Hippol. 209 sq. zs &v ógoocsp&c 
&zó xgnvidog | x«9aoov jÓárov nau kov- 
gaiuav. 

273. Cf. Hom. ; 172 zaeg Tveuósvza 
Míuavra. 

274. Cf. Thesm. 312 sqq. 93:5v yévos| 
Avtóus9a craigÓ! im süyoig | qavévrag im 
x«onvat. 

— inaxojcars] venite vocatae; ónaxo)s 
Tig xaAoUvri, ézxoUst époTüvros. Cf. Ach. 
405 Nub. 360 Vesp. 273 Pac. 785 (Lys. 
878 Eecl. 515). 

— Toi; isgoioi] neutri hoc est generis, 
nisi subest vitium (vid. ann. crit.); per- 
peram pro masculino habet "Teuffel coll. 
vs. 266 et Ran. 652. 


NUBES. 55 


SCENA OCTAVA. 


Strepsiades, Socrates, Chorus. 
XOPOZ. 


(E longinquo auditur, nondum cernitur. Vocem Nubium comitantur tonitrua.) 
Stropha (vs. 275—290). 
275 Gévao, Negéhat, 
&o9Gusv qoeveool Ópocsgkv qcu ccqrov, 
M cup) Uh) - , 
zorQ0g &m Ü)xsavoiü Bogvoytog 
e -^— ? , ' P1) 
vwyyÀóv oógécov xogvgaeg &mL 
280 üsvÓgoxóuovo, tv« 
ryÀegpevot)g GxomiGg Cgogoustüo 


^ 


, , , , , ' , 
x«groU)gs T Ggdouévav 9 Ísg&v y90va, 





2717. ópoosgkv] ógocsooi Reiske. || sóéyrov Ev] s)&ynyzov cett. sine sensu. Requiri 
videtur quod significet mobilem, agilem, quapropter *eüxivgrov conieci, litteras cy 
e sequentis versus vocabulo extremo huc irrepsisse suspicatus. Bentley sby&9 rot, 
Bos s)&yyrov (ut Eur. Hipp. 1272 Alc. 918), at de so;0 non agitur nune, neque 
tü&yrroc et S«pucy/c; in eadem vicinia tolerari possunt adiectiva (vid. ad vs. 284). 
Blaydes ePeíygyzov coll. Aesch. Prom. 1028, memor ut opinor doctae Hemsterhusii 
disputationis de voce zs)«yjc, pro qua s?/«vyj; optimo iure scripserunt ille et 
Musgrave Eur. Suppl. 652 Bacch. 661 Aesch. Pers. 466; etiam Plat. Legg. XII 
95245 Tim. 584 hoc adiectivum quin sit restituendum non dubito, sed nostro 
loco splendoris notio minus apta videtur, Praelonga — et quatenus ab Hemster- 
husio discedit perinfelix — extat de voce sb«yr: GHermanni disputatio in eius notis 
ad Aesch. Pers. ]. l. — Adiectivum «s)Xy5c, a stirpe &y (&foucr, &yvóz ete.) ductum, 
pium, sanctum significat (h. Cer. 275, 370 Soph. Oed. R. 921 Ant. 521), et opposi- 
tum fere habet &icoiov, adiectivum vero «iuyr5c significat quod facile potest frangi 
(— s/99avoroz). Adiectivum :)cyro; cum Homericis &xgozjs etc. est conferendum, 
si revera comicus de nubibus loquens id adhibuit. Nominativum plur. Bentley 
iure requirere mihi videtur. 

281. rjAsqavoUs Gxomixs; Blaydes coll. 4 275 ó 524] -vseig -kg codd. (cf. II 299). 

282. 7] om. pauci. || 3'] om. V alii, quod indicium multis est visum gravioris 
morbi, quapropter Brunck coniecit »eozoóc v' &idouévav ieg&v y9óvoa, Bergk Kao- 
zoUs T' &gÓoutvav isokv y9óva (der Hore Karpo befeuchtetes Land), Kock xg5vais 
(vel xpovvoiz) T &ogóoutvav, ADrescher xegzoí; v &ySousvav, Wecklein xaorztoUs T 
&oÓouévav Óusokv y9óva. Sed vid. comm. 








275. àévaoi] perennes, cf. Plat. Phae- , rorum autem voce Baechylid. XVI 18* 


don. 1114, Theocrit. XV 102, et «ec 280. Jevógoxóuovc] pulehrum montium 
ciev&ovra Hom. v 109. epitheton etiam Eur. Hel. 1107 legitur. 
277. Iung. qavegal qot. 281. oxozi&s &qopóusSa] cf. Hom. » 194 
— sbánzov| vox corrupta videtur; cf. | oxozujv eiz mowraióeconv iveà9éw. Athon 
annot. crit. montem  Zmuvós oxozujv dixit Sophocles 





278. Bagvayéog] hiec de maris aestu, | fr. 229. 
Av. 17850 de tonitrus mugitibus, de tau- ! — 282. Hendiadys haec est: /rw«ges ef 


56 NUBES. 
xol morcuOv CoOéíov xsiaÓnQucra, 
x«i móvrov Grevéyovra Deovpoouov. 
285 Ouue y&o ci9£oog Cxcuerov GeÀoysiroL 
uoguogéeuoLv  coycig. 
, 5 , , , P4 
GÀA CrmoGsuóGueve, vépog Ouoiov 
&O9evérog iÓfag imiócusDo 
290 vQÀsGxÓómQ Opeti yov. 


ZSKPATHZ. 
O uéyo Gsuvol Negélot, pevegüg Txo)Geré nov xoAéGavrog. 


ijo9ov povijg (ue x«l Boovrijo wvx«uceuévug 9océmrov; 





284. arev&yovra Blaydes] xei&óovra codd., quod post »e2aó5juerze ferri nequit, 
cum praesertim verbum apud nostrum alias sit ze4«ósiv (Pac. 802 Thesm. 44 Ran. 
683, 1527). Omnino autem poetae arte indignum est id quod fuere q'i perhibe- 
rent, eum consulto — ad deridendam scilicet lyricorum poetarum dictionem tu- 
midam — parum apta verba hie illie admiscvisse hisce Nubium cantilenis vel 
eadem stirpe plus semel deinceps esse usum. Immo Aristophanem iocoso invento, 
quod ex ipsius ingenio feraci procreverat, ipsum esse abreptum omnemque suam 
artem hisce carminibus, quae a ridiculis numinibus ecanuntur, impendisse, ipsa haec 
cantica luculenter me quidem iudice testantur. 

286. uaguagécioww V] -a«s i» R, -avoww 2v codd. complures. Cf. vs. 310 (et Ran. 242), 

289. kSavázags iósac KR et schol.] -rcig; iócaui; V, idem (aut -zo:;) cett.; non recte 
Blaydes &3«vázov qVosos coll. Eur. fr. 902. Vid. comment. 





arva rigata — fruges arvorum rigatorum 
(de vruchten en "t welige zaadveld). Pas- 
sivum igitur est &odouévav, quod multi 
pro medio activi sensu adhibito perpe- 
ram habuerunt. 

283. ta9£ov] sunt enim óuzerzeiz (Hom. 
Il 174 etc.). 

284. creváyovra] cf. Soph. Ai. 675 
Grévovra ztóvrov, Ànt. 592 ozóvo Boéuovotv 
&vnzAWyss à&xrcí, Hom. II 391 7e«oáóoat 
GT&YÓ Y OUOL. 

285. Dignum quod conferatur est chori 
in Sophoclis dramate Antigona canticum 
primum, quo item salutatur sol oriens 
(xovetes &uéoms p2sqeoís vs. 104). 

—  geiaysroci] fulget. Verbum redit 
v8. 604 Ach. 924 sq. 

286. uaguaptatotv ebyaiz] cf. Hes. Theog. 
699 «cby5j ueguaigovoe, Eur. Iph. Taur. 
194 isgóv Ouu! aby&g. Adi. ueguágsoz (ut 
participium ue«oueíoov) e dictione epica 
notum est (6 273 NV 22 etoc.). 





288 sq. Constr. àA44' àzooacáusvar Tis 
lóéa; và wéíqoc, excussa mube de specie 
(figura) nostra. De verbo &zoosíoaoSat 
vid. ad Ran. 346. Vox ió£a speciem ez- 
lernam significat, cf. Plat. Prot. 315e 
xológ Ts x&yo90g tü]v qUaw, v$v Ó& ov 
ióéav závv xaàó;, et vid. infra vs. 547 
et ad Ran. 382. 

289. &3avára;] poetica haec feminini 
forma redit Thesm. 1052, cf. Aesch. 
Choeph. 619 etc. 

290. zrisoxózto 0uucri] apud Hes. Theog. 
566 et 569 (zvoóc zgAéaxozov abyyv) con- 
spicuui. significat, item Soph. fr. 319. 
Hie vero activo sensu de eo qui late cir- 
eumspicit dictum esse contextus docet. 

291. u£ya] poetice pro u&ie, ut Hom. 
B 480 uéy £ioyocs Aesch. Prom. 647 
uty sióm(uov, Eur. Med. 1323 uéywov 
2y9(ornm ete. 

292. uvxyoeu£vgs] de sono tonitrus hoc 
verbum usurpatum est etiam Aesch. 


NUBES. 50 


ZTPEIAAHZ. 


' , , , $ , 3 , z - 
xci cíBouat y, o zoÀvríumron x«i BovÀouci &vrortomteQOsiv 


z90g T&g foovrág 


oUrog cwür&g verosuoívo xci megopnuot. 


xol viv dq, xci Oéuig ioriv xci wr] Ofpug gov, ycotio. 


AZOKPATHZ. 


oU uw] GxcweL uwÓi monos; Gmso of rovyoÓc(uoveg ovror 
un) un) qoeug 0 Qvy u 


GÀM sügnust, uíye ydo vw. sv wwveiton Guijvog &oideig. 


Antistropha (vs. 298—313). 


295 
XOPO5.. 
z«o9évo, Oufoogóootr, 
300 


&Ocuev Auveag&v q9óvo IlaAAáÓog, cUcvÓgov yv 








295. xol vüv nón, xs 9éuig 2orlv Blaydes] xeà 3éjug doriv vvw( y 7jóm codd.; vvv ye 
licet etiam Pac. 326, 337 Ran. 276 legatur, huc tamen parum convenire sensit 


GHermann. 


296. axóws Elmsley coll. Ach. 854] -wyc vel -wes codd.; futurum restituerat 
Brunek (-we scribens). || zoujsss] -ozc codd. plerique. 

297. ko«óai;] -ój; CFHermann perperam (coll. Plat. Cratyl. 401e Eur. Bacch. 
710). Blaydes oiov (mase.) vel S«&v...oiv, ut sit lyrici cuiusdam versus imi- 
tatio; dein — quod recepit — &síósv, qui egregie displicet infinitivus finalis. 





Prom. 1062,1082 etc., item mugire apud 
Romanos et nostrum /oezez. 

—  9soofzrov] adi. poeticum neque 
alias obvium; similia sunt apud tragicos 
SsocézrQQ, &- sÜ- ztepíGezttoz. 

293. Simillima Euripides in dramate 
satyrico dicentem fecit Polyphemum, 
Cyel. 320 sqq.: Zmvós; ó' 
o) qoíaam, iéve, | o0" oi0" 8G cv Zeüc doc 


; ; 
àyO xsgavvóv 


iuoU xgsícaQv Seóc. | oU uot u£Ae vÓ 20t- 
zóv' óg Ó' oU uot uéAet | txovGov. ürev &vo- 
Ssv Oupgov ixyén, | iv cáós mérQe ociyv 
É£yo oxuyvouocro, |? uócyov ózzóv | c 31j- 
getov Ó&xoz | dcwvüuevoz sÜ z£yyow ve yaovéQ: 
ónriov | énexzuv y&Acexrog &uqog£a, z£óov | 
xgoUo, Zhióg Boovraigw slg Éow xrvmów. 
Quo fortasse nune respicit comicus; 
certe Cyelopem Euripidis hoc ipso tem- 
pore actum esse ex Aristophanis Vespis 
effeci equidem, vid. Proleg. Vesp. p. XIX 
(Mnemos. 1888 p. 417 sqq.). 

— moivr(ugro] vid. ad. Ran. 337. 

294. zeroeuaivo] verbum rarius redu- 
plieatione formatum, ut rerpaívo (quae 








pro zgurosu- et rQreo- opinor dicta sunt); 


. redit vs. 374; cf. Xenarch. fr. 4!? àel 


ÓB rergsuaivovza xoi qojoUutvov. 

295. Nempe Strepsiadis x«góíe, ut 
Dionysi Ran. 485, si v/v xouiev xa3sto- 
zvosv. Etiam Vesp. 941 conferri potest. 

296. vgvyoóa(uovec] adi., quod comice 
fietum est ad analogiam vocis zexoódei- 
uoves, valet idem quod -covyoóoí( sive 
xoueoóoí. Vid. ad Vesp. 650. 

— obro] 2sli, quos nosti; vid. ad vs. 83. 

297. sbprus] vid. ad Ran. 354. 

— dSsüv...Gufvocg] cf. Vesp. 425, Lys. 
353 écuóg yvvaixov, Cratin. fr. 2 aoquovóv 
cuíivos, com. adesp. fr. 22 AMovoà» cv- 
3oívvov, Plat. Menon. 72 oyuijvos &osróv, 
Cratyl. 4012 ouiíjvoz coqías. 

—  &edeiz] meis incantationibus, «ais 
iuai; izo0ci;. Perperam multi interpre- 
tati sunt cwm cantu, alii «d canendum. 

299. óufgoopógor] epitheton etiam Av. 
1750 usurpatum est. 

300. A1uzagi&v y 9óva IIaA2áóog| non recte 
verterit quispiam  z»guem wel almam 


58 NUBES. 


Kéxooroc, Owópuevot moAvioarov, 


? , , , ^ - [/À 
ov G&Beg Goonrov sov, ivc 


wvGroÓóxog ÓOóuoc 


2 ^ CES V , , 
£v rtÀevmig Gyíoaug &vadsiuvvrar, 


305 


? , - , 
ovocvíorg rs Ocoig Ócgnuere, 


, - 
vooí Q' Qiwsotpsio x«l &ydAuore, 


M , , '- , 
X«L 7:90GO0ÓO0L ucexéoov Lego verat, 


eUGrégpovoí ve OeOv Oucia, Qoo, vc 


310 


ztcvroOezteioiv (Ooeug, 





307. zoócodo|] zt9ódouo. V R. 


310. zavroóazatow Blaydes] -zaig à» vel -zoeiow iv codd.; cf. vs. 286. 





terram Palladis, collatis Homericis voci- 
bus Autegai Séuiczec, Aute góv yroac (I 156 
4 136 etc.); nam Zzzróysov fuisse Atti- 
cam nemo nescit. Sed Zut«ok; 235vaz 
dixerat Pindarus in clarissimo dithy- 
rambo, cuius initium ad nos pervenit 
(fr. 54): à ral Autegal xal iooréquvot xol 
&oiótuot, | 'E22&005 Ege, zA2swvol Z9 ivo, | 
zrolís$oov (vid. etiam Nem. 
IV 18 Isthm. II 20 Pyth. VII). Ob quas 
Athenarum laudes multatus est a The- 
banis vicinorum gloriae invidentibus, 
sed multo maiore premio ab ipsis Athe- 
niensibus est donatus (Isocr. XV 8$ 166, 
*Aeschin. Epist. 4); dein epitheton illud 
a Pindaro inventum alii poetae cupide 
arripuerunt, cf. Herodot. VIII 77, Eur. 
Ale. 452 Troad. 800 Iphig. Taur. 1130, 
Arist. Ach. 637 Eq. 1329. Urbi igitur 
Pindarus adaptavit epitheta ipsis zzcolis 
propria; nam cives coronati et candidati 
diebus festis pompas ducentes aptissime 
dieuntur /oozéqavo: (cf. Baecchylid. III 2 
V 4 XIII 89) zeli Awutegot (nitidi, cf. 
Homericum Zuwteg& zo5ósuve et infra ad 
vs. 920). Festive vero — neque falso, si 
urgetur verborum vis — comicus Ach. 
6410 perhibet apuis quam rbi aptius 
epitheton esse adiectivum Z:«zagóc. Verba 
tamen valent usu, hoc autem adiectivum 
ita plaeuit Atheniensibus de sua urbe 
dictum, ut postea vix minus firmiter 
urbis nomini adhaeserit quam apud 


Ott ÓYLOY 





epieos poetas epitheta perpetua cum no- 
minibus propriis coalescunt. 

302 sqq. Cf. Platon. Alcib. II 1482 
zis(orag utv Svoiag xol xaAA(orag rv 'EA- 
Anvov yousv, &va915ucci ve xszoOuZOu ev 
và lsgk aürüv dz obósveg 4AAot, ztouzóg re 
ztoÀVTsAsOTÉTO; ÓcgoUusga coi; Sesoig àv 
ExaGrov £ros. Soph. Oed. Col. 1006 sq. 
si Tig yifj 9sobg émiorarai | vwuai; GefiLeww, 
ijje 30" óneogége. Vid. etiam [Xen.] Rep. 
Ath. III $ 2. 

304. àvaósixrvroi] cf. Soph. El. 1458 
&vaósuzvUvau ztóAaz;, nisi illie &vazuzvávaot 
est legendum et nostro loco &vaezírzvazat. 

305. ojgavíor]] opponuntur deis 735o- 
víoiz, quibus sacra Eleusinia fiunt. 

— S9soi; Óopíuara] substantivo verbali 
h. l. idem qui verbo finito adiungitur 
casus, item Aesch. Pers. 523 yi ze xai 
q3:z0i; óog5ruera, Soph. Trach. 668 zàv 
gàv 'Hgezási Óogruárov. Similia leguntur 
Eur. Hec. 1267 Phoen. 17 Iph. Taur. 387- 

307. z9ócoóo:] de pompis ad deorum 
templa deductis etiam Pac. 397 usur- 
patur, item Xen. Anab. V 9 $ 11, Isocr. 
V $ 32, Dem. XVIII $ 86. Vid. verbum 
z00ci:£va. eodem sensu adhibitum Av. 853. 

309. 3aiím] abundantia, dapes. Cf. Pac. 
780 Av. 733, iles. Op. 231 Seut. 284, 
h. Merc. 56, 454. Singularis est Hom. 1 
113, 285 4 603. 

310. óoe:;] sie omissa praepositione 
etiam Av. 697 Thesm. 948 est usurpatum. 


NUBES. 59 


qoí v émeoyouívo Boouío yégig 


süxsÀdÓov rv& yooOÀv éosOicuoro 


x«L uoUc« Deovpoouog cvÀOv. 
ZTPEUWIAAH. 


- -— 2S z 
z90g vo) Zfióg GvrtfoÀO ce, qodcov, víveg elG , co Xaxgeveg, evrat 


315 


^ Í- M ' , E c E , , , 
«L gOsyScuevet roUrO TO GtuvOV; uOv ToQveL Tivég ELOLV; 


ASKPATHZ. 


WxuGT, GÀA ovg&viet Negéhat, ucycAat Oel GvÓgéoiv coyois, 


aimo yvoumv xoi OukAs&wv xoi volüv muiv mzcQfyovot 
o yvounv xal ÓucAs& quiv moy 


M , A , M E M , 
x«L rtgoTtíev xol m&QlÀebuv eL xgoUGiv xe xorcÀqwpuv. 


ZTPEUTIAAHZ. 


-2)5 »25 ? , 5 ? - 
TCcvr «Q G&X0U6CG CUÜTOV 


10 g9éyw d wvyü uov zenzórqroL, 





311. Zoé rs] ultimo scilicet loco com- 
memoratur id quod gravissimum videri 
debet spectatoribus; cf. vocum d44og vs 
xcí et similium usus notissimus. 

— Bpoouía y&piz] sic sollemnia Baechica 
designantur etiam in oraculo (no 196 
Hendess) apud Dem. XXI $ 52: usuvi- 
c9ev Báxyow xai süguyógovg xaT" yv; | 
igz&vat ópoiov Boouío y&piv &uutya n&vrac. 

312. sbxsi&Óov] eodem adiectivo usus 
est Eur. Bacch. 160 4ozós sixéaadog. 

— 00àv éps9icuara] chororum certa- 
mina, cf. Eur. Baech. 148 (0 Bazysvc... 
&tgge) yogo)U; ége9í(tov, et Critiae fr. 7 
gvuzociov dgíSicua...a0ÀQv &vrízaAov. 

318. Cf. Eur. Hel. 1351 ja«ovppouov 
«)2óv, Catull. LXIV 264 Zarbaraque hor- 
ribili stridehat tibia cantu. 

316. &pyoiz] ab inexpectato pro éyvors 
dietum putat Merry. Ceterum cf. Ran. 
1491—1498, ubi z«egaeggovobvros vópós 
esse dicitur more Euripidis Socrati as- 
sidentem zi osuvoicw 2óyoi0t xoi GxaQi- 
quouoicu. A5oov OierQipnv &oyóv mowio9at. 

318. zegareíav] vid. ad Ran. 834. 

— megüsiw] i. e. megvrrozoyíav. Verbo 
zs0iléyesy, usum esse Hermippum sensu 
ToU zsQuévau. TÓ AOyc, oiov zteQuttÀk AEy&v, 
testatur Pollux II 125 (Hermipp. fr. 92). 
Idem valet zeoiazeiv Eccl. 230 fr. 376 
(vid. etiam ad Ran. 839). 








— xgobcw] quid sit optime ostendunt 
Socratis verba apud Plat. 'Theaet. 154 e: 
&AArAov rojbg Aóyous Tot; Aóyotz éxgovoucy. 
Cf. verborum ose, &Axew, ozogárrew, 
ipe(óswv usus translatus, et vid. Eq. 1379 
Sq. xgovoTizóg xaTaAnmTiwÓS Te. 

— xaráiqyuw] ef. Cie. de Fin. III 5 
S 17 rerum cognitiones, quas vel compre- 
hensiones vel perceptiones vel, s? haec verba 
aut minus placent aut minus intelleguntur, 
xaraAmwesis appellemus licet. 

819. zaür 4g... tenóturo] hanc igitur 
ob causam . .. elatus est meus animus. Idem 
usus adverbialis vocum zaüz (*o«) est vs. 
335, 353, 394, 525, cf. Ach. 90 Eq. 125 
Pac. 414, 617 Thesm. 168 etc.; prae- 
missum legitur ói& Av. 486 óix zaür dg 
£ycov xol vüv GozsQ gaocilsUg Ó uéyes Ótx- 
Bécxs xrí, ubi nescio an *zaür &g« xai 
vüv Ér' Éycv (one [j. 0. u. 0. sit legendum. 


, Etiam Plat. Protag. 341:c delendum est 


ói& (vid. Cobet Nov. Lect. p. 623). 

uy) uov zszórgroa] tragicae 
amplitudinis verbo (vid. Aesch. Eum. 
378 Eur. Or. 675 Ar. in parodia Av. 
1338) noster utitur etiam Av. 1444 sq. 
ini vgaycÓle i&vezTeoGoSow xol memotQoSo 
r&s qgévas. Of. Vesp. 93 ó voUg zérerot 
zrí; idem valet zsovyítev Plut. 575 
et vulgatissimum £z5o9e. Hom. /' 108 
ais à" ómAortgow kvÓgüwv qoévez rjsoeS ovra, 


——— 5 


60 NUBES. 


320 


' € HA - i] MI -- - 
x«L ÀemroÀoyeiv vjÓm Cwvei, xai mtQi xcmvoÜU Grtvolscyeiv, 


1 , , , , mo , , - 
xci yvouidío yvounv vocc éréoo. Ào0yo GvuàÀoyijoor 


(or, &| mc £Gvwv, lüsiv c)vàg djów gevto&àg imu9vguó. 
AS KPATH. 
BAéms vvv Oevgl moóg rjv Iláovm9'" jq yàg 0oQ xcri00Gac 


c - , , 
novyy evrGc. 


ZTPETVIAAHZX. 
qéos, v0; Óci£ov. 
ASKPATHZ. 


400006  corcL züvv m0ÀÀol 


' E , ' - , 
Óu& rÀv xoíÀov xel rv Óccíov, 


(seni cireumspectanti manu eas indicans:) 


c'UTCL TUÀyueL. 








320. tyre] ygrt« vHerwerden. || xe«zvo?] insolite admodum h. l. producitur syl- 
laba prior (ef. vs. 330). Nihil quod consimile sit ex anapaestis potest adscribi, 
sed vid. zópe; Av. 216 (in dimetro et in locutione poetica). Correcti sunt versus, 
ubi similia oecurrebant, Vesp. 691 Av. 579, 591; vid. etiam ad Vesp. 151. 

321. érégo] érégov Seager, in quam coniecturam et ego incidi, non recte tamen; 
nam érzéoo Aóyo aut ablativus instrumenti est (vid. comment.), aut ex annotationi- 
bus haec verba in textum irrepserunt, id quod suspicor. 

322. gavege; Halbertsma] qavsoós; codd., quod cum verbo ézi$vusiv coniungen- 


dum esset contextu invito. 


324. jcvyi; a)réá; Elmsley] jo/íyoz: a)bváz; V R, sic aut Zovya va/r«s (mbràg) codd. 
cett. | roooís'| fuisse qui post hoc verbum sententiam inciderent e scholiis 


apparet. 


325. abre] ebrei Brunck, deleta quae praecedit virgula; xoi ó; Blaydes male, 
sic enim non za&yw sed iyyó; vel eiusmodi aliquid deberet sequi. 





Soph. Ai. 693 zzoiyaors &verz&uav, Oed. 
R. 489 zézouct üzíicw. Ipsa wvyr etiam 
Eur. Or. 675 zorio9e. dicitur (sed de 
mortui umbra ibi est sermo). 

320. 2ezroAoysiv] cf. Ran. 876 2szro20- 
yous qgévac, Àv. 318 &vóps Aezzó ocoquorá. 
Vid. etiam infra vs. 1496 et xaraiezro- 
Aoysiv iocose usurpatum Ran. 828. 

321. Animus meus yrouorumixós yly- 
vea 2a. gestit (vs. 952). Cf. Plato Theaet. 
1542 àAljAmv voDz Aóyovus TOt; Aóyois &xgoUo- 
usv. Verbum vórzrav (Hom. E 579 etc.) 
apud nostrum redit Plut. 784; similis 
est verbi compungendi usus apud Cic. de 
Orat. II 38 $ 158 dialectiei ipsi se com- 
pungunt suis acuminibus. Dativus yvouóto 
nstrumentum significat quo quis adver- 





sarium »vózz&, dativus ézéoo 2óyo — si 
sana haec sunt verba — a verbo &vz- 
Aoyájca. suspensus vertatur a/i« argumen- 
tatione coll. Ran. 878 zeaa(ouacw &vzi- 
Aoyoüvrses et infra vs. 1037 yvoóuaict cvv- 
raoáia. Verbum &vroysiv absolute, ut 
hiec, usurpatum est etiam Vesp. 546. 

323. Similimum versum ,ex Aristo- 
phanis Nubibus" affert Photius 398, 11: 
si; Tüjv lléovg9' óoyw9sioat qooUÓoct xol 
róv duzaprróv. Quem errasse in fabulae 
nomine afferendo, Parzethis nomine pel- 
lectum, veri duco similius quam ex 
priore Nubium recensione hune versum 
esse servatum. Vid. Proleg. p. XXVII. 

324. jovy;] redit adverbium Plut. 
692, 735. 


NUBES. 61 


ZTPEWIAAHZ. 


(c ov xe9090. 


Tí TO xooues 


ASKPATHZ. 


z«o& Tqv si6oÓov. 


ZIPEWIAAHZ. 


jóqu vvvi uóÀg obrog. 


(Chorus Nubium per aditum, qui spectatoribus a parte sinistra est, 
orehestram intrat. Mulierum praebent speciem.) 


SCENA NONA. 


Eidem. 


2ZOKPATHX. 
vÜv yé roi jÓw xc«90gGce «Utác, sÜ uy) Àquüg xoloxvvroeig. 
ZTPEUWIAAHZ. 


M P209 5 5 J : , ' D , 
v1) AL eyoy . [LU] zt0ÀvtiumQTOL ZUG V TO yeo jo» XOTEyOUOLV. 





326. zeok| zoós V alii, x«z€ Blaydes coll. fr. 388. || oro: R] 5o» (metro invito) 
V, sie vel £390 codd. plerique; Reisig 7/0 za30p» uóA a)rác, Fritzsche J0n ótopo 
4óA oUros, Blaydes £soóov (sie V). — vüv ógo 5óq uóAz «rác. Mihi dubium non 
videtur quin ógo ad explenda verba abrupta appictum vitii causa extiterit. 





325 sq. zí vÓ yoZua; dz; ob x«90po.] 
quid est reif non enim cerno. Of. Vesp. 
266 sq. zi you dga...zémov9sv; óz ob 
qativezaut, et quae ad illum loeum anno- 
tavi. Idem valet zí ró zg&yue Vesp. 395 
etc. — Minus probabilis (nec tamen 
absurda) mihi videtur altera interpre- 
tandi ratio, qua vocula ós ita accipiatur 
ut vs. 209. 

326. Iocose sic a fictione ad res veras 
subito fit transitus, iniecta mentione LS 
ti0ódou ToU Ssárgov, quae commemora- 
tur etiam Av. 296 et in Izsularum frag- 
mento (388) «ii xaz' abr]v jw Blimez rüv 
s/aodov. Of. festiva mentio rob uryavozoto 
Pae. 174 et fr. 188. 

— Wón vv» uóms olro;] vel sic vix 
landem; uóu oUroz (vel sic) e.g. etiam 
Thue. VI 23 legitur. 


327. Cf. Plut. 581 6 xgowixeiz Aaa | 





et Periclis 
verba Aeginam Ax5uxv oU llagotg vO- 
cantis (Aristot. Rhetor. III 10). Lucianus 
LVIHI S8 23, nune quoque alter Aristo- 
phanes videri cupiens, zyzgotz 2nu&v dixit 
caecutientes, quod quid sit dicere non 
habeo, licet conferri possit nostrum 
oogen als potien, dictum de iis quibus 
post multas lacrymas tument palpebrae. 
Multo festivius noster cogitat hominem 
ex cuius palpebris procrescant ulcera 
tam ingentia ut cucurbitis sint similia. 
Cucurbitam autem his demum tempo- 
ribus Athenis innotuisse ex Ejpieratis 
fragmento, quod ad vs. 742 afferam, iure 
effecit VHehn Culturpfi^ p. 255; com- 
parationi igitur aptissimus erat fructus 
peregrinus et insolita magnitudine ad- 
mirationem movens. 
328. zolvriugro] vid. ad Ran. 337. 


üvrog AnuGvrsg; Tk; qQtvas, 


62 NUBES. 


AOKPATHZ. 
rc0rwg u£vroL GU Oc&g oUGcc o)x jÓwc9 o0 £vóufs; 


ZTPE'UIA4AHZ. 


330 


M , , JUN , , c , 35 
u& Zl, GÀÀX OucyÀqv xai ÓgóGov eov&c TyoUumqv xol xozvóv sivot. 


ZSKPATHZ. 


? 3 , T , 
oU ydg, u& Zt, olo" OvtT) vÀe(orove evraL Bóoxovo. Goguorág, 


Dovorop&vretg, Lergoréyvoc, Gqocyidovvyeoyoxoparec, 


xvxÀiov vt yogQv GGueroxduztec, GvÓgeg utrtooogévaxog. 








329. 5jóyo9' Cobet Blaydes] zó&s V R, sic vel 7óy; codd. cett. 
330. xci xamvóv] xci oxwxv R et codd. multi, ó&oxwov Blaydes infeliciter, nam 


ógócog Óó&oxio; quid sit dictu difficile. 


331. oio9' óruj] &AZ Ta3' ürn codd. nonnulli (de particulis o2 yg à22& vid. vs. 
232), 5ónc9" or. Blaydes coll. jyovugv vs. 330. 


332. l«rgoréyvoac] vox insolite formata. 





329. uivzo] cum reprehensione mi- 
rantis hoe est: e£ iamen, nimirum. Vid. 
vs. 78" sq. et ad vs. 1269. 

331. Cf. Ran. 892 Euripidis numina 
sua invocantis verba a/95o, iuóv Bóoznuc. 

— gócxovo] pabula (rk &Aqura, vid. ad 
vs. 176) zis praebeni; vid. ad Vesp. 318. 

332 sq. Prius sophistarum genera 
quaedam indicantur, dein iis subiungun- 
tur poetae ventosi. 

332. Sovorou&vras] Lampones. Lampo 
Periclis amicus munere iyygroí ztv9o- 
y0ojorov functus est et propter insignia 
sua erga remp. merita zjj iv rà ztgvzaveio 
owos. est donatus; praesertim autem 
eius nomen illustravit colonia "Thurios 
anno 444 ipso auctore deducta (cf. schol. 
h. l. et Pac. 1084 et Av. 521, Plut. Per. 
11, Diodor. XII 10). Biennio post Nubes 
doctas pacem et mox foedus cum Lace- 
daemoniis initum primus omnium iure- 
iurando confirmavit (Thuc. V 19 et 24), 
Avium autem cum fabula scenae com- 
missa est etiam vivebat (vid. Av. 521, 
988). — Cum voce comiea S3ovguuavric 
conferri potest nomen comoediae Meta- 
genis Oougtoztépaat. 

— latgoréíyva;] clari hoe tempore fue- 
runt medici Z/ppocerafes ile Cous et 
Herodicus Leontinus Gorgiae oratoris fra- 





ter (Plat. Gorg. 448 2, Republ. 406 z, 2). 

— ogoayiovvycpoyoxourrac] i.e. dvópaz 
(usyázac) Ovvyes 
Éyovra; zoci zouüvraz. Of. Eccl. 632 zov 


&gyoíz, oqoayidaz xol 


OsuvoréQuy...xal rüv oqocyiówg &yóvrov. 
Cum luxus effeminati indicia sunt anuli 
et ungues praelongi et capilli promissi 
tum vitae a palaestris alienissimae. Anu- 
lorum autem mentio ad Zppizsm Eleum 
praesertim videtur referenda, hominem 
gloriosum, qui Olympiae aliquando in 
medium processisse fertur & siye zi 
*Ó Gcüuc üzavra mÜóroU Égya Eyov, zQürov 
uiv TÓv ÓaxrÜAtv...xcl dAÀyv oqgoayióa 
zt:í. (Plat. Hipp. Min. 3687, cf. Cic. de 
Orat. III $8 127). 

333. Cf. Pac. 827 8qq., ubi per coelum 
volitare dieuntur aí zàv óiSvgeufoOia- 
ox&Aov wvyot, ut carminum inde col- 
ligant &vegoiás, et Av. 1373 sqq., ubi 
Cinesias (de quo vid. ad Ran. 153) a 
Nephelococcygiae incolis alas sibi expetit, 
ut in nubibus captare possit xaiv&z &ego- 
dovyrous xci vupogó4oug &vagoAdz. 

— àocuarox&unztoc| lepide sie designan- 
tur poetae chororum cyelcorum (quos 
invenisse ferebatur Arion), a scenicorum 
choris quadratis hoe nomine distineto- 
rum; simul autem alluditur ad nomen 
nefarii illius zizvox&uzrov (vid. ad Ran. 


NUBES. 63 





ZTPETIAAH. 
335 Ür &g &moL yo À&v Groemvetylüv Óciov óguv, 
D  raür 4g émoíovv ,0ygGv vegelüv Groezraty &LOov 0gudv, 
»"Àoxiuovg 9' £xeroyxegáAa TugG,* ,onucivotceg ve QvtAAac 
32? , /7 , M , 1 2 -- 66 
&UT ,GEQíee, ÓLegég, youoUg oiovovg cGsgovwyeic, 
»0uBoovc 9  ó0drov Óoocso&v NegqcA&v.* eir Gvr. avv xavénivov 
334 


oüóbv ÓgGvrac ó0xovo* &oyoUs, Ort raÜTG$ uovGO7toL0DOLY. 


331. Om. Flor. unus, del. Bothe. Versus insulsus et orationis decursum impe- 


diens e glossematis ad verba $óoxzovot et oqgaytóovuyaoyozourrcs adscriptis videtur 
esse natus. 


335. orgemrowyixv V R] 
groaztayAcv. 

336. éxaroyzséia] -4ov; codd. quidam, -4ov Blaydes coll. Ran. 473. 

337. eiz &sgíaz] siv kegíov; Par. duo, ei? ai9colov; Meineke, eira 0? «joa; Kock, 
postea eiz eipeaíe Ótsoa (coll. Luc. Tim. 40), tandem óu& 7 «iS ota Ótegas vel fegaz, 
sed ita requiritur participium, quod ex adiectivo -»yrsz; elici satis commode ne- 
quit. — Iure observat Blaydes molestum esse sire, vix autem minus molestum 
est adiectivum pedestre &égio;. Parum prodest collatus Pacis versus 831, qui 


groezra(yAav codd. multi, schol. utrumque; Bentley 


graviter est corruptus. || yauwovp;] y«uwosvs v Bentley. 








966). Est xcuz&s zmowiaSocw vocis modula- 
(onibus uii a priscae artis severitate 
alienis, vid. ad vs. 969; simili autem 
epitheto /wvox&uzry "Timotheus poeta 
lyrieus aliquando notavit aemulum suum 
Phrynidem,, de quo vid. ad vs. 971. 

— usttupogtvaxoez| qui usreopocogíarot 
dicuntur vs. 360, uereopooxózoc Plat. Rep. 
488 e, uezeogoiéo yat ibid. 489 c, LET ECOQO- 
4óyov Cratyl. 401 4 Politic. 299 4. De 
nominis termino -gévax«; vid. vs. 102 
et 1492 et ad Ran. 909. Cf. etiam ver- 
bum gezeogoxozeiv Pac. 92. 

338. raUr 4g] cf. vs. 319. 

— orgeztoiyAàv] tortum fulmen emit- 
tentium. 

— Óóátv] ardentem. Hostilem significat 
Ran. 897, 1022. 

336. Cf. Aesch. Prom. 353 sq. éxeroyzá- 
oavov... Tugàve So)pov, Pindarus Ol. IV 
5 sq. Aetnam izov &vsuósaoov ÉxaTOyxsqáAo 
Tuqívo: óuBoíuov dicit. Etiam Echidna 
Typhaonis uxor Ran. 473 ÉzaTOyzéqaAos 
dieitur. Nubes procellarum impetu per 
coelum  agitatas (,wzndveeren") poetae 
vocarunt crimes Typhaonis. 

— mngnucwvoícoaz] ferventes. Cf. Home- 








rieum zgr53sv de vento vela inflante 
usurpatum (L4 481 8 427). 
337. ówoác] humidas (Hes. Oper. 460 


' etc); ab Homerico óugó; (i 201 . 43) 


distinguendum. 

— yeuwobg olovobz; &egovnysi;] audaci 
sane sed minime damnanda metaphora 
usus est is qui primus nubes dixit alites 
liquido aeri innatantes. Adiectivum &ego- 
»n5s non redit, cf. tamen Pac. 831 (lo- 
eus corruptus). 

338. &vz airov] cogitandus est poeta 
cum choro suo lautis epulis a chorego 
exceptus. Sie Ach. 886 ingens illa an- 
guilla dicitur zro9&vi oi; rgvyo0ixoiz 
quoniam finita fabula eam in 
coena sibi appositum iri confidunt ac- 
tores, oí y&g yogrnyol rotz yogsvzaiz £y y£2ewx 


X090, 


xai 9gi&zux zal Gxei(ónz zal uvtióv ztaga- 
ru9&vrez eÜd yovv ézi z0Àbv ygóvov qova- 
(Plut. Mor. 
349 2, b). De sordida vero choregi cuius- 
dam avaritia, qui 4jvei yogryav tósutvov 
vóv yogóv àzéAvosv, in eadem fabula con- 
queruntur choreutae (vs. 1155), neque 
aliter interpretandum est Eupolidis fr. 
306 sis; yogmyóv motors ÓvmagóreQov; — 


0z0Uutvovug Tog tQuQOvraz 


64 NUBES. 


xtGroüv r&uym ueycÀüv, &yoOüv, xofa v OgvíOtue xvynl&v. 


ZSKPATHZ. 


340 


Óià u£vror ráGcÓ  oUyl Ówxaloc; 


ZTPEPIAAHS. 


Aé&ov Ów) uot, ví. te9oUcot, 


ceim:o NegéAen y siociv GAm9Gc, Qvqraic si$aGt yvvoibiv; 


, ' € , , C APT - 
0v ye«o éxeivat 2 €LOL TOLC'UTGL. 





340. ríoó'] semicolon subiungit Seager. || ó£] ó7 »vv V alii, vo» ój Cant. unus, 


A£ys Óij vóv nov Blaydes coll. vs. 748. 





Vid. etiam Pac. 1022 (Av. 856, 890, 902). 
Conferri potest etiam Eup. fr. 159 ex 
Koi&zov fabula, ubi chorus poetarum et 
sophistarum Calliae crumenae insidian- 
tium enarrat Zv Éyovoi Ótauzav. 

339. xsoro&v] de pretioso hoc pisce, 
congris eognato, qui vulgo oq/gatva dice- 
batur, vid. Athen. VII 323 (Stratt. fr. 301? 
Antiphan. 97 Nieophont. 6 Amph. 30!* 
ete.). 

— «suá&yry] vid. ad Ran. 517. 

— niv] per iocum pro x:z25» nunc 
dorice (cf. Athen. 64) id est poetice 
dicitur. Turdorumri etiam in Acharnen- 
sibus multa fit mentio, vid. praesertim 
Ach. 970. 

340. czí( z«930)00c] cum indignatione 
mirantis est sic rogare: qu:d tandem eas 
movit (ut mortalem speciem induerent)? 
Idem huius participii est usus Ach. 826, 
912 Nub. 340, 402, 1506 Vesp. 251 
Pac. 701, Lys. 599, Plut. 908 Pherecr. 
fr. 64 Eupol. 357 Nicol. 1!7, consimili 
autem ratione usurpantur praesens z/ 
zácysz (Nub. 708, 816 Vesp. 1 Av. 1044 
Lys. 880), perfectum zí mézov3ac (Vesp. 
267, 995), futurum zí zte(couac (Nub. 461, 
791), nec sine utilitate contuleris quae 
ad vs. 234 et 798 sunt observata. Quod 
autem in eodd. saepius errore tralaticio 
zi ua9 v, ri uaSo0ca reperitur scriptum , 
id ne commemoratu quidem dignum du- 
cerem postquam GHermann aliorum ve- 
stigiis insistens illud vitium suo pretio 
aestimavit (in Praefatione ad Nubes? p. 
XLVI—L, cf. Cobet Mise. crit. p. 38 et 








150), nisi diu post Hermannum ad ve- 
tustos illos errores rediisset 'Teuffel sic 
distinguens: ,zí z«9dv qua de causa, ci 
ucSóv qua de rationg"; item Kayser 
Philostrat. p. IX, Schmidt Attic. I p. 137 
III p. 156. Quibus etiam Blaydesium (ad 


| h. L) et Starkium (ad Vesp. vs. 251) 


nuper adstipulatos esse satis mirari 
nequeo. 

341 sq. Poetam quid moverit ut mu- 
liebrem figuram Nubibus tribueret, inu- 
tile est quaerere; nam ipsa res ferebat 
ut ,deae" hae Socraticorum fingerentur 
tali corpore quale est feminarum terre- 
atrium. Haud tamen inutile videtur obser- 
vasse, Aristophanem non primum fuisse 
cui in mentem venerit Nubes, ut Pro- 
cellas (&ozvíaz), assimulare mulieribus, 
sed diu ante eius aetatem hanc com- 
parationem ex Graecorum ingenio poe- 
tico procrevisse. Nam Zrnyas Tsgoqotziac 
z1:9opógovg ÓópouáÓaz aioAouógqovs primi- 
tus fuisse Nubes per coelum festinantes 
probabiliter statuerunt viri docti (vid. 
Rapp in Roscheri Lexico Mythologico 
Ss. V.) ; praeterea cf. Preller Myth. I* p. 475. 

941. e/z7:9...ys] vid. ad vs. 251. 

— si2aci| haec forma, quae terminum 
habet in tempore perfecto insolitum, 
conferenda est cum verbi o/óa 3^ persona 
plur. /oec: (Hom. Jí(ocae:, pro Jió-cac: 
sive J-(d-o«vri, cf. Ench. dict. ep. p. 457,1). 
Apud nostrum redit vs. 343 Av. 96, 383, 
cf. Eubul. fr. 985, Eur. Iph. Aul. 848 
ete.; vid. etiam futurum e&$eac vs. 1001. 

342. ixüvai] ?/Iae quas norunt omnes. 


NUBES. 65 


XS KPATHZ. 


, € *, 
gége, cOí«L y&Q Tivég &iGLtv ; 


ZTPEUWTIAAHZ. 


00x oid« GegOc, si$mcuv Ó' ovv égíoicwv memrouévoictv, 


b] c ? 5 c M 3t Y - 
xovyi yuvot&iv, u& Zi, o0. Ort0Uv: evo, Ó& Qivag PFyovo. 





ZOKPATHZ. 
345 &móxouvoí vvv &rr Gv f£oouat. 
ZTPETBIAAH. 
Àéys vvv ragyíog 0 vi Boviaz. 
ASKPATH. 
iw mor &veBléweg cióeg vegfAuv Kevre$oo Óuoíav, 
j| mogÓdAsu, 1] Àóxo, ?]) re $90; 
i 9 27] ma | SUC 
ZTPEPIAAH. 
M 229r 2 * , A 
vy] Zi &£yoy' eive TL TOUTO; 
ZOKPATHZ. 
yLyvovva, z&v9' Occ BovÀovror xGv dv u£v iÓcGt xou«tqv 
&ygióv wwe vv AeGíov roórov, oióvzeg rv Xrvogá&vrov, 
343. 0' ov] yoov V alii. || àotowowv zeztr.] doíotg 0:«ze7. Reisig. 


344. 91] dé ye V R et plerique metro invito, vid. Thesm. 781 Ran. 1059 Ach. 
1146 Plut. 1064 etc.; Vesp. 1067 ziovós óóuxv parodiae deberi videtur. 


345. àv] àv o? V R et plerique. 


347. roro] rovri Blaydes (ut vs. 424, 431). 


348. záv9] nz&v Urb. et unus Par. || 9e« V] $ór. R et cett. fere omnes. Aut 
z&v9  üca aut z&v 0 sz: legendum esse iure statuit GHermann; cf. Cobet Var. 
Lect. p. 106. Vid. tamen Eur. Ion. 232, Xen. Hist. Gr. II 2 S 16, Plat. Rep. 566 d, 
reete autem observat Blaydes vulgo dici 8 z& goUA& ete., non Gow fo)2e. — Perpe- 
ram Bentley záv3'" àv goUlovrcw. || zàT jv u&v i0cot] z/v uiv zaríóoc: Blaydes coll. 


vs. 851, vid. etiam Ran. 410 Eupol. fr. 1597; sed vulgata non est suspecta. 


349. Zvogpávrov] SZ:voqovre V. 





313. d2aou] cf. vs. 341. 

— 4$' oiv] quae sint pro cerío dicere 
uon Aabeo, sed similes sunt certe vel- 
"leribus per. ara. fluitantibus. (cf. Verg. 
Georg. I 397). Particulae ó' oiv etiam 
Eq. 423 Eecl. 326 etc. sic usurpantur. 

346 sqq. Cf. Lucret. IV 139 sqq. szepe 
gigantum | ora volare videntur et umbram 
ducere late, | interdum magni montes avol- 
saque sace | montibus anteire et solem suc- 





cedere praeter: | inde alios trahere atque 
zuducere belua nimbos. 

346. jóm...siós;] vid. ad vs. 386. 

349 sqq. Xenophanti filius quem dicit 
est Hieronymus poeta lyricus, Eccl. 201 
per amarum iocum goqgóz dictus. Huius 
hominis praelongam caesariem (vid. ad 
v8. 14) comicus Ach. 389 ridens assi- 
mulat 74:ióov xvvj, quam qui capiti im- 
positam habet cerni nequit (Hom. E 845 


5 


66 NUBES. 


er 72 M , , E r , LA Cu 
350 Gxo7mTt0UGOGL TqV ucviov curoD Kevrovgoie qxeGev cvr&g. 


ZTPEPIAAHZ. 


Tí yàg 1]v Gomeya vv Ónuocíov xovíóoc. Xíuovo, ví ÓoG6uw; 


ASSKPATHZ. 


&mogaetvovGet viv qcw coro? Aoxor Eeíqvnuo iyévovro. 


ZTPEUIAAH. 


33155 Es T m : 
ruÜr gc, reUrta KAsovvuov ovre, v Qioonav y91c idoUcat, 


rr , — ox. ?! ' - ,? p 
OrL ÓciÀóroTOv roUrov &c)gov, iÀeqor Ói& voUv Pyévovro. 


351. yXg] 9' 4g Brunck. 
354. àyévovro] iSeyévovro V. 





Hes. Seut. 227); &ygiov autem nune eodem 
sensu eum vocat quo Aeschines I 8 52 
hoe adiectivum usurpavit de sui tem- 
poris paederastis loquens. 

350. z«cav] gnomicus hie est aoristus, 
item ày£vovzo vs. 382. Vid. ad Ran. 1068. 

351. Szmon quis fuerit nescimus, sed 
utpote periurus notatur vs. 399, et teste 
scholiasta Eupolis in Urbibus (fr. 218), 
quae fabula uno anno post Nubes acta 
est nisi fallor (vid. Mnemos. 1885 p. 257, 
Proleg. Vesp. p. XXXVIII), de eo dixit 
E Hoaxislaz (?) &oysgvov óqsi2ero. In pro- 
verbium autem videtur abiisse hominis 
huius famosissimi nomen, certe dicti e 
paroemiographis noti oióe Jíuove xoi 
Zíuov iu& (diefje en diefjesmaat) aptis- 
sime sic explicatur origo. In ludo deni- 
que talorum iactus quidam Simon dice- 
batur teste Eubul. fr. 579, unde Herodae 
in Mimiambis III 26 explicandus est 
iocus, ubi puer aleae quam scholae 
amantior nomen Homericum  J/arozis 
scribere iussus Simonem in pugillaribus 
exarasse dicitur. 

352. iyivovro] cf. vs. 350. 

353. za0r ga, rx)ra] vid. ad vs. 319. 
Iteratur zabz« in simili sententia etiam 
vs. 1052. 

— Kisóvuuov] virum hunc popularibus 
partibus addietum nuper abiecto clipeo 
e pugna profugisse locus noster docet 








collatus cum Vesp. 19 sqq. et 592 et 


| 822 sq.; vid. etiam infra vs. 673—680. 
| Eodem alluditur Pac. 444—446, 678, 


1172—1178, 1295—1301 Av. 1473 sqq.; 


|! Pacis autem versus allati 444 et 1172 


sqq. satis apte explicari nequeunt nisi 
statuimus f«ziarchum fuisse Cleonymum 
cum clipeum proiecit. Propter Equitum 
versum vs. 1372 sunt qui in Aefoliae 
saltibus (anno 426) eum tam ignavum 
se praestitisse putent; mihi tamen (ut 
Gilberto) non videtur dubium quin tum 
cum ad Delium gravissima clade affecti 
sunt Athenienses (mense Novembri a. 
424), paucis igitur mensibus ante quam 


acta est nostra fabula, Cleonymus 
abiecta non bene parmula — eum multis 
aliis — tergum dederit hostibus. Qua 


occasione egregiam laudem meruit So- 
crates, qui imperterritus recedens ho- 
stium irruentium impetus identidem 
retudit (vid. Plat. Conv. 2214, 5 Lach. 


1812). — Praeterea Cleonymus pznzguss et. 


gulosus homo et adulator et periurus et 
quid non dicitur apud comicum Ach. 
88, 844 Eq. 956—958, 1294, 1372 Nub. 
400 Av. 289, — Cleonis scilicet erat 
sodalis (vid. Eq. 958). Praeter Aristo- 
phanem solus Andocides I 8 27 eius 
facit mentionem. 

354. Ipse enim Cleonymus habet xga- 
óipv qoo (.4 225, cf. etiam IN 102). 


"-————— 


NUBES. 6i 





ZOKPATHZ. 
355 xol vüv Ov. KAeug8évi] eidov, 0gGc, Ót& votr. £yévovro yvvaixsc. 
ZTPE*IBIAAHZ. 
qmíosre voívuv, & Ó£cmoiar xai vüv, simeo vwvi xGÀÀQ, 
, , n3na. ? ' / kj , 
o$gcvouxy Onsers x&uol gov5v, o mcupoctAerot. 
KOPTO0 AIOX. 
qei9 , 6 moeGDüre seÀoeioysvéc, On]oorà Àóyov gilouovGowv: 
GU r£, Àeztrovzov Anoov íege, podés zo0g qju&g 0 tt qonjte 
, 1e Qev, qq Qog ques X9"j S. 
og 2i , , - A - 
360 00 y&g Qv GÀÀo y UmexovGciusv rGv viv usreooocogioTOv, 
zÀijv si IlooÓíxoY và uív, Gogíeg xai yvoo oUvsxe, coL OÉ, 
355. vov] vóv y. V R. || K2ec3évy] -vyv V R et plerique (metro invito !). 
357. zkuol qeovív] qovz» xkuot y V alii. 
358. moAlotoysvég] zaAoiysvé; V multique alii, Bentley zreZetyevic à diaeresi ne- 
glecta. Adiectivi forma zre4etoyevy; non redit (a Cobeto legitur Plat. fr. 90, ubi 


Blaydes fortasse melius zazetysvéow, Kock aliter sed minus recte). 
361. &&/ Meineke] ;j codd.; cf. vs. 734 Av. 601 Thesm. 532 Metagen. fr. 13 Eur. 
Andr. 332 Xen. Hell. IV 2$21; Thuce.I 17 & 47[z] zc. || obveza] vid. ad Ran. 189. 





355. KiscSé»y] de molli hoc et deli- 
catulo homine vid. ad Ran. 48. 

— ógüz] vid. ad Ran. 1234. 

357. obgevourzg] hoc adiectivo in ser- 
mone pedestri non uti nisi qui animo 
sint commotiore recte observat Aristot. 
Rhet. IIT 7 8 11. Apud Homerum legitur 
se 239, item apud Aesch. Ag. 92; apud 
nostrum redit vs. 460. 

— ritate ... qmviv] proprie Zozztzu (ut 
scaturigo prosiliens, cf. Soph. Trach. 
919) dieitur prorumpere, vid. vs. 583 
Eq. 626; in universum autem de vehe- 
menti clamore hoe verbum usurpatur, 
vid. vs. 960 Eur. Suppl. 710 Herodot. 
I 85 II 2 Dem. IX $8 61 etc.; item 
rumpere vocem Nerg. Aen. II 129 etoe.; 
cf. &vaozav Ran. 902. 

3517. ncufaoüse] cf. vs. 1150. 

358. moeietoysvéc] alias constans huius 
adieetivi forma est zaeetysvs (Hom. I' 
386 Aesch. Prom. 220 ete.; zeaaíyovoc 
dieitur Pind. Ol. XIV 4). 

359. 25oov isogsb] sic apud Aeschylum 
Ag. 735 izgsb; &rag dicitur catulus leonis 
a pastore imprudenti innutritus ovili. 





360. ózezo)/causv] vid. ad vs. 274. 

— uesreogogoquorOv] vid. ad vs. 333. 

361. Est quod mireris, tam honorifice 
nune commemorari zv gogíav xai rnv 


| yvouxv Prodici, qui et in cosmogoniam 


inquirebat haud seeus atque alii sophi- 
stae (vid. Av. 692) et de verborum pro- 


| prietatibus et differentia solebat decla- 


mare (vid. Plat. Protag. 3372,c, 3414 
Charmid. 163 4 Cratyl. 3814 Euthydem. 
277e Lach. 1974 Menon. 75e et ad 
Ran. 1181, Zeller Phil. d. Gr. I* p. 1019 
sq.) magnam sie auri vim sibi conficiens 
(Plat. Hipp. Mai. 282: Politie. 261 e); 
dixeris autem eiusmodi argutias, quales 
Prodieus appetebat, Aristophani quam 
maxime absurdas debuisse videri. Quae 
suspicio plane confirmatur fragmento e 
Tagenistis servato (490): zobrov zóv tvóg. 
j Bupaiov óuqS9oosv | 7j Ilgóótuxog 7j vÀw 
&óoAscyGv stg yi vig (i. e. auf alius muga- 
tor nescio quis). Sed nune ut aliter iu- 
dicaret movit Aristophanem Iusti et 
Iniusti oratorum colloquium (infra vs. 
889 sqq.) eompositum ad exemplum 
declamationis Prodici celeberrimae, quam 


68 NUBES. 


Or. Boevü ie: T £v vaicww O0oic xoi rà 0pOoluo nego Ace, 


ee] , ' , LM S. , 3.29139 1406 M - 
xeL &vumO0iTOG xcx& T0ÀÀ Gvéyst, xol ig qjuiv GEuvomgocortelg. 
ZTPE'UTPIAAH. 
s; 7x E , Ps e 1 ' ME ' 50 ! 
c l5 roU0 qOctyueroc! pg icoÓ0v xol GruvOv xci rtQoTG Og. 


ZO KPATHE. 


365 


-- , 
cvr«L y&o rOL uóveL tiGL Oso rüÀÀe Ób mávr dori gÀvagoc. 


ZTPE'PIAAH. 
0 Zsvc Ó' Ouiv, péos, ztoóc vijc l'ijg, ooAUuztL0c 00 Otóc Grwv; 
AXOKPATHZ. 
z0i0g Zt)c; o0 ui] Àqo5cstc; ov0. Port ZeUg. 
ZTPE'PIAAH. 


Tí Àéyeig 67; 





364. czuvóv] vsozvóv V alii. 
365. zmá»z iori] om. V. 





366. óuiv Mut. 3] ut» V R cett.; correxit Dobree. Cf. vs. 688. 





et ipsi comico egregie placuisse hinc 
intellegimus (vid. Xen. Mem. II 1 $ 21 
Sqq.). 

— màjv s] mis? forte, item vs. 734 
ete. (vid. ann. crit.). 

362. 8osv3í&] Pac. 26 cantharus cibo 
non satis delicato vesci recusans dicitur 
Bosv30so9o:, et Lys. 887 muliercula vi- 
rum suum variis artibus eludens; prae- 
terea hoe verbum legitur in fr. com. 
adesp. 506 z&3' et uiv Zodiyowov 0 Ó? 
ipoev3Usro, et saepius a Luciano est 
usurpatum. Idem fere quod &rmoosuvi- 
vs03o. (vid. ad Ran. 178) significat. — 
Aristophanis verba respiciuntur apud 
Platonem Conv. 221 /. 

— c5 ógpS93eAuo za poafáAAuc] ef. Eq. 
173 sq. vóv óq3aiuóv zcoáBoAZ si; Ka- 
gíav | zóv ÓsXióv, zóv Ó' £zegov sig Kapyi- 
Óóve, et Aesch. fr. 297 zó oxcv Quu« 
zagcgaAov 90vvov Óizyv. — Commentarii 
instar est Plat. Phaedon. 117 5, ubi 
Soerates dicitur 679 sib9& TGU0IÓOYv 
ózoBAewet zog; T:vv, idem autem dici- 
tur de Aeschylo Ran. 801; cf. zaoegzévat 
Ran. 409, 2z2o3o0v Herod. Mimiamb.IV 71. 





363. &vuróógro;] cf. vs. 103. Socrates 
pedibus nudis semper incedebat (Plat. 
Phaedr. 229 42), cum Lycurgo (Xen. de 
Rep. Laced. II 8$ 3) wouítov sb voUr 
&cozücssv 7020 uiv ó&ov àv óg9ikÓs [aoi- 
fev, &cqalégregov Ó& zavií xaraBaivsw. 
Quapropter cum risu aliquando sodalis 
quidam admiratus est Zw»gár5 ivrvuyyá- 
vovr& oi As2ovuutvov rs xai tig DAaítoz Üzo- 
jedsuévov (Plat. Conv. 1714, ubi lectori 
debetur id quod in textu tradito sub- 
iunctum est & ézsivoz OAty&riz z0(&t, vid. 
Hartman de Emblematis apud Platonem 
p. 7). Ita autem induruerat eius cor- 
pus ut &vuzóÓmróz: vs zal kyirov Óurshow 
zzi rÓó «bró iu&riov S£govug Ts zo ysuo- 
voz ZuqiuGuévos: (Xen. Mem. I 6 $2) vel: 
Thraciae nives in castris hiemalibus 
facilius quam alii perferret (Plat. Conv. 
220 2,5); cf. infra vs. 414—416. 

361. roD q3fyuaro;] vid. ad vs. 153. 

365. Cf. Lys. 159 qivegiw v«UT ori 
et vid. ad Ran. 809. — Eur. Cycl. 316 
&q. ó ztoDroz, &vSgcrtoxe, toiz Goqotz 9sóg | 
zr Ó' &Aàm xÓuzto: xci 20yov sÜuooqíat. 


361. zoio; Zsó;;] vid. ad Ran. 529. 


NUBES. 69 


, ' , [ud ' ' ^ ? ? , - e , 
CÀÀ& ríg Vet; TOUVTL y&Q 6uOLy cCmOognvov soGürTOov czucvriov. 


ZO KPATHZ. 


evreL Onmov' usy&Àowg Óé cG' £y cqusíorg «r0 OiÓá&o. 


310 


míos, moU y&o mwmOT veu NegsÀOv Vovr dów veQéocor; 


, - , , rr ? , 7 5 , €M 
xeíroL yoijv ciCoíeg Üswv cUrÓv, va UT«c Ó  cGmoÓqusiv. 








368. àzógrvov Blaydes] &zóqyva: codd.; medium apud Ar. non redire, activum 
vero ita adhibitum extare Ach. 314 Eq. 817 Pac. 987 Plut. 468 etce., observat 


Blaydes. 
9369. «ór0] vobro pauci. 


371. ei9oíuz] ai99íuz oUay; V alii; quod servat Blaydes, deleto pronomine aeiróv; 


atqui hoe pronomen minime supervacaneum est. Lenting xà 


quae in commentario observavi. 


alS9ons. Videantur 





369. Verum de pluviae origine dudum 
docuerat Anaximenes: végr ubv yiyveao Sat 
ztxyvuvS9évrog Ór. mÀeiarov TOU égos, uiAAov 
ó* imuvvay9évros ix92igsa 9a. vobs Oufigovc 
(Plut. Mor. 8944). Sed ita statuendo 
philosophi videbantur derogare de digni- 
late lovis xsàouvéqeoz, veqeAnyegézao, TEQ7l- 


xegcüvovu, égigsuérzao, égeuvrjv alyíóa aetov- 


T0;, quem vates celebraverant, in Hymetti . 


autem et Parnethis cacuminibus Attici 
colebant 4c Oupov vocantes (Pausan. 
I 32 8 2). Ridieula vero nominis inter- 
pretatio, quam vs. 373 profert rusticus, 
utrum vixerit aliquando in mente ple- 
beeulae Atticae, ex alio Iovis epitheto 
oUgios (i. e. oU pov mittens) fortasse nata 
(ef. Orionis nominis originatio), an me- 
rus sit iocus a comico nune excogitatus, 
pro certo statuere nequeo. 

370. zob] quazdo potius quam zi nune 
significat, qua occasione, quo temporis ar- 
&culo. Of. latinum w; vel graecum £v9« 
ój de tempore usurpatum. ltem Soph. 
Ai. 1069, 1100 (Ant. 288) Oed. R. 390 
Eur. Ion. 828 Xen. Hell. II 3 8 49 etc. 

— «s9évcar] de perfecto vid. ad vs. 
766 sq. 

371. Cf. Lucret. VI 399 sq. deneque 
cur uunquam caelo imeit undique puro | 
luppiter im terras fulmen somitusque pro- 
fundit ? 

— ai99íe;] genitivus temporis frequen- 





ter apud Graecos usurpatur ubi anni 
vel diei certa quaedam pars significatur 
(vuxvóg etc., vid. e. g. Av. 1089); multo 
rarius, ut hie, occasio indicatur genitivo 
substantivi cui nulla inest temporis 
notio. Cf. Hom. E 522 sq. à42 Eusvov 
(Graeci) veqéamot KFaFoiórez, &g ve Koo- 
viov | vyveuigs  foznoev m —&xgonóAowtv 
ógscoi, et vid. ad Hom. » 118. Apud 
nostrum conferendum esset qoovo&s infra 
vs. 721, si sana ea esset lectio. Multo 
magis usitatum est «i9oíxc ojome, vel 8i 
«i9ole«s, ut Xenophontis loco, qui etiam 
aliam ob causam est afferendus, Hell. 
VII 1 8 31: zoízov ó& ón9évzov 26 c9 olo 
&crQaz&s Te xci govrkc Aeyovotw cioíouc 
«br qouvrva. — Substantivi «/9oí« iota 
longum est etiam Solon. fr. 137^ et Cra- 
tin. 53, sed breve in trimetris, Thesmoph. 
1001 Plut. 1129. 

— a)róv] ipsum, i. e- solum. Of. e. g. 
Plat. Protag. 3204: dz zusserunt Pro- 
metheum et Epinetheum hominibus recens 
creuíis vstuou. Óuv&uetg éx&avoug Og tQétet, 
Ilooun9£c Óà zagoureirai 'Emwuur9sUg abrós 
Eadem pronominis est potestas 
in notissimis illis «bzo( iousv et o y ' àv 
«broig $uiv sigio9c. (Ach. 507 Plat. Pro- 
tag. 309 2 etoe.). 

—  &zoóngusiv| per iocum usurpatum 
verbum apte nunc potest reddi nostro 
wii logeeren qaem. Cf. Eq. 1120. 


Vel. 


10 NUBES. 


ZTPEUWIAAH. 


vij vóv Zz0AÀo, roUrO yé vo, 01) và vàv ÀóyQ cU z9oGégvoag. 


xetroL z9óregov róv Z( GAÀq9Gg Ownv Ói& xoczívov ovosiv. 
rr E -0? - 
GÀX Ücrig 0 Boovràv £6rt, poácov, voU9' 0 us motel vevosuotverv. 
ZO KRPATHZ. 
3175 «vreL BoovrGOGt xvàuvóOusva. 


ZTPEUIAAHZ. 


T TQÓ7Q., (0 zt&vt« GU r0ÀMOV; 
4 4 


ZOKPATHZ. 
ürav fumÀqoO0G (Ócrog moÀÀot, xcl Gveyxec9Gci. píosoda: 


xoroxomuvduevon zÀWotu Oufoov, Ór &váyxmv sir« Beosiot 





372. 0j rà vv Porson] zó vvwi codd. neglecta diaeresi (v5 vov Suidas s.v. vo 
vüv Aóyco), zoUT aÜró y& zov v vv Aóyo Reisig. Cf. Ran. 1047 Soph. Oed. R. 1171. 


374. roD3" 8 V] rovro R et plerique. 


377. zoyuváusvai] xoiuv. V. Vid. Ench. Dict. Ep. p. 523,2. | Post óuggov senten- 
tiam incidi, quoniam &veyx«c900: et óé &vá&yxgv in eodem enunciati commate col- 
locata ne ferri quidem possunt. Kock olim vocem v &v&yxzgv glossema esse 
suspicabatur, nune in vs. 376 é&vagzaoc3o0i. pro &veyzac900. proponit, Badham 
coniecit óix civ ztxvóruze fegsic. (cf. vs. 406) non recte, Bergk verba ita ordi- 


navit: size fcosivt xcraxgruv&usvot zmAxXosz; Oufgov, O0 dváysuv sri. 


372. Priori versus parti simillimus 
est exitus Ran. 1047 v5 zóv Zfíe roüró 
yi vov. Ó9 (c'est bien ca). 

— coUto...Tí vÜv Adym s) mgooíquaac] 
cf. Aesch. Suppl. 276 xai zaüz i95 
z&vra zoogqU00 2óyo. Verbum zmgooqÜUoot 
in hac locutione significat 7t9000c9uóaat, 
adaptare, asserere; cf. Homericum £v 7 
4oa For'qgU yaoi (Z 253 etc.). Subsimile 
est, apud nostrum Eq. 35 s) zgoopigá- 
fus us. Itaque dativum r$ vüv 2óyo non 
utpote instrumentalem interpretor Zac 
tua argumentatione, sed ex ipso verbo 
suspensum esse puto: disputationis in 
qua versamur (tenori istud argumentum 
sollerter. adaptasti. 

374. rergsucivew] vid. ad vs. 294. — 
Tonitru audito euz 20» animus formidine 
divum | contrahitur, cui uon correpuut 
membra pavore? (Lueret. V 1217 sq.). 

375. à mávra ob voiuov|] dictioni tra- 
gicae hoe affine; cf. Soph. Oed. Col. 761 





à z&vra roAuov, fr. 197 à nzmü&v ob roluj- 
c«o« zol zégc, yóvai. In sermone pedestri 
dieitur à roAurmot c) (vid. Ran. 465). Sie 
pro à zavoüoye tragicum est à züvre 
doov (Soph. Ai. 379) vel z&vze zg&ooov 
(fr. 155); cf. etiam zavyzofoxezgs Herod. 
Mimiamb. V 42. 

376 sqq. Necessitas sive vis, quae et 
nubes et cetera cuncta impellit (cf. vs. 
405), est atomorum motus ille e placitis 
Democriti cognitus: z&vz« xaT àvéyxnv 
ytyveo9au Tij; Óívns airíag oUogs Tijg ysvé- 


css; zt&vrov, jv &v&yruv A£yec (Diog. Laert. . 


IX 7 S 45), illam autem zjv ivy» sume- 
bat àzó rabrou&rov esse ortam (cf. Cic. 
de Fin. I 6 $8 17). — Vid. Hecuba apud 
Eur. Troad. 884 sqq. ó y5Ás óymue zin 
y): i£yov EÓoav, | dovic zov si oU, Óvoró- 
zu0T0g siÓévau | Zeíc, sir váyxn qUosoz 
sitze YOUS Poorav, | ztoognuS&unv ge zà&vro 
yko óc é&wóqov | Baírowv zsisbSov xar Ó(- 


xnv zà 9vüv dyes. 


NUBES. 7l 


eic &AAAeg iumímrovGoi O5yvvvrat xol moroyoUciw. 


ZTPEUTPIAAH. 
0 0^ Gveyxátov arl víc eürág — oUy 0 Zeig; — (Gre q£éosctat; 
XOKPATH. 


380 


WxuGT, GÀX ci9égiog Óivoc 


AZTPEUIAAH. 


Zivoc; vovrí w ZAeMjO ev, 


5 - - 
0 Zsbc ox Ov, CAM &vr eroO Zivog vvvi Baciievov. 





380. ZA49«v Cobet| -9« vel -95 codd. 





378 sqq. Quod hie statuitur de causis 
fulminis et tonitrus, mox autem certis- 
simis scilicet. argumentis confirmatur, 
id licet ludicrum sit admodum, non ta- 
men ita longe distat a placitis philoso- 
phorum; vid. Stob. Ecl. 29 Plut. Mor. 
893. Sic Anaxagoras tonitrua dixerat 
vepüv cüyzgovow, fulmina £zzouuv veqov. 
Epicurus statuit 9oovzàc ylyveo9oat zar 
zveUuaroz v col; 


xoulQueo. rv wveqov 


&velàgow — xoaS9üzso iv roig juerégowg &y- 


ystoug — xal zai mugóz zemvevuuatOutvov - 


Bóugov iv abroi; xal xar Óüiag Ók veqaw 
x«i Óuwxorkoss (Diog. Laert. X 100). Ari- 
stotelem si sequimur, $yo& &veSvuixots 
nubibus inclusa, cum nubes frigescente 
aere contrahuntur, Zx«xgíiverot, pig Ó& qe- 
gou£yr xol ztooa;ízrovGc TOi; TteQie y OuévOLG 
végeGt ztoiEb TXAÀWynv, 5s Ó wóqos xaAsirat 
poovr (Meteorol. II 9). Lucretius ubi 
in varias tonitrus causas inquirit, eius 
sonum repetit a collisione nubium (VI 
96), nec non ventos cum nubila pulsant 
sonitus facere statuit (ibid. vs. 131) ; con- 
similia autem nostro loco habet ibid. 
vs. 120 sqq.: Aoc etimm pacto tonitru 
concussa videntur | omnia saepe gravi tre- 
mere et divolsa repente | macima dissiluisse 
capacis moenia mundi,| cum subito validi 
venti conlecta procella | nubibus | intorsit 
sese conclusaque ibidem | turbine. versanti 
magis ac inagis undique nubem | cogit. uti 
fiat spisso cava corpore circum. | post. ubi 
commovil vis eius et impelus acer, | tum 
perterricrepo sonitu dat. missa fragorem. | 





nec mirum, cum plenam amünae vesicula 
parva | saepe ita dat pariter sonitum. dis- 
plosa ' repente, Fulmen autem accendi 
impetu venti sua mobilitate calescentis 
statuit (vs. 279). Democritum refellens 
Seneca Quaest. Nat. V 4 8 2 quomodo 
in nostris corporibus fit ànflatio, quae... 
ventrem interdum cum sono econerat,..- 
sic putant et hanc magnam rerum natu- 
rai». alünenta mutantem emittere spiritum. 

380. ai9£oioz divos] coeli turbo (Lucret. 
V 263); cf. ai9£oio; QUugoc Eur. fr. 596. 
Maseulinam vocem ó?vog; comicus lingua 
non invita nune usurpavit, ut rusticus 
mox iocum captare posset. Solet tamen 
motus circularis atomorum ruentium et 
se invicem impellentium óívgy dici apud 
philosophos (cf. Plat. Phaedon. 99 /, 
Aristot. de Coelo II 13 8 14—17 eto.), 
et eadem nominis forma poetae saepius 
usi sunt; vid. Eur. Ale. 244 o/oáwwí ve 
divau veqé2ez Ógouaíov, Ar. Av. 69'1 Épos... 
slxog àvsuoxsou Ótvaugc. 

380 sq. Rusticus voce óivo; nune pri- 
mum Sibi audita ovs filinm aliquem 
indicari putat, qui nuper patre pulso in 
coelo regnare coeperit, quemadmodum 
ipse Iuppiter o'im Saturno successit, 
hie Urano. Errorem autem peperit so- 
nus nominis, quod festive nunc repetitur 
a stirpe óv- suffixo -ivoz: aucta, quemad- 
modum xoge«zivo; (Eq. 1053) a parentum 
nomine zóg«i ducitur; cf. nomina pro- 
pria .4uxzivog Moyivog Kgerivos Zepüvoc (ad 
Han. 427) Xapgivo; etc., gentilia xocyov- 


-1 
Dp2 


NUBES. 


&r&g ov0£v zo ztol ro) mcr&yov xci vie Boovrijs w ióíóe&ac. 
ZOKPATHZ. 


o)x ijkovGdg uov, vàg NegéAec ÜÓerog ueorüg Ort guui 


, , , , , - ^ A [4 , : 
dumutrovGeg tig GÀÀNÀeg mercyciv Óià ryv vyoorqro; 


ZTPE'PIAAH2. 


985 


míos vovrl TO X07 TiGTtÜtLV; 


ZOKPATHZ. 


&z0 Gcvrov iyo 6s Óidábo. 


ióq fouobí Ilevo9xvaíoig iumiqo9:lo siv ivagéy9nc 


M , M , 27 , ? ' , - 
rjv yeGréoe, xol xÀóvog &&eípvmg cbriv OrexogxogUynotv; 


ZTPEWUIAAHS. 
vi] tv Z4zóÀÀo, xol Óstv& moiei y sÜüOUg uoi, xot vevégonraL, 


^M , 
q00mxs0 Boovry ró Couíóiov meroysi xal Óewvà xéxgaytv, 





384. dc àAnjAes] &iAriouoi V, &iiricus vel -4as codd.alii. Cf. vs. 378. || óygózzze V] 


zvxvorrra cett. (ut vs. 406). 


386. Zuzigs9&z] iuzAjusvo: Cobet, ut Ach. 236 Eq. 935 Vesp. 424, 603, 911, 
1304 Lys. 235 Eecl. 51; sed etiam Av. 789 (et saepius apud Euripidem) Zuzzro3sí5 
legitur, vid. praeterea Nub. 376 Pac. 1000. 

387. ifaigvns abrjv] abriv iaipvg; codd. complures. 

389. v touíóiwov] vix sana; Blaydes z& ljeuióío, sed ipsum vocabulum huc non 


rivoz' Eovzivos etc., animalium nomina yugi- 
vos iyivos yoigivn etc. Similis rustici Socra- 
tia verba interpretantis est error vs. 245. 

384. Hwunida nubium natura efficit ut mi- 
nus sint firmae faciliusque disrumpantur. 

9385. co] vid. ad Ran. 1484. 

— &zó cevrov|] nunc quoque e vita 
quotidiana more suo (vid. ad vs. 234) 
sumit Socrates exemplum quo res abs- 
trusas illustret, et rusticum interrogando 
docet quid sit illud quod iubebat Del- 
phieus deus, zó é«vzóv yvóvo. 

386. 5ón...ér«g&z915c] cf. Plat. fr. 95 
jón q«ydv rw z0z09', oim yiyvszat, | ówá- 
Qtov Ezausz, xol ztgoGtoTy TOUTÓ Gov; Etiam 
Eupol. fr. 214 ita usurpatum est 7/0; 
cum aoristo: ógrvyaz £90swWaez gU rwas Tr 
7z050::; item Menand. fr. 69 Zzgogov 
5óm ztómor £m, Sooíc; et supra vs. 346. 
Praeterea ef. zzor sióe; vs. 1061. De 
perfecti in huiusmodi enunciatis usu vid. 
vs. 970 et ad vs. 766 sq. 





— IlavaS1vaio| his ludis — qui mox 
mense Hecatombeone denuo erunt cele- 
brandi — ingens hostiarum copia macita- 
batur. 

— sira] vid. ad vs. 624. 

387. ówexopxogíygosv] i. e. 
perturbavit  4ogzogvyat (— «9a yai) dicun- 
tur íurbae Aesch. Sept. 345 et apud 
nostrum Pac. 991 Lys. 491. Eodemne 
an cognato verbo usus fuerit comicus 
Eccl. 433, ubi nune legitur oí ó' ix r&v 
&ygiv &vsSogBóguiav, dubitari potest, nam 
quam frequenter litterae 3(z) et x in. 
codd. permutentur nemo nescit. 

388. óuv& zowi] sc. f$ yaozüo zsqvom- 
uévy (Plut. 699). Vert. f&wmulftuatur (op- 
spelen, se démener, sich... gebürden). Redit 
locutio apud nostrum vs. 583 et Ran. 1093, 
praeterea legitur Herod. II 121 8 5 III 14 
V 41 VII 1 Andocid.I $8 63 Thuc. V 42 8$ 2. 
Multo lenius est ózvóv (Ouv&) zoiicSacl 
v. aegre ferre aliquid. (— Óawóv rysiaSoa). 


Oiezápa&ev, 


NUBES, I" 


390 


Q3 


&roíueg mQOrOv zem meTUUUE, xol Pmeuv Pmyen mte mCOTUTUSS. 


M [x4 , E M , rr ? bJ 
xal Orcv qét0, xouiÓT DoovrG memi, (o7cQ 6xsivau. 


AS KPATHZ. 


GxéweL roívuv &m0 ycorQiÓ(ov rvvvovrovi oic zézoo0ac* 


róv Ó' &£ge zóvÓ , Ov. &régovrov, mc oUx sixóg u£ya Boovr&v; 
ZTPEUWIAAHZ. 


x LA M ' 2 , 5 zAÀ ^l M X M 7T 1 c OLG 
roUT gc xe«L ro OvOuor cÀAXAoiw Boovrr x«t mogÓr Oouoto. 


395 


GÀÀ 0 xsgevvüg ztóOcv «v géogevou A&uzov ztvgí — voro ütóoSov — 


xci xerepovyst DdáAAov quüg, rovg Ó& fOvreg msQupÀuz; 


, 


r0Urov y&o ÓT7| gavegOc Ó Zevc lo éml rovg émiógxovc. 
2ZOKPATHZ. 


- e M , 
x«l zc, 0 uos GU xci Koovíov otov xoci Bexxcotiqve, 








satis quadrat. Etiam ózev& minus placet, quoniam in vs. praecedenti idem legitur 


adiectivum. 


390. &roíuaz] &roíue V R, &zosu( Dindorf (cf. vs. 261). | Putida cura Dawes 
et Brunck &zoéuag zgürov zái, x&r« mani &máya, »zümera zanonnzái, idem fere 
Porson (x&v é£méye zomzái); quod Blaydesio quoque placuisse miror. 


393. uéya] ucyéáae R alii. 


394. Socrati tribuunt V R alii, sed Strepsiadis esse testantur particulae cab 
4g (imm intellego cur...); cf. vs. 353. || &oc] oiv V alii. 

396. ó& ZGvrag;] Ó' sÜJovras criticus infeliciter apud Blaydesium. || zegipaós] 
zgupiéyet V' alii, zegip2svye: Blaydes coll. Herodot. V 77. 





390. izáyas] de motum aeccelerantibus 
etiam Eq. 25 dicitur, cf. Xen. Conv. 
II $ 22 zss/cac z]v cÜAqroióm Sárrova 
óvSuóv i£máyav, Sosipater com. fr. 1?? 
zóre Ósi mUxvÓóreQov 
pónv. 

392. &zó] vid. ad vs. 768 et ad Ran. 121. 

— cTuvvovrovi] vid. ad Ran. 139. 

394. reor aga] vid. ad vs. 319. 

395. 2&uzmov zvoi] vid. ad Ran. 293. 

396. Iunge: ro); Ó& zeouplós Covzac. 
Variatur igitur verborum structura, non 
enim zojc; uiv $uóov praecedit sed ucc. 
Cf. e. g. Eq. 599 sq. eceztjóov. àvogizós, | 


7tg.&uevou xdáS«o vog, 


imayaysiv xol mts 


oi! Ó& Gxógoó' ec 
zoóupcva. 

397. Hac certe de re ne dubitari qui- 
dem posse putat rusticus, qui cum e 
poetarum carminibus tum e signis seul- 
ptorum lovem -zsgzixtig«vvov probe no- 





tum habere sibi videtur. — Of. Av. 576 
ó Zsbg Ó' 
EYTU XEQQCUYÓY; 

398 sqq. Eadem argumenta profert 
Lueret. VI 386 sqq., vid. praesertim vs. 
416 sqq.: posíremo, cur sancta deum delu- 
bra suasque | discutit. infesto praeclaras 
fulmine sedes? | et bene facta deum fran- 
git simulacra suisque | demit imaginibus 
violento volnere Aonorem? | altaque cur 


jutv ob ggovrüGag rtéuzst mT&Qó- 


| plerumque petit. loca? plurünaque huius | 


montibus in. suminis vestigia cernimus ignis ? 
ltem II 1100. 

398. xci mos] vid. ad vs. 210. 

— Kgoviov tov xcl pexxeotinve] per- 
absurdis hisce nominibus, quibuscum 
cf. vs. 984, Socrates ostendit quam in- 
sulsa sibi videantur quae de diis profert 
rusticus. Saíurnalia redolere dicitur sili- 
cernium veternosum eascaloquens; nam 


(4 NUBES. 


simto DdÀÀeu vovg émióogxovc, Ó;v oUyL Zíuowv ivémonctv, 


TIE 


400 


Kisóvvuov, o90£ O£cooov; xcíro, 6póÓoe y sio. imíogxor 


GÀÀà rÓv coro) yc vecov BdAÀAen, xol Zovviov ,,Qxoov A49qvécov*, 


xcL r&g ÓgÜg rà ueydÀag: ví maO0v; o0 yàp Ó7) Opt y éniooxsi. 








399. ónz V] zos ógr R alii, zos multi. || evézzorosv] ivézorosv uóvov R. 
401. ye vebv] vabv aut ze veoóv Blaydes. || M35véov Porson] -veíov V R et plerique 


(ef. Eq. 159), -vóv nonnulli. 


402. za9óv] ucSóv V R alii. | 0] om. R. | y V] om. R et plerique. Cf. va. 
342 Soph. Phil. 246 El. 1020 ete. (multos locos ubi o? y&o ó5 ys legitur con- 


gessit Blaydes). 





nomen Cronmi, qui in tartara dudum est 


detrusus priusquam saeculorum hic ordo 
natus est (Hom. 6 478 Plat. Cratyl. 
4024 ete.), in proverbium abiit, perinde 
atque Z«peífi (ws. 998) et TuAoni (Ach. 
688) nomina; vid. infrà vs. 929, 1070 Vesp. 
1480 Plat. Euthyd. 2872, zgowxóg Plut. 
581 Plat. Lys. 205c (Conv. 1957), Phi- 
lonid. fr. 15 de nescio quo Koóvov zal 
TiS9ovoU mazmzemímenmmog vevóuiorau  Ti- 
motheus apud Athen. III 1224 Ȏoc 6 
Zebc Baeousós, | zó zánai O0' fv Koóvos 
&oymov | &zízo uoUcc ze. Cronia die 
XII» mensis Hecatombeonis Athenis ce- 
lebrabantur (Dem. XXIV $& 26) et tem- 
plum Cronus ibi habebat (Paus. I 18 8 7, 
Maerob. Sat. I 10 8 22, Plut. Thes. 12). — 
Vox vero fexxsotinve intellegi nequit 
nisi ab eo eui ex Herodoto (II 2 et 15) 
cognita sit lepida narratiuncula de Psam- 
meticho in linguarum originem inqui- 
rente; qui cum duos pueros recens 
natos per biennium seclusos tenuisset, 
capra tantum admissa cuius ubera su- 
gerent, primam ex eorum ore vocem 
(matrem scilicet suam quadrupedem imi- 
tantium) percepit gsxós, unde effecit om- 
nium gentium antiquissimam esse P/ry- 
42s, horum enim in lingua fezoz significare 
panem. Quae vox licet etiam ante Hero- 
dotum inter Graecos innotuerit — Hip- 
ponax enim ea usus est — a comico 
tamen non potuisset suos in usus con- 
verti nisi in vulgus nota esset narratiun- 
cula illa Herodoti vel potius Hecataei, hie 
enim zazjo coU Aóyov esse videtur, de 
Phrygibus autem et Paphlagonibus lo- 


cutus esse nulla Aegyptiorum iniecta 
mentione (schol. Aristid. IL 3). Voci au- 
tem jgez- annectitur nune nomen -o£4rve, 
quo ad alium mythum alluditur. Nempe 
Pelasgus pater gentis Pelasgicae, quae 
ante Hellenas Graeciam incoluerat, in 
Arcadia e terrae gremio feraci prodiisse 
credebatur, ipsam autem Lunam (id est 
hunc saeculorum ordinem sive ipsum /em- 
pus) aetate antecessisse; hine zrooosirvoiov 
IIeiaoyóv in Arcadia natum commemorat 
poeta lyricus (fortasse Pindarus) in fr. 
adesp. 84, varios autem mythos eo per- 
tinentes commemorat schol. Apoll. Rhod. 
IV 263. — E duabus igitur notionibus, 
quarum utraque indieat res incredibilis 
vetustatis ipsaque gentis humanae pri- 
mordia attingentes, nune prodiit vox a 
comico per iocum ficta. Ad hune versum 
alludens Plutarchus Mor. 8817 Plato- 
nem óotev A5gov Bexzeosi5vou dicit. 

399. ójz] ita ut hoc loco collocatum 
est etiam Eq. 18,810 Soph. Ai. 986 etc. 

— BZíuova] vid. ad vs. 351. 

400. Ksóvuuov| vid. ad vs. 353. 

— (£ogoy] in Vesparum fabula hie 
homo dicitur Cleonis assecla (vs. 1220, 
1936) et adulator (ibid. vs. 42, 600), et 
chorus iurat per eius 3sow57y39íav (ibid. 
vs. 418). Perridieulas autem in Achar- 
nensibus ei partes tribuit comicus vs. 
134 sqq. 

401 sq. Cf. Herodot. VII 10 S 5. 

401. &zgov H915v£ov] ex Homero (y 278) 
afferuntur haec verba, quapropter epico 
nunc more syllaba prior adiectivi zgoz 
pro longa habetur. 


NUBES. 15 
ZTPE'UIAAHZ. 
00x oid" Gràg ev Gv A£ysw qoívat. ví yàg Ecvwv 0559. 0 xsoevvóc; 
2X OKPATH. 


Ürav sig ve iras Gveuoc $9oóc uereooQuGOtlg xarcxAnoO, 


£vOo9cv e)ràg Gomso w(orw qvoG xol Ema om ivdyxme 


n7. , ' N- , M A M , 
On5«g c)r&g i&o gqéogeron cofoagog Ói& v5v mvxvorqrc, 


e ' - A f, M - np INCUN [d b , 
vz0 ro) QoíBÓov xci rijg QUuxg «TO £evrOv xeroxcov. 


vi 4t, iyo yoUv Cveyvüg £maO90v vovtí mors Zhi«Gioicuw. 


DA / - / 2729 , LJ ? , : 
QmvQv yceGréoe roig Evyyevécww, xv oUx t£Gyov cuclnoac 


4 0 dg igvcüv, tiv i£eígvqg ÓieÀexZoeco mg0g c)rO 


' 2 , , ' , 1 , 
T0 0]pOc«Àuo uov ztQoGsriÀnQGev, X«L xX«réxovGtv TO TtQOGCOTTOV. 








405 
ZTPEUIAAHZ. 
410 
403. o»; om. V R et plerique, ys Bentley. 
404. zorazin«095«:» Cant. duo] -«697(:) cett. 
406. qépsrat cog«oóz] copxoós ycost schol. Pac. 82. 
407. zarczáov] -xeíov codd. 
408. àiyàó yobiv| Éyoy V, và] zóv 4t? £yoy Cobet, 


scriptum vitii causa extitisse videtur. 


sed yoióv per compendium 


409. ózrov] ózzóv R non male (vid. ad vs. 621). || Zeyov] Zozov V KR alii. Per- 
peram Blaydes poscit zorisíus, qui ne ferri quidem potest hoc loco; vid. comm. 
410. 4g àpvoàr] &vegvoaz Brunck. || «ózo] £uqo Blaydes confidenter nec tamen 
probabiliter; multo enim languidius hoc est quam vulgata. /psos adeo oculos 


rustici feriit fervidum ius botuli disrupti. 








405. óm &àváyzxuc] secundum rerum na- 
turam, in gevolge de natuurwetten. Nid. ad 
vs. 3876 sqq. 

406. zvzvóryra] densitatem, spanning. 

407. 5oi3óov] gurgitis (zuiging). Of. óo«9- 
dev de Charybdi aquam soróeati usur- 
patum Hom. & 101 sqq., 236, 431, óorB- 
dos zrsoov Soph. Ant. 1004 de aere alis 
avium violenter commoto. 

— unc] ?mpetus. Vocem poeticam ibi 
tantum noster usurpat ubi elatiore ge- 
nere dicendi ludens utitur; redit Vesp. 
1487 Pac. 86 Av. 1182 Eccl. 4. 

408. 4iacioww] Diasim, quorum etiam 
vs. 864 fit mentio, éoozy dicebatur Zfiós 
MzaAyiov usyiorg (Thuc. I 126 $ 6), quae 
die XXIII» mensis Anthesterionis extra 
urbem celebrabatur teste schol. 

409 sq. Ozrov...z&T oix tfoyov...5 Ó& 


[ 





z:í.| paratactice haee sunt coniuncta; 
sic, more poetarum epicorum, id quod 
factum est vivide depingitur et ante 


|! oculos nostros nune fieri videtur. Ora- 


toris esset haec ita verbis complecti et 
praecedentibus annectere: yc«orége yo 
ónrüv z0trs ins &usinoez obz Éoyov, équ- 
gGüro «Ürw xtÉ. 

409. y«oríoe] ventriculum — farcimine 
adipe sanguine impletum, vilem satis 
cibum; vid. Hom. o 44 v 25 et narra- 
tiuneula Hesiodea de Iove a Prome- 
theo decepto Theog. 539. Praeterea 
cf. eiusdem potestatis voces »ouí« et 
jvvoroov Eq. 160 sqq., 302, 356, 1179. 

— £o yov] vid. ad vs. 107. 

410. óiwwazz5oaoe] vid. ad Ran. 97. 

411. zgosezíAnosv] cf. ivru&v zw de 
corbe carbonaria usurpatum Ach. 351. 


16 NUBES. 


AOKPATHZ. 
0 rie usycAqg émi9wuGec Gogíeg üvOoomc meg Tuv, 
&g süOcLuov iv A98q(vaío:g xal voic "EAAwGt ysvijost, 
tL wvijucv &i xol qoovrioTQc, x«l v0 vraÀcmopQov CvsGruwV 


415 iv vij wpvy, xol wi] x&uveig ui9 £oroc wQrs BaÓ(fov, 





419—422. Del. Kóchly, ab editore alterius recensionis e priore desumtos et 
leviter mutatos esse statuit Bücheler; vid. Proleg. p. XXIII sqq. 

419—419. Choro tribuunt V R alii, quos recentiores sunt secuti. 44 Socratem 
diei sumit Diogenes Laertius II 5 S 27, quapropter in comici versibus quaedam 
ita mutavit ut ipsius verbis apte possent adiungi. Alia quaedam praeterea prae- 
bet a nostro textu diversa, quae luculenter testantur eum -—— aut eos quos 
sequitur —  Arisiophanis locum memoriter attulisse, sunt enim eiusmodi ut iis, 
quae exquisite et eleganter dixerat comicus, substituta sint quae ultro se ei 
offerebant multo magis ieiuna et contextui parum apta; vid. comm. et Proleg. 
p. XXIII sqq. 

412. 4v99ons] àv99wzs V R, cf. vs. 816 Eq. 726 Pac. 1198 Eur. Cycl. 266 Alc. 
234 Lys. 1097; nostro tamen loco egregie displicet iteratum ó, quod Plut. 627 
certe omissum est. | zeg 5uov] meg Zuiv V, óaios Diog. Laert. l. l. 

418. àv] zeg' Diog. Laert. l.l. | "Ez5go:] &izoto Diog. Laert. l.l. || yevjoa] ó:- 
trs Diog. Laert. l. l., hine ó:&iag Reisig Cobet, non male; ipsum tamen Diogenem 
ói&iag scripsisse non est credibile, nam /z/uro tempore alicuius verbi uti non 
potuit, quoniam a4 Socratem haec dicta esse aut putabat aut (quod statuit Ritter) 
fingebat. — In priore fabulae editione revera lecta fuisse quae praebet Diogenes, 
& choro igitur «d Socratem dicta, Bücheleri est opinio; quae cur omnino reicienda 
mihi videatur, ex annotatione critica ad vs. 412—419 apparet. 

414. e uviucov si] & y&o uvjuov Diog. Laert. 1.1. 

415. wvyz] yvóur Diog. Laert. l.l. et duo Parisini; vid. commentarius. Eadem 
est varietas Eq. 482. | xei 45] xobxéz. Diog. Laert. l.]l. et duo Parisini; zoüzs 
zv Meineke. || u93^ ...1jzs] o93' ...o)ze Diog. Laert. 





412. dv99mzs] cf. igiusos vs. 223. So- | orvyvórgr,  àiovoíav, item ^ Aristophon 


crates, qui cegopaezsiv et voUg 9soUs zeQt- 
qoovev solet, maius quid quam homo 
mortalis sibi videtur. 

413. à» M95voiow xai vois; "EA2Aqoi] gra- 
dationem haec efficiunt: apud AtAenienses, 
quin adeo apud cunctos Graecos. Of. Zeüs 
zal 9:oí v8. 1939 et Plut. 1, IJo24&c xal 9«oí 
Eecl. 476, vooyoio: xai Suvagíacw vs. 1302. 

414. ró raAaízopov] eadem voce utitur 
Hippocr. de aere p. 566 K. De Socrate 
frugalissimo et frigoris laborumque pa- 
tientissimo vid. ad vs. 363, et cf. Xen. 
Mem. II 1. Similem Pythagoreorum vic- 
tum pingit Alexis fr. 197, quos oportet 


Dnoustvot utzgogeziav, óUrtov, | óryos, otoztrv, 





fr-0- 

— Evseorw] sie usurpatur etiam vs. 486 
Sq. Av. 429 Lys. 545 Eur. Bacch. 316. 

415. iv c5 wvyz] non ad mentis sed 
ad corporis facultates ipsamque m vi- 
talem hoc est referendum; cf. locutio 
7ztsgi Tí; Wuyij; ro£yswv et similia, et ver- 
tatur zoo gij een taa? gestel Aebt. 

— £ogró;] hoe participium apto sensu 
nune carere videretur, nisi recordare- 
mur locorum ubi Socrates apud Plato- 
nem dicitur in via identidem constitisse 
quaestionem aliquam secum perpendens, 
Plat. Conv. 1744—175c et praesertim 
220c,4d (cf. annot. crit. vs. 700—706). 


IC XE. c—-—————LN 


L 


NUBES. vin 


uqói QuyQv GyOcu Aev, wmÓ' Goiorüv éniOvysig, 


* , - LÁ 2 
olvov T méys& xal yvuvaGíov xci rÀv GÀÀAov cvonrov, 


M - p 
xol DéArorov votro vouítsug, OmtQ tixóg Os&ióv GvÓga, 


- ' M , , 
vuxüv mo&rrov x«l Bovisvócv xci vi yÀovv moAsutGov. 


ZTPEWIAAH. 


420 


GÀX oUvex& ys wWvygije Gttooüg ÓvGoxoÀoxoírov ve usoíuvmo 


x«l qstdoÀoU x«l rovciíov yoGrgóg xol OuufosmiÓcinvov, 


, / 9 - [uA , 21052. ^ 2 , , 2 M 
CU EAEL, c Qooc v OUvEXc TOUTOU y eL Gc AXCcUcLV TL OC Y OLU, cv. 





416. ujób...uyó' Blaydes] codd. ,ujzs (jr oiv nonnulli, w/jc' a? Dindorf) ...u5j7, 
Diog. Laert. ojrs...o/r. || &owor&v] &oíorov Diog. Laert. l. 1. 
417. yvuveciov] &óngeyiaz Diog. Laert. l.l, gaz«vsov Naber Kock coll. vs. 837, 


cvuzocíov vHerwerden Blaydes. Sanum duco yuuvecíov coll vs. 


1002 Ran. 729, 


gcvuzociov autem post o/vov frigere mihi videtur. 


418. roüro] om. V. 


420. ojvexa Elmsley] £vexsv codd.; cf. Plut. 989. || ys] om. R. 

422. kuéAe, 9«oo»v] sic recte distinxit Reisig; vulgo post 3«ooóv scribitur vir- 
gula. || obvsxe] fveza (sic R) vel &fvex« (sic V) plerique; vid. ad Ran. 189. || rovrov 
y VW] vovzov cett.; necessaria est particula ye, singularis multo elegantiorem quam 


pluralis efficit sententiam. 





417. yvuveciov zrí] a corporis exer- 
citatione homines a-ertit studium quod 
nuper efflagravit philosophiae: vid. vs. 
1002, 1016 sqq. Ran. 729, 1070, 1083 
Sqq.; unus iam regnat cum in 
coelo, ubi euncta ab eo moderari docuit 
Anaxagoras, tum inter mortales &vónr« 
quaevis contemnentes. Voce &vógra «amo- 
"i$ praesertim nunc significari illecebras, 
quod fuere qui cum scholiasta statue- 
rent coll. Lys. III $8 4 Eur. "Troad. 
989, eur putemus iustam causam video 
nullam, non enim erat periculum ne 
senex et rusticus Strepsiades in hoc 
potissimum scopulo faceret naufragium ; 
itaque, si omnino accuratius definien- 
dum videtur hoc adiectivum, dixerim zv 
&Aovoíav (Av. 1554, 1282) xal zó c)yuy- 
9óv Socraticorum tangi. 

419. zoárrov] i. e. iv roi; mo&yuaot, 
quod male ominatum est verbum; cf. 
vs. 471. 

— ci yàórry zoisu(tov| non gladio 
hastaque contra patriae hostes sub dio 
pugnans, sed lingua re95yuévy bella tua 


voUz, 





gerens in sophistarum umbraeulis et apud 
iudices ad tribunal. — Sie verba esse 
reddenda testatur epica verbi forma 
zoAsuitew festive h. 1l. (ut Pac. 759 Thesm. 
807) pro vulgata zoasustv usurpata. Of. 
Ran. 1083—1088 et infra vs. 1017. 

420. olvexa] quod. attinet ad ; item Ach. 
958 Ran. 1118 Eecl. 170, £xez. Aesch. 
Pers. 337 Herod. Mimiamb. II 77. Cf. 
francog. qw Z cela me tienne. 

— yi: oregoac] cf. Eur. Hec. 296 
ob Éorwv olro Grsggós kv99dnaov qo, | 
Wn xré. 

— usp(uvgs] vid. ad vs. 952. 

421. rovoitov] cf. adi. rgva&vog Soph. 
Phil. 209. 

— JSuuposzuósinvov] i. e. 35ugoav i- 
ósumvoUcn; (Eq. 1140 Eccl. 1175), 
Oyov SUugoev ia9i0Uans. Tenwis et rusticus 
vicíus sic significatur (vid. ad vs. 56—59), 
ut voce 3uugoop&yo; Ach. 254. 

422. »hmyacàixsÜnuv zxg£youé &v] verbo 


» H 
GYTL 


z«gíysv infinitivus annectitur etiam vs. 
441 sq., Timocl. fr. 29, Soph. Ai. 1146, 
Plat. Charmid. 176 2 'Theaet. 191. Si- 


178 NUBES. 


ZSKPATHS. 


GÀÀo ru ÓiT ovv vogusig jjüw 9:Óv oj0év, mÀqv Gmto mucic, 


M - 
t0 Xáog vovti x«i v&g Negéhag xol v5v D'AGrzav, volo vovit; 


ZTPEPIAAHZ. 


oUÀ 


ovd 


^ ? - EJ , - 
&v OtaÀeyO8cíqv y Greyvüg roig GÀÀoig, 090. &v &rtavróv, 


&v 9coiw 0008 GmeíGorw 000. imiOsqv Aiavoróv. 


KOPTO AIO. 


Àíys vvv quiv 0 tí coL ÓpOusv 9«ogGv, oc o)x &rvy5otic, 


qu&g ruuGOv. xol Qevudtov xol fqrOv Ós&ig sivot. 
ZTPE'UPIAAHZ. 


*" , , e - 
€) ÓfGzt0LVoL, ÓfoucL roívvv vOuQv rovti zvv wxgóv, 


» 


423. àiio r:] &i7 9« plerique, &22 


£r. Dawes. 





|| zz ov] óg7 o? codd. com- 


plures (sic Dawes), oiv ;; Halbertsma, post oóv semicolon posuit Bergk, quae nimis 
artificiosa sunt me iudice. || 7/95] evo: V alii. || oó£v Bentley] oi0£ve codd., quae 


constructio post 4220 zv apud Aristophanem alias non reperitur; 
2014 ete.), 
cum nune ab Aristophane reddi putat Blaydes. 

verum autem vidisse Bentleium testari videtur relativum quod nequis 


Platone sit notissima (Conv. 200 4,2, 


videtur, 
non masculini sed neutri generis 4. 


cum tamen e 
ipsum genus dicendi Socrati- 
Quod nimis longe petitum mihi 


425. y] om. multi codd.; cf. Plut. 1082. 


426. oi0& Cobet] obÓ" àv codd. 
427. vuv] zoivuv V. 








milis est infinitivi usus vs. 796, item 
post zágsor.» Eur. Herc. 320 (nisi ille 
versus post 325 legendus, quod puto). 
Ad sententiam quod attinet, cf. Aesch. 
fr. 2977 émyaà»sóav uvógovs (Sc. wwissi?), 
&c &orsvexrl Süvvoc Og 5víoysro | GvavOoc, 
Antiphan. fr. 195? (eiui) cóztreo9ot uiógoz, 
Aristophont. fr. 49 (s/ul) ómouévew zAqyas 
(xL. 

494. vó X&os vrovri] id est Aerem, poe- 
tico nomine sic designatum. Cf. Baechy- 
lid. V 27 (aisróz, sbgv&vaxroc &yyszos Zq- 
vóg...) wore. Ó' idv &tgóro Xáe, et 
noster Av. 192, 1218. 

— lIAérrav] cf. Euripides zzv y4órr); 
oroóqiyya utpote numen suum invocans 
Ran. 892. — Tres nune quoque dii com- 
memorantur, ut vs. 265 et 627; vid. ad 
vs. 1234. 

495. o0) àv OwieySsipv] vulgarium 





numinum, quae nulla esse demonstravit 
Socrates, contemtum suum rustieus per- 
ridicule nunc ita ostendit, ut etiamsi 
obviam sibi fiant, ne alloquio quidem 
se eos dignaturum profiteatur. Simillimo 
errore e Socratis verbis vs. 381 effecit 
Iovem nuper regno pulsum esse. Ísdem 
verbis utitur iuvenis vetulam asperna- 
tus Plut. 1082, cf. Socrates apud Plat. 
Gorg. 474 a roi; Ó& zto420ic oD0& ÓtaA£youat, 
Lys. III 8 31 zoíre g&v ovót OueAéyero; 
Isae. I 8 34 oig uiv Cov oó«,08 Cobet? 
Ois2éysro, &zacav ÓoDvau v2v oboíav. 

426. imi9sigv Awjavoróv] ef. Vesp. 96 
Ran. 888 Plat. fr. 69? Antiphan. 164* 
Menand. 437. 

4128. Savuátov] colens. Cf. vs. 1147. 

429. Cf. senex apud Horatium, qui 
unum, — quid (cui?) iam magnum? ad- 
dens — unum me surpite morti! diis etenim 





NUBES. 


-] 
eo 


430 rv (EAMQvov sivaí us Aéíyswv &xorOv Gro0íowGwv GgiGTov. 
KOPTO AIO. 
GÀX fórui coL voÜrO zx«Q quOv (Gre vÓ Àovmóv y &m0 rovól 
iv và ÓQ4uo yvóueg otÓrig vixijGst mÀs(oveg ?| GU. 
ZTPEUWIAAHZ. 
ui uot ys Aéyew. yvdueg uey&Aoag o0 yàg roírov émi9vuo, 
&ÀX 0G fucvrQ croswoÓwxioc: xci rovg yornorac OroAiGOzUv. 
KOPYTOAIOZ. 
435 reó5eL roLvuv Qv [usíotug o0 yàg usy&Aov imiSvyucic. 


GÀÀ& Geevróv €«goóv z«oíóog roic querígoug moonóAowciv. 
ZIPHESUI4AH2A. 
Óoíco ro09' Ouiv mwGTs0GCQ, 5 y&o Gvdyxm uc nuéCeL 








482. oióslz aV] usy&Aag obÓslg vuxQost zÀ£ov 35 cU R, hine ueyáAeg wixost zAs(ovaz 
obósíg Porson, usyáieg ojósig Aéiev zÀiéov | c) Kochly, ueyáaag vixQoet coU ztéov obósíz 
Kock, qui z4éov defendi posse perperam putat coll. tragicorum locis aliquot (Aesch. 
Prom. 41 Choeph. 902 Soph. Ai. 129 et saepius apud Soph.). Molestum est adi. 
usy&áAa;, quocum zs(ove; apte iungi nequit; neque Strepsiadis verba uu uoí ys 
Aéy&v (?) yvóuas usy&zag (vs. 433) testantur etiam coryphaeum adiectivo ueyáaaec 
esse usum, sed (ut recte observavit Dindorf) Strepsiades hae voce respicit cory- 


phaei verbum zv zà ó5uo, res publicas, graves igitur. In codicem R uey&2e; e vs. 


sequenti irrepsisse arbitror. 


433. 4£ye»] vix sanum, plena enim est sententia 0j uor 4£ys A£yetw yvoueg usyá- 


Aes. || yvóuas usy&ims] wuey&áAes yvuaz V. 


486. 9«ooóv zagáóo; V R] zaoádo; 9eooov multi. 
437. ro03'] za03' V R, quod probat Blaydes coll. locutione zebze ó5 (vid. ad 
Ach. 815 Vesp. 142) et Lys. 1030 (ibi tamen Zzze res nominatae sunt). 





facile est! orabat (Sat. II 3, 283). Quo 
loco Horatius videtur memor fuisse ver- 
sus Theognidei 14: coi u£v voüro 9zx Gua- 
z9óv, iuol Ó& ué£ya. 

430. Vid. ad Ran. 91, et Eupol. fr. 94 
iz Óéxo moÓív Jost Aéycow ro); Ófjrogac. 

432. Nemo plures res quam tu in ecclesia 
obtinebit. Of. Vesp. 594 x&v c9 Óruo yvó- 
pov obósig ztóztor àvíixqosv »zí, Aeschin. 
ILE 8 63 w& wrügwue duzozo&rgs etc. 

433. uc uoi ys] i. e. xj uoc 2£ye, vid. 
ad vs. 84. 

434. dca] quantum sufficit ad...; sin- 
gularis jcov ita usurpatur Thuc. I 28 2 
Eupol. fr. 250, et addito uóvov Vesp. 
1288 Lys. 732, Thuc. VI 105 S 2, Plat. 
Protag. 334 c. Vid. etiam Hom.-I 354. 


— gGrosyoduroa] i. e. Óworgéwer cv 
dixqv (cf. vs. 450). Ab hoe verbo nova 
vOX orQgsvoduxozavovoyie deducitur Av. 
1468. Vid. etiam infra vs. 1455, et cf. 
verbum cognatae conformationis ó«zoo- 
gaqeiv v8. 1483. 

— ówAo9s5v] elabi, effugere, door de 
vingers glippen. Item Plat. Lysid. 216 7. 
Of. 2ioàio9:iv Eq. 491 (Pac. 141). E pa- 
laestra desumtum est hoc verbum; vid. 
ad vs. 551. 

485. iusigerg] verbo graviore, in di- 
ctione comica alias non obvio, nune 
quoque utitur coryphaeus. 

436. zozóiowiw| vox Plut. 670 redit. 

487. Cf. Vesp. 385 Óo&oo roivuv Üuiv 


7ztigGuvvogc. 


oo 
o 


NUBES. 


ÓL& rovc izmt0vc rove xozztetíec «cL róv y&uov, 0c w énérovyev. 
viv ovv ——— q«ono9ov Grtyvügc 
0 vL BobvAovrar 
440 rOvil rOvuÓv GO cUroiGLv 
z«géyo vUmTtLV, TELVi]v, Onwijv, 
, - [ul LE , M , 
cvyuetv, QuyGQv, &oxov Ocígeiv, 
eimeg rà yoéc OLegevé£oUuat, 
- b] EJ , *3 ^v 
TOig T dGvOgomOig tive. Qóo5o 


445 9oec)c, sUyAoTrOg, roÀwmoóc, irme, 





439. yo5jc9«v &rsyvoz] yojo9«ev Brunck, &zezvoz; Cobet, post goUovrc: sententiam 
continuans (invita nisi fallor grammatica). Reisig vóv oóv«Qoóror? yonaSov àreyvüc, 
melius Teuffel viv uot ézsivou *05a9cov &vsyvocs. Nam nisi oórot Ógóvzov scribas» 
omnino requiritur dativus. Quapropter tentavi *vüóv oóv «(1001 oüoSov &reyvüs, 
sed parum hoc placet. E vs. 453 sq. aut solum adverbium aut totum versum 
xono9ov &rsyvoc 0 v. BoU2ovre. huc irrepsisse, quod suspicatur Kock (viv oiv zobuóv 
ow abroicw cum Büchelero coniciens), credibile quidem est sed veri tamen parum 
simile. 

440. zo?uóv Cobet]| có y iuóv codd.; alienum hine est ys. 

442. jtyov] ótyobv codd.; cf. Ach. 1146 Vesp. 446 Av. 935. || ósígew unus Par.] 
ófgew vel doge cett, vs ósoav Bentley. Cf. Vesp. 1286 Av. 365 (forma brevior 
legitur Vesp. 485 Lys. 158 Ran. 619). || Post óepev Ernesti enunciatum claudit, 
non recte; quod si voluisset Aristophanes, sequenti versui inseruisset particulam 
y&o, ne dilaberetur oratio. 

444. 7| om. vel post àv39c67zo; habent pauci. 





438. xozzaeríc;] vid. ad vs. 23. àucvróv oig $évo; (Euthydemo et Dio- 
— imérguypsv]| vid. ad Ran. 571. nysodoro sophistis) ei àv fBo/U2ovrat 
439. Cf. Thesm. 212 2uol Ó' 8 zi. SoUA2e | Ó£oewv fri u&A2ov 3j vüv Ó£govotw, &U uoi jj 


409 A«gdóv. Nostro loco non recte omit- | óoo& uy sig kozóv rshevtQost[, Gozo ? ToU 
titur dativus personae; vid, annot. crit. | Maeoovov,] &47 s; &gerzjv. Non plane 
440. Of. Vesp. 722 zal vüv &rsyvoz; | inauditae autem crudelitatis hoe olim 
fuisse testatur fabula de Marsya (Hero- 
dot. VII 26 Xenoph. Anab. I 2), ad quam 
441 sq. De infinitivis vid. ad vs. 422. | 1.1. alluditur. Simili hyperbola usus co- 
442. abryusiv] vid. ad vs. 920. mieus Ach. 300 dicit se Cleonem zsueiv 
— &oxóv Ós(pav] proverbialis haec est | coiow imzsbot zarrÜuere, et Eq. 768 Pa- 
locutio, quam peperit verbi ó£gev cas/i- | phlago misi populum colo atque diligo, 
j4ndi sensu adhibiti propria vis ez/em | ait, &zoAo(ugv xal óimguc9smv zarctuy- 
detrahendi. Of. Solon. fr. 33 59:2ov yáo | Seígv ve Ai£zava. 
xtv xgurQo«; zt20Urov GqQS9ovov 2a | xoi 443. sineo] vid. ad Ran. 1460. 


29i1o zagéyav 0 vi BoUAe go, Pac. 206 


Óu&e zapcÓóvreg Óg&v &reyvüz 0 vi BoUAezau. 


rugavveicas JSnvàv uoüvov $uígav uimv | , 445. süyAorro;] cf. sby2ovzía Eq. 837 
&czüc Vorsgov ósók&o9at xal ézivezQipS3o: | Eur. fr. 209. 

ytvos. Ar. Eq. 370 ósoó os SAaxov ziortijs. — Vrgc] praeceps (voortvarend). Vox le- 
Hine Ctesippi verba lucem accipiunt | gitur etiam Plat. Conv. 2034 Protag. 
Plat. Euthyd. 285 c: £rowióc slut zteg£ysw | 3492, cf. izauóz Ran. 1291. 





NUBES. 81 


Bóslvoog, wevóàv $vyxoAÀqrEs, 


tbonoiezc, TteoírQuuMO ÜLxOv, 


Xv9Dig, xooreÀov, xívaÓoc, voUum, 


u&GOlue, stocv, yÀoi0g, &ÀeCOv, 


450 


xf£vrQOY, uicgóc, GrQóquc, CoyoÀé£oc, 


werrLoAovy óc. 











451. uari020t(yóz;] vox obscura, fortasse corrupta; uazrt20tyóg; KR alii, uazrvolotyós 
Harl. 2, idque verum ducit Bentley coll. Athen. XIV 662 f—663 c Martial. XIII 
92,2. Substantivum aerróny maftea (— deliciae) et verbum uaezzvátew Aeluari saepius 
leguntur in comoedia nova (Nicostr. fr. 8 et 17 Philem. 9 et 12 Dionys. 1 Alex. 49 
Machon. 1 adesp. 394 etc., cf. Eust. ad Odyss. p. 1752 init.), neque argumentum 
quo impugnata est Bentlei coniectura, Macedonicam teste Athenaeo esse vocem, 
Aristophanis igitur tempore vixdum potuisse innotescere Athenis, ullius videtur 
momenti; attamen certum est Bentleium verum non vidisse, quoniam alienum 


hine est adiectivum gu/osum significans. 





446. ósAvgóc] — ueoóz, improbus. Pro- 


prie nihil laudis habet hoc epitheton, | 


nam id quod $ósvzróus9e, npurwm 
igitur pufidwnque significat; cf. Ran. 
465. 

— wevdóv EuyxoAAgréis] Cf. Vesp. 1041 
de sophistis: &vreuecies xci zt9ocrA(jcsts 
xci uaorugía; $vvsxóAÀov, Eq. 463 J|7mocá- 
uv...«üri závra...x022óueva. 

447. nsoí(rQuuuo] vid. ad vs. 260. 

448. xvofiz] leguleius (Cic. de Orat. I 
$ 236). Solonis leges scriptae erant iv 
&ióg. sive xvofisow, id est in tabulis deal- 
bieatis, de quibus perridicule Cratinus 
(fr. 274) a Plutarcho in vita Solonis c. 25 
allatus: 7zt9óz zoü Z£óAovoz; xal Zfo&zov- 
Tos, oigt vOv | qo/yovotw 3r kg »&yovuc, 
roi; xÜgfgscw, veterum legum reveren- 
tiam aequales exuisse ita ni fallor si- 
gnificans. Etiam in Avium re publica 
vigere dicuntur 
Av. 1354. Apud paroemiographos mentio 
fit proverbii x/éogiz xaxüv àzi róv aqóógc 
zovnoevouévov (Zenob. IV 77). Ceterum 
vid. [Arist.] Rep. Athen. 7 cum egregia 
annotatione v. d. Sandys. 

— xgóraiov] cf. vs. 260. 

— xivaóog| vulpes. Notissima imagine 
homo dolosus sie vocatur etiam Av. 430 
Soph. Ai. 103 Andoc. I 8 99 Aeschin. 


ztsAngyOv zügfeu TuvéG 





III 8 167 Demosth. XVIII 8 162, 242 
Theocrit. V 25 (Lucian. LX $ 32). 

— zcpo/ur| vox ignota, quam idem quod 
TovuaAui&v sive óz5v significare sumunt. 
Sed quomodo unum idemque vocabulum 
et foramen et furem vel veteratorem po- 
tuerit significare parum perspicio, itaque 
instrumenti potius (e. g. ferebrae, cf. 
nostrum /re/boor) aut animalis troglody- 
tae (e. g. viverrae) nomen hoc fuisse 
suspicor. 

419. u&c92nc] proprie Zorwm, cf. Soph. 
fr. 137 óiyovog u&o92gg — Ówmo)s íudz. 
Vox etiam Eq. 269 ita ut hie est ad- 
hibita; cf. Vesp. 231 iu&s; xvvsio; de 
lento et indefesso homine dictum. 

—- sipov] id quod zavoügyos, vid. ad 
Vesp. 174. 

— yàows] lentus, pertinax. Of. yAiaygoz 
(ad vs. 1004) et gallofr. une glue. 

450. xivzgov] verbero iovtyu£vos, ueor- 
yiac, cf. Soph. fr. 309  uaoziuyloat, xévrgo- 
vez &àdorzgiop&yoi. De. termino -ov vid. ad 
Ran. 200. 

— orgóqis] versutus Aomo, avooqóv (vid. 
ad Ran. 775) peritus, ergswódixoc. Cf. 
vs. 434 et yAwzroorooqsiv vS. 192, yAdTTYS 
oroóqiy5 Euripidis numen Ran. 892. 

451. ueriw2oyóz] vox ignota et for- 
tasse corrupta, cf. ann. ecrit.; eundem 

6 


82 NUBES. 


-5 " -- e" 9? - 
TCGUT &L ur XcÀoUG 0L CU VTOVTEG, 


Ógóvrov &reyvüg O0 vi qontovGur 


xti BovÀovron vi vQv Zhu, 


&x uov qogómv 


TOÍ; goovriGveig megoOtvrov. 


ZSKPATHZ. 


(secum :) 


Aue uiv mposor, vQ0É y 


ovx roÀuov, GÀA Eroiuov. 
(Ad Strepsiadem.:) 
ic9. 0 (ec 


460 


- AJ , , E , , , 
rcÜUro uoOUcv meo £uoÜU xÀtog ovgavOuqkeg 


iv Booroiciv f&&z. 


452. xa2obc' R] xoe2o0ow V, A£yovo(wv) plerique. Pu/urum requiri iure observat 
Blaydes. || oi] deest in codd. 

457—461] choro dat Bentley, item vs. 462 sqq. et 466 sqq.; quem recentiores 
sunt secuti, perperam, ut arbitror. Versus enim 460 aptum sensum sie vix 
praebet, neque ,,uerk riv veqeiov" (vs. 463) senex vitam transacturus esse dici 
potest. Qnod autem seni non est consilium in qoovrziorgoío perpetuo degendi, id 
non est urgendum. — Versu 436 Nubes finem fecerunt cum Strepsiade colloquendi. || 
Pro vs. 457—475 primitus collocatum fuisse canticum quod nune legitur vs. 805 
Sqq., sine iusta causa suspicati sunt Teuffel Bücheler alii, illos versus illic mo- 


lestos esse perperam statuentes. 
458. Frouuov] sÜroAuov V. 


461. £s] iov Suidas s. v. o)gavóurgxes, hinc Bentley probabiliter 7o3« óà zaüro 


ox 
LS EGOV. 





terminum habent aíuerozotyóg (Aesch. 
Ag. 1479), xw«ouweóo2oiyós (Vesp. 1318), 
xvwGoAotyóg (Cf. Eust. Od. 1817,38). 

452. xa2oíc:] futuri temporis est hoc 
verbum. 

455. yooójv] farum. Vox etiam Ach. 
1119 Ran. 339 usurpatur; idem valet 
Xoósvuuc Eq. 315, a verbo yogósísv Eq. 
214. Of. Eq. 372 zsguóuucec 
oxsv&gco, Vesp. 63 o)x...a0S1g zóv a)róv 
&vópa uvrroreUcousv; eliam Ach. 300 Eq. 
768 similia leguntur. 

456. qgovzozoi;] vid. ad vs. 94. 

457 sq. Cf. Ran. 899 4zua Ó' o)x &zo2- 
uov &ugotv. 


ix go 


460. x4£oc obgavóunxec] VOX xà£og à Ser- 
mone pedestri aliena (perinde atque xz«- 
vóz, xàsio, xANLo, &xAsjco, quae omnia in 
lyrieorum vel tragicorum imitatione no- 
ster hic illie adhibuit) in anapaestis 
redit Ach. 646 Ran. 1035. Cum nostro 
loco cf. Homerica x4£o; obpavóv 7xev (0) 199 
etc.), u£ya xiv JFow ómovgáwiov xAíoz sim 
K 212 et epigramma in honorem Cleo- 
nis cantoris Thebani compositum apud 
Athen. 19e: xaí Jo xà£og obgavóumxec. 
De voce oioavou5xys; vid. praeterea ad 
vs. 357. 

461. zi zeicoua;] quid de me fiet^ Item 
v8. 791. Vid. ad vs. 340. 


NUBES. 83 


ZTPETIAAH. 
Tí TtEÍGOUOL 5 
ZOKPATHZ. 
róv z&vre qoóvov uev. uot £uAcvórevov Biov &v99onov Ota. 
ZTPE'PIAAHS. 
465 &o& ys roUr dg yo mov Owogot; 
ZO KPATH. 
(Gre ys GoU zoÀÀovg émi vato: Ogoig Gel wo OTcOoL, 
470 Boviouévovg &vexowwoücOc( ve x«l sig Àóyov &A9ziv, 
ztQcyuorc xcL &vtvyoegpüg m0ÀÀÀv veÀ&vrov, 
415 GE. Gij poeví, GvuBovievoouévove usr& Gov. 


KOPTO AIO. 


(ad Socratem :) 


GÀX éyysíosu vÓv moeo(órqv Ü vi veg uéAAewg mtooÓiÓctGxetv, 





466. ówoucu] 9wow R, énowvoucr Suidas. 


467. zaici] zaig V R. 


470. kvaxowobUc9w«] -vocc« Blaydes coll. vs. 197 et Lys. 1177. || aéyov] 2óyov: 
V R et plerique (ut Vesp. 473) metro invito. 


476. u£AAss] ue2Aec V. 


462. róv nzávra xyoovov] cf. róv misío 
xoóvov Ran. 160 Thuc. IV 117, zóv zoabv, 
uvgiezi, «lavi *góvov Aesch. Ag. 621 
Prom. 94 Eum. 572. 

468 sq. imi vaio. 3ígocig ... xa9 09a] 
officiose (veluti regulum aliquem) te fre- 
quentantes. Prima luce illuc confluent 
homines salutaturi te deque rebus suis 
consulturi, et patienter expectabunt per 
longas horas ante ianuam tuam in ve- 
stibulo desidentes. — Ipse Socrates, quem 
nobilissimi viri adire solebant, his ver- 
bis ridetur. 

470. &vaxowoboSo] consulere; cf. Plat. 
Lach. 1785 Xen. Mem. III 7 $8 3 etc. 
el xowobv vs. 197. 

— sl; Aóyov 495siv] eadem est locutio 


Eq. 806, 1300, cf. etiam Lys. 468. Eodem | 


sensu numerus pluralis sig Aóyovz iA9eiv 
usurpatur (Vesp. 472 etoc.). 

4'112—4'15. Insolite verbo avujiov2evso Sat 
obiectum nune est additum; expectatur 


ztsol ztoxyu&rzov xrí.; minorem mirationem 
Qt ztocyu 











movet neutrum sing. ita adhibitum apud 
Thue. VIII 68 $1 Gorzis SvupovA2sUaoró ci. 

472. zgéyuaze] cf. Vesp. 1426 Ouaov 
y&Q ob óéou o)Ó zocyu&rov, et vid. ad 
Vesp. 1392 Ran. 228, 1215. 

— évnuygegis] accusatorum - formulas, 
libellos actionis. Of. Plat. Apol. 27 c; idem 
dieitur &vzouocíe ibid. 192 (ut recte 
observat Harpocration s. v. &vrty oq, 
vid. ad Vesp. 545) et ózoygaq! Theaet. 
172 e. 

474. ààw oj qoevi] apía tuo ingenio, 
digna ad quae tuum ingenium se conver- 
tat. Is vel id, cuius dignitati consentaneum 
esse aliquid dicitur, post GXog adiecti- 
vum casu dativo (lat. ablativo) solet 
enunciari; item Ach. 8, 205 Eq. 616 
Nub. 1074 Av. 548. Alia est ratio loco- 
rum ubi adiectivo &ios adiunguntur 
genitivus pretii et dativus personae (lat. 
dativus), e. g. Pac. 918 zo4iàv óutv ios, 
Plut. 877 zo42o0 &&g &zaow. 


416. z9oóiáoxev] praedocere, nempe 


84 NUBES. 


- E - , - 
x«l Óiwxi(veL vóv voUv cU0rOU, xci Tio yvouuo cmOoTti9ó. 


SCENA DECIMA. 


Eidem. 


ASKPATHZ. 


Li , , , ' MI - , 
&ys O1, x&rtuzé MOL GU TOV GovroÜ TQÓmOV, 


e , 4 , * rr , ' * 
(v «vr0v siÓcog OGrig ÉO6TL wmyavag 


480 iq imi rosro:g mQ0g Gà xeiwv&àg mQocgtoQ. 
ZTPEWIAAHZ. 
Tí Ó£; rtLyO0ueyciv wor Ótevosi, mo0g vOv OtÀv; 
ZOKPATHZ. 
ovx GÀÀ& Booyío Gov zv9éc9oi Bovlouon. 
aq uwvQuovixóg &; 
ZTPEUWIAAHZ. 
Óvo vrgózO, v3] vOv Zia. 
qv uív y OgsíÀAqvoat rí uon, wvucv mz&vv 
485 dàv Ó' Ogs(lo GyérÀiog, énuljouov mévv. 


482. cov] cc. V R. 
483. / Dobree] & codd. 
484. ;] yàp KR alii. 


485. Om. V errore aperto, quem peperit versuum 484 sq. exitus similis. 





priusquam ad ea ipsa venias quae scire 
cupit rusticus. Eadem verbi vis est Plut. 
6875 fr. 684. Edocere valet infra vs. 987 (?), 
item Pherecr. fr. 248 Alex. 11075, Plat. 
Gorg. 489 74 et saepius, Demosth. fr. 
Anecd. Bekk. p. 112 etc.; cf. zoouaSeiv 
ediscere vs. 966 Vesp. 1208 Eur. fr. 90419, 

4711. óiexíiva] ita transfertur etiam apud 
Sosipatrum com. fr. 17? uixg& óuxwijoo 
(— xarayuuvágo) Ge ztegl ToU rt&yuaroz. 
Proprio sensu verbum usurpatur Vesp. 
688 Pac. 156. 

479. unyavks;] cf. Thesm. 1132 ro/ro 
zgémovamv umyav)v zoogowrtov, Eur. Iph. 
Taur. 112 zoo; 7IgoOq£povze unyavás. 
Translato sensu vox uyyavj (ut latina 
machinae e& machinari, unyavsa9oi) usur- 
patur etiam Vesp. 149, 365 Av. 363 etc., 


unde satis apparet quam frequens hic 
vocis usus fuerit, non Socratis igitur 
culpa senem eius verba parum intel- 
legere. 

481. Sie Ran. 800 Xanthias ubi audi- 
vit regulas et normas et formas plica- 
tiles tragicorum carminibus admotum 
irij ,z4uw3:0ovot admirans ex- 
clamat. 

483 sqq. Cf. Plaut. Mil. IIL 3,14 sqq. 
meretriculae verba siquid faciundumst 
mulieri imale atque malitiose, | ibi ei immor- 
lalis memoriast meminisse id sempiterno ; | 
sin bene quid aut fideliter faciundumst, 
eaedem eveniet | obliviosa extemplo uti fiat, 
ineminisse nequeat. 

485. Sin quid ego miser debeo, oblivio- 
sus sum quam mazime. 


, 33 
105 


NUBES. 85 


AS KPATHZ. 
£veor, Óit:é coi Àéytww év vij gv6&; 
ZTPEWIAAHZ. 
Aéyswwv. uiv o)x fvsGv, &mocregelv Ó' £wi. 
AS KPATHZ. 
zÓg o)v ÓvvyQott uav9évaw; 


ZTPEUTIAAHZ. 


CuéAeL, xeÀGg. 


ASKPATHZ. 


» er [x4 , M 
&yse vvv OzoOc, Orav tr. zooBcÀo cou cogóv 


490 


ztol Tüv uereQoQQv, e09éog UOgeorcti. 


ZTPETIAAHZ. 


Tí Óoí; xvvqÓoóv rjv Gogíev cwQoouer; 


486 sq. Suspecti Kockio, post vs. 488 collocat Green; vs. 486—488 del. vHer- 


werden. 
487. Évear ] Évegzwv V. 


489. óno;] om. V. || zoogéio co: Hirschig] z0o8á22w xai col R, zpogáAAwouaí cot 
V, ngopá2Aouar vel zoofá2oua. multi, zoogá2io cov Meineke, órav ztgopáAwo rí Got 
Blaydes. — Activum requiritur, vid. ys. 757 etc. 

490. ópaozács] -cs; V alii, $vvaoz&os Blaydes cum schol. (cf. vs. 775 Soph. 


Ai. 16); 





486 sq. Zveori] cf. vs. 414. 

488. àu£ie, xoós;] item Ran. 532. 

489—491. Cf. vs. 775 &yse Oy ceyéo; 
zovrl $vvágzacov. — In dictione sophi- 
starum quid sit zoog&44ew vel zoóB2nua 
(proponere, proposifio) nemo nescit, is 
enim vocis usus ad hune usque diem 
permansit. Etiam vs. 757 ita usurpatur, 
item Plat. Charmid. 1624 Phileb. 65 4 
Rep. 536 7 etc., Antiphan. fr. 71? zórzso& 
uot | yotpov  ztoog&àAes roUrov; Cf. zgo- 
reve Vesp. 21. Sed rusticus ut vocis 
uyyavis sie vocis ztoopiíuaro; sensum 
translatum aut omnino ignorat aut nunc 
non recordatur, a mentis quippe exer- 
citatione alienissimus. Itaque propriam 
proiciendi vim verbo zoofi&iew a Socrate 
usurpato tribuit; vid. Vesp. 916 7v uj 
Tt zal &uo( mw; zgofáiim vj xvví, Herodot. 
TX 112 


5 "uxorgig...Óta2uuatverzau ziv 








yuvaixa ToU  Maoiazsoy cToUc t& uatoUg 
&zorxuoUca xvol ztgoíBaAe xri. Praeterea 
cf. Av. 626 Plut. 799; etiam iocus Pac. 
643, ubi ó:epázo: pro zogá2o dicitur, 
hine est explicandus. 

489. &ys...07zw;] item Ach. 253 Eq. 
1011 Eccl. 82, 149 et frequenter omisso 
&ys (elliptice):; Ach. 955 Eq. 222, 456 
Nub. 257, 824, 882, 1177, 1464 Vesp. 289 
Pac. 77 Av. 131, 1494 Ran. 7 etc. 

491. Cf. Eq. 415, ubi isiciator gloria- 
tur se (veluti caniculam) &zoueyóaAías 
ciroUuevoy rogoUrov ixroaqijva. Posidonius 
stoieus de Parthorum aula scribit: ó 
Ó& xaAoUuevos qíAog roazttLns uiv o) xowea- 
ve, yao 0" ózoxaSiusvos ép! bymAtjs xAivns 
xaraxeuué£vo Tà Dacis rÓ ztapapln9tv im 
«roD xv»wGri Gireirac (Athen. 152 ). 

— ziv gogíav Girjcouam;] cf. Aesch. 
Ag. 1668, ubi is qui spe inani vescitur 


86 NUBES. 


ZOSKPATHZ. 


(secum :) 


Gv99o70c &ue975 ooroci xci Bopeooc. 
(Alta voce:) 
Ofdowxd cG',  mosopüvo, uwT] mÀwyOv O£q. 


éo Là /, ó E 2 , , : 
géo (00, Tí OgGg dv vig G6 TUTTI; 


ZTPE'PIAAHZ. 


TÜTTOMCL, 


495 xci &meuv imuGyGv OÀiyov émiweorigouat, 


, *5 - 
cir c«v0uc G&Xxcoij OncAumOv Ovxdtouot. 


ZOKPATHZ. 


(9. vvv, xorit90v Oouriov. 


ZTPE'UIAAHX. 


ny , . 
düixqxe TL; 


AO KPATHZ. 


ovx GÀÀà yvuvovg siciéven vouíteron. 





492. &v99ozos] 4v99owozoc; codd. — Cf, Ran. 652. 


493. óéy] óc& R alii perperam. 
495. xai] om. R. 





JAmiómc givsioSow dicitur, item in parodia 
apud Eubulum fr. 107. 

492 sq. Quadamtenus conferri possunt 
Jalliclis ad Socratem verba Plat. Gorg. 
485 d Üürav Ó& Ó9j mosaBUregov ióm fri quAo- 
gogobvra [xci uy &naA2aTróusvov], nimyGv 
uot Óoxei Jóm Ósia9a. à Zóxpare; obrog ó 
&v5o, — talia enim primis quidem iuven- 
tutis annis apta esse, dein vero spretis 
eiusmodi nugis seria esse agenda. 

493. Simillima est prolepsis Eq. 92 


v » 


OzsUGO G' Onzog &àv 





si; TOUS 7tÀovolous 
&yygaqiis. 

494. Socrates priusquam discipulum 
annosum flagris caedere incipiat, cut! suae 
metuens rogat quid facere ille soleat si 
quis se percutiat. Cui rusticus ,vapulo" 
perridicule respondet. Cuiusmodi dieta 
apud Gallofrancos vocari solent des vérités 
de M. de la Palisse, eiusdem autem gene- 
ris quaedam e nostri fabulis collegi in 
ann. ad Ran. 26. Rusticus igitur ógav 


verbum ita nunc interpretatur ut idem 
quod záoyav significet (vid. ad vs. 234); 
cf. zowiv Plut. 1205 ita usurpatum. 

495 sq. Masculini generis sunt ó4(yov 
et àx«gí, mente enim supplendum est 
X90óvov, quae vox additur Plut. 244 et 
com. adesp. fr. 370 (iv &x«gsi ygóvo). Adi. 
&x«oj etiam Vesp. 541 sic usurpatur; 
vid. ad Vesp. 91 sq. 

— imuagrópouci] i. e. zagexaAo vob; 
z«góvras u&gruges (ut loquitur Lys. VII 
8 20). Compositum redit Vesp. 1437 
(item Demosth. LV 8 7 etc.) simplex 
eodem sensu usurpatur Ran. 528 etc., 
ubi vid. 

497. jóizgx& m] num delictum aliquod 
commisi quod. flagris sit. luendum ? 

498. yvuvob;] i. e. uovoyizovac. — Of. 
vs. 1103. 

— vouizeraa] i. e. vóuos ioci, mos fert, 
item vs. 1185, 1416, 1420; vid. etiam 
ad vs. 248 sq. 


NUBES. 817 


ZTPE'TIAAHZ. 
GÀÀ oUOyL qpooícov £yoy ticéíoyouon. 
ASKPATHZ. 
500 xercQov TL Àqosig; 
(Pallium et soleas rustico per versus sequentes detrahit.) 
ZTPEUTIAAHZ. 
timi Ó5 vóv uoi voót 
qv imwusM)e à xol moo9Uuoc uav9ávo, 
rà rÀv ueOwqrOv iugsons yevicouot; 
2ZSO9KPATHXZ. 
ov0£v ÓioíGeig Xougegüvrog viv qoiv. 
ZTPEUIAAHZ. 
oi4oL xcxoÓeíuov, quiOvijg ysvijoouon. 
ASKPATHSZ. 
505 o9 wi ÀeAQosg GÀX &xolovOwosg iuol 


&voG«g TL Óevol Qüvrov; 


ZTPEUWIAAHZ. 


tig TO gsioé vvv 


Óóg por usAivoUrrov moórtQov: og ÓfÓow &yo 


$00. roót] fortasse verum est: 32. ró z(; quod vs. 748 habent optimi codices. 


506. s/;] om. R. 
507. zoózspov] zmgórov V. 


499. Rusticus indignatus a/ »;47/ inquit 
istinc ablaturus sum! nihil opus est ve- 
stem me ponere priusquam casam ve- 
stram ingrediar, non enim ut furtum 
indagarem huc veni! De verbo qvo» vid. 
ad Ran. 1363, et cf. Isaeus VI S 42 et 
veterum Romanorum ,quaestio furtorum 
cum lance et licio" (Gell. XI 18 8 9 XVI 
10 8 8). — Nostrum locum imitari vide- 
tur Bion IX 6, ubi iuvenis comissantis 
sunt verba o)x imi qowo&v | foyoua. 

500. Etiam £ug$&óaz Strepsiadi nunc 
detrahi intellegimus coll. vs. 719 et 858. 
Intus tunieati et discalceati versari sole- 
bant homines (vid. Vesp. 103). 

— sink óf6 vóv uo. voói] cf. vs. 748, 





Thesm. 740 oe) óÓ' &zóxgwal uo Tod, 
Plut. 902 (?). 

503. Xoeigegóvro;s] vid. ad vs. 104. 

— rco» qóow] quod ad ingenium attinet 
(ef. vs. 515). At rusticus ea tantum cu- 
rans et cogitans, quae cerni tangique 
possunt, non de mentis dotibus sed de 
corporis specie (ut Vesp. 1071) dictum 
esse illud qo: arbitratur, mox igitur 
sibi quoque vepallidam fore faciem cor- 
pusque exsangue. 

506. &víóóaz «] vid. ad Vesp. 30 et ad 
Ran. 606. 

507 sq.] usuzobrraev manu tenebant 
qui in horrendum illud antrum "Tro- 
phonii descendebant, ut propitiarent ser- 


88 NUBES. 


&/6o xcrapetvov, 60x90 tic Toopovíov. 
ZOSKPATHZ. 


, ^ , , ^ i] M , 
qO9sv Tí wvmzT&Ctug £yov Ttg vyv Ovgoav; 


(Rusticus metum compescens firmo gradu meditaculum intrat.) 


KOPTO AIOZ. 


GÀX i9i yaíoov vig &vÓosíac 


obvexa rovTNg. 


(Abeunt ambo. Discipuli scamnpnm, vestem, soleas, cetera auferunt, 
ianua clauditur. 


Chorus ad spectatores se convertit.) 


PARABASIS CHORI. 
(vs. 519—626.) 


Commation. 


KOPTO AIO. 


sÜvvyie yévowo c&v- 


, kj M , 
Qoo, fmsL mtQoTXov 


tig Be9) rüc qAweg 





911. olveza Brunck] £vexa V, &vexa R et plerique; vid. ad Ran. 189. 
512. yévoizo zkv99ózto R] yévow &v39. V et plerique. 
518. irs Meineke] dz. codd. metro invito, nam -z: zy. ferri nequit; Reisig óruj. 





pentes ei sacros et si qua alia monstra 
obviam sibi fierent. JDescendendi verbo 
nune utitur, quoniam homuncionum se- 
mianimorum aedicula ei sepulcri instar 
videtur larvarum pleni. — Trophonii ora- 
culum Lebadeae in Boeotia erat celeberri- 
mum, de quo locus classicus est apud 
Paus. IX 39; vid. etiam Luc. Dial. Mort. 3 
Plut. de genio Socr. 5904—592 f. Men- 
tio eius fit apud Herodot. I 46 et VIII 
134 (ubi vid. Stein). Illuc qui descen- 
derat ridere postea non posse credebatur 
(vid. festiva narratiuncula apud Athen. 
6144); unde claro apparet quantum 
terrorem delubrum illud subterraneum 
hominibus ineusserit. Trophonium Cra- 
tinus seripserat fabulam, quae nuper 
fortasse fuerat spectata. 





509. r(...£yov] vid. ad Ran. 202. 

— xumtátus...7s9i rjv 9ígav] cf. Pac. 
731 zsgb zkg Gaxgvks; xvnzrátev, Lys. 17 
|j uiv y&o Zjuüv zsol zóv &vóg éxÜnzaoev, 
Plat. Rep. 469 4 órav zegl róv vs9weora 
zuzrátoc:. — Producta haec est verbi 
xUzr&v forma, quacum ef. uoazáto (Ran. 
379), óz&:w etc.; nonnulla verba termino 
frequentativo -afe praemissum habent 
inchoativum illud -ox-, e. g. yaeoxáto 
(Vesp. 695), oagxáto (Pac. 481, vid. ad 
Ran. 966), alia in -ozóto exeunt, e. g. 
pacráfe, v(s)vsrálm (vid. ad Vesp. 12). 
Cf. Enchir. dict. ep. p. 396. 

510. à47 19. yaí(gov] sollemne hoc in 
ore coryphaei, cf. Ach. 1143 Eq. 498 
Vesp. 1009 Pac. 729. De participii yoi- 
oov usu vid. ad Ran. 843. 


NUBES. 


515 


89 


vegréooug viv qU6OLV «0- 


TOU 7tQGyMeGL yocrítevoL 


xol Gogíoav émoGxsl. 


Parabasis. 


IIOIHTHZ. 


(Quae poeta ipse spectatores allocutus hoc loco dicit, triennio fere post 
fabulam in certamen propositam scripsit.) 


5 , - 1 e ? , 
c) Qecutvort, xe«reQO 7tQ0c UOuGg éAevOtooc 





515 sq. veorégoic...zo&yuaoi] rebus re- 
centioribus, novissimis quibusdam inven- 
lis, xouvoiz (vs. 1399); cf. 
Vesp. 1472 sq. zóv qcavra Gsuvorépotz 
Simul sie 
nuitur, philosophos ipsumque rusticum 
tabularum novarum appetentem  $oUie- 
G3S«t veozeoíoot, re8 novas moliri, et hanc 
praesertim ob causam pro óóyuc«oc« vel 
ucS$15ucc. chorus dicit zo&yu«co. (qua 
de voce vid. ad vs. 471). 

515. rjv qoi aórob] expectatur zv 
qUow rjv aóroU. Cf. zóv zarég abroU vs. 


xai Óesitotz 


xarüxoouijcet TtQáyucotv. in- 


905, c5 xegaàr oavzoU fr. 590; vid. etiam 
Pace. 880 Av. 475 et ad vs. 60. 

516. xyooritera] fg, ombuit. Ver- 
bum poeticum apud Atticos alias non 
oecurrit; yoocm xéyoocue. apud Euripi- 
dem et recentiores satis est frequens, 
vid. etiam yowo37jvc. Plat. Theaet. 156 e. 

917. aogíav inox] item vs. 1024 à 
xaAAUmUQyov goqíav...ézooxiv. 

518—562. Hos versus Aristophanes 
scripsit cam fabulam, quae a Philonide 
Scenae commissa non satis placuerat, 
suo ipsius nomine denuo in certamen 
proponere secum constituisset. Quapro- 
pter non coryphaeo eos tribuit, sed, ut 
in re insolita, praeter morem aliquid au- 
dendum esse ratus, suis verbis ipse nunc 
alloquitur spectatores. Cuiusmodi nihil 
quod consimile sit ex aliis fabulis po- 
test afferri. Nam fragmentorum e Baptis 
Eupolidis (fr. 78) et ex Aristophanis 
Anagyro (fr. 54) servatorum quae fuerit 
ratio nescimus, Pacis autem vs. 760 sqq. 
prima quidem persona utitur poeta, sed 
initio certe eiusdem parabaseos cory- 








phaeus more solito coepit verba facere 
poetae nomine, tam impeditus autem 
est ille locus ut argumentum inde promi 
posse vix videatur. Pristina igitur para- 
basi abiecta, quam tetrametris anapae- 
sticis compositam fuisse et laudes poetae 
à coryphaeo prolatas habuisse veri est 
simile, novos nune versus fecit poeta, 
ut de iniqua huius comoediae sorte cum 
speetatoribus expostularet. Quos versus 
fabulae inseruit tribus ad minimum an- 
nis postquam scenae est commissa, nam 
et Eupolidis fabulae Maricantis mense 
Februario anni 421 datae in iis fit men- 
tio et aliarum fabularum complurium 
de eodem argumento conscriptarum, sed 
ante annum 417, quo anno Hyperbolus 
ostracismo pulsus est (vid. ad vs. 551 
et 553 sqq.) Tune autem Aristophanis 
animum gloriae appetentem  mordebat 
nova iniuria, Eupolidis enim Kó4«xez fa- 
bula, quae in argumento Nubibus arte 
cognato versabatur, nuper eius Paci fue- 
rat praelata (mense Martio anni 421). 
Metrum est Zwpolideun, quo ipse Eu- 
polis in 4/jucv (fr. 120) et. Bazzow (fr. 78) 
parabasi, Aristophanes etiam in parabaai 
Anagyri (fr. 54 sq.) usus est; praeterea 
parabasim hoe metro scriptam habebant 
Cratini Ma23axot (fr. 98), Platonis IJa«&- 
gov (fr. 92), Alexidis Toevuaríias (fr. 2371), 
fortasse etiam eius Zixvow»wz (fr. 206), 
frequens autem fuisse apud Diphilum et 
Menandrum testatur Victorinus III 2. 
Purum horum numerorum schema est: 
t T2] S JUNE IR V 


l t 
——U— NU —NN V — NX 7—N7—3 





sunt igitur duo glyconei, quorum ta- 


90 NUBES. 


rGÀNO, vi róv Zióvvcov, róv ix99&yavrd us. 


520 


ru , , , :J iJ M , , 
obro vixQcouut v &yo xoci vouttoíumv Gogóc, 


€ € - e , 5 ' , 
()g Ou&g TyoUuevoc tivo, Ocoràg Ócbiovc, 


, , - - - 
xoL roUTQ]V Gogorar fysv rOv Cuv xouo0iv, 


«U)r0g Tí(oG dveysüc uc, 1j meoéícys uo. 





520. vwxroauut z 2yo. Bentley] vonjoau 


523. *abrósg] zoórov; codd.; 
1888 p. 282), nune quin vitiosa sit non 


Éyoys codd., -cewu( y! 2yó Brunck. 
quam lectionem tueri olim conatus sum (Mnemos. 
dubito, quoniam intellexi contextum aliter 





men posteriori deest id quod glyconeo- 
rum proprium esse solet, thesis aliqua 
in duas syllabas dissoluta. Comici au- 
iem egregia libertate hoc metrum tra- 
ctarunt, ita ut, perinde atque glyconei, 
varias apud eos induat figuras, hoc au- 
tem sehema sit constituendum: 





n / 

Ll E, 

pu cm EN] Lt aC EP crudi cue M 
NEA | em NE C) 
VVAZAUJ |I NIALAUZ 


Eiusdem generis est Craftineum quod 
vocat Hephaestion de Metris c. 15: 


Ute xigg0yaiT. &va5 yaig , Épaax ' Exqavriónc 
(Cratin. fr. 324), addens idem metrum 
ab Eupolide in parabasi Jfozgarsórov 


fabulae esse adhibitum (fr. 37), unde 
etiam Priapeum hunc versum affert: 


xol ivveywyvóumv kel zoig &yaSoi; q&ygoww 


(fr. 38). Metro Priapeo etiam Pherecrates 
in Persis (fr. 131) usus est, eodem au- 
tem metro Eupolis conscripsit versus e 
fabula Kó4aiw servatos (fr. 159): 


&4àà Óicvrav fjv Éyova' oi xóAaxsc rtoóc Duas 
A&Souev: &42! kxoUaa 9" , dz Zaukv ravra xouwol 
&vógeg xr&. 

Subsimile metrum habet etiam para- 
basis zoU XovooU y£vovs: 


à xcallicTn nóÀi racüv Oca; KA£ov ipogG 


(fr. 290—292). Itaque optimo iure Christ 
Metrik? p. 477 scribit: ,Eupolis scheint 
,Sich vor andern in der freieren Be- 
,handlung der Parabase gefallen zu 
haben", neque inanis mihi videtur su- 
spicio Eupolidis fabulam XKXó4exeg nuper 








egregie laudatam, cuius parabasim hu- 
iuscemodi numeros habuisse modo vidi- 
mus, permovisse Aristophanem ut et 
ipse nunc hoc metro uteretur. 

519. Cf. Aeschyli verba Ran. 886 
4iüunyteo 5j 9o&vwaca c)v duy qpeva. 

520—548. Deos obtestor, persuasum mihi 
esse omnium mearum fabularum hanc esse 
optimam. Quapropter denuo eam vobis 
offerre mecum nunc constitui. Victus sane 
sum «a scurris quibusdam, cum in certamen 
eam proposui, ilaque est cur vobis succen- 
seam: attamen nolui deserere eos qui anter 
vos sunt emunciae naris. En igitur iterum 
ad vos venit fabula; habet autem quo se 
commendet, spretis enim istorum mugis 
sollerter eam  elaboravi. — — Sic paucis 
verbis reddi possunt quae fusius hoc 
loco dicit poeta. Cum vs. 520—526 con- 
ferendi sunt versus in Vesparum para- 
basi 1044—1050, quos paucis mensibus 
post Nubes scenae commissas de iisdem 
rebus scripsit Aristophanes: spectatores 
parum consultos Nubes fabulam spre- 
visse, sed poetam per Dionysum iurare 
nullam unquam datam esse Athenis prae- 
stantiorem, neque sua sed civium culpa 
non satis esse laudatam. 

520 sq. oUzo...ó5] utinam tam certum sit 
...quam. — Of. Thesm. 469 sq. xai ar 
y&o éyoy , oÜrog óvaiuqv vàv véxvav, | uicó 


N 
1 


zóv àvÓgQ éxeivov. 

520. vxijoaiul T Byà xal vouitotunv aogós] 
vicloriam hodie reportem prudentisque viri 
nomine perpetuo fruar. 

521. De participii usu vid. ad vs. 75 sq. 

523. abró;|] Nubes ói& d»uiovidov scenae 
commiserat noster, nune 7pse, suo mO- 


NUBES. 91 


Coyov mÀsiGrow sir veydoovv om dàvógàv gogrxàv 
e , *, MN » 79/59 * e ox , 
qrvqg9síc, oUx O&.oc Qv. raUr ovv vOuiv utugouoL 


- E e - 
TOig Gogoíig, Qv oUvsx yo raUT émoeyuerevóumv. 


GÀX o00' dc óuv mo9' fxóv mooÓóG6o rovc Osbiovc. 


; 2M 
d£ ürov yàg iv840' im vógGv, oig qv xci Aéyawv, 





quam tum putabam esse interpretandum. Parum autem prosunt quae alii propo- 
suerunt: zgórzyv Welcker, zoóroe; GHermann cum cod. Cant. 2 (praecedentibus 
adiungens), zoóro; (ab GHermanno reiectum) Fritzsche, zowore? Bergk dubitanter, 
zoórov Bücheler, zoórir Blaydes, zooiuxóg...&veysüc' (coll. Hom. o 413) vel ztoo- 
zQv...kvaó5s' (coll. Plut. 589) dubitanter Kühler, z«órz;yv Heidhüs. Quapropter 
reposui quod vides; lenior autem haec est correctio quam quod praeterea con- 
ieci *7Ziíooa vüv, particulam viv haplographia omissam (-oc«vvvaveyo. -ogavayg.) 
dein versum imperite expletum esse suspicatus. 

526. oUvex ] sfvex V; vid. ad Ran. 189. 

527. óuóv] óu&; nonnulli non male. 

528. oí; jó) xal Aéyaw] verba corrupta, ad quae tuenda nihil prodest Lysiae locus 
apud Athen. 551/, quem laudat Blaydes; neque sufficit lenis correctio ab Her- 





mine opus suum denuo offert (offerre 
vult) spectatoribus. 

— too! &kvaysioc] 75(oa significat 
nunc 
recte GHermann Praef? p. XXX vertit 
iterum gustaundam praebere fabulam (— &va- 
ói&Eai). Quod verbum alibi non legitur, 
rarum igitur fuisse intellegimus ; quapro- 
pter non est credibile vim praepositionis 
&va- itia evanuisse ut nihil nisi simplex 
ysücc. significaret, id quod multi tamen 
statuerunt, de 5r/m« fabulae commis- 
sione hoc dici putantes. — De syllabae 
-a. elisione vid. ann. crit. ad vs. 7. 

— i mágsays...sita veytbgovv ... fjttY- 
Seí;] arte haec cohaerent: que quantumvis 
affabre facia repulsam tuli. 

524. óm ikvógóv qogruxov] a. Cratino et 
-Amipsia, quibus primum et secundum 
tune delata sunt praemia. Sic recte 
interpretatus est Lenting, spreta scho- 
liastarum insulsa opinione zwZzces Dio- 
414si4co0s nunc significari; — quos si 
&vópaz qoorixoíg vOcasset comicus, de- 
mentiae profecto signum id civibus vi- 
sum fuisset apertum. Nam voces qogzós 
et qoprixóz constanter de comicorum 70czs 


decrevi, verbum | autem  &veyeboot. 





scurrilibus usurpantur; vid. Plat. Phaedr. 
236 c, Aristot. Politic. VIII 7 8 1 Eth. 
Nicom. IV 8, Plut. Mor. 348 c, ad Vesp. 
66 et ad Ran. 18 sq. — dpoorix!?» xo- 
ucoóíav nostrum peculiare quoddam co- 
moediarum genus, Doricae arti affine, 
vocasse hoe loco et alias, cavendum ne in 
animum nobis inducamus, a Zielingskio 
(Gliederung der altatt. Komódie p. 240 
Sqq., Quaest. Com. p. 36) pellecti. Nam 
nihil est adiectivum «qoprz:ixóc nisi epithe- 
ton cuivis aemulo aptum, scimus autem 
quam acri convicio pro ludorum Baechi- 
corum libertate comici et ceteros cives 
quoslibet et se invicem insectari sole- 
ant iocose magis quam serio. Cf. Kórte 
Jahrb. d. arch. Inst. 1894 p. 63 sqq. 

525. zaür ] Aanc ob causam; vid. Ach. 
599 et ad vs. 319. 

526. ingayuarevóunv] sedulo elaborabam, 
tantos labores sustinebam. Verbo apud 
nostrum alias non obvio saepius utitur 
Plato, e. g. Apol. 225. 

527. ngoóóso] sive qogrixorégaz sive 
nullas omnino posthac fabulas scribendo. 

528 sq. Non de commissione fabulae 
Daetalensium nune loquitur Aristopha- 


92 NUBES. 

e , , , M , , / 

0 Goggoov rt 40 XxcTr«TUyoV GoiOT A1|4OvOCTqV, 
530 x«l iy — me«o9évog yàg £T T xovx dbijv mo uoi vexeiv — 
dEÉOwxo, moi; Ó' fríom vig AefloUG  vellero, 

Oucio Ó' éEeDgéwore ysvvaíog xal émotürÜGore, 

T) , ' , e - , Ei ? er 

éx vOUTOV LOL TuGTà TvQ uv yvoumQc £69 Ogxua. 


— 3 , 
viv ovv, Hléxroav xev ixívmv, $Ó T xou 








werdeno et nuper ab Heidhusio proposita, quae et mihi in mentem venerat, oic 
jÓb xol wtysv, non enim Zenter vituperare recte dicitur iudex emunctae naris, 
cui multa sordent. Neque verum esse potest quod excogitavit Kock oíow óíxms 
uie, licet Blaydesio ,ingeniosum et fortasse verum" id videatur, nam iuris 
mentio hine aliena. Kühler coniecit oi; 5$ó5 xaí(v iósv, quod nimis languidum 


videtur. 


530. z?] om. V. || 7] 7» eodd. - 
531. zaig ó'] meió" Heidhüs, articulum 
589. 


iuov Sauppe] óuiv codd. (cf. v. 1. 
non dedisse. 
534. 'Hàéxrgav] 'Hàéxroe. V R.. || 5] 7» 5 


Sic omitti potuisse sibi persuadens. 
vs. 412). Pignus accepisse se dicit poeta, 


V. 





nes, cuius rei versu demum 532 fit 
mentio, sed de mensibus illam commis- 
sionem praegressis, cum maturiores viri 
quidam primitias eius litterarias lauda- 
runt et effecerunt ut iuvenile illud opus 
nomine Philonidis vel Callistrati magi- 
stratui oblatum in certamen admitteretur. 
Adverbium iv34ós vertatur igitur AZAenis 
(non: z» Aocce theatro); Daetalensium 
argumentum indicatur verbis ó oóqoov 
xcl Ó xuromÜycv. 

530 sq. Tune cum Daetalenses serip- 
sit nondum sibi licuisse fabulam scenae 
committere comicus nunc dicit; in Equi- 
tum autem parabasi perhibuerat 7mpe- 
ritiam pudoremque iuvenilem olim obsti- 
tisse quominus Daetalenses Babylonios 
Acharnenses suo nomine proponeret, — 
causas fictas utrobique interserens. Nam 
etiam postquam compluribus fabulis artis 
scenicae peritissimum se ostendit et 
Equites suo nomine scenae commisit, 
quo tempore ,multos dudum  miratos 
esse poetam sui ingenii foetus aliis re- 
linquentem" perhibet ipse (Eq. 512 sqq.), 
fabulas suas amicis dedit docendas. Sci- 
licet quid rei esset neque in parabasi 





Equitum, quam fabulam legibus invitis 


suo nomine archonti obtulit, profiteri 
poterat, neque nunc potest: peregrinum 
se esse, iure igitur certandi carere; vid. 
Mnemos. 1888 p. 263—288, Proleg. Vesp. 
p. X—XIII. 

530—532. Daetalenses fabulam Phi- 
lonides aut Callistratus (nam uter fuerit 
nescimus) anno 428/7 docuit secundum- 
que praemium ea retulit. 

533. zorà...0gxia] locutio ex Homero 
notissima. Cf. Xen. Cyrop. IV 2 8$ 13 
fva Éyov xol gb rà zuctTk zaQ Yudv 7O0- 
osUy, Anab. I 6 $ 7 zuazk Éóoxá; uot xai 
Kagss map ZuoU. Ex illo tempore — comi- 
cus ait — probe novi quid de me censeatis. 

534—536. Spero fore ut hanc meam 
fabulam eo animo nunc accipiatis quo olim 
fovistis Daetalenses, quae in eodem fere 
argumento versabatur comoedia, — de pravis 
enim studiis iuventutis seripta erat utra- 
que. Jrafermum igitur cincinnum nunc 
dicit favorem spectatorum, imagine usus 
haud ita accurate delineata concinneve 
expressa. 

534. 'Hàéxrgav...2xsiviv]. fragicorum  il- 
lam (vid. ad vs. 195) Electram, ex Ae- 
schyli Choephoris (vs. 164 sqq.) notis- 
simam; cuius fabulae initio heroina 


NUBES. 


£qroíc! AO djv mov émuvoym Oraraig oro Gogoiz 


yvóGsrei. ydg, (v meg iw, vG0sÀgoU rov QóorQvyov. 


Og Óà copoov écrl qct, GxéyeoÜU" jug more uiv 


ovóiv qÀ9s Oeweué£vm Gxvi(ov xoa9siu£vov, 





536. z«9] om. R. 


538. ovóiv j49«] o$0' iogi9s Bentley, melius Blaydes oí» sio543s. || oxvriov Do- 
bree eum codd. duobus] oxírwov cett. || xaS&ucvov] x«35uu£rov Dobree, quod post 


ócwautvy inutile foret. 


eincinnum in Agamemnonis tumulo de- 
positum adspiciens fratrem suum Ore- 
stem rediisse intellegit. Quod Aeschyli 
inventum Euripides anno 413 in Electra 
sua ridicule traduxit (vs. 527—514) de 
dignitate scenae tragicae securus. 

53'1— 544. Videte autem quanto praestan- 
tiora mea quam aemulorum sint inventa ! — 
Aliorum comicorum fabulas nuper sce- 
nae commissas Aristophanes nunc respi- 
cit, solet autem eos potissimum ita 
denigrare quos aut nunc habeat aemulos 
aut nuper praelatos sibi viderit (cf. 
Mnemos. 1888 p. 399—405). Itaque Cra-. 
tnum, Amipsiam, Eupolim, Hermippum 
nune sugillari intellegimus. Crimina au- 
tem contra eos prolata ne nimis severa 
trutina expendamus nimiumve iis pon- 
dus tribuamus dehortantur Aristophanis 
loci, ubi ipse similibus iocis indulsit; 
scilicet in aemulis vituperat noster quae 
ne ipse quidem semper sprevit BSimil- 
limos locos habes Vesp. 58 sqq. Pac. 
740 sqq. Ran. 13 sq., vid. etiam Eq. 526 
sqq. Ran. 358. 

531. oóqgov] prudens, sana mente prae- 
dita, modesta (non: pudica !). 

— ijnus;] de solis cAoris suae aliarum- 
que fabularum nunc loquitur poeta, nisi 
fallor; videatur ad vs. 538 sq. et a 
vs. 541. 

538 sq. Haec mea fabula penes facticios 
nullos habet. Nuper igitur in alia co- 
moedia aliqua spectatores id viderant et 
riserant. Hermippum autem nunc carpi 
dicit scholion: zoüró qrot dx róv "Eguum- 


7tov xal zóv Ziuégucva vÓv rovrov Ürtoxgutiüjv, 











et fortasse iure suo dicit; quamquam 
Eupolim tangi equidem suspicor propter 
verba: ,zorg zoi(oug vv 5 ytAoz", quibus 
noster retorquere videtur id quod Eupolis 
in Prospaltiis (fr. 244) dixerat, de Aristo- 
phanis Acharnensibus loquens opinor: 
roUr otl goi | zÓ oxouu &koslytz xal Me- 
y«guxóv xoi oqóóga | wvyoóv. ysà& yág, óc 
ópgüz, tk zia (vid. etiam ad vs. 541). 
Certum est praeterea insoliti quid fuisse 
id quod nunc carpitur; neque mirum, 
si quidem recte modo perhibui de solis 
choris suae aliarumque fabularum nune 
loqui poetam. A4cíores autem in fabulis 
Aristophanis phallis ornatos constanter 
fere prodiisse etiam post doctam Kortii 
disputationem (Archaeologische Studien 
zur alten Komódie, Jahrb. d. arch. Inst. 
1894) confidenter nego; omnino enim 
ab eius arte alienus videtur Dicaeopolis 
aliquis vel Aeschylus vel Iustus ille 
orator, dum gravibus verbis declamat, 
vestem diducens ut eiusmodi ornamento 
puerorum cachinnos excitet; quo femi- 
nas certe caruisse nemo negat, nihil 
igitur illa aetate obstitisse quominus 
in scena Dionysiaca cernerentur actores 
priseum illum phallum non exhibentes. 
Itaque z/Ls tantum locis, ubi corpora quam- 
cunque ob causam audantur (,the scur- 
rilus Episodes" Starkie ad Vespas p. 94), 
penem facticium, ipsa virilia actoris 
simulantem, spectatorum oculis obiec- 
tum fuisse arbitror. Sed quiequid de 
actoribus statuimus, cAoros certe comi- 
cos nullos habuisse phallos constat; 
itaque si quis comicus nuper chorum 


94 NUBES. 


, ' ?: » , - , m» 5 J ec. 
£gvügov && &xgov, mcyU, Toig moi0io:g iv 0) y&Acc 


540 


ov0  fGxcs vovg qoeÀexogo)c, ov0i xóoÜey siÀxvGsv 


ov0P moscp)orus 0 Aéyov vrümw vi Bewrnolc 


, , 
vUzT£L TOV Tv«QÓvr, Ggevítov movmqo& Gxopuuoro 








541 sq. Mirifice sibi indulget Blaydes in his verbis pro libidine refingendis, 
Naber Zgogr 7 (cf. vs. 302) et zoóvza, qaritov coniecit pro záz v; et magóvr, 
&gpavítov. Equidem locum sanum duco; vid. commentarius. 





oxuríotg x«9su£voic Ornatum ostenderat, 
fecerat insolite admodum. Quicquid id 
est, iis qui perhibent actores in scena 
Attica etiam Aristophanis tempore phallo 
sive xaSsuévo slve àvaósÓsuéivo constan- 
ter fuisse instructos, noster locus argu- 
mentum praebere non potest, quem vi- 
demus aut contrariam rem probare potius 
aut ab illa quaestione esse alienum. 
Prorsus vero absurdum est id quod multi 
contenderunt, priorem fabulae nostrae 
recensionem phallos habuisse, nunc vero 
poetam GoggovéGregov yevóusvov id mu- 
tasse eamque ob causam se collaudare. 
Ad quam opinionem confirmandam ad- 
sciscuntur deinde versus 731 sqq., quos 
priori recensioni proprios, ab altera vero 
alienos fuisse autumant, — et sic miser 
lector inextricabili fere errorum tela 
obstringitur, quos singulatim iam refelli 
non est opus. Vid. Prolegom. p. XI 
ei XV. 

538. ó«wauéivy] cf. Eq. 784 Eccl. 24. 

540. Hoc versu quin Eupolis tanga- 
tur, quod iure perhibet scholion, dubi- 
tare nos vix sinunt eius verba ad vs. 554 
in scholiis allata (fr. 78) xai ixsívoug vov; 
"Inzéog | Svvezoiyoa 76 qaAaxgó rovro xal 
ióeono&ugv. Unde constat Aristophanem 
ipsum fuisse calvum; cf. vs. 545. Eodem 
haud scio an iure Crusius rettulerit 
Eupol. fr. 276, ipse autem Aristophanes 
Pac. 767—114 ridens de ea re loquitur. 
Nam nisi de ipsius poetae calvitie ea 
dieta esse sumimus cum Plutarcho Mor. 
6344, id quod negabat Holden, non 
habeo quomodo illum locum interpreter. 

— xógóny' siixvosy] Eupolis etiam nunc 
respicitur, hie enim in Maricante fabula 





nuper induxerat Hyperboli matrem in- 
decore saltantem (vid. ad vs. 555 sq.). 
Quod nisi fecisset, cordacem nunc non 
cum contemtu commemorasset comicus, 
qui biennio ante quam hos versus scri- 
psit in Vesparum exitu ostenderat senem 
zogóaxítovre, nuper in Pace xogóaxítovroc 
fecerat choreutas, et in alias quoque 
fabulas hane saltationem admisit, quae 
Scenae comicae propria erat (vid. Ari- 
stoxenus allatus Bekk. Anecd. p. 101). — 
Verbum Zixav etiam Pac. 328 ita usur- 
patur, cf. Zuctare Ter. Adelph. 752 et 
£ixuv Eq. 107 etc. de pocula ducentiübus 
dictum. 

9415sq. Vocem £r; in dictione comico- 
rum non trimetros significare sed tetra- 
metros coll. Eq. 508 Ran. 885 recte 
observavit Zielinski Gliederung der alt- 
att. Komódie p. 289, 1, ,den einen von 
den beiden Gegnern im Agon" interpreta- 
tus. Equidem corypAaeum potius intellego 
(vid. ad vs. 537), quem proximum quem- 
que e spectatoribus baculo pupugisse — 
certe iis minitatum esse — statuo re- 
cordatus nueularum per caveam spar- 
sarum in alio Eupolidis dramate, cuius 
mentionem noster fecit loco simillimo 
Vesp. 58 sq.; vid. etiam Plut. 797 sqq. 
et ipsius Aristophanis iocus, qui eius- 
dem est farinae, Pac. 962. Sic demum 
vOX 0 zagóv (— ó vvydv, ó ztagaysvóusvoz) 
apte potest verti. — Ad Zupolidis Prospal- 
fios haec esse referenda docet scholion. 
De qua fabula vid. ad vs. 538 sq. 

542. kgavitov| celans, veluti hominum 
conspectui subducens, efficiens scilicet 
ui non attendant spectatores ad insul- 
sos coryphaei iocos, dum rident eum 


NUBES. 95 


ov0' siojás Og0cc Zyovo', ov0' ,lov iov poc 


&ÀX eóvij xel roig ÉmsGw muoreíovG  PANivOev. 


545 


xol iyà uiv roroUrog &vig (vw mowuv)g ov xou 


- E " - 5 
o00' Ouüg fqrà édEemorüv Óig xci volg veUT ciocyov, 


GÀX Gi xouv&àg lÓfec siopéíoov cogítouaL, 


ot0iv GAANAewiwv Óuoteg x«l m&Geg Ósiiuc 


0g uéyuGrov Ovra Kàéíov ÉfmouG tig viv yacréga, 


546. ra/z ] za0r V alii. 








ipsis minitantem. De verbo vid. etiam 
ad vs. 972. 

543. Nuper igitur — in Eupolidis ali- 
qua comoedia opinor — chorus prodierat 
faces quatiens. Qualem iocum qogrixóv 
dieit comicus Lys. 1218. In eadem for- 
tasse Eupolidis fabula vae/ vae! clami- 
tarant choreutae. — Nubium autem scena 
ultima quod /zces et c/amores habet, id 
hue non facit; quamquam fuere qui e 
nostro versu efficerent poetam cum Nu- 
bes retractaret mutasse — certe mutare 
voluisse — fabulae exitum, sed nova illa 
aut periisse mature aut nunquam ab 
eo esse conscripta (vid. ad vs. 1493). 
Quas nugas scholiastarum iure damna- 
runt Esser et GHermann. Vid. Prolegom. 
p. XI. 

944. Zjiv3:v] adest, nágsorw. Vid. ad 
Ran. 1164. 

545. xai iyó uiv] respondet oro: ó£ 
vs. 551. 

— o xou] festive admodum hoe verbo, 
de quo vid. ad vs. 14, nunc utitur homo 
propter ealvitiem nuper ab aemulis deri- 
sus (vid. ad vs. 540). Non fugit hoc 
scholiastas. 

546 sq. JVeque bis ferve — ut illi so- 
lent — eadem. vobis offero. Verbum sioá&ysw 
(se. si; v0 Sé£crgov) significat scemae com- 
mittere, slapéosuv. vero (sc. sig ck Óp&uaca 
vel si; z/jv z£yvyv, Ran. 850) excogitare. — 
Poeta his verbis non dicit id quod multi 
putarunt: hanece fabulam nune ita esse 
mutatam ut pro nova dari possit, sed 








obloquitur obtrectatoribus, qui conten- 
derant Nubium fabulam nimis similem 
esse Daetalensibus; mox autem addit, 
ipsos aemulos tam pauperis esse ingenii 
ut identidem idem dicant (vs. 551 sqq.). 

547. ióéa;] vid. ad Ran. 382 et supra 
v8. 289. Vesp. 1044 sic conqueritur poeta 
de iniqua Nubium suarum sorte: ztégvotv 
xarazQoUdore xatvorárocig Gne(gavr  cÜTv 
(hane regionem) ó:evoía:;, ubi vid. etiam 
vs. 1053. 

549 sq. Cleonem summa potestate ple- 
bisque favore florentem aggressus sum, mor- 
tuo illudere uolui; viventem  2y&ozgioa 
(cf. Eq. 273, 451 Ran. 662 Nicol. fr. 17 
et si; vob; 9vA&xov; Vesp. 1087), iacen- 
tem nolui denuo petitum conculcare; 
Sic enim a3: ézsumzmó5oe est inter- 
pretandum. — Posterioris versus quot 
verba tot sunt mendacia. Nam quod 
primo secundove anno post Equitum fa- 
bulam scenae commissam Aristophanes 
Oleonem oix «i91; duvrrórsvosv, ut legi- 
tur Vesp. 63, partim id fecit ne nova 
negotia sibi facesserent illius demagogi 
asseclae, partim ne taedium moveret 
idem argumentum saepius tractatum; 
vel sic autem  mordacissimis iocis in 
Vesparum fabula Cleonem proscidit (vid. 
Vesp. Proleg. p. XVIII sq.j. Tertio vero 
anno demagogum nuper ad Amphipolim 
occisum non totius quidem fabulae fecit 
argumentum, — scilicet vexgóv &zooqár- 
r&y quid etiamtune attinebat (cf. Vesp. 
Praef. p. XXI sqq., Ran. p. V)! — sed 


96 NUBES. 


550 


x , Ls , 3 2 Lu 2: , 
«ovx ér0Àumo «v9ig iémcumwÓTG cvrO x&uévo. 


e , - 
ovrOoL Ó', àg Gmob megéídoxsv Aepnv '"Tx£ofolog, 


roUrov Os(Àoiov xoÀsroGG Gl xol vv uwr£íoo. 


Ejwmolwg uiv vóv Magixüv mQOri6r0g muUQtlÀwvGtv, 





550. imsumnóno' «brG] -ó5oe« và Lenting invita linguae Graecae indole, hodier- 


nus enim hie est articuli usus. 


551. zagéómxsv|] ivióoxsv Blaydes coll. Lys. 671. 

552. roUrov...unréga] o) zóv...u5rége; Geel, sed apud comicos nusquam, apitd 
tragicos rarissime adiectivo ós(4a:o; articulum addi observat Kock. 

553. Magixcv] Maxagixkv V, Mazagixzv R. || zoóriGro: Cobet] zoóregov R, zt9ó- 


r.0T0v Cett. (cf. vs. 1039). 





tamen contumeliose admodum de eo est 
locutus, quemadmodum postea Hyperboli 
manes irrisit (Thesm. 840 Ran. 570). 
Ksautvo autem homini quod insultare 
noluerit, significat se pepercisse dema- 
gogo, quem a se prostratum esse claris 
verbis iam dixerat Pacis (et Vesparum 
retractatarum) loco festivissimo, Herculi 
Cerberi victori se assimulans (Pac. 752 
sqq. — Vesp. 1030 sqq.). Itaque nisi ali- 
unde sciremus quem vitae exitum ha- 
buerit Cleon, ex comici verbis efficere- 
mus opinor, demagogum illum brevi 
post Equitum fabulam actam missis 
rebus publicis ad coria sua rediisse; 
nunquam vero suspicari possemus eum 
proeul a patria in proelio oecu^uisse a 
copiis suis turpiter derelictum, cum 
urbem optimatium culpa amissam cona- 
retur recuperare. Vide quousque nostrum 
abripiant nunc ira et odium! 

550. oix irólumoa] mon sustinui, & me 
bnpetrare now potui. Vid. ad Vesp. 327. 

— insumuó6cai] de syllabae -a« elisione 
vid. ann. crit. ad vs. 7. 

551. 4t zl; (opp. iyó uiv vs. 545) de- 
iagogum suum semel correptum nunquam 
ium missum faciunt. Scilicet Hyperbolus, 
de quo vid. ad Vesp. 1007 (Gilbert Bei- 
trüge p. 209 sqq.), post Cleonis mortem 
regnabat zzi coU jf/uaro; (Pac. 681), 
quapropter comici eum petebant omnes, 
quemadmodum antea petiverant Cleonem. 
Seripta igitur sunt haec ante annum 
417, illo enim anno Hyperbolus ostra- 





cismo pulsus Samum abiit, ubi anno 
411 caesus est ab optimatium sicariis 
(Thue. VIII 73 8 2). 

— mgagtóozsv 2apüv| vat op zich heeft 
gegeven, a donué prise. Imago e palaestra 
desumta; cf. vs. 434, 552, 1229, 1375 
Ach. 710 Ran. 878 etc. Idem dieitur 
ivóoüva. Aafgív Eq. 847 Lys. 6711, obvat 
Aepíjv Eq. 841, Plat. Rep. 5145 z&Aw 
roivuv [6ozso maAaw;] vj» ebrzv 2oegnv 
7z&gsye, et vid. ad Ran. 689. Latinum 
autem «a»sam reprehensiomis dare (Cicero 
Plane. 34 8 84 ete.) vitio natum est, si 
quid video, luctantium enim et figulo- 
rum Aa«fg&s; permutavit is qui graecam 
locutionem ,barbare" sic vertit primus, 
sive Plautus hie fuit sive alius quis. 

552. xoisrgo'] verbum alibi non ob- 
vium et in scholiis variis rationibus 
explieatum e palaestra cum aliis multis 
(vid. ad vs. 551) desumtum esse proba- 
biliter statuit Blaydes. 

553 sqq. Hyperbolum eiusque mairem 
postquam in scena deridendos propinavit 
Eupolis, certatim iam  propudio habent 
omnes. — Anno 421 Eupolis scenae com- 
misit fabulam Maricam teste scholii ver- 
bis notatu dignissimis, unde discimus 
Callimachum erroris insimulasse z&c Zia- 
axaAí«; (Aristotelis opus clarissimum) ort 
q£govcwv Üoczsgov coíro rev zóv Magix&v 
TOv Neqsiov, coq; ivraU9a siguutvou Ort 
ztgórsgov zaSsiroi", cui respondisse Zra- 
losthenem: ,24av9áve abróv Ort dv uiv raiz 
Oi y 9slcatc obÓbv roioUrov siorxev (Aristo- 


NUBES. 971 


2l , M £ , c , » — 
éxGrQéwog rovg ajuerégovg lmméag xexog xocxüg, 


555 


z00G9clg cÜrQ yooUv usÜUGqv, roU xógÓexog ovy, qv 





DoD: obvey ] vid. ad. Ran. 189. 





phanes), iv ó& veis Üovegov ÓtxoxsucoSs- 
Guig eb Aéysrot, oDÓiv Groztov ci ÓidaoxocALot 
ói ónàov Ór. ràs ÓidaySsioec q£ogovoi^. Re- 
tractatas igitur Nubes 0x esse em cería- 
ien publicum commassas ludis publicis (nam 
aliis occasionibus quin saepius actae 
fuerint ne dubitemus!) Eratosthenis haec 
verba luculenter testantur (cf. Prolegom. 
p. IX sq.); Maricam autem Zeaaeis anni 
421 datam esse fabulam intellegimus, 
quoniam Jioaysus eius anni dulatores 
in certamen commisit. 

553. Magi&v| barbaro hoe nomine 
REupolis designavit Hyperbolum (Quinet. 
I 10 $8 18), qui servum Thracem patrem 
habere ferebatur teste Andocidis verbis 
in schol. Vesp. 1007 allatis: ,zs9i 'Yztso- 
Bóàov àfysv acloyóvouav 0Ó ó uhv mzarho 
iovwyuévog Érw. xai vüv iv rÓ &oyugozoreio 
óovAeUe. TG Omuooío, óg (leg. «ebróz) ó& 
fívog àv xal p&opegos Avyvorotst." Cui ta- 
men crimini nemo fidem habebit qui 
reputaverit praetorem et hieromnemonem 
fuisse Hyperbolum et ostracismo esse 
pulsum. Haud aliter postea oratores et 
comiei perhibebant e 'Thressa matre na- 
tum esse C/[eophontem (vid. ad Ran. 678). 
Quicquid id est, Aristophanes, qui in 
Equitibus Cleonem demagogum festive 
indieaverat nomine barbaro et servili, 
nune contendit Eupolim in Maricante 
fabula illo invento esse abusum, et ita 
quidem abusum ut in deterius detor- 
queret (2xoroévwec, cf. vs. 88). Seilicet 
aemulorum criminibus nune respondet 
noster: ipsam enim Equitum fabulam 
non de suo eum habuisse Cratinus dixe- 
rat in Pytine (fr. 200) et postea dixit 
Eupolis (fr. 78, vid. supra ad vs. 540). 

554. ixorofwaz] cf. vs. 88. 

— xa«xüg xaxz] item Thesm. 169, qui 
loeus aptissimus est ad loquendi hoec 
genus illustrandum; cef. Eq. 189 zaex& 
Ach. 253 Pac. 1330 Eccl. 730 


Zac, 








xaA5 xoc etc. Fortasse huc est re- 
ferendum Anagyri fabulae fr. 54 zz ó& 
Tlüs Puis y4avídoc ros; &zAmylóas rt0wov, 
quem versum e parabasi desumtum esse 
docet metrum (vid. ad vs. 518—562), 
itaque poetam illie eriminatum esse ali- 
quem aemulum, qui ex una sua fabula 
tres fecisset, veri est simillimum ; Fritz- 
schius autem Maricam Autolycum Aeta- 
tem auream ex Equitibus confectas dici 
contendit. Sed ne ad amussim talia comi- 
corum crimina examinemus optimo iure 
monet Cobet ad Plat. com. p. 66 sq. 
555 sq. ,Servo partes prunarias agenti, 
».qui in meo dramate Paphlago diceba- 
,.6&ur apud Eupolim  Maricas, adüurmcit 
anum temulentum. Cur autem id fecit? 
,Ut saltationis ridieulae occasionem cap- 
,taret. At ne vetulam quidem illam ex 
Suo ipsius ingenio exprompsit homo 
,insulsus, dudum enim e Phrynicho eam 
,noveramus". Perfecti idem est usus qui 
Pac. 835 Ran. 1023, 1066. — Phrynichus 
igitur eomieus — nam de vetusto illo 
poeta tragico (vid. ad Vesp. 220) nune 
Sermonem fieri insigni errore contende- 
bat Dobree — Phrynichus igitur comi- 
cus his annis tragicorum Andromachen 
vel Aéropen ridens in scena ostenderat 
yo«Uv zwvv — fortasse Cassiopeiam — 
jv x5jroc jG9isv, anum ludicre admodum 
saltantem. dum monstrum instans effu- 
gere conatur; cf. Vesparum fabulae exi- 
tus et de Phrynicho comico vid. ad 
13. Hune igitur Eupolis — sive 
iure sive iniuria — nunc dicitur imitatus 
esse cum matrem Maricantis in scenam 
induceret xogówxitovoev; cf. vs. 540. Vide 
autem quanto iure nonnullis certe ex 
suis aemulis paupertatem ingenii noster 


Ran. 


exprobraverit: —  Hyperbolo postquam 
successit Cleophon, hune demagogum 
anno 405 Plato comicus turpiter in scena 
proscindens (vid. Ranarum argumentum) 


[] 


í 


98 


NUBES. 


, , ? - , 
ODobvuog z&Àen memobqy. wv TO xijroc dj69isv. 


si9' "Eouwmmog cv91g émoíqosv sig "TnméofoAow 


GÀÀo, v jm m&vreg iosí(0ovowv tic "Tm£ofoÀov, 


r&üg &ixoUg TOv Pyyfleov ràc iuàc wuuobusvor. 


s - - - 
OGTiG OUv TO/TOLGL yrÀü, vOÍc fuoic wu? qeuoéro. 


qv 9 p x«l TOUGLV apu eu paese p. 





556. V RTT yorfosttm EISydoio sine causa ODORE vid. comm. 


5571. imoígosv] £myógosv Bergk Blaydes coll. vs. 550. 

558. (4420: Meineke] &42o. codd. 

559. Verba admodum obseura et contorta, quae spuria esse suspicor. Vid. 
comm. || zc &xo5;|] sic etiam Hesychius s. v. legit; zZv six» vHerwerden. || z&c 


duc] vv dumv V. 


peopapoitovaav 7t00c aüróvY ézoínos TY Hu qtia 
(fr. 60). E qua fabula hocce fragmen- 
tum aetatem tulit (fr. 56): o? y&o yoab 
guyxaTOxwev Gozotv | ópp&ct osiaylow Ts 
q&yooi; poo&v, Cleophontis igitur 
matrem — ut probabiliter statuit Bergk — 
ad similitudinem Andromedae (an Aéro- 
pes? vid. Soph. Ai. 1297) piscibus proici 
finxit Plato in dramate suo Cleophonte: 
quos deeantatos nune dicit 
post tria etiam lustra in 
Scenam reducti! — Quod vero apud 
Kockium in Fr. Com. (Plat. fr. 56) ad- 
ditur: etiam Marieante  anieulam 
monstro fuisse obiectam, id nollem ad- 
ditum; nam etiam  Maricam fabulam 
xijóg; 1. habuisse ego certe ex Aristo- 
phanis verbis non effieio, neque alibi 
quicquam in eam sententiam traditum 
est, quod sciam. 

557. Deinde in Hyperbolum Hermip- 
pus seripsit 274orozo4íóa; fabulam, cuius 
chorus quantum habuerit dignitatis intel- 
legimus facillime coll. Ran. 858; matrem 
autem Hyperboli in illa quoque fabula 
coniunctim cum filio fuisse derisam bar- 
bareque loquentem prodiisse viri docti 


xal 


en vero ioci, 
Aristophanes, 


in 


effecerunt e versu inde servato o caeztx* 
xol mci ztóovy (leg. xowi?) xol »&moowe 
et barbaris vocibus quibusdam (Hermipp. 
fr. 10—12), fortasse haud temere. 

558. lamque memo mon  Huyperbolum 
proscindit. De verbo ios(óev vid. ad vs. 











561. ebqoaívyo9" sópruaow] -03s xXuaow Par. 1 (cf. Pac. 604 d fr. B 


1375 Ran. 914. ES fabulis quas noster 
respicit una nune indicari potest P/a- 
fonis Hyperbolus; in qua (fr. 168) ride- 
batur homo ó»róuxv et ó0i(ov parum at- 
tice — certe parum urbane — dicens 
pro et Berolinensem 
aliquem .,/4/" pro ,gw/" et similia di- 
centem traduci dixeris! Agnoscimus igi- 
tur decantatum illud 35evíoz crimen; Lydus 
autem Hyperbolus in ea fabula diceba- 
tur (fr. 170). 

559. Respici videtur Equitum fabulae 
locus, vs. 864 sqq., ubi Paphlago dici- 
tur piseatores imitari aquam turbantes 
ut quam plurimas anguillas capiant. Sed 
quo consilio nune comparationem illam 
in mentem nobis revocet comicus non 
intellego. ,Idem faciunt aemuli mei quod 
piscatores facere tunc ego perhibui"? 
At hoc insulsum, ne dicam absurdum; 
non enim aginem aliquam Aristopha- 
neam (7zmagines absurdius etiam dicit 
textus traditus) sed ipsas «aquilas vel 
potius ipsos jsegíores imitari dicendi 
sie essent aemuli, et ne sie quidem sa- 
tis intellego quomodo poetae comici ,e 
reipublicae turbis lucri expiscari aliquid" 
nune dicantur. Itaque nisi spurius est 
hie versus, — quod suspicor, — graviter 
corruptum esse statuamus necesse. 

560. Cf. Eq. 1288, Verg. Ecl. III 90 
qui Bavium non odit, amet tua carmina , 


Maevi. 


T 121 
Ocnzoyunv óAtyor. 


NUBES. 99 


, ' DA ' REPE, 3 - , 
tig T&G (0Qc«G T&o éréQUG &U goovetv QoxijGere. 


XOPO5. 


Oda sive stropha. 


tpiuédovro uiv 9:6v 


Züve roQavvov sig yogóv 


565 


To0Tv uéyev xixÀiGxoy 


TÓv T€ utyeGÜsvi) voie(vuo vauíav, 


ylüe vs xel &Auvoüg $SeAdc- 


Gne Gyoiov uoyAevrmv: 


XcL ueycÀcovvuov quéíregov saréo 


570 


, 
Ai9éoe Gruvórarov, Bio80fuuova m&vrowv 


, 20e , eA e 
rOv O' wmzovouev, Og vzco- 


ÀéuzQoig Cxviowv xerEyeL 


yle míÓov, uéyeg iv Osoig 


év Gvqroicí rs Ócíuov. 


Epirrhema. 


515 


3 , , E j - , 
€ GogorceroL OsoroL, ÓcsDoo rÓv vov 7100667616. 





562. £régac] ztorioxg V. 


575. zoóo(o)yere Bentley] zoooéyers codd.; cf. vs. 1122. 








562. Of. exitus antepirrhematis Ra- 
narum: (mis consilüs misi obtemperetur) 
Ógrégo yoóvo z0r «094g sD qoovev o0 
dóiousv (v8. 705). 

— sig Tig (pog Tic Érépoc] —cieig cc 
&AÀ«g 6oag Eur. Iph. Aul. 122, 2» poste- 
vwm. Vid. ad Ran. 380. 

— Óóoxfjaere] vid. ann. crit. ad Ran. 737. 

563—565. Of. exordium cantici Thesm. 
1136 IHoiiáów TÀhv quAóyogov iuoi | Ósüpo 
xaAsiv vóuog sig xyogóv,| zao9ivov Gtvyw 
xojgyv. Vid. etiam Lys. 1279 Thesm. 958. 

566. v«uíav] proprie eum qui e copiis 
sibi ereditis suum cuique tribuit, 47s- 
pe»satorem. Hine apud poetas Iuppiter 
vxuías roiíuoro (Hom. 4 84), Aeolus za- 
uíag &víuov (x 21), Neptunus zvu&rov 
T«uí«; apte dici potest; sed roieívgs za- 
uiav qui eum voeat, propriam vocis zeuíes 
potestatem neglegit, nihil nisi oZera- 
torem eam significare ratus. Conferri 





potest tragicorum in voce £va$ usurpanda 
libertas, apud quos xe, zé2rüs, 7ztÜANS 
dieuntur reme, peltasta, ianitor 
(Aesch. Pers. 378 Eur. Ale. 498 Soph. 
fr. 70 etc., item &v&cozav Eur. Hel. 1040 
etc.); vid. etiam ad vs. 571 et 602. 
568. uoyasvriv] vid. ad vs. 1397. 
970. Ai3éoa...Bio9o£uuove závrov] cf. 
trag. adesp. fr. 112 Nauck? rz) OvarU yis 


piov | ixst9sv Kimgec Ü9sv Üzaciw jjo3aro | 


» * 
Gavas 


roéqewv 00" «i950, ivóidoUz 9wvmroi; 7tvodz, 
et vid. supra ad vs. 264. Eundem exi- 
tum habet Eur. Hel. 1323 yiovo90£uuewv. 

571. inzovóuev] ó voucov rob: YTmzovs, 
i.q. imzoó&uos vel imzmérgs. Vid. ad vs. 
602; adi. legitur etiam Soph. Ai. 932 
Eur. Hipp. 1399. 

575 sqq. Epirrhema postmodo fabulae 
fuisse insertum multi et olim et nostro 
saeculo perperam statuerunt; melius 
Eratosthenes certe rem perspexerat, vid, 


100 


NUBES. 


qOvxquévot y&o uiv usugóusc9 ivevrtow 


mÀstora yàg OsGOv (&mávrov ogclo)coig T]v m0Àw, 


Óeruóvov quiv  uóvcoic 


oU Qwo:r ov0& GomévÓsrE 


cirwveg TmooUucv puc. 4v yào 1 vig £&o0oc 


580 


- - , 
paósvi Bov vá, vóv 1 


Boovrüyusv T| woexátopcv. 


sire TOv Osoicwv iy990v Qwocodéyuv Ilegàeyóva 








577. Gqeiojíocig] -Ao0ce. R (cf. Av. 47 Soph. Oed. R. 60), idque verum ducit 


DBlaydes. 


577 sq. zózw, | Óewuóvov] zó2w | óciuóvov 9*. Cobet. 


580. wex&tousv R] wexátousv cett. 





Kühler apud Teuffelium Wolken? p. 30!4: 
,.hült man schol. 549, 552, 591 zusam- 
men, so ergiebt sich dass Er. das Epir- 
.rhema «,falschlich" addit, quoniam 
ipse aliter censet?» ,den ersten Wolken 
»,zuschrieb." 

575 sq. Of. exordium epirrhematis 
Acharnensium (vs. 676): oi y£govrsg oi 
zac useuqóusc9e Tij zóAse. Vid. etiam 
Vesp. 1016 parabasis initio: u£uwaeoSat 
y&g Toig. Ssaroig Ó mzoujtyc vüv imus. 

577 sq. Cf. Herodot. VI 105: Phidip- 
pidae Atheniensi obviam factus Pan 
mandavit &zeyysiae. Óvc 0 4 ÉwvroD o- 
Ósuíav imuusAeipv ztowÜvrow £óvrog sbvóov 
9nvatowt xoci zoAÀAcyoU nón ysvou£vov oqi 
Xouotuov, rk Ó' Érw zal icoutvov. 

579. zfodoc] expeditio, ut Pac. 1181. 

580. Copias cum in expeditionem per- 
niciosam anatlifis, nos per tonitrua et ünbres 
hortamur vos ut a consilio desistatis. Non 
de eeclesiae deliberatione aliqua haee 
sunt accipienda sed de expeditionis initio- 
Videtur autem respici £iodoc post quam 
clades ad Delium est accepta. Etiam 
Sieulam expeditionem anno 415 omina 
infausta dissuasisse ferebantur postquam 
tristem exitum ea expeditio habuit: 
Lys. 392 sqq. — C/eomis expeditionem 
aliquam significari cur cum  Teuffelio 
Kockio aliis statuamus causam video 
nullam; immo particula s/z« vs. 581 
testari mihi videtur ad «/izdg nune cri- 
men íransiri a praecedenti diversum. 

— waxátousv] stillamus, a voce waxás 








gutta (Ach. 1150) Pac. 121. Cf. Nico- 
phont. fr. 18 »wpéro uiv &Aqírote, | waza- 
Cérm Ó" &prowiv, Dézo Ó' Ézva. 
581—594. Cum in eo esset ut praetor 
erearetur. Cleon, effecimus ut ecclesia pro- 
pter tempestatis intemperiem | solveretur 
priusquam. latae sunt sententiae. Nempe 
ótocyuíe erant tonitru, grando, pluvia; 
,aAtram autem sine luna noctem, ut par 
erat procelloso tempore, dies solis ex- 
pers insecutus est" (vHerwerden ad Pac. 
406). Notetur imperfectum Ziéieze, quod 
de cozatu usurpari solet; hoc enim de- 
hortatur nos ne de vero lunae aut solis 
defectu sermonem esse putemus, cum 
praesertim ipsa rerum natura obstet 
quominus luna et sol iisdem diebus 
defieiant; id quod Graecis non minus 
quam nobis notum fuisse testatur —— 
si opus — Thucydidis loeus II 28. Cer- 
tum autem duco nostro loco non respici 
eelipsim, quam luna passa est initio 
mensis Octobris a. 425, solisve defectum 
mensis Martii a. 424. Nam SyAacteriam 
Cleon mense Augusto anni 425 expu- 
gnavit; itaque verba comici etiamsi ad 
litteram | accipiantur, ad illam tamen 
Cleonis expeditionem apte referri ne- 
queunt. Accedit argumentum gravissi- 
mum: Cleon aestate anni 425 non prae- 
ior Pylum fuerat profectus sed pro 
praetore, Niiov nagaóóvrog abrG cvüv &g- 
yíjv. Verum igitur vidit Bücheler, qui 
Cleonem /sarcho archoute (a. 424/83) prae- 
torem creatum esse statuit; vid. etiam 


NUBES. 


101 


qvíy Tosio0s cGroerqyóv, vàg OpoUc E&vvcyousv 


x«l imoioUuev Ost, ,Dgovri) à  égocym Ó( G&orgcnijc*, 


1 GeÀQvw Ó' é&fAeums r&g ÓÓoí0g: 0 O' doc, 





582. joso3s] aígsio3s V. 





IEKirehner Mus. Rhen. 1889 p. 155. Nam 
si nihil praeter ipsa poetae verba consi- 
deramus, ea autem accurate interpreta- 
mur, luculenter inde apparet Cleonem, 
quo tempore Nubes scenae sunt com- 
missae, praetorem fuisse, nuper igitur 
in &gyorgsoíc; creatum, cum brevi ante 
Atheniensium copiae ad Delium essent 
profligatae, interemtus esset fidus et 
potentissimus eorum socius BSitalces, 
defecisset Amphipolis. Non enim sub 
anni Attici finem sed exeunte hieme 
habita esse comitia magistratibus cre- 
andis docuit Müller Strübing, cuius 
sententiam deinde confirmavit 49mvoeiov 
zoAize(a paucis annis abhine reperta; 
unde praeterea nunc constat non eodem 
semper tempore habitas esse z&z &oyo- 
Qeoíag, Sed usrà rv Éxrqv mtQurave(xv éqy 
àv &v sbonuíc yévyrot, citius igitur se- 
riusve post sextam prytaniam, plerum- 
que prytania septima, mense Antheste- 
rione. Hoc autem anno semel saepiusve 
diremtas esse propter óroomuíev sive ve- 
ram sive fictam, — cuiusmodi artes a 
partium studio haud alienas fuisse qui- 
vis intellegit, — testantur verba comici 
supra allata. Itaque cum docebantur 
Nubes, verendum erat ne redeunte vere 
bellum redintegraretur a Cleone nuper 
praetore creato, multi autem —— in his 
Aristophanes — expetebant inducias; 
quae revera iis ipsis diebus, quibus Nu- 
bes aetae sunt, mense Martio 423, sunt 
initae (Thuc. IV 117 sq., ef. Prol. Vesp. 
p. XXXI). Hoe igitur est quod dicit poeta, 
stulta civium consilia a numinibus in 
melius converti solere, — simul sic ro- 
dens famam, quam Cleoni pepererat 
Sphaeteria expugnata. ,Nune homo ille 
»,turbulentus et bellicosus praetor crea- 
,&5us est, nobis invitis; at vel sie vobis 
,Bnon est desperandum; nondum enim 





bellum violentius efferbuit, imo fiunt 
,induciae, pacis praenunciae: quin agite, 
»praeturam illam male partam quanto- 
»,Ccius adimite isti praedoni aerarii pu- 
»blici, reiecite eum 2v z5; 9oxuxotc, aut — 
,8i magistratum iam inierat — &zoya- 
»Qoroveire «Uróv": id quod prima cuiusvis 
prytaniae ecclesia fieri poterat, nam Zzi- 
Xt9orovía« zàv oczgarzyyov — ceterorum- 
que magistratuum —- Zozi zer rjv ztwQv- 
TGvelav: éx&orqv, eb ÓoxoÜoww xcAdg d oysuv 
([Aristot.] Rep. Ath. 61 8$ 2, ubi vid. 
etiam sequentia). Nempe nisi obstitis- 
sent induciae annuae, Cleon hoe ipso 
vere ineunte cum classe in Thraciam 
profectus esset, opinor, ut Amphipolim 
ceterasque quae illie defecerant civita- 
tes recuperaret; nune per totum annum 
ei fuit expectandum, dein ut primum 
poterat s905 uer cÜv Éxeysipiav sig T 
&mb Ooéxnus yopía iénAsvos, mense Martio 
422 (Thuc. V 2). 

581. e/ze] novum exemplum suae be- 
nevolentiae, à praecedenti diversum, iam 
proferunt Nubes. 

— Seotcw iy99óv] vid. ad Vesp. 418. 

— pugaodéyny Hogzeyóva] extra. Equi- 
tum fabulam, ad quam nune alluditur 
(cf. Eq. 44, 47), nomine 7Z«gi«yov Cleo- 
nem indieare non potuisset noster, nisi 
a verbo z«gaátsv iocose id derivasset 
(vid. Eq. 919, Praef. Vesp. p. XI, 2). 
Quapropter praestat fortasse a littera 
minuseula vocem z«gZ«yóv« nunc ordiri. 

582. z&c ÓpoUc Suviyousv] vid. Ran. 822 
et ad Vesp. 6595. 

583. émowüusv Ósvá] vid. ad vs. 388. 

— oovr] — é&orgaz5;] poetica haec 
est locutio. E Sophoclis Teucro scholion 
affert verba o)gavoU Ó' d&mo | morgewe, 
Boovzj Óó' igoá&ym Óv organi; (Soph. fr. 
507). — De verbo zgo&yr vid. ad vs. 357. 

584—586. Festive comicus imitatur lo- 


102 


585 


NUBES. 


Ww , - , 
rjv $99gvc«AÀ tig favrüóv cebO9éoc &vvsixUGog, 


00 gevslv &paGxev vOuiv, e& Groeraynost KAéov. 


GÀY Oucg siÀeGOs voUrov. qeol yàg Óvcfoviíav 


- - , - , E L 1 , 
vjjóe vij mtÓÀst mzwQoGsivovr vore uévroL vovg Otovc, 


er , "QA € € - , , , ' MI , , 
Grr Qv vuelo éboudorqr, émL vO (jiÀviOv TQémLV. 


590 


(g Óà xci voro E£uvoícst QcÓ(oc Oiàdfouev 


jv Kiéove, r0v Àígov, Ócocov &Àóvreg xci xAÀomijc, 


* , , , — car f. * , , 
tive giucoGQre roUTOUV £v TQ B50Ào TOv cvycva, 


s, , ? - QT LÀ X 55 4 
cUU0ig sig r&gyolov vuiv, cei vL xoL ébqudgreze, 


219 M , M - - , E , 
émi v0 Déluov r0 mQGyue vij móÀeu $vorwNGeroL. 








586. orgerqyjos] oroarqyoiy V in schol. ozger5y5co: dubitanter GHermann. 


588. ravra] z&vr« Bentley. 


592. iy] addidit Elmsley coll. Lysiae X 16 et Eq. 394, 705; idem vitium correxit 
Eq. 367, 1049 (quo loco Etym. M. 316,18 verum praebet). | zo] om. V. Blaydes 
iyxaSaguóonte roUrOU '; vTÓ &UÀov sine iusta causa coll. Lys. 680. 

593. sic] óz Bentley. || óuiv] óuez; Bentley. 

591. ivorjosra. Rómer (item ego)] Svvoíosres (Svviosra. unus) codd. vitiose pro 


£uvoioe, vid. vs. 590 Pac. 
medium, IV 15 etc., sed 


689 Eccl. 472 etc.; apud Herodotum quidem legitur 
nihil hoe ad Aristophanem, ineptum autem in hac 


sententia est ipsum verbum Zuveveyzeiv. Kühler coniecerat &zofroerai, Koek ovupirjoszac- 





cum Homericum, ubi Sol 
M.ióao*, — inquit, 


»,ÓUcouot slg 
SUY dv  veXÜEOOL 
queivo, nisi sacrilegi ultimum luant sup- 
plieium" (u 382 sq.). 

585. civ *ovaaAióe ] ellychntum (ut supra 
vs. 59). 

587—589. De Kzzoozíóatg xaxofoUAoug 
(Eq. 1055) idem praedicatur Eecl. 473 
Sqq.: Aóyos y& rot vis Éovt và ysgaczégov, | 
do" &v &tvónT jj uoa flou2svaus9e, | Grave 
eni rÓ QéÀT.Ov fLuiv $vuqtoswv. Vid. etiam 
Eupolidis in Urbibus, quae fabula mense 
Martio anni 422 est data (vid. Proleg. 
Vesp. p. XXX sq.), dietum Cleonem ut 
opinor spectans (fr. 205): o0; ó' ov0? àv 
s(4:09' oU0' v oivómrag zx cob, | vv»i 
GrgeTqyoUg; £yousv. à mA, nzóÀhw, | óc 
sÜrUY!s sí uüAAov |) xaAg qgoveic. 

988. zgoosivo] propriam esse, cf. Vesp. 
1075 Herod. Mim. I 19 etc. 

591. Cleon quod 24goc, avis voracis- 
sima, vocatur, id quoque ex Equitum 
fabula desumtum, ubi sigillo Paphlago- 
nis rob Zjuov z«uíov insculptus esse di- 





citur A4&goz xeyqvog imi zéroac Ónumyogow 
(vs. 956). -- Ceterum huiusmodi crimina 
non sunt serio tractanda; in Babyloniis 
noster Cleonem induxit ,quinque talenta 
evomentem", i. e. rapinas suas redden- 
tem (vid. Ach. 5 cum mea annotatione), 
dein in Equitibus furem turpissimum 
passim eum vocavit; idem de Hyperbolo 
dicitur infra vs. 1056, postea Cleophon — 
et is certe immerito — peculatus a 
comicis insimulatus est (vid. ad Ran. 
678), et omnino ab hoe crimine vix 
quisquam Athenis tutus erat. 

592. quante... àv xà 50e] verbum qi- 
uobv, & voce quuó capistro, camo ductum, 
hie liberius usurpatur, nihil enim nisi 
compescere nune significat. 'Ev cà So 
autem óv solebant maleficos, i. e. ez 
verQnutvov ióiov iyzaSaouócc. zÓv aÜytva 
(Lys. 680), vel etiam eorum caput pedes 
manus v zevrsgvo(yym Z£2e óijoc (Eq. 
1049). Cf. Eq. 367, 394 Thesm. 930 Lys. 
X 8 16 (Dem. XXIV 8 105) etc. 

594. £vorrjosroi] componetur. Cf. Demi 


NUBES. 


108 


Antoda sive antistropha. 


595 


Cup wor core, Qoi vo&, 


Zijus, KvvO(iav £yov 


e / , s 
vipikegore TUwévQCV 


er 


|j v '"Egécov udxoeie myyguoov Eyeg 


oixOv, £v Q x0goct 66 Zv- 


600 


ÓGQv ueyclog cépovou 


[4 , ? , c , /, 
7| T émLy0Q0L0G 1]4erégea ec, 


«Dy(Oog qvíoyog moÀw.oUyoc Oivo 


Ileovectav 9' 0c xeréyov 


zérQ«v GUv m&Üxcoig GtÀcyi, 


605 


Béxyoig ZsÀAgíoi éumoémov, 


xoucGr)s Zhióvucog. 





595. ars doi &vas] &vai ars dors V. I Drs] «brG Rh, «0 c£ Bergk, quoniam 
aceusativum poscit grammatica; at restat incommodum o. Intellegi posset &uqí 
0' &eióo, sed neque metrum id admittit neque satis apte sic subiungerentur sequentia. 
Requiritur potius ósDgó uov 2236 vel eiusmodi aliquid. 


603. 5] 9" R. 





verba Eq. 1387 u«xagioz eig rkoyaix Ór 
zaSJí(ar«uo, Plat. Phaedon. 92c rsisvzoiov 
z&vrov ivviorarct ) cgucovéa. 

soloece 
seripsit, formula veterum poetarum usus, 
quam non satis intellegeret. Vid. Hom. 
* 267, Terpander in scholiis allatus &uqt 


uot «ürt; Gvxy9' Exoruiolov &eéro qgonv 


595. Sie si scripsit noster, 


(i. e. abris qonv uot &eióéro &ugi ivoxro 
ÉxaTnBólov) et ad Ran. 215. 

597. owuxéoera zéroav| Pindaro haec 
verba tribuuntur in Et. M. 504,4 Gud. 
315,12. Huius igitur verba noster nunc 
sua facit, nisi errori debetur gramma- 
ticorum illa annotatio. 

598. De templo Dianae Ephesiae 
Croeso regnante aedificato et ab hoc 
rege splendidis donis ornato vid. Hero- 
dot. I 92 II 148 Plin. XXXVI 95. 

599 sq. Vid. Autocratis com. fr. 1 oi« 
zaítovow qíAc | zagSévou vOv xóa, | 
xoÜga zuóooat(?) xópev | xal &vaxoovovoat 
X*9goiv | 'Eqsaiav mag "Aorsuw x:í.; quo 
cum loco conferri potest Lys. 310. 





601. jusriom  Seóg|] etiam 
Thesm. 1140 in simili Palladis invoca- 
tione de ea 


ÉztLy toLOG 
dieunt choreutae 7 zó4w 
juszéoav ye. Scilicet dum serias has 
preces fundunt obliviseuntur se Nubes 
esse, non cives Athenienses. Cf. e. g. 
Ran. 1531 sq. 

602. e/yióos $vioyoz] i. e. veucoee rüv 
&ozíóc, quemadmodum ízzovóueg supra 
vs. 971 dictus est ó rk zov íznzov 5$vi« 
vid. etiam ad vs. 565 de vocis 

usu. Nostro autem  praeiverat 
Pindarus Nem. VI 69 pernicem quen- 
dam iuvenem jyeuov zs xol iayvog &víoyov 
vocando. — Verbum /»oysiv transfertur 
Vesp. 1022. 

603—606. Simillima sunt prima verba 
Hypsipyles Euripidis, 
Ran. 1211 sqq.; 
quae annotavi. 

604. cslays] fulges. Of. vs. 285. 

606. xouccryc;] qui x&uov sbiov 9s 
(Eur. Baech. 1168) instigat ducitque. 
Amara ironia hine accedit verbis chori 


» 
EyOY, 


zou Log 


quae afferuntur 
ad quem locum vid. 


104 


NUBES. 


Antepirrhema. 


jvíj usto ÓeUg GgpoouücÜc: meptoxceviousÜa, 


qj ZeQvq ívvrvyobco! Tiv iméoveev qoácau, 


more u&v ,qyaíoswv 248mvatoic, xci roig &vuueyoig 


civ«. 9vuatveww &paGze Óswv& yàg memovOévar, 


OpsioUc ug Gmevrag, o0 Àóyowg &ÀX dugavogc 


zoürc uiv roU uvüg sig ÓGÓ ox &Aavrov 13] Ópoeguv, 


Gore xci Àéyswv Gmavrag, i&tóvveg &oméQag 


.u7 zoín, moi, ÓGÓ', ims] qGg cshqvaiov xeÀóv.* 


615 





612. uiv] uiv ov R. 


GÀÀe T sU Ógüv quoív: óuüg Ó  o)x Gyuv ràg mufoag 





614. Z£raór] ime V. || esigvoiov] ZXeA5vaítg; V R, sie aut -eíeg; plerique, non recte; 
aliena enim hine est vetusta vel poetica nominis forma Xeijveiía (Eur. Phoen. 176 
Plat. Cratyl. 40947 "Theocrit. II 165 Herodian. apud Steph. Byz. s. v. yevijtm:) 


ipsumque nomen proprium. 
615. quoiv: óuaz Ó' 


o)z Bentley] qxow $u&z xobx codd. 





Phoen. 791, ubi Mars, Dacchi patriam 
Thebas qui belli fragore nunc implet, 
züuov &vcv2órurov ztQoyoosUsw dicitur. Vid. 
etiam Ran. 326. 

609. Ante omnia ,salvere" Athenien- 
ses Luna iubet. Quibuseum more ex 
aetis publicis eognito coniunctim nomi- 
nantur oí Sóuueyoi Cf. Av. 879 Óiovo 
Neqez2oxozzvytsUotv Óyíeuxv xoi GornQoiav aü- 
z0tgt x«l Xíowt. — Xíowuiv oSv ztavzayoü 
z000zs&u£vou; (hos enim solos tune tem- 
poris socios liberos habebant Athenien- 
ses) Eodem alluditur Pherecrat. fr. 34 
M S9wvaiew «irai; v& xui roi; Svuu&y oic. — 
Dionysiorum tempore multi socii in urbe 
versabantur et ludis publicis aderant 
(ef. Ach. 502 sq) Hane ob rem nune 
eorum mentionem facit comicus. Ver- 
bum autem xaípgev non ex aetis publicis 
est desumtum, immo anno praecedenti 
derisus fuerat Cleon, qui expugnata 
Sphaeteria in epistola publica verbis usus 
e sermone vitae quotidianae desumtis 
cives jaígev zé4sucs (Eupol. fr. 308), 
politioris igitur dictionis inter sceriben- 
dum non magis studiosus quam dum 
in suggestu orationes habens alta voce 


declamabat et brachia incomposite iac- 
tabat. Postea tamen nihil vulgare hanc 
locutionem habuisse testantur Plut. 322 
Dem. XVIII S 39 etec.; cf. Luc. de 
Lapsu 3. — ,Praestaret" Critias dicit 
apud Plat. Charm. 1642 ,non yaíg&v 
sed ocwggovsiv amicos iubere, id autem 
significat illud yvo3« oscvzóv templo Del- 
phico inscriptum, quo intrantes alloqui- 
tur deus". 

610 sq. Vid. Herodoti locus ad vs. 577 
sq. allatus. 

612. s/; óaó'] collective nune usurpa- 
tur ó&: vox tanquam minateriae nomen, 
ut £iawov et similia; cf. nostrum «az 
furf et similia. Praepositionis idem est 
usus Plut. 983. 

613. i&óvreg] cwm foras egredumtur. 
Cf. nostrum ,vwit£gaan". S 

614. Cf. Lys. I 8 24 0aóas 2apBóvres àx 
roU iyyürara xazAs(oU siotpyOueSa. 

615—626. Eodem alludens biennio post 
Pac. 414 sq. noster chorum dicentem 
fecit ,solem et lunam zi&4a. zàw fusgov 
ztaQazAEz TS xol r00 xÜzAov ragatQdystr" , — 
temporis rationes (róv ióyov r&v fjusgov) 
culpa magistratuum turbatas esse lucu- 


NUBES. 


105 


? -— ? M 
ov0iv 0gO9Gg, GAX vo vs xol xéro xvÓoijdonüv. 


(cr &mesiv qurow «rij vovg Osovc fxdorors, 


qvíx Gv apsvGQO0L Osínvov, xol &míociw olxaós 


vio fogrijg w1]] vvyÓvreg xcr& Àóyov rv mucgGv. 


620 


50? /, € 
xc0, Or«v Que O£n, crQe(AoUre xal 


ÜixüGeTe 


5 - - X 
zo0ÀÀéxig Ó' quGv Cyóvrov rOv OeQv G&maotíav, 


- , SN 
qvíz v nivOGusv T r0v Méuvov 13] Xeomqóóve, 


GmívÓsÜ DOusig xci ysküv. Gv9 Gv Aeyov "Tméooloc 


- (e M M LL) 5 [s LJ [v E - € 
Tiveg Legouvmquovetv xcL ézeL0 vg amuOv rQv QOsOv 





620. Post vs. 616 collocat Piccolomini. Dubito. 

622. Om. R. || j zó»] zro Meineke, quae particula nimis fortem efficit opposi- 
tionem nominum (zut...«ut, cf. com. adesp. fr. 20), requiritur enim s;ze, quoniam 
mera exempla proferuntur. Malim airo (72 coelo) vel eóvoi (zps? dei). 


624. xci] del. Seager (cf. Av. 359). 





lenter utrobique indicans (nam scholia 
ad illum locum meras nugas praebere 
manifestum est). Scilicet annum sola- 
rem ut conciliarent cum lunari, quo in 
vita communi et in rebus sacris uteban- 
tur, diu multumque Graeci laborarunt. 


Nuper autem Meton mathematicus me- 


liorem menses annosque computandi 
rationem indicaverat, cyclum proponendo 
annorum 19 mensium 235 dierum 6940, 
euius initium fecerat iz' Mwevóoüg (a. 
433/2) 13. Scirophorionis (Diodor. XIT 
36), annos autem a primo post solsti- 
tium novilunio ordiebatur (16. Iulii anni 
432). E quo Metonis parapegmate qui- 
vis scire iam poterat quantum a tem- 
poris ratione, quae cum coelo congrue- 
bat, distaret magistratuum annus, ó z«z 
&gyovra ivwxurOc, et saepius his annis de 
ea re cives esse locutos ex Aristophanis 
iocis intellegimus. Sed incertum est 
utrum Metonis cyclum receperint magi- 
stratus (quod sumit A. Mommsen) an 
(quod putat Unger) aliis remediis vitio- 
sam anni computationem circa annum 
422 emendaverint. 

616. &vo rs zal zéro] susque deque, 
huc illuc. Ytem usurpatur Ach. 21 Eq. 
866 Pac. 1180 Av. 3 Lys. 709 Thesm. 
647 Plat. Gorg. 51124 etc. 











— xUóodoz&v] tumultuarz, — Sopvgev. 
Verbum a stirpe zióo, quae ex epico 
zuÓóouuóg (etiam Ach. 573) cognita est 
(perperam autem a veteribus credeba- 
tur cognata esse voci x0óo:), redupli- 
catione est nata. Redit Pac. 1152. Idem 
valet epicum zvóouéo .4 324 O 1306. 

620. Quibus diebus cives decebat siqr- 
uev xal uagrugQuv &zéysaSui xci và OÓtzo- 
or5oux Gcuyzinauv (Eq. 1316 sq.) éogoràc 
&yovtaz, quaestiones et iudicia habentur. 
De verbo ozgspaobv vid. ad Ran. 615 sqq. 

621. &z«oríav] i. e. 
&z«oro; Hom. ó 788 etc. — Prisca nunc 
voce utitur comicus, quoniam rerum ex 
epicis carminibus cognitarum fit mentio. 

623 sq. 'Dies festi profestique anno 
ineunte indicabantur ab archonte. Quem 
hae in re adiutum esse ab hieromnemone 
noster locus docet. Hieromnemon autem, 
quod magistratus nomen etiam aliunde 
est cognitum (cf. Gilbert Gr. Staatsalt.! 
I. p. 201,1 II 258, 334,1), ad Amphictio- 
num conventus mittebatur; vid. scholion, 
ubi afferuntur nostri verba &ye9& usyáac 
rij ztóÀet | fjeew qégovtéz qaot voUs ztviayóoos | 


vyorsíav, cf. adi. 


H 


z , d Ln ; 
- «ix Tis llviaina7»  *ci cTóv iegouvnuova, 


fr. 322. Praeterea e comici verbis appa- 
ret magistratum hune fuisse annuum. 
624 sq. Hywperbolus igitur, qut anno 


106 


625 


NUBES. 


M , *, , - a rr » 
TOv Grégevov cqnuotünq. uGÀÀov y&g oUvoc ctoevoL 


' "J , € N ' M , ^ c , 
xer&ü 2ZsANvqv og &yt&v qor vov Díov r&g Tuégog. 


SCENA UNDECIMA. 


(Foras procedit Socrates, postea Strepsiades.) 


Socrates, Strepsiades. 
ASKPATHE. 


u& vqv Zvemvouv, u& r0 Xdoc, u& r0v Aoc, 


2 3, [uA » D 25/ 
ovx tiov oUrcc GvÓQ dGygouxov ovb0éva, 





627. Még«] -4i9£o« Porson cum schol. Ran. 892. 
628. dvóg] dvópge V, &vóga y HR. || o$óéva] o$ó0muoí V alii. 





superiore strategus fuerat (Eq. 1313), 
hoe anno hieromnemon fuit designatus, 
sed aut &zóoxui&o935 aut inito iam mu- 
nere &zeyetgorov5jS1. Illud sumerem, par- 
ticipio 4«yzàv permotus, nisi obstaret 
verbum &qatosv; nam nisi parum accu- 
rate nune loquitur comicus, inde con- 
stat Hyperbolum gestasse coronam per- 
sonae publieae insigne, dein amisisse, 
aliquantisper igitur illo munere functum 
esse. Constanter enim  &qeiosio3er ve] 
ztsQuxigeia 9o. TÓv GcréqQovov dicitur is cui 
magistratus abrogatur, e.g. Dem. XXVI 
8 5 rav moysgorov]Süoí czws; vOv £v 
&oyais, zaoxyovuc zéz«vvrat oyovrsz xal 
Tob; GrTsQ&voug z7tsoujonvrau Hyperid. c. 
Dem. 30 ózó rác zíyus &qatgeS elg zóv acé- 
q«vov, Dem. LVIII 827, Lycurg. Leocr, 
8 122 ete.; vid. etiam Eq. 1227 Demi 
ad Paphlagonem verba zaz&S0ov z«y£oz zóv 
gríqavov et ipsius Paphlagonis verba vs. 
1250 ó evéíqavs yaigov 7:91; etiam Plut. 
22 hue facit. Alluditur autem hoc loco 
ad rem aliunde ignotam, quam vs. 551 
voce 2ef» indicari suspicatus est Büche- 
ler; e poetae verbis effeceris Hyperbolo 
abrogatum esse magistratum quod in 
fastis constituendis lunae rationem non 
habuisset cognatamve ob causam. Aliqua 
cum utilitate conferri potest Platonis 
comici fr. 166 sq., ubi homo nescio 
quis, qui 'Yzeggó2o povAájz; éim&«ysv, & 
servo dicitur vel sie senator creatus 





esse, dubium enim non esse quin iste 
&vjo ztovpoós xal 3iévog reiciatur in óox- 
ucoíc, substitutus igitur in eius locum 
cedat. — Ceterum de Hyperbolo vid. ad 
Vesp. 1007. 

624. xai £z&zc«] utraque particula abun- 
dat, item (Av. 536?) Plat. fr. 23 2apov 
oiv | zóv oxülaxa cóv coU ztgoiltvov xal 
Énsuv Óicov «)róv. Saepius ita ex abun- 
danti post participium inseritur xai siza: 
(Nub. 409? vid. ann. crit.) Eq. 392 Pac. 
890 (ex Herwerdeni emendatione) Av. 
674, 1455 Lys. 560 Plat. Gorg. 457/£ etc., 
item sire ó& Ach. 24 (Eq. 377), £zsze 
Ach. 498 Nub. 1042 Av. 29, eize Ach. 291 
Eq. 281 Nub. 386 Ran. 205 ete. Vid. 
etiam infra a4 vs. 860 sq. et cf. OBach- 
mann Coniect. p. 5. 

626. Solon Ziíessv MS9m5vatovc riz fu£pas 
xat& osi5vqv &ysw (Diog. Laert. I S 59), 
sie significans zzv cá£w rüwv fusogow eig 
uxvOv zsgióoug xal ugvov sig Fxacrov vÓY 
Pwxvróv, vx dci xal Svocict zol éograi v 
7t9o0íjxovzo &ztoAcupávovaat íÉxvrai; ÉzacTGL 
c xarà qUaw yscS9at, ...S9s01g Tc Tuus 
&zoói0oc0:, quae Platonis sunt verba 
Leg. 809 4. 

627. Cf. Av. 194 u& yüv u& zayióac 
u& vepéAas u& dixrva. Novum denuo nu- 
men praeter nota illa Chaos et Aérem 
Socrates nune invocat Anapno6n; vid. 
ad vs. 424, et de more per tria numina 
iurandi ad vs. 1234. 


NUBES. 


1077 


o00' &mogov, oU0à Gxcióv, o0. émuAQouove 


630 


, 
0Gric GxoÀoOwvoudri Gvre wuxo& uoavQdcvov, 


r&UrT émiÀéAqGron mwQiv ueOsiv. Üucg ys wmv 


«)róv xoÀà $oofs Ósvol mgóg r0 gg. 


(Alta voce, ad domum conversus:) 


z00 2Xroswiudónc; £&eu r0v &oxdvrqv Aapov; 


ZTPEUIAAHZ. 


(e domo respondens:) 


, 


? , — ? P M 
GÀÀ oUx iGoí w éS$cveyxeiv ob xógtc. 


bI 


AXSSKPATHZ. 


635 


&vvGeg TL xcríO0U, xci TtQÓGtys rOv vov. 


AZTPEWIAAH2. 


(procedit tunicatus et discalceatus, fert autem grabatum, cui iniecta est lodix:) 


(0ov. 





630. oxazaSvguáré | xaimS3vou&ré V, y &9vouáré Blaydes coll. Philoxen. fr. Gps. 
631. r«ov] «jr Dobree, melius Blaydes e/z. 
633. Rogandi signum in fine posuit Dobree; vid. commentarius. Blaydes dubi- 


tanter proponit £&9.. 





629. axaióv] Aehetem hominem signi- 
ficat, 9e&:0; autem adiectivum so/lertem. 
Inter se sic opponuntur e. g. Vesp. 1265 
Sq., oxotóz ita usurpatur etiam vs. 655 
Vesp. 1183 ete. propria autem horum 
adiectivorum potestas iocandi materiem 
praebet Ephippo (fr. 23): óz oxcic &i 
xal &ygouxog cioyooszüv £a, | inagíoveg 8v 
TÀ Gróuar. tiv yAOrTTcYv qogsic. 

630. oxai«Svou&ria] similes voces in 
ann. ad vs. 130 collegi, haec autem a 
verbo oxai«S$0ga. (Eccl. 611) manifeste 
est dueta. 

631. imàderer ziv uc93eiv] simillimo 
oxymoro usus noster Plut. 597 dicit 
pauperes Hecates coenas in triviis ,o- 
zá&tev zov zara9svouU. 

632. zoóz có qos] cf. Herodot. III 79 
»quo die a Persis celebrantur Mago- 
phonia, u&yov obó£va Zisori qavvoi dg vÓ 
qs, Timocl. fr. 32 &votysz. on rz 90gac, 
fva ztgóg TÓ qs | Ousv xaraqavet; u&AAov. 
Idem valet zgós zóv i$4iov infra vs. 771 





etc., ztoóc róv &£ge supra vs. 198 (ubi vid.). 

633. Discipulus grandaevus, qui ali- 
quantisper (inde a vs. 509) in medita- 
culo artibus liberalibus studuit, nune 
in medium prodire iubetur, ut ostendat 
quid profecerit. 

— £4] futuro ita usurpato praemitti 
solet negatio, quae tamen etiam vs. 1299 
Vesp. 671 Pac. 259 Av. 1572 Eecl. 1083 
deest; cf. Epigen. fr. 5 rZv GOmnoixAsov 
deUgo xci ri 'Poowxxk | xóuwcov Aepfow ToUc 
ztoi0«c. sicoiosg uóvos | wuxtioe xrí, et 
vid. infra ad vs. 811. 

— xàóv koxávryv] id est zóv axiuzoó« 
(vs. 709), scabellum sive grabatum (xàivuv 
y9«ucijv), quo in schola hactenus est 
usus, idem fortasse in quo sedebat cum 
Socraticorum saeris est initiatus (vid. 
vs. 254 sqq). 

634. ,Mordicus retineri se" perhibet 
senex. 

635. ívícas v] vid. ad Vesp. 30 et 
ad Ran. 606. 


108 NUBES. 


XOKPATHE. 
&ys OQ, ví BovÀs! moOra vvvi uavOdvaw, 
Qv o)x idüdy9qc momor o)0fv; dmé wor 
zórtQa TtQL uérQov 1| OvÜuOv 3) mtogl iémóv; 
ZTPEWIAAH. 
zmsoi vOv uérgov £yoy' Pfvoyyoc yéo more 


640 bz cGÀgiveguorBoU megexómmv Óvyowíxov. 








637. óv|] óz Naber. || zózor] aut hoe corruptum aut vicina. Ferri posset zzózzoze, 
s) legeretur e. g. uà» o)x ii&yO9n. zómor obóév; nihilne unquam didicisti? Bed 
quominus hoc proponam obstat vs. 638 cum vs. 636 artissime cohaerens. Fortasse 
verum est *ór o)z ióid&y9ns moórsgov; (paulisper expectat:) oüóév; — vel sic tamen 
languet versus, nam nemo cupit ea addiscere quae iampridem didicerit. || o2óév] 
Strepsiadi tribuunt V R. 

638. zórsga] zmórspov R alii; cf. vs. 642 et 815. || óv9uav 1) zegl xov GHermann] 
z:0i imOv $5 óv3uov R et plerique, item omisso zeoi V, (zsol) óv3uàv jj inv com- 
plures, zsoi imóv zai óv$ucov Elmsley non recte. — De metris mox agitur vs. 639 
Sqq., dein de rhythmis vs. 647 sqq., denique de dictione vs. 658 sqq. 

640. ódiyorvízov Blaydes coll. Eq. 807] órzowíze codd.; quod si quis tueri velit, 
statuat Strepsiadem nuper, cum hordeum ex agris suis demessum venderet pistori 
alicui, sero deceptum se sensisse, duplici scilicet mensura usum emtorem pro 
singulis ehoenicibus binas accepisse. Sed cum nimis artificiosa est haec interpre- 
tandi ratio tum adverbio £vayyos totique vitae rustici in urbe nunc degentis parum 


accommodata. 





637. ,oi &A2ov goquozai* — Protagorae 
sunt verba se ipsum collaudantis apud 
Plat. Protag. 318 e — ,4ogàvze« zoüg véovz 
»t&g yàg véyvac xüroUg zeQsuyóras üxovrug 
»ZáAw «D dyovreg iuBáAAiovotv sig réyvac, 
»4o0ytGu0Uz ve xoi ioroovouicv xal ysous- 
»TQíuv x«l uovcuxv Ou0&oxovrsg | — xai 
Gum eig rÓv "Inztiev &zépAewev. Arti autem 
tí ógGoemeiaz; slve ci ópSórmr. rov imOv 
praeter Prodicum (vid. ad vs. 361) ipse 
Protagoras singularem impendebat cu- 
ram (vid. Plat. Phaedr. 2670, Aristot. 
Poetic. 19, Diog. Laert. IX 52 sq.), ita 
ut artis grammaticae pater dici possit; 
genera eum invenisse testatur Aristoteles 
Rhetor. III 5: JZpgozayópgag rk yévy zw 
óvou&Tmov Óujost, &ooevo zal SjAsc zol GzeUn, 
eodem autem teste Soph. Elenceh. 14 
perhibebat vocem guij«; non feminini sed 
masculini esse generis, lliadis nimirum 
initium vituperans; vid. etiam Quinotilia- 
nus III 4 $ 10. 


639 sq. Alias mensuras quam quibus 
agricolae, fabri, institores, omnes deni- 
que in vita quotidiana utuntur, aut extare 
posse aut cognitu esse dignas, ne suspi- 
catur quidem rusticellus noster. Mézgov 
unum curat ilud quo in demetiendis 
&Apíroi; solet uti, zv yo(-xa (vid. e. g. 
Herod. Mimiamb. VI 5 et ad Vesp. 440). 

639. &vary yoc] nuper. Redit adv. Eecl. 
823 Eupol. fr. 181? Menand. 600. 

640. à2qireuorioo] nomen redit Av. 491 
Eccl. 424. 

— magexózqv Ócygowixov] deceptus, frau- 
datus sum duobus choenicibus ; cf. Eq. 807, 
859. Eodem sensu, et nostri loci memor 
opinor, Lucianus V $ 57 loco festivo 
dicit: uv z«gaxixgovguaí Gs; xal uv 
imsufaAOo yoívwzag Ómbo vÓ uérQov rérrGQuG, 
iniquus videor? en quatuor choenices insu- 
p&r. Etiam iocosa voce zegozgovatyoivizos 
usos esse comicos testatur Pollux IV 
$ 169 (fr. adesp. 1104). Vid. praeterea 


NUBES. 


109 


: AZSKPATH. 


, 
o0 roUr f£ocrà c, GÀX 0 vuv xdÀAworOvV uérgov 


qysl, móvsQov TO roíusrQov 3) vO revQéuerQov. 
ZTPE'PIAAHZ. 
iyo uiv ojÓiv moórsgov qwiexréov. 
AXOKPATHZ. 
o$0iv Aíysig, & Gv9ooms. 


ZTPE*WIAAHZ. 


645 


, ? M 
ztgíÓov vvv éuot 


c , 
&( ut] verocusrQÓv éGTwv TjuLexréov. 


ZOKPATH. 


tic xógexeg, Og ygovxog si x«l OvGuoOnc. 


ríyo Ó' Gv Óovoio uavOGvav msQí QvOuGv. 
AZTPEWIAAHZ. 
tí 0f w GcgsQoovo oí QvOuol moóg vüÀgura; 





641. 9 n] ór. roro V. || uévoov] uézoov Blaydes cum Cant. 1. 


642. nórsgov] -oa Cant. 1, cf. vs. 638. 
645. juwexriov] -»z£ov V alii. 


647. z&yo À0' Reiske] zayoó à" duo codd., rayó y V R cett., quod ironiee loquen- 


tis est (vid. e. g. Apollodor. fr. 10 z«eyó ys orgerwbrys ytyoveg vr 


£v égov, 


item Aeschin. I S8 181, Lye. Leocrat. S 133 etc.), at ironiae non iam est locus; 
*&yu non foríasse significat sed celeriter (Vesp. 795 Av. 1313 Lys. 25 ete.) — Of. 
Vesp. 277, 281, 1456 Av. 453. || zsoi] sic V R, o? zeg? metro invito plerique. 





Aneed. Bekk. 59,27 et cf. zagáxomoc 
(Aesch. Prom. 581 Ar. Thesm. 680) de 
delirantibus (a recto tramite aberrantibus) 
usurpatum, ut z«gezaíav (Pac. 89 Plut. 
508 ete.) et z«pezAárrew (Lys. 831 Eccl. 
139 eto.). 

641—645. Nune quoque artem metri- 
cam cogitat magister, hordeum suum 
discipulus. Nempe medimnus, qui choe- 
nices capiebat XLVIII, dividebatur in 
Sex £xrém; (Eccles. 547 fr. 640) sive 
duodecim jiusxrée (Plat. fr. 174?) vel 
juiszra (Oratet. fr. 20). Utraque vox le- 
gitur e. g. in decreto vetusto (Dittenb. 
Syll 1367) Züm&oysoS9et roiv Ssoiv coU 
zuomoU xark Tk Tt&rQux xol rjv uavrslav 
Tüv ix 4eiqóv MO95veiovg àmó vüv íxcróv 


usüiuvov xou9Ov uy) &àarrov j| éxréa, ztUQGv 
Ó &mÓ vüv é£zarÓv usÓiuvov uj Éàerrov |j 
jut£xrsov. Quapropter rusticus hanc men- 
suram quatuor choenices capientem voce 
TETQUUuETQOY putat, trimetro 
igitur eam iure suo praeferens. 

644. zsoíóov] verbum 7eQióóosat sensu 
pignore certandi adhibuit Homerus :£ 485 
ósUpó vuv, jj roízoÓog zegiómusSa Ji A&pn- 


significari 


zog et w/ 78 iyw dué9sv zsgióóoouet aris, 
noster etiam Ach. 772, 1115 Eq. 791. 
Cf. Plaut. Epidie. V 2,34 da« pignus m 
ea sit filia, Pers. II 2,4 da hercle pignus 
ni omnia memini et scio. 

646. sic xógaxaz] vid. ad Ran. 187 
et 607. 

648. zoóc rüiquro] vid. ad vs. 176. 


110 


NUBES. 


AZSKPATHZ. 


z9Grov uiv slvat xowwóv iv &vvovoía, 


650 


f. , - - € 
émoíovO' ómoióg iow vv ÓóvOuGv 


LEES n U/A ace - 3 1 WA 
ACT £vómÀLOV, ZoL 0770L0G cv xer«c ÓcxrvÀOv. 


ZTPE*IAAHZ. 


xerà ÓcxrvÀOv; 


ZSKPATH. 
va róv Z4. 


AZTPEPIAAH. 


&ÀÀ oid. 


AZOKPATHZ. 


simé Óx. 


ZTPE'PI AAHZ. 


, PL , ' ^ - , 
Tíc GÀÀoc &vri rovrovi TOU Ócxrt(Àov; 





649. xouiióv ] cogóv V. 
650. à2zofov9'] sic (-v7) R, eiz 


imatev cett. vitio metrico (cf. Vesp. 516 Soph. 


Ai. 1263), 2ze/&v 3' Blaydes non recte, causa enim oj xouwóv sive. redditur. 
Verba eorrupta sunt eum putarent grammatici post zoorov uiv statim subiungen- 
dum esse size 0é vel eiusmodi aliquid. Alpha correptum est more epico in dictio- 


nis Homer'cae imitatione Pac. 1064. 


652. v; vróv 40) ] Socrati dedit Hirschig coll. vs. 683 et Ran. 51. In codd. con- 
tinuantur Strepsiadi (cf, Vesp. 912 Av. 954 Lys. 609, 927 Thesm. 259 sq. Ran. 


285? Plut. 202). 


653 sq. Verba corrupta esse testantur cum obscuritas totius enunciati tum 
partieula uév inutiliter abundans et omissum »;v. Naber ví; 4420; &vri vovrovi zvv- 








649. zouwóv iv fvvovoíc] qualis homo 
dicitur Vesp. 1209. De 
adiectivo xowwóc vid. ad Ran. 967. 

650. imüiovro] vid. ad Vesp. 516. 

651. Socrates ubi apud Platonem in- 
quirit qualis musica conducat incolis 
perfectae civitatis, ait se neque satis 
callere neque admodum curare artem 
metricorum, é£vózAiv zi rwa Óvoucltóvrov 


ÉyvovaioTixÓc 


xci Ó&xruiov xal foGóv ys (Rep. 4002), 
talia igitur Damoni se ceterisque qui 
harum rerum sint periti relinquere lu- 
bentem. Rhythmus Zvózatog, cuius etiam 
Epicharmus (vid. Athen. 184 /) Xeno- 
phon (Anab. VI 1 $8 11) Callimachus 
(h. Dian. 241) mentionem fecerunt, non 
— quod perhibet scholiasta ad nostrum 





locum — erefzceum est metrum, sed con- 
stat e duobus dactylis integris unoque 
deeurtato (^, ^, , L5); vid schol. 
Hephaest. p. 178 G., Draco de Metr. 
p. 139, Eust. ad. Od. p. 1899,62. Quibus 
si syllaba praemittitur, habemus vetus- 
tissimum versuum genus illud, quod pros- 
odiacum vel paroemiacum dicitur, hodie 
autem azapaesticis metris accenseri solet 
(cf.. Enchir. dict. ep. p. 9) Mentem 
igitur poetae haud male reddas vertendo: 
canuntur 
in conviviis, decet scire quid intersit inter 
anapaestos et dactulos. 

653 sq. Reliquis digitis contractis me- 
dium protendebant veteres si quem vel- 
lent insigni contumelia afficere, quod 


Seolia aliaeve cantilenae cum 


NUBES. 


[11 


à E , 2 ; E ' M t , 
700 ToU uév, v £uoU me100g Ovroc, ovrooct. 


AXSKPATHZ. 


655 


; € 3*3 ' , 
&yostog sí X«L GoxcLOg. 


ZTPEUIAAHZ. 


EJ 


? i] , , 
oU y&Q, c Oltvot, 


rovrQv fziQvuuG uevüdcvsv ov0Év. 


ZOKPATH2. 


T. Oo ; 


2ZTPEUIAAH. 
fxsiv éxsivo, vv Gv rerov Àóyov. 
AXSKPATH. 


5 - E , 
GÀÀ frega Ósi Ge mo0vtQo roUrOv uavOdvsur 


- ; [22 C ey ? zi » 
TOV TéTQet00 Qv €TT €cOTLV 0006 cogoeva. 








vovrovi | zoó roi uiv Ovrocs, vüv Ó& r«uAuxovrovi, quod perplacet Blaydesio; sed zy4- 
zoUro; ut lta pro adiectivo rzogso)íro; usurpari potuerit vereor, et languere mihi 
videntur versus ita mutati (pewzs qui olim tantilus erat, nunc vero tantus est, Lys. 
415, 1027), etiamsi credam penem voce ó&xrzuios sic potuisse indicari, quod e 
Stratonis certe epigrammate 81 (Brunck Anal. II p. 377) temere effecerit quispiam. — 
Fuisse qui versum 653 darent Socrati docet scholion. 


653. rov] vov Bentley. 
654. 2] &? V R. 
656. oid] om. V. 


657. &óvxirarov] &Óizórsoov Meineke (cf. vs. 115), &0ixov roDrov Kock (ef. vs. 116, 885). 
658. Ósi Gs zmogórsoe Toírov] zoórso« roírov Ós: os V (possis ztoórsoa ósi os rovrov). || 
rojrov] vrovrov R alii. | Suspicor post hune versum aliquid excidisse. 


659. àg9is] óvroz; Kiehl. Cf. vs. 251. 





dicebatur oxuuae2ícc. (Ach. 444 Pac. 549 
fr. com. adesp. 1142); proprie enim sic 
significatur aliquem c/z«edum esse (vid. 
Iuven. X 53 Mart. II 28,2). Quapropter 
Dio Chrysostomus XXXIII p. 13 Dind. 
argumenti eausa absurdi aliquid fingens 
rogat: s/ zig zageytvowo si; zóÀw iv m 
návrsg 0 vi (v ÓstxvUmGt rÓ u£oc ÓmxrÜAo 
ÓsixvÜOUOL,...7toixY Tivi fynosrct TÀY TÓÀwV 
TXÜrjv; — Medius autem digitus hane 
ob eausam dicebatur zfa;:is (Pers. II 33) 
sive zmpudicus (Mart. II 70, 5), et satis 
apparet hue alludi nostro loco (vid. 
etiam Eq. 1381); in quem errorem vox 
fvvovoía & Socrate adhibita rusticum 





&uovcov detrusit. Quamquam fatendum 
est Strepsiadis verba intellegi non posse, 
quapropter non dubito quin sint cor- 
rupta. Id unum perspicuum est, senem 
Oxuualíg«.  TÓv  Ói0kGxc20v, quem ideo 
irasei non est mirum. 

655. &yosiog] item "Thesm. 160. 

— Gxoióc] cf. vs. 629. 

— (6 oitvo£] item Vesp. 1504 (1514) 
Av. 1641 Lys. 948. In epica dictione 
voealis v longa est. 

657. Unum est quod mihi expeto, zniu- 
siissüumam quamque disputandi rationem. 
Vid. vs. 114 et ad vs. 112 sq. 


659. Genera grammaticalia a Protagora 


112 NUBES. 
ZTPE'UIAAHZ. 
660 &ÀAX oid £yoys vágosv, si wi) wotvouar 
4QiÓcg, rQ&yOcg, Tr«UQoc, xUcv, CÀtxrQUOV. 
AXSOKPATHZ. 
ópüc 0 mGysic; vv ve OoÀswev xotg 
GÀexrQvÓve xe«L vo0TO xcL TOv Gopocvc. 
ZTPE'PIAAH. 
cc 05; qpégs, mÓ6; 
ZOKPATH. 
CÀexrQvOv xci GÀexrQvOv. 
ZTPEUIAAHS. 
665 va róv llocsóG. vv Ói mg us qp] xev; 





660. Éyoys rígoev |] Zyoy &zr &oosv Bodl. duo, quod recepit Blaydes coll. vs. 683. 

661. zo&yoc, raUgoz] vaDooz, rg&yoz V R alii. || Post hune duos versus intercidisse 
putat Bentley, quibus feminina aliquot nomina Strepsiades iussus protulerit. 

662. 0 V R] & cett. (ut Eur. Med. 403), 8 z Cobet. 

663. xal rar) Flor. d^] x«ze)?vó V!, quod dittographia abiit in id quod R et fere 
omnes habent xezeza)ró, metro invito et abundante particula zs vs. 662; correxit 
GHermann. Porson i&4exzovà xcr& rab0, Meineke &4£xrope xar& rabró. Vid. vs. 851, 
1497 Ran. 932, 937. Accusativi formae d4exrgvó et -xrgvoU; an iure restituerit 
Porson dubito, cum praesertim etiam vs. 664 sic possit restitui accusativus, quem 
poscere videtur grammatica; hoe tamen loeo verum duco xai rzairó. 

664. z5:;] Strepsiadi dedit Elmsley, in codd. est Socratis invita grammatica, 
sie enim qég.—— ózwc; fuisset dicendum, idque cum cod. Harl. 3 scripsit Porson; 
vix tamen ferri potest thesis ita diremta (v! | z—), neque g£ge subiungi solet inter- 
rogativis sed praemitti (vid. tamen Ran. 993). — Eodem vitio laborant Av. 1234 
Ran. 1424 Eecl. 761. In V verba zr; &sxrgvov desunt. ThLudwig coniecit qro' ióo. 





inventa (vid. ad vs. 637) ante omnia — zaécyss] vid. ad vs. 234. 


nune addiseenda sunt seni misello. 

— óg3 óc] vid. ad vs. 251. 

660. ze uj uoivouca] vehementer hoc 
est asseverantis; item "l'hesm. 470 et 
addita particula ys Plat. Euthyd. 2832 
Protag. 34906; cf. Plat. Gorg. 5114 & 
QJ xoqós y sui. 

661. Rustieus enumerat animalia do- 
mestica. Gallum autem quod quadrupe- 
dibus aecensere videtur, id non est 
urgendum. 

662. doc] scin ^ Cf. Ran. 1136, Soph. 
Oed. Col. 937, Eur. Med. 403. 





663. xol...xei] et...quoque, item Eccl. 
438 sq. 

664. zog — zc; cf. Lys. 574 móc à); 
qtio óc. De duplicato zs vid. ad 
vg. 19. 

665. vij vóv IIoosido] sc. zóv 9a2árrtov, 


non zóv (zzv iÉxsvov (vs. 84). Vert. pro- 


Jecto verum est quod dicis, et confera- 


tur veózovrog; ille Molierianus, maxima 
cum admiratione intellegens se per totam 
vitam ,prosa" oratione esse usum (,ob 
Moliere Aristophanes gekannt hat, weiss 
ich nicht" Kock). 


NUBES. 


113 


2IOK PATHS. 
GÀexvoUowvow rv Ó' fregov GAÉxvoQa. 
ATPE'PIAAHS. 


GÀexrQUcLveV; &U ye, vi r0v Ago 


rr E) ? M , M 1] , 
(OT QCvrL TOUTOU TOU OiÓcGyuerOoc uóvov 


ÓicAgurGO GOL xÜxÀo TQv x&gÓomov. 


ZOKPATHZ. 


5 3 -0? 
(Üov uA cv8:c; roU9' fregow cv xdgÓomov 


&ooevo xcÀtig, OYAstev ovGov. 


ZTPEUTIAAH. 


La , 
TÓÀ TQÓTO; 


LU ^ NUN , 
&ogevea x«ÀG éyo xcgÓozov; 


ZSKPATH. 


uaÀL.oTÉ ye 


Gozo ye xoà KAsovvuov. 


ZTPEWIAAHZ. 





666. 9" &regov] Éregov 0' Cobet. 


cg Ó5; qodcov. 





669. co. Cobet] eov codd. || óie2quróao] xera2qiróoo Blaydes (ut xav«7ovoobv ete.). 
671—673. z& voózo — Kisóvvuov| om. R. Versus 672 an spurius sit dubitat 


Blaydes. 


671. In fine interpunxit Lenting, ut salva lingua posset responderi per parti- 


culam ys. 


672. iyo] sic (yo) V R alii, 'yó zjv multi, Brunck zj». 


673. ys] om. V ER et multi. 





666. àisxro/aivav| novam hane vocem 
e Protagorae disquisitionibus de nomi 
num generibus desumtam esse parum 
probabilis est Kockii suspicio; immo 
festive nunc fingitur ad instar vocum 
Aémwa Ssg&zaive D'*&9owa "Aixcwve alia- 
rum, a masculinis in -ov excurrentibus 
ductarum, quemadmodum novis voci- 
bus uc«ysioawa et iyS3vonó2owe usus est 
Pherecrates fr. 64. Extra Athenas au- 
tem gallae dicebantur &4exzogíóscs, quo 
nomine praeter Epicharmum Democri- 
tum Hippocratem usus est etiam Ari- 
stoteles (Hist. Anim. VI 1 $ 2). Attica 
vero lingua utrumque genus voce epi- 





coena &4sxzgvóv designabat, vid. Cratin. 
fr. 108 Arist. 18, 185 sq. Theopomp. 9 
Plat. 19 sq. Stratt. 58 Anaxandr. 47 (?). 

669. óia2quroo] verbum nune fingi- 
tur à comico. — De re vid. vs. 1146. 

610. i0o? u&Z a$31;] item Pae. 5; ef. u&z 
ab9ig Av. 1415 Plut. 935 Soph. Phil. 793, 
u&Z a)zixa 'lThesm. 750 Plat. fr. 128, 
cirix« u&a« et similia saepius. 

673 sqq. Cleo»ymus et alias passim 
(vid. ad vs. 353) et hoc loco deridetur 
utpote homo gulosus et ignavus. 

63. Gozo ys xal KAeóvuuov] ,ut ho- 
minum, sic rerum sunt genera, quae 
nominis terminatione indicantur". — Re- 

8 


114 NUBES. 


AXSKPATHZ. 
reUr0v Ó$vorat Go, xágÓomog KAsovüpo. 
ZTPEWIAAHZ. 
675 QÀX, à &yé9 , o00 mv xágüomog Kleovüuo, 


GÀX iv Ovsíg GrgoyyvÀm éveudrrevo. 
&r&o T0 Àoumov mc Uu or xcÀeiv; 
ZSKPATHZE. 
0T; 
vQv xegóómqv, Gozxeo xeÀeig vqv Zoorgárqv. 
ZTPEUWIAAHZ. 
vqv xogÓómqv; O«Ascv; 
AXSKPATHZ. 
0pg9óregov Aéyeug. 





674. co] *co? 

676. (s vsuázzero Dobree] y' &veu&rrero codd. (y om. V). 

679. Post x«góónmyv interrogandi signum deest in V R aliis. || 9»2«txv; — 0gSóvegov 
àéysi;] om. V. || ée3órsgov Aéyec] in codd. sunt Strepsiadis; GHermann dedit 
Soerati, cui etiam vocem 3S»z&«v tribuit Reisig. Pro óo3órspov in R aliisque est 
àg96c ykgQ (quod receperunt GHermann Reisig alii (,gewiss, denn so forderts die 
Regel" Kock); sic tamen y&o molestum duco, quod optime intellegerem si oro 





cordemur nune oportet, novi et inauditi | Sed quid his inesse possit quo notentur 
quid illo tempore fuisse genera gram- | eius mores improbi fallaxve indoles fru- 
maticalia (vid. ad vs. 637). Quibuseum | atra quaero. Immo ridetur paupertas 
nos inde a prima pueritia ita consuevi- | hominis, qui cum victu quotidiano iusta- 
mus, ut in ipsa rerum natura ea inesse | que adeo supellectile domestica careret, 
persuasum habeamus, et absurdus fere | ,zk zów iyóvrov àvigov igémrso9o/ (Eq. 
videatur qui iocandi materiem inde sibi | 1295) soleret... quando? Illo tempore 
expetat: Aristophanis vero aequalibus | opinor quo novit eum Strepsiades et 
perridicula videbantur ,vocabula virilia" | cum eo consuevit; antehae enim esuriens 
et ,muliebria". aliena catilla liguriebat: nune $Zov9óc 

674. rabróv Óívarai oot] idem (ibi valet, | &orw innodewrQvóv, taziarchus scilicet crea- 
idem de utroque nomine tibi est sta- | tus suam pultem suis nummis parare 
tuendum. Cf. Plut. 842 ró rgigówwov zí | sibi potest. Moríariwn autem cur com- 
Oóvaroa.; quid sibi vult istud palliun? Sed | memoretur, melius intellegeremus si 
rustico Socrates dicere videtur inter | sciremus quid in vita privata egerit 
Cleonymum, hominem obesum, et mae- | Cleonymus. Qui si pAarmacopola erat, 
tram vix ullum esse discrimen. tam pauper autem olim fuisse nunc dici- 

675 sq. Imperfectum quid sibi velit | tur utin eodem mortario cum herbas suas 
fortasse incertum. ,Nequitiam aliquam | pulveresque medicinales contereret tum 
Cleonymi indicari" suspicatur Blaydes — | polentam pinseret, haec quoque comici 
ut assolent interpretes ad incitas redacti. | verba suo aculeo non caruerunt. 





NUBES. 115 
ZTPEBIAAH2. 
680 éxeivo Ó' qv &v xagÓómq, KAsovüpm. 
ASKPATHZ. 
&u Ox ye mol vOv Ovoudrov uoOsiv cs Óei, 
Gvr Qgoev éorív, Grr« Ó' cor&v Osa. 
ZTPE'PIAAHZ. 
GÀX oid  £yoy & O«Aé oiv. 
AS KPATHX. 
eimé ÓW. 
ZTPETUIAAH. 
ZociAAe, DiMvve, KAereyóoo, Ziqwnvota. 
AO KPATHZ. 
685 &oosvo Ói moie rÀv Ovoudrow; 


ZTPEUTIAAHZ. 


wvgto 


dulósevog, MezAwoíeg, Mwvvíag. 








Aéyo vel ios; sequeretur. Etiam 6óp3s v)v recte haberet. Sed videtur OPGOTEP' 


librariorum errore in OPQ^I'AP abiisse. 


680. jv àv] suspecta Blaydesio, qui z&g' zv vel ixev &g v etm coniecit. 

681. ó5j ys] 9; om. V KR alii, ys om. complures; à; óà GHermann coll. Eecl. 195, 
0£ ye Meineke, £v zw Dobree, s) y^ £r: ó? Bergk, &47 £zw ys Kock. Particulae ye vix 
est locus, sed neque Dobree (quem sequuntur Dindorf et Blaydes) neque Bergk 
contextum perspexisse mihi videtur; cf. commentarius. 

682. lorí(v...cbrov] a)rov...«) "ori vel éiorív...0903ó5 Blaydes. 





680. Dicendum sic esset ,cardopa" et 
» Cleonyma? (das wire also ...). — Ut hic 
jv, Sie alibi yíyverac: usurpatur ubi ratio 
quaedam concluditur; vid. Vesp. 663 
Herodot. III 95 ete. — Feminino no- 
minis Cleonymi termino quid nune 
significetur quivis intellegit. Similes au- 
tem ioci leguntur Cic. de Or. II $ 277 
Hor. Sat. I 8, 39. Tac. Ann. VI 5. 

681 sq. Nondum satis te didicisse quae 
virorum quae mulierum sint nomina ma- 
nifestwm esi. — Primo animalium, dein 
rerum nomina tractavit magister, nunc 
de ipsorum hominum nominibus addit 
aliquid, quoniam e verbis discipuli, vi- 





rum nune Cleonymam  vocantis, patet 
eum nondum perspexisse quomodo ipsis 
linguae sonis distinguantur genera. 

684. Meretricwnm ea aetate notissima- 
rum nomina haec fuisse probabiliter 
statuunt scholia. 

686. PAiorenus cuiusmodi fuerit ho- 
muncio apertis verbis dieit noster Vesp. 
81, ubi vid., neque tecte magis Eupolis 
fr. 235 for. Ó6 cw OSuüisw quAóÍsvog ix 
Zousiov (ubi nomen littera minuscula, 
ut feci, seribendum est nisi fallor); 
Amynias autem (Pronapis filius) eiusdem 
farinae erat nebulo, vid. ad vs. 31 et 
ad Vesp. 74 et 1267—1274; itaque qui 


116 NUBES. 
AZOKPATHZ. 
GÀX, O movqoé, va0rá y ox fov Gogsva. 
ZTPEWTUIAAHZ. 
oóx &gosv Ouiv éorw; 
ZOKPATHE. 


obÓcuóc y' iml 
cg &v xcÀécttug ivrvyov Auvvíc; 
ZTPE'BIAAHX. 


690 üzcg v; GOL ,0s0go, Ós0Q, Muvvío. 


ZOKPATHZX. 

0pGc ; yvveixa vqv Awvvíav xotg. 
ZTPE'PIAAHX. 

oUxovv Ouxoíoc. Sri; 00 GrQeTEUtTOL; 

&r&g Tí rv09 , & mvrec (Guev, uovOdvo; 
ZOKPATHZ. 

ov0iv u&à Z0: GÀÀ& xeraxAwilg Ósvgl — 


(grabatum designans:) 





687. ox £or Par. 4] zorwv ob» R alii, Zor ob» (ut Pac. 672 Anaxipp. fr. 1*5) 
multi. Cf. Av. 32. 

688. juiv] juiv V R. alii. ||  ] om. complures. 

690.] om. KR errore manifesto. 

691. zj»] zóv nonnulli, óz zóv Cant. 1 (et sic Bentley). An *vov? 

692. jr; V R] 9er cett.; Dindorf huc refert Hesychii glossam 7r: óoris. 

694. obó:v| aut corruptum est aut — quod suspicor — lacunae indicium; vid. 
commentarius. Frustra GHermann contulit Av. 1360, neque prosunt collati a 
Sehómanno Eur. Med. 64 Ion. 256, 288, 404; qualibus locis ad o£» e vicinia 





nune coniunctim cum hisce iuvenibus 
commemoratur J/elesizs quam ob causam 


igitur 4mynias nunc insimulatur, for- 
tasse idem tangitur Vesp. 1117; vid. 


fuerit famosus obscurum esse nequit; 
Thucydidis filium, cuius mentio fit apud 
Platonem (Lach. 179c Menon. 944) 
intellegit Bergk parum probabiliter. 

688. oióauos y^ zs] sic hae particulae 
etiam Vesp. 79, 1393 Pac. 1260 alibi 
iunctae sunt. 

692. Cobet contulit Euripidis fr. in 
schol. Hom. 71V 153 servatum oiov» « ói- 
xa(mg7» sime sipyaaTai váÓs; — oroarsíac 


, 





etiam Eq. 443. 

693. & závrs; lousv] in vulgus notos 
esse Amyniae ceterorumque qui com- 
memorati sunt mores, poeta sic innuit. 

694. Of. Vesp. 1208 zab' kàAk Ósvgl 
xaraxAwelg mgouávSave | Svuztovixóg elvaa. 

— obóiv] explicari nequit. Nisi fallor, 
excidit versus huiuscemodi: «(à27' obótv 
oio9', o0)? Àv &xojuc ucv9ávuc | obótv 
u& 4p. 


NUBES. 18 n 


ZTPEWUIAAH2. 


AS KPATHZ. 


éxggóvriGÓóv v. vüv GsavroÜ mQoyuirov. 


ZTPEWIAAH. 


ui 059 , ixereUc, évraUOd y^ QAM, ebweg ye qom, 


695 


, -9 
qouet w fecov «)r& re«ÜUT £xggovríoat. 


XOKPATHSZX. 
o)x £o. meg rvUT GCÀÀo. 


(Senem vi cogit in grabato considere, dein secedit et meditabundus consistit.) 


SCENA DUODECIMA. 
Strepsiades, Chorus. 


ZTPEDPIAAHZ. 
xexoÓetuov iyo, 
otev Óíxqv roig xógsc: Ócco Tüusgov. 
(Dum eanuntur sequentia, in grabato volutatur et membra iactat cum 
eimicibus bellum gerens.) 
XOPOX. 
(Cantus.) 
Stropha (vs. 700—706). 
100 


qoóvrts Ó5 xal ÓiíO8gsu, mávra rgómov vt Gevrv 





facile suppletur verbum, hie vero id quod o) ó5r« deberet significare (,7u//o pacto 
sc. haec doctrina omnibus nota est") Heidhüs interpretatur ,O, zu gar nichts", 
Socratem enim secum decernere nihil amplius e sapientiae suae thesauris imper- 
tire seni stolido; at ita non potuit adhiberi oióev. 

696. (g)vza03& y  Dobree] o' ivrao9' V R alii, o' évra094 y pauci, o' év340" 
ceteri, ivraU94 o' Kock male (coll. vs. 784), ó' i»9«ó( y' (et mox &/) Lenting, quod 
reciperem coll. Eq. 1100 Thesm. 751 Ran. 167, nisi aptius videretur adverbium 
iyrzxó9& quam 2v94ós. | &47] om. V. || &zeo] e£ V R alii. 

100—706. In codd. sunt Socratis, choro tribuit Reisig, hemichorio GHermann, 





696. izezsUv| cimicum scilicet recorda- — ste E 5] se. éxqoovriocu vid. 
o Ys xor Q0 


tus quam maxime refugit istam ozigáóc 
Gyoivov xogéov usoziv (Plut. 541); vid. vs. 
634, 699, 709, 725. — Interiectionis loco 
ixezsUo (obsecro) inseritur etiam Ran. 299 
et praemisso ut hie u; ózz« Thesm. 751 
Ran. 11, 167, ,jzo ys Eq. 1100. 


ad vs. 226. De particulis s/zeg ye vid. 
ad vs. 251. 

698. oix fon nc«gk zaUr dila] redit 
locutio Vesp. 1166 Pace. 110, Cf. Plat. 
Phaedon. 107 o/xovv £yoys Eyo ap 
vaÜUrx XAAo Ti ÀAfy&ww zT. 


118 NUBES. 


Groóper mvxvocag. 
S à D , » , 
TOqvUG . Ot«v &LG QG7t090V T7U&0T6, 


im ÀÀo me 


705 vógue gotvóc Unvoc Ó  &mé- 
Gr0 yluxvé9vuoc Ouuárov. 
ZTPE'PIAAH2. 
GrrorOL, CrreTOL. 
KOPTQ AIOZ. 
Tí TtüGOyttg; VÍ XCuVELG S 
ZTPEWIAAHZ. 
&zóÀÀlvuet Ós(Àonog &x voU GxíumoÓog 
710 Óíxvovoí w é&&éomovrsg of xog...ív9uor, 


x«L vràg TÀevgüg Ócegócmrovoiv, 








versibus 805—813 haec respondere, in fine igitur nonnihil intercidisse ratus. lidem 
versus 708 et 716 choro (coryphaeo) dederunt, Socratem enim vs. 698 introiisse, 
versu autem 723 in scenam redire. Aliquantisper certe philosophus relinquit 
Strepsiadem; sed malui statuere non e scena eum sine iusta causa discedere, 
sed a Strepsiade remotum consistere, ut de quaestione aliqua quae sibi inciderit 
meditetur, qualem e Platonis Convivio Socratem novimus (vid. comm. ad vs. 415). 

700. Ji&99&] ói&g30e« V R. 

706. Desunt post hune quae respondeant versibus 811—813. 

707. &zraroi (bis)] i«zz«ze( codd. multi. Cf. Thesm. 223. 





702. aerodga|] circwmrota. Nid. Vesp. 
1528 et ad Ran. 817. —  Perridicule 
hoe verbum et sequentia, praesertim 
z:50&»v illud, sunt aecommodata violentis 
motibus hominis quem requiescere non 
sinunt cimices. 

— zvxvócac] colhgens te; cf. franco- 
gall. se recueilhr et Ach. 445 Euripidis 
verba zzv; àenztk unyavü qgsvi. 

704. Cf. Eur. Troad.67 ci ó' óós zy 
Ó&s &AAoT si; &iàovz rgózovc; Ingenii hoc 
est velocis et versatilis, stuporis vero 
est indicium zó iv rà abrà xa9503c 
(Ran. 1103). 

706. y2vzóSvuosc] hic somni epitheton, 
Lys. 551 amoris. 

708. ví zácyss;] vid. ad vs. 340. 

709. àx] vid. vs. 37. 








— coxiumoÓo;] vid. ad vs. 633. 

710. Iocus, quo CoriuíAiorum nomen 
nune czmicibus inditur, quadamtenus con- 
ferri potest cum Vesp. 11 sq. Pac. 746 sq.; 
vid. etiam supra vs. 12 sq. et 37. Alienus 
vero hinc est Ran. 439, neque Thesm. 648 
(ubi vid. schol.) hue est trahendus. Qui 
loei nihil praeter ipsum nomen Corin- 
thiorum inter se habent commune, hoc 
autem, utpote gentis inimicae, Athenis 
saepe fuisse ludibrio, haud secus ac 
Megarensium vel Boeotiorum, facile in- 
tellegitur. 

711—715. Simillimus est sonus ver- 
suum Lys. 962—965. Cum vs. 713 sq. 
cf. etiam Pac. 899 Av. 448 Anaxandr. 
fr. 4168; 

711. óagó&zrovow] vid. ad Ran. 66. 


NUBES. 


119 


M M At 2 , 
X«L TvQv apvynv &xTLVOUOLV, 


A A P4 2-/! 
xci rOoUG Üggttg &&éÀAxovoLv, 


x«L rÓv zQOxr0v Ói0QUrTOUGLV, 


115 xaLí w GuoÀoUGiv. 
KOPTO AIO. 
wy vvv Begéog GÀysi Av. 
ZTPE'PIAAHZ. 
x«L Ttg, OT€ MOV 
qootdo r& yonucre, qgov0x y9oic, 
qoo0x wveyü, goosór À' us, 
720 xal z90g rovTOig imi voic. xe«xoig 





112 sq. Ordine inverso habent codd. nonnulli. 
712. wvyl»] weijv Meineke, eorporis enim partem aliquam fuisse indicandam. 


Cf. scholion. 


713. iixovow] PieAxobow (exulcerant) Reiske (cf. Eur. Hec. 405). 


717. uov] uo. Blaydes. 


720. *ini] iz, codd.; quod licet coll. Herodot. VII 6 defendi possit, non tamen h.l. 
est ferendum, quoniam qooug&c (vel -9xs) dósv misere languet nisi quid additur. ll 


xaxoiz] xaxota«v) V R alii, hine Blaydes zoírou rotou xaxoiotv. 





712. yvy] vitam, i. e. sanguinem, quem 
Suuóv qowóv(?) dicit poeta h. Apoll. 361, 
uéAav uívog Soph. Ai. 1412 (vid. etiam 
Antig. 960), «iuerzngóv uévo; Aesch. Ag. 
1057, et fortasse (nam dubia est lectio) 
purpuream  anunam  Nerg. Aen. IX 349. 
Of. Soph. El. 785 cobuóv éxnívovo' && | 
wuyiü &xg«rov «iua, Antig. 532 óc £yióv 


igeuévg | aj9ovo& u^ diémwe. Vid. etiam 


Trach. 1054, ubi pallium venenatum 
dieitur Herculis &pzroiez óogeiv, vel 'Theo- 
erit. II 55 sq. 

716. Cf. Trygaei ad eantharum suum 
verba Pac. 83 u$ uo: gopagos yogsi Aíav. 

718—722. ,A4ch mein lieber Augustin, 
alles ist. hin!" — Sed zagorgayoóst nunc 
senex, fortasse imitatus Hecubae Euri- 
pideae querelas qooDÓoz itoéojjuc, qoobóo: 
zaiósg (Hec. 162); vid. etiam Androm. 
1078 qoojóx uiv abó5j, qgoUóx Ó' &g9Q« 
uou x&ro, et ipsius Euripidis desperan- 
tis vox ggoUó& uot rk Óg&uara Ach. 4'70. 

719. iugáz;] vid. ad vs. 500. Singularis 
ne mirationem moveat, reputemus no- 


| testari; 





biscum zegaftivam vim inesse adiectivo 


qooUOog: nec color mec sanguis nec solea 


| superest! ulla. 


120 sq. Praeter cetera autem hoc est 
gravissimum, quod ne dormire quidem licef, 
sed infer hasce aerwmnas etium vigilare 
iubeor. Vid. vs. 705. Idem esse ézi roi; 
xaxoig qgougas &ósv quod ézi voi; xexoic 
quAmx5v zoiic9«. ovra, invigilare malis, 
noster locus — si sanus est — videtur 
cantillare nimirum solet qui 
vigilare iussus somnum obrepentem ab 
oculis depellere conatur, Üzvov zóó' àv- 
z(uoAzov ivréuvov üxog (Aesch. Ag. 17). 
Itaque qoovokc üómv (vigilias cantando 
íransigere) eum fere habuisse sensum 
quem nostrum franéwaken sumamus ne- 


| eesse est; quamquam non possum di- 


cendi hune usum exemplis aliunde 
adscitis confirmare. Altera vero lectio 
qpoug&s üómv — si salva lingua ita dici 


potuerit (vid. ad vs. 371) — propter con- 


| textum est reieienda, hunc enim praebet 
| sensum: ideo praeseriüm contabwi quod 


120 


NUBES. 


qoovo&c Gov 


óÀíyov qgobÓog ysyévqucus 


SCENA DECIMA TERTIA. 


Strepsiades, Socrates. 
ZOKPATHZ. 


(meditatione absoluta ad se redit, dein adit Strepsiadem:) 


e - 
obrOQ, TÍ 7OLS(g; OUyL qooviíteie; 


ZTPEUVIAAHZ. 


va róv lloccióóÓ. 


AXSO9KPATHZ. 
xoi ví Or égoóvrucac; 
ZTPEUIAAH. 


c ji LÀ , » , , 
O70 TOv Xxógcov & uoU TL mtgiÀeLg 0 njoerau. 


ZSKPATHZ. 


Gzx0ÀsU X&XxL0T. 


ZTPE'UIAAH. 
GÀX, à &yá9 , &móÀoX prio. 
ZSOKPATHZ. 


o9 uoAO9oxiGTÉ , GÀÀ& meguuolvstéa. 


é£evgeríog y&o volg Gmocregquuxóg : 








721. qgovgks;] sic V R et l a. in schol, qgovo&; multi (vid. ad vs. 371). Voll- 
graff coniecit qgojíó«;, nam si is qui identidem oya9é crepet oyaS(lav dicatur, 
eum qui saepius qgoíóy clamet diei potuisse qgoídes óswv. 

722. qpoüdoc] qoovoóc(?) Fritzsche. || Interrogandi signum in huius versus finem 
transtulit Blaydes, vulgo post iup&s vs. 719 lectum. 

123. mowi;] z&cys; unus Parisinus, fortasse recte. 

128. ébevgeréoz] Pievozéos V R et plerique, sóggréog cett.; compositum etiam Egq- 
1194, 1322 Nub. 137 Eccl. 577, 607 etc. usurpatur. || &zoozsonzoíóe] -zuxjv R (ut 


v8. 747), -zió« multi. 





inter vigilandum canto — quod quam sit 
absurdum quivis videt. 
726. &moàs x&xwrx] — sig xógaxoc, Ó 
xáxwsT zoioUueve. Vid. ad Vesp. 412. 
727. De termino -zée vid. ad Ran. 
1180. Ad rem quod attinet, cf. Socratis 
verba Plat. Phaedr. 2374 oio9' oí» ó& 








z0ujgOo ; ÉyxoA2vw&usvog gà, fv à vv z&yiova 
ÓuxÓg&uc TÓv Adyov xal ul] BAézOv 7tpóg cé 
óm alay)vys owezogGua:. Caput obvolvere 
iubet senem veste illa stragula quam 
tantopere ille abhorret, cimieum ple- 
nam seilicet. 

128. voog] idem quod yvóu vs. 730. — 


NUBES. 


M , , 5 
X«L CrtoL0ÀNu . 


121 


(Lodice involvit Strepsiadem, dein domum intrat ut videat quid ceteri 
agant discipuli.) 


ZTPETDIAAHZ. 


(ut primum abiit magister, caput exserens:) 


oiuov Tío &v ÓcWv émpáAon 


730 


&& &gvoxíüov yvoumv Gzxocrsonroítóo ; 


AOKPATHZ. 


(rediens, secum:) 


, 19 , M Dd Ó - /A 
eos vuv & 91160 7T.OC0TOV O TL Qc TOUTOVL. 


(Ad Strepsiadem, qui caput denuo abdidit:) 


ovTOG, XcQsvÓcc; 


ZTPEUIAAHZ. 


(caput exserens:) 


u& róv ZmóÀÀo, iyo uiv oV. 
AS KPATH. 


&yug T5 





731—739] post versus 723—730 ferri non posse, alius igitur esse recensionis, 
quod multi statuerunt, cum Heidhusio pernego. Vid. quae textui adscripsi. 





Exeogitandum est aliquid seni, 
frustrare (kmoorsostv, cf. vs. 4877) possit 
suos creditores. 

729. &moewAgua] voce a verbo &zatoz&v 
(Eur. Ion. 519) ducta utitur etiam Aesch. 
Choeph. 1001 sq. qgyagzgs vio | Sévow 

-é&zoctóAmue xal &oyvgootsoN | piov vouitov, 
item Soph. fr. 841; cf. àzeioiá — inr 
Aesch. fr. 185, quod a verbo «ióAiav 
duetum est ipsum. Deam zer vs. 
1150 invocat Strepsiades. Veram vim 
harum voeum ostendit Pind. Nem. VIII 
42, aióAov wsUóoz dicens fallaciam versa- 
tilem, mobilem, tortilem. 

729 sq. zí; àv — &moorsQnroióa;] quis 
landem iniciat mihi inventum fraudulen- 
fum e& lodicibus vervecinis! ,Corinthiacae" 
istae stragulae quid prosunt ad spoliandos 
ereditores! — Nerbo znmiciendi utitur se- 
nex quoniam Socrates modo ei éméjaisv 

certe unam  &gvazióe, haec 
autem vox idem significat quod o:cga, 

pellis ovihs (vid. Vesp. 1138 Ran. 1459), 


&ovazidasz, 


quo | 





et redit Plat. Sympos. 2207 Theocr. V 
50, etiam apud Aristonymum comicum 
inventam esse testatur Bekk. Anecd. 837. 
Nune ea utitur rusticus quoniam 4727 à 
fraudulenta sollertia quam maxime sunt 
alieni (ef. vs. 1203). Omnino vero rei- 
cienda est vulgaris huius versus inter- 
pretatio; nam insulsissimus profecto ho- 
mo fuisset Aristophanes, si ad verbum 
éiapvela9a. — ut perhibent — sic allu- 
sisset, epico scilicet exemplo z 562—567 
pellectus. 

731. zorov] ante omnia. 

732. obrog] vid. Vesp. 1. 

— u& zóv AHMnzóiio, By uiv oU] item 
Ach. 59, 101 Eq. 14, 1041 Pac. 16 Av. 
268, 439. Alias saepe u& Z4 yo ut&v 
ov. Item Britanni Not 1, by Jove! 

133. £yss 7;] fenesne. (zmvenistine) ali- 
quid? Of. Agathonis verba apud Plato- 
nem Symp. 175 4 ós0go Zózgarsc mag &ub 
xaT&zsu00, tv& xai toU GcoqoüU &zoi«íco 0 


Go. ztgooéoTy év roig ztgo9Uooig. ÓrAov y 
Y ] Qo 0 1 Y 0 


[D NUBES. 


ZTPEWIAAHX. 
u& AC, o0 Or Lyoy. 
ZO KPATHz. 
ovÓ0iv mávv; 
ZTPEUTIAAH. 
ot0év ys, mÀ$v & r0 méíog fv vij Oski. 
ASKPATHZ. 
(iratus :) 
735 oUx éyxeÀvipéuevog veyíoc TL qoovricic; 
ZTPEWIAAH. 
mol voU; GU yíg uoi rolro qoácov, à Xoxoorsc. 
AX SKPATHZ. 
e)r0g 0 ri Bo)Às, moGrov iéevosiv AÉyc. 
ZTPEUWIAAH. 
&x15xo«c wuguixig Gy BovAouor 
ztgl rQv rTÓxcOv, Ümcog &v &moÓG uwósví. 
X9 KPATHZ. 
140 [9. vvv xcÀUzTOv, xci GyáGog T]v qooviióe 


Àemviv xerü qwwxgóv meQupoóvet và mQdyuoro, 





733. ob óár] sic V R, ovócv y vel oiótv multi. || o?0iv z&vv] Strepsiadi continuat 
R, quem libenter sequerer deleto versu spurcissimo 734, si credibile esset eius- 
modi versum invito poeta in textum potuisse.irrepere, neque eo omisso langueret 
versus 733. 

734. s; Meineke] ;j mss.; cf. vs. 361. 

737. moorov] zgoóros; V R et plerique. || 25evgsiv] -9óv V R. Infinitivum propter 
vs. 728 iure praetulit Blaydes, vid. etiam vs. 738. Non quodlibet dic requiritur 
sed quid velis dic. 

739. àv àzmoóo] &moódoc (quomodo...) Blaydes. 

740. i9. vuv xaiózrov] 13' &yxaiózrov Cobet, quoniam simplex alias ita non ad- 
hibetur. || oy&ces] eyíce; Bentley, yaz&o«; Blaydes (quae coniectura non defenditur 
versu quem affert 762, damnatur autem adiectivo 4ezz/jv praedicative subiuncto, 
nihil enim est raa&v Aezzóv). 











9r. móges aürÓ xol Éyuz o) yko &v zgo- | Sic recte Mitchell Kühler; perperam 
aztoTus ltem Soph. Ai. 875; vid. etiam | vero Dindorf Blaydes alii coercita cogi- 
Eur. Suppl. 818. tatione. De verbo vid. ad va. 107, de 
1734. nin ei] misi forie; vid. ad vs. 361. | adiectivo vs. 230. 
740 sq. oyácaz...2ezr]v] — Aenzzüv óue- 741. zeguppóve rk zo&yuara] de rebus 


Aóv vel xacarsuów, minutissime dividens. ' tuis meditare. De verbo vid. ad vs. 225. 


NUBES. 


123 


0g9Gg ÓrcLoGv x«l Gxomiv. 


ZTPEWIAAHZ. 


(denuo lodice se involvens:) 


Nu , 
otuoL vcÀog. 


ASKPATHZ. 


£y dxgíue xiv &mogig v; vOv vomuérov, 


, ' E * — , " 
&geig GmteAOt, xGra Tij yvoum niv 


145 


xívqGov «vig «r0 xci CvyoUgicov. 


(Paulisper tacitus expectat.) 


ZTPEWIAAHZ. 


(caput exserens, laeta voce:) 


€ 2oxgetíóiov giAvarov — 





743. krofue] sic V R, &ro£uec multi, hinc &zg£ueg jv 0' Blaydes (coll. vs. 615). || 
xijv] xiv codd. (à42 Bodl. 4, quod ex 44 (kv o") ortum putat Dlaydes). 

744. xóra] x«r« R, xci x«r& Bergk. | v5 yvóux Reiske] zv yvóu5gv codd. (ut 
vs. 477); quo servato Kuster vs. sequenti scribit «ó o) pro «ró. Of. Ran. 3595. 


745. «)ró xai] xai z&iw Blaydes. 


146. Xoxoeríóuv qíàirerov] q. X. (coll. Lys. 872] vel JZwxoártov Ó qiàravov (coll. 


Eq. 726 Eur. Cycl. 266) Blaydes. 





742. Óunpóv] distinguens, definiens. Artis 


dialectieae proprium hoc est verbum, 
in sophistarum igitur scholis, Prodici 
praesertim,  usitatissimum; vid. Plat. 
Lach. 1974 Protag. 339 4, 341c Char- 
mid. 1634 Phaedr. 266 5, 2734 etc. 
Xenoph. Mem. IV 2 et 5 S 12 et 
supra ad vs. 166. Facete autem Epicra- 
tes hoc aliisque philosophorum verbulis 
usus est in Platonicorum derisione (fr. 
11); ubi narrat aliquis se Panathenae- 
orum ludis vidisse gregem iuvenum in 
Academiae gymnasiis zsoi qUasoz ,qo- 
Qicouévoy?, qui ,0rezóoitov? Cóov vs Btov | 
Ó£vógov rs qUaw A«yávov rs yévp, | x&v. iv 
TeUroi; T!v xoAoxüvrqv | iinrolov ,rívos ioci 
diu autem tacitos adstitisse et 
xüyavraz (vid. supra vs. 191) ó:ueqpor- 
zíoct., dein cum a medico quodam palam 
irriderentur ne advertisse quidem, 6ó 
Iiárov Ób zagów xcl u&ia moz, | odó&v 
Ógtv9e(z énéza$ «rot; | n&Aw «8H &oytis | 
»&qopíteSau vivos &gzl yévoug"" | oi ó& ,Ór- 


yévovs" : 





(joovv". — De cucurbita vid. ad vs. 327. 

745. twyó9gicov] verbum alibi non 
lectum, quod GHermann e tragico ali- 
quo, Kock e Protagorae dictione desum- 
tum esse suspieatur, quin ezamznare, 
perpendere valeat non est dubium; nam 
ductum est a voce f/yo99ov, quam librae 
ex«ien signifieasse noster locus docet, 
haec autem est derivata a verbo Zuyobv, 
hoe denique a voce tvyóv iugum (librae). 
Perperam igitur Pollux X 26 de ianua- 
rum vectibus clavibus cett. loquens 
postquam docuit comieos sensu reserandz 
et alia et &»atvyóoa. dixisse, haec addit: 
xal rÓ ,Cuvyd99igov" Ók imi voU ,4Asiooy" 
sló9ao« rárrsv, aliorum repetens vel ex- 
cerpens observationem male intellectam, - 
fortasse male lectam, nam Ȓvyoov pro 
corrigendum esse suspicatur 
Kock. Ipse si suo loco hune imperati- 
vum legisset, neque tam inepte eum 
potuisset vertere neque addidisset ,50/7fos 


xAsigOY 


| fuisse comicos ita loqui". 


124 


NUBES. 


AS KPATHZ. 


, s; , L 
Tí, €) yégov; 


ZTPE'PIAAH. 
£yo vóxov yvowmv &mocrsomvwxadv. 


ASOKPATHZ. 


? , 


 émíÓsi&ov  ebridv. 


ZTPE'PIAAH. 
simi Ó5 vóv uo. — 


ZSKPATHZ. 


ZTPEWIAAHZ. 


€ 5 
yvvaixe qoguoxió cL moutusvog Ocrvroqv 


xcQflouui vóxvoQ v]v GsÀQvqv, sive Ó$ 


corqv xe9&ío&cuw sig Àogsiov Grooyyblov, 





748. zó ví;] Sic V R, voóí codd. nonnulli, Strepsiadi continuantes. Of. vs. 500. 
750. ó& GHermann] ó5 codd.; Bergk dubitanter sia Tí; Socrati haec verba 


tribuens. 





748. iní(óufov] monstra, exhibe. Item 
Ach. 765 Plat. Euthyd. 27447. Medium 
vero imüósxvvoS9er usurpatur de iis qui 
ànidaiw mowüvroi, i. e. de aliqua re decía- 
mni vel in universum artis suae speci- 
men aliquod publice edunt, infra vs. 
935 Ran. 771 (ubi vid.) Plat. Euthyd. 
271d, 2715 a etc. 

— «6 r(;] simillimus est Pacis versus 
826, praeterea vid. ad Ran. 7. 

749 sq. Scilieet ,carmina vel coelo 
possunt deducere lunam" (Verg. Bucol. 
VIII 69); olim igitur Medea ,lunam 
trahebat" (vid. Ovid. Metam. VII 207), 
postea ,z&c cv osinvnv xaSaupoUccs rg 
Grralióe;" noverant Socratis aequales 
(vid. Plat. Gorg. 5134); Menander au- 
tem in Thessala fabula ,complecteba- 
tur ambages feminarum detrahentium 
lunam" (Plin. XXX 1). Augusti quoque 
tempore Romae Folia illa et Canidia 
,vocibus suis lunam coelo deripiebant" 
teste Horatio (Epod. V 45 XVII 77); 
etiam Tibullus sagam ,de coelo ducen- 








tem sidera vidit", nisi eius verbis dif- 
fidere fas est (Tibull. I 2, 45). Sed 
Phaedram Euripideam in priore fabula 
Hippolyto iisdem artibus magicis fuisse 
abusam perperam multi effecerunt e 
verbis scholii ad '"Theoer. II 10 4à4i& 
Zsiáva | quive xoAóv zlv yàg moraceícouat 
&ovys Ócniuov| rig Épwrt xareyoutvatg Tüv 
GsAnviv usraxoaAstaSau güvn9sc, bz xal ED- 
gumíóns zou Gdboiógav zgárrovoav iv cO 
xaAvmTOoutvo 'InzoAórto, nihil enim haec 
scholiastae verba dicunt nisi id quod 
vel sie non nesciremus, puellas amore 
saucias solitas esse lunam suspicere et 
pallidum curarum suarum testem in- 
vocare. l 

149. zmouusvoc] servam? Minime, sed 
zoiac9a. hie valet uio960e03at conducere, 
quemadmodum oveg?e. véày et similia 
dieuntur. 

151. 2ogeiov| capsam in qua asservatur 
galeae crista (een hoedendoos); vid. Ach. 
1109. Cuiusmodi capsam etiam aliis 
consilis inservire potuisse quivis intel- 


NUBBES. 


125 


GGzto xdromroov, xüre vqooíqgv PFyov; 
ZO9KPATHZ. 


Tí Ógra ror v ogsAQcosév G6; 


ZTPEUIAAH2. 


e 


ON TL 


ei wwxév GveríAÀor GeÀQv wnÓcuo, 





mE E ^ E , B / 
i55 ovx Gv Gm000íqv rovg rÓxovg. 
ZSOKPATH. 
óru] Tí O5; 
ZTPEUWIAAHZ. 
óru] xe«r& give rGgoyUQiov Óaeveziferon. 
ZSKPATH. 
sU y: GÀX frsgov co cot moo[oÀÀ vi Osfióv. 
& GOL yoégoiro zevrer&Àevróg Tig Ólxq, 
ümec &v cb)rqv G&gevícseg simé wot. 
755. àv] dv y (s) complures. || óz] zw vel zy complures (ut Vesp. 1155 Pac, 


1018 Thesm. 84 fr. 569!4(?, vid. etiam Eq. 126, 731 Pac. 927 Eccl. 796, 1086). 
756. ckoyópvov] -Q«« legisse scholiastam perhibet OLange, fortasse iure; sed 
ipsum comicum id scripsisse minime inde sequitur. 


759. abrjv| om. V. 


legit; aperto vero errore, quem peperit | 


noster loeus male intellectus, Pollux X 
126 inter yvvausi« czsór recensens xáz- 


usum qui e voce zó rzí cognitus est (de 
qua vid. ad Ran. 7). Redit ózuj ri ój 
Plut. 136, ózuj zí infra vs. 784, óz. óy 
zí( ys Plat. Charmid. 1610, óz. 07 zi uá- 
Awsza Rep. 343 a, 0vt zí u&2ioza ibid. 4490; 
vid. etiam ?ve à/j ví vs. 1192. Sed Vesp. 
1155 Pac. 1018 Thesm. 84 dicitur zu, 
zi Óx, fr. 56914 zu zi (?). 

151. s ys] Socratem discipulum ab- 
surdissimas nugas proferentem hic et 
infra vs. 773 non serio laudare optimo 
iure statuit Heidhüs. Priusquam autem 
sententiam de eo ferat, tres ei quaestio- 








nes proponit solvendas, dein ultima au- 
dita solutione eum pro certo sibi constet 


| ne minimam quidem scintillam ingenii 
ozrgov addit: ob ev 9jxqv Aoqstov xaZoücw. | 

758. ózwj ví ój;] proprie quiz quid? | 
Apte autem GHermann confert articuli | 


seni inesse, facessere eum iubet (vs. 
181—783). 

— mpgofaàió]de hoec verbo videatur ad 
vs. 489—491. 

"158. zsvreráAavróg cic oix] item vs. 
14; gravissima igitur lis. Qualem Cleoni 
intendi in Babyloniis fabula finxerat 
noster (vid. Ach. 6 et quae ad illum 
locum annotavi) eandem autem necis 
suae poenam fore dicit Trygaeus Pac. 
171; vid. etiam Isocr. XVI 8 46. 

189. kgavicsac] e medio tolleres, irri- 
tum redderes. Sed verbi sono pellectus 
discipulus talem huius quaestionis solu- 
tionem exceogitat qua revera &qavsiz fiant 
ipsae accusationis litterae. 


126 


NUBES., 


ZTPEUWIAAHZ. 


760 


ri rr 
07109; 07:06; 


o)x oid: &r&o Cqrqréov. 


(Denuo se involvit.) 


ZO9KPATHZ. 
uy vvv mztQL Govrüv iÀÀe rav yvoumv Gs, 


GÀX G&moyíÀe viv qooviíó sig vóv doo, 


ÀwvóOsrov (G7mxt0 wuAioÀóvOqv roi moÓóg. 


(Tacet aliquantisper.) 


ZTPEWIAAHZ. 


(caput exserens:) 


qUgqux cGgpávicww vijg Ófxuc cogorárqv, 





761. ecavróv] z«vróv Piccolomini ingeniose; sic tamen hunc versum minus apte 
eum sequentibus cohaerere dixerim. || /22:] s/42« V R et plerique, quae vitiosa 
est praesentis forma; cf. Ruhnk. ad Tim. s. v. yv ii2ouévgv. || &e(] &z« Blaydes. 


762. knoy&A«] ózoyá2« nonnulli. 
164. qUonxe]| sÜoyz codd. 








161—763. Rusticum philosophus iubet 
mentem suam quam plurimum possit 
a materiae vinculis solvere, ut zregobDoae 
&zoónyu5 (Eq. 1119) et per laetos cogi- 
tationis cezmpos cireumvolitans £z 
£uàAfyy (Ach. 398), licet terrenum hoc 
corpuseulum lodice involutum iaceat in 
grabato. Quod praeceptum ut Socrates 
illustret exemplo petito e vita quotidi- 
ana, unde etiam ,nasturtium" suum et 
,iusculum" illud duxit (vs. 234 et 386), 
animum humanum searabaeo assimulat, 
cuius pedi alligatum est filum ; conferatur 
puer apud Herodam fr. 14 Crus. rjo: 
Agnoscimus 
autem in comici hisce verbis parodiam 
philosophi, qui coelestis patriae appe- 
tens hane vitae rationem, hune exitum 
uniee laudabat 2àv jj wvy!5 xaS9epoà àz- 
aAAATTNtGL, 


I - 
uxgAóv9xow  Guucr  ii&nTo. 


uxóiv ToU Gouarog Bvvsqii- 
xovGa, rs obÓtv xowovoüce cirO iv TO 
Bim éxoDca sivcw &ÀÀk qeíyovoa miró xol 
guvnS 90v, eir), si; éavtiv, &ze ueAera oo 
&el roDro — coüro Ó& obÓiv dio Boviv | 
óp9üc quiocopoUoa xal rÀ Ovr. re9vávat 
usaeroe [ó«óíos]. Quam Socratis Plato- 
niei sententiam (Phaedon. 81) non 


discipulo sed ipsi magistro deberi e co- 





mici verbis iure meo efficere mihi vi- 
deor. Vid. ad vs. 228 sqq. 

161. msoó omvróv V4As] cf. Plat. Tim. 
405 yüv Ók vzooqóv uiv Zjueréogav, Aouévnv 
0B zsol rÓv Óix zavró; mólov TET(UÉYOY ... 
iupyavíocro (deus). — Stirps Js (de qua 
vid. Enchir. dict. ep. p. 493) praeter 
epieum verbum J"Zsv, unde Ionieum 
proerevit, peperit etiam formam 
praesentis Z&v reduplicatione forma- 
tam; fuit enim primitus .F(-.F2-j», quem- 
admodum stirps »sg praeter verbum 
Ȏouc. alterum praesens Ȓocouot, i. e. 
ví(-v0-Jouct, in lucem protulit, vel stirps 
gey verbum duplex £Zyo et /ayo, i. e. ot-o yo. 
Quapropter aoristo diphthongum  -«- 
post alios vindieavi Ran. 1066 (ubi vid.), 
iààq. autem formam, quam apud tragicos 
fortasse agnoscendam esse in annotatione 
ad illum versum concedebam (cf. Cobet 
Var. Lect.? p. 361, Valekenaer Diatrib. 
p. 193, Ruhnken. ad Timaeum s. v. y5v 
liouívyv), nune damno; nam si recte 
disputata sunt quae scripsi, vitiosam 
esse hane formam patet. 

763. Awóósrov| adi. poeticum etiam 
Iph. Taur. 1043 occurrit, ubi navis an- 
corae ya«Awoi Awóószor dicuntur. 


HZFTET 


12'i 


z0LcV TLVC; 


rjv ÜocÀov Aéycug; 


NUBES. 
765 (or cUr0v ÓuoÀoysiv Gé uot. 
XO KPATHZ. 
AZTPEWIAAHZ. 
qjóm z«o& roiGu. qoeguoxomoÀoug vrpv A(Qov 
reUrQv f£ógoaxog, rqv xcAqQv, vQv OLcgavi, 
&q je TO mo Gmrovo:; 
2ZSKPATH. 
AZTPE'PIAAHZ. 
Éyoys. gége, ví. Oir Qv, ei voóvqv. Aeov, 
710 


ózór éyyoágouro rQv Óíxqv Ó yoeuuereuc, 


» / ' t j H er 
CU COT € Q CO oTcG Qs 7U00G TOV qÀcov 


r& yoíuuer éxvübowu To jwüe Óíxmo; 





76" iógaxaz V R] &óoexac vel éóoec codd. plerique. || xcv] yvzjv temere Blay- 
des coll. Epinici fr. 1? (ubi ridetur scilicet ampullata cuiusdam hominis dictio, 
xyvtv à(9ov vocantis ró ó&Awvov Éxzouc), Plat. Tim. 612 (qui locus prorsus hue non 
pertinet) Herodot. II 69 $ 2 (kor5jueze A(9iww« yvcá). 

768. àq'] o7 Naber, sed vid. commentarius. 

769. qíos, ví Ó5v v] Strepsiadi recte continuavit Reisig, nam post zí Ó5r' d&v 
necessario subiungendum est s, ne manca et soloeca existat oratio; in libris 
sunt Socratis. Post £Zyoys cur conticescat Strepsiades et alterius verba expectet 


iusta eausa non apparet. 


V710. ónór idyyg&qovro Cobet] ózórs yo&qowo codd., quod de accusatore, non de 


scriba publico diei solere monuit Cobet. 








166 sq. ijón.. .éópa xac] vidistine aliquando 
(et nunc notum habes)? Nos: Aebt ge wel 
eens...? — Sollemnis in hoc interroga- 
tionis genere est usus perfecti; vid. 
Ach. 610 Jm zemoéíogsuxe;; Hermipp. 
fr. 36 5óy vs9:«00.; Amph. 27 Jm àkxr- 
xox;; Alex. 213 5óm à&ógaxaz; Nub. 370 
zt0U 7t7z0Ts TeO9éa00:; '"'hesm. 32 sq. oby 
é0gez«g 770r; — Sed etiam aoristus 
in similibus enunciatis legitur; qui ne- 
cessarius est ubi agitur de re, cuius 
effectus non permansit sed post aliquod 
tempus praeteriit. Vid. ad vs. 386 et 1061. 

768. àq! fc] wade, 89sv. Originem ca- 
loris praepositio indicat; cf. Hom. e 490 
Üya jj zto9ev GA209ev ar vel xoürq...09sv 
bógsVovro zoAirzo. p 191 et similia. Idem 





praepositionis &zó usus est apud 'Theo- 
phrastum de igne (fr. 3) 8 73: óc ó& 
&ró uiv roU XAlov qs nmrovot...kz) Ó 
voU mugós oby ünvovow, rwv xri; vid. 
praeterea supra vs. 392 Vesp. 656 et 
ad Ran. 121. 

169. qos, ti Ósjz. &v, si] de elliptica hac 
locutione vid. ad vs. 154 sq.; q£oe etiam 
vs. 218 ita usurpatur, vid. praeterea 
Ach. 541 et ad Vesp. 148. 

770. iyyo&qoiro] optativus ut vs. 1251 
Ran. 97 Eecl. 898 etc. 

711. knorégo] redit hoc adverbium Av. 
1474 Cratin. fr. 229. 

— 7:006 zóv Wiov] vid. ad vs. 198. 

772. Dum scriba exarat accusatoris 
formulam et advocatorum testimonia, — 


128 


NUBES. 


ZSKPATHZ. 
Gopüg y&, vi] rT&g Xia. 
ZTPETVIAAHZ. 


olw óg i$óouot, 


er , , , , 
ürL mevrer&AavrOG Óweyéygozra uot Ox. 


AZSKPATHZ. 
715 &ys Ó7] vroyíoc rovri Évvégmocov. 
ZTPE'PIAAHZ. 
c xb; 
ZOKPATHZ. 


Omcoc cGzooroéwor v &vriÓuGv Oíxqv, 





116. àzoorgéwar àv Meineke] &zooroévei; àv V R et plerique, -(c)roéwe«c pauci; 
Brunck àv &zoorgéveac, Sic aut &v &morgéweag aut àv &qeviosie; Blaydes (sed ultima 
coniectura propter versum 759, quem ad eam commendandam affert ipse, omnino 
est reicienda, ne bis idem dicat Socrates). || &vzió:zov] &vzióízov Reisig non recte, 


sic enim articulus erat addendus. 


quae cerae inscribi mos erat ?v« &/ vt 
zoocyg&war Y; &zaAenpat Ó£fot Ó&óvov elo 
(Demosth. XLVI $8 11), à tergo ei ad- 
stans Strepsiades in codicillos dirigere 
vult radios solis, ut litterae confluant 
dum exarantur sequentes. 

713. cops ys] vid. ad vs. 757. 

— cis; Xéguwroez;] per Gratias ideo po- 
tissimum nunc iurare Socratem quod 
harum imagines ipse olim sculpsisset 
(ef. Diogen. Laert. II 8 19 Pausan. IX 
35) contendit seholiasta; quae merae 
sunt nugae. Nihil dicit philosophus nisi 
yagísv, festivium esse id quod excogitavit 
rusticus. 

T4. zsvrec&Aavrog...Ó0íxy] cf. vs. 758. 

— (Ouxyéyoazral uoi] inducta, expuncta 
est; proprie significat: per scripta ducere 
lineas transversas. Verbo noster utitur 
etiam Lys. 676 jv ig inmix$v vgámovrai 
OiayQáqm vob; izmmée; feminae si ad rem 
equestrem se converterint actwm erit de 
equitibus. Item Plat. Rep. 387 ) Socrates 
iubet in perfecta rep. ó:u«yg&qaw poeta- 
rum fabulas zgl zàv àv 74ióov, quod 
&aaelgew (delere) dixerat brevi ante 386 c. 





Vid. etiam Eur. El. 1072 sq. yw» ó' 
&zóvrog &vÓgóc irc ix Óóucv | sis x&Aioc 
&OZeT, ói&ypaq: Óg obcuv xaxmv, i.e. réice, 
dainna, nullam eius rationem habe. — Aixos 
ówxyo&qpsuw legitur etiam Lys. XVII 8 5 
Dem. XLVIIH $ 26; cf. praeterea Dem. 
XX 8 145, Harpocr. 8. v. óuxygá&yvroz 
et -c«c3oe Ruhnk. ad Tim. p. 81 sq. 

115. Syv&gnecor | arripe ; quod ógagzáaa: 
dixerat supra vs. 490. Vid. ad vs. 4189— 
491. Eodem verbo utitur Ulixes Soph. 
Ai. 16 óc sDuaS9éc cov... | qdvru!  &xoio 
xai $vvagzáto qgsví. Of. Simylus apud 
Stob. Floril. LX 4!* xguz»v có óq9iv Óv- 
v&usvov cvvagmácoa. Apud Alexidem fr. 
36 servus de domino suo Aristippi disci- 
pulo dieit zv réy»vgv uiv ob zvv | :- 
uc9e, tjv Ó' &orvoíav (sic Meineke pro 
&oryoíav) Suviozacsv, philosophiae quidem 
non admodum peritus evasit, at cibos con- 
diendi arlem a magistro illo eniro studio 
didicit. 

— «0 rí(;] vid. ad Ran. 7. 

716. &vridixov] iure disceptaus. Etiam 
Plat. Leg. XII 9484 et saepius apud 
oratores hoe verbum est usurpatum. 


NUBES. 129 


u£AÀlov OgÀnGswv uj megóvrov ucgrógov. 
ZTPEUIAAH. 
poviórere xol óor. 
AZ OKPATHZ. 
sini Ó1. 
ZTPE'PIAAHZ. 
x«l às Aéyo. 


ei zoócOcv Pri pu&g iveGroGQo Ox, 


780 zolv rjv duQv xeÀsió9on G&moy&atumv vofyov. 
AS KPATHZ. 
ov0iv Aéytg. 
ZTPEVIAAHZ. 


N H * LU CRUISE 
v5 rovc Üsovg &yoy' ÉT&L 


ov0rig xcv $uoU rcOveOrog siod$si Ólxv. 


AS)KPATHZ. 
OOÀsig. Gmtog' oUx àv OidáSocuw Gv G' £m. 
ZTPEUCUIAAH. 


c S , M j -. - 4 4 
0TL1] TL $3 veL 700Sg TOV Q'eOv, [C3] 2oxgareg. 





783. àióáfau? àv Elmsley] -Se(uyv codd., quod non praeceptoris est (vid. vs. 
877, 929, 1106) sed patris (vid. vs. 1338). Cf. Cobet Var. Lect. p. 310, qui 
similimum vitium (zgoruoa(uyry) eadem ratione correxit Xen. Mem. II 5 $ 3, 
et Jebb ad Soph. Antig. 356. Kock mavult ob y&o Óiáiou6é &v, sed ad hune verbo- 
rum ordinem commendandum non satis valet versus quem affert Soph. Ant. 444. — 
Vulgatae quadamtenus favet forma medialis zrgovóiáiero Plut. 687 Soph. Trach. 
681 obvia. || 5^] om. V. 

784. zoóc rov] ozgó; tov R, hine GHermann o£ zó; coll. Pae. 9 Av. 663 Eecl. 
1095 Plut. 1147, melius Bachmann zrpó; zov 9ev G' Ó Zówgarec. Cf. mgós oà cum 
gen. Soph. Trach. 436 Eur. Med. 324 Hipp. 605 Phoen. 1665. 





q/T. Si verendum sit ne causa cadas, 
cim nulli tibi praesto sint testes. Participio 
zagóvroy mente subiungendum est gor. 

780. xais03e] nempe ózó zov &oyov- 
Tog ToU T!v Wysuovixv roD ÓixaoTQolov Éyov- 
roz, & thesmotheta qui praeest iudicio, 
Vesp. 824, 830, 1441. Idem quod xzeaeiv 
Oixqv est eloáysw Oixgv, i. e. lifigantes 
introducere (introduci iuberz), vid. vs. 182 
Vesp. 826, 840, 842 (Eccl. 983) et infra 
ad vs. 845. 





— vgéyov] idem fere valet quod &rócaz 
(v) vs. 181 alibi; vid. ad Vesp. 30. 

781. Nune demum seriis verbis usus 
philosophus aperit quid de molesto hoc 
nugatore sentiat; vid. ad vs. 757. 

782. sicáia] vid. ad vs. 780. 

183. ó94sic] nugaris; cf. Ephipp. fr. 19 
rowxD9 920v Óstvet xal ty. Nugae aniles 
dicuntur voeóv 092o: vid. Plat. Lys. 22147 
Theaet. 176 ? Republ. 336 7. - 

784. ózwj vc(;] vid. ad vs. 755. 

D 


130 NUBES. 
ZOSKPATHZX. 
785 GÀA sü9vc imus, Gí y, (rv Qv xal uá9wc. 
émeL ví vvvi moOrov £i0i0dyOmno; Aéye. 
ZTPE'PIAAHZ. 
pfo idc, ví uívroi moürov mv; ví mgOrov qv; 
tíc qv iv $j uevtóusQe uévroi vüÀqura; 
oiuor Tíg qv; 
AZOKPATHZ. 
Ovx tig xÓgoxoc Gm0gOtosi, 
1790 émiwouórerov xol GxoiÓrerOV ysgóvtLOV; 


(Senem propellit, dein aversatur.) 


SCENA DECIMA QUARTA. 


Strepsiades, Chorus. 
ZTPE'PIAAH. 


oiuor, ví ovv O69 0 xcxodc(uov msícouor; 


&z0 y&g OoÀoUuot, wi) uaOOv yhorroorQoQeiv. 





785. y &cv] &z. V, v KR. 


786. vvyl. V R] viv ali, ó5 vov Cant. duo, ó5z« Cant. unus, Ó; ys multi; ó5 có 
Meineke, vóv 0j Brunck (ut Pac. 5 Av. 923 Thesm. 934 Ran. 410 Plut. 517 (?)), 
vüv, z( GHermann, 5v 0 Kock, izs ravüv zí( Reisig. — Of. vs. 825. || 20:047 9c] sic 
VR, 2óió&oxov complures (cf. Thesm. 629 sq.). 

788. uezróus3e] 'uerróus9ae nonnulli. || uévzo] e vs. praecedenti irrepsisse suspi- 
catus Blaydes substituit vu»| vel viv ó5, at vid. comment. 


185. Cf. vs. 629 sqq. 

186. vvvi] postquam e meditaculo te evo- 
Cavi sig có qü. 

787—'189. Ita lamentatur qui respon- 
dere iussus subito memoriae defectu non 
recordatur rei Zamen (u£vroi, cf. vs. 329) 
sibi notissimae. Nos: caf was Aet ook 
weer? —- Miratur scilicet senex quod 
supellectilis, qua quotidie tamen utatur 
ad pultem subigendam, ne nomen qui- 
dem nune sibi succurrat. 

78". Simillima sunt Mnesilochi ad in- 
citas redacti verba Thesm. 630 gég io, 
Tí uévzoi ztgü TOv yv; émivouev. Vid. etiam 
Eubul. fr. 117 ;oxoz!) zíz 9v uévton, ris; 
Plat. Phaedr. 236 Z óuvuut y&g aov — cive 
uévzoi v(va 9:5v; Praeterea cf. Ran, 120, 





ubi iteratur quaestio ut h.1.; vid. etiam 
supra ad vs. 79. 

789. o)» sl; xógaxag knog9s0s:;| eadem 
verba leguntur Eq. 892; vid. annot. ad 


Ran. 607 (in qua &zoqp9eosirov calami 
lapsu seripsi pro -gs/o030») — Verbum 
&noQ9w«gijva. hie — £2goroe: usurpatum 


est, ut Eur. Hercul. 1290 o2 yrs z5oó' 
&zog9«prjaezoi; cf. Pac. 500. Item 2xg93a- 
ova. Pac. 72, zgooq9agivo. Becl. 248, 
&vapSa«orva. Av. 916 (ioco amaro pro 
&vaqavjva. dictum), simplex q9aoivat 
Plut. 599, 610 Eur. Andr. 708 Demosth. 
XXI $ 139. 

791. zi...zs(00uat;] ef. vs. 461. 

192. yiorroorQogsiv| vid. ad Ran. 892 
sq. et cf. Homericum aozgezz! ób yioooc 


NUBES. 


181 


(Ad chorum :) 
&AX, 6 NegéfAon qoworóv vw GvufovAcocare. 


KOPYTO AIO. 


qusie uív, à motore, cvupovAsvousv, 





1795 tí Goí rig víóg fovwv éxveD oeuuévoc, 
zíuztLv éxeivov Gvtl GevroU ucvbivsw. 
ZTPEWWIAAHZ. 
GÀX fov iuoí y wíóc xcÀóg vt xol &yo9óg 
GÀX o)x £8£Ae y&ào uavOávav, ví iyó má90; 
KOPTO AIO. 
cv Ó' émuoéncs; 
ZTPEIAAHZ. 
&UGGQoTEU yo xol GqotyG, 
800 xcL £GT £x yvvowxüv sümrígov vOv Koicoag. 
LEN , , ^, 2S AUNT C MUS ' M ?0./ 
&r«Q uéretué y  cvrOv. dv O8 p &962q, 
oUx £GÜ ncc o)x iE:ÀO ix rijg oixíog. 
795. ixrs9oauu£voc) sÜ e90. Meineke sine causa. 
797. Zor iuoi] Éforow uov R. : 
798. iyo] yko Reiz (ut Lys. 884 Av. 1432 Eccl. 860). 
800. 


Tv] xal V, om. R, zov Bachmann (ut Vesp. 181 Av. 512 etoc.). 





igrl Boorüw, ztoAésg Ó0' Évww uüSot | zavrotoi, 
Feméov Ób zoA)0g vouóg 8v9a xal iv9o Y 248 
sq. — Contumeliose admodum comicus 
nunc adhibet hoc verbum, vid. Ran. 1308, 
1327 Av. 1694—-1705 et ad Ran. 826. 

196. uav9&vav] infinitivus hic est fina- 
lis; vid. ad vs. 422. 

798. àiZ ob...ykg] cf. Vesp. 318. 

— 1í dlyó záSw;] quid agam? wat kan 
ik er aan doen? ltem Lys. 884 Av. 1132 
Eecl. 860 Plat. Euthyd. 3024; cf. zí 
zoujoo Vesp. 318 et de verbi z&oyav 
usu vid. ad vs. 234 et 340. 

199. ob Ó' imrgiztus;] et tu id ei per- 


mittis (ut nihil discat)? — Vid. ad 
Ran. 529. 


— siocucrs;] item Eur. Andr. 765. 
— ceqoyà&] à voce oqoiyo; (Hermipp. 
fr. 589 agoiye Boayióvov, cf. Eur. Suppl. | 


478) duetum est hoc verbum, quod pro- 
prie urgere (strotzen) significat (— home- 
rieum oqg«oaysiv « 440), de florido igitur 
corporis iuvenilis vigore usurpatum; cf. 
Lys. 80 Plat. Leg. 840 6 Eur. Andr. 1960. 
Unde facilis est transitus ad lasciviae 
efferatique animi notionem; cf. equus ille 
apud Homerum &zooz5joaz ini qrvy. 
800. Iocose nune sizzéoov dicit pro 
sbysvóv. Idem autem est s/zregoz (quod 
proprio sensu usurpatum legitur Soph. 
Oed. Reg. 175 Eur. Ion. 1200, 1203) 
atque &vezregouévos (cf. Av. 1437—1449), 
i. e. ézgoutvog (vid. vs. 42, 810, 1457 
Av. 1448 etc.) — Natus nimirum est 


; ferox ille iuvenis Zx yuvoewós Zyzsxoiv- 


ooutvy; — quiequid significat hoc epi- 
theton, de quo vid. ad vs. 48. 
801. 23245] vid. ad Vesp. 493. 


132 


NUBES. 


GÀ émavduswóv w OÀLyov sicsi9Ov qoóvov. 


(Domum suam abit.) 


SCENA DECIMA QUINTA. 


Chorus, Socrates. 
XOPOZ. 


(ad Socratem.) 
(Cantus.) 
Antistropha (vs. 804—813). 


805 


&g cicO94vs, mÀciove Or Tuüc Gyá9 cory f£ov 


uóveg OsOv; cc 


? - 
frouuog 00^ éGriv Gmevro Ópüv, 


o 
06 Qv xtieUmg. 


Gv Ó' &vÓgóg éxmemimyuétvov 


810 


xol qaevegüg émwoutvov 


yvovg &xoÀdiwsug 0 vi mÀsiGrov ÓUveGot, 


, d - Z ' CURATI: , 
ve4:065' quÀsi y&o Tw0G vr& TOLvÜUU &réoc voémcoUoL. 


(Domum suam intrat Socrates.) 





803. Ab interpolatore e vs. 843, cui nimis est similis, confictum esse arbitratur 
Kock, eo autem deleto nihil esse in huius partis fabulae conexu quod suspicio- 
nem moveat iure perhibuit Zielinski. At ne servato quidem versu 803 huius loci 
oeconomia reprehensione digna est. 

805—808. Ad Strepsiadem a choro haec dici (sequentia vero ad Socratem) cum 
Pieeolominio opinatur Rómer, pronomine 8ós vs. 807 Phidippidem significari ratus, 

811—813. In stropha (vs. 700 sqq.) non est quod his verbis respondeat. 

811. yvov;] suspectum, xyvobv Reiske infeliciter. || &zo2&wec] -2éve pauci, -2asostc 
complures, -4e/oc«; GHermann, &zoZówez (deglubes) Bentley, &zozs(i«c Blaydes, nisi 
-ieócsi; Sit verum, pro -ié&wec enim -i&ye fuisse dicendum (vid. Pac. 885). Mihi 
aliquanto gravior videtur quaestio quid ipsum futurum et totum hoe enunciatum 


sibi velit; vid. comment. 


812. quisi] post £z£oe collocandum esse suspicor. 


813. érégo] érégoz multi. Cf. Ran. 64. 





810. izyouévov] vid. ad vs. 800. 

811 sq. yvob; — za y£oc] si integra sunt 
haee verba, recensendus est hie locus 
inter exempla futuri imperativi loco 
usurpati, de quibus vid. ad vs. 633; nam 
manifeste requiritur haee sententia: fac 
ut ex illo lucreris quam plurimum et quam 
celerrime, dum licet. Sed quoniam par- 
ticipium vog; molestum est (alia est 
res vs. 1382), in stropha autem nihil 








est quod versibus 811—813 respondeat, 
veri videtur simillimum gravi vitio hunc. 
locum laborare. Expectatur autem ante 
futurum particula 8ztos (vid. ad vs. 489) vel 
el ac gpoveis (si sapis) vel eiusmodi aliquid. 

811. &àzoicwez] sorbendi hoe verbum 
(cf. Ach. 1229 Pac. 885 Eq. 700 fr. 598 
Antiphan. fr. 44*? Hom. 77161) ita nunc 
transfertur ut xqeystv ixmwiv ixpoqioot 
Eq. 698—701. 


NUBES. 133 


SCENA DECIMA SEXTA. 
(Strepsiades et Phidippides e sua domo prodeunt.) 
Strepsiades, Phidippides. 
ZTPEWIAAH2. 

(filium propellens et vehementer increpans:) 
oUro. u& vav 'OutyAqv £v évravOoi ucveig, 


815 GÀX £690 di96v rote Meyoxiéíovg xiovag. 


OEIAIIIILAHZ. 


EJ 


à OeLuóvis, Tí yoijuc mÁGysuc, C0 mite; 
o0x £U qoovsc, u& rOv Ze vóv 'Olóumiov. 
AZTPE'PIAAHS. 


(cachinnans:) 


idov y, idoj, 40 "Olóuztov^ rijo wopíag, 





814. ivrav9oi] sic V R, ivzev31 pauci, quod praeferendum esse non recte statuit 
Elmsley, cui Ach. 152 Vesp. 1442 Ran. 273 obtemperare non debueram (vid. 
praeterea 'Thesm. 225 Plut. 1148?). Legitur enim 2»9«v9o. (sic) in inscriptione 
Attica Vi a. C. saeculi (fortasse anni 439) CIA. IV 6272 (—Dittenb. Syll. 13); 
cf. Meisterhans Gramm. d. att. Inschr.? p. 1161977, 

816. à zá&rsg] máveo V. 

817. 4í(a] 4?) ob Meineke. Cf. Lys. 24 et ad vs. 884. Iure Blaydes confert 
loquendi formulas &xo/ere Aso et «rire u&Aa, quae item ictum in ultimam syllabam 


admittunt, etiam verborum  Zí« rzóv 'Oijuziov ordinem usu consecratum esse 


observans. 
818. y, i9oU] ys oov Elmsley coll. Eecl. 


136. 





814. Filium, qui comoediae initio do- 
mum, fortasse etiam lectum suum repe- 
tivit (vs. 125), iurgiis nune et pugnis 
foras proturbat pater iratus, quemad- 
modum minatus fuerat (vs. 123). — 
Simillima sunt verba filii patrem com- 
pellantis Vesp. 1442 o/ro u& cv a iunro 
£r idvrav9oi usve, et Mnesilochi irati 
Thesm. 225 oi yo uk cà» 4düunzg Er 
iyravU Sot cf. etiam Plut. 64 oro: 
uk fjv ZQjumrox xocwrosg Er. Adverbio 
ivrevS'ot (15/4c) domum suam, unde ambo 
modo prodierunt, pater designat. 

815. Filius prodigus iubetur abire in 
malam rem vel ad Megaclem illum, quo 
nuper tantopere confidebat. ,Marmoreas 
istius avunculi columnas rodas per me 
licet", ait pater, ,zàv y&o éuówv obzézt £óev" 


ueva, 





(cf. vs. 121 et 1431). — Bona sua qui dila- 
pidavit rk zazgóx xzersiógÓoztvau dicitur 
(ef. Antiphan. fr. 239 etc.); simplex 
autem £o3:& non signifieat nune quod 
putabat GHermann (coll Menandri fr. 
3637): ,perde sumtibus tuis", sed ,ve- 
scer£?", conare inde aliquid detrahere 
quo fruaris: — fae modo periculum an 
avunculi clarum nomen et aedes marmo- 
reae tibi quidquam sint profuturae. Sic 
Pac. 1115 oe?» z]v Xipuàiav £g9i1s ad sor- 
tilegum famelicum dicit Trygaeus. 

816. c( yoru« záoyss;] vid. vs. 325 et 
ad Vesp. 206, et de verbi zéorav usu 
ad vs. 340. 

818. ido) y, ióoU, , 40) "O2Uuziov"] vid. 
ad Ran. 1205. 

— i; uopíag] vid. ad vs. 153. 


134 


NUBES. 


si , , 2! , 
TO Zííe vouttew, ovra TquAvxovrovt. 


OEIAIIIIIAHZ. 
820 ví Óà roUrT yéleGag ireóv; 
ZTPEWUIAAHZ. 
évOvuoUusvoc 
Or. mzci0Qiov si x«l qoovsig G&oyouxá. 
Opcc ys wiv mQóGsÀO, (v ciÓWo mÀ&(ovo, 
xoí GoL qoíco ri mg&üyw 0 ue9Ov &vao £Gz. 
Ozoe Ó& roUro wu] Ói0cSerg wwÓéva. 
OEIAIIIIAHSS. 
(propius aecedens:) 
82b iov ví éGtiv; 
ZTPEUWIAAHZ. 
Guoceg v)v O7] Ze; 
ODEIAIIHTIIAHZ. 
£yoy. 
ZTPEUIAAH. 


m 3 e EJ P ' , 
0p€g ovv coc C&yoO0v TO uovOcviv; 





819. zó Valekenaer] zóv codd. 


821. koyauxá Anecd. Bekk. 449, 10 Phrynich. 39 Lob.] &oyaix& codd., item Anecd. 


Bekk. 22,3 et 83,1. 


823. « zoxyw ó GHermann] e zoayw 9 o0 V R, ng&yu 0 o0 multi, o) om. Mut. 


824. óióáie; duo Flor.] -5y; cett. 
825. vov ój] vvxi. V, vv R, 


826. óp&sc oiv] doa vvv Blaydes. 


vüv v; multi. Cf. vs. 786. || Interrogationis signum 
in fine versus scripsi auctore Blaydesio. 





819. Puerulorum scilicet (zauapíov vs. 
821) est Iovem et Lamiam et Mormo- 
nem ceterumque illum jyoeóíov 0932ov 
reformidare. 

— c«ó Za vouitew] de infinitivi hoc 
usu vid. ad Ran. 741. 

820. zov] vid. ad Ran. 718. 

— iydagac] vid. ad vs. 174. 

— irsóvy] vid. ad Vesp. 8. 

821. &pyauxá] etiam Antiphan. fr. 225 
usurpatur adiectivum, de quo vid. ad 
versum nostro simillimum Vesp. 1336. 

822. Cf. Herculis temulenti verba ad 





ministrum Admeti Eur. Ale. 779: óeüg 
£19', mos àv xci coqdregog ytvy. 

823. àvjo] idem vocis est usus Ach. 
71 Eq. 179, 333, 392, 1255 Soph. Oed. 
Col. 393 Thuc. IV 27 $ 5 etc. vid. 
etiam Vesp. 1185. Idem significat vir 
''er une nva. 

824. Scilicet zaDre yo! vouiaat uvozijoux 
(vs. 143). 

— ónow;] vid. ad vs. 489. 

826. AR [a belle chose que de savoir 
quelque chose! 

— ópüs ov óz] item ópac oiv óz. Plat. 


NUBES. 


ox £órw, à GeiidummíÓq, Zsóg, GÀÀÓ vic 


Aivog BeciÀsóst, zv A iBekmAekóc. 


OQEIAIHIIAH2. 
eigo, v£ Agosto ; 
ZTPE'VIAAHZ. 
(G9. voU9 oÜUrog £yov. 
OEIAIIITIIAH2. 


830 


, M 
Tic Qwquoi voUTo ; 


AXTPE'PIAAHZ. 
ZXoxoírqe 0 Mme, 


xci XougsqpGv, 0g oiós rà wvAÀOv Uyvm. 


OEIALITLILAHZ. 


Gv Ó' zig vroGoUro vOv ueviQv &AjAvOac, 


Gor GvÓgáciv meíOtL qoÀÀGLv ; 


ZTPEWIAAH. 





&UGTÓMEL, 





827. £oriy] Évegrww RB, ior £v? Kock pro 


babiliter coll. Thesm 946. Vid. vs. 1470. || 


(ààá mi; GHermann] &2ik rí;; codd., Phidippidi perperam haee verba tribuentes, 
quae aptum integrumque enunciatum non efficiunt; nihil enim in filii ore nunc 
significat ,sed quis esí?" vel ,quis igitur est?" sed rogare deberet: ,quis igifur in 
coelo regnat ?" vel eiusmodi aliquid. Verum vidisse Hermannum clarius etiam 
apparet coll. vs. 1470 sq., ubi mera echo horum verborum percipitur. 


830. 0 Mijivog] «DE. ó Mijioc; Ernesti. 


832. rocobto r&v] vocovrov| Blaydes (ut Eq. 578 alibi), offensus articulo (vid. Soph. 


Oed. Col. 748 Eur. Med. 371 etoc.). 





Gorg. 475e Conviv. 202 7; praeterea vid. | 


ad Ran. 1234. 

827 sq. rc | Zfivos] filius quidam Iovis, 
üorig zor Éorw oórooí. Vid. vs. 380 sq. 
eum vicinis (vs. 367 sqq.). 

830. ó Mijàos] per errorem ita loqui 
rusticus est censendus, alterum philo- 
sophum &3:ov cum altero confundens; 
Melo enim oriundus erat JDi«goras ille 
propter &oégscv famosus (Av. 1072), de 
quo vid. ad Ran. 320. Eodem iocandi 
genere noster usus esse videtur Vesp. 
1267, ubi Amynias, qui Pronapis erat 
filius, ó. Xéiov dicitur. 





831. Vid. vs. 148 cum vicinis (vs. 144— 
152) et de CLaerephonte ad vs. 104. 

839. róv uewv] pluralis sic etiam 
Pace. 65 Lys. 342 Thesm. 680, 793 usur- 
patur, item apud tragieos saepius. 

833. yoà$ew] eodem verbo utuntur 
Antiphanes fr. 89 — Epicr. 5 (yoa&v) et 
Straton fr. 17 (yoagz;). Frequentius eodem 
sensu dicitur ues2«yyo2àv, Av. 14 Eecl. 
251 Plut. 12, 366, 903. 

— sboróua| cf. Aesch. Choeph. 997 
vi ww mpogsízo, xijv vÜyco u&? sÜotouow; 
Soph. Phil. 201 s/ozow Zye. Idem valet 
ebqüue. v8. 263 (vid. ad Ran. 354). 


136 


NUBES. 


x«i uurüiv sime qÀeUgov &vügeg Osbtovg 


' m LU PT ce UY - ó L 
AXCcL vovv eyovreg Qv, 7r 0 TUS oet cte, 


, ? ? 
&mexiíoor oU0slg mm0T, OU0Ó  TÀziwero, 


oU00' sig feÀeveiov mÀ9s Aovoóusvog cv 0 


(gmeg viOvsGrog xer«Àótug uov rOv (Mov. 


&ÀX óg ríywor £dA9Gv Obnég iuoU ucvOwcve. 
OEIAIIIITLAHAX. 


840 





, 
rí à" v mag é£xsívov x«l uáOor qonoróv rtg Gv; 





835. óv ino vis] óvmsg ómó Blaydes; vid. comm. 


838. 


840. yoyoróv] om. V. 


xaralósg uov Blaydes] xara2oís uov codd. (uov x«za2o/& unus). 











834. Vid. vs. 105. Cf. etiam chori verba 
Lys. 1043 sqq. o? zt«gaozevatóusc9a | zàv 
zoAvtv obÓtv dvóÓges | pA2aUgov sizeiv o00& 
£v eü Teucri apud Soph. Ai. 1161 sq. 
dqsoré vuv x&uol ykg oaíoyworov xàüsw | 
&vÓgós uaraíov qAaügp Ez uv9 ovu£vov. 

835. 0nó rüjg quówA(az] prae sua parsi- 
monia; articulus in talibus omitti solet, 
e. g. v8. 164, 855 Ran. 919 et passim, 
sed tamen nonnunquam additur: ózó zc 
ógy's Lys. 505 (óz Ooygc Vesp. 1083 
Pac. 613 Lys. 1023 Ran. 855), ózó rij; 
jOovgs, Av. 1284 Plut. 753 (oq  $óovüc 
Vesp. 272 Pac. 324 Plut. 289, 739), ózó 
ro) Auuo0 Pac. 483 (0zó AuuoD Plut. 1174), 
et constanter in locutione ózó czoü O£ovg 
Ach. 350, 581 Eq. 231 Pac. 933 Av. 87 
Eccl. 1062 Plut. 693 (GHermann). 

836 sq. Cf. Av. 1282, ubi inter ae- 
qualium studia inania recensentur zó 
z&viv, 10 Qun&v, v0 ooxgar&v, et Plut. 85 
de Patrocle óz ox 2o/cer i Gürovmso 
iyévero, magis etiam immundus igitur 
quam Cleomenes ille Spartiata, qui &; 
érüv &Aovrog dicitur Lys. 280. — Socra- 
les d2ovrog erat (Av. 1554), i. e. obx à9«o- 
i0200z&, &bstinebat a balneis publicis; 
quapropter obstupuit aliquando sodalis 
Zoxoárs dvrvyóàv ieiovuévo (Plat. Conviv. 
1744). Vid. ad vs. 363. 

838. x«ra2ós;] corripitur paenultima, 
ut saepius apud veteres; vid. Hom. x 
361 h. Ap. 120, Hes. Oper. 717, scolion 
apud Athen. 6956 i» raüri mvéAo vóv T 





&ycS90v zóv ts xaxóv A2óu, Enchir. dict. 
ep. p. 514. — Non recte Bekker praeposi- 
tioni eam tribuens vim de qua vid. ad 
vs. 857, vertit Ua/neando consumis. Quod 
num fieri unquam potuerit Athenis, ubi 
gratis fere lavabantur, rogare superva- 
caneum; nam nihil significat nune xeza- 
Ao/ew nisi e/uere, i. e. perdere, dilapidare : 
rk mzGrQGC xarsoS9ísg ToU ztvrQÓg oUzm t- 
ve4suTQzortog. Hinc explicanda sunt verba 
senis naufragi apud Plautum Rud. II 
7,20 sq. a servo vestimenta sicca flagi- 
tantis: e40 an te paenitet, | àn mari quom 
Lac noctu elavi, ne Aic in terra iterum elu- 
ain ? Quirespondetservus: e/uas tu an ezun- 
gare ciccum non wnterduim. Praeterea vid. 
Trinumm. II 4, 5 comessum ezpotum exun- 
ctum. elutum in balineis (xazsórdoraw xora- 
AEmOTRL  züTOusuÜQu Tat 
Stich. V 2, 21 volo eluamus hodie peregrina 
omnia, — Of. n4órav vá (nostrum zemand 
de ooren| wasschen, laver la téte, hem door- 
Aalen, Ach. 381 fr. 200 Diocl. 2 Menandr. 
608 Demosth. XXXIX $11, item zavvóv 
zowiv Plut. 1061, zó zo&yue zénAvrot TES 
in contemtum est adducta (de klad is er in- 
g&komen) Sosipater fr. 1? Aeschin. III $178 
(Cobet V. L.? 225 sq. Pollux VII 38). 

839. ónio] mea causa, pro me, quod 
&vrí dietum est vs. 796. 

840. Of. Soph. Oed. Col. 391 zí; 9' 
4v ti TOL0U0" &vógós sÜ mgáSasv &v; 

— xai] de bac particula Z»ferrogativo 
praemissa vid. ad vs. 210; hiec eodem 


xorxAtAovrou), et 


NUBES. 


197 


ZTPE'PIAAH2. 


GAq9:c; 0cemeg fov £v &vOgomoiw cog. 


yvóGs. Ó& Gevrüv Og GucQs t x«l TwyUg. 


3 5 ? , , , 2 , ? b , 
GÀÀ émev&uswvóv w OÀLyov évravOOÜ qoovov. 


(Festinanter domum denuo intrat.) 


OQEIAIIIIIAH2. 


(secum :) 


oluot, rí ÓgcGQ, zc«gcgpoovotvrog voU zwcr90c; 


845 


zmórtQov megevoíoc cüróv siGeyoyOv tÀo, 


j| roig Gogozyoig viv uaevíev c)rOU qoáco; 


(Redit Strepsiades, altero brachio gallum gallinaceum tenens, altero gallam.) 





841. Zo? iv| éor V, iorw complures. 


843. àvrav9oi] -9i pauci; vid. ad vs. 814. 
845. nórsgov] zórsg àv V R; zórega Brunck (cf. vs. 638), correpta igitur vocis 
zagavoía; paenultima, ne vitium sit metricum. || £o] 2£yo V. 





officio fungens praemittitur verbo, item 
Pae. 1289 zo) xaí zor s; et in quae- 
stione indirecta 3 zi zeli Asia; infra 
vs. 1344. Vid. etiam Soph. Ai. 1290 
Ant. 772 Oed. R. 1129 Trach. 314 Eur. 
Ale. 834 Hec. 
1.1. vHerwerden acute hane gradationem 
constituit particularum maiore sensim 
cum vi interrogantium: zí; zí zaí; zi rj; 
Ti 7.018; Tí XG( Tt0Tt; TÍ Ów 7tOT5; 

841. doazso Éor iv àv99tnzow] quicquid 
Ahorum est im terris. Cf. Xen. Ages. VIII 
$ 6 zv zó iv àv9gonow yovoiov, Àndo- 
eid. I 8 67 zíonv ziv à» àv9gonou &m- 
gzotárqv, Plat. Lys. 2112 czóv &guozov &v 
&vS0dz0c 0orvya. Saepe genitivus &v99o- 
zov sie subiungitur superlativo: u&4uwc 
&v99ózcov Xen. Hep. Laced. X 8 3 Plat. 
Leg. 6294 ete., item z&4Aw0za, dgiora, 
óg9órara, kxousoraro, iWxuora àv9gonov, 
alia, ut latine mmime reérwm. Superla- 
tivus omissus est Ach. 1126 sq. zeüz o) 
xat&ysióg igr àv kv9 oonoic ztAaTUG; — vaUT 
oU ziaxoUg Oir or iv àv99ónou yAvxUG; 
ubi zaezórarog et yAvxüraros expectantur; 
item Plat. Theaet. 170 & zà 2$ &v99ózov 
zgo&yuaza za«otéyovct, Lys. XIII 8 73 yoa- 
qs vzkg i$ kv99ózov iyo&qsro, Aeschin. I 


1064 etc. — Ad Pae. 








8 59 Ihzráiazov éuactiyovv zàg &j kv99o- 
zov zijyés, quae idem quod órzi zeioze 
7t9&yuato, zauvroóczmüs ygcqás, noumoAAks 
zàimyás significant. 

845. z«gevoimz...£Ào] turpe apud Pla- 
tonem Leg. 9282 dicitur zwrzégag zt 
vócoy 1! y5oos xcxüs OiwrtOsuévoug magu- 
voies yo&qsaSo. Per leges tamen licebat 
zt«ovoía; &lóvzi xal zóv narégo Orjaca (Xen. 
Mem. I 2 $ 49). Locutione aípsetv zt«ga- 
voía; utitur etiam Aeschines III & 150. 
In 4o&uco: fabula noster finxit Sophoclem 
poetam z«gevoíe; a filio insimulatum 
(vid. ad Ran. 73). — De re vid. infra 
vs. 1476 et 1480. 

— sioeyayov] proprie magistratus liti- 
gantes ad tribunal vocantis (i.e. ab ap- 
paritore vocari iubentis) hoc est officium, 
vid. ad vs. 780; sed etiam de aecusa- 
tore, qui reum in ius vocavit, usurpatur, 
causali igitur sensu adhibitum. 

846. Similima sunt Bdelycleonis ad 
patrem multo vino inebriatum verba 
z09sv igàv T Éoweg doces gogo Vesp. 
1365, ubi vid. — Homo, qui sine veste, 
nudis pedibus, sordidus, vepallidus do- 
mum irrupit, dementia senili correptus 
esse videtur iuveni. 


188 


NUBES. 


ZTPEWIAAH. 
qéío iüco, Gv roUrov rí Óvoudtewc; simé uoi. 


OQEIAITIIIAH2. 


, , 
GÀexrQvOva. 


ZTPEUWIAAHZ. 


- MI N , 
xcÀdg ys. voavTqVL O0? c; 


OQEIAIIHITIIAHZ. 


2 pu 
GÀexTQUOV . 


ZTPEUIAAHZ. 


" * 
&ugoO T«UrÓ; xcreyéAoGrTOG él. 


850 


wx vvv tO Àoumóv, GÀÀà rQvÓs uiv xcv 


&AexvQUotvav, rovrovi Ó' &AéxroQo. 
OEIAIIIITAHS. 


EJ , T5 " M SEN 
&ÀexrQUeLvav; roUT £uoOsg và Ocíii 


&lGc) twoclOcv gru. meg& rovg ymycveic; 


2TPEUWIAAHZ. 


xol &regé ye mÓAÀ" GÀ 0 ví uá9oiuw Éfxácrore, 


855 


&xsAovOavóouqv àv só9Uc m0 nÀQ9ovo àv. 


OEIAIIITIIAHS. 


Ó.& vaUre Ó7 xoi Oouuriov GzOÀsGeg; 


ZTPEWIAAHZ. 
GÀX ox &xoÀoex, GÀÀà xoremegoóvrixa. 





84'l. zoürov ví óvouátez Mehler (minus recte tamen cí»' scribens, quod correxit 
Meineke)] roUrov (rovrov V R alii) víva vouites codd , zovrovi ví vouiteg Reisig. Of. 


vs. 848. 
848. xai? ys] om. V. 


855. àv...irbv] zov iróv (om. iv) V alii, &àv...ràv izóv R alii. 


84'l—851. Cf. vs. 661—666. 

850. xa2sv|] idem  infinitivi usus est 
Thesm. 157 Ran. 133 (ubi vid.) etc. 

853. ro); ynyeveiz] cf. Alexid. fr. 108, ubi 
aliquis filium suum 520v &porgov yryevi, | 
tv 99o70v dicit, stupidum igitur hominem. 
Terrae filii nune vocantur sophistae lu- 
cifugi, qui ad instar veterum illorum gigan- 
tum (Av. 324 Soph. Trach. 1058 Eur. Ion. 
987 sq. Phoen. 128 Bacch. 544, 996) 
Olympiis bellum indixerunt. Cf. Ran. 825. 





855. àv] vid. ad Vesp. 269. 

856—858. Vid. ad vs. 500. 

857. xarazsQoóvrza] cf. Eubul. fr. 54 
Kógiv90v j490v... | xal ivrabSa xczszíonoa 
zjv iiouíóe. Praeterea —praepositionis 
xoarc- idem est usus in verbis zerzeuiu3o- 
qogeiv Eq. 1352, zarzaowsitev Vesp. 911, 
xaTaucoocivev Antiphan. fr. 239: medi- 
tando, nugando e&c. absumere. Alia exem- 
pla huius generis dicendi collegit Sobo- 
lewski Sent. Condie. p. 73. 


NUBES. 


139 


OEIAIIIIILAHZ. 


r&g Ó' duBáÓdeg moi réroogec, & 


? , 


&vóqre GU; 


ZTPEWIAAHZ. 
GGzso llsowxAégg eig vÓ Ófov...&mosco. 


860 


GAX VOu, BáOif , Lousv: cive TO m«rQL 


muiO9óusvog éÉíuegrs. xal iyd) voí mort 


oió' &&éret Got vogevAiGavri m9 Ouevoc' 


Ov zoGrov OófoAóv &efov qAuecruxóv, 





860. siz«] eire ví; Reiz, Phidippidi haee tribuens (cf. vs. 347); eia Seager. 
861. zi9óusvos] z&3. codd. fere omnes. 


862. oió^] inter duas virgulas ponit Kock, cum sequentibus versum coniungens; 
confert autem Aesch. Pers, 838 Soph. Ai. 560, 938 EI. 354 Oed. Col. 1615 (vid. 
etiam ad vs. 1175). At coneedentis vel futura praedicentis est oije (sa/ sc:0) ita 
interpositum, non recordantis. Melius mihi, ut ipsi Kockio, placet quod praeterea 
proposuit o/o3' coll. óoG; vs. 355. Infelieiter Piccolomini o20" &éze. || z:96uevos] 


zsi9. codd. fere omnes. 





858. ztoi vérgoqasz] quorsum vertisti, quor- 
sum abierunt, quid Ws factum est? Cf. 
Vesp. 665 xai zt roenerOQt OW, size, rà 
Xouuazo rXAia; Eccl. 682 rà i xAngorüoux 
zo; Tg&weic; Anaxandr. fr. 51 vóv uóvav- 
Àov ztot zérQoqcc; 

859. Anno 446 
Lacedaemoniorum cum copiis Atticam 
invasisset et Eleusinem pervenisset, i»- 
eyópnas ztáAw el; vÓ ztÀetov obzett ztgosa 9v 
010 Ó9j xal 9j quyr air iyivero ix Enágtae, 
dófavr. xygQucci zmewS3Tvoi ryv &vayonowr 
(Thucyd. II 21, cf. I 114 et V 16 $ 3). 
Pericles nimirum cum undique cireum- 
ventam videret civitatem (vid. ad vs. 
211—213), callida fraude id effecit quod 
vi et armis assequi se non posse in- 
tellegebat, yoruaco: ówwq9sipgaz KAsavogiónv 
llisróvaxroz viov Ovtog zouió; cUufovuAov, 
testibus Ephoro in scholio et Plutarcho 
Pericl. 22. Praeturam autem cum deinde 
deponeret Pericles, s£23/voz sive 2oytouos 
didoU; r&iavra slzociv mg simsv slg vÓ 
&vgàoxévau (schol.; decem talenta 
numerat Plut. Pericl. 23, quinquaginta 
Suidas), et cives intellegentes qua de re 
ageretur illas rationes probarunt. — 
Etiam Pac. 363 ad notum inter aequales 
dietum alluditur. 


ó£ov 


cum Plistonax rex 


| 





860 sq. Iunge: có zzgl zi93óuevoc siza 
iSáuapre, patri si morem gesseris, dein animo 
(uo indulgeas per me licebit. Of. Soph. 
Phil. 83 sqq. Ulixis ad Neoptolemum 
verba vóv à" eig &voiókc ju£gos uégoz Bgoy) | 
Óóg uot GsaurÓ», x&ra rÓv Aoutóv xoóvo» | 
zixAqco Tt&vtov sÜbcspéoraro; (jgotov. — 
Partieula size, quae ad verbum finitum 
pertinet, participio nune praemittitur, ut 
Lys. 654 ziv &vaàdoavrsc oÜx &vreiGqgete 
vis sioqopás, Amphid. fr. 36 siza 7:005 
SsOv | otvov ztoAítus v xgeríorov arQUqvoc 
si; cf. etiam Plut. 79 eiz 2o(yac II20Utos v; 
pro 7I72o8z0s àv eir 2o(yac; — Eadem ratione 
fortasse explicanda est particula £reuza 
Plut. 1004 £zaza ziovrov oixé9' Wósrai 
q«z;j (si sincera haec est lectio). Prae- 
terea hue sunt referendi versus quales 
sunt 1249 Vesp. 1133 Av. 911 Ran. 21, 
de quibus vid. ad vs. 226. Praeterea vid. 
ad vs. 624 de particulis (xai) £z&ze« vel 
siza ex abundanti positis. 
cf. 1381. At 
etiamne sexennes Athenis pueri blaeso 


862. roa«viicavri] vs. 


ore loquebantur? Immo Alcibiades (vid. 


ad vs. 46) sic in transitu ridetur; hic 
enim érzgaUAs (cf. Vesp. 44 sqq.). Vid. 
etiam ad vs. 873. 

863. imoígos ,u090gpóoa tk ÓixootQoux 


140 


NUBES. 


roUvrOv émguiíumv Got Zh«Gío.c &uesíÓa. 


DQEIAIIIHIIAHZ. 


(invitus cedens patris precibus:) 


3 Y jj , — , , , , 
1 Wünv Gv rovrOLG TÀ 400vQ 70r cCy06G&t. 


ZTPEWUIAAH. 


3 ei 
eU y, Ovi. éxeíGO mc. 


(Alta voce:) 


ÓsÜoo, Ócüg, & Xoxgarsc, 


&EeA"- 


(Prodit Socrates.) 


» " ^ e , 
cyo ye«o GOL TOV "vULOV TOUTOVL, 


" , 2 , 
&X0vr cvameioaog. 


SCENA DECIMA SEPTIMA. 


SBtrepsiades, Phidippides, Socrates. 


AZSOKPATHSZ. 


, , , 
vqmortog yo éov ézL, 


xai rv xocuaOgQv oUmo roífov rv &vO9cÓL. 








868. i/oz £n] for» V R alii. 


869. zoeua9oOov o/zo Bentley] zoeu«30ov ob codd. metro invito, xoeuecrzgóv o0 
malebat Bentley coll. Poll. X 156, sed iure hane nominis formam Atticae dialecto 
abiudicat Moeris; ys zgeua905v ob Brunck. Aliquantisper dubitavi an nihil esset 
mutandum, quoniam etiam rariores voces wnzürtios; et zoígov hie occurrunt; nune 
tamen reieci eam opinionem, cum nihil horum versuum habeat dictio unde efficias 


ad imitationem loci alicuius tragici esse conformatos. 





Hegiziüs zoéroz [Arist.] Rep. Ath. 27 8 3, 
unius oboli — ut noster versus lucu- 
lenter satis testari mihi videtur, licet 
multi id negarint — mercedem diurnam 
iudicibus constituens; quam ad triobo- 
lum deinde auxit Cleon (vid. Proleg. 
Vesp. p. XV—XIX). 

864. 4i«oío;] vid. ad vs. 408; ,op de 
kermis"., 

— éueceiíóe] puer, cui innatum erat 
rei equestris studium, ipse sibi currus 
rudi manu conficiebat (vs. 880); itaque 
pater mercede iudiciali primum accepta 
cum gratum facere ei vellet (cf. Vesp. 


| à»3a0( Meineke] 2v340« codd. 





291 sqq.), non talos non fieus ille effla- 
gitavit, sed verum sineerumque cur- 
rum. 
865. Idem dicit filius vs. 1114, item 
Pasias creditor vs. 1242 (cui simillimus 
est Vesp. 1332). 

868 sq. Exquisito loquendi genere nunc 
quoque usus philosophus adhibet vo- 
ces rariores vrziris infantulus et zoigov 
peritus. Haec etiam Vesp. 1429 legitur, 
item Herodot. IV 74 Rhes. 625 Eur. Med. 
686 El.1127 Bacch. 717 Cycl. 520; prae- 
terea vid. ad vs. 260. 

869. xosua909Gv|] vid. ad vs. 218. 


NUBES. 141 
OQEIAIHIITAH2. 
870 «v)r0c Toífov cic Gv, el xo£uoió ye. 
ZTPEWIAAHZ. 
OUx &ig XÓgexe«g; xcraQü GU TÓ Ói0eoxéAo; 
29 KPATHZ. 
idoU ,xofucr dg A(Qiov igOéy&oaro 
xe«L rOiGL ysíÀsouv Óuegovmxócuv. 
zÀg &v u&90[ mo9' ovrog &mógsviw Olxqc 
875 4| xAijowv 3) yovvociv &vemtiTqQolav ; 


(Secum :) 
xoíror v«À&vrov y t£ueOs roUv "TxíofoLoc. 











872. xofuae? G] xo£uew) y codd. cett, ye xo£uc? Reisig (ut vs. 149, 818 Eq. 87 
Lys. 411 Thesm. 205 Eccl. 93, 136). || zi(9:ov] ?óvov Meineke, ut xoéució y' possit 
servari (vid. Ran. 890 Aeschin. III $ 99 Pherecrat. fr. 145!*). Adverbium requiri 


perperam statuit Blaydes. 
874. &nógsviw] -qvu&v Dindorf. 


876. raAávrov y &Éua9s vo09' GHermann] ys raz&vrov rob0r Éua9:v V R, raA&vtov 
roUr Éua3:v (om. ys) cett.; Porson rai&vrov roUró y ÉuaS9' (ut vs. 1257), Reisig v. y 


»» » 


«Ur £uc9sv, Kock v. y £uac9sv avr. 





870. Alteram eamque sermoni quoti- 
diano magis consentaneam vocis roífv 
signifieationem, palm — detritwn (vid. 
Vesp. 1122 sqq. alibi) arripiens ,2pse" 
clamat iuvenis impudens ,/ribo» fieres 
82 quis te suspenderet? (quod utinam fieret 
scilicet)! — Verbo xgsuávvvo?a. paullo 
aliter utitur pater ficus pueris denegans 
Vesp. 298: oix àv uk 4(Ü cb xg£ucw 9€ y 
nom dabo, etimmsi laqueo fauces 
vos videam inserentes! Cum toto autem 
versu confero mulierculae Apellis opera 
stupentis verba satis sane mirifica apud 
Herodam IV 76 sqq. óz à' ézeivov |j foya 
vk ixeívov | uJ] ztauqoraos 2x Óixnc ógtpr- 
xtv, | zodóg xgéuatT' ixsivog iv yvaqéms ol'«a 
(nos: ais een natte vaatdoek). 

871. o)» sis zógazas] Sc. &mog9epst ; 
vid. vs. 789 et ad Ran. 607. 

— xaer«oi] vid. ad Ran. 746. 

872. ióo/] vid. ad Ran. 1205. 

873. Fluris labris, ore vasto (Quinctil. 
I 118 9, cf. XI 3 $81) iuvenis imperi- 
tus loquitur, non rofundo (orooyyUAo, fr. 
471; cf. xareogirrnu£vovy Ran. 901). Fortasse 
denuo (ut vs. 862) tangitur Alcibiades 


Duis, 


litteram o prave pronuncians; idem autem 


valet óupovgzós quod é&veuévos lacus, 


mollis; cf. Vesp. 1156 Plut. Mor. 32 f. 


Opp. oxgoóc, Évrovoz (Ach. 666 etoc.). 

875. yavocw] adiectivum 7a«bvos pro- 
prie Jazwm significat, nostrum /os (/ucA- 
(ig), de lana, terra, similibus dictum; 
vid. Plat. Politic. 2822, ubi oppositum 
est ocregeóc, ut yavvórms et Znoórms sibi 
opponuntur Xen. Oec. XIX 11. Hinc ad 
mentem humanam translatum valet »a- 
mum, twmidum (loszimnig), Av. 819 Plat. 
Leg. 7286 etc.; verbum autem inde 
ductum x«vvoüv eodem sensu quo ézai- 
oe et inflare (Hor. Sat. II 5,98) usur- 
patur, vid. Plat. Lys. 210 e otro yg! rois 
ztoiÓuxoi; ÓimAeysa Jat, TaztsivoUYTO xol OU- 
otíAAovra, &Aik qu yavvobvra zai 0i 9. 9b- 
zrovra, item Eur. Andr. 931 Suppl. 412 
Itaque a«vvozo2ira. Ach. 635 dicuntur 
&iatóveg, vid. etiam Ach. 104; nostro 
autem loco 7a«óvoow verborum inanem 
tinnitum, tumidum fragorem indicat. 

— &vamaoryoiev] adi. non redit; cf. 
&voazs(9ewv vs. Tl ete. 

876. zaízoi...yc] quamquam sane. Quo- 


142 


NUBES. 


ZTPEUWTIAAHZ. 
CuéÀAet, Ólüecxe Ovuuócoqóc iorwv gos. 


, , , , " M 
&UUvUc yé rOL mzvci10cQiOV (0v TvvvovrOVL 


Pi M 
&nÀerrev Zvdov oíixíag, voto v EFylugtv, 


880 &uob(Óec vs Gvxíveg sigyátero, 
x«L ix TOv GiÓíov Berodyovc imoís. mg Óoxsig. 
5 , 
Ozcoc Ó' éexsívo v Aóyo puo916sraL, 
a , ? rr ? , ' * e 
rÓv xgsiítrOV , OGTiQ fGTL, xal TÓv drove, 
t " , * ' ] , " 
Og vüÓix« ÀéyoOv Gvevoémeu rv xostírrova 
885 


dàv Ób uc. róv yobv &Óixov mío r£qv 
AE 7 q veyvq. 


ZOKPATHE. 
«)r0c uoO5Gsre, zeQ cUrolv roiv Z4óyow 








878. ó»] ov codd. plerique (cf. Av. 607 Plat. Conv. 191 e Prot. 354 c Herodot. IV 
108 etc.) sed huiusmodi attractio vitiosa h. l. mihi videtur. Cf. Plut. 88. 
880. cvxíre: Naber] oxvríve; mss. (cf. Herodot. I 191). Permutata haec adiectiva 


sunt etiam Antiphan. fr. 122. 


883 sq. Prior e vs. 113 est repetitus, alter in codd. compluribus deest; qua- 
propter del. Dobree. Teuffel vs. 882—888 tribuit interpolatori, Bergk delet vs. 884 
sq. — Equidem locum genuinum et integrum duco, versum autem 884 propter 
versus praecedentis exitum similem in codd. quibusdam intercidisse arbitror. 

884. Ne ictus incideret in vocis &ó:x« syllabam finalem, Reisig coniecit 0g rix 
&varQéztet ÀA£ycv TÓY xQeírrova, naturalem verborum ordinem sic perturbans. Cf. vs. 817. 

886] a)rós zag' abroiv roiv 2óyow u«S95ostc. Blaydes. || a?roiv] &uqoiv nonnulli. 





niam etiam barbarus ille homo ,2» zóv 
ióyvov" (vid. ad vs. 1065) satis disertus 
e nostra disciplina evasit, de nullo un- 
quam discipulo desperandum esse patet. 
Partieularum harum eadem est vis Ach. 
611 etc. 

— 'YzéoSoio;] rabula forensis dicitur 
Ach. 846, ubi primum eius fit mentio. 
Praeterea de eo vid. nostrae fabulae 
vs. 624 sq. et ad Vesp. 1007. 

877. 9vuócogoc] redit adi. Vesp. 1280, 
eadem autem ratione compositum est 
Suuóucmvri; Aesch. Pers. 224. 

878. vzvvvovzovi] vid. ad Ran. 139. 

819 sq. Sie Dion Syracusanus cum puer 
seclusus et neglectus viveret, &uáiu xol 
Auyviag xci Óiqgovsc fviivovus xai TQatéLes 
izsxra(vero ut taedia sua falleret (Plut. 
Dion. 9). 

880. &uaiióec] cf. vs. 864. 





— cuxive;] artibus igitur forensibus 
Tüv Gvzogcvróv — nam ad hos alludi- 
tur — ingenium ostendens aptissimum. 
Vid. ad Vesp. 145. 

881. oiov] pufaminum zv Qoov sive 
cidv (malorum punicorum). 

— gc Óoxsiz] i.e. mirum quam venuste; 
vid. ad Ran. 54. Item Arar. fr. 13 Eur. 
Hipp. 446. 

882. jmw;] vid. vs. 887 et ad vs. 489. 

883 sq. Denuo nune, ut vs. 112 sq. 
(ubi vid.), rusticus ostendit absurdum 
in quo versatur errorem, quasi jzzov 
Aóyog nescio quis sit addisceendus in 
scholis sophistarum. 

885. mácoy viyvy] vid. ad Ran. 1235. 

886 sq. Similimus est locus Thesm. 
275 sqq.: MNHS3. uéuvgso zoivuv ra09* 
ür. xrí. — EYP. xol omsüÓs vayéoc xrTÉ., 
iyb ó' &msu« (abit deinde Euripides). 


NUBES. 143 


iyo Ó' &msuu. 
(Abit Socrates.) 
ZTPEWIAAHZ. 


(alta voce:) 
- , , ^5 rr 
rOUTÓ vvv uéuvQo, Ozoc 
mQ0g zívro T& fer Gvréyew ÓOvvijotrot. 


(Proeedunt duo Oratores, alter prisco simplicique cultu alter eleganter ornatus.) 


SCENA DECIMA OCTAVA. 
Strepsiades, Phidippides, Iustus et Iniustus oratores. 


AIK AIO. 


4009s. Óevoí, Ósi$ov Govrov 





887. iyb Ó' meu (kmécouci)] Socrati tribuit Beer. Quem nisi sequimur, versu 
1105 parum intellegetur cur Strepsiades aut in scena etiam versetur aut eodem 
temporis puncto cum Socrate redierit. Accedit argumentum ab Heidhusio prola- 
tum, patrem adesse debere colloquio oratorum, ut probe nune sibi fiat conscius 
qualibus filium praeceptoribus sit traditurus, et postea ab ipso hoc filio pugnis 
eaesus iustam poenam luere censeatur. || zze&u: Bentley] &zécouo: codd.; vid. Thesm. 
locus in commentario allatus. | vvv] »óv R unus, yobv V et multi, ó* oi» cett. 

888. In R et Cant. 2 sequitur rogob, item olim in aliis teste scholio. Et revera 
olim intercessisse chori Phidippidem cohortantis breve aliquod canticum, certe 
coryphaei anapaestos aliquot, quod statuit Westphal, inde efficias quod actori, 
qui Socratem hactenus egit, alterius statim oratoris erunt partes sustinendae. 
Quamquam aut parum valet hoc argumentum aut etiam post vs. 1104 aliquid 
deesse inde apparet, utrobique autem eiusmodi quid intercidisse veri est dissi- 


millimum. 








88". u£uvro? ózoc] item vs. 1107 Ran. 
1520. Idem valet uzuvngoo cum infinitivo 
praesentis iunctum (vid. Eq. 496 sq.); 
alibi dieitur ózos; omisso uéuvgso, cf. 
vs. 882. 

889 sqq. In seenam nune procedunt 
ambo illi 4óyo, vel potius Iustus qui- 
dam et Iniustus oratores, ille priscam 
honestamque vivendi rationem commen- 
dans, hie recentem magis laudans. Quae 
fietio spectatoribus absurda nihilo ma- 
gis potuit videri quam Paupertas e. g. 
in Pluto fabula declamitans vel mortui 
Solon Pericles Aeschylus alii inter vivos 
reducti (vid. Proleg. Ran. p. XII sqq.); 
Prodiei autem invento, de quo vid. ad 
vs, 361, in hac fabulae parte elabo- 


randa nostrum usum esse optimo iure 
observavit Ernesti. Quamquam faten- 
dum est comicum perfunctorie nimis 
hoe loco esse versatum, de probabi- 
litate securum; frustra enim quaesieris 
quid in Socraticorum meditaculo egerit 
Aóyos óíxowog, et ne &óixog; quidem quo- 
modo inde possit nunc arcessi satis ap- 
paret. Alia enim res est cum rusticus 
pro sua stultitia perhibet sivot zo rois 
quiocógo:; duos illos 4óyovs, alia cum 
revera ambo e philosophorum domo in 
medium prodeunt. Vivuntne illie disci- 
pulorum gregi intermixti? At hoc ab- 
surdum! Et qui fit ut mox ne nosse 
quidem se videantur invicem ? Qui potest 
Iustus ille in fine altercationis castra 


144 


890 


NUBES. 


vOUGL Oeo«voíic, xoímto O9oocvg Gv. 


AAIKOZ. 
U9' ümoi qoüfeic moÀv yàp uAAóv c 


£v roic z0ÀÀoie. Àéyowv GmoÀó. 
AIKAIOZ. 

, LJ , , L4 

&z0Àtsig Gv; Tig (v; 


AAIKOX. 


"4óyos. 


AIK AIO. 


rr E L4 
avTOv y Qv. 





893. jrrov y wv] Iniusto haec continuat Reisig, item (sed omisso ys) Blaydes; 
non recte, sic enim mire languet participium ó» cum in interrogantis tum in 
respondentis verbis collocatum, et perit acumen verborum sequentium zóv 2uoó 


? * 
xgsírro qóGcxovr sva. 





Socraticorum petere transfuga, si dudum 
apud eos habitabat? Ad huiuscemodi 
quaestiones ipse poeta respondere non 
potuisset, opinor, quapropter praestat 
eas non urgere. Hoc tamen certum duco 
Iniusturi oratorem vultu rettulisse no- 
tum aliquem virum, in mentem autem 
venit nomen Profíagorae, qui ipse .4óyos 
per derisionem nuncupabatur, quemad- 
modum Anaxagoras IVov; inter aequales 
audierat; vid. Aelian. Var. Hist. IV 20, 
Suid. s. v. 7Jgoz«yógas, schol. ad Plat. 
Rep. 600 c. Sed infra multa occurrunt 
quae efficiunt ut alium virum significari 
putem. Zwripidem hunc fuisse fuit cum 
arbitrarer, et identidem redit haee su- 
spieio, at ne sie quidem omnia expedio; 
vid. ad vs. 891 sq., 913 sq., 922—924. — 
Id unum perspicere mihi videor, Hyj- 
perboli nagistrum intellegendum — esse, 
quisquis fuit ille; vid. ad vs. 1065. Hunc 
igitur virum ióuov cum sene óuaeío — 
Orbilio opinor aliquo civibus bene co- 
gnito — altercantem finxit comicus. — 
Chaerephontis vultum exhibuisse r0» 4ói- 
zov putat Beer, quam confidenter reicio 
opinionem, quoniam ipse Chaerephon 
in fabulae introitu saepius commemo- 
ratur et in exitu prodit ipse (vid. ann. 


crit. ad vs. 1505). ,In gallorum speciem 
ornatos" fuisse ambos statuebat Welcker 
ingenio abusus. 

891 sq. Scholion perhibet haec adum- 
brata esse ad Telephi fabulae Euripi- 
deae verba (fr. 721) /3' üzow yortew obx 
&mzoloüuet | fij; Gij; "Ei£vgs oUvsxa, quae 
verba esse Agamemnonis, vitae filioli 
sui Orestis a Telepho rapti metuentis 
(vid. ad vs. 922—924), apparet collato al- 
tero eiusdem tragoediae fragmento (722): 
Znaáorqv ÉAayes siivqv xóousv | rà; Ó& Mv- 
z5voc Wusig iia. 

892. iv roi; m0220t i] 2m publico, coram 
populo. Cf. Eur. Hipp. 610 z& zo. x&Z &v 
7t02ÀoiGi x&AAtov A£ysw. 

893. ví; Ov;] quis igitur es? Alicuius 
audaciam miratur qui ita rogat; item 
Ach. 46 Plat. Gorg. 452 4 ob ó& zíc àv 
rxÜrX A£ysi;; Eur. Androm. 883 &rzio tís 
ov gU) zuvS&vs TáÓs; 

893 sq. Nune quoque voces 4óyos ijz- 
zov et Àóyos xos(rrov non eo sensu, quem 
eloquentiae praeceptores iis tribuebant 
(causa debilior et validior), accipi voluit 
comicus, sed znprobam (fallacem) et pro- 
bam (honestam)  argwmnentandi rationem 
designant. Item vs. 990; vid. ad vs. 
112 sq. 


NUBES. 145 


AAIKOZ. 
GÀÀ& Gà vixG, rüv $uoU xosírro 
895 gáGxovr ziva. 
AIKAIOS. 
Tí GOQÓv zt0LQv; 
AAIKOS. 
yvóueg xctv&g é&evolioxov. 
AIK AIO. 
(spectatores manu indicans:) 
voUre y&g GvOsi Óu& rovrovol 
TOUS &vomrovg. 
AAIKOS. 
ovx, GÀÀ& GogoUc. 
AIKAIOS. 
GT0ÀQ Gs xocxüg. 
AAIKOS. 
tUmé, Tí m0LÓv ; 
AIKAIO. 
900 t& Óíxoiw Aéycov. 
AAIKOS. 

GÀX G&vero£yo 
rvUT Gvréyov. o$08 yàg sivot 
z&vv qwuui Ótxqv. 

AIK AIOX. 
o)x sivei que; 





894. àAik ct vix] ot Ói zoo Blaydes, sine causa futurum postulans coll. vs. 
1334, 1445. 

897. zaíra] xal zaUra R. 

900. àvarohwo] &v«oroévo V R vitio aperto (neque enim sensu neque metro 
verbum -czgégev admittitur). 

901. zaóv] y «)t:& R, yo «)v GHermann. 





894. Te tamen vincere soleo. digito. Verbum autem 4&v3sv nunc ita 
897. Propter civium scilicet stultitiam | usurpatur ut xyogev vs. 907, et raür« 
ista tua florent. — Etiam Ran. 954 spe- | — v& o& dicitur etiam vs. 901. 
etatores ab actore aliquo sie indieantur 901. zoDra] i.e. is/a fua, ut vs. 897. 


10 


146 


NUBES. 


AAIKOZ. 
qéos y&o, moU éovv; 


AIKAIOZ. 


' ^ M 
cto TOLoL Qcoic. 


AAIKOZ. 
zc Óir« Óíxqc ovoquc 0 Zesvc 


905 


ó9ce«c; 


? ? , M 7-9 € - 
ovx Gzx0ÀoÀsv TOV TC«T£Q cvTOU 


AIKAIOZ. 


eiBoi rovri-xcL O1, 


400: T0 xexóv Óórs uoi Àexávqv. 


AAIKOZ. 


TugOyéoov si xci GvágouoGroc. 





903. y&o] ita collocatum suspectum est Blaydesio, qui q£os zo ó' iozív vel xal 


zoü 'ozív vel zo 'oziv yág tentat. 





903. IJagSévos àozl Zfíxw, 4fióz ixysyavia, 
quae zá&g Zf zargi za9sfouévo Kgooviovt 
poenam sumit a mortalibus scelestis 
(Hes. Oper. 256 sqq.); etiam apud So- 
phoclem Ziqvós $$veópos vocatur Oed. Col. 
1381. In universum autem quaecunque 
perfecta sunt et optabilia ,apud deos" 
esse dicuntur; cf. Av. 603 zr»; óyiuav 
Ódcouev crois, oDGav ztxo& rotot 9sototv ; et 
ibidem 606 zog ó' 
ri; x&l y&g vor Éar iv Oióuzo. Olympii 
enim, ut iustitiae sunt custodes, sic sani- 
tatis longique aevi sunt dispensatores. 

905. Ipsae Eumenides hoc argumento 
utuntur contra Apollinem disceptantes 
Aesch. Eum. 640 sq.: zzgóc 
Zsbg uógov rà cà Aóyo | «bróg Ó' Éómos 


3 - , » Hi '"- 
sS ylo&s zorT Gqisor- 


7ZooTtuc 


zartgm ztoeoSUryv Kooóvov, saepe autem 
hoe similibusque argumentis philosophi 
impugnarunt vulgares de deorum natura 
notiones (cf. Plat. Rep. 378 0 Euthyphr. 
52), et Euripides multis locis ostendit 
pertaesum esse fabularum, unde et ipse 
dramatum suorum ducebat materiem 
(vid. de Aristophane Euripidis censore 


p. 26 sqq.). 





— cv zaríg aórob|] videantur quae ad 
vs. 515 observavi. 

907. yogsi zó »c«xóv| vid. ad Ran. 1018. 

— Óórs uot Aexáviv] i. e. raza BósAUr- 
Touo,, Cf. Ach. 585 sq. cic xsqaàis vüv 
uot AcBgoU, | (v iieu£caY BóÓsAórrouat yàp 
robs; Aóqovs, Cratin. fr. 251 (a Polluce X 
76 alatum) uov Sószvyuía o" Eys; | zze- 
Qóv rxytoz Tig xol Àex&vgv ivsyx&ro. Plato 
eomieus aliquando (fr. 185) induxit Po- 
pulum airoüvze Aex&vmv xal ztrsgóv Ort; 
iuécy, demagogum quendam jfószvrzous- 
vov Scilicet, 

908. zugoysgov] vox redit Lys. 335; 
idem zvqsóavóz dicitur Vesp. 1364, zvu- 
Boyíoov fr. com. adesp. 1172 (rz/ufgos 
Lys. 372), capularis senez, silicernium. 
Simili autem ratione composita est vox 
epica óuoytoo» " 791. 

— évéguocro:] proprie de vestimentis 
non satis aptis usurpatur adiectivum, 
hinc ad hominum indolem translatum 
dUcxoAov, molestum, significat; tyrannus 
ita dicitur apud Herodotum III 80. Con- 
feratur adiectivum zzconcinnus apud Ho- 
ratium Ep. I 18, 6. 


NUBES. 


147 


AIK AIO. 
xovumUyov si xol Gveioyvvrog — 


AAIKO. 


910 0ó0e w sionxagc. 


AIK AIO. 


x«L BouoÀóyog — 


AAIKOS. 


xoíveGL Gregavoic. 


AIK AIO. 


M , 
x«L mzorQcÀoLog. 


AAIKOS. 


49voQ mrrQV uw 


, , 
0v ytyvooxetc. 


AIKAIOZ. 


? - ' - 
oU Ofrc Q0 r0U 


y, dÀÀà uoAogóo. 








911. xgíveoi] e corr. habet V. 
913. uoaUBóo R] uoiigóo V et multi. 


910—912. Cf. vs. 1328—1330 et leno | 
apud Plautum criminantes se irridens 
Pseud. I 3,126 sqq.: Jmpudice ! — Itast. — 
Sceleste! — Dicis vera. — Verbero! | — 
Quippini? — Bustirape! — Certo. — Fur- 
eifer ! — Factum optime. | — Sociofraude ! 
— Sunt mea istaec. — Parricida! — Perge 
tu. | — Sacrilege! — Fateor. — Periure! — 
Vetera vaticinamini etc. 





910. 660a ' stgnxas] rosarum instar 
mihi est id quod de me dixisti. ltem 
vs. 1330, Epilyci fr. 2 54e xoi og 
A&ystc. 

— Bouolóyo:] vid. ad Ran. 358. 

911. xgiveo:] cf. metaplasti dativi ó£»- 
0oegt et xiáóso. (Av. 239). 

912. yovaó zt&rrav] x«zay ovoov us (Eccl. 
826), yovoózaorov (Herodot. VIII 120 
ete.) us ztowov. Of. Plut. 268 ó xyovcóv 
&yysiàag £màv Significat igitur yovoó záz- 
rev id in aliquem conicere quod. omnium 
verum gratissumun sit et pretiosissunum. 
Vid. Plaut. Asin. I 3,3 quae fu in nos 
dicis, aurum atque argentum merumst. Ver- 


bum etiam infra sie usurpatur vs. 1330: 
7t0AA01z et Eq. 502 
dicitur victor qui 


TtATTE Toi; ÓóÓoc, 


gGTsQvoig xará&maoroc 


coronis undique ab admiranti multi- 
tudine in se coniectis obruitur. 
913 sq. Alluditur hoc loco ad rem 


aliquam nobis ignotam. Quos versus si 
satis intellegeremus, responderi posset 
ad id quod nune frustra quaeritur: cur 
Telephi Euripidei vs. 921—924 fiat men- 
tio et saepius ad illam tragoediam allu- 
datur in vicinia; simul autem sciremus, 
opinor, quemnam hominem i0ixos 
Aóyog; repraesentaverit; vid. etiam ad 
vs. 1022 et 1065. Versum 913 non licet 
reddere o/unm plumbo potius quam auro te 
ornare visus essem haec praedicans (Din- 
dorf Blaydes), nam mente suppleri posse 
£zarróv os &v haud quaquam probat ver- 
sus ad quem provocatur Eecl. 390; quod 
si voluisset Iustus, o)z v zgó ro) dixis- 
set procul dubio, ut senex supra vs. 5, 
misere autem langueret istiusmodi dic- 
tum. Omnino igitur ita vertendus est 


€ 
0 


148 NUBES. 
AAIKOZ. 
vüv Óé ye xócuoc roUr é£oriv uot. 
AIK AIO. 
915 SoocUc si moAÀloü. 
AAIKOZ. 
cv Ó£ y &pyaioc. 
AIK AIOZ. 
ó.& G' o) qoirüv ov0:lg 29&Àa 
TÓV qeLQerkLo) v" 
xol yvocOost mor J9qvotoiwg 
oiv OiÓcoxeug rOUG Gvomrovc. 
AAIKOZ. 
920 «Uyueio cioyoOc. 


AIK AIO. 


GU 0 y sev moárzeic. 


xoíroL mgórsQÓv y émroOycvscG, 





916 sq. Iniusto continuat Reiske (sed nisi servetur ó& fieri id nequit). 


916. à? o0 GHermann] o£ (sie V) aut o? ó& (sic R) aut oi ó7 codd. metro invito 
(cf. Av. 1753). || gorzav] post hoe verbum aliquid excidisse putat Bergk, verbo 
enim qorr&v addi solere loci quo itare soleant iuvenes indicationem; sed vid. 


comm. 


918. xoi yvoc9504] xai om. V R et multi, yvoa350& vo. GHermann, óz yvoo1joe 


Fritzache (perperam). 





v8. 913 ut iubet ars grammatica: olim 
ceríe non auro ornare te solebam (vel 
solebant) sed plumbo; sed aptam sen- 
tentiam hine efficere nequeo, et multo 
etiam minus ex Iniusti responso: unc 
vero decori hoc est mihi, quid enim pro- 
nomine czojzo nune indicetur me latet; 
malo autem tacere quam nihil dicere. — 
Auri et plumbi eadem est oppositio in 
Simonidis fr. 64 zo yovaóv &p90v | &xrj- 
oxrov oi0E uóàvOov £yov et Cratini fr. 
318 qaíivsa Sor yovoryv, xar kygobs 0" «iSc 
«D uoAvBOlvrv. 

915. zo42o0] vid. ad Ran. 1046. 

916. qoxv| nempe aZ meam scholam. 
Verbum etiam vs. 938 absolute usur- 





patur, sensu scAolam visendi, qowüv si; 
óiómaxáaov (Eq. 1235), item Demosth. 
XVIII 8 265 ióiócozes yo&uucora, àyb Ó' 
ipoírov, magister eras tu, ego discipulus. 
Eq. 988 fartoris condiscipuli dicuntur oí 
ztxiósg 0i iuveqoirov. 

920. aiyusiz] squales, sordes, i. e. negle- 
geris. Cf. Ulixis ad patrem verba o 249 
Sq. «)róv G' oix &yca91 xouir Eye &AZ 
Gua yZocz | Avygóv Éysi 0 ayusiz vs xaxac 
xai &Feaxéa JKéooot. — Opponuntur sibi 
cbyustv (proprie arere, cf. abyuóc vs. 1120 
Plut. 840) et Auz&v (v. l Hom. cz 72), 
ebyungóg et Aurapós (vid. Eq. 536 et ad 
vs. 300). Verbum apud nostrum occurrit 
etiam vs. 442 Plut. 84. 


NUBES. 


149 


TéáAspog sivc. MuvGóg gácxov, 


, , 
£x mWoi0Lov 


yvóueg rodyov llevósAsretovg. 


AAIKOZ. 
925 oiuoL Gogíag — 
AIK AIO. 
oluoL uevíeg — 
AAIKOZ. 
qe jdwvQs ne. 
AIK AIOZ. 


ríe Gig, móleog 9, 


is 6&8 ToégeL 


lvuetvóusvov roig uetgcxtotc. 





925 ouo: (bis) V] Guo. R et plerique; cf. vs. 1476. Kock olim Zyauo (cf. 


Av. 1744 Plat. Euth. 276 d). 


995 sq. duo: (ozuot V) uavíos. — fc iuvija9ns] sic V R, ordine inverso codd. ceteri. 
Kock deletis verbis /; Zuvjo95s coniecit Guo: goqíag — duor uavíag — tij; Oii; — 
zóAewg ijr; oe Tgéqet. || duvjo95:] éuvr9rs Meineke. 








922—924. Telephum Euripideum in . 


Acharnensibus suis deridendum propi- 
navit noster facetissime; inde igitur no- 
vimus tragici huius herois pannos et 
sportulam et cetera. Nempe Graeci 
cum Troiam navigantes a via aberras- 
sent et in Mysiae oras essent delapsi, 
Telephus Mysiae rex, Herculis ex Auge 
filius, ad naves eos reppulit, sed ipse 
in proelio ab Achille vulneratus est. 
Cuius vulneris medicinam cum nullam 
inveniret, oraculum Delphieum consu- 
luit; a quo cum responsum esset ó zgo- 
Gag i&oszoi, callida fraude Telephus usus 
mendici habitu Aulidem venit, quo Achivi 
re infecta se receperant hiematum, ibi- 
que Agamemnonis filiolum Orestem e 
cunis abreptum cum interfecturum se 
minaretur nisi sibi mederentur Achivi, 
Achilles vulnus sanavit robigine de ha- 
sta sua Peliade derasa, Telephus autem 
Troiam Achivos deduxit. — Sed quid 
nune sibi velit tragicae huius personae 
mentio non assequor (vid. ad vs. 913 





sq.) Nam minime sufficit observasse 
Euripidem dignitati scenae tragicae pa- 
rum consulentem suis heroibus saepe 
tribuisse verba soccata, aliave eiusmodi; 
prorsus autem nescimus quid sint y»o- 
uat IHavószezetot, ipsosque veteres id igno- 
rasse testantur scholia, nisi quis putat 
verba ,ó Ilavó£ierog vw ztsgl z& ÓizaoTüot 
ior. óOiarQiBóvtov Guxogavrov" aliud esse 
quidquam nisi explicationem nullius 
pretii ex Aristophanis aut Cratini (fr. 
242) verbis effictam. Neque apparet cur 
rabula mendicus dicatur vesci senten- 
tiolis e pera sua expromtis, certe hic 
quoque nihil proficimus collato scholio: 
,UvTi TOU &ULEUY Engos &9rovs yroges zat- 
vks simsv. Paullo plus prodest Dicaeo- 
polidis dietum Ach. 447 oiov 5ón ónua- 
ríov iuziunz«uot. Etiam Vesp. 462,511, 
1167 fr. 151 possunt conferri. 

928. 2vuatvóuevov zois usugaztoc] iuvenes 
corrumpentem, iuventutis perniciem, Àogó- 
usvov zog v£ovg (Plat. Protag. 318e Men. 
924). Dativo nunc addito indieantur ii 


150 NUBES. 
AAIKOZ. 
ovyL Oi0cSsig roUrov Koóvog Ov. 
AIK AIOZX. 
930 eimso y «)róv co95ver qo, 
x«l uj ÀcÀAi&v uóvov G&GoxijGot. 
AAIKOZ. 
(ad Phidippidem:) 
üsüo i9: ro)rov Ó' fw ueíveoOa. 
AIK AIOX. 
xÀe$G6:., viv qsiQ Tv émjéAAwe. 
SCENA UNDEVIGESIMA. 
Eidem, Chorus. 
KOPTO AIO. 
zvv06cG0s wiyno xci Aoidogíac. 
935 GÀK émíÓsi£o: Gí vs vovg mQorígovc 


Gvv éüíÓeGxsg, GU vs viv xowviv 


zoiÓsvGwv, Ong Gv G&xo)Gc; GpOv 


&vriÀeyóvrow xgíveg gor. 
AIK AIOZ. 


Óoüv reUrT $96io. 





929. obyi] 5 o»...; Dobree dubitanter. || zobzov] om. V R. 


932. 9'] om. pauci. 
935. 


imióuie] dubitanter -5ov (ut vs. 748) Blaydes coll. vs. 368. 





quibus imminet perieulum, item apud 
comieum ignotum fr. adesp. 381 coioiw 
Ó& z«gzor; !? máyvm Avucivsrai, Xen. Hell. 
IL 3 $8 26 sz zw 2vuaívezot vary Tij xoaco- 
oríos, VII 58 8 18 abróg àe2vuacoGuévos rij 
énvroU Óóir. Sed frequentius accusativum 
hoe verbum adsciscit: Eq.! 1284 Av. 100, 
1080, et sic saepe apud alios, item com- 
positum óizavuaivsa Sai, vid. ad Ran. 59. 

929. Koóvoz] vid. ad vs. 398. 

930. ezsg ys] vid. ad vs. 251. 

931. 2aAíav...kozico] vid. vs. 1394 et 
ad Ran. 954. 

932. £z] in unam syllabam hic impe- 
rativus contrahitur etiam Eccl. 784 Soph. 





Ant. 95 Soph. Oed. R. 1451 Oed. C. 1192, 
et Thesm. 64, 176 ita pronunciandum 
esse intellegimus; cf. 77yi£« Ran. 863. 
Ran. 1243 vero in verbis Za «róv soni 
-« et «v- in unum confluunt. 

933. Male inulcaberis si mamu contin- 
gere eum coneris. Cf. Cratin. fr. 277 ziv 
x*so« ur énigaAAs, ul zàáov xá95, Lys. 
439 s vioa.. raíTy uóvov | z2v- ysig m- 
paz émwysosi maroUusvosv. Idem est ztgoo- 
qsgew rjv ystpa Lys. 4'71. 

935. inióaia] vid. ad vs. 748. 

938. qoa] nempe zrag& zóv Érsgov di- 
ó&czaAov. De absoluto hoe verbi gou&v 
usu vid. ad vs. 916, 


NUBES. 151 
AAIKOZ. 
xol £yoy £9éÀo. 
KOPTO AIOZ. 
940 qéos O15, móregog A&&eu mv9óvtQoOc; 
AAIKOZ. 
roUrTQ Odo 
xüT £X TOUTQV Qv v ÀéEm 
QnueíoiGuv xcLvoig cUTOv 
xol ÓLtevoíoi.c xcraroisóco. 
945 rÓ veÀevroiov Ó', dv Gveygvin, 


r0 TwQÓóGc7t0v Gmev xci vro OgOcÀuo 
, e e , ? M 
X£VTOUMEVOG, (O7eQ Um CvOQnvOv, 
$z0 vOv yvouOv droàsirot. 


XOPOS. 
(Cantus.) 
Stropha (vs. 949— 958). 


viv Ós(isevov crO mu0)0vo 





940. Sie unus R (sed zózsgo»); in V est q&gs Ór cic Aésev ztgóTegog Óuav, sic aut 
z,0órs9ov complures, qéoe ríg Aéie ztgórsgos (-ov) óuo» multi, item sed omisso óuov 
nonnulli. Glossema zí; óuó» pronomini zórego; superscriptum erroris causa extitit. 

945. &vaygUsy ] - V E. 

948. ózmó czóàv yvouov]| z&óv yvouuov Idus ne iteretur praepositio, iungens 
igitur: xevroUusvog &gzeg Um &v9guvàv vàv yvouid(ov. Cui adstipulatum esse Cobetum 
suspicor, hic enim in eiusmodi dietis praepositionem non ferebat et in Platonis 
praesertim textu passim delevit; vid. Var. Lect. p. 164, Hartman de Emblematis 


in Platonis textu obviis p. 111. 


Nostro tamen loco iungere licet: 


» » f € ' 
jv &v«ygUsr, Umo 


züv yvouaGv moAsttot, xsvroUusvog Gozeg Um üàv9g9nvov. 





940. zróregoc...zgóTsQoc]  wter...prior. 
Horum comparativorum iuncturam non 
displicuisse Graecis apparet etiam Eccl. 
1082 Soph. Trach. 947 Hom. I' 299 
Plat. Leg. 712c Dem. VII $ 37 etc. 

943 sq. Adl. xatvois novis, ?nsolitis, quod 
de iis quae admirationem faciunt solet 


usurpari, non solum ad óruaríotct ver- 


bulis (cf. Ach. 444 Eq. 216 Pac. 534 et | 


ad Ran. 942) nune pertinet sed etiam 
ad ói«voíoug, inventis, u& vs. 541 et Vesp. 
1044. Similis est structura Pac. 750. 
944. xcraroisvoc] confodiam (Thuc. III 
34) Eadem imagine Theodorus apud 
Platonem  Theaet. 1804 cum Socrate 
confabulans utitur de philosophis Hera- 





cliteis, quorum 2&v zwá& vt Égm, Oozteg éx 
qc«oézoa; órnuacioxu aiviyuaroÓ Gvaozov- 
reg &zoroisUovoiww. Of. verbum ózesproisUsw 
superandi sensu usurpatum Ach. 712 (ut 
Üztsgaxovritevy Plut. 665) et ixteroisUoSOat 
absumtum esse Plut. 34. 

947. Cf. IPs sodales excitantis 
verba Vesp. 432: ..oqixes, ol uiv... , | 
oi Ób có óg3aAuo » boe xevteite xal p 
ÓaxzAovs.— v9 9ivovsunt crabrones (Arist. 
Hist. An. IX 40). 

949. vüv óslsrov xrí] eodem verbo 
Eq. 334 ad certamen (róv kyóva) ineun- 
dum ineitatur fartor: vüv ósiiov óxg ojótv 
Aéyet TÓ Go«oóvos Vid. etiam 


Vesp. 528. 


7ocQ nvat. 


NUBES. 


roig TtEQuOsECOLGLV 


ÀóyoiGt xci goovríci xaL 


yvouor)motg wegtuvauc, 


ózmórtgog «roiv Àéyov 


Gustvov qavissrot. 


- A er , , , 
viv y&g Gmeg évQd&Ós xiv- 


Óvvog &veitoL Gogíac, 


je xío. voie iuoig gíÀouc 


&ovwwv &y&v uéyioroc. 


SCENA VIGESIMA. 
Eidem. 


KOPTOAIOZ. 
GÀX, & z0ÀÀoig vovg moso(vrégovg ijo. yomoroic Greqovooog, 


960 


ón&ov gowviv iwi qoíotig, x«l riv GevroU qoi sim. 


AIK AIO. 
Àé&o roívvv rQv &gyoíav zoi0síav, (og Óiéxewro, 





953 sq. ózórsgos — qevjoere] non respondent verbis antistrophis, suspectum 
autem esi a)zoiv nec non 4£yov. Bergk &usivov zózsgos qavijosro:. Sed verba antistropha 
cum aperte corrupta sint, textum utrobique refingere nimiae videtur audaciae. 


954. qavjosrai] ysvrosror V. 


955. iv3áó:] ivraíSa Brunck (vid. vs. antistrophus 1030). 


956. cogía;] -« Blaydes dubitanter. 
960. c«vrov] «broU V, «vzoü R. 


961 sq. Priorem colo, posteriorem virgula claudunt Piecolomini Kühler. 





952. yvouorózo:] adiectivum redit 
Ran. 877, ubi vid.; haec est ars illa zoó 
yvóumv yvóuy zaczáto. (vs. 321). 

— uspíuvous] séudiis; vox redit vs. 420 
et 1404. Vid. ad vs. 101. 

953. Aéyov] 1. e. àv vois 2óyows. Item vs. 
1211, 1334, Vesp. 1470 zi yàg éxeivos 
&vuA£yov o0 xgsítrov 5v; l. e. àv z(wt yg 
&vriioyía ixsivos o) xgsivtoY Jv; 

955 sq. zíivovvoz &vetzoi] insolite dictum 
esse iure suo observat Kock. Nam z&vza« 
záAov &évo. (Eq. 573) quid sit novimus, 
artis autem navalis est cum haec locutio 
tum quae ei opposita est ógíeoSal vivt 
(vid. ad Ran. 1220); etiam 4&wȎva zi; 
ópgyijis (vid. ad Ran. 700) et similia fa- 
eile intelleguntur, itaque zívóvroy &wévat 





significare debet remílere periculum, xiv- 
Óvvog &veizat periculum remissum est, eva- 
mui. At contextus cogit nos ut vertamus: 
certamen sapientiae imitur, sapientia in 
ultimun discrinen adducta, est. 

951. roi; duoi; qíaowc] Iniusto. 

958. &yóv] vid. ad Ran. 884. 

959. ozsqavóoaz] ornandi sensu hoc ver- 
bum etiam a Pindaro usurpatur Ol. I 
100 orsqavooot zevov izzío vóuo | io- 
An(ó. uoAz | yor. Item ozégev apud Ho- 
merum $ 170 3esóc uoggi» J-£meot oréqe 
et 175 &à&A2? o) Fo Xy&gis &ugi ziEQLOTÉQETO.L 
JF ezréeaat. 

960. ó5iov qovjv] vid. ad vs. 357. 

961. Simillimum Saturni (vel quisquis 


: lie loquitur) est exordium apud Tele- 


NUBES. 


1598 


, e , , 
Or iyó rà Oíxoww Aéycv ivOovv xcL GcggocUvy évevójuoro. 


- ' » ' ^ ,t Lim) , X 
zQQrov uiv &Ócu moeiÓd0g qoviv ygv5avrog uwmÓév cxobccr 


^ E ME E 
tive BoÓíCsuv év voaiGiv OÓoig sürdxrog tig xiDaQiTOU 


965 


rovg xGpQrec yvuvovg &Ogóovg, xsÜ xouuvoÓw xovavigot. 





963. zoidóc qoviv] qaviv z00; codd. nonnulli. 





965. xouuvdór] xouuvóón V ali; apud Suidam utraque lectio explicatur, tertia 
(nullius pretii) zovuéó: est in'codd. compluribus et in schol. Vict. commemoratur. 





olidem (fr. 1) aevi aurei felicitatem enar- 
raturi: 4éfe voívuv Biov 25 &gyng óv yo 
9osnrotou ztaostyov. 

962. Severa pristinorum temporum di- 
sciplina etiam apud Plautum Bacch. III 
3, 16 sqq. celebratur. 

— goqgpoocívy] cf. Plat. Charmid. 159 7, 
ubi iuvenis rogatus quid sit ooqgoocóvy 
respondet zó zoouíog [zt&vre zo&rzav] xol 
jovyi t£v vs ccig ódoig BaÓitew xal Óia2£- 
yso9ou, xai và üAA« ztávra doavrüg zov 
zai uot doxst gvAAjgÓmv Xovyiótus Ti; eivoi 
8 igorG;. Cui mox demonstrat Socrates 
quam vitiosa et inanis sit haec definitio. 

— iwevóuioro]| suo sibi pretio aestuma- 


batur. De verbo vouitaev vid. Plat. Gorg. . 


466 a, ) et ad vs. 248 sq. 

963. Pueris ne muttire quidem licebat. 
Itaque Autolycus puer, quem pater 
Lyeo prisco more educandum curave- 
rat, cum coenae, qua ipsius celebrabatur 
vietoria, aecumberet et mensis remotis 
comissatio esset instituta, interrogatus 
aliquid tribus verbis respondit &zeguS0i&- 
Ox«c;, Ceteri autem convivae 5o95oav órt 
jjzovoav abro qovüaavroz (Xen. Conv. III 
812). De Lacedaemoniorum pueris idem 
testatur Xenophon Rep. Laced. III $5: 
ixsivov $jrr0v u&v àv qov5v àzoUcsaz ? vv 
AiSivov, jrvov Ó& àv Ouuaza ustcGoTQéweuxg 
j vov ycÀxov, alómuovsrégoug Óà àv «iroUs 
Qynsc.0 zal «ürov crüv év rotg SeA&uots 
zagSévov. Vid. etiam *Lucian. XXXVIII 
8 44. 

— yoUsavros] vid. ad Ran. 913. 

961 sqq. oí zóv zaAàv zal kya9Ov zat&- 
oov vis; yg&uucará ve xoi xiSogitew xal 
zxAciswv xci vzyv üAAQv &ycvíxv émoisÜovro 


(Plat. Theag. 1222). Haec igitur z«gc 








ToU ygcuuocr.0ToU xci ToU xv9aQuoToU xci 
ToU zcioroífov iuáv9avov (Plat. Protag. 
312 5), aetatem autem his studiis aptam 
sie definit Plato Leg. 809 e: ez u&v yo&u- 
uara TtQiÓl0 Óexserst OysÓóv évixvTOL TQeic, 
Aógag Ób &waoSoi roía uiv Erg xal Óéxa 
ytyovóaw &oysoS«o uévguog Ó ygóvoc, éuueivat 
ó& Ézsgm voía (vid. ibid.—112 e). — Lit- 
terarum studium praeter legendi et scri- 
bendi artes etiam artem carmina me- 
moriter recitandi complectebatur, musica 
artem ad lyram canendi (vid. Plat. Prot. 
325 d—320 £). 

964. £v y&g vouilo roüro rv iveievuSe- 
gov | eiva«, zó Baóitew. kogóSumz iv cos 
óóoi;, ut apud Alexidem (fr. 263) dicit 
aliquis, addens hoc zoi; yoouévou Óóiys 
ru Üyxov et zócuov TQ fio qeégsw. 

965. vo)g xou5r«;] pueros qui in eo- 
dem urbis vieo (x&uz) habitabant, vici- 
n0$; cf. Plat. Leg. 7944. Femininum 
xouinus legitur Lys. 5. 

— yvuvob;] i. e. uovoyizovecs. Opponi- 
tur 2yzezv2tyu£vos (pallio involutus) vs. 98. 

— xe xQuuvdór xaravípoi] etiamsi nix 
caderet tam densa ut farina aerem di- 
ceres repletum; xoíuve enim sunt zà 
&jg& &Aqpwe, ut dicit Galenus in lex. 
Hippocr. ; vid. Herod. Mimiamb. VI 4 sqq. 
herae iratae ad tardiorem ministram 
verba: àí9os vic, ob Óo)Ar, | év «vij oixü 
xt0'' àAÀk vüAqu? jv usrQéo, | vk zoiuv 
&utS ots (singula Jfrustula. numeras, dan 
felt gij de korrels). — Conferri potest 
Nicophontis fr. 13 »wpézo u&v &igírois, | 
waxzaléro Ó* grow, bz Ó' Évvu, | £ouós 
Óux vv óÓGv xvAwósiro zgím zrí, ubi 
farinae (pultis) abundantia nivi assimu- 
latur, ut nostro oco nix abundans farinae 


154 NUBES. 


tiv «0 mooueODsiv Gow dióidncxev, vi woo ui Évvéyovrag, 


3] ,lloAÀAáÓe megoémolw Oswváv* 3) ,vnÀémooóv vui Üónuo* 
]* T] » uc, 


évretveuévovg Tqv &ouovíav 3v of merígsg mogédoxav. 





—————————————————— 


966. a5] &v Kock coll. vs. 977. || ióíó«oxev] -ie V, Bücheler -ozov (1. pers.) coll. 


vs. 935 et 986 sq. 


968. ivrewauévovz] évrgvouévgs V, ivrvvyuévg; R, hine GHermann évr&wvauévus (sc. 
Tüs xiS9ügcz), ivrewv&usvo; Bücheler (vid. ad vs. 966). 





966. zooucS9eiv] vid. ad vs. 476. 

— é(óaoxev] nempe ó z3agurijs. 

— Ewéyovras] colibentes, comprümentes ; 
cf. Vesp. 95 (Lys. 1265) Idem magis 
etiam perspicue vs. 983 dicitur zà zóóe 
ivaAAAS oye. 

967. Affertur initium carminum quo- 
rundam obsoletorum, quae olim in om- 
nium ore fuerant, ui Phrynichi poetae 
tragiei illud Zilów»wov &ozv Auxóvrec, quod 
Philocleoni eiusque sodalibus in deliciis 
erat (Vesp. 220 et 269), vel Simonidis 
carmen £zéi«3* ó Kis obs kexéoc Strep- 
siadi adamatum (Nub. 1356). 

— Ilaàiáóx xréí.] initiales huius car- 
minis versus afferuntur in scholiis: 77«2- 
4áÓa zegaéztoAw, Óewvv Sebv Éygexióowo, | 
ztorwEANLo 7t02euaÓÓxzov, &yvkv | moin 4g 
usyá2ovu Ómuágutztov (óauóztaov tuozov ztag- 
Sévov Schol. Aristid. III 537). Quae au- 
tem in scholio praemissa leguntur verba 
corrupta sunt, sed !/hoc quoque loco, 
ut alibi passim, e codice V recuperari 
etiamnune potest verum. In quo codice 
haec leguntur: àoy, &ouaros qqotw ós'Ega- 
roGSévng; GboUviyog Ó& airoU (l. a2) vovrov 
roU Gua«ros uvnuovsUst dz "auztoox2£ovg 
ovrog. Aperto vitio haee laborant. Quid 
igitur? Sequimurne Ravennatem alio or- 
dine verba exhibentem et Phrynichi no- 
men iterantem: &oy7 &auarogs dPovviyov, 
ós 'EgazooSévys quoc d»oUviyog Ó& z&? 
Minime! merae enim nugae sic nascun- 
tur, quae multa viris doctis negotia 
facessiverunt. Sed in voce d»HCIN latet 
nomen proprium: scribatur &oy; 4ouavoC 
CTHCÍ — &oyj Gauarog ZXrr5oryógov, 
és 'Egazoc9évns. Cf. Eupolidis fr. 139 
ad vs. 1357 sq. allatum) et 361. Et 











revera fuisse qui S/esichori hoc esse car- 
men perhiberent etiam ante hane meam 
emendationem notum erat e scholiis ad 
Aristidem, ubi haec leguntur III 537: 
llaiiáóm negGémoAw. eidog Ó& voro (Louarog 
xai &oyí. róv Ói ztoujtiv abroU 'Poüqos xai 
Zlovüotos ioropoUcw év ci AMovoizi doi- 
vLyóv Tiva, üÀÀou Ó€ qaot Aaurtgoxáém i 
Z*5eíyogov (vid. Bergk Poet. Lyr. ad 
Lamproclis fr. 1). Nune intellegimus 
Eratosthenem S/esicAoro, reeentiores Lam- 
procli iribuisse hoe carmen. PéZrynicAo 
vero poetae melico quod olim a quibus- 
dam fuit adseriptum, id mero errori, 
quem correxisse supra mihi videor, tribuo 
equidem; multoque minus etiam probo 
Bergkii opinionem, duo carmina, alterum 
Lamproclis alterum  Phrynichi poetae 
melici, quae exordium haberent similli- 
mum, extitisse autumantis. 

— «miémogóv vi jjómuc] xai zoUro uéAoug 
&oyy «aoi Ó& ur sógíaxeo9a. ürov ztoT 
igrív, iv yàg àzoonáouacr wv c BiBAvoS xn 
sügetv oioroqávm. vivi; Ó£ qaou Kudióou 
vuvós ! Eguiovéog ,Tn4£ztopóv zt Bónua AUgas". 
anuciveu Ó& zyAézogov óg3óv (1. 09 910v) m 
xci )ymnióv. — In his scholii verbis no- 
men Kuvóíóov, quod aliunde ignotum est, 
in Kvóiov mutavit Bernhardy, quoniam 
Cydias poeta melieus commemoratur Plat. 
Charm. 155 7 et Plut. Mor. 9312; vid. 
Buttmann apud Heindorfium Dial. Plat. 
I p. 67. Sed fortasse probabilior est 
Nauckii ratio Krjs(óov et hie in scholio 
Scribentis et in textu poetae infra vs. 
985, ubi vid. ann. crit. 

968. Utenfes rjj ówgiari &guovíc, quam 
Terpander imprimis excoluerat (vid. ad 
vs. 971 et ad Ran. 1298 sqq.), prae qua 
priscis civibus — e quorum numero 


D 
ud Rd a -——Ro.n oc 





NUBES. 155 
969  & Oc rig e)rv foguoÀoyeócoir, 4j «cpetév rwv e xem, 
971 ofag of vüv ràg xav&à QoUviv veírag v&g ÓvoxoAoxcuzrove, 
Éxeroífevo vumróusvog moÀÀág, og ràc Mov6ug &povitov. 
970 &)róg Ósiiag Év 9' &guovicug yikiov j cupnuácov, 


970. Perperam e Suida s. v. y:&f&v hue inseruit Valckenaer Diatr. Eur. p. 224. 


971. óvoxo2ox&uzrovs] -«&uzaz V. 
972. ineroipero] ivezo. Meineke. 





erat Aristophanes — sordebant delicatis- 
sima quaeque artis recentioris inventa, 
illa enim uóvg 'E2Aqwuxy5 esse iis videba- 
tur (Plat. Lach. 188 7; unde suum lumen 
aecipiunt Eq. 985—996). Neque aliter 
iudicabat Plato; vid. ad Ran. 1314 et 
1328, Cic. Leg. II 15 $ 38 sq. 

— ivravautvov;] cf. Aeschin. II $ 157, 
ubi Demosthenes 2vzew&usvos vaütrv (25 am 
quam nostis") v$v ófetav zo kvócuov qvi 
de sortis quadam iniquitate coram iudici- 
bus eonquestus esse dicitur, et Plat. Rep. 
536c, ubi Socrates ridicule — inquit — 
oblitus sum non serio nos agere sed ludere 
potius, ilaque uààov  ivrewüusvog eimov. 
Est igitur utrobique évreivea Sat ziv qovrjv 


voce intentiore uti; nostro vero loco si-. 


gnifieat: u/i modis quos fecit is qui poe- 
lae versus àvézewev els t xuSagiauata (citha- 
rae adstrinzit), cf. Plat. Protag. 326 5 
Phaedon. 60 7 etc. 

969. BouoAoys/oeuro] i. e. s? ?0cis fri- 
vialibus indulgeret aliave ratione seriis 
intermisceret iocularia; vid. Isocrat. VII 
$8 49 et ad Ran. 358. 

— dauwsiév va zcumjv|] vocis modu- 
lationibus et flexionibus a. dorica harmonia 
alienis priscum modorum severitatem mol- 
liret; cf. Phereeratis fr. 145 (partim ad 
vs. 971 partim ad Ran. 153 allatum), 
et mox vs. 971 adi. óvoxoa2óxauzoc. Prae- 
terea vid. supra vs. 333 Thesm. 53, 68 
et ad Ran. 13827. 

grat 
Qmóíx xal usyoi tis dboUvidos jAwiag ztav- 
rslüg &mAÁ Tig oUcm OwreAe, ut scribit 
Plutarehus de Mus. 1133 J. At d»oírs — 
ipsa Musa ait apud Pherecratem (fr. 
14514 —16) — iov ozgófiov éugaAdv zwa | 
x&uztov us xai orgéQov An» óuq9oge, | 


zÓ ÜüAov X zatk Téiomoavógov xi9a- 


iy égrk yopóat; ÓdÓsy! &ouovieg Éyov, de- 
terior igitur ipso Cinesia (de quo vid. 
ad Ran. 153) unoque Timotheo Milesio 
praeferendus; oroófpiiov autem quem di- 
eit Musa, non chori saltationem aliquam 
intellego sed delicatas mollesque modo- 
rum musicorum flexiones, quas zaeuztkc 
noster modo dixit (roz/ades). Timotheus 
autem (fr. 9 apud Plut. Mor. 539c, cf. 
Polux IV 66) de Phrynide aemulo ali- 
quando haec praedicavit: uexáoros ro9«, 
Tiuó9ss, x&guS OT se. Q7 | Tuó3soc 
ó MuAQotwg zóv Káucovog" zóv iovoxáuztzav, 
i. e. Phrymiden Camonis filum fractis 
ar(is Ionicae modulationibus abutentem. De 
quo epitheto vid. ad vs. 333. 

—  Óvoxoioxáunztovg;] i. e. 
x&uwou, difficiles anfleru; vid. ad vs. 969. 

972. zmergigero] vid. ad Ran. 571. 

— moàiás] sc. zimyás, quae vox omit- 
titur etiam Av. 1018 ézzíxswzor y&g &yybg 
arcu, Xen. Anab. V 8 $ 12 cobro» àve- 
xgmyov óg óAiyag zaicaev, Boph. El. 1415 
zci0o» sl G9éva; Ówrv, Plat. Leg. 8544 
ucor.yoSsig ómócag àv ÓO5rm coig Óuaocais, 


Óvaxóaouc 


879e doas; kv cbróg mar&áim voca)tag Óóv- 
vsg;, alibi. Addita legitur Pac. 644 zs 
nAyy&g &g ivómTero, Ran. 636 ob cüzt& rg 
toas zAny&e duoi, ete. 

— é&gavitev] ita corrumpens ut sui 
dissimiles fierent et veluti ex hominum 
conspectu evanescerent. Quod &zofezev 
uovcuv dicitur Ran. 1493, vid. etiam 
Ran. 1309. Praeiverat Aleman ,zkv Mo- 
cav xataUcnz" (kvrl r00 kqariuei;) dicendo 
teste Eustathio ad Od. 1547, 60. Cf. Thu- 
eyd. VII 69 8 2, ubi Nicias suos ad 
ultimum rerum discrimen adductos ob- 
testatur vis zargQuxks &oerkg ur &eovitecv. 
Vid. etiam ad vs. 542. 


156 NUBES. 


^ » 


iv moidoroíBov 0 xoO(Covrag vóv uqoóv &£Ós; moopoAécOo: 


r0Ug mzuiü«c, Omcg roig t&o9cv uwótv Ósí&eumv &ysvvég 


975 sir «v málw ev9ig &vioreuévovg EvwwyijGer xal moovosicSot 


tiücÀov roiciv éoeGreioiv Tijg TjBuc w1] woroÀstmeLv. 


, b] - - n) 
mAshpero à Gv voUuqeAoU ovÓclc zceic omévegÜcv vóv Gv, Gore 


TOig ciÓoíonGL Ógócog x«L qyvoUc, Gomeg wüAoiuv, iQvOs. 


973. xa3itovrac] ae (-vrog) V. || vóv umoóv] v u5oo Blaydes coll. vs. 966, 983, 
at molestissimus hie foret corporis habitus humi sedentibus. 

974. *kysvvég] &mmvé; codd., quae neque attiea est vox neque huic sententiae 
apta, saevum. enim sive zmmtem significat. Litterae 4I'ENNEZ abierunt in A477HNEZ. 


Blaydes &wóés, &ewxéc, &voudeg tentaverat. 


975. znáiv] xówv Bücheler. || àworaeuévovc] -uevov V R (ef. vs. 989). || ztgovosio So: 


VR] -5joc plerique. Cf. Eq. 421, 801. 
976. ip«ocaicw Toup] -ce:; codd. 


977. jàsüparo] XAsí(qero Cobet coll. vs. 966, 980 sq. Av. 520. Utrumque recte 
dieitur, sed aoristum hic aptiorem duco; vid. comment. 


973—976. In palaestra autem pueri 
7zt0ÀÀ]v ztQóvowrv siyov sÜcyrnuoc xaSstéo9au, 
ut Euripidis versu utar notissimo (Hec. 
569): cura às erat partes velare tegendas. 
Cavebant. igitur ne incomposite humi 
considentes — non enim zi $&30ov, ut 
iv yovuueruoroU vel ài» xS9«guroU (Plat. 
Protag. 3252), illie sedebant — indeco- 
rum adspectum praeberent zoi; £$o, ama- 
toribus aliisque, qui extra palaestram 
consistebant, ut animi causa eorum exer- 
cilia spectarent eminus, quoniam illuc 
introitus non patebat (vid. Aeschin. I 
8$ 10—12). Itaque non subducebant genua 
pueri, ut inconcinnus ille senex in Ves- 
parum fabula (vs. 1211), sed altero crure 
sub clunibus inflexo alterum promittebant, 
protendebant (cf. Lys. 987 Ran. 201, Tyrt. 
fr. 19 4e uiv izvv mgopáisg9s), et cum 
surgebant arenam manu vel pede mo- 
deste complanabant. Sie apud Diphilum 
(fr. 51) ziavíoraza: nescio quis zóv &ugi- 
cázw5r:X guozopéccec;, ne imago cubantis in 
eo appareret, idemque praecipitur apud 
Iamblichum Pyth. Adh. 29. 

974. óeiSeuav] cf. Eccl. 91. 

— üysvvéz] i. e. &veaeíS gov, óovAoztgertéc, 
indecens, homine liberaliter educato in- 
dignum. Contrarium est geuvóv. Vid. Pac. 











748 fBouoloysóuaz  kyevvij et Plutarchi 
verba ad vs. 992 allata et quae ad Ran. 
179 observavi. 

975. a) záuv a)9:;] iunctae hae par- 
ticulae apud nostrum alias non reperi- 
untur, sed cf. Sóph. Philoct. 952 a53:c a 
záAw &osui Eur. Hel. 932 z&4wv Ww àvá- 
fova' si; vÓ aüqpov aDb9i; aU. 

— tvuwiüsa] complanare sc. gulverem; 
facile mente suppletur obiectum. 

— mgovosig9ec| redit verbum Eq. 421, 
801. 

977. Ea aetate non facile puer quispiam 
in animum sibi induzissel ut. (aliquando) 
etiam inferiora corporis sibi inungeret. 
Nempe pudor tune temporis obstabat 
quominus pudenda coram aliis nudaren- 
tur. — Aoristus in huiusmodi enunciatis 
saepius usurpatur, vid. Eq. 572, Nub. 
1382, 1385 Pac. 647 Lys. 511 sq. Ran. 
911, 924 Plut. 982—986, 1013, 1180 8qq., 
et addita negatione (ut h.l) Eq. 574 
Ran. 927, 948. Imperfectum significaret 
nullus puer solebat...inungi. Plusquam- 
perfectum adhibitum est Lys. 517. 

978. Cutis tenella, nullo unguento in- 
fecta nullaque strigile abrasa, malorum 
granatorum vel cydoniorum lanuginosam 
superficiem (cf. Theocrit. XXVII 48 Verg. 


-———PR— 


NUBES. 


oUv0 Gv ueexiQv pvocGíuevog viv qowiv mzgóg tv égeGTüv, 


980 


«Urüg fevróv mgo«yoyeócov roig ógUVwÀuoie, éBdOitev. 


o00' &vsiécOn, ÓOcumvoüvr éEQv xepdÀoiov río Óegevidoc, 


o00' dvvqQov vOv moscQurígov dGomátswv ov08 GíAwov, 





979. qugec&uevos] xsgco&uevos V. 
980. ig&óitev] -£ac V. 


981. &ve2éo9c.] &v &£o9ev V R et plerique; correxit Elmsley coll. Ach. 810 
fr. 44. || xsgáeov z5c] Blaydes infeliciter coniecit xai qvAAeov (coll. Plut. 544 
Plat. fr, 171) vel àv xsgá2atov vel xeqgá2atóv vw, offensus articulo; at vid. comm. 

982. i»vy9ov Dindorf) &vy2ov V R, àv &vy9ov plerique metro invito; nam in 
attica dialecto produci primam vocis syllabam docet Thesm. vs. 486. Cf. schol. 


Nie. Theriac. 650, Bekk. Anecd. p. 403. 





Eel. II 51) referebat. Simillima de puellae 
eorpore dicuntur Eccl. 901—903. 

— ópóco;] ex asse h.1. respondet Ger- 
manicum Zu. 

— imjv34] cf. Homericum ézav5vo39« 
B 219 de 'Thersita: qoíós Éyv x»sqoiüv, 
wedvj Ó' àimavivo3e i&yvy. Praeterea vid. 
Theoer. XX 21 xxá44oc &m5v9:s, infra vs. 
1174 co)bmiyogiov &zeyvósc inav9et, vs. 1027 
Toig Àóyotz Gippov &vSos Eztsavcwv, vid. etiam 


Vesp. 1065 Eecl. 13 etc. 


979. uceiax]v qugao&usvog Thv qov»v] 


molli fraotaque voce loquens; adiectivum 
uaAaxQv vert. Gore uaAaxnv yiyvecSo. Cf. 
poeta apud Persium I 17 sq., qui lasciva 
carmina sua recitaturus JZguido plasmate 
(i. e. voce flexibili, zeziecuévy) guttur 
mobile colluit, patranti (i. e. libidinose 
cireumlato) fractus ocello, quod deinde 
vs. 35 dicitur eZquare et tenero palato 
verba supplantare. — XAviculae ucASaxl 
yovv iéva, dicuntur Av. 233. Verbum 
qvo&v, quod cum verbo q/oev polluere 
non est confundendum, proprie signifi- 
cat: quae sicca et solida sunt admixto 
liquore macerare (weeken); e. g. Thuc. 
IIL 49 S 3 ofvo xoi iaío Aqua z&sQv- 
oxuéva. Hine transfertur Av. 462: z/o- 
ztequoazat* Adyoz Eig Lot, 0v Ówxu&rrewv oi 
xoàós (item "Thesm. 75): nempe farina 
cum macerata esset, dein pinsebatur 
(iu&zzeco). 

980. zooaycysómv] cf. Vesp. 1028. — 
Gravissimae poenae lege praestitutae 








erant s/ zig &AsU9egov ztGióm |J yuvaixc 
zt9oayaysóo. (keschin. I $ 14). 

981. &ve4£a9'a«] auferre, sumere, ut Ach. 
810 fr. 44. 

— xegáAotov| frustulum e raphani su- 
periore parte, zz xesqaA; (cf. Vesp. 679 
Plut. 718 fr. 255), recisum. Voce utitur 
etiam Callias fr. 8 3ívvov xsqázewov (een 
kopmoot), item Amphis fr. 35 y4«vxuviótou 
xeqáAoux xal Aafgoaxiov | veu&yco, Sotades 1? 
yAcóxov qégo xsqQ&Aoiux ztvuusyi9rn óUo. Oc- 
currit etiam Ran. 854. — Inferioraraphani 
pueris fuisse destinata, utpote minoris 
pretii minusve acerba, hinc efficio. 

— cijs óeqavióos] constanter fere apud 
veteres Athenienses raphanum, ut apud 
nos caseum, coenantibus fuisse apposi- 
tum articulus testatur. Nempe óowo» hoc 
erat vilissimum, vid. Amphid. fr. 26 dor 
&yogá£aw Owov... | é&óv  &zoda/ewv lySUov 
&Am9uvóv,| | óaqavióes imu9vus:/ znolac9a:, 
uatvercu, Taphanos si quis opsond loco 
praefert, cum veris piscibus — hi enim 
(ov nomine designari solebant — ceat 
frui, delirat. — Etiam Plut. 544 Phe- 
recr. fr. 175 Eupol. 312 Antiphan. 275 
huius oleris fit mentio, vid. Athenaeus 
p. 56 sq. 

982. àvvnSov...a£2tov | hae quoque her- 
bae, quantumvis viles et ieiunae, olim 
nonnisi senioribus concedebantur. a- 
nethum commemoratur etiam Thesm. 486 
loco festivo, et simul cum osi(vo Eubul. 
fr. 36. De se/zno autem vid. Vesp. 480. 


158 


NUBES. 


o)0' Owogaysiv, o908 xvyMEsiv, 090^ loyew và mó0. ivaAAdÉ. 


AAIKO. 


, E VOS A ' , 3-87. 
&oyol& ys «cL ZiwoÀwó0 xcL vevríyov Cvépusoro, 





984. xai rerríyov] verziyov (om. xoi) V. 





— cv ngsaBurégov &oztátew] surripere 
senioribus. Genitivi idem est usus Ach. 
1160 Pac. 1118 Eccl. 866. 

983. éwogaysiv| vid. óvwog&yoc in pro- 
bris usurpatum Pac. 810 et ad Ran. 1068. 

— xitav] furtim  cachinnare, sub- 
missa voce ridere (giechelen, kichern, to 
tifter), significat igitur zóv Aemzóv xai 
&xocuov ytAora, qui zuyAtouós dicitur infra 
vs. 1073; cf. Photius s. v., Bekk. Anecd. 
p. 271, et cognatae originis verbum 
zayA&tewv (xxyátfsv Eccl. 849). » Olim", 
chorus ait fr. 333, ,Cratetis simplices ioci 
mirum quantos cachinnos ciebant", ixwyAt- 
tovzo. ,Puellae, quibus aurem praebeo, vi- 
yAioóovr. z&oc/", Cyclops dicit "Theocr. 
XI 78. Inanis vero sonorum similitudo 
effecit ut a voce xí(yAn (furdus) quidam 
repetentes hoc verbum epu/ari interpre- 
tarentur, quale verbum linguae indoles 
ne fert quidem; Kockium autem huic 
interpretationi fidem etiamnunc habere 
miror, quem in errorem abripuit Ar. fr. 
333 (vid. supra), ubi £«yAitero non ver- 
tendum est edebatur sed ridebatur. 

934. &oyoi& ys] item Vesp. 1336, ubi vid. 

— ZutoAwbó5] ut supra Saturn vs. 398, 
sie nune Jovis dies festus commemoratur 
ad vetustissimum quidque indieandum. 
Nempe ipse Iuppiter óuvüuevos yezotós éovt 
roi; s&ióócw (vs. 1241), meris igitur ca- 
chinnis digna iam videntur z& Zzóisc 
(Pae. 420), quae in honorem obsoleti 
huius numinis die XIV m. Scirophorionis 
celebrabantur, etiam Bovqów (infra vs. 
985) dicta a ritu quodam, ex Erechthei 
aetate repetito, quem multos ex Aristo- 
phanis aequalibus sine risu adspicere vix 
potuisse quis miretur! Taurus nimirum 
ad aram Iovi 7Jo4w; in arce sacratam 
deducebatur, in qua iacebant fruges; 
quas comedere cum coepisset, a Iovis 








sacerdote securi percutiebatur utpote 
sacrilegus, deinde vero securi parrici- 
dae igni atque aqua interdicebatur. — 
Praeter scholia ad h. l. et ad Pac. 420 
conferantur Theophrastus allatus a Por- 
phyrio de Abstin. II 29, Pausan. I 24 
8 4,28 811, Aelian. Var. Hist. VIII 8 3, He- 
sych. s. v. govqó»ws, Suid. s. v. Ga/A2ov. 

— certyov váusara] cicada ex ipso 
terrae gremio feraci gigni credebatur; 
huius igitur animalculi (de quo vid. etiam 
ad vs. 1360) imago aptissima visa est 
Atticae incolis ad ipsorum originem si- 
gnificandam ; non enim peregre in illam 
regionem pervenerant, ut Dorienses ho- 
mines, sed cze/zyv z5jv xóocv ii jozso 
Égvcav  Tgóqov siyov, aüróySovecg  üvtec 
(Isoer. IV $ 24 XII 8 125, Plat. Menex. 
23" b, Lys. II $ 17, Eurip. fr. 362; cf. 
Herodot. VII 161, Xen. Comment. III 5 
$ 12, Plat. Criti. p. 2347). Itaque olim 
Athenienses, priscum Ionum morem se- 
cuti, youciv zerr(yov &végoet xgófvuAov àv- 
s0oüvro, quem ornatum Asius ita descri- 
psit in versibus apud Athenaeum 525 f 
servatis: yoivu. Ó' Yogsüvr àvéuc yQvototz 
ivl ÓsGuois, | yoUosuxc Ó& xópgvuBou im ai- 
rbv (l.imiooav?) vérriysz 6;, praeterea vid. 
Heraclides ibid. 512 c xogíufovs àkvaóoU- 
uevot Tüv cQiyüv ryQugcoUs rérTiyGg TtsQl TÓ 
uérOZO0Yv xal vkg zóggocg (sie Birt pro xóuas) 
igógovvy, et de Homeri locis huc perti- 
nentibus Helbig Hom. Epos! p. 162—170 
(praesertim p. 169, 11). Hunc autem mo- 
rem haud ita diu ante suam aetatem in 
desuetudinem abiisse scribit Thuc. I 6 $3. 
Inter marathonomachos igitur etiam vi- 
guerat (cf. vs. 986, Aelian. Var. Hist. IV 
22); quapropter in fine Equitum fabulae 
Demus, qui Paphlagone abacto resipuit 
pristinumque vigorem recuperavit, in 
scenam procedit zerziyoqógac, &oyaío ay. 


losddibus 17 


———vewe—. T 


NUBES. 


985 


x«l Kqxeíóov xol Bovgovíov. 


AIKAIOZ. 


? 3 -5 - 
GÀA ovv reUT éGorlv éxsiva, 


d£ àv &vógeac uagoSovoutyovc 17 iui] aíüsvcig FOoewev. 


GU Ó& rovg; vàv sóQug iv fuevíorg mooóiddoxeig £vrevvACyO er 


(bore uw Gmyyso9 Orav, 0gysicOes IIavowvaoic 0éov evrove, 








985. Kuxsióov] Kxósióov Nauck coll. Phot. 160,19: JXxóióyc Óu9vo&u[ov 7ztoujt js 
&oyciog et Etym. M.1606,4: zeper&9noav Ówk Ti; & óupSóyyov...Knósións xréí, item 
UKohler; Kuóióov schol. ad vs. 967 (ubi vid.). 

986. uag«Sovou&yov;] -y«; V ut Ach. 181 (?2), ef. Ach. 570 za&you&yes (sed ibi 


dictio est lyrica). Res dubia. 


987. iuazio:g ztooóudáoxeis Mut. 1] -o«o: óió&oveis cett. caesura vitiosa. Of. Vesp. 568 
Av. 600 Calliae fr. 5 (Plat. fr. 153). 





uot. Amuzoóc (vs. 1331). Itaque prisca 
illa instituta cszríyov v&ueora, cicadis 
oppleta nunc dicit Iniustus eodem sensu 
quo Socrates senem supra vocavit 8esx- 
xso£Ajvov (vs. 398). De adiectivo &v&us- 
oro; vid. ad Ran. 1084; etiam Eupol. 
fr. 16 ita invenitur usurpatum: 7:0425v 
apug&ómv &veuéory, item Demosth. XXV 
8 32 &v9goroc ups zal matQuxii; Ey 9gac 
z9ós tóv Ójuov i&váusoroc. 

985. Kwxsióov] Ó«9vg&ugov zoujtis návv 
&oyociog uéuvnrat 
IHovózrowg (schol. Quod quominus de ni- 
hilo fictum esse statuamus Cratini mentio 
obstat; fortasse tamen Cratinus nomine 
quidem huius hominis aequalibus suis 
notissimo usus fuerat, nihilo tamen ma- 
gis quam Aristophanes nostro loco in- 
dicaverat quinam esset Cecides ille. Et 
ne de ipso quidem eius nomine constat, 
nam XKxósióov fortasse est scribendum 
(vid. ann. ecrit. et ad vs. 967); Saturni 
autem vel Evandri aequalem fuisse su- 
spiceris potius quam Pindari vel Ter- 
pandri. 

— Bovqoviov] vid. ad vocem 2:02:60; 
vs. 984. 

— ài o)v| at...certe. Item vs. 1002 
Vesp. 1129, 1190 Av..1408 Thesm. 710 
Aesch. Prom. 1058 etc. 

— caür ioriv ix:siva] vid. ad Ran. 318. 

986. uageSwvou&yovz] eodem epitheto 


ó0& a)broU FKparivog iv 





prisci homines designantur Ach. 181; 
vid. etiam Ach. 697 sq. Eq. 781, 1334 
Vesp. 711 Thesm. 806 Ran. 1296 fr. 413, 
prae ceteris vero venusti de ,vespis 
Atticis" versiculi Vesp. 1071—1090. 

987. £09 Uc... ivrevuA y 9 ou] l. e. eb9 Uc sic 
ÓiÓmcx&Aov qowüvreg &évrsrvAvyutvov Eystv 
:0 cüuc, inde a prima pueritia pa//io 
corpus involvere, cum olim pueri sola 
tuniea induti, qua domi utebantur, per 
plateas hiemali quoque tempore proces- 
sissent, vid. vs. 9685. Verbum Zvrzviiic 
etiam Plut. 692 et Diocl. fr. 18 (et in 
Novo Testamento, Matth. XXVII 59 Luc. 
XXIII 53 Ioh. XX 7) obvium cohaeret 
cum voce czüiy culcita, quam e Sapphone 
affert Herodianus zl uov. 2s5. 39 : 2yà Ó" 
inl] ual9áxav | vÜàav ozt04to usta. — Of. 
part. iyxexogóvimutvog supra vs. 10. 

— z900i0&azzz] vid. ad vs. 476. 

988 sq. Pueri, qui semper ita cuti- 
culam suam fovissent, frigoris erant im- 
patientissimi et artubus suis libere uti 
nesciebant; quapropter fuit qui Pana- 
thenaeorum ludis, eum pyrrhicha sal- 
tanda esset (cf. Ran. 153 Lys. XX 8 1 
Plat. Leg. 796 2, c) armis óz &yvuvaoícc 
praepeditus ventumque aegre ferens — 
nudi enim tune saltabant clipeo hasta- 
que armati — clipeo ventrem horrentem 
protegeret. — Simillimae sunt Aescehyli 
Dionysique querelae Ran. 1087—1097. 


160 NUBES. 


rjv Gozíóe ric «oie moo£yov GucÀi vig Towoycvztagc. 


* - * - 
990  moóg reU, c uetoéxiov, 9«goóv iu& rv xosívro Zóyov aígoi* 


x«L émiorjost uiGeiv G&yogàv x«l QcÀeveiov &méysoQuu, 


x«L roic ciGyooic eicyoveoOot, xIjv Gxdmty víc G6, pAéysoQ ur 





989. xeAi5c] woA5; Brunek coll. Av. 560. Vid. vs. 1018. || zZc Tuewroyevelas] cic 
To. GHermann dubitanter, zooéyoo' &us2oü»zez; To. Blaydes. In vulgata singularis 
ferri vix potest. Idem vitium in codd. obtinet Vesp. 553 sq., 565. || To«roysvetac] 


-y; V R alii (cf. vs. 614 Eq. 763). 
992. xiv] x&v codd. 





988. &náyyso9e] proprie suffocari (vs. 
180, 1385, simplex Vesp. 1039 etc.), hine 
angi animo, item Archiloch. fr. 69 o? y&o 
Àj zc«gk qiàmv &nmáyyso. Of. Vesp. 686 0 
u&Asrt uw &záyys, Ach. 125 zebra Ónr 
oix &yyóvy, Aeschin. II 8 38 zovro 0" àg 
jv &yyóvu [xoi àzq] roro, vid. etiam 
Eur. Bacch. 246 rav o)yl Óawüs kyyóovnus 
imáiua; — Idem valet zvíysoS9ot vs. 1036, 
ubi vid. 

989. Singularis pro plurali neglegen- 
ter admodum usurpatus, item Lys. 1119, 
ubi Lysistrata postquam zóv 4axowxov 
mentionem fecit, addit 7v ur ouo zv 
x*io« xrí. — 'Thesmoph. 798 transitus a 
plurali numero ad singularem facilius 
exeusatur, neque suspicionem movent 
Ran. 1075 Eccl. 420, 665, 670; omni 
autem offensione carent Pac. 640 Eccl. 
302, correcti sunt Vesp. 553, 565. 

— «iv — ngotyov| abdomen protento 
clipeo tegens, zgotyov — zofiaiióusvos 
(vid. ad vs. 973—976). Vox xoi, redit 
vs. 1018. 

— cis Towtoyevsias ] Palladis. Quod co- 
gnomen epicum (Hom. Z/ 515 09 39 X 183 
y 918) etiam Eq. 1189 Lys. 347 occur- 
rit, cum ipsa autem pyrrhicha (curetum 
saltatione) Cnoso repetendum nunc vi- 
detur. 

990. zgós; ra)ra| proprie significat: 
Àaec omnia quae modo dicta sunt cum 
respicias (demgemüss), eadem autem prae- 
positioni zgós nunc inest comparationis 
instituendae notio atque in locutionibus 
qualis est Lys. 860: i5oóz ion cia 
z00; Kwmoiav. ltaque imperativo addi- 





tum concludentis est zoóg raüre, saepe 
autem adversarii argumenta vel minas 
contemnentis: proinde, quae cum ita sint, 
dg às roUÓ' Éfyovros et similia apud tra- 
gicos, Soph. Ai. 904 etc.; vid. ad Vesp. 
927. Item zt9óg ráós (Pac. 305). 

— cvóv zgsízzo Aóyov] vid. ad vs. 893 sq. 

991. ,Iuveni a foro et balneis ceteris- 
que locis publicis" e. g. xaztmnstotc, 
Isocr. VII $ 48 sq. — ,abstinendum esse 
intelleges si meis consiliis obtempe- 
,raveris". — n» foro garrire (czcmubAAsww 
vs. 1003) olim certe non fuerat iuve- 
num liberaliter educatorum, sed &yogato: 
homines idem habebantur qui zrovnooí; 
vid. Eq. 293, 333 sq. Ran. 1015. ,Ge- 
nerosame indolis iuvenes" — Socrates ait 
Plat. Theaet. 173 c — ,àx viov ztgürov 
uiv sig &yogiv obx (oact tjv óÓóv, o0ÓE üztov 
ÓuzaoT)ovov 3j BovAsutijQtov 3j zt zotvóv [2220] 
Tic zóAleog GuviÓQiov xzí."; vid. etiam Lys. 
XIX 8$ 55. Itaque in Equitum fabula post- 
quam Demus e longo stupore ad se re- 
diit et saeculum marathonomachorum 
reduetum est, obósig &yévaog àv c5 kyop& 
Ir, kyog&ca (vs. 1373). — Balneorum au- 
tem usus, i.e. zó Ssouo2ovretv, improbae 
mollitiei esse priscis civibus videbatur; 
vid. infra vs. 1044—1054 et Hermipp. 
fr. 76 uà zóv A4 o) uévrtou us9Uewv rÓv 
&vógm 70! | óv kya90v ojÓt SeguoAovrew, 
& gb rots. 

992. gA£yso 9o] ?ra incendi, penitus com- 
iveri. De animo amore incenso usurpa- 
tur hoc verbum a Socrate Plat. Charmid. 
155 d (item ab Aeliano Var. Hist. XII 1 
paullo ante finem), de dolore Soph. Oed. 


NUBES. 161 


x«L rv 96xcov roig moto[vrégoig omavíoracOo. mo0cto Gu 
x«l ui] ztQl vrOUG GovrOÜU yovéog Gxoi0vQysiv, (ÀÀo vé uwÓiv 
995 ^  eiGyoóv morsiv, 0 vi Tijg ei0oUg uéAAet v&ycÀw GvenAnosur 
uxÓ. sig OgyuoroíÓog siGcvrewv, lvo 1] mgüg volvo xeynvog, 


wÀo BiuOsig óm0 moQvidíov, rijg cüxAt(ag Gxo99cvcoO c 


994. zsol] zagk V R alii. || oxatovoysiv V R] xaxovoysiv codd. plerique (metro 
invito), x«zospgyetv nonnulli; cuius erroris causae fuerunt vocis praecedentis sigma finale 
et litterarum 10 et K (IC) similitudo. Itaque reieio quod in mentem venit xatvougyeiv. 

995. à « Reiz] 9 codd., quod ferri non potest; requireretur enim Zzeí vel Zo. ll 
uiAàa& Par. unus] uéa2e codd. cett. || ztya24] &yaas V aliique multi. || &vezrosv 
V] -zàézr&v R, -ziá(o)oev alii, &qavita«v Kuster e scholio. Blaydes coll. Plat. Conv. 
2224 Pausan. III 20 $ 10 Alex. fr. 98? edidit ózi rZ; 4ioU; uéAÀo ví o" &yaiw 
&vezAárzev, quod egregie mihi displicet; praeterea hariolationes quas ipse vocat 
apposuit numero undecim. 

997. rijs sbxisimc] t4v sÜxiewwv Blaydes coll. Aesch. Pers. 410 Plat. Phaedr. 248 7. 








Col. 1695, de pudore Plut. Mor. 46e,7 | II 51 $ 4 Éregog q^ érégov Segarzteloc 
gxüuua &vügQuUTOv...iveyxtiv xiUmog xai | &vezwuzAáusvo ubi mente supplendum 


iàmgüs obx &ysvvig oUÓ' &zaiósvrov...iorív | est ris vocov. 

ima; 0b xal vov9soíac... ul) avveotoAu£vov 996. zgóz raürc xsymvoc]| cupide inhians 
&xoUmv...aioyUvr qàeyóusvov T5v wvyiv... | (Hor. Sat. I 1, 71) rebus quae istic agun- 
&velev9égou TivÓg Óstvg xré. fur. Ksynvévot ztoóz wa legitur Eq. 801, 


993. Magna fuit quondam capitis reve- | 1118, vid. etiam Vesp. 695 a) ó yaoxá- 
rentia cani; senibus igitur assurgebatur , Ce; zóv zoa«xgérmv. 
et semita cedebatur, ut apud Aegyptios 997. w/o Bir3sc] cf. Theocr. V 88 
(Herodot. II 80) et Lacedaemonios (Xen. | $&22& xal uáAotw zv einó2ov & KAeapioca, 
Rep. Lac. X 8$ 2 Cicer. de Senect. 863), | VI 6 $422& zou Iloióqaue, vó zoiuwtov & 
sic Athenis (Xen. Memor. II 3 $8 16 I'wA&rum | u&2owuwv, ÓuGéQore zÓv aizoAiov 
Conv. IV 8 31 Plat. Rep. 425 a, £). &vóoge zaisUca (hinc Verg. Ecl. III 64 sq. 
994. axciovoysiv] verbum apud nostrum , malo se Galatea petit, lasciva puella, | et 
alias non obvium. De adiectivo oxous; | fugit ad salices et se cupit ante videri), 
vid. ad vs. 629. Plato zov iydr gáAAe us quàóv o& vig 
995. rijs; cióoUc...ttyaAua] onfemeratum | &A7 é&mivevaov, | Eav9íinmw xoi iy xol o0 
pudorem, qui aetatulae decus est longe | uagewóusS9e et và jio pálàm ce gà Ó 
pulcherrimum. Nox &yoiua poetice z&v à! | si uiv £xoUoa quet; ue, | de$euévy Tis Gi; 
ó vig kyáAAero: Significat, hoc autem loco | z«o9evígs ueráóog; (epigr. 4 et 5, Diog. 
idem valet quod zó &v3oc. Vid. Plat. | Laert. III $ 32). Vid. etiam "Theocr. II 
Conv. 222 a4. Quadamtenus conferri pos- | 121 (ad vs. 1007 allatus), Lucian. LXVII 
sunt verba mulierculae apud Herodam , 1281. S$0lon novam nuptam prius quam 
Mimiamb. I 55, iuvenem aliquem, quem | torum genialem conscenderet uiov xu- 
veluti alterum Hippolytumlaudat, &3«xzov | Óówtov évrgoyeiv iusserat (vid. Plut. Mor. 
2; Ku9yoiyv aqgryióa vocantis. 1384, 279 f), priseum morem auctori- 
— &vanAjosv] polluere, Yuis seminibus | tate sua sic confirmans; cf. Hehn Cul- 
inficere; vid. vs. 1023 et ad Ran. 1084, | turpfl* p. 192—200. Nempe amoris si- 
Ruhnk. ad Tim. p. 31. Suspicionem mo- | gnum erat ma/umn (granatum vel eydonium) 
vet verbum nullo genitivo accedente | Veneris sacrum. Ad alia omnia aberra- 
| 


nune usurpatum; vid. tamen "Thucyd. | runt Clearchus apud Athen. 553 2—5540 
11 





162 NUBES. 


uqÓ' Gvreumeiv rG mteTQl wmÓÉfv, wwÓ  "lemeróv xoAécavre 


uvqouxexioor vyv qAutev, i£ vg £vsorroroogijO ne. 


AAIKOZ. 


1000 


, - 35 / , , M 1 , 
tL TOUT, (0 WELQOXLOV, TUELGEL TOUTO, VT] TOV ZÍi0vvGOV, 
4 


Toi "Inzoxoárovg víécw si$sug, xaí Gs xooUct BAuroucuuav. 


998 sq. xciécavza | uvmowxaxioc(] xa4éc" abrÓv | uvgyowxaxQcez; Blaydes, quod reci- 
perem — aceusativus enim participii defendi nequit — nisi languere videretur 
pronomen additum et verbi uvyoixexocu potius quam verbi xà4éoo: infinitivus con- 
textu requiri. De elisa syllaba -co« vid. ad vs. 7. 

999. zv ZAxiev] rác $4xías Blaydes; vid. comment. || i5 7; éveozzozgogr9"s] 5n 
g' éveorrotQóqrosv Blaydes; at vid. comment. 


1000. à] à» V R. 





de hac re doctius quam prudentius 
disputans et Plutarchus ]. l. 

998. 'Iazszóv] vid. ad vs. 398. 

— xaiícavra] requiritur nominativus. 
Qui nisi poetae est error, obliti se non xo 
os Ói0á$o scripsisse sententiae initio (vs. 
991) sed zal émiorjos, vitium aliquod aut 
hoc loco celat textus traditus aut illic. 

999. uvyciwex5oc.] absolute usurpari 
solet hoe verbum: 22 veterum iniuriarum 
memoriam redire; vid. Lys. 590 Plut. 
1146 Andocid. I 8 79, 81 Xen. Hell. II 4 
$43 Aeschin. II $ 176 III $ 208 [Aristot.] 
Rep. Ath. 40 8 3 extr. Causa autem 
animi infesti cum additur, genitivo enun- 
ciatur: Xen. Anab. II 4 8 1 uj uvgyotxo- 
xigswv Baocilém «roig rijg cüv Kügo £z- 
orgars(az, [Arist.] Rep. Ath. 39 8 6 zov 
ztapeinAvSórov gurósv| ztQós uxóéva uvmot- 
xaxeiv éieva. (etiam 40 8 3, ubi pap. 
habet Zze( zig ?josazo rüv xareAmivSorov 
uvgoixazsiv, Suspicor legendum esse zrao- 
sAnAvSórov), item saepius apud oratores 
uvgcuxaxica. vv ÉuzgoG9sv, rv ysysvuut- 
Yov, rv zgay9ivrov. Of. etiam Herodot. 
III 49 zoürov Ov svexev &zsuvQoix&zsov 
roicu. Zuuíow oi Kogiv91ot. Obiectum ta- 
men etiam "Thuc. IV 74 8 2 accedit: 
ógxdóGcavrsg mt(OTsOL uey&Aoig umÓiv uvmouxa- 
x4jcsv, et nostro loco genitivus adiungi 
non poterat, non enim propíer senectu- 
tem stomachari patri sed senectutem patri 
exprobrare dicitur iuvenis; zàv zAnyàv 





filius potest patri uvgoiwxexgoau non cíj 
ToU zaTQÓg Aulo. 

— i fe] wnde, per quos. Turpe est 
patri senescenti exprobrare annos, per 
quos enutrivit te et educavit. Mentem 
poetae optime illustrant Horatii de vir- 
gine immatura ad amicum verba: Od. V 
5, 13 sqq.: iem fe sequetur ; currit. enim 


feroz | aetas et illi quos tibi dempserit | 


apponet annos, i. e.: tibi viro maturo 
proximi anni semper aliquid detrahent, 
at per idem temporis spatium puella ad 
plenum aetatis florem est perventura. 

1000. z«)z«) eiusmodi obiectum verbo 
zz(9:0S$a. additur etiam vs. 87 Av. 661 
Thesm. 592 Aesch. Choeph. 781. 

1001. Zippocrates filius Ariphronis, qui 
frater erat Periclis, praetor Megara ag- 
gressus est aestate anni 421, eodem autem 
anno exeunte in proelio ad Delion cecidit 
(vid. Thuc. IV 66 8 3 et 101 $2). Huius 
filii Telesippus et Demophon éxouceoüvzo 
si; Ónvíav, qua voce usi sunt noster Pae. 
928 (de Theogene quodam) et Phere- 
crates fr. 237, adiectivo qvó; Callias 
fr. 31 Plato Leg. VII 819 Z2, verbo ómveiv 
idem Theaet. 166 c. Cf. Phot. s. v. oüs, 
Athen. 96 f, schol. h.1., ubi affertur Eu- 
pol. fr. 103, de quo vid. Bergk Rel. Com. 
Att. p. 350 sq. Vox autem órvi« significat 
Gxotórgra xci kuaS(av sive jouovaiav (Eq. 
986); videatur Epieharmus apud Athen. 
36 c, d: ix uiv 9valac Solva..., ix Ó& Soivac 


o v MMT€—EETESEM 


NUBES. 


168 


AIK AIO. 


3 M 
GÀX ovv Àutagóg ys «cL e0nvOTe iv yvuvectoig Ótevotwee, 


09 GroubAAQv xcr& riv &yoo&v roiBokexvozteA oi 


, 


m9 0f viv, 





1002. oi»] o? Y R. 


1003. zoigoAszro&meZz ] zoigo2evzo&ze?a Kock coll. Arist. Eth. 7 Isocr. VIT 49. Vid. 


Vesp. 469. 





zt0gig dyévevo...ix ÓÀ ztóoi0g xüuoc, Éx x- 
bóavíiv. Quae vero Suidas 
habet s.v. roi; L. vio ,xal ráy' àv roov 


uou Ó' dyéívec 


ztQoxéquoAol Tuveg, du év l'eopyotz quor xat 
iy "TowpáAyr) e diversis notitiis sunt 
conflata, itaque inde non efficio comi- 
cum zpoxepó2ovg eos dixisse in Agricolis 
et in Triphalete, sed illie quoque eorum 
mentionem fecisse utpote ógyvov, —  for- 
tasse alludentem ad priscum illud oo; 
Bowrie, quod e Pindaro notum est; cui 
ioco favebat vocum ós et óóc (0s CIA. 
IV 4 373,94) similitudo. — Eodem ioco 
usus Augustus fertur dixisse: elus 
est Herodis porcum esse quam filiwn (Ma- 
cerob. Saturnal. II 4 8 11); vid. etiam 
Diogenis Cynici dietum goU2ouat Meyao£oc 


&vógóc xgióz sivo u&AAov ?j vióz (Plut. Mor. 


526 c Aelian. Var. Hist. XII 56 c), quem 
item porci Megarici (ex Aristophanis 
Acharnensibus noti) non «rie/is mentio- 
nem fecisse suspicor. Tutor de illorum iu- 
venum iniquitate graviter conqueritur in 
fragmento, quod e Lysiae zzoàs roJc Izzto- 
zo&rovz zie Oratione affertur a Dionysio 
Halicarnassensi; unde apparet eos non- 
dum sui iuris fuisse quo tempore mor- 
tuus est pater. Verba Thesm. 273 ' Izzozoá- 
rov; Suvowxíav sintne ad eos referenda — 
ut solet statui — necne dubito. 

— siSus] similis eris. Futurum a 3. plur. 
sisag: (vid. ad vs. 341) deductum, quod 
analogiam formae ze9v55e et similium 
sequitur, nonnisi h. l. occurrit. 

— BAwou&uuev| Xanthippum et Para- 
lum Periclis e Calliae filia liberos (TTele- 
sippi et Demophontis patrueles) fA:zo- 
u&uuas dictos fuisse docet scholion ad 
Plat. Alcib. 118 e, addens: gzíz[v]e« y&o 
xci BAi(r|tovez; oi sbí9«c u&uuara Ób ok 
Boduaca xai v0 io9íuv Joysto uauu&v 


Éieyov' ix voUrTOv oiv cÜv9erov ó BAvtoucu- 
uas ó doSíov sÜnScs, óz xai cvxou&uuag ó 
Hine efficitur voces  fízez 
pAizovas avxou&uucs, ut BAuou&uueg h. 1. 
et gAw&Óóes vyvveixa; apud Menandrum, 
Athenis in sermone quotidiano fuisse 
usitatas; nugas vero etymologicas, quas 
profert hie grammaticus, negligere licet. 
Posterior enim nominis nostri pars est 
infantulorum vox u«uute (Lys. 878), unde 
ductum est etiam ueuu&tzvuS*os illud Ran. 
990, ubi vid.; priorem autem partem 
cum voce ibidem obvia gueAezzíócc iure 
contulit Bergk, qui syllabam 84«- e uez:- 
prodiisse, ut verbum fpAaízzew (Eq. 794 
Lys. 475) e usàirzew, acute vidit. Nugati 
igitur sunt grammatici ab herbae paízou 
(atriplicis) nomine cognomentum hoc re- 
petentes (Bekk. Anecd. p. 31, item Pli- 
nius XX 93); significat enim parrou&uuez 
zóv uauuóSoeztzov (moederskindje. jansalie), 


ovxoqm&yoz. 


puerulum in thalami umbra edulia a matre 
flagitantem (57 moeders pappot), et cvxo- 
u&uucg dictus fuit ó zv uc«uuiav oUxzc 
eirüv (cf. Vesp. 302), siírov autem (nam 
sic scribendum) conferatur cum voce 
y&oroov etsimilibus (vid. ad Ran. 200). — 
Bhtíewn dixere Romani, Graecam vocem 
utcunque vertentes: Plautus Truc. IV 
4, 1 Dlifea et lutea est meretriz (noovij Bác- 
vi; x«i mpivg), Laberius apud Nonium. 

1002. à4? obv] ef. vs. 985. 

— Awragóz ys xal sbuv975z] mitidus et 
Jloridus, bene curata cute. Vid. ad vs. 300. 

1003. Vid. ad vs. 991 et de verbo 
GrouUAAev ad Ran. 92. 

— cgifolsxro&msic] prior huius adie- 
etivi pars est roígozo; (Lys. 576), quo 
nomine spinae genus quoddam agricolis 
molestum significatur, herbis nostratibus 
genistae sarrothamno  ononidi cognatum 


164 NUBES. 


o00' fAxóuevog mol mQceyucetíov yluGyoovriloyc&enuvoinrov: 


1005  4AX eig MxoÓNusiuv xeviOv orm voic wooíoug xeroOoécu, 


GregovoGéusvoc xeÀcuo AemrO puerà Go qoovog TAuLOTOv 
0 D IDHOTESQ , 





1005. MxeóXusav] -uiav codd. || zaze39£$e] x«r«39riecg V, &zto99££ R, &zo99e5&s 


multi. 

1006. In margine habet R. || *z:zz6] om. V R, zev«o cett.; nihil est arundo 
candida, vitium autem peperit sequentis versus vox Asüxy. Cf. fr. Dl xzsgxómuv 
Srosvoauév; xaA&uo AenrG. || odxpoovos] acqgoc)vns V. 





(vid. Theophr. Hist. Plant. VI5 $ 3); 
ef. Verg. Georg. I 152 sq.: (in agris 
neglectis) subit aspera silva, lappaeque 
tribulique. Cum huius herbae nomine co- 
micus componit adiectivum  éxro&ze2oz 
insolens, apud Pherecratem fr. 1457? ob- 
vium, ubi Musica Timotheum Milesium 
ixroamélovs uvQunxux; in arte sua adamare 
perhibet; conferendae autem sunt voces 
cognatae siro&zeAoc (Vesp. 469) et dvo- 
rgázeAog (mo&yua...Óvorgázsiov zá»v He- 
niochi fr. 44). Significat igitur vox festive 
fieta verbula spinosa, molesta, unde ex- 
iricare vix te queas. 

1004. £xóuevoc] edi? haec est forma, 
ut éos(ósa9e. vs. 1875; nempe £ixovrat 
zteoí vivos Qui se invicem vellicant, alter- 
cantur. Non recte passivi participium 
interpretatus fuerit quispiam, hoc enim 
significat i» ius vocatum (cf. vs. 1218). 

— yhwyoavnuaoyssezrointov| sie dieitur 
quaestiuncula quae iezizoífa i. e. zrev- 
rehós Amurgipe (funditus perdit) vob; yài- 
ayoos; megi aris àvrloyoüvres (£08 qui 
cupide de ea disceptant). Adiectivum yi 
ayoos proprie lenfum, viscoswm significat, 
ut yAoióg vS. 449; vid. Pherecrat. fr. 69?, 
ubi yaícygov dicitur zó cía2ov hominis 
cui arent fauces. Hinc ad animum trans- 
latum avidum valet; sic Pac. 482 Me- 
garenses famelici dicuntur y4i7oóraz« 
gapzátew (org xvvióww, Dicaeopolis Ach. 
452 fieri cupit y4íaygoz ztooacizóv Autegóv, 
vid. etiam Av. 451, Euphronis fr. 10^ 
dg Ób xol yAaygov BA£na, Pac. 193 ó yai- 
cyoov (ad Ran. 200), et cf. verbum yzé- 
youat. i. e. Autagó, aveo. — De verbo 
imwoi(gsv vid. ad Ran. 571, adiectivum 
autem inde ductum est ézírgurros — x&- 





xwgT ünoioUusvoc, 9eoi; ày990g (Ach. 557 
Pac. 1236 Plut. 275, 619). Compositum 
vero éieztizoifew vel àfezízgurtvog non extat, 
sed nune fingitur ad analogiam verbo- 
rum 2foi4ívoi PÍfazmoer&v similium. 

1005. ózó ceig uopíaius xara 99a] de- 
curres sub wmbra sacrarum olwarum in 
amoenis Academiae viretis (iv sjoxíou 
ógóuow:v Zxaójuov 9:oí Eupol. fr. 32). 
Corporis iuvenilis vires in gymnasii am- 
bulationibus exercebis potius quam de 
nugis spinosis in foro deblateres inter 
institorum tabernas (2v z6 uiogo Eq. 1375 
quem locum Pherecrates fr. 64 vocat ovvé- 
dgiov rots usigoz(ois 842a2siv ÓU u£gac). Aca- 
demiam Cimon ópóuotz zaSagotz xol avazíots 
zsgut&árouig Ornaverat et zaz&oourov üz- 
óeisv (Plut. Cim. 13), uooía. autem di- 
cebantur olivae, quae ex surculis primae 
arboris a Minerva in arce olim creatae 
proerevisse credebantur, qizevuc &ysígo- 
rov a)rózoiov quod dicit Sophocles Oed. 
Col. 698; cf. Lys. VII. 

1006. ozspavoo&usvog xci&uo  AezrG]| 
tenui arundine coronatus, coronam capite 
gerens e tenuibus arundinum eacumini- 
bus nexam. Arundineam coronam gere- 
bant iuvenes in honorem zv Iváxov 
sive Dioscurorum, qui cum Mercurio pa- 


laestrarum gymnasiorumque habebantur 


praesides; vid. schol. Item Lacedaemonii 
xaAauG iccreQavoUvro iv rjj vv ztQoucyuv 
íoozj teste Sosibio apud Athenaeum 
6940. Nisi autem fallor, hine explican- 
dum est id quod Xenophon Hell. II 1 
S 1—4 narrat de Eteonico duce Spar- 
tano, qui cum rescivisset esse inter suos 
milites qui res novas moliri vellent, hos 
autem xéeuov qiga&v quo se invicem 


——— — -———— —— 


NUBES, 


165 


GuíAoxoc 0fov xol Gmgeyuocivgg x«i Aeoxne qvAAopolovons, 





1007. eui2exoc] uiAexog; V R et multi, idque Aristophaneum esse perhibet Eust. 
1822, 22. Plena forma in V R extat Av. 216. || gvà2ojo2oUors] qvizoxouovers Meineke 
et nune Kock infeliciter, hoc enim euilibet arbori aptum est epitheton (ef. qva- 
Aóxouo; Av. 215, 742), gvàAoBóior vero in paucis sunt populi; vid. comment. 





agnoscere possent, civem quendam ocu- 
lis laborantem, qui nihil mali suspicatus 
e medici aedibus procedebat Zy«ov x«Ac- 
uicxov, medicinam scilicet calamo infu- 
sam (ef. Ach. 1034) manu tenens, confo- 
dit ,üz. zóv x&ivuov siysv", quo consilio 
crudeli quidem sed callido seditionem 
repressit. 

1007. Verbo ófav praeter nomen s:- 
lacis arbusti odori adiunguntur voces 
&zocyuocóvy et isóxr, simplicem vitam, 
qua iuvenes olim gaudebant, indicantes. 
Simillima verborum compositio est 
supra v8. 50—52, Ach. 190—198, Pac. 
529—538; vid. etiam óCew Ószióvizos Vesp. 
1059, ozovóov Eq. 1332, 
Xen. Symp. II $ 4, et verba latina re- 
dolere e& sapere. 

— ouíAaxoz] 


xaAoxayo3 ias 


smilar flore fragrantis- 


simo est praedita, &v9e. A4svuxG xal südóst 


A&ívo "Theophr. Hist. Plant. IIL 18 $ 11; 
cf. etiam Eur. Baech. 108, Eupol. fr. 145, 
Plin. Hist. Nat. XVI 63 XXI 28. Apud 
nostrum commemoratur etiam Av. 216; 
haud raro autem eius folia or:igáo: con- 
fieiendis inserviisse apparet coll. Plat. 
Rep. 372 /. 

— &moxyuocóvg;] haee vox usurpari 
solet de placida vita civium a negotiis 
vanisque studiis alienorum nec nisi suas 
res agentium; cf. Av. 44 Thucyd. II 40 
S 2 etc. Oppositum est vzó zg«yuázmov 
igàv (vs.1303) sive zo2uzgeyuoctvy (Ach. 
838), et homines moleste negotiosl zro- 
AvmzQ&yuove; eivai et zoAuzQayuovsv et 
zQ&yucre 7txQéysv xol Éyawv dicuntur, 
praesertim autem roi; &zo&yuoct row zto- 
Awàv sophistarum discipuli et asseclae 
erant refugiendi iudice Aristophane, vid. 
Vesp. 1040 sq. et ad Ran. 228. — In- 
credibilis vero est stupor grammatico- 
rum (inter quos fuisse Aristophanem 


Ed 








Byzantium noli credere scholiis nostris!), 
qui hinc efficiebant herbae alicui Athenis 
nomen fuisse &zo«yuocóvyv. Quas nugas 
suo pretio olim aestimavit Berglerus. 

— Asxys| populi albae, Herculi sacrae 
ideoque athletis dilectae; cf. Theocr. II 
121, ubi Philinus v/fro vesper? — inquit — 
ad te venturus eram, Simaetha, poma tibi 
afferens, xgazi Ó" Éycv Aeüxnv' HoaxAtos iegóv 
£gvos, Verg. Ecl. VII 61 Georg. II 66 
Aen. V 134 VIII 276, 286, Hor. Od. I 7, 
23 II 3, 9, Ovid. Heroid. IX 64. Causam 
hane profert Pausanias V 14 $3, quod 
Hercules eum ad inferos descendisset 
eam arborem zregvxvicv zteg& zóv 4 y£oovzo 
nUgero, sed multo probabiliorem praebent 
quae de .44ío:; Rhodi celebratis tra- 
dita sunt, ubi victor 4züxnv-dA&uflave oc£- 
qa«vov; cf. schol. Pind. Ol. VII 141, Athen 
5612, Preller Myth. I* p. 432, 1. Statua- 
mus igitur Herculi, ut soli, sacram fuisse 
populum albam propter foliorum iuve- 
nilem eandorem primo vere inter arbo- 
res vicinas veluti elucentem. 

— qvàiogoioíens] folàm suam iactantis, 
mobilis. Folia populea perpetuo fere tre- 
more agitari nota res est; eo alluditur 
in Odyssea x 106, ubi ancillae trepi- 
dantes q4Zo; uaxtóvis eiysigoo assimu- 
lantur. Verbum ducitur ab adiectivo 
qvAA2opó2os, hoec autem formatum est ut 
xsomaBoAog (Plat. Leg. 853 4), quo signi- 
fieatur aries vel taurus ,qui cornu peti. 
Recte interpretatus est Merry (,that 
tosses its leaves"), infeliciter vero Kock 
ohm foHa sua mutantem coll. Theophr. 
Hist. Plant. I 10 8 1 III 18 8 7 Plin. 
Hist. Nat. XVI 35, abusus eruditione sua 
neque reputans quam alienum esset hu- 
iusmodi epitheton ab loci contextu; qui 
quoniam ipse illam explicationem iam 
reiecit, mitto nunc rogare num 4er 


NUBES. 


* , er , e , , , , 
qooc iv (gc yeíoov, ómórav mzÀcrevog mrcÀéo iwuOwottn. 


"^ - - € M , 
qv raÜUra moii &yO qoáto, 


1010 


x«l roUTOLGLV TQOoGÉyQo TOv voOv, 


etu , i] 
e5eLg CL 


Gr590c AÀtumegóv, qooi&v  Aouno&v, 


Guovc uey&Aove, yÀovrav Qeiv, 


mvynv usy&ÀAqv, mócQmv wuxo&v. 


1015 


nv à TE [d - UL ev 
1j ceo oL viv émuTmOtvmc, 


zoOr« uiv f&eug qooikv oyyocv, 


Guove uuxooUc, GrijOog AsmTÓv, 


ylórrav ueydÀmv, mvynv uxo&v, 


xoÀQv weydÀqv, w/giGue uoxoóv 


? 
XcL G QGVa7TELGEL 


1020 


r0 uiv oiGyoóv Gmov xoAóv TysioQou, 


T0 x«Àóv Ó' cicyoóv, 





1010. 


voírowGw zgootyrc; Kayser] moóc rojroi; z9ocíyz5; codd., Bergk zroóc roírotuv 


Zyyc (ut Plat. Protag. 324 4), u?; rovro z9océy5c Kühler. 

1012. iauzgáv] Asvxjv V R alii perperam, non enim adulescentium liberaliter 
educatorum sed muliereularum vel virorum effeminatorum in umbraculis delitescen- 
tium hie est color: ojóiv Asuxóv &vógów óqeios (fr. adesp. 791). Vid. Ran. 1092. 

1016. $yo&v] Asvxáv Fritzsche (vid. ad vs. 1012). 

1017. ozj9oc Asmróv] post &iesc vs. 1016 haec collocat Bücheler, ut eodem quo 


supra ordine enumerentur partes corporis. 


1018. zoizv] woiv Blaydes (cf. vs. 989). 





dem quod ueroegá2iev significare potue- 
rit. Prorsus vero absurda est Teufftelii 
explicatio folis suis fe petentis, quod de 
arbore iocose nunc dictum esse perhibe- 
bat coll. Hor. Od. III 18,14. 

1008. Cf. Theocr. I1 sq. &ó) zt zó y«3v- 
QuOuc xal & míru; aimóhe Tüvo, | & movi 
roi; mayaict ueAtoószo:.. — Celsae platani 
in Academiae ambulatione erant etiam 
postea, Plinii autem tempore cubitorum 
erant XXXIII (Plin. Hist. Nat. XII 5). 
Der Ruhm des Platanenbaums erfüllt 
das ganze Alterthum" (Hehn Culturpfl.' 
p. 234, ubi vid. seqq.), inde ab Homero 
B 307; etiam forum Athenis Cimon pla- 
tanis ornaverat (Plut. Cim. 13); omnium 
autem clarissimam platanum quandam 





prope Ilissum crescentem fecit Phaedri 
Socratisque eius umbram secutorum col- 
loquium in Platonis dialogo Phaedro 
(2305, cf. Cic. de Orat. I 7). —-Hle- 
ganter nune platanus dieitur cuz ulmo 
susurrare, ut solent familiares vel aman- 
ies; cf. Theocr. II 141 XXVII 67 et 
epieum verbum óagítav. 

1013. gei&»] adiectivo poetico noster 
etiam Ach. 2 usus est; apud Aeschylum 
et Sophoclem frequens est, Euripides 
eo non utitur. 

1014. 1óc31»] cf. Thesm. 515 (Pac. 1300). 

1017. Crescet fibi lingua, — hanc enim 
exereebis dum in scholarum subselliis 
haeres, — sed marcescent tibi corporis tori 
Cf. Ran. 1070 et supra vs. 419. 


NUBES. 


167 


M ji , - , , 
x«L mQ0c rOUTOLG TÀjg Zvriucyov 


xcremvyooUvuc 6  GvemAno. 


XOPOZ. 
(Cantus.) 
Antistropha (vs. 1024— 1033). 


à xoeAAímvoyov Gcogíev 


1025 


ec c 


, - 
xÀsworárqv T émaGoxóv, 


Gc 1300 cov roici Àóyoig 


Gügpoov &msovwv Gv9oc. 


sü0e(uoveg Ó' mgoav &g of 


-— 5, ET 
füvrseg rór émi vOv mgorégov. 


1080 


j A8? $ 
zo0c TO , € 


- Ll » 
Xounpozoszt; uWovGcv &yov, 








1023. g^] om. V R alii. Cf. vs. 1019 Ach. 847 et comment. 


1025. 7] om. V KR alii. 


1028 sq. Sic V R alii, à? 4g' zsav multi, oí róze Lóvrec 5jviz fj; tó» mgortoov com- 
plures. Verba, quae strophae non respondent, interpolata esse patet, sed incerta 


est emendatio. 


1030. z&ó'] ráós o' cod. unus, záós ó' unus, ojv z&ó' complures, ó? r&ó' Bentley. 
Equidem requiro pronomen zaeüra: fortasse *zgós rare Ó' O legendum est et 


ivzeó3a (sic Brunck) vs. 955. 
1031. zouwozosni] xocuozoez? V. 





1022. Inquinabit te Antimachi impudi- 
cifiag. Simillimi sunt versus Ach. 843 et 
847. — Antimachi mentio cur nune fiat 
nescimus. Quod optime intellegeremus, 
Opinor, si sciremus quemnam virum ó 
Aixc;, quem ó ^4óixoz vultu rettulerit; 
vid. ad vs. 918 sq. Sitne intellegendus 
Antimachus ille, cuius sordida avaritia 
a choro notatur Ach. 1150, an alius homo 
eiusdem nominis, — quod perhibent scho- 
lia, — non liquet. — De verbo &vaziga- 
zA&vos vid. ad vs. 995 et Ran. 1084. Forma 
autem, qua hoc loco usus est poeta, 
sitne activi an passivi dubitari posse mo- 
nuit GHermann; nam futurum z5oouat 
lieet alias apud Atticos scriptores non 
extet, potuit tamen ab aoristo érA5yumnv 
sine vitio deduci, et apud Aratum certe 
reperitur Phaen. 1121. Collato tamen 








loco consimili Ach. 846 sq. o) $uvzuyów 
o' '"YzéofBoAoz Qizàv &vazA5nos. tantum non 
certum fit comieum eidem formae ea- 


dem versus sede collocatae sensum quo- 


que eundem tribuisse. 

1024. xaAAimvgyov] celsam (verheven). 
Vox poetiea (Eur. Suppl. 619 Bacch. 
1202 etc.), cf. ówimvoyo: dmiósg Aesch. 
Suppl. 96. Praeterea vid. ad Ran. 1004. 

— gogíav...izaoxüv] ef. vs. 51m. 

1027. àv9oz] cf. vs. 918. 

1028 sq. Simillimus est Cratini locus 
fr. 238 uaxágios "v Ó mgÓ ToU pios | Boo- 
roig. 7tgüs tk vüv, Üv elyov &vÓQec | &yavó- 
qQovsa, vid. etiam Soph. fr. 267 sioeíuo- 
veg; oi zóre y£vvag &q9írov iayóvres. 

1031. xouwozgsz; uoUoaev] i.e. uobcav 
Toig; xouw'oig riv vrawibv Ttpéztovaocv. Vid. 


ad Ran. 967. 


168 


NUBES. 


Ózb G& Àéyswv Tt xowvóv, Og 


qv0oxiuqxev &vio. 


SCENA VIGESIMA PRIMA. 
Eidem. 


KOPTO AIO. 


Óswvàv Óé cor BovÀevudrov £ouxe Ósiv moóg crÓv, 


1085 


timeo r0v GvÓg msoDoAs? xol uy] yéÀoT OgAQcsg. 


AAIKOZ. 


M ^ , 5 ? , ^ , M , , 
xci unv zcÀau y émvviyoumv và GmÀCGyyvo, «cL £ze0UMOUV 


ei - 
Gmevra raUT &vavtíeig yvoueioi Gvvragdbot. 


1033. ng)jox(ugxtv] sbóox(ugxsv (Sic V R) vel -cev codd. 


1035. ómesopaisi] -Asic codd. complures. 


1036. má2c. y] Éyoy V R, zmáAc "yo dubitanter Bentley. Of. vs. 4. || emwwyourv... 
imeS9Üuovv] zmwvíyouci...izi9vuoó Lenting coll. (Eq. 236) Vesp. 317, 320 Lys. 1164 


Av. 49, 465, 921; sed vid. comment. 





1032. ósi ce A£yew Tt xouvóv] simillima 
est chori ad Philocleonem certamen 
initurum cohortatio Vesp. 528 sqq. viv 


ge rÓv àx Suusrégov | yvuvao(ou Ósi zi A&- 


yeu | xoivóv, mos qov5jos | 9 xezà& cv | 


veavíav | vovói A£yc». 

1034. co: jfovisvu&rzov...Ósiv|] eadem 
est verborum structura Aesch. Ag. 848 
üro Ó& xol Ósi qugu&xov zouwviov, Soph. 
El. 
qoovzíóos, Eur. 
ós; etc. 

1035. £/z:o] vid. ad Ran. 1460. 

1036 sqq. Demonstratum iam it In- 
iustus óg ojóiv Aéyst rÓ coppóvoc zgaqijvat 
(Eq. 334). Iambico autem metro utitur 
adversarium  confutans, ut Euripides 
Ran. 907 sqq., fartor Eq. 335 sqq.; 
nempe iis, quos poeta prudenter probe 
serio acute disputare facit, anapaesti 
dari solent canori et epica quadam am- 
plitudine aures delectantes, Bde/lycleoni 
in Vespis, PifAefaero in Avibus, Lysi- 
síratae in fabula cognomini, 4escAylo in 
Ranis, Prazagorae in Ecclesiazusis, Pau- 
períati in Pluto, iambici vero tetrametri, 
metrum acre et litigiosum, apti sunt 


612 zroíag Ó6 uot Óei móc ye TQvós 
Med. 565 coi zaióov cí 





deteriorum causarum paironis; quapro- 
pter etiam infra eo utuntur pater et 
filius altereantes. Quamquam minime 
firmam hanc legem fuisse vix est quod 
moneam; itaque nihil insoliti habet 
Philocleonis in Vespis sermo anapae- 
stico metro adstrictus. 

1036. imwyóunv] suffocabar, angebar. 
Suo sensu hoc verbum usurpatur vs. 
1376, item compositum &zozvíyew Vesp. 
1039. Saepe vero transfertur, ut h. l, 
vid. Pherecrat. fr. 51 z/» uiv Gw7G, rei- 
gezat xci nzviysroi, Alex. fr. 16 ovs iy 3vo- 
zc; robs x&xioT molovutvoug | àzv i0co 
ógoUs | Éyovzos 
imávo cüs xoguqis, &zomviyoucu, Epichar- 
mus apud Stob. Flor. XC 8 zwíyow ózev 
sbyi£veuav obDÓiv Ov zac |y zc. Eodem 
sensu usurpatur &zá&yyso?o, vid. vs. 987.. 
Imperfecto mente addendum est dum 
loquebatur ise; cf. quae de hoc tempo- 
ris praeteriti usu dicta sunt ad vs. 174. 

— rk onmiáyyva] cf. Ran. 1006 uov c& 


x&rm Daémovras, rào Ó' 


OnA&yyva &yovaxtst. 

1037. &zavza roüra] ommia 2sía, cuncta 
quae iste Àomuncio protulit. Male Blay- 
des ,omnia Aic" collatis Eq. 99 Pac. 319 


NUBES. 


29V 


€yo 


169 


y&o 4vvov uiv Àóyog Ov «r0 roUr ixAQn6wv 


&v roiGL goovriGreiGww, Ori mQcLGTOg ÉmtvÓGC 


1040 


^ , * - , , LE) ? ,- 
TOÍG.v vóuOLg x&v Tel Oíxoig v&vovr(  GvuAt&on. 


MI A - ^^ , E ? 2 , 
X«L rOUTO 7tÀtiv a] uvuQiov toT QG5LOV OTCTOOV, 


efpoUusvov roUg jrroveg Àóyovg, &£mzwo viv. 
(Ad Phidippidem :) 
, j M , tz , € ?4 / 
GxéweL Ó& Tryv meíÓrvoiw, 7| mémorQtv, og £A£ySo. 


Ücrug Ge OcouG quor ÀoUcOaL moGrOv oUx £dceuv 


(Ad Iustum .:) 
xoíroL ríva yvowqv Cyov wysg và Otouà Aovrod; 
AIK AIO. 


e - 
óruj] xdxioróv iovü xol ÓsiÀóv mou vOv GvOQe. 


AAIKO. 


émícysg s0OUG yo cs uícov Éyo Aoov dgvxrov. 


1045 





1038. uiv] om. codd. quidam, suspectum Blaydesio. 

1039. zodórioroc] zoórsgos V (cf. vs. 553). 

1040. zoicw vóuor; Elmsley] zoiow vóuow V R, xci cvoio()) vóuowo(«) plerique, xai 
Toi; vuoi; pauci. || x&v Kühler] xoi codd.; v scripserat Kock, Káhler proposuit 
eliam coto. vuoi; xol Ty Óíxy. 

1046. ó«20v] Óa2óz«rov V R alii; hine Kock ózuj zoe jAexiorerov xol Óndórarov 
Tóv &vóga, cum Buechelero verba ózuj xcxworóv 2ov. insulsa ratus. Confert Xenoph. 
Mem. III 13 $ 4 Athen. VII 2774 et Olympiodorum apud Ruhnk. ad Tim. 61 
(.-. yabvov), nostro autem loco scholia verbo y«vvobv uti acute observavit. Reisig 
xáxwuTov abrtk xci Óuiórarov (vÓg« zowi. Mihi vulgata sana videtur; cf. comment. 

1047. ce uécov £yo] o" Éyo uéoov codd. nonnulli et Suidas s. v. e09v;, Dindorf 


uégov g' yo. 





Cratin. fr. 186; quibus locis nihilo magis 
quam nostro zeür« vel z«vri vertendum 
est Aic vel Aaec, sed valet ut alias 2s/4 
sive vos vestraque. 

— àvovricus yvóuouoi] cf. vs. 1314. 

1038 sq. Nune profecto non senis il- 
literati stuporem causari possumus, sed 
ipse comicus locutione izzov 4Aóyog ma- 
litioge admodum abutitur; nam ipsum 
latuisse veram horum verborum vim cre- 
dibile non videtur. Vid. ad vs. 112 sq. 
et 883 sq. 

1039. qoovrioraicw] vid. ad vs. 94. 

1040. xkàv zai; Óíxow;] vel coram udi- 
cibus. Nempe ikv jj wiQos uj kxóàov9oc 
yévgta. Toi; vóuotg xal coig Óixoow, cul- 








pandi sunt iudices (vid. Hyperides c. 
Demosth. 39). 

1041. zàeiv j] vid. ad Ran. 90. 

1042. jrrovac] vid. ad vs. 1038 sq. 

— nara] vid. ad vs. 624. 

1044. Cf. vs. 991. 

— mpürov] primo, item vs. 1172. Re- 
spondet size vs. 1055. 

1046. x&xwrov] nocentissumwm. Vid. ad 
vs. 991. 

1047. imíaysc] vid. ad Ran. 522. 

— uécov Éyo] de palaestrae hae for- 
mula videantur quae ad Ran. 469 obser- 
vavi. Conferri possunt etiam Ach. 274 
(u£oov 2«geiv) et Aristophontis fr. 4? (ai- 
geo9a. uégov). 


170 


, , ^ A^ ji ,5 
xaí uoi qocoov, rv TOU Zíi.0g Tiv 


Avynv vouítsg, simt, x«L mÀs(orOUG 


NUBES. 


&vóg oiGrov sivoL 


zóvovg mOovijGoL; 


» , 
&vóge xoLvo. 


uS 3L. -p 2729/03 4 0 
TOUT €OTL, TCUT £XELVC, 


AIKAIOZ. 
1050 . dyó uiv ov0fv 'HoexAéovg BeÀríov 
AAIKOZ. 
z0U apvyo& Ore mo morT ciósc HoáxÀeue Aovroá; 
xoíroi ríc &vOgstóregog Tv; f 
AIKAIOZ. 
& rÀv veavíoxov Geh Ó6 Tuéoeg AeÀoovrov 
nÀ5osc v0 foÀevsiov moLit(, xevàg Ó& vàg mcÀaícrQac. 
AAIKOZ. 
1055  eiv é 


D REN x / JUS » S 
&iv iv c&yooü& qv Óvergif]v apéyeug" éyo Ó  émouvó. 


, ' Pj kt e, »v/ SENS ; , 
&| yàg movuoóv qv, Ouqoog ov0émor &v émote 








1048. ziv d&vóg dgiorov sivo. Meineke] ziv &vóg &quorov V R, zoióov ziv àvóg 


&giGrov codd. cett. 

1052. iori, raUr ] doviv aj) Reisig. 

1048 sq. Constr. zíva zóv coU Ais 
vouíteg sivau &vÓga &guorov (rv) wwyiüv; 
Cf. Eur. Herc. 183, ubi Amphitryon 
Centauros rOg& — ait — civ d&vóg &g- 
gré* xgivoisv &v, | 3j ob zaióa vÓv iuóv; 

1051. In gratiam Herculis defessi Mi- 
nervam '"Thermopylis e solo civisse fon- 
tes calidos Pisander Rhodius in Heraclea 
carmine epico his versibus narraverat 
teste scholio: z& ó' iv Osguoz/Ayo: Se 
yAavxürmis 9 wvn | ztoíev 9egu& Aoezoà rti 
ónyutv. 9aA&concs. Cf. Herodotus VII 176, 
Megaclides apud Athenaeum 512 e, f. 
Hane autem ob causam chorus in 8o- 
phoelis "Trachiniis Herculis virtutem 
strenuaque facinora celebraturus va/20oy« 
xai merocim $sou& Aovroó primo loco com- 
memorat vs. 634. 

1052. rab dori, ra)r ixeiva] vid. ad 
Ran. 318 et de iterato vz«üz« ad vs. 353. 

1053 sq. Consimilia Euripidi expro- 
brat Aeschylus Ran. 1069—1071. 

1053. &el ó/ Zuégo;] cf. Hermipp. fr. 
49 o). ztavoerat OU Tu£gas óanuégat zpoyátov, 








Amphis fr. 43 zívovo! éx&or5s Zuégas ÓU 
ju£gas. Praeterea vid. Vesp. 485 Pac. 27, 
56 Ran. 260, 265 Eccl. 63; item óv £zovc 
per totum annum Nesp. 1058, Pac. 398 
óu& zavróc &s( perpetuo. 

1055. De re videantur quae ad vs. 
991 et 1005 observavi, de particula size 
ad vs. 1014. 

1056 sq. En purum putum sophistam 
roÜ xaxiotov xóuu aos, quales Euthydemum 
et Dionysodorum illos e Platone novi- 
mus. Argumento enim e ,sacris" Grae- 
corum  ,seriptis" desumto os claudit 
adversarii, abutitur autem fallaei sono 
vocis epieae &yogyr/s. Quae quid signi- 
fice& hodie profecto nemo est docendus, 
neque inter comici aequales deerant qui 
probe scirent quid interesset inter verba 
Homerica &yog/j &yogroaro &yognrüjs (-4 248 
etc.) et Attica &yog, &yogátew, &yopotoz 
(vid. ad vs. 991). Attamen erant olim 
qui vel in talibus interpretandis erra- 
rent, itaque haudquaquam est incre- 
dibile, argumento, quod nunc Aristopha- 


NUBES. 


171 


róv Né6rog ,Gyoomr5v* v, o$08 rovg Gogovg Gmavroeg. 


LA - 9 , E , M - ex e M M 
&vetuL Oc éivrcÜDev eig vyv yÀüvrav, qv 00i uiv 


oU gut goijvat rovg véovg &Gxeiv, iy 0&8 guuc 


x«l Gcoggovsiv cv quor yozver O0 xexo usyíoro. 


&yo9óv ví yevóusvov; goácov, xcí w $&&&ey&ov cimow. 


z0ÀÀoig. Ó yov IlqÀsUg &Aefe O6 c0r0 vyv u&yoigav. 





"FníofoÀog Óà' oóx ràv Aogvov mÀsiv 1| £xeróv vdÀavrc 





1060 
émel GU Ói& vÓ Gcgooveiv vÀ m mor siÓsg 1j 
AIKAIOS. 
AAIKOS. 
u&yoroev; &orsiov vÓ xéoÓog &Aefev Ó xoexoÓdoiuov. 
1065 
1062. simóv] eópgóv Meineke coll. Eecl. 607. 


1063. 0? «)ró Porson] ou zo?ro codd. 
:zó V R] om. nonnulli, ys plerique. 
*ivaróv r&Àavra] váAavra z02i& codd., quod ferri non posse, certum enim 


1064. 
1065. 


numerum requiri iure observavit Ernesti. Numerale intercidisse (IZ4EINHHT A- 
AANTA) dein versum imperite expletum esse arbitror. Vid. comment. 








nes ó óuowroros Iniusto suo oratori 
festive tribuit, serio aliquando usum 


fuisse quempiam. Cf. Enchir. diet. ep.' 


p. LII sqq. 

1058. &veua] adscendam, pergam (ad 
rem novam cum praecedentibus cohae- 
rentem), item Herodot. VII 239 Plat. Rep. 
531c etc.; cf. imawiévon (iml zv mgórsQov 
Aóyov) Herodot. VII 137 Isae. V $ 12 
Dem. XVIII 8 211 Plat. Theaet. 186 2 eto., 
zagiévau. vS. 1075, uerievor v8. 1408, et 
inavagéoew vs. 1080. 

1061. zov siósc] cf. Eupol. fr. 306 
eideg yogmyóv mors óuzaoórsQov. Vid. 
etiam ad vs. 386. 


1063. Peleus propter fratris caedem | 


patria carens cum Phthiam, inde Ioleum 
fugisset, ibi Hippolyten Acasti regis 
uxorem, quam alii Astydamiam dicunt, 
,dum fugit abstinens" (Hor. Od. HE. 7, 
17) ab ea apud maritum  criminatus 
regnoque eiectus est (ut Bellerophon 
et Hippolytus), vid. Pind. Nem. IV 56 
sqq. V 26 sqq.; inermis autem cum per 
montium saltus oberraret, Mercurius ei 





attulit deorum donum Ja&reigev 5qou- 
orórsuxrov (antea acceptam eum WMercu- 
rii vel Chironis ope recuperasse ferunt 
alii, Hesiod. fr. 38), qua feras depulit 
et calumniatores ultus est, pudicitiae 
autem praemium concessae ei sunt The- 
tidis nuptiae (Pind. 1.1.). — Alios aliter 
hane materiem tractasse patet e scho- 
lis, Apollodoro (III 12 sq., ubi vid. 
Heyne) aliis; admodum autem libere 
in ea grassatus Euripides Troad. 1127 
Peleum grandaevum senem ab Acasto 
in exilium detrusum dicit; cf. Horatius 
Epist. II 3, 95 sq. In fine tamen vitae 
expertus est quid esset deae cubili fuisse 
dignatum, nam ipsa Thetis se abduxisse 
eum et immortalitate donasse asseverat 
apud Euripidem in exitu fabulae An- 
dromachae. 

1065. Hyperbolo, de quo vid. supra 
vs. 623 et 876 et ad Vesp. 1007, offi- 
cina erat, perinde atque Cleoni aliisque 
demagogis huius aetatis (vid. Eq. 129— 
136); lucernas enim fabricabatur, Avyvo- 
zóAns (Eq. 739) sive Avyvoztoióc (Pae. 690) 


172 


NUBES. 


siÀmps Ói& movqoíav, GÀAX o0 u& 4 o0 u&yoigav. 


AIKAIOZ. 
xci vrqv Ofuv Ó' Zygus Ói& vÓ Goggoveiv O IlqAeUg. 
AAIKOZ. 


$9 9 AS , 9458 3 , ?, ' 3 e , 
ACT ct 0ÀLT.0 UGG 2U cvUrOv QYET . 0v yeo qv bDoucc1)e, 


;)w" € C4 2 - 4 M , , : 
ovó 1jÓvc fv roig GrQoQueGiw viv vuxva movvvjltuv 





1066. àA7 o) uk 40 ov] &AÀ u& AU) ob codd. nonnulli (ut Av. 1237), &22' ob u& 
4ía Elmsley (ut Thesm. 567 Ran. 937). Vulgatae tamen metrum non obstat (cf. 
Eq. 909 sq. Nub. 1075 Thesm. 568 etc.), usus loquendi favet (vid. comment.). 


1067. óà'] y V R, om. multi. 


erat. Quapropter contumeliose admodum 
et maligne — non enim ipsum suas lu- 
cernas venditasse quivis intellegit — 6 
iy rüv ÀUyvow vocatur, insfifor isíe foren- 
sis. Ti iíyva enim dicebatur fori locus 
ubi lucernae venibant, noto usu lo- 
quendi; item apud Cratinum fr. 196. 
Sie ó ix ràv ógvéov Av.13 dicitur homo 
quidam aves in foro venditans; similia 
vid. in annot. ad Ran. 1068 et de prae- 
positionis 2» usu vid. ad vs. 37. 

— sv 5 Éxaróv r&áiavra] vid. ad Ran. 
90. Ingentes sane hae sunt rapinae et 
multo maiores quam quae Hyperbolo im- 
putari potuerint cum probabilitatis aliqua 
specie; at non serio talia dicuntur in 
Scena comica, itaque ad amussim non 
sunt exigenda, ó«óí(os y&ko éróAuav Aéyswv 
comici eorumque cives ós ó Ósive £ye& 
r&iavra m0AÀk d» ri; &oyis (Lys. XIX S 49, 
ubi vid. vicina; cef. etiam Isocr. XV 
$ 157); valet autem de huiusmodi cri- 
minibus illud: eczlommiez toujours: | en 
restera quelque chose. Et demagogi, qui 
ÓmgodoxoUc. xcr& zsvrüzovza crálavra nó 
rv zóAsov (Vesp. 669 Thesm. 811 Ti- 
mocl. fr. 4), satis cito profecto plus cen- 
tum talentis corradere sibi possunt (of. 
Eq. 442 Aelian. Var. Hist. X 17). — 
Ceterum hoc loco et vs. 876 collatis 
oborta mihi est suspicio Iniustum vultu 
Huwperboli praeceptorem retulisse, quisquis 
fuit ille sophistarum; vid. ad vs. 889 
Sqq. et 913 sq. 





1066. ói& zovyoíav] potestne insulsius 
quid excogitari quam id quod in scholiis 
legitur, admixto plumbo lucernarum 
suarum aes eum adulterasse? Quae non 
aeneae erant opinor sed fictiles, ingen- 
tem autem auri vim non malas lucer- 
nas fabricando sed artibus veteratoriis 
corrasisse nune dicitur Hyperbolus so- 
phistarum discipulus. 

— ob u& Ai? ob| perpetua fere in 
hae negandi formula est vocis negati- 
vae o) repetitio; vid. Ran. 493, 1013 
Plut. 704 Xen. Oecon. I 7 XXI 7 Conv. 
II 4 etc. 

1067. De re vid. ad vs. 1063. 

— xai...ói] at ...etiam. 

1068. Thetis, quae Iovis iussu éz4r 
&végoz sbviv ox à9£20vo« (Hom. Z 483 &q.), 
secundum recentiores poetas in Sepiadis 
promunturii littore a Peleo vi subaeta 
(Herodot. VII 191, Eur. Iph. Aul. 707 
fr. 1078, Soph. fr. 163) duodecimo 
postquam Achillem enixa est die mariti 
domum reliquit (vid. Lehrs Arist." 
p. 190). Cuius rei orator noster hane 
fingit causam perridiculam, quod sin- 
gularis illa Pelei continentia parum 
grata fuerit deae minus segniter amari 
cupienti. 

— x&re] irridentis est hoe xeí: dein 
scilicet. Item nos: ja en vervolgens. 
óBoworis] petulans,  lascivus; cf. 
Thesm. 63 Vesp. 1303; eodem sensu 
usurpatur verbum joífav e. g. Xen: 


NUBES. 


1070 


1738 


yvvij 0 civeucoovuévm yaíost. GU 0^ ci xoóvimzog. 


, , E Z , - - ec 
Gx£WeL y&o, C gtLocxi0v, £v TQ OGcggovsetv cGztavTC 


& £vecrwv, dOovàv 9' 0ccov u£Aàewg GmoGrcosicOon, 


zmoíócv, yvverxGv, xovrágov, Owcov, zórOv, xvyludv 


xaírou. ví Go, fijv &&rov, rovrov é&v GveQmO je; 


1075 


* Z 9. 9 E , ' - , erra 
&iev. m&geuu £vreUUtcv sto reg TÀG qvosocg &vcyxag. 


ijuaoreg, ToiíGO nc, £uofysvadg vu, xüv Png9me; 








1071. à — coqooveiy] iv r6 cogpovetv, ó usig&zov Blaydes. 
1073. zórov] zoróv Meineke. || xuAouóv] xayacuov KR (cf. Eccl. 848 et Clem. 


Alex. Paedag. II 5, 167 7). 


1075. gUcsoz;] -oc; Bentley Elmsley coll. Vesp. 1282, 1458 Plut. 1044. Sed vid. 
ad vs. 1066. || zágeué] veg? (ut vs. 1058) Kayser coll. Pac. 663 (eizv &xovo), 
Meineke uérz&u: coll. vs. 1408, Blaydes sev. | (ut Eq. 1078, 1238 et saepius apud 
Eur.) éveuu óir ivrsí9sv (057 additum habent codd. complures). 


1076. »&r Bentley] xez- codd. 





Comm. II 1 8 30, vid. etiam ad vs. 1506 
et cf. oxigr&v verbum vs. 1078. 

1070. ciweuwooovuivg] verare (plagen) 
signifieat verbum  oweuogsiv, Herodot. 
I 152 VIII 35, quod duetum est a voce 
cw&ucpoz ibid. V 92,6, qua etiam Ana- 
creontem (fr. 53) usum esse testatur 
Et. M. 713, 28, addens apud Pherecratem 
inveniri substantivum verbale otuweuo- 
gsUuara (fr. 230). Adiectivum autem otvá- 
ucepog cum epicis iysoíuogoz et óiaxoua- 
oo; est conferendum, inest enim stirps 
verbi prisci oíveoS3a« laedere (Herodot. 
Tt 7otc:)- 

— xgówvumzoz| vetus equus, een oude knol. 
Simili ratione composita sunt xoovóinoos 
Plut. Mor. 13 1 et »9ovo3 1/5 Bekk. Anecd. 
46; praeterea vid. ad vs. 398. 

1073. xorzágov] cf. interpretes ad Pac. 
1244; praeterea apud nostrum videantur 
Ach. 525 Pac. 343 fr. 209. 

— yAGuov] vid. ad vs. 983. 

1074. Item Av. 548 og C5» obx div 
juiv,| s! u5 zzí. — De dativo co. vid. 
ad vs. 474. 

1075. záosui] vid. ad vs. 1058. 

— ig ts qUosoz kváyxac] ea quae ne- 
cessario fert corporis nostri natura. indo- 
lisque imbecillitas, de zwakheden der men- 


schelijke matuur; praesertim autem ai 
quae dicuntur apud 
Platonem Rep. 458 Z7 nunc sunt intelle- 
gendae. — Of. Isoecrat. IV 8 84: eorum 


qui pro patria morí(ui sunt ck uiv aucta 


&gorixGl — àv&yxat 


rais tijg QUasos àv&yxaus kn£dooav (oí 90i), 
zhc Ó' &gerüg &S9áverov fjv uvüumv imoím- 
ocv. Apud Euripidem Hecuba deum mundi 
gubernatorem invocat óvozóza«orov sió£vat, 
sit &v&yxr qUosog size voUg Boozóv (Troad. 
886). 

1076. Gu«orsc] peccast: deliquisti al- 
quid, furtum aliquod amatorium in te 
admisisti. Cf. lenae apud Herodam Mi- 
miamb. I 61 sq. uxorem pudicam ad 
stuprum pellicientis verba uoc... uiev zad- 
tuv | &uagzínv dos, et servi qui cum vi- 
cina rem habuit dominam exorantis ibi- 
dem V 26 &gsz; uot zzv &uegrimv rarmw. 

— 4i] elevantis crimina]hoc est, ut Eq. 
1242, vid. etiam Av. 1111; simillimus 
est pronominis usus ironicus in locutio- 
nibus qualis est &vícez ri. 

— 4Ang9nus;] deprensus es, sc. uowyóz. 
Constanter enim (Graeci dicunt ó óeva 
iAgg95 uoryós, AcBsv uotgóv rwc él Tij 
éavroU yvvoaizi, vid. Isae. VIII $ 44, Dem- 
LIX $ 65 et 67, Soph. Ai. 1295 etc.; 
insons autem erat qui Zzi Ó&uagrzi 5 emi 


174 


NUBES. 


&móÀcA«e" &ÓUvorog yàg si Aéysww. duol d' ÓjuÀaw 


4900 Tij cst, Gxíoro, yéha, vóuufe wmÓiv ciGyoóv. 


2 ji T ' nv a &À , td 2) —- ji a , 
uOLy0o y&Q 1jv vUyns CÀovc, vr&Ó  &vregeig 7tQ0g cUTOV, 





1080 óg o)0iv mÓíxqxeg tiv sig vv A( émavsvsyxsiv 
x«l éxeivog óg ijvvov £goróg £Gvi x«l yvvoixüv 
xaíroL G0, Ovqrüg Ov, OcoU0 mGc usifov Gv Óvvotio; 

1078. y&a] om. R. 

1079. z&áó'] om. R. 

1080. zóixyxas] -oa; multi. || eiz] ei? oiv V. 
1081. 5jzzov] post yvvauxov habet V. || doz] ze R. 





uxrgi d iml àósigs 5 émib Suyavgl 5 imi 
zaAiaxi uouyóv A«mBov obtruncabat, Lys. I 
8 30, Demosth. XXIII 8$ 53; vid. etiam 
Plat. Leg. 874 c. 

1078. yoo cj qéce] genio indulge. Ea- 
dem locutione utitur e. g. Isoer. VII 
8 38; cf. 9vuó roXo9e irae indulgere 
Herodot. I 137 et 155. 

— gxígra] vid. Vesp. 1306 et ad vs. 
1068. 

1080. àzaveveyzeiv| de infinitivi usu vid. 
ad vs. 350. Significat autem Zzaveqeosuv 
vel &vagégav culpam rein aliquem con- 
ferre: Solon fr. 11 £2 ó& zezóv9ors Avyo& 





Ór Üusrtonv zaxórwra, | ur vw Ssotg voUrOY 
uoipav £mxuqg*oszs. Sic apud Euripidem 
dieit Iphigenia: ZAoines sig rjv Ssóv cÓ 
quü2ov &vogígewv ox (Iph. Taur. 390), 
et Semelen sorores perhibuerunt vuu- 
qsuSsicav i» SvnroU vwvog | eig Zijv &vagé- 
osw Tijv &ucoríav A£yov; (Eur. Bacch. 28 
sq.); vid. etiam Ion. 827 Lys. XIII 8 55 
Dem. XVIII 8 224 etc. eadem autem 
praepositionum est vis in verbo (éz)a»- 
iévac (vs. 1058) ad principiwm rei veluti 
adscendere vel regredi. 

1081. izrov £pwzóc &or] deditus est 
voluptati, óovàss: vG Égort, kxgerüs ioci; 
cf. Eur. Troad. 948 sqq. Sic e.g. Xen. 
Mem. I 8 $1 /zzov yaozgós ij otvov |, 
Üzvov, Soph. Trach 


489 zo)ü cijoÓó' £owrog si; &mav9 


&qpodiaicv 1j móvov i; 
jooowv 
ipv. Item apud nostrum Plut. 363 eoi 
ToU xígóou; zavrsz; Wrrovecv. Oppositum 
est xgs(zrmv, li. e. éyxgarís, invictus, videa- 
tur e. g. Xen. Oyr. IV 2 8$ 45 yaorgóc 








xgsízzous slvai xl «sov» &xaiogov, Dem. 
LVIIIS 29 yorozós xai mi0TÓg xol zgsizrovw 
Xxonu&zov. 

1082. Olympiorum exempla suis furtis 
et sceleribus obtendere ne poterat qui- 
dem in mentem venire priscis Graecis, 
quibus vivebant vigebantque illa nu- 
mina. Sed recentiori aetati egregie displi- 
cebant in fabulis vetustis Saturnus patri 
insidiatus et luppiter adulter et saeva 
Iuno et fur Mercurius, animi autem 
prouti severioris essent vel hilari magis 
adque iocandum propensi, aut indigna- 
tionem aut risum iis movebant dei illi 
poetarum epicorum z4ézrovrec xoi uot- 
ysUovres xal àAAjioug &marÜAAovrecs, quos 
dicit Xenophanes (cf. Plat. Rep. 391 Z,e 
Leg. 94142). Indignationi suae saepius 
temperare non potuit Euripides, e. g. 
fr. 294 sj 9seoí zw. ÓgG ww ciaygóv oUz slow 
9:oí, non sine gravissimo damno ipsius 
fabulis illato: vid. Here. 1307 sqq, 1341 
sqq. Iph. Taur. 380 sqq. Hel. 21 fr. 209, 
et quae olim observavi de Aristophane 
Euripidis  irrisore p. 23—28. Induxit 
autem Iovis exemplo adulterium sua- 
dentem Phaedrae nutricem (Hipp. 451 
sqq.), ,Üpgiv scilicet esse zosíooo Óouó- 
vov. eivau 9éiew" (ibid. vs. 475), suum- 
que adulterium defendentem Helenam 
(Troad. 948 sq.) Multo vero aptiora 
sunt talia iocosis vitae communis col- 
loquiis; sic apud Theocritum o zázeo, 
à Zsb, Daphnis exclamat, o uóvoz Zoá- 
yvvmuxopiaas | (VIII 60), 
et apud Terentium dChaereas iuvenis 


cS9ryv xol c) 


NUBES. 


175 


AIKAIOZ. 


tí 0', jv Qegovido01 ni9óusvóg Goi, répge vs n8; 


er ^ , , ji M ? , 3 
&&eu viv yvouqv Àéystwv TO um evQUzQOXTOg tivoL; 


AAIKOZ. 
1085 v à' sbgímooxroc 4, ví meíGeron xoxóv; 
AIKAIOZ. 
rí uiv oUv Qv fr ueifov má90i rovrov moré; 
AAIKOZ. 
rí Ov dosic, jv voüro vixque We iuo; 
AIK AIO. 


cuycjoouot. z( à" GÀÀo; 


AAIKO. 


géígse Ó5, uot qoácov 
&vvqyogobow £x iívov; 





1083. z.9óusvo; Kuster] za3óuevo; (ye z&9. nonnulli) eodd. || Post hune ver- 


sum quaedam intercidisse putat Bergk. 


1084. zwv&] riva pauci (sie zó a7 o? deberet sequi, ut Ran. 68). 


1086. à»] om. V R. 


1088. z( 9" 4229] Iniusto haec verba tribuunt V R. || uo: qo&cov] om. V. 


puellae dormienti custos appositus dum 
suspectat tabulam pictam, ubi inerat 
Iuppiter aureum imbrem in Danaae gre- 
mium immittens, ego Aomuncio ait Aoc 
non fecerim? ego vero fecerim ac lubens — 
et virgini vim intulit (Eun. III 5). 

1083. A moechis manifestariis, quo- 
rum vitae parcebatur, haec poena sumi 
solebat, — certe poterat, — nisi grandi 
peeunia se exsolverent; altera autem 
eius pars, ó zwgeriluóc, commemoratur 
etiam Plut. 168, cf. praeterea Thesm. 
537 sq. — Apud Romanos rapZAanis (ri, óa- 
qavidócs) etiam iugiles accedebant, si 
quid veri inest verbis Catulli XV 19 et 
Iuvenalis X 317; videantur etiam Plau- 
tus Poen. IV 2,40 et Horatius Sat. I 
2, 133. 

1084. zó uj] i. e. óore ux. Cf. Xesch. 
Prom. 865 wzam e Danai filiabus retinuit 
Sóvevvov, Ag. 15 


fusgog T0 uj | xrsvot 








obstat mihi metus rà ul) BefBalog SAéqapa 
cvupeisv Ümvo. Videatur etiam ad Ran. 
68, locus autem sic vertatur: poteritue 
ulla argumentandi calliditate efficere ut 
non gerat im corpore manifesta ignominiae 
quam perpessus est vestigia quodque fac- 
tum. est infectum. sit? 

1087. jv roüro »xQ95s iuob] s? Aoc te 
cogam. concedere. Of. vs. 1335. 

1089. IL. e. ix ríivov yíyvovrow oi ivvj- 
yogo:; Oratores publici ex quibusnam  Ao- 
minibus proveniunt? — Cui quaestioni 
quod respondet Iustus, desumtum hoc 
est e dieterio populari; per iocum enim 
perhibebant comici aequales zàv veavíoxov 
8cot | m2siora oztodoUvrai- Óswvor&rovg eivai 
A£ysww (Eccl. 112 sq., vid. etiam Eq. 880); 
item Plat. fr. 186 »xexoiaózsuxes (i. e. 
jraignxaz) crowagoUv ó5zogo fos, ipse Ari- 
stophanes apud Plat. Conviv. 1927 ce- 
Ae S'évzeg uóvot &ztofjaivouow siz à ztoAvuz 


176 NUBES. 


AIK AIOZ. 
1090 i£ ebgvzoOxTov. 
AAIKOZ. 


mL O 0ucL. 


V. ns. P. 
Tí Ómí; ro«ygÓoUG £x rívov; 


AIK AIO. 
&& sUgvmooxrov. 


AAIKOZ. 


£v Aéyetg. 


óquqyoogotc) Ó' &x cívov; 
AIK AIO. 
é& süguzQOxrTOv. 


AAIKOZ. 


&goc Oir 


1095 £yvoxeg (cg ov0iv Aéy&g; 


* - - c , 
x«L vv QtorQv OT0TEtQO! 


zÀtíovG GxÓT&L. 


AIK AIOZ. 


(Cireumspectans:) 


xci 07 GxomóO. 
AAIKOZ. 
Tí 059" ógóc; 
AIK AIOZ. 


z0Àv mÀs(ovog, vi] vovg coUe, 


TOUS &ÜQUTQUOXTOUG. TOUTOVL 


^ $$? [4 1-2 , 
yoUv oió' £yó, xol ixewowí, 





1090—1093. Om. V. 





1093. ónuxyogovo: Ó' V R soli] Óguaycoyobo: Óó' multi, xai Ónucycyobo(«) ceteri. 


&vÓgec oi rotoUro|, quin etiam Sophocles — | 


xórag 


a rebus publicis arcebant; cf. 


in satyrico opinor dramate — ad civium | Eq. 877. 
| 1091. Prae ceteris tragoediarum poetis 
| tangitur fortasse Agathon; vid. Thesm. 


hoe dietum allusit fr. 865 oi yàg y)vav- 
Ógot xai Aéysv Toxnxórss. — Huiuscemodi 
orator pingitur Vesp. 687 sqq.; vid. etiam 
Ach. 716. Quamquam leges zo/s /ratp;y- 


200. 


1096—1100. Vid. ad Ran. 276. 


NUBES. MUT 


1100 x«L rÓv xowmrQv TOovrOvl. 
AAIKOZ. 
tí Oir éosig; 
AIKAIOZ. 

(ad spectatores:) 
qvrque9 , o Buvovusvor. 
(Ad meditaculum conversus:) 

cv00g rÀv QOtÓv, 
OcffacO9é uov Soiutrw0v, cg 
é£evrouoÀÀ móc UOuüg. 


(Vestem ponit, dein meditaculum intrant ambo. Prodit Socrates.) 





1100. Om. V R, quod vitium peperit versuum vicinorum exitus simil:s; cf. vs. 114. 

1102—1104. Phidippidi in codd. nonnullis tribuuntur verba à — óu&s vel zoóc 
rüv 9sàv — óucs, item olim in aliis teste scholio. Qui error est manifestus; nam 
Probus orator apte dici potest adversarii castra petere transfuga, iuvenis vero, 
qui neutris partibus hactenus se addixerat, non item. Neque huius nune est 
verba facere. 

1102. Non recte Kuster Teuffel Blaydes alii post 5zzjus9' colon ponunt, voces 
à fvojusvor ad sequentia trahentes. Nam Socraticos Bwovuévov; "ocare nequit 
Iustus, iievrouoAsiv autem nonnisi in Socraticorum castra potest dici. ||| Bevosuevot 
Dindorf] »wousvo: codd.; quam certam duco correctionem coll. Eq. 877 Eupol. fr. 100, 
item vs. 1371. Quamquam etiam »veiv verbum in re amatoria ab Atheniensi- 
bus fuisse usurpatum testantur Lys. 227 sq. et 1166 Cinesiaeque disertissimum 
nomen Lys. 838 sqq.; videatur etiam infra vs. 1301 et Eq. 364. Itaque Herodae 
versieulum Mimiamb. V 2 (or oüxév gxsi vku& 00w oxtAsa xivelv minime sollici- 
andum esse patet. Of. LSternbach Wien. Studien 1886, qui Ran. 429 "Inztoxivov 


verum ducit. 
c.c 02MD ODE c 





nune diei statuit Kock. 


1100. xoujrgv] vid. ad vs. 14 et cf. 
dietum populare o?óel; xowr5s 9oTig ob 
ztsoxivera. (fr. com. adesp. 12—14). 

1102. cti sumus, o impudici, causa 
cecidimus; xus; ol Gdqgovsg; zel Óixet 
inferiores sumus, impuri vero sophista- 
rum alumni numero nos vincunt et in 
civitate praepollent! — Ipse igitur ó 
xos(rtov Aóyoz; iam confitetur se frzo, 
adversarium autem xosízro evasisse e 
verborum et argumentorum certamine, 
novam igitur vitam in posterum sibi 
esse vivendam, alia studia ineunda, alia 
disciplina utendum esse. 

— Bwojusvo|] ef. Eq. 877, Eupol. fr. 
100 uegázim Bivoóusva. Ab inexpectato 


| pro Seouesvot 





1103. ó£i«o934 uov Sow&riov] scholam 
Socraticorum intraturus Iustus ez pallium 
meum! ait vestem ponens, quoniam yuv- 
uvobg loi£vat. vouitezon (vs. 498). , Nudus" 
igitur, i. e. uovoyirov, ,eorum castra petit" 
(Horat. Od. III 16, 22). — Perperam 
interpretes coll. Vesp. 408 Plat. Rep. 
4744 Hom. B 183 al. hactenus statue- 
runt eum proicere pallium (órwot 10. iuá- 
viov), quo sit expeditior, multi autem 
ad spectatores eum transsilire contende- 
runt, cum de contextu securi tum vero 
de verbi ó£ysoSe! sensu, quod non est 
abicientis quae molesta sunt sed donum 
offerentis, e. g. Pac. 906. 

12 


NUBES. 


SCENA VIGESIMA SECUNDA. 


Strepsiades, Phidippides, Socrates. 


ZO9KPATHZ. 
1105 tí ÓÓv«; mórsQe vo)rOov GmysoOos Àoov 
Boss, róv vióv, 3] ÓiÓcóxo coi Aéy&w; 
ZTPEUIAAHZ. 
Oíüecxs xol xóAofs xoi uéuvqo Ong 
&U MOL GrOuOGtig cUróv, iml uiv Oérsoe 
oiov OwxióLo,g, rijv Ó. frígav ero? yváOov 
1110 GtÓóuoGOv oitcv sig và usto TQiyuora. 
ASSKPATHZ. 
GuéÀeu, xopusi voUrov Gogioriv Ós&ióv. 
OQEIAIIITIIAHZ. 
(8ecum:) 


-] j P 5 3 , ' / 
Oy00v uev Ovv, oluotL ye cL xoodotuove. 





1105—1112. Post versus 877—888 ferri non posse, non eiusdem igitur recensionis 
esse, multi statuerunt, sine iusta causa tamen. Vid. commentarius. Chori versus 
aliquot intercidisse suspicatur Bergk, et fuit cum ego quoque putarem coryphaei 
anapaestos nonnullos altercationi oratorum subiunxisse poetam; nune tamen reicio 


eam opinionem. Vid. ad vs. 888. 


1105 sq. et 1111. Iniusto tribuit Beer. 


1108. zórsoe V R] -oov multi. || &z&yso$o« V R] iz&yso9c: multi. 


1109. otov Teuffel] ofc» codd. 
1110. ofav] oiov V R. 


1112. Strepsiadi perperam tribuunt VR alii. || 


Fritzsche, u&v oig £yoye GHermann. 


otuc( ys] Éyoys V R, iyóóa 





1105 sq. ,Quid igitur?" Socrates ad 
senem dicit: ,audivisti utramque partem, 
visne igitur filium tuum abducere an 
mihi tradere in meditaculo erudiendum ?" 

1107. uéuvgo? Ozoc] vid. ad vs. 887. 

1108. &2.. .Gtoucos] i.e. 95e zv wv yv 
a)roU (Xen. Cyr. I 2 $ 10), ei praebebis 
(Soph. Ai. 584). 
Est enim ozóucou« có ó$Dvov zóv cíómpov 
(Phot. s. v.); de linguae autem artificiis 
ozóuocw vocem usurpavit Sophocles Oed. 
Col. 795. Etiam equos s$ozóuovus et &oró- 
uov; distinguunt aurigae. Vid. Pollux II 
100 sq. 

— imi...9ársge] ab altera parte. Sic 


ylórrav sÜ ceOnyuévmv 





apud Cratetem fr. 14? piscis solito loqua- 


| eior àAZ obóémmo iml Sórsg Omzóg suc ait, 


vid. etiam Eur. Baech. 1129 Plat. Pro- 
tag. 3146. Ad equum ézegóyve3ov nunc 
aludere senem de iuvene philippo 1o- 
quentem suspicatur Blaydes coll. Xen. 
Eq. I 9 III 5 VI 9, ingeniose profecto, 
sed tamen praeter mentem poetae, nisi 
fallor. 

1110. Nempe z& usyáia z&yuora — 
Nicias ait Thuc. VI 12 8 2 — o?x £gozw 
oto vecorégovs; (jovieUcaGS (i re xal ói£oc 
uerxysipíoc.. — De locutione sul otoz 
(cum infin.) vid. ad Vesp. 970. 

1112. uiv ov] zmmo; his particulis 


NUBES. 179 


KOPTOAIOS. 


(ad Socratem et iuvenem :) 
qOQsiré vvv. 
(Secum, Strepsiadi minitans:) 
oiueL Óà Gol 
M , 
TeÜTroc weroucAnosLv. 


(Abeunt omnes, Socrates et Phidippides in meditaculum, Strepsiades 
suam domum.) 


XOPOZ. 


(ad spectatores conversus:) 
1115 rote xoig, & xsgÓevoboiv, dv vi vóvÓs vOv qogóv 
GgsÀOo £x vOv Oixoiov, Bovióusc9  Ouiv qoácon. 


z9Groc uiv y&áo, $v vsüv BovAqc9 éàv Goo vovg cygove, 








1113 sq. Phidippidi in V R aliis tribuuntur, quos antehae sequebar equidem, 
ratus minas in ore iuvenis esse aptissimas, a choro autem alienas, et ver- 
bum oue. non dearum esse sed hominis rerum futurarum ignari; at iure suo 
obiecit Heidhüs etiam vs. 1311 et 1391 chorum hoe verbo uti. Drunck verba 
,yo9sté vuv" dabat Socrati, dein ,oiuc. — ueroueiüosv" relinquens Phidippidi; sed 
eiusmodi quid si voluisset poeta, vix poterat fieri quin iuvenem faceret respon- 


dere ,c«üra Óx" vel eiusmodi aliquid (50, sz ?ubes, attamen eto.). 


1113. 
1115. 
1116. 
doistuT. 


ób col Heidhüs] 94 co: vulgo. 
à] 9' & Halbertsma. 


ve] veo0» codd. nonnulli. 





vüv óuxaíov] vob óixatov Cobet. || uiv] usi; V R (ef. vs. 607 Thesm. 785, 830). 





etiam Vesp. 953 Plut. 1036 utuntur ob- 
loquentes. 

1114. Vid. ad vs. 865. 

1115. Consimile est exordium ante- 
pirrhematis Av. 1101 sqq.; vid. praeterea 
Eccl. 1155 sqq. et iocosae chori minae 
apud Phereeratem fr. 96 voi; Ó xourais | 
voí; vvvl xgivovot àéyo | u7j émiogxeiv Lr" 
&ÓuxGg | xolvew, 1j vi zóv qiatov | uü90v eis 
Duüz Ersgov | CDsgexo&trns Aéer ztoAU ToU- | vov 
xaxqyoolotsgov, Ach. 1221 Av. 445 sq. 

1117 sq. ve&v] proprie est zovare, usur- 
patur autem in rerustica; quapropterapud 
Eupolim agricola aliquis dicit: éziozauat 
yi aimoiev oxáztew veüv qureÜaw (fr. 13). 
Signifieat igitur: agrum denuo aptum red- 
dere sementi. Qui post messem semel 
vel iterum aratus (cf. Hes. Oper. 448 
sqq., 462) per hiemem incultus quievit, 





dein ineunte vere denuo aratur, ut gleba 
aperta infelicibus herbis extinctis semina 
possit recipere; ut accurate exponit 
Theophrastus de Causis Plant. III 21 
8 7 sq. Sie Cicero de Orat. II 8 131 ab 
agro semel arato distinguit ovatum et 
ieratum, i. e. multa cura cultum. — 
Molestissima autem agricolis agros aran- 
tibus est pluvia intempestiva, sie enim 
in lutum vertitur ager confluuntque 
sulci, ut dicit Socrates cum Ischomacho 
de re rustica colloquens Xen. Oecon. 
XVI 8 11; contra oix £69 Wótov 7) ruyeiv 
uiv jóg domaguéva, | zóv 9sóv Ó' énupaxá- 
t&v (vid. Pac. 1140—1158 Vesp. 261 8q.). 
Itaque promittunt Nubes se agris civium, 
qui hodie suo se honore non frustrent, 
statim post sementem immissuras plu- 
viam tune temporis optatissimam. 


180 


NUBES. 


Ücousv modroicuv uiv, volo! Ó' GÀÀo:g ÜGvroov. 


3*3 P / ' ' ? , , 
cira r0v xogmóv rt x«l r&g GjuéAovg qviá&ousv, 


1120 


er ,55 ? I , yu LU , , 
Gore wr cUyuov muüftswv ucr Gyav imouotov. 


qv 0' &uuéom vw Tuc, Qvwrüg Ov, oUGec Oiác, 


- - T 
z90GGyíro rüv volv zgóg quOv oic mzeíGErQL xo, 


Aeufávov oUr oivov ovr GAX ot0£v ix roU qooíov. 


? - ? , 
qvx v yàg of Y &A&ci BAecrávocG oU v mot, 


1125 


, , A , , / 
Gzt0xsxÓWovrer rOLUíTOLG GqevOOveig zaLGoucv. 


av Ob mÀwS9s:óovr iÓousv, Ücousv  xeL voU TÉyov 
1] , 


rüv xéoe«uov croU yoÀdtoug GrQoyyUAcug bvvrgiwopuev. 


"A - E) 39.54 E)! € M ^ , 
xiv yaui zov cvr0c 1| vOv BvyysvOv tig 3] piov, 


Ücouev vüv víxra zücoav' Gor ioog BovAnosrot 


1180 


xüv év Avyóm:o vvysiv Qv uüÀAov 3] xgivon xoxüg 
t "d D X Uu 7] *0 : 


1119. rs xai r&g; Coraes] zexovoaz codd., abiit igitur TEKST.A4ZX in TEKGZ AZ. 
In vulgata neque articulus recte abest, neque z«gzós; vocabulum de racemis apte 


usurpatum est (cf. Eccl. 14). 


1122. mpoc(z)yéro Bentley] zooosyézo codd.; cf. vs. 575. 


1124. à&oc] oie. (-aíau V R) codd. 


1128. xjv] x&v codd. || ezós] 5 a$zós vHerwerden. || zc 5 Cobet] 5 zo» codd. || 


qiiov| malim *qioc. 


1130. ó»] à» GHermann e Suida s. v. goviáo:zeu Naber zvqive. pro zvget» ów. || 


zgiva:] dubitanter propono *zoívac. 





1119. zv xapnóv] fruges, ut Eccl. 14 
Plut. 515 "Thuc. HII 15 8 2. IV 84 S 2, 
88 $ 1. Quae in sermone pedesiri ple- 
rumque plurali numero oí xe«gzoí di- 
cuntur. 

1120. Zyav ézoufoiev] minios imbres. 
Cf. Thesm. 704 záv Zyav ab9o0íav, Eur. 
fr. 558 ai &yav vgvqai, fr. 9'IT rovg &yov 
ztóvovg etc. 

1123. 2«ug&vov| colligens, als hij krüjgt. 
Cf. Aristarchus apud Xen. Comm. II 7 
$ 2 de belli temporibus conquerens: 
Amufávousv oUrs ix cis yiüjg obOév, oi yg 
ivavriou xgaroUciw qtio, oUre &zó cv 
oxi. 

1125. zaeujcousv] etiam Lys. 459 hoe 
futurum legitur pro zaíosv (moioot VS. 


549). Of. verbi züózzew futurum zuzzijosv, 





doxijosuy (ad Ran. 737) — óó&aw, BazArauv 
(ad Vesp. 222) — fasi». 

1129. ,Efficiemus ut taedae pompae 
nuptialis extinguantur" — quod pessimi. 
erat ominis. 

— iowc| minantis est ita loqui de re 
haud quaquam dubia; item vs. 1318, 
Soph. Ai. 1314 zore. Cf. pronominis ic 
in minis usus (vid. ad Ran. 552). 

1130. à» Aiyónzo] en ultima barbaries cf. 
nostra: 22 Aet land waar de peper groeit", 
.op de Mookerhe?",similia. Sie Menelaus 
Andromachen vocat yvvaixe páofagov, iv 
Xoijv- aive ón&o Wel2ov oic irtéo ze dbaouv 
(Androm. 649 sqq.). Nostrum autem ut 
Aegypti nune faceret mentionem movit 
illus regionis omnino pluvia carentis 
siccitas. 


NUBES. 


181 


SCENA VIGESIMA TERTIA. 


(E domo sua prodit Strepsiades saccum farinae plenum gestans.) 


Strepsiades. 


ZTPEWTIAAHZ. 


zíumTN, verQic, vQírm, ueri To)rQv Oevréga, 


c9, Qv iyb uda mecv Tqusoüv 


Ofüoixe xol mégguxo xoi OsAorrOUL, 


, 
eUQUc usrà roíTqv £60 fvm ve xol véa. 


1135 


müg yág vig Ouvüg, oig OgelÀov vvyyávo, 


Oeíg uoi movravsi dGmoÀeiv ué qnoi xci éboÀeiv, 


A 


cL 


1135. óuvic] 0uvvo" V EK et multi. 


, E , Z M , , , . 
€uov uerQuG TE XCL QixoL CUT OUUEVOU 


1136. u£] «£ Brunck cum uno cod. || exo] viós Bergk. 
1137. xoi] add. Meineke (xaí uov scribens). || uérgi ze] sic V R, uéror &v« codd. 
nonnulli, uézo? &zr« Par. unus, iuoí óà uéroww Bergk. 





1131—1134. Vid. ad vs. 17. 

1184. £vy...xal véa] vetus et nova; cf. 
VE T8sq9 1188» 711907 11927119] 
1222. Quemadmodum apud nostrates 
anni exitum celebrare ,4ouwde em miewwe 
vieren" dicitur, sic Athenienses diem quo 
luna xezaAcufávsu zóv WAtov xal zt«Qsoyerot 
(Plut. Sol. 25) vob uiv q9Sivovros umvós, 
voU À' íorauévoro (Hom. Od. z 307) vo- 
cabant zZv £vyv xal véav (sc. osiüvqv), 
vid. CIA. II 1, 600, Dem. LI $ 4, Plut. 
Ale. 20, Diog. Laert. I 57; xóxio yo 
&sl Qv ceAQvgv ó WAvg — ut veteres lo- 
quebantur——- zsouóv v&ov &el qi énipáa- 
Aet, £v ov Ó& oztágyseu TO v0Ü ztgorégovu urvóg 
(Plat. Cratyl. 409 7). Sequens autem dies 
erat vovuxvic. — Adiectivi £voz Stirps etiam 
in latinis sPwer senere senescere senectus 
senium senilis cernitur, et Juna senescens 
etiam latine crescent? opponi potest; vid. 
Varro de L.L. VI 2. Graece autem pri- 
scum hoc adiectivum remansit praeterea 
in formula £vxys perendie (Eccl. 796 
Theocr. XVIII 14) sive e/c &£v5v (Ach. 
172) sc. ju£oav, Hes. Oper. 410 &; 7 
«üguov sí; T Évvmqu, id est ei; egízyv, et 





ai Évav &oyoi sunt magistratus qui 
anno suo exacto cedunt successoribus, 
vüig vémuig &oyoig ónshuxou Dem. XXV 
820 Aristot. Rep. Ath. 4 $ 2 Politic. 13224 
11. — Iufeliciter de adiectivo £vo; dis- 
putavit AMommsen Chronologie p. 3—6 
et 115. 

1135. nüz...v:6...oíz] singulari additur 
pluralis, idemque numerus mox usur- 
patur vs. 1139, eadem libertate qua 
Ran. 701 sq. plurali z&vze; subiunctum 
est óocig. 

1135 sq. Omnes enim creditores mei 
iurant se sacramento deposio me in ius 
vocaíuros esse et pessumdaturos. — lun- 
genda sunt OuvUc...qwo. iureiurando af- 
firmat; cf. e. g. Plat. Conv. 215 d sinov 
óuócag; àv uiv xrzí, Xen. Conv. IV $ 10 
&el Ouvüvzsg xaÀóv ue quati eivau. 

1136. zovraveia] vid. vs. 1180, 1197, 
1255 et ad Vesp. 659. 

— (zoAstv — iEoAsiv] ef. Vesp. 1229 
quos. yo &boAsiv Ge xol Óuaq S spstv. 

1137—1140. Z/ licet modestissimas ego 
et aequissimas proferam condiciones, aurem 
praebere mihi nolunt. 


182 


NUBES. 


s ó d 1 , ' M Ac 
»0 ÓOciuóvie, T0 uév vt vvvi ur Acne, 


r0 Ó' &vefoeÀoU uot, vó Ó' Ggsc* oU qecív mors 


1140 


oUroc cGmolmyso9 , GA AoidoootGÍ ue 


(p GÓixÓg slut, xol ÓvxdosoOoí qoi uot. 


vüv oov OixofícOnw OÀLyov yág uoi u&Àe, 


simso usudOnxev sU Àéysw  Dedweniouc. 


tüy« Ó' eiGouoL xóweg TÓ goovriwGrQoiov. 


(Socratis ianuam pulsat.) 


1145 


í, 1uí! — moi, noi! 
mei, Tul! ci, moi | 


(Egreditur Socrates.) 


SCENA VIGESIMA QUARTA. 


Strepsiades, Socrates. 
ZOKPATH. 
Axosyiéóqv. &onátouon. 


ZTPE'IAAHZ. 
xci £yoys G'. GÀÀà rovrovi moürov Aefé 


40r y&o émiOQcvucteuwv vi vOv Oi0&cxoÀov. 


(Porrigit ei saccum). 











1138. «] vo. V R et plerique metro invito. || uw; 2&g»;] wo: 4agé Naber, uiv 2ofé 
Blaydes. Sic vero absurdi — id est iocosi — vix quicquam restaret in senis hae 


querela. 


1141. óux&osaSoi] -o«co3c. V R et plerique, cf. vs. 38; x&v Óix&oao9o: Meineke 


dubitanter neque recte. 
1143. usu&S9mzsv] -xs y Cobet. 


1146. zóv 93/U2axov «Cy D 0s 3o usovTÓg GAqírov Scholii verba an post hune ver- 
sum in textum essent recipienda dubitabat GHermann, inani trimetri specie 


deceptus. 


1147. &mSevuáte»] Bentleio suspectum, ue S«vuctav Blaydes. 


1138 sq. Optime GHermann: ,parfem — 
»inquit unc ne cape, partem differ exi- 
»gere, partem remitte. Ita nunc ille nihil, 
».olim pauxillum, et fortasse ne id qui- 
,dem capiet. Et tamen illa Strepsiades 
,modica et iusta vocat." 

1139. &vagazov] differ; cf. Eccl. 983, 
Isoer. III 8 33, Plat. Menex. 2345 etc. 

— ügec] remitte, item vs. 1426. 

1140. &zoL(wec3e«] nempe rk ogéceo 
«rov. Dicunt se sic mumquam sua recu- 
peraturos; cf. vs. 1274, 1283. 


1145. zoi — zai!] cf. Ran. 37. 

— Zrgsyu&óny konátouci] sic etiam Av. 
1378 Pithetaerus nominatim salutat Ci- 
nesiam se visentem: é&ozotóusc3e quAU- 
Qwov Kuvryaiav. Vid. etiam Ran. 579, Alex. 
fr. 167? &ozátouct ygaüv oqiyya. Verbum 
&ozátouai ,salve" etiam Plut. 322, 1042 
ita usurpatur. 

1146. rovzovi] nempe 34/2axov àAgirov 
zÀ6ory, his enim Socratis alveum se im- 
pleturum promiserat (vs. 669). 


1147. imSavuátewv| erornare, onore 


NUBES. 


183 


, ^ [1 , , ' , 
xcL uot rOv víóv sí usudOmxs vOv ÀOyov 


? ^ »"? e , , ? , 
€xceLvOov etip, Ov cCoTLOG eLo1]y eyes. 


ZSOKPATHZ. 
1150  usuc9mxev. 
ZTPEUWUIAAHZ. 
eU y, 0 moupecíAer  MmouóAn. 
ZOKPATHZ. 
Gcr &mopoyoig &v Sv:uv àv Boom Oíxqv. 
ZTPEUIAAH2. 
xti wégrvosg meoijóev Oür &Óovefóumv; 
ASKPATHZ. 
z0ÀÀQ ye uüÀÀov, wiv meoGoL yíAoL. 
ZTPEUIAAHZ. 
(in laetissimos clamores erumpens:) 
Boácouet rgo rüv vmzégrovov 
1155 Bo&v. i, xÀAásv, & OfoAocrárar, 








1149. slojyoysc] nescio an praestet *ejyeyov discipulum tibi tradidi. 


1150. y] om. R. 


1153. xjv] xkv codd. | | z«o$o:] z«gróav codd. quidam, hine xe& zegro«v Drunck. 


Of. vs. 1492. 


1154 sq. goácou ge rkv Üzégrovov gov 


io, io Bergk. 





afficere, venerari. Comp. alias non obvium; 
Saepius vero ita usurpatur simplex: vs. 
428 Eur. El. 519 Dem. XX $109 etc. — 
Of. Britannieum ,« consideration", Fran- 
eog. ,une douceur". 

1149. éxsvov] illum de quo saepius 
sermo fuit, notissimum illum 4óyov dót- 
xov. Of. ixsivo vs. 657. 

— 0v &prioc sloXyaysc] (filium meum) 
quem muper à» tuwm meditaculum intro- 
duzisti. 

1150. z«uBaoiie? 2Mmoiày] epitheton 
etiam vs. 357 obvium, de nomine pro- 
prio vid. ad vs. 729. 

1151. óove] íam bene didicit ut etc.; 
sie grs etiam Ach. 944 Nub. 1342 Av. 
1126 usurpatur. 

1154. Clamores edam quos possum al- 
lissimos. — Poetica dictione nunc utitur 











senex, sive z«oero«yoóov sive locum ex 
tragoedia aliqua verbotenus repetens; 
e Peleo Sophoclis (sie V) aut Euripidis 
desumta haec esse, ibi autem additum 
fuisse ,46, züAcwcww Y Tig iv Óóuow;" do- 
cent scholia, quae Phrynichum comicum 
in Satyris (fr. 46) iisdem verbis atque 
nostrum usum esse praeterea testantur. 
cf. Aesch. Eum. 569 
(c&AmuyS) ómégrovov yxovuc qauvézo orgotó. 

1155. ógoAooráro!] i. e. Óaveiovat, yosà- 
Gat, foculliones quos dicit 
Cicero Att. II 1; quorum unum aliquem 
&v99ozov à&vvunmégBAnrov ei; zovpoiav dicit 
Antiphanes fr. 168. Nominis origo re- 
petenda est a ratione qua fenora sole- 
bant computari. Toóxog enim erodo2oc 
dicebatur eorum qui singulis mensibus 
pro una mina quatuor obolos pendebant, 


— ózéorovov] 


T0x0yAU(ot, 


184 


NUBES. 


«Oroí r6 x«i TGQyoio xci TÓXOL TÓXOV. 


o00£v yàg &v us gÀa?gov égyáccuGO £u, 


E 
oiog fuoi voégevat 


roicó wi 


1160 


ÓcueGL mic, 
&ugken yÀorry À&umov, 


z9óBolog iuóg, GorT10 Oóuoig, &y99oic BÀAdpm, 





1156. xai] yo? Blaydes. 


1157. ioyácouc9'] -0:03' V R, sic aut -0565' codd. plerique, Blaydes o? (sic unus) 


y&o us qàcUgov ojótv ipyácscS" fri. Possis etiam 


*ob yéágo ue ur zt qAxUgov igy&ana 9 


£t, sed nihil mutandum, quoniam particulam &» praebent omnes codices. || In 
versus fine virgulam scripsi pro semicolo; vid. commentarius. 
1158. otoc] zoio; Blaydes coll. Aesch. Prom. 920 Soph. Ai. 562 Eur. Hec. 907. 
1162. 82485] sic V R, &»wagó; (ut Plut. 561) codd. plerique. 


id est octo centesimas annuas ut nos 
loquimur (89/o); ini ctsvTé, Óxr0, P)vvéa 
ógoioi; (Isae. XI $ 42) fenerabantur qui 
decem, sedecim, duodeviginti partes cen- 
tesimas (109/o, 169/o, 189/o) roD &oyaiov 
quotannis exigebant a debitoribus (vid. 
Boeckh Staaishaushaltung I? p. 156 sq.). 
'"Iaz&vav autem est erigere (vid. ad Vesp. 
40), et secundum leges Solonis oz&ocuuov 
jv zó koyügiov àg! ómóow Boízowro ó Óavel- 
tov (Lys. X $ 18); quapropter Epichar- 
mus in Prometheo fabula zobc yosooczcc 
locose dixit ocrzazáoec: 7t0220| or«rijosc, 
&ztoÓorioss; obóé eig (Et. M. 725, 25). Voce 
igitur ógo2occáro, quam minus recte 
»Groschemwüger, spottende Bezeichnung 
für schmutzige Geldmenschen" reddit 
Teuffel, significantur $jusgoóevacczot, usu- 
ram quotidianam pro singulis minis 
obolum poseentes, zi 0go20 cic 6u£gac 
T]v uv&v ÓOcvsitovrzeg (schol. Aeschin. I 
8 39), imi zpQiexovra OgoAois igitur (60o/o) 
fenerantes (vid. Boeckh 1.1. p. 160). 
Quin Theophrastus Charact. 7 mentio- 
nem facit hominis impudentissimi, qui 
Tí; Ópvyuic vózov voía ZuiwoBóAux Tig Qu&- 
gag zto&rreza. (15009/;). — Verbum ójgoo- 
gr«rsiv lectum esse apud Lysiam docent 
Harpoer. et Suid. s. v. ógo20o0zazs;, nune 
apud Lucianum legitur XI 2; apud [Plat.] 
Axioch. 367 0 natura dicitur senum, qui 4j; 
Sürrov Og yo£og &mzoói0Oo: có Liv, Ós ófe20- 
gt&ris émi0T&O0a iveyvoótav aures vel ocu- 








los. Substantivum fo20o0zaz:«5j usurpat 
Aristot. Pol. I 10. 

1156. Impreeationis sonum haec ha- 
bent, quasi dicat ebzoi zal ztaióss xol 
zaíóov zaiósg. Vid. ad Ran. 587. Etiam 
Thesm. 843—845 ambigua vox zóxos 
(vid. Plat. Rep. 507 a, 555 e Aristot. Pol. 
I 10) irridendi praebet occasionem; cf. 
praeterea infra vs. 1286. 

— rigyaia] koyaiov dicitur caput sive 
sors, e. g. Isocr. XVII 8 37 zó &gyatov 
xai robs róxovc, Dem. XXVII 8$ 28 oí zózo: 
zal zkoyaiw, item Xen. de Reditib. III 2, 
Plat. Gorg. 519 2, Herod. Mimiamb. V 
51, CIA. I 273 (Dittenb. n» 29) etc. 

1157. Cf. Lys. 1040 sq. zó 4outóv obz- 
£r. | oUze Óp&co qAaUgov oiótv oU9' iq 
ÜuàGv zeícouat. 

1158—1164. Hic quoque cum tragica 
numerorum mobilitate altius assurgit 
oratio. De metri dochmiaci (vs. 1163 sq.) 
usu vid. ad Vesp. 730. 

1158. oto;] i. e. zi oto; (rotoUroc), 
ut Plut. 774 sq. eiay)vouat 08 zc éucvroU 
cuu(Qogd&z, | ofowc &g àv 9 9óztotc E£yvóv àáv- 
9avov, Hom. o 889 à OK eZ, 5 «&yo cot 
veÀlém xaxóv, ot' &yopsietg, ete. 

1160. Plane tragicum foret &ugiüz& 
yaÀxG i&umov, idque fortasse dietum fue- 
rat in Peleo aliave tragoedia. 

1161. zófo2oc zuóg| ef. Vesp. 615 zrpó- 
BAxgue xczov. In pedestri sermone adhi- 


| bitum est hoe vocabulum Xen. Cyr. V 


NUBES. 


, L4 , - 
AvGevíeg moTQoov uey&Àov xexàv. 
Ov xéÀscov voéyov £vóoOtv óg ébué. 
(Socrates domum abit saccum auferens.) 
1165 & v£xvOV, (0 TG, 
£ESAO" olxov 
MN. - , 
&L€ GOV 7U7CTQOG. 
(Socrates redit comitante Phidippide. Pallidus hic est, sordet, discalceatus 
et tunieatus procedit.) 


SCENA VIGESIMA QUINTA. 


Strepsiades, Socrates, Phidippides. 


: ZXO9KPATHZ. 
00 éxeivog Gio. 
ZTPEUIAAHZ. 


à gíÀog, & qíÀog. 


(Filium amplectitur et osculatur.) 


ZOKPATHZ. 
&ni0i: Àepov vov víóv. 
(Abit.) 





1164. zo£yov ivóo9sv] £vóo3sv voéyov V R. 

1165 sq. Socrati tribuunt V R alii, perperam, ut iure suo observavit vdSande 
Bakhuyzen. Nam part. zg£yov indicio est domum intrare, certe adire iuberi Socra- 
tem; qui dum petit iuvenem, pater haec clamat, Hecubam Euripideam imitatus. 
Socrates neque tragico sermone vel metro lyrico apte nunc uti neque iuvenem 
sobolem suam dicere potest. 

1165. zoei] mai ze: codd. nonnulli. 

1168. 2ogó» zóv viov Dindorf] 2egóv róv vióv cov V R, oo aefóv (om. cóv vióv) 
fere omnes, cvl2«góv Par. unus, et sic Reisig Dobree GHermann, non recte, nam 
de captivis vel reis diei id solet, nec nisi per iocum usurpatum est Plut. 1079; 
filii autem mentio omnino debet fieri. Blaydes dz9« zóv vióv &vAAap o. 





3 8 11, ubi qoo/giov dicitur £zrerevyiosat 
zj xoc, moófoAov sivat TOU Tt0ÀEu OU. 

1163. Avocvíac] vid. Eq. 570, 615 Lys. 
554 et ad Vesp. 84. Sophoclis verba 
(fr. 765) nune comicum imitari dicit 
schol: Zeüc vóorov &yot vv wwxoucyav | 
xal mavoaviav xoi &rosióav (?) Apud Pin- 
darum invenitur 4voízovozc. 

1164. zo£ yov] vid. vs. 780 et ad Vesp. 30. 

1165. Hecubae Euripideae Polyxenam 





ex aedibus evocantis verba imitatur no- 
ster: à cézvov, à rtai Óvoravorárog uati- 
gos, ZEe39? 4Ee49? olwcov' (ie uarígog ciÓ&v, 
à zéxvov (Hec. 172 sqq.). 

1167. 90? ixeivo; &vjo| non esse dictio- 
nis vulgaris additum  &vjo recte ob- 
servavit GHermann; 00' éxsivoo autem 
significat eccillum, cf. Eq. 1331 90 
ixsivog ógàv reTTiyoqóQac, Boph. Oed. Col. 
138 3o' ixevog iyó quem quaeritis ad- 


186 


NUBES. 


SCENA VIGESIMA SEXTA. 


Strepsiades, Phidippides. 
ZTPEWIAAHZ. 


5p - A3 4 , 
£o, 
: 4 , 


, , 
(oU, (OV. 


1170 


0, T6XVOV, 


e e , € M A , , 
(gg 1jÓouct Gov zQOr« Tjv yooikv ióov. 


x , 2) »$.— 7 X 2 ' 
viv uév y i0Osiv cb moGrov ébagvquxog 


xol G&vroyuóg, xci roUro ToUmUOQLOV 


GreyvOg émevOsi, vÓ ,1í Àéysug GO; xol Óoxsiv 


1175 


E CONS NOE) - ' e) z — t 
&ÓrxoUvr GOvksioO eL xol xocxovoyoUvT sU TUOLELV 


iml voU m9ocdmov T écriv AMruxüv fAémog. 





1169. Del. Dindorf ut e vs. 1165 natum. || zéxvov| zéxvov, io V. 


1172. e| zoírov] zorov uiv R. 


1178. s) zoweiv (vel svosiv) Bentley] oió? 9v. codd.; recepi correctionem audacio- 
rem sane, non tamen tam audacem quam possit videri, nam EYIIOIEI in OIA4OTI 
facile potuit abire. In vulgata oió 8 sat scio, quod concedentis est, ferri nequit, 
licet alias haee locutio et similes minime sint rarae aut suspectae: Vesp. 1348 
Lys. 154 Plut. 838 Av. 1408 Thesm. 12 Plut. 183, 838, 889 Alex. fr. 266 Soph. 
Ant. 276, 758 (vid. etiam supra ad vs. 862). Praeterea xoxovoyoüvre misere languet 


nisi oppositum sibi habet aliud verbum. 


1176. àoviv ZMirnixóv] iori vàvrnxóv Meineke. 





sum, Ant. 384 
Ran. 318. 

1171. zjv ygo:&v] nune enim unus zóv 
oyoubvrov (vs. 103, 1102) factus est. 

1172. iov] adspectu, ut Vesp. 821 Av. 
1710 Eccl. 387 Theocr. XI 20 etc.; quem 
graecismum imitatus Horatius Od. IV 
2, 59 niveus videri dixit. 

— mgürov] primo, ut vs. 1044; hoc 
scilicet gravissimum atque unice neces- 
sarium est; cf. vs. 1228—1230. Aperto 
ut mihi quidem videtur errore GHer- 
mann »üv zgórov iungens vertebat zunc 
demum col. Soph. Phil. 966. 

— iiaorvqnxós | zai &vriloyizós] cf. simi- 
lis usus termini -:zó; Eq. 1378 sqq., et 
vid. ad vs. 1230. 

1174. izav35] cf. va. 978. Intemera- 
tus ille flos iuventutis evanuit e facie 
et corpore tuo, — at effloruit nune zzi- 
xov ilud, zó óixawwzóv £305, quo con- 


jó' iov ixewg, et ad 





spiecui sumus Athenienses. ,Fronte ur- 
bana" (Hor. Ep. I 9, 11) iam ad me 
redis. Of. verba patris filii vafritiem 
laudantis Vesp. 859: «à y' ixztopítetc ztávea 
zai imiyopgioc, Plut. 47 autem éziydgiov 


| dieitur filium suum zó&à» óyis ioxeiv. 


Veris Atheniensibus o) zrézgióv dort qégetv 


| &AAk Amufg&vew uóvov, Eccl. 719 sq.; vid. 


etiam Pace. 220. ; 

— «i àAéyag c);] non parum intelle- 
gentis hoec est sed cavillantis et vera 
aut fieta admiratione alterius verba ac- 
cipientis; cf. Vesp. 218, 1378 Av. 1233. 

1175. s) zoisi»] sc. róv &vridizobvra. Cf. 
Eq. 734, ubi fartor ad Demum aemulus — 
ait — sum Paphlagonis, iov náAo. Gov 
zai Bovióusvóg G' sÜ ztoisiv. 

1176. $2£zoz] id quod alias dicitur 
BAtuuec (Pac. 239 Plut. 367, 1022). Iu- 
venis fiézma J4zrxóv vw (vid. ad Ran. 
562). 


NUBES. 187 


— 3 Di 
viv oov OmOc GOGs:g w, ims xol &moscog. 


OEIAIHIILAHZ. 

qopei ó& à: cá; 
ZTPE'UIAAH2. 

viv fvqv r& xol véav. 

OEIAIIIIILH. 

fvq yàg &£orw xal vée tig Tjuégo; 
ZTPEUTIAAHZ. 

1180 tig iv ye On56sv rà movraveióá got wor. 

OEIAIIHHTIIAHZ. 


&moÀotüG dg «v9 or O£vrsg o0 yàg £69  Omoc 
u£ aquége yívow Gv muéoor Óvo. 
ZTPEPIAAHZ. 
oUx üv yévowo; 
DEIAITIILAHZ. 
mg ydo; si wr mío y Gua 
cor] yívowo ygoUg Te xel véa yvvrt,. 
ZTPEUWIAAHZ. 
fBiS5: -. xel uiv vevópioraL y. 


OÓEIAIITIIAHZ. 
00 y&g, oiuot, róv vóuov 





1179. juéo«] Strepsiadi dabat Geel, sed falsam hane esse coniecturam quan- 
tumvis ingeniosam docet particula ye versus sequentis. 

1181. &zo4oío? V R] -4o)vz cett. || «J9' oi] «)rol V R. 

1182 sq. yévow ...yévowro] yévowz ...y£vowro Fritzsche non recte (cf. vs. 1184). 

1182. juígoc] ju£ge R (cf. vs. 483, 1060 Ach. 527 Eq. 1001, 1350 Vesp. 928 Av. 
1127 Eq. 721 fr. 639). Pluralis legitur vs. 1189, 1223 Ach. 66 fr. 614, et hic 
videtur aptior, quoniam non iunguntur nune sed secernuntur sibique opponuntur 
hi duo dies. 

1184. aórj] «Üry V R. || yévowo] yévouz àv V R alii. 





1177. Tragieum colorem hie quoque 1178 sq. De voce £vy xol vé vid. ad 
versus habet, ultro autem in mentem | vs. 1134. 
venit oraculum Telepho datum 6 zgococ 1180. Zs/ profecto, et eo ipso die cre- 
i&áosra.; vid. ad vs. 922—924. Itaque | difores sacramento mecwm contendent. 
suspicio mihi est haec ipsa fuisse Telephi — mgvravea] vid. ad vs. 1136. 
Euripidei ad Achillem verba. 1185. vevójioroi] more receptum est; 





— nos] vid. ad vs. 489. vid. ad vs. 498. 


188 


NUBES. 


icuc;v 0pgÜGg 0 TL vosi. 


ZTPE'UIAAHZ. 


vost Ó& ci; 


OQEIAIIIHIAHZ. 

ó XóÀov Ó meÀcióg Qv quÀóümuog vav gov. 
ZTPEWUIAAHZ. 

roviL uiv odÓév zo zog tvqv re xal véav. 
OQEIAIIIIIAHZ. 


éxsivog oUv vqv xAijcwv sig ÓJ dquépoc 


1190 


5r, , M er M , M , 
&üwxcv, eig v& Tyv &tvqv xcoL sig vQv vécv, 


Üv «f Oécng yíyvowro vij vovumvta. 
ZTPEUWUIAAHZ. 
Üvo 01 ví viv £vqv moocé9qy ; 


OQEIAITIIITAHZ. 


er 5 A 
LV , € EAE, 


zwgóvrec of geóyovreg quéoc uu 


z9órsg0v, ÓLeAÀdrrOLVO' Éfxóvreg, ei Ó& wi, 





1186. 01] 9à àj V, à? oj R (ut vs. 1178). 


1187. 

1190. 
Seripsi, 
nomine 


ó zxAcióc] zaAoióg (om. art.) V. 


£95xsv] Zóoxsv codd. nonnulli. || ze] ye V R. || xoi e ziv] sie de meo 
xui rjv GHermann, ze xoi codd. vitiose (,nam si duo dies sunt, in utroque 
artieulus est necessarius" Cobet); etiam praepositionem iterare praestat. 


1192. 0j ví] vi ó* Blaydes coll. Pac. 409. || z90ooé377 Bentley] -95x Cant. 1, 
-9uxe À, -9oxsv cett.; olim exaratum fuit -9?5xe cum elisione proferendum, quae 
multo praestat scribendi ratio; vid. ad vs. 214. 

1194. óie4A&rrowS9' Hirschig] &za42. codd. (ut Plat. Leg. XI 768 c, 915 c, 936 e, 
Polit. 30424); quod vitiosum esse docet participium quod additum est éxóv w/fro, 
nemo enim 4zo»v unquam zmeyuázov xol Óuxov &moAArreTOL. 





1186. Cf. Plut. 55 zv3o(us9! àv cóv 
Xououóv ZudGv Ó Tt vost. 

1187. Solonis animum popularem saepe 
laudabant oratores iudieum  benevolen- 
liam eaptantes; vid. Isocr. VII $ 16 Dem. 
XVIII 8 6 XXII 8 30. Itaque hoe quo- 
que ónuoxgarixóv (cf. Ran. 952) eum in- 
stituisse perhibet iuvenis, quo egenis opi- 
tularetur et z/v zóv zovoíov quiaegyvgtav 
compesceret (cf. Aristot. Rep. Ath. 5 et 9). 

1188—1192. De locutione £vy xol véa 
vid. ad vs. 1134. 








1189—1191. Ultimo mensis die sol- 
venda sunt debita; itaque si quis non 
est solvendo, in illum diem a creditori- 
bus in ius vocatur. Duos vero esse dies 
ziv Évyv xoi vécv impudenter nune men- 


| titur sophistarum alumnus. 


1191. 3écsc] nempe czóv zgvzavstov, 
vid. vs. 1197 et ad vs. 1136. 

1192. ?va (04) vi] item Pac. 409 Eccl. 
719, 791 Plat. Apol. 26c Conv. 2065 a. 
Vid. etiam ad vs. 755. 

1194. ówii&rrowS" éxóvrec] wlíro cum 


NUBES. 


1195 


189 


er e ^ € , 
fo Q0sv omaviQvro Tjj vovumvic. 


ZTPEWIAAH. 


cg 00 Ó£yovrot ÓÓre vij vovwvíic 


&oyol và mQvrovei, GÀE fvy ve xol véo; 
OEIAIIIIAHZ. 


Omsg of moorívOoi y&o ÓoxoUcí uot moOsUv 


er? e L4 ' M e , 
tv eG TOLOTO TG T QUTGVEL vgsAoLoTo, 


1200 


uà ro)ro moovrévOsvGav mTuéoc ui 
0 aueoc wie. 





1195. ómawovro rj vovugvig] verba optimo iure in suspicionem vocarunt Naber 
(kmoivowro scribens) et Blaydes; ómouewiv tjv vovumviav R. 

1197. &gyci Athen. IV 1710] &oyai codd. || Évp...véa] &vgv...véav V. 

1198. yXo] om. V R alii. || no9:v| mo()ev V R. 

1199. 2 óc] )zmoc V R alii (ut Ach. 756). 








eredstoribus paciscerentur. Of. Vesp. 1421 
ebró  ÓuAcyQoouoci | Éxv' óuoAoyo  y&o 
zoráia. xal Bosw. Vid. etiam Vesp. 1395. 

1195. Sanus si est versus, vertatur: 
sin minus, inde a prüna luce tristibus ca- 
lendis vexarentur. Sed aptum sensum prae- 
bere haec non videntur. 


1196 sq. Qui fit igitur ut nom primo 


mensis die — id quod Solonem iussisse 


tu perhibes (vid. vs. 1191) — sed ultzmo 
praecedentis ad. magistratus deferenda. sint 
sacramenta? Recte in scholio sie expli- 
catur. 

1197. zovravea] vid. ad vs. 1136. 

— £vy...xoi vía] vid. ad vs. 1134. 

1198—1200. Iuvenis, quem modo suis 
ipsius verbis confutavit pater, ne sic 
quidem inops est consilii; statim enim 
succurrit ei argumentum, quo absurdum 
suum mendacium confirmet. Faciunt ni- 
mirum magistratus id. quod. quotannis viros 
pridie Apaturiorum coenam curialium prae- 
gustantes facere videmus. Quippe lucello 
inÁhiantes magistratus pridie euus diei, quo 
lege licet, sacramenta a litigantibus exigunt. 

1198. zgorév3ei] praegustatores. Sim- 
plex cév95; legitur Pac. 1009, 1120 
Cratin. fr. 320, aí£yvov; autem sive ya- 
orQuu&gyovs significat; vid. praeterea Av. 
1690 sq., ubi Herculi se offerenti ut car- 
nes asset jó0zrüc và xgía;" — irridens 


respondet Neptunus, — ,47:04À5v ys csv- 
9slav A£yswg?: (lene eas assaturum ? immo 
identidem inde detracturus es aliquid. et 
devoraturus! — Sed perperam scholia 
perhibent compositum idem quod sim- 
plex significare, docte vero de nostro 
loco disputans Iuba apud Athenaeum 
p. 171 zgozév9«c interpretatur zgoyevoccs; 
horum etiam Pherecratem mentionem 
fecisse, item Philyllium in Hercule fa- 
bula, ubi dicebat aliquis (2yó s) 75; 
vüv ztgotsv9Ov  Zognie »ocovutvy; dein 
Iuba sic pergit: eópíoxo Ób xol wrQquue 
imi K«qugoóógov Goyovro; (323/2 a. O.) 
H95vqow ysvóusvov, iv à (ozsQ v ovoTQuc 
oí ztgozévSat. eiat, xaSáztso xal oi z«gá&atrot 
óvouatóusvo,u Éyov oUroz ,dboxos sizev 
»0mos àv 5j BojóAg &yy vràmzaroUQue ueri rv 
»,GAàov AM95vaiov xarà rà n&TQux, Éympt- 
»09o vij Bovaij &qetoSat voUs BovàAsurig Tg 
»"u£oes, Gozso xal mi &AAat BovAci ai &ee- 
»TaL, kzó Tio $uégog js ol ztgozévS at tyovat 
»7Zsvrb f$u£gez;". Quo diserto testimonio 
efficitur zoorév9ac dictos fuisse colle- 
gium quoddam civium, quibus manda- 
tum erat ut pridie zZc Zoozícs, i. e. primi 
Apaturiorum diei, dapes communi cu- 
rialium coenae destinatas diudicarent. 

— maS:iy] vid. ad vs. 234. 

1200. zovzév3svoav] aoristus est gno- 


micus; vid. ad Vesp. 574 Ran. 216, 1068. 


190 


NUBES. 


ZTPE'UPIAAHZ. 


, 


3 
&U y. 


(Ad spectatores:) 


à xe«xoÓeíuovsc, ví x&0no9  &GfsArsooL 
uoves, 1] | Q0t, 


quérsQe xíoÓm TOv GogGv, Ovreg Àí(QoL, 


&or9uóc, zoófor GAÀoc, &(ugooíjo vevnauévors 


rr , ? , ' ' 1 n 5 
(OT &6íGc tuovrOvV XCL TOV "ULOV TOUTOVL 


1205 


259» loro 1G , 2 , 
em cuTUyicLOLV c T£0V UOL &yXoMLOV. 


(Canens :) 


»uüxoo à Zronpíadsc, 


? , , 2! € , 
cvUrog T égvg cog GOQoG, 


1201. y.] colon scripsit Lenting, vulgo virgula est. 
1202. cogóv, óvre; A(9o] coqüv óvvsc, 4i9or duo Cant. non recte. Blaydes coqóv, 
üvros Ai9o. vel cogóv, &y90oc, A(30o( tentavit, sed vulgata optime habet; vid. com- 


menáíarius. 


1206. uá&xag] uax&orar Westphal, uex&oé Bergk. || «)róg 7] a$vóc V. 





1201. zí x&95o3' &iiregoi] cf. Ran. 
989 sq. de priscis Atheniensibus: zéws 
Ó' ü&feAregóraror | xegnvóres uauuázvSo: | 
usAurióou xa9i5vro. Verbum x&9m5o3a. suo 
sensu usurpatur de spectatoribus, sed 
simul inest desidiae notio; cf. Lys. 1217 
Herodot. VII 140 etc. 

1202. Praeda mosíra, quonimm lapides 
estis etc.; vox xégóo; Pac. 585 ita fere 
ut h.l. usurpata est. — Sapientem se 
quoque vocat senex, quia et ipse est e 
Socratis disciplina et nova modo doc- 
trina a filio imbutus (cf. vs. 1309). Haec 
observatione responsum velim Dobraeo 
poetam iniustissime sie criminanti: ,quo- 
,modo Strepsiades, qui tam hebes fuerat 
»(62'1l—'190), subito sophista fit? An tum 
»sigovsUszo? An e duabus editionibus 
,Nubium confusis explicari debet haec 
,&ovozaoía ?"? 

— Ai9o] cf. Plat. Hipp. Mai. 2927 
obóév coi u&AAov ysycoveiv ÓUvauat 3 &t uot 
zagsx&91Go A(S0g, xal oórog uvàAiee, jure 
Grx 43r iyxiqaiov Éyov. Apud Theocri- 
tum X 7 alter pastor alterum nétQag 
&zóxouu —&rsoáuvo ,vOCab; vid. prae- 
terea 'Theogn. 568 Apoll. Caryst. fr. 9. 
Etiam apud comicos latinos homo hebes 


saepius dicitur /zpis (Plaut. Mil. Glor. 
II 2, 81 Terent. Hec. II 1, 17 Heaut. 
IV 7, 3). De Niobe Philemon fr. 101: 
ztgocnyogsU9r Óux vÓ uy quveiv A(90zc. 

1203. &oi9uóc] cf. Eur. Troad. 476, 
ubi Hecuba Zberos ait peperi oix &ovSuóv 
&AAcS kAZ Üztsgr&árovs DPgvyóv. Item "Troad. 
745 Heracl. 997; Hor. Ep. I 2, 27 de 
vulgo hominum: 08 numerus sumus et 
fruges conswmere nati (jusiz 0" ioukv àgi- 
9uóc, kooUgue zagzóv fÓovrsc). 

— mgófera] vid. Vesp. 32 (955) Plut. 
922 et supra ad vs. 730, Plaut. Bacch. 
V 2, 4 oves nos vocant, Petr. Sat. 9'I vervez. 

— dAAoc] i. e. uá&zgv, ut Ach. 114 Eq. 
11 Vesp. 85, 929 Pac. 92 Av. 4, 265 
Lys. 164, 252. Vid. Eur. Hec. et Troad. 
l.1.; Hel. 1421 z& zóv S«vóvzov dicuntur 
ojóiv àA3 &AAcg ztóvoc, Hel. 755 gíov à4Aog 
0£2s«o, Plat. Theaet. 176 d yijs &AÀcc ty 95, 
Dem. XIX $8 24 $yios; &Aàos, Ruhnk. ad 
Tim. p. 198 sq. — De origine vocis vid. 
ad Hom.? o 245 :v 144. 

— éugogíj; vevyouévoi] cadi coacervati, 
vacui. De verbo vid. Lys. 269 Eecl. 838. 

1205. àv s)brvyioow] item Eq. 1318, 
et eodem sensu zi cvugogeiz (&yaSaiz) 
Eq. 406, 655 Lys. 1276. 


NUBES. 


197 


t. , 
xcL oiov róv víóv roégzic 


gujcove, OX w oL gíÀor 


x«l oí ÓquóraL 


1210 &nAotvrsg, qvíxX Gv Gv vr- 
Xüc Àfyov rào Óíxag. 
(Ad filium:) 
&ÀX sióíyov cs BoíAouet mgGrov &cw&cor. 
(Cum filio domum suam intrat. 
Procedit Pasias senex obesus de rure cum Teste.) 
SCENA VIGESIMA SEPTIMA. 
Pasias. 
IIAXIA. 
(ad testem:) 
tiv vÓgo vOv ceOroU vi qoT] mwQoitvon; 
1215 oj0émoré y' dAÀÀà xosivrov süf Ug qv vóre 





1208. voégeic] éxroéqeis V alii. 
1209. ój 4] 9 


oig Qant. 1, hine qrüsovow oi& Playdes, pronomen y' vitupe- 


rans; quod tamen minime molestum est, si modo cum verbo £niobvres iungatur. 
1212. sloáyov]| sic V R, sloxyayóv multi codd., sed recte habet praesens, ut 
Pac. 882 Av. 658; cf. praeterea Eq. 970 Vesp. 170, 177 Pac. 49, 288 Ran. 617 


et vid. commentarius. 


1214. Pasiam hie et in sequentibus Zfavecrjv dicit R. 


1215. sb9); 5v] sic V R, zv eó30c multi. 





1209. Cf. Eq. 320, ubi coryphaeus 
dicit se aliquando yé4ov zt&uzoAvv cots 
Ónuóraug. xol qíAoug ztxoao eS ev. 

1211. à£yov] cf. vs. 953. 

1912. Sed ante omnim munc introducere 
te volo, ut laetis epulis celebretur reditus 
luus in domum paternum. In eiusmodi 
enunciatis si notio principalis inest par- 
ficipio, praesentis participium requiritur; 
vid. ann. crit. et cf. roéyov (vs. "80 
alibi) Si h. l. legeretur s/o«yeyov, quod 
est in multis codd., vertendum esset 
sed prius te introducto coenam parare volo ; 
cf. usus participii &vícec (vs. 181 alibi). 

12914. Nwmne igitur bona sua proicere 
(relinquere, negligere) aliquem decet ? Tta 
loquitur homo, qui paene sibi ipse in- 
dignatur quod veterem sodalem in ius 





sit vocaturus, contra crimina a nullodum 
prolata se defendens. — Vid. ad vs. 21. 

— sira] vid. ad vs. 226. 

— ivóga] aliquem, id est me. Etiam 
Av. 1319 Soph. Oed. R. 314 ita usur- 
patur vox, ut alibi zi; (vid. ad Ran. 552). 

— mpoi£vou] cf. Herod. I 24, ubi Arion 
dicitur piratas precatus esse »jyo5uaera« 
uiv Gqu mois(o, wvylv Óà rmocgowrsóusvos, 
et sic saepius apud Herodotum; apud 
Demosthenem XXXII 8 15 et alias eodem 
sensu usurpatur medium zzgoíso3at. 

1915 sq. Jfnime. Sed praestabat tunc 
fronte perfricta denegare quam nunc mo- 
lestia. affici. — , Utinam" senex ait , tunc, 
cum pecuniam a me petivit ille, re 
infecta eum domum remisissem ! Pude- 
,bat me scilicet denegare amico! Nune 


192 NUBES. 


&zseovOoiüco. uüÀAov 4) Gysiv mQéyuora, 
Órse vOv féuevroU y Efvexe vvvi yomuárov 
fÀxco Ge xÀqveUGovro, xcl yeviücouet 
éyügóg fr. mo0c robroicwv GvÓgl Ówuórq. 
12920 &r&g ov0émoré ys viv movoíÓe xovoLGyvv 
tàv, GÀÀà — 
(alta voce:) 
xclobuor Zrgewikóqv — 
(E domo procedit Strepsiades.) 


SCENA VIGESIMA OCTAVA. 


Pasias, Strepsiades. 


AZTPE'PIAAHZ. 
Tíe OUTO0GÍL; 
II ASIA. 
&íg vv tvqv vs xol véav. 


ZTPE*"IAAHZ. 


(ad testem :) 


Loro OQ 


e ? [5 5 (E 
Or, eig ÓU &imev auéoog. 





1220. ye] om. V R alii. 





igitur negotia mihi peperit intempestiva 
,illa benevolentia! Non nune peceo, sed 
,Ulunc peccavi". — Voces eb9üc et córe 
etiam vs. 1359 iunguntur. 

— xgsizzov .. . u&420v] eadem ubertas 
est Alex. fr. 262 siv obyl zgsirróv dart 
TG y yovr voUv | &iuov sivon uGAAov i| 
yvvoiz £ysu; 

1216. &zsgv9Quxom] ruborem. deponere, 
i. e. pudorem eruere, Àmpudenter denegare 
veteri amico cum vitae aerumnis con- 
flietanti. Compositum redit Menand. fr. 
782 Lucian. IV $ 8 Plut. Mor, 5475, 
cf. &zyov9quazóroc ünpudenter, fronte per- 
fricta Apollodor. fr. 13!0. 

1217. óre] s? quidem munc, ut vs. 1474 
(7, 34, 717) Ran. 22 et passim. 


| 





i 





1218. Zixo os xAgteUcovro] mecum. fe 
duco wAnrüoe, id est fesfem sive subserip- 
torem. Of. Vesp. 1413, 1416 et ad Vesp. 
189, Ruhnk. ad Tim. p. 159 sq. 

1220. Cf. verba sycophantae Av. 1451 
Sq. vó yévog o) xaorowyvvór | zacoüoc ó 
Bios cvxoqavzetv £0r( uow. Xen. Anab. III 
1 8 30 oóro: ó Gv99wzoc xol ryv zacvQiÓe 
xarQiGyüve, xol m&cav v»v 'EAAÁÓ. 

1221. tov] quamdiu vivo. Item Vesp. 
1122 Pac. 109. 

— xaàobuei] praesens est, non futu- 
rum, teste contextu, praesertim vs. 1223. 
Item Vesp. 1417 alibi; vid. Av. 1425 sq., 
infra vs. 1277, ad Ran. 578. 

1222. £vyv .. . xol véav] vid. ad vs. 1134. 

— qgegrópouci] vid. ad Ran. 528. 


NUBES. 


193 


(Ad Pasiam:) 


TOU yonucroc; 


IIAZXIAZX. 


rüv Od0sxo uvOv, Gg &ÀAefscg cvovusvog 


1225 


Tüv a"p«góv Umzov. 


ZTPEUWIAAHXZ. 


er ? ? , 
LTU7UOV 5 OUX Q(XOvU6TE; 


Ov mvvtc Üutig iore gucoUv9 (mmu. 
II AXIAZ. 
xoL, vi Zi, &moóóosv y émoóuvug rovg Otovc. 
ZTPE'PIAAHZ. 


, . 
uà róv Z(', o) yáo mo tór ébqníoraro 








12926. óv] o? cod?. nonnulli, Blaydes o$...u 


355). 


LOTES s 


1227. izóuvuc] inóuvus V, *ézmouvog (sc. age;)? vid. vs. 1135. 


1228. 


uk zóv 40) duo Bodl] z0 7yoéoz. — u& A40) VR et multi, u& AP? ob ó5gr 


(metro invito) vel u& 4" oióézov complures. 





1223. rob yo9uazoz;] sc. (2900) xa2et ue; 

1225 sqq. Cum Strepsiade creditorem 
deridente conferantur quae Plutarchus 
habet Mor. 559 0 de Epicharmi comoedia 
quadam, in qua demonstrabatur óz. ó 2a- 
gàv záAocw vÓ yo£og vUv ox ÓqeAet ysyovog 
Eregog Ó Àb xAn9elc ézl Ósimvov iySi; üxiw- 
Tog (xs víjusgov' 420g y&g iari, — debitor 
igitur aliquis philosophicis argumentis 
abusus sie fere probatum ibat nihil se 
debere creditori: ,hast du denn nicht 
von dem berühmten weisen, Heraklit 
,aus Ephesos, gehórt? Der hat ja aufs 
,deutlichste bewiesen, dass nur die ewi- 
,gen Gótter stets unveründerlich sind, 
,aber allesauf unserer welt und besonders 
,Wir menschen sind im steten wechsel 
»begriffen und mie dieselben" (Lorentz 
Epicharm p. 184, ubi vid. sequentia). 

1225. wegóv]| colore nune indicatur 
equus, quem xozzeríav dixit Strepsiades 
vs. 28. Est autem weoós color cznereus 
vel murinus; cf. Aristot. de Animal. IX 49 
$ 2 (Aelian. Hist. Nat. XII 28). 

1226. jv| referendum ad pronomen 
iyó, quod e praecedentibus mente est 





supplendum, quasi dixerit: ,/zzov Zyo 
&nvoUuxv;" Supplendum primae personae 
pronomen est etiam vs. 1380 Vesp. 518 
Pae. 865. Ad pronomen o eadem ratione 
referendum est 0; Ran. 1058 etc., dori; 
infra vs. 1377 Vesp. 487 Thesm. 706; 
ef. Plaut. Menaechm. II 3, 27 sqq.: Ui 
tu hunc hominem novisti? — Ibidem ubi 
Aic me tam diu: |n Epidamno. — In 
Epidamno? qui huc in hanc urbem pedem | 
nisi hodie nunquam àntro tetulit. 

— usi;] i. e. oí óÓnuórai, non spectato- 
res (ut putat Blaydes). 

1227. xaí...ys] vid. ad Ran. 49. 

1228. u& cróv AUC] mimune rerum sc. 
reddam. Plena esset oratio: o0 u& róv 
40i" ànoóóowo, eadem autem est structura 
Vesp. 1125 sq.: &yaSóv Éowxeg ojókv im- 
S$vusiv za9sv. | — uà róv A, ob yàg 
obóauGg ov $uugéíoov (i. e. oà uk cv 
4) uS9vuo), et Ran. 191 sqq.: Óobior 
oüx yc, | e ur vevavu&ymxe Tv ztsQl vOv 
xposüv.| — uk zóv 4Ü, ob y&o &A2 Érvyov 
àpSaAutbv (i. e. ob u& zóv Aia vevavu&y nza). 
Ad quorum locorum exemplum inter- 
pretandi sunt Pluti versus 104—106: 

13 


194 


NUBES. 


ddummíóne uoi! róv &xeréáBAwrov Àóyov. 


II AXIAX. 
1230 vüv Ó& Ói& roUr P£Eegvog sivon Óimvosi; 
ZTPE'PIAAHS. 
tí y&p &ÀX &v &moÀevGoiut voU wodQueroc; 
II AXiIAZX. 


xci rcUr iO:iQotug &mouócer uoi rovg OtoUe, 


Üv àv xsievoQ Éyd 6s; 


ZTPE'IAAHZ. 


M , , 
TOUG 7t0i0UVGe Os0UGc; 





1230. In R inter hunc versum et sequentem prima manus unius versus spatium 
reliquerat, quod manus recentior his verbis explevit: zeli u5v &zoóócs uot à u£ie 


& zQonv zteg &Aapec. 

1233. 7 — coz] 
Nub. 222); solum 
Reisig àixv, Bergk 


articulum zo»; om. V alii. Lenting pro v 
ZTP. zoíov; 9soUg; ILAZX. 0v iv zsisÜGc Éyoys os — non sine 


om. R, item GHermann (coll. Ach. 407, vid. etiam Ach. 404 


[UR 


&v coniecit ó» &v, 


insigni contextus detrimento omnes; vid. comment. 





Chreylus (ad Plutum) xai ux w imoii- 


- » ' C X »» » | 
7s ob y&o sógnoss duob | Cyrov £r &vópa 


ToU; rTgóztov; Beiríova. — Cario (ad spec- 
tatores) u& zóv A4) (i. e. o) uk vóv 4a 
sógnostc), oD y&o Égrww &ÀA2og — mWÀQv iy, 
ubi verba, quae Cariomi rectissime dat 
V, in aliis codicibus continuantur CAre- 
olo, insulse admodum. 

1229. zóv &xer&yinrov Aóyov] i. e. zóv 
rro" Aóyov. Of. &qvzrosz adiectivum Eq. 
757 eodem sensu adhibitum. Utrumque 
e palaestra est desumtum, cf. Vesp. 1384 
Sq. zvyuy Sevov | ó mosaBUrsoos xatéfaAs 
Tóv veürsQov et vid. supra ad vs. 551. 
Apud Platonem Rep. 534 c argumentatio 
invicta àzzo; dicitur 2óyoz. 

1230. éfaovoz sivo] item Plut. 241, — 
iimoveto39a. Eccl. 660. Cf. adiectivum 
iiaovgruxóc vs. 1171. 

9990s &ztouocat] i. e. óuvic agvsiaS at, 
iurare rem non ita se habere. Eadem rati- 
one adhibitum est verbum Eq. 424, item 
Plat. Leg. 936 e, sed Av. 705 Lys. 903 
signifieat iurare se aliquid non facturum. 
Apud Homerum &zouvóve. usurpatum 





esse non videtur (se 58 alibi), vid. tamen 
ad Od.* g 377. 

1233. ?va] u/i, ut vs. 190 Eq. 1328 Pac. 
205 etc. — In iuris consultorum hae for- 
mula remansit priscum hoc adverbium; 
cf. CIA. II 667 sq., Meisterhans Gramm. 
d. att. Inschr.? p. 209. Alia quaedam hu- 
iusmodi collegi in ann. ad Vesp. 186. 
Significat autem Pasias zóv AíSov zóv iv 
rj &yoo& (lovis ara quae fuisse videtur) 
ig ob oi Ótur5ral Óuócevreg &zsgaivovro 
tà; Ówwírag xal oi u&grugez iióuvvvro rác 
uaprvoias ([Aristot.] Rep. Ath. 55 8 5) et 
omnino iureiurando purgare se solebant 
cum magistratus tum privati homines (ib. 
et 7 8 1, Plut. Solon. 25). Vid. Dem. LIV 
8 26: Ariston Cononem aixía; accusavit, 
hie Zieovoz yíyvera:, rem cognovit diaetetes 
(cf. [Aristot.] Rep. Ath. 53 $ 2 sq.), quem 
perfunetorie etinique munere suo functum 
esse coram iudicibus perhibet Ariston, 
nocte enim testes suos zoóg zóv fwuóv 
esse adductos et 2iogxic3au etc. 

— robs moíov; 9sojs;] quosnam igitur 
deos? Idem articuli usus est ironicus 


NUBES. 


195 


ILAXIAZ. 
rv Zio, róv '"Eouijv, róv Iloczóo. 


ZTPEWUIAAHZ. 


1235 


M , 
vyQ Zia, 


x&v mQoGxoraOsiqv y. Gor Ouócon voiopoÀov. 


Il AXIAZ. 


?, 
&m0ÀO0LO rOLvvv fvexw dGvoiÓsíag £r. 


AZTPEUIAAHS. 


(Pasiae corpusculum designans:) 


GÀclv ÓweGuwyOslo Ovowv v obroct. 





1235. xiv] xci V R. || Y] om. R. 





vs. 1270; multo autem magis huie loco | 


hoe est accommodatum quam zroíovc 
9so/íg (omisso articulo), quid deos loque- 
ris? Vid. ad Ran. 529 (ubi perperam 
hune locum rettuli inter exempla arti- 
culi omissi, codices V R secutus et pel- 
leetus versibus Av. 1233 Ran. 529). 
1984. 4i rqv fv £90; Óuv)vat óx 
Zoáxov frate, schol. Hom. O 36; item 


Polux VIII 142 rgei; 9sob; Óuvivor £éxé-. 


Asvos Xóàov. Solone tamen vel Dracone 
antiquiorem fuisse morem per tria nu- 
mina iurandi docet Homerus (B 371 
O 36 i 158); constans autem erat in 
talibus formulis Iovis nomen, cetera 
variabantur pro re nata, videantur exem- 
pla Plat. Leg. 936e Dem. XXI $8 198 
XXIV 8 151 LII 8 9 et ipse Socrates 
supra vs. 264 sq., 424, 627. , Hie quidem 
Iuppiter ut supremus deorum, Mer- 
,curius ut in re pecuniaria, Neptunus 
,quia emtus est equus" (GHermann). 

1235. xbv zoooxaraS9:iv| sie Socrates 
apud Platonem Euthyphr. 3 dicit qo- 
Bona uy... dox... zavri &vógl Aéysw 
o) uóvov &veu uiG900, kÀAk xal zQoocTiSec 
àv fófos, si ví; uov &9£20t &xojew. Vid. 
praeterea Theag. 128 2; etiam Eur. Andr. 
609 hue est referendus. 

1237. Eadem verborum structura irri- 
dentes utuntur Melanthius de Ulixe Hom. 
o 225: xci xsv 0góv nivav uey&amv é&- 





yovvíióe Ssizo, iuvenis ad vetulam Plut. 
1062: 
Pronomen autem oórzooí referendum est 
ad creditoris ventrem, quem &oxóv nunc 
dicit Strepsiades, quemadmodum Acharn. 
1002 ei, qui victor e certamine bibendi 
evaserit, praemium publice promittitur 
,Uüter Otesiphontis" obesi hominis, cui 
pinguis aqualiculus propenso sesquipede ez- 
labat, ut cum Persio Sat. I 57 loquar. 
Vid. etiam Antiphan. fr. 19 roürov oiv | 


» DUX y JN, 
0vGLO utvrXv 8 Tig ixzAUVeté Os. 


ó€ olvogàvyiav xci zá&yos roU oóuarocl 
»&koxóv" xoAoUci züvreg; oi émiyópio, et 
Alex. fr. 85 de guloso homine: zer rjv 
zagouuíxv | ks( zoT s) uiv koxóg sb Ó& 
9)iaxos | tv9owztóc iori, quae verba Kock 
recte vertit: ,207» minus bene uter propter 
vinolentiam qwam saccus propter vora- 
citatem esse puíatur.  — Huic ,utri", 
Strepsiades ait, utilissimum erit si sale 
perfricetur, — ut fit ad coria asser- 
vanda, — sie indicans mis insulsum 
sibi videri hominem, qui nummos suos 
recuperaturum se putet. Vid. fr. 151: 
,Stheneli tragoedias devorare nemo po- 
test nisi s/; 0iog é&upaztróusvoz 3j ingovs 
&4az;". Praeterea conferri potest Pac. 
1073 sq., ubi Hieroclis zo5ouo2óyov fa- 
melici verba ,o/zo 3é£oqarov 5v Elp5vus 
Ófou &kvaAbcot | &Ààà c0Ós zQórsQov" sic 
interrumpit Trygaeus, ministrum carnes 
assantem allocutus: ,zorí; &4oí ys z«oréa 


DE) 


196 NUBES. 
ILAXIAZ. 
oiw (g xarayclüg. 
ZTPE'WIAAHZ. 
$5 qóeg qopncerou. 
ILAZXIAZ. 
oU rOL uà Tüv Zo rv uéyav xoi vovg OtoUc, 
1240 iuoÜ xerompoi&et. 


ZTPE'WIAAHZ. 
Suvuectoc 169v ,Osoic, 


xci ,ZsUc. yslolog óuvousvog roig tiüOcwv. 








xarxysis] Testi dat GHermann. || yóec Elmsley] yoac vel yo&s codd. 


1941. xal] ó; Blaydes male; vid. comment. 





rovr(", et Alex. fr. 187, ubi loligines 
parat aliquis zaezereuóv 7t024o)e xÜfovc 
cuGag te Aeztrot; &Ao(v. — Multa inutiliter 
de hoc loco hariolantur scholia. 

1238. ot! óc xaaysAs] item Lamachus 
Ach. 1081 oZuo: xoxoóa(uov, xcraysAgs ron 
cv uov, mulier Vesp. 1406 zai xazaysics 
uov; institor Pac. 1245 ofuot xaraysiüc, 
Cinesias Av. 1407 zezaysiàz uov, Óros si. 

— £i yóag yoprostoi] SC. otvov. Tantae 
amplitudinis est Pasiae ,uter", ut sex 
yóc; sive metretae alteram partem (20 
fere ,litras") facile capere posse videa- 
tur. Cf. Thesm. 746, ubi mulierculae 
bibulae utrem gestanti, quem puerulum 
esse perhibet ipsa, festive Mnesilochus: 
zág ry Óby£yove; vQst; yÓaz 1) rézraQac ; — 
Simillimus est apud Plautum locus Cur- 
cul. I 2, 14 sq.: sif?f haec anus. — Quan- 
fulum sii? — Modica est: capi qua- 
drantal (— 8 xyéac), quae verba collato 
Philylli fragmento 7 sie fere possunt 
reddi: zó yg&ówov | óuyi; zv uézgtov. — A&ye 
zócov. — x«grostat | 02ov uerQmrüv. Ver- 
bum j«ogeiv apud Ar. ita usurpatum non 
redit, sed alias minime rarum est, e. g. 
Plat. Hipp. Mai. 288 Z zóv xaAàw yvrgüv 
slal Tusc Óloro: zv E5 yóeg yagovcóv. — 
Non recte Blaydes: ,redde sez cong?os 
capiet &c. salis in corpus eius infricandi" 
coll. Plaut. Menaechm. V 5, 15 «0n potest 





Aaec res Aellebori iugere obtinerier vel 
Horatiano aon íribus Antieyris sanabile 


caput. 
1939. zóv 4m... xai vo)c 9soUc] vid. 
ad vs. 413. 


1240. (oix)... iuob xaramgoila] non 
gratis (nooixa, Hom. zotxo; v 15 o 413) 
iia mihi illuseris, non sic tibi abibit. Àoc, 
Aaud impune feres. Idem huius futuri 
est usus Vesp. 1396 Archiloch. fr. 90 
2usÜ Ó' ixsivog oU xaTa7tQoLs Etat, non geni- 
tivus autem sed participium subiungitur 
Eq. 435 Vesp. 1366 Thesm. 566 et apud 
Herodotum (III 36, 156 V 105 VII 17). 
Praesens apud Archilochum (fr. 130) 
inventum esse in verbis zporzsívo yetoa 
xoi zmgotacouoa. (manum protendo et aliquid 
mihi expeío) testatur Herodianus (vid. 
Et, M. s. v. 689,1 sqq.), alias non oc- 
currit; aoristo utitur Plutarchus Mor. 
10c ob ucv 2xeivóz ye ttavzeA2os zazsztooisaro. 
Activum si extitit olim, significare debuit 
gratis (zooixa) praebere; cohaeret sub- - 
stantivum verbale zrpofxzns mendicus Hom. 
o 352, 449. 

— JSavucciog Yo95v Ssot] mirifice de- 
lectatus sum cum ,deos" te audivi com- 
memorantem. Vid. ad vs. 174. 

1241. Iovis, a quo more solito iurandi 
initium fecit creditor, posteriore demum 
loco senex commemorat nomen, chiasmo 


NUBES. 


197 


IH AXIAX. 


M 


uv 


Qo Ca 


M , - , , , " 
cU rovrov TG 49óvo Óocsg Óixmv. 


ÀJ sl? moódGtg uot và qocueT, sre wt, 


&mómsuov &moxgwcsvog. 
ZTPEUIAAHZ. 


&ye vvv ijovyoc 


1245 iyà yàg «rx dmoxgwoUuoí cov Gegüg. 
(Domum introit.) 
IIAXIAZ. 
(ad testem :) 
ví Go, Óoxzi Ódodcsiv; &moÓcGsuv cor Óoxsi; 
ZTPEVPIAAHZ. 
(E domo redit mactram gestans.) 
z0U i60  obroc Cmoirv ue vigyUQiov; 
(Ad Pasiam:) 
Àéye, 
TOvtL Tí £O; 
IIAXIAZX. 
voU0' O0 vi éGTí; wgÓomoc. 
ZTPEUWIAAHZ. 
&ms moureig vigyUgiov, voiolrog Qv; 
1250 oUx &v &modoíqv ov0 Gv OfoÀov ovOtvíi, 


üGrig xoÀíGsLs wgÜomov viv xc«oOónmv. 





1242. ro/rov] roro R, hinc roíro (lovi) Kock non recte. 


1243. uo] om. V R alii. || ere 45] om. V. Blaydes à&i7 


» 2 


sv àmoódGsgc stre uy c 


xouuczc. Melius placet lectio vulgata, sic enim sire uy multo maiorem habet vim. 
1246. Totum Pasiae dedit Beer et in fine scripsit signum interrogandi; in codd. 
prior pars est Pasiae, posterior "Testis, in scholiis Testi tribuitur pars prior, 
Pasiae posterior. | co: óoxs] uot! óoxs: R, quae ferri nequit lectio nisi inter duos 
actores hie versus dividitur, vel sic autem pronomen egregie languet. 
1250. àv àpoióv| ógoióv à» vel ógo2óv (om. àv) habent codd. quidam. Cf. vs. 119. 





qui dicitur usus; sic impiis eius verbis 
gradatio quaedam inest et in ipsum 
Iovis nomen incumbit enunciati pondus. 

— oig slóóow] doctis (geleerden, zaak- 
kundigen) Idem huius dativi est usus 
Eur. Rhes. 973 ozuvós rotow sióóowwv 9505, 
Plat. Conviv. 199 a »&44w6og xoi toros 
Toig ul yiyvOOxovGw, oU yág 7tov TOi; ye 
sidógww, Alex. fr. 267] voi; ykg 0990s &l0ó0- 





aw | z& 
1242. 
1248. 

ANO. 


Sei us(to uxrgóg oüx fori noté 
Cf. Vesp. 1332 et supra vs. 865. 
Cf. Ran. 181 ZION. rovzi zí ioci; 
roUrO; Aluvm. 

1249. £zsra] vid. ad vs. 226 et 860 sq. 

1250. Eadem verba dixit vs. 118. 

1251. Suum in usum senex convertit 
id quod a Socrate didicit (vs. 670 sqq.). 
Sed nunquam auderet irridere creditores 


198 


NUBES. 


IIAXIAX. 


Yer) 
ovx &Q GmoÓooGcg; 


ZTPEWIAAHZX. 


2 ri , 3LP? v! 
ovy 0cov y £&w ti0évat. 


» c , M , - 
ovxovv &vvoGcg TL ÜGrrOV GxOÀwuoQyieig 


&z0 Tio 99«c; 


IIAXIAZ. 


p - ' 29:59. 5p re et 
G7eLuL XcL TOUT LOU , OtL 


1255 


Occ movravsi, 7 wmxért towv yo 
7j 0 . 7j "0 v &yo. 


(Abit eum teste.) 





1252. &àg] &g V R et plerique. Cf. Av. 91 Thesm. 8 Eccl. 462, 672: 
1254. vojv] vo( y codd. nonnulli, so/ y Reisig, x&v, «0 /o9' 0v, Elmsley. 


et ignominiose abigere, immo supplex 
eos adiret, nisi haberet persuasissimum 
se, si in ius vocetur, a filio defensum 
iri ope zoD &xereBirrov Aóyov, quem ille 
in meditaculo didicit, itaque fore ut 
creditores apud iudices causa cadant. — 
Hae observatione responsum velim cri- 
minibus eorum qui contenderunt parum 
apte nune senem, quem Socrates ut 
nimis stolidum e schola sua dimisit, 
ipsum creditores suos confutare, haec 
igitur referenda esse ad alteram fabulae 
recensionem, in qua solus pater nova 
doctrina imbueretur, alteri vero recen- 
sioni relinquendum esse iuvenem in 
sophistam conversum. Quae de nihilo 
fieta duco; ef. Prolegom. p. XV sq. 
1252. oày Ócov y £u' sióévou] quod. qui- 
dem sciam (Cie. de Off. III $ 59); con- 
similis est Britannorum locutio zof if I 
know if. Simillimo ioco Trygaeus Pac. 
824 ministro laetis verbis ,o ó£ozo9, 
Wxsg" se salutanti respondet ,ós àyó 
inv9óuxv rwóg", sunt qui dicant. Infini- 
tivus conferendus est cum Pac. 857 0o« 
y $&ó' iós», Thuc. VI 25 S$ 2 oca... 
joxsiv aijrG. Eandem autem locutionem 
sine ioco usurpant Mnesilochus Thesm. 
34, Euripidi roganti unquamne Agatho- 
nem viderit respondens u& zóv 40i oUnzo 
y ore xal iui y siósvou Blepyrus de 
uxore sua loquens Eccl. 350 o/xovv zo- 








vuo& y ioriv Ó v. xol Eu eióévaw 'lTheae- 
tetus Plat. Theaet. 145 « Socrati roganti 
Theodorus sitne pictor respondens o)y 
000v y £u sióévci. Quamquam etiam tali- 
bus locis inest ironiae aliquid; nam 
poetam, qui clarissimus habetur, si quis 
dieit fortasse se vidisse sed prorsus non 
recordari, vel uxorem suam si quis col- 
laudans addit fieri tamen posse ut clam 
se nonnihil interdum peccet, vel fami- 
liarem aliquem si quis dicit pictorem 
esse fortasse, ita tamen ut ea res pror- 
sus se latuerit hactenus, non serio vultu 
sed subridens loquitur. 

1253. oUxovv...&moAwagyiiz] quin. linc 
abripis te quantocius! Futurum verbi ali- 
unde ignoti redit Pac. 5629 &3' GOzos 
AuteoytoUusv olzaÓ' sig và ycgía. Aoristi 
infinitivum fingit grammaticus Bekk. 
Anecd. 431 (perinde atque &zougá&a 
ibidem), recte interpretatus &zoAiaegyt- 
aat] Txyíog zoÓgmusiv dori mop Toig 
xcuixoig roig 7taAoi0ig, ad nostrum autem 
locum scholion annotat Aiegywouo/c esse 
czwtjuera. Praeterea cf. futurum oix 
&moAéiac eodem sensu usurpatum Av. 
1467 Pherecrat. fr. 42 Eupol. 206 (vid. 
etiam ann. crit. ad vs. 1296). 

— évócag c] vid. ad Vesp. 30 et ad 
Ran. 606. 

1255. Le. z&xiwT dimoAo(ugv sb ur nzQu- 
v&vei& go. 9150c. Vid. ad Ran. 177. 


NUBES. 


199 


ZTPE'PIAAHZX. 


M - 31:53. ? ' A] ^ , 
x«L TtQoGazt0Àtig CQ cUT& 7Q0c TOLG óc se. 


n2 RIP. , ^ 
xoíro. Ge roUró y oUyi BovAouor zoOctv, 


óru] éxdÀeGag sÜmÜuxGg yv xdgÜ0omov. 


(Prodit Amynias iuvenis, eleganter ornatus et promissis capillis, sed idem 
claudicans, tristis, lacera veste.) 


SCENA VIGESIMA NONA. 


Strepsiades, Amynias. 











AMTNIAZ. 
i wot uot. 
ZTPEPLAAHZ. 
E 
£a, 
1260 río ooroGí mor i690 0 O9uvàv; oU rí mov 
1256. xol zoocamoAsz V] xal zQocamofaAsz R, zoocamofaitis plerique. 
1259. £a] ter vel quater scribunt codd. nonnulli, bis Ernesti (Amyniae conti- 


nuans). Cf. 

1260. zís 
suspicatur GHermann), £a, ví: obrog Ég9* 
501 (vid. Thesm. 1009). 





— S4oo ngvraveia] tem tib inten- 
dam. Vid. ad vs. 1136. 

1256. abrk] sexaginta drachmas; vid. 
ad Vesp. 659. 

1257 sq. Hoc demum est creditorem 
deridere, si quis sic de eius commodo 
sollicitum se ostendit. 

1259. Procedit 4:;14s quidam iuve- 
nis, — sive Pronapis hic est filius aliunde 
notus (vid. vs. 686 sqq.), uti ego arbi- 
tror, sive alius eiusdem nominis. Non 
patris sed filii hie est amicus A&oci0g tig, 
equorum perinde atque Phidippides 
amantissimus interque certamina eque- 
stria vitam terens, eleganter comtus 
capiliisque promissis. At nune male ei 
est; nam currum modo fregit, in pul- 
verem deiectus est, pulcra vestis lace- 
rata et foedata, ipsum corpus graviter 
contusum, dolent ei artus, dolet caput. 
Itaque lento diffieilique gradu ceu tra- 
gicus aliquis heros claudieans se pro- 


Pae. 60 Av. 327 Thesm. 699. 
— Spnvov| ví; fo9' ó Sgmvov oíóro; V R (dein 442o; supplendum esse 


ó 9grvàv Teuffel coll. Eur. Hel. 541 Hec. 





trahit ad domum amici Phidippidis, ut 
tristem huie casum enarret argentumque, 
quod nuper ei commodavit, reposeat, 
quo novum currum novasque rotas (cf. 
vs. 91) sibi emat. Non ipsum tamen 
sodalem intus offendit, sed eius patrem. 

1260—1266. Clamorem audit Strepsi- 
ades, clamantem autem cum nullum 
videat, certe nullum videre se fingat, 
rogat deusne aliquis sonum illum lugu- 
brem ediderit. Dicere igitur debebat: 
,0U Tí zov rüv Ócuuóvaov vel zàv C REUUTu in 
rz (i. e. deus aliquis) va6ta igSéySavo ;" 
ut Socrates apud Platonem  Euthyd. 
2914 (quem locum contulit Teufftel), 
sed tragoediae cuiusdam nuper audi- 
iae recordatus Carcimi eiusque filiorum 
inserit mentionem. Nempe Xenocles Car- 
cini filius, de quo vid. ad Ran. 86, 
anno opinor proximo docuerat drama, 
cuius argumentum erat Tlepolemus Her- 
culis filius Licymnio avuneulo occiso 


200 


NUBES. 


rüv Kogxívov rug Ócwuóvov ég9éy&aro; 
AMTNIA. 


tí 0'; OGrig tiui, roUro BovAscO siüévoi; 


; s! , 
&vjo xcxodoc5uuov. 


ZTPE'WIAAHZ. 


xarà GtovrÓv vvv TOÉfTOU. 


AMTNIAX. 
»0 GxÀAqoi Óaiuov! à rOyou 9ocvoivrvyse 


1265 


»Uvrov duv! o IleAAág, Og w mosca !* 


ZTPEWIAAHZ. 


Tí daí Ge TAwmólsuóg moT sloyaovoL xoxóv; 


AMTNIA. 
uy Gxümré w, 0 rüv, GÀÀÁ uoi rà qoruere 


róv víóv GmoÓoUvert xéAevcov, à &Àafev, 








1262. Sojisg9" eióévon] goUAe uavS&vew Blaydes sine iusta causa; vid. comment. 
1265. ifnzov| óóuov Kock; in tragoedia hoc fuisse credibile est, comico vero 


minime est obtrudendum. 
1266. zoz] zózor V alii. 





exul Rhodum profectus, vid. Hom. B 
661 sqq., Pind. Ol. VII 27 sqq.; quam 
caedem 7yo4o3évra eum perpetrasse di- 
cit Pindarus l.l, casui vero tribuit qui 
fusius rem enarrat scholiasta Hom. l1. l., 
drama aliquod, fortasse ipsum Xenoclis 
Lieymnium, secutus. Xenoclis fratres 
Xenotimus et Xenarchus erant actores 
Scenici, hos igitur cum ipso eam tragoe- 
diam ceterasque eiusdem  tetralogiae 
egisse intellegimus. Anno 414 Xenocles 
alia tetralogia vicit Euripidem (Aelian. 
Var. Hist. II 8). 

1260. o0 zi zov] numquid...? Vid. ad 
Ran. 522. 

1262. zoíro] demonstrativum etiam 
Vesp. 653 Soph. Oed. R. 407 sic adhibitum. 

— gojiso3s] alloquitur spectatores vel 
cives qui in platea adesse finguntur, ut 
vs. 1326 et 1436. 

1263. Idem est versus Ach. 1019. 

— xark Gexvróv vuv vgémov] fu igitur 
abi tuam viam (Plaut. Rud. IV 3, 88, 





nos: ga dan wiws weegs), hinc fe proripe, 
ne infortunii tui nos fiamus participes. 
Cf. Herodot. V 15 oi 
ÓixGxsÓmaSévreg xaT écvroUs Éxagrot érgá- 
zovro. Vid. etiam Vesp. 1493 xazà cav- 


Tlaiovesc .. . abzíxa 


Tov Opa. 

1264 sq.  Flebili voce conqueritur 
Amynias, usus verbis 4/emenae apud 
Xenoclem fratris mortem lugentis — si 


| fides scholio corrupto. 


1264. cxigo Óaiuov] eodem epitheto 
utuntur Eur. Alc. 500 Antiphon III y $ 4. 
Cf. etiam Pac. 1250 à óvoxá3apre Óatuov 
6; uw &zólscac, Eur. Ale. 385 Hipp. 871 
Andr. 98, 1036 Hel. 455 fr. 781!!. 

— S99avoávrvyss]] Xenoclem zyovo&uzv- 
xsg Scripsisse testatur Euphronius in 
scholio. Quod musarum est epitheton 
Pind. Pyth. III 89, musae Uraniae 
Baechylid. V 13. Cum nostro loco cf. 
Rhes. 118 99a/cavre; kvrbyov yvóas. 

1267. Simillimus est versus Eccl. 1005; 
cf. etiam Ran. 58 et Eccl. 1074. 


NUBES. 


201 


&ÀÀleg vt uívroL x«i xexüg TemQoyÓTL. 


ZTPEWIAAHZ. 


1270 


' - -A , 5 
r& 7t0i« TroUTe yonuoo ; 


AMTNIAX. 


& éQavsícaro. 


ZTPEWTVIAAHZ. 
xoxGc &g Ovrog siysg, Gg y £uol Óoxsic. 
AMTNIAZ. 
Ümmovgo y éAeóvov é&émscov, vi] vovg tovc. 
ZTPEUVWIAAHZ. 


, - €- [uA 3:73 P4 , 
rí ÓOjr« AÀqosig GozteQ C Ovov x«rcmeGQv; 





1269. Om. codd. quidam, del. Bergk, post vs. 1271 collocat GHermann, &44oc 


ye...mézgay& t. scribens. || ze] ye V R alii. || uevzo:] z&vzos Blaydes coll. Aesch. 


Prom. 636 Pers. 689 Eum. 726. 
1272. y | om. V R. 





1269. uévzo.] profecto, ut vs. 1339, 1342, 
1361; vid. etiam ad vs. 329. 

1270. z& ztoiv raíra youuara;] quaenam 
est ista. quam dicis pecunia? Ut hoc loco, 


sic etiam Ach. 963 articulo demonstra-* 


tivum additum est: ó zotog obrog 4á&ua- 
yo: Praeterea vid. ad vs. 1233 et ad 
Ran. 529. — Ea vocis inflexione haec 
dieit senex qua utuntur qui puerulorum 
absurda flagitantium vel hominum furio- 
sorum mentem sedare conantur. 

1271. Neglectis Amyniae verbis utpote 
delirantis ,graviter profecto" Strepsiades 
ait ,/aborare mihi videris." Vesanum ni- 
mirum esse qui talia contendat. — Notus 
hie est usus imperfecti, de quo vid. ad 
Vesp. 451 Ran. 39: nunc demum perspi- 
eio quam male tibi sit (dudumnque fuerit); 
cf. Eq. 1170 Pac. 142 etc., cavendum au- 
tem ne cum Blaydesio vertamus male 
igitur revera tibi est, quasi senex dicat id 
demum esse xexóg £yew, ipsius filio pe- 
cuniam dedisse mutuam. 

1272. , Nec mirum", respondet iuvenis, 
,curru enim modo sum eiectus". Cf. Vesp. 
1427 vio XvufBapiru; démeoev i$ Gouaos, 
Idomeneus de Eumelo Hom. :£ 467 uv 





ixmsgéuev Óio GUv 9' &ouara Jie, item 
4 179 E 585. — Aliena hine est altera 
verbi 2xzízre&w significatio Óomis excidere, 
spe frusirari (Herodot. III 14 Lys. XXXII 
8 10, vid. etiam Aristot. Poetic. 18), 
quam multi tamen editores hoc quoque 
loco ei tribuerunt, scholiastam dum se- 
quuntur mire obscurantes verba simplicia 
perspieua festiva. 

1273. , Equos agebas?" senex retor- 
quet, quo magis etiam fatuum iuvenem 
ludibrio habeat: ,aó «sino lapsum te 
putabam ita delirantem". —  Proverbia- 
lis nimirum locutio àz' óvov (xara)zeoetv 
de nugantibus usurpabatur, vid. Plat. 
Leg. III 7014 et cf. Apollinarius 
epigr. 1 (Anth. Jacobs II p. 258). Asini 
loco zóufgov commemorat pater ebrius 
filiumque irridens Vesp. 1370, apud Eu- 
polim autem (fr. 371) lectum fuisse óozeo 
&zà yoóg msaóv testatur Zenobius II 57, 


0 » 


item Hesychius s.v. àz óvov xoronztoov, 


0 » 


"ubi corrupte traditum est àz' 0ó7;9ov pro 


&zó yoós (A4IIOXOOY-AIIOXOOC, pes- 
sime Schneidewin àzó y3ovóc;). Ad quae 
Eupolidis verba illustranda Nencini v. d. 
Studi Italiani 1893 p. 373 sqq. ingeniose 


NUBES. 


AMTNIASZ. 
ÀqoÀ, v& yoXuor GczoÀesiv si fBovlouci; 
ZTPEUFPFAAHZ. 


, * - 
o)x £69  Onoc c) y cv916 Oyiwxveic. 


AMTNIAZ. 


Tí Óaí; 


ZTPEWUIAAH. 


rv éyxégaÀov (6msQ GrotioUo(í uoi Óoxcic. 


AMTNIAS. 
GU Ó£, vi] 10v "Eouijv, zooGxexAQosGQo( y cuo, 


e| wi] &z00cGtstg TÓQyUoiov. 
ZTPEUWIAAHZ. 





XÜTELTÉ VUV, 





1275. «291; GHermann] «)ró; codd., cui pronomini nullus hie est locus, cum 
non habeat cui possit opponi. || 5yieveiz Bergk] óyieivei vel -voi; (sie GHermann) 
codd. — Ingeniose Meineke Amyniae tribuit verba oí» — a)zóg oywivag, dein ioi 
(pro zí óaí) xz& Strepsiadi; sed multo aptior est tradita verborum divisio post- 
quam ab Hermanno Bergkioque versus est correctus, miror autem Blaydesium 
ineptam" hane emendationem (in quam et ego sponte incidi) dicentem. Immo 
gradatio sic fit festivissima; vid. comment. 

1276. haze] in mentem venit *zsi, quod facile sie corrumpi potuit; sed vid. 
comment. 

1277. mgoozszAnasaSol y $£uoi] sic Suidas s. v. ztgoaxszArotaSaou zQooxezAZoSaoi uot 
joxsi; V R alii. In textu tradito lacunas hic illie vitiose esse suppletas haec lectio 


ita testatur ut res in dubium vocari nequeat. 





contulit Ar. Vesp. 616, unde apparet 
etiam poculi aliquod genus dictum fuisse 
óüvov, de ebrio igitur homine apud Eu- 
polim fuisse sermonem; cf. AWillems 
Bulletins de l'Ac. de Belgique 1894. 
Alios e sono simili vocum &z' óüvov et àzó 
voU iocum duxisse perhibet Suidas s. v., 
quod credibile videtur collato simili am- 
phiboliae exemplo a5 vole vel &virrgic 
zs00U0« xoi» £azc (Quinctil. VII 9, Diog. 
Laert. VII 8 62; vid. etiam ad Ran. 303). 

1274. &moaapeiv| recuperare; vid. ad 
vs. 1140. 

1275. Senex vividius etiam iuvenem 
commiseratus neglectis denuo eius ver- 
bis ,x«e spes quidem" ait ,convalescendi 
fibi ulla relicta est, opinor ^. — Similia 








sunt Chremyli ad sodalem verba Plut. 
364 ojro. u& cv ZQugzo ywxivav uot 
óoxsig. Vid. etiam Pac. 95 Av. 1214, Alex. 
fr. 262 zí; Ó$9' óyuaivov voüv 7 É£yov czo- 
u& zore | yausiv; 

12776. , Cerebri enim concussione laborare 
(e direrüim, speciem Aominis cu cerebrum 
concussuwm est praebes. 

— (orsg] nos: a/s Aet ware. Idem par- 
tieulae usus est Ach. 193 Vesp. 395 Pac. 
235 Thesm. 869 Plat. Lys. 222 c Phaedr. 
2602 Phaedon. 664, 88 4 Cratyl. 384 c 
Menexen. 235 c etc.; nostro autem loco 
abundat verbum óoxsiwv, non tamen cor- 
rupta videntur verba. 

12717. mgoozesxAnosc9c] vid. vs. 1221 et 
ad Ran. 578. 


NUBES. 203 


zórego vouítswg xouvov Geb rv Zia 


1280 


rr [uA Iu , , ^ ' [vA 
Üeuv QÓcQ &£x&ácror, y] vOv Tiov 


Zixeuv xdáro9sv ro0r0 ro09 Óco mw; 


AMTNIA. 


oUx OiÓ 


P1) , ec , ? , , 
£ycoy Om0rtgov ov0& gor uéÀet. 


ZTPE'PIAAH. 


- $ 
Tüc OUV 


e wnósv 


, € . * 
&zoÀesiv r&oyUgiov Oíxotog s, 


oic9c rOv usreóógov ztQaypucrQv; 


AMTNIA. 


1285 


&mÓ0g ye. 


, N , 
GÀX si Gmavífsg, v&Qyvoíov wor róv rOxOV 


ZTPEPIAAH. 


robro Ó £69 0 


e , , , 
rÓxoc Tí Owoiov; 


AMTNIA. 


, 2:005. 3 UN ' - 1 2 ep 
ví Ó. &ÀÀo y 4| x«rà uijvo x«t xo Tuicv 


, , ? , 9X , 
ztÀéov zÀtOv véQyvQiov «si yUyveroL, 


$z09oíovrog vOU 7ggóvov; 





1279. às] sic V R, o?&i multi. 
1282. ob0:] obósv V R. 


1285. uo] vo?» Meineke; Blaydes ài? sb omaviter (vel -fe) &gyvoiov, vóv yov 
zóxov | kzodor& (m). — oóros xrí, verbo ozavites genitivum subiungendum esse per- 
hibens: sed in addendis retractavit sententiam. 

1286. àzóóos ys] &ztódore V R (cf. vs. 1262), &zódoc (sine ys) multi codd., &ztódog. — 


zi...zóx0;; 5j Meineke, parum venuste. 


1289. óztopp£ovros] nip. (ut vs. 1295) non recte Dawes cum Bodl. 7, coll. Aesch. 


Eum. 856. 





1279 sq. &el...éx&ovors] etiam vs. 1458 
haee iunguntur adverbia. 

— r:àv 4íx bav| haec nimirum vulgi 
est illa opinio, quae quam sit inanis 
edoctus nune est senex apud Socratem 
(vs. 368—373). 

1283. à&zoiepeiv] vid. ad vs. 1140. 

1285. onzavitac] absolute nune usur- 
patur; addi poterat ryoruérov, ut Eur. 
Hec. 1228, praeterea vid. Aesch. Choeph. 
717 Eur. Med. 881 etc. 

1286. 35oiov] proprio sensu vox usur- 
pata est in versu simili Av. 93 à 'Hoá- 
xis, vovrl ví mor iori (verum videtur 


zi mots) r0 S5oíov, nunc autem, ut vs. 
1156, ambigua vox zóxo; ludendi dat 
occasionem. Praeterea cf. locutio zí ró 
xaxóv (ad vs. 184). 

12987. c«( ó? dio y ij] idem harum par- 
ticularum indicativo praemissarum est 
usus vs. 1447, 14195 Pac. 923 Ran. 198; 
vid. etiam Eq. 615. 

1288. zàéov miéov] vid. ad Ran. 1001. 

1289. óxogoíovros] dum sensim defluit 
(ut aqua e clepsydra), praeterit. Cf. Dem. 
XX 8 49 zá&vra raUra &usioUusve ónigget 
xa&rk uuxgóv, Theocr. VII 121 zó rot xa- 
àóv üvSog ómoggst (l. a. &mogosi). 


NUBES. 


ZTPEUIAAHZ. 


x«Àüg Àéyeg. 


u& AU. GÀ. Venu. 


ZTPE*'UIAAHS. í 


XG&TQ TOC 
4 


1290 Tí ÓÓra; viv OáAerrav £09 Ori màÀsiova 
A "^ 1 E 
vvvL vouítsu 7) mQ0 TOU; 
AMTNIAZ. 
oU yàg Oíxoiov mÀsíov sivo. 
e , 3 /, E , 
«Uy £V, C xoxóóctuov, oU0iv yíyvevot 
émigotóvrov rüv mor«uOv mÀc(ov, cv Oi 
1295 


Oxveig moijjGet T&QyUQuov mÀ£ov vÓ cóv; 


, - 
0Ux &mo0LióEs; Gevrüv Gm vie oixíag; 
(Ad servum:) 


gége uor và xévrgov. 


(Aeccepto flagello ferit Amyniam.) 





1292. óíxctov] ó/var abrjv Blaydes. 
1295. zéov Mut. 1] zàsiov cett. 


1296. àzoówóta] -5ac V R et plerique (item Eq. 969 Thesm. 1224; cf. Eq. 368). 
Correxit Elmsley. Dubitanter Bentley oix &zoAwáieg; abró9' (melius esset abtix ) 
coll Av. 1467 (vid. comment. ad vs. 1253). | &z?] 2x V R alii. Cf. Vesp. 456 


Pac. 1121 et supra vs. 1254. 





1290 sq. Hane quoque quaestionem 
in scholis philosophorum ventilatam esse 
cum per se intellegimus tum testatur 
Lueretius VI 607 sqq.: Nanc ratio red- 
denda augmen cur nesciat aequor. | Prin- 
cipio iare iirantur non reddere maius | 
naturam, quo tantw fluat decursus aqua- 
rum, | omnia quo veniant ez omni flumina 
parte. 

1292. ob...Óíxoiov] i. e. oix &vóéyezat. 
Prisca hiec obtinet vocis óíza:og vis; quae 
primitus significat id quod ex consue- 
tudine fit, id quod rerum naturae vel 
hominum institutis longo usu consecra- 
tis est consentaneum (cf. Hom. i 59 
g 2'5 v 43, 168 etc., quapropter Chi- 
ron, qui Centaurorum cultissimus erat, 
óuxoióraTog; dicitur .4 832. Idem igitur 
in dietione epiea est óízo:ov quod vevo- 
uiguévov vocabatur postea. Vid. Thucyd. 





IV 62 8 4 ox sürvysi Óuxalos mon neces- 
sario feri rerum natura ut prospera for- 
'una& utatur. In attico sermone etiam 
locutio óí(xgyv eum gen. (Düj wiüze van) 
priscam vocis potestatem servavit. 

— xá&ro] cum indignatione rogantis 
sunt xaí (vid. ad vs. 210) et sire vel 
Érearo (vid. ad vs. 226). 

1296. Cf. Av. 1020 Pithetaeri ad Me- 
tonem verba 
&zuOv àAà«y5;" — Verbum immerito in 
suspicionem adduxit Bentley; vid. Vesp. 
196 O9z zóv 0vov xal ocvzóv sig ziv oi- 
zixv, Soph. Phil. 577 Gcov zá&yos | &xze 
aecvzóv $vAAapov (Linc te proripe), cf. etiam 
Pae. 19 (oios $viiafióv) xal cavzóv ys ztgós, 
Soph. Ant. 444 c) uiv xouítot; àv Gsavzóv 
oi 9£4&c, Eur. Phoen. 1636 xóju£e cavzüv 
.00u0Y Égo. 


1297. qéps] cedo, vid. ad Ran. 498. 


»0Ux évauerQüoetg Gavróv 


NUBES. 205 


AMTNIA. 
v«ÜUT éyà uegrÜoouat. 
ZTPEUTIAAHZ. 
Ümoys. ví uiAÀewge; oUx £Àje, à Geugógo; 
AMTNIA. 


(vapulans:) 

rvür ovy VBoig Ó5cr dorív; 

ZTPEUPIAAHZ. 

dÉewg; Ego) 
1300 xevrQv O-0 Tüv TQOXrÓv Gt TOV GtiQcgógov. 

(Profugit Amynias.) 
peUystgo; tuslÀov ge Gs xiwviüoswv yo 
«vroiGL TOig TooyoiGu. «cL &vvooíciw. 

(Domum intrat.) 





1297. Versus partem posteriorem "Testi tribuunt multi, non recte. 

1999. Amyniae verba ,raüv — iozív;" olim Testi a quibusdam esse tributa e 
scholii verbis zaüze Zouxsv ó  uáorus A£ysw c6 Óaveor; efficit Rutherford; sed 
haec adscripta leguntur versui 1298, qui versus quidni Testi (qui nullus tamen 
nune adest) olim perperam tributus fuerit a quibusdam, pro e«uqóga legentibus 
Ilzoi«, quod est in V R. | 2q«a20] sie scripsi coll. Vesp. 1348 Pac. 432; émuió 
R, imi &iàov V, ird &20 multi; veterum 'errores commemorantur in scholiis. 

1301. 4g« os xwácswv] &' Goa xwüsew. V R, sic aut &ox xwüoev o plerique, o' &o« 
ziwnucsv Brunck. 

1302. a)roici roig TQoyotoi Elmsley] «üroi; (-zoio. V) ooxyois rois coict (coz; V alii) 


eodd. — Vid. ad Vesp. 119. 








— «ca? iyàb ucegr)gouci] vid. vs. 1222 | vid. | 288 etc.) apud nostrum Vesp. 1348 


et ad Ran. 528. Pac. 432 fr. 552 redit, item Phrynich. 
1298. Uzays] vid. ad Ran. 174. fr: 15 vid: etiam 'Ehucz V 7/78848: 
— cauqgóoa|] vid. ad vs. 23. Tamquam 1300. zóv osigeqógov] i. e. zóv cstgatov 


equum senex ÀAmyniam vapulantem allo- | Zzzov (Soph. El. 722), zóv deSiógelgov 
quitur verbis ex filii ore saepe auditis | (Soph. Ant. 140) vel &orozsoOcetgov. Vid. 
cwuqóge et csgaqógs. Vid. Eq. 603, ubi | vs. 1298 et ad vs. 122. Vox legitur 
ad verum equum haee dieuntur; prae- | etiam Herodot. III 102 Aesch. Ag. 842 etc. 
terea cf. Eq. 243 o)x Hrs. 1301 sq. ,Proóe sciebam me íe cum 

1299. car oby Üpo óc doriv;] quid | istis rotis bigisque summoturum!" — De 
si Àoc non contumelias! (Ter. Andr. I 5, | hoc genere loquendi vid. ad Ran. 268. 
2), isa quidem vis est (Caesar apud | Verbo autem »vev senem non sine ne- 


Suet. in vita 82). Vid. ad Ran. 21. quitia nunc uti (vid. ann. erit. ad vs. 
— üia;] de futuri usu vid. ad vs. 633, | 1102) apparet collato vs. 1300. 

de verbo ad Ran. 1001. 1302. airotat vois x1£.] vid. ad Vesp. 119. 
— qual] Ammittam (r0 x£vrgov). Ver- — «goyoic. xci $uvogícw] parti sub- 





bum e veteri poesi notum (ém-izev, | iungitur totum, ut supra vs. 413 et 1239. 


NUBES. 


XOPOZ. 
(Cantus.) 
Stropha (vs. 1303— 1311). 


I - 
oiov r0 zxQ«yuárov égüv 


qÀevoov. ó yàg 


yíoov 00 &ovwq9tic 


1305 


&xocrsoijoeu BovAsroL 


r& qouc9 Q £ÓnveiGoro 


, LU 9 ref ? / 
X0U0x £GU O7t0Gc OU TusQov 


, , M 7) f^ M 
Aqwevoat vu zgüyu, O0 TOU- 


TOV T0016: TÓv GOQuGTv -— 


1310 


Ln - 9f. 3. 2 
c Gv za«vovoysiv do$ov é&- 


eípvqe T vt xexóv Aepestv. T 


Antistropha (vs. 1312—1320). 


5 ' Cs 311429 e 
OLUu CL yeo cUTOV CUT €U- 





1304. *kovr9sic] io«c9si; codd., iiao9ei; Reisig, émaoo3eis Blaydes, 0óe yornocas 
Reiske. Of. vs. 1312. — Verbo é&gvso3ar noster etiam Eq. 572 Eccl. 365, 798 


Plut. 893 usus est. 
1308—1311. Verba corrupta. 


1308. ijweram] sie V R et plerique, z« Z5wera alii; 4 jwerot x: GHermann. Ferri 
posse Ajwerai ....0 zmoujas...A«geiv T. iure negat Kock; ipsum tamen verbum 
Ajwera: propter ea quae praecedunt sanum duco, quapropter reieci quod tentave- 


ram zreígezci. || vobrov] rovrov Bergk. 


1399 sq. Lacunam verbis /ow; &v9' explet Reisig; &v9' óv est in codice 4, cf. Plut. 
434. Sed adverbium 76g recipiendum non videtur, neque enim placet bis in eodem 
cantico usurpatum (h.l. et vs. 1318), neque satis concinna est vocularum oix £g3* 
üzec obx et ioo; iunctura. Ferri posset fortasse *&zé&vrov vel *éxeivow. 

1311. v xaxóv iafsiv| xaxóv 2«gsv v. GHermann, xoaxóv zt záGyew Reisig, A4eetv 
xaxxóv v. Meineke. Equidem malim *óízyv z«gacyeiv vel ózooysiv, ne in eadem 
sententia bis legatur verbum ZA«uf&vev. Vid. ad vs. 1308. 





1303 sqq. Dum senex coenam quae para- 
batur repetit (cf. vs. 1213), improborum 
consiliorum exitum praedicit chorus. 

1303. zoeyu&zeov ip&v] cf. vs. 1459 
Pac. 191 etc. et ad vs. 1007 Vesp. 1392 
Ran. 228. — Cum his verbis compo- 
nendus est versus 1308: oe :pso igitur 
die habebit quale appetit no&yua. 

1304 sqq. Z» animo est seni apud vudices 
negando fraudare creditores; at novo Auic 
sophistae instat. aliquid, quod. minime gra- 





tum éi erit, opinor. Hie verborum cor- 
ruptorum, quibuscum cf. Plut. 433 sq., 


| sensus esse debet. : 


1305 sq. Peccasse se ipse Strepsiades 
confitetur infra vs. 1463 sq. o? yág us 
yoív v& yoruaS" & iavea&uny | &zoorspsty. 

1307. o)x Zo3' üzws obx | videantur quae 
observavi ad Ran. 640. 

1309. Sophista ironice nune a choro 
dicitur Strepsiades, qui cogóv v8. 1202 
se vocavit ipse. 


NUBES. 207 


Q1GsLv, Orso 


, 
zÀer mor ét, 


3 1 [À! , ^ 
€LveL TOV vVLOV ÓcLvóv 0L 


jvóueg ivavríag Aéysw 


1315 roloiv Óuxoíotg, GorE vi- 
xüv Gmavreg oiomso v 
Évyyévqvon, xav Àéym mewmóvqo. 
lococ 0, ioc BovAyucsror 
1320 | «cL Gqpovov coróv tiva. 
SCENA TRIGESIMA. 
(Anxius foras profugit Strepsiades insequente Phidippide.) 
Strepsiades, Phidippides. 
ZTPEIAAHZ. 
jov, iov ! 
& y&írovsg xol Évyysvsig x«i Ómuórat, 
GuvvdOeré uon ruzTOuévo moo r£jvy. 
oiuor xexoÓe(uov cio xeqpoie xci Tüe yvá9ov. 
1325 0 puiegé, vózr&ig TOv-zteTÉQU; 


OQEIAIIITIIAHZ. 
quu, & rtg. 








1312. ibiza] imstize V R alii, iz5re  GHermann, ió/fgz vel i35o« Blaydes, in 
versu antistropho 1304 servantes éoac3síc. 

1314. yvóuoc] yvóuac 7 V R alii. 

1316. &zevroz| del. Bergk (vid. vs. 1308 sq.). 


1317. xjv] x&v codd. 
1319. ó'] om. multi. 


1312. 


iunguntur. 
1314. Cf. vs. 321, 888, 1037, 1040, 1338. 
1317. &uyyevgzoai] i. e. eis Aóyovs £191. 
1319. 7ooz;] cf. vs. 1129. 


— foviájsste] Se. u&iaov, praeferet (ut | 


semper apud Homerum). 

.1322. Cf. coqui foras se proripientis 
clamores apud Plautum Aul. III 1, 1 
Sqq.: opíafi cives, populares, incolae, acco- 





záici mori] etiam Vesp. 1060 | /ae, advenae omnes | date viam qua fugere 
Pac. 133 Plut. 1002, 1075 hae particulae | 


liceat etc. 

1323. z&c» viyvy] vid. ad Ran. 1235. 

1324. Cf. fr. 324 otuo( xazoóaiucov Tic 
Tó9' juspoaz. 

— tij; yváSov] quam filius izázoiev. 
Cui ultimae impietatis flagitio (cf. Ran. 
149 Aeschin. I 8 28) poena legibus prae- 
stituta erat capitis deminutio (Andocid. 
I$ 74, vid. etiam Xen. Mem. II 2 S 13 
I 2 8 49 sqq.). 


208 NUBES. 


ETPE'WIAAHZ. 

óo&9' ÓuoÀoyotv9' Ort. us vrómtti; 
OEIAIIIIIAHZ. 

xcL uda. 

ZTPE'PIAAHZ. 

& gueob xol morocÀoío xci vovymoUye. 
OEIAIIITIIAHZ. 

c09íc us rvUr& roUre x«l mÀsío Àéy& 

&o oic9' Or. yoíoo mÓÀX &xobcov xcl xcxá; 


ZTPEWUIAAH2. 


1380 


€) À«XXÓTEQOXTLE, — 


OQEIAIIIIAH X. 
zr 7zt0ÀÀoig roig QóÓ00íc. 
ZTPE'PIAAHX. 


TÓv TteTÉQU TUTUTELC; 


OQEIAIITHIAHZ. 


M ? - M , 
x«L Gmoqoevaà ye, vr Ze, 


e , 
Qc év 





1328. us zabrX] ust V. 
1329. xai] om. nonnulli, ó7j alii. 


Ox G. évUTTOV. 








1326. óozrs] de plurali vid. ad vs. 1262. 

— xci uá&ia] et lubens confiteor (Ter. 
Eun. III 5, 48); vid. ad Ran. 864. 

1327. Vid. ad Ran. 465. Filium zarga- 
Aoíav senex ira percitus etiam zoryogUyov 
vocat; cf. Ran. 773. 

1328—1330. Verum zob AMóíxov disci- 
pulum nune praestat se iuvenis; cf. vs. 
910—912. 

1329. z0AZ &xojov xci xaxá] quicquid 
contumeliose in me 2acitur; noto usu dici- 
tur zo44& xal xaxá. Of. Eq. 1276 Thesm. 
851 etc. 

1330. à Aaxxómgoxrs] o fossa (Iuven. 
II 10), — à 4exaránvyov (Ach. 664). Inest 
huie voci crimen zi; sbguzQozríec perri- 
dieule exaggeratum, ad eius autem ana- 
logiam conformatum est adiectivum 2«x- 
xómiovto; de OCallia illo praedivite (ad 


Ran. 428) a comico aliquo — semel 
opinor — usurpatum (Hesych. s. v., 
com. adesp. fr. 68). Nam ex illo epitheto 
proerevisse fabellam, quam referunt Plu- 
tarchus Aristid. 5 Suid. s. v., veri multo 
est similius quam illuc spectantes comicos 
AexxónAovrov Calliam vocasse. Redit vox 
Aaxxómgoxro: apud Cephisodorum fr. 3 
iexxzongoxrie Eupol. fr. 3515, apud Luei- 
anum autem XXXIV 8$ 12 inter alia eius- 
dem farinae vocabula legitur 4axxooytoc; 
praeterea cf. yavvózowxro; Ach. 104, 106. 
Est autem Aá&xxoc lacus, cisterna (Eccl. 
154 Apollodor. fr. 1 Aeschin. I 8 84 
Xen. Anab. IV 2 $ 22 etc.). 

1330. zárre moAAoi; voig ÓóOoic] quicquid. 
Aabes istiusmodi rosarum in me conice. Of. 
v8. 910 et 912. 

1331. xoi... ye] vid. ad Ran. 49. 


NUBES. 209 


ZTPEUWIAAH. 
(0 MLCQOTGTE, 


M , , Ei , 
xol mg yévoi &v smorége rUxvttV £v bx; 


OQEIAIIIIITAHZ. 
£yoy &moós(to, xeí 6s vuxncoo Ayo. 
ZTPEUIAAH. 
13385 TOUVTL GU vix1QGtLG; 
OEIAIIITLAHS. 
T0À ys xoi QcÓLoc. 
&£lo0 Ó' Omórsgov roiv Àóyow oves Aéycwv. 
ZTPEUTIAAH. 
zoLow Àóyows; 
OQEIAIITITAH2. 
rÓv xo&írtOV 34) vOv ijvtovo; 
ZTPEUIAAHZ. 
didebduqv uivroi cs, vi] AU, Ó ute, 
roiGuv Óvxa(otg &vriAéyewv, ei vovroyl 
1340 u£Aleug uw. &vemeloeLv, cg Óíxorov xal xoÀÓv 


2 





1333. à» oixr] £vóixov (quod et mihi in mentem venerat) Blaydes, non recte. 


1335. zoi0] z&vv Blaydes dubitanter. 


1336 sq. Absurda esse Phidippidis haee verba iure observat Kock; non tamen 
dubito quin ipse poeta hos versus adiecerit, quo magis in ridiculum detorqueret 


duplicem illam disputandi rationem. 


1339. zavrayl Blaydes] zabír& ys codd., raír& us Blaydes dubitanter (omisso 4c 


vs. geq.). 


1340. &/] om. V R et plerique (cf. vs. 143). 





1338. xci] vid. ad vs. 210. 

— iv óíxy] vid. ad vs. 1379. 

1334. aéyov] cf. vs. 953. 

1335. vovzi o) wixáosc;] Aoccine me tibi 
concessurum! cf. vs. 1087. 

— zt0A0 ys xal QaÓioc] et multo quidem 
superior e disputatione evadam facillime. — 
Vehementer affirmantis est zo40 ys com- 
parationi adiunetum; vid. Lys. 147 sq. 
u&iiov àv Óuk zovroyl | yévow? &v elgrjvn; — 
zt0AU ys vjj t 96 (et multo quidem magis), 
hoc autem loco verbo vujoo 1. e. xge(zzov 


Zcouc. notio illa comparativa inest. Legi- 
tur zo4b vix&v etiam Ach. 651 Thuc. I 
49 8 6 VII 31 $ 7 etc. 

1336. Absurda est optio quam patri 
nune facit filius; vid. ad vs. 112 sq. 

1337. zoíow Aóyow;] vid. ad Ran. 529. 

1338—1341. Hoc si evinces, artem qustis 
criminibus oblioquendi revera te didicisse 
claro patebit! — Of. vs. 888. 

1338. uevroi] vid. ad vs. 1269. 

1339. votow Óuxalows &vrfyav] ef. vs. 
1314. 

14 


210 


NUBES. 


rüv ztríoc vUmTtGÜcL iorwv bmÓ vÀv vifov. 
DEIAIITIIAHZ. 


A540 
GÀX otouer uívror G^ &vemsíotwv, Gore ye 


? 5 ? MI ? , , MY , - 
oU00' cürÓg G&XoocGcusvog ovó&v cvrtQeic. 


ZTPEUTVIAAHZ. 
xcL uqv 0 r&. x«l ÀéScug Gxobcot DovAouct. 
XOPOZ. 
(Cantus.) 


Stropha (vs. 1345—1350). 


1 LU 5 E , cr 
cóv &£oyov, o mgscpüro, goovri$ewv Om 


1345 
Tóv &vÓge xgoTüGsic" 
[3 Ci , , 2 L ? ^ i. 
Gg obroc, ei wy] vQ émemoíÜtwv, oUx Qv Tv 
rr ? , 
oUroOc Gx0Àeorog. 
&ÀAX £o9 Oro €9ocóvervar OTAóv ye vàv- 
1350 9oómov io: rO AWua. 


SCENA TRIGESIMA PRIMA. 


Eidem. 
KOPTO AIO. 


GÀX, é& Orov vÓ moórov ijo&o9 1 udym ysvécOor, 


ijóv Aéyswv qo? mvQóg yogóv: m&vrog Ó& roUro Ogdctg. 





1347. (s) zszoi9«v Dawes] zezoí9s R, zmémoi9(sv) V et plerique. 


1349. óro] àp ó Blaydes coll. Ach. 330. 


1350. ógióv ys ràv990zov (s)ori r0 ijuo] sic vel 972óv yé vot zÓ iua vÓ rikvÓgóc 
GHermann, óZióv (ys) zó AZu' iori vzkv99izov codd., ó52óv ys v0 AZ iori zÓ vikvÓgós 
Bentley, ó5jióv yé vo vàvógóg v0 vogue Kock, ó5iov Ó& có A5ua Dindorf, oaov vÓ AÓuc 


tkvóoóc Bergk. 


1352. Verba non sana esse cum articulus omissus testatur, tum vox zzgóc yogóv 
in coryphaei ore inepta admodum, tum languidus versus exitus. GHermann ea 
(Meineke 705) ó9 Aéysv zgóg zóv xogóv coll. Ach. 4106, ;jóm A£yew zog vÓv yogov 





1342. uévzoi] vid. ad vs. 1269. 

— (ógr:] praemittendum est obzw; e 
praecedentibus mente suppletum; vid. 
ad vs. 1151. 


1344. à rz zol Aéfec] quid tandem sis | 


dicturus, quomodo vel unum verbulum possis 
proferre! Nid. ad vs. 840. 

1345. oóv £Éoyov] item vs. 1397, 1494 
Lys. 315, 381 Ran. 590 $et saepius, 





Cratin. fr. 108 Soph. Phil. 15 Eur. Alc. 
39 etc., vid. etiam ad vs. 1416. 

1849. 3occ)verai] i. e. 9o«oUz daz, zu- 
oTsUs&, Cf. Soph. Oed. Col. 1031 à47 o9" 
óro ci ziozóg Ov Éógag váós, Lys. XIII 
8 28 s uc « 92v ó éiniorsves. Verbum 
redit Ach. 330 Ran. 846, vid. etiam 
Aesch. Suppl. 772 Soph. Phil. 1387. 


1352. závzog; — dg&cesc] haee si sana 


NUBES. 


211 


ZTPEUIAAHZ. 
xol uiv 09sv ys moGrov To&éuco9w AoidoocicOon, 


C 


eye 


1555 


A 


5 
poco. ime] yàg cíorwóus9 , Goto lors, 

- A ? NI S À , À /, , ? M ? : 
zoOrov uiv cürüóv riv Àógev ÀaDóvr &yo £xéÀevca 
5 , , 1 - c p z 
GGet Zuucovídov uos, róv Koíov, og émtytn 
e 


, , , E) - * LU M , 
0 0 cvoOécg &oyotov &ivort éqaGoxe TO XV RQLeELV 





Lenting, iyoZv A£yav (vel àéyav ae xy) 7toóc róv yogóv záv9' dog Óó£Ógazev obros 
Blaydes proposuit exempli gratia (cf. Av. 1201). Cuiusmodi si quid latet, pro zóv 
xooóv malim *zoUg qíiiovs. Sed nimis violenta et incerta haec omnia. Aliam viam 


ingressus Dobree coniecit Zuiv iéyewv y! zgós yágu. 


1355. uiv] om. R. 


1356. Koiov GHermann] xoqióv codd.; cf. Lehrs Arist.? p. 285. 


13857. sb9éo;] s030; V alii, e03 0c es eomplures, hine Blaydes s$90; óz... 


» 


doc. 





sunt, vertantur: a/ vel non adhortante 
me id facies. De adverbii závzo; usu 
vid. ad Ran. 263. 

1354. 67:9 ors] cf. vs. 1213 et ad 
vs. 1303 sqq. 

1355—1379. In Daetalensibus pater 
fillim sophistarum doctrina imbutum 
simile quid iubebat (fr. 223): &eow 
uot GzóAióv 2aBów (sc. v/v Aígav) Mixaiov 
zai Mvazo£ovrocv. Nec dubium quin filius 
ille patri idem fere responderit quod 
Phidippides noster, vel is quem Eupolis 
(fr. 139) induxit dicentem: z& Zrroryógov 
ve xci Màxu&vog Zuwwvióov vs | &oyatov 
kelóswv. Scilicet carmina Stesichori, Si- 
monidis, Alemanis, Aleaei, Anacreontis, 
Thespidis (Vesp. 1478 sq.) Phrynichi 
(Vesp. 220 et 269), Aeschyli a Phidip- 
pidis aequalibus spernebantur prae re- 
centiorum poetarum artifieiis musicis et 
verbulis Euripideis; vid. supra vs. 967 sq. 

1355. Cf. Philoeleon $vuzorixóg vt yl- 
yvsG9a. studens Vesp. 1220 sqq. 

1356. Crius Polycriti filius Aegineta 
initio belli Persici inclaruit; ad quem 
Cleomenes rex Lacedaemoniorum sibi ad- 
versantem ,7 à5 »D»" inquit ,xazayc2z00, 
Ó xQi& Ti xtgem, Os cuvoiGÓuevos ueyáAo 
xax5", Herodot. VI 50 (ef. 73). Hunc 
igitur virum (aut alium eiusdem nomi- 
nis) Simonides commemoravit in carmine 
quodam, unde haec verba afferuntur in 


scholiis: iz£$a9? 6 
SOv ic sÜÓsvÓgov &yAaóv Zhi | zéusvoz, — 
manifesto igitur spectans vocis zoióz vim 
propriam; sed cuiusmodi fuerit verborum 
ille lusus efficere iam non possumus. Ini- 
tium esse carminis in Crii honorem con- 
scripti, cum e luctae certamine victor 
evasisset, scholia perhibent; Bergk vero 
statuit Crii aemulum aliquem a Simo- 
nide esse celebratum. 

1357 sq. Hae statim in re sophista- 
rum alumnum se praestitit Phidippides. 
Nempe multis ea aetate displicebat 
priseus mos in conviviis carmina popu- 
laria cantandi, insulsorum enim impe- 
ritorumque hominum hoe esse, at con- 
fabulari virorum cultiorum. Of yàg q«020t 
xai &yogociou &vS9oconor — Socrates ait 
Plat. Protag. 347c, d — óik vÓ u!j óU- 


vacSai &AAj2oig ÓU écvrüv cuvstvat àv TÓ 


Kgoióg obz &exéog | d- 


zóto jrói Óik cio ÉavrGOv quovis xal vOv 
Aóyov civ éavtüv óm ünaitvoíag, Tuulac 
ztow00c. v&g aÜAmroióaz, z0A4400 uicSoUuevot 
&iiorgíav qoviv [rhv vàv c)iOv] xci ói& 
Tis izsivov quw; &AAQjAotg cÜvawiv üztov ÓE 
xaAol x&ya9ol cvuuzorcu xcl mszGt0sUuEvOL 
obz àv iÓoug oUr 


elotv, cÜAmrgióng oUr 


ópynotoióes oUrs waAtgías, kÀ7 aüroUs ab- 
Toi; ixxvoüg OvrOag Guvsivau. Gvsv TüY Aroov 


ze xol zaiówDv roUtOYv Oi Tijg abrOY qovijs, 





Aéyovrág Te xal &xoDovrag £v usget éamvTOYv 
í xocuíos, xiv rt&vu Ttohov oivov zioow. Qua- 


212 


NUBES. 


düswv ve mívovO', dGmtgel x&yovo yvvoix GAoUoav. 
OEIAIIIIIHIAHZ. 


' ? - 5 , - 
o) y&o vóT tÜüOUc yojjv G'CGodrvreGOn( ve xal mortioOoL, 


1360 


* , E 
WOcwv xcÀeíov8', GGmsoel vévtwyog Cori1Ovro ; 





1359. g 


&gárreg9a. Meineke] c (oé y, y) &ga vUzre09e« codd. (cf. Vesp. 1299 


Pae. 42 Eccl. 91), Bentley os züzzs03e, GHermann dubitanter oé y &ga zumróusvov 
Émouva. — Of. vs. 1373. || ze] om. V alii. 


propter in coena Agathonis convivae r7» 
uiv slosi9oboav aDAnrolóo yatgew — &ovreg 
dux Aóyaw Óà àAàjAor; avvóvrec (Conv. 176 e) 
de Amoris vi et indole confabulantur, 
neque aliter sentiebat Euripides, qui 
nutrici haec verba tribuit Med. 190 sqq.: 
oxatobg; Ó& A£ycv xojótv Tt Gcoqojg | vovc 
zoócSe Boorobs; obx v &u&prois, | otzuveg 
Üuvoug; imi uiv Soi(mug | in( v sianivouc 
xal za Ósízvoic | yÜgovro, píov csozv&s 
&xo&g xré. 

1358. dóozsosl x&yguc yuvaiz A4oUcov] 
neque &d »t$a«oítav verbum neque ad 
zív&v haee sunt referenda, sed a solo 
verbo &óav sunt suspensa. Mulierculas 
vel operarios (e. g. iuowooroóqovs, Ran. 
1297) inanes cantilenae decent, non viros 
urbanos. Quapropter in Agathonis illo 
convivio (l.l.) tibicina é«vzi 7 &xv pjoU- 
Agzot rOi; yuvoisl voi; Évóov ebAsiv iubetur. 
Qui locus cum nostro collatus satis aperte 
testatur etiam Socratis hane fuisse sen- 
tentiam, et dictum illud de ,mulier- 
eularum neniis", fortasse etiam illud de 
»,Cicadarum epulis", cum a comico tum 
a Platone ex ipsius ore esse sublec- 
tum (cf. Prolegom. p. XXXI—XXXIVY). 
Facile autem nobis fingimus mulieres, 
dum grana molunt (Plut. Mor. 157e, 
Tryphon apud Athen. 618 7) vel in ca- 
mino torrent, linguam faucesque exer- 
centes ut taedia sua fallant, nec mirum 
inde ab epicorum poetarum aetate pro 
exemplo inanis garrulitatis fuisse ygcbv 
x«utvo; videantur Iri mendici ad Ulixem 
verba o 26 sq.: à ztózou és ó uoAo[góc 
imrgoyáónv kyogsós | ygnb xagavó JFiaoc. — 
De voce x&ryovov vid. Thuc. VI 22 et ad 
Vesp. 1153. 





1359. cóz sb90;] cf. vs. 1215. 

— é&pá&rrzso9o| pulsari. Idem fere signi- 
fieat quod zózrso9o: sed aliquanto est 
fortius; vid. Eecl. 976 sq. vetulae iuve- 
nisque colloquium: oóroz zí zózzs6; uiv 
iui Inreig; — mó9ev; | — xol vüv 9ügav 
y djoerrss. Of. Aesch. Prom. 58 Pers 
460, 1054 Herodot. VI 44 etc.; com- 
posita autem huius verbi inveniuntur 25- 
«o&rrswv Eq. 641 Thesm. 704, &àzeo&zzew 
Herodot. VIII 90 Thuc. VII 63 $ 1, zoz- 
«o&zrsu (Pac. 266 vHerwerden) Herodot. 
IX 69 Thuc. VII 6 8 3, evragázzew He- 
rodot. II 63. De translata significatione 
vid. ad vs. 1373. 

— narsigS9ot] conculcari, pedibus proteri. 
Cf. servi verba Eq. 69 sq. /jueic 0$ ó(óousv 
s ÓR gu5j, nzatoUusvo: | ómó coU yépgovros 
óxtazA&cwue yitousv, et vs. 166 BgovAnv za- 
zíoss. Conferri potest /zoíc3e. Eq. 924 
(Aesch. Prom. 365). — Animum plane 
despondentis est indicium si quis zarzeiv 
zagéys. (Plat. Theaet. 1914 Soph. Ai. 
1146). 

18360. zérzyacg] cicadae enim neque 
tacent quamdiu vivunt neque edunt, sed 
&Óovrsg &usioUc. Oírov Te zal ztorüv, yégog 
roUro z«ok Movoüv Aapóvrec, urÓiv zpogis 
OsiG9aL ysvoutvouc, &44' koírovg ve xol àmo- 
tou; sb9)g üÓnv fog &v rsAsutQuooOu, ut 
loquitur Socrates apud Platonem Phaedr. : 
259 c. Quem locum cum nostro cohae- 
rere suspicor; vid. ad vs. 1358. Praeterea 
conferendus est Philyllii versus e con- 
textu evulsus: oU» sut rézri$ oDÓE xoy (as, 
à yüóvc (fr. 21). — Cieadae tempore 
aestivo izl zv xg«óov perpetuo cantan- 
tes (Av. 40) cum notissimae sunt Euro- 
pae meridionalis incolis, tum vero Athe- 


CR 


NUBES. 2S 


ZTPEUWIAAHZ. 


E , HI 2/2? 5! k 37 Ao. 
rOLCÜro uéívroi xal róv £vÓov &Àeysv olíieg viv 


M j , I b] 3 S , 
X«L r0v Zuuovióqv £gaGox sivet xoxóv mOunjrmv. 


"CNN , , $43? c , , ' - 2 
xci yo uóÀug u£v, &ÀÀ Opuoc Tvscyoumv vO ztQOrOv 


Émsura Ó! PxAevo  erÓóv GÀÀ& wuvooivqv Aagóvr« 








m E c 2 3 -* - 
1365 TOv iGy0lov Aí&ci Tí uoi. xGÜ' ovrog sbOUg simev 
EN Aj Aic jÀ e M ? ; - 
»Syó y&o AicyóÀov vouífo moürov év moupreic, 
ajógov zÀéov, &fÜorerov, GrÓuqoxe, xomuvoroióv ;* 
xcl ivraUO« mg oicG96 uov ryv xegÜ(av OgeyOsiv; 
1361. i»óov] om. R, post Zieyov habent nonnulli. || viv] xei vov V alii. 


1865. sb90s simev] simsv (om. e090c) V, airàv simev dubitanter GHermann, sizev 
aljo: Meineke, sic zxsvov Bergk deleto vs. 1366. Hunc post vs. 1364 collocat 
Schütz, post vs. 1368 dubitanter GHermann (cf. Fritzsche "Thesm. p. 438, quos 
sequitur Kock), traditum tamen versuum ordinem iure praeferens, nam in iuvenis 
ore ironiae plenus est vs. 1366, in patris vero ore plane inutilis. 

1366. zoorov] moox»róv Thiersch ingenio abusus. 








niensibus carissimae (vid. ad vs. 984). 
Omnium autem insectorum u&4toz« 02tyo- 
gízovg esse, solo enim rore vesci (04iymv 
dgócov ziv&w Anacr. 32), observant etiam 
Aristot. Part. Animal. IV 5 extr., Plut. 


Mor. 660 f. 

1361. uévzo.] vid. ad vs. 1269. 

1364 sq. 4d citharam canere — pater 
ait — sz obsoletwm fibi videtur nuniaeque 


rusticifafis, ab Ó à2à& uvgoivgv Aegóv vv 
-AioyUAov A£&Sov zi uon corona cerie sumta 
Aeschyli aliquot. versus (assa voce) mii 
recila. Idem vocum o) (ous) OÓ' ii 
(salem) imperativo praemissarum est 
usus. Ach. 191, 1033 Nub. 1369 Pac. 
660 Lys. 904 Antiphan. fr. 163 Eur. 
Heec. 391; cf. à44& vüv Av. 1598 Thesm. 
288, à4i& "Thesm. 421, 449 Soph. Phil. 
1041 Eur. Or. 1562 etc. 

1365. «] i. e. ógoiv zwa. Cf. vs. 1371 
Vesp. 580 Han. 151. Pessima quaevis 
sibi imprecans aliquis apud Ephippum 
et alia optat et hoc: ó5sss zer Ósitvov 
Gjeóómoósg uot A&éyor (fr. 16). 

1366 sq. Hwnc scilicet inter poetas prae- 


fero tunidwm  incompositumque  clamato- 


rem! — Bene factum, patrem irridens 
ait iuvenis, quod cascum istum nugato- 





rem nominasti: quem quomodo non plu- 
rimi faciam equidem! 

1366. yxo] ironiae indicium, ut Vesp. 
1159 etc. 

— vouílo mgürov iv zowjrai;] similis 
verborum est structura Eur. Electr. 82 
Sq. Jlvi&óg, ot y&g O9 mgórov àvS9gónov 
iy | ziorÓv vouito zcl qiiov iévov v éuóvw, 
prae ceteris hominibus fidum te duco. 

1367. De voce wógoc vid. ad Ran. 
492; adiectivo à5$ócraros (&-5U-orarosc) in- 
compositus (Quinct. X 1) designatur qui 
zócuio; non est sed duogqoc, vid. Plut. 
Mor. 10142; adiectivum  ozouqoéi, de 
cuius termino vid. ad Ran. 1074, signi- 
fieat grandiloquum, verbo autem inde 
ducto ozouqátev noster utitur Vesp. 721; 
de voce denique xgo5uvozoióz vid. Eq. 628 
et ad Ran. 929. Praeterea cum his cri- 
minibus conferri possunt Ran. 839, 924 
8q., 940 etc. 

1368. Item Dicaeopolis Ach. 12, qui 
cum Aeschyli drama acetum iri sperasset, 
frigidam illam '"Theognidis tetralogiam 
vidit seenae commissam: zc zoür Égetoé 
Lov ÓOoxeig tf]v xcgóíav, i. e. zt otew ue 
zórs pósivyS5vat zt0ocor;vai uot cToUro, 
vomitum istud mihi movisse. Etiam apud 


ei T1! n * DH E : 
Oucoc Ó& róv Ovuóv Ocxov f&gqv 


NUBES. 


.G0U Ó' GÀÀà rovrov 


rà Gogà rovziL* 


* Ju - 
0 à' eb8vc qÓ  E$owídov Qüoív uv, óg diva 


&ürlgóc, & GÀsbxnoxs, vv Óuouqroíav GOsignv. 


xcL iyà oUxév ébqvscyóumv, AX cbOéog Godrvo 


z0ÀÀoig xc«xoig x«l eicyootGr x&v ivreÜOtv, oiov sixóg, 





1370 Àífov rm. rv vsoréígov, Grr dori 
ex 
1370. zavz( Blaydes] vabze codd. 
1371. ;jó' Blaydes] jo 
defendi 





codd. || àsó& Dindorf] ixive« codd., quae quadamtenus 
potest lectio, vid. ad vs. 1102; hoc tamen loco verbum apertum contextui 


aptius mihi videtur quam dubiae potestatis illud zivetv. 
1312. àósiqpóc] &ós2pós (cf. Thesm. 563) codd. nonnulli; sed seni zgzo/am fuisse 


fabulam sumamus necesse est. 


1373. xai ljyo] x&y ER, x&yo ó' V alii, x&v Meineke, iyo óé c (0 £z Toup) obx 
jvecyóuyv codd. nonnulli. || s03£vz &o&zro Cant. 1] sb3éo; :fagárro pauci, eb97c 


iiaoéárro V R et plerique. 


1374. xr ivrsb9:v] xkvreb9ev V R, sic aut xkvrsD9sv oiv plerique; x&vzeüSev uiv 


GHermann, xai zobvrsU9ev Meineke. 





Thuecydidem II 49 8 3 zaoóía stomachum 
signifieat, nec non in hodiernis linguis 
multa supersunt vestigia huius generis 
loquendi et cogitandi, plebeeulae etiam- 
nune usitatissimi, quo corZis fit mentio 
cum intellegendus sit s/omacAus: mal au 
coeur, le coeur 1 enm retourne, ca me 
soul?ve le coeur, sick at heart, gezond. van 
harte, hartewater, de zenwwen zijm mij op 
hel hart geslagen, ik Aeb mog màets over 
iji hart gekregen etc. etc. — OCeterum 
z«góia non caec97vo. nune dieitur sed — 
quod eodem redit — reboasse; sonum 
enim indicat verbum 0oey 9«tv (Hom. 4/30 
Theoer. XI 43) sive oy9siv (« 402). Cf. 
Homericum illud de Ulixe iram vix com- 
pescente: xgeóíg dé Jo: Évóov jàázra (v 
13, 16). 

1369 sq. Filium quam maxime sibi 
necessarium et post aliquot dierum ab- 
sentiam carissimum nune quoque comi- 
ter allocutus pater ,qwim igitur" ait 
Saliud quid recitas e recentioribus istis 
poetis, qui fibi tantopere sunt accepti, 
,DGihi autem ignot?". 

1369. zóv Svuóv óaxov] locutio coar- 
tata; accuratius enim loqui si vellet 
senex, dicendum esset zó jyesioc Ó«xàv 
(ve roU SuuoU xza«zaxgat6ocuut. Vid. ad 


Vesp. 1083. Brevius etiam id dicitur ó&zvew 
vel io9íav éavróv Vesp. 287, 778 Ran. 
48, ubi vid. 

— àAik] saliem. Vid. ad vs. 1364. 

1371 sq. Tangitur Euripidis fabula 
Aeolus, cuius argumentum erat AMaza- 
QeUc zjj &ÓeAq uvystz 2a 8 gatos (Plat. Leg. 
838 c); vid. ad Ran. 850 et 1079—1082. 

1371. ózgow] vid. ad vs. 1365. 

1372. &ósiqoz] nomen eius nescit senex 
poesis recentissimae ignarus. 

— óÓ isiixaxs] sc. 1470220v. Averrun- 
candi haec est formula, ut 47:0220v &zto- 
zoózoie Eq. 1307 Plut. 359. 

1373. inveoyóumv] tragicae fere am- 
plitudinis verbum, cf. e. g. Eur. Alc. 952 
Med. 74 Andr. 201 Heracl. 967 et infra 
ad vs. 1393; vulgari autem sermoni sim- 
plex plerumque sufficit, e. g. supra vs. 
1363. Apud nostrum compositum redit 
Pac. 702. 

— é&pgárro] proprio sensu usurpatum 
vidimus vs. 1359, nune transfertur ad 
linguae proelia; vid. za«xoz; &g&aasw Soph. 
Phil. 374, óvsíósaw &g&acew Soph. Ai. 725. 
Sie dicitur etiam z«exoi; 44a)vew Eur. Alc. 
676 (Andr. 31 Soph. Ai. 275 etoc.). 

1374. xü&r ivreü9sv] item Eq. 543; de 
particula àvrsb9sv vid. ad Vesp. 128. 


NUBES. 


1375 


215 


&mog m90c EÉmoc Toci0óusGO" si9' obrog imavomqóG, 


* » 5 LL M , , ' LÀ ' , , 
x«l &mewv iéqÀa ue xci fomóÓsu xo &mviys wol émérgi[ecv. 
DQEIAIIIILAHSA. 
oUxovv ÓOuxoícc, 0cruig oUx Enguríómv émoweic, 


GOqOTOTOV 


ZTPEPIAAHZ. 


, ; ? , € C] , 5 " 
G0QOTCTOV y €XtCLVOV, (0...TL 6. &LT0 ; 


GÀX cv9ig «0 rvmrTxGOuoL. 


OEIAIIIILIAHZ. 


vj tov Zt iv Óíxw ye. 


ZTPEUWUIAAHZ. 


1380 


x«L zwg Óiwxa(coe; OGrtc, 0 Gveloyvvré, G^. é&éO gewo, 


eiGQc«vousvóg Gov mz&vr« rgcvÀ(tovrog, 0 vi vooínc. 


» , A CCNERSE 2NEN N ^ M LOESUR : 
eL uév ye 4DoUv^ sUmoig, éyo yvovg &v muieiv éméGyov 





1375. imavanuóg] émsvezüów (coll. vs. 550) Blaydes probabiliter. 
1376. xai £mwwe] xÉzQwys R. || xol imérQigev] xànzé9Ais(v) V B, x492ige xàzézvtysv 


Bergk. 


1379. rwzr(joouci] vzoouc: Buttmann non recte. || i» óíxy| évóixos pauci, ut 
Pae. 630, ubi correxit Porson. | ys Dindorf] y &» V R, sie vel y&g cett. 


1381. aov] gov xci R. 


1382. iméoyov| zagéoyov nonnulli, Zzs;yov Blaydes. 





13775. £zoz toos £noc | cf. Ran. 643 nAXynv 
zopà nzAmymv. 

— jijosióuso9o] cf. Hom. 4/ 735 Achillis 
ad luctantes verba uxxzéz igsíóeo3ov, unde 
intellegimus e palaestra hoe quoque ver- 
bum, ut alia multa (vid. ad vs. 551), 
desumtum esse adque linguae certamina 
translatum; Plut. Mor. 618 f cvvsgeióovzec 
Ézog za«g moc. Vid. ad Ran. 914 et de 
medio supra ad vs. 1004. 

1376. Praesenti historico subiunguntur 
praeterita; etiam Soph. Ant. 406 Ai. 31 
sic variata sunt tempora, et inversa 
ratione Aesch. Pers. 194 sqq. Eur. Alc. 
176 El. 821. 

— die] contundebat. Nerbum etiam 
Pae. 1306 eum verbo ozoósi iungitur, 
(translato tamen sensu); praeterea apud 
nostrum redit Plut. 694, 784 fr. 10. Cf. 
'lTheoer. V 148, 150. 

— iozóó«4] vid. ad Ran. 662. 

— Emwys] vid. ad vs. 1036. 





— inérgisv|] vid. ad Ran. 571. 

T9700 0anc] vid. ad vs. 1227. 

1378. coqiraróv ys] sapientissimum sane. 
Ironice nunc usurpatur particula ye, serio 
Ran. 968, admixta tamen ibi quoque 
amaritudine aliqua. 

— à....vl 9 &zto;] item Dem. XVIII 
& 29 siza 0....vi àv simóv o& vig Óp9óg 
7:900 &(7t0L ; epist. 3 p. 1483 oftzuves, COT 
ví àv simàüv u59' &uoegrev Óoxoímv unte 
Wsvoalumv; — Aíav OAtyogov. 

1379. vij zóv AU iv Óixy ye] et optimo 
quidem iure mehercule. Of. Vesp. 508 vy 
4U) dy ix ys, item Eq. 258 Nub. 1333 
Vesp. 421 Pac. 630 "Thesm. 830. 

1380. Jor:;] vid. ad vs. 1226. 

— g' ii3osya| cf. Clytaemestra filio 
supplicans Aesch. Choeph. 968: 2yó o' 
£99npa, c)v Ó& yngávor 9620. 

1381. zgaviitovrog] vid. ad vs. 862. 

1382—1385. Similia de se praedicant 
Phoenix Achillis educator Hom. 7 486— 


NUBES. 


- EST SV * 
»ucuuüv* d' dv aivicevroc, 1:Xóv Got qéocov v &orov 


- € 2: 594 
»X«xxüv* Óà' Gv ox t£pOnc qoicec x«i iy Aefov 95oats 


1385 


2E ki! ' , ij M? 
fEégegov &v x«L zoovoyóuqv Gs. ov Ó 


3. 79N 


éu& viv &máyyov 


- ji ^o? ri 
Bodvre, xci xsxocyOU Ort 


qe&qvio mv, ovx &rÀmc 


»" ? - * , 
&&o é&eveyxeiv, 0 uLagé, 


Oioafé w, &AÀ& mviyóuevoc 


1390 


«vr0U imoíQG6e xexxüv. 


XOPO. 
(Cantus.) 
Antistropha (vs. 1391— 1396). 


oiuoí ys rv veoréoov r&g xcoÓLec 


zwÓ&v, 0 ci Aéba. 


el yàg rowwÜrá y ovrog iÉtioyoaGuévoc 





1384. àv oix] obx àv V R alii. || qo&ce:] qo&oo: V R et plerique. Cf. Plut. 485, 
685, 1133. Similis est lectionis varietas Eq. 936. 


1385. xai] om. R alii. 


1389. à4à& zwiyOuevos V R] &àAÀ &zomwwyóusvos alii. 

1390 zex«zv] x&xxqgv vHerwerden (cf. Pac. 162). 

1393. i5&ugyacuivo:] foy s/gyecutvog Blaydes coll. Plut. 445 sq, quoniam com- 
positum alias apud nostrum non invenitur. 





492 et Cilissa Orestis 
Choeph. 751—762. 
1382. goüv] infantulorum hane fuisse 
vocem — quod observatur in Bekk. 
Aneed. 31 — contextus docet; verbum 
autem g9/U24sv Eq. 1126 num qua ratione 
quod statui solet, 


nutrix Aesch. 


cum ea cohaereat, 
vehementer dubito. 

— àmioyov] praebebum. Sie Phoenix 
Achillem — ipsius genibus insidentem 
satiare solebat Owov zoz«uov xoi JFoivov 
imoyóv (Hom. 1489), Ulixes Eurymacho 
puerulo saepius éméoye Joivov égu9Qóv 
(z 444), Hectori autem mater in men- 
tem revocat tempus illud quo ei 4«3:- 
xyóé« uatóv iniays (X 83) etc. — De 
aoristi temporis usu vid. ad vs. 977. 

1385. zgovoyóugv] de aoristi usu vid. 
ad vs. 977. 

— üànáyyav| vid. Av. 1318, 1352 et 
supra ad vs. 988. 


| ticipia 








1386. Boovra xal xsxgayóra] haec par- 
iunguntur etiam Plut. 722: 6 
Ób xexgayt xal poov | Épsvy &váias. 

1387—1390. Cf. Lys. 440 Vesp. 941 
et ad Ran. 479. 

1390. e?rov] non suo loco sed in ipso 
conclavi. Etiam Eccl. 1061 ita usurpa- 
tur adverbium. 

1391 sq. vs xagótes zcv] item Plat 
Conv. 215 e ,/ xaoóíe uot zog" Aleibia- 
des ait, ,cum Socratem audio dispu- 
tantem". Of. Aesch. Choeph. 167 ógzsirat 
xagóic qópo, ibid. 411 zézaAzaí uot zémp, . 
Hom. H 216 "Exrog Ó' «irà Svuóg & 
orj9:09g! ináraoos (de quo loco vid. Plut. 
Mor. 30 a), etc., et praesertim simillimae 
structurae verba Eur. Bacch. 1289 zó 
u£AÀov xagóim ztónu Eye, i. e. 5j xagóic 
Savu&ts, Tí ztoT&8 ysvnosrau. 

1393. iiepyceou£vo;] dictionis tragicae 
hoe est verbum (Aesch. Pers. 759 Soph. 


NUBES. 


217 


ÀaÀQv GvomsiGst, 


1395 


r0 Ofoue r&v ysgowríoov Aéáfowusv &v 
NI 9 ^ N u 


GÀ o0  £osDívoov. 


SCENA TRIGESIMA SECUNDA. 
Eidem. 
KOPTQO AIO. 


Güv £oyov, o xcivàv émGv xivqrà xci uoyAevtd, 


meL00) vwv& Éfqveiv, Omog Óó&eg Aéyew Olxouo. 
OEIAIIIIIAHS. 


óc TOU xoivoig mocyueci xol Ósíioig OpiÀeUv, 


1400 


x«l vOv xcOsororov vóuov vm-:0gpgovetv ÓvvocOat. 


iyà yàg 0rs uiv (mmwwij rv volv uóvy mQoGsUjov, 


?, - , T , * e -. 
o0" dv ro^ timeiv Qxua9  ológ v T| moiv &£euetoreiv 
^ ? , , *, e a , ^f ? , 
vvvi à' émaó5 w oóroci ro)rOv £movctv cUvT0G, 


yvoueig Óà Aemraio xci Àóyoig &óveips xol peotuvouc, 











1395. àv] om. V alii, 442 àv o0" GHermann, 2ágoué &v oió" Bergk. 
1401. zóv voóv uóvy Bentley] uóvy róv vobv plerique codd4., 

voUv uóvyv B, zóv vovv pua Reisig (cf. Vesp. 596 Av. 798 etoc.). 
1402. o20'] oix V. || j Dindorf] 5» codd. 


zóv voóv uov V, TÓv 


1403. w oórooi] om. V. 





Ant. 2629' etc.); cf. i$avéysoSoi vs. 1373. 

1394. 1a25»v] hoec enim iuvenis apud 
Socratem didicit; vid. vs. 931 et ad 
Ran. 954. 

18395 sq. Semwm cutem ne vitiosa quai- 
dem muce emamus (Plaut. Mil. II 3, 45, 
titivillicio Cas. II 5, 39); idem Pac. 1223 
significat o)x àv zQwuuxv o00' kv layáÓoz 
ug, Soph. Ant. 1170 zó4J éyó xanvob 
axis | o0x àv mgiuxi(ugv, praeterea vid. ad 


Vesp. 91. De verbo 2eftsiv emendi sensu | 


adhibito vid. ad Ran. 1236; particula 
&4iá eodem enunciati loco reperitur col- 
locata Diphil. fr. 
zoUró uot v0 Ósimvov àAZ ojÓ' oiu Ey. 

1397. có» £fgyov] vid. ad vs. 1345. 

—  uoyAsvrá] proprie eum significat 
qui uoyAó (vecíe) onus grave magnaeve 
molis promovet (vid. Lys. 429 sq. Hom. 
M 289 s 261), hine supra vs. 568 Nep- 
tuni coü éàvoocíySovos; est epitheton. — 


618 só9éwo; voo | ÜTL 





| Merus easus ut arbitror effecit ut hie 


versus sono referret Medeae ad laso- 
nem aedium postes effringentem verba 
Eur. Med. 1317 zí záoós »wveig zal &voxuo- 
y^sóses TUAac; 


1399. Hoc est quod vs. 515 chorus 


| dieit vewozégot; ztg&yuaot Tyv qUow 7gort- 


fea9oc.. Cum verbo óuieiv (consuevisse) 


| ef. &uvsivou v8. 1404. 


1400. Socratem postea accusatores 


criminabantur  zoietv fuvóvrag cTüw 
Mem. 
I 2 8$ 9. Praeterea de locutione oi xa3e- 
orürsg (—— oi xs(usvot) vóuov vid. Plat. 
Phaedr. 2312 Soph. Ant. 1113 etc. 

1402. lungebum vir trim verba miser 
(Martial. VI 54,2). 

1404. yvóuow...S$óveuu] item — Vesp. 
E£yuvsiva. Ran. 959; cf. 


TOUS 


zaS9sorbrov voucov Üzsoogév, Xen. 


1460, zo&yuctt... 
óuisiv vs. 1399. 
— usgíuvoig] vid. vs. 952. 


218 


NUBES. 





1405 oluc, ÓuddEewv dg Olxciov vv moríge xoláfew. 
ZTPE'PIAAHX. 
Ummeve voivuv, vj 4 óg £uowys xosivróv iGviv 
UmzOv rgépew ré8gummov 3| vumtÓuevov émuroiijvon. 
DEIAIITIIAHZ. 
&xeiGs 0', ÜUcv Gméíoy.GÓc us, roU Aóyov uértuu, 
xci mQOT éo5coueí cs vovit meiÓk w Ovr trvmrec; 
ZTPE'UI AAHZ. 
1410 &yoyé G', süvoOv ys xol xqÓóutvog. 
OEIAIIIIIAHZ. 
&imé Ó» uor, 
oU x«l iu& Gol Óíxoióv iGrwv süvosiv Ouoícoc 
vÜmTtLV T, ÉmeiÜwmeQ ys voUT fov süvostiv, rÓ vUmT&wV; 
Tc yüg r0 uiv cóv cOuc yoj mi«yOv &9Gov sivar, 
, a ^ , ' A A ? , , M ? , 
rovuO0v Ó& uQ; x«l ujv ipvuv &AeUOtgóg ys xoi iyo. 
1415 xÀ&ovGoi mw«iÓsc, moríQe Ó' oU xÀ&euv Óoxcig; rím O0; 
1407. inzev] suspectum Blaydesio, qui zo449 vel u&4Aov (coll. Eccl. 1131) tentat. 
1408. uézeua] 'zévsg Blaydes, coll. vs. 1058 Eur. Iph. Taur. 247. 
1409. rovrí] ror: ob Cobet, zoír s? Palmer. 
1411. o? zai] oóx àv V. || gov süvostv] iov &vrevvosiv Cobet (cf. Plut. 1029). 
1412. Del. Bergk vHerwerden, quos sequi fortasse debebam. || zózzev 7] zóm- 
Tovr codd. nonnulli, zózrzsv ó' V, rózrav BR, sbvoobv9 óuoiwos | vózr&wv Kock. || ye 


toUr for |] roUr ioriv V R, ys roUr oriv codd. cett., róó' àoriv Bentley. 


1413. uiv cóv] oóv uiv Meineke. 


14115. Del. Blaydes; at festivissimam hane parodiam ab obscuro aliquo inter- 





1407. Znzav...zé99.20v] hactenus /igis 
contentus fuit iuvenis (vs. 122), sed 
»SaLius est" pater ait ,vel quadrigas alere" 
— ad exemplum Alemeonis illius (He- 
rodot. VI125) vel Megaclis (vid. ad vs. 
46) — ,quam vagpulare". 

— &nrQilive] vid. ad Ran. 571. 

1408. uézeui] vid. ad vs. 1058. 

1409 sqq. Simillimi quidam loci co- 
mieorum obversabantur Aristoteli Eth. 
Nieom. VII 6 mentionem facienti homi- 
nis Sie &zoAoyovu£vov zt zóv ztaréga tÜztOU 
»*ai yàg oóro;* Égn ,róv éxvroÜ xcl ixsi- 
vog zóv &vao9sv, xol có ztoi0(ov ÓciSog , xal 


oórog; &u£* Éqr ,0rav àvyo yivnvav ovyye- 








»i; y&o Zuiv", nec non alius viri nescio 
cuius, qui é4xóusvoc iz roD víoU zaUso9at 
ixéAeve 7tgóg coi; Sügaig xol yàg a)róg 
&x/cat róv zaréga uéygi; ivraí9a. Poste- 
riori certe argumento nisi in scena co- 
mica locus esse nusquam potuit, neque 
illud ,ovyysvic yko 5juiv" vitae communi. 
vel etiam tribunali aptum fuit. 

1413. à96ov] prisco hoc adiectivo ea 
aetate praeter Euripidem (Med. 1300 
Baech. 672 ete.) iuris potissimum con- 
sulti utebantur; ab iis igitur nune mu- 
tuatur iuvenis. 

1415. Festive filius dictum Euripideum 
suos in usus convertit. Nam in ludicra 


NUBES. 219 


pijGetg vopífeoOor GU meu00g votro roUoyov tivov 

? A , , EJ , ? "V (2 M € "n , [44 
iyo O6 y üAvrsímouw Gv dg ,0ic moiÓsg of yégovrec, 
? A M ^ M , , 

&ix0g Ó8 u&ÀÀov rovg yégovrag —o-— xdv, 


cr ?* Z e / ?, , 
0Gc0TteQ éSeuogrcvewv ajvvOV Óxci0v cvr0UG. 


4 





AXTPE'WIAAH. 
1420 GÀX o)0euoU vouífserau rÓv merégo vroUrO mWÁGyeLv. 
OQEIAIITIIAH2. 
oUxovv vio ó züv vóuov 9sic rorov qv r0 mgOrov, 
polatore esse excogitatam quis credat! || r5; ó5;] Phidippidi continuavit Reisig, 


7t jóg scribens, in codd. sunt Strepsiadis; (/)riy ví ó/ codd. complures, om. V R 
alique multi, foriasse igitur interpolatoris hoec est lacunam de suo explentis. 
Cobet. c? 79Zva, vHerwerden z7:9o05xev, OSchneider ó:xaíos. Mallem *o) xA&sw 
Oixciov ys; vel *o) xiáawv Óoxzei Óíxowov, si veri simile ducerem comicum tragici 
verba ita refinxisse. 

1416. o?] ye nonnulli. 

1418 sq. Inverso ordine habet R. 

1418. ói] «e R alii. || 220v] u&Aore V et multi. || Lacunam indicavi. Codd. 
|] vo); véov; sive jj zo); veorégovg (v. pauci) metro invito; hinc Bentley 7 véovs vt 
Kayser vj 40€ iori, Bergk voü véov 'ori, GHermann szxóg ób ro); yígovrag jj vectégovg 
zv. xi&ew, Lenting vobg yégovrag vüv wéow, ORibbeck z/xóc ze u&AAov i véovg yégovrág 
ior. xiv, Kock zgoosuévous vw (si quid admiserint), idem ingeniose robs campobs j| 
ToUg véovug Ti xAástv, tandem «óv yégovra voÜ véou 'GTu xÀ&sw. Vocem véoug nisi addito 
artieulo ferri non posse certum est, veri autem est simile verba 7j vojg véovg sive 
j To)c vsorégov; e margine in contextum aberrasse, denique molestum est cz: 
verbo zaá&sv additum. Ferri posset e. g. *sixóc Ób uüAAov roUg yégovrág éozi Óswv& 
zácysw vel ior. z0AÀà xA&ew. 

1121. 9s; roürov 5v] zi9sig voUrov 5v V R, roUrov ri9elc GHermann (ef. Lys. I $ 33 
Plat. Leg. 9244 Dem. XVIII $ 6 Aeschin. I $ 33 etc.), 9eig; rovrovi Meineke, 
z9:lg ró? jv Kock non recte, nam zóre tum demum aptum est cum certum 
aliquod et audientibus notum tempus 
rium duco cum Blaydesio. 


signifieatur. Verbum jv omnino necessa- 





illa Admeti cum Pherete patre alterca- , d', 0 Seo iov Éoyov, siul zavrayoU, et 


tione, qua Euripides Alcestidem fabulam 
satyriei loco datam exhilaravit, s6g04e 
pro te moriar ?" senex ait: ,yaígeig ógóv 
qs marg Ó' ob yaígew Óoxsis;" (Ale. 
691). — Etiam Thesm. 194 noster feli- 
cissime usus est hoc Euripidis versiculo, 
quoeum conferri possunt Hecubae ad 
Polymestorem verba (Hec. 1256) ayeiz 
zí Ó', ju&g mouÓ0g oix kiyeiv Óoxetz ; 

1416. vouttea $a] vid. ad vs. 498. 

— moió;] vid. ad vs. 1297. 

— colgyov] vid. Philemon. fr. 91? àyo 


ad vs. 1345. 

1417. óic zxaidez oi yégovzec] proverbium 
hoe erat, quod etiam apud Sophoclem 
(fr. 434) reperitur: z&gw y&g a)9ig moig ó 
ynokoxov &vjo. Vid. Cratin. fr. 24 5j» &g 
&Ag919s ó Aóyos, g Ólg moti; yégov, Theo- 
pomp. 69 óic zaidec ol yégovrsz 0096 v 20yo». 

1420. vouitferoe:] vid. ad vs. 498. 

1421. &vjo] mortalis. Nune non vocem 
&v99ozov habet oppositum (ut vs. 823 
etc.) sed 3e«óv. Cf. Soph. Ai. 77 zoóo9ev 
o)x àvyo 00" Tw; 


NUBES. 


(0O7ttQ GU xaL ÉyO, xol Àéycov EmtQs rovc maÀoi0Ug; 


T , - » 1. 393 * H KJ H H 
qrtóv rL OQ é&eGrt xol iuol xcwvóv «0 rÓ AÀowmov 


Oeivot vóuov roig víéGww, rovc merígeag GvtwTÜTTEW ; 


1425 


er M ^ " M ji , - 
Oc«c Ó& mzÀwy&g sUyousv moiv vOv vóuov vsOWvon, 


? , M , ? - ^ , 
&gísusv, xci Óídousv «vroic mtooixe GvyxtxógOoL. 


^ 
Gx£yeL Ó& rovg GÀÉ«rOQeaG xci mávra rà Borà vovit, 


Og rOUg ztvrÉoeo GuÜveror xcízor r6 OLeqéoovotv 


c - ? M M DA , , , , 
qj4Gv éxebvot, zÀ»v Ori wwugícuor oU ygégovGouw; 


ZTPEUIAAHZ. 


1450 





1423. z. Kock] zí codd. fere omnes. Cf. Ran. 1064 Av. 369. 


1425. slyousv] iA&pousv Cobet. 
1426. In margine habet R. 


, TEE ? M M ? , rr - 
Tí ÓWr, émsiÓ] roUG GÀexrQvóvog Gzovro uii, 


1427. kiéwropes Beck] &4szrovóvaz codd., &iexrovoUg Porson; vid. Ran. 932 et supra 
vs. 663. || z&vze Blaydes] và4i« codd.; praeterea Blaydes tentavit zà44c oz zouxvzt. 


Cf. Vesp. 939. 
1429. zijv] zi$jv y multi eodd. 





1423 sq. ,Quoniam inter nos constat 
vanam esse pietatis vocem nec divini 
quidquam inesse legibus quibus utimur, 
sed homines nobis nihilo meliores acu- 
tioresve pro arbitrio suo quondam eas 
finxisse, — zt&vrov y&ko ygnuárov uérQov 
&v9907z0;! — quid obstat quominus nos 
novam nune legem statuamus, qua filiis 
concedatur ius patres suos pugnis cae- 
dendi?" — Quantum distat hic sophista- 
rum discipulus ab Antigona illa, quae 
&yo&qoi; pietatis vóuo:rg ut obtemperaret 
(Soph. Ant. 454 sqq.) vitam suam sponte 
lubensque proiecit, atque ab ipso adeo 


Socrate, qui capitis damnatus noluit fuga | 


se subtrahere supplicio legibusque pa- 
triis (vid. Plat. Criton. 50 e cum vicinis). 
1426. &qísusv] cf. vs. 1139 Eccl. 745. 
— Óidousv — ocuyxsxógSe] concedimus 
4s ut nos gratis hactenus vapularimus. 
Of. Silenus Euripideus Cycl. 228 ouo, 
7tUgé0GQ Guyxsxouuévog ráAaG. 
1427—1429. Naturae convenienter vi- 
vere siquidem decet, imitemur bestias 
parentes suos calcibus cornibus dentibus 


insectantes! Cf. avium verba Av. 757 sq. 








t| ykg iv9áÓ' dariv aioygóv zóv maréga 
TÜmrsv vóuo,| oír ixi xa2óv mag uiv 
&gTwv, "|jv vig TÓ z&TQl | zoocÓQmuow sz 
zorálag cioe mAWxTQov, € u«ysi". Qua- 
propter Nephelococcygiam appetit za- 
vgaAoíag Tig; (vs. 1337 sqq.), qui tamen 
mox intellegit ne illie quidem pietatis 
offieia neglegi, sed extare nonnulla quae 
illue pertineant iv zo:c zv zte2aoyóv zjg- 
Bsow (vs. 1354). 

1429. wngiouer&] cf. va. 1019 Eq. 1383. 

1430 sq. Quin etium merda vesceris et 
in tigno pernocías, ut plane gallos istos 


| gallinaceos imiteris? cf. vs. 815. — For- 


tasse nune iuvat meminisse Diogenis, 
qui (Phaedrum opinor dialogum irri- 
dens) zí4eg &AsxtQvóvo sionveyzev sig zÀv 
Iliárovog GcyoA5v, xci qmou' ,00óc ioTwv C 
ó llàiézovog &v99wzoc'. Nam si etiam 
Socrates, de zzsoóos. animarum sordibus 
terrestribus liberatarum loquens (vid. ad 
vs. 761—763), hominem in huius vitae 
luto haerentem dixerat animal implume, 
novum hine accedit acumen iocis no- 
stri de gallis gallinaceis. Vid. Proleg. 
p. XXXI—XXXIV. 


NUBES. 


221 


ovx écO(sg xol vv xómgov, xci émi BóÀov xcOcí0sc; 


OEIAIIIIIAHZ. 

o0 rcUrÓv, à r&v, éGr(v, 000. Qv Zoxodra Ooxolm. 
ZTPE'PIAAHZ. 

zmQ0c re«Ure wj) vónT' sí ÓR u5, Gcvróv mor airiáGzt. 
OEIAIHTIIAHZ. 

xol Tc; 
ZTPE'IAAH. 


2 ' ' ' D ; 33220592 , z 
émsl 6$ uiv Oíxoióg ciu yo xoÀátewv 


1435 cy à, qv yévqroí Gon, vóv víóv. 
OQEIAIIHIIAHZ. 
jv Ó& w5 yévqrot, 
u&rqv iuol xexÀoUGeron, GU Ó' iyyavov veOviisc; 
ZTPE"UIAAHZ. 
duol uív, à vógsg iAwuxsc, Óoxci Aéyswv Olnouec 
xol £uovys Gvyycosiv Óoxsi roUrOLGL rÓmUtLxÍ]. 
xÀásuv yàg dTu&g sixóg éov, qv wi] Óíncim OgGuev. 
DEIAITIIAHX. 
1440 Gx&weL Ó& «oL frígav £vi yvoywmv. 





1431. o)x — xózgov| o) xai xómgov xavso9íss Blaydes minus recte (hoc enim esset 
quim comedis merdam) et sine causa; neque enim suspicionem movet verbum sim- 
plex io3íev vesci (cf. vs. 815) neque molestus est articulus, cum merda in quavis 
domo gallis vel subus praesto sit. || xal éxmi 5$52ov] x&zi zisov R, hinc GHermann 
ingeniose x&z' ixoíov coll. Thesm. 395 Nic. Ther. 198. 

1436. zs9»5iuc; Dawes] -i& vel -$y codd.; cf. Ach. 325 Aesch. Ag. 1279. Redit 


vitium Ach. 590 Vesp. 654. 
1438. zo/row:] voi; zo(oi Blaydes. 





1433. zoós rara] proinde. Vid. ad vs. 
990 et ad Vesp. 927. 

— sl ób uj] vid. ad Ran. 629. 

— gavróv mor aináca] vid. vs. 1454 
et ad Ran. 630. 

1436. iyyavov] i. e. xezaysi&aac (uov), 
vid. ad Vesp. 721; zrr/dens me mortuus 
eris, in ipso articulo mortis me riseris — 
quod sic me eluseris. — Male Ernesti: 
prae risu morieris. 

1437. &vógss WAwec] quos invocavit vs. 


1322 (sive absentes eos alloquitur sive 
revera nune e vicinia concurrerunt)? An 
ad spectatores haec dicuntur? Ita, arbi- 
tror; vid. ad vs. 1262. 

1438. vovrow] nempe rorzz vsavíatc, filiis 
nostris. 

1440. àzàó y&o 02oUucu] psa opinor mors 
mihi instat; ,filio non sufficit hoc evicisse, 
gravius quid molitur". — Male Blaydes: 
peribo enim ni fecerim (coll. vs. 1231, 792 
Av. 1506). 


NUBES. 


ZTPEWIAAHZ. 


(secum :) 


, ^ ^ , E 
&m0 y&Q O0AloUpot. 


OEIAIIITIIAHZ. 

x«l uiv (60g y oUx GyOfcsh maQov C viv némov9ag. 
ZTPEUIAAHZ. 

cc OQ; O(doafov yáo, ví w ix rovrov émogthüceg. 
DQEIAIHIIIAHZ. 

viv wWrtío GGmseo xol o8 rumzTIGO. 


ZTPE'PDIAAHZ. 


zí gie, Tí qjg GU; 


-02) 3 ^ 
roU9' fregov «v ueifov xexóv. 


OQEIAIIIIIAHZ. 


1445 


, à ^ » Pj! er T 
Tí Ó , qv &yOv TOV ijTTO 


Àóyov 6& vixQoo Aéyovw, 


TQv uaréo Og rUmT&wV qosQv; 
ZTPEWWPIAAH. 
Tí 0 GÀÀo y dj voUr Tv movie, 





1441. 
1442. 


y] om. R alii. 
zi] «i ó9; multi. 





1443. qr, rí] om. V R alii, ózz« complures; vid. ad vs. 1444. 


1444. 


P, jv Éyov] óg? àv Éyov V, ójr àviyov R, Ójv v fyov alii; hine óc &vy 


jv cóv Wero | fyov Fritzsche, oz à» jv vàv irrw | ióyov GHermann, óár ikv vóv 


iz: | £yov Blaydes. 
1445. ióyov] om. R. 


1447. ó'| ógc V. | 5, vaóc 7v Kock] jv za/zgv V, jv vavzi vel 5v rare ceti.; 
vid. vs. 1287, 1495 Ran. 198 Eq. 615 Theopomp. fr. 625. 





1441—1443. Putat filis patrem cum 
matre nunquam non rixantem aequius 
flagra esse laturum si etiam mulieri illi 
prodigae de nobili gente Alemeonidarum 
doleat tergum. 

1442. Cf. Ran. 1162 Dionysi ad Ae- 
schylum obscurius loquentem verba: zo; 
d5; Óióaiov yág us xa9' 8 ri Ó! Aéye. 

1444. Cf. Eecl. 1053 zoüro yàg é&xsivov 
vÓ xaxóv iio4£oTsQov. 

1444 sq. Quomodo hoc quoque de- 
monstraturus fuerit iuvenis, nonnisi con- 
ieetura assequi possumus, non tamen 
dubitantes quin haec quoque e disputa- 





tione vietor fuerit evasurus, quoniam 
»rro»" quem tenet 2óyo; (vid. ad vs. 
112 sq.) invietus est. Credibile 'autem 
est eum usurum fuisse argumentatione 
Orestis Euripidei (quae apud Aeschylum 
in Apollinis ore multo minus displicet 
Eum. 658 sqq.), patri soli se debere 
vitam, matrem nutrivisse tantum germen 
et in lucem eduxisse (Or. 551 sq., cf. 
fr. 1048, Valckenaer Diatrib. p. 29 sq.) — 
multum igitur discrepantem a Socrate, 
quem vide apud Xenophontem Mem. 
II 2. 

1447. ci 9? à42o y ij] vid. ad vs. 1287. 


NUBES. 


223 


ovÓsv Gs xcÀvGtL Gsav- 


róv &ufoAsiv sig v0 QBéoo9oov 


1450 


uerü 2o xoirove, 


' A , M er 
xci róv Àóyov róv ijrr0. 
(Ad chorum:) 
Mrs 
vvvrL Ór Ouüg, o NegéAon mémovO' yo, 


buiv &voaOslg Gmovro vr&u& mocypuora. 
KOPT9O AIOZ. 


ST P 3 A 1 , " 
cvUTOSg uev 0ovv Go'vTO 6U TOUTOV CLTLOG, 


1455 


GroéUeg Gecvróv &ig ztOvuoc mQiyucrc. 


ZTPEUTIAAH. 
ví Oro raUT oU uor rór dyogsUere, 


GÀX GvÓg G&ygoixov xol yégovr émioets; 
KOPTQO AIO. 


9.8 LE -0? "c , , cr , ^ 
&eL T0L.0U0usv vaU0 sx&crOU OvrwV Gv 


- - , 
yvüusv zmovqoOv üvr éoeGrq]v mocyudrov, 


1460 


er V JUSN , , , , 
toc &v c)rOv fufcAousv sig xexóv, 





1448. 
1455. 
1456. 
1457: im5joars] émxosre R. 


osauróv] oé 7 cbróv Reisig. 


eic] às z& V R. 


raUrv] va)z& y multi codd., zaíz& uo: o? Meineke. || zyopsvers] -oers V alii. 


1458. àe] fusi; VR (ut vs. 258, 1116). | üvz' àv Porson] óvav mà V R et 
multi, &v zw' oiv alii, óvzw' oiv unus; zv zw« Bergk. 





1449. Vid. ad Ran. 574. 

1451. zóv jrro] vid. ad vs. 112 sq. 

1453. &vaS:l;] i. e. ixzoévias (vid. ad 
Ran. 529), ut Av. 546, Thuc. VIIL 8281: 
Alcibiadi xk zo&yuara návra kveri9soaw. 

1454. Of. vs. 1433 et ad Ran. 630. 

1455. I. e. 
(vs. 434). 

1456. vórs] ewm ea moliri coepi. 

— iyogs/ers] praesens et imperfectum 
ceteroquin obsoleta &yogsóm et rnyóosvor 
permanserunt in formulis oix 7yógsvor 
Ach. 41 Plut. 102 fr. 298, cui cognatus 
est noster locus, et zí; kyogevewv SoUAero: 
Ach. 45 Thesm. 379 Eecl. 130. Cf. quae 
ad Vesp. 186 observavi. 

1457. Zmjoezs] vid. ad vs. 800. 

1458—1461. Numina igitur illa, quae 


orosWodizijoeu fovAóuevog 


diis olympiis substitutum eunt impii 
philosophi, revera obediunt summo patri 
deumque hominumque et eius volun- 
tatem .exequuntur, cum ceteris naturae 
viribus cunctisque animantibus ei sub- 
iecta. Itaque quae in laudem Socratis 
supra Nubes dixerunt (vs. 359 sqq.) non 
serio fuisse accipienda nune patet. 

1458. &el... éx&c rovs] vid. ad vs. 12779 sq. 

— mowÜusv raÜrX...0vzw v xt] cf. 
v8. 258. 

1459. ipacrjv zgayuárwv] vid. ad vs. 
1303. 

1460. Cf. Aesch. Pers. 742 ürav oze/óy 
vig &Üróg y& Osóg ovvázrsra, et Soph. Ai. 
59 sq. iyoó ó& (Minerva) qowavz àvógc 
uavi&aw vógot; | Ozgvvov, eia£gaAAov els Éoxr 
xaza. 


224 


NUBES. 


Omoc v siüg rovc Ocovg ÓsÓoixévat. 


ZTPE'WBIAAHZ. 
oluo,, zovqoé y. o Negéet, Óíxoiw Ó£. 


o9 y&áo us qoijv rà yo6uc9', Q iÓaveaciuwv, 


, - 
CT 00T6Q0€LV. 


(Ad filium :) 


€ xf er $ , 
vüv ovv OmOc, O0 QLÀTOTE, 


1465 


M 2X - ' * 7 ' p»? , 
TOV eLogegovre vOV ureoov zc (XQ) 


&zoÀeic uer iuo £A90v, oà cb xol du é&qmárov. 
OEIAIIHTIIAHZ. 
(patri illudens:) 


GÀÀ o)x &v GÓwQcowur rovg Oi0cGxcAovg. 
ZTPE'PIAAHX. 
voi, vai, ,wcrci0écOnr. moroGov Zia." 


DEIAIHTIIAHZ. 


(ut supra:) 


ido) ys, Zia IlovoGov*. cg &gyoiog &. 





1462. otuoi] óuov V & et plerique. 
1463. yozv] yo5 R. 


1465. Xoxoárr] -vyv V R et fere omnes. 


1466. usz iuo ài90v] usz uoo y 196v V R et plerique, usz iuoU y £A49' com- 
plures, GHermann ézo4síz uers296v (ut Aeschin. I $ 145, Antiph. I $ 10, Herodot. 
plus semel, Aesch. Ag. 1666 Choeph. 273, Eur. Bacch. 345 Iph. T. 14, et saepius 
apud Aesch. et Eur.), qua coniectura recepta Cobet praeterea óv pro oi proposuit. 





1462. Cf. Dieaeopolidis verba Ach. 501: 
iyÓ Ó& A£fo Óswvià uiv, Óízoum Ó&. 

1463. Cf. vs. 1305. 

1464. ümoz;] vid. ad vs. 489. 

1465. De CAaerephonte vid. ad vs. 104. 

1466. usz iZuobU 23296v] cf. Vesp. 320 
Boíloumt... ue9' Üu&v 90v... xxzóv ci 
ztoiijoat. 

1467. Nune quoque nimis docilem 
discipulum se praestat Phidippides, cui 
nuper (vs. 871) senex indignatus ,zezao& 
c)" dixerit ,z5ó 0óOiaoxáio;" Ad quae 
patris verba nune alludit iuvenis, suo 
sibi gladio eum iugulans. 

1468. zarciéoS915r. zmaroGov Aic] verba 
desumta esse e scena tragica testatur ad- 
iectivi zozoGoc syllaba prima producta; 
occurrit autem Iovis hoc epitheton Soph. 


Trach. 288, 753 Eur. El. 671. Cuius cur 
mentionem nunc faciat senex cum ipsum 
nomen indicat tum clarius etiam apparet 
coll. Plat. Leg. 881 4—4: i&v rtc voAuron 
zaréga j uytégm J| roUrm zazégag 1j 1760s 
TÜZT&Y... Ó uy kubvov &g& iveyso9o Zióg 
óuoyvíov xal zarQoov xark vóuov. In vita 
autem quotidiana non Iovem Patricium 
invocare solebant Athenienses vel omnino 
Ionici homines sed £pxeov vel go&zgtov, | 
4nóiiova autem zargóov, teste Socrate 
Plat. Euthyd. 3020,47 (cf. Dem. XVIII 
8 141) Quamquam Chii certe Iovem 
zaroGov cultum fuisse testatur lapis, 
quem edidit Surias v. d., Mitth. d. ath. 
Inst. 1878 p. 203 sqq. (Dittenb. Syll. 
n9 360?5). 

1469. Haec quoque est echo verborum 


NUBES. 225 
1470 Zevg yág vig &G6Tw ; 
ZTPE'PIAAHZ. 
&gruv. 
OEIAIIITILAHZ. 
(ut supra :) 
o)x tor, OUx Pw 
ZAivog Beciless., vóv AU PbeAqAexóc. 
ZTPE'UIAAH. 
o)x iÉsMWAew, GÀAK iy voUT Oóumqv 
(subito domum intrat, unde statim redit vas rotundum afferens:) 
ó.& rovrovi rÓv Óivov. oiuwot OsíAetoc, 
Ore xol Gb qvrosoUv Ovre 9sóv qyqcíumv. 
ODEIAIIIHIIAHZ. 
1475 ivraUOv GovrG zcegegoóve, xol gAqvága. 
(Abit.) 





1470. oix for (iv) oUx V R] oix fow(v) y complures, o)xér gov Porson. Cf. vs. 827. 

1472. roj7] vór Bentley. || óóuxv] óóuxv óvre 3:óv V. 

1473. ói&] 9i« V R,, 0íe Parisinus unus, Z(« Bentley ingeniosissime, non recte tamen, 
non enim Zorem rusticus habuit zóv óivov sed Iovis successorem. || vovrovi] rovrovi 
(istius, Socratis nimirum) Meineke; quem refutavit Sobolewski Praep. p. 111. 

1474. Del. Dindorf. Et praestat sane delere hunc versum utpote a monacho 
veterum prophetarum intempestive memori insertum, quam ita eum interpretari 
ut vulgo fit, ante Socratis scilicet scholam comicum in scena exhibuisse vas 
fictile, Zurbz»is illius simulacrum (Fritzsche Teuffel Blaydes alii). Sed si ita actus 
est hie locus ut mihi fingo, in hoe versu quid iure reprehendi possit non video. 
Senem vas manibus tenentem foras profugisse sumit nunc Heidhüs (Neue phil. 
Rundschau 1898 p. 387), fortasse probabilius. || 9zs] 9r. complures. Particula óze 
ita usurpata minime sonat interpolatorem. 


patris, qui filium risit Iovis rationem 
habentem vs. 818 sqq. — De loquendi 
autem hoe genere vid. ad Ran. 1205. 

1470. ,Probe iamen nosti lovem mon 
extare". 

1471. Of. vs. 827 sq. 

1473 sq. Ex altero errore in alterum 
incidens senex nune putat non Z/ovis 
puerulum aliquem a sophistis dici mundi 
gubernatorem sed vzs quoddam. Nempe 
óivo; nomen erat vasis amplioris, quo 
potantes modo usos fuisse patrem et 
filium intellegimus coll. Vesp. 619, com- 


plures autem locos aliorum comicorum, 
qui eius mentionem fecerunt, collegit 
Athenaeus p. 467 (Dionysii fr. 5, Strat- 
tidis 34, Archedici 1). Idem p. 503c 
ex Dionysii auctoritate affirmat recen- 
tiores illud vas vocasse wvyée (cf. Plat. 
Conviv. 214 a). 

1474. óre] s; quidem; cf. vs. 1217. 

1475. ivzaU3«] contemtum nune indicat 
hoc adverbium, item Vesp. 149 Plut. 724, 
Hom. o 108 ivzav9o: vüv joo. 

— gàyvága] cf. Eq. 664 Alex. fr. 25!. — 
Hisce dietis iuvenis non domum intrat 

15 


226 


NUBES. 


SCENA TRIGESIMA TERTIA. 


Strepsiades solus. 
ZTPE'WIAAHZ. 


oipoL mz«ocvoLeg" Gc iucwówmv Gea, 


e 


Or éÉíBolAov rovg $9sovg Óià Zoxodrm. 


(Ad Hermae simulacrum in via publica collocatum:) 


&ÀX, o gíX '"Eoui, wqÓcuGc 9Uuoivé por, 
uqóf w émuohpme, GÀÀ& Gvyyvoumv £e, 


1480 


Quo megevorncavrog &OoÀsoyíor 


xci uot ysvo? EóuBovAog, sv e)roUg ygegv 


Óioxd9c vyoewáusvoc, e/9 0 vi cor Óoxsi. 


(Aliquamdiu Hermae aurem praebet.) 


0096 megorvsig oUx iOv Owogogogsiv, 


2) , c , ? ? , N 2/2 
&ÀÀ cg véyior éwmiwmoeveu vqv obxLov 


1485 


- - A A s: 
vv &ÓoAscyGv. Ósügo, Oso,  EovOa, 


(Accurrit servus.) 


xÀA(uoxo Aeov £&sÀOs wol Guuvüqv géocov, 


1477. 2gai;ov R] 2iéga2(2)ov xci cett. || Sexoárzz] -zyv paene omnes. 


1480. zaoavoyocvroc] za«oavouxoevros V. 





1484. iuziuzgávat] iuzitgávou V R. et plerique. 


Sed aliorsum abit; itaque avunculum 
Megaclem visurum esse (cf. vs. 124 sq.) 
non possunt non suspicari auditores. 

1476. otuo! zegavoiz;] in huiusmodi 
exclamationibus omittitur articulus, item 
vs. 925 Plut. 1126—1132. — Delirasse 
se, id quod filius dudum perhibuerat 
(vs. 844 sq.), nune et versu 1480 apertis 
verbis ipse confitetur senex. 

1478. Vid. ad vs. 83. 

1479. imuoüyn;] vid. ad Ran. 571. 

1480. Cf. vs. 1476. 

1482. óiox&9c] forma rarior Vesp. 1203 
redit. 

1483. 0093o; zapawets] vid. Pac. 668 
Mercurius Paci aurem praebens, Plaut. 
Menaechm. V 2, 87 et 97 sqq. Apollini 
Menaechmus, et cf. Eccl. 8768. 

— óixogoagsiv] verbum occurrit etiam 
Av. 1435 et Apollodori fr. 13!?. Cf. ozg:- 





wodixetv vs. 434 et umyavoooaqeiv Aesch. 
Choeph. 221 (uyyavoooíqog Soph. Oed. 
Reg. 387 Eur. Andr. 447). 

1484. àiik] sc. xeisUev, quod e verbo 
praecedenti oóx i&v facile elicitur, idem 
enim hoc valet quod xesasewv ux. Of. De- 
marati dictum Herodot. VII 104: /ez 
Spartiatas ox àx qsóysw...kAAk uévovzag 
iy cj záii émwxgaréew d ànóAivoSa. 

1485. r&v àóoleoyov] hune praesertim 
locum cogitans, qui in fine fabulae col- 
locatus non potuit non firmiter inhae- 
rere. spectatorum animo, Socrates Pla- 
tonieus Phaedon. 70€ ,zunc ceríe" ait 
ae comicus quidem moeta &óoisaysiv me 
contendet". Ceterum cf. Eupol. fr. 352 
(ad vs. 175 allatum) et Ar. fr. 490 (in 
ann. ad vs. 361 excriptum). 

1486. ouuv/Unv] Zgonem. Apud nostrum 
redit vs. 1499 Pac. 546 Av. 602. 


NUBES. 


A » , , ' 
xci &meu émoavoapac 


€mL TO 


22'7 


ji 


qoovriGTioLOv 


j! , , , J, M ji , 
r0 ríyog xorüGkumT, tL giÀeig vOv Óscmórmv, 


er "x ? - ? / ^ 2» 
toc &v eUroig éuBéAno TV Ooixiov. 


(Servus sealas affert, tectum meditaculi conscendit, tegulas deicit.) 


1490 


iuol 0B dGÓ' éveykdro mg Tiva 


M , , [) 952». , ^ , 
xol dy rwv crQv TQusgov OoUvoi Oixqv 


duoi moujco, xsí Gqó0g siG GQAofóveg. 


(Allata sibi face ardenti senex et ipse in tectum adscendit.) 


EXODUS. 
(vs. 1493—12510.) 


(Foras ruunt Discipuli complures.) 


SCENA TRIGESIMA QUARTA. 


Strepsiades, Discipuli, dein Chaerephon et Socrates. 
MAOHTHZ A. 


5 P. J , 
Lov, Lov. 


ZTPEWIAAH. 


Güv foyov, à Ódc, févo, moÀÀ$v qàóya. 








1488 sq. Ordine inverso habent codd. multi. 


1489. 
1491. 
1492. 


àv] om. V. 
Tw cirüv| om. V. 
xsi] xàv multi; cf. vs. 1153. 


1493 sqq. Plures discipulos loquentes induci statuit Brunck, unum Bergk cum 
codd. plerisque; de Chaerephontis persona vid. ad vs. 1505. 





1487 sqq. Vix videtur dubium quin 
comico haee fingenti obversatum fuerit 
fatum Pythagoreorum, in Milonis cuius- 
dam aedibus haud ita diu ante belli pelo- 
ponnesiaci initium a plebe Crotoniensi 
combustorum; vid. Zeller Phil. I* p. 307. 

1489. Cf. Dieaeopolis Ach. 511: w£inam 
Lacedaemoniis Neptunus osicag &zaow àu- 
Báo tàg oixías. 

1491. zy abró»] amarae ironiae est 
haec litotes, non enim unum aliquem 
sed cunctos comburere senex propositum 
sibi habet. Of. Vesp. 1327 x4aevcerei cic 
züv ümucS9sv imaxoAovSoUrrov éiuoí, Hom. 
T "l1 sq. 7j «v àio | &oztaoios abràv yóvv 





xcuw&usv, üg xe qUynyo:, Eur. Hipp. 1086 
xiáov Tig abrüv àg BuoU ye Siero, etc.; 
vid. etiam quae ad Ran. 552 sunt ob- 
servata. 

1492. xs) oqóóg sc kialóvec] item 
Vesp. 1333 xs oqó0g si vea»(ag, Aesch. 
Sept. 447 xsi oróuagyós dor yov. Voce 
etiam vs. 102 designati sunt 
Socratici; vid. praeterea ad Ran. 909. 

1493. Egregie et alii in hoe loco in- 
terpretando errarunt et Dobraeus haec 
annotans: ,aliter in Nubibus prioribus. 
Schol. ad 543." — Vid. quae ad illum 
versum observavi. 

1494. có» Égyov] vid. ad vs. 1345. 


&Aatovsc 


NUBES. 


MAOHTHZ B. 


1495 &vO9oome, ví zOLtiG ; 
ZTPETIAAHZ. 
0 ru. moi; ví O^ GÀÀo y 1 
OuvAemroÀoyotuot rai Óoxoig vijg oixéag; 
XAIPEOUN. 
(provolans:) 
oiuot, ríg quOv zvgmoÀsi rqv oixíav; 
ZTPEWUIAAH. 
éxcivoc, oUmeo Oowuriov siÀ5gars. 
X AIPEQSUN. 
&0Àsig, C7t0Àsic. 
ZTPEWIAAHZ. 
roUr «r0 yàg xol BovAouor, 
1500 qv 4j Guivix uot ui mooÓQ v&g iÀmíÓac, 


E)! J 


éyà moóregóv meg éxrgeymuGOG meoov. 


ZOKPATHZ. 


(provolans:) 
otrog, tí moLeig évsóv, obmi ToU céyove; 
ZTPE'PIAAH. 


, - M - hl er 
&egoBer xe«L megupoovO vov iTAÀLOv. 





14955 sq. et 1503 in V R tribuuntur Xanthiae servo. 





1497. Socrati dat R, Discipulo cett.; item vs. 14995; vid. ad vs. 1508. 

1499. xoi] om. V R. 

1500. 2Azidec] iuzióes R. 

1503. Xanthiae tribuunt V R. 

1495. c( Ó? iiio y i] vid. ad vs. 1287. | Additum est pronomen Vesp. 1202 Pac. 
1496. Oe2ezroioyoUuor] e verbis óiaié- | 166 Soph. Trach. 1008, omissum vero, 


ut hoc loco, Ran. 1245 (?), ubi vid., et 

alibi. : 

1500. ouvog] cf. vs. 1486. 

1501. 2xrgagnAu30 ztecóv] cf. Plut. 70 
dÓsi9sv Activo 


yso9au et AezroAloystv (vs. 320) novum 
hoe procrevit monstrum; conferri autem 
possunt verba eiusdem terminationis 
uaxgoAoysia$a. (Eupol. fr. 431) et zorvo- 


AoysigSa. (Thuc. VIII 63 $ 4). ty ztegÓv. 


ixzoa y n2 31 


1498. Sou&riov] vid. vs. 497 sq. — Non 
iam eruditissimos sanctissimosque eos 
ducit senex sed meros 4ozodó/r«; morte 
condignos. 

1499. àzzoAsiz, &ztoAeíz] SC. us (vel /uaz). 


noster utitur Lys. 705 ziv àv | vov 
Gxílov; àaBóv Tig Duc ixrQuymAlom qégov. 
1502. izsóv] vid. ad Vesp. 8. 
1503. Socratis prima haec erant verba 
vs. 295, ubi vid. 


NUBES. 229 


AS KPATHZ. 
oiu4oL ríÀeg, Ós(Aowog Gmomvvyncouot. 
XAIPEOXSN. 
1505 iyà Ó& xoxoÓe(ucov ys xorexevb)ucouor. 
ZTPE'PIAAH2. 


Tí y&g zo060vreg rovc 9sovgo vooítGere, 


x«L Tio 2eAqvue $oxomsio0s viv t0gav; 


1504. Discipulo dat Reisig. 

1505. In R est Discipuli, in V praescriptum est £regoc quAócoqos, Chaerephonti 
tribuitur in multis codd. et in personarum indice hoec nomen invenitur. Chaere- 
phontis mentio ab ipso Aristophane facta est vs. 104 et 1465; et quamquam fieri 
potuit ut ex ipso versu 1465 posteri perperam efficerent Chaerephontis partes 
aliquas esse in dramatis exitu, veri similius mihi videtur revera hanc fuisse 
poetae mentem. Sed zum versum a Chaerephonte prolatum esse non crediderim, 
vix enim erat operae pretium fingere larvam eius faciem vepallidam accurate 
referentem, si spectatoribus non nisi per brevissimam temporis particulam erat 
ostendendus hie Socratis sodalis. Quapropter cum Beerio et Fritzschio statui, eum 
vs. 1497 in scenam prodiisse et versus 1497, 14992, 1505 clamasse. Discipulum 
illum, quoeum in fabulae prologo Strepsiades confabulatur, esse Chaerephontem 
(3* igitur persona vs. 144 de se ipso utentem), vix probabilis est Heidhusii 
opinio, qui praeterea Beerio assensus statuit Iniustum Oratorem Chaerephontis 
vultum habuisse (vid. comment. ad vs. 889 sqq.). 

1506. za9óvrsc...0Boíiteze] uaSóvrec...ofgoítere E, uaSóvrsc sig... Of pitere V, uaSóves 
-Üfo(tere unus, ueSovr si...ógg(terov nonnulli, u«3óv9' ófgoiterov (v) sig coUG 
9sobg; multi. Verbum 4e3sv in ze3ev hie (ut alibi, vid. supra ad vs. 340) esse 
mutandum vidit Drunck, qui dualem praeferens zeS9óvr ;...ófgitezov scribebat; 
Elmsley (ad Ach. 733) u«9óv3' oggiérgv éd; vovg Seoíc;, ut Aiticae dialecti serva- 
retur indoles. Res dubia cuipiam videri possit, cum aeque recte dicatur ófgoíZaw 
robs 9soíg et ófgilew sig roD; 9eo/;, rarior autem sit dualis. Attamen non tam rarus 
hie est in fabulis Aristophaneis ut casu hue invehi non potuerit, za9ó0vrs; autem 
si in zeSóvz i; (ua9óvr 2;) abiit, fieri vix potuit quin etiam verbo finito tribue- 
retur terminatio numeri dualis. Multo autem aptior huic loco mihi videtur plu- 
ralis numerus, quoniam aut solus nune commemorandus est Socrates, qui solus 
in ipsa fabula impium se ostendit, aut cuncti eius sodales, quos meditaculum 
illud habitare finxit comicus. Denique apertus verborum lusus, qui versui 1507 
inest, satis certum mihi reddit etiam versui 1506 zexéuqerov inesse, poetam igitur 
scripsisse zobg SeovDg Ófoitere. 

1507. ioxozsic9:] sic V R et plerique (cf. Eccl. 193); ioxozsic3ov nonnulli, Zozo- 
nsire (cf. vs. 231) pauci, ioxozsíryv dubitanter GHermann. || zv £0gav] vc &ógas 
codd. quidam. 





1504. Similia sunt sycophantae verba | Consulto autem nunc, ut in vs. sequenti, 
Plut. 850. comicus utitur verbo cui xexéuqaróv rt 
1506. ví...za9óvrs;] vid. ad vs. 340. | inest, saepe enim jte vwv& significat 
— vo); Seobg jfjgíters] imperfectum | aliquem s'wprare. Cf. vs. 1068. 
hoe est: eur das vim inferre conabamini ? 1507. Cur lunae sedem contemplabamini ? 


230 


NUBES. 


(Ad servum:) 


Oícxs, DcAÀs. mic, TOÀÀOv OoUvsxa 
, ? ? 7) 


dÀucre« Ó' sióoc rovg OQsove óc TÓíxovv. 
u 1 


KOPTO AIO. 


1510 





qysio9" Eo" xeyógevros y&o ueroícc tÓ ye vijusgov quiv. 





1508 sq. Mercurio tribuunt V R (cf. vs. 1478 sqq.), Choro Beer. 
1508. 8áie, ztaie] zie, B&A2e V. || obvexa] vid. ad Ran. 189. 


1510. 
Thesm. 
Vigerum p. 888. 


ys] om. V R. || juiv] eiva« (ut Plat. Cratyl. 396 7) Moeris s. v. z5usoov. Cf. 
1227 et vid. Pierson et Koenen ad Greg. Cor. p. 73 sq., GHermann ad 





Cf. vs. 171 sq., et vid. Herodot. VII 37 
ó WAtog ixàutbv jv ix toU obgavoU Éóonv 
&qavjs jv, Eur. Iph. Taur. 193 Herc. 404 
ete. — Ut eachinnos excitet simulque 
maiorem etiam philosophis conflet invi- 
diam, voce £óge noster nunc utitur, quae 
etiam podicem significabat (Thesm. 133 
Herodot. II 87 alibi). 

1508. Similes sunt clamores Ach. 281 
sq. Eq. 251 Vesp. 456 Av. 365 Eur. 
BHhes. 675, 685. 





1510. Cf. verba coryphaei in fine 
fabulae "Thesmophoriazusarum &à44& z- 
701010. usrolog Zuiv. Quam constantem 
quodammodo fuisse loquendi formulam 
apparet collatis Socratis verbis Plat. 
Phaedr. 2782: o)xobv ión zezaic9o us- 
Toíoc $uiv. Adverbium autem Quezgíoc in 
talibus significat satis, quantum sufficiat, 
vid. etiam Aeschin. III $ 9 zzoi u&v oiv 
Tüc xaTmyooíag gsroíog ot gAmibo 
7tgostoijo dat. 


oAnc 


INDEX 


RERUM ET NOMINUM 


QUAE IN ANNOTATIONIBUS TANGUNTUR. 


&BéAvsoog 1201. 

&yaAua 995. 

&yav Substantivis additum 
1120. 

&ys...0ztog 489. 

&ysw xol qéoav 241. 

&ysvvig 914. 

&yoo& iuvenibus generosis 
invisa 991. 

&yogsósw. 1456. 

&yogyris epicum 1057. 

&yoeiog 699. 

&ygiog 349. 

&óav qpovgác (?) 121. 

dos xümov 234. 

&el Óv 5usgag 1083. 

&evaog 2'[5. 

&égx (ztgóg zóv) 198. 

&epoflezsiv 229. 

&spovnyrs 331. 

io 264. 

M3áuag 201. 

A95vov Autepoot. 300. 

MS9mvoio. «iróySove; 984, 
dUcgovAo. 98'1, quàódixo 
208, in temporum ratio- 
nibus errantes 615, lu- 
nam sequuntur in com- 
putando tempore 626. 

&3Gos 1413. 

Atyunzrogs 1130, 








"Auov xvvij 349. 

«i3 oíac (genit. temporis) 371. 

-Aioiog Euripidis 1371. 

«igsiv ztaoxvoieg 845. 

AxoóQuso 1005. 

&x«ors 4906. 

&xoráBAnrog 1229. 

&xógnros 44. 

&Astixaxe 13712. 

&ià& saltem 1364. 

&A2 oiv 985. 

&Aexzovouvo 660. 

&Aexrovóv epicoenum 666. 

-AxwfW&óng;  blaesus 862, 
equos alit 15, Megaclis 
nepos 46, Olympia vin- 
cit 69. 

Màr»usovión, 46. 

&iio (v 9) y 3 1447. 

&AAwg frustra 1203. 

&Aqwra (rà) victus quotidia- 
nus l6. 

&AqueauoiBós 640. 

&uabsig 864. 

&uagr&vew verbum amato- 
rium 1076. 

Myuvvia; 31, 1259. 

&uqr9xms 1160. 

&uqoots de hominibus die- 
tum 1203. 

&vofi&AAso Se. 1189. 


&vaysUew 528. 
&v&yxow vüg quaeso; l0'75. 
&v&yxn 311. 
&vadsixvvo9o (7?) pandi 304. 
&voigeio39a. sumere 981. 
&vazowoDaSa. 410. 
&v&usorog 984. 
&veusrostv 208. 
&vazteoTQous 85. 
&vaniuuzA&vo,. 995. 
&v&ouocros 908. 
&vozv9évou 1453. 
&vaqégevv. transl, 1080. 
&»jo cum emphasi dictum 
823. 
— aliquis 1214. 
— mortalis 1421. 
&v9oijvo. 94. 
&v9odzog (iv) 841. 
&»iévou pergere 1058. 
&viévou xivóvvoy 955. 
&vvy9ov 982. 
&vógza. (rx) 417. 
&vzwyoaqi) 412. 
&vziixeiv 116. 
&vuaoyuóg 1173. 
Mvziuoayos 1022. 
&vuzóOgrogs 363. 
&vo ve xoi záro 616. 
450g; cum dat. 474. 
&tvorarog 1367. 


232 


&náyyew 1385. 

&náyysoSa, 988. 

&zoiAquo 129. 

&zaoría 0621. 

&zegu9Qiev. 1216. 

&zó...inzrawv 108. 

&moógueiv 3l. 

&zoówbxew  éavróv proripere 
se 1296. 

&ztoAou&vew recuperare 1140. 

&zoA&mrew 811. 

&mzoAsi; omisso ue 1499. 

&noAvagyitew 1258. 

izouvióva. 1232. 

&zocrsoeiv 1300. 

&zooreQytolg yvóu 130. 

&zogsóyav qeUyovza l6T. 

&zopSsíosa 9a. 189. 

&zoeyuogivy 1007. 

&zrav àmzó 168. 

àzorégo T1. 

&párzav 1359, 1873. 

&or9uóg de hominibus dic- 
tum 1203. 

&gua da)vev post victoriam 
ludis publicis reporta- 
tam 69. 

&guo ztoAsuiGTQoiov. 28. 

&guovix dorica 968. 

&ovozíis '[30. 

&gzátew cum genit. 982. 

"Aprsuig !Egsoio 598. 

'"Agronwiiós; Hermippi 557. 

&pyauxógs 821. 

&oyoiov caput ll56. 

&oxaiaBórns l0. 

&oxávrgs 633. 

&ozóv Ósigew 442. 

&cuerox&uzrrs 383. 

&ozátso9oi 1145. 

cbyy 280. 

«D z&Awv «9i; 915. 

ebróc solus 3'11. 

— de magistro vel hero 
dictum 219. 

córoü sine articulo postpo- 
situm substantivo 315. 

a)róySovs; Athenienses 984. 

abyustv 920. 

&qougsiv óv azéqavov 625. 


INDEX. 


&qavitew 542, 1759, 972. 
&qiévau 1139. 


Bauós 1013. 
Baiaveta 991. 
Báiàav uxào 997. 
Beoveyne 98. 
BeoíBoouos 313. 
pósivoós 446. 
gexusatanvog 398. 
puvosusvos 1102. 
pio9o£uuov 510. 
Bàéros 1176. 
Btou&uuag 1001. 
BoABoi 188. 

Bóaxav 33]. 
Bovqóvua. 985. 
Bosv9 Uso So. 362. 
Boópog 311. 
Boovruowxégavvog 2685. 
Bobv 1882. 
BouoAoysisaSo. 969. 


yaisórgg lO. 

y&o ironice usurpatum 1366. 
y«orjo farcimen 409. 
ys (06...) at contra 118. 
— (snsg...) 251. 

(uj uot...) 84. 
(uxjzo...) 196. 

(oà ujv...) 58. 

post zoa0 1335. 
I*wsrvAAig 52. 

ynyevis 893. 


yAua y oavzizoysSenizQuttos 
1004. 

yAiayoos 1004. 

yAoióg 449. 

yAvxSuuosg '[06. 

yAorrogrgogeiv 192. 

yv&9ov patris percutere 
1324. 

yvóux &mooregntois 130. 

yvouótuzos 932. 

yoxuguarsiov 19. 

yvuvóg — uovoyizoy 498. 


ó&iog 335. 
ó&xvawv transl. 12. 
— «à» Suuóv 1369. 


ó&xruiog 053. 
ó&ás collective dictum 612. 
óé ye ali contra 1'15. 
ósv cum dat. et gen. 1034. 
Óewv& zowiv 388. 
ósigstv &axóv 442. 
óevópózouog 280. 
óiysoSa. 1103. 
ójuagyos 3T. 
ói& omissum 
(&ga) 319. 
oiayg&qew "114. 
óuaipeiv 142. 
Ote xexvotauévog 
óuxxwsety AT. 
óuazvatsu 120. 
ótexogxoovysiv 38T. 
duxAezroloysiaSou. 1497. 
OiaAAktrsoSa. 1194. 
óiuA2qwrobv 669. 


ante zabüz« 


120. 


óuxgosiv de abris dictum 
813. 
Zi&oi 408. 


óecurXysv 1237. 
dievz£gsuua 166. 

Ótegóc 939ll- 

ó? f$u£gag kei 1053. 
óixawvog consentaneus 1292. 
Óixy msvrer&iavrog '[98. 
Óixyv slo&yaw "180. 

— zaAsiv 780. 
óixoggaqeiv 1488. 

óivy atomorum 380. 
óivog ai9£guog 380. 

— Jovis filius 380. 

— vas 14'|4. 

0to2i.0 9&vsw. 434. 
Zivucog xouaocrjs 606. 
Ziutóiaa 984. 

ZAutoAvóóns 984. 

óup&v 192. 

Otpolazog BUE 

ó.oxaSsiv l482. 

à' oiv 343. 

0oócog transl. 978. 
óívac9o. zabró O4. 
OvogovAi« Atheniensium 587. 
Óvoxoiaivsw 36. 
óvaxoA2óx«uzrog 9']l. 
óóomua cum dativo 305, 


£& monosyllabum 932. 

éxuróv (kmoówoxewv proripere 
se 12906. 

&cvràv (xa3' ) zo£ziso 9a. 1263. 

iy&àaoe cum risu audivi 14. 

£yyg&qso9o. 110. 

iyxa2Uzztew ll. 

dyxexaAvuu£vog ll. 

iyxexowvoou£vog 48. 

2yxexogÓvAnuévog 10. 

Pyy&oxew irridere 1436. 

£joa vox ambigua 1507. 

i9ajueca cum admiratione 
percepi 114. 

& (zàjv...) 361. 

sióévou (ücov y £) 1252. 

sidóg doctus 1941. 

six&ós; lT. 

ixi) 44. 

£44o forma vitiosa 761. 

sis«o. forma metaplasta 341. 

eise 1001. 

&/neo in ellipsi 227. 

&iztsQ...yse 2l. 

siztor; omissum post zi (7jc«) 
&v 154. 

eiooy 449. 

sio&ysw V ?us8 vocare 845. 

sigáysw sig; v0 9éaroov 546. 

— Óóíixqv 180. 

sig Aóyov (Aóyovc) ivo. 4/10. 

&£t0000; theatri 326. 

size siccine...? 990. 

— ex abundanti 
624. 

— participio praemissum 
860. 

ézaroyxsqáaag 330. 

£xetvos (807) 1167. 

ixónrav zóv óg9aAuóv 24. 

exnincuv curru excidere 19772. 

ixorgéqewv 88. 

éyrsUg O4]. 

AroeynAtev 18501. 

Zeov belli tempore pretio- 
sum 57. 

&ixüuv xóoóaxa 540. 

8ixsag9o. med. 1004. 

Éveyyos 639. 

iy &v99órtoi; 841. 


dictum 





INDEX. 


iy óixy ye 1379. 

iveivau proprium. esse 414. 

iveyvpáteo9ai 35. 

Évy xai vía 1134. 

ivózAwog 651. 

&£voz 1184. 

iévzaí9o imperativo cum con- 
temtu praemissum 1475. 

evrav9ot 814. 

ivreivea9at &ouoviav 968. 

ivrervAuyuevog 987. 

2yrsD9ev deinde particulis xoi 
sity Subiunctum 1374. 

ivrvA(vTew 987. 

ifal(vóuv 32 sq. 

AoupBAoxav 13T. 

ovéyeao 9o. 1313. 

2faovynzóg 1172. 

Zfaovog 1230. 

isoyátsa9o. poeticum 1393. 

àAhéyou 0613. 

Efodog expeditio 59. 

in&ysw 390. 

&rxíoswy 42. 

énaveqégs.v irangl. 1080. 

i£mavSeiv 9']8. 

zmaoxeiv 5blT. 

imsysiu. "9. 

Émera siccine...? 220. 

— ex abundanti dictum 
624. 

im sÜrvyiouw 1205. 

inéyav praebere 1382. 

impáAàev Trjv ysige 933. 

inióexvürau 148. 

in| Sórsga 1108. 

am Savu&tew 1147. 

imuorógsa 9a. 495. 

AnuuSévon Auavoróv 426. 

inizoutros; 1004. 

imruyyávav 195. 

imyocAxsósv 422. 

imoufloía 1120. 

£mog 541. 

Zoyov (cóv) 1345. 

ZgefBoóup&v 192. 

2g£910uo. 312. 

igeióeww. 558. 

&ge(óea 9o. 1315. 

sb&mzos (?) 2'I1 





2958 


EUfow a Periclecoercita211, 
Ma»píis dicta a poetis 211. 

süyAoTT0g 445. 

s090 cum genit. 162. 

süxéAmÓog 312. 

E)nzodàg Hyperbolum irri- 
dens 553, Aristophani sua 
surripiens 554. 

&UITEQ03 800. 

Ebgunídov Aeolus 1371, Te- 
lephus 891 sq., 922. 

sDoroueciv 833. 

sboouereiv 199. 

sbruytou 1205. 

'Egsoíag Dianae templum 
598. 

&píuspog 223. 

àpu&áA2Aew. 1299. 

Py&onv laetus audi l4. 

£ysw fenere (transl.) 733. 


t&9eoc; 283. 

Zsbg adulter 1081 sq., im- 
pius 905, zeroGos 1468. 

tüyiog tzzog 122. 

Cuyo 9 oibew 45. 

tov quamdiu vivo 122]. 


5j («6 0* diio y) 1287. 
jóy...; cum aoristo 386, 
cum perfecto 766 sq. 

'Hàéxroa Aeschylea 534. 

iAvov (ztgóg cóv) 198. 
juégag (97) &e(. 1053. 
Quuexvéov 643. 

jvioyos 602. 

'Hoázie Aovzo& 1051. 

" Hoaxàijc 1050. 

jo9nv laetus audivi l4. 
jovyyx 324. 

ijczov cum gen. deditus 1081. 
ijzzov  2óyos 112 sq., 889. 


Sela 309. 

9ársga (inl) 1108. 
3evu&tev colere 428. 
9eiog avunculus 194. 
Ssógezrog 292. 

Séoi; vv movzaveloy 1191, 


234 


Gér.; Peleonupta 1067, eum 
reliquit 1068. 
Gera! qaouaxis 149. 
Gécpos 400. 
Snolov 1286. 
Sovoiduavzig 332. 
Soacóvso9a. 1349. 
Soavoávrvs 1264. 
99vaAA(g 585. 
SvuBosziós vos 421. 
Svuóv (zóv) ó&xvew 1369. 
Svuócogog 8TT. 


-ity (verba in) 183. 

lazgoréyvugs 332. 

ióée 288, 541. 

ióeiv adspectu 1172. 

iévou sig Aóyov (Aóyov;) 410. 

ispebg Axoov 359. 

isgouvyuoveiew | 624. 

"Iegtvuuog 349. 

79. yaíoov 510. 

ixeze)o interiectum 696. 

ixu&g 233. 

iam. forma vitiosa 761. 

Aav 161. 

iusigew poeticum 435. 

tva ubi 1233. 

tva «i 1192. 

immsoog (l4. 

"Inzws Neptuni cognomen 
83. 

"Innoxg&rus 1001. 

inzovóueceg 5'1l. 

Vuzos Lóyvos 122, xozzales 
28, cauqágas 29. 

inzoroopio 15. 

iozávaw fenerari 1159. 

toos minantis 1129. 

izyg 445. 


zv csaQvqv "150. 
de Zege dictum 


xa-d'atgpetv 

xaSsaTos 
1400. 

x&S15o9au desidere 1201. 

xoci interrogativis praemis- 
sum 210, verbo praemis- 
sum in enunciatis inter- 
rogativis 840. 








INDEX. 


xci eire ex abundanti dic- 
tum 624. 

xal mara ex abundanti 
dictum 624. 

zmi u&Aa et lubens quidem 
1326. 

xaxóg xaxüc 5904. 

xáamuog 1006. 

xaAstv Ó(zqv 180. 

xaAsiaSo. in $us vocare 122]. 

xaAAnvoyos 1024. 

x&uzsw xcurQv 969. 

xouzy 969. 

x&póuuo 234. 

xagóta stomachus 1308. 


' Kágxwog 1261. 


zoxpzóg lll9. 

x&v ivreüS9sy l9 4. 

xar& per 158. 

xark cí; quo consilio? 2839. 
xaraysixv 1238. 
xarayiortcuc 5l. 
xaraiuGyUvesv 1220. 
xor&iAqwius 318. 
xoraió(v)ew transl. 888. 
zazazíünzrav àm vov 198. 
xaramooísegSa. 1240. 
xozarv.gévo. pendére 2406. 
xararoisUsw 044. 
xararoéyew 1005. 
xazaqoovzitew 891. 


xazoystew cum genit. 173 sq. 


xacaysiv '[4. 

x&áro (&vo ve xol) 6106. 

x&yovs; 1958. 

xeio9a, zsaóvza 1206. 

xtvroov 490. 

zégóog praeda 1202. 

xéorox 8339. 

xeg&Aocuoy 981. 

xsquAmV (elg v5v ...zgéztso Sa) 
40. 

xeyqvévau 996. 

Kxósiógs (?) 967. 

x5ósoSo, 106. 

Kyxreiónc (?) 985. 

zijmou S2»savoU 21. 

zvSeputis 964. 

Küxvvvíc demus 134. 

xivadog 448, 


EU E E 1 92 9 9 0 999 9 TB m 


zivóvvog &vetzau 955. 

zwstv 1301. 

xung 339. 

xuyAitew 983. 

Kiemvógión; a Pericle cor- 
ruptus 859. 

xÀéog poeticum 460. 

Kiéov ab Aristophane peti- 
tus 549, rapax 591, anno 
4924/3 strategus 981 sq., 
primus xyeígev scripsit in 
epistulae publieae exor- 
dio 609. 

KAeóvvuog 903, 678 sq. 

zAqrsvew 1218. 

Kowyga 48, 800. 

xoiergüv 952. 

xoAoxóvrzy 327. 

zou&v 545. 

xóumv Éyav l4. 

zou5zgs 1100. 

zouwongszjs 1031. 

xouwós 649. 

zozzariag tmnog 23. 

xógóat 540. 

xopitea Sa. 68. 

Kopív3io. 110. 

KopgvB&vrac 254. 

zórraBos 1073. 

xgsivzov...u&AAov 1218 sq. 

xgsizzov Aóyog 112 sq., 889. 

xgsu&Soa 218. 

xonuvoroióg 1867. 

xouuvaons 965. 

xgivea3oc 66. 

xgiveo. dativus 911. 

xgiog 1856. 

xgóxoc DI 

Koówa 898. 

xgówtzog 1070. 

Koóvos 398. 

xgóraAov 260. 

xgoücig 318. 

Kvóióov (?) carmen 967. 

zvdoidoz&v 616. 

xüxAwg yogóg 333. 

xwv 268. 

xvvij ^Aiov 349. 

xuzrátav 509. 

xüpfig 448. 


Konág 52. 
xoua«orj; Dionysus 606. 
xozys 965. 


Aagy 951. 

AazzózAovrog 1330. 

Aáxxog 1330. 

-Aaxovuxóg 186. 

AcuBávav 1128. 

AeuBávev uovyóv 1076. 

Aauzgoxiéov; carmen 967. 

Aá&uzov 332. 

A&pog 991. 

Aegvyuós 52. 

Aéye omissum 84. 

Aéysw vw óó0o 910. 

Aéyov im dicendo 953. 

Aexávy 907. 

A&sc omissum post zi (07ra) 
154. 

AezroAoysiv 320. 

Aeüxy 1007. 

Asoyóoes 109. 

Aqu&v 32. 

Ajoov isgeg 359. 

Augavozóv inmui9évau 426. 

A($og de homine dictum 
1202. 

Aix)uviog Xenoclis 1260. 

àwóóerog 163. 

Autzgóg Athenarum epithe- 
ton 300. 

Adyot xgeizzov xoi irtov 8O- 
phistarum 112 sq., 889. 

Aovzg& 'Ho&xAew 1081. 

Aopstov '[91. 

Avuaivea Sat 
acc. 928. 

Avcaviag 1168. 

Aóyva (rx) fori pars 1065. 

Aíyvog mórqc Di. 


cum dat. vel 


uk zóv 4c ellptice adhi- 
bitum 1228. 

ucS9ynuüy 183. 

Mazoig poeticum Euboeae 
nomen 211. 

u&Aa (xol) et lubens quidem 
1326. 

ua2axó; de voce dictum 979. 








INDEX. 


u&Z cb9ig 60. 

uiàAov (xosizzov...) 1215 sq. 

uavix, plur. 832. 

uepcSovouayos 986. 

uc«pu&osog poeticum 2806. 

Magi&g; Eupolidis 553. 

u&cS9àmg 449. 

uavio20Lyóc (?) 451. 

u&yatioe Pelei 1063. 

us Omissum post zoe; 
1499. 

uéya poeticum — uae 291. 

MsyaxAiy; Alemeonida 46. 

Mesàyotac 686. 

usAuroürra 507. 

u£v oóv 1112. 

uévro, profecto 1269. 

uéouuvo 932. 

usguuvopooyruarys 101. 

uereoQopevas 389. 

ueziévau 1408. 

uergios satis l510. 

uézgov 689 sq. 

1j (20) zta ut non 1084. 

uX uoi ye (om. a£ys) 84. 

Mijivos 830. 

uxpio2óv8v 163. 

uájov amoris signum 997. 

"m (o? ...ys) 53. 

uázo ys 196. 

uxyov9 4179. 

Míuos 913. 

uicSóg heliasticus a Pericle 
institutus 863. 

uvqowxazety 999. 

uouyóv AeupávsaSo, l0T6. 

uóAug obrog 3206. 

uoAlíBóo zá&vzav 918. 

uogía 1005. 

uoyAsvrzic 1397. 

uvx&c9o de tonitru dictum 
292. 


ve&ky 1117. 

vevnouévog 1203. 
vnmirw.og 868. 

»ux&v dicendo 99. 
vux&v vu 1335. 
vux&g9al zl zwoc 1087. 
vouitew 248. 





285 


vouitew ztgüvov 1866. 

voultezau mos est 498. 
vóuucua 248. 

vóuou za9sorürsg 1400. 
vuxtüv (ràv) noctis 2. 
virzsw 321. 


Zsvoxigs 1260. 
Avógavrog 949. 
fvyzoAAgts 446. 
£vuwiv 9'[5. 
Evvagnátew ns 
Evvetvau. versari. 1404. 
fuvéysw 960. 
£vviozac Sa. 994. 
£vozig 10. 


ó articulus pronomini de- 
monstrativo non additus 
60. 

ógoAocr&rgs 1155. 

Jó? xwsivog; 1167. 

ütav translatum 398, 1007. 

oitugóg 655. 

oiog quoniam talis ... 1198. 

óuBooqógos 299. 

óuvüg 1138. 

üvac9e. 19371. 

ÓvetQortoA ev 16. 

üvoua zi9:09o. OT. 

üvov (km) xezaninzev 1218. 

üzos temporale poetice ad- 
hibitum 60. 

ünoc quin age 489. 

óp&s; 0602, 826. 

gey9eiv 1368. 

Q93s 2l: 

oxie. ztor&, 533. 


e. 


ea ev 


óggoztüytov 158. 

$ca (aov) cum infinitivo 434. 

jcov y EH eióévo. 1232. 

Üre si quidem nunc 1217. 

óvuj «i (5x) 155. 

ob repetitum post u& 4c 
1066. 

ob» &v omisso indicativo 5, 
omisso optativo 108. 

oà uk 40 ob 1060. 

oóv (àA2) 985. 


236 


oiv (0...) 343. 

— (uiv) 1112. 

oüvexa quod attinet ad 420. 

obüpavouxzus 951, 460. 

obrog pronomini zoio; Sub- 
iunctum 1270. 

oórocí omisso articulo 60. 

otro cum optativo... 520. 

olros (uóds) 320. 

ópS9oAuo (ro) zagaBáAAew 
362. 

ówoqaysiv 983. 


zaioroigys 913. 

zaujosv 1125. 

zouzá&Ay 260. 

z&ic. ztoré 1319. 

ztuAtoysvys 398. 

zoA«uko9eu l'76. 

zaufBaciism 39T. 

IovoS9Xvow 3806, 988. 

zá&vza vroAu&v 35. 

napaBá2iev zÓ 0p9o2ud 362. 

zagcóióvau Aegiv 951. 

zagaxózrew fraudare 640. 

zagavol«g aipeiv 848. 

zaoatsivew verare 212 sq. 

zagéysw cum infinit. 422. 

zagiévau pergere 105. 

Il&ovus 823. 

zaodbv (0) 542. 

IIxoi«g 2]. 

z&cyewv praemisso zí 340. 

záoysw...va)ró 284. 

zocvsiy 1959. 

zaroGog Zeüg 1468. 

závrew uoAUBóo 9189. 

— xovoo 912. 

Jeqàeyóv 581. 

zsí(9so9o. cum acc. 1000. 

zsvreráiovrog Óíxym 198. 

ztemorijo9eu 319. 

z£gósoSo. 9. 

zsgu0íooo9a. 644. 

Euboeam armis 
coercet 211, Lacedaemo- 
niorum ducem corrumpit 
859, mercedem iudicum 
instituit 863. 

ztepla eus 318. 


IIsguzAWS 








INDEX. 


zsptopitv 124. 

zegiovola 90. 

zegizouuuo 260. 

zsoup2Uswv. 896. 

zspupoo& 172. 

zsQupgoveiv 22t. 

zsgupósaSou. 151. 

zegowxat calcei 151. 

nzsgóvro xeiogau 126. 

zqó&v transl. 704, de corde 
dictum 1392. 

IIjisg castus 1063, cultro 
a diis donatus ibidem, 
Thetidis maritus 1067. 

zwrk ügxwx 033. 

zA&zavos 1008. 

IHàsoróvat rex Spartanus 
859. 

zAyy5 (yai) omissum 972. 

zàjv ei 361. 

zwviyso9o. iransl. 1036. 

zwyysóg dicitur aer 96. 

ztowty Óóswvá& 388. 

zio; accedente demonstra- 
tivo 1270. 

ztolsuitew epicum 419. 

zoÀsuwoTQoioc 28. 

aóAs acropolis 69. 

zoÀU ye 1335. 

Iloos0óov "Inzmos 83. 

zóc95 1014. 

zor&o9e, 319. 

zoré adverbio zá&ao. subiun- 
ctum 1312. 

zórqgs A)yvog 5l. 

zob quando? 9'[0. 

zgayuareUea9o. 526. 

zoquaivav. 336. 

zoíacSo. conducere 149. 

zgopáiiew proponere 489. 

zgofláAeoS a. vóv uxgóv 913. 

zgófarov de homine dictum 
1203. 

zt9ófo2og 1161. 

zt900i0Àazeiw 4'16. 

Iloóóixo; 361, magister cij; 
óg9oszelag 63. 

zigoíysw 989. 

zgolévo. 1214. 

ztgouviotQux 41. 





zgovosiaSa. 915. 

z90z0Aog 4836. 

ztoooeiva, proprium esse 988. 

zt900zatottiSévoc 1935. 

z06000og pompa 30T. 

z9ós vabra 990. 

zgós v0 qs 198. 

z9óc vóv àéga 198. 

zoós vóv WAov 198. 

zoocoriAiv All. 

zt9o0QV&v 9312. 

ztgozevOeisw. 1200. 

zgorév9ns 1198. 

z0óqaoww 595. 

zgoyoai 22. 

zoóyovs 2'[2. 

zgvraveia 1136. 

IIoorayóge; pater artis 
grammaticae 637, A4óyos 
dietus 889. 

zorov vouitew 18606. 

zvxvórgs 406. 

zvxvobv '[02. 

IIóiou (oi àv) 180. 

züg iteratum 79. 


óázcsoSo. 538. 
óoqoridoov 1083. 
óaqavis 981. 

ó£yxaw 5. 

óngyvóva. qo»5v 35T. 
óuu&zwu 943. 

óódo A£yaw vwá 910. 
óoifidog 40T. 

óvux 407. 


c«ugógac Inzoc 29. 

asgaqógos 1300. 

aeAaysia 9a. 285. 

osàrvqv sequuntur Athenien- 
ses in temporis rationi- 
bus 626. 

o£Awov 982. 

cióágeo. 249. 

cíóvov 881. 

Ziuov 351. 

Zwuuowvióngs 1356. 

cwaeuopsiv 1070. 

ousvga. 10. 

oweia9a, 491. 


xci 629. 

axoiovoysiv 994. 

ozaAocSvou&riov 630. 

oxluztovg 254. 

oxiprüv l078. 

oxoru& 281. 

oxvtiov 538. 

Guivos; 9ev 29T. 

oui2os 1007. 

ouivór 1486. 

ZóÀov quióóquog 1187. 

cóv Foyov 1348. 

XoUwwov 401. 

Zoqoxitovs Athamas 957. 

cogórazós ys 1318. 

oza9üv 93. 

ozavitaw 1285. 

ozi&yyva 1036. 

oriugvae 45. 

Gzsv&ysuv 284. 

orsooóg 420. 

ozeqavoüy 959. 

orégavog magistratuum in- 
signe 625. 

Zr54oiyóoov carmen 967. 

orouobüy 1108. 

ozóuqas 1367. 

ozoayysisaSo. 131. 

ozgezralyAm 339. 

oroégso9a. 306. 

ozgsyodizeiv 4834. 

orgóqis 450. 

cuyxózzew 1420. 

güxwog 880. 

cvuBovAsUsa 9a. cum acc. 472. 

Zgüenos 186. 

oqoayudovuyaoyozouxtus 332. 

ogoiy&v 199. 

cyátav l0T. 

oy&v 10T. 

Gywó&Acuog 130. 

Zwxoázys continens, labo- 
rum frigorisque patien- 
tissimus 363, pauper 175, 
&Aovzog 836; e rebus quo- 
tidianis exempla petit 
234, 385; furti insimula- 
tur 179; astronomiae stu- 
diosus fingitur 171, ar- 
teminiuste argumentandi 








INDEX. 


docere dicitur 112 sq., 
deos contemnere fertur 
248, discipulos mercedem 
poscere 98, terrestria 
spernere 228—234, rebus 
naturalibus studere 158, 
188, 192. 

coqoocóvg 962. 

cópoov 93]. 


zaAaízopos 414. 

zouiag 5606. 

raUZ (&o«) omisso ói& 319. 

zaUra (zoós) 990. 

rz«)r0 ÓjvacSo 614. 

z£9'gutztov 1407. 

zév9 yg 1198. 

zergeuaiveuw 294. 

zézrziwysg 1360. 

— prisca capillorum orna- 
menta 984. 

Tépoc TíÀÀuv 1083. 

vuiégxoros 290. 

T5ispog Euripidis 891 sq., 
922. 

7nAoU poeticum 138. 

ví Sc. diceres vel dices si... 
154. 

ví à &Aào y 13 1287, 1447. 

zi (xazà...); quo consilio 239. 

zü zá&9o quid agmm? 198. 

zí no9óv 340. 

zí9s09a,. nomen 67. 

z(Aà&v zépoc 1083. 

7:; de pluribus ironice dic- 
tum 1491. 

Tàuzó4suog 12606, 

T0 a)ró z&cysav 234. 

TÓ ux ia ut non 1084. 

roAu&v sustinere 550. 

roAu&v z&vrm 9315. 

zoUro epexegeticum 1226. 

zoaviitew 862. 

TQ&mteGÓOaL slg TY)v xeqiiv. 40. 

— za9' íavróv 1263. 

rQrBo2exro&zs2og 1003. 

voíBov peritus 869. 

zoiuuc 260. 

Towoyévews 989. 

Toogpóvtog 508. 


29 


vpoyósg 8l. 
zQuyooeiuov 296. 
vojuxy 448. 
vovoifiog 421. 
zugoytoov 908. 
Tugiv 336. 


ófoitew v.v& 1506. 

óBg.srás 1068. 

óyuxtvew 12715. 

ógvia 1001. 

$92sv 183. 

Üztaxoisw venire vocatum 9/14. 

'"Yz£oBo2og à comicis petitus 
551, 553,558, rapax 1065, 
Avyvozotóg 1065, anno 
425/4 strategus 624, anno 
424/3 hieromnemon 624, 
Sophistarum discipulus 
86, 889, 1065. 

ómzéorovos 1154. 

ózsopuys T6. 

ónó (prae) cum genitivo 
substantivi articulo or- 
nati 835. 

ózoAj/sv 1982. 

ózogosiv 1289. 

ózóyosog 242. 

óyuzégag 991. 


qaAaxpoóg 540. 

qc«ouaxts 149. 

q«cixvóg 109. 

q&cvy 18. 

dadutzións 67. 

d»sióovións 65. 

qeAieUg ll. 

qégstv (&yew. xal) 241. 

qsUyovra &zogsiysw 167. 

quAóónuog 1187. 

d»uàióisvog 680. 

quuobv 592. 

qa&v 1876. 

qAc«Ugog 834. 

qAéyscS9o. transl. 992. 

qinyvaqiv 1475. 

qAómgos 365. 

qow&v de discipulis dietum 
916. 

qoorixóg 524. 


238 


qoovrictQouov 94. 
qoovruotis 94. 

qoovoks às (?) 721. 
dobws 91, 

qvà2oBozetv 1007. 

qvoav 979. 

qos (r5) xono9a. 1078. 
qUosos (rs) &v&yxac 1075. 
qoi; 503. 

qovy uaAcx5 979. 

qovy» ónyvóvor 391. 
qopoav 499. 

qc (mgós v?) 198. 


yaigswv in epistularum ex- 
ordio 609. 
Xoigeqov 104. 


INDEX. 


yaigov 13. 510. 

xy&os aer 424. 

Xágurec "113. 

y&oxsw 996. 

ya)vooi; 815. 

gsm Ouppurxuóra 813. 
yoíxv 833. 

yooór, 455. 

yoosvrai epulantes 338. 
yognyol sordidi 338. 
X0ooós xÜxAt0c 333. 
xosos 30. 

yoíjuc cum genit. 2. 
Xono9a. vij qics. 1078. 


xonocós ironice adhibitum 8. 


XovoG zárrawv 912. 
xooriteoSoc 516. 


xyoosv capere 1238. 


wax&tev 580. 

waoós 1225. 

viSvpíitew 1008. 

wóqoc 1367. 

wuyat (larvae) dicuntur phi- 
losophi 94. 

wvyi vis vitalis 415, 112. 


"»xemvoU xijmow 21. 

(pag (sig vkc...vkc  érégac) 
$62. 

ós in ellipsi 209. 

Gozo direrim, als het ware 
12776. 

&gre 1151. 


ADDENDA ET CORRIGENDA. 


Pag. 141 digna erat quae in annotatione critica commemoraretur Valckenaerii 
coniectura ingeniosissima »4yow pro 7 zà5jow vs. 875. Quam coniecturam e Val- 
ckenaerii schedis protraxit Vollgraff, contulit autem ad eam commendandam 
Platonis verba Euthyd. 289 e, ubi ars róv ézoóóv» dicitur zóv 9rolov x6nAyoig esse, 


huius 


autem pars esse j vov Aoyozoiv véyvr, quae sit Óuxagrav aliorumque homi- 


num »xàyoig zs xol zaQauvSíe. Vid. etiam vHerwerden Stud. Crit. in Poet. Scen. p. 52. 

Molestissimum vitium irrepsit in annotationem ad versus 518— 562, pag. 90* 
linea 8, ubi versuum Eupolideorum syllaba paenultima dicitur esse ambigua. Pro 
signo igitur ," illie legatur ,". 


Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 
Pag. 


Leviora quaedam vitia sciens praetereo, ceteris si qua insunt ut ignoscat 


Praeterea hosce deprehendi errores: 

39* linea paenultima pro ,1213" leg. ,Av. 1213". 
54 in ann. crit. ad vs. 274 pro ,*rzaic Avroiov" leg. ,*raiot Airaiov". 
66^ linea 7 a fine pro ,1294" leg. ,1292". 

91* linea 15 pro ,z&osoys" leg. ,z«gtoys". 

93^ linea 7 a fine pro ,scurrilus" leg. ,scurrilous". 
965 linea 6 addatur ,vs. 1047". 

97^ linea 23 deleantur verba ,Pac. 835" et ,1066". 
132» linea 7 deleantur verba ,Eq. 700". 

152* linea 6 a fine pro ,573" leg. ,756". 

156^ linea 9 a fine deleatur ,8qq.". 

1642 linea 6 a fine deleatur ,AÀv. 451". 

165* linea 9 a fine pro ,838" leg. ,833". 

1825 linea 7 pro ,322" leg. ,324". 

186^ linea 9 a fine pro ,218" leg. ,216". 


lector 


rogatus esto. 


" M Aa cow 


B 
H 
. j» 
7« 
- "s 
. 
* 
* 
' 
" 
pTE r1 . 
t1 ' 
B 
D 
, 
" " 
in 
* 
à 
e E 
d i - e 
] 4 
-— «^ E 
2 — - 
um. 
! es 
n. 
- 
, * 
* * 
| EU 

















PA Aristophenes 
3875 Acharnenses 


PLEASE DO NOT REMOVE 
CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET 


UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY 





"^ 


» La 
y d AR ARIAL OVE 
ag one 


C Art * 


A pe 
A