Additamenta ad Jacob Theodor Klein Naturalem dispositionim echinodermatum et lucubratiunculam de aculeis echinorum marinorum

*

ATE

|
|

Aibrarp of tbe Süusemum
COMPARATIVE ZOÓLOGY,

AT HARVARD COLLEGE, CAMDRIDGD, MASS.

Jyounueu bp príbate subscr(ption, (t 1861.

DR. L. pE KONINCK^S LIBRARY.

No. 1065.

beu

NATHANAELIS GODOFREDI LESKE

ADDITAMENTA

IACOBI THEODORI KLEIN
NATVRALEM DISPOSITIONEM
ECHINODERMATVM

EEUEVOVBRATIVNCVLAM
DE ACVLEIS ECHINORVM MARINORVM.

CVM X/IIlIl, TABVLIS AENEIS.

3 ronem, fawogerveua Ut meefeo Jeu fne ego
NF : DRULE mper ml m Iah Me ety Se Vcn oH WC MEM a i e NBN ERR e MES
LUPSIAE

EX OFFICINA GLEDITSCHIANA,

MDCCLXEXXVIII.

SERENISSIMO PRINCIPI AC DOMINO
DOMINO

FRIDERICO CAROLO

TERRARVM SCHWARZBVRGICO RVDOLSTADIENSIVM

PRINCIPI HAEREDI

E QVATVOR S. R. IMPERII COMITIBVS, COMITI HONSTEINII,
DYNASTAE ARNSTADII, SONDERSHVSAE, LEVTENBERGAE,
LOHRAE ET CLETTENBERGAE, REL.

PRINCIPI AC DOMINO MEO CLE-
MENTISSIMO. -

1 t LAZ 2S
] [ - H

? dub r ^ 4 M Qi ) l
Du idi ovr Qblcatl

4! HM

j

UOCE Y 2G

AE OR AE ORAT

MICE NE DBPFELE

SERENISSIME PRINCEPS
INDVLGENTISSIME DOMINE.

Rs memoria venerabundus vecolo benignitatem e£ comitatem
fummam, quibus me ante anum fere clementiffime es digna-

tus. INon folum enim in[lru&iffimam et. copiofiffünam rerum natu-
ralium colle&ionem, quibus mufeum TVV M fpleudidiffimum abundat,
tunc admirari mibi licuit ; verum etiam ex vberrima TVA rerum
phyficarum fcientia tot ac tantos frutius cepi, vt ct mibi meaecogni-
tionis incrementum magnopere gratularer , et a TVO erga fludium
naturae maxime propenfo animo dodrinis pbyficis fumma quaeuis
promitierem. — Quae. ipfa propenfitas TVA infigmis effecit,
Uf MAT rariora. Echinorum et Ecbinitarum ,. quibus. in
eden-

edendo boc libro vterer , clementiffime mecum. communicares. | De-
betur ergo TV AE indulgentiae et benignitati , SERENISSIME PRIN-
CEPS, quod bic liber melius et re&ius a me fcribi potuit, quam fi mi-
bi TVIS illis tbefauris careudum fuiffet. — Accipe itaque bunc librum
animi gratiffimi, deuoti[fimi, pii, et admiratione pleni documentum,
fi vel maxime, eum TVA dottrina dignum fore, [perare mon licet,
Ita me quidem conatusque meos TV AE clementiae pius commendo.

SERENISSIMAE CELSITFDINI TVAE

deuotiffimut
Nathanaelis Godofredus Leske,

PESAREPFATLIO

Dess ita additamenta mea ad Celeberrimi kr ziNr1
naturalem | ecbimodermatum | dispofitionem. — Mirabuntur forte
nonnulli, qui ego, diílitus longe a marinis locis, aufus fuerim
animalculorum marinorum hiítoriam tradere, vel, quae de iis con-
ftent, definire et corrigere. luuat igitur commemorare, quibus
cauífis commotus fuerim, vt me huic negotio fübtraherem, quid
eo praeftare conítituerim, et quibus auxiliis vfus fim. — Aliis de-
cernendum relinquo, qua ratione ea a me facta fint.

Conftituerat bibliopola, cum prior editio diuulgata effet, no-
vam huius libri, eandemque immutatam parare, rogabatque me,
vt preffuram, vel, fi qua im ipfo libro corrigenda efTent, emenda-
rem, Diu quidem in definiendis fpeciminibus Echinorum labora-
veram, nouéramque pleraque fynonyma in riNwz: fyftemate fibi
iplis repugnare, neque adelfe vberiores et accuratas fpecierum de-
Ícriptiones, praetereas, quas uivNzvs in mafzo Ludouicae Viricae, dedit,
quae ipfae mihi non fecerant fatis. Itaque, cum per longam fatis
annorum feriem, nemo naturae fcrutatorum hane animalculorum
tribum diligentius defcribendam füfceperit, neque nunc alius ad-
e(fet, cui bibliopola hanc operam committeret: curam huius edi-
tionis gerere promifi, atque xrziwn di&tis, recentiorum obíeruata
et dete&a addere conftitui, — Protinus igitur iudicaui, confultiffi-

mum

II PRAETATIO.

mum fore, xr1rmi verba, nomina, et defcriptiones inta&ta et im-
mutata relinquere, atque, quae adderem; féparatim proponere.
Sienim mea xLrixir. verbis immifcerem, videbar mihi erga ma-
nes Au&toris digni(fimi iniufte agere: fi autem mea feparatim ad-
derem, etiam iis confulturus effem, qui priorem xrziwn editio-
nem iam poffiderent. In additamentis autem meis eo potiffimum
refpexi, vt fpecies veras et genuinas definirem, earundemque de-
fcriptiones vberiores et accuratiores füppeditarem, atque fynony-
ma Au&torum et icones fuis locis adfcriberem: atque cum petrefa-
&a Echinorum, reCte, vt videntur, a xtziwio fimul effent huc re-
lata; eadem non folum defcripfi, ad fua protypa redegi, atque di-
verfitatum rationes, quantum fieri poterat, et lapidis naturam lo-
caque natalia, vbi eadem conftarent, indicaui, verum etiam nouaet
a kLkINIO praeteruifa addidi.

Quae quidem cum re&te efficere ftuderem, fenfi magnum et
difficilem effe laborem, quem füfceperim. Conferendi enim erant
plus quam centum et triginta libri, quod mihi, per inopiam libro-
rum, atque raritatem operum maiorum hac in vrbe, maximani
curam imponebat, | Conquifitis et fecum collatis autem his libris,
vidi difficillimum effe, auctorum nomina et icones füis fpeciebus
adfignare, — Vtplurimum enim defcriptiones plane defunt, vel
mancae, etimperfe&tae, differentias genericas plurimis fpeciebus
communes tantum exponunt, atque icones faepiffime malae aut
mediocres, nonnunquam etiam defcriptionibus plane repugnantes
maximam confufionem in hac animaleulorum cohorte produxe-
runt. Summus etiam rLisNEvs in fyítemate naturae fynonyma Au-
&orum pleraque fecum commifcuit, pluresque veras fpecies in vna
coniunxit, et defcriptiones quasdam tantum bonas in mufeo Ludo-
vicae Viricae exhibuit. Recentiffimus etiam ante me fcriptor Cla-
riffimus vaw pusLsvw in litteris faepiffime laudatis nimis, vt videtur,
in fpeciebus conftituendis liberalis fuit, quum ex minoribus diffe-
rentiis fingularem faepe fpeciem conftitueret. Etfi itaque Clariffi-

*
Ini

PRAEFATIO. HI

mi vaN PHELSVM Opera multum adiutus fum, rivsque benignitatem,
qua mecum obfeéruationes quasdam communicauit, gratiífima
mente agnofco: non tamen omnino evNpzu fequi potui: verum vi-
fis plurimis fpeciminibus id fedulo ftudui, vt varietates, praefertim
in petrefa&tis, caute a veris fpeciebus di(tinguerem.

Quum enim mihi occafio effet, fpecimina in mufeis Lipfien-
fibus, quae fuo quodque loco nominaui, coníeruata, contemplan-
di, et ad meos víus adhibendi, characteres fpecificos ex defcriptio-
nibus, quas faepius diuería vice compofüi, faepiusque correxi, for-
maui, quibus varietates a fpeciebus dignoícerentur. Qua quidem
in re eo certior faCtus fum, cum deinde itinere lenam, Winariam
et Rudolftadium inftituto plurimas fpecies videre, diligenter con-
templari et defcribere poffem. —.Non poflum, quin hic iterum
iterumque deuoti(Timas et fincerrimas gratias apam omnibus Fau-
toribus et Amicis, quos in ipfo opere fingulos laudare officii erat,
qui mihi operam, communicatione et ipforum corporum naturali-
um, et librorum pretiofiffimorum, benigniflime praef(titerunt.

Vifis itaque plus mille fpeciminibus Echinorum et Echinita-
rum, iisque fingulis diligentius iuxta omnium partium differentias
disquifitis , atque pluribus fimilibus fecum comparatis: forte ve-
ras differentias fpecificas ex habitu et fignis e(fentialibus conftitue-
re potui. Doleo quidem, me non marini littoris accolam effe, at-
que itaque carere occafione, Echinos viuos videndi, Neque dubi-
to, quin naturae fcrutatores, qui marinas regiones inhabitant in
his meis defcriptionibus, quae corrigant et addant, inventuri fint:
imo vehementer opto, vt ipíi vel ipíorum Echinorum fpe-
cies curate et certe definiant et defcribant, atque in naturam eo-
rum et vitae genus magis , quam hactenus faCtum eft, inquirant,
vel meas defcriptiones cum viuis corporibus comparare, atque vel
corrigere, vel confirmare dignentur. — Interim ego, quidquid ad
hiftoriam Echinorum magis illu(trandam faceret, et vel in aliorum
* Ícri-

IV PRAEFATIO,

fcriptis reperiretur, vel mihi ab amicis per litteras communicare-
tur, collegi et fide recenfüi. Atque fpero, fore, vt aequi rerum
iudices et cognofcant, me hac in re caute et, quantum fieri potc-
rat, diligenter verfatum e(Te, et cogitent, menolui(Tebzfferiam perfe-
dam Echimorum proponere , fed additamenta tantum ad xrzi-
xit difpofitionem fcripfife, quibus, pro viribus, dubia haecet a fum-
mis Viris neglecta (atis animaleulorum, et artificiofiffime compo-
fitorum, et miratu digni(fimis proprietatibus infignitorum gens
illutraretur atque maois definiretur.Inuenient, me multas nouas fpc-
cies conftitui(Te, alias fpeciesad varietates retuliffe, chara&teresfpeci-
ficosindicafTe, multa dubia certa reddidilIe,in fynonymis deinde colli-
gendis ct fuis locis tribuendis, defcriptionibus et iconibus caftigandis
omnem operam impendiffe, atque plurima collegiffe, quae ad hifto-
riam Echinorum notatu eflent digniora. Non potui itaque xuEiNiva
vbique fequi, fed noua etiam nomina nouorum vel hactenus

raeteruiforum corporum inuenienda, «et fpecies aliorum
Au£torum , fi chara&teribus fpeciticis conuenirent, ad varietates
erantreferendae. Interim caui, quantum potui, a nouis nomini-
bus conftituendis: et fatius duxi ab aliis introdu&ta. adfumere, ne
ftudium naturae temere difficilius redderetur. Atque,vt difpofitio

mea eo euidentius pateret, Za/u/am [jmopticam libro praemitten-
dam eíle putaui.

Curaui etiam, vt'icones eorum fpeciminum, quae xLriNivs
omifi(fet, bonae, vel ad naturalia corpora fa&ae, vel ex optimis
libris mutuatae, aeri inciderentur. Etfi hic fatendum mihi eft, me
ipfum non fatis e(fe contentum cum iconibus, quas addi curaui:
quanquam enim maxima cura artifici figna etlentialia explicarem et
indicarem, non camen omnino tam diligenter et eleganter ca indi-
cari potuerunt, vt naturae plane refponderent. — Artificiofiffima
enim eft Echini ftru&ura, et in minutiffimorum pororum et tuber-
culorum fitu faepe differentia fpecificalatet. — Interim icones tra-
do meliores, quam alibi vnquam traditae funt, fi fplendidas non-

nul-

PRAEPATI10. V

nullas szs4z icones excipias. Defcriptio denique Le£tores de ipfo
disquirendo corpore certiffimos reddat necefle e(t. Atque cum
plures optaffent, icones viuis coloribus illuftrari, huic quoque vo-
to facere fatis (tudui, atque non folum fpecimina plura, ex diffitis
faepe locis mihi benigne communicata, collegi, operamque dedi,
vt, vbi opus erat, ea fpecimina obtinerem, quorum xrzixivs ico-
nes dedit, verum etiam , vt diligenter et naturae conuenienter
pingerentur,fedulo curaui, ^ Quam quidem in arte pingendi dili-
gentiam et operam artificis digniffimi carmvx, in Echinis, pro-
pter tuberculorum copiam et colorum fingularem mixtionem, diffi-

cilem et maxime laboriofam, cum laude adhibitam, commendare et
celebrare poílum.

His, quae praeftare ftudui, enarratis: rogandi etiam Le&to-
res funt, vt veniam denterrorum quorundam, et monendi, vteos-
dem ex iis, quae in supplementis et Corrigendis indicaui, benigne
emendare velint. In tanta enim defcriptionum et iconum bonarum
inopia, et maxima omnium fynonymorum confüfione, euitare pri-
mum non poteram, quin ipe in errorem nonnunquam feducerer.
Inopia deinde librorum, quorum nonnullos nimis fero obtinui, fe-
cit, vt fynonyma nonnulla in Supplementis demum adderem.
Quod ince(lum echinorum attinet, fateor, meetiamnum dubium et
incertum aliquantulum effe: etfienim recentiffimis PraANcr, o. v. nür-
LERI, €t VAN PHELSVM Obferuationibus maximam fidem tribuo: ta-
men etiam Reaumurianis et Dafterianis omnem fidem denegare ne-
queo, —Excufationem itaque fpero, quod pz4vwrnio primum fo-
lum credidi. Errores typographicos, quantum vel laboraverim,
incuriatypographorum commiílos, nemo mihi adfcribat. Sidenique
contraAu&torum nonnullorum, quosipfos mihi amicos effe fcio et ve-
hementer opto, opiniones dixi, id nonlitis, fed veritatis cau(Ta factum
eft, vt naturae cognitio inde augeretur et certior fieret. — Sub fi-
nem hic confilium Clmi vaw rRELsvM, quo hiftoria Echizorumnatu-
ralis maximum incrementum capere poflit, reperam: Suadet nem-

PS

VI PRÁAEFA TIO.

pe Vir Clariffimus, vt Ecbinorum teftae fingulae etfpinis munitae, et
iis orbae, colligantur, atque defcribantur: ideoque et ego, vbi potui,
Echinorum fpinis munitorum icones addidi. Huc itaque facit Clmi
O0. F. MüL.Lgu Obíeruatio, qua expertus eft optimam methodum,
Echinorum teftas ita conferuandi, vt fpinae non decidant. Echi-
nis nempe, dum viuunt, aqua feruida fuperfundenda eft, deinde -
inteftina excutienda funt, teítaque folis calori exponenda, at-
que ita ficcareddenda, Denique monere conuenit, fyllabam alte-
ram verbi E£chines producendam e(fe, iuxta illud wanTrALIs:

Cortice depofrto mollis echiuus. erit,

Liceat etiam hic fubiungereet indicare, me nuncin eolaborare,
vt fyftematis animalium, cuius primam partem rnxrzszNivs, im-
penis Weygandianis edidit, continuationem, atque primo loco 5bi/fo-
riam auitm, duobus tomis comprehenfam, edam. In qua quidem,
quae vel alii, vel ipfe, de natura auium obfíeruarint, earumque de-
fcriptiones fuccin&tae et fynonyma Autorum colligentur. Caete-
rüm forma et ratio libri erit eadem, quam dedit primae parti enx-
LEBENIVS, impeníasque eadem efficina Weygandiaua fuppeditabit. —

CA-

CATALOGVS LIBRORVM,

EORVMQVE EDITIONVM, QVIBVS VSVS SVM,
VEL IN QViEVS ECHINORVM ET ECHINITARVM MENTIO FIT.

Bajel, Merk, 1e, Perfuch einer. Befihreibung kiforifcher und. natürlizher
Merkwürdigkeiten der. Landfiheft Bofel. Bafel i748 —i745. XXII. Stük. $. Editor
huius commendandi libri eft, tefte Cl. ANDREAE, BRVKNERVS, Archiuarius
Senatus Bafileenfis,

Encycl, — Recueil de planches, fur les fciences, les arts liberaux et les
arts mechaniques. Cinquieme livraifon, ou fixieme Volume, à Paris MDCCLXVIII.
Folio.

APRILG. /PeveusF]. —— | SÓREN ABILGAARDS JBefthreibung von Stevenr
Klint und. de//on. Merkiwürdigheiten mit. mineralogifthen und chemifihen Betrachtungen
erlüutert, und mit Kupferflichen verfehen, — dus. dei Dàstfifuen. überfetzit, Kopenh.

und Leipzig 1764. 9.
AGRICOLA de mar, foff, — Gtoncit AckicorAE de natura foffilium libri X,

Pafil. 1657. Fol.

ALDROV. £e//. — vLYSSIS ALDROVANDI de animalibus exanguibus Ti-
bri quatuor. Donon. 1642. Fol. Libro tertio de tefflaceir, echinorum | hifloria tra-
ditur.

ALDROY. uf. t£. —- vel metal, — v1. ALDROVANDI muíeum Me-
tallicam in libros IV. diftributum. Bononiae, 1648. Fol.

ALLION, 07d. — Ory&ographiae Pedemontanae fpecimen, exhibens tcor-

foffiliaterrae aduentitia, autore CAROLO ALLIONIO. Parifiis. t757. 8.
ANDREAE itt. Helv. — Briefe aus der Schiweiz nach. Honnourr gefchrieben,
in dein. lohre 1745. Zürich uud J/interthur, 1776, in 4, cum fig. aen.

p'AxNox, a&, Helv. — Aa Heluetica, phyfico mathematico-anatomico-
botanico-medica, figuris aeneis illuftrata etin vfus publicos exarata. Vol, IV. Ba-
filese. MDCCLX. in 4.

anaENv. concb. — L'Hiftoire naturelle declaircie dans la Conchyliologie,
augmenté de la Zoomorphofe. nouv. Edition. Par M, (D'ARGENVILLE.) à Paris

pora

1757. in 4- : : :
DAVM. üiuer.-—— Naturgefihichte des IMMineralreithr yon 10H. WILH. BAV-

MER. Goíáa 1767. in f.
ss BAIER.

VIII

DAIER, (Py, Nor.— — iO ANNIS IACOBI BAIERI ory&ographia nori-
ca, fiue rerum foffilium et ad minerale regnum pertinentium in territorio NNo-
rimbergenfi eiusque vicinia obferuatarum fuccin&a defcriptio, cum fupplementis,
A, MDCCXXX. editis. INorimb, 1758. Folio,

BAKrR. 4G. e2g1. — Vhilofophical transa&ions giving fome Account of
the prefznt undertakings, ftudies and labours of the Ingenious in many confide-
rable parts of the world. London in 4. In P'of. XLI. as 1748, ab ntN&ico. bA-
XE 0 Echinetorytet fiutatur defcriptus. eft.

BECKM. C072. Gott. — Noui commentarii focietatis reziae fcientiarum Got-
tingenfis, "Tomus III. Ad A. 1772. cum figuris. Gottingae et Gothae, 1773. 4.
Reperitur hic IOANNIS BECKMANNI commentationis de redu&tione rerum fof-
filium ad genera naturalia protyporum pars fecunda: vbi p. 109. de He/minthlitho
Exhinorum azens, dispofitionem Kleinianam fequitur, ac Íynonyma potiora fubiungit.

BELLON. — PETRI! BELLONII l'hiftoire naturelle des poiffons marins,
avec leurs portraits etc. à Paris, 1551. 4 f

Dittiopeire univerfel des fcffiles propres et des foffiles accidentelles, par
Mr. BERTRAND, àla Haye, 1763. 8. 2 Tom. Diftribuit Auctor omnes Echi-
nitas in 6 claffes: 1) mammillares, 2) fibulares 3) galeatos, 4) difcoideos, $)
Ípatagoideos, et 6) cordatos cf. wALCH. deli, nat, p. 555. 1

BESLER. g4z0pb. — Gazophjlacium rerum naturalium etc. opera Mr-
CHAELIS RVPERTI BESLERI, Lipfiae, 1642. Fol.
BESL. £4Z.. CO. — Continuatio rariorum et afpe&u dignorum varii ge-

neris, a BASILIO BESLERO. Fol.

soccoN. zecb. vel poccow. obferv. — Recherches et obfervations natu-
relles de Monf. poccoNE, à Amíterdam, 1674. 8.

PONAN. retr, — Recreatio mentis et oculi in obferuatione Animaliutn te-
flaceorum, a PHILIPPO SONANNIO, Romae, 1654. 4.

PONAN. fidt. biff. — Rerum naturalium hiftoria exiftentium in mufeo Kir-
cheriano edita a PHILIPPO BONANNIO, et denuo a IO. ANT. BATARRA,
Romae, 1773. Fol. — Ampliorem huius libri titulum, operisque rationem
vid. in Commentarii: dz rebus. in füientia. naturali. ef medic. gef Lipficefibus: Fol.
XXI. Pars £L p. 11,

no8T. DE BpooT. — Gemmarum et lapidum Hiftoria, quam olim edidit
ANSELMVS BOÉTIVS DE BOOT: poflea ADRIANVS .FOLLIVS recenfuit.
Lugduni Batavorum, 1647. 8-

BOVRG. petrif. — Mémoires pour fervir à l'hifloire naturelle des petrifi-
cations dans les quatre parties du monde, (par Mr. BOVAGVET) à la Haye, 1742,

in 4. tabb, aen. 6o, BRAN-

IX

rnANDrIRA. mgl — Philofophical transations ete, in. Pol. XLIX, p.
agr. tab, 1i. f. 3. Exhinur atratur. YN N.f. Cidarir viola. defcribitur.

DREYN. éCLij. — 1OANNIS PHILIPPI BREYNII differtatio de polytha-
lamiis etc, quibus adücitur Schediasma de Echinis, methodice disponendis, cum
figuris, Gedani, 1732. 4.

BROMEL, ZHZ£F. — Herrn MAGNI VON BROMELL mineralogia et li-
thographia Suecana, d.i, 4fbhandlung derer in dem Künigreich Schweden befindlichen
Minera'izm. und Steinen: über/zzt von MIKRANDERN, Stockholm und Leipzig,
71740. 8.

DRVKMANNI (FRANC. ERN.) epiftolae itinerariae, Wolfenb, 1742. 4.
Tpfum librum conferre non potui: at Cl. BEKMANN / c. p, t2. epiff. 52. centur. I.
Jig. 4. ad Cidarem popiilstam refert, Y à

BüTTN. cofa/]. — DAVID SIGISMVNDI BüTTNERS coralliographia
fubterranea. Seu differtatio de Coralliis foffilibus in fpecie de lapide corneo cum
tabb. aeneis, Lipfiae, r714. 4.

BYTEM. — HENRICI. IOANNIS BYTEMEISTER Bibliothecae appen-
dix, f. catalogus apparatus curioforum, arüificialium et naturalium fubiun&lis ex-
perimentis a Pofleffore editus: editio altera au&tior, accedunt tabulae figurarum
aeneae XXVIII. In acad. Iulia, 1735. 4mai.

Muf. Calceolar, —- Mufieum FRANC. CALCEOLARII, 2 BENED. CE-
nVTO inceptum, et ab ANDREA CHIOCCO luculenter defcriptum et perfectum,
Veronae, 1622. Fol.

CHARLETON. fof]. — Onomaflicon Zoicon, cui accedunt Mantiffa anato-
mica; et quaedam de variis foflilium generibus. AuGore GYALTERO CHAR-
LETONO, Londini, I668. 4.

HYACINTHI crsTONI ze//a Ifforia della grana del &ermes. — "YraGta-
tus hic in operibus diuerfis ANTONII VALISNIERIinuenitur. f

raP. COLVMNAE aquatilium et terrcifirium aliquot animalium vtc. obferuationer,
quae poít minu; cognitarum | flirpium £xqQeaew reperiuntur, a Cl. waren. p. 171.
commemorantur: fed nihil in iis de Eriino inueni. Caput VII. quidem »jeóviexes,
f. xsesivos in'eribitur, Id autem vel Dafjzr, vel Chironis , vel Onijci hiftoriam
tradit.

DA cosTA 4. Angl. — EMANVEL MENDES DA COSTA letter con-
cerning two beautiful Echinites, vid. Philofophical transactions, ol. XL. n.
icm metall.— De metallicis libri tres, ANDREA CAESALTPINO

au&toro, Norib, 1602, 4.
LE DA-

X

, DAvimA catal, — Catalogue fjftematique 'et raifonné des curiofi-
tés delanature et de l'art, qui compofei:tle czbinet de M. pAviLA, à Paris, (747. 8.
FEVILLE, Jury. — lournal des obfervations Phyfiques Mathematiqu:s et
Botaniques faites fur les cótés orientales de l'Amerique meridionale et dans les In-
des occidentales à Paris, 1714. 4.

rniscH. z71f. Hoffut. — — Mufei Hoffmanniani petrificata et lapides defcri-
ptaalO0DOCO LEOPOLDO FRISCH, Halae, 1741. 4.

GANDOLPHVS in hiíloire de l'academie royale des fciences an, 1709.
de Echini ince[] 4 exponit.

10. CAR. GEHLER diff. de chara&teribus foffilium externis, Lipfiae, 17:7, 4.

GESN. aQUatil. — CONRADI GESNERI hiíloriae animalium liber IV.
qui eft de pifcium ec aquatilium. animantium natura, Tiguri 1558. Fol. confe
rantur etiun EIVSD. de omni rerum foffilium genere libri, quos ipfos non vidi.

GESN. petrif, — IOHANNIS GESNERI traCtatus phyficus de petrificatis
in duas partes diftin&tus etc, Lugduni Batav. 1758. 8.

GIACINTO GIMMA della (toria naturale delle Gemme etc. Neapoli,
1730. 4. In tomo f-cundo, libro quinto, etiam de Echte agitur: cf, GRO-
NOVI1I biblioth, animal. p. 110.1

GINA. aduerf. — Opere poftume del Conte civsrPrE GrNANNI, In Venezia,
1757. Fol, Seriur a epi.

GnEw.7Jf. — Mufeumrezalis focietatis, made by NEHEMIAH GREW,
London, róg81. Fol.
GVALT. fef. — Index teftarum conchyliorum, quae adferuantur in mu-

feo NICOLAI GVALTIERI et methodice diftributae exhibentur tabulis CX, Flo-
rentiae, 1742. Fol.

HACQVET , eiusdem defcriptio Echinitae in diario, der. Naturforfiber in-
fcripto, quod Hala: Saxonum, $. prodit, reperitur.

1OAN. ENEST. HEBENSTREIT edidit Mufeum Richterianum, Lipfiae,
1743. Fol.

HELLWING. Jitbogr. — GEORGII ANDREAE HELLWINGS lithogra-
phia Angerburgica, Regiomonti, 1717. 4.

HILLS. f0///], — 'The Hiftory oFfoffils containing the hiftory of metals
and Gems. or foffiis buried in the Earth at the Deluge, and ince petrified, by
10HN HiLL. London, 1748. 4pfam librum aen uidi,

HoOk. worts.— 'Fhe pofthumous Works of RoBERT Hooxt. Pu-
blishel by xicHARD WALLER, London, 1705. Fol. cum fis. aen. nitidis.

uovrT. Diff, — Natuurl;ke hiftorie o£uitvoerig Befchryving der Dieren,
Planten en Mineralien, volgens het Zamenítel van tr1NNAzEvs, Amflerd. 1761.
$. AuGr e(t Cl. HovrrVYN.[ MYGHES

XI

uvGHES barbad. — A natural hiftory of Barbados, in ten Books by
GRIFFITH HVGHES, London, 1750. Fol. men conferre potui.

IACODP. 7f. — Mufeum regium Friderici [V, editum ab ob1GERO 1A-
COBAEO, Hafn. Fol.

IMPERA TI b/ff, nat, — Hiftoria naturale di rERRANTO. 1MPrERATO nellqua-
le ordina amente fi tratta di diverfi condition di minere, pietre pretiofe, e alira cu-
riofita, con variehiflorie di Piante, e Animali, In Napoli, MDIC. Fol,

104NNIS 10uNSTOwI hifloriae naturalis de exanguibus aquaticis libri IV, Heil-
brunn, 1767. Articulo IV. p. 5 1. de Echinis agit, et tab. XII. et XIII. icones re-
periuntur: nihil autem noui habet, fed omnia ex RowprLET10 et ALDROVANDO
fumfit.

KLEIN. Ga//, — Ordre naturel des ourfins de Mer, et foffiles avec des ob-
fervations fur les piquans des Ourfins de mer, par M. ruroronE kLzIN, augmen-
tées de fix Planches dOurfias, à Paris, 1754. 8.

KVNDM. dr, 8df. — Ra-iora naturae et artis item in re medica, eder S:l-
lenheiten der. Notur und. Kunfl, von D. 0HANN CHRISTIAN KVNDMANN, Zrejau und
Leipzig, 1237. Fo.

LACHM. Orycfogr. — r&ipERIct LAcRMVND oryGographia Hildesheimenfis,
fiue ad-nirando:um foffilium, quae intra&u Hildesheimenfi reperiuntur defcriptio,
Hildesh. 1669. 4.1

LANG. Jp, fig, — chmor, NicoLAt LANGII hiftoria lapidum fizuratorum,
Helve:. et. Venet. 1708. 4.

LERCH. 9*y(Z, — 10ANNis 1AcORI differtatio fiflens ory&ographiam Halen-
fem, Hal. Magdeb. 1730. 4.

ANDKEAS LIBAvivs in Batrachiis, lib. IT. Cap. XXIII. p. 424. Echinitasopi-
natur eífe lapides qui in Bufonibus reperiantur. f

LINN. /fh, nat, — caROLI a LINNE fyflema naturae edit. XII. Hofmiae,
1766, 8.

LINN. fatur, Suec, — canon 1iNNAEL fauna fuecica, editio altera, Stockh,
1761. 8.

Muf. Tefn. — Mufeum Teffinianum, opera can. cvsr. rEssIN colle-
Gum, Holmiae, 1753. Fol rixwrvs ordine dispofuit.

LINN, fiif, L, V, — Mufeum S. R, M, LVDOVICAE VLRICAE Regine;
in qno animalia rariora, exotica, inprimis Infe&ta et Conchylia defcribuntur ct de-
terminantur, editum a CAROLO VON LINNE,, Holn. 1764. 8.

LE LIST,

XII

L1ST. lp, tirb, — MARTINI LISTER hiftoriae animalium angliae tres
tra&atus: quibas adiectus eft de lapidibus eiusdem Iafuiae ad cochlearum quan-
dam imaginem figuratis, Lond. 1678. 4.

LIST. opp,— Appendieis Hiftoriam animalium Angliae MARTINI Li-
$TERI altera editio — adnexa haec eft 10ANN. GOEDAR T11 de infeClis in me
thodum redactis, Lond. 1685. 8. :

Dr Lvc 4d, peregr. — Mémoires de mathematique et de phyfique, pre.
fentés à l'Academie Royale des Sciences par divers Savans, à Par, 1763. 4. Tomo
IV. p. 467. Mémoire fur un Echinite fingulier par M. DE rvc. vid, pP. 7o.

LvID. Zitb, — EDVARDILVIDI1 lithophylacii Britanaici Ichnographia etc,
Lond. 1699. S.

MELLE ec, Wagr, vel ad Wood:w, — 14cos: a MELLE de Echinitis
Wagricis epiftola ad Cl. virum 10H, wooDw3nDvM, Lub. 1718. 4.

MELLE 4d Monti, — Eidem de lapidibus figuratis agri littorisque Lube-
cenfis ad 10s. MON TI commentatio epiflolica, Lubec, 1720. 4.

MENTZEL. 7Zi/c. — CHRISTIANI MENTZELII de generatione lapiduni
vulgo Bufonum et Echinometris: exftat in Mifcellaneis curiofis academiae naturae
curioforum Decad. II, ann, IX. 1690. p. 118. obf. 72.

MERCAT, 7zet4l], — MICHAELIS MERCATI metallotheca, opus pofthu-
mum, editum opera IOANNIS MARIAE LANCISII, Romae, 1717. Fol,

MERRET. pm. — Pinax rerum naturalium Dritannicarum, continens vege-
tabilia, animalia et foffilia: auctore cHRISTOPHORO MERRETT. Londini,
1667. 8. de

xou. 4d. pbyf. — A&a phyfico-medica academiae caefareae leopoldino-
carolinae naturae curioforum exhibentia Ephemerides, Volumen IX. Norimb. .
1752. — lbid. p. 120. continetur GEORG. FRIDER. MOHR fpecimen hito.
riae naturalis fubterraneae agri Giengenfis eiusque viciniae.

Mon rr. zortb, — "Yhe natural hiftory of Northamptonfhire, by Tuo.
MAS MORTON, London, 1712. Fol.

MOSCAnD. z;/f. — Note óuero memorie del mufco di Lvpovico xoscan-
no, dal medefimo defcritte et in tre libre diftinte, Padoa, 1656. Fol. cum tab.

MüLL. de/ic, sat, — Deliciae naturae fele&ae , od«r. aurerlefener. Natursli-
en- Kabinet, ehemalr heraurgegeben von. Georg IFolfgang Knorr, fortgefext von defen
Erben, und b.fthrieben von. PHLIPP LVDWIG. STATIVS MÜüLLER, Nürnberg,
174£, Fol, max, cum tab, aeneis illumin, — — Alii hunc librum , &xNORR. deíiz.*
allegant.

MÜüLr,

XIIf

müLL. Limz, N, $, — Der Ritterr CARE v. LINNE' vol/ffündiges. Natur-
Juflem nach der 12tem lateimfthen Ausgabe, undnach Zfnlritung des Hollündifthen Hout-
tugnifihen IE erkr mit einer ausführlizheg Exklaerung ausgeferliget von PHILIPP LVD«
WiG STATIVS MüLLER, Aürnb. 177;—1774, $. cum fig.

MüLL. Zool, dan, Prodr, — Zoologiae danicae prodromus feu animalium
Daniae et Noruegiae indigenarum chara&teres, nomina et fynonyma imprimis po-
puluium. Au&toreOTHONE FRIDERICO MüLLEm, Hafn, 1776. 8.

MüLL. zoo, dam, — Zoologiae Danicae feu animalium Daniae et Norue-
giae rariorum ac minus notorum Icones editae ab oTHONE FRIDERICO Mür-
LER. Faíc. I. continens "abulas I—XL, Hafn. 1777. Fol, — Spferdidarum
et diligentiffane feulotarum harum icoyum vberior explicatio fzu hifloria animalium mor-
dum proaüt, at vehemesiter a. plurimis exoptatur.

MYL. zem. Sax, — coTTLOB FRIDERICH MYLII Memorabilia Sa-
xoniae fubterraneae etc. Leipziz, 1720. 4.

OLEAR. 7f. Gottorp, — ADAMI OLEARII Gottorfííche Kunftkam-
mer etc. Schleswig, 1624. 4.

PALL./9icil Zool. — — PETRIS. PALLAS Spicilegia Zoologiea. "Tomus I.
Berolini. 1767-74. 4.

PARSON 47, angl. — Philofophical Transa&ions etc. Vol. XLIX, tra&tatus
PARSONII de Ecbinite Cidaris papilíatae noftrae pag. 61. reperitur.

PETIV. 4fib0in.— 1ACOBI PETIVERI aquatilium animalium Amboinae ico-
nes et nomina, Londini, 1713. Fol. cum tabb. 20. — Jpfwmn librum non vi-
di fid ex GRONOVII bibl, cogzo/co, eadem il/a conchylia atgue Cruftacea. Amboi-
nenfia, quae «vMpHI vs amb. drfiripfit, reproefentari, nullo habito ordine.

V. PHELS. — Brief aan CORNELIVS NOZEMANN over de Gewelvflel:-
ken of Zeeegelen. ^ Waar achter gevoegá 7yn T'wee Befchryvingen, de eene
van zekere Sort van Zeewier; de andere van Maaden in eene vuile Verzweringe
gevonden: door MVRK VAN PHELSVM. '"FeRotterlim, r774. $. tabb aea.2,

PLANC. COncb, — 1ANI PLANCIliber de conchis minus notis in litore
Arimenfi, Venet. 1739. 4. cum tabb. $. aen.

PLANC. comu, Bon, — De Bononienfi fcientiarum et artium inftituto at.
que academia commentarii, Bononiae, 4« — In Tomi quinti parte prima p, 236,
exílat IANI PLANCI epiftola de inzeffa marinorum echinorum.

PLIN, bif], — priiNII CAI Secundi Hiftoriae mundi libri triginta feptem,
cum cafligationibus s1GISMVNDI1 GELENII, Lugd. 1548. Fol.

PLOT. z, b, Oxfordsb, vel eLor. Oxfordsb, — RoBERTI PLOTT na-
tural hiftory of Oxfordshire beingan eflay toward the natural hiltory cf England,
Oxon, 1676. Fol. cum tabb. aen. PLOT.

XIV

PLoT. 1t, b, $raffordsh, — E1vspEM natural hiftory of Staffordshire,
Oxonii, 1686. Fol. cum tabb. aen.

PONTOPP. Gt, bDjfl, — ERICH PONTOPPIDANS Verfuth. einer. natür-
lichen Hifl;rievcn Norwegen, 2 Theile, aus dem Dünifchenüberfezit von YoRANN ADOLF H
SCHREIBERN, mit Kupf. Kopenh. 1752. y4. f.

REAVMVR in hiftoire de l'academie royale des Sciences, ann. 1712. pag.
177. KEchini animalir hiflariam propofuit.

RITTER. 07A, Goslar, — ALBERTI RITTERI epiflolica hiftorico phy-
fica Ory&ographia Goslarienfis, Sondersh. 1738. ed, altera 4. :

RITTER. 07y(, Calenb, — xivsp. Speciraen IL. ec 1I. ory&tographiae
Calenbergicae , Sondersh, 1741. 4.

RONDEL f/f. — GVILIELMI RONDELETII libri de pifcibus marinis,
in quibus verae pifcium effigies exprellae funt, Lugd. 1554. Fol.

ROSINI (MICH. REINHOLD.) — tentamina de lithozois et lithophytis olim
marinis etc, Hamb, 1719. 4. vidi librum, fed nihil in eo ad Echinos pertinentis
inueni: etfi KLEINIVS f. 34. et BECKMANNVS l. c. p. iij. eius meminerint.

RVMPH. gzib, — D'Amboinfcherariteitkammer befchreven door GEoR G1-
VS EVERHARDVS RVMPHIVS, T'Amflerdam, 1705. Fol.

SCHEVCHZ, Jpec. litb. Helv, — Specimen lithographiae helueticae curio-
fae a 10ax NE rAcoBO scirgveuzgno, Tiguri, 1702, $, cum fig.

scHEvcHZ. berb, diluv. — s1vsp. herbarium diluuianum edit. nmouilf.
Lugd. Bat. 1723. Fol. cum tabb. XII,

scHEVCHZ. ruf, dilirv, — Mufeum diluuianum, quod poffidet 10. rac.
scuEvcHzERvs, "T'iguri, 1716. 8.

scHEVcHZ. ory&, Helv, — Meteorologia et ory&ographia Heluetica
EivspEM auctoris, Zürich; 1718. 4. cum fig. 177. aen.

SCHEVCHZ. pbyf. — sivsprM phyfica facra cum tabulis, Amftelodami,
1735. Fol.

SCHREB. //;b, — LithographiaHilenfis, quam praefidero. 10Ac1. raxc1:0,
defendit Auctor 10nax NES CHRISTIANVS DANIEL scumEnEn, Hal. 1758. 4.

SCILLA. — De corporibus marinislipidefcentibus quae defofla reperiun-
tur, au&ore AvGvsTiNo sciLLA Romae, 1759. 4. ltalicae editionis titulum.
vid. in Gronov. bibl. p. 244.

SCHROET, Jotrpg, — lourmal für die Liebhaber der. Steinreichr und der Kon-
chyliologie von 108A4NN SAMVEL SCHROETEm, mit Kupf. IPeimar, i775, $.. la
Volumine tertio defcribitur impreflio Cidari; papiZaiae, cam fpina clautculata.

SEDA

XV

senA /bef, — Locupletiffimi rerum naturalium thefauri accurata defcriptio,
et iconibus artificiofiffimis expreffio, collegit, digeflit, deícripfitetad pisgendum cu.
rauit ALBERTVS SEBA, Tomi III. Amftelod. 1734—58. Fol. regali. |

. SHAW, VOyÓE, — Voyages de Mr, suaw. de plufieurs provinces de la Bar-
barie et du Levant, Tome premier et fecond, à la Haye, 1743. 4.
SIVERS (HENR, IAC.) curioforum Niendorpenfium fpecimina IV. Lubecae,
Specimine I, de Ezkinife cordato agit: ipfum librum non vidi.

SLOANE U0y4Q, — Avoyage to the Island Madera, Barbados, Nievers, St.
Chriftophers and Iamaica etc, by saws stoAwE, Tomi II. Londini, 1707. Fol.

STOBAEI 0pu/é, — xitrAwr srOBArr opufcula, in quibus petrefa&orum,
Numismatum et antiquitatum hiftoria illuftratur, Dantifcij 1752. 4. — —Infer-
ta eít 10. sronaAx: diff, de Cerauniis, Londin. Gothor, 1738. 4. edita, ibique
pag. 6. exhibetur figura Echinitae Brontiae.

sTROw. fondmor. — — Phyfifk og Oekononomifk BefKripelfe over Fog-
deriet Sóndmür beliggende i Bergens Stift i Norge, for gaxs snow. Soróe,
1762. 4.

TORRVE. Naturg, Span, — xosgvzs ronnvnara Porberátung sur Natur-
gefihichte von Spanien, mit 4 Kupfertafeln verfehen , welche viele Fofiilien vorftellen,
die in den fpanifchen Lündern. gefunden werden. dus dem Spanifihen überfóst vom

CHRISTOPH GOTTLIEB VON MVYRR, Zalle, 1773. 4.

VALENT, 7f, — Mufei mufeorum, oder der vollffündigen Sthaubühne frem-
der Naturalien, 2. und 3ter Theil, von x3CRAEL BERNHARD VALENTINI, Frf.
am Mays, 1714. Fol.

voLxM, Suef, [ubt, — azonc. awTON. VOLKMANNS Silefiafubterra-
nea etc, Leipz. 1720. 4.

WAGN, Helv, Cir. -— x0oAw. xacos. wAGNERI Hifloriae naturalis Helue-
tiae curiofa, in VII. fe&iones compendiofe digefta, Tiguri, 1680. 12,

WAGN, rnifcel], — Mifcellanea curiofa, decuriae II, annus VIII, anni 1639.
Norimb. 1690. — Ibidem 30ANNIS IACOBI WAGNERI de mineris ferri fub diuer-
fis figuris obferuatio continetur,

* xx WAGN.

XVI

WAGN, Jap, Iud, — Dilfertatio de lapidibus Iudaieis, praefidle czonc. Ax:
COSCHWITZ, auClore prFrNO CHuisr, wAGNER. Fal. Magdeb. 17:4. 8.

WALCH. Sreimr, — —— Dar Süinreich fj flematifch entworfin , — von
IOH, ERNST IMMAN. WALCH, JJalle, 1762. 8.

WALCH, Ze/ic, nat, — Di Naturge[fchichte der Verfleinerungen zur. Ex (üate-
rung der Knorrifthen Sammlung von Merkwürdigkeiten der Natur , herausgegeben von
1, E, T, wALCH, ÁVürnb. 176$. mit illum, Fig. Fol,

WALLER f/f, min. — SyftemaMineralogicum a xoANNE GOTTSCHALK
wALLEmn210. Tomi II. Holm, 1772— 74. 8.

WORM, 7f, — Mufeum Wormianum, feu Hifloria rerum rariorum , tam
naturalium, quamartifcialium, adornataab orao womnx. Amítelod, 1655. Fol,

y47

Ordo.

FOOBILASOSPNOPITC.A.

ECHINVS.

. Genus I. Cidaris. p. 74.

Spec. r. Cidaris efculenta
. 49.

var. r, variegata, fulcie bre-
vibus p.

— 2. variegata, fulcislon-
gis. ib.

— 3. topafina, ib.

— 2. Cidaris faxatilis,

— 4. decem radiata f. :$.
ib,

var. Cidaris Dafteri. p. 2j.

— 5. Cidaris hemifphaerica.

p.26.

— 4. Cidaris angulofa, 5. 25.
' var, minor. p. 39.
— s. Cidarites excauatus.
p. 3l.

Echinus | Globulus,

LINN, P334

Echinus fphaeroides,

LINN. ib.

Echinus Gratilla,ziNN,

P. 3j.

Echinus Lixula Linn.

ibid.

Oculus — Polyphemi

RVMPH, ib,

-— 6. Cidaris Diadema, f. 56.

var, a. viridi flaua

* **

var, Q. fetofa
var, yy. nigra,
7. Cidarites ouarius.p. 1.
8. Cidaris fubangularis, p.
42.
9. Cidaris feneftrata p. 4;.
1o. Cidaris Lucunter. p,
4j.
1I. Cidaris rupeftris. p. 47.
12. Cidaris calamaris, p.

5t.
13. Cidaris araneiformis.

SU P. $2.
r4. Cidaris ftellata. — i7.
15. Cidaris radiata. 7/;4.
16. Cidaris violacea, p.

. . . 5.
17. Cidarites circinnatus,

P. 5$.

— 18.Cidaris mammillata p, 57,

varietates quatuor,quo-
ad fpinas.

19, Cidaris papillata, 5.
: 6t.
var.a. maior, f. óz.

var.B.miner, f. 6j.
var.y. fpinis conoideis.

[ P. 6r.
var. 9, fpinis clauicu-
latis, p. 70.

Spec.

XVIIT

Species 20. Cidarites corona- Genus III. Conv/us xvxxv. Ecbinites

lis. P. 72. mihi,

Cidarites corollaris. . 74. Species 5 3. Echinites alboga-
var. 1. tenuis. ibid. lerus. p. 98.
var, 2. media, p. 76. — 34. Echinites deprefífus, p.
var. 5. craffa. 100.
Cidaris afterizans. p. 77. — 55. Echinites vulgaris. p.
Brontias fauogineus p. 77. Qt.
icon vid m titulo. — 36. Echinites quaterfafcia-

— ar. CidarisSardica. p. $2. tus, p. 106.

— 25. Cidaris flammea. f. — $37. Echinites fexies fafcia-

$4. tus. ib.

-— 23. Cidaris variegata. f. — $38. Echinites fubuculus,

45. p.07.

— 24. Cidaris puftulofa. p. — Genus IV. Echinoneus. p. 109,

46. Species 39. Echinoneus cy-
— 325. Cidaris granulata. p. cloftomus. . ;ji4.
$8. — 40. Echinoneus minor. p.

— 26. Cidaris teífellata, p. ' HQ.

$2. Echinoneus fcutifor-

— 27. Cidaris botryoides. p. mis ScILL. iiid,

$e. GenusV. Fcbisscorys. pour.

— 39. Cidaris toreumatica. Species 41. Echinocorytes fcu-

P. 0t tatus, p. ut.
Genus V. Clypezf. P. 0 — 42. Echinocorytes ouatus,

Species 29. Clypeus finuatus. p. us.

ibid. — 495. Echinocorytes puftu-

— 30. Clypeus hemifphaeri- : lofus. p. uc.

cus. P. 24- — 44. Echinocorytes qua-

— 31. Clypeus quinquelabia- terradiatus, — p. uf.

tus. P. 95 -— 45. Echinocorytes mi-

Species dubia. nor, p. up.
— 31. Clypeus conoideus. var. 1. papillofa.
ib, var. 2, vndofa.

VAR,

var. 3. laeuis. p. 12e.

Species 46. Species dubia. ib.
Genus VI. £cbinantbus. p.i.
Species 47. Echinanthus hu-

milis. ilid.
varietas petalis acu-
tis, p.285.

— 48. Echinanthus altus. ;/.

— 49. Echinanthus ouatus.

p.i.
Echinanthites orbicu-
culatus, p. 5e.

Spec. dubia.
Genus VII, Eeh;eoditcus. — p. mr.
Species 5o. Echinodifcus bis
perforatus. f. 2.
$1. Echinodiícus qvinqui-
€s perforatus. p. 737.

——

— $2. Echinodifcus fexies
perforatus. p. 5j.

— $3. Echinodifcus emargi-
tus. p. uc.

— 54. Echinodifcus auritus.
p- 58.

— $5. Echinodifcus inauri-
tus. ibid.

—- $6. Echinodifcus quater
perforatus. p.140.

— 57. Echinodifcus — Laga-
num. ibid.

— 5$. Echinodifcus fubro-
tundus, 142.

XIX
Species 55. Echinodifcus re-

ticulatus. 143.
— 60. Echinodifícus orbicu-
laris, 144.
— 6r. Echinodifcus roíace-
us, p. 145.
— 62. Echinodifcus decies
digitatus. ib.
— (63. Echinodifcus octies
digitatus. P147.
— 64. Echinodifcus denta-
tus. P. 144.

var. ginor,
Genus VIII. Zchinocyamus. — p.149.
Species 65. — Echinocyamus
nucleus cerafi. p.
149,
— 66. Echinocyamus verti-
ce centrali. ibid.
— 67. Echinocyamus er-
vum. ibid.
— (68. Echinocyamus crani-
olaris. P. 150.
Echinocyamus turci-
cus, ibid.
Echinocyamus vicia,
Echinocyamus oua-
tus,
— 69. EchinocyamusLathy-
rus, piu
— 79. Echinocyamus equi-
, nus, ib,
— 71. Echinocyamus angu-
lofus, ib.
Spe-

n5e3

XX

Species 71. Echinocyamus o- .

valis. p.n.

— 7;. Echinocyamus inae-

qualis. ib.

Echinocyamus cor ra-

ninum. ib.
Echinocyamus

p.03.

Genus IX. Species 74. Echinaracb-

nius. p. t4.

Genus X. $patangus. p. 56.

Familia Ll patengi — cordati,
vertice fülcati, p.157.
Species 75. Spatanguscor an-
guinum, ibid.

var. e. anglicum.
var. Q. fulcis crifpis.

p. 16o.

var. y, noruagicum.

p. (ét.

— 76. Spatangus lacunofus.

p.o16-

— 77. Spatangus pufillus. p.

;: 166,

Familia II, Spatangi cordati, non
fulcati.

Species 78. Spatangus ftriato-

radiatus, 179.

— 7g. Spatangus ,purpure-

us. 171.

— o, Spatangus depret-

fus. . 174.

Species 8r. Spatangus fubglo-

bofus. 176.
— 82. Spatangus ananchy-
tis. 179.
— 85. Spatangus bicorda-
tus. 1 $0.
— $84. Sp:tingus — carina-
tus, 181.

Familia III, Brzf/, f. Spatangi
ouales, fulcati.
Species 85. SpatangusBriflus.
D.182,
var. r. maculofus,
var. 2. vnicolor,
Var. 3. Ouatus.
var, 4. late carinatus.
Familia IV. Brzffoides í. Spatan-
gi ouales,non fulcati.
Species 86. Spatangus brifloi-

des. P 1$7.
— 87 Spatangus ouatus, f.
194.

— $8. Spatangus minor. ;/;4.
— $9. Spatangus

p. 49.
— 9o. Spatangus oualis. 7^,
— 91. Echinites pyriformis.

p.

— 92. Echinites lapis can-
cri. p. ws.

— 93. Echinites — patella-
ris. 1)14.

ODEETWIEISS

ADDITAMENTA

AD

KLEINII ECHINODERMAT A.

d $. 1. Etfi kt Ex N1vs et alii poft eum Echinos ad teftacea retule-
rnt; tamen nondum lis inter naturae fcrutatores plane compofi-

taeft. | Plurimi ei fententiae fauent, qua Echini teftacea dicuntur.
Praeter eos, quos kLEiINIVS commemorat, mentionem meretur
cHI0ccvs, qui in zzf/eo Cakceolarii p. 84. dieit: Echinus animal eft ex
teflaceorum genere, cuius forma, vt fere eft omnium Echinorum,
quamuis ad rotunditatem vergere videatur, lenticularum potius imagi-
nem exprimit: crufta tenui, et veluti cochleari conftat, fcabritie varia,
et crebris lineamentis rectilineis defignata. | Ex recentioribus, iam ante
KLEINIVM, LISTERVS de cocbleis marin. p. 169, Echinum ad teftacea
numerauit, et cochleam turbinatam, orbes non habentem dixit, | Poft
quem BONANNI 7z recreatione mentis et oculi p. 92, Echinos ad Te-
ftacea vniualuia non turbinata retulit. paE v N1vs etiam in fcbediasm. de
ecbimis p. 5o. Echinum nominat, teftam vafculofam, compofitam, vn-
dique claufam, magis minusue concauam, duobus tantum foraminibus,
fiue aperturis pro ore et ano perforata; externe, vbi integra, aculeis
vel clauiculis mobilibus, teftaceis armata. Cl. stoaNE dicit, Echinum
ob diuerfas teftae partes potius teftam multiualuem, quam vniualuem
dicendam efle, eumque omnino Lepadi Balauo fimilem efle. vid. Eius
natural biflory of Jamaica Nol. V, p. 267. Iuxta Cl. pAvirA (vid. Cz-
talogue. fyflematique. "Tome L p.408.) Echini funt zef/acea. fornicata
plus minusue conuexa, ex infigni copia fragilium inter fe nexorum fru-
ftorum-compofita, quibus infident aculei numerofi. Clariffimo Anc: x-
A VILLE,

2 ADDITAMENTA

viLLE, Echinus eft Concha ziultisaluis, orbicularis oualis, angulofa,
irregularis, plana, aculeis, et tuberculis infignita, aliquandoque fpi-
nis denudata. Cui accedit GvarTIERL in zndice zeffar. p. 107.
Nihilo tamen minus Ill. 11N Nrvs, poftquam in prioribus Syftematis
fui editionibus Echinos primum 'Teftaceis, deinde Zoophyctis fuübiun-
xerit, eosdem iterum a Teftaceis feparauit et Mollufcorum ordini ad-
fcripfit, ita tamen, vt vltimum huius ordinis locum occuparent, atque
quafi tranfitui ex mollufcis ad teftacea feruirent. — Quod quidem
Eidem a multis, praefertim a Cl. vaN PHELsvM *) haud quidem
jufte, pro errore imputatum eft, — Nam in charactere generico clare
dicit tiNNEvs Eclino eíle corpus fubrotundum, crufta oflea te-
€um, fpinis mobilibus faepius aculeatum: Itaque teítae praefentiam
non negauit; fed propter eiusdem a reliquis teftis diuerfitatem, quam
negare nemo poterit, tum etiam propter animalis à reliquis teftaceis
differentiam , Echinum mollufcis addidit. Quemadmodum igitur L 1N-
NEvs Echinos in ordine mollufcorum vltimo loco pofuit: ita contra
nuper Ill. o. r. «ürrEm in Zoo/oz. Dan. prodromo , libro muli laboris,
et propter breuitatem et characterum certitudinem valde commendando,
Echino primum locum inter T'eftacea tribuit, eiusque teflam vniual-
vem, peruiam et cruftaceam effe ait, Atque in eandem fere fententiam
abitetiam Cl.vAN PuELsvairin litteris, mox commemoratis pag. 2, qui Echi-
num fornicatam, non femper vniformem, duram, caleaream, vnam,
ex diuerfis tamen fruftis compofitam teftam nominat. — Deinde vero
P. 21. exiftimat, Echinos nouum ordinem, qui fit inter Mollufca et
"Teftacea medius, efficere; id quod tam propter diuerfam eorum formam,
animalisque a reliquis Teftaceis diuerfitatem, quam etiam propter infignem
fpecierum numerum, qui centenarium et quinquagefimum fuperet, fieri
neceffe fit. Atque ideo etiam Echinis nouum ordinis nomen, Gewe/v-
JIekken, f. 'Teftae fornicatae inpofuit: quae quidem difpofitio nobis
cum Kleiniana, ad quam haec commentamur,: omnino conuenire vi-
detur. Caeterum fcire hoc loco licet, etíi recentiores Echini tegmen
cruftaceum effe dicant; eos tamen Echinum non ad animalia cruftacea
referre, vti Veteres, quos Cl. kr z tiwivs in prima adnotatione lauda-
vit; ea enim ad Z»fec/a pertinent, Echini autem vermes funt, atque ab
illis fignis plurimis, quae hoc loco indicare fuperfluum eflet, diftiaguuntur,

vu Non

*) vid, xivsp, Brief over de Gewels- f'lckken. p. 20. fq.

AD KLEINII ECHINODERMA T A4. .

Non inutile erit hic ea'paullo amplius enarrare, quae krrzwivs. in
prima annotatione ad $, Ll. breuiter tantum de motu Echini haber,
GANDOLPHVS nimirum in adis Academiae Parifrnae a. 1709. íe ob-
feruauiffe ait, Echinosceleriter in fundo maris progredi, idque non acu-
lcis, fed (ingularibus pedibus, qui circa os Echini (int pofiti: quod qui-
dem femper verfus fundum maris conuertatur; pedesque illos plane dis-
parere, fimul atque Echini ex aqua protracti fint. Atque inde errorem
eum natum effe, quo aculeis ÉEchini incedere dicerentur: cognitum
enim fuiffe Echinos moueri, neque tamen pedes animadueríos fuifle,
cum in ipfo mari eorum inceflus non effet obferuatus. Caeterum hacin
re Echinos efle fimiles A/Zerizs. Contra haec obferuata n£Avwvn ib. a. i 212.
dicit, fe, cum Echinos:in vas, aqua marina repletum, immitteret, vi-
ditfe eosdem aculeis moueri, idemque euenifíe, cum manu illos tene-
rct. Pedes, quos caNporpnvs dicit, funt tentacula animalis, qui-
bus fe loco cuidam affigit, atque praetentat iisdem, et locum, qui feipfum
circumdat, disquirit, Ideoque haec tentacula f. cornua extendit et con-
trahit alternatim pro lubitu, dum incedit. Horum tentaculorum nu-
merus inlignis eft, ad 150oo, neque folum circa os, fed etiam in reli-
quis teftze partibus confpiciuntur. Nempe ex omnibus et fingulis po-
ris, qui in ambulacris funt, tentacula haec f. cornua exoriuntur. Quod

fi iam echinus in aqua progreditur, ea tentacula, quae in latere, ad
quod tendit, pofita funt, extenduntur: Si quiefcit ea, quibus fe alii
corpori affixit, extenfa manent, reliqua retrácta funt. — Extra aquam
miílus, omnia tentacula retrahit Echinus, ita, vt earum fümmitates tan-
tum fub aculeis animaduertantur. — Aculeis autem iis, qui circa os po-
fiti funt, plerumque incedit, qui cum in omnes partes flecti queant, fa-
cilem et promtum inceffum animali conciliant. Aculei ab eo loco, ad
quem tendit, proximi, vti et maxime remoti, ei fimul inferuiunt: il-
lis corpus fuum attr»hit, atque his fe quafi propellit, Proximos enim
ab ore aculeos extendit, quoad poteít, maxime, eosque corporibus
infigit, cum quorum fuperficie angulum acuti facit; et contra fpinas
remotas ad os attrahit, Vnde patet Echinum [imul priores aculeos cle-
vare, dum hos ad ban attrahit, — Atque fimilis eft ratio, (i Echinus,
ore verfus fuperiora directo, incedat, videturque verofimile, Echinos,
in quocunque demum corporis fitu fint, progredi hoc modo pofle.

As Haec

4 ADDITAMENTA

Haec RE AvMvnIt obferuata, diligenter inftituta, videntur mo-
tum Echini aculeis ab omni dubitatione liberaffe, ^ Neque fufficientes
funt rationes KVND MANNI, qui in Agrior. naturae et artis, p. 96. b.
REAVMVRII experimenta rejicit, et exiftimat, Echinos quinque pro-
minentiis ( videntur hae maxillae mobiles effe) quae verfus fuperiorain
quinque dentes acutos terminentur, et in quarum medio lingua fit pofi-
ta, incedere et eorum ope ex loco moueri. — Sed ipfa haec opinio fatis
oflendit, kvNpMANNVM minus bene de partium in. Echino vfu in-
fructum fuiffe, et obferuationibus, et experientia deftitutum effe, Ad
nrAVAMvRII fententiam etiam accedit proxime Cl. sLoAwz Ll. c.
dicens: 'Te&ta funt haec animalia fpinis diuerfae formae et magnitudinis,
quibus pro pedibus vtuntur, iisque celeriter ingredi, easque verfus
vnum pundum pro lubitu dirigere vidit. Accedit et hoc, vt xgAvuv-
mu obferuatio, aliorum fcriptorum auctoritate confirmetur. — Praeter
alios enim Cl. An GENVILLE, inaltera parte Concby/iohegiae p. 62.
ita de Echino loquitur: Fere 1200. cornubus (f. tentaculis) inftrui-
tur, quibus vtitur, vt regionem, a qua circumdatur, difquirat, quo fe
cuidam corpori affigat, velin quiete maneat, — Quae quidem eius ten-
tacula fpinas longitudine fuperant, et in aqua tantum fpectantur: alias
enim contrahuntur et fe condunt intra bafes ct eminentias fpinarum,
quarum numerus duo millia excedit. — Spinis his progreditur, ore
verfus terram verfo, vt ita nutrimentum capere poffit. Spinas, quae ei
loco multorum pedum fitnt, co modo mouet, vt admodum facile ince-
dat. Si Echinus in ficco loco eft, tentacula fünt inuifibilia, et intra
teftam redeunt: fimulac vero marinam aquam fentiat, ea expanduntur, et
elongantur diuerfis motibus. — Itaque cornubus ingreditur *) affigit fe,
vbi velit, altera parte attrahit aquam, quam altera eiicit, Cl. nAsTER in
opufc. fubfec. Lib. WI. p. 1 1 3, aic, aculeorum et probofcidum ( f. tentaculo-
rum) opeEchini e loco in locam fe mouent, vtrisque eundem in finem
vtentes. — Pofterioribus tamen potiffimum, vt fe loco cuidam affigant,
quod fi fecerint, vi eos auulfurus harum probofcidum aliquot plerumque
, rumpat . Hae probofcides vbique per feries inter aculeos difpofitae
funt, et animal iisdem vfurum nonnumquam ad pollicis longitudinem
eas exferit; aliquando tamen, praecipue aqua exemtum, ita easdem

retrahit,

*) Id tamen prius fpinis tribuit; forte hic error fubrepfit, "

AD ELEINII ECHINODERMATA, 5

retrahit, vt.confpici plane nequeant. — Caeterum notandum eft, has ob-
feruationes a ngAVMVRIO, et BASTEnO inftitutas efle in Ecbino efculento
LiN. f, in fpeciebus , quae ad Cidariz miliarem xvEiNn pertinent.

Nomen Zchinzs a fpinis, quod ob illas teneri non poffit, habere
per antiphrain videtur. vid. cEsNeRvs de eguat. pag. 415. Muf. Calceo-
Jar. p. 84, ALDROVANDVS multas alias fignificationes Fc/ini collegit :
vid. Enusd.de Auimall. exanguibus. Cap. XL, p. m. 400. quas hic com-
memorare fuperfluum iudico.

Ad $. 21

Tuuat hic praecipuas aliorum recentiorum difpofitiones indicare.

Cl. snEvNivs in. Scbediasm. de Echinis, omnes Echinos, fecundum
pofitionem oris et ani, ad feptem Genera reducit: quae funt

L Echimometra, cui oris apertura eft in centro bafis pofita, ani vero
in vertice, orie diametro oppofita. Eft CiZaris kvriNr.

IL. Ecbinoconus, cui vtraque apertura eft in bafi, altera fcilicet pro
orein centro, altera vero pro ano in margine, vel margini pro-
pinqua. Eft Zibu/a. KrEiNIT. à

TIL Fcbimocorys, cui eft apertura vtraque in bafi, illa fcilicet pro ore
inter centrum et marginem; pro ano vero in ipfo margine longif-
fime diftante. Eft C2//s kvr1Nu1.

IV. Fcbizantbus eft Echinus, cuius apertura pro ore eft prope centrum,
pro ano in iargine vel ad marginem, longiílime ab ore diftantem.
Eft Scutzm KvEINIE.

V. Febinofpatagus, cuiapertura pro ore eft inter centrum et margi-
nem, pro ano vero in margine, vel ad marginem verticem ver-
fus, ori oblique oppofita. $parangus et Spatagoidés KLEINII.

Vl. Pchinobriffas eft Echinus, cuius oris apertura centrum bafis fere
occupat, ani vero in vertice confpicitur, a centro aliquantulum
remota, et in finu quodam ori oblique oppofita. — Ezif/zs ez Brif-

Joides KLEINII. 2
, A 3 VII Echi-

6 ADDITAMENTA

VII. Fchinodifeus, cui eft oris apertura in centro circiter, ani veto vel
inter centrum et marginem, vel in ipfo margine pofita: figurae
femper complanatae.

Huc P/acenta et ZAracbnoides kvEiNn. pertinent,

Cl. naviLA Z.c.p.409. ex diuerfa figura, quae Echinis eft, diuifio-
nem in fex genera fecit, cum ea maxime fimplex et facilis fi. Nomi-
na et characteres hos dedit.

r. Cidares, Gall. Turbans, forma funt hemifphaerica feu fphaeroi-
dea.

2. Spatagi, Gall. Coeurs amarins, Darillets, Pas de Poulcst, forma
funt ouata, altera in extremirate excauati, bafi parum piana, etin
fuperiore fulcati.

3. Briff, Gall. Oeufs marins, Ovoides; funt forma fubouata non
emarginata, ab ore vfque adextremitatem truncatam admodum
conuexi,

4. Scuta , Gall. Pavois, Boucliers, quorum plana funt irregularia, fi-
gura lata et parum fornicata; in fuperiore parte floris pentapeta-
loidei fpecie ornantur.

s, Placentae, Gall. Gareaux, Betnets..— Formae funt complanatae,
: vtraque fuperficie quinque foliis inftructa, et plerumque quibusdam
oblongis foraminibus perforata,

6. Rotulae , Gall. Rotz/es , 6milà cum prioribus funt figura; fed di
midia, et plus quam dimidia ambitus parte, funt radiatae, vel, in-
ftar rotae, dentatae; altera parte integra et rotundata.

Cl AgcrNviLLE et Ill. riNNEvs fub vno genere omnes huc perti-
nentes fpecies comprehenderunt, Supra iam laudatus vaw purLsv , Klei-
nianam difpofitionem in quibusdam fequitur, plura tamen genera con-
'fütui. luxta eiusdem difpofitionem funt Ecbigi, quos Gewelv- fTeeken
f. Teftas fornicatas dicit:

I. Anocyfti :
A. Faf-

AD KLEI NII ECHINODERMAT A; 2

A, Fafciati.
Gen. I. Echinus, Belg. Zee- Ege], ambitu teftae orbiculari, plerum-
que quinque aut decem angulis obfoletis inftructo. —Cidarismi-
liaris KLEINII.
Gen. !L Ecbinometra, Belg. Egebmoeder, ambitu teftae ouali f.
ellyptico, *) non angulato, Cidaris variolata et mammillaris
ELEINII.

B; Petalis ornati,

Gen. III. Zcbinofmus, Belg. Egelboefem, cuius tefta aliquo modo
irregulari, attamen circulari ambitu eft, —CZipess KLE1N1S,

II. Catocyfti.
A. Emmefoftomi,

Gen. IV, Echinites, Belg. Lzelfeem, ambitu rotundo, vel quo-
dam modo pentagono , fafciis f£. awibulacris duplicatis, et latis.
Conulus KLEINIL —

Gen. V. Ecbinoneus **) Belg. Egelfibuitje, ambitu teftae ellyptico,

non angulato, fafciis decem anguftis, ftriarum forma, porofis,
per paria vicinis, fed non vt in priori genere fecum connexis.

Gen. VL Fcbino difioides y. Belg. £ge/napjz, ambitu'teftae circulari,
bafi excauata, fafciis, vt in priori genere, Difcoides kLg1NE,

Gen. VIL. Echinodifcus , Belg. Ezelftbyf, ambitu rotundato, in qui-
busdam crenato f. dentato, et petalis inftructus. — Laganum.

KLEINII,

Gen. VIII,

*) Non poffumus non mirari Cl.yAN Puzrsvw faepe fineiuffa cauffa in Cl. Hov-
TvvmN inuehere, vti eo in loco p. 5, in litter. nominatis, vbi. Cl. HovrTvvN
Echimim Lucuntrum Ly. oualem dicit, Nam et oualis et ellypricus, idem fignifi-
€at, quod negat Cl. va PHELSvM ? id enim, quod oui formam imitatur corpus, non
euale, fed ouazum dicitur; quae duo verba Cl,vAN PuxLsvM confudiffe videtur.

9*) Ita dicit C. vax PRELSvM: forte hec nomen fa&um eft; ex graeco verbo vod; t
écbuizje. enim fignificat nauiculam

8 ADDITAMENTA

Gen. VIII, Ecbino-placos, Belg. Ege? -&oct , ambitu irregulari ro-
tundato, vel angulato, fimiliter petalis ornatus. Mellita kLEINXL.

Gen. IX. Echino cyamus , Belg. Egelboon; petalis quinque radiatis ;
ore anoque fibi admodum vicinis, ita, vt ambo fcre in medio ba-
. feos fint.

B. Apomefoftomi.

Gen. X. Echmus [alinaris, Belg. Zoutege!, quinque pis. dupli-

atis, anoque fub eo marginis apice, qui quodam modo deorfum
flexus eft. Galea et Galeola KLEINIL,

Gen. XI. Ecbimus pelagius , Belg. Oceaan- Ege! , petalis quatuor aut
quinque, planis, radiatis, et fubtiliter porolis. Gara xteiNu.

ks Pleurocyfti
TN: 'Emmefoftomi

Gen. XII. Echino mitra, Belg. F; Lea, quinque duplicatis fafciis
inftruuntur, ano in oblique fi furfum tendente margine bafcos, Re-
"fertur huc kLerzNir tab. XIV, fig. e. f. ]. m.

.. -Gen. XML. Echinantbus , Belg. Egelbloem , quinque petalis, ore ftel-
la punctata cincto; ano propea margine, vel in eo, vel fupra mar-
ginem, bafi leviter conuexa vel.puluinata. $curaz KLEINIL,

' Gen. XIV. Ecbino rodum , Belg. Egel roos, petalis quinque acutis,
. ore absque ftella punctata, bafi excauata, et ano prope a margi-
ne, velin eodem, Scuzgm KLEINIL. :

Gen. XV. Arachnoides.. Belg. Egelfpinuezveb, quinque petalis, quo-
rum margines punctati, et arcuati a fe inuicem fecedunt: ore mi-

nuto, ano in fuperficie prope a margine, fatcia quadrangula cin-
&o, baíi plana.

p. Apomefoftomi.

Gen. XVI. Amygdala. Belg. Egelmandels, quinque petalis, planis,
ambitu ouato; bafi plana et ano fupra ambitum in fuperficie fupe-
rior Brifjoides KLEINIL,

"Gen. XVII,

AD KLEINII ECHINODERMATA, [d

Gen, XVII. Ovz, Belg. Egeleyeren, quatuor planis, paruin excaua-
tis, et anguftis petalis; ambitu ouato, in quo anus; bafi plana,
Driffoides kvEistr, 4

Gen. XVIIL. Nuces, Belg. Zge/sooten, quatuor radiatis petalis, mar-
gine multangulo inclufis, bafi puluinata, Brzf/us kv EiNn,

Gen. XIX. Campana , Belg. Egeibel, quatuor aut quinque, acutis,
excauatis petalis, ambitu rotundo, bafi fübpuluinata, ano. in mar-
gine. Spatangus KLEINII.

Gen. XX. Echimocardium , Belg. Egelbart, quatuor petalis, quinto
per excauatam lacunam obliterato, ambitu cordato, bafi pulvi-
nata, ano marginali, $patangus et Spatagoides KLEINII,

Nos in vertegdis nominibus Belgicis ad analogiam maxime refpe-

ximus, vt, vbi fieri poterat, graecis verbis vteremur, in nonnullis la-
tinaretineremus. — Neque his nominibus, vt genericis, vtendum efle
volumus; fed ideo tantum ea propofuimus, vt Belgica ab omnibus in-
telliserentur. — Caeterum fpecies, his generibus fübiunctas, poftea in
enumeratione fpecialiori commemorabimus, i

Denique Cl. o. r. würrrm in laudato Zoo/egiae Danicae Prodro-

so Echinos in duo genera diuidit: vt fit

&£. Ecbius, tefta vniualui, peruia, cruftacea, ano verticali, tentacu-
lis fimplicibus.

2. ÓSpatagus, tefta vniualui peruia cruftacea, ano infero , tentacu-
lis penicillatis

10 ADDITAMENTA
Ad $. 9.

Ad Synonyma Latina Echini pertinet quoque Zcbiropbora ita
dicus a tuberculis, quibus fpirae (fc areze LiN.) frequenter gib-
bulofae tumefcunt, vid. A/Zrezazd, l c.p. 137. Gallis etiam. Echini
les Dostons dicuntur. Echini, qui non fünt edules, dici refert Rospe-
LETIVS p. 577. mügrames, quia cum detriti aculei decideririt, puzaimini-
bus malorum punicorum fimiles fint, Italis Azzzo, Zrmo, o incino, &n-
cino de mave, Dogancitola, GisNkRO de aquat. p. 420. auctore. Datauis
Zee -appel, Zee- Igel, Zee- eltten, ex Gewelo- flekken,

Ad $. 11.

Primafpecies eft Liwwer Focbzmus efculentus Syft, Nat. ed. XII. p.
1102. *) quem dicit hemifphaerico-globofum ; ambulacris denis; areis
obíolete verrucoíis. 1n Fazna $vecica p. si. LisNrvs huic fpeciei ver-
ticem planum tribuit, cui tamen omnino repugnat iam RvaPuivs, qui
vertice e/ato eum eile dicit, quod et ipfa Ecbiziinfpeciio docet. — In
Muf. Lud. Viricae p. 7o. haec defcriptio datur: 22/4 hemifphaerico -
fubglobofa, rubra, punclis.callofis obfoletis adfpería. — 4tmiulacra 10,
ferie multiplici pororum, ordinibus obliquis, in fingula fex. —4reolae
zaiores vndique adfperfae verrucis exoletis, ad bafin magis prominent
bus. Caret linea lateralis flexuofa ad angulos poris. Zrec/se mimores,
duplo anguftiores, fimiles. — Apertura regularis, fubrotunda, nec io
filuris notata. pizae violaceae, apice albac.

Subiungamus huic Linneanae defcriptioni noftram, quam ad ex-
empla, quae in mufeo Z7/eriano, Linbiano ex Ricbreriano conferuantur,
€oncinnauimus,

Tefla colore eft rubro, vel fiauefcenti, vel coccineo, vel magis
Pbícuro, vcin bruno rubrum tranfeat.

Tu-

.9) Notandum hi: eff in Syftematis vltima editione plerumque, errore aut. typogra-
phi, aut alius cuiusuis, KLEANII citata perperam allegari, qood. ec in hac fpezie
iaQum elle patet.

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. i

Tubercida (f. Verrucae LiwN.) funtflauefcenti alba, alternatim po-
fia ita, vt transuerfim obliquas feries conficiant, *) magnitudine non
prorfus aequalia: ea enim in erezs mimoribs;, quae ambulacris magis
propinqua adiacent , remotioribus plerumque aliquantum maiora, In
maioribus contra areis ambulacris adiacent minorum tuberculorum tres
vel quatuor feries ad longitudinem directae, quas vna alteraue maiorum
eminentiarum feries fequitur, idque ab vtraque parte, tum mediae ite-
rum funt minores eminentiae, — Inter maiora haec tubercula alia mini-
m2, f. granula, vbique difperfa funt, quae mziora inflar circuli ambiunt,
Caeterum ftructura horum .tuberculorum nihil fingulare offert: — infi-
det enim eminentiori teftae parti globulus paruus, cui deinde fpinae
pars excauata nectitur. — Vtraeque areae in medio linea obtufe crenata
impreílà in duas partes diuiduntur, a qua linea, intra fe;ies transuerfas tu-
berculorum, excurrit fulcus quodammodo arcuatus, qui areas quafi in
affulas diuidit. Atque hi fulci adeo manifefti funt in quibusdam exem-
plis, vt et in interiore teftae parte confpiciantur, et facile quendam eo
feducere poffint, vt hanc fpeciem, cum QCiZare afulata. AvDROvANDE
vid. Kugiii-$. 29. et Tab. IX. confundat. Differt tamen ab hac fre-
quentia tuberculorum, figura teftae fphaerica magis, aliisque fignis,
quae poftea commemorabimus,

&piaae funt. vel albidae, vel violaceae apice albo, vel bafi alba api-
ce violaceae: pertinent ad aciculas KreiNiu, vid. Auctor, de acu/.. Echi-
norum $. 12. dimidium plerumque aequant longitudine digitum: dif-
fractae in medio cauae funt, fuperficie externa fulcata.

Depictam dedi hanc fpeciem, aculeis fuis ornatam tab. xxxvit.T xxx vr.
fig. 1. vnamque fpinam, magnitudine aucta feparatim cum tuberculo, 6s. r.
cui infidet, a latere fig. 1. à, Defumta haec icon eft ex De£iciis natu-
rae Seledis quas Puit. Lvpv.. Srarivs Mürrin, fumtibus Kgorrianis
edidit.

— nd

E. Amba-

*) Similis fera eft fitus horum tuberculorum, igitur etiam fpinarum, ei, quem pen-
nae auium oftendunt, in quincunce pofitae, quibus itidem minores plumae in-
teriacent, vti hic minora granula. uw.

D ' ADDITAMENTA

Ambulacra. fant porofa, poris in tribus feriebus longitudinalibus
pofitis ,' quarum fingula ex ferie duorum fibi approximatorum punctó-
rum conftat, quae puncta, fi feries trarisuerfim confiderantur, ordines
vobliquos efficiunt. ^ Eadem, vt mihi videtur, Liwwzr verba fignif-
'cant.

r1

Os finuatum. Sinus variant, in nonnullis exemplis minus funt
profundi, quam Krriwir oftendit figura; in aliis eodem modo fe ha-
bent, Labia parum funt prominentia,

Quinque officula, quae a BasrERo zzexi/lae fixae dicuntur, vti in
omnibus, quae vidi, exemplis Echinorum fubfident areis minoribus, non
verticalia, fed verfus ambitum teftae extroríum reclinata, atque apice
funt obtufo fubemarginato, foramine medio obouato, et fecum per la-
minam connectuntur,

Anus in ftatu naturali femper claufus, membrana coriacea, itidem
"fpinis minoribus et breuioribus obfita tectus, a latere adíident fquamae
decem pentagonae, quarum quinque maiores proximae funt medio lo-
co, foramine fingulae in apice perforatae, inter has verfus marginem
-adfident minores, omnes tuberculis et.fpinis armatae, Squamarum vna
reliquis maior et magis prominens, caeterum ítructura eít fimilis ci,
quae a KLriwro in altera fpecie Tab. IL. f, E delineatur.

Magnitudo valde variat. Maximi, quos vidi huius fpeciei, Echini
.aititudinem dodrantalem fuperarunt.

SLoaxir definitionem. Cl. Auctor i13m commemorauit. — Videtur
vero haec Stoawi fpecies varietas aliqua effe: nam J/jizae eius non
violaceae, fed fübvirides et longiores dicuntur, atque praeterea corpus
magis fphaericum. Figurae, quae Tab. 242. f. 1. 2. in Vol. II. Jiffer.
of lamaica dantur, funt vix mediocres, Ex ambitu iconis iudicare li-
cet, effe eandem cum Fcbino efculento fpeciem. — Sed fpinae nimis ru-
diter delineantur, neque oris, neque ani, neque ambulacrorum recta
exhibetur imago: atque cum aculeis tegatur echinus, tuberculorum fi-
tus et reliqui characteres cognofci nequeunt,

Magna caeterum eft Auctorum, qui huius Echzmi efculenti mentio-
nem fecerunt; copia: fciendum tamen eft, non omnes Zc/imos, qui edu-

les

AD KLEINIL DISPOSITIONEM E£CHiNODERMATVM. 33

*

les fint, huius effe fpeciei. — Sic enim RoxprLETI, et ex hoc Átpno-
vANDI Étbinzs efculentus ad aliam, a nobis poftea commemorandam fpe-
ciem pertinet, Quin potius maxime probabile mihi videtur

Echinometram RowpELETU de pifc. lib. XVIII. cap. 32, p. m. $t.
,huc pertinere. ta enim, fecundum AnmisroTELis mentem Zebinum
appellat, qui magnitudine reliquis praeftat, adeo, vt ambabus manibus
quaquauerfum extenfis capi vix poffit; aculeisque eft mediocribus.
Quae quidem, vti etiam icon, /z£is quidem zzed/ocris, in noftrum echi-
num, neque in alium quemuis nobis cognitum apprime quadrant: qui-
bus accedunt ea, quae de internis partibus breuiter dicit, quae ouariis
echinis fimiles fint, demptis ouis fiue flaua illa parte eduli, quae exigua
eft et plane exfucca. Eadem ex Rowprrer!0 exfcripfit iam AcDROYAN-
DVS p. 404. iguramque multo peiorem dedit.

BreLLowivs hanc fpeciem eodem Fcbizometrae nomine appellat:
additque effe eum minimis aculeis praeditum, breuibus et obtufis inter-
ceptum fpiculis, colore ad extrema albicantibus, ad radices liuentibus,
et ex purpureo nitentibus, — Tefta eft cinerea, pugni aut oui anferini ma-
gnitudine, interdum binorvm pugnorum craffitudinem füperat, rapi
modo in vaftitatem extuberans, parte prona plana, fupina autem ro-
tunda: Quo maiores funt, eo delicatiores exiftimantur. Haec ex BrL-

LONiO ÁLDROVANDVS Dp. 405.

Quae Geswznvs de aquatid. p. 415. propofuit, ea, praeter quae ex
RowpzLETIO et BrzrLoNio rcpetit, ex veteribus fumta non tam determi-
nationem, quam reliquas proprietates, vfum in medicina, et philolo-

giam fpectant,

Neque dubium eft, quin Febinometra Aypnovauor p. 409. et fpi-
nis armata, et iis denudata, ruditer fatis depicta, haud dubie etiam p.
410. male facta icon, Zcbini coloris ametbyflini huc pertineant,

In zufeo CALcEoLARu p. 84. etiam quaedam ex BerLowio et Ar-
DROYANDO de Echinometra tum etiam de Ecbizo, quem vulgo efculen-
;tum dicunt, proponuntur: HekwoLavM iam E. efculentum ouarium ap-

ipellutie , quod multa et magna efui idonea oua contineat: GaLENyM de
B; eius

14. ADDITAMENTA

eius in cibis vfu meminiffe, alui fübducendae gratia ex mulfo edi, et li-
quore illo fal(o, quem Garor appellant; parandumque em effe notat in
patinis, ouis, pipere, et mellc iniectis, vt efui fint grad, effeque im-
becilli alimenti, ac medii inter ea, quae humores extenuant et den-
fant.

LisreRt. de cocbleis marinis Angliae p. 169, — Echirus marinus , a-
culecrai ve[fligiis parum aut. nibil emnentilus: ad hanc primam fpeciem
perünet: Defcriptionem hanc addit Lisrenvs: Huic teftae figura glo-
bofa fiue fphaerica; at ex altera parte paullo planior eft, Creberrimis
aculeis vndique contegitur: in viuo et intra aquam natinte animale
erecti, at mortuo aut extra aquam pofito iidem defidunt. — Ipfi aculei
exigui et tenues, vix dimidium digitum fuperant, Qui ex his maiufcu-
li, omnes obtufiore mucrone definunt: iisdem etiam color albiius,
Depingitur quoque ibidem :4/. 7. frg. 1$. icone fatis bona, in qui ta-
men haec reprehendenda funt: ambulacrorum pgros non diligenter fa-
tis expreffos effe, deberet enim triplex feries, quae hic tantum duplex
e(t, et quidem pororum duplicium, non fimplicium depingi: deinde
granula inter maiores eminentias difperfa hic fere omnia omilIa funt.
Caeterum notare conuenit, pertinere Lisreni figuram ad eam varieta-
tem, in qua tubercula rariora funt , et quafi lineis in affulas diftinéta,

IANvs PLawcvs de conch, minus notis p. 20, Echinorum mentio-
nem facit, quorum primum genus huc pertinet, de quo dicit, Maxi-
?muin eft, et globofius, et tantae molis plerumque, vt caput humanum
magnitudine fuperet, quodque propter eius fphaericam figuram Afe/o
marinus a pifcatoribus vulgo vocitatur. Speciem enim extrinfecus prae-
fe fert melonis cuiusdam feu melopeponis. ^ Praeterea flaui coloris iti-
dem eft, vt funt huiusmodi poma. — — Hic quidem color in iis, quae
vidi, exemplis non cognofcitur: cum tamen color pro diuerfitate lo.
corum variet, nihil videtur obftare, quo minus cundem cum noftro
cenfeamus.

Rvwpnivs amboin. Rarit. Kamm, p. 3t. tab. XIII fig. B. C. figu-
rae minus bonae. Tubercula inaequalia, nec pori in ambulacris ex-
preti fant. Dicitur praeterea Echinus efculentus latitudine quinque feu
fex, longitudine duos vel tres digitos aequare, inftar plani fornacis ;

tef!a

AD KLEiINII DISPOSITIONEM ECIINODERMATVM, 15

tefta tenui et fragili, aculeis vnguis humani magnitudine, aciculae craf-
fiie; colore, pro folo, in quo habitant echini, vario, plerumque vio-
l1aceo, interdum obfcure grifeis maculis infigni. Huius oua efui a-
pütfima effe, ouis pifcium fimilia: In aqua eadem coqui, atque reliqua
vifcera, nempe q uinque ventriculos, atque brunum fanguinem feparari,
quae efüi non conueniant. !ntereft etiam, in quo loco inueniantur:
quac enim in folo arenofo et lapidofo degunt echini et coloris albidio-
ris funt, reliquis praeftant : qui vero humofis locis infunt, corpus ma-
gis fphaericum, teftam magis brunam, et faporem vapidum offerunt.

GvarTiER, iud. tef. tab. 107. Fig. D. Aculei , qui hic. c/auiculae
ametbyflinae nominantur, male depictae traduntur: et fig. E. ipfe Ecbinas,
hoc nomine: Echino netra fpinis denudata, in quo articulatio. lamella-
rum certo, et conftanti ordine fibi inuicem iunctarum, numero circiter
fexcentarum, manifefte apparet. Figura haec itidem non bona: fi vel
magnitudinem affularum quis non vrgeret, certe numerus tuberculorum
nimis eft parcus, atque ambulacra poroía plane non funt exprefía.

, SEpaE Thef. rer. natur. tom. HI. p. 24. tab. XI. f. 4. a. b. Echini
coloris faturate purpurei, e vertice radios emittunt folares, ad hemi-
! fphaerii oram vfque extenfos,

Huc etiam pertinere videntur Eiusdem Szsar ib. zeb. XII. fg. 1.
6. $. 9. Aculei in iis omnibus funt, iisdem, quos mox ex Davita di-
cemus , coloribus variantes. — Deícriptiones illic datae nihil memoratu
digni conünent.

Davica catalogue fyflem. et vatfonu. p. 40. mo. 926 -- 29. Variant
hic defcripti echini colore vel rofeo, vel obfcure violaceo; aculeis vel
pallide flauis, vel rufo grifeis, vel viridibus paullo longioribus, vel
violaceis apice albefcente: figura omnes funt fphaerica, vertice plus mi-
nusque eleuato.

AnctNvILLE 7 iff. matur. eclaire. dans la. Conchyl. p. 3o7. Echinus
Orbicularis, digitatus, aculeis minimis et rotundis ex mare Mediter-
fuco. Za. 2j. fíz. F. figura mala, nimis minuta picta, ei aculei male
| — &exuofi

16 : ADDITAMENTA

flexuofi et longi fai. Caeterum colore violaceo dicitur. Forte vero
pertinet ad eam fpeciem, quam poftea dicemus,

Encycloped. de París. Tóm. VI. t. LIX. f 3. icon, quae cum AnccN-
viti convenit, Echinus dicitur violaceus multis fpinis horridus,

In Delic. natur. Selecfis, editis a Mütrrno pag. $7. Tab, D. f. r,
Échini huius defcriptio, fatis ieiuna et imperfecta, et figura non fatis
naturae conueniens traditur. Pertinent quoque huc Tab, DII. fon
fpinis fubrubris, quam nos in Tabula XXXVIIL f. 1. tradimus, et fig.
2, varietas fpinis flauicantibus, bafi non adeo craffa, fed anguftiore.

Eiusdem. Mürveni Linz. N. $. VI. B. pag. 147. Der Seeball,

Cl. PusLsvM in litteris iam. commemoratis hunc 4e eeibaare

Ze e- egel nominat , vid. ib. p. 2. ni. 2t. atque Sgsag et Rvwraur cita du-
birinter tantum adiungit.

Bm ad eos Auctores progredior, qui petrefacti huius Echini men-
tionem fecerunt. ;

In Mzufeo CALCEOLARII P. 412. et pag. 413. defcribitur. Echinus
marinus faxeus, fpiais vndiquaque horridus e centro in circulum dis-
. . 1 *, » . 15
currentibus in globum vergens, valde viuo perfimilis; Icon tradita ele-
ganter expreffa eft, atque reliquis omnibus praecellit.

Ecbinites magnus: AvpRovANDI uuf. Metall. p. 4:6, huc pertinere
videtur: etfi figura nimis conica facta fit: tamen diuifio in decem areas
3

et magnitudo, eminentiaeque hic ruditer delineatae id confirmare vi-
dentur.

Ex Mufeo Moscanpi ib, II. p. 177. pertinet huc f£z. 2. quae vide-
tur ex mufeo CarcroLanrt fumta effe, cum et eadem defcriptio, Itali-
:cis verbis fübiungatur. Sed multo peior picta et male fculpta eft.

Non potui ia iis lithologicis libris, quos omni opera coríiquirere
ftudui, alia plura huius echini petrefacta inuenire. — Nam etiam Ill
Warcnuivs in tractatione de echinis ( vid. Naturgefcbicbte der. Verffleine-
rungen zur Erlauterung der Knorrifiben Sammlung von. Merkwürdigkeiten

der Natur 1I. Theil 1. Abfcbn. p. 159.) praeter KreiNit figuras, non alium
quem nominat, n.

Es

AD KLEINII DfSPOSITIONEM. LCHINODI ÉRMATVM, 25

Ea, quae plura de vfu huius Echini notanda fint, nos, praemiífa
omnium fpecierum huius generis defcriptione fübiungamus, quoniam
dubium eft an de omnibus, an vero de vna alteraue fpecie tantum
valeant.

Ad hanc primam fpeciem tamquam varietates referenda effe pu-
tamus fequentia Auctorum fpecimina, quae Cl. vaN jPurLsvw pro
Ípeciebus habet.

Var. 1. Ses. III. tab. X. f. 14... Echinus marinus, rofaeformis, al-
bicans, colore Amethyftino elaboratus elegantiffime. — Subtus eft maxi-
mam partem albicans.

Bontgeringde Zee-egel met Eorte gruppels, vaN PugtsvM. Z. c. p. 2.
$0. ti, Echinus variegatis annulis ornatus , breuibus fülcis.

Var. 2. Sen. III. tab. XI. f. 6. Eclinus coloris rofei, Adriaticus,
Pictam referre dicitur rofam, aculeis tenuibus. Ex eius centro emer-.
gunt quindecim radii recti, dilutius rubentes, aliique. quini ferpentino
flexu decurrentes per fupernam fuperficiem; hos tranfeunt tres cum
ani foramine concentricae annulatae fafciae, coloris dilutioris. ^ Infe-
rior pars feu bafis, fimiliter duabus fafciis annulatis praedita, in eo differt,
quod radii recti intermedii et ferpentini euanuerint.

Vaw PurLsvs 4L c. n0, 10. Echinus annulis variegatus, fulcis longis.
De Bontgeringde Zee - egel met lange gruppels.

CI. Davira in catalogo fyftematico ]. c. p. 412, hancSepag iconem
refert ad no. 954. vbi dicitur. Echinus miliaris aeugulatus, depreffus, etc.
atque AncrNviLLE conchyl. tab. 25. H. et Gvavr. end. teff. t, t7. f.. M.
fübiungit. ^ At vero etíi radiorum et annulatarum fafciarum aliqua fit
fimilitudo; tamen forma teftae, quae femper certius fignum fuppeditat,
repugnat: Itaque ipfius Cl. Davitag Echinus et AncrNviLLE icon
pertinet ad. Ciderem angulofam KrziNug, et GvarTi£Ri ad C. bemifpbae-
ricam.

Var. 3. Szs. Ill. p. 2j. tab. XI. f. 7. Echinus, topafii dilute flauo
colore,. Rofíae formam exhibere dicitur circulis fuis faruratius flauis.
Ex oris Africae.

C . Hune

Va T.

Var.

Var.

dS

g.

Var. 4-

Spec, 1I.
Cidaris
faxatilis

"Tab, II. A.
B. C... Di

26 ! ADDITAMENTA

Hunc Cl. vau Pnrrsvw non allegauit, nifi Z c. z. 17. Kegelvormige
Zee-egel , Echinus coniformis, hic effe debeat, vbi Szr. JI. t. AT. f. p.
citatur, quae icon tamen ad fequentem varietatem pertinet: forte ita-
que errore typograhi f.9. loco f. 7. nominata eft, — Sed ctiam haec
icon formam coni plane non oftendit,

Var. 4. Szp. HI. tab. XT. f. s. Echinus Perficuz, coloris Smarag-
dini: radiis denis, dilutius viridibus, ftellae in formam difpofitis. Sub-
tus funt tubercula paullo maiora et color pallide vireícens.

Vaw PurrzsvM lc,p.28.n. r4. Trenflraalige Zee- egel. Echinus
decem radiatus. — Icon Cl. AnGcNviLLE, quam hic commemorat Au-
étor, hanc varietatem non indicat. Structura omnium horum indiui-
duorum clare oftendit, ea non fpecies, fed varietates tantum efficere.
Situs enim tuberculorum, ambulacra porofa, oris finuofi figura, et o-
.mmia, praeter colores, conueniunt.

Ad $. 8. Sequitur Cidaris miliaris faxatilir, quae vero a LiwNr1 Echi-

mo faxatili differt omnino: Etfi enim in 5yf. zarsr. p. 1102. Kleiniana

icon allegetur, tamen et ex Rvurnii defcripaone et Linneana in ses-
feo Lud. VrsicAE data, et Cl. Müirenr in verfione fyftematis Linneani
patet, Lixum £F. faxatilem elle Cudarem variolatam. ellypticam Kveivu.
id quod fuo loco vberius demonfirabitur: caeterum — haec fpecies
cum in Europaeis marinis, regionibus prae reliquis copiofe, tum et-

7. XXXI A-jam"fere in omnibus inufeis reperitur, His praecipue fignis a priori
rxxxvi differt :

f. 2. 3.

'Tefta minori, vertice magis depreflo, duabus in fingula area tu-
berculorum reliquis maiorum feriebus, ambulacris anguftioribus.

Caeterum

'Teftae color multum variat, vel eft viridi cinereus, vel obfcure
oliuaceo viridis, vel violaceo fübruber: ambitus orbicularis, in qui-
busdam indiuiduis areae minores aliquantulum prominentiores.

4reae, vc in reliquis, decem.

In

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 27

In medio arearum maiorum octo feries tuberculorum maiorum,
quarum rertia vtraque ab vtroque latere maior reliquis: interfperfa prae-
terea funt in lineis arcuatis minima granula, quae incompletis circulis
maiores eminentias cingunt,

In zinoribus quatuor feries, duae maiorum, duae minorum tu-
berculorum confpiciuntur, maiora exteriora verfus fita funt: minoribus
alternatim minima granula interiacent.

Ambulacra angufta, fimili, vt prima fpecies, modo ex tribus fe-
riebus pororum duplicium ad longitudinem compofita; qui quoque
obliquos ordines transuerfim efficiunt. Inter quemlibet ordinem duo
vel tria tubercula minora animaduertuntur.

Bafts eft fubpuluinata. — Ore aliquantum quafi. retracto, fübfinuato,
finubus leuiffime excauatis, labiis aliquantulum reflexis. — Offcz//a, quae
maxilas fixas. cum BasrERo nomino, margine fübrotundo, apice fiffo,
fecum connexa, foramine medio ouato feu fübrotundo.

Anus , fi claufus eft, minoribus pentagonis fquamulis membrana-
ceis clauditur, his perditis patet foramen circulare, quod, vt in pri-
ma fpecie, decem cruítaceis, quinque maioribus, quinque minoribus
Íquamis cingitur. Foramina apices malorum perforant: in quarum vna
ctiam verruca euidenter apparet. Squamae tuberculis, quae marginem
foraminis medii proxime ambiunt, obfitae funt.

Si interiorem teftae ftructuram perluftramur: haec notatu digna re-
periuntur. Circa anum in fquamis decem foramina fpectantur, quinque
funt ea, quae extus reperiuntur, quinque autem in apice arearum ex-
tus non animaduertuntur. Areae diurduatur in affulas peutagonas. Am-
bulacra pororum duplici ferie, fubferrata, conftant,

Spmac variant, vel albidae, vel violaceae, velvirides, vel oliua-
ceo nigricantes, funt acutae, vel nonnunquam obtufae, ftriatae, ple-
rumque tres feu quatuor lineas longitudine aequant.

KrriNivs videtur icones 'T'ab. xxxi f. A. B.C. D. datas ad EF. efcu/en-

tum referre; ex forma autem patet eas ad hanc fpeciem efle referendas,
Gs Tib

28 ADDITAMENTA

"Tab. xxxvirt.| f. 2. ct 3. fiftit duas varietates fpinis obtufioribus ar-
matas: quarum prior fpinas obfcure virides, bafi clauata, quae in fpi-
na aucta fub fig. 2. a. confpicitur, altera ferene virides, apice violaceas
offert. Icones hae ex Deic. natur. feledis defumtae funt.

Pertinent ad hanc fpeciem

RosprLETI Ecbinus ouariusl.c. p. $78. Forma, inquit, eius in
rotunditatem conglobata eft, dempta vna parte parum comprefía, in
qua os eft rotundum. Iam dentium ftructuram defcribit, de qua plura
infra dicemus. — Depictus quoque ibidem eft echinus, in duss partes
diffedtus, vt internae partes intelligantur: quae quomodo coníuuctae
fint Kuziv1ivs ex RoNpzLtT10, ($. 4. de acul. Echin pag. 4c. cdit. prio-
ris, et pag. 33. edit, noftrae) propofuit.

Grswznvs de aquatill. p. 416. et ALDROVANDVS de anim. exanguib.
lib. 111. de teflac. p. 402. eadem repetunt.

SLoasz bif. of lamaica Vol, IH. p. 26g. t. 244. f. 1.2. 3. Echinus ma-
rinus, minor rotundus, elatus, aculeis gracilioribus, afperis, longio-
ribus, nigricantibus donatus. — Quantum ex figuris coniecturari licet
vnius cum noftra funt fpeciei: id tamen nos dubios reddit, quod e/-
tuí, et fpinae Jongiores dicantur, Ipfe Cl. StoawE dubitat, an ad Gi-
darem, quam Tab. 243. depiciam tradidit, a Cl. vas. Pugrsvw Cometa
magna dictam, pertineat, et iunius fit animal, nec ne.

RvuPuuüicon, a Krriwio citata huc non perünct. Forte autem
. huc referendus eft Fcbinus niger Rv wn ambos. p. 31. 271. dicitur par-
vus, orbicularis, inftar globuli veftiarii, colore nigricante feu cinereo,
radiis tamen decein (ambulacra haut dubie intelligit) fcrenioribus,
breuibus et fubzilibus fpinis, inftar ferarum, munitus. Tefta eft fragi-
lis, inuenitur in Sinu Amboinico circa foem Tic2, in littore lapidofo,

KvNDMANN. rarior. nát. €t dvt. p. 07. f. V. f. ui. Echinus fufcus, acu-
leis munitus. fig. bona.

GvaLTIEnI £2. 107. f£z. G. H. Ll. L. N. bene depicías varietates huius
fpeciei tradit, nomine hoc: Zcbinomegra fubrotunda, papillis minoribus di-
Ver-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 2I

verfimode radiata; radiis aliquando laeuibus, aliquando minimis papil-
lis adfperfis, vel depretla, vel globofa: uude aut fübviridis, vel ex

fuíco viridefcens,

DAViLA Catdl. T, p. 410. 51. 92g. Prior Echinus colore obfcure viri«
defcente, vertice eleuato, bafi plana, fpinis viridibus, parum longis.
Plures etiam illic relatae varietates huc referendae funt, propter nimiam
tamen defcriptionum breuitatem nihil certi definire licet.

SED, tbef. HI. p, 1$, 1, X. f. 1— 4, E. marinus, minutiffimus, Africa-
nus , vel dilute ruber, vel dilute fulphureus: f. ;. indigenus coloris di-
lute grifei. f. 4. idem Í ated obfitus, prope Schevelingam i inuentus, co-
loris thala(fino purpurafcentis: hic dentibus Cancrum minutum tenere
cernitur, vnde patet eiusmodi efcas infz&tazi haec animalcula.

Ib. Fig. iz. Echinus ex flauo violaceus.

Ib. p.^24. t. XL. f.5. Echinus malini floris colore infignis, Nu-
merus pororum in ambulacris differens eft ab eo, qui in noftris fpeci-
minibus reperitur : forte icon negligentius facta.

Procul dubio huc quoque pertinet 72. X7. f. f. E. ex infula |. Ev-
flacbii, violacei coloris: quamquam in eo differt, vt linea in areis me-
diis obtufe ferrata hic manifefte confpiciatur, quae in noftris deeft.

Ib. p.25. t. XII. f. 1. E. aculeis longis violaceis? f. 2. fpinulis grifeis:
f. 3. aculeis in medio fpadicei, ad apices thalaffino virore infignibus: f. 7.
E, purpurafcens, aculeis ftellatim diftinciis.

MüLL, Delic. nat. I. p. o4. tab. D. HI. f. 5. quam nos Tab. XXXVIII.
f. 2. tradimus et ;£. f. s. quae eit noftra f£. 3. eiusd. tabulae. 7/2, quo-
que f. 4. alia varietas eiusdem formae et. magnitudinis, ex rubro albi-
doque viridefcens , aculeis viridibus apice rubefcente depingitur, et
lb. Tab. D. 1H.f..4.alia varietas, tefta viridi, aculeis breuibus viola-

ceis.

VAN PHELS. 4. C. f. 28. 9/0, 2j. Fiiefcbe- Zee. gel; atque no. 24. K/p-
egel platte , Echinus faxatilis depreffus, vid xui: tab. I1, C, D. deni-
que p. 29, n0. 2j. K/ipege! bol/e, Echinus faxatilis globofus, conftituunt

C 3 tres

22 "ADPBITAMENTA

tres varietates vnius eiusdemque fpeciei, — — Synonymum, quod ex
WALCH. Ze/it, huc refert, ipto Cl. warcro ib. p. 176. auctore, non ad
hanc fpeciem, fed ad Cidare variolatam kviNII pertinet,

«ürLEnrt Zoo/. Dan. prodr. p. 255. no. 2847. E. faxatilis hemifphaerico
depreffus, vel orbicularis, fpinis diuerficoloribus: mihi potius ad hanc
fpeciem, quam ad E. /zxati/em riNN. referendus effe videtur.

Petrefacti echini huius fpeciei funt.

LoT. natur. biffory of Oxfordsb. p. vo. ff. $4. tab. V.f.g. | Audor
hunc Echiniten E. efculenti dicit: fed adeo conuenit cum fpecie, a

me fuperius defcripta, vt, quin huic eum adnumerem, nulla mihi fu-
perfit dubitatio. luxta Tiyston agri Oxonienfis inuentus eft.

LISTER. laf. turb, p. 222. tit. et fig. 2;. eundem ex pLo1:0 habet.

5ovnc. petrif. p. 76. Echinites ouarius. tab. LI. f. 336. et fig. 339.
nifi pofteriorem ad Cidarem variolatam potius referas,

Muf. Te(fn. p. 94. n. n. tab. II. f. 9. Helmintholithus Echinites ae-
titae, cretaceus, embryonibus cryftallinis fixis. — Etfi LiNNEvs hunc ad
primam fpeciem referat; figura et magnitudo tamen oftendit, eum huius
effe fpeciei. Interne cauitas impreffionis echini exacliffime refpondet
eft fine fpinis, magnitudine extimi articuli pollicis, — 4mbs/ecra ex cry-
ftallis maioribus, aequalibus fere imbricatis, feriegemina, tamque regu-
lari ac poiiin ambulacris. —Areze minoribus et aequalibus cryftallis funt
veftitae. — Cry//al/i pellucidae, fpatofae, cubicae,

Bafel. Merkew. Tab. X XII.f. B. Echinites, cuius eminentiae milii gra-

nulis fimiles, ano integro, Icon Zoz2, fignis effentialibus conueniens
cum hac ipecie.

ABILGAARD Brev. K/iut. p. 25. tab. 1H. f. &. a. b. c. Echinites, tefta
tenui, quinqueradiatus, tuberculis minimis, fortehuc pertinet. Certe
tubercula minima, et forma id exigere videntur, Fortaffis autem quis
eum potius ad Cidarez corollarem xvcrNir referret, propter depreflum

corpus. Efítintus lapide cretaceo repletus, — Circa anum verruculae,
rofae inftar, fitae funt,

Poft

AD KLEINiII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 23

Poft hanc fpeciem ponit Cl. va PHELSVM Á. c.p. 29. 510. 26. eam, quam
Hollenad f. Echinum futuris excauatis nominat: ad quam refert sz». 71.
14b. X. f. 10. fed haec mihi videtur ad affulatas Cidares pertinere, quod
oris ambitus, et aflulae in figura bene expreflae demonftrant. *

nvuPH fab. XIV. A. interrogando huc pofuit: atea, vt iam fupra
diximus, ad Cidarem variolstam pertinet.

Non aptiori loco poffe indicari putauipetrificatum, quod comme-
morat

DOVRGVET d? petrificat. LL. frg. 3357. 33$. Echiniten ouarium, futu-
ris copiofis. Parum tamen obftat, quo minus hunc ad ipfum F£, faxazi-
Jem xeferamus.

Cidaris Bafferi. vid. gvsp, op. fubfec. III. p. ut. Tab. XT. 1—8.

Propter fimilitudinem cum Ciar; mi/iari faxatili vecenfenda iam
eft ea varietas, cuius hiftoriam naAsTrEnvs diligenter et concinne tradi-
dit: quae igitur apte Cideris Bafferi dici poffet. 11NNEvs quidem in
Syfl. nat. [. c. p. i02. hanc fpeciem ad. Ecbimum. efculentum vefert. — Ac
magis eft ea fimilis C. faxati/i, et tranfitum quafi ad fpeciem tertiam, C.
bemifpbaericam efficit. — Differt a priore

Teffa depreffa, tuberculis rarioribus, [inea media arearum argute fer-
rata: peris ambulacrorum in feriebus alternis, trium es duorum forami-
num pofitis.

Cl. vAN PHELSVM 4. c. f. 1$. 7, 16. (ingularem fpeciem eandem Cida-
rem putat, quam Zee- K/;t feu Carduum marinum nominat, Sed docet,
quam ex Basrzno fubiungimus, defcriptio, eam figuis cffentialibus omni-
bus cum CiZari faxatili conuenire.

Defcriptio.

Teffa figuram habet rotundi globi, inferne parum depreffi: exter-
ne in decem aequilaterales, quorum bafis ad inferiorem aperturam eft,
an-

Cidaris Ba-
fers

'Tab, XLIX,

Tab. XLIX,

Fig. I,

—3AÀ.

-— b. B,

— 2,E, F.

24 | ADDITAMENTA

angulus acutiffimus ad fuperiorem, triangulos (quos arezs diximus),
quinque totidem aliis maiores, diftincta eft.

Arearum faperficies paruis obfita eft nodulis f. verrucis, maiori-
bus et minoribus in feries pofitis; numero in areis maioribus centum
et fexaginta,in minoribus octoginta, vt ita fint mille ducenti nodi totius
animalis.

His nodis ne&untur fpinae per Arrbrodize fpeciem, vt in reliquis,

Lineae, minus nodofae, maiora a minoribus dirimunt triangulis:
funtque hae lineae paruis oblique ad cauitatem intimam penetrantibus
inftructae foraminibus, per quae tentacula animalis tranfeunt. ^ Nume-
rus foraminum in fingulis lineis ad minimum eft centenarius, vt itaque
mille tentaculis praeditum fit animal.

Teutaculorum forma patet ex fig. 1. tab. XLIX. longitudine eadem
fuperant aculeos, annulisque conftant, laternarum chartacearum, quas
in marfupio portamus, more plicatilibus. — Superior eorundem extre-
mitas planior eundem praeftare effectum videtur, quem lora attrectiua,
quibus pueri ludentes lapides e folo extrahere valent. Probofcidum f.
tentaculorum omnium extremitas non eodem modo formata eft: plu-
res funt, vt in figura r. a. A. expreffae, quaedam autem tribus quafi cu-
fpidibus terminantur.

Aculei animalis magnitudini refpondent, maximi dimidii pollicis
longitudinem excedunt; coloris in eodem animale faepe varii, albi, coe-
rulei, rufi, purpurei, etc, — Quorum pars inferior, teftae adnexa, ad
dimidiae fere lineae altitudinem a fuperiore, eaque longiore parte, quae
ad apicem víque ftriata eft, margine tenui, prominente feparata eft, vid,
Fig. 1. 5. B.

Perafis aculeis fuperius teftae culmen circa anum in decem, quin-
que etiam maiora, quinque minora pentagona diuifum eft, quorum vnum
eiusdem videtur efTe naturae, cuius verruca in feriis deprehenditur :
vid. Fig. 2. E, I. tabula eadem.

Si

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 25

Si quis debita cautione fuperiorem teftae partem aliquantum re:
mouerit, ouarium, inftar ftellae, pentagonum fpectatur, magna ouo-
rum copia repletum, tantae aliquando magnitudinis, vt duas tertias te-
fte partes explcat: quo caute exemto, praeter quaedam ignota vifcera,
animalis inteftina quinque, fingula fingulis criangulis maioribus adpofita
apparent, vid. Fig. 3. Tab. XLI, E XLI,
Quodfi dimidium aut duas trientes teftae, fuperne ferrando , fe- E.
pares, vel forcipe avellas, et memorata inteftina cum ouario aliisque vi-
fÍceribus caute extrahas et eluas, intus in medio, fuper faucium apertu-
ra, oflicula aliquot confpicies, naturali in fitu fuo, coronae fpeciem
fiue lacernae prae fe ferentia, vnde ex primi auctoris nomine /arerna
Ariffotelis audiunt, vid T'ab. ead. Fig. 4.

Quae laterna maxillas mobiles et dentes animalis continens in tab.
eadem a Fig. 4. feparatim delineatur. Nos eiusdem ftructuram poftea —— — a
ad $. 5. kLEiNII de aculeis Echin. exponemus.

Tab, —
Fig. 4.

Fig. 5. offert officula quinque, quae rAsrERe maxillae fixae di- — Fig. s.
cuntur, quibus nexae funt maxillae mobiles,

Quae de vfu aculeorum et tentaculorum habet pAsTEnvs, ea iam fü-
pra p. 68. corimemoraui.

Vel ad hanc varietatem, vel ad ipfam Cidarem faxatilem pertinet
ea fpecies, cuius hiftoriam tradidit ngAvmvn /z. adis Parif. a. 1yiz. pag.
177. tüb. $.

GVALTIERVS /7 i1d. tefl. t. 107. f. A. hanc nominat: Echinometram
compreflam papillis minusculis et minimis feriatim et eleganter diftin--
sm cx amethyftino et albido colore radiatam: quamuis ipfa icon no

fatis diligenter facta eft. ij

ARGENVILLE COnc/. P. 1I. p. 62. tab. VII. f. A. Echinus coloris varii
vel violacei, vel ferene fiaui, vel viridis, vel bruni, vel obfcure albi.

BpOccoN, rech. p. 206. Echinum ouarium icone delineatum tradit,
de quo definiri certe non licet, an ad Cidarem efculentam, an vero ad
alteram haac fpeciem pertineat, ///7. p. 257. Echinites ouarius delineatur,

B Vtra-

Spec. III.
Cidaris be-
mi; /pbaerica.

Tab. 1t. E

26 ADDITAMENTA

Vtraque figura male facta eft, neque in defcriptione quid notatu digni
occurrit.

Ad 6. 12.

Accepi huius fpeciei exemplar ex mufeo Celfiffimi Principis hae-
reditarii Fuipznici canoLi: 4 Schwarzburg Rudelftadt. Ex attenta eius-
dem contemplatione dubius factus fum, num vere fit diftinda a. Cidari
efculenta fpecies, an tantum eiusdem varietas, Sunt quidem nonnul.
lae cidem a priori differentiae, an vero eaedem ad fpeciem difcernendam
fatis valeant, nondum mihi certe patet. — Interim fequar exemplum
KLEINIE et Cl. vAN pHELSvM, qui ambo eam fingularem effe fpeciem exi-
ftimant. Differt itaque »

Figura depreffa, ambitu circulari, eminentiis minoribus et cre-
brioribus; ore pentagono, angulis obtufis,

Color teftae eft flauefcenti ruber; ambulacra colorem pallidiorem,
et parum flauentem offerunt. Bafis colore eft flauefcenti albo, Emi-
nenciae in fuprema f. conuexa fuperficie funt albae, in bafi vero etiam
flauefcunt.

O: mediocre, aliquantulum eft retradtum, ambitu pentagono ob-
tufangulo , finubus mediocribus, Membrana tendinea ori fuperducta
granulis albis obfeffa eft.

Maxillae fixae ita oblique ambitum oris cingunt, vt fuperior earun-
dem pars f. apex extrorfum magis, nempe teftam, verfus, reflexus fit,
Caeterum ftructura conueniunt cum prima fpecie.

Anus quinque maioribus, totidemque minoribus fquamis teftaceis
compofitus eft. Verruca parum eminet et vndique minimis poris, qui
teftam perforant, inftar Doleri pertufa. — Apertura media fquamulis mi-
noribus tegitur, quarum numerus duodenarium fuperat, vt quoque
plus quam viginti fint. — Itaquc-numerus earum non certus effe videtur.
Ipfa haec apertura membrana coriacea tegitur, neque foramen aliquod
animaduerti, nifi in margine aperturae, iuxta fquamas pentagonas ma-
iores, quod autem mihi forte vifaclum effe videbatur.

] m Areae

AD KLFINII BISPOSITIONEM EÉCHINODERMATVM, 2:5

Areae omnes in medio futura ferrata nectuntur, atque etiam li-
neis transuerfis in affulas diuiduntur.

In a:ibulacris intra poros funt granula minora. — Pori in tribus
duplicatis feriebus pofiti, transuerfim obliquosordines conftituunt.

Caeterum fitus tuberculorum in areis, eodem modo, quo in pri-
ma fpecie comparatus eft.

Aliud huius fpeciei exemplar reperitur in mufeo LiNKrANO cif. u6.
£0.43. Differt hoc apriore colore, qui eft ruber, in violaceum incli-
nans: ambulacris porofis, poris per quinque paria, in obliquis feriebus
pofita, diftincüs. — Magnitudo cum icone conuenit: Spinae nonnullae
remanferunt, duas lineas. longitudine aequantes, baíi albida, reliqua
parte cinereoviolacea; eaeque adaciculas kuriNn pertinent.

Paucas icones vel defcriptiones Auctorum reperi, quae plane
huic fpeciei conuenirent. Nam icon, quam Cl. vaw PHELsvM ex sEpA
1H. Tab. XI. frg. 10. cum KtEiNII icone comparat, omnino ab eadem dif-
fert, magnitudine et minori frequentia tuberculorum. — Atque ipfum
Ciaritffimi vaN PHELSvM nomen GrofpetfHige Zee- ege! C. Echinus tuberculis
maioribus, indicare videtur, obiectum, cuius mentionem iniicit, a KLrr-
Ni et noftra fpecie differre. .

Pertinere videtur ad hanc fpeciem

GVALT. frd. teff. t. 107. f. M. Echinometra fubrotunda papillis
minoribus diuerfimode radiata, radiis aliquando laeuibus, aliquando
minimis papillis adfperfis, vel depre//z, vel globofa, candida aut fubuiri-
dis, vel ex fufco virefcens. — — Forte vero haec ipfa GvarTtiEur Echi-
nometra, tamquam va-ietas ad primam fpeciem pertinet, cui tamen
forma repugnat depreíla. Sane cum et xuLziNii et aliorum defcriptio-
nes nimis breues fint, eaque fere figna tantum contineant, quae omni-
bus Cidat is fpeciebus conueniant, nihil certi definire licet.

Forte quoque huc pertinet Echinus miliaris, albo rubefcens in
wyELL.. delic. natur. Tab. D. f. 6. p. $8. At etiam tubercula maiufcula
Íunt, atque pentagonum circa anum delineatur, quae fi adfint in ipfo

D 2 echino,

298 T ADDITAMENTA

echino, neque fola pidoris incuria adiecta fint, hanc iconem ab hac
fpecie feparant, eamque potius ad Echigsgm Diadema riNN. perunere in-
dicant,

"ZabXLF7. — - Petrefactam hanc fpeciem repraefentamus Tabula XL. f. 7. Icon

Spec, IV,
€idaris am-
ulofa.
"Tab, IL. F,

L

haec mutuata eft ex De/ic. natur. feled, ab Ill. warcn editis Tab, E Hl. f.
i. Lapis eft calcarcus. Echinites hic repertus eft circa Pfzfjiugen in e-
pifcopatu Bafileenfi, —- — Jd. f. z. delineata traditur minor huius fpe-
ciel varietas. Dorfo tamen echinites hic inftructus eft paullo magis
eleuato: atque in lapide calcario aculeus, ad acicu/as referendus, repe-
ritur, qui fine dubio ad echinum pertinet. — Echinites ipfe quoque eft
€alcareus, atque eodem in loco inuentus,

Quantum ex icone coniicere licet, pertinet quoque ad hanc fpe-
ciem sciLLAE Tab. XIX. £. 3. Ecbinites miliaris, intus cryftallis refer-
tus, Forma cryftallorum vero, neque ex icone, neque ex defcriptio-
ne determinari poteft,

Quod ad xrrixi: defcriptionem attinet, notandum ett, verricem
rofaceum non praebere characterem fpegificum, quippe qui omnibus Ci-
daris miliaris fpeciebus communis fit.

Ad $. 13. a.

Characteres fpecificos bene krEiN1vsindicat, quemadmodum quo-
que figura omnino conuenit cum fpeciminibus, quae in TRIERIANO €t
kÍNKriANO muUfeo reperiuntur. Addenda itaque tantum eft

Defcriptio.

Color ze//ze non albus, fed cinereus in violaceum tendens, qui,
viuo animale, forían magis violaceus fuit,

Areae maiores media in parte futura ferrata in duas partes diuidun-
tur, cui adiacens pars fere tuberculis nuda eft, et profundior, quamla-
teralis harum arearum regio. In íingula area et maiori, et minori,
duae feries tuberculorum maiorum rariorum, quam fingulam cingunt
alia minora, alternatim pofita fic, vt transuerfas feries quoque obliquas
conftituant. In areis maioribus decem eiusmodi feries, fi ambitus ma-

ximus

AD KLEINIl DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 20

ximus transuerfim fpectetur, reperiuntur; in minoribus fex. 'T'ubercu-
lorum numerum, et variantem, et nimis magnum definire vixlicet, Se-
ries tuberculorum maximorum conftant fingulaetaberculis 3o. Areae mi-
nores et ambulacra magis conuexa funt, et prominent prae maioribus,
indeque tefta fit angulofa, | Sutura medid, argutius ferrata , fere recta,
minus manifefta, interim tamen re ipfa in areis minoribus adeft: quod
negat kLrINivS, — Sutura media omnes areae in affulas diftinguuntur,
quae in arcis maioribus funt latiores, in minoribus multo anguftiores.
Hae aflulaepraefertim in interiore teftae fuperficie confpiciuntur.

Ambulacra porofa, extribus feriebus longitudinalibus pororum du-
plicium compofita, quarum media ferrata, duae exteriores rectae funt.
Hi pori magis a fe inuicem diftant, quam in figura krEINir. delineatur:
inter fingulam pororum feriem, eft tuberculorum minorum feries fer-
rata, Tpíà haec ambulacra funt magis lutefccnti cinerea, quam reliqua
tefta.

O; limile ei, quod in Fe?izo efculento f. prima Cidaris fpecie eft deli-
neatum. Sis; profundi lineares. Lais recta. Maxillae fixae funt
rectae, fuübintegrae, leuiter nonnumquam emarginatae, fubfident areis
minoribus, Foramina in iis funt triangularia.

Magnitudine plerumque aequat diameter eius transuerfus duoset
dimidium digitum, altitudo vnum cum dimidio.

VAN PHLELS. A, €. p. 29. 10. 1. Pyn wratje Zee-egel. Echinus verrucis
paruis.

waLcH, De//c. nat. p. 175. zab. E. f. 1... Fragmentum Echinitae, cu- Tab. XLIL
ius protypum eft CzZaris angulofa xteisu, | Ambulacra porofa manifefte Fs
confpici poflunt. Ex Heluetia, Notatu dignum hoc exemplum me-
rebatur, vt id Tab. XLII. £ 1. repeteremus.

Icon ;j. E 71. f. 2. quam vau ruzLsvu allegat, vix huius fpeciei, fed
potius bemifpbaericae eft, vt dixi,

* ma

"Tab.IILA B,

[TS ADDITAMENTA

Ad G r5. B.
Varietas minor.
Differt a priore,

1. colore, qui eft cinereo viridefcens, in areis obícure oliuaceus:
bafis eft alba.

j 2. areae tuberculis crebrioribus, et paullo maioribus obfeffae funr,
in maioribus areis, vbi latiffimae funt, feries viginti, in minoribus quin-
que numerantur, quibus tamen minora interiacent; neque futura media
ferrata adeo cít euidens. Vidi tamen etiam alia indiuidua, vbi linca
ferrata non folum erat fatis expreffa, fed etiam areae maiores, lincis
transuerfis in afTulas diuifae.

3. ambulacrorum poris, in feries magis propinquas, omnes re-
&ilineas, pofitis, ita vt et transuerfos obliquos ordines conftituant,

4. Sinubus in ore non adeo profundis, et latioribus.

$. Magnitudine, quae altitudine eft vnius digiti, diametro trans-
verfa duorum digitorum.

Caetera eadem, vt in priori varietate.
Pertinent huc

ssB. III. t. X. f. zo. Echinus ex Ind, Orient. caryophylli flori ple-
no fimilis. Superficies multiplici colore, kermefino, coccineo, pur-
pureo, dilute flauo, et candido inftruitur, eftque minutis bulbulis obfita.

ARGENV. Concb. P. I. p. quo. t. 25. f. H.. Cidaris faíciata, tuberculis
minutis, intra fingulam fafciam punctata. Color praecipuus eft et
viridefcens, et cinereo albus, Ambitus non eft rotundus, fed diuerfa
plana oftendit, i. e. eft angulofus.

GVALT. ird. tefT. t. 10g. f. A. Echinometra globofa et angulofa, in
vnoquoque angulo radius dentatus, ab apertura ani ad oris aperturam
excurrit füubuiridi colore depictus, et papillis minufculis refértus, quem
limbus amethyftinus ambit: fpatium vero, quod hinc inde intercedit
rofeo-pallido colore et minimis papillis diftinguitur.

NVELL,

Rn
"*

AD ELEINIE DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 31

mvELL. Delic. natur. 1. p. 88. tab. D. f. 4. y. Defcriptio hic data
praeter communia, oftendit effe hanc teftam ambitu pentagono, colo-
ris viridis, alboque vari, tuberculis rubris: magnitudinem interdum
duorum pugnorum aequare dicitur.

VAN PHELSVM Z. C. p. 29. n0. 28. VyfLoek Fleine. Echinus pentago-
nus minor. :

Huius fpeciei eft Echinites ab Ill, warcnto is DeZic, nat. Hl. p. io,
defcriptus, et Ta/. E. 11, f. s. icone repraefentatus. — Eft minor, tuber-
culis maiusculis, ambitu pentagono, coloris flauo cinerafcentis, calcareus.

Conferuatur in variis fupra dictis mufeis, Exemplar, quod viuis
coloribus illuftratum in tabula fifto, ex benignitate Celfif. Principis
FRIDERICI CAROLI 4. Scbwarzhburg Rudelfladt accepi, idque prae ceteris
yiuos et recentes colores exhibuit,

Nouam fpeciem, vel faltem notatu dignam varietatem fpeciei fe-
cundae kLEINIANAE (vid. fupra pag. 26.) conftituit Echinites, quem
tab. XLIV. f. 3. 4. delineatum trado. Potuiffet quidem huius defcri-
puo forte melius füpra ftatim fpeciei fecundae fubiungi, fed primo hunc
Echiniten ferius obtinui,cum iam priores paginae typis mandarae efTent: at-
que deinde forma fua fübpentagona poftangulofam ponendus videbatur.

In fingulis areis et maioribus, et minoribus, duae feries longitu-
dinales a vertice ad os excurrunt, tuberculis miliaribus compofitae, ea-
que infignis minimorum granulorum copiacingit, quae in icone pro-
prer fuübtilitatem indicari non potuerunt.

Ambulaera profundius iacent feu excauata funt, duplici, quantum.

dignofci licet, [iremos alternata ferie, quos minimae eminentiae in-
teriacent.

Os retractum videtur: etfi magnitudo et ambitus eius, propter
lapideam maflam definiri non poteft,

Color tcftae et nuclei eft flauo cinereus, et lapis calcareus.

Repertus eft Veronae in Italia, Communicauit mecum hanc fpe-
ciem Cl. scuRoETERvVS, So uk. 0

Spec. V.

Echinites ox

cauatus,

T. XLIV., 3,
4-

32 ADDITAMENTA

Huc procul dubio pertinere videtur LANGm Echinites. rotularis
minor et minimus vi4, I1//7. Jap. frg. p. 124. t. 355. Nam etfi decem tan-
cum feries tuberculorum totidemque e lineolis conflatas elfe dicat; ta-
inen hae ipfae lineolae, mihi detritae papillae eife videntur. Caeterum
depretfa huius Echinitae forma a vi externa et preífa pendens, non va-
let, ad nouam fpeciem inde diftinguendam.

Iconem huius fpeciei, fed exemplar paullo maius, quod apte tran-
fitum ad CiZerem variolatam kvt1Nn cfficit, depictum tradit sciiLA zab.
XXII. f. 2. D... In molli copho Melitenfi inuentus eft hic Echinites.

Ad Cidares miliares pertinere etiam videntur fpecies fequentes,
quae ex folis breuibus defcriptionibus LiNNEr cognitae funt, neque ab
vllo, quantum mihi conftat, alio Auctore vel defcriptae, vel depictae.

4) Echinus Glolulus, hemifphaerico fubglobofus; ambulacris denis;
areis latere muricatis, medic porofis.. LiNN. $y/Z. nat. XI. p. 02. no. 2,

In zsf. Lud. Vir. p. 706. haec defcriptio reperitur.

T*e/la hemifphaerico globofa, — 4;bulacra 10, pororum multipli-
ci ferie, in fingula poris fex. — Areolae uiaiores ad latera et bafin muri-
catae punctis maioribus prominentibus. Difcus etiam adfperfus punciis
minoribus prominentibus. Linea longitudinaliter infculpta, ad cuius
angulos puncta femipertufa. — 4. z/ores duplo anguftüiores; caeterum
eaedem. — Habitat in Oceano Indico.

MVELL, LINN, N. S. VI. B. p. 148. die Seckagel,

Forte pertinet ad xLiN. tab, XI. f. E. F. fed riNNEvs hanc iconem
non allegat,

P) Echinus fpbaeroides , hemifphaerico gibbofus, ambulacris denis,

areis vndique r:uricatis: medio porofis, LiNw. iP. wo. 5,

Muf. Lud. Vlr. ib. dicitur. Tzffa hemifphaerico globofa, niudi(fi-
ma. ZAmbulatra v», ferie pororum quadruplici , fubtus fere repanda.
Aireolae maiores ad latera et bafin rufae, muricatae punctis albidis promi-

nulis, Difcus longitudinaliter glaber, glaucus, lineola flexuofa longiru-
T^ di-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATWM. 33

dinaliter infculpta, ad cuius angulos puncta femipertufa. — 44. minores,
duplo anguftiores, caeterum eaedem. |

Habitat in Oceano Indico.
MüLL. LINN. N. S. VI. B. p. 149. Der Seeknopf.

c Echinus Gratilla, hemifphaerico gibbofus ; ambulacris denis tripli-
catis; areis decuífatim muricatis. LINN. A c. fp. 5.

Muf. L. V. p. 707. Tefla hemifphaerica, fed magis gibba, bafi de-
cem fiffuris notata. Z/;bulacra Yo , fingula muricata et porofa ferie tri-
plici; in fingula ferie gemina longitudinali pertufa. — Zireo/ge $. J|atiores,
ad larera magis longitudinaliter muricatae, in medio laeuiores: areae g
angufHores, latioribus: dimidio tantum anguftiores et fimiliter muricatae,

Habitat in Oceano Indico.
MüLL. LINN, N. S. VI. B. p. 149. Die See&affanie,

d) Echinus Lixula, hemifphaericus, ambulacris denis , paribus appro-
ximatis, areis transuerfim punctis muricatis. LINN. A c. /. 4.

Muf. L. V.p.7op. Tefla hemifphaerica, bafi planiufcula. — 4zbu-
lacra 5 parium: paribus approximatis; areola intermedia lineari acuta.
Areae 5 maiores: feriebus transuerfis faepe 6 aut 7 vtrinque, vbi pluri-
mae; fuperiores feníim pauciores. 4. azgu/Hiores duplici ferie pun-
éCtorum eminentium. — — Habitat in Oceano Indico.

xüLL. LINN. N. S. VI, B.p. uso. Das Seeknótcben.

Sine dubio etiam ad hoc genus pertinet; at fpecies eft incerta -

nvupnun Oculus Polypberi L. c. p. 3t. Raro occurrere hanc fpeciem
sit. Rotunda et hemifphaerica eft tefta, duorum pugnorum magnitu-
dine, absque fpinis: obfita eft mucore obfcure viridi, atque marinum
foetorem fpargit: vt igitur diu huc illuc volutata et in littus proiecta
videatur. Nihil in ea vtile dicitur, vnde ftatim reiici foleat, Inuenitur
in finu Amboinico..

E Quae

34 "ADDITAMENTA

Quae de vfu Echini, quem efculentum vulgo dicunt, quo nomine
autem omnes Cidaris miliaris fpecies intelligi mihi videntur, ea fere
huc redeunt: Omnibus echinis quidem efTe oua, fed nonnullis exigua
nec cibo apta; echinosque edules vere et autumno ouorum copia abun-
dare, fed et omni alio tempore habere, ac maxime pleniluniis diebus-
que tepidis reftitui, plenioresque reddi, iam An1sTOTELES*) propofuit.
Ipfós echinos vel falibus conditos, vel ex mulfo et garo, alui fubdu-
cendae gratia, vel recentes et crudos edendo effe aiunt. Praeterea
conftat, veteresechinis, inftar oftrearum, víos effe, Pluribus haec ex
veteribus refert ceswEnvs de ag:atid. p. 423. et RoNDrLETIVS depifcib. p. $78-
ex quo partim fua tranícripfit idem ceswenvs l. c. et ALpxovaNDvs de
teflac. p. 402. et p. 414,

sLOAN1vs bi//. of Tam. p. 267. Echinos, ait, qui in oris Angliae et
Auftralibus Galliae reperiuntur, illicloco Oftrearum comedi.

De ipfa prima fpecie, f. Ecbino vero efiulento. »vwenivs. Z, c. p. 3t.
refert, eum oua optima efü habere: quae ex aqua coquantur, feparatis-
que quinque ventriculis comedantur. Qui in loco fabulofo degant, et
coloris albi fint, reliquis praecellere. Amboinenfes quoque Echinis, fu-
per carbonibus toftis, vefci, ouaque eorum omni caruis genere prae-
ferre.

Ova in Fzliuo ouario, quem ad Cidarem [axatilem retulimus, rubra
reperiri Cl. ancENviLLE concb. P. II. p. 62. ait, eaque cocta, eancrorum
fapore effe, meliusque effe edendo, quam oftreas recentes; id tamen
tantum valere de iis Echinis, qui in mari mediterraneo inueuiuntur:
eos enim, qui in Oceano et Rupibus habitant, nullius effe vfus.

Oua coloris purpurei effe confirmat ravs pLawcvs in Conzm. Boon.
Tom. s. p. 236. equ, Plura dehisinfra ad 6. 4. de acu. Ecbin. addemus.

De víü medico haec crswEnvs Z. c. p. 422. collegit. Stomacho
ventrique vtilis eft echinus, vrinamque ciet, ventremque foluit, nutrie
mentum autem exiguum et humidum praebet; calculosque, qui per vri-
nam redduntur, fumme fanat. — —— Varia alia remedia addebantur, a
quibus forte maximam partem hae vires deriuandae funt. T

Ex-
*) Lib, 4. de hiftor, animal, cap. 12,

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 35

Externe: Echinorum teítae contuíae, et ex aqua illitae, incipi-
entibus panis refiftunt, ex aceto, flrumis; quin etiam epinyctidas tol-
lunt, PLiwio auctore, GaLENvs de compof. imedic. II. Joc. lib. 1 c. 1. ve-
cipit E. marinos in medicamento quodam, quod caluefcentes prohibe-
re, et pilis veftire promittitur. — T'efta cruda, inaffata medicamentis ad-
mifcetur, quae pforas abftergunt. pioscom. Etfi echino corpus fcabie
infectum perungatur, ad fanitatem idem co redire AsLIANvS teftatur.
'Teftae crematae cinis vlcera fordida expurgat, luxuriantem carnem
reprimit, lepram fanat, alopeciam denfat: quas quidem virtutes, etalias
minus verofimiles ample fatis commemorat GrsNEnvs A. c. p. 427.

Ex litteris Cl. vau ruzrsvu fübiungam : apud quasdam gentes, anti-
quitus non cantum, fed et hodie adhuc, in deliciis haberi Echinos: neque
antiquitus folum, verum etiam hodienum ad Medicinam adhiberi. Teftas
faltem atque pennas feu fpinas acidum quam maxime attrahere, atque fic
vt antacida exhiberi pofTe.

Addendum denique eft, obferuatum eíle a Veteribus, Echinos
tempeftatis mutationes praefagire, Nam fluctus et tempeftas ad terram
Echinos deuoluens e mari funditus in aridum expellit et. violenter al-
lidit. Hi eius pericula metuentes, cum fentiunt mare inhorrefcere, et
ventorum acerbitate procellas cieri, fuis fpinis lapillos, ad geftandum
faciles tollunt, vt libramentum habeant, vt ne procellarum incurfus,
ac fuse eiectionis periculum fübeant. vid Gesw. 7. c. p. 422, Quoad
haec vera dicantur, definire nonaudeo, cum a recentioribus nou con-
firmatum reperiam. Id quidem rawvs Prawcvs habet, cornibus feu
tentaculis Echinos folo feu fundo maris interdum adhaerere, pracfer-
tim in procellis, vt iam RoNDELETIvs adnotauit; itaque hac adhae(ione
faeuitiam maris praefagiunt. vid. cog. Bonon, 1. V. p. 25.

Ad$.14. De Cari vartolata.

Saepe eminentiae in Cidaris variolatae magno indiuiduo, papillas
Cidaris mammillatae aequant; funt tamen femper alia figna, quibus fa.
cile a fe inuicem diftingui queant. Cl. vaN PuELsvw hoc genus Po&kige
Tiulbanden dicit, caeterum fpecies huc pertinentes ad d A
quod Zee-ege/ nominat, refert,

. E 2 Ad

36 ADDITAMENTA

Ad $. 15.
Spec. VI. Eft Echinus Diadema riNNz: S. N. p. 1103. fp. 7. vid. Tab. XXXVII,
T. XXXVIL£ 1. 4,
T, 2.

RVMPH. F. C. p. 35. tab. XH. no. s. — Echinometra fetofa, tefta tenerio-
re et deprefía, verrucis mediae magnitudinis, inter quas minima grá-
nula pofita funt: magnitudinem pugni interdum aequat, vndique obfi-
detur fpinis longis, 4, 6, vel 7 digitorum, aciculae craífitie, quae in-
ftar fetae tenuiffime terminantur: inter has aliae, pilorum inftar, repe-
riuntur. Spinae hae funt coloris nigro bruni, vel plane nigri, rectae
et rigidae, tamen admodum fragiles, exterior fuperficies earum eft cre-
nata, crenis fpiralibus,vt tactu fitafpera. Oz eius efui non fünt commoda.

Dicitur in Malaia Bz/u Bab;, Amboinenfibus Haburgs et Habulu , a
fpinarum cum fetis fimilitudine: in Leytimora Maccarivan, i.e. res,
quae rifum excitat, fi tangitur, magis tamen in fpectatoribus, quam in
eo;qui patitur. Loca inhabitant arenofa, parum lapidofa, gregatim interdum
degunt, praefertim fi, aqua imminuta, quaedam foflaein arena remanent.
Quod fi haec animalia in arena recondita fint, cauendum eft iis, qui
nudis pedibus in illis locis ingrediuntur, ne contra fpina: Echini illi-
dant: alias enim mox cutem eae perforant, atque dolores creant: id
quod ipfi euenit aliquando nvwPuio, cum corpora naturalia colligeret:
curam hanc fuadet, vt pars laefa leniter pulfetur, vt aculeus contunda-
tur, deinde calefiat, atque eruffa Accarbary. fuperinungatur,

'Tefta fragilis eft, neque referuatur, aculei vero aciculae marinae
dicuntur. Interdiu has fpinas demittit, fi fub aqua fole lucente degit:
idem agit, fi manu, cui Zingiber contritum infperfum fit, comprehenda-
tur.

Icon traditaanvwPHro, minus bona eft, fpinis fractis cf. vaN mireLs.
Lc.p.sj. Euidenter mihi vero appáret, eum Echinum, quem nos Tab.
XXXVII f. 1. fpinis denudatum, etfig. 2. fpinis obfitum, ex Deliciis na-
turae a MVELLERO edics delineari curauimus: ipfam Ecbimometram feto-
fam wvwrun atque ideo etiam Zebimum Diadema viww. effe, quod, vt
opinamur, ex defcriptione, quam ex ipfo libro nominato hic fubiunga-
1us, patet. ty )

& 3 Re-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODÉRMATVM, 37

Refertur ad Ecbinos mammillares, additur tamen. verrucas nun-
quam eam magnitudinem adipifci, quae in Cidari mamrmi//ata reperi-
tur, vnde fequitur, eum omnino ad Cidarem variolatam, quod et iconis
confpectio docet, pertinere. — T'efta tegitur membrana nigra, qua fpi-
nae ipíis papillis nectuntur, — Depicta eft haec tefta 7. c. zal. D. f. 7.
Quod fi aqua tepida lauetur tefta albiffima, quam 7. XXXVII f. 1, reprae-
fentamus, comparet. — Radii tamen deni, (qui nobis in ambulacris poro-
fis locum habere videntur) nigri femper remanent. Tefta eft rotunda et
eleganter fornicata, magnitudinem duorum pugnorum interdum aequat,

épinae longitudine funt vel duorum, vel 6 digitorum, bruno ni-
grae, in bafi craffiffima aciculae crafhtie; apice tenuiffimo. — Conftant
ex multis fubtiliffime ferratis annulis, qui nudis oculis vix, tactu melius
cognofcuntur : nam ab apice verfus bafin digito tangenti minimi aculei
refiftunt, In bafi harum fpinarum eft annulus prominens, fub quo fun-
damentum, quo papillis nectuntur.

Varietatis mentionem iniicit J. c, 5. 96. fpinis variegatis, annulis
albis, nigros intercedentes.

Communicauit nobiscum beatus wvrrLrnvs fpinas huius fpeciei,
quarum nos vnam Tab, LI, f. g. x. g. 2.feparatim et microfcopio auctam re-
praefentamus. —Papillae, cui infident, apice funt perforatae, et maio-
res, minoribus granulis cinclae : quod i in icone non expreíIum eft.

T. LI. g. 1.

L *

Proxime ad hanc fpeciem. accedit, et fine dubio eius varietatem
efficit, Cidaris variolata, quae in mufeo Linkiano (cift. i14. no. 29.)
reperitur, et cuius imaginem Tab. XLVf, fig. r, offerimus. Differt ea,
a priori, *

Tefta magis depreffa, leuiter circa verticem angulofa, ambulacris T. XLVI, 1.
biporofis.

Defcriptio.

Color teffae coerideo cinereus, qui, cum viuum effet animal, omni-
no coeruleus fuit. : Zigura eius eft orbicularis, vertice depreífo, bafi
fubconuexa, ere admodum amplo, eo circulari, qui regulari pentago-
no fübcoriaceo cingitur: cuius anguli foraminibus funt perforati:
E 3 Eo

38 ADDITAMENTA

Eo in angulo, qui rcliquis magis prominet, verruca compa-
ret.

Areae decem: in quinque maioribus feries duae longitudinales ta-
berculorum, ambulacris proximae, funt maximae et mammillatorum
magnitudinem fereattingunt: quas duae minorum, minimam cingentes,
interiacent. Omnia haec tubercula, ipío apice funt perforata, - vti
papillae fequentis generis eorumque margo, qui globulo papillae proxi-
me adiacet, crenatus eft, eaque minimis granulis, in orbem pofitis, cingun-
tur. Areae minores prae maioribus prominent, ec duas feries eminen-
tarum miliarium offerunt, in quarum medio linea granulorum ferrata
eft pofita.

Ambulacra porofa, in baít tria pororum paria in ordinibus obli-
quis pofita; quo magisautem verfus verticem adfcendunt, ea snguftiora
fiunt, et pori per paria locati reperiuntur.

In interiore tefta confpiciuntur iuncturae fatis manifefte, quibus
fcutula f. affülae arearum maiorum inter fe nectuntur.

Labia oris late finuofi, arcuata, parum prominentia funt. — Maxi/-
lue fixae, lamina offea fecum connexae, fubfident areis minoribus, qua-
rum margo eft emarginatus , funtque fubrotundae, foramine femiorbi-
cülari percufae.

Spinae f. acicilae minores, fubftriatae, violaceaeet coeruleo cine-
reae, teftae hic illicque infperfae funt; quae tamen minoribus granulis
infitae fuiffe, et maiores perditae videntur. í

Magnitudo diametri transuerfalis aequat vnum digitum cum dimi-'
dio ; alütudinis tres vnius digiti partes.

His fubiungamus LiNNzr defcriptionem "ex Mvfzo Lud. Viricae
p. 799-

E. hemifphaerico depreffus, areis quinis lanceolatis, ambulacris
longitudinaliter verrucofis,

^ — Tefla orbiculata, fubglobofa, fupra deprefía, lateribus rotundata,
gibba, diui(a in areas, 5 ambulacris.

Su-

AD ELEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 39

Supra — Centrum fubrotundum (f. anus) cinctum area pentagona,
angulis perforatis. Radii 4 conuexi, ferie duplici punctorum eminen-
tium, lateribus minutiffime punctati. Punctorum maiorum eminentium
feries vtrique lateri radiorum adiacet, Subtus eadem, fed fcabriues
minus ordinata,

Ambulzcra lanceolata, areis eleuatiora. In medio feries quadru-
plex punctorum eleuatorum. — Ad latera vtrinque multiplex pororum
ordo. Qui ordines fubtus infpecti obliquis feriebus ex fex poris.

Arcae fübmuricatae: verrucis fex ordinibus longitudinalibus: ver-
rucaelaeues, conicae, ambitulaeui, apiceperforatae.

Obferu. Videtur haec defcriptio a mea aliquantum recedere, fed
facile concilianda eft, Nam, quae reuera funt areae minores, eas 74-
dios comttexos LINNEVS dicit, et in pororum numero definiendo vix fol-
licitus fatis fuit, forte etiam fübtiliter crenatum verrucarum ambitum, lae-
vem nominat. Ambulacra duo pro vno habuit, Sic omnino conuenit
cum noftra.

Deinde riNNrvs recte huc refert.

nva. 47b.t.12.f. B. Icon fatis bona eft: defcriptio nulla addi-
tur, neque indicatur hanc iconem elle denudatam Echinometram fetofam
Auctoris.

priv. amboim. T. $, f. s. Diadema Turcarum. De hoc iudicare
non poflum, cum ipfum librum non habui, quem conferrem.

XLEINI| iconem, in Linneano —fíyftemate citatam (t, 6, f. C.)
huc non pertinere facile quilibet animaduerter. Quin potius ad no-
ftram fpeciem pertinet ea Cizaris, quae in Gallica xLEiNII verfione ex
muíeo Reaumuriano Tab. XXVII. delineatur: figura vero fpinas trun-
catas et fractas habet. Ex defcriptione illic p, 252, data haec nota-
mus:

Tvíla eft nigra: (fuit nempe membrana tenui adhue veftita) zzfer*
cula margine plicato inftruuntur. 5pinae fpiraliter fulcatae, Cl. va purs.
p.

Var. I.

Var. 2.

Var. 3.

Pt ADDITAMENTA

p. 25. f. 27, hanc iconem pro fingulari fpecie habet eamque Bandwrar
Zee-egel , Cidarem fafciis. tuberculatis dicit.

Icon, quam ARGENVILLE-COnCb, I. t. 25. f. D. de noftra fpecie habet,
mediocris eft. Anus enim pentagono orbatus eft, et ambulacra male
expreflà funt. — Caeterum hunc Echinum in mari rubro habitare, et
coloris nigri effe p. 310. ib. dicitur. :

Ex Sebae thefauro 'Tom. III. ad hanc fpeciem pertinere puto fe-
quente$ varietates. :

1. Tab. XI. f. 1. — Echinus ex viridi flauus: verrucae papillas aemu-
lantur, eft ex imperio Sinenfi.

2. Tab. XIH. f.p. — Echinometra fetofa, Sinenfis. — Defcriptio
ibi data valde eft imnerfecta. — Aculei funt graciles, in apices obtu-
fos definentes (haud dubie fracti fuerunt, vti omnes, quos
vidi) colore viridi, purpureo fparfüm intermixto. Icon fimilis eftei,
quae a nvuPHIO tradita eft.

Cl vaN PHELSVM f. 29.1, 39. hanc Sebae iconem de Sreekelpet
Echinum aculeis fetofis dicit.

s. Tab. XII. f. s. Echinometra migra. Americana. — Corpore
depreíffo, rotundo, in quinque finus emarginato: fpinis variae magni-
tudinis, grifeis, ab latere et fuperne longiffimae, fubtus minores etbre-
Mes Ambitus oris pentagonam velud ftellulam dilutius grifeam cf-
ormat.

Ex pavitLaE cétalog. 7. huc refero so. 933. p. 412. Cidarem nigre-
fcentem, fpinis longis dictam OurZn 2 foye et no. 3j. — Cidarem variola-
tam, rufo cineream, areis minoribus eleuatis, maioribus depreffis, tu-
berculis obfitam, dictam T'rban zurc.— Ad varietatem tertiam pertinet
quoque ij. mo. 978. Cidaris variolata Americana. Defcriptio ea
quam sszBA dedit — Spinae dicuntur ad longitudinem ftria-
tae, granulofae, quae granula microfcopio tantum diftingui
poffunt, apice obtufo, perforatoque terminatae. (Meae fpinae fractae
apice quoque funt perforatae. )

Fort:

AD- KLEINII DISPOSITIONEM. ECHINODERMATVM, 4X

... ,Forte huc pertinet Cidzris variolata , fpinis longiffimis , afperis,
albis, viridique annulatis, cuius breuis defcriptio datur in Emcyc/op.
Tom. VI. p.3. et Tab. LXI. fpinae depinguntur.

MvELL. Lin. Nat. Syff. VI. B. p. 15$. hanc Cidarem bene defcribit,
et iconem 7b. VIILf.z. fatis bonam tradit. Ambulacra tamen non
diligenter exprefla funt, neque area pentagona circa anum apparet,

Ad $. 16. E

LaNGIVS £p Hiffor. Lap. fig. Heluetiae p. 124. defcribit Echiniten oua- sp. vr.
rium fubflauefcentem minorem, duodecim ftriis e transuerfis lineolis Ecbiuires
conflatis, interftitia ftriarum papillis minimis occupantibus: huius vero mes
icon nulla datur. Subiungitur autem

Echinites ouarius fubflauefcens minimus, duodecim ftriis e papil-
lis maioribus conflatis, interftitia ftriarum punctis minimis occupanti-
bus : qui za. 35. in ferie. infima delineatur, eta xrtEiNiO0 fine dubio hic
intelligitur, Icon diligenter facta non eft, indicantur enim. guazaorde-
cim ftriae papillarum , quod repugnat defcriptioni: quare etiam hanc
iconem hic repetere dubitauimus, praefertim cum ipfa defcriptio pro-
pter duodecimum ftriarum numerum nobis fufpecta videatur.

Verofmile mihi videtur Echiniten oua ium paruum ptor. nat. biff.
Oxford]b. | p. 16. S. 85. tab. s. frg. 6. huius efie fpeciei: etfitubercula paul-
lo maiora fint. Figura enim diligenuus ículpta eft: apparent in quin-
que areis maioribus duae tuberculorum feries, et areae minores, abam-
bulacris porofis cinguntur: tubercula haec omnino maiorafunt, quam mi-
laria, lnuentus eft iuxta 72yzzo» agri Oxonienfis.

Lvyp. Jizhopb: p. 46. no. 934-49. E. füblutei coloris, e lapidicinis
Cowleanis tab. 1X. f. 940.

LIST. de Jap. turb. p. 222. tit. ei fg. 24. omnia ex PLoTrOo fumta funt.

BovRGV. petrif. p. 76. 10. 340. Echinites ouarius paruus, globuli
forma rab. LII. f. 340. mediocris icon. Jj. f. 345. e£346. exLANGIO fumtae,

F DA-

Spec, VIII.
Cidaris fub-
angularis.

'Tab.III.C.D.

42 ADDITAMENTA

DAVILA Cata. HI. p. 177.n. 25. Echiniten in Agatem petrificatum ex
Norrmandia indicat, et povnGvETr iconem priorem commemorat, ft-
mulque kNonn. prz. 2. t. 35. f. $. vbi tamen in mea editione echinites
nullus eft.

Ad $. 17.

Hac icone et defcriptione neque Ecbinus Diadema x1NN. exhibe-
tur, neque nvuPHiI icon, t. r4. B. a KLriNIO et LINNEO commemorata,
huc pertinet: quod, fi vel omnia alia figna negligantur, ftatim ex pa-
pillis, in hac fpecie apice non perforatis, et tefta craffa, neque fragili, ap-
paret. Multum profecto circa hanc iconem cogitaui, atque varia fpe-
cimina cum ea comparaui, fed nulla plane cum ea conuenientia ani-
maduerti. In icone enim ambitus teftae aliquantum oblongus et angu-
lofus indicatur, atque Cl. va. PugLsvw eam Vyfboe£ groote, i. e. Ci-
darem quinquangulam maiorem pag. 29. no. 29. nominat. Interim
eam ei generi fubordinat, cui tamquam fignum gemericum arbirum cire
eularem vribuit.. Synonyma a Cl. vaw pngLsvw huc relata, mihi alias
indicare fpecies videntur. Nempe nvwpuin amb. XIV.B. eft E. Diadema,
LIN, vid. fupra: p. 39.atque kNonnu icoa, JDe/i. E. lI. 3. a Cl. vaN
PHELSVM bis, nempe ad hanc fpeciem et no. 26. citata, eft petrefacta
Cidaris toreumatica. KLEINM.

Omnibus, quantum fieri potuit, diligenter expenfis, duo fpecimi-
na accepi, quae in plurimis et quidem fignis fitis certis cum defcri-
ptione et icone KLEINE conuenirept, eorumque hic defcriptionem fub-
iungam.

Teffae color eft cinereo viridefcens, paullifper in branum tendens,
areae praefertim funt bruno rubefcentes. — Ambitus eiusdem eft orbicu-
laris, forma fere hemifphaerica. —Bafis eft puluinata.

Areae, vtin reliquis, decem. — Tubercula miliaribus parum maio-
ra, eam magnitudinem, quae in icone fiftitur, non plane aequantia, In
areis maioribus, vbi eaedem latifIimae, feries decem longitudinales; tu-
bercula maiora ita pofita funt, vt quatuor vicinae femper quadratum
vel rhombum efficiant. — Duae feries tuberculorum, tertia nempe a fin-

gu.

AD KLEINII PBISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 43

sulo latere, reliquis funt maiores: et maioribus minora granula inter-
iacent,

Areae minores, vmaioribus parum funt cleuatiores, indeque tefta
aliquitenus angulofa dici poffet, quod tamen fpeciei tertiae $. 13. ma-
gis competit — '"Tuberculorum maiorum feries duae, quas duae
aliae minorum tuberculorum interiacent, atque extus quoque fingulam alia
iüdem minimorum granulorum cingit.

Ambulacra porofa, poris per quatuor f. quinque paria arcuatis.
Poros granula et lineolae transuerfae eminentes cingunt.

O; retractum aliquo modo, finubus ei, quod in xrziwir icone D.
delineatur, fimile, fed aliquantifper minus. —La/ia inflexa, Maxillae ff-
xae verticales, linea eminent inter fe iunctae , margine ouato , apice
emarginato, a quo lineola eminens recta ad foramen medium lineare
feu fubouale tendit.

Forte ad hanc fpeciem pertinet icon sznar ;/ef: III. t. XI. f. s.
Nam tubercula fere miliarium magnitudinem fuüperant, et oris figura
cum noftris fpeciminibus fere conuenit. Cl. vaN rueLsvm dubie hanc
iconem, et nos cum eo iam fupra p. 2 r. indicauimus.

Ad $. 18.

Aeque magna fpecierum vel varietatum, fi malueris, eft confufio,
QUaS KLEINIVS hac paragrapho habet. Neque i itaque defcriptiones meas
adicones kLEINIANAS plane concinnare poflum, fed ad ea fpecimina, quae
vidi, et quae cum forma, et fignis, a kuri10.fpecifica dictis, maxime
conueniunt.

Sic in mufeo 'Trieriano eft CiZzrzs ambitu omnino orbiculari, bafi
plana et feneftrata, eminentiis raris et magnis. His itaque fignis con- ps ris fene-
venit fpecimen noftrum cum KLEINII defcriptione Tab. lV. A. B. Os rare.
vero ampla, quod addit, meae Cidari non. eft: quin potius paruum, Tab.IV.A,B.
tertiam bafeos partem in diametro vix aequans.

Color teftae albus. — ZArease decem, — In smaroribus feries fex tuber-
culorum, papillas magnitudine fere aequantes. Duae intermediae ma-
eV f F2 p xi-

44 ADDITAMENTA

ximas eminentias offerunt. Maiores has eminentias minora granula,
duplicis iterum magnitudinis, in circulis pofita, ambiunt. In areismi-
noribus duae maximarum eminentiarum feries, fimiliter minimis granu-
lis circumdatae, — Omnium arearum media in parte futura excauatur ,
flexuofa , fubferrata; in maioribus areis praefertim euidenter confpicua,
qualis in figura C. D. 'T'ab, IV. delineatur.

Ambulacra porofa, lata. Pori paribus ternis, verfus verticem bi-
nis, in ordinibus parum obliquis, fere transuerfis pofiti: iique omnes
teftam perforant. | Copiofa granula maiufcula etminimm, vt etlineolae -
impreflae transuerfae hos poros interiacent.

Oris decagoni finus per paria fibi funt magis propinqui et latiufcu-
li. Spatium, in quod areae minores terminantur, latius et emargina-
tum eft.

'Teftae, quam defcripfi, magnitudo diametro transuerfa aequat tres
cum dimidio digitos, alütudine fere duos. Oris diameter tres digiti
partes habet.

Petrefacta, fpecimini, quod defcripfi, perfecte fimilia, occurrunt:
apud

SCILLAM Tab. XI. No. I. f. 2, et

WALCH. de/ic. 17. p 177. t. E. . a, 1. Dicitur a warcuio Echinites
orbicularis fphaericus, cuius tefta bene eft conferuata. Sutura media.
vndulata f. flexuofa et ambulacra manifefte confpicientur, T'efta eft
CRT fpatofa, coloris nigrocinerei: nucleus calcareus. Ex An-
glia.

A]

Cl, vaN PurrLsvM hanc iconem refert ad xrrrwmr iconem £2b IV.

C. D. eamque 7»plyn (i. e. verticem verfus lineata Echinometra) dicit:

aqua tamen differt tuberculis multo maioribus, ambitu orbiculari, et

ore multo minori, Eftne kxrEiNI1 exemplar minus f iunius animal? Sa.

ne, nifi oris ftructura et figura repugnarent, huius effem fenten--
tiae,

UN

Kxem-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 45

Exemplar huius noftrae fpeciei, fpinis munitum ex mzfeo Linkia-
sio (no. 44. cift. 116.) tab. XXXIX f. 3. delineatum tradimus. Tab.XXXIX,
Spinae funt nigrae, in violaceum colorem inclinantes, digitum T
cum dimidio plerumque longae, apice obtufiusculae: quae ab ore pro-
piores politae funt, tenuiores et breuiores ad apicem comprefiae funt,
In ambulacris minores fpinae et obtuíiores et apice compreflae occurrunt,
et fimiles maiores interiacent.

Circa anum pentagonum et in angulo maiori eminens verruca ani«
maduertuucur.

Forte haec eft fecunda fpecies nvuum amb. p. 56. quam magnam,
depreffam, breuibus fpinis obfitam, ita, vt conferuari poffint, effe per-
hibet, Spinas veneno expertes efle fubiungit.

In verfione xrrixi Ge. z. 1L f. B. icon Auctoris noftri
repetitur.

Encyclop. t. LIX. f. 5. depingitur Cidaris, quae noftrae fpinis mu-
nitae' fere fimilis eft. Spinae duplicis generis dicuntur, aiiae minores
compreffae albae, aliae maiores, afperae, rubrae, Reliqua defcriptio
eticon nihil certi habent, Ex forma, tuberculorum magnitudine et
pororum frequentia verofimile mihi eft eam huc pertinere.

Ad $. 18. var. B, T. IV. €. D, Spec, X.

Si vlla a xxgi1N10 data icon, haec mihi Fchbengm Lucuntrum v1NW. Tab. IV. C.
repraefentare videtur; nam, quae a LiNNEO citatur, neque cum defcri- Ci px zs
ptione, neque cum fynonymis conuenit, LrwNEvs in Sy/Z, Nat, p, V03..— cunzer.
Jp. 9». hanc eiusdem dat definitionem.

E. hemifphaerico ouatus, ambulacris denis flexuofis, areis muri-
catis: anguftioribus longitudinalibus.

Sed vix fufficiunt hi characteres; differt igitur ab aliis vicinis fpe-
ciebus.

Teffae ambitu ouali, bafi i puluinaza, ore ampliore, eminentiis ma-
ioribus, quarum in magnis areis, vbi eaedem maximae, feries fex, in
F5 mi-

46 h ADDITAMENTA

minoribus quinque, et in fingulis duae feries maxima tubercula ha-
Dent,

Praeterea haec maiora tubercula,vti etiamin aliis fpeciebus, a minorum
granulorum, magnitudine rurfus diuerforum, circulo includuntur. In
medio arearum maiorum eft linea ferrata, obíoleta.

Ambulacra porofa, pororum paria arcuata habent: inbafi, velver-
fus verticem quinque feu quatuor paria pororum, in medio autem fex
in ordinibus arcuatis occurrunt, Poros granula et lineae impreflae in-
teriacent,

Maxillae fixae, lamina inter fe nexae, rectae, et elongatae variis-
que impreffionibus notatae, margine dentatae, ac foramine triangulari,
quod bafin conuexam habet, perforatae funt,

Magnitudine caeterum et colore, qui vel flauo cinereus, vel coe-
rulefcens, vel nigrefcens eft, infigniter variat haec fpecies.

Sic etiam figura variare videtur, vt ambitus interdum füborbicula-
ris fiat, qualis varietas Tab. IV, f. E, F, delineatur, Elegans huius ex-
emplar in T7/eriano mufeo reperitur.

Areae minores in eodem , vt et media maiorum pars paullo ma-
gis prominent, "Tubercula frequentiora et minora, bafis non adeo
puluinata, atque inter tubercula lineciae eminentes transuerfaef. iunctu-
rae affularum confpiciuntur. Color eft coerulefcens. Caetera cum
priori defcriptione conueniunt.

Cl. vaN PHELSVM Z. C. f, 3j. f. 3. ex hacvarietate etiam diftinctam
Ípeciem conftituit , quam Sma/band (Echinometram fafciis anguítis) no-
minat, Si vero eius fpecimen cum noftro conuenit, vix ex eodem
fpeciem conftitui poffe exiftimo,

. Huius Ecbini Lucuntri mentio fit in sep. tbef. Ii. tab. X.f. 6, E,
minor, pullus oblongus Africanus. i7. f. 16. oblongo rotundus, ex infu-
la Thomae; dilute thalaffino pollet virore, papillis maiusculis; et.
f. 4. ex cinereo flauo ruffulus, ibidem inuentus. 74, AT. f. u. E. faxa-

« 7 siiis]

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 47

4

tilis, oblongo teres, Africanus; fub rupibus reperitur, papillae grandes
funt, interque eas dilute coccineus fe diffundit color.

BREYN. echir. p. $6. tab. I. f. 6. Echinometra oualis, papillulis mi-
noribus. — .ZZgurae benae.

GVALT. 7eff. t. 107. f. C. E. oualis, papillis minoribus, vel candi-
da, vel rofea. — Kom mediocris.

müLL. delic. nat. I. p. $2. tab. D I. f. $. figura bona eft; minus re-
&te autem Zcbinus faxatilis L1. ibi dicitur.

DAVILA C4tül. p. 412. "o. 934. 'lurban à grains de petite ve-
role.

KLEIN. Ga//. t. II. D. FE. et vam pugvs. Je. p. 29.92. f. TFoplyn Egelmoe-
der f. Echinometra ver(us verticem lineata,. Synonymon vero hucnon
pertinere videtur.

.

Petrefacla huius fpeciei rariora funt. vonroN. vat. biff. of. Nortb. p.
' 23t. f. 00. f. 2. Echinus ouarius, maxime depreflus , minoribus papillis,
quarum plerumque decem aeque diftantesferiesadfunt. Ambitus maxi-
mus teftae eft trium et dimidii pollicum. Spinae perditae funt. Forte
tamen hic Echinites ad fequentem fpeciem pertinet.

Ad $. 18. 'T'ab. V. f, a. b, c. Spec. XI.
. E A 37 idari es
Hac tabula delineantur tres varietates Ecbini faxatilis L1NN. pes dd

quem dicit hemifphaerico depreflum, ambulacris denis: paribus ap-
proximatis, areis longitudinaliter verrucofis, — $y//. nar. p. i2,

Jp. €.

Sed ex hac definitione differentia fpecifica mihi non patere vide«
tur: nam dictae hae proprietates omnibus Ci4gris fpeciebus conueniunt.
Itaque differt,

Teflae ambitu fubellyptico, ambulacrorum poris arcuatis, arcubus
in bafi obliquis, propius a vertice magis erectis. Emineatiis mediae
magnitudinis, rarioribus,

De-

48 « — ADDITAMENTA
Defcriptio.

Color teftae eft vel violaceo cinereus, vel albus tuberculis viola-
ceis, vel fubrubris vel flauefcentibus, Magnitudine media eft: maxi-
ma, quae vidi exempla, digiti cum dimidio longitudinem aequant, al-
titudine dimidium digitum,

Area? decem. — In omnibus duae feries tubercula maxima offe-
runt, quibus interiacent minora, inftar lineae ferratae dispofita: vnde
maiorahis minoribus cireumdantur forma, ad hexagonam accedente. In
maioribus fpeciminibus pars media arearum maiorum linea ferrata ims
preffa notatur.

Ambulacra porofa, poris duplicibus , in ordines transuerfim ar-
cuatos diftin&tis. Singuli ordines quinque pororum paribus conftant:
atque arcus, verfus verticem, fere verticales fiunt; veríus bafin funt
transuerfi magis, Ambulacra in bafi coeunt et aream minorem cin-
gunt.

D

O; amplum, quale xrerNrANAE figurae indicant. — Sinubus non
valde profundis. Margo oris f. /abia verfus areas maiores funt reflexa
et callum prominentem efficiunt,

Anus cingitur fcutis ouato acütis, inftar foliorum rofae fecum ne-
xis, in quorum vno eft eminentia verruciformis, Foramina f. pori in
apice cuiuslibet fcuti.

Maxilláe fixaefunt minores, magis acutae, foramina earum fere
triangularia.

Interior teftae fabrica eodem fere, quo E. Ziadematis comparata eft
modo: compages tamen teftae eft durior. Ambulacra in interiore te-
fta formant arcus longitudinales, poris duplicibus.

Tab, XXX,

. Pe.

Spinis fatis rigidis et craffitiem aciculae in bafi fere fuperantibus
munitur; eaequefuntbrunae, apice violaceae: circaos et in tuberculis
minimis minores fpinae reperiuntur. Circa anum verruca, vtkLkiNivs
oftendit, apparet,

Poffi-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, - 49

Poffideo fpecimen huius fpeciei, fpinis munitum: tefta fpinis ca-
rens frequens in omnibus fere mufeis eft,

In Mof. Lud, Vir. p. 708. x1iNNEVS hanc fpeciem F. diademati fimilli-
mam dicit, fed magnitudine minori, et figura magis deprefla differre,
fubiungzitque hanc defcriptionem:

Teflae centrum foramine magno perforatum , cui circumftant
punda 5 perforata. Radii 5 duplici ferie punctorum prominentium,
lateribus minutiffimis punctis perforatis. — Vtrique lateri adítat feries
punctorum maiorum prominentium, inferne fparforum. — Zmbulacra in
medio ferie duplici punctorum eleuatorum. —Pori ad latera vtrinque

duplici ferie, fubtus etiam obuii, —Zfreo/ze 4 ordinum longitudina-
lium.

Of. Radii LrNzEo funt, quos nos feries tuberculorum dicimus, et
pun&ta prominentia funt ipfae eminentiae.

RVM?H, 47/b. p. 31. t. XIV. A. Echinus faxatilis omnino ad hanc
fpeciem pertinere videtur, Figura minus bona eft: nam negligentia
fculptoris manifefte exinde apparet, quod in areis minoribus, in aliis
feries vna, in aliis duplex delineata fit, quod in nullo Echini indiuiduo
vidi, neque omnino locum habere videtur,

Caeterum nvuPHivs teftam, ait, effeparuam oualem, masnitudine
nucis iuglandis, craffiorem durioremque, quam Cidaris efcilentae; co-
lore vel albo, vel ferene rubro, tuberculis non adeo magnis, aculeis
longioribus, cra(hioribus, longitudine digiti articulum aequantibus, ri-
gidis etacuminatis ita, vt aegre prehendantur. | Ex Eiusdem teftimonio
inhabitant haec animalcula cryptas Coralliorum, quibus fic nonnun-
quam adhaerent, vt difficile ex iis eximantur. Oua huius fpeciei,
cum íintamara, non comedi addit. — — Quaequidem defcriptio, cum
noftra conueniens , oftendit, nos hanc nvwPuri fpeciem recle ab altera
Cidaris fpecie, ad quam kvzrwivs eam retulit (vid. $. 11. 8) feparaífe.
Qua ratione nvupuivs, hanc fpeciem effe Przf/;y AmsToTELIS, demon-
ftrare velit, nos latet: nowpELeTIVs enim iam wSpatargi fpeciem pro
Briffo ^n1sT. indicauit.

22. G Pro-

'Tab.
XXXIX. 4.

($6 j ADDITAMENTA

Procul dubio haec fpecies quoque indicatur a rLAxco concb. p. zr.
cum dicit: Secundum Echinorum genus eftillud vulgare compreflius et
nigrum, quod frequens reperitur in infero mari, praefertim circa Nea-
polim.

MürLenvs in Delic. natur. I. tab. D. IL. f. (. bonam iconem huius
Cidaris, Ípinis armatae, tradit; p. 98. autem perperam dicit efle ean-
dem Cidarem mammillareszn f. efcalentam. Neutra enim eft. Difiert
etiam ab ea, quae tab, D I. f. g. delineatur, quae Cidarem praecedentern
defignat. De fpinis bene addit, eífe easdem denfas, atque, (i cadant,
mertslli inftar fonum edere.

Ex ssBAE zbef. 1/1. pertinet huc £25. X, f. i1. Echinus fübrotundus,
nodiforinis ex albo cinereus,

Cl. vaN ruELsv« huc quoque refert srr. t. Xlif. f. 10. quam pro-
pter fingularem fpinarum ftructuram, hic tab. XXXIX. f. 4. repetimus, Di-
citur apud s£BAw à;

Echinometra mufcofa Amboinenfis. | Spinae fuperiores funt longiffi-
mae et craífiffimae: minimae et breuiffimae regionem imam obfident.
Inter fpinas, quae malini floris colore ( i. e. incarnato ) gaudent, folia-
cea ornamenta, mufci corallini fubtilioris aemula, cuti externae adnata
confpiciuntur. Spinae fuperiores piftillis fimiles, aeque craffae, apici
extremo impreflam oftentant flofculi f. ftellae figuram, pari fere modo
atque in coralliis albis, f, Mawrepora oculata XiNN. Haec spas icon
tamen a Cl. naviLA cata. p. 41$. 70. 942. ad Cidares mammillatas refer-
tur, cuius tefta fit nigricans, fpiniseo, quo diximus modo, conftruclis,

KLEIN GaJÀ. t. II.f. F. G. H.

VAN PHELS. J, c. p. 29. fp. 1, Byna ronde Fgelmoeder i. e. Echinome-
tra fubrotunda; varietatem tertiam z4/. V. c, ita nominat: et varietas
tab. V. b. EipEM dicitur Breedband íeu Echinometra latefaíciata. — Figu-
ram KLEINI1 7. V. 4. non commemoratam invenio,

MüLL, INN. Nar. Syf. VI. B. p. 142. Der. Steinapfel.

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM,. $1

Petrefactam hanc fpeciem effe puto, quam warcH. de/ic. nar. HI. £.
E.f. 6. 7. delineat. 1con Echiniten fere rotundum indicat: Cl. war:

/

cuivs tamen ipfe eum ad hanc fpeciem refert.

Ad Cidares varielatas tanquam. nouae fpecies pertinent fequen-
tes.

Echinus Calamaris a Cl. PALLAS 1m Spicileg. Zoolog. Fafc, X. p. 3 r. de- Spec, xit.
fcriptus: cuius et defcriptionem, et iconem tab. XLV. f. r—-4. hic Cíeriscala-
tradimus Tab

: Tab. XLV.
ee E o.

Defcriptio,

Magnitudo rarius dupla eius, quam icon exhibet. —T'efta albo vi-
refcens, fphaeroidea, valde deprefía, conuexa, vixque pentagonoidea.
Ambulacra quina, margine porofa, (fine dubio Cl. PauLAs duo ambu-
lacra in vnum coniungit, quod etiam icon indicat) nigra, medio
(i. e, in ereis minoribus) granulofa, punctis prominulis, duplici
ferie maioribus, interfertisque longitudinaliter minoribus ; vid. Fig. r.
et 35. Fig;.I. 3.

Puluilli . Areae, papillis nudis diftantibus: fuperioribus maiori-
bus; interfperíisque punctis minutis.

Apertura inferior ampla (fig. 1.) claufa corio cinerafcente, in cu-
ius medio os, quinque denübus conniuens: vid, Fig. 4. — Aperzsra fü- Fig, 4.
perior (f, anus) producta, inteftino exferto, attenuato, fufcefcente,
granulis lacteis punctato.,

Cirrbi cotyledoniferi ex poris ambulacrorum maxime fübtus crebri.
óetae (fig. 1. a. naturali et A, aucta magnitudine) verruculis ambulacro-
rum iníidentes, frogiliffimae tenues, inaequales, virefcentes, Spinae
(fig. r. 2. r. b. B) puluillorum verrucis inarticulatae, inaequales, ele.
gantiffimae,, cauae, cylindraceae, deorfum attenuatae, extus fcaberri.
mae, calamorum equifed inftar, lineis longitudinalibus denticulatae,
$pinae fuperiores fenfim maiores et multo longiores, omnes extremo
truncatae er apertae, intus vacuae. — Color earum albidus , annulis latis,
obfolcte viridibus, grifeo terminatis alzernans. :

G 2 Per

Fig. I. B.

Spec. XIII.

Cidaris ava-

ue: f avinis,

Spec. XIV.
Cidaris flel
lata.

Spec. m
Cidaris
diaza.

$2 ADDITAMENTA

Per microfcopium fpinae apparent ex reticulolapideo, denfo, et
tenero factae, porcatae coftis feu lineis iftis prominentibus, parallelis,
longitudinalibus, in quibus fpinae confertae, fubulatae, furfum imbricae
tae, et deorfum tendenti digito refiftentes. (fig. 1. B.)

Ex India orientali; — — Mirum, inquit Cl. PArras, quantum in
Echinorum aculeis varia fit natura, ex huius fpeciei non folum cauis, fed
et reticulatis calamis apparet; et fere inter paradoxa eft in elemento
adeo tumultuofo, organa adeo fragilia atque tenerrima pofle integra fer-
vari,

Cidaris araneiformis, quae a sega t. XIII. f. 6. delineatur, dicitur-
que Echinometra multüpes, f. fpinofifüma Americana. — — Defcriptio
haec notatu digna habet. — Aculei fuperiores, admodum longiet tenues
funt, dilute grifei, fimul ex purpureo refplendentes. Corpus ipfum
colore eft grifeo. Os, denticulis hic confpicuum, craífo ambitur an-
nulo, e quo deinceps tenuiífimae et valde acuminatae fpinulae, acicula-
rum fimiles, in orbemexporriguntur, — — Ex icone patet, teftae ambi-
tum effe orbicularem — atque fpinas maiores in medio efle craífiores.

Cl. vaN PHELSVM 4. €. p. 29, mo. 39. Spimuekopf, hanc fpeciem
dicit.

Cidaris flellata, quaea sepA tbef. III. t. XIi]. f. 7. icone delineatur,
et nominatur Echizometra purpurea. Americand. — — Corpus teftae eft
in quinos finus quafi compretlum, planorotundum, geritque fpinasnon
admodum longas, quarum infimae tenuilfimae et capillares, paullo di-
lutioris coloris, qui eft in maioribus ex rufo cinereus. Os in forami-
ne circulari fub gemina ftella reconditum eft, — Caeterum haec fpecies
fimilis eft Cidari fetofae var. 3. vid fupra p. 40.

VAN. PHELS. A. €. p. 2g. 70. 37. Komeet Kleine. i. e, Cometa parua.

Forte huc roNTopripANI Erizaceus marinus. Naturg, von. Norzueg.
p. 320. Fig. mediocris.

Cidaris radiata, Haec a skBA z. XIV. f. 1, 2. delineatur, et p. sr.
"* Echinantbus maior, fpinis orbus dicitur, Huius regionem ftella ornat

Tab. XLIV. € fornicatoet circulari operculo oriunda, quinque protendens radios,

f£. I.

quo-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 55

quorum fingulorum apices orbiculari foramine pertufi funt. — Hi ipfiapi-
ce iterum finguli in duos radios albicantes abeunt, nouam ftellam effor-
mantes, quorum interftitia tuberculis paruis et ragnisreplentur. Om.
nia haec per fegmenta varia, recta, curua, breuia et longa tanquam ir
totidem articulos diuifa funt, Plurima quoque in radiis (; ambulacris
cernuntur minuta foramina, dilute rubello, quafi malini floris colore,
in quibus capillacei aculei ( vix hi, fed potius tentacula ) haeferunt. In
parte inferiore etiam eft ftellata expanfio, in cuius medio foramina quin-
que femilunaria. "Tubercula hiceodem, quo füperius, ordine et dilute
rubello colore, radiidiluteamethyfti purpura fuperbiunt, — — Hactenus
SEBA. Quantum ex iconepater, foramina haec femilunaria cutem coria-
ceam et finus oris interiacent. Recudi curauimus sEBAE iconem, eam-
que Tab. XLIV. Fig. x. fiftimus,

VAN PHELS. /. c. fi. 36. Komeet groote, i. e. Cometa magna dici-
tur.

Cidaris violacea. Ea, iam Auctore Cl. navita, ad C. variolatat Spec. XVI.
ertinet, idemque confirmat exemplar, quod in mufeo Serenif/mi Prin. Cu Es
cipis a Scbwarzburg Radelfladr releruatur, | luxta hoc fpecimen naec figna p, XLVIL
fpecifica conflituo. 2

'Teftae ambitus füborbicularis, hemifphaericus. —Areae decem tu-
berculis variolofis afperae. ^ Ambulaera fatis lata, excauata, poris in
quatuor ordines longitudinales dispofitis. Spinae aliae clauatae, aliae
gpice angulatae, aliae cylindricae, omnes violaceae.

Hos ct reliquos characteres in fpecimine, mecum beneuole commu-
nicato, obíeruare potui, quum illud alia parte fpinis denudatum, alia
iisdem obfeflum erat.

Areae maiores eminentiis maioribus, crebrioribus, alternatis or-
nantur, quarum in media f. latiffima parte octo feries longitudinales nu-
merantur. Haec maiora tubercula, propter fitum duorum vicinorum
alternantem, lineam transuerfam ferratam formant: Atque omnino fi-
tus eorundem fimilis ei eft, quem pennae auium habent, 1. e.pofitaefunt
in quintunce, vt cum LiNNEOloquar. Eminendüas maiores minima gra-

G 3 nu-

Fig. I. f.

$4. ADDITAMENTA

nula eingunt, quae vix nudis oculis cernuntur, fed microfcopio fim-
plici facile agnofcuntur, Situs eorum e£, vt in congeneri-
bus.

Areae minores duas feries longitudinales eminentiarum obtinent,
quas fimili modo minora granula interiacent,

Ambulacra duas lineas latitudine transuerfaaequant, areis funt ma-
gis profunda, porique in iis quatuor feries longitudinaliter ferratas for-
mant, inter quos granula minora difpería funt.

Color teflae eft cinereus, in violaceum tendens, ambulacra colore
fufco diftinguuntur.

&pinae violaceae, quoad formam triplicis funt generis. r. aliae cla-
vatae, breuiffimae, apice obtufiffimo, plano, vel tetragono, vel penta-
gono, vel hexagono. Hae omnem conuexam arearum partem a verti-
ce vsque ad ambitum maximum f, marginem, qui fuperiorem f. fornica-
tam teftae partema bafi feparat, occupant.

2. aliae vel clauatae, vel fpatulatae, compreffae, figura iterum
nonnihil a fe recedentes, quemadmodum icones a, b. c. indicant,
Hae marginem latiffimum teftae et peripheriam muniunt,

3. aliae cylindricae, tenuiores, a latere compreffae, quemadmo-
dum in fig. d. e. oftenditur. Quae quidem bafin obfident, et in
granulis inter fpinas fuperiores truncatas, et in ambulacris diílitae
fant.

In bafi intra fpinas, mox defcriptas, cylindricastentacula copiofa,
membranacea occurrunt, iis fimilia, quae ex pAsTERO tab. XL: V.a.a.et
PiANCO tab. LIV.f, 5. delineata exhibemus, — Filo nimirum cylindricoin-
fidet difcus orbicularis, margine crenatus, in medio foramine per-
tufus.

OQ; huic Cidari fatis amplum eft, corio fatis tenaci cinctum, in cu-
ius medio dentes quinque acuti, vt in congeneribus, haerent. Anus
vndique fpinis truncatis cingitur, et parua apertura fpinis obtecta rema-
net. Inter fpinas materia calcarea haeret.

Ef

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. $$

Eft haec noftra fpecies Fcbigus atratur, hemifphaerico-oualis, de-
preffiufculus: fpinis truncatis, breuiffimis, obtufifimis: marginalibus cla-
vatis depreffis, riNN. 5y/f. mat, p. noj. fp. i. Habitare eum, addit, in
India: e Mufeo T'effiniano: in libro tamen huius tituli nulla eiusdem fit
mentio.

KLEIN GaZL tab. 25. p.29. Ourfin de mer violet. i. e. Cidaris viola-
cea. Ex deícriptione ibi data, quae omnino cum noftra conuenit, ni-
hil eft, quod hic repetamus, nifi fpecimen, ibi defcriptum, inuentum effe
in infula Galliae (1s/e de. Framcej, vnde ad mEavwvmivM miífum
fit,

ARGENY. C07CD, 1, p. 310. 2ab. 25. F. G.. Cidaris violacea : caetera nil no-
tatu digni. habent.

DAVILA Cat4f. I. p. 413. 10. 936. — Cidaris variolata obícure violaces,
quae etiam Cynara (Arricbaut) feu. Carduus (Cbardon) dici folet. —
Subiungit aliud exemplar, quad eiusdem efle fpecieiait; in margine au-
tem kLEIN. G47A. f. 2. f. C. quae eft Cidaris variolatae bafi plana, feneftra-
ta KLEINII tab. noftra IV. A. B, allegat; haec tamen, quantum equidem
puto, a Cidari violacea plane differt.

Encycl. VI, p. 3:1. LXI. f. 2. Figurafatis bona, defcriptio nihil no-
tatu digni habet.

VAN PHELS. Z, c. p. 30. 710. 9. Violette Egelmoeder. i. e, Echinometra
violacea: vbi quoque citatur povrrvvw hift. CXIV. f. ;. quem librum
non obtinere potui, Eadem icon autem data effe videtur in würr. Z.
N. S. tab. VHT. f. y. p. 2. — Die Halbéugel. 1conbonain parteprona teti-
taculorum formam fimul exhibet.

Nos iconem noftram ex &LriN1It Gallica verfione fumfimus. £z. 1.
partem pronam f. bafin, in qua eft os: /7g. z. fuperiorem conuexam,
Ípinis munitam exhibet, T'eftam plane fpinis orbam nondum vidi. De
reliquo nvwuPnII icon z, 7j. f. 2. et sEB. 7// f. g. f. 4. a LINN. ad hanc

fpeciem relatae, pertinent ad E. mamillatum.
E ; B d : Spec. XVIE,
Denique noua, feu forte deperdita fpecies Cidaris variolatae eft C777; ;,-
cuius iconem tab, XLV. f. 10. ex nvwPHuio repetimus, — Nos huius "eus.

Tab. XLV,
Ípe- 16,

56 ADDITAMENTA

fpeciei fpecimen ipfum vidimus, poftquam iam icon aeri infculpta ef-
fet: nam eadem fecundum exemplar, minus bene conferuatum, fata effe vi-
detur. In noftro Echinite areae decem funt, fingulae duabus feriebus
tüberculorum maiorum obfitae, quas minora granula in. circulo ambi-
unt. Areae maiores media in parte parum excauatae; z;/zores illis magis
eleuatae. Zmbulacra porofa in nonnullis locis adhuc funt confpicua,
videnturque paribus duplicato ordine arcuatis compofita fuiffe. Baíis
eft fubpuluinata. | O; mediocre, diametri bafeos diraidiam partem ae-
quans. T7*e//a depreffa, ambitu füborbiculari: caeterum eft calcarea
fpatofa, coloris albido cinerafcentis, nucleus calcarea albefcente terra
repletus. Locum natalem huius Echinitae certe definire nequeo, vi-
detur vero in Heluetia vel Anglia inuentus efie.

Certe ad fpeciem X. f. Cidarem Lucuntrum, et quidem eius varieta-
tem fübrotundam hunc Echiniten lubenter retuliflem, nifi forma depref-
fa, et duae tantum, nec plures, tuberculorum feries in areis, repugnaf-
fent.

nvupn. amb. LIX. f. C. p. 336. lim. penult. Echinites , cui tefta re-
manfit, lapisque videtur cretaceus; dicitur enim mollior et albus.

BREYN. eclin. p. 5j. eundem Ecbinometram circinatam nominat, ver-
tice planiore. Creta onpletus erat, et in Cretae fodinis Cantiani co-
mitatus in Anglia inuentus. Icon eiusdem bona tab. I. f. 5. 4. traditur.
'Tubercula tamen minufcula, intra maiora indicata, in meo Íípecimine
plane defunt.

Cl. vaN rirLs. 7. c. f. 20. 2o, 30, hunc. Kranse i. e. Corollulamva-
cat, fimulque commemorat novrT. Hif/. CXIV. 2.

CI. naviLA catal, 111. p. 177. no. z14. indicat. Ecbimiten eminentiis
variolatis , ibique nvwPHIx iconem commemorat fimul autem adiungit
SCILLAE 72b. 25. f. 1. Sed haec scirLas icon plane fingularis eft, atque
Echiniten offert, cui fimilem neque ego vidi, neque alibi defcriptum
aut depictum inueni, Pertinere quidem videtur ad Cidares variolatar,
fed areaein affulas funt diuifae bexagonas, cum tamen affülae in hoc genere
femperfintaut heptagonae, aut plerumque pentagonae, Similis figu-
r3 4 SCILLA tab. XXVI. A. reperitur, Indicamus igitur has fpecies tam-

quam

AD REKLEINII DISPOSITIONEM ECHINODEEMATVM. $5

quam dubias, donec recentiorum obferuats ftabiliantur. Praefertim
cum in litteris, a Cl. vaN PHELSVM nobiscum beneuole Sou picatis,
legimus, Sequoque nunquam talez viditfe.

Ad $. 19.

*
3

Cidares mammillatae Cl. vaw Pirrsvw Belgice de geteepe/de Gewelv-
f'lekten dicuntur. DaviLA et aliteas T'urbans 2 mammelons Gallice vocant,
Generales characteres, praeter magnitudinem tuberculorum, vix dan-
tur. Cl. vaw engLsvw, qui praefertim ad ambitum tcftae refpexit, fpe-
cies a kLriNiO huc relatas, in duo genera diuifit.

Ad $. 2o.

Maxime nobis videtur probabile, omnes eas vafietates; quas krer-
NiIvs hic coniungit, vnam naturalem fpeciem, nec plures, vti Cl. vAN
PHELSVM vult, conftituere. Nam praeter magnitudinem et fpinarum di-
verfos colores, figna faepiffime in his animalibus variantia, vix alia in
re differunt, Eft haec fpecies

*

Echinus mammillatus hemifphaerico oualis: ambulacris denis fle- Spec. XVII
xuofis: areis muricatis verrucofis: anguftioribusabbreuiatis. LiNw, .$/f. veda inis
nat. XI. p. uoj. fp. . Tab, VI.

In Me f. Lud. Vir. p.' 711, hanc. defcriptionem exhibet. | T'efta £F.
diademati fimillima, a qua differt verrucis quadruplo minoribus, glabris,
bafi planiusculis, — Ztmbalacra fubtus oblique repanda, punctis interce-
pta. Zreo/ae anguftiores, tuberculis longitudinalibus, aequalibus mar-.
gini. Aiba colore, minusque fufca.

Quam defcriptionem fi confideramus, multum fane angimur et du-
bii reddiinur, an LiuNEvs noftramípeciem defcripferit, nec ne. Nam
neque tanta eft finilitudo noftris teftis cum £. Ziademare, quantam ille
dicit, neque tubercula funt minora, fed vel quadruplo maiora, Ico-
nes interim, a LINNFO commemoratae, omuiuo huic noftrae fpeciei
conueniunt. taque tutiffime nos hac in re verfaturos effe fperamus, fi
aliam ad ipía fpecimina concinnatam defcriptionem fubiungamus. i

H De-

$8 ADDITAMENTA

Defériptio.

Tefta coloris eft flauo cinerei vel plus vel minus fufcefcentis: in
bafi femper magis albida; $gurae ellypticae, depreffae. -

Areae decem: in quinque maioribus fedecim vel octodecim papil-
lae, quarum mediae maximae funt, omnes apice non perforatae: in
areis minoribus quatuordecim tubercula maiora f. papillae, quae ab ore
vfquead maximam teftaeperipheriam maximaefunt, easque fequuntur tu-
bercula mediae magnitudinis. Omnes hae papillae minoribus eminen-
tiis, in cireulosdifpofitis, cinguntur.

Ambulecra porofa, prope ab ore lata, quatuor feu quinque paribus
pororum transuerfis: quae vero, fi a bai adfcenderint, ex vno tantum
pororum pare, arcuatim flexo, componuntur.

Os amplum (tale, quale t. VI. f. D. oftendit, non vidi). Suus
fatis ampli, labia reflexa, margo oris emarginatus: zzaxi/lee fixae, re-
€lae, fecum lamina nexae, foramen in iis oblongum, fere triangulare,

Anus rotundus; fi claufus eft, decem fquamis, quarum quinque
perforatae, cingitur.

ópinae, quae ad /zdes fortaluiorum xvEiNI pertinent, mammillis
infident, coloris varii; in eo, quod in mufeo Zizc£iazo reperitur, vnius
coloris, apice rubri: minoribus tuberculis $pazu/ae et claviculae obtu-
fae inhaerent; Spinarum nonnullae varietates tab. XXXIV. depictae funt,
Exemplar fpinis obfitum tab. XXXIX, fig. x. ex senag ?bef. HI. t. XIII.
Jg. 1. vransculimus. !

Hofpitatur in Zizc£iano et. Richteriano, et in aliis mufeis,
Mentionem huis fpeciei faciunt:

nyMPH. Gib. p. 32. tab. XH. fig. 1. 2. Echinometra digitata prima
oblonga. "Iefta minor, quam Cidaris esculentae, craílior, et magis
dura, denfiusque cohaerens, ex rotundo ovalis, fupra infraque de-
preffa, decem papillarum maiorum feriebus, minoribus interfperfis.
Papillas maiores foramine pertufas dicit, quod tamen in noftris nun-
quam

AD KLEIINIi DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 1j

quam obferuaui, Os ex rotundo ouale, dentes, vt inreliquis, obtufio-
rem tamen conum formant, Color teftae albus, in rubrum ten-
dens.

"TTuberculis maioribus infident fpinae, digiti longitudine, quas
pedes nominat nvMPHivs, in vertice et latere maiores, quarum ftructu-
ra vt in congeneribus: minores vnum vel duos digiti articulos longitu.
dine aequant: de quibus plura infra dicemus.

Nomina haec addict; Malayis Djari/aut, Amboinenfibus Sy/opay,
Hata Opay, et Hatoy:a, ev Sapalatke.

Reperitur haec fpecies in litore arenofo, et lapidofo. Incolae
illarum regionum ouis eiusdem quoque vefcuntur, atque fpinas tan-
quam amulera, contra venenum et fafcinationem fibi appendent. Vis
et natura abforbens iis eft, quemadmodum lapidibus cancrorum,

bREYN. echin. $6. tab. 1. f. s. Echinometra oualis, papillis maioribus
in duplici linea; quam alia linea pariter duplex minorum alternatim exci-
pi. Ex Mari Indico. | Varietatem minorem habet.
1

GVALT, £eff. t. 10g. B. C. Echinometra ovalis elatior papillis maio-
ribus in duplici linea, quam alia linea minorum, pariter duplex exci-
pit fubalbida. — Varietas zza;or. lVigurae bonae.

ARGENVILLILIicOn, quam LINNEVS hic citat, pertinet ad £F. Dia4e-
ma, de quo vide fupra pag. 36. et 4o. Hanc fpeciemautem ibid. r.!»s. f,
A. depiclam inuenimus, de qua p. 310. dicitur, fpinaslongitudiae inter-
dum tres cum dimidio digitos aequare; ipfamque teftam effe bruni co-
loris, etin Zmerica reperiri,

sEB. zbef. HHI. t. X. f. 17. E. oblongo rotundus ex infula D, T)omae,
fupra claufus, infignibus afper tuberculis papillas referentibus.

Ib. t. vj. f. 1. 2, Echinometra Orientalis fpinis ornata, — Spinae va-
ria funt magnitudine, circa os et invertice minores, apice craffiore,
cinereae, annulisalbis; quae circa os pofitae funr, Kermefino polient ru-
bore. Indi et Sinenfes hos Japides rotatiles f. digitatos vocant, ufu-

Hs que

Var. 2,

Var. 4.

6o . ADDITAMENTA

que medico vel Japidi Bezear Orientali praeferunt. vAN PHELS. Z. c. 5o.
Karmoiftue Egelmoeder. Echinometra rubra.

Ib. f. 3. E. ex mari mediterraneo longioribus quam priore fpinis, pa-
rum gracilioribus, fülcatis, apice conico. Corpus faturate purpura-
fcens. Circum os plumofae veluti ftellae penzagonae figura cernitur.
VAN PHELS. ij. Sp. 6. Holleband. Echinometra fafciis excauatis,

Ib. f. 4. E. ex eodem mari, fpini: longifTimis, quae cofta eleuatiore
fiunt trigonae. | Corpus faturate fpadiceum, fausta inter fpinas,
ruffo cinereo flaueícentibus. Spinae vnicolores. v. PuzLs. l. c. hauc
dicit. 5p. 12. Ros-geele E. Echinometra rufo flauefcens,

MüLL. Delic. nat. I. tab. D. f. 3. p. $7. Der andere türkifcbe Bund.
Defcriptio imperfecta. D. III. f. 7. 8. Spinae quaedam maiores depiu-
guntur.

DAVILA. CGf4L. p. 414. 70. 039----941. — Vnius varietatis fpinas viri-
defcentes effe, memoratu dignum eft,

V. PHELS. Z. c. p. 30. 110. 7. $.. Wydlect EJeine et. groffe. E. ore amplo
minor et maior: ad priorem varietacem refert novr. hift, CXIV. 5,

KLEIN, Gg/.. ?, 111. f. 4. B

MüLL. Ling. N. $. f. VHT. f. 2. 4. p. i. Der groffe Bund. Icon bo-
na. Sed, forte errore typographi, icon Knorriana ex Delic. citatis,
falfa indicatur.

Encyclop. VI. tab, LX. f. 2. icon elegans, defcriptio manca.

Non adeo frequenter occurrit haec fpecies petrefacta: tefta qui-
dem fere feinper aliquo modo fracta; Commemorarunt eandem:

LIST. Jap. turb, p. 221. tit, e? fig. XXI. Echinites vertice planiore,
ftris e tuberibus quibusdam grandioribus conílatis donatus; ex ouis
anguinis quorundam. — Ov dimidii gallinacei magnitudinem implet,
bafi plana, vertice anguftiore: praeter tubercula maiora frequentes ver-
ruculae undique difperíae funt.

Lapis

AD KLEINI DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 6i

Lapis eft calcareus, E lapidicina iuxta /mderskelfe,
LviD. Zitb. Brit. p. 145. id. nomen £.. 7X. f. ij.

BovRGV. petrif. p. 76. Echinites mammillaire 72b. LH. f. 547.
34$.

DaAVILA caftGl, III. p. :77. m. 2:5. Echinites ex He/uetia. Cidaris
mammillatae, denübus adhuc inftructus, Forte vero ad fequentem
fpeciem pertinet,

Ad $. 2j. Spec. XIX.

- $n Cidaris pa-
Non poflfüm non, quin hic iterum cum xtEINIO et viNwEO fen- RUN.

tiam, qui ad vnam fpeciem referunt omnes varietates, quas alii, prae- ab. VIL
fertim Cl. vaN PHELSVM, fpecies efle exiftimant. Nominatur haec fpe-
Ci€s à LINNEO:

Echinus cidaris, hemifphaerico depreffus; ambulacris quinis repan«
dis linearibus; areis alternatim bifariis, 5, NW. p. uj. fp. 8. Aiuf. L. VI.
p. 710. Faun. Svec. p. $5. n. zug.

Sed nuspiam eius vberiorem defcriptionem dat. — Itaque hanc
defcriptionem, quae omniun: varietatum conuenientia figna contineat,
commode reiiquis praeponendam efle duximus,

Teflae color plerumque livido cinereus, embitu; orbicularis, verti-
ce depreffo, baíi plana.

Areae quinque maiores: in quarum fingula feries duae mammilla-
rum, quibus papillae omnes apice perforatae, alternatim. pofitae
funt, et minorum granulorum circulis cinguntur, in media parte hi cir-
culi funt duplices. Spatium, quod inter haec granula reperitur, mini-
mis punctulis refertum eft. Praeterea fingula papilla ab altera fulco di-
ftincta eft obfoleto, ita, vt tota tefta ex tot fcutis, quot papillis, com-
pofita effe videatur.

Inter ambulacra biporofa fafcia eminens, quae arearum minorum
loco eft, deprehenditur.

H 3 0;

'Tab, VII. A.

Tab.XNXIX
f. 2.

6: ADDITAMENTA

O; fuborbiculare, vix finuatum, fatis amplum.
4Anus variae ftructurae. — piae variant.

Varietates tres ftatuo.

Var. I. ziaior. Color teftae liuido cinereus, in ambulacris rube-
fcens, differt praefertim a reliquis magnitudine, areisque minoribus,
quae funt inter ambulacra tribus feriebus tuberculorum minorum ob-
fitae, quae in figura kLEiNir non funt delineata: anus minoribus tuber-
culis obfidetur.

Spinae eiusdem funt triplicis generis: aliae ad fudes granata: per-
tinent, eaeque papillis infident: aliae, circa os et anum, atque in areis
minoribus, pofitae, funt aczculze compreflae, et ftriatae fparu/ae, ad ba-
fin rotundae, verfus apicem latioris, formam offerunt: aliquantum fj-
milesiis, quae t. XXXII fig. P. repraefentantur. Separatim quoque has
fpatulas ibid. a. a, delineari curauimus. Reperitur hoc exemplar in zmu-
feo Linckiano.

Iam 1wPrna T: de/? bif. mat. p.784. iconem huius, quantum ex fpi-
narum ftructura colligerelicet, varietatistradidit, nomine Z//rice zuarimo
i. e. Hyftricis marini: differt enim haec figura ab ea, quam ex GvaL-
TIERO ad varietatem tertiam indicabimus.

.. SsHaW. voyag. LH. p. 74. Grand leriffou de Mer, ayant de pointes rudes
et plein de boucles. icon mala, defcriptio nulla.

sED. zbef. HI. p. 30. t. uj. fíg. 12. Echinometra, fpinis orba: tefta
dilute cinereo flauefcente papillis albicante, margaritarum colore, am-
bulacris dilute purpurafcentibus. Dentes eodem, vt alibi modo com-
parati funt... D. r. 15. f. u.. videtur minus fpecimen huis varietatiseffe: nam
ipinae fimilesfuntiis, quas delineatas tradimus. In extremitate fpinarum
grifea ftellula impreffa eft, et inter maiores, minores dilute viridis co-
loris aciculae locantur.

MüLL. deic. nat. t. D. f. 2. p. 87. Der groffe türkiftbe Bund. — Icon et
defcriptio bona; id tamen in hoc falfum, quod fpinas, quas xrr1ivs
Studes fortalitierum dicit, huic fpeciei tribuat, quae tamen femper in
antecedente fpecie obferuantur.

VAN

AD KLEIN!II DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 63

VAN PHELSVM p. 29. 70. 32. Tulbandgroote et uo. 34. Voetangel. E,
Tribulus, abfque icone. — Spinae autem feparatim tab. II! f. X. bene de-
lineantur, et omnino cum iis conueniunt, quas et in 725. X XXIX. f. z,
et tab. LI. fig. h. x. et 2. exhibemus.

Var. II. mimor. areae minores, non tuberculatae, fed plicatae ta
tum funt. Color teftae eft cinereo viridescens; papillae fubrubrae,
granula alba, ambulacra cinereo rubefcentia.

Ambulacra huius funt fubflexuofa, porofa, poris duplicibus; areae
minores haec interiacentes, fafciae folidae et eminentioris formam ha-
bent, quae margine vtroque funt crenatae,

i Var. 2,
T. VIL B.

Os membrana coriacea clauditur; fquamarum autem naturam,
quas KLEINIVS pingi curauit, indicare nequeo, cum in fpeciminibus
meis oris membrana deüt. | Specimen autem Mufei Dresdenfis partibus
coriaceis fquamofis inftrui Amicus fcripfit.

Anus amplus, compofitus ex tefta tenuiore, in cuius medio eft fora-
men anguftum, vix lineae diametro; huic proximae funt fibrillae, qui-
bus adiacent fquamae calcareaetrapezoideae, minoresetmaiores, quae
pentagonum regulare, lateribus excauatis conftituunt et apice forami.
ne[íunt pertufae. Angulis huius pentagoni fquamae quinque maiores,
vel femicirculares, vel triangulae, in partelatiori cuin tefta reliqua con-
nexae apponuntur. Pars, has íquamas interiacens, eft fübcoriacea,
minimis granulis afpera,

Spinae minores, quam in priori varietate, aliquatenus ventricofae, t xxxvi
vtrinque obtufeacumipatae, ftriatae, granulataeque, —Circaanumquin- — f£. 3.
que breuiores, et circa os decem fimiles pofitae funt, Colore hae fpi-

nae funt grifeae, interdum variegatae.
Reperitur haec varietas, fpinis denudata, in zfeo Trieriano.

Forte ad hanc varietatem, ad fpeciem certe, pertinet ALpRovANDI
de animal. exangu. p. 403. Echinus cum fpina adiuncla, ec fpinis fpolia-
tus, cuius quoque petrefacti iconem tradit.

P£YMPH,

64. ADDITAMENTA

nvMPH. 47b. p. 3j. t. XH. f. 3. fine fpinis er fg. IV. fpinis obfita,
Echinometra digitata fecunda vel rotunda : Defcriptio cum noftra con-
venit; addendum tamen, nvuPHrvM varietates indicare, quarum przmd
pugni magnitudine inueniatur, effeque interdum intra feries duas pa-
pillarum interdum tres vel duas feries breuiores, in quarum fingula tres
aut quatuor papillae. Spinae, quas Zígiros dicit, longizudinem digiti
medii, craífitiem pennae anferinae habent, funt ftriatae et afperae, api-
ce ftellatae, omnesque in aqua fübfident. —44//a datur varietas, cuius
fpinae breuiores et tenuiores, capitibusque rotundis funt, —7er/74 va-
rietas, granulatas corollas circa fpinas, quae dimidiam pollicis partem
longitudine aequant, oftendit. — Quarta varietas fpinis longis tenuibus-
que, apiceobtufo, albis, fubftantia cretacea praedita eft. "T'efta non
adeo firmiter cohaeret. In ore quinque ares efTe dicit, quaenon adeo
fint perforatae, quibus inhaerentligamenta, quaedentes firmant; fine
dubio hic intelligit zzx///as ffxas. — Si integrum eft. animal, plerum.
que fexaginta fpinis maioribus, quarum 3o. funt maximae, et 10. mi-
nores, inftruitar: fingulam 20. minores ambiunt, eamque quafi fufful-
ciunt. Ambulacra dicit ferrata inftar futurarum crani. — Inuenitur in
litore Hiree, et nu. Amboinenfi, in locis lapidofis, etfi rarius. Vix
efui adhibetur.

In Mzfzo Richter. p. 1272. nomen Rumphianum.

ARGENV. COrch. p. 310. tab. 2;. E, — Ex marirubro, coloris diluti breni;
in fingula area 12. mammillaepofitac funt. — Palfo hic confunditurapertura
oris, in qua edhuc dentes funt, cum ano. Caeterum figura ona.

sEx. £hef,. HIE. t. 5. p. 5o. E. alter, fpinis denudatus, priori fimilis,
ac minor et coloris obfícurioris. XAmboinenfibus vocatur Serga£A;,
alis Zhiera Aetbiopica.

wüLtr, Deli mat. t. DIIL f. s. p. 97. Deícriptio non fatis
apta.

VAN PHELS. f. 29. 110. 3t. Schub- mond. Cidaris ore fquamato, et s.
3j. Tulband kleine, | Cidaris papillata minor.

Var.

AD KLBINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 6$

Var. 3. Varietatem tertiam conftituit. Cidaris papillata fpinis cono-
ideis feu fufiformibus a scrLLA za. XXII f. t. 2. 3. delineata, dicitur
ibidem Echinus maris e Siculo mari erutus.

Eadem icon reperitur in tab. III. f£. r. 2. 3. libro Cl. vAN PHELsvM
addita. lam in ipfo libro faepius laudato pag. 57. coniicit Cl. Auctor
iconem iuxta figuras sciLLAE factas effe, Nuper vero Cl. Vir ad me
fcripfit: maximum Se íemper taedium fenfiffe, poftquam intellexeric
coniecturam ftatim dictam veram fuiffe. Scilicet promiíffa ei fuit icon
Echini Tribuli, quiin mufeo Zuianeo Vltraiecti conferuabatur, et cuius
fpinis tubuli marini adhaerebant: fed loco genuinae iconis miífas acce-
pit figuras scitLAE, et quidem vitiofe mutuatas, quae camen minus iufte
Echinum tribalum repraefentant: id quod ex collatione fpinarum facile
apparet, Non potuit Vir Cl, icones fupprimere, cum iam tabulae ty-
pis mandatae eflent. Nos itaque non dubitamus, quin Clmi vaN pHEL-
svM Echimus Tribulus vevera fuerit minus fpecimen varietatis primae.
Nam addit Vir Cl. Ecbizo Tribulo effe teftam fphaericam fere, et diame-
tro vix pollicem vnum excedere, fpinasque eius effe cylindricas, ftria-
tas, granulatasque, quales tab. LI. fig, h. r. et h. 2. delineantur, | Atque
fimiles omnino funt fpinae maiores CiZaris noftrae papillatae var. t.

Potius ad hanc, quam ad primam varietatem, ad quam vAN PugL-
SvM refert, pertinere videtur. sknB. zbef. I1. t. ij. f. 4. Echinometra ex
Indiis orient. — Aculei, piftillorum aemuli, radice craffiore tereti, apici-.
bus tenerioribus, in quorum extremitate flofculi (videntur tentacula-
efTe) quafiaculei minores in acumen definunt. Osannulo eft circumdatum,
quem fpinulae, foliorum inftar, ambiunt.

Huc quoque referendi funt:
ALDROV. 4H. €X418V. p. 407. €t 40g. figurae malae.

BONAN, 7éCr. 1], p. 92. f. 17. 18. Echinus, vel Carduus maris f, Ca.,
lyx echinatus caftaneae marinae, vel colore cafteneo, velfübnigro, vel
rubro. Aculeis armatur longilfimis omnium, — 7g. A. B. nexus fpinae
cum papilla oftenditur. — Fg. 1. Echinus colore luteo, fpinis orbus,

b

BREYN.

Var. 3:

66 ADDITAMENTA

BREYN. ecl. p, £s. t. 1. f. 1. Echinometra circinata papillis maxi-
mis,
*
GYALT. fefc. t. 10. f. D. E. Echinometra circinata, papillis maiori-

bus, cum fuis clauiculis in fitu, ex albido cinerea, — Spinae recedunt
aliquantum a figura, quam tradimus, in eo, quodlongiores et acumina-

tae fint.

Encyclop. Tom. VI. p. 3. tab, LX. f. r, quae icon ex cvarrtnio fum-
ta efle videtur. ín mari mediterraneo inuenitur, Defcriptio nihil no-

vi habet.

paviLA catal. L p. 4tj. t0. 943.— 945. Tarban maure. Defcriptio
cum noftra conuenit, neque quid noui habet.

LINNEVS ad hanc fpeciem refert. ee Tiv. 25b. tab. 7. f. 7. Perperam
autem iterum hic 2AsrERI mentionem facit, quem iam ad E. efcuentum
nominauit.

Ad fpeciem hanc pertinet icon "Echini marini, quod irn vaLENTE-
wr muf, II. p. 177. reperitur: eft autem ea male facta, fic, vt varietas defi-
nirinon poffit.

Crebrius reperiuntur petrefacta huius Cidaris fpecimina.

1MPERAT. Diff. nat. p. 371. bonam dat iconem Cidaris huius fpeciei,
et quidem varietatis tertiae, quae etiam fpinis ventricofis inftruitur no-
mine Riccio marino conuertito in pietra cementizia. — Spinae hae, praefer-
tim fractae, iam ad lapidum Iudaicorum fimilitudinem accedunt.

Ouum anguinum PLiNit J//f. mat. Jib. 29. c. 3.
BOÉT DE BOOT f. 302. et p. 347. figura faris bona.

Oui anguini nomen et Proztiae GEORG. AGRIGOLAE mediocrem ico-
nem habet — ALDROV. mf. met. p. 617.

woRM. mtf. p. 76. figurae malae.

OLrAR. uf. Gottorp, t. jo. f. t. 2. icones fatis bonae; defcriptio,
praeter fabulas, nihil notatu digni continet,

PLOT.

AD KLEINII DISÉOSITIONEM ECHINODERMATVM, 67

PLOT, 9at. bif. Oxf. p. 107. $. $2. tab. V. f. 4. Differtcolore etfübe
ftantia ab eo, quem 1wPERa T1 habet : eft enim intus filiceus, nigricans, ex-
tus coloris cinerei. "T'enuiffimis laminis micantibus, ex aduerfo lapi-
dis dispofitis, contegitur, ex quibus etiam tubercula et finus conftant.
Iuxta Szenorrboufe agri Oxonienfis inuentus eft.

Ib. p. 107. $. $t. tab. V. f. 5. Echinites velut laminis quinquangula-
rbus diftinctus: eft (ine dubio nucleus lapideus, in quo veftigia teftae
impreffa funt. — Dicitur eius durities filicea, color fubflauus: quinis mo-
dice rectis lineis diuifus, quae duplici punctorum eminentium ferie or-
nantur; vertice rofae in modum foliaceo: areis media linea ferrata iu
aflulas quinquangulas diuifis: i5zde; inuentus.

PLOTIVS quoque IMPERATI et ALDROVANDI ll. cc. commemorat; in
iis tamen teftae remanferunt.

LIST. Lap. tuyb. p. 221. et 222. fig. et tit. 22. et 2j. Omnia ex rro-
TIO. .

LviD. Zitbopb. Drit. p. 45. Echiniteslaticlauius. Depinguntur za/.
XT. f. pio. E. I. maximi fragmenta, e fodinis Bul/ingtonianis tab.ead.f. p22.
E. orbiculatus medius cinezeicoloris, acetabulisovatis. A littore Sabri-
niano iuxta Pyrzoz Pafjage.

MORT. zat. biff. Norib. p. 251. tab. 10. f. 3. Echinus formae minus
depreífae et maioribus papillis. Quinque duplicibus feriebus maiorum
papillarum infignis eft, alternatim pofitis, quae petrefactae funt, et mu-
tatse vel in terram vel in fpatum: inuenitur in ftrato lapidofae terrae
inter alias oftrearum teftss, — Rariuslapidum ftratisinteriacet; He/doni
tamen magna in copia in fuperiore parte alicuius ex fupremis ftratis la-
pideis, reperta funt huius fpecimina, tam arcte iuxta fe pofita, vt totum
firatum tegerent. luferior pars echini in lapidem infixa erat, atque
plerumque depreffiori parti incumbebant, — Quaedam fpinae reperiebaa-
tur circa eosdem, non vcro papillis iunctae, fed remotae ab illis paullu-
lum, ita tamen, vt bafis fpinae, quae alias papillis nectitur, eas refpicc-
yet. Videntur hae fpinae partim effe partes dentium interiorum, pesrrim
ad aciculas kLiiNi pertinere, ideoque minorestantum remanferunt, In

lapide caeterum plures fpinae disperfae erant, i
2 Ib.

8 ADDITAMENTA

Ib. p. 232. pec. 3. tab. 10. f. s. Echinites decem aeque diftantibus
mamillarum feriebus. 75. Spec. 4, Echinites forma altiore et magis eleua-
ta, magisorbicularis, et maioribus papillis, quam prior.

Ex iconibus, quae apud scirL4m l. c. traduntur, pertinent huc
Tab. XXIII. N. i.et N. 2, Fig. 1. C. Fragmentum Zcbizitae var. t. Fig. II.
fimile fragmentum cum fpinis ftriatis, et /zz. /[/. fimplicia fcutella cum
papillis. Tab. XXIV. f. t. var. z.etf. 2. var. 1.

LaNG. Jap. fig. p. 123. tab. 35. f. 1. 2. E. ouarius fubluteus maior, qui-
nis ftriis incuruatis e duplici ferie transuerfarum lineolarum conflatis,
quodlibet interftitium ftriarum, xo. fcutulis, reliquum vero fpatium
innumeris minimis papill:s.occupantibus. — Varietates, r. mediocrem,
2. minorem, praeterea habet.

MERCAT. 7/Aetallotb. p. 312. Outim angumum. — Figurae aliquatenus re-
cedunt areliquis, interim mammillae indicant, eas hauc fpeciem indicare.

SCgEVCHZ. oryogr. p. 317. f. gj. Varietatem quandam indicat,
quae vertice fit magis eleusto. Reperiuntur in Zaegerberg et. Rander,
circa Baffleam. — scugvenzrnvs autem huc non recte refert LrsTERIE
lap. turb. ttt. 2t. qui pertinet ad antecedentem fpeciem, neque nva.
XIV, B. quae icon E. Diadema viNN. repraefentat.

zivsp. Phyf. facra t. LVI. f. 66. dg.

MELLE ad wowrr. Echinites Ouarius T. Z/. f. 5. &. funt nucleitan-
tum, crufta deftituti.

rovnGv. petrif p. 76. f. 344. Echinites, Hyftrix dictus, t. LIII. f.
35o. E. duplicibus mammillis. f, 354. quae ex LaANGio l. c, fumta ett.

GESN. de petrif. p. 34. Echinites apertura oris in media bafi, ani in
yertice directe oppofito: figura tegumenti capitis turcici vittati, emi-
nentiis mammillaribus cum papillis,

scHRED, Zitbogr. Hal. p. 41. Echinites mammillaris.

ABILG, Srevenstl, t. LI. f. 1. 2, 3. Scutella huius Cidaris et fig. IV.
varietates. clauicularum.

WALCH, delic. nat. IH. tab. E. no. 2—5. tab. E. HH. no. 4.
Tub.

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 69

Tab. E. fig. 3. a nobis recufa eft, in Tab. XLI. f. 4. cum propterea pb xr 4.
fit notatu digoum exemplar, quod in verrucis foraminula appareant, at-
que ipfum integrum beneque fit conferuatum.

EiVSD. Bfeinr. tab. V. 2. f. 1.

KLrINIVS etiam duas icones petrefactae huius Cidaris tradit, qua- Tab. VIL D.
rum altera offert Echzmizem flauc cinereum, tefta munitum calcareum, Tab, VIL E,
Tab. VI. f. D.; altera nucleum Echinitae, filiceum, in quo areae cine-
reo albae, ambulacra vero et futurae cinereo nigro colore funt. 745.

V1. fg. E.

Nuclei minores huius fpeciei videntur effe Echinitae irregulares
BAIER, 0ry&f. Noric p. 3y. tab. Ill. f. 378.

HrLLW. Jib. p. 71. t. $. f. 14. Similis nucleus, aris iniuria exefus et
corrofus.

ANDREAE itt, Heluet. tab. 1. f. H. Echiniten exhibet, icone elegan-
ti defcrintum; Pertinet ad varietatem noftram maiorem, atque ideo
praefertim eft notatu dignus, quod eius dentes in ore confpicui reman-
ferunt.

Breuiter queedam, ne eadem ignoraffe videamur, dicenda funt de
viribus, quas veteres petrificatis his Echinis tribuerunt, vt taceamus
eorum de origine ipforum opiniones, quas iam Ill. warcHivs in com-
mentario ad de/icias maturae, iam commemoratas, pag. 170. feqq. bene et
concinne expofuit.

Vulgo hic lapis eum, a quo geffatur, contra acrem "peftilentem,
et venenum firmare creditur, aiuntque praefente veneno id fudore pro-
di Sed bene, monet zozT. PE 5ooT f. 749. duriores omnes lapides, dum
aéri committuntur, facile madere, fi aércalidiorfit, quam ipforum fuper-
ficies, Vulgusrerum cauffasignorans, effectuum cauflas faepe alias opina-
tur, quamfint, Somnum conciliare, ne quis fulmine tangatur impedire,
contra fafcinationes valere quosdam et mulierculas opinari, wonauvs ha-

I 3 bet,

vi: ADDITAMENTA
quae tamen ipfe iam falfa effe pronuntiauit, cf. Mf. l.c. et raNC.
i €.
Varist, fpi Varietas fpinis clauiculatis his fubiungenda eft.
tis clauicula- í : 3 1 ar A "
gis. Ad hanc fpeciem enim pertinet etiam Echinites, cuius fpinae la-
pides, ludaicos dictos, efficiunt.

Spinae Ecbinitae, ab xwPznATI l. c. p. 471. depidae, iam aliquo mo-
do ad formam lapidum ludaicoram accedunt, ideoque lll. wat.cnivs in
libro faepius laudato p, 17o. recte dicit, ab hoc auctore prima vice et
Echinitis et lapidibus Iudaicis verum locum datum effc.

A LANcGIO deinde Z. c. zab. 36. frg. media 4n ferie vltima Echinites,
cui fpina, cucumeris formam aemulans, (ktEmN. Clauieula cucumerina
firüs laeuibus) depingitur. | Eft Echinites, cuius tefta omnino fimilis eft
Cidari pappillatae minori, infidet lapidi calcario ez in monte Kandioinuen-
tus eft.

Praeterea quoque in ead. tabula Clzuiczl/a cucumerina ffriis grantla-
iij, Ícutülo Echinitarum fübcinereo maiori infidens repraefentatur.

Tab. XLVI. Inprimis Cl. pe tvc in 2Z. peregr. tom. IV. p. 467. defcribit et tab.

5353 XIL delineatum tradit fpecimen huius Zcbizitae, quem nos tab. XLVI.
f. 2. 3. depiclum fiftimus. Echinites ipfe fuit calcareus, nucleo filiceo
vepletus, in quo edam innatus reperiebacür. — Fig. z. latus alterum echi-
nitae offert; anus f. fuperior eius pars filice obtecta eft, 4 indicat La-
pidem iudaicum , feu potius fpiugm Echini clauatam, papillae adhae-
rentem ; P alia eft fpina filice fere obtecta: c eft impreffio terziae fpi-
nae, cuius pediculus per filicem transuerfim egreditur: 4 eft pediculus
alius fpinae, fimiliterfilici inhaerentis. In Fig. 3. alterum huius Echini-
tae latus delineatur. c. 4. funt fpinse in 2 /zg. iisdem litteris indicatae.
a eft fpina eiusdem generis, quo priores a. £. fig. 2. apice rotundato,
$, b, b, funt fpinae apice acuminatae, quae omnino lapidi iudaico con-
veniunt. — Eademicon a C], ANpnEAE in Z/tteris Heluet. t. 14. f. d. exhi-
betur. Ipía huius Echinitae defcriptio, in Germanicam linguam verfa,
€t eadem icon repetitur in. Natzrforfiber Part. VIII. p. 278. tab. VH.

A]ia

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODLRZ£A T V M, 7v

Alia varietas huius Fchinmitae fpinis clauiculatis, clauiculis ellypti-
cis, acuminatis, ftriato granulatis, pedicellatisque exhibetur zs. e447,
f. 4. Depictum hunc Echiniten primo dedit Cl. Awpnzat in Zirzeris Hel-
vet, p. 267. Reperitur in. mufeo AMMANNI Bebaéfbafi. Inuentus eft
Echinites hic in monte, qui dicitur der Rasdberg. Qualis generis la-
pidei fuerit, Cl. ANpnEAE non commemorat. — Ibid, p, 4o. et tab. V.
fig.e.f, Echinites huiusfpeciei defcribitur, cuius fpinae partim funtaci-
culae, partim clauiculae.

Nuclei Echinitarum huius fpeciei funt E. rotulares maiores, quales
depicti funt in nooxzs IFor£s p. 284. t. HI. f. t. et MELL, ep. 4d MONTI, tab,
H, s. 6.

Dubia fpecies eft, quam prowror?rzpANvsin Nar. Hif. v» Norwegen
2. Theil p. 323: nomine. Erznacei marini, defcribit, eiusque rudem fane
iconem tradit.

Corpus magnitudine mali citríni depreffüm. — Spinae digiti longi-
tudine, craífitie pennae anferinae, durae, denfae, intus medullofae; duae
feries, in fingula quinque approximatae fünt, in vniuerfum quinqua-,
ginta fpinis munitur, quibus aliae minores interpofitae funt, Corpus
praeterea lanae fpecie tegitur.

müLL. Zoo. Dam. prodr. no. 2848. eundem Echinum fpinis obtufis
nominat: See Pind-Svim, Norv. lpfius auctoritas vetat, vt cum £Ecbine
Cidare LXNN, hunc coniungamus.

sTRÓM $fondmor p. 175. breuiffime tantum eiusdem meminit,

Neque alio loco, quam hoc, recte commemorari poffe mihi vi-
dentur, Bcbimi Ssamenfes a xv MPH1O, amb. p. 34-defcripti, non autem de-
Imeati.

Differre eosdem, it, a praecedente fpecie, quod magis rotundi,
eraflioresque fint, mammillaeque regulari magis ordine pofitae fint. ——

Alia varietas rotundior minorque, depreíla, fpinis longis renuibus-.
EM deer ie Rc deer

que obfita, quae digiti longitudine, et fübulae craífitie pollent, inque:

baíi tuberculis obfidentur, verfus apicem afperae funt, apice ipfo obtu-

fo:

7t ADDITAMENTA

fo: aliae fpinae funt laeuiores, tenuiores, et inftar aciculae apice acuto
terminantur.

Alia fpecies eft fübrotunda, magis quam antecedens depreffa, in-
fiar vertebrae fuforiae (werve/ van een. fpil); fpinae digiti articulumlon-
gitudine aequant, et granulatae annulis quafi compofitae.

Prima fpecie vtuntur incolae contra morbos acutos, aquaeimmiffa,
addito pauxillo zingiberis.

Ad $. 22.

Spec. XX. Cidarem coronalem vaw rnzLsvw dicit de Kronswyze Gewelvf Teck
Cidaris covo-

na, et DAVILA Turban à couromne catal. Syft. lil. p. 177.

. VIII. : TET : b - PE à £. di
de ps Huius fpeciei indiuiduum ipfenullum vidi, Scripfit autem mihi de

eadem Cl. vaN PuELsvw haec:

. Vnum, quod vnquam vidi, fpecimen, quodque K/emianae Cidari
coronali (imile erat, quoad characteres fpecificos, licet magnitudine dif-
ferret, eft filiceum, non admodum obfcuri cornei coloris, ex ingenti
Cretae frufto productum, ani ambitu, taeniarum (f. ambulacrorum) per
paria confluxu, oris amplitudine (quousque ex figura B. Kleiniana colli-
gere licet) et papillarum dispofitione et fpecie cum xrErNIr icone per-
fecle fatis congruens. Eft itaque Febinus ille, petrefactus licet, anocy-
ftus, teftaintegra, (i.e. nullis manifeftis transuerfis rectis futuris diftincta)
fuperficie leuiter globofa, circumferentia orbiculari: (nam licet Fig. B.
kLrINIX oblongam fere circumferentiam, Zcbigometris accedentem, in-
dicat; pictoris tamen incuriae illud difcrimen potius adícribendum eft,
cum Z/ig. A. circumferentiam omnino orbicularem oftendat.) bafi pului-
nata, coluris f. areis decem, alternisanguftioribus, integris, papillisin-
fignioribus, miliaribus, non per rectas feries, neque ad longitudinem,
nec transuerfim, dispofitis. Ambulacris planis, ante verticis aream per
paria confluentibus; oris ambitu mediocri,

Hanc defcriptionem, concinne etperfpicue factam, ex beneuolen-
tia Cl. vaN PH&Lsvw accepi, Eique ideo hic publicasgratiasago. luxta
hanc defcriptionem colores pingi iuffi, Nam cum cretaeinnatus repertus
effet,

AP KLEINIDL DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 73

eflet, probabiliter ambulacra et papillae albido colore füperducta erant.
Caeterum ex icone patet, eodem, quo reliquis fpeciebus, modo huic Ci-
dari areas decem datas efle. | Ambulacra, ante ani aream confluentia,
vero(imiliter in ftatu Cidaris naturali fegregata erant, atque per vim, ei,
cum in petram mutaretur, ab extus illatam, coniuncta funt.

Ill. wArLcurvs l. c. p. 158. refert hanc fpeciem ad rotundos fphac-
ricos echinitas, GESNEnvs in tract. de petri, cap. XII. p. 34. etiam teftatus
eft, Echiniten coronalem reperiri: eumque dicit Echiniten eminentiis per
quiaque ordines triangulares, e vertice excurrentes, difpofitis. Atque cum
eodem conferendus eft Echinites difcoidi congener vmbonatus Lvip,
lib. Brit.o79 — $t. Witneiae et. Nortbamtoniae effoffus,

Echinus with. a fingle aperture, and without any Sinus. wORT. f.
b. Nortb. p. 274. tal. 10. f. 10. Conuexus eft et rotundus: radii dupli-
ces a centro verticisoriuntur. Maximum fpecimen fex pollices, alia ple-
rumque 3 aut 4 digitos aequant. Semperfpinis carensinuenitur. Icon
bona, at radii terni e centro progrediuntur, forte medius radius fucu«
ram in area indicat.

Echinites LANG. Zap. ffe. p. 122. tab. 3j. discoideus vmbonatus tub-
luteus mediocris, quinis radiis e duplici ferie, et quinis ftriis ex vnica
ferie transuerfarum lineolarum conflatis, interfüitia ftriarum papillis mi-
nimis occupanübus. — "Variat magnitudine, ad minimam vsque.
Parte prona hi Echinitae plani funt, baü leuiter concaua, in cuius
centro modo foramen, modo nullum obferustur. Parte füpina ro-
tundi, et, vtidictum eft, ftris papillisque diftincti. — Materia eorum
arenacea eft, ad lapidem calcareum accedens. In montibus comita-
tus Badeníis, prope Beerf/eim et. Luggeren inuenti funt.

soynGv. petrif. tab. Ll. f. 334. 335. eaedem icones ex LaNGi0 füum-
tae.

VAN PHZELS. p. 2$. 110... $. Gierfe - Eorlige Zee-egel. Cidaris hordeaceis
graaulis.

2

DAVI-

74 ADDITAMENTA

DÁVILA l, c. hos Echinitas, in Alfatia, Normandia, Italia, Helue-
tia, oris Coroimandelianis, et Anglia, reperi ait,

Ad $. 2 3.

Cidarem Corollarem vaw rngtLsvu Belgice Kranswyze Gewelvflect
et DAVILA Turban 2 conrol/e Gall, dicit. "Omnino vero haec fpeciesnu-
cleus tantum eft, cuius tefta perdita eft: atque vero mihi videtur fimile,
huc ab Auctoribus referri nucleos diuerfarum fpecierum, quemadino-
dum ex diuerfa latitudine ambulacrorum arearumque, quin etiam ex im-
preilronibus in areis confpiciendis coniicere licuit.

Ad $. 24.

H uds p Var. 1. Obtinut fpecimen mufei Dresdenfis, quod xttzNivs 72b.

i. snui;, VIII. f. C. icone defcribit, vt coloribus idem illuftraretur. — Fchisztae

T. VI. C. huius coroZaris lapis eftfilicis igniariinatura, colore nigrefcendü cinereo,

lineis eminentioribus albidis, oreque fatis amplo. In lineis hinc inde

quaedam tubercula remanferunz, quae minora funt, iniliarium magnitu-

dine, Ani ambitus, qui in icone non eft confpicuus, eft mediocris.

Caeterum Echinitae aimbitus eft omnino orbiculzris, formaque depref-

fa. Areae decem, quarum quinque minores in media parte. impreflae.

Ambulacra biporofa fuiffe videntur, nam duplex ordo longitudinalis
punctorum eminentium in ijs extenditur.

Si coniecturaelocus eft, putauerim Echiniten hunc effe Ci Jerem Sa-
eatilem $. 1. Q. tab. Il. A, B. petrefactam, externa vi depreffam, et tefta or-
batam. Interim nihil definiri poteft, donec Echinites tefta fua inte-
gra tectus inueniatur. Dubium eciam eft, an ad haac fpeciem omnia fe-
quentia Auctorum nomina referenda fint, cum forma quidem depretfa
conueniant; differant autem magnitudine arearum, et ambulacrorum.

PLINII P. 9. ib. 37. c. 10, huc non pertinet.

CONR. GESNERVS hanc, Ombriae nomine, cum Cerarmia comparatz
bonamque l. c. eius iconem dat, quam etiam habet ALpROvANDVS Jn
auf. met. p. éag.

Boer,

AD KLEINI£ DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 75

aBo&r. DE E007. f. 486. Brontia f. Ombria dicitur: differt r) colore ;
nam alii fant fublucei, fubviridis, fubfusci aut alterius. coloris 2) forma
vcl hemifphaerica, raro oblonga. Nonnullis bini funt circuli, inftar
modioli, qui fupra axin rotarum mouetur, et radios rotae füftinet: a
quorum fuperiore parte quinae lineae, aequalibus fpatiis inter fe diuifae,
procedunt ad inferiorem, quarum fingulae vtrinque ftriam habent. dos
tidem rurfus lineae eminentes a fuperiore circulo per media fpatia dis-
cedunt ad inferiorem, e quarum fi fingulis vtrinque multae lineae trans-
veríae pertinent ad ftrias proximas, (nter quas femper fünt humilia
Ípatia quadrata. Aliqui modo habent pofteriores lineas defcendentes
cum multis trausuerfis, et fpatiis non admodum longis. ^ Bona fane
deícriptio, vt mirandum fit; Auctorem non ad animalem originem hu-
ius petrefacti cogitafle.

MERCA T. fuf. zietall. p. 247. figurae bonge, .OOmbriam de coelo
cecidiffe ad fabulas refert, ipfam tamen ad lapides idiomorphos perti-
nere putat, animalem originem nefciens,

HOOK, À €. p. 284. t. IL. f. 2. 3. Silicei: Echinitae, alius maior,
quinque tantum areas offert, alius decem, vti noftrum fpecimen: am-
bo nuclei.funt tefta priuaci. — Dubius fum, an huc, an ad Ciz. mammiZa-
fem minorem pertineat //g. 2.

PLOT. 7. b. Stafford b. p. 179. cap. V. Drontias f. Ombrias &i com-
memorat regulare hemifphaerium formantes, cryftalli inftar transparen-
tes, et duritie filicem aequantes.— Nuclei fuerunt, omnibus Echinorum
partibus carentes. Vix dubito, quin et huc pertineat LoT. A v. p.
129. tab. XII. f. zi. Dicitur lapis viridi coeruleus, in medio poerfora-
tus, atque ab vtroque orificio circa latera fulcatus, inftar globuli ve-
ftüarii. Videtur mihi effe Cidaris corollaris, medio nucleo éxcauato,
quales plures in mufeis occurrunt.

LIST. Jap. turb. p. 220. tit. et fg. 1. Echinites orbiculatus, depref-
fus, filiceus. Exiguus eft, vix tres digiti partes latitudine, craffitie non
vltra quartam partem implet: ex vtraque parte planus, quinis dupli-
catis ectuberculatis ftriis in totidem interualla diuifus, In agro Ner-
jolcienff. collectus.

K 2 LV1D.

76 ADDITAMENTA

LviD. /itb. Brit. p. 46. no. et fig. 042. 947 — Echinites rotularis
fpoliatus filiceus. — Occurrit iuxta Hezizy in comitatu Oxoni-
enfi.

VALENTIN, uf. I, tab. 3. f. $. figurae vix mediocres defcriptio
peior.

wALCH. delic. nat. .. c. p. i$.
Ad hanc fpeciem propter formam depre(fam referri poffunt:

LANG. bif. lap. fig. p. 124. t. jj. Echinitae ouarii rotulares, viginti
ftriis, quarum decem a papillis, etaliae decem etransuerfis lineolis con-
flatze funt, interftitia ftriarum minimis punctulis occupantibus. -- Om-
nino hic tefta petrificata fuperftitit, cum illic tantum nucleus effer: Re-
ferri igitur iam fupra hi Echinitae propter tubercula variolata, ad Cida-
res variolatas vid. fupra pag. 47. potuiflent: cum tamen dubium adhuc
fit, eos huc referre malui.

povncv. petrif. p. 76. t. LII f. 3-45. 246. éadem ex LANGIO.

scuEvcnz. Oryd. p. 317. f. 44. Echinus depreffior albidus minor
filiceus. Coniicit etiam scugvcuzinvs Echinum faxatilem gvwpuit z2b.
XIV. 4. huic refpondere. Eandem iconem vid. zx. pbyf facra tab. LVIf.5.
BAIER. oryd£. Nor.p.35. tab. HH. f-56. videtur hanc fpeciem denotare,

DavILA catal. HI. p.178. T'urban à courolfe exNormandia, Lothrin-
gia et Germania.
LÀ

Var. 2. Var. H. Tab. XLV. f. 2.

Tab. XLV. Sumta eft haec icon ex nva. amboin. p. 337. tab. L1X. f. E. ibique
t2. dicitur Ecbiuites foliceus, coloris bruni. Simile omnino vidi exemplar in
mufeo Amici coLDHAGENII Med. Doct. et Profefforis hiftoriae naturalis

Halenfis: quod mihi videtur effe nucleus depreflus £cbizirae, a. Cidari

variolata quadam, Differt praefertim a fpecie fequente, oris ambitu

minori, ano oreque impreífis: craffiie minori, ita, vt media (it fpe-

cies inter primam et fecundam krLemNit. — Caeterum omnia figna adíunt,

quibus certo demonftretur, formam hanc depreffim fui(fe genuinam

Cidaris ipfius naturalis, Nam ipfa ambulacza et arcae in ipfum orisani-;

que

AD KLEINII DISPOSYITIONEM ECHINODERMATVM. 708

que ambitum finiuntur, fuperficiesque glabra indicat eandem interio-
rem teftae vbique lapidi adpreffam fuiffe. Color huic nucleo filiceo eft ni-
ger cinerafcens, maculis cinereo flauefcentibus prominentibusque,
Ambitus eius eft orbicularis. Areae decem, omnes media in parte ex-
cauatae, ambulacris eininentiores: haec funt excauata, atque feries fim-
plex punctorum iis eft imprefía.

Latus in figura apparet fuperius, in quo apertura ani confpicua
eft.

Cl. vAN PHELS. Z. c. p. 27. 26. 1. nva nomen interrogando addi-
dit fpeciei primae, quam aate i, e. Cidarem nudam nominat; ex diclis
autem apparet idem f[iftere nucleum, cuius tefta velíoluta, vel alia
perdita fit ratione.

Var. HI. Tab. VIE D, E. puo

Eft etiam nucleus Echinitae, filiceus, cuius protypon fortaffis eft. Tao. vU.
Cidaris variolata S. yg. Vab. V. f; Cizaris rupeffris noftra vid, fupra pag, DET
47. Coloris eft grifeo nigri, partibus eminentioribus albidis, creta
obduétis. Areas decem adfuiffe indicant ambulacra excauata totidem.

Neque affularum, nec papillarum vllum remanfit veftigium. Os. anus-
que fatis ampla funt. In ore partes quinque eminentiores albae, quae
forte fuerunt dentes animalis; a priori certe eft diftincta.

Ad $. 35.

Cidarem afterizantem CI. v. ruzrsvat vocat Geffarzde: atque hanc C/daris dfe
. - -- TI24ANS.
fpeciem J. c. p. 29. no. 3j. Gterrewrat Zee-eget.

Accepi fpecimen, quod kzzrNivs depingi curauit, ex mufeo Dres- T- VIII. F.

denfi, atque vidi, hunc echiniten non novae fpeciei nomen mere-
r. Etenim Echinites CiZeris veriolatae cuiusdam vel Cideris Diadema-
iis $15. p. 36. minoris vel Cidaris rupef?ris. Ipfae ftriae, quae tubercu-
la ftatim cingunt, non adeo longae, neque adeo manifeftae funt in Echi-
nite, quam in icone pingantur, —Ortae videntur eaedem a plicis, quas
in margine eminentiarum maiorum nonnunquam obferuarelicet. Hae
minimae firiae, inftar fulcorum aliquantulum excauatorum ad apicem

K 3 tuber-

Tab, XLVI.

f, 5.

78 ADDITAMENTA

tuberculi diriguntur. — Caeterum forma huius Echinitae eft orbicularis,
e: depreíh. Eminentias maiores alia minora granula in circulo am-
biunt. Ipfa tefta in fpatum calcareum mutata et : nucleus creta repietus
eft.. Vndenam fit, non accepi.

Tab. XLVT. f. s. delineata icone. traditur petrefacti alicuius: im-
preffio, quam Ill. Warcnivs putat effe Cidaris afterizantis ignotae
fpeciei. Ipfum fpecimen in mufeo Eiusdem reperitur, eítque in duo
frafta diffradtum, quod fiffura trans iconem ducta fignificatur. — In la:
pide argillaceo , coloris bruno cinerafcentis, impreffa eft fphaerica ex-
cauata fuperficies, in qua lineae excauatae rectae f. fulci ex vno centro
ftellarum in modum excurrunt, — Quodfi alio in. fitu. has lineas obfer-
vaueris, rhombos formant, linea diagonali diuifos, quorum minores
a maioribus cinguntur. In lineis excauatis punda eminentia, quae
fractis fpinis (unt fimilia, confpiciuntur. , Nullum autem tuberculorum,
nec ambulacrorum nec futurarum, nec teffae, neque aliorum in Echi-
nitis obferuandarum partium apparet veftigium. Ea propter tantum
huius corporis mentionem feci, quoniam fphaerica figura fpeciem Echi-
ni indicare videtur, eiusdemque.eft. fenzentiae Ill, WarcHrivs, hoc
fubiectum, raram Echinitae fpeciem iudicans, Vid. Ejusd. delic. mat.
Suppl. p. 229. Tab, X. a. Jos Atque fig. 4. ib. offert impre(fionem
conuexam. Tubercula- Ti pofita. fuiffe. conücit Cl. A., vbi lineae in
vnum punctum coeunt; vel effe folum internae echini fuperciei vefti-
gium. De reliquo hoc exemplar eft ex regione Stargardenfi,

Ad. 26; 27.

Mihi (31e hoc genus non vere videtur a C/7are miliari, vel varivclata,
vel sammnidluta , affülis differre, nam in illis ipfis plerumque etiam e-

' videns eft affularum feu fcutellorum per transuerfas futuras nexus, etfi

in aliis propter frequentiam tuberculorum et denfitatem ipfius teftae ob-
foletus animaduertatur. Itaque confentio cum Cl. va PurLsvw, qui
has fpecies fub vnum genus cum Cidaris fpeciebus, quarum teftae am-
bitu circulari inftrüantur, retulit; — Nollem autem fpecies cum priori.
bus confundi, cum adíint aliae differentiae fpecificae, quibus a fe inui-
cem diftinguantur,

Belgis

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 79

Belgis Cidaris affulata P/sn£&wyze Zee -ege/ et Gallice Turban 2 pan-
"eaux dicitur. — Germanice forte — Der getüfelte Meerige] — dice-
retur.

Ad $. ag.

] Eft haec fpecies Br ontias fauogineuys Auctorum, | Quem, praeter
Ortranivx, cuius deícriptio a KLEI1NI0 iam commemoratur, defcri-
bunt:

Wonnurivs in AMxf. p. 77. icon zia/a: quinque radiis prominerr-
tioribus ab apice ad baíin excurrentibus, quorum quiuis duobus ordi-
nibus foraminum quadratorum conftat, illis fimilium, in quibus apes
mella fua condunt, — Inter hofce radios quinque ordines duplicatorum
foraminum quadratorum, fed latiorum continentur,

Exc£L1vs de re metal. cap. 47. p- 22. quoque filicis candidi
meminit, in cuius fuperficie cellulae quafi apum in fauis.

Womnnivs autem putat hunc a. Broztía fauogineo differre, cum
quo tamen comniungit lll, Warcnivs l. c. p.272.

oLiG. JAcon, Maf. reg. p. 35»
nomatol. bif. mar. T. I1. 3o.

W aLcH. delic. nat. II. p. 177. tab. E a. fig. 3. icon , ipfo Auctore
Rer, non fida eft. Dicitur nucleus cryftallinus, Echinitae oblongo
rotundi, cauis hexagonis, quae paullatim fiunt angufliora et in apicem
terminantur, compofiti. Caua haec oblique verfus balin tendunt. Cry-
fiallina pars infidet lapidi corneo.

Orizinis huius formae hanc fubiungit Ill. Auctor rationem. Eft
nucleus Echinitae affülati, cuius futurae hexagonam afiulam includunt;
iuxta figuram harum futurarum cellulae formatae funt, — Si enim aqua
ilii corpori inclufa in cryftallum — mutatur, fiat idem necefle eft, o-
pe particularum cryftallinarum inuifibilium, quae ad latera, quibus cir-

cumdantur, tendunt, atque primum eorum rimas explent: quae cum
» : etam

So ADDITAMENTA

etiam hic locum haberent, fequitur, vt primo futurae adimplerentur,
et deinde particulae cryftallinae verfus mediam partem tenderent, et
cum iis, quaeillic iam aderant, non vero cum tefta echini, cohaere-
rent. Apice terminantur hae cellulae hexagonae ideo, quod cryftal-
lus, quae futuris infidebat, aequabiliter oriebatur atque hinc in vnum
centrum coibat,

Reperitur elegantiffimum huius fpeciei exemplar in mufeo Sereni/-
frmi Principis FRipERICI Canour a Scboarzburg Rudelfladt caius enu-
nificentia illud ipfum communicatum accepi.

Singularis itaque huius corporis fiructura accuratiorem iconem
mereri videbatur, quam iam in ipfo libri titulo exhibeo, et quid de
hoc corpore fentiam, breuiter indicabo,

Alia et inferior eius pars eft cornea f. filicis igniarii folida, fupre-
ma parte truncata, quafi fit cultro abfciffa. In baíi huius corneae pat:
tis apparet eam effe fruftum Zcbinitae, ad Galeas Ku giN11: perti-
nentis. Nam eadem oris, atque ambulacrorum papilloforum adeft ra-
tio, quae in fig. C. D. Tab. XVI. delineatur: ambitusque eiusdem o-
valis idem demonfítrat, Maiori igitur iure hoc fípecimen ad Ga/eas
refertur: cum tamen Warcuivs idem cum Broztia fauogimeo Orga-
ai comparet, de quo Krziwivs in hac paragrapho, noluiidem hic
praeterire.

Alia fuperior pars, priori innata, et cum eadem intime nexa, eft
quarzeairansparens, i.e. cum. W ALcuro cryftllina. Viginti fe-
ries cellularum, quarum binae vicinae alternatim maiores funt, mino-
resue, ex ambitu ad vnum verticem adícendunt, et quo magis vertici
propiores, eo minores fiunt. Cellulae hae non folum funt hexago-
nae; fed vel pentagono, vel hexagono, vel heptagono margine
ambiuntur, qui autem mox in quatuor latera contrahitur, quae cellu-
lam pyramidalem tetra&dram forment. Cellulae nempe maiores, quae
probabiliter areis maioribus Frh;m; quondam fuppofitae fuerunt, plu.
rimae funt heptagonae, auum vno latere cum futura ferrata et altera cum
cellulis arearum minorum tribus iungantur. Pauciores cellulae maio-
ves, quibus duae tantum cellulae minores adiacent, funt hexagonae.

Cellulae

AD KLEINiI DISPOSITIONEM ECHINODERMATYM. 8«

Cellulae e contra minorum arearum vel pentagonae funt, eaeque me-
diae fünt ex tribus, cum cellula maiori nexis, vel hexagonae. Si igitur
cellulae maiores funt hexagofiae, cellulae minores eandem quoque figu-
ram offerunt: fi vero maiores margine heptagorio terminantur, mino-
res alternatim funt pentagonae et hexagonae; vti ex figura noftra ap-
paret.

Iam fi de modo, quo haec cellularis ftructura. formata fit, fenten-
tia dicenda eft; videtur mihi, Echiniten prius cauum fuiffe, atque in-
ternam affularum fuperficiem cryftallis fpatofis pyramidalibus tetraédris,
quarum bafis cum affularum figura conformis fuerit, obfeflam, vti talem
Echiniten zixNzvs in Anf. reffin. tab. IT. fig. 9. (vid. fupralp. 22.) ha-
bet et nos etiam pofthaec defcribemus, et depictum tradimus in 7a/.
XLIV. f. 7. Deinde maffa quarzea foluta, hunc nucleum expleuitatque
latera cryftallorum obduxit, bafis autem repleta fuit maffa minus foluta,
atque lapidem corneum formauit, Accidit deinde, vt tefta Echini cal-
carea, et cryftalli calcareae disfoluerentur, atque fic nucleus remaneret
quarzeus, in quo impreffiones cryftallorum, atque in baíi imprefía for-
72 Echini confpicua remanferunt. — Vnde vero et cur maffa lapidis cor-
nei eo in loco, quo cum cellulis quarzeis coniungitur, truncata quafi
fueri, explicarenonaudeo, — Eiusdem eft fententiaePerill. pano pz nno-
CKENBVRG, quam expofuit Cl. warcnivs. vid. Narturforfcb. LX. Stück. p.270.

Ex iis, quae iam dicta funt, apparet, kxLEiNi figurám non conuenire T. VIII. f, G.
cum Zrontia favogineo oLEARII. Figuraenim 725. VIIT. G. fragmentum
Echinitae aífülati offert: cuius tamen characteres ex icone non fatis pa-
tent. Defcribam igitur hic fpecimen, quod, quoad affulas, bene con-
venit cum Kleiniana 1cone. Eius maffa eft calcarea fpatofa, ferro in-
praegnata. Ambitus eiusdem eft ouatus, atque verticis fitus affularum-
que extenfio coniecturae locum dat,id effe Echiniten ad Ge/eaz ktziun
referendum. | Nam oris anique nulla certa adfunt veftigia. "Vertex fra-
étus quodammodo et fpato repletus ani ambitum, fi adfuit, deleuit, at-
que bafis terrea maffa ita eft obrecta, vt neque oris fitus neque figura ap-
pareat. In fuperiore fuperficie occurrunt decem areae, quarum fingula
media futura longitudinali in duas partes et futuris transuerfis in atlulas

diuiditur vel pentagonas, vel hexagonas, vel heptagonas, pro ratione
lati-

Spec. XXI.
Cidaris Sar»
dica,

"Tab.EX A.B.

82 ADDITAMUNTA

latitudinis affularum, quae funtinareis minoribus. Nempe fi affülaeare-
arum minorum eandem latitudinem habent cum afífulis arearum
maiorum, ambae funt pentagonae, cum futura vna fit recta, altera
ferrata; (i vero illae his funt anguftiores, vtraeque fiunt hexagonze, fi
duae arearum minorum cum aflila una maiori ne&aatur; he-
ptagonae vero maiores, fi tres anguftiores cum ea cohaerent, vid. tab.
LIV... 6: 7i: quemsd imodum rraNcvs in fpecie fequenti demonftravit.
Etfi in exemplo, quod defcribo, lamina exterior fpatoía, in affuias di-
vifa, videatur cefta in fpatum mu:ata efle: tamen nullum eminentiarum,
ne microfcopio quidem, animaduertitur veftigium. — Nucleus ex lapide
calcareo eft compofitus, — Reperitur in mufeo. Z?zeriano.

Specimina, quorum kLziNiIVs Icones exhibet, funt fragmenta tan-
tum Echinitarum, neque vllam Auctor indicat rationem, cur ea Ecbimis

auocyflis adfcripferit, cum omnino mihi videatur veroámile ea : ipfa, ad
Galeas referenda cie.

Ad $. 29.

Ab AtpnovaNpo defcriptio haec datur. Magnitudine fere pue-
rorum capitis, eaque, quae in Z7yrrheno, et Hadriatico mari nafcitur,
maior, vt s aquae libras caperet; in fuperiore parte gibba, etro-
tunda, in iuferlore vero quodammodo plana. — Circumferentia duo-
rum dodrantum et palmi. | Euidenter in hac apparebat calyx (i. e cor-
pus teftae), in parte anteriore albus, in quinque partes diuifus, qua-
rum fingula tres haber taenias: media eft futura ferrata: binae aliae co-
lore funt caftaneo,, crebris foraminibus pertufae, quintuplo maiores ca
futura. Os, dentes, etanu:, vt in congeneribus. "Tota exterior tefta,
a fpinis denudata, ferrugineo colore e(t, in qua ferrae maiores et mi-
nores, colore flauo; fed transueríales illae, quae parailelae erant ia-
tus, extra quidem quoque apparent, fed figura diuerfa, Sunt enim in
medio latiores, in extremo anguftiores, et vbi latiores, ibi tuberculo-
rum plenae: qualia et in interuallis confpiciuntur, fed minora. Prope
os maiora crebriora funt, et parua abíunt.

Defcriptio noftra, ad exemplaria, quae in mufeo Lizctiazo (in
€ifta 116. no, 51.) et mufeo Tieriano reperiuntur, facta.

Teff [4

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODFERMATVM. 85

Tefla colore ex cinereo flaucfcenti rubra magna, orbicularis, le-
viter vertice depredo, bafifere plana, et magis flauefcente.

In erets smaioribzr, vbi maximae, tuberculorum maiorum feries
longirudinales octo vel duodecim, quae in transuerfis et parum obli-
quis feriebus funt poficae, in fingula affüla feries vna; inter fingulam
maiorem alia minora et minima granula difperfa funt. Similis eft ratio
arearim minori, in quibus quatuor vel fex feries longitudinales tuber-
culorum. Sutura media impreffa, et aliquo modo excauata eft,

Aabulacra decem porofa, imprefía, quinque paribus pororum,
in arcuatis ordinibus fitorum, ita, vt duo fuperiora paria ab inferioribus ple-
rumque tuberculo quodam aliquantisper fegregentur; inter reliquos po-
ros tubercula minora.

'Os paruum, feu quod tertiam diametri partem vix aequat, decies
finuatum, labiis fubincuruis et reflexis. Max///ze f£xae hoc. in exemplo
funt cafu fraclae: remanfit tam en veftigium eas fecum nexas fuifle. In figu-
ra KrLgiNG , vt et in fpeciminibus meis, fcuta pentagona, quae anum
cingunt, perdita funt.

Bowaw. recr. I7. p. 92. 110. 19. frg. 19. dicitor Echinus-aculeis, digi-
talem craflitiem aequantibus, orbatus, colore tophaceo, aut oleaci-
no. &mmsrOorTELIS Fehinometram pelagiz huc refert, Procul dubio
noftram fpeciem intelligit: icon. quidem 4/2, aflulis tamen conuenit.

Sine dubio etiam huc referendae funt ScitLAE zb. XTIJ. fig. t. et
tab. X XVI. fig. B. eti hic papillae paullo maiores, et rariores, neque
areae diligenter fatis pictae videantur.

PowToprrpaNvs : bifferia naturali Norsvegica p. 320, defcribit
Echinum, cuiusicon cum Kuriwi figura. multum conuenit: eundem-
que commemorat Cl, o. r. wütLrn in Zool. Dan. prodr. no. 2845. addit-
que eum vix efle E. efcilentem suctorum. Norvegis dicitur — Kraye
Bold, Jgeltiaer , Bufldivel, Julkier, Krake. baller, Soe -aebie. Islandis
Jul.

L 2 PLANcVS

"Tab. LIV, 4.

Spec. XXIT.

$24 ADDITAMENTA

PLaNcvs in comment, Bonon. l. c. p. 236. tab. 1. f. 4... quam in Ta-
bula LIV. f. 4, repetimus: obferuationes de ftructura afiularum in
hac fpecie inftituit, quae Ei Echinometra magna, melo marinus nomi-
pata, dicitur, Areas, quas triangula vocat, et maiores et minores in
duas diuidi poffe partes oftendit, quae denticulatae funt, et partem
quamque dimidii trianguli totidem heptagonis conftare irregularibus.
Duas enim partes laterales parallelas omnino iacere, vt ea in parte, vbi
connectuntur cum alio triangulo, tribus lateribus conftet heptagonum ;
in ea vero parte, vbi dimidia triangula necuntur, duo tantum latera
poffdeat heptagonum. —At vero exfigura patet hanc ftructuram efle
tantum aíffulis arearum maiorum propriam, in minoribus enim affulae
pentagonae et hexagonae alternant. vid. 'Fab.LIV. f, 6.

Vaw Putus. p. 29. 170. 19. Sardifcbe Zee- ege... Cidaris Sardica. Po-
nit poft hanc aliam fpeciem Noricem, ad quam refert. Szs. rbef. IIT. tab.
12, f. 9. quae tamen ad primam fpeciem pertinere videtur. Nam fpe-
cimina Cidaris efculentae maiora adeo funt euidenter affülata, vt hac
inre omnino cum hac fpecie conuenisnt, Differunt autem primo fi-
gura, quae magis ad conoideam accedit, ore maiori aliterque conftru-
éto, tuberculis crebrioribus, nec in rectis feriebus pofitis, et ambulacris
tribus pororum paribus pertufis.

Ad $. 3o. Tab. X. A. Cidaris flemmea.

Lisrreu fynonymon ab Auctore huc relatum non pertinet ad
hanc fpeciem, fi ea reuera a prima Cidaris miliaris fpecie differt: quem-
admodum ex icone et fpeciminibus a me vifis eamomuino differe patet.
Duo vidiexempla, quae huic a Krxiwio datae defcriptioni et iconi omni-
no conuenirent, in mufeo Cl. GoLpnacrzNi, eorumque defcriptionem
hic fubiungam.

Tefla coloris;eft oliuaceo viridis, tuberculis ambulacrisque al-

Cidarisflam- bidioribus. Figura orbicularis, ambitu leuiffime finuato, hemifphae-

aned.
'Tab. X. A.

rica f. vertice deprefTo, magnitudinis mediae.

reae

AD KLEINKII DISPOSITIONEM ECHIZNODERMATVM, 85

ZAreae decem, euidenter affülatae, omnes in medio verfus fupe-
riora tuberculis maioribus vacuae, etin fingula duae tuberculorum fe-
ries, ambulacris vicinae, ad verticem adfcendunt. — reae maiores in
media latiffima narte duodecim feries tuberculoruzm maiorum longitu-
dinales offerunt, verfus ba(in vbique tuberculis obfitae funt. Proxima
ab ainbulacris feries tuberculorum exterior altius media parte adícendit,
nonu tamer verticem prorfus attingit. Media arearum pars aliquo mo-
do leuiter eft caua. — Zfreae szitnores eleuatiores funt maioribus, et tres
feries tuberculorum maiorum offerunt, — In. emnibus areis tubercula
maiora, quae miliarium magnitudine funt, minoribus granulis cin-
guntur, Affulae in maioribus areis duplo latiores funt affulis minorum
arearum: — Ratione ftructurae conueniunt cum priori fpecie: in areis
nempe maioribus funt heptagonae, et in minoribus hexagonae cum
pentagonis alternant. — Zfz;balacra angufta vix duas lineas lata , porofa,
pororum paribus ternis, obliquis ordinibus transuerfis, quibus minima
interiacent granula.

Bafís leuiter puluinata, albidior,in cuius ambitu prominentiores
areae minores manifefte apparent. Os paruum, parum retradtum, de-
cies finuofum labiis fubreflexis, bafi arearum minorum emarginata.
Maxillae fixae tenues, rectae, obtuíae, emarginatae apice, foramine
triangulari pertufae, lamirra non fecum nexae.. 71745, vt in figura, fqua-
mis pentagonis cingitur.

Cl. vaN PugLsvM Z c. p.28. no. 5. Gevlamde Zee-egel. i. e. Cidaris
flammea.

Ad $. 31r. Cuaris variegata, Tab. X. D.C. Spec. XXIII,
Minus huius fpeciei exemplar in mufeoSereniff, Fnrprmii Ca- Cris ve-
x cs . , . riegaza.
noLI Principis a Scbwarzburg Rudelfladt reperitur. Tab, X. B.C.

Areae mediae colore rubro f. rofeo a latere vtroque ferene viridi,
ambulacra viridi albefcenti, vti etiam bafis albido infigniuntur. Affü-
lae lineis transuerfis flauefcentibus indicantur. In qualibet affüla area-
rum maiorum, vbi eae latiffimae, tria aut. quatuor veftigia tuberculo-
rum confpiciuntur, quae etianr minoribus granulis cincta fuerunt. /freaz

L 3 minorex

$6 ADD&TAMENTA

minores paullo eleuatiores funt, et tribus feriebus tuberculorum obfitae
fuerunt.

Ambulacra poro[a,tria pororum paria, obliquis ad(cendentibus trans-
verfis ordinibus pofita offerunt,

Os fübrotundum, leuiffimefinuofum. — 4; fquamae defunt inhoc

fpccimine, etloco earum foramen orbiculare patet. "T'eftae ambitus
eft orbicularis et fubangulofus.

Etiam haec eft rarior fpecies. Indicatur in Sen. ebef. HII. t. X. f.

5. p.20. Echinus marinus coerulefcens, fubtus et fupra flauefcentibus
radiis ornatus.

Gvarr. tef. t. 107, F. Echinometra compreífa, fubrotunda, papil-
lis minoribus in quinque elatis radiis viridibus diuifa, et in quinque aliis
albicantibus diftincta.

Vas Puzrs. f. 28. fp.iz. Bontgef latte Zee- eged.

Ad $. 32.Cidaris puflulofa. Tab, XI. A. B. C. D.

peo Redle varietates, nec fpecies, e xiltimangan funt, hac paragrapho
idaris pnu-

fiufa. €numerata fpecimina: vel faltem var. «. ex 2. funt varietates fibi maxi-
me propinquae, ita, vt plura indiuidua viderim, quae eodem iure potiint
ad primam vel alteram varietatem referri, Nulli enim funt limites in
frequentia tuberculorum, neque alia funt figna characteriftica, quibus
a fe inuicem difcernantur. Coniungo itaque has duas varietates, ea-
rumque partes iuxta fpecimina, in mufeis Z7zeríano et Linckiano reperi-
unda, deícribam.

Tab. XI. A. Defcriptio.

B. C AC : ; .
Tvfla tenerioris ftru&urae; Color bruno cinereus, parum in ru-
brum inclinans, areis minoribus dilutioribus, bafi magis albida, tuber-
culis fubrubris.
Areae decem. — In maioribus eminentiae in lineis transuerfis, pa-
rum obliquis, ita locatae funt, vt primum proxime a vertice fibi fuc-

cedant

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 87

cedant fingulae, deinde fequantur duae feries ducrum tuberculorum ;
tum duae feries terna, tum quaterna, porroquina, denique in maximo
teftze ambitu fena tubercula habeant; quae poftea eodem modo numero
tuberculorum verfus bafin feu os decrefcunt. 1n media arearum parte
futura, quae transuerfim inter fingulam eminentiarum lineam transucr-
fam, inftar fulci, excurrens, affulas conftituit, Juxta fulcum granula
minima, nudis oculis vix confpicua, pofita funt. Praeterea difcus f.
fuperficies affülarum fuperiorum eft, inftar panni f. corii afperi fub-
Ícaber.

Areae minores duabus eminentiarum feriebus ornantur, quibus ra-
rius granula minima, et linea obfolete ferrata interiacet: eaedemque a-
reis maioribus parum fünt eleuátiores, praefertim verfus verticem f.
juxta anum.

Ambulacra porofa, prope ab ore lata, quatuor feu quinque paribus
pororum, in lineis obliquis excurrentium, compofita: quae vero, fi
ambitum teftae maximum tranfcenderint, per fingula paria in lineis fle-
xuofis ambulacrum anguftum conftituunr.

Os amplum, late finuofum, fimile ei, quod Tab. XT. f. B. reprae-
fentatur, etfi naturalis forma orbicularis et regularis magis fit. In bafi
arearüm maiorum media lineola eminens: bafis vero arearum minorum
in medio eft emarginata,

Anus ei, quem Zzz, C. indicat, fimilis, foramine medio integer-
rimo orbiculari, quinque fübouartis f; obtufis pentagonis, et perforatis
fruftulis totidemque minoribus triangularibus fquamis circumdatus. Prae-
ter quinque maiora foramina in apice arearum minorum funt minora,
quae in interiore teftae praecipue patent.

Altitudo vix pollicem, latitudo duos diametro aequat.

Figura Krzrsir bene cum noftris fpeciminibus conuenit.

Specimen

jab. XI. D,

Spec. XXV.
Cidaris gra-

nulaza.

ADDITAMENTA

Specimen, cuius iconem Krziuivs dedit, ex mufeo Dresdenfi

accepi, et vidi iconem hanc eidem omnino conuenire. Color ares-
rüm eft dilute cinereus viridefcens, medio et verfus verticem rube-
fcens, tubercula albida, quaedam, quae ori vicina funt, violacea, ba-
fis ipfa eft albido flauefcens.

Areae ipfae media in parte parum excauatae, futura ferrata fecum

nexae; tubercula eo ordine, quem figura oftendit, difpofita, cincta
minoribus granulis. Reliqua fuperficies fcabra, quae fcabrities , fi mi-
crofcopio fimplici eam perluftreris , a minimis pilofis feu fetofis emi-
nentiis efficitur.

Ex Szaz :£bef. III. pertinet ad hanc fpeciem et quidem ad varie-

tatem primam eab. X. f. 9. E. marinus nodiformis: qui quindecim infcri-
ptos monftrare dicitur radios, ftellae in modum expanfos, rofeo colo-
re: inferne eft pallidiffime rubellus. ;). f. v. eiusdem formae, colore
aurantio. et /j. f. 1v. coloris purpurafcentis.

Deinde f, t. X. f. ij. varietas paullo maior, colore Kermefino ve-

nufta, radiis dilute cinereo flauefcentibus,

Sz. IIl, t. XIII. f. 5. huc referri nequit, vt vult Cl, vas Parrsvw:

qui ipíe

var, a, dicit Digtpriflige Zee - eget. p. 28. m0. 7.
— p. — Yihbwifige Zee- egel. ib. mo. 8.
— y.— Bynanaaktte Zee - egel. ib. fp. p.

Ad $. 35.

3
Cidaris granulata. Tab. XI. E.T.
Reperitur huius fpeciei exemplar in. susfeo Limbiauo no. 28. ciff. t4.
Tefia eft fuborbicularis, fere angulata. zfrearum media pars tuber-

Tab.XLE.F. tis nuda, feu laeuis, obfcure viridis, areae zimoeres omnino hoc co-

lore tinctae. Margo arearum maiorum autem viridi cinereus, quo colore
etiam eft tota bafis praedita, quae praeterea eft fübconuexa f. puluinata,

In arearum maiorum latere vtroque feptem feries longitudinales,

tuberculorum, quarum quatuor minima offerunt: in areis minoribus v-
trinque quatuor.

éutura

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM., 89

Sutura, argute ferrata, in media arearum parte eft confpicua, ex
qua affülae minores conficiuntur, quarum numerus pro magnitudine te-
fiac variat.

Ambulacra porofa, paribus ternis pororum in triangulo fitis,

Os quatuor linearum diametro, fub(inuofum, labiis vix confpicuis,
Maxillae frxae triangulae, apice emarginatae.

Anus circularis, margine decem fquamulis, rofae inftar expanfis, vt
in Tab. XT. f. C. cincto, in quarum maioribus etiam foramina.

Altitudo teftae tres pollicis partes, diameter transuerfa vnum cum
dimidio aequant,

Singulare eft in hac fpecie, quod eae partes, quae in aliis maxime
tuberculis obfidentur, nudae fint. lam fupra dubitanter interrogaui, an
E. Globulus, vxNN. ad hanc fpeciem pertineat: vid. pag. 32. Nunc vero,
ipfo fpecimine mufei Lin£iani diligentius infpecto, in angulis f. apicibus
futurae ferratae pori alterni impreffi apparent; adeo, vt fere pro certo
affirmare liceat, hanc fpeciem fiftere Ecbimum Globulum Laws.

VAN PHELS. f. 27. fp. 4. Zandkorlige Zee-egel. — Cidaris granulis are-
neceis,

AdG. 34. Cidaris teffellata. "Tab. XI. G. Spec. XXVI.
Echinites hic depictus eft calcareus, ^ Quoad formam Cidari 74. Boc e

XI. A. B. fimilis, — reae eiusdem decem manifeíto funt. a/fwatae, atque Tab. xi, a.
in affülis feries punctorum albidorum, quae certe fuerunt. tubercula,
difpofitae. In icone a xLEiNIO data haec puncta non expreffafunt; cu-
raui autem, vt eadem viuis coloribus confpicua redderentur. Areae et-
iam futura media ad longitudinem diuiduatur. — 4mbz/acra decem, bi.
porofa, pororum veftigiis, arcte fibi appofitis, ^O; circulare, minus,
etretractum. Color lapidis flauo cinereus. — Quae quidem (igna du-
bium me reddunt, an varietatem Cidaris puffulofae vel diftinctam fpe-
ciem iudicem. Interim minora tubercula, minus os, et figura de-
pzeífa pro fpecie loquuntur.

—.— Praeter Cl. vas Pnztsvu, qui hanc fpeciem Leyendaz, i. e, Cida-
rem teífellatam dicit, p. z7. vo. z. nullum Auctorem fcio, qui eius me-
minerit. Forte tamen huc pertinet Ecbinites ffbalaris diclus, quem quin-
Ett M: que

€

go , ADDITAMENTA

que gerinati ordines linearum in totidem fectiones diuidunt. Verf. der
Merkwürd. v. Bof. p. 259. t. XXII. G. 'Tefta eft affulata, circa anum quim
que foramina hiant, in affülis funt tubercula miliaria, — Nulla in deferi-
ptione mentio fit de ani fitu; neque icon follicite fatis facta eft: fucura
enim, quae areas diuidit, recta pingitur, quae in nullo locum habetex-
emplo.

Ad $. T

Ananchytis mEncA TI zzetalorb. p. 31. non pertinet ad hoc genus,
fed ad cerdiforimes Echinitas f. ad Spatangos kLzrNir, quemadmodum
recte air Ill. svarcmvs Z, c. p. i70. lgitur eius defcriptionem et, quae
notatu digniora funt, fuo loco ad $. 98. indicabimus.

Spec.XX VIL, Ad $. 36. Cidaris botryoides. 'Tab. XI. H.
Cidaris, Bo- Exemplar mufei Dresdenfis eft nucleus calcareus Echiaitae fufco
Vues cinereus, in quibusdam locis teftae fruftula remanferunt, quae viridi
colore infigoiuntur, Sutura in areis media ferrata apparet. Areaemi-
nores maioribus funt magis eleuatae. —Ambulacra biporofa fuerunt:
puncta enim duo remanferunt, quae linea transuerfa obliqua neéctuutur.
Similia fpecimina in Cl. corpnaczui: collectione vidi, quorum
color eft cinereus, hinc illinc flauescens, lapidis natura cornea, Alter
horum Echinitarum maior eft, duos diametro transuerfa digitos aequans,
figura depreíla, peripheria circulari, tefta maximam ad partem tectus,
Areae omnes futura media longitudinali in duas partes diuiduntur, affu-
lae autem transuerfae non manifeftae funt. In areis maioribus duae fe-
ries tuberculorum, magnitudine variolatorum, adfuut; quae autem
maíla lapidea ita obducta funt, vt vera eorum fgura definiri nequeat,
Areae minores conuexas f. nodofas quidem eminentias offerunt, quae
tamen ab affülis productae e(le videntur. Zlmbiacra duabus arcuatis pun-
&orum eminentium, quae in naturali Echini ftatu pori fuerunt, ferie-
bus compofita funt. Os lapide corneo tegitur. 755i peripheria, qua-
dantenus patet: orbicularis fuiffe, et tertiam fuperioris diametri partem
aequaffe videtur. In fpecimine minori omnia fere conueniunt, Sed
ambitus Echinitae non eft circularis, fed ellypticus: quod vi externa
premente factum efle videtur: eft enim etiam tefta hic illicve rupta et

fracta,

AD KLEINII BISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, [03

fracta. In areis affulae conuexae euidenter apparent, uti in. KLEINIANA
figura 7z5. XI. H. Sed tuberculorum nullum eft veftigium. — Si micro*
fcopio vtaris, fuperficies fcabra comparet, ac fi minoribus effet granulis
obíeffa; Qr; ambitus médiocris eft, tertiam bafeos partem aequans.
Reliqua, vt in priori fpecimine.

lam ALDROYVAND. 7f. viétall. p. 457. iconem huius fpeciei dedit,
pro tempore fatis bonam; Dicitur ibi Echinites laeuis, valde durus et
lucidus, figuram mefpili aemulans. In parte globofa habet quinque tae-
nias aequaliter diftantes, ad formam ftellae, quae poftea in centro con-
iunguntur. Sed illi radii concluduntur duabus lineis, punctis infigni-
untur, et definunt in ftellam, quae ftellae marinae formam cum quinque
radiis exprimit; Spatia, quae radios interfunt, quadrangula referunt
acetabula ,Polyporum.

Gidarem Botryoidem vAN PHELSVM f. 27. 110. 3. Geribde Zee-egel 1. e.
Cidarem coflatam nominat.

Ad 6.58. Cidaris toreumatica. Tab. X. D. E.
i Sp. XXVIII.

Huius fpeciei exempla accepi a Cl. gouawo, Confiliarioaulico, et Ciduris rs.
Cl. cotpracENio. Ampliorem itaque defcriptionem fubiungendam eíle T X5 Di E
putaui hanc: ERRCUL
Color zeffae eft cinereus, leuiffime vel coerulefcens, vel viridefcens,
bafi et ambulacris flauefcentibus. Figura hemifphaerica, vertice parum
cleuato, ambitu circulari.
Areae decem, in quibus omnibus et fingulis duae feries tuberculo-
rum ab ore ad verticem proxime ab ambulacris extenduntur. Margo
tuberculorum, cui papilla nectitur, eft crenatus f. plicatus. Minoribus
granulis in circulos difpofitis haec cinguntur, atque eadem etiam me-
diam arearum partem occupant. Praeter haec tubercula areis infcul- -
piae funt lineolae transueríae excauarae, quibus fuperior f. conuexa fuper-
ficies, vt KLEiNIvs ait, fit coelata, [n «reis maioribus quatuor feries
harum excauatarum lineolarum reperiuntur, quarum binae proxime am-
bulacrisadiacent, et tubercula maiora ab his feparant; binae autem intra
feries tuberculorum pofitae funt, Exterior et interior feries lineola-
rum, quae tubercula cingunt, fibi funt oppofitae, et cum tuberculis fitu
Íuo alternant, interiores autem vicinae alternantes funt.
M 2 In

92 ADDITAMENTA

In 2rezs zuünoribur duae tantum lineolarum feries intra tubercula
eodem modo pofitae funt, exteriorum autem nullus eft locus. Hae
lineolae infculptae a vertice ad peripheriam teftae maximam maiores ec
euidentius confpicuae funt. In bafi autem, quae frequentiora habet tu-
bercula minora, vel plane euanuerunt, vel inftar punctorum imprefífo-
rum transparent.

Ambtulacra fant biporofa, pori in linea argute ferrata pofi; atque
ita, vt terna paria pororumin vna obliqua ferie pofita fint, dum fubfe-
quentia paria parum retrahantur, atque fic feries ferratas conftituant.

Bafis eft conuexa f, puluinata. OO; retractum paruum, quartam
diametri partem aequans, orbiculare.

Anus decem fquamis f. fcutellis, quinque maioribus apice perfora-
tis, totidemque minoribus, omnibus granulofis, cinctus, medio circulari
foramine patet, Scutellum vnum prae reliquis maius eft et verrucam
poroíam habet.

Circa os fpinae nonnullae remanferunt. Pertinent eae ad aciculas
et funt coloris albidi, annulis dilute violaceis ornatae.. Caeterum oris
dentes, vt in congeneribus. :

Cidaris ''oreumatica Belgice Gegraveerde Zee-ege] dicitur :vid. vaN
PHELSVM p. 2$. 90. 6.

Tab. XLIV. DAVILA catal. IIl. p. 177. Turban cizelé.
f2. ^ Petrefacta fpecimina huius fpeciei accepi a Cl, scunorTEnO, at-
Ecbinizes to- PUN $a EL
umaricw;. Qu€ eiusdem iconem dedi Tab.XLIV.f. 2, —Conuenit hic Echinites
omnino cum ipfa naturali Cidari toreumatica, figura teftae lineolis in-
Ículptis, ambulacris biporofis et ani ftructura, vt nulla mihi relinqua-
tur dubitatio, eum huius effe fpeciei, TT'efta eft calcareo fpatofa, coloris
.cinereo flauefcentis : nucleus calcareus grifeus. in Lorbaringia inuentus eft.
Similis icon reperitur in waLcn. deZc. uat. H1. Tab. E. IT. f. 3. vid.
p. ize. Eminentiae quadratae, quas waLcnivs dicit, funt fpatia inter tu-
bercula fita, lineolis infculptis eminentiora. ^ Tubercula fuerunt forte
fridione perdita. Bafis tuberculis obfita erat, Ani fimilis eft cum no-
ftra fpecie conftructio.
Verf. der Merkw. v. Bafel. p. 2:9. T. XXII T. Echinites vertice pla-
niore admodum formoío, eminentiis quafi quadratis : Vel eft ad hanc fpe-

ciem

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 9$

ciem referendus, vel nouam conftituit. Nanmrcirca anum eft fcutum obtu-
fe pentagonum, lateribus excauatis. T'efta ipía fere plana eft,

Ad $. 39.
Clypeos Belgi Rerndaffeu dicunt.

Ad. $. 4o. Spec.XXIX.
Echinites in mufeo Dresdenfi vo. 455,, Tab. XII. depictus, ceftam ha- Cbpeu: finu.
bet calcareo fpatofam cinereo flauam, atque nucleus creta indurata, qp yq
flauefcente, eft refertus. — Superficies fuperior teftae eft conuexa, ambu-
lacris decem ftriatis in decem areas diuifa. — Arearum vna (inu excauato
iterum diuifa eft. Sinus tamen hic, vti reliquae areae circulis denfe
obfidentur, in quibus eminentia granula f. tubercula funt, cui fingu-
lo fpina inhaefiffe videtur. ^ Radios ftellatos, quos krziNir figura ha-
bet, non vidi.
Ambulacra lata, transuerfim ftriata, margine vtroque punctis im-
preffis f. poris notata, in peripheria maxima fere coécunt, atque areas
minores includunt, à
Bafis parum eft excauata, fulcisque quinque in totidem partes di-
fünguitur, tota eius füperficies, etiam fuleis, circulis et granulis intra
eosdem eft obfita,

4nus eft excauatus.
O; paruum, pentagonum,

PLoTI com tab. ]L f. 9. 1. p. gr. pz. J. c. differt a. Kleiniana,
quod magis depreffa fit, et plana, finusque in altera parte magis pro-
fundus. Textura eft laminofa, laminis obliquis, vt in lapide Judaico,
Colore caeterum eft flauo plerumque, radiis in duplici ferie, apicecon.
vergente, pofitis: fpatia intermedia, vt et reliqua lapidis fuperficies mi-
noribus annulis obfeffa funt. — Vertex teftae non in medio, fed femper
magis alterutram extremitatem verfus locatur, cui adueríae orificium
inferius magis eft propinquum. — Nominatur Anglis Po/er fene. — luxta
Tangley, Fulbrook et Burford inuenitur.

M 3 LIST.

Spec. XXX.

Clypeus he-

mifpbaeri-
cus.

T. XLIII. I.

94 ADDITAMENTA

LIST. Jap. turb. p. 224. tit. et fgg. XXVII. | Echinites praeter qui-
n2s ftrias, annulis exiguis innumeris infignitus. Reliqua ex PLorio,
vt et ipfa figura.

LvID. Jitbopb. Britt. no. 971. p. 4$. Echinites clypeatus, maximus
discum referens pentaphylloides. ^ Variat magnitudine, et radiis pro-
minulis, — Ex fodinis Kiíg/izgfionianis, Stunsfeldeufibus, Fritwellenft-
bus ec iuxta Farimgdoniam. — tLvipiur figura, qua quidem pars teftae fu-
perior ruditer fatis delineatur, cum Kleiniana tamen magis conuenit,
quam PLOTII: et quamuis KLEfNIVS dubitat, an pLori Echinites vna ea-
demque fit fpecies, cum Luidiana: figna tamen eflentialia in vtrisque
fatis congruunt, atque ipfe Lvip1vs fpecimen fuum eandem cum rrorii
exemplo fpeciem fiftere putat.

MORT. 51. b. Nortb. p. 235. [p. t. Echinus difcoides witb a frnus, tbat
of tbe largeff fíze. Defcriptio breuis cum noftra congruens, In lapide
calcareo comitatus Ha/m//on reperiuntur teftae maiores.

Ad $. 41. Clypeus bemifpbaericus. "Tab. XLI, fig. x.

LANGIVS libro faepius citato p. 119. hanc delcriptionem fubiungit:

Structura eft mirabilis; rnagnitudo cum figura expreffa conuenit,
lapisque hemifphsericus eft, et baíi plana centro verticali oblique fub-
tenfa, coloris obfcure nigricantis, et fummae duritiei, ac grauitatis.
In vmbone donatur quinque tuberculis, fitu circulum defcribentibus, a
quo quinae ftriae duplicatae, et. fulcatae incipiunt verfus peripheriam
lapidis extenfie, cui quo propiora fiunt, eo magis etiam dilatantur.
In earum cauitate defcripta func foraminula fübrotunda aequaliter a fe
inuicem diftantia. Ex his decem ftriis feptem ad circumferentiam vs-
que immutatae pertingunt; octaua, cum pollice ab extremitate lapidis
diftat, prorfus obliteratur. Nona et decima fimul in. medio inter vera
ticem lapidis et eius extremitatem finiuntur: fed earum loco papillae
iis in vertice fitis fimillimae exfurgunt, quae eodem ordine, et dupli-
cata ferie, nec non diftantia aequali ad peripheriam vsque porriguntur,
Praeterea in fuperficie varii fulci nullo ordine excurrentes et varie gy-
rat excauantur.

1 Ex

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 95

Ex his apparet huic Echinitae partim teftae quidquam refüitile,
pirtim nucleum tantum adfuiffe. Poffideo Echiniten, -qui cum LaAN-
cu figura maxima ex parte conuenit: fed ani et oris nullum apparet ve-
ftigium: atque, quod formzm attinet, meum exemplar et LANGIi! icon
Galeis maxime funt fimilia, vt coniicere liceat, Echiniten hunc forte
ad Galeas pertinere, neque, nifilapidis, qui eft cornevs, natura, a Ga/z2a
Wuagrica kvxixi G. 64. differre. Donec autem haec res certo demon-
firetur, meretur hoc loco enumerari,

VOLKMANN, idef. fibt. I. p. 179. tab. X X X. f. y. partis fuperioris hu-
jus Echinitae iconem habet fatis mediocrem.

zovnav. petrif. t. LH, f. 342. ex taNGio, Echinite en forme de bon-
cler.
Spec. III. C/ypeus quinquelabiatus. Spec. XXXI.
: : ; An Clypeus sla-
Ab Ill. warcuto in ZeZic. nat. IT. p. it. Tab. EDI. f. 4. defcribitur. Innu- bau.
meri annuli, in quibus parua foffula, quae ftellulam conuexam cingit, fu- T-XLL t3.
perficiem ornant, Anus, cum tefta laefa fit, non obferuari poteft.

Tefta fpatofa, et lapis eft calcareus. Inuentus eft in litore Neoco-
menfis lacus.

VAN PHELS. f. jo. fp. 2. Vyflip.

Verfuch der Merkürd, Baf. 22. 9t. Tab. XXII. f. 1L. Hic depictus
Echinites differt a. priori, quod a vertice verfüs marginem profundus
fulcus excurrat. Dubito de hoc fynonymo.

Species IV. C/ypeus conoideus. — Petrefactus cantum hactenus inuen- sp. XXXII
tus eft, atque duo eiusdem fpecimina mihi tantuminnotuerunt. —Alte- C557 4
rum Halae conferuatur a Nobiliff, Dno. srvk, Confiliario a commiffis, "E XLHUIL A
cuius ego defcriptionem fubiungam i alterum a. Cl. uacovzgr. défcribi-

tur, de quo poftea.

Teffae color eft ex flauefcente dilute cinereus, lapis calcareo fpato-
fus, figura conoidea, füperficie fuperiore fere recta, parum conuexe
adícendente, ambitus fubrotundus, in ellypticum tendens.

redes

96 ADDITAMENTA

Areae, vt 40 reliquis, decem, (imilares, omnes media in parte fu-
tura excauata recta diuifae, atque circulis, vt CZypeus ffnzatus, intraquos
eminentiae paruae, vndique obfitae. rege maiores verfus verticem
magis conuexae prominent, cum minores profundius excauatae ad anum
xendant.

Ambtulacra decem, ftris f, fulcisexcauatistransuerfis notatae, mar-
gine vtroque porofae. Striae prope ab ano breuiores, vix lineam lJa-
tae, in media parte trium linearum latitudinem affumuntr, et, fi ad baüin
accedunt, iterum anguftae fiunt.

Bafís eft plana, fulcis quinque in totidem partes triangulares diuifa,
Q; in media bafeos parte, pentagonum fuiíle videtur; eft enim in hoc
exemplo externisiniuriis laefüum. — Extremitas eminentium triangularium
bafeos partium magis prominens fuiffe videtur, cum fulcorum finis bre-
vior fit.

Anus in medio vertice circularis, diametro tres lineas aequat.
Magnitudine diameter baíeos maior quinque pollices parif.eadem minor
quatuor et dimidium pollicem aequat: altitudine eít trium et dimidii
pollicum, In agro Veronenf/ inuentus eft.

CL nacoveT in XL parte diari, quod der. Naturforfcber infcribi-
tur p. 105. ampliorem etiam huius Echinitae defcriptionem dat, quae
maxima ex parte cum noftra conuenit, ex qua tamen haec etiamnum
notanda funt.

Magnitudine Echiniten, a me defcriptum, quaquaverfum pollicis
menfurafuperat. Locus natalis eiusdem eft promontorium calcareum
Iflrienfe, non procul ab vrbe Periua. — Coniicit, hunc Echziren forte ad
Ecbiuum fpbaeroiden viNN. eifereferendum, de qua retamen multum du-
bitamus. Sic quoque figuram eius oualem a preífu folo derivat; quod
tamen effe nequit, cum noftri fübie&i tefta integra fit, neque compreffa,
et tamen bafeos peripheriam ellypticam habeat. | Ambulacrorum ftrias
in media parte trium poZ/icum latitudinem aequare, forte ex erroretypo-
graphico dicitur; nam in icone addita, ftriae trium lineartm latitudine
depinguntur. Neque vera eft coniectura, hunc Echiniten cum Cari
wiliari ; feu Ecbinite cordiformi xvziwi, quae ipfa inter fe fatis funt $a

verfa

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMA TY M. 97

verfa, conuenire, quod fola, íi reliqua negligas figna, figura docet,

Vero fane mihi fimile videtur Fchiniten magnum. ALpROv, muf, me-
tall. p. 456. hoc cum noftro Clypeo conoideo conuenire, Namfor-
ma, ambulacrorum difpofitio, et bafeos, orisque ftructura, vti quoque
arearum natura noftrae fpeciei omnino refpondent. — Etfi ambulacra non
fint in medio lata fatis, neque in noftro fpecimine ad os vsque exten-
dantur. Defcriptio ab ALpgovANpo data nihil notatu digni habet.

DAVILA catal. III. p. 192. m. 225. Echinite du genre. des Boucliers: ex

egione Dacenfi (de Dax).

GLASS bS.ILt
Catocyfti, Krzrwir — Echini irregulares, apertura ani fubtus vti os,
LINN, Grondaarfen Delg. vAN PHELSVM.

Se&tio x. Fibula. Belgis Knospen. Gall. Ourfes Boutons.
Genus 1. Conu/us. Belg. Kegeltje. Gall. O. B,en forme de petit cones.

Ad $. 49. et 5o.

Plurima fane et frequentiffima funt fpecimina huius generis, atque
indiuidua adeo in nonnullis partibus et fignis variant, vt fere tot varie-
tates confítituere queas, quot habes indiuidua. — Satius itaque duxi,
cum ipfa haec corpora fatis fint cognita, paucas varietates hic defcri-
bere, et pauciores fpecies conftituere. Nam non folum difficillimum
eft ec inutile ex lubricis fignis fpecificos characteresconftituere, fed et-
ism nimia fpecierum copia, quae in petrefactis faepe certe definiri ne-
queunt, cum defint partes eífentiales animalium, in errores nos ducit,
ftudiumque horum corporum taediofum reddit,

. A Multa de Bufonitis, eaque pleraque falfa, e. g. quod fint lapides
Bufonum, apud veteres et fic etiam in mufeo Calceolar. p. 361— 368.
leguntur, fed nulla bona eorum ibi datur defcriptio. — Sic etiam quibus-
dam Auctoribus quaedam corpora petrefacta B»fonitae nomine veniunt,

vae Echinitae non funt, quemadmodum ea, quae a ?Lori0 f. 127. f. f,
habentur.

Ad defcriptionem genericam xrrirr addendum eft, non folum

quinque geminatos ordines linearum, fed in nonnullis fpeciebus etiam
N quda-

9$ ADDITAMENTA

quatuer vcl fex ordines linearum, aut puncorum, vel eminentium vel
imprefforum ad os vsque excurrere, atque fic corpus vel in quatuor,
vel in quinque, vel in fexareas maiores diuidere, Nam fpatium, quod
geminos fibi vicinos ordines lineolarum vel punctoruminteriacet, area-
rum minorum loco eft.

Ad $. 51. Species x. Conulur a]bogalerus. 'Tab, XIII. A. B.

$p. XXXIII, ES er SONA :
Mu ur In mufeo dSereniffl Primcipis a Scbwarzhburg Rudelfladt, et hic

bogaleru, Lipfiae in mufeo Limckiano vidi huius. fpeciei exempla.

* 1 I. * » - .
EE Tefiae color eft albido cinereo flauefcens, fubftantia calcareo fpa-

tofa, cretaceo nucleo repleta. Ambitus eiusdem non perfecte circula-
ris eft, fed in ouatum abit, Avertice ad bafin eo in latere, vbi anus re-
peritur, linea eminens, feu carina defcendit, quemadmodum in Gz/eis
XLEINI1 euidentius apparet.

Vertex Echinitae in fpeciminibus meis tefta claufus et foraminibus
minoribus quinque, in arearum minorum apice politis, perforatus eft.

Forte igitur in feecimine, a xrtziN10 delineato, verticis tefta perdita
fuerat.

Areae decem, quarum quinque zaiores futura ferrata nectuntur,
lineisque transuerfis in affülas diuiduntur. Omnes areaedenfe minimis
tuberculis albis obfidentur et in bafi quidem euidentius.

Anbulacra decembiporofa; pori rectis feriebus adícendunt et pro-
xime fibi appofiti funt; in his Echinitis creta funt obturati,

Os orbiculare paruum, nonnihil retractum. — Zyu; ouatus, atque
teftae margo circa eundem fornicatim conuexus eft,

KLEINIVS quidem quinque feries duplicatas et punctatas tantum in-
dicat, fed ex icone patet, ipfum duo ambulacra tanquam vnum defcri-
pfiffe, cum tamen fingula feries duobus poris vicinis conftet, atque ideo
huius Echinitae ftructura cum reliquis egregie conueniat.

Caete-

AD EKLRINII DISPOSITIOMEZM ECHINODERMATVYM; 99

Caeterum icon Kleiniana omnino fpeciminibus refpondet, Pars,
quae in f£z, 4. irregulariter adítat, fine dubio cretae quiddam eft, cui
Echinites hic innatus fuerat.

Reperiuntur etiam Conu/i aibogaleri intra filicemigniarium, in hune
ipfum lapidem mutati. Sicipfe ex montibus, circa Ec£arzsberg. fitis, pof-
fideo filiceum Echiniten huius fpeciei; cuius exterior fuperficies eft cre-
taceaindurata. Praeter formam autem conicam, atque poros ambula-
crorum quorundam de ftructura teftae nulla adfunt veftigia.

Reftat, vt Auctores enumerem, apud quos huius fpeciei defcriptio
vel icon reperitur.

ALDROVAND. 7f. ?2et. p. 455. f. 4. icon vitiofa.
BESLER. Gazoph. continuat, t. 19. Echinites.

PLOT. 6. 35. tab. II. f. 5. In Chilternenfi regione inuentus. Cen-
trum f. vertex et os aeque diftare dicuntur a margine lapidis, qui ra-
diis in quinque partes aequales diuidatur. Icon, hic data, differt a
xLEINII figura in eo, quod fuperficies Echinitae glabra fit.

MORTON 7. b. Nortb. p. 235. fp. t. Echinites pileatus conicus, —
Quinque duplices feries eminentiarum (forte dici debuit punctorum,
quae tamen, fi teftaperierit, etiam eminentes redduntur) teftam in quin-
que aequales partes diuidere addit.

LiST. Jap.turb.. p. 219. tit. XVIlI.commemorat quidem et Echinites
fliceum, vertice fafligiato, ec vLorir fupra citatam iconem; fed icone
fpecies fequens exhibetur: vt igitur, quantum ex verbis Eiusdem. conii-
cere licet, omnes huius generis fpecies coniunxerit,

LviD. J/tb. Brit. p. 47.7. 95$. Echinites fpoliatus, ex agris iuxta
Sitbingbourn, Cantianorum oppidum. —Brontia altera LACHMVYNDI f. 2j,
et 50. 959. Idem paullo depreflhior, ad galeatum accedens.

LANG. Jap. fig. p.12j. — Echinitesverticefaftigiato, bafiplana: Echi-
nometrites dictus. ;. 36. f. 1. mediocris.

MELLE Ech. Wagr. p. 7. — Echinites pileatus eleuatior. /£z. 6. filiceus

fuifle videtur,
N2 PREYN,

Sp. XXXIV:
Ecbinites de-
pref] us Tab,
XL. 5. 6.

1e0 ADDITAMENTA

BREYN. echim. p. $7. t. IT. fg. 1, 2. Echinoconus vere conicus ma-
zino terreftris creta repletus ex Cantianis cretae fodinis. Icones
benae.

sovnaR. petrif. p. 77. t. LIILf. 36t..— Echinite conoide 5 appelle Ech-
mometrites : figura ex LANGIO, T//dior.

xLEIN, Gall. z. VII. B. C. p. 75.
DAVILA £at4. III. p. 179. n. 220. Bouton, nommé le Bormer banc.

VAN PHELS. 7. c. p. 3t. 2. (5. Fgelffeen tienband vondtop. i.e, Echini-
tes decem fafciis, vertice acuto.

BUPUESX" Y d XL

Echinites depreffus. Yta nominandum effe puto Echiniten, cuius
iconem Tab. XL. f. 5. 6. tradimus. — Conuenit hic cum. priori fpecie,
areis decem, media futura diuifis, et tuberculatis, ambulacris decem,
biporofis; differt autem forma depreffa, ambitu orbiculari, areis nou
affulatis, fed integris, ore finuofo, ano maiore ouato. — Dicendus igi-
tur eft.

Echinites depreffus, areis decem, quarum maiores futura media di-
viduntur, non tamen aflulatae funt, ambulacris decem biporofis, verti-
ce depreffo, ambitu orbiculari, ore mediocri, finubus decem acutis in-
ftructo, ano magno ouato,

'Tefta eft calcarea, ferro impraegnata. Color flauo brunus. [In-
ventus eft circa. Murrzenz.

Sumta eft noftra icon ex warcn, delte. mat, IT. tab. E. IH. fig. 6. 7.
Ill. Commentator ;Aidez p. igo. hunc Echiniten ad Difcoidem fubuculum
XLEIN, $. 57. refert; cum quo etiam forma quidem conuenit, differt ta-
men fuperficie fuperiore magis conuexa, atque oris anique ftructura,
Sequor i itaque hac in re Cl. va PuELsvM , qui eum huic generi fübmit-
tit, dicitque Echiniten, ambulacris denis, vertice depreflo, Zre/- [teen
pieubaud plattop.. vid, E. J. c, p. 31. fp. 16.

Spe-

AD KLEINIE DISPOSITIONEM ECHINODERMATYM, Ior

Speciem hanc etiam commemorat wELLz ec. Wagr. p. 7. tab. 1. f.
2, dicitque £chinizen pileatum ore pentagono.

KVNDMAN. Z. c, t. V. f. t2. icon bona, deícriptio nulla.

Natürl. Meybw.v. Ba[el X XII. Stück p. 2597. T ab. 22. fig, H. Echinites
fibularis, catocyftus granulatus. Bafisicone delineata eft. Icon me4io-
eris, granulis iufto maioribus, et ano diffracto.

Ad. $. $2. 53. et 54. Species III. Ecbinites vulgaris. SEU

Echinires vul-
Dubius fane fum, num krziNivM hic fequar, qui fequentes Echini- Y m
tas varietates vnius fpeciei iudicat, an vero Cl. va eHELsvM, quifiali- 4. '
qua fit formae differentia, fi oris anique figura et magnitudo difcrepent, Tab. XIV.
fpecies diftinctas conftituit, Interim hae differentiae, fi haec corpora — *7
peirefadta, quae plerumque nuclei tantum Ec/imizarum funt, attente
contemplor, mihi magis videntur a mutatione, eum in petram con-
verterentur Echini naturales, pendere,quam veram diuerfitatem fpecierum
indicare. Itaque etiam Noduz etBu//am xvziwa $. 53. 54. ad varietates refero.
Prcut enim tefta vel plus vel minus comprimeretur, eo vel obtufa, vel
conica magis nafcebatur figura. In multis fpeciminibus vertice obtufo,
hic vi externa quafi impreffus videtur. Os peztagonum eft, 11 teftaceae
partis aliquid remanfit et fimul petrefactum fuit; rorusdum , fi tefta pri-
vatus fuit nucleus. Sic etiam zzaior, vel zzimor oris et ani ambitus
ab aliis cauffis pendere videtur, neque fufficiens eft, fi vel olim teftae
proprius fuit, ad fpeciem inde conftituendam. Nam in innumeris,
quae vidi, et fecum comparaui, fpeciminibustanta eft diuerfitas harum
partium, vt, fi ex hac fola differentia fpecies effent conftituendae, tot
fpecies fierent, quot fere reperiuntur indiuidua. — Conueniunt autem
omniafpecimina fignis genericis $.49.et fupra p. 97. recenfitis.Deinde areae
funt impreffionibus aflularum pentagonarum notatae, vel ipfa tefta in
nonullis remanfit, inomnibus, quae vidi, vel in fpatum calcareum, vel in
lapidem corneum mutata, in quibus plerisque, veftigia tuberculorum
funt detrita et deleta. Vnum fpecimen in mufeo Trieriaso referua-
tur, cuius tefta fpatofa in bafi tuberculis minoribus, intra demiffos circu-
los infculptis, inftruitur, magnitudine minorum granulorum. — Os in
eodem eft pentagonum, Superior pars Silice igulario partim cohae-
N 3 fet,

Tab. XL.
2. 5-

102 25 ADDITAMENTA

ret, partim tefta caret et ambulacra reliquis nucleis fimilia offert. Sunt
praeterea areae in multis exemplis prominentibus fafciis et rugis afpe-
rae, quae autem manifefto funt reliquiae folutionis atque congelationis
fuübitaneae, neque ad (igna ipforum animalium referri poffunt. — Zbula-
cra decem, duo femper fibi vicina, vel poris excauatis vtplurimum, vel
lineolis rarius diftinguuntur,

Oris anique differentiam Auctor et defcriptione et in figuris fatis
indicauit. Differunt praeterea figura et colore. Figura quidem fem-
per ad conoideam accedit , interim fuperficies interdum. magis recta ad-
Ícendit, interdum fornicata eft, interduia gibbofa, — Vertex vel acutus,
vel obtufus obferuatur. In priori plerumque quinque impreffa puncta
animaduertuntur, quemadmodum in omnibus Cidaris fpeciebus circa
anum adfunt. Zbitusin nonnullis fpeciminibus ad pentagonum ac-
cedit, in plerisque orbicularis eft. — In aliis ambulacrs prominent, et
areae impreffae funt, in aliis areae magis eleuantur et ambulacra cauos
canales formant. Omnes autem hae differentiae non a. natura teftae,
fed a mutationibus, cum in petram abirent, pendere iam fupra propo-
fui. Color, pro lapidis natura, variat: Lapis omnium huius generis
fpeciminum eft filex igniarius f. lapis corneus, colore vtplurimum ci-
nereo, plus minusque nigricante. — Sicretae inhaefit, ambulacra et par-
tes eminentes albae, vel flaucfcentes fiunt: Si ferro impraegnatur la-
pis color fit flauo brunus. Interdum etiam viridefcentes maculas vide-
bis, quae forte a vicinia cupri deriuandae erunt, — Ad icones kLziNut,
viuis coloribus illuftrandas, quaedam fpecimina accepi, quae ipfamet
delineata funt, alia autem fic elegi, vt iconi maxime eflent fimilia,

Singularis et notatu digna varietas, tam propter brunum colorem,
quam propter infignem magnitudinem e(t ea, quam Tab. XL. Fig. 2. 5.
ex Delic. natur. II. Tab. E. I. f. 1. 2, transtulimus. Cl. vaN PHELSVAX hanc
iconem interrogando cum xrrivir tab, XIII. G. H. comparat, Singula-
res etiam rugae et lineae eminentes in areis confpiciuntur. — Zbalacra
fingula biporofa fuiffe videntur. ^O; paruum, Zgus oblongus, ambitus
teftae eft circularis. — Cl. warcn, Z c. p. i76, nucleum ex laspide effe ad-

dit: patriam vero non indicat.
. Ho-

ÁD KLEINI DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM,. I03

Horum echinitarum omnes fere lithographi meminerunt. luuat igi-
tur fynonyma Auctorum hic fübiungere.

AGRICOL. de nat. foff. lib. V. p. m. 6op. Brontiam, Ombriam, et. Ce-
raumiam coniunctim defcribit: Omnes vero Echinitas, et anocyftos et
catocyftos hic confundere videtur.

ALDROY. 7/t/f. 72€. p. 4$5« f. 3. 6, icones rudes.

80CCON, obferv. natur. p. 219. frg. in ferie fecunda a fenetabulae. For-
te vero eft Cidaris coronalis kxuxiNi, nam nulla defcriptio, neque bafeos
figura additur.

OLEAR. z7/ f. Gottorp. t, 21. f. $. 6. Icones faz éonae; defcriptio rr
dicula,

BESLER. g4zOpb. contin. t. 1. Bcolopendrites , vertice magis acuto.
Ouum anguimum , vertice obtufo. Icones zzediocres.

Muf. Calceol. p. 365. Bufonites. An pertinet huc? Sane nihil nifi ri-
xas, et fabulas dicta illic continent.

WonM. zi/ff. p. 107, Bufonius lapis. In faxisfungi inftareumnafci opi-
natur Auctor. Addit, feipfum vidiffe, tumorem Efulae veneno in facie
ortum, hoc lapide aliquoties affricto, intra horam detumuiffe. Sedhoc
probabiliter fubfequutum fuiffet, fi vel frictio non adhibita effet: inhoc
enim lapide nulla eft vera medicata vis quaerenda,

MORTON. 7. b. North. p. 235. /. 2. t. X. f. 1t. Raro in campis oc-
currit.

LIST. Jap. turb. p. 219. tit- et fig. 1$. In depicto fpecimine a vertice
ad baíin quinae ftriae duplicatae procedunt, in media bafeos rurfus coé.
untes. Striae e lineolis transuerfis hic conftant. In partibus Angliae
Auftralibus, vbi nigri filices abundant, copiofe habentur.

Lvi1D. tb. p. 46. 7. 944-950. Echinites fibularis minor. Variis in
Angliae locis reperitur: fpecimen habet corrofum obliteratis papillis.
Forte et huc no. 657. E. pileatus conoides, Drontia prima LAcuMvspi?

RYMPH,

104. ADDITAMENTA

nvuH., driboin tab. L. fig. 6. 7. 8. p. funt icones mediocres, defcri-
ptio inepta.

MERCAT. P7et4ll. p. 246. Drontia et Chelonitis. — Ycones bonae, de-
fcriptio paullo amplior, et obfcura, ^ Animalem originem ignorauit
MERCATVS: quam tamen LANCISIVS in nota indicat. Vidit iam fuo tem-
pore xrRcATvsfpeciem quatuor ambulacris, de qua poftea. dicemus.
Fig. 1—4, Conulum, vertice obtufo, areis eleganter affulatis, ore ro-
tundo, vti xLxiN1I tab, XIII; C. D. fed maius fpecimen, et Fig. 4-7. va-
rietatem 1... Conuli Gedanenfis Tab. XIV. a. b, exhibet. Germanis eo
tempore hi Echinitae Frortevféeim dicebantur, In lalia inter lapides
Ophioides in Cantiani faucibus inueniri addit.

MELLE ech. Wagr. p. 7. tab. 1. f. 3. 4, E. pileatus depreífior et ma-
gis rotundus.

MYLIL reti. Sax. D. 457-47. f. 2. 4. $. 9. te. Icones fat bonae , nul-
la addita defcriptione partium. — Ex regione Lubecenfi, et Altdorfenfi
haec fpecimina obtinuit Auctor.

voLKMAN. Bof. fubt. p. 170. tab. XX X. f. 6. E. maiorfibularis. Re-
liquae huc fortepertinentes figurae, zzale fad'ee funt.

uELLW iNG. Jith. p. 71. 1. VIII f. 1. mediocris. Echinites regularis, quinis
lineis geminatis iisque punctatis diftinctus, vertice faftigiato, baíi plana
et modiolo excauato, totus filiceus, femidiaphanus, colore fufcus.

nREYN. eint p. 57. t. II. f. 3. 4. Echinoconites hemifphaericus
ferme, filiceus, Ex Wagria et Boruffia. Icones Pozae.

BYTEM, f. 2j. f. 270. Varietates quatuor f, quinque indicat, icones
tamen vix borae dici merentur.

BAIER. 0ry&. Nor. tab. I1]. f. 31-34. Echinitasdicit regulares: ver-
tice obtufo alii, alii impreíTo quafi inftruuntur. — Figurae szediocres.

»ROMEL. miner. p.jt. Dubium vix eft, quin icon hic tradita Echi-
niten globularem defignet: etfi Auctor ipfe nihil definiat, qui tamen
p. $2. de Echinitis diflerit,

SCHREB.

AD KLEINÍII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 10$

SCHREB. J. C. p. 103.1. a. — Echinites fibularis cf. tepcu. oryd. 3j.

aEsN. de petrif. p. 24. Echinites apertura oris in media bafi, ani
verfus peripheriam bafeos, conicus.

waLcu, delic. uat. II. p.177.tab. E I a. f. 2. Nucleus Echinitae glo-
bularis, ambulacris latioribus, areis affularum veftigia offerentibus.

15. Supplem. 1X4. f. 2. pag.217. Dicitur quidem ibi Echinites fauogine-
us ex Paladinatu fuperiore: at certe huius fpeciei eft, atquetantum mar-
gines eleuatos, formam affularum aemulantes, offert. — Sic quoque
Suppl. LX. g. f. t. huc pertinet, etíi laefum etfractum fit exemplar. Am-
bulacra fingula in hoc fpecimine funt biporofa: cum in aliis fpecimini-
bus pori duo videaatur coniucti in vnum maius punctum.

XLEIN. Gz//. p. 73. t. VIL f. D. E. F. G. H. I tab. VIIT. 4. B. C. Petit
Globe. Noeud. Bulla? 2

DAVILA catal. II. p. 1jo, n. 220. Ja Bulle, le petit Globe,
WALLER. Syff. miner. p. 507. Echiniti fibulares.

Cl. vaw rHELSVM 4, c. f. 3i. plures fpecies ex varietatibus, quas
coniunxi, conftituit: nomina haec habet:

t. S/ingerbaud (E. latefafciatus) tab. noftra XIV. a. b.

2. SilverenEnoop (Globulus argentacus) tab. XIV. i. k.

;. Ruggeband (E. fafciis dorfalibus) tab. XII. G. H.

4. Donderffeen (Brontias) nvwen. ab. L. 6. 7.

$. Kleinmond (E, ore paruo) tab. noftra XIV, c. d.

6, Platvoet (E. bafi plana) nvwn. azib. L. 8.

7. Holletop (E. vertice excauato) tab, noftra XIV. g. h,
— &. Topmuts (E. vertice mitrato) tab. XIII. E. F.

9. Plarterop (E. vertice depreto) tab. XIII. C. D.

Oo Yo

1066: ADDITAMENTA

ro: Tr apband (F., fafciis fcalaribus) cab. XIIT, I. K.
1. órppelband (E. fafciis punctatis.) warca. II. Supplem. TX. g. 2.

Sp. XXXVI. Species. IV.
Ecbinites Sequitur fpecies quaternis ambulacris, quam Ecbiniten quatei fafcia.
quf $49; nominare licet. Huius quidem mentionem primus Cl, crutEnvs
Us Xrvil fecit, in Diff. de charatferibus foffMlium externis , ibique tabula aenea ico-
3 4.5. nes dedit, quas in tabula noftra Tab. XLVIIL fig. 3. 4. 5. repetere pla-
cuit. Vidi, inquit Z. c. p. i. globulum, quatuor tantummodo ftriis or-
natum. Conftat ex filice opaco, colore extus flauo, et ad primam fi-
bularum fpeciem conulorum apice acuto, Ecbizoconitas GEsNERI, per-
tinet, ejusqueos quadrangulareaequeacanus, imo, ex quibus compofta
fuit tefta, affularum numerus diftincte fatis apparent: A(leruatum fuit
hoc exemplar in mufeo Pfannenfcboiidtiano, hic Lipfiae, etinuentumin
agris huic vrbi vicinis. à

Eandem fpeciem indicat Illuftrewarcu.in Dec. nat.SuppZ. p.213. et 225.
1. IX. g.f. 7. 9. 9. Aliam huius fpeciei varietatem indicat /5. z. ZX. 4. //7. 3.
Differt a prioriin eo, quod figura fit magis hemifphaerica, vertice depref-
Ío, et ambitu fubouali. Quae tamen figna differenda mihi non valere
fatis videntur ad fpeciem inde conftituendam, neque confentire mihili-
cet cum Ill. warcmio, qui4. c. p. 21$. hoc fpecimen ad Gz/ees kvzis.
pertinere ait. Icon enim omnino Cozu/rm vertice deprello fitür.

Cl. vaN rHzLS. Z. c. p. 3o. 31. priorem varietatem nominat. ierbaa-
dige, cirkelronde Erelfiten , i. e. Echinites quaterfafciatus , circuleris :
alteram Vierbaudige langrozde: í. E, quaterfafciatum oualem.

n ópecies V.
"pisse ca Denique ad hoc genus etiam pertinet Echinites fex. ambulacris
füau, diuifüs, quem £cebrmiren fexies fafciatum dicerelicebit, | eumque nos ex
Tab. L. 1.2. verfione krEiir Ga//ica in tabulam noftram L. f. 1. 2. transtulimus. Eft
haec fpecies primo defcripta ab iplo Krrmao 1n 44. Gedan. JL p. 292. t. V.
f. 14. a5. diciturque ab inuentore E. Tesdorpfi. — Eft Globulus fex du-
plicibus tuberculatis fafciis, quas krríNivs taez'as dicit, ore hexagono.
Circa Lubecam inuentus eft, A noftra figura in co aliquantum differt,
gupd vertice fit magis cleuato, atquc in altera figura tubercula minora,
a fe

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 107

a fe diftantis, in altera autem maiora fere rhomboidea et contigua fint.
Caeterum xzLEiNiI icones bonae funt.

xLEIN, GL. p. zt. t. XXIV. f. C. D. | Qurfen fefe, petriffé en filo
à fix rayons. i.e. Echinites filiceus, fex radiis. Os in hoc. fpecimine
(vid. fig. 2. tab noftr. L.) eft obtufe hexagonum. Z£z:5s orbicularis,
ore amplior, Zmbuiacra diftüncle tuberculata, —4reae tefta priuatae,
et vario modo rugofae. — Verrex obfoletus.

Cl. creurEnvs diff. cit. p.i. aliud exemplar huius fpeciei in f. 2, deli-
neatum tradic, cuius os eft acute hexagonum , anus paullo minor ore,
vertex fübdepreffus, punctis fex notatus. — Materia eius eft cornea, co-
loris nigricantis.

WALCH. de/ic. Suppl, LX g. f. 4. s. 6. iconem huius fpeciei repetit, et
qaidem illius fpeciminis, quod &LriNivs l. c. defcripfit.. | Colorem indi-
cat arearum bruno nigrum, ambulacrorum flauo album, pundis ni

gris.
Cl, vAN PHELSVM A. c. p, 3l. n. 14. Zesband; i, e, Echinites fafciis fex.

Ad &. 26. Spec, VI, Echin tes fubuculus.

Difcoides Gall. Diftoide, vel Disque navitA, et Belg. Napje a Cl.
VAN PHELSVM dicitur. Petrefacta haec corpora tantum occurrunt neque a
Coiilis KLEINII genere diuerfi videntur. Sub vno genere igitur Cong/um et
Daücoidem xeceníeo.

Ad $. 57. a. QC.

Varietates videntur, vt ktriNivs ait, non fpecies, quemadmodum

Cl. vas rHELSvM vult. Omnium arearum, quarum quinque maiores, et
quinque longe minores funt, fuperficies circulis minimis obfidetur, ffi tefta
remanfit, ambulacra decem, fingulabiporofa, poris fubtiliffimis etarcte
fibiadiacentibus. — O; paruum, orbiculare. — Zzus quoque circularis,
minutus. Perrex varietatis primae rofaceus oritur a fcutellis, quae in
eo funt, perforats. Atque haec foramina, quae in omnibus Fcbinorum
fpeciebus ctiam $parazgis confpiciuntur, tum, cum animalculum intra
O 2 te-

Spec,
XXXVIII.
Echinites
Jfübuculus.
Tab, X1V,

Mam p» -—-
l, m.

yo8 ADDITAMENTA

.. teftam habitaret, egreffui ouorum inferviiffe videntur. Altera varietas
». "man videtur tantum nucleus, tefta priuatus effe. Nam fpecimina vidi, iconi
'" omnino fimilia, tefta priuata, atque circa os, vti ex fig. o. patet, pars
aliqua teftae remanfi. — Nolui itaque ex his duas fpecies conftituere, vt
CI. vau rnrLsvu fecit, qui ipfe eas duobus generibus fubmifit, Nam
etfi in priori varietate aus paullo propior margini fit, et in alteraremo-
tior ab eodem confpiciatur: tamen fitus hic mihi faepe variare vifus eft,
nequefufficit, vt, fi perquam parum differat, etreliqua figna conueniant,

$deo noua fpecies vel duo genera conftruantur.

Cl. vas PHELSVM A. €. f. 37. varietatem primam dicit Rofe 107,
Egel muts, i. e. Echinomitra vertice rofaceo: alteram autem Kreefz oogie
E. Naapje, i. e. Echino-patella oculus cancri,

GESNER. de peirif. p. 3y. 10. 6. Echinites difcoideus depreffus.

. — pavILA catal. IIl. p. igo. Echiuites eu fovme de Disque, citca Bafranr
inuentus.

kLziN. Gall. t. VII. f. D. E. p. 77. Sibse.

Varietas y. xyeiNn quidem a rLoT10 7. V/7I. f. p. et xisTERO c. f. 20.
pro Echinite exhibetur; at vero, quantum ex icone coniicere licer,
potius Madreporises eft, quam Echinites, — Nam ftriae capillaceae ex
centro progrediuntur, vt in Madreporis, neque aliqua oris vel ani men-
tio fit, praeterea a »LoT10 Porpires dicitur, quod ipfum nemen Madre-
poris petrefa&tis tribui foet. Tanquam dubium corpus, illuditaque omif

LANG. Jap. frg. p. 126. 7. XX XVr. etiam Echiniten ftriis capillaceis
in parte conuexa vndique infigritum habet: quem ideo ad claffem Échini-
tarum reducenduni putauit, quod eodem modo ftriatus fit, et cruftace-
us, bafique concaua donatus. At cum nulla orificiorum fiat mentio,
neque adfiz veftigium in icone; ipíaeque ftriae huic opinient repugnenc
mea fententia firma manet, haec corpora non Echinitas, fed Madreporitas
efle. novnem, petrif. p. 77. t. LHI. f. 359. 360.0mnia ex LANGIO.

Var. 9. non ad Catecyflos, fed potius ad Amocyffos pertinet, eftque
omnino vna eademque fpecies cum £ehino otiario suigori v AwGAL, etfi tu-
berculs nonnihilmaiora picta fint: vid. fupra p. 41.

Huic

AD KLEINII DISPGSITIONEM ECHINODERMATVM, 109

Huic generi poftponendum eíle exiftimo fequens, quod CI,
Y. PHELSVM conftituit.

Genus HI. zcusNoNzvs., Belg, FgelZfchuitje.

Conuenit omnino cum Di/coide, KrziN. praeter peripheríam, quam
hábet ouatam vel oualei, nequaquam angulofam. Caeterum areae de-
cem, atque etiam ambulacra decem, biporofa, paullo magis a fe remo-
$2, quam in priori genere.

Spec. 1. Echinsneus cycloffomus, vid. "Tabulam XXXVII. fig. 4. 5.

Tefta cinerea, parum flauefcens, oblonga, fuübdepreffa, bafr pul-
vinata. — Áreis omnibus tuberculis minimis, quae circulis includuntur,
obfitis et euidenter aflulatis. Ambulacris decem, biporofis, ad os vs-
que protenfis, In vertice pori quinque.

O; in medio bafeos, quodam modo excauatae, rotundum atque,
vt videtur, edentulum, — 42s oblongus, ori vicinus.

Quodíi interiora teftae coritemipleris, aream quamlibet maiorem
linea media, argute ferrata, diuifam animaduertes.

Primus, qui huius fpeciei meminit, eft soccoNE off. zat. p, 12. icon
ssediocriv. — FoYte eft petrefactum : defcriptio enim nulla additur,

Deinde nva». Zib. p.6. t. XIV.f. D. Nam circulareos ei tribuit, ita-
que magis ad hanc, quam ad fequentem fpeciem pertinet, Dicitur
Belg. ibt ee fort vam Doodsboofd.

BREYN. ecbin. p. $7. 5. II. f. 5, 6. Echinoconus oualis, apertura pro
ano margini propinqua.

sen. III. p. 36. Tab. XV,f.30. 3.34.3537. Echinus ellypticus.
"Tefta vel ex viridifcente grifea, vel oliuino colore tincta, vel dilute ci-
nerea dicitur. Caeterum szsa plures coniungit in textu minus recte
fpecies.

ML. delic. p. 9o. t. D. I. f. ir. ''excus nihil notatu digni continet,

O5 YAN

Gen. IK.

Sp. XXKIX.
Echisoneus
cycloflomus,
T.XXXVIL
Fig. 4. 5.

116 ADDITAMENTA

Spec. XL.
Exbineneus
minor.
'Yab. XLIX,

9 9«

Spec. dub.

Echitioneus

feuzi formis.

VAN PHELS. /. €. f. 32. fp. t. Rondmond.

pAiER. ory&J. tab. 11]. f. 35. Echiniten oualem habet; qui, vt
figura docet, huius eft fpeciei: etfi Auctor eum vi oblongum factum ef-
fe opinetur. '

Species II, Ecbinoneus minor ore femilunari, quem tab. XLIX, fig, 8.
9, tradimus,

Sola oris diuerfitate haec a priori differt fpecies. "Traditur haec
icon in sena zbef. 1I. p. 19. tab. X. f. 7. 1n vertice ambulaera confpi-
rant, Anus eft oblongus, atque longitudini teftae refpondet, os vero
cransuerfum eft. Color eft dilute cinereoflauefcens, Afiat:cus a sxpa di-
citur,

Maf. Teffn. p. u4. tab. VI. f. 2. Lcbinus oualis, irregularis conue-
xus, ambulacris quinque, areis laeuibus punctads, Specimen maius
noftra icone, et ambitus teftae finuofus pingitur,

A Clzo va PHELSVM Spleetmond d. c. p. 32. [j. 2. appellatur: tertia
Cl. vau rHELSVM fpecies, Echinoneus vertice duplici dicta, ad aliud ge-
nus pertinere videtur, de quo itaque infra plura.

'Tanquam fpeciem dubiam huc refero iconem sciLLakE zab. XI. f,
1.2. quae. Echinoneus feutiformis a Cl, v. euELsvn dicitur. — Ad Carocy/fos
enim pertinet omnino, etfi anus in figura proximus margini pingatur,
Ambitum habet oualem; radii f, ambulacra decem ftriata. pinguntur.
Areae maiores aflulatae funt, affulis pentagonis, — Os in medio bafeos,
parum excauatae , obtufe penragonum. Ambulacra non ad os vsque
pertingunt , fed loco eorundem ftriae excauatae f, fülci quinque ftellae
formam imitentur, Dolendum eft ipfum scirLAM non fuiffe magis fol-
licitum in defcribendis differentiis Echinitarum, quoruim bonas fatis de-
dit icones. Rationes, cur hanc fpeciem dubiamiudicem, funt hae: Am-
bitus non omnino integer eft, fed in vtraque figura leuiter finuofus ap-
paret, Baíeos figura et oris ratio, vt etiam totius teftae habitus, ad
Seuti kcEiN, fimilitudinem accedit, Neque radii ad os ipfum accedunt,
Forte igitur radii f, ambulacra non diligenter fatis picti funt, et in natu-
rali ftatu ad. petaloideorum formam acceflerunt, Quodíi autem haec

fpe

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM,. lii

fpeciés vera et certa füerit, per eandem tria genera quafi coniunguntur.
Conuenit enim cum C/ypeo radius ilriatis, et fuleis in bafi: cum Zci-
nomeo figura teftae, fitu ani orisque; cum Scuro arearum ftructura et
peripheria finuofa.

'Ad $. 58. Sectio II.

Caffides Belgis He/metten, Gallis Heaumes. dicuntur. | Germani-
ce Helujürmige Ecbinizen dici poflent.

Ad &. 6o. Genus III. zcuixoconvs:hocnomine Ga/eas et Gajeojgs Gen. TIL.
Krziwi coniungo. :

Galeas Cl. v, eres. Szormuutfen nominat, et Gallis Czs4ue; audiunt.

Huius generis fpecies in naturali ftatu. nondum inuentae
funt, fed petrefactae tantum occurrunt. Difficilius itaque fpecies defi-
niuntur cum mutationibus fub terra ab iniuriis externis, aqua, aére,
alioque modo iis illatis,quoad externam figuram multum mutari potuerunt,
Caeterum frequenter fatisin ditlitis regionibus, vti Ecbigirae globulares, e£-
fodiuntur.

GESNrR. de petrific. p. 35. n. 7. Echinites apertura oris prope medi-
am baün, ani prope bafeos:mucronem. — Omnes fpecies coniungit.

WALLER. fy/7. sinzr. 1H. p. sag. Echinitae galeati.

Ad $. 63.
Spec. I. Galea vertice fcutato f. Echinocorys. fcutatus Tab. XV. A, D, Spec. XLI.

TuS Puy. -

Huius 7e/2in fpstum calcareum, dilute flauefcente grifeum trans- TERES

formata eft, Figura eft conuexa, eminens, ouata, vtex icone pater, r* E
Decem areae hic, vt in reliquis fere omnibus, quinque maiores
totidemque minores adfunt: eaedemque integrae i. e. non manifefto af-
fulatae, maiores tamen futura media ferrata diuifae reperiuntur. — Area-
rum fuperficies eminentiis duplicis generis tegitur: tubercula magnitu-

dine femina papauerina aequant, eaque granulis minimis interíperfis cin-
gun-

Varietas.
Tab. XLII.
Fig. 4-

MED ÁDDITAMUNTÉ

guntur, [n fuperficie fuperiore conuexa tubercula rariors, in bafi au-
tem frequentiora occurrunt. G;transuerfum, reniforme, prope a la-
tiore peripheriae extremitete fitum, tuberculis paullo maioribus, trian-
gulum formantibus, cinctum eft. — 4; fübouatus, fere retundus, nou
procul ab acuta extremitate, e regione oris, patet. Bafíis fere plana,
circa marginem parum conuexa, et in medio fere eiusdem ab ore ad a-
num eminentior plaga extenditur, cui vtrinque fafciae duae, miuuciffi-
mis folum granulis obfitae, adiacent.

Anibulacra (3. e. lineae geminatae kLriN.) decem, .biporofa a verti-
tice vsque ad peripheriam bafeos pertingunt: quae quidem vsque ad
medium fuperioris conuexae partis facile apparent, interim re ipfa cer-
te ad peripheriam extenduntur, quod microfcopii fimnplicis ope detegi-
tur. Poripropea vertice f/bi proxime adiacent, quo magis vero de-
fcendunt, eo latius difliti funt. — Iuxta verticem, in apice fingularum a-
rearum minorum, porus maior patet.

Linea eminens f. fpina a vertice defcendit ad peripheriam in alters
&rutiore teftae parte, atque eidem ftatim fubnectitur margo eminentior
ani.

Non eft dubium, quin tubercula pro bafi fpinarum, et pori ad
transmittenda animalis tentacula, quondam inferuierint. — In icone

Klemiasna fpina rupta apparet, quod autem a compreflfione externa de-
riuandum eft. e

Reperiuntur fpecimina huius fpeciei in Liz£iano mufeo.

Varietas forte, ni noua fpecies, Fchzuocorytes videtur, quem tab.
XLI. f. 4. depictum eradimus, — Conuenit cum hac priori fpecie tuber-
culis granulofis, et ambulacris biporofis: differt autem vertice minus
eleuato, neque fcutato, ambitu magis fubrotundo, quam ouato. Forte
autem vertex lacfus fuit, et tefta minus compreífa naturalem figuram
oftendit. Quare non inacceptam fore fperamus hanc iconem, praefer-
tim cum tubercula atque ftriae f. futurae rectae, areas in affulas diuiden-
tes, accuratius in icone expreffae fint. Ill. warcuivs in commentatio-
ne ad Delicias ndturae Knorrianas Tab, É. Ia. f. 4. vnde hanc iconem

mu-

AD KLEINII PISPOSITIONEM ECHINODERMATVYM. TI3

mutuauimus, p. 177. 9. 4. dicit, ftrias has non fubtiliter fatis indicari po-
tuifle ab artifice: caeterum hoc fpecimen etiam in Anglia inuentum eft,
CI. v. PueLsvac pro. fpecie idem habet, nominatque Geffreepte Zout-Ige/
L. c. p.36. m. 2.

Sequitur, vt, quae in Auctoribus aliis circa hanc fpeciem noci
inuenerim, receníeam.

LviD. Jith. p. 46. no. oj1— $3. Echinites galeatus vulgaris. E. fodinis
cretae iuxta Gravefand in agro Cantiano, — Certe ad hanc fpeciem per-
tinet, etfi Lvipivs cum tertia coniungat.

SCHEVCHZ. ftf. ilu. p. $3. 10. $$1— $54. E. elatus galeam referens;
alia varietas, fere coniformis : ex Anglia.

. BREYN, ecbin. p, $9. t. III. f. 1.2. Echinocorys vulgaris, marino terre-
ftris, creta repleta. F. 1. füuperiorem partem, F, a. bafin offert. Icones Jezae.

ADBILG. fPevensk. tab. HH. f. Y— $i p. 22. Echinites oualis laeuts efthu-
ius fpeciei. "T'efta craffitiem fesquilinearum aequar, nucleus eius vel
creta, vel filice igniario conftat. Saepe hi Echinocorytae nucleo non
plane funt referti, atque tunc fuperficies interior cryftallis rhomboida-
libus fpatofo calcareis obfita reperitur. — Ex Fg. 4. /. c. etiam hanc fpe-
ciem in affulas diuidi patet, atqueib. . 7/7, f. $. nucleus filiceus huius fpe-
ciei depingitur, in quo aflulae hexagonae diftinclae et elegsnter expref-
faefunt. In affulis alternis minoribus duo puncta eminentia apparent,
orta a materia filicea , quae poros penetrauit. — Quapropter nonTab. XrLIT,
dubito, quin Zcbimoecorytes, tab. noftr. XLII. f. 2. 3. depictus, fit 2. 3.
nucleus filiceus huius fpeciei, cuius affülae irregulariter hexago-
nae funt ideo, quoniam maffa filicea teftam nimis extendebat, et anguli
acuti forte iniuria a&ris et aquae delebantur. — Nolui itaque hoc fpeci-
men pro fingulari fpecie proponere, vti placuit Cl. vaN PHELSVvM, qui
]. c. p. 37. id Getaafzide Ocean-Egel nominat, — In DeZic. natur. 1I. Tab.
E. I. fic. 3. 4. eademicon reperitur, Cl. warcn. Z c. p. 176. id ad Oua an-
guina refert, et partim filiceum, partim cretaceum, nempe in futuris et
bafi, effe perhibet, — Ambulacra nonad marginem vsque pertingere ad-
dit. Sufpicor autem, punctacirca baín fübtiliora tantum et magis obfo-

leta fuiffe, vti inipfa fpeciefupraindicaui. Ex Anglia ad nos venifle videtur.
KLEIN,

Spec, XLIH.
Fchbinocory-
fes ouaius,

Tab. LIII,
f£, 3-

114 ADDITAMENTA

xLEIN Ga), tab. VIIT. F. ba(is tantum delineatur,

paviLA catal. TIT, p. 179. 2. 225... Omnes Galearum fpecies coniun-

git, et forte haud inepte. — Alios Echinocorytas filiceos ex Norinand a,

alios calcareos ex regione Dacerf/, aliosfpatofos ex 4zg/i2, qui certe hu-

funt primae fpeciei, alios in Ferri mineram mutatos ex Cezipauiae

regione, Priores af[;/is, et fpimis acicularibus inftructos fuifle ait;
Quod mirum in filiceis-fpeciminibus.

v. PHELSVM A. C. p. 37. T. 1. Ocean-Ege], Vyf Blad.

Ad 6$. 64. Spec, 1l. Vertice mudo. a. Wagrica.

Liceat hanc Echbizocoryten ouatum nominare, quum praecipue for-
ma enata, quae in priori fpecie magis eft ozaZ/s f. cllyptica, a reliquis
diftinguatur. Nos eius iconem in tab. LIII. f. 3. exhibemus, quae iuxs

ta exemplar collectionis meae, comparata fimul mwELLm figura,
facta eft.

'Tefta eft manifefte affulata, viginti feriebus a(fularum compofita,
quarum decem maiores, et decem anguftiores, — Duae feries fimilarium
affularum fibi funt vicinae et omnes inter fe futura ferrata nexae, ]ta-
que areae quinque maiores, totidemque minores exiftunt. Atlulae
pleraeque funt hexagonae: quaedam tamen in quibusdam fpeciminibus
heptagonae circa peripheriam amplam apparent: et praeterca areae illi-
us maioris, quae extremitatem parum acutiorem, cui fubiacet anus, oc-
cupat, aflulae media futura recta nectuntur, ideoque pentagonae fiunt,

In arearum minorum ipfis affulis, fingulisque duo pori f. par pun-
ctorum impreíTorum sdfunt, quae ambulacrorum loco, vt in prima fpe-
cie, feries longitudinales conftituunt. |

Bafrs vt in prima fpecie conftructa. In fpecimine aliquo Goslari-
enfi vi externa impreffa, et affulis fubrotundis, vel hexagonis , vel dif-
formibus diftindta. Os rotundum, minus. mes fübovalis. Ia aflulis

Li LI . 1 ey B. LI
bafeos hic illicue tubercula miliaria difperfa apparent, non vero in parte
fuperiore.

j | | Quoad

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECIIINODERMATVM. 115

Quoad naturam fapideam, tefta eft. calcarea fpatofa, nucleus vel
calcareus; vel cretaceus. In collectione Zudwigiaua reperitur nucleus
elegans Calcedonicus huius fpeciei, aflularumimpreftfionibus notatus,

Inuenta funt fpecimina in fouea argillacea. Lipfienfi, circa Gos/or,
et alibi paffim.

Maxime probabile mihi videtur, fragmenta, quae kLEINIVS ad Ci4a-
res affalatas fapra S. 29. Tab. VIIT. G. H. retulic, huc effe referenda,
vt iam fupra p. gr. monui. :

ALDROV 7ztf. 17er. p. 445. f. 10. mulla defcriptio ,' icon rediocris,
hanc tamen fpeciem defignare videtur.

GnEW 77f. p. 259. tbe. Couict. Helmet flone ? forma non conuenit,
rcliqua omnia,

Deinde icon, quae in oot, works tab. I1. f. 4. datur , etiam hanc
fpeciem videtur fiftere: nam forma eft ouata, et puncta in ambulacris
arearumque in aífülas diuifio ad hanc'accedunt: etfi minus bene affulae

omnes pentagonae, et puncta fimplicia pingantur. Ab Auctore quo-
que He/met[lone i. e. Echinocorytes nominatur.

MELLE 4d Ifoodw. p. 14. f... Dicit quinque illa fpatia, quae pun-
&torum vel futurarum feries intercedunt, transuerfis lineis, in tortuo-
fam mediam, ab apice defcendentem, alternatim terminantibus elegan-
ter effe diftindta, adeoque interiorem Echinalis cruftae faciem exacte re-
praefentare, — — Eadem icon repetita eft ugLLE a7 Monti tab, IV. f. 1, —
in icone Mel/iana areae minores differuntab iis, quas in noftris fpecimi-
zibus offendi: funt enim ibi duo puncta minori in fcutello quadrato
pofita, fpatio nudo intermedio, atque haec ipfa fcutella non reperiuntur
propea vertice. — Haec tamen differentia exinde forte orta eft, quod
xELLIVS nucleum tantum Zcbgocoryrae defcripferit; in. meo fpecimine
autem tefta adfuerit. — T'ab. XLII. £. c. ex De/re. natur. 1H. tab. Ela, do
huc transtulimus iconem, quae nucleum Echinocorytae, vt videtur, ouz-
zi exhibet. Ill. warcm.4Z c.p.17?. ouatum et eleuatum eum recte dicit, Are-
as eiusdem affulatas fuille attenta contemplatio docet. Ambulacra du.
plicia quinque f. decem fimplicia, fingula foucola duplici inftructa, fi

pu ni.

Tab
E

. XLI.

ge

Spec. XLII,

16 ADDITAMENTA

niuntur in vertice obtufo, atque ad os vsque pertingunt. — Bafis vt in
congeneribus. Eft filiceus ex Zmg/ia, colore bruno rubro tinctus.
Icon huic fimilis, fed rudis fane, ab ALDROvAND. zzuf. zzet. p. 455. f- 3-
exhibetur. Forte et huc pertinet figura prima pxrrMErsT. 745. XXIII.
JF. 270.

Ad $. 65. Spec. Hl. Ecbinocerytes. puffulofus.

KExchinocory-
crai di KLEINIVS hac paragrapho nucleum tantum defcripfit Echinocorytae,
^A. B, quem alii multi Auctores propofuerunt, et cuius differentia a prima fpe-

cie ea potifimum eft, quod ambulacra puftulofa fint: Nominabo ita-
que hanc fpeciem Zcbisocoryten pufflulofum, eiusque defcriptionem iuxta
Ípecimina, in mufeo Cz///fJ. ruipERICI. CAROLE. Principis a. Stbwarzburg-
Iudelffadt referuata, hic fubiungam.

Figura et ambitu conuenit cum fpecie prima f, Febimoceryte. fcuta-
£0. Vertex in omnibus fpeciminibus, quae vidi, erat impreflus, forte
itaque tefta priuatus. — Zzbzlacra e duobus per paria dispofins punctis
eminentibus f. puftulis componuntur. Quod fi itaque tefta priuatur nu-
cleus corneus, in ambulacris puncta impreffa, vt ;z Fig. A. Tab. XV. ap-
parent. — Zreae funt obfolete aflulatae, tuberculorum vero nullum cit
veftigium,

Os enusque, vt in fpecie prima, In nucleis, vt 72b. XVT. ffg. B. os
anusque femper maiora. 1n eo autem bafis huius fpeciei differt a prio-
ri, quod puftulae ambulacrorum quatuor in bafi adünt, atque ad os vs-
que pertingant, eadem rationc, qua in zz, D. pingitur.

Color fpeciminum tefta tectorum | eft flauefcente grifeus, bruno
immixtus: nuclei vero Dresdenfis, quem kLriNivs depictum tradit, ma-
gis brunus.

Equidem diu anceps haefi, vtrum hanc fpeciem cum priori coniun- .
gerem, an feorlim fifterem. Nam a. puftulis fingulis duos poros obte-
gi vidi, cum cultro nonnullas fepararem, atque in foueolis nucleo-
rum impreífis duo profundiora puncta obferuantur. Pori iraque mate-
ria calcarea confluente tecti et in puftulam mutati funt. — At vero bafeos

dií-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. Ii7

differentia ea eft, quae prohibet huius fpeciei cum prima coniunctio-
nem. Figuram caeterüm Kleinianam certe nucleum effe Echinocorytae
puftulofi, edoctus fum exemplis, quae dimidia in parte puftulas, altera
vero parte, tefta orbata, foueolas offerebant. — Quae quidem fic ortae vi-
dentur, vt tentacula, quae per poros olim transierunt, atque materia
ealcarea in filliceam mafíam, cum adhuc mollis effet, imprimerentur;
quibus refolutis foueolae remanferunt. ^ Inbafifig. B. loco foueolarum
quaedam puftulae apparent, vbi filicea mafia ipfos poros penetrauit. Os
in eodem nucleo marginem exteriorem fcre trigonum, interiorem ar-
cuatum habet.
Sequuntur Auctorum fyncnyma:

LoT. 7. b. of Oxfordsb. $. 36. ab. I7. fg. 14. Eclinites , radiorum
pun&is vevfers marginem annulis oualibus inclufrs, — Vertex hic. fimiliter
fcutatus eft, et in anguftiore parte ad marginem vsque extenditur. Nu-
cleus efle Video et annuli, qui puncia cingunt, teftaceae partes füper-
fütes, [Inter Éwelm et Br sebo 'e// agri Oxomentis 1 inuentus. — Zd. t£.
HI. fig, 1. z.. Echinites puncIis prominentibus. — Plane hic noftris cum fpe-
ciminibus conuenit, praeter quod in eodem verfus verticem ex fingulo
poro punctum prominens cg: edi ratur, atque fic qvatuor fint puncta pro-
tüberantia, quae deinde in iimplicia commutantur ampliora. — Fauct id
coniecturae meae, per fingulum porum materiam penetralfe, quae, fi
conflueret, maiorem puftulam efformavit. Iuxta um Hs Oxon. inuentus,
Non eft fingularis Ga/eo/aram fpecies, vt KLEINIVS vuit ia nora ad $. 69.

MORTON. f. D. North. p. 335: t. X. fig. 12. Ecbinites Galeatur. — Petre-
facta Auctoris funt filicea coloris albefcentis vel nigri. Def Ícriptio bona,
noftrae refpondens. Etiam uonToNvs radiorum y ambulacrorum for-
mam variare, et vel annulis cingi tubercula, veliis carere, vel impre(fa
puncta, vel prominentia effe, imo in vno eodemque indiuiduo diuerfa
effe animaduertit. Reperitur in campis circa We/forZ, Eaf] Haddon, Oxea-
don et Bowdcm.

LIST. Jap. ttrb. p. 225, tab, VIT. frg, et tir. 29.30. 3t... Omnia ex rLo-

710 fumta, Subiungit tamen partes protuberantes cauas effe, vt ex
ps earum

Spec. XLIY.
Echinocory-
zes quaterra-
diatus.
"Jab. LIV.
Fig. I.

1193 ADDITAMENTA

carum fractura appareat, vnde fufpicari fas fit, pun&a profunda olim
elata fuile. — ^ Equidem autem prominentias folidas, non cauas
inueni.

LviD. Jitb. p. 47. 9:0. ;4. putat. eum effe fpoliatum tefta fua, nomi-
natque Brontiam f. ombriam oualem. | Ex Oxonienf, Cantiana, ev. Hanto-
nienft regione eos accepit.

GnEwW. zi/tf. p. 259. tbe Hard oval Helinetflone.

uook. works. p. 284. t. HT. frg. 7. — Bafin huius fpeciei offert, Icon
bound.

HELLW. Jitb. p. 70. Echinites maior loricatus , fuperficie conuexa,
inferius plana parumque caua, tuberculis et lineis in fuperficie tectis, in
bafi vero fat diftin&te per corticem fuo ordine emineutibus. za/. .VT17. frg.
12. icon bafeos mediocris.

MELLE A. £. tab. L. frg. 7. $. et. ad Monti tab. IV, fig. 7. $. icones
Louae.

XVNDMAN. fr. df. p. 0p. tab. V. frg. $. o. Specimen maius et mi-
nus. [n /fg. 10. exhibet Echinuin naturalem, qui forma cum petrefaclis
conuenit, obfeffusque eft tuberculis variolatis, et miliaribus, aflulisque
diftindtus. Sed cum huic os medium magnum, ipfaque icon plura negli-
gentiae figna habeat, dubito de vera eius forma, neque ad Ga/ea; eum
referrem, fed potius varietatem Cidaris afJulatae alicuius haberem.

scHuncB. Jitb. Ha£. p. 41. y. Echinites Galea cf. ruiscn. maf, Hofm.:

D. 3

KLEIN, Gall. p. 9. t. VIII. frg. G. et LX.frg. A.

Ad $. 64. G. Spec. IV. Echinocorytes quaterradiatus. T. LIV. f. 1.

Hic Echinocorytes fine dubio fingularis eft fpecies, quatttor. ordini-
bus geminatis et puncfatis ab omnibus reliquis diftinctus. Atque cum ipfe
eius nullum fpecimen viderim, Mellianam hic fubiungam defcriptionem et
iconem.

Echi-

AD KLEINIE DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 119

Echiaites Niendorpienfs, omnium eft longe rariffimus. ^ Galea-
tus ille quoad formam eft, et quoad materiem filiceus; fed, prae com-
pluribus centuriis fui generis, quas e plurimis locis pofidemus, hoc
fingulare habet, quod altera parte fit opacus, altera diaphanus. No-
tandum vero, quod opaca lapidis huius pars, ab ca, quae diaphana eft,
non inaequali fiue lacunofo fitu diftet, fed prorfus plano. wriiE a4
Monti p. 29. T. Il. f. 7.

Neminem Auctorum fcio, qui huius fpeciei mentionem fecerit.

Ai bis Spec. XLV.
Ad $. 6: 69. Ecbinocory-

Non poflum eo adduci, vt propter folam diuerfam magnitudinem Dae
Echinocorytas, quos KLEiNivs hic exhibuit, tanquam genere a prioribus CADIT
diuerfos proponam, Neque diuerfitates, quas kLriNiIvs indicat, tantum XVII. a—d.
valere videntur, vt fpecies diueríae inde conftruantur. — Nam omnes
pendent a cauffis externis, teftam animalis vel id ipfum, cum in petram
mutarentur, transformantibus, ltaquevarietatum nomine eas zeceníebo,

Species £ebiuocorytes minor mihi dicitur.
$. 67. Var. I. papillofa. " PRO
Nihil aliud eft, nifi nucleus, tefta fua orbatus, atque papillae inde — C. D.

oriuntur, quod materia filicea per teflae poros peuetrauerit, remaníe-
ritque, tefta calcarea perdita, '

Plura fpecimina in omnibus fere mufeis occurrunt, atque variant
colore, qui eft vel flauefcens, vel cinereus, vel coerulefcente cinereus,
vel cinereo niger.: In minutis fpecimina femner differunt, quas, vt
accidentales, defcribere fuperfluum duco.

ALDROV. 7//1/f. 1et. p, 45$. bafin huius depictam tradit.

A CI. v. renzusvM Knoeffagtige Zout-Ezel £. c. p.36. fp. 5. dicitur.
xLp1N. Ga/7 p. $;. tab. IX. fg. D.

$6. 68. Var. 1I. Vudofa. Var. 2.

: aet 1 E . fab, XVIL
Etiam haec nucleum tantum indicarevidetur, vbi impreffiones affü- ^; 5 -

larum in areis apparent, quas kLriNivs flrias, fluctus repraefentantes,
no-

Var. 3.

' Fab. XVII.

c. d.

Spec, XLVI .
Ba

. XLIV.

"rig. 5-

120 ADDITAMENTA

nominauit, Manifefto autem cum prima varietate vnam esndemque fpe-
ciem fiftere oftendit bais, cum priori conformis. ^ Poffideo fpecimen
tefta fua adhuc praeditum, quae quidem in fpatum calcareum | mutata,
nulla tuberculorum offert veftigia, — Ambulaera vero funt biporofa; vtin
fpecie prima €. 65. — Aliud mihi eft fpecimen , totum calcareum, in af-
íslas diuifum hexagonas, Huius nucleus dimidia ex parte cauus eft,
Bafis etiam eft puftulofa.

BnEYN. echrrt, p. $8. T. II. f. 3. 4. Echinocoryta quafi marmoreus,
ex.cinereo fufcus, internam tefta faciem referens. Icones Pozae.

. Cl. v. PnzLs. J. c. fp. 6. Gevlamae Zout-Egel.
KLEIN. GZ/J. p. $j. t. IX. fig. D.
G. 69. Var. 3. laeuis.

Nucleum fiftit corneum plane aqua et volutatiombus ita mutatum,
vt nulla veftigia a tefta relicta (int, praeter formam ouatam, atque oris
anique aperturas.

DROMEL. 7//iti£r. p. $0. iconem habet, Echinocorytae laeuis, qui ta-
ren veftigia ambulacrorum etiamnum retinuit.

voLkM. Silef. fubt. t. XXX. f. 7. fimilem i iconem, ambulacris bipo-
rofis, Dicitur quidem Ibi Fzbzuzes difidens: at linea eminens et ligu-
ra huic omnino repugnat.

kLEiN. Gal/. p. $;. t. IX. f. C.

Caeterum huic fpeciei femper eft figura ouatá, nonnunquamvi ex-
terna parum magis compreffa, vel etiam expanfa, vt fubrotunda euadar.
Ambilacra dena, fingula biporofa ^ Areae decem. — Os transuerfum.
fubrotundum. zin fuboualis margini PUNTO Bafrs plana, vel vi
externa excauata,

Tanquam fpeciem dubiam indico Ecbmiten tab. XLIV. f. s. delinea-
tum. Videtur hic forma ad. Ecbizocorytas proxime accedere: afnbitum
enim habet ouatum, altera extremitate anguftiorem, in qua etiam linea
eminens a vertice ad marginem vsque deícendie. Sed differt ab iis ani
fitu, qui eft in margine, ita, vt dimidia tantum ex parte baíin occuper,

at-

AD KLEINII DISPOS!ITIONEM ECHINODEIRMATVM. ]2T

atque ambulacris denis, fimpliciter porofis, non vero biporofis, | Am-
bulacra haec etiam in. bafi adfunt, — Areae quinque maiores variis circu-
l:ribus impretfionibus infigaiuntur, qui forte tubercula funt, aére atque
aliis caufis exefa. Ipfa tefta remanfiffe videtur, cftque in lapidem cor-
neum albo cinereum mutata: nucleus eft filiceusflauo-cinerafcens. — Ba-
fi fua adhaeret hic Echinites Silici igniario, ita, vt oris ratio indicari ne-
queat. Videtur mihi medium locum occupare inter Carocyf/os et D/ca-
rocyf/or, atque forte hoc ipfo Echinocorys cum Briffo iungitur. —Com-
municatum hoc exemplar accepi a Cl. scunoETEno, qui id in regione
Wimarieníi inuenit.

Ad. $. 7o.

Sed. IIT. Scutum Belg, ScbilJ. Gall. Pavois vel Bouclier dicitur. Mi- Ges, 111.
hi omnia Scuta vnum genus conftituere videntur, quod Zebinanibi nomi-
ne infigniam.

Ad $. 72.

Scutum angulare a Cl. v. rugrsvw, Hoef;ge Scbil4, dicitur. — Prae-
ter figna generica, hac paragrapho tradita, addi debet: fuperficiem ete
minimis femper circulis, quibus infunt tubercula minima, obfitam, ac
que os omnibus ípeciebus effe pentagonum , dentibus, quos Tab.
XXXI. offert, coloris albo flaucfcentis inftructumn: — ba(in vero femper
efle excauatam.

GESN. petrif. p. 2c. . $, Echinitesaperturaoris prope bafin autin peri-
pheria bafeos, forma fcuti oblongi, verticetloris pentapetali figura orna-
to. — : Omnes xrziNi1 fpecies coniungit,

WALLER. /y/T. miner. p. $08. d. Echiniti fcutati.
Sp. XLVII.

Ad G. 75. Spec. 1. Echbinautbus bumilis. Nera:
RI.

Diuerfitates, quas xrEiNIvs indicat, ad vaer/etates inde conftituen- "i RE A.

: .B.

das valent, non vero fatis certae effe videntur, vt ideo fpecies diftin&tae | xx.
condantur, Nam petalorum, fic dictorum , amplitudo refpondere vi-
detur magnitudini tetae; vel fi etiam parum differat, vix fpecificum cha-
racerem fuppeditat, Igitur primo loco deícriptionem fuüppedicabo.

Teffa

122 ADDITAMENTA

Tefla colore eft bruno flauefcente, ambitu ouato, lateribus finua-
to. Vertex occluditur pentagono, angulis obtufis, quibus pori oppo-
nuntur. In quinque partes f. areas ctiam tefta diuiditur embulacris pe-
zaloideis : vel fi fpatium, inter poros ambulacrorum fitum, aream dicere
placet, areae decem euadunt. Conftituuntur pera/2, fic dicta, duobus
arcuatis ambulacris, quorum fingulum duplici inftruitur ferie pororum,
qui prope a vertice fibi fiunt proximi, fenfim a fe inuicem recedunt;
quo -megis autem ad latera, eo propius iterum ad fe accedunt: in maio-
ribus fpeciminibus fpadum in apicerelinquuntintermedium; in minoribus
autem iateriores pororum feries congrediuntur, et exteriores parum in
apice hiant. A fingulo poro ad alterum oppofitum fulcus transueríim
excauatur. — Quo fit, vt petala, auctore KLrrNi0, dicenda fint erenata,
Inter hos fulcos pofitac funt tuberculorum minimorum feries: Spatium
a petalis inclufum, reliqua teftae füperficie, quae uu fere defcendit,
inagis conuexum elatumque deprehenditur,

Tubercula, totam teftam obtegentia, arenulae magnitudinem ae-
quant, et plerumque funt z2 quincunce ds Area, quae haec tuber-
cula interiacet, minimis eminentiolis, oculis nudis vix cognofcendis,
feferta cft. — Bafrs prope a margine plana, deinde verfus mediam par*
tem fit concaua: Ex vertice, per fpatium, ab ambulacris petaloideis irr-
clufüm, radii quinque reci, fubferrati, impreffi,, ad marginem defcenden-
do expanduntur, atque in bafiiterum conuergunt, finiunturque in ore.
Hinc et fuperior pars, et bafis, iis in quinque duplicia triangula diuidi-
tur, quorum apex eft invertice, etin margineoris; bafis in | peripheria.
Lineolis transueríüis obfoletis tefta à in ajv/2s pentagonaset. hexagonas,
tamin bafi, quam in fuperficie fuperiore diuiditur,

Ipfum os profundum, media in parte pofitum, obtufe pentago-
num, f. fübrotundum, Quas lineas diametro aequat, — Anus peripheriae
proximus, transuerfim ouslis, lineamque vnam diametro, ad longitu-

dinem teftae ducta, habet.
Reperiuntur fpecimina huius fpeciei in mufeo. Lüitiaro, et quidem
variae magnitudinis, in quibus tamen characteres fpecificos diuerfos de-

tegere nonpotui, Colore differunt, qui plerumque in minoribus fub.
iecüis

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, .. TOS

iedis eft fordide cinereus, in bafi albidior. In mufeo Trzer/ano var, Q.
"Tab. XIX. A. B. conferuatur.

Nemina Autorum et icones.

LINN. $. N. p. uo4. fp.14.. Echinus rofaceus, planiusculus ouato füb-
rotundus : ambulacris quinis oualibus, fuperficie punctata, Subtus lineze 5 a
centro ad marginemradiant.") rivsp, 7Muf. L. V. p. 7i. defcriptio Pona.

BOCCON. obferu. b. 324. tab. f. 1. in ferie vltima. Echinus. Ycon mediocris
bafeos var. y.

SLOAN. if, Jar. t. 242. f. 6—-tt. Definitionem vide fapra p. 25. $. 73. a. nt0t.
x 7. Ex defcriptionehaec notamus. Diametro quatuor pollicesaequat, di-
gii dimidii altitudinem fuperat. —Aculei eius funt fubrubicundi, eosque
palfim tuberculis inhaerentes fiftunt icones. Conueniunt eaedem pro-
xime cum Z2, no//r. XIX. A. B. , fed ambitus paullo magis eft oblongus.
Fig. 10. et i1. dentes exhibent. cones (atis bonae.

nvMPH. qb. 36. t. XIV. C. Echinus fultatus. Doodsboofdesn. | De-
fcriptio nihil notatu digni continet. — con partis fuperioris 2owz.
Paulo magis eft oblonga Ípeciebus Kleinianis, et minus finuata. **)

P£TIY. ab. tab. 1 f. 10. ex LINNEO.

&rp, rhef. HT. T. XI, f. 2. E. marinus, maximus ex Indiis Orienta-
libus, capiti emortto fimilis. — — Defcriptio nil notatu digni continet. .
ibid.f.;. E. americanus fupinus. Similis priori, grauior et tefta craf-
fior. Colore inftruitur ruffulo flauo. Os pentagonum. Ambae haeicones
bonac, et var. a. fiftunt, — Ibid. t. XV. f- i. 12. 5. 14. Echinus planus
ellypticus, Capar mortuum miuus. — Color bafeos dilute ruffulus fuit,
lineae quinque vel albicantes, vel nigrefcentes. Pertinent ad var. 2. —
lbid, f. 23. 24. Echinus planus fcutiformis, colore cinereo flauo, exhi-
bet var. y. Icones Zonar. Qs GVALT.

*) Ex (ynonymis, quae fabiungit LrNNEVS, aliena funt RvMPH, amb. 236, z. 14. F.
quod ad Laganum pertinet, et BONAN. recr. z. 33. vbi concha biualuis delinea-
tar. Etiam KrEINII icones ; forte tamenerrore typographico, priores non recte
indicantur.

* *) CL. vAN PHELSVM [. c, p. 25. hanc iconem ad P/acenzas refert, dicitque /Jang-

werpigronde Egelkoeken: at vero, cum faperior pars fit conuexa, neque plana, vtin

Placeuzis, anusque margini vicinus dicatur, potius huius [fpeciei effe exiftimaue-
rim,

124 ADDITAMENTA

GVALT. 274. tefl. 1. CX. 4. Echinanthus oualis, vna extremitate
anguftiore, altera latiore, in qua apertura ani eft conípicua, margine fi-
nuofo, in medio dorfi sliquantulum puluinatus, ibique flore pentapeta-
lo, minutiffimis foraminulis peruiis in duplici linea pofitis, efformato,
diftinctus, ferreo colore obícurus. Icon egregie, varzetatis Q.

MüLL. De/ic. nat. J.p 9t. Tub. D. I. f. iw. Deícriptio et icones
bonae. j

xLr1N. Ga/f. p. $$. 86. Tab. LX. C.tab, X. A. B. C. Pavois applati. Fi-
gurae cum noftris eaedem.

VAN PHELSVM Z, c. p. 33. /P. 4. Varietatem noftram primam dicit
Egelroozen. Stomp-blad (groot) 1. e. Echinorhodum petalis obtufis ma-
gnum. Varietatem fecundam pro fpecie v. nomine Echinorhodi mino-
ris petalis obtufis recenfet, Atque ex sena z. XV. f. 13. 14. 23. 24. fex-
tam fpeciem Dik-rand f. Echinorhodum margine craífo conftituit, | Va-
rietatem noftram tertiam z. X7X. C. D. ad Placentam refert dicitque
Egelkoeken vyfbeek groote vid. L. c. p. 34. cum tamen anus proxime ad
marginem pateat, et ftructura omnino huic fpecieirefpondeat, non po-
tui eam feparare. Quae nos mouerunt cauffae, vt omnes has fpecies
varietates udicaremus, eas fupra indicauimus.

DAVILA catal. T. p. 421. Pavois ou Bouclier. Plures varietates habet,

MürL. Liz. N. $. VI. B. $. 153, fp. 14. Die Rofenblume. — Defcriptio
vitiofa; non enim oco, fed vel decem, vel quinque ambulacra roface-
am figuram exprimunt; neque os ex/r4 centrum, fed im ipfo centro re-
peritur. Ex de/iciis huc relata icon alienaeft: Ex omnibus apparet wür-
LERVA hanc fpeciem cum £Ecbino reticilatosiN N. confudiffe: de quo poftea.

Petrefacta huius fpeciei habent:

ALDROY. 271. 79£. p. 499. f. 1. Rbodites, Pentaphyllites. Ya, ex fimi-
litudine cum Rofae foliis di&us. Icon ziediocris

sciLLA tab. X. f. 2.3. et tab. XI. N. IH. f. tim. icones bonas petrefa-
éli huius Echinanthi exhibent: aífulae hic hexagonae et pentago-
nae manifefto apparent. In pofteriore icone petala faut folito breuiora,

$HAW,

AD KLEINII BISPOSITIONEM ECHfÉNODERMATYM. 125

suaw. voyag. Barb. IT. app. p. 128. uo. et frg. 4o. Echinites peutaphyL-
loides, ffriis aequalibus, vmboue aperto. Ad hanc, neque ad fequentem,
vti Cl. warcHio videtur, fpeciem referendus eft: dicit enim Auctor, dor-
fum eius zo effe valde conuexum. — Inuentus eft in deferto Mara^. Icon
ambitum magis rotundum noftra fpeciei offert. Vertex laefus fuifTe videtur.

DA CosTA Ada angl. Vol. XLVI.m.492. p.143. tab. 4.f. 1. 2. Echinanthites
humilis ex Ma/ta. fig. 3. variet. maior. ex Indiis Auftralibus, Icones /ouae.

KVNDM, rar, nat. p. 9j. Tab. V.f. s. Echinanthus petrefactus var.a,

Icon £ona. A

Sic etiam waLcH, De/ic. mat. IT. p. 122. t. E. V. f. 1. 2. Echinanthites
delineatus, huius fpeciei, neque fequentis, vti exiftimat Cl. warcuivsl,
c. efle videtur. Nam figura et altitudo, oris rado, et reliqua omuia Parier.
optimerefpondent, atquein eo hic cum ver. y. conuenit, quod petala acu-
tiora offerat. "Tradimus huius fpeciminis icones Tab. XL. et XLI. fig.
i. Defcriptionem commemorare fuperfluum foret, cum ea cum no- Tab. XL. 1
ftra, fuperius data, omnino congruat. Tefta eft fpatofo calcarea, at- Nets
que nucleus etiam calcareus. — Inuentus eft hic Echinanthites in Occi-
taniae prouincia, — Cl. va Puzisvw hunc Echinanthiten peculiarem
fpeciem iudicat, dicitque &/erpblad. f. Echinorhodum petalis acutis. vid.
B). € Ds 38. JD. 4-

Monoflroites vel Cryptopetra wggcA TI metal. p. 232.0: 374. quem ad
hanc fpeciem refert ill. wALcH. Z. c.SuppZ. p 216. figuram offert ouatam et oua-
lem, non finuatam: itaque, fi eft carocy//us, potius ad Scutum ouatum
xvEINH, frvero pleurocy[!us fueric, quod vero fimile eft, ad Briffoidem $.
108. referendus eft,

DAVILA catal. IIT. 183. m. 227. Echinites à cinq pétales, à bafe penta-
gone , dont les angles font arrondis, et le fommet large et peut. elevé.

Ad $. 74. Species II, Ecbinantbus. altus. Sp. XLVTII.

; : : Echinantbus
Petrefactus tantum hactenus occurrit, Iconem eiusdem Tobhs/2 ^,

LIII. fig. 4. tradimus, quae idem fpecimen exhibet, quod in. De/ic. vat. T. Lill. 4.
Q. 5 óup-

126 ADDITAM7NTA

Supplem. LX d. no. 1, delincatum eft. Cl. warcurvs p. zi. amplam eius-
dem defcriptionem dedit. — Differt praefertim a priori fpecie, a/rirudine
maiori, vertice elato, orbiculari, ambulacris latioribus, apice conuergenti-
bus, granzlatis.

Altitudine aequat duos pollices , diameter bafeoslongitudinalis eft
fex pollicum, — T'efta eft fpatofacalcares, in vertice tenuis, verfus mar-
ginem multo craffior, Os eft in medio bafeos, et anzs prope a margi-
neeiusdem. Inuentum eum efle ait watLcnivs circa vrbem Zadez in Au-
ftria inferiori,

SCILL, £. 7X. frg.t.. Bafísfereplana; ospentagonum, dentibus inftru-
&tum, anus fubrotundus. /7g.2. (üperiorem partem cum iconenoftra con-
venientem fiftic: intra ftrias tamen ambulacrorum defunt tubercula, E
Melita eft effoffus hic Echinanthites.

MERCAT. 7f. p. 233. Cucurbites, f. Echites floridus, vel fpecies prima
Cryptopetrae.. Nomen accepit a fimilitudine ambulacrorum cum foliis
Indicae cucurbitae: Hanc defcriptionem addit Auctor: extat e media
füummitate clauiculuz, quinis fub ipfo foliis exeuntibus, oblongis, fpe-
cie eminenti, media fecante fibra, a qua gradatim prodeunt aliaerccta
ad extremitates verfae: inde feries punctorum circumit, totumque am-
bitum illum frequentes ftriae pinnatim coronant, ac rurfum alius ordo
pun&orum extrema claudit. Continens fuperficies ex omni parte cir-
culis minutis refpergitur. Colore lapidis Iudaici, at pallidiore eft. Re-
peritur in ZZezruria, in agro Seuezf. con elegantifzma,

ALLION. oryAogr. pedemonr. Echinus, qui/epis Indzeae cucurbitae
MERCATI: ex Óciolze colle quodam 4i Fagner dicto, et ex viciniis
Auguftae "Taurinorum eruitur echinites hic, tefta fua feruatus , materie
lapidi [udaico fimilis, femper tamen in fragmenta diuifus,

poNaN. nat. hift, t. X X XVI, f. 1. Echinus marinus faxeus. In litore
Calabriae, quod fretum Meffanenfe alluit repertus. — Figura zediocris.

paviLA catal. TIL p. i3. n. 227. Echinites à cing pérales, à baje pen-
agone dont e fommet efl tris elevé,
u

Ad

AD ELEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 127

Ad $.75. Species III. Ecbimanthus otatus.

Scutum ozatium ab angulari non videtur genere differre, Omnibus
enim fignis, praeter ambitum, qui magis eft integer, nequefinuatus, et
figuram petalorum, magis oblongam et acutam, conuenit cum priori.
Quin potius maxima cum probabilitate afferere audeo, fpecies, a kLriN1O
et Cl, vaN PHELSVM confticutas, varietatum nomine tantum efle diftin-
guendas, Nam quarundam diffezenuiae videntur a cauffis externis pen-
dere, atque leuior quaedam incifura teftae, reliquis fignis omnibus prae-
fentibus, non mihi eo valere videtur, vt duas fpecies ideo diftin-
guam. — Scutum ouatum Belgice Eyer:wyze Schild, et Gallice Ourfm Pa-
vois de forme oucle dicitur. | Equidem iudico, fpeciem tertiam xrriNni $.
79. et Tab. XX. c. d. indicatam veram et genuinam fpeciem exhibere,
atque reliquas, vt petrefactas, externa vi parum effe mutatas. — Itaque XCUURM PAN
liceat hanc fpeciem nominare Ecbinantbun: ouatum , eiusque defgripao- ice cra
nem luxta exemplar mufei Liz£iaut fubiungere. — XXe. di

Color teftae eft fupra cinereus brunefcens, fubtus albido cinereus,
In vertice quatuor porihiant. Superior pars fatis conuexa f. fphaerica
ferme eft. A vertice verfus extremitatem anguítiorem fulcus excauatus
defcendit, qui tamen in aliis fpeciminibus deeft, — Circa verticem for.
ma ftellari expanduntur ambulacra decem, quee fpatium oblongum,
vtroque infine acuminatumincludunt. Singulum ambulacrum cft bipo-
rofum, coloris aliquantum obfcurioris; feries exterior pororum lon-
gior eft, et magis verfus marginem defcendit, vc igitur duo ambulacra
nunquam plane in apice coéant: id quod Krrisivs intelligit, cum ex-
tremitates petalorum Zaxatas dicat. Reliqua teftac fuperficies non pla-
ne eft laeuis, vt vult KtriNivs; fed minimis, parum prominentibus, tu-
berculis, quae fingula circulo includuntur, obíta.

Bafis eft plana. — Oy transuerfüm , fubreniforme, quinque eminerr-
tioribus labiis inftructum: in fpatiis excauatis intermediis duplex poro-
rum arcuata feries ftellae formam imitatur. —Zfyzs margini maxime vici-
nus.. In medio bafeos linea plana, glabra f. tuberculis carens, albidior,
ab vno teftae extremo ad alterum extenditur: quae a KrriNrO ax; di-
eiur,.— Caeterum lineolae fubtülitlimae transuerfae hic illicque appa-

zcnt,

128 ADDITAMENTA

rent, quibus tefta in af/z/as forte diuiditur. — Ipfa tefta tenuis et fragilis
eft texturae, Dentes non animaduerti ; forte tamen perditi erant. — Fora-
mina in vertice, vt in reliquis omnibus fpeciebus, emittendis cuis de-
ftinata effe videntur, cf. ea, quae ad $. 4. de acu. Ecbistor, dicentur,

Huc pertinent:
nvupu. ab. tab. X1V. No. 3.1con mediocris, defcriptio nulla,

BREYN. echin, p. so. tab. IV. f. 1. Echinantbus vertice elat'ore, coloris
allicautis.. Putat, hunc fpecie externa ad Zchisocerydem accedere, po-
fitione oris tamen et floris fchemate in vertice fatis ab eo differre. Ico-
nes bonae. Anus fractus.

sena tbef. III. Tab. X. fig. 25. Ecbinus Orientalis, Brifz fpecies, —
Eius defcriptio niliil notatu digni habet. Icon £oza, et omnino conue-
niens eum Kleiniana, praeter, quod finus a vertice ad extremitatem ex-
currens, in ea defit. —T'efta hic euidenter futura ferrata etlineolis trans-
veríis in a(lulas, hexagonas plerasque, diui(a, et minimis granulis obfi-
ta eft. — — Peculiarem fpeciem ex ea conftituit, nomine Rozabart, Cl.
VAN PHELSVM A. c. p. 37.gen. XII. fp. s.

KrziN. Ga/J. p. $9. t. X. D. Superior teftae pars tantum. delincatur.,
Varietatum nomine petrefacta fpecimina Auctoris recenfeo,

Var, 1. Calcarea fuiffe videtur, qualia pleraque funt petrefacta C^aa-
montianae regionis, ''eftam minimis granulis obfitam fuiffe nullum fignum
fpeciei nouae praebet: vidimus enim teftae naturali etiam effe tubercu-
Ja copiofa: neque ambitus magis oualis character fpecificus haberi de-
bet, cum is pretfione videtur enatus effe; oftendit enim figura "Tab.
XVIIL teftam circaverticem disruptam effe: Zmbulacra obfolete tantum
apparent, azi ambitus eft dilaceratus: quae quidem omnia, figna (unt vio-
lentiae ab extus teftae illatae. Os in medio rotundum patet: forte et-
iam mutatum. Nullibi inueni fpecimen figurae Kleinienae omnino re-
fpondens, Eciam Cl. va PuzLsvw 7. c. p. 38. mo. t. interrogando hanc
iconem indicat, fpeciem tamen con(tituit, quam Eyronde Fgelroos f.
Echinorhodum ouatum, appellat. In ktrix, Ga/Á p. $9. T, .X. 4. icon
repetita partis fuperioris. Yo.

AD KLEINII DISPÓSITIONEM ECHÍNODERMATYM. 129

Var. 2. $. 77. Scutellatam ftructuram in aliis fpeciminibus vidi, in
aliis vero deerat. Nihil vero ea indicat, nifiteftae in affulas f. fcutella di- hs
vifionem, neque igitur characterem, pro fpecie inde conftituenda, prae-
bet Neque icon Kleiniana, neque fpecimina, a me vifa, cum Kuxi-
NH verbis, anum effe Jub parte. quadautenus latiori , conueniunt: quin
potius et in ipfa icone in parte anguftiore delineatur, .et in omnibus
exemplis ibi eum locatum animaduerti. Sic itaque nulla vere differen-
tia figna fpecifica offert. Iam KrriNivs conuenientiam fübolfecit, ideo-
que i. 78. an idem cum praecedenti quaerit. — Sequuntur Auctorum
nomina et icones,

ALDROY, 7f, met. p. 49g. f 1. 2. Pentaphyllites. | Icon pro tempore
fatis bona... Figura paullo magis oualis, atque feries ambulacrorum in.
apice co&unt. Bafis non delineatur.

MERCAT . tietall. p. 232. Monoffroites vel Crytopetrae fpecies: altera.
Tefta in affulas pentagonas diuifa eft. — Forma paullo eft depreffiore,
quam noftra fpecies: anus tamen in margine non confpicitur, ideoque
mihi eft verofimile, eam potius huc, quam ad Brifüidem referendam ef-
Íe. MERCATVS caeterum animalem originem ignorauit, neque affentien-
dum putauit iis, qui echinos marinos hos lapides fuiffe crederent. AssAL-
TVS tamen in notis Echinitas eos effe confirmat.

RvMPH, anb. LlX. f. D. Deícriptio nulla. Etfi KgiNivs hunc Echi-
nanthiten huc referre dubitat, is tamen nulli alii. fpeciei conue-
nit, neque differentiae, quas Auctor ad $. 28. i nora pp. indicat, certae.
fatis videntur, vt inde fpecies peculiaris conftituatur.

BnEYN. echin. p. $9. tab. II. f. 45. Echinanthus dorfo fecundum lon-
gitudinem elatiore, marino terreftris; faxo repletus, cinerei coloris.
Ex eodem, quo Kleiniana fpecies, loco. Fig. j. ibidem ad Briffoidem
pertinet, cum anus in marginis fuperiore parte. Synonyma BREYNIVS
4. c. valde confundit,

KztN, GalJ, p. $9. tab. X. E. Pavois d'Ify.

R WALCH,

130 ADDITAMENTA

warLcu, delic. nat. 11. p. 191. tab. E. IIl. 20. $4. Omnino. conuenit
cum hac varietate; coloris eft cinereo bruni: tefta fpatofa calcarea.
Inuentus eft circa Veronam. con /onz.

VAN PHELS. À C. p. 39. 2. 2. Hartagtige Egehroos 1. e. Echinanthus
cordatus.

Kinaurbitgs His fubiungenda eft tanquam dubia fpecies:

orbiculatus,

2. XLI.

Echinanibites orbiculatus, cuius iconem tradimus zab. MI. f. z.
Primo eius mentio fit in DeZic. nat. 1I. Tab. E. Hl. f. 3. Cl. wazcnivs
p. 181. eum dicit Echiniren rotundum , fubdepreJum , in Cuius vertice floris
pentapetali figura expanditur, De zzi fitunullamentiofit, — — Quod-
libet fpatium ab ambulacris, quae floris formam imitantur, inclufum,
media futura ferrata in. duas partes diuiditur, atque fingula ambulacra
funt biporofa: poris lineola transuerfa impreffa coniunétis, | Superfici-
es reliqua teftae etiam futuris ferratis longitudinalibus in quinqne partes
partitur, atquelineis transuerfis fubarcuatis in affulas pentagonas diftin-
&a eft, Praeterea granula minima hic illicue difpería funt. Quae cum
fcribo, atque C/ypeum quinquelabiatum (vid. fupra p. 159.) cum hoc Echiman-
ihite comparo, in coniecturam incido, vtrosque vnam fpeciem conftitue-
re: etfi Cl. waLcmvs Z c. exittimat, figuram 4. exhibere ba(im Fcbimitae
clypeati. Nam in vtrisque os iz medioba; eos; ambitus figurae, vt et co-
loris et maffae lapideae natura, funt eadem, ambo etiam minimis granu-
lis obfitam fuperficiem offerunt, Praeterea oris ftrudura, quinque 7z-
bis protuberantibus, conuenit cum Echinanthis ouatis. — Forte igitur
etiam ani fitus cum his fignis conueniet. Atque huic coniecturae ma-
iorem probabilitatis fpeciem. conciliat exemplar, quod in Narr.
Merkwürd. von BafHl 22 Stück tab. X XH, fig. 3. delineatur, ibidemque di-
citur: Ecbinites fenutus fcutum referens, in cuius fuperfiie flos pentaphyl-
Joides f. flella. 1n hoc enim circa verticem funt quinque pori, quod
in C/ypeis aliis non repericur, in Echinanibis autem locum habet. Dif
fert tamen a noftra icone Tab, XLI. f. 2. quod in altera parte, inter
duo ambulacra, leuis fimus excauatur. — T'efta viciífim fimili, quo in no-
ftra fpecie, modo euidenrer eft affulats granulisque obfita.— In. defcri-
ptione neque ani, neque oris mentuo fit, neque fitus vel figura corum ex

: 1co-

AD KLEINII DISPOSITIONEM €£€CHINODERMATVM. 151

icone patet. Dubius itaque de hoc fpecimine maneo. — Nam, fi promit
Echiniteu , quem fupra ad. C/ypeos retulimus, cum hoc comparo, magna
fane animaduertitur conuenientia — Is autem eft anocyftus, quod de
hoc non conftat. An igitur differat anoftro Echinanthite, et cumrro-
Tii fpecie conueniat, ancontra hic locumhabeat, etipfe C/Zypeus quinque-
Jabiatus ad — Echimautbos referendus fit, autoptis difcernendum re-
linquo. — — Tefta eft calcareo fpatofa, nucleus calcareus, Kepertus
eft in litore lacus Neocomenfts.

Similis hic Fchinanibites eft, quoad formam ambulacrorum peta-
loideorum et a(Tularum rationem, fécundaefigurae, quam wEncaTvs/. c.
p. 232. de Monoffroite minori dedit; | Sed ambitus illic eft oualis.

novnav. petrif. p. 77. t LilI. f. 352. Echinites conuexus ab vno la-
tere, ab altero concauus, Cbe/onites appellatus, benc fitis cum noftra
icone conuenit, granulis etiam obtegitur; atque eam ipfam fpeciem, vel
filem propinquam exhibet.

Cl. VAN PHELSVM 4, C. p.37. ad Echinantbosrefert Echiniten oblongum,
guinqueradiatum , ab vtraque parte delineatuma sovecvrTo, petrif. tab.
LI. f. 33.332. Sed cum huic anus fit in fopertore parte fapra marginem
lJatiorem : huic gencri fubiungendus mihi non videtur, Caeterum icon
BOVRGVETI rzdior e(t, et imperfecta: atque fortallis ad — Driffoides
xuEiNID pertinet. — Duae fequentes Cl. vax ruiLsvu fpecies Vyfboebje
Fzelbloem f. Echinanthus pentagonus, et Sberprugge, 1. e. Echinanthus
dorfo acuto, folis ex his noiinibus a me non propius definiri pof
fuut.

Ad $. 79. Sect. IV. Geuus. V. xciuiNopiscvs.

Gen. NV.

Piacenta Belgis Panzetoet, Gallis Gates, Baignet, dicitur, Nobis
Echittodiftus.

videntur tria genera kLzINII coniungenda efle, quod genus, iuxta bREYNI-
vM, Echinodiscium nominabimus, Character genericus erit gura depref-
fà, discoidea , vtrinque fere plaua ; ambulacra petalorum formam imittan-
tia , 05 Centrale, mon euberofum, fed plautam, dentibus anflyudlum , vertex
quatuor maioribus poris perforatus.

R2 Ad

132 ADDITAMENTA
Ad g. $o.

Famil. I. Familiam huius generis primam, conftituunt Mellitae xvexwu, Bel-
gis Honningkocken , Gallis Gateaux de miel dictae, Omnibus fpeciebus,
quas vidi, tefta eft a/[i/ara, affulis hexagonis, alternatim latioribus, per
viginti feries dispofitis, fuperficie minimis granulis, intra circulos de-
miflos inclufis, ob(ita, tam füpra, quam fubtus, lraque diftinclio &LEI-
Nur in Zaexes et tefludinatas locum non haber. Differunt autem Ípecies
foraminum, f. canalium, quibus tefta perforatur, numero, et ani fitu, fic
quoque peripheriae figura, De vfu horum foraminum nihil certi mi-
hi conftat : Forte iis rupibus vel aliis corporibus adhaerent animalcula.

sl iod Ad $. 8x. Speciesl. Frbinodiscus lis perforatus, "ab. XXI. A. B.

2 per oratus,

TA Color teftae in parte fuperiote eft dilute flauefcente cinereus, in fu-

perficie inferiore feu bafi albo flauefcens, nonnunquam maculis flauis
infperis, quemadmodum in fpecimine Dresdenfi, cuius iconem KLEE-
wivs dedit. — Azibitus variat, vel eft fubrotundus, margine finuato , vel
obtufe trigonus , margine minus finuofo, fed tantum repando,

Superficies faperior conaexa, teftaa margine fenfim ad mediam par-
tem feu verticem adícendente.

Bofis plana, quinque tamen fulcis, qui futuras conftituunt, leuiter
excauatis diftincta, atque praeter ea lineis decem flexuofis, infculptis,
ex centro ad marginem ftellatim expan(s, eleganternotata, Locus,his
lineis proximus, glaber eft feu tuberculis minimis carct, quae quidem
reliquam omnem baíeos fuperficiem obtegunt.

O; orbieulare obtufe pentagonum feu quinque finubus praedictum.
Anus proxime a margine lateris latioris, inter duo oblonga foraminafi-
tus, vel circularis eft, vel transuerfe oualis. í

Ambulacra petalorum ouatorum figuram fiftunt, atque fingula ex
ferie (implici punctorum interiore, et ftriarum obliquarum, teftam pe-
netrantium, non tamen puncta mteriora prorfus attingentium, com-
ponuntur: in apice ambulacrorum puncta non coniunguntur, fed fpatium
intermedium relinquunt. ;

Du-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. X33

Duplex varietas quoad foramina reperitur, quarum altera fo-
ramina breuiora, fubouata, feu alterutra extremitate latiora habet, vti
in icone Tab. XXI. A. B. animaduertitur; altera autem longiora et an-
guftiora linearia que foramina offert, — In dubio fum, an margo (inua-
tus, qui in icone pingitur, fit naturalis , nec ne: nam fpecimen mufei
Dresdenfis videtur margine derafum et diffractum efTe, fic, vtfere interi-
us teftae fpatium pateat.

Reperiuntur huius fpeciei fpecimina in mufeo Dresden, et.Trie-

iano et Ruchteriano hic Lipfiae.

LINNEVS huius fpeciei non meminit: cum tamen fequentem pro
varietate £cbzgi. Orbicult atlumferit, verofimile videtur hanc eidem, tan-
quam generi, etiam fübmittendam effe, |

xüLL. Delic. natur. T. p. 92. Tab. D. I. f. ij. Echinodifcus. Color
teftae eft cinereus, ambitus fubrotundus. Icone doríum Z/eze defícri-

bitur.
DAVILA cdfdL. I. p. 42), 10. 9g. Pain d'épice à deux fentes.

VAN PHELS, Z. c. p. 3j. 110. 12, Onregelmattge Egeltoct, i. e. Echinogly-
cus irregularis.

mütL, Linz. Nat. $yff. VI. B. Tab. VIII. f. $. Ycon ad noftram fpe-.
ciem pertinet eftque fatis bona; p. 156. autem ad alteram varictatem
Echini orliculi viNN, refertur, quam tamen non exhibet, quippe quae
lobata no fit.

Ad $. 82. Species II. Echinodifeus quinquies perforatus. '"Vab, XXI. ssec, tr.
G. D. Echiuodifcus

$ perforarus.
Color teftae in fuperiore parte eft albo-cinereus, leuiffime in ru- T ab-XXI, C,
brum tendens: in bafi, verfus mediam partem parum excauata, albus, — P
parum flauefcens, venis coerulefcentibus.

Differt praefertim a priori fpecie numero foraminum, quae funt
quinque, linearia füboua aliaque; fugiats parte magis conuexa; affulis
prominentibus, quae futuris impreflis cinguntur; ambitu obtufe penta-

KR 3 gono;

134 ADDITAMENTA

gono; ambulacris oualibus, apice emarginatis; ano proxime ab ore fi-
to, vix lineae fpatio interpo(ito.

0; quidem , vt in priore fpecie, eft obtufe pentagonum: fed id
fingulare habet, quod labia parum promineant, atque in fingulo eorum
foramen f.porus pateat: paruum, lineam in diametro transuerfa aequans.
Anus eftfere tetragonus, atque in fine, qui ori proximus eft, foueate-
ftac infculpta adiacet. — A foraminibus fingulis ad os fulci impreffi con-
centrice ad os tendunt.

In vertice ftella pentagona per lineam impreffam defcribitur, incu-
ius quatuor angulis pori quatuor teffam perforant: quintus angulus po-
ro caret (an hoc varietatem indicet, vel femper locum habeat, cum v-
num tantum fpecimen viderim, definire non poflum:) praeterea inter
hos quatuor poros maiores, quinque minores, apicem fuperiorem am-
bulacrorum quafi conftituentes, confpiciuntur.

Hofpitatur in mufeo Trerrano.

LINNEI fj/l. siat, p. nog. fp. 17. Echinus orbiculus var. y, foraminibus quin-
que peruiis indiuifus hanc fpeciem fitit. Ex Auctoribus, quos commema-
rat,conferre non potui Ar T. rit/f. 19. f. t5. quem librum,netituio quidem me
vllibi indicatum inuenifle, lubenter confiteor et nva. barbad. 290. 1.24. f2.
3.4. Deiconibus his itaque iudicium ferre non licet.

noccoN. obferuet. p. 296. "figura prima in tabula huic paginae ad-

iuncta noftram fpeciem defcribit, fatis conuenienter,

sep. £fhef. III. Tab. XV. fig. 9. 10. Echinus lagauoides, orbicularis.
Quinque oblonga foramina teftam perforant. Color dilute cinereo fla-
vefcens. Os in bafeos medio, ex quo radii ftellati; tefta omnis pun-
His, quae procul dubio granula fiftunt, guttata.— Color bafeos dilute
flauefcens. — Margo parum finuatus. Icon os fra&tum, neque vllumani
indicium exhibet, caeterum Zona.

ARGENV, Concb. P. II. Tab. VIT. frg. C. pag. 6s. Difcur. | Animalis
corpus tectum effe, ait, crufta tenui, atque refpirare duobus foraminibus
fubtus et in medio pofitis, quorum vnum ani officio fungatur. lcon
dorfum bene pilum offert.

GVALT

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 13$

GvaL'. £eff. Tab. uo. fg. PF. Echinodifcus margineintegro, quin-
que incifionibus peruiis inflructus, ano ad oris aperturam proximo.
Icones £ouae.

uüLL. Dec. vat. I. p. 03. Tal. D. I. f. 16. 'Tefta tenuis dicitur, quae
tamen in noftro fpecimine fatis eft craffa. — Ambulacra petaloidea apice
funtfilfa,ec obtufa, — wütLrnvs coniicitforamina his animalculis ideo data
effe, vt aqua per ea transire queat, ipfaque animalia eo facilius i in aquam
fubimérgere, etque ex ea fe elevare poflint.

DAVILA catél, L. p. 423. 9o. ys. Pain d'épice de la Vera Crux. .

VAN PHELS, 7. €. p. 3j. fp. üt. Vyfinizige Eyeltoeb, 1, e, Echinoglycus
quinque canalibus peruius.

xürL. Lips. Nat. Syl. VI. B. p. i6. C. Das Fünfloch.

Species III. Zcehzmoa?feus. fexies perforatus. "Fab. L. f. 3. 4. Spec. LIT,
DIE : da: : Echinodiftus
Similis fere haec fpecies eft priori, vt propenfus fim, eam varieta- perforaras.

iem prioris dicere. Differt enim vix eflendialibus fignis. Solae diffe- Tab. L. 3. 4
reatiae funt 1. numerus foraminum, quorum funt fex, eaque paullo an-

guftiora et longiora prioribus; z. peripheria fere orbicularis, leuiter

tantum margine finuato ; ;. ambulacrorum petala minora atque MEOS.

ra . Color parum differt; fubtus obícure cinereus, in parte fuperio-

'ye autem dilute cinereus apparet.

Sumt2 efticon,exGalliea kcgiNireditione, Ta/. X XTV. A.B, atque ibi p.
'2 30. dicitur Ourfm de Mer étoilé, Ex Infula Barbados a Cl. nvcuzs in mufe-
um Reaumurianum delatus eft hic Fcbinodifcus, Ípinis minimis, quae pilo-
.rum formam nudis oculis offerunt, obfitus. Spina microfcopio vifa,
iuxta figuram 4, picta eft, — Strietae ad. longitudinem funt, atque circa
os et anum polirae, minimis granulis infident. Diameter huius. £cizgo-
difci vterque aequat duos pollices et lineam, craflities in cenuo duas li-
neas cum tertia lineac parte.

CI.

Spec. LIII.

Tbbinodifctt
emarginatus,
'Tab, L, 5. 6.

136 ADDITAMENTA

Cl. vAN PHELSVM /. c, p.37. to. 2. Doorgeboorde Egelfibyf i. e. Echino-
trochus perforatus. ^ Hofpitantur fpecimina huius fpeciei, in mufeo
Celfiffimi PüiNCIPIS ARAVSIONENSIS, quae Reaumuriano fimilia iunt: iis-
que fequens defcriptio, a Cl. vaN PuzLsvw nobiscum communicata,
conuenit.

Tefta fex canalibus peruia, affulata, aífülis puluinatis, fuperficie
leuiter conuexa et finuoía; vertice vmbilicato; petalis quinque lanceo-
lato ouatis, integris, breuioribus; circumferentia fuborbiculata inte-
gra; bafi parum excauata, lineolis. picturam frondofam mentientibus
exarata,

sz. tbef. IIT. Tab. XV.f. 7. $. Echinantbi quarta. fpecies. Eft
omnino eadem cum hac, quam deícripfimus, —Obfcure cinereo colore
verfus marginem, paullo dilutiore vero in medio inftruitur: atque te-
fta ex articulatis quafi fquamis compofita dicitur, In bafi quini finus f.
radii in laciniatos abeunt fines, quini aliinon funt laciniad. Inter
hos iterum decem in ambitum excurrunt lineolae, plantulis fimiles, te-
nuia emittentes foliola, equiíeti aemula, Praeter centrale foramen bi-
na minuta patent foramina, quarum vnum excernendis foecibus datum
eft, alterum vero cafu fractum, neque naturale videtur. Color bafeos
ex rufo dilute cinereus,

MütL. delic. nat. I. p. 03. Tab. D. I. f. 17. Varietas minor, ambula-
cra petaloidea apice integra. Habitare hos Echinodifcos addit Auctor
in Oceano Znudico, nonnullos i in Septentrionali.

DAVILA Catal, I. p. 423. no. psg. Pain d'épice de la Barbade, à ftx fen-
tes. Etiam ex litore Coramandelino et infula Vera Crux.

Encycl. l. c, Tab. LIX. fig. 6. icon bona dorfi pag. 5. defcriptio nil no-
tatu digni habet, Znfz/a $. Domiuici eius patria dicitur.
Species IV. Fchinodiftus emavginatus, "Tab. L. f. s. 6.

Differt hic a praecedente foraminibusad marginemipfum attingen-
*tibus , atque incifuras quinque formantibus, peripheria fübpentagona,
ambulacris petaloideis ouauds, ano ouali et magis ab ore remoto.

Ex

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODIRM:TVM. 137

Ex verfione xrriN i Gallica has icones mutuati fümus, quae ibidem
Tab, XXV. et XXVI. traduntur, et p. 25 r. haec fpecies dicitur Ourfzn de
sucr étoile à ffx ouvertures ou échaucrures, |. Ex Infula Bourboniae a. CI.
pavrp miffa eft in mufeum ngAvwvnu.. Magnitudine diameter maior
longitudinalis *) quatuor pollices et octolineasaequat; transuería autem
quatuor pollices et fex lineas haber, — Color eius eft brunus cinerafcens,
Spinae eius funt iis ex priori fpecie fimiles. — In bafi praefertim lineae
infculptae flexuofae et ramofae funt notatu dignae. — — In mufeo
CI. 1vssrev plura fpecimina huius Echznodifci referuantur.

De hac fpecie haec ad me fcripfit Cl. va rugrsvw: Eobimoglycus
frondofus, Belgice Loefwerk (vid, [. c. p.34. 0. 6.) amox praecedente fpe-
cie fatis diuerfus, ita, vt non fpecie folum, fed etiam genere ab eadem
diuerfus fit. '"T'efta eius fex canalibus, quarum quinque marginales fune
fublacerae, peruia eft, fuperficie leuiter puluinata, finuofa, vertice pa-
tulo, petalis quinque lanceolato ouatis, integris, longioribus; circum-
ferentia fubcordato-ouali, bafi planiore, lineolislichenes et frondes de- |
lineantibus exarata.

Ad hanc fpeciem pertinet etiam, Auctore Cl. vAN PHELSVM, nvMPH.
anb. 1. B. 32. H. pag. 37. At vero hic videtur error typographicus la-
tere, nam, loco I. DB,,forteponenda erat Tab. XIV. — Deinde hoc no-
men Cl, va PugLsva bis, eciam ad /ec. 10. quae eft kugiNir. tob, XXII
fi. a. b. adícripfit, quod tamen efle nonpoteft, Denique mihi hacico-
ne nvuPHII Tab, XIV. H. nequaquam Echinus, fed potius Lepadis poly-
tbalamii fpecies, quam etiam GvaLr. ze/f. tab. 106. f. M. habet, indicari
videtur; etfi ipfe nvwPnivs hanc iconem ad Echinodiícos referat.

Sequuntur fpecies, a sena defcriptae, et a Cl. va PHELsvM affum-
tze, quas videre mihi non contigit, neque adeo differre exiftimo, vt
icones earundem fuerint huc transponendae.

Spec.
*) Ix Gallica verfesne error et, cum alrizo pro longitudine pofita fir.

S

Spec. LIV,
Echinodiftus
&urittif,

Spec, LV.
Ecbinodifcus
SAM IUS.

158 ADDITAMENTA

Species V. Ecbinodifcus auritus.

sen. zlef. HI, Tab. XV. f. t. 2.. Echinus planus, T, Echinanibus ma-
ximus Perffcus. Forma ligonem aemulatur, margo inferiorrotunda-
tus, fuperior latus, fere quadratus , bis incifus, pars, quse inter incifü-
ras ef, prominentibus lateralibus angulis , margine parum vndato in-
ftruitur. — Dorfim, feu pars fuperior, ftella vel flore pentapetalo praeditum
eft, et inter bina petala porus hiat: ad latera colore eft fpadiceo, in
media conuexa parte cinereo flauo, In bafi(Fig. 2.) osrotundum in me-
dio, ex quo plurimae lineae verfus nmarginem exteriorem excurrunt,
Plana eft fuperficies, cinereo flaus, et punclata, — In parte ea, cuius
margo eft incifus, anus paruus, oblongus, prone ab ore patet. — - In
his teftis, addit sega, carnis nihil aemulum reperitur, —Pabulum anima-
Jium in muco maris videtur confiftere: Echinorum inftar fe propagant,
atque minutis fpinulis, dum viuunt animalia, teftae munitae funt.

VAN PHELS. 7. c. p. 34. Gen. VIII. Eget oet. Spec. I. Geoorde Stomp-
bart i. e. Echinoglycus auritus, obtufe cordatus.

Ad 6. 85. Species VI. Ecbiuodiftus inauritus.

nvupnivs zb. tab. XIV. F.pag.37. Ecbinus planus.Belg. de groote Pan-
nekoeb, 'Feftamtenuem et planam dicit, quinque et fex pollices longam la-
tamque, in media parte calami(een fchaft)cra(fitie, vertice ftellato; fpinis fe-
tofis f. pilofis munitam. Inueniturin fluuio WeynitoeLeitimorenfi, Nouembris
et Decembris menfibus. —— — Quantum ex icone apparet, vertex ftella pen-
tagona, in cuius angulis quinque pori, ornatur; ambulacra funt peta-
loidea oualiz, apice emarginata, quinto , quod extremitatem teftae in-
tegram refpicit, longiore; tefta euidenter eft affulata, affülis hexagonis,
circumferentia fubcordata , latiore extremitate bis incifa.

VAN PHELS. A. €. p. 34. /p. 2, Ongeoorde Stompbart Y. e, Echinoglycus
inauritus, obtufe cordatus,

Ad hanc fpeciem etiam referendas effe duco icones ses. zbef. II.

Tab. XV. f. 3. 4. eti. Cl. vas PucLsvw eas fingularem. fpeciem, quam
Echinoglyicum non perforatum. oblique incifum — (*cbyfgefcbeurde
zonder buizen) nominat, fiftere putet. Vix enim differentiam fatis grauem
in-

AD KLEINII PBISPOSTTIONEM ECHINODERMATVM,. 139

venio, cum figura, ftructura affulata, ambulacra, etc. conueniant. Su-
perior huius Echinodifci pars f. dorfum colore cinereo flauo dilutiore
tinctum eft. In bafi o; hocin fpecimine fractum eft, vt interior ftructu-
ri pateret. nus circularis, in vertice decem pori, quorum quinque
minores, quos nvwP?HivSs non pinxit. Pars, inter incifuras pofita, non
prominens, margine finuata. ;

Simile omnino huius fpeciei exemplar reperitur kic Lipfiae in mu-
feo Ritbteriano, ex quo idem ferius communicatum accepi, quam vt po-
tuiflem eius iconem adiungere. Itaque, cum srpAricon omnino eidem
refpondeat, ad defcriptionem haectantum addam. Os orbiculare, leuiffime
finuatum, ex quo quinque radii ftellatim excurrunt, qui deinde in di-
chotomos fulcos per omnem bafeos fuperficiem expanduntur, fimili fe-
re modo, quo in fpecie tertia Echiuodifci Tab. L. f. 4.5; Radii et fulci
profundiores, qui ex radiis, furcae inftar, oriuntur, duplici ferie poro-
rum minutiffimorum pertunduntur: Ín ore quinque dentes acuti hae-
rent. Anus pollicis latitudine ab ambitu diftat, inparte illa, quae inci-
furis eft feparata, fitus eft, et paruo fubtetragono patet foramine, quod
sreola impreíla cingitur. In verticepentagonum, ftelam imitans, ia
cuius angulis quinque foramina: ambulacra, vt in congeneribus, apicc
fubintegra, f. interioribus poris apice vicinis, ftriis autem oblique patenti«
bus, vt hac ratione emarginata dici mereantur. Spatium ab ambulacris
inclufum, linea recta diuitum, et reliqua teftae fuperficie magis eleua-
tum. Aílulae teftae hexagonae quidem, at irregulares, vcl lineis rectis,
vel curuis cohaerentes, vellatiores, vel breuiores. — Colorin fuperiore
parte rufefcente cinereus, in bafi autem violaceo ruber, —Minimis gra-
nulis, quorum innumera adeft copia, minimae fpinulae f. fetse inhae-
rent, atque haec granula iterum minoribus cinia funt, quibus etiam pi-
li infident, quod quidem nudis oculis non cognofcitur, microfcopio
fimplici autem facile apparet, — Numerus granulorum maiorum in tota
Echinodiíci tefta, 36000 certe fuperat; quodi faleem. granulorum imi-
norum quadruplum affumas, quorum tamen certe plura adfunt: habe-
bis 144000. His adde poros ionumeros, in bafi et ambulacris dispo-
fitos, per quos casn egredi, vc in CiZaris fpeciebus, vero fimile vi-

32 de-

14e ADDITAMENTA

detur: miraberis faneingentem partium, adeo fübtilium, mobilium, viua-
rumque numerum, earumque tenuem et artificiofiffimam ftructuram, non
fenfibus, vix ingenio afTequeris.

Species VIL. Ecbinodtifcus quater perforatus.

Spec. LVI. A hn. i : :
Fsbinodifcus sEBà £tbef. HI. tab. XV. f. g. 6. Echini plani tertia fpecies. Color

quater perfo- huius echinodifci ex flauo dilute cinereus, verfus limbum [aturatior eft.

z P ? 3

J9M. — Suprema in parte vezzex quinque foraminibus pertufus, et ambulacra pc-
taloidea, apice obtufa confpiciuntur. 0: in medio bafeos, rotundum,
quinque dentibus inftruitur, e quo in ambitum porriguntur fulci decem
flexuofi, apice bifidi. — 7zus in tertia axeos regione prope ab ore, incer

»3p : ,
foramen, quod teftam penetrat, circularis patet, — Ambitus teftae eft
2 q . LI *. ? LI
fere circularis, margine leuiter finuofo. uatuor foramina vtramque
AB : isi

teftae fuperficiem perforant, quorum id , cui anus propinquus eft, reli-
quis longius eft, Praeterea etiamid latus teftae, cuianus ineft, duobus
profundis finubus incifum eft, .— Videtur haec fpecies Echinodifcos
finuatos cum perforatis coniungere.

VAN PHELSVM A. c. p. 34- /p- y. Egel boeb felhyf gefcbeurde met. buifem,
1, e. Echinoglycus oblique incifus, et canalibus peruius. — Praeterea fp;
3. Echinoglycus bis perforatus obtufe cordatus (£g. &. femp. barz. suer-
wee buizen) ex novr TVYN Hifl. tab. CXIV. $. commemoratur: de quo
certi quid definire nequeo, | Siautem, vticoniicio, würLEnvs hancico-
nem ex Belgico libro in fuum Linneani fyftematis commentarium trans-
tulit, 72^. VIII. f. $.; hic Echinodifcus idem eft cum fpecie noftra pri-
ma, ad $. 81. p. 196, defcripta.

Famil, HI. . Ad 6. 83. Familiam fecundam Lagana xrtzIwir confüituunt, quae
Belgice Srruiven, Gallice Begners dicuntur.

Spec. LVII. Ad $. $4. et 86. Species VIII. Ecbizodifeus Laganum. 'Yab. XXIL.
Echinodifcu:2, b. c.

Laganum. :
"ab. XXII. Coniungo has duas Kleinianas fpecies. Nam icones commemo-.

» b € ratae nullas eífentiales differentias offerunt, atque a pluribus Auctoribus
pro

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 141

ro vna fpecie habentur, praeterea Cl. vaN rnurtsvw figuram minorem
T. XXII. c. Kleinianam ad RYMPHII Zeerea] refert, a. quo feparat KLEI-
wivs: vnde, fi vel nonnullae adfint differentiae, eas dubias et incertas
efle apparet. Differt autem £.. Laganum a prioribus fpeciebus.

Tefta integra, non perforata, ambulacris petaloideis fübtiliffime
firiatis, vertice prominentiori, ano circulari, margini vicino.

Color teftae eft albo flauefcens, peripheria ouata fübpentagona,
Os obtufe pentagonum, anus vix lineae latitudine a margine diftat. In
bafi quinque radii excauati, ex ore ftellae inftar extenduntur, bafinque
in quinque fere aequales areas diuidunt, — Pars harum arearum media
aliquantum eft excauata. — In vertice prominentiore faepe foucola im-
preíla eft, atque quinque foramina ibi, inter ambulacra, patent. — Àm-
bulacra funt oualia, apice fiffai pori ambulacrorum fubüliffima tantum
ftria, nudis oculis non cognofcenda, cohaerent. — Granula to-
tam teftam obtegentia fimilia funt reliquarum fpecierum eminenuolis.

In omnibus fere, quae vidi, mufeis conferuatur.
LINNEVS hanc fpeciem non commemorat.

An ALDROY. muf. metall. p. 457. figurae vltimae hanc fpeciem fi-
ftant, decernere non aufim : quamuis aliquo inodo fimiles videantur,

zocc. obf. p. 26. vtrum figura fecunda dorfum huius fpeciei defcribat,
snad Ecbinodifcum orbicularem (p. 208.)referenda fit, dubito : interim mar-
go finuofus et ambulacra porofa, eam huic fpeciei adiungendam eile,
probant,

nvurR. amb. T. XIV. fig. E. p 36. Zeereal, — Ambitus eius magis eft
rotundus, quam Kleinianae icones, interim finuofüs; diametro palmae
latitudinem aequat, marginibus tenuis, in media parte calami eraífitiem
habet, colore albefcente, vel dilute cinereo eft. — In smbulacris ftriae
transuerfae, poros conneclentes euidentius apparent, quam in noftra
fpecie, Caeterum eorum figura, oris anique fitus et figura cum noftra
conueniunt. Etfi itaque aliquo mdp a noftra fpecie recedat, tamen

hae diuerfitates non tantae funt, vt diuerfam fpeciem indicent,
S 53 GVALT,

141 : ADDITAMENTA

GYALT. tef/. Tab. CX, fig. C. C. Echinodi(cus fubrotundus, miar-
gine integro, finuofo, fubalbidus. ^ GvarTikRvS commemorat pONAN,
Claff, 1. no. 33. fed in mea editione C/aff. 1. 2e. numeros tantum habet,
neque vllibi haec fpecies indicatur.

- eEnaE thef. IIl. Tab. XV. fg. 25. 26. Echini plani fcutiformis fpecies
altera. Icones Jonae.

PLOT. 7, b, of Oxfordsb. p. 92. $. 33. f. iz. Petrefactam hanc fpeciem
haud dubie indicat. In vertice funt quatuor imprefIa puncta, eftque in-
itar rofae foliorum diuifus: fubftantia eius lutefcens, non tamen lamel-
lofa, neque annulis inftructa eft. »Lorivs radios ex duplici ordinetrans-
verfarum linearum compofitos, exterioresque longiores efle et ad mar-
ginem lapidis extendi perhibet, quod tamen in figura non apparet.

In mufeo 7rieriano duo fpecimina petrefacti huius Ecbinodifci bene
conferuata, reperiuntur.

Spec. d Ad. 6. 87. Spec. IX, Fchinodifcus. fübrotundus. 'Tab. XLVII f. 7.
Echbinodifcus

fubroiundus. Haec petrefacta fpecies mihi tantum ex iconibus aliorum. Aucto-

T,XLVIL7.ewnm innotuit. Vero fimile videtur Ecbznéiten forma ffellari &xypRov. muf-
metall. p. 45$. huic fpeciei adnumerandum effe , etfi propter figuram ru-
diorem , id certo definiri nequeat.

sciLLA Tab. VIIT. frg. 1 — 3. bonas eiusdem icones habet, isque dicitur
Echinus Melitenfis in petram conuerfus, Fig. 5. teftam difci(Iam offert, vt
interiores cellulae pateant; fimilis eft ftructura ei, quam Echinanthi ha-
bent, vid. Tab. Kleinianam XXIX. 7g. z, bafis depicta eft, eademque
multum conuenit, oris ftructurae, cum Ecbmawtbis, vel cum
Clypeo quinquelabiato Tab. XLI. Fig. j. Adeo vt coniectura oriatur
Clypeum illum potius vel ad Ecbimautbos, velad Ecbimodrfcos pertinere.
Interim in his fpeciebus, quas ipfe non vidi, nihil certi definire
audeo.

DAVILA c4tàl. Il I. p A$ 4. mo.225. Echinites dugenre des Gateaux,de Maltha.
VALENT. fzttif.. 1. HL f. 7. b. vel ad hanc, vel ad praecedentem pertinet,

CI,

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 143

Cl. ANpnzAE in Zi/z. Heluct. Tab. y. f. g. hanc iconem, quam nos
repetimus, dedit: et Echinodifcum hunc, ambulacris planis, ex Malta
effe refert. Icon haec omnino cum prima sciLLaE figura conuenit, ibi
tamen petala magis funt obouata, neque tefta futuris in affülas diuifa,
quemadmodum in hac icone. Vt in plerisque petrefactis ex Infula
Malta, fic et hic lapidem et teftam calcaream fuifle coniicimus,

^
Ad $. 98.

PLOTI et LiSTERI Echinus, a Krrixro hué relatus, pertinet ad CZy-
peor, atque ipfe KreiNivs, eam rLorir iconem fupra $. 40. commemo-
rauit, quae ipfa a LisTERO repetita eft.

Species X, Ecbinodifcus reticulatus. 'T'ab, XLV. f. 8. 9. Spec. TIX.
T E $ : : Rxbinodi fcm
Eft haec fpecies Fcbinus reticulatus planiufculus ouatus integer: am- E

bulacris quinis oualibus, fuperficie reticulata, tiNNzI, $y/ff, nar. p. uo-g, Y. XLN.8.9
fp. ts.
SLOANII chius, quem huc refert tiNNEvs, eft FcbinantIns, cuius
fupra ad $. 73. p. 123. memini.
nvurH. gib. Tab, XIV. C. Echinus fulcatus, Doodsboof7. fp. 1. p. 36.
Innumeris tuberculis obfefía dicitur tefta, et fragilis , et coloris albe-
fcentis, circa ftellam grifefcentis: — Radios inaequales verbis defcri-
bit nvuPHIVS, in icone autem aequales pinguntur, neque fulcos, qug-
rum meminit, iccr offert, neque ii in noftris exemplis adfunt.

GvaLT. zefl. Tab. CX. f, D. Echinodifcus ovalis circinatus, mar-
gine integro, apertura ani in ipfo margine pofita, albidus: Vti icon
oftendit, anus eft in bafi, prope a margine: Harrc iconem nos in Tab,
XLV, f. 8. 9. transtulimus.

sEBA ?bef. III. T. XV. f. 23. 24. E: planus. fcutiformis. — Cratfiiem
habet calami fcriptor, Regio faperior ftellatum ílofculum , fcuto el-
lyptico, fupra fornicem interpi caui extenfo, inícriptum oftentat, Mi-

nimis granulis tota fuperficies plena eft, Color cinereo flauus, Anus
traris-

144 ADDITAMENTA

transuerfe oblongus, os rotundum, paruum, radiis decem in baf,

quorum quinque in bafi. Icon aliquantum anoftra recedit, in fpecificis
fignis tamen conuenit.

Ib. f.35.36.38. Haeiconesnon aliam, nifi hanc fpeciem iridicant. For-
ma eft oualis margo non finuatus; in fuperiore parte ambulacra petaloi-
dea vtrinque acuta, vt in noftra icone, Reliqua et in dorfo, et in bafi
cum iam dictis ad Fig, 25. fignis conueniunt. Fig. 38, fpecimen paullo
minus offert,

Ib. Fig. *. omnino conuenit cum Zig.2;.praeter, quod ambitus ma- .
gis fit ouatus.

Coniungo igitur, vt videtur, non iniufte hasicones, tanquam varieta-
tes, etfi Cl. vaN PHELsvu fpecies duasinde conftituit, quarum alteram
Echinoglycum peutagonum minorem dicit ssp. 7. c. Fig. *. alteram Echino-
glycum oualem Seb. III. Fig. 36. 38.

uovrT. Hifl. CX]V. 7. videtur effe repetita a mürrERo m Lum.
Nar. 8yf. Tom. VI. Tab. VIII. f. 7.

Spec. LX. Species XI. Ecbimodiféus ovbicularis. "Tab. XLV. f. 6. 7.
Fhinodift s e : ; :
Pu Huius ambitus plane circularis eft, margo non finuatus, ambula.

T.XLV. 6.7. cra oualia acuta, os rotundum, anus in media regione inter os et mar-
ginem pofitus circularis , bafis decem radiis impre(fis porofis,

usuzvs in Syff. nat. p. uos. [p. 17. var. à. eum Ecbinum orbiculumto-
raminibus nullis peruium, indiuifum nomiaat,

GVALT, tel. Tab. CX. f. B. Echinodifcus circinatus, rotundus, mi-
nor, margine integro, albidus.

nnxYw. echin. Tab. VIT, f. 1, 2. Icones bonae: in fg. 2. os non appa-
ret, cum bafis fpeciminis fracta fit.

nva. muf. amb, p. 37. Belgice Zeefibelling appellatur: magnitu-
dine aequat, ait nvwPHivs, monetam Belgicam eiusdem nominis, craffi-
tie calamum fcriptorium: peripheria rotundi, vel nonnihil angulofa

eft,

^

AD KLETINI[ DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 145

eft, bafis impreffa, margo crathor media parte, granulis tefta ob-
tecta.

nocc, obf. p.269. fíg. 2. et 3, procul dubio hanc fpeciem fitunt,
Superioris tantum regionis icon data eft, neque vlla defcriptio.

xüLL. Linn. Nat. $yff. VI. B. p. 156. D. Der Seefibilling.

LANG. ap. frg. pag. 122. tab. 35. frg . v It. Echinites fibularis fubluetus mini-
mus, quinis radiis e duplici ferie transuerfarum lineolarum conflatis: Vtrin-
quetantillum conuexi funt: in ba(inonnunquam veftigium foraminuli. Ma-
teria arenacea, ad calcaream accedens. In montibus prope Poet/leig et Lug-
geren.inuentus. ALbROVANDIechini sninimi(teff.p. 412.) abhoc videntur di-
uerfi, et ad Fcbinocyamum referendi. novnGv.perrif. t. LH. f. 341.1contANGM

Species Xl'.. Ecbrmodifcus rofaceus. 'Tab. XL, fig. a

Auctoritate Cl"! v, PrELsvM hanc fpeciem aíffumo, quae hactenus Spee. LXI.
petrefacta tantum occurrit. Etbinodi /:w;
rofaceis.

WALCH. delic. nat. I1, Tab. E. IT. fig. $. p. 1o. Echinodifcus rotun- T, Xt. 4
dus, Cl. Auctor eum cum praecedente coniungit, a quo tamen differt,
petalis multo breuioribus, atque apice obtufis. — Hic Ecbimodifcites eft
ex Veronerf? regione.

VAN PHELSVM Z. C. p. 34. fp. 8. Roofe topjge, i. e, Echinotrochus ver-
tice rofaceo.

Ad G. 9o. Species XII, Ecbinodiseus decies digitatus. 'Tab. XXII Spec.tXtI.
ACROSS Echbinodiftus
4 E^ 3 ) : Io digirazus,

Huius fpeciei characteres ex ipfo nomine ftatim apparent, peri- T.XXtLa.B.

pheriae enim dimidia pars decem incifuris ita fiffa eft, vt totidem ob-
tufos dentes, feu digitos prominentes offerat. "Tres harum incifura-
rum teftam profundius fecant, ipfique digiti alterni longiores breuio-
resque funt. Praeterea tefta quatuor oblongis breuioribus canalibus per-
via eft, quorum ii, qui incifuris vicini funt, (aepe ad marginem vsque
pertingunt, eumque diuidunt, quemadmodum in fpecimine, a xtEiNtO
icone defcripto, factum effe apparet.

Quod

346 ADDITAMENTA

Quod reliquam teflae fabricam attinet, ca. cum genericis fignis
conuenit: granula minima, punctorum inftar, vtramque regionem obfi-
dent, Viginti impreffi fubflexuofi fülci ex vertice ad peripheriam ten-
dunt, arque aflulas, futuris transuerfis factas, inter fe connectunt. In
ipfo vertice pentagonum , rubello colore infigaitum, in quo quatuor
pori.
Petaloidea azbz/acra lanceolato oualia, biporofa, ftriis manifeftis
obliquis nexa, integra funt.

In bafi fulci impreffi decem flexuofi, apice bifidi, coloris cinereo
coerulefcentis, areas decem feparant. Os rotundum. .4jzs oua-
tus.

Color fuperioris partis eft ex viridulo, coerulefcente et cinereo mix-
tus; radii et futurae pallide incarnato. diftinguuntur: Bafeos fimilis fla-
vefcente incarnatus, fulcis viridefcente cinereis.

Obtinui fpecimen ex mufeo Dresdenfi, quod viuis coloribus pin-
gi curaui,

LINNEVS i5 $yf], nat. p. uoj. fp. 17. noftram fpeciem ad. Eebinum Or-
biculum xefert, var. Q. foraminibus duobus peruium, lobatum.

GVALT. Ieff. Tab, C X. fig. H. Echinodifcus dimidia peripheria inse-
qualibus incifionibus; altera vero dimidia duobus foraminulis peruiis
inftructa, ex albido obícurus. Icones joszae. Anus roruzdus pingi-
tur.

SEBA thef. I]. T. XV. f. 17.18. Echimi plani altera fpecies. Vncifüraera-
diorum aliae aliis profundiores, ipfique digitorum fines latiores. Bina
teftam terebrantia foramina oblonga. .Color füperioris partis thalatfini
eft viroris. Bafis dilute cinerea.

Encycl. tal- LL, f. 7. lcon dorfi fosa: in eo differt, quod in al-
tero latere duae iacifürae minores, in altero autem duo foramina fint.
Defícriptio nihil motatu digni continet.

KLEIN. Ga. p. oy. Tab. XII. A,
DAYILA CáLdl. J. p. 425. M9. 9óo. Spe-

*

AD KLEINIL DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 147

Species XIV. Zchinodiféus ofies digitatus. 'Tab. XXII. C. D. ' Spec, LX!II,
Echins Zifzus.
Cum huius fpeciei nullum indiuiduum viderim, defcriptionem, s 4igiarus.

quam Cl. vaN PHELSVM beneuole mecum communicauit, fubiungam, — T.XXiLC.D.

'Tefta binis canalibus inftructa, affulata, affülis conuexis; fuperfi-
cie leuiter conuexa, conoidea; vertice vmbilicsto;. petalis quinque
lanceolatis emarginatis; circumferentia antice orbiculata, poftice bi-
palmato-octodigitata, feu octodentata; bafi conuexa, affulata, - Color
cinereo albicans,

In libro faepius laudato 5. 35. gen. /17. fp. 6. dicitur Belg, agtvinges
rige Ezcl/chyv. i e. Echinotrochus octodigitatus. Vidit Cl. vaN PHEL-
svw eundem in nonnullis mufeis, etíi ad rariores fpecies referri me-
retur.

LINNEVS hanc cum priore fpecie coniungit.

5nEYN, echin. Tab. VII. f. s. 6. Icones bonae p. 64. Ec us

dimidia peripheria inaequalibus incifionibus, altera vero dimidia, duo-
bus foraminibus peruiis inftructa,

. GVALT. tef. Tab. CX. fig. F. Echinodifcus peripheria variis incifio-
nibus praedit», ex albido cinereus. Dubius fum vtrum varietatem huius
jpeciei, an nouam fpeciem eiusdem habeam. —— Conuenit dimidia parte
bipalmato octodentata, fed differt, quod altera peripheriae pars etiam
quatuor incifuris, quarum duae paruae, duae profundiores, in quinque
lobos, duos minores, et tres maiores diuidatur. ^ Reliqua conue-

niunt.

szB. 7IT. Tab. XV. f. 15. 16. Echinus planus viridis Americanus, Cl,
VAN PHELSYM nouam fpeciem ex eo facit, quam P. decemdentatum — no-
minat. lnterim habitu huic fpeciei maxime eft fimilis.

KLEIN, Go, p, 97. Tab. XII. B.

Y 'Ad

148 ADDITAMENTA

BM Ad 6$. 9r. Species XV. Echinodifius dentatus. "Tab, XXII. E. F.

dentazue,

"T XXILE:F. Huius fpeciei circumferentia altera parte eft orbicularis, integra,

Jeuiffime finuata, alteraincifuris aequalibus, numero variantibus, in dentes
fubacutos, incifurarum numerorefpondentibus, diuifa. 'T'efta;nregra,
non perforata, euidenter affulata, affulis fere planis, omnibus hexago-
nis; ambulacra petaloidea Jezceolata, apice f/f/a, hinc flexa. Bafis pla-
pa, affulata, fulcisque iinpreihis diftincta. Os rotundum. z1z4s ad lon-
gitudinein oualis.

BOocc, obferu. p. 27;. Echinusdentatus compreffus, fpatagi affinis.
Etfi hic in icone 15. dentes pingantur, tamen, cum habitus et reliqua fi-
gna conueniant, huius fpeciei effe videtur.

RvMPH, 25b. XIV. f. I. de Zomne-flraalde Pannekoet.

pREYN. echin. T. VII f. 3. 4. Echinodifcus dimidia peripheria inci-
fionibus aequalibus fere praedita. — — Differt icon a noftra et reliquis,
quod dentes apice fint truncati,— Caeterum figurae bonae, et tefta eui-
dentiffime affulata.

VALENT. milf. III. p. 177. con fecunda: at. ;4/7, et perperam ad
Afferias refertur,

ARGENV. COnth. P. II. tab. VIL.f. D Dentes duodecim cbtufiufculi
funt, "Vertex vmbilico rotundo, petalis integris pingitur. Habitus ta-
men demonftrat, eum ad hanc fpeciem efle referendum,

XLEIN. Ga/A. p. 97. Tab. XII. C.

DAVILA £atdl. T. p. 425. 10. 959. Ourfta folaire, Rotuie,
Var, minor. Varietas zm"or.

s prim Ex sssaz zPef. IIT. T. XV. f. 19. 20. füumta eft icon Tab. XLIX. fig.
UNITE 7. Efttertia Echinodifci fpecies, minufcula. — Plus, quam dimidio
minor eft, quam priores, in decem dentesterminatur. Vtraque fuper-

ficies eft ex cinereo grifea, multos per radios ex articulatis velutis fqua-

mulis compofitos diftinguuntur. A Clmo va rrirsvM hic Echino-

difcus pro fingulari fpecie habetur , idque forte propter. euidentiorem

affularum diuifionem; et coloris diuerfitatem. Ideoque et nos iconem

hanc dedimus. Ad

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATYVM. 149

Ad Catocyftos etiam pertinet nouum genus, a Cl. vaN pHtLsvM
conftitutuin.,

Genus VI. ccHiNocvAMvs Belg. Zgejboon, Geni, V1,
Charadfer genericus :. Aibulacra decem e vertice radiis rectis biporofis
ftellata. O; et azus vicina in bafeos media parte.

Cl. vaN PHELSVM Z.c.p.35. huius generis quatuordecim fpecies
conftituit, quarum deícriptiones fubiungam: cum autem forma et ha-
bitu pleraeque conueniant, trium fpecierum tantum, quas cgomct ipfe
vidi, icones addidi.
Species I. Ecbinocyamus (nacleus cerafr) faperficie globofa circum- Pe LXV.
. $c . - . . . 1cunocya-
ferentia orbiculari ; bali anguftata , medio applanata; lateribus fulcatis;,,,, MED
petalis puluimatis; vertice excentrico. Belg, Ege/beom £riefepit. vAN — cif.
" A Y. XLVIII.
PHELS. Z. €, p. Gt. Tab. L. frg. 1— 5. ductos
Color eius eft flauefcente cinereus. — In vertice quatuor pori pa-
tent, Os circulare, ano maius; anus oblongiufculus, minor. Sulci
laterales, vt et minutiffima granuja microfcopii ope cognofcuntur.

"Tab. XLVIII. fg. 2 4 obiecti naturalem magnitudinem: 2 f fuperfi-
ciem auctam; fitu eo, quo vertex er ambulacra confpiciantur; 2 «. La-
tus fulcatum finiftrum ; 2, 4 bafin et 2 e pofticam partem exliber.

Species Il. Echinocyamus (Egelboon lersfepit *) fuper&cie globofaispec. Lxv1.
circumferentia fuborbiculari; bafi puluinata; lateribus tenui(fime fulca- Echnocya-

à VAM: : M 4 : 7 nus veriice
tis, petalis vix puluinatis; vertice centrali. v. prts, 4 c. p, ni. fp. 2. Tab. CL

4, f. 6—1e-
Simillima priori fpecies, vt fere varietas videatur. | Anus minimus
orbicularis,

Species III. Echzmocyanus eraum (Belo. Egelloon zuifer-erzer) füper- Spec UXVIL
P y g. I7 p

^. lob fa; ci f TEMA ali: bafi füb Bac erui el Echinocya-

ficie globofa; circumferentia fubouali; bafi fubanguftatas lateribus ful- ,,,; 4,

qs catis ;

*) Nomen triuiale Delgicum iterum nucleum cerafi, alius fpeciei indicat; aptum La-
tinum nomen non inueni.

Sp. LXVIII,
Ecbinocya-
enus craniola-
vis.

'T. XLVIII.
32—3 €

Fchinocya-
2HU$ TU CECHE SV

139 ADDITAMENTA

catis; petalis fubpuluinatis; vertice centrali v. PuzLs, /. c. p. ot. fp. 5.
Tab. I. f.i — i.

Paullo maior praecedentibus, ano oreque orbicularibus, maiori-
bus, magnitudine aequalibus.

Species IV. Ecbinodifcts eraniolaris (Belg. | Egelboon doodekopge) fa-
perficie anterius globofa, pofticefübquinquangulari, puluinata, decliui;
circumferentia elliptica; bafi fubauguftata; lateribus fulcstis, petalis
puluinatis vertice excentrico v. PHELS. À c.p. gz. ff. 4. Tub. I. f.
1ó — 20.

Huius fpeciei duo fpecimina obtinui, cum icones iam ex Cl. vaw
PHELSVM tabula huc transtuliffem: quae tamen magnitudine et reliquis
omnibus fignis egregie conueniunt: praeterea in vertice quatuor pori,
atque granula minima, circulis demiffis cincta, omnem teftam obfident:
bafis conuexa, os anusque orbicularem fere figuram offerunt, color te-
ftae albus.

Tab. XLVIH. £g. ; à naturalis obiecti magnitudo; 5 £ vertex etfu-
perior dorli pars, in qua ambulacra; 5 c latus finiftrum; 5 4 bafis, etj e
pars poftica.

Cl. v. PHELSVM p.35. putat, hanc fpeciem effe depictam apovncyrrTo
petrif. Tab. LII f. 341. de qua tamen re dubito. Nam rovzcvzem: icon
ex LANGIO füumta (/ap. fgg. tab. 35. fig. valt.)ibique p. 122. Echinites fbularis
suinimus dicta, differt: petalis non punctatis, fed ftriatis, radiis, non re-
&tis, fed arcuatis, fic vt petala fiant integra lanceolata. — Forte itaque
nos eundem Zchiniteu ad Echiuodifcos vid fapra p. 145. rectius adnume-
rauimus.

PALL, Spicil. Zool, Tab. I. fg. 24. Echinus minutus, fubglobofus
ex Orientali India.

Species V. Ecbimocyamus turcicus (Belg. Egelboon Turkfibeboon) fu-
perficie ac bafi puluinatis, circumferentia ellyprica, lateribus vix fulca-
tis petalis fubpuluinatis; vertice deprelffiore centrali v. PRELS. /. c. f. 3.

et 152. Tab. 1. f. z1i— 35.
'Tan-

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 151

Tanta fane eft vtriusque, huius et praecedentis fpeciei, fimilitu-
do, vt dubitem, an figna indicata fufficiant ad fpeciem conftituendam.

Species VI. Ecbinocyamus vicia (Belg. Eze/beon wit) fuperficie glo- |.
i SA EA NE 3 : Echinocya-
bofa, circumferentia obtufe ouali, baíifubanguftata, lateribus ful- ,,,, y;
catis, petalis planiufculis; vertice centrali. v. euELs. A c. p. 53. Tab. f.

ft. 26— 30.

Species VII. Echinocyamus ouatus (Belg. Egelboon Kolubrietcy) fuper-
ficie puluinata; circumferentia obtufe ouali; bafi globofa; lateribus vix Ecbinocya-
fülcatis; petalis fubpuluinatis; vertice centrali.v. PHELs. 4, c, Tab. 7. f, "rona,

jEe-3f.
Forte quinta, fexta et haec fpecies varietates guartae.

Species VIII. Echinocyamnus Lathyrus (Belg. Egelhoon Jpergieboon) DM

fuperficie ac bati puluinatis, circumferentia ouali; lateribus vix fulcatis ; j,;, Lazhy-
vus,

petalis puluinatis; vertice fere centrali.— v. ruxLs. 7, c. p. 13. Tab. II.
T. XLVIIL

Jig. 1—5 I2-I €,
Media eft magnitudine inter primam et quartam fpeciem, coloris

obfcure flauefcente cinerei; Taé. XLVIIT. fgg. t a. magnitudinem natura-

lem et fig. 1 b—1 e. eas etiam partes exhibet, quas in /fg. 2. er ;. indica-

vi, Ex fig. 1 d. praeferüm oris et ani figura fere" orbicularis ap-

paret.

Species TX. Febiuocyamus eguinus (Belg. Fgelloon paarde. boon) fa- AIR

erficie ac baíi puluinatis, circumferenua ellypuca, lateribus laeuibus, ;,;; equiuus,
perdis fubpuluinaus, vertice centrali, v. rHELs. J. c. p. tja. dab. II.

Ág. 6— ro.
Species X, FEchmmocyamne angulofus (Belg. Egelloon plompezaad) fa- Spec UXXI.

E : : d z . Echinocva-
perficie puluinata, fere app!anats; circumferentia ouata. fubquinquan- E. cupo
gulari, bafi anguftata ; latc: |

catis; petalis puluinaüs; verticecen- —— fu.
trali, v. PHELS. /. c. p. 154. Tab, II. f. u— i.

Poffi-

1$2 ADDITAMENTA

Poffideo fpecimina, quae defcriptioni et iconibus Cl. v, »rztsvw
refpondent. In eo tamen differunt, quod anus minor fit, quam in fig.
14. pori magnitudinem aequans et margini magis vicinus. O; etiam qua-
fi retractum otbiculare, — Icones dediffem , nifi iuíto ferius obtinuif-
fem,

ALDROY, fe/Lac. p. 412. Echini omnium minimi: Haud dubieii hanc
fpeciem, vel faltem quendam £cbinocyamum fiftunt.

PALL. Ópicil. Zool. IX. p. 34. Tab. I. f. 2s. Echinus minutus, eft fem-
per depreíffus. Abundat inter minuta teftacea arenae Belgicae, verno
praefertim tempore vulgaris. Omnino cum meis fpeciminibus conuenit,

Spec LXXII. Species Xl. Fchinocyamus oualis (Belg, Fzelboon Zuiterbeon) fuperfi-
Eoinoya- cie ac bafi puluinatis ,. circumferentia obtufe ouali; lateribus vix fulca-

d xw tis; petalis applanatis; vertice prominulo centrali. v. PitELs. J, c. Tap. II.
NT 16 — 20.

Ad hanc fpeciem pertinet fubiectum, cuius defcriptionem et ico-.
nem dedit müLLEnvs i» De/ic. nat. Knorr. I. p. o. Taó. D. I. f. 10. quam
iconem nos in 7a. XAXVIT. fig. (. repetimus. — Patent hic egregie in
vertice quatuor pori. — Color eft albo flauefcens, latera non fülcata,
Magnitudo naturalis aequat pifum: figura noftra magnitudinem auctam
exhibet. Sub microfcopio granula vbique apparent. Bafis vtin con-
generibus. srAT. MüLLERvs hanc fpeciem ad Zchimofpatagos referre vult
Echbinometramque fetofam dicit: at omnino multum differt ab iis.

Sp. LXXIII, Spec, XII. Echinocyamus inaequalis (Belg. E. b. Appelpit , i. e. nu-
Echinerys cleus mali) fuperficie anterius gibba, poftice applanata decliui, circum-
1s 4^1/^ ferentia oblongo ouali, fubquinquangulari; bafi globofa , fubanguftata ;

f lateribus fulcatis; petalis fubpuluinatis ; vertice centrali. v. PusLs. A. c,

Tab. II. f. 2t — 25.
Singularis fpecies, ambitu ohtufe pentagono, et dorío inaequali,
quantum ex icone patet, inprimis diuerfa Non vidi eandem.

bod: Spec. XIII. Echinocyamus cor rauinum (Belg. E. b. Kitvorf:barr) fa-
mus cor ra- perficie globofa poftice decliuiori, circumferentia acute ouali; bafi glo-

nae, bo-

AD KLEINIY DISPOSETIONEM ECHINOPBEKMATVM., t $3

ofa; lateribus fulcatis, petalis fubpuluinatis, vertice centrali. v. Purr s,
J| c. Tab. IH. f. 26—3o.

Species XIV. Echinocyamus (Belg. Egelboom Paddelart) Edinocya-
fuperficie globofa; circumferentia ouato cordata, fuübtrigona, bafipul. ""
vinata, lateribus fubfulcatis; petalis puluinatis; verticefere centrali. va
PRELS, Z. c. p. 6. Tab. 1j. f. 31 —36. — — Hae duae fpecies mihi varieta-
tes videntur fpeciei decimae,

Omnes bas fpecies Cl. vaN PnzLsvM ex finu Adriatico atque ex
America, quaein r:ufeo rz rRI cnAMEnRr reperiebantur, obtinuit. Atque
nuper fcripfit: Se etiam maxillas Echinocyamorum reperiffe, indeque
fibi coaftare, animalcula haec ore dentato gaudere, quemadmodum
Ecbinanli. fcuza kvgiNI£ ; maxillam fimilem effe denti molari, quem xrti-
r1vs tab. XX XI. fíz. b. 1. |. m, delineatum dedit, multo tamen mino-
rem: marginemque oris internum horum animalculorum fatis graphice
munimentum militare pentagonum (eem rege/maatige vyfboekige Scbans)
aemulari,

C.L A S.S 45, ML

Pleurocyfti xri Randaarfen Belg, vas pnztsyu. Ourffus Pleuro-
cyfles Gallice,

Ad $.93.et 94. Genus I. Ga. E.

Omni licet opera sdhibita, non tamen contigit huius animalculi
indiuiduum videre. Itaque Lectoribus ea, quae ex beneuolentia Clmi
YAN PHELSVM accepi, refero.

Is autem recte, vt equidem arbitror, fingulare genus, quod Fclr-
narachnium nominat, (Belg, Ege/fpinmeweb. vid. Lc. p. 28. gen. XP.) ex-
inde conftituit: confer charadleres, fupra pag, y. indicstos. — Eft
igitur

v Echi-

Sp. LXXIV,
Ecbinaracb-
nius,

^T. XX. A. B.

154 ADDITAMENTA

Echinaracbnius animalculum forniculatum, pleurocyftum, emmefo--
ftomum ; tefta affulata, petaloidea; fuperficie parum conuexa conoidea;
circumferentia fubangulofo-orbiculata; bafi plana; coluris (areis) de-
cem inperfectis, alzernis anguftioribus, linea verticali obtufe dentata bi-
partitis; petalis quinque laxis, planis, apice dehifcentibus ; incilibus
quinque ex oris rictu recta productis ; ani apertura, margine quadran-
gulari cincta.

Spinis minimis vndique hifpida eft: maiores, bafi et circumferen-
tiae adhaerentes, nondum daüarum linearum longitudinem attingere vi-
fae funt, formamque clauatam imitantur, colore nigro-rubiginofo 1m-
ftructae, et adeo denfe congeftae, vt neque oris, neque ani veftigium
prae multitudine fpinarum pateret.

Diameter circumferentiae teftae duos pollices fuperat, altitudo
verticalis vix tres lineas excedit, ^ Tefta fpinis denudata eft perfecte ru-
biginofi coloris, fpinis obfita dilutioris,

Tefta fpinis münita in mufeo pETRI cnauEnr, Mercatoris celebris
Amflelodamenfis , et *ocietatis Vliffmgenfis Moderatoris , fplendidiffimo,
quod nuper de infectis lepidopteris edidit, libro clari, nuper tamen de-
functi, conferuatur. Praeterea plurafpecimina in variis naturalium cor-
porum collectionibus Amflelodami ex Vitraiedli vidit Cl. va PRELSVM.

LiNN. fyfl. nat. p, uos. fp. 16. Ecbinus Placenta, planus orbiculatus:
ambulacris quinis bipartitis, ano marginali. j

In Moaf. Lud. Vir. p. 714. haec defcriptio: "Teftaorbiculota, plana,
inermis, (quod tamen fecus fe habet) margine quinquies obfolete emar-
ginato, aequali: vnica emarginatura profundiore; ante hanc foramen
in pagina fuperiore. Supra, (ea in parte, quam nos 72/7; diximus) ftriata,
Foramen centrale obtufe quinquangulare, (i. e. Os). Radii 5 alterni,
lineares, excauati, (funt /zciZia, a Cl. va rnzusvM dicta.) — Subrus (3
e. Dorfum) ftriarta punctis minimis, eminentibus,, circulo inícriptis,
Foramen centrale obtufe quinquangulare, cinctum area rotundo penta-
gona, (Huius nulla in Cl. vaN PuxLsvw defcriptione fit mentio). Ra-

dii

AD KLEINII DBISPOSITIONEM, ECHINODERMATVM, 155

dii ; lineares, fuperioribus oppofiti; s latiores, obfolet, (videntur /z-
1urde).
pETIV. ib. T. XI. f. y. v1NwEvs huc refert.

nvMPH. amb. T. XIV. f. G. Defcriptio nulla. Icon. mediocris, vt
coniectura füboriatur, aliam forte fpeciem depingi. Ex oris ambitu e-
nim , decem excauati radii, ftellae inftar ad mediam vsque bafeos par-
tem extenduntur, fineque obtufo terminantur. Quum quinque tantum
incilia, apice acuta et longiora, in aliis iconibus appareant.

3n&Yx. echin. p. 64. T. VII. f. 7. $. Echinodifcus maximus, margi-
ne integro, apertura ani in ipfo margine.

GVALT. teff. Tab. CX. f. G. Echinodi(cus margine integro, apertura
ani in ipfo margiae ad nartem fuperiorem locata, in quo certe differt ab
aliis Echinodifcis. Schema floris hic non deficit, fed petslum quodque
a centro verticis ftatim in duo petala diducta diebns Ett ex albido
obífcurus.

sEB. £bef. HIT. Tab. XV. fig. zx. 22, — Quarta. Ecbinodifci [pecies , qnui-
mima. lefia eius eft magnitudine nummi aurei Ludouiciani, et arach-
naeam telam quafi fibi obductam monfirat. — Colore eft obfcure fpadi-
ceo. — lcon mediocris; mam neque oris, neque ani indicium ap-
paret.

KLEIN. GéJ. p. 9o. Tab. XI. frg. A.

DAVILA cátdl. I. p. 424. no. 958. Arachzoide. | Varictstem indicar,
quae colore fit nigricante eo, quem vini fáeces habent, et cuius anus
magis veríus fuperiora fit pofitus.

Caeterum Cl. vas ruzLsvw monet, omnia a fe viía fpecimina cir-
cumferentiam minus finuofam, quam quae in BREYNIT Et &LEINIE figuris
indicatur, obtulifle; an vero pictori , vel naturae difcrimen illud tribu-
endum fit, non vult decernere. — Neque adeo infignes papillas vidit,
quam snEYNIVS l. c. exhibuit. Neque anum quadrangularem, qualem
KLEiNII lcon tradit, fed potius orbicularem obferuauit, et fcutum ani,
íeu marginem illus, quadrangulare.

Va Ad

Gc. II,

156 ADDITAMENTA

Ad $.9s. Genus Ill. — Spataugus.

Hoc nomine, iuxta exemplum CI, o. r. wMürrceni, coniungo $peran-
gum et Spatagoidem, Briffum ex Driffoidem kVEiNY1; cum differentiae gene-
ricae nullae adíint, neque defectus fulcorum pro figno generico adfu-
mendus fit, ^ Conueniunt enim etiam animalia, quae in his teftis habi-
tant, CTentaculis in(tructa funt penicillatis, vti in Tab. XLIIL. fig. 4. et
$.apparet. Figura pofterior tentaculum penicillatum aucta magnitudi-
ne exhibet, Haec tentacula animalculum expandere valet, iisque lente
mouetur. ln interioribus eiusdem //mplex crafJum inteflinum fola ob-
feruatur, quod fere femper excrementis, quae aquam et arenam mari-
nam mucumque, nonnullis fucorum ruderibus immixtis, continent, re-
pletum eft. Membrana huiusinteftini admodum tenuis eft, atque, con-
cutiendo teftam, omnia interanea per aperturam ani excidunt. lis, quse
inteftinum continet, vefcitur animal, atque dentibus, quos Echini reli-
qui habent, omnino czrez..— Animal viuum fimul ac ex fundo maris ex-
trahitur, fpimas fetofas, quibus tefta vndique dcnfe obfidetur, rigidas
reddere, et erigere valet: easdem tamen mox demittit, etiam 11 vafis a-
qua marina adimpletis immittitur, atque breui moritur. -— — Quae qui-
dem de animalculo 5parangi obferuata amicitiae Cl. o. r. mMütLERi acce-
pta refero, Eique ideo hic publicas gratias ago.

De his Spatangis nospzLETIVS haec bene monet: Spatangus mi-
nus rotundus eft, quam Echinus, a cordis figura non vade recedens,
aculeis paruis et raris feptus, altera parte, in qua fcilicet eft os, magis
planus, quam Echinus. Os dentibus caret, verum maxilla inferior fu-
periore prominentior, ad hauriendam aquam, arenamque accommoda-
ta. His enim et luto vefcitur, 1n interiore tefta iateftinum conuolu-
tum, neque oua, neque nigrum illud continet, quod carnis loco eft,
vid, givsp. pifc. I. p. $$. Conueniunt haec cum xürrcm obferuatis.

;

ALDROY. 1£/f. p. 40t. feq. eadem ample defcribic.

CONR. GESNEI. ?g1laLil. p. 426. HERMOLAVM , inquit, dicere Spazam-
$45 €x Patangas promifcue: fed melius Sparangas dici.

No-

AD KLEINI! DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 1$7

Nominum rationem kLriNivs ipfe dedit, Nobis Familiae dicum-
tur genera Kleiniana.

Ad $.97 Familia L Spatangi cordati, vertice fulcati, Familia 5

Belgice Sreeel-tonzen. Gallice Barillezs, et Germanice Die birn-
fihbalenfórmige Secigel.

GESN. petrif. p. 55. Echinites apertura oris in bafi, ani in latere mu-
cronis refecti, cordato oustus, dorfo lacunsto. Sparangum et $pa-
tangoidem KLEINiE coniungit.

WALLER, J/P. züiner, p. $0$, Echiniti Spatagoidei, Corda marina.

Ad $. 98. Species Il. Sparangus, Cor anguinum. Spec,LXXV.,

Spazangus

Quae hac paragrapho a xLziNro indicantur corpora, ea ad duas fpe- Cor angai-
cies refero. — Nam prior et altera varietas omnibus fignis effentialibus — "^^"
conueniunt: atque figurae diuerfiras procul dubio a vi externa, cum
non, nifi petefacta haec corpora occurrant, deriuanda eft. — Var. a.
téftam ipfam retinui, var. f. autem nucleus tantum eft maxima ex
parte tefta priuatus. — Varietas y. et 2. kLriwn alteram fpeciem confti
tuere videntur.

Var. I. Spatangus Cor anguimum, Anglicum. 'Yab. XXI. C, D.) — var. «.
iv - : d A "i .4 Aneolicum.
Huius varietatis ctiam effe videtur exemplar muíei Dresdenfis vid. y55, xXitI.

(ab. XXlil. * Fig. C. dua
d Ue) Ee

Plura vidi fpeciminz, quae his potiffimum fignis fecum conueni- — C
rent :

Tefta cordata, plus minusque oblonga; bafi in aliis conuexiorein
aliis fere plana, vndique obfeffa minoribus granulis, miliarium in bafi
fere magnitudine, in fuperiore parte minoribus rarioribusque, — Haec

V 3 gra-

*) Defcriptiones Kfeinianae clare demonftrant, icones errore Typographico effe per-
mutatas; easdem itaque ego fuo quamque corpori reddidi.

158 ABDITAMENTA

granula minutiffimis denfifimisque punctis eminentibus cinda funt,
quae vel circulos, vel quadrata, vel pentagona formant.

Dorfum conuexum, quinque fulcis excauatis in totidem quafi are-
as diuiditur. — Sulci hi nihil aliud funt, nifi zz7bzJacre impretfa porofa,
transmittendis tentaculis, dum viueret animalculum, deítinata, — Por;
hi per quatuor feries, quarum binae fibi magis funt vicinae, extendun-
tur; et ibi, vbi fulci funt, lineolis impreffis eransuerfis connectuntur, id
quod kuziwivs fujcos crenatos. dicit: poft fulcos autem pori bini fibi
proximi fiunt, atque obfoleti ad peripheriam vsque defcendunr. Ipfi
fulci diuerfa funt magnitudine: duo, quiveríus extremitatem acutam di-
riguntur, inferiores KLEINII, breuieres; duo autem, quilistiorem et
incifam partem fpectant, f, fuperiores, longiores funt: medius eorum
paullo expanfus ad os vsque extenditur et lacunam dorfi efficit. — In
parte aduerfa acuta, media in parte, ex vertice fpina eminens f. carina,
ad anum vsque dirigitur. Vertex parum demiflus, quatuor magnis po-
ris pertufus eft, atque quinque miaores apicem feu principium fulcorum
quafi conftituunt, — Os bilabiatum reniforme; labio fuperiore inferius
tegente, et triangulari, media parte acuminata. 4s; in acutioris ex-
tremitatis margine fuperiore, rotundus; atque leuior aliqua impreffio,
tcílae tamen propria, ab ano ad marginem inferiorem defcendit, eum-
que excifum angulis duobus prominentibus reddit, ^ Circa hunc mar-
ginem circulus, [ineas duas latus, tuberculis carens, glaber reperitur:

in ipfis angulis prominentibus tria tubercula reliquis maiora, foucolis
impreilis infident.

Color fuperioris partis eft flauefcente cinereus, bafis dilutior: te-
fta eft [patofa, nucleo cretaceo repleta.

Reperitur in pluribus mufeis, praefertim elegans exemplar, iuxta
quod defcriptionem concinnaui, in mufeo Sereniffimi nvcrs wiNAmixN-
'sis referuatur. — Neque folum in Anglia, fed etiam in nonnullis Ger-
'maniae regionibus, vt in Gosiarienfi, aliisque Hercyniae montibus
' haec fpecies effoditur; cuius tamen tefta plerumque magis laefà eft, fic
"vt: genuina ftructura minus cognofcatur In mufeo Sereniífimi
rniNCIPIS G6 Scbwarzburg Rudelffadt (No. D. 4.) fpecimen huius varietatis

ex-

AD KLEINII DISPÓSITIONEM ECHINODERMATVM. rro

exhibetur, quod, cum inundatione vehementer comprimeretur, figura
et peripheria teftae diuerfum eft. — Extremitas ideo ca, cui os vicinum
eft, acuta et comprefla eft. Reliqua figna omnia conueniunt. T'efta
eft calcarea, nucleus cretaceus.

Aliud huius varietatis exemplar eft No. D. 12. eiusd. mufei: cuius
figura eft fübrotunda, cordataque, ambulacra fulcata conueniunt, etiam
pori quatuor in vertice apparent. — Lapis huius Spatangitae eft corzeus;
crufta calcarea cinerea tectus, In vertice lapiscorneus, brunus, nudus
obferuatur; circa os funt puncta eminentia, Reliqua teftae fuperficies
multum eft aere et aqua mutata.

Ad xLziNi: icones haec notanda funt. In Fig. D. Tab. XXIII. po-
ri fulcorum quaterni zo» £eze funt expreffi: Fig. C. oris labium fuperi-
us fraifum habet. Tab. X «III. * C. Figura dorfi fona. — Os in bafi perpe-
ram fulco longitudinali indicatur : corrigi itaque hanciconem, quantum
fieri poterat, curauj, vt nunc veram oris figuram offerat.

Synonyma Aucdorum.
MORT. 7orth. p. 2;. defcriptio, non icon.

LviD. Jib, p. 47. no. et fig. 964—967. Echinites cordatus vulgaris;
Echinum fpatagum vel Ouum marinum noftratium referens, quinis inci-
libus donatus. In cretofis iuxta Gravefand , in comitatu Cani, in cre-
tofis Surreianis iuxta Rüchmondiam et inter Zburn ex Maríborougb inagro
Wiltonienft muentus.

Hook, zor£s p. 285. Tab. ITI. fig. 9. Bafis ese depicta, tuberculis nu-
da. Auctor óparangitas cum Ecbinocorytis confundit.

BREYN, eclin, p. óz. Tab, V. frg. s. €. Echinofpatagus cordiformis ;
marino terreftris, Anglicus. Ex cretae fodinis Cantianis. Icones Ponaes

RITTER. 07yG. Goslar. p. 26. Tab. I. f. 7. Echinites cordatus. Figura
mediocris,

WALCH. delic. nat. 1T. p. 176. tab. EF. T. ffe. s. 6... De(criptio et ico-
nes Penae. — Striae transuer(ae in fülcis latiores funt iis, quas Kleinia-
nae icones exhibent. In vertice pori, Os fractum pingitur: caetera

con-

Var. 2.

Sulciscrifpis.

lab, XLV.
12.

160 ADDITAMENTA

conueniunt. (Cl. vaN pHrLSvM 4.6. p. 40. 10. 12, his iconibus nouam
fpeciem, quam Ge£motte Egelbart nominat, indicari putat.

Ib. pag. igt. tab. E. III. fg. 1. varietas ea, quam krriNIvS. 75.
XXIII. * fig. C. tradit, ex Verenaz, — Walchiana icon melius fpecimini-
bus ipfis refpondet, Striae latiores, figura petalorum oualis, in verti-
ce fcutellum, in fulco etiam ftriae, fuperficies tuberculata: interim non
fpecie differt, fed Kleiniana icon non fatis diligenter facta eft. CI. v,
PHELSVM A €. fpeciem4. nomine Roudagtige Egelbart , f, Spatangi fubro-
tundi, ex ea conftituit.

KLriN, Ga. p. 10t. Coeur d' Ánguille tab. Xil. E, tab, XIII. C. fupe-
rior tantum pars iconibus defcribitur.

DAVILA Cata]. IHI. p. i$t. no. 222. idem nomen.

VAN PHELSVM A. c. p. 40. fp. 3. Pokhart. 1. e. Spatangus tuberculatus.
"Tab. XXIII, * C. et /j. 7. P/uizsbart. i. e. S. penatus. Tab. XXIIL C. D.

Var. Il. fpatangus Cor anguinzn, fulcis crifpis. 'Tab. XLV. fig. 12.

Omnibus omnino fighis cum praecedenti conuenit, praeter quod
fulci feu ambulacra impreffa, ftrias latiores transuerfas, easdemque leuiter
inflexas feu crifpas habeant. — Quae quidem diuerfitas ad fpeciem con-
ftituendam mihi non fatis valere videtur. — Exemplar huius varietatis,
quod a Cl, srvk communicatum accepi, teftam vi externa in aífulas he-
xagonas difruptam, offert, eiusque fubftantia eft calcareo fpatofa, nu-
cleus filice igniario cretaque repletur. — Dafis omnino cum priori con-
venit, Pori in vertice propter rupturss obferuari nequeunt, eorum lo-
co fcutellum fubrotundum obtufe pentagonum, margine crenato , a re-
liqua tefta "feparatum adeft In agro Cauziaro Anglico inuentum eft hoc

exemplar,

nvMPH, Gmb.p. 37. Tab. LIX. fg. F. Species Ecbmütae fulcati
(Doodsbooft) dicitur.
XYNDA. rar. ndt. p. 9j. Tab. V. f. &. maxime fimilis eft huic varie-

tati,
VAN

AD RLEINII DISPOSITIONEM ECHÍNODERMATVM. 1&1

Y. PHELS. Z. €. p. 40. ff. tj, Kruisblad. |

DAVILA CZt4£. DíT. p, (gt, n. 222, $. z.Echinofpatagites filiceus ex Noy-
mandi.

Var. III, Sparangus Cor anguinum , Noruagicum. 'Tab. XXIII A, B.

Icones Kleinianae nucleos Spatangirarum, tefta fua maximam par-
tem priuatos exhibent. Fjg. A. Ba(n fiftit, in qua oris ftru&tura plane eft
mafla lapidea deleta: puncta inbafi, vel futitimpreffa, vti, quae circaos
apparent, eaque pororum veftigia fiftunt, vel prominentia in reliqua ba-
feos fuperficie hinc inde difperfa occurrunt, quae reliquias tuberculo-
rum, vel poros ma(la lapidea repletos, tefta circumiacente perdita emi-
nentiores factos, offerunt. O;, cuius ftructura in Fg. E. 'l'ab. XXIII,
pater, eft reniforme. Superior pars Fig. B, et F.defcribitur; in
priore vertex lapide obrutus cognofci nequit; in Fig, F, apparent qua-
tuor tubercula poros, maíla lapidea cornea repletos, fiftentia: in fulcis
excauatis ftriarum transuerfarum impreflarum veftigia adfunt; atque pun-
&a f, taeniae foraminofae poros indicant, quos, cum primam varietatem
deícriberem, dixi, fülcis finitis, binos approximatos effe, et ad os vs-
que defcendere. — — Maius illud tuberculum, quod in 7g. A4. aho in-
haeret, eftlapilli adiacentis portio, neque ad Spatangiten pertinet,

E

Ambitus, quemadmodum ex iconibus patet, aliquantum differt;

fed cum hi Spatangitae pluribus mutationibus fuerint obnoxii, vixipfam
fpeciei diuerfitatem exinde colligere licet. n

Duo Ípecimina, iconibus Kleinianis omnino. refpondentia, vt fe-
re diceres eadem ipía depicta effe, in mufeo LimLisso conferuantur;
Sparangitae Fig. A. et B. (uo. zt. muf. Liniani) brunus eft color, fubftan-
tialapidis cornei. In fulcis excauatis etiam pororum feries quatuor ap-
parent, ftriis.connexae, . Originem foraminum, quae hos fulcos fe-
quuntur, et eminentibus circulis cincta funt, atque in iis locis occur-
runt, vbi poros habet 5paranzgus naturalis, ficexplico. — Pori teftae ma-
teria lapidea calcarea repleti, tum; cum ipfa tefta, etiam calcarea, de-

ftrueretur, caui reddebautur, atque materia nuclei corned, margini té-
; ftae

^

Var. 3.
Noruagicum

» T. XXIIT A,

B.E.F.

162 ADDITAMENTA

ftae arcte adhaerens, remanfit., circulosque eminentes conftituit; Ex
yertice, vt in prima varietate, carina eminens ad anum vsque protendi.
tur, Eadem valent de Spatangite Fig. E. F., qui calcareae eft fubftan-
; dae, coloris grifei, caeterum fimilis.

BOCCON, obferu. p. zip. et 304. tal, fg. mediae, (Pierre de figure acqui-
f£) bafin huius varietatis fiftunt

PLOT. 9. b. of Oxfordsb. p. 92. 8. t3. et 102. Tab. II. f. u. et Tab. VIT.
fa. f. nuclei videntur, ideoque magis ad hane, quam ad primam varie-
tatem referendi; fubftantia eft filicea. In vertice radii ex duplici puncto-
rum ferie, lineolis transuerfis coniuncla, conftant: hos fequuntur pun-
cta, annulo duplici cinda, (quae mihi pororum veftigia videntur.) Ii
regione Cbiternenfi, circa Aibtonrowant inueniuntur. Jj, Tab. 1I. f. n4.
Huius vertex conuexus eft, neque a radiis includitur: caeterum con-
yenit: Annuli, qui in bafi adfunt, pororum veftigia exhibent, lnter
Ewelm et Brigbizell agri Oxonienfis inuentus eft.

Lis. Jap. turb. p. 224. tit. ét £g. 28. et 29. Omnia ex rrLorio fumta
funt.

Lvin. Jib. p. 47. "o. 96$. et 2t. Echinites fpoliatus f. filiceus: in
Sbeppeia , Cantianorum infula, in litore iuxta Mizféer raritfime et iuxta
Beaconsfivid Buckingbamiae oppido inuentus.

wrLLE ed Monti T. ab. HI. f. 4. Echinites cordatus. Synonyma,
quaé addit wriLE, funtaliena.— Icon Zozz. :

i

DY'TEM. f, 37. t0. €t fig. 33. Tab. LX. Echinus marinus cordiformis
maior cum radiüs, An pertineat ad banc fpeciem, cum nulla adfit de-
fcriptio, certe definiri nequit. — Zj. p. st. Tab. X XIII. fig. 271. Echinites
cordiformis Pappenheimeníis: certe huc pertinec.

BAIER. 0f yd. Nor. p. 5j. Echinitae cordati. Tab, ZI. fig. 41. 42. Na-
tJei laeues, minores.

WALCR. delic. nat. Suppl. p. 224. tab. 1X. b. fg. H. Echinoripiodlld
Luneburgenfis, filicéus, INucleds, vi variis externis caullis laefus,

KLrrw.

AD KiEINH DISPOSITIONEM . ECHINODERMATVM. 163

KLIINe GA. p. 1037 Tab. XII. FG. Icones K/einianae : varietatis Jana-

ris bafis, et pródudioris dorfum. | "

DaviEA catal. IIT. p. 19. no. 222, $. 3. Echinofpatagites ex Germania

figarae anguftioris, 1
!—— wv PHELS. /. C. p. 40. ff. 7. Bandhart, et fp. 4. Vierkante groote-

... MERCAT. 7Aittal]. p. 292. Pentexocbe minor f. me[pileus lapis. Spatangi-
tes eft, fed an huius fpeciei? certo definiri nequit, propter formam ni-
mis mutatam.

Species II. Spatavgus lacunofus. "Tab. XXIII. * A, B. Tab, XXIV, a. Sp.LXXVII.

b. et Tab. XXViLl. A. Sparangus
* lacuuofus.
Videor mihi certo affirmare pofle Echbinum lacumofirm ViNN. effefpa- T. Xii, «

AE A. B.
tangum naturalem, culus KLEINIVS tantum perenni icones exhibuit, T XXIV a.b.

Ipfe fubiecta Sparanz 7i huiusnon vidi: quapropter defcriptiones et icones, T.XXvIL.A
quas Auctores de ipfo 5paz4470 habent, prius commemorabo; deinde
Npatangitae lacuiofi defcriptionem fubiungam.

Spaiangss lacumofus ouatus. gibbus; ambulacris quinis depreffis,
LINN. &. N. p. o4. fp-u.*) In muf. Lud. Vir. p. 7ü. haec defcriptio datur.
Tefla ouata, conuexa. — Supra adfperfa lineis exoletis, reticulatis, gib-
ba. Centrum ex punctis duobus (forte duo minora, quae wüiLEnvs be-
ne pinxit, non obferuauit) perforatis. Radii (f. ambuhacra) quatuor ob-
tufi, depre(fi punctis quatuor ordinum, horum radii duo anteriores lon-
giores. Fof/a concaua (/acuma doríalis,) inter centrum et apicem f. in-
ter radios maiores, profunde lateribus punctata ftriata: $u4eus tefta,
yu a pagina fuperiore,

RVMPH. fI, p. 36. tab. XIV. frg. 3. ad Echinosfulcatos refertur, co-
lore albo cinerafcente infigzis, Icon dor(i dona. -

X2 CI.

*) Icones Kleinianae, quas rLriNNEVS i" /yf.]. c, cemmemorat, alienae funt, ne-
que cum reliquis fynonymis congruunt, :

164 ADDITAMENTA

Cl. vax pnrrsvn ex hac icone fingularem fpeciem Z €. p. 4e. fp.
1. conftituit, quam Zyuyzige f. Spatangum ouatum dicit: atque huc re-
fert novrr. C.VIV. fig. 6, quae eadem cum wüLLEni Linn. N. S. tab. Vill.
ff&- €. icone videtur.

cvaLT. tef. tab. CIX. fig. C. Echinofpatagus cordiformis, petalis
gracilioribus, profunde fulcatis, ad anguftiorem partem fpina acuta e-
lanus. Pig. C. exacte reípondet fpatangitae Tab. XXIII. * A. 7g. D. au-
tem videtur ad Spazangum pufillim referenda. *)

MüLL. delic. nat. I. p. 96. tab. D. IIT. f. 3. Echinofpatagus ouatus:
In fulcis lateralibus. (implex feries pororum extendi dicitur: quod mi-
hi tamen, cum ab omnibus reliquis huius generis teftis quoad ftructu-
ram naturalem recedat, minus videtur verofimile. Color cinereo albo
flauefcens. Icon dori Zona.

kLeIN. Gall. p. 23. tab. XXVIII. A. B, Colore eít grifeo. — 'Tefta
fpinis munita; magis ad hanc fpeciem, quam ad Sparengum pufillum re-
ferenda eft,

DAVILA catal. I. p. 41$, 110. 247. Coeur marin, à fillons étroits, pro-
fonds et finueux, d'Amerique, nommée T£re de mort.

Encycl. p. 3. tab. LIX. fg. 4. 'Fefta colore bruno, fpinae cinereo
unguntur ex Infula 5. Dominici. Icon Zo;r2, teftam fpinis munitam exhibet,

MüLL. Lin. N. S. VI. p.rj;. 1ab. VIIT.f. 6. Der Tedtentopf.

Petrefacta haec fpecies mihi tantum obuenit, eaque differt ab an-
tecedente, fulcis multum profundioribus fic quidem, vt, cum tefta inte-
gra, neque vi fracta vel compreffa fit, naturali lege xa conftruéii fint,
margines fülcorum prominentes acuto limbo terminantur: fulci duo in-
feriores, qui ani regionem fpectant, breuiffimi funt, ita vt faepe foffu-
lam tantum conítituant, Vertex im plerisque fpeciminibus impreffus

eft,

9") pnEYXI nomen, quod addit av 4r TTERvS non hunc, fed Sparangum pufrllum ex-
hibet. Anceps fum, an ad hanc fpeciem pertineat Gv ALT. z. 109. 4. Auétor
enim nvMrit. XIZ, 2. commemorat? qui eft huius fpeciei, differt tamen ab hoc,
ambitn ouato, nec oblongo, radiis fuperioribus multo longioribus, meque finu

porofo inflruitur, Conuenit haec icon in pluribus cum sxnA JH. zab. XIF. f
&. 6. fizurae tamen eft cordazae, non oualis.

AD KLEINH DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 165

eft, in omnibus fpeciminibus fulci fere in vertice connectuntur. Pori in
fulcis quatuor feries formant, lineisque transuerfis nectuntur: fedex-
tra fülcos nulla pororum veftigia funt. . Dorfum teftae minutitfimis vndi-
que obfidetur granulis. Ba//; in plerisque fpeciminibus, quae vidi, la-
pidi calcareo inhaerebat, fic, vt eius ftructuram disquirere non potue-
rim: in vno tamen minuto fpecimine eft conuexa f. puluinata, ore mi-
nuto fubrotundo, caeterum prioris fpeciei fimili. — Bafis etiam vbique
minoribus granulis obtegitur: neque talem, qualem xLriwn figurae in-
dicant, fafciis ab ore nudis et glabris extenfis vidi, — Aus in margine
lateris anguftioris fuperiori, femper orbicularis.

Diuerfitas aliqua eft indiuiduorum huius fpeciei quoad peripheriam,
quae in aliis eft oblonga, in aliis vere cordata, in aliis fübrotunda. — Si
vi externa quodammodo premitur, ftructura teftae affulata apparet. Te-
fta femper calcareo fpatofa, et nucleus plerumque calcarea flauefcente
terra repletus fuit.

In mufeo Serenifmi Principis a Schwarzburg Rudelfladt. exemplum
huius fpeciei referuatur (No. D. 2 t. y. b), cuius nucleus ex/Zice igniarià
conflat. In vertice hic quatuor puncta impreffa funt: ambitus eius fere
globofus eft, Demonftrat hic $perangites etiam maiora indiuidua in fi-
lice igniario petrefacta inueniri, quod alii Lithologi in dubium vocza-
runt: nam hoc indiuiduaum magnitudine aequat iconem xixiNu 745.
XXIV. a. S ]

Caeterum fpecies haec non adeo raro in pluribus mufeis confer-
vatur, Plures Auctores etiam eiusdem meminerunt.

ALDROV. ff/at» p. 404. fíg. t« 2. fatis bonae. Deícriptio nulla.
ALDROV, maf. tiet. p.490. f. 2. 3.Rbodites,Pentapbyllites, cones radiores.

iwPERAT. brf£. mat. p. 781. Ecbimo fpatago mude. Icon varietatis
oblongae /ona, *).

80cc, obfera. p. 296. tab. adiuncz. frg. 1. Heriffon Briffus ou Spatagus pe-
irific. con mala.

X 3 no-

*

^) KLEIXII citatun eit alienum.

166 , - ADDITAMENTA aper.

à ^ WONAN. recredt. P. 1]. p. 92. no. if. fiz. 16. Icon fimillima Scilliamae
tab. X XV. f. 2. fed fitu contrario. — Cordi valde fimilis, aculeis admo-
dum raris paruisque contecto. Ecbznus fpatagus , colore ferreo voca-
tur. In profundo mari paícitur.

sciLLA tab. VII fig. 1. Varietatis oblongae fosa icon, — bid. zal. X.

. 4. Bafin varietatis fubrotundae bene defcribit, eftque fimilis iconi

tab. noftra XXIII. * A. — — Zia. tab. XXV. fig. 2, Spatagus lapidefcens,
adhuc coopertus e Ca/abria. — Videtur fpinulis adhuc obfitus: icon /e-
va vartet. oblongae.

Hook. works p. 295. tab. IIT. fig. p. Icon. boua partis fuperioris.

ALLION. 01. p. 17. "n. t. ECtypus Echinofpatagi GvaLr. tab. CIX. C.
"Terra echinum referens eft bolus (forte lapis calcareus) flauefcentis co-
loris, collectus in viciniis montis Regalis.

XVNDM. rr. tiát. p. 0s. tab. V. f. 7. icon mediocris,

KrziN. GA. p. 103. Ourfim de Cbaumont. tab. XIII. E. A. B. et Tab.
XV. fig. B. icones K/einianae.

) DAVILA catal. III. p. 191. w. 222. Echinofpatagites de l'efpece Téte de
"mort. ;

v. PHELS. Z. €. p. 40. fp. 8. 9. Holblad groot et &lein; 1. e, Sp. radiis
excauatis maior et ininor.

Ad G. 99.

Sp. LXXVII. Species Ir. Spatangus pulillus. "Tab. XXIV. fig. c, d. e. et Tab.

MAL XXXVIIL fig. s.

T6» XXIV, — Nomen huic fpeciei iuxta Cl. o. r. würrenva tribuo, iie huius

1.Xxxviir. fpeciei indiuidua benigne mecum communicauit. Singularis eft eius-
s. . dem ftrudura, quae vberiorem expoícit defcriptionem. — Differt in-

primis

Fi-

AD KLEINII DISPOSITIONEM - ECHINODERMATVM. 167

Figura teftae ouato cordata, vtrinque gibba, ambulacris quinis,
quorum quatuor duos quafi duplicatos areus conftituunt, et poris ma-
gnis per paria difpofitis pertunduntur ; quintum medium ex vertice in la-
cuna doríi ad peripheriam minutiffimis denfiffimisque poris eft pertu-
fum.

Praeterea media dorfi pars (f. vertex) eft excauata, et quatuor

poriin eo patent. Spatium etiam, quod ab ambulacris includitur, reli-
qua teftae parte eft demilfius: interiores feries pororum non ad ipfum
vsque verticem pertingunt, fic quoque exteriores in medio fpatium ma-
jus integrum f. non pertufum relinquunt. Z4mbslacra in anali extremitate
extenfa in vertice fere ad fe inuicem coéunt: quae autem verfus- latio-
rem teftae ambitum extenduntur, ea ad prominentes vsque teftae partes
tantum attingunt, Zea verticis media excauata binis fafciis arcuatis
cingitur, quae tuberculis maioribus nudae funt et minutiffimis, micro-
fcopii ope tantum cognofcendis, granulis obfidentur, in extremitate te-
ftae anguftiore in apicem acutum coéunt, et in latiore parte vsque ad
marginem lacunae dorfalis porriguntur atque fic furcae fpeciem imitan-
tur, Spatium, inter feries pororum rectas ambulacri quinu in lacuna
dorfili pofitum, minimis, microfcopio tantum vifibilibus, granulis tegitur;
Area autem Inter fafcias, mox defcriptas, et ambulacrum quintum fita,
decem vel pluribus oblique transuerfis granulis maiuículis , quae linea
obliqua iimprefia a fe inuicem feparantur et minimis tuberculis cinguntur,
praedita eft..— Zfreas quinque triangulares minores wter ambulacra arcua-
ta, granula mediae magnitudinis, per feries obliquas difpofita obfident.
Áreae quinque maiores excea ambulacra prominent in dorfo, vndique
ranulis mediae magnitudinis denfe conftipatis obtectae, et duabus pro-
minentium tuberum feriebus fubangulofae fiunt. — Tubera haec, iuxta
futuras ferratas obfoletas pofita, firmamentum teftae. conciliare viden-
tur. — — Structura dorfi, quam iam delcripfi ex fg. y. Tab. XX XVIIT,
patet: etfi excauatum fpatium intra ambulacra nondum fatis ab a:üifice

naturae conuenienter fculptum eft.

In Bafr (vid. fgg. d. e. Tab, X XIV.) fere plana, parte media tamea
verfus anum prominente fpatium granulis maioribusliberum, leuiter imz
EU. pret

168 ! ADDITAMENTA

preffum, litteram z aemulatur, linea tamen transuerfanon recta, fed bi-
arcuata eft, quoniam lacuna dorfalis in. ea finitur. Areae malores
quatuor dori, anteriores nimirum et laterales, marginibus conuexis
hac leuiter impreffa fafcia nuda terminantur. — Zfrea media inter os et
extremitatem teftae analem pofita, reliqua bafeos fuperficie prominen-
tior, et granulis maiusculis, per lineas obliquas difpofitis, lineolisque
eminentibus a fe diuifis tegitur. — Circa os pori maiores in forma ftcl-
larij quae in icone deícribitur, patent, atque ex iis tentacula emittit ani-
malculum: inter hos poros tubercula minima. — Caeterum bafeos tu-
bercula iis in dorfo maiora.

In extremitatis anguftioris margine fuperiore anus rotundus minor
patet, atque fcutellis pluribus, nudis cingitur, poftea fequitur circulus
granulis obfeffus, atque hunc a reliquis areis fafcia circularis nuda fepa-
rat: ia margine eiusdem extremitatis inferiore, fcutum granulatum fub-
ouatum fafcia nuda imprefía cinctum, atque vtroque in latere poris tri-
bus impreffis pertufum confpicitur.

Color teftae fpinis nudatae eft vel fubflauefcente albus, vel flaue-
fcente pallide rubellus. ]

Spinae duplicis generis, omnes tamen tenerae: maiores in bafi
raefertim arcuatae fubcompre(lae, circa os et in area media fitae fan
in dorfo areas maiores prope ab ambulacris occupant: fpinae fetofae
mediae magnitudinis in lateribus teftae occurrunt, atque minimae in a-
cuna dorfàli et inter fpinas priores diffitae funt. Omnes vero cinereo
albefcente colore inftruuntur. — [n aliis fpeciminibus vidi,fpinas bafeos
efTe cinereo rübefcente colore et nitore infignes.

In interiore teftae futurae longitudinales et transuerfae apparent,
quae fubflexuofae affulas variae figurae et magnitudinis conftituunt: vt
fane artificiofifima huius teftae compofitio non fatis clare verbis dc-
fcribi poffit. Sic etiam pori omnes extus conípiciendi intus pa-
tent.

Variat haec fpecies, ambitu, qui nonnunquam vel magis ouatus,

vel fubrotundus eft. — Prioris varietatis fpecimen in mufeo Liméiamo
j (no,

AD KLEINII DISPOSITfONIM. ECHINODERMATVYM. 169

(no. ro. cift. 1 15.) ec mea collectioneeft; alterius exemplar Ampliff. TniER
poílidet: Tab. XXIV. fg. c. dorfum fpinis obfeffum: 7a«b. XXXVII.
fà. f. fpinis denudatum: 7a5. XXIV. frg. d. e. bafin duplicifitu, ita, vcet
oris figura, transuerfe lunata, et labium fupedius, et extremitatis angu-
itae fcuta anusque confpici poffint.

Synonyma.

Hook. cworks. p. 285. tab. III. fig. 10. icon bona dorífi. Spatangum
naturalem fiftere videtur: Auctor autem Spazangirem calcareum efTe aic,
qui in Devonsbire et Coruwal inueniatur.

L1ST. app. p. 27. Echinus minor angulofus.ex vtraque parte com-
preffus. Fg. 5. Bafis Pene depicta,

paEYN. ecbim. p. 6t. ab. V. fig. 1. 2. Echinofpatagus cordiformis,
vulgatilimus. ^— Reperiuntur teftae eiusdem frequenter in littore zzaris
Adriatici, prope Pefarzim, vbi Cuglion? propter figuram et magnitudi-
nem dicuntur. icones £os4e, varietatem oblongam fpinis denudatam
fiftunt.

sEBA zbef. IIT. tab, X. f. 2t. a. b. Echinus Guimeenfrs. cordiformis,
Reperitur etiam ad maris Belgicilitora, at minor, — Color eft dilute fla-
vo cinereus; perperam dicit Auctor poris infixos fuiffe aculeos. — Ico-
nes £ozae.

ARGENV. COnCl. p. 3t. tab. X XV. feg. I. L'Ourfen Briffus. Icon dorü
bonas. Deícriptio manca. an huc tab, 39, f£. 22. 3, vel ad Spatengum la-
cunofuen ?

MÜüLL. deli. natur. I. p. 92. tab. D. 4. fg. 14. Echinofpatagus, ex
mari Adriatico. Defcriptio et icon dofi onae.. Ib. p, pg. tab. D. ILfgg. 6, .
Icones teftae fpinis obfitae, ab vtraque parte /ozae.

DAVILA Catál. I. p. 4t. no. 947. 2. Pas de poulaim.
Encycl. p. 3. tab. LIX. fig, 6. Ycon mediocris dori,

V. PHELS. 7, c. p. 40. fp. to. 11. Hertogs muts groote et «eine i. e, Sp.

mitra ducalis malor et minor.
Y Ad

Famil. II,

170 ADDITAMENTA

Ad 6. 100. Familia Il. &parangi cordati, vertice non fuicati.

Belgice Szee£e/tonswyze dicuntur.

Sp.LXXVIII. Ad 6. 10r. Species IV. Spatangus [lriató vadiatus. "Tab. XXV,

Sparangts : ,

firiaro vadia- Petrefactus tantum reperitur, fed ftructura radiorum et forma craf-

E cda fitieque teftae ita a reliquis recedit, vt omnino (fingularis fpecies haberi
20. Y,

debeat. Ex quaternis radiis fingulus ex ferie ftriarum impretfarum vtro-,
que latere porofarum, atque ex ferie pororum, per paria confertim po-
fitorun, componitur. Hae feries in vertice fibi funt vicinae, verfus
peripheriam autem a fe inuicem fpatio intermedio diftant: Striae in
media feriei parte latiffimae, in fine breuiores fiunt, et duobus poris:
finiuntur, — Vertex impreflus, quatuor poris pertufus, altera latiore
parte fulco cohaeret, qui lacunam dorfalem efficit, et ad os vsque pro-
tenditur, altera parte lineam eminentem ad anum vsque emittit, Inla-
cuna dorfáli duplex feries pororum binorum ad mediam lacunae partem
quinti radii loco eft, Vnde apparet radios hos 2mbulacra effe, atque
teftam in decem areas diuidere: 4reae quatuor minores, inter ftrias et
poros, et quinta area mincr in lacuna dorfi reperitur, atque reliquam.
teflae partem areae quinque maiores conftituunt..— Omnes areae media.
futura ferratalongitudinali, atquetransueríis füubarcuatis futuris in aflulas
pentagonas diuiduntur: futuraenim, quaareamaioretminor connectun-
tür, recta eft. Hic arearum nexus vero non adeo manifeftus, fed obfo-
letus tantum eft.

Bafís fere plana eft, mediaparte tamen parum prominens, Oy, in
laioré extremitate foueae ouali impreffüm, reniformem figuram
offert. Pori fatis magni forma pentagona ftellari os circumdant, atque:
decem vel duodecim pori ab vtroque oris latere arcuatim ad anum vs-
que pertingunt. Singulus porus ab altero fpatio trium linearum fere
diftat. ^ Faíciae tuberculis denudatae effe videntur , in quibus pori hi
extenduntur. Anus in margine acutiore prope a bafi impreflus et fub-
rotundus, trium linearum diametro patet, margine tribus angulis pro-
minente,

»

"Tefta

AD KLEINIIL DISPOSITIONZM ' EGtIINODERMATVM. 121

'lTefta fatis firma, et diameter eius lineae craífitie maior eft,
Mutata eft in fpatum calcareum albo flauefcens. | Nucleus terra calcarea,
friabili, rudiore flaueícente repletus eft.

Reperitur in mufeo 77/er/amo. — Rara fpecies effe videtur.

WALCH. delic. tat, p. 192. tab. EF. IV. no. 1. 2. Defcriptio cum noftra
congruens, Ex Traiedoad Mofam allatum fuit hoc fpecimen: Icones £onae.

KLEIN. Gaí/. p. tos. tab. XIV. A. Dorfi icon.

V. PHELS, 7. c. f. 40. [p. t. Straalb/ad. Cl. Autor p. 44. refert, fe poffidere
huius fpeciei exemplar, in cuius baíi praefertim fpinae, naturali forma orae-
ditae, inhaereant.

Ad$. 102.var. G. Petrefacti Spatangi, quem scirL4 habet;protypon eft s, rxxix.
Spazangus

Sp. V.spatangus purpureus. Tab. XLIII. fig. 5.4. 5. et Tab, XLV. fig. pL
; ex

Tef]a purparea flauefiente , ouato cordata, ambulaeris quaternis pe. st "a :
taloideis lanceolatis, tuberculis snaioribus im Ziczac pofitis: fpinis aciculari- 77
bus incuruts albis.

Artiiciofiffima fane huic fpeciei eft fabrica, quae vberiore deícri-
puone illu&rar meretur. Otrdiar a parte teffae fuperiore, feu dorío,
cuius Icon traditur. Tab. XLV. fig. s,

In vertice leuiter impreffo quatuor magni pori spproximati cet
trum quafi conftituunt, ad quod quatuor ambulacra, fulcus latus et pro-
fundus, lacunam dorfi ad os vsque protenfam formans, aliaque angu-
ftior et leuiter impreffa, vtrinque carina coaucxa cinca, linea ferrata ia
ani orificio definens, tenduntibique co&unr. — Zmbacra componun-
tur arcuatis leuiter impre(fis, lineamque laus fafciis, quarum binae peta-
la lanceolata, extremitace inferiore fiffa, imitantur, — Singula fafcia eft
biporofa, poris binis fulco obliquo fecum nexis. — Spatium intermedi-
um, arearum minorum loco, minutiffimis punctulis, fcabrum, et futu-
ra media recta diuifum eft. Reliqua teftae fuperficies in. quinque areas
malores, vt congeneres, diuifa tuberculis duplicis magnitudinis, aliis z-

Y 2 lia-

172 '" — ADDITAMENTA

liavibus, alüs pundorum eminentium magnitudine denfiffime conftipatis
tegitur. "Tubercula miliaria, in lineis arcuatim flexis per feries pofita,
litteram latinam W imitantur, vt ex icone patet: feries hae arcuatse eo
maioresfiunt, quo propius verfus peripheriam maximam pofitae funt,
Suturae ferratae longitudinales et transuerfae arcuatae hanc quoque fpe-
eieim affiutam reddunt, Ambitus parum eft angulofus.

Bafis omnino fere fpeciebus prioribus, Spatango nempe puf//o et
fhriato vadiato, fimilis et. — Fafcia xuberculis maioribus nuda litteram
graecam z, cum fafciae longitudinales rectae, et os margini vicinius fit,
maxime aemulatur. ^Dubercula miliaria, et circa os iis fere maiora, in
area media et in ambitu vtrinquelocum occupant, — Os zransuerfe ouale,
non reniforme, cum /abium fuperius inferius non tegat, neque multum
fupra id promineat. — Perz,vt in prioribus fpeciebus, atque per eos zez-
sacula penicillata exeunt. — Extremitas angiuf!Hior , leuiter inpreffa, in fu-
periore margine agam transuerfe oz2/e77, et in margine inferiore areauz
reuiformem, tuberculis obfitam, fafciaque nuda feiunctam offert.

ópinae maiores, albae, fubarcuatae, et parum compreffaein tuber-
culis miliaribus locum occupant: reliquam teftae füperficiem, exceptis
ambulacris, area circa os et fafciis ab ore verfus os exteníis, denfilIime
obtegunt fpinae minores, fetofae, coloris cinerafcencis.

Tab. XLIII. frg. 4. et y. teftam fpinis munitam offerunt: et quidem
Fig, 4. dorfum, et Fig. 5. bafin, Fg. 6. tentaculum penicillatum, magni-
tudine auctam fiftit. — Defumtae funt hae figurae ex fafciculo primo ico-
num, qvas ad Zoo/og;am Danicam Mluftrandam, CI. o. r. wütLznvs funi-
ma diligentia et arte confici curauit. — Recedunt hae icones a Ipecimi-
nibus, quas defcripfi, quod minora, atque altera extremitate anguftio-
ra fübiecta exhibeant: quae tarnen diuerfitas non tanta. eft, vt, reliquis
fignis omnibus conuenientibus, a mcis feparer.,

Conferuantur fpecimina fpinis denudata in mufeis Tyjerig.
mo et Lin£iano (mo. 4. Cifl, ug.) s fpinis obfitum exemplar poflidet CI,
GOLDHAGENIVS,

RON-

AD KLEINIX DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM, 173

RONDEL. f/f. J, p, $$. Echinus Spatagus et Briflus, hanc fpeciem
indicat, lcon pro illo tempore /zz;s bona.

GESN. 4quatil, p. 426. et ALDROV. zef/ac. p. 40j. eadem ex RoNDELE-
TIO repetunt.

MüLL. Zool- Dan. prodr. p. 256. wo. z jo. Spatangus purpureus , cor-
diformis, fpinis maioribus raris albis: et Zoo/. Dam. :com. Fefc. I.
tab. VI.

ARGENY. COncb. p. 3i. tab. XXV. fig. 3. Spatagus. Pas de Poulaim.
Icon £ozz.

DAVILA catáf, T. p. 41g. 10. 947. 1. Coeur. marin.

Petrefacta haec fpecimina vidi in mufeo óerezifzmi Primcipis a
Schbxarzburg Rudelfladt et mufeo Einbiano. Prius teftam, ftructura cum
, naturali Spatango omnino conuenientem, in fpatum calcareum, ex fla-
vefcente album, mutaram, atque nucleum terra calcarea, animali, feu
ex variis conchyliorum fruftulis conglutinata, refertum habet. ^ Bafis
perdira eft. — Linfianum fpecimen (no. 22.) teftam integram, vi externa
tamen comprelffam, offert, fic, vt altitudo maior atque a vertice ad anum ca-
r:n2 eminentior fir, quain in nzwurali. Quoadreliquam ftructuram cum ipfo
Spatango conuenit. — T'efta in fpatum flauefcente cinereum rnutata, et
nucleus calcareus eft,

ALDROv. uf. met, D. 47*. Scolpendrites, — Putat hunc lapidem
Scolopenárae marinae fimilem effe. — — Re ipfa eft Spatangites, et, Nt
mihi videtur huius fpeciei: et(i enim lacuna dorfalis defit, quod incuriae
artificis tribuendum videtur; tamen ambulacrorum figura et fitus tuber-
«ulorum huic conuenit.

SCILLA 7b, XI. f. 1. Speciem hanc, tefta integra feretectam, egre-
£i4 icone defcribit,

ALLION. or, p. 19. 1t, 2. defcriptio Jozz. — Falfa autem eft coniectu-
ra, quam fuübiungit, anum ad fummitatem echini pofitum fuifle. — In-
ventus eft ia viciniis Zio, aliquot milliaribus ab Zluguffa Taurinorum,
argilla alba.

Y 3 Eid.

Spec.LXXX,
Spatamgus
depre jj "s.
atti gv

174 ; ADDITAMENTA. E

* — Encycl. Tom. VI. miner. tab. IV, fg. 2. infimae, — cones mediocres.
xLEIN. Ga. p. 105. S. CI. Q. P
v. PHELS. Z. c. p. 40. fp. 2. Dikblad.

Ad $. 101. var, y. d. e, Species VI. Spatangus depreffus,

Has tres varietates vnam fpeciem, a prioribus diuerfam efficere
arbitror. Afigura dicitur mihi Spatangzs depre[fus 5 vid. lab. LI. €. v. 2.
Eft enim vtraque fuperficies er dorfi, et bafeos fere plana. — Zbitus
fubrotundus, cordatus, margo lateris (inuati fübacutus feu parum altus:
at margo analis altior. — Ex vertice quatuor duplices feries pororum,
quaeradii Auctoribus dicuntur,loco ambulacrorum funt, ftriis nectuntur et
ad peripheriam defcendunt ;atque praetereain ipfalacuna dorfaii adeft du-
plex feries punctorum, ftris transuerfis connexorum. Hanc feriem Aucto-
res non obferuafle videntur, cum minus manifefta, fed obíoleta fit: in-
terim ope microícopii fubtiles pori ec ftriae euidenter apparent, ldeo-
que etiam haec fpecies non recedit a ftructura naturali Spatangorum,
Nam quatuor duplices radii, et feries pororum in lacuna, decem amba-
lacra fant : Spatia, quae binas feries vicinas interiacent, area. zinores ef-
ficiunt; et reliquae quinque teítae partes areas maiores efficiunt: quae
granulis obfeflze fuerunt, — Zug in. media parte anguftioris et altioris
extremitatis. Os in fpecimine, quod defcribo, propter lapidis mafiam
non plane naturalem formam offert: transuerfum tamen, vt in conge-
neribus eft.

Petrefacta tantum occurrit.haec fpecies, in lapidem calcareum mu-
tata, coloris coeruleo cinerci: Granula fuperioris fuperficiei decrita fuut,
in bafi autem euidentius confpiciuntur.

Communicatum hoc exemplar, cuius iconem dedi, accepi a CI.
SCHROETERO. )

" LANG. lap. fig. p. 19. Echinites cordatus quaternis radiis e duplici
ferie transuerlarum lineolarum conflatis. Tab. XXXV. f. 1. Pars füperi:
or delineata eft. Bafin eius cum fpecie fequente conuenire ait, Inuen:
tus eft in montibus circa Docr//eim et Luggeren. — lam ScHEVCHZERVS ex-

ifti-

AD KLEINII BISPOSITIONEM ECHINODERMATVM., 175.

iftimat radium quintum, quifit in lacuna dorfali, a LA* Gro non effeobfer- :
vatum , etfi in ipfo fuübiecto adfuerit. Forte tamen LANair fübiectum,
fpecie diuerfum.

Ib. p. 121, E. cordatüs Spatagoideus cinereus, quinis radiis e du-
plici ferie transuerfarum lineolarum conflatis. | Tab. X.X.XV. fg. 1. 2. im
fecunda ferie, Addit: in vertice paruam eminere papillam, a qua ftriae
oriantur, quae in lapidis peripheria euanefcant, ftriam quintam quae ad
partem lapidis inferiorem et acuminatam vergat, valde effe obfcuram.

Synonyma, quae fubiungit Auctor, non pertinent ad hanc fpeciem,
fed ad fequeatem, — Icon cum noftra bene conuenit, Plures huiusfpe-
ciei varietates habet, et differentias fatis bene exponit Auctor.

scHEVCHZ, Jitb. Helu. p. 6t. Echinites Spatagoides, vel. Briffoides bul-.
datus et flviatus fig, $4. Ycon differc aliquantum in eo, quod extremi-,
tas, in qua lacuna, fit anguftior, aduería autem integra, fubangulofa et
latior, atque azgs in margine fuperiore eiusdem pofitus. Interim certe
hanc fpeciem exhibet et cum LaNcz fynonymo pofteriore fatis bene
congruit. Frequens reperitur in comitatu INeoca/frenft in 'T'erra pingui
alba vel fubcoerulea.

E1VSD. mUf. diluv. no. $n. Echinus oblongo finuatus minutis pun
&ulis protuberantibus notatus coerulefcentis coloris, quae eft eadem
cum priore £g. $4. Ztb. Male huc refert scuzvcuzewvs nomen nvMPH.
Tab. LIX. F. quod pertinet ad primam fpeciem: vid. fupra p. 160 //iZ,
20. $13. $t5. Echinus lapideus cordiformis finu minus profundo donatus,
et e regione finus mucronatus ex monte Zegerii et Rand;o: huc xefert
LANGD primum nomen,

E1vsp. 07yCToÀ. p. jig. f. uy. quae eft eadem cum fg. $4. Jitbogr. Hel
ecticae. Nomina eadem, quae in zaf. dilav.

WAGNER. He/v. cur. Ombria natiformis,
pREYN. echiz. p. 6. Tab. V1. fig. t. 2. Echinobri(fus planior et fg. 5:
elatior: ambo petrefacli ex gla. |

BOVRG,

$p. LXXXI.
Sparangus

fubglobofus.
3. LIV.2.3.

176 ADDITAMENTA

sovRG. petrif. p. 76. Tab. LI. fig. 330. et 337. eX LANGIO fumtae. 7b.
fic. 145. minor varietas: Echinite à quatre rayons divifés. — Quintus radi-
dius tamen in finu obfolete pingitur.

KLEIN. Gal. p. t0. $. CI. *y. 9, s.

paviLA catal, 11I. p. 191. "n. 222. Spatagoides ex Helvetia, Normandia
et Campania.

Encycl. Tom. .VL miner. tab. VI. fig. 2. fuperiores, Icones za/ae.

Ad $. 102.

LANGII et LISTERI Spatangi, a KLEINIO hic commemorati, mihi v-
nam eandemque fpeciem, cumea, quam mox defcribam, conuenientem,
conftituere videntur, PLoTi: autem fynonymon non huc, fed ad primam
fpeciem, ópatangum cor anguiuum pertinet, de quo vid. fupra pag. 162,

Species VII, Sparangus fübglobofus. "Tabula LIV, fig. 2. 3,

Tefla cordato rotunda, vtringue conuexa fubglobofa , affalata, amba-
lacris denis, flriato biporofis, auo onato.

1

Praeter characteres genericos, qui in hac fpecie omnino adíunt,
has differentias indicabo. In vertice quatuor pori, in trapezii angulis
pofiti, atque in apice, vbi binae feries pororum coéunt, punctum foffu-
lae inpreffum. Series binae pororum f, ambulacra duo vicina triangu-
lum formant, cuius apexin vertice, et bafis in peripheriateftae,. — Series
binae in lacuna dorfali pofitae ad os vsque pertingunt. — A vertice ad
anum carina eminens defcendit. — 4reze omnes futura ferrata longitudi-
nali diuifae, transuerfisque fubarcuaus lineis affületae fiunt: maiorum
arearum aífulae heptagonae, minorum autem hexagonae et pentagonae
alternant. Granula in füperficie fuperiore detrita veftigiistantum con-
Ípicua: in jafj, praefertim circa ambitum, os, etmediain parte maiora,

- et copiofiora funt: duae fafciae granulis liberae ab oris angulis anum ver-

fus extenduntur. OO; fübreniforme margini finuato vicinum, tubercu-
lis ftellari forma difpofitis cingitur: quae forte pori tentaculis repleti et

pr

AD KLEiNII DISPOSLITIONEM ECHINODERMATVM. 177

petrefacti funt. — Anus prope a margine fuperiore extremitatis anguftio-
ris et integrae ouatus patet, — — Caeterum, quoad atfularum ftructuram,
conuenit haec fpecies cum Echimocoryte ouato $. 64. pag. 114. cf. p. gr.
quoad baíeos et teftae habitum cum Sparango pufillo $. 99. pag. 166.

Petrefactus tantum occurrit, Tefíta calcareo fpatofa, nucleus cre-
taceus, Procul dubio ex Angli: allatus eft.

Exemplar, cuius et defcriptionem et iconem dedi, in' mufeo zre-
"imi FRIDERICI CAROLI Principis a Schwarzburg Rudelfladt confer-
vatur.

MOnT. 7. b. Nortb. p. 233. fp. 2. 3. tab. X. f, 8. 0. ad hanc fpeciem
pertinet, et(i parum differat, — Inuentus eft in I/gham Cbelffonienfrs regio-
nis. Situs eius in terra notari meretur. Reperiur nempe in terra la-
pidibus plena, fupra lapidofum ftratum, raro in ipfolapide, nunquam in
fundo ftratorum lapideorum, in quibus alia. teftacea petrefacta infunt,
Caufam Auctor eam eíle putat, quod. Spatangi teftaceis fint fpecifice Ie-
viores. bid. rab. X.f. ij.icon huicfpeciei magis fimilis eft, quam primae
Spatongi fpeciei: interim defcriptio monTONI pag. 235. Spatango Cordi
anguino omnino refpondet, forte itaque monToNvs omnes fpecies con-
iunxit. s

LIST, ap. turb, p. 223. tit. et fig. 26. Echinites e lapide Selenite qui-:
nis radiis e duplici ferie transuerfarum lineolarum conflatis:— Non qui-
dem omnino defcriptio conuenit, figura tamen maxime huic fpeciei re-
fpondet.

LviD. Z;th. p: 40. n0. 9$;—p94.. Echinites clunicularis. E lapidicinis
ad pagum Rance , iuxta Col;svel/, ex egris Saufordievfibus et. Wellmgbar-

genftbus. *)
An

*j LISTERYS, LVIDIVS, et KLEINIVS, referunt quidem hnc rroTIY Hifl. Ox. p.
92. Tab. 1L fig. 12. at hic plane aliam fpeciem nempe Zc/jnodiftum. Layanum of-
fert, vt fupra p. 142. indicaui.

Z

178 ADDITAMENTA

An LaNcG. Jap. fig. p. 122. Echinites cordatus fubluteus quinis radiis
e duplici ferie transuerfarum conflatis. 74b. XXXV. fig. t. et 2. in prima
ferie, hanc noftram fpeciem fiftat, nec ne, vix aufim decernere.
LANGIVS, eum lacuna breui in parte fuperiore donatum, ait, deftitut
eminentia oblonga feu fpina, radiosque inaequaliter a fe inuicem diftare.
Icon partis fuperioris a fpeciminibus in eo differt, quod feries f. ambu-
lacra fint in eadem petaloidea, et in noftris triangularia, ambulacrum
quintum inintegraparte extendatur, et figura tcftae illic depreffa, in no-
ftris fubglobofa fit. Deinde in bafi os fere in medio rotundum, pro»
pius ab anguftiore extremitate, et anus in aduerfa latiore in margine fu-
periore: ambulacra etiam in bafiadfunt. ^ Forte tamen icon non dili-
genter facis facta elt.

ScnEvcnz. quf. diluv. p. $y. no. $oo.nomen LisTrRI, cuiaddit: in la-
pide frumentali parpurafcentis coloris ex alüthmo monte 4ubrig Di-
tionis 5vizerfrs eum inuentum efle. *)

Ibid. no. $14, Echinus lapideus rotundior, finu planiori donatus: €
monte ZLegeri.

ENSD. 0ry&iol, p. 317.et 31$. eadem repetit, fubiungittarmren o. $14. €-
undem eíle cum LANGii Echino cordato primo, repetitque in fg. 156. ica-
nem Langianam.

pnEYN. echin. p. 6t. 4b. V. f. 3. 4. Echinofpatagus cordiformis ma-
gis compreflus et minor: marino terreftris, faxo calcario oppletus:
differt parum a noftra icone, fed ad nullam aliam fpeciem aptius referri
poteft, E.

Bafel. Merc. p. 2598. tab. X XII ffg. K. Echinites cordiformis: fi-
milis eft iconi LrsTER. f. 26. Figura boze; at tubercula paullo inaiorz,
quod, vt videtur, naturae non refpondet,

WALCH,

9) mverrxr XIV. E. F. Echinus planus, quem conuenire putat SCHEVCHZERVS"
differt omnino, neque huc pertinet 4. fed Fip. E, ad Ecbinodiscum Laganum, vid*
fupra p. 141. et Eg. E: ad Ezbinodifcum inauvitum, vid, p. 138.

&D KLE:NÍ£ DISPOSITIONEM ECHÍNODERMATVM, 179.

WALCH. delic. nat. IH. p. 182. tab. E. IV. fig. 3. 4. ex comitatu Neoca-
ftrenfi, inuentus in marga coerulefcente, — Omnino cum icone noftra
conuenit,

KLEIN. GZ// p. toy. ff. CIT.

[

Species VH. Sparangus Linancbytis, Tab. LIII. Fig. 1. 2. c. f.fuprasp Lxxxat,

Spatangus
P. 154- $. 35. — Auanchytis,

Non meliore, quam hoc loco, haec fpecies enumeranda eft. T.LIll.1. 2.
conuenit enim cum praecedente ambulacrorum fitu, et arearum ftructu-
ra: differt autem forma, quae magis eft conica, baf planiore, periphe-
ria oblongo cordata. JUS ena unen depictum trado, eft ópatangi-
tes parte fuperiore verticali (vid. fig. 2.) tefta denudatus , atque margi-
nes eleuatos, limites affularum defcribentes, offert. Pars inferior dorfi
atque bafis teftam petrefactam , at plane in lapidem corneum mutatam
fiftit,

In parte denudata decem areae, quinque maiores totidemque mi-
nores apparent: has excipiunt in parte inferiore duae feries pororum,
quae etiamanaulo eminenti cinguntur, atque cum areae his fericbus fint
demifliores, ipía tefta vel fsltim aliqua eius pars perdita, vel refoluta vi-
detur. — Margines eleuati in areis maioribus affulas heptagonas , et in
minoribus hexagonas et pentagonas includunt.

In Bofr, verfus partem analem etin media prominente, ab angulis
eris duo fulci excauati ad anum extenduntur, A feriebus pororum hic
ad os duplices feries tuberculorum extenduntur. ^ Spatia intermedia
glabra funt, lineis flexuofis fubimpreffis noteta. — Oy fübrotundum,
margine eleuato cinctum. — Zu; in margine faperiore extremitatis an-
guftioris oualis etiam fafcia eleuata cingitur; margine inferiore emargi-
nato.

Lapis eft filiceus, coloris cinereo bruni, margines eleuati et tu-
bercula colore albefcente diftinguuntur. — —— Quodfi ex ftructura hu-
ius nuclei ad formam jpf(ius Spatangi colligere licet: is dicendus foret

Z2 épa-

$p.LXXXIIT.
Sparangizes
bicordatus.

"T. XLVIIL 6,

180 ADDITAMENTA

Spatangus (Anancbytis) ouato cordatus, conicus, báfi excauata,
tefta affulata, areis decem; ambulacris biporofis in arcis minoribus ad
os vsque extenfis,

Stru&ura , quam prius defcripfi, pendere videtur, a foluta tefta,
quae impreffionem fui in parte fuperiori reliquit, in parte inferioreautem
ipfa in lapidem corneüi, vel aliqua ex parte mutabatur, vcl plane eo-
dem, vt inbafi, obducebatur. '

Hofpitatur rarius hoc. petrefactum in mufeo amici Cl, cotpna-
GENII, atque cum idem a wzncATI1 figura nonnihil recederet, aeri inci«
dendum videbatur, Locus natalis mihi non conítat.

MERCAT. 726tàll. p. 316. et app. p. 89. Ananchitis feu Synochitis. lco-
nes hae a noftra differunt, quod aílulae totam fuperficiem, fuperiorem
et inferiorem, teftae occupant. Aur igitur, tefta plane perdiva, vefli-
gia tantum remanferunt, id quod mihi veyofimile videtur: aut tefta in-
tegra in a(fulas diuifa remanfit, cui tamcn repugnat defectus ambulacro-
rum f. punctorum, quae «EncaTvs certe non omififfet,

Species IX. Spazangites bicordatus. "Tab. XLVIL. Fig. 6.

Pertinet petrefactus hic Spatangus ad rariores, easque fpecies,
quae vertice duplici inftruuntur, in quo ambulacra finiuntur, — Maxi-
me fingulirem hanc proprietatem, quod vtraque in extremitate fit finua-
tus, folus, quantum hactenus innotuit, poffidet, atque fic vtraque par-
te eft cordatus, quare licebit mihi eundem Jicordatum appellare. -—
INucleus eft tefta fua priuatus, in quo areae. lapidis cornei habent matu-
ram, ambulaera vero creta funt obducta, neque, praeter formam, alia
teftae retinuit vefüigia--

' ANDREAE Zitt. Heluet. p. i6. Tab, IT. fgg. c. Helmintholithus Ecbizz
ópatagi uisN. *) ambulacro fecundario quafi fagiccali, bina anteriora binis
pofterioribus iungente, cote grifea farctus, Cl. Auctor eundem a reli-

quis

*) Senfu generico hec intelligendum efl, cum LrixxEvs plurimas fpecies coniun-
xerit.

AD KLEINII DISPOSITIONEM EÉCHINODERMATYM. Ye

quis omnibus differre his fignis addit: ano fupra incifuram pofteriorem
pofito, in finu anteriore veftigia pororum defunt; ambulacra anteriora
ferie pororum duplici fere recta ad os tendunt ; pofteriora, orta a dor-
fi vertice pofteriore arcuata ad os defcendunt: in ipfo dorfo duplex po-
rorum linea anteriora ct pofteriora ambulacra coniungit, —— Repertus
cft hic Spataugites in. fluuio Birs circa $. Jacob, fupra Bafdeam, atque
volutationibus in aqua maximam partem tefta eft priuatus,

Species X. Sparangttes carinatus, "Tab. LI, fig. 2. 3. So.LXXXIV.
WR i : B Ce Spatangites
Similis eft praecedenti: at extremitas pofterior f. analis integra, jp;

angufta; tefta. eft cordata, et dorfum in medio carinatum Ambulacra Tab. LL
quina,vt in praecedente fpecie ex duobus punctisoriunturjatquelinearecta |? 9
conneduntur. In finu feries pororum obfoleta duplex defcendit, Re-
liqua ambulacra eminentes ftriarum binas feries habent, quae poris;
materia lapidea rcpletis, ortae funt. B//; media parte verfus anum con-
vexa, circa os impreffa. O5 reniforme fuit. —45u; in ipfo margine ex-
tremitatis anguftioris obfolete tantum confpicitur. — Nucleum itaque
-calcareum, tefta pluribus locis priuatum, icon exhibet, Reperitur in
mufeo Li»kiamo, ^ Coloris eft flauefcente cinerei,

BAIER. 0ry&f. noric. tab. I1. f- 43. Echinites cordatus, fpecimini no-
ftro omnino fimilis.
VALENTIN, tif. 1I. tab, II. f. 7. uo, t, iconem eandem repetit.

Familia HL. £r//7 kueiNn $. 104. Doodiboofdler Belg. a Cl. v. PHELS, Familia 3,
et Gallice Ourfmis ovoides dicti.

' GESN. eChIni. D. 226. ARISTOTELEM et eX €0 ATHENAEVM echinorum
genus quoddam Qzecsc nominare, habet. Idem aliter Bryttus dicitur.
&Beusoc igitur; echinorum marinorum genus, corruptum vocabulum vi-
detur ex 49zvror, i, e, non comefü apti. pLvTAncuvu meminiíle in li-
bro 4e virtutibus mulierum, non a(Qeevoy modo, íed et venenofum fuifie
echinum màrinum, quem in potione, per Learchém ei tradita, 4rcefe-
Áuus, cum letali morbo laboraret, hauriens ad mortem -compulíus eft,

Z s desinis Spe-

Sp,LXXXV.
$patangus
Briffus.

T. XXIV. A.

B.
T. XXVL A

1$2 , ADDITAMENTA

Species XI. Spatangus Brifus T. XXIV. A.B. et T. XXVI A.

Anceps diu haefi, vtrum duas krrixit fpecies coniungerem, cum
omnino habitu aliisque fignis multum conueniant, an vero feorfim fifte-
rem. "Tandem, re iterum iterumque penfitata, atque auctoritate re-
centioris Auctoris o. r. würLERr, qui animalia viua disquifiuit, fuffultus,
et Kleinianas et aliorum Auctorum icones, varietates vnius eiusdemque
fpeciei fiftereiudicaui, Signa fpecifica funt

Figura gibba, ouata, ambulacra quaterna, depreffa, fafcia fingu-
lari a reliqua teftae parte feparata.

Eft haec fpecies Ecbinus fpatagus vxNwN. S, N. p, t04. fp. 12. dicitur
ibidem ouatus, gibbus, ambulacris quaternis depreffis. *) xr. faun. fuec.
p. $U. T. 2ii7. id. nomen. Er mif. Lud. Vlr. p. 712. fp. 1. id. nomen, ad-
dita hac defcriptione: "Tefta ouata, conuexa inftar pomi. Supra adíper-
fa punctis eminentibus et ftriis reticulatis. — Centrum, (verrex nobis)
verfus pofteriora, ex punclis 4, perforatis: quorum 2 anteriora maio-
ra, Radii(ambulacra) 4, a centro diducti, lanceolati, obtufi, conca-
vi, ex feriebus 4 punctorum perforatorum. — Quintus radius verfus po-
fteriora obfoletus. Subtus fuperficie fimilis fuperiori. ^ Centrum reni-
forme perforatum magnum, (1. e. o») fub centro fuperiore. — Foramen
ouatum (f. anus) antice in obtufiffima parte. — Puncta tria gibbofa in an-
tica parte. Area ante hanc gibbofitatem radiata et 4 vtrinque punctis
notata.

MüLL. Zool. Dam. prodr. p. 236. f. 2849. Spatagus flauefcens. **)
Guld-Igel Kiaer, Danice. Scripfit amiciffimus mihi mürLERvs: Colo-
rem huius Sparangi viui, dum recenter ex mariextrahatur, effe fulphureo
lateum ;' hunc vero colorem fubito euancfcere et inalbum mutari. Dor-
(um eius anticum (f. extremitatem teftae ori vicinam) efle plus minusue
impreflum vel excauatum; vt igitur tefta euadat cordiformis, ^ Quod

qui-

. *) Ex fynonymis, quae LNNEVS huc refert, aliena funt wkoNDELETII p. 580. quod
ertinet ad Sparangum purpureum; BONAN. Tab. XVI. quae Echinum lacunofum
itit, LIST, app. 23. vbi Sparangusppufillus defcribitur, et x LxxwsI.
**) Nomen hec triuiale ideo reünere mihi nou licuit, quod omnium varietatum co-
lori non refponderet, |

AD KLEINIl DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 185

quidem mihi fatis probare videtur $pazangum et Brif/Jum ad vnum genus
pertinere. Habitat copiofe in finu maris Norzagico,

nocc. obferv. p. 296. Echinus Briffus dans le naturel, et fansfes epines.
Icones zzediocres.

GINANN. adv. 2. p. 4t, tab. X XIX. f£ 174. Echinus Spices 6X LIN-
NEO, ipfum librum non vidi.

His defcriptionibus praemiífis, varietates defcribam potiores.

Ad 6$. 105. Varietas l. Spatangus Briffus, Maculofus. 'Y, XXIV, A.
B. et T. XXVI. A.

Tefta eft aperte affulata, cinereo coerulefcentis coloris, lineolis
transueríis dilutioribus fingulae affülae a fe inuicem feparantur, et tefta
maculofa redditur, — Area verticalis, in qua ambulacra recta fuübflexuofa
extenduntur, ftriga impreffa profundiore, albefcente finuofa et angulo-
fa feparatur. Pori ambulacrorum lineolis transuerfis connectuntur. In-
ter haec ambulacra tubercula reliquis maiora, interfperfis aliis minoribus,
pofita funt, eaque feriebus non adeo diftinctis ambulacris adiacent. Re-
liqua teftae fuperficies minoribus tuberculis obfidetur, — 52/5 nihil fi-
gularis offert, fed cum congeneribus conuenit.

Hofpitaturin mufeo Lzs£iaro. (no. 5. cift. 115.). Verietates Q. veniri-
cofem xvxiuu nonvidi: interim, quantum ex icone coniicere licet, ma-
ius tantum et aetate prouectius fpecimen, neque fpeciem vcl varietatem
nouam efficit.

IMPERATI Jif/, zat. p. 780. Echino Spatago mudo e ve[ffito. Icones
bonae,

SCILLA tab. IV. ffg. 2. 3. Echinus Spatagus, in portu Meffanae ca-
ptus: videtur varietatem zzaculofam ventricofam littere,

RvMPH, nb. p. 36, tab. XIV. no. 4, een gemarmerde Doodsboof 4, i. €
Echinus fulcatus marmoratus, :

Str.

Var. T.
Macalofus.
Tab. XXIV.
A. Ei
Tab. XXVI,
A.

184 ADDITAMENTA

, sn. thef. IIT. tab. X. f. 1. Echinus marinus ex dilute cinereo al-
beícens, Iunius fpecimen huius variecatis videtur, Cle, va »HELSVM Z
c. p. 39. fp. 3 Gekuotte Egelnoot i. e. Briffus nodofus, dicitur.

Ib. f. 22. Echinus oblongus ex dilute fpadiceo variegatus, ex /-
diis Orientalibus. — Aculeis longis, tenuibus, fetofis inftructus fuit, Ca-
piti emortuo fimilis dicitur. — — Anus transuer(im oblongus pingitur, ct
prope ab eo arcus obfcurior. Omnino cum Kleiniana icone caeterum
conuenit. Cl. v. rnzrsvw /. c. fpeciem fextam, £Fge/noor regtllad f; Drit-
fus petalis rectis dictam, exinde conftituit.

GvaLT. feff. tab. C1X. fig. A. Echinofpatagus oualis, dep-elfior,
caftaneus, lamellarum articulatonibus apparenter expreílis.

DAVILA CGtdl. I. p. 419. n. 949. Ovoides, Oeuf marin.
KLEIN. Gall. p. 107. tab. XIII. D. tab. XIV. B. Ourfin tachel.
V. PHELS. Z. €. p. 39. f. 4. et $.. Egelnoot finalle buy& et Breede Buyt.,

Var. 2» Ad $, roG. Varietas IL. Cparangus Brifus vnicolor. Tab. XXVI.
Vnicloy. ^ B. C. :
cab. XXVI.

B. C.

Plurimis fignis cum priore conuenit, quare differentia tantum in-
dicabo. Teftae color eft fordide flauo cinereus: forma obtufe oualis,
extremitate, quae ori eft vicina, ad longitudinem excauata. ^ Vertex
huic extremitati propior, quam anali. — Ambulacra ab initio anguftiora,
poris approximatis, fenfim latiora expanduntur. Linea impreffa, quae
aream verticalem feparat, arcuata eft, vix angulofa,

Bafeos media pars inprimis verfus anum eleuata, circa os decliuis
etexcauata. O; paruum, (minus eo, quod figura C. offert) margine
ferrato, cui vicina pars, excauata et coriacea, diftinguitur linea fübro- -
tunda obfoleta. ltaque in reliquis fpeciminibus, in quibus os maius et
amplius patens reperitur, haec pars coriacea perdita videtur. — ri,
tentaculis transmictendis deftinati, vt in reliquis fpeciebus, figura pen-
tagona ftellari circa os diftribuuntur. Inipía teftae extremitate, quae

eft

AD KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 135

eft ori vicina, duo foraminula rotundata, aeque ab 'excauata parte di-
ftantia adíunt, quae non in aliis obferuaui. In aduerfa extremitate poft
eminentiffimam bafeos partem eft area cordata , linea callofa quafi cin-
&3, minimis tuberculis obíta, ec in vtroque latere, quatuor poris, qui
radiis concentricis connectuntur, pertufa. /z:s; minimus; in margine
Íquamis teftaceis, et molliore coriacea parte cinctus. — Tubercula in
bafi circa peripheriam maiora, in media ereaminora. Reliqua, vt in con-
generibus. Hofpitatur in mufeo Z/n£iano (no. g. cift. 113.)

SLOAN, lam. II. p. 263. tab. CCXLII, f. 3. 4. y. Echinus noftras Spa-
tagus. —Inuenta funt eiusdem fpecimina lamaicae, tecli fubtilibus acu-
leis, argento fimilibus: conueniunt tamen omnino cum iis, quae ad
Angliae oras reperiuntur. — — Series papillarum in fuperiore parte ma-
gis funt confpicuae, quam in iconibus Kleinianis.

KLzrN. Ga. p. 107. tàb. XV. A. Ourfrn d'une feule couleur.
V. PHELS. 4. c. p. 39. f. 7. Effene ligelnoot.i, e. Briffus vnicolor,

Varietas II. $pazaugus Briffus,ouatus. 'Tab. XXXVIIL (ig. 4. Nar. 3.

Differt a praecedente, figura ousta, quae in illa eft oualis, radiis TXXXVDL
redis, qui illic funt fubflexuofi, anique fitu, qui fere inipfo dorfo repe- ^ 4
titur, Ex vertice linea eminens, obfolete porofa, ad osdefcendit. Re-
liqua conueniunt. Forte eft iunius fpecimen prioris varietatis. Color

eft albo flauefcens, dilute cinereus,

wüLL. De/ic. nat. I. p. 91. tab. D. T. f. aj. Echinofpatagusz.— defcri-
ptio Pona. Icon ea, quam nos repetimus. "eftam in aíIulas rhomboida-

les feparari addit.
Varietas IV. Sparangus Briffus, latecarinatus. Tab. XLVIIL. Fig. 45v
ar. 4.

Huius tefta omniao eftalbo cinerea, in bafi flauo alba. — Differc /arecaríace,
inprimis area verticali , cuius ambitus eft dentato angulofüs. Linea, E $ M
quae eam cingit, repando dentata, pentagonum irregulare format, quod. — —
tamen praeterea fex minoris angulis feu dentibus inftruitur: figura au-
tem huius lineae adeo eft fingularis, vt verbis vix defcribi poffit , fed ex

Aa icone

386 ADDITAMENTA

icone cognofcenda fit: deinde bafeos area media eleuata, carinata, et
latior, quam in prioribus varietatibus: vnde etiam nomen /arecarinati -
épatangi accepit.

Caeterum fulci funt profundiores, atque ex vertice recta ad os
defcendit fafcia eminens, minimis granulis obíita, ab vtroque latere minori-
bus rarioribusque poris perforata. — Faícia arcuata, aream bafeos medi.
am a lateribus feparans, anguftior. Anus oualis, vtrinque acutus, Tu-
bercula maiora extremitatem teftae eam occupant, culadiacet os. Re-
liqua cum prioribus conueniunt.

Reperitur huius fpeciei exemplar minus in mufeo Ricbreriano.

sEB. £tbef. III. tab. XIV. f. 3. 4. Echinus oblongorotundus. Inter.
capita mortua refertur, fingulari ftellae marinae figura confpicuus. Co-
loris eft flauo cinerei, in bafi paullo dilutioris. Perperam sesA in de-
fcriptione anum cum ore confundit.

lb. fig. 5. 6.. Echionanthi fpecies maxima. —. Eft procul dubio varietas
praecedentis maior, Sulci et pori hic manifeftius confpiciuntur; radi-
us quintus in tres quafi plicas diuifus eft: verrucae maiores, minoribus
cinctae, color dilute rufo cinereus, In bafi fupra anum fcutum corda.
tum, in cuius medio fuleus longitudinalis, ab vtroque latere pori qua-
tuor, fulcis transuerfis in medio fulco conuergentibus connexi.

Cl. v. rutLs. AJ. c. p. 39. fp- 8. Groote Fgelnoor, f. Briffum magnum
hunc dicit putatque, eum ete Spatangum vex um HESYCHH, quem GESNERVS -
aquatil, Z/. /V. p. 36$. commemorauit : atin mea editione GESNERvVS p.417. et .
426. de Spatango agit, qui mea ex fententia 'parangum purpureum fiftic.

GvaLT. £ef/. tab. CVIII. fgg. G. G. Echinofpatagus oualis, fterno
prominente et in acumen producto, elatior, quatuor petalis fatis pro- .
funde fulcatis, et foraminulis in quatuor lineis dispofitis elegantitlime fi-
gnatis5 quinto vero petalo nullis foraminulis et verfus latiorem partem
deficiente diftincto: ex albido cinereus.

Ib. tab, CIX. frg. B. B. Echinofpatagus cordiformis, fterno elato,
quatuor petalis fulcatis, ex cinereo fübalbidus. — Simillimus iconi scs
XIV. fig. $. 6. GYALTIERVS RVMPH, XV. 2, huc refert, At petala non quin-

que,

AB KLEINII DISPOSITIONEM ECHINODERMATVM. 187

que, fed quatuor. Forte itaque hac varietate Spatangi cordati et oua-
les f. Briff connectuntur,

- DAVILA Catal. I. p. 420. no. gt. Ourfen ovoide, appellé Téte morte.;
v, PHELS. 7. c. p. 39. Breedgetielde i. e. Briffüs late carinatus.

Ad 6$. 167. ..
Briffoides xti, Belgice Z7254e/, et Gallice Ourftp Owozde di-
citur, Nobis Familiam IV. Spatangi tuppeditat. Fam. 44

Ad $. 108, Species XII. parargus Driffides. 'Vab. XXVII. B, — Sp.LXXXVI.

: Sparzaugus
Tefta ouato oblonga, fubcordata. Ambulacra quatuor petaloidea, Brilfasdes: :

ouato lanceolataet biporofa, fulcis transuerfis nexa, — T'ubercula maiora T. XXVII.5.
inter ambulacra arcuatim pofita, minora defunt, minima totam teftam
exafperant. T'efta aperte eft affülata.— Oy fübrotundum reniforme, po-

ris, in ftellae formam pentagonam dispofitis, circumdatum; media ba-

feos pars eleuata et tuberculata, — Reliquis fignis cum $pazango Br:ffo

congruit, *)

Hofpitatur in mufeo Lin£iano (cift. 13. no. 7.)

ALDROYV. mul. met. p. 455. fg. nt. Icon Walchianae fimillimma , 8t ru-
dior. db. p. 475. Scolopendrites an huc, an ad Spatangum purpureum
(p, 17 1.) pertineat, haereo.

SCILLA £ab. X. fig. 1. Petrefacti icon, quae naturali fpeciei omnine
refpondet.

waA-LcH. delic. nat. II, p. 181. Tab. E. 1Il. 2. In icone finus dorfalis
deeft: petala parum longiora, quam in noftro fpecimine picta. In regio-
ne Veroaenf inuentus eft. :

GESN. petrif. p. 35. i. tt. Echinites apertura oris in bafi, ani in la-
tere, vel finu mucronis, ouatus, dorío non lacunato,

Aaa KLEIN,

*) Figura teítae fubcordata, quae in fpecimine Linkiano, et icone Scilliana obferua-
tur, in aliis vero iconibus deeffe videtur, comprobare mihi videtur, hanc figuram
faepe variare, vt itaque diftin&io generica Spazang; et Briffi xt. ExN1I euanefcat.

ITTS ADDITAMENTA

kLEIN, Gall. p. 109. Tab. XV. C. le Crane.
paviLA catal. Hl. p. 181, n. 224. Echino Brifftes.

v. PHELS. J. c. p. 5$. fp. 1. Slingerblad Egelzy. fp. 2. Gebogenlblad, €.
Briffoides petalis arcuatis.

Anceps fum, vtrum ad hanc fpeciem pertineant, yel ad Echinan-
ibum ouatum, fequentia fynonyma: petalis enim 'oualibus, quinque,
non quatuor praedita funt; anum autem habent in margine, neque in
bafi: mnt. echin. tab. 1V. fig. 3, €t MERCAT. zt. p. 3574. €t WALCH. delic.
nat. E, III. fig. 5-

Speci IIT, ! ; . Fig. 12. 15.
radit! pecies XIII, Spazangus ouatus. Tab. XLIX. Fig. 12. 15

Sparangus Differt a praecedente, tefta ouata, conuexa, altiore; ambulacris
Tab. xix, Quatuor petaloideis biporofis, nec lineolis connexis; ore latiore, reni-

i2,13. (formi.

A vertice, qui quatuor poris eft pertufus, linea carinata defcen-
dit vtriaque poris pertufa, eaque ambulacri quinti loco effe videtur,
TTubercula inter ambulacra pofita, maiora, rariora: minora in ambitu
teftae copiofiora, Bafeos ftructura, vt in congeneribus. Colore cft
cinereo.

Specimen huius teftae eft in mufeo Zin£ieno (no. 9. citt. 115).

sb, £bef. I1T. tab. XV.f. 27.29. Echinuspyriformis, conuexo teres.
Quadrifariam in dorfo gerit ftellam, poris defcriptam.

V. PHELS. /. c. p. 39. Jp. 3. Peers-wyze Egeley i, e. Brifloides pyrifor-

iis,
Spcdiós Ad $. 108. B. Species XIV. Spatangus "Tab. XXIV. f. g.
"rig Huius fpeciei nullum exemplar vidi: forte huc pertinet. srr. zhef,

IIT. tab. XV. f31.32; Echinus minor, olimam, referens, — Quatuor ra-
Tab. Xx1V. dii ftellati in fuperiore parte, quae eft conuexo rotunda, punctis con-
fg fperfa, et colore oliuino picta." Baf/s differt a Kleiniana icone; namos.
im . re-

H

AD KLEIN! DISPOSITIONEM EGHINODERMATVM. 189
niforme, et ab ore ad anum duae fafciae nudae extenduntur, Cl vaw
PHELS. 4. €, p. 39. ff, 1. Mleine Egeluoot dicit, i. e. Briffus minor.

KLEIN. Ga/J. p. 109. Qurfin elevé, tab. XIII. A.

Ad $. 103. Species XV. Sparangites. "Tab. XXIV, h. i. (His ig

Neque hanc fpeciem vidi, neque eius vberiorem deícripionem y xxiv p.i
fuppeditare potlum,

KLEiN. GaJ.. p. 109. Tab. XIII. Ourfin de figure d'amande.

Species XVI. Sparangites oualis. 'Tab. XLL fig. 5. ! Sp.XC.
Hunc tantum ex obferuatis Cl. p'ANNowE et wALcHzI defcribere ?/2ng^r
poffum. Tab.LXL
5s

D'ANNONE 2dfa Heluet. Vol. IV. p. 275. fq. Tab. XIV. fig. t. 2. 3. Fi-
gura oualis. — Bai; plana, verfus anum fubconuexa; os duabus tertiis
partibus axis bafeos a margine diftat, dorfum integrum, non lacuno-
fum,-a vertice, qui ori e regione opponitur, verfus anum decliue.
Anus in ipfo margine extremiratis parum anguftioris. — "'egitur tefta afe
fulata, ambulacris denis biporofis, quinque paris taeniarum conftituen-
bus, perforata. Aflulas Auctor quadrilateras oblongas dicit, fed inico-
ne pentagonae, et vt videtur recte, pinguntur; affulae verticales funt
triangulares; numerum aílularum maiorum 110, minorum 379, et po-
rorum 74e ponit Auctor. Zbulecra ex duobus, dimidio amplius pol-
lice pariino a fe inuicem diftantibus, prodeunt punclis: tria paria ex
vertice teftae oriuntur, medium recta, lateralia oblique, apicibus ver-
fus verticem inflexis, excurrentia in os definunt: duo pofteriora paria
ex puncto in fummitare ani locato prodeuntia, apicibus magis inflexis,
ab vtraque ani parte mucronem teftae refectum ambientia, per bafin, ve-
ftigiis vix nifi armato: oculo dignofcendis, oblique os verfus tendunt.
His ambulacris bafisin quinque diuiditur triangula, omnia, vnico ex-
cepto ifofcele, quod mucronem pro bati habet, inaequilatera, ita, vt
bina fibi fimilia ec aequalia; fuperior in decem areas feparatur, quarum
quinque minores, ab ambulacris inclufae; quinque maiores reliquum fpa-

Aa 3 tium

199 ADDITAMENTA

tum occupant, quarum duae anteriores triangula ifofcelia, quorum ver-
tex eft, qui teftae; tertia pofterior, triangulum ifofceles, verticem in
füummitate ani habens; quarta et quinta mediae trapezia formant, qua-
tuor ambulacris, futura a vertice in anum excurrente et margine teftae
circumfcripta: Singula area iterum futura ferrata in duas aequales par-
tes difpefcitur. — Eminentise exiguae in margine, bafin verfus, et in
ipfa bafi, granulorum minimorum forma occurrunt; fuperiore parte
glabra. Repertus eft hic Spatangites in monte Materi Ditionis Bafileen-
fis, 'Tefta lapide calcareo repleta erat. Cl. p'aNNoNE hunc echiniten
rede ad Briffoidem xv&w11 referendum putat: quem quidem locum nos
eidem etiam tribuimus,

Miner. Belufl. V. p. 16t. tab. IV. fíg. t. 2. 3. Verfio tractationis Cl.
D'ANNONE, eaedemque icones.

wALCH. delic. natur. IT. p. 182. tab. E. III. m. 6. Ycon ea, quam nos
tab. XLI. £. 5. repetimus,

|. Cl. »xckwANN in "ov. ad. Gotting. III. p. ny. hanc fpeciem ad Ga-
Ieam taeniis laceris vefert, a qua tamen omnino fitu ani differt.

v. PHELS., À. c. p. 32. fp. 3. Egelfibuitje twee-top.i. e. Echinoneus biuertex,

"Tres itaque fpecies (Sp. 1X. X. et haec) cognitae funt, quarum
aríbulacra non ex vno puncto f. vertice oriuntur, et quae forte ideo pe-
culiare genus efficere poffent: at vero cum petrefactae tantum inueni-
antur, vbi ipfius teftae naturalis forma faepe eft mutata, atque oris ani-
que fitu cum Spatangis conueniant: eas fub hoc genere fimul compre-
hendere confultius duxi. — Nam fi $pazangi pufil/; nucleus petrefactus re-
periretur, is probabili ratione etiam duos vertices offerret, cum ambu-
lacra non plane fe inuicem attingant,

His denique fubiungam petrefacta quaedam Fcbigi, quae forte fin-
gulare genus conftituere merentur, quod medium fit inter Ecbisantbum.
et Sparangum. Cum illo enim fitu et ftructura oris, cum hoc vero ani
fitu conueniunt, Nolui autem nouum nomen componere, quod forte
aptius, ipfo animale aliquando detecto, fieri poterit.

Echi-

AD KLEINI] DISPOSITIONEM ECHINODERMATYM. 191

Echinites pyriformis. "lab. Ll. fig, s. 6. et Tab, XLIV. fig. 7. ps XCI. t
cpinizes p77

Tef/la ouata, altera extremitate fubacuta, gibba, bafi plana, . tUformis.
Dorfum ambulacris quinis fübpetaloideis, ad peripheriam vsque attin- XLIV.7.
gentibus, obfolete porofis: media parte linea carinata in duas aequales
partes diuifum. In bafeos medio leuiter impreffo, os rotundum, fub-
penragonum quinquelabiatum, labiis protuberantibus; intra duo labia
prctuberantia pororum binae feries in apice coéunt, atque ftellam
quinqueradiatam circa os formant; ^ Zfgus in acuta teftae extremitate
fupra peripheriam bafeos lineae altitudine eleuatus, rotundus. —"Tuber-

cula, circulis inclufa, in bafi euidentius, quam in dorfo apparent.

Echinitae huius fpeciei, quos vidi, omnes caui fuerunt, atque interiori
teftae calcareo fpatofae adhaerebant cryftalli fpatofae, rhomboidales, De-
pingi curaui teftam dimidia parte diffractam,atque aream vnam triangularem
feorfim;ita,vtcryftallorum figura et fitus, quantum fieri poffet,confpiceren-
tur, in Tab. XLIV. fig. 7. cryftalli funt cinereo flauefcentes, ita (ibiimpofi-
tae, vt dimidiatantum parte oculispateant, atquefic quafi feries ferratas
conftituant. Duae feries cryftallorum maiorum vicinae cum minoribus
akernant: earumque duodecim teftae interiores parietes obtegunt. — In
Fig. 7. ad litteram 4 vertex, ad 5. bafis eft, Ori; rictus et anus pa-
tent. — — Originem itaque cryftallorum facile a mafía terrea foluta, in
cryftallos mutabili, per os et anum fenfim inftillata deriuaueris,

waLCH. naturforfcb. LX. p. 26g.

Repertus efthic Fcbimites in maffa cretacea montis Peri circa
Traiectum ad Mofam wn Heluetia, immixtis Terebratulitis, Belemnitis et
aliis petrefactis.

Communicatum eundem accepi a munificentia. feresi//zzi rurpz-
RICE CAROLI, Principis e S$cbwarzburg Rudelfladz, ev ex amicitia CL.
WALCHit,

Fchi-

192 ADDITAMENTA

Sp, XCIT. Echinites lapis Cancri. "Tab. XLIX. Fig. 10. tt.
Fcbinites. la-
pis cancri. Hic cum praecedente oris fitu et ftructura congruit. Differt au-

gb. XLIX. 1 ; E à
ire tem tefta obtufe ouata, conuexa, at minus gibba, vertice excentrico,

IO. II.

quatuor poris perforato, embulacris quinis petaloideis, biporofis, oua-
to lanceolatis, apice filis: axo fupra marginem teftae latiorem pofito, li-
neae fpatio a peripheria diftante, rotundo impreflo.

In jaff plana, leuiffime excauata, tubercula circulis cincta, per feries
obliquas dispofita laterales partes occupant, area media nuda, O; non in
centro, fed extremitati anguítiori paullo magis vicinum.

Coloris albo flauefcentistefta calcareo fpatofa eft: ex He/uetia Echi-
niten hunc allarum accepi, Similis eft forma quodam modo lapidi, ecu/us
Cancri dicto, quem quiuis facile nouerit, Ideoque nomen hoc triuiale dedi.

Sp. XCHII. Echinites patellaris. 'Tab. LII Fig. 5. 6. 7.

Ecbinizes pa-

zellaris.
T. LIH. 5.
7*

Singularis omnino fpecies, ab omnibus reliquis diuerfiffima, cum
6.praecedente oris et ani fitu conuenit, Differt praefertim 72//a maxime
deprefJa, atque ambulacris flellae formam imitantibus.

Magnitudinem naturalem frg. s.e£ 6. Tab. LIII. iftunt :. in fig. 7. dor-
fum magnitudine aucta indicatur, vbiambulacrabiporofa, potis lineola ne-
xis, atque linea obfoleta, a reliqua teftae fuperficie feparata, et anus ro-
tundus, mala lapidea obftructus, apparent, — T'eftae ambitus ouatus, alti-
tudo in media parte vix lineam aequat: dorfum leuiffime conuexum, et
bafis leuiter excauata, lateraque tuberculis obfita, media arealaeui, O;
orbiculare. '"Yota tefta pare//ae ouatae fpeciem prae fe fert.

Vix petrefacta, fed potius calcinata tantum eft tefta, atque interius
fpatium aliqua ex parte vacuum.

Conferuatur in muíeo Len£rauo.

AD.

€^

ADDITAMENTA

AD

KLEINII EVCVBRATIVNCVLAM DE ACVLEIS ECHINORVM.

Ad $. 4. et 5.

Equidem iam fupra p. 24. quaedam de internis Cidaris parti-
bus ex sAsrrRO commemoraui: vtile tamen exiftimo recentiores
et, vtvidentur, diligentiores Cl. IANIPLANCLObferuationes, in com. Bo-
non. Tom. V. p. 256. feg. expofitas, hic breuiter recenfere,

Oris ftru&tura alligata eft membranae fortiffimae, eftquetota mobilis .

et teftacea, Jarermam pxoGENtS eam dici putat Auctor, quam aliilaternam
ARISTOTELIS Dominant, Ad quam appofitae funt quinque valuae, quae
perforatae funt, et ex ipfa tefta echini contorta confílatae (has valuas
smaxillas fixas diximus). In quarum medio exfurgit canalis cylindricus
ad cibos fufcipiendos, qui poft aliquot conuolutiones, in quibus tres
facculos efficit, qui veluti totidem ventriculi funt, definit ad alcerum fo-
ramen, quod anum conftituit,

Cibus echinorum minorum lutum potiffimum videtur effe, ex quo
pilulas gerunt in fine inteftinorum. Maiores Echini filogranis vefcüntur,

Circa anum quinque foraminibus inftructus eft Fchinus, vt per eo-
rum fingula copiofa ouaexcludantur, quae in ouariis femper deprehen-
duntur. 1n ventre Echinorum loca multa vacua reperiuntur inter inte-
ftina et ouaria, quae aqua marina funt referta.

Quae quidem ftru&ura vt eo melius intelligeretur à pLANco tradi-
tam iconem repetimus. T4). LIV. //z. 4. Echinus maior, ad horizontem
bifariam fectus,

Bb AA,

Tab. LIV, 4-

194. ADDITAMENTA

A A. Hemifphaerium eiusdem fuperius *) f. pars, in qua os, c, c,
canalis inteftinorum , tresfacculos c, e, c, f.ventriculosefformans, de-
finensque in anum s. — Circa c oris fabrica adeft: Ad 4, 4, 4, funt fpa-
tia vacua in Echino, aqua marina referta,

B B. Hemifphaerium Echini inferius f, pars, in qua anus, Ad 5b, 5,
b, b, b, funt ouaria punicei coloris efculenta: in Echini quinque trian«
gulis maioribus et imperuiis haerentia, quibus fingulis in tefta circaanum
foramen maius datum eft, vt oua per ea excludantur. — Hactenus PLAN-
€vs.

Inter haec foramina maiora, alia minora patent, quae apices area-
rum minorum conftituunt, — Equidem in defcriptione omnium fpecie-
rum, quas integras vidi, haec foramina indicaui, eademque etiam in
Ecbinodifcis, et Spataugi; numero tamen faepe tantum quaterno, obfer-
vaui, atque iam fupra monui, ouis excludendis eadem deftinata videri,
Forte itaque eae fpecies, quibus quatuor tantum funt foramina, euam
quatuor tantum ouaria continent.

Quae de internis Fc/n f. Cidaris partibus ad me fcripfit Cl. ecami-
eiffimus mihi o. r. würLEenvs, ea fere huc redeunt: Quinque ventricu-
lis, totidemque ouaris Echinum inftrui; nonautem $pazaugum, qui,
quoad interiora, omnino ab illo differat. — Ecbinum cruftaceis vefci, qui
eum in finem oris ftructuram arüificiofam poffideat. ^— Sperezgum muco

vefci fupra propofui.

Partes fexuales, praeter ouaria, Cl. vürrEnvs non obferuauit in his.
animalculis, interim ea Pberzapbroditos effe putat. Inuenit enim n fine
cueriorum materiam albefcentem, cremori fimilem, quae, eum aperire-
tur tefta animalis, copiofe effiueret; atque forte /permatis virilis loco
eflet, — Excrementa autem ex ano, tanquam formata feybala viridia,
eflluere atque in aqua marina diffolur vidit: — Miratur. C]. würLEnvs,

quosdam his excremenüs originem MiZeporae calcareae tribuiffe,

Spo.

*) Nos id cam kr Eix10 jofi, et hemifphaerium inferius dorfum vel partem Juperie-
ven; diximus,

AP RKLEINID LVCVBR. DE ACVLLIS TCHINORYM. 195

Spatangi interanea videntur ex vno fimplici et craffo inteftino com-
pofita, quod recrementis ex fundo maris refertum eft, Membrana
eiusdem tenuis eft, atque concullu leuiore omnia interna ex apertura ani
excidunt,

r

CI. v. PHELSVM etiam confirmat , animalcula haec, praefertim Echinos
ore dentato inítructos, carne aliorum animalium vefci: $pazangos au-
tem, cochlearum terreftrium more, effe phytiphagos.

WORM., 72t/f. p, 2ót. etiam conferri meretur, obferuata enim diclis
refpondentia proponit. —

Dentes duos Echinorum acutos petrefadtos exhibeo in 74. LIIL.fg. Tab. LiT.
20,0£ 22... * Re Eis

His fubiungam Auctorum nomina, qui icones de maxillarum f. oris
fabrica dederunt,

RONDEL. fi/c. 7. p. s7$. de Echino ouario f. Cidari faxatili vid. fupra
p. 20. Icones fatis bonae.

GESN. aquatill. p. 416. et ALDROV. fef], p. 402. eadem; icones peiores.

BONAN. r'eCr.p. 244. prob/. 29, disquirit, cur Echbinzi dentes habeant et
oua numero quinario difparia. AxisTOTELrS, numerum quinarium, dixit,
optime refpondere fphaerico Echinorum corpori. ^ poNaNNivs autem
addit: immediatam nonnullorum effectuum caufam nullo pa&o a nobis
cognofíci pofle.

XVNDMAN. 4b, V. fg. 15. vna tantum maxilla delineatur,
scBA £Lef.. III. tab. XI. fig. med. Icones bonae,
ARGENV, COrcb. 11. tab. VII, D. Ycon smediocris.

GVALT. fef. tab. CVII. D. dentes a parte verfa £ene delineati,

xLrtN. GJ]. tab, XVI. et XX.

LviD. //th. 1078 —1088. Ecbinodos maior , et medius, et Bidentulahwe
pertinent, 70, 1095, Scaphula, f. Echinodontis vaginula,

Bb:z WALCH

196 ADDITAMENTA

waLCH. delic. nat. II. tab. E. VI. f. sg—6i. dentes et alia officula pe-
trefacta defcribit et depicta dedit. — 7//4. Supp/. LX. b. f. 14—1$. dentes
molares et acutos petrefactos depictos dat.

GESN. petrif. p. 36. Officula Echinorum lapidea et dentes.
povnc. petrif. tab. LIII f. 35$. 35$. dentes et officula.

scHEvcCHZ. ith. p. 67. frg. 8p. et berb. diluv. p. v7. tab. XT. frg. s.
fructum quendam exprimens lapis metallicus, an fiftit dentes Echini pe-
trefactos? Ipfe scuevcuzznvs Sceleron Dchini, inta teftam reperiundum
conferendum cum €o putat.

Ad $. 7. i

Hic errorem corrigere conuenit, quem xLziNivs hac paragrapho
et etiam nos fupra p, 3. obferuatis ngAvuvnu et aliorum feducti, com-
mi(imus, cum Zehnos fpinis, tanquam pedibus, vti proponeremus. Solli-
cite enim inftitutae obferuationes raxi PLANcI (cozment. Bonon, 4, c.),
confirmatae reftimoniis Cl. wütLEn: et v. PHELsvademonftrant, fo/is tem-
taculis Lobinos et $patangos ingredi: Ípinis autem corpus in. hanc velil-
lam partem dirigere.

Inftituit 1aNvs rLANcvs iam a. 1243. Liburni has obferuationes in
Cidare ejculenta, cuius fpinas colore amethyftino, fubrubro, et fubnigro
variare perhibet. Echini hi fpinas quidem mouent, etiam extra aquam pofi-
ti, fed extraaquam progredieos nunquam vidit. Si inJatus ponerentur,
fpinis fuis ftatim fupinos pronosque fe deiieiebant. Situs lateralis iis-
dem grauis et moleftus videbatur: id quod repetitis experimentis ob-
feruauit, eos fic tum extra aquam, tum in ipfa aqua collocando.

Vt progrediantur vero Fchizi in aqua, ita fe componunt, vt innu-
mera cornua f. tentacula emittant per foraminula, quae iacent inter fpi-
nas. Haec tentacula tertio faltem longiora funt fpinis ipfis. 'T'entacu-
lis igitur iftis ipfis veluti cruribus progrediuntur, et tunc immobiles et

' radiatim extenfos gerunt aculeos; iisque etiam haerent, fi lubet, loco,
€uiinfunt. Extra aquam cornua ftatim retrahunt, neque amplius ince-

r dunt:

AD KLEINII LVCVER. DE ACVLEIS ECHINORVM. 197

dunt: fpinas tantum motitant, iis tamen omnino ingredi ne-
queunt.

Tentacula haec nudis oculis cylindrica et nigra apparent: lente vi-
trea conicae figurae et fafciis fubalbidis diftincta deprehenduntur. Ex-
tremitas eorum latior eft, excauata, intus albidi coloris. — Comparat
CI. Auctor eadem cum probofcide Mz/carum, feu ore Hirudinum , qui-
bus haerere folo et fugere fortaffis aquam. poterunt eam, qua Echini
plerumque corpus refertum gerunt, Primus autem tentaculorum vfus
incefus eft. — In aqua degens animalculum exercet fefe quafi, tentacula
haec in varias partes dimouens, praefertim ea, quae in ventre, aut in
vertice triangulorum gerit. Incedit enim £chbizzs plerumque prono ore.

Tab. LIV. fig. s. tentacula duo, microfcopio aucta exhibet, quo-
rum fuperius excauatam mediam extremitatis partem offert, inferius la-
teralem crenatam.

CI.o. r. Mü.LERvs Echinos nunquam fpinis, fed femper tentaculis, in
vafis incedere, et ad parietes eorum adícendere fcribit. — Spinas .Spa-
tüngi, ex mare extracli, rigidas eleuant, mox autem easdem demittunt
et moriuntur.

Spatavgi tentaculum pezicillatum feg. $. tab. XLIIT. exhibet,

His fubiungamus pauciffima de ftructura ipfius teftae. Omnes hu-
ius ordinis fpecies teftam offerunt in decem areas, pauciífimis forte ex-
ceptis, diuifam ; quae ambulacris, variae inagnitudinis et figurae, a fein-
vicem, vel integrae , vel dimidia ex parte feparantur. — Hae areae fem-
per futura longitudinali ferrata, plus minusque euidenti, femper autem
praefente, in duas partes diuiduntur, atque iterum futuris rectis, velar-
cuatis, in ef/u/as variae figurae et magnitudinis, quas nonnulli fczre//g
vocant, partiuntur. Ex quo quidem patet, kLriwu genus Cidaris aff
latae retineri non pofle.

CI. eL ANCVs 7. c. in Cidare &ardica, vti videtur, ftructuram hanc ita
defcripfir. c£, p. 82. Triangula (i. e. ereae) qua maiora, et qua minora diuidi
poflunt, in duas partes, quae denticulatae funt, et pars quaeque dimi-
dii trianguli totidem beptagonis conflat irregularibus. Duae euim por-

Bb 5. tes

T.LIV. s.

Tab. LIV. 6.

Tab. LIV. 7-

198 ADDITAMENTA

ces laterales parallelae omnino iacent, vt ea in parte, vbi conne&tun.
tur, cum alio triangulo tribus lateribus conftet heptagonum; in ea ve-
ro parte, vbi dimidia triangula iunguntur, duo tantum latera poffideat,
ficque angulum acutum f. futuram ferratam conftituat. — — Atque haec
quidem eft ftructura arearum f. triangulorum maiorum: minorumautem
fabricam prANcvs non feparatim explicuit; fed addit tantum aflulas area-
rum minorum foraminibus pertundi, maiores autem effe integras. — In
fingula area affulas effe fexaginta: fore igitur mille et quadringenta cir-
citer tentacula. Aculeorum numerum ad duo millia et amplius accedere,
quatuor enim f. quinque papillae in fingula affüla, — — Hic quidem nu-
merus videtur in fingulis indiuiduis variare.

Equidem arearum minorum aflulas femper anguftiores affulis ma-
iorum vidi, atque ita quidem pofitas, vt tres affülae minores latere alterutro
tria latera affulae vnius maioris explerent, fic tamen, vt duae laterales,
fuperior et inferior, affulae minores dimidia tantum ex parte cum vna
affula maiori cohaererent, altera autem dimidia cum fubfequentibus af-
fulis maioribus. — [ta euenit, vt numerus aflularum in areis minoribus
duplo maior effet eo, quem habent affülae maiorum arearum. — Clarius
id apparet ex icone, quam Tab. LIV. fig. 6, exhibemus.

Similem compofitionem teftae in omnibus maioribus indiuiduis et
fpeciebus Cidaris inueni: in minoribus autem et minus euidenter affula-
tis fpeciminibus: futura, quae ambulacris proxime adiacet, et duasare-
as maiorem et minorem conneclit recta, et quafi crenata f. transuerfim
fulcata eft, vt.itaque omnes affülae maiorum et minorum arearum pen-
tagonae euadant; areae autem minoris aflulae fint anguftiores, Vt haec
euidentius paterent, ex Cidare efculenta aílulas tres icone defcribi curaui
in Tab, LIV. fig. 7.

In'aliis fpeciebus praefertim in Febinantbis affulae pleraeque funt
hexagonae: in paucioribus vt in $pazengo ogali et Sparango ananchyre et-
iam tetragonae trapeziae occurrunt.

Atque haec quidem mea fententia, omnes Echinorum teftas affülis -
componi, confirmatur etiam teftimonio Cl. p'ANNoNE, qui in ad. Helv,
1

AD KLEINlI LVCVBR. DE ACVLEIS ECHINORVM, 19$

Lc. p. 272. Ex aflfulis, ait, Echinos Echinitasque, fi non omnes, faltem
maximam partem componi, Sunt enim ripzeM ex Cidarum , Clypeorum
Echinitarum, Echimantborum et Spatangorum generibus qui omnes talem,
quanquam in nonnullis armato folum oculo confpicuam, ^ monftrant

fabricam.

Ad S. 8.

Noniniucundum fore putauimus, fi dispofitionem aculeorum,
quam Cl. v. ruirsvu in faepe laudato libello propofuit, hic communi-
caremus, vtpote quae in nonnullis Kleiniana aptior videtur. — 'l'rede-
cim nempe quafi genera aculeorum conftituit his nominibus. Aculei
Echinorum f. animalculorum fornicatorum funt, 1) fetaeformes (Ber-
Jlelrwyze); 2) cylindracei f. teretes (ro/ronde); 3) conoidei obtufi
(Fomp-kegelswyze)s 4) conoidei (£zge/rzyze) 5 5) fiftulaeformes (fZuir-
formige); 6) fufiformes (/pi/formige); 7) fudes (Euuppelswyze) 8) co-
ronati (ge&ran//e) ; 9) cucumeriformes (£omkommerswyze) s 10) glandi-
formes (ei£eirwyze); 1) pyriformes (peerswyze); 12) fceptriformes
( fcbeptervormige) 5 13) fpatulares (fchupagtige). Species 1) ex fuperfi-
cie diftinguit, qua funt vel glabri, vel ftriati, vel granulati, vel nodofi,
vel fpinofi; 2) ex directione, vel recti, vel arcuati, Differt etiam ca-
pitulum, quo aculei tuberculis infident.

Cl. warcurvstres füummas clafles conftituit, quarum prima aciculares
(Germanice, Juden. Nadeln) comprehendit, Si petrefacti funt, echznorum
aciculae lapideae, vadiolt lapidei , lapides Iudaicà cyhndroidei , vbyncolizhi,
et fi inflectuntur. /z/utae echrmorum lapideae dicantur. — Secunda fudes
XLEIN. Contineutur, quas Germanice Zausf/icke , Pfabie, Pallifaden no-
minat; a scrLLA Jecult Paul dici, — lerciam c/auiculares aculei cfüiciunt,
qui petrefacti ab aliis //boenicitae, Cyflolitbi, ex Tecolitbz a PLiN10 ") dici
folent. !

His

*) Vid. ALDROv. muf. vci, p. 011. e£ | WAGNER .diff, de lapid, ludaicis. Halae
1724. 4. S. IV.

500 ADDITAMENTA

His commemoratis, addamus nouas quasdam formas et varietates
aculeorum, quae a kLEINrO non funt commemoratae, et deinde Aucto-
rum icones vel defcriptiones fubiungamus,

Ad $. 12. Acicula capitata.

T.XXXVIII. 1. Cidaris efculentae Tab. X X XVIII fig. 1. 4. fpinae. aciculares fub-
1. A rubrae,

m. 2. Cidaris faxatilis Tab. XX XVIII. frg. 2. a. fpinae obfcure virides,

^ * Kg. 3. fpinae virides apice violaceo.

Tab. XLIX. 3. Gidaris Bafleri Tab. XLIX. fig. 1. b. B. fpinae ad. longitudinem
1.b.B. friatae.

Tab. LI. g. 4. Cidaris Diadematis. Tab. LI. g. t. g. 2. fpinae nigrae, longiffi-

1.9.2. mae, fpiraliter dentata fuperficie. Cl. vaN ruzLsv« quidem 7 c. p. 5j.

has fpinas ad 5udes villarum conicas refert: cum tamen et KrriNiIVs hac

paragrapho we. g. aculeos nvwPa. Echinometrae fetofae, qui iidem cum

noftris funt, ad aciculas referat, ipfaeque fpinae verfus apicem tenuifTi-

mae fiant: hic locus iis recte tribui poffe videtur. — Spinae hae funt

Es tenerrimae et artificiofiffimae ftructurae: atque /z.:. b, fiftit dentem,

microfcopio maxime augente vifum; videntur ii aculeos fquamofos fi-

ftere: fg. i recta oppofiti dentis formam; fg. £, lateralem partem of-

fert. *)

Tab. LII. 5. s. Petrefacta, acicula Iudaica dicta. Tab. LII. fíg. y. apice fracta,
fuperficie granulata: fumta ex warcn. delic, nat, I1. tab. E. VI. f. v. p.
153.

voLkwANN. filef. fabt. p. tgt. tab. XXX. fig. 17, 19. aculeus Fcbini arti-
culatus albus: in monte arenaceo iuxta Curzendorf inuentus.

GESN. petrif. p. 36. d. Aculei f. radioli laeues, exquifite cufpidati,
MüLL. delic. nat. Tab. D. I. fig. t. 5.

Aci-

109) Tagat hic monere mos lis icones tab, LI, fig. a--k ex Cl. YAN PHELSYM 7, c.
tab, 112, mutuatos eífe.

AD KLRHINII LYCVBR. DE.ACVLEIS RCMIÍNORYM, 201

Aciculae capillares.

x. Echinodifci fextes perforati: vna. microfcopio aucta vid. T5. L. T. L.4.
Kg 4. a latere.

2. ópatangi pufili:x vid. Tab. XXIV. c.

3. Spatangi purpurei Tab. XLI. fg.3. 4. colore albo vel apice T.XLIL 3.4.
compreflae, vel acutae inftruuntur. cf. fupra pag. 172.

ALLION. 0ry&fogr. p. 20. Echinorum capillares aciculas, adhuc ruben-
tes, pluries extraxit ab arena conchilifera vallis 4" Annona.

MüLL. de/ic, uar. I. Tab. D. 1. fg. 7. Spatangi pufillifeta, microfco-
pio aucta.

Ad $. x3. Sudes villarum.
A. laeues.

1 Ecbinometrae mufcofae f. Cidaris rupeflris , vid. fupra pag. so. ds
Tab. XXXIX. fa. 4. E

2, Cidaris violaceae, a latere compreffae, Tab. XLVIL fg. 1d. e. — T.xivit,
MEDIE : 1 I. d. e.
3. Cidaris variolatae Tab, XLIV. f. 6, ^ T. XLIV. 6.
4. Fragmenta petrefacta 3) cylindricum laeue, spice truncatum, p,,. rr g.
bafi excauata zab. LIT. f. $. b) triquetrum, extremitatibus obtufis , zab. 5. 10.15.
ead. f. 5. C) compreffum fulcatum ; ;;7. f. i5 Eft forte Radiolus minor
compreflus tubulofus Lvrp. 7b. sr. 1036. et wORT. north. p, 255. tab. X. f. 2.
comprefledVrcbin fpie. d) tetragonum frs. te.
B. Nodofae.
Spinae mufei Dresdenfis ad. fu/formes referendae videntur funtque
notatu digniffimae colore, qui eft flauefcente cinereus, fafciis bruno
rufis. Bafis craffior leuiter eft compre(fa, atque margo prominens no-
dulis albis, inftar dentium, obfidetur. Hi nodi annulati fpinam cin-
gunt: fub nodis etiam puncta ferruginea. confpiciuntur.

KVNDMAN. À €. tab. V. frg. 14. fimilis noftrae icon,
Cc C.

205 ADDITAMENTA
C. Graunulatae.

y, Cidaris papillatae : vid. tab. X X XTX. f. 2. fant hae fpinae cylindri-
cae, ftriatae, et ipfis ftriis infident minoragranula: feparatim fpinam ta-
Tab.LLh.I. Jem naturali et aucta magnitudine delineari curauimus 7b. LI. fig. b. t.
'? 0 p. 2, quae omnino eadem eft cum /zz, io. ez it. tabulae IIT. Cl. v. rRELSVM.
soNANN. zat. biff. tab. XXXV. etiam eiusdem mediocrem iconem de-
dit.

— af 2. Spinae granulatae et plicatae, leuiter comprefíae, capitulo obtu-
fe conico. vid, zab. LI. fzz. a. f. Cl. v. Puzrs. Z. c. p. 39. tab, IHI. f. 7.8. eam

Waejjer formig 1. e. ventilabriformen dicit,

— à 3. Spina cylindracea, medio nonnihil ventricofa sd longitudinem
fulcata, bafi non capitata: annulis rubris et albo flauefcentibus ornata.
vid. zab. LI. fig. d. etv. PHELSvM Z. c. p. u$. tab. IHl. f. 4.

— c 4. Obtufe conica fpina Echini cuiusdam, fimilis fere cum priore
coloris, non tamen fulcata, fed modo granulata: bafi conica: vid. za,
LI. fig. c. eandem Cl. v. ruEts. Z. c. p. 8. fig. 5. tab. III. deícripfit.
5. Petrefactas quasdam varietates, ex warcnur deliciis defumtas ex-
T. LII 5. hibet zP. LII. wbi fig. ;. fpinam cylindricam ftriato granulatam , bafi ca-

— 7. 9. 1o. pitatam ;//g. 7. 9. 10. cylindricas granulatas, vt videtur, vtraque extremi-
— io, tatetruncatas, //z. 12. fimiles vtroque fine compreflas ftriatas,

D. Torofae: ad quas etiam dentatas refero.
T. LI 4 3. Fragmentum fpinae torofo nodofae zaP. LI7. f. 4.

Ji d MER, ». Fragmentum fpinae tetraédrae, fpinofo dentatae: tab, LIT. f. it.

3. Cylindracea, fubconoidea, fuperficie ftriata et fpinofo dentata,
petrefacta reperitur in creta; forte ex Anglia, vel ex promontorio
— xs. étepbani in. Seelandia. vid. Tab. LII. f. vy.

AD KLEINiII LVCVDRAT. DE ACVLEIS ECHINODRVM. £03

E. n Cidaris calamaris fingulares omnino, cylindraceae, deorfum T. XLv. r. 2.
attenuatae, fcabrae, cauae. conf.íupra p. sr. Forte (imilesfuntípinae, 15. B.
quarum C]. v, rueLsvu meminit in litteris; quae in Áraufionenfi mufeo
reperiuntur, et clauata fimulque coronata dicitur.

2. Cylindracea, deorfum attenuata, granulata, bafi eleganter capi-
tata, apice truncata: coloris eft cinerci: naturali magnitudine e&t deli-
neata. fab. LI. frg. b.Cl. v. PHELSVM 4. c. p. 139. fg. 6. tab. III. hanc fpinam
füflulaeformem. dicit.

F. Cylindracea, granulata, annulis denticulatis, aequaliter diftan-
tibus infignita. vid. Za/. LII, f. zt. Sceptrtforuus forteiuxta Cl. v, PHELSVM
dici poflet.

G, $erratae compreffae.
1 Tab. XLVII. f. $. 9. capitulo in bafi inftructae, triquetrae, an- -xryr s.
gulis nodofo ferratis: inuentae in Giemgem jvesige; cf. ANDREAE. — 9.

Helv. p. 40. tab. V. frg. b.
2. Tab. LH, f. 12. compreffa, anceps, margine vtroque ferrata, fü-

perficie fubftriata, bafi latiore verfus apicem anguftata: communicata mi- — Ll. 1$.
hi eadem beneuole eft a Cl. scenogTERo.
... Zudlores et icones.
IMPERATI /4/7. at. p. 660. £z. fpinae cylindricae, annulatae, Dici-
eur ibi Petre Giudaiche in forma naturale di celonnetga cinta. di auuelkr.
Forte tamen ad Ezrrochttas peranet., j

LisT. ad. angl. no. t00. f. 24. pro fummitate Entrochi habetur; fed
huc referri meretur.

Tab. LI. b.

— LII, 2r,

LvtD, Zitb. p. $0. 10. 1035. Radiolus cylindroides so. :.:;. Radiolus
torofus, Bacolo di Santo Puolo. sciutAE Tab. X XIV. 2. 10. 1049. Aculeus
maior vulgaris, triunciilis: coniungit cum Lis, 4, c. f- 24. — Caererum
LviDit aculeos omnes ad certas fpecies referre, propter imperfectas de-
fcriptiones, vix eft poffibile. c£. krztw. $. 12.

MORT. QOortb. p.235. tab. X. f. 1. Tbe larger finootb Vrchbin Jpite;idem

cum LvID. 540. 1049. ffg- 4. Tbe ragged Vrchin fpite. idem cum Lvip. ao.
Cc 2 1043.

204. ADDITAMENTA
1045. et noftra Tab. X XXI.f.$. etfi enim kLEINIVS eas ad aciculas retulit,
verba Auctorum his tamen repugnant.

LANG. Jap. fig. tab. XIX, fig. vltim. vadioli Echini fpinofi: | multum
refpondent fg. 4. tab. LII.

ScHEVCHZ. fec. Jitb. Helv. p, 29. f. 39. Tubulus foffilis cylindraceus.
Ipfe scugvcnzznvs in zuuf. diluv. no. $24, ad Echinorum radiolos eum re-
IeR. ^)

EIVSD. zzuf. diluv. n. $65. Radioli Echini longi aculeati. Ba/Zoncel/
di $. Paolo. Quae scugvcnuzznvs in orydogr. p. 319. habet, ea vel ex
LANGIO Íumta funt, vel a kLeiNrO $. 1j. iam commemorata. 7l. f. 735. f.
170. 179. Ípinae torofae, et ferratae.

povng. petrif. tab. LIV, f. 367. 36$. 273. varietas torofas fig. 372. te-
traédra angulis dentatis: fg. 3o. 36$. clauato ferratae. Icones zediocres.

püTTN. coral. p. 46. tab, IV. f. 16. 17. Aculei echinini: conueniunt
cum Zab. XXXII, Z. z.

SCHRER. J//bogr. p. 41. eosdem in arenifodina Dimizenfi, in filice
inuenit,

GESN. petrif. p. 356. Aculei obtufi prismatici.
ABILG. f/evens&, p. 42, tab. III. f. . 6.
ARGENY. Couch. P. 1. tab. XXV. y: 3.

WALEH. delic, nat. Tab. E. VI. n. tti—14. 30—37. notatu digniffimas
varietates iam fuis locis indicauimus,

Sudes Fortalitiorum.
Iis munita eft tefta Cidaris mammillatae: vid. Tab, X XX1X. f. t.
Aucorum nomina et. icones.

KYNDMAN. 74r. natur, tab. V. f. 1j. fpecimina minora.

MENTZ,
») Echinometrae digitus foíülis ftellulis vndique ornatus: SCHEVCHZ. pec. lii.
Hilo, 63. f. 85. muf. diluv. $825. potius Madreporam petrefactam f. Aftroiten fifüit.

zc o

AB KLBINII LVCVBR. DE ACVLEIS ECHINORVM. 205

MENTZ. mifcell. dec. IT. ann. LX. p. 1g. fig.12. Aculei Echinometrae.
sn. zbef. IHI. tab. XIII. no. 1—5. Ycones Ponae,

ARGENV. COXCD. p. t. tab. X XV. f. C.

GvaLT. zeff, tab. CVLIL frg. F. F. F. Clauicularum maiorum varietates.
nüLL, delic, nat. I, Tab. D. IIl. fie. 7. $.

Ad $. 14 patulae,

1. Cidaris violacea in peripheria inter fpinas clauatas, etiam fpatu-
lares habet: vid. 722. XLV1I c.

2, In Cidare mammillata inter fudes, minoribus tuberculis infident
fpatulae vid. p. 58.

3. Granulis, mammillas cingentibus, quibus Cidarispapillata prae- -.— xxx.
dita eft, infident fpatulae ftriatae, ad bafin rotundae: vid. tab. XX. XY2X. — 2.
faz a.

T.XLVII. e,

Ad $. 16, Clauiculae.
A. Glandariae.

i. Laeuis, bafi acuta: pyriformis forte dici poffet vid. Ta). LIT. f. 1. T25- LII. t.
Cl waLcnrvs eandem de. mar. tab. E. VI. frg. 4. p. 387. fiftit, neque
vllibi, eam frictione fic factam effe, figna adeffe ait.

2, Lacuis, füperficie lineis brunis albisque variegata, bafi obtufa, Tab,LIL, ej.
apice fübacuto: vtireliquae, cft calcareo fpatofa. —Lineae brunae ferro
impraegnatae videntur, — Inuenta eft in. He/uetia, atque mecum a CI.
SCHROETERO communicata, vid. T'ab. LII. f. z;.

3. óiriato granulata, magnitudinenotabili, colore bruno, bafifra- ..
€la : vid, ab. cad. frg. 2.a Cl, warcn. ibid. f. z. exhibetur.

Aucdlores et icones.

'

BoET. Japid. 40$. et 409. Icones Jonae, ftriato granulatae,. — Ab ar-
T10 *) lapis Syrizcus, a PLiN1O **) Eurbozs, quod vrinam fluere faciat,
Gc 3 Py-
*) Terra bibl, lib. 8. cap. 19.
**) Hift, nat. lib. XXVIL c. LVIII.

106 ADDITAMENTA

Dyreues, 2b oliuae figura dicitur, | Addir, hunc lapidem tritum et cum
aqua calida exhibitum, difficulrati vrinae mederi, et lapillos veficae et
renum frangere, ure tamen hodie euiluit. *)

IMPERATI biff. nat. p. to. firiato granulatas, earumque varietates
quinque exhibet, dictas, Pierre Giudaicbe in forma naturale di gbianda.

CAESALPIN. 77e£à]l. p. 131. ib. H. cap. XLIV.

ALDROY. 7/4uf. iet. p. 71. Varias lapidum ludaicorum — differentias
iconibus ziedíocribus fiftit, alios pedunculatos, alios acuminatos , alios
obtufos: Verbazoérir repetit.

pEsL. gazopb. contin. t. XVIII, ludaicus lapis, Judeuffein. — Tres va-

rietates, quarum vna ad cucumerinas, oblongas. Icones /onae.
wonM, 7itif. p. 6». Icones Boétianae, vt et defcriptio.
LVID. Jitb. p. 49. 110. 909 — 1001. Radiolus glandarius.

PLoT. uat. bif], Oxfordsb. p. 125. S. B6. tab. VI. f. 3. 4. Similes funt
eji, quem Tab. LII. £. 2. delineari curauimus. "Textura eft lamcllofa,
laminas ex fibris compofitas dicit, quae in tres f. quatuor plagas expan-
dantur, femper directione cum axe lapidis obliqua.

MOnRT. nortb. p. 235. tab. X. f. 3. Striated vound. Vrchim. pite. with
purles.. Magnitudine minorem fpinam clauiculatam aequat.

scucvcnz. maf. dilav. n. $77. Lapides Iudaici globofiores oliuaefor-
mes. xivsp. ory&egr. Helv. p. 320. f. 140.

xuook. works, tab. V. f. v— y. Lapides Iudaici ftriati, alii acumina-
ri, alii apice obtufi — Auctor eos fructus petrefactos male iudicat.

LANG, Jap. fig. p.127. tab. X XXVI. plures fpecies et varietates exhi-
bet, quas ipfe kLeINivS iam commemorauit.

MERCAT. rietàll. p. 226. 227. Lapis ludaicus, Circos, Sycites, Phoe-
nicites, Pyren. Icones fozas plurium varietatum habet.

WAGN. Jap. itd, fig, t — 14.

HELLW.
*) cf, SPIELMANNI inflitutiones materiae tnedicae, ZAArgentor, Y774. p. 599.

AD ELEINI!. LVCVBRAT, DE ACVLEIS ECHINORVM. 207

uzLLw. Zithogr.p. 39. Tab. I. f. 1j, LapisIudaicus, glandarius, ftriatus,

VOLKMANN. //]ef. fubterr. p. 154. et fy. tab." XXVIT. f. 32—34. Lapis
Iudaicus glandarius ftriato granulatus.

nir T. 07y&. Calenb. J. p.9. Lapides Iudaici, ftriis articulatis caulibus ca-
rentes. /Lid. p. 19. fabulas addit. 7/i4. fpec. IT. p. ig. albi, calce veftiu.

2ovna. petrif, t. LIV. f. 342—364. ex LANGIO.
Encycl. regue miner. tab. IV. varietates plures.

scunzs, /irb, p. 41. Echinorum clauiculae lapideae. Lapis iudat-
cus LrncH. 0ry£f. p. 3j. ftriatus et tuberculatus, filici impreffus.

GESN. fetrif. p. 36. f. Aculei Echinitarum clauati, glandaris, .

Bafel Merk. 1. c. tab, X XIL fi. M. N. &.

WALCH. de/ic. nat. tab. E. VI. frg. à—8. 40.

HILLS. foff. p. 654. tab, X11.

PONANN, zt. bif. tab. XXXVI, n. 4. Lapides iudaici ftriati, et
granulati, Fig. sediocres. Auctor eos a natura tali forma donatos putat:
BATARRA tamen in notis hunc errorem emendat.

BECKMAN. COrIIHI. Goett. p. 120. Aculei obouati ftris punctatis, fub-
acaules, plerique magnitudiue oliuae. |

B. Cacumerinae.

1. Laeuis, variis tamen tuberibus notata. 7a). LII. fig. 6. quae fi. Tab. LIT. 6
milis fere 40, XXXV. E.

TORRVE, Naturg. $pau. tab. IIl. fg. t hanc laeuem varietatem
icone Zona defcripfit, cumadiunctaaffula. |

2. Striis granulatis. Tab. XLVI.
a) Lapis Iudaicus, a Cl. pz 1vc inuentus: vid. Tof. XLVLf.z.;. ^ 9
b) Clauiculis ellypticis, a Cl. ANDREAE defcriptus: vid, z25, — — 4-
XLVI. f. 4. cf. fupra p. 71,
c) fübpyriformis, minor, ochraceo colore, rab. LII. fig. 14. — T- VL 14
Au-

208 ADDITAMENTA

Autlorum nomina et icones.

Lvib. Jitb. p. 49. 1o. 1002 —1027. Radioli Echinitae maximi laticlauii,
feu cucumerini. E puteo Cbazienfi, iuxta Cuuer, aliisque Angliaelo-
cis. Plures varietates recenfet.

WAGN. Jap, itid, fg. 41. 47.

waAGN. mifcell. dec. II. a. VIIT. p. 32t. Lapis Syriacus f. Iudaicus fer-
reus: figura prope accedit ad fructum pruni filueftris, quiteres et ftri-
is deftitutus eft: in monte Zegerio repertus. Fig. XXXIII.

won. ad. pbyf. Vol. LX. p.126. Lapidum Iudaicorum varietates.

LANG. Jaf, fig, tab, XXXVI, fig, 34.

scHEvCHZ. mtf, diluv, gt — $20, $59, plures varietateshabet: rt.oryd,
Helv, fig, 87 — 139, €X LANGIO.

voLtM, fief, fubt, p. 181, tab, XXX, fig, 20, Aculeus echini nodulis in-
ftructus.

BYTEM. Cdtdl, p, 49. n0. CCXLIII, tab, XIX, fig. 343, Lapides iudai«
ci glandarii cum et fine petiolo.

Bovnc. petrif. tab, LIII, frg, 35, tab, LIV, 349 —71, ex tANGtO.

Encycl, regne miner, tab. IV, pedunculata, tuberculo infidens,

BAIER. 0ry&fogr, p. 22, tab, I, f. 7 In monte Sulzbürg, duriffimo fa-
xo claufus.

GxsN. petrif. p. 36, g, Aculei Echinitarum clauati cucumerini.

ABILG. /fevensll, p, 42, tab, IIT, fig, 4, a—f. plures varietates claui-
cularum pedunculatarum et ftriato. granulatarum,

Bafzl, Mer&w, p. z6ot, tab, XXII fig, L. O, P, Q. R,
WALCH. delic. nat, tab, E, VI, fg. 9, 10, 16— 22, 25— 29, 38. 39. 41. 46.
6. 642,

KI-

AD KLEINII LVCVBR. DE 'ACVLEI$ ECHINORVM. 209

HILLS. fiff. p. 654. tab, XII, frg, $ —1.

BECKM. con. Gott. p. 120. Aculei clauati obtufi, vel apice magis co-
nico ftriis punctacis, manubrio 7 totius,

C. Laeues,

r. Fufformes, 2Ytera apice acuminato £r, 16, tab, LIT, , altera obtufo T.LW.16.17.
f. 17. £6, vtrasque waLch. acie, nat, HH, tab, E, VI, fg, 42, 43, habet: alias
varietates i/id. f. 44. et 45.

2. Spina fu//formis, breuis, laeuis, ftriata, colore ferrugineo, vid. Tab, rr. e.
Tab. LI. fig. e. cf. v. PHELSVM A. c. p ug. tab. III. fig. 9.

BECKM. C07271, Gott, p, t21, Aculei fufiformes laeues,

D. Breuiffmae: vna tantum fpecies, quantum hactenus innotuit, T. XLVIL
nempe Cidaris violacea in. dorfo fpinis clauatis, apice obtufo, plano, "- *
angulato, munita eft. vid. za. XLVITI frg. 1. f. vid. füpra p. 54.

Sufficiant haec, breuiter de aculeis Echinorum expofita; vberiores
varietatum defcriptiones enim, cum nimis varient ,, füperfluas effe exi-
fümo, Sub finem denique, demonftratum iam fatis fuperque effe exi-
fümo, Zapides fic dictos Judaicos nihil effe nifi /pimas Echinorum, quod
praefertim, inuento Echinite a Cl. pg Lvc (vid, fupra pag. 70.) euiden-
üülime apparet, Nequeitaque LiNNzI dubitandi argumentum (/z. yf,
siat. tom. III. pag. p..et 66. Muf. Tejen pag. 94.) ad hanc experientia pro-
batam veritatem infirmandam fatis valet. | Vifum enim fuit fummo vi-
ro lapides Iudaicos e corpore cauo petrificata fuifle, quoniam fpato, e
fluido generato, faepe toti conftent, Maxima tamen dubitatio ideo ei
orta eft, quod non nouerat fpeciem Echini eiusmodi fpinis praeditam,
Cl. BECKMANN 7n 107v. com. Goetting. T. 111. p. ng. hanc L1NNsI obiectio-
nem fic cum experientia conciliat: aculeos echinorum quorundam non
omnino folidos effe, fed porofos, vti kLeixivs fupra $. 13. docuit: eos-
dem tandem putredine vel omnino, vel maxima ex parte cauos reddi,
ita, vt fpati genefi locus fiat. Neque hoc fpatum, e quo lapides iudai-
ci conftant ita purum effe et pellucidum, vti effe foleat, quodin cauita-
te conchyliorum oriatur. — Fracturam etiam lamellarum obliquamet in

Dd lapi-

41O ADDITAMENTA AD KLEINII LVCVBR. DE ACVLEIS ECHINORVM,

lapidibus ludaicis et in aculeis Echinorum recentibusfe obferuaffe. Me-
moratu etiam dignum efle, lapides Iudaicos femper e fpato calcareo
conftare, nunquam e materia filicea, quae Echinos frequentiffime implc-
at. 1n nota denique (ubiungit, fe poffidere lapidem vnum iudaicum,
sariffimum, obouatum, coerulefcentem, filiceum: quem ex figura et
magnitudine et ideo, quod planum fracturae obliquum et ellypticum
fit; huius efle generis coniicit,

vL EAS

SUPPLEMENTA

Ad p. 16.

GINANN. Gduerf. HT. t. XXVII. f. 17;. conCidaris, et vt videtur, Cidaris
eftulentae, Ycon ia/a, ambulacranon funt indicata, et reliqua omnia nimis
ruditer picta, Frg, B. et Tab. XXIX. C. aflularum ftructuram, quae funt pezra-
gonae, vtin C.e/culenta : Fig. F.Ícutorum circa anum figuram: Zig. F. G. H,
dentium formas ilfuftrat. Caeterum GiNANNI obferuationes PLANc1 de inceffu
Echinorum repetit : perperam autem ait, Echini teftam componi ex quinde-
cim affularum feriebus: quarumin hoc genere femper funt viginti,

Praeter illie commemoratos Auctores etiam ALLIONIVS in oryd.
Paedemontana p. 19. fe. teftam. lapidefactam Cidaris eftulentae, integer-
rimam ex valle d'Andona, e terra fabulofa, minutitfimis conchyliis refer-
ta, eduxiífe ait: et cEsxznvs de petrif. p. 34. n. 2. Echiniten emiaentiis mi-
liaribus habet; coniungit tamen plures fpecies.

Adjpag. 28. $. 12.

Cidaris bemifphaerica petrefacta etiam in Bafe/. Merk. 1, c. fg. A.
depicta eft, dicta, Echinites elatus rotundus bafi plana, Cidaris milia-
ris dictus. Defícriptio et icon Ponae.

Tonnv?. Naturg. Span. Tab. IIl. f. 5. fuperior.
Ad pag. 4r.

scHEVCHZ, 0r ydf. Helv. p, 31$. fg. 54. Langiana icon et defcriptio
Ecbinitae ouarit.

Ad pag. sr. poft primam periodum.

Cidaris rupe[lris petrefacta, fpinis cylindricis munita, cretae inna-
ta, a me Zab. XLIV. fig. 6. depicta traditur. In hoc fpecimine manife-
Dd 2 fto

212 SVPPLEMENTA,

fto apparet, hanc 6, 18. et Cidarem afferizantem $. 25. a kvgiN10. defcri-
ptam vnam eandemque fpeciem exhibere, Margo cnim tubercuülorum
quorundam plicatus eft, — 'l'eftae ftructura cum naturali omnino conue-
nit. Spinae funt cylindricae, fubcomprefiae, atque ideo casdem ad
Sudes retuli. — "T'efta et fpinae, colore flauefcente cinereo inítructae, funt
calcareae, Non aliud vnquam vidi petrefactum exemplar huius fpeciei,
fpinis fuis munitum. — Conferuatur hoc ipfum in mufeo Sereni(limi zii-
pzntici canoLi, Principis a Scbwarzburg Rudolffadt.

Tonnvb, Narurg.Span, Tab. II. fg. 3. inferior, male cum Diademate
p. 36. confunditur.

Bafel. Merk. L. c. tab. XXII. frz. C. Echinites priori (nempe Cida-
ri axatili) fimilis, at maioribus tuberibus, variolatis.

Ad pag. 55. :
Cidarem vielaceam bene defcriptam et depictam etiam tradidit
snANDER GG. angl. Vol. XLIX. p. zog. tab. VIIL f. 3.

Ad pag. 56. poft. snzvwir defcriptionem.

Bafel. Merkw.t. XXH. p. 2593. fig. D. Cidaris variolata videtur C;457;-
fen circinnatum noftrum fiftere, — Probabiliter etiam idem eft AuGzNv,
conch, D. I. tab. XXIX. fig. 22. 10. 2. etfi etiam ad Cuarem rupe(lrem xe-

ferri poffit.

Ad pag. 69.

pAnsoN ad. augl, Vol. XLLX. an. tz$j. p. jg. Tab. III. f. 2. 5.

Bafel. Merkw. 1. c fig. E. Echinites Cidaris mammillatae, fitit pe-
trefactam Cidarem papillatam, eiusque varietatem zzaiorem.

AnGENV, COnch,, P. 7. tab. XXIX. fig. 22. no. 1. Cidaris papillatae var.
minoris iconem fifüir,

noccoN. recb. p. t4. tab, vitim. Icon Cidaris papillatae petrefactae.

Excyck. miner. tab. IV. frg. 2. anedia.
Ad

SYPFLEMENTA, 213

Ad pag. 103. |
sTo2azt opiufc. T. p. 119. $. I7. Echiniten fat bene depictum tradit,
difieritque recte, fed cognita de codem.

niTTER. 0rydf, Gos?. p. 26, Echinitae, lapides fibulares dicti, maio-
res; bafi pollices 3, alütudine 231 aequante. — Sunt calcarei,. Forte
et hue zivsp. oryd. Calenb. fpec. 1. p. 10. Echinitae pileati.

CHARLETON f0(//. p. 265. Brondas f. 250. Bufonius lapis.

Ad pag. 13.
Ecbinocoryten [catatum , cryftallis repletum, pakgn. ad. ang^ Vol,
ALIV. a. 1748. p. 437. fig. 3. icone et verbis dene defcripfit,

Ad pag, n8. $. 65.

MENTZ. snifcell, dec. 17, amu. LX. p. ug, fg. in, Echinometrites: per-
ünet ad. Ecbinocoryten pauffulofum.

lbid. frg. y. Spataungum Briffum noftr. pag. 184. et fg. 14, i5. Spatam-
gem pronum et fupinum dcpictae fiftunt.

Ad pag. 169.

GINANN, 4d, II. frg. 174. Tab. XXIX, Spataugum pufillm exhibet:
aticon z;z/4; quam LINNEVS ad Sparangum Briffun retulit: Delendum
itaque eft hoc fynonymum pag. 125.

Echini et. Echinitae ignovalies.

ALDROV. Zef/ac. p. 410. Echinus marinus oblongus: Incertum eft an ad
Briffos: nam repugnat aculeorum et tentaculorum forma.

RONDEL. pifc. I. p. 5$2. Echinorum quintum genus, faxo inhaerens.
Icon adeo rzd;;, et defcriptio tam imperfecta, vt nihil certi deifto de-
firireliceat. | Ad Cidares forte pertinet. — — ptor. £77. nar. Oxfordib.
ff. $& idem genus cum Rondceletiano videtur: "Tefta parua, aculei lon-

214 SYPPLEMENTA.

gi, rigidi; in profundis aquis, rupibus inhaerens inuenitur. — Figurae
vix notata diguae.

vLor. nat. biff, Staffordsb. p. 178. tab. XI. f. s. Ombria oblonga,
formae triangularis. ^ Forte eft nucleus Ci4aris variolstae ellypticae
($. 18.) externa vi compreffus. | Longitudine duos pollices, latitudine
vnum aequare dicitur. Bafis et latera protuberantia funt, circum circa
truncata, donec verticem acutum attingant. Anguli obufi.

xiTT. ory&ogr, Goslar, p, 23, Tab, I, fig, 4, Echinites, non, vt vul-
gares, futuris, fulcis lineisue et punctis ornatus; fed quinquangulo, cu-
ius fingulis lateribus infiftit triangulum: vel cuius fuperficies figüiatur
cruce, Adeo recedit ab omnibus, vt, nifi nucleum fauogineum, rale

defcriptum et.depictum, exhibeat, omnino vix naturalis, fed arte fictus

efle videatur.

niTT. 07y&, Calenb, fpec, IT, p. 22, fig, VIII, Echini integri exemplar
a kEYsLEnO fic defcriptum, Echinites excauatus diametro altitudinis 2
poll. craffitie ? poil. aequante, in bai duobus foraminibus praedito. —
Singularis formae: ad Catocyftos quidem perünet, fed vtrum nouam
fpeciem fiflat, decernere non aufim.

rEUILLE' Jourz, P. I1, p. $04, Echinusouatvsnigerrimus; breui(fime
defcriptus: forte pertinet ad Gidarei? Diadesa pag. 36.

MENTZ, mrüifcell. dec. II. aun, IX. p. ip. Echinometra maris Daltici! e
purpereo et fpadiceo variegata. Ad CiZzres quidem pertiuet, fed an ad
Cidarem e[cilentam, dubium eft. i

Cor-

CORRIGENDA IN EDITIONE PRIMA,

pag. 17. lin, 1 deleatur Rump. p, 31. 1, XIV, A, conf, additam. p. 20, 49.
pag. 20. $. 24. lin, 6. pro IX. leg. LIX,
pag. 26. $. 57. var, 2, deleatur pertinet ad $, 16, cf, addit, p, 41. et 108,

p3g. 31. $, 88, tota deleat, pertinetad $, 40, pro XXVIII, leg, XXVII, vid,
addit p, 93, et 143.

pag. 35. $. 1e2, var, y, deleatur, pertinet ad $, 98, Q. cf, addit, p. 162, v
Corrigenda ;» additamentis,

peg. 8. Gen, XVI, lin, 3, poft: fzperfície add. fuperiore,

P328. 16. period, 7, Ecbrnires tnaguts ALpPov, etc, deleatur pertinet ad fp,
32. p. 95.

poft paginam 16, loco 25--28, leg. 17-20.

pag. 18. $. lin, 7, poft zzarinis del, comma,

pa .25. lin. 6, ec in margine pro T, XLII, leg, XLIX,

pag. 29. lin. 5, zaberculis leg. tuberculis.

pag. 35. lin, 6, pro Ez leg. Ez ff

pag. 54. period, 7, lin, 2. pro XZ/V, leg, XLLX,

pag. 62. lin. antepenult. pro /oc leg. bac.

— — -— penult. pro Siudes leg. Sudes,

pag. 63, in margine pro Tab, XXXVI, leg, XXXVII,

pag. 86. lin, antepenult, pro azuz , leg. quam,

pag. 9o. $. 55. lin. 4, pro $. v5. leg. pag. 172.

pag. i1, $. 63. lin. 1, et in margine pro. Ecbigocorys leg. Ecbinocorytes.

pag. r2r. in margine pro 7//. leg. IV.

pag. 130. lin. 7. pro p. 159. leg. 95.

p3g- 140. period. 2. lin. 8. pro p. 96. leg. 57.

pag. 141. lin. 21, pro p. 208. leg. 144.

P. 183. lin. 5. 6. omnino deleantur.

í
^
- 3 4
"
1 t
i * e$ 45
: ^ .-EAEBT TENA,
LIA) ux AST AMM
' - !
^ 1
- ] 4 TOM LT

; ye r^t ! T Nutt r

INFRA COMMEMORATA SCRIPTA KLEINII, PROSTANT ET-
IAM IN OFFICINA GLEDITSCHIANA.

Hiftoria pifcium naturalis V. Miffus med. 4. cum figuris LII. Item-
que Miffus 2—5. feorfim. 4.

Stemmata auium quadraginta Tabulis aeneis ornata lat. germ. et
nomenclator polono lat. 4,

Sciagraphia lithologica curiofa, feu lapidum figuratorum nomen-
clator. 4.

Summa dubiorum circa claffes Quadrupedum et Amphibiorum in
Linnei Syftema naturae fiue naturalis quadrupedum. hiftoriae promo-

vendae prodromus cum praeludio de cruftatis, adiecti difcurfus de
Ruminantibus et de periodo vitae humanae collatio cum Bructis etc,

med. 4.

An Tithymaloides, frutefcens, folis Nerii etc, nec Cacalia. nec
Cacaliaftrum, med, 4.

Defcriptiones Tubulorum marinorum addita eft Differt. de Pilis
marinis. med. 4.

INachricht an. den Buchbinder.

.. Die Figuren werden zum berausfiblagen gebundeu, umd zear fo, dafs
die Kupferplatten ganz bleiben. — Die ausgemablten dürfen nicbt gefcblagen
werden. — Diefes Blatt wird am Ende des Buchs angebunden. |

"n

; Ad
ep vin eo

AN

AA

fU

— X——— P nnn

e. Lr

- n tos Me "Ta
A E SUITE uS A Dien RC tcm S ene n creat ppt
E L4 E n LÁ EN E
x - -.
* *-
- E - * »- »
Y * » ' -

Seo

eoo
Seco

oce

59g

AS

'O b 2.
oo

970

[r)

2oo0
Sopas!

fo;

CODE CURAS

26 09 580 Po Oa Cro:
c GERSEREESS
Do ORO à 50
o

2;
ER

zi 0205,
EC EE

e [55]

mU e tm c

d » Ww
hee rut tt, Pagi

2o m tun

A
MN LI Mi

Nt

li j

M

Ch.

Tab; XLII,

n s E

"
n

rh dem - ume Aa FOI
mL Ec C

- "
. - -
: E:
1 .
"
- NE z
[^ 4
1
'
dr
,
,
*
'
d
D
'
E
E
-
LE ^ 5
" - tes
D z
'
P L

pe * ve »- wj
aam A ^ $T ed wr a cor lere Mi ah de inn dE
Pete . a £A A | pnis n - wi, o wéumo - L api Mai
- M -— - ace dul -
. - - gi - p .
1 Li E OW ient POR an,
- » " — d. t em s oc
- ——— EA x
CEU. CER GP MÁS
, 3 " à " E: " T AA crm Arianos e
? "e 3.49 [cuan E T

Tm ma
n

M]

— M 121€ Pon

we E - s —Á2 rt

Mora ae cé eth rm |

— ——"

Ct

—
a —

"EAE hits-n. zow zs
eio Ss fauce)
- ENS » " P

XS
P RSIeA

yy

71544

oo 47^ V
UE
SU EC E:

bites aeq mq X UAM —- Le po each DUC NECI
' ——-
E] -
, ,
'
*
.
.
*
: — " dies oe mc Ries Dx ees VLA dtu mt
4 - dea: 5 c Me — acu De Pee reete unen Loci dob opo perd 34 ^

? É Pe: - zw VÉ etna mo lies d RN m ER i d

t E ed CE *

2 - "cuts pci Ma. im -
* EM Do. v
zt - - ^ on o eit cl m A
^ - E di sl E vlePd. m CH opa

- w . Ls " SN s A -
- EI , LI ^t LE *- T
" ^ Et * Eae apte
; ; " AERE
' , * pM
* ASKS K
l v R
" -

"i n

Mies i ace

zb
S

Hu

48

OTI ET

I ^ y -
cT aper atm -

DL Oe qe i
^ in T ET

moorm.

"UMS ? reu t ti
—A aie red
£$- i [1 L diee
ii » f.
' , »

Los a i pus Ro

(J

OS

[]

o,

b)
[]
o

[3
Ga
ooo S,

d, AH
CDOCCU
JE

SNO
Capieux. [ruby "ea.

—— P ——
I

e -
"

j Copias. frafo A728,

TM ue

Pt
i303
ret