Skip to main content

Full text of "Codex diplomaticus et epistolaris Moraviae"

See other formats


HANDliOUND 
AT  THE 


DIPLOIATICUS  ET  EPISTOLARIS  lOEAYI^. 


UKKUNltEN-SAMim  ZUR  GESCHICHTE  MAHIIENS, 


IM    yiUFTRAGE    DES   MAHRISCHEN    )_ANDES  -  AUSSCHUSSES 


HERAUSGEGEEEN     VON 


^ 


/ 


VINCENZ  BRANDL. 


ZwOLFTER     PanD.    VoM    JahRE     lOQl  —  |OC)q. 


BRUNN  1890. 

VERL^G  DES  MAHRISCHEN  LANDES-AUSSCHUSSES. 

K.    UN^P    K..     HOPBUCHDRUCKER    FR.     WINIKER    (^    SCHICKARDT. 


972496 


VORWORT. 


LJer  vorliegende  zwolfte  Band  des  mahrischen  Diplomatars  enfhalt  ein  zahlreiches 
iirkundliches  Material  fiir  die  Geschichte  Mahrens  vom  Jahre  1391  bis  inclusive  1399, 
einer  Zeitperiode.  in  wclcher  die  Luxeniburg-er  ein  grosses  Gebieth :  Ungarn,  Bohmen, 
Mjihren.  Brandenburg,  die  Lausitz,  Luxemburg.  Limburg  und  Elsass  besassen.  Es  ist  solbst- 
verslandlich,  dass  die  geschichtlichen  Bewegungen  in  einem  dieser  Liinder  ihre  Riick- 
wirkungen  auch  auf  die  iibrigen  ausserten.  und  dass  die  Ereignisse  immer  in  ibrem 
Zusammcnbange  aufgefasst  worden  miissen.  Diesen  Zusammenhang,  insoweit  er  Miihren 
betrifn.  pragmatiscb  horzuslellen,  ist  Aufgabe  des  Geschichtsschreibers;  hier  ist  nicht  der 
Ort,  eine  umfangreicbe  Abhandlung  zu  schreiben  nnd  es  kann  sich  uns  hier  nur  darum 
handeln.  dass  wir  auf  die  Urkunden  hinweisen,  die  nach  dieser  oder  jener  Richtung  von 
Bedeutung  sind. 

Was  zuvordorst  die  politischen  Verwicklungen  der  Luxemburger  unteroinander.  ihre 
gegenseitigen  Ktimpfe,  die  zur  Gofangennahme  Wenzel  IV.  durch  Jodok  und  die  bohmischen 
Herrn  einerseits  und  zur  Gefangennahme  Jodoks  durch  Wenzel  IV.  andererseits  fiihrten,  daun 
das  Verhiiltniss  der  Luxemburger  zu  den  osterreichischen  Herzogen,  den  Pfalzgrafen,  zu 
Brabant  und  Limburir  anbelanfft,  beziehen  sich  auf  dicse  Punkle  die  Nummern  der  Urkunden  : 
56.  65.  67.  69.  72.  165.  167.  169.  174.  178.  179.  188.  193.  198.  199.  200.  201. 
202.  203.  204.  205.  213.  219.  222.  223.  227.  229.  230.  231.  233.  237.  240.  245. 
249.  251.  253.  254.  255.  258.  260.  261.  262.  263.  264.  265.  266.  269.  272.  273. 
275.  278.  281.  284.  288.  295.  297.  304.  306.  344.  361.  374.  375.  385.  386.  387. 
388.  390.  396.  397.  405.  430.  441.  446.  450.  452.  463.  494.  501.  524.  540.  547. 
548.   549.   552.  553.  565. 

Was  spociell  Miihren  anbolangl.  iill  es  wieder  durcli  dio  alto  Eiforsuchl  und  dou 
Zwiespalt.   dor  untor  don   markgriiflichen   Briidorn  Jodok   und   Prokop   berrschte.   Es  scheinl. 


IV 

dass  31ai-kgrat'  Jodok  seiiiem  Bruder  Prokop  fiir  dessen  Aiispriielif  :mf  die  Besil/-u)igen 
ihres  Bruders  Sobeslav  eiiie  Geldentschadiguug  versprochen  und  ihni  dieselbe  mittelst 
Schuldbriefen  versichert  habe:  darauf  w^eisen  die  Xuminern  91.  112.  und  121.  hin.  Dieser 
Yerpflichtung  kam  Jodok  nicht  so  nach,  wie  die  Verschreibnngen  lauteten  und  so  grill" 
Prokop  zu  dcn  Walfen.  Jodok.  der  damals  schon  iiber  den  Pliinen.  wclche  ihm  zur  Herrschaft 
oder  wenigstens  zu  grossem  Einllusse  iu  Bohmen  verhelfeu  sollten,  briltete,  fand  es  gerathen, 
den  Streit  beizulegen.  Darauf  bezieht  sich  die  Urkunde  ddo.  Prag,  4.  Aiigust  1393  (n.  165). 
in  welcher  Jodok  sich  anheischig  macht,  beziiglich  der  dem  Markgrafen  Prokop  und  seinen 
Anhangern  zugefiigten  Schiiden  binnen  14  Tagen  in  Oliniitz  zu  erscheinen  und  hier  mit 
seinein  Bruder  einen  Vergleich  abznschliessen :  sollten  die  zwei  Briider  sicli  iiicht  einen 
konnen.  so  mogen  die  Herren  Benes  von  Kroniau  nnd  Herart  von  Kunstat  schiedsrichterlich 
zvvisclien  den  beiden  Markgrafen  entscheiden,  wobei  besonders  hervorgehoben  wurde,  dass 
beide  Schiedsrichter  alle  Entschiidigungen  festsetzen  sollen.  die  Jodok  wegen  ^ticbteinhaltung 
der  verbrieften  Verpfliclitungen  zu  zahlen  habe.  Ob  die  Zusaminenkunft  in  Olinulz  stalt- 
fand,  ist  nicht  bekannt:  wahrscheinlich  aber  nicht.  da  Markgraf  Prokop  am  4.  Februar 
des  foigenden  Jahres  1394  in  Prag  eine  Urkunde  ausstellte,  in  w^elcher  er  verspracb,  den 
Schiedsspriich  zu  halten.  welchen  Wilhelm  Markgraf  von  Meissen  und  Friedrich  Burggraf 
von  Niirnberg  zwischen  ibin  und  Markgrafen  Jodok  wegen  „aller  zweitracht,  bruche,  schc- 
liinae.  kriege  und  usloufte",  die  sicli  zwischen  den  beiden  Briidern  ereigneten.  aussprechen 
wiirde.  In  dieses  Versprechen  nahni  Prokop  auch  seine  Bundesgenossen,  die  Herzoge  von 
()ls.  Troppau.  Teschen  und  Stettin,  so  wie  alle  seine  Anhiinger  auf  (n.  178.  179.).  Wenn 
aiich  dleses  Anbiethen  zuin  Vertrage  ehrli<h  gemeint  war.  so  folgte  daraus  dennoch  keine 
vollstiindige  Aussohnung  dcr  feindlichen  Briider :  im  Gegenlheile.  es  entbrannte  die  alte 
Feindschaft  wiedcr,  als  die  niichste  Gelegenheit  dazu  sich  darbolb.  Und  diese  kam,  als 
Jodok  sich  init  deu  bohmischen  Herren  gegen  Wenzel  IV.  verband,  nnd  dieser  im  Juni  des 
J.  1394  gefangen  wiirde :  Prokop  trat  an  die  Seite  des  gefangenen  Konig.s  nnd  grilf  die 
oslerreichischen  Herzoge.  welche  Jodok  und  den  Herrenbund  unlerstiilzten,  an  (n.  230). 
Aber  auch  gegen  Jodok  wandte  er  seine  Wallen:  es  gebl  dies  aus  dein  Versprecben  hervor. 
(las  Prokop  seiner  Sciiwester  Anna,  Gemahlin  des  Peter  von  Sternberg.  am  19.  Janner  1395 
inachte,  ihre  und  die  Giiler  des  Sternberger-  und  Doleiner-Klosters  in  den  Fehdeii.  die  er 
inil  seinem  Bruder  Jodok  hat  iiud  hahen  wird,  zu  verschonen  (n.  231.).  Einen  will- 
kommenen  Anlass  zur  energischeu  Forlselzung  des  Krieges  erhiell  Prokop,  als  ihm  Kiinig 
\N  enzel,  nachdem  er  Jodok  i>efanaen  nahm  (12.  Jiini  1395).  durch  Boten  auflrug,  das 
(Jeliieih  Jodoks  zu  heselzen  [i^.  262. j.  Die  Fehde  daucrte  bis  zum  Ende  des  J.  1395 
iiiid  fand  ihren  Absclilu.ss  dadurch,  dass  Jodok  seinein  Brudcr  Prokop  gewisse  Entschadi- 
liiiiigen  gab.  darunter  namentlich,  dass  er  die  Stadt  Littau  an  Prokop  ablrat  (n.  295.). 

Eine  Folge  der  inneren  Fehden  war  die  Slagnation  aller  Reelilsgeschafle,  da  das 
Laudrechl,  so  lange  der  Krieg  dauerte.  keine  Silzungen  abhalten  koniile.  Das  Landrecht 
sollle  viermal  iiii  Jahre.  und  zwar  zweimal  iii  Briinn  und  zweimal  iii  Olmiitz  gehegl  werden. 
Dalier  sollte  es  sich  in  den  neiiii  Jahreii  (1391  —  1399)    sechsunddreissigrual    versamineln. 


wahrend  es  in  diesem  Zeitraume  nur  siebenmal  zusammenfral :  1391.  1392.  1397.  1398. 
1399.  in   Olmiitz  nnd   1392.   1399.  in  Brunn.  und  zwar  in  beiden    Stiidten  nur  je    einmai. 

Kine  andere  missliche  Folse  des  inneren  Krieees  waren  die  Schwankungen  in  den 
Besilzverhaltnissen :  es  wurde  namlich  der  Krieg  nicht  bloss  im  oiFenen  Felde  gefiihrt. 
sondern  die  Anhanger  der  einen  iiberfielen  die  Anhiinger  der  anderen  Partei.  pliinderten 
deren  Besitzunffen  und  selzten  sich  in  dem  Eigenthume  derselben  fest.  als  ob  es  friedlicli 
und  rechllich  erworben  worden  ware.  Ein  Gliick  fiir  den  von  Haus  und  Hof  Vertriebenen. 
wenn  der  Gewaltlhater  selbst  im  Besitze  des  Geraubten  blieb.  da  die  Revindication  vor 
dem  Landrechte  dann  einfacher  war:  kam  aber  das  g-eraubte  Gut  durch  Verkauf.  Tauscb 
u.  s.  w.  in  die  dritte  Hand.  complicirte  sich  der  Process  biiufio-  in  der  Weise.  dass  mehrere 
Landrechlsperioden  vergingen,  ehe  der  rechtmassige  Eisenlhiimer  den  Schadenersatz  erlangte 
und  an  die  Gewer  kam.  Die  Pahonen-Biicher  aus  jener  Zeit  sind  voll  von  ahnlichen 
Klagen.  so  dass  das  Landrecht  diesen  Ubelslanden  nur  durch  AufslellunL'^  der  Rechtsnorm 
sleuern  konnte.  dass  alles  im  inneren  Kriege  geraubte  Gut  dem  Eigenlhiimer  zuriickgestellt 
werden  musse.  Ein  undatirles.  aber  in  jene  Periode  fallendes  Schreiben  schildert  die 
Unsicherheit  in  jeder  Beziehung  mil  folgenden  Wrtrten :  „Nulli  hominum  patet  per  viam 
tulus  transitus  eo  amplius  crescenlibus  lalrociniis.  quo  remissius  lalium  dissimulanlur  facinora 
sine  poena.  Omnia  quippe  sunt  eis  communia  et  hoc.  quod  quid  eoruni  arripit.  justo  here- 
ditalis  lilulo  repulat  esse  suum.'^ 

Die  Verwilderune  der  Sitten  uahni  durch  diese  inneren  Kriege  umsomehr  liberhand. 
als  oft  j\lilglieder  einer  und  derselben  Familie  die  einen  auf  Jodok"s.  die  anderu  auf 
Prokop"s  Seile  slanden  und  sich  ebenso  befehdeten.  als  ob  sie  in  keinem  verwandschaftlichen 
Verbande  stiinden.  Wenn  schon  in  dieser  Beziehung  keine  Riicksicht  obwaltete.  so  ist  es 
nicht  zu  verwundern.  wenn  die  kirchlichen  Giiler.  die  Giiter  der  ,,todten  Hand*  ein  uniso 
willkommeneres  Object  der  Raub-  und  Beutelust  wurden.  Markgraf  Jodok.  durch  friihere 
Erfahrungen  klug  geworden.  wich  jedem  Slreite  mit  dem  Olmiitzer  Bischofe  und  Capilel. 
so  weil  es  nur  mofflich  war.  aus :  aber  er  konnte  es  nicht  verhindern.  dass  seine  Anhauirer 
milunter  auf  eicrene  Faust  die  Privilegien  der  Olmiitzer  Kirche  verletzten  und  Eingriffe  in 
das  Eigenlhum  derselben  Ihaten.  Aber  er  war  jeder  Zeit  bereit  zu  IViedlichem  Vergleirhe 
und  Schadenersalze.  wenn  seine  Anhanger  einen  feindseligen  Act  an  dem  Eigenlhunie  des 
Bischofes  und  Capilels  begiengen :  so  z.  B.  als  seine  zwei  hervorragenden  Parteifiihrer 
Procek  von  Busau  und  Procek  von  Kunstat  mehrere  Giiter  der  Olmiitzer  Kirche  verheert 
halten  (n.  329.).  Welche  Verwustuniren  der  Krieg  un  Gefolge  halte.  schildert  Jodok  selbst 
in  dem  Bruchsliicke  eines  undatirlen  Schreibens  (n.  363.).  Um  diesen  Anfeindunoin  der 
Olmiilzer  Kirche  fur  die  Zukunft  vorzubeusren.  erliess  Jodok  eine  slrenge  Verordiiung.  um 
die  Immunitat  der  kirchlichen  Personen  und  die  Sicherheil  des  kirchlichen  Besilzes  zu 
sichern  (n.  340. J.  und  die  Stadt  Olmiitz  wurde  verpflichtel.  fiir  diese  Sicberheil  Sorgt-  zii 
tragen  (n.  362.J. 

Anders  benahm  sich  Markgraf  Prokop.  Er  wollle  oder  konnte  es  nichl  verhindern.  dass 
seine  Anhan^er  in    schrecklicher   Weise  die   Giiter  der  Olmiilzcr   Kirche   pliinderten  und   die 


VI 

Uiiterthanen  derselben  brandschalzten  und  korperHch  schadigten.  Schon  in  den  friiheren 
Kriegen  der  beiden  Markgrafen  giengen  Klagen  des  Olmtitzer  Kapitels  nach  Rom,  damil 
die  Kurie  die  Ohniilzer  Kirche  in  Schutz  niihme  und  die  Folge  davon  waren  zwei  Bullen 
Bonifaz  IX.  an  den  Schottenabt  in  Wien,  er  moge  die  Ohniitzer  Kirche  gegen  die  Schiidiger 
schiitzen  und  wenn  nolhwendig,  den  Bann  iiber  dieselben  aussprechen  (n.  191.  215.^.  Als 
daher  die  Eingrifle  in  das  Kircheneigenthum  im  lelzten  Kriege  immer  gewaltsamer  wurden, 
sehritt  zu  Anfang  des  Jahres  1399  der  Schottenabt  Heinrich  zur  Durchfiihrung  des  kirchhchen 
Processes.  Ais  die  Hiiupter  der  Beuteziige  und  Vergewaitigungen  der  Ohniitzer  Kirche  sind  zu 
nennen  Pi-ibik  von  Odlochowitz,  Hauptmann  des  Markgrafen  Prokop  in  der  Sladt  Litlau,  Hasek. 
Burggraf  daselbst,  Bohunek,  Burggraf  in  Prerau,  Adam  Bes,  Hauptmann  daselbst,  Stanislaus, 
Hauptmann  in  Bisenz,  Mixik,  Burggraf  daseibst,  dann  die  Hauptleute  und  Burggrafen  Prokop's 
iu  Mahr.  Neustadt,  Ung.  Brod,  Pohrlitz,  Eibenschilz,  Ostra,  Aussee,  Rabenstein  bei  Znaim, 
Hri^dek  bei  Gewitsch  u.  s.  w.  Aber  auch  Mitgheder  der  hervorragendstcn  Familien  des 
Landes  betheiligten  sich  an  dieseu  Phinderungen,  so  Johann  von  Sternberg-Lukov  und  sein 
Sohn  Albert,  Hynek  von  Waldsteni,  Haviik  vou  Zvei-etitz,  Smil  von  Kunstat-Bolehraditz, 
Heinrich  und  Hynek,  Britder  von  Kunstaf-Jaispitz,  Andreas  und  Vanek  von  Duba,  Vanek  von 
Boskowilz  auf  Cernii  Hora,  Sigmund  von  Letowitz,  Vok  und  seiu  gleichnamiger  Sohn  von 
Holslein,  Matheus  von  Citnburg  auf  Tobilschau,  Benes  von  Kravaf  auf  Kwassilz ;  nebsl 
diesen  eine  bedeulende  Anzahl  von  Rittern,  Edeiingen  und  Andern  aus  Mahren  und  Schlesien. 
Uber  alle  diese,  sowie  iiber  den  Markgrafen  Prokop  und  seine  fiirsllichen  Anhiinger:  Johann 
Herzog  von  Troppau-Ralibor,  Semowit  von  Mazowien,  Premysl  von  Teschen  und  dessen 
Sohn  Bolek,  Konrad  von  ()ls  und  dessen  Sohn  Bolek  wurde  der  Bann  und  uber  ihre  Besilzun- 
gm  das  Inierdict  ausgesprochen  (n.   523.   524.'). 

Der  Umstand.  dass  zur  Bekiimpfung  der  Schiidiger  der  Olmiitzer  Kirche  der  Bann  und 
das  Inlerdict  durch  den  Schottenabt  auf  papstliche  Anordnung  nothwendig  war,  beweist,  dass 
die  den  Olmiilzer  Domherren,  Adam  und  Wilhejm,  durch  den  Prager  erzbischiiflichen  Vikar 
veriiehene  Machl,  Gcwaitthaten,  welche  der  Oluiiilzer  Kirche  und  ihren  Leuten  zugefiigt 
wiirden,  durch  kirchliche  Censuren  zu  bestrafen  und  abzuweuden,  nutzlos  war    (n.    163.). 

Es  unterliegt  keinem  Zweifel,  dass  die  Ohnutzer  Kirche  durch  die  auigewiihlten 
Parleileidenschaften  vielerlei  Anfechtungen  zu  erdulden  gehabt  hiitte,  auch  wenn  das  Leben 
des  Klerus  das  exemplarischeste  gewesen  wiire,  das  es  aber  nicht  war.  Denn  nach  einer 
im  J.  1392  vorgenommenen  strengen  Visitation  sah  sich  der  Prager  Metropolil  Johann 
von  Jenstein  geniithigl,  so  manche  Ubelstiinde,  die  er  bei  dcn  Domherrn  und  detn  niederen 
Klerus  vorfand,  zu  riigen  (n.  llii.).  So  verordnete  er,  dass  kein  Domherr  oder  der 
Bischof  auf  seinen  Dominien  Jiiden  halte.  um  durch  sie  Wuchergeschiifle  zii  betreiben; 
aber  wie  schwer  es  war.  der  Juden  bei  Geldgeschiiflen  zii  eiitbehren.  zeigt  der  Umstand, 
dass  Hischof  Johann  Mraz  dein  Juden  Aazaii  und  dessen  Frau  Sara  gestatlete,  in  der 
biscliodichen  Stadt  Kremsier  oder  wo  sonst  immer  auf  den  bischiiflichen  Besitzungen  ihren 
Wohnsilz  aiifzuschlagen  und  dass  er  sie  in  seinen  besonderen  Schulz  nahm  (n.  455.). 
Ferner  verordnete  der  Melropolil,  dass  die   Priilalen,  wclche  zur  l\esidenz  verpflichlet  waren. 


VII 

iniierhalb  dreier  Monate  in  Olmiitz  eintreiren,  vvidrig-enfalis  sie  der  Excommunication  ver- 
fielen;  aber  bei  der  damaligen  Cumulirung  der  Beneficien,  wo  oft  eine  und  dieselbe  Person 
ein  Kanonikat  in  Prag,  Olmiilz  und  Breslau  besass,  war  es  schwer,  dieser  Verpflichtung' 
nachzukommen,  und  sie  blieb  meistens  unerfiillt.  Und  wenn  der  Metropolit  einschiirfen 
musste,  dass  jahrlich  einmal  eine  Diozesansynode  abgehalten  werde,  auf  welcher  die  von 
seinem  Vorgiinger  Ernst  von  Pardubitz  beschlossenen  und  von  Johann  von  Jenstein  ver- 
mehrten  Statuten  vorzulesen  seien,  so  beweist  dies,  dass  die  Synoden  zum  grossen  Nachtheil 
der  Disciplin  des  Klerus  nicht  abgehalten  wurden.  Die  Verordnung  des  Erzbischofes, 
dass  ohne  Einwilligung  des  Bischofes  kein  Tausch  der  Beneficien  stattfinden  diirfe,  das 
Verbolh,  fiir  gewisse  Funclionen  keine  Gebiihr  einzuheben,  sowie  die  strengen  Massregeln 
gegen  die  im  Concubinate  lebenden  Prioster  zeigen,  wie  damals  die  kirchliche  Disciplin  in 
Mahren  gelockert  vvar  und  die  dadurch  schwerlich  befordert  wurde,  dass  es  den  Pfarrern 
frei  stand.  die  Einkiinfte  ihrer  Pfriinden  zu  verpachten  (z.  b.  196.  314.  u.  s.  w.).  — 
Die  gelockerle  Disciplin  im  hoheren  und  niederen  Klerus,  die  bestandigen  Angriffe 
auf  kirchliches  Gut  und  die  dadurch  nothigen  Auslagen,  uni  dasselbe  gegen  Gewaltthaten 
jeder  Art  zu  schiitzen,  machten  das  Amt  eines  Bischofes  von  Olmiilz  zu  einem  sehr 
beschwerlichen.  Bischof  Xikolaus  von  Riesenburg,  aus  Preussen  stammend, ')  welcher  die 
Olmiilzer  Diozese  von  1388  an  leitete,  starb  am  6.  Juni  1397  auf  dem  bei  Prag  gelegenen 
bischOflichcn  Gute  Di-ewitz ;  sein  Leichnamwurde  nach  Olmiilz  iiberfiihrt  uud  in  der  Dom- 
kirche  begraben  (n.  400.).  Das  Kapitel,  welches  seit  Altersher  das  Wahlrecht  besass, 
wiinschte,  dass  eines  seiner  Milglieder  den  Bischofsstuhl  einnehme  und  dass  nicht,  wie  im 
J.  1388,  eln  jVichtdiozesan  zum  Bischofe  ernannt  werde.  Wohl  mochte  das  Kapitel  von  dem 
Vorhaben  Konig  Wenzeis.  falls  der  Olmiitzer  Sluhl  erledigt  wiirde,  auf  denselben  den 
Bischof  von  Leubus,  den  ehemaligen  Probst  von  Zderaz,  Johann  Mriiz,  -)  zu  erheben, 
Aachricht  erhalten  haben;  deshalb  beeilte  es  sich  mit  der  Wahl  und  erwahlte  den  Olmiitzer 
Domherrn  Ladislav  (abgekiirzt  Lacek.)  aus  deni  angesehenen  Herrengeschlechte  von  Kravar 
zum  Bischofe,  und  nolificirte  diese  W^ahl  dem  Kiinige.  Aber  die  Anlwort  des  Konigs  klang 
scharf  abweisend  ;  es  sei  seiu  Wille,  dass  niemand  Anderer,  als  sein  vertrauler  Ralh,  der 
Bischof  von  Leubus,  den  Olmtitzer  Sluhl  besteige  und  diesem  zu  Gefallen  sei  er  bereit  dazu 
behilflich  zu  sein,  dass  das  Bisthum  wieder  in  seinen  aiten  gliinzenden  Stand  zuriickkehre; 
deshalb  wiinsche    der  Kiinig,  dass    das  Kapitel    die  Wahl  vviderrufe    und  den  vom  Konige 


')  Die  Ansicht,  dass  Biscliof  Nikolaus  der  bijlimischen  Faniilie  der  Biesenburge  entstamme,  wird 
wolil  nicbt  langer  zu  halten  sein.  Ich  habe  die  Naehrichten  viber  die  Riesenburge  in  jener  Zeit  eingehend 
diirchforseht  und  keinen  Nikolaus  finden  ktinnen.  Deslialb  wird  die  Angabe  des  Olmiitzer  Codex,  dass 
liischof  Nikolaus  aus  Preussen  stamme,  um  so  massgebender  sein  miissen,  als  iu  n.  346  ein  Schwager  des 
Bischofes,  Simon  Grimm,  angefiihrt  wird,  welcher  oftenbar  keiner  adeligen  Familie  angehorte  und  vou  dem 
dalier  schwerlich  vorausgesetzt  wordeu  kann,  dass  er  die  Tochter  einer  alton  Heirenfamilie  zur  Frau 
erhalten  batte. 

^)  Bischof  Johann  stanimte  aus  SkoC^it/  iu  Holniiou  und  gehiirte  wahrscheinlich  einer  Zemancn- 
familie    an   (n.   ."135.). 


VIII 

bezeichneten  Kandidalen  postulire;  dann  sei  er  ffewilU,  die  Olniiitzer  Kirche.  vvelche.  vvie 
das  Kapitel  vvisse.  nieinandeni  Anderen  als  dem  Konige  von  B()limen  unmittelbar  unter- 
geben  sei.  in  seinen  besonderen  Schutz  zu  nehmen ;  sollte  das  Kapitel  aber  Widerstand 
leisfen,  so  sei  schon  an  den  Markgrafen  Prokop ')  der  Auftrag  ergangen.  den  Widerstand 
zu  brechen  und  die  Widerspenstigen  durch  passende  Mittel  zum  Nachgeben  zu  zwinffen 
fn.  401.)  Diesen  nicht  misszudeutenden  Winken  gab  das  Kapitel  nach  und  da  Konig  Wenzel 
auch  bei  der  papsllichen  Kurie  seinen  Giinstling  vvarm  empfohlen  halte.  so  erfolgte  dessen 
Ernennung  durcli  die  Kurie  am  20.  Juli   1397  (n.   409.1. 

Der  neue  Bischof  hatte  mit  noch  grosseren  Schwnerigkeiten  zu  kampfen.  wie  sein 
Vorgiinger.  welcher  wegen  der  grossen  durch  den  Krieg  verursachlen  Geldauslagen  und 
zur  Tilgunsr  der  v'on  seinem  Vorgiinger  angehauflen  Schulden  (n.  187.1  mehrere  Bistums- 
gliter  verpfanden  musste.  Bei  seiner  Ankunfl  im  Bistume  fand  Bischof  Johann  die  Tafel- 
giiter  beinahe  alle  verpfiindet  oder  von  den  Parteigiingern  Prokop's  besetzt  (n.  471.):  das 
Kapitel  rieth  ihm.  er  moa^e  den  Konig  an  sein  Versprechen.  der  Olmiitzer  Kirche  in  den 
alten  Besitz-  und  Rechlsstand  zu  verhelfen.  erinnern.  Der  Bischof  begab  sich  nach  Bohmen 
und  obwohl  er  ein  ganzes  Jabr.  wie  er  selbsl  berichtet  (n.  536. \  in  Prag  und  an  anderen 
Orlen,  wo  gerade  der  Konig  Hof  hiell.  verweilte,  so  Ihat  der  Konig  doch  nichts,  um  sein 
Versprechen  zu  erfiillen.  So  blieb  dem  Bischofe  nichls  iibrig.  als  neue  Schulden  zu  machen. 
um  theils  den  alten  Verpflichlungen  nachzukommen .  theils  manche  Giiter  einzulosen 
(n.  471.  535.  536.  537j.  Ja  im  Jahre  1399  war  durch  den  Krieg  die  Noth  des  Bischofes 
so  hoch  gestiegen,  dass  Bischof  Johann  sich  nicht  anders  helfen  konnte,  als  dass  er  von 
den  in  der  Sakristei  der  Domkirche  aufbewahrten  fremden  Geldern  150  dem  Vikar  Jakob 
von  Budwitz  gehorige  3Iark  entlehnen  musste,  um  die  bischoflichen  Soldner  zu  bezahlen."-) 
Das  Aufgebolh  der  bischoflichen  Vasallen  reichte  niimlich  nicht  hin.  um  den  Schaaren 
Prokops  geniigenden  Widersland  zu  leisten  und  es  musslen  Soldner  gemiethet  vverden,  um 
die  bischoflichen  Truppen  zii  verslarken. 


')  Diesen  Umstand  beutet.e  nacliher  Prokop  in  seineu  .\ngriffen  auf  das  Ohii.  Bistuni  so  aus,  als 
ob   er   im   Auftrage   des   Kouigs   liandle. 

^)  Bischof  Johann  berichtet  dariiber  selbst  in  dem  Schuldbriefe.  wclchen  er  dem  Jakob  vou  Budwit/. 
iiber  die  150  Mark  am  15.  Oktober  des  J.  1401  ausstellte.  Er  verpflichtete  sich  darin,  seine  Schuld  bis 
zum  nachsten  Georgifeste  zurtickzuiiahlen ;  sollte  dies  nicht  moglich  sein,  so  solle  Jakob  die  Einkiiufte  des 
bischoflichen  Dorfes  Namest'  und  des  Hofes  daselbst  so  lange  beziehen,  bis  die  150  Mark  sammt  Zinsen 
dadurch  ersetzt  wiirden.  Die  Eingangsworte  des  Schuldscheines  scliildern  die  damalige  Nothlage  und  die 
Kriegsverwustungen  des  Bistumes :  „Johannes  etc.  recognoscimus,  quod  cum  de  anno  millesimo  trecentesimo 
nonagesimo  nono  tempore  guerrarum,  (juibus  eciam  nostra  bona  ac  capituli  erant  per  iniuiicos  invasa,  distracta. 
lesa  graviter  et  oppressa,  pro  quorum  bonorum  liberacione  et  defensa  pro  gentibus  armorum  prefate  ecclesic 
egestate  et  penuria  coacti  alibi  illa  vice  pecuuias  pro  stipendiariis  reperire  non  valentes,  in  sacristia  ecclesie 
nostre  certarum  personarum  tulimus  pecunias.  Inter  quas  centuni  quinquaginta  marcas  domini  Jacobi  Bud- 
wicz,  nostri  in  ecclesia  predicta  vicarii,  recepiuius  pccuuiis  in  paratis.  que  iuter  alias  pccunias  pro  stipen- 
diariis  prefatis  sunt  distribute." 


1\ 

L  her  die  A  asalleno  uter  iiiid  die  instilution  der  bisclioflirhen  Lthen  Uberhaupl  enlhall 
dieser  Band  werlhvolie  Beitrage.  die  den  in  Kremsier  aufbewahrten  Lehensquaternen  ent- 
nonimen  sind.  Die  Lehen  besfanden  entweder  in  ganzen  Gulern  oder  einer  bestimmten 
Anzahl  Lahne  oder  in  3Iauth-  und  Zolleinnahmen.  oder  in  Vogteien:  nach  der  Grosse  des 
Lehens  wurde  die  Anzahl  der  Soidner  bestinimt.  welche  der  Lehensmann  zum  bischollichen 
Aufgebote  zu  stellen  verpflichtet  war.  Solche  Lehen  waren  damals :  Zeletilz.  Drazowilz. 
ein  Hof  bei  Wischau.  die  Vogtei  in  Keltsch.  ein  Hof  in  Quitein,  Biskupitz,  Schollschitz. 
Kirlitz.  Xemcitz.  Ijezd.  Bezdek.  Kunzendorf.  Freiberg,  RiUowitz.  Choryn,  Lhota.  Ziibreh. 
Ivladrub.  Komarowitz.  3Iejlitz.  Zelc.  3Iodritz.  Wal.  3Iezific.  Arnoltowitz.  Spytihnev,  Topolna. 
Skalka.  Hostehradilz.  Loucka  bei  Schaumburg.  Zwitlau.  Greifendorf.  KossHng  bei  Kalscher. 
Kreckowitz.  Warhosf,  (Haslicht).  Luteiu,  Blansko.  3Ienowitz,  Heinrichsdorf,  Mikulowitz, 
Oslrau.  Braunsberg.  Lowesitz.  Chwalkowitz.  Vsechowitz.  Am  wichligsten  waren  die  bischdf- 
lichen  Buroen  in  Mejlitz.  Mirau.  Arnoltowitz  und  Schaumburg.  zu  denen  eine  bedeutende 
Zahl  von  Burglehen  gehorten.  auf  welche  die  Hauplleute  und  Burggrafen  eine  bedeuteude 
Ingerenz  ausiibten.  Das  Amt  eines  Burghauptmannes  wurde  nur  vollkommen  verlasslichen 
Personen  verliehen.  weshalb  die  Bischofe  gewohnlich  Verwandte.  falls  sie  solche  hatten, 
zu  diesen  Amtern  bestellten.  So  war  der  Bruder  des  Bischofes  Johann,  Xikolaus  Mraz  von 
Skocitz.  Hauptmanu  auf  der  Burg  Mirau  n.  492. j.  und  der  ^elfe  des  Bischofes.  Jakes 
iJakob:   von   Ivlattau.   Hauptmann  auf  der  Schaumburg  (u.   441.   494). 

Die  rechtlichen  Verhaltnisse  der  Vasallen  wurden  vom  bischollichen  Lehenshofe.  der 
in  Kremsier  tagte.  (z.  b.  n.  40.  114.  131.  i  geregelt.  dessen  Ausspruche  auch  der  Bischof 
sich  fiigen  musste.  Eine  dem  mahrischen  Landrechte  entlehnte  Inslitution  war  der  spolek 
der  Vasallen.  d.  h.  die  Befugniss.  dass  die  Vasallen  auch  beziiglich  ihrer  Lehensgiiter 
Erhvereinigungen  eingehen  konnlen.  L'm  die  bischoflichen  Lehensgiiter  bewarben  sich  nicht 
nur  Mitglieder  des  niederen  Adels  (zemane.  panose,  vladykyi,  sondern  auch  Ritter.  ja 
auch  Personen  des  Herrensfandes.  wie  denn  in  dieser  Zeil  Mitg-lieder  der  alten  Familien 
der  Kunstate.  Kravare  und   Slernberge  zu  den  bischoflichen  Vasallen  zahllen.   — 

Auch  liber  die  Verhaltnisse  der  Stadte  und  ihrer  Biiro-er  enthalten  die  Xummern 
27.  34.  39.  49.  63.  87.  104.  117.  130.  220.  .i34.  dieses  Bandes  schatzenswerthe 
Nachrichlen. 

Zuiii   Schlusse   fijgeii   wir  das  Itinerarium   des  3Iarkgrafen  Jodok   hei: 

1391.  Jiinner  25  Berlin:  Februar  2.')  Prao  :  April  5  Briinn  :  Mai  7  Briinn:  Juni  24. 
Jiili  7.  9  Ohniitz:  August  7.  14.  28  Briinn :  Okfober  10  Aussee :  Xoveinber  1.  ItiBriinn: 
Dezember   12   Prair. 

1392.  Jan.  13.  14  Pressburg:  Feb.  10  Born:  Apr.  24  Znaim.  30  Prag :  Mai  6 
Prag.  31  Brunn:  Juni  24  Briinn.  29  Olmulz:  Juli  3  Olnnilz:  Sept.  16.  22  Briinn :  .\ov. 
12   Briinn. 

1303.  Feb.  4.  17  Prag:  Marz  23.  April  lU.  Mai  17.  Jiiiii  23.  28  Briinn:  Aug. 
4   Piag.   9.   26  Brunn:  Sept.  8  Briinn:  Dez.   18  Znaim. 


X 

1394.  Feb.  9  Prag:  April  26  Briinn;  Mai  5,  Jiini  5  Prag;  Nov.  15  Briinn; 
Dez.    17  Weitra;  Dez.  29  Znaim. 

1395.  Jiin.  10  AVittingan,  19  Znaim;  Feb.  23  Bndweis :  April  2.  18  Prag,  30? 
LTsti  Sezemino;  Juni  1  Tetschen;  Juli  15  Sobeslav  ;  Aug.  9  Zwettel  ;  Sept.  20  Budweis; 
Okt.  13  Riesenburg  ;  Nov.   6  Dresden. 

1396.  Feb.  6  Briinn;  Apr.  2,  Mai  1,  Jnni  3.  9  Prag  ;  Juli  17  Meililz  ;  Aug.  5. 
2()  Briinn;  Sept.   17  Seefeld  ;  Nov.   30  Briinn  ;  Dez.    10  Brtinn,  18  Znaim. 

1397.  Feb.  6.  8.  9.  14,  Apr.  3.  10,  Mai  3  Prag,  11  Briinn :  Juni  11  Prag 
(n.  405.):  Aug.  7  Goding  ;  Dez.   31   Aussig. 

139J*.  Jiin.  1  Aussig;  Feb.  14,  Miirz  31,  Mai  12.  28  Briinn  ;  Juni  15  Prag  ; 
Juli  2  Frankfurt,  22  Brandenburg  ;  Sepf.  17.  20.  22  Brandenburg  ;  Okt.  13  Berlin  ;  Nov. 
23  Berlin  ;  Dez.   13  Tangermiinde. 

1399.  Jtin.  10  Tangenntinde,  18.  19.  20.  23.  25.  26.  27  Berlin  ;  F^eb.  4. 
20  Berlin  ;  Apr.  9  Brunn,  22  Olmiitz  ;  Juni  18  Znaim,  22  Iglau  ;  Aug.  24  Prag  ;  Sept. 
1  Briinn;  Okt.  21   Goding ;  Nov.   19  Briinn. 

Briinn.  2.  Dezember  1889. 

V.  Brandl. 


I. 

Bisckof  Nikolaus  ro»   Olmillz  beslimmt    den   Briiiiner   Caiioiiicus  Stephaii  zum    Vormunder 
der    Waisen  nach  Ales  ron  Menitz-.   Dt.   Mirau  7.  Jcinner   1391. 

Aicolaus  etc.  notum  facimus  elc.  Quod  habito  respectu  ad  circumspeccionem  et  indu- 
striam  honorabilis  viri  domini  Stephani  canonici  ecclesie  montis  sancti  Petri  in  Brunna.  devoli 
nostri  nobis  dilecli.  animo  deliberafo  ac  de  certa  nostra  sciencia  sibi  pueros  ulriusque  sexus 
famosi  Alschonis  de  3Ianicz  fidelis  nostri  cum  bonis  eorum  in  villa  Krzizanowicz  prope 
Nausedlicz  comisimus  et  tenore  presencium  committimus  ad  tenendum,  gubeniandnm  tamquam 
vero  et  legittimo  tutori  et  eorum  lideli  palruo.  Sic  tamen.  quod  ipse  bona  dictorum  puerorum 
fidehter  gubernet  et  tneatur  et  ea  non  minuat  sed  pocius  auireat  sicut  utilius  poliierit  absque 
fraude.  Presentibus  Jescone  de  Cunstat  dicto  Pusca.  Hechtone  de  SchuczendortF.  Gerhardo 
dc  Meraw^  et  aliis  pluribus  vasallis  noslris  fidelibus  dileclis.  In  quorum  teslimonium  etc.  Datum 
Meraw  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  primo.  sabato  in  crastino  epiphanie 
domini.  — 

(Aus   dem   altesten   Lelieusquatern   im   fiirsterzb.   Archive   in   Kremsier  p.    !(1.) 

2. 

Berlin  25.   Janner  1391. 

iTlarkgrar  Jodok  bekundet,  dass  die  fiir  diesmal  von  dem  Bischofe  von  Havelberg 
ihm  geleistete  Geldhilfe  der  Steuerfreiheit  des  Bisthumes  nicht  prajudicire. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.    II.    47.3.) 

3. 

2o.   Janner   1391.   s.   l. 

JTlarkaraf  Jodok  vereignet  dem  Frenzl  von  Damerow  4  Hufen  zu  Klinkow. 

(Ricdel   Cod.  Brand.   A.   XXI.   223.) 


2 

4. 

Der    Olmutzer    Canoniciis    Laurenz    enlscheidet    als  Schiedsrichter    zwischen    Adam    ron 

Necitz    Canonicus  in  OlmUtz  und  Siilik  von  Konitz  den  Slritt   bezUglich  des  Hohbemges 

aus  dein    Walde  Bilorskd  Hora.   Dt.    Olmutz  30.  Jdnner   1391. 

V  e  jmenii  Pthie  amen.  Jiz  od  clivile  mezi  clihodn^mi  muzi  Adamem  z  Necic  duchov- 
nilio  prava  doklorem  kanovnikem  kostela  olomouck(5ho  z  jedne  a  urozen^m  muzem  Sulikem 
7.  Konic  z  slrany  nejak^ho  uziv^ni  drev  z  lesu  secileho  vrchu,  Bilovska  hora  obycejne 
receneho  v  niezech  vsi  Bilovic  leiiciho  k  pdleni  do  dvoru  sv^ho  v  Hlubcicich  aneb  jin6ho 
klereiio  koliv  dvoru  az  do  zivobyli  sv6ho  jmeni,  drzeni  a  ustavicn^ho  uziv^ni,  z  strany 
druh^.  vznikla  rozepre.  Procez  strany  fecen^  v  dotcen(5  rozepfi  jednosvorne  a  s  bedliv^ra 
iivazenim  na  ctihodn^ho  niuze  kneze  Yavfince  kanovnika  olomouckeho  jakozto  obrmana  a  na 
nem,  bud  vzhuru  bud  dolu  padne,  pod  pokutou  nizepsanou  pfeslati  sobe  slibily.  Potomne 
pfedpovedeny  kiiez  Vavfinec  dolcen^  strany  pfed  sebe  povolajic  a  fecendio  pana  Sulika 
osobne.  dotceneho  pak  mistra  Adama  skrz  ctihodneho  kneze  Vlcka  z  Podoli  kanovnika  olo- 
mouckeho  jakozto  prokuratora  pfiziUianeho  a  k  tomu  obzvliistne  nafizeneho,  slysic  a  srozumejic 
mezi  stranami  schv^iil  a  vypovedel  na  tento  spiisob : 

My  knez  Vavfinec  kanovnik  olomoucky  jediny  obrman  mezi  stranami  dolcenymi 
slysic  obrany  jich  vyhl^sili  jsme,  vyhlasujeme.  schvalujeme  a  vypovidame,  ze  urozen^'  muz 
Sulik  z  Konic  priivo  uzivani  drev  aneb  pravo  k  uziviini  drev  lesu  secit^ho.  BilovskS  hora 
obecne  fecen^ho,  v  mezech  vsi  Bilovice  polozen^ho,  k  pileni  ve  dvofe  sv6m  Ilrubcick^m 
neb  kter^m  koli  jin6m  az  do  ^ivobyli  sv^ho  toliko  a  nic  d^le  drzeti  a  uzivati  m^  v  dolcen^ 
hofe.  prdvem  dedicn^m,  nad^nim,  porovn^nim  aneb  jak^m  koli  priivem  jemu  nalezejfci;  to 
priivo  v  riice  ctihodn^ho  muze  mistra  Adama  z  Necic  pr^va  duchovniho  doktora,  kanovnika 
olomouck^ho.  jemu  a  prebendc  jeho  ve  vsi  Bilovicich  a  kteremu  koli  jebo  v  fecent^  prebende 
fiidn^mu  potomku  proste  a  dokonce  ustoupiti  a  od  dotcen^ho  priha  upustiti  povinen  jest  a 
jmenovany  knez  Adam  panu  Sulikovi  ctyfi  hfivny  grosu  vdhu  majicich,  mince  prazsk^ 
moravsk^ho  poctu  a  cisla  na  hotove  polozili  a  odvesti  m^.  Dokliidiime  nicm^ne,  jesllize  by 
—  coz  odstup  —  kler^  zo  slran  dotcen^ch  nase  rozezn^ni  a  schviileni  Istne,  podvodne  aneb 
ze  zlosti  zlebcili,  zkazili  aneb  zrusiti  aneb  jeniu  jakym  koli  vsetecnym  usilovcinim  ve  vsem 
neb  na  dile  sc  protiviti  opovdzila.  ze  pokulu  deset  kop  grosi  mince  poctu  a  cisla  napfed- 
poveden^ch  strane  schv^leni  drzici  vycisli  povinna  bude  a  takovou  pokutu  tolikr^t  podnikne, 
kolikriit  dotcen^mu  nasemu  rozezniini  a  schvtileni  odporovati  bude.  Toho  vseho  pro  ujislenf 
a  svedomi  videlo  se  tcnto  list  obycejnou  nasi  peceli  slvrdili. 

Polom  hned  strany  fecene  pfilomn(''  dotcen(5mu  rozezniini  aneb  schviileni  mezi  nimi 
vyhliisen^mu  mfsto  daly  a  jednomyslne  a  svorne  jak  ve  vsem  lak  na  dile  schv^Iiiy.  A  tu 
pan  Sulik  vselik^mu  priivii  duchovnimn  i  svetsk(5mu,  obyceji  neb  vymince  priiva  kter^ho 
koli,  vseobecne  i  obzvlastne  i  lolik(,'z  ncjakemu  listu  neb  obdarovani  na  pfedfecen<5  pr^vo 
iiziviini  drev  obzvliislne  uciniMKMnii  a  peceti  probosta,  dekana  a  kapiloly  olomouck(5  stvrzen^mu 
(ktcry^lo  list  neb  obdaroviini,  jak  pod  cislolou  viry  sv^  pravil,  zlratil  a  ktery  jestli  by  se 


iialezl  pfe(lft'cen(5mii  knezi  Adamovi  aneb  jelio  v  dolccnt^  prebende  pofj^dn^mii  poloinlui 
pfislibil  a  pfipovidii  beze  vsi  zl(?  Isli  navniliti)  kteroukoli  neb  jakoiikoli  poinoc  neb  nzilek 
jemu  pfed  pfedesl^m  aneb  v  pfedeslycli  pfinas(^jici  (sic)  neb  pfinesli  mobouci  fsicj.  lajne 
nebo  zjevne,  plalnost  vypovedel.  Vyse  jinenovan^'  tak^  knez  Vlcek  fecen^ho  mislra  kneze 
Adama  prokurator  clyfi  hfivny  grosfl  mince,  poclu  a  r.^zu  ustanoven^ch,  jmenem  dotcen^ho 
mistra  Adaina  jmenovanemu  panii  Snlikovi  na  hotov^-ch  penezich  bned  oddal  a  odvedl. 
kter^zto  pan  Sulik  od  nebo  skutecne  pfijal.  —  Slalo  se  leta  od  narozeni  Pdne  tisfciho 
tfist^bo  devadesiiUHio  prvniho,  dne  tfical(?ho  mcsice  ledna.  za  papczstvi  nejsvetejsiho  v  Krislii 
otce  a  pfina  naseho  paiia  Bonifacia  z  boziho  opatrovaiii  papeze  dev<'il(5ho  l^la  jebo  drub(ibo. 
lu  bodinu  jako  nesporni  na  pfedhradi  olomouck(?m  v  doine  ctibochuMio  kneze  Vavfince 
kanovnika  olomouck^ho. 

(Aus    dera    .lahre    KjlO    stammende    Ubersetzung   des   lateinisclien    nicht   mehr   vorhaudenen 
Origiuales.    —    Hoeek'schp   Slg.   im   Laudes-Archive   u.    (5681.) 

5. 

Thomas  roii   BiU)irilz-.   Rerershiief  iiber  seine  BelehiniiKj  iiiil  ilein  Olin.  Leheiisgnte  Zelelilz-. 

Dt.   Mirau  30.  Janner   1391. 

lch  Thomas  elwenne  herrii  Hannus  sun  seliger  gedecbtnusse  von  Pelwicz  bekenne 
und  lue  kunt  offenllich  mit  dieseni  brielV  allen  den,  die  yn  sehen  oder  boren  lesen.  Wenn 
der  erwirdige  in  gote  vater  mein  gcnediger  herre  berr  Niclas  bischof  zu  Olomuncz  niir 
von  sunderlicben  genaden  als  ein  recbter  lebenherre  geben  und  vorleben  bat  das  gut 
zu  Selelicz  mit  seiuen  zugehorungen,  als  es  der  egenannte  niein  vater  inne  gehalden  und 
gehabt  hal,  so  gelobe  ich  demselben  meinein  genedigen  herren  das  in  guten  treuen,  das 
ich  nach  dem  gute  steen  will  nacb  allem  mcinem  vermogen.  so  ich  beste  kann  und  niag 
mit  dem  rechten,  und  auch,  das  icb  dasselbe  gul  nicbt  vorkaufen  vorseczen  noch  vor- 
kUmmern  oder  empfrenden  in  dbeineweis  sal  noch  wil  weder  niit  worten  noch  mit  werken 
ane  rat,  wille  und  gunst  des  egenannten  meines  genedigen  herren  des  bischofs  zii  Olomuncz. 
3Iit  urkund  dicz  briefes  vorsigell  niit  meinem  iind  dcr  edlen  leute  berrn  Bernhardes  Hecht 
von  Scbiiczendorf,  herrn  Gerbardes  von  Meraw  und  Cunczes  von  Smolh,  die  ich  dorumb 
gebeten  habe,  anhangenden  ingesigele.  Der  geben  ist  zu  Meraw  nach  Cristes  geburte 
dreizenhundert  jar  und  dornoch  in  dem  einundneunczigsten  jare  an  dem  niontage  vor  unsir 
fraun  tag,  den  man  zu  iatein  purificacio  beate  Marie  virginis  nenrtet. 

(Orig.   Perg.    1    an   Perg.   Streifep   h.   Sig.  im  fiirsterzb.   Archive  in   Kremsier.) 

6. 

yikolaus   Bischdf  rnn   Ohniilz-  rerleiht  tlein  Jesek   ron   Slernherr/  das  hischopiche   Lehen 
iu   Drazowitz:   Dl.   Mirau  3.    Fehruar   1391. 

]\icolaus  etc.  notumfaciiiiiis  etc.  Ouod  propter  fidclia  obse(]uia  nobis  et  ecclesie  nosln» 
Olomucensi  pcr   notabilem   virum   (krminum   Jcskonem   de  Sleriiberg  alias  de  Luckaw  vasallum 

1* 


et  amicum  nostrum  fidelem  sincore  dilcctum  actenus  impensa  elc.  de  cerla  noslra  sciencia 
jus  nostrum,  quod  ad  nos  velul  episcopum  Olomucensem  dominum  feudi  viile  superioris 
Drazowicz,  quam  bone  memorie  quondam  Cirnyn  vasallus  noster  a  nobis  et  ecclesia  nostra 
sHscepit,  habuit,  tenuil  et  possedit  in  feudum  dum  vixit,  ex  eo  quod  idem  Cirnyn  sine 
legitimis  heredibus  masculini  sexus  decessit  et  eadem  villa  cum  suis  censibus  etc.  ad  nos 
est  legilime  devoluta,  donavimus  contulimus,  donamus  et  conferiraus  proul  et  in  quantum 
de  jure  possumus  et  debemus  in  feudum  a  nobis  et  ecclesia  nostra  Olomucensi  tenendam 
habendam  et  possidendam  sicut  juris  et  moris  est.  Feudi  huiusmodi  recepimus  quoque  a  dicto 
Jescone  fidem  et  obedienciam  solilas  nobis  desuper  prestari  proul  in  talibus  fieri  est  con- 
suetum,  nostris  et  ecclesie  nostre  Olomucensis  debitis  serviciis  et  juribus  semper  salvis. 
Presenlibus  honorabilibus  viris  magistro  Sandero  archidiacono  Preroviensi  et  canonico  Oio- 
mucensi,  Bernhardo  Hecht  de  Schuczendorf,  Gerhardo  de  Meraw  militibus,  Wolframo  de 
Panowicz,  Jaroslao  de  Sobeschin  et  aliis  quam  pluribus  fidelibus  nostris  dilectis.  Harum 
quibus  sigillum  etc.  Datum  in  castro  nostro  Meraw  anno  domini  M''  CCC^  nonagesimo  primo 
feria  sexta  proxima  post  festum  purificacionis  beate  Marie  virginis  gloriose. 

(Kremsierer   Leliensi|uatern    II.    p.    72.) 


Nikolaus   Bischof  ih)ii   Olmiltz  gestaltet,   dass  linnz  von  Smola  uud  Adam  ron  DobromMitz, 
eine  Gutereinigung  eingehen.   Dt.   Kremsier  3.   Februar   1391. 

»Vir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  komen  seint  Cunczo  vom  Smalh  und 
Adam  von  Dobromilic/,  unsere  lieben  getreuen  und  haben  uns  zu  ^vissen  getan,  das  sie  mit 
iren  gutern  Cunczo  vom  Smalh  mit  den  dorfcrn  Smalh  und  Skalcze  und  Adam  von  Dobromilicz 
mit  cinem  hofe  zu  Hosczieradek  und  mit  einem  weingarten  zu  Ugiesd  mil  allen  iren  zuge- 
horungen  etc.  die  von  uns  efc.  und  unserm  bischtume  zu  rechtem  lehen  ruren  zusampne 
gefreten  sein  in  sulcher  masse :  wer  abir  sache,  ab  ir  eincr  e  dcnn  der  andcr  sfurbe  und 
hinder  im  eiichc;  mannes  erben  nicht  liese,  das  denne  desselben  gufer  an  den  andern  on 
hindcrnuss  vallen  sulten.  Und  baten  uns,  das  wir  zu  sulicher  zusampne  tretunge  geruchten 
nnsre  gunst  und  guten  willen  gnediclich  zu  geben.  Des  haben  wir  angesehen  getrewe  dinste 
der  egenannfen  efc.  und  haben  zu  derselben  zusammenunge  frefunge  als  ein  bischof  zu 
Olomucz  etc.  unser  gunst  und  guten  willen  gegeben,  tun  und  gebcn  mit  kraft  dicz  briefs. 
unschedlich  doch  uns  und  unserm  bischfum  zu  Olomucz  an  unserm  gewonlichen  dinsle  und 
rechten.  Des  seinl  gezeuge  Hensel  von  Cowalowicz,  Sbinko  von  Drzenowcho  etc.  Mil  urkund 
elc.  der  gegeben  ist  zu  Cremsir  nach  Cristes  geburt  dreizehnhundert  jar  und  darnach  in  dem 
einundneunczigislen  jare  an  sante  Blasius  fag. 

(Kremsicrer   Lelicnsquatern    II.   p.    75.) 


8. 

JSiltolaiis   Bischof  roii    Olmiilz-  hefreit  den  Sladtrath  roii   Ziiaim   rom   Kircheiihauiie. 
Dt.   Ziiaim  15.   Febrimr   1391. 

In  nomine  domini  Amen.  Nicolaiis  dei  et  apostolice  sedis  oracia  episcopus  Olo- 
miicensis  tenore  presenciiim  recognoscimiis  universis.  Literas  sanclissimi  in  Ciiristo  patris 
ac  domini  nostri  Bonifacii  sacrosancte  Romane  ecclesie  summi  pontificis  sanas  et  integras. 
non  abolitas.  non  abrasas  nec  in  aliqua  sui  parte  suspectas  tenoris  et  continencie  recepimus 
subsequentis:  Bonifacins  etc.  Datum  Rome  idus  Aprilis  pontificatus  nostri  anno  prinio  (vid. 
B.  XI.  n.  594). 

Post  quarum  quidem  literarum  apostolicarum  presentacionem  pro  parte  ipsorum 
Fridlini  Pocb  judicis.  Nicolai  Grenfink.  Engelberti  Aurifabri.  Wenczeslai  Institoris,  Nicolai 
Jempnicz,  Nicolai  Prowicz,  Marlini  Sartoris,  Henslini  Nigri,  Wenczeslai  Koss,  Tbome  Znoymer, 
Jesconis  HofTel.  W^enczeslai  Stubich.  Nicolai  Dernkas.  Henrici  Picaciatoris.  Nicolai  de  Hostradicz. 
Andree  Crigler.  Henslini  Pokch.  Jacobi  subjudicis,  Martini  filii  Nigri.  Henslini  Nicolai  scripforis 
judicis.  Franczonis  Pannificis  ac  complicum  ipsorum  et  qui  in  hoc  culpabiles  fuerunt.  nobis 
fuit  humiliter  supplicatum,  ut  ad  execucionem  ipsarum  literarum  procedere  dignaremur.  juxta 
ipsarum  literarum  apostolicarum  continenciam  et  tenorem  ac  eos  absolvere  a  sentenciis  et 
penis,  quibus  ligati  essent  occasione  premissorum :  nam  ipsi  parali  essent  parere  mandalis 
ecclesie  et  preceptis.  Nos  vero  auctoritate  preniissorum  inquisivimus  diligenter  et  quia  in- 
venimus  ipsos  dictum  altare  sancto  Andree  expresse  et  sufficienter  dotasse  ac  injuriam  passis 
salisfecisse,  ab  cisdem  recepimus  juramentum  de  stando  super  huiusmodi  excessibus  nostris 
et  ecclcsie  mandatis.  Et  sic  ipsis  iniunximus  pro  penitencia  salutari,  ut  per  unum  annum 
a  data  presencium  jeiuniarent  feriam  sextam  in  vino  et  pane  vel  cerevisia  et  quod  ecclesie 
sancti  Nicolai,  cuius  idem  dominus  Georgius  fuit  minister  et  in  qua  dictum  altare  est  erectum 
unum  calicem  de  tribus  marcis  grossorum  et  duos  lapides  cere  indilate  traderent  et  assi- 
gnarent  et  peramplius  similia  non  committerent.  sed  agerent  penitcnciam  de  pcccatis  suis  et  de 
eis  dolerent,  quamdiu  cssent  in  presenli  vita.  que  omnia  et  singula  animo  libenli  subierunl. 
Unde  nos  auclorilate  dei  omnipotentis  beatorumque  Pelri  et  Pauli  aposlolorum  ac  dicte 
apostolice  sedis  nobis  specialiter  commissi  eosdem  judicem,  consules,  scabinos,  juratos,  incolas 
et  eorum  complices,  prout  superius  expressanltir.  a  dictis  excommunicacionum  sentenciis  et 
penis,  quas  propler  premissa  incurrerunt,  in  forma  ecclesie  absolvimus  ac  inlcrdiclum  pro 
eo  positum  relaxamus  ipsosque  restiluimus  sacramentis  ecclesie  et  Christi  fidelium  commuuioni; 
eciam  eosdem  el  proles  ab  eis  susceplas  auctoritate  eiusdem  sedis  apostolice  ad  famam  et 
statum,  in  quibus  fuerant  ante  perpetracionem  premissorum,  presentibus  restiluimus,  omnemque 
inhabililalis  et  infamie  maculam  sive  notam  occasione  premissorum  contraclam  abolendo. 
Dalum  Snoyme  anno  domini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo  primo.  feria  quarla  proxima 
post  dominicani  Invocavil,   noslro  sub  appenso  sigillo  testimonio  literaruui. 


(Orig.    Perg.   h,   Sig.    ini   Ziiaiincr   Stadtarchive.) 


6 

9. 

^^ikola/is  Bischof  ron    Olmiilz-  f/eitefimif/t  die  Errichlniig  eiiies  Altares  in  der  Nikolaikirche 

in   Znaim   nnd  nnteririrft  die   Dotation  desselhen  dem  canonsichen  Rechte. 

Dt.   Znaim   15.  Februar   1391. 

In  noniino  dnmini  amon.  Nicolaus  dei  gracia  otc.  notum  facimus  etc.  Quod  onm 
fideles  ot  devnli  nostri  Fridlinns  Pokch  judex,  Nicolaus  de  Hostradicz  niagister  civium 
ceteriqne  consnles  jurali  et  incole  civitalis  Snoymensis.  nnslre  diocesis  Olomncensis  de 
iniuncla  eis  penilencia  propler  felicis  memorie  dominum  Goorgium  olim  predicatorem  ad 
sanctum  Xicolaum  ibidem  in  Snoyma.  quem  timore  divino  postposito  submerserunt,  in  ecclesia 
sancti  Nicolai  antedicfa  unum  allaro  in  honnre  sancli  Andree  apostoli  do  licencia  el  volunlate 
illnstris  principis  et  doniini  dnmini  Jndoci  marchionis  Moravie  ac  noslra  et  devoti  nostri 
Przedslai  plebani  prolunc  ibidom  ad  sanctum  Nicolaum  do  novo  creavernnt.  orexerunt  el 
fnndavornnt,  cui  pro  doto  soplom  marcas  grossorum  annui  census  assignaverunl.  sicut  in 
hteris  domini  Jndnci  marchinnis  el  oorundom  civium.  quorum  copie  inferius  distribuunlur. 
plenius  continetur.  Et  primo  litora  domini  marchinnis  in  hec  verba,  demum  vern  litera 
onrundem  civium  do  vorbn  ad  vorhum  sicut  in  suis  lenoribus  exprimilur:  „Jodocus  etc 
Datum  Brune  annn  domini  M"  CCC°  nonagesimo,  feria  sexla  infra  nctavas  pasche".  (Vid. 
B.  XI.  n.  ^92.)  —  „In  nnmine  dnmini  amen  etc.  Dalum  et  actum  anno  domini  M*'  CCC^ 
nonagesimo  proxima  foria  secunda  post  dominicam  Quasimodogonili."  (Vid.  B.  XI.  n.  593.) 
—  Nnbisque  supplicaverunt  cum  debita  instancia,  ut  ipsum  allare  confirmare  dignemur,  red- 
dilns  et  proventns  eiusdem  ipsi  altari  unire  et  incnrpnraro  ac  efficero.  quod  per  censuram 
ecclesiasticam  exigi  possinl  ot  requiri.  Nos  vero  oorum  pelicinnibus  lamque  iuslis  inclinali 
ipsam  creacionem  erexinnom  et  fundacinnem  eiusdem  altaris  grata  et  rata  habuimus  et 
habemus  dicfumque  censum  oidom  altari  unimus  invisceramus  et  incorpnramus  et  rpducenles 
ipsum  in  jus  et  propriolalem  juris  ecclesiastici  ita,  ut  sit  beneficium  et  ad  instar  aliorum 
beneliciorum  ipse  census  per  censuram  ecclosiasticam  exigi  possit  et  requiri.  ac  omnia  et 
singula  prout  superius  oxprossalur  apprnbamus  ratificamus.  Presencium  sub  appenso  nostro 
sigillo  teslimonin  literarum.  Dalum  Snoyme  anno  domini  M^  CCC°  nonagesimo  primo,  foria 
quarta  prnxima  post  dominicam.  qua  in  occlesia  sancta  doi  Invocavit  decanfatur.  Presentibus 
venorabili  fratro  nostro  Jnhanno  Nazarathensi  opiscopo  sullraganoo  noslrn.  nobili  viro  Jeskone 
1'uska  de  Chunsfat,  honorabili  viro  magistro  Sandero  archidiacniio  Proroviensi  et  canonico 
Olnmucensi  ot  sfrenun  Cuncznno  de  Smala.  fideli  nostro  ac  aliis  quain  pluribus  ad  premissa 
vocatis  in  leslimoniuin  ninnium   voritatis. 

(Aus   dcm   ;iltosten   Loliensquatern   jj.    108   ini   fiirstcrzb.    Arcliive   in   Kremsier.) 

10. 

Mkolaus  Bischof  von  Oimiitz-  fjestaltcl.   class  Jfanns  Pfeffel  den   ror  Wischau  gelegenen  Hof 
verkaufe.    Dt.   Kremsier  20.   Febriiar    13!)1. 
1%  ir  Niclas  etc.   bokonnen  ofc.  das  fur  uns  knmon  isf  Ilanns  Pfoffol  unser  lieber 
getrouor  und   hat  uiis  zu  wissen  getan,  das  er  den  hof,    der  gclegen    isl  vor  Wischau  mit 


zweii  leheu  erbes  und  andern  seinen  zugehorungen  etc.  die  von  alders  dozu  ^ehoren  und 
der  von  uns  und  unserm  bischtuui  zu  Olouuicz  zu  rechtem  uuuinlehen  ruret,  vorkauft  habe 
recht  und  redleich  umb  eiu  uud  dreisig  niark  grosser  pfeunige  pragischer  nninze  und 
merherischer  zal  Hansen  vou  W  ischaw  unserm  lieben  getreuen  und  reichte  yn  uf  in  unsre 
hende  den  vorgenannten  hof  mit  seinen  zugehorung-en  als  mannlehens  recht  ist.  Und  bat 
uns  der  egenannte  Hanns  Pfelfel.  das  wir  zu  sulchem  kaufe  und  ufreichunge  desselben  hofes 
unsre  gunst  und  wiilen  geben  uud  demseibeu  egenannteu  Hanus  von  Wischau  zu  rechtem 
mannlehen  geruchten  zu  leihen.  Des  haben  wir  mit  wolbedachtem  mute  und  rechter  Avissen 
als  ein  Bischof  zu  Olomucz  rechter  lehensherre  des  obgenannten  hofes  zu  sulchem  vor- 
genannten  kaufe  und  ufreichunge  desselben  hofes  unsern  giitcn  willcn  und  gunst  gegeben, 
dieselbe  ufreichunge  ufgenomen  und  also  den  vorgenannten  hof  und  was  dozu  gehoret  dem 
egenannten  Hansen  von  Wischaw  vorliehen  und  vorleihen  mit  rechter  wissen  und  mit  kraft 
dicz  brifes  im  und  seinen  lehenserben  zu  rechtem  lehen  zu  halden  zu  haben  uud  als  lehens- 
recht  ist  gerulich  zu  besiczen.  uuschedlich  uns  und  uiiserm  bischtum  zu  Olomiicz  an  uuserm 
gewonUchen  dinste  und  rechte.  Testes:  Cunczo  de  Smalh.  Domaiiek  de  Hulyn.  Jaroslaus 
de  Sobeschin  et  Wolfram  de  Panowicz  etc.  Mit  urkund  etc.  Datiiin  Chremsir  anno  domini 
M''  CCC  nonagesimo  primo.  feria  secunda  post  dominicam  Reminiscere. 

(Kremsierer  Leliensquiitern   II.   p.    73.) 


11. 

Ntkolaus  de  Lubschicz  kauft  fur  dle  Oliiuilz-er  Vicarie  eiii  Haus.  Dt.  Olmiilz  22.  Februar  1391. 

l^os  Andreas  decanus,  Johannes  archidiaconus.  Jaroslaus  senior  caiionicus.  Cristanus, 
magisler  Jacobus  phisicus,  magisler  Xicolaus,  Artlebus  ceterique  canonici  Olomuceusis  ecclesie 
notum  facimus  tenore  presencium  universis,  quod  anno,  mense  et  die  infrascriplis  in  capella 
sancte  Anne  ecclesie  nostre  conligua  nobis  capitulariter  congregalis  ad  debite  peticionis 
instanciam  honesti  viri  domini  Nicolai  de  Lubschicz,  vicarii  perpetui  ecclesie  nostre  predicte, 
matura  deliberacione  previa  considerantes  precipue  ex  hoc  condicionem  ipsius  vicarie  fieri 
meliorem,  concordi  et  uuamini  voto  rite  consensimus  et  virtute  presencium  consentimus, 
quod  ipse  domum  ex  opposilo  cimiterii  ecclesie  sancli  Petri  iii  preurbio  Olomucensi  intra 
domum  vicarie  iu  Kyrczmans  a  dextris  et  domum  doinini  Herschonis  perpetui  vicarii  dicte 
noslre  ecclesie  a  sinistra  sitam  pro  et  ad  vicariam  suam  in  Sludendol,  quain  inpresenciarum 
legittime  possidere  dinoscitiir,  perpetuo  permansuram  einit  et  suis  propriis  pecuniis  comparavil 
et  quod  mediam  marcam  auiiiii  ceiisus  in  anniversario  quondam  domini  Heyurici  perpetui 
vicarii  ecclesie  memorate  distribuendam  ab  oliin  de  dicta  domo  solvi  consuelam,  ab  eadem 
domo  reduceret  super  doinum,  que  hucusque  ad  diclam  vicariam  suain  perlinebat,  sitam 
inler  domos  vicarias  in  Precaz  a  dexlris  et  Olschan  a  siuistris :  et  insuper  eciain,  quod 
eandem  domum  oneralam  huiiismodi  aiinuo  censu  a  dicta  sua  vicaria  in  reconpensam  domus 
supranominate  et  ad  vicariam   suam,  ut  premillitur.  applicale  alienare  et  vendere  clerico  vel 


laico  licite  possit  et  valeat  pro  siie  beneplacito  voluntatis.  juribiis  tamen  archidiaconi  Olomucensis 
pro  tempore  existentis,  si  qua  in  utrisque  domibus  ohtinere  dinoscitur,  semper  salvis.  Et  in 
robur  et  testimonium  premissorum  presentes  literas  fieri  et  de  certa  sciencia  capiluli  nostri 
siffilh  fecimus  appensione  muniri.  Datum  Olomuncz  anno  domini  M"  CCC  nonagesimo  primo, 
indiccione  XIV  in  die  kathedre  sancti  Pelri  principis  apostolorum,  quo  secundum  morem  et 
observanciam  anliquam  in  dicta  ecclesia  Olomucensi  capitulum    ffenerale  celebrari  consuevit. 

(Aus   der  Bestatigungsurknude   des   Decliantes   Franciscus   de   Beneschaw     ddo.    Wratislavie 
3.   Marz   1393.) 


13. 

.Mkolatis  Bischof  ron   Olmutz-  (jestattet.   dass  Aiidreas    Vogt  in  Kelc  seine  Vogtei  auf  rier 
Jahre  rersetz-en  diirfe.   Dt.    Kremsier  22.   Fehruar  1391. 

W  ir  Niklas  etc.  hekennen  etc.  das  tur  ~  uns  komen  ist  Andreas  vog^t  von  der 
Gelcz  unsir  lieber  gelreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan,  wie  das  er  schuldig  sei  Litken 
von  Hussczenowicz  fumfzig  mark  prager  munze  und  merherischer  zahl  und  durch  bezalunge 
willen  derselben  fumfzig  mark  hat  er  im  dieselbe  seine  vogtey  vier  iar  ingeben  also,  das 
sie  noch  denselben  vier  iaren  wieder  an  in  und  seine  erben  ledig  und  ane  hindernisse 
fallen  sulte.  Und  bat  uns  demuticlichen.  das  wir  als  ein  bischof  zu  Olomucz  obrister  lehen- 
herre  derselben  vogtey  zu  suliche  bezalunge  und  ingebunge  geruchten  unsere  gunst  und 
gulen  willen  geben.  Des  haben  wir  angesehen  seine  bete  und  haben  dorzu  als  vorgeschriben 
stet  diese  gunst  und  guten  willen  gegeben,  unschedlich  doch  uns  und  unserm  bischtum  zu 
Olomucz  an  unserm  ffewonlichen  dinsle  und  rechte.  3Iit  urkund  etc.  Datum  Chremsir  anno 
domini  M^  CCC°  nonagesimo  primo  in  die  cathedra  sancli  Petri. 

(Kremsierer  Lehensquatern  II.   p.    72.) 

13. 

.\ikolaus    Bischof  von    Olmiitz-   geslaftet    die    Giilereinigung    zwischen   MisUh    ron   Kladrub 
mit  Jesek  ron   Klogsdorf.   Dt.   Kremsier  22.   Februar   1391. 

*»  ir  Nikolaus  etc.  bekennen.  das  lur  uns  komen  ist  Misslico  von  Chladrup 
unser  lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  gelan,  das  er  rait  zwen  lehen  und  einem 
vierteil  akkers,  die  er  hat  doselbst  zu  Cladrup  mit  iren  zugehorungen,  die  von  uns  als  einera 
bischof  und  unserra  bischtume  zu  Olomucz  zu  rechlem  raannlehen  ruren,  mit  Jesken  von 
Clokoczendorf  zusampne  gelreten  sein  in  sulcher  masse :  wcr  das  sache,  ab  er  e  wenn 
derselbc  Jeske  sturbe  und  hinder  im  eliclic  manncserben  nicht  liese.  das  denn  dieselben 
guter  an  den  egenannten  Jesken  ane  bindernisse  fallen  sulten.  Und  bat  uns,  das  wir  zu 
sulcher  zusampnetretunge  geruchten  unser  gunsl  und  willen  zu  geben  und  dem  vorgenannten 


Jesken  dieselben  guter  in  sulicher  masse  zu  geben  und  zu  vorreichen.  Des  haben  wir 
angesehen  ire  getreuen  dinste  etc.  und  liaben  zu  derselben  znsanipnetretunge  efc.  unser  gunst 
und  guten  willen  gegeben.  tun  und  geben  und  vorleihen.  geben  und  vorreichen  sie  mit 
kraft  dicz  briefes  deni  obgenannten  Jcsken  in  aller  der  niasse  als  dovor  begriffen  ist  etc. 
Testes  sunt  nobiies  domini  Jesko  de  Luckow.  Henricus  Fullenstein,  Henricus  de  Arnollowicz. 
Cunczo  de  Smola  et  Henslico  de  Cowolcwicz  etc.  3Iit  urkund  etc.  Datum  Chremsir  anuo 
domini  3F  CCC^  nonagesimo  primo  feria  IV.  post  dominicam  Reminiscere. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.   p.    7  7.) 

14. 

Prag  25.  Februar   139i. 
-flarkgraf  Jodok  vereignef  das  Dorf  Lichtenberg  der  Sfadt  Bcrliii. 

(Riedel    Cnd.   Brand.    .\.    XI.    34.^  ' 

15. 

Johann   ron   Dobritsch   rersicherf  die   .Vorr/engahe    seiner   Frait   aitf  dein    Hofe    in    Qnilein. 

Df.   26'.    Febritar   1391.   s.   I. 

Ich  Jan  von  Dobrusch  bekeun  etc.  das  ich  Eiizabethen  meiner  elichen  frawen  und 
wirfinne  einen  hof  gelegen  zu  Quyetein  mit  seinen  zugehorungen.  den  ich  recht  und  redlich 
weder  Czeuken  von  Drosdan  umb  niein  und  ir  gelt  gekauft  habe,  das  ist  umb  acht  und 
dreissig  mark,  und  ich  auch  von  dem  erwirdigen  in  gote  vater  meinen  genedigen  herren 
Niclasen  bischofe  zu  Oiomuncz  und  seinem  bischtum  zu  n^pravva  halde  und  habe,  zu  rechter 
uiargengabe  ais  verre,  ab  ich  e  sturbe,  uenn  sie.  vormacht  und  gegeben  habe.  das  sie 
den  noch  meinem  tode  halden,  haben  und  besiczen  suile  als  recht  ist  und  gewonheit.  Des 
habe  ich  gebeten  die  strengen  ritter  herrn  Beruharten  Hecht  von  Schuczendorf.  herrn  Ger- 
harden  von  Meraw  uud  Cunczen  vom  Smalii.  das  sie  durch  gezeugnisses  willen  ire  insigele 
niit  sampt  dem  meinen  anhengen  an  diesen  brief.  Der  geben  ist  noch  Cristes  geburte  drei- 
zehnhundert   iar   uiid   dornoch   in'  dem   ein   und   neunczigisfem  iare   des  suntages   Ociili. 

(Aus   dem   Lelipnsquateni    II.    ii.    ."i1.   iiii   fiirsterzb.    Archive   in    Kremsier.) 

lA. 

Mikolaus  Bischof  ron    Olmitfz-  gestaflef.   dass  Johann   ron  Dobrusch   die  .Morgengabe  seiuer 
Frau   auf  ilein   Hofe  in   Quitein  rersichere.    Dt.   26".    Februar   1391.   s.   l. 

"  ir  Xicias  etc  bekennen  etc.  das  wir  mit  wolbedachtem  miife  iind  rechter  wissen 
zu  sulcher   iiiargenirabe.   die  Jan   von  Dobriisch.   iinser  diener.   Elizabeth  seiner  elichen  haus- 

2 


10 

frawen  uf  dera  gute  und  nJiprawe  zu  Qiiyetein  vormacht  und  gegehen  hat,  als  der  brief 
usweiset.  der  hernach  von  worte  zu  worle  geschrieben  steet :  „Ich  Jan  von  Dobrusch  etc. 
noch  Cristes  o-eburte  dreizehnhundert  iar  uud  dornoch  in  dem  ein  und  neunczigisten  iare 
des  suntao-es  Oculi"  (vid.  n.  15.)  —  unsern  guten  willen  gunst  und  vorhengnusse  getan 
und  treben  haben.  tun  und  geben,  behelllichen  uns  uud  unserm  bischlum  und  nochkomen 
bischofen  zu  Olomuncz  unsern  gewonlichen  dinsten  und  rechten  an  den  egenannten  gutern. 
Mit  urkund  etc.  Datum  MCCCXCl,  des  suntages  Oculi. 

(Aus   dem   Lehensquatern   II.   p.    .51    im    fiirstorzb.    .\i-cliive   in   Kremsier.) 

17. 

.\ikola/is  Bisvhof  run    OlmiUz-  gestattet.   dass  y'eclas   roii   Biskupil:^  das  Leibgediiig   seiner 
Fraii  aiif  dem   Dorfe  Biskiipit:-   rersickere.   Dl.    Murau  26.   Februar  1391. 

\»  ir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  das  kumen  ist  in  unser  gegenwortikeit  Newlas  von 
Hiskupicz  unser  lieber  getrewer  und  hat  mit  gutem  wisseu  und  rechlem  willen  ufgegeben 
und  ufgereichet  frawen  Dorolhen  sciner  elicben  wirlinue  zu  rechteni  leipgedinge  fumfzig 
tiiark  grossen  prager  munze  und  merherischer  zal.  Und  dasselb  gelt  hat  er  ir  beweiset  uf 
und  in  deni  dorfe  zu  Biskupicz  uf  seinem  dritten  teile,  das  von  uns  als  einem  bischof  zu 
Olomuncz  zu  rechlen  mannlelicn  nirel.  und  seinen  zugehorungen.  wie  man  die  sunderlich 
henennen  mag.  als  das  auch  unsre  mannen  mit  dem  rechten  funden  haben.  Das  habcn  wir 
als  ein  bischof  zu  Olomuncz  rechter  obrister  lehenherr  des  vorgenannfen  dorfes  das  egenannte 
leipgedino;  der  eirenannten  frawe  Dorolhen  gegeben  und  vorlehen.  geben  und  vorleihen  mit 
kraft  dicz  brifes  in  aller  der  masse  und  tuglichkeit,  als  andre  frawen  leipgeding  gewonheit 
und  recht  ist  in  unserm  bischtum  zu  Olomuncz.  unschedlich  uns  und  unserm  bischlum  zu 
Olomuncz  an  unserm  dinste  und  rechte.  Tutores:  Cunczo  de  Smalh.  Henslico  de  Cowalowicz 
burguravius  in  Schawenslein.  Testes :  Jost  de  Wolfberg  marescalcus.  Heniczko  Girke  advocatus 
in  Freiberg,  Wolframus  de  Panowicz  et  alii.  Mit  iirkund  etc.  Dnlum  Meraw  anno  domini 
M*'  CCC  primo,  dominica  Oculi.     " 

(Aus   dem   Leheusquatern   II.   p.   50   im   fiirsterzb.    Arcliive   in    Kremsier.) 

18. 

.laroslaus    ron    Mezirir    weiset  den  Burgern    ron   Saar    neun   Schock   Groschen   Zinses  im 
Dorfe  Lihochow  zur  Griindung  einer  Friihmesse  an.   Dt.  4.   Mdrz-   1391.  s.  L 

Aos  Jarosslaus  de  Mezerziecz  noslris  cuni  heredibus  recognoscimus  lenore  presen- 
cium  publice  universis,  nos  ex  muluo  amicabili  et  veri  debili  causa  discrelis  viris  judici  et 
juratis  lolique  communitaii  oppidi  Zliars  necnon  ad  nianus  honesti  viri  domini  Swatusconis 
plebani  ibidem  nonaginta  se.xagcnas  grossorum  denariorum  pragensium  debilorie  teneri  et 
deberi,   virtule  quarum  pecuniarum   ipsi  maluliuam  missam  in  ecclesia  ipsorum   parochiali  ad 


11 

laudcm  beate  virginis  Marie  et  laiidabilis  confessoris  Procopii  cottidie  temponbus  perpeluis 
tenendam  et  decantandam  zelo  salnlis  animarum  ipsornm  et  omnium  fidelium  pie  defunctorum 
conanlur  et  intendunt  dicare  et  reslaurare.  Xos  quoqne  Jarosslaus  prescriplus  racione  mutui 
prenominali.  ut  preliliata  matura  missa  ipsornm  liabeat  efTeclum  nec  pacialur  delrimenlum. 
in  et  supra  tota  villa  noslra  heredilaria  Lybocbow  diclis  civihus  el  plebano  presenlibus  el 
futuris  ipsorum  succcssoribus  novem  sexagcnas  grossorum  reddilus  et  annui  census  indicamus 
assignamus  et  ostendimus.  indicavimus  assignavimus  et  condescendimus  per  ipsos  seu  plebanum 
a  judice  nostro  dicle  ville  Lybochow  singnlis  annis  et  terniinis  fesli  sancti  Georii  dimidiuni 
censum  et  fesli  sancli  Michaelis  residnnm.  occasionibus  ac  impedimentis  quibuslibet  semolis. 
in  prompto  tollendum  et  percipiendum.  Si  vero.  quod  absit.  quomodolibet  diclus  census 
terminorum  quorumcunque  ipsis  relinerelnr  in  solvendo,  ex  consequenli  posl  lapsum  quatuor- 
decim  dienim  conlinuorum  census  relenli  et  non  soluti  plenam  poleslalis  auclorilatem  ipsis 
damus  et  habent  in  hiis  scriptis.  judicem  et  homines  noslros  dicte  ville  Lybochow  auctoritate 
propria  seu  de  adiutorio  cuiusvis  hominis  impignorandi  occupandi  et  areslandi  usque  ad 
plenam  satisfaccionem  census  relenli  et  omnium  dampnorum  exinde  conlractorum.  Est  insnper 
adieclum.  quod  si  nos  Jarosslaus  prefalus.  noslri  heredes  seu  successores  a  data  presencium 
infra  triennium  conlinuum  ila  validum  et  bonum  censum  in  cerlis  et  perpetuis  hereditalibus. 
videlicet  novem  sexagenas  annui  census  loco  jam  census  indicali  in  terra  3Ioravie  ipsis 
prescriplis  viris  ad  diclam  missam  eniere  et  comparare  possemus  eciam  de  volunlate  el 
consilio  eorum  et  ipsis  tabulis  ferre  appropriaremus.  quod  villa  noslra  prescripla  Lybochow 
cum  censibus  et  fruclibus  ipisus  sit  soluta  et  libere  ad  nos  revertalur,  el  ipsi  hoc  sine 
repugnancia  grate  recipere  debebunt  nec  quidqnam  conlradicere  possint,  sed  in  omnem  eventum 
superius  dominium  et  luicio  dictorum  censuum  in  poteslate  nostra  nostrorum  herednm  et 
successorum  perpeluis  temporibus  manere  debebit  et  ipsi  nudum  et  planum  censum  jam 
expressum  sine  impedimenlis  quibuslibet  recipere  et  tollere  debebunt.  In  casu  vero.  si  alium 
censum,  ut  prefertur,  non  emeremus  infra  teinpus  prescriptum.  extnnc  stalim  prediclas  novem 
sexagenas  annui  census  in  dicta  villa  nostra  Lybochow  et  in  cerlis  el  bene  localis  laneis 
et  hominibus.  dominium  et  tuicionem  nobis  reservantes,  quamprimum  labule  lerre  patefierenl. 
ipsis  maluline  misse  et  ipsis  viris  prcscriplis.  qui  sunt  vel  pro  tempore  fuerint.  indicare 
ostendere  et  appropriare  perpelue  tenebimur  et  debemus.  Nos  vero  Jarosslaus  sepefatus 
actor  et  debitor  principalis  et  nos  Johannes  fratres  germani  de  Mezerziecz  cum  noslris 
heredibus,  Henricus  de  Lypa  senior.  supremus  regni  Bohemie  marschalcus  el  Bohnssius  de 
Eywancz  compromissores  ad  omnia  suprascripla  compromitlimus  omnes  in  solidum  bona 
nostra  fide.  universa  et  sinirula  prelibala  inviolabililer  tcnere  conservare  el  adimplere  dictumque 
remedium  numquam  diminnere  nec  impedire.  sed  fideliter  augere  et  promovere  maioribus 
eciam  defensoriis  perpetuis  fuUiris  temporibiis  lueri  nec  umquam  conlra  prcmissa  aliquod 
impedimenli  attemplare  nec  millere  impediri.  Harum  qiiibus  sigillis  noslris  presenles  niuni- 
vimus  teslimonio  literarum.  Datum  anno  domini  millesimo  trecenlrsiino  nonagesimo  primo. 
die  translacionis  sancli  marliris  VVencesslai. 

(Orig.    Perg.   mit  4    h.   verlctzteu   Sig    in    der  Bocck'sclien   Slg.    n.    10409   im    L.   Archive.) 

2* 


12 


I». 


Pabst    Bonifacius    IX.    enieuerl    dem    Karthauserorden    das  Pricileyium    der  rollslandigett 
Exemtion   ron   der  Gerichtsbarkeit  der  Bischnfe.   Dt.    Rom  16.   Marz   1391. 

Boniracius  opiscopiis  serviis  scrvoruni  dei.  Dileclis  (iliis  priori  generali  el  univcrsis 
fralribus  ordinis  Carlusiensis  lani  presenlibus  quam  futuris  salutem  et  aposlolicam  bene- 
diccionem.  Sacra  sancla  Romana  ecclesia  mater  cunctorum  fidelium  et  magislra  in  agro 
virUilum  veslri  ordinis,  cui  allissimiis  benedixit  et  in  decore  sancte  religlonis,  .sub  qua 
mundanis  abiectis  illecebris  devolum  ac  sedulum  exhibetis  domino  famulalum,  exultat  et 
iubilat,  presertim  dum  prospicit,  quod  vos  ad  alla  virtutum  gradibus  per  exercicium  bonorum 
opernni  et  preclara  sanclilatis  merita  procedenles  trabitis  ad  divine  maieslatis  obsequium 
alios  per  exempla  vilam  ducendo  piissimam  et  frequenter  divinis  iaudibus.  ex  quibus  gioria 
divine  maiestatis  attoUitur.  devolissime  insistendo  et  liuic  mundo  mortui  ac  domino  noslro 
.Ihesu  Chrislo,  qui  est  vila.  viventes  pro  universali  salute  fidelium  ad  dominum  preces 
funditis  incessanter,  propler  que  eundem  ordinem  vestrum,  quem  erga  nos  et  prediclam  iam 
ecclesiam  devocionis  clarilate  prelucere  conspicimus,  infra  claustra  nostri  pectoris  paternis 
alTeclibus  contemplanles.  circa  bonuni  statum  ipsius  ordinis  ferventibus  studiis  vigilamus  et 
ut  deo  propicio  idem  ordo  prolegatur  a  noxiis  et  salubria  semper  suscipiat  incrementa  per- 
soneque  ipsius  pacis  el  Iranquiililalis  affluant  ubertate,  ab  omnique  sint  perlubacione  secure 
ac  ab  oppressionibus  indebitis  preserventur  illese,  ordinem  ipsum  prerogativa  apostolice  liber- 
tatis  ac  exempcionis  presidio  communivimus.  Sane  peticio  pro  parte  veslra  nobis  nuper 
exhibita  conlincbat,  quod  licel  predictus  ordo  vester  cum  omnibus  monasteriis  prioralibus 
domibus  et  locis  eiusdem  atque  personis  degenlibus  in  eisdem  ab  olim  reputatus  fuerit  et 
huc  eciam  communiler  reputelur  fore  a  iurisdiccione  ([uorumlibet  ordinariorum  jndicum 
exemptus  et  soli  sedi  apostolice  immediate  subiectus ;  tamen  nonnulli  locorum  ordinarii 
cupientes  vestra  et  dicli  ordinis  privilegia  et  liberlates  infringerc  et  aliis  diversis  ex  causis 
vos  inquielare  et  mullipliciter  moleslare  et  personas  eiusdem  ordinis  ad  forum  suum  trahere 
el  alias  vexare  presumunt,  propter  que  nonunciuam  vos  a  contemplacione  et  quiete  vestra 
contra  religionis  vestre  statum  retrahi  et  secularibus  negociis  implicari  oportel:  quare  pro 
parle  veslra  nobis  fuil  humiiiler  supplicalum.  ut  ad  evilandum  cninslibet  moleslie  et  ini^iuie- 
lacionis  matcriam  ct  gravamina.  que  vobis  conlra  hninsmodi  exempcionis  liberlatcm  possenl 
inferri.  et  ut  tollalur  quelibet  coiitra  vos  occasio  malignandi.  vos  et  cundum  vestrum  ordinem 
cum  omnibus  monasteriis  prioratibus  domibus  ac  locis  eiusdeni  pro  incremento  vestri  status 
et  pro  pace  ac  IranqMillilale  personarum  degencium  in  eisdem,  de  novo  plenarie  eximere 
de  sppciali  gracia  dignarcmur.  \os  igilur  huinsmodi  supplicacionihus  inclinati  vos  et  predictiim 
ordinem  vestriim  ciim  omnibus  et  singulis  monasteriis  prioratibns  domibus  et  locis  eiusdem. 
que  nunc  habelis  el  imposterum  vos  habere  conligerit  el  cum  personis  degenlibus  in  eisdem 
prescnlihus  ct  fuluris  ab  omni  ordinaria  iurisdiccione  dominio  visitacione  ac  poteslale  qiialihet 
omniuin  et  singulorum  palriarchariim  archiepiscoporum  episcoporum  et  alioriim  quoriiinliI)et 
judicum   ordinariorum  de  specialis  dono  gracie  de  novo  prorsus  eximimus  et  tolaliler  liberanins, 


13 

iJlaque  in  ius  el  proprielateiii  beati  lV"tri  ac  sedis  aposluiice  ac  sub  eoruin  et  nostra  speciaii 
et  imniediala  proteccione  presencium  leiiore  snscipimus  (lecernentes,  ordinein  inonasteria 
prioratus  doinus  ac  loca  et  personas  liuiiismodi  soii  et  iminediate  sedi  predicle  fore  subiecla 
et  quod  locorum  ordinarii  seu  diocesani  vel  alia  quevis  piTsona  in  vos  seii  moiiasleria 
prioraliis  doinos  aut  vel  personas  prelala.  utpote  prorsus  excmpta.  non  possinl  auctoritatc 
ordinaria  excominunicacionis  snspensionis  aut  inderdicli  sentencias  promulgare.  vel  alias  eciain 
racione  delicti  vel  contr^ictus  ant  rei.  de  qua  agetur.  ubicumque  committatur  deliclnni  iniatur 
conlractus  vel  res  ipsa  consislat,  iurisdiccionem  aliquam  exercere.  felicis  recordacionis 
Innocencii  pape  IIII.  predecessoris  iioslri  circa  exemptos  edita,  que  incipit :  ,,Volentes"  et 
aliis  constitucionibus  aposlolicis  in  contrarinin  editis  non  obstautibu?  quibuscuiKini'.   Xos  euim 

oinnes  excommunicacionum  suspensionum  et  interdicti  senfencias  el '■''■)  quasvis 

penas  et  senlencias  conlinentes,  (|uas  et  quos  adversuin  vos  et  monasteria  prioraliis  doinos 
vel  loca  aut  personas  buiusmodi  contra  tenoreni  et  formam  exempcionis  bniiismodi  qiio- 
modolibet  proinujgari  et  baberi  contigerit,  irrilos  decernimns  et  inanes  ac  nullius  exislere 
firmitatis.  Per  exempcionem  auteni  et  libertatem  buiusmodi  et  alin  supradicla  liberlatibus 
privilegiis  el  immnnilalibiis  vel  aliis  iuribus  vestris  el  predicti  ordinis  de  monasleriorum  prio- 
ratuuin  et  domorum  atque  locorum  predictorum  nulliim  intendimus  preiudicinm  geiierari.  qiiinimo 
volumus,  quod  illa  in  sna  plena  remaneanl  firmitale.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc 
paginam  nostre  exempcionis  liberacionis  suscepcionis  constitucionis  et  volunlatis  infringere 
vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Siquis  aulein  boc  atleinptare  presumpserit,  indignacionem 
omnipotentis  dei  el  beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  eiiis  se  noverit  iucursurum.  Daluni 
Roine  apud  sancluin   Pelrum  XVII.   kalendis  Aprilis.  pontificatus  nostri  anno  secundo. 

(Orig.  Perg.  mit  anh.  pitbstl.  Bleisig.  im  miilir.  Laiides-Arcliiv.  Art.    Oliii.  Kartli.  lit.  C,  Xr.  3.) 


Nikolaus  Bischof  von   Olmiitz  yeslattet,   dass   Henikard    roii  Sc/iollschifz-    dns    hnlhe   Dorf 
Schollschitz-  rerknitfe.   Dt.    Hriiiiii  o.   Aprit   1391. 

w»  ir  Xiclas  etc.  bckeunen  etc.  das  liir  uiis  komen  isl  Jan  etweiin  Beriihardes 
eldester  sun  von  Seleschicz  iinser  lieber  getreuer  und  hat  init  wolbedacbtem  mule  etc.  und 
unbelwungen  in  kaufes  weise  vor  sich  seiner  bruder  und  swesler  wegen  das  halbe  dorf 
Ku  Seleschicz  und  einen  bof  mil  welden,  puschen  etc.  als  die  sein  vater  in  gebabet  bat 
und  die  von  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechlem  inannlehen  ruren.  Jessken 
iind  Philippen  gebrudern  von  Svvoianow  unsern  lieben  gelreuen  ufreichet  iii  imsere  liende 
als  mannlehens  recbt  isl  und  bal  uns  der  egenannle  Jan.  das  wir  zii  sulchcr  ufreichunge 
unser  gunst  und  willen  geben  und  dasselbe  halbe  dorf.  hof  und  zugeborungeu  den  egcnannlen 
Jesken   und   Philippen  zii  rechtem  mannlehen  geruchleii   zii  leihen.   Des  babeii  wir  etc.   unsern 


*)    Uinse   Stelle   ilurcli   ii:-u    IJfuch   <lus   PL-rgaiiicutes   unleaerlich. 


14 

guten  willen  nnd  jrnnst  gegeben  elc.  und  also  dasselbe  halbe  dorf.  hof  und  was  dorzu 
gehoret.  den  obg-enannlen  Jessken  und  Philippen  vorliehen  und  vorleihen  elc.  in  und  iren 
erben  zu  rechtem  lehen  zu  lialden  zu  habcn  und  als  lehensrecht  isl  gerulich  zu  besiczen, 
unschedlich  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomncz  an  unserm  gewonlichen  dinsle  und  rechte. 
Des  seint  g-ezeiig-e  die  strengen  Marquard  von  Woirsberg,  Heinrich  von  Fiillenstein.  Gerharl 
vom  Meraw  ritler.  Cunczo  vom  Smalh  etc.  Mit  urkund  etc.  Geben  zu  Brunne  anno  domini 
M°  CCC  nonagesimo  primo.  feria  quarla  posl  dominicam  Quasimodogeniti. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.   p.    74.) 

21. 

Markyraf  Jodok  gestattef  deii   Aitgiistiiierii   iii   Briinii   eiiieii  Hof  uiid  zwei  Lahne  in  Mal- 
kowifz  zu  kaufen.   Dt.   Briinn  5.   April  1391. 

J\os  Jodocus  dei  gracia  marchio  et  domiuus  Moravie  notumfacimus  tenore  presencium 
universis.  Onod  ad  irloriam  crcatoris  allissimi  et  cjus  genilricis  virginis  intemerate  Marie, 
cuius  laudes  in  monasterio  noslro  novo  in  suburbio  civilatis  Brunnensis  per  fralres  heremitas 
ordinis  sancti  Anguslini  sub  spe  salulis  elerne  loto  corde  cupimus  ampliare,  eiusdem  mona- 
slerii  fratribus  benigne  favimus  et  consensinuis  et  virtule  presencium  animo  deliberalo,  ac 
de  certa  noslra  sciencia  consenlimus  et  favemus,  ut  unam  curiam  allodialem  cum  duobus 
laneis  et  duos  laneos  censuales  el  decimas  frumenlum  ad  illam  ouriam  pcrlinenles  in  villa 
Malkowicz  pro  toto  conventu  possinl  licile  comparare.  Nam  in  evenlnm  empcionis  illius. 
vobis  supremo  camerario,  czudario,  et  tabularum  terre  nolario  czude  nostre  in  Olomuncz 
presenlibus  districte  precepimus  et  sub  oblentn  nostre  gracie  comittimus  et  mandamus. 
quatinus  illos  qualuor  laneos  cum  curia  diclis  fralribus  et  eorum  monasterio.  dum  labule 
terre  aperle  fuerint,  et  vos  requisiverint.  intabuletis  conlinuo.  et  terre  tabulis  more  solito 
imponalis.  Presencium  sub  nostro  appenso  sigillo  tcslimonio  lilerarum.  Dalum  Brunne  feria 
quarla  proxima  post  dominicam.  qua  canitur  Quasimodogeniti,  anno  domini  millesimo  trecen- 
tesimo  nonagesimo  primo. 

(Orig.   im    .\rcliivo   des   Stiftes   St.   Thomas   in    Altbriinn.) 


.\ikolaus  Bischof  ron   Olmulz  rjestattet.  dass    Werner    von    Chirlitz  das  Leibgediny  seiner 
Frau  anf  seinem  Lehen  in   Chirlit:^  rersic/iere.   Dt.   Briinn  6.   April  1391. 

lAicolaus  ctc.  notumfacimus  ctc.  Quod  in  noslra  conslilulus  presencia  Wernerus  de 
Kirlicz  fulelis  noster  dileclus  animo  deliberalo  Anne  conlliorali  sue  lcgilimc  XXX  marcas 
grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenli  super  curia  sua  sive  allodio,  duobus 
laneis    agrorum    censualibus    et    eorum    perlinenciis    ibidem    in  Kirlicz   nomine  veri  dotalicii. 


15 

qiiod  vulg^ariler  dicilur  leipgeding,  donavit  et  assignavit  ac  coram  nobis  tamquam  feodi  domino, 
sicut  in  lalibus  inxla  consuetudinem  vasalloruai  episcopalus  noslri  Oloniucensis  consuetum  est 
fieri,  resignavil.  Supplicans  nobis,  qualenus  prediclara  donacionem  et  resignacionera  ralas 
et  gralas  liabere  dignaremur,  eas  tamquam  superior  feodi  dominus  bonorum  prediclorum 
confirmare.  Nos  itaque  huiusmodi  precibus  graciosius  inclinali  premissas  donacioncm  el 
resignacionem  ratas  et  gratas  habentes  eas  approbaraus  et  raliDcamus  et  dictas  XXX.  marcas 
grossorum  eidem  Anne  in  dictis  bonis  assignalas  nomine  veri  et  iiisli  dotalicii,  quod  leip- 
geding  nuncupalur.  confirraaraus  presentibus  et  assignainus,  donamus.  nostris  et  ccclesie  nostre 
Olomucensis  juribus  atque  serviciis  consuelis  seinper  salvis.  Dantes  et  assignantes  eidera 
Anne  fideles  noslros  Przibiconera  et  Cunallinum  in  Modricz  eiusdem  dolalicii  administra- 
tores  seu  tulores,  qui  prefate  Anne  in  predicto  dolalicio  adinslar  tutorum  preesse  debeanl 
pariter  et  prodesse.  Presenciuni  elc.  Datum  Brune  anno  doraini  3P  CCC^  nonagesimo  primo. 
feria  quinla  proxima  post  dorainicam  Quasimodogeniti.  Presenlibus  slrenuis  viris  Heinrico  de 
Arnoltowicz.  Gerhardo  de  Meraw  mililibus.  Cunczone  de  Smola  et  aliis  quam  pluribus  fidelibus 
nostris  dilectis  testibus  ad  premissa. 

(Aus   dem   Leliensquatern    II.   p,    .il    im   fursterzb.    Archive   in   Kremsier.) 


23. 

Drslar,    Mixik,    Damiaii    und    Juiata.    Soh/ie    des    Pi^iblk    ron    XilkuioitZ:    rerkaufen     init 

Zustimmung  des  Markgrafen  Jodok  ihren  Besitz  in   Malkou-itz-    deii    Augustiner-Eremiten 

in   Brilnn.   Dt.    7.   April  1391   s.   l. 

■n  nomine  doinini  araen.  Xos  Dirslaus.  3Iixico.  Damianus  et  Jurzala  filii  Przibiconis 
de  Nyetkowicz.  Oloraucensis  diocesis  nolura  facimus  tenore  presencium  universis.  Quod  auiino 
deliberato  maturoque  consilio  preliabito  voluntale  et  licencia  serenissimi  principis  domini 
Jodoci  niarchionis  et  doinini  lerre  Moravie  petita  et  oblenfa,  bona  noslra  feudalia  in  villa 
Malkowicz  videlicet  unara  curiain  duos  laneos  continentein  et  duos  laneos  censuales  ad 
eandem  curiam  perliuentes,  cum  agris  cultis  et  incultis,  pralis  pascuis  rubelis  et  cum  aliis 
ulilitalihus  singulis  ad  dicta  bona  spectantibus.  segeles  tain  hyemales  quam  eslivales  ad  dictam 
curiam  spectanles,  et  signanter  tctam  dccimam  trilici  ad  dicta  bona  spectantem  seu  perlinentem 
cum  censu  quindecem  grossorum  ad  dictara  deciraani  addendain  oinni  anno.  honorabilibus 
et  religiosis  viris  priori  et  convenlui  nove  fiindacionis  predicli  principis  et  domini  marchionis 
Moravie  rite  et  racionabiliter  vendidimus  et  iuslo  tilulo  einpcionis  seu  veudicionis  tradiinus 
et  plenarie  resignamus  pro  cenluin  marcis  grossorum  denarioruin  pragensium  moravici  nuineri 
et  pagamenti,  nobis  iara  aclualiler  iu  integrum  Iraditis  numcratis  et  soiulis  ac  iii  rcm  noslram 
utilem  versis,  habenda  per  eos  lenenda  iilifrucnda  el  libere  possidenda  perpelue  et  hereditarie 
cum  omnibus  el  siugulis  suis  juribus  usihus  fruclibus  propric-lalibus  et  perliueiiciis  pienoque 
dominio,  nichil  penilus  nobis  et  hercdibus  noslris  in  solidum  aminodo  in  perpeluuin  juris  et 
proprietatis    in   eisdem    bonis   reservando.      Promittentes  nos  quoque  predicti  quatuor  fralres 


16 

o-ermani  boiia  nostra  fide  sine  dolo.  dicta  vendila  bona  in  se  et  quibuslibet  eius  partibus 
exbrigare  ab  impeticionibus.  litibus  et  questionibus  hinc  ad  unum  onnum  more  jure  feudali 
terre  Moravie  solitum  seu  conswetum  fsic)  el  cuncla  prefala  rata  et  lirma  tcnere  sub  pena 
spirilualis  juris  vel  seciilaris.  lo  quorum  omnium  evidenciam  et  robur  inviolabile  sigilla  nostra 
videlicct  Dirslai.  3Iixiconis,  Damiani  el  Jurzale  filiorum  ut  premillitur  Prsibiconis  de  Nyetkowicz, 
ileinde  nobilium  et  proborum  virorum  domini  Magnussy  de  Melicz,  qui  dicte  empcioni  et 
vendicioni  interfuit  et  tamquam  arbiler  ulriusque  partis  forum  fecit  et  more  consueto  firmavit. 
domini  Geblini  de  Gruspan  et  domini  Sobyny  de  Borowicz  presentibus  sunt  appensa.  Datum 
anno   domini  Millesimo   CCC^LXXXXI  feria   sexla   ostensionis   reliquiarum. 

(^Orig.    Perg.   mit   7    li.    Siseln   im   Arcliive   des   Stiftes   St.    Thomas   iii    .Mthriinn.) 


24. 

Turibiiis    Bisvhof    von     Tinj    e.rconiminiicirt    deii    Criix    Alberti.     ireil   sic/i    derselbe     den 

pabstlicheii   Befehleii   iiicht   fiigeii  iiiid    die    dein    ()lniiitz-er  Canonicus    Wilhelm  Kortelangen 

ah   Pfarrer    ron    St.   Manritz-   gehorige  Einkiinften    nicht    ausfolgen    irill.    und    belegt    die 

St.   Maiiritz—Kirche  iii    Olmiitz-  mit  deni   Interdicte.    Dl.    Rom  S.   April  1391. 

Kevereudis  in  Chrislo  patribus  et  dominis  dominis  .  .  dei  gracia  archiepiscopo  Pra- 
oensi  ac  .  .  Olomucensi  .  .  Wralislaviensi  et  .  .  Lulhomislensi  episcopis  necnon  eorum  el 
cuiuslibet  ipsorum  in  spiriliialibus  et  temporalibus  vicariis  et  officialibus  et  universis  et  singulis 
dominis  abbatibus  prioribus  prepositis  decanis  arcbidiaconis  scolaslicis  Ihesaurariis  cantoribus 
cuslodibus  canonicis  tam  calhedralium  quam  collegintarum  ecclesiarum  quam  eciam  mona- 
steriorum  quorumcunque.  et  eciam  ministris  generalibus  provincialibus  vicariis  custodibus 
prioribu.«  quardianis.  et  sancti  .lohannis  Jherosolomilani  et  beate  3Iarie  virginis  Theutonicorum 
prioribus  commendatoribus  prcceptoribus  et  ipsorum  domorum  fratribus  et  conventualibus 
predicatorum.  minorum.  beremilarum  sancli  Auguslini  et  beate  Marie  Carmelilarum  el  quorum- 
cunqne  aliorum  ordinum  fralribus  ac  decanis  et  camerariis  decanaluum  ac  parochialium 
ecclesiarum  rectoribus  plebanis  viceplehanis  perpetuis  vicariis  presbileris  altaristis  caplanis 
curatis  et  non  curalis  lam  regularium  quam  secularium  ecclesiarum.  exemplis  et  non  exemptis, 
lahellionihus  seu  hotariis  publicis  et  clericis  quibuscunque  per  civitates  et  dioceses  supradictas 
el  aiias  uhilibet  conslitutis  aliisque  omnihus  et  singulis,  quorum  interest  vel  intererit.  quosque 
infrascriplum  execucionis  tangit  ne(>ocium  concernit  ac  tangere  concernere  ct  iiiteresse  poterit 
nunc  vel  infulurum.  ad  que  vel  ad  quos  presens  nosler  processus  perveneril  seu  fuerit 
presentatus,  Turibius  eadem  gracia  episcopus  Tudensis  executor  ad  infrascripla  unacum  infra- 
scriplis  nostris  in  hac  parte  collegis  cuin  illa  clausula :  ,,quatenus  vos  vel  duo  aut  unus 
vestrum  per  vos  vel  aliiim  seu  alios"  etc.  a  sede  apostolica  specialiter  deputatus  salutem 
et  sinceram   in   domino  caritalem   et   mandalis   noslris  immo  veriiis  aposlolicis  firiniler  obedire. 

Diidum  literas  apostolicas  executorias  trium  sentenciariim  dilTmilivariiui  necnon  con- 
dempnacioniim   et  taxacionis  expensarum  pcr  tres  reverendissimos  in  Chrislo  palres  el  dominos. 


17 

dominos  sancle  Romane  ecclesie  cardinales  infrascriptos  iina  ciim  qiiahior  inslrumentis  piiblicis 
diclariim  Iriiim  diffinilivarum  et  condempnacinnis  senlencianim  alque  laxacionis  exppnsariim 
in  se  conlinentes  sigiliis  diclorum  reverendissimoruni  iu  Christo  palrum  et  dominorum. 
videlicet  Francisci  sancti  Eustachii  diaconi  et  Permi  tiluli  sancle  Anaslasie  ac  Nicolai  liluli 
sancli  Ciriaci  presbiterorum  sancte  Roniane  ecclesie  cardinaiium  pro  honorabiii  viro  domino 
Wilhelmo  Korlelangen  canonico  ecclesie  Olomucensis  et  conlra  Crucem  Alberli  de  Czirnyn 
prediclnm.  asserenlem  se  perpeluum  vicarium  dicle  ecclcsie  Olomucensis  latarum  et  faclarnm 
vera  bulla  plumbea  ipsius  domini  nostri  ....*)  omni  prorsus  vicio  et  suspicione  carente. 
nobis  pcr  dicluin  dominum  Wilhelmum  Kortelangen  coram  nolario  puLlico  et  teslibus  ad 
hoc  specialiler  requisilis  presentalas  el  per  nos  cum  reverencia  qua  decuit  receplis  nobisque 
deinde  per  diclum  dominum  Wilhelmum  debile  requisilis.  ut  ad  execucionem  ipsarum  procedere 
dignaremnr  iuxla  earundem  conlinenciam  et  tenorem.  Xosque  inler  celera  ipsarum  iilerarum 
aposlolicarum  vigore  in  execucione  ipsa  juxla  .  .  .  earundum  lilerarum  prncedeiites  \\  illielmiim 
ad  percepcionem  eiusdem  annue  pensionis  videlicet  viginti  oclo  marcharum  moravicalium  orossorum 
pragensium  in  quuntum  potuimus  in  scriplis  resliluimus  et  reinlegravimus.  ammonentes  exinde 
dicluin  Crucem  Alberli  et  quemlibct  alium  detentorem  dicle  annue  pensionis  anctnrilale 
predicta  de  eadem  ipsumque  dominum  Wilhelmum  reslilulum  et  reinlegralum  iuxta  iuris 
exig-enciam  defendi  sibique  de  dicla  pensione  annis  singulis,  quousque  causa  proprietalis 
terminala  forel.  sibi  vel  eius  procuralori  pro  eo  integre  mederi.  necnon  de  pensione  sub- 
Iracla  et  florenorum  summis  huiusmodi  pro  dictis  expensis  iuxla  earundem  condempnacinnum 
et  faxacionum  lenores  plenam  et  debilam  salisfaccionem  impendi  mandavimns.  prout  in  eisdem 
lilleris  apostolicis  executoriis  diclis.  inslrumenlis  et  processibus  plenuis  conlinelur.  ac  inter 
cetera  omnes  alios  et  singnlos.  quibus  diclns  nosler  processus  dirigebatur  communiter  vel  divisim. 
auctorilale  aposlolica  qua  fungebamiir  in  ea  parle.  primo  secundo  tercio  et  peremplorio  termino 
ac  monicione  canonica  premissa  requisivimus  et  monuimus  ipsique  nichilnminus  et  ipsnrum 
cuilibet  in  virlule  sancte  obediencie  et  sub  penis  in  dicto  nostro  processu  contenlis  et  inferins 
descriptis.  dislricte  precipiendo  mnndavimus.  qualinus  infra  sex  dierum  spacium  post  noti- 
ficacionem  et  insinuacionem  lilerarnm  aposlolicarum.  inslrumenlorum  et  processus  prediclorum 
sibi  vel  alleri  eorum  faclis,  quoriim  sex  dierum  duos  pro  primo.  duos  pro  secundo  et 
reliquos  duos  dies  ipsis  universis  et  singnlis  pro  tercio  et  peremplorio  tcrmino  ac  monicione 
canonica  prelixiinus  et  assignavimus.  prefatn  dnmino  Willielmo  Kortelangen  de  dicta  annua 
pensione.  proiil  ad  ipsos  el  ipsorum  quemlibet  pertineret.  responderent  inlegre  et  facerent 
ab  aliis.  qiianlum  in  ipsis  essel.  plenarie  responderi.  ipsiimque  dominum  Willielmum  perinil- 
lerent  dicle  annne  possessionis  plena  et  pacilica  possessione  perfrui  ef  gaiidere.  Ac  ipse 
Crux  Alberli  de  prediclis  marchis  a  teuipore  subtraccionis  et  spolii  cilra  perceplis  et  de 
cenlHm  et  triginla  florenis  auri  de  camera  boni  el  iusli  pnnderis.  in  {|iiibus  idem  Crux 
dicto  domino  \N'ilhelmo  senlencialiler  cnndempnalus  eral    noiiiiue   expeiisaruin   in   dicla   causa 


*)   Mehrere    nachfolgeude     Wortt    unleserlich,    da     die     Tinte     durch     den     Einbug    iin     Pergamente 
verwischt  ist. 

3 


18 

per  eundem  dominuin  Wilhelmum  fact:u-uni  necnon  de  dictis  quiudecim  florenis,  pro  prediclis 
litteris  executoriis  exposilis,  infra  cerlum  ferminum  lunc  expressum  eidem  domino  Willielmo 
vel  procuratori  suo  pro  eo  plenam  et  integrani  satisfaccionem  et  solucionem  impendere  et 
exliibere  procuret  realiter  et  cum  efTectu.  Monuimus  insuper  modo  el  forma  premissis  omnes 
et  sin<TuIos  supradictos  cuiscunque  dignitalis,  stalus,  gradus,  ordinis  vei  condicionis  existerent, 
ne  prefato  domino  Wilhelmo  vel  procuratori  suo,  quominus  dictam  annuam  pensionem  cum 
omnibus  iuribus  el  pertinenciis  suis  inlegre  et  pacifice  assequeretur  et  ipsius  possessione 
gauderet  cum  effectu  ac  dictorum  fructuum  perceptorum  ac  viginti  octo  marchas  annue 
pensionis  et  florenorum  auri  summas  predictas  pro  dictis  expensis  ipse  dominus  Wilhelmus 
per  se  aut  procuratorem  suum  libere,  effeclunliter  et  cum  integritate  percipere,  levare, 
exigere  valeret  et  habere,  seu  quominus  omnia  et  singula  supradicla  suum  debitum  conse- 
querentur  effectum,  impedimenlum  aliquod  preslarent  per  se  vel  alium  seu  alios  quovis  quesilo 
colore  direcle  vel  indirecte,  publice  vel  occulte,  nec  ipsura  dominum  Wilhelmum  seu  eius 
procuratorem  super  premissis  aut  in  aliquo  premissorum  impedienlibus  seu  perturbantibus 
darent  seu  daret  auxilium,  consilium  vel  favorem,  sed  in  omnibus  et  per  omnia  mandalis 
et  monicionibus  apostolicis  el  nostris  parerent  integraliler  et  inlendercnt  cum  affectu.  Quod 
si  forte  premissa  omnia  et  singula,  prout  per  nos  ipsis  mandabantur  non  adimplerent,  aul 
aliquid  in  contrarium  facerent  aut  premissis  omnibus  et  singulis  parerent  cum  affectu,  nos 
in  ipsos  ac  omnes  alios  et  singulos.  qui  culpabilis  seu  culpabiles  forent  seu  essent  in  pre- 
missis  aut  in  aliquo  premissorum  impedientes  aut  impedientibus  ipsum  darent  seu  daret 
auxilium,  consilium  vel  favorem  publice  vel  occulte,  prefata  sex  dierum  cauonica  monicione 
premissa  auctoritate  qua  supra  singulariler  in  singulos  in  scriptis  excommunicacionis  et  in 
parochialem  sancti  Mauricii  Olomucensem  et  in  ipsam  Olomucensera  ecclesias  interdicli  sen- 
tencias  in  scriplis  tulimus  et  promulgavimus.  ammotis  a  dicta  annue  pensionis  possessione 
prefato  Cruce  et  quolibet  alio  illicito  detenlore.  No[ebamus  famen  vigore  huiusmodi  processus 
nostri  ipsum  Crucem  super  centum  quadraginta  marchis  moravicalibus  grossorum  pragensium 
predictorum,  super  quibus  ad  instanciara  dicti  domini  Wilhelmi  per  dominum  auditorera 
generalem  curialis  camere  aposlolice  fuit  et  exlitit  processum,  prout  de  hoc  per  literas  el 
acla  dicli  domini  auditoris  liquet  et  nobis  erat  facta  plena  fides,  nioneri.  irapefi  seu  quo- 
niodolihel  iiiolcslari:  nichiloininus  lainen  pro  reslilucione  et  reintegracione  dicte  annue  pensionis 
videlicet  virginti  octo  marcharum  moravicalium  grossorum  pragensium  ac  quindecim  florenorum 
auri  de  camera  racione  lilerarum  aposlolicarum  excculoriarum  ac  nostri  proccssus  ac  aliorum 
perceptorum  et  expensarum  per  diclum  dominum  Wilhelinum  inposlerum  faciendarum  necnon 
per  ipsum  Criicem  percipiendorum,  ipsum  processum  extendi  volumus  et  iu  siio  robore  per- 
inanere,  quibusdain  suhdclegalis  noslris  vices  noslras  super  hiis  committentes,  quousque  illas 
ad  nos  revocaremus,  nobis  potcstate  procedendi  nichilominus  in  premissis,  prout  hec  omnia 
et  singula  et  eciam  alia  in  eodem  processu  nostro  desuper  facto  el  in  publicara  forinam 
redacto  nostroque  sigillo  munito  pleniiis  conlincnlur.  El  licet  prefatus  processus  noster  ac 
moniciones  et  mandata,  execuciones  et  sentencie  et  alia  contenla  in  eodem  prefato  Cruci 
principali  occupatori  el  delentori  dicte  annue  pensionis  intimata  et  iiotiDcata  exliterint  ef  ad 


19 

eius  noticiam  devenerint  et  requisilus  fuerit  idem  Crux  in  Romana  curia  personaliter  appre- 
hensus.  ut  ipse  possessionem  dicte  annue  pensionis  liberam  ef  expedilam  ac  vacuam  dicto 
domino  Willielmo  canonico  infra  terminum  in  diclo  noslro  processu  conlcnlum  dimitterel 
realiter  et  cum  elTectu,  ac  ab  ipsius  occupacione  et  detencionc  et  percepcione  infra  eundem 
terminum  cederet  et  cessaret  sibique  de  annua  pensione  ac  fruclibus  perceplis  et  expensis 
prediclis  ipse  Crux  salisfaceret,  prouf  de  hiis  in  inslrumenlis  publicis  inde  confeclis  et  coram 
nobis  produclis  liquidius  apparel.  et  snbsequenter  insinuacione  el  notificacione  factis  ferminique 
prefixione  et  assiornacione  in  diclo  noslro  processu  contenlis  stante  et  durante.  quamquam 
ipse  Crux  coram  nobis  personaliter  constitutus  exposuerit  et  protestatus  fuerit  et  dixerit. 
quod  mandatis  aposlolicis,  monicionibus  et  preceplis  obedivisset  et  exlunc  in  antea  obedirel 
et  obedire  vellet,  ipsam  possessionem  dicte  annue  pensionis  dimitleret  et  extunc  de  presenti 
liberam.  vacuam  et  expeditam  dicto  domino  Wilhelmo  Kortelang^en  omnino  dimisit.  et  nichil- 
ominus  ipse  Crux  ad  sancta  dei  evangelia  sacrosanctis  scripluris  corporaliler  manulaclis  et  in 
manibus  noslris  iuramentum  preslitit.  quod  dictum  dominum  Wilhelmum  vel  procuratorem 
seu  procuralores  suos  pro  eo  in  aliquo  super  dicta  annua  pensione  et  eius  possessione 
in  nullo  moleslaret  et  neque  per  se  A^el  alium  seu  alios  pro  eo  in  antea  moleslare  vellet 
verbo  vel  in  scriplis  directe  vel  indirecte.  jure  vel  de  facto.  publice  vel  occulte,  sed  in 
omnibus  et  per  oninia  observare  ef  inviolabiliter  huiusmodi  sibi  mandata  adimplere.  Ipse 
tamen  Crux  sprelis  litteris  apostolicis  executoriis,  monicionibus.  mandalis.  sentenciis  el 
execucionibus  memoratis,  ipsi  domino  Wilhelmo  Kortelang-en  minime  de  huiusmodi  annua 
pensione  pcrceptis  et  expensis  supradicfis  satisfacere  seu  salisfieri  procurare  conlra  premissa 
veniendo  curavit.  prout  idem  dominns  Wilhelmus  nobis  legilimam  fecit  fidem.  Propter  quod 
non  fuif  nec  est  dubium.  Crucem  Alberli  de  Czirnyn  anledictum  el  alios  inobedientes  et 
rebelles  supradiclos  excommunicacionis  sentenciam  incurrisse.  Ef  deinde  fuimus  per  prefafum 
dominum  Wiihelmum  Korfelangen  canonicuni  cum  instancia  debifa  requisili.  ut  ad  ulleriorem 
execucionem  procedcre  et  dictum  noslrum  processum  conlra  prefatum  Crucem  ipsiusque  in 
hac  parte  adherentes  fautores  et  rebelles  ag-gravare  sibique  lilteras  ag-gravatorias  super  hoc 
decernere  et  concedere  dignaremur.  Exigit  igitur,  ut  perversorum  audacia  unica  pena  non 
contentorum  cum  crescenle  conlumacia  crescere  debeal  et  pena.  prouf  vires  attribute  nobis 
poteslalis  exposcunl.  auxilianle  domino  debite  refrenelur  et  ledalur.  prediclum  processum  et 
sentencias  per  nos,  ut  premittitur,  contra  prefatum  Crucem  et  quoscunque  alios  in  hac  parte 
contradictores  et  rebelles  latas  et  promulgalas  iuxta  vires.  formam  et  tenorcm  literarum 
apostolicarum  predictarum  nobis,  ut  premillilur  directarum,  duximus  aggravandum  et  tenore 
presentium  aggravamus  in  hiis  scriplis.  Id  circo  auclorifafe  aposfolica.  qua  fiingimur  in  hac 
parte,  vos  omnes  et  singulos  revcrendos  pafres  et  dominos  archiepiscopum,  episcopos. 
abbates,  priores  ....  omncsque  alios  viros  ecclesiasficos  supradiclos  et  veslrum  quemlibet 
tenore  prcsencium  primo,  secundo,  tercio  et  pcrcmpforie  requirimus  et  monemus  communifer 
et  divisim  vohisque  et  vesfrum  cuilibet  in  virlute  sancte  obediencie  et  sub  penis  infrascripfis 
dislricfe  precipicndo  mandamus.  salva  tamen  moderacione  infrascripfa  circa  predicfos  archi- 
episcopum  et  episcopos.  quatenus  statim  visis  presenlibus  infra  sex  dies,  postquam  pro  parfe 

3* 


20 

dicli  (lomini  Wilhelmi  KorleIan<ren  fueritis  reqiiisili  seu  alter  veslrum  fueril  requisilus.  dictani 
requisicionem  immediate  sequentes  ....  prefatum  Crucem  Alberti  ac  alios  contradiclores 
quoslibet  et  rebelles  in  hac  parte,  ex  parte  noslra  ymmo  verius  apostolica  moneatis,  quos 
eciam  fenore  presencium  requirimus  et  monemus  coniunctim  et  divisim,  qualenus  infra  quin- 
decim  dies  a  lemporc  publicacionis,  monicionis,  nolificacionis  et  insinuacionis  per  vos  vel 
veslrum  quemlibet  ipsis  et  eorum  ajteri  factis  computando  ....  ut  adhuc  processibus,  sen- 
tenciis  et  mandalis  noslris  realiter  et  cuni  elFectu  pareant  et  intendanl,  pareat  et  intendat, 
prout  ipsos  et  eorum  quemlibet  eadem  mandata  et  processus  concernunt  et  concernere 
poterunt  et  ab  impedimentis  et  malefaccionibus  dicto  domino  Wilhelmo  factis  et  illalis 
desislat  el  desistat  (sic).  sibi  de  perceplis  et  expensis  prediclis  intcgraliter  satisfaciant  et 
quilibet  eorum  satisfaciat  et  satisfieri.  in  quanlum  in  eis  est  el  ad  eos  et  quemlibet  ipsorum 
pertinet,  infra  predictos  quindecim  dies  proximos  procurelis.  Alioquin  si  huiusmodi  noslris 
mandatis  ymmo  verius  apostolicis  infra  quindecim  dies  predictos  non  paruerint  scu  parueril 
realiter  cum  effectu,  prefatum  Crucem  Alberti  omnesque  alios  et  supradiclos  rebelles  el 
inobedientes  in  ecclesiis  vestris  et  capellis  et  aliis  locis  publicis  quibuscunque,  de  quibus 
expediens  fuerit,  infra  missarum  solemnia  fidelis  populi  cliristiani  multiludine  copiosa  ad  divlna 
congregata  alta  et  inteHigibili  voce  et  in  niaterna  linqua  excommunicalum  et  aggravatum 
ex  parte  nostra  ymmo  verius  apostolica  publice  nuncietis  et  per  alium  seu  alios  denunciari 
faciatis  singulis  diebus  dominicis  et  festivis,  campanis  pulsalis  et  candelis  acccnsis  ac  demum 
extinctis  et  in  ipsius  malediccionem  in  terram  proiectis,  decantantcs  in  laudem  dei  psalmum  : 
„Deus  laudem  meam  ne  tacueris  etc.  cum  antiphona :  „Media  vita  etc,  quem  et  quos  nos 
eciam  tenore  presencium  sic  oxcommunicatum  et  excommunicatos,  aggravalum  et  aggravalos 
denunciamus.  Inhibenles  quoque  vobis  omnibus  et  singulis  predictis  el  aliis  Christi  lldelibus, 
quibus  nos  eciam  prescncium  tenore  sub  prefala  excommunicacionis  pena  inhibemus,  ne  quis 
eisdem  excommunicatis  ct  aggravatis  seu  eorum  allero  durantibns  huiusmodi  sentenciis  com- 
municet  seu  communicenl  vcrbo,  cibo,  potu,  foro,  molendiuo,  empcioue,  vendicione,  invita- 
cione,  consilii  vcl  auxilii  presticione  vel  agros  colendo  seu  quavis  alia  communione  a  lege 
vel  a  cauone  concessa;  contrarium  vero  facienles  senlencie  excommunicacionis  ipso  faclo 
volumus  subiacerc,  quam  conlra  cos  exnunc  prout  cxlunc  et  extunc  prout  exnunc  ferimus 
in  hiis  scriptis  et  eciam  promulgamus;  uxores  vero  eorum  et  ipsorum  familiani  extra  ecclesias 
veslras  teneatis,  eas  nullatenus  ad  divina  admitlendo  nec  ecclesiastica  sacrameuta  eis  minislrando. 
Et  ut  magis  verecundi  ct  despecli  et  erubescencia  confusi  ac  ad  gremium  saucte  niatris  ecclesie 
cicius  redire  festinenl  et  redire  cogantur,  loca  et  ccclesias,  in  quibus  et  in  quorum  parochiis 
dicti  sint  excommunicali  et  aggravati  ac  dictus  sit  excommuuicatus  et  aggravatus,  morem 
Irabunt  larem  vel  domicilium  habuerinl  et  ad  eos  quomodolibet  spectantem  et  spectancia, 
el  presertim  parochialem  sancti  Mauricii  Olomucensis  el  Olomucensem  ecclesias  supradictas 
continuo  ecclesiaslico  supponimus  interdiclo  in  hiis  scriplis,  quod  ibideni  continuo  volumus 
observari,  donec  dicti  cxcommunicali  el  aggravati  deo  et  nobis  de  conlemptu  mandali  apostolici 
et  dicto  domino  VVilhclmo  de  dictis  perceplis  et  florcnorum  summis  pro  dictis  expensis  dictus 
Crux    satislecerit,  ut  prefertur,  ac    benelicium  absolucionis  meruerit    obtinere.    In    aliis    vero 


21 

locis  qiiibiiscunqiR'.  iid  qiie  ipsos  ot  eorum  quemlibel  devenire  vel  per  que  eos  et  eorura 
quemlibet  transire  conligerit,  quanidiu  ibidein  fuerint  seu  fuerit  eorum  aiiquis  el  post  triduum 
eius  vel  eorum  aut  alicuius  eoruni  abinde  recessum  volumus  penitus  cessari  a  divinis.  Quod 
si  forte  vos  revercndi  patres  archiepiscope  et  cpiscopi  el  specialiter  vos  reverende  pater 
domine  episcope  Olomucensis  vel  aliqui  aut  aliquis  vestrum  iii  presenti  ncgocio  processus 
huiusmodi  transgressores.  conlradiclores.  transgressor  vel  conlradictor  fuerilis  vel  fuerit 
reperlus,  prout  ad  vos  el  veslrum  quemlibet  presens  noster  processus  dirigitur  et  vos 
concernit  aut  concernere  poterit  iuxta  requisicionem  dicti  domini  Wilhelmi  seu  procuraloris 
eiusdem  vel  contra  ipsum  vel  eius  tenorem  publice  vel  occulle  direcle  et  indirecle  aliquid 
attemptaveritis  vel  aliquis  vestrum  attemptaverit  per  vos  vel  alium  seu  alios,  extunc  vobis 
ob  ponlificalium  dignilalem  reverencias  merito  deferentes.  vobis  et  vestrum  cuilibet  premis- 
sorum  inobedienti  et  dictis  nostris  inandatis  ymmo  verius  apostolicis  noii  parenli.  dicla  sex 
dierum  canonica  monicione  premissa.  exnunc  prout  extunc  et  extunc  prout  exnunc  ingressura 
ecclesie  interdicimus  in  hiis  scriptis.  El  si  huiusmodi  interdiclum  per  alios  sex  dies.  pre- 
fatos  sex  immediate  sequentes  sustinueritis  vei  suslinuerint  aut  suslinueril  aliquis  vcstrum, 
dicta  canonica  monicione  premissa  vos  et  vestrum  quemlibet  inobedienles  et  inobedientein  .  . 
.  .  .  in  eisdem  suspendimus  a  divinis.  Veruin  si  prefatas  inlerdicli  et  suspensionis  sentencias 
per  alios  sex  dies,  prefatos  duodecim  immediate  sequentes  suslinuerilis  vel  suslinuerint 
animo  vel  animis  indurato  vel  induralis,  quod  absit,  dicta  canonica  monicione  premissa  in 
vos  et  veslrum  quemlibet  ac  quoscunque  alios  superius  noininatos  generaliter  vel  specialiter 
inobedientes  excommunicacionis  senlenciam  in  hiis  scriplis  ....  ferimus  et  eciam  promul- 
gamus.  Absolucionem  vero  omnium  et  singulorum,  qui  prefatas  noslras  sentencias  vel  earum 
aliquam  incurrerint  quoquo  inodo.  nobis  vel  superiori  nostro  tantuminodo  reservamus.  In 
quorum  oinnium  el  singulorum  tesliiiioiiiuni  preinissorum  presentes  aggravacionis  litleras  seu 
presens  publiciini  inslrumenlum.  huiusmodi  noslram  aggravacionem  in  se  conlineiitem  vel 
continens.  per  Henricum  Henrici  nolarium  publicum  iufrascripliim  scribi  et  publicari  nian- 
davimus  nostrique  pontilicalis  sigilli  iussiimis  appensione  muniri.  Dalum  el  actum  Rome  in 
hospicio  habilacionis  nostre  sub  anno  a  nativilale  domini  millesimo  Irecentesinio  nonagesimo 
primo,  indiccione  qiiarla  decima.  die  sabbali  oclava  niensis  Aprilis.  poiitificalus  sanctissiini  in 
Christo  patris  et  domini  noslri  doniini  Bonifacii  divina  proxidencia  pape  IX.  supradicti  aniio 
secundo.  Presentibus  ihidem  honorahilibus  viris  doininis  Andrea  de  Gewicz  Pragensis  et 
Wissegradensis  ecclesiarum  canonico,  Philippo  plebano  in  Straska  Olomucensis  diocesis 
et  Nicoiai  Theoderici  de  Kelthelaw  clerico  Wralislaviensis  diocesis  reclore  parochialis  ecclesie 
sancte  Marie  opidi  Wladislaviensis.  Wladislaviensis  diocesis.  teslibus  lide  (lijiuis  ad  premissa 
vocalis    specialiter  et  rogatis. 

Et  ego  Henricus  Henrici   ....  publicus  nolarius  etc. 

fOriK.    Perg.    h.   Sig.   iibgerissen   ini    Olin.    Cap.    .\rcliive.) 


22 


Papst  Bonifaciits  IX.  heslatigt  dem  Abte  z-u  Btecnot  das  Becht,  die  Prioren  in   Raigern. 
Polifz-  nnd  Braunau  z-u  ernennen.   Dt.  Rom  8.   April  1391. 

Ifonifaciiis  episcopiis  serviis  servorum  dei  dileclis  filiis  abbati  et  conventiii  mona- 
sterii  Brewnoviensis  propo  Pragam,  ordinis  sancli  Benedicti,  salutem  et  apostolicam  bene- 
diccionem.  Honeslis  et  bumilibus  suplicum  volis  libenter  annuimus  illaque  favoribus  prose- 
quimur  opportunis.  Sane  pelicio  pro  parte  veslra  nobis  nuper  exbibila  conlinebat,  quod  in 
Regrad,  Policz  et  in  Brumow  prepositure  alias  prioralus  nuncupate  dicli  ordinis,  Pragensis 
et  Olomucensis  diocesis  fuerunl,  prout  sunl,  eidem  veslro  monaslerio  et  abbali  ipsius  monasterii 
pro  tempore  exislenli  pleno  iure  subiecte,  consueverunlque  regi  et  gubernari  ac  de  presenti 
reguniur  et  gubernanlur  per  monachos  vestri  monaslerii.  qnodque  abbas  dicti  veslri  monaslerii. 
qui  est  pro  tempore,  prcpositos  et  priores  prepositurarum  et  prioratuum  predictorum  ac 
vicarios,  qui  pro  lempore  in  preposiluris  seu  prioralibus  supradiclis  deserviunt,  qui  quidem 
vicarii  monacbi  duntaxat  dicli  monaslerii  esse  consueverunl,  pro  solo  nutu  et  libera  volunlate 
instiluit  et  deslituit  ac  insliluere  et  deslituere  consuevit  a  tempore,  cuius  contraria  non 
existit.  Quare  pro  parte  vestra  nobis  fuit  humililer  supplicatum,  ut  premissa  auclorilalc  apo- 
stolica  confirmare  de  benignilatc  apostolica  dignaremur.  Nos  igilur  huiusmodi  supplicacionibus 
inclinali  premissa  anctorilate  aposlolica  tenore  presencium  confirmamus  et  presentis  scripli 
patrocinio  communimus.  Nulli  ergo  omuino  hominum  liceat  hanc  paginam  noslre  confir- 
macionis  et  commnnicionis  infringere  vel  ei  ausu  temerario  conlraire.  Si  quis  autem  hoc 
altemptare  presumpseril,  indignacionem  oninipotentis  dei  et  beatorum  Petri  el  Pauli  apo- 
stolorum  eius  se  noverit  incursurum.  Dalum  Rome  apud  sauclum  Petrum  sexto  idus  Aprilis 
pontificatus  nostri  anno  sccundo. 

(Orig.     PerR.    im    Arch.    des   Kl.   BfeviKiw;   abgedr.   bei   Ziegelbauer    Historia   etc.  p.    292.) 


iii. 

Der  Cardinal  Marinus    beslatigt  dem  Brucker  Abte  Zdenko  die  Zaldung  gewisser  Gelder 

und    hefreit  ihn     ron     der    E.TCommunication,     in    die    er   wegen    Nichtz,ahiung    derselben 

gefallen  war.  Dt.   Rom  20.   April  1391. 

ITliirinus  miseracione  divina  sancte  Marie  nove  diaconus  cardinalis  domiiii  pape 
camerarius,  universis  et  singiilis  presentes  literas  inspecliiris  saliilem  in  domino.  Universilati 
vestre  nolumfacimus  per  presentes,  quod  venerabilis  pater  dominus  fraler  Sdenko  abbas 
nionasterii  Lucensis,  Premonslralensis  ordinis,  Olomucensis  diocesis,  pro  parte  parlis  sui 
communis  servicii,  in  quo  camere  aposlolice  sub  cerlis  penis  et  scnlenciis  racione  dicli  sui 
monasterii  exlilil  efficaciter  obligalus,  ocluaginla  llorenos  aiiri  de  camera.  solidos  Iriginla  oclo. 
denarios  qiiiiH|iii'  el  obolum  mouele  Romane  nobis  et  pro  parle  parlis  qualiior  miniiloriim 
serviciorum    consuetorum    debitoruui  pro  familiaribus   et  officialibiis  dicli  domini  noslri  pape, 


33 

in  quibus  similiter  exlitil  obligalus,  tri<riula  siniiles  llorenos,  solidos  Iriginla  octo  el  denarios 
sex  dicte  nionele  Romane  clericis  camerc  apostolice  proprio  eorum  et  aliorum  familiarium 
el  officialium  dicti  domini  noslri  pape  nomine  recipientibus,  per  manus  Iionorabilium  virorum 
dominornm  Wenceslai  in  Frawleyns  et  Wenceslai  in  Iglavia  parrocliialium  occlesiarum 
rectorum.  Olomucensis  diocesis,  die  data  presencium  solvi  fecit  realiter  cum  effeclu.  De 
quibus  sic  dalis  et  solutis  diclum  venerabilem  palrem  fratrem  Sdenkonem  abbatem  eiusque 
heredes  et  successores  el  dictum  suum  monasterium  tenore  presencium  quitamus,  absolvimus 
el  eciam  liberanius.  ipsumque  ab  excommunicacionis  sentencia,  quam  incurril  propler  moram 
solucionis  dictorum  communis  et  quatuor  minutorum  serviciorum  non  lacte  termino  consliluto 
el  a  realu  periurii  et  aliis  penis  et  sentenciis,  quas  propterea  incurril.  tenore  presencium 
absolvimus  et  reddimus  absolulum.  secum  super  irregularilale,  si  quam  proplerea  incurril 
se  divinis  ofticiis  immiscendo,  non  tamen  in  contempUim  clavium.  misericordiler  dispcnsantes. 
In  quorum  tfstimonium  presenles  litteras  fieri  et  sigilli  nostri  camerariatus  olTicii  iussimus 
appensione  muniri.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  sub  anno  domini  millesimo  trecen- 
lesimo  nonagesimo  primo,  indiccione  quarladecima,  die  vicesima  sexta  mensis  Aprilis,  ponti- 
licalus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape 
noni  anno  secundo. 

(••rig.   Perg.   mit   anliaug.    verletztem    Sig.   ini    mShr.    Laude.s-Arcliive.    Art.      IJruc.k    lit.   B, 
Nro.    19/b.)  ,,. 

21 

Markgraf  Jodok  rerleiht  drr  Stadt  (lodinf/  dai^  freie  Testirunrjsrecht.  Dl.   Briinn  7.  Mai  1391. 

Jodocus  dei  gracia  marcbio  et  dominus  Moravie  nolum  lacimus  tenore  presencium 
universis,  quod  volentes  bonum  slatum,  commodum  et  profectum  in  opido  nostro  Giiding' 
alias  Hodonyn  inslaurare,  ut  cominunilas  et  respublica  ibidein  per  auxilium  gracie  nostre 
possit  in  bonorum  uberlate  dilalari  et  fideles  noslri  siibditi  cives  el  incole  ibidem  in  Goding 
per  graciam  nostram  consolali  valeanl  de  die  in  diein  pro  eorum  ulilitale  tanto  fervencius 
laborare,  eisdem  incolis  et  universis  subdilis  in  Goding  buiusmodi  graciam  el  prerogalivam 
recimus  specialem,  ul  ipsi  cuin  bonis  eorum  mobilibus  et  immobilibus  possint  disponere  pro 
eorum  voluntate.  In  casu  vero,  ubi  aliquis  eoruin  preventiis  morte  nihil  cum  bonis  suis 
disposuissct  nec  heredes  legitimos  post  se  reliquisset,  tiinc  eiusdem  hominis  sic  defunli  bona 
iiniversa  super  propinqiiiorein  amiciim  absque  omiii  impedimento  devolvenliir.  Expresse 
ciecernenles,  quod  in  huiusmodi  jure  ipsis  per  nos  graciose  sic  concesso  nulliis  oflicialium 
iiostrorum  aut  alius,  qui  cosdem  homines  lenueril,  presumat  aul  debeat  quovis  modo  inipedire, 
sicut  indignacionem  noslram  talis  cupit  gravissimam  evilare.  Presencium  sub  noslro  appenso 
sigillo  lcslimonio  literarum.  Datuin  Brunne  anno  doniini  inillesimo  Irecentesimo  nonagesimo 
primo,   dominica   proxima   post   festum   asceiisionis  dominice. 

(Auf  derPlicatur  :  Ad  miHidatuui  douiiui  uuircbiouis  Juliaiiued.  —  Orig.  Perg.  Ii.  Sig.  iu  Godiiig.) 


24 

28. 

Milcolaiis   Bischof  von  Olmiilz-  rersichert  Kunz-  ron  Smola   den  Anfall  des  Dorfes  ISemcilz. 

Dt.  Mirau    24.  Juni  1391. 

\%  ir  Niclas  etc.  bekennen,  das  wir  iinserm  liehen  Ciinczen  voni  Smalh  durch  gelreue 
dinste  vville,  die  er  uns  und  unserm  bischlum  zu  Oiomucz  gelrculich  g-elan  hal  und  lege- 
lichen  M,  unsere  recht,  die  wir  von  anevalles  wcgen  gehaben  mogen  odir  mochlen  nf 
dem  leipgedingen  der  ersanien  frawe  Sbinken  elwenn  Peczen  von  der  Warte,  nu  herr 
Henrich  von  Tepencz  elichin  wirlinne,  in  dem  ganzen  dorfe  zn  Nympcicz  und  seinen  zuge- 
horungen  etc.  gegeben  und  vorschriben  haben,  geben  und  vorschreiben  in  krafl  dicz  briefes 
also,  ab  die  egenannle  Sbinke  stirbet.  die  weile  wir  bischof  zu  Olomucz  sein.  das  der 
egenannle  Cuncze  das  egenannte  dorf  Nympczicz  und  was  dozn  gehoret.  als  das  denn  von 
der  egenannlen  Sbinken  lot  an  uns  derslirbet  und  gevellef,  von  uns  zu  rechtem  mannlehen 
emphaen  und  dieselben  guler  haben,  halden  und  besiczen  sulle  als  mannlehens  recht  isl  in 
unserm  bischtnm  zu  Olonuicz,  an  hindernisse  und  alles  geverde.  Mit  urkund  etc.  Der  geben 
ist  zu  Meravv  noch  Cristes  geburt  dreizchnhundert  jar  und  dornach  in  dem  ein  und  nenn- 
zigisten  jare  an  sant  Johans  tag  unseres  herren  tauffer. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.   p.    69.) 

20. 

Eroffnnnfj  des   Olmiltzer  Landrechles.   Dt.   nach  dem   24.   Juni  1391. 

Anno  domini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo  primo  post  beali  Johannis  Baptiste 
colloquium  dominorum  est  celobralum  prcsidentibns  officialibus  Jescone  diclo  Pnsca  de 
Cunstal  camerario.  Sulikone  de  Konicz  czudario  ct  Jescone  canonico  Brunensi  notario,  el 
presentibus  illnstrissimo  principe  domino  Jodoco  marchione  et  domino  Moravie,  Benessio  de 
Crawar,  Erhardo  de  Cnnstat.  Sliborio  de  Czimburg,  Sdenkone  et  Jeskone  de  Stcrnberg 
alias  de  Luckow,  Pelro  de  Slernberg.  Pelro  et  Laczkone  de  Crawar,  Wilhelmo  de  Pernslein, 
Tassone  de  Bozkovvicz,  Jaroslao  de  Mezericz,  Smylone  de  Lesnicz,  Jarossio  de  Hwyezdlicz, 
Wankone  de  Bozkowicz,  duobus  fralribus  de  Lclhowicz,  Alberto  de  Zlin,  Wilhelmo  et 
Czenkone  fratribns  de  Luczka,  Benessio  et  Budissio  fralribus  de  Quassicz,  Benessio  de 
Deblin  et  slrcnnis  Pawlicone  de  Ewlenburg,  Wockone  de  Holnstein.  Wznalha  Hechl  de 
Rossicz,  Ulrico  dicto  Hecht  el  aliis  quam  pluribus  fidedignis. 

(Olm.   LandoBst.    p.    18,S.) 

30. 

Sikolmis   liischof  ron    Olmiitz-  f/cslattet.  dass  die  Brilder  Jaros  und  Jantic.  genannt  Ku&el, 
ihren    Lehensbesitz  in   Biskupitz  rerkaufen.    Dt.    Olmiitz-  28.   Juni  1391. 

W  ir  Xiclas  ctc.  bekennen  elc.  das  fur  uns  kumen  sein  Jarosch  iiud  Janacz  gebrndere 
genannt   Kuzel  von  Bielowicz,  unsere   lieben  gelreuen  nnd  haben  iins  zii  wissen  gelan,  das 


25 

sie  das  dorf  Biscupicz  und  einen  hof  doselbst  und  was  dorzu  gehoret.  die  von  uns  und 
unserni  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechlem  mannlehen  ruren  etc.  vorkauft  haben  recht  und 
redlich  vor  eine  genannte  summa  geltes  Cunaschen  unserm  diener  und  liehen  ffetreuen  und 
reichten  im  uf  in  unsere  hende  die  eg-enannten  outer  dorf  und  hof  zu  Biscupicz  und  was 
dorzu  ffehoret  als  mannlehens  recht  ist  und  baten  uns  die  egenannten  bruder  Jarosch  und 
Janacz.  das  wir  zu  sulchem  kaufe  und  ufreichuno^e  derselben  guter  etc.  unser  g-unst  und 
willen  geben  und  dieselben  guter  etc.  dem  eirenannlen  Cunaschen  zu  rechtem  mannlehen 
geruchten  zu  leihen.  Des  haben  wir  etc.  zu  sulchem  vorgenannten  kaufe  und  ufreichunge 
ufgenommen  und  also  die  vorgenannten  guter  und  wos  dorzu  gehorel  dem  egenannten 
Cunaschen  vorliehen  und  vorleihen  mit  rechter  wissen  und  niil  crafl  dicz  briefes  im  und 
seinen  lehens  erben  zu  rechtem  lehen  zu  halden,  zu  haben  und  als  lehensrecht  ist  gerulich 
zu  besiczen.  unschedlich  uns  und  unserm  bischlum  zu  Olomucz  an  unserm  gewonJichen 
dinste  und  rechte.  Des  seint  gezeuge  Bernhard  Hecht  von  Schuczendorf.  Erhart  von 
Meraw  ritter.  Cunczo  vora  Smalh.  Jost  von  Wolfsberg-  und  viele  andere  unsere  lieben 
getreuen.  die  dobei  woren.  Mit  urkund  etc.  der  geben  ist  zu  Oiomucz  nach  Cristes  geburte 
dreizehn  hundert  jar  und  dornoch  in  dem  ein  und  ueunziL^^islen  jare  an  der  mitwoche  noch 
sante  Johannes  tag  unseres  herren  teufer. 

(Kremsierer  Lehensquateru   II.   p.    93.) 


31 

Benes  con   Dettnifz-   hekennt.   dnss  er   deii  Augustinern    in    Geiritscli    1(1    Scliock    (iroschen 
schuldig    sei.    Dt.   2.  Juli  13!)1.  s.   I. 

i^os  Benessius  de  Dyelynicz  dictus  de  Waldensten.  nostris  cum  heredibus  debilor 
principalis  et  dominus  Wanik  de  Goldycz  ^dictus  de  Zampach.  necnon  domina  Anna  dicta 
de  Waldensten  sua  legittima  conthoralis.  fideiussores  recognoscimus  tenore  presenciuni  imi- 
versis:  nos  teneri  et  obligari  in  decem  sexagenis  grossorum  pragensium  veri  ac  legittimi 
census  religiosis  fratribus  monasterii  in  Gyewyczek  ordinis  fratrum  heremilarum  sancli 
Augustini.  Quem  quidem  censura  pretactum  promiltimus  bona  noslra  fide  sine  dolo  predictis 
fratribus  a  die  nativitatis  domini  nostri  Jesii  Christi  proxime  venlura  uno  anno  evoluto  in 
bonis  non  oblisralis  dare  et  deterrainare  et  a  dala  presencium  usqiie  illud  tempus  in  quolibel 
feslo  sancli  Galli  confessoris  quinque  sexagenas  grossorum  et  in  feslo  sancti  Georgii  lotidem 
promitlimus  bona  nostra  fide  et  sine  dolo  solvere  dictis  fratribus  pecunia  cum  parala.  Quod 
si  non  fecerimus.  ut  premillilur.  exlunc  quicuraqiie  ex  nobis  per  dictos  fratres  monitus  fuerit 
debebit  et  tenebitur  sub  puritale  obligacionis  predicte  duos  honestos  et  discretos  clientes 
quemiibet  cura  uno  equo  statuere  in  civitate  Gewyczek  apud  honestum  hospitem  per  prefatos 
fratres  osfensiim.  verum  ac  debitum  obslagium  perau-endum  et  abinde  nullafeniis  exituros. 
donec  pecunia    capitalis  cem    censu  prediclo  el    danipnis    exinde  venienlibus  per  nos  fuerint 

4 


26 

plenarie  persolula.  la  cuius  rei  leslinionium  sigilla  noslra  de  certa  nostra  sciencia  presen- 
tibus  sunt  appensa.  Datum  die  dominico  proximo  pust  octavam  Johannis  Baptiste.  anno 
domini  miilesimo  trecentesimo  nonagesimo  primo. 

(Orig.   Perg.   3   h.   Sig.   ini   Archive   des   Klosters   s.   Thomas   in  Altlnuiin.) 


.\ikolaufi  Bischof    roii   Olmiilz   (jesiatlet.    dass  Mixik    Liska    seiiieii    Lebeiisbesitz-    in    Vjezd 
dem     Mariiiiard    roii    Modritz-    rerkaiife.    Dl.    Oliiiiitz-  5.   Jiili     1391. 

W  ir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  komen  ist  Mi.xico  Liska  von  Hen- 
drziechow  unser  lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  gelan.  das  er  funftbalbe  lehen  erbes. 
zwene  undersessen  odir  huiden.  einen  garten  gelegen  zu  Ugesd.  die  von  uns  elc.  zu 
rechlem  mannlehen  ruren.  vorkauft  habe  etc.  umb  vierzig  niark  grosser  pfennige  prager 
munze  und  merherischer  zal  3Iarquarden  von  3Iodricz  etc.  und  reichte  im  uf  in  unser 
hende  die  vorgenannten  ffuter  als  mannlehens  recht  ist.  Und  bat  uns  der  egenannte  Mixico 
Liska.  das  wir  zu  sulchem  kaufe  und  ufreichunge  derselben  guter  unsre  gunst  und  willen 
geben  und  dieselben  dem  egenannten  Marquarden  von  31odricz  zu  rechtem  mannlehen 
Sfemchten  zu  leihen.  Des  haben  wir  etc.  als  ein  Bischof  zu  Olomucz  rechfer  lehenherr 
der  obirenannten  guter  zu  suichem  vorgenannten  kaufe  und  ufreichungen  derseiben  guler 
unsern  iruten  willen  und  gunst  gegeben  elc.  und  alle  die  vorgenannten  guter  dem  egenannten 
3Iarquarden  von  3Iodricz  vorliehen  und  vorieihen  etc.  und  vorzeihen  uns  auch  unsers  rechten. 
als  wir  von  anefalles  wegen  zu  denseiben  guten  haben  oder  gehaben  mochten.  unschedlich 
doch  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomucz  an  unserm  gewonlichen  dinste  und  rechte.  Des 
sein  gezeuge  die  herrn  Heinrich  von  Fullenstein.  3Iarquard  von  Wolfsberg.  Bernhard  Hecht 
von  Schuczendorf.  Erhard  von  3Icraw  rilter.  Cuncze  von  Smalh  etc.  3Iit  urkund  etc.  Dalura 
Olomucz  anno  doniini  3I°CCC  nonagesimo  primo  feria  quarta  post  Procopii. 

(Kremsierer   Leheusquatem   II.   p.    '6.) 

lili. 

Markf/raf  Jodok  uiid  Biscliof  Sikolaus  roii    Olmulz-  legeii  deii  Streit  z-wisc/ieu  dem  Olmiifzer 
Kajiitcl  und   dem  Herz-oge  roii    Troppau.   \ikolaus.    bei.   Dt.    Olmiitz-   7.   Juli    1391. 

Aos  Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominiis  3Ioravie  et  nos  Xicolaus  eadem  irracia 
Olomucensis  episcopus  arbitri.  arbitratores  et  amicabiles  compositores  inter  illuslrem  prin- 
cipem  dominum  Nicolaum  ducem  Opavie  et  Olomucense  capitulum  in  maleria  dissenciouis 
pro  dampnis  hominibus  ecclesie  Oiomucensis  illalis  el  aliis  conlroversiis  inter  eos  ex  aliquibus 
causis  subortis.  animo  deliberato  ac  de  certa  nostra  sciencia.  matura  deliberacione  super  eo 
habila    pronunciamus,    declaramus,    arbitramur,    ut    omnes    displicencie    inter    eos    quacunque 


27 

racione  suborte  totaliter  sint  sopite.  Iteni  quod  per  totnm  ducatum  suum  et  dominium  omnibus 
officialibus  suis  et  subditis  precipial.  ut  bomines  capituli  Olomucensis  ad  fora  civifatum.  opi- 
dorum  et  quorumcnnque  aliorum  locorum  permittant  venire  et  eoriim  neg-ocia  liberaliter 
exercere  et  ipsos  circa  jura  et  liberlates  eorum  iuxta  antiquam  consuetudinem  teneat  et 
conservet.  Item  quod  in  bonis  Olomncensis  capituli  de  cetero  nullas  staciones  faciat.  neque 
dampna  inferrat  seu  noceat  hominibiis  et  subditis  capituli  supradicli.  Item  ultimo  pro  dampnis 
prefalis  ecclesie  Olomucensis  bominibus  iam  illatis  illuslrissimus  princeps  dominus  Jodocus 
marchio  et  dominus  Moravie.  ut  ad  inquirendem  de  talibus  suos  iliic  dirigat  sibique  pro- 
nnnciet.  terminum  pro  sue  vohnilalis  beneplacito  reservavit.  Presencium  sub  nostris  appensis 
siffillis  leslimonio  literarum.  Datum  Olomuncz  anno  domini  miilcsimo  Irecenlesimo  nonagesimo 
primo.   feria  sexta   proxima  posl  diem   sancli   Procopii. 

(Orig.   Perg.    2    h.   Sitr.   iin    Olni.    Cap.    Archive  ) 


34. 

Marhgraf   Jodoli     hefreil     die    Sladt    Schonbercj      rom     Heimfalle    iiitd     ertheilt    ihr     das 
Meilenrechl.    Dt.    Olmiitz-  !).   Jiili  1391. 

\os  Jodocus  dei  gratia  marchio  et  dominus]3Ioraviae.  Xotumfacimus  tenore  prae- 
senlium  universis.  quod  ex  specialis  noslri  favoris  bonilate  et  g-ralia  cupicnles  noslrorum 
fidelium  snbdilorum  videlicet  civilalis  Schomberk,  Franckenslat  et  Anliquae  Goldes  et  omniiim 
villarum  ad  civilateni  et  oppida  praedicla  ab  anliquo  spectanliuin  civiiim  et  incolarum  eorundem 
ac  Wickerii  in  Ulrichsdorf.  Wenceslai  in  Reypotendorf.  Pelri  in  Petersdorf,  Nicklini  dicti 
Betenel  in  Weykersdorf  et  Hanuscbii  in  Bradruschendorf  villarum  noslrarum  ad  praedicla 
bona  pertinentium  judicum.  haeredum  et  siiccessorum  eorum  profeclus  el  commoda  incre- 
inento  prospero  fehciter  ampliare,  ipsis.  haeredibus  et  successoribus  eoruin  de  munirica 
iiberalitate  nostra  et  gralia  dedimiis.  concessiinus,  donavimus  et  virtute  praesentiuin  animo 
(leliberato  ac  de  certa  nostra  scienlia  in  perpetuum  damiis,  concedimus  et  donamus.  ut 
quoliescunque  aliqiiem  eorundeni  civiiim.  incolarum  seu  villanoruin  ct  praedictornm  judicum, 
haeredum  et  successorum  eorum  absque  liberis  legilimis  ab  hac  liice  migrare  seu  mori  conlin- 
geret,  loliens  bona  eorum  mobilia  el  immobilia.  quibuscunque  spccialibus  appellentiir  iioiiii- 
nibus  seu  in  quibuscunque  rebus  consisterent.  non  ad  nos  sed  ad  proximiorein  seu  pro- 
pinqniorem  amicum  ipsorum  et  consaiiquineum  absque  diiriciillale  qiialibet  devolvantur.  Etiain 
de  speciali  nostra  gratia  civibiis  ct  incolis  de  Schomberk  praesenlibus  et  fiiluris,  haeredibus 
et  successoribus  eorum  omnia  jura  et  singula.  pront  civitali  nostrae  Oloinuc/,,  civibus  et  in- 
habitatoribus  ejus  olim  nos  dedisse  meminimus,  damus  et  concedimiis  ac  eos  circa  jura  eadem 
bpnitjrnissime  conservamus.  Et  voiiimus  specifice,  ut  nulia  arlificia  mechanica  in  distanlia 
uniiis  milliaris  a  civilate  jam  dicta  per  villas  inslaurari.  exerceri  seu  operari  debeanl,  sed  ad 
civilatem  Schomberk  pro  talibus  veniant.  nec  cerevisiam  in  spalio  unius  milliaris  a  civitale 
praedicta  braxare  debebunt.   panem  pistare    seu    fabrilia   exercere,  pro   qiiibiis    omnibiis    vo- 


28 

lumus.  ut  ad  ipsam  civitafeni  Schoniberk  recursus,  quotiens  opus  fuerit,  habeatur.  Insuper 
etiani  nullibi  in  dilTerentia  unius  iniliiaris  circuni  civitalem  praedictam  sulores  sartores,  nisi 
tantummodo  in  civitate  fabri  et  alii  mechanici  idonei  habeaniur.  Praesentium  sub  nostro 
appenso  sigillo  teslimonio  literarum.  Datum  Olomucz  dominica  pro.xima  ante  festum  sanctae 
Margarethae  virginis.  anno  doraini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo    primo. 

(Inserirt    iii     Jer    Bostatigungsurkunde    der    Kaiseriu   Maria    Theresia    ddo.     7.   Juli    1747.) 


35. 

Der   Ohnulzer   Bisckof  •Sikolans   rerleiht  dem  lUinz-   ron    Repoir  die  nach    dem    Tode  rtes 
Bohiis  roii    Bepoir  erledirjieii.   z-iir  Biirg  Miraii  (jehori(/en  Lehen.  Df.  Miraii  '2'2.  Jiili  1391. 

Aos  jNicolaus  dei  et  apostoHce  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis  notum  facimus 
lenore  presencium  universis.  Quod  bona  feudalia  et  eciam  castrensia  in  castro  nostro  Merow 
excepta  area.  ubi  stabulum  equorum  est  posilum.  que  felicis  memorie  Bohuschius  a  nobis 
in  feuduni  tcnuit  el  per  eius  mortem  ad  nos  taniquam  ad  cpiscopum  Oiomucensem  legitime 
fuerunt  devoluta,  de  gracia  speciali  Chunczoni  fratri  eiusdem  Bohuschii  ad  tempora  vite  sue 
dumtaxat  lenenda,  habenda  et  possidenda  contulimus  et  presentibus  in  feodum  conferimus 
ordine  modo  et  iure  cum  siugulis  suis  pertinenciis,  sicut  dictus  Bohuschius  eadem,  dum 
viveret,  tenuit  etpossedit.  In  quorum  testimonium  presentes  literas  dedimus  sigillo  nostro  munitas. 
Presentibus  iiohilibus  et  strenuis  viris  dominis  Jeskone  deLuckavv  alias  de  Sternberg,  Henrico  de 
Fullenstein,  Henrico  de  Arnollowicz,  3Iarquardo  de  Wolfsberg,  Bernhardo  Hecht  dc  Schuczen- 
dorfl",  Gerhardo  de  Meraw  militibus,  Cunczone  de  Smola,  Jodoco  de  Wolfsherg  marscallo, 
Wolframo  de  Panowicz  et  Bernhardo  burggravio  clientibus  atque  pluribus  aliis  nostris  fidelibus 
testibus  fide  dignis  ad  premissa  constitutis.  Datum  in  castro  nostro  Meraw  anno  domini 
MCCC  nonagesimo  prinio.  ipsa  die  et  festo  sancte  Marie  Magdalene. 

(.•\us   deui    Leliensquatern   II.    p.    80   im   fiirsterzb.   Arctiivc   in   Kremsier.) 


Kunz-  ron   Hepow  erklarl.   dass  er  die  nach  dein   Tode   seines    Bruders    erlediglen    Lehen 
tom    Olmutzer    Bischo/e    Mikolaus    zu  Lehen    erhallen    habe.      Dt.    Mirau  22.   Juli  1391. 

i^^go  Chunschico  de  Repaw  tenorc  presoncium  recognosco  universis.  0"i^''  t-'""! 
reverendus  in  Ciiristo  patcr  et  dominus  meus  dominus  Aicolaus  episcopus  Olomucensis  bona 
feodaiia  et  castrensia  in  castro  Meraw,  ad  ipsum  per  mortem  fratris  mei  felicis  memorie 
Bohuschii  lamquam  ad  dominum  pheodi  jure  devoluta,  michi  ex  gracia  speciali  contulerit  in 
pheodum  ad  lempora  vite  mee  lenenda,  habenda  et  possidenda  ex  bona  iibera  et  spontanea 
voluntale:  sibi  suisquo  successoribus  episcopis  Olomucensibus  promisi  et  presentihus  promitto, 
servire  bona  lide  ubicumque  necesse  fueril  pro  loto  posse  meo.   Promisi  eciam  sibi  et  pre- 


29 

sentibus  proinitto,  quod  occasione  niortis  ejusdem  fralris  mei  Bohuschii  nunquaui  vohni 
neque  debeani  nocere  ipsi  domino  Nicolao  episcopo  Uiomucensi.  neque  suis  successoribus, 
neque  ecclesie  Ohjmucensi,  neque  vasalhs  suis,  neque  subdilis,  neque  pro  eo  loqui  aut  movere 
verbo  vel  facto  per  me  aut  per  interpositas  personas.  Et  si  aliquis  ex  meis  amicis  occasione 
premissorum  aliquid  faceret  seu  facere  vel  movere  vellet,  ex  tunc  volo  et  debeo  assistere 
ipsi  domino  episcopo  adversus  eundem  amicum  meum  sicut  melius  possum.  Promilto  eciam 
eidem  domino  Nicolao  episcopo  et  ecclesie  sue  Olomucensi  bona  tide,  quod  numquam  volo 
neque  debeo  loqui  vel  causari  de  area  sila  in  castro  3Ieraw,  ubi  est  silum  stabulum  equo- 
rum,  que  aliquando  fuit  praentum  meorum.  Promitto  insuper  testamentum  ejusdem  fralris 
mei  Bohuschii  exequi  et  adimplere.  sicut  ipse  fecil  et  non  impedire  verbo  aut  facto.  Hec 
omnia  et  singula.  prout  superius  in  sinoulis  suis  arliculis  dislincte  expressantur.  volo  et  debeo. 
promisi  et  promitto  sub  purilate  fidei  mee  grata  et  rala  tenere.  adimplere  et  inviolabiliter 
observare.  In  quorum  teslimoiiium  sioilluni  nieum  de  certa  mea  sciencia  et  ad  justiorem 
evidenciam  el  cauteiam  sigilla  slrenuorum  virorum  domini  Gerhardi  de  Meraw  militis  et 
Chunczonis  de  Smola  ad  instantes  preces  meas  presentibus  sunl  appensa.  Datum  in  castro 
Meraw  anno  domini  millesimo  Irecenlesimo  nonagesimo  primo.  ipso  die  et  festo  beate 
Marie    Magdalene. 

(I  'rig.  Perg.  vou  deu  friilieren   3   h.  Sig.   nur  eines   erlialten  iin  tiirsterzb.  Arch.  in  Kremsier.) 


37. 

Johann  ron  Zampack  ersuchl  den  Ohniitz-er  Biscliof  Nikolaus  einen    Termin   z-u  hestimmen. 
an   welchem    die  Beschwerden  ihrer   i  nterthanen  hec/lichen   werden    sollen.    Dl.     Zampach 

5.   Aufjusl   1391. 

Iieverende  vir.  Presenlibus  veslre  transduximus  gracie  ad  significandum.  nain  proul 
alias  nuperrimis  temporibus  uiiacum  gracia  veslra  insimul  condixeramus  iu  faclis  familiaribus 
vestris  Sobyeschinis  et  noslrum  familiarem  Thoniaschonem,  veluli  nobilis  dominus  Jesco 
nuncupalus  Pusca  de  Chunslal  ex  parte  domini  nostri  marchionis  Moravie  Brunne  de  huius- 
modi  inter  nos  Iractabat ;  ilaque  adhuc  terminum  preiigere  debetis  denuo.  Nam  eodem  termiiio 
parebit  noster  nominalus  familiaris.  quem  causa  tangit,  ad  respondendum.  et  vestri  ut  eciam 
pareant.  F2a  propter  gracia  veslra  teriniiiuin  de  premissis  prefigere  digneliir  a  dominica  nunc 
proxima  per  Ires  seplimanas,  quem  ad  niodum  nobiiis  dominus  Pusca  condixit.  Ulterius 
querulamur  super  vestruin  purirravium  miinicionis  Jestiboricz,  quia  meo  familiari  Thomaschoni 
aliqua  per  ipsum  purirravium  veslrum  existant  sibi  fore  ablata.  Petimus  coiilidenter  id  reslilui. 
que  (sic)  sihi  suiil  recepta  ;  nam  si  sihi  non  resliluentur,  lunc  consideraremiis,  quod  veslraui 
nobiscum  adimplere  studetis  voluntatem.  Suplico.  sitis  responsuri  de  premissis.  Datum 
Schampach  sabbalo  proximo  ante  Laurencii. 

(.\U3   dein   Piilionenbuche    I.    fol.    1)9    zuni   .J.    l.fiM    iui   fiirsterzb.    Arciiive   in   Krenisier.) 


30 

38. 

Der    Olmiitzer    Bischof  Siknlniis    bestimmt  den    Termin    z-iir    ]  erliandliing  z-wisc/ien  seinen 
und  den  Leiiten  des  Johnnn   ron   Zampacli.   Dt.   Miraii  6.   Augiist  1301. 

l\obilis  doniine  et  amice  carissime.  Siciit  nobis  scripsistis,  quod  terminum  poneremus 
Sobeschino  ac  farailiaribus  nostris  et  Thomaschoni  famiiiari  veslro  hodie  ad  tres  seplimanas.  sicut 
dominus  Pusca  de  Kunstat  ex  parte  domini  nostri  Jodoci  marchionis  3Ioravie  inter  nos  tractasset : 
ita  scire  velilis.  quod  vasalli  nostri  lerminum  habenf  in  Chremisir  feria  quarta  proxima  ad 
quatuordecem  dies,  ad  quem  venire  tenentur.  Sed  ex  quo  vobis  placet  hodie  ad  tres  septimanas. 
tunc  volumus  iliam  feriam  quartam  ut  prefertur  continuare  ad  diem  dominicam  sequentem,  hoc 
est  hodie  ad  tres  septimanas.  quem  terminum  Thomaschoni  familiari  vestro  et  aliis,  quorum  interest, 
presentibus  peremptorium  assignamus.  Xam  in  eodem  termino  volumus  esse  personaliter  et 
videre,  quod  unicuique  fiat  iuslicia  ;  ubi  eciam  aliquos  ex  vestris  poteritis  mittere,  quos  velitis. 
Et  sicut  nobis  scripsistis.  quod  per  purgravium  noslrum  in  Jestiboricz  essent  aliqua  ablata 
eidem  Thomaschoni.  ita  scire  velitis,  quod  Buben  purg^ravius  in  Potenstayn  de  speciali 
mandato  domini  nostri  regis  Boemie  inlromisit  se  de  bonis  dicli  Thomaschonis  et  aliorum, 
qui  habent  in  regno  Boemie  et  eciam  in  bonis  nostris  Jestiboricz.  Et  postquam  scripsissemus 
sibi.  quod  dimitteret  nobis  illa  bona,  de  quibus  intromisit  se  in  bonis  nostris  eo,  quod  dominus 
noster  rex  nichil  haberet  in  illis  facere,  cessit  nobis  de  bonis  eisdem.  Super  quibus  eciam 
parati  sumus  in  termiiuj  antedicto  facere  et  recipere,  quidquid  dictaverint  pro  iure  vasalli 
nostri :  nam  de  iusticia  semper  erimus  contenti,  dummodo  similiter  nobis  fieri  posset.  Datum 
Meraw   die  dominica   ante  Laurencii. 

(Aus   (lcin    Pulionenbuche   I.   fol.    69    sium   J.    1391    ini   fiiisterzb.   Archive   in   Kremsier.) 

Marlff/raf  Jodoh   rerleilit  der   Stadt  Mnkr.    Triihnii   einen   Jalirmarl.t.    Dl.    Briinn 

7.   Angiist  1391. 

•Jodocus  dei  iiratia  iuarchio  et  doniinus  Moraviac.  (^)iiauiMs  pro  siihditoriiiii  uostrorum 
profectibiis  ex  allribiita  nobis  divinitus  gratia  teneamur  iutendere.  specialiler  tamen  ad  eorum 
commoda  prospicimiis.  qui  agililate  corporis  et  nientis  industria  in  bonis  temporalibus  cupiunt 
promoveri.  yuamobrem  atlendentes  magnifici  et  nobilis  viri  Erhardi  de  Cunstat  baronis  nostri 
fidelis  dilecti  justa  praecamina  et  considerata  in  talibus  ingenli  providenlia.  quae  ulilitatem 
marchionatus  noslri  Moraviae  non  solum  privatam.  verum  universalcm  et  piiblicam  poterit 
pntcurare.  animo  deliberato  ac  de  certa  nostra  scienlia.  non  per  errorem  aut  improvide, 
sed  matura  deliberatione,  sano  ad  hoc  fidelium  nostrorum  accedente  consilio  in  civitate 
Tribovia  concessimus.  indulsimus,  ut  possit  forum  annuale.  quod  vulgariter  niindinae  appel- 
lantur,  in  festo  assumptionis  sanctae  Mariae  virginis  inslitui  et  more  consueto  ibidem  iiislaiirari. 
Decernenles    expresse    et    virtule    praesentium    slaluenles,    ut  praefalum   forum    aiinuale  ante 


31 

octo  (lies  fesli  praedicli  omni  aniio  iiicipiat  et  post  octo  dies  ejusdem  festi  etiam  tiniatur, 
sic  quod  onines  et  singuli  mercatores  operatores  institores  negotiatores  et  rerum  suarum 
authores,  cujuscunque  status  conditionis  eminentiae  vel  dionilatis  existanl,  possint  libere 
praediclum  forum  aunuale  intrare  visilare,  res  suas,  cujuscunque  generis  vel  speciei  fuerint, 
vendere  vel  ab  aliis  eliam  comparare  :  ita  tameu.  quod  eaedem  nundinae  vel  forum  annuale 
per  dies  quatuordecim,  sicut  praemisimus,  omni  anno  eodem  tenipore  durare  tenebitur  el 
debebit.  Volumus  tamen,  quod  per  hoc  forum  seu  nundinas  juribus  aut  teloniis  nostris  in 
nullo  pracjudicium  debeat  generari.  Praesentium  sub  nostro  appenso  sigillo  leslimonio  literarum. 
Datum  Bninae  anno  domiui  miliesimo  trecentesimo  nonagesimo  primo,  feria  secunda 
proxima  ante  feslum  sancli  Laurentii. 

(Vidiraierte   Absclirift   iii   dt-i-    l>oc.   S.inuMlunir   Nr.    1(1848   im    malir.    Lniides-Arcliive.) 

40. 

Martiii  rou  Drn/ioiriu  rerbtirijt  tiicli  dciii  Oliniitz-er  Biscltofe  Nilfolaiis  fiir  die  rebellischen 
Vasalleu    \  icheli  ron  homarowifz-  niid    Weuzel  rou    ]  odcrad.   Dl.  Mirau  10.  Anijust  ISOl. 

tigo  Marlinus  de  Drabonyu  recognosco  tenore  presencium  universis  ad  qnos  prescntes 
pervenerint.  Quod  animo  deliberalo  bona  volunlate  promisi  et  bona  iide  presentihus  proniitto 
reverendo  in  Christo  patri  ac  domino  domino  IVicolao  episcopo  Olomucensi  nec  non  ad 
fideles  manus  ipsius  dominis  Marquardo  de  Wolfsberg,  Jodoco  eius  lilio,  niarscaJlo.  capitaneo 
in  Heukewald,  Bernhardo  Heclil  de  Scluiczendorlf,  Gerhardo  de  Meraw,  Cunczoni  de  Smola, 
Hensliconi  de  Cowalowicz  capilanco  in  Scbauenburg.  Bernbardo  Burggravio  in  Meraw.  ac 
advocato  iuralis  et  scabinis  in  Muglicz  pro  VVichkone  de  Krzesmusch.  alias  de  Comarowicz 
et  Wenceslao  de  Woydhard,  alias  de  Brosan.  captivatis  et  delentis  pro  eo,  quod  se  posueranl 
advcrsus  deum  el  iusticiam  execucionis  sentencie.  quam  vasalii  episcopatus  Oiomucensis  in 
judicio  curie  Chremsirensis  pro  iusticia  invenerunl:  quod  debeo.  leneor  et  volo  et  me  presen- 
tibus  submitto  ipsum  Wencesiaum  di((  dominico  proximo  post  inslans  festum  a.ssumpcionis 
beate  Marie  virginis  gloriose,  et  dictum  Wicbkonem  in  die  et  festo  nativilalis  beate  Marie 
virginis  proxime  venturo,  diclo  domino  episcopo.  vel  cui  commiseril,  in  civitate  Muglicz  vel 
in  castro  Meraw  slatuere  et  presentare  ordine  et  modo  sicut  fueruut,  ciuando  detenli  fueranl. 
Onod  presentibus  siib  observucione  bonoris  el  puritate  fidci  bona  fide  promitto  facere  et 
adimplere.  Et  si  non  facerem  ilia  vel  ununi  illorum.  quod  deus  avertat,  extunc  debeo,  volo 
et  promilto  me  ipsum  slaluere  diclo  domino  Nicolao  episcopo  vel  cui  commiserit  in  castro 
Meraw  in  captivilaleni  loco  illorum  Wenceslai  et  Wichkonis  antedictorum  ordine  et  modo. 
sicut  ipsi  ligali  et  astricti  fuerunl.  In  quorum  testimonium  evidens  meum  sigillum  ex  certa 
consciencia  inea  necnon  ad  pcticionem  ineain  nobilis  viri  doinini  Jeskonis  de  Sternberg  alias 
de  Liickaw  el  Beneschi  fratris  mei  sigilla  presentibus  sunt  appensa.  Acliiin  et  daliini  in  caslro 
Meraw  anno   domini  M^CCC^  nonagesimo   primo.   ipso   die  sancli  Laiircncii   inarlyris  gloriosi. 

(.Vus  dem   Leliensquateru   II.   t'.    79    ini    tursterzb.   Arcliive   iii    Kreinsicr.) 


32 


41. 

Nikolatis.  Bischnf  rnn    Olm/itz,  gestattet,    dass  Siiiil    roii  Bnrchow    das    Leibf/eding    seiiier 
Frau  ai/f  den   Dorferii   Bez-dclf  etc.  rersicherc.    Dl.    Freiberg   10.    AiKjust   1391. 

1»  ir  Niclas  von  gotes  gnaden  bischof  zii  Olonuincz  bekennen  und  tun  kunt  ofTenlich 
niit  diesem  briffe  ailen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen.  Das  kuuien  ist  Smilo  von 
Barchaw  unser  lieber  getrewer  in  unsir  gegenwortigkeil  und  hat  mit  wolbedachtem  mute, 
gutem  wiilen  und  rechter  wissen  ufgegeben  und  ufgereichet  frawe  Anna,  seiner  elichin 
wirlinuo.  zu  rechtem  leipgedinge  die  nochgeschribenen  guter  und  dorfer  Oppaczin  und  Barchaw, 
Besdek  mit  aljen  iren  zugehorungen.  wie  man  die  genennen  mag  mit  sunderlichen  worten, 
in  sulcher  meinunge,  das  wer  sache,  das  er  eh  denn  sie  sliirbe.  das  sie  denne  dieselben 
guter  und  dorfer  haben  und  halden  sulde  mit  iren  kinden.  Were  aber  sache.  das  sie  noch 
seinem  tode  einen  andern  mann  neme,  so  sullen  ir  die  Kinder  sechs  mark  geldes  grosser 
pfennige  prager  muncze  und  merherischer  zal  alle  jar,  dieweile  sie  lebte  (geben)  und  wenn 
sie  gesturbe,  so  sulden  sie  wider  an  ire  Kinder  gefallen.  Des  haben  wir  als  ein  bischof 
zu  Olomuncz,  obrister  lehenherre  sulcher  guter,  mit  wolbedachtem  mule  und  rechter 
wissen  des  egenannten  leipgedinge  der  egenannlen  frawe  Anna  gegeben  und  vorlehen 
geben  und  vorleihen  mit  craft  dicz  brifes  in  aller  masse,  als  dovor  geschrebin  stet  und 
als  leipgedinges  recht  und  gewonheit  ist  von  alders  in  unserm  bischtum ,  unschedlich 
doch  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomuncz  an  unserm  dinste  und  rechte.  IJnd  geben  ir 
doruber  furmunde  und  vorweser  herrn  Peter  Meisner  von  Peterswald,  Mstichen  von  Skalicz 
ireu  bruder  und  Niclasen  Sulle  wider  alle,  die  sie  doran  hindern  oder  beschedigen  wolten. 
Des  seint  gezeug  Cunczo  vom  Smolh,  Jost  von  Wolfsberg  unser  marscbalk,  Woychech  von 
Malhaticz,  Niclas  von  Braunswerde  und  etliche  andere  unsir  lieben  getrewen.  Mit  urkund 
dicz  brifes  vorsigelt  niit  unsrem  angehangenden  insigel.  Der  geben  ist  zu  Freiburg  nach 
Cristes  gcburl  dreizenhundert  jar  und  dornach  in  dem  ein  und  neunzigisten  jare  in  die 
sancti  Laurencii. 

(.\us   <lem    LchciisqUMtcrn    II.    p.    4(i    im    fiirstc;rzb.    Arcliivc    iii    Krcmsicr.  i 

42. 

liecuf/iiitinri   des  Pi-ech  rou   Trmacop.  dass  ihm  das  Nouiieukloster  iu   Piistimci-  die  lliLlfte 
des    dden    Dorfes    1'rechor  auf  Lebenszeit    iiberlassen  habe.      Dl.   11.   Aufiust   1391.  s.  l. 

Wjgo  Przecho  de  Trmaczow  notuni  facio  lenore  presencium  universis.  Quod  vene- 
rabilis  domina  Jilhka  abbatissa,  Anna  priorissa,  Prziba  bursaria,  Elyzabeth  custrix  lotusque 
conventus  sanclimonialium  monasforii  ad  infanciam  salvatoris  in  Pustimier  Olomucensis  diocesis 
desideriis  meis  complacere  volcntes,  cupientesque  mediam  parlem  ville  ipsius  nionaslerii 
Prechaw,  destrucle  lolaliler  et  desolate.  per  ine  rel'ormar(!  el  rcslaurare  et  iii  iitililatem  dicti 


33 

nioiiasterii  sui  rediicere,  niichi  ipsani  meiiietaleni  vilie  predicte  viginli  (jninque  laneos  et  duas 
curticulas  continentem  dederunt,  tradiderunt  et  contulerunt  duntaxat  ad  vite  mee  tempora 
tenendam  habendam  et  possidendam  et  in  nsus  beneplacilos,  prout  ineiius  potero.  coiiver- 
tendam.  Ita  videlicet  quod  sinyulos  census  et  ulilitates  pro  ufililate  mea  tollere  debeo,  berna 
regali  exclusa,  quam  monaslerio  de  viofinli  duobus  laneis  presentare  debebo,  de  quolibet 
laneo  decem  et  ocfo  g-rossos  tanlnm.  Ego  vero  Przecho  prediclus  cupiens  indempnitati  ipsius 
monasterii  fideliter  consulere  presenfes  literas  eis  dare  disposui,  in  quibus  clare,  clarius  et 
clarissime  profiteor,  me  partem  niediam  ville  predicte  larg-icione  ipsarum  possidere  ad  vite 
mee  tempora  et  non  ulfra,  auteni  post  morteni  meam  ad  ipsum  monasferiuni  redire  debebil 
absque  heredum  meorum  qualibef  contradiccione,  exclusis  tribus  laneis.  qni  pro  cnria  mea 
excolentur.  quos  post  mortem  meam  dare  potero  pro  beneplacito  mee  voluntatis,  illi  tamen, 
qui  de  ipsis  laneis  dicto  monasferio  servire  debebit  fideliter.  Si  vero  servicium  ipsius 
monasferio  displicuerit.  tunc  de  ipsis  laneis  censuare  debebit  proul  censuabunt  ceteri  eiusdem 
ville  inhabitalores,  aut  vendere  debebit  in  ius  eniphiotelicum  infra  unum  annum  admonicionis 
integre  compulalum.  In  cuius  robur  et  evidenciam  sigilluni  nieum  proprium  et  in  teslimonium 
sigillum  nobilissinii  domini  niei  Erhardi  de  Cunslat,  Sobyenii  de  Sborowicz  et  Marquardi 
fratris  mei  de  Trmaczow  presenlibus  sunt  appensa.  Dalum  et  aclum  anno  domini  millesimo 
trecentesimo  nonagesimo  primo  in  craslino  sancli  Laurencii  marlyris  jjloriosi. 

(Orig.   PiTg.   4   aii   Pcrg.   Strfiten   li.   S.    iin   fursterzb.   Archive   in   Kremsirr.) 


4.1. 

Markgruf  Judok  i/et;tallel,   dass  Precli   ruii  Tnnaeor  die  ilim  rom  \on»enkloster  iii  Piistimdi- 

aitf  Lebeiiszeit   rerliehene  Halfte  des  Dorfes  Prechor   besitz-en  diirfe. 

Dt.   Brunn   14.   August  1391. 

•Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  notum  facimns  tenore  presencium 
universis.  Quod  ad  inslanciam  lam  sanclimonialium  monasterii  de  Pustmyr  quam  eciam 
Przechonis  de  Trmaczow,  qui  nobis  super  eo  supplicarunt,  dedimus  noslrum  consensum  et 
lenore  presenciiim  de  cerla  nostra  sciencia  dannis.  ul  idem  Przecbo  medielatem  ville  dicle 
Prechaw,  viginli  quinque  laneos  et  duas  curliculas  continentem,  prout  predicte  moniales  eidem 
Przechoni  contulerunt,  eciam  de  nostro  speciali  consensu  lenere  debeat  in  omnem  modum 
et  secundum  eadem  pacta,  que  inter  se  muluo  fecerunl  et  literis  inter  se  mutuis  roborarunt 
et  presertim  secundum  illarum  literarum  confinenciam,  quas  dictus  Przecho  ab  ipsis  moiiialibus 
super  eo  dinoscitur  obfinere.  IVesenciuin  sub  nostro  appenso  sigiilo  festimonio  literarum. 
Datum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  priiiio.  iVria  secunda  in 
vigilia  assumpcionis  sancte  Marie  virginis  gloriose. 

(Orig.   Perg.   li.   Sig.   ini   fiirsterzh.   Areliivc^   in   Krenisier.) 


34 

44. 

Markcjraf  Jodok  eiitUisst  deii  Jlofbesitz-er  Koiirad  iii   Ceniowitz  aiis  seiiier  Uiiterthaiiigkeit 

iiiid  macht  ihii   z-iim   Uiiterthan   des  Karthauserklosters  in  Konigsfeld. 

Df.   Bruiin  28.  Augiist  1391. 

Jodociis  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  notumfacimiis  tenore  presencium 
universis.  Quod  sincero  zelo  devocionis  ad  nionastcrium  domus  sancte  Trinitatis  in  Campo 
regfio  ordinis  Cartusiensis  et  nostre  fundacionis  locum  afl'icimur  et  fervenli  aninio  medilamur. 
qualiter  eideni  domui  et  fratribus  in  eadem  degentibus  de  conimodo  profeclu  et  tranquiilitate 
possemus  providere.  ut  lanto  devocius  absque  impedimenfo  iidem  fralres  in  eodem  raonasterio 
existentes  oracionibus  possent  vacare,  creatorem  altissimum  pro  nostrorum  predecessorum 
et  nostrarum  aniniarum  salute  exoranles.  Sed  quia  prior  el  conventus  predicte  domus  sancle 
Trinilatis  in  Campo  regio  villam  tolam  Czernowicz  cum  omnibns  suis  perlinenciis  et  pleno 
doniinio  geniloris  nostri  dive  memorie  et  noslra  largicione  dinoscunlur  obtinere  preter  unam 
curiam  ibidem.  quam  Conradus  tenet  et  de  qua  nobis  obligalur  idem  famulare :  nos  igitur 
volentes  prediclum  monasterium  et  domum  cum  priore  et  convenlu  prefalis  graciosius  promo- 
vere,  ne  propler  exclusionem  huiusmodi  curie,  de  qua  possessores  eiusdem  lenentur  nobis 
scrvire,  ipsi  prior  conventus  et  monaslerium  predicli  aliqua  incommoda  paterentur,  prefatum 
Conradum  et  universos  heredes  et  successores  ipsius,  qui  diclam  curiam  lenuerinl,  ab  omni 
servilutis  onere,  ad  quod  nobis  racione  eiusdem  curie  obligari  dinoscuntur,  exemimus  et 
dimisimus  liberos  perpelue  et  solutos  el  tenore  presencium  de  cerla  nostra  sciencia  liber- 
tamus,  decernentes  expresse,  quod  idem  Conradus  heredes  et  successores  sui,  qui  prediclam 
curiam  lenucrinl.  omnem  respectum  ad  prefatos  priorem  et  convenlum  monaslerii  el  domus 
predictorum  debeant  habere  et  jam  decelero  eo  jure  et  consiieludine,  quibus  nobis  fuerinl 
obligati,  eisdem  priori  et  conventui  tamquam  dominis  eorum  hercditariis  fainulari.  Presencium 
sub  noslro  appenso  sigillo  teslimonio  lileraruin.  Dalnm  Bruue  auiio  domini  millesimo  tre- 
cenlesimo  nonagesimo   primo.    die    sancli  Auguslini. 

(Oiig.   l*i!rg.   li,   Sig.   im   Archive   dcs   Klosteis   Raigern.) 

45. 

!\ikolaiis  Hischof  von   Olmittz  gestattet,  dass   Ones  ron  Kiinz-eiidorf  das  Leibgeding  seiner 

Frau  auf  dem  llofe  und  der  Miihle  in  Kunz-endorf  rersichere. 

Dt.   Schaunburg.   4.    Seplember   l-iOl. 

t»  ir  Xiclas  elc.  bekcnneu  etc.  das  kiim<'n  isl  liir  uns  Onscho  von  Cunczendorf 
iinser  lieber  gelrewer  und  hat  mil  wolbedachlem  mulc,  guten  willcn  und  rechler  wissen 
furmachel,  ufgegeben  iiiid  ufgereichet  frawen  Elizabeth  seiner  elichen  wirlinne  zii  rechlem 
leipgcdinge  den  hof,  mole  iind  kreczem  zu  Cunczendorf  mit  welden,  wicseii,  weiden  und 
mit  allen  iren  zugehorungen,  als  er  sie  kaufl  hat  und  besiczet.  Also  beschcidcnlich,  das  die 


35 

egenannte  Elizabeth  nacli  des  egenannten  Onsclien  ires  elichen  niannes  tode  den  egenannten 
hof,  mole  und  kreczeni  und  zugehorunoen  halden,  haben  und  ruhhch  besiczen  und  geniesen 
sal  als  irs  rechten  leipgedinges  an  alle  hinderniisse,  also  furnenilichen :  hette  der  vorgenannte 
Onsche  rechte  lehens  erben  hinder  im  gelassen,  die  sullen  bei  der  egenannten  Elizabelh 
irer  muter  bleiben  uf  deni  vorffenannten  hofe  und  gutern.  bis  sie  mundig  werden  und  zu 
iren  iaren  komen.  Und  so  sie  zu  iren  iaren  komen  und  mundig  sein  und  mit  irer  muler 
nicht  bleiben  und  den  vorgenannten  hof,  molen  und  gutern  wieder  haben  wolten,  so  sullen 
sie  ir  XXX  mark  zuvoran  geben  und  sich  dornocli  derselben  i>uter  underwinden  ane 
widerrede  und  hindernisse.  Des  haben  wir  als  ein  bischof  zu  Olomuncz.  obrister  lehenherr 
derselben  guter  zu  sulcher  vormachunge,  ufgebunge  und  ufreichunge  des  egenannten  leip- 
gedinges  unsir  gunst  und  guten  willen  geg-eben  und  haben  niit  wolbedachtem  mute  und 
mit  rechter  wissen  dasselb  leipgedinge  der  egenannten  frawe  EHzabelh  vorlehen  und  vor- 
leihen  mit  krafl  dicz  brifcs  in  ailer  der  masse,  als  dovor  begriifen  isl,  unschedlich  doch 
uns  und  unserni  bischlum  zu  Olomuhcz  an  unsern  gewonlichen  dinste  und  rechle.  Und 
geben  ir  doruber  zu  furmunde,  inweiser  und  vorweser  Luczken  von  Ruskeho  iren  vater 
und  Dirslaen  von  Wschechowicz  unsir  lieben  getrewen,  die  sie  von  unser  wegen  bei 
sulchem  leipgedinge  behalden  und  beschirmen  sullen  als  recht  ist.  Testes  sunt  dominus 
Heinricus  de  FuIIenstein,  Cunczo  de  Smalh,  Jost  de  Wolfberg  marscalcus  noster,  Henslo  de 
Cowalowicz  fideles  noslri  dilecli.  Mil  urkund  elc.  Datum  Schawenburg  anno  domini  M^  CCC° 
nonagesirao  primo,  feria  H.  ante  festum  nalivilatis  sancte  Marie  virginis  gloriose. 

(Aiis   clcm   Lehensquatcni    II.    )).    .')2    iiii   liirsterzb.    Archive   iii    Kremsier.) 


46. 

Nikolaus    Bischof  ron    OlmiUz   gestaUet    die   Gufereinif/iinr/    zwischen    Vlcek  ron   fiikowitz 
und  Michnel  rou   Choriii.   Dl.   Schauiihunj,   7.   September    tSfH. 

\%  ir  Niclas  etc.  bekennen  elc.  das  fur  (unsj  komen  isl  Wulczko  elwenn  Wulczken 
sun  von  Rzicowicz  und  Michael  etwenn  Sewisches  sun  von  Chorin  unsere  Heben  getreuen 
und  haben  uns  zu  wissen  gelan,  das  sie  mit  iren  gutern  Wulczko  des  vorgenannten  Wulczken 
sun  mit  dem  ganzen  dorfe  Rzicowicz  und  Miciiael  des  egenannten  Sewischen  suu  niit  dem 
halben  dorfe  Chorin,  mit  dem  iialben  dorfe  Lhota  und  mit  dem  drillen  leile  des  dorfes 
Strzietes  mit  allen  iren  zugehorungen  elc.  ut  supra  in  iitera  congressionis  Cunczonis  de 
Smola.  Testes  dominus  Hcnricus  de  Fullenstein,  Cunczo  de  Smola,  Jacobus  dictus  Cunczek 
de  Stolbach,  Hensel  de  Cowalowicz.  Jcsko  de  Schonslat  et  Domanko  de  Hulyn.  Mit 
urkund  etc.  Dalum  Schauenburg  anno  domini  W  CCC*^  nonagesimo  primo  invigilia  nalivi- 
tatis  Marie. 

(KrPrnsiercr   Lchensfiu.atcrn    II.    p.   82.) 

5* 


36 


47. 


.Mkolaus  B/sckof  ron  OliiuUz-  f/cstattet,  dass  Hemrich   Girke  die  Miihle  bei  Freibery  rer- 
pfaitden  diirfe.   Dl.  Schaunburg,  8.  September  1391. 

i\icolaus  elc.  noliimfacimus  etc.  Quod  propter  necessitatem  evidentem  et  evasionem 
debitorum,  quibus  gravatur  fidelis  noster  Heniczko  Girka  advocatus  in  Freiburg  de  gracia 
speciali  propter  servicia  sua,  que  nobis  et  ecclesie  nostre  fecit  etc.  sibi  concessimus  et 
presentibus  concedimus,  quod  ipse  obligare  poterit  molendinum  magnum  ibidem  in  Freiburg 
spectans  ad  ipsam  advocaciam  cuni  omni  jure,  commodo  et  utilitate,  sic  ipse  hactenus  tenuit, 
valido  viro  Schimkoni  ac  uxori  et  heredibus  suis  de  Dittrichsdorf  pro  octoginta  marcis 
grossorun)  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti  tali  medio  et  condicione,  quod  quum 
ipse  Heniczko  vel  eius  heredes  aut  successores  ipsi  Schimkoui,  uxori  vel  heredibus  suis 
ocloaginla  marcas  grossorum  ut  prefertur,  solverint  et  assignaverint  cum  ellectu,  lunc  ipsi 
dictum  molendinum  libere  dimittere  debeat,  ita  quod  ad  advocaciam  ibidem  in  Freiburg  suo 
jure  revertatur.  In  quorum  teslimonium  etc.  Datum  Schauenburg  anno  doniini  M''  CCC" 
nonagesimo  primo,  ipso  die  nalivitalis  beate  Marie  virginis  gloriose. 

(Kremsicrc-r   Lelifnsquatcrn    II.   p.    82.) 


48. 

\ikoliiiis   Bischof  ron    Oliniitz-  rerpflichtet  sich,  den  Erben  nach   Petrus  von  Lichtenau  den 

ersten   Lehensheiinfall  iin    Werte  ron    100  Mark  zu  rerleihen. 

Dt.   Mirau  .).    Octotjer  13!)  1. 

I\icoIaus  elc.  notumfacimus  elc.  Quod  licet  pridem  honesla  Klizabeth  relicla  quondam 
Peschiconis  de  Lichlenavv,  soror  Cunczonis  et  Peczonis  de  Warllia,  coram  judice  in  judicio 
vasallorum  curic  cpiscopalis  Olomucensis  in  Cremsir  tempore  boiie  memoric  domini  Petri 
episcopi  Olomuconsis  predeccssoris  nostri  de  et  super  mobilibus  rebus  et  bonis,  que  varende 
habe  vulgariter  ntmcupanlur,  per  dictos  Cunczonem  el  Peczoncm  iii  bonis  Slolbach,  Muschnicz 
et  Peterswald  dimissis  et  derelictis,  cum  eodcin  oliin  Pelro  episcopo  predecessore  nostro 
judicialiter  contenderit  jusque  suum  predicta  Elizabeth  sibi  competens  in  eisdem  donaverit 
et  resignaverit  eidemque  marilo  suo  concesserit,  ut  juris  et  moris  est  vasallorum,  corain 
contesfato  judicio  Petro  de  Lichtenaw,  genero  suo  el  Anne  uxori  sue  filie  cinsdem  Elizabelh  ; 
tainen  quia  in  huiusmodi  questionis  matcria  dicto  doinino  P(>lro  predecessore  noslro  iiiorle 
prevenlo  conclusum  non  fiiil  et  immo  dictus  Pelrns  de  Lichlenaw  nos  velut  episcopiim 
Olomucensem  super  huiusmodi  mobilibus  bonis  et  rcbus  corain  judice  et  judicio  vasallorum 
noslrorum  in  Chremsir  judicialiter  impetivit  ibique  sentencialum  fuit,  ipsum  Petrum  fuisse 
et  esse  pre  omnibus  aliis  ad  dicla  bona  mobilia  et  res  propinquiorcm  heredem.  proiil  hec 
omnia    in    libro   judicii    curie    Chreinsirensis    plenius  siint  expressa :    igilur  nos  in  huiusmodi 


37 

questionis  et  accioiiis  inateria  tinein  amicabilein  iniponere  cupientes  de  consiiio  tideiiuin 
vasalioruin  nostroruin  Bernliardi  Hecht  de  Schuczendorf  militis  et  Cunczonis  de  Smola,  qui 
lainquam  arbitri  et  amicabiles  composilores  inter  nos  et  eundom  Petrum  de  consensu  nostrarum 
ambariim  parcium  lioc  tractaverunt  concordanles  aniicabiliter  in  hunc  inoduin.  Quod  nos 
eidem  Petro  et  suis  heredibus  in  priina  devolucione  iiterarura  feudahum,  que  ad  nos  velul 
episcopum  Oloraucensem  devoluta  fuerit,  debemus,  volumus  et  tenemur  conferre  bona 
feodaha  se  ad  valoreni  centuin  marcarum  pragensium  moravici  pagamenti  extendencia,  quod 
sibi  promisiraus  et  presentibus  promittimus  bona  lide  tenere  et  fideliter  adimplere  pro 
nobis  et  successoribus  nostris  Oiomucensibus  episcopis.  Sic  videiicet.  quod  si  talis  devolucio 
nostro  tempore  non  eveniret,  quod  absit,  extunc  nostri  successores  episcopi  Olomucenses 
dicto  Petro  et  suis  heredibus  de  huiusinodi  devolucione  et  feudo,  ut  preraittitur,  ante  omnes 
alios  satisfacere  tenebuntur.  Tenetur  et  debet  idem  Pelrus,  prout  bona  fide  promisit,  nos  et 
successores  nostros  reddere  indempnes  in  eventum.  quo  quis  iios  vel  successores  nostros 
impeteret  pro  eisdem  bonis  et  rebus  inobilibus  secundum  jus  et  sentenciain  vasalloruin. 
Presentibus  honorabilibus  magistro  Sandero  canonico  Olomucensi  et  archidiacono  Preroviensi, 
Nicolao  plebano  in  Gostelecz,  magistro  camere  et  strenuis  Bernhardo  Hecht,  Kyliano  de 
Hugwicz  militibus,  Cunczone  de  Sinola,  Jodoco  de  Wolfsberg  marscallo.  Wolframo  de 
Panowicz.  Herssone  seniore  de  Cziewicz  et  aliis  quam  pluribus  nostris  fidelibus.  Presencium  elc. 
Datum  in  castro  Meraw  anno  domini  M"  CCC  nonagesimo  primo,  feria  quinta  proxiraa  post 
diem  sancti  Francisci  confessoris. 

(Kremsierer   Lehensquateni   II.  p.    H'i.) 

49. 

Markgraf  Jodok    (jeslattel  in   Mdhr.   Neastadl  eine  Bleiche  s«   errichfen,   rerleiht  ihr    das 

ausschliessliche  Recht  zum  Bleichen  innerhalb  drei  Meilen  und  begabt  sie  mit  allen  Hechten, 

wie  sie  die   Bleiche  in  Jdgerndorf  hcsitz4.   Dt.   Anssee  10.    October   1391. 

ww  ir  Jost  von  gotes  gnaden  inarggraf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  oflenlicii 
mit  diesem  briefe,  das  fiir  uns  gewest  sein  die  burger,  schepfen  und  inwoner  der  Newenstat, 
unser  lieben  getreuen  iind  haben  uns  fiirgelegt,  wie  sie  eintrechliglichen  uberein  komen 
sein,  das  sie  eine  bleiche  do  zur  Newenstat  inachen  wollen  und  meiuen  iilziibrengen.  Das 
gefellet  uns  wol  und  geben  dorzu  unsere  gunst  und  gnediglich  willen,  wann  wir  gerne 
sehen,  wie  sich  unser  lande  und  leute  und  sunderlichen  do  zur  Newenstat  unsere  getreuen 
von  solcher  bleiche  ader  andern  sachen  bessern  mochlen.  Und  dorufl",  das  dieselbe  bleiche 
desterbas  volkoinen  inoye.  so  haben  wir  mit  wolbedachlem  muete  und  rechter  wissen  zu 
derselben  bleiche  rechte  freiunge  gegeben,  die  sicli  anhebet  von  der  nechslen  mitvasten 
und  steen  sal  vier  ganzer  jare,  die  nechste  nocheinander  folgen.  Und  geben  auch  die 
freiunge  dorzu  mit  kraft  dis  hriefes  in  solcher  inasse.  wenn  dieselbe  freiunge  der  bleiche 
usgeet,  als  vorbenannt  ist,  so  sal  uns,  unsern  erben,  nachkomeii  marggralen  und  herren  zu 


38 

Merhern  von  derselben  bleiclie  von  iglichem  stucke  leinwat  virundsechzia'  eJen  vor  ein 
slucke  zu  zelen.  und  ob  ein  slncke  minner  hette.  so  kome  eins  dem  andern  zu  hiife, 
furbas  me  ein  grosser  pfenning  gefallen  zu  rechtem  zinse  und  solcher  zins  sal  uns  dovon 
gefallen  uf  solche  tege  und  zeit.  als  man  zu  Jegerdorf  pfleget  von  der  bleiche  die  zinse 
zu  reichen  und  zu  geben.  Item  was  derselben  bleiche  do  zur  Newenstat  schedlichen  were 
inwendig  dreien  meilen  in  unserm  gebiete,  das  wolien  wir  wenden  mit  unserm  gebote  und 
briefen.  so  wir  beste  mogen.  Es  sal  auch  inwendig  dreien  meilen  von  der  Newenstat 
nimant  under  unserm  gebiete,  es  sei  leinwat  garn  und  ander  habe.  anderswo  zu  bleichen 
geben.  Sunderlich  geben  wir  und  seczen  zu  der  bleiche  zur  Newenstat  volkomene  rechte 
und  gewonheit  in  aller  masse,  als  die  bleichmeister  und  die  bleiche  hat  zu  Jegerdorf,  dobei 
wir  sie  auch  ffnediglich  behalden  wollen.  Item  ob  dieselbe  bleichmeister  sloezzig  wurden 
oder  krigten  under  einander  adcr  mit  andern  leuten,  dorumb  sollen  sie  der  rat  und  scheppen 
zur  Newenstat,  die  izunt  sein  ader  hernach  werden,  unser  lieben  getreuen,  guetlich  voreinen 
und  vorrichten.  Es  sallen  auch  dieselben  unsere  burger  und  scheppen  volle  macht  und 
gewalt  haben  einen  bleichmeister  zu  seczen  und  zu  entseczen  noch  irem  willen,  als  das 
in  wol  jrefallen  wirdet.  Ouch  wollen  wir  und  seczen  mit  namen,  das  die  bleichmeister  und 
arwciter  der  bleiche  zur  Newenstat  niniant  leidigen,  hindern  noch  freventlich  angreifen  sallen 
noch  turfen  in  dheine  weis,  sunder  wir  wollen  sie  in  gutem  fride  gnediglich  behalden.  Mit 
urkunt  dis  briefs  vorsigelt  mit  unserm  anhangundem  ingesigel,  der  geben  ist  zu  Ausau  noch 
Chrisfs  geburt  dreizehnhundert  jare  dornach  in  dem  einundneunzigsten  jare,  des  nechsten 
dinstags  vor  sant  Gallentag. 

(Auf  der  Plicatur:    Ad  mandatum    domini    marchionis  Spiluer.   —   f*rig.   Perg.   h.   Sig.   im 
Archive  der  Stadt  Mahr.   Neustadt,   copiert  von  A.   Bocek.) 


5<>. 

Schuldschein    der   Stadl   Brimn    ilher    1775  Ffnnd   Wiener,  Pfennige  ron  Jakoh  Hnindlin 
nnd  Jonas,   Sdhne  des  Jiiden   Sderoz-z-  ans    Wien.    Dt.   31.    Octoher   1391. 

\y  ir  Hanns  Lukner  die  zcit  burgermeislcr  und  ich  Symon  die  zeit  richter 
und  die  schepfeu  gemainklicb  und  der  gesworcn  rat  und  die  ganz  gemein  arm  und 
reich  der  stat  zu  Brun  veriehen  und  tun  kunt  allen  den.  die  den  brief  sehent  oder  horen 
lesen,  das  wir  unverscheidenlich  gelten  sullen  Jacoben.  Ilaindlin  uud  Joua  geprudern,  den 
Juden,  Sderozzen  sun  zu  Wien  und  iren  erbeii  sybenzelien  hunderl  phunt  uiid  funif  und 
sybenzig  phunt  wiener  phennige,  die  sie  uns  bereit  gelichen  habeii  und  die  wir  zu  unsern 
und  der  egenanten  unser  stat  scheinwerigem  nucz  uiid  iiotdurft  gewendet  liaben,  der  wir 
sie  weren  sollen  funif  bundert  phunt  und  fiinif  iind  zwanzig  phunt  uf  sand  Mcrtein  tag, 
der  schierst  kumpt  uber  ein  jar,  odir  in  den  naclisten  vier  wochen  darnach.  uiid  liinif 
hundert  und  fiinif  und  zwanzig  phunt  auf  sand  Merlein  tag,  der  schiersl  kuinpl.  uber  zwei 
jar    odir    in    den    nachslen    vier  wochen    darnach,    und    sybenhuiiderl    phunt    und   funif   und 


39 

zwaiizig  phunt  von  sand  Mertein  tag-,  der  sciiirst  kunipt.  uber  drei  jar  odir  in  den  nachsten 
vier  wochen  dornach.  Tun  wir  das  nicht,  so  sol  furbas  nach  einer  iglichen  vorbenanlen 
vrist  pen  dorauf  gen  auf  ein  igleich  phunt  zwen  phening  all  wochen.  Sie  schullen  auch 
haiiptgut  und  schaden  haben  auf  uus  und  aiif  allen  unsirn  erben  unde  nachkoniinen  unver- 
scheidenleichen  und  auf  alleni  unsern  gut.  das  zu  der  vorgenanten  unserer  slat  gehoret, 
das  wir  haben  in  deni  lande  ze  Merhern  oder  wo  wir  das  haben,  wie  das  genant  oder  wo 
das  gelegen  ist,  davon  in  die  lande,  fiirsten,  lierren,  pfleger,  vogt,  richter  odir  amblleut 
oder  wer  dosclbes  gewaltig  ist,  an  alles  furbot,  an  alle  klag  und  gericht  phanl  antworlen 
sullen,  wo  die  vorgenanten  juden  dorauf  zeigent.  wenn  sie  des  nach  den  obgenanlen  tegen 
nichl  lenger  enpern  wellent.  ze  verkaufen  und  ze  verseczen  uiul  alleii  ireii  fruuimen  doniit 
ze  schaffen  an  allen  irsal  und  sie  auch  vertichleich  dorauf  schirinen,  als  verre,  das  sie  des 
vorgenanten  ires  gelts  hauptgut  und  schadens  ganz  und  gar  dovon  verrichtet  und  gewerl 
werden.  Wer  aber.  das  in  von  den  landen,  fursten  oder  irni  gewalt  dheinerlei  saumung 
oder  vorziehen  dorinn  geschech.  so  isl  denne  den  vorgenanten  juden  und  allen  iren  erben 
und  helfern  erlaubet  und  sullent  auch  furbas  vollen  gewalt  und  recht  haben,  unserin  und 
der  egenanten  unser  slat  leut  und  gueler  dorumb  auf  zehalden.  zu  phendeu  und  zu  .  .  .  . 
es  sei  in  steten,  inerkten,  dorfern  auf  land.  auf  wasser,  inner  landes  oder  ausser  landes 
mit  recht  oder  ane  recht,  wo  und  wie  sie  und  ir  helfer  das  tuen  und  allernegst  bekoinen 
mugen,  so  lang  und  so  verre.  das  sie  hauptgut  und  schadens  ganz  und  gar  verrichtet  und 
gewert  werden.  Und  sol  auch  uns  noch  der  egenanten  unser  stat  leut  und  gueter  kein 
herschafl.  vreiung,  recht  noch  gewalt  noch  kein  ander  sach,  wie  die  genant  ist,  dowiJer 
nicht  schirmen.  beholfen  sein  noch  zu  stalten  koinen  in  dhein  weg  und  sullen  auch  doinit 
nicht  gefrevelt,  noch  wider  uns  noch  ander  yemans  nicht  getan  haben  und  des  gegen  allen 
herscheften  und  gerichten  und  gegen  allen  meniglich  genzleichen  unschadhaft  und  unvergolten 
bleiben  in  all  vveg.  Wir  loben  auch  den  vorgenanten  juden  mit  unsern  trewen  an  gevere 
und  verpinden  uns  gegen  in  genzleich  mit  dein  brief,  das  wir  sie  umb  hauptgut  uoch  uuib 
schaden  weder  hincz  bof  noch  an  kein  gewaltige  hant  noch  nynderl  als  wobin  scbalfeu 
sullen,  noch  das  wir  weder  freibrief,  totprief  noch  gegenbrief  von  der  herschaft  umb  das 
vorgenant  gelt  ubir  iren  willen  wider  sie  gewinnen  schullen.  noch  das  wir  in  init  keinerlei 
andern  sachen,  wie  die  genant  sind,  weigern  noch  vorschieben  sullen.  denn  das  wir  sie 
hauptguts  und  scbadens  selber  genzleich  ricblen  und  weren  sullen  als  vor  geschrieben  slel. 
Wer  aber.  das  wir  doruber  von  der  herscliaft  uinb  das  vorgeriant  gelt  uber  iren  willen 
wider  sie  icht  brief  gewinnen  und  furbrechteii,  ee  denne  sie  des  vorgenanten  irs  gells 
hauplguts  und  schadens  gar  gewert  wcren,  es  weren  schreibbrief.  totbrief,  gegcnbrief  oder 
welcherlei  brief.  irrung  oder  in   .   .   .   .   daz  weren  in  an  der  vorgenanlen  gellschult  gegeii 

uns  schaden die   sullen    denn    aller    ding    tode    und    zenichte    sein  iind  wider  den 

gegenburligen  brief  kein  krafl  habeii.  l'nd  wer  den  brief  mit  der  vorgenanlen  judcn  guten 
willen  inne  hat  und  uns  domit  uioiit,  es  sei  jud  oder  christen,  wo  er  uns  domit  mont. 
inner  landes  oder  ausser  landes,  dem  sein  wir  alis  des  gepunden  ze  gellen.  ze  leisten  und 
ze  voltiiren,  das  vorgeschrieben  stet,  ze  gleicher  weis  als  in  selber.  Und  doruber  so  geben 


40 

wir  fiir  iins  und  fnr  all  iinser  erben  nnd  nachkomen  in  den  brief  ze  einem  woren  urknnde 
der  sach  versigelten  rait  der  vorgenanten  nnser  stat  ze  Briinne  angehangen  insigil.  Der 
eeben  ist  nach  Christi  gepurde  drenzehenhundert  jar  darnach  in  dem  eins  und  neunzigsten 
jar  an  aller  heiliffen  abent. 

(^Aus   tleui   Codex   n.    1.57.   fol.    2  im  Briiiiner  Stadtarchive.   Mitgetheilt  v.  Stadtrathe  Koller.) 

51. 

Markf/raf    Jodok    srheukt    dem     Wenzel    von    Doloplaz-    400    Mark    iin    Dorfe    Doloplai. 
Dt.   Spielberg  1.  November  1391. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandenburgensis.  sacri  Romani  imperii  archicamerarius 
marchio  et  dominus  Moravie.  Notum  facimus  tenore  presencium  universis,  quod  pensatis 
iidelibus  obsequiis  strenui  Wenceslai  de  Doloplas,  quibus  nostre  volunlali  a  multis  retroactis 
temporibus  placere  studuit  et  in  posterum  studebit,  speciali  donacionis  gracia  pro  peractis 
serviciis  plena  super  hoc  deliberacione  habita  raaturoque  consilio  raoti  dedimus  et  contuliraus 
harumque  serie  plenarie  condonamus  prefato  Wenceslao,  suis  heredibus  et  sue  posteritatis 
succcssoribus  quadringentas  marcas  grossorum  bonorum  et  argenteorum  in  pretacta  villa 
Doloplas  in  oranibus  singulisque  ad  hanc  pertinenciis  in  veram  et  liberam  hactenus  et  in 
perpetuura  hereditatem,  possessionera  et  prout  eorum  placuerit  voluntati  providensque  visum 
fuerit  in  usus  necessarios  conversionem,  nullum  super  hiis  bonis  per  nos  successoresque 
nostros  habentes  impedimentum  sed  raagis  proteccionis  auxiliura  et  effecfum  adiuvaraen. 
Presencium  sub  nostri  sigilli  appensione  testimonio  literarum.  Datum  Spilberg  anno  domini 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  prinio  feria  quarta  post  sanctoruni  Sinionis  et  Jude 
apostolorum. 

(Orig.    Perg.    h.   Sig.    abgerissen    im   Archive   des   Dominikanerklosters   in   ( Ihniitz.   —   Auf 
der   Plicatur :   De   mandato   domini   marchionis  Hynko   notarius.) 

52. 

Peter  ron  Krarai-  fjrilndet  das  Aiif/itstiner-Chorherrensttft  in  Prossnitz-  und  begabl  es  inii 
(liitern.   Dt.   Plumeiiau   1.  Norember   1391. 

In  nomine  domini  amcn.  Dura  humanc  natiire  rimaniur  incerta.  dum  collabenlis  vite 
ruinam  conspicimus,  dum  certissime  raortis  apropinquantes  molestias  intuemur.  profecto  ad 
considerandas  nostre  vite  semitas,  ad  discuciendum  lege  consciencie  tenebras  et  ad  oblinendum 
favorem  propicium  jnsti  judicis  domini  dei  nostri  argumentis  non  lam  probabilibus,  quam 
eciara  ad  sensura  demonstrantibus  animamur.  eo  quidem  forcius.  (|uo  uil  latet  judicis  tanti 
noticiam,  quo  cuncta  nuda  sunt  oculis  eius,  quo  sue  potencie  nichil  est.  quod  resistere 
valeat  quovis  modo.  Idcirco  nos  Petrus  de  (rawar  dorainus  in  Plumnaw  tenore  presencium 
recognoscimus    universis,    quod    ob    remedium    anirae    nostre    alque  u.xoris   nostre  Kalharine 


41 

omniumque  heredum  nostrorum  specialiterque  domini  Benessii  de  Crawar  patris  nostri 
carissimi,  domineque  Elizabeth  matris  nostre,  domini  Wockonis  de  Crawar  avi  noslri  necnon 
subscriptorum  doniinorum :  domini  Benesschii  de  Crawar  canonici  Pragensis  Ecclesie.  dominique 
Henrici  domini  in  Plumnaw  ac  domini  Johaunis  cruciferi.  patruorum  nostrorum  de  Crawar. 
et  domini  Johannis  de  Crawar  domini  in  Tyczczin  nostri  dilectissimi  patrui.  quorum  bona 
possidemus.  cupientes  misericordiam  omnipotentis  dei  ex  donis  ipso  propicio  nobis  collatis 
graciosius  impelrare,  ne  in  examine  discussivo  districti  sui  judicii  severum  judicem  senciamus 
et  ut  animabus  2'enitorum  nostrorum,  fratrum,  sororum.  patruorum  cunctorumque  amicorum 
nostrorum  omniumque  fidelium  vivorum  et  mortuorum,  quorum  nos  vel  genitores  noslri 
bonis  usi  sumus,  debite  vel  iniusle  domino  ipso  permitente  proficiat  ad  salutem :  animo 
deliberato  de  certa  noslra  sciencia  et  bona  ac  libera  volunfate.  accedente  ad  hoc  consensu 
Petri  filii  noslri  de  Crawar  dicti  de  Pluniau  et  reverendissimi  in  Christo  patris  ac  domini 
Xicolai  Olomucensis  episcopi  capitulique  Olomucensis  conveniencia  speciali.  prout  in  literis 
ipsorum  confectis  et  concessis  desuper  aparet  manifeste,  ad  honorem  omnipotentis  dei  et 
salvatoris  nostri  ac  genitricis  eius  gloriose  virginis  Marie  specialiterque  propter  moderne 
solempnitafis  adinvencionem  seu  insfitucionem,  cuiusquidem  fesfivifatis  lalis  perhibefur  fore 
tjiulus  ^Visifacio"  elegantissime  virginis  3Iarie  in  montana  ad  Elizabeth  nempe  cordis  nosfri 
infima,  magne  caritatis,  cum  fervencia  nos  conpellunt  faciuntque  anhellare  sinceriter  ad  tante 
raagnifice  comparatricis  laudissonam  fcstivifatem.  Eatenus  monasterium  nosfrum  novum  in 
civitate  nostra  Prostays  sub  titulo  et  inscripcione  ac  vocabulo  premisso  per  nos  fundatum 
et  erectum  pro  inh<ibifacione  frafrum  canonicorum  regularium  ordinis  sancli  Augustini,  uf 
ibidem  prepositus  cum  duodecim  frafribus  habeatur,  continuo  divine  pielafis  aspirante  clemencia 
construendum  duximus  et  in  ipsius  struclura  devofo  carifalis  sludio  procedemus  eius  adiuvanfe 
presidio,  qui  cuncfa  felicibus  tuetur  incremenfis.  Et  ut  dicfi  .  .  prepositus  et  conventus 
monasterii  nostri  successoresque  eorum  eo  quiecius  culfui  divino  vacare  valeant  atque  laudes 
Jiberiori  animo  deo  ut  depromant.  quo  mclius  et  sufTiciencius  temporalibus  suflragiis  fuerinf 
adiuti.  dictis  .  .  preposito  et  convcntui  ac  monaslerio  ipsorum  in  perpefuum  curiam  nosfram 
collonariam  ibidem  in  Prosfays  ante  civifatem  iacentem,  que  vulgo  Kopecz  vocafur.  cum 
omnibus  agris  culfis  cf  inculfis  ceterisque  deinceps  ad  eandem  specfantibus  curiam.  quali- 
cumque  censeantur  nomine.  Iribuimus  ef  donamus,  ipsa  tamcn  cum  area  seu  loco,  in  quo 
ipsum  propugnaculum  fuit  situatum  necnon  et  fossafo  circumiacenfe.  quod  Halterz  vulgo 
nominatur.  villas  quoquc  nostras  infegras  Crassicz  cum  suis  omnibus  pcrlinenciis  et  dominio 
pratis  pascuis  aquis  rivulis  et  aquarum  decursibus  singulisque  provenfibus  et  ufilifafibus.  nii 
nobis  et  heredibus  nostris  seu  successoribus  proprietatis  aut  dominii  in  prenominata  viila 
reservantes,  necnon  molendinu  meidem  ville  adiacens  cum  suis  usibus  et  pertinenciis  damus, 
presentibus  et  assignamus.  Insuper  viljam  nosfram  Myslcyowicz  cum  allodiali  curia  ef 
molendino  afque  piscina.  pratis  pascuis  rivulis  piscacionibus  aucupacionihus  censibus  proven- 
tibus  et  nniversis  utilitatibus  cum  pieno  dominio  et  jure,  nichil  nobis  hcredibus  successorihusque 
noslris  juris  seu  dominii  in  prenominata  villa  reservanfes,  damus  ef  serie  presencium 
assignamus    monaslerio    memorafo,   «ilvamque  ad    eandcm  villam  spccfantem  cum  suis  metis 

6 


42 

el  graniciebns  circumferencialifer  dislinclis  iamdictis  conferimus  et  donanuis.  Preterea  villam 
Lhotham  cum  allodiali  curia  ibidem  atque  agris  cultis  et  incultis  ad  eandem  concernentibus. 
curiam  cum  praylis.  que  vulgo  Nakuserzy  dicuntur  et  silva  ad  iam  dicte  ville  curiam  per- 
tinente.  cunctisque  aliis  usibus,  quibus  appeliari  possent  nominibus,  cum  pleno  dominio  el 
jure  damus  et  assignamus  monasterio  supradicto :  nichilominus  in  villa  Knyehnyczky  unum 
laneum  agri  censuantem  cum  duabus  curticulis.  necnon  et  piscinam  prope  prefatam  villam 
situatam  cum  ipsorum  juribus  universis  et  dominio  tradimus  prefato  monasterio  et  donamus 
et  elarffimur  supradiclis  vinumque  nostrum,  quod  nos  et  heredes  nostros  concernebat  de 
vineis  in  monle  Kussercz  fundatis.  ad  opidum  nostrum  Costelecz  spectantibus,  tam  ex  parte 
decimarum  quam  eciam  montanorum,  precipue  de  vineis.  que  iam  sunt  fundate  aut  in 
futurum  deo  adiuvante  fundabunlur.  prefato  monasterio  donamus  et  elargimur.  Silvam  vero 
nostram  vulffariter  Kuterzawa  nominatam.  que  ad  bona  nostra  Plumnaw  speclabat.  inter 
montes  Smylowo  Hradysczye  et  Oberska  Wrala  iacentem,  ex  inlegro  et  tolaliter  sepe  iam 
dictis  tradimus  et  donamus  duntaxat  propter  monasterii  restauracionem  seu  utilitatemi  hoc 
solum  eximentes.  ut  ligna  silve  meraorate  cuipiam  non  vendantur,  sola  tamen  tuicione 
excepta  omnium  bonorum  ad  dictum  monasterium  pertinencium,  que  dicti  monasterii  pre- 
positus  aut  conventus  habent  pro  presenti  sive  in  futurum  altissimo  largiente  habebunt.  que 
ad  nos  heredes  et  successores  nostros  dominos  de  Crawar,  tamquam  ad  veros  fundatores 
dinoscitur  pertinere  juridice  et  debebit:  Tali  tamen  adiecta  condicione,  si  nos  Petrum  pre- 
dictum.  heredes  et  successores  nostros  iam  dicti  monasterii  fundatores  de  presenti  ire  con- 
lintrcrit  luce  seu  seculo.  extunc  huiusmodi  tuicio  ad  nobilem  Petrum  de  Crawar  dictum  de 
Straznicz  fdiastrum  nostrum  aut  ipsius  heredes  masculini  sexus  devolvetur:  in  casu  vero 
si  prefatus  dominus  Pelrus  de  Crawar  dictus  de  Slraznicz  filiaster  noster,  heredes  et 
successorcs  ipsius  mascuHni  sexus  eciam  de  Crawarn  ab  hac  migraverinl  luce,  extunc  super 
seniori  barone  de  Crawar  huiusmodi  tuicio  devolvatur,  aut  quemcumque  dominorum  seu 
baronum  de  Cravvar  prepositus  et  conventus  eiusdem  monasterii  eligere  decreverint,  super 
illo  cadal  tuicio  memorata.  Volumus  eciam,  ut  sepedicti  monaslerii  prepositus  et  conventus 
fundacionis  nostre  in  duorum  mensiura  spacio  eundem  sibi  tutorem  cliganl  ex  dominis  pre- 
missis  tutorem  post  decessum ;  si  autem  prescripfi  prepositus  et  conventus  tutorem  sibi 
eligere  distulerint  in  prenarati  temporis  spacio,  extunc  qui  senior  fuerit  ex  predictis  doniinis 
de  Crawar.  aput  eundem  ipsa  tuicio  debebil  permanere:  excepta  eciam  berna  reirali  de  bonis, 
que  dicti  monasterii  prcpositus  et  conventus  habere  dinoscitur,  aut  in  posterum  altissimo 
sulfrairante  habuerinf,  quam  nobis,  heredibus  el  successoribus  nostris  seu  prediclorum  bonorura 
lutoribus  ad  colligendum  reservamus.  Prescripla  vero  bona  preposifo  convenluique  monasterii 
nostri  per  nos  errecti  et  fundali  dedimus  contulimus  et  tenore  presencium  conferimus  et 
donamus  perpeluis  femporibus  possidendum  paciiice  el  quiete.  jure  dirrecli  dominii  et  pro- 
prietatis.  decernenles  a  nobis.  heredibus  ef  successoribus  nostris  dominis  de  Crawar  easdem 
villas  alque  bona  prenotata  cum  omnibus  ipsorum  pertinenciis  liberas  sohilas  fore  simpliciler 
et  exemptas:  specialiterque  ipsa  bona.  que  eidem  monasterio  in  posteruni  per  nos.  heredes 
el  successores  noslros  dominos  de  Crawar  divina  suifulti  ciemcncia  dare  aujjmentare  volumus 


43 

et  pretendimus,  volunt  et  pretendunt.  eaque  tabulis  terre  intabulare.  Cumque  vero  nos. 
heredes  et  successores  nostri  eundem  noslruni  suppleverimus  aut  suppleverint  intentum  in 
bonorum  aug-mentacione  monasterii  prcfali.  extunc  volumus.  ut  dicti  monasterii  prepositiis 
sub  consciencia  sua  secundum  pensam  et  bonorum  quantitatem.  ad  quem  luuc  huiusmodi 
augmenlata  et  superaddita  bona  se  exlendcre  poterint,  ultra  prescriptum  numerum  phires  sihi 
fratres  coasumant  propter  divini  ciiltus  dilatacioncm  amplioreni.  Rogantes  nichilominus  in  domino 
omnes  successores  nostros  dominos  de  Crawar  et  obsecramus  per  \  iscera  misericordie  domini  dei 
nostri,  quatinus  ipsuni  monasteriuni,  id  est  prepositum.  et  fratres  deo  ihidem  in  fervida 
devocione  famulantes  recomendalos  habeant  foveant  et  tueantur,  ac  benigno  pietalis  favore 
prosequantur,  volentes  ipsos  parlicipes  fieri  omnium  houorum  operum  el  oracionuiu,  que  in 
eodem  monasterio  adiuvante  domino  peragentur.  Eciam  prefati  prepositus  et  conventus  pro- 
curent,  ut  missa  de  heata  virgine  cottidie  decantetur.  Poslquam  aulein  sorte  falali  nos 
atque  conthoralis  nostra  viam  universe  carnis  ingrediemur,  ob  salutem  aniinaruin  noslrarum 
eodem  die  obitus  nostri  aut  uxoris  nostre  vigilias  trium  leccionum  cum  missa  defunctorum 
decantare  lenebuntur  et  debebunt  perpetuis  temporihus  infuturo :  ipso  die  noslri  ohitus  aut 
uxoris  nostri  annis  singulis  vigilias  novem  leccionum  cum  missa  defunctoruin  decantando 
perficere  non  ohniillanl.  Superaddimus  eciam,  cum  ahquis  de  dicti  monasterii  fralribus 
decesserit  in  viam  carnis  universe  migraturus,  ut  alium  loco  defuncli  iam  dicli  prepositus 
et  conventus  in  quarlali  unius  anni  staluant  sub  excommunicacionis  pena  et  assumant. 
Volumus  insuper,  ut  fratres  prememorati  raonasterii  nostre  fundacinois  vivant  more  fratrum 
in  Rudnicz  in  monasterio  regulariter  faciendo.  rectoremque  scole  dehent  in  expensis  suis 
benigno  animo  enutrire.  Concedimus  eciam  preposito  el  fralribus  plenain  et  omuimodam 
potestatem,  si  nos,  nostri  heredes  ac  successores  seu  tutores  eos  in  eisdem  honis  vellemus 
aut  vellent  inpedire  aliqualiter,  exfunc  sil  eisdem  potestas  nos  citandi  spirituali  vel  terrestri 
jure,  quocies  ipsis  fuerit  necesse.  ila  vel  reclamacione  hoc  exquirente.  Nos  quoque  Petrus 
pretactus  Petrus  de  Cravar  dictus  de  Plumuaw,  eiusdem  filius  Pelrus  dictus  de  Slrazuicz, 
Renesschius  de  Crawar  dictus  in  Crumpnaw,  Petrus  de  Slernherg-  et  Laczko  de  Crawar 
dictus  in  Helfenslain  promittimus  omnes  in  solidum  manihus  coniunctis  omnia  et  singula 
prenotata  suis  cuncfis  in  arliciilis  de  verbo  ad  verbum  rata  grala  ac  inviolabiha  ohservare 
bona  nostra  fide  tabulisque  terre  qiiantociiis  poterimiis  in  terra  Moravie  in  civitate  Olomucensi 
intabulare.  Ut  autem  premissorum  honoruin  donacio  et  singula  prescripta  maioris  clTicacie 
existant  et  vigoris.  in  evidenciiis  testimoniiim  sigilla  nostra  cum  sigillis  nobiliiim  dominoriiin 
Hinczonis  de  Lippa  avunculi  noslri.  Slihorii  de  Czimburg  dicti  de  Towaczow,  Jaroslai  de 
Mezerziecz  et  Jodoci  de  Lethowicz  ahas  de  Ronow  fratrum  noslrorum  de  cerla  sci<'ncia  et 
voluntate  omnium  nostrorum  presentihus  sunt  appcnsa :  Dalum  et  actum  in  castro  nosfro  Plumnaw 
feria  quarfa  die  oinnium  sanctoriini.  anno  dominice  incarnacionis  millesimo  trecenfesimo  nona- 
gesimo  primo. 

(Gedruckt  in  der  Olmiitzer  Landtafel  p.  197  mit  dem  Beisatze :  Insuper  prefatus  Petrus 
de  Crawar  alias  de  Plumnaw  de  gracia  speciali  preposito  et  conventui  monasterii  supradicti 
supcraddidit  et  donavit  in  villa  Rakussky  octo  marcas  annui  census  cum  pratis  aquis  silvis  et 
universis    eorum    pertinenciis    pleno    jure    et  dominio,  solum  berna  regali  et  tuicione  reservatis.) 

6* 


44 


53. 


Jesek  Rus  ron  Lipnilz-   rerkauft  ein  halbes  Lehen  zu  Lipnitz  seinem  Schwager   Herrmann 
roii   Lescin.  Dt.   11.   Norember  1391.   s.   l. 

Ich  Jesk  Riizz  von  Lipiiicz  und  all  mein  eriben  ich  vorgich  und  tuen  chunt  offenleich  an 
dem  geo-enbuertigen  offen  prief  allen  leuten.  dew  do  den  prief  sehent  und  horent  lesen 
dew  nu  yeczund  lewent  und  nach  uns  kumpflig  werden,  daz  ich  mit  wolverdachtem  muet 
und  mit  iruetem  rat  meiner  eriben  und  meiner  vreunt  und  auch  zue  der  zeit,  do  ich  is 
wol  geluen  und  gelassen  mocht.  verkauft  han  ain  halbs  lehen  mit  zins  mit  tal  und  mit  aller 
seyner  zuegehorung  zu  dorff  und  auch'zu  veld,  geslift  und  ungestift,  versuecht  und  unversuecht, 
mit  voller  herschaft  nichtes  ausgenomen  in  dem  dorff  zu  Lipnicz  gelegen.  Und  das  han  ich 
verkauft  dem  erbern  knecht  und  nieinem  lieben  swager  Herman  yon  Lesczin  und  allen 
seinen  eriben  zue  einem  rechten  erib  um  fumpfdhalb  schok  grosser  silbreiner  phenig  prager 
munzze,  der  er  mich  schon  pezalt  und  gerichtet  hat.  Und  cr  mag  und  schol  mit  dem  ege- 
nanten  lehen  tuen  und  lassen,  wie  er  wilt,  mit  verchauffe  und  mit  versetzen  und  tuen  wie 
er  und  sein  eriben  wellen.  Und  darum  versprech  wir  in  puirgels  weis  ich  Sczepan  von 
Peczen  und  ich  Bartha  von  Worein  mit  dem  vorgenanten  Jesken  und  mit  seinen  eriben. 
das  wir  im  das  eegenant  lehen  schollen  schermen  und  entweren  wuer  Juden  und  wuer 
Christen  rait  dem  landesrecht;  und  ob  wir  im  sein  nicht  mochten  richtig  gemachen,  so 
scholl  wir  im  sein  gelt  widergeben  an  alles  vorziehen  und  all  widerred.  Und  ob  wir  des 
nicht  teten,  welicher  denn  under  uns  gemant  wirt,  der  schol  im  laisten  oder  seinen  eriben 
mit  eym  knecht  und  niit  zwain  pherden  gan  dem  Czlewingz  in  ein  erber  gasthaus,  wo  im 
das  von  dem  eegenanten  Hermann  oder  von  seinen  eriben  hin  geczeigt  wirt  und  schol  do 
innligen  und  leislen,  sam  leistens  recht  ist  und  schol  nicht  aus  der  leistung  reiten  auf  dhein 
recht,  unz  daz  wir  alles  das  getuen  und  geleisten,  was  unser  prief  sagt.  Und  ob  der  vor- 
genant  Herman  oder  sein  eriben  icht  scheden  nemen  mit  poten  senden  oder  mit  nachreysen 
oder  wie  de  scheden  genant  wurden,  dew  er  peweisen  mag,  dew  schollen  unser  sein  und 
nicht  des  egenanten  Hermans  noch  seiner  eriben  und  schollen  in  auch  mit  dem  haupguet 
gefallen.  Und  daz  versprech  wir  mit  unsern  guelen  treuen  an  eides  stat.  Und  ob  der 
eegenante  Herman  und  sein  eriben  abgieng,  des  got  nicht  engeb,  so  schol  daz  lehen 
herwider  gefallen  auf  des  eegenanten  Hermans  swcster  kind  des  eegenanten  Jesken  haus- 
frauen  und  auf  nyenient  ander.  Und  wer  den  prief  mil  dcs  eegenanten  Hermans  und  mit 
seiner  eriben  gueten  willen  innhat,  der  hat  an  allcn  sachen  als  guet  recht  zue  dem  eegenanten 
lehen,  sam  er  oder  sam  sein  eriben.  Und  daruber  geb  wir  im  und  seinen  eriben  den  pricf 
versigelte  mit  unsern  eigen  anhangenden  insigeln  der  obgeschriben  sach  zu  eim  warn  urkunt. 
Der  prief  ist  geben  nach  Christi  gepuerd  uber  drcuzehenhundert  jar  dar  nach  im  einen 
und  neunzkisten  jar  an  sand  Merten  lag. 

(Orig.    Perg.  3   anli.   8ig.    iiu   iiiiihi-.    r>:iiidea-Aicliiv.   Nr.    170    Miac.) 


45 


»4. 

Markgraf  Jodok    beirilliyl.    dass    die    Briinner    Biirger.    wenn    sie  die    den    Wiener  Juden 

Jakob   und  Jonas  Hardlein  schuldigen    1773    Wiener  Pfund  nichl  zur  rechten   Zeit  z^ahlen 

wiirden,  Uberall  arretirt  werden  diirfen.    Dt.   Briinn   16.    Norember   1391. 

\%  ir  Jost  von  gotes  gnadeii  margraff  uiid  herre  zu  Mcrhern  hekennen  fur  uns  und  unser 
erben  offentlich  mit  dem  hrieve  umb  die  sybenzehen  hunderl  phunt  und  finnf  und  sybenzig 
phunt  Wyenner  phenning,  die  unser  purger  gemeinkchleich  der  slat  zu  Brune  gelten  sullen 
Jacoben  Hardlein  und  Jona  gepruedern  den  juden,  Steuzzen  sun  zu  Wyenn  und  ire  erben, 
als  der  brieve  sagt.  den  sie  doruber  von  in  habent.  das  die  selbe  geltschult  und  handlung 
nach  unserm  rat,  vvillen  und  gunst  geschehen  ist.  Und  geioben  und  vorheissen  auch  dem 
vorgenanten  juden  bey  unsern  treun,  und  bei  unsern  furstlichen  gnaden,  das  wirjin  des 
vorgenanten  irs  gelts  von  der  egenanten  unserr  stat  und  purger  getreulichen  beholfen 
woUen  sein  inzebringen,  wenne  si  des  nach  des  egenanten  irs  hriefs  sag  nicht  lenger  enpern 
wellen.  Tett  wir  des  nicht,  so  ist  den  vorgenanten  juden  eriaubt  und  sullen  auch  volle 
gewalt  und  recht  hahen,  unserr  vorgenant  slat  leut  und  gueter  darumb  autfzehalden  zephennden 
und  bekummern  in  steten  raerkten,  dorfTern,  auf  lannde  auff  wazzer,  inner  landes  odir  ausser 
Jandes,  wo  und  wie  si  und  ir  helfer  des  allernegst  bekoraen  niugen,  soverr  das  sie  des 
vorgenanten  irs  geltes  nach  des  egenanten  irs  briefs  sag  gancz  und  gar  vorrichtet  und 
gewert  werden.  Und  sullen  sie  und  ir  helfler  damit  nicht  gefrevelt  noch  wider  uns  noch 
wider  die  unsern  getan  haben  und  des  gegen  uns  und  den  unsern  genzlichen  unschadhaft 
und  unkolten  beleiben.  Mit  urkund  dis  hriefs  vorsigelt  mit  unserm  anhangunden  insigil,  der 
geben  ist  zu  Brune  nach  Crisli  gepurt  dreuzehen  hundert  jar  und  in  dem  ein  und  neun- 
zigistem  jare  am  nachsten  pfinczlag  vor  sand  Elspetentag.  j,  , 

(Orig.   Perg.    mit   li.    ain   Randi'   verletztem   Sig.   iiii   k.    k.   geh.   Staats-Arcliive   in   Wien.) 


Lacek  con  Krawar  und  sein  dltester  Sohn  Johann  schenken  dem  Augustiner-Kloster  in 
Fulnek  das  Dorf  Bilau,  damit  die  urspriingliche  Anziahl  der  Klosterbrilder  um  vier  ter- 
mehrt  und  taglick  eine  Messe  de  b.    V.  gelesen  werde.  Dt.   Stramberg  19.   Norember  1391, 

J^os  Laczko  de  Crawarz  dominus  in  Ilelffenslein.  Johannes  primogenitus  nomine 
eiusdem  tituli  de  Crawarz  tenore  presenciuni  recognoscimus  universis  tam  presentibus  quam 
fuluris,  quod  perpendenfes  fragilitatis  humane  instabilis  brevitatem,  sana  maturaque  deliberacione 
et  eciam  prehabito  consilio  amicorum  et  uxoris  recte  et  racionabiliter  contulimus  donavimus 
ac  vigore  presencium  damus  et  assignamus  villam  nostram  Byelaw  ct  Stara  ves  cum  jure- 
patronatus,  cum  omnibus  reddilibus  censibus  proventibus  et  usufructibus,  agris  cultis  et  incullis 


46 

collibus  vallibiis  pratis  pasciiis  sUvis  rubetis  aquis  et  aquarum  decursibus.  metis  limitibus  et 
graniciis  atque  omnibus  sinoulisque  utilitatibus  et  pertinenciis.  pleno  jure  et  dominio.  prout 
eam  villam  hactenus  tenuimus  et  possedimus,  nichil  nobis  et  heredibus  inibidem  juris  ac 
proprietatis  reservantes.  exclusis  dicte  ville  et  ipsius  incolarum  et  berne  seu  steure  regalis, 
que  pro  nobis  et  nostris  heredibus  reservamus,  devotis  in  Christo  fratribus  canonicis  regu- 
laribns  ordinis  sancli  Augustini  nionasterii  sancte  et  individue  trinitatis  in  Fulnek  per  ipsos 
tenendam  habendam  atque  pacifice  perpetue  possidendam.  quam  eis  largimur  presentibus  ob 
remedium  animarum  nostrarum  omniumque  predecessorum  nostrOrum  et  salutem,  quovis  in 
hiis  nostro  et  heredum  nostrorum  impedimenti  obstaculo  posttergato.  Nichilominus  statuimus 
facimus  et  ordinaraus,  quod  supradicte  ville  nostre  donacione  iidem  fralres  et  canonici  quatuor 
alios  confratres  assumere  ulfra  numerum  personarum  per  nobilem  dominum  Benessium,  fratrem 
nostrum,  institutum  et  superaddere  tenebuntur.  Addicientes  insuper,  quod  una  missa  de  beata 
virgine  in  capella  eiusdem  gloriose  virginis  Marie  per  nos  fundata  et  constructa  cottidie  per 
unum  fratrem  tocius  conventus  successive  decantetur.  Ceterum  promitlimus  dictam  villara 
cum  suis  pertinenciis  in  prirao  dominorura  Oppaviensium  colloquio,  cura  primum  tabule  terre 
apperientur.  intabulare.  Sub  harum,  quibus  nostra  appendi  fecimus  sigilla,  testimonio  literarum. 
Dalum  Stralberg  die  sancle  Elisabeth  anno  domini  millesimo  trecentesirao  nonagesimo  primo. 

(Gleichzeitige   Copie   in   der   Boc.   Slg.    im   Landes-Arcliive   n.   4987.) 


5(>. 

Die    verwitwete    Herzogin    ron    Ln.remburfj    mahnt  den  Marhgrafen  Jodok  drinrflich.   dass 
er  ihr  die  fiir  ihr  Witthum  bedungene  Jakressnmme  bez-akle.   Dt.   Brilssel  6.   Dec.    1391.*) 

■logeboren  furste  .  .  lieve  neve.  Umb  das  wir  alczit  gerne  wissen  sulden,  wie 
es  uch  ginge,  so  bidden  wir  uch,  das  ir  uns  mit  diesen  unsern  bode  und  mil  andern,  so 
ir  dutste  kundt,  von  uren  gestante  willent  oeverscriven,  wann  es  uns  groisse  vreude  ghit, 
as  wir  gude  boidschaft  von  uch  vernemen.  Und  of  uch  von  unserm  gestante  gemeght  ze 
wissen,  wir  sint  gesunt  unss  iifs  van  der  gnade  gods,  die  uch  dasselven  alczit  gunnen 
muesse  .  .  Lieve  neve.'  also  ir  woil  wissent,  das  wir  uss  sunderlinger  trauwcn,  gelouven 
und  vruntschaften.  die  wir  zu  uch  hatten.  uch  oever  hant  gegeven  unserii  widentum  in 
dem  lande  von  Luczemburg  vur  ein  sicher  jargulde,  die  ir  uns  in  uren  briven  geloost  hail 
mit  eczlichen  vurwarden.  in  denselven  uren  brieven  begriHen,  die  uns  nut  gehalden  noch 
voldaen  ensint,  wiewoil  wir  uch  und  ure  ampllude  darumb  viel  und  gnoech  hainl  dun  raanen 
und  ersuechen,  zu  unser  groisser  kost  und  schaden.  Und  ouch  ir,  lieve  neve,  uns  zu 
meniger  zit  hait  gescriven  und  niil  uren  amptluden  und  dienern  und  mit  dem  abt  von 
Orvauls  intboden,    das    man    nns  seulde    bezalen  und  sunderlingen  kurtlichen  mit  demselven 


*)    Uber    das    .Jalires(latiiin    vid.    Lindner    Gcscli.    dcs    d.   Reiclies    untcr   K.inig   Wenzel   IL   p.    101 
Anmerkung  2. 


47 

abl  uus  hal  dun  sagheu.  das  ir  zu  sinle  Johans  dage  lest  leden  ure  vrunde  bi  uns  geschikl 
suldt  haven,  uns  bescheit  zu  dun.  davon  wir  nut  vernomen  haven.  Des  uns  van  urre  groisser 
und  edelre  bescheidenhait  ser  erwondert.  ind  komen  oevel  dar  mit  zu,  das  wir  also  unse 
lant  in  gelouven  und  vruntschaften  und  up  ure  brieve  und  geloesten  haint  oevergegeven 
und  nut  bezalt  enwerden.  Und  nach  der  gelouven  und  trauwen,  die  wir  zu  uch  hatten. 
helten  wir  gemeint,  al  enhetten  wir  keins  ingesigel  noch  brielFe  von  ucli  gehat,  das  ir 
uns  nochtan  wol  suldt  hain  bezalt,  sint  ir  unse  slosse  und  lande  von  unsern  widentum  inne 
hait  und  wissen  ouch  woil.  was  ir  viel  entphelet  urem  drugsess  von  Luczemburg  uns  zu 
bezalen,  das  er  uns  nucz  nut  geven  noch  bezalen  sal.  Bidden  uch  darumb  noch,  iiebe  neve, 
manen  und  ersuechen  mit  ganssem  vlisse,  das  ir  an  verzog  uns  willent  dun  bezalen  und 
verrichten  nach  inhalt  urre  brieve  und  wa  ir  des  nit  enduet,  so  dringt  uns  die  kenliche 
noot  darzu  und  enkunnen  des  ouch  nil  langer  verhalden,  das  wir  muessen  und  willen  oever 
uch  scriven  und  klairen  allen  herrn,  furslen.  steden  und  guden  luden  und  dun,  das  wir  nut 
gerne  endun.  Und  begern  des  ure  gude  antwerde  zu  wissen  mit  diesem  unsern  bode. 
Liebe  neve.  god  gespair  uch  gesunt.  Gescriven  zu  Bruessel  6.   dage  in  december. 

Die  herzoginne  van  Luzeniburg,  van  Brabaut  und  van  Lymburg. 

Von  aussen:  Dem   hochgebornen  fursten  herrn  Joist  markgrafen  zu  Brandenburg  und  herrn 

zu  Merhern  unserm  lieven  neven. 

(Orig.    Pap.    iii     Hriefforiii,     vou    aussen    beigfJr.    Sig.    in    den     altstandischeu    Acton    des 
mahr.   Landes-.\rchives.) 


57. 

Alsik    von    Brandis    schenkt    dem    Auf/iisfinerkloster    in    Fiilnek   fiinf   Zinslnhne    im    Dorfe 
Tijrn.   Dt.   Fiilnek   1(K   December   1391. 

In  noniiue  domini  auien.  In  presenti  scculo  scinuis  sive  oraciouibus  sive  consiliis 
invicem  nos  posse  adjuvare,  in  futuro  vero  seculo,  cum  ante  Christi  tribunal  veneriraus  nec 
Job  nec  Danielem  nec  Noe  rogare  possc  pro  quoquiam,  sed  unumquemque  porlare  onus 
suum,  et  ideo  quisque  niortalium,  dum  in  humanis  agil.  in  operibus  misericordie  el  elemo- 
sinarum  largicione  se  talem  exhibere  debet,  ut  pro  biis  que  hic  inisericordiler  elargitur, 
presentis  vite  subsidia  et  eterno  claritatis  preniia  a  domino.  qui  multipliciler  et  inperpeltniui 
mansura  tribuit,  recipere  merealur.  Cupientes  auteni  transitoria  et  terrena  pro  celestibus  et 
perpetuis  felici  commercio  commutare  vitamque  consequi  sempilernum  nos  Alssiko  de  Brandis 
tenore  presencium  recognosco  (sic)  universis  tam  presentibus  quam  fuluris.  quod  sana 
maturaque  deliberacione  prehabila  et  consilio  iidelium  amicorum  nolrorum  recle  et  raciona- 
biliter  contulimus  donavinuis  alque  vigore  presencium  danius  et  assignamus  monasterio  ad 
laudem  et  gloriam  sancte  et  individue  trinitatis  el  in  divini  cullus  augmentum  preposilo  el 
canocnicis  reirularibus  ordinis  sancti  Augustini  inibi  perpetuo  permausuris  in  oppido  Fulnek, 
olomucensis    diocesis,  per    nobiles    viros    ac    dominos    dominos    iioslros    videlicet    dominuin 


48 

Benessium  e(  dommum  Laczkonem  de  Crawarz  fundato  et  constructo.  quinque  laneos  censuales 
in  villa  Tyrna  cum  omnibus  reddifibus  censibus  proventibus  ef  usufructibus  afque  omnibus 
sinffulisqiie  utilifafibus  ef  pertinenciis  pleno  jure  et  dominio.  prout  ipsos  laneos  hactenus 
tenuimus  ac  possedimus.  devotis  in  Chrisfo  canonicis  regularibus  monasferii  prenoniinafi  per 
ipsos  tenendos  habendos  atque  pacifice  perpetue  possidendos  post  obitum  nostrum,  quos 
eis  larjiimur  presentibus  ob  remedium  animarum,  videlicet  nosfre  et  domine  Agne  conthoraiis 
omniumque  profrenitorum  nostrorum  et  salutem.  quovis  in  hiis  nostro  et  omnium  amicorum 
nostrorum  impedimenfi  obsfaculo  posttergato  et  remoto.  Nos  ergo  Joannes  preposifus  tofusque 
conventus  canonicorum  regularium  monasterii  predicti,  ne  videamur  fantis  beneficiis  ingrati, 
volentes  pro  transiloriis  et  temporalibus  vobis  reimpendere  propter  deum  charismata  meliora, 
vobis  domino  Alssikoni  et  domine  Agne  conthorali  vestre  tenore  presencium  parficipacionem 
plenam  concedimiis  in  vita  pariter  et  in  morfe  missarum,  oracionum,  absfinenciarum,  vigiliarum 
omniumqne  bonorum.  que  in  monasterio  nostro  predicto  per  presentes  et  posteros  nostros 
divina  dignabimur  clemencia  operari.  Addicientes  insuper  ex  gracia  speciali,  quod  cum  obitus 
vester,  quem  dominus  deus  felicem  faciat.  nobis  nostrisque  fuerit  infimatus,  descriptis 
nominibus  vestris  in  calendario.  pro  animarum  vestrarum  salufe  infra  tricesimum  triginfa 
missas  in  communi  tenebimus,  insuper  singuli  presbiferi  singulas  missas  et  qui  presbiter  non 
est  quinquaffinta  psalmos.  conversi  vero  quinquaginfa  pater  noster  cum  tofidem  ave  Maria 
infra  fricesimum  complere ;  anniversarium  autem  vestrum  juxta  statutum  ordinis  singulis  annis 
vobis  peragemus.  In  cuius  dacionis  collacionis  assignacionis  donacionis  participacionis  nostre 
testimonium  et  robur  in  perpefuum  valiturum  presentes  literas  fieri  voluimus  sigillorum 
nobilium  predicforum  dominorum  ac  fundatorum  ac  nostri  necnon  prepositure  canonicorum 
regularium  prefatorum  appensione  munitum  roboratas.  Dafum  et  actum  anno  millesimo  trecen- 
tesimo  nonagesimo  primo  loco  prenotafo,   decima  die  mensis  decembris. 

(Manuscr.    im    iii.   Laudes-Archiv.   M.   IV.    I.   pag.    13.) 


58. 
Pra<i  12.   Decemher  1391. 

*larkgraf  Jodok  gebietet  den  Rathmannen  zu  Brandenburg,  Berlin,  Koln,  Frankfurt 
und  in  allen  Stadlen  der  Neumark,  den  Boto  von  Castolowitz  als  Hauptmann  der  Mark 
anzuerkennen.  ihm  dic  landesherrlichen  Absaben  nicht  vorzuenthalfen  und  in  des  Landes 
Sachen  behilflich  zu  sein. 

(Riedol    Cod.   Rrand.    R.   III.    114.) 


49 

50. 

Nikolaus  Bischof  rou  Olmiitz-  (jestattet,  dass  Vlk  con   tiikowitz-  das  Leihgediny  seiner  Frau 
auf  seinem  Besitze  in  Rikowitz  versichere.  Dt.  Kremsier  18.   December  1391. 

W  ir  Niclas  etc.  bekenneii  etc.  das  fur  uns  komen  ist  Wulko  von  Rzichowicz 
unser  lieber  gefrewer  und  hat  mil  gutem  willeu  und  rechter  wissen  ufgegeben.  ufgereichet 
und  furmachet  frawen  Elizabeth  seiner  elichen  wirtinne  zu  rechtem  leipgeding  neun  mark 
grosser  pfenninge  prager  muncze  und  merherischer  zal  ierliches  zinses  und  geltes.  Und 
dieselben  IX  mark  geltes  hat  er  ir  beweisel  uf  fumf  hubcn  erbes  und  iren  zugehorungen 
in  dera  dorfe  zu  Rzichowicz.  Des  haben  wir  als  ein  bischof  zu  Olomuncz  obrister  lehen- 
herre  sulcher  guter  durch  redhcher  bete  und  dinste  wilien  des  obgenannten  Wulk  zu 
sulcher  ufgebunge,  ufreichunge  und  vorreichunge  sulches  leipgedinges  unser  gunst  und  guten 
willen  gegeben  und  haben  das  der  egenannten  frawen  EHzabeth  geben  und  vorlehen,  geben 
und  vorleihen  mit  kraft  dicz  brifes,  als  recht  ist  und  gewonheit,  unschedHch  uns  und  unserm 
bischtum  zu  Oomuncz  an  unsern  gewonlichen  dinste  und  rechte.  Und  geben  ir  dorub  zu 
furmunde  und  vorweser  Jacoben  Bistraz  iren  valer  und  Jacoben  genannt  Cunczek  von 
Slolbach  unsere  heben  getrewen,  die  sie  von  unsern  wegen  bei  sulchem  leipgeding  behalden 
und  beschirmen  sullen  als  recht  ist.  Testes :  Cunczo  de  Smalh,  Jost  von  Wolfberg  mar- 
scalcus,  Wolfram  von  Panowicz,  Jarosla  de  Bobeschu  etc.  Mit  urkund  etc.  Datum  Cremsir 
anno  domini  SP  CCC  nonagesimo  primo,  feria  II.  ante  Thome  apostoli. 

(Aus   dem   Lehensquatern    II.   p.   53   im   fiirsterzb.    Archive   in   Kremeicr.) 

60. 

Stephan  Cauonicus  bei  S.  Peter  in  Briin/i   iiberitiinmt  die    Vormuiidsckaft  iiber  die  Waisen 
seines  Bruders.   Dt.   1391.  s.    l.   d. 

Wjgo  Stephanus  de  Manicz  canonicus  sancti  Petri  in  Brunna  notumfacio  etc.  Quod 
reverendus  dominus  pater  dominus  Nicolaus  episcopus  Oloraucensis  ex  sua  liberalitate  pueros 
utriusque  sexus  Alssonis  de  Manicz,  fratris  mei,  sui  fidelis.  cum  bonis  eorum  in  villa 
Krzizanowicz  prope  Nausedlicz  mihi  tamquam  vero  ipsorum  puerorum  tutori  et  commissario 
legitimo  regcndos  lenendos  alque  gubernandos  commisit.  Sic  ego  Stephanus  antedictus 
reverendo  etc.  episcopo  Olomucensi  antedicto  animo  deliberato  ex  certa  mea  sciencia  promisi 
cf  presentibus  promitto  bona  mea  fide.  fraude  et  dolo  quibuslibet  posltergalis,  quod  tamquam 
bomis  legalis  et  fidelis  tutor  ct  patruus  dictorum  puerorum  dictos  pueros  cuni  bonis  ipsorum 
debeo  atque  volo  Qdeliter  tenere  regere  gubernare  atque  tueri,  bona  dicforum  puerorum 
non  minuendo  sed  pocius  pro  mea  possibilifafe  augmenfando  ad  dictorum  puerorum  augmentum 
et  profecfum.   Dafum  etc.  presentibus  quibus  supra. 

(Kremsierer  Lehensquateru   II.   p.   91.) 


50 


61. 


Xiholaus  Bischof  ron  Olmul:i  gestattet,   dass  die  Schulden  des  verstorbenen   Domanek  von 
Hulin    ron    den     seinen     minderjahrigen     Erben     hinterlassenen     Gutern    gezahlt    werden. 

Dt.  1391.  s.  l.  d. 

J^icolaus  etc.  notumfaciimis  etc.  Quod  cum  bone  memorie  Domanko  de  Hulyn  olim 
fidelis  noster  vasallus  post  vite  sue  obitum  multiplicia  onera  debitorum  reliquisset  et  cum 
famosi  viri  Mixico  de  Milczan  et  Dywa  de  Czekine  volentes  orphanos  eiusdem  Domankonis 
a  debitis  huiusmodi  fehciter  relevare,  singula  debita  per  eum  rehcta,  que  extendunt  se  ad 
quinquaginta  marcas  grossorum,  suis  creditoribus  solverunt  et  adhuc  solvere  intendunt  usque 
ad  soluciouem  plenariam  et  completam:  nos  vero  consideralis  multiphcibus  obsequiis  predicti 
quondam  Domankonis  etc.  et  ne  heredes  sui,  qui  nondum  elatis  annos  legitimos  attingerunt. 
in  predictis  bonis  dampna  vel  dispendia  graviora  sustineant,  animo  dehberato  etc.  ad  petici- 
onem  instantem  domine  Margarethe  uxoris  eiusdem  Domankonis  in  eventum,  si  ipsam 
dominam  Margaretham  mori  contingeret  huiusmodi  debitis  ad  integrum  non  solutis,  prefatis 
viris  Mixiconi  de  Milczan  et  Dyve  de  Czekyne  de  consensu  eiusdem  Margarethe,  que  in 
bonis  dicti  quondam  Domankonis  certum  et  assignatum  dotahcium  dinoscitur  obtinere,  plcnam 
et  hberam  potestatem  damus,  concedimus  et  presenlibus  favemus,  easdem  quinquaginta  marcas 
grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti  sicut  in  debito  solvendas  et  non  ultra; 
autem  hoc,  quod  exlunc  in  huiusmodi  summa  solutum  non  esset,  absque  omni  impedimcnto  in 
bonis  per  dictum  quondam  Domankonem  de  Hulyn  suis  heredibus  derehctis  secundum  ratam 
solucionis  predicte  nondum  percipere  et  habere,  donec  eis  de  solucione  huiusmodi  ut  pre- 
fertur  inlegre  fueril  satisfactum.  Presencium  etc.  Datum  etc.  Anno  domini  M*^  CCC  nona- 
gesimo  primo. 

(Kiemsierer  Lehensquatern   II.   p.    85.) 


62. 

Schiedsspruch  zwischeii  Filka  ron  Tannfeld  und  Michael  und   Vlcek  ron  tlikowitz,  bezuglich 
der  Morgengabe  Filkas.   Dt.  circa  1391. 

l\overinl  universi  prcsencium  habiluri  noliciam.  Quod  nos  Gregorius  Mazanecz  de 
Barzicz.  Luczko  de  Ruskeho  et  Domanko  de  Huliu  arbilri  el  amical)ih's  compositores  inler 
Henricum  de  Tamfeid  et  dominam  Filcam  uxorem  eius  legitimam  ab  una,  Michaheleni  et 
Wlczkonem  de  Rzikowicz  parte  ab  alia  electi  concorditer  supcr  materia  conlrovcrsie  el 
dissensionis,  que  vertcbalur  inter  eosdem  pretextu  bonorum,  animo  deliberalo  et  sano  sapiencium 
accedenle  consilio  arbilramur.  pronuncciamus  el  super  consciencias  nostras  dicimus:  quod 
domina  Filca  debet  habere  leypding  in  Chorina,  iu  Slryeless  et  in  Lliotha  cum  agris  cullis 
et  incullis,  ulilitalibus  et  perfinenciis,  cum  silvis  communibus  ad  communilatem  ibidem  per- 


51 

tinentibus  ciim  pleno  dominio,  una  curlicula  deserta  et  silvis  magnis  dunitaxal  excepla  seu 
exceptis.  Item  domina  Filca  debet  habere  ad  curiam  iigna  de  silvis  pre  edificiis  et  ad 
focum  et  ad  tabernam  edificandam.  Item  domina  Filca  debet  dare  de  curia  decimas  domino 
plebano  in  Kelcz  et  XYI.  grossos.  Ilem  secundo  declaravimus,  quod  Michahel  et  Wlczko 
predicti  dominam  Filcam  non  dcbent  impedire  in  singulis  venacionibus,  quibuscunque  censeantur 
nominibus.  Item  Michahel  et  Wlczko  debent  solvere  bernam  regalem  et  bernam  pro  primaria 
coronacione  domini  episcopi.  Item  eciam  ipsi  debent  homines  pauperes  ibidem  circa  anliqua 
jura  et  consueludines  inviolabihter  conservare.  Iteni  Michahel  et  Wlczko  predicti  debenl  dare 
et  porrigere  domine  Filce  unam  marcam  in  qualibet  feslo  sancli  Georgii  et  unam  marcam 
in  quolibet  festo  sancti  Wenczeslai  tamdiu,  quousque  molendinum  ad  utilitatem  ipsius  Filce 
fuerit  debite  cum  una  rota  erectum.  Et  cum  molendinum  cum  una  rola  suo  cursu  debito 
erectum  fuerit.  tunc  Michahel  et  Wlczko  debent  esse  a  domina  Filca  per  amplius  liberi  et 
soluli.  Item  adiectum  est,  quod  Wlczko.  Michahel,  Thanipfeld  cum  uxore  Filca  debent  transire 
ad  dominum  episcopum  et  ibidem  doniina  Filca  debet  coram  domino  episcopo  literam  reddere, 
Wlczko  et  Michahel  debent  domine  Filce  literam  facere  racione  leypding  super  Chorina 
et  pro  eadem  domino  episcopo  supplicare. 

(Kremsierer   Lehenspfilionen   I.    f.-71.) 

63. 

Gedenkschrift   iiber    eiiie    Widerselzlickkeif,    loelche    die    If/lauer    Tnchbereifer   (jegeii    den 

Stadtrath  becjiengen.   1391. 

(9uh  Joane  de  Pilgramis  judice  et  juralis  Pertlino  Banari,  Hasthcone  Michaele 
Chundlini,  Frenczlino  Saxone,  Xicolao  Rudolfi,  Chunczone  Peregrino,  Andrea  Lohoser,  Jacobo 
Rorwolf.  Ilenslino  Rohoser,  Ulrico  Banari.  Jlarschone  de  Gumpolcz  et  Andrea  de  Slebings 
tunc  Notarius  civitatis. 

Do  es  sich  fugte,  daz  zwen  piderbman  aus  dem  Rate,  und  czwen  aus  der  gemeyne 
von  des  Rates  und  der  ganzen  gemeyn  wegen  kamen  von  Briin  von  unserm  gnedigen 
herrn  dem  Marggrafen  Jost  und  von  dera  charar,  wenn  sie  von  den  selben  hin  abe  geruf 
worden  und  auch  ander  stet  von  der  munz  wegen,  do  prachlen  si  uns  swere  mere  von 
den  dreyen  sachen,  das  unser  Ilerr  wollt  in  unser  recht  greifi"en,  und  von  des  gesuches 
wegen  des  geldes,  das  di  stat  fur  unsorn  herrm  gegeben  hat  und  geben  raus,  und  auch 
von  der  raiincz.  da  unser  herr  hilfe  zu  begeret,  do  het  in  der  chamr  empfolhen  von  unsers 
herrn  wegen,  daz  si  doheira  von  der  sache  wegen  zu  rat  wurden  mit  den  eldern.  Do 
si  do  berufften  zu  im  die  eldcrn  aus  den  hantwerken  und  legten  in  einen  tag  zu  kumen 
zu  den  richter  auf  den  negsten  freitage,  in  der  selben  zeit  besampte  sich  der  tuchbereitter 
hantwerk  und  prachten  zu  in  di  VII.  (sic)  hantwerk  sneyder,  schustcr,  ledrer  und  chursner 
und  gaben  in  fur  ein  unwarheit,  wi  der  rat  unsern  herren  hett  vcrheissen  zwey  centen 
silbers  zu  einer  newen  muncze.  Do  der  freytag  kam,  do  besampten  sich  diselben  hantwerk 


52 

wol  um  raitleriiacht  in  sundre  hewser  und  voreinten  sich  mit  ein  ander,  wider  die  ander 
geraeyn  zu  sten ;  do  der  Rat  des  gewar  wart,  daz  si  besundre  rete  hetten  und  machten, 
da  sant  der  rat  zu  in.  daz  aus  iczlichen  hantwerk  die  eldern  zu  in  lieraen.  Des  wolden 
di  vorgenanten  funf  hantwerk  nicht  gehorsam  sein,  und  kamen  und  prachten  mit  in  den 
haufen  vil  volkes,  dacz  mit  der  stat  nichtes  leydet  und  ruften  zu  in  die  vir  gemeynen 
und  fragten  si,  oh  si  bey  in  sten  wolden  oder  nicht?  Do  bedochten  sich  di  vir  gcmein 
und  sprachen  zu  in :  Ir  herren,  wir  seyn  erkoren  worden  von  dem  rat  und  von  der 
ganzen  gemein  euren  gemeinen  nucze  suchet  der  stal :  do  hab  wir  recht  peyzusten,  und 
der  furmunde  sey  wir.  Do  diselben  hantwerk  horten,  dacz  di  vir  gemeinen  auf  iren  leyl 
sunderleich  nicht  sten  wolden,  do  traten  si  zu  hauffen  und  rekten  auf  und  gelobten  zu  hauffen 
zu  sten  wider  die  andern  gemein  und  schrien  offenbar :  ab  ab  di  vir  gemeinen,  wir  wollen 
ir  nicht  haben  und  schmechten  di  vir  gemeinen  und  wolden  si  abgesaczt  haben.  Und  do 
elHch  under  in  vorstanden,  daz  si  unrecht  getan  hetten,  do  wurden  si  zu  rate  und  vor- 
puten  imder  in  bei  leib  und  bei  gut,  daz  keiner  von  in  tret,  wen  si  zu  same  gelobt  und 
auf  gerackt  hetten  und  wer  von  in  trct,  den  wolden  si  zu  stucken  zu  hauen.  Dornoch 
HfFen  si  an  di  stubliir,  do  richter  und  scheppen  und  di  vir  gemeinen  innen  beschlossen 
worden  und  shigen  und  stissen  mit  frevel  an  die  tiir,  dacz  man  si  must  ein  lassen  und 
legten  den  richter  und  den  rate  und  auch  den  vir  gemeinen  und  alle,  di  zu  den  rechten 
gehoren,  sulche  smacheit  an  mit  iren  ungehorsamkeit,  di,  sider  die  stat  gestanden  ist,  piderben 
leuten  ni  beweiset  und  ungehort  ist.  Und  die  sache  ist  auch  sunderlich  beschriben  zu  einer 
warnung  und  zu  ein  ewigen  gedechtnuss  allen  reten,  die  zukunftig  werden,  wen  wir 
obgenante  scheppen  eigenthch  derfarn  haben,  daz  der  tuchbereitter  hanlwerk  der 
sache  aller  ein  ursach  und  ein  anevank  ist  gewesen,  und  die  andern  hantwerk  dorzu 
prachl  hat.  Und  piten  wir  vorgenante  scheppen  alle  zukunftige  rete,  daz  si  die  geschicht 
geschriben  lassen  sten  zu  einer  ewigen  gedechtnuss  und  warunge  allen  kiinftigen  reten, 
daz  das  also  bewart  wert,  daz  sulche  ungehorsamkeit  von  den  vorigen  hantworken  und 
von  andern  lcwten  nymer  geschehe.  Doch  sint  elliche  des  tuchbereitters  hantwerk  bei  den 
sachen  nil  gewesen,  von  erste  hensel  Rohoser  und  Jakob  Rorwolf,  die  zu  den  zeiten  in 
dem  rale  und  unser  mitgesworne  sein  gewesen  und  Nikusch  Plumler,  der  einer  was  der 
vir  gemeinen. 

(Cop.   iii   der  Bocek'schen   Slg.   iin    m.   Landes-Arcliive   Nr.   8268.) 


64. 

I*eter  )\'(iiss  ron  7Jalnn(/s,  Kaplan  in  Neuhaus,  sliftet  ein  Annirersar.  Dl.  6.  Janner  1392.  s.  l. 

Ich  Pelrus  der  Weiss  vom  Czlewingz  und  kaplan  zum  jVeunhaus  und  ich  Hansel 
der  VVaizz  sein  pruder  und  ich  Dorothea  Nikleins  dcz  Waissen  wittib,  dem  got  gcnad, 
wir  veriechen  ollnleich  an  dcn  prief,  daz  wir  dy  vleischpanch,  dy  gelcgen  ist  zum  nachst 
dem  Rotlein,  gcben  haben  zu  einen  ewigen  selgerel  und  iartach  nach  erber  leut  rat  Niklas 


53 

des  Waissen  sel  und  Kalherine  seiner  hausfraun  und  Dorothee  seiner  hauslraun  und  allen 
iren  vorvodern,  also  peschaidenlich,  daz  dy  egenante  pauch  dy  yezunder  tragt  funfzig  grozz 
zinz,  von  demselben  zinz  schol  uian  begen  all  iar  iarichlich  einen  ewigen  jartag  des  mantags 
nach  dem  Aufartag;  also  daz  man  geben  schol  von  dem  egenanten  zins  von  der  vigilig 
rait  neun  lekzen  und  laudes  zweleff  grozz  und  vom  laulen  eynen  grozzen  und  um  wachs 
drey  grozz  und  zu  dem  selampt  zu  opher  zweleff  grozz  und  armen  leuten  um  almosen 
sechs  gross  und  um  ein  selpad  sechs  gross  und  dem  prediger,  wer  der  ist,  vier  gross,  daz 
er  all  sunfach  uni  seu  pitten  schol  und  ura  ir  vorvodern.  Dennoch  beleiben  sechs  grozz 
ubrig,  sara  der  zinzz  yeczund  ist,  damit  schol  man  daz  ereb  pessern,  wo  nu  sein  durft  ist. 
Und  ob  der  zinz  aufiiara,  so  scholl  man  is  uberal  pessern;  nimpt  er  awer  ab,  so  schol 
nian  umitunb  ablazzen  gen,  daz  is  rait  dem  zinz  gelaich  trag.  Und  denselben  iartach  schuU 
wir  umhaben  und  begen  ich  egenannter  Petrus  und  raein  pruder  Hansel  unzt  an  unser 
end  und  darnach  dy  nachsten  freunt.  Und  ob  wir  alsamt  abgyengen,  so  enphelich  wirs  den 
erbern  purgern  zu  treuer  hant,  daz  der  jartag  icht  abge.  Und  wenn  wir  aygner  insigel 
nicht  haben  so  hab  wir  gepeten  dy  erbern  weisen  purger  der  stat  czum  Czlewingz,  daz 
seu  ir  slatinsigel  zu  einer  waren  zeugnuz  au  den  prieff  haben  gehangen  in  an  schaden. 
Der  prieff  ist  geben  nach  Chrisli  gepurd  uber  dreuzehen  hundert  jar  darnach  in  dem  zwai 
und  neunzkisten  jar  an  dem  obristen  tach  Perichtnacht  genannt. 

(Aus   dein   Orig.   im   Zlabinger   Stadtarchive   copicrt    von   A.    BoCek.    —   Boeek'sche  Slg.    im 
Landes-Archive   n.    11154.) 


65. 

Sigmund    Kanig    rou    Ungarn.    Alhrecht  Herz-og  ron   Osterreich  und  Jodok  Markgraf  ton 

Makren  schliessen  ein   Biindnis  gegen  Jedermann,   mit  Ausnahme  des  romischen  und 

bohmischen   Konigs    Wenzel  IV.   Dt.   Pressbnrg   13.   Janner   1392. 

tw  ir  Sigmund  von  gots  gnaden  kunig  ze  Ungern  ze  Daimacie  ze  Croacie  etc.  und 
margraf  ze  Brandemburg  etc.  und  wir  Albrecht  auch  von  gols  gnaden  herzog  ze  Osterrich 
ze  Steyern  ze  Kernden  ze  Krayn,  graf  ze  Tyrol  etc.  und  wir  Josl  auch  von  gots  gnaden 
marggraf  und  herre  ze  Merhern,  bekennen  und  tun  kunt  offenlich  niit  dem  brife,  das  wir 
begerenden  sein,  unsselb  und  unsern  landen  und  leuten,  die  uns  gnade  des  almechligen 
gots  von  seinen  gotlichen  gnaden  underlenig  gemacht  hat,  frid  und  geraach  ze  schaffen, 
als  wir  pflichtig  sein  und  haben  darumbe  und  auch  durch  angeborne  freuntschalft,  die 
zwischen  uns  ist.  uns  alle  drey  noch  guter  vorbetrachtunge  und  rate  unser  rete  zu  einander 
vorpunden  und  vorphlicht,  vorpinden  und  vorphlichlen  ouch  wissentlich  mit  dem  brife  in 
der  masse,  als  hie  nach  beschriben  ist.  Von  erst,  daz  wir  alle  drey  einander  freuntlich, 
geraten,  beyslendig  und  geholfen  sein  sullen  und  wellen  wider  allermenichlichen,  in  welchem 
wesen,  wirden  oder  vermugen  er  sei,  ausgenomen  doch  den  durchleuchtigsten  fiirsten 
herren  Wenceslawen  romischen  und  behemischen  kunig  und  uns  allen  dreyn  unsern  brudern. 


54 

unsern  veftern  iind  erben  unschedlich,  an  der  gemechtnusse  iind  puntnusse  unser  lande.  so 
vormalen  sind  geschehen  zwischen  dem  egenanten  romischen  kunig.  uns.  userm  briidern, 
vettern  und  erben.  doniit  wir  unsere  lande  'beydemthalben  einander  gemacht  haben,  als  die 
brief  lautten.  die  uber  dieselben  g-emechlnusse  und  puntnusse  gegeben  sind.  die  mit  allen 
iren  puncfen  und  arliklen  bey  irn  kreffen  genzlichen  beleiben  sullen.  Mit  sulchem  hescheiden, 
ob  yeman,  wer  der  wer,  in  welchem  wesen,  wirden  oder  vormugen  er  sei.  uns  alle  drey 
oder  zwen  oder  ainen  an  seinen  landen  und  leuten,  freiheiten,  genaden.  recbten  und 
guten  g-ewonheiten  oder  in  dhein  weis  heimlich  oder  offenlicb  dringen,  besweren,  hindern 
oder  anvallen  wurde  ane  rechf.  wenn  und  wie  offf  daz  geschecb,  daz  denselben  wir  alle 
drei  mif  einander  und  iklicher  besunder,  wie  sieh  daz  denne  allerbeste  fugef,  bitten  und 
weisen  sullen,  so  wir  freunllichisfen  mugen.  daz  er  von  sulchem  dringen  und  anvallen  lasse 
und  gen  dem  oder  den  under  uns,  den  oder  die  er  also  hindert  und  anviel,  recht  suche  und 
neme  und  sich  des  lasse  benugen  als  billich  ist.  Wer  aber.  daz  derselbe  des  nichf  gevolgig 
wer.  sunder  daruber  sulhe  hindernusse  oder  anvaile  fefe,  so  sullen  wir  der  oder  die  andern 
dheiner  auf  den  andern  nicht  weigern,  sunder  wir  sullen  und  wellen  dem  oder  den  unter 
uns.  der  oder  die  also  gehindert  und  angevallen  weren,  als  bald  wir  von  dem  oder  den 
darumbe  ermant  und  angeruft  werden.  geraten  beistendig  und  geholfen  sein  mif  aller  unser 
macht  gefreulichen  und  an  aller  geverde,  so  verre,  daz  wir  alle  drei  und  iclicher  bei 
rechten  gehalden  und  geschirraet  werden.  Es  sol  auch  unser  dheiner  dheinen  namhaften 
krige,  dorzu  er  der  andern  hilfe  bedurfent  und  gewarttend  sein  welle,  nicht  anvahen  an 
der  andern  wissen  und  rate.  Was  krig  aber  unser  ainer  mit  der  andern  rat  anhebef,  des 
sullen  auch  si  im  phlichtig  sein  zu  helfen  nach  allem  iren  vermugen,  als  oben  bescheiden 
ist  und  sol  sich  auch  denne  desselben  kriges  unser  dheiner  nicht  friden  noch  sunen  oder 
richten  in  dheinerweis  an  der  andern  wissen,  und  willen.  Wer  auch,  daz  unser  dheins 
undertan  zu  dhainem  des  andern  underlanes  zusprechen  hette  oder  gewunne,  das  sol 
freunflichen  ausgetragen  werden  in  sulcher  masse.  daz  der  under  uns.  under  dem  der  also 
angesprochen  wurde.  sezhafftig  ist.  zwen  sciner  rete  oder  lanfherren  und  der,  undcr  dem 
der  klager  sezhaflig  ist.  auch  zwen  seiner  rete  oder  lantherren  dorzu  geben  sullen 
und  was  die  vier  rete  oder  lantherren,  die  also  beidenthalben  dorzu  gegeben  werdenf, 
dorinne  vindenf  iind  derkennent,  des  sullent  der  kriger  und  der  angesprochen  gevolgig 
sein  an  alle  widerrede.  Ob  aber  in  unscrr  dheines  landen  jeman  were.  der  wider  die 
ordnunge  der  andern  under  uns  dheinen  oder  jeman  seiner  underfanen  angreifen  wolde  ane 
recht,  den  sol  dheiner  under  uns  nicht  halden  noch  jeman  der  seinen  gestatten  ze  halden, 
sunder  der,  in  des  lande  er  sezhaftig  isl,  sol  als  bald  er  dorumbe  angerufft  wirl,  unvor- 
zogenlich  mit  entbchem  ernst  dorzu  tun  und  denselben.  der  sulhen  angrif  tefe,  dorzu  weisen 
und  auch  vestichlichen  halden.  daz  er  recht  neme  und  sich  des  lasse  benugen.  Wer  sich 
des  nicht  wolde  benugen  lassen,  den  sol  der  under  uns,  in  des  lande  er  gesessen  ist,  darzu 
noUen  so  verre,  das  er  sich  rechfens  benugen  lasse,  und  darzu  alle  die  anvalle.  die  er  denne 
getan  hette,  genzlich  widertun.  Ouch  sullen  und  wellen  wir  und  unser  iklicher  in  seinen 
landen    und    gebiefen  alle  strassen  friden  und  beschirnien  vesticblich,    daz  allc  kaufleut  und 


meniohlich  ir  arbait  und  ander  notdurft,  fridlich  und  ungehindert  getreihen  mugen,  als  in 
jedem  lande  sitHch  und  gewonlich  ist.  Und  des  zu  urkunde  so  haben  wir  alle  drey  unsere 
furstliche  insigele  gehangen  an  den  brife.  Der  geben  ist  zu  Presburg  nach  Cristes  gepurde 
dreyzenhundert  darnach  in  dem  zwey  und  neunzigistem  jare,  an  dem  achten  tage  nach 
Ep^^phanye. 

(Orig.   Perg.    3    anliaiig.    Insig.    im    mahr.    Landes-Arcliive.  —    Vgl.    Kurz   Osterr.    unter 
Albrecht  III.  II.   p.   284.) 


Heinrich  ron    \euhaus   schenkt   der    Pfarre    in   Zlabinr/s    den  Lipoleckij  genannten    Wald, 

wofUr  ein  Annirersar  fur  alle  Mitglieder  seiner  Familie  5«  halten  ist. 

Dt.   Teltsch   13.  Janner  1392. 

In  nomine  domini  amen.  >'os  Henricus  de  Novadomo  tenore  presencium  noturafacimus 
universis  presentibus  et  futuris.  quod  bona  dehberacione  et  maturo  consilio  prehahitis  atque 
nostrorum  de  consiiio  amicorum  in  remissionem  peccatorum  nostrorum  ac  oh  remedium 
animarum  predecessorum  nostrorum  dilecto  nobis  Blazkoni.  plebano  parnichialis  ecclesie 
nostre  in  Slewings  ef  suis  successoribus  universis  silvam  nostram  dictam  Lypoleczki  prope 
Rudolcz,  videlicet  duos  laneos  in  se  continentem,  prout  a  jiobis  hactenus  est  possessa.  cum 
pleno  dominio  et  omni  iure  et  Hberlate  dedimus  et  contulimus  ac  presontibus  imperpetuum 
nomine  vere  dotacionis  libere  damus  et  largimur.  nil  nobis  juris  vel  dominii  in  eadem  penilus 
reservando.  promittcntes  fide  sincera  una  cum  heredibus  et  successoribus  nostris  prefatuni 
Blazkonem  plehanum  in  Slewings  atque  suos  successores  universos,  eiusdem  ecclesie  in 
Slewings  plebanos,  in  pretacta  silva  iraperpetuum  nullatenus  impedire.  Tali  tamen  interclusa 
condicione.  quod  dictus  plebanus  et  sui  successores  singuli  silvam  nigram  seu  niaiorera 
abietinam  durataxat  in  usus  notabiles  edificiorum  ecclesie  seu  dotis  seu  diligencius  reservent 
et  fideliter  convertanf,  sed  eam  per  raodum  vendicionis  aut  donacionis  cuiuscunque  nulla- 
tenus  alienent  nec  aliquatenus  alienare  presumant.  Quamquidem  alienacionem  cives  civitatis 
noslre  ibidem  in  Slewings  predicte  virtute  presenciura  et  nostra  seu  posterorura  nostrorum 
auctoritafe  possunt  et  debent  impedire  el  defendere.  dicfi  plebani  cf  successorum  suonim 
confradiccione  et  occasione  quibuslibet  proculmotis.  Pro  quibus  itaque  beneficiis  nostris  iam 
expressis  supradictus  Blazko  plebanus  nosfre  in  Czlewings  ecclesie  condignam  volens  facere 
recompensara,  se  suosque  successores  universos  ad  hoc  benivole  obligavit  et  astrinxit,  ut 
ipse  ac  sui  successores  singuli  annis  singulis  in  ocfava  sancli  Wenceslai  raartyris  anni- 
Yersarinm  pro  nobis  et  aniraabus  predecessorum.  et  successorum  nostrorura  teneal  eviterne, 
scilicet  vigilias  cuni  novera  leccionibus  et  oclo  missas  in  craslino  accensis  luminibus  et 
pulsatis  campanis  cum  ea,  qua  decet,  reverencia  inobmisse  peragentes  suis  propriis  sumptibus 
et  impensis.  In  casu  autem,  si  dictus  plebanus  in  Slewings  vel  quicunque  successorum 
suorum    quidpiam    premissorum    non    fecerint,    exlunc    presentes    litere    nullius  erunt   roboris 


5« 

et  vio^oris.  In  ciiius  rei  evidenciam  et  robiir  nostriim  sigilliim  ac  in  maioris  lestimonii  pre- 
sidium  si^ilia  fidelium  noslrorum  domini  Hoykonis  de  Vstrassyn  tunc  purgravii  nostri  in 
Rosenstein  et  Ade  dicti  Kadalicze  de  Rzeczicz  pro  tunc  nostri  in  Tiielcz  castellani  presen- 
tibus  sunt  appensa.  Dalum  in  Thelcz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo, 
sabbato  in  octava  epiphanie. 

(Orig.   im   Archive   der  Stadt   Zlabiiigs,   Absclirift  daraus   im   miihr.   Laiides-Archive.) 


61. 

Markgraf  Jodok    terspricht    dem    Herzog    Alhrecht    roii   Osterreich    gegen  jeglichen  Feiiid 
beizustehen.  Dt.  Pressburg  14.  Jtinner  1392. 

iVir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  ofFenlich 
mit  dem  brief.  daz  wir  durch  die  lautter  und  auch  angeborne  freuntschaft,  die  zwischen 
dem  hochgebornen  fursten  unserm  lieben  oheim,  hern  Albrechten  berzogen  zu  Oesterreich 
ZH  Steyr  zu  Kernden  und  zu  Krain.  graven  zu  Tyrol  etc.  und  uns  ist  und  durch  schirmes 
und  besser  frides  willen  unserselbs  und  unser  lant  und  leute  uns  mit  demselben  unserm 
oheim  verlobt  und  verphlicht  baben.  verloben  uud  verpblichten  aucli  wissentlichen  niit 
dem  «reffenwortigen  brief.  daz  Avir  Im  geralen,  beistendig  und  geholfen  sein  wollen  in 
allen  sachen  freuntlichen  und  furderlichen  mit  guten  treuen  wider  allermenichlicben,  nyemande 
ausgenomen.  Das  globen  wir  Im  also  zu  halten  bei  unser  fursllichen  wirdikeit  und  mit 
guten  treuen  an  alles  jrever,  als  derselbe  unser  oheim  sich  des  zu  gleicher  weis  auch 
herwider  gen  uns  verphlicht  und  vorbriefet  hat.  Und  des  zu  urkunt  geben  wir  Im  den 
brief  versigelten  mit  unserm  anhangenden  insigel.  der  geben  ist  zu  Presburg.an  suntag 
vor  sanl  Antonientag,  noch  Krists  geburt  dreizehnhundert  jare  dornoch  in  dem  andern  und 
neunzigslen  jare. 

(Orig.   Perg.  im   k.   k.    Staatsarchive ;    abgedruckt  Kurz   Osterreich    uiiter  H.   Albrccht   III. 
B.  II.  p.  288.) 

68. 

Herzog    Albrecht   ron    Osterreich    rerspricht    dein    Markgrafen    Jodvk    Hilfe    gegen  jeden 
Feind.   Dt.  Fressbnrg  14.   Junner  1392. 

W  ir  Albrechl  von  gotcs  gnaden  herzog  ze  Oesterreich  ze  Steyer  ze  Kernden 
und  ze  Krain.  grave  ze  Tyrol  etc.  bekennen  olTenleich  mit  dem  briefe.  daz  wir  durch  die 
lautter  und  auch  angeborne  freuntschafTt,  die  zwischen  dem  hochgebornen  fursten  unserm 
lieben  ohem,  hern  Josten  marggraven  und  herren  ze  Merhern  und  uns  ist  und  durch 
schirmes  und  pessers  frides  willen  unserselbs  und  unserr  land  und  leute  uns  mit  demselben 
unserm    ohem    verlobt    und    verplilicht    haben,    verloben  und  verphlichten  auch  wizzenlleich 


iTiit  dem  ffegenwiirtisen  briefe.  daz  wir  Im  g-eraten,  bevg-estendig-  und  geholffen  sein  wellon 
in  allen  sachen  freuntldich  und  furderlichen  mit  guten  treuen,  wider  allen  meniclichen 
nyemanne  anzgenomen.  Das  geloben  wir  Im  also  zu  halten  bey  unserr  furstlichen  wirdikait 
und  mit  guten  treuen  an  alles  gever,  als  derselbe  unser  ohem  sich  des  zu  gleicher  weise 
auch  herwider  gen  uns  verpflicht  und  verpriefef  hat.  Und  des  zu  urkund  geben  wir  Im 
den  brief  versigelten  mit  unserm  anhangenden  insigel.  Der  gegeben  ist  zu  Prespurg  am 
Suntag  vor  sand  Anthonientag.  nach  Kristes  gepurde  dreuzehenhundert  jar.  darnach  in 
dem  zway  und  neunzigisten  jare. 

(Orig.   Perg.   mit   anh.    Sig.   im.   mahr.  Landes-Archiv.) 


60. 

Sigmund   Koniy    von    Lngarn    hestiniml    den   Peter    von    Sternberg,    Erhard    von     htinstat, 

Peter    iind    Lacek    von    Krawar    5«   Biirgen  fiir  die  Mitgift    seiner  Schwester  Margaretha 

von   Stetin.   Dt.   Presstmrg  15.   Jcinner   1392. 

^os  Sigismundus  dei  gracia  re.\  Ungarie  Dalmacie  Croacie  etc.  nec  non  marchio 
Brandemburgensis  etc.  notumfacimus  tenore  presenciura  universis,  quod  habito  nuper  contractu 
super  sponsalibus  inter  illustres  Arneslum  ducem  Austrie  etc.  ab  una  et  3Iargaretham  du- 
cissam  Stetinensem  sororem  nostram  carissimam  parte  ex  altera.  nos  eisdem  Arnesto  duci 
cum  dicta  sorore  nosfra  viginti  millia  ilorenorum  auri,  quorum  decem  in  festo  purificacionis 
Virginis  gloriose  —  de  anno  domini  millesimo  frecentesimo  nonagesimo  tercio  et  reliqua 
decem  similiter  in  festo  purificacionis  de  anno  proxime  sequenti  per  nos  debent  assignari, 
vice  dotis  seu  nomine  veri  dotalicii  deputamus,  pro  quorum  cerciore  solucione  nobiles  viros 
Pelrum  de  Slernberg  Erhardum  de  Cunstat,  Petrum  de  Crawar.  Laczkonem  simililer  de 
Crawar  ahas  de  Helfenstein,  nosfros  fideiussores  stafuimus.  prouf  hoc  idem  in  aiiis  nostris 
lileris  de  et  super  dicto  contracfu  confectis  plenius  confiiietur.  Promiffenfes  eosdem  nosfros 
fideiussores,  heredes  et  successores  ipsorum  ab  huiusmodi  fideiussoria  caucione  et  dampnis 
si  que  in  hniusmodi  fideiussione  contraxerint,  bona  fide  liberare,  absolvere  ef  realifer  expedire. 
In  casu  vero,  ubi  prefatam  summam  pecunie  super  terminis  pretacifs  dare  negligeremus 
quavis  habifa  occasione.  ex  func  disposiiimus  ac  ordinavimus,  quod  pro  prefafa  suinma 
pecunie  ac  dampnis  ob  non  solucionem  huiusmodi  pecunie  contracfis,  prefatis  fideiussoribus 
nostris,  hcredibus  ac  successoribus  eorura  casfra  nostra  regalia  Uywar,  Holicz  nunccupafura 
Rrancz  et  Jokow  aUas  Gulenstein  nec  non  civitatem  nosfram  Skalicze,  una  cum  pertinenfibus 
ipsorum  universis  in  comifalu  Posonicnsi  situafa  debeant  efTicacifer  resignari,  pcr  ipsos 
fideiussores  noslros.  heredes  et  successores  ipsorum  fam  diu  possidenda  parifer  et  habenda, 
quousque  eisdera  fideiussoribus  nostris,  heredibus  et  successoribiis  ipsorum  per  heredes  et 
successores  noslros  reges  Ungarie  de  prefata  summa  pecunie  viginfi  millia  florenorum  auri 
et  de  dampnis  ob  non  solucionem  eiusdem  conlraclis  plene  fuerit  satisfactura.  In  evenfu 
vero,    ubi    sponsalia,    ut  prefertur,   processum  non  haberenf  quovis  modo  et  per  nos  eadem 

8 


58 

dislraherentur  el  prefati  nostri  fideiussores,  heredes  aut  successores  ipsorum  ob  non  solu- 
cionem  dotalicii  moniti  fuerint,  ex  tunc  spondemus  sine  dolo  de  possessione  castrorum 
predictorum.  que  ipsis  occasione  pignoris  oblig-avimus,  non  educere  nec  privare,  donec 
absolvantur  et  liberentur  a  lideiussione  et  de  omnibus  dampnis,  si  que  exinde  perceperint, 
plene  et  inteoraliler  fuerint  expediti.  Presencium  sub  nostro  appenso  sigillo  teslimonio 
literarum.  Dalum  Posonii  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  secundo.  feria 
secunda  proxima  ante  Anthonii. 

lOrig.   mit   kleinerem   Sig.   im   fiirstl.  Sehwarzenbergischen  Archiv  zu  Wittingeu.   M.   n.   27.) 


70. 

Heinrich    von  JSeuhmis    bestiftet    den  roti   ihm  iri  der  Ffarrkirche  zii  Zlabiiigs  errichteten 
Altar  der  hh.   Maria,   Katharina  uiid  Barbara.    Dt.    Teltsch  6.  Februar  1392. 

In  nomine  domini  amen.  Nos  Henricus  de  Novadomo  notumfacinius  tenore  presencium 
universis  publice  tam  presentibus  quam  futuris.  Quod  nos  sano  corpore  bona  deliberatione 
maturoque  consilio  amicorum  meorum  villam  meam  Herzmancze,  quam  hactenus  habuimus 
et  possedimus,  cum  omnibus  utilitatibus,  scilicet  cum  censibus  et  redditibus,  agris  cultis  et 
incultis,  siivis,  piscinis,  pratis,  pascuis,  montibus  et  vallibus,  aquis  aquarumque  decursibus 
et  rubetis,  emendis,  robotis,  honoranciis  judicialibus,  libertatibus,  proventibus  et  pertinenciis, 
prout  soli  tenuinnis  intra  et  extra  villam  eandem  universis,  pro  peccatis  meis  et  anime  noslre 
salute  ac  eciam  pro  animabus  Conradi,  olim  civis  in  Slewings  et  Agnetis  uxoris  sue  donamus 
et  legamus  ac  presentibus  condescendimus  et  libere  assignanuis  idoneo  viro  Andree  pres- 
bitero  de  Siewings,  Olomucensis  diocesis,  allariste  aitaris  in  honore  concepcionis  sancte  Marie 
virginis  ac  beatarum  Calharine  et  Barbare  virginum  in  ecclesia  parrochiali  in  Slewings 
predicta  per  nos  de  novo  erecti  ct  construcli  sine  prejudicio  ecciesie  memorate,  quamdiu 
ipse  Andreas  vitam  duxerit  in  hunianis,  ad  habendum  tenendum  per  ipsum  percipiendum  et 
possidenduni  cum  pleno  dominio,  nil  pro  nobis  et  heredibus  aut  successoribus  noslris  juris 
vel  dominii  penitus  reservando ;  exclusis  soiummodo  gubernacione  huiusmodi  bonorum 
nec  non  emendii?  propler  homicidiiim.  furtuin,  incendium  aiit  raptus  violenlos  virginium  vel 
viduarum  intervenientibus.  Quasqiiidem  (Muendas  cum  rcqulsicione  et  voluntate  ipsius  altariste 
toliere  possumus  congruenter  et  lali  modo,  ne  hereditas  predicta  per  inordinatam  hujusmodi 
emendarum  exaccionem  aliquod  in  suis  paciatur  censibus  detrimentiim ;  ipsasque  emendas 
non  pro  nostra  utilitate.  sed  pro  augmento  bonorum  ipsius  allaris  ampiiori  aiit  ornamenlorum 
eiusdem  convertentes.  Tali  lamen  inclusa  condicioiie,  quod  pro  hujusmodi  beneliciis  noslris 
ac  prescriptorum  Conradi  et  Agnetis  prefatus  Andreas  altarista  el  oinncs  successores  sui 
eiusdem  altaris  altariste,  qui  per  piebanum  ipsius  ecciesie  in  Siewings  ad  hoc  idem  aitare 
fuerinl  deputali.  spccialiter  ad  infra  scripla  siint  adstricli,  videlicet:  ut  idem  altarista,  qui 
pro  ternporc  fueril,  in  qualibet  ebdomada  qualuor  inissas  peragat  per  se  vel  aliuin  in  altari 


59 

nienioralo;  puta  primam  missam  qiialibet  quinla  feria  de  corpore  Cliristi  inilicscente;  secuniiani 
quolibet  sabbatho  die  de  beata  virgine  similiter  indiescente  cantando;  terciam  vero  missam 
defunctorum  pro  predictarum  animarum  salule,  spccialem  memoriam  earum  faciens  in  eadem  ; 
et  quartam,  que  sibi  placueril  aliis  diebus,  quibus  videbitur  expedire,  scolasticis  ad  scolas 
unum  grossum  ipsorum  pro  laboribus  qualibet  seplimana  in  perpeluum  Iribuendo.  Et  nicbilo- 
minus  prefatus  Andreas  in  feslis  Chrisli  et  genitricis  sue,  ac  aliis  majoribus  festivitatibus 
vesperis,  matulinis,  missis  et  processioni  debet  superpelicio  indulus  presens  esse.  Debet  eciam 
prefatus  altarista  cum  plebano  ibidem  in  Slewings  expensas  habere,  pro  quibusquidem  expensis 
quatuor  sexagenas  grossorum  ipsi  plebano  singulis  annis  lenetur  expedire,  necnon  de  piscinulis 
predictorum  bonorum  sibi  quoad  usufructus  condescendere,  debitam  eciam  sibi  reverenciam  et 
obedienciam  ostensurus.  Insupcr  nos  Henricus  prenominatus  non  obstanle  iam  dicta  nostra  ordi- 
nacione  taliter  decrevimus  omnino  habere  volentes,  quum  sepediclus  Aadreas  altaristas  ublatus 
fuerit  abhac  luce,  ex  lunc  prolinus  de  prelaclis  bonis  et  universis  eoruni  perlinenciis  plebanus 
ecclesie  prescripte,  qui  pro  tempore  fueril,  se  debet  potcnler  inlromitlere  eaque  cum  pleno 
dominio  ut  premitlitur,  exclusis  gubernacione  et  emendis  superius  expressis,  libere  tenere 
et  imperpetuum  possidere  pacifice  et  quiete;  talibus  eciam  expressis  condicionibus,  quod 
quilibet  plebanus  ipsius  ecclesie  in  Slewings  exclusis  omnibus  vicariis  et  capellanis  circa 
diclam  ecclesiam  hucusque  tentis  et  habitis,  tenebitur  et  tenelur  habere  et  perpeluis  tempo- 
ribus  in  suis  expensis  fovere  unum  idoneum  presbyterum  specialem  ejusdem  allaris  altaristam, 
cui  quatuor  sexagenas  grossorum  nomine  precii  dabit  et  tribuel  annuatim,  qui  quidem 
allarista  ad  omnia  premissa  peragenda  et  exequenda  indesinenter  et  sine  quavis  negligencia 
sit  adstriclus.  In  casu  vero,  si  ([uispiam  plebanorum,  qui  pro  tempore  fueril,  qnocienscunque 
unum  presbiterum  specialem  modo  premisso  ad  prefalum  altare  non  teneret,  ex  tunc  nos 
aut  heredes  et  successores  nostri  vel  nostri  nomine  cives  civilalis  noslre  in  Slewings 
predicte,  qui  pro  tempore  fuerint,  ipsum  monere  debent,  ul  infra  unum  mensem  de  presbitero 
idoneo  ipsi  allari  provideat,  ut  prefertur.  Elapso  aulem  mense  prediclo  a  die  monicionis 
continue  computando,  et  si  prefalus  plebanus  hujusmodi  monicionem  non  adverterel,  sed 
negligenter  pertransirel  animo  non  curanti,  ex  lunc  nos,  heredes  et  successores  nostri  mox 
possumus  aul  noslri  nomine  cives  civitatis  nostre  predicte  possunt  et  debent  de  pretactis 
bonis  se  potenter  intromiltere  sepedicto  altari  de  presbitero  providentes  idoneo,  qui  ipsum 
allare,  ut  premissiim  est,  debite  regat  el  omnia  bona  prenominala  ad  lenipora  vite  sue  libere 
teneat  et  cum  pleno  dominio  possideal  sub  eisdem  conilicionibus  et  clausulis,  proul  per 
omnia  sepefalus  Andreas,  primus  ipsius  altaris  capellanus,  possedit  et  tenuil,  conlradiccione 
plebani,  qui  pro  tempore  fuerit,  penilus  non  obstanle.  Posl  morlem  vero  allariste  sic  clecli 
et  deinceps  imperpetuum  quociens  opporlunum  fuerit,  nos,  heredes  et  successores  noslri 
altari  pretacto  de  presbitero  idoneo  aliquo  modo  premissoruni  tenebimur  providere.  Demum 
nos  Ileuricus  de  Xouadomo  dotalor  principalis  promitlimus  fide  sincera  cum  heredibus  et 
successoribus  nostris  universis  sepefata  bona  allaris  memorali  a  qiiolibet  homine  ipsa  impetente 
seu  quovis  inodo  impetere  volente  disbrigare.  protegere  et  omnimodo  libertare,  ac  eciam 
prediclum    Andream  altaristam  necnon    eo  descendente  plebanum  de    Slewings    prefalum    et 


60 

successores  ipsius  universos  in  huiusmodi  bonorum  possessione  nullatenus  impedire.  In  quorum 
evidenciam  et  robur  iirme  valiturum  sigillum  nostrum  ac  in  maioris  testimonii  presidium 
sio-illa  nobilium  dominorum.  videlicet  Ulrici  et  Johannis  de  Xovadomo  fratrum  noslrorum 
dilectorum  necnon  Ade  dicti  Kadalicze  de  Reczicz  pro  tunc  nostri  caslellani  in  Thelcz  nostre 
intuitu  peticionis  presentibus  sunt  appensa.  Datum  et  actum  in  Thelcz  anno  domini  millesimo 
trecenlesimo  nonagesimo  secunda  in  festo  sancte  Dorolhee  virginis  gloriose. 

(Orig.    mit    4    Sig.,    wovon    3    vorhaudeu    ini   Archive    der  Stadt  Zlabings.      Abschrift   im 
mahr.  Landes-Archive.) 

71. 

\ikolaiis  Bischof  ron  Olmiit:  gestaltet.  dass  Michael  roii  Chorin  das  Leibgeding  seiner 
Fraii  auf  seinem  Besitze  in  Chorin   iind  Lhola  versichere.   Dt.  Kremsier  9.  Februar  1392. 

\%  ir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  Das  fur  uns  komen  ist  Michel  von  Chorin  unser 
lieber  getreuer  und  hat  mit  gutem  willen,  rechter  wissen  ufgegeben,  ufgereichet  und  vor- 
macht  frauen  Claren  seiner  elichen  wirtinne  zu  rechtem  leipgeding  sieben  mark  grosser 
pfenninge  prager  muncze  merherischer  zal  ieriges  ziuses  und  geltes.  Und  dieseihen  sieben 
mark  geldes  hat  er  ir  beweiset  uf  dreien  huben  zu  Chorin  und  zweien  huben  erbes  zu 
Lhota,  die  von  uns  etc.  (ut  supra  in  dotalicio  Wulkonis).  Tutores  sunt  Gregorius  Masanecz 
de  Barsicz  pater  eius  et  Hensl  de  Cowalowicz.  Testes :  Cunczo  de  Smalh,  Jodocus  de 
Wolfberg  marschalcus  noster  et  Wulczko  de  Rzicowicz.  Mit  urkund  elc.  Datum  etc. 
Cremsir    anno    domini  M''  CCC  nonagesimo  IP,    feria  sexta  post  festum  Dorothee  virginis. 

(Aus   dem   Lebensquateru   II.    p.   .o3   iin   fiirsterzb.   Archive   in   Kremsier.) 


72. 

Markyraf  Jodok  setz-t  den   K.    Wenzel  z-iini  Schiedsrichter  in  seinen  Streitigkeiten  mit  dem 
Erzbischofe  Atbrecht  ron   Magdeburg  ein.   Dt.   Born   10.   Februar  1392. 

\»  ir  Joste  von  goles  genaden  marggraf  und  horre  zu  Mcrhern  bekennen  und  tun 
kunl  ollenlichen  mit  diesem  brive  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  mit 
wolbedachtem  mute  und  rechter  wissen  ailcr  und  ighcher  kriege,  ufstosse,  missehelung  und 
zweitracht,  die  sich  zwischen  uns.  unsern  helirern.  amptluten  und  dinern  von  wegen  unsers 
landes  der  marken  zu  Brandenhurg  der  slosse  und  vesten  desselben  landes,  der  gefangen 
und  teijdingehrife,  und  sust  umh  allerlei  sachen,  welcherlei  die  weren,  sie  sein  klein  oder 
gros,  nichles  ufgenomen,  an  einem  teile,  und  dera  erwirdigen  in  gole  vater  hern  Albrecht 
erzbischof  zu  Meideburg,  seinen  und  seines  stilftes  und  der  kirchen  zu  Meidehurg  hellFern, 
dienern  und  anipllnlen  an  dem  andern  teile  bis  uf  diesen  heutigen  tage  verlaullVn  haben. 
an    den    allerdurchleuchtigislen    fursten    und    herren    hern    Wenczlaw    romischen    kunig    zu 


allen  zeiten  merer  des  reichs  und  kunig  zu  Beheini.  unsern  lieben  gnedioen  herren  und 
vettern  genzlichen  und  mechticlichen  gegangen  und  konien  sind.  In  solcher  massen  und 
meimingen,  was  derselbe  unser  genediger  herre  und  velter  der  romiscber  kunig  erkennel 
und  sprichet,  des  wir  niechtig  sein,  das  er  dorein  sprechen  sol  und  mag,  und  was  er 
doruber  zwischen  uns  ussprichet  und  heisset,  das  sollen  und  wollen  wir  und  globen  ouch 
in  guten  treuen  dasselbe  zu  halden  und  zu  volfuren,  und  dowider  nichtes  zu  tun  ane  alle 
argelisle  und  widerrede.  Und  wenn  uns  der  egenant  unser  herre  der  romischer  kunig  einen 
tage  leget,  do  er  ussprechen  wil.  do  soilen  und  wollen  wir  zukomen  und  seinem  usspruche, 
den  er  do  tun  wirdet.  slelte  und  veste  halden  und  das  vormachen  und  verbrifen,  wie  das 
seine  genade  erkennen  und  heissen  wirdet.  Mit  urkund  dicz  brives  vorsigelt  mit  unserm 
anhangenden  insigele.  Geben  zum  Borne  nach  Crists  gepurte  dreizenhundert  jar  und  dornach 
in  dem  zweiundneunzigistem  jare  an  sand  Scolastice  tage. 

(Absclirift   mitgetheilt   vom   konigl.   bohm.   Museum.) 


13. 

Bonie,   1392.   10.  Febrnar. 

tirzbiscbof  Albrecht  von  Magdeburg  setzt  den  Konig  Wenzel  zum  Schiedsrichter 
in  seinen  Streitigkeiten  mit  dem  Markgrafen  Josl  ein. 

(Riedl   Cod.   Braud,   Suppl.   48.) 

■J4. 

Nikolaus  Bischof  roii    OhiiiUz-  besltiltiijt  nnf  die  Bitte  des  Kuiiz  roii  Smola  die  VerfHf/iniijeii 
iiber  die  Morgengabe  der  Fraii  des  Jost    ron    Wolfsbenj.     Dt.   Miran    29.   Febriiar   1392. 

W  ir  Nikolaus  etc.  bekenneu  etc.  das  fur  uns  kumen  ist  Cunczo  vom  Smalh 
unser  lieber  getreuer  und  bat  etc.  zu  seinem  und  seiner  erben  namen  niit  Elizabethen 
seiner  tochter  dem  erben  Josten  von  Wolfsberg  seinem  eydem,  derselben  Elizabethen 
elichen  manne.  unsern  marskalk,  in  und  uf  den  gutern  Skalicz  dem  ganzen  dorfe 
und  uf  zwen  huben  zu  Hermannsdorf.  die  der  egenannte  Cuncze  vom  Snuilh  doselbist 
hat  etc.  ufgereicht  und  gegeben  zehn  mark  jeriges  zinses  etc.  und  was  an  denselben 
zehn  mark  jerlicher  gulde  und  zinses  gebreche,  do  hat  der  vorgenannte  Cuncze  vom 
Smalh  dem  egenannten  Josten  seinem  eydein  genzlichen  und  gar  zu  erfullen  beweiset 
uf  seinera  gute  zuni  Smalb  zu  vornan  ufzuheben,  also  das  die  zehn  mark  geldes  genzlich 
erfuUet  sein  jerlicben  ufzuheben  uf  sulche  lage,  als  das  uf  denselben  gulern  ufzuheben 
recht  und  gewonlich  ist.  Dieselben  vorgenannlen  guter  alle  von  uns  als  einem  bischof  zu 
Olomucz  zu  rechtem  mannlehen  ruren  und  gen  und  aucb  also  nemlicben  mit  dem  unterscheid, 
ab  die  vorgenannle  Elizabetb  e  denn  der  egenannte  Josl  slurbe,  das  denn  derselbc  Josl  die 


62 

vorgenannten  zelin  niark  geldes  uf  den  egenannten  gutern  zu  Skalicz.  zu  Hermannsdorf  und 
zura  Smal  etc.  bescheiden  beweisen  vorkaufen  und  geben  moge  in  denseiben  rechten.  als 
die  guter  gelegen  sein,  vor  luindert  mark  grosser  prager  pfcnnige  morherischer  zal  und 
werunge,  wem  er  will,  an  allerlei  hindernisse  an  alles  geverde.  Und  bat  der  egenannte 
Cuncze  demuticlichen,  das  wir  zu  sulcher  bescheidung  beweisung  ufreichung  und  ufgebung 
derselben  margengabe  mit  sulchem  unterscheid.  als  dovor  eigenllich  begriffen  ist,  unser 
gunsl  etc.  geruchten-  zu  geben  und  die  obgenannten  zehn  mark  geldes  zu  morgengabe,  als 
dovor  begriffen  ist,  geruchlen  giiediclichen  zu  vorleihen.  Des  haben  wir  etc.  zu  sulcher 
beweisung  etc.  unsir  gunsl  und  guten  willen  von  sunderlichen  gnaden  gegeben  und  geben 
die  dem  egenannten  Josten  von  Wolfsberg  etc.  also  das  die  vorgenannte  beweisunge 
ufgebunge  und  ufreichunge  der  egenannten  margengabe  in  aiier  der  meinung  als  die  vor 
begriffen  isl.  ganz  stete  und  unvorrukkel  gehalden  werden  und  bleibcn  sullen  an  aller 
menigleichs  hindernisse  und  an  alles  geverde.  Des  sein  gezeuge  die  strengen  Bernhard 
Hecht  von  Schuczendorf.  Marquard  von  Wolfsberg,  Erhard  von  Meraw  rilter,  Jacob  Cuncziek 
von  Stolbach  elc.  Mit  urkund  etc.  Der  geben  ist  zu  Merow  noch  Cristes  geburte  dreizehn 
hundert  jar  und  dornoch  in  dem  zwe  und  neunzigistem  jare  des  donrstages  vor  dem 
suntage  als  man  in  der  heiligen  kirchen  Invocavit  singet  in  der  vasten. 

(Kremsierer   Lehensquatern   II.   p.    86.) 


15. 

.\ikolaiis    Bischof   coii    Olmiltz    bestatigt    die    Verfugungeii    bezuglich    der  Morgengabe  der 
Frau  des  Jost  ron    Wolfsberg.    Dt.  Mirau  2.9.   Februar   1392. 

»*  ir  Niclas  ctc.  bckcnncn,  das  fiir  uns  koincn  ist  dcr  vcslc  rittcr  Marquarl  von 
Wolfsberg  mit  dem  crbarn  Jost  von  Wolfsbcrg  unscrin  marscalk,  scincin  cldestcn  soiic, 
Wenczlawcn  und  Jancn  auch  scincn  sonen,  dic  alle  kcgcnwortig  woren,  unsrc  lieben  gclrcucn 
und  hat  mit  wolbedachtem  mule.  init  rate  sciner  frunde,  guten  willen  gunst  und  vorhengnusse 
der  egenannten  seiner  sone  uud  rechter  wissen  mit  Josten,  soinem  eldesten  sone  unscrm 
marscalk,  frauen  Elizabcth  desselben  Jostes  clichen  wirtinne.  in  und  uf  dem  ganzen  dorfe 
Biela  bescheidct  etc.  und  gegcbon  funfzolin  ni.irk  geldcs  jerliches  zinses  etc.  und  was  an 
denselben  fumfzehn  mark  jerlicher  gulde  und  zinses  gobreche,  das  hat  der  vorgcnannte 
Marquard  von  Wolfsberg  der  egcnannten  Elizabeth  etc.  genzlichen  und  gar  zu  derfiillen 
beweiset  uf  seinen  gulern  zu  Neuon  Grabc  und  Alden  Grabe  vornan  ufziihcben,  also  das 
die  vorgenannten  funfzchn  mark  geldes  genziichcn  orfiillet  sein  jerlichcn  ufzuhoben  uf  sulche 
lage,  als  das  uf  denselben  gulorn  nf/.iihcbcn  rcchl  und  gowouhoil  isl.  Dicsclbcn  vorgoiiannlon 
guter  alle  von  uns  als  oincm  bischof  von  Olonuicz  zu  rechtem  mannlehcn  ruren  und  gehn 
und  auch  also  nemlich  mit  dem  underschcid.  ob  der  vorgenannte  Jost  e  denn  die  egenannte 
Elizabeth  sturbe,  das  denne  dieselbe  Elizabelh  die  vorgouannton  fiinfzehn  mark  geldes  uf 
den  egenannten  gutern  zu  der  Neuen  Biela,  zu  Ncuon  Grab  und  zu  Aldem  Grabe  elc.  be- 


63 

Scheiden  bewcisen  vorkauien  und  geben  nioge  in  denselben  rechten.  als  die  guter  gejegen 
sein  vor  hundert  und  fumfzig  mark  grosser  pfennige  merherischer  zal  und  werunge,  weni 
sie  will.  an  allerlei  hindernisse  und  an  alles  <>-everde.  Und  bat  uns  der  egenannte  Marquard 
deuiuticlich.  das  wir  zu  sulcher  bescheidung  ufreichunge  und  ufgebunge  derselben  niorgen- 
gabe  etc.  unser  gunst  etc.  geruchten  zu  geben  und  dic  obgenanntcn  funfzchn  mark  geldes 
zu  morgengabe  etc.  geruchten  genediclichen  zu  vorleihen.  Des  haben  wir  etc.  unsern  gunst 
und  gulen  willen  von  sunderiichen  gnaden  gegeben  und  geben  die  der  egenannten  Elizabeth 
des  egenanntcn  Jostes  von  Wolfsberg  eliche  wirtinne  etc.  in  kraft  dicz  briefes  also.  das 
die  vorgenannten  beweisunge.  bescheidunge  und  ufreichunge  der  egcnannten  morgengabe 
in  aller  der  meinunge,  als  dovor  begrilfen  ist,  ganz  stete  und  unvorrukt  gehalden  werdc 
und  bleiben  sulle  an  allirmeniglichs  hindernisse  und  an  aller  geverde.  Und  geben  ir  doruber 
zu  furmundc  und  vorweser  Cunczen  von  Smalh  iren  vater.  Jacoben  Cunczek  von  Prus, 
Smilen  von  Drzicnowe  und  Henseliken  von  Cowalowicz  unscre  lieben  getreuen.  die  sic  von 
unscrn  wegen  bei  sulcher  morgengabc  behalden  und  beschirmcn  sulien  als  recht  ist.  Des 
seint  gezeuge  die  strengen  Bernhard  Hecht  von  Scbuczendorf,  Gerhart  von  Meraw  ritter, 
Bernhard  von  Repaw  burggraf  zu  3Ieraw,  Wolfram  von  Panowicz  und  elliche  andere  unsere 
lieben  gelreuen.  Mit  urkund  etc.  Datum  Meraw  anno  domini  M"  CCC  nonagesimo  sccundo, 
feria  quinta  antc  Invocavit. 

(Kreinsierer  Lehensquatem    II.    p.    87.) 


70. 

Nikolaus  Bischof  ro/i  Olmiitz-  f/estaftet.  dass   Kii/idsek  roii  Biskupitz  das  Leibf/ediiiy  seiiier 
Frau    niif  dem  Dorfe  Biskupitz-   rersichere.   Dt.   Mirau  29.   Februar   1392. 

J\icolaus  elc.  notum  facimus  etc.  Quod  constitutus  in  nostra  presencia  tidelis  noster 
Cunasko  de  Dobroroikova  (sic)  alias  in  Biskupicz  nobis  dilectus  animo  dclibcrato  Cunczc 
conthorali  sue  legilime  quadraginla  niarcas  grossorum  pragensium  moravici  numcri  et 
pagamcnti  super  curia  allodiali  el  fola  villa  Biskupicz  alque  eorum  pcrlincnciis  universis 
ibidem  in  villa  et  in  campis,  aul  quatuor  marcas  census  nomine  dotalicii  vcri,  quod  vulgariter 
leipgeding  dicitur.  donavit  et  assignavit  ac  coram  nobis  lamquam  feodi  domino.  sicut  in 
talibus  iuxta  consueludinem  vasallorum  episcopalus  nostri  Olomuccnsis  ficri  consuclum,  legitimc 
resignavit,  supplicans  nobis,  quatenus  predictam  donacioncm  et  resignacionem  ralas  cl  gratas 
habere  dignaremur  per  omnia  sicut  est  superius  conccplum,  casque  tamquam  superior  feodi 
dominus  bonorum  prediclorum  confirmare.  Nos  ilaque  huiusmodi  precihus  favorabililcr  inclinati 
premissas  donacionem  et  resignacionem  ratas  et  gratas  habcntes  approbamus  ct  ratificamus 
prediclas  XL  marcas  aut  quatuor  marcas  annui  ccnsus  prcdictorum  grossorum,  vclul  prcferlur. 
eidem  Cuncze  in  dictis  bonis  assignatas  nomine  veri  et  iusti  dolalicii,  quod  leipgeding 
nuncupatur,  conferimus  presenlibus  et  donamus,  nostris  et  ecclesie  noslre  (Olomucensis 
juribus  alque  serviciis  consuetis  semper  salvis).  Dantes  et  concedentes  cidem  Cuncze  fidelcs 


64 

Tiostros  strenuos  viros  railites  Bernhardum  Hecht  de  Schuczendorf,  Gerhardum  de  Meraw, 
Cunczonem  de  Smola,  Jodocum  Wolfsberg  nobis  dilectos  eiusdem  dotalicii  adminlstralores 
seu  tutores.  quod  prefate  Cuncze  in  predicto  dotalicio  adinstar  tutorum  preesse  debeant  et 
prodesse.  Presencium  etc.  Datum  in  castro  nostro  Meraw  anno  nonagesimo  secundo.  feria 
quinta  proxima  ante  dominicam  Invocavit.  Presentibus  strenuis  viris  dominis  Marquardo  de 
Wolfsberff.  Cuniczone  de  Smola,  Jodoco  de  Wolfsberg  atque  pluribus  aliis  testibus  fide 
dignis  ad  premissa  constitus  fidelibutis  nostris  dilectis. 

(Aus   dem   Lehensquatcni   II.   p.   54   im   fiirsterzb.   Archive   in   Kremsier.) 


71. 

Jesek    von    Klobouk    und    Velica    sein    Bruder    rerkaufen   ihren  Besit^    im  Dorfe  Rakusek 
dem  Peter  von  Krawai^  und  Peter  von  Slernberg.   Dt.   10.   Marz   1392  s.   l. 

.^os  Jessiko  de  Kobluk  et  Weliza  frater  germanus  ejusdem.  plebanus  in  Klinowicz 
notum  facimus  tenore  presencium  untversis.  quod  animo  bene  deliberato  et  de  certa  sciencia 
nostra  et  cum  amicoruni  nostrorum  consilio  omnia  bona  nostra  hereditaria,  que  in  villa 
Rakusek  a  nostris  predecessoribus  habuimus.  tenuimus  ef  possedimus,  cum  agris  cultis  et 
incultis,  pratis  pascuis  silvis  rubetis  aquis  et  earum  acursibus  et  decursibus.  cum  hominibus 
et  censibus,  cum  omnibns  usibns  et  utilitatibus  ad  eadem  bona  pertinentibus,  quibuscunque 
nominibus  nominentur.  cum  pieno  jure  et  dominio,  prout  dicta  bona  ab  aliis  bonis  circum- 
jacentibus  circumferencialiter  sunt  distincta,  nichil  nobis  et  hcredibus  noslris  ibidem  reser- 
vando  vendidimus  et  justo  vendicionis  titulo  vendimus  et  vendita  resignavimus  ....  viris 
dominis    Petro    de    Crawarn    alias    de    Plumnaw,   Pelro  de  Sternberg  et  heredibus  ipsorum. 

Et  idcirco  nos prefati    principales    ac    nos  Herscho  de  Tirpenowicz,    Witus  dictus 

Schipil  de  Obora.  Pessiko  diclus  ....  de  Raknsek  necnon  Ulricus  de  Kozisicz  cum  ipsis 
et  pro  ipsis  legitimi  fideiussores  ac  corundom  bonorum  (disbrigatores  omnes  in)  solidum 
conjunctis    manibus    promisimus    bona  nostra    fide  sine  omni  dolo  supradicta  bona  cum  uni- 

versis e.xpressantur,    a    quolibet    homine    tam    seculari  quam  spirituali,    qui  eadem 

bona  impecierit  vel  impedi disbrigare    et    libertare.    quocienscunque  movebitur  seu 

fuerit  oportunum.  et  in  primo  colloquio  dominonim  terre  fquam  primum  labule  terre)  aperte 
fuerint  in  Olomucz  nobis  ea.  vel  si  cuipiam  fuerint  infabulata,  e.xtabulando  prefatis  nobilibus 
dominis  et  ipsorum  fheredibus.  nostris)  inpensis.  laboribus  et  expensis  intabulare  dilacione 
et  confradiccione  quibuslibet  procul  motis.  Quod  si  aliquid  predictorum  non  fecerimus  et 
predicta  bona  non  disbrigaverimus  seu  in  primo  colloquio  dominoriiin  infabulare  neglexerimus, 
sicut  per  nos  superius  est  promissum,  tunc  quicunque  duo  ex  nobis  fidejussoribus  et  dis- 
brigatoribus  per  prefatos  nobiles  seu  aliquem  eorum  moniti  fuerimiis.  quilibet  cum  uno 
famulo  el  duohus  equis  in  civitatem  Proslays  ad  hospicium  honestum,  qiiod  nobis  per 
prefafos  dominos  seu  ipsoriim  heredes  fuerit  depulatum,  unus  se  per  alferiiis  absenciam 
non  excHsans,  ad  prestandum  verum  et  consuctum  obsfagiiim  voliimus  subinlrare;  ab  eodeni 


65 

o1)Staino  nulla  juris  aut  coiisuetudinis  causa  exire  debebimus.  sed  ipsuni  absque  oiiini  inter- 
missione  continuare  pollicemur  tam  diu.  donec  ipsa  bona  cum  eorum  pertineiiciis  disbriga- 
verimus  et  liberfaverimus  ac  tabulis  terre  inposuerimus  necnon  omnia  dampna  et  singula, 
que  ex  huiusmodi  nostra  negligencia  seu  dilacione  prefati  domini,  ut  prefertur.  receperint 
per  nunciorum  missionem  seu  alia  quacunque  causa  propter  hoc  contraxerint.  racionabiliter 
tamen  que  possent  absque  juramentis  demonstrari,  dictis  dominis  integraliter  persolula  fuerint 
et  ad  plenum  reslaurala.  In  quorum  evidenciam  sigilla  nostra  de  certa  sciencia  nostra  pre- 
sentibus  sunt  appensa.  Datum  el  actum  dominica.  qua  in  ecclesia  dei  sancta  Reminiscere 
decanlatur,  anno  domini  millesimo  tricentesimo  nonagesimo  secundo. 

(Abschrift  in  der  Cerronischen  Sammlung  n.    128  p.   .32   im   mahr.   Landes-Archive.) 

78. 

Nikolaus    Bischof  ron  Olmiitz  gestattet,   dass  Hrabis  von  Jakobau  seineii  Lehensbesitz  in 
Sobelitz  etc.  rerkaufe.   Dt.  Mirau  18.  Mdrz  1392. 

\»  ir  >'iclas  etc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  komen  ist  Hrabisch  von  Jacobaw  unser 
lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wssen  getan,  das  er  vierdehalbe  hube  erbes  zinshaftiges 
zu  Sobielicz  seinen  hof  mit  zwen  huben  erbes,  die  dorzu  ffehoren  und  andere  zugehorunge, 
einen  hopfengarten,  einen  garten  und  einen  undersesen  zu  Czechowicz.  die  von  uns  und 
unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechtem  mannlehen  ruren,  vorkauft  habe  recht  und  redlich 
vor  hundert  und  zwenzig  mark  grosser  prager  pfennige  und  merherischer  zahl  Peter  Tenken, 
Pescheln,  Jaxen  unsern  lieben  getreuen  und  dem  ersamen  herr  Xiclas  pfarrer  zu  Costelicz 
unserm  cammermeister  und  lieben  andechtigen,  desselben  Peter  Tenken  sune  und  reichfe  im 
uf  in  unsere  hende  dieselben  g-ufer  und  was  dorzu  gehoret  als  maniilehens  rechl  ist.  Uud 
bat  uns  der  egenannte  Hrabisch,  das  wir  zu  sulchem  kaufe  und  ufreichuuge  als  ein  bischof 
zu  Olomucz  obrister  lehenherre  der  egenannten  guter  unser  gunst  und  willen  geben  und 
dieselben  guter  den  egenannten  Peter  Tenken,  Pescheln,  Jaxen  und  dem  egenannfen  herrn 
Niclas  unserm  cammermeisfer.  seinem  sune,  zu  rechfem  mannlehen  geruchfen  zu  leihen. 
Des  haben  wir  etc.  zu  sulchem  vorgenannten  kaufe  und  ufreichunge  unsern  gufen  willen 
gegeben  etc.  und  also  die  vorgenannfen  o-uter  den  egenanulcu  Peter  Tenken,  Pescheln  nnd 
Jaxen  und  auch  von  sunderlichen  gnaden  Xiclasen  pfarrer  zu  Cosfelicz  unserm  cammer- 
meister  vorliehen  und  vorleihen  mit  rechfer  wissen  und  mit  kraft  dicz  briefes  zu  rechtcm 
lehen  in  und  iren  rechfen  Lehenserben  mannes  geslechte  zu  halden  zu  haben  uud  als 
lehensrecht  ist,  erblich  und  gerulich  zu  besifzen,  unschedlich  uns  und  unsenn  bischtum  und 
nachkomen  bischoven  zu  Oloniucz  uf  den  egenannten  gufeni  an  unserm  gewonlicheii  dinste 
und  rechfe.  Des  seinf  gezeuge  der  erberisr*'  mann  meisfer  Sander  tumherre  zu  Olomucz, 
Bernhard  Hecht  von  Schuczendorf.  Erharl  von  3Ieraw  ritfer.  Wolfram  von  Panowicz  uiid 
etliche  andere  unsere  getreuen.  3Iit  urkund  etc.  Datum  3Ieraw  anuo  doiiiiui  3P  CCC^  nona- 
gesimo  secundo,  feria  secunda  post  Gregorii. 

(Kremsierer  Lebensquateni   II.  p.   88.) 

9 


66 


79. 


Elisabeth.    ]Vitu-e  iiach    dem  Brunner  Biirger  Johannes  Wischauer  schenkt  iliren   Besitz^  in 
Steuroiritz-  iind  Auspitt-  dein   Koniginkloster  in  Altbriinn.   Dt.   21.    April  1392.   s.    l. 

J\aturalium  siquidem  decretorum  sanccit  aucloritas.  ul  singuli  quorumcunque  bene- 
ficiorum  existentes  participes,  eorundem  non  immemores  pro  suarum  facultate  virium.  digriam 
vicissitudinis  faciant  reconpensam.  Hinc  est,  quod  ego  Elizabet  relicla  Johannis  Wissaweri  pie 
memorie  civis  Brunnensis  universis  presentes  litteras  inspecluris  ciipiens  fore  notum,  animo 
deliberato,  non  per  errorem  aut  inprovide,  nec  per  quempiam  conpulsa  indignam  reconpensam 
tanti  beneficii,  quod  niichi  venerabiles  et  religiose  domine  Anua  abbatissa,  et  conventus 
mnnaslerii  Aule  beate  Marie  in  anliqua  Brunna,  ordinis  Cislerciensis,  diocesis  Olomucensis. 
iii  collacione  curie  sue  in  Steirwicz  site  ad  mee  vite  tempora  donate.  prout  in  litteris  earum 
michi  super  eo  deditis  expressatur  clarius.  fecisse  dinoscuntur,  omnia  bona  mea  mobilia  et 
immobilia  ubibbet  locorum  habita,  excepta  duntaxat  vinea  in  Zelicz,  puta  Iria  quartalia  lauei 
agrorum  in  Steirwicz  cum  vineis  ad  illa  speclantibus  et  curlicula  ibidem  consislentibus. 
quemdam  agrum  vulgariter  prayten  nuncupatum.  prope  Nyempczicz  silum,  de  quo  quidem 
rectori  parrochialis  ecclesie  ibidem  quatuor  grossi  cum  medio  pragensium  denariorum  annis 
censuantur  singulis,  et  nonnulla  bona  alia  iam  actu  acquisila  vel  inposterura  quomodolibet 
acquirenda,  quibuscunque  eciam  specialibus  censeantur  Aocabulis  vel  inantea  quomodolibet 
valeant  appellari,  dictis  venerabilibus  dominabus  Anne  abbalisse  et  conventui  sanclimonialium 
monasterii  iam  dicti  liberaliter  dono,  confero  et  resigno,  post  obitum  tamen  meum  per  ipsas 
el  eorum  successores  perpeluo  tenenda,  habeuda  et  possidenda,  de  eisque,  prout  carum 
arbilrium  visuni  fuerit,  faciendum  et  disponendum,  incontrarium  quorumcuraque'  hominum 
inpelicionis  fraude  penilus  quiescente.  El  precipne,  si  quas  peccunias  me  decedente  contin- 
geret  relinquere  et  id  ad  noticiam  dictarum  dorainarum  deveniret.  per  ipsas  que  alicubi 
fuerint  conperle.  liceal  eis  nomine  meo  illas  per  omnem  viam,  quam  putaverint  utilem 
extorquere,  signanterque  domum  meam  in  Auspecz  in  vico  fabrorum,  prope  Johaunem 
Schernwolf  lunc  temporis  silam.  a  dala  presencium  resigno  totaliter,  ut  deinceps  possint  et 
valeant  de  et  cum  ipsa  iuxta  sue  voluntatis  libilum  liberaliter  ordinare.  Presencium.  quibus 
in  teslimonium  omniuin  premissorum  ad  votivam  precum  mearum  inslanciam  nobilium  domi- 
norum  Erhardi  de  Cuustat,  Proczkonis  de  Lyssicz  alias  de  Ciinslat.  necnon  in  siguum  mere 
voluntatis  mee  meum,  sigilla  sunt  appensa  teslimonio  litterarum.  Data  anno  domini  millesinut 
Irecentesirao  nonagesirao  secuiido,   dominica  Quasi  modo  genili. 


(Orig.   Perg.   mit   3   anliauf.'.   Sig.   im   niiilir.   Landea-Aroliiv.   Art.   Koiiiginkl.) 


67 

80. 

Markgraf  Jodok  entscheidet  deii  Streit  zwischen   der  Stadt  Znaim   und  dem    Kloster    Bruck 
beziifjlich  eines  Zinses  con  der  Schallersdorfer  Miihle.  Dt.   Znaim  24.   April  1392. 

W  ir  Jost  von  gots  genaden  margirraH'  nnd  herre  zu  Merhern  bekennen  oUenlieh 
mit  disem  brive  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  fur  uns  oewest  sein  der 
ersam  apt  und  convent  des  closters  zu  Pruk  von  einem  teyie  und  der  richter.  hurgermeister 
und  schepphen  der  stat  zu  Znoym  unser  liben  getreuen  an  deni  andern  tcyle.  die  an 
beiden  seiten  miteinander  lange  zeit  gekrigt  haben  und  stozzig  gewesl  sein  umb  das  gut 
und  dorff  ^enant  Schalesdorff,  umb  vier  mark  zynscs  auff  der  mule  gelegen  under  dem 
hauze  zu  Znoym.  umb  ein  lehen  zu  Kukrawicz.  dorufi'  der  egenant  apt  und  convent  ettleych 
zynse  von  longcn  zeiten  hat  gehaben.  Des  haben  wir  sie  umb  die  vorgenanten  sachen  und 
zweytracht  an  beyden  teylen  genedichlich  uberhoret  und  ire  brive  dorulF  gelezen  und  gehoret 
auff  das.  das  wir  sie  mifeinander  vereinen  und  vorriciiten  mechten  und  unib  alle  vor- 
genanlen  sachen  aussprechen.  als  sie  uns  beyderseit  gebelen  haben  und  des  an  uns  mech- 
lichlich  und  von  gutem  willen  sein  gegangen.  Und  darumb  so  haben  wir  doruff  mit  wol- 
bedachlem  mute  ausgesprochen  und  aussprechen  mit  kraflt  dis  brives  also  vornembiich.  das 
das  vorgenante  dorff  Schalesdorff  mit  zynsen,  rechten,  nuzzen,  geniessen,  fruchten  iind  n)it 
allen  andern  seinen  zugehorungen.  nichtes  ausgenomen.  und  die  vier  mark  zynses  aulf 
der  mule  under  dem  hause  zu  Znoym  gelegen  und  ein  lehen  zu  Kukrawicz  mit  enander 
furbas  me  ewichlichen  recht  und  redlichen  zu  der  stat  Znoym  gehoren  und  beleibten  sollen 
an  alle  ansprache  des  egenanten  aptes  und  convents.  der  izund  isl  oder  hernoch  immer 
wirdet,  darumb  der  richter,  burgermeisler  und  schepphen  zu  Znoym  unser  liben  getreuen 
dem  egenanten  apte  und  convent  eine  genant  summa  geldes  gegeben  und  bezalet  haben 
und  in  genuk  darumb  gefan,  davon  besteten  wir  uud  bevesfen.  geben  und  eigneii  in  alle 
vorgenanten  gueter,  z^Tise  und  geniesse  zu  der  slat  Znoym  mif  kralft  dis  brives  und  von 
sunderhchen  unsern  gnaden.  Mit  urkunt  dis  brives  vorsigelt  mit  unserm  anhangundem  inne- 
sigel.  Geben  zu  Znoym  nach  Crists  gepurt  dreizehenhundert  jar  darnach  in  dem  andern 
und  neunzigisfen  jar  des  nechslcn  mitwochen  noch  dem  snntage.  da  maii  sinfff  Quasi- 
modo  genili. 

(Orig.   Perg.   Sig.  abgerissen   ini   Znaimer  Stadt-Arcliive.) 

Hl. 

.\ikolaus  Bischof  ron  Olmiitz-  yestattet,  dass  Johann  ton  Dotirusch  seinen   Lehensbesitz-  iii 
Lhota  rerkaufe.   Dt.   Mirau  28.  April  1392. 

W  ir  Niclas  etc.  bekennen  elc,  das  fur  uns  kuiiien  ist  Jan  von  Dobrusch  unser 
lieber  gelreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan.  das  er  seinen  wusten  hof  init  zwen  huben 
erbes   zu    Lhota,    die    dorzu    gehoren  etc.    der  von  uns  und  unserm  bistum  zu  Olomucz  zu 

9* 


68 

rechfem  niannlehen  niret.  vorkauft  habe  rechl  und  redlich  vor  acht  mark  grosser  prager 
pfennige  imd  nierherischer  zal  Boczken  von  Kye  imserm  lieben  getreuen  und  reichte  im  uf 
in  unsere  hende  denselben  hof  und  zwen  huben  erbes,  die  dorzu  gehoren,  als  mannlehens 
recht  isl.  also  bescheidenleich :  were  es  sache,  das  der  egenannte  Jan  ichtes  mer  hernoch 
uf  den  egenannten  gutern  zu  Lhota  behilde  und  gewunne  uber  den  hof  und  zwen  huben 
erbes.  das  im  aber  derselbe  Boczko  vorgelden  sulte  noch  dem,  als  das  Cuncze  vom  Smalh 
und  Jacob  Cuncziek  oder  ir  einer  sprechen  werden.  Und  bat  uns  der  egenannte  Jan,  das 
wir  zu  sulchem  kaufe  und  ufreichunge  als  ein  bischof  zu  Olomucz  rechter  lehenherr  des 
egenannten  hoves  und  erbes  unser  gunst  und  willen  geben  und  denselben  hof  und  erbe 
dem  egenannten  Boczken  zu  rechtem  raannlehen  in  aller  der  masse  als  dovor  beschrieben  stet, 
eeruchten  zu  leihen.  Des  haben  Avir  etc.  zu  sulchem  vorgenannten  kaufe  und  ufreichunge  etc. 
unsern  guten  willen  und  gunst  gegeben  etc.  und  also  den  vorgenannten  hof  und  erbe  dem 
egenannlen  Boczken  verliehen  und  vorleihen  mit  rechter  wisseii  mit  kraft  dicz  briefes  zu 
rechtem  lehen  im  und  seinen  rechten  lehenserben  mannes  geslechte  zu  halden  zu  haben 
und  als  lehensrecht  ist  erblich  und  gerulich  zu  besiczen.  unschedlich  uns  und  unserm 
bischtum  zu  Olomucz  und  unsern  nochkomen  bischoven  an  unserm  gewonlichen  dinste  und 
rechte.  Des  seint  gezeuge  die  strengen  Gerhart  von  Meraw  ritter,  Cunczo  vom  Smalh,  Jacob 
Cuncziek  von  Prus,  Henselik  von  Repaw  unsere  lieben  getreuen.  Mit  urkund  etc.  Datum 
Meraw  anno  domini  M''  CCC°  nonagesimo  secundo,  dominica  ante  Philippi  et  Jacobi  bea- 
lorum  apostolorum. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.  p.   89.) 


82. 
Pray,  30.  April  1392. 

illarkgraf  Jodok  quittirt  iiber  40  Mark  Urbede,  die  von  Salzwedel  an  die  Schulen- 
burger  gezahlt  sind. 

(Riedl  Cod.   Brand.   A.   V.   364.) 


83. 

Prag,  0.  Mai  1392. 

Irlarkgraf  Jodok  genchmigl  die  Errichlung  dcr  mitten  in  der  Stadt  Brietzen  gelegenen 
Kapelle  des  h.  Blutes. 

(lliedel  Cod.   Braud.   A.   IX.   388.) 


69 


»4. 

Statiif  des   Briinner   Colle(jiatca])itels  hez-iiglich  der   Ohedienz-en.   Dt.    17.    Mai  1392. 

\os  DiUvinus  prepositus  el  capitulum  ecclesie  collegiate  montis  sancti  Petri  in  Bruna 
ad  universorum.  quorum  interest  vel  interesse  poterit,  volumus  noticiam  pervenire.  (Juod 
quamvis  super  diversis  articulis  et  punclis  statura  dicte  nostre  ecclesie  et  ipsius  capituli 
tam  in  spiritualibus  quam  temporalibus  concernentibus  provida  statutorum  institucione  (?) 
sagaciter  et  mature  in  mag-na  parle  sit  provisum ;  cum  lamen  regimen  gubernacio  et 
administracio  omniuni  bonorum  dicte  nostre  ecclesie  et  nostrorum,  in  quibus  prout  notabilis 
experiencia  docuit,  ex  variacione  inadvertencia  et  nonnunquam  negligencia  et  insufficiencia 
diversorum  procuratorum  ad  hoc  constitutorum  non  pauca  damna  dispendia  et  incommoda 
perpessi  sumus.  nondum  adeo  ad  plenum  tantum  extitit.  quod  suiriciat :  cupientes  igitur 
huiusmodi  incoramodis  et  dispendiis  congruo  provisionis  remedio  occurrere  et  obviare  in 
nostro  generali  capitulo  ad  hec  el  alia  de  anno  domini  millesimo  trecentesirao  nonagesimo 
secundo,  die  deciraa  septima  mensis  3Iaii  et  die  sequenti  specialiter  per  nos  celebrato,  de 
expresso  et  unanimi  consensu  et  vohmtate  omniura  nostrum  capitulariter  est  statutum  et 
ordinalum.  quod  adinstar  consuetudinum  et  stalutoruni  venerabihs  ecclesie  et  capituli 
Olomucensis,  quibus  juxta  el  secundum  primordiahs  fundacionis  nostre  privilegia  et  merito 
nos  conformare  debemus,  omnia  bona  communia  ecclesie  nostre  dividi  et  distribui  debeant, 
ac  divisimus  et  distinximus  in  IX  obediencias  per  canonicos  prebendatos  dumtaxat  et  non 
prelatos  ecclesie  nostre  sancti  Petri  supradicte  decetero  jure  et  consuetudine  obedienciariorum 
optandas  tenendas  regendas  et  gubernandas,  quarum  una  esse  debet  in  viha  nostra  Podole, 
secunda  vero  in  viHa  Welspicz,  tercia  in  villa  Praczen,  quarta  in  vilia  Urhau,  quinta  in 
villa  Bellow^icz,  sexta  in  villa  Bohonicz,  septima  in  villa  Nebowicz.  octava  in  vilia  Gerspicz, 
nona  in  curia  Gerspicz.  de  quibus  cura  hucusque  super  residenciis  stalutum  et  consuetudinera 
non  habueriraus,  diclas  obediencias  per  nos  sic  dislinctas  ad  presens  antiquiores  canonici  in 
ecclesia  nostra  aclu  prebendati,  inter  quos  canonicura  curatum  sive  plebanuni  pro  terapore 
computari  et  censeri  voluraus,  juxta  ordinera  recepcionis  eorum  gradalim  meliores.  si 
voluerint,  possint  optare  et  tenere.  quilibet  videlicet  unam  ex  eis  et  non  simul  plures ;  postea 
vero,  cura  succedente  tempore  aliquam  earum  vacare  conligerit,  antiquior  seu  senior 
canonicus  prebendalus  de  prediclis  apud  ipsam  ccclesiara  noslram  personaliter  residens  dun- 
laxat  ipsam  ordine  et  jure  poterit  optarc,  non  obstante,  si  aliqui  ahsentes  et  non  residentes 
ipso  sint  in  ordine  recepcionis  antiquiores  sive  seniores.  Ipsi  quoque  obedienciarii  onera  eis 
incunibencia  vel  pecunias  quascunque  solvere  debent  in  terminis  debilis,  vel  qui  eis  per  nos 
fuerint  assignati.  Insuper  ne  super  huiusraodi  residenciis  acquireudis  ac  servandis,  per  quas 
in  opcioiiil)us  obedienciarum  ut  premittitur  jus  acquiritur,  cx  posllacto  alique  dubie  questiones 
oriantur,  statuimus  et  ordinamus.  quod  canonicus  volens  censeri  residens  debeat  coram  pre- 
posito  et  eius  vices  gerente  ct  capitulo  de  residencia  per  ipsum  facienda  protestari  et  a  die, 
qua    sic    de    residencia    per    ipsum     facienda    proteslatus    fuerit,      sex     mensibusj|absque 


70 

interrupcione  vel  ciiin  inteiTupcione  septeni  mensibus  contiiuie  sibi  succedentibus  residere, 
quibus  expletis  se  per  capituUiin  declarari  faciat  residentem  ;  pro  quolibet  vero  mense 
triginta  dies  volumus  computari.  Potest  autera  canonicus,  quem  capilulum  declaravit 
esse  residentem.  per  dimidium  annum  excluso  die  deciaracionis  buiusmodi  continue 
numerandum  se  absenfare,  qui  si  et  similiter  quicunque  alius  canonicorum  residenciam 
acquisitam  et  per  acquirenda  denuo  resideat  sicut  prius.  nisi  talis  canonicus  in  studio  theolojrie 
juris  canonici  vel  civilis  in  loco  privilegiato  fuerit  constitulus  et  dictarum  facullatum  sludiis 
inheserit  cum  effeclu.  quia  hoc  casu  acquisifam  residenciam  non  ammiftit.  Sfaluimus  quoque 
in  ipsis  obedienciis  talem  consuefudinem  fore  servandam,  quod  si  obedienciarius  in  sua 
obediencia  aliquos  agros  per  ipsum  colendos  vel  eciam  aliqua  prafa  habuerit  et  ante  raessem 
decesscrit.  frucfus  agrorum  et  fenum  successori  tofaliter  remanebunt ;  si  vero  post  messem 
huiusmodi  frucfibus  et  feno  collecfis  obierit.  successor  tontummodo  slramina  ef  fenum  et 
pabula.  que  trifurari  non  debenf  aut  solenf.  habebif.  sed  de  frucfibus  defuncli  pro  agris  tam 
hiemalia  quam  estivalia  semina  debent  ministrari.  in  quibus  defuuclo  in  fufura  messe  nulla 
porcio  reservabitur;  si  autem  infra  messem  ante  colleccionem  frucluum  raortuus  fuerit  rcstiluto 
precio.  quod  in  colleccione  frucfuum  ipsoru  mante  ipsius  obedienciarii  obifum  impensum  fuerit. 
successor  omnes  fructus  pro  suis  usibus  relinebit.  Praeferea  volenfes  eciam  ipsarum  obedien- 
ciarum  edificia,  si  quis  deperire  permiserif,  uf  huiusmodi  obedienciam  per  iniusfa  gravamina. 
de  quibus  alius  inquirat.  extenuaverif,  optandi  potesfate  fam  diu  careat,  quousque  compefentem 
emendacionem  feret  de  eisdem. 

(Inserirt    in    der    Bestatigungsurkunde    des    Bischofes    Nikolaus    ddo.    24.   Mai     1392.    — 
vid.   n.   85.) 


^5. 

DoiiaUl    Abl    des    Scholtenklosters    in    Wien    erklart    im   Anftraye  des    Papstes.    dass  das 

Archidiaconat,    die  Scolastrie    nnd  Custodie    der   Olmiitzer    Kirche    sowie  die  Probsiei  in 

Kremsier    nur    einem    Mitgliede    des   OlmiUzer   Capitels  rerliehen   werden  konne. 

Dt.    Wien  21.   Mai  1392. 

"onaldus  permissionc  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Scolorum  in 
\\  yenna  ordinis  sancfi  Benedicli  Pataviensis  dioccsis,  executor  ad  infrascripla  a  sede  apo- 
stolica  specialiter  deputalus  in  subsequencium  perpetuam  memoriam  et  firmitatem.  Ordo 
debile  liberalilalis  confundilur.  si  largo  domino  succedat  parcus  dispensalor.  imo  hylarilatem 
confundit  largilorum  minisler.  qui  lardus  vel  parcus  in  execucione  contendit  claudicarc.  Saue 
nuper  duas  iitcras  aposfolicas,  unam  videlicef  sancte  memorie  domini  Urbani  papc  sexfi. 
aliam  vero  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  noslri  domini  Bonifacii  pape  noni  moderni 
veris  bullis  plumbeis  in  filis  canapeis  pendentibus  more  romane  curie  bullatas,  non  viciatas, 
non  cancellafas  nec  in  aliqua  sni  parfe  suspectas,  sed  onini  prorsus  vicio  et  suspeccione 
carentes,  una  cum  quibusdam  statufis  et  privilegiis  ecclesie  Olomucensis  pro    parte  venera- 


71 

btliuni  virorum  dominoruni  .  .  decani  et  capituli  ecclesie  Olomucensis  nobis  presentatas  cum 
debita  reverencia  recepimus  in  hec  verba.  Prima  videlicet  domini  Urbani:  „Urbanus  etc. 
Datnm  Janue  Idibus  Novembris  pontificatus  nostri  anno  nono"  (vid.  B.  XI.  n.  406).  — 
Item  secundam  scilicet  Bonifacii  pape  noni:  ,,Bonifacius  etc.  Datum  Rome  apud  sanctum 
Pelrum  V  Idus  Novembris  ponlificatus  nostri  anno  primo."  (Vid.  B.  XI.  n.  575.)  —  Tenores 
vero  slatutorum  et  ordinacionum  privilegiorum  fuerunt  et  erant  tales:  „Bruno  dei  gracia 
episcopus  Olomucensis  etc.  Dalum  in  Cremsir  idibus  Decembris  MCC"""  LXVIP."  (Vid. 
vol.  III.  n.  406.)  —  Tenor  alius  litcre  est  talis :  „Xos  Johannes  dei  gracia  Olomucensis 
episcopus  etc.  Dalum  in  Olomucz  MCCCVF  seplimo  kalendas  Martii"  (Vid.  tom.  V.  n.  189). 
Post  huiusmodi  itaque  literarum  apostolicarum  et  privilegiorum.  statutorum  el  ordinacionum 
predictorum  presentacionem  et  recepcionem  pro  parte  dictorum  dominorum  .  .  decani  et 
capituli  ecclesie  Olomucensis  fuil  nobis  humiliter  supplicatum.  ut  iuxta  et  secundum  traditam 
a  sede  apostolica  nobis  formam  supradictam  ipsas  apostolicas  literas  exequi  ac  ordinaciones, 
statula  et  privilegia  suprascripta  confirmare  dignaremur.  Xos  vero  Donaldus  abbas  et  executor 
prefatus  volentes  execucioni  apostolicorum  mandatorum  semper  cum  exacta  diligencia  inten- 
dere,  ut  tenemur,  ordinaciones,  statuta  et  privilegia  suprascripla  in  omnibus  punctis  et  clau- 
sulis,  sentenciis,  tenoribus  et  formis,  prout  superius  expressa  sunt,  dicla  aposlolica  auctoritate 
et  potestate  nobis  tradila  robore  perpetui  muniminis  in  dei  nomine  approbamus  et  confir- 
niamus  ac  approbala  ot  confirraata  perpelue  servanda  et  duralura  presentis  apostolici  scripti 
patrocinio  communimus.  In  quorum  omnium  et  singulorum  evidens  testimonium  hanc  nostram 
confirmacionis  literam  per  discretum  virum  Andream  nolariuni  publicum  infrascriptum 
nostrumque  scribam  scribi  et  publicari  mandavimus  ac  nostri  sigilli  appcnsione  fecimus 
roborari.  Acta  sunt  hec  Wyenne  in  nostro  monasterio  in  sluba  noslra  superiori  sub  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo,  indiccione  quinta  decima.  die  vero 
vigesima  prima  mensis  Maii,  hora  quasi  terciarum,  pontificatus  sanctissimi  in  Christo  patris 
et  domini  noslri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  tercio.  Presenlibus 
honorabilibus  viris  et  dominis  Conrado  de  Augusta  licenciato  in  decrelis,  Philippo  de  Briinna 
baccalario  in  decretis  et  Gebehardo  de  Saxonia  arciuni  magistro  et  aliis  quam  pluribus 
fide  dignis  testibus  ad  premissa  vocatis  pariter  et  rogalis. 

Et  ego  Andreas  Martini  de  Prachaticz  ....  publicus  ....  nolarius  etc. 

(Orig.   Perg.   li.   Sig.   iiii    Olm.    C:ii).   Arcliive.) 


§G. 

Bisckof  !\ikolaiiii  ron  Olmiih  bestdtigl  die  Slntiilen    den  Briinner   ('oHeiiialcapilels  bezUglich 
der   Obedienzen.   Dl.   Mirau  24.   Mai    1392. 

in  nomine  domini.  Nos  Nicolaus  dei  et  aposlolice  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis 
ccclesie  honorabilibus  dominis  Diotclvino  preposilo  et  capitulo  ecclcsie  montis  sancli  Petri  in 
Bruna  Olomucensis  nostre  diocesis  salutem  et  sinceram  in  domino  caritatem.  Justa  votorum 


vestroruni  afFeccio.  qua  profectui  ecclesie  vestre  vos  intendere  sentimus,  nos  inducif  propensius, 
ut  ea  que  digno  zelo  vos  petere  conspicimus,  paterno  nutu  annuentes  liberaliter  amploctinuis. 
Pridem  siquidem  oblata  per  vos  peticio  continebat.  quod  cum  pro  vitandis  dispendiis  jurium 
vestroruni  aliqua  vestris  in  generalibus  capitulis  provide  sunt  statufa,  nos  perpetue  firniifatis 
robore  auctoritate  nosfra  ordinaria  ipsa  approbare  et  confirmare  dignaremur.  Fuerunt  autem 
et  sunt  eadem  vcsfra  sfafufa  per  vos  iit  premiffitur  oblafa  talis  confinencie  et  tenoris : 
„Nos  Ditwinus  prepositus  efc.''  (vid.  n.  84).  —  Nos  vero  Nicolaus  episcopus  Olomucensis 
predicfus  vos  ef  ecclesiam  vesfram  quantum  nobis  ex  alto  concessuni  fuerit  in  omnlbus 
salvos  conservare  cupienfes  et  ea  quibus  proficere  poferifis,  fofo  conatu  confovere,  premissa 
vestra  slafuta  diligenfi  maslicacione  cribravimus  et  quia  ipsa  jusfa  proficua  et  utilia  adinsfar 
laudabilium  statuforum  ef  consuetudinum  ecclesie  nostre  Olomucensis,  cui  ut  ex  fundacionis 
nostre  privilegiis  clarius  dinoscitur  vos  conformare  tenemini.  edicfa  invenimus.  huiusmodi 
sfatuta  prout  superius  annofantur.  omnia  ef  singula  rata  ef  grata  habentes  ipsa  autoritate 
ordinaria  in  perpetuum  servanda  et  durafura  approbamus  et  confirmamus  ac  perpetue  firmi- 
tatis  robore  presentis  scripti  patrocinio  communimus,  precipientes  ea  sub  obtestacione  divini 
judicii  ac  presfiti  vestri  juramenti  et  sub  penis  infrascriptis  a  vobis  ef  vestris  successoribus 
ac  ceteris  ipsius  ecclesie  personis  perpetuis  femporibus  firmiter  ef  inviolabilifer  observari. 
Attendentes  famen  ex  huiusmodi  ordinacionibus  et  stafufis,  vicariis  perpetuis  veslre  ecclesie. 
si  non  providerefur,  preiudicium  generari.  unde  voiumus  ut  cuilibet  vicariorum  de  dictis 
obedienciis  singulis  annis  quafuor  grossi  in  sancti  Georgii  ef  fotidem  in  sancti  Wenceslai 
festis  pro  eorum  interesse  dentur  ef  solvanlur  ex  premissis :  addiciendo  omnibus  et  singulis 
obedienciariis,  qui  onera  eis  incumbencia  vel  pecunias  in  terminis  suprascripfis  vel  eis  per 
capitulum  prefixis  aul  prefigendis  non  persolverint  canonica  monicione  et  termino  prefixo 
perempforio  ingressum  ecclesie  interdicimus,  et  si,  quod  absif,  huiusmodi  inferdicfuni  et 
suspensioncm  sustinuerinf  per  mensem  ef  medium  sequenfem,  quem  eis  pro  canonica  moni- 
cione  ef  termino  prefigimus.  extunc  communicacionis  sentenciam.  quam  extunc  prout  exnunc 
et  exnunc  prout  extunc  dicta  canonica  monicione  premissa  in  hiis  scriptis  ferinius.  incidant 
ipso  facto.  nisi  sc  ex  justa  causa  excusare  possint,  quam  ante  solucionis  terminum  ad  sex 
dies  coram  capitulo  tenebuntur  proponere  ef  probare ;  qua  peracta  et  probata  exlunc  capi- 
fulum  graciam  in  fofo  vel  in  parte  solvere  non  potenfi  facief,  vel  sibi  ad  solvendum  longiorem 
fermiiium  sub  penis  prescissis  prouf  visum  fuerif  prorogabit.  In  quorum  omnium  perpetuam 
memoriam  nosfrum  ef  preposifi  predicti  et  capituli  sigilla  presentibus  sunt  appensa.  Nosque 
Dilwinus  prepositus  ef  capilulum  memorafe  ecclesie  sancti  Pelri  in  Bniuii  presentibus  reco- 
gnoscimus  ef  fafemur  suprascripta  omnia  et  singula  ad  peticioneui  el  instanciam  nostram 
per  reverendum  in  Christo  patrem  et  dominum  nostrum  dominum  Nicolaum  episcopuru 
Olomucensem  predictum  esse  et  fuisse  facla  approbala  et  confirmafa  et  sui  alque  nostrorum 
sigillorum  appeusione  munita  in  lesfimonium  premissorum.  Acfa  el  data  in  castro  noslro 
Merau    anno    domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  secundo,    die   vicesiraa  quarta  Maii. 


73 


S1. 


Markfiraf  Jodok   hestafu/el  dcr  Stadt  Iglau  alle  Frii-iler/ien.  und  declarirt  einige  Bestim-r 
muiigen  des  Slrafrechtes.    Dt.   Briinn.  31.    Mai  1392. 

l^os  Jodociis  dei  gracia  niiirchio  et  dominus  Moravie  notnnifacimus  tenore  presencium 
universis.  Quod  cum  subditorum  nostrorum  sulTregiis  ex  attribute  nobis  divinitus  benig-nitalis 
clemencia  intendere  teneamur.  precipue  tamen  ad  illos  propiciacionis  nostre  oculos  dirigimus, 
quos  pre  aliis  in  temporalibus  cernimus  forcius  et  utilius  laborare.  Ideo  civibus  et  incolis 
nostris  subditis  in  Iglavia.  qui  se  aput  nos  fide  et  obediencia  probos  et  idoneos  nuiltiplici 
exercicio  probaverunt,  omnia  privilegia,  literas  seu  gracias,  que  et  quas  ab  illustribus 
principibus  regibus  Boeraie  et  marchionibus  Moravie  nostris  pie  recordacionis  progenitoribus 
obtinere  super  eiusdem  noslre  civitalis  juribus  et  constitucionibus  dinoscuntur.  in  cunctis  et 
singulis  suis  arliculis,  clausulis.  punctis  et  capitulis,  prout  in  dictis  lileris  et  privilegiis  origi- 
nalibus  de  verbo  ad  verbum  inveniuntur  expressa,  animo  deliberato.  volunlate  libera  ac  de 
certa  nostra  sciencia  ratificamus.  approbannis,  laudamus  et  virlute  presencium  per  nostre 
deliberacionis  edictum  tenenda  perpetuo  confirmamus.  Et  ut  quorundam  capitulorum.  quorum 
quedam  particula  in  prefatis  privilegiis  implicite  reperitur  expressa  et  quedain  non  est  posita, 
plenior  noticia  habeatur,  presenti  nostro  privilegio  explicite  inseri  decrevimus.  ut  dictus  nostre 
civitatis  populus  jura  sua  peramplius  sub  ambiguo  non  teneret.  graciose  eisdem  concessimus 
et  exnunc  prout  extunc  graciosius  concedimus  et  favemus,  ut  in  eventum  ubi  quis  fur  vel 
incendiarius  mortis  supplicio  puniretur,  quod  de  bonis  ipsius  mobilibus  et  immobilibus  taliter 
disponatur,  ut  ante  omnia  uxor  eius  dotem  suam  recipiat  et  in  partes  duas  residuum  dividatur, 
cuius  medietas  ad  civitatem  deveniet  et  altera  medietas  ad  eius  heredes,  el  si  heredes  non 
relinqueret,  saltem  ad  proximiores  amicos  debebit  derivari.  Si  autem  morte  puniendus 
quocumque  casu  evaserit,  tunc  bona  sua  solummodo  de  eis  dote  uxoris  deducta.  quecumque 
fuerint  mobilia  et  immobilia  ad  civitatem  deveniant  integraliter  et  ex  toto.  quoniam  nolumus, 
quod  se  aliquis  ex  parte  nostri  de  talibus  intromittal.  Ubi  autem  aliquem  pro  quocumque 
excessu  criminali  vel  honesto  mulilacione  membrorum  vel  alia  pena  corporis  puniri  conlingeret, 
tunc  bona  sua  sibi,  uxori  et  heredibus  suis  debent  fieri  semper  salva.  Insuper  quidquid 
jurali  et  cives  civitatis  nostre  jamdicte  seu  montanorum  pro  bono  communi  in  forina  juris 
seu  pro  jure  in  libris  suis  constituerint  seu  ordinaverint.  quod  ab  omnibus  absque  contra- 
diccione  qualibet  inviolabililer  observelur.  Eciam  volumus  el  expresse  ad  hoc  consentimus, 
ul  delinquencium  eniende  omnes  et  singule,  in  quibus  patratores  nialorum  puniri  iusticia 
debebuntur.  prorsus  ad  judicem  et  juratos  iuxla  eorum  anliqua  privilegia  et  non  ad 
noslram  cameram  debeant  derivari,  nisi  ad  noslri  audienciam  appellaluin  fuerit;  nain 
in  casu  huiusmodi  penas  seu  emendas,  que  taliter  corain  nostro  officiali  evenerinl, 
que  ex  presidencia  seu  appellacione  nostri  officialis  non  debebuntur  aiigeri.  pro  nobis  observari 
decernimus.  quemadmodum  hoc  idem  a  relroaclis  temporibus  est  hactenus  observatum. 
Ultimo  denique  staluimus.  ut  in  causis,  quas  coram  judice  contigerit  venlilari.  actor  et  reus 
sive     litigantes    aut    eorum    procuratores    seu    proloqulores    suas    intenciones    verbis    planis, 


74 

explicilis.  puris  el  simplicibus  et  non  inlricalis,  subtilibus  el  inplicatis  proponere  seu  querulari 
debeant  et  pariter  respondere,  ne  ex  inlricacione  verborurn  iusUim  possit  conling-ere,  dum 
per  eadem  verba  replicatum  non  fueril,  condempnari.  Presencium  sub  nostri  appensione 
sigilli  teslimonio  litterarum.  Datum  Brunne  Anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
secundo,  feria  sexta  proxima  anle  festum  Penthecostes. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.  im  Igl.   St.-Archive.) 


88. 
Martin    pon    Radatilz    bekennt,    den    Brunner  Juden   Merklin  und  Sara  50  Mark  Prager 
Groschen  schuldig  m  sein.   Dt.   6.  Juni  1392.   s.   l. 

Ego  Marlinus  de  Radatitz  pro  tunc  monele  magister  in  Bruna  notumfacio  universis. 
quod  providis  Merldino  et  Sare  judeis  Brunensibus  et  eorum  heredibus  vel  qui  presentes 
literas  ipsorum  habuerint  cum  favore,  tenemur  in  solidum  de  vero  debilo  quinquaginla  marcas 
grossorum  pragensium  moravici  pagamenti,  promittentes  eas  fide  noslra  bona  sine  dolo  quo- 
lii)el  pro  nie  et  heredes  meos  (sic)  in  solidum  sub  obligacione  omnium  bonorum  nostrorum 
mobilium  et  immobilium  ubilibet  habilorum,  eisdem  judeis  solvere  et  numerare  sine  usura 
a  data  presencium  per  tres  annos  conlinuos  revolvendos.  Quod  si  non  fecerimus,  ex  tunc 
statim  deinceps  singulis  septimanis  cuilibet  marce  dicte  pecunie  accrescat  unus  grossus  pre- 
dictorum  ipsis  judeis  pro  usura  et  nichilominus  ego  predictus  Marlinus  vel  mei  heredes,  qui 
cum  a  diclis  judeis  monebilur,  is  vel  alium  clientem  idoneum  cum  uno  famulo  et  duobus 
equis  obslagium  verum  el  solilum  in  civitale  Bruna  et  domo  honesta  sibi  per  eosdem  judeos 
deputala  subslituat  ad  prandium,  abinde  non  exiturus  quaquam  juris  causa,  donec  memoralis 
judeis  diclum  debilum  cum  usuris  et  dampnis  exinde  racionabiliter  quibuscumque  probalis 
integre  persolvemus.  Sit  eis  eciam  potestas  prestito  vel  non  preslito  nos  et  bona  noslra 
in  solidum  ubilibet  reperta  auctorilate  propria  vel  maioris  cuiusvis  arreslandi  et  impignorandi 
usque  ad  salisffaccionem  omnium  premissorum.  nequaquam  eos  insolvendo  ahas  ad  quod- 
cumque  superius  dominium  remittendos.  Sub  harum  quibus  pro  me  el  heredibus  meis  pro- 
prium  meum  el  ad  inslantivas  meas  preces  nobihs  domini  Jeskonis  Puscze  de  Cunstat 
solum  pro  lesiimonio  sine  suo  damno  sigrlla  presentibus  sunl  appensa,  feria  quinta  proxima 
videlicet  in  qualuor  temporlbus  post  festum  Penlhecosten,  anno  domini  millesimo  ti*ecentesimo 
nonagesimo  secundo. 

(Orig.   Perg.   mit   2   kl.   auh.   Sig.   im   m.    Liind.-s-Arcliive.) 


89. 

Sigmvnd  ron  Myslibofitz-   verkatift  dem   hloster   Osloican  siebenthalh  Lohne  iu    Treskoiritz-. 

Dt.   7.  Jiini  1392.  s.  l. 

lch  Signuind  von  Missliworicz:  mit  allen  mein  gcrben  und  nachkumeling,  tue  kund 
otfenleich  mit  disem  priet'  allen  leuten,  di  in  sehen  ader  hern  lezen.  das  ich  mit  wolbe- 
dachtem  mul  und  auch  mit  guten  rat  aller  meiner  freunf  und  in  der  zeit,  da  ich  das  wol 
getun  macht.  hab  verkauft  und  mit  diseni  g-egenbirtig-en  prief  redleich  verkaufF  den  ersamen 
und  g-eistleichen  junkfraun,  der  aptessin  Agnesen  und  dera  ganzen  convent  des  klosters  zu 
Ossla,  sand  Bernharz  arden,  Olomuczer  pischtum,  in  dem  dorff  zu  Dreskwicz  sibenlhalb 
lehen.  di  do  zinsen  rechtes  erbes  zins  allew  jar  ierleihen  acht  mark  und  acht  gross.  grosser 
phening  und  ein  padstuben.  di  da  zinset  allew  jar  vier  hiiner,  um  achzik  niark  und  um 
funff  virdung  grosser  phening  prager  miinss,  merherischer  zall  und  werung.  ie  vir  und 
sechzig-  gross  ftir  ein  izleiche  mark  zu  raiten  und  zu  zeln,  di  si  mir  bereit  geben  haben 
und  volkuraeleich  haben  bezalt,  rait  den  holden  und  mit  dera  grunt  und  rait  allem  dem, 
das  darzu  gehert  und  auch  gemeindleich  rait  allem  rechtem  nuzzen  und  voller  herschaft 
und  mit  aller  seiner  zugeherung,  als  ichs  unz  doher  gehabt  hab  und  fridleich  besessen. 
Und  auch  mit  disera  prief  aufgib  und  weich  den  vorgenanten  .  .  der  aptessin  und  deni 
convent  di  obgeschriben  sibenthalb  lehen  und  di  padsluben  zu  rechtem  erb  zu  haben,  zu 
halten  zu  nuzzen  zu  versetzen.  ader  zu  verkaufen,  fridleich  und  eribleich  und  ewikleich 
zu  besitzen.  Und  wir  Hainreich  von  Gerspicz  und  peter  von  Gerspicz,  Ludweik  von 
Bukoweyn,  Wenczlab  von  Missliboricz  rait  allen  unsern  gerben  geloben  mit  dem  obgeschriben 
hern  Sigmund  von  3Iissliworicz  den  oftgenanten  der  aptessin  und  dem  convent.  allew  mit 
gesarapter  hant  unverscheidenleich  pei  unsern  guten  treuen  an  eides  statt  in  rechter 
pirgelschaft  auf  alles  unser  erbe  und  guter,  wo  wir  das  haben  in  dera  land  zu  Merhern, 
di  vorgenanten  guter  zu  Dreskwicz  freien  und  beschirraen  und  entwerren  von  allen  an- 
spruchen,  es  wer  von  morgengab  wegen  ader  von  Christen  ader  Juden.  wi  das  geschech, 
und  sie  in  fridleicher  besitzung  hetnien  und  haien*!  nach  dises  prifes  gebung  dreu  jar.  als 
in  dem  land  zu  Merhern  recht  ist  und  gewonhait,  und  auch  di  selben  guter  in  dem  ersten 
landgesprech  ader  in  dem  andern  den  vorgenanten  geistleihen  junkfraun  mit  unser  raiie 
und  zerung,  in  di  landtafelnn  zu  Merhern  einlegen  und  einschreiben.  Tet  wir  des  alles 
nicht  als  vorgeschriben  stet  und  die  oftgenauten  giiter  von  anspruchen  nicht  mechten  freien 
und  enlwerren,  welch  denn  zwen  under  uns  in  darumrae  wurden  geraant,  di  leisten  zuhant 
mit  irem  leib,  ader  ein  izleiher  ein  ritterniessigen  mit  eim  knecht  und  mit  zwein  pferten 
senden  gan  Brunne  in  di  stat  in  ein  ersam  gasthaus.  wo  in  wirt  geweist.  und  da  leisten. 
als  inligen  recht  ist,  und  dar  aus  auf  kein  recht  nich  kumen  pei  iren  guten  treun  an  der 
vorgenanten  geistleichen  junkfraun  willen.  Und  wan  wir  virzehen  tag  leisten  nach  der  manung, 
wir  leisten  ader  nicht,  so  schollen  si  auf  uns   und  auf  alles  unser  erb  und  auf  unser  scheden 


*^)   Das  bohmischf   hdjiti   =:   vertlieiUigeu. 


76 

das  rechl  haiipffiif.  achzik  mark  und  fiinff  virdunff.  und  di  hehung  ein  dritleil  des  geldes. 
das  machet  mil  einnandcr  hundert  mark  und  siben  mark.  an  andleif  gross,  nemen  zu  Christen 
ader  zu  Juden.  und  doch  aus  der  leistung  nicht  dennoch  kumen  also  lang,  unz  das  allew 
di  scheden.  di  si  davon  enphahen  und  redleich  wurden  beweist,  in  wurden  widerkert  von 
uns  und  von  allen  unsern  gerben.  Und  des  zu  eyner  guten  gewissen  und  sicherheit  aller 
obgeschriben  sache  geb  wir  in  disen  offen  prieff  versigelt  mit  unsern  eigen  insigeln.  Und 
haben  auch  gcpelen  di  edeln  herren  und  festen  ritter  hern  Petren  Hecht  von  Rossicz  und 
hern  Veit  von  Grelicz  und  hern  Bohuschen  von  Popicz,  das  si  auch  zu  zeugniss  ir  insigel 
in  an  schaden  an  disem  prief  haben  gehangen.  Der  geben  ist  nach  Chrisli  geburd  dreuzehen 
hundert  jar,  dar  nach  in  dera  anderm  und  neunzkisten  jar.  an  dem  freitag  vor  sand  Barnabe 
tag.  des  heyligen  czweleufpoten. 

(Orig.   Perg.   mit   6   anhang.   Sig.   im   m.   Ijandea-Archive.   Art.   Koniginkloster.) 


90. 

Nikolaus    Bischof  von    Olmiitz  gestatfet.  dass  Hai/iis  ro»   /Ahfeh  die   Mitgift  seiiier  Fran 
auf  dem  Dorfe  Zdbfeh  versichere.    Dt.   Freil)erg   13.  Juiii  1392. 

J\icolaus  etc.  notuni  facimus  etc.  Quod  constitutus  (in  nostra  presenciaj  Hanuschius 
de  Zabrzech.  fidelis  noster,  Margarethe  etc.  quinquaginta  marcas  etc.  super  media  villa 
Zabrzcch  in  parle  sua,  quam  modo  dinoscitur  habere,  atque  eius  pertinenciis  spectantibus 
ab  antiquo  (ad  eam)  nomine  veri  dotalicii  etc.  eidem  Margarethc  in  dictis  bonis,  videlicet 
media  vilia  Zabrzech  eiusque  pertinenciis  universis  assignavil  elc.  Harum  etc.  Presentibus 
strenuis  viris  Gerhardo  de  Merow,  Pclro  de  Peterswald  militibus,  Cunczone  de  Smola  et 
Jodoco  de  Wolfberg  etc.  Datum  in  Freiberg  etc.  anno  etc.  nonagesimo  secundo,  ipso  die 
corporis   Christi. 

(Au8   dem   Lehensquatoru   II.    p.    51    im   fiirsterzb.    Archive   in    Kremsier.) 


91. 

Marhgraf  Frokop  ijiiittirf  seinen   Bruder  Jodok  Uber  400  Srhock   Frager   Groschen. 

Dt.   Frag  13.  Juni  1392. 

1  rocopius  dei  gracia  marchio  Moravie.  notumfacimus  lenore  presencium  universis 
nos  ab  iMuslri  principe  domino  Jodoco  marchione  et  domino  Moravie  fratre  nostro  carissimo, 
per  nobilcs  Wilhelmum  et  Czcnkoncm  fratrcs  dc  Cunstal  alias  dc  Luczka  famiiiares  ac 
barones  nostros  quadringentas  sexagenas  grossorum  dcnariorum  pragensium  de  ccnsu   saucti 


Galli  proxirae  instantis  per  tlictuni  fratrem  noslruiu  nobis  soivi  consuetuin  recepisse,  quas 
si  ab  ipso  receperunt  et  ipse  ipsis  easdem  effectualiter  assignaverit,  ipsum  a  solucione 
ipsarum  liberum  reddimus  et  presentibus  quittamus.  In  cuius  rei  teslimnnium  sigillum  nostrum 
presentibus  est  appressum.  Datum  Prage  die  et  feslo  Corporis  Chrisli  anno  domini  millesimo 
Irecentesimo  nonagesimo   secundo. 

(Orig.   Perg.   mit  beigedr.   Sig.   im   m.   Landes-Archive.    —   .Auf    der   Plicatur:    de   maiidato 
domini  cancellarii.) 


92. 

Benes,  Genek  und  Vanek  von  Dehlin  bekennen.  dem  Markgrafen  Jodok  200  Schock   Prager 
Groschen  schuldig  zu  sein.   Dt.   Bninn    14.  Juni  1392. 

lAos  Benessius  Czenko  el  Wanko  fratres  de  Deblin  nolumfacimus  tenore  presencium 
universis,  quod  illustrissimus  princeps  dominus  Jodocus  marchio  et  domimis  Moravie,  graciosus 
noster  dominus.  nobis  ad  precum  nostrarum  magnam  et  devolam  inslanciam  ducentas  marcas 
grossorum  denariorum  pragensium.  moravici  pagamenti  benigne  et  benivolc  mutavit.  Nos 
vero  adverlentes  ipsius  aput  nos  tam  benignam  cleraenciam.  qua  necessitati  nostre  tam  gra- 
ciosura  et  propicium  dominum  se  ostendit,  animo  deliberato  ac  de  certa  nostra  sciencia 
promisimus  et  virlute  presencium  bona  fide  sine  dolo,  immo  sub  fidei  nostre  et  honoris 
observacione  districte  promittimus  et  spondemus.  ipsius  illustrissimi  principis  a  dala  prc- 
sencium  esse  et  sibi  servire  et  ab  eo  non  recedere,  neque  licenciam  recipere.  nisi  prius  sibi 
vel  illi,  qui  presentem  literam  sua  donacione  el  bona  ipsius  voluntate  haberet,  dictas  ducentas 
marcas  in  promplis  pecuniis  integraliter  solverimus  et  complete.  In  eventum  vero,  ubi  ab 
60  vellemus  licenciam  recipere  recedendi,  tunc  stalim  ipso  die,  quo  ab  ipso  ut  premiltitur 
licenciam  recedendi  peteremus.  promittimus  modo  et  forraa  proul  supra.  iam  nominatas 
ducenlas  marcas  grossorum  in  promptis  pecuniis  sibi  vel  qui  presentem  haberet  de  sua 
voiuotate  literara,  plenarie  solvere  et  pagare.  Et  ubi  eo  die.  quod  absit,  ipsas  non  solve- 
rimus  pecunias.  tunc  sub  fidei  nostre  et  honoris  puritate  matura  deliberacione  previa  pro- 
mittimus  et  spondemus  de  castro  Luka  el  eius  bonis  universis  et  singulis  prefato  principi 
condescendere  et  ipsum  sibi,  aut  qui  presentem  literam  habuerit.  cum  omnibus  censibus. 
silvis  et  usibus.  que  ad  dictum  castrum  pertinere  noscuntur,  in  dictis  pecuniis  tradere,  per 
eum  tamdiu  tenenda.  quousque  preraissas  pecunias  sibi  plenarie  redderemus.  Si  denique 
illuslris  princeps  motu  proprio  pro  dictis  pecuniis  nos  moneret.  tunc  infra  mediura  annum 
a  die  raonicionis  nobis  facte  proniittimus  eidem  prenominatas  peccunias  solvere  el  pagare 
aut  de  dicto  castro  et  bonis  ipsius  racione  pignoris  sibi  condescendere,  per  eum  quousque 
sepe  diclas  solverimus  pecunias  tenenda,  quemadmodum  superius  est  expressum.  Si  denique 
contingeret,  quod  propter  carenciam  pecunie  prefatum  castrum  Luka  cum  suis  perlinenciis 
sepe  dicto  principi  nostro  domino  in  premisso  debito  tradere  deberemus.  tunc  ipse  dominus 
noster  marchio    aul  ille,    cui    ipse    easdem    donaret    pecunias,    cui    de    castro    mandato    suo 


78 

descendere  deberemus,  nobis  prius  literas  promissorias  dare  tenebitur,  ut  mox  postquam 
solverimus  sepius  dictas  pecunias,  nobis  de  dicto  caslro  et  eius  pertinenciis  condescenderef, 
difficultate  qualibet  proculmota.  In  cuius  rei  testimonium  sigilla  nostra  propria  de  certa 
nostra  sciencia  presenlibus  sunt  appensa.  Dalum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo 
nonagesimo  secundo.  feria  sexta  proxima  post  festum  Corporis  Criste. 

(Orig.   Perg.   mit    3    anh.   Sig.   im   m.    Landes-Archive.) 


9;i. 

Hertnann  ron  Konigseck  rersichert  seiner   Tochter   Dorothea.   Nonne  in    Oslawan,   und  dem 
Kloster  daselbst  zwei  Mark  jahrlichen   Zinses.   Dt.    15.   Juni  1392.  s.  l. 

Ich  Herman  voii  Chuniijsek.  und  Hans  meiii  sun.  gesessen  zu  Rausenpruk,  mit 
allen  unsern  gerben  und  nachkumeling  tun  kund  ofienleich  mit  disem  prielF  allen  leuten. 
di  in  sehen  ader  hern  lesen,  das  wir  niit  wolbedachten  niut.  und  auch  mit  gutem  willen 
und  von  naturleihem  rechten  aufgeben  und  mit  disem  gegenburtigen  priefe  eigen  und  schaffen 
meiner  tachter,  und  meins  vorgenanten  suns  swester,  Dorolhean,  von  rechtem  irem  eribteil, 
di  wir  got  und  unser  liben  vraun  haben  geopphert  in  das  kloster  zu  Ossla.  zwo  mark 
gelles  ewiges  und  blosses  zinzes  in  unserm  dorff  zu  Rausenpruk,  allew  jar  jerleihen  zu 
reihen,  geben  und  zu  zinsen,  unvorzogenleich  zu  sand  JVIichelstag,  der  nechst  kumt  ein  mark 
und  zu  sand  Gergentag,  der  darnach  kuml,  ein  mark  grosser  phennig,  und  wares  zinses, 
also  allew  jar  jerleihen  und  ewichleich,  di  weil  wir  vorgenanten  Herman  und  Hans  mein 
sun  von  Rausenpruk  ader  unser  gerben.  meyner  tochter  Dorotbean,  ader  ab  si  abgieng 
dem  kloster  zu  Ossla.  nicht  kaufeten  ader  zeigeten  und  geben  anderswo  zwo  mark  geldes 
und  gewisses  zinses.  Geb  wir  aber  ader  unser  gerben  meiner  tachter  Dorothean  ader  dem 
kloster.  ader  kaufeten  anderswo  zwo  mark  geldes  und  gewisses  zinses.  do  in  an  geniiget, 
so  scholl  unser  dorff  Rausenpruk  firpas  ledig  sein  von  den  zwain  marken  zinses  und  frei. 
Und  wir  Bohunk  von  Slichnicz,  Branisold  von  Schirmankowicz,  Psribisslab  von  Pelan  mit 
allen  unsern  gerhen  geloben  mit  den  obgeschriben  hern  Ilerman  und  hern  Ilansen  sein  sun 
und  mit  irn  gerben,  der  oftgcnantcn  geistleichen  junkfraun  Dorothean  und  dem  Kloster  zu 
Ossla,  aile  mil  gesampter  hant  unverschaidenleihen  in  rechter  purgelschaft,  diselben  zwo 
merk  zinses,  ab  kainerlei  saumniss  darin  icht  geschech,  das  si  zu  den  tegen  ais  vorgeschriben 
stet,  nicht  wurden  gehen,  ader  vorricht,  von  unserm  eigen  gut  gebcn  und  ausrichten  an 
allew  widerred.  Tel  wir  des  nicht.  so  scholl  di  oftgenante  junkfrau  Dorothea  und  das 
kloster  ader  wem  si  das  enpfelhen,  nach  der  manung  niit  der  kraft  dises  prifes  unser  leut 
und  holden  aufhalden,  und  verpielen  ader  pfenden,  wo  si  di  finden  in  dem  land  zu  Merhern, 
in  den  steten  ader  merkten  und  di  pfant  verselzen  also  lang,  unz  das  all  di  scheden, 
di  si  davon  mechlen  enphalien  und  redleihen  wurden  beweist.  von  uns  und  von  ailen 
unsern  gerben  wern  volkumeleich  widerkert.     Dcs  zu  einer  gulen  gewissen  und  sicherheil 


79 

geb  wir  in  disen  offen  prief  versigell  mit  unsern  eigen  anhanffunden  insigeln.  Der  gebea 
ist  nach  Christi  gepurd.  dreuzehenhundert  jar  und  dar  nach  in  dem  anderm  und  neuzkisten 
jar.  an  sand  Veils  lair  des  heiiigen  martrerr. 

(Orig.   Perg.   mit   5.   anh.   Sig.   im   m.   Landes-Archiv.    Art.   Koniginkloster.) 


94. 

Albert  ton  Sternberg    tritt    seinetn  Bruder  Stefan  die  Burg  Sretlau  ab. 
Dt.  24.  Juni  1392. 

I^os  Albertus  de  Sternberg-  dictus  in  Swietlow  tenore  presencium  recog-noscimus 
universis,  quod  pensantes  ac  perpendentes  nobilis  Domini  Stephani  de  Sternberg  dicti  de 
Zabrzech  fratris  noslri  carissimi  fraternam  dileccionem,  quam  ad  nos  a  primeva  sua  iuven- 
tute  gessit  et  adhuc  contimie  gerere  non  desinit :  ut  aufera  hec  diloccio  inter  nos  compa- 
ginata  validius  roborelur,  animo  deliberato  maturoque  consilio  prehabito  pretacto  domino 
Slephano  velut  fratri  noslro  carissimo,  eius  heredibus  dedimus  presentibusque  resignamus 
nostrum  castrum  Swietlow  una  cum  villis,  montibus ,  silvis ,  uemoribus  ac  ceteris 
bonis  mobilibus  et  iramobilibus  ad  id  castrum  spectantibus,  ac  eciam  literis  privilegialibus, 
quascunque  babennis.  seu  habere  possunius  (dunta.xat  nostram  post  raortem)  cum  omnibus 
iuribus,  libertatibus.  utilitatibus.  diviciis.  fructibus  et  proventibus.  velut  antedictum  castrum 
cum  ceteris  ut  prefertur  a  nobis  et  nostris  progenitoribus  hactenus  possessum  est.  quiete 
lenendum,  habendura.  utifruendum,  nec  non  pacifice  quoque  tempore  possidendura,  ac  in 
suos  usus  convertendura.  tanquam  suum  proprium  vendere.  Iradere.  prout  sue  placuerit 
voluntati.  Noslramque  sororem  nobilem  virginera  Elizabelh.  nobilis  domini  Alberti  pie  recor- 
dacionis  dicti  de  Swiellow  filiam  in  prenominati  Slephani  curam  recommendamus  et  corarait- 
liraus  sub  lali  condiccione:  quod  prelactus  dominus  Stephanus  frater  noster  prelibale  virgini 
quingentas  marcas  grossoruni  moravici  numeri  et  pagamenli  pro  suo  dotalicio  de  iisdera 
bonis,  ut  prerailtilur.  ipsa  deposcenle  debet  et  tenetur  sine  orani  contradiccione  el  fraude 
dare  et  assignare  bonis  cum  pecuniis  el  paratis.  Si  vero  aliquis  ex  noslris  congressoribus. 
vulgariter  stupkuov.  multocies  antofalum  dominum  Stephanum  aul  suos  iieredes  de  eodem 
castro  et  ceteris.  ut  premillitur.  auderet  impetere  quovis  modo  aut  impugnare.  pinguius  ius 
ad  eadem  bona  habere  volenles :  extunc  prenominalo  doniino  Stephano  docem  millia  mar- 
carum  ffrossorum  denariorum  prauensiura  moravici  numeri  et  paffamcnli.  inio  et  assignalis 
peciMiiis  prediclis  eidera  domino  suprafato  aut  eius  heredibus.  qui  pinguius  ius  habebunt. 
licite  se  intromittere  possunt  de  bonis,  ut  preferlur.  prediclis.  Ut  aulcm  hec  nostra  donacio 
et  resignacio  rata  existat  et  firma,  presentem  literam  noslro  sigillo  proprio  uoslra  de  cerla 
sciencia  una  cum  sigillo  illustrissimi  principis  domini  domini  Bolkonis  ducis  Opoliensis  dicli 
de  Slrzclicz.  ac  sigillis  nobilium  Dominorum  Ctiborii  de  Slihorzicz  comilis  Posoniensis  regnl 
Ungarie,  Johannis  d(!  Warlenberij  dicti  de  Dieczin.  Ralkonis  de  Schenanger.  Johannis  de 
Mezerzicz,  Smilonis  de  Lichlenburg    domini  in  Welovia.    slrenui  Buczkonis  de  Baycz  noslri 


80 

fidelis  in  evidens  et  memoriale  testimonium  ad  hec  specialiter  vocatis  et  rogalis.  Feria 
secunda  die  nativitatis  sancti  Johannis  Bapliste  in  nietis  Croacie  iuxta  Danubiuni  in  exercitu 
iussimus  communiri.  Anno  Domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo. 

(Dobners   Monum.   IV.   p.    381.) 


95. 

Eroffnungsformel  des  Brilnner  Landrechtes.   Nach  dem  24.  Juni  1392. 

Anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo  colloquium  dominorum 
celebratum  est  post  beati  Johannis  Baptiste  in  presencia  serenissimi  principis  domini  Jodoci 
marchionis  Moravie  et  presentibus  officialibus  Stiborio  de  Czimburg  supremo  camerario, 
Bohuncone  de  Trzstenye  czudario,  Johanne  notario  et  Johannes  locumtenente  et  presentibus 
nobilibus  baronibus  terre,  dominis  Hinczone  seniore  de  Lippa,  Erhardo  de  Cunstat,  Petro 
dc  Sternberg,  Pelro  de  Crawar,  Benessio  de  Crawar,  Hermanno  de  Novadomo,  Wilhelmo 
de  Pernstein,  Jescone  Sternberg  alias  de  Luckow,  Jaroslao  de  Mezerzicz,  Jaroslao  de 
Sternberg,  Tassone  de  Bozkowicz,  Boczkone  de  Cunstat,  Hinczone  juniore  de  Lippa,  Wil- 
helmo,  Smylone  et  Czenkone  de  Luczka.  Wznatha  Hccht  de  Rossicz,  Wankone  de 
Bozkowicz. 

(Briinner   Liindfcif.   p.    208.) 


90. 

Erdffnungsformel  des   OlmUtzer  Landrechtes.    Nach  dem  29.   Juni  1392. 

Anno  domini  millesimo  CCC"  nonagesimo  secundo  post  Feslum  sanctorum  Petri  et 
Pauli  apostolorum  celebralum  est  generale  colloquium  presidentibus  infrascriplis,  videlicet 
serenissimo  principe  domino  Jodoco  marchione  et  domino  Moravie,  Jeskone  Puska  de  Cunslat 
camerario,  Sulicone  de  Konic  czudario.  Jescone  notario  tabularum  supremis,  beneficiariis 
czude  Olomucensis  Johanne  vicenotario  labularum,  Erhardo  de  Cunstat,  Petro  de  Sternberg, 
Petro  de  Plumnaw  Jaroslao  dc  Mezyrzicz.  Laczcone  de  Crawar.  Wilhelmo  de  Pernslein, 
Stiborio  de  Czimburg,  Tassone  et  Wankone  de  Bozkowicz,  Smilone  de  Cunslat  alias  de 
Lestnicz,  Jescone  el  Sdenkone  fratribus  de  Sternberg  alias  de  Lukow,  Pawlikone  de 
Sowynecz,  Wockone  de  Holnstein  ct  aliis  quam  pluribiis  nobilibus  et  streniiis  viris. 

(Olmiit/.er   I.iindt;.f.   p.    197.) 


81 


91. 


Markyraf  Jodok  schenkt  deri   Karthausern   in   Dolein  seinen   Besitz  in   dem   Dorfe  Palonin. 

Dt.   Olmutz-   3.  Juli  1392. 

•Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandemburg-ensis.  sacri  Romani  imperii  archicame- 
rarius.  marchio  et  dominus  Moravie.  Notumfacimus  tenore  presencium  universis,  quod  cum 
precipue  inter  omnia  opera  humane  negociacionis  pre  oculis  habeamus,  qualiter  salutem 
nosfram.  quam  interdum  iuxta  inbecillitatem  condicionis  nafure  fragilis  et  caduce  propria 
culpa  negligimus.  salfem  infercessione  aliorum.  ne  aput  vineam  dominicam  stemus  ociosi. 
omnino  in  conspectu  altissimi  resfauremus.  oculos  deliberacionis  inferne  ad  frafres  Carfhusienses 
convertiraus,  qui  spretis  huius  seculi  ornamenfis  sub  stricfura  clausure,  vesfe  tecfi  hispida.  cibo 
asperrimo  et  hoc  moderafissimo  pro  susfenfacione  vife  pocienfes  devofaruni  oracionum  in 
odorem  suavifafis  pro  peccatis  non  solum  suis.  sed  universi  populi  chrisfiani  supplices  diebus 
et  nocfibus  pinguia  offerunt  alfissimo  holocausfa :  quo  circa  uf  oracionum  ipsorum  et  bonorum 
operum  simus  participes  religioso  ac  honorabili  fratri  Stephano  priori  et  fofi  conventui  ac 
eorum  successoribus  nove  plantacionis  nostre  domus  Vallis  Jozaphaf,  virginis  gloriose  Marie. 
ordinis  Carthusiensis  in  Dolan  prope  Olomucz  et  gloriosi  Jeronimi  docforis  eximii.  ubi 
sfruendi  templi  seu  ecclesie  gracia  per  se  primura  lapidem  iniecimus  fundamenfo.  curias 
nostras  in  villa  Palonyn  sitas.  cum  agris  cultis  et  incultis.  prafis  pascuis  silvis  rubefis  aquis 
fluminibus  ef  singulis  aquarum  decursibus.  ad  easdem  curias  ab  antiquo  tempore  perfinentibus, 
cum  plenis  jure  et  dominio.  quemadmodum  easdem  curias  in  suis  limitibus  et  terminis, 
ab  aliis  bonis  circumadiacentibus  disfincfis.  olim  felicis  memorie  illustris  dominus  Johannes 
marchio  Moravie,  genifor  nosfer  fenuif  ef  habuif  suis  peccuniis  comparafa.  dedimus.  donavimus 
et  virtute  presencium  animo  deliberalo  ac  de  certa  nostra  sciencia  damus  donamus,  per 
ipsura  priorem  ac  conventum  ipsius  et  eorum  successores  perpetuis  temporibus  jure  here- 
ditario  tenenda  habenda  fruenda  et  eciam  possidenda.  Et  possessionem  omnium  bonorum 
illorum  eis  mox  dedimus,  uf  hec  nosfra  donacio  robur  validius  acciperef  firmitafis.  Mandamus 
igifur  camerario  czudario  et  nofario  nosfre  czude  Olomucensis  officialibus  fidelibusque  dilecfis. 
ut  omnia  bona  isfa  iuxfa  tenorem  presenfis  liftere,  dum  primum  tabule  terre  in  Olomucz 
aperfe  fuerinf.  ipsis  fabulis  more  patrie  sine  alia  requisicione  mox  visis  presentibus  inscribant 
plenifer  et  inponanf.  Presenciuni  sub  nosfri  appensione  sigilli  fesfimonio  lilterarum.  Dafum 
Olomucz    anno    domini    millesimo  frecenfesimo  nonasfesimo  secundo.    lercia    dic  mensis  Julii. 


(Orig.  Perg.  init  aiili.  rnarkgr.  Sig.  im  m.  Lautles-Archiv.  Art.  Olin.  K.artli;iuser.  —  Auf 
der  Plicatur:  Dc  mandato  domini  inarcliionie  decanus  Ulomucensis  .\ndrwis.  Vid.  Dobu.  Mon. 
IV.   383.   Pez.   cod.  dipl.  II.   93.) 


11 


82 


98. 


Jan  von  HoditZ;    Ojkn   uiid  Marsik  roii  Ostrasin  uiid  Pribik  von  Pecin  bekennen  dem  Martin 
con  Radatitz-    50  Scliock  Prar/er   Groschen    schnldig  z-u  sein.      Dt.   Bruiin,  13.  Juli  1392. 

Aos  Jano  de  Hoditz  debitor  principalis,  Oyka  et  Marschiko  fratres  de  Osterschyn 
et  Przebiko  de  Peczyn  cum  omnibus  nostris  heredibus.  fideiussores  et  compromissores  notum- 
facimus  tenore  presencium  universis,  quod  honesto  Martino  de  Radaczicz  et  suis  heredibus 
obligamur  in  quinquaginta  sexagenis  grossorum  pragensium  moravici  pagamenti,  quas  bona 
nostra  fide,  manu  coniuncta,  in  solidum  et  indivisim,  sine  omni  dolo  in  proximo  adveniente 
sancti  Georgii  festo  solvere  et  numerare  promittimus  indilate.  Quod  si  non  fecerimus,  tunc 
statim  duo  nostrum  insolidum,  unus  alium  non  expectando,  nec  per  aliuni  se  excusando,  qui 
per  dictum  Martinum  vel  suos  heredes  monili  fuerint,  illi  pro  se  et  eorum  nomine  idoneos 
clientes  mihtaris  originis,  quilibet  cum  famulo  uno  et  equis  duobus  miltere  debebunt  ad  civitatem 
Brunensem  ad  honestum  hospicium,  quod  ipsis  deputatum  fuerit  per  eosdem.  ibidem  ad 
prandium  verum  et  consuetum  obstagium.  de  quo  exire  non  licebit  quaquam  juris  causa, 
donec  dicta  pecunia  prefatis  nostris  creditoribus  lotaliter  fuerit  persolula.  Elapsis  vero  qua- 
tuordecim  diebus  a  prima  monicione,  dicto  obstagio  prestito  vel  non  prestito,  dictisque  pecuniis 
adhuc  nondum  solutis,  extunc  repente  prefato  Martino  et  suis  heredibus  liberam  damus  et 
concedimus  potestatem,  prediclas  quinquaginta  sexagenas  grossorum  recipiendi  inter  judeos 
vel  cristianos  super  noslra  omnium  dampna.  ita  quod  dictum  illese  conlinuabitur  obstagium, 
nullum  jus  interrumpendum  tamdiu.  quousque  prefate  quinquaginta  sexagene  grossorum  cum 
omnibus  usuris  si  convenerint,  dampnis,  pensis  et  irapensis  ob  non  solucionem  emergentibus 
et  contractis,  racionabiliter  demonslratis  per  nos  prefatis  nostris  creditoribus  integraliler 
fuerint  persolute.  El  qui  presentem  nostram  lileram  de  bona  voluntate  predictorum  creditorum 
nostrorum  habuerit,  illi  plenum  jus  competit  omnium  premissorum.  Harum  sub  appensis  nostris 
sigillis  de  certa  nostra  sciencia  testimonio  literarum.  Datum  Brune  anno  domini  millesimo 
Irecentesimo  nonagesimo  secundo,  in   die  sancte  Margarethe  virginis  gloriose. 

(Orig.   Porg.   mit  4   hiiug.   Sig.   in   deu   iiltstSudischen   Acteu   des   ni.   Laudes-Archives.) 


99. 

BeneS  von  Krarai-  bekennt,  dem  Munzmeister  Martin  in  BrUnn  40  Mark  Prager  Groschen 
schuldig  m  sein.   Dt.  20.  Juli  1392.  s.  l. 

\w  ir  Benesch  von  Crawarn  her  zu  Crumpnaw  tun  kunl  mil  disem  brifr  allen,  dy 
yn  sehen  ader  horen  lesen,  daz  wir  dem  liichtigen  mannen  Merteyn  munczmeyster  zu 
Brunn  schuldig  seyn  an  rechter  schult  firzig  mark  pragischer  groschen  merherischer 
beczalung.  dy  er  uns  zu  unserm  frumen  gelihen  hat  und  geloben  ym  daz  obgenanl  gell 
zu  gelden  an  argelisl  bey  unsern  guten  treuen  virzehen  tag  noch  dem  nesten  sente 
Michelz  tag,  der  schirest  kompt.    Tet  wir  dez  nicht,    so  geb  wir  ym  geinczen  gewalt,  daz 


83 

oLgenant  gelt  zu  nenien  zu  crislen  und  zu  juden  u(F  unsere  scheden.  Und  waz  er  dezselben 
geldez  schaden  nymt,  den  er  heweysen  mag,  den  gelohe  wir  ym  ap  zu  legen.  Dez  zu 
gezeuknis  hah  wir  unser  ingesigel  gehangen  an  disen  brifi".  Geben  noch  Crislus  gehurt 
dreyczehen  hundert  iar  dor  noch  yn  dem  zwey  und  neunzigisten  jar  an  Sunahent  vor 
Marie  Magdalene. 

(Orig.   Perg.   mit    1   anh.  Sig.   in  deu   altstandisclien   Acten  des  m.  Landes-Arch.) 


100. 

Nikolaus    Bischof  von    OlmUtz   gestattel,    dass  Ebrusch  von  Kladrub  seinen  Hof  daselbst 
dem  Heres  ron  Zdounek  rerkaufe.   Dt.  Mirau  6.  August  1392. 

Wir  Niclas  etc.  hekennen  etc.  das  vor  uns  komen  ist  Ebrusch  von  Cladruh  unser 
lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan,  das  er  seinen  hof  doselbist  zu  Cladrup  mit 
seinen  zugehorungen  etc.  der  von  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechtem  mann- 
lehen  ruret,  umb  eine  genannte  summa  geldes  recht  und  redlich  Herschen  von  der  Sdenken 
unserm  lieben  getreuen  vorkauft  habe  und  reichte  im  uf  in  unsre  hende  den  vorgenannten 
hof  mit  seinen  zugehorungen  als  mannlehens  recht  ist.  Und  dobei  und  fur  uns  was  auch 
Jutta  des  egenannten  Ebrusch  eliche  wirtinne,  die  ir  leipgeding  hatte  uf  demselben  hofe 
und  ufliesse,  ufreichte  und  aufgah  mit  wolbedachtem  mute  unbetwungen  frei  und  ledig 
lachende  und  mit  gutem  willen  auch  den  egenannten  hof,  den  sie  zu  irem  leipgeding  gehabt 
hatle,  als  unser  mannen  recht  ist  in  dem  bischtum  zu  Olomucz.  in  unsere  hende  dem  ege- 
nannten  Herschen  und  vorzeich  sich  alles  ires  rechlen  und  briefe,  die  sie  von  sulches 
leipgedinges  wegen  do  oder  hernoch  hette  oder  haben  raochte  in  dheineweis  und  oh  sie 
doruber  dheine  briefe,  vorderungen  oder  anesprache  hette,  die  ir  oder  iemanden  von  irer 
wegen  in  zukunftigen  zeiten  zu  nucze  und  dem  egenannten  Herschen  von  der  Sdenken  zu 
schaden  komen  mochte;  dieselben  briefe,  vorderunge,  recht  und  anesproche  sulten  tot 
unkreflig  und  ah  sein  imd  demselben  Herschen  keinerlei  schaden  hringen  in  dheineweis. 
Und  bekannte,  das  sie  briefe  doniher  gehabt  hette  und  die  helte  sie  verloren  zu  der  zeit 
als  bischtum  zu  der  Gelcz  heraubet  wart.  Der  vorzeich  sie  sich  auch  und  haten  uns 
demuticlichen  die  egenannten  Ebrnsch  und  Jutta  seine  fraue,  das  wir  zu  sulchem  kaufe 
uflassunge  ufreichunge  ufgebunge  und  vorzeichunge  geruchten  unser  gunst  und  willen  zu 
geben  und  denselben  hof  dem  egenannlcn  Herschen  gnediclich  vorleihen  und  vorreichen. 
Des  hahen  wir  als  ein  bischov  zu  Olomucz  obrister  lehenherre  des  vorgenannleu  hofes 
angesehen  demutige  und  vorsichtige  bete  der  ohgenannten  Ebruschen  und  Jutten  seiner  fraue  und 
getreuen  dinsten  des  egenannten  Herschen  elc.  und  hahen  zu  sulchem  kaufe  etc.  unser 
gunst  und  guten  willen  gegehen  etc.  und  also  dem  egenannten  Herschen  von  der  Sdenken 
und  seinen  elichen  lehens  erhen  den  egenannlen  hof  zu  Cladrub  mit  seinen  zugehorungen 
vorliehen  und  vorreichet.  vorleihen  und  vorreichen  mil  rechter  wissen  mit  kraft  dicz  brifes 

11* 


84 

zu  habeii  zu  halden  zu  geniessen  und  zu  besiczen  als  unser  inannen  recht  isl.  unschedlich  doch 
uns  und  unserm  bischlum  und  unsern  nachkumen  bischoven  zu  Olomucz  an  unserm  gewonlichen 
dinsle  und  rechte.  Tesfes :  Bernhardus  Hecht  de  Schuczendorf,  Gerhardus  de  Mirow  milites, 
Henselik  de  Repaw,  Jost  de  Wolfsberg  et  Wolfram  de  Panowicz  etc.  Mit  urkund  etc. 
Datum  Meraw  anno  domini  M*'  CCC^  nonagesimo  secundo  feria  HI.   ante  Laurencii. 

(Kreiusierer   Lehensquatern   II.   p.    93.) 


101. 

Benes  toii    Kravar,    seine  Sofme  Beiies  uiid  Johann  oerkaufen  den  Augusliiiern  in  Fulnek 
8    Mark  jdhrl.   Zinses    im  Dorfe    Gerlachsdorf  und  2  Mark  auf  dein   Gerichte  in  Fulnek. 

Dt.  Fulnek  23.  August   1392. 

Aos  Benessius  de  Cravar  in  Chrumpnaw.  Benessius  et  Jan  filii  nostri  de  Cravar 
tenore  presencium  recognoscismus  universis,  nos  bona  mentis  deliberacione  sanoque  amicorura 
nostrorum  consilio  adhibito  octo  marcas  annui  veri  perpetui  hereditarii  census  super  villam 
nostram  dictam  Gerlachsdorf  et  duas  niarcas  eiusdem  census  super  advocaciam  nostre  civitatis 
Fulnek  a  nobis  nostrisque  heredibus  natis  vel  nascendis,  religiosis  viris  preposito  necnon  toto 
conventui  canonicorum  regularium  ordinis  sancti  Augustini  monasterii  in  Fulnek  tam  presentibus 
quam  futuris  ibi  manentibus  juste  vendicionis  titulo  rile  et  recte  vendidisse.  Quam  quidem 
pecuniam  dicti  fratres  tam  presenles  quara  futuri  a  dicta  nostra  villa  et  advocacia  tollere 
debent  verum  singulis  annis  a  dicta  villa  circa  festum  sancti  Georgii  quatuor  marcas,  a 
dicta  advocacia  unam  marcam  et  tantum  singulis  annis  circa  feslum  sancli  Michaelis,  sic 
quod  dicli  fratres  de  pleno  vero  et  perpetuo  censu  decem  marcas  plenarie  habere  debeant. 
Pro  quibus  quidem  decem  marcis  census  prenominati  a  diclis  fratribus  centum  marcas 
grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti,  sexaginta  quatuor  grossos  pro  qualibet 
marca  computando  percepimus.  Volentes  ut  diclum  censum  dicli  fratres  tam  presentes  quam 
futuri  perpetuum,  ut  preferlur.  recipere  poterint  qualibet  nostra  nostrorumque  successorum 
pariter  et  officialium  impedicione  procul  mota,  nos  igitur  Benessius  prefatus  una  cum  nostris 
filiis  de  Cravar,  Laczko  de  Cravar  frater  noster  in  Helfenstein  promiltimus  cum  bona  nostra 
fide  sine  fraudis  dolo  dictis  fratribus  dictos  articulos.  ut  prefertur,  observare  necnon  ab 
omnibus  amicis  inviolabiliter  facere  observari.  Quod  si  non  fecerimus.  tunc  quicunque  duo 
inter  nos  moniti  fiierinl.  unus  super  alterum  non  demonstrando,  quilibct  loco  sui  unum  clientem 
militaris  condicionis  cuin  uno  famulo  et  duobus  equis  in  civilatem  Olomucz  in  domum 
honesti  viri  per  dictos  fratres  nobis  deputatum  destinare  tenebitur  ad  prestandum  debitum 
el  consuetum  obstagium.  abindc  quacunque  juris  causa  non  exituri,  quousque  dictis  fralribus 
orania  premissa  adimpleta  fuerinl.  necnon  et  pro  singulis  damnis,  que  demonslrari  lantum 
possint,  exinde  perceptis  plenarie  per  nos  fuerit  satisfaclum ;  dicti  IVatres  plenam  eciam 
possinl  habere  auctoritatem  prestilo  vel  non  prestito  obstagio  nos  speciali  jurc  convenire,  si 


85 

aliquod  impedimentuiii  ipsis  oriretur  arliculis  in  premissis.  In  cuius  rei  testimonium  sigilla  nostra 
de  certa  nostra  sciencia  presentibus  sunt  appensa.  Datum  in  Fulnek  anno  domini  millesimo 
trecentesimo  nonagesimo  secundo  in  vigilia  sancti  Bartholoniei  apostoli  gloriosi. 

(Manusc.   im   Landes-Arehive   M.    IV.    1.    p.    25.) 


103. 

Markgraf   Jodok    rerspricht    der    Katharina    coii    Lomnitz    200    Mark    Prager    Groschen 
Heiinsteuer  zu  zahlen.   Dt.   Briinn   16.  September  1392. 

Jodocus  dei  uracia  marchio  et  dominus  Moravie  notumfacimus  tenore  presencium 
universis.  Ex  eo,  quod  nobilis  Budyssius  de  Quassicz  nobilem  Katherinam  de  Lompnicz  du- 
xit  in  conthoralem.  promisimus  nos  principaliter  et  nos  Jesco  Puska  de  Chunstat.  Wilhelmus 
de  Pernstein,  Sulco  de  Radcow  et  Philippus  de  Swoyenow,  fideiussores  pro  eodem  domino 
Jodoco  marchione.  omnes  in  solidum  promittimus  indivisim  bona  nostra  fide  prefate  Katherine 
et  ad  fideles  manus  predicti  Budissii  et  Benessii  fratrum  de  Gwassicz,  ac  Johannis  de  Sternberg' 
alias  de  Lucaw,  ducentas  marcas  grossorum  pragensium  racione  veri  dotaUcii  in  festo  sancti 
Georgii  proxime  nunc  venturo  solvere  et  expedire,  aut  in  et  super  bonis  liberis  possessis 
et  non  imbrigatis  viginli  marcas  grossorum  annui  census  in  ducenlis  marcis  grossorura 
predictorum  racione  dicti  dotalicii  ipsi  Katherine  et  ad  fideles  manus  prediclorum  iuxta 
consuetudinem  terre  Moravie  deraonstrare  et  deraonstratas  in  proximo  colloquio  dominorum, 
dura  tabule  terre  in  Olomuncz  aut  in  Brunna,  ad  quod  colloquium  talia  bona  spectaverint. 
aperte  fuerint  intabulare  eo  modo  ut  prefertur,  aut  proinde  ducentas  marcas  grossorura 
in  parata  pecunia  aput  tabulas  terre  in  Oloraucz  pro  eodem  tempore  reponere  et  assignare, 
et  60  facto  presens  litera  debet  restitui  nobis  viceversa.  Si  autem  non  fecerimus  aliquid 
in  preraissis,  extunc  quandocuraque  nos  fideiussores  moniti  fueriraus  a  prefata  Katherina  aut 
a  manu  fideli  nomine  ipsius,  quilibet  loco  nostri  unum  clientem  militaris  condicionis  cura  uno 
famulo  et  duobus  equis  debebit  miltere  in  civitatem  Prostans  ad  domuni  honesti  hospilis 
nobis  deputatam  ad  prestandum  ibidem  debitum  obstagium  et  consuetura  et  ab  eodem  obstagio 
non  exituri,  donec  orania  supradicta  fuerint  per  nos  finaliter  adirapleta,  et  donec  de  omnibus 
dampnis,  si  que  propter  negligenciara  coramissam  ipsi,  videlicet  Katherina  aut  fidelis  manus 
perceperint  et  racionabiliter  absque  juramento  eadem  dampna  demonstraverint,  fuerit  per  nos 
ipsis  satisiactum.  In  cuius  rei  testimonium  sigilla  nostra  propria  presentibus  sunt  appensa. 
Datum  Brune  anno  domini  millesirao  trecentesimo  nonagesimo  secundo,  die  sancte  Ludmilie, 
que  fit  ante  feslum  Sancti  Mathei  ewangeliste  et  appostoli. 

(Orig-Perg.   uiit   n    hiing.   Sig.    in   den   altstiiudischen    Acten   des   in.    liandes-Archives.) 


86 


103. 


Markgraf  Jodok  bestatiyt  die  Privilegien  des  Marktes  Rausenbruck. 
Dt.  Brimn   16.  September  1392. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  notumfacimus  tenore  presencium 
universis.  quod  intuitu  serviciorum  fidelium,  que  strenuus  Hermannus  de  Rausenbruck  noster 
fidelis  exhibuit  et  exihibere  poteril  ferventius  in  futurum  et  presertim  ad  instantiam  suarum 
precum  literas  serenissimorura  dominorum  Joannis  regis  Bohemie  et  Caroli  pro  tunc  mar- 
chionis  Moravie  dive  memorie,  quos  nobis  idem  Hermannus  exhibuit,  petens  per  nos  easdem 
confirmari.  Quarura  due  litere  erant  ipsius  doraini  Joannis  regis,  una  super  feudo  in  Rausen- 
bruck  et  alia  super  libertale  habendi  cyppum  et  patibulum  ibidem  in  Rausenbruck:  tertia 
vero  litera  fuit  ipsius  domini  Caroli  super  erectione  oppidi  in  Rausenbruck  et  foro  ibidera 
habendo  et  tenendo.  Quas  quidem  literas  supradictas  vidimus  et  legimus  et  easdem  de  certa 
nostra  scientia  laudamus,  approbamus,  et  de  verbo  ad  verbum  in  omnibus  earum  tenoribus, 
punctis  et  articulis  tenore  presenciura  confirraamus.  Presentium  sub  nostro  appenso  sigillo 
tesliraonio  literarum.  Datum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo, 
die  sancte  Ludmille. 

(Orig.    Perg.    mit    h.    verletztem   Sig.    in   den  Acten   des   Klosters  Bruck  lit.   H.   n.    51   im 
mShr.  Landes-Archive.) 


104. 

Markgraf  Jodok    befefilt   dem    Maitteinnehmer   ron    Menifz;    von    den    Bilrgern  der  Stadl 

Ungarisch-Hradisch  keine  Maiit  in  Menitz  einzuheben. 

Dt.   Ung.  Brod  22.  September  1392. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie.  Tibi  thelonario  in  Menes  fideh 
nostro  dilecto  presentibus  attente  precipimus  et  mandamus  omnino  volentes,  quatenus  a  civibus 
et  incolis  de  Redisch,  nostris  fidehbus  dilectis,  nullum  prorsus  theloneum  recipias,  quocies- 
cunque  eciara  illos  loca  illa,  in  quibus  Iheloneum  solitus  es  recipere,  contigerit  pertransire, 
nec  eciam  ipsos  vel  res  ipsarum  occasione  huiusmodi  thelonei  debeas  aut  presumas  quomodo- 
libet  impedire.  Presenciura  sub  nostri  appressione  sigilli  lestimonio  literarum.  Datura  in 
Broda  Ungaricali  anno  doraini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo,  die  sancti  Mauricii. 

(Orig.    Perg.    a    dorso    beigedr.   Sig.    in   der   Boi-ek'sclien   Slg.    n.    8076    im   mSlir.   Landes- 
Archive.) 


87 


105. 


Der  Olmiitz-er  Bischof  yikolaits  reiieilit  deiieii.   welche  z-itr  Erbaiiitiiy  der    ()linitt:-er  hirche 
beisteiterii.    eiiieii    Ablass  roii  40   Tageii.   Dt.   Olmiitz  30.  September  1392. 

Aicolaus  dei  et  apostolice  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis  universis  ef  sing-ulis 
plebanis  viceplebanis  ecclesiarum  parochialiura  et  capeliarum  recloribus,  aut  vestras  vices 
gerentibus  per  et  infra  civitatem  et  diocesim  Olomucensem  conslitutis,  qui  presentibus  fuerint 
requisiti,  graciam  vobis  et  pacem  a  deo,  qui  est  vera  omniuni  salus.  Carissimi  in  domino 
dilecti.  Si  divine  maiestatis  graciam  propensius  consideremus,  qui  nos  non  nostris  meritis 
sed  dono  sue  gracie  gratis  largire  dignatus  est.  ut  essemus  sancli  atque  inmaculati  et 
predestinavit  nos  in  adopcioneni  liliorum  secundum  propositum  sue  voluntatis,  qui  eciam  in 
nobis  operatur  velle  bonum  et  perficere  pro  sua  voluntate,  dignum  et  justum  reputaraus  tam 
grata  beneficia  nobis  grata  concessa  digna  memoria  revolvere.  devotis  mentibus  cognoscere, 
debitisque  laudibus  extoUere  et  eum,  quem  celi  et  terra  non  capiunt,  saltem  justis  suis  et 
precipue  intemerata  eius  genitrice  semper  virgine  3Iaria.  beatis  et  gloriosis  Petro  et  Paulo 
apostolis,  Wenceslao  et  Cristino  martiribus,  Cyrillo  et  Metudio  episcopis  et  confessoribus  ac 
exiraia  virgine  Cordula,  quos  altissimus  nostros  elegit  patres  fore  et  patronos,  piis  suscipere 
alTeclimus  (sic),  divinis  honorare  obsequiis  et  de  bonis  a  deo  nobis  collatis  diem  extreme 
messionis  bonis  operibus  prevenire,  ut  in  benediccione  seniinantes  de  benediccione  metamus 
vitam  eternam.  Sane  cum  venerabilis  sponsa  nostra  et  illibala  mater  vestra  sancta  Olomu- 
censis  ecclesia,  que  dono  sancti  spirilus  vos  dilectos  sicut  ceteros  suos  filios  ad  vitam  genuit 
cum  labore,  sicut  cottidie  nove  prolis  gaudet  germine  genilosque  piis  nutrit  uberibus  ac 
nutritos  uberius  fovet  moribus  et  exemplis,  ut  sine  querela  in  vinea  domini  viventes  mereamur 
esse  participes  regni  dei,  in  edificiis  suis  et  aliis  cottidianum  pacialur  defeclum.  qui  de  facili 
reformari  non  valet  sine  elemosinis  fidelium  ex  eo,  quod  in  hoc  raagni  suraptus  et  expense 
requirantur,  vestram  discrecionem  presentibus  aquiriraus  et  hortamur  seriosius  vobis  et 
vestruni  cuilibet  in  virtule  sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  pena  iniungentes, 
quatenus  sitis  elecli  dei  induci  visceribus  nomine  domini  nostri  Jesu  Christi  tam  sanctum  et 
piura  negocium,  quod  nobis  prorsus  cordi  existit,  cum  fueritis  per  nuntios  seu  procuratores 
ad  hoc  deputatos  per  capitulum  nostrum  Olomucense  requisiti,  singulis  diebus  dorainicis  et 
festivis  in  ecclesiis  vestris,  quum  maior  affuerit  populi  multitudo.  sine  intermissione  fideliter 
promovere  curetis  et  diera  adventus  ipsorum,  queni  sollempniter  voluraus  celebrari  ut  diem 
dorainicum,  fideli  populo  nuntietis  et  nuntiari  faciatis  et  cum  diligentia  inducere  studeatis 
monitis  salutaribus,  ut  se  ad  susceptionera  eorunduni  procuralorum,  in  quanlura  possint 
devotius  disponanl  et  ad  laudem  allissimi.  qui  adrainistrat  seraen  seminanli  et  panem  preslabit 
multiplicabilque  et  augebil  fructuum  incrementa.  unusquisque  prout  desfinabit  in  corde  suo, 
suas  elemosinas  largialur,  ut  volunlas  eoruni  prompta  accepta  existat  secundura  id,  qui  habet 
et  non  ex  trislitia  vel  necessitate  cum  hylarem  datorem  diligat  ...  Et  dum  venerint  ad 
diem    ad    hoc    assignatum,    vos    ad    honorem    dei    et   reliquiarura    dicte    ecclcsie    Oloraucz 


88 

sanctarum.  quas  secum  defmint.  cum  processione  et  cetu  fideli  eisdem  occurratis.  suscipientes 
in  nomine  domini  in  caritate  cum  debito  honore  et  ipsos  honeste  ac  laudahiliter  sicut  decet 
ministros  dei  in  domibus  vestris  pertractanles,  nichil  ab  eis  ultra  voluntarie  oblatum  postu- 
lantes  nec  in  aliquo  eis  molesti  existafis ;  nam  quidquid  reverentie  aut  honoris  ipsis  impen- 
deritis  nobis  reputamus  fore  factum.  Etiam  cum  per  eos  requisiti  fueritis.  eos  ad  vicinam 
parochiam  deduci  salva  pace  procuretis.  Concedimus  etiam  ipsis  procuratoribus  quotquot 
electi  fuerint  et  missi  virtutc  presentiura  auctoritatem  nostram,  eliara  in  casibus  nobis  a  iure 
reservatis  homines  utriusque  sexus  eis  confitentes  absolvendi  et  penitentias  ininug-endi 
salutares.  vota  vero  peregrinationis,  abstinentias,  peccala  oblita,  offensiones  parentum  non 
ad  effusionera  sanquinis,  penitentias  non  studiose  neglectas,  prout  nostra  permitlitur  auctorit»s 
dispensandi  aut  in  alia  pielatis  opera  commutandi.  Etiam  cum  expediens  fuerit  ecclesie 
nostre  Olomucensis  predicte  alios  subrogandi,  qui  consimilem  habebunt  auctoritatem  durante 
negotio  antedicto.  Ne  autem  sollerapnium  divinorum  defectu  seu  aliquo  impediraento  vel 
occasione  sinistra  fidelium  devotio  a  salutifera  dicti  negotii  debita  receptione  et  inherentia 
quoquomodo  dislrahalur.  volumus  et  specialiter  concedimus  et  indulgemus.  quod  si  locus, 
in  quo  sanctum  dictum  negolium  agendura  fuerit,  nostre  seu  vicarii  officialis  vel  delegatorum 
aut  aliorura  inferiorura  nostrorum  auctorilate  ecclesiastico  subiaceat  interdicto,  in  adventu 
nuntiorura  predictorum  quod  huiusmodi  durante  ibidem  negolio  et  statione  duralaxat  et  non 
ultra  divina  peragi  valeant,  relaxamus  interdictis  et  excommunicatis  exclusis,  ac  sollempniter 
celebrari.  Voluraus  eliani  et  mandamus,  quod  que  per  eos  dimissa  fuerint  ac  promissa  vel 
relicta  a  fidelibus  in  testaraento  apud  vos  vel  vobis  commisso  per  eosdera.  quod  ea  fideliter 
coUigatis,  collecta  servetis  diligenter  et  ad  requisitionem  eorum  aut  capituli  noslri  Oloraucensis 
ea  presentari  faciatis  taU  fidelitate  el  integritate,  quibus  a  deo  condignam  queritis  retributionem. 
Volumus  eliam  et  presenlibus  mandaraus,  quod  dura  capiluli  nostri  nunlii  ecclesie  nostre 
Olomucensis  omnes  petitores  alios,  quibus  dedimus  literas  nostras  raendicandi  in  singulis 
locis.  quibus  istos  iUis  volumus  anteferri,  ne  mutuo  concursu  se  inipediant  et  scandalura  in 
populo  gigneretur.  Et  in  preraissis  et  quolibet  premissorum  vos  ad  laudem  altissirai  exhibentes 
studiosos  prout  de  obedienti  diligentia  volueritis  comraendari.  Et  ut  Christi  fideles.  qui  de 
bonis  a  deo  collatis  ad  ipsius  ecclesie  nostre  Oloraucensis  manus  adiutrices  porrexerint, 
promoverint  consilium,  auxilium,  favorera  dederint,  donis  spiritualibus  sentiant  se  refertos, 
ultra  indulgenlias  per  suramos  ponlifices,  archiepiscopos  et  episcopos  talibus  concessas  omnibus 
vere  penilenlibus  et  confessis  XL  dies  indulgentiarum  de  omnipotenlis  dei  misericordia  et 
beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorura  auctoritate  confisi  de  iniunclis  penitentiis  in  doraino 
presentibus  relaxaraus.  In  cuius  rei  testimonium  has  literas  posl  minime  valiluras  fieri  iussiuius 
et  sigilli  nostri  maioris  appensione  muniri.  Datum  Oiomuncz  anno  domini  M°  CCC  L  XXXX  IP 
in  festo   sancti  Jeronimi. 


(Orig.   Perg.    li.    Sig.   im   Olra.   Cap.    Archive.) 


89 

106. 

Statut   des   Olinutzer   Capitels   rom  30.   Seplember   1392. 

Anno  domini  MCCCLXXXXII  in  nostro  generali  capitulo,  quod  celebratuin  fuit  in 
festo  sancfi  Jeronimi  cum  continualione  aliquorum  dierum  sequentium  statutum  esf,  quod 
fesfum  natalium  sancforum  Pefri  et  Pauli  principum  apostolorum  deinceps  debeat  sollempniter 
celebrari  cum  cappis  prout  alia  festa  cappalium. 

Item  in  prefafo  capitulo  stafutum  existif,  quod  obedientiarius  panum  pro  omnibus 
pecuniis  et  censibus,  qui  et  que  pertinent  ad  magnam  obedientiam  et  XX  marcis,  que  con- 
cedunfur  de  disfributionibus,  emere  debeat  annonas  ad  panes  infra  fesfum  sancti  Wenczeslai 
ef  fesfuni  nativitatis  doniini  nostri  Jesu  Christi.  Quod  si  hoc  neglexerit  et  postea  in  pretiosiori 
foro  comparaverit,  quam  comparari  polerant  infra  tempus  predictum,  hoc  debebit  esse  in 
preiudicium  obedientiarii  et  non  capituli  nec  personarum  aliarum.  Debebit  etiam  obedientiarius 
viginti  marcas,  que  concedunfur  de  disfribufionibus  ad  panes  reponere  sub  stafuto  ad 
sacristiam  ad  distribufiones  continuandas  anfe  fesfum  sancti  Johannis  Baptiste. 

Item  in  prefato  jfenerali  capitulo  ad  sfafufa  de  collapsis  edificiis  reslaurandis  in  curiis 
beneficiorum  et  obedientiarum  ecclesie  Olomucensis  statutum  et  additum  est,  quod  successor 
illius.  qui  dimittit  collapsa  edificia,  postquam  adeptus  fuerit  possessionem,  infra  raensem  debebit 
apponere  diligenfiam  suam.  quod  de  rebus  predecessoris  reformenfur  edificia  ad  statura 
debitum.  prouf  priora  exprimunt  sfatufa.  sciiicet  sollicitando  et  arrestando  circa  tesfamentarios 
vel  alios  quoscunque  res  defuncti.  Quod  si  hoc  non  fecerit  et  negligens  fuerit.  ipse  successor 
edificia  resfaurare  fenebifur  suis  propriis  laboribus,  supmfibus  ef  expensis. 

(Aus  dem   Codex   E.   I.   40   des   Olm.   Metr.  Cap.   Arehives.) 

101. 

Jan   Baldak  Hofdienstmann  des  Markgrafen  Jodok  und  seine  Frau  geben  dem   Bruder  des 

s.  Thomasklosters  in  Briinn,  Frank.  fiir  sein  riilerliches  Erbtheil  fiinf  ror  dem  Frohlicherthor 

gelegene  Hduser.   Dt.   16.   Octoher  1392.  s.  I. 

Ich  Jan  Baldak  die  zeit  des  hochgeborn  fiirsten  raargraven  Josts  hofgesinde,  Kuni- 
gunden  sein  hausfrau  bekennen  ofFenlich  mit  diesem  brieve  allen  den,  die  yn  sehen  odir 
horen  lesen,  das  wir  rait  gueter  vornunft  und  rait  bedachfera  raute  und  willen  recht  und 
redlichen  dera  andachfigen  herrn  herren  Frauken  bruder  des  klosfers  sand  Thoraan  zu  Briinne 
fiir  sein  vefirlich  erbe  geben  und  zuaigenen  und  dem  ganzen  convent  desselben  klosters 
unsir  fiinf  hausir  mit  vier  und  siebenzigen  grossen  und  vierzehn  hiiner  jerliches  erbzinses, 
die  auf  deraselben  hausir  sind  und  die  gelegen  sein  vor  Frolicherfhor  am  ende  der  gassen, 
die  genannf  isf  Durncusfift.  erblichen  zu  behalden  dem  vorgenannfen  Franken  sein  lebtage 
und  nach  seim  tode  dem  konvent  zu  behaldeii,  zu  vorkaufen,  vorsetzen  odir  verwechlen 
und  iren  frumra  damif  schafen  nach  all  irem  willen  mif  allen  iren  nutzen,    rechten,    zuge- 

12 


90 

horung  und  aigenschaft.  als  wir  sie  gehabt  haben,  uns  noch  unsern  erben  noch  nachkumling 
davon  nichts  zu  behalden  noch  ausgenomen.  Dorumb  globen  wir  vorgenannter  Jan  und 
Kunigunde  niit  aUir  unsir  hab  varund  und  unvarund.  wo  wir  die  haben,  dem  vorgenannten 
herrn  Franken  und  deni  konvent,  dieselben  funf  hausir  rait  aller  irer  zugehorung  freien 
ledigen  und  vor  allerlei  ansprach  beschirmen  bei  unsern  Ireun  und  eren.  Und  des  zu  urkund 
hab  wir  Jan  vorgenannter  mein  eigen  ingesigel  und  zu  gezeuknusse  haben  die  weisen  manne 
durch  unsir  pett  willen  Johannes  Lukner  und  Herman  Tassner,  die  zeit  gesworn  der  slat 
zu  Briinne.  ir  insigel  an  diesen  prief  gehangen,  der  geben  ist  nach  Christ  gepurt  tausend 
jar  dreihundert  jar  und  in  dem  zwei  und  ueunzigistem  jar  an  sand  Gallentag. 

(Aus    dem    Transumptbuche    p.    250/b    im  Archive   dea   Klostt-rs  3.  Thomas   iu  Altbriinn.) 


lOH. 

Johann  ron  Sternberg  rerkauft  deni  Fabinn  ron    Wc^tian  das  Dorf  Cerncin.   Dt.  Kremsier 

28.   October  1392. 

]\overint  universi  presencium  habituri  noticiam.  Quod  ego  Johannes  de  Sternberg 
aiias  de  Lucaw  bona  deliberacione  et  amicorum  consilio  prehabito  famoso  Pabyano  de  Wazan, 
pueris  et  heredibus  ipsius  iusto  vendicionis  litulo  hereditarie  vendidi  et  libere  resignavi 
viliam  Czernczyn  cum  agris  cultis  et  incultis  pomeriis  rubetis  pascuis  libertatibus  et  omnibus 
pertinenciis  et  utilitatibus  ad  ipsam  villam  spectantibus  in  suis  limilibus  et  metis  pleno  jure 
et  dominio,  sicut  ego  ipse  autedictam  villam  tenui  et  possedi,  nichii  juris  seu  dominii  michi 
et  meis  heredibus  in  eisdem  bonis  relinquens,  pro  quindecera  marcis  grossorum  pragensium 
moravici  pagamenti  et  nuraeri,  quas  ab  ipso  percepi  in  parata  bona  pecunia  inlegre  nume- 
ratas.  Ipsa  quoque  bona  cum  omnibus  suis  juribus  et  perlineuciis  iu  proximo  dominorum 
colioquio  in  Brunna  aut  in  sequenti,  duni  primum  labule  terrc  fueriut  aperte,  non  inbrigata 
sed  omnino  iibertata  sibi  Pabyano  et  heredibus  suis  intabulare  hereditare  appropriare  libertare 
secundum  jus  terre  disbrigare  et  a  quolibet  homine  spirituali  et  seculari  christiano  vel  judeo, 
eos  racione  dictorum  bonorum  jure  terre  inpetente,  per  tres  annos  exbrigare  meis  propriis 
fatigiis  et  sumptibus  juste  teneor  et  promillo  mea  bona  fide.  Nos  quoque  Mathcus  canonicus 
ecclesie  Olomucensis  de  Sternberg  alias  de  Lucaw,  Herscho  Sraelana  dc  Medricz,  Ilenricus 
de  Zop  et  Mixico  de  Milczan,  fideiussores  pro  predicto  domino  Johanne  et  cum  ipso  omnes 
quinque  insolidum  juste  tenemur  et  bona  nostra  fide  raanu  coniuncla  indivise  proraittimus 
Pabiano,  pueris  et  heredibus  ipsius  el  ad  fideles  manus  3Iixiconi  et  Zdinkoni  fralribus  de 
Wazan,  Wlczkoni  de  Opatowicz  el  Adarakoni  de  Lowczicz  alias  de  Medlovvicz  dictani  ven- 
dicionem  et  empcionem  in  omnibus  suis  articulis  et  punctis,  ut  premittitur,  inviolabiliter  obser- 
vare  et  adinplere  cum  elTectu,  absque  omni  contradiccione  judicio  occasione  dilacione  et 
dolo.  Si  vero  aliquod  premissorum  non  feccrimus,  mo.x  duo  ex  nobis  fideiussoribus,  qui  per 
Pabianura,  pueros  aut  hcredes  ipsius  aut  per  illos,  ad  quorara  manus  promisimus  sive  per 
aliquem    ex    ipsis    raoniti    fuerimus,    civitaleni  Brunnam    ad  prestandum  verura  el  consuetum 


obstagiiim  in  domo  honesti  hospilis  nobis.  ut  moris  est.  per  ipsos  demonstranda.  qnilibet 
cum  uno  fanuilo  et  duobus  equis  propriis  impensis,  unus  super  alium  non  demonstrans  nec 
expeclans  alterum.  absque  contradiccione  el  dolo  tenebimur  et  bona  fide  promittimus  subintrare 
indilate,  abinde  nullatenus  exituri  quousque  id  premissorum,  de  quo  moniti  fuerimus.  adin- 
pleverimus  et  deduxerimus  ad  effectum,  domino  Malheo  predicto  duntaxat  excepto,  qui  loco 
sui  lenebitur  unum  clientem  cum  uno  famulo  et  duobus  equis  mililaris  condicionis  ad  obstagium, 
ut  premittitur,  transmittere  indilate.  Et  si  hoc  factum  non  fuerit,  extunc  mox  post  duas 
septimanas  a  die  monicionis  fiende  computando  per  nos  duos  monitos  obstagio  prestito  vel 
non  prestito,  alii  duo  ex  nobis  moniti  obslagiuni,  ut  premittilur,  in  eodem  hospicio  sicut 
duo  primi  absque  contradiccione  et  dolo  fideliter  prestare  tenebimur.  abinde  omnes  qualuor 
nullo  modo  exiluri,  quousque  id  premissorum.  de  quo  fuerimus  moniti  adinplelum  fuerit  et 
ad  efTectura  finaliter  deductum,  ac  pro  dampnis,  inpensis  et  expensis  propter  hoc  monendo 
equitando  seu  dirigendo  nunccios  factis  et  perceptis,  que  bono  testimonio  absque  juramentis 
demonstrari  polerint  per  nos  eis  ad  plenum  fuerit  satisfactum.  In  quorum  omnium  evidens 
testimonium  sigilla  nostra  presenlibus  de  nostra  certa  sciencia  sunt  appensa.  Dalum  Cbremisir 
in  die  sanctorum  Symonis  et  Jude  apostolorum,  anno  domini  millesimo  frecentesimo  nona- 
gesimo  secundo. 

(Orig.  Perg.   mit  5   anh.    wohlerh.  Sig.   im   m.    Landes-Arehiv.    .-Xrt. :  Kimiginkl.  lit.  .1.  n.  8.) 


109. 

Markgraf  Jodok  rerkanft  dem    Olnnifz-er   Capite!  die   Dorfer  Siisifz-  inid  Raclairifz-. 
Df.   Briinn   12.    Noremher   1392. 

*ly  Josl  bozi  milosli  margrabi  a  p^n  zeme  moravsk^  vyzuavame  timto  listem  prede 
vsemi,  ze  s  dobr^m  rozmyslem  a  z  jist^ho  naseho  vedomf  vsi  nase  Susice  a  Raclavice, 
kler^zto  od  Jeska  jmenovan^ho  Hromada  z  Huorky  za  penfze  nase  byli  jsme  kupili  se 
dvorem  o  dvii  pluhu  v  tej  vsi  Susicich  se  v.semi  rolemi  oranymi  i  neoran\rai,  s  horami, 
udolimi,  lesy,  chrastinaini  i  h^jmi,  s  stromy.  s  zabradami,  s  podsedky.  s  cestami  i  s  roz- 
cestimi  neb  chodnfky,  s  hony,  s  lovenim,  s  vodarai  lekucirai  i  netekiicimi,  s  potoky,  s  jezery, 
s  rybnfky,  s  lovenfm,  s  ml^ny,  s  pastvaiiii.  s  Iiikami,  s  cinzy  neb  liroky,  s  duochody  a 
u^itky  i  poiilky  a  poctami  i  s  poctenfm,  s  siidy,  vinami  i  s  pokulami  z  siidndho  pochii- 
zejfcfmi,  s  prdvy,  s  opravami  vysokymi  i  nizkyini.  se  vserai  sedUiky.  s  vcsniky,  s  rohiiky 
a  prebyvateli  vseckn^^rai.  s  mezarai,  s  pucinaini  (sio,  s  hranicemi  a  vymezenim  sv^m, 
jakoito  od  starodcivna  vuokol  prilezicfmi  jsii  rozdelena,  sprostne  a  rovne  se  vsemi  pri- 
slusenstvfmi  svymi,  kter^-mi^  by  kolivek  jm^ny  raohly  jmenovdny  b^ti,  nic  sobe  ani  dedic(3m 
ani  potomk6ra  nasim  v  lech  zbo?-i  zachoviivajice.  '}e6\n6  berni  neb  dani  kriilovsku,  kdyby 
usazena  byla  z  tech  zbozf  obycejem  polavad  zachovalym,  aby  vyd^na  a  placena  byla, 
pocliv^ho  koslela  Olomiick^bo  kapitole  n^boznA'm  nasim  milSm  i  tomu  kosfelu  01omuck(^rau 
za  lisfc    a   pades^te    hfiven    grosuov    penez  pra?.sk'<'ch    moravsk^ho    cfsla,  ndra  jiz  hofov^rai 

12* 


92 

penezi  liplne  zaplacenSfch,  spravedlive  a  priive  prodali  jsme  a  mocf  listu  tohoto  prodavime 
divajice  a  vpiiscejice  tiiz  kapitolu  a  kostel  Olomucky  v  prav^  drzeni  ancb  opraveni  vsf 
predrecenSjch  pfen^sejice  v  pfedfeceni  kapitolu  a  kostel  Olomuck^  vsecko  prav6  vlastenslvl 
a  drzeni,  kter^zto  jeniu  Jeskovi  fecen^mu  Hromada  prv^  a  polom  ndm  pfisluselo  nebo 
pfisluseti  mohlo  v  pfedfecen^ch  vsi  (sic)  neb  zbozi.  Slibujice  my  svrchujmenovan^  Jost 
markrabi  a  p^n  moravsk^'  prodajce  a  my  sprSvce,  spoluslibce  a  rukojme  pfedfecen6ho 
pdna  markrabi  s  nim  a  zan  Erhart  z  Kunstatu,  Jan  z  Mezifice,  Jesek  fecen;^'  Puska 
z  Kunstatu,  Sulck  z  Radkova,  Philipp  z  Svojenova  marsalek,  a  Jan  z  Morkovic  a  z  Husto- 
novic,  slibujemy  vsickni  vespolek  rukii  spolecni  a  nerozdflmi  etc.*j  Tomu  na  svedomf  peceli 
nase  vlastni  s  nasim  jist^m  vedomfm  k  tomuto  listu  jsii  pfiveseny.  D^n  v  Brne  I6la  boiiho 
lisiciho  tfisl^ho  devadesiil^ho  druh^ho,    v  ten  liter;^  po  svdtce  svat^ho  Marlina  spovedlnfka. 

(Absclirift    aus   liein     15.   Jalir.    im   Olm.   Caj).    Arcliive.   Oftfinbar   Ubersetzung   eines  latein. 
Originales.) 


110. 

Stephan  ron  Rotenbach  rerkauft  drei  Lehen  iit  dem  Dorfe  Petschen  dem  Svinka,  Richter 
in   Zlahings.    Dt.    19.   Norember   1392  s.   l. 

Ich  Stephau  von  Rotenpach  und  all  mein  erben  ich  vergich  und  tun  kund  oITenlich 
an  dem  gegenwurligen  offen  prief  allen  leuten,  dew  da  den  prief  sehent  und  horent  lesen, 
dew  nu  jecz  lebenl  und  nach  uns  kunftig  werden,  das  ich  mit  wolverdachtem  muet 
und  mit  gutem  ral  meiner  erben  und  meiner  freunt  zu  der  zeit,  do  ichs  wol  getun  und 
gelassen  mocht,  mil  vreier  wilkur  verkauft  hab  dreu  lehen  in  dem  dorf  zum  Peczen  genant, 
dew  da  zinsen  an  zwelef  gross  zwei  schock,  mit  aller  irer  zuegehorung  zu  veld  und  zu 
dorf  geleich,  als  sew  gelegen  sind,  mil  volier  herschaft  nichtes  ausgenomen,  da  wir  rechl 
zu  scholden  haben  sunder  als  unser  vorvodern  und  wir  her  in  nucz  und  in  gewer  pracht 
haben,  also  hab  wir  es  verkauft  dem  erbaren  niann  und  unsern  lieben  freunl  Swinkan  dem 
richter  zu  dem  Czlewings  und  seiner  hausfrauen  Kalhrine  und  herrn  Veiten  pfarrer  zu 
sand  Peter  pei  Marpurch  und  allen  iren  erben  um  achzehn  schock  grosser  silbreiner  pfenning 
prager  muncz  giiter  werung,  dew  sew  mich  ganz  und  gar  gericht  und  pezalt  haben.  Und 
daz  vorgenannt  gut  und  lehen  lub  ich  in  und  iren  erben  zu  schirmen  und  zu  entweren  vor 
Juden  und  vor  Christen  und  vor  aller  manichlich  und  pesunderlich  vor  aller  frauen 
margengab  nach  dem  landesrechten  in  Merhern.  Und  darum  vorsprech  wir  und  geheissen 
in  piirgels  weis  ich  Stywor  von  Peczen  und  ich  Ebrusch  von  Schechowicz  und  ich  Rohowecz 
von  Zhorz  und  ich  Marschiko  von  Jaruwicz,  wir  verheissen  mit  gesampter  hant  und  ungeteill 
von  einem  auf  den  andern  mit  dem  egenannlen  Stephan  daz  guet  zu  schirmen,  als  der  prief 


*)   Folgt   die   gcwohnliclie   Formel   iiber   die    Gew;ibr.  die    .Ausliiscliuuf;-    und    neue    Eintragung   iu   die 
Landtafel  und   iiber  das   Einlager. 


93 

sagt  und  daz  naclist  lanlgesprech,  daz  zu  Briinn  wirt,  so  lub  wir  ini  und  sein  erben  die 
lehen  in  die  lantlafel  inzuschreiben  und  uns  aus.  Und  wo  wir  des  nicht  entaten,  was  in 
dem  prief  geschriben  stet,  welich  zwen  denn  under  uns  egenannten  selbgescholt  und  purgeln 
gemant  wurden  von  deni  egenannten  Swinken,  seiner  hausfraue  und  sein  pruder  oder  iren 
erben,  dew  schuUen  zu  hant  an  all  underlas  und  widerred  reiten  in  die  laistung  jederraann 
mit  einem  knecht  und  zwein  pharten  gen  dem  Czlewings  in  die  stat  in  ein  erber  gasthaus, 
wo  uns  das  von  iu  gezeigt  wirt  und  schullen  da  inn  ligen  und  laisten  als  laistens  recht  ist 
und  schullen  aus  der  laistung  nicht  reilen  auf  kein  recht,  unz  daz  wir  alles  das  getun  und 
geleisten,  was  unser  prief  sagt.  Und  ob  wir  die  egenannten  lehen  nich  enlweren  machlen, 
so  schuU  wir  dem  egenannten  Swinken,  seiner  hausfraun,  seinem  pruder  und  allen  iren 
erben  ir  gelt  wider  geben  und  des  dritten  pfennings  mer  und  daz  schol  gescheheu  in  zwein 
maneiden  unverzogenlich.  Und  ob  der  egenannt  Svvink  mit  sein  erben  icht  schaden  nam 
von  des  egenannten  geltes  wegen  mit  poten  senden  oder  mit  nachreisen  oder  wie  die 
schaden  genannt  wiiren.  dew  er  und  sein  erben  redleich  mag  beweisen,  die  schuUen  nu 
zu  hant  mit  dem  haubtgut  gefallen.  Und  ob  die  laistung  zu  lang  wert,  daz  sew  den  ege- 
nannten  Swinken  und  erben  verdruss,  so  haben  sew  volle  gewalt  das  egenannt  gelt, 
hauplgut  und  schaden  auf  unsern  schaden  auszupringen  zu  Juden  und  zu  Christen  oder  wo 
sew  niugen  mit  unserm  guten  willen.  Und  daz  verheiss  wir  alles  stat  zu  haben  und  zu 
laisten  mit  unsern  guten  treuen  an  eides  statt  und  die  weil  schull  wir  aus  der  laislung 
nicht  kumen,  unz  daz  wir  alles  das  vollpringen,  was  unser  prief  sagt.  Und  wer  den  prief 
inn  hat  mit  des  egenannlen  Swinken,  seiner  hausfraun  und  seines  pruders  und  irer  erben 
guten  willen  inhat,  der  hat  an  allen  slucken,  dew  in  dem  prief  geschriben  slent,  als  gut 
recht,  sam  sew  selben  oder  als  ir  erben.  Und  daruber  geb  wir  in  den  prief  versigelten 
mit  unsern  eigen  anhangunden  insigeln  der  obgeschriben  sach  zu  einer  waren  und  staten 
urkund.  Der  prief  ist  geben  nach  Christi  gepurd  dreizehnhundert  jar  darnach  in  dem  zwei 
und  neunzkisten  jar  an  sant  Elspetentag  der  heiligen  fraun. 

(Orig.    im    Archive   der  Stadt   Zlabings,    daraus   diese   Abschrift  iin   mahr.   Landea-.^rchive. 
Bo6ek'8che  Slg.   n.    10111.) 


Das   Olmutzer  Capitel  aiid  der  Pfarrer  in  Braurisherg  rerpflickten   sich  deii  Schiedssprach 
bezuglich    des  Zeheiitbezuges    in  Fritzendorf  z-a  halten.    Dt.    Olinutz-  20.   Aorember  1392. 

In  nomine  domini  amen.  Anno  nativitatis  eiusdem  millesimo  trecentcsimo  nonagesimo 
secundo,  indiccione  decima  quinla,  die  vicesiina  mensis  Novembris.  hora  terciaruui  vel  quasi, 
pontiGcalus  sanclissimi  in  Christo  palris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia 
pape  noni  anno  quarto,  in  capella  sancte  Anne  in  ambitu  Olomucensis  ecclesie  situata,  in 
mei  notarii  publici  infrascripti  testiumque  presencia  subscriptorum  ad  hoc  speciahter  voca- 
torum  et  rogatorum  constituti  personaliter  venerabiles  viri  magisler  Xicolaus  de  Gcwiczka 
tunc    senior,    ceterique    canonici   ecclesie    Olomucensis    ibideui    tunc   presentes    el  capitulum 


94 

facientes  ac  capiliilariter  ad  infrascripla  congregati  ex  una,  et  discretus  vir  dominus  Johannes 
rector  sive  plehanus  ecclesie  parochiahs  in  Braunsperg  Olomucensis  diocesis  parte  ex  alia 
pro  se  et  suis  legitimis  successorihus  super  cansa  lite  et  controversia.  que  vertilur  inter  eos 
super  qnihusdam  plenis  decimis  quorundorum  agrorum  sive  laneorum  cuiusdam  curie  situate  in 
villa  Ffriczendorff  dicte  diocesis  ad  corpora  quatuor  prebendarum  eiusdem  ecclesie  Olomucensis 
et  ad  prefatum  capilulum  et  ecclesiam  Olomncensem  huiusmodi  quatuor  prehendarnm  pretextu 
alias  per  mortem  olim  Nicolai  de  Ausaw,  qui  eandem  curiam  ah  ipsis  canonicis  et  capilulo 
tenuit  et  hahuit  legiltime  deAolute,  quasquidem  decimas  dictus  dominus  Johannes  rector  sihi 
et  ecclesie  sue  predicte  dehere  asseruit,  in  honorahiles  viros  dominos  Johannem  de  Ghulen 
vicarium  in  spiritualihus  et  ofTicialem  Olomucensem  ac  Wilhelmum  Kortenlang-e  canonicum 
Olomucensem  ihidem  presentes  et  onus  infrascriptum  in  se  sponte  suscipientes,  tamquam  in 
arhitros,  arhilratores,  judices,  diffinitores,  laudatores  et  amicahiles  compositores  et  honos 
viros  meliori  modo,  via,  jure  et  forma  quihus  efficacius  polerint  et  dehuerint  de  alto  et 
hasso  concorditer  et  unanimiter  compromiserunt  sub  pena  vinginti  marcarum  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  et  pagainenti  parli,  arhilrium  seu  laudum  huiusmodi  ratum  et 
gratum  hahenti  et  servanti  tociens  quociens  fuerit  contraventum  solvenda;  dantes  et  conce- 
dentes  ipse  partes  supradictis  arhilris,  arbitratorihus  et  amicahilihus  compositoribus  plenam, 
liheram  et  omnimodam  potestatem  super  htibus  et  controversiis  predictis  semel  vel  pluries 
arbitrandi,  laudandi,  diffiniendi,  terminandi,  sentenciandi  et  pronunciandi  verbo  vel  in  scriptis, 
partibus  vocatis  presentibus  vel  absentibus  aut  una  parle  presente  et  alia  absente,  stando 
vel  sedendo,  ordine  servato  vel  non  servato,  diebus  feriatis  vel  non  feriatis,  ubi  vel  quando 
prout  dictis  arbitris  per  ipsas  partes  electis  visum  fuerit  expedire.  Promittentes  dicte  partes 
hincindc  michi  notario  puhlico  infrascripto  sollempniter  stipuianli  vice  et  nomine  omnium, 
quorum  interest  vel  interesse  poterit  quomodolihel  in  futurum  laudo,  pronunciacioni  et  mandatis 
stare,  obedire  parere  et  cum  effectu  adimplere  atque  dicta,  laudala,  arbitrata  et  mandata 
perpctue  firina  et  rata  hahere,  lenere  et  inviolabiliter  observare  neque  ipsis  in  aliqiio 
contraire  verho  vel  facto,  sed  quod  ipsi  arhilri  laudaverinl,  dixerinl,  pronunciaverint,  diflini- 
verint  aut  arhilrali  fuerint  omnia  et  singula  tenere  et  ad  plenuin  servare  sub  pena  superius 
expressala  et  qiiod  eedein  parles  eciain  contra  laudiim,  pronunciacionem,  arhitrum  non 
appellahunt  neqiie  prosequentur.  si  quani  interposuerint  appellacioneni  nullum  etiam  rescriptum 
ve!  privilegium  per  se  vel  alium  seu  alios  impolrahiint  neque  inpelratis  iitenlur  neque 
reslilucionem  in  integrum  pelenl  aliqua  ra«ione.  Que  quidem  omnia  et  singula  parles  predicle 
hincinde  tenere  et  inviolabiliter  promiserunt  ohservare  suh  pena  memorata,  petentes  de  et 
supcr  premissis  omnihus  et  singiilis  per  me  nolarium  puhlicum  infrascriplum  ipsis  uniim  vel 
plura  conlici  puhlicum  seii  piihlica  inslriiinenliiin  ve!  inslrunicuta.  Acla  sunt  hec  anno  indicone 
die  mensc  hora  ponlilicatus  et  loco  qiiihus  supra.  Presentihus  discrelis  viris  Sigismundo  de 
Clireuisir  et  Petro  Johannis  de  Pustymir  notariis  pnhlicis  Olomucensis  diocesis  lestibus  ad 
premissa  vocatis  et  rogalis. 

Et  ego  Petriis  ....  pnblicus  .   .   .  nolarius  .   .   . 

(Orig.   Perg.   im    Olm.   Cap.    Archive.) 


95 


113. 


Markgraf  Prokop  quUlirt  deii   Markgrafeii  Jodok  iiber  deii  Einpfang  des  s.    ]Ven^el-Zins- 
termiiies   ton  200  Scliock   Groscheu.   Dt.    Oliniitz-  2o.   Xoreinber  1392. 

i\os  Procopius  dei  irracia  niarchio  Moravie  notiimfacimus  tenore  presencium  universis, 
quod  illustris  princeps  dominus  Jodocus,  marchio  et  dominus  Moravie,  frater  noster  caris- 
simus  per  Andream  Olomucensem  decanum  suum  notarium  nobis  ducentas  sexagenas 
grossorum  super  censum  noslrum,  quem  nobis  pro  termino  sancti  Wenczeslai  proximo 
preteriti  solvere  tenebatur.  inclusis  illis  cenlum  sexagenis  grossorum,  quas  nobis  nobilis 
Krhardus  de  Cunstalh  concesserat,  rite  et  racionabiliter  assignavit.  De  quibus  quidem 
ducenlis  sexagenis  grossorum  prefalum  fratreni  nostrum  quittamus,  absolvimus  ac  virtute 
presencium  quillum  prorsus  dimittimus  et  solutum.  Presencium  sub  nostro  appresso  sigillo 
testimonio  litterarum.  Datum  in  Olomuncz  feria  secunda  die  sancte  Katherine  anno  domini 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo. 

(Orig.   Pap.   mit  beigedr.   Sig.   den   altstandischen   Acten  des   mahr.   Landesarch.) 

113 

Fapst  Bonifaciiis  IX.  entsckeidet.  dass  das  nac/i   Friedrich   ron  Wolframskirchen  erledigte 
Canonicat  der  Prerauer  Archidiacon  Sander  innehaben  solle.    Dt.  Perugia   10.  Dec.  1392 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dileclo  (ilio  magislro  Brande  de  Castelliono 
capellano  noslro  et  auditori  causarum  palacii  apostolici  salutem  et  aposlolicam  benediccionem. 
Vite  ac  morum  honeslas  aliaque  laudabilia  probitatis  et  virtutum  merita,  super  quibus  apud 
nos  diieclus  filius  Sanderus  de  Rambaw  archidiaconus  Preroviensis  in  ecclesia  Olomucensi 
lidedigno  commendalur  teslimonio,  nos  inducunt,  ut  sibi  reddamur  ad  graciam  liberales. 
Exhibita  siquidem  nobis  nuper  propria  dicti  Sanderi  peticio  continebat,  quod  orla  dudum 
inter  ipsum  et  dilectum  filium  magistrum  Johannem  de  Malesicz  scolasticum  ecclesie  Pragensis 
scriptorem  nostrum  super  canonicatu  et  prebenda  eiusdem  ecclesie  Olomucensis,  quos  tunc 
vacantes  per  obitum  quondani  Frederici  de  Wolframskirken  canonici  eiusdem  ecclesie  sibi 
auctoritate  apostolica  collatos,  se  assecutiim  fuisse  canonice  illosque  aliquandiu  teiiuisse  et  posse- 
disse  et  tunc  eciam  tenere  el  possidere  pacifice  et  quiete  dictumque  Johannem  se  provisioni 
et  assecucioni  predictis  contra  iusliciani  opposuisse  et  fecisse,  quominus  idem  Sanderus 
eosdem  canonicatum  et  prebendam  posset  paciiice  possidere,  Johannes  vero  predicti  eosdem 
canonicatum  et  prebendain  ad  se  de  iure  spectare  asserebant,  prout  ipse  Sanderus  adhuc 
asserit.  Maleria  qui'stionis  et  causa  huiusmodi  ad  sedem  apustolicam  legitime  inlroducta  felicis 
recordacionis  Urbanus  papa  VI.  predecessor  nosler  causaiu  huiusniodi  ad  instanciam  dicti 
Johannis  dilecto  filio  magistro  Johanni  de  Dulmen  capellano  sedis  apostolice  audiendam 
commisit  el  fine  debilo  terminandam,  ipseque  Johannes  auditor  iu  causa  huiusmodi  ad 
nonnullos    actus    inter    partes    ipsas    dicitur    processisse.     Cum    autem,    sicut    eadem  peticio 


96 

subiungebat  lite  huiusmodi  sic  coram  eodem  Johanne  auditore  inter  partes  ipsas  indicisa 
pendente  idem  Johannes.  qui  eciam  literarum  apostolicarum  abbreviator  existit,  liti  et  cause 
huiusmodi  ac  omni  iuri  sibi  in  dictis  canonicatu  et  prebenda  seu  ad  illos  quomodolibet  compe- 
fenti  extra  romanam  curiam  coram  quibusdam  nofario  publico  et  testibus  sponte  cesserit, 
nos  qui  eodem  predecessore,  sicut  domino  placuit.  vifa  functo  fuimus  divina  favente  clemencia 
ad  apicem  summi  apostolafus  assumpti.  cessionem  predictam  ratam  et  gratam  necnon  statum 
cause  huiusmodi  pro  expresso  presentibus  habentes  ac  eidem  Sandero,  ne  novus  adversarius 
sibi  in  causa  huiusmodi  surrogetur,  providere  sibique,  pro  quo  eciam  venerabilis  frater 
noster  Nicolaus  episcopus  Olomucensis  nobis  super  hoc  humiliter  supplicavit,  horum  intuitu 
specialem  graciam  facere  volentes,  discrecioni  tue  per  apostolica  scripta  mandamus,  quatinus 
eimdem  Sanderum.  dummodo  in  ipsis  canonicatu  ef  prebenda  non  fuerit  intrusus,  in  omni 
inre  et  ad  omne  ius.  quod  eidem  Johanni  tempore  cessionis  predicte  in  eisdem  canonicatu 
et  prebenda.  quorum  frucfus  reddifus  et  proventus  triginta  marcharum  argenti  puri  secundum 
communem  extimacionem  valorem  annuum,  ut  asseritur,  non  excedunt,  seu  ad  eum  quomodo- 
libet  compeciit  aut  competere  potuit,  auctoritate  nostra  surrogas,  dictumque  ius  sibi  con- 
feras  et  provideas  eciam  de  illo  ac  facias  ipsum  vel  procuralorem  suum  pro  eo  ad  huius- 
modi  ius  ac  eius  prosecucionem  et  defensionem  in  eo  statu,  in  quo  idem  Johannes  tempore 
dicte  cessionis  existebat,  et  si  cessionem  non  fecisset  eandem,  posset  et  deberet  admitti  et 
nichilominus  eosdem  canonicatum  et  prebendam  sive  per  huiusmodi  obitum  predicti  Frederici, 
ut  prefertur,  sive  alias  quovis  modo  aut  ex  alferius  cuiuscunque  persona  vacent,  eciam  si 
tanlo  tempore  vacaverint,  quod  eorum  collacio  iuxta  Lateranensis  statuta  concilii  ad  sedem 
prediclam  legitime  devoluta,  seu  canonicatus  et  prebenda  predicli  disposicioni  apostolice 
specialifer  reservati  existant  et  eciam  si  predictus  Fredericus  sedis  predicte  capellanus  vel 
alias  olTicialis  aut  collector  seu  succollector  fructuum  et  proventuum  camere  apostolice  debi- 
torura  fuerit,  dummodo  tempore  data  presencium  non  sit  in  eis  alicui  specialiter  ius  quesitum, 
cum  plenitudine  iuris  canonici  ac  omnibus  iuribus  et  pertinenciis  suis  eidem  Sandero  aucto- 
ritafe  nosfra  conferas  et  assignes,  inducens  per  se  vel  alium  seu  alios  eundem  Sanderum 
vel  procuratorem  suum  eius  nomine  in  corporalem  possessionem  canonicatus  et  prebende 
iuriumque  et  pertinenciarum  predictorum,  eadem  auctoritate  et  defendens  inductum  ammoto 
exinde  quolibet  illicito  detentore,  ac  faciens  ipsum  Sanderum  vel  dictum  procuratorem  pro 
eo  ad  eandem  prebendam  in  ipsa  ecclesia  Olomucensi  in  canonicum  recipi  ef  in  frafrem, 
stallo  sibi  in  choro  et  loco  in  capitulo  ipsius  ecclesie  cum  dicti  iuris  plenitudine  assignatis 
sibique  de  ipsorum  canonicafus  et  prebende  fructibus  reddilibus  proventibus  iuribus  et  ob- 
vencionibus  universis  infegre  responderi,  contradicfores  aucforitafe  appellacione  posfposita 
conipescendo.  Non  obstantibus  quibiiscunque  sfatutis  et  consuefudinibus  ipsius  ecclesie  contrariis 
iuramenfo,  confirmacione  aposfolica  vel  quacunque  firmifafc  alia  roboralis;  aut  si  aliqui  apo- 
stolica  vel  alia  quavis  auclorilafe  in  cadem  ecclesia  in  canonicos  sinl  recepfi  vel,  ut  reci- 
piantur,  insistant,  seu  si  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  canonicatibus  et  prebendis  in 
ipsa  ecclesia  speciales  vel  aliis  beneficiis  ecclesiasticis  in  illis  parlibus  gcnerales  dicle  sedis 
vel    legatorum  eius   lileras  impelrarinf,    eciam  si  per  eas  ad   inliibicionem.  reservacionem  et 


97 

decrelum  vel  alias  quomodolibet  sil  processum,  quibus  omnibus  eundem  Sandel-um  in  asse- 
cucione  predicforum  canonicatus  et  prebende  volumus  anleferri,  sed  nullum  per  hoc  eis 
quoad  assecucionem  canonicatuum  el  prebendarum  aut  beneficiorum  aliorum  preiudicium 
generari,  seu  si  episcopo  pro  tempore  existenti  et  dilectis  filiis  .  .  capitulo  Olomucensi  vel 
quibusvis  aliis  communiter  vel  divisim  a  dicla  sede  sit  indullum,  quod  ad  recepcionem  vel 
provisionem  alicuius  minime  teneaatur  et  ad  id  compelli  aut  quod  interdici  suspendi  vel 
excommunicari  non  possint,  quodque  de  canonicalibus  el  prebondis  ipsius  ecclesie  vel  aliis 
bcneficiis  ecclesiasticis,  ad  eorum  collacioneni  provisionem  presenlacionem  seu  quamvis  aliam 
disposicionem  coniunctim  vel  separatim  spectanlibus,  nulli  valeat  provideri  per  literas  aposto- 
licas  non  facientes  plenani  et  expressam  ac  de  verbo  ad  verbum  de  indulto  buiusmodi 
mencionem  et  qualibet  alia  dicte  sedis  indulgencia  g-enerali  vel  speciali,  cuiuscunque  tenoris 
existat.  per  quara  presentibus  non  expressam  vel  lolaliter  non  Insertam  effectus  huiusmodi 
gracie  impediri  valeat  quomodolibet  vcl  diferri  et  de  qua  cuiuscnnque  tolo  tenore  habenda 
sit  in  noslris  literis  mencio  specialis.  aut  si  dictus  Sanderus  presens  non  fuerit  ad  preslandum 
de  observandis  stalutis  et  consuetudinibus  ipsius  ecclesie  racione  dictorum  canonicatus  el 
prebende  solitum  iuramentum,  dunimodo  in  absencia  sua  per  procuralorem  idoneum,  et  cum 
ad  ecclesiam  ipsam  accesserit,  corporaliter  illud  prestet,  seu  quod  idem  Sanderus  archi- 
diaconatum  Preroviensem  in  ecclesia  Olomucensi  predicta,  cuius  fruclus  redditus  el  proventus 
triginta  sex  marcharum  argenti  puri  secundum  exlimacionem  predictam  valorem  annuum, 
ut  asserilur,  non  excedunt,  noscitur  obtinere.  Nos  enim  exnunc  irritum  decernimus  et  inane, 
si  secus  super  bis  a  quoquam  quavis  auctoritate  scienter  vel  ignoranter  contigerit  attemptari. 
Datum  Perusii  IV.  idus  Decembris,  ponlificatus  nostri  anno  quarto. 


114. 

Heiiirich  ron  Arnollowit:-  iibergibt  seine  Gilter  Mezific  elv.   dem  Olmiitzer  Bischofe  •Sikolaus. 

Dt.   18.   December  1392.  s.  I. 

Anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  secundo,  feria  quarta  proxima 
ante  diem  sancli  Thome  apostoli  gloriosi  in  maiori  stuba  curie  episcopalis  Chremsirensis 
coram  reverendo  in  Christo  patre  et  domino  domino  Nicolao  episcopo  Olomucensi  in  con- 
testato  judicio,  Henslicone  de  Cowalowicz  judice  curie  pro  Iribunali  sedente,  per  vasallos 
infrascriptos  sentencialiter  electis  et  constitulis  strenuus  vir  dominus  Henricus  de  Arnoltowicz 
alias  de  Byela  personalik-r  ibidem  constituSus  deliberacione  prehabita  publicavit  et  recognovit 
pro  se  et  hcredibus  suis,  quod  revercndo  in  Christo  patri  domino  domino  Nicolao  episcopo 
Olomucensi  et  ecclesie  et  suis  successoribus  omnia  ac  singula  bona  sua  videlicet  Mezirziecz 
cum  molendino  et  villis  Krzywc.  Hrachowecz,  Wesela,  medium  Slrzietess,  item  ex  alia 
parte  aque  Beczew  nuncupate  castrum  Arnoltowicz  et  villam  Arnoltowicz,  Piescowam 
Lholam.  Jarczowam  Lhotam.  Branhy  el  curiam  ad  villam  Brankam  perlinentem,  reservata 
lamen  communitate  in  pascuis  et  silvis  communibus  pro  villa  Drozdova  Lhota,  que  slrenuus 

13 


98 

vir  dominus  Marquardus  de  Wolfsberg  et  homines  sui  ibidem  babere  dinoscunlur  et  prout 
super  iisdem  tenor  litere  predicti  domini  Henrici  lacius  comprehendil:  ifem  curiam  Dworcze 
nuncupatam  prope  Gelcz  et  desolatam  nec  non  omnia  et  singula  alia  bona  sllvas,  jura  et 
pertinencias  ad  dictum  opidum  Mezirziecz  ac  castrum  Arnoltowlcz  spectancia  et  spectanles, 
prout  in  suis  sunt  metis,  limitibus  atque  greniciis  circumferencialiter  distincta  pariter  et 
locafa,  libere  dederit.  donaverif.  resignaverit  et  tradidcrif,  ibique  in  conlestafo  judicio  donavif, 
resignavit  et  expresse  dedit  ef  realiter  tradidit  in  possessionem  et  pofesfatem  dicti  domini 
episcopi  et  ecclesie  suorumque  successorum,  ac  pleno  jure  et  dominio  in  eosdem  transtulit 
et  redegit  cum  agris  cullis  et  inculfis,  silvis,  rubetis,  nemoribus,  pascuis,  aquis  et  aquarum 
decursibus.  fluniinibus,  rivulis,  montibus,  vallibus,  venacionibus,  piscinis,  aucupacionibus, 
niolendinis,  cum  singulis  eorum  utiiitatibus,  libertafibus,  hominibus,  censibus,  robotis  ad 
predicfa  bona  spectantibus,  ut  prefertur,  nibil  juris  aut  accionis  sibi,  heredibus  ac  eoruni 
successoribus  in  huiusmodi  hominibus,  possessionibus  et  bonis  ac  pertinenciis  eorundem  nunc 
et  inposterum  reservando,  per  dictum  dominum  Nicolaum  episcopum  ecclesie  Olomucensis 
et  suos  successores  tenenda,  habenda,  utifruenda,  servanda  heredifarie,  quiete,  pacifice,  libere 
et  perpetue  possidenda.  Presenfibus  domino  Marquardo  de  Wolfsberg,  Cunczone  de  Smola, 
Dirslao  de  Wschechowicz,  Gregorio  Mazanecz  de  Barzicz,  Henrico  de  Arnollowicz,  Petro 
de  Petrswald,  Jodoco  marsaico  de  Wolfsberg,  Schonwaldo  de  Mosczenicz,  Marquardo  de 
Medricz,  Pawlicone  de  Schenowicz,  Hanussio  Zakess  de  Keczer,  Jarossio  de  Melicz,  Pessicone 
de  Opatowicz,  Haynussone  de  Byelowicz.  Johanne  Kirlicz,  Peslino  de  Czechowicz  et 
Jescone  de  Turzan. 

(KreuiBierer   Lelienapuhonen   I.   f.    77.) 

115. 

Nikolaus  Bischof  ron   Olmiitz  verspricht,  das  Gut  Komarowitz  durch  Jahr    uiid    Tag    roti 
aller  Ansprache  jm  befreien.   Dt.   Kremsier  18.   December   1392. 

Aicolaus  etc.  noliimfacimus  efc.  Quod  bona  dcliberacione  ef  maturo  consilio  prehabifis 
bona  Comarowicz  a  nobis  in  feudum  dependencia,  que  sfrenuus  vir  dominus  Henricus  de 
Arnoifowicz  famoso  Herschoni  Swiecz  de  Denka  et  suis  heredibus  racionabiliter  vendidit 
et  resignavit,  ipsaque  bona  Comarowicz  «um  omnibus  suis  juribus  et  pertinenciis  predicto 
Herschoni  et  suis  heredibus  per  spacium  unius  anni  et  diei,  ut  est  jus  feudale,  a  qualibet 
impeticione  ac  impediinonlo  riisbri<rarc  gwaradare  et  fidelifer  exbrigare  promittimus,  debemus 
volumus  et  fenemiir  fraiide  et  dolo  quibiislibet  prociilmotis.  Nos  quoque  Gregorius  Mazanecz 
de  Baricz,  Pefrus  Meisner  de  Petersvvald  milites,  Cunczo  dc  Smalh,  Jodocus  de  Wolfsberg, 
Hensliko  de  Cowalowicz  et  Woiczechius  de  Malhoticz  fideiussores  pro  dicto  domino 
Nicolao  episcopo  Olomucensi  et  cum  ipso  omnes  in  solidum  iuste  tenemur,  bona  nostra  fide 
manu  coniuncta  indiviso  promiftimus  prefalo  Herschoni  et  suis  heredibus  ad  eorundem  fideles 
manus  Tupczoni  de  Denka  et  Jacobo  Cuniczkoni  de  Prus,  omnia    premissa   in    singulis    suis 


99 

puftcfis  et  articulis  secunduin  jura  et  observanciam  vasallorum  ecclesie  Olomucensis  invioia- 
biliter  observare  et  fideliter  adimplere  cum  effectu.  Si  vero  id  vel  aliquid  premissorum  non 
fecerimus,  mox  duo  ex  nobis  fideiussoribus  predictis.  qui  per  Herschonem  el  heredes  suos 
seu  per  eos,  ad  quorum  manus  promisimus,  monili  luerimus,  civitatem  Chremsir  prestandum 
verum  ct  consuetum  obstagium  in  domo  honesti  hospitis,  nobis  per  eos  ut  moris  est  demon- 
stranda,  quilibet  cum  uno  famulu  et  duobus  equis  propriis  in  personis,  unus  super  alium  non 
demonstrando  nec  expectans  allerum.  sine  contradiccione  et  dolo  tenebimur  et  bona  fide 
promittimus  subintrare  indilate  abinde  nullo  modo  exituri,  quousque  predicta  bona  cum  suis 
pertinenciis  et  juribus  disbrigata  et  libertata  fuerint  ut  premittitur  cum  effectu.  In  quorum 
evidens  lestimonium  sigilla  nostra  propria  presentibus  de  cerla  nostra  sciencia  sunt  appensa. 
Datum  Chremsir  feria  quarta  proxima  anle  festum  sancti  Thome  apostoli  gloriosi.  anno 
doraini  M"  CCC°  nonagesimo  secundo. 

(Kremsierer  Lehensquatern   11.   p.    ft4.) 

116. 

Johann  Erz-bischof  row  Prag  erlassl  nach  seiner  Visilalion  der  Oltn.  Diocese  gewisse 
Verfugungen,   welche  eine  strengere  kirchliche   Ordnung  in  derselben  bezwecken.   Dl.   Prag 

23.   December  i392. 

Johannes  dei  gracia  sancte  Pragensis  ecclesie  archiepiscopus,  apostolice  sedis  legatus 
reverendo  in  Christo  patri  domino  Nicolao  Olomucensis  ecclesie  .  .  episcopo  et  venerabili 
suo  capitulo  in  Christo,  sine  quo  nil  salvum  potest  fieri,  salutem.  In  sublimi  quamvis  immeritos 
nos  gradu  coilocavit  altissimus  et  constituil.  quod  vigili  ad  talentum  populi  fidei  noslre 
crediti  prospiciamus  oculo.  ne  nostra  dispensacio  in  extremi  calculo  iudicii  valeat  cum 
inprobis  reputari.  Sane  premissa  nostro  revolventes  in  animo  et  non  immemores,  excusa- 
cionem  non  admilti  pastori.  si  lupus  oves  comedit  et  pastor  nescit,  accedente  prelatorum 
nostrorum  consilio  ad  ecclesiam  Olomucensem  nobis  legacionis  et  metropolico  jure  subiectam 
nos  in  nomine  domini  conlulimus  et  ibidem  servatis  servandis  visitaciones  exercenfes 
officium  ex  deposicionibus  fidedignis  emendacionem  necessariam  invenimus  in  subscriptis.  Et 
quia  reformacionem  pie  memorie  domini  Arnesti  predecessoris  nostri,  qui  eandem  ante  multa 
annorum  curricula  ecclesiam  visilavit  cum  magna  diligencia  et  diligenli  zelo  confectam 
modicura  curari  repperimus,  anle  omnia  volumus  et  sub  divini  infimacione  judicii  et  sub 
penis  in  ea  singillatim  positis  precipimus  eain  ad  unquem  per  prelalos  et  subdilos  eiusdem 
ecclesie  et  omnes,  quos  langit.  lenori  el  firmiter  observari.  Item  volumus  el  mandamus. 
quod  episcopus  faciat  vel  fieri  mandet  synodura  semei  in  anno.  in  qua  sermone  peracto 
more  ecclesie  nostre  metropolice  consueto,  cum  clero  sibi  subiecto  super  occurrentibus  paterne 
conferat  ef  mandata  necessaria  ipsi  intimet,  ne  periculose  possinl  ignorancie  excusari.  Item 
precipimus  ol  mandamus  fralri  noslro  episcopo.  ut  libellum  slatulorum  prctvincialium.  per 
dominum  Arneslum    pie  recordacionis    predecessorem  noslrum  edifum.  una  cum  addicionibus 

13* 


100 

et  declaracionibus  per  nos  factis,  que  omnia  ipsi  episcopo  in  uno  libello  sub  sigillo  nostro 
transmiltimus,  recipiat  suisque  subditis  in  synodis  recitet  et  sub  penis  per  eos  recipi  faciat, 
ut  sciant  sibi  a  vetifis  precavere.  Item  horlamur  et  precipimus,  ut  episcopus  ponat  inquisi- 
torem  heretice  pravitatis  in  sua  diocesi,  ut  in  agro  sibi  subdito  ad  sublimacionem  prosperam 
ipsius  ecclesie  extirpato  lolio  cuiusvis  hereseos  firmetur  stabililas  fidei  orthodoxe.  Item  cum 
usurarum  vorag^o  leg-e  sit  prohibita  canonica  et  divina,  obsecramus  et  rogamus  per  viscera 
misericordie  Jesu  Christi  episcopum  et  capitulum  et  singulares  personas  Olomucensis  ecclesie 
et  diocesis  ipsisque  distincte  precipimus,  ne  aliquis  ex  ipsis  in  suo  dominio  in  grave  populi 
scandalum  judeos  teneat  ad  fenus  et  si  quos  quispiam  eorum  tenel,  infra  lapsum  trium 
mensium  alienet  cum  effectu  ad  hoc,  ut  laici  clericorum  exemplo  ad  similia  invitentur,  alioquin 
lapso  trium  mensium  spacio  a  recepcione  presencium,  si  episcopus.  quod  absit,  contra  feceril, 
suspensionis  ab  ingressu  ecclesie,  si  capitulum  inlerdicti,  si  vero  alia  singularis  persona 
excommunicacionis  incurrat  sentencias  ipso  facto,  cum  satis  sit,  quod  cohabitacionem  blas- 
phemorum  Chrisli  sustineat  pietas  christiana.  Item  cum  ex  prelatorum  absencia  Olomucensis 
ecclesia  dampna  plurima  in  temporalibus  et  spiritualibus  suslineat,  volumus  el  mandamus,  ut 
prelati  et  minislri  ecclesie,  qui  ex  statutis  vel  consuetudine  ad  residenciam  personalem 
artantur,  ad  eam  infra  lempus  trium  mensium  se  conferant,  conlrarium  vero  facientes 
excommunicacionum  incurrent  sentencias  ipso  facto.  Item  requirimus  episcopum,  ut  ad 
vicarium  in  pontificalibus  prospiciat,  ne  depaclacionibus  gravet  homines,  basihcas  ecclesias 
aut  altaria  consecrando  vel  aliis  officium  suum  exercendo  nec  aliquid  exigat  pro  confir- 
macione  in  fronte.  Ilem  dignetur  prospicere.  quod  pro  intitulacione  ordinandorum  nil  penilus 
recipialur.  cum  id  sapiat  symoniacam  pravitatem  el  in  exsolucione  formatarum  mandet  se 
metropolilice  ecclesie  conformari.  Item  requirimus  episcopum  et  rogamus,  ut  consensum 
permutacionum  personarum  ad  beneficia  sibi  reservet,  ut  eo  difficilius  et  rarius  et  nisi  ex 
iustis  causis  permutaciones  huiusmodi  fiant,  cum  sint  periculose  et  beneficiorum  ecclesiasli- 
corum  penitus  destruclive.  Item  horlamur  dictum  episcopiim  el  voiumus.  ut  compassionem 
habeat  ad  caplivos  habendo  duplices  carceres,  ut  possinl  pene  criminibus  coequari.  Item 
raonemus  et  allentos  reddimus  eos,  qui  auctoritate  ordinaria  aut  ex  delegacione  visitacionis 
exercent  officium,  ne  aliqua  munera  capiant  aut  suis  familiaribus  capi  permittanl  vel 
procuraciones  recipiant  visilacioiiis  officio  non  impenso;  nam  conlra  talcs  pene  prodierunt 
gravissime  jure  novo,  nec  excusantur  quo  ad  familiares  ignoraiicia  crassa,  supina  aut  eciam 
affeclata.  Item  repertis  per  visitacionis  officium  criminosis,  concubinariis  videlicet  aut  alias 
sceleratis  non  permitlant  eos  pecunia  redimi,  cum  ex  hoc  crcscat  prelatorum  infamia  et 
ausus  ad  commillendiim  crimina  concedatur,  sed  puniantur  penis  suspensionis  ab  officio  et 
beneficio  el  carceribus  iuxla  canonicas  sancciones,  contrarium  vero  facientes,  nisi  infra 
mensem  paupcribus  errogavcrinl,  quod  receperunl,  excommunicacionis  sint  ipso  facto  senlen- 
ciis  irretili.  Ilem  mandamus  canonicis  et  aliis  clericis  ecclesie  predicte,  ut  vinum  seu  potum 
quemcumque  alium  non  propinent,  alioquin  excommunicacionuni  sentencias  poterunt  formidare. 
Item  monemus  clericos,  quatenus  contra  prelatos  excessus  eorum  corrigere  volentes  non 
iitantur    auxilio    brachii    secularis,    volentes    ut,    qui    conlra    feceril,  monicionc  trium  dierum 


101 

preitrissa.  excommunicacionis  senfencia  sit  innodalus  ac  a  percepcione  frucluum  beneficii  sui 
per  spacium  unius  mensis  sit  suspensus  ipso  facto.  Item  rogamus  episcopum  .  .  capitulum  et 
clerum  Olomucensem,  quatinus  feslum  visitacionis  sancte  Marie,  Ihesauro  indulgenciarum 
adinstar  fesli  corporis  dominici  insignitum,  humiliter  recipiant  et  solempniter  celebrent  depre- 
cantes,  ut  illius  festivilatis  inclita  patrona  et  domina  ecclesie  universali  pacem  irapetret, 
que  nobis  genuit  regem  pacis.  Datum  Prage  anno  domini  niillesimo  trecentesimo  nonagesimo 
.secundo  die  XXIIP  mensis  decembris.  Item  precipimus  sub  pena  anathematis  et  niandamus 
ei  vel  eis,  cuius  vel  quorum  interest,  ut  exhortacioneni  ad  popuium  diebus  dominicis  fieri 
procuret  seu  procurent  iuxta  morem  et  consuetudinem  inantea  tenlam  et  observatam. 
Datum  ut  supra. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im   Olm.   Cap.   .\rchive.) 


111. 

Der  Stadtrath  roii  Bruiin   ertheilt  deii  Bognern   eiiie  Handwerkssatzung. 
Dt.   26.   December  1392. 

W  ir  richter,  burgermeister  und  die  geswornen  schepfen  neu  und  alt  des  rats 
der  stat  zu  Briinne  bekennen  ofFentlich,  das  wir  gemaichlich  bedacht  und  angesehenKhaben 
scheinberliche  meisterschaft,  lob  und  ere  und  besundirlichen  preiz  unser  pogner  zu  Brunne 
und  ir  arbeit  und  darumb,  das  denselben  pognern  unser  stat  und  maistern  ir  wol  her- 
geprachts  hantwerk  icht  gechrenket  werde,  das  sie  von  alter  loblich  erworben  haben,  das 
das  icbt  von  saumpnusse  ordenlicher  dinge  und  saczung  geschehe,  so  ist  piliich,  das  man 
demselben  hantwerk  unzubrechliche  ewige  saczunge  ordnung  gebe  und  mache  furbas  zu 
behalden.  Darumb  so  haben  wir  in  gemacht,  seczen,  wellen  und  machen  mit  gemein  rat 
und  derselben  pogner  wilkiir  zum  ersten :  das  sich  keiner  derselben  pogner  hantwerks  zu 
meister  seczen  sal  odir  niderlassen  in  unsir  stal  zu  Briine  an  unsir  und  an  der  pogner 
maister  gunsl  und  willen  in  keinerlei  weis.  Und  ob  yeraand  erwurbe  sullich  gunst  und 
willen,  also  das  er  auch  frum,  erber  und  des  hanlwerks  also  lugentlich  werkperhch  und 
(iarzu  wolgehaldeu  erfunden  werde  und  zu  meister  genoraen,  derselbe  sal  zum  erslen  ein 
guts  neues  armbrost  mil  seiner  hant  gemacht,  das  die  meister  gut  erkennen,  mit  einem 
ganzen  schiessgezeuk,  das  ist  ein  koher  voller  pfeil  und  ein  spanngurtil  mit  ein  krapen  uns 
auf  unsir  rathaus  geben  und  antworten  und  nymand  anders.  Darnach  sal  er  den  pogner 
meister  und  iren  dienstgesellen  ein  morgenesseu  und  ein  mal  geben  und  dieweil  einer, 
der  meister  will  werden,  das  nichl  hal  getan.  so  sal  er  kein  zeichen  der  pogner  ausstecken 
noch  das  hantwerk  arbeiten  noch  sich  pogner  von  Brune  nennen  noch  haiscn  noch  kein 
pogner  gesellen  seczen.  Und  wer  odir  welcher  darunder  arbeit  und  sich  zu  pogner  seczet, 
ee  er  sullich  saczung  und  ordnung  heldet,  der  sal  das  verpuesen  noch  der  schepfen  sprechen, 
ral  und  gnad.  Auch  seczen  wir,  wollcn  und  machen,  als  sie  auch  vormals  von  besunder- 
lichen  gnaden  des  hochgebornen  furslen  und  herrn  margraven  Josls  unsern  gnedigen  herrn 


102 

gehabt  haben,  das,  das  nymands  in  einer  meil  umb  unsir  stat  zu  Briinne  wirken  odir 
arbeiten  sal  pognerwerk  noch  sich  seczen  zu  pognermeister  auf  keinerlei  herrschafl  und  ob 
veinande  dawider  fefe,  dem  sullen  die  meister  zu  Briine  mit  unsir  hilfe  nemen  alles,  das 
sie  vinden  und  ankomen  in  desselben  gewalt  von  pogner  hanlwerk  und  das  sal  halbs  auf 
unsir  rafhaus  und  das  andir  halbteil  gevallen  in  der  nucz.  Wir  seczen  auch,  das  nymande 
auf  dem  fendilmarkt  noch  sust  auf  dem  markte  zu  Briine  neu  noch  neugevaste  armbrust 
verkaufen  suUe  odir  turre  und  sal  auch  nicht  erlaubet  sein,  das  ymands  von  andern  steten 
odir  landen  armbrtist  gen  Briine  moge  furen  in  kein  zeiten,  das  er  die  verkaufen  wolle; 
wann  wo  die  meister  von  Briine  sulich  armbriist  ankomen.  die  mogen  sie  nemen  in  ir 
aigen  gewalt  odir  mit  hilfe  unsers  statrichter  und  dieselben  armbrust  sullen  sie  auf  unsir 
rathaus  antburten.  Es  sal  auch  nymands  von  andern  landen  und  steten  keinerlei  ding  noch 
gerete  kaufen  in  der  stat,  das  zu  pogner  gehantwerk  gehort.  an  der  meister  willen.  Auch 
suJlen  alle  pogner  odir  der  pogner  wittwen,  die  weil  sie  das  hantwerk  haben,  ir  ieglich 
schuldig  sein  zu  geben  alle  jare  ein  guts  neu  armbrusf,  das  eins  schoks  grossen  wert  sei, 
auf  unsir  rathaus,  mit  einandir  auf  sand  Johanstag  golh  taufer  und  nicht  andirswo  und 
wan  sie  das  getan  haben,  so  sullen  sie  furbas  gegen  uns  und  unsir  sfat  ledig  und 
emprosfen  sein  von  irem  hantwerk  und  hausern,  do  sie  selbir  ynvarunde  sein,  von  allir  losung, 
steur  und  geschosse,  abir  von  andir  arbeit  und  erbe  sullen  sie  leiden  nach  der  schepfen 
geheisse.  Auch  seczen  wir,  wann  ein  meister  stirbet,  so  mag  sein  frau  odir  sein  erben 
ein  pogner  knecht  nemen,  der  des  hantwerks  als  vil  kann,  zu  dienst,  der  .des  gestorben 
mannes  arbeit  volprenge  mit  ausgesteckfen  zeichen  ein  ganz  jar  und  nicht  lenger.  Nympt 
obir  ein  frau  ein  pogner  gesellen  zu  der  ee,  der  sal  unsir  gunst  und  der  pogner  gewinnen(?) 
als  oben  stet  geschrieben.  Auch  sal  kein  pogner  das  andern  meister  zachen  ausstecken  an 
gemelt  und  stalt,  sunder  yeglich  besundir.  Und  wer  das  alles  nicht  enheldet,  das  oben 
geschrieben  stat,  der  sol  das  verpussen  nach  unsirn  genaden.  Datum  et  actum  in  crastino 
nativitatis  Christi  nonagesimo  secundo. 

(Au8   dem   Codex   n.   34   Fol.    1.5   im  Briinner  Stadtarchive.) 

118. 

Jakob  Rebil,    Af/nes   seine    Frau.    rerkaufen    eine  halbe  Mark  juhrlichen  Hauszinses  dem 
Bruder  Petr  des  Augustinerklosters  in  Briinn.    Dt.    i.   Jdnner  1393.   s.   l. 

Xos  Jacobus  dictus  Rebil  pistor,  Angnes  uxor  eius  legitima.  Katherina  Weneryn 
omnesque  heredes  nofumfacimus  universis,  quod  racionabiliter  vendidimus  mediam  marcam 
annui  census  et  nudi  grossorum  pragensium  moravici  paganunfi  pro  tribus  marcis  eorundem 
denariorum  nobis  iam  inlegrc  persolutis  religioso  in  Christo  frafri.  doniino  Pefro  de  Chrumpaw 
monasterii  nove  fundacionis  sancti  Augustini  ordinis  heremifarum  habendam  et  pcrcipicndam 
super  domo  nostra  in  platea  letorum,  inter  domos  domini  Sfiboris  Kaczka  et  Pelri  Crisaner 
sita  et  locata,  et  generaliter  supcr  omnia  bona  nostra  mobilia  ct  immobilia  ubicunque  habita 


103 

seu  iiabenda,  et  censuaiidam  singulis  annis  integre  et  omnino  libere  duobus  in  terniinis, 
unum  fertonem  grossorum  in  festo  sancti  Jeorgii  incipiendo  iam  proximo  venturo  et  unum 
fertonem  grossorum  in  feslo  sancti  3Iichaelis  demum  sequenli  et  sic  annis  singulis  in  futurum. 
Quod  si  non  fecerinuis  el  in  aliquo  termino  in  solucione  census  remissi  fuerimus,  exlunc 
ipse  frater  Petrus  predictus  potest  et  debet  ipsum  censum,  quociens  fuerit  neglectura,  nostra 
super  dampna  inter  christianos  recipere  vel  judeos  nostro  periculo  integre  persolvendo, 
salvo  nobis  eciam  ipsam  mediam  marcam  census  cum  tribus  marcis  grossorum  reemendam. 
Et  qui  presentes  lilteras  cum  favore  ipsius  domini  Petri  predicti  habuerit.  eidem  jus  omnium 
competit  premissorum.  In  cuius  rei  testimonium  sigilia  prudencium  virorum  Johannis  Luknerii 
et  Jobannis  Smilini  carniGcis  juratorum  Brunnensium  ad  preces  nostras  presentibus  sunt 
appensa.  Datum  die  circumcisionis  domini  anno  domini  M°  CCC  nonagesimo  tercio. 

(_Orig.    Perg.    mit   2    anhang.   Sig.,   wovon   nur   das   erste   erhalten   ist,   iin    m.   Laiides-Arch. 
Art. :  Brunner  Jesuiten  n.   41   C.) 


11». 

Nikolaus    Bischof    con    Olmiitz    terleihl    den    Sohnen    des  Meinusch    con   Meilitz  die  nach 
dem   Tode  ihres    Vaters  erledigten  Lehen.   Dt.   Meilitz-   17.  Janner  1393. 

»Vir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  das  wir  von  sunderlichen  gnaden  herrn  Johannes, 
wiewol  er  prisler,  und  Znafan  ungesunderten  brudern,  Menusches  von  Meilicz  seliger 
gedechlnusse  sunen,  alles  das  gut,  das  er  gehabt  hat  und  das  uf  sie  nach  seinem  tode 
gevallen  ist  und  das  auch  von  uns  als  einem  bischof  zu  Olomucz  zu  rechtem  niannlehen 
ruret,  mit  gesampter  hant  vorliehen  haben  und  vorleihen  mil  kraft  dicz  briefes,  im  zu 
rechten  lehens  erben  zu  halden,  zu  haben  und  als  lehensrecht  ist,  gerulich  und  erblich  zu 
besiczen.  Und  mit  namen  zwen  burglehen  uf  unserm  hause  zu  Meilicz,  dritthalbe  huben 
erbes  zinshaftiges  und  zwene  undersesen  zu  Drissice,  einen  hof  zu  Sals  mit  seinen  zuge- 
horungen  und  dritthalbe  huben  erbes  zinshaftiges  und  vier  undersessen  doselbist.  under  dem 
hause  zu  Meilicz  vier  gertener  und  die  zehnte  vvoche  des  zolles  zum  Probstans,  rait 
hehaltnusse  doch  uns  und  unser  kirchen  ires  dinstes  und  rechten,  die  uns  doron  gehorea. 
Mil  urkunt  dicz  brifes  vorsigell  mit  unserm  anhangenden  insigel.  der  geben  ist  zu  Meilicz 
noch  Crisles  geburte  dreizehnhundert  jor  und  dornoch  in  dem  drei  und  neunczigislen  jare 
an  sanle  Anlhonien  lage.  Des  seint  gezeuge  Cunczo  vom  Smalh.  Jost  von  Wolfsberg 
marschalk.  Woyciech  von  Meilicz,  Herscho  von  der  Sdenka  und  Jarosch  von  Malholicz 
unsere  lieben  gelreuen. 

(Kreinsierer  Lehenaquateru   H.   p.   95.) 


104 

130. 

yikolaus  Bischof  ron    Olmutz-  gestattet.    dass    Pribik    rvii    Modritz-    das   Leibgeding  seiner 
Frait  auf  seinem  Besitze  in  Modritz  versichere.    Dt.   Meilitz   17.   Janner  1393. 

I^icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  in  nostra  constitutus  presencia  Przibico  de 
Modricz  fidelis  nostcr  dilectus  animo  deliberalo  Katherine  uxori  sue  legitime  XXX  marcas 
grossorum  pragensium,  moravici  numeri  et  pagamenti  super  omnibus  bonis  suis,  que  in 
Modricz  babet  et  a  nobis  in  feodum  dependent,  nomine  veri  dotalicii,  quod  vulgariter  dicitur 
leipg-eding,  donavit  et  resignavit  ac  coram  nobis  tamquam  feodi  domino,  sicut  in  talibus 
iuxta  consuetudinem  vasallorum  episcopatus  nostri  Olomucensis  consuetum  est  fieri,  legitime 
resignavit.  supplicans  nobis,  quatenus  predictam  donacionem  ef  resignacionem  ratas  et  gratas 
habere  dignaremur  easque  tamquam  superior  feodi  dominus  bonorum  predictorum  confirmare. 
Nos  itaque  hniusmodi  precibus  favorabiliter  inelinati  premissas  donacionem  et  resignacionem 
ratas  et  gratas  habentes  eas  approbamus  et  ratificamus  et  dictas  XXX  marcas  grossorum 
eidem  Katherine  in  dictis  bonis  assignatas  nomine  veri  et  iusti  dotalicii,  quod  leipgeding 
nuncupatur.  conferimus  presentibus  et  damus,  nostris  et  ecclesie  nostre  Olomucensis  juribus 
atque  serviciis  semper  salvis.  Dantes  et  assignantes  eidem  Katherine  fideles  nostros  Cun- 
czonem  de  Smola  et  Jodocum  de  Wolfsberg  marsalcum  fideles  nostros  eiusdem  dotalicii 
administratores  seu  tutores,  quod  prefate  Katherine  in  predicto  dotalicio  adinslar  tutorum 
preesse  debeant  pariter  et  prodesse.  Presentibus  slrenuis  viris  Woicechio  de  Meilicz,  Herssone 
de  Sdenka  ("sic),  Znata  de  Meilicz,  Jaroschio  de  Malhaticz  et  Michaele  dicto  Meisil  de  Drisicz 
fidelibus  noslris  dilectis,  testibus  ad  premissa.  Harum  etc.  Datum  in  castro  nostro  Meylicz. 
Anno  etc.  nonagesimo  tercio.  in  die  sancti  Antonii. 

(Aus   dem   Lehensquatern   II.   p.    54   im   fiirsterzb.   Archive   in   Kremsier.) 

131. 

Markgraf  Prokop  erklart.  dass  er  von  seinem  Bruder  dem  Markgrafen  Jodok  2()()  Sckock 
Groschen  nls  Zins  rom  verjlossenen  Michaeltermin  durch  Sulik  von  liadkoc  erhalten  habe. 

Dt.   Olmutz  18.  Janner  1393. 

llkos  Procopius  dei  gracia  marchio  Moravie  notumfacimus  lenore  presencium  universis, 
quod  per  Sulconem  de  Radkow  ducentas  sexagenas  grossorum  denariorum  pragensium  de 
censibus  sancti  Michaelis  proxime  nunc  preterili  rite  et  racionabiliter  percepimus  pecuniis  in 
paratis,  de  quibus  quidem  ducentis  sexagenis  grossorum  illustrem  principem  dominum  Jodo- 
cum  dominum  Moravie,  fratrem  nostrum  carissimum  quitlamus,  liberamus,  absolvimus  et 
virtule  presencium  quittum  facimus  et  solutum.  Presencium  siib  mei  appressione  sigilli  testi- 
monio  literarum.  Datum  Olomuncz  anno  domini  millesimo  CCC"  nonagesimo  tercio,  sabbato 
die  s.   Prisce. 

(Abschrift  in   der   Boi;ek'8chen    Slg.   n.    566   im   Landes-Archive   aus   dem   Orig.  auf    Papier 
mit  beigedr.   Sigill,  welches   gegenwHrtig   sich  nicht  mehr  im   Arehive  befindet.) 


lOf) 


122. 

Pratj.   i.   Februar  1393. 

lllarkffraf   Jodok    benachrichliu-t    die    Ralhmannen    zu    Berlin  nnd    Koln.    dass    der 

Landeshauptmann  Lipold  von  Bredow  ihnen  aus  dem  Oderberg-er  Zoll  220  Schock  Groschen 

anweisen    solle    zur    Abrechnung  von  den  600  Schock,  wofiir  ihnen  das  Schloss  Kopenick 
hafte. 

(Riedel   Cod.   Brand.    A.   XII.    8.)  ' 


123. 

Prag.   17.   Februar  1393. 

.Tlarkgraf  Jodok  befiehlt  dem  Rathe  zu  Berlin  wegen  des  Schlosses   Kopenick  mit 
dem  Propste  Ortwin  zu  unterhandeln. 

(Riedel  Cod.    Brand.   A.   XII.    8.) 


124. 

Der  Prager  er^ibischofliche   Official  \ikolaus  Puchnik  rerurtheilt  deii   Pfarrer  Bohunek   in 

Pausram  zum  Ersatze  des   rorentkaltenen    Weinzehents  an  das   Kloster  Saar. 

Dt.   Prag  21.   Februar  1393. 

In  nomine  domini  amen.  Coram  nobis  Nicolao  Puchnik,  licenciato  in  decretis,  pra- 
gensis  et  olomucensis  ecclesiarum  canonico,  curie  archiepiscopalis  pragensis  et  apostolice 
sedis  legali  officiali.  providus  vir  magister  Conradus  de  Braclis  advocalus  consistorii  pra- 
gensis,  procurator  et  nomine  procuratorio  honorabilium  et  religiosorum  virorum  dominorum 
abbatis  et  conventus  raonasterii  in  Zdiar,  ordinis  cisterciensis,  pragensis  diocesis,  de  cuius 
mandato  constat  per  acta  cause  prioris  instancie,  litteram  citacionis  nostram  datam  sibi  conlra 
dominum  Bohunconcm  plebanum  ecclesie  in  Puzdran,  olomucensis  dioccsis,  in  qua  citabalur 
ad  videndam  sentenciam  dillmitivam  contra  ipsum  et  pro  parlc  predictorum  dominorum  abbatis 
et  conventus  per  nos  prolatam  debite  execucioni  demandari  et  expcnsas  in  huiusmodi  causa 
faclas  taxari  vel  causam  racionabilem  quare  premissa  fieri  non  debeant,  allegaturus  sigillo 
officialatus  sigillatam  debiteque  execucionis  unacum  sentencia  diffinitiva  predicta  exhibuit  et 
produxit.  per  quam  pronuncciavimus  decrevimus  el  declaravimus  prefatos  dominos  abbatem 
et  conventum  ac  monasterium  sancte  Marie  in  Zdiar  fuisse  et  esse  spoliatum  et  restituen- 
dum  et  reintegrandum,  restituimus  et  reintegravimus  in  et  ad  pristinam  possessionem  tercie 
partis  decimarum  vini  racione  dominii  fundi.  cum  jure  monfano  de    vineis    tribus    in    libello 


106 

ipsorum  descriptis.  dictumqiie  domiuum  Bohuuconem  plebanum  ecclesie  in  Puzdran  condera- 
pnandum  et  cogendum  condempuavimus  ac  coeoimus  ad  dandum  assignandum  et  solvendum 
decetero  et  inantea  terciam  partem  decime  vini  cum  jure  montano  de  vineis  antediclis  necnon 
centum  et  duodecim  grossos  pro  retentis  dominis  abbati  et  conventui  et  monasterio  in  Zdiar 
antedictis,  nec  non  legitimas  litis  expensas,  quarum  taxam  nobis  inposterum  reseravimus, 
prout  ea  omnia  et  singula  in  dicta  sentencia  plenius  continentur.  Quibus  exhibitis  prefatus 
magister  Conradus  nomine  procuratorio,  quo  supra,  petivit  huiusmodi  sentenciam  debite  exe- 
cucioni  demandari  et  expensas  in  huiusmodi  causa  factas  taxari  vel  causam  racionabilem, 
quare  id  fieri  non  debeant  (sic)  aliegandam.  Pro  causa  vero  racionabili,  quare  predicta  sen- 
tencia  debite  execucioni'  demandari  et  expensas  taxari  non  debeant,  honorabilis  vir  magister 
Jacobinus  advocatus  simihter  .  consistorii  pragensis,  procurator  et  nomine  procuratorio  pre- 
dicti  domini  Bohunconis  plebani,  de  cuius  niandato  simihler  constal  per  acta  cause  prioris 
instancie,  quandam  excepcionis  cartham  unacum  quodam  instrumento  publico  manu  Johannis 
Petri  de  Apelhon,  clerici  traiectensis  diocesis  publici  apostoHca  et  imperiali  auctoritate  notarii, 
confecto  signo  et  nomine  ipsius  solilis  et  consuetis  consignato  ad  probandam  dihgenciam  de 
prosecucione  appeliacionis  sue  exhibuit  et  produxit,  conlra  que  producla  prelalus  magister 
Conradus  generahter  verbo  et  sine  scriptis  rephcavit.  Tandem  dictis  procuratoribus  parcium 
antedictarum  coram  nobis  in  judicio  conparentibus  et  super  deduclis  in  judicium  per  nos 
interloqui  petentibus,  nos  vero  visis  omnibus  et  singulis  in  causa  huiusmodi  deductis  et 
ailegatis  ipsisque  matura  dehberacione  discussis  interlocutoriam  nostram  ad  peticionem  dictorum 
procuratorum  in  scriptis  tulimus  huiusmodi  sub  tenore:  interJoquendo  pronuncciamus  predictam 
senlenciam  fore  execucioni  debite  demandandam  expensasque  taxandas  et  ipsam  presentibus 
execucioni  debite  demandamus  condempnantes  ream  partem  in  litis  presentis  expensas, 
quarum  taxam  nobis  inposlerum  reservamus.  Lata  et  lecta  est  hec  interlocutoria  sentencia  in 
consistorio  pragensi  hora  tercia  anno  domini  millcsimo  CCCLXXXXIII  die  XXI  mensis 
Februarii,  presenlibus  magistris  Vito  de  Dobrzano,  Petro  de  Zderaz,  advocatis,  Wenceslao 
Mista,  Andrea  Zalucecz  procuratoribus  dicti  consistorii  pragensis.  Datum  prage  sub  sigillo 
officialalus  curie  archiepiscopalis  pragensis  antedicle. 

(Orig.   Perg.   mit   anli.   Sig.   iin   miilir.   Laiides-Archiv.   Art.   Saar   lit.   A.   n.    74.) 


125. 

Johannes  ron  GhuleH  vicarius  in  spirilualihus  des  Olm.  Bischofes,  giht  seine  Zustimmung^ 
dass  der  fiir  die  Felix-  und  Adauclus-Kupelle  zu  entrichtende  Ziiis  ron  8  Mark  von 
der  vor  dem   Blasiusthore  fjelef/enen   Muhle  entrichlet  werde.    Dt.    Olmiltz    1.   Mtirz  1393. 

Johannes  de  (ihulcu  prepositus  in  Wolframskirclien,  vicarius  in  spiritualibus  et 
officialis  revcrendi  in  Christo  patris  et  domiui  domini  Nicolai  episcopi  olomucensis  ad  per- 
petuam  memoriam  rei  geste.   Cum  a  nobis  pelilur,  quod  iuslum  est  et  honestum,  lam  vigor 


107 

equitatis  qiiam  ordo  exis^it  racionis,  ut  id  per  soUicitudineni  nostri  officii  ad  debitum  per- 
ducatur  elTectum.  Dudum  siquidem  bone  memorie  Fridericus  Sleicbenkaufl'  oiim  civis  olo- 
mucensis  devocionis  ardore  accensus  cupiens  diem  extreme  messionis  bonis  operibus  preve- 
nire,  capellam  in  cimiterio  ecclesie  sancti  Mauricii  civitatis  Olomucensis  situatam  in  honore 
sanctorum  niartirum  Felicis  et  Aucti  fundavit  et  erexit  ac  cerlis  censibus  et  reddilibus  per- 
petuis  donavit  in  et  snper  curia  colonaria  in  Newetain  et  qiiibusdam  maccellis  in  civitate 
Olomucensi,  quam  et  quas  ipse  Fridericus  tunc  dinoscebatur  obtinere,  per  capellanum  et 
ministrum  ipsius  capelle  pro  tempore  in  certis  terminis  exigendis,  pcrcipiendis  ac  possidendis, 
prout  hec  in  litteris  et  privilegiis  fundacionis  et  dotacionis  huiusmodi  desuper  confectis 
vidimus  liquidius  contineri.  Denique  constitulus  coram  nobis  providus  vir  Franczko  vector 
civis  olomucensis  nobis  exposuit.  se  animo  deliberato  de  certa  sua  sciencia,  conthoralis  sue  ac 
heredum  et  amicorum  suorum  ad  hoc  consensu  et  consilio  accedente  ac  de  favore  et 
admissione  speciali  serenissimi  principis  domini  Jodoci  marchionis  et  domini  3Ioravie,  cuius 
super  hoc  vidimus  litteras.  nec  non  connivencia  et  consensu  validorum  virorum  Wenceslai 
de  Prespurga  advocati  olomucensis,  quondam  Ade  Sleichenkauff  fdii  et  Wenceslai  de  Dolo- 
plaz,  ad  quos  juspafronatus  seu  presentandi  capellanum  et  ministrum  ad  capellam  eandem 
spectare  et  pertinere  dinoscitur,  necnon  domini  Weliconis  ipsius  capelle  capellani  et  ministri 
moderni,  huiusmodi  octo  marcas  census  annui  videlicet  de  curia  in  Newetain  predicta  sex 
marcas  et  totis  duabus  maccellis  sivc  bancis  carnium  duas  marcas  census  annui  redemisse 
et  abscussisse  ac  in  et  super  molendino  suo  ante  portam  sancti  Blasii  civitatis  Olomucensis 
ultra  decursus  fluvii  Morave  situato  et  ipsius  pertinenciis  transtulisse,  volens  quod  de  cetero 
et  inantea  perpetuis  temporibus  per  capellanos  et  ministros  pro  tempore  capelle  predicte  a 
possessoribus  molendini  predicti  et  pertinenciarum  eiusdem  huiusmodi  census  exigatur  et  ad 
ipsius  solucionem  se  heredes  et  successores  suos  obligavit.  prout  eciam  hec  omnia  in  literis 
desuper  confectis  vidimus  contineri.  Quare  nobis  cum  instancia  supplicavit,  quatinus  Irans- 
lacionem  et  transmutacionem  census  huiusmodi  grata  et  rata  habere  easque  admittere  ac  ordinaria 
auctoritate  confirmare  dignaremur,  necnon  curiam  in  Newetin  ac  maccella  carnium  predicta  et 
ipsorum  possessores  a  solucione  census  predicti  absolvere  curaremus.  Nos  ilaque  iustis  et 
congruis  pelicionibus  ipsius  Frauczkonis  annueutes  et  ulrum  condicio  el  translacio  huiusmodi 
melior  foret  et  non  in  detrimenluni  dicte  capclle  inquisivimus  diligenter  et  quia  sic  esse  inve- 
nimus,  nos  Iransmutacionem  et  translacionen  census  huiusmodi  ratam  gratam  atque  firmam 
habentes  eam  admisimus  et  aucloritale  ordinaria  approbamus,  auctorizamus  et  in  dei  nominc 
conlirmamus,  dictum  quoque  ccnsum  octo  marcarum  ad  ipsum  molendinum  et  ipsius  per- 
linencias  Iransferimus.  curiam  quoque  colonariam  in  Newetin  ac  macella  predicla  a  solucione 
census  predicti  necnon  earundem  possessores  presenlibus  absolvimus.  Volenles  et  virtule  pre- 
sencium  decernentes,  quod  de  cetero  et  inanlea  perpetuis  temporibus  huiusmodi  census  octo 
marcarum  a  possessoribus  molendini  et  pertinenciarum  eiusdem  pro  tempore  per  capellanuni 
capelle  predicte  exigatur  et  per  eosdem  possessores  persolvalur:  quodque  si  in  solucione  Iiuius- 
modi  desides  fuerinl  in  terminis  antea  statutis.  possessor  seu  possessores  huiusmodi  ad  solu- 
cionem  census  predicti  per  ordinarium  compellantur  ecclesiaslicam  per  censuram.  In  quorum 

14* 


108 

omnium  et  singiilorum  teslimonium  et  evidenciam  presentes  literas  fieri  et  vicariatus  Olomucensis 
ecclesie  sigillo  quo  utimur  iussimus  communiri.  Datum  et  actum  Olomucz  anuo  domini  mille- 
simo  trecentesimo  nonagesimo  tercio  die  prima  mensis  Marcii. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im    Olm.   Stadt-Archive.) 

12«. 

Der  Breslauer  Decan   und  Olmutz-er  ArchkUacon  Franciscus  de  Beneschaw  bestatigt  den 
Kauf  eines  Hauses  fiir  die   Olmiitzer    Vicarie.   Dt.   Breslau  3.   Mcirz-   1393. 

i\os  Franciscus  de  Beneschaw  decanus  et  canonicus  Wratislaviensis  necnon  archi- 
diaconus  ac  canonicus  Olomucensis  ecclesiarum  notum  facimus  lenore  presencium  universis. 
Quod  nobis  tamquam  archidiacono  Olomucensi  venerabilium  virorum  dominorum  Andree 
decani,  Johannis  archidiaconi  predecessoris  noslri  immediali  et  capituli  ecclesie  Olomucensis 
pro  parte  discreti  viri  domini  Nicolai  de  Lubschicz  vicarii  perpelui  dicte  ecclesie  Olomucensis 
super  empcione  unius  domus  pro  vicaria  sua  et  vendicione  alterius  et  eiusdem  oneracione 
exhibitis  literis  continencie  et  tenoris  infrascripli :  Nos  Andreas  decanus  etc.  (vid.  N.  11) 
Fuimusque  pro  parte  dicti  domini  Nicolai.  quatenus  ad  huiusmodi  empcionis  et  vendicionis 
contraclum  secundum  tenorem  literarum  predictarum  nostrum  adhiberemus  consensum  et 
assensum  cum  precium  instantia  debite  requisiti  et  rogati.  Qua  propler  attendentes  consensum 
dictorum  dominorum  capituli  ecciesie  antedicle  necnon  peticionem  dicti  domini  Nicolai,  quo 
ad  premissa  rationabiles  fore,  idcirco  dictarum  domorum  empcioni  et  vondicioni  necnon 
medie  marce  census  annui  imposicioni  et  omnium  aliorum  prout  in  literis  dictorum  dominorum 
decani  et  capituli  Olomucensis  distinccius  et  plenius  continetur,  taniquam  archidiaconus 
Olomucensis  animo  deliberato  et  de  certa  sciencia  nostrum  consensum  presentibus  adhibemus 
eaque  rata  habemus  atque  grata  annuentes  et  volentes  premissa  roboris  lirmilatem  perpetuo 
oblinere,  nostris  tamen  et  successorum  noslrorum  archidiaconorum  Olomuczensium  in  ulrisque 
domibus  juribus  semper  salvis.  In  cuius  rei  testimonium  presentes  literas  fieri  et  sigilli 
decanatus  nostri  Wratislaviensis,  quo  ulimur.  appensione  fecimus  communiri.  Datum  Wratislavie 
anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio  die  III.   mensis  Marcii. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im   Olm.   Cap.  Archive.) 

137. 

Der    lylauer    Sludtruih    bekeunt,    da.Hs    Fran:>    Broder    dem    Audreas    von    YJabings    eine 
Mark  jdhrl.  Zinses  verpflichtet  sei.   Dt.   12.  Marz  1393.  s.  l. 

i^os  Johannes  de  Pylgreinis  tunc  temporis  judex,  Johannes  Schelnpecher  magister 
civium,  ITendlinus  Ortwini,  Ulmannus  Rudlini,  Seydlinus  Fiirunsuher,  Chuncz  faber,  Ilcnslinus 
Holcz,    Jacobus    gener    Gleym    ceterique   jurali    cives    in    Iglavia    leuore    presencium  rcco- 


109 

onosciimis  universis.  Qiiod  consfitutiis  corain  nobis  in  pleno  consilio  discretus  vir  Franciscus 
Broeder  nosler  concivis  voluntarie  recognovit,  se  debere  et  teneri  censuare  provido  viro 
Andree  de  Czlewings  pro  tunc  nostre  civitatis  notario  et  suis  heredibus  unam  marcain 
census  hereditarii  et  perpetui,  sexaginta  quatuor  grossos  pragenses  pro  niarca  computando. 
de  domo  sua,  videUcet  eiusdem  Francisci,  sita  in  foro  inferiori  inter  domos  Enderlini  penestici 
et  Nycolai  de  Bela  sutoris,  quem  quidem  censuin  idem  Andreas  sibi  et  suis  heredibus  here- 
difarie  reservavit  vendendo  dicto  Francisco  domuin  suam  predictam.  Eundem  igitur  censum 
Franciscus  predictus  aut  domus  prefate  possessor  Andree  predicto  aut  suis  heredibus  annis 
singulis  censuare  debent  et  porrigere,  videlicet  triginta  duos  grossos  in  fesfo  sancti  Georgii 
et  tolidem  in  festo  sancti  Michaehs,  prout  census  hereditafum  exigit  ordo  juris,  censua- 
cionemque  huiusmodi  in  festo  sancti  Georgii  proxime  inchoando.  Habeiit  aufem  dicti  Andreas 
et  sui  heredes  jus  plenum  et  pofestatem  omnimodam  prefatum  Franciscum  vcl  donius  prefacte 
possessores  pro  censu  suo  neglecto  seu  retento  per  se  vel  cuin  judicis  adiutorio  quociens- 
cunque  oporlumim  fuerif,  inpignorandi  pignoraque  vendendi  sine  exhibicione  judiciaria  et 
obligandi  usque  ad  census  relenfi  dampnorunique  omnium  sohicionem  plenariam  et  integralem. 
Quamcunque  autem  Franciscus  memoratus  aut  domus  predicte  possessor  Andree  prefato 
vel  suis  heredibus  aliam  marcam  in  bonis  dicfe  civitatis  ifa  certi  census  et  boni  emerit, 
lunc  Francisciis  supradictus  et  domus  prefate  possessor  a  censu  predicto  liberi  erunt  penitus 
et  soluti.  Et  qui  presentem  litcram  dc  bona  voluntate  et  consensu  prefati  Andree  habuerit. 
eidcm  jus  plenuin  competit  omnium  premissorum.  In  quorum  teslimonium  ct  robur  sigillum 
civitafis  Iglaviensis  supradicte  ad  preces  parfis  utriusque  de  certa  sciencia  nostra  et  consensu 
presentibus  est  appensum.  Datuiii  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio, 
feria  quarta  in  die  sancti  Gregorii. 

(Orig.   Porg.   h.   Sig.   im   Igl.   Stadt-Archive.) 


138. 

Franz    Vector^   Bnrc/er  roii   Olmiilz^   ubertrat/l  einen  Zins  ron  8  Mark,  welcher  ron  einem 

Bauernhof  in  Nebotein  und  zwei  Fleischbanken  in   Olmiitz  an    ilie  Kapelle  der  Hl.   Feli.r 

und  Adauctus  zu  z-aklen   war,  auf  seine  ror    dem   Blnsiustkore  gelegene  Miihle. 

Dt.   12.   Mcirz   1393. 

J^os  Pesco  Uifler  advocatus,  Pertlinus  Wysant  magisler  civium,  Nicolaus  Slosser, 
Nicolaus  Fleischheckl  et  Michael  Polcz  consules.  Engelusch,  Johannes  Stahler.  Friczko 
Hoczxzemplocz,  Petrus  prope  murum,  Pesco  Bayde,  Henlinus  Ordenlich  et  Johannes  Ebor 
scabini  juratique  civitafis  Olomucensis  notumfacimus  tenore  presencium  universis,  discretum 
virum  Ffranczkonem  Vectorem  nobis  concivem  de  voluntate  conthoralis  sue,  heredum,  frafnim 
et  amicorum  suoruin,  quoruin  intererit,  commuuicafo  consilio  pariter  et  assensu,  sex  marcas 
census  annui  in  et  super  curia  colonaria  in  Xeboteyii  et  duas  marcas  census  perpetui  super 
duobus  totis  maccellis  carnium  ad  cappellaiu  sanctorum  Ffelicis  et  Adaucli  in  cimilerio  sancti 


110 

Mauricii  nostre  civitatis  per  Ffridericum  SleichenkawtT  oliin  civeni  Olomucensem  testamen- 
taliter  depnlatas,  de  favoroso  consensu  et  annuencia  serenissimi  principis  et  domini  domini 
Jodoci  marchionis  et  domini  Moravie  generosi  domini  nostri,  cuius  super  hoc  palentes 
vidimus  literas,  ac  de  matura  et  libera  vohmtate  patronorum  dicte  cappelle,  videlicet 
Wenceslai  de  Prespurg  advocati  nostri  hereditarii,  quondam  Ade  Sleichenkawff  fihi,  ac 
Wenceslai  de  Doloplas,  ad  quos  ex  legittima  et  hereditaria  successione  jus  palronafus  ipsius 
cappelle  dinoscitur  realiter  pertinere,  ac  de  nutu  et  benivolencia  domini  Weliconis  tunc  ipsius 
cappelle  cappellani,  eundem  censum  octo  marcarum  redimisse  de  curia  et  maccellis  prenotatis, 
ipsum  quoque  censum  annuum  sic  redemptum  de  curia  et  maccellis  et  abscussum  in  et 
super  molendium  suum  ante  portam  sancti  Blasii  nostre  civitatis  ultra  decursus  fluvii  Morawe 
positum  et  ipsius  molendini  singulas  pertinencias  transtulisse  et  finaliter  assignasse.  Promittens 
pro  se  heredibus  et  successoribus  legitimis,  dictnm  censum  octo  marcarum  de  ipso  molendino 
et  suis  pertinenciis  annis  singulis  per  medium  in  Georgii  et  medium  in  Michaelis  sanctorum 
festivitatibus  confinue  seculuris  perpetue  dicfo  domino  Weliconi  et  suis  successoribus  cappel- 
lanis  dandum  porrigcndum  ac  sine  negligencia  presentandum  sub  pena  pro  censibus  solita 
judiciarie  infligenda.  In  cuius  rei  testimonium  sigillnm  nostre  civifatis  presentibus  est  appensum 
die  sancti  Gregorii,  anno  domini  miilesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio. 

(Orig.   Perg.  li.    Sig.   im   Olm.   Stadt-Aichive.) 


129. 

Paul   roH    Enlenhurg    nnd   sein    Sohn  Jesko  bekennen    dem  Markgrafen  Jodok  400  Mark 
(iroschen  schuldig  :«  sein.   Dt.   Brunn  21.   Miirz  1393. 

Eigo  Pauliko  de  Ewlenhurg  et  Jesco  nalus  seu  filius  eiiis  de  Ewlemburgh  notum- 
facimus  tenore  presencium  universis.  Quod  serenissimiis  princeps  dominus  Jodocus  marchio 
et  dominus  Moravie,  dominus  nostor  graciosissimus  nobis  quadringentas  marcas  grossorum 
in  nostra  necessitate  inaxima  ad  nostrarum  precum  humiiium  dovotam  insfanciam  benignissime 
in  paratis  pecuniis  mufavit,  .'^ic  qiiod  sue  magnificencie  munifica  gracia  virtuose  pensata  ogo 
Pauliko  ot  Josko  filius  oius  prcdicti  nos  el  beredos  nostros  prefalo  doinino  marchioni  in 
dictis  quadringontis  marcis  grossorum  rito  ac  racionabilitor  obligavimus  et  virtute  presoncium 
animo  deliberafo  ac  de  certa  nosfra  scioncia  talitor  obligamus,  quod  ego  Pauliko  sibi  et 
niilli  altori  vivonti  homini  cum  castro  inoo  Ewlomburg  et  bonis  ad  ipsum  castrum  spoctan- 
tihiis  et  aliis  qiiibiislibot  univorsis  serviro  spondoo,  feneor  et  obligor,  suus  et  nulliiis  et  alterins 
unaciim  caslro  predicto  fain  diu  promitto  esse  et  fiori,  quousquo  seronifafi  suo  prenominafas 
quadringenfas  marcas  grossorum  in  paratis  pecuniis  plonaric  solvero  et  ex  toto.  Ila  quod 
iam  dictum  casfrum  meum  Ewlemburg,  quandocumque  sibi  necessitas  fuerit  et  quociescumque 
voluerit  et  mandaverit,  intorim  quo  magnificoncie  sue  easdem  qiiadringentas  marcas  non 
solvero,    absqnc    meis    et    horcdum    mcorum    dampnis    contra  omnom  viventem  hominem  sit 


111 

aperlum.  In  casu  vero  ubi  diclus  Pauliko,  ipsis  non  solulis  peccuniis,  medio  lenipore  more- 
retur,  tunc  ego  Jesko  nalus  eius  iam  diclus  prcfalo  principi  domino  marchioni,  domino  nieo 
graciossimo,  unacum  meis  fratribus,  filiis  patris  mei  predicti,  in  loco  ipsius  patris  mei,  unacum 
castro  Ewlemburg  el  cum  bonis  ad  caslrum  perlinenlibus  el  aliis  universis  bona  fide  sincere 
sub  omnibus  condicionibus  sicut  pater  promitlo  fideliter  famulari  et  suus  et  nuilius  alterius, 
quousque  ipsas  pecunias  solvero,  esse  et  fieri  cum  castro  spondeo  et  oblig-or.  Si  vero 
a  dicto  domino  marchione  ego  Paulilio  vel  in  eventum  mortis  eius  Jesko  natus  eius  iam 
dictus  licenciam  receperimus  el  nos  a  suis  obsequiis  liberaverimus,  lunc  bona  fide  nostra  ego 
Pauliko  et  Jesco  prefali,  pro  nobis  el  heredibus  nostris  iam  dictas  quadringentas  marcas 
grossorum  post  medium  annum,  a  die  receple  licencie  compulando,  promiltimus  prefato  domino 
nostro  marchioni  in  paratis  et  promptis  peccuniis  solvere  plenarie  et  ex  tolo,  ita  quod 
infra  diclum  annum  medium  semper  debemus  sui  fieri  et  sue  gracie  famulari.  Quod  si  non 
fecerimus  et  post  medium  annum,  sicul  premillilur,  magnificencie  sue  dictas  peccunias  non 
dederimus,  lunc  de  universis  bonis  nostris  et  de.  castro  Ewlemburg  serenilali  sue,  aut  cui 
ipse  mandaverit,  spondemus  condescendere  occasione  et  conlradiccione  quibiislibel  proculmotis 
et  illud  castrum  cum  bonis  omnibus  tamdiu  lenere  et  possidere  debebit,  quousque  dominacioni 
sue  nos  aut  heredes  nostri  prenominatas  quadringenlas  marcas  grossorum  solverimus  seu 
solverint  integraliter  et  ad  plenum.  Si  vero  nos  aul  heredes  noslri  tamdiu  a|)iil  prefalum 
dominum  nostrum  marchionem  conlinuaremus  noslra  servicia,  quod  divina  permissione,  (juod 
absit,  conlingeret  medio  tempore  ipsum  mori,  tunc  a  solucione  dictarum  (luadringentarum 
marcarum,  nos  et  heredes  nostri  liberi  erimus  et  soluli.  In  quorum  omnium  ciariorem  evi- 
denciam  et  testimonium  manifeslum  nos  Erhardus  de  Cunslath,  Sliborius  de  Czymburg,  Jesko 
diclus  Puska  de  Cunstath,  Laczco  de  Cravvar  et  Wilhelmus  de  Pernstein  sigilla  noslra  unacum 
sigillis  diclorum  Paulikonis  et  Jeskonis  presenli  litere  de  certa  noslra  sciencia  appendinms, 
testes  in  premissis,  per  ipsum  Paulikonem  el  Jeskonem  de  Ewlemburg  ad  hoc  petili  specialiter 
et  rogati.  Datum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo  tercio,  feria  sexla 
proxima  ante  dominicam  qua  canilur  Judica. 

(Orig.   Perg.   niit   7    hiiiig.   Sig.    in   den   altst.andisclien   Acten   im   m.   Landes-Arcliive.) 


130. 

Markgraf  Jodok  terleiru  der  Stadt  Briiiin  das  ausschliessliche  liecht,  wulsche,  oslerr.  iiiid 

ungarische   Weine  und  Schweidnitzer  Bier  von  Michaeli  bis  Georgi  zu  schenken,  solaiiye, 

als  dies  Recht  nicht  widerrufen   wird.   Dt.   Briinn   23.   Mnrz   1303. 

W  ir  Jost  von  gots  gnaden  marggralf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  oilenlich 
und  luen  kunt  mit  diesem  brieve.  Wann  die  erbern  und  weisen  burgermeister,  schepfen  und 
geswornen  burger  zu  Brunne  unsre  liebe  gelreuen  yn  allen  unsern  sachen  und  gcscheirien 
allewege  wiUiglichen  und  getreulichen  noch  unserm  geheisse  und  gebote  mit  rechter  gehor- 


112 

samkeit  mit  uns  geleden  haben  iind  noch  teglichen  gerne  leiden ;  wenne  sich  das  geburet, 
so  solien  wir  sie  biilich  solcher  treue  und  gehorsamkeit  genissen  lassen,  uf  das,  das  sich 
die  stat  zu  Briinne  und  die  unsern  darinne  etwas  gebessern  und  desterbas  widerkomen 
moegen,  so  haben  wir  dem  burgermeisler,  schepfen  und  geswornen  burgern  zu  Brunne, 
die  yczund  sein  oder  hernoch  yn  kunftigen  zeiten  werden,  unsern  lieben  getreuen  mit 
woibedachtem  mute  von  rechten  unsern  wissen  die  gnade  gelan  und  erlaubet,  tun  und 
erlauben  mechtiglich  mit  kraft  dis  brieves,  zum  ersten,  das  si  sollen  und  moegen  schenken 
Malvasia,  Romania,  Reyvol  und  alle  andere  welische  weine  alleine  und  niemand  anders 
freilich  und  ungehinderl.  Item  sollen  sie  und  moegen  Sweydnizzer  bier  schenken,  altes 

und  junges  vor  aller  meniglich  ungehindert.  Item  sollen  sie  und  moegen  alle  Osterweine 
und  alle  ungerische  weine  schenken  freilich  und  ungehindert,  und  niemand  anders  alle  jar 
fiirbas  von  sant  Michelstage  bis  uf  sant  Jeorgenlag.  Dasselbe  schenken  mit  Osterweine  und 
ungerischen  sollen  sie  fur  sich  tuen  und  halden  als  verre  es  yn  und  der  stat  fiiglich  und 
bequemlich  sein  wirdet  und  sollen  des  macht  haben  zu  lassen,  ob  yn  dasselbe  schenken 
mit  Oslerweine  und  ungerischen  nicht  gefiele,  dornach  als  sie  das  guet  und  nucze  dunken 
wirdet.  In  soicher  masse,  das  dasselbe  schenken  aller  vorgenanter  weinc  und  bieres  weren 
und  steen  sal,  als  lange  wir  yn  des  gnediglichen  gunnen  werden.  Und  sullen  davon  die 
vorgenanten  burger,  schepfen  und  geswornen  unsere  hben  getreuen  die  stat  Brunne  bessern 
und  an  der  stat  fromen  keren,  wo  das  notdurft  ist,  als  wir  das  iren  treuen  sunderlich 
emphelhen.  Mit  Urkund  dis  brives  vorsigelt  mit  unserm  angehangunden  ingesigel,  der  geben 
ist  zu  Brunne  an  dem  suntage  als  man  singet  Judica  me  deus  etc.  nach  Crists  geburl 
dreyzenhundert  jar,  darnoch  in  dem  dretten  und  neunzigisten  jare. 

(Auf    der  Plicatiir :   Ad  relacionem   doniini  Pusce   Henricus   dc  Spilner.   —  Orig.   Perg.   an 
Perg.   Streifen   h.   Sig.   im   Brvinner   Stadt-Archive.) 


131. 

DobeS  von   Mezific   hekennt,  dass   er   vom  Olmiitzer  Bischofe  Nikolaus  die    ihm   yerichtlich 
zugesprochenen  200  Mark  erhalteii  habe.   Dt.   Mirau  25.   Mdrz,  1393. 

Aos  Dobeschiiis  de  Mezerzicz  nolumfacimus  teiiore  presencium  universis.  Qiiod  de 
ducentis  marcis  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti,  quas  pcr  dictamen 
et  sentenciam  vasallorum  reverendi  in  Christo  patris  et  domini  domini  Nicolai  episcopi 
Olomucensis  judicialiter  obtinuimiis  in  Chremsir  contra  streniiuin  inililem  dominum  Henricum 
dc  Biela,  sororinum  nostrum  et  heredes  suos  super  opido  Mezerzicz,  Arnollowicz  et  aliis 
bonis,  prout  in  libro  judicii  curic  lacius  continetur.  Idem  dominus  revercndus  in  Christo 
pater  dominus  Nicolaus  episcopus  nobis  plcnarie  persolvit  et  integralitcr  satisfccit,  sic  quod 
de  huiusmodi  satisfaccione  sumus  ad  plenum  contenti.  Igilur  easdem  ducentas  marcas  grossorum 
predictorum  animo  deliberato  et  de  certa  sciencia  nostra  tenore  presenciuin  mandamus  et 
voiumus   nobis    et   heredibus    noslris    exscribi    de  libro   judicii  curie  Chremisirensis    el  diclo 


113 

domino  nostro  domino  Xicolao  episcopo  Olomiicensi  et  sue  ecclesie  easdem  ducentas  marcas 
grossorum  predictorum  inscribi  cnm  omnibus  nostris  juribus  et  accionibus  prout  nos  jam 
dictas  pecunias  judicialiter  obtinuimus.  Et  renunciamus  omni  juri  nostro,  quod  nobis  et 
heredibus  nostris  hactenus  competebat  in  eisdeni  et  hoc  ipsum  jus  nostrum  plcne  et  libere 
transferimus  in  dictnm  dominiim  Nicolaum  episcopum  Olomucensem  et  suam  occlcsiam  modo 
et  forma  melioribus.  quibus  hoc  ficri  poterit,  secundum  consuetudinem  et  jura  vasallorum 
domini  episcopi  et  ecclcsie  predictorum.  Presentibus  strenuis  viris  dominis  Bernhardo  Hecht 
de  Schucendorf,  3Iarquardo  de  Wolfsberg-,  Cunczone  de  Swola,  Wolframo  de  Panowicz, 
Jodoco  de  Wolfsberg-  et  Janone  do  Dobrusch  testibus  ad  premissa  conslilutis.  Harum  quibus 
sigillum  nostrura  presentibus  est  appensum  testimonio  Hterarum.  Datum  in  castro  Meraw 
anno  domini  M°  CCC  nonagesimo  tercio,  ipso  die  annunciaconis  beate  Marie  virginius  gloriose. 

(Kremsierer  Lelienspiihonen   I.   f.   80.) 


Der  Obrou-itz-er  Abt  Jaroslaut;  fordert  die  Pfarrer  Bohuslaus,  Janho  etc.  auf   dass  sie  den 

Altbrunner  Kreuz-herrn  den  ihnen  dnrch  z-wei  Jahre  vorenthaltenen  Zehent  ersetz-en. 

Dl.   Obrowitz-  3.  April  1393. 

Jaroslaus  miseracione  divina  ahbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Zabrdovicensis 
prope  Brunam  Premonstratensis  ordinis  Olomuconsis  diocesis,  jude.v  ot  conservator  perpetuus 
una  cum  noslris  in  hac  parfe  collogis  jurium  ac  privilegiorum  honorabilium  et  religiosorum 
virorum  dominorum  magistri  et  fralrum  cruciferorum  hospitalis  sancti  Johannis  Jerosolimitani 
a  sede  apostolica  specialiter  deputatus,  honorabiUbus  et  discretis  viris  in  Mezyrzyecz  et  in 
superiori  Bobrovia  ecclesiarum  plobanis  aul  ipsorum  !oca  tenentibus  dicto  Olomucensis  diocosis 
aliisque  omnibus  et  singulis  ecclesiarum  piobanis  et  rectoribus  aut  ipsorum  vices  gerentibus 
per  civitatem  ot  diocosim  Olomucensem  prodictam  ubilibct  conslilutis  coniunctim  vel  divisim, 
qui  presentibus  fuerilis  requisiti  sou  alter  vestrum  fuerit  requisilus  salutom  in  domino  et 
mandatis  nostris  imo  verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Noverilis  nohis  anno  dominico  incar- 
nacionis  millesimo  Iroccntesimo  nonagesimo  tercio  curronte  indiccione  prima,  nona  dio  mensis 
Aprilis  hora  nonarum  vel  quasi  in  pallacio  monasterii  nostri  consuolo,  ponlificatus  sanclissimi 
in  Christo  patris  ac  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providoncia  papc  noni  anno  ipsius 
quarto  per  idoneura  ot  circumspectum  virum  Henricum  dictum  Hawswald  procuralorem  et 
nomine  procuratorio  rehgiosi  fratris  domini  Nicolai  plebani  sou  rectoris  ecclesie  domus  et 
hospitalis  cruciferorum  ordinis  sancli  Johannis  Jorosolimitani  in  Antiqua  Bruna  dicle  Olomu- 
censis  diocesis  presenlasse  literas  olim  felicis  recordacionis  Gregorii  papc  noni  otc.  quarum 
tenor  de  verbo  ad  verbum  sequitur  et  est  talis:  „Gregorius  episcopus  sorvus  servorum 
dei  .  .  .  Dalura  Anagnie  VH.  kal.  Seplembris  pontihcatus  nostri  anno  primo."  —  Verum 
quia  predicte  lilere  et  bulle  sedis  apostolice,  quam  pcr  plures  felicis  recordacionis 
summos   romanos    pontifices    et   specialitor    per  sanclissimum    in  Chrislo  palrem  et  dominum 

15 


114 

nosfrum  doininum  Bonifaciuni  pnpani  nonum  niodernum  una  cum  omnibus  et  singulis  aliis 
predictoriini  fratrum  autenticis  imperatorum  regum  principum  marciiionum  comitum  baronum 
nobilium  ot  aliarum  ecclesiasticarum  et  secularium  personarum  literis,  privilegiis,  instrumentis 
et  vigorosis  processibus  sunt  duduni  vigorosius  ralificate  et  legitimis  certis  libris  et  bullis 
perpetuo  confirniate,  prout  clarius  el  expressius  in  ipsis  buliis  el  literis  aposlolicis  videbitur 
de  verbo  ad  verbum  contineri,  quarum  omnium  tenorem  propter  ipsorum  prolixitatem  causa 
brevitatis  presentibus  inseri  el  transscribi  obmisimus;  copias  autem  predictorum  oranium  sub 
manu  publica  humiliter  petenti  indubie  suas  dabimus.  Et  quia  in  literis  apostolicis  felicis 
recordacionis  domini  Johannis  pape  XXII.  et  conservatoriis  una  certa  clausula  extitit  expressa, 
illa  videlicet :  „in  illis  videlicet,  que  judicialem  requirunt  indaginem  de  plano  sine  strepitu 
et  figura  judici,  in  aliis  vero  prout  qualilas  ipsorum  exigerit  justicie  complementum"  etc. 
prout  in  ipsis  originalibus  literis  plenius  continetur,  unde  querulosa  insinuacione  predicli 
Henrici  Hawswald  procuratoris  legitimi  dicti  domini  Nicolai  plebani  el  rectoris  hospitalis 
cruciferorum  ordinis  sancti  Johannis  Jerosolimitani  in  Antiqua  Bruna  dicte  Olomucensis  diocesis 
didicimus.  quod  licet  quilibet  plebanus  sive  rector  dicti  hospitalis  omnium  et  singulorum 
debilium  et  infirmorum  cecorum  claudorura  et  aliarum  raiserabilium  personarum  ibi  degenciura 
tam  in  temporalibus  quam  in  spiritualibus  sit  de  jure  reclor  procurator  tutor  protector  et 
defensor.  eisque  habet  juxta  sui  facultalem  necessitatem  victus  et  amictus  administrare  de 
bonis,  rebus  et  decimis  tam  vinorum  quani  frugum.  ipsis  per  Christi  fideles  dum  pure  et 
libere  propter  deum  causa  et  racione  perpetui  lestamenti  in  sustentacionem  teslatis,  datis  et 
liberaliter  assignatis,  proul  in  vigorosis  et  autenticis  lileris  dicti  hospitalis  desuper  confectis, 
quas  vidiraus  audivimus  et  legimus.  et  nobis  presentatis  per  dictura  Henricum  procuratorera, 
plenius  continetur;  dictisque  pauperbius  quedani  frugum  et  alterius  grani  et  frumenti  certe 
decime  de  parochiali  ecclesia  in  Krisans  dicle  Olomucensis  diocesis  et  de  nonnullis  villis 
ad  hanc  spectantibus.  dictis  Crewczdorf,  Bohdalau,  Morawska,  Myraschaw,  Cossaw  etc.  sin- 
gulis  annis  plebani  seu  reclores  ecclesie  in  Krisans  pro  tempore  existentes  aministrate  fuerunt 
exhibite  clargite  et  porrecte,  quarum  predictarum  deciraarura  pacificam  et  quietam  possessioncm 
quilibel  plebanorum  in  prcdicta  Krisans  habuit  predictis  paupcribus  et  ipsorum  plebano  et 
rectori  hospitalis  in  Antiqua  Bruna  singulis  annis  decimas  aministrando.  huinsmodi  in  communi 
eslimacione  annue  se  cxtendentes  ad  viginti  marcas  grossorum  pragensium  moravici  numeri 
possederunt,  qiias  illas  decimas  predicli  plebani  in  Crisans  aut  ipsi  paupores  predicli  hospitalis 
una  cum  suo  dispensalorc  tulore  plebano  ot  roctore  a  X.  XX.  XXX.  XL.  L.  LX.  ac  centura 
et  ullra  annornm  rovolucionibus.  proul  in  autonficis  literis  privilegiis  instruraenlis  et  pro- 
cessibus  olim  domiui  Ruporfi  opiscopi  Olomuconsis  et  officialis  dicte  occlesic  Olomucensis 
ac  cuiusdam  plobani,  protunc  recforis  in  predicfa  Crisans  ac  nolariorum  publicorum  dcsupor 
confectis  et  coram  nobis  legitime  productis  lectis  et  ostensis,  lucidius  continotur.  in  taii 
possossione  pacifica,  ul  jam  honiinum  momoria  non  habcfur  noc  invonifur  de  confrario  pre- 
dicforum  :  tamen,  nescilur  quo  ducte  spiritn.  parfos  infrascripfo  una  cum  suis  in  hac  parte 
parcialibus  complicibus  ducte,  dei  limore  posfposilo  ausu  sacrilego  videlicet  discreti  viri 
dominus  Bohdalus  dictus  in  Kinheyt,  Janko  in  Bobrowka  alias    in  Kapylbobra,    Michahel  in 


115 

Bobfowia  inferiori  ac  Georgius  in  Obecz  ecclesianim  plebani  et  reclores  Olomucensis  diocesis 
predicte.  in  suarum  salutem  animarum  grave  pcricuium  dictique  plebani  hospilalis  supradicti 
et  miserabilium  personarum  inibi  degencium  non  modicum  dispendiuui  dampuumque  oravem 
jacturam,  predictam  ecclesiam  in  Crisans  sitam  et  per  consequens  ipsum  hospitale  ipsiusque 
reclorem  ac  Christi  pauperes  predictarum  deciraarum  pacifica  possessione  duobus  annis 
inclusive  contra  deum  et  justiciam  temere  violenter  spoiiando.  quarum  decimarum  predictarum 
summa  et  spohi  communi  estimacione  ad  duos  annos  inciusive  ad  XL.  marcas  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  se  exlendit,  nostrum  officium  humiliter  procuralor  nomine  quo 
supra  implorans,  quatenus  in  predicfa  causa  spolii  ac  decimarum  ipsarum,  quibus  supra. 
auctoritate  nostra  imo  verius  apostolica  summarie  de  simplici  et  de  plano  absque  strepitu 
et  figura  judicii  parcium  utrarumque  gravibus  parcendo  expensis  juxfa  mandalum  nobis  a 
sede  aposfolica  concessum  procedere  dignaremur.  Petivifque  procurator  nomine  dictus  Henricus 
spolium  huiusmodi  decimarum,  si  et  in  quantum  in  predictas  parfes  canonice  probarefur, 
diclo  domino  suo  et  hospitali  anfe  omnia  esse  et  deberi  restituendas  integras  dandas  et 
solvendas  ac  introduci  in  corporalem  predictarum  deciraarum  possessionera  ante  lifis  ingressura 
prout  de  jure.  \os  igitur  .laroslaus  abbas  et  judex  supradictus  considerantes,  peticionem 
huiusmodi  esse  congruam  ef  juri  consonam.  vobis  dominis  plebanis  et  recforibus  supradiclis 
ac  omnibus  aliarum  ecclesiarum  rectoribus,  qui  presentibus  coniuncfim  vel  divisira  fuerifis 
requisifi  et  vestris  vices  gerentibus  vigore  predictarum  iiterarura  aposfolicarum  in  virtute 
sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  late  sentencie  penis,  si  mandatum  nostrum 
disfulerilis  sive  non  fecerifis.  districfe  precipiendo  mandamus.  quafenus  visis  presentibus 
dilacione  posfposifa  prefatos  Bohdalum.  Jankonem,  3Iichahelem  et  Georgium  plebanos  cccle- 
siarum,  quibus  supra.  una  cum  omnibus  et  singulis  ipsorura  in  predicfa  spolii  causa  com- 
plicibus  parcialibus  adiutoribus.  laboraforibus  et  parficipantibus  sexus  ufriusque  ipsos 
moveatis  ex  parte  nostri.  cuiuscunque  sfafus  gradus  ef  condicionis  fuerint,  si  ipsorum  pre- 
senciam  comode  habere  poteritis.  alias  publice  in  ambone  coram  Christi  fidelibus,  ut  ipsi 
et  ipsorum  quilibet  prefafas  decimas  spoliafas  una  cum  onmibus  dampnis,  expensis  et  interesse 
aut  ipsarum  valoris  prefato  hospitali  et  ipsius  recfori  integre  infra  hinc  et  quartam  feriani 
proximam  post  .jQuasiraodogenifi".  queni  ferminura  ipsis  canonica  inonicione  prefigimus  et 
assignamus,  cum  effectu  reddant  ef  persolvanf.  alioquin  in  dicto  fermino  hora  vesperorum 
in  predicto  nostro  raonasterio  coram  nobis  legitime  perempforie  compareant  cuin  omnibus 
ipsorum  privilegiis  munimentis  et  juribus  ipsorum  super  diclis  decimis.  assignantes  certas 
causas,  quo  jure  predictas  decimas  spoliando  occupant,  et  allegantes  racionabiles  causas, 
cur  predicta  facere  minirae  feneantur.  alioquin  juxfa  processus  aposfolicos  ad  ulferiora  pro- 
cedemus.  Et  in  signura  vestre  execucionis  presenfes  literas  vestris  scripturis  et  sigillis  reddalis 
sub  excommunicacionis  pena  sigillafas.  Datum  Zabrdowicz  maiori  nostro  sub  sigillo.  anno 
domini  raillesiino  trecenfesirao  nonagesimo  tercio,  tercio  die  mensis  Aprilis. 

(Aus   dem   Original   in   der  Bocekschen   Slg.   n.   3116   im   mShr.  Landes-Archive.) 

15* 


116 


133. 

Der   Obrowitz-er  Abt  Jnroslaiis  beauftra(jt  den  Pfnrrer  von  Meziric,   dnss  er    die  Pfarrer 
Bohdnl.  Janko  etc.   ror  sein   Gericht  citire.   Dt.    Obrowitz-  9.   April  1393. 

Jaroslaus  de  Sellmiberg  miseracione  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis 
Zabrdowicensis  prope  Brunam  ordinis  Premonstratentis,  Olomucensis  diocesis,  judex  et  con- 
servator  perpetuus  una  cum  aliis  nostris  in  hac  parle  collegis  jurum  et  privilegiorum  honora- 
bilium  et  religiosorum  virorum  dominorum  magistri  et  fratrum  cruciferorum  bospitaiis  Johannis 
Jerosolimitani  a  sede  apostolica  specialiter  deputatus,  honorabiii  et  discreto  viro  domino  .  . 
plebano  seu  rectori  ecclesie  parochialis  in  Mezyrzyecz  aut  ipsius  locum  tenenti  dicte  Olo- 
mucensis  diocesis  aliisque  omuibus  et  singulis  ecclesiarum  plebanis  sive  recloribus  aut  ipsorum 
vices  gerentibus  per  civitatem  et  diocesem  Olomucensem  ubilibet  constitutis,  qui  presentibus 
fueritis  requisiti  seu  alter  vestrum  fuerit  requisitus  conjunctim  vel  divisim,  salutem  in  domino 
et  mandatis  nostris  imo  vero  apostolicis  firmiter  obedire.  Noveritis,  nobis  nona  die  mensis 
Aprilis  hora  nonarum  vel  quasi  anno  dominice  incarnacionis  millesimo  treccntesimo  nona- 
gesimo  tercio,  indiccione  prima  in  palacio  monaslerii  nostri  consueto,  pontificatus  sanctissimi 
in  Christo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  ipsius 
quarto,  per  idoneum  et  circumspectum  virum  Henricum  dictum  Hawswald  procuratorem 
et  nomine  procuratorio  religiosi  viri  fratris  Nicolai  plebani  seu  rectoris  ecclesie  domus 
hospilalis  cruciferorum  ordinis  sancti  Johannis  Jerosolimitani  in  Anliqua  Bruna  dicte  Olo- 
mucensis  diocesis  prescntasse  literas  olim  divine  et  felicis  recordacionis  domini  Jobannis 
pape  vicesimi  secundi  in  vera  bulla  plumbea  et  canapo  more  romane  curie  consignatas,  non 
rasas,  non  cancellatas,  non  viciatas  sed  omni  prorsus  vicio  et  suspicione,  ut  prima  facie  apparebat, 
carentes,  quarum  tenoris  principium  per  omnia  sequilur  in  hec  verba  :  „Johaniies  episcopus  servus 
servorum  dei,  dilectis  filiis  in  Luca  et  Zabrdowicz  mouasleriorum  abbatibus  Olomucensis  diocesis 
el  decano  ecclesie  Olomucensis  salutem  et  apostolicam  benedicciouem  etc.  Dalum  Avinione  VII. 
idus  Oclobris  pontificatus  nostri  anno  quarto."  —  Virtute  quarum  literarum  aposloiicarum  per 
dictum  Henricum  Hawswald  procuratorem  et  nomine  procuratorio  dicli  fratris  Nicolai  plebani 
sive  rectoris  ecclesie  domus  et  hospitalis  cruciferorum  sancti  Johanuis  Jerosolimilani  in  Antiqua 
Bruna  predicta  eum  instancia  fuimus  coram  fidedignis  testibus  requisiti,  ut  unam  vel  plures 
citacionem  et  citaciones  contra  et  adversus  partes  infra  scriptas  sibi  auctoritate  nostra  imo 
verius  apostolica  decernere  legitime  dignaremur.  Nos  igitur  Jaroslaus  predictus  abbas  volentes 
snper  premissis  justicia  mediante  procedere,  ul  tenemur,  vobis  domino  plebano  seu  rectori 
ccclesie  in  Mezyrzyecz  predicto  aut  vestras  vices  tenenti  aliisquc  omnibus  et  singulis  ple- 
banis,  viceplebaiiis  et  rectoribus  ecclesiarum  aut  ipsorum  vices  gerentibus  pcr  dictam  civi- 
latem  et  dioccsim  Oiomucensem  ubilibet  constitutis,  qui  presentibus  conjuuctim  vel  divisim 
fueritis  requisiti  seu  alter  vestrum  fuerit  requisitus,  sic  quod  unus  veslrum  alterum  in  hac 
causa  exequendo  non  expeclet  nec  per  allerius  absenciam  se  excuset,  in  virtute  sancte 
obediencio  el  sub  excommunicacionis  pena   striccius    precipienles   niandamus,    quatenus    mox 


117 

visis'presentibus  omni  dilacione  reznola  discretos  viros  Bohdalum  dictum  in  Iheotoniali 
Kynheyt,  Jankonem  in  Bobrobka  alias  in  Kapilbobr.  31ichahelem  in  Bovvrowia  inferiori  et 
Georo-ium  in  Obecz  ecclesiarum  plebanos  et  rectores  dicle  Olomucensis  diocesis  et  eorum 
quemlibet  in  eorum  propriis  personis,  si  eorum  presenciam  comode  habere  poteritis,  alioquin 
in  domibus  et  dotibus  habilacionum  suarum  et  suis  et  vestris  ecclesiis,  dum  ibidem  populi 
muititudo  ad  divina  convenerit,  vel  in  aliis  iocis  publicis  et  coram  ipsorum  faniilia.  sic  quod 
huiusniodi  nostra  citacio  imo  verius  apostolica  ad  ipsorum  noticiam  valeat  vorisimiliter  per- 
venire,  quodque  in  posterum  nullam  ignoranciam  pretendere  valeant  seu  eciam  allegare. 
publice  et  intelligibili  voce  ex  parte  nostra  imo  verius  apostolica  ad  noslram  peremplorie 
cilare  curetis  presenciam.  Quos  et  nos  et  ipsorum  quemlibet  uno  pro  tribus  edicto  tenore 
presencium  cilamus  peremptorie,  ut  feria  secunda  proxime  sequonli  posf  dominicam.  qua  in 
dei  ecclesia  cantatur  „quasiniodo  genili",  si  ipsa  djes  juridica  fuoril,  alias  inmediate  sequonti 
die  juridica  coram  nobis  in  dicto  noslro  monaslerio  hora  vesperorum  legilime  per  idoneum 
vel  idoneos  procuratorem  seu  procuratores  ad  instanciam  dicti  fratris  Nicolai  plebani  seu 
rectoris  domus  hospitalis  cniciferorum  sancti  spiritus  in  Antiqua  Bruna  compareat  seu  com- 
pareant  de  juslicia  responsuri.  noc  non  ibidem  ad  omnes  et  singulos  actus  gradatim  et 
successive  et  usque  ad  diffinitam  senlenciam  inclusive  debitis  et  consuetis  terminis  et  dila- 
cionibus  precedentibus  processuri  et  procedi  visuri,  alias  quoque  contra  et  adversus  dicfas 
literas  apostolicas  nobis  sic  presenlatas  dicturi  et  allegaturi  verbo  vel  in  scriplis,  si  quid 
voluerinl  aut  racionabiliter  possinf.  ac  facturi  et  recepturi  justiciam  prout  jusfum  fuorit  et 
ordo  dicfaverit  racionis.  Certificanles  nichilominus  eosdem  citatos,  quos  et  nos  presenfibus 
certificamus,  quod  sive  in  dicto  cilacionis  termino,  ut  expressum  est,  venire  seu  legitime 
comparere  curaverint  (sic)  seu  curavorint,  sive  non,  nos  utique  in  dicta  causa  ad  ulteriora 
procedemus,  prout  juslum  fuerit,  ipsorum  absencia  seu  conturaacia  non  obstante.  Absolucionem 
vero  omnium  ot  sinLniioruni  premissorum,  qui  profatas  nosfras  sentencias  imo  verius  apostolicas 
seu  earum  aliquam  incurrol  quoquo.  nobis  dumlaxat  vel  suporiori  noslro  prosenfibu?  reser- 
vamus.  Diem  vero  exocucionis  voslro.  qua  iuandalum  nostrum  presons  imo  verius  aposlolicum 
executi  fueritis,  per  vestroriim  nominum  subscripcionem  et  sigillorum  vestrorum  appressionem 
presentibiis  nobis  sub  excommiinicacionis  pona  prodicta  significare  curetis.  Datum  Zabrdowicz 
nostri)  abhacie  majori  sub  sigillo  lorgotenus  prosonlibiis  appresso,  nona  die  mensis  Aprilis, 
anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo   tercio. 

(Aus   (iem   Ongin;il   iii   der   Boccli'sclu'u   Slg.   u.   3116   im   miihr.   Laudes-Archive.) 

134. 

Jodok  Markyraf  ron  Mahreii  gestatlel,  dass    ]Ven:iel  ron  Kunitz  0  Mark  jahrlichen  Zinses 
in   Tesot  ron  dem   Hradischer  Juden  Aron  kaufe.   Dt.   Briinn  10.   April  1393. 

Aos  Jodocus  dei  gracia  marchio  ot  dominus  3Ioravie  noliinifaoiimis  tonoro  pre- 
sencium  universis.  Quod  Wenceslao  do  Chunicz  ad  ipsiiis  humilium  procum  siipplicom  instan- 
ciam    benigne    consensimus    el    virtule    presencium    animo    deliberato    volunlato  lihera  ac  de 


118 

certa  nostra  scicncia  conscntimus  et  favemus,  ut  ab  Aaron  judeo  nostro  de  Redisch  sex 
marcas  anmii  census  in  bonis  ville  Tyessow  prope  Brodam  ungaricalem,  quas  in  Jenykone 
jure  terre  obtinuit,  pro  se.  heredibus  suis.  Theodrico  fratre  et  Nicolao  filiastro  ipsius  debeat 
pecuniis  comparare.  per  ipsum.  heredes.  fratrem  et  filiastrum  suos  dictos  census  cum  eorum 
bonis  et  universis  pertinencis  jure  hereditario,  quemadmodum  prefatus  judeus  eadem  bona 
oblinuit.  possidenda.  Presencium  sub  nostri  sigilli  appensione  testimonio  literarum.  Datum 
Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio,  feria  quinta  proxima  post 
festum  pasche. 

(Orig.   Perg.   an    Perg.   Streifen    h.    Sig.   im   fursterzbischoflichen   Archive  in   Kremsier.    — 
Auf  der  Plicatur :   Ad  relacionem  Johannis  de  Morkowicz   Spilner.) 


135. 

Henslin  ron  Gnast  beurkundet  das  durch  seinen  Valer  errichtete  Annirersar  in  der  Kirche 
z-u   Ober-Tajax.  Dt.   13.  April  1393.  s.  l. 

WAgo  Hansslinus  dictus  de  Gnest  alias  de  Schanaw,  fenore  presencium  publice  reco- 
gnosco.  quod  Ticzlinus  de  Gnest  patruus  meus  bone  memorie,  tunc  tutor  hereditatum  et 
bonorum  michi  fratribusque  meis  post  mortem  Nicolai  de  Superiori  Diax,  patris  mei,  eciam 
bone  memorie,  relictorum.  de  eisdem  hereditatibus  seu  bonis  et  specialiter  super  quodam 
laneo  agrorum  in  campo  dicto  Diirrenpach,  inter  villas  Urbaw  et  Popicz  sito,  cuius  dominium 
cum  steura  reg-ali  ad  venerabilem  in  christo  patrem  ac  dominum  dominum  abbatem  monasterii 
Lucensis  ordinis  Premonstratensis  et  diocesis  Olomucensis  spectare  dinoscitur  et  quem  ad 
presens  Nicolaus  rusticus  de  Ganicz,  Pertlinus  de  Kalendorf,  Hawlinus  Porslel  de  Popicz 
superiori  et  Ulricus  frater  Sutoris  de  Antiqua  Reczz,  quilibet  unum  quartale  tenent  ac 
colunt,  quoddam  testamentum  ob  remedium  animarum  eiusdem  patris  mei,  predecessorum 
pariter  et  successorum  suorum.  dudum  fecit  disposuit  ac  legavit,  videlicet  viginti  quatuor 
grossos  denariorum  pragensis  monete  annui  census  plebano  ecclesie  in  Superiori  Dyax 
dicte  diocesis  Olomucensis  singulis  annis  super  festo  sancti  Michaelis  indilate  solvendos  ad 
perpetuum  anniversarium  in  predicta  ecclesia  quocunque  anno,  octavo  die  post  diem  sancti 
Michaelis  de  sero  cum  vig-iliis  trium  leccionum  et  de  mane  cum  tribus  missis,  unam  cantare 
et  duas  legere,  cum  exhortacione  animarum  in  ambone  et  sepulcri  visitacione  circa  predictam 
ecclesiam  solitis  et  consuetis  continue  peragendum.  Ita  quod  plebanus  ecclesie  prefate,  qui 
pro  lempore  fuerit,  prcdictum  censum  suo  termino  percipere  debel  hoc  modo,  videlicet  pro 
se  sedecim  grossos,  vicario  suo  duos  grossos,  presbitero  in  huiusmodi  exequiis  agendis 
vocato  VHH.  grossos,  campanario  unum  grossum  et  quatuor  grossos  inter  pauperes  forma 
elemosine  sancte  dare  et  distribuere  tenebitur  et  debebit,  sub  sue  consciencie  ac  fidei  puritatc. 
Quod  quidem  testamcntum  licet  sic  ut  premittitur  non  omnino  in  vanum  sit  dispositum  atque 
factum,  tamen  ipsum  sigillis  ac  litleris  hucusque  non  existit  ad  eius  duracignem  roboratum ; 
propter    quod    ego    Ilansslinus    supradictus    predicti    mei    palris    heres    superstes   unicus  huic 


119 

defectiii  supplementum  adhibere  ciipiens.  supradictum  testamentum  super  predicto  laneo  ac 
censu,  ut  premittitur.  confectuni  in  omnibus  ac  singulis  suis  clausulis  punctis  et  arliculis 
ratum  gratum  et  firmuni  perpetue  volo  ac  promitto  habere  et  una  cum  omnibus  et  singulis 
meis  heredibus  ac  successoribus  inviolabiiiter  observare.  Et  super  eo  eciani  venerabilis  in 
Christo  pater  et  dominus  domiuus  Sdenko  abbas  ac  totus  conventus  monasterii  Lucensis 
ordinis  Premonstratensis,  diocesis  Olomucensis  meis  favorabiliter  inclinati  precibus,  suas 
recognicionis  et  testimonii  litteras  michi  dare  dignum  duxerunt.  Et  si  predictus  census  pre- 
dicto  plebano  in  predicto  termino  per  predictos  possessores  lanei  ipsius  aui  eorum  successores 
non  persolveretur,  cumque  oporlunum  fuerit,  magisler  curie  monasterii  Lucensis  prefali  aut 
mandatum  eiusdem  domini  abbalis  habens  aut  eo  deficiente  plebanus  ecclesie  prefate  jure 
spirituali  ipsos  censuales  ad  solucionem  ipsius  census  sicut  melius  potuerint  compellere  tene- 
buntur  atque  possunt.  Sub  harum,  quibus  sigillum  meum  una  cum  sigillo  faniosi  viri  Heinrici 
de  Urbaw  ad  hoc  in  testimonium  per  me  inslanter  rogati  subappendit,  testimonio  litterarum 
anno  doniini  millesimo  trecentesiuio  nonagesimo  tercio,  dominica  qua  in  ecclesia  dei  canitur 
Quasi  modo  geniti. 

(Orig.   Perg.   mit   2   anhang.    jedoch    nicht    mehr    vorhandeuen  Sig.   im  m.  Landes-Archive. 
Art.   Bruclv,   lit.   X.   n.    2.) 


i:i6. 

Lihell  des  Procuralors  der  AUhritntier  Kreuzherrtt.   iti   u-elchem   die  Klage  gegeu  inehrere 
deit   Zehetit  rerireigertide  Pfarrer  vor  dem   Obrowitzer  Abl  auhuugig  (jemacht  wird. 

Dt.   U.   April  1393.*) 

Coram  vobis  venerabili  in  Christo  patre  et  domino  Jaroslao  divina  providencia 
abbale  monasterii  sancte  Marie  in  Zabrdowicz  ordinis  Premonstratensis,  Olomucensis  diocesis, 
una  cum  vestris  in  hac  parte  collegis.  judice  et  conservatore  perpetuo  jurium  et  privilegiorum 
honorabilium  et  religiosorum  virorum  dominorum  niagistri  et  fratrum  cruciferorum  ordinis 
sancti  Johannis  Jerosolimitani  dudum  a  sede  apostolica  specialiter  deputato,  Henricus  Haws- 
wald  procuralor  el  nomine  procuratorio  religiosi  fratris  domini  Nicolai,  cruciferi  ordinis 
predicli  et  rectoris  seu  plebani  hospitalis  sancti  spiritus  in  suburbio  Brunensi  dicte  Olomucensis 
diocesis  necnon  amminislratoris.  dispensatoris,  tutoris.  curatoris  et  in  leniporalibus  ac  spiri- 
tualibus  gubernatoris  omnium  et  singulorum  provcnluum,  reddituum  et  obvencionum  infirmorum 
et  miserabilium  personarum  in  dicto  hospitali  degencium,  contra  et  adversus  partes  infra 
scriptas  videjicet  dominum  Bohdalum  de  Kynheyt,  Johannem  seu  Jankonem  de  Bobrowka 
alias  in  Kapiwobra.  Michahelem  in  inferiori  Bobrowia  el  Georgium  in'  Obecz  ecciesiarura 
plebanos  el  rectores  predicte  Olomucensis  diocesis.  aut  contra  quamcunque  personam  aliam 
seu   personas  pro    ipsis    in   judicio    legitime    intervenientes,    per  juris  formam  gravi  querela 


*")   Bezuglicli   des   Datums  vid.   n.    1.37    Akg. 


120 

conquerendo  proponit  et  dicit:  Quod  licet  predictum  hospitale  sancti  spiritus  in  suburhio 
Brunensi  situm  dudum  per  Christi  fideles  et  signanter  per  olim  felicis  recordacionis  Rudlinum, 
Brunensem  civem,  ipsius  primevum  fundatorem  ac  Przybyslaum  de  Crilanow^e  (sic)  olim 
castellanum  Brunensem  ac  domine  Sibille,  conjugis  sue  et  aliorum  Christi  fidelium  de  con- 
sensu  et  voluntale  diocesani  episcopi,  puta  sancte  recordaclonis  olim  domini  Ruperti  episcopi 
Olomucensis  et  tocius  sui  capituH  predicte  ecclesie  Olomucensis  fundatum,  erectum  et  certis 
decimis  vinorum,  frugum  ac  cuiuscunque  grani  necnon  reddiluum,  censuum  et  proventuum 
aliorum  sufficicnter  in  sustentacionem  pauperum  et  recreacionem  infirmorum  et  miserabilium 
personarum  inibi  degencium  dotatum  et  rite  ac  racionabiliter  per  predictos  diocesanum  el 
suum  capilulum  atque  inclitos  reges  Bohemie  et  marchiones  Moravie  et  finaliter  ad  instantes 
predicti  ordinis  cruciferorum  peticiones  sanctarum  recordacionum  Innocencium  quartum, 
Johannem  vicesimum  secundum,  romanos  pontiGces,  et  specialiter  per  sanclissimum  in  Christo 
patrem  et  dominum  nostrura  dominum  digna  dei  providencia  papam  nonum  et  modernum 
certis  literis,  buUis,  graciis  et  prerogativis  ipsorum  perpetuo  cum  universis  suis  juribus, 
privilegiis,  literis,  graciis,  libertatibus,  munimentis,  decimis,  reddilibus,  censibus,  proventibus 
et  obvencionibus  quibuscunque  fuit  canonice  confirmatum  et  existit,  prout  in  ipsorum  literis, 
bullis,  privilegiis  conservatoriis  perpetuis  et  processibus  desuper  confectis  expressius  et 
lucidius  continetur.  Annotatusque  Przybislaus  de  consensu  Sibille  coniugis  sue  et  suorum 
pro  remedio  anime  sue  suorumque  parentum  defunctorum  in  sustentacionem  et  recreacioncm 
pauperum  et  infirmorum  dicti  hospitalis  sancti  spirilus  ecclesiam  dictam  Crzyzalnovve  (sic) 
dicte  diocesis  Olomucensis  ipsi  supradicto  hospitali  cum  omnibus  et  singulis  decimis  ad 
dictam  ecclesiam  pertinentibus,  constructis  protunc  sivc  in  posterum  construendis,  una  cum 
omnibus  aliis  ecclesiis  sive  in  prefato  circuitu  in  posterum  construerenlur,  pcrpetuo  jure  con- 
tulit,  dcdit  et  appropriavif.  quam  donacionem  decimarum  et  ccclesiarum  ac  villarum  huius- 
modi  protunc  construclarum  ibidem  sive  construendarum  ad  peticionem  predicti  Przybyslai 
donaloris  canonice  et  Icgitime  prefatus  Rupertus  diocesanus  Olomucensis  protunc  una  cum 
suo  capitulo  concorditer  confirmarunt  perpctuo,  prnul  in  dictorum  Przybyslai  donatoris, 
episcopi  ot  capiluli  Olomucensis  autenticis  confirmatoriis  literis,  privilegiis  et  graciis  expressius 
de  verbo  ad  verbum  continetur  et  est  scriplum  et  quod  plcbanus  sive  rector  quiscunque 
ecclesie  parochialis  in  Krzysans  seu  Krzysonowe  (sic)  predicta  semper  habuit,  tenuit  pacificas 
inlegras  et  quiefas  decimas  omnium  frugum  et  grani  cuiuslibet  nominc  et  in  persona  dicU 
hospilalis  sancti  spiritus  recloris  ipsius  ac  pauperum  et  infirmorum  inibi  degencium  de  villis 
infra  scriptis,  videlicet  Crewczdorf.  Bohdalaw,  Morawska,  Miraschaw,  Cossau  etc.  dicte 
Olomucensis  diocesis.  ipsasque  decimas  inlcgras  singulis  annis  possessione  pacifica  possedit, 
percepit  a  decem,  viginti,  triginta,  quadraginla  et  ullra  annis  quiete  et  absque  quolibet 
impedimento  sic,  quod  de  ipsarum  villarum  predictarum  decimarum  dominio  pacifice  percep- 
cionis  de  confrario  huiusmodi  non  babefur  jam  hominnm  memoria,  necnon  ipsas  decimas  de 
predictis  villis  sic  perceptas  annis  singulis  circa  feslum  beati  Michahelis  rectori  seu  plebano 
hospitalis  sancli  spiritus  in  suburbio  Brunensi  et  ipsius  pauperibus  predicfis  in  recreacionem 
et  sustcnlacionem    victus    et    amictus    consuevit    transmittere    et  indilate    transmisif,    dedit  et 


121 

porrexit,  prout  legifime  lenebatur  et  ad  hoc  faciendiim  fuerat  aslrictus  ordinis  predicti  juxtn 
statuta  et  regule  observanciam.  Quod  ita  est  in  veritale  et  de  predictis  omnibus  in  vicinatu 
dicte  ecclesie  Crisans  apud  fide  dignas  personas  idoneas  et  graves  memoriam  huiusmodi 
facti  et  rei  habenlibus  (sic)  surrexit  notorietas  in  utroque  sexu  publica  vox  et  fama.  Necnon 
Heruschius  pie  memorie  reclor  sive  plebanus  in  dicla  Kynhayl  officiaii  Oiomucensi  Henrico 
nomine  pro  Iribunali  sedenle  non  coactus  nec  seduclus  coram  ipso  el  ipsius  actis  puitlice 
fassus  est  et  fatebatur,  semper  dudum  antea  dedisse  et  dare  debere  integras  decimas  de 
viliis  Crewczdorf,  Bohdalaw  commendalori  seu  rectori  hospilalis  sancti  spirilus  in  Antiqua 
Bruna,  qui  esl  vel  fueril  pro  temporo  conslilulus,  prout  sub  dicli  officialalus  aulenticis  literis 
plenius  continetur.  Et  quod  prefati  Bohdalus,  Janko,  Michahel  el  Georgius  ecclesiaruni  pre- 
dictarum  plebani  prediclas  integras  frugum  decimas  de  villis  dictis  Crewczdorf,  Bohdalaw, 
Morawska,  Miroschaw,  Cossan  etc.  provenienlibus  (sic)  lamquam  empticii  el  conventores 
earundem  decimarum  pro  certis  infra  scriptis  pecuniarum  summis  ad  certa  annorum  terapora 
per  ipsos  recipienda,  habenda,  servanda  et  tenenda  conveneraul  a  rectore  seu  plebano  in 
predicta  Krisans  seu  rectore  hospilalis  et  ordinis  supra  dicli,  de  quarum  decimarum  pre- 
dictarum  convencione  seu  empcione  facta  per  ipsos  plebanos  supra  dictos  ad  certum  tempus 
probitivos  earundum  villarum  est  et  surrexit  notorielas  ac  puhlica  vox  et  fama.  Tamen, 
nescilur  quo  ducti  spirilu,  predicti  domini  Bohdalus,  Janko,  Michahel,  Georgius,  dei  timore 
poslposilo,  ausu  sacrilego  et  spolialorio  in  suarum  animarum  grave  salulis  periculum,  dicti 
plebani  in  Krisans  seu  rectoris  hospitalis  ac  amminislraloris,  procuratoris  el  dispensatoris 
dispendium,  dampnum  et  jacturam  predictam  ecclesiam  in  Krzysans  et  per  consequens  predictum 
hospilale  sancli  spiritus  in  Antiqua  Bruna  ipsiusque  rectorem  ac  plebanum,  dispensalorem, 
tulorem,  procuralorem  et  amminislratorem  pauperum  et  miserabilium  personarum  ibidem 
degencium  dominio  percepcionis  decimarum  prediclarum  et  pacilice  possessionis  frugum  et 
alterius  grani  provencionum  proveniencium  de  viilis  Crewczdorf,  Bohdalaw.  Morawska, 
Miraschaw,  Cossan  etc.  dicte  Olomucensis  diocesis  conlra  deum  et  justiciam,  imo  privilegialem 
immunilatem  et  libertalem  dominorum  regum  et  marchionum  Moravie  et  spccialiler  erga  et 
adversus  diocesani  et  sui  capiluli  Olomucensis,  necnon  sancte  recordacionis  romanorum  pon- 
tificum  literas,  conservaloria,  privilegia,  indulla  confirmala  prediclis  magislro  et  fralribus 
ordinis  cruciferorum  sancli  Johannis  Jerosolimilani  et  hospilaiis  Brunensis  predicli  dalis  canonice 
et  concessis,  temere  violenle  spoiiarunl  pro  se  occupando.  Demum  prediclus  Bohdalus  de 
Kynheyl  per  tres  annos  et  Michahel  de  inferiori  Bobrowia  per  duos  annos  inclusivc  quilibet 
predictorum  duorum  quinque  ferlones  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenli 
in  quolibet  anno  et  Georgius  in  Obecz  per  tres  annos  inclusive  et  quolibet  anno  per  Ires 
fertones  grossorum  predicti  numeri,  ac  Janko  seu  Johannes  de  Kabylbrobka  ecclesiarum 
plebani  rectores  supradicli  in  primo  anno  duas  ac  in  secundo  anno  tres  marcas  grossorum 
predicli  numeri  decimas  prediclas  rile  convenerant  ad  lempus  predictum.  Et  summa  summarum 
huiusmodi  predicUirum  pecuniarum  de  predictis  decimis  non  persolverunt  hactenus  aut  per- 
solvere  curant  reclori  dicte  ecciesie  in  Krisans  vel  rectori  seu  plebano  hospitalis  supradicli, 
pront  predicti  plebani  predictas  frugum  decimas  convenerant  legilime  ad  tempus  ad  solvendum 

ic. 


122 

dolo  et  fraude  quibuslibet  procul  motis  plobano  in  Krisans  et  hospitaii  supradictis.  et  post 
hec  predicli  qualuor  plcbani  anno  proximo  ehipso  prefatis  pecuniis  decimalibus  convencionalibus 
miDime  persolulis,  ut  prefertur,  prediclam  ecclesiam  in  Krysans  ac  per  consequens  reclorem 
seu  plebanum  supradicti  hospitalis  ac  pauperum  inibi  degencium  predictis  decimis  temere 
violente  absque  alicuius  superioris  judicis  licencia  et  assensu  et  voluntate,  videlicet  ordinarii 
delegati  aut  subdelegati  vel  cuiusvis  maioris,  de  facto  et  manu  potenti  spoliarunt  ipsasque 
decimas  frugum  die  hodierna  spoliant,  pro  se  tenent,  reservant  et  potencialiler  occupant 
assensum  predictorum  rectorum  in  Krisans  et  plebani  prefati  hospilalis  ad  hoc  minime  acce- 
denlibus  (sic).  Summa  summarum  valoris  et  perceplarum  decimarum  spoliatarum  hactenus 
bene  communi  estiraacione  ad  quadraginla  marcas  grossorum  pragensium  moravicalis  numeri 
et  ultra  salvo  errore  et  jure  calculi  et  de  eis  magis  aut  minus  se  extendit,  prefatique 
spoliatores  ipsas  decimas  de  faclo  sic  pro  se  occupanl  die  hodierna  una  cum  prediclis 
peccuniis  et  summis  convencionalibus  ipsasque  mininie  curarunt  aut  curant  reddere,  dare, 
solvere  et  restituere,  cuni  pleno  dominio  proprietalis  paciiice  possessionis  dicto  rectori  seu 
plebano  in  Krisans  et  administracioni  pauperum  hospilalis  supradicti,  sicque  predictarum 
decimarum  spolium  et  occasione  iniuriarum  huiusmodi  puta  scandala,  spolia,  obprobria,  dampna, 
expensas  et  inpensas  ac  interesse  dominii  ct  proprietatis  ac  pacifice  possessionis  et  per- 
cepcionis  decimarum  huiusmodi  indebitam  et  frivolam  spoliacionem  et  alienacionem,  predicto 
rectori  in  Krisans  et  plebano  hospitalis  sancli  spiritus  in  Antiqua  Bruna  et  miserabilibus 
personis  inibi  degenlibus  ac  niagistro  et  fralribus  ordinis  predicli  faclam  conlra  confirmaciones 
predictas  et  sedis  aposlolice  indulla  faclas  exhibitas  et  per  diclos  spoliatores  frivole  et  leme- 
rarie  de  facto  spoliando,  ul  prcmitlilur,  attemptatas.  Predictus  doniinus  jVicolaus  fraler  predicti 
ordinis  pro  se  et  sua  persona  in  diclorum  pauperum,  egenorum,  infirmorum  et  debilium 
personarum  inibi  miserabililer  degencium  personis  slatu  et  vila  coniunctim  et  divisim  protunc 
estimavit  in  animo  et  nunc  estimal  et  revocavit  causa  iniuriandi  et  spoliandi  et  nun  revocat 
supra  el  infra  scriptas  iniurias  et  spolia  se  et  ilios  egenos,  pauperes  el  infirmos  dicti 
hospitalis  diclarum  personarum  decimarum  spoliacionem,  alienacionem  et  temerariam  possessionis 
huiusmodi  pacifice  exclusionem  et  spolium  lemerarium  et  potenciarium  ac  famis,  sitis,  frigoris 
miseriarum  infinilarum  ac  viclus  et  amiclus  ipsorum  pro  eo  passionem  et  carenciam  facla. 
factas,  allemptalas  el  attemplala,  passas  et  passa,  aut  ipsas  confirmatas  decimas  a  predicla 
ecclesia  in  Krisans  et  hospilali  predicto  perpctuo  esse  spoliatas  et  de  facto  alienatas;  nolle 
quomodolibet  suslinuisse  vel  velle  sustinere  se  aut  suos  pauperes  dicli  hospitalis  pro  ducentis 
marcis  puri.  justi.  boni.  firmi  el  legalis  ponderis,  sed  pocius  pacificam  possessionem,  dominium 
et  percepcionem  prediclarum  decimarum  una  cum  plebano  in  Krisans  predicto  et  suis  pau- 
peribus  dicli  hospilalis  percepisset,  collegissel,  percipi  et  colligi  vellenl  una  cum  relenlis  et 
perceptis  exinde  usus  fuisset  perpetuo  et  uti  vellent,  quam  dictum  spolium  huiusmodi  decimam 
laliler  per  ipsos  spolialores  de  faclo  perpcssus  fuisset  aut  vellent  perpeti  in  futurum.  Quare 
Henricus  Hawswald  predictus  procurator  et  nomine  procuratorio  dicli  domini  Nicolai  fralris 
crucirerorum  ordinis  predicli  et  recloris  ac  plebani  hospilalis  siipradicli  venerabilis  veslre  paler- 
nilalis  olficium,  vobis  dudum  a  sede  apostolica  cominissum,  hutiiililcr  imploral  per  presentes,  quatenus 


123 

aiiclorilate  veslra  conservatoria  vobis  a  sede  predicta,  ut  preniittitiir.  commissa  decernere.  decla- 
rare  et  diffinire  velitis.  prefati  Przybysiai  donacionem  testamentariam  super  predicta  ecclesia  in 
Krzyzanowe  ac  villa  et  villis  et  ecclesia  ac  ecclesiis  pro  tunc  ibidem  sila  et  sitis.  edilicata  et 
edificandis  et  universis  acinlegralibusdecimis  frugum  predictarum  villarumCrewczdorf,  Bohdalaw, 
Morawska,  Kossan  et  Miraschaw  etc.  quibus  supra  nominibus  supradicto  hospilali  racione 
causa  perpetui  testnmenti  datis,  elargitis,  factis  et  appropriatis  el  per  diocesanum  Olomucensem 
et  ipsius  totnm  capitulum  ac  romanos  ponfifices  confirmatas  fuisse.  protunc  sicnt  exnunc 
legitimam.  sanctam  ac  canonicam  possessionem  quoque  paciflcam  huiusmodi  decimarum  ullra 
prescripcionem  quadraginla  annorum  servatarura  et  perceptarum  per  dictum  rectorem  seu 
plebanum  pro  tempore  in  Krisans  existentem,  et  dicto  reclori  hospilalis  et  pauperum  in 
suburbio  Brunensi  circa  feslum  sancti  Michahelis  porrectarum  in  sustenlacionem  et  recre- 
acionem  ipsorum  miserabilium  personarum  fuisse  fore  et  esse  juslam.  leo-ilimam.  salubrem. 
rectam,  canonicam  et  speciale  opus  pietatis,  et  pro  eo  predictas  reas  partes  et  spolialores 
per  dictorum  annorum  spacium  temere  et  violenter  imo  de  facto  et  nequiter  contra  jus 
divinum,  civile  et  canonicum,  imo  conlra  confirmatorias  literas  diocesani  episcopi  et  capiluli 
Olomucensis  supradicti,  ac  literas  et  indulta  sedis  apostolice  predictas  decimas  frugum  et 
ajterius  grani  cuiuscunque  fuisse  fore  et  esse  spoliatas,  tentas,  spoliata  et  percepla.  imo  sic 
de  presenli  tempore  spoliatas  pro  se  occupare  de  facto  et  minus  juste.  Eciam  declarare  et 
decernere  dignemini  auctoritate  predicta.  pecunias  convencionales  supradicfas  cum  effectu 
fore  et  esse  persolvendas  ac  debere  persolvi  predicto  domino  plebano  in  Krisans  aut  rectori 
hospitalis  supradicti.  Eciam  auclorilale  conservatoria  predicta  decernere.  declarare  et  diffinire 
velitis  ob  indebitnm  predictarum  decimarum  spoliacionem  commissam.  ut  prcferfur.  prcfatis 
Bohdalo  in  Kynheit,  Jankone  in  Bobrowka.  Michahele  in  infcriori  Bobrowia  et  Georgio  in 
Obecz  ecclesiarum  rectoribus  dicle  Olomucensis  diocesis  et  suis  successoribus  universis 
plebanis  in  predictis  ecclesiis  parochialibus  dudum  fuisse,  fore  et  esse  inponendum  ef  debere 
inponi  super  occupacione  ef  prctensa  possessione  dicfarum  quinque  villarum  frugum  et 
decimarum  percepcione  et  dominio  ipsarum  perpeluum  silencium.  peramplius  in  perpefuum 
de  eisdem  non  repetendo  in  judicio  vel  extra  in  quocunque  ecclesiastico  vel  seculari  per 
se  aut  interposifas  personas  quocunque  colore  quesito  vel  ingenio  absque  dolo  et  fraude 
sub  pena  perdicionis  cause  huiusmodi  et  sub  solncione  expensarum,  dampnorum  et  inferesse 
a  prediclo  ordine  aut  fratribus  supradiclis.  prefafosque  Bohdalum.  Jankonem.  Michaheleni 
et  Georgium  ecclesiarum  plebanos  et  rectores  nominibus,  quibus  supra.  justa  vestra  senfencia 
diffinitiva  mediante  ex  certis  et  racionabilibus  causis  supradictis  de  percepcione,  occupacione 
et  dominio  prefensis  decimariim.  friigum  et  alferius  grani  cuiuscunque  dictarum  quinqiie 
villarum  Crewczdorf  efc.  quibus  supra  nominibus.  declarare  velilis  predicla  aiiclorilate.  diidum 
fuisse  fore  et  esse  legitime  ammovendos,  excludendos  et  repellendos  ipsosque  debere  canonice 
ejccludi.  repelli  el  amoveri  de  predictis  frugum  decimis  una  cum  suis  successoribus  universis 
perpetuc  et  irrevocabiliter,  annotafumque  rectorem  seu  plebanum  predicte  parochialis  ecclesie 
in  Krisans.  fratrem  ordinis  cruciferoriim  supradicfi  nomine  vice  et  in  persona  recforis  seu 
pauperuin    dicti    hospitalis    Brunensis  dudum    fuisse  fore  et  esse   introducendum   ad  pacilicam 

16* 


124 

possessionem  et  percepcioiiis  dominiuni  oninium  decimarum,  frugum  perveniencium  de  quo- 
cunque  genere  frumentorum  in  quinque  villis  Crewczdorf.  Bohdalau.  Morawska,  Cossan  et 
Miraschaw  etc.  diclis  diocesis  Olomucensis  supradicte  possidendum.  tenendum,  servandum, 
exponendum,  regendum,  gubernandum,  percipiendum  juxta  ipsorum  voluntatis  beneplacitum, 
atque  fore  et  esse  ac  debere  de  presenti  inlroduci,  auctoritate  conservatoria  predicla  el  ad 
possessionem  perpetuam  et  corporalem  ac  percepcionem  decimarum  frugum  predictarum. 
Ilem  predicta  auctorilate  apostolica  dignemini  decernere  et  declarare  racione  et  occasione 
iniuriarum  et  spolii  huiusmodi  predicto  rectori  in  Krisans  et  per  consequens  hospitali  sancti 
spiritus  supradicti  plebano  et  ipsius  pauperibus,  supradiclos  plebanos  Bohdalum,  Jankonem, 
Michahelem  et  Georgium  decimarum  spoliatores  factarum,  exhibitarum  et  de  facto  attempta- 
tarum  legitime  fuisse  condempnatos  animo  injuriandi  el  debere  condempnari  sentenciaiiter 
in  ducentis  marcis  puri  argenti  justi  sive  boni  et  legalis  ponderis,  ipsosque  compellendos 
fore  plebanos  supradictos  et  compelli  debere  auctoritate  predicla  ad  plenariam  solucionem 
predictarum  ducentarum  marcarum  puri  argenti  perceptarum  quoque  et  spolialarum  decimarum 
seu  valoris  earum,  videlicet  quadraginta  marcarum  grossorum  pragensium  moravici  numeri, 
ut  prefertur.  prefati  rectoris  in  Krisans  aut  hospilalis  pauperum  supradicli.  una  cum  omnibus 
dampnis,  expensis  et  interesse.  Nichilominus  auctoritate  predicta  conservatoria  decernere  et 
declarare  velitis  ex  causa  et  racione  huiusmodi  spolii  perpetrati  et  de  facto  commissi  per 
prediclos  spoliatores  conlra  immunitatem  et  privilegialem  graciam  et  sedis  apostolice  indulta 
supradicti  ordinis,  annotatas  partes  videlicet  Bohdalum,  Jankonem,  Georgium  et  Michahelem 
ecclesiarum  rectores.  quibus  supra.  dudum  canonice  incidisse  et  debere  incidi  in  lalas  canonis 
scntencias.  per  dominum  Rupertum  olim  diocesanum  episcopum  Olomucensem  et  romanos 
pontifices  apostolice  sedis  in  tales  spoliafores  dudum  fulminalas  et  ab  hoc  prediclos  spoliatores 
et  ipsorum  quemlibet  debere  per  vos  auctoritate  veslra  supradicta  remitti,  si  et  in  quantum 
partes  ipse  hoc  ex  corde  affeclant  per  absolucioncm  criminis  huiusmodi  ad  sedem  apostolicam 
cum  literis  autenlicis  domini  episcopi  Olomucensis  diocesani  et  veslris.  satisfaccione  tamen 
predictarum  pecuniarum  ac  decimarum  huiusmodi  restitucione,  ut  petitur,  per  actricem  partem 
semper  el  ante  omnia  precedente.  Et  hec  pelit  procurator  el  nomine  procuratorio  nominibus, 
quibus  supra,  coniunclim  et  divisim  meliori  modo,  via  et  forma  juris,  quibus  efficacius 
potest,  valet  el  debet.  Et  protestatur  expresse  primo  et  ante  omnia  se  non  velle  nec  debere 
omnia  et  singula  predicla  probare  aut  probaturum  esse,  sed  dumtaxat  ad  ea  el  non  ad  alia, 
que  ad  inlencionem  suam  procuratorio  iiomine  fundandam  sufficiunt  et  victoriam  sue  cause  pre- 
senlis.  El  prolestatur  de  omnibus  dampnis.  expensis  et  interesse  in  hac  causa  presenti  faclis  el  de 
fiendis  in  futurum.  et  salvo  sibi  semper  procuratorio  nomino  domini  sui  omni  alio  jurc  addendi, 
minucndi,  mulandi,  corrigendi.  excipiendi.  deliberandi  ac  alium  libellum  seu  libellos  de  novo 
faciendi  et  porrigendi,  si  et  in  quantum  opus  fuerit  et  circa  posicionum  articulacioncm.  si  et  in 
quanlum  necessarium  fuerit  et  oportunum  ad  bene  et  suflicienter  probandum  inlencioncra 
suam  conlra  predictas  reas  partes  ex  superhabundanli  porrigere,  dare  el  iacere  judicialiter 
novas  posiciones  et  articulos  cum  protestacione  lali,  quod  procuralor  et  nomine  procuratorio 
aclricis  partis  nullatenus  vult  et  intendit  a  posicionibus  el    articulis    prioribus    recedere,    sed 


125 

prioribus  articulis  et  posicionibus  totis  viribus  adherere  et  tales  huiusmodi  articulos  suis 
locis  et  tempore  ponendos  et  arliculandos.  vei  in  huiusmodi  termino  prefigendo  partibus  ad 
ponendum  et  articulandum  ream  partem  verbo  vel  in  scriptis  allegare  cerlis  et  racionabiles 
causas,  cur  et  quare  tales  posiciones  et  arliculi  ad  probandum  bene  et  sufflcienler  intencionem 
suam  ex  superhabundati  producli.  admilli  in  judicio  minime  debeant  aut  teneanlur.  De  quibus 
presentibus  protestalur  sic  etenim.  quod  omne  jus  suuui  salvuin  permaneal  integrum  et  illesum 
procuratorio  nomine  quo  supra. 

(Aus   dem   Orig.   in   der  Bocek'schen   Slg.   n.    3116    im   m.    Laudes-.\rcliive.) 


137. 

Die  Pfarrer  Bohdal.  Jaiiko.  Michael  und  Georg  erklureii.  dass  sie  deii  Ubrowitz-er  Abt 
Jaroslaus  iii  dein  zwisckeii  iknen  und  den  Altbriinner  Kreuz-kerrn  ankunrjigen  Processe 
nicht  als  competenten  Richter  betrackten  konnen   uiid  an  den  pdpstlicken  Stiihl  appelliren. 

Dt.   14.  April  1393. 

V  oram  vobis  venerabili  patre  domino  Jaroslao  abbate  Zabrdowicensi  nos  Bohdalus, 
Janko,  Michahel.  Georgius,  pauperes  plebani  non  tamquam  coram  judice  sed  venerabili,  ut 
preferlur,  patre  comparenles  proponimus  et  dicimus  cum  querela,  quam  nullam  jurisdiccionem 
in  nos  ad  instanciam  domini  Xicolai  cruciferi  plebani  de  Anliqua  Bruna  habere  potestis  nec 
habetis,  quia  nullum  mandalum  ad  hoc  aplum  vidimus  et  videmus,  sed  quosdam  frivolos  et 
mendosos  et  perperam  confectos  processus  et  iniquos,  per  quos  jurisdiccionem  in  nos,  ut 
premitlitur,  non  habetis.  Igitur  ipsos  et  vestra  singula  gravamina  vestrumque  judicium  decli- 
nantes,  coram  te  notarie  publice  hic  presente  ad  sanctam  sedem  apostolicam  vice  vocis 
oraculo  in  dei  nomine  appeilamus  et  apostolos  nobis  decerni  pelimus  alque  dari  et  ipsam 
appeilacionem  parati  sumus  nacto  nobis  tempore  in  scripto  offerre  et  ipsam  insinuarc  omni- 
bus,  quorum  interest  vel  interesse  poterit  et  eciam  de  expensis  in  lite  faclis  super  omnia 
protestanles,  quod  ipsam  possemus  corrigere.  innovare.  emendare.  augere  vel  eciam  minuere. 
quando  videbitur  expedire. 

(Aus  dem   Orig.   in   der   Bocekschen   Slg.   n.   .311fc>   ira   mShr.   Landesarchive.) 


138. 

Der  Obrowitz-er  Abt  Jaroslaus  citirt  die  Pfarrer  Johann  in   Bohrowka.  Ceorg  !n  Ohec  etc. 
tom  neuen   cor  sein   Gerickt.    Dt.    Obrowitz  21.   April  1393. 

Jaroslaus  miseracione  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Zabrdovicensis 
prope  Brunam  ordinis  Premonslratensis,  Olomucensis  diocesis,  judex  et  conservator  perpe- 
tuus  una  cum  aliis  noslris  in    hac    parte    collegis   jurium    et    privilcgiorum    honorabilium    et 


126 

religiosoruni  virorum  dominorum  magistri  et  cruciferorum  hospitalis  sancti  Johannis  Jeroso- 
limitani  dudum  a  sede  apostolica  specialiter  deputatus,  honorabilibus  et  discretis  viris  dominis 
in  Mezyrzyecz  el  in  jVova  Civitate  ecclesianim  plebanis  et  rectoribus  Olomucensis  diocesis 
predicte,  aut  ipsorum  vices  gerentibus,  omnibusque  aliis  et  singulis  ecclesiarum  plebanis  et 
rectoribus  per  civitatem  et  diocesim  Olomucensem  predictam  ubilibet  constitutis  aut  ipsorum 
loca  tenenlibus,  qui  presentibus  fueritis  requisiti  seu  alter  vestrum  fuerit  requisitus,  salutem 
in  domino  et  mandatis  nostris  imo  verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Noveritis.  nos  dudum 
recepisse  cum  ea  qua  decuit  reverencia  literas  olim  felicis  recordacionis  domini  Johannis 
pape  XXII  per  Henricum  procuratorem  et  nomine  procuratorio  partis  actricis,  videlicet  domini 
Nicolai  cruciferi  dicti  ordinis  ac  plebani  seu  rectoris  hospitalis  sancti  spiritus  in  Antiqua 
Bruna  dicte  Olomucensis  diocesis,  non  rasas.  non  cancellatas,  non  viciatas,  sed  omni  prorsus 
vicio  et  suspicione  carentes,  in  vera  bulla  plumbea  et  in  canapo  more  romane  curie-  pen- 
dentes,  quarum  tenorem  propter  ipsarum  prolixitatem  presentibus  inseri  obmisimus,  sed  tamen 
pro  insertis  habere  volumus.  Et  quia  predictarum  literarum  vigore  et  virtute  ad  instanciam 
predicte  partis  aclricis  discreti  viri  domini  Bohdalus  in  theotonicali  Kynheyt,  Johannes  seu 
Janko  de  Bobrow^ka.  Michahel  in  Bobrowia  inferiori  et  Georgius  in  Obecz  ecclesiarum 
plebani  et  rectores  dicte  Olomucensis  diocesis  ad  et  super  secundam  feriam  proximam  post 
dominicam  „Ouasi  modo  geniti"  proxime  elapsam,  que  fuit  mensis  Aprilis  dies  XIIII,  in 
nostri  presenciam  legitime  et  peremptorie  citati  fuerant,  in  quo  eciam  predicto  termino  ambe 
partes  predicte  coram  nobis  personaliter  comparebant,  Henricusque'  procurator  et  nomine 
procuratorio  actricis  partis  ad  satisfaciendum  termino  libellum*)  in  scriptis  contra  ipsas 
partes  judicialiter  et  acta  nostra  obtulit  presentando.  quem  libellum  predictum  ipse  ree 
partes  coram  nobis  oblatum  spernendo  recipere  et  ipsi  respondere,  prout  requirit  et 
expostulat  juris  ordo,  penitus  contempnentes  quandam  papiream  cartam  appellacionis 
contra  noslram  jurisdiccionem,  ipsam  de  facto  declinando.  in  scriptis  offerebant,  contra  cuius 
cedule  tenorem  predicte  parlis  actricis  procurator  terminum  petivit  ad  dicendum  contra,  vido- 
licet  secundam  feriam  proximam  post  dominicam  „Misericnrdia  domini",  que  fuit  et  est  vice- 
sima  prima  dies  mensis  Aprilis.  Quo  predicto  termino  sibi  et  predictis  reis  per  nos  legitime 
decreto  et  adveniente.  idem  procurator  et  nominc  procuratorio  partis  actricis  legitime  constitutus 
conparuit  hora  vesperorum  in  dicto  nostro  monasterio  el  tormino  ipsis  prefivo,  quandam 
cartam  papircam  exccpcionis  in  se  tenoris  fsic)  contra  et  adversus  ipsorum  predictorum 
partem  et  cedulam  in  scriptis  nobis  pro  tribunali  sedendo  obtulit  et  publice  legit,  racione  et 
causa  cuius  licet  dudum  inter  predictas  partes  et  alias  personas  nos  dudum  sufficientem  et 
judicem  compelentem  pronunciavimus  fore  et  esse,  tamen  iterum  ex  superhabundanti  ipsorum 
contumacia  non  ohstante  nos  judicem  sufficientem  esse  inter  predictas  partes  de  jiire  pro- 
nnnciamus.  prout  in  actis  nostris  lucidius  conlinelur.  Et  (piia  predicte  ree  partes  in  prefixo 
ipsis  termino  comparere  minime  curaverunt,  sed  contumaciler  tamquam  rebelles  et  filii  ino- 
bedienles    termino    predicto    nec    per    se  aut  ipsorum  legitimnm  procuratorem  ininime  salis- 


*)   Durnach   wurdc   das   Datiiin   des   Libells   (u.    136)   augesetzt. 


127 

faciendo  termino  contumaces  extiterant  et  rebelles.  propter  qiiam  cnusam  et  causas  procu- 
rator  et  nomine  procuratorio  partis  actricis  cum  instancia  debila  pelivit  nos  bumiliter.  predictas 
reas  partes  decerni  contumacias,  quos  taliter  pro  fribunali  sedendo  pronuuciamus  contu- 
maces  in  dei  noraine  et  pronunciamus  de  presenli.  El  nicbilominus  predicle  actricis  partis 
procuralor  et  nomine  procuratorio  ipsorum  absenciara  et  contumaciam  non  obslantem  petivit 
decerni  sibi  contra  predictas  partes  reas  auctoritate  nostra  imo  verius  apostolica  unam 
citacionera  legitimam  ac  libello  dudum  coram  nobis  oblato  legilime  fore  respondendum  et 
debere  per  ipsos  prout  de  jure  responderi.  ad  et  super  quartam  feriam  proximam  seqnentem 
post  dominicara.  qua  dei  ecclesia  cantatur  „Jubilate"  etc.  bora  terciarum.  Nos  igitur  Jaroslaus 
abbas,  conservator  et  judex  supradictus  considerantes  peticionem  huiusmodi  fore  consonam 
juri  et  racioni.  ipsam  presentem  cilacionem  pro  tribunali  sedendo  auctoritate  nostra  imo  verius 
apostolica  contra  parles  huiusraodi  ad  respondendum  in  prefixo  termino  et  debere  responderi, 
litere  fieri  et  decerni,  decrevimus  el  decernimus  per  presentes.  Quapropter  vobis  dominis  plebanis 
et  rectoribus  ecclesiarum  supradictis  aut  vestras  vices  g-erentibus,  omnibusque  aliis  et  singulis 
ecclesiarura  rectoribus  et  ipsorum  iqca  tenentibus  dicte  Olomucensis  diocesis,  qui  presentibus 
coniunclira  vel  divisim  fueritis  requisiti  seu  alter  vestrum  fuerit  requisilus,  in  virtute  sancte 
obediencie  et  sub  excommunicacionis  late  sentencie  penis,  si  raandatum  nostrum  presens 
quomodolibet  non  feceritis  seu  facere  recusaveritis,  firmiter  et  dislricte  precipientes  mandamus. 
quatenus  mox  babita  presencium  noticia  sic,  quod  unus  vestrum  alium  in  exequendo  non 
expectet  vel  per  alterius  absenciam  se  non  excuset,  prefalos  dominos  Bobdalum,  Jankonera, 
Michahelem  et  Georgiura  ecclesiarura  plebanos  et  rectores  personaliter  accedentes,  si  ipsorura 
presenciam  comode  habere  poterilis.  alias  publice  in  ecclesiis  et  dotibus  ipsorum  et  eciam 
ecclesiis  veslris  ac  coram  ipsorura  familia  et  infra  raissarum  solempnia  coram  Christi  fide- 
Jibus  publice  in  ambone  alta  et  inlelligibili  voce  ad  nostrara  peremptorie  citetis  et  cilari 
facialis  presenciam,  quos  et  nos  presentibus  citamus.  ut  ipsi  uno  pro  tribus  edicto  legitime 
compareant  coram  nobis  in  diclo  nosfro  monasterio  super  quartam  feriam  proximam  post 
doniinicam  Jubilate  bora  terciarum.  libello  per  actricem  partem  prediclam  dudura  coram 
nobis  oblato  responsuri  et  alia  ibideni  facfuri,  allegaturi  et  recepturi.  que  fuerint  de  jure 
facienda  et  recipienda,  alias  ipsoruni  contumacia  seu  absencia  non  obstante  nos  utique  ad 
ulteriora  procedemus.  Diem  autem  vesfre  execucionis  fidelis,  qua  die  ipsos  cilaveritis  nobis 
presentibus  vestris  sigillis  et  vestrorum  uominiin  subscripcione  significare  presenfibus.  penis 
sub  prediclis  cnrare  debealis.  Datum  Zabrdowicz  vicesima  prinia  die  mensis  Aprilis,  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio. 


(Aus   Jem   Orig.   iu   der   Boeekscheu   Slg.   u.   3110    im   raiihr.    Laiidesarchive.) 


128 


130. 

Perugia  22.   April  1393. 

M  abst  Bonifaciiis  IX.  beauftragt  den  Prager  Erzbischof,  die  Bischofe  von  Breslau 
iind  Olinutz,  die  Schiidiger  und  Gewalllhater,  welche  unter  dem  Vorwande  des  aus- 
gebrochenen  Krieges  (praetextu  querrarum)  kirchliche  Personen  und  Wiirdentrager  der 
Leitomysler  Diocese  belasligen,  einkerkern,  foltern,  morden,  die  kirchlichen  Giiter,  Kloster 
und  Hospitfiler  pliindern,  vor  ihr  Gericht  enlweder  durch  personliche  Vorladung  oder  durch 
Aufforderung  von  den  Kanzeln  zu  citiren  und  falls  sie  deni  nicht  Folge  leisten,  zu  excom- 
municiren.  Datum  Perusii  X.  Kal.  Maii  ponlificatus  anno  quarto. 

(Abschrift    iu    der    Bo5ek'schen    Slg.    n.    4217     im    mShr.    Landcs-Archive.    —    Es  ist  dies 
wahrscheinlich  jene   Urkunde,   welche   Dobncr  Mon.   IV.    383   kui-z   erwahnt.) 


140. 

Der  Prager  Erzbischof  Johann  gibl  dem  Olmiitz^er  Archidiacon  Sander  und  dem  Stern- 
berger  Probste  die  Vollmacht,  die  infolge  der  erzbischoflichen  Visitation  getroffenen 
Anordnungen  bezuglich  der  Olmutzer  Vicare  zu  modificiren.   Dt.    Budweis  23.  April  1393. 

Johannes  dei  gracia  archiepiscopus  Pragensis,  apostolice  sedis  legatus.  vobis  honora- 
bilibus  dominis  magistro  Sandero  archidiacono  Preroviensi  in  ecclesia  Olomucensi  el  .  . 
preposito  monasterii  in  Sternberg  canonicorum  regularium  ordinis  beati  Augustini  salutem  in 
domino.  Pro  parte  discretorum  virorum  dominorum  .  .  vicariorum  ecclesie  Olomucensis  fuit 
nobis  una  cum  honorabili  capitulo  prefate  Olomucensis  ecclesie  humiliter  supplicatum,  qua- 
teniis  nonnnllas  sentencias  et  robur  mandatorum,  quoad  observacionem  contenlorum  in 
visitacione  felicis  recordacionis  domini  Arnesli,  predecessoris  nostri,  ipsis  dominis  .  .  vicariis 
iniunctorum  pro  hac  vice  tollere  digneremur.  Vorum  cum  nos  de  anno  presenli  posl  visi- 
tacionem  factam  predicte  Olomucensis  ecclesie  dicli  domini  Arnesti  mandata  ac  obscrvancias, 
quoad  prefatos  vicarios  ecclesic  Olomucensis  sepcdicte,  accedente  nobis  jurisperilorum  et 
sapienlum  nostrorum  salubri  consilio  confirmaverimus  in  suis  punclis  el  clausulis,  ideo  non 
apparuit  nobis  nec  fortasso  licorot,  quod  hiiiusmodi  observancias  prefati  domini  Arnesli  quoad 
vicarios  per  nos  roboratas  per  omnia  tollere  deberemus.  Nichilominus  tamen,  ne  persone 
puta  vicarii  ecclesie  supradicte  tanto  oppressi  pondere  buiusmodi  onus  el  observancias 
siipporlare  possent  et  valoront,  vobis  dominis  .  .  archidiacono  et  proposilo  supradiclis,  de 
ciiiiis  legalitate  et  circumspoccione  plenani  in  domino  fiduciani  obtincmus.  commiltiinus  por 
presentes,  vestras  in  co  consciencias  oneranlos,  qualonus  invosligalis,  inquisitis  et  circum- 
speclis  dictorum  vicariorum  oneribus,  observanciis  et  mandatis  in  reformacione  tam  nostra 
quam  dicti  domini  Arnesli  contontis  pro  hac  vice,  si  secundum  doum  vidobilur  et  ad  certum 
tempus  easdem  observancias  aucloritale  nostra,    quam    vobis    damus    prosonlibus,    in    Christi 


129 

nomine  snfferalis,  aut  ipsas  observancins,  qno  ad  interessenciam  horis  singulis  divinorum 
officiis  moderari,  alleniari  et  observari  modestius  usque  ad  nostre  voluntatis  beneplacita 
faciatis.  Presencium  sub  noslro  sigillo  testimonio  literarum.  Dalum  in  Budwicz  anno  domini 
millesimo  trecenfesimo  nonagesimo  lercio,  die  vicesima  tercia  mensis  Aprilis. 

(Eingischaltct   iii    der   Rocognition    des   Arcliidiricons   Sandcr,     ddo.    Olmiiti',   28.   Mni    1393.) 


141. 

Der   Obrowitzer  Abt  Jaroslaas  beauftragt  die  Pfarrer  in  Mostitz  etc,  dass  sie  die  Pfarrer 
Bohdal.   Michael  etc.   ror  seiii   Gericht  citiren.   Dt.    Obrowitz  30.   April  1393. 

Jaroslaus  miseracione  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Zabrdowiczensis 
prope  Brunam  ....  jude.\  et  conservator  perpeluus  jurium  et  privilogiorum  ....  hono- 
rabilium  et  religiosorum  virorum  dominorum  magistri  et  fratrum  ordinis  cruciferorum  hospi- 
talis  sancti  Johannis  Jerosolimitani  dudum  a  sede  apostolica  specialiter  depulatus  honorabilibus 
et  discrelis  viris  dominis  in  Mostycz,  in  Bora  Bohemicali  et  in  superiori  Bobrovia  ecclesiarum 
plebanis  ....  qui  presentibus  fueritis  requisili,  seu  alter  veslrum  fuerit  requisitus,  salutem 
in  domino  et  mandatis  nostris  imo  verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Discrecioni  veslre  in 
virlute  sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  late  sentencie  penis,  quam  in  vos  el 
quemlibet  vestrum,  si  presens  mandatum  noslrum  imo  verius  apostolicum  quomodolibet  facere 
et  adimplere  recusaverit,  auctoritale  noslra  imo  verius  aposlolico  nobis  in  hac  parle  commissa 
ferimus  in  his  scriptis,  districte  precipiendo  mandamus,  qualenus  habila  presencium  nolicia, 
dilacione  remola  discretos  viros  dominos  Bohdalum  in  theolonicali  Kynheyl,  Johannem  iu 
Bobrowka  alias  in  Kapilbobra,  Michahelcm  in  inferiori  Bobrovia  et  Georgium  in  Obecz 
ecclesiarum  plebanos  et  reclores  dicle  Olomucensis  diocesis  personaliter  inventos,  si  ipsorum 
comode  presenciam  habere  poterilis,  alias  publice  coram  ipsorum  familia  et  in  ecclesiis  suis, 
dum  ibidem  ad  divina  maior  populi  mulliludo  conveneril  et  alias  ubi  nccesse  fueril,  in 
noslram  peremptorie  citelis  presenciam,  quos  et  nos  presentibus  citamus  auclorilate  nostra 
irao  verius  aposlolica,  ut  super  quarlam  feriam  proxime  sequentem  post  dominicam  „Vocem 
jucundilalis*  hora  terciarum  coram  nobis  in  monaslerio  prediclo  legilime  compareant  ad 
instanciam  religiosi  fratris  domini  Nicolai  cruciferi  dicti  ordinis  et  plebani  seu  recloris 
hospitalis  in  Anliqua  Bruna  ad  litem  contestandam  ac  ad  jurandum  et  jurari  videndum  de 
caUimpnia  et  veritate,  necnon  ad  ponendum  et  articulandum  et  poni  et  arliculari  videndum 
super  libello  per  dictam  partera  actricem  judicialiter  oblato  et  alia  in  prediclo  lermino  videnda 
et  facienda,  que  dictaverit  juris  ordo,  intimalis  predictis  reis  et  cilalis,  quod  sive  compa- 
ruerint  in  diclo  ipsis  prefixo  termino  aut  non,  nos  ntique  ad  instanciam  aclricis  parlis  ad 
alteriora  procederaus  in  predicta  causa,  prout  iustura  fuerit  et  juri  consonum,  ipsorum 
ubsencia    seu    contumacia    non    obstante.     Et  in  signum  vestre  execucionis  presentes  lileras 

17 


130 

iiostras  per  nominiim  veslronim  subscripcionem  et  sigillorum  appressionem  sigillatas  trans- 
miltatis.  Datum  Zabrdowicz  in  monasterio  noslro  predicto  ullima  die  mensis  Aprilis.  anno 
domini  miilesimo  trecentesimo  tercio.  nostro  maiori  sub  sigillo  presentibns  terffotenus  appresso. 

(Aus  dcm   Orig.   in   der   Bocekscheu   Slg.   n.    3116   iin   mahr.   Landes-Archive.) 


142. 

Der   Obrowitz-er  Abt  Jaroslnus  e.vcommunicirt  die  Pfarrer  BohdaL  Jan/w  etc.  ttnd  beaitftragt 

mehrere  Pfarrer  des    Tasaiier    Decanates    diese    Excommunication    in    ihren    Kirchen    zn 

rerlatitharen.   Dt.    Ohroiritz-  30.   April  1393. 

Jaroslaus  de  Scliellnberg  miseracione  divina  abbas  monasterii  beate  virginis  Zabr- 
dowicensis  prope  Brunam  ordinis  Premonstratensis  Olomucensis  diocesis,  judex  et  conservalor 
perpetuus  una  cum  noslris  in  hac  parte  collegis  jurium  et  privilegiorum  bonorabiliuui  et 
religiosorum  virorum  dominorum  magislri  et  fralrnm  cruciferorum  sancti  Johannis  hospitalis 
Jerosolimilani  dudum  a  sede  apostolica  deputatus,  honorabilibus  et  discretis  viris  dominis 
decano  Thassowiensi,  in  Bora  bohemicali.  in  Nova  Civitate,  in  Mostycz,  in  Zharz,  in  Wye- 
czenicz,  in  Hartwykowycz,  in  Chunschyn,  in  Swola,  in  Wesselns,  in  Swratka,  in  Radostyn 
ecclesiarum  plebanis  et  rectoribus  aut  ipsorum  loca  tenentibus,  in  diclo  decanato  Thasso- 
wiensi  conslitulis  predicle  Olonuicensis  diocesis  salutem  in  domino  et  mandatis  nostris  imo 
verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Noverilis,  nos  dudum  recepisse  pro  parte  honorabilis  et 
relig-iosi  viri  domini  Nicolai  rectoris  et  plebani  hospitalis  sancli  spiritus  in  Anliqua  Bruna 
dicle  diocesis  Olomucensis  ac  fralris  ordinis  cruciferorum  sancli  Johannis  hospilalis  supradicti 
cum  ea,  qua  decuit,  reverencia  lileras  felicium  recordacionum  oiim  domiuornm  Johnunis 
pape  vicesimi  secundi  et  Gre<i(»rii  pape  noni  etc.  quarum  tenor  bulle  prime  videlicet  domini 
Johannis  per  omnia  sequilur  in  hec  verba :  ,,Johannes  episcopus  scrvus  servorum  dei 
dilectis  filiis  in  Luca  el  Zabrdowycz  monasteriorum  abbatibus  Olomucensis  diocesis  ac 
decano    ecclcsie    Olomucensis    salulem    et    aposlolicam    benediccionem.    Ad  hoc  deus  prelulit 

nos Datum  Avinionc  VI.  idus  Oclohris  pontilicatus  nostri  anno  quarlo."  Secunde 

vero  bulle  tcnor  videlicet  domini  Gregorii  pape  noni  per  oninia  in  hec  verba  sequilur: 
,,Gregorius  episcopus  servus  servorum  dei  venerabilibus  fratribus  archiepiscopis  etc.  salutem 
et  aposlolicam  benediccionem.  Non  absqoe  dolore  cordis  elc.  Datum  Anagine  (sic)  VIII.  Kal. 
Seplembris.  pontificatus  nostri  anno  primo."  E\  quia  predicle  lilere  et  bulie  aposlolice  sedis 
dudum  per  sanctissimum  in  Chrislo  patrem  ac  dominum  noslrum  dominuui  Bouifacium 
modernum,  digna  dei  providencia  papain  nonum  aliis  suis  cerlis  aulenlicis  bullis  et  literis  una 
cum  omnibns  et  singulis  aliis  libertatibus  exempcionibus  privilegiis  graciis  processibus  et 
inslrnmenlis  aulenlicis  ac  lileris  et  prerogalivis  regum  Bohemie,  marchionuui  Moravie,  nobilium 
et  celerorum  quoriimciinque  lam  ecclesiaslicorum  quaiii  secularium  dicli  ordinis  dalis  elargitis 
et  concessis  auctorilale  aposlolica  sunl  legilime  coiifirmale  ralificate  el  perpeluo  approbate, 
prout   in    bullis    el    lileris    huiusmodi    aposlolicis    videbilur   plenius    conlineri,    quarum    eciam 


131 

inteoralem  tenoreni  propter  eiirnndcni  prolixitafem  presentibns  inserl  ohniisinnis.  copiani 
auteni  earnm  hesitans  et  humiliter  juxla  nostra  acta  pefcnti  induhic  suas  dahimns  cuilibet 
expensas.  Ciiiusque  eciam  ad  inslanciani  dicti  doniini  Nicohii  partis  aclricis  et  procuratoris 
ipsius  ac  prociirnlorio  noinine  discreti  viri  Bohdalus  de  theotonicali  Kinheyt.  Johannes  seu 
Janko  in  Bobrowka.  Micliahel  in  Bohrovia  inferiori  el  (Jeoriiins  in  Obecz  ecclesianini 
piebani  ef  rectores  dicte  Oloiniicensis  diocesis  ancforitate  nostra  imo  verius  aposfoUca  virtule 
dictarum  lil^^ranim  apostolicariim  nohis,  uf  premitfitnr,  presentatarum  in  noslri  presenciam,  aliis 
literis  nostris  mcdianlibns.  diidnm  peremplorie  ac  iino  pro  fribus  edicto  nionili  pluries  cilali  ctevocati 
fuissent  in  certis  et  pereinptoriis  terininis  ipsis  monicione  canonica  per  nosprclixis  corain  nobis,  ut 
prefate  partes  ree  nominihus.  quibus  supra,  quadraginta  inarcas  orossoriim  pragensiiim  inoravici 
numeri  el  paa:amcnti  de  deciinis,  per  predicfos  de  facto  spoliatis  ad  ecclcsiam  parochialein 
in  Krisans  Olomucensis  dioccsis  prcdicle  et  per  conscqiiens  ad  hospitale  et  ipsius  pauperes 
ac  miscrabiles  personas  inibi  dcjrcnles  ac  rectorem  snpradicfi  hospitalis  duduin  spectantibus. 
aut  ipsaruin  decimarnm  spolialaruin  valorcm  in  prefixis  ipsis  tcrminis  predictc  parli  lese  sol- 
vere  reslifnere  dare  et  pagare  cuin  efTecfu  deherent,  ac  de  indchiia  prclensa  et  iniqua  pre- 
diclarum  decimarum  frugum  possessione  et  occupacione  cedere  ante  lilis  ingrcssiiin  supra- 
dicte  ecclesie  in  Krisans  et  hospitali  ac  ipsorum  rectorihus  leoilimc  debcrent  ef  tcncrcntur, 
aut  in  prcfixis  tcrininis  partibus  reis  ciim  omnihiis  ef  sinoulis  suis  jnribus  privilejriis  instru- 
menfis  proccssihiis  mnnimentis  ct  antcnticis  suis  super  huinsinodi  predictis  fruoum  decimis 
quomodolibct  hahilis  coinparere  et  allcoarc  verbo  vel  in  scriptis  coram  nohis  in  dicto  fer- 
mino  racionabilem  et  racionabilcs  causam  et  causas,  cur  et  quarc  non  lacerc  prcdicta  ct  ad 
execucionem  earum  essc  astricti  miiiiinc  lcncrentnr,  prcfafcqiie  partes  ree  et  ecclcsiarnm 
plebani  supradicti  ad  et  supcr  (|uartain  feriain  post  dominicam,  qua  in  dei  ccciesia  cantatur 
.,Jubiiate  deo"  etc.  profunc  scqncntcm  ct  nuper  elapsam,  pereinptoric  per  nos  citati  ad 
predicte  parlis  instanciam  fiieriint  ad  respondendum  debere  libello  quedam  (sic)  per  dictas 
partcs  oblalo  et  jnris  ordine  debite  ohscrvato  ad  uiferiora  fore  et  esse  proccdcndiim.  prout 
notoric  et  manifeste  apparet  in  litcris  noslris  desuper  per  confectis  et  emanatis  ct  sig-iiiis 
execuforum  huinsmodi  clarius  consionalis.  El  qiiibns  lcrminis  partihus  prediclis  prefixis 
iegitime  advenicntibus,  noliis  ciiiii  notario  acloris  Iribnnali  scdcntibus  in  judicio,  Henricus 
Ilawswald  procurator  Icgilimus  prcdicfe  parlis  actricis  legitime  comparuil  et  prediclis  reis 
partibiis  in  prcfixis  fermiiiis  miniinc  nec  per  se  nec  snos  certos  et  legitimos  prociiralorcs 
comparenfihus,  ipsaruin  rcarum  parcium  sic  non  comparcncium  contiimaciam  cnni  inslancia 
accusavit  et  propter  alias  priorcs  muitipliccs  contumacias  ipsariim  prediclariiin  rcariim  parcium, 
in  quas  contnmaciter  dnduin  incurrerunl,  pront  in  actis  nostris  pienius  continetur,  ne  de 
ipsorum  inohcdicncia  gloriari  valeant,  pctivit  jiixta  juris  ordinem.  partes  gravari  excommu- 
nicari  ct  dcnuncciari.  tam  diu  inonicioni  nostre  premisse  cuin  elfectn  parere  el  obedire 
curaverint  et  iibelio  oblalo  iegilime  rcspondcrint.  \os  Jaroslaus  abhas  conservalor  et  judex 
supradiclus  considerantes,  qiiod  justa  pefcntibus  non  esset  dcnegandus  assensus,  prefati 
Ilenrici  procuraloris  peticionem  tunc  admissimus  tanquain  jiiri  consonam  et  congruenlem 
ipsarum   predictarum   rcariim   parcimii   inobcdicnciam.   qiic   mcrilo   cst  plcclcnda.   eciam   attcn- 


132 

dentes.  auctoritate  nostra  imo  verius  apostolica  nobis  in  hac  parte  concessa  predictas  reas 
partes  declaravimus  dudum  ab  ingressu  ecclesiastico  fore  suspensos.  ipsosque  in  scriplis 
excommunicavimus  et  presentibus  suspendimiis.  excommunicamus  et  in  dei  nomine  presentibus 
agravamus.  Idcirco  vos  dominos  decanum  Thassoviensem  ac  omnes  et  singulos  ecclesiarum 
plebanos  et  rectores  aut  veslras  vices  gerentes  suprascriptos,  qui  presentibus  fueritis 
requisili,  auctoritate  apostolica.  qua  fungimur  in  hac  parte.  tenore  presencium  primo 
secundo  lercio  et  peremptorie  requirimus  ac  monemus.  vobisque  nichilominus  et  cuilibet 
vestruni  in  soiidum  in  virtute  sancte  obediencie  el  sub  excommunicacionis  pena,  quam 
trium  lamen  dierum  canonica  monicione  premissa  in  vos  omnes  et  singulos  huiusmodi  nostrum 
niandatum  recusantem  seu  recusantes  exequi  ferimus  in  his  scriplis,  districle  precipiendo 
mandamus,  quatenus  unus  vestrum  alium  non  expectando  nec  eciam  se  per  alium  excusando 
antedictos  Bohdalum  in  Kinheyt.  Jankonem  in  Bobrowka,  Michahelem  in  inferiori  Bobrovia 
et  Georgium  in  Obecz  ecclesiarum  plebanos  et  rectores  dicte  Olomucensi  diocesi  ac  vestro 
decanatui  subiacentibus  in  suis  semel  et  demum  in  vestris  ecclesiis  singulis  diebus  dominicis 
coram  fideli  populo  ilhic  ad  divina  visitanda  venienti,  infra  missarum  solempnia  et  in  ser- 
monibus  et  predicacionibus  vestris.  pulsatis  campanis  et  candehs  accensis  et  demum  extinctis 
ac  in  terram  proiectis,  palain  et  publice  ipsos  predictos  ab  ingressu  ecclesie  seu  ecclesiarum 
ipsoruni  suspensos  nuncietis  et  per  veslros  nunciari  facialis  subiectos,  facienles  ipsos  et 
ipsorum  quemlibet  tamquam  excomniunicatos  et  agravalos  in  cibo,  potu.  oracione,  locucione, 
via.  foro.  igne,  balneo  et  quavis  alia  humana  participacione  ab  omnibus  Christi  fidelibus 
arcius  evitari,  donec  a  sua  indurata  inobediencia  resipiscant  et  reatum  suura  recognoscentes 
ad  unitatcm  sancte  matris  ecclesie  revertantur  et  absolucionis  beneficium  nobis  duntaxat  aut 
superiori  noslro  reservalum  venerinl  obtinere.  Fidem  autem  vcslre  fidelis  execucionis  per 
sigillorum  veslrorum  appensioncm  una  cuin  veslrorum  numinum  subscripcionibus  faciatis 
penis  sub  predictis.  In  quorum  omniuin  et  singulorum  fidem  presenles  lileras  per  notarium 
publicum  infrascriptum,  cause  et  causarum  huiusmodi  coram  nobis  scribam  subscribi  et 
publicare  mandavimus  nostrique  maioris  sigilli  jussimus  appensione  roborari.  Datum  et  actuin 
Zabrdowicz  monasterio  nostro  in  palacio  nobis  prolunc  pro  Irihunali  ad  jus  reddendum 
sedendo  in  causa  huiusmodi,  sub  anno  a  nativitate  domini  miilesimo  Irecenlesimo  nona- 
gesimo  tercio,  ullima  die  mensis  Aprilis,  hora  terciarum  vel  quasi,  indiccione  prima,  ponti- 
ficatus  sanctissinii  in  Chrislo  palris  ac  domini  nostri  domini  Bonifacii  digna  dei  providencia 
pape  noni  anno  ipsius  quarto. 

Et  ego  Jacobus  quondam  Johannis  dc  Bruiia  clericus  Olom.  diocesis  publicus  aucto- 
ritate  imperialis  notarius  etc. 


(Aiis  dem   Orig.   iii   der  Bo5ek'8chen   Slg.   n.   31 H!   iin   m&hr.   Landes-Archive.) 


133 


143. 


Markolf,   Generalprior  des  Johannilerordens  ertheilt  der  AltbrUnner  Commende  das  Recht 
jede  Klage  gegen  die  Schadiger  derselben  anhdngig  z-u  macben.   Dt.  Glogau  13.  Mai  1393. 

Iflarcoldus  divina  providencia  prior  Boliemie  Polonie  Austrie  etc.  ordinis  cruciferoruin 
sancti  Johannis  hospifalis  Jerosolimilani  vobis  religiosis  rratribus  commendatori  seu  preceplori 
domus  sancti  Johannis  ac  plebano  seu  reclori  hospilalis  sancti  spirilus  in  Antiqua  Bruna 
Olomucensis  diocesis  ac  omnibus  et  sinijulis  aliis  fratribiis,  qui  nunc  sunt  vel  fuerint  pro 
tempore  constituti,  coniunctim  vel  divisim  in  dicta  dorao  seu  preceplorio  commorantibus 
salutem  in  doniino  sempiternam.  Ut  vos  coram  quibuscunque  conservatoribus  jurium  et  pri- 
vilegiorum  ordinis  nostri  predicti  a  sede  apostolica  specialiter  depulatis  aut  ipsorum  sub- 
conservatoribus  et  surrogalis  judicibus  vel  forsitan  surrogandis  in  omnibus  el  singulis  causa 
el  causis  lestamentariis  donacionum,  juriscessionum.  resignacionum  pauperibus  el  miserabilibus 
personis  hospitalis  supradicli  in  pios  usus  el  ipsorum  sustentacionem  et  recreacionem  pure 
et  libere  propter  deum  ac  racione  el  causa  perpetui  testamenti  per  quoscunque  Chrisli  fideies 
testatarum,  concessarum  el  irrevocabiliter  resignalarum,  eciam  accionum  iniuriarum  aut  aliarura 
causarum  vestrarum  quarumcunque  acciones,  liles,  causas  et  questiones  occupatoribus  spolia- 
loribus  detenloribus  et  huiusmodi  iniuriatoribus  quibuscunque  agere  et  movere  poteritis  libere 
et  valeatis.  vobis  fratribus  predictis  el  unicuique  veslrum  auctorilate  predicli  ordinis  nostri, 
qua  fungimur  in  hac  parte,  ac  accedente  assensu  et  voluntate  capiluli  per  nos  nuper  celebrati, 
licenciam  plenariam  assensum  et  voluntatem  noslram  daraus  elargimur  annuimus  el  cura 
effectu  concediraus  per  presentes  Haruni  nostrarum  testimonio  literarura  mediante,  quibus 
sigillum  noslrum  maius  presentibus  est  appensuni.  Dalum  Glagovie  tercia  feria  proxima  post 
dominicam.  qua  cantalur  in  dei  ecclesia  „Vocem  jocunditatis",  anno  domini  millesirao  Irecen- 
tesimo  nonagesimo  tercio. 

(Aus  dcin   Orig.   in   der   Boeel^^schen   Slg.    n.    311*5    im   malif.    Liindes-Archive.) 


144. 

Oljrowitz  14.  Mai  1393. 

Jaroslaus  abbas  monasterii  Zabrdovicensis  prope  Brunam  per  parochos  in  Mosticz, 
in  superiori  Bobrovia,  in  Bora  bohemicali  citari  fecit  plebanos  Bohdalum  in  iheotonicali 
Kynheyt,  Georgiura  in  Obecz,  Jankonein  in  Bobrovka  alias  in  Kapilbobra,  3Iichahe!era  in 
inferiori  Bobrovia :  „ut  corara  nobis  per  se  aul  legitimum  procuratorem  seu  procuratores 
in  monasterio  nostro  Zabrdowicensi  liora  lerciarum  quarla  feria  proxima  sequente  post 
dominicam  ^Exaudi"  compareant  .  .  .  ad  instanciara  domini  Nicolai  rectoris  sancti  spirilus 
in  Anliqua  Bruna  .  .  .  ad  respondendum,  previo  juramento,  cerlis  posicionibus  et  arliculis 
oblalis  judicialiler  predicte  actricis  parlis  el   alia  in  prediclo  lermino  facienda   el   fieri  videnda, 


134 

que  de  jnre  fiierint  in  predicta  causa  facienda,  alioquin  ipsorum  reorum  absencia  seu 
contumacia  non  obstante  ad  predictc  aclricis  partis  inslanciam  ad  ulterioris  juris  debito 
ordine  servalo  procedenius,  prout  de  jure  fuerit  procedendum."  Datum  in  monaslerio  nostro 
predicto  XIIII.  die  mensis  Maii. 

(Aus  dem   Orig.   iu   der  Bocek'8cbeii   Slg.   n,    3116   ira   miilir.    Laudes-Archive.) 


145. 

Joliaiin  TOii   Koicaloirilz-    Hofrichter    des   Olmiltzer  Bisthums  Idsst  den  Svrz  von    Zdounek 
ror  das   Gericht  iii   Kremsier  ladeii.   Dt.   Schauiiburg  circa  16.   Mai  1393. 

Ich  Hensel  von  Cowalowicz  hauplmou  /.u  Schaumburch  und  hofrichter  des  bischlums 
zu  Olomuncz  enibite  den  edeln  leuten  Sciieborn  von  Podoly  und  Adam  von  der  Luczka 
meine  freuntschaft  uud  meine  gruz.  Wanne  die  ersame  fraue  .  .  .  wittwe  des  edlns  mannes 
Janken  von  Sbiczka  mit  irem  freunde  Sznaten  komen  ist  in  gegenwurtigkeit  meines  herren 
des  bischofs  zu  Olomuncz  und  hat  klegelichen  furgeleget,  das  her  Svrz  von  der  Donken 
und  seine  helfer  und  diener  den  genannten  Janken,  iren  elichen  wirt  in  seinen  vier  pfelen. 
darinnen  er  friede  und  gemaches  sich  freuen  sollte,  ungetreuleich  bezlich  und  lesterleich 
ermordet  hat  und  mit  im  elliche  seine  diener  auch  ermordet  sein,  an  alle  schult,  nur  durch 
des  egenannten  Jankes  willen,  darnach  derselbe  herr  Svrz  alleweg  gestanden  hab.  Und 
wan  die  egenannte  fraue  und  von  iren  wegen  und  mit  ir  ire  freunde  von  dem  egenannten 
unserm  herren  dem  bischove  umb  sulche  geschich  richtes  und  gerichtes  gemntet  hat,  davon 
in  dem  namen  des  egenannten  meines  herrn  des  bischoves  und  von  wegen  der  macht. 
die  ich  als  ein  hofrichter  des  bistums  von  im  habe,  so  gebieten  ich  euch  beiden  und  euer 
iclichen  besunder  ernstlich  und  fesliclich  bei  des  egenannten  meines  herren  hulde,  das  ir 
czonth  *)  nach  angesichte  dicz  briefs  an  die  stat  kompt,  do  der  egenannte  Svrz  ist,  oder  in 
(indet  oder  sein  bekomen  muget:  sei  des  niclit,  das  ir  denn  uf  sein  gul  zu  Malhoticz  reit 
und  in  ladet,  das  er  fur  mir  und  fur  des  egenannten  meines  herren  hofgerichtc  in  der  stat 
zu  Chremsir  on  olle  widerrede  gesteen  sulle  des  nachsten  lages  nach  sante  Vitus  lage,  der 
nu  schiresl  zukynftig  ist,  sich  und  die  seinen  zu  ontwuorten  um  alle  sache,  der  in  die  egenannte 
fraue  und  ire  freunde  beschuldiget  haben.  Geben  zu  Schaumburg  an  dem  nechslen  tage  nach 
dem  heiligen  aufart  tage. 

(Aiis  dem    Lehf-nspfihonen  I.   fol.   6   im   fiirsterzb.   Archive   in   Kremsior.) 


*)   D.   i.   zu   hant  =   gleicb. 


135 


140. 

Markgraf  Jodok  beaitftnujt  dir   Beamlcn   der  Briiniier   Ciida,   dass  sie  dein   Soniieiikloster 

in  Puslimn-  z-irei  Laliue  iii  Sratoboritz  iii  die   Lanilta/el  eintrai/en. 

Dt.   Briinn   17.   Mai  1393. 

Jodocns  dei  gracia  niarcliiu  ct  doniinus  Moravic  notuni  facimus  tenore  presencium 
universis.  Quod  ad  inslanciam  mullorum,  qui  nobis  super  eo  supplicarnnt  et  preserlim  moti 
illo  alTeclu.  quem  gessimus  ad  Maynussium  de  Melicz.  olim  nostrum  familiarem  fidelem 
dileclum,  pro  cuius  anime  remediuin  liuiusinodi  preces  tanlo  benignius  audivimus,  consensinuis 
el  admisimus  et  tenore  presencium  de  cerla  noslra  scieiicia  adinilliinus  et  conseiilimus.  ul 
duo  lanei  in  Swathoborzicz.  quos  diclus  Maynussius  ibidein  tenuil,  debeant  et  possint  mona- 
sterio  in  Pustmvr  pro  abbatissa  et  conventu  appropriari  perpelue  et  iiniri.  Jlandamus  igilur 
supremo  camerario,  czudario  et  nolario  c/.ude  Brunnensis  noslris  fidelibus  dileclis.  qualenus 
ad  exhibicionem  lilere  presenlis  el  requisicionem  ipsius  prediclos  duos  laneos  pro  abbatissa 
et  conventu  monasterii  predicli  inlabulare  et  heredilare  debealis  et  niox  presenlibus  acceptis 
huiusmodi  inlabulacionem  facialis.  Presencium  sub  noslro  appenso  sigillo  testimonio  litlerarum. 
Datum  Brunne  anno  doniini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  lercio.  sabbalo  proximo  post 
ascensionem  domini. 

(Orig.   Perg.   li.   Sig.   im   fiirsterzb.    .\r(liive   in   Krem.sier.) 


147. 

Stac/i    Deckant    iu    Tusaii  iind    Wenz-el  Bfarrer  in    Meziiie  iibcrschicken    dein    Obrowitzer 

Abte  Jaroslaus  die  Zeagenaussagen   im  Processe  z-wischen  den  lireuzherren  in  Altbriinn  uud 

den  Pfarrern  Bahdal,  Jaiiko  ete.   Dt.   Me^iiiie   18.    Mai  1393. 

V  enerabili  in  Christo  patri  doiniiio  Jaroslao  abl)ati  inoiiaslcrii  Zabrdowiczcnsis  prope 
Briinam.  judici  el  conservalori  honorabilinm  et  religiosorum  viroriim  dominoriim  iuagislri  el 
fratrum  ordinis  cruciferorum  hospilalis  sancti  Johaniiis  Jerosolimitaui  Olomuceusis  diocesis, 
Stacho  decanus  Thassoviensis  ct  Wenceshius  plebanus  iu  Mezyrzyec/,  paraliim  se  ad  quevis 
beneplacita  et  mandata.  Vencrabilis  paler  et  dominc.  noveritis  nos  mandalum  veslrum  una 
cum  Jacobo  de  Bruna,  nolario  publico.  exhibilore  presencium  nobis  commissiiiii.  fuisse  exe- 
cutum  priino  cilando  ipsos  dominos  Bohdalum  in  Kinheyf,  Jankonem  in  Bobrovvka,  Michahelem 
in  inferiori  Bobrowia.  Georgium  in  Obecz  ecclesiarum  plebanos  et  rectorcs  in  causa  seu 
causis,  que  inler  ipsos  ex  iina  el  religiosum  fralrem  Nicolaum  plebanuiii  ccclesie  in  Antiqua 
Bruna  actorem  coram  vobis  verlilur,  parte  ex  altera  ad  jurandum  el  jurari  videndum  lestes 
necnon  ad  danduin  et  offendenduin  interrogatoria.  si  qiia  dare  vellenl  el  respondendum 
posicionibus  et  arliculis  ex  superhabundanli  predicli  doniini  Xicolai  acloris.  Kt  nichilominus 
citavimus  e(  cilari   fecimus  memoralos  plebanos  ad  comparendum  corani  vobis  ad  publicandum 


136 

et  publicari  videndum  dicta  teslium  per  dictum  dominum  Nicolaum  producforum.  et  publicari 
videndum  alia  privilegia,  instrumenta  et  autentica  coram  nobis  producta,  prout  in  literis 
citacionis  plenius  continetur  et  est  expressum,  et  hoc  ad  cerlum  terminum  peremptorium 
competentem.  Quo  facto  testes  domini  Nicolai  actoris  predicti  citari  mandavimus,  quorum 
sex  paruerunt,  alii  vero  parere  non  audebant  propter  minacionis  plebanorum  predictorum, 
utdicitur;  illos  nos  reddimus  contumaces.  Tandem  religiosus  vir  dominus  Thomas  plebanus 
in  Kristano.  procurator  substitutus  cum  ipsis  teslibus  coram  nobis  comparente  (sicj  ab  ipsis 
testibus  recepimus  corporalia  juramenta  super  imagine  crucifixi  de  veritate  dicenda  et  hoc  in 
contumaciam  partis,  ipsosque  sigillatim  super  arliculis  commissioni  veslre  inclusis  examinavimus 
diligenter  et  ipsonim  dicta  uniuscunque  nominatim  ac  specifice  in  scriplis  redaclis  eorundem 
dicta  testium  presentibus  inclusa  una  cum  aliis  produclis  sig-illo  meo  clausa  presenlibus  trans- 
mittimus  per  Jacobum  de  Bruna  notarium  antedictum.  Datum  in  Mezyrzyecz  anno  domini  etc- 
LXXXXIII.  die  XVIII  mensis  Maii. 

(Aus   dem   Orig.   in   der  Bocek'schen   Slg.   u.    3116   im   mahr.   Landes-Arohive.) 


148. 

Der    Obrotcilzer   Abt   Jaroslaus   beauftragt  den   Dechant   von    Tassati,    Stach,    und    den 

Pfarrer  von  Meziric,    Wensel,    dass  sie  die  Pfarrer  Bohdal,  Janko  etc.  vor  sein    Gericht 

citiren  und  bestimmten  Zeiigen  die  eidlichen  Aussagen  abnehmen  sollen. 

Dt.   Obrowitz.  21.   Mai  1393. 

Jaroslaus  miseracione  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Zabrdowicensis 
etc.  judex  et  conservator  perpetuus  jurium  et  privilegiorum  honorabilium  et  religiosorum 
virorum  dominorum  magistri  et  fralrum  ordinis  cruciferorum  hospitalis  sancti  Johannis  Jero- 
solimilani  ....  dudum  a  sede  apostolica  specialiter  deputatus,  honorabilibus  et  discretis 
viris  dominis  Slachoni  decano  Thassowyensi  necnon  Wenceslao  in  Mezyrzyecz  plebano  .  .  . 
salutem  in  domino  sempiternam  el  mandalis  noslris  imo  verius  aposlolicis  firmiter  obedire, 
vobisque  in  virtute  sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  pena  ....  cum  effectu 
dislricte  precipiendo  mandamus  auctoritate  predicla  apostolica,  quam  committimus  pro  hac 
vice,  quatenus  itiox  habita  presencium  noticia  et  receptis  posicionibus  et  articulis  pro  parte 
religiosi  fratris  domini  Nicolai  rectoris  et  plebani  ecclesie  sancli  spiritus  in  Antiqua  Bruna, 
dicti  ordinis  cruciferorum  nobis  dudum  judicialiler  per  procuratorem  ipsius  Henricum  coram 
notario  publico  noslro  huiusmodique  cause  scu  causarum  coram  nobis  scriba,  el  nobis  pro 
tribunali  scdentibus  contra  et  adversus  discretos  viros  Bohdalum  de  theotonicali  Kynheit, 
Jankonem  de  Bobrowka,  Michahelem  de  inferiori  Bobrowia  ac  Georgium  de  Obecz  eccie- 
siarum  plebanos  et  rectores,  reos,  parte  ex  allera  oblalis,  ipsis  parlibus  predictis  aul  ipsorum 
legilimis  procuraloribus  in  vestri  prcsenciam  ad  terminum  conpelentem  citalis  et  evocafis, 
aut  altera  earundum  parcium  per  contumaciam  absente,  a  parte  presente  juramcnUim  de 
calumpnia    el    de    veritate    dicenda    super    huiusmodi    altestacionibus    rccipiatis    et    liuiusmodi 


137 

juramenfo.  sicuf  premiffifur.  recepto  a  dictis  parfibus  vel  altera  ipsarum  una  ciim  Jacobo  de 
Bruna  notario  cause  predicfe  ipsas  parfes  vel  alferam  ipsaruni  secrete  per  juramentum  super 
articulis  presenfibus  interclusis  ef  singulis  aliis  coram  vobis  productis  vel  producendis  infer- 
rogefis.  Ifem  si  ipsa  pars  rea  ad  vesfram  citacionem  coram  vobis  comparuerit,  ipsis  man- 
detis  aucforifate  aposfolica.  qua  vos  in  bac  parfe  plene  fungi  volumus,  quafenus  respondeanl 
posicionibus  et  arficulis  predicti  domini  Nicolai  acforis  presentibus.  ut  premiffifur.  inferclusis 
previo  juramento  et  interrosraforia.  si  qua  in  causa  seu  causis  huiusmodi  dare  predicfa  rea 
pars  vellet,  illa  coram  vobis  dent  ef  assijrnenf.  Eciam  testes,  quos  prefatus  dominus  Nicolaus 
aut  ipsius  procurator  coram  vobis  duxerit  nominandos.  aucforitate  predicta  cilefis  et  ad 
vestram  prcsenciam  evocefis.  quibns  sic  coram  vobis  producfis  ab  ipsis  recipiatis  corporalia 
juramenfa  ad  sancfa  dei  evanirelia  ef  imaginem  crucifixi  in  presencia  predictarum  parcium 
aut  ipsarum  altera  per  confumaciam  absenfe :  eosdemque  testes  super  articulis  prescntibus 
inclusis  et  interrogatoria  per  vos  facienda  secundum  discrecionem  a  deo  vobis  fradifam  una 
cum  Jacobo  nolario  predicto  secrefe  et  sigillatim  examinetis  et  eonim  dicta,  unius  cuiusque 
nominatim  et  specifice  in  scriplis  redacla.  sub  vesfris  sigillis  vel  vesfrorum  altero  clausis 
nobis  per  Jacobum  notarium  predicfum  una  cum  presentibus  super  sextam  feriam  proximam 
post  festum  pentecostes  inclusive  transmitfatis:  penifus  super  dictis  consciencias  vestras  in 
premissis  specialifer  oneramus.  Testes  autem,  qui  nominati  fuerinl,  si  se  gracia,  odio  vel 
limore  subtraxerint.  per  censuram  eccleslasticain  auctoritate  predicta  compellatis  veritalis 
tesfimonium  perhibere.  cifanfes  nichilominus  memorafos  reos  Bohdalum.  Jankonem,  Michahelem 
et  Georgium  ecclesiarum  predicfarum  plebanos  ad  certum  terminum  peremptorium  compe- 
tentem  uno  pro  tribus  edicto,  quos  et  nos  presentibus  citamus.  ut  ipsi  in  eodem  termino 
eis  per  vos  prefixo  seu  profigendo  coram  nobis  in  nosfro  monasterio  Zabrdowicensi  prediclo 
legifime  compareanf  ad  videndum  et  audieiidum  pubiicari  huiusmodi  dicfa  testium  et  omnium 
producforum  circa  atfestacionem  prediclas  vel  allesandum  causam  seu  causas  racionabilem 
seu  racionabiles.  quare  premissa  fieri  non  debeant.  Fidem  nobis  de  premissis  omnibus  per 
vesfras  lileras  remissionis  vestris  sigillis  quo  supra  sigillalas  plenariam  facialis.  Dalum  in 
monasferio  nosfro  Zabrdowicz  anfediclo.  anno  domini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo 
tercio,  die  vicesima  prima  mensis  Maii.  noslro  sigillo  niaiori  appresso. 

(Au8   dem   Oripnal    iii    dor   Borek^sclien   Slg.   n.    3116    im   m«lir.   Landes-Arcliive.) 


141K 

Stnch.  Dechant  in    Tasati.    Weinel.   Ffarrcr  in  Mezirir.  citireii  yewisse  Zein/eii  im  Frocesse 

zwiscken  den   Pfarrern   Bohdnl.  Janko  elc.   und  den   lininner  Kreuzherren. 

Dt.  Meziric  23.   Mai  1393. 

fetacho  decanus  Thassowiensis,  Wenceslaus  plebanus  ecclesie  parochialis  in  Mezyr- 
zyecz  execufores  ad  infra  scripfa  et  commissarii  a  venerabili  pafre  domino  Jaroslao  abbate 
monasterii    Zabrdowicensis    propo    Brunam.   judice    ct  conservalore   jurium    el  privilegionim 


138 

honorabilium  el  religiosonim  virorum  dominorum  magistri  et  fralrum  cruciferorum  ordinis 
sancli  Johannis  Jerosolimitani  specialiter  deputali,  universis  et  singulis  ecclesiarum  rectoribus 
per  et  infra  decanatum  Thassowienseni  el  alias  ubilibet  constitutis  aut  ipsorum  vices  geren- 
tibus,  qui  presentibus  fuerilis  requisiti  seu  aller  vestrum  fuerit  requisitus,  salutem  in  domino 
sempiternam  et  mandatis  nostris  imo  verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Vobisque  in  virtute 
sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  pena  districte  precipiendo  mandamus,  quatenus 
Pauhim  Blasium  Schaslnar  in  viila  Morawsk,  Johannem  dictum  Klugman,  Nicolaum  dictum 
Thelczer  in  villa  Bohdalau,  Henricum  dictum  Anezyn,  Rudolfum  ibidem,  Nicolaum  Crewcz, 
Johannem  diclum  Cesar  et  Nicolaum  Oleatorem  in  villa  Crewczdorf,  Petrum  de  Glasyern, 
Nicolaum  Romoldum,  Brankonem  in  Krisano  laicos  Olomucensis  diocesis  personaiiter  inventos, 
alias  publice  in  domibus  habitacionum  ipsorum  et  dominum  plebanum  in  Swratka  ad  nostras 
peremptorie  citetis  presencias,  quos  et  nos  presenlibus  citaiuus,  ul  die  sahati  proximo,  vide- 
licet  in  vigilia  pentecosles  coram  nobis  in  Mezyrzyecz  in  domo  dotis  nostre  hora  terciarura 
conpareant  in  causa  et  causis,  que  vertuntur  inter  honorabiles  et  discretos  viros  dominos 
Nicolaum  plebanum  sancli  spirilus  in  Anliqua  Bruna  parle  ex  una  el  dominos  Bohdalum  in 
Kinhayt,  Jankonem  in  Bobrowka,  Michahelem  in  inferiori  Bobrowia  et  Georgium  iu  Obecz 
ecclesiarum  plebauos  parle  ex  altera.  in  eadem  causa  verilatis  testimonium  perhibere,  certi- 
ficanles  nichilominus  ipsos  tesles  de  expensis,  quos  et  nos  presentibus  certificamus.  Fidem 
nobis  vestre  execucionis  facite  ad  terminum  memoralum.  Datum  in  Mezyrzyecz  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio,  die  vicesima  lercia  mensis  Maii,  meo 
sigillo  videlicet  Wenceslai  predicti  subappresso. 

(Aus   dem   Original   in   der   Borekschen   Slg.   n.    3110   im   inahr.   Landes-Arehive.) 


150. 

Stach,  Deckanf  iii  Tasaii,  uiid  WenzeL  Pfarrer  iii  Mezific,  ciliren  im  Auflrage  des 
Obrowitzer  Ahtes  Jaroslans  die  Pfurrer  BolidaL  Janho  etc.  itm  die  Zeugenaussagen  in 
dem  zwischen  ihnen    und  den    Briinner  Krcuzherren    anhiiugigen   Processe    zii  rernehmen. 

Dt.   Meziiir  23.   Mai  1393. 

Wtacho  decanus  Thassoviensis,  Wenceslaus  plebanus  in  Mezyrzyecz,  execulores  ad 
infrascripta  cl  commissarii  a  venerabili  in  Chrislo  patre  doniino  Jaroslao  abbate  mona^terii 
Zabrdovicensis  prope  Briinam,  judicc  el  conservatore  honorabilium  et  religiosorum  virorum 
magistri  el  fralruin  cniciferorum  ordinis  saiicti  Johannis  Jcrosolimilaiii  depulati,  honorabilibus 
el  discrelis  viris  omnibus  et  singulis  ecclesiarum  plebanis  per  el  infra  decanalum  Thasso- 
viensem  conslilutis  aul  ipsorum  vices  gerentibus,  qui  fuerilis  requisiti  seu  alter  vestrum  fueril 
requisitus,  salutem  in  domino  el  maudatis  iiostns  imo  verius  apostolicis  finniter  obedire. 
Vobisquo  in  virlule  sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  peiia  auctoritate  prcdicta 
districte  precipiendo  mandamus,  qualeuus  discretos  viros  Bohdalum  in  Kiiiheyl,  Jankonem  in 
Bobrowka,    Michahelem    in    inferiori    Bobrowia,    Georgium    in    Obecz    ecclcsiarum    plebanos 


139 

personaliter  invenlos.  alias  piiblice  in  ecclesiis  et  domibus  ipsoriim  ad  noslras  peremptorie 
citetis  presencias,  qiios  et  nos  presenlibus  citamus,  ut  die  sabati  proximo  videlicet  in  vigilia 
pentecostcs  coram  nobis  in  Mezyrzyecz  in  domo  dotis  noslre  hora  terciarum  conpareanl  ad 
actus  infra  scriptos.  ad  jurandum  et  jurari  vidcndum  do  calumpnia  et  de  veritate  dicenduni 
in  causa  et  causis.  que  vertcnlur  et  verti  speranlur  iuter  dominum  Nicolaum  plebanum 
ecclesie  sancti  spiritus  in  Antiqua  Bruna  ex  una  et  ipsos  plebanos  prescriptos  parte  ex 
altera,  coram  prefato  domino  Jaroslao  judice  et  ad  dandum  et  ofTerrendum  interrogatoria,  si 
qua  dare  vel  oITerre  vohierit,  necnon  ad  respondendum  posicionibus  et  arliculis  ex  supra 
babundanti  pro  parte  dicli  domini  Nicolai  in  causis  huiusmodi  oblalis  ef  ad  videnduni  produci 
testes  per  partem  aclriccm  coram  nobis  et  causa  et  causis  antedictis.  Et  nicbilominus  pre- 
fatos  Bohdalum,  Jankonem,  Slichahelem  et  Georgium  ecclesiarum  plebanos  modo  premisso 
citetis.  ut  ipsi  secunda  feria  proxima  post  diem  sancto  Trinitatis  coram  memorafo  domino 
abbate  Brune  in  monasterio  Zabrdovicensi  loco  consuolo  ipso  pro  fribunali  sedenfe  hora 
vesperorum  legitime  compareanf  ad  publicandum  et  publicari  videndum  dicfa  tesfium  por 
prenominafum  dominum  Nicolaum  aut  ipsius  procuralorem.  in  causa  ef  causis  anlediclis 
productorum  ef  producondorum.  vol  dicanf  causam  racionabiiem,  cur  premissa  fieri  non 
debeant.  Infimantes  eisdem  citalis.  quod  sive  paruerint  sive  non  in  diclis  terminis  coraui 
nobis,  quam  eciam  coram  domino  Jaroslao  judice  predicto.  nos  ad  acfus  huiusmodi.  proul 
habemus  in  mandalis  sou  in  commissis  juxta  tenorem  commissionis  nobis  facto  procodemus. 
ipsorum  absencia  seu  conlumacia  non  obslante.  In  fidem  nobis  veslre  exocucionis  facite  ad 
terminum  memoratum.  Datum  in  Mezyrzyccz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
tercio,  die  mensis  Maii  vicosima  forcia,   moo  videlicet  Wenceslai  sigillo  subappresso. 

(Aiis   dem   Orig.   in   der   Buiekscheii   Slg.   n.    iillG    iin   miihr.   Landes-Archive.) 


151. 

Der  Stadtrath    roii    Olmiitz-  belieuiil.    dasst   der   Olmiitzer  Biirger  Pesek  roii   Prossiiitz  deii 
Hof  III  ariif/au  f/ehaiift  liabe.    Dt.   23.   Mai   1393.   s.   I. 

I^os  Pesco  Rifler  advocafus,  Porllinus  VVysant  magistor  civium.  Nicolaus  Slossor. 
Nicoiaus  Fieyschhecltel  et  Michael  Polcz  consuios,  Engoiusch,  Johannes  Slahlor,  Flriczko 
Hoczempiocz,  Pefrus  prope  murum,  Pesco  Rayde,  Ilenlinus  Ordenlich  ef  Johannes  Ebor 
jurafique  civos  Olomucenses  recognoscimus  fenore  presencium  univorsis.  discrofum  virum 
Pesconem  de  Prosfayns  nobis  humililor  supplicasse,  ut  posscssionem  curie  sue  in  Kriogaw 
certis  pecuiriis  empte  et  per  Jesconem  de  Rosfaym  cum  omnibus  ipsius  curie  pertinenciis 
coram  nobis  legitime  resignate,  iiteris  noslris  ratificare  et  conlirmare  dignaremur.  Nos  vero 
iustis  ipsius  Pesconis  nosfri  concivis  peficionibus  inclinati  eandem  curiam  in  Kriegaw  cum 
agris    el    omnibus    suis    atfinenciis    dicto    Pesconi  de  Prostayns,    eius    succossoribus  legitimis 

18* 


140 

ve!  presentes  literas  ipsius  Pescoiiis  de  favore  habentibus,  ratificamus  et  presentibus  appro- 
bamus  heredilarie  ac  perpetue  valituris.  Sub  harum  quibus  nostrum  sigillum  esl  appensum 
teslimonio  literarum.  Dalum  sexla  feria  ante  festum  penthecosles  anno  domini  millesimo 
CCC*""  nonagesimo  tercio. 

(Orig.   PiTg.   h.   Sig.   iibgerissen   im   Olm.   Cap.    Ai-chive.) 


153. 

Der  Olmutz-er  Archidiacoii  Saiider  und  der  Sternberger  Probst  erneuern  auf  Grundlage 
einer  Vollmacht  des  Prager  Erzbischofes  ein  iilteres  Statut  des  OlmUtzer  Capitels,  welches 
die   gottesdienstlichen    Pflichlen   der    Olmutz-er    Vicare  regelt.    Dt.   Olinutz  28.  Mai  1393. 

l^os  Sanderus  archidiaconus  Preroviensis  et  canonicus  ecclesie  Olomucensis  et 
Fridericus  prepositus  monasterii  in  Slernber});  canonicorum  regularium  ordinis  beati  Augustini 
tenore  presencium  recognoscimus  universis.  (Juod  dudum  receptis  lilteris  reverendissimi  in 
Christo  patris  et  domini  domini  Johannis  dei  gracia  archiepiscopi  Pragensis,  apostolice  sedis 
legafi  cum  ea  qua  decuit  reverencia  tenoris  infrascripti :  „Johunnes  etc.  Datum  in  Budwicz 
MCCCXCIII  die  XXIII  Aprilis"  (vid.  n.  140;.  —  Super  expressis  et  narratis  in  eadem 
comniissione  iuxla  industriam  nobis  a  deo  dalam  inquisivimus  diligenter.  El  quia  post  dili- 
gentem  inquisicionem  invenimus  visitacionein  oliin  per  sancte  ineinorie  dominum  Arnestum 
archiepiscopuin  Pragensem  faclam,  quam  idem  dominus  Johannes  archiepiscopus  Pragensis 
sub  certis  penis  et  sentenciis  in  suis  processibus  expressis  servari  mandavit,  quod  vicarii, 
qui  perpetui  fore  noscuntur,  assidui  et  continui  debent  esse  in  omnibus  horis  canonicis 
nocturnis  pariter  el  diurnis,  quos  decanus  vel  vices  eius  gerens  ad  hoc  debet  compellere 
et  penis  debilis  cohercere  et  si  noii  omnes,  saltem  tres  vel  quatuor  tempore  vicis  sue  prout 
sibi  videbitur  expedire,  specialiler  tamen  vicarii,  qui  ebdomadarii  dicuntur,  videlicet  qui 
missam  beate  virginis,  defunctorum  et  missam  de  die  celebrare  tenentur,  in  malulinis  lempore 
sue  ebdomade  interesse  debent,  occasione  qualibel  proculmola,  nisi  ex  eis  ali(|iieiii  iiilirmilatis 
vel  evidentis  necessilatis  articulus  excusarel  et  eo  casu  alium  vicarium  eque  ydoneum  subiogare 
debebit  sub  pena  unius  grossi  pro  vice  qualibet  per  decanum  vel  alium,  qui  locum  suuin 
tenueril,  puniendus  et  pena  ipsis  prebendatis  clericis  interessentibus  erogetur,  non  fuisse  nec 
esse  servatam  nec  eciam  eos  posse  commode  servari  propler  diversa  impedimenta,  que 
racionabiliter  coram  nobis  fuerunt  proposila  et  allegata.  Sed  invenimus  slalutum  ecclesie 
Oloinucensis  per  decanum  et  capilulum  Oloniucensem  dudum  facluin,  qualiler  tales  vicarii 
debeant  inleresse  divinis  oiliciis  in  hec  vorba :  „Porro  coiisideranles  inter  celera  honorem 
et  decorem  ecclesie  nostre  sublimancia.  diviiii  cullus  minislris  esse  precipue  providendum, 
cumque  ipsius  ecclesie  vicarios  ad  exequendum  huiusmodi  minus  intenlos  sed  pocius  desides 
videnius  seque  ab  horis  canonicis  et  precipuis  el  aliis  soliciupiiibus  feslivilalibus  in  ipsa 
ecclesia  frequencius  sublrahentes.  volenles  liuiusmodi  negligenciis  oporluiie  correccionis  pre- 
sidiis  obviare,  in  hoc  iiostro  generali  capilulo,  prehabilo   super  hoc  inter  nos  nialuro  consilio 


141 

staluimus  et  ordinamus:  quod  in  summis  festivilalibus  anni  videlicet  nalivitate,  circumcisione, 
epyphania,  pascha,  ascensione  domini  et  penlhecostes,  nativitate,  purificacione,  annunciacione, 
assumpcione  sancte  Marie,  in  dedicacione  ecclesie,  in  nativitate  sancti  Johannis  Baptisle, 
in  sanctorum  noslrorum  patronorum  Wenceslai,  Crislini  ac  omnium  sanctorum  feslivitatibus 
primis  et  secundis  vesperis  et  matutinis  omnes  vicarii,  diebus  vero  dominicis  et  festivis  novem 
leccionem  (sic)  tres  vicarii  ebdomadarii  prefalis  horis,  cessante  legittimo  impedimento.  debeant 
interesse  sub  pena  unius  g-rossi,  queni  pro  qualibet  dictarum  horarum  negligencia  vicarius  se 
absentans  ad  fabricani  protinus  solvere  teneatur.  Attendcnles  insuper  pielati  defunctorum, 
qui  pro  sustentacione  personarum  ipsius  ecclesie  perpetuas  elemosinas  donaverunt.  minus 
sufficienter  prosint  inpense  beneficiis  responderi,  statuimus  el  unanimi  consiho  ordinamus, 
quod  in  vigihis  episcoporum  et  principum  omnes  vicarii,  prelatorum  vero  canonicorum, 
baronum,  mililum  el  ceterorum  defunctorum.  qui  ipsius  ecclesie  fuerunl  nolabiles  benefaclores, 
pro  quorum  commemoracionibus  niaior  campana  solet  pulsari.  tres  ebdomadaii  sint  presentes, 
absentes  quoque  sine  legittima  causa  offertorii  tunc  dislribuendi  careanl  debita  porcione." 
Pro  eo  nos  Sanderus  et  Fridericus  snpradicli  auctorilate  nobis  in  hac  parle  commissa.  inquisitis 
et  investigatis  dictoruni  vicariorum  oneribus.  observanciis  el  mandatis,  sic  premissa  onera 
duximus  reformanda.  quod  ipsi  vicarii  secundum  statulum  ecdesie  Olomucensis,  ut  supra 
factum,  quod  est  tentum  et  servalum  usque  modo.  divina  officia  peragant  et  eisdem  inlersint 
et  non  secundum  visitacionem  domini  Arnesti  archiepiscopi  Pragensis  felicis  memorie,  quam 
in  singulis  suis  clausulis  cum  processibus  dicti  domini  Johannis  archiepiscopi  Pragensis  ac 
penis  et  sentenciis  in  eisdem  expressis  super  execucione  ipsius  visitacionis  facienda  usque 
ad  beneplacitum  eiusdem  domini  Johannis  archiepiscopi  Pragensis  in  dei  nomine  sustulimus 
et  tollimus  in  hiis  scriptis.  In  (|iiorum  toslimonium  sigilla  nostra  de  certa  nostra  sciencia 
presentibus  sunt  appensa.  Datum  Olomucz  anno  doniini  uiillesimo  trecenlcsimo  nonagesimo 
lercio  die  vicesima  octava  mensis  Maii. 

(Orig.    I'erg.    2   h.   Sif;.    im   Olm.   C;ip.    Archivc) 

I5:i. 

Der  Bischof  Johanu   ron  Leitomi/sl  Ubertragt  das  Augustincr-Chorherreustift  iu  Landskron 

(spdter  in   Olmiitz)  aus  der    Vorstadt  zur  Stadtpfarrkirche  daselbst. 

Dt.   Landskron  1.  Juni  1393. 

In  nomine  sancte  et  individue  Irinilalis  feliciter  amen.  Nos  Johannes  dei  et  apo- 
stolice  sedis  gracia  episcopus  Lulhomislensis,  commissarius  el  executor  unicus  ad  infrascripta 
a  sede  aposlolica  specialiter  deputatus  ad  noticiam  singulorum  tam  presencium  quam  fulu- 
rorum  deducimus  per  presentes,  quod  dudum  literas  sanctissimi  in  Chrislo  palris  et  domini 
nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni.  eius  vera  bulla  plumbea  in  filis  canapeis 
more  romane  curie  bullatas,  sanas  el.  integras,  non  rasas  non  cancellalas  nec  abolitas  sed 
omni   prorsus  vicio   et  suspicioiie  carenles  cum   ea.   qua   decuit.  reverencia   recepimus  tenoris 


142 

infrascripti :  ..Bonifacius  etc.  venerabili  fratri  Johanni  episcopo  Liifhomislensi  sahilem  et 
apostolicam  benediccionem.  Exigit  etc.  Dalum  Rome  apiid  sanctum  Petrum  XI  Kal. 
Octobris  pontificatus  nostri  anno  primo."  —  Post  quarum  literarum  apostolicarum  recepcionem 
volentes  procedere  ad  earum  execucionem  juxta  traditam  a  sede  apostolica  nobis  formam, 
venerabiles  in  Christo  patres  et  dominos  Johannem  Nazaretensem  et  Johannem  Magarensem 
episcopos  fratres  nostros  carissimos  cum  debita  instancia  rogavimus.  quod  convenirenl  nobis- 
cum  in  Lanczkrona  oppido  nostro  ad  certum  terminum.  quem  eis  assigfnavimus,  propter 
translacionem  monasterii  sancti  Nicolai  et  sancte  Katherine,  siti  ante  oppidum  predictum 
Lanczkronensem.  ad  ecclesiam  parochialem  beale  Marie  virginis  faciendam,  ut  de  ipsorum 
consilio  premissa  el  ad  illa  necessaria  facere  possemus,  sicut  haberemus  in  commissis.  Et 
cum  predicti  patres  et  domini  episcopi  ad  nos  venissent,  ad  locum  predictum  accessimus  cum 
ipsis  predictum  monasterium  sancti  Nicolai  et  sancte  Katherine  subiciendo  rem  oculis,  ut  eo 
melius  possemus  cognoscere  veritatem.  l^bi  consideratis  sing-ulis  ipsius  loci  defectibus 
vidimus  ipsum  monasterium  esse  situm  in  loco  humido  et  nimis  aquoso,  ubi  nec  cellaria 
nec  commoda  fieri  possent  pro  necessitale  et  utilitale  ipsius  monasterii  ac  fratrum  in  eo 
degencium  :  nam  commoda  ibidem  facta  temporis  successu  per  fluxum  continuarum  aquarum 
destruerenlur  nec  possent  fratres,  qui  ibidem  manerent,  diu  esse  sani  propter  nimiam  loci 
humiditatem.  Consideravimus  eciam.  non  esse  ulile  neque  expediens  nobis  nequ.e  dicto  mona- 
sterio  tum  propfer  vicinitatem  oppidi  Lanczkronensis.  quod  posset  episcopus  et  ccclesia 
Luthomislensis  perdere  propfer  hostium  insidias  et  insullus  cottidianos.  qui  temporibus  islis. 
in  quibus  dies  mali  sunt,  plus  solito  invaluerunt.  fum  eciam  propter  ipsum  raonasterium, 
quod  securius  in  ipso  oppido  res  suas  possit  custodire  quam  extra  muros  eiusdem,  ubi 
patet  accessus  omni  venienti.  Quibus  premissis  sic  diligenter  visis  et  considcratis,  posfquam 
religiosus  frater  dominus  Johannes  eiusdem  monasferii  professus  vicarius  perpefuus  et  plebanus 
eiusdem  ecclesie  sancle  Marie  ihidem  in  oppido  Lanczkronensi  spontanea  bona  et  libera 
voluntale  propler  bonum  statuni  et  bonum  commune  franslacionis  eiusdem  monasterii  de 
dicta  ecclesia  cessissel  et  resignasset  eam  in  nianibus  nostris.  renunciasset  quoque  omni 
juri.  quod  sibi  compeciit  in  eadem,  prout  in  signuni  cessionis  resignacionis  et  renuncciacionis 
literas  sue  confirmacionis.  quas  super  eadem  habuit.  in  presencia  multorum  fidedi<rnorum  ac 
notariorum  infrascriptorum  tradidit  exhibuit  et  assignavif:  auctoritate  apostolica  nobis  in  hac 
parte  concessa  et  commissa,  de  consilio  diclorum  palrum  et  dominorum  Johannis  Nazaretensis 
ef  Johannis  Magarensis  episcoponim  ipsuiii  monasterium  sancfi  Nicolai  et  sancte  Kafherine  cum 
sing-ulis  suis  juribus  bonis  ufHitali!)us  priviloiriis  et  pcrllnenciis  universis.  sicut  a  sui  fiindacione 
usque  in  presentem  diem  fuit  inslitiitum  et  fiindafnm  ac  servatum.  de  ipso  loco.  in  quo  prius  fuif, 
ad  ipsam  ecclesiam  parochialem  beate  3{arie  virginis.  que  sila  esf  in  oppido  Lanczkronensi 
predicto  in  dei  nomine  transtulimus  et  transferimus  in  hiis  scriptis  ordinantes  et  decernentes, 
quod  ipsa  ecclesia  parochialis  beate  Marie  virginis  monasterium  canonicorum  reirularium 
censeatur  et  nomincfur  apud  omncs  et  quod  preposifiis  et  fratres  eiusdem  monasterii.  qiii  prct 
tempore  fuerinl  sicut  qui  in  presencia  sunt,  in  ipso  monasterio  sub  habilu  et  regula  cancmicorum 
regularim  ordinis  sancli  Augustini  communifer  vivant,  devole  deo  serviant  sicut  sunt  insfifuti.  Ef  ul 


143 

ipsa  translacio  per  nos  facta  esset  et  manifesta  omnibus  hominibus,  honorabiles  et  religiosos 
viros  dominos  Henricum  prepositum,  Johannem  priorem  et  alios  fratres  ad  presens  ibidem 
conventum  facientes  cum  decenli  reverencia  et  honore  in  ecclesia  sancti  Nicolai  el  sancte 
Katherine.  ubi  prius  fuit  monasterium.  recepimus,  ac  eos  cum  sollempni  processione  Irans- 
lulimus  ad  novum  monaslerium  beale  3Iarie  virginis,  ubi  prius  fuit  ecciesia  parochialis  et 
eos  induximus  in  possessionem  eiusdem  sicut  fuit  ipsa  ecclesia  ab  anliquo.  Publicavimus 
eciam  ipsam  translacionem  fideli  populo.  ut  quilibet  scire  posset  ipsam  translacionem  sic 
racionabililer  et  canonice  esse  factain.  Decernimus  eciam  et  ordinamus,  quod  ipsum  novura 
monasterium  ac  prepositus  el  IValres  eiusdem  suis  privilegiis  et  liberlatibus  in  novo  gaudeant 
monasterio  sicut  usi  sunt  et  habuerunt  in  antiquo.  Insuper  statuimus  et  ordinamus  auctori- 
tate  apostolica  et  licencia  speciali  ad  hoc  generose  concessa.  prout  superius  expressatur, 
quod  prepositus  eiusdem  monaslerii,  qui  ad  presens  est  vel  qui  pro  tempore  fuerit  in  fulurum, 
in  eodem  novo  monasterio  per  se  vel  per  alium  eiusdem  monaslerii  fratrem  curam  ani- 
marum  parochianorum  eiusdem  ecclesie  gerere  valeat  et  exercere.  Et  ne  ipsa  ecciesia 
sancti  Xicolai  et  sancte  Kalherine,  ubi  prius  fuit  monasterium,  ad  profanos  usus  revertatur, 
auctoritate  apostolica  supradicta  nobis  concessa  staluimus  et  ordinamus,  quod  ipsa  ecclesia 
sancti  Nicolai  et  sancle  Katherine  hospitale  existat  et  quod  in  ipsa  infirmi  teneantur  et 
serventur  ac  quod  prepositus  et  fratres  eiusdem  novi  monasterii,  qui  pro  lempore  fuerinl. 
duas  sexagenas  grossorum  pragensiuni  pro  sustenlacione  ipsorum  infirmorum  ipsi  hospitali 
singulis  annis  inperpetuum  tradant  et  assignent  el  eciam  quod  ipsi  per  se  vei  per  alium  seu 
ahos  singulis  seplimanis  tres  missas  in  eodem  hospitali  perpeluis  temporibus  celebrent  vei 
faciant  celebrari.  in  quorum  omnium  teslimonium  noslrum  sioillum  unacum  sigillis  diclorum 
patrum  et  dominorum  Jjhannis  Nazarelensis  et  Jobannis  Magarensis  episcoporuni  supradiclorum 
de  nostra  certa  sciencia  presentibus  sunl  appensa.  Et  nichilominus  in  testiraonium  et  robur  maioris 
firraitatis  presentes  literas  per  nolarios  publicos  infrascriplos  scribi  et  publicari  mandavimus. 
Datum  et  aclum  Lancziirone  anno  domini  millesimo  Irecentesimo  nonajresimo  tercio.  indiccione 
prima,  ipso  die  sancle  Trinilatis,  que  fuil  dies  prima  mensis  Junil.  ponlificalus  sanctissimi  in 
Chrislo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  quarto. 
Presenlibus  honorabilibus  et  discrelis  viris  dominis  magistro  Vito  canonico  ecclesie  sancti 
Egidii  maioris  civitatis  Pragensis  curie  nostre  episcopalis  Lulhomislensis  officiali,  Nicolao  in 
Oslrwa  decano  dislriclus  Lanczkronensis.  Wenceslno  in  Damylvow  ecclesiarum  plebanis, 
Gregorio  allarista  allaris  saiicli  Jacobi  in  ecclesia  parochiali  iu  Usii  Luthomislensis  diocesis, 
Hrzcone  dicto  Krhn  et  Jessicone  fratre  ipsius  germano,  Wenceslao  et  Pelro  de  Slrannye 
similiter  fratribus,  Johanne  Syroleiv  et  Jobanne  Biaznicze  fainiliaribus  noslris  cominen- 
saiibus  et   aiiis   mullis   teslibus   fidedignis  circa   premissa. 

El  ego  Vilus  nalus  quondam  Petri  de  Lonipnirz  clericus  IVagensis  diocesis  pubiicus 
imperiali  auctorilate  notarius  elc. 

Et  ego  Wenceslaus  Wenceslai  de  Humpolcz  clericus  Pragensis  diocesis  imperiaii 
auclorilate  notarius  publicus  etc. 

(Orig.   Perg.   2    h.   Sig.  das   3.   ubgerisseii.) 


144 


154. 


Johami.    Bischof   ron    Leitomi/sl,    sichert    das    Augnstiuerkloster    in  Landskron    (spater   in 

Olmiitz)  ror  Feuersgefahr  durch  Niederreissung  der  8  benachbarteu  Hauser  und  erneuert 

mit    Zustimmung    des    Klosters    die    Grenzen    zwischen    den    klOsterlichen    und  sladtischen 

Ackern.  Dt.   1.  Juni  1393.  s.  l. 

Johannes  dei  et  apostolice  sedis  gracia  episcopus  Luthomislensis  notum  facimus 
universis,  ad  quos  presentes  pervenerint,  tam  presenlibus  quam  futuris.  Quod  et  si  ex 
nostri  ofticii  debito  vigilanciori  cura  illis.  per  que  animas  deo  lucrari  possimus.  primo  et 
principaiiter  debeamus  intendere.  insistendum  tamen  duximus  et  hiis,  per  que  commissis 
nobis  valeamus  de  remedio  quietis  et  securitatis  providere,  sine  quibus  plerumque  et  ipsa 
per  quam  salus  acquiritur,  devocio  prepeditur.  Sane  igilur  attendentes  periculosam  esse 
monasterii  vicinilatem  civilati  nostre  Lanczkrone.  prope  cuius  muros  in  suburbio  situm  erat 
et  maxime  instanlibus  ^werris.  que  plus  soliln  invaluerint  hiis  lemporibus,  quod  ex  ipso 
monasterio  propter  ipsius  ad  niuros  propinquitalem  possemus  facilime  ipsam  civilatem  perdere, 
quod  nobis  et  ecclesie  noslre  Luthomislensi  dampnum  esset-inportabile,  obtenta  prius  licencia 
a  sanctissimo  in  Chrislo  patre  et  domino  domino  Bonifacio  digna  dei  providencia  sancte 
sedis  Romane  papa  nono,  habito  eciam  consensu  religiosorum  virorum  Henrici  prepositi. 
Johannis  prioris  et  tocius  conventus  predicli  monasterii  possessorum,  ipsum  in  suburbio 
monasterium  destruximus,  et  ad  ecclesiam  parrochialem  in  eadem  civitate  sitam,  prius 
tamen  eidem  monasterio  auctoritate  predicte  sedis  apostolice  unitam  et  incorporatam 
translulimus,  ac  eandem  ecclesiam  parochialem  sanctissime  virginis  Marie  in  monasterium 
ereximus.  iam  dicta  auctoritate  apostolica  annuenle.  Ubi  quia  locus  habitaculis  officinisque 
religiosorum  predictorum  virorum  non  erat  sufficiens,  perpendentes  eos  ob  commodum  et 
securitatem  prefate  civitalis  noslre  ad  consensum  de  deponcndo  per  nos  ipsorum  nionasterio 
multum  fuisse  spontaneos  et  paratos,  licet  inde  pluribus  implicari  se  non  dubitarent  incommodis 
atque  dampnis,  prehabilo  super  hoc  civilalis  eiusdem  advocali  civiumque  juratorum  consensu 
et  consilio,  seplem  domunculas  parrochiali  ecclesie  vicinas,  civitali  lamen  minus  uliles  deponi 
admisimus,  pro  area  dictis  iam  dominis  amplianda.  Quaruni  primam  possidebat  Pelrus  Lengwalt 
censuans  de  media  marca  unum  grossum.  Secundam  tenebat  Nicz  Ssellcr  censuans  de  media 
marca  1  gr. ;  de  tercia  Theodricus  Hok  solvebat  dc  uno  fertone  1  gr. ;  de  quarta  Grani- 
libyn  vidua  solvebat  de  uno  ferlone  I  gr.  ;  de  quinta  Johannes  Sschuller  solvebat  de  tribus 
fertonibus  II  gr.  Sexla  domus  Thamonis  solvebat  de  media  marca  I  gr.  Septima  domus 
Neydikin  vidue  solvebal  de  uno  fertone  1  gr.  Et  hoc  quantum  pro  uno  census  termino. 
nam  unusquisque  eorum  lanlumdem  solvebal  lermino  pro  secundo,  quibus  singulis  ad  summam 
reduclis  non  plus  inveniunlur  quam  duodecim  grossos  per  annum  omnes  ille  domuncule 
censuasse.  Ne  tamen  et  in  hoc  modico  aut  in  quovis  alio  civitati  preiudicaret  iam  dicli 
monaslerii  Iranslacio,  pro  compensacione  census  earundem  domuncularum  et  cum  hoc  gene- 
raliter  omnium  sive  inlra  scu  extra  urbem  sint,  pro  quibus  civilati  ex  parte  ipsius  monasterii 
iusta    poluissel    aul    possel    competere   satisfaccio,    ordinavimus    ei    tres    ferlones    pro    censu 


145 

perpetuo.  quod  sic  patet.  Predecessor  nainque  noster  bone  recordacionis  dominus  Petrus 
olim  episcopus  Luthomislensis  ac  eiusdcm  lundator  monasterii,  perpetuam  sui  memoriam 
eidem  civitali  commendare  cupiens,  unam  sexagenam  grossorum  perpetui  ccnsus  pro  decem 
sexagenis  ab  eadem  civilate  comparavit.  cuius  dispensacionem  ordinaverat  in  hunc  modum  : 
debebanl  enim  civitalis  eiusdem  cives  in  fcsto  sanctorum  Philippi  et  Jacobi  aposlolorum  pro 
eadem  sexagena  quatuor  vasa  cerevisie  emere.  unum  quodque  vas  pro  fertone  compulando, 
"  quorum  duo  ipsi  monaslerio  conslilueral  per  annos  singulos  presenlari.  aliaque  duo  ul  per 
communilalem  pauperum  el  divitum.  senum  ac  juvenum  in  medio  civilalis  debuerinl  epolari. 
Et  quia  in  tali  potacione  nuila  disciplina  nullusque  servabatur  ordo,  sed  uno  cerevisiam 
rapiente  pre  alio  plerumque  homicidii  periculum  inde  oriri  timebatur.  nec  tamen  per  ipsos 
civitatis  nostre  cives  erat  hoc  delebile,  quiuquaginla  sexagenarum  pena  id  velante.  ISos 
qui  ordinarii  re  fungimur  et  nomine.  cuius  est  disordinalis  rebus  ordinem  dare.  adverlentes 
quod  lalis  constitucio  quanlum  ad  aliquid  erat  abusiva  quodammodo.  cupientesque  pretaclam 
homicidiorum  materiam  tollere.  unum  fertonem  pro  uno  vase  prius  cum  periculo  sic  inutiliter 
exposilum  disposuimus  deinceps  pro  aliquo  utili  civilatis  relavamine  converlendum,  mediam 
quoque  sexagenam,  quam  dicto  monaslerio  pro  duobus  vasis  ccrevisie  tenebantur  solvere, 
ut  prefertur,  pro  compcnsacione  prelactorum  defalcavimus,  preposili  prioris  et  conventus 
eorum  consensu  ad  hoc  ultroneo  penitus  accedente  el  ila  tres  ferlones  oslensi  sunt 
civitati  pro  premissis  cedere.  prout  superius  fuil  dictum ;  quartum  vero  ferlonem  posl  hos 
residuum  ad  hospitale  sub  urbe  silum  statuimus  perpetuo  dandum  degencium  inibi  pro  susten- 
tamine  languidorum.  Prelerea,  quia  mete  campos  monasterii  civitatisque  distinguentes  versus 
curiam  Kronweld  iacentes.  quibusdam  ex  ipsis  videbantnr  dubie,  ne  ilerum  talis  dubictas 
iuler  ipsos  et  posteros  eorum  dissensionis  fieret  occasio,  curavimus  palerne  pro  conservanda 
inler  eos  iugi  concordia  et  hanc  disceptacionis  materiam  subniovere.  Nam  assumplis  nobis- 
cum  domino  Henrico  preposito  prius  dicto  et  cum  eo  fralre  alio  per  conventum  ad  hoc 
dato.  assumptis  eciam  urbis  predicte  juratis  civibus  tocius  communilatis  plenam  vim  Iiaben- 
libus.  ad  campos  personaliler  exivimus  anledictos.  iu  quibus  premissa  fidedianorum  ex  utraque 
parte  declaracione  senioriiui.  quibus  ab  anliquo  corundem  camporum  patebat  limitacio.  tandem 
nos  ipsi  dcum  habenles  pre  oculis  secunduui  veraui  iusliciani  et  collatam  nobis  celilus  indu- 
slriam  prefalas  melas  ad  utriusque  parlis  poslulacionem  innovavimus.  oslendimus  ac  de  novo 
mox  presignari  iussimus,  et  prout  tunc  presignale  sunt.  ipsas  inviolabiliter  precepimus  et 
presencium  vigore  ac  testimonio  servari  precipimus  sub  pena  cenlum  sexagenarum  laliler 
solvendarum.  Si  enim  predicti  monasterii  preposilus.  prior  vel  convenlus,  qui  pro  tempore 
fuerint,  premissam  ordinacionem  seu  metarum  declaracionem  ac  innovacionem  sic  mature 
per  nos  faclani  improbare  vel  ei  unquam  quovis  ausu  temerario  contraire  presumpserint, 
ex  tunc  quinquaginta  sexagenas  grossorum  ad  cameram  nostram  vel  successorum  noslrorum, 
qui  pro  tempore  fuerint  et  quinquaginla  reliquas  civilali  supradicto  in  ulcioncm  sue  Irans- 
gressionis  infra  quartale  unius  anni  tenebunlur  quavis  coulradiccione  postposita  presenlare. 
Kl  hanc  ipsi  videlicet  proposilus,  prior  et  convenlus  licile  iuslo  ex  debilo  tocies  cogenlur 
subire  peuam.  quocies  prenolale  ordinacioni  seu   ramporiim   [jer  melas   dislinccioni   noslre  per 

19 


146 

eos  aiil  eoriim  posleros  fuerit  oontraventiim  non  obslante,  si  iam  semel.  his.  ter  vel  decies, 
immo  et  pliiries  fuerit  persoluta.  Nec  minus  censebuntur  deliquisse,  si  unum  ex  prenotalis 
quam  si  cuncta  similiter  presumpserint  impugnare.  Qtiod  si  dominus  episcopus  Lulhoinislensis, 
qui  pro  tempore  fuerit,  in  favorem  iam  dictorum  prepositi  et  conventus  prelacte  ordi- 
nacionis  transgressionem  in  ipsis  punire  negligeret,  dans  eis  ausum  ex  hoc  partem 
alteram  infestandi,  nichilominus  ipsi  cives  plenam  dehent  habere  vim  repetendi  porcionem 
pene  sibi  prefixam.  quocies  per  prepositum.  convenlum  aut  posteros  eoruin  ipsa  transgressio 
fuerit  iterata.  Et  nos  Henricus  preposilus,  Johannes  prior  tolusque  fratrum  conventus  Lancz- 
kronensis  nionasterii  canonicorum  regularium  ordinis  beati  Augustini  Lulhomislensis  dyocesis, 
attendentes  reverendissimum  in  Christo  patrem  ac  dominum.  dominum  Johannem  episcopum 
Luthomislensem,  patrem  et  dominum  nostrum  in  premissis  clare  nominalum,  memoratam 
monasterii  nostri  translacionem  pia  et  sacra  intencione  ob  perpetuum  sue  civilatis  profectum 
et  commodum  celebrasse,  nietarumque  innovacionem  ob  fovendam  inter  nos  et  dicte  iam 
urbis  cives  concordiam  declarasse,  qiiorum  pro  utilitate  nostri  nionasterii  libenter  patimus 
destruccionem  extra  urbem,  prehabilis  tractatibus  diligentibus  el  deliberacione  malura  non 
solum  semel  bis  vel  ter,  sed  pliiries  more  solito  in  capitulo  congregati,  non  coacli  sed  libera 
omnium  nostriim  voluntate  consensimus  et  consentimus  ordinacioni  premissorum  ac  dislinccioni 
camporum  per  eundem  reverendissimum  palrcm  et  dominum  nostrum  modo  iam  dicto  facte, 
ac  ipsam  ordinacionem  metarumque  innovacionem  et  quorumlibet  pretaclorum  disposicionem 
ratam  et  gratam  acceptavimus  et  acceptamus.  per  nos  posterosque  nostros  immobiliter  per- 
petuo  servandam.  ac  eam  ut  melius  possumus  tenore  presencium  approbamus  sub  earum 
condicione  penarum,  que  superius  exprimuntur.  In  quorum  omnium  teslimonium  ac  perpetui 
roboris  firmitalem  sigilla  noslra.  videlicet  reverendissimi  patris  domini  episcopi  prenotati  et 
preposili  conventusque  prius  dictorum  de  certa  nostra  sciencia  et  voluntate  libera  presentibus 
sunt  appensa.  Acta  sunl  hec  translacio  sciHcet  monasterii  nostri  anno  incarnacionis  domini 
millesimo    trecenlesimo    nonagesimo    tercio,    in    festo  sancte  et  in  dividue  Trinitatis. 

(Orig.   Perg.,    die  zwei   anhaug.  Sig.   siiid  abgelost,    im   m.   Liaudes-Archive.  Art.    Olmiitzer 
Aug.    lit.   G.   n.    17.) 


155. 

Jo/iiniii,    Bisc/iof   roii    J,eitoiiii/s/,    sic/ierl    das    Aii(jiisliiierlilos(er    iii   Laiiiisliroii    (spater  in 

Olmiilz)  ror  Feiiersi/efa/ir  diire/i  Niederreissiiiiy  ron  8  beiiac/ibarten  Jldiisern  und  erneuert 

mit    Zustiinnuniff    des    Stadtrat/ies    die  Grenz-en   z-wisc/ien  den  lilosterlic/ien  und  studtisc/ien 

Ac/iern.   J)l.   J.   Jnni  J3!)3.  s.   l. 

•Johaunes  dei  et  aposloHce  sedis  gracia  episcopus  Luthomislensis  notumfacimus 
universis,  ad  quos  presentes  pervenerint  tam  presentibiis  quam  futuris,  quod  et  si  ex  nostri 
officii  debito  vigilanciori  cura  illis.  per  que  animas  deo  lucrari  possimus.  primo  et  princi- 
paliter    debeamus    intendere,    insislendiim    lamen    duximiis    et    hiis,    per    que    comissis    uobis 


147 

valeamus  de  remedio  quietis  et  securitatis  providere.  sine  quibus  plerumque  et  ipsa.  per 
quam  salus  acquiritur.  devocio  prepeditur.  Sane  igitur  altendentes  periculosam  esse  monasterii 
vicinitatem  civitati  nostre  Lanczkrone.  prope  cuius  muros  in  suburbio  situm  erat  el  maxime 
instantibus  gwerris.  que  in  nostris  partibus  pius  solito  invaluerunl  hiis  temporibus,  quod  ex 
ipso  monasterio  propter  ipsius  ad  muros  civitatis  propini^uitatem  possemus  faciilime  ipsam 
civilatem  perdere,  quod  nobis  et  ecclesie  nostre  Luthomislensi  dampnum  esset  inportabile, 
obtenta  prius  litencia  a  sanccissimo  in  Christo  patre  et  domino.  domino  Bonifacio  pontifice  summo 
sancte  sedis  Romane  papa  nono.  habito  eciam  consensu  relig-iosorum  virorum  Henrici  preposili, 
Johannis  prioris  et  tocius  convenlus  predicti  monaslerii  incolarum  ipsum  in  suburbio  mona- 
sterium  destruximus  et  ad  ecclesiam  parrochialem  in  eadem  civitate  sitam,  prius  tamen  eidem 
monasterio  auctoritate  predicte  sedis  apostolice  unitam  et  incorporatam  transtulimus  et  eandem 
ecclesiam  parrochialem  sanctissime  virg-inis  Marie  in  monasterium  ereximus.  tacla  iam  aucto- 
ritate  apostolica  annuente.  Ubi  ([iiia  locus  habitaculis  officinisque  religiosorum  iam  dictorum 
virorum  non  erat  sufficiens.  perpendentes  cos  ob  comodum  et  securitatem  prefate  civitatis 
noslre  ad  consensum  de  deponendo  per  nos  ipsorum  monasterio  multum  fuisse  voluntarios 
et  paratos.  licet  inde  pluribus  implicari  se  non  dubitarent  incomodis  atque  dampnis,  prehabilo 
prius  super  hoc  civitatis  eiusdem  judicis  civiumque  juratorum  consensu  et  consilio  septem 
domunculas  parrochiali  ecclesie  vicinas  civitati  tamen  minus  utiles  deponi  admisimus,  pro 
area  diclis  iam  dominis  amplianda.  O"'"'!""  primam  possidebat  Petrus  Lengwalt  censuans 
de  media  raarca  unum  grossum;  secundam  tenebat  Nycz  Scheller  censuans  de  1  marca  unum 
grossum,  de  tercia  Theodricus  Hok  censuabat  de  uno  fertone  1  gr. ;  de  quarta  Gramlibyn 
vidua  solvebat  de  uno  fertone  1  gr.  de  quinta  Johannes  Scbuller  solvebat  de  tribus  fer- 
tonibus  H  gr. ;  sexta  domus  Thamonis  solvebat  de  1  marca  unum  gr. ;  seplima  domus 
Neudikin  vidue  solvcbat  de  uno  fertone  1  gr.  Et  hoc  quantum  pro  uno  census  termino. 
nam  umisquisque  eorum  tanlumdem  solvebat  termino  pro  secundo.  Quibus  singulis  ad  summam 
reductis  non  plus  inveniuntur  quam  XH  g^rossos  per  annum  omnes  ille  domuncule  censuasse. 
Ne  tamen  el  in  hoc  modico  aut  in  quovis  alio  civitati  preiudicarel  iam  dicti  monasterii 
translacio,  pro  compensacione  census  earundem  domuncularum  et  cum  hoc  generaliter  omnes 
sive  intra  seu  extra  urbem  sinl.  pro  (|iiiinis  civitati  ex  parle  ipsiiis  monasterii  iusla  potuisset 
aut  posset  competere  salisfaccio.  ordinavimus  ei  tres  fertones  grossorum  pro  censu  perpetuo. 
quod  sic  palet.  Predecessor  namque  noster  bone  recordacionis  dominus  Petrus  olim  episc(jpus 
Lulhomislensis  ac  eiusdem  fundator  monasterii  perpetuaui  siii  memoriam  eidem  civitati  com- 
mendare  cupiens,  unam  sexagenam  grossorum  perpetui  census  pro  decem  sexagenis  ab 
eadem  civitate  comparavit,  cuius  dispensacionem  fiendam  disposuerat  in  huuc  modum. 
Debebant  enim  civitalis  eiusdem  cives  in  festo  sanctoriim  Pliilippi  el  Jacobi  apostoloriim 
pro  eadem  sexagena  HH  vasa  cerevisie  emere,  unum  qiiodqiu;  vas  pro  fertone  compulando. 
qnoriim  duo  vasa  ipsi  monasterio  constituerat  presentari.  atque  alia  duo  nt  per  communitatem 
pauperum  et  divilnm  juvenum  ac  senum  in  medio  civilatis  debuerint  epotari.  Et  quia  in 
tali  potacione  nulla  disciplina  nullusque  servabatur  ordo.  quin  pocius  uno  cercvisiam  rapienle 
pre  aliis  pleruinqiie   homicidii   periciiliim   inde   oriri    limcbaliir.    nec    tam  per    ipsos  cives  erat 


148 

hoc  delebile.  quinquaginta  sexagienarum  pena  icl  vetante;  nos  qui  ordinarii  re  fungimur  et 
nomine.  cuius  est  disordinatis  rebus  ordinem  imponere^  advertentes  quod  talis  conslitucio 
quantum  ad  aliquid  erat  abusiva  quodammodo,  cupientesque  pretactam  homicidiornm  materiam 
tollere,  unum  lertonem  pro  uno  vase  prius  cum  periculo  sic  inutiliter  expositum  disposuimns 
deinceps  pro  aliquo  utili  civitatis  relevamine  convertendum,  mediam  quoque  sexaoenam, 
quani  dicto  monasterio  pro  duobus  vasis  cerevisie  tenebantur  solvere,  ut  prefertur,  pro  com- 
pensacione  census  pretactarum  domuncularum  defalcavimus  monasterio,  prepositi,  prioris  et 
conventus  eorum  consensu  ad  hoc  ultroneo  penitus  accedente.  Et  ita  tres  fertones  oslensi 
sunt  civitati  pro  deposilis  VII  domunculis  cedere  prout  superius  fuit  diclum:,  quartum  vero 
fertonem  residuum  ad  hospitale  sub  urbe  silum  slatuimus  perpetuo  dandum,  degencium  ibidem 
pro  sustentamine  languidorum.  Preterea  quia  mete  campos  monasterii  civitatisque  dislinguentes 
versus  curiam  Cronweld  iacentes  quibusdam  ex  ipsis  videbantur  dubie,  ne  iterum  talis 
dubietas  inter  ipsos  et  posleros  eorum  dissensionis  foret  occasio,  curavimus  paterne  per  conser- 
vanda  inter  ipsos  iugi  concordia  et  hanc  disceptacionis  niateriam  submovere ;  nam  assumptis 
nobiscum  domino  Henrico  preposito  prius  dicto  et  cum  eo  fratre  alio  per  convenlum  adhoc 
dato,  assumptis  eciam  urbis  predicle  juratis  civibus  plenam  tocius  communitatis  vim  habentibus 
ad  campos  personaliter  exivimus  antedictos,  in  quibus  premissa  fidedignorum  parte  ab  utraque 
declaracione  seniorum,  quibus  ab  antiquo  eorumdem  camporum  patebat  iimitacio,  tandem  nos 
ipsi  deuni  habentes  pro  oculis  secundum  eorum  informacionem  et  veram  iusticiam  alque 
collalam  nobis  eclilus  industriam  ad  utriusque  parlis  poslulacionem  prefatas  metas  innuvavimus 
ct  ostendimus  ac  de  novo  presignari  iussimus,  et  prout  lunc  presignate  sunl,  ipsas  inviola- 
bililer  servari  precepimus  et  presencium  vigore  ac  testimonio  precipimus  sub  pena  centum 
sexagenarum  taliter  solvendarum.  Si  enim  predicti  cives  vel  eorum  posteri  premissam 
ordinacionem  seu  nietarum  declaracionem  ac  innovacionem  per  nos  ita  malure  factam  im- 
probare  vel  ei  umquani  quovis  ausu  temerario  contraire  presumpserint,  extunc  (juinqua- 
ginta  sexagenas  grossorum  ])ragensium  bonorum  ad  cameram  nostram  vel  successorum 
nostrorum,  qui  pro  tempore  fuerint  et  quinquaginta  reliquas  monasterio  supradicto  in  ulcionem 
sue  transgressionis  infra  quartale  unius  anni  tenebuntur  quavis  contradiccione  postposita  jure 
veri  debiti  presenlare.  El  hanc  ipsi  cives  licite  tocies  cogenlur  subire  se  persolvere  penam, 
quocies  prenotate  ordinacioni  nostre  seu  camporum  per  innovatas  metas  dislinccioni  per  eos 
aut  eorum  posteros  luerit  contraventum,  non  obslante  si  iarn  semel  bis  ler  vel  decies  immo 
et  pluries  persoluta  fuerit,  cum  eius  vigor  in  inlinilum  debeat  permanere.  Nec  minori  subiacere 
ccnsebuntur  pene,  si  unum  ex  prenotalis  articulum,  (|uam  si  cunctos  simililer  attemplaverint 
irritare.  Quod  si  dominus  episcopus,  qui  pro  tempore  fneril,  in  favorem  civiuni  pretacte 
disposicionis  noslre  transoressionem  in  ipsis  civibus  punire  negligeret,  dans  eis  ausum  ex 
hoc  partem  alteram  inleslandi,  nichilominus  pars  infeslata  plenam  debet  habere  vim  repetendi 
porcionem  pene  sibi  deputatam,  quocies  et  quandocuu(|ne  per  ipsos  cives  aut  eorum  posteros 
ipsa  Iransgressio  fueril  iterala.  Et  nos  Andreas  diclus  Ilerdan  lunc  vicejudex  civesque 
jurati  Johannes  Ungerman,  iXyckel  Johan.  iNicolaus  Feyerobenl,  Cristannus  Ileyman,  Mathias 
Longus,  Nyczko  Cesar,  Nicolaus  Trawtvven,  Pelrus  Faber,  Nycolaus  Ilenrici.  Ilenricus  Svvamwelt, 


149 

Nicolaus  Foytel  totaqiic  coinmiinitas  civilalis  crebro  (iicto,  attcndontes  revcrcnclissimuni  pnlrcni 
in  Cliristo  ac  doniinum  doniinuin  Joliannom  episcopum  Luthomislensem  dominum  nostrum  in 
premissis  clare  expressuin  memoratam  monasterii  Iranslacionem  pia  et  sancta  intencione  ob 
perpetuum  civitalis  noslre  profectum  et  coinodum  peregisse,  metarumque  innovacionem  ob 
fovendam  inler  nos  et  dictos  monasterii  dominos  concordiam  declarassc,  cuin  quibus  oinnino 
concordare  proponimus  tainquam  cuin  illis,  qui  salutis  nostre  profeclibus  die  noctuque 
invigilant,  prehabitis  tractatibus  diligenlibus  et  deliberacione  penitus  matura  non  semel  solum 
bis  vel  ter  iinmo  eciain  pliiries  niore  solito  congregati,  non  coacti  aut  compulsi  sed  libera 
oinuium  nostruin  voluntate  consensimus  el  consentimns  ordinacioni  premissorum  ac  distinc- 
cioni  camporum  per  eundem  reverendissimum  palrein  in  Christo  et  dominum  nostrum  inodo 
iam  dicto  factis  ac  ipsam  ordinacionem  metarumquc  inuovacionem  el  qHoriiinlibet  pretactorum 
disposicionem  ratam  et  gratam  acceptaviinus  et  acceptainus,  per  nos  posterosque  nostros 
immobiliter  perpetuo  servaiidam,  ac  eam  ut  inelius  possumus  lenore  presenciuin  aprobainus 
sub  earum  condicioue  penaruin.  que  superius  expressanlur.  Hiis  ita  geslis  tandein  post 
elapsiim  duorum  annoruin  tempiis  adhuc  inaturius  inttientes  antedicli  structuras  monasterii, 
in  cuius  structura  maxinie  sunt  inpense  pecnnie,  nimia  quarumdam  doinuncularnm  vicinitate 
comprcssas,  que  ad  primuin  civitatis  incendiuin  toti  monastcrio  connagracionem  sua  adiacencia 
inevitabililer  possent  adducere,  ex  ([iio  dei  servis  inibi  conslitutis  iino  el  toti  civilali 
irrecuparabile  orirelur  dampnum,  cuni  ex  eodcin  monastcrio  tain  futurorum  qiiam  prcscnciiim 
atqiic  prcdecessoruin  ipsius  civitatis  incolarum  saius  animaruni  copiosa,  ipsique  civitali  securilas 
provenire  credatur  non  modica.  dignumduximus  ct  tam  grandi  pcriculo  pcrsonalilcr  obviare. 
Ut  igitur  ipsum  monasterium,  ex  quo  tanta  bona  spcranliir  provenire,  non  tain  de  facili 
vorago  ignis  absumat,  post  pretactas  seplcni  ilcriim  alias  octo  domunculas  monaslerio  niuiis 
vicinas  admisimus  deponi  pcr  preposituin  et  convenliim  monaslcrii  antcdicli.  qnarum  primain 
lenuit  Ilamam  censuans  dc  1  inarca  II  grossos;  seciiudam  Rcynoldin  ccnsuans  de  1  marca 
II  gr. ;  terciam  Henzel  Winduss  solvens  de  1  inarca  II  gr. ;  (niartain  Warinpawch  solvens 
de  1  inarca  II  gr. ;  quintam  Berthin  solvens  de  1  marca  II  gr. ;  sexlain  Haltazar  solvcns 
de  1  marca  II  gr. ;  seplimam  Martiniis  braxalor  solvens  dc  uno  fertone  1  gr. ;  octavam 
Maroarelba  Kumagin  solvens  de  uno  ferlone  iinuin  gr.,  quorum  omniuin  sumina  tanlunimodo 
continet  XIIII  gr.  El  hoc  soliini  liii  oiiincs  pcr  inlegrum  annum  solvere  dcbiieruiil.  Ul  aiilcm 
civitati  noslre  non  in  ali(|uo  cciani  inodico  dcrogemus,  slaluinius  et  iiKindavimiis  pro  iaiii 
diclis  XIIII  grossis,  qui  civilati  depereunt  ex  predictarum  deposicione  oclo  domuncularuin, 
ut  prepositus  cum  conventu  suo  debeant  paralas  decem  sexagenas  grossorum  civitati  dare 
quantocius.  pro  qiiibus  cives  possent  el  omniiio  deberenl  unam  sexagenam  grossoriiin  pcrpclui 
ceiisus  einerc  qualenus  ipsa  civilas  et  lcvius  oncra  fcral  communia  ct  de  satisfaccione  congrua 
gaudeat  a  monasterio  sibi  facta.  El  bec  facla  suiit  de  plcno  scitu  et  benivolo  consensu 
scabinorum  suis  noininibus  iiiferius  cxpressoriim.  Prcdicli  aulcm  prcposilus  et  eius  fralrum 
conventus  tamqiiam  lilii  obedieucic  imposilas  eis  X  sexagenas  civilali  iioslrc  predicte  solvcndas. 
inox  et  indilale  parala  cum  pecunia  pcrsolvcrunt.  Ut  autcni  dispcndiiiin  ex  pliiralilale  viletiir 
litterariim,  dignum  duximus,  ut  et  prioris  et  presenlis  nostre  ordinacionis  teiior  seu  conscripcio. 


150 

ex  voluntate  lamen  ulrariimqne  parcium,  cassatis  prioribns  litteris,  in  una  presenti  videlicel 
littera  poneretur.  Et  nos  igitur  cives  jurati  scilicet  Wernussius  tunc  niaoistercivium,  Seydel 
Kriner,  Henricus  Magnus,  Procopius,  Andreas  Kocznerschenk,  Michael  Scriptor,  Mathias 
Korenzak,  Nyklos  Neumeister,  Mathias  Stephani,  Nicolans  Schurler,  Michael  Spanaus,  Nico- 
laus  Scheller,  advertentes  reverendissimi  patris  in  Christo  et  domini  domini  Johannis  episcopi 
Luthomislensis  domini  nostri  graciosi  tam  prius  factam  quam  modo  posterius  ordinacionem 
premissam  fore  piam  et  legiltimam  ac  nostre  civitati  omnino  perutilem,  habila  super  hiis 
sana  deliberacione  et  maturo  tocius  communitatis  assensu,  prout  illa,  que  prius  de  consensu 
priorum  scabinorum,  ita  et  ista,  que  iam  de  consensu  nostro  per  reverendissimum  patrem 
et  dominum  crebro  nominatum  facta  sunt  et  ordinala,  videlicet  in  conipensacione  census 
domuncularum  et  in  innovacione  metarum  in  campis  seu  quibusvis  superius  cxpressis,  secun- 
dum  omnes  clausulas  supra  positas  rata  et  grata  habemus  et  suscipimus  per  nos  posterosque 
nostros  tenenda  perpetuis  temporibus  ac  implenda,  quavis  contradiccione  semota  sub  penis 
per  priores  juratos  antecessores  nostros  susceptis  et  expressis  clare  ac  lucide  in  premissis. 
Acta  est  pretacta  translacio  monasterii  anno  incarnacionis  domini  M^^CCC^  nonagesimo  IIP 
in  festo  sancte  et  individue  trinitatis. 


(Orig.   Perg.   mit   2   anliang.   Sig.   im   m.  Landes-Archive,  Art.  Olm.  Auguatiner  lit.  G.  n.  15.) 


156. 

Der   Ohroiritzer  Aht  Jnroslaus  hentiflrafjf    deii  Pfarrer    von    Meufic    utid    Bor,    dass    sie 

die    Pfarrer    BohdaL    Jaiiko    efc.    z-tim    Schlusse    des    zirischen    ihnen  und   den  Altbrunner 

Kreiizherrn  anhunf;/fjen   Processes  citiren.   Dt.    Ohroiritz  2.  Jiini  1393. 

Jaroslaus  miseracione  divina  abbas  monaslcrii  bcate  virginis  Zabrdowicensis  prope 
Brunam  ordinis  Premonstralensis,  Olomuceiisis  diocesis,  judex  et  conservalor  pcrpeliiiis  jurium 
el  priviiegiorum  honorabiliuui  viroriim  doininorum  magistri  et  fralriim  ordinis  crucifororum 
hospitalis  sancti  Johannis  Jcrosolimitani  una  cum  aliis  noslris  in  hac  parte  collegis  dudiim  a 
sede  apostolica  specialiter  deputatus,  honorabilibus  et  discretis  viris  dominis  iii  Mezyrzyecz 
in  Bora  bohemicali  et  in  superiori  Bobrowia  ecclesiarum  plebnnis  et  recloribus  dicte  Olo- 
mucensis  diocesis  aut  vices  gerentibus  salulem  in  doniino  el  mandalis  noslris  imo  verius 
apostolicis  firmiter  obedire.  Discrecioni  vestre  in  virlute  sancte  obediencie  et  sub  excom- 
municacionis  pena,  qiiam  in  vos  omnes  et  singulos  ac  quenilibet  veslrum  trium  tamen 
dierum  canonica  monicione  premissa  ferimus  in  his  scriplis,  si  ca  non  feceritis,  que  mandamus, 
districcius  precipiendo  mandantes,  quatcnus  discretos  viros  dominos  Bohdalum  in  Iheolonicali 
Kinheyt,  Jankonem  in  Bobrowka,  Michahelem  in  inferiori  Bobrovia  (!t  Georgiiim  in  Obecz 
ecclesiarum    plcbanos    et   rectores    dicte    Olomucensis    diocesis    personaliter    inventos    alias 


151 

publice  in  doino  habitacionis  ef  ecclesiis  suis  aut  corani  familia  ipsorum  ipsos  citetis.  quos 
et  nos  presentibus  citamus  aucloritate  noslra  imo  verius  apostolica.  ut  coram  nobis  legitinie 
et  peremptoric  compareant  in  dicto  nostro  monasferio  proxima  die  juridica  immediate  sequente 
post  beatorum  Pelri  el  Pauii  aposlolorum  festum  nunc  airuhirum  proxime.  Iiora  vesperorum 
ad  audiendum  et  videndum  concludi  in  tota  causa  super  omnibus  et  singuiis  altestacionibus 
raunimejifis  ac  literis  productis  judicialiter  coram  nobis  vel  in  prefixo  huiusmodi  ipsis  fer- 
raino  verbo  vel  in  scriplis  coram  nobis  allegare  certas  causas  et  raciones,  si  quas  habent 
vel  producere  voluerint  leoitime.  ciir  et  quare  in  predicla  caiisa  dudum  vertente  coram 
nobis  judicialiler  inter  ipsos  dominos  plebanos  ex  una  et  religiosum  fratrem  dominum 
Nicolaum  plcbanum  hospilalis  sancti  spiritus  in  Anliqua  Bruna  ordinis  predicli  parte  ex  allera 
concludere  minime  debeamus  et  facturi.  receptiiri  et  aiidituri  in  dicto  termino.  que  de  juris 
ordine  fuerint  facienda.  Inlimaiiles  eisdem  citatis.  quibus  et  nos  presentibus  inlimamus.  quod 
si  comparuerint  in  dicto  termino  aut  non,  nos  ulique  ad  conclusioneni  cause  hiiiusmodi  pre- 
dicte  justo  juris  ordine  servalo  procedemus  ipsorum  absencia  seu  contumacia  non  obstante. 
Diem  veslre  execucionis  fideles  nobis  una  cum  nominum  vesfrorum  subscripcione  et  sigillorum 
vestrorum  appressione  ad  presentes  plenam  fidein  sub  penis  predictis  facientes.  Datum  Zabr- 
dowicz  in  monasferio  nostro  predicto  secunda  die  mensis  Junii  anno  domini  millesimo  fre- 
centesimo  nonagesimo  tercio,  nostro  maiori  sub  sigillo  presentibus  tergotenus  appresso: 

(Aus  rtem   Orig.   in   der  Bocek^schen   Slg.  n.   3116   im  mahr.   Laudes-Archive.) 


157. 

Der  Obrowitzer  Ahl  Jaroslatis  heffelilt  ileiii  f/esammteii  Clerns  der  Olmiitz-er  Dtocese, 
ilie  Pfarrer  Bolidal.  Juiiko  etc.  iii  alleii  Kirclien  als  excomminiicirt  z-ii  erkUireii  iiiid  z-u 
verkiiiideii,  dass  sie  ihrer  Beneficieii  rerlustiy  werdeii,  weiin  sie  im  Verlaufe  des  Monates 
Juni  nicht  allen  Entsckeidnnrjen  f/erecht  werden,  welche  in  dem  z-wischen  ihnen  und  den 
AUbriinner    Kreuzherren    aiih(iuiji(jen    Processe    z-u  Gunsten    der    letzteren   gefallt  wurden. 

Dalam   Obrowitz-  2.   Juni  1393. 

Jaroslaus  divina  miseracione  abbas  monasferii  beafe  Marie  virginis  Zabrdovicensis 
prope  Brunam  ordinis  Premonstratensis  Olomiicensis  diocesis.  judex  el  conservafor  perpeluus 
una  cum  aliis  noslris  in  hac  parte  collegis  juriiim  el  privilegiorum  honorabilium  religiosorum 
virorum  dominoriim  inagislri  (;t  fratriim  cruciferorum  domus  hospitalis  sancli  Johannis  Jero- 
solimitani  dudum  ,  a  sede  aposlolica  speciajiter  deputatus.  venerabilibus  et  discrelis  viris 
dominis  universis  et  singulis  abbatibus  prioribiis  prepositis  decanis  arcbidiaconibus  archipres- 
byteris  scolasticis  canforibus  custodibiis  fhesaurariis  canocis  lam  calliedralis  quam  collegia- 
tarum  ecclesiarum,  necnon  gardianis  minisfris  priorihus  preceptoribus  et  commendatoribus 
ordiniim  qiiorumciinque.  parocbnliiimque  ecclesiarum  et  capellanim  recforibus.  perpetuis  vicariis 


152 

el  presbyteris  curatis  et  non  ciiratis.  tabellioniinis  sen  notariis  pnblicis  et  ciericis  qiiibusciinque 
per  civitatem  et  diocesiin  Olomucenseni  predictam  ubilibet  constitutis,  qui  presentibus  fueritis 
requisiti  seu  aiter  vestrum  fuerit  requisitus,  salutem  in  domino  et  mandatis  nostris  imo  verius 
aposlolicis  firmiter  obedire.  Noveritis  nos  dudum  recepisse  pro  parte  bonorabilis  et  rebgiosi 
viri  Nicolai  rectoris  et  plebani  hospitalis  sancli  spiritus  in  Anliqua  Bruna  dictc  Olomucensis 
diocesis  ac  fratrum  ordinis  sancli  Jobannis  hospitalis  Jerosolimitani  cum  ea.  qua  decuit, 
reverencia    literas    felicium    recordacionum  dominorum  Greg-orii  pape  noni  et  Jobannis  pape 

XXII quarum  tenor  bulle  prime  videlicet    domini  Gregorii  per  omnia  in  hec  verba 

sequitur:  ^Gregorius  episcopus  servus  servorum  dci  ....  Non  absque  dolore  cordis  etc. 
Datum  Anagine  (sic)  VII.  Kalendas  Septembris  pontificatus  noslri  anno  primo."  Tenor  vero 
alterius  bulle  videlicet  domini  Johannis  pape  XXII  per  omnia  sequitur  et  est  talis  :  „Johannes 
episcopus  servus  servorum    dei  dilectis  filiis  in  Luca  et  Zabrdowicz  monasteriorum  abbatibus 

Olomucensis    diocesis Ad    hoc    nos  deus    pretulit    etc.     Datum  Avinione  VII.  idus 

Octobris  pontificatus  nostri  anno  quarlo."  Quarum  integralem  tenorem  propter  earundem 
prolixitatem  presentibus  inseri  obmisimus.  copiam  autem  eariim  hesitanti  et  humiliter  juxta 
acta  nostra  petenti  indubie  dabimus  cuilibet.  Cumque  eciain  ad  instanciam  dicti  domini 
Nicolai  partis  actricis  et  Henrici  Hawswald  legitimi  procuratoris  ipsius  et  nomine  procuratorio 
discreti  viri  doniini  Bohdalus  de  theotonicali  Kinheyt,  Johannes  seu  Janko  in  Bobrowka, 
Michahel  in  inferiori  Bobrowia  atque  Georgius  in  Obecz  ecclesiarum  plebani  seu  rectores 
dicte  Olomucensis  diocesis  auctoritate  nostra  conservatoria  imo  verius  apostolica  et  virtute 
dictarum  literarum  aposlolicarum  nobis,  ut  premiltitur,  coram  notario  publico  dudum  pre- 
sentatarum,  in  nostri  prescnciam  aliis  certis  literis  nostris  mediantibus  dudum  antea  peremptorie 
ac  uno  pro  tribus  edicto  ammoniti  pluries  citati  et  evocati  fuissent  in  certis  et  peremptoriis 
terminis  ipsis  partibus  prefixis  coram  nobis,  ut  predicli  plebani  quatuor,  nominibus  quibns 
supra,  quadraginla  marcas  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti  pro  et  de 
decimis  frugum  per  predictos  qualuor  plebanos  de  facto  et  temerarie  spoliatis  ad  ecclesiam 
parochialem  in  Krisans  seu  Krisanowe  predictam  et  per  consequens  ad  hospitale  et  ipsius 
pauperes  et  miserabiles  personas  inibi  degentes  ac  rectorem  seu  plebanum  dicti  hospitalis  in 
Antiqua  Bruna  dudnm  spectantibus.  aut  ipsarum  spoliatarum  decimanim  valoram  seu  estiina- 
cionem  predictam  in  prefixis  terminis  predicte  lese  parti  aclrici  reddere  solvere  dare  pagare 
et  cum  elTectn  restituere  deberent  et  tenerentur,  aut  in  prefixis  partibus  huiusmodi  cum 
omnibus  et  singulis  suis  juribus  privilegiis  munimenlis  processibus  et  suis  aulenticis  super 
huiusmodi  frugum  decimis,  quomodolibet  babilis  et  silis  in  villis  Crewczdorf  Bobdaiau  Morawsk 
Cossau  et  Myroschaw  etc.  peremptorie  comparere  et  allegare  verbo  vel  in  scriptis  coram 
nobis  in  dicto  termino  racionabilem  et  racionabiles  causam  et  causas,  cur  non  facere  pre- 
dicta  et  ad  execucionem  ipsorum  eciam  coacti  et  astricti  minime  tenerentur.  Prefateque 
ree  partes  ad  et  super  quartam  feriam  post  dominicam,  qua  in  dei  ecclesia  cantabatur: 
^Jubilate  deo"  dudum  preleritam.  per  nos  peremptorie  citate  ad  predicle  partis  actricis  instan- 
ciam  fuerunt  ad  respondendum  libeilo  debere,  per  predicte  aclricis  partis  procuralorem  Hen- 
ricum    predicliim   judicialiter   coram    nobis    in    quadam  accionis    iniuriarum    causa    conlra    et 


153 

adversiis  prediclas  reas  partes  ohlato  et  jiiris  scripti  ordine  debile  et  legilime  observato  ad 

ulteriora   fore  et  esse  procedenduiii.   proul  nolorie   clare  el  manifeste  in  iileris  noslris  desuper 

confeclis    sigillalis    et    emanalis    et    sigiilis   executorum  huiusmodi  ad  hoc  per  nos  specialiter 

deputandorum    dudum    consisnalis    et    nobis    reniissis.     Et  quibus  terniinis.  parlibiis  prediclis 

prefixis    legilime.    advenientibus    nohis    cum  Jacobo  actorum  nostrorum  inotario)  infrascripto 

pro    Iribunali    sedentibus    in  judicio  Henricus  Hawswald   procurator  leuritimus  predicli  domini 

-  Nicolai    cruciferi  et    partis  actricis  legilime  in  persona   compauril   el   parlibus   reis  supradiclis 

minime  nec  per  se  nec  suos  cerlos  et  legitimos  procuratores  comparentibus,  ipsarum  rearum 

parcium  sic  non  comparencium  contumaciam  cum  instancia  accusavit  et  propter  alias  priores 

multiplices    contumacias    prediclarum     rearuni    parcium .     in     quas    contumaciter    el     mulli- 

farie    dudum    incurrerunl.    prout   in   aclis  noslris  expressius   de  verbo   ad   verbiim   conlinelur. 

ne    ipsi    de  ipsorum  inobediencia  valerent  quomodolibet  gloriari.  juxta  juris  ordinem  partem 

predictam    suspendi    ab    ingressu  ecclesie  denunciari  excommunicari  et  agravari  inslanter  el 

instantissime  petivit  tam    diu    et    quousque   monicioni    noslre    premisse  cum   efleclii   parere  et 

obedire  curarent.    videlicel    XL  niarcas  grossorum  pragensium.   numeri   moravicalis  una  cum 

dampnis   expensis  et  interesse   pro  spolio  commisso   de  facto   lese   parli  el  aclrici   inlegraliler 

persolverent  et   libello  dudum   oblalo   jiixla  juris  ordincm   responderent.  necnon  occupacionem 

et  pretensam  huiusmodi  decimariim  possessionem  pro  se  et  suis  siiccessoribus  universis  parli 

aclrici  aut  ordini  cruciferorum   perpeUio  ipsis  cedendo  resianarent.   Xos  vero  Jaroslaus  abbas 

judex  et  conservator  supradictus  proUinc   considerantes.   qiiod  justa   petenlibus   non  esse  quo- 

modolibet  deneaandus  assensus.  prefali  Henrici  procuraloris  peticionem  lamquam  jiiri  consonam 

et  conoTuenlem  auctorilale  nostra  conservatoria  decernendo  admisimus  et  prediclarum  rearum 

parcium    rebellionis    et  conlumacie  inobedienciam.  que  merilo  exlitil  el  est  pleclenda.  eciam 

attendenles    auctoritate    noslra    imo    verius    aposlolica    nobis    in   hac  parte  concessa   predictos 

quatuor    plebanos  videlicet   Bohdalum.  Jankonem.   Georgium  et  Michabelem  dudum  ab  ingressu 

ecclesiaslico  fore  suspensos  denuncciatos  et  in  dei  nomine  excommunicalos.  ac  iii  cibo  potu 

igne    balneo    foro    loquela    et    qualibet    humana    participacione    Christi    lidelium    fore  el  esse 

evitandos    et    taliter  agravatos  pronunciando  et  pro  tribunali  sedendo  puhlice  per  decanalum 

Thassoviensem    buiusmodi    suspensionis    denunciac^onis    excommunicacionis    et    agravacionis 

sentencias    indiiralo  animo   Pharaonis  in  suarum   salulis  animarum   iixave  dispendium   el   con- 

temptum    sancte    matris    ecclesie    animis    suslinuerunt    induralis  conlumaciter  et  die  hodierno 

suslinent  indurati.   Itaque.  ut  veridica  relacione  didicimus  fidedignorum,  non  obslantibus  pre- 

dicte    suspensionis    denunciacionis    excommunicacionis    el    agravacionis    sentenciis    justo  juris 

ordine  debito  servalo  el    in  prediclos  plebanos  dudum   latis.   prefali   Bobdalus  Janko  Michahel 

ef    Georgius  plebani  ecclesiarum   siipradictarum   se  diviiiis  officils  ministeriis   iniromittere   per 

plures  vices  modo  temerario  fueranl  et  sunt  ausi  conlra  et  adversus  apostolice  sedis    iiiiin- 

data  in  tale  lalis  "dignitatis  preiudicium  et  grande  scandaium  populi  chrisliani.     Eciam   ut  in 

remissionis  attestacionibus  et  actis  clare    legimus    et    vidimus    adhuc  per   Jacobum    nolarium 

piiblicum    el    cause  huiusmodi   coram   nobis  scriham   nohis   de  partihus   per  dominos  decanum 

Thassoviensem  et  plebanum  de  Mezyrzyecz  noslros  commissarios  ad  examinandos  el  citandos 

20 


154 

lestes  in  predicta  caiisa  suis  certis  literis  claiisis  transmissis.  annotati  plebani  publice  suis 
plebisanis  perhibuenint  et  raandaverunt,  ut  nullus  citatorum  ad  perhibendum  et  veritalis 
testimonium  deponendum  in  causa  decimali  supradicta  contra  ipsos  compareret  aut  juratus 
contra  ipsos  quidquam  de  sciencia  sua  deponere  quomodoiibet  esset  ausus.  Et  in  casu,  quo 
aliquis  suorum  plebisanorum  in  huiusmodi  causa  contra  ipsos  aut  ipsorum  aliquem  quidquam 
verbo  vel  facto  scriptis  aut  alio  niodo  quocunque  coram  notario  actoris  deponeret  dicerel 
vel  narraret,  extunc  ille  vel  ilii  scituri  certissime.  quod  ipsis  et  cuilibet  ipsorum  uxoribus, 
pueris  et  familiaribus  vellet  prohibere  et  deneg-are  quelibet  ecclesiastica  sacramenta.  Que 
omnia  et  singula  de  facto  contra  canonicas  sancciones.  deum  et  justiciam  lemerarie  .... 
parlis    preiudicium    facere    minime  forniidarunt  plebani  supradicti.     Nichilominus  secunda  die 

mensis    Junii *)  notario    actoris    infrascripto    pro   tribunali    sedentibus    loco    et  hora 

consuetis  Henricus  Hawswald  procuralor  actricis  partis  denunciacionis  suspensionis  excom- 
niunicacionis  et  agravacionis  literas  et  processus  predictorum  plebanorum  Bohdali  Jankonis 
Michahelis  et  Georgii  tenorem  in  se  continentes  et  decani  Thassoviensis  ac  aliorum  deceni 
plebanorum  executoriissigiilis  sigillatas  obtulitpetens  humiliter,  processus  huiusmodi  nostros  mense 
elapsoobXLmarcarumgrossorumprag-ensiumnumeri  supradicli.  dampnorum  expensarumet  inter- 
esse  nonsolucionem  necnon  resignacionem  aut  dccimaruni  huismodi  cessionem  plebano  in  Krisans 
velrectorihospitalissupradiclimelioreviamodoetjurisformareagravari,  prout  melius  potesl  et  fieri 
debet  ac  universos  el  singulos eorum  participantes,  fautores,  adiulores,  familiares  verbo  vel facto  pu- 
blice  vel  occulte  utriusque  sexus,  cuiuscunque  status  gradus  vel  ordinis  fuerint  pubHce  excommu- 
nicatos  denunciari.  pulsalis  campanis  extintis  candelis  deberi  in  ecclesiis  pronunciari  et  ipsis  ef  eorum 
cuilibet  taliter.  ut  preniitlilur,  predictis  quatuor  piebanis  participantibus  debere  et  decerncndum 
fore  et  esse  prohibenda  singula  ecclesiastica  sacramenta  divinaque  officia  et  specialiler 
ecclesiastica  sepultura,  preter  ea,  que  sanctorum  patrum  constitucionibus  el  a  canone  sunl 
inslituta.  Et  in  casu,  quo  infra  presentem  mensem  Junii  inclusive  computando  mandalis 
noslris  imo  verius  apostolicis  cum  efFectu  non  parere  curarent  et  predictam  summam  pecu- 
niarum  quadraginla  marcarum,  ut  premittitur,  parli  non  reslituere  et  solvere  niterentur. 
extunc  elapso  mensc  ab  officio  et  beneficio  predictos  quatuor  plebanos  ad  tempus  et  usque 
plenariam  solucionem  predictarum  pecuniarum  suspendere  juxta  graciosam  bullam  domini 
Gregorii  olim  pape  noni  dignaremur,  vel  ipsos  debere  allegare  certas  causas  et  raciones. 
cur  ipsi  ab  oflicio  et  beneficio  suspendi  pro  prediclis  minime  teneantur  juxta  apostoiicoruin 
continenciam  niandatorum.  Que  oninia  taniquam  juri  consona  auctorilate  supradicta  fieri 
decrevimus,  por  presentes  mandantes  vobis  dominis  supradictis  iii  virtute  sancte  obediencie 
el  sub  excommunicacionis  pena.  quam  in  vos  et  quemlibet  vestrum  trium  lamen  dierum 
canonica  monicione  premissa  ferimus  in  bis  scriptis.  si  non  feceritis,  que  mandamus.  districte 
precipiendo  mandanles.  qiialeuus  prefatos  dominos  Bolidalum  Jankonem  Michahelem  et  Georgium 
plebanos  ecclesiarum  supradictariim  singulis  diebus  doniiiiicis  et  fcstivis  et  in  predicacionihus 
vestris    publice    excommunicalos    agravatos    et    reagravalos  a  cibo  polu  igne  baliieo  foro  et 

*)   Der  Text  dei-  punktirteii   Stelle  gteng  durcli   tiiien   Riss  im   Pergamente   verloren. 


155 

qualibet  huinana  participaoione  in  veslris  ecclesiis  nuncietis  una  cum  suis  participantii)us 
nniversis.  ut  premittitur  in  supplicacione  predicta.  et  suis  participantibus  fautoribus  et  ad- 
iatoribus  el  familiaribus  prohibentes  publice  ecclesiastica  sacramenta  et  specialiler  ecclesi- 
sticam  sepulluram  lam  diu.  donec  a  nobis  aliud  habueritis  in  mandatis.  eciam  ammonentes 
eosdem  plebanos.  ut  inclusive  quadraginla  niarcas  grossorum  de  presenti  mense  parti 
actrici  persolvant  et  de  decimis  huiusraodi  ipsi  cedant.  alioquin  ipsos  elapso  mense  presenti. 
si  non  certas  causas  super  hoc  ailegaverint,  ab  officio  et  beneficio  juxla  mandalum  aposto- 
licum  suspendi  faciemus.  et  in  signum  execucionis  vestre  vestra  sigilla  presenlibus  appen- 
dentes  penis  sub  predictis.  Dalum  Zabrdowicz  anno  domini  etc.  LXXXXIII  nostro  sub 
appenso  sigillo,  secunda  die  mensis  Junii. 

Et  ego  Jacobus  quondam  Johannis  de  Bruna  etc.  pubiicus  auctoritale  imperiali  nota- 
rius  etc. 


(Aus  dem   Orig.   iii   der  Bo£ek'8chen  Slg.   n.   3116   im   mahr.   Landesarcliive.) 


158. 

Xikolaus    Bischof  ton    Olmiitz  gestattet.    dass  Ileres    roii   Zdoiiiiek  das  Leipgediiig  seirier 
Fraii  auf  dem    Dorfe  Komaroicitz-  rersichere.   Dt.   Mez-iric   16.   Jiini  1393. 

W  ir  Xicias  ctc.  bekennen  etc.  das  komen  ist  Hersso  von  Sdenka  unser  lieber 
setreuer  und  hat  mit  wolbedachlem  mule.  guten  willen  und  rechler  wissen  ufgegeben, 
ufgereichet  und  vormachl  frauen  Ofken  seiner  elichen  wirtinne  zu  rechlem  leipireding  das 
dorf  zu  Comarowicz  mit  molen.  leichcn.  welden  und  wiesen  und  allen  seinen  zugehorungen, 
wie  man  dic  benennen  mag  mit  sunderlichen  worten.  Des  haben  wir  als  ein  bischof  zu 
Olomuncz  obrister  lehenherr  des  vorffenannten  dorfes  und  zugehorungen  des  egenannlen 
leipgeding  der  egenannten  frauen  Ofkan  geben  und  vorleihen  mit  kraft  diez  brifes  in  alle 
der  masse  und  tuglichkeil  als  anderer  frauen  leipgeding  recht  und  gewonheit  isl  in  unserm 
bischtum  zu  Olomuncz.  als  das  von  alders  her  komen  isl  und  das  von  uns  als  einem 
bischof  zu  Olomuncz  zu  rechtem  mannlehen  ruref.  Und  bat  uns,  das  wir  als  ein  bischof 
zu  Olomuncz,  obristcr  lehenherr  sulcher  guter,  das  egenannte  leipgedinge  der  egenannten 
frauen  Ofkan  geruchlen  genediclich  zu  vorleihen,  unschedlich  doch  uns  und  unserm  bischtum 
zu  Olomuncz  an  unserm  gewonlichen  dinste  und  rechte.  Und  geben  ir  zu  furmunde  und 
vorweser  die  strensen  Dirslawen  von  Stralek.  Peter  3Ieisner  von  Peterswald  riller.  Marqiiarden 
von  Wolfsberg.  Josl  von  Wolfsberg  marschal.  die  sie  von  unsern  wegen  bei  sulchem  irm 
leipgeding  behalden  und  beschirmen  sullen  als  recht  ist.  Des  seint  gezeuge  Cunczo  vom 
Smalh.  Wolfram  von  Panowicz  und  Si<rot  von  Podole    unsre    lieben    getreun.     Mil    urkund 

20* 


156 

diez  brifes  vorsig-elt  mit  unserm  anhangenden  insigel.  Der  geben  isl  zu  Mezerzicz  noch 
Cristes  srebiirte  dreizehnhiindert  jar  dornoch  in  dem  drei  und  neunzigisten  jare  des 
nehesten  montages  nach  Viti. 

(Aus   dem   Lehensquatern   II.   p.    ,t4   im   fiirsterzb.   Archive   in  Kremsier.) 

1 59. 

Brunn  23.  Jitiii  1393. 

Iflarkgraf  Jodok  forderl  die  Sladte  der  JNeuinark  auf,  zum  Entsafze  des  vom  Herzog- 
von  Mecklenburg  belagerten  Schlosses  Wolfshagen  behilflich  zu  sein. 

(Riedel   Cod.  Brand.   B.   III.    115.) 

100. 

Markgraf    Jodok    gestattet,    dass    Nikolaiis    Pillung    die    markgrapic/ien     Lehen    Bukau, 
Raktrifz  etc.   ron  Johann   ron  Mez-ii-it-  kaitfe.   Dt.   Briinn  28.   Jitni  1393. 

»Vir  Jost  von  gotes  gnaden  niarggraif  und  herre  zu  Merhern  bekennen  und  lun 
kunt  offenlichen  mit  diesein  brieve  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lezen.  das  fur  uns 
gewest  ist  der  edle  Nickel  Pyllung  von  sand  Gilgenperg,  unser  lieber  getreuer,  und  hat 
uns  furgelegt,  wie  das  er  die  hernochgeschriben  gueter,  das  ist  Buckaw  und  das  kirch- 
lehen  doselbest,  das  guet  zu  Rakwicz.  das  guet  zii  Zdislawicz.  daz  guel  Czyschaw.  das  guet 
Urkaw  und  das  guet  Challendorf  mit  allen  iren  zugehorungen  von  dein  edlen  Janen  von 
Mezerzicz  unserm  lieben  getreuen  reciit  und  redlichen  gekaufft  habe,  die  alle  von  uns  als 
einem  Marggraven  und  herren  zu  Merhern  zu  lehen  rurent,  und  hat  uns  gebeten.  das  wir 
zu  solichem  kaulfe,  unsern  willen  geruchten  zu  geben  und  die  vorgenanten  gueter  zu 
manschaft  zu  vorleihen.  Dasselbe  wir  guellichen  gelau  haben  und  geben  dorzu  unsern  gunsl 
und  gulen  willen,  und  haben  im  ouch  und  seinen  rechten  erben  mannesgeschlechten  alle 
obgenanle  gueter  zu  rechter  manschafft  gnediclichen  vorlehen  und  vorreichet,  vorleihen  und 
vorreichen  in  die  mit  kraft  dicz  briefes,  also  das  sie  uns  und  unsern  iiochkomen  marggrafen 
und  herren  zu  Merhern  von  denselben  guelern  gelreulich  gevvarlig  und  gehorsain  sein 
sollen,  als  iren  naturlichen  rechlen  herren,  unsern  fromen  allezeit  zu  werben  und  unsere 
scheden  zu  wenden,  als  ander  unser  getreue  inanne,  die  in  der  marggrafschaft  zu  Merhern 
sein  gesessen.  Mit  urkunt  dicz  brieves  vorsigelt  mit  unserm  anhangunden  ingesigel.  Geben 
zu  Brunne  noch  Crisls  geburt  dreizenhiindert  jare,  dornoch  in  dem  drilten  und  neiinzigsten 
jare,    des    nehsten    siiiiobendes    vor    sant    Peters    iind    Paiils    tage.    der   heiligen    zwelfbolen. 

Ad    niaMilalu   domiui   3lMrclii()iiis   llciii'iciis   (ic   Spiliicr. 

(Auf  ilerPllcatur :  Ad  uiandatum  domini  marcliiouis  Ilenricu.s  de   Spilncr.  —  Orig.  Perg.  Ii.  Sig. 
im   k.   k.   geh.   Staats-Archive  in   Wien.) 


157 

161. 

Mkolaus    Bischof   con    Ulmutz-    gestattet,    dass  Heinrich    ron  BHd    das  Leibyeding  seiner 
Frau  auf  der  Sladt  Meziric  rersichere.  Dt.  Schaunstein  28.  Juni  1393. 

\K  ir  Mclas  etc.  bekennen  etc.  Wann  die  ersame  Dorothe  Ileinrichs  von  Biela 
rillers.  unsers  lieben  g-evatler  und  a-etreun  elich  wirtinne.  unsere  liebe  gevattere,  leipgeding 
und  margenffabe  II  hundert  mark  grosser  prager  pfennige  merherischer  zal.  LXIIII  grosse  vor 
igliche  mark  zu  zelen  uf  der  stat  Mezerzicz.  genannt  die  Schone  stat.  vormals  gehabt  hat 
und  solche  ire  brife,  die  wir  ir  doruber  gegeben  halten,  uns  williclichen  widergeben.  uf- 
gelassen  und  sich  des  als  unser  mannenrecht  ist  mit  guten  willen  vorzigen  hal  doruber.  das  wir 
dieselbe  Schonestat  Mezerzicz  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomuncz  recht  und  redlich  gekauft 
und  an  uns  bracht  haben  und  dieselbe  Dorothe  unsere  gevattere  gebeten  hat.  das  wir  sie 
anderswo  uf  unsern  gutern  ires  leipgedinges  besorgen  zugeruhten  (sic).  des  haben  wir  an- 
gesehen  iren  guten  willen  und  ouch  sunderlichen,  wann  es  wol  billichen  ist.  das  sie  solches 
ires  leipffedinges  besorget  und  wider  erstattet  werde.  und  dovon  mit  wolbedachfem  mute. 
rechter  wissen  und  rale  unser  sretreuen  manne  haben  wir  der  egenannlen  Dorothe  unsere 
gevattere  uf  unserera  gute  Spitignaw.  Topulne.  Skalka  und  ailem  dera.  das  dorzu 
gehoret,  nichtes  usgenomen.  zu  irem  rechten  leipgeding  beweiset  bescheiden  vorliehen 
nnd  geben.  beweisen  bescheiden  vorleihen  und  geben  zweihundert  mark  grosser  prager 
pfennige  und  muncze  merherischer  werunse  und  zal  zu  rechtem  leipgeding.  von  uns  und 
unsern  nochkomen  bischoven  zu  Oiomuncz  zu  haben  zu  hahien  zu  besiczen  und  geruelich  zu 
geniessen  an  hindernisse  ire  lebetaffc  und  nicht  lenger  als  leipgeding  unser  manne  des  bischtums 
recht  ist  und  gewonheit.  Und  so  die  egenannte  Dorothe  unsere  gevattere  gestorben  ist. 
so  sal  das  vorgenannfe  gut  Spitignaw.  Topolne,  Skalka  und  was  dozu  gehorel.  als  vor 
begriffen  ist.  uns  und  unsern  nachkomen  bischoven  und  dera  bischtum  zu  Olomuncz  lediglichen 
los  und  an  hindernisse  gevallen  sein.  Wer  aber  auch.  das  wir  obgenannter  Niclas  oder 
unsere  nochkumen  bischove  zu  Olomuncz  der  vorgenannten  Dorothe  vor  das  egenannte  ir 
leipgedinge  geben  und  bezalten  zweihundert  mark  der  egenannten  grossen  und  werunge. 
zu  hanl  als  das  ffeschehen  ist.  so  sal  das  egenannte  gut  SpitiL^naw,  Topolne.  Skalka  und 
was  dorzu  eehoret  uns.  unsern  nachkomen  bischoven  zu  Olomuncz  ane  widerrede  und 
hindernisse  ledig  und  los  sein  und  wir  mogen  uns  denn  derselben  guter  wider  underwinden 
unwidersprechlich  allermenigliches  an  alles  geverde.  Und  wir  haben  ir  doruber  zu  schirmer 
und  furmunden  gegeben,  als  unser  mannen  recht  ist,  Marguarden  von  Wolfsberg  ritter. 
Dirslawen  von  Stralek  und  Cunczen  vom  Smalh  unsere  liben  getreuen.  Mit  urkund  dicz 
brifes  vorsigelt  mit  unserra  angehangcden  ingesigel.  Und  dorzu  seint  gezeuge  Jost  von 
Wolfsberg,  Henslico  von  Cowalowicz  burggraf  zu  Schauenburg,  Herscho  von  der  Sdenka. 
Woyciech  und  Jarosch  gebrudere  von  3Ialhoticz  und  Luke  von  Ruskeho  unsere  liben 
getreuen.  die  von  unsers  geheisses  wegen  ire  ingesigle  an  diesen  brif  gehangen  haben. 
Datura  Schauestein  anno  domini  M^^CCC  nonagesimo  III".  in  vigilia  beatorum  Petri  et  Pauli 
apostolorura. 

(.\us   dcm   LelieiiBquatcrn    II.   p.    55   im   fiirsterzb.    Archive   iii   Kremsier.) 


158 


162. 


Pabst    Bonifacius    IX.    heaiiffragt    den    Olmiitzer    bischoflicheii    Official    die    Entscheidung, 

welche  der  Obrowitzer  Abt  zwischen  dem  Pfarrer  in  Kinheid  und  der  Johannitercommende 

in  Altbriinn  beziiglich  des  Zehentbez-uges  fallte.   rom  neuen  zu   untersuchen. 

Dt.  Perugia  1.  Juli  1393. 

Bonifacius  episcopiis  serviis  servornm  dei  dilecto  filio  officiali  Olomucensi  sahitem 
et  apostolicam  benediccionem.  Quia  nobis  dileclus  filius  Bohdalus  rector  ecclesie  parochialis 
in  Kinheid  Olomucensis  diocesis  peticionem  monstravit,  quod  olim  Thomas.  qui  se  geril  pro 
commendatore  domus  hospitalis  sancti  Johannis  Jerosolimitani  in  Antiqua  Brunna  dicte 
diocesis  falso  referente  Jaroslae.  abbate  monasterii  beate  Marie  virginis  in  Sabrdovicz  prope  Brnnam 
dicte  diocesis,  conservatore.  ut  dicebat.  eidem  commendatori  el  fratribus  eiusdeni  domus  contra 
inferentes  eis  super  bonis  et  rebus  eorum  iniurias  vel  iacturas  a  sede  aposfolica  per  ipsius 
sedis  liferas  deputato  et  habenle  cognoscendi  de  hiis,  que  iudicialem  indaginem  exigunt 
specialem,  per  easdem  literas  potestatem,  decimas  bladorum  et  fructuum  infra  limites  parochie 
dicte  ecclesie  existencium.  que  ad  dictum  rectorem  de  iure  spectabant,  ad  eosdem  commen- 
datorem  et  fratres  perfinere,  quomodo  aut  qualiter  aliter  non  expresso  et  quod  idem  recfor 
huiusmodi  decimas  aliquandiu  occupaverat  ac  detinuerat  ac  detinebat  indebite  occupatas : 
idem  abbas  ad  falsam  relacionem  huiusmodi  ex  arrupto  nulla  super  relafis  ipsis  cognicione 
prehabifa.  quamvis  sibi  de  relatis  ipsis  aliquatenus  non  constaret,  sicut  nec  constare  poterat, 
cum  causa  non  esset  noforia  neque  vera,  dictum  rectorem  monuit  et  mandavit  eidem.  ut 
infra  certum  terminum  peremptorium  tunc  expressum  decimas  huiusmodi,  si  extarent,  alioquin 
earum  verum  valorem  dictis  commendafori  et  fratribus  restitueret  et  decetero  se  de  per- 
cepcione  huiusmodi  decimarum  nullatenus  intromitferet.  alioquin  in  eundem  reclorem,  ut  dicebal, 
excommunicacionis  sentenciam  promulgabat,  eundem  mandabat  et  faciebat  excommunicatum 
publice  nuncciari.  Pro  parte  vero  dicti  rectoris  fuif  infra  eundem  ferminum  coram  eodem 
abbate  excipiendo  propositum.  quod  cum  sibi  de  relatis  huiusmodi  aliquatenus  non  constaret. 
prout  nec  constare  poteral.  cum  causa  non  esset  notoria  neque  vera,  prefatus  abbas  ad 
monicionem  ef  mandafum  predicfa  processerat  minus  iuste  dictusque  rector  monicioni  et 
mandafo  huiusmodi  parere  minime  fenebatur  et  ad  id  de  iure  compelli  nnn  poferat  nec 
debebat  ef  ab  eodem  abbatc  humilifer  postulatum.  ul  monicionem  et  mandatum  huiusmodi, 
quatenus  ad  ea  de  facto  processerat,  revocaret.  Et  quia  idem  abbas  eundem  rectorem  super 
hoc  audire  contra  iusticiam  denegavit,  pro  parte  dicti  rectoris,  sencientis  exinde  indebite 
oravari  se.  fuit  ad  sedem  apostolicam  appellalum.  Quocirca  discrecioni  tue  pcr  apostolica 
scripta  mandamus,  quatenus  vocatis,  qui  sunf  evocandi  et  audilis  hincinde  proposifis.  quod 
canonicum  fuif.  appellacione  remofa  decernas.  faciens  quod  decreveris  per  censuram  eccle- 
siasficam  firmiter  observari.  Testes  autem,  qui  fuerint  nominali,  si  se  gracia,  odio  vel 
timore  sublraxerint,  censura  simili  appellacione  cessante  compellas,  verilali  leslimonium  pro- 
hiberc.      Daliim  Parusii  Ualendis  Julii  pontificatus  noslri  anno  quarlo. 

(Inscrirt    in    der   Urkunde   dcs   Olmiitzer  biscliiilliclien    Olficiales    Jiihiinn   voii    Gliulen     ddo. 
31.  JSnner   1396,  im  fiirsterzb.   Archive  in   Kremsier.) 


159 


163. 

Der    Prager    erzhischd/Iiche    ticarius  in    spirituaUbus   gibl  dcii   Otmiitzer   Caiioiiicis  Adaiii 

und  Wilhelm   das  Recht.   in  den  Processen  des   Olmutzer  Capilels  die  Instanz    des    Prager 

uiid   OliniitzerVicars  auszuiiben.    Dt.   Prag  3.   Jitli   1393. 

Honorabilibus  viris  doniinis  Ade  decretoruni  doctori  el  AVilhelmo  canonico  ecclesie 
Olonnicensis  salutem  in  doniino.  Pro  parte  venerabilium  virorum  dominorum  .  .  decani  et 
capiluii  ecclesie  Oiomucensis  antedicle  expositum  est  nobis,  quatenus  propter  remotam  loci 
distanciam  et  viarum  discrimina  et  pericuia  eisdem  dominis  grave  et  onerosura  esset.  in 
singulis  ipsorum  causis  et  querelis  ad  dominos  Pragensem  et  Oiomucensem  officiaies  habere 
recursum.  suppiicatumque  nobis  cum  instancia  debita  existil  pro  parte  eorundem  dominorum. 
ut  eis  iudices  in  prenominata  ecciesia  Oiomucensi,  ad  quos  tempore  necessitalis  vaieant 
habere  refugium.  deberemus  dare  et  deputare  pro  iusticia  ab  eis  obtinenda,  ut  prius  reveren- 
dissimus  in  Christo  pater  dominus  noster  dominus  Johannes  arcbiepiscopus  Pragensis.  qui 
nunc  de  diocesi  Pragensi  est  abscns,  ipsis  bone  memorie  magislruni  Jaroslaum  dederat  et 
deputaverat  per  suas  iiteras  desuper  confectas.  Nos  igitur  tam  ecclesie  quam  personis  iam 
dictis  commodum,  quantum  valemus.  in  absencia  dicti  domini  arciiicpi^copi  subvenire  cupientcs, 
suppiicacionibus  quoque  nobis  ad  instanciani  prescriptorum  domiiiorum  iustis  et  racionabilibus 
et  iuri  consonis  oblatis  annuenles,  vobis  dominis  suprascriptis,  de  legaiitate  et  circumspeccione 
vestris  piurimum  presumentes,  ambobus  in  soiidum,  aut  uni  ex  vobis  abscnle.  aitero  vestrum 
tenore  presencium  committimus  omnino  voientes.  quatenus  aucloritate  ordinaria,  quam  vobis 
mpartimur,  de  causis  omnibus  et  singulis  tam  presentibus  quam  futuris  cum  omnibus  et 
singuiis  ipsarum  dependenciis  emergenciis  et  connexis,  quas  decanus  el  capituium  ecciesie 
iam  dicte  nomine  ecciesie  aut  singuiares  persone  ipsius  baljuerinl  seu  habiluri  sunl  adversus 
quascunque  personas  tam  spirituaies  quam  secuiares  cognoscalis  et  eas  debito  iuris  ordine, 
secundum  quod  ipsarum  natura  exigit,  decidatis  facientes  in  ipsis  et  earum  quaiibet,  quod 
decreveritis.  per  censuram  ecciesiasticam  firmiter  observari.  Testes  autem,  qui  nominati 
fuerint,  si  se  gracia  odio  timore  amore  aut  favore  subtraxerint,  simili  censura  ad  perhi- 
bendum  testimonium  compellentes.  Committimus  nichiiominus  vobis  execucionem  slalulorum 
synodalium  et  provincialiuni  adversus  spoliatores  et  invasores  bonorum  ecciesie  Olomucensis 
predicte,  eciam  si  necesse  fuerit  eosdem  per  censuram  ecciesiasticam  predictam  ad  salis- 
faccionem  debitam  compeilendo.  In  cuius  rei  testimonium  presentes  iiteras  fieri  et  sigiili 
vicariatus  archiepiscopatus  Pragensis  appensione  iussimus  communiri.  Datum  Prage  anno 
domini  MCCCLXXXXIII  die  III.   mensis  Julii. 

(Aii3   dem   Codex   Q.   II.   im   fiirsteizb.    Arcliive   in   Kremsior.) 


160 


104. 

Der   Obrowitzer  Abt  Jaroslaus  entsclieidet  den  Process  zwischen    den  Altbrunner  Kreuz- 

herren  und  den  Pfarrern  Bohdal,  Janko  elc.   zu   Gunsten  der  ersteren. 

Dt.   Obrowitz.  11.  Juli  1393. 

l^hristi  nomine  invocato,  ex  cuiiis  viiltii  recta  procediint  judicia,  nos  Jaroslaus  de 
Schellnberg  divina  niiseracione  abbas  inonasterii  beate  Marie  virginis  Zabrdowicensis  prope 
Brunam  ordinis  Premonstratentis  Olomucensis  diocesis,  judex  et  conservator  perpetuus  jurium 
et  privilegiorum  honorabilium  et  relig^iosorum  vironim  dominorum  magislri  et  fratrum 
cruciferorum  ordinis  sancti  Johannis  hospitalis  Jerosolimitani  etc.  in  causa ,  que 
inter  religiosum  virum  dominum  Nicolaum  fralrem  ordinis  cruciferorum  sancti  Johannis 
hospitalis  Jerosolimitani  supradicti  ac  rectorem  et  plebannm  hospitalis  in  Antiqua  Bruna 
predicte  Olomucensis  diocesis  actorem  ex  una,  et  discretos  viros  dominos  Bohdalum  in 
Kinheyt,  Jankonem  in  Bobrowka,  Michahelem  in  inferiori  Bobrowia  et  Georgium  in  Obecz 
ecclesiarum  plebanos  et  rectores  dicte  Olomucensis  diocesis  reos.  parte  ex  altera,  coram  nobis 
diu  extitit  ventillata,  visis  et  diligenter  inspectis  actis  et  munimentis  ac  juribus  parcium  hinc 
inde  solum  deum  pre  oculis  habentes  pro  tribunali  sedentes  per  hanc  nostram  diffinitivam 
sentenciam  in  his  scriptis  dicimus  sentenciamus  et  pronuncciamus,  quod  dicti  prenominati 
rei  indilate  cedere  debent  de  possessione  et  occupacione  decimarum  frugum  omnium  et 
singulorum,  cuiuscunque  grani  existant,  proveniencium  de  villis  dictis  Crewczdorf.  Bohdalaii. 
Morawska,  Miroschaw  et  Cossan  dicte  Olomucensis  diocesis,  rectori  ecclesie  in  Krisans  et 
per  consequens  rectori  seu  plebano  hospitalis  in  Antiqua  Bruna,  nomine  et  in  persona  pau- 
perura  hospitalis  supradicti  ac  de  spolio,  pcr  ipsos  supradictos  reos  de  facto  commisso  in 
prediclis  ecclesiis  in  Krisans  et  hospitali  se  extendente  ad  XL  marcas  grossorum  pragensium 
nioravici  numeri  et  pagainenti  solvere  dare  satisfacere  et  cum  effectu  reddere  debere  actori 
prenotalo,  ipsis  supradictis  reis  et  ipsorura  successoribus  universis  de  percepcione  et  dominio 
dictarum  decimarum  perpetuum  silencium  presenlibus  imponentes,  ac  omnia  et  singula  realiter 
et  cum  elfectu  solvere  debere  prenotatos  reos  antcnotale  aclrici  parli,  prout  in  libello  coram  nobis 
judicialiler  in  predicla  causaoblato  et  petilo  plenius  conlinetur,  ipsique  actrici  parti  dampna  singula 
rei  debeant  plenarie  restituere  et  victos  victori  in  expensis  legilimis  condeinpnari.  In  quibus 
omnibus  et  singulis  supradictis  prefalos  reos  aclrici  parli  prenominale  sentencialiter  et 
diinnitive  auctoritate  conservaloria  condempnanius,  quarum  taxacioncm  nobis  in  posterura 
reservaraus.  Lecta  lala  publicata  et  pronuncciala  est  hec  sentencia  in  inonaslerio  dicli  domini 
Jaroslai  hora  vesperorum  vel  quasi.  anno  domini  mille.simo  Irecentesimo  nonagesimo  tercio, 
indiccione  prima,  die  XI  inensis  Julii,  ponlilicalus  elc. 

Et  ego  Jacobiis  quondain  Johannis  de  Bruna  Olomucensis  diocesis  pubiicus  auctorilate 
imperiali  notarius  etc. 

■»  (Aus   dem   Orig.   in   der  Bocek^schen   Slg.    n.    3116   iiii   niiilir.   Landes-Arcliive.) 


161 


105. 


Markgraf    Jodok    erklarl^    dass    er    mit    se/nem    Bruder    Frokop    hez-iif/lich    der    erUtteueii 

Schaden    in    Olmiitz   terhandeln    wolle    tind  kompromittirt,  falls  kein    Vergleich    zu  Stande 

kame,    in    den  Sehiedsspruch    des    Beties  von   Kromau   und  flerart  ron   Kunstat. 

Dt.   Prag  4.   August   1393. 

Illy  Jost  z  hofA  niilosti  markriibi  a  pihi  nioravsky  vyzntiviime  timto  listem  vsem, 
ie  snie  s  nasim  bratrem  s  vysoko  urozenym  knizetem  panem  Prokopem  markrabim  moravsk^m 
smluveni  o  ty  vsecky  skody,  jezto  sme  my  neb  nasi  lid^  v  Morave  jemu  neb  jeho  lidem 
neb  zemam^m  ucinib  bucf  na  tvurzech  neb  na  zbozi  neb  na  eemskolivek.  na  takovii  miru,  ze  o  to 
m^me  a  slibujem  b^ti  vu  Olomuci  od  t6lo  nedele,  jezto  nyni  prijde.  pres  clyri  nedele, 
s  nasimi  listy  i  s  jin^m  svedomim.  co  se  zemske  veci  dottce.  Budem-li  se  pak  s  di^eve- 
recen^m  nasim  bralrer.  o  ty  skody  moci  vsecky  dobrotive  sami  smluviti,  to  dobfe;  pakli 
bychom  se  smluviti  s  nim  o  kter^  kusy  tech  veci  nemohli,  jeho^  buoh  nedaj,  tehdy  o  to 
ra^me.  chceme  a  slibujem  pfijiti  na  t^z  den  na  urozen^  pfiny  na  pana  Benese  z  Krumlova 
a  na  pana  Herarfa  z  Kunina  Mesta  a  co  ti  niezi  n^mi  a  svrchufecenym  nasim  bratrem 
vyfkii  jednostajne.  vezuuic  k  sobe  koho  chtice,  pfeslysic  nasi  pfi  podle  tech  listuov,  jezto 
bratr  Uc^s  od  n^s  md  i  podle  svedomi,  na  tom  my  slibujem  dosti  miti  a  to  vse  k  nasemu 
bratru  dfevefecen^mu  uciniti.  co  oni  kiizi.  Tak6  slibujem  jemu  nasemn  hralru  vsechny  listy, 
jezto  od  njis  m^,  drzeti  a  verne  a  cele  plniti;  pakli  bychom  co  na  nich  byli  nesplnili  a 
nezdrzeli,  tehdy  opete  o  to  chceme  a  slibujeme  na  dfevefecend  piiny  na  dfevefecen^'  den 
a  cas  pfijiti  a  to  vse  k  nasemu  bratru  uciniti.  coz  oni  podle  tech  listuov,  jezto  od  n^s 
md,  kdez  bychom  je  byli  rusili.  n<4m  k^zi.  A  li  maji  vzdy  ve  dvii  nedeli  od  dfevefecen^ho 
roku  vyf^ci  mezi  ndmi.  A  ty  vsechny  veci,  jako^  sii  svnrchu  na  tomto  liste  slovo  od  slova 
f^dne  a  rozumne  pssiny.  slibujem  nasi  dobru  verii,  nasim  dobrym  svedomim  a  dobni  voli 
pod  verii  a  pode  cti  dfevefecenemu  nasemu  bratru  drzeti  a  plnili.  A  na  svedomi  a  na 
svedectvf  tech  vsech  veci,  jezto  sii  svurchu  psiiny,  my  Ota  Bergaw^  fe6en|  z  Biliny,  Stras 
z  Bilecova,  Jan  z  Meziffci,  jezto  sme  hyli  pii  tech  limluviich  a  pfi  slibcch,  sv^  peceli  s  sv^ni 
dobr^m  svedomim  pfivesili  sme  s  peceti  svurchumenovan>lm  markrabinii  piinc  Jostovii  peceti 
k  tomuto  listu.  Tento  list  jest  psiin  v  Praze  u  vecim  mesle  ten  pondeli  pfed  svatjin 
Vavfincem  l^ta  od  boziho  narozeni   lisic  tfi  sta  devadesiil^ho  Ifetiho. 

(Orig.   Perg.   3   li.   Sig.   in   den  altstandisclieu   Acten   des   mahr.   Landes-Archives.) 


21 


162 


160. 


Markgraf  Jodok   befiehlt    den    Burgern    ron    Litlau.    dass  sie  sich   dem  Jiiden  Benes  aus 

iMakrisck-Aeustadl  fur  den  Markgrafen  fiir  20  Mark   Groschen   terburgen. 

Dt.  Briinn  9.   August  1393. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie.  Vobis  judici,  magislro  civium 
et  juratis  civibus  in  Luthovia,  nostris  fidelibus  et  dilectis  mandamus  presenlibus  omnino 
volentes,  quatinus  Benessio  judeo  nostro  de  Novacivitate  pro  viginti  marcis  grossorum  stalim 
veslris  litteris  et  sigillo  civilatis  debeatis  promiltere  et  eum  de  eisdem  utique  securare  sic 
inlelligibiliter.  quod  quancunique  omnia  promissa  vestra,  quibus  vos  aliis  judeis  vestris  obligaslis 
expirabunt.  quod  lunc  immediate  in  sequenti  censuaU  termino  predicto  Benessio  viginti  marcas 
grossorum  debebitis  soivere  et  finaliter  assignare  iuxta  tenorem  illarum  litterarum,  quas  pro 
nunc  sibi  dabitis  nostro  de  mandato.  Et  poslquam  dicto  Benessio  easdem  viginti  marcas 
grossorum  sic  dederitis,  extunc  de  eisdem  vos  et  veslram  communitatem  quittamus  et 
absolvimus,  quittos  et  solutos  presentibus  nuncciamus.  Presencium  sub  nosfro  appresso 
sigillo  testimonio  lilterarum.  Datum  Brunne  sabbato  in  vigilia  sancti  Laurencii,  anno 
domini  etc.  XXXXIIIO. 

(Cop.   im   m.   Landes-Archive  Nro.   8960.) 


167. 

Markgraf  Jodok    cerspricht    dem    Johann    ron    Hoberg    und     Wilkelm    Has  alle  in  seinem 
Dienste  erlittenen  Sckuden  ;«  ersetzen.   Dt.  Briinn  9.  August  1393. 

Wir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  hekennen  olFenlich 
mit  diesem  briefFc,  das  wir  unsern  lieben  Ilansen  von  Hoberg  und  Wilhelmen  Hazen,  die 
uns  mit  iren  gesellen  zu  dinste  komen  sein,  fur  alle  redliche  scheden  und  zerunghe,  die 
sie  in  unserm  dinste  empfinghen,  die  sie  doch  wol  beweisen  mochten,  globt  haben  us  dem 
huse  bis  wider  zu  huso  und  globen  indofur  mit  krafTl  dicz  briefTes,  das  wir  in  dieselben 
ahlegen  wollen  guliichen  und  bczalen.  Mit  urkund  dicz  briefTes  vorsigelt  mit  unsenu  anhan- 
gunden  ingesigel.  Geben  zu  Brunne  noch  Crisfs  geburt  dreizenhundert  jar  und  dornoch 
in  dem  dritten  und  neunzigislen  jare  an  sanl  Lorenz  ohende. 


(..\uf  der  Plicatur:  Ad  mandatum  domiiii   marcliionis   nenricus  de  Spilner.  —  Orig.   Perg.   h. 
Sig.   in  deu   altstSndischen  Acten  des   mahr.   Landes-Archivea.) 


163 


168. 

Brunn  26.  Augtist  1393. 

iflarkgraf  Jodok  billet  don  Rath  der  Stadt  Berlin  das  Schloss  Kopenik  nicht  zu 
verselzen. 

(Eiedel   Cod.   Brandeub.   A.  XII.   8.) 

169. 

Markgraf  Jodak  ron  Mdkren  erklurt.  dass  er  seinem   Schwager    \\  il/telm  Murkgrafen    ron 

Meisseu    12.000   Goldgulden  sc/tulde  und  i/tm  /liefiir  die  Stddte  und  Sc/tlosser  in  der  Mark : 

Brisen.,  Belitz-.  Mittelicalde,    Trebin  und  Saarmunde  rerpfandet  liabe. 

Dt.  Brunn  8.  September  1393. 

\*  ir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  nnd  herre  zn  Merhern  bekennen  vnr  uns. 
aUe  unsere  erben  und  nachkomen.  das  wir  deni  hochgcbornen  fursten.  herrn  Wilhelm 
marggraven  zu  Meissen  etc.  unserm  lieben  swag-er,  der  hochgcbornen  furstinnen  frauen 
Elzbethen  marggrafinne  zu  Meissen.  seiner  elichin  gemal.  unser  liehen  swester  und  allen 
iren  erben,  rechter  schult  recht  und  redlich  schuldig  sint  zwelftusent  guldinne  guler  goldes 
und  gewichtes,  dovor  wir  in  ingesaczt  habin  und  seczen  in  dovor  in  zu  einem  pfande  unser 
stete  und  slos  in  der  Marke.  die  hernach  geschriben  stehen.  die  stat  zu  der  Brisin.  die 
stat  Belicz.  die  staf  Millelwalde  und  dorzu  Trebin  und  Sarmund  mit  allen  iren  wirden, 
gerichlen,  rechten,  nuczen,  renten,  belen,  zinsen,  gulden,  zollin.  manschaflin,  lehen  geist- 
lichen  und  werntlichin,  mit  mullin,  vischern,  sehen,  teichen.  wassern  flizzunden  und  stehenden, 
mit  wisin,  welden.  holczin.  puschin.  heiden,  jayl  und  nemelich  mit  allen  iren  zugehorungen, 
gevellin  und  angevellin.  besucht  und  unbesucht.  nicht  usgenomen.  als  die  allis  und  besundin 
bis  her  dorzu  gehort  hahen  und  noch  gehorin.  die  wir  in  geantwort  haben  und  unsere 
burgere  un  amptlute  der  egenanle  stete  und  slos  wir  auch  an  sie  und  an  ire  (Th(>n  gewiset 
haben  und  in  lassen  hulden,  zu  einem  pfande  mit  allen  iren  zugehorungen.  als  vorgeschriben 
steet,  nichtes  usg-enomen.  die  stete  und  slos  sie  und  ire  erben  zu  einem  pfande  vor  die 
obgenante  summe  guldinne  inne  haben  sollen  und  die  niiczen  und  ffebruchin.  alle  die  wiele 
und  bis  also  lange,  das  wir  ader  unser  erben  in  oder  iren  erben  zweKTlusend  gute  guldin 
genzlich  geben  und  bezalin.  das  wir  ouch  thun  mogen.  vvenn  wir  wollen.  Doch  also, 
wenn  wir  oder  unsere  erben  die  stete  und  slos  vorgenante  wider  lozen  wollen.  das  sollen 
wir  sie  und  ire  erben  ein  halp  jar  vor  lassin  wissin  und  in  das  vorkundigen  und  sollen 
in  die  vorgenanten  summen  zwellflusent  guldein  in  demselben  halhen  jare  gancz  und  gar 
ane  vorzog  bezalin.  in  der  stat  zu  Drezden.  Und  wo  wir  das  nicht  feten.  so  mogen  sie 
und  ire  erben  die  e</enante  unser  slos  und  sfete  einen  andern  vor  zweKTtusent  gulden  vorseczin 
zu  einem  pfande.    das  uns  und  unsern  erben  domite  zu  losunffe  siczen.    als  sie  thun  sollen 

21* 


164 

deme  oder  den,  daz  sie  die  vord  inseczin  sullen.  Und  wollen  wir  oucli  die  vorgenante  slos 
und  stele  zu  einem  pfande  vorschreibin,  als  wir  in  getan  liaben  und  die  weile  wir  ouch 
diselben  slos  und  stete  von  in  noch  iren  erben  nicht  gelozt  haben,  so  mugen  und  sollen 
sie  sich  gein  ireni  vienden  vcrn  und  uz  denselben  slozzen  und  steten  behelffen  und  schuczen 
als  von  und  uz  iren  eigen  unde  selbis  slozzin  und  steten  an  geverde.  Auch  soUen  und 
wollen  wir  schicken  und  bestellen,  das  die  stete  egenante  und  ampllute  der  slosse  den 
egenanlen  unserm  lieben  swager  und  unser  lieben  swester  und  iren  erben  ire  brieve  geben 
und  in  swern  und  hulden  solien  zu  eineni  pfande  und  in  domite  gewachen  und  sich  an 
sie  balden  in  alle  der  mazze  als  obgeschriben  steet  an  arg.  Waz  sie  ouch  an  den  slozzen 
und  steten  kunllich  vorbauen,  das  redlich  ist  oder  dorzu  bessern,  das  sollen  und  wollen 
wir  in  mit  den  zwelfftusent  guidein,  so  wir  die  slos  und  stete  wider  von  in  lozen,  gutlich 
und  genzlicli  wider  goben  und  bezalen  ane  widersprache  und  ane  geverde.  Was  ouch  der 
egenanten  slozze  pfandes  stunden  oder  rentin  vorsaczt  weren,  die  losunge  zu  tuende  sollen 
wir  ouch  an  sie  wisen  und  wie  si  die  lozen  und  an  sich  brengen,  daz  gelt  sollen  wir  in 
ouch  niil  den  zwelfflusent  guldein  bezalen  und  wider  geben,  so  wir  oder  unsere  erben 
die  losunge  thun,  ane  widersprache,  vorzag  und  an  geverde.  Mit  urkunt  dicz  briefes  vor- 
sigelt  mil  iinserm  anhaugunden  ingesigel.  Geben  zu  Brunne  noch  Crists  geburt  dreizenhundert 
jare,  doriioch  in  dem  dritten  und  neunzigsten  jare,  an  unser  vrauen  tag  Nativitatis. 

(Auf  dci-   Plicatur:   Ad   maudatuui    domiui   marchionis   Heuricus   de   Spilner.   —   Orig.  Perg. 
Ii.   Sig.   iu   den   altstandischeu    Acten   des   miihr.    Landes-Archives.) 


170. 

Das    Olmiitjer    Domcapitel    l)ekennt.    dass     We)izel    ron    Doloplaz-    demselhen    das    Dorf 

Svesedlitz     (jeschenkt   hal)e    nnd    rerpjKchtet    s/ch    atle    Bedingunf/en     z-u    erfiilleti,    unter 

welchen  diese  Scheiiliung  erfolgte.   Dt.    Olmiitz  12.   September  1393. 

illos  Andreas  decanus  et  capitulum  ecclesie  Olomucensis  recognoscimus  et  nolum 
facimus  tam  presentibus  quam  futuris,  ad  quos  presenles  pervencriul,  uiiiversis,  quod  validus 
vic  Wenceslaus  dictus  Dolopiaz  de  Bislricz  solcrti  cogitacione  premeditans  presentis  vite 
condicionem  stalum  liabere  inslabilein  et  ea,  que  habent  essenciain,  tendunl  invisibiliter  ad 
non  esse,  diemque  sue  peregrinacionis  extreme  disposicione  salubri  quasi  lestamentaria 
cupiens  prevenire,  matura  deliberacione  amicorumque  suurum  ac  IVatrum  consilio,  consensu, 
sanus  nienle  el  corpore  existens  pro  sue  ac  progenilorum  el  predecessorum  suorum  remedio 
et  salule  ....  bona  sua  propria  videlicet  villain  integram  Swessedlicz  dictain,  in  qua 
decem  iiiarcas  ciim  dimidia  marca  grossorum  pragcnsium  moravici  numeri  el  pagamenli 
habere  dinoscitur  census  aniiiii  cum  hominiims,  incolis,  censihiis,  reddilibus  proveiilibus  ac 
agris  cullis  et  iucullis,  viis,  accessibus  et  egressibus,  silvis,  rubetis,  aquis  aqiiarumque  decur- 
silms,  pleiio  et  nuu'o  dominio,  jure  et  proprielale  hereditatiim  simpliciter  ac  pure  ciiin  omnibus 
usufructibus  et  pertinenciis  universis  niliil  penitus  ibideiii  excluso,  cuin  metis,  gadibus,  limitibus  et 


165 

oraniciis.  prout  ipsemel  eadem  bona  pacifice  tenuil  et  possedit  nichil  sibi.  heredibus  ac  successoribus 
suis  reservando,  nobis  et  successoribus  nostris  ac  ecclesie  Olomucensi  in  perpetuum  de  consensu 
serenissimi  principis  et  domini  domini  Jodoci  marchionis  et  domini  terre  Moravie  nostri  domini 
gratiosi  dedit,  donavit,  legavit  el  assignavit,  omne  quoque  jus,  proprietatem  et  possessionem,  que 
sibi,  heredibus  ac  successoribus  suis  competebant  seu  competere  poterant  in  premissis,  in  nos  et 
ecclesiam  nostram  transtulit  tali  addita  condicione,  quod  nos  el  successores  nostri  debemus  et 
debenl  novem  1'ertones  grossorum  et  octo  grossos  annualini  habere  de  pecuniis  supradictis,  videlicet 
duas  sexagenas  grossorum  pro  nobis  seu  pro  offertorio  relinenles,  de  residuis  vero  triginta 
grossis  protunc  in  anniversario  ofTiciantibus  et  duos  grossos  prebendatis  dare  seu  dividere 
lenebimur.  El  post  mortem  ipsius  Wenczeslai  testatoris  siiigulis  annis  inporpetuum  una 
vice  anniversarium  pro  sue  ac  progenitorum  et  predecessorum  suorum  animarum  remedio 
et  salule  debemus  et  proniittimus  peragere  et  celebrare  et  de  residuis  pecuniis  remanentibus 
ad  hospitale  Olomucense  in  preurbio  situm  unam  marcara  grossorura  census  unnui  perpetui 
videlicet  singulis  quatuor  temporibus  unum  fertonem  grossorum  et  missam  ibidem  celebranti 
unum  grossum  et  quindecim  grossos  ceteris  pauperibus  ibidem  in  bospitali  dogentibus  eroga- 
bimus.  Si  autem  in  ipso  bospitali  nullus  missam  eo  tempore  ceiebraret,  tunc  idem  grossus, 
officianti  deputatus,  pauperibus  prediclis  el  innrmis  porrigatur.  liisuper  etiam  nos  el  succes- 
sores  nostri  residuam  partem  pecuniarum  videiicet  septem  marcns  grossorum  et  unum 
fertonem  priori  et  conventui  fralribusque  monasterii  sancti  Michaeiis  in  Olomucz  ordinis 
predicalorum  singulis  annis  perpeluis  temporibus  debemns  el  debent  dare  et  assignare  et 
quicunque  prediclam  villam  ac  bona  de  volunlale  noslra  et  successoruni  nostrorura  tenuerit 
seu  rexeril,  debet  dare  fratribus  predictis,  qui  vigiliis  intersunt  et  officianlibns  singulis  quatuor 
teraporibus  unam  marcam  pro  ipsorum  ulilitalibus  et  vestilu  et  tres  ferlones  pro  cera  seu 
cereis  luminibus,  scilicet  singulis  qualuor  temporibus  duodecim  grossos.  Eciam  ille.  qui 
villam  predictam  noniine  et  voiunlate  ecclesie  nostre  tenuerit.  dictis  fratribus  singulis  qualuor 
temporibus  feriis  sextis  triginta  oclo  grossos  pro  piscibus  ad  coquinam  dare  tenebitur  et  pro 
eisdem  ad  raelioracionem  prandii  pisces  personaliter  comparare.  Deinde  eciam  fratres  predicli 
debent  et  tenebuntur  singulis  annis  serael  in  qualibet  septimana  videlicet  sccunda  feria  in 
capella  ibidem  in  monasterio,  per  ipsum  Wenczeslaum  et  predecessores  suos  fundata,  missam 
defunclorum  sollempniter  decantare  ac  singulis  diebus  in  ipsa  capella  unam  niissam  devote 
legere  pro  sue  et  progenitorum  suorum  animarura  remedio  et  salute.  Si  vero  dicta  capella  umquani 
ruraperetur  aut  aliquo  raodo  dcstrueretur,  exlunc  nos  aut  successores  nostri  pecunias  superius 
nominatas  et  erogandas  tani  ad  hospitaie  quara  fralribus  sancti  Michaelis  predictis  dare  non  tene- 
bimur  neque  debenl.  nisi  capella  per  nos  aut  dicte  ville  et  bonorum  reclorem  ciim  eisdem  pecuuiis 
fueril  prius  integraliler  reformala.  Eciam  dicli  fralres  sanctiMicbaelis  debentprefatum  Wenceslauni 
et  predecessores  ac  progenitores  ipsius  iuxla  consueludinem  antiquani  in  anniversariis  conservare 
ac  singulis  diebus  una  lampa  cum  oleo,  vehit  antiquitus  statutum  est,  in  capeila  ardere  debeat 
supradicta  et  anniversaria,  prout  supra  scriptum  est,  exequcntur  velul  se  literis  ipsius  conventus  ad 
id  faciendum  anlea  obligaverunt.  Si  autem  nos.  successores  nostri  seu  diclorum  bonorum  reclor 
per  aliquem  informari  possemus.  quod  lampa  prefata  iumine  cottidiano  non  procurarelur  aut 


166 

anniversaria  plene,  ceu  prescriplum  est,  non  celebrarentur,  tunc  nos  seu  rector  dicte  ville  ipsis 
fratribus  predictis  pecunias  tamdiu  dare  non  debemus,  sed  aliis  pauperihus  erogare.  donec  omnia 
prescripta  per  dictos  Iratres  eirectualiter  impleantur  et  in  verum  suum  statum,  prout  supra- 
dictum  est,  fuerint  reformata.  Sunt  eciam  homines  predicte  ville  Swessedlicz  inhabitatores 
exempti  et  debent  esse  in  futurum  liberi  ab  omni  dacione  humulalium,  pontalium,  testimo- 
nialium  necnon  citacionum  cudarii  et  ceterariim  pecuniarum.  prout  apud  ipsum  Wenceslaum 
pridem  fuerunt,  penitus  et  soluti.  Et  cum  herna  domino  marchioni  danda  fuerit,  tunc  sibi 
de  dicta  villa  Swessedlicz  solum  novem  fertones  dari  debeant,  residua  vero  berne  pecunia 
dicte  ville  in  usus  ecclesie  nostre  convertatur,  prout  nobis  melius  videbitur  expedire.  Et 
si  umquam  predicta  villa  impeteretur  pro  eo,  quod  ea  quondam  fuisse  videtur  domini  terre 
marchionatus  Moravie,  tunc  defendi  debeat  isto  modo,  quod  tercia  pars  ville  Trssicz  domino 
marchioni  data  est  pro  eadem,  ut  hereditas  pro  hereditate,  velut  in  libro  seu  registro  domini 
Benessii  de  Straznicz  lucidius  continetur.  Nos  itaque  Andreas  decanus  et  capitulum 
Olomucense  predicti  premissa  omnia  et  singula  rata  habentes  atque  grata  virtute  presencium 
promittimus  pro  nobis  et  successoribus  nostris  ea,  prout  superius  expressa  sunt,  invioiabiliter 
observare  ac  dicti  Wenceslai  testatoris  voluntatem  et  ordinacionem  predictam  effectualiter 
adimplere.  In  quorum  testimonium  et  evidenciam  pleniorem  ac  memoriam  perpetuam  sigillum 
minus  capituli  nostri  presentibus  est  appensum.  Datum  Olomucz  in  capitulo  nostro  sub  anno 
domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  tercio,  feria  sexta  post  diem  nativitatis  sancte 
Marie  virginis  gloriose. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im    Archive   des   Dominikaiier-Klosters   in   Olmutz.) 


171. 

Das    Olmutzer    Capitel   bestdttigl    die    Stiftung   eines    Annirersars,    loelche    Mathias    ron 
Gewitsch  und  seine  Stiefmutter  Agnes  machten.    Df.    Olmut::  30.   September   1393. 

i^os  Andreas  decanus,  canonici  et  capitulum  ecclesie  Olomucensis  notumfacimus 
tenore  prcsencium  universis,  quod  cum  alias  ab  illustri  principe  el  domino  Jodoco  marchione 
et  domino  Moravie  domino  nostro  gracioso,  legittimo  empcionis  titulo  villas  Raczlawicz  et 
Susschicz  pro  certa  pecuniarum  summa-  emissemus,  fuimus  per  discretuni  virum  dominum 
Mathiam  quondam  Johannis  de  Gewicz  ct  honestani  matrouam  Agnetem  novercam  dicti 
domini  Mathie  ct  relictam  dicli  Johannis,  attenle  rogali,  quatinus  ad  hoc  nostrum  consensum 
prebercmiis,  quod  ipsi  annuum  censum  octo  marcariim  nioravicalium,  grossorum  boemicalium 
pro  eorum  pecuniis  videlicet  centum  et  duodecim  marcis  moravicalibus  grossorum  pragensium 
computando  in  dictis  villis  obtinere  valerent  in  duobus  terminis  anni,  videlicot  sanctorum  Georgii  et 
Michaelis  festis  singulis  annis  vite  sue  temporibus  sublevandum  ;  post  eoriim  vero  decessum  quod 
infra  nominatis  personis  infrascripto  modo  porrigeretiir.  videlicet  pro  allero  corum  decedente 
iina  marca  in  ipsius  anniversario  secundum  niorem  ecclesie  nostrc  distribui  deberet  et  simililer 


167 

altero  decedenle  eciain  uiia  niarca  modo  preuiisso  dari  deberel ;  de  residuis  vero  sex  niarcis  due  in 
quatuor  vel  tres  presbiteros  ex  prebendatis,  quos  rector  scole  duceret  noniinandos,  distribui 
deberent,  qui  singulis  septinianis  quatuor  niissas  in  altari  sancti  Wenceslai  palroni  ecclesie 
seu  alio  aut  aliis  in  casu,  si  in  dicto  altari  dictf.  celebracio  comniode  fieri  non  posset,  puta 
si  tot  essent  ofnciantes  in  dicto  allari.  ita  quod  dicti  prebendati  locum  inibi  habere  non 
valerent  aut  alio  quocunque  ieorittimo  impedimento  emergente  et  quod  de  dictis  quatuor  missis 
unam  de  patronis,  unam  pro  defunctis.  unam  de  beata  Virgine  et  quartam  ad  placitum 
singulis  ebdomadis  celebrarent  in  remedium  animarum  predictorum  Johannis,  Mathie  et  Agnetis 
prog-enitorum  et  omniiim  benofactorum.  Si  vero  dicti  presbiteri  aut  aliqui  vel  aliquis  ex  eis 
in  celebracione  dictarum  missarum  modo  prenolato  negligenles  existerent.  extunc  quivis  eorum 
pro  qualibet  neffligencia  unum  grossum  pro  pena  bonifantibus  absque  contradiccione  et  indi- 
late  dare  deberet,  ad  quam  penani  per  rectorem  scole,  qui  pro  tempore  foret,  sic  negligentes, 
si  renuerent,  compelli,  relique  vero  quatuor  marce  in  omnes  prebendatos  equali  porcione 
errogari  deberent.  qui  et  ex  se  ipsis  ordinare  et  disponere  tenentur.  quod  singulis  quatuor 
temporibus  anni  unum  psalterium  scilicet  in  ecclesia  legeretur  sub  pena  quatuor  grossorum 
pro  qualibet  negligencia  simiUter  bonifantibus  applicando.  Nos  vero  prenominati  Andreas 
decanus,  canonici  et  capitulum  ecclesie  Olomucensis  supradicte  capitulariter  congregati,  sano 
consilio  et  matura  deliberacione  previa  rite  perpendentes  omnia  supradicta  in  divini  cultus 
augmentum  et  ecclesie  nostre  comodum  provenire,  ideo  ut  omnia  et  singula  premissa  modo 
et  ordine  prenotatis  inviolabiliter  perseverent,  ex  certa  sciencia  nostrum  consensum  adhibemus 
pariter  et  assensum  eaque  omnia  et  singula  rata  habemus  atque  grata.  In  cuius  rei  tesli- 
monium  presentes  litteras  fieri  et  capituli  noslri  sigilli  maioris  fecimus  appensione  muniri. 
Datum  et  actum  Olomucz  anno  domini  millesimo  Irecenlesimo  nonagesimo  tercio  in  die  sancti 
Jeronimi,  quo  capitulum  generale  dicle  ecclesie  nostre  est  celebratum. 

(Orig.  Perg.   h.  Sig.  im   Olm.   Cap.   .\rchive.) 

172. 

Johann,  der  jiingere  Burggraf  z-u  Magdeburg,  ubergibt  den  Hof  und  das  Dorf  Bonaii  lehens- 
weise  deni  Heinrich   ron   Klerbach.   Dt.    1(1.    October  1393.   s.   l. 

Wir  Johans  der  jung  purgraf  zu  Maidburg,  genanl  von  3I()hul  und  herre  zu 
Jermaricz  bekennen  und  tun  kund  offenleich  mit  dem  briefl'  umb  den  hof  pcy  Jermericz 
in  unser  herschaft  gelegen  und  umb  das  dorfl"  dabey  gelegen,  das  mit  demselben  hof  alles 
Bouna  ist  genant  und  das  wir  zu  mauschaft  haben  gehabt  von  dem  hochgebornen  fnrslen 
margraf  Joslen  margrafen  und  herren  zc  Merhern,  denselben  vorgenanleu  hoff  zu  Bouna 
und  das  dorffl  dabey  gelegen  mit  alier  zuegehorung  zu  veld  und  zu  dorlf  mil  allen  miczen 
zinsen  und  rechten,  als  wir  es  gehabt  haben,  also  haben  wir  es  mil  wolbedachtem  mut. 
gunsl  und  willen  recht  und  redlich  gegeben  und  geben  aucb  das  wissehllich  mit  dcm  brief 
dem  erbern  unserm  getreun  Hainreichen  dem  Klerpach    und  seinen  crben  durich  der  gelreun 


168 

dinst  willeii.  dy  er  iins  oft  nnd  dikch  nuczlich  getan  hat  nnd  noch  hinfiir  wol  getiin  mag, 
in  soliher  inazz  und  beschaidenhait.  das  der  vorgenant  Hainrich  Klerpach  und  sein  erben 
dieselben  vorgenanten  giiter  mit  aller  ir  zuegehorung  furbaz  zu  manschaft  sullen  inhaben, 
zu  halden  zu  besiczen  und  allen  iren  frum  damit  schaffen,  nuczen  und  geniezzen,  verchouffen 
und  verseczen,  geben  und  machen,  wem  sy  wellenl  an  alle  irrunge.  wie  in  das  allerpest 
kombt  und  fugleich  ist,  doch  als  manschaft  recht  ist  und  des  lands  recht  zu  Merhern  ist, 
an  alles  geverd.  Und  daruber  zu  einer  waren  urkund  aller  obgeschriben  sache,  pund  und 
artikel  geben  wir  in  den  brief  besigelten  mil  unserm  anhangundem  insigil.  Der  sache  ist 
auch  gezeug  der  edl  und  wolgeborn  unser  liber  vetter  graf  Johanns  der  elder.  von  gots 
gnaden  des  heiligen  romischen  reychs  burggraf  zu  Maidburg  und  graff  zu  Hardekk  mil 
seineni  anhangunden  insigil.  Der  brief  ist  geben  an  sand  Gallen  tag  do  man  zall  nach  Christi 
gepurd  dreuzehenhundert  jar  darnach  in  dem  drei  und  neunzigistem  jare. 

(Orig.  mit   2   anh.   Sig.   in  den  altstandischen  Acten   des  mShr.   Landes-Archives.) 


n3. 

Johann  ron  MeztHc  erklart,  dass  er  mnschen  dem  Kloster  Raigern  und  mehreren  Ansassen 
aus  SobotkowitZ'  einen  Vergleich  beziiglich  filnf  Lahnen  in  Sobotkowits  bewirkt  hahe, 
cermoge    dessen    das    Kloster    auf  die    Lahne    i-erzichtete.    Dt.    Brilnn   17.    October  1393, 

Johannes  de  Mezericz  recognoscimus  tenore  presencium  universis  tam  presentibus 
quam  fuluris,  quod  inter  honorabilem  virum  dominum  prepositum  de  Reigrad  ex  una  et 
Mathes,  Petrum,  Fridlinum.  Jaklinum  et  Partlinum  fratres  laicos  de  Sobotkowicz  partibus 
ex  altera  amicabilem  et  meliorein,  prout  potuimus,  concordiam  disposuimus  et  ordinavimus, 
ita  quod  ipsi  fratres  iani  nominali  omne  ius  ipsorum,  quod  ipsis  compelebat  super  quinque 
laneis  ibidem  in  Sobotkowicz,  resignaverunt  totaliter  et  omnino,  asserentes  se  niilliim  ius 
circa  prefatos  laneos  post  i-esignacionem  huiusmodi  obtinere.  In  cuius  rei  evidenciain  sigillum 
nostrum  presentibus  est  appensum.  Datum  Brunne  feria  VI.  proxima  post  Galli  anno  domini 
miliesimo  trecentesimo  nonagesimo  tercio. 

(Drig.   Perg.   h.   Sig.   im   Kloster  Raigern.) 

174. 

Sigmund,    Konig    ron   Ungarn,    Albrecht,    Herz-og    ron    Osterreich.    Jndok,    Markgraf   ron 

Mahren    und    Wilhelm,    Markgraf  ron    Meissen    schliessen    ein   Bundnis    gegen  Jedermann, 

ausgenommen  das  romische  Reich.    Dt.   Znaim    18.   December   1393. 

iVir  Sigmund  von  gotes  gnaden  kunig  zu  Ungern  zu  Dalmacien  zu  Croacien  etc. 
und  marggrave  zu  Brandemburg  etc. ')  und  wir  Albrecht  auch  von  gotes  gnaden  herzog 
zu    Osterreich    zu    Stcyer   zu   Kernden    und    zu    Krayn,    grave    zu  Tyrol  etc.    und  wir  Jost 


169 

auch  von  goles  ffnaden  marffgrave  iind  herre  zu  Merhern  ains  teyls  und  wir  Wilhelni  auch 
von  gotes  gnaden  marggrave  zu  Meissen.  in  deni  Osterlande  und  zu  Landesherg.  lantgrave 
in  Diiringen  und  pfallanczsrrave'-)  zu  Sachsen  des  andern  teyles,  bekennen  und  tun  kunt 
ofFenlichen  in  diesem  briefe.  daz  wir  durch  fride  und  geniach  unsers  selbis.  unser  lande 
und  lule  und  ouch  umb  angeborne  fruntschaft  und  libe,  die  zwisschen  uns  ist,  uns  noch 
guter  vorbetrachtunge  und  rate  unser  dienstmanen.  rete  und  liben  getreuen  zu  einander 
verpflichfit,  geeynet,  vorbunden  und  enander  in  guten  treuen  gelobt  habin  und  verpflichten. 
vorbynden  uns  ouch  und  globin  wissentlich  mit  diseni  gegenwertigen  briefe,  daz  wir  sullen 
und  wollen  freuntlichen  uud  getriilichen  einander  geraten.  beystendig  und  beholfen  sein  wider 
allermeniklich.  ausgenomen  deni  heiligen  romischen  reiche  in  solcher  weise  und  also.  als 
hernoch  geschriben  steet.  Zum  ersten :  weer,  ob  ymand,  in  welchen  vormugen  ader  wirden 
der  sey  oder  weer,  nymand  ausgenomen,  dhainen  under  uns  an  seinen  landen,  luten,  frey- 
heiten,  gnaden.  rechten,  guten  gewonheiten  und  alden  herkomen  anfallen,  angreifen,  besweren, 
dringen  ader  beschedigen  wurde  heimlich  oder  offenlich  in  dheinerweis  wider  recht,  wenn 
uns  der  under  uns.  der  also  ansevallen  und  beschedigt  wer.  das  zu  wissen  tut  und  ver- 
kiindigt,  so  sullen  wir  die  andern  niit  einander  und  unser  iglicher  besunder  denselhen  anfaller 
fruntlich  und  fleissiglich  anweisen  und  biten.  daz  er  von  sulchen  dringen.  anfelien  und 
zugrifFen  lasse.  und  yeem,  ^)  dem  oder  den  under  uns.  den  oder  die  man  also  hindert. 
anfellet  und  beschedigt.  recht  suche.  und  neme.  und  im  ader  in  ouch  herwider  recht  pflage 
und  tu  binnen  einen  monden,  nachdeme  als  das  an  in  gevordert  wird.  von  deme  oder  den 
under  uns.  der  oder  die  denne  also  gedrungen  angevallen  und  beschedigt  weren.  der  oder 
die  ouch  denn  recht  nemen  und  sich  des  beniigen  lassen  schol  ader  sullen.  als  billich  ist. 
von  deme  under  uns.  vor  den  wir.  die  andern.  das  recht  bitten  und  sullen  ouch  also  wir 
die  andern  drey  mechtig  sein  umb  sulche  sachen  recht  zu  riemen  und  zu  geben  als  miislich 
ist.  Weer  aber.  daz  derselb  anfeller  des  denne  nicht  gevolgig  sein  wurde.  sunder  doriiber 
dennoch  sulcher  anfallunge.  zugriffe  und  hinderniisse  tete,  so  sullen  wir  die  andern  keiner 
auf  den  andern  nicht  vorzihen  nach  weiffern.  sunder  wir  sullen  und  wollen  nach  ausgange 
des  vorsreschriben  monden  dem  ader  den  under  uns.  der  ader  die  also  gehindert.  beschedigt 
und  angevallen  weren,  als  balde  wir  von  deme  oder  den  dorumb  genianet  und  angeruflet 
werden,  einander  getriilichen  helfen  und  beystendig  sein  wider  den  oder  die,  der  oder  die  solche 
hindernusse,  anfelle  und  zugriffe  getan  helte  oder  hetten.  in  welchem  vermijgen  oder  wesen 
der  oder  die  weren.  so  wir  immer  besfe  miiiren.  nimandes  ausfrenonien.  noch  gelegenhayf  der 
sache  und  ouch  nach  deme,  als  uns  der  anfeller  gesessen  isf  und  deme  oder  denselben  ouch 
Qnllich,  lun  an  geverde,  so  verre  und  so  lange.  biz  das  wir  alle  vier  und  unser  iglicher 
bey  unsern  freyheiten,  gnaden.  rechten,  gulen  gewohnheilen  und  alden  herkomen  bliben. 
Wer  aber.  daz  keiner-*)  under  uns  von  im  selbes  ein  namhaftigen  krieg  geen  ymanden 
anheben  wolde  oder  anhuhe.  ader  einen  andern.  der  in  dlsem  biinfnuzze  nicht  were.  helfen 
wolde  zu  seinen  krigen.  die  seines  selbis  freyheyt.  gnade.  recht.  gewohnheit  und  alde 
herkomen  nicht  antrefe.  nnd  daz  er  ouch  von  deme.  des  feint  her  werden  wolde,  vor 
nicht    anffevallen.  jrehindert    oder    beschedifff    wer.    so  endiirfen  wir  die  andern  drey,  noch 


170 

unser  kainer'')  im  von  dises  nnsers  bnntnuszes  wegen  zu  demselben  krige  kaine  hiilfe  nicht 
tun.  wir  tun  es  denne  von  sundenn  willen.  In  was  krige  ouch  unser  ainer  durch  der  andern 
wiilen  kunipt.  des  suUen  nuch  wir  die  andern  in  pflichtig  sein  zu  helfen,  also  vor  begrifFen 
ist  und  obgeschriben  stet  und  schol  ouch  denne  unser  keiner^)  sich  desselben  kriges  nicht 
friden,  siinen  noch  in  dhainer  weis  richten  an  unser  der  andern  wissen  und  willen.  Der 
sache  zu  urkunde  geben  wir  der  voro-eschriben  lautt  vier  gleiche  brieve.  unser 
iglichem  einen  vorsigeiten  mit  unser  vier  anjrehangunden  ingesigeln.  Ditz  ist  geschriben  und 
ist  der  brief  gegeben  zu  Znoym  am  donrnslag  ~ )  nach  sant  Lucientage  nach  Chi'isti  geburd 
drey  zehen  hundert  jifr,  darnach  in  dem  drey  und  neunzio-isteu  jare. 

(Orig.  in  2  Exempl.  Perg.  mit  4  anh.  Sig.  im  m.  Landes-Archiv.)  —  Abgedruckt  bei 
Pelzl  K.  Wenzel  I.  Urkundenb.  126  und  Eiedel  Cod.  Brandeub.  B  III.  116.  —  ')  Im  zweiten 
Exemplare  fehlen  die  Worte  :  marggrave  zu  Brandemburg;  —  -)  im  zweiten  Expl.  steht  phallenz- 
grave;  —  ')  im  zweiten  Expl.  steht  besser  gein;  —  ■•)  im  zweiten  Expl.  steht  richtiger  dheiner;  — 
*)  im  zweiten  Expl.  steht  dheiner;  —  ')  im  zweiten  Expl.  steht  dheiner;  —  ')  im  zweiten 
Expl.   steht  douerstage. 

JSikolaiis    Risckof   roii    Olmiilz    (jestatlet.    dass    liiinz-    rnii    Sniola    seiiien    Lehensbesit:i    in 
Hostehraditz  rerkaufe.    Dt.   Kremsier  29.   December   1393. 

W  ir  ^icUis  etc.  bekennen  elc.  das  fur  uns  komen  ist  Cunczo  voni  Smalh  unser 
lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan.  das  er  den  hof  mit  zwen  huben  erbes  und 
wos  dorzu  gehoret,  gelegen  in  dem  dorfe  zu  Hostradicz,  der  von  uns  und  unserm  bischtum 
zu  Olomucz  zu  rechtem  mannlehen  ruret,  vorkauft  habe  rechl  und  redlich  vor  zwe  und 
zwenzig  niark  grosser  prager  pfennige  und  munze  merherischer  zal  Bohunken  von  Duras 
unserm  lieben  getreuen  und  reichte  im  uf  elc.  (ut  in  aliis  lileris  vendicionis).  Des  seint 
gezeuge  Jost  von  Wolfsberg,  Wolfram  von  Panowicz  und  etliche  andere  unsere  lieben  getreuen. 
Mit  urkund  etc.  Datum  Chremsir  aiinu  domini  3PCCC°  nonagesimo  tercio.  feria  secunda 
«n(e  circumcisionem  domini. 

(Kremsierer   Lehensquatern   II.   p.    96.) 

110. 

Nikolaus   Bischof   von    Olmiilz   ijestattet.    dass   Heiiirich    Tannfeld   seinen    Lehensbesitz-    in 
Loucka  seinem    Briider  Hahart  rerkaufe.   Dl.   Arnoltowitz    1393.  s.   d. 

W  ir  .XicJas  etc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  konien  ist  Henrich  Tanfelt  unser  liebcr 
getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan,  das  er  alle  seine  gut  mit  aller  zugehorunge  nichts 
ausgenommen.  das  er  hat  zu  Luczka  bei  unscrm  liausc  Scliaucnburi).  das  son  uns  und  unserm 
bischlum  zu  Ulomuczzu  rechlem  mannlehenruret.  vorkauft  rechl  und  redlicb  Habart  Tanfell  seiiiem 


171 

bnider  iind  reichte  e?  iif  in  unsere  hende  als  lehensrecht  ist.  Und  bat  uns  der  esrenannte  Heinricli 
Tanfelt.  das  wir  dasselb  gut  niit  seinen  zugehorungen  Habarte  von  Tanfelt  und  seinen  bruderii 
zu  rechtem  mannlehen  geruchten  zu  leihen.  Das  haben  wir  elc.  (ut  in  aliis  literis  vendicionuin). 
Des  seint  gezeuge  Jaroslaw  von  Slralek.  Jost  von  Wolfsberg  unser  marschaik.  Wolfrani  vnn 
Panowcz.  Mit  urkund  etc.  Das  geschen  ist  zu  Arnoltovvicz  noch  Crisles  geburte  dreizehnhudert 
jar  und   dornach   in   dem   drei   und   neunzigislem  jare. 

(Kremsierer  Lehensquatern  II.  p.    104.) 


m 

Johaun    Pfarrer    in    Braunsberg    hestatiyt.    dass    er    rom    OlmUtzer    Capitel   hezu(/lich    des 

Zehentbezuges   ron   einem  dem    Capitel  f/ehorenden  Hofe  ein  fur  allemal  hefriedigt  worden 

sei.      Dt.    Olmiitz-  27.  Jcinner   1394. 

Innominidomine  ameii.  Aiino  iiativilatis  eiusdem  miliesimolrecentesimononagesimoquarto. 
indiccione  secunda.  die  vero  vicesima  seplima  mensis  Janiiarii.  hora  nona  vei  quasi.  ponti- 
ficatus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  doniini  nostri  domiiii  Bonifacii  divina  providencia  pape 
noni  anno  quinto.  in  inei  notarii  publici  testiumque  presencia  subscriptoruni  ad  hoc  vocaforum 
et  roffatorura  constilutus  personaiiter  discretus  vir  dominus  Johannes  plebanus  ecclesie 
parrochiahs  in  Braunsperg  coram  venerabili  viro  domino  Johanne  de  Ghuien.  preposito  in 
Wolframskirchen  vicario  in  spirilualibus  et  ofllciali  Oloinucensi.  in  donio  ipsiiis  habilacionis 
in  esluario  maiori  domus  eiiisdem.  recognovil  sibi  et  ecclesie  sue  iuxta  proniinciacionem 
et  arbitrium  honorabilium  viroriim  doiiiinoruin  Johannis  vicarii  et  ofTiciaiis  predicti  et  Wil- 
helmi  Kortelangen  canonicorum  ecclesie  Olomucensis,  prout  in  instrumento  pronunciacionis 
liquidius  contineri  dinoscitur.  occasione  decimarura  agrorum  cuiusdam  curie  ad  capitulum 
et  canonicos  ecclesie  Olomucensis  alias  per  morlem  olim  Xicolai  de  Riissaw.  qui  ciiriam 
eandem  a  canonicis  el  cupiliilo  prediclis  lenuil  el  habuit.  legitime  devoliile.  in  toto  fuisse 
et  esse  satisfactum:  iibi  inter  cetera  ipse  dominus  Johannes  recognovit.  se  siio  et  ecclesie 
sue  nomine  recepisse  octo  marcas  grossoriim  prajrensium  moravici  nuiiieri  el  pagamenli  in 
eadem  pronunciacione  expressorum  in  peciinia  numerata,  de  quibiis  capitiiliim  et  ecclesiam 
Olomucensem  prediclam  et  preserlim  canonicos  quatiior  prebendarum  in  Friczendorlf  eiiisdeni 
Oloniucensis  ecclesie  quittos  dimisit  et  solulos.  faciens  pacliim  et  promissiim  de  iilleriiis  non 
petendo.  Prorailtens  eciam  ipsos  de  celero  et  inposterum  occasione  premissoriim  se  aiit 
suos  successores  legitimos  non  impetere  vel  inquietare  qiiovismodo.  Super  quibus  omiiibiis 
et  singulis  premissis  honorabiiis  vir  Marlinus  Wralislaviensis  et  Olomiicensis  ecclesiariim 
canonicus  petivit  sibi  per  me  nolarium  piiblicum  infrascripliim  iiniim  vel  pliira  suo  et  ecclesie 
Olomucensis  nomine  confici  pubiica  inslrumenta.    Acta  sunt  hec  anno,  indiccione,  die,  mense, 

22* 


172 

hora,  ponlificaliis  et  loco  (fiiibus  supra.  Presenlibus  discretis  viris  Andrea  dicto  Treraz 
procuratore  generali  consistorii  Oloniucensis  et  Stanisiao  clerico  de  Olomucz  et  aliis  pluribus 
lidedignis  testibus  apnd  preniissa  constitutis. 

Et  ego  Sigisniundus  quondam  Johannis  de  Chremsir  ....  pubhcus  .  .  .    nolarius  elc. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.    im   Olm.   Cap.-Archive.) 

ns. 

Mnrkgraf  Prokop  twn  Mahren  compromiltirt  iri  den  Ausspruch  des  Wilhelm  Markgraf 
ron  Meissen  und  Friedrich  Burggrafen  von  Nurnberg  bei  dem  zwischeu  ihm  und  seinem 
Bruder  Jodok  Markgraf  ron  Mahren  abzuschiiessenden  Frieden.  Dt.  Prag  4.  Februar  1394. 

\w'  ir  Procop  von  gotes  gnaden  marcgrave  zu  Merhern  bekennen  und  tun  kunt 
offenthch  rait  disem  brife,  daz  wir  mit  guler  wiszin,  wiilen  und  wolbedachten  mute  aller 
zweitracht,  bruche,  schelunge,  krige  und  usloufte,  die  sich  zwisschen  dem  hochgebornen 
fursfen  hern  Joste  marcgraven  und  hern  zu  Merhern  unserm  lieben  brudere  und  uns  bis 
uf  diszen  hutigen  tag  vorlouffen  haben  und  gewest  sint  und  waz  wir  im  zu  zusprechen 
habin.  nichtes  usgenomen,  uf  die  hochgebornen  fursten  hern  Wilhelm  marcgrave  zu 
Miszen  etc.  und  hern  Fridriche  hurcgraven  zu  Nornberg  unsere  Uebin  swegere  genzUch 
gegangen  und  bi  in  gebliben  sint,  uns  der  zu  entscheidene,  alzo  daz  wir  uf  den  nesten 
montag  in  der  fasten,  die  schirst  komet  noch  dem  suntage,  alz  man  zehen  tage  gefastet 
hal,  daz  ist  der  suntag  alz  man  siiiget  Reminiscere,  sulien  und  wullen  koinen  zu  den 
egenanlen  unsern  lieben  swegern  uf  einen  tag  gein  Prage  ane  allen  vorzog  und  sullen  uf 
dem  tage  unsere  gebrechen,  schulde,  brife  und  waz  ims  not  ist  vor  sie  brengen  und  legen. 
Und  haben  den  selben  unsern  lieben  swegern  ganze  und  volle  raacht  gegebin,  uns  us  unsern 
gebrechen  zu  scheidene  und  daz  sie  zu  in  uf  dera  tage  viere  ader  sechs  hern  nz  den 
landen  zu  Beheimen  und  zu  Merhern,  welche  sie  wollen  und  iu  fuglich  sint,  zu  den  teidingen 
nennen  inugen  und  sullen,  darin  noch  darwider  wir  in  in  keine  wiz  sprechen  sullen  noch 
wollen ;  die  selben  viere  oder  sechse,  die  sie  alzo  zu  in  nemen  werden,  wir  ouch  bitten, 
heiszin  und  vermogen  sullen,  daz  sie  bie  in  sint  und  in  zu  den  teidingen  raten  und  helffen. 
IJf  dem  tage  sie  denne  vorsuchen  sullen.  ab  sie  uns  unscr  gebrechen  und  schulde,  die  wir 
gein  unserm  bruder  haben,  mit  iin  Iruntlicliin  enlrichten  und  gesetzen  kunnen  mit  unser 
heider  wiszin ;  kunnen  sie  der  fruntschalt  mit  unser  beider  wiszin  nicht  treffen,  so  haben 
wir  in  ganze  machl  gegeben  und  sie  sullen  ouch  ganze  macht  haben,  uns  mit  unserm  bruder 
mit  einem  fruntlichen  rechte  zu  enlscheiden  uf  dem  lage  iind  wie  sie  uns  denne  scheiden^ 
liaben  wir  globet  dein  egenanten  unserm  liebon  bruder  marcgraven  Joste  und  globen  im 
ouch  in  gulen  Iruwen  an  eides  stat  iiiil  diszem  bryfe,  daz  wir  die  scheidunge  und  uzspruche 
unserra  lieben  briider  slele  ganz  iind  unvorbrochlichen  lialden  uiul  volzihen  sullen  und 
wollen  ane  alles  arg,  ane  intrag  und  ane  geferde  und  wie  sie  uns  scheiden  und  uzsprechen, 
daz    sullen  wir    balden   alz  vor  gul  isl  und  sie  sulleii  darumh  voii  uns  unvordachl  sin  und 


173 

bliben  ane  arg  und  ane  geferde.  Were  ouch,  daz  die  egenanten  unsere  sweger  der  von 
Miszene  ader  von  Norenberg  einer  vor  ehafter  not  zu  deni  tage  uf  den  inontag  noch 
Rerainiscere,  alz  vorgeschriben  stehet,  nicht  queme  ader  konien  mochte,  so  sal  der  andere 
under  in,  der  zu  dem  tage  koniet,  ganze  macht  haben  uns  zu  scheyden  und  den  uzspruch 
zu  tunde,  alz  ab  sie  beide  geinwurtig  wern  und  sullen  im  ouch  der  scheidunge  und  uzspriiche 
vorfolgen  und  gehorsam  sin.  glich  alz  sie  beidersit  die  scheidunge  und  den  uzspruch  teten 
und  der  sal  ouch  darunib  von  uns  unvordacht  bliben.  Wir  sullen  ouch  je  uf  den  tag  gein 
Prage  uf  den  niontag  noch  Reminiscere  ane  sumenizse  komen  und  dez  tages  warten.  is 
beneme  uns  denne  libes  not.  Die  libes  not  wir  ouch,  ab  inan  uns  des  nicht  vorwiszen  wil. 
bewisen  sullen  alz  recht  ist  und  wenne  wir  die  bewist  haben  alz  recht  ist,  ab  man  uns 
des  nicht  oberheben  worlde,  so  sullen  wir  umb  daz  vorsuinenizse  unvordacht  sin  und  bliben 
und  so  mogen  unsere  sweger  vorginante  ader  ir  einer,  ab  sie  beide  nicht  geinwurtig  weren, 
uns  ein  enandern  tag  daselbens  hin  gein  Prage  legen  je  noch  vor  ostern,  die  schirst  komen, 
zu  dem  tage  wir  ouch  komen  sullen  ane  vorzog  und  alle  sache  halden  alz  vorgeschriben 
stehet,  ane  arg.  Ouch  ist  geledinget.  daz  zu  den  tagen  und  davon  wir  ouch  und  alle.  die 
mit  uns  riten,  sicher  geleite  haben  sullen  ane  arg.  Wir  haben  ouch  giobet  und  globen  in 
guten  truwen  an  eides  stat  init  diszem  brife  deme  vorgenanten  unserm  lieben  bruder,  were 
daz  wir  sulche  scheidunge  und  usspruche.  die  unsere  lieben  sweger  mergenante  zwisschen 
im  und  uns  uzsprechen  werden  ader  ir  einer  uzspricht  und  scheidet  alz  vorgeschriben 
stehet,  ergent  uberfurn.  vorbrechen,  nicht  enhilden  ader  nicht  volzogen  ader  zu  dem  lage  uf 
den  montag  noch  Reminiscere,  is  beneme  uns  denne  libes  not  alz  obgenant  ist  ader  uf  den 
lezten  tag,  ab  inan  den  machen  wurde,  nicht  enquemen,  daz  wir  denne  unserm  bruder 
egenanten  zehenthusent  schog  guter  groschen  vorfallen  und  im  phlichtig  sin  sulten  zu 
geben  und  im  die  vormacheu.  vorburgen  und  vorgewiszin  sollen  zu  geben  und  zu  bezalen 
binnen  eime  halben  jare  noch  geheisze  der  egenanten  unser  lieben  sweger,  ader  ir  eins, 
der  uf  den  ersten  oder  lezten  lag  komet,  ane  alle  verczog  und  ane  widerrede.  Wir  sullen 
ouch  noch  enwollen  unsere  burgen  bis  uf  den  tag,  dez  wir  zu  Prage  warten  sullen,  nicht 
nianen  noch  in  keinewis  anreden  ane  arge  und  ane  geferde,  wie  uns  ouch  die  mergenanten 
unsere  lieben  swegere  der  marcgrave  von  Miszin  und  der  burcgrave  von  Norenberg  ader 
einer,  ab  sie  beide  zu  dem  tage  gein  Prage  uf  den  inontag  noch  Reminiscere  ader  uf  den 
lezten  tag,  ab  der  gemacht  worde,  nicht  komen  mochten  alz  vorgeschriben  stet,  luit  uiiserme 
bruder  vorgenant  scheiden  und  zwisschen  uns  uzsprechen.  die  scheidunge  und  uzspruch  sullen 
und  wollen  wir  unserin  lieben  bruder  vorgewiszin  und  vorinachcn  zu  halden  und  zu  vol- 
zihene,  wie  und  uf  welche  zit  daz  unsere  lieben  swegere  von  Miszin  und  von  Nornberg 
dickegenant  ader  ir  einer  uns  daz  heiszin,  vorgewiszen  und  vormachen  und  sullen  und 
wollen  ouch  daz  Ihun  ane  vorzog  und  aiie  widerrede.  Daruf  sint  wir  niit  dein  egenanten 
unserm  lieben  bruder  genzlich  gesunel  und  habin  iin  ouch  in  geinwerlikeit  vil  heru  und 
unser  freunde  einr  rechte  sune  globel  uiid  glohen  iin  ourh  die  iiiit  diszim  brife  in  guten 
truwen  vestiglich  und  genzlich  zu  hiildon  ane  arg  und  ane  geferde  vor  uns,  alle  unsere 
helffere  und  vor  allc  die.  die  init  uns  und  dorch  unsern   willen  gein  im  in  fede  koinen  und 


174 

sine  viende  worden  sinf.  iind  nemelich  die  hochg^ebornen  fursten  herzofifcn  Cunraden  von 
der  Olsen.  herzogen  Hansen  von  Troppow  und  Radbor.  herzogen  Swantebur  von  Stetin 
und  den  herzooen  von  Teschin,  der  unser  helffer  gewesen  ist,  unser  helfTer  und  alle  die, 
die  darunder  vordacht  sint.  die  wir  alle  mit  uns  gein  ime  vorsunen  und  in  die  sune  zihen. 
Ader  umb  die  gefangen  daz  sullen  wir  halden  alz  hirnach  geschriben  stehet:  Is  sullen  ouch 
alle  gefangen.  die  unsere  gefangen  sint,  tag  haben  bis  uf  den  nesten  montag  nach  dem 
suntage  alz  man  singet  Reminiscere  und  vier  wochen  darnach,  die  erbern  uf  ire  ere 
und  truwe.  burgere  und  gebure  uf  burgen ;  welche  erbern  sich  aber  vore  an  iren  eren  und 
truwen  vorhandelt  und  truweloz  worden  weren,  den  sullen  wir  tag  geben  uf  gute  burgen 
und  sullen  ouch  alle  schazunge  und  gedingnisze,  daz  nicht  bezcalt  ist,  in  burgen  hant  stehen 
lazsen  ungemant  bis  uf  den  selbin  montag  noch  dem  suntage  Reminiscere  und  vier  wochen 
darnach,  alzo  vorgeschriben  stehet,  ane  arg.  Were  ouch,  daz  unser  herre  der  konig  mit 
uns  von  den  sachen,  die  sich  in  dem  krige,  den  wir  mit  unserm  bruder  haben  gehabt, 
vorlaufTen  habin,  teidingen  ader  uns  antedingen  worde  ader  worlde  und  daz  wir  die,  die 
wider  uns  in  deme  krige  gewest  sint,  ouch  darumb  wider  antedingen  und  anreichen  musten, 
damite  sullen  wir  disze  sune  nicbt  oberfarn  nocb  gebrochen  haben.  Denne  waz  unsere 
lieben  swegere  egenante  ader  ir  einer,  alzo  vor  mergeschriben  stehef,  zwisschin  unserm 
brudern  und  uns  uzsprechen  und  scheiden  mit  einem  fruntlichen  rechten,  daz  sallen  wir 
unvorzoglich  imvorrucket  genzlich  und  vestiglich  halden  und  die  tedinge,  die  unser  herre 
der  konig  mit  uns  tete  ader  hetfe,  sullen  zu  dem  uzspruche  und  scheidunge  keinen  schaden, 
infal  noch  ernisze  brengen  noch  machen  ane  geferde.  Bie  diszin  tedingen  und  sune  sint 
ouch  gewest  und  sint  gezeuge  die  hochgebornen  fursten  herre  er  Wilhelm  marcgrave  zu 
Miszin  etc.  und  herre  er  Fridrich  burcgrave  zu  Norenberg  egenante  unsere  liebin  swegere  und 
die  edeln  er  Heinrich  vom  Nuenhuse.  er  Bote  von  Czaslewicz,  er  Jan  von  Michelsberg, 
er  Jan  von  Mesirschicz.  er  Boske  von  der  Kunstat  und  ander  vil  hern,  ritter  und  knechfe, 
den  wol  ist  zu  glouben.  Und  daz  wir  alle  obgeschriben  rede,  stucke  und  artykule  und  in 
igliches  besundern  stete  ganz  und  unvorbrochlich  halden  sullen  nnd  wollen,  des  zu  urkunde 
und  merer  sicherheit  haben  wir  unser  insigel  wissentlich  an  diszin  brif  lazsen  hengen.  Der 
gegeben  ist  zu  Prage  noch  Cristi  geburt  drizenhundert  jar  darnach  in  dem  vierundnun- 
zigisten  jare  an  der  mitlewochen  an  senfe  Agathen  abind<'  der  heiligen  junclVouwen. 

(Orig.   Perg.   mit  anli.   Sig.   in   den   altstandischen   Acten   des   m.   Landes-Archivs.) 

Prokop  Markgraf  run   Mdhren  verspricht.  seine  Anhanrjer  in   Polen  nnd  Mahren   und  den 

Herz-ofj    Sranlibor    ron    Sleltin    ron    der    zirisrhen    ihni    nnd    deni  Markgrafen  Jodok  aus- 

f/esprochenen  schiedsrichterlichen    Enlscheidnn;/  in  Kenntnis  z-u  setz-en. 

Dt.   Prag  7.   Fcbruar   VSWl. 

\w  \Y  Prokop  von  gotes  gnaden  margrav<'  zu  M<'rhern  bekenueu  und  thun  kunt  ofTenl- 
lich  mit  desem  briefe.   Alze  wir  niit  unserm  liebcn  bruder  ern   Josfe  genzlich   gesunel  und   zu 


175 

frunde  gemacht  sint.  daz  mit  unseriii  wissen  iind  willen  getedinget  und  nbirredit  ist  duroli 
unsere  frunde  und  helfere  willen.  die  izunt  hie  bi  uns  uff  desem  tagfe  zu  Prage  nieht 
geinwertig-  sint.  aJzo  daz  wir  von  desem  huligen  tage  binnen  acht  tagen.  die  nest  nach- 
enandir  volgen,  alle  unsere  slos  und  unsere  helfere  in  Polan  und  in  3Ierhern  und  herzogen 
Swantebur  von  Stettyn  durch  des  willen,  daz  er  nns  a erne  gesessen  ist,  \on  desem  hutigen 
tage  binnen  virzen  tagen,  die  nehest  nachenander  volgen,  besenden  und  in  dese  sune  und 
fruntschaft  verkundigen  suln  und  zn  wissen  thun,  daz  sie  ouch  die  von  den  slossen 
in  Polan  und  in  Merhern  nach  descn  acht  tagen  und  der  herzoge  von  Stettyn  nach  desen 
virzen  tagen  furdir  nicht  schaden  thun.  Und  was  sich  in  desen  nehesten  acht  tagen  von 
den  slossen  in  Polan  oder  in  Merhern.  die  unser  oder  unser  helfere  sinl,  oder  von  dem 
herzogen  von  Stetlyn  egenannten  binnen  virzen  tagen,  die  nehest  nachenandir  volgen  nach 
gebunge  diz  briefes  wedir  unsern  bruder  oder  die  sinen  vorlifTe  oder  geschee,  darumb 
sullen  wir  und  die  unsern  von  unserni  bruder  vorgenannl  und  sinen  helfern  unvordacht 
sin  und  unbetedinget  bleiben.  Was  abir  nach  desen  acht  tagen,  alze  vorgeschriben  stet. 
von  unser  oder  unser  helfere  shjssen  in  Polan  oder  zu  Merhern  oder  von  dem  herzogen 
von  Stettyn  vorgenannt  nach  desen  virzen  tagen,  alze  vorgenannt  ist,  von  deses  krieges 
wegen,  den  wir  mit  unserm  briider  gehabt  habin,  unserni  bruder  oder  den  sinen  schade 
geschee,  den  sullen  wir  im  und  den  sinen  wedir  richten  und  keren  ane  wedirrede  nach 
geheisse  und  irkenntnisse  unserer  lieben  swegere  margraven  Wilhelms  zu  Mizsen  etc.  und 
ern  Friderichs  burgraven  zu  Norenberg;  welche  abir  unsere  helfere  izunt  mit  uns  hie  zu 
Prage  sint,  die  sullen  deser  sune  von  stund  an  mit  uns  gebruchen  und  die  sune  halden  ane 
arg.  Und  das  alles  globen  wir  ouch  unserm  lieben  bruder  margraven  Joste  ane  geverde 
bi  guten  truwen  ganz  stete  und  veste  zu  halden.  Wer  ouch  sache,  da  got  vor  sie,  daz 
margrave  Wilhelni  von  Mizsen  oder  burgrave  Frederich  von  Xorenberg  mergenannten 
unsere  lieben  swegere  vor  ehaflir  not  oder  wie  das  zuqueme  uns  vorsumelen  und  zwischen 
unsenn  bruder  und  uns  nicht  ussprechen  zwischen  hie  und  ostirn.  die  schirst  komen,  so 
sullen  wir  furbaz  der  beredunge  und  berichtunge  unser  bruder  und  wir  beidirsit  ledig  und 
los  sin  und  die  briefe,  die  darubir  genuicht  sint,  dic  wir  unserm  bruder  gegeben  habin 
und  er  uns  wedir  gegeben  hat.  die  unsere  swegere  von  3Iizsen  und  von  Norenberg  oft 
genannl  zwischen  unserm  bruder  und  iins  getedinget  habin,  sullen  furbaz  nimnier  kraft 
noch  machl  haben.  Des  zu  urkiinde  haben  wir  iinser  insigel  wissentlich  an  desen  brief 
lassen  hengen.  der  gegeben  ist  zu  Prage  nach  gotes  geburt  dreizenhundirl  jar  darnach  in 
deni  vier  und  neunzigsten  jare  am  nehesten  sunabunde  nach  sente  Dorotheen  lage  der 
heihjjen  jungfrauwen. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im   Archive   des   Kloeters  Raigeni.) 


176 


180. 

Prag  9.   Februar  1394. 

Irlarkgraf  Jodok  befiehlt  den  Rathsleiiten  zu  Brandenburg.  Berlin,  Koln,  Frankfurt, 
Treuenbrielzen.  Belitz  und  Mittelwalde  dabin  zu  wirken,  dass  die  Stadte  Treuenbrietzen, 
Belitz   und    Millelwalde    dem    Markgrafen   Wilhelm    von   Meissen    den    Huldigungseid  leisten. 

(Riedel   Cod.   Brandenb.   A.   XI.   235   u.   B.    III.    119.) 


181. 

Andreas    Probst   in    Luha  und    sein   Conrent  rerkaufen  einen  Hof  in   Unter-Gerspitz  dem 
Johann  Sumpfenpfennig  um  40  Mark  Prager  Groschen.      Dt.   Briinn  6.  Marz  1394. 

l\os  Andreas  prepositus,  Nicolaus  prior  totusque  conventus  prepositure  in  Luha 
prope  Brunam  ordinis  sancti  Benedicti  notumfacimus  pro  nobis  et  successoribus  nostris  tenore 
presencium  universis,  quod  de  bona  vohintate  el  matura  dehberacione  prehabita  necnon  de 
consensu  venerabihs  domini  Honrici  abbatis  monasterii  Trebicensis,  domini  et  visitatoris  nostri 
carissimi,  curiam  nostram  cum  duobus  laneis  in  villa  inferiori  Gerspicz  sitam  cum  uno  prato 
et  pomerio  de  sahcibus  ol  omnibus  suis  pertinenciis  rite  et  racionabihter  vendidimus  discreto 
Joanni  dicto  Sumpfenphennig  de  Modericz,  heredibus  et  successoribus  suis  pro  quadraginta 
marcis  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti,  hereditarie  ad  habendum. 
possidendum,  utifruendum,  obhgandum.  permutandum  et  vendendum  ac  pro  utihtate  et  bene- 
placito  possidendum.  Ita  tamen,  quod  ipse  Johannes,  heredes  et  successores  sui  nobis  ac 
successoribus  nostris  dicte  preposilure,  qui  pro  tempore  fuerint,  annuatim  de  prefata  curia 
censuare  debebunt  videhcet  quinque  fertones  grossorum  in  festo  sancti  Michaeiis  de  prato 
viginti  grossos  in  feslo  sancti  Jacobi  apostoh  el  pro  decimis  unam  marcam  grossorum  pre- 
dictorum  circa  festum  sancti  Georgii  martyris,  necnon  duos  pullos  pro  termino  sancti  Egidii 
nunc  incipiendo  continuisque  succedenlibus  et  sic  censuandis  uUerius  annis  singuhs  in  futurum. 
De  omnibus  autem  aliis  exaccionibus  et  robotis  debeant  esse  hberi  penitus  et  soluti,  excepta 
tamen  steura  regali ;  quandocunque  et  quocienscunque  illa  imponitur,  dare  debent  et  porrigere 
cum  elfeclu.  Promitlimus  insuper  dictis  emploribus  nostris  eandem  curiam  cum  universis 
suis  pertincnciis,  ut  premitlitur,  si  necessitas  fuerit,  disbrigare  et  defendere,  quantum  in 
nobis  extitit,  a  quolibet  impetente.  El  qui  presentem  nostram  literam  de  bona  voluntate 
predictorum  cmptorum  nostrorum  habueril.  illi  plenum  jus  competit  omnium  prcmissorum. 
Presencium  sub  appcnso  nostro  el  predictc  preposilure  sigillo  lestimonio  literarum.  Datuni 
Brunc  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  quarlo.  feria  sexta  proxima  ante 
dominicam  Invocavit. 

(AuB   dem   Codex   n.    G04   in   der   Olin.   Mctr.   Capitel-Bibliotliek   j).    309.) 


177 


182. 

Mkolaus    Bischof  ron    Olmiitz-   geslatlet.    dass   Werner    ron  Kirlitz    einen  Lakn    daselbst 
rerkaiife.   Dt.  Briinn  9.  Marz  1394. 

»%  ir  Nicolaus  etc.  bekennen  etc.  das  fiir  uns  kuinen  ist  Werner  von  Kirlicz  unser 
lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  getan,  das  er  ein  lehen  akkers  zu  Kirlicz  mit  aller 
zugehorunge,  das  von  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechtem  niannlehen  ruret, 
vorkauft  hat  recht  und  redlich  umb  XIV  mark  grosser  pfennige  prager  munze  und  raer- 
herischer  zal  Malhias  und  Andres  gebruderu  und  reichte  es  uf  in  unsere  hende  das  egenannte 
ehen  mit  seinen  zugehorungen  als  inannslehens  recht  isf  und  bat  uns  der  egenannte  Werner, 
das  wir  das  lehen  den  egenannten  Mathis  und  Andres  gebrudern  zu  rechtem  niannlehen 
geruchten  zu  leihen.  Das  wir  mit  wolbedachlem  mute,  rechter  wissen  als  ein  bischof  zu 
Olomucz  etc.  (ut  in  aliis  literis  vendicionumj.  Testes  Jodocus  de  Wolfsberg,  Znata  de 
Meilicz,  et  Johannes  Saxo  de  Keczer.  Dalum  Brunne  anno  domini  M°CCC^  nonagesimo 
quarto,  feria  secunda  post  dominicani  Invocavil. 

(Kremsierer  Lehensquatmi   II.   p.    102.) 


183. 

Johann,  Meister  des  h.   Geistspitales  in   Littau,  fordert  die  Geistlichkeit  der  Olm.  Diocese 

atif,  sie  moge  die  Pfarrlinge  zur   Unterstiitzung  des  Spitales  aufmuntern. 

Dt.   Littau  16.  Marz   1394. 

lj'niversis  honorandis  dominis  archidiaconis,  decanis.  plebanis,  ecclesiarum  recloribus 
per  Olomucensem  dyocesini  constitutis  ego  fraler  Johanncs  ordinis  sancti  Spiritiis  et  niagisler 
domiis  hospitalis  eiusdem  ante  civitalein  Lutliovic  siltiali  oraciones  in  Chrislo  devolas  (|uoIibet 
solicitas.  0  quanta  premia  imniensitate  cunctipotentis  munificencia,  qnanlaque  eterne  felicilalis 
aureola  illis  est  polhcila  Irabezarc,  qui  decunibenciiim  pauperumque  defeclus  suis  promocionibiis 
largiflua  (sic)  in  profeclus  permutare  cunabunliir!  Cum  hoc  igitur  divina  miseracione  archi- 
diaconalus.  decanaliis.  plebanalus  insignivit  vesligio.  dijrnuni  esl,  ut  hec  vestranim  giibernacinne 
domiciliis  perfici  videanlur.  Ilaque.  domini  niei  el  patres  honorandi.  in  hiiiiismodi  ergaslolis 
nihil  sanius,  nil  salubrius  dignoscitur,  nisi  de  anime  remedio  salulifero  in  cunclis  vile 
condicionibns  continue  perpensare  ad  veslre  palernilalis  refrigeriuni  confluens  humililer 
supplicans:  quateniis  omnifici  plasmacionis  inluitu  presenles  indiilgencias  et  indulgenciariim 
donaciones  a  seplem  in  Chrislo  siiiiiinis  ponlinribiis.  primo  Innocencius  papa  lercius,  fundator 
eiusdem  ordinis,  septiinam  parteiii  iniuncte  penitencie,  septem  annos  et  septeni  carenas; 
item  Honorius  tercius,  Gregorius  nonus,  Innocenciiis  quarfus.  Alexander  quarfus.  Urbanus 
quartus  et  Clemens  qiiartus,    unus(|iiis(|iie   eorum   sepliinani   partem   iniuncle  ponitencie   el   VII. 


178 

annos  et  VII.  carenas.  Iteni  a  XXXVI.  cardinalibus,  palriarchis,  archiepiscopis  et  episcopis 
a  quolibet  eorum  XL  dies  niortaliuni  et  centuni  venialiuin  criminum  omnibus  benefactoribus 
dicti  hospitalis  misericordiler  relaxarunt.  Item  omnes  predictas  indulgencias  papa  modernus 
confirmavit.  Ideoque  vestris  plebizanis  publice  nunccietis  ipsos  et  promotive  informantes, 
quatenus  dicte  (sic)  indulgenciarum  donaminibus  impartiri  valeant,  qui  michi  meisque  con- 
fratribus  dicti  hospitalis  decumbenlibus  largifluas  manus  porrigunt  adiutrices,  hiis  attendentes, 
prout  tocius  nostri  ordinis  bonorumque  operum  parlicipes  esse  cupitis  et  ab  onmifico  eter- 
nitatis  aureola  sanccius  coronari.  Insuper  (si)  aliquis  predictis  ausu  temerario  vel  ex  sui 
inlellectus  invida  confluencia  contradicere  presumpserit,  sentenciam  canonis  supremam  se 
noverit  incursurum,  prout  nostris  sigillatis  et  autenticis  litteris  valebimus  pulcrius  et  lucidius 
declarare.  In  cuius  rei  testimonium  presenles  litteras  dedimus  noslri  sigilli  munimine  robo- 
ralas.  Datum  Lulhovie  sub  anno  domini  MCCC  nonagesimo  quarto,  feria  secunda  post 
Reminiscere. 

(Das    Orig.,    dessen    Sig.     abgeiisseu    ist,    im    Archive    der  Stadt    Littau;    Abschrift  in   der 
Bocek'sclien  Slg.   n.   3375   im  mahr.   Landes-Archive.) 


184. 

Hantis    voii   Modritz   kauft    die   zum   Kloster    Bruck   gehorige    Breite,  genannt  DUrnback, 
fur  12  Mark  Prager  Groschen.     Dt.  28.  Marz  1394.  s.  l. 

Wjgo  Hanusch  de  Medricz  alias  de  Urbau  recognosco  tenore  presencium,  quod  a 
providis  viris  fratribus  Uirico  et  Sidslao  emi  unam  praitam  dictam  Diernpach,  que  spectat 
ad  monasterium  in  Luca,  michi  et  uxori  mec  Margarethe  et  heredibus  meis  presentibus  et 
fuluris  pro  duodecim  marcas  grossorum  pragensium,  quas  quidem  pecunias  ipsis  fralribus 
dedi  et  ad  plenum  pagavi  parata  cuni  pecunia.  De  qua  quidem  praila  ego  prius  dictus 
Ilanuss  heredesque  mei  promittimus  fide  noslra  bona  et  pura  heredesque  mei  de  dicla  praita 
censuare  perpetue  et  decimas  dare  ad  dictuni  monasterium  pro  pitancia,  qui  tunc  reget  pitan- 
ciam,  singulis  annis  vigintiquatuor  grossos  in  festo  sancti  Wenczeslai  absque  aliqua  negli- 
gencia  et  ocasione.  Quod  si  non  fecerimus,  tunc  pilanciarius  sive  conventus  habet  liberam 
poteslatem  diclum  censum  recipere  super  dictam  prailam  recipere  (sic)  conquirere  inter  judeos 
vel  cristianos.  El  in  melius  testimonium  sigillum  meum  ct  ad  peticionem  meam  sigillum 
Ebruschii  pro  lunc  burgravii  abbatis  in  Luca  in  teslimonium  sunt  appensa.  Datum  anno 
doinini  inillesimo  Irecenlesimo  nonagesimo  quarlo,  sabalo  anle  Lelare. 

(Orig.   Perg.   mit  2   anhang.   Sig.  im   m.   Landes-Archive  Art.   Bruck,   lit.   L.  Nr.   2L) 


179 


185. 

Nikolaus  Bischof  ton  Olmutz  gestattet,  dass  Hanus   Vogt  iit  Zwittau  den  Hof  in  Greifen- 
dorf  rerkoufe.   Dt.   Krennier  4.   April  1394. 

W  ir  Niclas  etc.  bckennen  etc.  das  fiir  uns  komen  ist  Hanus  etwenn  vogt  zur 
.Czwittaw  unser  lieber  getreuer  nnd  hat  mit  wolbedachtem  mute  rechter  wissen  und  unbe- 
tWTingen  in  kaufes  weise  etc.  den  hof  zu  Greiffendorf  mit  welden  elc.  der  von  uns  und 
unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechtem  mannlehen  ruret,  Bernhard  Sak  und  seinen  rechten 
erben  vorkaufl  vor  neunzig  mark  behemischer  grossen  merherischer  zal  und  ufgereichet 
in  unsere  hende  als  mannlehens  recht  ist  etc.  (ul  in  aliis  literis  vendicionum).  Des  seint 
gezeuge  der  strenge  Svat  von  Meylicz,  Stephan  von  Roketnicz  und  etliche  andere  unsere 
lieben  getreuen,  die  dobei  waren.  Mit  urkund  dicz  briefes  vorsigelt  mit  unserm  anhangenden 
insigel.  Der  geben  ist  zu  Cremsir  sabbato  ante  Judica  anno  domini  M^^CCC*^  nonagesimo 
quarto.  — 

(Kremeierer  Lehensquateni   II.  p.   97.) 


1§6. 

Nikolaus    Bischof    ron    Olmutz    gesfattet.    dass    Mixik    ron    Kelc   seinen    Lehenshof   dem 
Slephan  ron  Roketnitz-  rerkanfe.   Dt.   Kremsier  7.   April  1394. 

lllicolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  constituti  in  nostra  presencia  dilectus  noster 
Mixik  de  Gelcz  et  domina  Ewka  conthoralis  ipsius  legitima  noraine  et  racione  sui  veri  et 
legitimi  dotalicii,  quod  vulgariter  leibgeding  dicitur,  quod  habere  dinoscitur  in  et  super 
curia  infrascripta.  quod  resignavit  coram  nobis  hilari  vultu  ridendo  ore  secundum  ius, 
consuetudinem  ct  observanciam  vasallorum  pro  se  et  suis  heredibus  animo  deliberato  non 
compulsa  curiam  ipsorum  in  Zazan  prope  opidum  nostrum  Gelcz  silam,  quam  vendiderunt 
pro  XX  octo  marcis  pragensibus  moravici  numeri  et  pagamenti  cum  ipsorum  pertinenciis, 
que  a  nobis  tamquam  episcopo  Olomucensi  in  feodum  dependent,  Stephano  de  Rokefnicz 
fideli  nostro  in  manus  nostras  lamquam  superiori  eiusdem  curie  domino  libere  resignarunt 
dicentes  et  affirmantes.  se  nullas  literas  a  nobis  aiit  predecessoribus  noslris  episcopis  OIo- 
mucensibus  habere.  Reniinciantes  omni  juri  jiirisaccioni  impeticioni  arrestacioni  et  omni 
titulo,  quibus  seu  quorum  pretextu  quidquid  sibi  possent  justicie  vendicare  in  curia  antedicta, 
supplicantcs  nobis  tamquam  superiori  feodi  domino  ciirie  predicte  humiliter  et  devote,  qiiatenus 
ad  predictam  rcsignacionem  seu  vendicionem  noslrum  assensum  dare  (>t  ipsam  curiam  pre- 
fatam  dicto  Stephano  de  Roketnicz  conferre  graciosiiis  dignaremur.  Nos  igitiir  dicla  resi- 
gnacione  recepla  etc.  ad  dictam  resignacionem  curie  eiusdem  nostrum  benivoliim  consensum 
damus  pariter  et  assensura  ac  ipsain  dicto  Stephauo  de  Rokelnicz,  recepto  priiis  ab  ipso 
pro    nobis    et    ecclesia  Olomucensi    desiipcr  debite    fidelitatis  et  omagii  corporali,    siciit  jiiris 

23* 


180 

el  raoris  est.  prestito  juramento.  jiire  feudi  coiitulimus  etc.  per  eum  et  heredes  suos  legitimos 
masculini  sexus  in  feudum  habendam  etc.  nostris  et  ecclesie  nostre  Olomucensis  juribus 
semper  salvis.  Presentibus  Jenico  de  Dobroticz  judice  curie  nostre  Chremsirensis,  Henselicone 
de  Cowalowicz  burggravio  nostro  in  Schauenburg,  Luczkone  de  Ruska,  Unschicone  de 
Cunczendorf,  domino  Nicolao  piebano  in  CosteHcz  magistro  camere  nostre  ac  aliis  piuribus 
nostris  fidelihus  dilectis  et  fidedignis.  Harum  quibus  sigilhim  nostrum  presentibus  est  appensum 
testimonio  iiterarum.  Datum  Chremsir  anno  etc.  nonagesimo  1V°  post  dominicam  Judica,*) 
que  ftiit  VII.  mensis  ApriHs. 

(Kremsierer    Lehensquateru   II.   p.    100.) 


181. 

Nikolaus   Binchof  ron    Olmiitz    verkauft,    um    die    durch     deii    Patriarchen    von    Aquileja, 

welcher    die   Oimiitz-er  Kirche  occupirt  hatte,  angehduften  Schulden  leichter  riickmhlen  zu 

konnen,  40  Mark  jahrlichen    Zinses  in  Zwittau  um  280  Mark  dem  dortigeu  Richter  und 

seiner  Frau  auf  ihre  Lebenszeit.      Dt.    Olmiitz-  21.   April  1394. 

J\icoiaus  (lei  gracia  episcopus  Oioniucensis  nolum  facimus  tenore  presencium  universis. 
Quod  propter  multiplicia  et  diversa  onera  debitorum  per  dominum  Johannem  patriarcham 
Aquilegiensem.  dum  nostram  occuparet  ecclesiani  Olomucensem,  contraclorum,  per  que  eadem 
ecclesia  nostra  quam  plurimum  involuta  et  miserabiliter  est  destructa,  et  signanter  propter 
supplemenlum  solucionis  pecuuiarum  videlicet  ultra  quinquaginta  **)  sexagenas  grossorum  et 
usuras,  quas  doniino  Hinczoni  de  Lipa  persolvimus  primo,  Janoni  de  Sampach  sexcentas 
sexagenas,  Jone  iudeo  de  Praga  sexcenlas  quinquaginla  sexagenas,  Anno  iudeo  in  Oiomucz 
ducenlas  sexagenas:  item  inter  iudeos  centiim  et  septuaginta  marcas  grossorum,  quas  illustri 
principi  doinino  Jodoco  marchioni  Moravie  et  aliis  cerlis  personis  nomine  et  occasione  dicti 
patriarche  persolvimus  necnon  supplenienlum  solucionis  pecuniarum  utpote  trecentarum  et 
quinquaginta  sexagenarum  grossorum,  quas  a  strenuo  Bernhardo  Hecht  de  Schuczendorff 
milite  fideii  nostro  mutuo  recepimus,  eciam  ad  plenum  persolvimus  literasque  noslras  capiluH 
nostri  Olomucensis  necnon  fideiussorum  nostrorum  desuper  actcnus  datas  liberavinius  vice  versa 
recepimus  et  in  totuni  satisfecimus  de  eisdem,  dampna  quoque  et  pericula,  que  ex  non  solucione 
dictarum  pccuuiarum  provenire  poterant,  evilaviiniis,  proiit  hoc  ex  inspeccione  huiusmodi  redem- 
taruin  teuoribiis  literaruiii  liqiie  claret  cuilibel  inluenti:  aniiiio  deiiberalo,  maliiro  prehabito  consilio 
ac  de  consensu  et  voliintale  honorahilium  viroriim  dominoruin  capituli  noslri  Oloinuccnsis  ecclesic. 
fratrum  nostrorum  carissimorum,  a  dilectis  el  fidelibus  noslris  Johanne  anliquo  advocato  in  Czwil- 
tavia  et  Wanka  uxore  eius  legitima  recepimus  ducentas  et  octuaginta  marcas  denariorum  pragen- 


*)   Die   feria   i.st  iiiclit   iii   der  Urkuudf    siiigegeben. 
**)   SipII   walirsclieiuliclr    stelieu :   qniuf^entas.    —  Vid.  di(!  Urliuude  des   Olm.  Bischofes   Niliolaus   dto. 
Mirau    10.    April    1389. 


181 

siuni  monivici  pagamenti  et  numeri,  videlicet  sexaginta  grossos  pro  niarca  qualibet  computando. 
quas  eciam  pecunias  in  ecclesie  nostre  evidentem  ut  premittitur  necessitatem  convertimus.  Pro  qua- 
rum  quidem  pecuniarum  solucione  nobis  et  ecclesie  nostre  Olomucensi  non  volentes  aliter  de 
remedio  providere,  diclis  fidelibus  nostris  Johanni  el  Wancze  uxori  sue  legitime  in  et 
super  bonis  nostris  nuncupatis.  quadraginta  lancis  ad  civilatem  nostram  Czwittaviam  spec- 
tantibus,  quadrairinta  niarcas  grossorum  predictorum  pagamenti  et  numeri  census  annui 
vendidimus.  deputavimus  et  assignavinius,  vendinius,  deputanius  et  de  certa  nostra  sciencia 
tenore  presencium  assignamus,  videlicet  viginti  marcas  super  festo  sancli  Georgii  et  viginti 
marcas  super  festo  sancti  Galli.  Quem  censum  annuuni  quadraginla  niarcarum  super  quo- 
libet  termino  dictis  Johanni  et  Waiicze  uxori  eius  ad  tempora  vite  sue  et  cuiuslibet  eorum 
dare.  solvere  et  cuni  effectu  presentare  pro  nobis  et  successoribus  nostris  episcopis  Oio- 
mucensibus  pro  tempore  existentibus  bona  fide  absque  fraude  per  presentes  promittimus  et 
spondemus  in  civitate  nostra  Czwitlaviensi  dilacione,  diminucione,  renitencia  et  impedimentis 
quibuscunque  cessantibus,  quamdiu  idem  Johannes  et  Wanka  vel  alter  ex  ipsis  vilam  duxerit 
in  humanis.  Postquam  eciam  ambo  duo  ab  hac  vita  migraverint.  extunc  predicle  quadra- 
ginta  marce  census  annui  ut  prefertur  statim  ad  nos  et  successores  nostros  episcopos 
Olomucenses  et  episcopaiem  mensam  libere  revertantur.  Ceterum  dicti  Johannes  et  Wanka 
quamdiu  vixerint,  debent  habere  unam  domum  in  dicta  nostra  civitate  Czwittaviensi.  suis 
tamen  pecuniis  comparandam,  ab  omni  exaccione  et  contribucione  liberam  et  in  silvis  nostris 
prope  Czwittaviam  ligna  pro  edificio  damus  et  eciam  ad  comburendum  suam  necessitatem 
congruani  et  eciam  optimam  excipere  sine  nostra  et  ofHciatorum  nostrorum  Czwittaviensium 
pro  tempore  existencium  prohibicione  quacunque  et  impedimento  quolibet  non  obstante. 
Premissa  omnia  et  singula  prout  superius  expressatnr  dictis  Johanni  et  Wancze  uxori  sue 
necnon  ad  eorum  fideles  manus  strenuis  viris  domino  Dluhomil  de  Hossicz,  domino  Sdenka 
(sic)  de  Krzizanow,  Jesconi  Biasnicze  de  Reiczan,  Wilhelnio  de  Sowischicz  et  Petro  advo- 
cato  in  Hoenstat  promittimus  bona  fide  pro  nobis  et  successoribus  nostris  episcopis  Olomucensibus, 
qui  pro  tempore  fuerint,  firmiter  et  inviolabiliter  observare.  In  quorum  testimonium  nostrum 
sigillum  una  cuai  sigillo  capituli  no<lri  Oloniucensis  de  cerla  nostra  sciencia  presentibus  est 
appensum.  Et  nos  Andreas  decanus  ac  capitulum  ecclesie  Olomucensis  predicte  vendicioni 
quadraginta  marcariim  census  annui  et  reccpcioni  pecuniarum  vidclicet  duccntarum  et  oclua- 
ginla  marcarum  prout  censu,  sicut  prcmillitur.  consensimus  et  presentibus  consentimus  ac  in 
lestimonium  premissoruni  presenles  literas  sigillo  nostro  cum  sigillo  domini  et  patris  noslri 
domini  Nicolai  episcopi  Olomuccnsis  de  ccrta  nostra  sciencia  fecimus  communiri.  Datuiu 
Olomucii  anno  domini  M^CCC^  nonagesiiiio  {]uarto.  feria  tercia  post  dicm  pasche. 


(Aus   dem   Leheusquatcrn   II.   fol.   98.   im   fiiisterzb.   Archive  in   Kremsier.) 


182 


1$§. 


Jodok  Markgraf  ron  Mdhren  ernennt  den  Grafen  Ditrich  ron  Katz-eneUenbogen  znm  Haupt- 
mann  des  Herzogthumes  Luxemburg.   Dt.  Brunn  26.  April  1394. 

Wir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern,  tun  kunt  olTenlich 
mit  diesem  briefe,  das  umb  besunder  truwen  willen,  der  wir  uns  versehen  zu  dem  edlen 
graven  Diether  von  Kaczinelinbogen,  unserm  lieben  neven,  so  han  wir  den  selben  grave 
Diether  unserm  haubtman  und  obersten  amptman  gemacht  und  gesaczt,  machen  und  seczen 
in  mit  kraft  diz  briefes  uber  alle  unser  hercztom  und  lant  von  Luczemburg,  in  dutzchen 
und  in  welczschen  landen,  in  der  maszen  alz  hernach  geschriben  steet.  Zu  deni  ersten, 
welche  zit  unser  hercztoni  und  lant  not  an  get  und  dem  egenanten  grave  Diefher  daz  von 
unsern  trosseis  oder  rate  zu  wissen  getan  wirl,  oder  das  derselbe  grave  Dielher  sust  von 
andern  verneme,  dabi  in  duchte,  daz  gut  were,  darbi  zu  komen,  so  sol  derselbe  grave 
Diether,  darbi  riden  und  alle  und  icliche  gebiesten  in  unserm  abgenanten  lande  getruwelich 
zu  unserm  und  unsers  landes  nocze  und  besten  nach  alle  sinen  mogen  helfen  recht  fertigen, 
herweren  und  hanthaben  gegen  allermenlich,  da  er  es  mit  eren  getun  mag,  an  alle  geverde, 
darzu  wir  wollen,  daz  im  unser  trosseis  und  andere  unsere  amptleute,  die  wir  ieczund 
haben  oder  die  wir  hernach  seczen  werden  und  alle  unser  manne,  stete,  burgere  und 
underlan  dezselben  unsers  hercztoms  von  Luczemburg  gehorsam,  behulfig,  bislendig  und 
undertanig  sin,  gleich  sie  uns  selbest  deten,  zu  allen  ziten  und  alz  dicke  dez  not  geschicht. 
Und  were  sache,  das  unser  lant  von  Luczemburg  vorgenantes  mit  einigen  fursten,  herren, 
sfelen.  rittern.  knechten  in  znkunffigen  ziten  zu  krige  queme  und  der  kriech  solich  were,  daz  wir 
helfe  von  luten  oder  entheltnisz  von  sloszen  wider  unsere  und  unsers  landez  viende  bedorften, 
geburte  uns  darumb  imandes  einig  gelt  zu  gebende  oder  zu  verheiszen,  daz  sol  derselbe 
grave  tun  mit  rate  der  edlen  unser  lieben  getruwen,  grave  Heinrichs  von  Salmen  in  Osnich, 
Arnoldes  von  Piftingen,  Huwards  von  Eller,  unsers  troszeis,  Wynnemars  von  Gymnich, 
Wilhelms  von  Orley,  Conrades  Beyer  von  Roperten,  Jobannes  von  Orloy  und  Heinrichs 
erbmeyer  zu  Rastenach.  Dieselben,  wanne  sie  darbi  komen,  raten  sollcnt  zu  unserm  und 
unsers  landes  besten,  ir  iclicher  bi  sime  eide.  Und  waz  danne  den  vorgenanten  grave 
Diether,  und  die  egenante  unser  getruwen  und  wen  sie  furbas  gut  und  nucz  dunket,  darbi 
zu  ruffende,  gut  dunkende  wirt  oder  den  meeren  teil  under  in  und  mit  solichem  rate  und 
vorsichlikeit  geschiohl,  wollen  wir  daz  macht  und  vorgang  haben,  und  sollon  ez  auch 
halten  gelich.  AIz  wolcho  zit  der  selbe  gravo  umb  unsors  landos  geschofTfo  und  not,  in 
unser  lant  von  Luczemburg  kumt,  so  sal  cr  uud  dio  sine,  dio  er  mil  imc  haf,  uf  unser 
kost  zorcn  und  leben,  dieselbe  kost  im  ouch  unsoro  ampflufo,  rentmeister  und  kelner 
schalfon  und  liboron  sollent,  alz  dicke  dez  nol  goschiohl.  Ouch  wollen  wir,  das  derselbe 
gravo  Dielhor  und  unser  troszeis  von  unsern  wog(!n  mcige  habon,  alle  ampllute  in  unscrn 
andc  von  Luczonibur"   zu  seczen  und  zu  entseczen  zu  unserm  und  unsors  landes  nucz  und 


183 

besten  iiach  irine  besten  verstentnisze,  uszgescheiden  alie  ainpllute.  die  wir  mit  unsers  selbest 
briefen    geseczet    haben    und    die    wir    furbaz    selbest    seczen    wolten;    dieselben    wir   nicht 
wollen  entseczet  haben  danne  mit  unserin  wiszen  und  willen.  Und  were  sache,  daz  derselbe 
grave  Diether  oder  sine  innige  diner  und  hofgesinde  einigen  schaden  oder  verhist  in  unserm 
dinste    nemen,    es    were    von    gefengnisze,    von    verluste    von    hengsten    pferden    oder  von 
harnesch.  den  sollen  wir  und  unser  lant  iine  gulUch  bezalen  und  abe  legen  an  alle  geverde. 
-  Und  were  sache,  daz  uinb  soiichen  schaden  einige  zweionge  zuschen  (sic)  uns  und  demselben 
graven    ufTstunde,    die    zweionge    soUent  die  egenanten  grave  Heinrich  von  Salmen,  Arnolt 
von  Pittingen.  Huwart  von  Elter.  Wynnemar  von  Gymnych,  Wiihehn  von    Orley,    Conradt 
Beyer,  Johan  von  Oriey,  und  Heinrich  von  Rastenache  oder  der  meyste  teil  von  in  ganze 
und    volle    machl    haben,  nider  zu  legen,  daz  si  ouch  tun  sollent,  wanne  ez  not  geschehe, 
an  langen  verczog ;  und  waz  si  sprechent  bi  irine  eide  nach  irme  besten  verstentnisz,  daz 
billich  sin  solle,  daz    sollen    wir    lun  an  widerrede  und  sol  ime  derselhe  grave  ouch  damit 
laszen  genugen.     Und  were  sache,  daz  wir  und  unser  lant  not  hetten  lute  zu  haben,  die  nicht 
unser  undersess  weren,  es  were  unser  lant  gegen  unsern   viende    zu    erweren    oder    unser 
viende,  da  wir  die  hetten,  zu  schadigen,  oder  unser  undertan,  die  uns  nicht  gehorsam  weren,  zu 
gehorsam  kerde,  zu  drengen,  darzu  sol  uns  der  egenante  grave  Diether  dienen  und  lute  brengen 
nach  seiner  vermugde  und  sal  daz  tun  ulF  unser  und  unsers  landez  kost  und  verlust :  die  kost  und 
verlust  derselbe  grave  verhuten  sol,  so  er  raeiste  mag,  und  waz  koste  dar  ulT  gande  wirt,  sollen 
wir   und    unser    lant    bezalen    noch    bescheidenheit   an    geverde :   und  ob  uns  imands  einige 
unredlichen  kosten  oder  schaden  zu  rechcn  wolte,  da  sal  derselbe  grave  von  unsern  wegen 
daz    beste    werben,    alz    wir    im    getruwen.     Und    vor  dez  egenanten  grave  Diethers  dinst, 
den    er    und    sin    innig    hofgesinde    iins    tun    sal    uiid    ouch  vor  sinen  kost,  den  er  zuschen 
sinen  sloszen  und  Luczemburg  hin  und  wider  zu  riten,  habend  wirt,  sullen  wir  im  alle  jar 
geben  und  wol  bezalen  zwei  tusent    gulden  guten  goldez  und  gcwichtes ;  der   selben    sume 
er  jarlich    u(F  sant    Johans  Baptisten  lag,  als  er  geporen  wart,    tusenl    gulden    von    unsern 
renten    und    gevellen    in    unserm    egenanten    lande    von    Luczeinburg    iniiemen    sal,  und  die 
ander  tusenl  zu  wyhenahten.  Und  wer  es,  daz  hernachmaloz  imands  andors  uns  nucze  und  gut 
duchle   sin,   demselben    grave    Dielhcr    iii    unsers     und    unsern  landez  sachen  zii  raten,  dez 
wollen    wir    gewalt    haben,   die    vorgenante  unser  rete  zu  inerren  und  zu  ininern,  abe  und 
zu,    zu    tuiide  nach  unserin  gutduncken  an  alle  geverde.     Aiich  ist  zu  wissen,  daz,  wanne 
und    welche    zit    uus    oder    dcmselben   gravcn  nicht  me  gefuglich  were,  unser  amptman  zu 
sinde  und  vvir  im  oder  er  uns  daz  redlich  mil  unsern  olfcn  brieveii  verkundigen  und  wissen 
lassen  drei  ganze  manel  bevor,  so  sol  dersclbe  grave  Diolher  uns  der  haublpmanschairt  und 
amplez   genzlich    an   widerrede  abetreten  und    sich  der  darnach  nichl  me  uiiderwindeii  und 
ouch    vor   einigen    kost,    schaden    oder  verlusl  keine  unser  stete,  sloz,  lanl  oder    lute  nicht 
im  inne  behalten,  und  sollen  wir  unser  erben  und  nachkomen  und  unser  lant  voii  Luczein- 
burg    iin    oder    sineii    erben    doch    gutlich  ganz    und    gar    bczalen,    was    sich  redlich  lindet, 
daz    wir   iin    danne    schuldig    mochten   sin  in  alle  discn  vorgeschrcben  sachen,  alle  argelist 
und  geverde  uszgescheiden.     Dez  zu  urkunde  und  sletikeit  haben  wir  dem  egenanten  grave 


184 

Diether  diesen  brief  mit  unserm  anhangundem  ingesigel  vorsigelt  geben,  der  geben  wart  zu 
Brunne  nach  Cristes  gepurt  lusent  druhundert  in  dem  vier  und  neunzigsten  jare,  des  sontags 
alz  man  in  heiligen  kirchen  singet  Quasimodo  geniti. 

(Inserirt  in   der  Urkunde  n.   189.) 


189. 

Dietrich  Graf  ron    Katz-enellenbogen    erkldrt,    dass    er   alle    Pflichten  als  Hauptmann  des 
Herzogthumes  Luxemhurg  erfuUen  wolle.    Dt.   BrUnn  26.  April  1394. 

Ich  Diether  grave  zu  Kaczinelinbogen  lun  kunt  offeniichen  mit  diesem  brieve.  Ais 
der  durchhichtige  hochgeborn  furste  und  herre  herre  Jost  markgraf  und  herre  zu  Merhern, 
min  liber  gnediger  herre,  mich  von  seinen  gnaden  in  sinen  dinst  genomen  hat,  sinen 
hauptman  und  obersten  amptman  uber  sin  lant  von  Luczemburg  gemachet  und  mir  sine 
briefe  daruber  geben  hat,  derselben  briefe  lule  von  worte  zu  worte  hernach  geschreben 
steet :  „Wir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  etc.  der  geben  wart 
zu  Brunne  nach  Cristes  gepurt  tusent  druhundert  in  dem  vier  und  neunzigsten  jare  des 
sontags  als  man  in  heiligen  kirchen  singet  Quasi  modo  geniti."  —  Dez  ist  zu  wissen,  daz 
ich  Diether  grave  zu  Kaczinelinbogen  egenante  wol  bedachten  mutez  mit  rechter  vorsichtikeit 
in  mins  vorgenanten  gnedigen  herren  des  marggrafen  dinst  kumen  bin  und  han  mich  der 
hauptnianschafft  und  amptez  underwunden  in  ailer  massen  mir  ez  min  egenanter  herre  der 
margraf  entpholen  und  mir  sine  briefe  daruber  geben  hat  und  sol  ich  mime  obgenanten 
herren  dem  marggrafen  getruvve  und  hoit  sin  und  in  allen  sachen  sine  ere  und  nucz  werben 
und  sinen  iind  sins  landez  schaden  verhuden  und  wenden  nach  aller  miner  muge  getruwelich 
an  alle  gewerde.  Und  welche  zit  mime  egenanten  herren  dem  marggrafen.  oder  mir  nicht 
me  gefuglich  were,  sin  hauptman  zu  sinde  in  der  maszen  mir  ez  empfolcn  ist  und  er  mir 
oder  ich  im  daz  mit  unsern  offen  brieffen  redlich  dri  ganze  manet  vor  lesset  wissen,  so 
sal  ich  der  hauptmanschafft  und  amptez  genzlich  gutlich  an  widerrede  abetreten  und  mich 
dez  darnach  nicht  me  underwinden  imd  ouch  vor  einige  scholt,  schaden  oder  verlust,  die 
man  mir  schuldiff  sin  mochte,  keine  slele,  slosz,  lant  oder  lute  mir  nichl  inne  behalten, 
oder  in  imandes  anders  hant  seczen,  dan  mime  obgcschrieben  herren  dem  marggrafen.  Doch 
sal  mir  min  egenanter  gnedigcr  herre  der  marggrafe  und  daz  lant  zu  Luczemburg  gutlich 
ganz  und  gar  bezalen,  waz  sich  rediich  findet,  das  er  mir  danne  schuldig  sin  mochte.  Und 
alle  diese  vorgeschriben  punte  und  artikel  und  iclichen  besunder,  als  verre  die  mich  antreffen 
mogen.  han  ich  Dielher  grave  zu  Kaczinelinbogen  in  hnnt  meines  herrcn  dez  egenanten 
marggrafen  gelobt  und  gesworen,  bi  alle  miner  eren  gelruwelich  ganz.  sfele  und  veste  zu 
halten  und  nimmer  dar  wider  zu  tunde  in  deheine  wise  in  allen  disen  sachen,  alle  arglist 
und  geverde  uszgescheiden.  Dez   zu  urkunde  und  ganzer  stetikeit  han  ich  mime  obgeschreben 


185 

herren  dem  marggrafen  diesen  brief  versigelt  g-eben  mit  mime  anhang-enden  ingesigel.  Der 
geben  wart  zu  Brunne  nach  Cristes  geburt  tusent  druhnndert  in  dem  vier  und  nuzigesten 
jare  des  sontags.  als  man  in  heiligen  kirchen  sing-et  Quasimodo  geniti. 

(Orig.    Perg.     mit    1     anhang.   Sig.   in    den   altstandischen   Acten   des   m.   Laudes-Archives.) 

190. 

?iikolaus  Bisc/iof  i-oii  Olmutz-  trilt  das  Dorf  Cossle  [KossUng)  bei  Katscher  dem   OlmUtz-er 
Capitel  ab.   Dt.   Kremsier  27.   April  1394. 

Aos  Nicolaus  dei  et  apostolice  sedis  gracia  episcopiis  Olomucensis  tenore  presencium 
recognoscimus  universis.  Quod  cum  pridem  villam  Cossle  iacentem  prope  Keczer  et  spectantem 
ad  ecclesiam  noslram  Olomucensem  manutenuissemus  et  in  tuicione  nostra  habuissemus 
sicut  predecessores  noslri  episcopi  Olomucenses.  qui  pro  tempore  fuerint.  multis  annis  tenuerunt. 
unde  non  habuimus  in  censu  nisi  unam  marcam  cum  media  marca  grossorum  et  modo  non 
placuit  honorabilibus  viris  dominis  decano  et  capitulo  ecclesie  nostre  Olomucensis,  quod 
peramplius  eandem  villam  in  tuicione  noslra  leneremus:  nos  qui  ex  eadem  villa  non  habuimus 
raagnam  utilitatem,  in  complacenciam  prefatorum  .  .  decani  et  capituli  ecclesie  noslre  OIo- 
raucensis  dimisimus  eandem  villam  de  nostra  fuicione  et  placet  nobis.  quod  ipsi  per  se 
eandem  villam  manuteneant  et  defendant  adinstar  aliorum  bonorum  ecclesie  nostre  Olomucensis. 
In  quorum  lestimonium  sigillum  nostrum  presentibus  est  appensum  teslimonio  literarum.  Datum 
Chremsir  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  quarto  feria  secunda  proxima  post 
Quasimodogeniti,  que  fuit  XXVII  dies  Aprilis. 

(Orig.  Perg.   h.   Sig.   im   Ohn.    Cap.-Archive.) 

191. 

Pabst  Bonifaz-  IX.  befieklt  dem  Abte  des  Schottenklosters  in  Wieu,  dem  Abte  zu  St.   Vincenz 

in  Breslau  und  dem  Probste  z-u  Sl.  Nikolaus  in  Passau  die  OlmUtzer  Kirche  gegen    alle 

Schadiger  zu  schutzen.   Dt.   Rom  30.   April  1394. 

Ifonifacius  episcopus  servus  servorum  dci  dilectis  filiis  .  .  sancti  Vincencii  Wrali- 
slaviensis  et  .  .  Scotorum  in  Wienna  Patavicnsis  diocesis  abbatibus  ac  .  .  preposito  sancti 
Nicolai  extra  muros  Pataviensis  p(>r  preposilum  soliti  oubernari  monasleriornni  salutem  et 
apostolicam  benediccionem.  Militanli  ecclesie  licet  immeriti  disponente  domino  presidentes 
circa  curam  ecclesiarum  et  monasteriorum  omnium  solercia  reddimur  indefessa  soliciti,  ut 
iuxta  debilum  pastoralis  olTicii  eorum  occurramus  dispendiis  et  profectibus,  divina  cooperante 
clemencia  salubriter  intendamus.  Sane  dileclorum  filiorum  .  .  decani  et  capituli  ecclesie 
Olomucensis  conquestione  percepimus,  quod  nonnulli  archiepiscopi.  episcopi  aliique  ecclesiarum 
prelati  et  clerici  ac  ccclesiastice  persone  tam  religiose  quam  seculares  necnon  duces,   mar- 


186 

chiones.  comites.  barones,  nobiles,  milites  et  laici.  commiinia  civilatuni,  universitafes  opidorum, 
castrorum,  villarum  et  aliorum  locorum  et  alie  sing-ulan-s  persone  civitatum  et  diocesum  et 
aliarum  parcium  diversarum  occuparunt  et  occupari  fecerunt  castra,  villas  et  alia  loca,  terras, 
domos.  possessiones.  iura  et  iurisdicciones  necnon  fructus,  census,  redditus  et  proventus 
dicte  ecclesie  ac  nonnulla  alia  bona  mobiiia  et  immobilia.  spiritualia  et  temporalia  ad  eccle- 
siam  predictam  speclancia  et  ea  detinet  (sic)  indebite  occupala  seu  ea  detinentibus  prcstant 
auxilium.  consilium  vel  favorem :  nonnulli  eciam  civitatum  diocesis  ac  parcium  predictarum. 
qui  nomen  domini  in  vanum  recipere  non  formidant.  eisdem  decano  et  capitulo  super  pre- 
diclis  castris.  villis  et  locis  aliis,  terris,  domibus,  possessionibus,  iuribus  ac  iurisdiccionibus. 
fructibus.  censibus.  redditibus  et  proventibus  eorundem  et  quibuscunque  aliis  bonis  mobilibus 
et  immobililnis.  spiritualibus  et  temporalibus  ac  aliis  rebus  ad  eosdem  decanum  et  capitulum 
spectantibus  uuiltiplices  niolestias  et  iniurias  inferunt  et  iacluras.  Quare  dicti  decanus  et 
capitulum  nobis  humiliter  supplicarunt,  ut.  cum  eisdem  reddatur  valde  difiicile  pro  sinirulis 
querelis  ad  apostolicara  sedem  habere  recursum,  providere  ipsis  super  hoc  paterna  benivo- 
lencia  curaremus.  Nos  igitur  adversus  occupatores,  detentores,  presumptores.  molestatores  et 
iniuriatores  huiusmodi  illo  volenfes  eisdem  decano  et  capitulo  remedio  subvenire.  per  quod  com- 
pescalur  ipsorum  temeritas  et  aliis  aditus  commitendi  similia  precludatur.  discrecioni  vestre  per 
apostolica  scripfa  mandamus.  quafinus  vos  vel  duo  aut  unus  vestrum  per  vos  vel  alium  seu 
alios,  eciam  si  sint  exfra  locum.  in  quibus  deputati  estis.  conservafores  ef  iudices  prefatis 
decano  et  capitulo  eflicacis  defensionis  presidio  assistentes  non  permiffalis.  eosdem  super  hiis 
et  quibusiibet  aliis  bonis  et  iuribus  ad  decanum  et  capitulum  predictos  sprctantibus  ab  eisdem 
vel  quibuslibet  alias  indebite  molestari  vel  oravamina  vel  damna  aut  iniurias  irrogari,  facfuri 
dicfis  decano  et  capitulo.  cum  ab  eis  vel  procuraforibus  suis  aut  eorum  aliquo  fuerifis  requisiti, 
de  predictis  ef  aliis  personis  quibuslibef  super  restitucione  huiusmodi  caslrorum.  villarum.  terrarum 
et  aliorum  locorum.  iurium.  iurisdiccionum  et  bonorum  mobilium  el  immobilium.  reddiluum  quoque 
atque  proventuum  et  aliorumquorumcuuque  bonorum  necnon  de  quibuslibet  molestiis.  iniuriis  atque 
daranis  presentibus  et  fufuris  in  illis  videlicef,  qui  iudicialem  requirunt  indaginem,  sumraarie 
sirapliciter  et  de  plano  sine  strepitu  et  figura  iudicii,  in  aliis  vero  prout  qualitas  eorura  exegerit, 
iusticie  complementum.  recuperatores.  detentores.  molestafores.  presumptores  ef  iniuriafores 
huiusniodi  necnon  contradictores  quoslibet  et  rebelles  cuiuscunque  dignitatis.  stafus.  gradus. 
ordinis  vel  condicionis  extiterinf,  quandocunque  ef  quocienscunque  expedierit  auctoritafe  nosfra 
per  censuram  ecclesiasticam  appellacione  postposita  corapescendo.  invocato  ad  hoc  si  opus 
fucrit  auxilio  brachii  secularis.  Xon  obstantibus  tam  felicis  recordacionis  Bonifacii  pape  VIII 
predecessoris  nostri.  in  quibus  cavetur.  ne  aliquis  extra  suam  civitafem  ef  diocesin  nisi  in 
certis  exceptis  casibus  et  in  illis  ullra  unam  dietam  a  fine  sue  diocesis  ad  iudicium  evocetur. 
stu  ne  iudices  et  conservafores  a  sede  depufafi  predicta  exlra  civitafem  el  diocesin,  in  quibus 
deputafi*  fuerint  conlra  quoscunque  procedere,  sive  alii  vel  aliis  vices  suas  commiflere 
aut  aliquos  ultra  unaiit  liiitain  a  line  diocesis  eoruiulein  irahere  presuraant,  dumniodo  ultra 
duas  dietas  aliquis  aucforitate  presencium  non  trahalur.  seu  quod  de  aliis  quaui  de  manifesfis 
iniuriis  et  violenciis  el  aliis.  que  iudicialem  indaginem  exigunt,  penis  in  eos,  si  secus  egerinl 


187 

ef  in  id  prociirantes  adiectis.  conscrvaforcs  so  nullateniis  infromiftant.  quam  aliis  qiiibuscunque 
consfifucionibus  a  predecessoribiis  noslris  Romanis  ponfificibus  fam  de  iudicibus  delegatis  ef 
conversaforibus.  quam  personis  ultra  cerfum  numerum  ad  iudicium  non  vocandis  aut  aliis 
edicfis.  que  vesfre  possent  in  hac  parfe  iurisdiccioni  aut  potestati  eiusque  libero  exercicio 
quomodolibet  obviare,  seu  si  aliquibus  communiter  vel  divisim  a  prefafa  sit  sede  indulfum. 
quod  inferdici.  suspendi  vel  excommunicari  aut  exlra  vei  ulfra  cerla  loca  ad  iudicium  cvocari 
-non  possint  per  lifferas  aposfolicas  non  facientes  plenam  et  expressam  ac  de  verbo  ad 
verbum  de  indulln  huiusmodi  et  eoruui  personis,  locis.  ordinibus  et  nominibus  propriis 
mencionem  et  qualibel  alia  dicte  sedis  indulgencia  generali  vel  speciali.  cuiuscunque  tenoris 
exisfat.  per  quam  presenlibus  non  expressam  vel  totaUfer  non  inserlam  vestre  iurisdiccionis 
explicacio  in  hac  parfe  valeat  quomodolihef  impediri  et  de  qiia  cuiusque  foto  fenore  de 
verho  ad  verhum  in  noslris  lilferis  habenda  sif  moncio  specialis.  Ceferum  volumus  et 
aposfolica  auctorifafe  decernimus.  quod  quilibet  vestrum  prosequi  valoal  arficulum  eciam 
per  alium  inchoalum.  quamvis  idem  inchoans  nullo  fuerif  impedimenfo  canonico  prepedilus. 
quodque  a  dala  presencium  sit  vobis  et  cuilibet  vestrum  in  premissis  omnihus  et  eorum 
ceptis  et  non  cepfis  presentibus  of  futuris  porpofuafa  pofosfas  et  iurisdiccio  attribufa.  uf  eo 
vigore  eaque  firmilafe  possilis  in  premissis  omnihus  ceplis  ef  non  copfis  prosentibus  ef  fufuris 
ot  pro  prediclis  procedere.  ac  si  predicla  omnia  et  singula  coram  vohis  copla  fuissonf  et 
iurisdiccio  veslra  et  cuiuslihol  vestriim  in  prodicfis  omnibus  et  singulis  per  citaciouom  vel 
modum  alium  perpeluala  leg-ilimum  oxtilissef.  consliluciouo  predicla  siipor  conservatoribus 
ef  alia  qualibet  in  confrarium  non  obsfante.  presenfihus  post  docennium  minimo  valifuris. 
Dafum  Romo  apud  sanclum  Pofrum  11.  kal.  Maii.  pontificaliis  noslri  anno  quinto. 

(Orig.   Perg.   mit  Bleisigel   im   Olm.   Cap.   Aicliive.) 


192. 

Johanu  Pfarrer  iii    Ljez-d  bekeiiiit  eiii  Schock  uiid  achl   Groscheii  schuldif/   z-ii  seiii. 

1.   Mai  1394. 

Constitulus  personaliter  coram  nobis  Johaime  Khel.  officiali  elc.  dominus  Johaiinos, 
plehanus  ecclesie  in  Ugiezd  Olomuc.  dioc.  confessus  est  et  recognovit.  se  teneri  et  dcbiforie 
obligari  in  una  sexagena  cum  VIII.  grossis  Andree  Karass,  notario  hospitalis.  quas  solvere 
promisit  in  festo  sancfe  Margarcthe  pro.xime  venturo  sub  pena  excommunicacionis.  Actum 
anno  etc.  die  prima  mensis  Maii  presentibus  Wenceslao.  Wanyra.  Johanno  elc. 

(Au8  dem   liber  obligationura   II.   f.   24   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 


188 


193. 

Markgraf  Jodok   schliesst   mit  den  bohmischen  Herren  ein  Bundnis.   Dt.  Prag  5.  Mai  1394. 

llly  Jost  markrabe  a  paii  Moravsk^',  Jindfich  z  Rosenberka,  Jindrich  z  Hradce, 
Brenek  z  Sk^ly,  Bergov  z  Biiiny,  Berka  z  Holntstaina,  Vil^m  z  Lantstaina,  Jan  Michalec 
z  Michalovic,  Bores  mlazsf  z  Becova,  Bocek  z  Kunstata  jinak  fecen^  z  Podebrad,  pSni 
cesci,  vsickni  jednostajne  a  zjevne  listem  limto  vyznav^me,  ei  jsme  v  takii  mezi  sebii 
umluvu  a  v  tak^  slib  my  vsickni  svrchupsani  vstupiii  a  vstupujem  a  to  sobe  verne  bezelsli 
pod  verii  nasi  dobrii  a  pode  cti  drzeti  slibujem:  tak  jm^nem,  ei  chcme  a  jmSme  vsickni 
my  V  jednotu  b^ti  a  zemsk^ho  dobr^ho  hiedati  a  pravdu  v  zemi  ploditi  a  ciniti  a  tak  vidy 
po  tej  spohi  stiiti,  abychom  pfed  se  vsecko  zemsk^  dobr^  snazne  vedh,  verne  bezelsti  sobe 
pomdhajic  podle  vs(  sv^  viry  a  podle  sv6  cti  kazd^  z  n^s  i  vsickni  spolu  svii  vsi  inoci 
bezelsti,  co  jf  kazdS'  jmili  m6zem.  A  kohozby  kolivek  z  nSs  nebo  koho  z  nasich  kter^m 
kolivek  cinein  kto  kdy  kterak  liskniiti  chtel  mimo  zemsk^  beh  nebo  mimo  nSlez  pansk^, 
toho  tomu  mdiny  a  slibujem  verne  pomiihati  a  po  nem  silne  st^ti,  aby  se  vzdy  jemu  toho 
ned^lo,  nez  aby  se  kazd^mu  prav^  stalo.  A  to  tak  dliiho  m^me  jednati  a  v  tom  pevnf 
stdti,  azbychom  zemi  ku  privu  a  pravde  postavili  i  pfivedli,  tak  jakoz  jest  dffve  za  nasich 
pfedkov  V  pravde  stiila.  A  tento  n^s  slib  svrchupsanj'  vesken,  vehz  sme  my  vsickni  napfed 
i-eceni  dobrovolne  s  pravii  verii  vstiipili,  slibujem  sobe  sdr:^eti  pod  cistii  a  plnii  nasf  verii 
a  pod  nasf  vsech  pffsahii  vernii.  A  tohoto  vseho  na  jistost  a  na  pevnost  i  na  potvrzenf 
my  vsickni  napfed  jmenovani  sve  peceli  s  nasfm  plnym  vedenfm  a  s  nasf  dobrii  volf 
k  tomuto  listu  pfivesili  sine.  A  diin  a  psan  jest  list  tento  v  Praze  I6ta  bozfho  tisfcfho 
tfist^ho  devadesiiteho  ctvrt^ho  v  litery  den  svat^ho  Floriana  s  velikonoci. 

(Abgedruckt  im   Archiv   Cesky   I.   p.    52.) 


104. 

Nikolaus  Bischof  von  Olmiitz  verleiht  dem  Marquard   und  Johannes  ron  Srbec  das  Lehen 
in  Kreckowitz.   Dt.   hremsier  14.   Mai  1394. 

i\os  Nicolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Qiind  constituti  in  nostra  presencia  fideles 
nostri  Marquardus  filius  .  .  .  .  el  Johannes  filius  Wilhclmi  de  Srbecz  patrueles  indivisi  etc. 
nobis  tamquam  superiori  feodi  doinino  supplicariinl  humiliter  et  devote,  ut  ipsis  curiam 
colonariam  in  villa  Kr/.eczkowicz  prope  civilateni  nostram  Wissaw^  sitam  in  feodum  con- 
ferremus  ac  ipsos  cum  eorum  heredibus  cum  predicla  curia  ct  eius  pertinenciis  universis 
ab  antiquo,  ut  palres  ipsorum  retroactis  temporibus  habuerunt  etc.  infeodare  dignemur.  Nos 
vero  visis  literis  et  jure  ipsorum  et  precibus  eoruin  benignius  annuentes  sepe  dictos  Mar- 
quardum  et  Johannem  de  dicto  feodo  iiiveslivimus  et  investimus  pt-r  prcsentcs  ac  ipsis 
Marquardo    el  Johaiini    predictis    supradictam    curiam    etc.    donamus    habendain  tencndam  et 


189 

proul  feudi  juris  esl  possidendam  etc.  Presenlibus  Jenicone  de  Dobrolicz  judice  curie. 
Cunczone  de  Smola  burggravio  in  Bianczk,  Jodoco  de  Wolfsberg  marsaico  nostro  et 
Brodero  judice  in  Wisscliaw  fidelibus  nostris  dilectis.  In  cuius  rei  testimonium  presentes 
literas  sigilli  nostri  appensione  iussimus  communiri.  Datum  Chremsir  anno  etc.  LXXXXIV. 
feria  quinta  ante  dominicam  Cantate  domino. 

(Kremsierer  Leheiisquatern   II.   p.    97.) 


195. 

Lacek  von  Krataf  schenkt  der  Stadt  Leipnik  drei  Viertellahne.  Dt.  Hetfeiifiteiii  24.  Mai  1394. 

Ve  jm^no  Bozi  amen.  My  Lacek  z  Kravdi^  p^n  na  Helfensteine  zniinio  cinime 
a  vyzn^v^me  zjevne  timto  listem  obecne  prede  vsemi,  kdei.  cten  aneb  ctouci  siysiin  bude. 
ze  my  s  dobr^m  rozmyslem  a  pri  dobr^  pameti  jsouce  vzbledli  sme  na  nedostatek,  kter^z 
trpf  mesto  nase  Lipnik  i  ta  vsecka  obec,  kter^z  maji  pfi  paslve  dobytka  sv(5bo;  proloz 
jsme  jim  my  od  nasicb  dedicuv  a  polomkiiv  dobrovolne  a  z  milosti  a  z  Msky  nasi  dali  a 
d^vame  moci  toholo  listu  nyni  a  na  budouci  casy  ty  ctvrli,  kterez  lezi  mezi  Horkii,  Trn^vkii, 
BohusMvkami  a  Louckii  Mezeni,  tak  jaki  v  sv^ch  mezech  lezf,  se  vsim  sv^m  pr^vem  a 
osazovdnfm,  jakoz  snie  my  meli  a  drzeli  od  pfedkuv  staroddvnich,  k  uzfvanf  a  osazoviini. 
nic  sobe  v  tom  nepoziistavujfc  ani  nasim  potomkum  dedicilm.  nasemu  jmenovan^mu  mestu  i 
tej  vsi  obci  i  jicb  potomkum,  aby  oni  tim  I^pe  mohli  sviij  dobytek  chovati  a  sebe  sami 
pfi  tom  ziviti  a  se  polepsovati.  Aby  ten  prvejmenovan^  dobrovolny  nsis  dar  vcele,  pevne. 
st^le  mobl  b^ti  bez  pfekSiky  a  poruseni  od  n^s  a  nasich  dedicil  a  vsech  potomkfi,  dali 
sme  my  nasi  pecef  pfivesiti  s  nasim  dobrym  svedomim  pro  lepsi  svedomi  k  tomuto  listu. 
Kter;Jz  jest  d^n  a  ps^n  na  Ilelfensleine  od  narozeni  Bozfho  tfiniictisl^bo  devades^t<5ho  clvr- 
t6ho   i^ta.  V  nedeli  po  velik6  noci.  jenz  slove  Vocem  jucunditatis  a  cesky  provodnf  nedele. 

(Abschrift  eines   im  Jahre    1729   ;ius   dem   Privilegieubuche   der  Stadt  Leipuik  entnommeueu 
Vidimus  im  mShr.   Landes-Arcliive.) 


196. 

Der    Prager    erzh.    Ofpcinl  Johann   Khel  entfickeidet  iiher  den  Frnchthezuf/  der  Pfarre  in 

Jamiiitz.   Dt.  30.   Mai  1394. 

V  onstitutus  personaliter  coram  nobis  Juhanne  Kbel.  officiali,  et  aclis  noslris  obliga- 
loriis  honorabilis  vir  dominus  Henricus  de  Mezirziecz,  rector  parrochialis  ecclesie  in  Jempnicz 
Olomuc.  dioc,  confessus  est  et  recognovit.  se  dudum  exposuisse  et  locavisse  omnes  et 
singulos  fructus  ecclesie  sue  predicte  nichil  pro  se  reservando  a  festo  sancti  Georgii  de 
anno  nonagesimo  tercio  iam  preterito  ad  triennium  continuc  computanduni  pro  trecentis  et 
triginta    sexag.    gross.    prag.    den.  Marlino.  magistro  monete  in  Brunna.   el  domino  Thome, 


190 

altariste  in  ecclesia  Jempnicensi  predicfa.  per  ipsos  tollendnm.  levandnm '  et  in  usus  snos 
proprios  convertendnm.  Quas  pecunias  videlicet  pro  primo  anno  iam  preterito  idem  Martinus 
et  doniinus  Thomas  prefato  domino  Henrico  XVIII.  sexag.  gross.  persolvit  (sic)  et  viginti 
sexag.  gross.  a  die  date  presentis  continue  conputando  infra  tres  sepfimanas  solvere  promisit 
et  aput  acfa  nostra  obligatoria  reponere  cum  effectu  sub  pena  excommunicacionis  unacum 
domino  suo  Blarfino,  magistro  monefe  de  Brunna,  predicfo  ....  quem  terminum  ipsis  pro 
monicione  canonica  assignamus :  pro  residuis  vero  duobus  annis,  videlicet  a  festo  sancli 
Georgii  proxime  preteriti  idem  Martinus  et  dominus  Thomas  debent  eandem  ecclesiam  tenere 
et  fructus  ipsius  percipere  ac  pecunias  predictas  persolvere  in  ferminis  infrascriptis  unacum 
dicfo  Martino,  magisfro  monete  in  Brunna.  videlicef  XXXYII  sexag.  in  fesfo  sancti  Micha- 
elis  proxime  venturo,  XXXVII  sexag.  in  ocfava  Naiivifafis  Chrisfi  deinde  secutura  et 
XXXVI  sexag.  in  feslo  sancti  Georgii  in  revolucione  anni  et  hoc  pro  secundo  anno:  ifem 
pro  anno  fercio  tandumdem  in  ferminis  predicfis  sub  pena  excommunicacionis,  quos  terminos 
et  eorum  quemlibet  ipsis  pro  monicione  canonica  et  termino  perempforio  assignamus.  Pro- 
miftens  dicfus  dominus  Henricus  prefafos  dominum  Thomam  ef  Marfinum.  niagisfruin  monefe 
in  percepcione  huiusmodi  frucfuum  non  impedire  nec  quomodolibet  perturbare  sub  pena  ex- 
communicacionis  predicta  ad  terminum  duorum  annorum  predictorum ;  proniiltentcs  nichilo- 
minus  predicti  domini  Henricus  plebanus  et  Thomas  conventor  condiciones  alias,  super  dicta 
convencione  infer  ipsos  conscripfas  et  prout  in  insfrumentis  pubHcis  desuper  confectis  plenius 
continenfur,  hincinde  fenere  et  observare  sub  penis  predictis.  Acfa  sunt  hec  anno  domini 
M^^CCCLXXXXHH  die  penultima  mensis  Maii  presentibus  honorabili  viro  domino  Nicolao 
Puchnik,  olim  officiali  Pragensi,  Paulo.  capellano  domini  Henrici  predicfi,  Dobessio  de  Lypo- 
w^ecz  armigero. 

(Aus   flem   Liber   obligatioiiuiii    II.    12.   f.    28   im   Prager  Metrop.   Capitel-Arcbive.) 

197. 

Der  Prager  erzb.  Official  Johann  Kbel  erklcirf,  dass  der  Pfarrer  Ulrich  aus  Opatau  aus 
dem  Gefanyiiisse  im  erzb.  Palaste  in  Prag  nicht  gehen  werde,  ehe  nicht  ein  Vergleich 
zwischen    ihm  und  Heinrich  ron  Neuhaus  zu  Stande  kommt.      Dt.   circa  Ende   Mai  1394. 

I.  onstitutus  pprsonaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali,  et  actis  noslris  obliga- 
toriis  dominus  Drsiaus,  plebanus  ecclesie  in  Raczicz  Olomucensis  dioc,  non  conpulsus,  sed 
sponte  et  libere  promisif,  quod  dominus  Ulricus,  piebanus  ecclesie  in  Opathow  eiusdem 
diocesis.  non  exibif  de  capfivifate  de  ciiria  archiepiscopall,  quousque  concordia  aliqualis 
intervenerit  inler  ipsum  et  nobilem  doininuin  Henricum  de  Nova  domo  sub  pena  XL  sexage- 
nariim  pro  camera  nostra  solvendarum :  presenfibus  magisfro  Stephano  de  Colonia,  Wyczmano, 
conventore  in  Opathow,  Andrea  de  Lompnicz. 

(Item  die  XVII  mensis  Julii  dominus  Johannes  Kbel,  officialis,  diinisil  predictum  dominum 
Drslaum  liberum  ab  oblioacione  predicta  et  mandavit,  quod  deleafur.  et  cancellata  est  de 
mandafo  ipsius;  presenlibus  Andrea,  Johaniic.  VVanyra.  i 

(Aus   dem   Liber   oblipationum   11.    12    f.    27/6   im   Prager   Metrop.   Capitel-Arcliive.) 


191 


198. 

Konig   Wenzel  IV.    berichlet    der    Stadt  Schlesstadt,  dass  er  dem  Markgrafeii  Jodok  lon 

Muhren    die  Landrogtei  Elsass  rerscltrieben  habe  und  widerruft  alle  Lehen,  die  er  friiher 

dort  errichtet  hatte.     Dt.  Prag  2.  Juni  1394. 

W  ir  Wenczlaw  von  ootcs  genaden  roniischer  ktniio  zn  allen  zeiten  merer  des  reichs 
und  knnig  zu  Beheim  embieleu  dem  burgermeister  rate  und  burgern  oemeinlichen  der  state  zu 
Sleczstat  unsern  und  des  reichs  heben  gelreuen  unser  genad  und  alles  gut.  Lieben  getreuen.  Wann 
wir  dem  hochgebornen  Josten  marggraven  zu  Merhern  unserm  lieben  vetler  und  fursten  die  lant- 
fogtey  zu  Elsassen  mit  allen  und  iglichen  iren  steten,  merkten  und  dorfTern,  renten,  nuczen  sleueren 
und  allen  andern  zugehorungen,  als  wir  diselben  uncz  her  gehabt  und  besessen  haben  und  als 
sie  seliger  gedechtnusse  der  hochgeborner  Wenczlaw  herzog  zu  Luczemburg,  Lympero 
und  Brabant  unser  veller,  die  weil  er  lebte,  innegehabt  hat.  verschriben  haben,  als  das 
usweizen  andere  unsere  Maiestat  brive,  die  wir  im  doruber  gegeben  haben;  dorumb  mit 
wolbedachteni  mute  und  von  rechter  wissen,  so  haben  wir  widerruffet  und  widerruffen 
von  romischer  kunighcher  machle  in  kraft  dicz  brives  alle  und  igliche  lehen  und  gabe, 
wie  man  die  benennen  mag,  die  wir  sind  der  zeit  solcher  verschribung  in  dem  lande  zn 
Elsassen  von  vergessenheit  wegen  oder  sust  vorlihen  haben  und  meinen  nnd  wollen,  das 
solche  unsere  vorleihung  untuglich  und  abe  sein  und  keinerlci  kraft  oder  macht  haben 
sollen.  sunder  das  der  egenante  unser  vetter  marggraf  Joste  das  lande  zu  Elsassen  mil 
seineni  zugehorungen  in  aller  der  massen  und  weize,  als  sie  der  egenanle  unser  vetler 
herzog  Wenczlaw  zu  Luczemhuro-,  dieweil  er  lebte,  gehabt  hat,  haben  und  noch  lautte 
unser  brive  geruhlichen  besiczen  solle.  Mil  urkunt  dicz  brives  vorsigelt  mit  unserm  kunig- 
lichen  Maiestat  insigel.  Geben  zu  Prage  noch  Crists  gepurte  dreizenhundert  Jar  und  dornach 
in  dem  vierundneunzigisleni  jare  des  nechsten  dinstages  vor  dem  heilii>en  Pringstaire  unserr 
reiche  des  behemischen  in  dem  XXXL  und  des  romischen  in  dem  XVIIL  Jaren. 

(Orig.   Perg.   mit  aiih.   gr.   Doppelsig.   Nr.    188   der   Misc.  im  m.  Landes-Archive.  —  Gleich- 
lautende   Zuschriften   an   die   Stiidte   Sals,   Cohnar,    Ilagenau   und   Koslieini.) 


109. 

Alle    drei    Prager    Stadte    treten    dem    Biinde    der    Landkerren    mit    Markgrafeu  Jost  con 
Makren  hei.      Dt.   Frag  4.  Jitiii  1394. 

\Wir  die  burgermeister,  schepphen  und  rete  der  grossen,  der  kleinen,  der  neuen 
stete  zu  Prage  bekennen  fiir  uns  alle,  unser  nachkomen  und  vor  unsere  ganzen  gemeinen  oHenlich 
mil  disem  brieve  allen  den,  die  in  sehen,  horen  oder  lesen,  das  wir  von  sunderlichem 
geheisse,  wissen  und  willen  des  allerdurchleuchtigisten  furslen  und  herren,  hern  Wenczlaws 
romischen    kuniges,    zu    allen  zeilen  merer  des  reichs  und  kunigs  zu  Behem,  unsers  lieben 


192 

gnedigen  herren,  daruff,  das  fride  und  gnade  in  dem  land  zu  Behem  bestalt  werde,  und 
auch  iederman  be  rechte  bleibe,  uns  mit  dem  hochgebornen  fursten  und  herren,  hern  Josle 
margraven  und  herren  zu  Merhern  als  einem  hauptman,  bemischen  ein  starosta  benennet. 
die  weil  in  unser  gnediger  herre  der  kunig  vor  einen  hauptman  haben  wil,  und  den  edeln 
lantherren  zu  Behem  allen  vorbunden  und  voreinet  haben,  vorbinden  und  voreinen  uns  mit 
wolbedachtem  mute,  rechter  wissen,  in  krafft  dicz  briefes  also.  das  wir  in  als  offte  sich 
das  geburet  und  des  not  geschiet,  beigestendig  und  beholffen  sein  siillen  und  wollen,  zu 
schaffen  unsers  egenanten  herren  des  kuniges  und  sust  gemeinen  nucz,  fride  und  selikeit 
in  dem  lande  zu  Behem  und  auch  behalden  einen  ieden  man  bei  seinen  rechten,  gnaden. 
freiheiten  und  guten  gewonheiten,  der  sie  von  alders  gebrauchet  haben.  Und  wer  es  sache, 
das  iemand.  wer  dor  sei.  sich  wider  die  egenanten  unsern  herren  den  kiinig,  margraffen 
Josten  oder  die  lantherren  seczen,  sie  wider  recht  angreifen  oder  siist  hindern  wolde,  das  sie 
gemeinen  nucz  des  landes  nicht  bestellen  mochten,  so  siillen  und  wollen  wir  in  wider  dies- 
selben  getreulichen  und  mit  aller  unser  macht  beholffen  sein,  als  olfte  wir  des  von  in 
ermanet  werden.  Und  wann  auch  der  obgenant  unser  herre  der  romische  kunig  allen 
lantherren  und  steten  des  kiinigreichs  zu  Behem  die  obgenanten  stucke  zu  volfiiren  und 
mil  namen  das  recht  zu  sterken  und  fride  bestellen  siinderlichen  geboten  hat,  danimb  so 
globen  wir  in  guten  treuen  an  eides  stat  und  an  alles  geferde :  wer,  das  sich  iemand 
dowider  seczen  und  stilche  beredung  und  gelubde  nicht  halden  wolde,  das  wir  denne  wider 
dieselben,  niemandes  ausgenomen,  mit  aller  unserr  niacht  helffen  siillen.  Des  zu  urkunt 
so  hahen  wir  egenante  der  grOssern,  kleinen  und  neuen  steten  zu  Prage  unsere  grossere 
sigele  von  rechter  wissen  an  diesen  brieff  gehangen.  Der  geben  ist  zu  Prage  nach  Cristi 
gepiirt  dreizenhundert  jar  und  darnach  in  dem  vierundneunzigistem  jare  am  nehsten 
donerstag  vor  den  heiligen  phingstagen. 

(Au8   dem   Lib.  vetustus  p.  78  im  Prager  Stadt-Archive.  —  Abgedr.   in   Pelzel  K.  Wenzel  I. 
Urkundenb.  p.   129.) 


200. 

Markgraf  Jost    ron    Mdhren    und   seiu    Anhang  nehmen   die   Prager  Sttidte  in  ihren  Bund 

niif.      Dt:  Prag  5.  Jiini  1394. 

\Wir  Josl  von  gofes  gnaden  margraff  und  herre  zu  Merhern  und  wir  Heinrich  von 
Hosenberg,  Hincze  von  der  Leyppen,  Peter  von  Warlenherg  genant  von  Cost,  Andres  von 
dcr  Dube,  Brzenke  von  Skal,  Heinrich  vom  Neunhuze,  Hinaczke  von  Weyssenburg,  Boczke 
von  der  Cunstat  genant  von  Podyebrad,  Otto  Bergaw  von  Byelina,  Hans  von  Michelsperg, 
Wilhelm  von  Landstein,  Berke  von  Hoenstein,  Albrecht  von  Sternberg,  Purkhard  von 
Janowicz,  Pothe  der  junge  von  Czaslolowicz  und  Borsse  der  junge  von  Rysenburg  bekennen 
ftir    uns    und    alle   ander   lanlherren    und    unser   nachkomlingen    des    kiinigreichs    zu  Behem 


193 

olTenlicli  mif  disem  briefe.  das  wir  von  siinderlichem  geheisse  und  willen  des  allerdurch- 
leuchtigisten  fiirsfen  und  herren,  hern  Wenczlaws  Romischen  kiiniges  zu  allen  zeiten  merer 
des  reichs  und  kiiniges  zu  Beheni  unsers  lieben  gnedigen  herren,  darulT,  das  fride  und 
gnade  in  dem  lande  zu  Behem  bestalt  werde  und  auch  iederraann  bei  rcchte  bleibo,  uiis 
mit  deu  erbern  und  weisen  burgermeistern,  schepphen  und  reten.  allen  iren  nachkomen  und 
iren  ganzen  gemeinen  der  grossen.  der  kleinen  und  der  neuen  stefen  zu  Prage  vorpunden 
und  voreinef  haben,  vorbinden  und  voreinen  uns  mit  wolbedachtem  nuite,  rechter  wisseii 
in  kralTt  dicz  briefes,  also  das  wir  in,  als  offte  sich  das  gepiiret  und  des  not  geschiet  bei- 
gestendig  und  beholfen  sein  siillen  und  wollen.  zu  schaffen  unsers  egenanfen  hern  des 
kiiniges  und  siist  gemainen  nucz,  fride  und  selikeit  in  dem  lande  zu  Behem.  und  auch  zu 
behalden  einen  ieden  man  bei  seinen  rechten,  gnaden,  freiheiten  und  guten  gewonheiten. 
der  sie  von  alders  gebrauchet  haben.  Und  were  es  sache,  das  iemand.  wer  der  sei,  sicli 
wider  die  egenanten  unsern  gnedigen  herrn  den  kunig,  burgermeistere.  scheppfen,  die  rete 
und  burgern  gemeinlich  seczen,  sie  wider  recht  angreiffen  oder  sust  hindern  wolte.  das  sie 
aemeinen  nucz  des  landes  nicbt  bestellen  mochten,  so  siillen  und  wollen  wir  in  wieder 
dieselben  getreulich  und  mit  aller  unser  macht  beholffen  sein,  als  offte  wir  des  von  in 
ermanel  wcrden.  Und  wann  auch  der  obgenante  unser  herre,  der  Romische  kiinig  uns 
und  den  vorgenanten  stefen  des  kiinigreichs  zu  Behem  die  obgenanten  sliicke  zu  volfuren 
imd  mit  namen  das  rccht  zu  slerken  und  fride  zu  bestellen,  siinderlichen  geboten  haf,  darumb 
so  geloben  wir  in  guten  freuen  an  eides  stat  und  an  allcs  geverde :  wcr,  das  sich  iemandes 
dowider  seczen  und  siilche  beredung  und  geliJbde  nicht  balden  wolde,  das  wir  denne  wieder 
dieselben.  niemandes  ausgenomen.  mit  aller  unser  inacht  helffen  siillen.  Des  zu  urkunt 
haben  wir  unser  insigel  an  diesen  brieff  gehangen,  der  geben  ist  zu  Prage  nach  Crisfs 
geptirf  dreizenhundert  jar.  dornach  iii  dem  vierundneunzigisfen  jare.  des  nehslen  freitags 
vor  phingsten. 

(.Aus  dem   Lib.    vetust.   p.    77.    im    Prager   Stadt-Arcliive.) 


201. 

/i.    Wenzel  IV.   erkUirt.  dass  das   Biiiidins   z-wiscken  dem   Markgrafeii  Jodok  roii   Mdhreii. 

deii    bohmischen    Herren    and    den  Prager  Stadten    mit  seinem    Wissen   nnd    Willen   ahtje- 

schlossen   worden  sei.   Dt.   Prag  5.  Juni  i39'l. 

W  ir  Wenczlaw  von  gotes  gnaden  Romischer  kunig  elc.  uud  kunig  zu  Belieini 
hekennen  uiid  tun  kunt  offenlich  mit  disem  brife  elc.  Wan  der  hochgeborne  Joste,  inargrav 
zu  Merhern.  uuser  liber  vetter  und  fiirste,  als  ein  hauptmann.  gcnaunl  behemisler  starosla, 
dieweile  wir  in  dofiir  haben  wollen,  und  die  edeln  lanlherrcn  iinsers  kiinigreichs  zu  Behein 
alle  vor  sich  und  ire  nachkommen,  zu  bestellen  in  unserni  kunigreiche  iind  lande  zu  Beheui 
fride    und    gnade    und    auch    das    iederman    bei    rechte  bleihe,    als    billich  ist,    sich  init  den 

25 


194 

lnirgermeislcrn,  scheppen  und  reten  der  grossern,  kleinen  und  neuen  steten  zu  Prage.  iren 
uachkomen  und  ganzen  gemeinen  vorbunden  und  voreinet  haben,  als  das  in  sulchen 
brifen,  die  sie  dariiber  beider  seile  an  einander  gegeben  haben,  die  auch  von  worle  zu 
worte  hernach  geschriben  steen,  voikumlichen  begriffen  ist  und  zu  erste  der  berren 
brief  also  laulet :  ,,Wir  Jost  elc.  geben  zu  Prage  1394  des  nechsten  freilags  vor 
phingsten."  (V.  n.  200.)  —  Item  der  stete  brief  also  lautet :  ,,\Vir  burgermeister  etc. 
(jeben  zu  Prage  1394  am  nechsten  donerslag  vor  den  keiligcn  pbingstagen."  (V.  n.  199.) 
—  Und  wanne  wir  priifen  und  eigenllichen  merken,  das  von  sulcher  voreinung  und  bunt- 
niisse  unser  zuvoran  und  auch  sust  gemeiner  nucze  und  selikeit  kommen  mag,  davon  mit 
wolbedachtem  mute.  rate  unserer  fiirsten  und  getreuen  und  von  rechten  wissen,  so  sprechen 
und  erkennen  wir  in  kraft  dicz  briefes,  das  dieselben  voreinung  und  buntniisse  von  unserm 
freien  willien  und  sunderlichen  geheisse  und  wissen  dargangen.  ubertragen  und  gescheen 
ist,  und  nieinen.  seczen  und  wollen  von  kuniglicher  macht  zu  Behem,  das  dieselbe  vor- 
einung  und  buntnusse  und  auch  die  briefe,  als  die  vor  von  worte  zu  worte  geschriben 
steen,  gancz  und  an  aller  meiniglichs  hinderniissen  unvorruket  bleiben  sullen.  Mit  urkunt 
dicz  brifes  vorsigelt  mit  unser  kuniglichen  maiestat  insigel.  Geben  zu  Prage  nach  Crists 
gepurt  dreizenhundert  jare  und  darnach  in  dem  vier  und  neunzigisten  jare,  des  freilags  vor 
den  heiligen  phingslagen.  unser  reiche  des  Bemischen  in  dem  ein  und  dreisigisten  und  des 
Romischen  in  dem  achlzendem  jaren. 

(Aus    dem    lib.    vet.    p.    79   im   Prager   Stnflt-Arohive.   —   Oedr.   bei   Pelzel :    K.    Wenzel   I. 
Urkundenb.   p.    130.) 


202. 

Johann   Marlajraf  iii   der  Lansitz-  und  Herzo(j  ron   Gorlifz  weisl  das  Ansinnen  des  Mark- 

grafen  Jodok  und  der  bdlimisclten   Landlierrn,    sicli    mit    ihnen    zu    rerhinden,    zuriick  und 

fordert  alle.   die  es  niit  deni   Kdniye  Wenz-el  nnd  der  Krone  Bdhnien  redlich   meincn,  auf, 

in  seine  Diensle  z-u  treten.    Dt.   Kuttenherf/  7.   Jiini  139'i. 

Wir  Johannes  von  goles  gnaden  markgralf  zu  Brandenhiirg,  zu  Lusicz  und  herzog 
zn  Gorlicz  tun  kunt  gemeinlich  allen  den,  die  diesen  brilf  sehen,  horen  odir  lesen,  das  wir 
von  imsers  herren  und  lieben  bruders  des  Romischen  und  Behemischen  kunigs  und  von 
uns  und  aller  ander  wegen,  die  unsern  herren  dem  kunige  und  uns  der  gerechlikeil 
getreulich  beilegen,  das  wir  wollen  alles  das,  das  des  egenanten  unsers  herren  des  kuniges, 
des  landes  und  der  krone  zu  Bebem  ere,  winle.  niicz,  fromen,  gerechlikeit  und  recht 
were,  armen  und  reichen  raten,  helfen  und  dinen,  mit  leibe  und  mit  gule  und  mit  allem 
dem,  das  wir  vormogen,  und  wollen  das  vormachen,  vorschreihen  und  globen  also  hoch 
und  feste,  als  sich  das  geborel,  uff  das.  das  der  egenante  iinser  herre  der  kunig  und  lieber 
hruder  frei,  ledig  und  los  sei,  als  ein  konig  von  rechte    billichen    sein    sal.     Auch    wisset, 


195 

(las  an  uns  gemutet  worden  isl  von  don  lanlherren  zu  Beheni,  das  wir  globen  und  sweren 
soUen,  in  beizusten.  was  sie  in  vorgesagt  han  und  begunnen,  das  des  kuniges  und  des 
iandes  ere,  nucz  und  fromine  were ;  sie  wolden  uns  aber  nicht  underweisen,  was  das  were. 
Do  wir  von  in  in  des  nicht  mochten  weiser  werden,  do  wolden  wir  nicht  dorzu  entreten. 
wann  wir  nicht  vorsten  noch  erkennen  kunden,  das  unsers  herren  des  koniges  und  des 
landes  zii  Behem  ere,  nucz  uiid  fromen  were.  Auch  was  an  uns  gemulet,  das  wir  mark- 
grafT  Josten  von  Merhern  globeii  iind  sweren  solden,  in  zu  eineni  hauptmanne  und  staroslc 
zu  haben  und  zu  haUlen  uncz  bis  u(l"  unsers  herren  des  kunigs  und  der  lantherren  zu 
Behem  wedirruffen.  Nu  wisset  ir  getreuen  wol,  das  ny  recht  noch  gewoniich  gewest  ist. 
das  kein  firste  noch  herre,  rilter  noch  knechte,  noch  slete  noch  inerkte,  armen  noch  reiche, 
keinem  hauptmanne  ny  globet  noch  sworen  haben.  denne  der  keiser  seliger,  unser  vater. 
odir  unser  herre  der  kunig  zu  einem  hauptmanne  und  staroste  saczte,  dem  was  man 
gehorsam  und  undirtenig  als  das  bilich  ist.  Au  kunen  wir  des  noch  nicht  weise  werden. 
das  die  gelobde  und  eide,  die  inan  dein  vorgeschriben  inarkgraffe  Joste  in  der  weise  zu 
disein  male  tut,  des  vorgenanten  unsers  herren  des  kunigs  und  des  landes  und  der  kroneii 
ere,  nucz  und  fromen  und  armen  und  reichen  recht  und  gerechtikeit  sein ;  dorumb  so 
wolde  wir  nicht  dorzu  treten  noch  globen.  Auch  haben  sie  des  pabestes  kainmer  und  das 
gotes  haus  zu  Wissegrad  angriHV'ii  und  beschedigit,  das  wol  wissende  ist,  mit  gewalt  und 
an  alle  recht.  Auch  haben  sie  unsers  herren  des  kuniges  kainmer  und  sein  kloster 
angegrifTen  mit  gewalt  und  an  ailes  recht.  Auch  haben  sie  das  feuer  ausgelossen  uiid 
gebrant  in  disem  fridlichen  laude  des  kunigreicbs  Behem.  Auch  beschedigen  sie  ritter  und 
knechte  in  dem  lande  zu  Behem  mit  gewalt  und  an  alles  recht.  Xu  inerket,  ab  das  die 
gerechtikeit  sei  adir  nicht?  Auch  lieben  gelrawen.  ais  man  euch  vorschreibet  und  gebebotet. 
das  ir  nu  gemeinlichen  zu  quatemmer  zu  Prage  sein  sullet,  also  wissel.  vvas  man  euch  in 
sulcher  raasse  in  diesem  male  gebielet.  das  das  kein  kraft  noch  inacht  hat  noch  gehaben 
mag,  wann  unser  herre  der  kunig  sein  selbes  nicht  gewaldig  ist.  Auch  inerkel,  ab  sie  das 
recht  treiben,  als  sie  es  vorgeben.  wenn  sie  sich  einer  stat  unsers  herren  des  kuniges. 
Biczaw  genant,  undirwunden  haben  mit  gewalt  und  an  alles  rechl.  Dorumb  lieben  gelreuen. 
die  unserm  herren  dem  kunige  in  seinen  nottn  und  uns  und  iinserm  lieben  gelreuen  unser 
gerechtikeit  mit  treueii  leisten  wollen,  die  komen  zu  uns  in  unsers  herren  des  kuniges 
dienste ;  den  wollen  wir  soll  geben  alle  mande  je  uflF  iclichen  spisz  und  olF  einen  gewopeten 
schuczen  XVIII  golden  und  dorzu  vor  alle  und  redliche  und  gewonliche  scheden  slen  voii 
hause  zu  hause.  Dorubir  wisset,  licben  getrawen,  das  wir  das  gemeine  recht  beten  und 
wellen  dobci  sterben  und  genesen.  Geben  olf  dein  Berge  zum  Chulten  an  dein  heiligeii 
pnngeslage  undir  unserm  firsllichen  angedrukten  ingesigel.  anno  domini  etc.  XCIIIF. 

(Das   Orig.   :nif  Pap.   iiii   Bmlweiser   Stadt-Archiv.) 


25* 


196 


203. 


honiff  Wenzel  IV.  gibt  de/t  Studten   Kaisersberg,   Munster  iind   D/iringsheim  behannt,  dass 

er  dem  Markgrafen  Jodoli  die  Landrogtei  Elsass  rerschrieben   liabe  /ind  widerr/ift  alle   seit 

dieser    Verschreibung  ron   ihm  errichtete  Lehen.    Dt.   Prag  ii.  Jnni  1394. 

\%  ir  Wenczlaw  von  gotes  gnaden  Romischer  kunig-  zu  allen  zeiten  nierer  des 
reichs  und  kunig  zu  Beheim,  embieten  den  burgennoistern.  relen  und  burgern  gemeinlichen 
der  stete  Keisersperg-,  Munster  und  Duryngsheim,  unserii  und  des  reichs  liben  getreuen 
unser  gnade  und  alles  gut.  Lieben  getreuen.  Wann  wir  dem  hochgebornen  Josten  niarg- 
grafen  zu  Merhern,  unserm  liben  vetter  und  fursten.  die  lantvogtey  zu  Elsassen  mit  allen 
und  iglichen  iren  steten,  merkten  und  dorlFern,  renten,  nuczen,  steuern  und  allen  andern 
zugehorungen,  als  wir  dieselben  bisher  gehabt  und  besessen  haben  und  als  sie  ouch  seliger 
gedechtnusse  etwenn  der  hochgeborne  Wenczlaw  herzog  zu  Luczeniburg,  Lymburg  und 
Brabant,  unser  vetter,  die  weilen  er  lebte,  innegehabt  haf,  verschriben  haben,  als  das 
usweisen  andere  unsere  maiestalbrife,  die  wir  ini  doriiber  gegeben  haben.  Dorumb  mil 
wolbedachten  mute,  und  von  rechter  wissen  so  haben  wir  widerrulTet  und  widerrulTen  von 
romischer  kuniclicher  machte  in  kraft  dicz  brives  alle  und  igliche  lehen  und  gabc,  wie  man 
(lie  benenncn  mag,  die  wir  sind  der  zeite  solcher  verschreibung,  die  wir  in  dem  lande  zu 
Eisassen  von  vergessenheil  wegen  oder  sust  verliehen  baben  und  meinen  und  wollen,  das 
soiche  unsere  verleihung  untuglich  und  abe  sein  und  keinerlei  kraft  noch  machte  haben 
sollen,  sunder  das  der  egenante  unser  vetter  marggraf  Joste  das  lande  zu  Eisassen  mit 
seinen  zugehorungen  in  aller  der  mazzen  und  weize,  als  sie  der  egenante  unser  vetter 
iierzog  Wenczlaw  zu  Luczemburg,  die  Aveil  cr  lebte,  gehabt  hat.  haben  und  noch  lautte 
unserr  brive  gerulichen  besiczen  solle.  Mit  urkunt  dicz  brifes  versigelt  mil  unserr  kunic- 
lichen  Maiestat  insigel.  Geben  zu  Prage  noch  Cristes  geburt  dreizenhunderl  jare  und  dornoch 
in  dem  vier  und  neunzigisten  jaren,  des  dinslages  nocli  dem  heiligen  pfingesltage,  unserr 
reichc  des  Behemischen  in  dem  einunddreissigisten  und  des  Romisclien  in  dem  achczehen- 
den  Jaren. 

(Orip;.    Pcrg-   mit   aiili.    DojJiiolsifj;-.    im    iii.   Ijniidcs-Ai'chivi'.) 

204. 

liiirgermeisler  nnd  Ilath  der  grossern  Stadt  Prag  bestdligen   den  Pragern  der  kleinen  nnd 

ne/ien    Sladt,    dass    sie    den    ron    dem    Markgrafen    Jost  mn  Mtihren  und  seinem  Anhang 

ansgestellten  Bundesbrief,  wie  auch  dessen  Besttitigung  von  Konig  Wenzel  in  ihren  Ilunden 

haben.     Dt.  Prag  11.  Jiini  1394. 

1  alem  iiteram  hai)ent  consules  iiovae  et  minoris  civitalis  cuni  sigillo  noslro  magno 
siijiilatas :  Wir  burgermeister  und  der  rate  der  grossern  slat  zu  Prage  bekennen  vor  uns, 
alle    unser    nachkoinlingen     und  uiiser  ganze  gemeine  ollenlicii   mil  diesein  briefe  alien  den, 


197 

die  yn  ansehen  oder  horen  lesen.  das  wir  in  iinser  gewer.  niacht  und  gewalt  eingenonien 
haben  und  halden  mit  gutem  willen  und  wissen  der  weisen  manne.  burffermeisters.  des 
rates  und  der  ganzen  gemeine  der  neuen  slat  zu  Prage  siilche  zwene  briefe.  einen  vou 
dcm  hochgebornen  fiirsten  und  herren,  hern  Jost  margralT  und  herren  zu  Merhern  und  den 
edehi  lantherren  zu  Behem  allen.  in  dem  sie  sich  gen  uns.  der  kleinen  und  der  selbeii 
neueu  steten  zu  Prage  vorpunden  und  voreinel  haben  mit  iren  eiifen  sigeln :  den  andern 
brieff  des  allerdurchleuchligisten  fiirslen  und  herren,  hern  Wenczlaws,  romischen  kiiniges. 
zu  allen  zeiten  mercr  des  reiches  und  kiinigs  zu  Behem.  unsers  lieben  gnedigen  herren 
bestetigung  uff  die  obgenanten  der  herren  und  der  stete  voreinung  und  vorpintniiss  briefe. 
mit  seiner  Majesliit  insigel  vorsigelt.  Der  seiben  beider  brielT  abeschriHl  von  worle  zu  worte 
hernach  ganz  und  volkiimlichen  in  diesera  gegenworligem  brieffe  sind  geschriben  und  begriffen 
und  also  lauten :  Wir  Jost  von  gotes  gnaden  ....  freitags  vor  phingsten.  :Vide  n.  200.) 
Ilem  unsers  herren  des  kiiniges  Majestat  bestetigung  brieff  also  lautet:  Wir  Wenczlaw 
von  gotes  gnaden  ....  und  des  romischen  in  dem  achczenden  jare.  (Vide  n.  '201.)  Des 
alles.  das  oben  ireschriben  und  begriffen  ist  zu  urkunt  und  merer  sicherheil  haben  wir 
unser  egenanten  stat  sigel  das  grosser  von  rechter  wissen  an  diesen  brieff  gehangen.  Der 
geben  ist  zu  Prage,  do  man  zalte  nach  Crisls  gepiirt  dreizenhundert  jar  und  darnach  in 
dem     vierundneunzigislem    jare.    am    nehsten     donerstage    nach    dem    heiligen    phingstage. 

(Aus   dem  Lib.   vetust.  iui   Prager   Stadt-Arcbive   p.    77 — 78.    —    Abj^edr.   iu   Pelzel :   Konig 
Weuzel   I.    Urkuudb.   p.    131.) 


305. 

Die  Atlstadt  Pray  erhldrt,  dass  sic.  vachdcm  sie  die  Gefanyeiiiiahme  des  Koniges  Wenzel 

erfahren,  ron   dem    Biiude  mil  dem  Marhgrafen  Jodok  tind  den  Laiidhcrrn  znriicklrete  imd 

deii  Ilerzog  Johaini    roii   Gorlitz-  als  Stellrcrtreter  dex  gcfaiigcncii  Knnigcs  aiierkeiinc. 

Dt.   Prag  2S.   .luni  139i. 

In  gotes  namen  amen,  Wir  Uansa  Rosl  richter,  Mika  Oerlel  biirgermeisler.  Hansa  Leulh- 
meritzer,  Engel  Apatheker,  Herdegen  Faltzner,  Erhard  Lobel,  Rudolffvon  Miilhauscn,  Cristoff 
Goltsmid.  Fridel  Kiissenpfening.  Sigmund  Rokczaner.  Johannes  Puschman.  Jessco  Kolka, 
Hanusco  Foyt,  Cunard  von  Coln,  Peter  von  Trautnaw,  ^iclas  vom  Sagan,  Hensel  des 
swarczen  Peschels  eidem  und  Ulreich  Saller.  gesworne  burger  und  schepphen.  die  nu 
sind  oder  in  zeiten  hernach  werden.  und  die  gancze  gemeine.  burger  der  grossern  stat  zu 
Prage,  bekennen  offenlich  und  tun  kuni  mit  dem  brive  allen  den.  die  in  ansehen.  horen 
oder  lesen.  Als  wir  derkant  liaben  den  grossen  iiberlast,  schaden  und  ungelimphen,  der 
da  gescheen  ist  an  dem  allerdurchicucbtigistcm  fiirsten  und  herren.  hern  Wenczlaw  Romi- 
schen  kiinige,  zu  allen  czeilen  merer  des  reichs  und  kiinig  zu  Boliem.  unserm  gnedigen 
herren,  von  seines  gefenknuss  wegen  und  des  wir  vor  nicht  gewost  haben,  sunder  nu  wol 


198 

wissen,  dariimb  wir  mil  wolbedachtem  mute,  mit  gemeinem  rate  und  in  rechter  wissen 
gelobt  haben  und  globen  bei  dem  hochsten  eide  mit  aufFgeraklen  fingern  zu  den  heyligen. 
bei  treuen  und  bei  ern,  dem  durchlcuchligistem  fiirsten  und  herren  hern  Jobansen  mark- 
grafen  zu  Brandemburg,  zu  Lusicz  und  herzogen  zu  Gorlicz,  unserm  genedigen  herren,  in 
vor  einen  rechten  herren  und  vorweser  der  kron  des  ktinigreichs  zu  Behem  haben,  halden 
siillen  und  wollen,  alle  die  zeit,  die  weil  der  obgenante  allerdurchleuchligiste  fursle  und 
herre  herre  Wenczlaw  romischer  kunig  zu  allen  zeiten  merer  des  reichs  und  kiinig  zu 
Behem,  unser  liber  genediger  herre,  nicht  ledig  und  frei  wirt  als  ein  freier  kunig  zu  recht 
wesen  sol.  Wer  sache,  dar  got  vor  sei,  das  er  abging  in  disem  gefenknus  von  todes 
wegen,  so  sullen  und  wollen  wir  den  egenanten  herzog  Johansen  vor  einen  rechten  und 
volkumen  erbherren  und  kiinig  zu  Behem  haben  und  halden  als  uns  got  helffe  und  alle 
heiligen.  Doriimb  so  globen  wir,  alle  buntnus  wider  geben,  die  zwisschen  uns  und  mark- 
graff  Josten,  markgrafen  zu  Merhern  und  den  lanthern  zu  Behem,  die  unsern  genedigen 
herren  halten  in  gefenknus,  vermacht  sind,  genzlich  und  gar  und  die  alle  gliibde  und  eide. 
die  wir  in  uber  die  brive  oder  in  den  briven  gelobet  haben,  die  sullen  abgeen  und  nichl 
gehalden  werden  an  geverde  und  an  alle  argclist.  Auch  globen  wir  alle  vesligung  und 
einung  unser  egenanten  stat  Prage  zu  halden  noch  unsers  obgeschriben  hern  des  herzogeu 
Johansen  willen,  geheis  und  gebot  an  alies  gcverde  nichtes  aussgenomen,  dorumb  das  wir 
nu  einen  rechten  geborn  fursten  zu  dem  lande,  unsers  herren  des  kuniges  bruder,  haben 
zu  einem  herren  und  vorweser  unser  stat  und  des  ganczen  kiinigrichs,  der  einigung  und 
vesligung  wir  furbas  nicht  bediirffen.  Auch  siiilen  wir  und  wollen  und  geloben,  dem  ob- 
geschriben  herzog  Johansen  unserm  genedigen  herren,  treu  und  gewer  und  beraten  und 
beholffen  sein,  seines  lieben  bruders,  unsers  lieben  genedigen  herren,  des  obgenanten  furslen 
Wenczlawen  Bomischen  und  Behemischen  kiiniges,  rechen  und  zu  derkrigen  mit  leib  und 
mit  gut  auff  sein  feinde,  die  in  unschuldiclichen  gefangen  haben  und  halden,  mit  unser 
ganzen  macht,  in  treuen  mit  auffgerakten  baniren,  mit  dem  wir  von  dem  obgeschriben  kunig 
Wenczlaben  und  von  seinen  vorvordern  und  eltern  bis  her  begnadet  sein,  zu  felde  und  zu 
hause,  als  offte  er  des  bediirffen  wirt,  bereit  sein  siillen,  an  geferde  und  an  alle  argelist. 
Auch  siillen  und  wollen  wir  dem  obgenanten  herzog  Johansen  alle  zinse,  rente  und  niicze 
reichen  und  geben„  die  in  unser  obgenanten  slat  sind,  nichtes  ausgenomen,  wie  die  benant 
sein,  mit  voller  herschafft,  als  die  ein  kunig  von  alders  und  bis  her  gehabt  und  uffgehaben 
hat.  an  alle  argelist.  Auch  sal  der  olflgcnant  herzog  Johannes  unser  herre  vollen  gewalt 
haben  zu  seczen  und  enlseczen  alle  ampllculh  in  derselben  unser  stat,  wenne  und  wie 
offte  im  das  fiiget  und  gefellel,  die  ein  kunig  zu  Beheni  seczen  zu  rechte  und  entseczen 
hat,  die  der  gemein,  arm  und  reichen,  recht  lun,  iederman  in  seinem  ampl,  als  das 
gewonleich  ist.  Und  wer  das  sache,  das  von  den  gnaden  gotes  unser  obgcnant  lieber 
genediger  herre  der  kiinig  Icdig  und  los  unbekiimmerl  an  leib  und  an  gul,  als  ein  freier 
kiinig  aus  derselben  seiner  gefenknus  keme  und  die  obgeschriben  verpinlniis  widerriifftc 
offenbar  mit  worlen  ader  niit  seiner  Maieslat  l)ri(>ven,  deune  so  siillen  wir  fiirbasmer  aller 
obgenanlen    vorpintniis,    gcliibde  und  vorschreibunge  ledig  und  loz  sein  ganz  und  gar,  und 


199 

der  kegenwortige  hrieff  sal  denne  fiirbns  tod  sein  und  kein  kraffl  noch  machl  nier  hahen. 
Des  zu  urkiind  so  haben  wir  unser  obgenanten  stat  sigel  das  grcisser  niit  rechter  wissen 
gehangen  an  den  hrieff,  der  geben  ist  zu  Prage,  do  man  zalte  nach  Crisli  gepiirte  drei- 
zehnhunderl  jar  und  darnach  in  deni  vicrundneunzigistem  jare.  an  send  Peters  und  send 
Pauls  ahend  der  heiligen  zwelffboten. 

(Absclirift    aus    dem    Orig.    iiu     Wiener    k.   k.    Staats-Archive    im    kon.   l)olim.    Muaeuni.   — 
Abgedr.   in   Pelzels    K.   Wenzel   I.   Urkdb.  p.    132.) 


20G. 

Der   Olmiitzer  biscko/lic/ie   Official  Johaini  roii   Gkuleii   lriff't  eiiieu   Veryleich  z-irischeii  lieiii 

St.    Katharinenkloster  in   Olmiltz  nnd  dem   Pfarrer  in  Brodek,  heziiglich  des  Zehent- 

bez-uges  in  Brodek.   Dt.    Olmiitz   10.   Juli  1394. 

Johannes  de  Ghulen  prepositus  in  Wolframskirchen.  vicarius  in  spirituaiibus  et 
officialis  Oiomucensis,  ad  perpetuam  memoriam  et  noticiam  geste  roi.  Ad  providam  ordinarii 
circumspeccionem  perlinere  dinoscilur  inter  personas  ecclesiasticas  liligiorum  amputare  materias 
ef  prout  eorum  statui  expedire  cognoscitur,  reformacionem  et  commodum  procurare.  Prideni 
siquidem  inler  religiosas  deodevotas  sorores  Adliczkam  priorissam  et  conventum  monaslerii 
monialium  sancte  Katherine  in  Olomucz  ordinis  predicatorum  ex  una,  et  dominum  Petrum, 
rectorom  sivo  plebanum  ecclesie  parrochialis  in  Brodek  ad  earum  presentacionem  spectanlis, 
Olomucensis  diocesis  parte  ex  altera,  de  ot  super  quihusdam  decimis  de  quodam  laneo.  qui 
olim  ad  curiam  colonariam  diclarum  monialium  in  dicla  villa  Brodok  situatam  spectavil,  per 
ipsas  vendito,  ipsi  plebano,  ut  asserunt,  solvendas,  ac  aliis  nonnullis  perturbacionibus  exorta 
materia  quoslionis.  attonto.  quod  religiosos  et  ecclosiasticos  quieli  deditos  pro  parvo  commodo 
non  expediat  stropilibus  forensibus  distrahi  ot  ocoupari,  ne  ex  premissis  inter  eos  aliquid 
evenire  possit  dispendii.  placuil  eis  partim  pormulaciono.  partim  alia  ordinaciono  racionahili 
dictam  dissonsionis  maleriam  ad  perpetuam  concordiam  reduci  et  sedari.  Cum  itaquo  (iominus 
Potrus,  plebanus  sive  rector  predictus  et  occlosia  sua  in  Brodek  in  eadem  viila  Brodok 
habuerit  quondam  piscatorem  ad  ipsos  spectanlem  et  eis  annualim  consum  aliquom  satis 
parvum  el  infruoluosum  solventem,  qui  piscator  dictis  sororibus  priorisse.  convonlui  et 
monasterio  commodosus  judicabatur,  ex  convencionc  malura  inter  eos  facla  profato  sorores 
priorissa  convenlus  el  monaslerium  quendam  eoruni  suhdilum  consualem  nouiine  Bon,  hahontom 
ct  colentem  unum  quarlale  unius  lanei  lerre  arabilis  in  campis  dicte  ville  inler  labornam 
publicam  a  dexlera.  et  inler  Wenceslaum  a  sinistra  parte  situati  cum  area  ad  eum  spoctanle. 
Et  ne  huiusmodi  minus  sufficionlos  iudicari  possent,  ociain  quatuor  grossos  annui  census  de 
quadam  curticula  vulgariler  nuncupata  possiedek.  cuius  domus  ex  opposilo  domus  plobani 
ibidem  esl  situata.  cum  diclis  agris,  areis,    domibus    et    eorum    inhahitatoribus    et   cultoribus 


200 

pleno  jure  cum  oiiinibus  ulililatibus  et  fructibus,  sicut  ipse  tenuerunt,  pro  piscalore  et  eius 
fructibus  supradictis,  ipse  vero  dominus  Petrus  rector  sive  piebanus  sepedictum  piscatoreni 
cum  omnibus  juribus  et  ulililalibus .  prout  ipse  et  eius  predecessores  tenuerunt,  pro 
censualibus  agris,  areis,  et  curliculis  preexpressis  sollempni  ac  perpetuo  contractu  pro 
se  et  suis  successoribus  et  per  eos  perpetue  possidendos  et  tenendos  permutaverunt. 
Insuper  super  decimis  plenis  lanei  de  curia  diclarum  monialium,  ut  premillilur,  venditi 
sic  ordinaverunf,  quod  ipse  dominus  Pelrus  plebanus  et  sui  successores  plebani  in  Brodek 
pro  tempore  plenas  decinias  quas  peciit  de  cetero  petere,  recipere  et  habere,  non 
habeant ;  sed  ne  super  hiis  postea  aliqua  quesfio  possit  exoriri  pro  jure,  quid  quidem  in 
eis  predictus  plebanus  et  ecclesia  pretendere  poterit,  plenas  decimas  de  agris  curie 
earundem  monialium  in  villa  Semetyn  in  eadem  parrochia  situate,  quantum  de  illis  agris 
ipse  moniales  cum  uno  aratro  excoluerunf,  per  prefatum  dominum  plebanum  et  suos 
successores  in  Brodek  pro  tenipore  perpetuis  futuris  temporibus  percipiendas,  eisdera  ple- 
bano  et  ecclesie  in  Brodek  dederunt  et  assignaverunt.  De  residuis  vero  agris  ibidem  in 
Semeczyn,  quotquot  exculti  fuerint,  decimas  rusficales,  prout  ceteri  rustici  ipsas  solvere 
consueverunf,  dicfus  plebanus  pro  tempore  percipere  et  habere  debebit  ac  percipiet  et 
habebit.  Ceterum  quia  propfer  premissa  adhuc  unus  laneus  predictis  monialibus  et  monasterio 
in  curia  ville  Brodek  remanebit  excolendus,  ne  super  decimis  mixturarum,  que  pro  pabulo 
equorum  et  aliis  necessitatibus  in  campis  estivalibus  seminari  consueverunt  in  eodem  laneo, 
nova  difTicultas  emergat,  aniicabili  composicione  quoddam  pratum  stafim  prope  pratum  ipsius 
plebani  sifuatum,  per  dictas  sorores,  moniales  et  earum  monasferium  hactenus  habitum  el 
possessum,  eedem  moniales  liberaliter  prenominato  plebano  et  ecclesie  in  Brodek  perpetuo 
proprietatis  titulo  de  cefero  per  ipsos  fenendum  et  possidendum,  donaverunt  et  tradiderunf, 
in  reconpensam  decimarum  mixturarum  in  campis  esfivalibus  ut  premittur  proveniencium,  si 
quid  juris  plebanus  in  eis  habuisset  aut  haberef,  cui  renuciavit.  Ifaque  ipse  plebanus  et  sui 
successores  plebani  pro  tempore  huiusmodi  decimas  fufuris  temporibus  nullatenus  petere  aut 
recipere  debeant  seu  dictas  moniales  aut  earum  monasterium  quomodolibet  super  eis  inquie- 
lare.  Premissis  itaque  per  et  inter  eos  sic  fractatis,  conlracfis  et  ordinatis,  constitute  coram 
nobis  partes  supradicfe  nobis  humiliter  supplicarunf,  quatenus  ipsa  omnia  et  singula  prout 
superius  expressa  et  facta  sunt,  auctoritate  ordinaria  admilfere  et  approbare  curaremus.  Nos 
vero  ignorantes,  si  condiciones  monasterii  et  ecclesie  predictorum  ex  hiis  possent  fieri 
meliores,  per  nos  et  eciam  alios  idoneosr  quibus  nostris  litteris  specialiter  hoc  commisimus. 
super  premissis  omnibus  et  singulis  inquisivimus  diligenfer;  et  quia  per  diligentem  inqui- 
sicionem  expressc  invenimus  utriusque  condi(;ioneni  ex  eis  fieri  multo  meliorem,  adhibitis 
igilur  sollempnifafibus  debifis  ct  consuelis  omnia  et  singula  prout  superius  expressa  sunt  et 
singiliatim  exprimuntur,  auctoritate  nobis  commissa  rala  et  grafa  habentes  ea  admisimus  el 
approbavimus  ac  presentis  scripti  palrocinio  perpetue  firmifatis  robore  confirmamus,  volentes 
ut  singula  prout  superius  distincfa,  peruiutata,  donata,  tradita  et  ordinala  sunt  ad  singulos 
perpetue  propricfalis  titiilo  transeant  et  de  cclero  lamqiiam  eoriim  propria  porpetue  habeantur, 
censeantur  et  judiccntiir.   In  quorum  festimonium  legittimuin  presenles  lilteras  lieri  mandavimus 


201 

ct  sigilli  vicariatus  Olomiiccnsis  ccclesie  jussiniiis  appensione  muniri.  Dalum  Olomucz  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  quarto,  feria  sexta  ante  diem  sancte  Margarete 
virginis  et  martiris  gloriose. 

(Orig.   Perfj.   mit   iinliang.  jedoch  losgelostem  Sig.  im  m.  Landes-Archiv  Art.    St.   Catliurina 
in    Olm.   lit.   G.   n.    l(i.) 


201. 

Hanns  Fritize  an  Ritter  Johann  von  Kageneck,  bericktet.  dass  die  Bisckofe  von  Mainz, 
Trier,  Wurzburg  und  mekrere  andere  einen  heftigen  Brief  an  Markgraf  Jodok  erliessen. 
dass  er  Konig    \\  enzel  aus  der  Gefangenschaft  entlasse.     Dt.    Frankfurt    M.    Juli  1394. 

Ich  lasze  uch  wissen.  dasz  hie  isl  g-ewesen  der  bischofTe  von  Mentze,  von  Trier. 
der  von  Wirtzeburg,  der  von  Bahenberg,  von  Spire,  min  herrc  der  herzoge,  und  herzog 
StelTan  von  Beyern,  der  burggraf  von  ]Vurenberg,  der  lantgraf  von  Hessen,  und  der  von 
Swarlzenburg,  und  desz  bischolTes  rat  von  Kolle,  und  der  meisler  Dutsches  ordens,  die 
sasscn  alle  an  dem  rate,  und  sint  ubereine  worden,  dasz  sie  haben  einen  heftigen  brief 
geschriben  marggrafen  Josten  von  Merhcrn,  dasz  er  in  iren  kunig  ledig  sage,  den  er  wider 
ere  und  ane  rechl  gefangen  hat ;  das  wollent  sie  von  ime  gehabet  han,  auch  lasze  ich  uch 
wissen,  dasz  die  fursten  und  die  stette  Avider  zu  haufe  kumen  gein  Nurenberg  von  sundag 
uber  acht  dage  und  sullen  wir  slelte  da  entworten,  ob  wir  darzu  dienen  wollen  oder  nit, 
dasz  sie  sich  wissen  darnach  zu  richten.  da  kumet  marggraf  Jostes  antwort  auch  hin  etc. 
datum  an  dinstag  nach  sant  Margreten. 

(Weizsiicker   D.   Reicht.    II.    401.) 


20H. 

Konig  Wenzel  IV.   nnd  Jokann.  Herzog  zu   Gorlitz.   erkldren.   dass  sie  gegen  Kaspar  nnd 

Gundaker    von    Stakrenberg    wegen    der    Gcfnugenkaltung    des  Koniges    anf  dern  Scklosse 

Wildberg  nickts  Feindlickes  unternekmen  wotlen.  Dt.   Budweis  3.   August   139'J. 

Wir  Wenczlav  von  golles  gnaden  romischer  kunig,  mehrer  des  seichs  und  kunig 
zu  Behaimb  und  wir  Johannes  margrav  ze  Brandenburg  und  herzog  zu  Gorlicz,  wir 
bekennen  und  tun  kunl  allen  den,  die  den  brief  jesent  oder  horent  lesen.  gegenwarligen 
und  kiinftigen.  fiir  uns  und  all  unser  erben  und  nachkumben,  mit  dem  gegenwiirtigen  brief 
umb  die  behaltnusse,  so  die  erbern  Caspar  und  Gundaker  gebriider  von  Stahrenberg  dem 
edlcn  Hainrichen  von  Rosenberg  mit  uns  obgenannten  kunig  Wenczeslav  in  ihr  vest  zu 
Wildpcrg  gethan  haben.   daz  wir,  alle  die  unsern  noch  niemandl   von  unsern  wegen  gen  in 


202 

uiid  oen  iren  erben  und  gen  den  iren  noch  gen  niemandt  von  irer  wegen  von  der  sache 
und  behaltnusse  wegen  nicht  dess  feind  wollen  sein ;  und  sollen  im  darunib  keinerlei  schad 
zuziehen  noch  thun  in  keinerlei  weis,  weder  in  noch  iren  erben  noch  den  iren  noch  niemand 
von  iren  wegen  von  der  sache  wegen  als  oben  geschriben  stet.  Und  des  zu  urkund  geben 
wir  in  den  brief  besigelt  mit  unsern  angehangen  insiglen  und  mit  des  hochgeborn  fiirsten 
herzog  Ruprechten  zu  Payern  anhangunden  insigel.  Geben  zu  Budweis  des  jars  als  man 
zahlt  von  Christi  gepurt  dreizehenhundert  jar  darnach  in  dem  vierundneunzigisten  jar  an  sant 
Slefans  im  snitten. 

(Cop.  XVI/^   u.   32  im  Wittingauer  Arcbiv,   Abschrift   im    m.  Landes-Arch.    —  Vgl.   n.  212. 
—   Vid.   Pelzl  K.   Wenzel  I.   Urkdb.  p.    134   u.    103.) 


309. 

\ileolatis  Bischof  roii  Olmiilz-  ijestaUet,   dass  Johaiin  roii  Belu  clas  Leibgediiig  seiner  Frau 
aiif  dein   Dorfe  Bruiikij  cersichere.   Dt.   Arnoltowitz-  4.   Auyiist  1394. 

]\icolaus  etc.  nolumfacimus  etc.  Quod  constitutus  in  nostra  presencia  discretus 
Johannes  de  Biela  fidelis  noster  dilectus.  Margarethe  conthorali  suc  legitime  C  et  L  marcas 
grossorum  pragensium.  nioravici  numeri  et  pagamenti  in  et  super  bonis  Branka.  que  a  nobis 
et  ecclesia  nostra  tenet  et  habet  de  presenti  cum  suis  perlinenciis  universis  pro  vera  dote. 
quod  vulgariter  leipgeding  nuncupatur.  demonslravit.  resignavit  et  legilime  depulavit,  sup- 
plicans  nobis  tamquam  superiori  feodi  domino  bonorum  predictorum  humiliter  et  devote, 
quatenus  ad  predictas  demonstracionem  resignacionem  et  deputacionem  ipsius  dotis  nostrum 
consensum  adhibere,  eidem  dotalicium  huiusmodi  conferre  graciosius  dignaremur.  Nos  vero 
supplicacionibus  eiusdem  benignius  inclinati  ad  predictam  dotem.  quod  vulgariter  leipgeding 
nominatur.  in  omni  modo  et  forma.  ut  premittitur,  noslrum  consensum  damus  benivolum  et 
assensum  sibique  dictum  dotalicium  contulimus  dedimus  donavimus  iuxta  morem  et  consue- 
ludinem  vasaliorum  nostrorum  et  episcopatus  nostri  Olomucensis.  Dantes  et  concedentes  eidem 
Dirslaum  de  Slralek  et  Herschonem  de  Denka  fideles  nostros  dilectos  in  veros  et  legitimos 
lutores.  ut  eam  tueantur  et  gubernent  contra  quemlibet.  qui  eam  vellet  in  dotalicio  antedicto 
quomodolibet  impedire,  nostris  et  ecclesie  nostre  Olomucensis  jurihus  atque  serviciis  tamen 
salvis.  Presentibus  honorabilibus  viris  dominis  magistro  Zandero,  Wilhelmo  canonicis  ecclesie 
Olomucensis,  magistro  Fetro  de  Brega  et  Wolframo  de  Panowicz  burgravio  in  Schawenburg 
nec  non  quam  pluribus  aliis  testibus  nostris  lidelibus  dilectis  constitutis  circa  premissa.  Harum 
quihus  etc.  testimonio  literarum.  Dalum  Arnoltowicz  anno  etc.  LXXXXIV  feria  tercia  ante 
festum  sancti  Laurencii. 

(Aiis   dem   Lehensquatcru   IL   p.    i>>'>   iin   fiirsterzb.    .Arcliivc   in    Krcmsier.) 


203 


910. 

Nikolaus  Bischof  roii   Olinulz-  gestattet,    dass  Zdeiiko   ron  Steriiberg  d/e  Dorfer   Warfiosf 
und  Herrmaiisdorf  dem    Wenzel  ron  Doloplas  rerkaufe.  Dt.   Arnoltowicz-  5.  August  1394. 

Aos  Mcolaus  elc.  nolumfacimus  ctc.  Quod  cum  nobilis  vir  dominus  Sdenko  de 
Sfernbcrg  nuncupatus  de  Liikow  nostcr  ef  ecclesie  nostre  Olomucensis  fidelis  dilectus  villas 
Warhocz  ef  Hermansfaf  profunc  deserfa  cum  silvis  efc.  a  nobis  et  dicla  ecclesia  Olomucens  in 
feudum  dependencia  (sic)  adhibitis  juramento  et  aliis  cerimoniis  legitimis  ef  consuetis  in  casfro 
nostro  Arnoltowicz  presentibus  tesfibus  infrascriptis  in  feudum  militare  suscepissel,  demum 
humihter  nobis  supplicavif.  quatenus  cum  certe  cause  ipsum  ad  vendicionem  dicforum  bonorum 
vehementer  compcllerenf.  de  eorundem  vendicione  facta  honesto  clienfi  Wenczeslao  de 
Doloplas.  secnndum  tenorem  ef  continenciam  liferarum  contracfus  inter  ipsos  habifi  stiper 
dicfis  bonis.  nostrum  consensum  graciose  prebere  dignemur.  Nos  vero  cognifis  causis  et 
mofivis  tamquam  legifimis  etc.  ad  huiusmodi  vendicionem  dicfo  Wenczeslao  uf  premitfifur 
factam  consensimus  efc.  ac  resignacione  dictorum  bonorum  a  dicfo  domino  Sdencone  per 
nos  debite  recepfa  et  ad  ipsius  Wenczeslai  peficionis  instanciam  sibi  dicta  bona  Warhocz 
ef  Hermansfat  etc.  recepfo  tamen  prius  ab  ipso  debite  fidclifatis  solito  juramenfo  in  feudum 
milifare  contulimus  et  conferimus  per  presenfes,  per  ipsuni  ac  heredes  suos  legitimos  masculini 
sexus  a  nobis,  successoribus  noslris  episcopis  et  ecclesia  Olomuceiisi  jure  feodi  habendas 
tenendas  et  utifruendas  femporibus  affuluris  nosfris  ef  ecclesie  nosfre  jure  et  servicio  in  et 
de  eisdem  bonis  semper  salvis.  Prescntibus  magisfro  Zandero.  Wilhelmo  canonicis  OIo- 
mucensibus.  Wolframo  de  Panowicz.  Johanne  de  Czepericz  et  Chunschone  de  Repow  lidelibus 
nostris  dilecfis  et  aliis  fide  dignis  quam  pluribus  testibus  circa  premissa  constitufis.  Hariin) 
etc.  Datum  in  castro  Arnoltowicz  anno  domini  M°CCC°  nonagesimo  lY»  die  quinfa  mensis 
Augusti.   — 

(Kremsieror  Le}iPiisquatiTn    II.   p.    1<I1.} 


211. 

Jakob  Zoffler,   Biirger  in    Brunn.   rerkauft  seinen   Ilof  in  Perc/itoldsdorf  dem  Kloster  Saar. 

Dt.    Briain   12.   August   139'l. 

tligo  Jacobus  dictus  Zoffler  concivis  Hrunnensis  nolumfacio  lenore  presenciiim  uni- 
versis.  qiiod  animo  bene  deliberafo  necnon  ef  amicorum  meorum  pleno  consilio  prehabifo 
curiam  meam  allodialeni  in  villa  Perchtolsdorf  sitam.  que  ad  me  rife  racionabiliter  per 
morfem  pafris  mei  pie  mcmorie  fore  devolufam,  honorabilibus  ef  religiosis  viris  ac  dominis 
Nicolao  abbati  et  convenlui  monasferii  Fonfis  sancte  Marie  virginis  in  Zaher,  ordinis  Cisfer- 
ciensis  Pragensis  diocesis,  vendidi,  tradidi  et  iusfe  vendicionis  fyfulo  condescendo  presenlibus 
et  resigno,  pro  viginti  marcis  grossorum  pragcnsium  bonorum  denariorum  moravici    numeri 

26* 


204 

et  pagamenti  minus  unani  marcam.  Quamquidem  pecuniam  michi  dederunt,  assignaverunt 
et  elTective  cum  integrilate  persolverunt  cum  bonis  pecuniis  promplis  et  paratis.  Eapropter 
spondeo  et  promilto  bona  mea  fide  christiana  omni  sine  dolo  et  fraude  sine  omni  contradiccione 
prefatam  curiam  cum  omnibus  suis  perlinenciis  a  quolibet  homine  impetente  prout  jus 
emphiteuticum,  quod  vulgariter  purchrecht  nunccupatur,  exbrigare  et  liberlare,  sicut  jus 
purgrecht  poposcit  et  requirit,  nullis  contradiccionibus  implicatis,  sub  omnibus  rebus  meis 
mobilibus  et  immobilibus.  Quod  si  non  feccrim,  extunc  omnia  et  singula  dampna,  quecunque 
perceperint  propter  non  exbrigacionem,  que  rite  poterint  demonstrare,  teneor  et  promitto 
prefatis  dominis  refundere  et  cum  integritate  expedire,  omni  contradiccione  proculmota.  In 
cuius  rei  evidenciam  sigillum  meum  et  in  testimonium  sigilla  prudentum  virorum  Nicolai 
dicli  Perbein  et  Friczonis  Zarwirch  juratorum  et  civium  in  Brunna  presentibus  sunt  appensa. 
Dalum  Brunne  feria  quarta  ante  assumpcionem  virginis  gloriose  anno  domini  millesimo  tre- 
centesimo  nonagesimo  quarto. 

(Orig.  Perg.   mit   3   aiihang.   jedoch    nicht  mehr  vorhandeneii   Sig.   iin    m.    Landes-Archive. 
Art.    Saar,   lit.   A,  Nr.    16.   —  Abgedruckt  in  Steinbach  II.  p.    120.) 


Konig    Wenzel  IV.   ernenert    deii    GehrHderii.    von  Stahrenberg    das    Versprechen,  dass  er 

ihnen  seine   Gefangenschaft  aiif  ihrein  Schlosse   Wildberg  nicht  nachtragen  wolle. 

Dt.  Pisek  25.  August  139i. 

"ir  Wcnczlav  von  gottes  gnaden  Romischer  kunig  zu  allen  zeitten  merer  des 
reichs  und  kunig  zu  Behamb  bekennen  und  thun  kundt  offentlich  mit  disem  brief  allen  den, 
die  in  sehent  oder  horent  lesen,  fiir  uns  und  all  unsir  erben  und  nachknmben  umb  die 
hehaltnusze,  so  die  erbern  Caspar  und  Gundaker  gebriider  von  Slarhenibcrg  dem  edlen 
Heinrichen  von  Rosenberg  mit  uns  obgenanten  kunig  Wenczlav  in  irer  vesten  zu  Wildtperg 
gethan  haben,  daz  wir  und  unsir  erben  und  nachkumben  und  aile  die  unsern,  noch 
niemandt  von  unsern  wegen  gen  in  und  iren  erben  und  gen  den  iren  noch  gen  niemand 
von  iren  wegen  von  der  sache  und  behaltnusz  wegen  nicht  dessen  feinde  wollen  sein,  und 
sollen  in  darumben  keinerlei  schedcn  zuzichen  noch  Ihuu  in  keinerlei  weisz,  weder  in  noch 
iren  <'rben  noch  den  iren  noch  niemaudt.  von  iren  wegen  von  deren  sachen  wegen,  als 
oben  geschriben  stehet.  Mit  urkhund  dicz  briefs  versiglt  mit  unsrer  koniglichen  Maieslatt 
insigl.  Geben  zum  Peszkhe  nach  Christes  geburt  dreizebcnhundert  jar  und  darnach  in  dem 
vier  und  neunzigisten  jar  des  nachsten  dinstags  nach  sant  Bartlmes  tag  des  h.  zwellfpoten, 
«nsrer  reiche  des  Beheimbischen  in  dem  zwei  nnd  dreissigisten  und  des  Riimischen  in  dem 
neunzehenden  jar. 

Ad   mandatum   domini   regis  Johannes   Camin.   eleclus,  cancellarius. 

(Wittingauer  Archiv   Cop.  XVI/2   n.   32;   Abschrift  im   mahr.  Landes-Archive.  Vgl.   n.   208. 
—   Das   Orig.   im   Staats-Archive   zu  Wien,    vid.   Pelzel :  K.   Wenzel   I.   Urltdb.   p.   136   n.   105.) 


205 


313. 


Konig    Wenzel    IV.    erklarl,  dass  er  in  dem  Slreite  mit  dem   Markfjrafen  Jodok  und  den 

Iwhmischen    Landherrn   sich   einem    Schiedsspruche   fiigen  und  niemandem  das,   was  (jegen 

ihn  unlernommen   u-urde,  uachtragen  ivolle.   Dt.   Pisek  25.   August  1394. 

My  Vjiclav  z  buozi  miiosli  kri\[  Rimsli^-  a  Cesk^  krdl,  limlo  lislem  zjevne  vsem 
vyzn^viime,  ei  sme  dobrovolne  slibiii  urozenym  a  nasim  vern^m  a  mil^in  Jindi^ichovi  z 
Rosenberka,  Jindfichovi  z  Hradce  a  Bi^enkovi  z  Skc^ly  i  jin;^ni  podle  jich  Ceskym  p^n6ni 
nasi  plnii  dobrii  a  cislii  verii:  i  slibujem,  cozkoiivek  ti  ptini,  kler^z  my  ctyfi  nebo  sest 
s  panskii  radii  i  vedenim  spolecne  vydame,  coz  ti  o  nas  f.4d  pocestn^ho,  uzitecn^ho  a  dobr^ho, 
i  0  nase  duostojenstvi  i  vsech  jinych  ftidov  Cesk6  koruny,  i  panskycb  i  rytifsk^ch  i  panos- 
sk^J^ch,  svetsk^ch  i  duchovnich,  i  vsi  zeme  i  vsi  obce  pocestn^,  uiiitecnt^  a  dobrtJ  i  spra- 
vedliv^  zemsk^,  s  nasich  obojich  radii  a  vedenim  vyfknii,  vypovedi  a  obstanovi,  a  kterak 
kolivek  o  vsi  zemskii  pravdu  uciniti  kdzi  ti  pdni  k  tomu  zvoleni,  lo  vseckno  tii  napfed 
fecenii  nasi  verii  sdr^eti  slibujom,  i  loho,  coz  oni  obstanovi  a  zposobi  o  vsech  f^dich  i  o 
vse  zemsk^  dobr^,  uiitecn^  i  pokojn^'  i  o  vsicknn  pravdu  lui  verii  slibujem  tem  panom  i 
vsem  jin^m  p^n6m  pomsihati  i  k  tomu  raditi  i  pfed  se  tomu  diiti  jiti,  tak  aby  ly  vsickny 
f^dy  pfi  sv^m  prsivu,  i  my  pfi  svi^m  i  piini  pfi  sv^m  f^du,  prsivu  a  panslvi,  jakoz  od 
staraddvna  bylo  i  vsecka  zeme  i  obec  pfi  sv^ch  pravich  ostaly. 

Vlce  tak^,  coi,  se  jest  kolivek  mezi  n^mi  a  mezi  markrabi  Jostem  Moravskym  a 
mezi  piiny  df^vefecen^mi  i  vsemi  jin^mi  pany  neb  tak^  i  jin^mi,  ktoz  jsii  kolivek  skrze 
to  zasli  V  tech  bezicb,  jakoz  jsme  s  nimi  byli,  o  tu  vec  stalo,  toho  vseho  jim  vsem  piinom 
i  jich  budiicim  i  vsem,  ktoz  sii  proto  zasli,  nizddn^mi  fecmi  ni  skutky  ni  cim  zl^m  ani 
skrze  se  ani  skrze  koho  jint5ho  pod  liiz  nasi  dobni  verii  shbujem  vecne  ve  zlem  nevzdvi- 
hati  ani  kter^mi  nechutmi  jim  loho  vzpominali ;  neb  co  jsii  kolivek  p^ni  k  nim  byli  ucinili, 
to  jsii,  jako^  jsii  n^m  pravili,  pro  obecn^  dobr^  ucinili,  a  tobo  jim  dovefime  v  pine. 

Diile  slibujem,  ktefizkolivek  hradovd  ncb  mesta  neb  tvrzc  v  tom  casu  jim  p;in6m 
nebo  jich  od  kohokolivek  dobyla  jsii  a  ie  je  kto  jin^  drzi,  tak  vsccka  aby  iubede  neb 
posledne  od  t6to  nedele,  jezto  najbli^  pfijdt,  v  t6mdni  navnicena  byla  a  zase  vsem  v  jich 
moc  sliipena,  i  vsickni  vezni,  ktefizkoiivek  v  tej  chvili  zj«5miini  jsii  a  slibovali,  ti  vsickni 
s  obii  stranii  aby  prosti  byli.  A  o  skodiich,  kterez  jsii  se  v  tej  mife  slaly,  coz  ti  voienf 
piini  podle  nasl  rady  a  mih)sti  ucini  a  zposobf,  aby  na  tom  ostalo. 

A  to  vseckno,  co^  jest  svrchu  psiino,  slibujem  sdr^eti,  splniti  a  uciniti  pod  nasi  dobrii 
verii  a  podle  n^s  bratr  n^s  Jan,  Ikambursk^'  a  Luzick^'  marklirabe  a  veivoda  Goriicky  za 
t^z  slibuje.  A  my  Jan  nyni  jmenovany  to  vse,  coz  jest  svrchu  psiino,  podle  bratra  naseho 
mil6ho  slibiijem  verne  sdrzeti,  ucinili  i  s  nim  to  vse  konati.  A  tobo  vscho  na  jislost  sv^ 
peceli  s  na§fm  vedenfm  k  tomuto  listu  pfivesili  jsme  a  podle  nds  na  svedomi  velebn^-  Rn- 
precht  mlazsi  v6voda  Bavorsk^.    Klem    feceny,    a    Pfeinyslav    v^voda    Tesinsk^    tak^   peceti 


206 

sv^  pfivesili  jsii.  D^n  jesl  lento  list  a  psiin  v  Pisku  l^la  od  narozeni  Syna  boziho  lisfc 
tfist^ho  a  devades^t^ho  clvrl^ho,  ten  liter^'  na  zajitH  po  svat^m  Barlolonieji  apostolu  slavn^m, 
l^la  naseho  krfiievslvf  Cesk^ho  tric^dt^ho  druh(?ho  a  Rimsk(^ho  devdl6honact6ho. 

(Das   Orig.   im   Wittingauer   Archiv ;   abgedruckt  im   Archiv   Cesky   I.   p.    53.) 


214. 

Entscheidmgen  des  Prager  erzb.  Ofpciales  in  dem  Processe  des  Pfarrers  Adam  in  Ober- 
Bobrau  wegen  der  FruchtbezUge  der  Kirche  in  SrelUi.   Dt.   12.   September  1394. 

I^onstitutus  personaliter  coram  domine  Johanne  Kbel  officiali,  et  actis  nostris  obli- 
gatoriis  dominus  Adam,  plebanus  ecclesie  in  Superiori  Bobrowa  Olomuc.  dioc,  non  compulsus, 
nec  coactus,  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recongnovit,  se  teneri  et  debitorie  obligari 
in  quinque  sexagenis  gross.  prag.  pro  sentenciis,  litibus  et  causis,  quas  insimul  habuerunt, 
domino  Petro,  conventori  frucluum  ecclesie  in  Swyetla;  quas  quidem  pecunias  dictus  dominus 
Adam  solvere  promisit  in  fosto  sancti  Georgii  proxime  venturo  sub  pena  excommunicacionis. 

Ibidem  eciam  predictus  dominus  Petrus  de  omnibus  et  singulis  causis,  sentenciis 
diffinitivis  contra  predictum  dominum  Adam  et  pro  parte  sua  latis  dimisit  (ipsum)  quittum, 
liberum  et  solutum  et  promisit  occasione  earundem  sentenciarum  deinceps  nichil  exigere 
ab  eodem. 

Ibidem  eciam  predictus  dominus  Petrus  in  eventum.  in  quem  ipsum,  quod  absit,  de 
hoc  seculo  migrare  contigerit,  Wenceslao  dicto  Brycz  de  Praga  dictas  quinque  sexag.  gross. 
dedit  et  donavit  et  eidera  de  dicto  debito  condescendit. 

Ibidem  eciam  prefatus  dominus  Adam  plebanus  confessus  fuit  et  recongnovit,  se 
teneri  et  debitorie  obligari  predicto  Wenceslao  diclo  Brycz  in  quindecim  grossis,  quos  sol- 
vere  promisit  infra  tres  septimanas  a  die  huiusmodi  computando.  Acta  sunt  hec  anno  domini 
M^CCCLXXXXIIII  die  XII  mensis  Septembris,  presentibus  Wenceslao  de  Praga,  Nicolao  de 
Lompnicz  et  Nicolao  Chalupa,  notariis  publicis,  sub  pena  cxcommunicacionis. 

(Aus   dem   Lib.   oblig.   II.    12.   fol.   32   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 


215. 

Pabst  Bonifacius  IX.  beauflragt  den  Abt  des  Schottenklosters  in    Wien  und  des  Marien- 

kloslers  in  Breslau  ilber   dic   Schadiger   der    Olmutzer    Kirche   die   Excommunication  und 

das  Interdict  zu  rerhangen.     Dt.  Rom  i.    October  1394. 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  filiis  Scotorum  in  Wicnna  Pata- 
viensis  diocesis  ct  sancte  Marie  in  Arena  exlra  muros  Wratislavienses  monasteriorum 
abbatibus  ac  .  .  decano  ecclesie  Pataviensis  salutem  et  apostolicam  benediccionem.  Ad 
reprimendas  insolencias  transgressorum  et  Iransgressiones  insolenciiim  refrenandas,  si  nervus 


207 

publice  discipline  lentescat.  eorum  ad  peccandum  voluntas  fit  lapsior  et  exemplum  impuiii- 
tatis  periculosius  in  alios  dirivatur,  propter  quod  ad  presidentis  officium  pertinet  sic  debitam 
execucionem  adhibere  justicie,  quod  comraissa  iam  crimina  puniat  et  comraitlendorum  inposterura 
audaciam  interdicat.  Sane  lamentabilis  querela  multorum  noslrum  frequenter  turbavit  auditum, 
amaricavit  et  mentem,  quod  nonnuUi  iniquitatis  filii,  a  quorum  ocuiis  dei  timor  abscessit,  in 
civitate  et  diocesi  Oiomucensi  pretexlu  querrarum,  quibus  partes  ille  dicuntur  multipiiciter 
fatigari  et  alias  temere  clericos  et  ecclesiasticas  personas  seculares  et  reguiares  eciam  in 
dignitatibus  constitutos  civitatis  et  diocesis  predictarum,  beiiicis  actibus  se  minime  immiscentes, 
non  absque  inieccione  manuum  violenta  capere,  detinere,  carceribus  mancipare.  tornientis 
subiicere,  verberibus  cedere,  vulnerare,  morti  tradere  et  crudelibiis  alfliccionibus  ad  redemp- 
ciones  indebitas  personaliter  cohercere,  ecclesiasque  nionasteria  ac  hospitalia  et  alia  pia  loca 
secularia  et  regularia  dicte  diocesis  invadere,  frangere,  capere,  occupare  et  occupata  detinere, 
diruere  et  incendio  concremare  ac  ecclesias,  loca  et  nionasteria  ipsa  libris.  calicibus,  crucibus. 
sanctorum  reliquiis,  paramentis  et  ornamentis  aliis  divino  cultui  et  usui  deputatis  spoliare  et 
huiusmodi  libros.  calices.  cruces,  sanctorum  rcliquias,  paramenla  et  ornamenta  ausu  sacrilego, 
necnon  fructus.  reddilus,  res  et  bona  aliarum  personarum  ecclesiasticarum,  monasteriorum, 
hospilalium  et  aliorum  iocorum  huiusmodi  tam  in  ipsis  ecclesiis  quam  extra  illas  existencia 
eciam  violenter  rapere,  depredari  ac  in  predam  abducere  seu  asportare  presnmpserunt 
hactenus  et  cottidie  presuniere  non  verentur,  propter  que  clerici  et  persone  ecclesiarum, 
monasteriorum,  hospitalium  et  locorum  ipsorum  ea  coacti  deseruerunt  et  deserunt.  ac  ecclesie 
obsequiis  el  Christi  fideles  sacramenlis  ecclesiaslicis  ac  pauperes  et  infirmi  pie  hospitalitalis 
subvencione  fraudantur ;  quodque  nonnulli,  qui  gloriantur,  cum  malefecerint.  huiusmodi  criminum 
palratores  necnon  clericos  et  personas  ecclesiasticas  captas  ab  eis  ac  insuper  bona  et  res 
huiusmodi  per  eos  in  predam  abducla  seii  asportata  scientcr  in  civilatibus,  castris,  villis, 
forlaliciis.  terris  et  aliis  locis  eoruin  receptaverunt  haclenus  el  receptant,  aliqui  vero  premissa 
omnia  seu  nonnulla  ex  eis  fieri  seu  committi  fecerunt  et  eciam  mandaverunt  seu  eorum 
nomine  aut  mandalo  facla  sive  commissa  rata  habuerunt  et  habent,  alii  eciam  eisdera  pre- 
diclorum  criminum  patratoribus  in  committendis  eisdcm  excessibus  per  se  et  alios  prestiterunt 
et  prestant  auxilium  el  favorem .  eaque  oinnia.  que  in  gravein  eciain  divine  maiestatis 
offensam,  animarum  periculum,  ecclesie  liberlatis  contemptum  et  pliirimorum  scandaluin  cadere 
dinoscuntur,  in  civitale  et  diocesi  memoratis  sic  sunt  notoria,  sic  ea  fama  publica  divulgat 
sicque  nociva  prochdolor  experiencia  manifestat,  quod  tergiversacione  aliqua  ne(]iieunt 
occultari.  Cupientes  ioiUir  huic  morbo,  nc  per  moras  temporum  faclus  cronicus  fomenta 
respuat  medicine.  oporlunam  et  congruain  adhibere  medelam,  discrecioni  vestre  per  aposlolica 
scripla  cornmittimus  et  mandamus.  quatenus  vos  vel  duo  aut  unus  vestrum  per  vos  vel 
alium  seu  alios  oranes  et  singulos  tam  clericos  quain  laicos.  cuiuscunque  stalus,  ordinis  vel 
condicionis  existant,  huiusmodi  clericoruni  seu  ecclesiasticarum  personarum  sc.  iit  premitlitur, 
bellicis  actibus  non  immiscencium,  captores,  delentores,  carceruin  mancipatores.  compulsores, 
verberatores.  viilneratores,  occisores  necnon  ipsorum  clericoriim  seu  personanim  ecclesiasli- 
carum  sic  captorura  seu  detentoruni    aut    carceralorum    receptatores,    ecclesiariim   effractores 


208 

et  incendiarios  ac  reruni  el  bonorum  in  ipsis  ecclesiis  exislencium  violentos  spoliatores, 
raptores  et  depredatores,  necnon  talia  fieri  mandantes  seu  procuranfes.  aut  eorum  nomine  seu 
mandato  facta  rata  et  grata  habentes  ulpote  excommunicalos  et  a  canone  generaliler  per 
omnes  ecclesias  et  loca.  in  quibus  expedire  videritis.  auctoritate  noslra  excommunicalos 
publice  nuncielis  el  insuper  omnes  et  singulos  tam  sic  excommunicatos  a  canone  qnam 
huiusmodi  ecclesiaruni.  monasteriorum  et  locorum  ac  personarum  ecclesiaslicariim  prediclarum 
spoliatores,  librorum  frucluum  reddiluum  el  aliorum  bonorum  prefatorum  occupatores,  deten- 
tores,  raptores,  depredatores,  abduclores  vel  asporlatores  necnon  eos,  qui  talia  fieri  seu 
committi  mandaverunt  seu  fecerunt  aut  eorum  nomine  seu  mandato  facla  seu  commissa  rata 
habuerunt  seu  habent,  ipsorumque  ea  patrancium  ac  rerum  et  bonorum  huiusmodi  in  predam 
asportatores  receptafores  ex  parte  nostra  generaliter  publice  in  ecclesiis  coram  populo  per 
vos  aut  alios  moneatis.  ut  infra  compefenlem  terminuuu  quem  eis  prefixerilis.  huiusmodi 
captos  et  spoliata,  rapta,  abducta  et  asportata  resliluant  seu  de  ipsis  et  aliis  de  huiusmodi 
per  eos  commissis  debitam  satisfaccionem  impendant.  Et  si  infra  diclum  terminura  id  non 
impleverint.  in  illos.  qui  alias  ob  premissa  a  iure  excommunicati  non  sunt,  generalem 
excommunicacionis  sentenciam  proferatis  ipsorumque  omniuni  huiusmodi  monlta  non  implen- 
cium  terras,  opida,  castra,  villas  el  loca  subicialis  ecclesiastico  inlerdiclo.  Prelerea  fam 
predictos  quam  alios  omnes  et  singulos  clericos,  personas  ecclesiasticas  seculares  et  regulares, 
comites,  proceres,  barones,  nobiles.  milites  et  laicos,  communia  quoque  ac  universitates 
civitatum,  castrorum,  villarum  et  aliorum  quorumcunque  locorum  generaliter  ef  publice  eadem 
auctorifafe  monere  curetis,  ut  a  talibus  deinceps  abstineant.  alioquin  ex  func  in  omnes  et 
singulos,  qui  talia  commitfere  vel  aflempfare  presumpserinf,  in  singulares  scilicef  personas  in 
illis  scilicet  casibus  expredictis,  in  quibus  excommunicacionem  per  iam  dicfos  canones  non 
subirenf,  excommunicacionis.  ac  in  universitales,  communifates  ac  in  omnium  el  singulorum 
lalia  commitfencium  civifates.  opida,  castra.  villas,  ferras  et  loca  inferdicti  generalis  sen- 
tencias  proferafis  ef  nichilominus  omnes  et  singulos.  quos  simpliciter  et  de  plano  sine  strepifu 
et  figura  iudicii  sollerfi  ef  fideli  adhibita  diligencia  repererifis  talia  commisisse  aut  fecisse 
vel  mandasse  fieri  auf  commiffi  auf  eorum  nomine  vel  mandato  facta  vel  commissa  rafa  et 
grafa  habuisse.  seu  in  fufurum  committere  vel  facere  aut  mandare  fieri  aut  eorum  nomine 
vel  mandafo  facta  seu  commissa  rafa  et  grata  habere,  si  singulares  persone  sive  ab  eodcm 
canone  sive  vigore  monicionum  huiusmodi  excommunicati  sinf,  excommunicafos  nominatim 
candelis  accensis :  si  vero  universitates  seu  communilates  extiterint  et  monicionibus  huiusmodi 
non  paruerinU  eos  nominatim  ipsorumque  omnium  ef  singulorum  personarura,  universitatum, 
communitatum  eisdem  monicionibus  non  parencium  civitafcs,  opida,  casfra.  terras.  villas  et 
loca  interdicfa  famdiu  diebus  dominicis  et  fesfivis  in  ccclesiis  afque  locis,  in  quibus  vobis 
videbitur  expedire,  cum  maior  in  eis  fuerit  cleri  et  populi  multiludo,  publice  nuncietis  et 
faciatis  ab  aliis  nunciari  ipsosque  excummunicatos  ab  omnibus  arcius  evitari.  donec  super 
hiis  satisfecerint  competenfer  et  absolucionis  ab  excommunicacione  predicta  et  relaxacionis 
interdicfi  huiusmodi  heneficia  menierint  obfinerc.  Ceterum  si  forsan  predicforum  huiusmodi 
scelerum    patratorum    et   receptancium  eos  eaque  fieri   mandancium  ipsisque  dancium   in  iilis 


209 

per  se  vel  alium  seu  alios  dircclu  vel  indirecte  publice  vel  occulte  auxiliiim.  consilium  vel 
favorem  .presencia  promocionibus  et  reqnisicionibus  buiusniodi  seu  citacionibus  de  ipsis  faciendis 
eis  secure  vel  comode  baberi  nequiret.  vobis,  citaciones  et  rcquisiciones  huiusmodi  et  moni- 
ciones  quaslibet  per  edicla  publica  in  locis  affigenda  publicis.  de  quibus  sit  verisimilis 
coniectura.  quod  ad  noticiam  cilalorura  et  monitorum  buiusmodi  pervenire  valeant.  faciendi 
plenam  lenore  presencium  concedimus  facullatem.  El  volumus.  quod  moniciones  et  requisi- 
^ciones  ac  cilaciones  huiusmodi  perinde  ipsos  citatos  requisitos  et  monitos.  ut  premittilur. 
arctent  ac  si  eis  facte  et  insinnate  presencialiter  et  personaliter  extitissent.  Non  obstanlibus 
tam  felicis  recordacionis  Bonifacii  pape  VIII.  predecessoris  noslri,  in  quibus  cavetur.  ne 
aliquis  extra  suam  civitatera  el  diocesim  nisi  in  cerlis  exceptis  casibus  et  in  iilis  ultra  unam 
dietam  a  fine  sue  diocesis  ad  iudiciura  evocetur,  seu  ne  judices  a  sede  depulali  predicla 
extra  civilalem  et  diocesim.  in  quibus  deputati  fuerint.  conlra  quoscunque  procedere  sive 
alii  vel  aliis  vices  suas  commiltere  vel  aliquos  ultra  unam  dietam  a  fine  diocesis  eorundeni 
Irahere  non  presumant  et  de  duabus  dielis  in  concilio  generali.  quam  aliis  quibuscunque  con- 
stitucionibus  a  predecessoribus  nostris  Romanis  pontificibus  tara  de  judicibus  delegatis  quam 
personis  ullra  certum  numerura  ad  judicium  non  Irahendis  aut  aliis  editis,  que  veslre  possent 
in  hac  parte  jurisdiccioni  aut  potestati  eiusque  libero  exercicio  quomodolibet  obviare.  seu  si 
aliquibus  communiler  vel  divisim  a  predicla  sit  sede  indultum.  quod  interdici.  suspendi  vel 
excommunicari  non  possint,  per  litteras  aposlolicas  non  facientes  plenam  et  expressara  ac 
de  verbo  ad  verbum  de  indulto  buiusmodi  mencionem.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum 
kal.   Octobris  pontificalus  nostri  anno  quinto. 

(Aus   ciner   vidimirten   Copic   dc   anno    1396    im    fiirsterzb.   Archive   in    Krenisier.) 


2 1 «. 

l^ikolaus    Bhchof   ron    Olmiitz-  gestaftef.    dass    Mixik    mn  Modritz-    einen  Lahn    iind   z-trei 
Ilofstatten  rerkanfe.     Dt    Mirau   13.    October  1394. 

W  ir  Niclas  elc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  komen  ist  Jlixico  von  Modric/.  iinscr 
lieber  getreuer  und  hat  uns  zu  wissen  gelan,  das  er  ein  lehen  akkers  und  zwe  hofstete 
mit  aller  zugehorunge,  die  von  uns  als  einera  bischove  zu  Olomucz  zu  rechtem  mannlehen 
ruren.  vorkauft  habe  rechf  und  redlich  umb  funfzig  mark  grosser  prager  (pfennigl  mer- 
herischer  zal  elc.  Holuhen  von  Jlodricz  und  reichte  es  uf  in  unsere  hende  als  lebensrechl 
ist  und  bat  uns  der  egenannte  Mixico.  das  wir  das  egenannte  lehen  und  die  zwen  hofstelten 
Holuben  zu  rechtem  mannlehen  geruchten  zu  leihen.  Des  haben  wir  elc.  lut  in  aliis  literis 
vendicionum).  Testes:  Jodocus  de  Wolfsberg,  Johannes  Czepericz,  Bernhardus  de  Repaw. 
Dalum  Meraw  feria  lercia  ante  festum  sancli  Luce  evangeliste  anno  domini  M^^CCC  nona- 
ffesimo  quarto. 

(Krcmsierer  Ijphensquatern   IT.    p.    103.j 

27 


210 


317. 


Johann  con  Hoditz-  rerkauft  fiinf  Lahne  in   dem   Dorfe  Hosicka   deni  Kloster  in  Neureisch. 

Dl.   13.   i\orember  1394.  s.  l. 

tigo  Johannes  de  Hodicz  unacum  heredibus  meis  tenore  presencium  ad  universorum 
noliciam  publice  cupio  devenire.  quod  sana  et  matura  deliberatione  prehabita  in  villa  mea, 
Rosyczka  nuncupata,  quinque  laneos  cum  quartali  unius  lanei  cum  agris  cultis  et  incullis. 
pratis  pascuis  rivulis  rubctis  montibus  vallibus  nemoribus  judiciis  juribus  obvencionibus,  pleno 
rum  dominio,  censibus  nec  non  cum  berna  regali,  pertinenciisque  eorum  universis  ac  eciam 
cum  omnibus  illis,  que  limites  eorumdem  quinque  laneorum  cum  quarlali  ambiunt  et  distinqunt, 
que  nunc  ibi  sunt,  aut  quomodolibet  fieri  poterunt  in  futurum  et  quocunque  nomine  censeantur. 
religiose  sorori  domicelle  Jutte  moniali  et  custrici  monasterii  beate  virginis  in  Reusch. 
premonslralensis  ordinis  diocesis  olomucensis  tolique  conventui  et  nionasterio  ibidem  titulo 
vere  vendicionis  vendidi  jure  proprietatis  et  heredilatis  tenendos  habendos  utifruendos  ac 
in  perpetuum  possidendos,  pro  quinquaginta  sexagenis  grossorum  pragensium  denariorum  puri 
argenli,  quam  quidem  pecuniam  ab  ipsa  domicelia  Jutta  supradicta  in  parata  et  numerata 
pecunia  fateor  me  plenarie  percepisse  et  totique  conventui  ac  monasterio  predicto  quitacionem 
facio  de  solucione  pecunie  supra  dicte;  tolumque  jus,  quod  mihi  hcredibusque  meis  compe- 
lebat  et  compelere  poterat  in  eisdem  quinque  laneis  et  quartali,  in  convenlum  predicti 
monasterii  et  reclores  legitimos  ejusdem  presentibus  transfero  et  Iransfundo  absque  omni 
dolo,  nihil  mihi  aut  heredibus  meis  ibidem  rcservando.  Nos  igilur  Marsico  de  Uslrassyn. 
Adam  dictus  Cadalice  de  Rzeczice,  Gessko  diclus  Konias  de  Kniehnicz,  Litvinus  dictus 
Illawnycze  de  Rosecz  et  Buzko  de  Ilodicz  fideiussores  el  disbrigalores  una  cum  Johanne 
supradicto  et  pro  ipso  promillimus  bona  noslra  fide  et  sincera  sine  dolo,  omncs  unanimiter  cum 
heredibus  noslris  manu  coniuncta  in  solidum  et  indivisa,  predictos  quinque  laneos  cum  quartali 
el  pertinenciis  eorumdem  universis  supra  notalis,  predicte  domicelle  Julle  et  monaslerio  predicfo 
ac  convenUii  monasterii  ejusdem  conlra  quemlibct  hominem,  cuiuscunque  slalus  aut  condicionis 
fueril,  impetenlem  aul  impetcre  volentem  et  speciahter  por  modum  discussionis,  quod  vulgariter 
ssutye  dicilur.  impetere  volentem,  jure  terre  Moravic  secundumque  consuetudinem  fidelilcr 
disbrigarc,  tabulisque  terrestribus  in  primo  dominorum  concilio  scu  colloquio  generali  dictos 
quinque  laneos  cum  quarlali  annolare  iri-ecusabiliter  sine  dolo.  Si  vero  cerlis  racionabilibus 
prepedicli  causis  id  faccre  neglexerimus,  ex  tunc  slatim  in  sequenti  et  proximo  concilio  seu 
colloquio  dominorum  dictos  quinque  laneos  cum  quartali  debemus  et  promillimus  bona  fide 
ut  supra,  prefate  domicelle  Julte  et  monasterio  ac  convcnlui  secundum  consuetudinem  et 
modum  tcrre  Moravie,  ul  prcferlur,  inlabulare,  occasionibus  et  contradiccionibus  quibuslibet 
proculmotis.  Itcm  promilliiiius  bona  lide  istam  summam  berne  regalis,  que  concernit  prefatos 
quinque  laneos,  cum  quarlali  ex  sumuia  seu  regislro  terreslri  exlrahere,  in  hoc  consciencias 
noslras  non  olTendendo,  et  ipsi  summe  seu  registro  clauslrali  annotare.  Si  vcro  aliquo  modo 
predicta  bona  cum  perlinenciis    eorumdem  videlicet  quinque  laneos  cum  quartali  in  prcdicla 


211 

villa  constitutos  disbrigart'  si-u  tabulis  terre  annotare,  ac  ea,  que  prescribendo  promitlimus. 
facere  neglexerimus  seu  non  possemus  quovismodo,  ex  tunc  duo  nostrorum  cum  duobus 
famulis  et  qualuor  equis,  quicunqtie  et  quandocunque  requisili  et  monili  fuerimus  per  ipsam 
domicellam  Juttani.  aut  convenlum  predicli  monasterii  seu  rectores.  tulores,  gubernalores 
vel  nuncios  speciales  ipsius  monaslerii,  mox  obslagium  debitum  et  consuetum  in  ipso  oppido 
Reusch  ad  hospitem  honestum  per  prefatos  domicellam  Juttam  seu  conventum  vel  rectores,  tutores. 
gubernatoresprediclimonasterii  nobis  deputatum  tenebimuretdebemus  sine  quibusvis  excusacioni- 
bus  et  conlradiccionibus  ad  prestandum  verum  et  consuetum  obslagium  subintrare  et  inlroire,  et 
id  obstagium  more  solito  observare  nou  exeundo  de  eodem,  donec  supradicla  pecunia  unacum 
augmenlo  tercie  partis  et  omnia  damna,  que  desuper  quomodocunque  accreverint  per  me 
et  fideiussores  meos  plene  et  integraliter  prenotate  domicelle  Jutte  et  monasterio  ac  convenlui 
predicto  fueril  persoluta ;  qualuordecim  vero  diebus  elapsis  prefato  obstagio  prestito  vel  non 
preslito  mox  prefata  domicella  Julta,  conventus  reclores  et  gubernalores  prefati  monasterii 
dictam  pecuniam  videlicet  quinquaginla  sexagenas  grossorum  pragensium  el  cum  augniento 
lercie  partis  inler  judeos  seu  christianos  conquirere  poterint  super  damna  omniuni  noslruni 
premissorum.  In  cuius  rei  evidens  testimonium  sigilla  noslra  omniuni  suprascriptorinn 
videlicet  3Iarssiconis  de  Ustrassin,  Ade  dicli  Kadalice  de  Rzeczicze,  Gesskonis  dicti  Kouias 
de  Knyehnicz,  Litvini  dicli  Hlawnycze  de  Hosecz  et  Busconis  de  Ilodicz  de  cerla  omniuin 
noslrum  sciencia  presenlibus  sunt  appensa.  Dalum  et  actum  sub  anno  domini  niillesinio. 
trecenlesimo  nonagesimo  quarlo,  feria  sexta  in  die  sancti  Briccii  confessoris. 

(Abschrift   im   Arcliive   dos   KI.   Neureisch.) 

218. 

BrUnii    ir>.   Noremher   1394. 

i^larkgraf  Jodok  verfiigt,  dass  die  fallige  Urbede  Berlins  und  Kolns  auf  die  Schuid 
weeen  Kopenicks  abgerechnet  werde. 

(Riedel   Cod.   Rraiidpnh.    Suppl.    2.51.) 

21». 

Indulgeiiz  dex  Pah.sfes   Boiiifaciiis   IX.  fiir  die   Olmiitzer   liirrlir. 
Dt.   Roin   /.).   .\oremher   1394. 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  universis  Christi  fidelibus  presentes  litteras 
inspecturis  salutem  et  aposlolicam  benediccionem.  Dum  precelsa  meritorum  insignia,  quibus 
regina  celorum  virgo  dei  genitrix  gloriosa,  sedibus  prelata  sidercis  quasi  stella  matutina  pre- 
rulilat,  devote  consideracionis  indagine  perscrutamur;  dum  eciam  inlra  pectoris  archana 
revolvimus,    quod    ipsa    utpote    mater  misericordie,  gracie  et  pietatis  amica,  humani  generis 

27* 


212 

consolalrix,  pro  salute  fiilelium,  qui  delictorum  onere  pregravantur,  sedula  exorafrix  el  per- 
vigil  ad  regem,  quem  geiiuit,  intercedit;  dignum  quin  pocius  debilura  arbitramur,  ut  Christi 
fideles  ad  virginis  tam  sublimis  iugem  veneracionem  et  assiduam  eciam  per  indulgenciarum 
munera  provocemus,  presertim  cum  sacra  eius  memoria  recensetur.  Cum  itaque  sicut 
accepimus  in  ecclesia  Olomucensi  singulis  diebus  per  anni  circulum  missa  sub  honore  eius- 
dem  virginis  alme  consueverit  solenniter  celebrari,  ad  quam  audiendam  confluit  populi  mulli- 
tudo.  nos  cupientes  ut  Christi  fideles  eo  libencius  huiusmodi  celebracioni  misse  studeant 
interesse,  quo  ex  hoc  maius  animarum  commodum  se  speraverint  adipisci,  de  omnipotentis 
dei  misericordia  et  beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  eius  auctoritate  confisi  omnibus  vere 
penitentibus  et  confessis,  qui  celebracioni  eiusdem  misse  devote  interfuerint,  singulis  videlicet 
diebus.  quibus  eos  dicte  celebracioni  interesse  contigerit,  unum  annum  et  quadraginta  dies 
de  iniunctis  eis  penitenciis  misericorditer  relaxamus.  Volumus  autem,  quod  si  alias  visitan- 
libus  dictam  ecclesiam  vel  ad  eius  reparacionem  seu  fabricam  manus  porrigentibus  adiutrices. 
aut  alias  inibi  pias  elemosinas  erogantibus  seu  alias  aliqua  alia  indulgencia  imperpetuum  vel 
ad  certum  tempus  nondum  lapsum  duratura  per  nos  concessa  fuerit,  presentes  littere  nullius 
exislant  roboris  vel  nomenti.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  XVII  kalendas  decembris, 
pontificatus  nostri  anno  sexto. 

(Orig.    Pei-g.   anli.    Bleibulle   im   fursterzb.    Arcliive   iii   Kremsier.) 


220. 

Fririlefjiuiii   des   Markgrafeii   Prokop  fiir  die  Stadl  Bodenstat. 
Dt.  Bodenstat  30.   November  1394. 

J\os  Procopius  dci  gratia  marchio  Moraviae  ad  cunctorum  notitiam  praesentia  cupimus 
et  volumus  devenire.  Quod  pensantes,  considerantes  et  videntes  inopiam  et  defectus  civilalis 
nostrae  Bolhstal  incolarumque  ipsius  civilatis  profectus  summopere  cupientes  evenirc,  gratiam 
cum  ipsa  civitate  et  incolis  ipsius  civitatis  fecimus  et  praesentibus  facimus  specialem,  prout 
in  articulis  infra  scriptis  plenius  continetur.  Primum  quia  ipsam  civifatcm  Bothstat  ac  incolas 
ipsius  apud  ipsorun)  jura  antiqua  prout  antiquitus  habuerunt,  dimittimus  manere,  ipsa  jura 
non  infringentes  sed  polius  in  melius  producentes  et  praesentibus  confirmantes.  Etiam 
volumus  et  gratiam  ipsis  facimus,  ut  ipsa  civilas  Bolhstat  ac  incolae  ipsius  civilatis  et  inha- 
bitatores  omnibus  jiiribus,  prout  ipsa  civifas  Olomucensis  babet,  et  ab  antiquis  retinet  et 
tenet,  poliantur  et  fruanfur,  ipsa  jura,  sicut  ipsa  civitas  habel,  ipsi  civitati  nostrae  Bothsfat 
ac  inhabitatoribus  non  violantes  sed  ul  inviolabilia  perraaneant,  virtute  praesenlium  confirma- 
mus.  Efiam  adjungimus  volenfes,  si  quis  vel  qui  incolae  et  inhabitafores  villarum  videlicet 
Rudosan,  Botzkau,  JVIilbans,  Libenfhal,  Spanov,  Landmar.  Bernau,  Lidnan.  Smefzan,  Gaister- 
dorir,  Sigharlau  et  Herrmannsdorf  de  bonis  ad  ipsam  civitatem  specfantibus  pecora  vel 
pecudes,  blada  sive  alias  quascunque  res  venditioni  vellent  exponere,  primum  ut  ad  civilatem 
Bothslat  adducant    et    inibi    vendant;    sin    autcm    in    ipsa    civitale    ipsas   res,   prout  superius 


213 

cxprimuntur.  vendilioni  non  possenl  exponere,  ex  lunc  judici  ipsius  civilalis  innotescenles 
aA  propria  reducant  et  hoc  ipsuni  judici  ipsius  villae.  iii  qua  inliabilant,  proponentes  ipsa 
blada,  cujuscunque  grani  fuerinl.  pecora  et  pecudes  sive  alias  res  alibi  civitatuni  et  locorum. 
ubi  ipsis  videbitur,  abenent  el  vendanl.  Similiter  adjicientes,  si  quis  vel  qui  ipsa  blada. 
pecora  vet  pecudes  sive  alias  res,  quibuscunque  noniinibus  nuncupentur,  hic  in  civitate  judici 
non  proponenles  ahbi  locorum  et  civitatum  vendentes  ahenarent,  ex  tunc  ipsas  res  pecora  ve 
pecudes  sive  ahas  res  venditionei  expositas  in  viis  captas  et  arreslatas  ad  nos  volumus  esse  devo- 
lutas.  et  tahs  vel  talcs.  qui  taiia  fecerit  vel  fecerint,  volumus.  ut  cum  singulis  rebus  mobilibus 
et  immobilibus  in  nostra  gratia  consliluatur  vel  constituantur.  Etiam  si  quis  vel  qui  incolae 
ipsius  civitatis  Bothstat  equos  habuerit  vel  habuerinl,  nos  ipsi  vel  ipsis  sicca  et  arida  de 
silvis  civilati  adjacentibus  abducere  propriis  usibus  praesentibus  indulgemus,  sed  tamen  nobis 
solutiones  singulis  annis  de  ipsis  equis  videlicet  avenam  el  alias  solutiones,  sicuti  praede- 
cessoribus  nostris  fecerunl,  solvere  dehent  et  tenentur,  etiani  hac  gratia  ipsi  civitali  per  nos 
ac  incolis  addita,  quod  nullus  judicum  villarum  superius  expressaruni  ad  ipsam  civitatem 
spectantium  debent  alibi  cerevisiam  ad  propinandum  emere  vel  comparare,  nisi  bic  in 
civitate  Bothstat  apud  inhabitatores  ipsius  civitatis :  in  tali  tamen  pretio  ipsis  judicibus  vas 
cerevisiae  debetur  vendi  et  dari.  quemadniodum  in  civitatibus  videlicet  Odry.  Bautbshau 
et  in  Hranitz  compararenl.  hoc  tamen  excluso,  quod  supradictarum  villarum  judices  de  ipsis 
viilis  ad  civitatem  spectanlibus  dum  el  quando  sufficere  poterini  cerevisiani  ipsis  induigemus 
braxare  et  incolis  ipsius  villae.  in  qua  braxaverint,  propinare.  El  ut  gratiae  ipsi  civilati  et 
incolis  et  inhabitaloribus  per  nos  factae  solidenlur  firmae  el  inviolabiles  in  futurum  per- 
manerent,  ipsas  gratias  in  articulis  et  punctis  proul  superius  cnntinentur.  de  certa  nostra 
scientia  praesentium  virlule  ralilicamus  et  confirmamus  nostro  sigillo  praesentibus  subappenso. 
Dalum  et  aclum  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  quarto.  feria  secunda  in 
Bothstat,  die  et  festo  sancti  Andreae  apostoli  gloriosi. 

(Au8    der    Privilegienbestatigmig    der   Kaiserin   Maria   Theresia    im    malir.    Laiides-Archive.) 


221. 

Marieitbiirtj  S.    December   139'l. 

ller  Hochmeisler  in  Preusseii  verspricht  dem  Markgrafen  Jodok  die  von  dem 
Herzog  Johann  von  (Jorlitz  dem  Ordeii  zuiii  Kauf  oder  Pfandbesitz  angebotene  Neumark 
nichl  anzunehmen. 

(Riedel    Cod.   Brandenb.    A.   XXIV.   98.) 


214 


Johann  Markgraf  zu  Gorlitz,  Stefan  Pfalzgraf  bei  Rhein^    Lamprecht   Bischof  von  Bam- 

berg,  Friedrich  Burggraf  ron  Nurnberg,  Nihias  Bischof  ron   Olmiilz,    und  Johann  Bischof 

von    Meissen    eersprechen    dem   Markgrafen    Jodok   und   seinem   Anhange    sic/ieres  Geleite 

nach  Budweis   zu  den  Friedensunterhandlungen  mif  K.    Wenzel  IV. 

Dt.   Budiceis  6.   December  1394. 

Wir  Johannes  von  gots  gnaden  marggrave  zu  Brandemburg  zu  Lusicz  und  herzog 
ZH  Gorlicz.  Stephan  Pfalczgrave  bei  Rein  und  herzoge  in  Beyern.  Lamprecht  bisschofF  zu 
Babemberg.  Fridereich  burggrave  zu  Nuremberg,  Niclas  von  Olomuncz  und  Johannes  zu 
Missen  bischofe.  bekennen  offenlich  mit  disem  brive  allen  den.  die  in  sehen,  horen  adir 
lesen.  das  wir  von  wegen  des  allerdurchluchtigsten  fiirsten  und  hern.  hern  Wenczlawes 
Romischcn  und  Behemischen  kuniges,  unsers  lieben  hern,  unsersselbes  und  aller  andern. 
die  durch  des  egenanfen  unsers  hern  des  kuniges  und  ouch  unsern  des  vorgenanten  herzog 
Johansen  von  Gorlicz  willen  und  oiich  aller  andern  der  unsern  willen  tun  und  lassen,  an 
alles  arg  und  an  geverde.  globen  mit  disem  unserme  offen  brive,  dem  hochgeborn  fursten 
hern  Josten  marggraven  zu  Merhern  und  den  edlen  Heinreich  von  Rosemberg,  Heinreich 
von  Neuenhause,  Brzenken  vom  Skal  und  dorzu  allen  fursten,  hern,  rittern,  knechten  und 
aller  raeniclichen,  die  mit  in  selber  und  von  irenlwegen  mit  uns  und  andern  des  obgenanten 
unsers  hern,  des  Romischen  kuniges  reten  zum  Budweis  adir  anderslwo  in  dem  kunigreich 
zu  Behem  tage  leisten  und  halden  werden,  von  date  dicz  brives  bis  ubir  vierzehenlage 
eine  ganze  Ireue,  sicherheit,  fride  und  geleite  in  zu  tun  und  zu  halden,  bei  unsern  guten 
treuen  an  arg,  uff  die  selben  tage  zu  komen,  do  selbist  zu  sein  und  von  dannan  widder 
bis  in  ire  eigne  slos  und  heimut  sicher  leibes  und  gutes,  an  ailes  arg.  Und  haben  dorumb 
disen  brief  versigelt  mit  unsern  anhangenden  ingesiglen.  Der  geben  ist  zum  Budweis,  noch 
Cristes  geburt  dreizenhundert  dernoch  in  dem  vier  und  neunzigistem  jaren,  an  sante 
Niclastage  des  heiligen  bisschofes. 

(Orig.   Perg.    6    anh.   Sig.    in   den   altstandischen   Acten   des   malir.    Laudes-Archives.) 

223. 

Mnrkgraf  Jodok  und  die  bohmischen  Landherrn  schliessen  mit  den  osferreichischen  Herzogen 
einen  Bund  auf  sieben  Jahre.   Dt.    Weitra  17.   December  1394. 

\w  ir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  und  wlr  die  nach- 
geschriben  landtherren  ze  Peheim :  Fleinrich  von  Rosemberg,  Hcinrich  von  Neuenhusze. 
Brzenke  von  Skai,  Heinrich  Berka  von  Hoenstein,  Jan  von  Michelsperg,  Otte  Bergaw  genanl 
von  Byelyna,  Wilhelm  vou  Landstein,  Boczke  von  der  Chunslat  genant  von  Podyebrad. 
Hasske  von  Lemperg,  und  Czenke  von  Warlemberg,  bekennen  und  tun    kunt    offenlich   mit 


215 

dern  brief  fur  uiis  und  unserr  erben  und  nachkomen,  daz  wir  bedacht  haben,  daz  wir  und 
auch  land  und  leul  und  alle  unserr  undertan  und  alle  die  zu  der  kron  ze  Peheira  gehorendt. 
nicht  bei  rechten,  freihaiten.  gnaden  und  g-uten  gewonhaiten  bleiben  mugen  und  behalten 
werden,  als  daz  kunigreich  und  die  kron  ze  Peheim  und  daz  marggraflum  ze  Merhern  und 
wir  die  egenanten  landlherren  herkomen  sein.  Wie  wol  wir  daz  ze  menniger  stund  ze  rede 
bracht  haben  an  den  steten,  da  wir  das  recht  lun  solten.  darumb  uns  doch  kainend  nit 
werden  mocht,  noch  uns  dez  endes  hinfur  nicht  versechen,  und  darunib  durch  frides  und 
gemaches  wilien  land  und  Icut  und  auf  daz.  daz  daz  recht  bei  seinem  rechten  schirme  reichen 
und  armen  beleibe,  haben  wir  uns  vorainet  und  vorpunden.  vorainen  und  vorpinden  uns 
auch  wissentlich  mit  dem  brief  oeireuJich  freuntlich  und  an  geverde  zu  den  hochgeborn 
furslcn  herzogen  Albrechten  und  herzog  Wilhelmcn  und  herzogen  Leupolten  geprudern,  seinen 
vettern,  und  herzogen  Albrechten  dem  jungen.  dez  egenanten  herzog  Albrechten  sun,  allen 
herzogen  zu  Osterreich,  zu  Steyr,  ze  Kerenden  und  ze  Krain,  graven  ze  Tyrol  ctc.  A'on 
den  nechsten  kunftigen  vveihenechten  uber  syben  ganze  jar,  die  nechsten  nachanander.  Dez 
ersten,  ob  iemant,  wer  der  were,  von  der  kron  und  dem  kunigreich  ze  Pehaim  mit  iren 
zugehorungen,  die  obgenanten  von  Oslerreich,  ire  land  oder  leute.  wie  die  genant  weren. 
wider  recht  bekriegen,  besweren,  dringen  oder  laidigen  wolten  an  iren  wirden,  eren,  landen, 
leuten  oder  gutern,  daz  wir,  alspald  die  sach  an  uns  kumpt,  daz  understeen  und  wenden 
sullen  und  wellen,  mil  allem  unserra  vormugen  unvorczogen  und  an  geverde.  und  auch  disz 
sach  treiben,  und  zu  gutera  ende  pringen,  als  ob  si  unserr  selber  sach  were,  damit  die 
obgenanlen  von  Osterreich  bei  iren  wirden,  eren,  landen,  leuten  und  gulen  beleiben,  alz  si 
daz  von  alfer  vncz  herpracht  haben.  Wenn  auch  der  durchluchtigster  furste  unser  gnediger 
liber  herre,  herre  W^enczlaw  Romischer  kunig  und  kunig  zu  Pehaim  solich  richligung  mit  uns 
fur  sich  nimpt,  damit  derselbc  unser  herre  und  sein  kron  zu  Pehaim.  wir  und  land  und  leut  ze 
Pchaim  mit  iren  zugehoruiig  beleiben  bei  den  rechten,  freihaiten,  gnaden  und  gulen  gewonhaiten 
alz  daz  von  aller  herkomen  ist,  daz  mogen  wir  wol  aufnemen,  doch  also :  ob  iemant.  wer  der 
were,  von  derselben  kron  zu  Pehaim  und  ir  zugehorung  die  obgenanten  von  Osterreich 
wider  recht  bekriegen,  laidigen,  dringen  od(>r  besweren  wolt  an  iren  wirden.  cren.  landen, 
leuten  und  gutern,  daz  vvir  dennocht  darumb  gcnzlich  bei  in  beleiben  und  in  beholffen  und 
beislendig  sein  sullen  und  wellen  getreulich,  als  abengeschribcn  stet,  an  geverde.  Geschech 
auch  daz  ainem  tail  oder  paiden  obgenanten  nichl  end  vverden  mocht,  und  daz  sich  die 
sach  ze  krieg  zug.  so  sullen  wir  marggraf  Jost  und  wir  die  egenanten  lantherren  von 
Pehaim  den  egenanten  von  Osterrcich  mil  allem  unserm  vermugen  unvorzogenlich  an  geverde 
geraten,  geholffen  und  beistendig  sein  und  auch  die  sach  trciben,  alz  ob  uns  das  selber 
anlreff,  und  die  zu  ainem  ende  pringen,  daz  paiden  lail  der  sachen  ain  end  werd,  und 
sol  sicb  auch  denn  furbazz  ain  tail  an  den  andern  nicht  richten  noch  sunen,  die  sach  sei 
denn  zu  ainem  end  pracht.  alz  vorgeschriben  stet,  an  geverde.  Und  wir  der  obgenante 
marggraf  Jost  globen  und  vorhaissen  bei  unsern  fursllichen  eren  und  treuen.  und  wir  die 
obgeschriben  landherren  zu  Pehaim  nlle,  und  unserr  icdlicher  insunder,  versprechen  und 
vorpinden  uns  bei  unsern  eiden,  treuen  und  ere  wissentlich  mit  dem  brief,  die  obgeschribep 


216 

ainigung-  und  alle  iind  iedliche  artickell,  die  darinn  sind  begrifFen,  die  vorgenanlen  syben 
jar  aus  war  und  stet  ze  halten,  und  die  getreulich  und  genzlich  ze  volfuren  und  zu  endten 
mit  allem  unserm  vormugen  an  geverde,  alz  vor  an  diesem  brief  stet  gcschriben.  Und  dez 
zu  urkund  geben  wir  vorgcnanter  marggraf  Jost  und  wir  die  obgenanten  landtherren  von 
Pehaim  den  egenanten  von  Osterreich  den  brief  mit  unsern  anhangenden  ingesigeln  vor- 
gesigelten.  der  geben  ist  ze  Weytrach  an  pfinztag  vor  sand  Thomas  tage,  dez  heiiigen 
zwelfpoten,  nach  Criste  geburt  dreizehenhundert  jar  und  darnach  in  dem  vier  und  neun- 
zigisten  jare. 

(Die    Abschrift    aus    dem    Originale,    an    dem    zehn    h.   Sigel,     mitgethcilt    vom   k.   k.    geh. 
Haui!-,   Hof-   und   Sta.Tts-.\rchive   in   Wien.     —   Vgl.  Pelzl :   K.  Wenzel  I.  Urkdb.   p.  140  n.  112.) 


224. 

Notariatsacf.  in   welchem  sich    Theodorick  von  Wischaiu   Pfarrer  in  Pustinir,  und  Johannes 

Salz-ar.  Altarist  ebendnselbst,  rerpflickten,  den  Sckiedssprnck  des  Olmiitzer   Officialen  und 

des  Arckidiacons   i-on  Prerau  zu  kalten.   Dt.   Rom  20.    December   1394. 

In  nomine  domini  amcn.  Sub  anno  nalivitatis  eiusdem  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  quarfo,  indiccione  secunda,  die  vicesima  mensis  Decembris,  hora  vesperorum  vel 
quasi,  pontificatus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  pro- 
videncia  pape  noni  anno  sexto,  in  mei  notarii  publici  testiumque  presencia  subscriptorum 
ad  hoc  vocatorura  constituti  personaliter  honorabiles  et  circumspecti  viri  domini  Theodricus 
de  Wisschaw,  rector  parochialis  ecclesie  seu  vicarie  in  Puslmir,  pro  se  ipso  parte  ex  una. 
et  Berlrandus  de  Pustmir  presbiter  dicle  diocesis,  procurator  et  procuratorio  nomine,  ut 
asseruit,  discreti  viri  domini  Johannis  Salsar,  altariste  altaris  sancte  crucis  de  Pustmir  predicli 
principalis  parle  ex  altera,  nolentes  per  strepilum  lilium  fatigari,  ambo  insimul  concorditer 
de  et  super  omnibus  lilibus  questionibus  et  controversiis,  que  vertitur  vertebanlur  seu  verti 
et  esse  spcrabatur,  super  dicla  parochiali  ecclesia  seu  vicaria  in  Puslmir  compromiserunt 
unanimiter  et  concorditer  prefati  Theodricus  per  se  et  Berntrandus  procurator  ac  procuratorio 
nomine  quo  supra,  ut  asscruit,  in  venerabiles  et  circumspcctos  viros  dominos  officialem 
Olomucensem  et  magistrum  Sanderum  archidiaconum  Preroviensem  absenfes  tamquam  presenfes 
in  arbitros  arbilralores  et  amicabiles  compositores,  promillcnles  ipsis  noniiiiibus  quibus  supra  el 
michi  nolario  publico  vice  el  nomiue  diclorum  duoriim  arbilralorum  seu  amicabilium  composilorum 
stipulanli  et  recipienti,  quod  ipsi  diclis  arbilris  arbilratoribus  et  amicabilibus  compositoribus 
pro  se  et  suis  heredibus  stabunt  parebunt  et  inviolabililer  obedient,  et  quod  omne  laudum 
arbitrium  diffinicionem  seu  pronuncciacionem  et  concordiam  per  ipsos  arbilros  arbilratores 
et  amicabilcs  coinpositores  in  parlibus  prius  inccptum,  quod  vel  quam  ipsi  intcr  eos  pronunc 
finiendiim  arbilraiulum  ac  proniincclandum  discuciendiim  i-t  emulgandum  duxerint  seu  quomodo- 
libet  arbitrali  fuerint  in  scriplis  vel  sine  scriplis,  semel  vel  pluries,  diebus  ferialis  et  non 
ferialis,  sedendo   vel  slando.   quandociinqiie  el  qHalilerciinqiie   el   ubicuiiqiie,   parlibiis  presen- 


217 

tibus  vel  earum  altera  absentc.  dum  tamen  sufficienter  vocata  fuerit,  arbilrabunt  laudabunl 
ac  emulgabunt,  et  contra  illa  vel  illud  in  aliquo  non  venire  aliqua  racione  vel  causa  de 
jure  vel  de  facto.  Ac  quod  arbilrio  et  pronuncciacioni  laudo  ordinacioni  et  diffinicioni 
prediclis  per  dictos  arbitros  arbitratores  ac  amicabiles  compositores  faciendum  pronuncciandum 
et  diffiniendum  sentenciandum  ac  componendum  nunquam  appellabunt  nec  proclamabunt  seu 
recurrent  ad  arbilrium  allerius  boni  viri,  nec  illa  vel  partem  illorum  petent  revocari  vel 
moderari  sub  pena  centum  Horenorum  auri  de  camera  boni  et  iusli  ponderis,  quos  a  parte. 
que  contra  premissa  vel  aliquid  premissorum  seu  dependencium  ab  cisdem.  quomodolibet 
contra  feceril.  voluerunt  ipsi  compromittentes  per  ipsos  arbitros  arbilralores  scu  amicabiles 
composilores  ab  eadem  parte  cxtorqucri.  Quorum  medielatem  camere  apostolice,  reliquam 
vcro  partem  ipsis  arbilris  et  arbilratoribus  usibus  decrcvcrunt  applicari.  Pena  vcro  prcmissa 
soluta  vcl  non  solula.  coinpromissum  ac  laudum  seu  arbitrium  prcfalum  fcrcndum  nichilominus 
plenam  obtineat  roboris  firmitatem.  Pro  quibus  omnibus  et  singulis  supradiclis  complcndis 
et  inviolabilitcr  obscrvandis  ipse  dominus  Bertrandus  procuralor  et  procuratorio  nominc.  ut 
premittitur,  dicli  domini  Johannis  Salsar  principalis  se  ipsum  suosque  hcredes  et  successores 
ac  oumia  sua  et  suorum  boua  mobiiia  et  imniobilia,  prcsencia  ct  fulura,  ccclesiastica  et 
mundana  ubicunquc  cxistencia  dicto  domino  Thcodrico  obligavit  ypotecavit  voluit  quoqiie 
et  promisit,  stare  in  omnibus  ct  singulis  punctis  pactis  obligacionibus  et  penis  sicut  ipsc 
dominus  Johannes  principalis.  Supcr  quibus  oinnibus  et  singulis  premissis  dicti  compromittentcs 
mc  infrascriptum  notarium  publicum  rcquisivcrunt.  ul  ipsis  unum  vel  plura  conficerem  publica 
instruinenta.  Acta  sunt  hec  Roinc  in  basiiica  principis  apostoloruin  de  url)e  sub  anno, 
indiccione  die  mense  hora  et  pontificalus  quibus  supra.  Prescntibus  honorabilibus  ct  discretis 
viris  et  doniinis  Johanne  de  Slraznicz  canonico  Olomucensi,  Johanne  dicte  Jeskonc  canonico 
Brunnensi  Olomucensis.  magistro  Francisco  Bory  rectore  parochialis  ecclcsie  in  Svvin 
Wratislaviensis  diocesis.  fralre  Pctro  dicto  Pestal  rectore  parochialis  ecclcsic  in  Trebacz 
Olomucensis  diocesis.  testibus  ad  prcmissa  vocatis  spccialitcr  et  rogatis. 

Et  ego  Sigismundus  elc.  aposlolica  et  imperiali  auctoritate  notarius  etc. 

(Orig.   Perg.   im   fiirsterzb.   Arehive   in   Kremsier.) 

225. 

Transsiimpl  der    Vrkiinde    des    Olmiitz-er   Bischofes  Jolnnin    ddo.    3(f.   Septemher    1340  fiir 
dns  Nonnenliloster  in  Fitstmir.    Dt.   22.    December   1394. 

In  noininc  domini  anicu.  Siib  anno  nativifatis  eiusdcni  millesimo  trcccntesimo  nona- 
gesimo  qiiarto.  indiccionc  sccunda ,  die  vicesima  secunda  mcnsis  Dcccmbris  in  clauslro 
Pussmir.  ponlificatus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  doinini,  domini  Bonifacii  divina  provi- 
dencia  pape  noni  anno  sexlo,  honorabilis  vir  dominus  Johannes.  dicti  claustri  provisor  ct 
prepositus  ac  plebanus  in  Salz  quasdam  lileras  ....  michi  exhibuit  necnon  ine  rcquisivit. 
quatcnus  ipsas  transsumcrcm  ac  in  formam  publici  inslriimcnli  rcdigerem.  Tenor  vero  dictc 
litere  dinoscilur  forc  lalis:  „In  nomine  sancte  ct  individuc  Trinitatis  palris  et  filii  et  spiritus 

28 


218 

sancti  amen.  Nos  Johannes  episcopus  Olomucensis  etc.  Actum  et  datum  Olomuncz  die  beati 
Jeronimi  anno  domini  1340."  (vid.  B.  7  n.  290).  —  Acta  sunt  hec  et  facla  anno,  indic- 
cione  etc.  quibus  supra.  Presentibus  domino  Francisco  fratre  ordinis  sancti  Benedicti  pre- 
narrati  monasterii  in  Pussmir  confessoris,  Nicolao  dicto  Litther  altarista,  Petro  de  Opavia, 
Wenceslao  de  Chremsir  sacerdolibus  prelensi  monaslerii  in  Pussmir  capellanis,  Swachone 
cliente  et  aliis  testibus. 

(Auszug  aus  dem   Orig.  in   der  Bocek'schen   Slg.  n.   3409   iro   mahr.   Landes-Archive.) 


22«. 

Der  Iglauer  Stadtpfarrer    quittirt   die   Stadt   uber   50    Schock    Gr.,    welche  ihm  schieds- 
richlerlich  zuerka/uit  wurden.   Dt.  Selau  25.   December  1394. 

Kigo  Wenceslaus  rector  et  plebanus  parochialis  ecclesie  in  Iglawia,  professus 
monasterii  Siloensis  Premonstratensis  ordinis  recognosco  universis  et  singulis  presentes  literas 
inspecturis  et  fateor,  me  per  honorabiles  Buzkonem  plebanum  ecclesie  in  Hodossin  et  Herr- 
mannum  ecclesie  mee  predicte  Iglaviensis  vicesg-erentem,  procuratores  meos  legitimos  ad 
hoc  constilutos,  quinquaginta  sexagenas  grossorum  pragensis  monete  pro  termino  ultimo 
Christi  nativitatis  virtute  permulacionis  honorabilium  virorum  dominorum  Cunssonis  de 
Trzebowel  decretorum  doctoris  et  Nicolai  de  Puchnik  licenciati  in  decretis,  olim  officialis 
pragensis,  arbitrorum  et  amicabilium  compositorum,  a  prudentibus  et  famosis  viris  judice  et 
juralis  a  totaque  communitate  civitatis  Iglaviensis  in  parata  pecunia  actu  percepisse,  de 
quibusquidem  quinquaginta  sexagenis  grossorum  nichilocninus  et  precedentibus  solucionibus 
in  duobus  terminis,  videlicet  sancti  Viti  marliris  et  sancti  Galli  confessoris,  iuxta  disposicionem 
pronuncciacionis  michi  rite  et  effectualiter  faclis,  presentibus  eos  quitto  et  quitlos  reddo 
omnimode  et  absohitos.  In  fidem  cuius  sigillum  meum  proprium  presentibus  est  appensum. 
Dalum  et  actum  in  monasterio  Siloensi  sub  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  quarlo  in  die  Chrisli  nativitatis,  que  fuit  XXV.   die  mensis  decembris. 

(Orig.  Perg.   h.   Sig.  im   Igl.   Stadt-Archive.) 


22«. 

Jodok  Markgrnf  roii  Mahren  beredet  in  seinem  und  des  Herzoijs  Alhrecht  ron   Osterreich 

Namen  einen  rierwnchentlichen  Frieden  mit  Albrecht,  Hi/nek  und  Sinil  ron    Vdttau. 

Dt.   Znaim  2.9.  December  139i. 

»Vir  Joat  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  ofFenlich 
mit  diesem  brilTe,  daz  wir  fur  uns  und  alle  die  unserr  und  auch  fiir  den  bocbgebornen 
fursten  herren  .Albrechten  herzogen  zu  Osterrcich  etc.  unsern  liben  ohem,  und  fur  alle  die 
seinen,  und   fur  alle  die,   die  durch  unserr  beider  willen  tun  und  lassen,  einen   cristenlichen 


219 

pfefen  iind  o-anzen  frede  mif  den  edlen  Albrechfen  und  Hinken  von  Vefhaw  bereft  und 
usgenomen  haben  von  diesem  heufigen  tage  uber  vier  ganze  wochen.  die  schirest  noch 
enander  komen.  und  den  leffzten  lag  den  ganzen  tag.  Und  globen  in  guten  treuen  fur  uns 
und  alle  die  unsern,  und  fur  den  egenanten  unsern  liben  ohem  und  fur  alle  die  seinen  und 
fur  alle,  die  durch  unser  beider  willen  tun  und  lassen,  das  wir  denselben  frede  mit  den 
vorgenanten  Albrechten  und  Hinken  und  allen  den  iren  und  mit  allen  den.  die  durch  iren 
willen  tun  und  lassen.  stete  und  ganz  haben  und  halden  wollen,  gutlich  und  unzubrochen. 
in  aller  masse,  als  obgeschriben  sfet.  an  geverde.  Auch  globen  wir  obgenante  marggraf 
Jost  fur  den  egenanten  unsern  liben  ohem.  daz  er  mit  allen  den  seinen  und  mit  allen  den, 
die  durch  seinen  willen  tun  und  lassen,  mit  dem  edlen  Smylen  von  Vethaw.  mit  allen  den 
seinen,  und  mit  allen  den.  die  durch  seinen  willen  tun  und  lassen,  diesen  frede  auch  stete 
und  ganz  haben  und  halden  sollen  in  allermasse.  als  in  diesem  briefe  isf  begriffen.  Mit 
urkunt  dieses  brifes  vorsigell  mif  unserm  anhangunden  ingesigel.  Geben  zu  Snoym  noch 
Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  dor  noch  in  dem  vier  und  neunzigislem  jare  des  nechsten 
dinstags  noch  der  kindelein  tage. 

(Orig.   Perg.   mit   anh.   Sig.   in   den  altstiindischen  Acten   des  mahr.   Landes-Archives.) 


228. 
Bericht  iiber  dle  erste   (lefantjennehmunfj  Koni(j    Wenz-els.    1394. 

r  ra>senfium  annorum  fempore  jocundamen  et  plausum  vif.T  quivis  infelligens  propfer 
diefina  exercitia  novifatum  studeat  diligentius  appetere;  necis  vero  amaritudinem  a  mentis 
proposito  tofis  nisibus  procul  pellaf.  Nam  post  mortem  singularis  et  prscipui  amaforis 
justitisB.  serenissimi  principis  et  domini.  domini  Karoli  quarti  Romanorum  imperatoris  regis- 
que  Bohemorum  illustrissimi.  imperio  et  coronje  regni  Boheminp  muifa  mala  prohdolnr  snuf 
ostensa:  nam  imperium  ab  eodem  fempore  lenuifatis  pependit  fuuiculo.  ita  quod  principalis 
heres  imperii  corona  majesfafis  renuit  consolari.  His  vero  femporibus  aemuli  justili.T. 
seminafores  totius  discordiae,  quibus  evenit  graviter  ipsonim  dimiffere  doniinia.  sfudebiint  pro 
honore  scandalum,  discordiam  pro  concordia,  malum  pro  bono.  indirectum  pro  reclo.  inju- 
stum  pro  justo.  falsum  pro  vero.  jusfiliiB  vero  viam  nullomodo  cognoscenfes.  Forlis  ani- 
mosifas.  strenuitas  valida.  sinceraque  consfautia.  eruditio  fidei.  viduarum  gemifus.  orphanorum 
destructio.  quofidianus  clamor  communifafis  et  pauperum,  nonnullos  principes  et  terra'  movil 
dominos,  ut  justiliae  imperii  et  regni  Bohemiaj  incolarumque  ipsius  cernentes  incommoda, 
fstuderent)  pio  gubernamine  tollere  gravamina  et  evellere  novellorum  ac  sophistarum  domi- 
norum  potentiam.  ut  qtiivis  cognoscat  abavi  sui  proireniem  et  confra  in  nctuiu  siium  redeal. 
unde  venif.  Non  modica  vero  in  Boemi;e  dominorum  convenit  nobilifas.  (|iii  inlrii  se  defeclus 
singulos  impcrii  regnique  fideliter,  totiusque  communifatis  librantes  incommoda.  Majestafem 
regiam  pr.Tassumpto  accesserunt  masticafo  inter  se  consilio ;  unus  sibi  refulif  per  h.-ec  verba  : 

28* 


220 

Princeps  serenissime.  domine  graliose !  Cum  justitia  iniquitatis  astricta  sit  habenula,  et  in 
regno  Bohemiie  niulta  perpelrantur  illicita,  ila  quod  per  vaoas  petiliones  et  sophitsicas, 
ecclesiie  spoliantur  beneficiis,  viduse  et  orphani  heredilatibus,  regnum  rogimine  deficit.  imperiuni 
cassatur  dietenus ;  per  quod  unde  (sic)  regno  et  provincife  magnum  posset  dedecus  exoriri : 
Serenitatem  tuam  petimus,  ut  dorainum  nostrum  gratiosum,  quatenus  velis  regno  porlas  aperire 
juslitiiB  et  inconvenienler  ablata  in  loca  sua  redigere,  ut  possessor  proprius  gaudeat  possidere 
propria  ;  nam  regnum  consuevit  exercere  anliquilus.  ut  singularis  vulgus  lamentabili  desinat  a  cia- 
more;  quod  erga  Serenitatem  tuam  regiam  fideliler  promereri  volumus,  ut  nostrum  dominum  gra- 
tiosum.  Rex  vero  non  limens.  sibi  ab  eis  aliquodimminere  incommodum,animofuribundoatrocitatis 
ostendens  faciem,  qua  amovere  voluit  dominorum  constantiam,  omnia  bene  rexisse  se  asseruit, 
iBstimans  sibi  ut  prius  processum  inviolabilem  observare.  Baronum  vero  consortium,  insta- 
bilitatem  suam  nequiens  pertransire  diulius,  ipsum  accesserunt  velocius,  et  sibi  hiec  verba 
protinus  protulerunl:  Rex,  domine  graliose!  Cum  clamor  pauperum  quotidianis  nostris 
insonat  auriculis  et  de  singulis  terre  inculpamur  inconvenientiis,  et  vehementiam  luam 
stabilire  votivis  rogatibus  et  convenientiis  non  possumus.  ut  justitia  propter  commune  pro- 
vinciale  bonum  liberum  aditum  valeat  obtinere :  quapropter  nobiscum  sedem  majeslatis  aggre- 
dere.  cum  pro  tribunali  sederis,  ut  unicuique  prout  decet  reddas  justitiam.  Nam  ibi  tecum 
bonum  et  malum  pati  decrevimus  sine  fraude.  Cum  vero  sermones  (hos)  amatores  regis 
percepissent  et  complices.  obliti  beneficiorum  omnium  ipsis  illatorum  multotiens,  non  per 
vaivas  nec  portas,  sed  relro  per  muros  petierunt  exilus.  Si  in  iis  strenua  viguisset  ani- 
mosilas.  nullo  modo  hoc  nefarium  perpetrassent  et  dedecus;  sed  singulis  est  notorium,  quod 
musciitum  nunquam  ex  stercore  poterit  procreari.  Domini  vero  cumulato  exercitu  ipsum 
super  castrum  Pragense  duxerunt  citius,  secumque  ibidem  permanserunt.  Cum  vero  singulare 
vulgusi  in  civitatibus  Pragensibus  arreslalionem  et  adductionem  suam  percepisset  veridice, 
diversa  slructura  se  muniens,  castrum  circumvaliare  volebat  et  dominos;  perpendens  tamen 
minime,  quod  iniquitalis  malitia  multotiens  dominum  proprium  percutit  et  confundit.  Mandatum 
vero  regium  ad  civitates  devenit  breviler.  quod  illustris  Jodocus,  marchio  Moraviie,  de 
consensu  suo  volunlario  et  dominorum,  in  regni  et  terrae  capitaneum  electus  existeret.  Mox 
civitatibus  treugie  sunt  impositse,  ex  consensu  et  jussu  regio ;  et  sic  statim  est  commune 
provinciale  judicium  primo  in  aula,  postea  in  civilatibus  proclamatum,  illustris  vero  VVen- 
ceslaus  Romanorum  et  Bohemite  rex,  seremissimum  marchionem  Jodocum  Moraviae  loco 
et  auctoritate  et  nomine  suo  judicem  subslituit ;  qui  cum  aliis  regni  baronibus  divitem  cum 
paupere,  senem  cum  juvene,  orphanum  cum  vidua  judicabant  clementius,  virus  scorpionis 
tamen.  quod  sub  columbina  lalebat  effigie.  prietendebant  minime.  tolum  aurum  aestimanles 
quod  claruit,  omnibus  verbis  hahebant  fiduciam.  quibus  mullifarie  sunt  decepti.  Rex  vero  illu- 
strissimus  serenissimo  domino  domino  Johanni  Brandenburgensi  marchioni  ducique  Gerlicensi 
secretum  suum  occulte  destinavit  per  nuntium,  ipsum  totius  regni  thesauri  thesaurarium 
conslituit,  sibique  mandavit  ceJeriler,  ul  thesauros  nolit  censeri  modum  per  aliquem,  sed 
fidelilatem.  quam  frater  necessitatis  in  articulo  ostendere  fratri  cogitur,  et  gentium  congregare 
multitudinem,  qua  ipsuni  a  detentione  liberum  possit  reddere  et  solutum.   Serenissimus  vero 


221 

Johannes.  piis  torsus  fratris  pelilionibus.  literas  ad  diversas  regiones  direxit  et  epistolas.  et 
conquerens  regibus  et  principibus  singulariter  omnibus.  qualiter  domini  terrae  Bohemiae  illu- 
strissimum  principem  et  dominura  Wenceslaum.  Romanorum  et  Boeniiie  regem,  ipsorum 
dominum,  caplivum  tenerent,  contrarie  diversos  contra  dominos  in  suis  epislolis  formans 
articulos,  ipsos  contra  dominum  suuni  et  fratrem  amantissimum  multum  injustos  approbans. 
et  cum  hoc  explicans  multuin  dare  slipendiuin,  ut  posset  fralrem  suum  redimere  vice  versa: 
hoc  vcro  sing-uli  amalores  stipendii  percipientes,  qui  tamen  oplamen  jusliliiB  ipsis  fieri  opor- 
tebant,  antea  dimissa  juslilia,  ad  Ihesauri  fluebant  donantiam.  Ibique  litinnabulum  diversis 
condarunt  consiliis.  quod  jaui  suo  sono  omnes  regni  insolenlias  per  omnia  uiundi  climala  depor- 
lavil.  Considerantes  aulem  aliqui  domini  thesauri  dulcedinem  stipendiique  donantiam.  qui  prius  per 
appensionem  sio-illorum  suoruni  non  ficla  caritate  sed  causa  jusliti;e  confoederali  fuerunt  dominis: 
hos  rubicunditas  aposlalas  dominis  reddidit  et  perversos,  et  sic  majoris  falsitalis  processit  exordium. 
Nam  ore  dulcia  proferunt,  corde  falsilatis  augmentant  nequitiam,  per  hoc  alter  alteri  raro  adhibebit 
fiduciam.  quod  ad  ipsorum  devolvetur  posteros.  Illustris  autem  Johannes  dux  Gerlicensis 
praefalus  magna  coagulala  multitudine  populi  Pragensem  civilalem  adiit.  non  ut  incassum  con- 
gregaret  multitudinem.  sed  ut  regem  fralrem  suum  et  dominum  fideliter  liberaret.  Barones 
vero,  qui  regem  in  ipsorum  habebant  potentia.  hoc  percepto,  regem  in  castrum  Crumpnaw^ 
domini  Henrici  de  Rozemberg  adduxerunt.  Ssepe  fatus  antem  dux  circa  civitatem  Budweis 
cum  exercitu  suo  caslra  metatus  est,  per  hoc  incendiis,  homicidiis  aliisque  inconvenientiis 
hoc  anno  diminutio  est  olfensa.  Rex  vero  considerans,  quod  modicum  quid  aliud  sibi  posset 
proficere,  nisi  ea,  quae  domini  propter  commune  bonum  provinciale  poscerent,  ipsis  vellet 
Iribuere  el  cum  sigillo  serenissimo  palris  suis  (sic)  Johannis  praescripli  literis  roborare, 
Quid  ullra?  dicam  breviter.  Singula.  quae  approbant  domini,  scripta  sunt  sigillorura  roborata 
roboramine.  Sic  Ireugae  sunt  positte.  cum  hoc  majestas  regia  est  missa.  Quando  vero  ad 
recessum  conabalur,  populus  quivis  solarium  suum  a  duce  sua  repelunt  litera ;  qui  eraisso 
rege  Ihesauri  privatus  fuit  officio,  et  ob  non  solutionera  stipendii  per  stipendarios  suos 
multas  sermonum  blasphemias  esl  perpessus.  Dux  vero  in  rege  bonitatis,  et  fraternalem, 
ipsum  liberando,  ostendil  clemenliam.  Rex  vero  duci  infidelilatis  augmentum  tribuit.  Nam 
regis  a  cippo  liberavit  cuneum.  et  ducis  cuneum  in  cippo  lirmiler  rex  inclusit. 

(Palacky   Formelb.   II.   p.    98.) 


230. 

Markgraf  Jodok.  Johaiin   Bischof  von  Leit(>m//sl  und  die  bohmisvhen  Herren  schliessen   eiii 

Bundnis.   in  irelchem  sie  auch  die  friiheren    Vertrage  mit  den  dsterr.  [lenogen    ^u  halten 

rersprechen.   Dt.    Wittingau   10.  Jcinner   139.'). 

[fl\  Josl  z  bozi  milosli  markrabe  a  pan  Jloravsky,  Jau  tak6  bozi  voli  biskup 
Lutomyslsky,  Jindrich  z  Rosemberka,  Jiudnch  z  Ilradce.  Bi'enek  z  Skdly,  Otla  Bergov 
z    Bieliny,    Berka    z    Ilonsteina.    Vilem    z    Lantsteina,    Jau    Michalec    z    Michalovic,    Bocek 


2'22 

i  Kiinstata  fecen^^  z  Podebrad,  Smil  z  Richmbnrka.  Sezema  z  UsU,  Jan  slarsf  z  Usti,  Jan 
mlazsi  z  Usti.  pani  cesci,    vsickni   jednostajne    a  zjevne  listem   timto   vyzn^vSime:    e?-   jsme 

V  takuto  mezi  sebii  rimluvu  a  v  taky  slib  my  vsickni  svrchupsani  vsliipili  a  vstupujem  a  to 
sobe  verne  bezelsli  pod  verii  nasi  dobni  a  pode  cti  sdrzeti  slibujem.  lak  jm^nem.  ez  chcme 
a  jm^me  my  vsickni  v  jednotu  btti  a  zemsk^ho  dobr^ho  hledati  a  pravdu  v  zemi  ploditi 
a  ciniti  a  tak  vzdy  po  tej  spolu  stSfi  spolecne.  abychom  pi-ed  se  vsecko  zemsk^  dobr^  sna^ne 
vedli.  s  pravii  verii  sobe  pomahajic,  podlc  sve  vsi  viry  a  podle  svt^  cti  kazd^  z  n^s  i 
vsickni  spohi  svii  vsi  moci,  coz  ji  kazdy  jmiti  m6zem.  A  kohozbykoli  z  niis  nebo  koho 
z  nasich  kter^'mkoHvek  cinem  kto  kdy  kterakkolivek  utiskniiti  chtel  mimo  zerasky  beh  bez- 
pra^Tie  nebo  mimo  n^lez  pansky,  toho  tomu  utiscen^mu  m^me  a  slibujem  verne  bez  mesk^ni 
a  beze  vsech  omluv  pomfihati  a  podle  jeho  vsi  silii  a  moci  stiiti.  aby  se  jemu  toho  neddlo, 
pez  ahy  se  kazd^mu  prav^  stalo.  A  to  tak  dliiho  jm^me  jednati  a  v  tom  pevne  st^ti,  az- 
bychom  zemi  ku  priivu  a  ku  pravde  postavili  i  privedli.  tak  jakoz  jest  df^ve  za  nasich 
pfedktiv  V  pravde  stAla.  A  nad  to  pak  i  dale.  acbychom  jiz  i  zemi  ku  prdvu  a  ku  pravde 
obstanovili  a  pfivedli  a  opet  kdy  znova  ta  pravda  od  koho  nad  k^m  z  n^s  neb  nad  nasimi 
rusena  byla  neb  nedrz^na,  tehdy  vzdy  opet  pfes  to  slibujem  verne  bez  meskani  a  beze 
vscch  omluv  spolu  podle  sebe  st^ti  a  sobe  pom^hati  proti  kazd^mu  bezpr^vniku  vsi  silii 
a  moci  pod  verii  i  pode  cti.  Tak6  slibujem  tiiz  verii  i  cti,  jakoz  jsme  se  s  Rakiisk^m 
sjednali  a  smluvili,  i  sobe  slibili  i  listem  zapsali  ty  veci  sdrzeli ;  acby  z  n^s  ktertch  pfi 
tom  jist^m  liste  a  zdpisu  peceti  nebylo.  vsak  proto  tak  snazne  a  tak  verne  podle  tech 
piin6v.  jich^  tam  peceli  visi.  slibujem  vsecko  ucinili  i  sdrzeti,  jakozto  i  oni,  i  s  nimi  v  tom 
yerne  sl^ti.  A  tenlo  n^s  slib  svrchupsany  vesken,  veiiz  sme  my  vsickni  napfedfeceni  dobro- 
voine  s  pravii  verii  vstiipiH,  a  k  tejto  jednote  s  dobrym  rozmyslem  pfivolili,  slibujem  sobe 
sdrzeti  pod  cistii  a  plmi  nasi  verii  a  pod  nasi  cti  i  pod  nasi  vsech  pfisahu  vernii.  A  tohoto 
vseho  na  jistost  a  na  pevnost  i  na  potvrzeni  my  vsickni  napfedjmenovani  sv6  peceti  s  nasim 
plntm  vedenim  a  s  nasi  vsech  dobrii  voH  k  tomuto  Jistu  pfivesiH  sme.  A  d^n  jest  list  lento 

V  Tfeboni  l^la  boziho  tisiciho  tfist^ho  devades^t^ho  p^t^ho,  tu  nedeH  nejblizsi  po  bo^im 
krsceni. 

(Palacky   Ai-chiv  Ceskj'   I.   p.    54.) 


230. 

Sechster  Artikel  aus  der    ]  ernntirortiing  Herzog  Albrecht  III.   ron   Osterreich,  worin  sein 

Verhdltnis  z-u  den  Markgrafen  Jodok  und  Prokop  beleuchtet  wird. 

Dt.   1396   ror  18.  Janner. 

\  Is  denn  unser  egenanter  herre  und  swager  spricht,  das  unser  lut,  ritter  und  knecht 
mit  ainer  ufijerackler  panier  nnwidersagt  in  sein  land  gen  Hehem  gezog-en  und  daselbs  lcut 
gcvangen  und  mit  roub.  mord  und  prand  swerlicli  angcgritrcn  haben:  sprechcn  wir,  daz 
wir  unsers  ohems  marggrall'  Josten  helfer  sein    gewescn  nach  siner   vlisscgcn  manung  und 


223 

anruffung,  als  wir  im  des  schuldig  und  gebundfn  sein  und  wir  und  die  unsern  haben  ouch 
marggraff  Procopen  und  sinen  helfern  erberlich  abgesagt  und  unser  swager  der  kunig  von 
Ungern  und  wir  haben  ouch  vormalen  unserm  obgenanlen  herren  und  swager  dem  Rumischen 
kunig  unser  erber  botschaft  getan,  und  in  gebetten.  daz  er  sinen  flizz  darzu  keren  wolt.  daz 
solicb  stozz  zwischen  den  vorgnanten  marggraffen  gebrudern  wurden  understanden  und 
fruntlichen  mit  ainander  berichtet,  damit  wir  soHcher  hilf  liberhaben  wurden;  wan  ob  des 
nicht  bescheh.  so  mochten  und  wolten  wir  denselben  unsern  ohem  mar^graff  Josten  nicht 
gelazzen ;  dasselb  wir  ouch  des  egenanten  unsers  herren  und  swagers  erber  botschaft  under 
ougen  gesagt  haben:  und  was  sich  in  demselben  krieg  hat  vergangen.  daz  ist  erberhch  und 
nicht  unentsagt  geschehen  uud  un^  und  den  unsern  geschiht  nicht  gutlich,  das  |man  die  unsern 
darin  dehainerlai  mord  zich  oder  zuziech. 


(WeizsScker  Reichstagsacten   II.  p.   397.   —   Vgl.   Kurz :   Albrecht    III..    II.,    p.    SSS    uud 
Pelzel:  K.   Wenzel  I.  p.   294.) 


231. 

Markgraf  Prokop    rerspricht  seiner  Scliirester  Arina.   Gemahlin    des  Peter  ron  Sternberg. 

dass  er  auf  den   Guterii   der  Herrschaft  Sternberg.   des  Klosters  daselbst  und  des  Klosters 

Dolein    in    dem    Streite,  den  er  niit  dem   Markgrafen  Jodok  hat  oder  haben  wird,  keinen 

Schaden  zufiigen   wolle.     Dt.   Kojetein   19.  Janner  1395. 

.fly  Prokop  z  buozi  milosti  markrabe  Moravsky,  vyznavdmy  timto  iisteni  vsem. 
ktoz  jej  uzri.  uslysi  neboli  cisti  budii,  ze  pro  dobre  a  uzitecn^  urozen^  Anny,  sestry  nase 
a  zeny  urozen^ho  Petra  z  Stemberka.  a  prosbu  i  limluvu  urozen^ho  Jeska  z  Sternberka, 
fecen^ho  z  Lukova,  verneho  naseho  mil6ho,  slibiii  jsme  i  siibujem  timto  listem,  na  tom 
zbuozi  na  vsera  Sternbersk^m.  jakoz  ona  Anna  sestra  nase  toho  list  m^  ot  sv^ho  muze, 
ji  1  cera  vsem  sluzebnikuom.  ezto  na  tom  zbuozi  sedi  nebo  sedeci  budii,  a  tak6  na  manstvi, 
coz  k  Slernberku  prislusi,  tociz  3Iladejovice  a  coz  tu  okolo  lezi,  a  zvlasce  na  Domastackem 
zbuozi,  ezto  prikiipil  svrchopsany  Petr,  tak^  zvl^sce  pro  buoh  kldsterom  Kartiisuom  z  Dolau 
i  Sternbersk^mu  klasteru,  na  jejich  vsech  zbuozi,  ve  vsech  svadach  i  nepriznich.  coz 
ciniti  mame  nebo  ciniti  budem  miti  s  nasim  bratrem  markrabi  Jostem.  i  s  nasimi  se  vscmi 
poraocniky  na  niceraz  nemjime  i  slibujem  neskoditi  ani  d^ti  prekdzeci  az  do  jeji  zivota 
dfiverecen^  Anny  sestry  nasi.  A  tej  veci  na  vetsi  jistost  a  svedomi  nasi  jsme  pecet 
pfivesiii  k  tomulo  listu,  a  na  svedorai  podl^  n^s  urozenV  pan  Jesek  z  Lukova  df^vefecen^ 
svii  pecet  pfivesil  k  tomulo  lislu.  D^n  v  Kojecine.  ten  litery  pfed  svatii  Xecisi.  lela  boziho 
narozeni  cisic  tfi  sta  devadcsiit  piit^ho. 

(.Arch.   cesk.   I.  pag.    139.) 


224 


232. 

Markgraf  Jodok  verkauft  der  Stadl  Znaim   die  Maut  in  Schallersdorf 
Dt.   Znaim   19.  Janner   1395. 

W  ir  Jost  voii  gotes  g-naden  marggraf  «nd  herre  zii  Merhern  bekennen  offenlich 
mit  diesem  brife,  daz  wir  mit  vvolbedachtem  mute,  rechten  unsern  w^issen  und  guten  willen 
den  erbern  richter.  burgermeister  und  schepfen  der  stat  zu  Snoyra  und  irer  ganzen  gemeine 
unsern  liben  getreuen,  die  izundt  sein  oder  hernoch  in  zukunftigen  zeiten  werden,  unser 
maute  zu  Schalesdorf  bei  Snoym  erblich.  recht  und  redlich  vorkaufTt  haben  und  vorkauffen 
in  die  mit  krafft  dicz  brifes  also,  das  sie  dieselbe  maute  mit  allen  iren  geniessen  und 
zuffehorungen  haben,  halden  und  besizen  soUen  ewiglich  an  irruno-e  und  an  alle  hindermisse 
und  sal  auch  dieselbe  maute  von  uns  unsern  erben  und  nochkomen  marggraffen  und  herren 
zu  Merhern  von  den  vorgenanten  richter,  burgermeister  scheppfen  und  der  ganzen  gemeine 
der  stat  zu  Snoym  nimerme  gefordert  noch  gezogen  werden.  sunder  ewifflich  bei  der  stat 
bleiben  sol  an  infelle  und  an  alle  hindernusse.  Und  wollen  auch,  ob  wir.  unser  erben 
iind  nochkomen,  marggraffen  und  herren  zu  Merhern  dieselbe  maute  in  zukumftigen  zeiten 
immer  geforderten,  ader  sie  wolden  wider  haben,  das  denne  alle  solche  forderunge  keine 
krafft  noch  macht  haben  sal.  suuder  das  dieselbe  maute  als  ir  eigen  guet  ewiglich  bei  der 
stat  bleiben  sal  an  alle  infelle.  irrung-e  und  an  alle  ansprache  ungehindert  in  aller  masse. 
als  obgeschriben  stet.  Mit  urkundt  dieses  brifes  vorsigelt  mit  unserem  angehangendem 
ingesigel.  Geben  zu  Snoym  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  dornoch  in  dem  fumffen 
und  neunziffistem  jare  des  nechsten  dinstags  vor  sand  Fabiani  und  Sebestiani  tao-e. 

(Orig.  Perg.   h.   Sig.   im   Znaimer  Stadt-Archive.) 


333. 

Jost,  Markgraf  zu  Mafiren,  Heinrich  von  Rosenherg,  Brenko  von  Skal  und  Buschko  von 
Schwanberg  rersprechen  dem  Hans,  Georg,  Ulrich  (Sohn  des  Georg).  Hans  dem  Hohen- 
felder,  Hans  ron  Wiesen  und  Hans  dem  Sensensengger  1360  Pfnnd  Wiener  Pfennige  fUr 
die  Kriegsdienste,  welche  letztere  ihnen  diirch  sechs  Wochen  mit  68  Spiessen  und  somel 
Schutzen  leisten.     Dt.   Budireis  23.  Februar  1395. 

iVir  Jost  von  gottes  gnaden  marggraf  und  herrc  zu  Merhern,  wir  Heinrich  von 
Rosemberg,  Brzenke  von  Skal  und  Buschke  von  Schwamberg  bekennen  unverscheiden- 
lichen  fiir  uns  und  unsere  erbern.  das  wir  den  crben  Hansen.  dem  Jorgen.  herren  Ulrichen 
des  Jorgen  sun,  Hansen,  Hansen  dem  Hohenfelder,  Hansen  von  \^  isen  und  Hansen  dem 
Sensensengger  und  iren  erben  ffellen  sullen  und  schuldig  sein  dreizenhundert  pfunt  und 
sechzig  pfunt  Wienner  pfenninghe.  dorumb  sie  uns  mit  sechzig  und  acht  spiessen  und  so 
vil    schuczen    von    dem  hcutiocn  tage  sechs  iranze  wochen  sulleu  dinen    und  warten.    Und 


225 

globen  nnd  vorheissen  in  bei  unsern  wirdikeifen  nnd  treuen  niit  dem  brief  wissenllich. 
das  wir  in  desselben  geltes  wollen  rlchten  von  heule  uber  vierzehen  \age  dreizenhunderl 
pfunt  und  vierzig  pfunt  und  das  uberinfe  gelt  ganzs  wollen  wir  in  bezalen  von  heule  uber 
vier  wochen.  Teten  wir  des  nicbf.  was  sie  denn  desselben  geldes  scheden  nement  hincz 
Kristen  oder  Juden.  wie  die  jrenannt  wern.  irn  worten  dorumb  ze  o-lauben  ungesworn. 
die  sullen  wir  in  ijenzlich  ablesren  und  widerkern  und  sulien  sie  das  haben  auf  uns  allen 
und  auf  allem  unsern  gut.  avo  wir  das  haben  und  moo-en  uns  auch  dorumb  angreiffen  und 
pfenden  mil  unserm  ffutlichcn  willcn.  als  hino-  das  wir  sie  ires  ea-enannten  ffelts  und  auch 
der  scheden.  die  sie  dess  helten  ffenomen,  haben  bezall  genzlich.  Und  des  zu  urkunt 
habcn  wir  unsere  ingesiffel  gehenffet  an  disen  brief.  Geben  vor  Budweis  uf  dem  felde 
nach  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  darnach  in  dem  funf  und  neunzjoisten  jare  des 
montages  an  des  heiligen  sand  Mathes  obende    ewangelisten. 

(Orig.   im  Wittingauer  Archive  n.   39.) 


\ikolaus  Bischof  roii    Olmiitz-  (jibt  seiiie  Eiiiwilligunf/  z-ur  (Hiterrereiiiif/uiif/  zirischeii  Benes 
von    Turas  und  Petrus.  Jokannes.  Solinen   cles  Bohunek.    Dt.    Briinu    I.   Marz-   1395. 

.^icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  constituli  in  uostra  presencia  fideles  nostri 
dilecti  Beneschius  de  Durans.  Pelrus  et  Johannes  filii  Bohunkonis  de  .  .  .  *)  fideles  nostri 
•dilecli  publice  recognoverunl.  qualiler  cum  bonis  ipsoruui  videlicet  tribus  laneis  in  Durans, 
duobus  laneis  in  Slalyna  et  duobus  laneis  in  Hosfraticz,  que  a  nobis  et  ecclesia  nostra 
Olomucensi  in  feodum  tenent  de  presenfi.  congredi  et  uniri  vellenf  animo  libenti.  suppli- 
cantes  nobis  tamquam  superiori  feudi  domino  humilifer  et  devote.  quatenus  ad  talem  bonorum 
ipsorum  con^ressionem  atque  unionem  noslrum  digneremur  consensum  pariter  et  assensum 
irraciosius  adhibere.  Xos  vero  ipsorum  supplicibus  benignius  inclinali  ad  predictam  con- 
srressionem  et  unionem  sicut  premiltitur  noslrum  damus  consensum  benivolum  pariler  et 
assensum.  Quibus  eciam  tenore  presencium  favimus  de  certa  nostra  sciencia  e.xpresse  atque 
ffracia  speciali  favemus,  quod  prefati  fideles  nostri  etc.  unus  in  alterius  bonis  succedaf,  si 
quem  ex  eis  ab  hac  luce  migrare  contigerit  legitimis  feodi  heredibus  non  relictis.  nostris  et 
ecclesie  nostre  Olomacensis  juribus  et  serviciis  semper  salvis.  Presenlibus  Jodoco  de  Wolfs- 
berg  capilaneo  nostri  Olomucensis  episcopalus.  Snata  de  Meilicz.  Johanne  Sachs  de  Keczer 
Rdelibus  noslris  dilectis.  Harum  etc.  Datum  Brunne  anno  etc.  LXXXA  quinto.  feria  secunda 
post  dominicam  Invocavit. 

(KremBierer  Lehensquatem    II.    p.    102.) 


*)   Auch   im   codex  der  Name  weggelassen. 


2'26 


335. 

Nikolaus  Btsckof  ron    OlmHtz  gestattet,  dass  Ntklas  nnd  Werner  ron  Chirlitz-  zirei  Lahne 
in  Latein   rerkatifen.    Dt.   Briinn   i.   Mcirz-   1395. 

W  ir  jNiclas  elc.  bekennen  etc.  das  fur  uns  komen  seinl  Niclas  und  Werner  von 
Kirlicz  unsere  lieben  getreuen  und  haben  uns  zu  wissen  gelan,  das  sie  zwei  lehens  zu 
Slalin  mit  aller  zuurehorunge,  die  von  uns  und  unserm  bischtum  zu  Olomucz  zu  rechtem 
mannlehen  ruren,  vorkauft  haben  recht  und  redlich  uuib  XVI  schok  grosser  prager  pfennige 
und  werunge  Benuschen  von  Durans  und  Petern  und  Johannes  Bohunken  kindern,  und 
reichten  die  uf  in  unsere  hende  als  mannlehen  recht  ist  und  baten  uns  die  egenannten 
Nicias  und  Werner.  das  wir  die  zwei  lehen  den  egenannten  Benusch  und  Petren  zu  rechlem 
mannlehcn  geruchten  zu  leihen.  Des  haben  wir  etc.  (ut  in  aliis  literis  vendiciouum).  Testes  : 
Jodocus  de  Wolfsbero,  Znala  de  Meilicz,  Johannes  Sach  ze  etc.  Dalum  Brunne  anno  domini 
elc.  nonagesimo  quinto.  feria  secunda  post  Invocavit. 

(Kremsierer   Lehensquatern   II.   p.    103.) 


336. 

Nikolaus  Bischof  von    Ulnuitz-  yestatlet,  dass  iSikolaus   ron   Chirlitz  das    Leibgeding  seiner 
Frau  auf  dem  Hofe  in    Chirlitz  rersichere.   Dl.   Briinn  2.   Marz  1395. 

Aicolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  conslilutus  etc.  Nicolaus  de  Kirlicz  noster 
dilectus  Anne  conthorali  suc  legitime  bona.  que  a  nobis  el  ecclesia  nostra  in  feodum  tenet 
et  habet  de  presenti,  videlicet  unam  curiam  allodialem  ibidem  in  Kirlicz,  pro  vera  dote, 
quod  vulgariter  leipgcding  nuncupatur.  demonstravil,  resignavit  et  legilime  deputavit,  supplicans 
nobis  tamquam  superiori  feodi  domino  bonorum  predictorum  humiliter  et  devote,  quatenus 
ad  predictas  demonslracionem,  resignacionem  et  deputacionem  ipsius  dotis  nostrum  consensum 
adhibere  et  eidem  dotalicium  huiiismodi  conferre  graciosius  dignaremur.  Nos  vero  supplica- 
cionibus  ipsius  benignius  inclinati  ad  prediclam  dolem,  que  vulgariter  leipgeding  nominatur. 
in  omni  modo  et  forma.  ul  premitliliir.  iiostrum  consensum  damus  benivolum  pariter  et 
assensum,  sibique  Anne  diclum  dotalicium  tribuimus  ul  moris  est  et  conferimus  per  presentes 
iuxta  morem  et  consuetudinem  vasallorum  nostrorum  el  episcopatus  noslri  Olomucensis,  nostris 
et  ecclesie  nostre  juribus  atque  serviciis  seinper  salvis.  Dantes  et  concedentes  eidem  Anne 
Jodocum  de  Wolfsberg  et  Snalam  de  Meilic/.  fideles  noslros  dilectos  in  veros  el  legilimos 
tutores.  ut  eam  tueantur  et  guherneiit  coiilra  quemlibel.  qui  eam  vellel  in  dotalicio  ante- 
dicto  quomodolibet  impedire.  Presenlibiis  Wernerio  de  Kirlicz  et  Beneschio  de  Duraus  atque 
quam  pluribus  aliis  testibus  nostris  lidelibus  dileclis  ad  premissa  conslilutis.  Harum  etc. 
natiim   Briine  anno  etc.   LXXXXV.   feria   tercia   posl   doiiiinicnm   luvocavit. 

(Aus   (loin    Lehensquatern    il.   p.   iil    im   fursterzh.   Arcliive   iu   Kreinsier.) 


227 


237. 

Konig    Wemel    /1.    erkUiii.    dass    er    dem    Markgrafen  Jodok    urid    seinen   Bef/leiteni  ein 
sicheres   Geleite  z-iir  lieise  iiach   Prai/  (jerjeoeii  hatie.    Dl.   Prag    13.   Mdrz-  1395. 

\\  ir  Wenczlaw  von  <rotos  irnaden  Romischer  knnii>  zn  iillen  zeiten  merer  des 
.reichs  und  kunio"  zu  Reheim  bekennen  nnd  fun  kunt  ofTenlichen  mit  diesem  brive  allen  den. 
die  in  sehen  oder  horen  lezen.  das  wir  mit  wolbedachtem  mute,  g-ulem  rate  und  rechter 
wissen  dem  hochgebornen  Josten  margirrafen  zu  Merhern  unserm  lieben  vettern  und  fursten 
und  allen  den.  die  er  mit  im  zu  diesemmale  furen  wirdet.  unsere  sicher  fride  und  geleilte 
gegeben  haben  und  geben  im  das  mit  unsern  lauttern  guten  treuen  an  arge  liste  und  an 
alles  geverde.  also  das  derselbe  margffrafe  Joste  und  alle  die  seinen  zu  uns  komen.  bei 
uns  sein  und  wider  von  uns  in  seine  eigene  slosse  und  lande  sicher  ieibes  und  gutes 
reilfen  und  ziehen  moge,  fur  uns  und  alle.  die  durch  unsern  willen  tun  und  lassen.  Mit 
urkund  diz  brieves  versigelt  mit  unserer  kuniclichen  Maiestat  insigel.  Geben  zu  Prage  noch 
Cristes  geburt  dreizehenhundert  jare  und  dornoch  in  dem  funfnndneunzigisten  jaren.  des 
nechsten  sunabendes  vor  dem  sunfag  Oculi  in  der  vasten.  nnserer  reiche  des  Beheimischen 
in  dem  zweiunddreissigisten  und  des  Romischen  in  dem  neunzehenden. 

(Orig.    Perg.     mit  anh.   Sig.   in    den    altstandischen   Acten     des   m.   Laudes-Archives.) 


Pabst  Bonifaz-  IX.  incorporirt  die  Pfarre  in  Auspitz  und  die  St.   Prokopskapelle  in  Alt- 
briinn   deni   Koniginkloster  in   Altbriinn.    Dt.   Rom   15.    Mdrz-   1395. 

Oonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  in  Christo  filiabus  abbatisse  et 
conventui  monasterii  Aule  beate  Marie  in  Antiqua  Brunna  Cisterciensis  ordinis.  Olomucensis 
diocesis  salutem  et  aposlolicam  benediccionem.  El  si  ex  debito  solicitudinis  pastoralis  qui- 
buslibef  personis  divinis  laudibus  deditis  nos  esse  deceaf  favorabiles  et  benignos.  mulieribus 
famen.  que  sub  sacra  religione  domint)  famulantur.  fanto  propensiori  nos  convenit  auxilio 
subvenire.  quanto  pro  fragilitate  sexus  feminci  maioribus  dinoscuntur  auxiliis  indigere.  Hinc 
est,  quod  nos  vestris  in  hac  parfe  supplicacionibus  inclinati.  ac  ut  incumbencia  vobis.  que 
una  cum  vobis  obsequentibus  fere  centnm  et  quadrao-jnta  personarum  numero  existitis.  onera 
valealis  pro  fempore  commodius  supportare.  de  alicuius  subvencionis  auxilio  vobis  providere 
volenfes.  parrochiaiem  ecclesiam  in  Awspecz  Olomucensis  diocesis.  cuius  ius  patronatus  ad 
monaslerium  vesfrum.  ut  asserifis.  perfinet.  ac  capellam  sancfi  Procopii  infra  parrochiam 
parrochialis  ecclesie  sancli  Wenceslai  in  Anliqua  Bruuna.  dicfe  diocesis,  consisfenfem.  quam 
ut  asseritis  eciam  a  fundacione  ipsius  monasterii.  cuius  memoria  hominum  non  existit.  in 
usus  proprios  pro  supportandis  oneribus  hospitalifafis  ipsius    monasferii    confinue    tenuistis  et 

29» 


228 

possedistis,  prout  tenclis  et  possidetis  pacilice  et  quiete,  et  cui  per  sacerdotem  ad  nutum 
vestrum  positum  et  amotum  pro  lempore  in  divinis  deserviri  fecislis  prout  facitis  de  presenti, 
quorumque  trigintas  ex  predicto  vestro  monasterio.  cuius  centum  et  Iriginta  marcliarum 
argenti  puri  fructus,  redditus  et  proventus  secundum  communem  exlimacionem  valorem 
annuum,  ut  asseritis,  non  excedunt,  cum  omnibus  iuribus  et  pertinenciis  suis  auctoritate  apostolica 
tenore  presencium  perpetuo  incorporamus,  annectimus  et  unimus,  ila  quod  cedente  vel 
decedente  reclore  dicte  ecclesie  in  Awspecz.  qui  nunc  est.  aul  ipsam  ecclesiam  alias  quo- 
modolibet  dimittente  liceat  vobis  corporalem  possessionem  ipsius  auctoritate  propria  apprebendere 
ac  eam  extunc  et  dictam  capeliam  exnunc  in  usus  vestros  huiusmodi  perpetuo  relinere, 
necnon  fruclus,  redditus  et  proventus  earum  in  supportacionem  eorundem  onerum  depulare, 
ipsamque  ecclesiam  in  Awspecz  et  curam  parrochianorum  eiusdem,  ac  eciam  ipsam  capellam 
per  idoneos  sacerdoles,  per  abbatissam  dicti  monasterii  pro  tempore  exislenlem  duntaxat  el 
ad  eius  nutum  ponendos  et  amovendos,  regi  facere  libere  possitis.  super  hoc  diocesani  loci 
pro  tempore  existentis  vel  cuiuscunque  alterius  licencia  seu  consensu  minime  requisitis. 
Ita  tamen,  quod  in  ecclesia  Awspecz  et  capella  prediclis  solitus  ministrorum  numerus 
nullatenus  minuatur  et  inibi  deserviatur  iaudabiliter  in  divinis  et  buiusmodi  cura  pro  tempore 
diligenter  exerceatur.  ut  fieri  hactenus  est  consuelum,  necnon  iura  episcopalia  solvere  et  alia 
ecclesie  et  capelle  huiusmodi  onera  consuela  teneamini  integre  supportare.  Non  obstanlibus 
constitucionibus  et  ordiuacionibus  apostolicis  necnon  statulis  el  consuetudinibus  monasterii  et 
ordinis  predictorum  quibuscunque  contrariis  iuramento,  confirmacione  apostolica  vel  quacunque 
firmilale  alia  roboralis,  seu  si  aliqui  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  huiusmodi  vel  aliis 
beneficiis  ecciesiasticis  in  illis  partibus  speciales  vel  generales  aposlolice  sedis  vel  legatorum 
eius  litleras  impetrarinl,  eciam  si  per  eas  ad  inhibicionem,  reservacionem  et  decretum  vel 
alias  quomodolibet  sil  processum,  quasquidem  lilleras  et  processus  habitos  per  easdem  ad 
parrochialem  ecclesiam  et  capellani  huiusmodi  volumus  non  extendi,  sed  nullum  per  hoc  eis 
quo  ad  assecucionem  beneficiorum  aliorum  preiudicium  generari  et  quibusiibet  litleris,  indul- 
genciis  et  privilegiis  apostolicis  generalibus  vel  specialibus.  quorumcunque  tenorum  exislant. 
per  que  presentibus  non  expressa  vel  totaliler  non  inserta  elfeclus  earum  impediri  valeat 
quomodolibet  vel  dillerri,  et  de  quibus  quorumque  lotis  tenoribus  de  verbo  ad  verbum  haberi 
debeat  in  nostris  Jilteris  mencio  specialis.  Nos  enim  exnunc  irrilum  decernimus  el  inane. 
si  secus  super  hiis  a  quoquam  quavis  auclorilale  scientcr  vel  ignoranler  conligerit  atlem- 
ptari.  Nulli  ergo  omnino  hotuinum  liceat  .hanc  pagiuam  noslre  incorporacionis,  annexionis  et 
unionis  infringere  vel  ei  ausu  temerario  eonlraire.  Si  quis  autem  hoc  attemptare  presum- 
pseril  indignacionem  omnipotentis  dei  (!l  beatorum  P(;lri  el  Pauii  aposlolorum  eius  se  noverit 
incursurum.   Dalum   llome  apud   sanctum   Pelrum   idibus  Marcii,  pontificaliis  noslri  anno  sexto. 


(Orip.   Perg.    mit   Miili.   |)iil)stl.  Rloisignl    iiii   m.  L;iii(lo3-Ai(li.    Ait.     Kfiuiginkl.   lit.   G.   ii.  17.) 


229 


339. 


Pabst  Bonifaz  IX.   incorporirt  die  Einkunfte    der    Pfarre    in    Auspitz    dem   Komginkloster 
in  AltbrUnn.   Dt.   Hom  15.  Marz  1395. 

Konifacius  episcopiis  scrvus  servoniin  doi,  dilectis  in  Christo  liiiabus  abbatisse  el 
convenlui  monasterii  Aule  beate  Marie  in  Anliqua  Bruiina,  Cistercieiisis  ordinis,  Oloinucensis 
diocesis  salutem  et  apostoiicain  benediccionem.  El  si  ex  debito  soliciludinis  pastoralis  qui- 
buslibet  personis  divinis  laudibus  deditis  iios  esse  deceat  favorabiles  et  benignos,  mulieribus 
tamen,  que  sub  sacra  religione  domino  faraulantur,  tanto  propensiori  iios  convenit  auxilio 
subvenire,  quanto  pro  fragilitate  sexus  feminei  maioribus  dinoscuntur  auxiliis  indigere.  Volentes 
igitur  vobis,  nt  incuinbencia  vobis  onera  valeatis  pro  tempore  coniinodius  supporlare,  de 
alicuius  subvencionis  aiixilio  providere,  motu  proprio.  non  ad  vestrain  vel  alterius  pro  vobis 
super  hoc  oblate  nobis  peticionis  instanciam.  sed  de  nostra  mera  liberalitate  parrochialem 
ecclesiam  in  Awspecz  Olomucensis  dioccsis,  cuius  ius  patronatus  ad  monastcriuin  vestrum  ut 
asseritur  pertinet.  et  cuius  regimini  dilectus  filius  Herinniinus  ipsius  ecclesie  rector  preest 
de  presenli.  cuiusque  triginta  prediclo  Monasterio.  cuiiis  quadringentaruni  marcharum  argenti 
puri  fructus,  reddilus  et  proventus  secundum  commuuem  extimacioneni  valorem  annuum  ul. 
asseritur  non  excedunt,  cum  omnibus  iuribus  et  pertinenciis  suis  auctorilate  apostolica  tenore 
presencium  perpetuo  incorporainus,  annectimus  et  uniinns,  iiichilominus  vobis  concedentes, 
quod  diclum  reclorem  ab  ipsa  ecclesia  amovere  necnon  corporalem  possessionem  ecclesie 
iuriumque  et  pertinenciarum  predictoriini  libere  aucloritate  propria  appreheudere  el  exnunc 
in  usus  vestros  perpetuo  relinere  ac  fructus,  redditus  et  provenliis  ipsius  iii  supportacioneni 
eorundem  onerum  deputare.  ipsamque  ecclesiam  in  Awspecz  et  curam  parrochianorum  eiusdem 
per  idoneos  sacerdotes,  per  abbatissam  dicti  monasterii  pro  tempore  exislenteni  duiilaxal  el 
ad  eius  nutuin  poiiendos  et  amovendos  regi  facere  libere  possitis,  super  lioc  diocesaui  loci 
pro  lempore  existentis.  vel  cuiuscunque  alterius  licencia  seu  consensu  ininiuie  requisitis.  Ila 
tainen  quod  in  eadem  ecclesia  in  Awspecz  solilus  minislrorum  numerus  nulialenus  minuatur 
et  inibi  deserviatur  laudabiliter  in  divinis  el  huiusmodi  cura  pro  tenipore  diligenter  exerceatur, 
quodque  vos  iura  episcopalia  solvere  et  alia  eiiisdem  ecclesie  onera  consuela  teiienniiiii 
inlegre  supporlare.  Non  obstantibus  revocacionibus  canonuui  in  genere  vel  iii  specie  siib 
quacunque  forma  vel  expressione  verborum  per  nos  forsan  impostcrum  faciendis.  siih  quibus 
presentem  unionein  hiiiusmodi  nolumus  aliquatenus  comprehendi,  sed  illaiii  v(dunius  iii  suo 
robore  firmitatis  perpetuo  et  irrefragabiliter  perdurare,  ac  constituciouibiis  et  ordinacionibus 
apostolicis  necnon  statutis  et  consuetudinibus  monasterii  et  ordinis  predictoriiiii  quibiiscunque 
contrariis  iuramento,  coiilirmacione  apostolica  vel  quacunque  lirmilate  alia  roboralis ;  seu  si 
aliqui  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  huinsmodi  vei  aliis  beneliciis  ecclesiaslicis  in  illis 
parlibus  speciales  vel  generales  apostolice  sedis  vel  legalorum  eius  litteras  impetrarint,  eciain 
si  per  eas  ad  inhibicionem,  reservacionein  et  decretum  vel  alias  quoinodolibel  sil  processum. 
quasqiiidein     litteras    et    processus   habilos    per    easdem    ad    eandem    parrocbialem   ecclesiam 


230 

voliirtiTis  non  extendi.  sed  niillnm  per  hoc  eis  qiioad  assecucionem  beneficionim  alionim 
preiudicium  generari  et  quibuslibet  litteris.  indulgenciis  et  privilegiis  apostolicis  generalibus 
vel  specialibus,  quorumcunque  tenorum  existant,  per  que  presentibus  non  expressa  vel 
totaliter  non  inserta  effectus  eanim  impediri  valeat  quomodolibet  vel  differi.  et  de  quibus 
quorumque  totis  tenoribus  de  verbo  ad  verbum  haberi  debeat  in  nostris  litteris  mencio 
specialis.  Volumus  autem,  quod  si  per  vos  prefatum  rectorem  ab  ipsa  ecclesia  anioveri 
contigerit.  ut  prefertur.  idem  rector  nullam  propter  amocionem  huiusmodi  infamie  maculam 
incurrat  sive  nolam,  quodque  vos  extunc  singulis  annis  eidem  rectori  quoad  vixerit  annuam 
pensionem  triginta  marcharum  argenti  puri  ministrare.  ac  nichilominus,  antequam  possessionem 
ipsius  ecclesie  apprehendere  valeatis.  de  huiusmodi  pensione  annuatim  realiter  et  cum  efTectu 
persolvenda  eidem  rectori  idoneam  caucionem  presfare  teneamini  el  silis  astricte.  Et  insuper 
exnunc  irritum  dccernimus  et  inane,  si  secus  super  hiis  a  quoquam  quavis  auctoritate  scienter 
vel  ignoranter  contigerit  altemptare.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  nostre 
incorporacionis.  annexionis,  unionis,  constitucionis  et  voluntatis  infringere  vel  ei  ausu  teme- 
rario  contraire.  Si  quis  auteni  hoc  attemptare  presumpserit,  indignacionem  omnipotentis  dei 
et  beatorum  Fetri  et  Pauli  apostolorum  eius  se  noverit  incursurum.  Datum  Ronie  apud 
sanctum  Petrum  idibus  Marcii  pontificatus  nostri  anno  sexto. 

(Orig.   Perg.   mit  anh.   pSbstl.   Bleisig.   im   m.   Landes-Aroh.   Art.    Koniginkl.    lit.   G.   n.    24.) 


240. 

Markgraf  Prokop    con    Mahren   protestirt  gegen  die  ron  seinem  Bruder  Jodok  erlassene 

Nichtigkeitserklarung  seines  Successionsrechtes  in  die  Mark  Brandenburg. 

Df.  Prag  25.  Marz  (1395).*) 

■  rocop  von  gots  gnaden  marggraf  zu  Mehren.  Erbarn  wiesen.  Bedenket,  das  ir 
uns  gelobet  und  gesworen  habet  in  sulcker  mate.  ob  der  hochgeborn  fiirste  herr  Jost, 
unser  bruder,  \ox\  todes  wegen  abegienge  oder  nit  sein  wiirde,  das  ir  an  niemant  anders 
denne  anne  uns  zuversicht  haben  suUet.  Nun  horen  \vi.  das  man  euch  anders  wohen 
wil  vorwisen :  bidden  wir  euch.  das  ir  bedenket  euer  ere.  eide  und  geliibde  und 
lasset  euch  nirgend  hen  verwisen  anders,  denn  als  Ir  uns  gelovet  habel :  so  mussen  wir 
ober  euch  alien  enden  brife  senden  und  klagen,  das  ir  truvelos.  eidelos  und  erlos  an  uns 
wordet.  Doch  geloben  wir,  ir  seid  so  wiese  und  from,  das  ir  anders  niclilen  tuet,  denn 
was    ir    met  rechten  unde  eren  tuen  sullet.    Gegeven  zu  Prage  am  donnerstage  na  Lelare. 

(Riedcl   Cod.   Bnindenb.   B.   111.   p.   130.) 


*)   D:^8  Jaliresdatum   angoset/.t   im   Hinblicke   auf  n.    258.) 


231 


241. 

Der    Frager    erz-b.    Of/icial   .lolianii    Kbel  bestimmt    die    Termine.    in   icelchen   der  Ffarrer 
con   inrj.  Brod  die  dem    I  i/sehrader  Canonicus  Friedrich  schuldige  Summe  z-u  zahlen  habe. 

Dl.   26'.    Marz-  1395. 

l^onstitutus  personaliter  in  figura  judicii  coram  nobis  Johanne  Kbel.  decretorum  doctore. 
officiali  Prag.  et  actis  nostris  obligatoriis  dominus  Georgius.  plebanus  ecclesie  in  Unffaricali 
Broda  Olomucensis  diocesis.  confessus  est  et  recognovit.  se  teneri  et  debitorie  obliiiari 
racione  annue  pensionis  retente  in  viginti  oclo  marcis  grossorum  pragensium.  inclusa  pensione 
solvenda  pro  termino  s.  Georgii  proxime  venluri  honorabili  viro  domino  Fridrico.  canonico 
ecclesie  s.  Petri  Wissegradensis.  quas  eidem  solvere  promisit  in  terminis  infrascriptis. 
videlicet  sex  marcas  in  dedicacione  ecclesie  Cremsirensis.  octo  marcas  in  festo  s.  Michaelis 
proxime  venluro.  qualuordecim  marcas  in  festo  epiphanie  Domini  tunc  inmediate  secuturo. 
cum  septem  marcis  racione  huiusmodi  pensionis.  quas  in  feslo  s.  3Iartini  solvere  tenetur. 
sub  pena  reinlrusionis  in  pristinas  sentencias.  videlicet  cessacionis  di^inorum.  Ibidem  eciam 
prediclus  dominus  Georffius  plebanus  promisit  ponere  bonam  et  sufficientem  fideiussoriam 
caucionem  unacum  domino  Leone.  olim  conventore  frucluum  ecclesie  sue.  coram  honorabili 
viro  domino  Rapotha.  canonico  ecclesie  Cremsirensis.  pro  pecuniis  predictis  persolvendis 
domino  Fridrico  canonico  predicto  XIIII.  diebus  post  festum  Pasche  proxime  venturis  sub 
penis  predictis  et  pena  decem  marcarum,  medietatem  dicto  domino  Fridrico  canonico  et 
aliam  medietatem  pro  missa  beale  3Iarie  Virginis  in  ecclesia  s.  Mcolai  minoris  civitatis 
Pragensis.  Ibidem  eciam  providus  vir  magister  Conradus  de  Braclis.  procuralor  domini 
Fridrici  predicli.  consensit  de  absolucione  dictorum  Georgii  et  Leonis  sub  condicionibus  et 
penis  predictis.  Acta  sunt  hec  anno  Domini  M^CCCLXXXXV  die  XXVI  mensis  Marcii 
presenlibus  raagistro  Georgio  de  Bora  licenciato,  Petro  de  Sderaz  advocato,  Frana  de 
Sobyeslaw.  notario  aclorum.  Andrea  de  Lorapnicz.  Chalupa.  nolariis  publicis. 

(Au8   dem   Liber   obligationum    II.    12.    f.   .oO   im    Pi-ager    Metrop.   Capitel-Archive.    —    Vgl. 
Balb.  Dec.   I.  1.    5.  p.   254.) 


242. 

Fabsl    Bonifaz    IX.    gibt    dem    Sonnenkloslrr    in   Fustimer    diis   llccht.    drii    \icar  bei  der 
dortigen    Ffarrkirche   z-u  rrncnnen.    Dt.    liom   20.    Mdrz-    I.19.'j. 

Konifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  in  Christo  (iliabus  abbatisse  et 
conventui  monasterii  in  Puszmir  ordinis  sancli  Benedicti.  Oloraucensis  diocesis  salutem  et 
apostolicam  benediccionem.  Sacre  vestre  religionis.  sub  qua  devotum  et  sedulum  exhibetis 
domino    famulatum.    proraeretur    honestas.    ut    votis    vestris.    illis   presertira.    que  vestram   et 


232 

raonasferii  vestri  ulililatem  concermint.  qiiantiim  ciim  deo  possumiis  favorabiliter  annuamus. 
Exhibila  siquidem  nobis  nuper  pro  parte  vestra  peticio  conlinebat,  quod  olim  bone  memorie 
Johannes  episcopus  Olomucensis  ex  cerlis  causis  animum  suum  moventibus  de  consilio  et 
assensu  dilectorum  filiorum  decani  et  capituli  ecclesie  Olomucensis  parochialem  ecclesiam 
in  Pusczniir  Ob)mucensis  diocesis.  que  de  jure  palronatus  episcopi  Olomucensis  pro  tempore 
existentis  existebat,  in  monasterinm  pro  una  abbalissa  et  integro  cnnventu  ordinis  sancti 
Benedicti.  in  eo  perpetuo  domino  servituris,  auctoritate  ordinaria  erexit  ac  ius  patronatus 
ipsius  ecclesie  parochialis  vobis  et  successoribus  vestris  inperpetuum  donavit.  reservata  tamen 
de  fructibus  redditibus  et  proventibus  jpsius  ecclesie  parochialis  pro  perpetuo  vicario,  in 
ipsa  ecclesia  parochiali  perpetuo  doniino  servituro,  per  vos  episcopo  Oionuicensi.  qui  pro 
tempore  foret,  presentando,  congrua  porcione,  de  qua  ipse  vicarius  posset  congrue  sustenlari. 
episcopalia  iura  solvere  et  alia  incumbencia  sibi  onera  supporlare.  Cum  autem.  sicut  eadem 
peticio  subiungebat,  fructus  redditus  et  proventus  prefati  monasterii  propter  guerrarum 
discrimina  et  malum  statum  parcium  illarum  adeo  tenues  et  exiles  existant.  quod  vicarius 
dicte  parochialis  ecciesie  racione  huiusmodi  porcionis  tanlum  de  huiusmodi  fructibus  recipit, 
quod  vobis  et  dicto  monasterio  parum  cedit  de  fructibus  antedictis,  pro  parte  vestra  nobis 
fuit  humiliter  supplicatum,  ut  providere  vobis  super  hoc  de  oportuno  remedio  dignaremur. 
Nos  iffitur  volentes  vos  et  prefatum  monasterium  vestrum  favore  prosequi  gracioso,  venera- 
bilis  fralris  nostri  Nicolai  episcopi  Olomucensis  nobis  super  hoc  humiliter  supplicantis,  ac 
vestris  huiusinodi  supplicacionibus  inclinati  voluimus  et  vobis  aucloritate  apostolica  lenore 
presencium  concedimus,  quod  cedente  vel  decedente  vicario  ipsius  parochialis  ecclesie,  qui 
nunc  est  vel  vicariam  ipsins  ecclesie  alias  quomodoiibet  dimittente,  liceat  vobis  curam  ipsius 
parochialis  ecclesie  per  aliquem  idoneum  presbiterum  secuiarem  per  vos  huiusmodi  episcopo 
pro  tempore  existenti  nominandum  facere  exerceri  ipsumqne  presbiternm.  quociens  vobis 
piacuerit.  cum  consensu  tamen  eiusdem  episcopi  ab  eadem  ecclesia  removere  et  ioco  ipsius 
aiium  idoneum  presbiterum  ad  curain  huiusmodi  exercendum  deputare.  Ita  tamen,  quod 
propter  hoc  huiusmodi  animaruni  cura  diligenter  exerceatur  et  deserviatur  inibi  laudabiliter 
in  divinis.  quodque  vos  episcopaiia  iura  solvere  et  alia  onera  huiusmodi,  ad  que  ipse  vicarius 
tenebatur,  integre  leneamini  supportare.  Consfitucionibns  aposfolicis  et  aliis  confrariis  non 
obstantibus  quibuscunque.  Nnlli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  nosfre  volnntatis 
et  concessionis  infringere  vel  ei  ansu  temerario  contraire.  Si  quis  autem  hoc  aftemptare 
presumpserif.  indignacionem  omnipofenfis'  dei  et  beaforum  Petri  et  Pauli  apostoiorum  eius) 
se  noverit  incursurum.  Datum  Rome  apud  sancfum  Petrnm  IV.  kalendas  Aprilis  pontilicafus 
nostri  anno  sexfo. 


(Orig.   Perg.    an   gelben   und   rothen    Faden    li.    Bleibulle   im  fiirster  zb.  Archive   in  Kremsier. 


2\V.\ 

243. 

Prag  1.   April  1395. 

r  riedebrief  des  Erzbischofes  Albrecht  von  3Iagdeburg-  gegen  den  Markgrafen  Jodok 
bis  nachslen  Sf.  Martinstag,  binnen  welcher  Zeit  3Iarkoraf  Wilhelm  von  3Ieissen  zwischen 
ihnen  den  Schiedsspruch  fallen  soll. 

(Tliedet   Cod.   Braiuleub.   B.   III.    120.) 

344. 

Pr(t(/  2.  April  1395. 

iflarkoraf  Jodok  notiliciert  der  Ritterschaft  und  den  Stiidten  der  Altniark  die  Uber- 
tragung  der  All-  und  Xeumark  an  deu  3Iarkgrafen  Wilhelm  von  Meissen  und  weist  sie 
zura  Gehorsam  gegen  diesen  an. 

(Riedel   Cod.   Brandcnb.  A.  XV.    18G.) 

245. 

Stephan  Pfalz-graf  hei  Rlieiri.  Jodoh  Markgraf  ron  Makreii,  Johann  Herz-og  ron  Gdrlitz-. 
Wilhelm  Markgraf  za  Meissen  schliessen  aiif  ihre  Lebensz-eit  ein  Schulz—  iind  Triitz— 
biindnis  gegen  jedcrmann.   ausgenommen  das  deiitscke    Reick.      Dt.    Prag    2.    April    1395. 

»wir  Steffan  palzgravc  bci  Reyn  und  herzog  in  Bayern  etc.  und  wir  Josl  mark- 
grave  und  herre  zu  Merhern.  und  wir  Johans  markgrafe  zu  Brandemburg  und  zu  Lusicz 
und  herzog  zu  Gorlicz,  und  wir  Wiihelm  markgrafe  zu  Meissin  und  landgrave  in  Doringen. 
alle  von  gots  gnaden,  bekenncn  und  tun  kunt  olTenliche  mit  diesem  kegenwirtigen  brielfe 
unsir  ifflicher  vor  sich  selbes.  und  besiinderiich  wir  herzog  Stefan  fur  unsirn  lieben  velfern 
herzog  Heinreichen.  unsirs  lieben  bruders  herzog  Frederiches  seligen  son.  allen  den  die 
diesen  brieff  sehen  odir  horen  lesen.  das  wir  alle  vier  und  iglicher  fleissiklichen  bedrachl, 
angesehen  und  gemirket  haben  sulche  srosse  gefreunusse.  getreue  liebe  und  anegeborne 
fruntschaft,  als  wir  der  gein  einander  wol  schuldig  sin  und  pflichtig.  und  besunderliche  dcm 
heilgen  Romschen  reiche  zu  eren  und  dinste  und  ouch  durch  fricdes,  gcmacbes,  gemeines 
nuczes  und  fromen  willen  unsir  allir  und  igliches  lande.  herscheft  und  gebiefc,  und  allir 
der  unsirn  und  der.  die  in  dcnsclben  unsirn  ianden.  herscheften  und  gebieten  siczen  und 
wonen,  und  ouch  der,  die  darin  odir  daraus  wandern  oder  arbeiden,  das  die  dester  bas  bei 
unsirn  zeitn  bei  friede  und  gemach  bleiben  mugen  und  sullen,  des  wir  von  angeborner 
gutekeit  herzeklich  bcgern.  Und  haben  uns  alle  und  unsir  iglicher  mit  gutem  rate,  zeitiuir 
vorbedrachlunge  und  rechtir  wissen  unvorscheidenlich  zu  einander  verbunden  verfreuet  und 
gelobef.  verbinden  vertreun  und  eloben  ouch  in  kraff  dies  brieffs  und  rechfen  gufen  freuen 
an  eides  sfat  und  ane  alle  ge(verdej  und  argclist.  und  in  der  masse.  als  hernach  geschrieben 
stef.  Zu  dem  ersfen.  das  einer  des  andern  ere.  fromcn  und  nucz  bei  unsirme  lieben  bruder 
und  hcrn  dem  Romischcn  kunige  und  susf  an  allcr  staf  getrculich  und  fleisslich  bedrachten, 

30 


234 

suchen  und  fordern  sal  nach  alleni  sinem  beslen  vermugen,  das  wir  ouch  alle,  und  unsir 
iglicher  mil  unsirn  landen.  luten.  herscheften  und  gebieten  und  niit  unsir  ganzer  macht,  als 
wir  die  iczunt  haben  odir  furbas  gewinen.  getreulich  miteinander  bliben  und  aneinander 
beholfen  und  beigestendig  sin  sollen  und  wollen  widir  allirmenklich,  der  oder  die  uns  alle 
odir  unsir  iglichen  wider  recht  dringen  odir  beschedigen  wolden.  in  welcher  weise  das 
geschee.  nimandes  noch  nichtes  ausgenomen.  Ouch  bekenne  wir,  ab  das  were,  das  imand 
unsir  einem  odir  unsir  mere  niit  herschaft  und  folke  in  sin  land,  herschefte  odir  gebiete 
feintlich  zoge  und  in  obir  ziehen  und  beschedigen  odir  an  sinen  landen,  luten,  herscheften, 
gebieten,  freiheiten,  rechten  odir  gewonheiten  widir  recht  irren.  engen  oder  dringen 
wollden,  widir  den  odir  dieselben,  die  das  teten  odir  tun  wolden,  sollen  und  wollen  wir 
die  anderen  alle  und  unsir  iglicher,  demselben,  dem  das  iindir  uns  geschicht,  mit  ganzer 
macht  beigestendig  und  beholfen  sin,  und  ime  unsir  iglicher  sein  folk  senden  und  dieselben 
sein  land,  herschefte  und  gebiete  weren,  beschirmen  und  reten  helfen  als  schirst  und  wie 
dicke  des  not  geschicht  und  unsir  iglicher  von  dem  andern  dorumme  ermanet  wirdet  und 
das  fordert.  zu  gleichir  weise  und  nicht  anders,  denn  ab  es  unsir  igliches  selbes  sache 
were,  getrulich  und  an  alles  geverde.  Und  das  folk,  das  denne  einer  dem  andern  also  zn 
holfe  sendet,  sal  der  herre,  dem  es  zu  holfe  reitet  und  komet,  mit  kost  usrichten,  als 
schirst  dasselbe  folk  sin  eigen  erlrich  und  land  beruret;  aber  vor  die  scheden  sal  der  herre, 
der  das  folk  also  dem  andern  zu  holfe  sendet.  demselben  folke  selbir  sten  und  das  dorumme 
ausrichten.  Ouch  ist  nemlich  beredet,  ab  wir  icht  slosse,  vesten,  stete,  mergte,  dorfFer, 
ertrich  odir  land  also  miteinander  gewonen,  die  alle  soUen  deme  undir  uns  bleiben,  deni 
man  zu  holfe  und  dinste  also  geritten  ist  und  komen.  abir  ob  wir  sust  icht  fromen  also 
miteinander  nemen,  das  sollen  und  wollen  wir  getreulich  undir  uns  teilen  also,  das  unsir 
iglichem  doraus  gefalle  nach  anzal  sines  folkes.  Es  sal  ouch  diese  kegenwirtigen  buntnusse 
und  fruntschaft  weren  und  bleiben  von  datum  dies,  brielfs  unsir  allir  lebetage.  Und  abe 
geschee,  das  imand  unsir  frunde  zu  uns  in  die  egenanten  buntnusse  und  fruntschaft  kommen 
und  die  mit  uns  halden  wolden,  den  odir  dieselben  mugen  wir  wol  olfnemen,  abir  doch 
vereinllich  und  mit  unsir  allir  wissen  und  willen.  Es  sal  noch  mag  auch  unfurbasmer 
unsir  keiner  undir  uns  sich  anderswohin  verbinden,  er  habe  denne  diese  kegenwirtige 
buntnusse  vor  redliche  und  niit  namen  usgenommen.  In  der  vurgenanten  buntnusse  und 
fruntschaft  nemen  wir  alleine  aus  das  heilige  Romische  reich.  Und  das  alle  vurgeschriben 
stucke,  arlikel  und  biinde,  als  die  in  diesem  brieffe  von  worto  zu  worte  begrilTen  seinl, 
stete  nnd  unverriicket  bleiben  und  von  uns  allen  und  iglichen  genzlich  und  in  rechten  treuin 
behalden  werden,  geben  wir  dicsen  brielf  zu  eiuem  waren  urkunde  und  zugnusse  allir 
vurgeschrieben  sachen  und  tedingen  mit  unsir  allir  vierer  anhangunden  ingsigeln  besigelten. 
der  geben  ist  zu  Prage  nach  Cristi  geburte  dreizenhundert  und  darnach  in  den  funfund- 
neimzigsten  jaren,  am  nesten  freitage  vor  dem  heiigeii  Paliiilage. 

(Orig.  Perg.  mit  4  liang.  Sig.  iin  m.  Liindes-Arcliive  Nr.  194  Misc.  Die  Urkunde,  welche 
aucli  in  Riedels  Cod.  Brandenb.  B.  III.  p.  121  abgedruciit  ist,  hat  an  einigen  Stellen  durch 
Feuchtiglicit  gelitten. 


235 


246. 

Pabst  Boiitfaz-   IX.  hepehlt  dem   Schottenabt  iii    Wiei>   und  den   Decliaiiten  der  Prager  niid 

Passauer  Kirche.  dass    sie   die    Gewaltthciter    des    Kl.    Br/ick    iiach   roryangiger    Mahnung 

excommunicieren   uiid  behdlt  die  Relaxation  sick  und  dein   aposlolischen   Stuhle  ror. 

Dt.  Rom  5.  April  139o. 

Konifacius  episcopus  servus  servornm  dei  dilectis  tilii?  abbati  nionasterii  Scotoruni 
Wiennensium  Pataviensis  diocesis  et  Pragensis  ac  Pataviensis  ecclesiarum  decanis  salutem 
et  apostolicam  benediccionem.  Ad  reprimendas  insolencias  transgressorum  et  transgressiones 
insolencium  refrenandas  si  nervus  publice  discipline  lentescit,  eorum  ad  peccandum  voluntas 
fit  lapsior  et  evemplum  impunitatis  periculo  suis  in  alios  dirivafur.  propter  quod  ad  presi- 
dentis  ofllcium  pertinet  sic  debitam  execucionem  adhibere  iusticie.  quod  commissa  iam 
crimina  puniat  et  commitfendoriim  imposterum  audaciam  inferdicat.  Sane  lamentabilis  dilectorum 
fiiionim  Sdenconis  abbatis  et  conventus  monasterii  Lucensis  prope  Snoymam.  Premonstratensis 
ordinis.  Oloniucensis  diocesis  querela  nostrum  frequenter  turbavit  auditum.  amaricavit  et 
mentem,  quod  nonnulli  iniquitalis  filii,  a  quornm  oculis  dei  timor  abcessit,  in  partibus  illis 
pretextu  g-uerrarum.  quibiis  partes  ipse  dicuntiir  muitipliciter  fafig-ari  et  alias  temere  personas 
ecclesiaslicas  eciam  in  diffnitacibus  constitutas  et  alias  religiosas  dicti  inonasterii.  bellicis 
actibus  se  minime  immiscenfes.  non  absque  manuum  inieccione  violenta  capere.  detinere 
carceribus  mancipare,  tormentis  subicere.  verberibus  cedere.  vulnerare.  morti  fradere  ef 
crudelibus  afFliccionibus  ad  redempciones  indebitas  personalifer  cohercere.  dictumqiie  mona- 
sterium  et  parrochiales  ecclesias  ac  alia  pia  loca  regularia  a  dicto  monasterio  dependeiicia 
invadere.  frangere.  capere,  occupare  occupata  detinere.  diruere.  et  incendio  concremare  ac 
monaslerium.  ecclesias  ac  loca  prius  dicta  libris.  caiicibus.  crucibus.  sanctoriim  reliquiis. 
paramentis  et  ornamenlis  aliis  divino  ciiltui  et  iisui  deputatis  spoliare  ac  huiusmodi  libros. 
calices,  cruces.  sanctorum  reliqiiias.  paramenta  et  ornamenta  ausu  sacriiego  necnon  fructus, 
redditus.  res  et  bona  aliarum  personanim  monasterii  ecclesiarum  et  aliorum  locorum  huiiis- 
modi  tam  in  ipsis  ecclesiis.  quam  exlra  illas  exisfencia.  eciam  violenter  rapere.  depredari. 
ac  in  predam  obducere  sen  asportare  presumpsernnt  hactenus  et  presiimere  quotidie  non 
verentur.  propter  que  clerici  et  persone  monasferii  ecclesiarum  et  locorum  ipsorum  ea  coacti 
deseruerunt  et  deserunt  ac  ecclesie.  monasteriuni  et  loca  predicta  obsequiis  debilis.  cbrisli 
fideles  sacramenfis  ecclesiasticis.  ac  pauperes  pie  hospitalitatis  subvencione  fraiidanliir  :  qiiodquc 
nonnulli,  qui  glorianlur.  cum  malefecerint,  hiiiusmodi  criminum  pafratores.  necnon  clericos 
et  personas  ecclesiasficas  et  religiosas  capfas  ab  eis  et  insuper  res  et  bona  hiiiiismodi  per  eos 
in  predam  abducta  seu  asporlata  scienter  in  civitatibus.  castris,  villis.  fortaliciis.  lerris  et 
aliis  locis  eorum  receptaverunt  et  receptanf.  aliqui  vero  premissa  omnia  seu  noniiiilla  ex 
eis  fieri  seu  committi  fecerunt,  et  eciam  mandaveriint  seu  eorum  nomine  aut  mandato  facta 
sive  commissa  rata  babuerunt  et  habent :  alii  eciam  eisdein  predictorum  criminiim  patratoribus 
in    commitlendis    eisdem    excessibus    per    se    et    alios   prestiterunt    et    prestant    aiixilium    et 

30* 


236 

favorem,  eaqiie  omnia,  qiie  in  gravem  eciam  divine  maiestatis  ofTensam,  animarum  periculum, 
ecclesiaslice  libertatis  contemptum  el  plurimorum  scandalum  cedere  dinoscuntur,  in  diocesi 
memorata  sic  sunt  notoria,  sic  ea  publica  fania  divulgat  sicque  nociva  procdolor  experiencia 
raanifestal,  quod  tergiversacione  aliqua  nequeunt  occultari.  Cupientes  igitur  huic  morbo,  ne 
per  moras  temporum  faclus  cronicus  fomenta  respuat  medicine,  oportunam  et  congruam 
adhibcre  medelam,  discrecioni  vestre  per  apostoHca  scripta  committimus  et  mandamus,  quatenus 
vos  vel  duo  aut  unus  vestrum  per  vos  vel  alium  seu  alios  omnes  et  singulos  tam  clericos 
quam  laicos,  cuiuscunque  status,  .ordinis  vel  condicionis  existant,  huiusmodi  clericorum  seu 
ecclesiasticarum  et  religiosarum  personarum,  se  ut  premiltitur  bellicis  actibus  non  immiscen- 
cium,  captores,  detentores,  carceri  mancipatores,  compulsores,  verberatores,  vulneratores, 
occisores,  necnon  ipsorum  clericorum  seu  personarum  ecclesiasticarum  et  religiosarum  sic 
captorum  seu  detentoruin  aut  carceratorum  receptatores,  ecclesiarum  effractores  et  incendiarios 
ac  rerum  et  bonorum  in  ipsis  ecclesiis  existencium  violentos  spoliatores,  raptores  et  depre- 
datores,  necnon  talia  fieri  mandantes  seu  procurantes,  aut  eorum  nomine  seu  mandato  facta 
rata  habentes  et  grata,  ulpote  excommunicalos  et  a  canone  generaliter  per  omnes  ecclesias 
et  loca,  in  quibus  expedire  videritis,  auctoritate  nostra  excommunicatos  publice  nuncietis. 
Et  insuper  omnes  et  singulos  tam  sic  excommunicatos  a  canone  quam  huiusmodi  monasterii, 
ecclesiarum  et  locorum  ac  personarum  ecclesiasticarum  et  religiosarum  predictorum  spoliatores, 
librorum,  fructuum,  reddiluum  et  aliorum  bonorum  prefatoruni  occupatores.  detentores, 
raptores,  depredatores.  abductores  el  asportatores  necnon  eos,  qui  talia  fieri  seu  committi 
mandaverunt  sen  fecerunt,  aut  eorum  nomine  seu  mandato  facta  seu  commissa  rata  habuerunt 
seu  habent,  ipsorumque  ea  patrancium  ac  rerum  et  bonorum  huiusraodi  in  predam  asportatores, 
receptatores  ex  parte  vestra  generaliter  publice  in  ecclesiis  coram  pubhco  per  vos  vel  alios 
moueatis.  ut  infra  competentem  terminum.  quem  eis  prefixeritis,  huiusmodi  captos  el  spoliala, 
rapta.  abducta  et  asportata  restituant  seu  de  ipsis  et  aliis  de  huiusmodi  per  eos  commissis 
debitam  satisfaccionem  impendant,  et  si  infra  dictum  terminum  id  non  impleverint,  in  illos, 
qui  alias  ob  premissa  a  iure  excommunicati  non  sunt,  generalem  excommunicacionis  sen- 
tenciam  proferatis  ipsorumque  omnium  huiusmodi  monita  non  implencium,  terras,  opida, 
castra,  villas  el  loca  subiciatis  ecclesiastico  interdicto.  Preterea  tam  predictos  quam  alios 
omnes  et  singulos  clericos  et  personas  ecclesiasticas  seculares  et  regulares,  comites,  proceres, 
barones,  nobiles,  milites  et  laicos,  comunia  quoque  et  universitates  civitatum,  castrorura, 
villarum  et  aliorum  locorum  quorumcunque  generaliter  et  publice  eadem  auctoritate  monere 
curetis,  ut  a  talibus  omnino  deinceps  abstineant,  alioquin  extunc  in  omnes  et  singulos  qui 
talia  committere  aul  attemptare  presumpserint,  in  singulares  scilicet  personas,  in  illis  videlicet 
casibus  ex  predictis,  in  quibus  excommunicacionem  per  iam  editos  canones  non  subirenf, 
excommunicacionis,  ac  universilates  et  communitates,  ac  in  omnium  et  singulorum  talia 
committencium  civilates,  opida,  castra,  terras  villas  et  loca  interdicli  generales  sentencias 
proferalis,  et  nichilominus  omnes  et  singulos,  quos  simpliciter  et  de  plano  sine  strepilu  et 
figura  iudicii  solerti  et  fideli  adhibita  diligencia  reppererilis  talia  commisisse  aut  fecisse  vel 
mandasse  fieri  aut  comrailli,  aut  eorum  nomine  vel  mandato  lacta  seu  coniraissa  rata  et  grata 


237 

habuisse  seu  in  futuruin  cominittere  vel  facere  aut  niandare  fieri.  aut  eorum  nomine  vel 
mandato  facta  seu  commissa  rala  et  grata  habere,  si  singulares  persone  sive  ab  eodem 
canone  seu  vigore  monicionum  huiusmodi  excommunicati  sint.  excoinraunicalos  nominatim 
candelis  accensis.  si  vero  universilates  seu  communitates  exlilerint  et  monicionibus  huiusmodi 
non  paruerint.  eos  eciam  nominatim  ipsorum  oinnium  et  singukiriuni  personarum  universitatum. 
communitatum  eisdem  monicionibus  non  parencium,  civitates,  opida,  castra  terras,  viUas  et 
loca  interdicta  taindiu  diebus  dominicis  et  festivis  in  ecclesiis  atque  locis.  in  quibus  vobis 
videbitur  expedire.  cum  maior  fuerit  in  eis  cleri  et  populi  inultitudo,  pubiice  nuncietis  et 
faciatis  ab  aliis  nunciari.  ipsosque  excommunicatos  ab  omnibus  arccius  evitari,  donec  super 
hiis  satisfecerint  competenter,  et  cum  veslris  Htteris  rei  verilatein  continentibus  ad  apostolicam 
sedeiu  venerint  pro  absolucionis  ab  excommunicacione  predicla  et  interdicti  huiusmodi  relaxa- 
cionis  beneficiis  oblinendis.  Nos  enim,  ne  sub  spe  venie  consequende  faciliter  intentivum 
deHnquendi  aliquibus  forsitan  prebeatur,  absolucionem  ab  excommunicacionum  sentenciis  et 
relaxacionem  seu  suspensionem  interdicti  huiusmodi  nobis  vel  successoribus  nostris  Romanis 
pontificibus  tantuminodo  reservamus:  ita  videlicet,  quod  uuHus  preterquain  in  mortis  articuio 
quenquain  ab  excommunicacionum  sontenciis  huiusmodi  absolvere  possit.  Ceterum  si  forsan 
predictorum  huiusmodi  scelerum  patratorum  et  receptancium  eos,  eaque  fieri  mandanciuin. 
ipsisque  dancium  in  ilHs  per  se  vel  aHum  vel  aHos  directe  vel  indirecte,  pubiice  'vel  occulte 
auxilium.  consilium  vel  favorem  presencia  pro  monicionibus  et  requisicionibus  huiusmodi  seu 
citacionibus  de  ipsis  faciendis  eis  secure  vel  coramode  habere  nequiret  vobis  nioniciones  et  requisi- 
ciones  huiusraodi  et  citaciones  quaslihet  per  edicta  publica  in  locis  afilgenda  pubiicis,  de  quibus 
sit  verisimilis  conieclura.  quod  ad  noficiam  cilatorum  et  monitorum  huiusmodi  pervenire  valeant, 
faciendi  plenam  concedimus  tenore  presencium  facultatein.  Et  volumus.  quod  inoniciones  ac  requi- 
siciones  et  citaciones  huiusmodi  perinde  ipsos  citatos,  requisitos  et  monitos,  ut  premittitur. 
arctent,  ac  si  eis  facte  et  insinuate  presencialiter  et  personaliter  extitissent.  Aon  obstantibus 
lam  felicis  recordacionis  Bonifacii  pape  VIII  predecessoris  nostri.  in  quibus  cavetur,  ne 
aliquis  extra  suam  civitatem  et  diocesim.  nisi  in  certis  exceptis  casibus,  et  in  iUis  ultra 
unara  dietam  a  fine  sue  diocesis  ad  iudicium  evocetur,  seu  ne  iudices  a  sede  depulati  predicta 
exlra  civitatera  et  diocesim,  in  quibus  deputati  fuerint,  contra  quoscunque  procedere  sive  alii 
vel  aliis  vices  suas  committere  aut  aliquos  ultra  unam  dietam  a  fine  diocesis  eorundem 
trahere  presumant,  aut  de  duabus  dietis  in  conciUo  generali.  quam  aliis  quibuscunque  con- 
slitucionibus  a  predeccssoribus  nostris  Romanis  pontificibus  tain  de  iudicibus  delegatis  quain 
personis  ultra  certum  numerum  ad  iudicium  non  trahendis  aut  aliis  editis,  que  veslre  possent 
in  hac  parte  iurisdiccioni  aut  potestati  eiusque  libero  exercicio  quomodolibet  obviare :  seu  si 
aliquibus  communiter  vel  divisira  a  predicfa  sit  sede  indultiiin,  quod  interdici.  suspendi  vel 
excommunicari  non  possint,  per  lifteras  aposfolicas  non  facientes  plenam  et  expressam  ac 
de  verbo  ad  verbuni  de  indulto  huiusmodi  mencionem.  Dafum  Rome  apud  sanctum  Petrum  III. 
nonis   Apriiis,  pontificatus  nostri  anno  sexto. 

(Orig.   Perg.  mit  anhang.  pabst.  Bleisigel  im  m.  Landes-Archiv   Art.   Bruck,   lit.   B.  n.  21/b.) 


238 

241. 

Markgraf   Wilhelm    ron  Meissen    rersicherl    die    Stadte   der    Mark,    die  ihm    und  seinem 

Sckwager,  dem   Markgrafen  Jodok  ron  Mahren,  anhangen,  seines  Schutzes. 

Dt.  Meissen  16.  April  1395.'') 

1%  ilhelm  marg-grafe  zii  Myszen  und  landgrafe  zu  Doring-en  Unsere  g-unst  Uivor 
lieben  besiindern.  Wir  lun  uch  zu  wissen,  daz  wir  erfaren  haben,  das  Ern  Ortwin  geredet 
het,  er  habe  es  davor  gehat.  daz  unser  swaher,  marggrafe  Jost.  getreue  stede  in  der  mark 
gehat  hebbe  und  das  derfinde  er  nu  nicht,  denn  sie  sich  an  einen  andern  hern  wisen  und 
kisen  wolden.  Em  wundert,  worumb  sie  es  tun  wolden,  wenn  sie  en  kene  noth  darto 
drenget.  Aver  umb  die  von  Berlin  wundert  es  em  nicht;  dy  hebben  vor  also  vel  gebroken, 
dat  sie  sich  entsetzten,  das  er  sie  darumb  slraffen  mochte.  Und  er  Lippold  von  Bredow  ist 
dar  geinwertig  geweset.  alse  he  dat  g-eredet  hadde-,  de  hat  dartu  geandwortet:  he  hebbe 
dat  schloz  noch  inne :  he  wolde  des  wol  unterstehen  mit  sinen  frunden  und  wolle  den  steden 
kriege  genug  geben.  Nun  hoffen  wir  und  wissen  wol,  daz  ir  noch  andere  stede  der  Mark 
euch  ober  unsern  swaher  und  uns  an  einander  werfet  noch  kieset  noch  do  wedder,  alse 
wir  uns  nnder  einander  met  unsern  swaher  vereinet  und  gesatzl  hebben ;  denn  wir  euch 
schiitzen  und  helfen  wollen  und  euch  nicht  lassen.  Geben  zu  Myszen  am  fritage  nach  Ostern. 

(Eiedel   Cod.   Braudeub.   B.   III.   p.   1.31.) 

24«. 

Markgraf  Jodok  schenkt  sein  Haus  in   Prag  dem   Olm/itz^er  Bischofe  Nikolaus  und  dessen 
Nachfolgern.  Dt.   Prag  18.  April  1395. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  notum  facimus  tenore  presencium 
universis.  Quod  sicut  dudum  ob  siiigularem  favorem,  quo  personam  reverendi  in  Christo 
patris  domini  Nicolai  episcopi  Olomucensis  amici  nostri  carissimi  prosequimur,  sibi  domum 
habitacionis  nostre,  sitam  sub  castro  Pragensi  inter  domos  vicarii  prcpositi  Pragensis  ab 
una  et  domum  Henzlini  quondam  notarii  actorum  parte  ab  alia,  dedimus  et  donavimus  per 
ipsum  dominum.  episcopum  ad  vite  sue  tenipora  possidendam:  ita  et  nunc  pensatis  mullipli- 
cibus  gratis  et  acceplis  obsequiis  nobis  per  prefatum  dominum  episcopum  dudum  inpensis, 
in  recompensam  eciam  sumptuura,  quos  in  edificiis  et  structura  eiusdem  domus  habuisse 
dinoscitur,  animo  deliberato  sano  fidelium  nostrorum  accedente  consilio  et  de  cerla  nostra 
sciencia  prediclam  domum  cum  area  proprielate  fundo  limitibus  atlinenciis  et  circumferenciis 
suis  universis  prefato  domino  episcopo,  successoribus  suis  et  ecclesie  Olomucensi  donacione 
inler  vivos  in  proprium  damus  virtute  presencium  liberaliter  et  largimur,  per  ipsos  inantea 
perpeluis  temporibus  cum  plena  expressa  et  omnimoda  libertatc  exempcione,  absque  cuiuslibet 


*)   Das  Jalircsdatum   mit   Hinblick   auf  u.    240   augesetzt.   —  Vgl.   Heidemaun:   Die   Marli  Braudenl) 
unter  Jobst  von  Mahren  p.  51  Akg.   2. 


239 

exaccionis  steure  seu  vexacionis  iniposicione  quiete  tenendani  habendani  ulifruendam  libere 
ac  pacifice  possidendam,  omne  jus  quod  nobis,  heredibus  aut  successoribus  nostris  marchionibus 
Moravie  in  eadem  domo  fundo  proprietate  area  pertinenciis  circumferenciis  et  limitibus 
hucusque  compeciit  et  processu  teniporis  quomodolibet  competere  posset,  in  predictum  dominum 
Nicolaum  episcopum,  successores  suos  et  ecclesiam  Olomucensem  ijbere  et  totaliter  trans- 
ferentes  nichilque  nobis,  heredibus  et  successoribus  nostris  marchionibus  Moravie  aut  alicui 
Tiostro  nomine  atque  vice  proprietatis  dominii  juris  accionis  impeticionis  seu  alterius  vendi- 
cacionis  cuiushbet  penitus  reservantes.  Presencium  sub  nostro  appenso  sigillo  testimonio 
litterarum.  Datum  Prage  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  quinto.  die  dominico 
quo  canitur  Quasimodo  geniti. 

(Orig.  Perg.  h.   Sig.   im  fiirstorzb.   Archive  in   Kremsier.    —     Auf  der  Plicatur :    Ad    mau- 
datum   domini  marchionis   Henricus  de  Spiluer.) 

249. 

Slefan  Pfahyrnf  bei  Rheiii,  Johaiin   Herzog   ron  Gorliiz,   Heinrich  ron  iler  Duba,  Burkarl 

ton  Janowitz-  tind  Benes  Chusnik  rersprechen  dem  Markgrafen  Jodok  und  seinen  Begleilern 

sicheres   Geleile  auf  14    Tage  nach   Usti  Sezemino.    Dt.   Prag   W.   April  1395. 

Wir  Stephan  von  gols  o;naden  Pfalczgrave  by  Reyn  und  herzoge  in  Beyern, 
Johannes  von  den  selben  gnaden  marg-grave  zu  Brandemburg-,  zu  Lusicz  und  herzoge  zu 
Gorlicz,  Heinreich  von  der  Duben  des  Romischen  und  Behemischen  kuniges  hofemeister, 
Burkart  genant  Strnad  von  Janowicz  und  Benessch  Chusnik,  bekennen  und  tun  kunt  offen- 
lich  mit  disem  brive  allen  den.  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  von  gebote  und 
geheisses  wegen  des  allerdurchluchtigsten  fursten  und  herren  herren  Wenczlaws,  Romischen 
kunigs  zu  allen  zeitcn  merer  des  reiches  und  kuniges  zu  Behemen,  unsers  gnedigen  herren, 
dem  hochgeborn  fursten  hern  Josten  marggraven  zu  Merhern,  dem  edlen  Heinreichen  von 
Rosemberg.  Heinreichen  vom  Neuenhause,  Brzenken  von  Skala  und  allen  andern  lanthern 
zu  Behem,  die  mit  in  steen,  iren  zulegeren.  rittern,  knechten  und  dinern  sicherheit,  fride 
und  geleite  gegeben  haben  und  geben  in  mit  kralFt  dicz  briefes  an  arg.  AIso  das  sie  und 
alle  ire  zulegere,  rittere,  knechte  und  dinere,  die  sie  mit  in  furen  und  brengen  zu  uns 
gen  Usk,  genant  Zezeme  an  der  Luznicz  gelen  fsic),  komen  mugen,  mit  uns  doselbst  tege 
zu  halden,  do  zu  wonen  und  von  danne  wider  in  ire  eigne  slosse  und  heymute  zihen 
mugen.  Und  dieselbe  sicherheit,  fride  und  geleite  sullen  weren  von  datum  dicz  briefs  bis 
uber  vierzen  tage,  das  ist  uf  den  suntage.  als  man  singel  Jubilate,  schirsle  zukunftigen  und 
denselben  tage  ganz  und  gar  eingenomen  fur  uns,  den  unsern  und  allen  andern,  die  durch 
unsern  willen  tun  und  lassen,  sicher  leibs  und  gutes  an  allerlei  argelist  und  geverde.  Des 
zu  urkund  haben  wir  unser  ingesigcl  an  disen  brief  lassen  hengen.  Geben  zu  Prage  noch 
Cristes  «reburt  dreizenhundert  jar  und  dornoch  in  dem  funfundneunzigstem  jaren,  des  sun- 
tages,  als  man  singet  Quasimodo  geniti. 

(Orig.   Perg.   mit  .5   anli.   Sig.   in   den   altstandischen   Acten   des  m.   Landes-Archives.) 


240 


250. 


Pabst  Bonifaz  IX.   bestatUgt  dem  Kloster  Maria  Saal  in  Altbriinn  alle  Pririlegien. 

Dt.  Rom  29.  April  1395. 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  (iileclis  in  Christo  filiabus  abbalisse  et 
conventui  monasterii  Aule  beale  Marie  in  antiqua  Brunna,  Cisterciensis  ordinis,  Olomucensis 
diocesis.  salutem  et  apostolicam  benediccionem.  Solet  annuere  sedes  apostolica  piis  votis  et 
honesfis  petencium  precibus  favorem  benivolum  imparliri.  Eapropter  dilecte  in  domino  fdie 
vestris  iustis  postulacionibus  grato  concurrentes  assensu,  omnes  libertates  et  immunitates  a 
predecessoribus  nostris  Romanis  pontificibus  sive  per  privilegia  vel  alias  indulgencias  vobis 
et  monasterio  vestro  concessas,  necnon  libertates  et  exempciones  secularium  exaccionum  ab 
imperatoribus.  regibus,  principibus  et  aliis  christifidelibus  racionabiliter  vobis  et  monasterio 
vestro  indultas,  sicut  eas  iuste  et  pacifice  obtinelis.  vobis  et  per  vos  eidem  vestro  monasterio 
auctoritate  apostolica  confirmamus  et  presentis  scripti  palrocinio  communimus.  Kulli  ergo 
omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  nostre  confirmacionis  et  communicionis  infringere  vel 
ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  autem  hoc  attemptare  presumpserit,  indignacionem 
omnipotenlis  dei  et  bealorum  Pelri  et  Pauli  aposlolorum  eius  se  noverit  incursurum.  Datum 
Bome  apud  sanctum  Petrum  III  kalendis  Maii  pontificatus  nostri  anno  sexto. 

(Orig.  Perg.   mit  anli.  pabst.  Bleisig.  im  m.  Landes-Archiv.  Art.  Koniginkloster  lit.  B,  u.  5.) 

251. 

Die  Herren   ron  Schwamherg  nnd    Riesenbnrg    treten  dem  z-wischen  Markgraf  Jodok  iind 
den  bohm.   Herrn  geschlossenen  Biindnisse  bei.    Dt.    Ustf  Sezemino  30.    April  139r>. 

llly  Busck  a  Bohuslav  bratfi  z  Svambcrka  a  my  Bores  starsi  a  Bores  mlazsi 
z  Bizmburka  timlo  listem  zjevne  vsem  vyzndv^riie  vsickni  spolecne,  ez  velebn^mu  markrabi 
knezi  Jostovi,  markrabi  a  p^nu  Moravsk^mu,  paiiu  JiiKJrichovi  z  Rosenberka,  panu  Jindrichovi 
z  Hradce,  panu  Brehkovi  z  Skaly  i  vsem  jinym  p<^ii6m,  ktefiz  podle  nich  stojf  o  zemsk6 
dobr^  a  zasli  sii  pro  pravdu,  slfbili  sme  i  slibujem  nasi  dobrii  cistii  verii  i  pod  nasi  cti, 
ez  jini  toho  chcem  a  jm^me  verne  poniiihali  beze  vsech  omluv,  vsf  svii  silii  a  moci,  coz 
ji  kaidy  z  nas  m6ze  jmiti,  a  podle  nich  pevne  stdti  a  od  nich  pro  izSdnii  vec  neodstupo- 
vati  a  jich  nezuost^vati,  ale  vsecko  s  nimi  verne  v^sti  a  drieli  tak  liplne  v  tej  ve  vsi 
vffe  a  mffe,  jako^to  list  jednotn^'  ziipisny  panskt  svedcf  i  tak  dliiho.  A  to  verne  beze  Isti 
slibujem  tlmto  listem  zdr^eti  jim  vsem  napfed  jmenovanSm  i  vsem  jinym  jich  strany  podle 
nich  pin6m.  A  tohoto  vseho  naseho  svrchupsantiho  slibu  i  techto  vsech  vecf  na  jistost  iny 
vsickiii  svrchujmenovanf  s  nasfm  pln^m  vedenfm  sve  pcceti  vlastnf  pfivesili  sme  k  lomuto 
listu.  Jenz  jest  ddn  a  ps^n  v  Usti  v  Sezeminu  I6ta  boifho  tisfcfho  tfist^ho  devadesiit^ho 
p^t6ho,  ten  p^ilek  najbliisf  po  s.  Marku  evangeliste. 

(Orig.  im   Wittingauer  Archive,   daraus  abgcdr.   im   Arcliiv  Cesky  I.   5.5.) 


241 


Der  Pra(jer  erz-h.    Ofpcial  Johatin  libel  erkUirt.   dass  y,/kolaiis,  Pfarrer  in  Hei-mainc.  sich 

rcrpjUclilet  /labe.  seiiie  ScliuUl  dem  Witek,   Burger  der  JSeustadt  Prag,  iii   deii  bestimmteii 

z-irei  Terminen  z-u  z-ahlen.    Dt.    13.   Mai  139n. 

Conslilutus  persnnaliter  corani  nobis  Johanne  Kbel,  oificiaii  Prairensi  et  actis  iioslris 
obliffatoriis  discretus  vir  dominus  Xicolaus  de  Herzmanicz  Olomucensis  diocesis,  confessus 
est.  se  teneri  et  debitorie  oblioari  in  tribns  sexajjenis  et  XV  ffrossis  tam  pro  debito  prin- 
cipali  quam  expensis  in  viis  et  litteris  faclis  Witkoni,  civi  Nove  civilatis  Pragensis,  quas 
solvere  promisit  in  terminis  infrascriptis,  viedelicet  medietalem  in  oclava  S.  Spiritus  nunc 
proxime  ventura  et  aliam  medielateni  in  festo  Jacobi  nunc  proxime  assecu(tu)ro  sub  pena 
late  sentencie,  cui  se  sponte  et  libere  submisit  in  hac  parte.  Aclum  anno  domini  MCCCLXXXXV 
die  XIII   mensis  3Iaii  presenlibus  Andrea   de  Lompnicz  et   Johanne.   nolariis   publicis. 

(Aus  dem   liber   obligiit.   II.    12   f.    .04   iin   Prager   Metrop.    Capitel-Archive.) 


253. 

Konig    Wenzel  IV.   erkldrf.,  dass  er  dem  Markgrnfen    Jodok    die    Landro(flei  Elsass  ter- 

schrieben  liabe  und  widerruft  alle   Lelien,  die  er  seil  jener    Verschreibung    dort   rerliehen 

hntte.   Dt.    liarlstcln    13.   Mai   139'^. 

\»  ir  Wenczlaw  von  gotes  onaden  Bomischer  kunii>.  zu  allen  zeiten  merer  des 
reichs  und  kuniff  zu  Beheini  bekennen  und  tun  kunt  ollenlichen  mil  dieseni  brive  allen  den. 
die  in  sehen  oder  horen  lezen.  Wann  wir  deni  hochsicbornen  Josleii  niaroorafeii  zii  Merhern, 
unsern  liben  vettern  und  fiirsten,  di(!  lantvoiitey  zu  Elsassen  inil  alleii  nnd  iojichen  iren 
steten,  merkten.  dorlfern,  renlen,  nuczen.  steiiren  und  allen  andern  zuo-ehoruntren,  als  w^ir 
dieselben  uncz  her  oehabl  und  bescssen  haben,  imd  als  sie  ouch  seli<)er  gedechlnusse  elwenn 
der  hochgeborne  Wenczlaw  herzojr  zn  Luczeinburjf,  Lymburg  und  Brabant,  unser  velter, 
die  weilen  er  leble  innegehabt  hal,  verschriben  haben  als  das  usweisen  andere  unsere 
niaiestatbrife,  die  wir  im  doruber  ocben  haben :  dorumb  init  woibedachteu  niiite  und  von 
rechter  wissen,  so  haben  wir  widerruliel  und  widerriilfen  von  roiuiseher  kiiniclicher  inachle 
in  kraft  dicz  brifes  alle  und  iczliche  lclicn  iiii(i  oabe,  wie  uiau  dic  nenneii  niao.  die  wir 
sint  der  zeite  solcher  verschreibunir  iii  (lciii  iande  zu  Elsasscn  von  versiessenheil  wegen 
oder  sust  verliehen  haben,  oder  ob  wir  liiiiach  noch  ichtes  vor  vergcssenheil  verleihen 
oder  verschreiben  wurden  :  und  mein(!n  und  woilen,  das  solchc  unsere  verleihunoc  iinlii<r- 
liche  und  abe  sein  und  keinerlei  kraft  oder  machl  hab(>n  sollen,  snnder  fhts  der  objrenante 
unser  vetter  mar^iJ-raf  Joste  das  lande  zu  Elsassen  inil  seinen  zuochoruniicn  iii  iiilcr  dcr 
mazzen,  rechlen  und  weize,  als  das  der  eofenante  unser  veller  herzoir  Wenczlaw  zii  Liiczeni- 


24-> 

buro-.  die  weilon  er  lebte  gehabl  hat,  haben  und  noch  lautte  unser  brile  gerulichen  besiczen 
soikv  Mil  urkund  dicz  brifes  versigelt  niit  unser  kunicbchen  maiestat  insigel.  Geben  zum 
Karlstein  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jare  und  dornoch  in  deni  funifundneunzigisten 
jaren  dcs  donerstages  noch  dem  suntag  Canlate  noch  ostern.  unserr  reiche  des  Behemischen 
in  dem  zweiunddreissigisten  und  des  Romischen  in  dem  neunzehenden  jaren. 

(Orig.  Perg.  mit  hiing.  Sig.  iu  deu  iiltstaudischen  Acten  dea  m.  Landes-Archivs.  Auf  der 
Plicatur :  Ad  mandatum  domini  regis  Albertus  Magdeburg.  archiepiscojiua  canceUarius.  —  In 
dorso :  R.   Weuceslaus  de  Olomucz.) 


254. 

Konicj    Wenzel  I\  .  fordert  die  Einwohner  des  Elsasses  auf,  die  Steiiern   dein   roin  Mark- 
grafen  Jodok  ron  Mahren  einr/esetzden   Landroffte  zu  z-ahlen.  Dt.  Kartstein  13.   Mai  1395. 

Wir  Wenczhiw  von  gotes  gnaden  Roniischer  kunig  zu  allen  zeiten  merer  des 
reiches  und  kunig  zu  Bebeim  embieten  allen  prelaten,  grafen,  herren,  freien,  dinstluten, 
rittern,  knechten,  reten  und  gemeinden  der  stete,  merkte,  dorffern  und  allen  andern  unsern 
nnd  des  reichs  iindertanen  in  der  lantvogteyen  zu  Elsassen  gelegen  unsern  und  des  Reichs 
liben  getreuen,  unser  gnade  und  alles  gut.  Liben  getreuen.  Wann  wir  deni  hochgebornen 
.losten,  margorafen  zu  Merhern  unserm  libcn  vetter  und  fursten  das  lande  zu  Elsassen  vor 
langen  zeiten  eingegeben  und  verschriben  haben  mit  allen  manschaften  herlichkeiden  und 
allen  nuczen.  die  dorzu  gehoren,  ais  das  in  andern  nnsern  maiestatbriven,  die  wir  in  vor 
dornber  gegeben  haben,  volkomenlichen  begrilfen  isl,  und  derselbe  unser  vetter  und  furste 
vor  unser  und  des  reichs  noten  zu  diesen  zeiten  selber  in  das  egenante  lande  zu  Elsassen 
nicht  komen  mag.  dorumb  so  gebieten  wir  eucli  ernsllichen  und  vesliclichen  bei  unsern 
und  des  reichs  hulden  und  wollen  das  also  gestalt  baben,  wen  der  egenante  unser  vetter 
zu  einem  lantvogten  in  dem  egenanten  lande  zu  Elsassen  an  seiner  stat  seczen  wirdet  nnd 
euch  das  mit  seinen  olfenen  briven  verkundigen  wirdet,  das  ir  denselben  und  niemanden 
anders  fur  einen  rechten  lantvogten  haben,  halden  imd  tm  ouch  gehorsame  und  gevolgig 
sein  sollet,  als  ofte  des  not  geschicht  sunder  einniger  ander  hrife  doruber  von  uns  zuwartende. 
Besunder  und  mit  namen  wollen  wir  von  euch  allen  steten,  merkten  und  dorffern  gehabt 
haben,  das  ir  alie  sleure.  iiiiczi!  iind  <>efeile,  welcherlei  die  sein.  die  ir  uns  und  dem  reiche 
pllegel  zu  geben,  uf  des  egenanten  unsers  vctter  quitbrife  alle  jare  geben  und  bezalen 
sollet  und  euch  ouch  dowider  nicht  enseczet,  wann  unsere  meiniing  isl,  wen  unser  vetler 
marggraf  Joste  egenante  zu  lantvogte  doselbist  zu  Eisassen  seczel  mit  seinen  briven,  wie 
ofte  das  geschicht  nnd  was  quittbrife  er  euch  uber  die  steiiren,  niicze  oder  gefeiie  gcben 
wirdet,  das  alle  dieseiben  seine  brife  soiche  kraft  und  macht  babcMi  solien,  als  ab  sie  euch 
mit  iinserm  kiiniclichen  maiestat  insigel  gegeben  hetten.  Mil  urkiinl  dicz  brifes  versigell  mil 
unserr  kuniclichen  maieslat  insigel.   Gcben  zum   Karlstein  noch  Cristes  gebnrt  dreizenhunderl 


243 

jarc  iind  dornoch  in  dem  fiimiiindneun/,igisten  jaren,  des  donerstag^es  nach  dem  suntair 
Canlate  noch  ostern,  unserr  reiclie  des  Behemischen  in  deni  zweiunddreissigislen  und  des 
Romischen  in  deni  ncunzehendeii  jaren. 

(Orig.  Perg.  mit  anh.  Sig.  Nr.  189  Misc.  im  malir.  Laiules-Archive.  .^uf  der  Plicatur : 
Ad  maudatum  domini  regis  Alhertus  Mageliurgeusis  archiepiscopus  caucelUuius.  —  In  dorso  :  R. 
de  Olomucz.) 


255. 

Konig  Wenzel  IV.  fordert  die  Beicokner  des  Elsasses.  irelche  deni  Tniclisess  der  f.and- 
rofjtei  bisher  den  Eid  der  Treue  nicht  t/eleislet.  auf.  dass  sie  diesen  Eid  der  Treue  dem 
Markgrafen  Jodok  in  die  Hdnde  des   (irafen   Ditrich    ron   Katzenellenhoyen  leisten  sollen. 

Dt.    Karlstein    H.    Mal   13!}'). 

W  enceslaus  dei  g^racia  Roinanorum  rex  semper  Auyustus  el  Boemie  re.\  universis 
el  singulis  nobilihus,  comitibus,  liheris.  ininisterialihus.  militihus,  clienlihiis.  vasallis  et  hoina- 
gialibus  ad  ducatum  et  terras  nostras  Luczemburgenses  speclantihus.  taiii  in  Ahiiania  (]iiaii! 
Gallia  conslilutis  et  residentihus.  fnlelibus  noslris  dileclis  i»raciam  reoiam  et  (imne  honum. 
Fideles  dilecti.  Cuin  dudiiiii  ilhislri  Jodoco  luarchioni  Moravie.  princi|ii  palriio  nostro  carissiiiio. 
predictum  ducalum  et  terras  nostras  Luczemhurgenses  coutulerimus  el  ohlioavimiis  ciim 
omnihus  dominiis  ol  leudis  ad  eundem  ducaluiii  Luc/,eml)urf>eiisem  spectanlihiis.  sicul  hoc 
ipsum  alie  nostre  maieslalis  litere  date  desiiper  maniresle  declaraiil :  cuinque  diclus  palruus 
noster  ex  evidcMilibiis  et  nolabilihiis  causis  nos  el  sacruiii  Hoiiiaiiuiii  iniperium  coiiceriieiitihiis 
prefatum  ducatum  Luczemhurociisem  personaliler  non  valel  ad  preseiis  alicjualiler  visilare. 
vobis  omnihus  in  genere  el  cuilihel  veslniiii  iii  spccic.  (|iii  diidiiiii  diclo  patriio  iiostn)  aul 
suo  nomine  nobiii  Hubardo  de  Aitari.  dapilero  eiusdeiii  ducatus  Luczeiiihuraeusis.  iioii  pre- 
stitislis  subieccionis.  iideiitatis  el  homagii  sacraiiieiiluiii.  dislricte  precipiiiius  el  luandamus, 
qualenus  prefato  palriio  noslro  iii  manilius  iiohiiis  Dyelheri  coniilis  in  Kaczeneilenhogeii. 
capitaneo  eiusdem  diicalus  preslare  debealis  suhieccionis.  oliediencie  el  homagii  jiiramenluni 
tamdiu.  quousque  diclus  patruus  u(rster  euii(lciii  (liicaliim  |)ropria  visilaveril  in  persona.  Naiii 
quicumque  exvohis  huiusmodi  juramenla  preslileril  seii  prestabil.  iiiiiic  ah  omni  juraiii(;nto  et 
promisso  nohis  dehilo  occasione  dicli  ducaliis  Luczemburgensis  absolvimus  el  iiherum  diniillimus 
et  solutum.  Presenciiim  siih  regie  noslre  maieslalis  sigilio  teslimonio  lilerariiiii.  Daliim 
Karlslein  aniio  domini  millesimo  Irecentesimo  iionagesiiiio  quiiito.  die  .\IIII  3Iaii,  regnorum 
nostroriim   aniio   Boemie   tricesimo   secundo.    Koniaiioruiii   vero   decimonoiio. 

(Orig.  Perg.  mit  hSng.  Sig.  im  m.  Landes-Arciiiv  Nr.  i;»:')  Misc(^l.  —  .\n(  der  Plicatur: 
Ad  maudatum  domini  regis  Albertus  Magdohurgensis  anliiejiiscojjiis  canccllarius.  —  In  dorso  : 
K.    Wenceslaus   dc   Olomucz.) 

31* 


244 


256. 


Pabst  Boiufaz-  IX.   iucorporirt  dem  Kloster  Saar  die    Pfarren    in   Saar,    Lautcitz.    Ober- 
Bobrau  und  Saitz.   Dt.   Bom   18.   Mai  1395. 

Oonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  (iliis  abbati  et  convenlui  nionasterii 
Fonlis  beate  Marie  virginis  in  Sar,  Cisterciensis  ordinis  Pragensis  diocesis,  salutem  et 
apostolicam  benediccionem.  Sacre  vestre  religionis,  sub  qua  devotum  et  sedulum  exhibetis 
allissinio  famulatum,  promerelur  honestas,  ut  votis  vestris  in  hiis  presertim,  per  que  veslris 
et  eiusdem  monasterii  utiUtatibus  consulitur.  favorabiiiter  annuamus.  Exhibita  siquidem  nobis 
nuper  pro  parte  vestra  peticio  continebat.  quod  dictum  vestrum  monasterium.  in  quo  olim 
magnus  numerus  reHgiosorum  predicti  ordinis  esse  et  eciam  liospitaHtas  non  modica  teneri 
et  observari  consuevit  et  ingens  divinus  cultus  viguit.  ac  mulla  flebant  opera  pietatis,  cau- 
sanfibus  guerris  et  aliis  calamitatibus,  que  partes  ipsas  aflixerunt,  in  suis  facultatibus  adeo 
diminutum  est,  quod  solitus  huiusmodi  numerus  rcligiosorum  predictorum  sustentari.  tanta 
hospitalitas  observari  ac  huiusmodi  divinus  cultus  vigeri  et  opera  pietatis  fieri.  ut  fieri  con- 
suevit.  in  eodem  commode  non  valent.  Quare  pro  parte  vestra  nobis  fuit  humiliter  suppli- 
catum,  ut  in  relevanien  premissorum  in  Sar.  in  Lauzans  in  Bobravia  superiori  et  in  Zagecz 
parrochiales  ecclesias  Olomucensis  diecesis ,  que  ut  asseritis  de  iurepatronatus  ipsius 
monasterii  existunt  et  quaruni  quadraginta  eidem  monasterio,  cuius  quinquaginta  marcharum 
argenti  puri  fructus,  redditus  et  proventus  secundum  communem  extimflcionem  valorem 
annuum  ut  asseritis  non  excedunt.  perpetuo  incorporare,  annectere  et  unire  de  speciali 
gracia  dignaremur.  Nos  igitur  huiusmodi  supplicacionihus  incJinati  predictas  ecclesias  cum 
omnibns  inribus  et  pertinenciis  suis  eidem  monasterio  auctorilate  aposlolica  tenore  presencium 
imperpetuum  incorporamus,  annectimus  et  uninuis,  ita  quod  cedentibus  vel  decedentibus 
dilectis  filiis  rectoribus  ipsarum  ecclesiarum,  qui  nunc  sunt  vel  illas  alias  quomodolibef 
dimittentibus,  liceat  vohis  corporalem  possessionem  ipsarum  ecclesiarum  auctoritate  propria 
lihere  apprehendere  et  perpetuo  retinere  omnesque  fructus.  redditus  et  proventus  ipsarum 
ecclesiarum  in  usus  proprios  in  supporlacionem  onerum  predicforum  convertere  ac  eciam 
deputare.  ipsasque  ecdesias  et  curam  parrochiaiionim  earundem  per  idoneos  monachos 
eiusdem  monasterii,  per  abbatem  dicti  monasterii  pro  tempore  existentem  duntaxat  et  ad  eius 
nutum  ponendos  et  removendos,  regi  facere,  diocesani  loci  pro  tempore  existentis  et  cuiuslibel 
alterius  licencia  vel  assensu  super  hoc  minime  requisitis.  Volumus  autem,  quod  in  prefalis 
ecclesiis  soliliis  ministrorum  niimerus  nullatenus  minuatur  et  inibi  deserviatur  laudabiliter  iii 
divinis  ac  liiiiiisiiiodi  cura  pro  tempore  diligenter  exercealur.  iil  lieri  bactenus  est  consiietiiin. 
et  qiiod  iura  episcopalia  et  alia  ipsarum  ecclesiarum  onera  consuela  teneamini  integre  sup- 
porlare.  Non  ohstantihus  constitucionibus  et  ordinacionibus  apostolicis  ac  statutis  et  consue- 
tudinihus  monasterii  et  ordinis  predicloruni  quibiisciinque  conlrariis  iuramento,  confirmacione 
apostolica  vel  qiiacunque  firmifate  alia  roboratis ;  seu  si  aliijui  siiper  provisionihus  sibi  facieiidis 
de  huiusmodi  parrochia  ibuslecclesiis  aut  aliis  beneficiis  ecclesiaslicis  in  illis  partibus  speciales 


245 

vel  generales  nostras  vel  predccessonini  noslronini  Romanoriini  pontificiim  aut  legatonim 
sedis  apostolice  litteras  impetrarint.  eciam  si  per  eas  ad  inhibicioneni  reservacionem  et 
decretum  vel  alias  quomodolibet  sit  processuin,  quasquidem  litteras  et  processus  hahitos  per 
easdem  ad  predictas  ecclesias  volumus  non  extendere,  sed  nullnm  per  hoc  eis,  quoad  asse- 
cucionem  parrochialium  ecclesiarum  aut  beneficiorum  aliorum.  preiudicium  generari  et  qui- 
buslibet  litteris,  indulgenciis  et  privilegiis  apostolicis  generalibus  et  specialibus,  quornmcnnque 
fenorum  existant.  per  que  presentibus  non  expressa  vel  totaliter  non  inserta  effectus  earum 
impediri  valeat.  quomodolibet  vel  differi.  et  de  quibus  quorumque  tolis  tenoribus  ac  de  verho 
ad  verbum  haberi  debeat  in  nostris  lilteris  inencio  spccialis.  Xos  enim  exnunc  irritum 
decernimus  et  inane.  si  secns  super  hiis  a  quoquain  quavis  aucloritate  scienter  vel  ignoranter 
contigerit  attemptari.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceal  hanc  paginam  nostre  incorporacionis. 
annexionis,  unionis.  voluntatis  et  decreti  infringere  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis 
autem  hoc  attemptare  presumpserit.  indignacionem  omnipotentis  dei  et  heatorum  l'etri  et 
Pauli  apostoloniin  eius  se  noverit  iucursurnni.  Datum  Rome  apud  sanctuni  Petnim  XV  kalciidis 
Junii  pontificatus  nostri  anno  sexto. 

(Orig.   Perg.   init   auhaiig.    pahst.   Bleisig.   iin   m.   Landes-Arcliive.     Art.   Saar,   lit.   A.   u.    75. 
Abgedruckt  hei   Steinhach   II.   ]>.    118.) 


251. 

Pabst  Bonifaz  IX.  gihf  de/i  Abteii   des   Ixlosters  Britck  tlns  Hec/it.   ilireii   Coiiveiititalen  die 

Absolitfioii,   die  pahsflichen   Reservatfalle  ausgenommeii.   z-ii  ertheileii. 

Df.   Rom   19.   Mai  139r>. 

Konifacius  episcopus  servus  servorum  dei.  dilecto  lilio  Sdenkoni  abbati  nionasterii 
Lucensis  prope  Snoymam.  Premonstratensis  ordinis.  Olomucensis  diocesis  sahitem  el  apostolicam 
benediccionem.  Sincere  devocionis  affeclus.  quem  ad  nos  et  Romanam  geris  ecclesiam  pro- 
merelur.  ul  peticionibus  tuis,  illis  presertim.  per  qiie  aniinaruin  saluti  canonicorum  dicti  liii 
monasterii  consnlitnr.  quantum  cum  deo  possnmus.  favorabiliter  annuamus.  Tuis  igilur  iii  hac 
parte  supplicacionibus  inclinati  lihi  ac  successoribus  tuis  eiiisdera  monasterii  abbatibiis.  (iiii 
erunt  pro  lempore.  absolvendi  aucloritate  apostolica  quociens  fuerit  oporlunum.  onines  cl 
singulos  canonicos  ipsius  monaslerii  presenles  el  posleros  a  quibiiscunque  excoinmunicaciomim 
et  aliis  senlenciis.  eciam  maiorihus  et  penis.  qiias  ex  aliquo  delicto  vel  causa  quovis  niodo 
incurrerinf,  in  forma  ecclesie  consuela.  iniunctis  eis  pro  modo  culpe  penitencia  saliitari  et 
aliis.  que  de  iure  fuerint  iniungenda.  dummodo  passis  iniuriain.  si  non  satisfecerint.  satis- 
faciant  competenter.  et  falia  non  fiierint.  propter  que  sedes  apostolica  sil  merito  consulenda. 
ac  cnm  eis  siiper  irreirularilate.  si  quam  divina  celehrando  aut  immiscendo  se  illis.  non 
famen  in  contempluni  clavium.  aut  alias  ([uovis  niodo  contraxerint.  ipsis  lainen  priiis  a  suorum 
ordinum  execucione  ad  fempiis.  de  (|in)  libi  ef  eisdein  successoribiis  videbiliir  suspensis. 
dispensandi    plenam    et    liberam    aiictoritateiii   et   licenciain    auctoritale  aposlolica   tenore   pre- 


246 

senciuni  elargimur.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paffinam  nostre  concessionis 
infringere  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  autem  hoc  atteniptare  presumpserit 
indignacionem  omnipotentis  dei  et  beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  eius  se  noverit 
incursurum.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  .XIIII.  kalendis  Junii  pontificatus  nostri 
anno  sexto. 

(Orig.   Perg.   init    aiili.    pabstl.   Bleisig.   im   m.   Landes-Arohive.    Art.   Bruck,    lit.   B.   ii.    10.) 

258. 

Marbyra/'  Jodok    auuullirt    die    seinem    Bruder  Frokop    geleistete    Erentualhuldigung    und 

renreist  die  Stdnde   der    alten    und  neuen  Mark  fur    den  Fall  seines   Todes  ohne  Nach- 

kommen  an  den  Konig  Signmnd  von   Ungarn.   Dt.    Teschen'^)   1.  Juni  1395. 

wV ir  Jost  von  gotes  gnaden  marggrafe  und  herre  zu  Merhern  entbieden  den  erbaren 
und  wisen,  allen  mannen,  steden  und  ratmauuen  der  alten  nnd  neuen  marke  zu  Brandenburg. 
unsern  liven  getreuen,  unser  gnade  und  alles  gut.  Erbarn,  wisen  und  liven  getrenen. 
Also  als  ihr  den  hochebornen  forsten  hern  Procopen  marggrefe  zu  Merhern,  unserm  bruder, 
nach  unserm  tode,  ob  wir  ohne  erben  abegingen.  do  gol  vor  sie,  gelobet  siillet  haben  und 
gehuldet,  ais  ihr  moget  wissen ;  also  bekenne  wir  olfentlich,  das  wir  euch  derselben  huldunge 
urul  gelubde,  die  ir  unserm  bruder  sullet  getan  haben,  mit  wolbedachten  muthe  leddig  und 
los  machen  und  lassen  mit  kraft  dises  briefes,  also  das  wir  dasselbe  wnl  tun  mogen  nach 
laut  euer  brif.  Und  wisen  euch  mit  derselhen  huldunge  und  gelubde,  ob  wir  one  erben 
sturben,  an  den  durchlauchtigen  forsten  heru  Sigismund,  konie  zii  Ungarn,  unsern  liben 
vettern,  an  den  ihr  tuich  halleii  sullet  nach  unserm  lode  und  an  niemandes  andern.  Und 
sullet  uch  furbas  mer  mit  dem  vorgenanten  margjrrafen  Procopen  uinb  keinerlei  hiildunge 
und  gelubde  nichts  zii  schalfen  haben:  und  welche  stede  oder  inannen  das  nicht  fhun 
wolden,  den  gebielen  wir  bei  iinsern  hulden  ernsthcken,  das  sie  von  stund  an  zii  uns 
komen,  dann  wir  dasselbe  mundlich  gebieten  uiid  empfelen  wollen.  Mit  urkund  dieses  brifes 
hesigelt  mit  unserin  anhanoenden  insigel.  Gegeben  zu  Teschen  nach  Christi  geburt  drizehn 
hundert  jar  darnach  in  den  funf  und  neuenzigsten  jare,  dez  dinstages  in  der  hihgen 
plingstage. 

(Riedel   Cod.   Braiidenb.   B.   III.  p.    123.) 


250. 

Martin   and   (ieorg   ron   Mladonuwitz-  erkldren,   dass  sie  deni    Jo/iann,    Friester    in  Mlado- 
nowitz,   10  Schock  Prager  Groschen  schuldig  sein.    Dt.    'L  Juni  1395. 

t_/onstituti    personaliter    coraui    Johaiine    Khel    ofiiciali    et    aclis    nostris    obligatoriis 
Marlinus    iude.x    et    Georgius    de    iMladonovicz  Olomiic.    dioc.  non  compulsi.  nec  coacti,   sed 


*)    Diirftc   wahrselieinlieli   das   einige   Meileii    voii    Frng  entferiite  'retsclien   (I)eein)   seiii. 


247 

sponle  et  libere  tam  pro  se  qiiam  pro  Lylkone.  ibideni  de  Mhuionovicz  et  Johanne  diclo 
SmaMa  de  Trpieczowicz  (?)*)  dicte  diocesis,  quorum  debitum  in  se  assumpsernnf  et  se 
principaies  debitores  pro  eisdem  constituerunf.  confessi  sunt  et  recongnovernnt.  se  teneri 
et  debitorie  obhgari  Joiianni  clerico  ibidem  de  Miadonovicz.  in  deceni  sexagenis  g-rossornm 
racione  veri  debili  el  in  XXX'"  grossis  pro  expensis  in  viis  et  litteris  factis.  quas  pecunias 
manu  coniuncta  et  indivisa  solvere  promisernnt  in  festo  sancti  Georoii  venturo  de  proximo, 
heredes  et  successores  suos  in  hac  parte  sponte  submittentes  sub  pena  cxcommunicacionis, 
se,  heredes  el  successores  suos  iuris  diccioni  domini  ofliciahs  hhere  submittentes  (sic) 
Aclum  anno  LXXXXV  die  IIII  mensi?  Junii  pres«'ntil)us  \\ Cnceslao  de  Praga,  Xicolao 
Chaluppa.  Johanne  de  Lyl)un.  notariis  puhhcis.  el  Wanyra  de  Olssan. 

(Aus   den   LiUpr   iil)li<r:itii)Muin    TI.    12    f.    .")8.   itn   Pragor   Mfitrop.   Capitel-Archive.) 

260. 

Martin   ro/i   Sc/iilfekeii   aclireibt    un   die   Sludl   Strasnbitry   id)er    die    (iefaiif/eiiiie/niiinu/    des 
Mnrfcgrafeii  Jodok  diirc/i   Kdni;/    Weiizel  auf  Karlstein.    Dt.   Prai/   12.  Jinii  1395. 

*linen  gewilhgen  nnderlenigen  dienst  bereil  zu  allen  zifen.  Lieben  gnedigen  herren. 
Ich  lass  nch  wissen,  das  uf  unsers  herren  fronlichen  abent  zunehest  herzoge  Stephan  von 
Pegern  und  marggrafe  Jost  der  alte  von  Mernhern  und  der  junge  von  Oetingen  rittent  \(»u 
Prage  mitlenander  zu  dem  Carlistein.  Do  het  in  der  kunii)  bescheiden  einen  dag.  daz  cr 
zu  inen  wolle  darkomen  von  des  krieijes  wegen,  die  der  marggrafe  hetle  mil  dem  kunige 
und  die  anderen  herren  und  die  sache  gerne  uszuriblende  uf  demselben  tage.  I)o  wissent, 
daz  die  vorgenanten  herren  e  woreul  zu  Karlislein  denne  der  kunig :  darnach  kani  der 
kunig  gon  Carlistein  zu  den  herren  in  die  vesten.  Do  besloss  men  die  vesten  zu  zesliint: 
do  hebt  der  kunig  uf  und  fohel  denselben  allen  niarggrafe  in  siner  vesten  und  alle.  die  /ii 
im  hortent  und  sine  diener  worenl  iind  zwene  der  herren.  die  do  des  krieges  sint  iind  su 
ouch  hel  gefangen  und  meinet  der  kiinit;  deii  alteii  marii^grafen  iiiil  von  ime  zu  lassen. 
Wissen  ouch.  daz  ich  reil  mil  deu  eoenaiilen  herren  voii  Prage  gon  Karlistein  und  hetle 
mit  mime  herren  herzoge  Slephan  gered  iind  mit  dem  jungen  von  Oelingen,  daz  su  mir 
hulfent  deii  ailen  margu^rafen  billen  voii  miuer  herren  wegen,  die  do  gefangen  sinl.  daz 
er  sin  bestes  darzu  wolte  tiien  uud  kereii.  I)o  sprach  er.  er  wolte  gerne  tiien  sin  besles 
von  miner  herren  wegen.  Wissen  ouch.  daz  der  vorgeiiant  herzoge  Slephan  iiii(i  der  von 
Oetinsjen  inir  hettenl  den  dair  dar  bescheiden  vor  den  kuiiii>-  uud  wollenl  darziie  han  geloii 
ir  besles  von  miner  herren  wegen.  daz  ir  sache  iieriblel  solle  sin  worden  iif  demselben 
fage.   Heffe  der  kuni'.'-  den   inargiirafen   niil  gefangen   und  andere  herreii   iiiit  ime.  so  vverenl 

alle  sache  do   <>erihlet  worden \\'issen   ouch,   daz  der  kunig  hel   geschicket   nach 

volke  und  schribef  in  alle  lanl  iiacli  herreii.  rilfere  und  knehten  und  stal  nach  eime  grossen 
volke ;  waz  er  willen  habe,  daz  weis  noch  nieiiian 

(Weizsilcker   Reichstagsacten   II.    40'.>.) 
"*)   Warscheinlich   Trpeuovic. 


248 

361. 

Herrmann    Ebner    der    dltere    schreibt    an     Sfrassbiiry    tiher    die    Gefangennehmung    des 
Markf/rafen  Jodok  diirch   Konig    Wenzel  aiif  Karlstein.     Dt.   Xiirnbergf?)   15.  Jtini  1395. 

*Iein  willigen  (linst  und  alles  «juet  wevor.  Genediijen  hern.  Icli  lozz  ener  weisait 
wissen.  daz  Hainrich  Schopp  iinsers  hern  kunijs  hofmaister  gehling  tod  ist  zu  den  Petlern, 
dem  got  genedig  sei.  Auch  hab  wir  hie  fur  war  potschaft,  daz  nu  ani  nehsten  mittboch 
markgraf  Jobs  nnd  ander  zwien  lantzhern,  die  mit  gar  namhait  sind,  ritten  zu  underm  hern 
kung  zu  deni  Karellstein ;  die  hot  er  alle  drei  gevangen.  Und  markgraf  Jobs  der  get  in 
einem  ^emach  sunderlich  hin  und  her,  doch  ist  er  wol  wehuet ;  die  andern  zwien  lantzhern 
hot  man  in  die  stoekk  geschlagen.  Also  sprach  herzog  Stefan :  her,  wer  hot  ench  daz 
gerotten?  Do  sprach  under  her  der  kunk:  ich  hon  ez  von  im  gelernt;  alz  er  an  mir  ton 
hot.  also  wil  ich   im   anch  ton 

(Weizsacker  Reichstagsacten   II.  p.   410.) 

262. 

Ulman  Stroiner  an   llerrn   Klaiis  in  Strassbiirg  iiber  die  Gefangennehmung  des  Markgrafen 
Jodok  diirch   Kijnig    Wenzel  auf  Karlstein.      Dt.   NUrnbergi?)   16.  Juni  1395. 

W  isscnt.  lieber  her  Claus,  daz  unser  herre  der  kunig  den  margrove  Jost  von 
3Ierhern  gefangen  hatte  und  daz  ist  als  geschehen.  Unser  herre  der  kunig  reit  von  den 
Pettlern  zue  dem  Karelstein  am  mitwochen  vigilia  corporis  Christi.  Da  kam  zn  imen  herzog 
Stefan  von  Baiern  und  der  margrove  Jost  von  Merhern  und  ritten  mit  deni  kunige  zne 
dem  Karelstein.  Do  gingen  die  herren  zue  dem  kunige  in  sin  ifemach.  Do  sprach  der  kunig 
zue  dem  marorove  Jost :  du  hast  geschickit,  daz  die  von  Strossbura  und  die  von  Francken- 
furt  gefangen  sin  und  schickest,  daz  mich  die  lantherren  angriffen  und  min  lant  wuesten 
und  die  strosse  darniderlegend  und  du  hast  den  kanflucien  gross  guet  in  dem  lande  genommen 
wider  reht  und  ist  besser,  du  verderbest  danne  daz  land  und  lude  verderben.  Alsse  ward 
er  gefanjfen  und  6  ritter  mit  imen.  Do  schickit  der  kunig  zue  stnnt  gen  Prage,  daz  man 
allen  portden  zueslueg,  unde  waz  dez  markgroven  diener  zue  Proge  woren,  die  worden 
ouch  gefangen.  Doch  had  in  der  kunig  allen  dag  gebon.  on  eim  ritter,  heisset  der  Busk 
von  Wollenbraht,  den  hal  er  liart  ingeslossen  und  ouch  den  margrove  Jost.  Dobi  waz 
herzog  Stefan  von  Beiern,  dem  waz  zu  mole  leit  und  zugend  vast  gelaid  fur.  Do  sprach 
der  kunig  zn  dem  markgroven :  du  hast  mir  gesworen  mich  fur  dinen  herren  zue  halden 
und  dcz  hatte  ich  dine  briefe,  uber  daz  hast  du  mich  gefan<>en  und  hast  mich  niht  wol 
bchaltden,  ich  sol  aber  dich  gar  wol  behaltden.  Und  der  kunig  had  hotschaft  gen  Merhen 
gelan  dem  margraf  Prokob,  daz  er  allez  sins  brueder  land  sol  innenemmen.  Ouch  sagt 
niiin,  daz  unser  hcrre  der  kunig  gross  samnuuy  habe  und  ziehen  wollen  of  den  von 
Swannenberck,   der  die  von   Strossburg  gefangen   had  .... 

(VVeizsScker   Keichstagsacten   II.   p.    411.) 


249 


303. 

Der  Pfdlz-iscke    Schreiher    Otto    l>erichlet    an    die    Stadt  Sfrassljfirg  ither    die    Gefangeii- 
nehmung  des  Markgrafen  Jodok  dinch  Koiiig  YVenzel  auf  Karlstein.    Dt.   1.  Juli  1395  s.  l. 

.  .  .  .  Es  isl  uiim  licrren  dem  herzogen  of  hute  war  bolschaft  komen  vou  sinon 
reten.  die  itzunl  von  dem  knuig-  komen  sin,  das  der  margrave  von  Merhern  gefangen  ist. 
uud  wie  iu  der  kunig  ijefan^en  habe  zu  dem  Karlstein  und  gebe  im  uuder  andern  sachen 
auch  scholt.  das  uwcr  fruude  vou  Slra,ssburg  oefangcn  sin ;  das  si  sin  scholt,  uiid  wolle  das 
und  anders  von  im  abegetau  haben.  Und  der  kunig  halte  in  und  cincu  sincr  rilter  harte 
gefangen,  aber  den  andern  sineu  dienern  habe  er  zile  geben ;  und  das  herzog  Stefan  den 
kunig  sere  fur  in  gebeten  habe,  wann  der  furte  den  maroravcn  zum  kunig  ocn  Karlstein : 
aber  die  bede  niochte  nit  gehelfcu.  Sunderlich  so  habc  dcr  kunig  gross  gcwerbc  in  Bchcim 
und  for  dem  Walde  und  mein  zu  zihcn  of  den  von  Swanncnberg.  der  uwcr  frunde  gcfanocu 
habe.  umb  uwer  frunde  lcdig  zue  macben.  Und  das  auch  dcr  kunig  oesant  hahe  nach  dcm 
jungcu   margraven  von  Merhern,  der  sollc  Mcrhcrn  innenemen  .... 

(Weizsacker   Reichstagsacten    II.   p.    413.) 


304. 

Die  osterreichischen   Herzoge  Alhrechl  III..  sein   .\e/fe    Wilhelm   und   seiii    Sohii  Alhrecht 
sagen  dern  Konig     Wenzel  IV.   ah    wegen    der     Gefangennehmung    des  Markgrafen    Jodok. 

Dl.    Wien   13.  Juli  1395. 

Ourchlcuchtigcr  furst  bcrr  und  swaocr.  hcr  Wcuczla  Hocmiscbcr  kiinig  und  kiinio- 
ze  Beheim.  Wir  Albrecht  dcr  cllcr  und  wir  scin  vcltcr  Willialui  uml  Aibrccht  der  juno^er. 
des  egenanten  herzog  Albrcchts  sun,  all  von  gots  guadeu  herzogcn  zc  Osterreich  ze  Steyr 
ze  Kernden  und  zc  Krain  grafcn  ze  Tyrol  etc.  iazzen  eu  wissen.  daz  wir  zue  menigeru 
maln  unser  erber  ret  und  botsciiaft  zuc  cu  gesendet  hal)en  und  cu  llcizziglich  angcrulll 
und  gepeten,  daz  ir  uns  nnd  unscr  iand  und  lcul  bcleihcn  liezzet  bci  den  gnaden  frcihaitcn 
rechten  und  gueten  gewonhaiten,  die  uuscr  vordern  scligcr  gedechlnusse  und  wir  von  alhr 
herbracht  haben  und  eu  gen  uns  hallcu  uud  bevveiscn  gcruchlet,  als  ir  uns  phlichtio  werct 
nacli  iaut  der  bricf.  die  wir  darumb  baben.  Das  hat  uns  von  eu  niclit  muocn  widcrvarcu. 
sunder  ir  habt  uns  und  unser  land  und  lcut  darueber  gcdrunoen  nnd  dringen  uud  anvaUcn 
geschalft  in  manigerlai  unpiiieicli  weg.  Darzuc  haben  uns  dU)  Pehcmischcn  nnd  3Icrherischen 
lantherren  zue  wissen  getan.  wie  ir  den  hochgebornen  liirsten  hern  Josten  marggrafcn  und 
herrcn  zu  Mcrhcrn.  uusern  iieben  oheimen  widcr  cur  und  andcr  fiirstcn  hcrrcn  und  stel 
sicherhait  und  "ciait  habt  aufocballcn  und  ocvanocii.  und  daz  in  aucli  von  cn  nudcr  swcr 
und  merkchleich  gcprechcn  anliound  sind  und  baben  uns  ermant  und  ano-crulil  dcr  punt- 
nusse,  die  wir  mit   einandcr  hal)en   und   dahindcr  ir  uns  und   si   ffedrunocn   habl.   Uud   davon 

.■52 


ist  unser  notdurft.  wie  wir  gedenkchen.  daz  wir  und  die  unsern  und  auch  die  egenanten 
herren  bei  wirde  und  rechten  beleiben  und  daniit  wir  auch  solher  dringnusse  hinfiir  von 
eu  liberhaben  werden.  Und  bewaren  uns  auch  des  gen  eu  mit  disem  gegenwurtigen  brief 
alz  o-eo-en  ainen  kiinig  ze  Beheim.  Mit  urkund  dicz  briefs  versigelten  mit  unsern  aufgedruckten 
insi<fihi.  Geben  ze  Wienn  an  sand  Margreten  tag  anno  etc.   95. 

(Weizsacker  D.   Keichstagsacteu   II.    p.   399.) 


365. 

Albrecht  Herjog  von  Osterreich  rerspricht  deii  Albert  tind  Smil  von    Vottau  fUr  die  ihm 
gestellten  24  Spiesse  und  ebenso  viele  bewa/fnete  Schiitz-en  schadtos  zu  haHen.   Dt.   Wien 

15.  Jiili   1395. 

Wir  Albrecht  von  gotes  gnaden  herzog  ze  Osterreich,  ze  Steyr,  ze  Kernden  und 
ze  Krain.  lirave  ze  Tyrol  etc.  bekennen.  Als  uns  die  edeln  unser  besundern  Alber  und 
Zmiel  von  Vettaw,  ieczunt  vierundzwainzig  spiess  und  sovil  schuczen  gewappents  voiks 
zu  dienst  gen  Beheim  furent,  also  verhaissen  und  geloben  wir  wissentleich  niit  dem  brief, 
was  dieselben  von  Vettaw  und  auch  das  egenante  ir  volk  den  veinden  redleicher  scheden 
nement  ungeverleich  und  die  unser  herren  und  rete  erkennent  redleich  sein,  daz  wir  si  und 
dasselb  ir  volk  nach  derselben  unserr  herren  und  rete  erkantnuss  darunih  gnedikleich  sullen 
und  wellen  auzrichten.  Mit  urkund  dicz  briefs.  Geben  ze  Wienn  an  phinztag  nach  sand 
Margreten  tag.  Anno  domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  quinto. 

(Orig.   Pap.   111  it    ;iuf  der    Gegeuseite    rler    Selirift    beiged.    Sig.    im     miihr.    Landes-Archive 
Nr.  193   Misc.) 

266. 

Markf/raf  Jodok  iind  die  hohm.   Herren  nehmen  den    Herzocj  Johann  von  Gorlitz  in  ihren 
Biind  auf.    Dt.   Solieslan   15.  Jitli  1395. 

.*Iy  Jo^t  z  bozi  milosti  markrabe  a  psin  Moravsk^,  Jan  z  bozi  v6Ie  biskup  Litomysky, 
Jindrich  z  Rosenberka,  Jindrich  z  Hradee,  Brenek  z  Sk^ly,  Otta  fecen-^  Bergov  z  Biliny^ 
Ilynek  Berka  z  Hohensteina,  Jan  fecen;^-  Michalec  z  Michalovic,  Bocek  z  Kunstata  fecen^' 
z  Podebrad,  Smil  z  Richeniburka,  Sezinia  z  Usti,  Jan  starsi  a  jan  mlazsi  z  Usli  i  s  jin^mi 
se  vsemi  pany,  ktefi  podle  n^s  a  s  nimi  stoji,  vyzn^vdmy  zjevne  timto  listem  vsem,  ktoz  jej 
cisti  nebo  slyseti  budii,  ez  jsme  takiito  mezi  sebii  limluvu  a  tak^  shb  s  osvicen^m  knizetem. 
knezem  Janem  markrabim  Bramhursk^m  a  Luznick;^m  a  v^vodii  Gorlick^m  ucinili  a  cinimy, 
a  to  sobe  spolu  s  nim  verne  bezelsti  pod  verii  nasi  dobrii  a  pode  cti  sdrzeti  slibujem,  tak 
jm^nem.  zc  chcme  a  miime  s  nim  a  on  s  nami  spolu  v  jednotn  byti,  kr^lova  ccstn^ho  a 
zemsk6ho  a  obecniiho  dobr^ho  hledati    a  pravdu  v  zemi    ploditi    a    cinili  a  tak  vzdy  po  t^ 


251 

s  nim  a  on  s  nami  spolu  slali  spolecne.  abychom  predse  vsecko  kralovo  clne.  zemske  a 
obecn^  dobre  snazne  vedli.  s  pravii  verii  sobe  spolu  s  nim  pomahajic  podle  sve  vsi  viry 
a  podle  sv6  csti,  svii  vsi  raoci,  co  ji  jmiti  mozem.  A  kohozby  kolivek  jeho  anebo  koho 
z  jeho  anebo  tech  vsech.  ktozby  k  nemu  pristupili  a  s  nim  stali  a  zostali  na  tu  spolecmi 
s  nami  a  s  m'm  jednolu  a  pravdu  a  \6  zadali.  kterym  kolivek  cinem  klo  kdy  kterakkolivek 
utiskmili  chtel  mimo  zemsky  beh  bezpnivne  neb  mimo  nalez  paiisky.  toho  jemu  i  tomu 
utislenemu  chcme  a  slibujem  verne  bez  meskani  a  beze  vsech  omluv  pomahati  a  podle  neho 
\  si  silii  a  moci  stati.  aby  se  jemu  toho  nedalo,  nez  aby  se  kazdemu  prave  slalo.  A  to  tak 
dliiho  m^me  jednati  a  v  tom  spolecne  pevne  sfati.  azbychom  zemi  ku  pnivu  a  ku  pravde 
postavili  i  pfivedli.  tak  jakoz  jest  dr^ve  u  pravde  za  nasich  pfedkov  slala.  A  nad  to  pak 
i  dale.  acbychom  jiz  zemi  ku  pravu  a  ku  pravde  obstanovili  a  pfivedii  a  opet  kdy  znova 
la  pravda  ol  koho  neb  kym  nad  nim  nebo  nad  kym  jeho,  anebo  nad  jinymi.  jezto  pravdy 
zadaji  a  k  ndm  a  k  nemu  v  jednotu  pfislupuji  neb  pfistiipi,  rusena  byla  neb  nedrzana,  tehdy 
vzdy  opel  pfes  to  slibujem  verne  bez  meskani  spolu  s  nim  sldti  a  sobe  spolu  s  nim  pom^hati 
proli  kazd^mu  bezpravniku  vsi  silii  a  moci,  pod  verii  a  pode  cti.  A  tento  nas  slib  svrchu- 
psany  vesken.  veiiz  sme  my  dobrovolne  napfed  receny  markrabe.  biskup  a  p^ni  s  pravii 
verii  vstiipili  a  k  tejlo  jednole  s  dobrym  rozmyslem  pfislupili.  slibujyn  jemu  sdrzeti  pod 
cislu  a  plnii  nasi  veni  a  pod  nasi  csti  i  pod  nasi  pfisahu  vermi.  A  toho  vseho  na  jistost  a 
na  pevnost  a  na  potvrzeni  my  sve  peceti  s  nasim  pln^'m  vedenim  a  s  nasi  dobrii  vuoll 
k  tomuto  lislu  pfivesili  sme.  Dan  a  psiin  jest  tento  list  v  Sobislave  v  meste  I^ta  od  narozeni 
syna  boziho  tisic  tfi  sla  devadesjileho  piil^ho  len  clvrtek  den  svalych  aposloiov  rozeslani 
hod  slavu^'. 

(Das   Orig.   mit   9   Sig.   im   ^Vittingauer    Archiv»;    abgednickt    im    Arcliiv  Cesky  I.  p.   59.) 


Wenzel    eon     Doloplas    gestattet    deii     Viderlhaiien    des     Olmiifzer    Cajyitels.    irelclie     in 
Bystfitz  ansiissig  sind,  seine    Weiden   zii  beniitz-en.   Dt.   B>/sti-itz-   21.  Jnli  1395. 

Wenceslaus  de  Doloplass  dominus  in  IJystricz  nolumiacio  presenli])us  universis. 
Ouod  ad  instanciam  honorabilium  dominorum  canonicorum  et  capiluli  ecclesie  Olomucensis 
pro  me.  heredibus  et  successoribus  meis  dominis  in  Bystricz,  hominibns  censuariis  et  subditis 
necnon  heredibus  et  succcssoribus  ipsorum  diclorum  dominorum  ac  ecclesie  Olomucensis 
ibidem  in  Byslricz  residentibus  et  Ires  laneos  cum  dimidio  hai)cnlibus.  nec  tamen  pascua 
necessaria  pro  eorum  pecoribus  et  armenlis  obtinentibus,  indulsi  el  virlule  presencium  indulo^eo 
favorose,  ut  ipsi  adinstar  hominum  et  subdilorum  meorum  ibidem  pro  eorum  pecoribus. 
pecudibus  et  armenlis.  pascuis  meis  libere  et  absque  impedimenlo  uli  valeant  temporibus 
aifuturis  et  in  eis  postea  per  se.  alium  vel  alios.  proul  fueril  de  consueludine  seu  de  more. 
Ita  tamen.  quod  de  quolibet  laneo  cum  octo  falcibus  singulis  annis  pro  hicmalibus  ac 
astualibus    seselibus    demetcndis    per    se    vel    alios    michi,    heredibus    et    successoribus  meis 

32* 


•252 

dominis  in  Bislricz  deservire  seii  robotas  facere  teneantur,  quas  si  facere  denegarent.  nec 
pascnis  uti  poterunt  neque  debebunt.  Simililer  si  iidem  in  libertate  pascendi  inipedirentur, 
extunc  nec  ipsi  ad  onus  servitutis  iam  dicti  erunt  deinceps  obligati.  In  cuius  rei  testi- 
monium  presenles  literas  feci  sigilli  mei  appensione  de  certa  sciencia  communiri.  Datum 
Bistricz  anno  domini  millesimo  CCC^  nonagesimo  quinlo  dio  XXI  mensis  Julii. 

(Orig.  Perg.    b.   Sig.   ira   Olra.    Cap.    Arch.) 


268. 

Der  Olmuizer  bischojlichc   Of/icial   bcstdltigt    dcii     Prior    dcs    Zdcrazer    Klosters    Andreas 
z-um   Pfnrrcr  iii   Sitzgras.   Dt.   Krciiisicr  23.  Juli  1395. 

l\os  Johannes  de  Ghuien  prepositus  in  Wolframskirchen  vicarius  in  spiritualibus 
et  officialis  reverendi  in  Cristo  patris  domini  Nicolai  episcopi  Olomucensis  notum  facimus 
tenore  presencium  universis.  Quod  ad  presentacionem  et  peticionem  religiosorum  fratrum 
Johannes  Czrt.  administraloris  tociusque  conventus  monasterii  Sderasiensis  Pragensis  sacro- 
sancti  sepulchri  dominici  Jerosolimitani,  religiosum  fratrem  Andream  dicti  monasterii  priorem 
in  ecclesia  parrochiali  in  Czizkrnis  (sic),  per  mortem  Welislai  ultimi  et  immediati  ipsius 
rectoris  ad  presens  vacante.  in  qua  prefali  domini  administralor  et  conventus  jus  presentandi 
obtinere  dignoscuntur,  Adam  procuratorem.  procuratorio  nomine  dicti  domini  Andree  ad  hoc 
legiltime  constitutum.  in  persona  ipsius  in  rectorem  legittimum  instituimus  et  plebanum.  sibi 
curam  animarum  et  administracionem  spiritualium  et  temporalium  in  eadem  iuxta  nostri 
officii  debitum  in  dei  nomine  committentes.  Harum,  quibus  sigillum  vicariatus  Olomucensis 
ecclesie  est  appensum,  teslimonio  literarum.  Datum  Chremsir  anno  domini  millesimo  trecen- 
tesimo  nonagesimo  quinto.  die  viccsima  tercia  mensis  Julii. 

(Dobner  Monura.   IV.   .384.) 


269. 

Johann,  Herzog  roii   Gorlitz,  Iritt  dem  Buiidc  des    Markfjrafein  Jodok  uiid  der   bohinischc» 
Landherren  bei.   Dt.   Lipd   I.   August  1395. 

iWy  Jan  z  Bozi  milosti  markrabe  Brambursky.  Luznick^,  v^voda  Gorlick^j',  vyzniv^me 
zjevne  timto  listem  vsem.  ktoz  jej  cisti  nebo  slyseli  budii.  ez  jsme  takiilo  mezi  sebu  liniluvu 
a  taky  slib  s  osvicen^ni  kiiizetem  knezem  Jostem  markrabi  a  piiiiem  Moravskym,  strycem 
nasim  mil^m,  a  s  knezem  Janem  biskupem  Lutomysk^in.  a  s  urozen^mi  psiny  Jindfichem 
z  Rosenberka.  Jindrichem  z  Hradce,  Bi^enkem  z  Sk^Iy,  Otii  recen^m  Bergov  z  Biliny, 
s  Hynkem  Berkii  z  Ilohensteina,  Vil^mem  z  Lantsteina,  Janein  recen^m  Michalec  z  Michalovic, 
Bockem  z  Kunstala  fecenym  z  Podebrad.  s  Smilem  z  Bichenburka.  Sezemii,  Jancm  starsim 
a  Janem  mlazsim  z  llsti  i  s  jinymi  se  vsemi  p^ny,  klefi  podle  nich  a  s  nimi  stoji  .  .  .  (chyba 


253 

V  orig.)  .  .  .  sobe  spolu  s  niini  verne  bezelsti  pod  veru  nasi  dobrii  a  pode  tii  sdrzeti 
slibujem:  tak  jmcnem.  ze  chcme  i  niame  s  ninii  a  oni  s  nami  spoiu  v  jednotu  byti.  knilova 
cstneho  a  zemsk^ho  a  obecn^ho  dobreho  bledati  a  pravdu  v  zemi  ploditi  a  ciniti  a  lak 
vzdy  po  tej  s  nimi  a  oni  s  nanii  spolu  stali  spolecne.  abychom  predse  vsecko  kralovo 
cstn6  a  zemsk^  a  obecne  dobr^  snazne  vedli.  s  pravii  verii  sobe  s  nimi  spolu  pomahajic. 
podle  s\6  vsi  viry  a  podle  sv6  csti.  svii  vsi  moci.  coz  ji  miti  mozem.  A  kohozby  kolivek 
z  nich  anebo  koho  z  jich.  anebo  tech  vsech.  klozby  k  nim  pristiipili  a  s  nimi  sliili  a  Z(')slali 
na  tu  spolecnii  s  nimi  a  s  n^mi  jednotu  a  pravdu  a  16  ziSdali.  kterym  kolivek  cinem  kto 
kdy  kterakkolivek  utiskniiti  chlel  mimo  zemsky  beh  bezprJivne  neb  mimo  n^lez  pansky: 
toho  jim  i  tomu  utiscenemu  cbcme  a  slibujem  verne  bez  meskani  a  beze  vsech  omluv 
poniiihali  a  podle  nich  a  jeho  vsi  silii  a  moci  stati.  aby  se  jim  i  tomu  toho  nedalo.  nez 
aby  se  kazdemu  prave  slalo.  A  to  tak  (iliiho  mame  jednati  a  v  tom  spolecne  pevne  slali. 
azbychom  zemi  ku  pr^vu  a  ku  pravde  postavili  i  pfivedli  lak  jakoz  jcst  dreve  v  pravde 
za  nasich  pfedkov  slala.  A  nad  to  pak  i  diile.  acbychom  jiz  zemi  ku  pnivu  a  ku  pravde 
obstanovili  a  pfivedli  a  opet  kdy  znova  la  pravda  ot  koho  neb  k^m  nad  nimi  neh  nad 
kym  z  jich  neb  nad  jinymi.  jezto  pravdy  ziidiiji  a  k  nim  a  k  n^m  v  jednotu  pfislupuji 
neb  pfistiipi.  rusena  byla  neb  nedrzana:  tehdy  vzdy  opet  pfes  to  slibujein  verne  bez 
raesk^ni  spolu  s  niini  slati  a  sobe  spolii  s  niini  poniiibati  proti  kazdemu  bezpriivniku  vsi 
silii  a  inoci  pod  verii  a  pode  csti.  A  tenlo  niis  slib  svrchupsany  vesken.  venz  smc  dobro- 
volne  ray  napfedfeceny  knez  Jan  s  pravii  vuoli  vsliipili  a  k  tejto  jednote  s  dobryin  roz- 
myslem  pfisliipili.  slibujem  jim  sdrzeli  pod  cistii  plnii  nasi  verii  a  pod  nasi  csti  i  pod  nasi 
pfisahii  vermi.  A  toho  vseho  na  jistost  a  pevnost  i  na  potvrzcni  iny  svii  pecet  s  nasim 
plntm  vedenim  a  s  nasi  dobni  vuoli  k  tomuto  listu  pfivesili  sme.  Diin  jest  a  psan  tento 
list  v  Lip^ra  I6ta  od  narozeni  syna  Boziho  tisic  Ifisteho  a  devadesat^ho  piiteiio.  dcii 
s.  Pelra  vezenf.  jezto    slove  laline  ad  vincula. 

(Orig.   im   Wittingauer  Arcliive;   abgedr.   im   Archiv   Cesky   I.   p.   60.) 


2:0. 

Nikolaus  Bischof  von   Olmiilz  gibl  seinem  Kammerer  Alexniidcr  die  Adrocatie  i/i  /irniins- 
herg  zu  Lelten.     Dl.   Mirnu  3.   Aiigiist  1395. 

Aicolaus  dei  et  apostolicc  scdis  <<racia  cpiscopus  Oloinuccnsis  iiotuintaciiiiiis  tciiorc 
prcsencium  universis.  Quod  consideralis  mcrilis  et  multiplicibus  serviciis  iidc  lis  noslri 
Alcxandri  camcrarii  nostri  nobis  sincerc  dilccli.  quc  nobis  et  ecclesie  nostrc  Oloiiiiiccnsi 
longis  temporibus  utiliter  cxhibuit  et  cxliiiict  ac  auctorc  doinino  in  luluruin  poteril  cxhibcre, 
sibi  advocaciam  in  oppido  nostro  Hraunsperg  per  mortcm  bone  mcmorie  Ilensil  SchaHcr 
vasalli  nostri.  advocati  ibidein  sinc  liberis  dcliincti.  aiit  alias  quovis  modo  ad  nos  lciiitimc 
devolulara.  recepto  prius  a  diclo  Alexandro  pro  nobis  et  ecclesia  nostra  Olomiiccnsi  dcsupcr 
debite  iidclilalis  et  oma«rii.  sicuf  juris  et  moris  est.  preslito  juramcnlo,    jure    Ceudi    dedimus 


254 

conliilimus  et  assignavimus  ac  presentibus  damus  conferimus  et  assignamus  cuni  singulis  suis 
Juribus  usibus  fructibus  censibus  molendinis  agris  cultis  et  incultis.  pratis  pascuis  orlis  maccellis 
scanipnis  sutoruni.  scampnis  panum,  et  generaiiter  cuni  suis  omnibus  obvencionibus  proventibus 
et  pertinenciis  universis,  prout  ad  dictam  advocaciam  ab  antiquo  pertinuerunt  et  pertinent  de 
presenti,  omni  eciam  jure,  quo  dicta  advocacia  ad  nos  est  devoluta  et  sicut  eam  dictus  Hensil 
Schaffer,  dum  egit  in  humanis,  in  feudum  habuit  tenuit  et  possedit,  per  eum  et  heredes  suos 
legifimos  in  feudum  habendum  tenendum  et  possidendum  cum  suis  juribus  et  pertinenciis 
universis,  cum  plena  potestate,  jure  feudi  diclam  advocaciam  vendendi  et  pecuniam  exinde 
provenientem  in  usus  suos  convertendi,  prout  sibi  utilius  et  comodosius  videbitur  expedire.  Sic 
tamen,  quod  dictus  Alexander,  heredes  aut  successores  sui  nobis,  ecclesie  nostre  et  successoribus 
nostris  episcopis  Olomucensibus  de  dicta  advocacia  debita  faciant  servicia  et  bernam  regalem 
persolvant.  prout  hec  ab  antiquo  fieri  et  solvi  solita  sunt  et  consueta.  Presentibus  strenuis  viris 
(loniino  Gerhardo  milite  de  Meraw,  Jodoco  de  Wolfsberg  marscallo  nostro  et  Wolfranio  de 
Panowicz  fidelibus  nostris  dilectis  ac  Nicolao  de  Neundorf  notario  nostro,  qui  presencia  habuit 
in  commisso.  In  quorum  omnium  et  singulorum  testimonium  sigillum  nostrum  de  certa  nostra 
sciencia  presentibus  est  appensum.  Actum  et  datum  in  castro  nostro  Meraw  feria  tercia 
ante  festum  sancti  Laurencii  martiris,  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  quinto. 

(Orig.   Perg.   au   Perg.   Streifeu   h.    Sig.   im   fiirsterzb.    Archive   in   Kremsier.) 

211. 

Nikolaus  Bischof  coii   Olmiilz-   verleihl  seinem  Kammerer  Alexaitder  die  Vogtei  in  Brauns- 
hery.   Dt.   Mirmi  3.   Auynsf  1395. 

Aicolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  consideratis  meritis  et  multiplicibus  serviciis 
fidelis  nostri  Alexandri  camerarii  nostri  nobis  sincere  dilecli,  que  nobis  et  ecclesie  nostre 
Olomucensi  longis  temporibus  uliliter  exhibuit  et  exhibet  ac  auctore  domino  in  futuruni 
poterit  copiosius  exhibere,  sibi  advocaciam  in  opido  nostro  Braunsberg  per  niortem  bone 
memorie  Hensil  Rynneri  vasalli  nostri  advocati  ibidem  in  Braunsberg  sine  liberis  defuncli 
etc.  aut  alias  quovis  modo  ad  nos  legitime  devolutam,  recepto  prius  ab  eo  pro  nobis  et 
ecclesia  nostra  Olomucensi  desuper  debite  fidelitalis  et  omagii  sicut  juris  et  moris  est 
prestito  juramenio.  jure  feudi  dedimus  etc.  per  eum  et  heredes  suos  legitimos  in  feudum 
tenendam  elc.  cum  plena  potestate  jure  fcudi  dictam  advocaciam  vendendi  et  pecunian) 
exinde  provenientem  in  usus  suos  convertendi  prout  sibi  utilius  et  commodosius  videbitur 
expedire.  Sic  tamen  quod  ipse  Alexander  heredes  aut  successores  sui  nobis  ecclesie  nostre 
et  successoribus  nostris  episcopis  Olomucensibus  de  dicta  advocacia  et  suis  pertinenciis 
debita  faciat  servicia  consiiela  el  bernam  regalem  persolval  prout  hoc  ab  antiquo  fieri  et 
solvi  solila  sunl  el  consuela.  Datum  in  castro  3Ieraw  feria  lercia  anle  festnm  sancli  Laurencii. 
Anni»  domini   M"("('(""  nonaffesimo  quinto. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.   p.    125.) 


255 


Konig    Wenzel  IV.   verspriclit  dem  Markgrafen  Jodok,  dem  Heinricli   roii  Rosenberg,  dem 
Heinrich    ron    ^euliaiis,    dem    Bienek    ron    Skala    und   ihrem    Anhange    sicheres    Geleife. 

Df.   Prag  7.   Angusf    1395. 

»w  enceslaus  dei  oracia  Uoiiianoriiin  re.x  semper  Auguslus  el  Boemie  rex  noluin- 
facimus  tenore  presenciuin  universis.  qiiod  animo  deliberato,  sano  fidelium  nostrorum  accedenle 
consilio  et  de  certa  nostra  sciencia  illustri  Jodoco,  marchioni  Moravie  principi,  palruo  noslro 
carissimo,  nobilibus  quoque  Heinrico  de  Rosemberg,  Henrico  de  Novadomo,  Brzienkoni  de 
Skala  et  omnibus  aliis  regni  Boemie  baronibus,  adherentibus  fautoribus  et  servitoribus 
eorundera,  quos  secum  adducendos  decreverint,  salvum  et  securum  conductum  nostruin  pro 
nobis.  fautoribus  et  adherentibus  noslris  el  omnibus  hiis.  qui  causa  noslri  faciunl  et  dimittunl. 
dedimus  el  donavimus,  damus  virtiite  presencium,  dolo  et  fraude  quibuslibet  proculmotis.  et 
donamus ;  ita  videlicet,  ut  ipsi  omnes  et  eorum  quilibet  cum  fautorilius  adherentibiis  el 
servitoribus  suis  infra  hinc  el  festum  assumpcionis  beate  Marie  virginis  secuturum  proxiine 
possint  et  valeant  ad  nos  venire.  aput  nos  morari  et  a  nobis  vice  versa  ad  doinicilia 
propria  remeare,  rebus  salvis  pariter  et  personis,  nullum  dolum  seu  fraiidem  in  eo  siib 
verbo  regio  penitus  pretendenles.  Propler  qiiod  universis  et  singulis  ofiicialibus,  servitoribus 
et  fidelibus  nostris  tenore  presencium  sub  regii  favoris  obtentu  districcius  inhibemus.  ne 
prefatos  iilustrem  Jodocum,  Henricum  de  Rosenberg.  Henriciim  de  Novadomo,  Brzienkonem 
de  Skaia  ac  omnes  alios  regni  Boemie  barones  adherentes  fautores  et  servitores  eoriindem. 
quos  secum  adducendos  pro  hac  vice  decreverint,  in  rebus  aut  corporibus  eorum  inquietare, 
perturbare  aut  moleslare  presumant  quomodolibet,  Assumpcionis  beate  Marie  Virginis  duranle 
termino  supradicto,  prout  gravem  indignacionem  nostram  voluerint  evitare.  Presencium  sub 
regie  nostre  raaiestatis  sigillo  lestimonio  lilerarnm.  Daliim  Prage  anno  millesimo  trecentesimo 
nonagesimo  quinto,  sabato  anle  s.  Laurenlii. 

Ad   relationem   Pollioiiis  de   Czastolowic/.  Waclinico   de   Weytemiile. 

(Orig.   im    Wittiiigaiier   Arplnvc  :   iii    Alisclirift   iiiitgotlicilt   vora   kiin.   lirilnn.    Miiseum.) 


213. 

Markyraf  Joduk    and    Hcinrich    con    lioscnberg   geloben    dem    Hcrz-og    Albrcchl    III.     ron 

Osferreich  in  ihrem  wid  der  bohmischen  Landherrn  Aamcn  dahin  zii  irirkcn.   da.^s  dcmsclbcn 

ron    I\.    Wcnzcl  oder  sonstwie  die    Vicarie  und  Gewalf  des   liomischen   Reichcs  iihergchen 

werde.   Df.   Zireffcl  9.   August  1395. 

\\  ir  Josl  von  gotes  gnaden  margiiraif  uiul  herre  zu  iMerheru  und  icli  llfiiiricli  von  liosem- 
berg  bekennen  mil  disem  brief  fur  uns  iind  alle  ander  lanlherren  des  kunigreichs  zu  Belieim.  die 
sich  ieczund  in  unserm  krieg  gegen  unserm  herren  dem  Romischen  kunig  mit  uns  habenden,  fur 


256 

die  wir  uns  ouch  in  der  ffegenwortigen  sach  wissentlich  annemen,  daz  wir  bedacht  haben  die 
ijrossen  namhaften  biilT  und  furderung,  die  der  durchluchtig  furst,  unsers  egenanten  marg- 
graf  Josten  lieber  oheim,  herzog  Albrecht  zu  Osterreich  etc.  uns  in  nnsern  leufTen  vornial 
und  auch  ieczund  gegen  unserm  egenanten  herren  dem  kunig  und  andern  unsern  wider- 
sachern  hat  erzeiget  und  noch  steticlich  beweist,  und  haben  uns  dorumb  durch  billicher 
dankperikait  gen  dem  egenanten  herzog  Albrecht  vorpbiichtet,  und  globen  im  wissentlich 
mit  diseni  brief,  daz  wir  mit  allem  unserm  vermuegen  leibes  und  gutes  getreulich  daruf 
raten  und  helffen  wollen,  daz  der  gewalt  und  die  Vicarei,  des  heiligen  Romischen  reichs 
von  unserm  egenanten  herren  dem  Romischen  kunig,  oder  wie  sich  das  fuglich  geschicken 
mag,  demselben  herzog  Albrechten  empfolhen  und  ingegeben  werd.  Daz  globen  wir  im 
bei  unsern  treuen,  an  aids  stat.  Und  des  zu  urkunt  haben  wir  unsere  ingesigel  an  disen 
brief  gebangen.  Geben  zu  Czweitl  noch  Crists  geburt  dreizenhundert  jare,  dornoch  in 
dem  fumf  und  neunzigsten  jare,  an  sand  Laurencen-abendt. 

(Mitgetheilt  aus  dem  mit  2  h.  Sig.  versehenen  Orig.  im  k.  k.  Staatsarchive  in  Wien. 
—    Abgedr.   in  Weizsiicker  D.   Reichstagsacten  II.   400.) 

214. 

Notiz    liber    dcu    Uberfall   der    Stadt    Uitg.    Hradisch    durch    den    Markgrafen    Prokop    ain 

9.  AiKjust  1395. 

Anno  domini  JVF  CCC°  LXXXXIIIF  in  vigilia  sancli  Laurentii  marchio  Procopius  civitatem 
noslram  Redisch  circumvallavit  et  brasiatoria  extra  muros  civitalis  combussit  et  nichil  potuit 
lucrari  et  eodem  die  recessit  feria  secunda;  fuit  in  vigilia  sancli  Laurentii. 

(Diese  Notiz  excerpirte  Bofek  im  J.  1842  aus  einem  Codex  der  Stadt  Hradisch.  —  Ob- 
wohl  das  J.  1394  angegeben  ist,  wurde  die  Notiz  doch  ins  J.  139.5  eingereiht,  w(^il  im  J.  1394 
die  Vigilia  s.  Laurentii   nicht  auf  einen   Montag  fallt,   was  im   J.    1395    allerdinga   dcr   Fall   war.) 


'Z'49. 

Konig  Wenz-el  IV.  erneunl  den  Markgrafeu  Ji)haun  rou  Gorlilz-  ziim  Hauptmann  des 
Konigreiches  lidhinen  iind  gibt  ihm  die  Vollmacht^  z-wischen  ihm  und  dem  Markgrafeu 
Jodok  iind  den  bdhin.   Landherren  den  Friedeu    herz-iisfefleu.     Dt.   Frag   10.   Aiigiist  1395. 

W  ir  VVenzlaw  etc.  bekennen  elc.  Waini  wir  deii  lioclioebornen  Johannsen  niarg- 
grafen  etc.  unsern  lieben  bruder  und  fiirsten  zu  einem  hauptmann  des  landes  zu  Behem 
gemachet  haben,  darumb  so  hat  uns  derselb  unser  bruder  glohet  in  guten  treuen  on  alles 
geverde,  daz  (!r  zuvoran  unsern  fromen  werben,  unsern  schaden  wenden  und  auch  unsern 
nucz  und  ere  und  dazu  des  ganczen  landes  gemeinen  nucz  ocireuelichen  werben  und  filren 
solle   und    wolle.     Davon    weisen    wir    alle    stete,    hauptlute,  burggrafen  und  amplleute  des 


kiinigs  zu  Behem  an  in  als  einem  haiiplmann.  daz  sie  ime  sweren  und  g-loben  aehorsam  und 
beholfen  zu  sein.  unsere  ere  und  niic/.e  nnd  auch  des  ffanczen  landes  o-emeinen  nucze  zu 
werben  und  zu  treihen.  Und  er  sol  ais  ein  hauplmann  macht  haben  zu  enden  und  zu 
voiienfuren  alle  und  iegliche  brieve  und  artikel.  als  wir  uns  und  anch  derselbe  unser 
brnder  miteinander  den  lanthern  von  Beheim  verschrieben  haben.  daruf  wir  ihn  auch  diese 
macht  geo-eben  haben :  und  das  soll  wcren  und  besteen  als  lang.  bis  wir  solche  brief  iind 
artickel  den  landherren  volenden  und  volbrengen  und  derselbe  unser  bruder  soll  sclialfen 
nnd  bestcllen.  daz  man  das  unverzogeniich  von  uus  ulneme:  wann  aucb  wir  das  mit  wissen 
volbracht  haben,  so  soli  es  steen  an  uns.  ob  wir  in  zu  einem  hauptmann  haben  woilen 
oder  nicht.  Ouch  hat  der  obgenannt  unser  bruder  globet,  daz  alle  obocschrieben  stiicke 
marasr^Tf  Jost  von  Merhern.  der  von  Roscmbero.  der  von  Nuwenhuse.  Brzienko  von  Skala 
und  alle  andere  lantherren  ufnemen.  halten  tind  volfiiren  werden.  Ouch  isl  fferedt  worden. 
wenn  um  solche  stucke.  der  wir  iiberhaben  sein  soHen  nacli  dem.  als  lier  von  Rosenberg 
und  Brzienko  von  Skala  iiberg-eben  und  ijetedinget  habeu.  dalii  ouch  derselbe  unser  bruder 
iind  ander  unser  rete  g-ewesen  sint.  geschee  es.  daz  uns  dhein  infelle  oder  hindernisse  darin 
iretan  wiirde  oder  getragen.  so  soll  der  egenannt  unser  bruder  uns  des  hekennen  iiiid  dozu 
gelreulich  beholfen  sein.  daz  uns  das  ie  oeendel  iind  volzogen  werde.  Oiich  sullent  wir  schafren 
und  bestellen.  daz  von  heute  uber  acht  lage  alles  volk.  das  wider  den  eg-enannten  unsern 
bruder  und  die  lanlherren  ist.  es  sein  geste  oder  nicht.  von  dem  felde  ziehen  und  unser 
kuniirreich  vorwerl  mer  nicht  beschedigen  nocli  angriffen  in  keinerlei  wise.  Und  wer  es 
sache,  daz  sich  iemand  dawider  seczte  und  diese  vorichlung  nicht  hallen.  sunder  das  laiil 
beschedigen  wolle.  so  suUen  wir  dem  e<)enaiinlen  unserm  bruder,  dein  edeln  Jan  von 
Michelsperg  und  Berka  von  Hohenstein  und  andern  lanlherren.  die  bi  in  bleiben.  wider 
dieselben  gelreulich  beholfen  sein  mit  ganzer  unser  inechle.  Oiich  soll  diese  beredunoe  uns 
nnschedlichen  sein  an  unser  wiirdikeit.  freiheiten  iind  rechten.  sunder  wir  sullen  dabi 
iinoehindert  bleiben  als  das  von  alters  gewesl,  herkommen  und  billichen  ist.  Mit  urkunt 
dicz  briefes  versigell  mil  unser  kuniglichen  3Iajestel  insigel.  Geben  zu  Prag  nach  Chrisli 
geburl   1395.  An  sanl  Laurentiitage.  unser  reiche  etc. 

(Liinig   Cod.   dipl.  II.  p.    19.) 


276. 

Pnhst  Bonifaz  IX.   verleiht  deneii.   welc/ie  die  Kirche  i/i   Fustimer  ani  Feste    ihrer  Dedi- 

cntion  hesuchen  und  z-u  ihrer  Erhaltuny  beisteuern.  einen  Ablass  vou  zwei  Jahren. 

Dl.    liom    1').   Aiigiist   I.l!)5. 

Konifaciiis  episcopus  servus  servoriim  dei  universis  Chrisli  lidelibus  presentes  lilteras 
inspecluris  salulem  el  apostolicam  benediccionem.  Licet  is.  de  cuius  miinere  venil.  ut  sibi 
a  suis  fidelibus  digne  el  laudabililer  servatur  de  abundancia  sue  pielalis.  (|U('  merila  supplicum 
excedif    et    vola    bene    servicnliiiiis    sibi    mullo    mniora    relribiial    ({iinm    valeanl   promereri. 


2.18 

nichiloniiiius  tamen  desiderantes  doniino  populiim  reddere  acceptabilem  et  bonorum  operum 
sectaloreni,  fideles  ipso's  ad  complacendum  sibi  quasi  quibusdam  allectivis  muneribus,  indul- 
genciis  scilicet  et  remissionis,  invitamus,  ut  exinde  divine  gracie  reddantur  apciores.  Cupientes 
igitur.  ut  ecclesia  monasterii  in  Pustmir  ordinis  sancti  Benedicti  Olomucensis  diocesis  con- 
gruis  honoribus  frequentetur  et  eciam  conservetur  et  ut  christifideles  eo  Hbencius  causa 
devocionis  confluant  ad  eandem  ecclesiam  et  ad  conversacionem  huiusmodi  prorupcius  manus 
porrigant  adiutrices,  quo  ex  hoc  ibidem  douo  celestis  gracie  uberius  conspexerint  se  refectos, 
de  omnipofentis  dei  misericordia  et  beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  eius  auctoritate 
contisi  omnibus  vere  penilentibus  et  confessis.  qui  iu  die  dedicacionis  ipsius  ecclesie  dictam 
ecclesiam  devote  visitaverint  annuatim  et  ad  conservacionem  huiusmodi  manus  adiulrices 
porrexerint.  ut  prefertur.  duos  annos  et  totidem  quadragenas  de  iniunctis  eis  penitenciis 
misericorditer  relaxamus.  Volumus  auteni.  (|uod  si  alias  dictam  ecclesiara  visitantibus  vel 
ad  conservacionem  ipsius  manus  adiutrices  porrigentibus  aut  alias  inibi  pias  elemosinas 
erogantibus  seu  alias  aliqua  alia  indulgencia  inperpetuum  vel  ad  certum  tempus  nondum 
eiapsum  duralura  per  nos  concessa  fuerit.  presentes  litere  nullius  existant  valoris  vel 
momenti.  Datum  Rome  apud  sanclum  Pelrum  XVIII  kalendas  Septembris.  ponlificatus  nostri 
anno  se.xto. 

(Orig.   Peig.   an  gelben  u.   rothen   Fiideu   b.   Bleibulle   im  fiirsterzb.     Arcliive  in  Kremsier.) 


Slnrek  ton  Proser  verkauft  das  Dorf  Ohraii    bei   Britnn    den  Karthausern    in    Konigsfeld. 

Dt.  24.  AufjHst  139.1.  s.  l. 

Mldgo  Slawko  diclus  Nyemecz  de  Prossyeczye  ad  universorum  lam  presencium  quam 
futurorum  noticiam  ciipio  pervenire.  Ouod  bona  maturaque  deliberaciono  sanoque  amicorum 
ac  consanquineorum  communicato  consilio  villam  meam  Obirzany  prope  Brunam  cum  omnibus 
el  singulis  suis  bonis  ac  perlincnciis.  duabus  videlicet  allodialibus  curiis  incolis  vineis.  agris 
cultis  et  non  cultis,  pratis  pascuis  monlibus  collibus  silvis  rubetis  nemoribus  paludibus  aquis 
et  fluminibus  piscacionibus  venacionibns  ef  aucupacionibus  AMis  el  <>'adibus  ac  universis.  que 
a  diiilino  lempore  ad  eandem  villam  spectare  dinoscunlur.  quibuscunque  censeanlur  nominibus. 
omni  eo  jurc  ac  dominio,  prout  eo-o  oandem  villam  a  meis  predecessoribus  comparando 
hucusque  teniii  ac  possedi.  nicliil  omnino  proprielatis  ac  (lominii  michi  et  heredibus  meis  in 
posterum  reservando.  excepto  soliim  qiiadraginla  irrossoriim  censu,  quem  plebanus  ecclesie 
ibidem  in  Obir/.any  a  longis  el  relroaclis  temporibns  annualim  consuevit  ville  dominio 
censuare,  jiisto  ac  vcro  vcndicionis  lilulo  rite  et  realiter  vendidi  et  presenlibus  vendo 
religiosis  viris  priori  et  convenlui  monaslerii  campi  regalis  prope  Brunam,  Karthusiensis 
ordinis,  Olomucensis  diocesis  et  eorum  successoribus  universis  pro  centum  et  nonaginta 
sexagenis  grossoriim  pragensium.  de  quibus  ab  eisdem  fralribiis  qiiin([iiaginla  marcas  grossorum 
eorundem    percepisse    me    paratis    in    pecuniis    recognosco.    Hesiduum    vero    pecunie  prefate 


259 

michi  dare  et  solvere  tenentnr  diiobiis  in  terniinis.  in  sancli  Georffii  videlicet  vel  in  qnaliior- 
deciin  diebus  immediate  posl  mediclatem  el  in  sancli  3Iichahelis  vel  qiialuordecim  diebus  posl 
immediale  feslis  proximis  et  se  miiliio  seqnenliiuis,  dilacione  et  contradiccione  quibusciinqae 
procnlniolis.  ad  tenendum  reaendiim  ulifruendum  ac  hereditarie  el  perpeluis  temporibus 
possidendum  necnon  in  usus  proprios  converlcndum  el  cum  oadem  villa  dlsponendum.  prout 
ipsis  melius  videbilur  expedire.  sub  punctis  condicionibus  et  arliciilis  intrascriplis.  Primo 
videlicet  et  principaliler.  quod  eoo  Slawko  predicliis  eandem  viliam  Obirzany  lenere  el 
inhabitare  possum  et  debeo  vice  el  nomine  predictonim  prioris  el  convenlus.  aratiiras  quoque 
pro  annonis  hiemalibus  lamen  ad  ipsorum  voluntalem  seminare,  incolas  vero  ipsius  ville  in 
nullo  penilus  conturbare  vel  quibusciin(|iie  exaccionibus  steuris  robollis  ac  aliis  donariis  justis 
vel  iniustis  quoniodolibel  agirravare.  Sed  quandocunqne  per  ipsos  priorem  el  conventum  sen 
alium  eornm  nomine  monilus  et  reqiiisilus  fnero,  exlunc  debeo  el  teneor  ipsis  eandem  villam 
liberam  et  solutam  semotis  dilTicultatibus  el  conlradiccionibus  resignare.  Insuper  dicli  prior 
et  convenlus  empcionem  presentem  habere  debenf  in  ipsorum  arbitrio  opcione  ac  volunlale. 
qnod  si  quocunque  intervenienfe  casu  ipsis  infra  hinc  el  sancli  Georaii  feslum  proxiuiiiiii 
eandem  villam  pro  summa  dicfe  pecunic  babere  et  tenere  non  expedierit  seii  simpliciler 
habere  noluerint,  meque  pro  pecuniis  quinquaginla  marcarum  michi.  ut  superius  est  expressum. 
per  eos  persolufis  nionuerint  seu  nionere  prociiraverinl.  extiinc  ipsis  prefalas  quinquaainta 
marcas  una  cum  censu  de  predicla  villa  pro  termino  sancfi  Georaii  proveniente  eao  pre- 
fafus  Slawko  unacuin  subscriptis  fideiussoribus  iiifra  duoriim  meiisiuni  spacium  inutuo  se 
seqiiencium.  a  monicione  ipsorum  compulando.  leneor  el  promitlo  absque  confradiccioiif  cl 
diflicultate  persolvere  pecunia  cum  parala.  Casii  vero  qiio  ipsi  prior  et  convenlus  prcdicli 
monasterii  ipsam  villam  Obirzany  el  ipsam  empcionem  ratain  Iiabere  volucrint.  cxfunc  nos 
Slawko  diclus  Xyemecz  de  Prossyec/.ye  venditor  principalis.  Jaii  diclus  Przybik  de  Odlo- 
chowicz,  3Iarlinus  dictus  Pcrnsteyn  de  Ponyelicz.  Lewa  de  Zydyenicz,  Wycczko  de  Opathovvicz, 
Jan  de  Blissicz  et  Conradus  de  Czernowicz  noslrique  heredes  fideiussores  compromissores 
ac  disbrig-atores.  omnes  in  solidum  manu  coniiincla  el  indivisi  sub  fidei  noslrc  puritate  pro- 
mitlimus  et  spondemus  semofis  dolo  ef  fraude.  predicfis  priori  conventui  monasterii  supra- 
dicti  et  eorum  successoribus  nccnon  ad  iidelcs  manus  nobilis  domiiii  P"rhardi  dc  Chiinstat  ac 
ipsius  heredum  dictam  villam  Obirzany  cuni  omnibiis  suis  pertincnciis  jurc  ac  (lominio  ac 
universis  et  sing-ulis  superius  expressatis  gieneralifcr  ab  oinnibus  impclicionibus  hominum.  ciiiiis- 
cunque  stalus  sexus  vel  condicionis  jiiris  canonici.  terrosfris  vel  civilis  cl  spccialiler  ab  impeli- 
cione  domine  Anne  de  Plawcz.  Frankonis  de  Uadkow  conthoralis.  qiic  ccutum  et  qiiinquaginla 
marcas  grossorum  nominc  dotalicii  supcr  \illa  eadem  inlabulatas  habcre  dicitur.  omnimode 
disbrigare  et  nichilominiis  iii  proximo  domiiiorum  ferre  colloquio  Briinc.  quam  primuni  labulc  lerre 
aperte  fuerinl,  eandeni  villam  sepedictis  priori  ac  convcnliii  eorumque  successoribiis  iiilalinlare 
aliisque  quibuscunque  dicla  villa  infabiilafa  fore  dinoscitur,  extabularc  penitus  ef  delcre.  Si  vero. 
quod  absif  lcailimis  prepedili  impedimentis  hoc  commode  facere  niillalcnus  valercmus.  tunc  in 
colloquio  dominorum  immediate  sequcnti  premissa  adimplcre  omnesqiie  ef  singiilos  arliciilos 
promissionis  superius  cxpressos  efleclualiter  et  sine  dispcndio  consumare  promiffimus  occasione 

33* 


260 

et  negligencia  nostra  penitus  non  obstante.  QuoA  si  non  fecerimus.  quod  absit.  et  in  premissis  ac 
premissorum  aiiquo  nealigentes  fuerimus,  tunc  illico  duo  ex  nobis  fideiussoribus  et  disbrigatoribus 
predicfis.  qui  per  nominatos  priorem  ac  conventum  dicti  monasterii  ac  eorum  successores 
seu  eciam  per  dominum  Erharduni  vel  heredes  ipsius  moniti  fuerimus.  unus  per  absenciam 
alterius  se  non  excusans  nec  unus  alium  expectando.  promittimus  bona  nostra  fide  ac  debemus 
cum  duobus  equis  in  civitatem  Brunam  in  domum  honesti  hospitis  per  ipsos  fratres  nobis 
deputatum  subintrare  vel  quivis  pro  se  alium  honestum  et  idoneum  miJitaris  ordinis  sub- 
mitlere  ad  prestandum  ibidem  obstagium  solitum  et  consuetum  etc.*)  Et  si  tempore  medio 
aiiquem  fideiussorum  dictorum  de  hac  vita  migrare  contigerit,  quod  infra  unius  mensis 
spacium  ipsis  fratribus  unum  alium  tam  nobilem  quam  facultatibus  valentem  in  locum  defuncti 
tenebimur  collocare  literamque  presentem  de  verbo  ad  verbum  mutato  solum  defuncti  nomine 
in  nomen  fideiussoris  substiluli  per  omnia  innovare.  Accidente  vero  casu,  quo  predicta 
omnia  et  singula  prestito  obstagio  vel  non  prestito.  quod  absit.  non  impleverimus  vel  quo- 
modolibet  non  poterimus.  extunc  damus  ipsis  priori  conventui  ac  eorum  successoribus 
presentibus  plenum  posse.  dictas  centum  cuin  nonaginta  sexagenas  cum  omnibus  dampnis 
probabilibus  desuper  accrelis  recipiendi  in  judeis  vel  christianis  super  omnia  bona  noslra 
mobilia  et  immobilia  ubique  habita  vel  habenda.  ac  nostrorum  omnium  super  dampna.  Pre- 
sencium  sub  appensis  nostris  sigillis  teslimonio  literarnm.  Sub  anno  domini  millesimo  tricen- 
tesimo  nonagesimo  quinto.  die  sancti  Bartholomei  apostoli  gloriosi. 

(Orig.   Perg.    7    h.  Sig.   im  Archive  des   Klosters  Raigern.) 


3?8. 

K.    Wenzel   IV.    (itlieilt  dein  Markg.  Jodok,  dem  Heinrich  ton  Rosenberg,   Heinrich  von 
Neuhaus.  Bi-cnck  ron  Skala  und  ihrein  Anhange  sicheres  Geleite.  Dt.  Prag  24.  August  1395. 

W  enoeslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  semper  Auguslus  et  Boemie  rex.  Notum- 
faciinus  lenore  presencium  universis,  quod  animo  deliberalo  sano  fidelium  nostrorum  accedente 
eonsilio  et  de  cerla  noslra  sciencia  illuslri  .Todoco,  marchioni  Moravie.  principi  patruo  noslro 
carissimo,  nobilibus  quoque  Heinrico  de  Rosemberg,  Ilenrico  de  Novadomo,  Przienkoni  de 
Skala  el  omnibus  aliis  regni  Boemie  baronibus  adherentibus  fauloribus  et  servitoribus 
eorundem,  quos  secuni  adducendos  decreverint,  salvum  el  securum  conductum  nostrum  pro 
nobis  fauloribus  el  adherenlibus  nostris  et  omnibus  aliis.  qui  causa  noslri  faciunt  el  dimillunt, 
dedimus  et  donavimus.  damus  virtule  presencium  dolo  et  fraude  quibuslibel  proculmolis  el 
donamus:  ila  videlicel,  ul  ipsi  omnes  el  eorum  quilibel  cum  fauloribus  adherenlibus  el 
serviloribus  suis  a  dala  prcsencium  ad  qualuordecim  dies  conlinue  se  sequentes  ad  nos 
venire.  apud  nos  morari  el  a  nobis  vice  versa  ad  domicilia  propria  remeare  valeanl  alque 
possinl,  rebus  salvis  pariler  el  personis,  nullum  dolum  seu  fraudem  in  eo  sub  verbo  regio 


*)   Foigt  die  gewiihnliche   Einlagerformel. 


261 

pretendenfes.  ProptiT  qiiod  universis  et  singulis  officialibus  serviloribus  et  fidelibus  noslris 
tenore  presenciuin  sub  regii  favoris  oblenlu  dislriccius  inhibemus.  ne  prefalos  Jodocum. 
Henricum.  Henricura,  Pzrenkonem  ac  omnes  alios  reoni  Boemie  barones  adherentes  fautores 
el  servilores  eonindem.  quos  secuni  adducendos  pro  hac  vice  decreverint,  in  rel)us  aul 
corporibus  eorum  inquietare  perlurbare  aul  molestare  presumanl  quomodolibel.  dicli  nostri 
conductus  duranle  termino  supradiclo.  proul  u-ravem  indionacionem  noslran)  voluerint  evitare. 
Presencium  sub  regie  nostre  majeslatis  sio-illo  teslimonio  literarum.  Dalum  Praffe  anno 
domini  millesimo  trecenlesimo  nonayesimo  quinlo.  in  die  sancli  Bartholomei.  reoiiorum 
nostrorum  anno  Boemiae  Irecesiino  lercio.  Romani  vero  vicesimo. 
Ad  mandalum   regium.  Wlachnico  de  Weyteniule. 

(Orig.   im   Wittiugauer  Arcliivc :   die  Abschrift  mitgetheilt   vom   kouigl.   bohm.   Museam.) 


319. 

Der  Stadtrath    von    Ziiaim    trijjl    iii   dem   Streite  zwischeii  dem    Ober-    uiid    Siedermitller 
iiuch  deiii  Rathe  kuiidiger  Leute  eiiien  Aiisspruch.   der  roii  beiden   MiiHerii  gehalteu   irerdeii 

iiiuss.    Dl.    I.   Seplember   1395. 

W  enn  der  leut  gcdachnuss  ist  voru^ankleich  und  der  raargist  tag  ist  allen  leulen 
unsicher  zu  leben.  darumb  isl  ez  nollurfl.  daz  alle  dink.  di  von  den  leuten  in  der  zeit 
ffeschehen.  mit  zeugen  bewart  werden  und  rail  brifen,  daz  diselben  sach  iind  dinU  von 
der  leut  vorg-essenheil  ader  annder  irrsal  nicht  wurden  widerruft  und  widerlriben.  di  mit 
der  eerechlikeil  ein  loebleich  ennde  haben  ffenumen.  Darumb  wir  Fridl  Pokch.  richler. 
Hanns  Raumcnrak  zu  der  zeit  purgermeisler.  Ulreich  Slarrczer.  Jacob  Mohoeler.  Nyclos 
Prowiczer,  Swarcz  Hensl.  Hannus  Meychsner  und  anndre  schepfen  der  slal  zu  Znoim  tiin 
kund  und  bekennen  offenleich  allen  leiilen.  di  nu  lebeii  ader  hernacb  kunfliir  werden.  di 
disen  brif  sehen  ader  hoeren  lesen.  daz  di  weisen  mann  Jakl  Goliitenschedl.  unser  mit- 
pnrger  und  milgeswarner  an  eim  und  der  Pelr  Smid  und  Tlioman  Smid  sein  aiden.  aiich 
unser  mitpurger.  eltleich  zeit  rail  einander  gekriget  haben  iinib  irr  paider  muelrechl  und 
prechen,  do  hab  wir  in  enpfalhen.  daz  si  daruber  solden  mullner  rnffen.  oben  und  niden 
an  der  Tay  gesessen,  di  solden  den  precben  zwischen  in  zu  paiden  teilen  schauen  und 
darul)er  sprechen.  und  was  di  selben  maister  sprachen.  daz  solden  si  zii  paiden  teilen  halden 
ewicleich  und  nichl  prechen.  noch  dawider  reden.  Nii  haben  diselben  maisler  di  prechen 
zwischen  paiden  teilen  ffeschauel  iind  wol  gewegen  und  haben  mit  wolbedachtera  raut  und 
mit  ffulem  ral  daruber  also  auziresprochen.  Zu  dem  erslen.  di  nider  rauel  zu  Nessecleb 
sol  raumen  uncz  an  des  apls  paumgarten.  do  di  erl  stet  iind  ob  der  herr  derselben  muel 
darinn  saumiir  wer.  so  hat  di  ober  muel  den  gewalt  und  das  recht.  daz  si  den  oblaz  mag 
obprechen  und  das  wasser  in  di  Tay  lassen  rinnen,  und  von  der  gnanlen  erlslauden  sol  di 
ober  muel  zu  Pohraelicz  raumen  denselben  graben  herauf  iinczen  zu  sein  zeug,  und  dasselb 
wasser,  daz  auf  diselb  mucl   o-el   zu   Pohmelicz.   sol   er  fuer  sich  slelicleich  o-en  lassen.   Wer 


262 

ober  daz.  daz  er  hiel  zii  arbeifen.  so  sol  derselb  muUner  dem  nidern  vor  drei  tag  sagren 
an  als  ffevar  und  ob  er  iuer  seczen  vvolt.  so  sol  der  njder  mullner  baisen  aufzihen:  und 
ob  er  dez  nicht  wolt  ffehorsam  sein,  so  sol  der  nider  mulner  einen  nachpauren  ader  zwen 
nenien  und  sol  ez  selber  aufzihen,  und  das  wasser.  daz  dacz  dem  ablaz  oberhalb  der  nniel 
ausffet.  das  sol  di  ober  muel  herwider  in  den  sraben  laiten,  und  wenn  dez  not  geschieht, 
so  sol  di  ober  muel  den  graben  alain  raumen  uncz  an  den  furt.  der  niderhalb  Ohlaz  fuer 
ffet.  und  fiirbas  wann  man  wolt  raumen.  so  sol  di  nider  muel  den  dritten  pfenino-  geben 
von  dem  furt  hiz  auff  den  eispaum.  Und  wenn  der  nidern  muel  aucb  not  geschicht  zu 
raumen.  so  sol  der  nider  mullner  dem  obern  auch  drei  tag  vor  an  gevar  sagen.  Auch  wenn 
ein  mullner  der  gnanlen  muel  sein  zeug  wolt  pessern.  so  sol  er  dem  anndern  drei  tag 
vor  e  an  eevar  sagen.  daz  er  sich  mit  seiner  erbeit  darnach  mueg  richlen.  Auch  welcher 
herr  der  gnanten  muel  oder  sein  mullner  nichf  hill  oder  dowider  rett,  waz  an  disem  priff 
ist  o-eschriben.  ez  wer  wider  eim  artikl  oder  wider  mer.  der  ist  der  stat  zehen  mark 
oross  vorvallen,  der  sol  man  ein  pfennig  nichl  lassen.  Und  zu  einer  sicherheit  und  gezeug- 
nuss  hab  wir  vorffenante  rychter,  purgermeister  und  der  ganz  ratt  der  obgenanten  stal  unser 
insifi-l  mil  rechten  wissen  irehangen  an  disen  briff'.  Der  geben  isl  nach  Crists  gepurd  drei- 
zehenhundert  jar  darnach  in  dem  ffunftem  und  neuzigislem  jar  am  mitichen  an  sand  Gylgenlag. 

(Orig.   Perg.   mit   anh.   Sig.   im   m.   Lardesarcliive.   Art.   Bruck,   lit.   K.    n.    4.) 


3S0. 

Pabsf  Bonifaz-  IV.  erneiiert  dem  yonneiikloster  iit  Pustimei-  ein   Privilegiiim.   irelckes  z-ufaUicj 

rerloren  ging.   cermdge  welchem  gestatlet  wird  am   Charsamstage  nach  dem    Completorium 

eine  Messe  z-u  lesen.    Dt.    Hom   4.   Septemher   1395. 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  ad  perpeluam  rei  memoriani.  Sincere 
devocionis  affectus.  quem  dilecte  in  Christo  filie  .  .  abbalissa  et  conventus  monasterii  in  Pustmir 
alias  ad  infanciam  salvatoris  nuncupati,  ordinis  sancti  Benedicti.  Olomucensis  diocesis,  ad 
nos  et  romanam  gerunf  ecclesiam,  promeretur.  ul  votis  earum  iilis  preserlim,  per  que 
sicut  pie  desiderare  videntur.  divinis  officiis  intente  existant  et  spirilualis  salutis  eis  proveniat 
incremenlum.  quantum  cum  deo  possumus  favorabiliter  annuamus.  Exhibita  siquidem  nobis 
nuper  pro  parte  dictarum  abbatisse  et  conventus  pelicio  conlinebat,  quod  cum  olim  ipse  a 
(|uinquaginla  annis  citra  usque  in  presenciarum  ex  indulto  sedis  apostolice  singulis  annis 
in  viffilia  pasce  posl  lioram  completorii  in  crepusculo  vel  (|uasi  caiisa  maioris  devocionis 
populi  in  ecclesia  dicfi  monasterii  unam  missaiii  in  earum  ac  populi,  ad  hoc  ihidem  con- 
tluencium,  presencia  celebrari  facere  consueverunt  ac  lilere  aposlolice  super  huiusmodi  indulto 
confecte  casualiler  sinl  ainisse.  pro  parte  ipsarum  abbatisse  et  convenlus  nobis  fuil  humiliter 
supplicalum,  ut  eis  similem  concessioncm  facere  de  benignilale  aposlolica  dignaremur.  Nos 
igilur  liuiiismodi  supplicacionibus  inclinali  ahbalisse  ipsius  monasterii  pro  lempore  existenti 
el  dictis  conventui,  uf  huiusmodi  missain    singulis  annis  in  ipsa  vigilia  pasce  dumtaxat  post 


263 

horam  corapletorii  in  crepusciilo  vel  circa  per  aliqiiem  idoneuin  sacerdotem  in  ecclesia 
predicta  celebrari  facere  possent.  ita  (|uod  id  nec  eisdem  abbatisse  et  conventui  nec  sacer- 
doti  taliter  ceiebranti  ad  culpani  valeat  imputari.  aucloritale  apostolica  tenore  presencium 
de  speciali  gracia  indulgemus.  ^iilli  er<ro  omnino  boininum  liceat  hanc  pag-inam  nostre 
concessionis  infringere  vel  ei  ausii  tenierario  confraire.  Si  qiiis  autem  hoc  attemptare  pre- 
sumpserit  indignacionem  oninipolentis  dei  et  beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  eius  se 
noverit  incnrsiirum.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  II  nonas  Septembris  pontificatus 
nostri  anno  se.\to. 

(Orig.  Perg.  Bleibulle  fililt,    iiiir  die  F.ideu  sind  erlialten,    im  fiirsterzb.  Archive  in  Kremsier.) 


281 

Jost  Markg.  run  Mdhreii.  Heiitrich  ron  Roseiiberg.  Biumko  ton  Skal  uiid  Busko  ron 
Schicamberg  biirgen  mehreren  odcrr.  Rittern  1360  Wiener  Pfuiid  dafur.  dass  dieselben 
ihnen  mit  68  Spiessen  und  el>ensoriel  Schiitzen  dienen  sollen.    Df.   Budweis  auf  dem   Felde 

•>U.   September  1395. 

W  ir  .lost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  berre  zu  Merbern.  wir  Heinrich  von 
Rosenberg.  Brzenke  von  Skal.  und  Buschke  von  Swamberg  bekennen  iinverschaidenleich  iiir 
uns  und  unsere  erben.  daz  wir  den  erbcrn  Hansen.  dem  Jorgen.  berren  Ulrichen  des  Joreen 
sun.  Hansen  dem  Hohenvelder,  Hansen  von  Wisen  und  Hansen  deni  Sensensengger.  iind 
iren  erben  gelten  sullen  und  schuldig  sein  dreizenhundert  pfunt  und  sechtczijj  pfunt  Wienner 
pfenninghe.  dorumb  sie  uns  niit  sechzig  und  acht  spiessen  und  so  vil  schuczen  von  dem 
heutigen  tage  sechs  ganze  wochen  sullen  dinen  und  vvarten.  Und  globen  und  verheissen 
in  bei  iinsern  wirdikeiten  und  treuen  mil  dem  briell"  wissentlich.  das  wir  in  desselben  geltes 
wollen  ricblen  von  heute  uber  vierzehn  taoe  dreizenhundcrt  pfunt  und  vierzig  pfunt  und 
das  ubrige  gelt  ganzs  wollen  wir  in  bezalen  von  heute  iiber  vier  wochen.  Teten  wir 
des  nicbt,  was  sie  denn  desselbeii  oeltes  scheden  nement  bincz  Kristen  oder  Jiiden.  wie 
die  genant  weren.  irn  worle  doriiml)  zu  "lauben  ungesworen.  die  sullen  wir  in  «ieiilicli 
ablegen  und  widerkeren.  und  sullen  sie  das  haben  auf  uns  allen  und  aiif  nllem  iinserm 
gut.  wo  wir  das  liaben.  und  mojren  nns  aucli  dorumb  angreifen  und  pfenden  inil  luisenii 
gutlicbem  willen.  als  lang  uncz  das  wir  sie  ires  egenannlen  gells  und  auch  der  schcden. 
die  sie  des  hetten  genommen.  Iiaben  bezalt  genzlich.  Und  des  zu  urkunt  haben  wir  iinser 
ingesigel  gehenget  an  disen  brief.  (leheii  vor  Budweis  iif  dem  felde,  noch  Crisles  ireburl 
dreizenhundert  jar.  dornoch  in  dem  funnf  und  neunzitristen  jare  des  inonla<rs  an  des 
heiligen  sand  Mathes  abende  ewangelisten. 

(Orig.,   dessen   Sigille   abger.   im   fiirstl.  Schwarzenberg.    Archiv   zu   Wittingau.   Nr.   39.) 


264 


2S2. 

Rysenburg  13.    Octobcr  1395. 

iTlarkffraf  Jodok  fordert  die  Raflinianiien  in  Berlin  auf.  zu  einem  angesetzlen  Land- 
taffe.  auf  vveicheni  sicii  3Iarkgraf  Willielm  von  Meissen  einfinden  werde.  die  Mannen  und 
Stadte  einzuladen. 

(Riedel   Codex  Bnindenb.-  B.   III.   p.    125.) 


283. 

Fapst   Boinfaz-    IX.    uicorporirt    dem   Kloster    Wilemot    die    Pfarren  in    Walc,  Auerschitz^ 
Leipertilz-  und  Libec.   Dt.  Rom  14.   October  1395. 

B onifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  liliis  abbati  et  conventui  monasterii 
beatorum  Petri  et  Pauli  apostolorum  in  Willemov  ordinis  sancti  Benedicti.  Pragensis  diocesis 
salutem  et  apostolicam  benediccionem.  E.xigit  vestre  devocionis  sinceritas  et  rcligionis,  sub 
({ua  devotum  exhibetis  domiuo  famulatum.  promeretur  honestas,  ut  peticiones  vestras.  illas 
presertim  que  commodum  e(  utilitatem  vestram  et  monasterii  vestri  respicere  dinoscuntur, 
quantum  cum  deo  possumus  ad  exaudicionis  graciam  favorabiliter  admittimus.  Hinc  est,  quod 
nos  vestris  in  hac  parle  supplicacionibus  inclinati,  ut  incumbencia  vobis  onera  valeatis  pro 
tempore  commodius  supportare.  de  alicuius  subvencionis  auxiiio  vobis  providere  volentes  in 
Walcz.  in  Aurtitz.  in  Lonpraticz  et  Lybyecz  parochiales  ecclesias  Olomucensis  et  Pragensis 
diocesium.  que  ut  asserilis  de  jure  patronatus  vestri  monaslerii  beatorum  Petri  et  Pauli 
apostolorum  in  Wylemov  ordinis  sancti  Benedicti  dicte  Pragensis  diocesis  exislunt.  qua- 
rumque  sexaointa  dicto  vestro  monasterio.  cuius  centum  marcharum  argenti  puri  fructus, 
reddilus  ac  proventus  secundum  communem  existimacionem  valorem  annuuni,  ut  asseritis, 
non  excedunt,  cum  omnibus  iuribus  et  pertinenciis  suis  auctoritate  apostobca  tenore  presen- 
ciuni  perpetuo  incorporamus,  annectimus  et  unimus.  ita  quod  cedentibus  vel  decedentibus 
dilectis  filiis  rectoribus  earundem  ecclesiarum,  qui  nimc  sunt  aut  alins  ipsas  ecclesias  quo- 
modolibet  dimittentibus.  liceat  vobis  corporalem  possessioncm  earundem  ecclesiarum  auctoritate 
propria  apprehendere.  aut  eciam  in  usus  vestros  perpetuo  retinere,  nec  non  fructus  redditus 
et  proventus  huiusmodi  ecclesiarum  in  supportacione  eorundem  onerum  deputare,  super  hoc 
diocesani  loci  pro  tempore  e.xistentis  ct  cuiuscunque  allerius  licencia  seu  consensu  niinime 
requisilis :  reservatis  tamen  pro  singuiis  perpetuis  vicariis  inibi  perpetuo  instituendis,  qui 
eciam  monachi  professi  predicti  monasterii  esse  possinf,  singulis  congruis  porcionibus,  de 
(luibus  conarue  sublentarl,  episcopalia  jura  solvere,  et  alia  eis  incumbencia  onera  valeant 
siipportare.  iVon  obstantibus,  si  aliqui  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  huiusmodi  vel 
aliis  beneficiis  ecclesiasticis  in  illis  partibus  speciales  vel  generales  apostolice  sedis  vel 
legatorum    eius    literas    impetrarinl,    eciam    si    per    eas    ad    inhibicionem,    reservacionem  et 


265 

decretuni  vel  alias  qiiomodolibet  sit  processum,  quas  quidem  lileras  et  processus  habilos  pcr 
easdem  ad  predictas  ecclesias  volumus  uon  extendi,  sed  nullum  per  hoc  eis  quoad  assecu- 
cionem  beneficiorum  aliorum  preiudicium  generari,  et  quibuslibet  literis,  indulgenciis  et 
privilegiis  apostolicis,  generalibus  vel  specialibus.  quorumcunque  tenorum  existant,  per  que 
presenlibus  non  expressa  vel  totaliter  non  inserta  effectus  oarum  non  impediri  valeat  quo- 
modolibet  vcl  differri,  vel  de  quibus  quorumque  lotis  tenoribus  de  verbo  ad  verbum  haberi 
debeat  in  nostris  literis  mencio  specialis.  Nos  enim  ex  nunc  irritum  decernimus  et  inane, 
si  secus  super  hiis  a  -quoquam  quavis  auctoritate  scienfer  vel  ignoranter  contigerit  attemptari. 
Xulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  noslre  incorporacionis.  anneccionis,  unionis, 
constitucionis,  et  voluntatis  infringere,  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  auteni  hoc 
attemplare  presumpserit,  indignacionem  omnipotentis  dei  et  beatorum  Pelri  et  Pauli  aposloloruni 
eius  se  noverit  incursurum.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  II.  idus  Octobris.  pimliiicatus 
nostri  anno  sexto. 


(Dobner  Momim.   IV.   385.) 


284. 

Koiiig    Weiiz-el    IV.    hcfie/dt   seiiieii    liatlteii.    dass    sie    deii    Marktjrafeii     Jodok    iiiid    die 

bohniiscJieii  LainUierreii.   deneii  cr  sic/iercs   Geleite  tersproc/ieii.   z-ii  i/nii    hringeii. 

Dt.   Prag  18.   Octoher  1395. 

\%  ir  Wenczlaw  von  gotes  gnaden  Romischer  kunig  zu  allen  zeilen  merer  des 
reichs  und  kunig  zu  Rehera,  bekennen  und  lun  kunt  offenlichen  mit  diesem  brife  allcn  den, 
die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  dem  erwirdigen  Johansen  bischoff  zu  Liibus  unserm 
fursten,  den  ersamen  Markold  prior  sand  Johans  orden  von  Jerusalem  zu  Reheim,  Polan 
und  zu  Osterreich  unsere  liben  andechligen,  und  den  edeln  Polhen  von  Czaslolowicz  und 
Hinczen  Pflug  von  Orlik  unsern  relen  und  liben  getreuen  bevolhen  haben,  das  sie  den 
hochgebornen  Josten  marggraven  zu  Merhern  unsern  liben  veltern  und  fiirslen,  und  alle  und 
igliche  lanthern  zu  Reheim  mil  in  zu  uns  brengen  und  sicher  geleiten  sollen ;  dovon  mit 
wolbedachtem  mute  und  rechler  wissen  so  geben  wir  dcm  egenanten  uuserm  vettern  marg- 
graven  Josten  und  allen  und  iglichen  unsern  lanlherrn  zu  Behem  und  allen  iren  dincrn, 
die  mif  im  zu  uns  reiten,  unser  sicher  fride  und  geleite,  zu  uns  zu  komen,  bei  uns  zu  sein 
und  wider  von  uns  wider  zuhauss  zu  reiten,  fur  uns  und  alle  die,  die  durch  unsern  willen 
tun  und  lassen,  sicber  leibes  und  gutes  an  alles  geverde,  als  ouch  unsere  rete  und  ouch 
die  burgermeislere,  rele  und  burgere  gemeinlich  unser  sfete  in  der  grossen,  kleinen  und 
neuen  stete  zu  Prage  in  ouch  sulcbe  geleite  geloben  und  geben.  Und  sulche  unsere  geleite 
sol  weren  von  dem  suntag,  der  do  schirist  kumpf,  uber  virzehen  fage  an  geverde.'  Mil 
urkunt  dicz  brifes  vorsiffclt  mil  unserr  kuniglichen  3Iaiesfal  insigel.     Geben  zu  Prage  noch 

34 


2(j() 

Crisles  gebiirfe  dreizenhundert  jare  und  dornach  in  dem  fumfundneunzigislen  jaren  an  sand 
Lucaslaffe.  unserr  reiche  des  Behemischen  in  dem  dreiunddreissig-isten  und  des  Romischen 
in  dem  zweinzigisten  jaren. 

(Auf  der  Plicatur:  Ad  mandatum  domiui  regis  Franciscus  prepositus.  —  Orig;.  Perg.  rait 
anh.  gr.  Sig.  im  m.  Landes-Archiv  Nr.  190  Misc.  —  Abgedruckt  bei  Pelzel:  K.  Wenzel  II. 
Urkundenl).   p.    7.) 

285. 

Drcsde/t  (>'.   ^orcmber   139.'). 

irlarkgraf    Jodok    bestatigt    die    Verbindung    der    Pfarre    zu    Gardelegen    mit    der 
Probstei  zu   Stendal. 

(Riedel   Cod.    Brandeub.   A.    V.   p.    14fi.) 


286. 

Schiedsspruch   z-wischen  Ditrich   ron   Olii  uiid  dem   Pfarrer  daselbst  bezilglich   des  fur    die 
Vorfahren    des   Ditrich    abzuhaltendeii    Ai/iiirersars.   Dt.   Dnubraniik  II.  Nocember  1395. 

Ve  ime  bozf  amen.  Vselik^  veci  jesto  se  deji  pod  caseni.  cas  mine  a  ty  veci  tak6 
s  pameti  sejdii.  Protoz  miidrtmi  jest  vymysleno,  aby  vselike  veci  vecne  svedky  ctn^'mi 
a  pismem  zapsany  pameti  lidsk^  byly  zachovauy.  A  protoz  my  farar  v  Bysffici  a  dekan 
Tisnovsk^'-  knez  Vaclav  a  knez  Pelr  faraf  v  Diibravnice  vyzniv^me  vsem  nynejsim  i  bu- 
diicim  timto  listem,  ktoz  jej  cisti  nebo  slyseti  budii.  ze  knez  Tomds  faraf  v  Olsi  za  se  i  od 
sv6ho  kostela  s  jedn^  strany  a  ctny  panose  Detfich  i  jeho  manzelka  pani  Kacna  tudyz 
v  Olsi  za  se  i  od  sv<'ch  herb6v  s  druh^  strany  na  nas  jsii  pfisli,  jakzto  na  dobrotiv^ 
smluvce  s  vobii  stranii  o  pohfeb  kostelni  i  o  sluzby  z^dusni  pfedk6v  Detfichov^xh  a  jeho 
nianzelky  df^ve  jmenovan^ch.  Tak  ze  my  ubrmanov^  a  smluvce  dobrotiv^  s  dobrSm  roz- 
myslem  a  s  potazem  miidr^ch  lidi  tak  jsme  vyfkli  i  vypovedeli.  aby  ctnS'  panose  Detfich 
a  jeho  manzelka  df^ve  jmenovan^  ukdzali  a  postiipili  hfivny  pialu  na  iidech  kostelu  v  Olsi 
a  knezi  Tomasovi  farafovi  casu  toho  i  po  nem  budiicim  faraf6m  vecne,  a  za  tu  hfivnu  knez 
Tom^s  faraf  i  po  nem  budiici  far^fi  nui  a  jmili  budii  ciniti  sluzby  jednu  o  svat^m  Jifi  a 
druhu  0  svat6m  Vaclave  tak^m  cinem :  vigilie  o  deviti  lekcijich  a  na  zajtfi  jedna  mse 
zpivauii  3Iatky  bozi  a  druha  zadusni  zpivan^  a  ctyfi  ctend  zadusni.  Pakli  by  jeden  den 
msi  tolik  nemohl  jmiti.  ale  druh;^  den  aby  napinil.  A  kdyz  by  ty  sluzby  svrchu  psan^ 
klor^'  kolivek  far^f  obmeskal,  tehdy  Detfich  a  pani  Kacna  df^ve  psani  i  jich  herbov^  moci 
budii  ten  plat  staviti,  dokud^  ta  sluzba  naplnena  nebude.  A  tak6  cln^'  panose  Delfich,  pani 
KiK-na  i  jich  herbov^  pohfeb  v  kostele  Olesk(5m  jmili  jmaji  a  mi  se  za  ne  prosba  dili  jako 
za  dobrodejce  zvl^sti  loho  kostela  v  Olsi.  A  lo  nase  vyfceni  s  vobii  stranii  inilo  a  dobrotive 


267 

jsii  prijeli  a  slibili  je  drzeli.  Ktereho/Jo  plalu  Detrich  a  pani  Kacna  manzelka  jeho  posliipili 
jsii  ve  vsi  v  Rojeline  na  lidech  svych  iia  Philipovi  o  svat^m  Jiri  devel  grosov  a  o  svateni 
V^clave  puol  des^ta :  Jakub  recen^-  Krb  jednii  devet  grosov  a  druh^  puol  desata :  Hersa 
jednii  ctrniict  gros6v  a  druh^  tfiniict  hol6ho  platu,  sobe  panslvi  a  roboty  na  tech  lidecli, 
neb  kteff^  na  fech  sedliscich  sedii  zachov^vajic  od  sebe  i  od  sv;Jch  herb6v  poslupuji : 
kler^'zto  plat  bylo-li  by,  ze  by  ssel  ctnym  panosi  Detficheni  neb  pani  Kacnii  anebo  jejich 
herbi  (sici  jich  vinii  krome  otvofite  valky  v  zemi.  budii  jmiti  jinde  bfivnu  platu  ukiizati 
na  sv^m  zbozf  svobodn<5m  a  faraf  neniii  sluzeb  proto  opusti  (sic)  z^dusnich.  ale  timto  listem 
toho  platu  dob^vati.  List  tento  m^  polozen  b^li  v  zakryte*)  v  kl^stefe  Dubravnick^m  a 
odtud  nema  b^ti  vyd^n  ^adn^  strane,  bude-Ii  jeho  potfebi,  nez  dobfe  zajisten.  A  na  svedomi 
tech  vsech  limluv  peceti  nase  pfivesili  jsme  a  konventskii  pecet  z  Diibravnika.  pdne  Vil^movii 
pecet  z  Prnstayna.  dedice  kostela  Oleskf^ho  a  ctneho  panose  rytifsk^ho  Clibora  z  Litavy. 
D^n  list  l^ta  od  narozeni  boziho  tisic  tfi  sta  a  devadesat  a  pet  den  svateho  Martina  v  Diibra- 
vnfce  V  kl^stefe. 

(Orig.  Perg.    ."i    h.   Sic-   im   Aifhivf   des   Kl.   Raigeni.) 

281. 
Berlw  uinl   Kdlii  2o.   Norembcr    1395. 

Die  Rathe  zu  Berlin  und  Koln  oeloben  dem  3Iarkurafen  Wilhelm  von  Meissen  und 
Elisabeth  seiner  Gemalin  mit  Riicksicht  auf  die  an  sie  voni  Markgrafen  Jodok  geschehene 
Abtrelung  der  alten  und  neuen  Mark. 

(Biedel   Cod.   Brandenh.    75.    III.    125.) 

388. 

hoitiy    Wein^el    I[.    yibt    dem    Markyrafeii    Jodok    iiiid  seinen  AiiltaiHjerii  siclieres   (ieleite 

und  befielilt  seiiien  Beamten,   dass  sie  dasselbe  strenye    einlialten. 

Dt.   Pray  2.   Decemher  139.i. 

Wenceslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  seinper  Augustus  et  Boemie  rex  notuni- 
facimus  fenore  presencium  universis.  qiiod  animo  deliberato  sano  fidelium  nostrorum  accedente 
consilio  et  de  certa  nostra  sciencia  illuslri  Jodoco  marchioni  iMoravie.  principi  patriio  noslro 
carissimo.  et  omnibus  aliis  regni  Boemie  baronibus,  adherenfibus,  fautoribus  et  servitoribus 
eorumdem,  quos  secum  adducendos  decreverit.  salvum  ef  securum  conductum  nostrum  pro 
nobis,  fautoribus  el  adherentibus  nostris  et  omnihus  abis.  qui  causa  nostri  faciunt  et  dimittunf. 
dedimus  et  donavimus,  damus  virtute  presenciuin  dolo  ef  fraude  qiiibuslibel  procnlmotis  el 
donamus.      Ita    videlicet.    ut    ipsi    omnes    et    eoruin  quilibet  ciim   laulorihus.   adherentibus  ct 

*)   Snad :   sakristii. 


268 

servitoribus  a  die  date  presencium  usque  ad  feslum  iialivitatis  Chrisli  proxime  venturum 
inclusive  duraturum  ad  nos  venire,  aput  nos  morari  et  nobis  viceversa  ad  domicilia  propria 
remeare  possint  et  valeant,  salvis  rebus  et  personis,  nullum  dolum  seu  fraudem  in  eo  sub 
verbo  regio  penitus  pretendentes.  Propler  q«od  universis  et  singulis  officialibus,  servitoribus 
et  fidelibus  noslris  tenore  presencium  sub  regii  favoris  obtenlu  districcius  inhibemus.  ne 
prefatum  illustrem  Jodocum  marchionem  Moravie,  principem  patruum  nostrum  carissimum, 
ac  omnes  alios  regni  Boemie  adherenies  fautores  et  servitores  eorundem,  quos  secum 
adducendos  pro  hac  vice  decreverint.  in  rebus  et  corporibus  eorum  inquielare.  perturbare 
aut  molestare  presumant  quomodolibet,  durante  termino  supradicto.  prout  gravem  indignacionem 
nostram  voluerint  arcius  evitare.  Presencium  sub  regie  nostre  Maiestatis  sigillo  testimonio 
literarura.  Datum  Prage  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  quinto,  die  secunda 
Decembris,    i'egnorum  nostrorum  anno  Boemie  tricesimo  tercio,  Roraanorum  vero  vicesimo. 

(Orig.  Perg.  mit  haiig.  Sig.  im  m.  Landes-Arch.  Nr.  35  Privil.  —  Auf  der  Plicatur ; 
Per  dominum  Johannem  ducem  Gorlicensem  Wlachnico  de  Weytemule.  —  In  dorso :  R.  Wen- 
ceslaus   de   Olomucz.   —   Abgedr.   bei   Pelzel :   K.    Wenzel  II.   Urkdb.  p.    8.) 


289. 

Nikolaus    Bisckof  coii    Oliniitz   gestattet^  dass  PeSik  voii   Opatowilz  das  Leibgediiig  seiiter 
Frau  auf  eiiiein  Hofe  bei  Kelc  cersichere.  Dl.  Ariioltowilz  8.   December  1395. 

i^icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  constilutus  etc.  Pessico  de  Opathowicz  etc. 
Anne  conthorali  sue  legilime  in  et  super  curia  sita  prope  opidum  Gelcz.  quam  a  nobis  et 
ecclesia  nostra  Olomucensi  in  feudum  tenet  et  habel  de  presenti.  quadraginla  marcas  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti  pro  vera  dote,  quod  vulgariter  leipgedinge  nun- 
cupatur,  demonstravit  designavit  et  legitime  deputavit,  supplicans  nobis  tamquam  superiori 
feudi  domino  curie  anfedicte  humiliter  et  devote,  quatenus  ad  predictas  resignacionem. 
demonstracionem  et  deputacionem  ipsius  dolis  nostrum  consensum  adhibere  et  eidem  Anne 
dotaliciura  huiusmodi  conferre  graciosius  dignareraur.  Nos  etc.  ad  prediclam  dotem,  que 
leipgeding  nominalur,  omni  modo  et  forma,  ut  premittitur,  nostrum  consensum  damus  beni- 
volum  pariler  et  asscnsum  sibique  Anne  dictum  dolalicium  contulimus  ut  moris  est  et  con- 
ferimus  per  presenles  ju.xla  morera  et  consuetudinem  vasallorum  nostrorum  et  episcopatus 
nostri  Oloraucensis,  nostris  et  ecclesie  nostre  juribus  alque  serviciis  semper  salvis.  Danles 
et  concedentes  eidem  Anne  Ottonem  Tanfeld  et  Cunczonem  de  Smola  elc.  in  veros  et 
legitimos  lutores  elc.  Presentibus  nobilibus  Laczcone  de  Crawar,  Wokkone  de  Crawar, 
Jodoco  de  Wolfsberg,  Jan  de  Dobruss  el  aliis  quara  plurihus  fidelibus  noslris  feudalibus 
dilectis.  Harura  etc.  Datura  Arnoltowicz  die  concepcionis  sancle  Marie  anno  doraini  etc. 
nonagesirao  quinlo. 

(Aus   dem   Lehensquatern   II.   p.   Gl    im   fiirstcrzl).   Archivc   in   Kremsier.) 


269 


290. 

\ikolaus  B/sc/iof  i-oii    Oliiiutz-  gibt  sciiie  Einwillif/uiii/.  da.ss   Olto  roii   Tainifcld  die  Milgift 
seiiier  Frau  auf  dem    Dorfe   Tesitz-  cersichere.   Dt.   Ariiotlowitz  8.   Deceiiil)cr  139n. 

Aicolaiis  elc.  noliimfacimus  etc.  Qiiod  constitulus  etc.  Olto  de  Tanlelt  fidelis  noster 
dileclus  Elizabcth  conthorali  sue  legitime  in  villa.  que  magna  Czesicz  nominatur.  quam  a 
nobis  et  ecclesia  noslra  Oloniucensi  in  feodum  tenet  et  habet  de  presenti,  quadraginla 
marcas  grossorum  pragensium  moravici  numeri  el  pagamenli  ibidem  in  magna  Czeschicz 
pro  vera  dote.  quod  vulgariler  leipgedinge  nuncupatur,  demonstravit  assignavit  et  legilime 
deputavit,  supplicans  nobis  lamquam  siiperiori  feudi  domino  bonorum  predictorum  humiliter  et 
devole,  qualenus  ad  prediclas  resignacionem  demonstracionem  et  depulacioneni  ipsius  dolis  noslrum 
consensum  adhibere  et  eideni  dolaliciuni  huiusmodi  graciosius  conferre  dignaremur.  Nos  vero 
supplicacionibus  ipsius  benignius  inclinali  ad  predictam  dotem,  que  vulgariter  leipgedinge 
nominatur,  in  omni  modo  et  forma,  ut  premittilur.  noslrum  consensum  damus  benivolum 
pariler  el  assensum  sibique  Elizabeth  diclum  dolalicium  contulimus,  ut  moris  est,  et  con- 
ferimus  per  presentes  juxta  niorem  el  consueludinem  vasallorum  nostrorum  et  episcopatus 
nostri  Olomucensis,  nostris  et  ecclesie  noslre  juribus  atque  serviciis  semper  salvis.  Danles 
et  concedenles  eidem  Elizabeth  Pessiconcm  de  Opathowicz  et  Luczconem  de  Ruska  fideles 
nostros  dilectos  in  veros  et  legilimos  lulores.  ut  eam  lueanlur  el  gubernent  conlra  quemlibel. 
qui  eam  vellet  in  dolalicio  antedicto  quomodolibet  inipedire.  Presentibus  nobilibus  et  strenuis 
doniino  Laczcone  de  Krawar,  Wokkone  de  Crawar,  Jodoco  de  Wolfsberg  marscallo  noslro, 
Jan  de  Dobruss.  Jan  de  Byela  et  aliis  quam  pluribus  fidelibus  noslris  feudalibus  dileclis  ad 
premissa  constitulis.  Harum  quibus  sigillum  noslrum  de  cerla  nostra  sciencia  est  appensum 
lestimonio  literarum.  Datuui  Arnollowicz  die  concepcionis  sancte  Marie.  Anno  domini  millesimo 
Irecentesimo  nonagesimo  quinlo. 

(AiiS   dem    Lehen.squatern   II.   {>.    60   iin   fursterzb.   Archive   in   Kremsier.) 


291. 

Sikolaus    Bischof  roii    Olmiit:,    rerleihl    dem    Marsik  roii   Pctrowilz-  drei    Viertellahiie  zum 
Lchcii.    Dt.   Freiherf/   19.    Dcccinlfcr    139:). 

i\icolaus  etc.  notumfacimus  elc.  Quod  diligenter  consideratis  serviciis  nobis  et 
ecclesie  noslre  Olomucensis  impensis  ac  in  poslerum  per  fidelem  nostrum  Marssiconeni  de 
Pelrowicz  impendendis,  sibi  pro  se  et  suis  heredibus  legilimis  masculini  sexus  in  servicium 
dedimus  ac  presentihus  de  certa  noslra  sciencia  in  villa  Petrowicz  damus  el  donanius  tria 
quarlalia  agrorum.   que  longis  lemporibus  inculla  jacuerunt.  Sic  lamen,  quod  dictus  Marssico 


270 

seii  heredes  seu  siiccessores  nobis,  ecclesie  nostre  Olomiicensi  el  siicoessoribiis  nostris 
episcopis  de  dictis  tribns  quartalibus  aoTornm,  qunndo  requisili  fuerint,  cum  una  bailista  ad 
castrum  Heukenwald  servire  tenobuntur.  Datum  Friburg-  dominica  ante  festum  sancti  Thome 
apostoli.  Anno  domini  etc.  nonagesinio  quinto. 

(Kremsierrr  Lehensquateri)   II.   p.    ]  10.) 

292. 

K.     Wein^el  empftehlt  dem.  Pahste  dei)   Coiirad    Veclita.   Dt.   1395. 

©anctissime  pater  elc.  Quam  sniceris  affeclibus  quamve  aflecluosis  desideriis  exal- 
tacionem  statiis  honorabilis  Conradi  de  N.  clerici  Osnabrugensis  diocesis,  familiaris  nostri 
devoti  dilecli,  regia  celsiludo  desideret,  ex  frequentibus  et  replicatis  literis  nostris  Beatitudo 
veslra  dudum  cognoscere  pofuit  evidenter ;  et  si  dici  liceat,  satis  nobis  cedit  in  dedecus, 
dum  hujusmodi  vota  nostra  in  cassum  et  preces  nostras  converti  videmus  in  ventum ;  et 
utinam,  Beatissime  pater!  personam  pr.Tfati  Conradi  ejusque  merila  el  gratitudines  servitioruni 
innumeras,  quibus  non  solum  nobis  el  imperio,  verum  etiam  sanctsB  Romanae  ecclesiie  et 
S.  V™  duduni  complacuit,  B.  V"  per  elTectum  agnosceret:  ulique  ipsum  non  jam  ad  preces 
nostras,  sed  potius  niotu  proprio  ad  ecclesiastica  beneficia  promoveret!  Sicut  autem  pridem 
Sanct.  Vestrae  scripsimus  et  humiliter  supplicavimus,  ul  venerabilem  Jobannem  Ratisponensem 
episcopum,  nalum  illustris  Stephani  comilis  palatini  Rheni  et  ducis  Bavariae,  principis  et 
consanguinei  nosfri  dilecli,  ad  ecclesiam  Aquilegiensem  ex  morte  quondani  venerabilis 
Johannis  patriarchse  Aquilegiensis  vacanlis  ad  priEsens  transferre  V.  S.  dignaretur:  ita  et 
nunc  S.  V.  devoto  sludio  uniltum  humiliter  supplicanuis,  desiderantes  ex  corde,  quatenus 
eundem  episcopum  ad  prfefatam  .  .  ecclesiam  transferre,  priefato  quoque  Conrado  de  dicta 
Ralisponensi  ecclesia  regiae  interventionis  intuitu  dignemini  misericordiler  providere.  Nisi 
enim  promotionem  ipsius  probilas  laudanda  deposceret,  nequaquam  pro  eo  tanlo  studio, 
tantaque  frequentia  scriberemus.  Faciet  autem  in  hoc  V.  S.  majestati  nostra?  gratiam  procul 
dubio  singularem.  Personam  elc.  sub  secretis  etc. 

(Palacky  Formclb.   II.    58.) 

203. 

Das  Kloster  Uerhiirij  iti  Briinn  verkauft  einen  Meierhof  in  Nieder-Gerspitz  dem  Michael 
Machler,  dessen   Fraii   iind  rier  Kindern   aiif  deren  Lebenszeit.    Dt.   25.  Jdnner   1396  s.  I. 

Wir  Gerusch,  die  vs^eil  priorin.  iind  der  gancze  convent  des  klosters  zu  unser 
liben  frauen  sand  Marie  dacz  Swesterherborg  in  der  statt  zu  Brunne  bekennen  offenbar 
und  tuen  kund  mit  dem  brif  allen  leuten,  das  wir  mit  wolbedachtem  mut,  mit  gunst  und 
mit  erlaubung  der  erbern  weisen  heren,  die  weil  richter  und  gesworene  schepfen  burger 
doseihs  zu  Brunne,  unser  und  des  obgenanten  klosters  lurmond  und  vorweser,  durch  grosser 


271 

('(■hafler  iiol  willeii  und  auch  durch  des  pessten  willen  desselben  kloslers  recht  und  redlich 
vorkauH"!  haben  und  niil  diseni  kegenwirligen  brif  vorkaufTen  deni  Michelin,  genant  Miichler. 
Kathrein  seiner  hausfrauen  und  iren  vier  kindern  mit  namen,  dem  Leben,  dem  Erharden, 
dem  Andren  und  der  Chunegunden  unsern  mairhofT  zu  Nider  Jerspicz  gelegen  mit  aller 
seiner  zugehorung,  peid  zu  vehi  und  zu  dorfF,  mit  alle  den  rechten  und  in  aller  der  weiz. 
sam  wir  in  in  besiczung  und  in  herschaft  unczet  her  und  das  obgenant  kloster  gehabt  haben 
7,u  iren  sechs  leiben  und  die  weil  se  lebent  von  aim  auf  das  ander,  also  beschaidenlich, 
das  seu  getreulich,  sam  se  uns  und  den  obgenanten  burgern  gelobt  haben  bei  iren  treun 
und  bei  iren  eren,  denselben  bolf  zu  veld  und  zu  dorff  pauen,  pessern  und  zu  fruchten 
brengen  wollen  und  sollen  von  tag  zu  tag  und  von  jar  zu  jar,  so  se  am  pessten  kunneu 
und  mogen.  Und  sullen  uns  und  dem  obgenanlen  klosler  von  demselben  hoff  alle  jar  ierlich 
zinsen  raihen  und  geben  vier  mark  grosser  phening  und  acbt  gross  prager  munz  und 
merherischer  zal,  und  vier  hiner  uf  sand  Michells  tag  unvorzogenclich.  Und  wann  se  das 
saument,  so  hab  wir  vollen  gewallt,  das  wir  den  selben  vorsaumplcn  zins  von  in  mogen 
gewinnen  und  von  allem  irem  gut,  varend  und  unvarend,  das  se  babent  in  dem  selben  holl' 
adir  anderswo.  wo  se  das  habent,  mil  pfenden  und  mit  ufhalden.  Und  wann  dann  got  wil, 
das  se  von  diser  werJt  schaiden  schullen,  so  sal  der  obgenant  hoff  mit  aller  seinir  zugehorung 
niit  allen  seinen  rechten  und  mit  allc  di>m,  das  man  darinne  vinden  wirl,  uber  klain  und 
uber  groz,  nach  irer  sechser  tod  wider  gevallen  an  uns  und  an  das  obgenant  kloster 
lcdiclichen  und  freileichcn,  an  alle  widersprechung  werlleichs  und  geisllichs  gerichtes.  Mil 
urkund  dicz  brifs  vorsigellt  mit  unsern  der  priorin  und  des  convents  anhangenden  insigeln. 
Nach  Crists  gepurd  dreizehenhundert  jar  und  dar  nach  in  dem  sechs  und  neunzigistem  jar. 
an  sand  Paullstag  Conversionis. 

(Orig.   Perfr.   mit   2    anliaiig.    Sig.   im    m.    l.aiides-Ai-oliive.    .Art.  Briinner   .Jesuiten    n.    7    K;i.) 

394. 

Johaiiiics  roii  Guleii.    Of/icinl  des  Olmiifz-er  Biscliofes.   rerwirfl  die  Appellaliou   des  Pfarrcrs 

roii    Kinheid   gegen    den    Ausspruch,    welchen    der    Obrowitzer    Abt   Jaroslaus    iiber    den 

Zehentbemg  des   Pfnrrers  gefnllt  hatte.    Dt.   Kremsicr  31.   Jamier   139(). 

In  nomine  domini  anien.  Pridem  literas  aposlolicas  sanctissimi  in  Christo  patris  et 
domini  nostri  domini  Bonifacii  digna  dei  providcncia  papc  noni  per  discrelum  virum  dominum 
plebanuin  in  Kinheid.  Olomucensis  diocesis.  moro  Romane  curie  in  filo  canapeo  bullatas. 
iion  abolitas.  non  rasas.  non  cancellalas  nec  in  alicjua  sui  parte  corruptas  sed  oinni  vicio 
ct  suspicione  carentes  nobis  presenlatas  cum  debita  inslancia  recepimus  in  hcc  verba : 
„Bonifacius  etc.  Datum  Parusii  kalendas  Julii  pontificalus  nostri  anno  quarto"  i  vid  n.  162.) 
-  Ouiiriim  quidem  lilerarum  aposlolicarum  vigore  ac  virlute  idem  doniinus  Buhdalus  pre- 
dictiis  inslanler  peciit  per  nos  citari  commendatorem  el  fralres  domus  hospilalis  sancli 
Joliannis  in  .Vntiiiua   Hrunna  in  dictis  literis  apostulicis  nominatos  ad  dicendum  contra  litcras 


272 

et  jurisdiccioneni  noslram  predictas  et  ad  procedendum  et  procedi  videndum  in  tota  causa 
successive  usqne  ad  sentenciam  inclusive.  Nos  ilaque  Johannes  de  Ghulen  aposloiicum  man- 
datnm  prediclum  prout  debuimus  exequi  cupienles,  prefatos  commendalorem  et  fratrcs  domus 
predicte  citandos  decrevimus  et  per  cerlas  noslras  citacionis  literas  citavimus  ad  dicendum 
contra  lilera?  et  jurisdiccionem  ac  ad  procedendum  .  .  .  .  in  ipsa  causa  ad  singulos  actus 
et  terminos  .  .  .  .  in  certum  diem  et  peremptorium  competenlem.  Quo  termino  adveniente 
et  nobis  pro  Iribunali  ad  jura  reddenda  in  loco  solito  presidenlibus  dictus  dominus  Bohdaius 
plebanus  in  Kinheid  ex  una,  et  magisler  Johannes  de  Colonia  procurator  commendaloris  et 
fratrum  cruciferorum  predictorum  procuratorio  nomine  parte  ex  altera  coram  nobis  comparuit 
et  magister  Petrus  de  Sacz  procurator  procuratorio  nomine  discreti  viri  domini  Bohdali 
sepedicli,  de  cuius  mandato  sufficienter  constabat,  peciit  ad  dandum  et  recipiendum  libellum 
seu  summarias  peticiones  ipsis  partibus  in  causa  huiusmodi  hincinde  terminum  assignari  .... 
In  quo  ....  magister  Petrus  de  Sacz  procurator  domini  Bohdali  ....  dedit  et  obtulit 
quemdam  libelium  seu  peticionem  per  omnia  in  hec  verba :  Coram  vobis  honorabiJi  viro 
domino  el  magistro  Johanne  curie  episcopalis  Olomucensis  officiali  ....  procurator  et  nomine 
procuratorio  discreti  viri  doniini  Bohdali  recloris  parochialis  ecclesie  in  Kinheid,  Oloinucensis 
diocesis,  conlra  et  adversus  religiosos  viros  Thomani  commendatorem  et  conventum  fratrum 
domus  hospitalis  sancti  Johannis  Jerosolimitani  in  Anliqua  Brunna  ....  querulose  proponit, 
quod  licet  alias  ipse  dominus  Bohdalus  ab  eo  tempore,  quo  ipsius  ecclesiam  in  Kinheid 
canonice  assecutus  fuisset  et  per  nonnulla  tempora  pacifice  et  quiete  fruclus  et  proventus 
decimas  grani  utriusque  percepisset  in  eadem,  neniine  impediente :  exlunc  Thomas  commen- 
dator  et  conventus  predicti  sibi  prelenderunt  sibi  super  quibusdam  decimis,  quas  ab  ipso 
Bohdalo  et  sua  ecclesia  nitebantur  extorquere,  asserentes  se  in  possessione  percipiendi 
pacifica  earundem  fuisse,  ad  presenciam  honorabilis  viri  domini  Jaroslai  abbatis  monasterii 
sancte  Marie  in  Zabirdowicz  prope  Brunam  cilari,  moneri  seu  evocari  procurarunt  asserentes 
ipsum  esse  conservatorem.  Et  quamvis  ipse  Bohdalus  debito  cerlo  termino  ....  coram  dicto 
abbate  volens  super  premissis  decimis  et  aliis  juribus  sue  ecclesie  experiri,  lamcn  diclus 
abbas  conservator  ad  falsam  sinistram  diclorum  commendatoris  et  conventus  informacionem 
et  relacionem  ex  arrupto,  nulla  super  hiis  decimis  et  relalis  cognicione  prehabila  .... 
juris  ordine  pretermisso,  non  servatis  servandis  ....  super  prefalis  decimis  dominum 
Bohdalum  monuit,  requisivil,  fines  extendens  mandali  excomnuinicavit  non  deferrendo  ipsius 
appellacionem,  mandans  in  processibus  suis  dictis  commendatori  et  convcntui  inconsuetas 
solvere  decimas.  Et  quamvis  ipse  Bohdalus  infra  certum  debitum  tempus,  a  jurc 
statutum,  ad  sedem  apostolicam  a  dictis  gravaminibiis  appellasset,  ila  quod  per  ipsius  domini 
Bohdali  legittimam  appellacionem  jurisdiccio  ipsius  abbalis  fuil  ablata  et  in  alium  Iransfiisa, 
nichilominus  ipse  abbas  et  prefali  commendator  et  conventus  excommunicaciones  super  cum 
procurariint  et  ecclesiam  suam  et  alia  loca  ecclesiaslicum  posuil  interdiclum.  Et  racionc 
premissorum  gravaminum,  excommunicacionis,  suspensionis  et  inlerdicti  et  racione  allempla- 
torum  ipse  l?oh(lalus  dampnificatus  exislit  in  CCC  flnrenos  puri  auri  legalis  ponderis, 
exclusis  aliis  laborihiis,  faligiis  viarum,  sumptibus  et  cxpcnsis.    Qiiare  pelit  procurator  .... 


27;i 

por  vos  (loinimiin  reveroiKhiin  jiulicein  ....  decerni  el  declarari,  ipsnin  dominum  oravatiiin 
fnisse  et  a  prelatis  gravaininihiis  bene  et  insle  appellasse  ....  diclnmque  abbalein  ad 
instanciain  coinmendaloris  el  conventns  inale,  perperain,  iiiique  senfencias  rulminasse. 
e.xcommnnicasse  ....  Nos  itaque  Joliannes  officialis  et  judex  predictus  dicte  canse  .... 
per  lianc  nostram  sentenciam  ....  pronnnciainus,  decernimiis  et  declaranms,  dictum  doininum 
Bolidalum  rectorem  parochialis  ecclesie  in  Kinlieid  a  venerabili  patre  domino  Jaroslao  abbate 
monasterii  sancle  Marie  in  Zabirdovvicz  prope  Brunain  prediclo  et  ab  eius  processu  in 
causa  ....  per  dominos  coinmendatorein  el  fratres  hospitalcs  sancli  Johannis  Jerosolimitani 
in  Anliqua  Brnnna  predicto  domino  Bobdalo  ....  corain  eo  inota  ....  perperam  et 
inale  appeJlasse  ipsumque  dominuin  Bdhdalum  ....  gravamina  antedicta  eius  pretensa 
appellacione  ef  in  scripto  apostolico  super  lioc  obtento  e.xpressa  non  probasse,  enndemqne 
dominum  Bohdalum  .  .  .  .  in  processus  ef  sentencias  dicti  domini  Jaroslai  abbalis,  a  quibus 
alias  per  nos  ad  cautelam  absolutus  fnif.  fore  et  esse  reintrudendum,  ac  reintrudimus,  ac 
sic  reinlrusuin  ad  sepediclum  dominnin  Jaroslaum  abbatem  et  ipsius  judiciuin,  a  quibus 
appellatum  fuisse  prelenditur.  fore  et  esse  reinittendum  ct  remittimus  ....  Promnloafa 
est  hec  sentencia  per  nos  Jobannem  de  Ghnlen  prefalum  anno  domini  M^CCC  nona- 
jresimo  sexto,  indiccione  quarta,  die  ulliina  inensis  Januarii,  ponlificatus  sanctissimi  in 
Christo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  ipsius 
sepfimo,  Chremsir  Olomucensis  diocesis  in  domo  decanatus  in  magna  stuba  in  loco  con- 
sistoriali  nobis  pro  tribunali  sedenlibus.  Presentibus  discretis  viris  doniino  Nicolao  de  Brodlino 
presbitero  et  Sigisinundo  de  Cbremsir  nolario  publico  Olomncensis  diocesis  testibns  ad 
premissa  vocatis  specialiter  et  rogafis. 

(Orig.   Perg.    h.  Sig.    iin    f'iir.^terzb.    Arcliive   iii    Kremsier.) 


295. 

Markgraf  Jodok    eiitbiudcl    dir  Sladf   Littau  der  ifim  fje/eisleleii  Hiildi;/uiif/  iiiid  iceisl  sir 
dem   Markf/.    Frokop   zii.    Dt.    Brilnn  6.    Fehrnar    1396. 

\»  ir  Jost  von  goles  gnaden  inarggraf  und  lierre  /.ii  Merlicrii  bekennen  oflenlicli 
mit  diesem  brife,  das  wir  die  erbern  iind  weisen  richter,  burggermeisler  uud  schepfen  und 
die  gancze  gemcine  der  stat  zur  Lutthaw,  unsere  libe,  der  glubde  uiid  liiildunge,  die  sie  uns 
vormals  gelan  haben  und  sie  an  uns  unser  liber  bruder  inarggraf  Procopp  hatte  geweisel. 
derscjben  huldunge  und  glubde  haben  wir  sie  ledig  gelassen  und  lassen  sie  der  ledig  und 
loze  in  kreirten  diescs  brifles,  und  weisen  sie  an  den  egenanten  nnsern  bruder  inarggraf 
Procoppen.  Were  aber  sache,  das  got  uber  den  egenanten  unserii  briider  vorbringe,  das  er 
von  todes  wegen  abginge,  do  got  lange  vor  sei.  so  sullen  si  wider  an  uns  gehorin.  iiiis 
globen  und   lialden   iind   nyinandes  anders.   als  sie  vor  getan  hahen.      Oiich    den    brief    iiber 

.sri 


274 

soliche  hiilduno-e  und  slubde.  den  uns  die  oboenanten  burffer  vor  oeoebcn  haben.  den 
globen  wir  in,  so  wir  den  irste  niogen  finden.  zuhant  wider  antworten  und  geben.  Were 
aber.  das  wir  den  nicht  mochten  finden.  so  sal  derselbe  brielT  keine  niacht  noch  kralTl 
furbas  me  haben.  Mit  urkunt  dicz  brifes  vorsigelt  mit  unserm  anhangunden  ingesigel.  Geben 
zu  Brunne  nach  Cristes  geburt  dreizehen  hundert  jare  dornach  in  deni  sechs  und  neun- 
ziffislen  jare  des  suntages  an  sand  Dorothee  tage  der  heiligen  jungfrauen. 

(Orig.    im    atiidt.   Arcliiv    zii    Littau;     Ab.schrift    iii   der   Boc.   Slg.   n.   8961    im   m.    Laiides- 
Arcliive.) 

31)0. 

(iitiislbrief  des   Olmutzcr  Bischofes  JSikolaus  fiir  Heiurich  coii  Wrbiia  uiid  seiiic  Schwcsferii 
bez-uglich   der  iSachfolge  im  Leheii.   Dt.   Mirau   18.   Februar  1396. 

iWir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  Das  wir  durch  getreuer  dinst  willen,  die  uns  und 
unserm  bischlum  zu  Olomucz  elwann  Stephan  von  Wirben.  dem  got  genade,  Heniczko  von 
Wirben  sein  son  und  Pawel  von  Schenewicz  getan  haben  etc.  demselben  Heniczken  und 
Paweln  die  besundere  gnade  getan  haben  mit  wotbedachtem  niute  gulem  berate  und  rechter 
wissen,  un  tun  in  die  in  kreften  dicz  brives,  also :  ab  der  egenannte  Heinczke  von  Wirbcn 
ane  rechte  eliche  seines  leibes  lchcns  erben  mansgeslechtc  sUirbet,  das  denne  Debicz  dic 
fcsfcn  und  was  der  egenannte  Hcniczke  von  uns  als  eincm  bischofe  und  dem  bischtum  zu 
Olomuncz  zu  lehen  hat  und  noch  habcn  wirdct,  mit  ailem  deme,  das  dorzu  gehoret.  fallen 
und  erbcn  sol  zu  rechtem   mannlehen  uf  Agnisen  des  vorgenannten  Pawcls  von    Schcncwicz 

cliche  hauslrau  nnd  uf  Annan  Girsikos  von *)  eiiche  hausfrau,  die  beide  Agnisc 

und  Anna  des  vorgenannten  Heniczken  swestern  sein.  und  uf  derselben  beiden  swestern 
eliche  lehenserben  mansgeslechte  zu  gleicher  weise,  als  ob  die  beiden  swestern  Agnise  nnd 
Anua  mannen  weren  und  von  uns  und  unserni  bischtume  dieselben  guter  zu  mannlehcn 
cuipfangcn  hetten.  Aucb  ob  der  egenannte  Heinczlic  slirbct  und  tochter  eine  oder  mcr 
elichen  von  seinem  leibe  geboren  hinder  im  lesset,  dieselben  sullen  zu  gleicher  weise  und 
zu  gleichem  teile  an  den  egenannten  gutern  mannlehen  haben  vor  sich  nnd  ire  rechfen 
eliche  lehens  erben  mannsgeslechte.  beheltnusse  uns  unserm  bischtume  uiid  nochkommenen 
bi^ichoven  zn  Olomucz  uf  den  egcnanntcn  gutcrn  nnscrcr  dinstc  uiul  andern  unscrn  rechten. 
Dl.  Meraw  feria  sexta  ante  Invocavit  anno  doinini    millcsimo  trcceiilesimo  nonagesimo  VF. 

(Kremsierfr   Lehensquatern    II.    p.    111.) 


'■)    .\uch   im   Ciidex    ist   eiu 


275 


291. 

h.     )Venz-(l    l\  .  gibt  iiiilcr  Zcuyeiisrhaft  des  K.   Sif/miiiid  dein   Markij.   Jodok  iind  seincn 
Begleitern  siclieres   Gcleite.   Dt.    Prag  25.   Febriiar   1396. 

\w' enceslaiis  dei  oracia  Romaiioruin  rex  semper  Aiigustus  el  Boemie  rex  nolum- 
1'acimus  fenore  presencium  universis.  quod  animo  delilierato  et  de  certa  nostra  sciencia 
illuslri  Jodoco  marchioni  Moravie,  principi  et  patruo  nostro  carissimo.  ac  omnibus  et  singulis 
baronibus.  militibus.  clientibus.  fauloribus  adherenlibus  et  familiaribus  ipsorum.  quos  secuin 
ad  nostre  maiestatis  presenciam  ducendos  decreverit,  securitatem  nostri  salvi  conductus 
dedimus  et  donavimus.  damus  virtule  presencium  g-enerosius  et  donamus  pro  traclalibus. 
inler  nos  ef  barones  regni  Boeinie  (hiduin  conceplis.  Hnalifer  consumandis.  ad  nos  veniendi, 
nobiscum  standi  et  a  nobis  ad  propria  domicilia  libere  revertendi,  pro  nobis  et  omnibus 
hiis.  qui  causa  nostri  faciunt  et  dimittunt.  dolo  et  fraude  quibuslibet  proculmotis,  rebus 
ipsorum  quorumlibet  salvis  parifer  ef  personis.  Promittentes  in  verbo  regio,  hunc  noslrum 
salvum  conduclum  per  nos.  fautores  et  adherentes  nosfros.  cuiuscumque  sfafus.  condicionis 
ef  preeminencie  fuerint,  ut  preiniflitur.  sine  fraude  inviolabilifer  observare  a  dominica  proxima. 
qua  canifur  Reminiscere  usque  ad  dominicam  Lelare  inclusive  durafiirum.  Ad  finein  quo(|ue. 
uf  a  prefafo  noslro  salvo  conduclu  omnis  prorsus  tollatur  suspicio,  serenissimum  priucipeni 
doininurn  Sigismundum  Ungarie.  Dalmacie,  Croacie  elc.  regem.  frafrem  noslrum  carissimum. 
inotu  proprio  requirendum  duximus  et  rogandum,  ut  sigillum  suuin  noslre  maiestatis  sigillo 
presenlibus  literis  appendi  faciat  et  adiungi.  Presencium  sub  regie  noslre  maiestatis  sigillo 
festimonio  lilerarum.  Datum  Prage  anno  domini  niillesiino  trecenfesimo  nonagesimo  sexto. 
feria  sexta  ante  dominicam  Reminiscere.  reanorum  uostrorum  anno  Boemie  fricesimo  tercio, 
Homanorum  vero  vicesimo.  Nos  quoque  Sigismundus  dei  gracia  Ungarie.  Dalinacie,  Croacie  etc. 
rex  notiimfacimus  tenore  presencium  universis.  quod  ad  preces  serenissimi  principis  et  domini 
domini  Wenceslai  Romanorum  regis  semper  augusti,  et  Boemie  regis,  fratris  noslri  carissiini, 
ob  maiorem  securilatem  predictorum  baronum.  ut  prcmittitur.  sigillum  nostriim  presenli  lilere 
appendimus  in   festimoniuin   premissorum.   Daluiu   et   acliim   die  el   loco   prediclis 

(Auf  der  Plicatur :   Per   dominum   Johaiinem   cpiseopum  Lubuecnseni  VVlaclmieo   de  Weyten- 
mnle.   —  In   dorso :   R.   Petrus  dc   Wiseliow.    —    *'i"'g-   Perg.    2   h.   Sig.   im   mahr.   Landes-Arcli. 

honig     Wenzcl   /1.   gibt   iiiilcr   Zcitgeiisvliafl   dcs   K.   Sigismiuid  dcm   Joliann   ron   Miclicls- 

bcrg   iiiid  andcren  genannten   bohmisclien    Landlicrrcn   sicliercs   Gcleite. 

Dt.    Prag  25.   Fcbruar   1396. 

»»  enceslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  semper  AugusUis,  ef  Boemie  rex.  notiiiu- 
faciiniis  tenore  presenciiim  universis,  <]uod  animo  deliberato  et  de  certa  noslra  sciencia 
nobilibus  Johanni   de  Miclielsperg,   Oltoni   de   Bergow.    Hinconi   de  Iloenslein  ac    omnibiis   el 


276 

sinotilis  aliis  biironibn?,  niilitiltus.  clienlibus,  lauloribus,  adberentibus  el  familiaribus  ipsorum. 
qnos  secum  ad  nostre  niaieslalis  presenciam  ducendos  decreverint,  securitatem  nostri  salvi 
conduclus  dedimns  et  donavimns,  damus  virlule  presencium  graciosius  et  donamus  pro 
traclatibus,  inter  nos  utrimque  dudum  conceptis,  finaliter  consumandis,  ad  nos  veniendi 
nobiscuni  standi  et  a  nobis  ad  propria  libere  revertendi,  pro  nobis  et  omnibus  hiis,  qui 
causa  noslri  faciunt  et  dimittunt.  dolo  et  fraude  quibuslibet  proculmotis,  rebus  ipsorum 
quorumlibet  salvis  pariler  et  personis.  Promittentes  in  verbo  regio,  hunc  nostrum  salvum 
conductum  per  nos,  fautores  et  adherentes  noslros  cuiuscumque  gradus  status  condicionis  et 
preeminencie  fuerint,  ut  premittitur,  sine  fraude  inviolabiliter  observare  a  dominica  proxima, 
qua  cantatur  Reminiscere,  usque  ad  dominicam  Letare  inclusive  duraturum.  Ad  finem  qnoque, 
ul  a  prefato  nostro  salvo  conductu  omnis  prorsus  tollalur  suspicio,  serenissimum  principem, 
dominum  Sigismundum,  Ungarie,  Dalmacie,  Croacie  efc.  regem.  fratrem  nostrum  carissimnm, 
motu  proprio  requirendum  duximus  et  rogandum,  nt  sig-illum  suum  nostre  maiestatis  sigillo 
presenlibus  appendi  faciat  et  adiungi.  Presencium  sub  regie  nostre  maiestatis  sigillo  testimonio 
lilerarum.  Datum  Prage  anno  domini  millesimo  frecentesimo  nonagesimo  sexto,  feria  sexta 
proxima  anle  dominicam  in  jeiunio.  qua  cantatur  Reminiscere,  regnorum  nostrorum  anno 
Boemie  Iricesimo  tercio,  Romanorum  vero  XX.  Nos  quoque  Sigismundus  dei  gracia 
Lngarie,  Dalmacie,  Croacie  etc.  rex  notumfacimus  tenore  presencium  universis,  quod  ad 
preces  serenissimi  principis  et  domini,  domini  Wenceslai  Romanorum  regis  semper  Angusti 
et  Boemie  regis,  fratris  nostri  carissimi  predicfi,  ob  maiorem  securitafem  predictorum 
baronum.  ut  premittitur.  sigillum  nostrum  presenfi  litere  appendimus  in  lestimonium  premis- 
sorum.  Datum  el  actum  die  ef  loco  predictis. 

(Orig.  Perg.  niit  2  haug.  Sig.  im  mnhr.  Lrtudts-Archive.  —  Auf  der  Plicatur :  Per  dom. 
Johannem  Luluicensem  episcopum  Wlachnicn  de  Weytenmule..  —  In  dorso :  R.  Petrus  de 
Wiscliow.   - —   Abgedruckt  bei    Pelzel:    K.    Weuzel   M.   Urkdb.   p.    9.) 


299. 

hoii/tj    Wctiz-el    IV.  f/ihl  iiider  Zeugenschaft  des  K.   Sigmuiid  dem   BoreA  roii   Rieseiihiirg 
II.    .V.   w.   sicheres   Geleite.    Df.   Prag  2o.   Fehriiar   1396. 

Wenceslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  semper  Auguslus  el  Boemie  rex  nofum- 
facimus  lenore  presencium  universis,  quod  animo  deliberalo  et  de  certa  nostra  sciencia 
nobililtus  Borscboni  et  Borschoni  frafribns  de  Rysemburg.  Boliuslao  de  Svvamberg.  Pothoni  cl 
P<illioni  (le  Scala,  .lohanni  de  Herssfein  ac  omnibus  ef  singulis  aiiis  baroniitus,  milifiiius.  clientibus. 
fautoribus,  adherentibus  et  familiaribus  ipsorum,  quos  secum  ad  noslre  maiesfatis  presenciam 
ducendos  decreverint,  secnritafcm  nosfri  salvi  conductus  dedimus  et  donavimns,  damus  virtnte 
presencium  jienerosius  et  donamus  pro  fraclafibus,  infer  nos  dndum  concepfis  linaliter  consu- 
mandum  (sic).  ad  nos  veniendi,  nobiscum  sfandi  et  a  nobis  ad  propria  domicilia  lihere  rever- 
tendi.  pro  noltis  el  omnibus  hiis,  qui  causa  noslri  1'aciunl  el  dimiflunt.  dolo  el  fraude  quibuslibet 


277 

prociilmolis.  rebiis  ipsonmi  quonimlibet  salvis  pariter  el  persoiiis.  Promitteutes  in  verbo  regio 
hunc  noslruum  salvum  conduclum  per  nos  lautores  el  aiilierenles  noslros  cuiuscumque  status 
condicionis  et  preeminencie  fuerit  (sicj,  ut  premittitur,  sine  fraude  et  inviolabililer  observare 
a  doniinica  proxima,  qua  canlalur  Reminiscere  usque  ad  dominicam  Letare  inclusive  duraturum. 
Ad  finem  quoque,  ut  a  prelalo  noslro  salvo  conduclu  omnis  prorsus  lollalur  suspicio,  serenis- 
simum  principem  dominum  Sigismiindum  Ungarie,  Dalmacie,  Croacie  rc.  regem,  fratrem  nostrum 
carissimum,  niotu  proprio  requireuilum  duximus  et  rogandum,  ut  sigillum  suum  nostre  maieslatis 
sigillo  presenlibus  literis  appendi  faciat  et  adiungi.  Presencium  sub  regie  noslre  niaiestatis  sigillo 
teslimonio  lilerarum.  Dalum  Prage  anno  domini  millesimo  trccenlesimo  nonagesimo  sexto, 
feria  sexta  ante  dominicam  Reminiscere,  regnorum  nostrorum  anno  Roemie  tricesimo  tercio, 
Uomanorum  vero  vicesimo.  Nos  quoque  Sigismundus  dei  gracm  Ungarie  Dalmacie  Croacie  rc. 
rex  notumfacimus  tenore  presencium  universis,  quod  ad  preces  serenissimi  principis  et  domini 
domini  Wenceslai  Romanorum  regis  semper  Augusti  et  Boeniie  regis,  fratris  noslri  carissimi 
predicti,  ob  raaiorem  securitalem  predictorum  baronum,  ut  premiltitur,  sigillum  noslrum 
presenti  litere  appendimus  in  testimonium  premissorum.  Datuni  et  aclum  die  et  loco  prediclis. 

(.\uf  (ler  Plicatur .    Per  tlomiiiuin   Joliannem   episcopum    Lubucenscm  Whiclinieo   de  Weiten- 
mule     —   In   dorso:   R.    P<tru.«   de   Wiscliow.   —    Orig-.    Perg.    2    li.   Sig.   ini    inalir.   Landes-Arch.) 


241. 

Jo/iaiincs  de   Gliuleii.    Ufficial  des   Olmiilzcr   Bisc/iofes,  enlscheidel,    dass  Pelcr.   Pfarrcr  iii 

Slrilelc,    canoiiiscli   giltif/    zur    Sl.    Nikolaus-Kapellc    bci   der  Mauritim-Kirchc  in   Olmiitz 

prusciitirt    u-orden  sei.    Dl.   Krcmsicr  28.   Februar   1390. 

In  nomine  doniini  ameii.  Dudiini  coram  nobis  Jobanne  dc  Gbiilen  preposito  in 
Wolframskirchen  vicario  in  spiriliialibus  et  olTiciali  curie  cpiscopalis  Oloiiiiicensis,  Andreas 
Treris.  procurator  et  procuratorio  nomine  discreli  viri  domini  Pelri,  qiiondam  Nicolai  de 
Brunna.  rectoris  parocbialis  ecclesie  in  Slry.ielcz  Olom.  diocesis  pelicionem  sive  libellum 
contra  et  adversus  honorabilem  virum  dominum  Philippum  ecclesie  Olom.  canoniciim  eiusdem 
diocesis  coram  nobis  evocatum  in  jiidicio  obtulit  huiusmodi  sub  tenore :  Coram  vobis 
bonorabili  viro  domino  et  magistro  Johanne  de  Ghiilen  preposito  in  WoIIVamskirchen. 
vicario  in  spiritualibus  et  officiali  curie  episcopalis  Olom.  Andreas  Treris.  prociirator  el 
nomine  procuratorio  discreti  viri  domini  Pelri,  quondam  Nicolai  de  Briinna.  recloris  parochialis 
ccclesie  in  Slrzielcz  Olom.  dioc.  contra  et  adversus  honorabilem  viriim  dominiim  Pbilippum 
Olomucensis  Wralislaviensis  el  Wissgradensis  ecclesianim  canoniciim,  seu  conlra  qiiamcunqiie 
aliam  personem  pro  ipso  in  jiidicio  legilime  inlervenienlem.  in  jure  cum  qiierela  proponil 
et  dicil.  0"od  licel  ipse  dominus  Petrus  sit  et  exliterit  ad  capellam  sancli  iNicolai  sitam 
in  cymilerio  saiicli  Maiiricii  in  Olomuncz,  vacantem  post  mortem  seu  occasione  mortis  pie 
memorie    domini  Johannis    ipsins    capeNe  ultimi    et    immediali    recloris.    per    providos    vints 


278 

Roesslinum    Daliconis    et   Johannem    dictum    Nymant    cives    Olomucenses.    necnon    famosum 
virum    Wenceslaum  Doleplas  de  Bystricz  clientem  Olom.   diocesis,  veros  et  legittimos  dicte 
capelle    sancti    Nicolai    in    cymiterio    sancti  Mauricii  in  Olomucz  patronos  et  in  possessione 
vel    quasi  juris    presentandi    existentes,    infra    cerlum    et    dcbitum    tempus  et  alias  canonice 
reverendo  in  Chrislo  patri  et  domino  domino  Nicolao  episcopo  Olomucensi  aut  ipsius  vicario 
in    spiritualibus    generali    presentatus    conlirmandus  instituendus    ad    capellam    sancti  Nicolai 
predictam;    lamen    dictus    honorabilis  vir    dominus    Philippus  asserens,  se    presenlatum    per 
serenissimum  principem  dominum  Jodocum  marchionem  el  dominum  Moravie  quovis  de  facto, 
cui  tamen  nullum  jus  competit  presentandi  capellani  ad  uandem,  ipsius  domini  Petri    presen- 
tacioni  inslitucioni  et  coniirmacioni  se  opposuit  et  opponit  ipsumque  impedivit  et  impedit  de 
facto,    sed    non    de  jure.  quominus  ipsius  domini  Pelri  presentacio  institucio  et   confirmacio 
suum    verum    debilum    sorciantur    et  sorliri  possint  eirectum,  in  anime  sue  grave  periculum 
ipsiusque    domini    Pelri    preiudicium    non  modicum  et  gravamen.  Quare  domine  honorande 
petit  procurator  et  procuralorio  nomine,  quo  supra,  per  vos  dominum  honorandum  pronun- 
ciari   decerni  et  declarari,  ipsius  domini  Petri  presentacionem  super  capellam  sancti  Nicolai 
predictam  de  ipso  faclam  fore  fiiisse  et  esse  canonicam  suumque  verum  et  debitum  debuisse 
et  debere  sortiri  effeclum,  ipsumque  dominum  virlute  sue  presentacionis  fore  fuisse  et  esse 
iuste  confirmandum  instituendum,  institui  et  confirmari  debere  ad  capellam  sancti  Nicolai  in 
cymilerio    sancti   Mauricii    in    Olomuncz  memoralam,  ipsique  domino  Philippo  occasione  sue 
presentacionis    pretense    nullum    jus    compeciisse  nec  competere  debere  ad  capellam    sancti 
Nicolai    prenarralam,    ipsique    super  ipsa  capella  ac  sue   presentacionis  perpeluum  silencium 
fore     et    esse    imponendum    ac    imponi    debere    vera    senlencia    diffinitiva     medianle.     Petil 
expensas    in    lileris     factas     et     de    faciendis     proleslalur    salvo   jure    addendi,     minuendi. 
corrigendi,    interprelandi,  alium  libellum  de  novo  dandi  ceterisque  juris  beneficiis  in  omnibus 
sibi    competentibus  semper  salvis.  ad  necessaria  se  dumtaxat   aslringens  probalurum  et  non 
alias   neque    ullra.    Conlra    quem    pro  parte  adversa  eciam   libellus  oblatus  fuit  et  receptus. 
Lite    igitur   coram    nobis  hincinde  contestata  et  a  partibus  de  calumpnia  vitanda  et  verilale 
dicenda    juramentis    receplis,    datisque    hincinde    quibusdam  articulis  et  per  utrasque  partes 
cerlis    faclis    responsionibus    ad    eos,    produclisque    pro    parte  dicli  domini  Petri  quibusdam 
teslibus    et    munimenlis,    ipsis  quoque   receplis  prius  ab  eisdem   de  verilate  dicenda   receptis 
corporalibus  juramentis,    secrete    et  sigillalim  more  solito  el  consuelo  examinatis  et  eorum 
dicla    in    scriptis    redactis    ct    tandem    publicatis ;    contra    que  pro  parte  adversa    non    fuil 
exceptum  nec  de  jure  suo  aliquid  productum,  sed  demum  Andrea  Treris  el  magistro  Pelro  de 
Sacz  procuraloribus  parciiHu  predictarum    instantibus  et  in  huiusmodi  causis  concludentibus  el 
concludi    pelcnlibns    in    eadem    conclusimus    et    cum    eisdem    habuimus  pro  couchiso,  diem 
hodiernam  pro  audienda  diffinitiva  sentencia  eisdem  statuentes.  Nos  ilaque  Johannes  officialis 
Olomucensis  dicte  cause  maleriis  visis  et  inspectis  et  cum  debila  diligencia  discussis,  Andrca 
Treris  el  magistro  Petro  de  Sacz  procuraloribus  parcium  prediclarum  coram  nobis  in  judicio 
comparenlibus  el  senlenciam  noslram  diffinitivam  in  causa   presenti   ferri  poslulanlibus   eandem 
in  scriptis  tulimus  in  hunc  modum  :  Chrisli  nomine  invocalo  pro  Iribunali  sedenles  et  habenles 


279 

pre  oculi?  solum  deum  per  hanc  nosfram  diflinilivam  sentenciam.  quam  fecimus  in  Iiiis 
scriptis,  pronunciamus  decernimus  el  declaramus,  diclam  presentacionem  domini  Petri  quondam 
Nicolai  de  Brunna,  presbiteri  recloris  parochiaiis  ecclesie  in  Slrxielcz  supradicti  sive  de  ipso 
ad  capellam  sancli  Nicolai  in  cymiterio  ecclesie  St.ncli  Mauricii  in  Olomunc/  situatam.  factam 
fuisse  fore  et  esse  canonicam  suumque  debitum  debuisse  el  debere  sortiri  elfectum,  dictumque 
dominum  Petrum  virtule  huiusmodi  presentacionis  in  et  ad  dictam  capellam  sancti  Nicolai 
in  Olomuncz  in  rectorem  el  capellanum  fore  et  esse  insliluendum  et  coniirmandura,  ac 
instiluimus  et  confirmamus.  honorabili  viro  domino  Philippo  canonico  Olomucensi  occasione 
presentacionis  de  ipso  ad  eandem  capellam  facte  in  ipsa  capella  seu  ad  eam  nullum  jus 
compeciisse  aut  competere,  contradicciones  quoque  opposiciones  et  impedimenta  predictas  et 
predicta  per  ipsum  dominum  Philippum  factas  et  facta  fuisse  fore  et  esse  iniustas  et  indebitas 
ac  iniuste  indebite  et  de  facto  atlemptatas,  iniusta  indebita  et  de  facto  attemptata,  sibique 
domino  Philippo  canonico  Olomucensi  predicto  super  huiusmodi  contradiccionibus  oppo- 
sicionibus  et  impedimentis  ac  super  capella  sancti  Nicolai  in  Olorauncz  predictis  fore  et  esse 
silencium  imponendum  et  imponimus :  eundem  dominum  Philippum  canonicum  Olomucensem 
prefato  domino  Petro  olim  Nicolai  de  Brunna  in  expensis  coram  nobis  in  buiusmodi  causa 
legitime  factis  condempnamus,  quaruni  expensarura  laxacionem  nobis  imposterum  reservamus. 
Lecta  lata  et  in  scriptis  promulg-ata  fuil  bec  presens  nostra  diffiniliva  sentencia  per  nos 
Jobannem  de  Ghulen  officialem  supradictum  Chremisir  Olom.  diocesis  in  domo  decanalus  in 
inagna  stuba.  in  quo  loco  jura  redduntur.  nobis  hora  tercia  pro  tribunali  sedentibus  sub  ann<t 
a  nativitate  domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  sexto,  indiccione  (|uarla,  die  penullima 
mensis  Februarii,  pontificatus  sanctissimi  in  Christo  patris  domini  nostri  domini  Bonifacii 
divina  providencia  pape  noni  anno  ipsius  septimo,  presenlibus  honorabilibus  et  discretis  viris 
dominis  Raczkone  ecclesie  sancti  Mauricii  in  Chremisir  canonico,  Nicolao  de  Brodlino  et 
Nicolao  vicario  in  Novacivitate.  presbileris  Olom.  diocesis  testibus  ad  premissa  vocatis  specialiter 
et  rogalis. 

(Orig.   Perg.   h.   .Sig.    iiii    Dhn.   Stadt-Archive.  | 


301. 

Joliaiiii  Pfairer   iii  Kaplhobrnu   iind   liolidal  Pfarrer  iit  Bor.   erhiureii.   daxs  sie   dem   A/us- 

spriiche.  welchen  der  Johaniiiler  Grossjjrior  Marliold  zwischen   ihiien  und  dein    Comineiidalor 

in  AUhriinn  fallen   werde.  sich  fiif/en  wollen.    Dt.   29.   Februar   1396. 

v.onstituti  personaliter  corara  nobis  Georgio  Bora,  officiali  Pragensi  et  aclis  noslris 
obligatoriis  Jobannes  de  Caplbobraw  et  Bohdalus  de  Bor  ecclesiarum  plebani  Olomuc.  dioc. 
ex  una  isici  compromiserunt  de  alto  et  basso  in  honorabilem  et  religiosum  virum  dominum 
Marcoldum.  priorem  Boemie.  Polonie  etc,  super  omnihus  litibus.  questionihus  et  conlroversiis. 
quas  babuerunt  cum  religiosis  viris  Sdencone  commendatore  et  conventn  in  Anliqua  Brunna. 
renunccianles    omnibus    sentenciis.    privilegiis,    litteris.    munimentis    et    quibuslibel    rescriptis 


280 

apostolicis  habitis  vel  habondis.  se  gracie  predicti  domini  Marcoldi  submittentes.  promittentes 
ratum,  o-rafum  atque  firmum  perpetuo  habituros.  quidquid  per  dictum  dominum  Marcoldum 
inter  ipsos  determinatum  fuerit  sub  pena  perdicionis  cause  et  pena  excommunicacionis  domini 
officialis  Prag-ensis:  proraittentes  reliquos  plebanos,  quorum  interest,  cum  predicto  commen- 
datore  causancium  statuere  in  festo  Ostensionis  reliquiarum  proxime  venturo  sub  pena  decem 
sexaffenanim  gross.  prag.  In  eventum  vero,  in  quem  predictum  dominum  Marcoldum  mori 
contingeret.  antequam  de  ipsa  causa  inter  predictas  partes  cognosceret  cl  pronuncciaret.  et 
predicti  plebani  nolent  consentire  in  successorem  suum  legittime  succedentem,  quoad  premissa 
superius  descripta  terminanda.  pronunccianda  et  diffinienda,  extunc  quilibef  ipsorum  revertatur 
ad  ius  suum  et  libere  revertatur  et  illud  sine  impedimento  prosequatur.  et  quod  parfes 
hincinde  nichil  atlemptent  sub  pena  superius  descripta,  quousque  non  pronuncciabilur  per 
dictum  Marcoldum  inter  partes  predictas.  Acta  sunt  hec  anno  domini  M^CCCLXXXXVI 
die  ultima  mensis  Februarii,  presenfibus  discretis  ef  providis  viris.  dominis  Wenceslao. 
pitanciario  sancte  Marie  in  pede  ponlis  Prasrensis.  domino  Adani.  plebano  ecclesie  in  Bobrovia. 
3Ialhia    de  Ugiezd,    olim  nolario  tabularum  terre  Boemie,  et  Wenceslao  Misska. 

(Aus   dem   Liber   obligationnin    II.    12    f.    ;i  1    iin    Prager    Meh-op.   Capitel-Archive.) 


302. 

yikolatix    Bisckuf  con    Olmiifz-    ubertrdgt    deni    Erhard    roii    Kuiistal   die    Verwaltuny    iind 
Vertheidiguiig  der  Burg  Blansko.   Dt.   Prag   11.   Miirz   1396. 

i^os  Nicolaus  dei  et  apostolice  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis  tenore  presencium 
recognoscimus  universis.  Quod  consideratis  legalilate  et  fidelibus  serviciis.  que  nobilis  Erhardus 
de  Cunstat  alias  de  Skal  nobis  et  ecclesie  nostre  Olomucensi  exhibuit  et  auctore  domino 
e.xhibere  poterit  in  futurum,  castrum  nostrum  Blanczk,  opidum  Blanczk  cum  villis  et  suis 
pertinenciis  sibi  commisimus  et  presenfibus  committimus  tenendum  ef  regendum,  ita  quod 
ipse  bona  ad  ipsum  caslrum  spcclancia  cum  suis  incolis  el  hominibus  regat  manuteneat  ac 
conlra  adversarios  et  eis  nocere  volentes  protegat  el  defendat :  et  quando  nobis  placuerit 
ipsum  castrum  rehabere,  quod  ipse  nobis  cedat  de  eodem  et  condescendet  nobis  libere, 
sicut  sibi  assignavimus.  quando  se  de  eadem  intromisit.  Si  vero  ex  disposicione  divina 
contingerel  nos  transferri  ad  aliam  ecclesiam.  extunc  nulli  debet  condescendcre  de  castro 
et  bonis  predictis  nisi  de  expresso  nostro  mandato.  Si  vero  continoeret  nos  mori.  tunc 
ipse  cum  eodem  castro  debet  habere  respectum  ad  capilulum  ecclesie  nosfre  Olomucensis 
et  nulli  condescendere  nisi  episcopo.  cui  per  sedem  apostolicam  fuerit  provisum  et  quem 
ipsum  capitulum  et  civitates  ecclesie  receperint  secundum  mandala  sedis  apostolice.  Debet 
eciam  idem  Erhardus  dicla  bona  et  homines  ad  ipsum  castrum  spectantes  et  perlinentes 
contra  invasores  ef  iniurianfes  eis  manu  defendere  pro  posse  suo  ubi  necesse  fuerit.  Si 
vero  non  sufficeret  et  oporteret  eum  propter  hoc  tenere  gentes  armorum.   hoc  debet  facere 


2^1 

(le  coiisilio  nostro :  et  quidqiiid  Imic  dnmpni  perceperit.  de  hiis  ipsiini  volnmns  et  tenemur 
servare  indempnem.  qnod  eciam  iioslri  successores  episcopi  Olomucenses  facere  tenebunlur. 
Dalum  Prag-e  sabbalo  ante  Lelare  anno  domiui  MCCCXCVF. 

(Aus   deiii    LclieiiS(|u;iteni    II.   p.    111    iiu   tiivsterzli.    Arcliivc    iu    Kvomsier.) 

303. 

Hercrsnlhricf  des   Erhiirt   coii   Sknl  (Kuustat)  bezuijlich  des   Lehcns   Blansho. 
Dt.   Prag   II.    Mfirz  1396. 

W^go  Erbardus  de  Cnnstat  alias  de  Skal  notumfacio  etc.  Quod  reverendus  in  Christo 
pater  et  dominus  Xicolaus  episcopus  Olomucensis  de  singulari  fiducia,  quam  habet  et  gerit 
ad  personam  mtam.  me  fecit  cousliluit  et  ordinavit  capilaneum  suum  in  Blanczk.  mihiqne 
dictum  caslrum  Blanczk.  opidnm  Blanczk  cum  villis  et  eorum  pertinenciis  commisit  tenendum 
et  regendum,  ita  quod  bona  ad  ipsum  castrum  speclancia  cum  suis  incolis  et  hominibus 
regere  manutenere  debeo  et  eciam  (conlra)  adversarios  in  ipsis  bonis  nocere  volentes  defendere 
debeo  et  protegere  et  quum  diclo  domino  episcopo  placueril  ipsum  castrum  rehabere,  e.xtunc 
ego  debeo  sibi  cedere  de  eodem  et  condescendere  sibi  libere,  prout  dictus  dominus  episcopus 
dicta  bona  mihi  assignavit.  Si  vero  ex  disposicione  divina  dictnm  dominum  episcopum 
transferri  conlingerit  ad  aliam  ecclesiam,  e.xlunc  nulli  debeo  condescendere  de  diclo  caslro 
et  bonis  prediclis  nisi  de  e.vpresso  dicli  doniini  episcopi  mandato  speciali.  Si  vero  diclum 
dominum  epicopum  continsjeret  mori,  tunc  cum  eodem  caslro  et  bonis  prediclis  debeo  habere 
respectum  ad  capilulum  ecclesie  Olomucensis  et  nulli  condescendere,  nisi  episcopo.  cui  per 
sedem  apostolicam  fuerit  provisum  et  quem  ipsum  capitulum  et  civitates  ecclesie  receperint 
secundum  mandata  sedis  apostolice.  Debeo  ociam  dicta  bona  et  homines  ad  ipsum  caslrum 
,  spectancia  et  perlinentes  conlra  invasores  et  injnriantes  manu  defendere  pro  posse  meo  ubi 
necesse  fuerit.  Si  vero  non  sufficerem  cl  oporleret  me  propler  hoc  tenere  gentes  armoruu). 
hoc  debeo  facere  de  consilio  domini  episcopi  antedicti  et  quidquid  tnnc  darapni  perceperim. 
de  hiis  dictus  dominus  episcopus  debet  et  tenelur  me  servarc  indempnem,  quod  eciam  siii 
successores  episcopi  Olomucenses  facere  ienobuntur.  Datum  Prage  sabbato  anle  Lelare  anno 
domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  se.\to. 

(Krciusierer   Lcliensquatcrn    II.   p.    112.) 

304. 

Die  hoiiige  \\  eiizel  uiid  Sifjmund  yewahreii  dein  Mnrkgrufen  Jodok.  dem  Ileinrich  rou 
Jiosenberf/.  Heinrich  ron  Neuhaus,  Hrenek  ron  Skaln  und  ihreu  Anharifjeru  sicheres   Geleile. 

Dl.     h-nfi    11.    Mdrz-   139(1. 

W  enccslaus  dei  gracia  Romanornm  rex  semper  Augustus  et  Boemie  rex  et  Sigis- 
mundus  eadem  gracia  Ungarie,  Dalmacic.  Groacie  elc.  rex  nolumfacimus  tenore  presencium 

36 


282 

iiniversis,  qiiod  aiiiino  deliberato  et  de  cerla  nostra  sciencia  illustri  Jodoco  niarchioni  Moravie, 
principi  et  palnio  nostro  carissimo  et  nobilibus  Heinrico  de  Rosemberg.  Hoinrico  de  Nova- 
donio  et  Brzenconi  de  Skala,  ac  omnibus  et  singulis  aliis  baronibus,  mililibus.  clienlibus. 
lautoribus.  adherentibus  et  familiaribus  ipsoruni,  quos  secum  ad  noslre  maieslatis  presenciam 
ducendos  decreverint,  securitatem  nostri  salvi  conductus  dedimus  et  donavimus,  damus 
virlute  presencium  generosius  et  donamus  a  data  die  presencium  usque  ad  diem  Palmarum 
venturam  proxime,  ipso  die  incluso  pro  tracfalibus,  inter  nos  videlicet  regem  Romanorum 
et  dictos  marcbionem  et  barones  dudum  conceptis  fmaliter  cousumandis.  ad  nos  veniendi 
nobiscum  standi  et  a  nobis  ad  propria  domicilia  libere  revertendi,  pro  nobis  et  omnibus 
hiis.  qui  causa  nosfri  faciunf  et  dimittunt,  dolo  et  fraude  quibuslibet  proculmotis,  rebus 
ipsorum  quorumlibet  salvis  pariter  et  personis.  Proniiltenles  in  verbo  regio  hunc  noslrum 
salvum  conductnra  a  die  data  presencium  usque  ad  diem  Palmarum  inclusive  per  nos, 
faulores  el  adherenfes  nostros,  cuiuscumque  status  condiccionis  et  preeminencie  fuerinl. 
sicuf  premitfilur,  sine  fraude  inviolabilifer  observare.  Prcsencium  sub  regie  nosfre  maiestatis 
sigillis  testimonio  literarum.  Datum  Prage  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
sexto,  sabbato  proximo  ante  dominicam  Letare,  regnorum  nostrorum  anno  Boemie  Iricesimo 
tercio,  Romanorum  vero  vicesimo. 

(Aiif  der  Plicatur:  Per  domimim  Procopium  marchiouem  Moravie  Weuceslaus  de  Olomucz. 
—  In  dorso :  R.  Bartbolomeus  de  Nova  civitate.  —  Orig.  Perg.  mit  2  hang.  ■^ig-,  wovon  das 
erste    eiu    wolilerh.    Doppelsig.,     das  zweite  kleiuer  und  beschadigt  ist,    im  m.   Landes-Archive.) 


305. 

Lndwig  ron  Ubisin   verkauft  das  Dorf  Crhoc  dem  Mixik  ron    Vojelin   um  99  Mark  Prager 
Groscheii.   Dt.  15.    Mdrz    1396.  s.   l. 

l\'overint  universi  presencia  inspecturi  et  lecluri.  Quod  ego  Lodvicus  de  Ubissin 
animo  deliberato  boua  mea  voluntafe  sano  et  maturo  amicorum  meorum  consilio  villani 
dictam  Czrhow  cum  uno  molendiuo  cum  universis  perfinenciis,  censibus  et  utilitatibus,  cum 
agris  cultis  et  incultis,  pratis  pascuis  silvis  nemoribus  rivis  et  foulibus  venacionibus  piscacionibus 
cum  omni  propfietate  ad  dicla  bona  perlinente  cum  communitate  metis  et  gadibus,  que  ad 
premissa  bona  perlinent  seu  amodo  per^inere  possunt,  nichil  michi  iurium  aut  dominii  aut 
utilitalis  et  beredibus  meis  reservando,  sed  prout  hucusque  tenui  pacificeque  possedi,  cum 
pleno  iure  et  dominio,  iusto  vendicionis  tifulo  vendidi  et  resignavi  et  presenfibus  vendo  et 
resigno  honeslo  viro  Mixiconi  de  Woielzin  suis  el  heredibus  ef  ipsius  uxori  legiffime  Zdinfze 
de  Wodierad  et  ad  manus  fideles  Kolde  de  Zampach  ef  Wifoslai  de  Wodierad  pro  cenlum 
minus  una  marcis  grossorum  pragensinm  moravici  uumeri  cl  pagamenfi,  sexaginta  HH" 
iiTossos  pro  qualibet  marca  compufando.  Que  quidem  bona  omnia  premissa  una  cum  omnibns 
perlinenciis  adiacenlibus.  quibuscnnque  nominibus  censeantur.  ego  Lodvicus  prediclus  cum 
iieredibus    nieis    et    fideiussoribus  infrascripfis  cum  Bohuncone  de  Dobra  Woda,  Pescone  de 


I 


283 

Bicowicz.  Biizcone  do  Dnihanowicz,  Jlartzincone  de  Dralianowicz,  Sulcone  de  Ubissin  et 
\^  ienkone  de  Policzc,  proiiiillimus  predicto  Mixiconi  de  Woieczin  et  lieredibiis  suis  uxori 
ipsius  et  illis,  ad  quonim  manus  promisinnis  pura  nostra  fide  sine  omni  dolit.  insolidum  et 
indivisim  a  quolibet  homine  inpediente  a  datis  presencium  per  trienniiim  conlinuum  propriis 
laboribus  et  expeiisis  secundum  iiis  et  consuetudinem  terre  3Ioravie  disbrigare  et  exbriirare 
et  in  primo  coHoquio  dominoriim  Olomiicii  predicta  bona  inthabulare  et  ad  hereditatem 
premisso  Mixiconi  una  cum  omnibus  pretactis  perducere.  Sin  autem  non  fecerinius.  quod 
absif,  exlunc  quicunque  duo  ex  nobis  conpromissoribus  per  prefatum  Mixiconem  aut  heredes 
suos  aut  uxorem  aut  manus  fideles  moniti  fuerint.  unus  alium  non  expectando  vel  se  per 
alium  excusando,  mox  cum  uno  famulo  et  equis  duobus  per  interpositam  personam  militaris 
condicionis  in  ci\ifatem  Brunnam  et  donium  honesti  hospilis  nobis  ostensam  per  predicfos 
debemus  subintrare,  ibidem  verum  et  consuetum  obsfagium  presfifuri.  de  eodem  obsfagio 
non  exeunfes  quovis  niore  aut  consuetiidine,  donec  premissa  bona  cum  omnibus  perlinenciis 
sepedictis  fuerint  per  nos  disbrigala,  inlhabulata  et  ad  hereditafera  ipsi  Mixiconi  cum  omnibus 
suprascriptis  perducfa  cum  omnibus  dampiiis.  inpensis  et  expensis  nunciis  el  fatigis  que 
causa  huiusmodi  Mixico  aut  sui  heredes  perceperint  aut  uxor  aut  fideles  nianus  premissi.  que 
tesfimonio  evidenfi  denionsfrare  poferint  sine  jurainento,  de  nmnibus  hiis  fuerit  safisfactum. 
In  cujus  rei  festimonium  sigilla  nostra  ex  cerfa  nostra  sciencia  presenlibus  sunt  appressa. 
Sub  anno  domini  M'  frecentesimo  nonagesimo  sexto,  feria  qiiarta  post  dominicam  Lelare 
Jerusalem. 

(Orig.     Perfr-    iiiit    7    anhanfr.     Sig.    im    m.    Landes-.Aroliiv.     Art.    Kiaiiiiiiikl.   lit.   S.   n.    '.».) 


»00. 

/i.    Wenzel  n  .  compromittirt  in  der  Streitsache  mit  den   bdhmiachen   Landherren   auf  Konig 
Sigmiind    von    Ungarn    iind  Markgraf  Jodok  ron   Mdhren.    Dt.   Prag  10.    Marz-   1396. 

wwir  Wenczlaw  von  gotes  irnaden  Romischer  luinig  zu  allen  zeiten  merer  des 
reiclis  und  kunig  zu  Beheim  bekerinen  und  tun  kiiut  olfenlichen  mit  diesem  brive  allen  den. 
die  in  sehen  oder  horen  lesen.  das  wir  angesehen  und  befracht  haben  mancherlei  swer- 
lichen  schaden,  die  unserem  kunigrich  und  lande  zu  Beheim  von  kriires  und  orley  anligende 
sein  und  dorulT  das  dasselbe  land  in  frido  und  gemache  gesaczf  werde  und  wir  bei  unsern 
wirdickeiten  und  rechten  und  ouch  sust  allermeniclich  bei  recht  bleibe,  so  haben  wir  mit 
wolbedachtem  mute  und  gufem  rafe  des  durchleuchtigsfen  fursten  herren  Sigmunden  kiiniges 
zu  Ungern  efc.  unsers  liben  bruders,  des  hochgeborn  Josfen.  marggraves  zu  Merhern,  unsers 
liben  vetfers  nnd  anderr  unserr  iind  des  reichs  fiirsfen.  herren,  edeln  und  getreuen  rechter 
wissen  und  unsern  gufen  treuen  gelobt  und  vorheissen,  geloben  iind  vorheissen  in  kraft 
dicz    brives,    das  wir  alle  sulche  brive,    die  wir  den  lanlherren,    lantluten,    stelen  und  der 

3r>* 


284 

ffanzen  gnieine  geistlichen  und  werntlichen  leuten  der  kronen  zu  Beheimh  geben  und  uns 
vorschriben  hahen,  das  wir  alle  sulche  stuke  volfuren  und  halden  soilen,  dieselhen  brive, 
die  zwischen  uns  und  den  lantherren  in  dieseni  kriege  uber  teydinge  usgangen  sind,  als 
es  in  den  briven  geschriben  ist.  Ouch  als  wir  an  sechs  lantherren  kumen  sein,  als  in 
denselben  briven  eigentlichen  geschrihen  slet,  dorumh  ouch  umh  die  stucke  und  ander 
sachen  dieselhen  herren  usprechen  solten,  des  sein  wir  kumen  an  den  egenanten  unsern 
hruder  kunig  Sigmunden  zu  Ungern  und  an  unsern  vettern  marggraf  Josten  von  Merhern 
und  was  die  dorumh  ussprechen,  das  sol  von  uns  heyderseyte  gehalden  werden.  Ouch  als 
wir  usgenonien  haben  drey  stucke,  des  ersten  umb  das  hurggrafanipt  zu  Prage  und  andere 
arapte  ais  in  denselben  briven  slet;  dornach  umb  die  muncze  der  hehemischen  grossen  und 
ouch  umh  die  lantscheppfen,  die  man  nennet  kmely,  des  sey  wir  laimen  niechliclichen  an 
(iie  egenannten  unsern  bruder  kunig  Sigmunden  von  Ungern  und  unsern  vettern  marggrave 
Josten  von  Merhern,  also,  was  die  ussprechen,  das  das  gehalden  werde  und  ab  jemande 
in  des  iandes,  der  iantherren  oder  sust  geistlichen  oder  werntiichen  und  ouch  der  stete 
recht  grifTe  und  die  urteile  und  usgesprochen  rechte  nicht  liesse  furgank  haben  und  ire 
rechte  brechen  wolte,  oder  der  egenannten  unsers  hruders  des  kuniges  von  Ungern  und 
unsers  vetters  marggrave  Jostes  usspruche  und  sunderiichen  unser  hrive  l)rechen  woile, 
die  wir  den  egenannten  herren  geisliichen  und  werntlichen,  rillern  und  knechten,  steten 
und  der  gmeine  uber  die  richlunge  gehen  hahen,  das  soi  man  an  uns  brengen  und  uns 
dorumb  bieten,  das  wir  die  gerechtikeyt  und  ouch  das  recht  iassen  fur  sich  geen,  und 
dorzu  heholffen  sein  mit  der  herren  rate  und  huiffe.  Und  wer  es  sache,  das  wir  dorzu 
nicht  tun  wolten,  das  sol  man  brengen  an  den  egenanten  unsern  bruder  den  kunig  zu 
Ungern  oder  an  den.  dem  er  das  beviihet  und  derselbe  sol  gancze  macht  hahen  ais  der 
egenannte  unser  hruder  der  kunig  von  Ungern.  Wenn  ouch  das  an  denseiben  unsern  bruder 
oder  weme  er  das  beviihet,  '^•»'"acht  wirdel,  der  sol  dornach  steen.  das  die  urleiie  und 
die  usgesprochen  rechle  fur  hLn  geen  und  volhracht  werden  in  einem  virleil  jares  und 
wurde  es  in  einem  virleil  jares  nicht  volbracht,  so  sol  der  egenanle  unser  bruder  kunig 
Sigmunde  oder  dem  cr  das  heviihet  mit  den  herren,  rittern,  knechten  und  steten  sich 
an  einander  behelffen  wider  jederman,  der  dowider  were,  das  die  rechte  und  die  urteile 
je  voizogen  werden.  Uber  aile  diese  stucke  soilen  aneinander  geiohen  die  geisllichen,  die 
herren,  die  lantiute,  stete  und  die  gancze  gmeine,  das  die  vorgeschrihen  slucke  fur  sich 
geen  und  des  sollen  sie  ein  ander  heifFen  und  der  egenannte  unser  bruder  kunig  Sigmund 
von  Ungern  und  der,  dem  er  das  beviihet,  sol  den  herren,  den  geistlichen,  den  lanliufen 
und  ouch  steten  und  der  ganczen  gmeine  behuiffen  sein  und  sie  In  hienwider,  wenn  und 
wie  ofle  des  note  geschicht,  das  die  vor  geschriben  stuclte  fur  sich  gevn  und  genczlichen 
gehalden  werden  wider  jedermann,  der  dowider  wer.  Und  was  sie  durch  des  rechten 
willen  teten  und  ein  ander  hulffen,  als  ohen  geschriben  slcl,  das  sollen  wir  ir  keinem  zu 
arge  keren  noch  ufheben,  wann  sie  das  von  unserm  sunderlichen  geheisse  und  gebole  gelan 
hahen.  Mit  urkunt  dicz  brives  vorsigeit  mit  unserr  kuniglichen  Maicstat  insigel.  Geben  zu 
Prage    noch    Crists    geburt  dreizehenhunderl  jare  und  dornach  in  dem  sechsundneunzigislen 


285 

jare  des  siintags.    als  man  singet  Jndica  ia  der  vastcn.    unserr  reiche  des  Beheinischen  in 
dem  dreiunddreissiyisten  und  dcs  Romischen  in  dem  zweinzigistem  jaren. 

Ad  mandatum  doniini  Regis  Johannes  Brunon.  cancellarius. 


(Urig.   im   Wittingauer   Arcliivc.    —    Getlruclit  bei    Lunig   Cotl.  dipl.  I.   140,:  vgl.  Bergliauer 
Protomartyr   (-tc.   p.    379.) 


307. 

Nikolaits.    Packler    der    EinkUnfle    der    Pfarre  iii   Mokelno.  hekennt.   dass  er  dem   dortigen 
Pfarrer  JSikolaiis  35   Mark  schnldig  sei.   Dt.   22.  Marz-   1396. 

V  onstitulus  personaliter  corani  nobis  Georgio  Bora,  oHlciali  Praoensi,  et  actis  nostris 
obligaloriis  dominus  Nicolaus,  conventor  fructuum  ecclesie  in  Mohilna  Ulonuic.  dioc,  contessus 
est  et  recognovit.  quaUter  ipse  convenit  fructus  ecclesie  eiusdem  apul  dominum  Nicolaum, 
rectorem  ipsius  ecclesie,  per  biennium  a  festo  sancti  Georgii  iam  elapso.  racione  cuius 
convencionis  obligabatur  ad  solucionem  XXXV  marcarum.  quamlibet  uiarcam  pro  LXIIIl 
grossis  compulando,  et  quod  pro  anno  primo,  videlicet  presenti,  remansit  oblioalus  in  viginti 
marcis,  quas  solvere  promisit  et  exnunc  promittit  dicto  domino  Nicolao  plebano  in  terminis 
infrascriptis,  videlicet  decem  marcas  (infraj  hinc  et  octavas  Pasche  pro,\ime  venluras  el 
alias  deceni  marcas  in  festo  sancti  Georgii  tnnc  proxime  secuturo  sub  pena  excommuuicacionis 
late  sentencie,  cui  se  sponte  submisit,  et  quam  nos  olficialis  predictus  venienlibus  terminis 
prediclis  exnunc  prout  extunc  tulimus  in  hiis  scriptis.  Item  pro  Secundo  anno  recognovit  se 
obligari  dicto  plebano  in  XXXV  marcis.  pro  quibus  quidem  pecuniis  in  terminis  cerlis  persol- 
vendis  prefatus  doniinus  conventor  promisit  ponere  bonam  et  sufficientem  fideiussoriani 
caucionem  seu  certos  fideiussores  bonos  et  valentes  locare  hinc  et  feslum  sancti  Jacobi 
apostoli  proxime  vonlurum,  qui  unacuni  ipso  couventore  manu  coniuncta  et  indivisa  promiltent 
ad  manus  domini  Wenceslai,  plebani  in  Ewanczicz,  vel  coram  alio,  quem  ipse  dominus 
Wenceslaus  dcpulaverit.  persolvero  dictas  pecunias  prenotato  domino  Nicolao  plebano  in 
lerminis  seu  termino  per  ipsum  plebanum  staliitis  seu  assignalis  sub  pena  excommunicacionis, 
videlicet  tantuin  ad  ponendum  lideiussoriani  caucionem.  -  Acta  sunt  (^haec)  anno  CX.XXX^  I 
die  XXII  mensis  Marcii,  presentibus  magistro  Jacobino  de  Krnovia,  Sdencone  capellano 
Slrnadonis.  et  Andrea  de  Lompnicz,  notario  publico. 

(Aiis   (icm    ]>ib.    OlilitTMt.    II.    1:>    Kol.    H.')    im    l'nig(M-    Mctrop.    Ciipiti-I-Arcliivc.; 


286 


30§. 


A/idreas,  Pachter  der  Einkunfte  der  Pfarre  in  Hartwikowitz-^  bekennt.   dass  er  dem  dortigeu 
Pfarrer   Otik  27  Mark  Gr.  schMldi(j  sei.   Dt.  23.   Marz-   1396. 

\.  onstitiitns  personaliter  coram  nobis  Georgio  Bora,  ofRciali  Pragensi,  et  actis  nostris 
ohiig-atoriis  dominus  Andreas,  conventor  fnictuum  ecclesie  in  Harthwicowicz  Olomuc.  dioc, 
confessus  est  et  recognovit,  quaiiter  ipse  racione  convencionis  fructuum  eiusdem  ecclesie 
pro  pensa  et  pro  terminis  iam  elapsis  et  eciam  pro  termino  sancti  Georgii  nunc  proxime  venturo 
obligatur  in  XXVII  niarcis  grossorum,  quamlibet  marcam  pro  LXIIII  gross.  computando. 
qnas  pecunias  idem  dominus  Andreas  conventor  promisit  persolvere  honorabili  viro  domino 
Xicolao  Puchnik,  Prag.  et  Olonuic.  ecclesiarum  canonico,  procuratori  honorabilis  viri  domini 
Otticonis,  rectoris  dicte  ecclesie  in  Harthwicovicz,  in  terminis  infrascriptis,  videlicet  XI 
marcas  in  festo  Penthecostes  nunc  proxime  venturo  et  alias  XI  marcas  tribus  septimanis 
post  dictum  feslum  sub  pena  excommunicacionis ;  tali  tamen  condicione  adiecta,  si  dictas 
pecunias  iu  terminis  prenotatis  persolverit  dilacionibus  obmissis,  extunc  residuam  partem, 
videlicet  quinque  marcas,  de  pensa  predicta  seu  debito  eidem  conventori  pepercit  et  indulsit ; 
sin  autem  prefatas  pecunias  in  terminis  antedictis  aut  eorum  altero  persolvere  neglexerit, 
extunc  huiusmodi  quinque  marcas  indultas  sibi  unacum  pecuniis  superius  expressis  tenebitur 
et  debebit  in  toto  persolvere  prefato  domino  Nicolao  Puchnik  sub  eadem  pena  excom- 
municacionis,  ad  quod  faciendum  dictus  dominus  conventor  se  sponte  submisit.  Acta  sunt 
hec  anno  domini  M^^CCCLXXXXVI  die  XXIII  mensis  Marcii,  presentibus  domino  Wolfardo, 
plebano  in  Tusla,  Johanne  de  Libun,  Wanyra,  Stephano,  notariis  publicis. 

(Aus   dem   Lib.    Obligat.   II.    12   Fol.    95   im   Pr.nger  Metrop.   Capitel-Archive.) 

300. 

Konig    Sigmund    und    Markgraf  Jodok    stellen    die    Friedensartikel    zwischen    dem  Konige 
Wenzel   ttnd  den  Landherren  fest.   Dt.   Prag  2.   April  1396. 

wV  ir  Sigmund  von  gotes  gnaden  kunig  zu  Ungern  zu  Dalmacien  zu  Croacien  etc.  und 
marggraf  zu  Brandenburg  etc.  und  wir  Jost  von  denselben  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Mer- 
hern  bekennen  und  lun  kunt  offenlichen  niit  diesem  brieffe  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen 
lesen.  Als  der  allerdurchluchtigsle  furste  und  herre  herre  Wenczlaw  Romischer  kunig  zu  allen 
peiten  merer  des  reiches  und  kunig  zu  Beheim  von  einem  teile,  und  die  landtherren  zn  Bebeim 
an  dem  andern  teile  uff  uns  mechtiglich  und  gcwelliglich  komen  sein,  zwischen  in  die  arlikel 
uszusprechen,  die  hernoch  geschriben  sten,  als  das  dcs  egenanten  kuniges  brieffe  wol  usweisen, 
die  er  doruber  hat  gegeben ;  also  ussprechen  wir  zum  irsten  male,  das  der  egenaiit  kiining 
seinen  rat  haben  sal  die  herren  nachgescbriheii :  zum  irslen  male  den  Erwirdigen  erzbischolf  zu 
Prage,  den  bischoff  zu  Olomuncz,  den  bischoff  von  Luthomisl,  herren  Heinrichen  von  Rosemberg, 
iind  der  sal    auch   burggraf  zu  Prage  sein,  hern  Wilhelmen  von  Landtstein,    der  sal  sein  der 


287 

oberiste  cainerer.  Ilinke  BerKa  von  Hoenslein,  der  auch  der  oberiste  zaudner  sein  sai. 
hern  Brzenken  von  Skal,  der  hofrichler  sein  sal,  Benesch  von  der  Duben,  der  hofmeisler 
sein  sal.  Sniyl  genant  Flaschka  von  Reichcnburg  lanlschreiber  sein  sal.  Olto  Bergaw  von 
Bvelyna,  Johans  von  Michelsperg.  Boczko  vou  Podiebrad,  Borsche  von  Risenburg-  der 
older.  Mit  der  bischofle  und  herren  rate  der  egenante  unscr  bruder  des  knuingreichs  sachen 
nstragen  sal,  und  mag  ouch  anderr  herren,  die  im  und  dem  lande  niicze  sein,  in  seinen 
rat  nemen  zu  den  egenanten,  und  sal  ouch  von  den  egenanlen  ampten  keinen  herren  enl- 
setzen  und  nichtes  tun  in  den  sachen,  die  das  landt  antrefeu.  au  rate  der  egeuanleu  bischoHV 
und  herren  und  ouch  der.  die  der  egenant  kuning  zu  Behem  dorzu  wfjrdet  nenien,  als 
obgeschriben  slcet.  Auch  spreclien  wir.  das  alie  guter  und  vesten,  der  nian  sich  under- 
wunden  hat  an  recht  und  oucii  sust,  wes  man  sich  in  dicsem  krige  niit  gewalt  underwunden 
hat,  das  man  die  widergeben  sal  den.  den  man  sich  underwunden  bal,  zwischen  diesem 
nechsten  beiligthum.  Were  aber,  das  icmand  dogegen  kein  (sic)  widerrede  hetle,  der  sal  das  zu 
dem  nechsten  heiligthum  vor  den  lantherren  beweisen ;  so  sullen  ouch  die  lantherren  zu 
dein  nechsten  heiligthum  zu  rechte  siczen,  und  die  lauttoffel  sal  man  ufftun,  und  sal  in 
steten  und  kreisen  ruften,  wer  fiir  dem  rechten  zu  schaffen  hetle.  das  iedermau  dohin 
queme ;  do  sullen  die  herren  das  recbte  teilen,  und  was  sie  also  teilen  und  das  recht  also 
ussprechen,  als  landes  recht  ist,  das  sa!  also  gehalden  werden.  Ouch  sprechen  wir  us, 
das  die  gliibde  von  den  herren,  steten,  klostern  in  allen  gebiten  fur  sich  geen  nnd  geend 
werden,  als  es  iczundt  hie  zu  Prage  ist  gescheen,  das  der  egenant  kuning  seine  boten 
nud  brieffe  sende,  und  die  lanlherren  dohin  in  die  kreisse  und  gebite  reiten,  und  glubde 
von  in  ufnemen  sullen.  Ouch  sprechen  wir  us,  das  in  alien  steten  und  kreissen  fride 
geruffet  werde,  und  das  man  nimandes  beschedigen  sal;  were  aber,  das  iniandt  schaden 
lete  und  raubte.  das  denu  das  gen  den  gebessert  werde  von  den  lantrichtern.  die 
dorzu  gesetzet  werden,  als  das  von  alders  ist  gewesen.  Auch  sprechen  wir  us,  ob 
imandt  der  hern,  diner  oder  helffer  in  des  egenanten  kuninges  steten  geschriben  weren 
von  des  kriges  w^egen,  das  die  wider  usgeschriben  werden  und  wider  gefreiet  in  den- 
selben  steten,  es  werr  denn,  das  sich  von  neues  iniands  ichtes  vorwiirkte,  und  das  das 
gerulfet  werde  in  allen  steten  und  kreisen.  Ouch  sprechen  wir  us  umb  die  munze  des 
Behemischen  grossen,  das  ein  mark  feines  silbers  geniunzet  sal  werden  zu  achczig  grossen, 
also  das  dieselben  achczig  grossen  haben  sulleu  ein  mark  feines  lauters  silbers  an  der  wage 
und  werung.  Wer  aber,  das  das  bergwerk  gebesserl  wiirde,  so  sullen  die  grossen  aucli 
gebessert  werden,  dornach  als  sich  das  bergwerk  gebessert,  und  das  sal  zwischen  hin  und 
sand  Michels  tag  gescheen,  und  das  sal  der  egenant  unser  bruder  den  egenanten  lanlhcrren 
niit  brieffen  vorgewissen  in  aller  niasze,  als  es  in  vormais  unser  beider  vater  und  ouch  er 
vorgewisset  haben.  Ouch  sprechen  wir  us  umb  die  herren,  die  man  kmeten  nennel,  die 
do  ieczundt  sein  und  gesworen  haben,  das  dieselben  siczen  am  rechten  mitsampl  andern 
herren,  die  dorzu  gehoren,  und  sullen  teilen  als  ein  recht  ist;  und  was  sie  auch  richlen 
und  teilen.  das  das  vorgang  habc.  Ouch  sprechen  wir  us,  was  vou  dieses  kriges  wegen 
zugrilfe  und  name  von  beiden  teilen  geschen  sei  iren  dinern  und  helffern,  das  das  beiderseil 


288 

obe  sei  und  hingeleget  und  das  man  donimb  nimanden  in  keinenweis  anspreche,  nach  in 
geistlichem  oder  werntlichen  rechte.  Mit  urkunt  dicz  brifes  vorsigelt  mit  unsern  anhangunden 
ingesig-elen.  Geben  zu  Prage  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  dornoch  in  dem  sechs 
und  neunzigislen  jare  an  dem  heiligen  osterlichem  lage. 

(Aus   (lem   Orig.   im   Wiener   k.   k.   St.iats-Archive    mitgetheilt.    —    Abgedruokt    in    Pelzels : 
K.   Wenzel    II.    Urkdb.   p.    14.   —   Vgl.   Berghauer   Protomartyr   p.    380.) 


310. 

Petr    Stiglitz.    Vicar  der   OlmUtzer    Kirche^     erklart^     dass  er  dem    Vysehrader  Kanomkns 
Fraiiz-ishus.   Protoiiotar  des  K.    Weiiz-el.  47  Marh  Prager  Groschen  schuldig  sei. 

Dt.    U.  April  1396. 

V  onstitutus  personaliter  coram  nobis  Georgio  Bora.  officiali  Pragensi,  et  aclis  nostris 
obligatoriis  dominus  Petrus  Sliglicz,  vicarius  ecclesie  Olomucens.,  non  compulsus,  nec 
coactus,  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recognovit,  se  teneri  et  debitorie  obligari  in 
XLVII  marcis  gross.  prag.  moravici  numeri  honorabili  viro  domino  Francisco,  protonotario 
Wenceslai  regis  Boemie,  canonico  Wissegradensi,  et  Adelheidi,  matri  ipsius,  vel  cui  ipsi 
huiusmodi  debitum  deputaverint,  quas  eisdem  solvere  promisit  in  terminis  infrascriplis,  videlicet 
medietalem  in  feslo  sancli  Marlini  pro.xime  venluro  el  aliam  medietatem  in  festo  sancti 
Georgii  in  revolucione  unius  anni  sub  pena  excommunicacionis  late  sentencie,  quam  in 
ipsum  exnunc  prout  extunc  ferimus  in  hiis  scripiis.  buiusmodi  pecunias  ad  manus  prefati 
domini  Francisci  presentando.  Item  idem  dominus  Pelrus  tenetur  el  promisit  reponere  librum 
vialici  et  missalis  in  manibus  matris  predicti  domini  Francisci  infra  t-res  septimanas  sub 
pena  late  sentencie  predicta,  videlicet  qnod  vendatur,  quamcilo  polerit.  et  pecunia  hniusmodi 
eidem  domino  Francisco  el  matri  sue  assignetur  defalcanda  in  summa  predicta.  Item  tenetur 
eciam  curiam  allodialem  in  Toplan  vendere.  quanto  celerius  potest,  ad  hoc  quod  hereditale 
vendila  possit  et  debeat  huiusmodi  pecunia,  pro  qua  curia  predicla  fuerit  vendila,  solvi  el 
assignari  prediclo  domino  Francisco  et  malri  ipsius,  eciam  anlequam  termini  solucionis 
venerint,  sub  pena  excommunicncionis  dumlaxal.  Ilem  promisit  sub  eadem  pena  excommuni- 
cacionis  non  alienare  bona  mobilia  quecunque  de  curia  predicta,  sed  augere,  et  precipue  YI 
vaccas.  XII  equos  et  alia  utensilia  sua  quecunque,  quousque  pecunia  prcdicta  eisdem  inte- 
graliler  et  in  loto  fuerit  persohita.  Ibidem  eciam  prediclus  dominus  Polrus  revocando  omnes 
et  singulos  testameniarios  et  alia  quecunque,  que  posscnt  presenli  obligacioni  quomodolibet 
derotrare.  prefatos  dominiim  Franciscum  et  malrem  ipsius,  heredes  et  teslamcntarios  omnium 
bonoriim  quorumcunque  mobilium  et  inmobilium  undecunque  proveniencium  constiluil  in 
casum  videlicet,  quo  idem  dominus  Petrus  decederel,  antequam  dicta  summa  cum  interesse 
cisdem  Francisco  et  inalri  sue  fuerit  persoliila  et  plenissime  salisfaclum.  Acta  sunt  hec 
anno    domini    3I°CCCLXXXXVI  die  XIIII    mensis  Aprilis  presenlibus  Andrea  de  Lompnicz, 


289 

Mcolao    ibidem.    Chaliipa.    nolariis    publicis.    et    Nicolao    Sekyra.    nunccio   jurafo    consistorii 
Pragensis. 

Ibidem  eciam  predictus  dominus  Franciscus  protestalus  esl,  quod  eidem  domino  Pefro 
expensas  ef  inpensas  non  dimitfif,  sed  quod  solvanfur  per  ipsum  advocafis.  nuncciis  et 
notariis  pro  laboribus   ipsonim. 

(Aus   dem   Lili.   oblig.    II.    12   fol.    100   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 


titi. 

Pahst    Boiiifaz-    IX.   heslattiyt    dem   Xoriiieiikloster  iii  Piisfimer  das  Prusentationsrecht  der 
dortigen    Vicarie.   Dt.   Rom  19.   April  1391). 

Donifacius  episcopus  servus  servorum  dei  ad  perpefuani  rei  menioriam.  Jis.  que 
pro  divini  cultus  ac  religionis  augnienlo  provide  facfa  sunf,  ut  illibafa  consislanf,  libenter. 
cum  a  nobis  requirilur.  adducimus  aposlolici  roboris  firmilatem.  Exhibita  siquidem  nobis 
nuper  pro  parle  dilectarura  in  Chrislo  filiarum  abbatisse  el  conventus  monasferii  in  Pusfmir 
ordinis  sancfi  Benedicfi,  Olomucensis  diocesis  peticio  confinebaf,  quod  olim  jam  quinquaginta 
annis  elapsis  et  ultra,  bone  memorie  Joliannes  episcopus  Oloniucensis  pia  devocione  accensus 
parochialem  ecclesiam  in  Pusfmir  dicfe  dioc^sis,  que  de  jure  pafronafus  episcopi  Olomucensis 
pro  fempore  exisfenlis  existebat,  de  consilio  et  assensu  dileclorura  liliorum  capituli  Olomu- 
censis,  mafura  super  hoc  deliberacione  habila  in  monasteriuni  monialium  dicti  ordinis  aucioritate 
ordinaria  erexit  volens  et  sanxiens,  quod  eadem  ecclesia  exfunc  imposferum  perpefuis  tem- 
poribus  futuris  in  jus  ef  nafuram  monasferii  transiret  et  non  parochialis  ecclesia  sed  mona- 
slerium  re  et  nomine  censerefur  ac  omnibus  dignitale  et  honore  monaslerii  eiusdem  perpeluis 
temporibus  gauderet  ef  irrefragabiliter  frueretur.  ipsum  quoque  nionaslerium  sub  nouiine  et 
"lilulo  salulifere  nalivifafis  domini  nosfri  Jesu  Chrisfi  necnon  gloriose  mafris  eius  Marie  semper 
virginis  duxit  appellandum.  el  nihilominus  ius  palronalus  huiusmodi  in  ipsum  monasterium 
ef  eius  abbafissam.  que  func  fuit  et  alias  abbalissas,  que  eidem  in  regimine  ipsius  monaslerii 
succederenl,  ex  cerla  sua  sciencia  duxif  franslVrendum.  Ila  qnod  abbalissa  eiusdem  monaslerii 
pro  lempore  existens  idoneum  presbilerum  secularem  elalis  mature  pro  gerenda  animarum 
cura  parochianorum  ipsius  ecclesiein  perpefuum  vicarium  eiusdem  ecclesie  insfituendum, 
quociens  vicariam  eiusdera  ecclesie  vacare  cnnlingerel,  episcopo  Olomncensi  pro  fempore 
exisfenli  presenfare  lenerefur.  qui  quidcra  vicarius  populo  eidem  ecclesie  subiecfo  ecclesiasfica 
sacramenfa  minisfrare  deberef,  reservafa  tamen  de  frucfibus  reddifibus  el  provenlibus  ecclesie 
seu  monaslerii  predictorum  congrua  porcione,  de  qua  idem  vicarius  possel  congrue  suslenlari, 
episcopalia  jura  solvere  et  alia  sibi  incumbencia  onera  supporfare,  prouf  in  aufenficis  liferis 
inde  confecfis  episcopi  et  capifuli  predicforum  sigillis  munilis  dicilur  plenius  conlineri.  Quare 
pro  parte  dictarum  abbalisse  et  convenlus  nobis  fuit  humiliter  supplicalum,  uf  ereccioni  et 
fransiacioni  huiusniodi  robur  aposlolice  firmilalis  adicere  de  benignilalc  aposlolica  dignaremur. 
Nos  igilur  huiusmodi  supplicacionibus  inclinali    ereccionem    el    Iranslacioncm    prediclas    ratas 


2i)0 

liabentes  et  gratas  eas  iiuctoritate  apostolica  coiifirniamus  et  presentis  scripli  patrocinio  coin- 
niuniniiis.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  nostre  confirmacionis  et  comrauni- 
cionis  infringere  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  autem  hoc  attemplarc  presumpseril. 
indignacionem  omnipotentis  dei  et  beatorum  Pelri  et  Pauli  aposloloriim  eius  se  noverit  incur- 
surum.  Daliini  Rome  apud  sanclum  Pelrum  XJII  kalendas  Maii  pontificalus  uoslri  anno  seplimo. 

(Inserirt   in   dem   Notariatsinstrumente   ddo.    30.   Deceml)er   1401     im    fiirsterzliisch.    Archive 
in   Kremsier.) 

313. 

Doti  Klosler  Saar  iiberyibt  dem  Johann  uitd  Nikolaus,  Erbeit  nacli  Pesik  aus  Koz-lov,  das 
Dorf  Koz-lor  z-um    Nutz-genusse  fur  ihre  Lebenszeit.   Dl.   Saar  24.   April  1396. 

J^os  fralres  Joaunes  abbas.  Joannes  prior,  Nicolaus  supprior.  totusque  conventus 
monasterii  Fontis  sanctae  Mariae  virginis  in  Sar.  ordinis  Cislerciensis.  Pragensis.  dioecesis. 
recognoscimus  tenore  praesentiiim  universis,  praesentibus  et  futuris,  quod  praevia  raatura 
deliberatione  et  coinmuni  Iraclatu  iuter  nos  praehabito  omniumque  nostrum  bona  voluntate 
praehabita  ad  instanliam  et  honorein  nobilis  baronis  ac  nobis  fidelis  et  generosi  fundaloris 
nostri  domini  Joannis  de  Mezrzicz  villam  nostram  Gozlov  nuncupalam  cuin  judicio  ceterisque 
attingentiis,  proprietatibus  et  usufructibus  suis  quibusvis  dedimus  et  danuis  et  assignainus 
virtute  praesentiuin  honeslis  clientibus  ejusdem  domini  Joannis  Joanni  et  Nicolao,  quondam 
heredibus  Pessikonis  in  ipsa  villa  Gozlov  bonae  memoriae,  quoad  vixerint,  libere  et  pacifice 
possidendam,  salvis  tamen  infrascriplis  condilionibus  effective  per  omnem  evenlum,  utpote 
non  obstantibus  aliciijiis  desfitulionis  ipsius  villae  praetextu  seu  cujusvis  sinistrae  sortis 
eventuris  omniraode  observandis.  Inprimis,  quod  iidein  clientes  annis  singulis  nostro  monaslerio 
de  eadem  villa  sex  laneos  conlinente  importenf  et  assignent  terliani  dimidiam  marcam 
grossorum  denariorum  pragensium,  moravici  pagamenti  et  numeri  ad  bernam  regalera,  quae 
steura  provincialis  in  Moravia  dicilur,  quolies  eam  imponi  et  recipi  conligerif  per  principem 
Moraviae.  juxta  taxain  laneoriini  confinium  villarum  ibidem  et  nihilominus  unus  illoruin  ciim 
uno  equo,  quoties  et  dum  requisitum  fueril,  ipsi  monaslerio  fainulari  sit  adslrictus  expedite 
sine  contradictionis  obstaculo.  Si  vero  ipsi  praedicti  clienfes  Joannes  el  Nicolaus  in  prae- 
missis  praesfandis  videlicet  marcis  bernae  regalis  et  servitio  conjunctim  vel  divisim  nota- 
biliter  segnes  aut  desides  fuerinl,  vel  volente  deo  carnis  dcbitiim  exsolverinl  universe,  ex 
tunc  praefata  villa  Gozlov  continuo  et  libere  cuin  jiidicio  celerisque  attinenliis  suis  memoratis 
ad  dominiuin  nostri  monasferii  redeat  et  possessionem  perpetuo,  quibusvis  et  quorumvis 
conlradiclionibus  poslposilis  ef  semotis.  In  cujus  rei  testimonium  et  robur  praesentes  fieri 
et  sigilloriiin  noslroriim  abbatis  et  convenfus  praedictorum  appensionibus  fecimiis  coininuniri. 
Datum  et  actiim  in  monasterio  Sar  anno  domiiii  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  sexfo, 
'II    lesto  beafi  Georgii,  indiclione  qiiarla. 

(Inserirt   in   niim.    313.) 


291 


313. 

Johann    itnd    Xikolaus.    Erbcn  nucli   Pciiik  aus  Kozlov,  heke/iuen,  dass  ihnen    das   Kloslcr 

Saar    das    Dorf  Kozlor    fiir    ihre  Lebenszeit  zum  Nutz-gcnusse  iibergeben  habc. 

Dt.    Saar    2i.   April  1396. 

Kjgo  Joannes  et  ego  Nicolans.  heredes  Pessikonis  olim  residenlis  in  Gozlov  noliim- 
facimns  harum  inspectoribns  iiniversis.  praesentihus  et  futuris.  nobis  a  religiosis  et  honora- 
bilibus  domino  abbate  et  convenlu  monasterii  in  Sar,  ordinis  Cisterciensis,  Pragensis  dioecesis. 
literas  esse  fraditas  super  pcrsonali  possessione  jam  dictae  ipsorum  villae  Gozlov  per  omnia 
in  hunc  modum  :  „Nos  fralres  Joannes  abbas,  Joannes  prior,  Nicolaus  supprior  etc.  Datum 
et  aclum  in  monaslerio  Sar,  anno  domini  mijlesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto,  in  feslo 
beati  Georgii,  indiclione  qnarta."  —  Nos  igilur  praedicti  heredes  Joannes  et  Nicolaus  omnia 
et  singula  in  praedictis  lileris  nobis  tradilis  conditionata  et  expressa  pro  monasterio.  et 
signanter  de  praeslandis  marcis  bernae  regalis  et  servitio.  ut  praeferlur,  efTeclive  implere 
el  observare  tenebimur  et  spondemus  noslrae  sub  fidei  vadimonio  et  honoris.  ipsamqne 
villam  nulli  vendere.  obligare  vel  exponere,  in  alium  slalum  commiltere  aut  homines  ibideui 
ullra  posse  quoquomodo  aggravare.  Tn  cujus  rei  testimonium  et  roboris  firmitatem  praesentem 
paginam  dicto  monasterio  in  Sar  conlulimus.  sigilli  supradicti  domini  noslri  Joannis  appen- 
sione  roboratam.  Dalum  et  actnm  loco.  anno.  testo.  indiclione,  quibus  supra. 

(Vgl.    n.    31 '2.     —    Gedriickt    bei    Steinl.acli    TT.    \>.    122.   —     Das   Ori.K.   ist   in    deii   Acten 
(ies  Kl.   Saar   niclit   melir   vorhanden.) 

314. 

Prag    1.  Mai  1396. 

Irlarkgraf  Jodok  verabredet  mit  deni  Erzbischofe  Albrechl  von  31agdeburg,  dass 
Rathenow  herausgegeben,  Lipold  von  Bredow  des  Gefiingnisses  befreit  und  der  Streil  um 
Plaue  durch  Markgraf  Wilhelm  von  Meissen  entschieden  werde. 

(Riedel   Cod.   Brandenb.    B.    111.   p.    131.) 

315. 

Sikolaiis    Abt    des    St.    Marienklosters    in    Breslan    transumirt    aiif    Bittcn    dcs    Olmiitz-er 

Bischofes   .Mkolaiis  die  Bullc  Pa/jst  Bonifaz  l\.   ddo.    1.    Oclober   t39'i. 

Dt.    Breslau    9.   Mai  1396. 

J^icolaus  miseracione  divina  abbas  niflnaslerii  sancte  Marie  in  Arena  Wratislaviensi. 
ordinis  sancli  Auguslini  canonicorum  regularium.  judex  el  conservator  ac  commissarius 
unacum   venerabilibus  viris  dominis  .   .   abbale  Scolorum  in  Wyenna  ac  .  .  decano  Palaviensi. 


292 

nostris  in  hac  parle  colleois  cum  illa  clausula:  „qualenus  vos  vel  duo  aul  unus  vestrum 
per  vos  vel  aliuni  seu  alios"  a  sede  apostolica  ad  infrascripta  specialiter  deputalus,  universis 
et  singulis  presentes  literas  seu  presens  transsumptum  el  transscriplum  inspecturis  volumus 
esse  notum.  nos  literas  apostolicas  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  nostri  domini 
Bonifacii  divina  providencia  pape  VIIII.  ipsius  vera  hulla  plumbea,  cum  cordula  canapi  more 
Romane  curie  dependenti  hullafas.  salvas  sanas  el  integras.  non  viciatas,  non  cancellalas, 
non  abolitas  nec  in  aliqua  sui  parte  suspectas,  sed  prorsus  omni  vicio  et  suspicione  carentes 
nobis  pro  parle  reverendi  in  Christo  patris  et  domini  domini  Xicolai  episcopi  Olomucensis 
insinuatas  et  presentatas  cum  ea.  qua  decuit,  reverencia  recepisse  huiusmodi  sub  tenore : 
„Bonifacius  episcopus  servus  servorura  dei  etc.  Dalum  Rome  apud  sanctum  Petrum  kalendis 
Oclobris,  pontificatus  nostri  anno  quinto.*  (v.  n.  215)  —  Post  quarum  quidem  literarum  insinu- 
acionem,  presentacionem  et  recepcionem  pro  parte  dicti  reverendi  patri?  et  domini  domini  episcopi 
Olomncensis  a  nobis  cum  debita  juris  instancia  poslulalum  extitit  et  pelitum,  ut  literas 
apostolicas  huiusmodi  transunii.  transcribi  et  exemplari  et  transsumptum  et  exemplum  ipsius 
autenticari  auctoritate  apostolica  mandareraus.  ita  quod  peramplius  huiusmodi  exemplo  et 
transsumpto  in  judicio  et  extra  plena  fides  veluti  literis  apostolicis  originalibus  apparentibus 
fides  posset  adhiberi.  Cum  enim  periculosnm  esset,  pro  singulis  licet  quanlumcunque  parvis 
negociis  et  causis  inchoandis  literas  originales  propter  loci  distanciam  et  discrimina  viarum 
exhibere  et  representare,  tnm  eciam  quia  luiiusmodi  literis  apostolicis  in  parlibus  alienis  et 
locis  diversis  diclorum  collecrarum  nostroruni  et  coram  ipsis.  dictus  reverendus  pater  dominus 
episcopus  necessario  uti  haberel :  nos  igitur  Nicolaus  abbas.  judex  et  conservator  predictus 
peticionem  huiusmodi  consonam  racioni  reputantes  et  ut  Iranssumptum  huiusmodi  juxta  juris 
disposicionem  elRcacem  sortiretur  effectum.  omnes  et  singulos  cuiuscunque  status,  gradus. 
ordinis  vel  condicionis  forent,  quorum  ex  causis  prescriptis  et  propler  premissa  in  literis 
apostolicis  expresse  intererat,  interest  vel  interesse  poteril  aut  negocium  tangere  possel 
quomodolibet  in  futurum,  ad  noslram  legitime  citari  feciraus  presenciam,  ut  coram  nobis 
certis  loco  ef  fermino  ad  hoc  eis  peremptorio  competentibus  assignatis  comparerent  visuri 
et  audituri,  dictas  literas  apostolicas  per  nos  decerni  transsumi  et  transscribi,  ac  ipsarum 
exemplum  et  transsumpUim  autenticari.  vel  dicfuri  et  allegaturi,  si  quid  dicere  vel  allegare 
vellenf  et  possent,  quare  huiusmodi  exemplacio,  transscripcio  et  autenticacio  fieri  non  deberef. 
Cum  igilur  in  diclo  comparicionis  termino  nullus  appareref.  qui  causas  aliquas  racionabiles 
diceref  vel  allegaref.  quare  premissi  fieri  non  deberent.  procuralore  dicti  domini  episcopi 
coram  nobis  cnmparente,  omniura  citaforum.  quorum  inlererat.  inlerest  aut  inferesse  poteraf, 
contumaciara  accusante,  nos  eosdem  citafos  el  non  comparenfes.  licet  debite  expectalos. 
reputaviraus  quoad  actura  huiusmodi  merito  contumaces  et  in  ipsorum  conluraaciam  dictas 
lileras  apostolicas  per  nofarium  publicum  infrascriplum  franssumi  franscribi  et  exemplari  de 
verbo  ad  verbum  decrevimus  et  mandavimus,  ac  ausculfacione  et  examinacione  per  dictum 
notariiim  cum  transsumpto  ef  transscripto  ac  literis  originalibus  prehabila  diligenli,  invenimus 
huiusmodi  transsumpfum  et  transcripfum  verura  ac  carens  omni  suspicione.  auclorifale 
apostolica,  qua  fungimur  in  hac  parte,  decrevimus  ef  declaraviraus  ac  presentihus  decernimus 


293 

et  dcclaraimis.  prefato  transsunipto.  transscriplo  et  exemplo  diclaruni  literarum  apostolicarum 
deinceps  in  judicio  et  extra  esse  plenani  fidem  adhibendam.  ac  prefaluni  Iranssumplum  et 
exemplum  plenariam  fidem  ac  probacionera  facere  ac  eandem  vim  obtinere.  quam  obtinenl 
litere  apostolice  originales.  ac  si  eciam  ipse  originales  litere  per  omnia  apparerent.  lu  quorum 
oranium  et  singulorura  testimonium  premissorum  presentes  literas  seu  presens  publicum 
instrumentum  per  notarium  pul)licum  infrascriptum  scribi  et  publicari  mandavimus  et  nostri 
jussimus  sigilli  appensione  comnumiri.  Actum  et  datum  Wratislavie  sub  anno  nativitatis 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesirao  sexto,  indiccione  quarta,  die  nona  mensis  Maii, 
hora  terciarum  vel  quasi.  ante  minus  ostium  ecclesic  Wratislaviensis.  ubi  in  causis  delegatis  com- 
muniter  presidetur.  pontificatus  supradicti  domini  nostri  domini  Bonifacii  pape  VIIII.  anno  seplimo. 
Presentibus  religiosis  et  discretis  viris  fratribus  Paulo  de  Brega,  Jacobo  de  Wyaw  professis 
ordinis  canonicorum  regularium  et  raonasterii  predictorum,  j\'icolao  de  Thost  clerico  Wrati- 
slaviensis  diocesis,  notario  publico  et  Wenceslao  Borevpicz  familiare  nostro,  festibus  ad 
premissa  vocatis  specialiter  et  rosatis. 

Et    ego    Mathias    quoudam    ^icolai    de    Goltperg.    Wratislaviensis    diocesis,    publicus 
imperiali  auctoritate   notarius  etc. 

(Originaltransumpt  iiii   fiiisterzb.   Archive   iu  Kremsier.) 


316. 

Stephan.    Prior  der  Kartlniuser  m  Dolein.  hietel  den  Augiistiuern  in  Landshron  die 
Confraternitdt    nn.    Dt.    12.   Mai  1396.   s.   l. 

\  enerabilibus  in  Chrislo  patribus  et  dominis  domino  Henrico  preposito.  priori  et 
toli  conventui  sacre  congregacionis  fratrum  canonicorum  regularumi  ordinis  sancti  Augustini 
in  Lanskrona  frater  Stephanus  indignus  prior  et  tolus  conventus  domus  Vallis  Josaphat 
ordinis  Carthusiensis  in  Dolan  prope  Olomucz  salutem  el  dileccionem  et  celitam  pacem  in 
presentibus  atque  bonorum  laborum  fruclum  centesimum  in  futuris  seculis  gloriosius  adipsci. 
Magnam  nobis  dilectissimi  sanclarura  scriplurarum  mundi  salvaloris  congestarum  confert 
utilitatem  memoria.  si  que  audimus  et  legimus  devociore  provectu  in  fralerne  caritatis  officia 
quantum  possunuis  in  domino  Jhesu  Christo  effectibus  approbamus.  Hinc  etenim  paterne 
solicitudinis  sanctorum  apostolorum  conante  vigilancia  qua  „alter  allerius  onera  portate."  et 
iterum  „orate  proinvicem,  ut  salvemiui"  dicitur;  sapientis  quoque  accedente  sentencia,  qua 
legitur:  „frater  qui  adiuvat  fralrem  tamquam  civitas  ine.xpugnabilis''  sanctum  ac  salubre 
pulamus  lales  in  Christo  ad  presentis  peregrinacionis  tollendum  fastidium  collegas  in  genera- 
libus  singulariter  requirere,  cum  quibus  unura  cor  et  una  anima  elfecti  quodammodo  huiusmodi 
laboriosi  cerlaniinis  sicut  consolacionis  ila  et  tribulacionis  fidelissimos  cohorlatores  adiulores 
et  socios  habere  possimus  equanimiter  in  Chrislo  in  vila  pariter  et  in  morte.  Quamquam 
etenini  dileclissimi  sancta  mater  ecclesia  bonorum  laborum  coltidiana  beneficia,  que  pro 
divina    laude    in  salutem   tocius  sui  corporis  consuevit  peragere  in  singulos  adopcionis  filios 


294 

raducaf  geiieralifer.  nequaqiiani  famen  sue  catholice  religionis  derogat  fastigio.  ut  specialius 
caris  specialium  opitulancium  stipendia  largiatur  dum  enim  pro  condicione  et  posse  bona 
nostra  a  domino  collafa  in  domino  alferuter  dividimus,  non  que  nostra  sed  que  Jesu  Christi 
sunf,  agentes  in  caritafis  vinculo  menfes  inlimas  adiuvamus  :  fitque  sic,  uf  quod  quasi 
dividuum  el  singulare  haberi  videtur  in  singulis,  hac  dileccionis  unifate  proficiat  universis 
qua  propfer  in  Christo  Jhesu  domino  nostro  sicut  nostras  preces  libenter  suscipilis  in  Christo, 
ita  et  nos  veslris  inclinati  devotis  dudum  nobis  porrectis  precibus,  vota  nostra  in  hiis 
scriptis  reddimus  dileccioni  vestre,  que  sicut  bene  recolilis  dislinxerunt  labia  noslra.  Volentes 
igitur  in  Christo  in  omni  tempore  sine  intermissione  et  specialifer  in  diebus  solempnibus  et 
ceteris  nostre  constitucionis  certis  temporibus  et  regis  noslri  Jhesu  Christi  sancfis  sacrificiis, 
que  oITerimus.  veslri  devote  esse  meniores.  sicut  decet  meniinisse  fralrum,  talem  in  Christo 
vobiscum  fraternilateni  et  amiciciam  specialem  ex  cerfo  communis  contracfus  decreto 
consfituimus  et  firmamus,  quod  ab  hoc  presenfis  dati  anno  domini  ef  deinceps  annis  singulis 
uno  certo  conslifuto  die  solempne  anniversarium  pro  vestre  domus  singulis  fratribus  et  caris 
vestris  cum  novem  leccionum  vigiliis  et  canlata  missa  defunclorum  semel  duntaxat  in  anno 
tam  humiliter  quam  conslanter  per  nos  et  posferos  uostros  in  perpetuum  observemus.  In 
qua  missa  ef  vigiliis  dicta  prima  collecfa  anniversarii  pro  fratribus  cefere  addentur,  quas 
de  voto  suggesserif :  cumque  cuiuscunque  veslrum  presencium  et  futurorum  recens  obifus. 
quem  semper  bealum  desideramus  fieri,  nostre  innoluerif  congregacioni,  illico  ad  fale  obliga- 
bunfur  beneficium,  ut  scilicet  novem  leccionum  vigiliis  dictis  ef  missa  solempnifer  solito 
more  decantata  cum  tracfu  de  profundis  unusquisque  sacerdofum  tenebifur  in  privato  pro 
tali  defuncto  duas  missas  legere.  ef  non  sacerdos  frater  tenebitur  duas  quinquagenas  psal- 
morum  pro  gloria  patri  requiem  concludendo ;  conversus  aulem  sive  laicus  frater  tenebitur 
dicere  centum  et  quinquaginta  dominicas  oraciones  cum  totidem  Ave  Maria.  Volentes 
id  ipsum  in  antedicta  domo  nosfra  adiuforio  domini  nostri  Jhesu  Chrisli  in  perpefuum  observare 
a  vestra  fraternitate  sperantes  idipsum  et  posfulantes.  Ceterum  orate  pro  nobis;  oramus 
siquidem  et  nos  et  desideramus  in  domino,  ut  caritas  vestra  magis  ac  magis  habundet  in 
domino  et  in  omni  sensu  ut  probetur  perhibente  apostolo  pociora  et  sitis  sinceres  et  sine 
ofTensa  in  diem  Christi  repleti  frucfu  iusficie  per  Jhesum  Chrisfum  in  laudem  et  gloriam  dei 
Amen.  Scriplum  anno  domini  millesimo  frecentesimo  nonagesimo  sexfo,  proxima  feria  sexta 
posl  ascensionem  domini,  sub  nostri  necnon  conventualis  sigilli  appressione  in  efernam 
memoriam  premissorum. 


(Auf    <1er    Pliciitur:      .Ainniversarium    v(?strum    signavinius    in    kaluudario    nostro    iu   sillab/i 
men''    cisiojani,  videlicet  tercio  die   ante   purificacionem  beatissimc   Virginis.   Scripta  manu  Petri. 
—    Orig.   Perg.    mit    2    anhang.    Sig.,     wovon   nur  das    2.    vorhanden   ist,   im   m.   Landes-.Areliiv, 
Art.   Olmiitzcr   Aug.   lit.    D.   n.    7.) 


295 


311. 


S/iliff  roii   Hadkov   cerkauft  deii   Auyustiiieni   in   Gewilsc/i  das   Dorf  Beld. 
Dt.    Bruiiii    17.  Mai  1396. 

Aoverint  universi  tani  presentes  quam  futuri,  quod  ego  Sulco  de  Radcow  honora- 
hilibus  et  religiosis  viris  doniino  Hertwico  priori  et  conventui  ac  successoribus  ipsorum 
monasterii  beate  virginis  in  Gewicz.  ordinis  fratrum  heremitarum  sancti  Augustini,  villam 
meam  dictam  Byela  cum  singulis  proventibus.  fructibus  et  pertinenciis  ad  ipsam  spectantihus 
nichil  pro  me  et  heredibus  meis  penitus  ibidem  reservando,  pro  trio-inta  septem  marcis 
orossorum  pragensium  nioravici  numeri  et  pagamenti  vendidi  et  vendilum  trado,  do  et 
resigno  ipsis  tenendam.  utifruendam  et  habendam.  Tali  tamen  condicione.  ut  si  deo  cooperante, 
predictis  domino  Hertwico  priori,  conventui  vel  successoribus  ipsorum  predictas  Iriginta 
septem  marcas  grossorum  ego  vel  heredes  mei.  ipsis  peccuniis  in  paratis  persolveremus. 
vel  ipsos  super  alia  hona  dishrisata  et  equivalencia  prout  bona  predicta  deduceremus.  sic 
quod  predicti  dominus  Hertwicus  prior.  conventus  vel  successores  ipsorum  sint  in  eisdem 
bonis  contenli  et  certi  de  peccuniis  memoratis,  extunc  omni  absque  occasione  et  quolibet 
impedimento  non  obstante  predictam  villani  Byela  cum  (omnibus)  el  singulis  proventibus  el 
ceteris  fructibus.  prout  superius  est  expressum,  michi  vel  heredibus  nieis  debehunt  el 
tenehuntur  condescendere  et  resignare.  Insuper  nos  Henricus  nalus  predicti  Sulconis.  Wanko 
dictus  Prasye  de  Trzek  et  Jano  dictus  Woyna  de  Lythawa,  dishrigalores  et  fideiussores 
cum  ipso  et  pro  diclo  Sulcone  promittimus  nostra  bona  fide  absque  doio,  predictara  villam 
Byela  cum  omnihus  et  sinaulis  proventihus  predicto  domino  Hertwico  priori  conventui  vei 
successorihus  ipsorum  monasterii  predicli  contra  omnes  Judeos  el  Crislianos  liberfare  et 
disbrigare  iuxta  modum  et  consueludinem  terre  Moravie,  et  ipsam  villam,  quamprimuni 
tabule  terre  aperientur.  ipsis  intabulare.  Quod  si  non  fecerimus,  quod  ahsit,  extunc  quicunque 
unus  ex  nobis  prediclis  disbrigatoribus  vel  fideiussoribus  monilus  fuerit  per  predictos  noslros 
emplores  et  credilores.  quivis  loco  sui  et  pro  se  tenebitur  et  tenetur  unum  idoneum  clientem 
cum  uno  famulo  et  duohus  equis  in  civilalem  Gewicz  el  domum  honesli  hospitis,  ubi  nohis 
per  predictos  nostros  emptores  el  creditores  demonstrata  fueriU  obslagium  verum  et  solitum 
subinlrare  et  illud  illesum  conservare,  et  de  eodem  obstagio  non  exituri  tamdiu.  donec 
predictam  villam  memoratis  noslris  emptoribus  el  creditoribus  lihertaremus.  disbrigaremus  et 
intabularemus,  vel  ipsis  predictas  triginla  septcm  marcas  grossorum  plene  el  inlegraliter 
persolveremus,  vel  ipsos  super  alia  bona  equivalencia  deduceremus.  In  cuius  rei  teslimonium 
et  robnr  sigilla  nostra  de  certa  nostra  sciencia  presentibus  sunt  appensa.  Datum  Brunne 
leria  quarta  infra  octavas  Ascensionis  dominice,  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  sexto. 

(Orig.   Perg.   iiiit   i   aiiliang.   Sig.,   wovou   nur   2   erlialten   .siiid.    im    iii.    L:indfs-Archive.  Art. 
Augustiner  !ii   Gewitscli,   lit.   E.   ii.   5.^ 


296 


31§. 


Johann  ron  Unter-Tajax,   Pachter  der  Pfarreinkunfte  in  Aschmeritz-,  bekennt,  dass  er  dem 
dortigen    Pfarrer  Johann    Westphal   55  Mark    schuldig  sei.  Dl.   31.  Mai  1396. 

L^onstitutiis  personaliter  coram  nobis  Georgio  Bora,  officiali  Pragensi  et  actis  nostris 
obligatoriis  dominus  Johannes  de  Dyax  inferiori  Olomuc.  dioc.  confessus  est  et  recognovit, 
qualiter  ipse  omnes  et  singulos  fructus  ecclesie  in  Nassmyrzicz  convenerat  ad  triennium, 
de  quo  a  festo  sancti  Georgii  proxime  preterito  elapsus  est  unus  annus,  de  eadem  summa 
pecunie.  prout  prius,  videlicet  quolibet  anno  pro  LXX  marchis,  marcam  pro  LXIIII  grossis 
computando,  et  quod  pro  primo  anno  iam  preterito  circa  festum  sancli  Georgii  proxime 
elapsum  persolvit  tantum  XV  marchas  et  non  plus  ex  eo,  quia  phira  dampna  percepit,  et 
sunt  sibi  illata  per  Hynconem  de  Gewyssewycz,  que  dampna  debent  conspici  et  taxari 
per  dominum  Wenceslaum.  prepositum  Cunycensem,  et  de  eisdem  informet  nos  dominum 
officialem  et  procuratores  honorabilis  viri  domini  Johannis  Westphal,  plebani  eiusdem  ecclesie, 
videlicet  honorabiles  dominos  Nicolaum   Puchnik,  Johannem  Kbel  et  Salomonem. 

Ibidem  statim  prefati  domini  Nicolaus  Puchnik  et  Johannes  Kbel  et  Salomon,  procura- 
tores  dicti  domini  Johannis  Westpfal,  confessi  sunt,  qualiter  ipsi  non  recedendo  a  convencione 
predicta  per  dictum  Salomonem  facta  fructus  et  utilitates  a(c)  obvenciones  omnes  et  singulas 
dicte  ecclesie  in  Nassmyrzicz  nomine  procuratorio,  quo  supra,  exposuerunt  et  convenerunt 
et  exnunc  exponunt,  conveniunt  et  arendant  prefato  domino  Johanni  a  festo  sancti  Georgii 
proxime  preterito  ad  biennium  dumtaxat  pro  eadem  summa,  prout  prius,  videlicet  quolibet 
anno  pro  LXX  marcbis;  quas  quidem  pecunias  racione  dicte  convencionis  ipse  dominus 
Johannes  conventor  promisit  persolvere  in  terminis  infrascriptis,  videlicet  XV  marchas  in 
festo  sanctorum  Petri  et  Pauli  apostolorum,  XVIII  in  festo  sancti  Martini,  XVIII  marchas 
dominica  Invocavit  et  XIX  marchas  in  festo  sancti  Georgii,  festis  et  terminis  proxime 
venturis  et  se  inmediate  secuturis  pro  primo  anno;  item  pro  secundo  anno  in  festo  sancte 
Trinitatis  XV  marchas.  Marlini  XVIII  marchas  et  sic  deinceps  in  terminis  et  festis  predictis 
pecunias  prenotatas  pro  eodem  secundo  anno  et  in  tanta  summa,  prout  pro  primo  anno 
persolvere  ipse  dominus  conventor  promisit  prefatis  procuratoribus  sub  pena  excommunicacionis 
persolvere.  Actum  anno  domini  M^^CCCLXXXXVI  die  ullima  Maii,  presentibus  Andrea, 
sigillifero  nostro,  Wenceslao  de  Praga,  Wenceslao  Hotowcz(one),  notariis  publicis. 

(Aus   dem    Lib.   obligat.    II.    12   f.    109    im   Pi-ager   Metrop.    Capitel-Archive.) 

319. 

Prag  3.  Jnni  13DG. 

Iflarkgraf  Jodok  verfilgt  tiber  Hebungen  aus  dem  Zoll  zu  Reppen. 

(Riedel   Codcx  Braiidenb.   A.   XXIII.   p.    133.) 


297 

330. 

Markfjraf   Jodok    bestdttiyt  dcn   Kauf  des   Gutes   Obran   diirch   die  Karthanser  in  Nendorf 
(Kdnifjsfeld).    Dt.    Prag    9.    Jnni    1396. 

Aos  Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  notumfacimus  tenore  pre- 
sencium  universis.  Quod  ob  devotam  et  supplicem  peticionis  instanciam  honorabilium  ac 
religiosorum  virorum  prioris  el  conventus  in  Nova  Villa  domus  sancte  Trinitatis  ordinis 
Carthusiensis  nobis  specialiter  dilectorum  et  presertim  racione  sinceri  afFectus,  quem  erga 
prefatas  personas  gerimus,  ad  contractum  empcionis  bonorum  in  Obrzans,  que  a  Nyempczone 
de  Obrzano  dinoscuntur  comparasse,  benivole  consensimus  et  animo  deliberato  ac  de  certa 
nostra  sciencia  ad  prefatam  empcionem  graciose  consentimus  presentibus  et  favemus,  sic 
quod  prior  et  convenlus  prefati  monasterii  Carthusiensis  ipsa  bona  Obrzans,  que  a  prefato 
Nyempczone  ut  prefertur  comparasse  noscunlur,  habere  valeant  de  nostro  speciali  favore 
pacifice  et  quiete.  Volentes  eciam  et  vobis  camerario  czudario  et  notario  czude  Brunensis 
nostris  fidelibus  et  dilectis,  presentibus  seriose  precipimus  el  atlente,  quatenus  ad  requisicionem 
prefati  Nyempczonis  prefata  bona  Obrzans  cum  omnibus  suis  perlinenciis  antedicto  priori 
et  conventui  monasterii  Carthusiensis  in  primo  coloquio  dominorum,  dum  tabule  terre  aperte 
fuerint.  intabulare  absque  omni  recusacione  debealils  negligencia  eciam  qualibet  pretermissa. 
Presencium  sub  noslro  appenso  sigillo  testimonio  literarum.  Datum  Prage  anno  domini 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto,  feria  sexta  proxima  post  octavas  Corporis  Christi. 

(Auf  der  Plicatnr:   Ad   mnndatuin   domini   marchionis   Tlieodericus   de  Praga.  —  Oricr.  Ppvt;-. 
h.   Sig.    im   Archivc   des   Stiftes   Raigern.) 

321. 

Das  Kloster  Brnck  erkldrt,  dasfi  die  Mii/ilen  z-n  Nenhof  nnd  Miihlfrann  nic/it  mehr  betrieben 
icerden  sollen.    Dt.   II.  Jiini  139(1.  s.   l. 

"' enn  alle  ding  uiid  der  lcut  gedecbtnuss  sind  verganglich  und  dcr  margist  tag 
ist  allen  leutcn  unsicher  zu  leben,  darinnb  isl  notdurft,  daz  alle  ding,  die  von  den  leuleii 
in  der  zeil  geschehcn,  daz  seu  mit  zeugcn  webart  werdcii  und  inil  priefcn.  daz  dieseibeii 
sach  und  ding  von  der  leut  vergessenheit  odcr  ander  irrsnl  nicht  vvurden  widerriift  und 
widertriben,  deu  mit  der  gerechtigkeit  ein  loblich  end  haben  genomen.  Wenu  zwischen 
der  miil  zu  Nessenchleb,  gelegen  auf  der  stat  gut,  und  der  miil  zuin  Neuenhof,  gelegen 
auf  des  herrens  aptes  gut  und  des  convcnts  zu  Pruk  ein  langer  krieg  von  alterher  gewesen 
ist,  nu  sind  erber  fruiii  leiit  zwischen  ir  paider  seiten  gefallen  iind  habent  den  krieg  freunt- 
lichen  verriclit  und  liaben  gemachl,  daz  es  ewikleichen  schol  also  Avcleiben,  sani  die  march- 
slein  nu  geseczt  sinl.  Darum  liat  Pcter  Pliimel  der  smid  und  sein  aidem  Thonian  der  smid 
durch  frid  und  durch  gemaches  willcn  habenl  si  gefolgit  erbern  leuten  und  habenl  geben 
zweincig  schok  grossen  dem  vorgenannt  convent  umb  deii  fluss  und   umb  den   flek,  der  da 

38 


29« 

leit  und  fleusst  zwisclien  der  vorg-enannteu  uiarchstein.  der  da  ewigleich  peleibt  bei  der 
vorigeii  miil  Nessechleb:  darzu  hat  der  erber  herr  herr  Sdenk  apt  zu  Pruk  mit  gutem  rat 
und  mit  wolverdachtem  mut  und  herr  Andre.  die  zeit  prior  dez  vorigen  klosters  und  herr 
Niklas  der  underprior  und  herr  Xiklas  circator  und  herr  Gregorius  auch  die  zeit  pitanzer 
und  der  ganz  convent  des  klosters  zu  Pruk  des  ordens  Premonstratenser  mit  wolverdachtem 
raut  iren  willen  darzu  geben  haben,  daz  die  miil  zu  dem  Neuenhof  ewichleich  schol  abgen 
und  nimermer  gepaut  werden  und  auch  fiirbas  kein  miil  und  kein  \viir  zwischen  der  vorigen 
miil  Nessechleb  und  auch  genannten  miil  3Itilfram  nimermer  schol  gepiilif  werden  unter  dem 
fluss.  der  von  der  vorigen  miil  Nessechleb  fleusst:  und  alles,  das  da  gehort  zu  dem  grunt 
und  zu  der  vorigen  miilstat,  die  ist  geheissen  Neunhof,  des  scho!  der  convent  geniessen 
so  maist,  als  er  mag,  an  schaden  der  egenannten  miil  zu  Nessechleb.  Uud  das  gelob  wir 
mit  unsern  guten  Ireun  alles  das  stet  zu  haben,  das  an  dem  prief  ist  vor  geschrieben.  Und 
zu  einer  waren  sicherheit  und  gezeugnuss  hab  wir  egenannte  herr.  herr  Sdenk  apt  des 
vorigen  unsers  klosters  unser  insigel  mit  wolbedachtem  mut  und  mit  guten  wilien  und  mit 
einen  guten  gewissen  an  den  prief  gehangcn.  daz  der  ewichleichen  schol  also  stet  weleiben 
uns  und  unsern  nachkomen:  und  zu  einer  pessern  sicherheit  und  zeugnuss  hab  wir  unsers 
convents  eigens  insigel  auch  an  den  prief  gehangen.  daz  das  ewichlich  und  unzuprochen 
schol  peleiben.  was  oben  an  dem  prief  ist  geschriben.  Der  geben  ist  nach  Christi  gepurd 
tausent  jar,  dreihundert  jar  und  in  dem  sechs  und  neunzigisten  jar.  des  nachsten  suntags 
vor  sand  Veitslag. 

(Aus    dem     17.    Jabrli.    stammeude   Abschrift    iu    der   Hofck'scheu    Slg.   u.   3682   im   mShr. 
Landes-Arcbive.) 

322. 

Die  Briider  .Inhaiui  niul  Heiiirich  voii  MeziHc  gestatten,  dass  Michael  der  Stadtschreiber 
iii    Bi/tes    iiiid    Kiiiiz:    Biirc/er    daselbsf.    das   dortic/e    Gericht   kaufeii.   Dt.  24.  Juni  1396. 

\os  Johanues  et  Henricus  germani  fratres  domini  iu  Mezirziecz  recognoscimus 
tenore  presencium  universis  presenlibus  quam  futuris.  Quod  veuientes  coram  nobis  nostri 
fideles  vidclicet  Michael  notarius  civilalis  et  Cuncz  concives  civilatis  nostre  Bytess  nobis 
supplicarunl  ibidem  in  Bytess  judicium.  quod  exstitit  liberum.  ipsis  circa  quendam  Nicolaum 
Rudner  de  EyWanczicz  emere,  quod  admitteremus.  Nos  quoque  considerantes  prudenciam 
et  bonam  ipsorum  hominibus  (sic)  conversacionem  ipsorum  precibus  inclinati  admisimus  et 
presenlibus  admitlimus  ipsis  ac  heredibus  ipsorum  hoc  judicium  precio  comparare  cum  omnibus 
cuipis.  emendis  majoribus  el  minoribus  recle  per  omnia  in  hunc  modum.  prout  ibidem  id 
judicium  predecessores  tenuerunt  nil  nobis  juris  seu  proprielalis  reservantes,  e.vceplis  culpis 
criminalibus,  videlicet  igne,  stupro,  furto  et  homicidio.  que  pro  nobis  et  noslra  camera 
reservamus.  In  cujus  facti  et  rci  sigilia  nostra  de  certa  sciencia  nostra  presenlibus  sunt 
appensa.  Dalum  anuo  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesinu)  se.vlo  die  sancli  Johannis 
Baplisle. 

(Orig.   im    Archive   der  Stadt   Bytes.) 


299 


323. 


Konig    Wenzel    IV.    rou    Bdlimen    bestattiijl    den    Oimutz-cr    Bisclidfen    eine    ron    ilim  ddo. 

11.    Octoljer    1382    (jeyebene   Lrkunde  bez-iiglich  des   Giites  Di-etreitz-. 

Dt.   Praf/  30.  Jttni  1396. 

W  enceslaiis  dei  grachi  Romanorum  rex  semper  augustus  el  Boliemie  rex  nolum- 
facimus  lenore  presencium  universis.  Cum  nniversorum  dominus.  iu  cuius  manu  consislunl 
principalus  et  regna.  non  exigenlibus  noslris  meritis  nos  loti  reipui)lice  preesse  voluil  et 
prodesse.  inter  curas  ceteras  noslris  huuieris  incumbentes  his.  que  profeclum  et  conimodum 
ecclesiarum  respiciunl.  merilo  leneniur  intendere  ac  desuper  salubriler  providere.  signanter 
nt  ipse  in  servis  suis  glorificetur  ac  justis  nostris  operibus  collaudetur.  Sane  dudum  bone 
memorie  Petrus  episcopus  Olomucensis  propler  commodum  et  utililalem  Olomucensis  ecclesie 
et  saorum  successorum  forlalicium  in  Drzewczicz  ac  viiiani  ibidem  cum  villa  PopowicK  iu 
regno  nostro  Boemie  sitis  cum  omnibus  ipsorum  juribus  et  perlinenciis  universis  ab  Henrico 
de  Merow  milile  pro  mensa  sua  est  suorum  successorum  episcoporum  Olomucensium  pro 
cerla  pecuniarum  summa  rile  el  racionabiiiler  emil  et  comparavil  de  nostro  consensu  et 
beneplaeilo  speciali,  prout  hec  in  regalibus  literis  nostris  desuper  datis  plenius  conlinetur. 
Quarum  literaruni  tenor  per  omnia  sequilur  in  hec  verba  :  „Wenceslaus  dei  gracia  Romanorum 
rex  etc.  Dalum  Prage  anno  domini  millesiuio  trecentesimo  oclua<>esimo  secundo.  iudiccione 
quarla,  quinto  idus  Octobris,  regnorum  noslrorum  anno  Boemie  vicesimo.  Rouiauorum  vero 
seplinio."  Verum  quia  bone  memorie  dicto  Pelro  episcopo  adhuc  vivenle  nonnulli  eniuli  sui 
diclum  fortalicium  Drzewczicz  sine  juris  ordine  et  justicia  capienlcs  cum  suis  villis  necnon 
rebus  clenodiis  utensilibus  pecoribus  et  aliis  pertinenciis  de  facto  temere  occupaverunt  el 
quampluribus  annis  occupata  violenler  detinuerunt,  fruclus  reddilus  et  provenlus  ibidem 
perceperunt  et  iii  usus  suos  converterunt  pro  sue  libiio  volunlalis.  in  dicti  Olomucensis 
episcopi  Pelri  successorum  suorum  et  ecclesie  Olomucensis  prejudicium  non  modicum  et 
jacluram.  nichilominus  tamen  istis  lemporibus  ex  sollicita  et  inslanli  veiierabilis  Nicolai  epi- 
scopi  principis  consiliarii  devoti  noslri  dilecli  necnon  tam  suprascripti  privilegii  nostri  ac 
tabularum  terre  regni  noslri  Bohemie  lenore,  quam  eciam  principuin  el  baronum  nostrorum 
fidelium  informacione  de  et  super  fortalicio  Drzewczicz  villis  el  bonis  ad  id  speclantibus 
certo  cercius  informati  et  facli  seu  huiusmodi  negocii  qualitale  ac  plenissiuui  verilale  comperta, 
prefato  venerabili  Nicolao  episcopo  Olomuceusis  ecclesie  pro  se  successoribus  suis  episcopis 
el  Oloniucensi  ecclesia  pro  episcopali  mensa  diclum  lorlaliciuin  cum  villis  Drzewczicz  et 
Popowicz  ac  omnibus  juribus  el  singulis  fruclibiis.  censibus,  seminibus,  cremenlis  agrorum, 
silvis,  nemoribus,  vineis,  aquis,  piscinis.  pralis  ac  aliis  suis  pertinenciis  universis  reslilui 
mandamus  et  condescendere  sibique  in  siiam  pacificam  et  quielain  possessionem  corporalem 
resignari  tradi  dari  el  assignari  fecimiis  cum  eireclu.  Decrelum  noslrum  regium  virlute 
presencium  desuper  apponentes  et  sub  oblentu  nostre  gracie  firmiter  inhibentes  omnibus  et 
singulis.   qui   diela   bona   occupaverunt.   necnon   celeris  ciiiuscunque  gradiis  slatiis  preemincncie 


300 

seu  condicionis  extiterinf.  ecclesiasticis  et  niundanis,  quod  in  prejudicium  molestiam  sive 
dampnum  dicti  Nicolai  episcopi  Olomucensis  successorum  suorum  episcoporum  et  ecclesie 
Olomucensis  pretextu  dictorum  fortaiicii  Drzewczicz  villarum  bonorum  hominum  agrorum 
«nnonarum  segetum  censuum  reddituum  libertatum  juriuni  et  proventuum  eorundem  peramplius 
nihil  faciant  vel  attemptent  verbo,  facto  seu  alias  quovis  ingenio  fraude  violencia  sive  colore 
quesitis.  Et  signanler  ad  tollendum  clrca  premissa  et  super  eisdem  omnem  futuram  inxolu- 
cionem  accionem  instanciam  et  dubietatis  materiam  predictum  fortalicium  Drzewczicz  cum 
villis  Drzewczicz  et  Popowicz  antediclis  et  singuiis  ipsorum  juribus  fructibus  censibus 
redditibus  proventibus  emolumentis  et  pertinenciis,  prout  eciam  in  aliis  literis  nostris  regiis 
superius  expressatur,  in  personam  dicti  venerabilis  Xicolai  episcopi  Olomucensis  sibi  et  sue 
episcopali  mense  et  suis  successoribus  Olomucensis  ecclesie  episcopis  animo  deliberalo,  non 
per  errorem  aut  improvide,  sed  sano  nostrorum  principum  nobilium  et  baronum  accedente 
consilio  de  certa  nostra  sciencia  de  novo  univimus  applicavimus  adjunxiraus  incorporavimus 
et  confirniavimus.  unimus  annectimus  incorporanius  applicanuis  perpelue  et  tenore  presencium 
coniirmamus.  per  dictum  Nicoluam  Oloniucensem  episcopum  suosque  in  eadem  ecclesia  succes- 
sores  ac  ecclesiam  Olomucenseni  ad  episcopalem  mensani  absque  quavis  alienacione  habendum 
tenendura  utifruendura  ac  sine  nostra,  heredum  et  successorum  nostrorum  regum  Bohemie 
ac  quorumlibet  aliorum  impeticione  molestia  vel  offensa  perpetuis  temporibus  cum  plena 
utilitate  jurisdiccione  atque  dominio  quiete  libere  et  pacifice  possidendum,  omni  exempcione 
libertate  dominio  seculari  jurisdiccione  jure  modo  et  forma,  quibus  ab  olim  episcopis 
Olomucensibus  pro  tempore  cetera  bona  ecclesie  Olomucensis  in  Boemia  ad  raensam  eoruni 
spectancia  secundura  formara  privilegiorura  ipsis  et  ecclesie  Olomucensi  per  nos  et  predecessores 
nostros  Bohemie  reges  desuper  datorum  et  coiicessorum  habuisse  tenuisse  et  possedisse 
hactenus  dinoscuntur.  Aulli  eri>o  honiinum  liceat  hanc  nostre  restitucionis  unionis  incorpo- 
racionis  applicacionis  et  donacionis  nostri  regii  consensus  libertacionis  et  confirmacionis 
paginam  infringere.  aut  eis  quomodolibet  ausu  tenierario  contraire.  Si  quis  autem  secus 
attemptare  presumpserit.  preter  indignacionem  nostram  gravissimam  penam  quinquaginta 
marcarum  auri  puri  se  noverit  irremisibiliter  incursurum,  quarum  medielatem  regalis  nostri 
erarii  sive  fisci.  residuam  vero  partem  prefati  episcopi  et  successorum  suorum  usibus 
decernimus  applicari.  Presencium  sub  regie  nostre  majestatis  sigillo  testimonio  literarum. 
Datum  Prage  anno  doraini  millesirao  trecentesimo  nonagesimo  sexto,  die  ultima  Junii,  regnorum 
nostrorum  anno  Boheniie  tricesimo  quarto,  Bomanorum  vero  vicesirao. 


(Auf  der  Plicatur :  Per  dominum  Joannem  episcopum  Lubucensem  Wlachico  de  AVeytenmile. 
—  In  dorso :  R.  Petrus  de  Wiscliow.  Orig.  Perg.  an  weilien  und  scliwarzen  SeidenfSden  h.  Sig. 
mit  Gegensigel.,  im  fiirsterzb.   Archive  in   Kremsier.) 


301 


324. 


Philipp    roii    Sedliscek    hekeiiiit,    dass    cr    Zdeck,    Pfarrer  in   Milewilz  uiid  Caiionicus  der 

Olin.   liircke.   und  dein  Pfarrcr   Ulrich  der  Philippi—   laid  Jukobikirche  in  Prag  17  Schock 

Groscheii  schuldig  sei.   Dt.   1.  Juli  1390. 

^onstilutus  personaliter  coraui  nobis  Johanne  Kbel,  ofTiciali  Pragensi,  et  actis  nostris 
obligatoriis  Philippus  de  Sedlysczek  ciiens  nunc  moram  trahens  in  Maiori  civitate  Prag.  non 
compulsus.  nec  coaclus.  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recognovit,  se  teneri  et 
debitorie  obligari  racione  veri  niutui  in  pecunia  parata  et  numerata  in  XVII  sexag.  prag. 
den.  honorabilibus  viris  dominis  Zdcchoni.  plebano  in  Myk-wicz.  canonico  ecclesie  Olomuc. 
Ulrico.  plebano  sanctorum  Philip(p)i  et  Jacobi  apostoloruni  in  Maiori  civitate  Prag.,  ef  post 
mortem  ipsorum  nobis  Johanni  Kbel,  ofTiciali  predicfo.  quas  eisdem  solvere  promisit  in  festo 
sancfi  Georgii  proxime  venturo  et  duabus  sepfimanis  posf  dictum  festum  sancti  Georgii  sub 
pena  excommunicacionis.  se  iurisdicioni  nostre  et  successorum  nostrorum  in  ofiicio  sponfe 
et  libere  submittendo  in  hac  parte.  Acta  sunt  hec  anno  domini  M^CCCLXXXXVI  die  prima 
mensis  Julii.  prcsentibus  Andrea  de  Lompnicz.  Xicolao  ibidem.  Nicolao  Chalupa  de  Drahobudicz 
et  Stephano  de  Telcz  Olomuc.   dioc.  notariis  publicis. 

(Aus  dem   Lib.   Obligat.    II.    12   Fol.    115   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 


335. 

Der  Olmiitzer  hischofliche  Official  Johann  de   Ghiilen  heauftragt  den  Pfarrer  der   Marieii- 

kirche  in  Olmiitz:  dass  er  den  Peter.  Pfarrer  in  Strilek.  als  Kaplan  der  St.  JSikolaus-Kapelle 

auf  dein  Friedhofe    hei  St.   Mauritz-  in   Olmiitz  inrestire. 

Dt.   Kremsier   1.   Juti  1390. 

Johannes  de  Ghulen.  prepositus  in  Wolframskirchen,  vicarius  in  spirifualibus  et 
olTiciaiis  curie  Oiomucensis  vobis  domino  .  .  rectori  ecclesie  beate  Virginis  in  preurbio 
Olomucensi  in  virfufe  sancfe  obediencie  et  sub  excommunicacionis  pena  injungimus  et 
mandamus,  quatenus  discrelum  virum  dominum  Pefrum  plebanum  in  Sfrzilcz,  capellanum 
capeile  sancti  Nicolai  in  cimiterio  ecclesie  sancti  Mauricii  in  Olomucz  sife,  presenciuni 
laforem,  in  possessionem  ipsius  capelle  inducafis  corporalem,  facientes  sibi  a  subditis  et 
censuaiibus  eiusdera  obedienciam  et  reverenciam  in  omnibus  debitis  exhibere  et  de  fructibus, 
redditibus.  proventibus.  juribus  et  obvencionibus  universis  integraiiler  induere.  Datum 
Chremsir  anno  etc  LXXXX  sexto,  die  prima  mensis  Julii.  vicariafus  Olomucensis  ecclesie 
sub  sigiiio. 

(Inserirt    iii    num.   32t3.) 


302 


336. 


Notariatsmstrument,    dass   Peter  Pfarrer  iu  Strilek  als  Kapellan  bei  der  FriedhofskapeUe 
m  St.   Matmtz   in  Olnmtz  inmstirt   worden  sei.   Dt.   Olmittz  2.  Juli  1396! 

In  noinine  doraini  amen.  Anno  nativitalis  eiusdem  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo 
sexto.  indiccione  quarta,  die  secunda^  mensis  Julii  hora  terciarum  vel  quasi,  ante  capellam 
sancli  Nicolai  silam  in  cimiterio  sancti  Manricii  in  Olomuncz.  ponliOcatus  sanclissimi  in 
Christo  palris  et  domini  domini  Bonifacii  divina  providencia  pnpe  noni  anno  seplimo,  in  mei 
notarii  publici  infrascripti  testiumque  presencia  subscriptorum  conslitutus  personaliter  discretus 
vir  dominus  Petrus  rector  parochialis  ecclesie  in  Strzilcz  quandam  literam  in  papiro  scriptam 
instittucionis,  sigillo  vicariatus  episcopi  Olomnczensis  sigillatam  in  suis  manibus  tenens,  cuius 
tenor  per  omnia  erat  talis :  „Johannes  de  Ghulen  prepositus  ni  Wolframskirchen  viccarius 
in  spiritualibus  et  officialis  curie  Olomucensis  etc.  Datum  Chremsir  anno  etc.  LXXXX'"" 
sexlo.  die  prima  mensis  Juiii  vicariatus  Olomucensis  ecclesie  sub  sigillo."  —  fVid.  num.  325.) 
Vigore  cuius  litere  discrelum  virum  dominum  Nicolaum  convenlorem  ecclesie  beate  Virginis 
in  preurbio  Olomuczensi  requisivit,  ut  sibi  possessionem  dicte  capelle  beati  Nicolai  daret  et 
assig-nare  (sic)  ut  ipsum  de  eadem  investiret;  qui  quidem  dominus  Nicolaus  secundum 
tenorem  prefale  institucionis,  prout  sibi  mandabalur,  prefalum  dominum  Petrum  ad  ipsam 
capellam  intronisait(?)  sibique  possessionem  nullo  impediente  pacificam  Iradidit  el  assignavit 

ipsumque  per de  eadem  solempniter  investivit.     De  quibus  omnibus  et  premissis 

prefatus  dominus  Petrus  peciit  sibi  fieri  per  me  notarium  iufrascriplum  unum  vel  plura 
publicum  seu  publica  inslrumenta.  Acta  sunt  hec  anno  indiccione  die  mense  hora  loco  et 
pontificalu  quibus  supra.  Presenlibus  discretis  viris  dominis  Johanne  capellano  Polczonis 
domino  Malhia  altarista  et  Johanne  Mislino  civi  Olomucensi  testibus  ad  premissa  vocatis 
specialiter  et  rogatis. 

Et  ego  Johannes  de  Tusnowicz  Olomucensis  diocesis  publicus  auclorilale  imperiali 
nolarius  etc. 

(Oi-ig.   PerR.   ini   Olm.   Stadt-Arcliive.) 


327. 

Tilinan,    Aht    des    Marienstiftes  in  Luxemburg,    transsumirt  die   Urkunde  K.    Wenz-r/s  dilo. 
Bimjlitz    14.  September  1377.  —  Dt.  3.  Juli  1396. 

l^os  Thilmannus  de  Eydel  miseracione  diviua  abbas  monaslerii  beale  Marie  virginis 
in  Lucemburg,  ordinis  sancli  Benedicti,  Treverensis  dyocesis,  univorsis  presentes  lileras 
inspecturis  notuni  faciums,  quod  nos  literas  infrascriplas  sanas  ot  illesas  omnique  vicio  et 
suspicione  carente  veroque  sigillo  serenissimi  principis  cl  domini,  domini  Wenceslai  Roma- 
norum    et   Boemie    regis   sigillatas    vidimus    el    audivimus    ac    de    verbo   ad  verbum  pcrlegi 


303 

feciiiius.  qiianini  tenor  sequiliir  in  hec  verba :  Wir  Wenczlaw  elc.  Dt.  y.um  Burglins  nocli 
Crislus  geburd  dreulzhenhondert  jair  dar  nah  in  dem  siben  und  sybentzigisten  jare  an  des 
heiligen  cruces  dage  als  es  erhaben  wart  (vid.  B.  XI.  n.  92).  —  In  quorum  quidem 
visionis  ac  lecture  leslimonium  nos  Thilmannus  abbas  predictiis  sigillum  nostrum  presentibus 
duximus  apponendum.  Datiini   anno  domini  M^CCC  nonagesimo  sexto,  tercia   die  Jiilii. 

(Orig.   Perg.,   am   Porgam.   Streifen   h.   Sig.   im   mfthr.   Landes-Areliivc.) 


32S. 

Jo/iatn/cs  de  Ghiilen.  Official  des  Olmulzer  Bixchofes,  lasst  eiiie  Urkiiiide  der  Sladt  Unij.  Brod 
de    dato    iii    die  beali  Laiireiitii  1354  transsumireii.   Dt.    Kreinsier   11.   Jiili   1396. 

In  Cristi  nomine  amen.  Nos  Johannes  de  Ghulen  preposilus  in  Wolframskirchen, 
vicarius  in  spiritualibus  et  officialis  curie  episcopalis  Olomucensis  ad  noliciam  singulorum, 
quorum  interest  vel  interesse  poterit.  deducimus  per  presentes.  Quod  conslitutus  in  nostri 
presencia  discretus  vir  Andreas  Stoyslay  de  Gewiczka  clericus  Oloiniicensis  dyocesis  quoddam 
priviiegium  sigillo  civium  in  Broda  Ungaricali  de  cera  alba  per  totum  sigillatum  pendente 
in  pressula  pergameni  exhibuit  el  ad  manus  nostras  presentavit,  supplicans  nobis  cum 
instancia  debita.  quatenus  ipsum  privilegium  transuniere  et  exemplare  de  verbo  ad  verbum 
faceremus,  auctoritatem  quoque  et  decretum  nostra  interponeremus.  ut  in  judicio  et  extra 
plenam  fidem  facere  posset :  nain  cum  sibi  necessariiim  esset,  dictuin  privilegium  ad  plures 
actus  et  terminos  propter  diversas  gwerras  et  viarum  discrimina  ducere,  timeret  sibi  ex 
hoc  verisimiliter  periculum  imininere.  Cuius  quidem  privilegii  tenor  sequitur  in  hec  verba : 
Cum  titulus  honestatis  non  per  desiderium  sed  per  exercicium  ostense  probitatis  laudabiliter 
elucescat  etc.  Datuin  iu  die  beati  Laurencii  martiris  anno  domiui  millesiino  Irecentesimo 
quinquasresimo  quarto.  —  fVid.  B.  Vill.  ii.  276.)  Nos  itaque  Johannes  de  Ghulen  etc. 
peticionibus  dicti  Andree  racionabilibus  annuentes  premissa  auscultacione  et  concordia 
diligentibiis  cum  originali  ipsum  privilegium  de  verbo  ad  verbiim  per  Sigismundiim  Johannis 
(le  Chreinisir  nolarium  nostriim  piiiiliciim  infrascriptum  transsumi.  exemplari  et  copiari  fecimus 
et  aiictoritaleni  ac  decretum  noslra  interposiiimus  et  presentibus  interponimus  volenles  el 
decernentes,  ut  eidem  transsumpto  tamquam  originali  privilegio  in  judicio  el  exlra,  quociens 
opporlunum  fuerit,  tides  plena  adhibeatur:  privilegium  qiioque  supradictum  sigillo  civium  de 
Broda  Ungaricali  de  cera  alba  per  tolum  erat  sigillalum.  in  cuius  sigilli  medio  tamquain 
Ires  lurres  et  siib  una  turri  in  medio  conslilutus  laniquam  quidam  catiiliis  apparebant,  litere 
vero  circumferenciales  tales  erant :  Sisrillum  civium  de  Broda.  In  quorum  omniiim  el  singu- 
lorum  premissoriim  robur  el  testimonium  sigillum  officialatus  curie  episcopalis  Olomucensis 
de  mandato  nostro  speciali  presenlibus  est  appensum.  Acta  sunt  hec  Chremsir  in  domo 
nostre  habitacionis  in  curia  decanatus  ibidem  sub  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  sexlo,  die  deciina  seplima  mensis  Julii.  hora  terciarum  vel  quasi.  indiccione  qiiarla. 
ponlificaliis  sanclissimi  in  Christo  palris  ac  domini  noslri  doinini  Bonifacii  divina  providencia 


304 

pape  noni.  anno  seplimo.  Presentibiis  honorabilibus  el  discretis  viris  domiuis  niagistro 
Johanne  canonico,  Philippo.  Andrea  et  Nicolao  perpetuis  vicariis  ecclesie  collegiate  sancti 
Mauricii  in  Chremsir  Olom.  dyocesis.  Conrado  de  Tbesschin  et  Andrea  diclo  Treraz  de 
Prysenticz  notario  publico  Wratislawiensis  et  Olom.  dyocesis  predictis  testibus  fidedignis  ad 
premissa  constilutis. 

Et    ego   Sigismundus  quondam  Johannis  de  Chremsier  clericus  Olom.  dioc.  publicus 
auctoritate  imperiali  Notarius  etc. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.  im   Olm.   Stadt-Archive.) 


329. 

Nikolaiis   Bischof  roii   OlmiJtz  iiiid  Markgraf  Jodok  erklaren,  dass  sie  sick  dem  Schieds- 

spriiche    des   Petr  roii  Sternberg.    Erhart  con  Kunstat  iiiid  Peter  ton  Kracai-  bei  Strafe 

roii   6000  Mark  Prager    Groschen  fiigen  irollen.  Dt.  Meilits  17.  Juli  1396. 

*»  ir  Niclas  von  gols  gnaden  bischoff  zu  Olomuncz  bekennen  offenlichen  in  desini 
brive  allen  den.  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  mil  dem  hochgebornen  furslen  und 
herren  hern  Josten  marggraven  und  herren  zn  Merhern  umb  allirlei  schelunge.  zweilracht. 
name  und  schaden.  die  zwischen  uns  und  den  unsern  und  auch  zwischen  dem  egenanten  marg- 
graven  und  den  seinen.  nemlichen  Proczken  von  Bnzow.  unsern  und  seinen  helffern,  und  auch 
unser  beider  ampllulen.  steten,  undirsessen,  dienern  und  helffern  ani  beiderseit  sich  uncz  her 
vorlauffen  haben.  mit  wolbeduchtem  mule  und  rechter  wissen  eine  gancze  volkomenliche  cristen- 
liche  vorrichtigunge  und  stete  sune  under  einander  ubirein  konien  sein,  und  die  uffgenomen  haben. 
und  nemen  die  uff  und  geloben  auch  die  bei  unsern  guten  treuen  und  eren  und  bei  vorlust  der 
bussen  und  penen  sechcz  tausent  mark  grosser  prager  pfenynge  merherischer  werunge  und  zale. 
gar  genczlichen  und  unvorrucket  beiderseil  zu  halden,  zu  leisten  und  zu  volfuren  ane  weder- 
rede  und  ane  alles  geverde,  mit  unser  rechter  wissen  und  krefften  dicz  brives  in  aller  der 
weise  und  niassen  als  hernach  geschreben  steef.  Wir  der  obgenante  bischoff  Niclas  und 
auch  wir  der  vorgenante  marggrave  Jost,  vor  uns  und  die  unsern  ani  beiderseit  umb 
allerlci  unser  schelunge.  zweilracht,  name  und  schaden.  die  bisher  gescheen  sein,  sint 
gegangen  und  komen.  geen  uud  komen,  mit  desim  brive  mechticlichen  uff  die  edlen  herren. 
Peler  von  Sternberg.  Erharten  von  der  Cunslat  und  Petern  von  Crawar  von  Plumnaw 
genant.  oder  ab  irer  einer  abeginge,  do  gol  vor  sei  innewendig  unscr  vrauentag  Nativilalis. 
der  schirest  kuuipt.  uff  die  andern  zwene,  also  das  sich  dieselben  drei  oder  zwene  solcbir 
sachen  annemen  wollen.  und  uns  auch  dorubir.  das  si  uns  am  beiderseiten  inneweudig 
derselben  zeit  mil  irem  aussproche  enlscheiden  und  genczlichen  vorrichlen  sullen  und 
wollen  sunder  leuiier  vorzihen  mit  dem  rechlcn.  ab  si  wollen,  oder  mit  fruntschafl.  niit 
unser  des  obgenanlen  bischoffs  und  auch  des  marggraven  guten  willen.  Und  dieselben 
scheidleute  sullcn  auch  von  uns  am  beiderseit  vorhoren  oder  beschribcn  nemen  unser  beidcr 


leile  iind  dcr  iinsern  klaoe.  vorderunue.  schaden  und  gebrechen.  die  wir  am  beiderseit 
denselben  scheidleulen  irer  zwein  oder  einem  beschreben  geben.  odir  zu  wissen  Uin  sullen. 
und  denne  beider  teile  solche  klage.  vorderunge  und  antworte  ilwerdes  teiles  dem  andern 
teile  widerumben  seuden  vorschriben.  odir  zu  wissen  tun  und  anderweite  antworte  horen 
dorumben  von  uns  am  beiderseit.  Und  ab  ein  teil  under  uns  seine  antworte  vorsaumete 
und  die  den  scheideleuten  nicht  be.^^chreben  orebe  odir  zu  wissen  tete,  wir  beide  obgenante 
hisschofF  oder  der  marggrave  weren  innewendig  landes  oder  nicht.  so  sullen  jo  die 
vorgenanten  scheidleute  aussprechen  mit  dem  rechten,  ab  si  wollen.  oder  niit  fruntschaft 
mit  unser  beider  guten  willen,  des  wir  denselben  scheidleuten  ganze  macht  geben  von 
rechter  wissen  in  kraift  dicz  brives:  und  was  die  obgenanten  scheidleute.  als  vorgeschreben 
steet.  aussprechen  und  wi  si  uns  entscheiden  und  die  bussen  und  penen  doruber  vorsichern 
heissen  werden  mit  iren  offenen  besegilten  briven,  mit  iren  anhangendeu  insegiln  ufl'  par- 
myte  geschreben,  das  soUen.  wollen  und  geloben  wir  obgenanter  Niclas  bisscholf  zu  Oloiniuuv, 
und  auch  wir  obgenanter  Jost  3Iarggrave  zu  3Ierhern  vor  uns  und  alle  die  unsern,  unser 
iclicher  dem  andern  und  auch  den  obgeuanten  scheidleuten  bei  unsern  guten  treuen  nnd 
eren  und  bei  vorlusl  und  bezalunge  der  egenanten  bussen  und  penen  sechs  tausent  mark. 
dieselben  summcn  geltis  ein  teil  undir  iins  dem  vorgenauten  bisscholfen  und  marggraveu. 
das  den  aussproch  der  egenanten  herren  Peters  von  Sternberg,  Erharts  von  dcr  Cunstat 
und  Peters  von  Crawar.  odir  irer  zweien  nicht  hilde  und  volfurte.  dem  andern  teile  undir 
ims,  das  den  aussproch  hilde  zu  geben  und  zu  bezalen  vorfallen  sin  sal,  ufl'  soliche  zil. 
tage  und  zeit,  als  das  die  vorgenauten  scheidleute  in  irem  aussproche  und  entscheids 
briven  ent.scheiden,  machen  und  aussprechen  werden.  Were  aiich  sache,  das  dheinerlei 
infalle  oder  zweifel  von  wegen  des  vorgenanten  aussproches  bernochmals  iii  kunfligen 
zeiten  ufF  irslunde  odir  geschege.  solchen  infall  oder  zweifel  zu  leutern,  zu  erkennen  und 
aussprechen.  geben  wir  vorgenanter  hisscholf  .Niclas  zu  Olomuncz  und  aucli  wir  ohgenanter 
marggrave  Jost  zu  Merhern  unsere  folle  und  ganze  macht  den  obgenanten  scheidleuten 
allen  dreicn  odir  iren  zweien  undir  in.  und  was  die  doruber  leutcrn,  erkennen,  machen 
iind  aussprechen  werden.  das  sullen  und  geloben  wir  bci  unscrn  guten  treucn  und  eren 
und  auch  bei  vorlust  dcr  egenantcn  bussen  und  pcncn  iinscr  iclichcr  dcni  andcrn  ganz, 
stete  und  unvorrucket  zu  halden.  zu  tun  und  zu  volfurcn  ane  alles  gcverde.  Ind  dcs  zu 
urkund  liuben  wir  obgenanler  Niclas  bisschofF  zu  Olomuncz  unser  ingesegil  iiiit  iinscrii 
rechten  wisscn  an  diesen  brieff  heiscn  hcnacn.  Der  gebcn  ist  zu  Meilicz  am  mantagc  nach 
sante  Jlargarethcntag.  \och  Crislus  geburt  dreizenhundert  jar  und  dornach  in  dcm  sechs 
und  neunzigistein  jarc 


(Orig.   Perg.   mit  anh.   Sig.   ini   in.    Liindes-Archive.    Xr.    198   Misc.) 


306 


330. 


Nikolaus   Bischof  von    Olmutz    nerkauft  das    Dorf  Menowitz  clem  Marqnard  von   Modritz-. 

Dl.    Kremsier    31.  .Jitli  1396. 

\y  ir  Niclas  etc.  bekeniien  elc.  das  wir  mit  wolbedachtem  miit  gutem  vorrate  iind 
rechter  wissen  Marquarden  vom  Langendorf  genannt  von  Modritz  unserm  lieben  getreuen 
recht  und  redlichen  vorkauft  haben  umb  L  mark  grosser  prager  pfenninge  merherischer 
zal  unser  derdel  Menowicz  genannt,  das  unser  und  unsers  bischtum  zu  Olomucz  manns- 
haft  ist  und  das  wir  init  unserm  gelde  von  Jaxen,  dem  got  gnade,  wider  zu  uns  geloset 
und  bracht  haben.  Und  vorkaufen  im  das  mit  kraft  dicz  brieves  zu  rechtem  mannlehen  vor 
sich  und  seine  rechten  lehens  erben  mannsgeslechte  das  genaunt  derfFel  Menowicz,  die 
niohel  und  das  vorwerk  mit  den  leuten,  zinsen  etc.  das  alles  von  uns  unserm  bischtum 
und  nochkoinmenen  bischoven  zu  Olomucz  zu  rechtem  mannlehen  haben  halden  etc.  Auch 
sullen  wir,  unsre  nachkoininene  bischove  zu  Olomucz  und  unsere  amplleute,  die  zu  Chremsir 
sint  oder  zu  ktinftigen  zeiten  do  geseczet  werden,  dem  egenannten  Marquarden  und  nach 
im  seinen  erben  und  noclikommenen  zu  dein  gesesse  und  vorwerke  zu  Menowicz  ewiclichen 
Bauholz  ire  notdorft  in  unserm  walde  doselbest  ane  widerrede  und  hindernisse  beweisen 
iind  geben  so  dicke  in  das  notdurft  ist  zu  deinselben  irein  gebeude  an  ailes  geverde.  Auch 
suUen  und  mogen  der  egenannte  Marquard,  seine  erben  und  nochkommen  ir  selbes  viehe 
treiben  und  weiden  lassen  an  ailes  hindernisse  in  unsern  welden,  die  bei  Menowicz  gelegen 
sind  ane  schaden  derselben  welde  und  ane  schaden  des  jungen  holzes  doselbest.  Auch  sol 
der  egenannte  Marquard  und  noch  iin  syne  erben  und  nochkommen  uns,  unserm  bischtum 
und  nochkominen  bischoven  zu  Olomucz  von  dein  egenannten  gute  zu  Menowicz  und  der 
inannschaft  doselbest  dienen  init  einem  gewappenten  schuczen,  so  dicke  uns  das  not 
geschiet  an  alles  geverde  gleiche  andern  unsern  mannen,  die  uns  und  unserm  bischlum 
gewapenter  schuczen  dienstes  pflichtig  syn.  Des  zu  urkund  etc.  Testes  sunt :  Jodocus  de 
Wolfsberg  marscallus  noster,  Paulus  de  Schonewicz  capitaneus  in  Hoczemplacz,  Johannes 
Crepersdorf  capitaneus  in  Schauinburg  et  alii  quam  plures  etc.  Datuin  in  Chreinsir  feria 
secunda  post  Jacobi,  anno  doinini  millesimo  trecentesimo  nonagesiino  sexto. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.  p.    1 1 2.) 

331. 

Nikolaus  Bischof  ron   OlmUlz,  rerspricht  dem  Marquard  von  Modritz,  das  Dorf  Menowitz- 
durch    Jahr    und    Taij    ror  jedem  Anspruche  zu  sch/itzen.      Dt.    Kremsier  31.  Juli  1396. 

j^icolaus  etc.  notuinfacimus  etc.  Quod  quemadinodum  etc.  villam  nostram  Mcnowicz 
prope  Chremsir,  que  a  feudo  a  nobis  et  ecclesia  noslra  Olomucensi  dependet,  cuin  suis 
pertinenciis  et  juribus  famoso  Marquardo  de  Langeiidorf  alias  de  Modricz  etc.  vendidiinus, 
sicut    in    literis    nostris    super    hoc    datis    pleniiis    continetur,    ita    proinisimus   et  presentibus 


307 

promittinius  cum  nostris  fidcjussoribiis:  Erhardus  milcs  de  Meraw.  Jodocus  de  Wolfsberg-^ 
Paulus  de  Schonewicz  el  ipsi  una  nobiscuni  bona  noslra  fide  in  solidum  dicto  3Iarquardo 
ac  suis  beredibus  necnon  ad  nianus  fideles  Hrssonis  Smetana  de  Modricz  et  Petri  de  Popicz 
predictam  villam  cum  suis  pertinenciis  disbrigare  et  exbrigare  a  quolibet  homine  crisliano 
vei  judeo.  spirituali  vel  seculari  per  annum  et  diem  secundum  jura  et  consuetudinem 
vasallorum  ecclesie  nostre  Olomucensis  etc.  sic  quod  utique  dicli  nostri  emptores  et  ad 
quorum  raanus  promisimus,  circa  pacificam  possessionem  dicte  ville  permanebunt.  Quod  si 
dictain  villam  etc.  non  e.\brigaverimus,  extunc  quicunque  ex  nobis  fidejussoribus  per  prefatum 
Marquardum,  pueros  suos  seu  pcr  eos,  ad  quorum  manus  promisimus  seu  per  aliquem  ex 
ipsis  monitus  fuerit  elc.  mox  et  slatini  debet  seu  debebil  civitalem  Chremsir  subintrare  ad 
prestandum  verum  et  consuetum  obstagium  etc.  Datum  Chremsir  feria  secunda  post  festum 
sancti  Jacobi  apostoli  anno  etc.  XCVF.  Sigillo  nostro  una  cum  sigiilis  nostrorum  fidejussorum 
subappensis. 

(Kremsierer  Lehensquatern  II.   p.    113.) 

332. 

Vergleich    z-inscheii    Nikolaus    Bischof  voii   OlinuU  und  Lacek  ron   Krawdi-  beziiglich  der 
Mauth  bei  Mezific^   Kelc  u.    s.   w.  Dt.  ArnoUoioicz  5.   Augnst  1396. 

]%icolaus  dei  et  aposlolice  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis  una  et  Laczco  de 
Krawar  alias  de  HelfTenstein  parte  ex  altera  tenore  presoncium  recognoscimus  universis. 
Quod  cuni  pridem  inter  nos  suborta  esset  dissensionis  materia  eo,  quod  nos  episcopus 
volebamus,  ut  theloneum  non  receptura  in  opido  nostro  Gelcz  posset  et  deberet  recipi  in 
opido  Mezerzicz;  nos  vero  Laczco  de  Crawar  asserentes  contrariura  hoc  fieri  non  debere, 
tandem  informati  per  vasallos  nostri  episcopatus  Olomucensis,  qualiter  hoc  fieri  iam  deberet, 
inveniraus  servatum  esse  et  servari  debere  amplius  in  futurum  ut  sequitur.  In  primis,  quod 
oranes  et  singuli  pergentes  aut  transeunles  per  villam  Spiczka  de  partibus  Opavie  vel 
Polonie  volentes  versus  confinium  Chrerasirense  vel  ultra  proficisci,  qui  de  rebus  et 
raercibus  suis  thelonea  ab  antiquo  solvere  tenentur  aul  alias  consueverunt,  debent  de  iure 
dare  theloneum  in  Gelcz,  quo  non  facto  amittunt  omnes  merces  et  res  ipsorum  de  iure. 
Secundo,  singuli  pergentes  vel  Iranseunles  de  parlibus  Opavie  vel  Polonie  per  villam  Sbrassaw 
versus  Chremser  vcl  ullra.  lenentur  dare  theloneum  in  Gelcz  de  iure.  alias  res  et  merces 
ipsorum  perdent  et  possunl  licite  arreslari.  Tercio,  universi  pergenles  vel  Iranseuntes  de 
Polonia  per  villam  Miloticz  versus  Chremser  vel  ullra,  tenentur  dare  de  iure  theloneum 
in  Gelcz,  alias  de  iure  araillunl  singulas  raerces  et  res  ipsorum.  Quarto,  singuli  de  parlibus 
Polonie  versus  Bistrzicz  vel  ullra  pcrgenles  vel  Iranseunles  per  villam  Chorina  lenentur 
dare  Iheloneum  de  jure  in  Gelcz,  (juod  si  non  fecerinl,  omnes  res  et  raerces  suas  ipsorum 
de  iure  amiltent.  Specifice  universi  et  singuli  pergentes  vel  transeuntes  de  finibus  Polonie 
vel  Opavie  versus  Chremser  vel  ultra  perlranseunles  prefalas  quatuor  villas  tam  in  progressu 

.■311* 


308 

qiiam  in  regressii  tenentur  dare  fheloneum  iii  Gelcz  de  iure.  quod  si  uon  dederint  et  fue- 
rint  in  bonis  ecclesie  Oiomucensis  vel  ipsins  vasallatu  arrepli.  perdent  onines  merces  et 
res  ipsorum  de  iure :  sed  in  bonis  aliis  non  debent  arrestari.  Et  sic  oinnes  pergentes  vel 
transeuntes  de  parlibus  Polonie  per  civitatem  Tyczin  et  per  Crasno.  per  Mezerzicz  et  per 
Wssetin  versus  Ungariam  et  e  converso.  illi  non  debent  dare  de  iure  theloneum  in  Gelcz 
neque  debent  pro  ipso  theloneo  arrestari.  Insuper  si  transeuntes  non  dedissent  vel  dare 
recusarent  theloneum  in  iUis  stratis,  ut  premitlilur.  et  propter  hoc  insequerentur  per 
thelonearios  Gelczenses,  ex  tunc  ad  invocacionem  et  requisicionem  ipsorum  Iheioneariorum 
homines  nostri  Laczconis,  quos  sub  pheodo  Olomucensis  ecclesie  in  villis  Spiczka,  in 
Sbrassaw  et  in  Miloticz  habemus,  debent  ipsos  thelonearios  domini  episcopi  de  Gelcz  iuvare 
secunduni  posse  ipsorum.  Et  ad  hoc  faciendum  nostris  hominibus  sub  obtentu  gracie  nostre 
commitfimus  et  mandainiis.  Acfa  sunt  hec  presentibus  venerabili  doinino  Nicolao  episcopo 
Abellonensi  et  sufTraganeo  Olomucensi.  magisfro  Sandero  archidiacono  Preroviensi  et  canonico 
Olomucensi,  domino  Johanne  milite  de  Przna,  Jodoco  de  WolfTsberg,  Drslao  de  Stralek, 
Hrssone  Swrcz.  Woytyechio  de  Maloticz,  Jan  de  Dobruss  fidelibus  vasallis  episcopatus 
Olomucensis  et  aliis  quain  pluribus  lide  dignis.  Omnium  ef  singulorum  in  testimonium  sigilla 
nosfra  de  certis  nostris  scienciis  presentibus  sunt  appensa.  Dafum  Arnolfowicz  sabbafo  ante 
festum  sancti  Laurencii.  anno  domini  inilifsimo  frecentesimo  nonagesimo  sexto. 

(Kreiiisierer  Lehensquateru   11.   p.    11.5.) 

333. 

Nikolaiis    Bischof  roii    Olinutz-   rerkaiift  das  Giit  Mez-ii-ic  deiii  Lacek  roii   Krawdr. 
Dt.    Arnoltowicz-  5.  August  i39(). 

l\icolaus  etc.  recognoscimus  tenore  presencium  universis.  Ouod  sana  et  matura 
deliberacione  ac  nosfrorum  fideiium  consilio  prehabitis  iusfo  vendicionis  lilulo  opidum  Mezerzicz 
cuin  villis  Hrachowicz,  Krzywe,  Sfrzietezik,  Wessela,  nostrain  municionem  Arnolfowicz  cuin 
curia  allodiali  et  cum  villis  PoHczna,  Jarczowa  Lhofa.  Peskowa  Lhota  ef  Ozdnicze  cum 
iure  patronatus  in  Wessela  cuin  sinoulis  suis  pertinenciis  ef  iuribus,  censibus,  sleuris,  robottis, 
exaccionibus,  appendiis,  ufilitatibus.  proventibus,  honoribiis.  pecuniis  forensibus  ibidem  in 
opido  Mezerzicz,  que  vulgariter  margfgeid  dicuntur  alias  trzne.  cum  agris  cullis  ef  incultis, 
pratis,  pascuis.  moufibus.  silvis,  promonforiis.  rubetis.  nquis  et  aquarum  decursibus,  rivulis, 
piscinis,  piscacionibus,  molendinis  et  siiiiiulis  suis  metis.  graniciis  ef  limifibus,  sicut  sunt 
distincte  ab  anfiquo,  rife  ef  racionabiliter  vendidimus  et  presenfibus  vendiinus  ac  sibi  in 
pheodum  contulimus  nobili  viro  domino  Laczkoni  de  Crawar  alias  de  HellTensfein  fideli 
nostro  dilecto  et  ipsius  hercdibus  Ie<riffiinis  tenenda  et  possidenda  inodo,  ordine  et  fonna, 
sicuf  eadem  Henricus  de  Byela  iniles  cf  alii  nostri  predecessores  lenuerunt  el  possederunl 
et  nos  teniiimiis  et  possedimus  usque  modo,  pro  noningenfis  quinquagiiifa  marcis  grossonim 
pragensium   moravici  nuineri  et  pagamenfi.  De  quibus  nobis  in  parato  quingenfas  (|uinquaginta 


309 

iiiarcas  persolvil  et  pagavil.  (|uas  in  utilitatem  ecclesie  noslre  convertimus  et  expendimus 
propter  ^uerras  et  lites,  qnas  iiomine  ecclesie  nostre  habiumus  cum  Proczkone  de  Cunstat 
alias  de  Lissecz.  Proczkone  de  Buzaw  et  aliis  notabilibus  adversariis  nostris  et  ecclesie 
Olomucensis.  in  quibus  guerris  nedum  huiusmodi  sed  et  quam  plures  alias  nostras  proprias 
pecunias  inpendimus  et  persolvimus.  prout  hoc  est  experiencia  facti  et  publica  noticia 
manifestum.  Acta  sunt  hec  presentibus  venerabili  in  Christo  patre  domino  Nicolao  episcopo 
Abellonensi  et  sutlraganeo  Olomucensi.  magistro  Sandero  archidiacono  Preroviensi  et  canonico 
Oloraucensi.  Johanne  de  Przna  milite.  Jodoco  de  WollTsberg  marscallo  nostro,  Urslao  de 
Stralek.  Hrssone  Svvrcz  et  aliis  quam  piuribus  pheudalibus  nostris  el  ecclesie  nostre  lidelibus 
fide  dignis.  In  quorum  omnium  et  singulorum  testimonium  sigillum  nostrum  de  cerla  nostra 
sciencia  presentibus  est  appensum.  Datum  Arnoltowicz  sabbato  ante  Festum  sancli  Laurencii. 
anno  domini  raillesimo  trecenlesimo  nonagesimo  sexto. 

(Kremsierer   Lehunsciuatern   11.  p.    114.) 

334. 

yikolaus  Bischof  coii    Olmiitz-  rerxpriclil  dein  Lacek  vou  Krawui-  das  Gut  Mezei-ic  ror  jedein 
Anspruche  zu  schiitzen.   Dt.  Arnoltowicz  5.  August  1396. 

Aicolaus  etc.  notuni  racimus  etc.  Ouod  quemadmodum  nos  etc.  bona  nostra  feudalia 
videlicet  opidum  3Iezerzicz  et  municionem  Arnoltowicz  etc.  doniino  Laczkoni  de  Crawar 
alias  de  HellTenstein  fideli  nostro  etc.  vendidimus  elc.  ita  promisinius  et  presentibus  promitlimus 
cum  noslris  fideiussoribus :  Petrus  miles  de  Peterswalde,  Jodocus  de  WollTsberg,  Woycziecbius 
de  Malhoticz,  Nicolaus  de  Braunswerde,  Hanussius  dc  DytrichsdorlF,  Hrso  Swrcz,  Marquardus 
Niger  de  Modricz  et  ipsi  una  nobiscum  dicto  domino  Laczkoni  ac  suis  heredibus  necnon 
ad  manus  fideles  ipsius  Benessii  de  Crawar  alias  de  Crumpnaw.  Wokkonis  et  Laczkonis  de 
Crawar  alias  de  Tyczin  nobilium  dominorum,  Hanussii  militis  de  Przna,  Wenceslai  de  Dolplas, 
predicta  bona  cum  singulis  suis  pertinenciis  disbrigare  et  exbrigare  a  quolibet  homine  etc. 
per  annum  et  diem  elc.  In  quorum  omnium  et  singulorum  lestimonium  sigilla  nostra  sunl 
appensa.  Actum  et  datum  Arnoltowicz  sabbalo  ante  festum  saucti  Laurencii  anno  domini 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto. 

(ICremsierer  Lehensquatern    IL   p.    114.) 

335. 

Mark(/ra/'  Jodok  rerkaiift  den   UrUnuer  Fleisclieru   den   Kuttelhof. 
Dl.     Bninn    .3.    Aiigiist    1396. 

\\  ir  Jost  von  goles  gnaden  margaraf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  und  tun 
kunt  offenlichen  mit  diesem  brieve  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  in 
laulerkeit    zu    einem    gemeinen    nucze    und  besserunge  der  meisler  und  der  ganzen  gemein 


310 

der  fleischhacker  in  iinser  stat  zii  Brunne  recht  und  redlich  vorkauft  hahen  und  mit  diesem 
brief  o-enzlich  vorkaufen  denselben  meistern  und  gemein  der  fleischhacker  zu  Brunne 
gemeinlich  und  allen  iren  nachkomen  den  kutlholF  doselbst  zu  Brunne  vor  der  stal  unter 
dem  Purczlpiihl  an  dera  pach  Swarzaw  gelegen  bei  der  prucken,  als  man  geet  uf 
das  gut  Grillicz  mit  allem  dem,  das  dorzu  gehoret,  so  wie  das  benant  ist,  mit  aller 
seiner  freiung.  mit  allen  seinen  rechten  und  eygenscbeften,  als  es  yczund  gelegen  ist, 
nichtes  nicht  usgenomen.  umb  hundert  schok  und  umb  vier  und  vierzig  schok  grosser 
pfenig  prager  muncz  und  merherischer  zal,  die  sie  uns  nu  mit  bereitem  gelt  ganz  und 
o-ar  bezalt  und  gerichtet  haben.  Und  geben  in  auf  und  eygen  in  denselbigen  kutlhof  mit 
ailen  seinen  rechten,  zugehorungen,  freiungen  und  eygenscheften  erbiclich,  ledigen  und 
freyen  in  und  irs  kindskind,  also  das  sie  und  alle  ir  nachkomen  denselbigen  kullhof  nu  und 
furbas  ewiclich  besiczen,  nuczen  und  in  gewer  haben  und  halden  sullen  friedlich  und  freilich 
ganz  und  sar  als  oben  geschrieben  sleet  und  mogen  domit  tun  und  schaffen  allen  iren 
fromen  mit  vorseczen,  mit  vorwechseln,  mit  vorgeben,  mit  vorkaufen.  oder  wie  in  das  am 
aller  besten  gevallen  wirdet  nach  alle  irm  willen  on  alle  hindernuss.  Und  sullen  dorumb 
und  dovon  weder  uns  noch  unsern  nachkomen  wider  der  obgenanten  stat  Brunne  noch 
nymands  anders  keinerlei  losung  oder  gabe,  weder  wenig  noch  viel.  in  keinerweis  pflichtig 
noch  schuldig  sein  zu  geben  und  woflen  sie  und  ir  nachkomen  wir  und  unser  nachkomen 
bei  allen  den  obo-eschrieben  rechten.  freiungen  und  eygenschaften  ganz  und  gar  gnediclichen 
und  krefiiclichen  beschirmen  und  behalden  geo-en  aller  meniclich  nu  und  zu  allen  zeiten. 
Mit  urkunt  dicz  brieves,  den  wir  in  und  iren  nachkomen  doruber  geben  zu  einer  ewigen 
bestetegunge  unter  unserm  anhangenden  insigel  mit  unserm  wissen.  Geben  zu  Brunne  noch 
Crists  geburt  dreizenhundert  jare  und  dornoch  in  dem  sechsundneunzigisten  jaren  des 
sunabends  vor  sand  Laurenzen  tag  des  heiligen  merthirer. 

(Auf    der    Plicatur:    Ad    relationem    Sulkonis    de   Radkaw  Theodoricus.   —   Orig.  Perg.   h. 
Sig.  im  Briinuer  Stadt-Archive.) 


336. 

Nikolaus  Bischof  rou   Olmittz-  besUittigt  den   Kaiif  ron  sechsthalb  Hiiben  im  Dorfe  Pfevoz. 

Dt.   Ostrau  17.  August  1396. 

»%  ir  Niclas  etc.  bekennen  etc.  das  vor  uns  kommon  sint  Ulrich  genannt  Tirkala 
und  Niclas  Neubecke  burggrav  zur  Ostrau  und  hahen  bekannt,  wie  das  Petr  Lecheticz 
unserm  manne,  dem  got  gnade,  vokauft  habe,  die  weile  er  lebte  Niclasen  Czethora  sechstehalbe 
huhen  des  dorfi^es  Przewos  mit  allen  reynen,  grenczen  etc.  Die  egenannlen  sechslehalben 
huhen  hal  der  genannte  Niclas  Czethora  dem  vorgenannten  Petr  Lecheticz  bereit  bezalet 
zur  Ostraw  vor  den  egenanntcn  Tirkalan  und  Niclas  Neubccken.  Des  ist  kommen  vor  uns 
der  oftgenannte  Niclas  Czethora  und  hal  uns  gebeten  als  einen  bischof  zu  Olomucz  derselben 
sechstehalbcn    huben  rochfen  lohens  herren,  das  wir  im  die  legcn  als  unser  niannen  recht 


311 

were.  Das  haben  wir  nach  undirweisunge  und  rate  unser  mannen  und  lieben  getreuen,  die 
hernoch  zu  zeugen  geschrieben  steen,  das  wir  das  mogelichen  lun  solien  und  moffen,  dem 
ecrenannten  Niclasen  Czethora  die  egenannten  sechstehalbe  huben  iu  dem  dorfe  Przewos 
etc.  vorliehen  und  vorleihen  mit  kraft  dicz  brieves  zu  rechtem  mannslehen  zu  halden  etc. 
unschedlichen  uns  unserm  bischtum  zu  Olomucz  an  unsern  gewonlichen  diensten  rechten 
und  kunigjicher  berne.  Tesles :  Herbordus  miles  de  Keczer,  Jodocus  de  Wolfsberg-,  Niclas 
de  Braunswerde,  Marsso  de  Katherindorf,  Ulricus  Trkala,  Wolframus  de  Panowicz,  Sigis- 
mundus  de  Lutirsdorf  et  alii  quam  plures.  Datum  Ostravie  feria  quinta  infra  octavas 
assumpcionis  sancte  Marie,  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.  p.    116.) 

33?. 

Nikolaus  Bischof  ron    Olmiitz-   gestnllet,  dass  Herbord  von  Katscher  z-ehn  Mark  jdhrUchen 
Zinses  in  dem  Dorfe  Krotenpful  verkaufe.   Dt.   Katscher  20.  August  1396. 

i\iclas  etc.  bekennen  etc.  das  herr  Herbord  von  Keczer  unser  ritter  und  lieber 
getreuer  verkauft  habe  Adam  von  Bressen,  seinen  erben  und  auch  zu  etlicher  andrer  hande 
zehn  mark  grossen  jerlichen  zinses  in  und  uiF  sechs  huben  ane  ein  firtel  in  den  funfzehen 
huben  des  dorfes  zu  Krolenpful.  Uber  drei  ganze  jar  und  innewendig  der  zeit  sal  der 
egenante  Adam  von  Bressen,  seine  erben  oder  zu  der  hant  das  verkauft  ist,  den  egenanten 
hern  Erborde  und  seinen  erben  dasselbe  gut  gunnen  wider  zu  kaufen  umb  so  vil  geldes 
als  er  es  im  verkauft  hat.  Das  haben  wir  unsern  willen  und  gunst  dozu  geben  und  geben 
in  kraft  dicz  brives.  Des  zu  urkund  elc.  Dt.  Keczer  dominica  infra  oclavas  assumpcionis 
sancte  Marie  anno  domini  MCCCXCVI. 

(Kiemsierer  Lehensquatern   II.    118.) 

338. 

Nikolaus  hischof  von   Olmiitz  rcrlciht  dcm    Wolfram  von  Panoiritz-  mchrcre  Lehensbeziige 
in    Heinrichsdorf.    Dt.   Mirau  24.   August   1396. 

J^icoJaus  etc.  lideli  nostro  Wolframo  de  Panowicz  etc."Consideralis  meritis  persone 
tue  et  serviciis  tuis  efc.  tibi  VHI.  laneos  et  IV.  virgas  agrorum,  que  annualim  censuant  X 
marcas  grossorum  praoensium  polonicalis  numeri  et  pagamenti,  terciam  partem  judicii  6t 
curiam  in  villa  Zavorzi  alias  Heinrichsdorf  in  districtu  Heukenwaldensi  per  mortem  bone 
memorie  domine  Katherine  relicte  quondam  Alssonis  Fridiant  vnsalli  noslri,  que  dicla  bona 
in  dotalicium  lcnuit  etc.  et  eciam  per  mortem  bone  memorie  Alssonis  Fridlant  quondam 
nostri  vasalli,  fdiorum  suorum  sine  liberis  defunclorum  ad  nns  legitime  devolutas,  receplo 
prius  a  le  pro  nobis  el  ecclesia  noslra  Olomucensi  desuper  debite  fidelitatis  et  omagii  sicut 


312 

juris  et  moris  est  preslito  juramento.  jure  feudi  contulimus  etc.  ac  presenlibus  conferimus 
etc.  per  te  et  heredes  tuos  leg-ilimos  masculini  sexus  in  feuclum  habentlas  etc.  Presentibus 
magistro  Sandero  archidiacono  Preroviensi  et  canonico  Olomucensi,  Gerhardo  mihli  de 
Merow,  Jodoco  de  Wolfsberg  marscallo  noslro,  Cunczone  de  Smola  vasallis  nostris  etc. 
In  quorum  etc.  Datum  Meraw  die  sancti  Barlholomei  aposloli  Anno  etc.  XCVP. 

(Kremsierer  Lehensqviateni   II.   p.    122.) 


330. 

Michael  de   Gyro  besclireiht  die   Greiizen  der  Karthanse  i»  Doleiii. 
Dt.   Doleiri    25.    August    1396. 

tigo  frater  Michael,  prior  indignus  domus  s.  Mauritii  in  Gyrio,  auctoritate  reve- 
rendi  in  Christo  patris  domini  Christophori.  prioris  Cartusiae  et  generalis  capituli  visitator 
superioris  Alamaniae,  juncto  in  socio  eadem  auctoritate  venerabili  in  Christo  palre  domino 
Georgio,  priore  domus  sanctae  Trinitatis  prope  Brunam,  ad  visitandum  domum  Vallis  Josa- 
phat  ejusdem  ordinis  nostri  prope  Olomucium,  peracta  sicul  decuit  ibidem  visilatione  ex 
speciali  commisso  et  mandato  domini  Cartusiae  et  generalis  capituli,  ut  praedicilur.  terminos 
ejusdem  domus  ValHs  Josaphat,  et  etiam  terminos  monachorum  sic  constituimus  nos  jam 
dicti  Michael  et  Georgius  priores  et  confirmamus :  videlicel,  ut  termini  ejusdem  domus 
extendere  se  valeant  et  possint  ad  unam  dietam  circum  circa.  Termini  vero  monachorum 
incipianl  in  latere  montis,  ubi  est  major  horlus  ad  meridiem  a  monasterio  sursum  tenendo 
usque  ad  proximam  viam,  quae  vadit  ad  sylvam  plebani  ville  Dolan,  non  inlrando  eandem 
sylvam,  nec  ullra,  sed  perpendiculariter  descendendo  ad  parvam  piscinam,  quae  inter  duas 
piscinas  sub  monasterio  sila  est  et  dicitur  vulgariter  Kuchynka,  a  qua  piscinula  tendendo 
versus  orientem  sursum  lermini  illi  finem  habeant  usque  ad  quandam  scaturiginem,  quae 
per  monachos  dicitur  Fons  Solis.  a  qua  poterunt  revertendo  usque  ad  crucem  posilam  pro 
signo  temporibus  suis  secundum  consueludineni  ordinis  nostri  descendere  per  semitam,  quae 
ab  eadem  cruce  vergit  ad  Vallem  Josaphat  et  sic  non  atlingendo  radices  alterius  montis  ex 
altera  parte  ejusdem  vallis  positi  poterlmt  et  debent  descendere  ad  monasterium  per  latus 
montis,  in  quo  contra  domum  jam  dictam  nova  vinea  plantata  esl.  In  quorum  leslimonium 
et  memoriam  sigilla  domorum  nostrarum  praescnlibus  sunl  appensa,  datis  anno  domini 
MCCCXCVI  feria  sexta  post  b.  Barthol,  apostoli,  ibidem  in  Valle  Josaphat.  Ego  frater 
Michael  terminos  domus  do  pro  lerminis  procuratori  mea  manu. 

(Petz.   Cod.   Diplom.   III.   p.    114.) 


318 


340. 


Markyraf  Jodok.  inii  das  Olmiilz-er  Capitcl  fiir  die  in  dcin  letz-ieii  Kriege  erlitteiieii  Draiig- 
sale  z-u  eiitschudigen,  bestdtigt  deinselbeu  alle  fruheren  Pririlegien  nnd  verordnet,  dass 
kiinftighin  keine  Kriegsrolker  in  die  Haiiser  der   Otmiitz-er  Canoniker  gelegt  werden  diirfcn. 

Dt.   Briinn  26.  August  139(). 

Jodocus  fJei  gracia  marcliio  et  dominus  3Ioravie  noliim  facimus  lenore  presencium 
universis.  Ouod  ex  veridica  reiacione  audilo  imnio  probacione  el  faclo  realiler  inlellecto, 
qualiler  venerabilis  Olomucensis  ecclesia  mater  nostra  harum  lempeslale  querrarum.  quibus 
ex  frequencia  discordiarum  et  licium  per  inimicos  nosfros  et  hostes  bona  principalus  noslri 
Moravie  et  precipue  monasteriorum  et  personarum  spirilualium  inhumaniter  sint  offensa, 
invasa  fuerit,  violata  graviter  et  offensa  eciam  per  genles  partis  nostre,  que  tamen  de  nostro 
mandato  aut  scilu  minime  processcrunt.  Et  de  multis  sic  enormiler  et  improbe  factis  dolemus 
ex  animo  et  maxime,  quod  quidam  ex  nostris  temeritate  propria  et  ausu  stulticic  reverenduni 
in  Chrislo  patrem  dominum  Xicolaum  episcopum  Abelonenscm,  suffraganeum  rcverendi  in 
Christo  patris  doniini  Nicolai  episcopi  Olomiicensis,  decanum  .  .  prelalos  .  .  canonicos  .  . 
vicarios  .  .  altarislas  .  .  prebendalos  .  .  ministros  et.  ut  ita  dicamus,  universum  clerum 
dicte  ecclesie  Oiomuccnsis  tunc  presenlem  incluserunt  detinuerunt  et  per  plurcs  dies  fame 
siti  immaniter.  ul  audivimus,  afflixerunl:  eciam  quod  gentes  armoruni  seu  stipendiarii  in 
nostro  slipendio  ibidem  eo  tempore  exislentcs  fuerunt  per  capitaneuin  nostrum  in  Olomiicz, 
ad  domos  .  .  prelatorum  el  .  .  canonicorum  contra  ipsorum  voluntatem  non  sine  ipsarum 
domorum  detrimento  et  niina  locate.  Quapropler  ne  lalia  scandala  prelerisse  per  negli- 
genciam  aut  dissimulacionem  videamur,  propter  divine  retribucionis  ineritum  et  ob  reverenciam 
venerabilium  eiusdem  ecclesie  et  nostrorum  pariter  patronorum  deliberavimus.  huiusmodi 
morbo  salubriter  obviare.  Ideo  omnes  et  singulas  libertates  immunitales  jura  privilegia 
literas  gracias  indulla  consueliidines  et  observancias  venerabilium  virorum  dominorum 
decani  .  .  preposili  .  .  archidiacoiii  .  .  scolastici  .  .  cuslodis  .  .  caiionicoriim  et  capiluli  .  . 
rectoris  scolarum  .  .  vicarioruni  .  .  iiiinislroriim  et  .  .  personarum  ecclesie  Olomucensis 
supradicte  et  ipsius  ecclesie  ei.s  ab  illiisiribus  .  .  regibus  Boeniie  .  .  principibus  et  .  . 
marchionibus  Moravie  donata  seu  dbnatas.  dala  seu  datas,  concessa  seu  concessas.  indiilta 
seu  indullas,  permissa  seu  permissas,  que  vel  quas  si  in  toto  vel  in  parte  invasa  scu 
invase.  offensa  seu  offense,  violata  seu  violale  forlasse  per  nostros  fuerinl,  quantum  in  nobis 
est  et  hoc  facere  possumus,  restauramus  reintegramus  rediicimus  et  innovamus  per  presentes, 
volenles  eosdem  et  successores  eorum  ac  ecclesiam  omnibus  prescriptis  uli  et  gaudere 
temporibus  affuturis  et  in  et  circa  huiusmodi  inviolabiliter  conservare  et  defendere  bona 
fide.  Insuper  diclis  dominis  .  .  prelalis  .  .  canonicis  .  .  et  capitulo  iiecnon  ecclesie  Olomu- 
censi  supradicte  pre.seiilibus  libera  et  spontanea  voluntate  ac  bona  fulc  promillimus,  ipsis 
et  ecclesie  oiniiia  dainpna  per  noslros  illala,  postquam  secundum  congruam  estimacionem 
taxala   fiierint,    resarcire  et  refundere  cuin   effeclu.     Mandaiiius  igitur  et  precipimiis  presen- 

411 


314 

libus  seriose  nostre  gracie  sub  obtenlu  omnibus  et  singulis  nostris  capitaneis,  burggraviis  .  . 
castellanis  .  .  czudariis  .  .  canierariis  .  .  judicibus  provincialibus  ac  aliis  officialibus  quibus- 
cunque  per  niarcbionatum  Moravie  consistentibus  et  nominatiin  capitaneo  Olomucensi, 
burggravio  seu  judici  provinciali  ibidem  et  .  .  vices  gerentibus  eorundem,  necnon  magistro 
civium  .  .  scabinis  .  .  consulibus  .  .  judici  .  .  juratis  .  .  civibus  et  communitati  civitafis 
Olomucensis  presentibus  et  futuris,  quatenus  ipsi  dictos  .  .  prelatos  .  .  canonicos  et  .  . 
capitulum  .  .  rectorem  scolarum  .  .  vicarios  .  .  altarislas  .  .  prebendatos  .  .  ministros  el 
quascunque  personas  ecclesie  ac  ipsam  ecclesiam  in  omnibus  et  singulis  eorum  juribus 
libertatibus  immunitalibus  privilegiis  literis  graciis  indultis  consuetudinibus  et  observanciis 
non  impediant  molestent  aut  eas  vel  ea  infringant  in  toto  vel  in  parte,  sed  eos  eisdem 
plene  et  pacifice  gaudere  permittant  nec  consenciaut  neque  paciantur,  quod  ipsi  aut  successores 
eorum  per  quemcunque  vel  quoscunque  in  huiusmodi  impediantur  perturbentur  vel  mole- 
stentur.  Et  nominatim  quod  nec  ipsi  nec  successores  eorum  ullis  umquam  temporibus  affu- 
luris  ex  quacunque  eciam  occasione  vel  causa  in  hoc  consenciant  seu  permittant,  quod  dicti 
tiomini  et  persone  aut  eoruni  successores  in  burgo  et  castro,  seu  eorum  altero  includantur 
detineantur  vel  alias  impediantur,  seu  eos  per  se  includanl  aut  includi  mandent,  prout  ipsis 
factum  est  sicut  expressatur  superius,  sed  talia  facientibus  aul  facere  molientibus  contradicant 
realiter  et  eis  se  opponant  fideliter  toto  posse.  Eciam  non  ponant  nec  volentibus  ponere 
consenciant,  ut  gentes  seu  bomines  quicumque  ad  domos  diclorum  dominorum  ponantur  seu 
locenlur,  nisi  hoc  fuerit  de  beneplacito  capituli  seu  de  illorum,  quorum  ipse  domus  sunt  aut 
in  quorum  potestate  consistunl,  licencia  et  expresso  consensu,  ila  tamen,  quod  ipsi  suas 
domus  laliter  premuniant  et  custodianl,  ne  nobis  et  civitati  noslre  inde  dampna  et  insidie 
inferanlur.  In  quorum  omnium  et  singulorum  premissorum  testimonium  et  robur  sigillum 
nostrum  de  certa  nostra  sciencia  et  mandato  presentibus  est  appensum.  Datum  Brunne  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto,  sabbato  proximo  post  festum  sancti  Bartho- 
lomei  apostoli  gloriosi. 

(Auf    der  Plicatur :   Ad   mandatum   domini   marchiouis   Andrens   decanus.    —    Orig.   Perg.    li. 
Sig.   im  fursterzb.   Archive   in  Kremsier.)    — 


341. 

Peler,    Minister    der    hohmisch-poluischen  Franz-iskaiier-Ordensprovinz,    erklart,    dass  dcr 

Prager    Erz-bischof     Wolfram    in    die    Confraternitdt  des    Frauziskaner-Ordens    auf  dem 

Prorinzialcapitel   in    Gtatz  aufgenommen  wurde.    Dt.   Glatz  8.  September  1396. 

Keverendissimo  in  Cliristo  palri  ac  domino  domino  VVolframo  divina,  (|iie  in  sui 
disposicione  non  fallilur  providencia  sancte  Pragensis  ecclesie  archiepiscopo  dignignissimo 
(sic)  frater  Petrus  ordinis  fralrum  minorum  per  provinciani  Bohemie  et  Polonie  minister 
et  servus,  vestreque  venerande  paternilalis  orator  et  servulus  auclore  deo  semper  fidelis 
oralionmii    humiliiiin    continiiam    sedulitatein    alque    post    vite    presentis    feliceiri  exitum    in- 


315 

morlaiis  celestis  pontificis  cuiri  cetibus  angelicis  vultus  sui  claritatem  perhenniler  contemplari. 
Pontificalis  vestre  pietalis  aflectum  sincerissimum,  quem  ad  serapliicum  viriim  heatissimumque 
palrem  nostrum  Franciscum  ferventer  geritis  ipsiusque  sacros  ordines.  videiicet  ordinem 
nostrum  et  saiicte  Clare  hrachiis  sincere  caritalis  amplecti  dignatur  vestra  paternalis  reve- 
rentia  dignativa,  quique  ex  ingenita  pietale  vestrorum  olim  celehri  fama  conspicuorum 
progenilorum  super  vos  autem  signanter  superfusa  Chrisli  caritate  inore  aque  duclus 
divinilus  vividi  in  cordis  veslri  fonte  cernilur  scaturire  et  exinde  por  copiosa  misercordie 
opera  diversorum  largitluorumque  beneficiorum  longe  lateque  conspicitur  derivari.  ut  vero 
IVuclus  cognoscitur  ex  arbore  et  arhor  merito  commendatur  ex  fructu.  Sumina  igitur  cum 
gralitudine  ac  uberrima  gratiarum  actione  acceptans  divine  nichilominus  maiestati  non  in 
merito  fore  credens  acceptahilem,  ul  ab  ipsis  ordinibus  vestra  reverendissima  persona  asse- 
quatur  vicissitudinem  spiritualium  honorum,  ea  propter  ego  predictorum  ordinum  ininister 
quamvis  indignus  vestram  venerabilem  personam  una  cuin  veslra  genilrice  predilecla  nec 
non  et  omnes  vestros  ainicos.  quacumque  linea  afTinitalis  vestram  graciosam  paternitatem 
contingentes  ad  nostre  paupercule  religionis  confraternilatem  nec  non  et  ad  omnia  fratrum 
nostre  provincie  et  sororuin  orationum  suffragia  in  vila  pariter  et  in  inorte  humiliter  recipio. 
plenam  vobis  bonorum  omnium  spirilualium  participationein  tenore  presentium  benigne 
concedendo  et  efficaciter  appiicando  ad  ea,  que  per  dictos  ordines  operari  dignabilur  cle- 
menlia  aimi  siderum  conditoris,  ut  cum  bonorum  laborum  gloriosus  fuerit  percipiendus  fructus 
inter  illos  celicolas  bealissimos  videlicet  presules  et  vos  ipse  felix  presul  elTectus  eternaliter 
mereamini  dyademari.  Dalum  apud  Glacz  tempore  nostri  provincialis  capiluli  anno  domini 
1396  in  festo  nativitalis  virginis  gloriose  celebrati. 

(In   impagine   vou   Pulkavas   Clironik   iii   der  Bibliothek   des   Aufrustinerstiftes   in    Altbiiinn.) 


342. 

iSikolaus    Bischuf  roit    Olmiilz-    erlclart.    (lass    cr  dem  Johaini   Kiichiiieister,    Bi/r(/(/rafen   iii 
Mirau,  eiiien   Theil  des  Dorfes  Mikolowilz  rerliehen  habe.  Dt.  Miraii  15.  Seplember  13!)(i. 

J^icolaus  etc.  noliiiii  lacinius  etc.  Ouod  Johanni  Kuchmeister  burgravio  nostro  in 
Meraw  partem  ville  Micoluwicz  nos  conlingentcm  et  ad  nos  devolulam  per  mortem  bone 
memorie  Bernhardi  dc  AVitchenstein  militis  vasalli  noslri,  sine  liberis  defuncli.  dedimus  ac 
presentibus  damus  ciiiii  omnibus  juribus  et  pertinenciis  per  eum  el  heredes  suos  jure  feiidi 
habendam  tencndam  et  possidendam  :  noslris  et  ecclesie  nostre  Olomiicensis  serviciis  seinper 
salvis.  In  quorum  elc.  Dalum  Meraw  feria  VI.  post  exallacionem  sancte  crucis  aiiiio 
domini  MCCCXCVI. 

(Krcmsierer  Lehensquatern   II.    12G.) 

40* 


316 


343. 

]\ikola/ift  Bischof  roii   OlmUtz  gibt  dem  Johaimes  Kuchmeister  eiiieii  Hof  iii  Schdiistein  etc. 
zu  Leheii.  Dt.  Mirau  15.  September  1396. 

Aicolaiis  elc.  notum  faciimis  etc.  Quod  fideli  nostro  Johanui  Kuchmeister  burgravio 
nostro  in  Meraw  in  villa  Schonstein  sessionem  cum  curia  colonaria,  undecim  laneos  cum 
medio  censualibus,  tres  ortos  ibidem.  molendinum.  in  villa  Hersicz  decem  laneos  tabernam 
et  ortum  ibidem  et  in  villa  Lutersdorfi"  quatuor  iaiieos  minus  uno  quartali  et  quatuor  ortos 
ibidem  et  generaliter  omnia  et  singula  bona  cum  singulis  suis  pertinenciis  et  juribus  etc. 
per  mortem  bone  memorie  Nicolai  Bulacz  militis  vasaHi  nostri,  sine  liberis  defuncti,  qui 
dicta  bona  in  pheudum  habuit.  ad  nos  legittime  devoluta.  jure  feudi  dedimus  ac  presentibus 
damus  cum  singulis  suis  juribus  el  perlinenciis  per  eum  et  heredes  suos  legiltimos  in 
pfeudum  lenendum  habendum  et  possidendum,  cum  plena  poteslale  dicta  bona  vendendi  et 
alienandi  jure  pfeudi.  Sic  tameu.  quod  diclus  Johannes  Kuchmeister,  sui  heredes  aut 
successores  de  diclis  bonis  nobis  et  ecclesie  nostre  servicia  faciant  et  bernam  regalem 
persolvant.  In  quorum  etc.  Datum  in  castro  nostro  Meraw^  feria  VI.  posl  exaltacionem 
sancle  crucis  anno  domini  MCCCXCVI. 

(Kremsierer   Lehensquateru   II.   p.    125.) 


344. 

BHndnis  der  osterr.   Herzoge    Wilhelm  und  Alhrectd  mif  dem   Marlcgrafen   Jodoli. 
Dt.  Seefeld  17.  Septeiiiber  1396. 

»Vir  Wilhalm  uud  Albrecht,  vettern,  von  gotes  gnaden  herzogen  ze  Osterreich, 
ze  Sleyer,  ze  Kernden  und  ze  Krain,  graven  ze  Tyrol  etc.  ains  tails,  nnd  wir  Jost  auch 
von  .gotes  gnaden  marggraf  und  herre  ze  Merhern,  des  andern,  bekennen  uud  lun  kunt 
offenlich  mit  dem  bricf,  daz  wir  durch  fride  und  gemach  unser  selbs,  und  unser  land  und 
leutt  uud  auch  umb  angeborne  freunlschafft  und  liebe,  die  zwischeu  uns  ist,  uns  nach  guter 
vorbelrachlung  und  rat  unser  dienstmann,  ret  und  lieben  getreuen  zu  einander  verpflicht, 
geainet,  verpunden  und  einander  in  guten  treun  gelobet  haben  und  verpflichten,  verpinden 
uns  auch  und  geloben  wissenllich  mit  disem  gegenwurtigen  brief,  daz  wir  sullen  und  wellen 
von  heut  dem  tag.  als  der  brief  gegeben  ist.  die  nechsteu  fiimf  ganze  jar  nacheiuander 
freunllich  und  getreulich  einander  geraten,  bcistendig  und  geholffen  sein  wider  allcr  meniklich, 
ausgenomen  dem  heiligen  Romischen  reich,  in  solicher  weis,  als  hernach  geschribeu  steet. 
Zum  ersten.  Wer,  ob  iemant,  in  welhem  vermugen  oder  wirden  er  sei  oder  wer,  niemant 
ausgenomen,  dhainen  under  uns  an  seinn  lauden,  leuten,  freiliaitteu,  gnaden,  rechten,  guten 
gewonhaiteu  und  altem  herkomen  anvallen,  angreiffen,  besweren,  dringen  oder  beschedigen 
wurd,  haimleich  oder  offenlich.  in  dhain  weis  widcr  Recht,  wenn  der,  der  also  angevallen 


317 

iind  beschedigt  wer.  iins.  dem  andern  tail,  das  ze  wissen  tut  und  verkundel,  so  sullen  wir. 
derselb  ander  tail,  denselben  anvaller  freuntlich  und  vleissiklich  anweisen  und  bitten,  daz 
er  von  solichem  dringen,  anvallen  und  zugreiffen  lasse.  und  gen  dem  under  uns  vorgenanten 
tailen.  den  man  also  hindert.  anviel  und  beschedigt,  recht  such  und  nem.  und  im  auch 
hinwider  recht  lu  inner  aim  moneid,  nach  dem  als  das  an  in  govordert  wirdt  von  dem 
tail  under  uns,  der  also  gedrungen,  angevallen  und  beschediget  wer.  der  auch  denn  recht 
•lemen  und  sich  des  beniigen  lassen  sol.  als  pillich  ist.  Wer  aber,  daz  derselb  anvaller 
des  denn  nicht  gevolgig  sein  wurd,  sunder  daruber  dennoch  solich  anvallung,  zugrifF  und 
hindernuss  tet,  so  sullen  und  wellen  Avir,  der  auder  lail.  nach  ausaang  des  vorgeschriben 
moneids  dem  tail  under  uns,  der  also  gehindert,  geschedigt  und  angevallen  wer.  alspald 
wir  von  dem  darumb  gemanet  und  angernlFet  werden,  getreulich  helfen  und  beigestendig 
sein  wider  den  oder  die,  der  oder  die  solich  hindernuss,  anvell  und  zugriff  getan  hett 
oder  hetten.  in  welchem  vermugen  oder  wesen,  der  oder  die  weren,  so  wir  immer  pest 
muifen.  niemand  ausgenomen.  nach  gelegenhaitt  der  sachen  und  auch  nach  dem  als  uns 
der  anvaller  gesessen  ist.  und  dem  oder  denselben  ouch  veintlich  tun.  ane  geverd,  so  ver 
und  als  lang.  bis  daz  wir  bede  tail  und  unser  iettweder  bei  unsern  freiheitten,  gnaden, 
rechlen,  gulen  gewonhaitten  und  alten  herkomen  beleiben.  Wer  aber.  daz  uns  der  vor- 
genanten  tailen  dweder  von  im  selber  ainen  namhalften  krieg  gen  iemand  anhub  oder  aim 
andern  helffen  wolt  zu  seinen  kriegen,  die  unser  dweden  tails  freiheit.  gnad.  recht.  gewonhaitt 
und  altherkomen  nicht  antreff.  und  daz  er  auch  von  dem.  des  veind  er  werden  wolt.  vor 
nicht  angevallen,  gehindert  oder  beschedigl  wer,  so  bedurffen  wir,  der  ander  tail.  im  vnn 
diser  unser  puntnuss  wegen  zu  demseiben  krieg  dhain  hilff  nichl  tun,  wir  tun  es  denn 
von  sunderm  willen.  In  was  krieg  auch  aintweder  lail  durch  des  andern  wilien  kumt,  des 
sol  im  der  ander  pflichtig  sein  ze  helffen.  als  oben  geschriben  sleet,  und  sol  auch  denn 
unser  dweder  tail  sich  desselben  kriegs  nicht  friden,  sunen,  noch  in  dhain  weis  richten  an 
des  andern  wissen  und  willen.  In  diser  gegenwurliger  punttnuss  behalten  wir  oboenanfe 
herzogen  von  Ostereich  uns  vor  und  nemen  auss  die  geliibde,  die  der  durchknichtiir  furst, 
unser  lieber  swager,  her  Sygmund  kunig  ze  Uniiern  efc.  und  wir  miteinander  gelan  haben. 
So  behalten  wir  obgenante  marggraf  von  3Ierhern  uns  vor  und  nemen  auss  die  punlnuss, 
(iie  der  egenante  kunig  von  Ungern,  unser  lieber  herr  und  vetter  und  wir  miteinander 
haben.  Und  der  sach  ze  urkund  geben  wir  obgenante  baide  tail  der  vorgeschriben  lault 
zwen  geleiche  brief,  unscrm  yetlwedem  tail  ainen,  versigelten  mit  unser  dreier  anhangenden 
insigeln.  Dis  ist  geschehen  und  ist  der  brief  i;eben  ze  Seveld  an  sunltag  vor  sanl  Malheustao- 
iles  heiligen  zwelfbollen  und  ewangelisten.  nach  Crisli  gepurde  dreuzehenhundert  jar.  (larnach 
in  dem  sechs  und  neunziiristcm  jare. 

Domini  Duces  et  dominus  3Iarchio  in  consilio. 

(Orig.    Perg.   mit    3.   aiih.    gut    erli.    Sig.    iin    iii.   L;mdes-Arcliiv   Nr.    196   Misc.    Vid.    Kur/ 
Albrecht   IV.   B.   I.    174.   Lichnowski   V.   IL   u.   90.) 


318 


345. 

Konig   Wenzel  IV.  an  Markgrafen  Jodok,  dass  er  ilber  den  Konig  Signmnd  nichts 
Unglimp/Uches  gesprochen  habe.   Dt.   Zebrdk  20.   September   1396.  *J 

w%  enczlaw  von  gotes  gnaden  Romischer  luinig  zu  allen  zeiten  merer  des  reichs 
und  kunig  zu  Beheim.  Hochgeborner  furste,  liber  bruder.  Wir  haben  vernomen,  wie  das 
deiner  Liben  gesaget  ist,  wie  das  wir  etwas  ungelimphlichen  geret  sulden  haben  von  unserm 
bruder  dem  kunige  von  Ungern.  Des  sal  tu  nicht  glauben,  wann  wir  nicht  also  geret 
haben,  als  dir  gesagt  ist  und  wenn  du  zu  uns  kumst,  so  wollen  wir  dich  wolmutlichen 
underweisen,  wie  wir  geret  haben.  Were  sache,  das  wir  unrecht  getan  hetten,  so  wollen 
wir  dorumb  gerne  leiden,  was  wir  sullen :  ist  aber,  das  unser  bruder  unrecht  hat,  das  er 
dasselbe  leide.  Und  vorpotschafte  unserm  bruder,  das  wir  nicht  also  geret  haben,  als  im 
gesaget  ist  und  tue  in  denselben  sachen  als  wir  dir  deiner  bruderlichen  Liben  des  wol 
glauben  und  getrauen.  Und  halt  das  heimlichen  bei  deinen  Liben  und  lies  den  brief  selber. 
Geben  zum  Betlern  an  der  mitwochen  noch  Ludmillen  tag,  nostro  sub  signeto. 

Rex  per  se. 

(Orig.    Pap.    mit    von    auCen    beigedr.    Sig.    in    den    altstSndischen    Acten   des   malirischen 
Landes-Archives  n.    167.) 

:i4(>. 

Nikolaus  Bischof  mn   Olniutz  verleiht  die   Vogtei  in   Ostrau  dem  Simon   Grimm  m  Lehen. 
Dt.   Kremsier  26.   September  1396. 

l\icolaHs  etc.  recognoscimus  etc.  Quod  advocaciam  nostram  in  Ostravia,  duo  macella, 
duo  stampna  sutorum,  duo  stampna  panum,  curiam  in  civitate  predicta,  curiam  allodialem 
ante  civitatem  predictam  sitam,  duo  molendina  superius  et  medium  ibidem,  villam  WilchendorfT 
etc.  cum  singulis  suis  perlinenciis  etc.  et  tercio  denario  judiciali  civitatis  predicte  judicialiter 
per  consules  et  scabinos  judicato,  cum  agris  etc.  quam  a  Johanne  Copacz  milite  pro  ducentis 
quinquaginta  niarcis  nostra  propria  pecunia  comparavimus  et  e.xsolvimus  pecunia  in  parata, 
etc.  pro  dicta  summa  ducentarum  quinquaginta  inarcarum  vendidimus  et  vendimus  ac  in 
pfeodum  contulimus,  receplo  prius  ab  eo  debite  fidelitatis  vasallagii  prestito  juramento,  tideli 
nostro  Symoni  Grym,  sororio  nostro  dilecto.  Quam  advocaciam  cum  suis  perlinenciis  etc. 
ipsi  Symoni  predicto  resignavimus  ac  possessionem  ipsorum  sibi  tradidimus  et  assignavimus 
etc.  jure  pheudi  per  eum,  heredes  et  successores  suos  legillimos  habendam  etc,  ita  quod 
ipse,  heredes  et  successores  sui  nobis  et  nostris  successoribus  episcopis  Olomucensibus  de 
dicta  advocacia  solila  et  consueta  facianl  servicia  et  bernam  regalem  solvant  etc,  cum 
plena  potestate  vendendi  et  a  se  diclam  advocaciam  alienandi  et  pecuniam  ab  ea  receptam 

*)   Das  Jahresdatum   angesetzt  nach   Pahrcky   Gesch.    Hiilim.    III.    I.   p.    96. 


319 

in  usus  suos  converfendi  etc.  Presenlibus  Jodoco  de  Wolllsbero-  niarscallo  nostro.  Henslicone 
de  Cowalowicz.  Marquardo  de  3Iodricz  et  aliis  pluribus  feudalibus  nostris.  In  quorum  etc. 
Datum  Chremsir  feria  tercia  ante  festum  sancfi  Wenceslai  anno  domini  MCCCXCVI. 

(Kremsierer   Leliensqu;itera   II.   p.    124.) 

341. 

Xikolaus    Bischof    voit    OlmUtz    quittirt    den    Johann    von    Ghulen    Official    des    Olmiitzer 
Bislhumes  iiher  die  toryeleyte  Rechnung.   Dt.   Kremsier  30.   Septembcr   1396. 

j\icoIaus  etc.  recognoscimus.  Quod  dominus  Johannes  de  Ghulen  prepositus  in 
Wolframskirchen  vicarius  in  spiritualibus  et  ofFicialis  nosler,  frater  noster  carissimus  de 
omnibus  et  singulis  tam  de  vicariatus  nostri  officio  quam  de  caritalivo  subsidio  a  clero 
nostro  collecto,  usque  ad  datam  presencium  per  ipsum  nomine  noslro  perceplis  et  de  hiis 
nobis  et  pro  nobis  exposilis  et  persolutis  die  data  presencium  redditit  et  fecit  nobis  plenam 
et  expeditam  racionem.  Unde  nos  prefatum  dominum  Johannem  etc.  de  omnibus  perceptis 
supradictis  ac  racione  quittavimus  et  quillamus.  ac  quitum  et  solutum  dicimiis  per  presentes. 
In  quorum  testimonium  efc.  Datum  Chremsir  anno  domini  MCCCXCVI,  die  ultima  mensis 
septembris.  Presentibus  domino  Nicolao  episcopo  Abellonensi  ac  maoislro  Zandero  archi- 
diacono  Preroviensi  et  canonico  Olomucensi.  Nicolao  de  Muglicz  capellano  et  Nicolao  de 
NeundorlT  nostro  notario  ac  Andrea  Stoyslai  de  Gewiczka  nostro  familiari  festibus. 

(Kremsierer  Lehensquatern   II.   p.    119.) 


34>». 

Margarelha.     Witwe    nach    Jaroslnus    ron    Lamherg.    stiftet    ein    Annirersar  fiir  sich   und 
ihre  ganze    Verwandtschaft  in  drr  Ffarrkirche  zu  Bf-eznik.    Dl.   Bi-rz-nik  5.  Octobcr  13!)(). 

Aos  Margaretha  relicta  felicis  memorie  domini  Jaroslai  de  Lamberg,  Arclebus  senior 
et  Jaroslaus  junior  frafres,  ipsorum  nati  de  Lamberg,  nostro,  heredum  pariter  et  succes- 
sorum  nostrorum  nominibus  notumfacimus  tenore  presencium  universis,  quod  cupientes  diem 
extrcme  messionis  bonis  operibus  prevenire  ad  laudem  et  honorem  altissimi  eiusque  intemerafe 
mafris  Marie  semper  virginis  gloriose,  oinniiimque  simul  sanctorum.  in  quibus  dcus  laudatur, 
de  bonis  temporalibus  nobis,  a  deo  collatis  ad  presens.  in  remedium  et  salutem  animarum 
nostrarum  afque  procrenifonim  nosfrorum  et  signanter  pro  anima  nobilis  domini  Jaroslai  de 
Lamberg.  mei  marifi  patrisque  nostri  carissimi,  puerorum  et  heredum  suorum  cuncforumque 
frafrum.  sororum  et  amicorum  nostrorum.  fam  vivorum  qiiam  mortuorum.  animo  delii)erato 
noslrorumque  ad  hoc  accedente  consilio  amicorum  in  villa  Breziznik  unum  laneum.  quem 
Jan  Passiek  modo  tenet,  annuatim  triginta  unam  melretas  tritici  censuanfem.  sedecim  grossos 
pro  messe,    pro  caseis  dnos  grossos.    tres  dies  integre  arare.    duos  dies  inducere  annonas. 


3'>0 

unam  hieiiiales  aliam  vero  estivales,  et  illud  triticum  in  proprio  suo  curru  ducere  ad  forum, 
sex  pullos  et  septuaginta  ova,  necnon  duas  curticulas,  quas  Pelrns  Atlurna  parvam,  secundam 
vero  Hawranek.  tenent  ad  presens  ibidem,  quanim  quelibet  eciam  sex  grossos  annuatim 
censuat.  et  unam  diem  ligna  seccare.  alteram  vero  diem  comportare  tenelur  eadem,  cum 
omnibus  et  singulis  juribus,  pertinenciis.  culpis,  utilitatibus  et  obvencionibus  universis  ad 
ipsa  in  campis  et  villa  spectantibus  ab  antiquo,  atque  pleno  dominio,  nichil  nobis.  heredibus 
et  successoribus  nostris  in  hiis  juris,  proprielatis  aut  dominii  quolibet  reservantes,  berna 
regali  pro  nobis  duntaxat  exclusa,  ecclesie  parrochiali  in  Brzicznik  suisque  rectoribus  mini- 
sfranlibus  successive,  de  cerla  sciencia  nostra,  bona  et  libera  voiuntate  dedimus,  donavimus 
et  assignavimus,  atque  lenore  presencium  damus,  donamus,  et  in  vero  teslamento  reaiiter 
assignamus,  prout  exminc  eadem  bona  domini  Johanni  eiusdem  ecclesie  reclori  resjgnavimus 
libere  et  cessimus  expresse  de  eisdem,  perpetuis  temporibus  per  ipsum  et  eiusdem  ecclesie 
parrochialis  reclorem  pro  tempore  existentem  tenenda,  habenda.  utifruenda,  regenda  et 
possidenda,  modis  tamen  et  condicionibus  infrascriptis :  primo,  quod  idem  dominus  Johannes 
rector  in  Brzieznik  suique  legittimi  successores  exnunc  et  inantea  nobis  Margarethe  et 
domino  Jaroslao  marito  meo  supradicto.  pueris  et  heredibus  pariter  et  progenitoribus. 
fratribus,  sororibus,  cunctisque  amicis  et  successoribus  nostris  defunctis  infuturum  debet  et 
tenetur  quolibet  anno  facere  quater  exequias  sollempnes,  frequenter  proximo  die  dominico 
ante  quelibet  Quatuortempora  cuiuslibet  anni  currenlis,  de  vespere  quidem  debent  et  tenenlur 
ipse  rector.  qui  pro  tempore  fuerit,  personaliter  cum  aliis  tribus  presbiteris  et  campanatore 
vigilias  novem  leccionum  cum  laudibus  et  sepulcri  visitacione,  ante  omnia  de  cera  et  candelis 
ad  hoc  neceesariis  providendo,  in  crastino  vero,  feria  secunda,  niane  primam  missam  in 
honore  assumpcionis  beate  Marie  virginis  gloriose,  in  cuius  honorem  eadem  parrochialis 
ecclesia  sit  consecrata,  sollempniter  ad  plenum  et  ex  toto,  secundam  vero  missam  defunc- 
torum  solummodo  ad  elevacionem,  cum  duabus  missis  legendis  pro  defunctis  cantare 
sollempniter,  iterum  concludendo  cum  sepulcri  visifacione,  ut  in  falibus  fieri  est  consuetum ; 
debet  eciam  idem  dominus  Johannes,  suique  successores  legittimi  in  Brzieznik  plebani  tribus 
illis  presbiteris  feriis  secundis  cuiuslibet  anniversarii  per  circulum  anni  de  bono  prandlo 
providere,  atque  cum  hoc  quatuor  in  mensa  pauperes  frequenter  nutrire.  cuilibet  presbitero 
duos  grossos  errogando,  campanatori  unum  grossum  et  cuilibet  pauperi  per  unum  bonum 
hallensem,  quornm  pro  grosso  duodecim  current,  pecuniis  cum  paratis  assignando.  In  eventum 
vero,  si  idem  dominus  Johannes  aut  .sui  legitlimi  successores  in  Brziezuik  plebani  in 
premissis  anniversariis  fiendis  aut  eorum  aliquo,  ut  est  superius  conceptum.  fuerit  aut  fuerint 
negligentes  vel  remissi.  exlunc  pro  qualibet  negligencia  cuiuscunque  anniversarii  lales  negli- 
gentes  debent  per  heredes  et  successores  nostros,  penes  reverenciam  honorabilis  domini 
ofllcialis  Olomucensis.  protunc  existentis,  accusari,  ut  per  ccnsuram  ecclesiasticam,  neglecta 
recuparare  cuui  impensarum  satisfaccione  compellantur  ad  condignum,  occasione  huiusmodi 
quomodolibet  factarum,  prout  se  apud  acta  consislorii  Olomuccnsis  in  figura  judicii  prefalus 
dominus  Johannes.  (|uautum  iii  eo  est,  successoresque  suos  debet  inscribere  et  ad  singula 
facienda    suh  pciia  cxcoiiimiiiiicacionis  finaliter  obligare,  atque  nobis  extractum  dc  actis  sub 


321 

sigillo  domini  officialis  in  vim  liftere  rcversalis  realiter  assignare.  Quam  quidem  ordinacionem 
disposicionera  et  vohintalem  nostram,  in  vero  testaniento,  ut  premittitur,  factam,  petimus 
exnunc  per  ipsum  dominnm  Johannem  rectorem  ecclesie  supradictum  suosque  successores 
legittimos,  pro  tempore  existentes,  perpetuis  temporibus  teneri  et  inviolabiliter  observari. 
Supplicamus  humiliter  reverendo  in  Christo  palri  ac  domino  domino  Nicolao  episcopo  Olomu- 
censi  moderno  et  devote,  quatenus  divine  retribucionis  intuitu  digneretur  reverencia  sua, 
prefatam  donacionem,  disposicionem  et  ordinacionem  testamenti  noslri  veri  auctoritale 
ordinaria  approbare  et  ralificare  graciose,  suisque  litleris  patentibus,  prout  ad  eius  speclat 
olficium,  graciosius  confirmare.  In  (|uorum  evidens  testimonium  et  roboris  firmitatem  sigilla 
nostra  de  certa  sciencia  noslra  una  cum  sigillis  in  testimonium  nobilium  virorum  Jesconis 
dicti  Sokol  de  Lamberg,  Lewe  de  Brzizniek,  Henrici  de  Craviehora  et  Jesschiconis  de 
Gralicz  presentibus  sunt  appensa.  Dalum  Brzieznik,  anno  domini  millesimo  trecentesimo 
nonagesimo  sexto,  feria  quinta,  que  fuil  octava  sancti  Wenceslai  martiris  gloriosi. 

(Orig.    Porg.   mit   7   aiiliaug.   Sig.  im   m.   Lamles-Aicbiv.   Art. :   KiJiiigiukloster  lit.  P.  n.  79.) 


349. 

Adam,    Pfarrer  in    Ober-Bobrau,    bekennt   vor   dem    Prager  erzb.    Of/lctale,  dass  er  dem 

Biirger  der  Neustadt  Prag,  Lysek,  zwei  Schock  (iroschen  schuldig  sei. 

Dl.  6.   October  1396. 

Constitutus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel.  officiali  Pragensi.  et  actis  nostris 
obligatoriis  dominus  Adam,  plebanus  in  Superiori  Bobrovia  Olomuc.  dioc.  confessus  est  et 
recognovit,  se  teneri  et  obligari  in  duabus  sexag.  erss.  prag.  Johanni  dicto  Lyssek,  civi 
Minoris  civilatis  Prag.,  quas  eidem  solverc  promisit  in  festo  sancli  3Iarlini  proxime  venturo 
sub  pena  excommunicacionis  late  sentencie,  quam  in  ipsum  cxnunc  prout  extunc  fcrimus  in 
hiis  scriptis,  et  diclus  Lyssek  eidem  promisit  reddere  cl  restituere  quandam  rappam  sibi  in 
dictis  pccuniis  nomine  pignoris  obligalam.  Acta  sunt  (hec)  anno  etc.  fM^CCCLXXXXVIi  die 
VI  mensis  Oclobris,  presentibus  Machuta,  Drzconc,  prociiratoribus.  Andrea,  Johanne,  Nicolao, 
notariis  publicis. 

(Aus   dcm   Lib.   obligat.   IL    12   f.   128   im   Prager   Metrorinl.   Capitel-Arcliive.) 


350. 

yikolaiis    Bischof    rou    Olmiitz-    quittirt    den    Lacek    ron    Krawdi-    libcr   150   Mark   Prager 
(iroschen.   Dt.  9.   October  1396  s.  l. 

\icolaiis  ctc.  noliimfacimus  elc.  Quod  nobilis  dominus  Laczco  de  Crawar  fulclis 
nosler  dilcclus  nobis  racione  bonorum  3Iezerziecz  et  Arnoltowicz  apud  nos  emptorum  CCCC 
marcas    grossorum    pragensium,    videlicet    in  fcsto  sancli  Martini  episcopi  proximo  duccnlas 


322 

marcas  et  in  dominica  proxima  in  quadrag-esima  CC  marcas  teneliir.  prouf  litere  super 
ipsam  pecuniam  declarant  plenius  evidenter.  Idemque  dominus  Laczco  de  Krawar  nobis  hodie 
in  parata  pecunia  solvit  C  et  L  marcas  grossorum  in  hiis  CC  marcis  grossorum,  quas 
nobis  super  festum  sancli  Marlini  proximum  solvere  tenebatur.  Igilur  nos  Nicolaus  episcopus 
prediclus  prefatum  dominum  Laczconem  de  Craw^ar  et  ipsius  fidejussores  de  C  et  L  marcis 
o-rossorum  jam  nobis  solutorum  reddimus  presentihus  quittum  liberum  et  solutum,  itaque 
quod  iu  toto  debito  adhuc  nohis  et  nostro  Olomucensi  officiatui  CC  et  L  marcas  grossorum 
dare  et  solvere  tenetur.  Quare  ipsi  domino  Laczconi  et  ipsius  fidejussoribus  de  speciali 
noslra  gracia  et  voluntate  damus  termlnum  super  festum  sancti  Georgii  proxime  affuturum. 
Quas  quidem  CC  et  L  marcas  dictus  dominus  Laczco  et  sui  fidejussores  nobis  aul  nostro 
Olomucensi  officialui  in  prescriptum  terminum  sancti  Georgii  mittere  dare  et  solvere  tenetur 
onini  dilacione  et  occasione  procul  motis  sub  obstagio  in  litera  privilegiali  super  ipsa  pecunia 
confecta    expressato.    In    cuius    etc.  Datum  feria  II  ante  Galli.  anno  etc.  nonagesimo  sexto. 

(Kremsierer  Leliensquateru   II.   p.    118.) 

351. 

Nikolaus  Bischof  rot)    Olmiitz-  quitlirt  deii   Nikolaus  Broder    Vogten   zu    Wischau  uber    die 
•roii   ihm  yelegte  Rechiiung.   Dl.    Meilitz  8.   Norember  1396. 

l\icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  Nicolaus  diclus  Broder  advocatus  in  Wisschaw 
fidelis  noster  dilectus  de  omnihus  et  singulis  perceptis,  videlicet  de  advocacia,  theloneo, 
molendino  et  orto  in  Wischaw  ac  eciam  ex  parte  castri  Meilicz  et  pertinenciarnm  earundem, 
ac  eciam  de  distribucione  eorundem  perceptorum  racionem  fecit  fideliter  etc,  ita  quod  sibi 
ultra  percepta  tenemur  et  obligamur  in  CCXVI  marcis  grossorunl  pragensium  etc,  quas 
CC  et  XVI  marcas  etc.  percipere  debet  a  dala  presencium  infra  duos  annos  continue  se 
sequentes  de  theloneo,  advocacia  et  orlo  in  Wissaw.  Que  omnia  et  singula  sihi  exposuimus 
annualim  pro  C  marcis  et.  Et  sic  ipsum  Broderium  de  predicta  racione  usque  hi  presentem 
diem  nichil  excluso  lihere  dimittimus  et  solulum  et  presentibus  omnimode  quittamus.  Presen- 
libus  honorabilibus  magistro  Sandero  eic  Alexandro  etc.  el  Nicolao  de  Neundorff  notario 
noslro.    In    quoruni    elc    Datuin  3Ieilicz  die  quatuor  coronalorum  aiino  domini  MCCCXCVI. 

(Kremsierer   Leliensquatern  II.   p.    120.) 


352. 

Bettlerii   11.   Noremher   I3!)(l. 

I4.6nig  Wenzel  IV.  erollnet  don  Sechssliidlen  in  der  Lausilz,  dass  Markgraf  .lodok 
von  Miihren,  dcr  „gar  im  Unguten"  vom  Konige  schied,  dem  von  Hohenstein,  „der 
auch  in  L^nwillen"  vom  Konige  ritt,  so  dass  nun  heide  „Fein  d  e"  des  Koniges  wurden. 


323 

(lie  Burg  Ronow  iibergeben  habe.  von  wo  aus  das  Land  jelzt  geschadiget  werde.  Er  fordert 
daher  die  Sechsstadte  auf.  mil  ihrem  Volke  die  genannfe  Burg  wieder  in  die  Bolmaliigkeit 
des  Konigs  zu  bringen.  D(.   Betller  nach  Cristi  geburt   139(i  am  S    3Iarlinslage. 

(Gedr.   in   Cnipzdv   Anal.   Fast.   Zittiivieusium   I.   p.    169.) 

353. 

Xikolaiis  Bischof  ron   Olmiitz-  enieinit  deii   yikolaus  Broder  z-itm    ]  oijten  in    Wischau. 
Dt.   Meilit^  U.   Novemher  1396. 

i\icolaus  etc.  notumfacimus  eic.  Quod  de  prudentis  viri  Nicolai  dicti  Brodar  civis 
nostri  in  Wisschaw  industria  et  legalitale  confidendo  de  lideliuiii  noslrorum  consilio  ipsum 
Ihelonearium,  judicem  et  advocalum  noslrum  in  Wisschaw  consiituimus  fecimus  et  ordinavimus, 
ac  presentibus  conslituimus  facimus  et  ordinamus,  sibique  theloneuin  nostrum  ibidem  in 
Wisschaw  cum  judicio,  advocacia.  molendino,  duabus  slubis  balnealibus  et  orto  ibidem  ac 
universis  et  singulis  juribus  ulililalibus  fruclibus  emolumentis  proventibus  et  perlinenciis 
eorum,  in  quibuscunque  rebus  e.xistentibus,  quocunque  eciam  nomine  censeantur.  locacionis 
el  arrendacionis  litulo  rite  et  racionabiliter  exposuimus  arrendaviraus  el  locavimus  presen- 
ciumque  lenore  exponimus  arrendnmus  et  locamus  a  festo  sancti  Martini  a  data  presencium 
ad  duos  futuros  annos  continuos  habenduni  et  tenendum  propler  guerras,  liles  et  conlroversias 
habitas  inter  illustres  principes  dominos  Jodocum  et  Procopium  fratres  marchioues  3Ioravie 
annuatim  pro  C  marcis  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  pagameiiti,  LXIIII  grossos 
pro  qualibet  marca  computando,  nobis  et  nostris  successoribus  episcopis  Oiomucensibus  pro 
tempore  absque  dilacione  et  dilTicullale  por  ipsuin  solvendis  et  porrigendis.  Tali  condicione 
adiecta,  quod  media  pars  emendarum  de  homicidiis,  furtis  et  domorum  invasionibus  pro 
curia  nostra  et  successorum  noslrorum  maneat  reservala ;  residua  vero  pars  media  ad 
ipsum  Nicoiaum  Brodar  sine  diminucione  aliqua  habebil  pertinere.  Voiumus  eciam  specialiter 
presenlibus  et  prohibemiis.  iit  a  presbileris  el  aiiis  clericis  quibuscunque  ac  eoruin  libris 
seu  bonis  idem  Nicolaus  nulliim  Iheloneum  recipiat  seu  petat.  Eciam  si  anno  aiiquo  predic- 
lorum  qiiibusciinque  evenlibus  guerra  siibvenirel  generalis,  que  non  iillra  quaiii  ad  Xllll 
dies  durarel,  si  occasione  laiis  guerre  dicto  Xicolao  aliqua  danipna  evenirenl,  ipse  huius- 
modi  sustinebit.  Sed  si  taiis  guerra  ultra  XIIII  dies  longo  vel  brevi  lempore  duraret  et 
ipse  ex  huiusmodi  qucrra  iii  dicto  llieloneo  perciperel  aliqua  dainpiia,  extunc  nos  aut  noster 
siiccessor  pro  lempore  leiiebimur  et  proinittiinus  sibi,  iiixla  arbilriuiii  bonorum  virorum, 
quos  nos  aut  successor  noster  episcopus  pro  teinpore  ex  ulraque  parle  coinmuuiter  eiigerimiis, 
secundum  ralam  et  consideracionem  temporis  remissionem  facere  el  graciam  congruentem 
debeamus.  Celerum  quidquid  prefalus  Nicolaus  in  emendacionem  iapidum  molarium  empcione 
el  ipsius  orti  reformacione  necessario  impenderit,  hoc  lotum  sibi  in  suiuma  prefala  tenehimur 
defalcare.  In  quorum  testimonium  sigillum  noslrum  presentibus  est  appensiim.  Daliiiii  in 
3Ieilicz  die  el  feslo  sancli  Marlini  MCCCXCVI. 

(Kremsierer  Leheusquatern   II.  p.    120.   —   Diiseltie  Urkunde,  an  einigen  Stcllen  verwischt, 
bcfindet    sich    auch   als  Schlusshlatt  dcs  Cod.   sig.   2.  IV.   2   in  der  Olmiitzer  Studienhihliothek.) 

41* 


324 

354. 

Matheus    von   Cimburg  rerspric/d  seiner  Frau,   Agnes  von   Neuhaus,   75  Schock   Groschen 

jahrlichen  Zinses  zur  Sicherstellung  ihrer  Milgift  von  500  Schock  Groschen  in  die   Landtafel 

einzulegen.   Dt.    Bninn   28.   Noveniber  1396. 

ifly  Mafus  z  Cimbiirka  prvni  dhiznfk  a  niy  Albrecht  z  Cimburka,  Bernhart  z  Cim- 
burka.  Jaros  z  Cimburka  fecen^  z  Hvezdlic,  Albrecht  z  Cimburka  recen^  z  Sehradic, 
Lacek  z  Kravaf  fecen^  z  Helfnstaina  a  Vanek  z  Boskovic  fecen^  z  Crnej  Huory,  rukojme 
s  nim  a  zaii  vsichni  spolecne,  vyzn^v^me  timto  listem  vsem,  ze  urozenej  pani  Agnezce 
z  Hradce,  zene  mej  Matusove,  a  vernyni  ruk^m  urozen^ni  pan6m  Oldfichovi  a  Janovi 
bratfim  z  Hradce,  Hefmanovi  z  Hradce,  Jindfichovi  z  Hradce  a  Petrovi  z  Sternberka 
slibujem  nasi  dobrri  veru  cisld,  rukii  nasi  spolecnri  a  nerozdilnii  beze  Isti  v  pefi  stech 
kop^ch  grosuov  pra^sk^ch  penez.  jeji  vena.  pet  a  sedmdes^t  kop  grosuov  platu  lirocn^ho 
na  nasich  svobodn^ch  usedlych  a  nezJivadnSch  dedinach  uk^zati  a  zv^sti  a  na  prv^in 
pansk^m  seninu  v  Morave,  kdyz  by  zemskc^  dcky  najprv^  otevfiny  byly,  svfmi  nSiklady 
a  praci  slibujem  i  ui^me  podle  ceskej  zeme  prdva  ve  dcky  vloiiti  beze  vsi  omluvy  a 
prodleni  vselikak^ho.  Pak-Ii  bychom  toho  neucinili,  jakz  je  svrchups^no,  fehdy  inbed 
my  rukojme  beze  vsi  omluvy  i  odpory,  kdyz  bychoin  od  dfivefecenej  pani  Agnezky 
nebo  vernii  rukii  jejich  byli  upomenuli,  slibujem  ka^d^  niis  inisfo  sebe  rytifsk^ho  panosi 
s  jednim  pacholkem  a  se  dvema  konoma  vloziti  v  prav«5  a  obycejn^  leieni  do  mesta 
do  Krumlova  p^ne  Benesovo  k  ctn^mu  bospod^fovi,  kde^  nSm  skrze  ne  bude  uk^zano 
a  z  toho  le^eni  neniAme  vyjeli  ani  vyniti  ni^^dn^m  pravem  ani  obycejera,  je-li  bychom 
dfivefecenycb  pet  a  sedmdestit  kop  grosuov  plafu  iirocn^ho  dfivefe5enej  pani  Agnezce 
nebo  vern^m  rukf'im  ukiizaii,  zvedli  a  ve  dcky  vlozili,  tak  jakz  se  svrcho  jmenuji,  a 
tak^  az  bychom  ji  nebo  vern;J'm  ruk^m  svrchopsan^in  vsecky  skody,  kler^z  by  pro 
neucineni  svrchopsan^ch  nasich  slibuov  ona  pani  Agnezka  aneb  jeji  vernfi  ruka  vzely 
kferakzkolivek,  budfo  jizdami,  poselsfviin.  n^kladem,  kfer^z  by  skody  bez  pfisahy  dobrSm 
svedomim  mohly  ukt^zati,  lipine  zaplalili  i  odlo^jli  az  docela.  A  tech  svrchopsan^ch 
veci  na  velsi  svedomi  sv^  peceli  s  nasim  dobr^m  vedenim  pfivesili  jsme  k  tomuto  listu. 
jenz  je  d&n  a  ps^n  v  Brune  ten  lifer^'  pred  svat^m  Ondfejein  l^fa  od  boziho  narozeni  lisic 
Ifi  sta  devades^t^ho  sest^ho  I^la. 

(Orig.   mit   6   gut  erlialtenen   Sig.   im   kiin.   bohmischen   Museiim   zu   Prag.) 

355. 

Markgraf  Jodok  erklart,  da.ss  dir  Stadt  Menitz-,   welche  er  fur  seine   Lebenszeit    ron    dem 

hdniginklosfer  in  Althrunn  kaufte.  sammt  dem  von   ihm  dort  nngetegten  grossen  Fischteiche 

nach  seineni    Tode  an  das  genannte  Kloster  anheimfallen  solle. 

Dt.    Bruun  30.    Noveml>er   1396. 

i\os  Jodocus  dei  gracia  marchio  Braiideiuburgcnsis  et  Moravie  etc.  recognoscimus 
lcnare    presenciiim    universis.     Quod    ab  honorabilibus  et  deodevolis  virginibus  abbafissa  et 


325 

coiiventu  monasferii  clauslri  regint'  in  Antiqua  Bruna.  devotis  fidelibus  nostris  dilectis.  opiduni 
Myenyn.  dictuni  Menays,  comparavinuis  pro  certa  peccunie  summa.  ipsis  iam  dudum  persoluta. 
cum  suis  universis  ulililatibus  dumlaxat  ad  tenipora  vite  nostre  tenendum  el  possidendum. 
Dicti  quoque  opidi  huiusmodi  empcionis  et  vendicionis  contractu  iam  realiler  nacti  posses- 
sionem  piscinam  utilem  et  mag-nam  extruximus  iuxta  illud,  que  eidem  opido  tamquam  contigua 
apparet  intuenti.  condicionem  siquidem  memorati  opidi  per  eandem  piscinam  meliorem  facientes 
evidenter.  Verum  animo  pensantes  quod  ex  diulurna  tencione  opidi  antedicti.  nobis  decen- 
dentibus,  successoribus  nostris  possel  dari  occasio,  se  de  opido  intromittendi  sepefato,  tamquam 
dubiis,  quo  contractu  opidum  prelibatum  per  nos  tam  diu  fueril  possessum,  unde  prenarratis 
virginibus  nova  possent  venire  impedinienta ;  cupientes  ergo  huius  negocii  recentem  facere 
memoriani  tempore  affuturo  et  disponere.  ut  nobis  decedentibus  pretuitum"!  opidum  unacum 
prenarrata  piscina  libere  et  absque  cuiuscunque  hominis  impedimento  ad  prescriptas  virgines 
abbatissam  et  conventum  revertantur.  disponiraus  et  maturo  animo  ac  de  cerla  sciencia 
ordinamus,  ut  completis  diebns  nostris  absque  raora  sepefate  virgines  de  ipso  opido  et  eius 
singulis  pertinenciis.  sicut  per  nos  tentum  est  et  tenetur.  ac  de  piscina  se  intromittant  et 
ad  usus  ac  utililatem  suam  ut  rem  propriam  deinceps  libere  controvertant.  quibus  prefalum 
opidum  cum  predicla  piscina,  ut  prefertur  per  nos  extructa,  ob  salutem  anime  noslre  post 
obitum  nostrum  reddimus  hiis  scriptis.  decernentes  nullum  omnibus  nostris  succcssoribus  jus 
competere  ad  opidum  et  pcrtinencias  eius  ac  piscinam  preexpressam.  In  cuius  rei  testimonium 
sigillum  nostrum  de  certa  nostra  sciencia  presentibus  appensum  est  teslimonio  litterarum. 
Datum  Brunne  anno  domini  millesinio  trecentesimo  nonagesimo  sexto.  die  et  festo  sancti 
Andree  apostoli  gloriosi. 

(Auf    der    Plicatur :      De    raandato    domini    marcliionis   Laureneiua   jjrotonotarius.   —   Orig. 
Perg.   mit   anh.   Sig.   im   m.    Landes-Arcliiv   .Art.   Koniginkloster,   lit.    H.  n.    3.) 

350. 

Nikolaus  Bischof  ron  O/miitz  enieniit  deii  Johaiiii  Steppek  zuni  Haitplniaiin  der  Biufj  Meilitz-. 
Dt.   Meilitz   8.    Decemlter    1396. 

i%icolaus  etc.  notumfaciuuis  etc.  Qiwd  de  fide,  legalitate,  providencia  ct  circum- 
speccionis  industria  slrenui  Johannis  Sleppek  militis  et  familiaris  noslri  fidelis  summarie 
fiduciam  obtinentes  ipsum  nostro  et  ecclesie  noslre  Olomucensis  nomine  consliliiimus  ordi- 
navimus  et  fecimus,  constituimus  ordinanuis  et  facimus  virtute  prcsencium  nostrum  capitaneum 
sive  burgravium  caslri  nostri  Meilicz,  opidorum  Wissaw  et  Pustmyr  necnon  villarum  el 
pertinenciarum  districtiis  eiusdem,  sic  quod  idem  Johannes  idem  castrum  villas  incolas 
homines  et  districlum  eiusdem  cum  suis  emolumentis  IVuclibus  provenlibus  et  perlinenciis 
univcrsis  tamquam  noster  et  ecclesie  nostre  Olomucensis  capitaneiis  sive  burgravius  regere 
et  tenere  possit  et  debeat  nostro  nomine  et  eciam  pro  posse  suo  fideliter  gubernare.  Ceterum 


*)  Offenbar  Sclireibfehler  fur  pretactum. 


326 

siimplus  el  expensas  pro  tenula  castri  et  sustenlacione  sua,  videlicet  familiarium  holomkonum 
vigiium  portulanorum  et  aliorum  pro  necessitatis  custodia  dicti  caslri  secundum  suam  indu- 
striam  recipiat  de  provenlii)us  bladis  et  aliis  emolumentis  nostris,  ad  ideni  castrum  Meilicz 
speclantibus,  prout  necessilas  id  exegerit  et  sibi  necnon  familiaribus  caslri  el  aiiorum 
necessitatibus  eius  satisfaciat.  de  eisdem  similiter  penas  sive  mulclas  minores  cum  aiiis 
minutis  proventibus  recipiat,  nobis  et  noslris  tolo  alio  residuo  reservato.  Emendas  vero 
penas  sive  mulctas  maiores,  ac  devoluciones  et  census,  necnon  steuras  nobis  dari  et  persolvi 
debilas  et  consuetas  nostro  nomine  similiter  inquirat  levet  percipiat  ac  eadem  pro  camere 
nostre  usibus  reservare  et  presentare  tenetur  et  debet  vel  cum  talibus  disponere,  prout  id 
a  nobis  habuerit  in  mandatis.  Et  ideoque  de  universis  et  singulis  premissis  tam  silvarum 
quam  aliarum  dicti  castri  noslri  Meilicz  et  districtus  eiusdem  de  emoluraentis  proventibus 
et  pertinenciis  nobis  et  ecclesie  nostre  legalem  fidelem  et  racionabilem,  quousque  necessilas 
exegerit,  debet  et  tenebitur  facere  racionem.  Eciam  dictus  Johannes  miles  et  familiaris 
noster  dilectus  nobis  de  caslro  Meilicz,  villis  hominibus  provenlibus  perlinenciis  et  eius 
districtu,  sicul  premillilur,  tenebitur  et  debet  condescendere  fideliter  libere  et  ad  plenum, 
dum  et  quum  per  nos  desuper  fuerit  requisilus,  contradiccione  excusacione  renitencia  dolo 
et  fraude  quibuslibel  proculmolis.  Premissa  eciam  omnia  et  singula  facere  et  adimplere 
nobis  fide  sua  bona  promisj'  per  certi  sui  tenoris  literas  speciales.  Presentibus  Jodoco  de 
Wolffsberg  marscallo  nostro,  Kiliano  milite  de  Hugowicz,  Pelro  Skal,  Nicolao  Broderii 
advocato  Wissoviensi,  Alexandro  camerario  noslro  et  Nicolao  de  NeundorlF  nostro  nolario 
fidelibus  nostris  dilectis.  In  quorum  etc.  Datum  Meilicz  die  concepcionis  sancle  Marie  virginis 
anno  etc.  nonagesimo  sexto. 

(Inseriert  in   n.   356.) 


357. 

Johann  Sleppek  bekenut,  da.ss  er  rom   Olmiitzer   Bisckofe   Nikolaus  zum  Hauptmanue  der 
Burg  Meilitz  bestellt  wurde.   Dt.   Meilitz  8.   December    1396. 

ligo  Johannes  Steppek  miles  notumfacio  etc.  Quod  quia  reverendus  in  Christo 
pater  et  dominus  Nicolaus  episcopus  Olomucensis,  dominus  meus  generosus,  de  fide  legalitate 
providencia  et  circumspeccionis  industria  meis  summarie  gerens  fiduciam  me  suo  et  ecclesie 
sue  Olomucensis  nomine  constituit  ordinavit  et  fecit  suum  capitaneum  sive  burggravium 
caslri  sui  Meilicz,  opidorum  Wissaw  et  Pustmyr.  necnon  villariim  ac  pertinenciarum  districliis 
eiusdem  prout  in  literis  dicti  doinini  inei  episcopi  patet  evidenter,  quaruin  tenor  per  omnia 
sequilur  in  hec  verba  :  „Nicolaus  etc.  Datum  Meilicz  die  concepcionis  sancte  Marie  virginis 
anno  elc.  nonagesimo  sexto."  (vide  n.  356.)  Idcirco  ego  Johannes  Steppek  miles  antedictus 
promitto  bona  et  sincera  mea  fide  omnia  et  singula  premissa,  prout  in  dictis  literis  dicti 
domini  mei  episcopi  continenlur,  facere  et  adimplere  fideliter  ciim  edectu.  proiit  in  singulis 
siiis  pimctis    claiisulis  et  articulis  superius  distinccius  expressantur.  El  nichilominus   promitto 


327 

boiia  et  sincera  fide  mea  dicto  domino  meo  episcopo  suo  et  ecclesie  sue  nomine  de  dictis 
caslro  opidis  villis  incolis  et  hominibus  libere  et  ad  plenum  condescendere.  dum  et  quum 
per  dictum  dominum  meum  episcopum  desuper  fuero  requisitus,  contradiccione  excusacione 
renilencia  dolo  et  fraude  quibuslibol  proculmotis.  Presentibus  quibus  supra.  Datum  ut  supra. 
sig-illo  meo  appenso,  die  el  anno.  quibus  omnibus  ut  supra. 

(Aus  dem   altesten  Lehensquatern  p.  121  im  fiirsterzb.  Archive  in  Kremsier.  —  Vid.  u.  3.56.) 

358. 

Johatiit,   Bisckof  roii    Leitomt/sl,    bekennt.    dass    die    Compensation   fiir    dcn    Zins   ron   deu 

niedergerissenen  Hausern  in    Landskron   iind    die    Grenzerneuernng    z-iinscfien    den    Ackern 

des    Avgustinrrklosters    und    der  Stadt  stattgefunden  habe  am  9.   Decemher  1396. 

Johannes  dei  et  apostolice  sedis  gracia  episcopus  Luthomislensis  etc.  (vid.  n.  154.j 
Acla  sunt  hec  translacio  scilicet  monasferii  nostri  anno  incarnacionis  domini  millesimo 
trecentesimo  nonagesimo  lercio  in  festo  sancte  et  individue  Trinitatis."  —  Compensacio 
vero  civilati  pro  censu  domuncularum  depositarum  et  ceterorum,  que  illis  annotantur,  atque 
metarum  innovacio  peracta  sunt  et  decreta  jam  dicte  incarnacionis  Christi  anno  millesimo 
trecentesimo  nonagesimo  sexto,  die  sabbati  post  concepcionem  intenierate  genilricis  dei 
Marie  virginis  benedicte.  Discretis  ac  honestis  viris  civibus  juratis  Johanne  Ungermanno. 
Nyckelino  Johann  dicto.  Nicolao  Feyerobent,  Cristanno  Haymann  dicto,  Matheo  Longo, 
Nyckone  Cezar  appellato.  Andrea  Herdanno,  qui  eciam  vices  advocati  lunc  gessit,  Nicolao 
Traytwen.  Petro  Fabro,  Nicolao  Henrici.  Henrico  Swanwelt,  Nicolao  Foytel  rem  publicam 
procurantibus  seu  administrantibus  in  civitate  Lanczkrona  crebro  superius  memorata 

(Zusatzklausel   zur   1'rkunde   n.    154.) 

359. 

Briinn   10.   December   1396. 

iflarkgraf  Jodok  fordert  den  Markgrafcn  von  Meissen  auf,  die  Muhlenmeister  iti 
Berlin    zur    Getreidelieferung    an    dcn    Landeshauptuiaun    Li|)old    von    Bredow    anzuweisen. 

(Riedel   Cod.   Brandenb.   B.    III.   p.    1;!2.) 

300. 

Bischof  Nikolaus    ron    Oiiniitz-  verleiht  dem    Wolfram  ton  Panowitz  fiinf  Mark  jahrHchen 
Zinses  in  dein   Dorfe   Biskupilz-  hi  Lehensweise.   Dt.    Miraii   lr>.    Decemher   1396. 

i\icolaus  elc.  iideli  noslro  VVolframo  dc  Panowicz  quinque  marcas  annui  census  in 
villa  Biskupicz  in  dislriclu  Znoymensi  per  mortem  domine  Margarethe,  reiicle  quondam 
Herbordi    vasalli   nostri.    que   diclas  (|uinquc   uiarcas   in   dotalicium   lenuil.     habuil   pacificeque 


328 

possedit  et  eciam  per  mortem  Herbordi  sine  liberis  defuncti  ad  nos  legitime  devolutas  jure 
feudi  contulimus,  donavimus  ac  presenlibus  conferimus,  damus  et  donamus  cum  singulis  suis 
juribus  et  pertinenciis  universis,  per  te  et  heredes  tuos  legitimos  mascuiini  sexus  in  feodum 
babendas,  tenendas  et  possidendas.  Presentibus  Henrico  de  Byela  dicto  de  Arnollowicz, 
Bernhardo  Hecht  de  Schuczendorf,  Gerhardo  de  Meraw  miiitibus,  Cunczone  de  Smola  et 
aliis  pluribus  testibus  fide  dignis.  Harum  quibus  sigiilum  nostrum  est  appensum  testimonio 
literarum.  Datum  in  castro  noslro  Meraw  anno  domini  MCCCXCVI,  feria  sexta  ante  Thome. 

(Aus  dem   Kremsierer  Leliensquatern  II.  119.) 


361. 

Markgraf  Jodok  bestattigt  den  von  den  osterreichischen  und  mahrischen  Abgeordneten 
icegen  der  Waff^enruhe  der  Letzteren  mit  den  osterr.  Herz-ogen  und  dem  Lande  Osterreich 
abgeschlossenen  Stillstand  bis  mm  Sonntag  Inrocavit  (=   11.   Marz)  des  nachsten  Jahres. 

Dt.   Znaim  18.   December  1396. 

»%  ir  Jost  von  gotes  gnaden  marggraf  und  herre  zu  Merhern  bekennen  von  ailer 
solicher  anvelle,  scheden  und  gebrechen  wegen,  die  sich  zwischen  der  hochgebornen  fursten 
unser  liben  ohemen  hern  Wjihehnen  und  hern  Aibrechlen  vettern,  herzogen  zu  Osterreich 
etc.  und  unsern  landen  und  leuten,  und  ouch  zwischen  unsern  prelaten,  herren,  rittern  und 
knechten,  burgern  und  andern  unsern  undertanen,  geistUchen  und  wertlichen,  wie  die  genant 
sind,  uncz  her  habent  vorgangen,  das  dorumb  unser  rete,  die  ieczundt  zu  Seevelde  beienander 
gewesen  sind,  mit  unser  beider  tail  wissen  und  willen  zwischen  unser  beredt  und  geteidingt 
habent.  das  die  zwischen  unser  in  guten  sullen  besteen  und  bleiben  uncz  auf  den  suntag 
in  den  vier  tagen  in  der  vaslen  schirest  kumftig,  als  man  singet  Invocavit.  an  alle  argelist, 
ane  geverde.  Und  das  wir  ouch  zu  beider  seit  darumb  einen  tag  mitenander  suchen  und 
halten  sullen  auf  den  nechsten  suntag  nach  unser  frauentag  zu  der  Lichtmezz,  der  nu 
schirest  kumpt,  darutf  denn  alle  vorgenante  anvelle,  scheden  und  gebrechen  zwischen  unser 
freuntlich  sullen  ausgetragen  und  gericht  werden.  Es  ist  auch  zwischen  unser  beredt  und 
getaidingt,  das  unser  iecklicher  zwischen  hinn  und  der  egenanten  lichtmezz  der  scheden, 
so  die  seinen  genomen  habent,  als  oben  geschriben  steet,  genczlich  sulien  gewaltig  werden 
und  die  zu  seinen  handen  nemen,  also  das  hinfur  niemand  von  Osterreich,  wie  der  genant 
were,  darumb  uns  noch  unser  land  oder  leut  zu  Merhern.  noch  auch  die  unsern  hinwider 
den  egenanten  unsern  ohemen  hern  Wilhelmen  und  hern  Albrechten  herzogen  zu  Osterreich, 
noch  ire  land  oder  Jeut  zu  Osterreich,  in  dhaine  weis  ansprechcn,  anvallen  noch  beschedigen 
sullen  ane  geverd  zwischen  hie  und  dem  vorgenanten  suntag  Invocavit,  sunder  ist  auch 
neralich  zwischen  unser  beredt  und  taidingt,  das  diesclben  uuserr  ohemen,  die  herzogen 
zu  Osterreich,  der  seinen  ainen  darzu  benennen  und  deme  vollen  gewalt  geben  sollen ;  ob 
geschech,  das  iemand  in  der  obgenanlen  zeit,  das  ist  zwischen  hinn  und  dem  egenanten 
sunlag   Invocavil    von    Osterreich    uns    oder    unser   land,    leut    zu    Merhern,   in  dhaine  weis 


329 

nnvel  imd  beschedioet.  als  ofTt  das  geschieth,  das  denii  derselbe,  den  iinserr  egenanten 
ohemen  darzu  geben  iind  benennt  habent,  fur  sich,  alzpald  im  das  wirt  zu  wissen  getan, 
ernsllich  darzu  tun  sol.  damit  das  unvorzogenlichen  widertaii  und  widerkert  werde  getreulich 
und  ane  geverde.  Zu  oleicher  weise  sullen  ouch  wir  maro-graf  Jost  der  unsern  ainen 
darzu  benennen  und  dem  vollen  gewalt  oeben.  ob  geschech,  das  in  derselben  zeit  iemand 
von  unserm  lande  zu  Merhern  unser  egenante  ohemen  die  herzogen  und  ire  land  oder 
leut  zu  Osterreich  in  dheinen  weis  anviel  nnd  beschediget,  als  oITt  das  oeschiet,  das  denn 
derselbe,  den  wir  dorczu  benennt  und  g-eben  haben,  fur  sich,  als  balde  im  das  wirl  zu 
wissen  getan,  dorzu  ernstlich  tun  sol.  domit  das  unvorzogenlich  widertan  und  widerkert 
werde  getreulich  ane  geverde.  Mit  urkunt  dicz  briffes  haben  wir  unser  insigel  annehaniren. 
Geben  zu  Snoym  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  dornoch  in  dem  sechs  und  neiin- 
zigisten  jare  des  nechslen  montaofes  vor  sand  Thomas  tage  des  heiliffen  zwelfboten. 

(Aus   (lein    Oiiginnle   mitgetheilt  vom   k.   k.   Staats-Arcliive   in   Wien.) 


303. 

Die  Stadt  Olmutz-  erklart^  dass  sie  filrderhin  die  Domherren  nnd  itbriyen  Anf/ehdriffrn  der 
Olmiitz-er  Kirche  nicht  schddigen   wolle.  Dt.    Olmiitz-  1396.  s.   d. 

Imos  magisler  civium,  scabini,  consules,  iudex  et  iurati  nec  non  cives  et  comnuinitas 
civilalis  Olomucensis  pro  nobis  et  successoribus  nostris  notumfacimus  tenore  presencium 
universis.  quod  de  mandato  speciali  serenissimi  principis  et  domini  nostri  graciosi,  marcbio- 
nis  et  domini  Moravie  promisimns  et  promittimus  prescntibus  bona  fide  et  sub  honoris 
puritate  venerabilibus  viris  et  dominis  decano,  preposito,  archidiacono,  scholastico,  custodi, 
canonicis  et  capitulo  nec  non  rectori  scolarum.  vicariis,  altaristis,  prebendariis,  minisfris  et 
personis  ecclesie  Olomucensis,  tam  presentibus  (|uam  futuris,  eos  aliquos  vel  aliquem  ex 
eis  in  eorum  vel  ecclesie  iuribus,  libertatibus,  immiinitatibns,  literis,  privilegiis,  graciis, 
indultis  et  consueludinibus,  observanciis  et  permissis  ammodo  in  antea  ali(|uibHS  futuris 
temporibus  nolle  impedire.  impugnare  seu  perturbare  per  nos  vel  per  alios  directe  vel 
indirecte,  sed  eos  et  successores  ipsorum  eisdem  uti  et  gaudere  absque  contradiccione  libere 
permittere  velle.  Expresse  vero  et  riominalim  eis  et  successoribus  eoriim  promillimus  presen- 
libus  bona  fide.  ([uod  eos  alluturis  temporibus  ex  quacunque  occasione  vel  causa  in  biiroo 
vel  castro  Olomucensi  seu  eorum  altero  non  includemus  aul  eonim  introiliim  et  exilum 
impedientes,  ac  hec  facienlibus  aut  facere  molientibus  prestabimus  auxilium,  consilium  vel 
favorem :  quin  imo  huiusmodi  conlradicemus,  resistemus  et  prohibebimus  fideliler  cum  effectu. 
Promittimus  eciam.  quod  de  cetero  (|uascunqu(;  gentes  forenses  vel  terrigenas  non  locabimus 
ad  domos  prelalorum,  canonicorum  seu  aliorum  de  gremio  ecclesie  existenciiim,  nec  (|uod 
locentur,  quanliim  in  iiobis  est.  consencientes.  nisi  hoc  fu^ret  de  voluntale  capiluli  vel 
illorum,  qiiorum  domus  sunt.  seu  (]uorum  polestate  regunliir.  Insuper  eciam  si  in  civilate 
nostra    ali(|ui    ne    forlassis    reperti    fiuTinl,  qui    fores  ecck'siarurn  effregissent,  res  sacras  et 

42 


330 

alias  violenter  asporlassenl.  volinniis  ad  hoc  libenter  cooperari,  si  necesse  fuerit  et  fuerimus 
requisiti.  ut  lales  ad  salisfaccionem  et  ad  oblinendum  beneficium  debili  conpellantur.  In 
quorum  omnium  et  singulorum  teslimonium  et  robur  perpetue  valiturum  presentes  iiteras 
fieri  et  sigiiio  civitalis  noslre  minori  de  certa  nostra  sciencia  fecimus  appensione  muniri. 
Datum  Olomucz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto. 

(Gleichzeitige   Copie   im   Olmiitzei-   Stadt-Arcliive.) 

363. 

BruchstHck  eines  Actes,  iii  welchem  .Markgraf  Jodok  iiber  die  VerwUstungen  ron  Kirchen 
iind  Klostern  spricht,  die  wcihrend  des  Krietjes  z-wischen  ihm  und  seinem    Bruder  Prokop 

stattfanden.    Dt.   1396. ^J 

Jodocus  dei  gracia  marchio  et  dominus  Moravie  ad  futuram  rei  memoriam.  Manifestum 
esl  plurimum.  nec  eg-et  probacione.  quia  omnium  fidelium  chrislianorum  et  precipue,  qui 
illustrium  principum  sunt  dignitate  subnixi.  verus  honor  et  salutis  gloria  ab  ipso  Christo. 
qui  est  princeps  terre.  verissime  ac  immediale  dependet.  Non  dubium  igitur,  quin  conveniens 
et  salubre  existat.  eius  cullum  au^ere  et  auctum  conservare  illesnm ;  contrario  A'ero 
nepharium  non  dubilaUir.  qui  adversus  allissimum  nianus  sacrilegas,  ecclesias  pia  loca 
personas  ecclesiasticas  bona  et  res  ei  ablalas  invadendo,  presuinunt  exlendere.  Sane  ad  auditum 
nostrum  certissima  relacione  pervenit.  qualiler  anno  proxime  prelerito  tempore  disscusionis 
et  controversie  inter  nos  ex  una.  et  illustrem  principem,  dominum  Procopium,  marchionem 
Moravie,  fratrem  nostrum  germanum,  parte  ex  alia,  terra  Moravie  in  plerisque  locis  per 
gentes  armatas,  que  lege  modestie  et  discipline  non  ducuntur,  invasa  depopulata  et  multimode 
pregravata  fuerit.  quodque  eo  tempore,  nobis  de  lerra  absentibus  et  alibi  arduis  negociis 
vehemenler  occupatis.  ecclesie.  monasteria,  persone  ecclesiastice,  iura,  libertates,  immunitates. 
privilegia,  littere,  gracie,  indulta,  consuetudines,  observancie  nec  non  homines,  bona,  domos. 
possessiones  et  res  eorundem  et  precipue  venerabilis  matris  nostre  ecclesie  Olomucensis 
inter  cetera  et  unacum  aliis  sint  invasa  graviter  et  offensa,  eciam  per  gentes  partis  nostre, 
que  lamen  de  nostro  mandato  aut  scitu  minime  processerunt 

(Bruchstiick   eiuer   gleichzeitigeu    Alischrift  im   mahr.   Laudes-Arch.   Nr.    57G.) 

364. 

Die   Stadt    Pohrlitz  bekennt  dem  Klemens  ron  Piskowitz  10  Schock  Groschen  schuldig  z-u 
sein.   Dt.    Pohrlitz   1.  Janner   13!)7. 

»»  ir  Ilans  Leykeb  richler,  Bohunko  purgermeister  zu  den  zeiten,  Niclas  Sayczar. 
Tliomaii  (iayslar,  Andreas  Wassincragen,  Jakel  Ledrer,  Hans  Smyd,  Henrich  Snabel,  gesworne 
und    dy    ganz    gemein    der    slat    zu  Poherlicz  bekennen  olfenlich  mit  dieseni  prief.  das  der 


*)   Das   Jahresdatum    wurde    angesetzt   nacli    den   AVorten    der   1'rkunde     „annu   jjroxime  praeterito* . 
Vergl.  auch   die   Trkunde  u.  340. 


331 

brave  nian  herr  Clemens  und  sein  hausfrau  Anna  von  Piskowicz  angesehen  haben  unsern 
ffeprechen  und  freuntschaft  und  haben  uns  gehhen  zehen  schok  grossen  prager  niuncz  und 
merharischer  zal.  so  zu  weis.  dy  weil  wir  in  dy  zehen  schok  yr  nicht  gelden  und  aus- 
richten.  so  schol  ir  garten.  der  da  gelegen  ist  auf  dy  recht  hant  an  dem  ort  vor  unserm 
spital.  so  ujan  gegen  Brunne  zeucht.  ledig  se^Ti  von  aller  steur  und  geschos.  Ist  aber. 
das  der  vorgenant  herr  Clemens  oder  sein  hausfrau  denselben  garten  in  der  zeit  wurden 
vorkaufen  und  wir  in  ir  zehen  schok  gr.  nicht  gelden,  so  schol  wir  und  vorheissen  in. 
alle  iar  von  den  zehen  schok  gr.  ein  schok  gr.  auf  den  obristen  tag.  genant  in  der  latein 
epiphania  doraini.  unforzogenlich  zu  zinsen.  Ist  aber.  das  der  obgenant  herr  Ciemens  und 
sein  hausfrau  ir  gelt  mit  dem  zins  haben  wolten.  so  sollen  sie  uns  acht  wochen  vor  lassen 
wssen.  so  wel  wir  sie  unforzoghch  ausrichten  ail  ir  gut  als  vorffeschrieben  stet.  Tet  wir 
des  nicht.  so  geben  wir  in  die  kraft  uns  und  die  unsern  aufzuhalden  und  das  gelt  nemen 
under  juden  oder  christen  auf  all  unser  schaden.  Und  das  ails  vorheissen  wir  stet  zu  halden 
mit  unsern  euten  treuen.  Und  wer  auch  den  prief  hat  mit  iren  guten  wissen.  der  hat 
macht  und  Ivraft  uns  zu  manen  sam  sie  seiber.  Geben  zu  Pohriicz  under  unserm  angehangten 
injjesidel  fsic).  Anno  domini  M^CCCLXXXXVIF  in  die  circumcisionis  domini. 

(Oricr.   Pprg.   h.   Sig.   im   Briinner  Stedt-Archive.) 

365. 

Heinrich   ron  Lipa  iind  seiiie  Sohne  Heinrich   iind  Johann  rerkaiifen  dein  Aiif/iixtinerklosler 

in   Kromau  z-ehn   Mark  blossen  jahrlichen  Zinses  in  dem   Markte  z-u  Hostraditz. 

Dt.   3.  Janner  1397.  s.   I. 

W  ir  Heinrich  von  der  Lippen  des  kiinigrichs  zue  Beheni  obrister  marschalich. 
Ilinczo  und  Hannsz  unsere  siin  auch  von  der  Lippen,  mit  alien  unsern  erben  und  nochkoramen 
wir  bekennen  und  thun  khunt  mit  dem  gegenwertigen  briif  ailen  den,  die  ihn  sehen  oder 
horen  iesen.  die  nu  sein  oder  hernach  khiinftig  werden.  das  wir  mit  wolbedachtem  mutt. 
ratf  unser  nechsten  freundf  recht  und  redlich  verkauft  habcn  und  verkaullen  mit  dem  gegen- 
vverlig  briff  dem  geistlichen  manne  priider  Hannsen  genant  Probstel,  die  zeitt  prior  desz 
klosters  in  unserem  sfift  zue  Crumpnaw.  unserera  Heben  und  dera  ganfzen  convent  doseibsf, 
des  ordens  des  heiligen  sand  Augustin.  und  wer  den  brieff  mit  seinera  guten  willen  inn 
haben  wirt.  zehen  raarck  grosser  fennig  prager  niiintz  und  merherischer  zahi  und  weriing 
pios  ewiffs  zinnsz  auf  unserem  gericht  und  der  raautt  zue  Hosfraditz,  die  ira  der  richter 
Hanns  der  Panchacht  scheph  und  Uiricb  Grochner  zue  der  zeitt  burgermeister  und  die 
schephen  Xikias  Jlaraticz,  Hanns  Sweroiff,  Peler  Chimarieins,  Peter  Flonder.  die  zue  der 
zeift  sein  und  die  hernach  werden,  schuilen  und  geluben  zue  geben  rait  iren  gutten  treuen 
zue  zwen  tegen  in  dem  jahr,  zue  sand  Girgentog  fiinf  raarck  grosser  und  zue  sand 
MicheisfaiT  fiinf  marck  grosser,  die  der  vorgenanfe  pruder  Hanns  von  uns  gekauff  hatt 
iirab    hunderf    raarck   ffrosser    pfennig,    die  er  uns  mit  gcraifera  geid  bezahit  hatf,  iind  wir 


332 

die  zue  unserem  frumen  und  nutz  angelegt  haben.  Die  vorgenanten  zelien  marck  grosser 
oeloben  wir  ihm  oder  dem,  wer  den  brieff  mit  des  vorgenanten  pruder  Hanns  gutten 
willen  inn  haben  wirt,  an  minnerung  und  an  alles  newer  unvertzogenklich  auf  die  vorgenanten 
tao-  zue  geben,  als  lang,  das  wir  die  vorgenanten  priider  aus  unserem  stift  auf  sinen  beweisen 
und  zaigen  aJs  sichern  plosen  ewigen  zinns  auf  rechtem  erb  und  auf  wolgestiftem  gutt  bey 
zweien  meilen  von  der  statt  zue  Crumpnaw  auch  auf  sand  Georgen  tag  ftinf  marck  und 
auf  sand  Michaelislag  fiinf  marck  ewigis  plos  zinns.  Und  ob  wir  vorgenanten  richter  und 
schephen  dem  egenanten  pruder  Hannsen  und  dem  convent  oder  dem,  der  den  brieff  wirt 
haben  mit  seinem  gutten  willen,  den  obgenanten  zinns  nicht  geben  zue  rechten  tagen,  als 
vor  begriffen  ist,  so  soU  zue  handt  der  richter  und  der  burgermeister.  die  die  zeitt  sein 
oder  der  schephen  einer,  wenn  sie  gemant  werden,  einreitten  zue  Znoym  in  die  statt  in 
ein  erbar  ffasthaus.  wo  iu  von  den  vorgenanten  pruder  Hanns  oder  von  den,  die  den  briff 
mit  seinem  gulten  willen  inhaben  werden,  eingezeigt  wirt,  iglicher  niit  einem  knecht  und 
mit  zweien  pferten  und  doseibst  inligen  und  laisten  als  inligens  und  laistens  recht  ist  in  dem 
landt  zue  Merhern.  und  nicht  ausz  zuekommen  auf  kein  recht,  uncz  das  in  der  vorgenante 
zinnsz  an  mynnerung  gantz  und  gar  bezahlt  wirt.  Wer  aber,  das  sich  die  laistung  vierzehen 
tag  verzug  nach  der  manung,  es  wirdt  geiaist  oder  nit  gelaist,  so  geben  wir  den  vorgenanten 
die  macht  und  kraft,  den  obgenanten  zinnsz  und  allen  den  schaden,  den  sie  genohmmen  haben. 
mit  redlicher  beweisung  zue  nehmmen  zue  Juden  oder  Christen  auf  all  unser  und  unser  erben 
schaden  und  des  rates  und  der  gantzen  gemein  des  marcktes  zue  Hostraditz  schaden;  und 
fiir  sich  scholl  gelaist  werden.  uncz  das  ihn  all  schaden,  die  sie  redtlich  beweisen  mochten. 
gantz  und  gar  werden  verricht  und  ])ezahlet.  Auch  geben  wir  vorgenannten  herrn  in  den 
gewalt.  auf  zue  halten  und  zue  pfenden  und  zue  hindern  an  ailen  stetten  unser  leutt  und 
ihr  ffutt  als  lang,  das  in  genug  geschicht,  es  sey  mit  eigen  kraft  oder  ander  hilff  an 
widerredung  geistlich  oder  weltlichs  gericht.  Auch  geloben  wir  vorgenant  richter  und 
schephen  die  ielzund  sein  oder  hernach  werden,  und  die  gantze  gemein  desz  marcktes  zue 
Hostraditz  von  geheissen  unsern  vorgenanten  gencdigen  herren  willicklich  alles  das  stett  zue 
halten,  das  oben  an  dem  briif  geschriben  steht.  Desz  zue  einer  waren  sicherheit  und 
bestetigung  haben  wir  vorgenante  all  unsere  insigeli  an  den  briff  angehangen ;  auch  haben 
wir  gebeten  die  vesten  und  unser  lib  und  getreu  manne  Marquarten  von  Pechlicz,  die  zeitt 
burggraff  zue  Tempefstein,  Przibiken  von  Polan,  Hannsen  von  Bedrowicz,  dasz  sie  ihre 
insigell  zue  gezeugnusse  der  sache  sue.  unsern  insigeln  an  den  briff  an  haben  gehangen. 
der  geben  ist  noch  Christi  geburt  dreizehen  hunderl  iar  darnach  in  dem  siben  und  neiin- 
zigsten  iar  am  nechsten  miiichen  nach  dem  neuen  iar. 


(Aus   dera   Arcliive   des   Stiftes   s.   Thomas   in    .Artliiiiuii    F.    .36.   n.    624.) 


333 

306. 

Dt.   Rom  b.  Juiiiier  1397. 

Bonifaciiis  papa  IX.  confert  altare  sanctae  Dorotheae  in  ecclesia  B.  3Iariae  Virginis 
Opaviae  Joanni  Merkelini  presbytero  Vralislaviensi  per  obituni  Theodorici  de  Nassedle  vacans, 
quod  Mathias  de  Pefrowicz  de  jiire  sibi  competere  praetendebat  et  qiiod  deinum  tanien 
"ultronee  cesserat.  Jubet  itaqne  Bonifacius  papa,  ut  Henricus  Griinnhart  de  Westerholt 
cansaruni  palalii  apostolici  auditor  diclum  Johannem  in  possessionein  dicti  altaris  inducat. 
etiani  contradicente  episcopo  Oloinucensi  vel  capilulo  vel  alio  quocunque.  —  Dt.  Rome  apud 
sanclum  Pelrum  VI.  Idus  Jaiiiiarias  ponlificatus  nostri  anno  octavo. 

Orig.  Perg.  Bleisigel   im   Olm.   Cnpitel-Areliive.) 


367. 

yikolaiis.  Bischof  ron   Olmiilr:.   best(itti(jl  den   znnscheu   dem  Kloster  Saar  iind  dem  Pfarrer 
in  yetistadfl  gefdllteii  Schiedssprtich.    Dt.    Olmiitz  9.   Jditner  1397. 

:\icolaus  dei  et  aposfolice  sedis  gracia  episcopus  Olonuicensis  cf  capitulum  eiusdem 
ecclesie  Olomucensis  tenore  presencium  recognosciinus  nniversis.  quod  cum  pridein  venerabilis 
abbas  et  reliffiosi  viri  conventus  monasterii  Fontis  sancte  Marie  iii  Zar  Pragensis  diocesis, 
ordinis  Cisferciensis,  ex  una.  el  Damianus  reclor  parrochialis  ecclesie  in  Xova  Civitate 
nosfre  dyocesis  parfe  ex  alfera.  super  quibusdam  decimis.  dampnis  ef  interesse.  ac  lites 
et  quesciones.  quas  mutuo  intraverunlYel  inter  se  habuerunt.  corain  cerlis  jiidicibus.  super 
quibus  propfcr  bonum  pacis  et  concordie  in  honorabiles  viros  dominos  et  magisfros  Nicojaum 
Lufhoraisl  arbifrum  et  Adam  doclorem  decreforum  archidiaconum  Gradicensein  superarbilrnm. 
hincinde  lamquam  in  arbitros  seu  amicabiles  composilores.  de  allo  et  basso  sub  pena  ducen- 
laniiii  sexaifenarum  ffrossoruin  praiiensium.  concorditer  compromisernnf  eoruin  parere  mandatis 
et  pronuncciacioni,  sicut  in  compromisso  super  hoc  faclo  et  eius  forma  plenius  expressalur. 
Et  cum  post  hoc  nobis  supplicaverint.  ut  propter  maiorem  firmifatem,  eo  quod  idein 
Damianus  cum  ecclesia  sua  nosfre  esset  dyocesis  et  jurisdiccionis.  eidem  compromisso 
consenlire  ipsumque  auclorizare  ul  valeret  dionaremur.  Xos  ilaque  ipsarum  parciiim  peficionibus 
tamquam  jusfis  annuentes.  premisso  tractafu  sollempni  dicfum  compromissum  ut  supra  in 
sua  forma  faclum.  gralum  el  raliim  habenles.  eidem  presenlibus  consenlimus.  ac  ipsuin 
approbamus  et  aucforilafe  noslra  ordinaria  cum  ipso  capifulo  nostro  presenfibus  in  biis 
scripfis  auctorizamus.  In  quorum  omniiim  et  singulorum  tesfimonium  noslrum  siaillum  unacum 
sigillo  dicli  capiluli  nostri  de  noslra  cerla  sciencia  presenlibus  sunt  appensa.  Datum  el  aclum 
Olomiicz  anno  domini.  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  sepfimo.  indiccione  quinta.  die 
nona  mensis  januarii,  bora  nona  vel£quasi.  ponlificafus  sancfissimi  in  Chrislo  patris  et  domini 
nostri  domini   Bonifacii   dicrna  dei  providencia  pape  noni  anno  VII  presentibus  honorabilibus 


334 

ct  discrefis  viris  dominis  Ilarlklebo,  niagistro  Sandero  archidiacono  Preroviensi,  Johanne  et 
Martino  de  Uteri  canonicis  dicte  ecclesie  Olonnicensis  circa  preniissa  testibus  constitutis. 

Et  ego  Mathias  quondam  Duchonii  de  Olnmucz  clericus  Olomucensis  dyocesis,  piiblicus 
anctoritate  imperiali  notarins  etc. 

(Orig.    Perg.   mit    2    hangend.    Sig.   im   m.   Laudes-Arch.   Art.   Saar,   lit.   A)   n.    79.   —   Ab- 
godruckt  bei   Steinbach   II.   p.    124.) 


3«8. 

Nikolaus   Bischof  ron   Olmiltz  gibt  dein  Pecha  ron  Moravican  einen  Hof  in  Blansko  zum 
Lehcn.   Dt.   Mirau  11.  Janner  1397. 

i\icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  fideli  nostro  Pecha  de  Morawiczan  etc.  curiam 
allodialem  ante  opidum  Blanczk  cum  omnibus  juribus  et  pertinenciis  per  mortem  bone  memorie 
Marci  de  Kunicz  vasalli  nostri  sine  liberis  defuncti,  qui  dictam  curiam  cum  suis  pertinenciis 
in  feudum  tenuit  etc.  recepto  prius  ab  eo  pro  nobis  et  ecclesia  nostra  Olomucensi  desuper 
debite  fidelitalis  et  omagii,  sicut  juris  et  moris  est,  prestito  juramento,  jure  feudi  dedimus 
etc.  per  eum  et  heredes  suos  legitimos  in  feudum  habendam  tenendam  et  possidendam  cum 
suis  juribus  et  pertinenciis  universis.  salvis  tamen  serviciis  nobis  et  ecclesie  Olomucensi 
faciendis,  que  ab  antiquo  fieri  sunt  solita  et  consuela.  Volumus  eciam,  si  dictus  Pecha,  quod 
deus  avertat,  decederet  prius  quam  Sophia  uxor  sua,  e.xtunc  dicta  Sophia  diclam  curiam 
cum  suis  pertinenciis  in  dotalicium,  quod  vulgariter  leipgedinge  dicitur,  habere  debet  iuxta 
morem  et  consuetudinem  vasallorum  episcopatus  nostri  Olomucensis.  sicut  alie  mulicres 
dotalicia  videlicet  leipg-edinge  in  episcopatu  nostro  Olomucensi  habere  solent  ab  anliquo.  In 
quorum  teslimonium  etc.  Presentibus  Johanne  Kuchmeister  burgravio  nostro  in  Meraw, 
Marquardo  de  Modricz,  Alexandro  camcrario  feudalibus  nostris  dilectis.  Datum  Meraw  feria 
quinta  post  festum  epiphanie  domini  anno  domini  M°CCC°  nonagesimo  septimo. 

(Ki'cmsierer  Lehensquiitern   II.   p.    123.) 


Xikolaiis.,   Pfarrcr  iii    inij.    Oslra  crlcgt  cor  dcin   Official  dcr  Praijcr  Kirche  80  Groschen 
iind  wird  roii  dcr  E.vcommnnication  befrcit.   Dt.    17.   .Jainicr  1397. 

t.  onstiluli  coram  nobis  Johanne  Kbel  elc.  offiriali  Prag.,  et  actis  nostris  ohligaloriis 
dominus  Nicolaus,  plebanus  ecclesie  in  Ostroh  Olomuc.  dioc,  et  magister  Conradus  de 
Braclis  elc.  sindicus  ecclesie  Prag.  et  procurator  domini  Fridrici,  canonici  ecclesio  sancti 
Petri  Wissegradensis,  ac  Miksiconis,  purgravii   in  Lukaw,  et  aliorum  quondam  citalorum  ad 


inslanciam  dicti  domini  Nicolai  coram  prediclo  domino  officiali  el  maoislro  Mensone.  sacre 
llieologie  professore.  subconservalore  sliidii  Pragensis.  prefalus  dominus  Nicolans  LXXX''' 
grossos  persolvil  diclo  Miksiconi.  videlicel  magistro  Conrado  pro  eodem.  prout  se  oi)lioavil, 
et  unam  sexagenam  cum  media  dicto  3Iiksiconi  et  suis  consorlibus  solvere  promisil  in  medio 
quadragesime  venluro  de  proximo.  ob  cuius  non  solucionem  pecunie  extilit  excommunicatus 
sub  pena  excommunicacionis  isic). 

Ibidem  eciam  diclus  dominus  Nicolaus  dixit  el  proposuil.  qualiler  ob  nonsolucionem 
quarundam  pecuniarum  pro  fabrica  ecclesie  Pragensis  excomraunicalus  esset  nec  scirel 
propter  absenciam  magistri  labri(ce),  cum  quo  concordare  veliet  (?),  domini  decani  sancti 
Apollinaris,  petens  se  absolvi  ad  certum  tempus  propter  absenciam  dicti  domini  decani  et 
ab  aliis  senlenciis  quibuscunque  lalis  ob  nonsolucionem  pecuniarum  diclo  domino  Fridrico, 
Miksiconi  el  consortibus  suis.  El  dominus  officialis  ipsum  dominum  Nicolaum  ab  omnibus 
sentenciis  absolvit  el  alias  cessaciones  a  divinus  relaxavit,  et  expensas  pro  lilleris.  viis  et 
cursoribus  taxavit  ad  seplem  sexagenas  gross.  et  decem  grossos,  videlicel  decem  e!  seplem 
lilteras.  exclusisque  litteris  emanatis  el  non  taxatis  post  dies  mensis  Oclobris  anni  preterili 
mandavilque  diclas  expensas  solvi  binc  et  quindenam  posl  fesluni  sancli  Georgii  proxime 
venlurum  unacum  expensis  lillerarum  et  viis  nondum  reporlalis  nec  laxalis  post  dies  mensis 
Oclobris  prescriplos  sub  pena  excommunicacionis ;  que  onuiia  el  singula  diclus  dominus 
Nicolaus  facere  et  adinplere  promisil.  proul  prescribitur,  sub  pena  excommunicacionis.  — 
Actum  anno  domini  M"CCCLXXXXVII  die  XVII  mensis  Januarii.  presenlibus  magislro  Jaxone 
advocalo.   Wenceslao   ef   Andrea.   nolariis  publicis. 

(Aus   dein    Lib.   ulilig.    II.    12    Fol.    139   im    Prager   Metrop.   Capite l-Arcliive.) 


310. 

Das    Kloster    Velehrail  rerliaiift  lUis  Dorf  Dolojjlas  fiir  201)   Murli  Prai/er  Groscheii   dem 

Weiizel  roii   Doloplas  iiiid  seiiiem  Sohiie  aiif  ilire  Leheiisz-eit. 

Dt.    Velehrad  12.  Juiiiier   1397. 

Aos  Chonradus  divina  miseralione  abbas,  Nicolaus  prior.  Wenceslaus  supprior, 
Joannes  celerarius,  totusque  convenlus  monasterii  WcUegradensis,  Cisterciensis  ordinis,  Olomu- 
censis  dioecesis,  recognoscimus  tenore  pr.TBsentium  universis,  quod  incumbenlibus  nobis 
debitorum  noslrorum  causis  el  litlerarum  noslrarum  judaicarum  exsolvendis  et  pecuniam 
aliunde  babere  non  valentibus.  habilo  prius  super  hoc  cum  nostro  convenlu  consilio  maturo. 
in  hunc  convenimus  assensum.  quod  praHliclis  debitis  persolvendis  et  pecuniis  acquirendis 
villam  nosfram  Doloplass  nuncupatam  famoso  viro  Wenceslao  diclo  de  Doloplass,  rite  et 
rationabiliter  vendidimus  pro  ducentis  marcis  grossorum  denariorum.  ^pagamenti  moravici 
(el|  numeri  parala  in  pecunia.  in  tolo  ab  ipsis  nobis  Iraditis  et  solutis.  el  virlute  prajsenlium 
vendimus.  damus.  Iribuimiis.  conferimiis.  el  resiirnamiis.  el  omnimodo  invisceramiis  ad 
lempora  vilae  ipsorum  duntaxat  cum  omnibus  suis  juribus.    proprielalibus.   usibus,   fruclibus. 


336 

donariis.  horainibus.  decimis.  agris  cuitis  et  incultis.  pralis,  pascuis.  aquis.  aquarum  decur- 
sibus.  piscationibus.  sylvis.  rubetis.  virgultis.  nemoribus.  venafionibus.  aucupationibus, 
impositionibus.  steuris.  servitiis,  ac  generaiiler  universis  proventibus  et  pertinenliis.  quibus- 
cunque  nominibus  vaieant  declarari.  et  ad  diclam  villam  sunt  pertinentia.  cum  pleno  jure 
et  dominio  absque  diminutione.  prout  nos  ipsi  pnefatam  villam  in  campis  et  villa  ab  antiquo 
tenuimus  et  possedimus.  nihil  juris  proprielalis,  seu  dominii  nobis  et  successoribus  nostris, 
noslro(|ue  monasterio  in  vilia  eadem  relinquentes.  sed  totum  jus  et  dominium.  quod  nobis 
in  priBdiclis  bonis  competebat.  in  antefatos  videlicet  Wenceslaum  dictum  de  Doloplass  et 
filium  suum,  eliani  Wenceslaum.  transducimus.  largimur.  conferimus.  pleno  jure  et  dominio 
ad  vitam  eorum  duntaxat.  ita.  ut  ipsi  pr;efata  villa  uti  et  frui  debeant,  prout  ipsis  mejius 
videbitur  expedire.  sine  quolibet  impedimento.  quiete  et  pacifice  possidere,  manutenere, 
regere  libere  et  bereditarie.  el  si  unus  decedet.  ailer.  seu  altera  superstes  ea  bona  possi- 
debit  pleno  jure  et  dominio  ad  tempora  vitse  suje,  eximentes  eos  ab  omnibus  donarii  (sic), 
tributis.  daciis.  exactionibus.  steuris  regalibus  et  principalibus,  monasterialibus  et  universaliter 
ab  omnibus  vexationibus  quibuscunque.  Cum  autem  curiam  colonariam  in  villa  Doloplass, 
quam  pro  nunc  inter  homines  ibidem  residentes  ad  colendum  divisit  vel  exposuit,  parala 
pecunia  ab  ipsis  hominibus  redimet.  et  per  ipsos  locata  possederil.  ex  tunc  posl  mortem 
ipsorum  omnia  mobilia  vel  immobilia  in  campis  ad  dictam  cnriam  spectantibus.  et  in  ipsa 
curia  remanentibus.  ad  nos  et  nostrum  monasterium  sine  quolibet  obstaculo  absolute  rever- 
tentnr.  Cum  aulem  dominus  nniv^ersorum  praefalos  videlicet  Wenceslaum  dictnm  de  Doloplass 
filiumque  suum  Wenceslaum  ex  hoc  mundo  evocaverit.  statim  antedicta  villa  cum  cnria 
colonaria  cum  omnibus  juribus,  proprielatibus,  appcndiciis  et  perlinentiis  universis,  prout 
superius  exposilum.  etiam  cum  pleno  jure  et  dominio  absque  impedimento  haeredum,  succes- 
sorum  et  amicorum  quorumcunque  sine  solulione  pecunise  ad  nos  el  nostrum  monasterium 
libere  et  absolute  revertentur.  In  quorum  evidens  testimonium  siffilla  nostra  abbatis  et 
conventus  animo  deliberalo  et  de  nostra  certa  scientia  pr;esentibus  snnt  appensa.  Datum  et 
actum  in  Wellegrad  anno  domini  3ICCCLXXXXVII.  feria  sexta  infra  octavas  Epiphaniae 
domini  nostri  Jesu  Chrisli. 


Inseriert  iii   u.  .371.^ 


371. 

WeHZ'cl    roit  Dolopla.s   hihI  sein  So/iit  crbUireiu   dfiss  sie  roiii  Kloster    Vele/irad  dax  Dorf 

Doloplas  tiiii   '2i)l)  Mark   Praf/er  Grosclien  anf  ihre   Leheiis:-cit  ijeliaiift  haheit. 

i)t.    13.   .Iditiicr    1.397.   s.   I. 

ligo  Wenceslaus  de  Dolopias.  una  cum  iiiio  meo  Wenceslao  nomine,  tenore 
pra-senlium  rccognoscimus  universis.  nos  villam  Doloplass  cum  omnibus  suis  juribus,  usibus, 
proprielalibus  et  perlinentiis  apud  venerande  religionis  viros  et  dominos.  dominum  abbatem 
et    convenlum    in    Welehrad   rite  el  rationabiiiler  emplionis  lituio  pro   ducenlis   marcis  gros- 


soruin  denarioriiin  paffamenti  inoravici  comparasse.  super  qua  ([nideni  eniptione  a  dictis 
dominis  litteras  roboratas  siffillis  ipsorum  recepimus.  quarum  tenor  per  oninia  sonat  in  JKec 
verba  :  Nos  Chonradus  etc.  Datum  Wellegrad  anno  domini  MCCCLXXXXVII.  feria  sexta 
infra  octavas  Epiphanise  domini  nostri  Jesu  Christi  (v.  n.  370).  —  Ego  vero  Wenceslaus 
prfedicfus  et  filius  meus  Wenceslaus.  ac  successores  nostri  taniquara  gestores  hnius  rei  el 
causae  principales  virtute  pnesentium  omnia  et  singula  pricscripta  in  omnibus  suis  punctis. 
articulis,  et  clausulis  roboramus.  et  laudamus  penitus  et  in  toto.  sub  harum  siffillo  meo 
praeappenso  testimonio  liUerarum.  nec  non  nos  Laczko  de  Crawarz  dominus  in  Helffenslein. 
Alsso  de  Doloplass  residens  in  Skuben.  Ulricus  de  Duban  residens  in  Hustopecz.  Joannes 
dictus  Czech  de  Kraczicz  residens  in  Traplicz  per  ipsum  Wenceslaum  ad  habundatioris 
cautelfe  prtesidinm  specialiter  rogati  sigilla  nostra  priesentibus  appendimus  in  clarius  testi- 
inonium  omnium  praemissorum.  Datum  die  octava  Epiphaniae  doinini  nostri  salvatoris 
MCCCXCMI. 

lEinfache     Abschrift    iu    der    Cerr.    Sammlung   n.    120   f.    289    im   mahr.   Landes-Archive.) 


312. 

Busek.    Of/icial  des  Bisc/iofcs   ron   LeitomijsL  transsumirt  eiiie  Urkuiidc  fiir  das  Auf/usliiicr- 
klostcr  in  Landskroii  ddo.   22.   Februar   13S.5.    —   Dt.   LeitomijsL   21.   Jdnner   1397. 

In  nomine  domini  amen.  Xos  Jacobus  Bussco  baccalaureus  in  decretis.  oflicialis  et 
vicarius  reverendi  in  Christo  patris  et  domini  domiui  Johannis  dei  et  apostolice  sedis  gracia 
episcopi  Luthomislensis  in  spiritualibus  generalis.  notumfacimus  universis,  quod  constilutns 
personaliter  in  figura  judicii  coram  iiobis  bonorabilis  vir  dominus  Jobannes  plebanus  nunc- 
cupatus  seu  curam  animaruin  christifideiium  parrocbianoruin  monasterii  beate  Marie  virginis 
in  Lanczkrona  Luthomislensis  diocesis  gerens.  ordinis  canonicorum  regularium  sancti 
Aueustini  suo  et  tocius  capituli  sive  conventus  eiusdem  monasterii  noinine  quandam  patentem 
litteram  in  parffameno  scriptam.  quam  tunc  in  suis  tenebat  manibns.  sigillis  duobus  magnis, 
quorum  primum  erat  rotundum.  in  cuius  medio  quedam  imago  pontificalibus  induta.  pede 
uno  protenso,  alio  quasi  ad  geniculandum  inclinato.  sub  nianu  de.xtra  et  dextre  scapule 
curvaluram  seu  baculiim  pasloralem  sustentans.  in  manibus  utrisque  ecclesiam  duos  (sic) 
lurres  habentem  gestare  videbatur.  pendentem  in  filis  sericeis  viridi  et  uno  filo  rubo  (sic) 
tamen  mi.xto:  ab  utraque  parte  oiusdtm  imaginis  ad  partem  inferiorem  declinando  erant 
quedam  litere  capilales.  videlicel  hec :  ..Fridricus  episcopus" :  litlere  vero  circiimferenciales 
eiusdem  sigilli  capilales  per  omnia  eranl  tales :  -f  Ecelesia.  Olonincensis."  Aliud  vero 
siirillum  eral  similiter  magnum  oblongum  de  cera  rubra.  albe  cere  impressum,  pendcns  in 
filis  sericeis  albi,  rulR  el  viridi  isic)  coloris.  in  cuius  inedio  iniago  pontificalibus  induta. 
sedens  sub  ciboriis.  manu  dextra  quasi  ad  benedicendum  extensa  et  sinistra  curvaturam  seu 
baculum  pastoralcm  tenens  videbalur:  ab  utraque  parte  vero  eiusdein  imaLnnis  erant  duo 
clippei.  in  clippeo  a  dextris  quasi  quedam  riige  videbantur.  in  clippeo  vero  a  sinistris  capul 


338 

equi  cum  guture  freiialum  apparebat ;  liltere  vero  circumferenciales  eiusdem  sigilli  capitales, 
ut  prima  facie  apparebaiit,  per  omnia  eraiit  tales :  ,,-j-  Petrus  dei  gracia  ecclesie  Oiomucensis 
episcopus,"  —  siaillatam  publice  exhibuit.  presentavit  et  oslendit.  cuius  quidem  littere  tenor 
sequitur  per  oninia  in  liec  verba  :  „In  nomine  domini  amen.  Cum  dioiuim  iuslum  exislat  etc. 
Datum  et  actum  Anno  domini  MCCC°  octuagesimo  quinto  in  cathedra  sancti  Petri  quo 
capiluiuni  in  ecclesia  nostra  Oloraucensi  celebratur  generale."  —  (Vid.  Band  XI.  n.  351.). 
Quaquidem  httera  sic  exhibita  et  ostensa  ac  presentata  mox  prefatus  dominus  Johannes 
pelebat,  eandem  copiari  transsumi  exemplari  transcribi  sub  publica  manu  cum  nostri  inter- 
posicione  decreti,  ul  presenti  transsumpto  tam  in  iudicio  quam  extra  plenaria  fides  possil 
adhiberi.  Nos  igitur  Jacobus  Bussco,  officialis  et  vicarius  prefatus  peticionibus  dicti  domini 
Johannis  utpote  iustis  annuentes  litteram  suprascriptam  per  Vitum  de  lompnicz.  notarium 
actorum  et  scribam  causarum  consistorii  Luthomislensis  nostrum,  sub  publica  manu  trans- 
sumendam  sigillo([ue  vicariatus  curie  Luthomislensis  sigillandam  mandavimus  et  decrevimus. 
volenles  et  lenore  presencium  decernentes,  (|uod  presenti  transsumpto  deinceps  in  omnibus 
et  per  omnia  plenaria  fides  adhibeatur  lam  in  iudicio  quam  extra,  sicut  littere  originali, 
ipsumqne  transsumplum  fidem  faciat  in  agendis:  quibus  omnibus  et  singulis  nostram  inter- 
ponimus  auctorilalem  el  decretum.  In  cuius  rei  testimonium  presens  transsumptum  per 
Vitum  notarium  conscriptum  sigillo  vicariatus  noslri  appensione  iussimus  communiri.  Datum 
Luthomisl  anno  domini  miliesimo  trecenlesimo  nonagesimo  septimo,  indiccione  quinta,  die 
XXF  mensis  Januarii,  hora  completorii  vel  quasi,  pontificatus  sanctissimi  in  Christo  palris 
et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  octavo,  in  consistorio 
Luthomislensi.  ubi  jura  redduntur.  Presenlibus  discretis  viris  dominis  Johanne  de  Skutecz 
presbitero,  capellano  reverendi  in  Christo  patris  et  domini  domini  Johannis  episcopi  Lulho- 
mislensis,  Nicolao  de  Praga  baccalaureo  in  artibus,  Johanne  de  Zabrzeh  et  Stephano  de 
Zaluzeh,  clericis  Lulhomislensis  diocesis  et  aliis  testibus  fidedignis. 

Et    ego  Vilus  nalus  quondam  Petri  de  Lompnicz  clericus  pragensis  diocesis  publicus 
imperiali  auctoritate  et  actorum  curie  episcopalis  Lulhomislensis  juratus  notarius  elc. 

(Orig.   Perg.   mit  anh.  Sig.   iiu  malir.   LMudes-Arcliive,   Olm.   August.   lit.   F.   n.    1/C.) 


313. 

SmU.  ArchidiacoH  von  Leilmerilz  und  Canonicus  von  Olmiilz,  erklart  ror  dem  Prager 
Of/lcial,  dass  sich  der  OlmUtzer  Canonicus  Andreas  rerp/lichte  die  30  Mark,  icelche  er 
dem   Olmiitzer  Canonicus  Philipp  schuldet,  innerhalh  eines  ijewissen  Termines  zu  bezahlen. 

Dt.  5.  Febniar   1397. 

Conslitulus  personaliter  coram  nobis  Johannc  Kbel  officiali  et  aclis  nostris  obliga- 
toriis  honorabilis  vir  dominus  Smylo,  archidiaconus  Lulhomericensis  in  ecclesia  Pragensi  et 
Olomucensis  canonicus,  dicens  se  habere  mandatum  ad  infrascripla  ab  honorabili  viro  domino 
Andrea,  decano  ecclesie  Olomuc.  predicte,  conccssum,  proul  in  cartha  eidem  domino  Smyloni 


339 

per  ipsum  (lecanum  de  manu  sua.  ut  asseril.  sibi  assignala  continetur.  confessus  est  et 
recognovif.  eundem  dominum  decanum  teneri  et  debitorie  oblig-ari  in  XXX''  marcis  gross. 
prao-.  denariorum  honoral)iii  viro  domino  Philippo,  similiter  canonico  dictarum  ecdesiarum 
Prag.  et  Oloniuc.  racione  veri  mutui:  quas  quidem  pecunias  dixit  et  promisit,  dictum 
dominum  decanum  velle  huiusmodi  pecnnias  persolvere  in  terminis  infrascriptis,  videlicet 
X  sexaffenas  in  Penlhecostes.  X  sexaa.  in  sancli  Marlini  et  residuas  deceni  sexagenas  in 
Purificacionis  feslis  proxime  venturis  et  se  inmediate  secuturis  sub  pena  excomnumicacionis, 
eundem  sponle  submillendo  pene  eidem.  Est  eciam  expressum  ibidem,  quod  prefatus  dominus 
decamis  infra  binc  et  se.x  septimanas  proxime  venturas  ratificabil  aclum  obligacionis  pre- 
scripte  per  prefalum  dominum  Sinylonem  factum  per  instrumenlum  ralificacionis  in  forma 
debila.  alias  lapso  termino  eodem  racione  caucionis  sue  (?)  ab  iuffressu  ecclesie  suspendet(ur) 
per  nos  officialem  ob  non  comparicionem  in  terniino.  ad  quem  erat  et  est  citatus,  et  cuius 
caucionis  (?)  vis  est  suspensa  ad  lerminum  prediclum  sex  seplimanarum.  Actum  anno 
LXXXXVII  die  V  mensis  Februarii  presenlibus  honorabilibus  viris  dominis  magistro  Adani. 
mairistro  Xicolao  Puchnik.  canonicis  ecclesie  Pragensis.  magislro  Georgio  Bora  etc. 

(Aus   dem   Lib.   Obligat.   II.    12  F.    140   im   Metroij.   Capitel-Archive  in   Prag.) 

.'$«4. 

Markgraf  Jodok   erklurt,    dass   er    coin    Koing    We/iz-el  IV.   die   Ober-  und  Niederlausitz 

erhalteu    und    demselhen    iin    Falle,    dass    er  ohne  muiiuliche  Erheu  stiirbc,  die  JSachfokje 

in    Bruudciihurij  uud  iin   Elsasse  z-uyesichcrt  kuhe.   Dt.   Fruf/  0.   Fchruar  1397. 

W  ir  Jost  von  gotes  gnaden  martjraf  und  herre  zu  Merhern  bekenncn  und  tun 
kunt  olfenlich  mil  diesem  brive  allen  den.  die  in  sehen  oder  horen  lesen.  Wann  der  aller- 
durchlnchliirsler  fursle  und  herre,  herre  Wenczlaw  Romischer  kuni>.  zu  allen  zeiten  merer 
des  reichs  und  kunig  zu  Behem.  unser  liber  gnediger  berre.  durch  sunderlicher  treuen 
willen,  der  er  sich  zu  uns  vorsicht  und  sunderlich  dorulf.  das  zwischen  demselben  unserm 
i:nedigen  herren  dem  kuniire  und  ouch  uns  stete  gancze  und  unverrucklc  libe  uud  treue 
fiirbasmer  bleibe.  mit  gutem  willen  und  umbelwungen,  und  oucb  mit  guleni  rate  seiner 
furslen.  herren.  edlen  und  gelreuen  uiis  die  nochoeschriben  seine  lande  und  slele,  mit 
namen  das  herzogthum  zu  Gorlicz  init  der  manschalfl.  und  allen  andern  zugehorunghen, 
als  die  seliger  gedechtnusse  etwenn  der  hochaeborn  furste  herre  Johannes  herzoo-  zu 
Gorlicz  sein  bnider.  unser  liber  velter.  die  weile  er  lebte,  gchabl  und  besessen  hal:  ilem 
Budissyn.  hause  und  stal.  mil  den  sleten  Luban.  Lubaw  und  Camencz  und  dorczu  mil  allen 
und  io-lichen  merkten.  dorlferii.  maiinen.  mansclielflen,  lehen,  lehenschelflen  geistlichen  und 
wemtlichen.  eckern.  renten.  zinsen.  nuczen  und  allen  andern  iren  zugehoriinghen.  die  in 
die  hoiiplmanschain  doselbest  zum  Budissin  gehoren,  mit  namen  also.  das  wir  Budissin  hause 
und  slat  mit  allen  obgeschriben  seinen  zugehorungen  von  datiim  dicz  brives  iiber  fumfl' 
gancze   jare.    die  nechsl  nochenander  volgen.  lediglichen   iiiid   an  allerlei   hindernisse   lialden 


340 

und  besictzen  suUen.  Wenn  oiich  dieselben  funifF  jare  vorg-anghen  sind.  und  der  egenant  unser 
herre  der  kunio-  sulche  zehen  lausend  schok  arosser,  die  er  niit  der  hochgebornen  Elzbethen. 
etAvenn  des  eg-enauten  seines  bruders  Herzog  Johansen  unsers  vettern  tochter  zu  heimsteuer 
und  mitffabe  g-eben  sal.  dem  hochgeborn  fursten  hern  Fridrichen,  des  hochgeborn  fursten 
hern  Balthazar  lantgrafen  zu  Duryngheu  und  marggrafen  zu  Meissen  sune,  unserm  liben 
obem  vorrichtet  uud  bezalet  hat,  so  sullen  wir  Budissin,  hause  und  stat.  mit  allen  ab- 
geschriben  seinen  zugeborunghen  unser  lebtage  innebaben  und  besictzen.  Wer  aber.  das 
wir  Budissin.  hause  und  stat,  mit  iren  zugehorunghen  mit  unser  selbis  gelte  an  uns  lozten. 
so  sullen  wir  die  gleicherweis  unser  leblage  haben  und  sulche  zehentausendt  schok  grossen, 
domite  wir  die  obsenanten  hause  und  stat  mit  iren  zugehorunghen  geloset  hetten,  die  mogen 
wir  vorschaifen  und  vori>eben,  weme  wir  wollen.  Item  das  land  zu  Lusicz  mit  dcr  manscliafft 
und  den  steten  Luckaw,  Kalaw,  Lubin,  Golssin,  Gubin,  Spremberg  und  allen  andern  steten. 
merkten  und  dorffern,  renten,  zinsen,  nuczen,  die  in  die  houptmanschaft  zu  Lusicz  geboren. 
die  ouch  der  egenant  unser  gnediger  herre  der  kunig  und  der  obgenante  etwenn  sein  bruder 
herzog  Johannes,  unser  vetter,  in  demselben  lande  zu  Lusicz  gehabt  haben.  Item  die  stat 
zur  Sittaw  mit  der  vogtey  doselbist.  der  manschalft  und  alien  zugehoruneen,  die  zu  derselben 
stat  und  vogtey  gehoren.  und  vornenilichen  mit  allen  und  iglichen  mannen,  manscheinen. 
lehen,  lehenschefften  geistlichen  und  wernthchen,  und  dorczu  niit  allen  steten.  slossen. 
vesten,  merkten.  dorffern.  renten,  zinsen,  beten,  bussen.  eckern.  welden,  wisen.  puschen. 
streuchen,  gejegden,  hschereien,  nuilen,  teichen,  bergen.  slichten.  telern,  wassern. 
wasserleuften,  mit  voller  und  ganczer  herschafft,  als  der  egenant  unser  gnediger  herre  der 
kunig  und  der  obgenant  sein  bruder  dieselben  lande  bis  uff  diesen  heutigen  tag  innegehabt 
haben,  eingegeben  und  vorschriben  hat,  also  das  wir  die  weile  wir  leben  die  ob- 
geschriben  lande,  stete,  vesten,  merkte  und  dorffere  mit  iren  zugehorunuren  haben.  halden 
und  geruhliclien  besitczen  sullen,  und  das  aucb  dieselben  lande,  stete,  burge,  merkle  uud  dorffere 
niitsampt  den  obgenanten  herzogthumeu  und  landen  zu  Gorlicz  und  zu  Luczemburg  und 
der  lantfogtie  zu  Elzassen  nocb  unserm  tode,  ab  wir  an  erben  sturben,  an  den  egenanten- 
unsern  gnedigen  herren  den  kunig,  sein  erben  und  nochkomen,  kunig  zu  Beheni,  an  allerlei 
hindernusse  und  widersprechen  komen  und  gefallen  sullen,  als  das  alles  des  egenanlen  unsers 
gnedigen  herren  des  kuniges  maiestatbrive,  die  er  uns  doruber  geben  bat,  wol  usweisen. 
Und  dovon  mit  wolbedacbtem  uiute  und  rechter  wissen  so  globen  wir  dem  egenanten 
unserm  gnedigen  herren  dem  kunige  bei  guten  treuen  und  an  alles  geverde,  das  die  egenanten 
stete  und  vesten,  die  er  uns  eingeben  hat,  alle  die  zeite,  und  er  lebet,  seine  und  seiner 
amptlute  zu  seiner  notdurffte  offene  slosse  sein,  also  das  sie  sicb  domite  dorutf  und  dorein 
gen  allermeniglichen  behelffen  mugen,  wenne  und  wie  dicke  in  des  not  geschicht,  doch  an 
unsern  merklichen  schaden.  Ouch  so  sullen  wir  keinerlei  amptlute,  burgrafen  oder  vogle 
von  neues  setzen,  es  sei  denn,  das  sie  zuvoran  globen  und  sweren,  das  sie  noch  unserm 
tode,  ab  wir  an  erben  abgingen,  sich  an  den  egenanten  unsern  gnediaen  herren  den  kunig. 
seine  erben  und  nachkumen.  kunige  zu  Behem.  und  an  nimanden  anders  halden,  und  in 
domitle  gewartende  sein:  und  in  ouch  des  ire  offene  vorsigeite  brive  geben,  als  olfte  sich  das 


341 

gebiiret  und  des  iioldurfnis)  sein  wirdet.  Und  dovon  von  sulches  gulen  vvillen  weaen,  den  der 
eg^enante  unser  gnediger  herre  der  kunii>'  zu  uns  hat,  so  habcn  wir  iin  zu  widerstatung  mit  wol- 
bedachfem  raute,  rate  unser  herren,  edlen  und  getreuen,  die  nochgeschriben  unsere  lande.  mit 
nanien  das  (iirstenthum  nnd  hinde  der  marke  zu  Bn.ndenburg  niit  allen  und  iglichen^seinen  her- 
lichkeiten.  bischlunieii.  oraHen.  orafscherten,  herren.  herscheirien.  mannen,  manschefFten,  lchen, 
lehenscheften,  beide  oeistlichen  und  werntlichen,  und  dorzu  mit  allen  steten,  slossen,  vesten, 
burgen.  merkten,  dorffern,  renten,  zinsen,  nuczen,  beten.  orbeten,  pfantscheften,  eckern, 
wisen.  welden,  puschen,  streuchen.  bergen,  slichten.  telern,  geyegden.  vogelweiden.  teichen. 
seen.  wassern.  wasserleuften.  vischereien.  mulen.  bussen.  niit  ganczer  und  voller  herschaHt 
und  allen  iren  zugehoruniien.  wie  die  oenant  oder  wo  die  gelegen  sind.  nichtes  usoenomen, 
als  uns  dasselbe  lande  der  niarke  zu  Brandenburg  von  dem  allerdurchluchtigsten  fursten 
und  herren  hern  Sigmunden.  kunig  zu  Ungern  etc.  unserm  liben  vettern  und  herren.  ein- 
geben  und  vorschriben  ist.  und  in  alier  der  niassen,  als  wir  das  ieczundt  innhaben  und 
besictzen,  und  sunderlichen  mil  der  kure  und  wale  eines  Romischen  kuniges  zukumfligen 
keisers.  und  gleicherweis  das  berzoo-thume  und  lande  zu  Luczemburg,  das  uns  von  dem 
egcnanten  unserm  gnedigen  herren  dem  kunig  fur  vier  und  sechzig  tausend  guter  kleiner 
guiden  in  pfandeweise  vorschriben  ist.  mil  der  lantlbirtei  zu  Elzassen.  und  besunder  uiit 
den  besten  Keisersperg.  Durinohcim  und  Munster.  und  dorzu  mit  allen  und  iglichen  des 
egenanten  herzogthumeszu  Luczemburg  hcrlichkeiten,  grafcn.  orafschclftcn.  hcrrcn.  herschclflcn. 
mannen.  manscheften.  lehen.  lehenschc[I'tcn  beide  geistlichen  und  werntlichcn.  probsten. 
meyern,  und  dorzu  mit  allen  steten.  slossen.  vesten,  burgen.  merkten,  dorfTern,  renten. 
zinsen,  nuczen.  pfanlscheflen.  eckern.  wisen,  \velden.  puschen  slreuchcn.  bcrgen.  slichlen. 
telern,  geyegden,  fooelwcidcn.  feichen.  wassern.  wasserleuften.  fischereicn.  mulen  nnd 
allen  iren  andern  zugehorunghen.  wie  die  gcnant  oder  wo  die  gelegen  sind.  nichtes  usgenomen. 
in  aller  der  massen,  als  wir  dasselbe  herzogthum  und  kande  zu  Luczemburg,  und  die  lant- 
fofftei  zu  Elzassen  ieczundf  inhaben  und  besiclzen.  usgenomen  die  marggrafschafft  und  lande 
zu  3Icrhcrn  mit  irer  zugehorungen.  ingcben  und  vorschribcn.  ingeben  und  vorschreiben  im 
das  in  krcilleii  dicz  brives  in  sulcher  massen :  wann  wir  an  clichcs  leibes  lchcnserbcn  von 
todes  wegen  sturben  oder  abgingen.  das  dciin  das  oboescliribcn  lande  der  marke  zu 
Brandenburg,  das  herczogthume  zu  Luczembiiro  niid  dic  lantfogtei  zu  Elzassen  mit  iren 
zugehorunghen  usgenomen  die  marorafschaflt  nnfi  laiidc  zu  Merliern,  an  den  egenanten 
unsern  herrcn  den  kuniir.  sein  erben  und  nochkumen.  kunige  zii  Behein,  lcdiglichen  und 
an  ailerlei  hindcrnusse  sterben  und  gefallen  sulien.  Und  wer  es  sachen.  das  wir  erbcn  cincn 
oder  niere  mannesgesiechle  gewunnen  und  die  hinder  uns  liessen,  so  sai  der  egenante  unser 
herre  der  kunig  und  sein  erben,  kunig  zu  Bchcm.  derseiben  kinder  vormunde  sein  und 
die  gnediglichen  und  getreulichen  vorwcsen  und  vorsteen,  ais  iange,  bis  das  sie  zu  iren 
jaren  kumen.  Wenn  ouch  das  geschiel,  das  sie  zu  ircn  jarcn  kumcn  iind  niiindig  werdcn. 
so  mage  er  und  scin  erben  in  die  vorgcnantcn  berediini»  iind  sliicke  haldcn,  ab  sic  wollcn: 
woide  abcr  dcr  esenant  unser  herre  der  kunig  und  sein  erben  derseiben  beredung  nicht 
haiden.    so    moiren    iind    siillen    sie    die    obocnanfcn  nnser    iandc.    slosse.    stete,    merkte  iind 


342 

dorlTere  mit  irer  niniischairt  und  alien  andern  zugehornnohen  zu  uns  widernemen.  und  imsern 
kinden  die  marggrafschuit  zu  Brandemburg-,  das  herzogthum  zn  Luczemburg  mitsampt  der 
lantfogtei  zu  Eizassen.  und  mit  allen  obgeschriben  iren  zngehorunghen  an  hindernusse 
widerffeben.  Geschee  es  aber.  das  wir  tochter  gewunnen.  wie  vil  der  weren,  die  sol  der 
eirenaiit  unser  gnediger  herre  der  kunig  und  sein  erben.  kunige  zu  Behem,  bestaten  und  usgeben 
noch  dem.  ais  das  lurstlich  wesen  anezimet  und  sich  geburet.  Onch  so  sal  diese  vorschreibunge 
unschedlichen  sein  den  hochgebornen  fursten  hern  Wilhelmen  marggrafen  zu  Meissen, 
unserm  liben  swager.  und  der  hochgeborn  frauen  Elzbethen  seiner  gmahel,  unser  liben 
swester  und  furstinne,  an  sulcher  geltschult,  die  in  von  nns  uf  dem  lande  der  marke  zu 
Brandenburg  vorschriben  ist  und  was  brive  wir  in  doruber  geben  haben,  die  snllen  stete 
und  unvorrucket  in  iren  kreften  bleiben.  Mit  urkunt  dicz  brives  vorsigelt  niit  unserm  anhangenden 
ingesigel.  Geben  zu  Prage  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar,  dornoch  in  dem  siben  und 
neunzigisten  jare  an  sand  Dorothee  tage. 

(Orig.     Perg.    init    h.    Sig.    im    k.    k.    geh.    Archive    iii    Wieu.     —     Abgedruckt  in   Pelzels 
Konig   Wenzel  II.    18.   —  Laiis.   Mag.   V.    128.   -^   Eiedel   Cod.   Braud.   B.   III.   p.   133.) 


315. 

Kuiiifj     Weiizcl    IV.    scliliesst    inil    dem    Markgrafen    Jodok    ein    Biuidnis  (/eyen  jedermann 

iind    ferspricht    ihm,    dass    er    hei    Leb^eiten    'Jodoks    nac/i    desscn    Ldndern    nicht    streben 

werde.  Dt.   Prag  8.  Februar  1397. 

W  ir  Wenczlav  von  gotes  gnaden  Romischer  kunig  zu  ailen  zeiten  merer  des 
reichs  und  kunig  zu  Beheim  bekennen  und  tun  kunt  olfentlichen  mil  diesem  brive  allen  den, 
die  in  sehen  oder  horen  lezen,  daz  wir  mit  wolbedachtem  mute.  gutem  vorrate  und  ouch 
rechter  wissen  uns  mit  dem  hochgebornen  Josten  marggrafen  zu  Merhern,  unserm  liben 
vetter  und  fursten,  durch  gemeines  nuczes  beschirmunge  und  fromen  willen,  aller  unserr 
und  seiner  lande  und  leute  zusammen  gelan,  verbunden  und  vereinet  haben,  zusammen  lun, 
vcrbinden  und  vereinen  uns  mit  im  in  kraft  dicz  brives  also,  das  wir  furbasmer  getreulichen, 
vesticlichen  uiid  mechliclichen  im  beholfen  nnd  beraten  sein  sollen  und  wollen  wider  aller 
menichchen,  niemandes  usgenomen,  die  den  egenanten  unsern  vettern  an  seinen  fursten- 
tumeu  und  landen.  sie  scin  sein  veterliche  erbe  oder  pfantschaft,  nnd  sust  an  seinen  eren, 
wirdikeit  und  rcchten  hindern.  irren.  odcr  angreilfen.  beschedigen,  vorunrechten  oder  im 
dorein  nu  oder  hernach.  heimlichen  oder  offenbar  greilFen  wolte.  Und  wer  es,  das  im 
iemande  dorein  grilfen  hetle  oder  hernach  greilFen  wolte,  das  sullen  und  wollen  wir  mit 
aller  unser  macht  getreuelichen  helfen,  wenden  und  undersleen,  als  ofte  not  geschicht,  und 
wir  des  von  dem  egenanlen  nnserm  vettern  oder  in  seinem  namen  crmancl  werden.  Ouch 
haben  wir  deni  egenanten  unserm  vetter  gelobt  nnd  verheissen,  geloben  nnd  verheissen 
mit  unsern  knniglichen  worlen  au  alles  geverde,  das  wir  nns  seiner  furstentume  und  lande 
wider  seinem   wiilen  nnd   ini  zu  schaden  nicht  underwinden  und  dornoch   nicht  stellen  oder 


343 

werben  sollen.  alle  die  zeite  und  er  lebte,  sunder  \n  dobei  getreulichen  helfen.  behalten. 
Und  sunderlichen  sollen  wir  dheinen  seiner  lantherren.  ritter  oder  knechte.  edele  oder 
unedele  in  unsern  dinste  empfahen.  noch  die  vvider  in  versprechen  oder  uns  der  under- 
winden  in  dheineweis.  Und  haben  das  deni  egenanten  unsern  velter  gelobt  und  verheissen 
niit  unseru  guten  treuen  an  argelist  und  an  alles  o^everde  und  bei  sulchen  eiden  und  treun. 
die  wir  ira  vornials  getan  haben.  im  sulclie  hulfe  zu  tun  und  die  einunge  und  bunfnusse 
zu  volfuren  noch  allem  unserm  vermogen.  3Iit  urkunt  dicz  brives  vorsigelt  mit  unserr 
kuniglicben  Maieslat  insiffel.  Geben  zu  Prage  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jare  und 
dornoch  in  dera  sibenundneunzioistem  jare.  des  donrslages  nach  sand  Dorotheentage.  unserr 
reiche  des  Beheimischen  in  deni  virunddreissigistem  und  des  Romischen  in  dem  einund- 
zeinzigistem  (sic,  jaren. 

(Auf  der  Plicatur :  Ad  mandatum  domini  regis  Wlachnico  de  'Weytenmulc-.  —  lu  dorsci  : 
E.  Petrus  de  Wischow.  —  Orig.  Perg.  mit  h.  Sig.  in  den  altstandischen  Acten  des  miihr. 
Landes-Archives.   Gedr.  bei   Pelzel  K.   Weuzel  II.  p.   22.) 


Prag  9.   Februar  1397. 

iTlarkgraf  Jodok  genehniigt.  dass  das  neugestiftete  Karthiiuserkloster  von  Frankfiirl 
60  Schock  Groschen  ewigen  Zinses  erkaufen  moge. 

(Riedel  Cod.   Brand.   A.   XX.   3.) 

371. 

Markgraf  Jodok    bcpe/tlt    dcit    Bramleii    der  BrUiiner   Cuda.    dass  sie  dic   Giitenittioii   der 

Witwe  Ferchta  iiiid  ilircr   Tochter   Ofka  in  die   Landtafel  eintrageii. 

Dt.   Frag   11.   Febrtiar  1397. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  el  dominus  3Ioravie.  Notumfacimus  tenore  presencium 
universis.  quod  habito  respectu  ad  diligentem  pelicionis  instanciam.  que  pro  parte  honeste 
malrone  Perchte.  relicte  quoudam  Waltheri  de  ^Vilheracze.  et  virluose  OITcze.  ipsius  filie. 
nobis  oblata  bumiliter  e.vistit.  ipsis  aniiiio  deliberato,  volunlate  libera  et  de  cerla  nostra 
sciencia  indulsimus,  favimus  et  admisinius.  quod  predicta  Percbta  cum  Olfka.  sua  filia.  ciim 
omnibus  bonis  ipsorum.  que  pronunc  habent  vel  eas  in  futuro  habere  contigeril.  nicliil 
excluso  penitus.  congressionein  sive  unionem.  quod  in  volgari  boemico  stupek  dicitur.  in- 
siniul  licite  habcant  et  teneant.  Indulgeinus  et  adraittimus  congressioneni  huiusmodi  sive 
unionem  de  nostris  consensu  ac  favore  pariter  neciioii  de  gracia  speciali.  sic  quid  quam- 
cunque  inter  predictas  Perchtam  et  Ollkam  prius  mori  conligerit.  quod  tuiic  eadem  bona 
omnia   et  singiila   ad   alteram.   qiie   viva   remanserit.   absqiie   impedimcnto   (|iiolihet   devolvatur. 


344 

Mandantes  ig-itur  vobis  .  .  camerario  .  .  czudario  el  .  .  notario  supremis  czude  Brunnensis, 
nostris  fidelibus  et  dilectis,  presentibus  seriose,  qualeiuis  congressionem  et  unionem  huiusmodi, 
ut  predicilur,  intabuletis  et  intabulare  disponatis,  prout  ad  vestrum  spectat  officium,  juxta 
ritum  et  consuetudinem  terre  Moravie  absque  contradiccione  qualibet  statim,  dum  presentibus 
fueritis  requisiti.  Presencium  sub  nostri  sigilli  appensione  testimonio  literarum.  Datum  Prage 
anno  doniini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo,  die  saneti  Valentini. 

(Das   Orig.   Perg.   b.   Sig.   im   Arehive   des   geniianiseheu   Museums   iu   Niiniberg.) 


378. 

yikolans    Binchof  mii    Olmiitz    (juittirt    deu    Verwalter    roii    Cliremsir    ilber    die    coii  ihm 
gelegte  Rechnung.  Dt.   Miraii  14.   Februar  1397. 

J\icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  Wilricus  Copericz  procurator  noster  in 
Chremsir  fidelis  noster  dilectus  de  molendino,  curiis  videlicet  Czechowicz,  Prawczicz  et 
Altendortf  ac  generaliter  de  omnibus  aUis  perceptis  et  distribulis  usque  in  hodiernum  diem 
nobis  fecit  racionem,  sic  quod  de  omnibus  perceptis  et  distributis  ad  plenum  contentamur. 
Ideo  dictum  Wilricum  de  omnibus  et  singulis  quittavimus  et  quittamus,  sic  tamen,  quod 
dicto  Wilrico  in  XII.  raarcis  et  XXXI  grossis  obligamur,  quas  de  molendino  et  aliis  nostris 
fructibus  el  proventibus  percipere  debet  et  solvere  debitoribus  illis,  quibus  obligatur.  In 
quorum  etc.  Presentibus  Johanne  Kuchmeister  burgravio  nostro  in  Meraw,  Alexandro 
camerario  nostro  et  Nicolao  de  Neundorff  notario  nostro.  Dalum  Meraw  die  sancti  Valentini 
martiris  anno  domini  MCCCXCVII. 

(Krenisierer  Lehensquateru   II.   p.    122.) 


370. 

Nikolaiis    Bischof   roii   Olmiitz  (juittirt  deu    Vogteu  con  Zwittau  iiber  die  ron  ihm  gelegte 
Rechuuiig.   Dt.  Mirau  22.   Februar   1397. 

i\icolaus  elc.  notumfacimus  etc.  Quod  Wenceslaus  provincialis  noster  Czwittaviensis 
fidelis  noster  dilectus  de  steuris  censibus  civitatis  et  villarum  adiacencium  et  eciam  de 
Brizovia  et  villis  ibidem,  silvis  et  molendino  in  Brizovia  et  annonis  villarum  ac  generaliter 
de  omnibus  aliis  perceptis  et  distributis  usque  in  diem  hodiernum  nobis  fecit  racionem 
bonam  fidelem  et  legalem,  sic  quod  de  oninibus  perceptis  et  distributis  ad  plenum  conlen- 
tamur.  Sic  tamen,  quod  dictus  Wenceslaus  nobis  in  VI  marcis  grossorum,  VI  mensuris 
avene,  I  mensura  et  I  quartali  siliginis  et  in  siligine  duorum  annorum  de  molendino  in 
Brizovia  percepto  obligatur.  Ideo  dictum  Wenceslaum  de  omuibus  et  singuHs  perceptis  et 
dislributis  ul  prefertur,  quittavimus  ac  eciaui  quitlamus  per  presentes.  Quidquid  enim  ulterius 


345 

ulililatis  de  dicto  dislrictu  Czwiltavieusi  a  data  presencium  proveneril,  de  illis  nobis  lenebitur 
inlegre  respondere.  Presenlibus  Jolianne  Kuchmeisler  burgravio  nostro  in  Meraw,  Alexandro 
camerario  noslro  el  Nicolao  de  ^eundorff  notario  nostro.  In  quorum  etc.  Datum  Meraw 
feria  V.  post  Valenlini  MCCCXCVII. 

(Kremsiorer  LehensquMtern   II.   p.    123.) 

:i§0. 

\ikolaus  Bischof  rou  Olmiitz  rerspricht  dcm  Olmidzer  Capitel,  dem  Aiidreas  ron  Getvitsck 
sobald   als    mofjlich     eiii     Lehensr/ut     von   12  Mark  jahrlicken    Eiiikommens    z-ii    rerleihen. 

Dt.  Mirau  23.  Februar  1397. 
j\icolaus  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  quia  alias  ob  multiplicia  servicia.  que  fidelis 
nosler  Andreas  Stoyslai  de  Gewiczka  nobis  et  ecclesie  nostre  Olomucensi  liaclenus  lauda- 
bililer  exhibuit  el  deo  auctore  frucluosius  exhibebit  in  fuluruni.  sibi  XII  marcas  annui 
census  moravici  numeri  et  pagamenti  ad  vitani  suam  dumtaxat  de  theoloneo  nostro  in  Hulin 
per  ipsum  singulis  quatuor  temporibus.  scilicet  tres  marcas  per  ipsum  percipiendas  et  per 
Iheolonarium  noslrum  ibidem  sibi  absque  difficultate  persolvendas  liberaliler  donavimus,  ita 
quidem,  quuni  aliquid  feudum  ad  tanlani  summam  vel  maiorem  in  bonis  feudalibus  noslris 
et  ecclesie  nostre  vacaturum  sibi  ad  lantam  summam  conlulerimus.  dicte  XII.  marce  ad 
iios.  siiccessores  noslros  el  mensam  episcopalem  libere  revertanlur.  Ad  quam  quidem  noslram 
donacionem  nostri  H  dicti  Andree  fidelis  noslri  meritorum  intuilu  honorabiles  viri  dominus 
decanus  et  capitulum  ecclesie  nostre  Olomucensis  fratres  noslri  carissimi  suum  benivolum 
prebuerunl  consensum,  prout  in  literis  nostris  super  hiis  confectis  lacius  continelur.  Ut 
igilur  liuiusmodi  nostra  donacio  el  dicli  nostri  capituli  gratuilus  consensus  absque  scrupulo 
transeat  et  mensa  nostra  cpiscopalis  ab  huiusmodi  onere  cicius  relevetur.  prefatis  dominis 
decano  et  capitulo  fralribus  nostris  bona  fide  proiuisimus  el  promittimus  per  presentes,  quod 
quam  primum  aliquid  feudum  ad  suinmam  XII.  marcariim  anuui  census  vel  maioris  iu 
feudis  nostris  el  ecclesie  noslre  vacaverit  seu  ad  nos  devolutum  fueril.  quod  sibi  pacificc 
el  quiete  assignare  polerimus  prefalo  Andree  et  milli  alteri  dabimus  el  conferemus  absque 
qualibet  contradiccione  el  sine  fraude.  In  ([uoruin  etc.  Datum  in  caslro  noslro  Meraw  feria 
sexta  post  diein  kathedre  sancli  Pelri.  que  fuil  dies  XXIIl.  inensis  Fehruarii.  Anno  doiniui 
millesimo  Irecentesimo  nonagesiino  seplimo. 

(Kremsierer  Leheiisqu.itfrn   IT.    p.    127.) 

:isi. 

Sikolaus  Bischof  ron   Olmiitz  weisl  dem  Andreas  Slojslar   ron   Gewitsch  juhrlich  12  Mark 
aus  der  Maul  in  Ilullein  an.   Dt.   Mirau  23.   Februar  13!)7. 

Aos  Xicoiaus  dei  el  aposlolice  sedis  gracia  episcopus  Olomncensis  noluiii  facimus 
tenore  presencium  nniversis.  Quod  consideratis  notabilibus  et  multiplicibus  serviciis  fidelis 
noslri  Andree  Sloislay  de  Gewicz  sincere  dilecti,  nobis  el  ecclesie  noslre  Oiomuccnsi  iongis 

44 


346 

temporibus  utililer  inpeiisis  ac  auctore  domiiio  inposterum  inpendendis,  sibi  de  voluntate 
consensu  et  assensu  specialibus  et  expressis  honorabilium  virorum  dominorum  .  .  decani 
et  .  .  capituli  ecclesie  nostre  Oiomucensis  fratrum  nostrorum  carissimorum  duodecim  niarcas 
anuui  census  grossorum  Pragensium  Moravici  numeri  et  pagamenti  deputavimus  dedimus  et 
assignavimus  ad  vite  sue  tempora  duntaxat  habendas,  tenendas,  percipiendas,  levandas  et 
in  usus  suos  convertendas.  De  quibus  duodecim  marcis  singulis  quatuor  temporibus  successu 
temporis  tres  marcas  debet  percipere  et  levare  de  theloneo  opidi  nostri  Huleyn  per  Ihelo- 
narium  ibidem,  qui  pro  tempore  fuerit,  sibi  aut  cui  boc  commiserit  dandas  et  presentandas 
contradiccione  et  diflicultale  quibuslibet  procul  motis.  Decedente  vero  dicto  Andrea,  quod 
deus  avertat,  dicte  duodecim  marce  ad  nos,  successores  nostros  episcopos  et  episcopalem 
mensam  devolvi  redire  debent  libere  et  reverti.  Ista  tamen  condicione  adiecta,  si  nos  aut 
successores  nostri.  qui  pro  tempore  ftierint,  Olomucenses  episcopi  dicto  Andree  bona  feudalia 
ad  nos  devolvenda  usque  ad  summam  duodecim  marcarum  grossorum  Pragensium  Moravici 
numeri  annui  census  dederimus  assignaverimus  et  in  feudum  contulerimus,  ipsumque  in 
eorundem  bonorum  censum  iuriura  et  pertinenciarum  suorum  possessionem  immiserimus  et 
posuerimus  reahter  cum  effeclu  sine  inpeticione  quaiibet  pacificum  et  quietum.  extunc  duo- 
decim  marce  predicte  sibi  in  theloneo  nostro  deputate,  sicut  premittitur,  ad  nos  successores 
nostros  et  mensam  episcopalem  statim  sine  impedimento  quoiibet  devolvantur  et  libere 
revertantur.  Mandamus  igitur  thelonario  ibidem  in  Huleyn,  qui  pro  tempore  fuerit,  tam 
presenti  quam  futuro  sub  obtentu  gracie  noslre  firmiter  et  expresse,  quatenus  dicto  Andree 
exnunc  in  antea  in  singuiis  quatuor  temporibus  tres  marcas  grossorum  de  theloneo  in  Huleyn 
sine  alia  quacunque  requisicione  litterarum  mandatorum  nostrorum  det,  assignet  et  cum 
effectu  persolvat.  Nam  ([uocies  dictus  thelonarius  hec  fecerit,  esse  debet  a  nobis  et  nostris 
successoribus  quittus  Hber  desuper  et  solutus,  quem  eciam  Ihelonarium  pro  lempore  exislentem 
pro  nobis  et  successoribus  noslris  hoc  casu,  ut  premittitur,  dicimus  fatemur  reddimus  et 
facimus  quilUim  liberum  et  solutum.  Si  vero,  quod  absit,  dictus  tbelonarius  in  Huleyn  pro 
tempore  dictas  duodecim  marcas  annui  census  in  terminis  suprascriptis  aut  aliquo  ipsorum 
non  solverit  aut  solvere  neglexerit  vel  recusaverit  Andree  aut  suis  procuratoribus  supradictis. 
ex  tunc  quocies  et  quando  hoc  continget,  ipse  Andreas  aut  sui  procuratores  habebunt 
liberam  potestatem  et  auctoritatem,  ipsum  thelonarium  pro  tempore  ad  huiusmodi  solucionem 
compellendi  quolibet  iudicio  ecclesiastico  vel  seculari.  In  quorum  omnium  et  singulorum 
testimonium  sigillum  nostrum  de  certa  nostra  sciencia  presentibus  est  appensum.  Dalum  in 
castro  nostro  Meraw  feria  sexla  post  diem  kathedre  sancti  Petri.  que  fuit  dies  vicesima 
lercia  mensis  Februarii,  anno  domini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo  septimo. 

Et  nos  Andreas  decanus.  Nicolaus  de  Borssvicz  archidiaconus  totumque  capilulum 
ecclesie  Olomucensis  predictis,  videlicet  deputacioni  donacioni  et  assignacioni  duodecim  marcarum 
annui  census  dicto  Andree  factis,  ut  prefertur,  unanimiler  concorditer  et  capitulariter  congregali 
consensimus,  prout  eciam  presentibus  consentimus.  In  quorum  testimonium  sigillum  capiluli 
nostri  una  cum  sigillo  reverendi  in  Ghristo  patris  et  domini  domini  Nicolai  episcopi  Olomu- 
censis  presentihus  est  appensum. 

(Orig.   Perg.    2    h.   Sig.   iin    fiir.sterzb.    Arcliive   in    Kremsier.) 


347 


3>2. 

Peter  roit  Ster)iber/j  testirt  liber  seine   Giiter.    Dt.    Veseli  19.   Miirz-   1307. 

Ja  Pftr  ze  Sternberka  d^vam  vedeli  vsem,  ktoz  tento  list  iizri.  uslysi  nebo  cisti 
biide :  tak  jakoz  jseni  urozenym  panom  a  bratfim  mym  milym.  Petrovi  z  Kravar  a  Mar- 
quartovi  ze  Sternberka  sv6  zltuozi  vsecko.  coz  jeho  v  Morave  jmani.  ve  dsky  vloiil ;  a 
oni.  chtic  nine  protiv  tomu  dosli  uciniti.  i  ucinili.  dali  mi  list  svoj  s  svymi  pecetmi  a 
s  hospodskymi  a  s  jinych  panov  peceli  na  svedomi.  ze  s  tim  zbuozim  jmaji  uciniti  vsecko, 
coz  bych  ja  rozk^zal.  az  do  loho.  coz  by  to  zbuozi  slaciti  mohlo.  i  take.  jakoz  jsem 
urozenym  panom.  Jindi-ichovi  z  Hradce  a  Zdeslavovi  z  Sternberka,  sve  zbuozi  dal,  coz 
V  Cechach  jmam.  pod  tiiz  liraluvu  i  pod  ISmiz  sliby,  jehoz  toho  take  jich  listy  jmiim,  ze 
maji  s  tim  zbuozim  uciniti  me  rozkazani,  dokadz  jeho  sl^va :  protoz  ja  drevereceni  Petr  ze 
Sternberka  dobni  pameti  a  pritelsktch  radii  a  svych  slarsich  rozkazuji  i  pfikazuji,  aby  ta 
vsecka  zbuozi  nia.  kteraz  od  buoha  jmam.  nebyla  rozlrzena,  jestlize  by  mne  buoh  neuchoval, 
noz  aby  byla  liplne  pohromade  oslavena.  azby  byli  moji  dluhove  liplne  spiaceni.  ti  jezto 
pfilele  a  jini  za  me  sloji.  a  j^  jsem  je  tak^  svedome  dluzen.  A  dotad.  ac  bych  kteremu 
pfiteli  co  odkazal  nebo  kazal  d;ili.  aby  zadnemu  nebylo  sstupeno,  take  azby  bylo  m6  roz- 
kazani  vydano  mym  liduom  a  mym  sluzebnikuora.  i  take  za  mii  dusi,  cozby  se  na  koho 
doslo.  a  ten  lo  dii.  zaruci  uebo  zajisli.  podie  m;<ch  porucnikuov  vedeui,  ezto  jira  svii  dusi 
porucuji.  ac  by  mne  buoh  neuchoval.  Take  chfe  to  tak  jmiti.  acbych  uemohl  ph^tel  pfi 
sobe  jmili,  a  ucinil  klere  rozkazani  dalsi  listem  s  raii  peceti  a  svS'ch  starsich  shizebnikuov. 
jednii  nebo  dvema.  aby  to  plnii  raoc  jmelo  a  drzino  bylo,  kdyzby  s  tech  porucnikuov  moci 
ten  list  vysel.  kterymzto  svu  dusi  ponicim.  A  to  vse,  svrchupsanu  vec  i  mu  dusi,  ponicim 
najprv^  zene  sestfe  me.  a  potora  urozenerau  p^nu,  panu  Petrovi  z  Kravaf.  bratru  memu 
mii^mu.  a  k  tomu  jiui  na  pomoc  svym  sluzelmikuom.  panu  Heinrichovi  z  Sonvalda  a  knezi 
Stefanovi  farafovi  z  Hnojic.  a  jinym  purkrabim.  ktor6zbycb,  acby  mne  buoh  neuchoval, 
odemfel.  aby  li  ucinili  podle  jicli  rozkazani  a  rady.  dokadz  by  byli  oni  toho  zbuozi  moeni. 
Jeslli  pak  zeby  se  jini  v  tom  kto  protivil.  ale  toho  jsii  tak  niocni  ssaditi.  jako  j^  jsera  byl 
za  sv^ho  zivota.  A  toho  vseho  na  svedomi  pfivesii  jsera  svii  pecet.  k  torauto  listu,  a  pfi- 
prosil  Jsem  urozen^ch  p^nov  a  svych  sliizebnikuov.  aby  sve  peceti  pfilozili  za  mii  k  tomu 
listu.  jenz  jsem  jej  ucinil  v  uemocn^  posleli.  .\  ray  Albrecht  Lichlenburk  feceny  z  Bilova, 
Petr  raladsi  z  Kravaf  fecent  ze  Straznice.  pan  Jan  ze  Strakonic,  pan  Heres  z  Trpenovic, 
3Iarlin  z  Drahanovic  purkrabi  z  Slernberka-  a  Barsik  z  Cihovic,  purkrabi  z  Kolicina.  byvso 
pfi  tom.  a  slysevse  jeho  rozkaziiiii  i  pfivesili  Jsme  sv(5  peceti  k  tomuto  listu,  neb  Je  n^m 
to  dobfe  svedomo,  ze  je  to  Jeho  vole.  I)Sn  a  psiin  u  Veseli.  ten  pondeli  po  loj  nedeli 
v  puosle  Roraiui««'.ri'.    leta  od  boziho  narozeni.   tisic  Ifi  sla  devadesiit  sedmeho. 

(.Arohiv    (-eskv    dil    I.   pafT-    139.   —   Vjrl.   Dobn.r   Mf.n.   IV.   386.) 


348 


3§3. 


Notariats-Instrumeut  iiher  die  Aussage  des  Damian,  Pfarrers  in  Neiistadtl.  in  dem 
Processe.  welchen  er  mit  dem  Kloster  Saar  bez4iglich  geioisser  Zehente  hatte. 

Dt.  28.  Mdr:i  s.  L 

In  nomine  domini  amen.  Anno  nativitalis  eiusdem  millesimo  Ireceniesimo  nonagesimo 
septimo,  indiccione  quinta.  die  vicesima  sexta  mensis  Marcii,  hora  terciarum  vel  quasi, 
ponlificatus  sanctissimi  in  Chrislo  patris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia 
pape  noni  anno  oclavo  in  stuba  domus  dotis  ecclesie  parrochialis  in  Zdyar,  Olomucensis 
diocesis,  in  mei  nolarii  puhUci  infrascripti  et  testium  presencia  subscriptorum  ad  hoc  specialiter 
vocatorum  et  rogatorum  constiluti  personaliter  coram  honorabili  viro  domino  Svvathoslao, 
plebano  sive  rectore  ipsius  ecclesie  in  Zdyar  necnon  commissario  recepcionis  testium  in 
causa  arbilraria,  que  inter  honorabiles  et  religiosos  viros  dominos  abbateni  et  conventum 
monasterii  in  Zdyar.  Pragensis  diocesis  ordinis  Cisterciensis,  ex  una  et  dominum  Damianum 
piebanum  sive  reclorem  ecclesie  in  Nova  Civitate  dicte  Olomucensis  diocesis  de  et  super 
decimis  parte  vertitur  ex  altera,  a  venerahili  viro  domino  Johanne  Kbel,  decretorum  doctore, 
curie  archiepiscopalis  Pragensis  officiali,  per  ipsius  literas  commissionis  ipsis  partibus  hincinde 
deputate,  ipso  ad  infrascripta  presidente,  honorabiles  et  religiosi  viri  domini  Johannes 
abbas,  Johannes  celerarius  el  Nicolaus  subprior,  ipsorum  et  tocius  conventus  dicti  monasterii 
in  Zdyar  nomine  ex  una  et  dominus  Damianus  plebanus  sive  rector  ecclesie  parrochialis 
in  Nova  Civitate  prediclus  citatus  ad  diem,  boram  et  locum  predictum  per  ipsum  dominum 
Swathoslaum  plebanum  sive  comissarium  et  de  mandato  ipsius  ad  videndum  produci  testes 
pro  parte  dictorum  abbatis  et  conventus  monasterii  in  Zdyar  et  jurare  eosdem,  necnon  ad 
videndum  ollerri  articulos  pro  parte  predictorum  dominorum  abbatis  et  conventus,  ac  eciam 
ad  offerendum  suos  arliculos,  si  quos  offerre  vellet  idem  dominus  Damianus,  parte  ex  altera  ; 
ubi  dictus  dominus  Johannes  abbas  et  ceteri  fratres  ipsius  articulos  pro  parte  ipsorum  obtulerunl 
et  viginti  duos  tesles  citatos  produxerunt,  a  quibus  iuramenta  de  veritate  dicenda  recipi  et 
super  articulis  per  ipsos  oblatis  examinari  pecierunt.  Ibidcm  eciam  dictus  dominus  Swathoslaus 
plebanus  et  commissarius  receptis  juramentis  a  testibus,  pro  parte  dominorum  abbatis  et 
conventus  productis,  ad  peticionem  ipsius  domini  Johannis  Abhatis  eundem  dominum  Damianum 
plebanum  de  Nova  Civilate  interrogavit  e\  ab  eo  quesivit,  an  vellet  aliquos  articulos  coram 
ipso  domino  Swathoslao  ac  commissario  offerre  et  testes  pro  parte  sua  pi-oducere?  qui 
dominus  Damianus  dixit  et  respondit  dicens,  se  velle  deliberare  et  secunda  vel  tercia  die 
respondere,  quid  velit  facere,  videlicet  utrum  velit  producere  testes  et  articuios  offerre  vel 
non.  Acla  sunt  hec  presentibus  honorabilibus  et  discretis  viris  dominis  Johanne  plebano  sive 
rectore  ecclesie  parrochialis  in  Svratka,  Adam  Smilone  plebano  ecclesie  in  Vessele  et 
Andrea  vicario  ibidem  presentibus  et  ahis  pluribus  testibus  fidedignis  circa  premissa.  Item 
anno  indiccione  et  pontificatu  quibus  supra,  die  vero  XXVIII  dicti  mensis  Marcii,  hora 
terciarum,  in  stuba  domus  dotis  ecclesie  parrochialis  in  Nova  Civitale,   Olomucensis  diocesis 


349 

predicte  in  nici  notarii  piiWici  infrascripti  et  testium  presencia  snhscriptoruin  constitutus 
personaliter  relig-iosus  vir  dominus  et  frater  Nicolaus  subprior  dicti  uionasterii  in  Zdyar  et 
ordinis  predicli  corani  domino  Damiano  plebano  sive  rectore  ecclesie  in  Nova  Civitate,  ubi 
idem  dominus  Nicolaus  subprior  suo,  abbatis  et  tocius  conventus  dicti  monasterii  in  Zdyar 
nomine  et  ad  infrascripla  coram  nie  notario  publico  infrascripto  constitutus,  dictum  dominum 
Damianum  requisivit  et  interrogavit,  an  velit  aliquos  articulos  offerre  et  testes  producere 
et  conmissione  uli  ipsis  parlibus  ad  partes  directa,  proul  alias  aseruit  et  dixit  se  velle 
deliberare  super  premissis.  Quiquidem  doniinus  Damianus  plebanus  sive  rector  mox  ibidem 
ipsi  domino  Nicolao  subpriori  respondit  dicens,  se  non  habere  aliquos  articulos  nec  scire, 
super  quo  debeat  producere  testes  ad  presens ;  sed  si  opus  fucrit,  loco  et  tempore  oportunis 
deliberatus  dicebat  se  velle  producere  et  oITerre  eosdem.  De  quibus  omnibus  et  sinoulis 
suprascriptis  prenominatus  dominus  Nicolaus  subprior  quo  supra  nomine  peciit  sibi  per  me 
notarhim  publicum  infrascriptuni  lieri  et  confici  ununi  vel  plura  publica  instrumenta.  Acta 
sunt  hec  presentibus  honorabilibus  et  discretis  viris  dominis  Adam  plebano  sive  rectore 
ecclesie  parochialis  in  superiori  Bobrovia  et  Johanne  de  Trebicz  presbitero,  necnon  Johanne 
armigero,  familiari  dicti  monasterii  Zdyar  testibus  fidedigiiis  circa  premissa. 

Et  ego  Nicolaus  quondam  Mathie  de  Brunna  Olomucensis  diocesis  publicus  imperiali 
auctoritate  notarius  etc. 

(Orig.    Perg.   im   iii.   Laudes-Archiv,   Art.    Sa;ir   lit.   A.   ii.    78.) 


384. 

Das    Aiigustiner-Cfiorkerreiistifl    iii    Jaromei-  schliesst  mit  den   A/if/ustiiierii   iii    Laiidsliroii 
(lie   Cmifrnteriiitat.   Dt.   1.   April  1307  s.   l. 

In  nomine  domini  amen.  Cum  seeundum  apostolnm  omnes  unum  corpus  sumus  in 
Christo,  debemus  caritatis  operibus  ferventer  intendere,  ne  scindamur  ab  huius  corporis 
unitate,  que  eciam  magis  pro  illis  fuerit  necessario,  qui  jam  extra  statum  merendi  positi 
transeuncium  penarum  subdunlur  rigori.  Proinde  ergo  nobis  Jacobo  preposito  totique  conventui 
nionasterii  sancte  Marie  canonicorum  regularium  in  Jermir.  ordinis  sancti  Augustini,  Pragensis 
diocesis  utile  et  salubre  visum  fuit,  quod  pro  nostri  necnon  l.anczkronensis  monasteriorum 
preteritorum.  presencium  et  fulurorum  fralribus  defunctis  sutfragia  in  missis,  psalmis  et 
oracionibus  sanctis  iierent,  quatenus  idem  fratres  g-racia  dei  opilulante  ad  curie  celestis 
gaudia  celerius  pervenirent.  De  fralrum  itaque  nostrorum  necnon  prepositi  monasterii  pre- 
nominati  et  conventus  ipsius  conivencia  et  consensu  in  domino  inter  nos  fraternitate  contracta 
decrevimus,  ut  fratres  professi  unius  vel  plurium  nostri  sive  predicti  monasterii  die  obitus 
intimato  ipsius  et  ipsorum  in  calendario  nominibus  simul  in  uno  loco  descriptis  psalmis 
consuelis  scilicet:  „verba  mea"  etc.  in  capitulo  et  vigiliis  maiorihus  leclis  in  choro,  missa 
defunctorum  consequenter  pro  ipsius  seu  ipsorum  aninmbus  cantetur,  cui  ad  commendacionem, 
que    ipsam    sequetur,    fratres    interesse    debeut    racionabili    causa    cessante.    Quilibet    eciam 


350 

presbiteroniiii  ipso  die  vel  alio  ieget  imani  missam,  dyacones  vero,  subdyacones  et  accoliti 
unam  quinquagenam  psalmorum  et  fratres  conversi  centum  oraciones  dominicas  cum  tottidem 
Ave  Maria  explebunl.  In  die  autem  anniversario  psalmi  predicti.  vigilie  minores  et  una 
tantum  missa  sub  nota  sine  commendacione  tenebuntur,  nisi  quis  tunc  vellet  specialem  missam 
leg-ere.  quod  non  improbamus  sed  laudamus.  Per  huiusmodi  autem  nostrum  decrelum  serviciis 
amplioribus,  que  fratres  pro  fratribus  in  monasterio  facere  consueverunt.  in  nullo  volumus 
derogare.  In  premissorum  omnium  testimonium  nostrum  et  conventus  nostri  monasterii  sigilla 
presenlibus  sunt  appensa.  Datum  sub  anno  domini  3PCCC0  nonagesimo  septimo  dominica 
in  quadragesima,  qua  cantatur  in  ecclesia  dei  letare  Jberusallem. 

(Orig.    Perg.   niit    2   <inh.   Sig.   im   m.   Landes-Archiv   Art.   (^huutz.r   Aiigust.   lit.   D.   n.    9.) 


3  §5. 

Pray  3.    Ai>ril  1397. 

Koiiici    Wemel   I\  .    belelnit    den    Marhgrafeii  Jodok  inil  der  Mark  Brandenbiirc/  nnd  dem 

Ert-kainmereramte  des  deutschen  Reiches.  *) 

Dovon  ist  fur  uns   komen   in  der  stat  zu  Prai>e  in   dem  jare.   als   man  zalt 

noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jar  und  dornoch  in  dem  sibenundneunzigisten  jaren  des 
dinstages  vor  sand  Ambrosii  tag,  da  wir  offenlichen  sassen  uf  dem  stule  unser  maiestat  als 
ein  Romischer  kunig  geziret  noch  herkomen,  recht,  gewonheit  und  behaltunffe  unsr  und 
des  heiligen  Romischen  reichs  der  vorgenant  irleuchtigiste  und  hochgeborne  fursle  Joste, 
marggraf  zu  Merhern,  als  ein  marggraf  zu  Brandemburg,  des  heiligen  Romischen  reichs 
erzkamrer  und  kurfurste  mit  banyren,  vahnen  und  ander  zirheiten,  die  in  als  einen  uiarg- 
graven  zu  Brandeniburg.  kurfursten  und  erzkamrer  des  heiiigen  Romischen  reichs  angehoren, 
und  begerte  und  vorderle  an  uns.  das  wir  im  und  seinen  erben  die  marggrafschaflume  und 
marken  zu  Brandemburg,  das  kurfurstentume,  furstentnme  doselbist  und  das  erzkamerampte 
des  heiiigen  Romischen  reichs  mit  der  gewalte,  stimmen,  kore  und  wale  einen  Romischen 
kunig.  zukumftigen  keiser,  zu  nennen,  zu  welen  und  zu  kiesen  imd  ouch  andere  ire  regalia, 
furstlichkeit,  herlichkeit,  freiheil,  ere.  wirden  und  mit  allen  andern  iren  zuoehorungen,  dic 
von  alders  durch  rechte.  besiczungen,  behaltungen,  herkomen,  ubungen  und  guten  gewonheiten 
dorzu  gehoren,  gnediclichen  zu  vorleihen  geruchten.  Des  haben  wir  erkant  solche  seine 
redliche  erforderunge,  begerunge  imd  bete  und  namen  von  im  zu  voran  uf  seinen  eide,  in 
unsere  hende  leibhafliclichen  zu  den  heiligen  gesworen.  uns  und  dem  heiligcn  Romischen 
reiche  gelreue  und  gewere  zu  sein,  unsern  und  des  reichs  als  ein  mar<>raf  zu  Brandemburg. 
des  heiligen  Romischen  reichs  kurfnrste  und  erzkamrer,  fromen  zu  werben  und  schaden  zu 
vvenden  ane  arge  und  haben  also  mit  wolbedachtem  mute,  rate  unser  und  des  heiligen 
Romischen  reichs  geistlicher  und  werllicher  fursten,  grafen,  freien.  edlen  und  liben  getreuen 


*)    Auszug  aus   (ler   Urkuude,   K.    Wenzols   ddo.   21.    .April    1400. 


351 

in  dem  obs-ennnten  jaren.  als  nian  zalte  noch  Cristes  geburt  dreizenhundert  jare  und  dornoch 
in  dem  sibenundneunzigisten  jaren  des  dinstages  vor  sand  Ambrosii  taije  dem  vorgenanten 
irleuchtigisten  und  hoch£rel)ornin  fursten  Josten.  unserm  Hben  vettern.  als  einem  rechten. 
ordenlichen  und  naturlichen  niariigrafen  zu  BrandemburH-.  kurfurslen  und  erzkamrer  des 
heihgen  Roniischen  reichs  die  marken  zu  Brandemburg  und  dasselbe  kurfurslliches  furstentume 
und  erzkanierampte  des  heiligen  Romischen  reichs  mit  den  rechten  der  kure.  der  stimme, 
nennunge  und  wale  zu  nennen  und  zu  kiesen  einen  Romischen  kunig.  einen  zukumftigen 
keiser  und  dorzu  mit  allen  und  iglichen  andern  iren  resalien.  furstlichkeilen.  herlichkeiten. 
wirden.  eren,  freiheiten.  strassen.  geleiten,  zollen.  niunzen.  urbaren.  gebieten,  kreisen. 
furstpennen.  die  nian  pfligt  zu  dem  reiche  zu  haben.  und  forsten.  wiltpennen,  geiegden 
und  mit  allen  nnd  iglichen  andern  iren  herlichkeiten,  herscheften.  wirden,  anfeilen,  sie  sein 
an  grafscheften.  herscheften.  manscheften  und  ouch  nemlichen  an  vogteien  und  vorwesungen 
der  bischtume.  prelaten.  geistlicher  und  wertlicher  herschefle.  kloslern  und  woran  die  gelegen 
sein.  mit  lehnen.  afterlehnen.  niit  landen,  gebieten.  kreisen.  steten.  slossen,  inunzen.  juden, 
urboren.  vesten.  dorfern.  geniessen.  eigenen  vorbunden  und  freien.  und  besunderlichen.  wie 
sie  genant  und  wo  sie  gelegen  und  ouch  woran  die  sein.  besuchet  und  unbesuchet.  uf  und 
in  wassern  und  uf  landen.  wie  man  die  mit  sunderlichen  naraen  und  worten  noch  der 
lande  sproehen  und  gelegenheit  benennen  und  vorkundiiren  mag.  nichtes.  nicht  grosse  und 
kleine.  usgenomen.  ob  man  ouch  dieselben  und  dovon  oder  von  irem  dheinen  dnrch  recht 
oder  der  lande  herkomen  oder  gewonheit  in  diesem  unserm  kuniclichen  brive  sunderliche 
vorschreibunge  oder  benennunge  tun  soite,  recht  und  redlichen  mit  zepter  und  banyren  ais 
des  Romischen  reichs  recht  und  ffewonheit  ist,  gnediclichen  vorliehen  in  und  seincn  erben. 
also  der  ailer  und  irer  igliches  in  rechte  besiczuno  nucze  beballunffe  und  lehens  ffcwere 
geseczel  und  vorleihen  im  die  und  tun  im  ouch  daruber  also  rechte  unsere  und  des  heiliiien 
Romischen  reichs  lehens  gewer  niit  Roniischer  kuniclicher  mcchte  volkomenheit  von  unser 
rechten  wisseii   iii  kreften  dicz  Heu^enwurticliches  unsers  kiinidichen  brives 

(Orig.   ini   mahr.   Landes-Avcliive.   Abgedr.   in   Riedi-I   Cod.   Hrami.   B.    III.    1}."!.') 

380. 

Konig    Sigismu/Kl    roii    iiigarii    sc/ircibl    an    seinen    Bruder     Wenz-el   IV.    iiher  die   neiten 

Anschlage  der   Tiirken  gegen  die   Ckristenheit  und  ersucht  ihn.  er  moge    den    Markgrafen 

Jodok  zu  ihin  senden.   Dt.    Ofen   3.   April   1397. 

©erenissimo  ac  illustrissimo  principi  domino  D.  Wenceslao  dei  gratia  liomanorum 
et  Bohemiae  regi  seraper  Auguslo :  Sisfismundus  eadem  gratia  rex  Ungariae,  Daiinatis  ct 
Croalis.   marchioque  Brandenburgensis.   salutem  cum  felicibus  incrementis. 

Deo  duce  nuper  cum  sospilate  corporea  ad  civitatem  nostram  Budae  incolumis 
applicuimus;  exoptamus  idem  de  stalu  V"  Serenitalis  el  personae  pariter  priesentire  (sicj. 
Ecce    ut    Ser.    V'"    pateant  nostra  negotia  occurrentia.  signiDcamus  V""    Subiimitati,  qualiter 


352 

Baffeliis  impercTtor  THrcorum  cum  majori  potentia,  quam  alias  habuit.  ad  invadendum  et 
occupandum  reijnum  islud  se  noviter  prseparavit,  et  in  festo  resurrectionis  vel  paulo  plns 
intendit  cum  hoc  iniquo  proposifo  ad  melas  regni  hostiliter  pervenire.  Nos  vero  una  cum 
priclatis  nostris.  baronibus  et  nobilibus  regni,  nostrum  exercitum  pariter  ordinamus,  speramusque 
in  dei  dextera  vim  vi  repeilere  et  contra  ipsos  Chrisli  hostes  viriliter  bellum  inire.  Et 
quoniam  in  hoc  ambiguo  eventu  totius  pariter  Christianitatis  res  agitur,  priesertim  cum 
regnum  istud  reliqutB  terrse  Christianse  sit  murus  et  clypeus :  idcirco  Ser'"'"  V""  attente 
requirinuis,  quatenus  ad  hujusmodi  sanctum  ministerium  pro  publica  defensione  et  salute 
velit  V'''  Majestas  destinare  ac  subvenire  de  vestris  armigerornm  gentibus  in  majori  numero 
quam  potestis.  dummodo  per  vos  commode  fieri  possit.  Et  super  hoc  quidquid  decreveritis, 
velit  V''  Sublimitas  nobis  intimare.  Insuper,  cum  omnia  literis  commode  scribi  non  possint, 
exhortamur.  ut  D.  Jodocum  marchionem  patruum  nostrum  ad  nos  dimittere 
velitis,  cum  quo  et  tracfabimus  et  loquemur.  ef  per  ipsum  informabimus 
1  p  s  a  m  S  e  r'""  V' '"'  i  n  c  u  n  c  t  i  s,  q  u  ae  p  e  r  I  i  f  e  r  a  s  n  o  n  p  o  s  s  u  m  u  s  i  n  f  i  m  a  r  e ; 
otferenles  nos  semper  ad  oninia,  qufe  Sublimitatis  V"^*  incrementa  respiciant  et  honores. 
Datum  Budfe.  die  3.  mensis  Aprilis  anno  MCCCXC.VII. 

(Palackys   Formelbiicliei-   2.   Lief.   p.    74.) 

387. 

honig  Wenz-el  IV.  erklart.  dass  er  sich  dem  Schiedsspriiclie.,  deii  Markfjrnf  Jodok  coii 
Mahreii  uiid  Marf/kraf  WUhcliii  der  Altere  voii  Meissen  z-wischeii  ihm  und  Heinrich  ron 
Lipa  samiiit  dessen  Aiihanfje  fdlleu   werden.    untenrerfen  irolle.    Dt.   Prag  5.  April  1397. 

»*  ir  AVenczlaw  von  o-ofes  gnaden  Romischcr  kunig  zu  allen  zeifen  merer  des 
reichs  und  kunii»  zu  Bcheim,  bekenen  und  tun  kunt  offenlichen  mit  diesem  brive  allen  den, 
die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  aller  sachen  und  schelunge  von  der  ansprache, 
schulde  nnd  schede  vvegen,  die  der  edel  Hans  von  der  Leipen  und  seine  helfere  zu  uns 
von  unser.  oder  des  hochgeborn  herzogen  Hanses  von  Gorlicz  dem  gof  gnade,  unsers  liben 
bruders  Avegen,  oder  wen  das  angelangen  mochte,  nichtes  usgenomen,  haben  oder  gehaben 
niochten,  gancz  und  gar  bleiben  und  gangen  sin  uf  die  hochgeborn  fursten  Joste  marg- 
graven  zu  Brandemburg.  marggraven  uiid  herren  zu  Merhern,  unsern  liben  vettern,  und 
uf  den  hochgeborn  Wilhelm  den  Eltern  marggrafen  zu  Meissen  und  lantgraven  in  Duryngen, 
unserm  liben  furslen  und  ohcim,  also,  was  dieselben  mit  einander  umb  dieselbe  zweitracht, 
schulde  ansprache  und  scheden  usprechen,  das  wir  das  genczlich  an  arge  und  allerlei 
widerspreche  halden  und  volziehen  wollen.  Ouch  sollen  sie  denselben  uspruche  innwendig 
diesen  acht  lagen  noch  einander  gehende,  anzuheben  an  dcm  nechsfen  tage  noch  datum 
dicz  brives.  Inn  und  zwischen  uns  usprechen  und  uns  genczlichcn  scheiden.  Das  globen 
wir  vorgenanlen  kunig  Wenczlaw  efc.  nnd  globen  mit  uns  und  vor  uns  die  edeln  und 
gestrengen    Burghart    Slrnad    von    Janowncz,    Slephan    von    Opoczna,   Herman  Chusnik,  und 


353 

Borsse  von  Risemburg-,  alle  globde,  slucke  und  artikel,  als  vorgeschriben  slet^  gancze  und 
stete  zu  volfuren  und  unverbrochlich  zu  halden,  die  wir  fleissig  dorurab  gebeten  haben. 
Und  wir  vorgenante  burgen  geloben  bei  unsern  treuen  und  an  alles  g-everde  alle  gelobde, 
der  sich  der  obg-enante  allerdurchluchtigiste  furste  und  herre  herr  Wenczlaw  Romischer 
kunig  elc.  unser  liber  gnediger  herre  von  derselben  teydingen  wegen.  als  vorireschriben 
stel  vorschriben  und  hinder  die  vorgenanten  hochgeborn  fursten  herrn  Joste  und  herrn  Wilhelm 
etc.  gegangen  und  bliben  ist,  das  wir  die  halden  und  genczlichen  volzihen  sullen  und  wollen, 
ab  derselbe  unser  gnediger  herre  doran  dheinerweis  bruchig  oder  sauniig  wurde,  also  das 
derselbe  unser  anediger  berre  herr  Wenczlaw  elc.  von  seinen  und  seines  bruders  wegen,  oder 
wen  das  anruren  mochte,  fortmer  von  demselben  berrn  Hansen  von  der  Leypcn  und  seinen 
helfern  ungehindert  an  allerlei  ansprache  und  teding  von  der  vorgeschriben  schulden  und 
scheden  wegen  bliben  und  sein  sollen.  an  alleine,  was  uns  die  egenanten  marogralfen,  dem 
egenanten  herrn  Hansen  jeczunt  geben  und  tun  beissen.  Mit  urkunl  dicz  brives  vorsiffelt 
mit  unserer  kunisflichen  Maiestat  insigel.  Geben  zu  Prage  noch  Crisles  geburle  dreizenhundert 
jare  und  dornoch  in  den  sibenundneunziaisten  jaren,  des  donerslages  vor  dem  suntag  Judica 
in  der  vaslen,  unserer  reiche  des  Beheimischen  in  dem  virundreissigisten  und  des  Romischen 
in  dem  einundczweinzigisten  jaren.  Und  wir  obgenanten  burgen  habcn  ouch  unsere  insigele 
zu  burgschaft  und  gezeugnusse  der  obgenanten  gelubde  an  disen  «-egenwortigen  brive 
gehangen. 

(Auf  der  Plieatur:  Ad  relaciouem  B.  Strnad  de  Jano-wicz  Wlacbnico  de  Weytenmule.  — 
In  dorso :  R.  Petrus  de  Wischow.  —  Orig.  Perg.  5  h.  Sig.  in  den  altstandischen  Acten  des 
mahr.   Landes-Archives.   Gedr.  bei  Pelzel  K.   Wenzel  II.   p.    24.) 


388. 

Heinrich  ron  Lipa  uitd  seine  Anhunger  versprechen,  sich  dem  Schiedsspruche,  welchen 
Markgraf  Jodok  von  Mdhren  und  Markgraf  Wilhelm  der  Altere  ron  Meissen  zwischen 
ihnen    und   dem    Konig    Wenzel   IV.   fdllen    werden,    zu  fugen.   Dt.   Prag  .5.  April  1307 . 

j\  ir  Hannus  von  der  Lyppe.  Ilannus  von  Vethaw  und  Heinrich  Schellomberg  vom 
Kiibero-  bekcnnen  olfeniichen  und  tun  kunt  mil  disem  brive  alien  den,  die  in  seben  oder  horen 
lesen,  das  vvir  aller  sachen.  schelunae,  aiisprachen  und  scheden.  nichles  usgenomen,  die  wir 
oder  ymand  von  unsernt  wegen  zu  deme  allerdurchluchtigislen  furslen  und  herre  hern 
Wenczlawen  Romischen  kunige  und  kunige  zu  Beheim  unserm  gcnedigen  herren  von  seinen 
oder  des  hochgebornen  fursten  herzogen  Hansen  von  Gorlicz,  dem  got  gnade,  seins  bruders 
wegen,  oder  wen  das  angeruren  oder  gelaniren  miichte.  nichtes  usgenomen.  haben  oder 
ifehaben  mogcn.  sancz  und  gar  an  alles  geverdc  uf  die  hoch<rebornen  fiirsten  und  herren 
hern  Joste  marograven  zu  Brandemburg,  marggrave  und  herre  zu  Merhern  und  uf  den 
hochgebornen  fursten  herren  W^ilhelmen  marggraven  zu  Meisscn  und  lanlgrave  in  Duryngen, 
unser  genedigen  hern  gegangen  und  beliben  sein,  also,  wie  dieselben  zwischen  demselben 
genedigen    unserm    hern    dera  kunige  von  seinen.  und  seines  bruder  weiren,  oder  wen  das 

45 


354 

Bnriiren  mochte,  ussprechen  und  uns  scheiden,  das  wir  das  gancz,  stete,  und  unverhrochen 
halden  und  volfiiren  sitllen  an  alles  geverde  und  argelist;  also  das  der  vorgenant  her 
Wenczlaw  der  kunige  von  seinen  und  seins  bruder  wegen,  oder  wen  das  anlaugen  niochte, 
fiirbas  mere  von  uns  unbeteidinget  und  ane  alle  ansprache  von  der  vorgeschribeu  schulde 
und  scheden  wegen  bleiben  und  sein  siillen,  an  alleinc,  was  uns  die  egenanten  marggraven 
yczund  znsprechen  und  geben  heissen,  das  geloben  wir  vorgenanten  Hannus  von  der  Lyppen 
Hannus  von  Velhaw  nnd  Heinrich  Schellemberg  aile  dise  vorgenant  gelubde  und  artikel 
gancz  und  stete  zu  halden  zu  volfiiren,  bei  unsern  Ireuen,  a'n  alles  geverde.  Mit  urkunt 
dicz  brives  vorsigelt  mit  unsern  anhangenden  insigeln.  Geben  zu  Prage  noch  Crists  geburt 
dreizenhundert  jare  und  dornoch  in  dem  siben  und  neunzigistem  jaren,  des  nechsten 
donerstages  vor  dem  suntage,  als   man  singet  in  der  vasten  Judica. 

(Absphrift   mitgetheilt   vom   konigl.  hohin.   Lan(le.s-Archive.) 


389. 

Pabst  Bonifacius  IX.  besttittigt  die    Vereiniguiifj  der  Pfarre  in  Nezatnyslitz  mit  dem 
Augustinerkloster  in  Landskron.  Dt.   Rom  6.  April  1397 . 

Oonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  filiis  .  .  preposito  et  convenlui 
monasterii  in  Lanczkrona  per  prepositum  soliti  gubernari,  ordinis  sancti  Augustini  Luthomislensis 
diocesis  salutem  et  apostolicam  benediccionem.  Sincere  devocionis  alfectus,  quem  ad  nos  et 
Romanam  geritis  ecclesiam,  promeretur,  ut  votis  vestris  illis  presertim,  per  que  commodum 
et  utilitas  vestri  monasterii  procuratur,  quantum  cum  deo  possumus  favorabiliter  annuanuis. 
Exhibita  siquidem  nobis  nuper  pro  parte  vestra  peticio  conlinebat,  quod  olim  bone  memorie 
Petrus  episcopus  Olomucensis  ex  certis  causis  tunc  expressis  de  consilio  et  assensu  dilectorum 
filiorum  decani  et  capituli  ecclesie  Olomucensis  parochialem  ecclesiam  in  Nezamislicz  Olomu- 
censis  diocesis  monasterio  vestro  predicto,  cuius  centum  et  quadraginta  marcharum  argenti 
fructus  redditus  et  proventus  secundum  communem  extimacionom  valorem  annuum,  ut  asseritis, 
non  excedunt,  auctoritate  ordinaria  incorporavit  annexuit  et  univit,  prout  in  litteris  autenticis 
inde  confectis,  episcopi  ac  decani  et  capituli  predictorum  sigiliis  munitis,  quarum  tenorem 
de  verbo  ad  verbum  presenlibus  inseri  fecimus,  plenius  continetur,  quam  vigore  incorporacionis 
annexionis  et  unionis  huiusmodi  assecuti  extunc  in  usus  vestros  tenuistis  et  possedistis,  prout 
iid  presens  tenetis  et  possidetis.  Quare  pro  parte  vestra  nobis  fuil  humiliter  supplicatuni, 
ut  huiusmodi  incorporacionem  annexionem  unionem  et  assecucionem  huiusmodi  ac  omnia 
alia  in  dictis  literis  contenla  et  inde  sequencia  aucloritate  aposlolica  coniirmare  de  benignilate 
apostolica  dignaremur.  Nos  igitur  huiusmodi  supplicacionibus  inclinati  incorporacionem 
annexionem  nnionem  et  assecucionem  huiusmodi  ac  omnia  alia  el  singula  in  dictis  literis 
contenta  et  inde  secuta  rata  habentes  et  grala,  ea  auctorilate  apostolica  ex  certa  sciencia 
confirmamus  et  presenlis  scripti  patrocinio  communimus.  Supplentes  omnes  defectus,  si  qui 
forsan  intervenerint  in  eisdem.   Tcnor  vero  dictarum  literarum  taiis  est:  „In  nomine  domini 


355 

anien  elc.  Datum  et  actum  anno  domini  millesimo  trecentesirao  octuagesimo  quinto  in 
cathedra  sancti  Petri,  quo  capituhim  in  ecclesia  nostra  Oiomucensi  celebratur  generale/' 
(Vid  :  B.  XI.  n.  351.)  —  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat  hanc  paginam  nostre  confir- 
macionis  infringere  etc.  Dalum  Rome  apud  sanclum  Pctrtim  —  VIII.  idus  Aprilis.  pontifi- 
catus  nostri  anno  octavo. 

(Orig.   Perg.   li.   S.   im   fiirstfizh.   Arthive   in    Kremsier.) 


390. 

Schieflssprucfi    des    Marlff/rafen  Jodolt  roii  Mahren  mid    Wilhelm  Markfirafen   ron   Meissen 
z-u-ischen    dem   Konig    Wenzel  /T.   und  z-icischen  Heinrich  ron  Lipa  und  seinem  Anhange. 

Dt.   Pray   10.   April   1397. 

W  ir  Jost  van  gotis  gnadin  margrave  zu  Brandebiirg.  margrave  und  lierre  zu 
3Ierhorn.  und  wir  Wilhelm  van  den  selbin  gnadin  margrave  zu  Misen  und  ianarave  in 
Duringen,  bechennen  otFenlich  und  tun  kund  mit  disem  briefTe.  Nach  dem  als  der  aller- 
durchkichste  fursle  und  herre  herre  Wenczlaw  Roinischer  konig  zu  allen  ziten  merer  des 
reichs  und  konig  zu  Behemen.  unser  liber  genediger  herre.  von  einer  syd.  und  der  edle 
er  Johans  van  der  Lipe  mit  sinen  helferen  und  gesellen.  als  die  hirnach  geschrebin  stehin 
Jan  und  Albrecht  gebrudere  von  Kolowrat.  Hanse  von  Vethow.  Heinrich  Scheiinberg, 
Bohusche  von  Schonval.  Ulriche  von  Lewnow.  Johanke  von  Dirnho.  Mikuiasch  von 
Rohezowa,  Albrecht  von  Gurewicz,  Dierslaw  von  Slahlaw.  Dierskray  genant  Buben, 
Mikulasch  von  Czestina  Kosteia.  Pessig  van  Strzieztes,  Hrolli  von  Knyezicz.  und  Sdenke 
von  Doamyle,  von  der  andern  siten,  urab  alie  schulde  und  schadin,  den  diselben  von  der 
Lipen  und  sine  helfere  und  gesellen  vorgnant  vormals  in  herczogin  Johans  von  Gorlicz, 
unsers  hcrren  des  konig-s  Bruders,  dem  got  gnade,  dinsle  genomen  habin.  und  umb  allen 
andern  unwilien  zweifracht  und  fehede,  die  sich  von  der  schuide  und  schede  wcgin  bisher 
zwischen  in  vorluffin  habin  und  uffirstundin  sin.  zwischen  in  auszusprechen  an  uns  als  an 
scheideiute  gegangin  und  genczlichen  blebin  sin,  und  uns  daruff  irc  vorsigelten  schuitbrille 
und  zusprache  geentwart  habin.  also  das  die  vorgenantin  von  der  Lipen  und  sein  hellere 
und  geselien  vorgeschriben  mit  demseibin  unserm  gnediirin  berren  dem  koniije  gesunet  und 
gericht  habin,  alzo  daz  di  vorgenantin  von  der  Lipen  und  sin  helfere  und  gesellin  in 
sulcher  raase.  aiz  hernach  gesclirebin  steht.  den  schaden  und  schulde,  darumb  si  so  mit 
unserm  herren  dem  konige  zii  krigc  komen  sin.  zu  unscrs  heni  des  konigs  gnadin  selbs 
gesaczt  habin  und  unser  herre  der  konig  sal  ir  iczlichim,  iind  bie  namen  den,  die  hirnach 
benant  stehin,  umbe  iren  dinst,  den  si  im  noch  thun  sullin.  so  vii  reichin  und  gebin,  als 
hernach  g-eschrebin  stehit,  uf  sente  Johans  tag  des  toulfers.  der  schirst  zukomftig  isf,  und 
sal    in   das  ffcid  aiso  vorburffen  und   VDrwissen  von  stunden.  das  es  in  uf  dcn   la£  unver- 


356 

zogelich  werde :  zuni  ersten  ern  Johanse  von  der  Lipen  fumlT  hundert  schok  und  sechs 
schok,  Hanse  von  Welhow  druthalbhundert  schog,  Henriche  Schelniherg-  zweihundert  schok 
und  drisig  schog,  Bohusen  von  Schevall  sechczig  schog,  Ulriche  von  Lewnow  sebin  und 
nunynzig  schog,  Johanken  von  Dirnho  hundert  schog,  Mikhische  von  Rohezowa  zweiund 
sebinzig  schog,  Albrech  von  Gurewicz  anderhalbhundert  schog,  und  Derhlan  von  Stahla 
hundert  schog  und  fumH'  und  dreisig  schog,  allis  guter  Bemischer  groschen  Prager  muncze. 
So  unibe  Dirskrai  gnant  Buben  habin  wir  gescheiden  und  ausgeszprochen,  sinddemmale  sin 
vater  und  er  unsers  hern  des  konigs  amplman  gewest  und  er  noch  ist,  wann  er  im 
gerechend,  blibet  im  denn  unser  herre  der  konig  von  der  rechnunge  icht  schuldig,  das 
gibt  er  im  billich.  In  dise  richtunge  und  sune  sein  auch  alle  andern,  wie  die  genant  sin, 
mitfe  gezogin  und  begrifFen,  die  durch  iren  willen  entsagit  habin  und  in  die  fehede  komen 
sin  umb  die  selbin,  und  die  obingeschrebin  Jan  und  Albrecht  gebrudere  von  Kolowrat, 
Miklasch  von  Czestinakostela  Peschik  von  Strestes,  Hroch  von  Knyezicz  und  Sdenke  von 
Doamyle  habin  wir  auch  gescheiden  und  uzgeszprochin  als  hirnach  geschrebin  stehit : 
welcher  undir  in  zu  unserm  herre  dem  konige  schulde  hat,  wez  er  in  doran  bekentlich 
ist,  das  schal  er  in  haldin  und  gehin  lasen,  wes  in  aber  unser  herre  der  konig  daran 
nicht  bekentlich  ist,  des  sullen  sie  in  erinren  mit  seinen  brieffen,  adir  mit  seinen  reten 
zwen  ader  dren,  den  darumbe  wissenthch  ist.  Ouch  umb  die  fredebruche,  di  binnen  frede 
geschen  sin,  die  sal  ein  iderman  ousrichten,  den  man  darumb  anreicht,  und  beschuldiget. 
Ouch  sullin  alle  gefangin  uf  beidesilen  ledig  und  losz  sein.  Ouch  umb  die  stutpferde  di 
dem  Herdegen  genumen  sint,  die  sullen  die  wedirgebin,  die  sie  genumen  haben.  Und 
domitte  soll  alle  unwille  zweifracht  und  fehede  zwiszen  unserm  herren  dem  konige  und 
den  obgenanten  von  der  Lipen  und  seinen  helferen  und  gesellen  vorgeschriben,  und  ouch 
mit  allen  anderm,  di  durch  iren  willen  entsagit  habin  und  unsern  herren  den  konig  irer 
schulde,  der  er  nicht  bekente  mit  briiTen  oder  niit  seinem  rate  erinren  sollen,  als  oben 
geschriben  stehit,  gesunet  gericht  und  allerdinge  hingelegit  sin,  und  sie  sollen  vurbas  mer 
keine  vorderunge  noch  manungen  an  unserni  herren  dem  konige,  seinen  landen  und  leuten, 
noch  unser  herre  der  konig  an  in  noch  an  den  iren  bedirsit  haben  noch  thun,  noch  thun 
lassin  von  der  sache  wegin,  noch  di  brichte  sache  gein  einander  ufrruchken  in  arge  in 
dheineweis.  Des  zu  bcdeuchtnisse  habin  wir  unsir  insigeln  bei  einandir  wissintlichen  an 
disen  brieff  lassin  hengin,  der  geben  ist  zu  Prage  noch  gotis  geburte  dreizenhundert  jar, 
dornac  in  dem  sebin  und  neunzigstem  jare  am  dinstage  noch  dem  suntage  in  der  vasten 
als  man  singet  Judica. 


(Absclirift  aus  dem   in   Wien  befindlichen   Originale   mitgetlieilt   vom   kouigl.  hiihni.  Landes- 
Arcliive.) 


357 


391. 

Der   Ulmutzer  Official  Johuitn  de  (lliulen  eidsclieideL  dass  der  Graheii   iii   dem   z-iir   Olmiiher 

Vicarie  (/ekorif/eii  Dorfe  Hodiiaii  alleiiiiges   Eif/eiillnnn  dieser    Vicarie  sei. 

Dl.   Olmiilz.  10.  April  1397. 

]\os  Johannes  de  Glnilen  prepositus  in  Wolframskirchen  canonicus  Olomucensis  ac 
curie  episcopalis  Olonuicensis  officialis  recognosciinus  per  presenles,  quod  pridem  inler 
dominum  Hermannum.  ahas  diclum  Herssonem.  vicarium  perpetuum  in  ecclesia  Olomucensi 
ex  una  et  Nicolaum  diclum  Heyzhert,  Wenczeslaum  ct  Nicolaum  diclum  Korker.  laicos 
villanos  in  Hodynan.  de  et  super  quodam  fossato  curiam,  ad  vicariam  dicli  domini  Hermanni 
sive  Herssonis  spectante  ibidem  in  Hodynan  situatam  circumdante.  exorta  questione,  nos 
auctoritate  ordinaria  et  eciam  ex  speciali  commissione  et  consensu  venerabilis  capiluli 
Oloinucensis  super  huiusmodi  fossato  et  jure  parcium  de  simplici  et  plano  cognoscentes 
receplisque  testibus  hincinde  productis  et  rem  tandem  subicientes  oculis.  per  ea.  que 
audivimus  et  vidimus.  pronunciavimus  et  pronunciamus  per  presentes.  luiiusmodi  fossatum 
totum  cum  ambobus  litloribus  ab  utroque  latere  ad  curiam  vicarie  dicti  domini  Hermanni 
seu  Herssonis  ac  ipsius  vicarie  vicariis  pro  tempore  spectasse  et  pertinuisse  ac  speclare  et 
pertinere  de  jure,  prefatis  laicis  et  coriim  successoribus  super  ipso  fossato  et  questione 
silencium  imponentes.  In  quorum  tesliiiionium  literas  presentes  nostras  dedimus  officialatus 
nostri  sigillo  sigillatas.  Actum  et  datum  Olomucz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  septimo,  feria  quarta  infra  festum  pascze,  que  fuit  decima  mensis  Aprilis. 

(Orig.   Perg.    li.   Sig.   uhgcrisson   ini   Olm.   CapitBl-Archive.) 

302. 

Das  Augustinerkloster  in  Fuliiek  schliesst  mit  dem  Klosler  iu   Laiidskroii   die   ConfraterniUil. 

Dt.  28.  Aj)ril  s.  I. 

In  nomine  doinini  Ainen.  Cuin  secundum  apostolum  omnes  fralres  sumus  et  unuin 
corpus  in  Christo,  debemus  caritatis  operibus  ferventer  iiilendere,  ne  scindamur  ab  huius 
corporis  unitale,  que  eciam  magis  pro  iilis  fiierit  necessario,  qui  iam  extra  merendi  sfatuiii 
positi  transeuncium  penarum  subdiinliir  rigori.  Proinde  nobis  fratri  Johanni  preposilo  monaslerii 
sancte  trinitatis  in  Fulnek  canonicorum  regulariiim  ordinis  beati  Augustini  Oloraiicensis 
diocesis  et  fratribus  nostris  utile  visum  fuif  ct  saliibre.  quod  pro  noslri  iiecnon  Lancz- 
kronensis,  Luthomislensis  diocesis,  fratriim  eiusdem  ordinis  monasteriorum  pro  tunc  presenfibus 
et  futuris  fralribus  defunctis  siiffragia  in  missis  psalmis  et  oracionibus  sancfis  fierent,  quatenus 
iidem  fratres  gracia  dei  opitulante  ad  curie  celestis  gaudia  celerius  pervenirent.  De  fratrum 
itaque  nostrorum  nccnon  prepositi  ef  c^invenfus  prenominate  domus  in  Lanczkrona  connivencia 
et  consensu  inter  nos  fralernitale  in  domino  contracla  decrevimus,  ul   frafres  profossi  unius 


358 

vel  plurium  nostre  sive  donuis  iam  dicte  Lanczkronensis  die  obitus  intimato  ipsius  vel 
ipsorum  in  calendario  nominibus  «ascriptis,  psalmis  consuetis,  scilicet  .,verba  mea"  etc.  in 
capitulo  dictis  et  vigiliis  maioribus  in  choro  lectis  missa  defunctorum  consequenter  pro  ipsius 
seu  ipsorum  animabus  cantetur,  cui  ad  commendacionem,  que  ipsam  sequitur,  fratres  interesse 
debent.  racionabili  causa  cessante.  Quilibet  eciam  presbiterorum  leget  VII  missas  circa 
obitum  fralris  unius  vel  plurium,  quum  fuerit  intimatus;  dyacones  vero  subdyacones  et 
accolifi  unum  psalterium  legent  et  fratres  conversi  centum  oraciones  dominicas  cum  tottidem 
Ave  Maria  explebunt.  In  anniversario  autem  die  quem  semel  in  anno  cunctis  fratribus  in 
unum  convenientem  locum  compositis  observari  decrevimus,  vigilie  rainores  sine  pausis 
predicli  psalmi,  „verba  mea"  etc.  in  capilulo  et  una  missa  defunctorum  in  communi  sollem- 
pniter  cantala  conpulsalis  campanis  subsequente  sine  commendacione  solita  perpetuis  temporibus 
tenebitur.  Singuli  aulem  presbiteri  eodem  vel  alio,  quo  id  potest  fieri,  die  pro  una  missa 
explebunt  et  qui  presbiler  non  est,  quinquaginta  psalmos  legat;  qui  autem  psalterium  nescil, 
ut  layci  conversi  L  pater  noster  dicat  cum  tottidem  Ave  Maria,  nisi  quis  cum  hoc  vellet 
quid  amplius  faciendum  addere,  quod  non  inprobamus  sed  laudamus.  Per  huiusmodi  autem 
nostrum  decretum  serviciis  amplioribus,  que  fratres  pro  fratribus  in  monasteriis  consueverunt 
facere,  in  nullo  volumus  derogare.  In  premissorum  auteni  omniura  testiraoniura  prepositi  et 
conventus  nostri  antedicti  sigilla  presentibus  sunt  appensa.  Anno  domini  MOCCCO  nonagesimo 

septimo '■')    in    die    sancti    Vitalis    raartiris    datum    et   actum    anno    et    die    iam 

premissis. 

(Orig.    Perg.    mit    anh.    stark    verletsiteu    Sig.    im   m.   Laudes-Archive.      Art.   Olm.    Aiigust. 
lit.   D.   n.    S.) 

393. 

30.  April  1397. 

Deginn  des  schiedsrichterlichen  Ausspruches  zwischen  dem  Kloster  Saar  und  deni 
Pfarrer   Damian    in    Neustadtl    beziiglich    gewisser   Zehente.    30.    April    1397    (v.    n.  394). 

394. 

Schiedsrichteriicher    Ausspruch    zwischeu    dem    Klosler  Snar  uiid  deiii  Pfarrer  Dnmian  iii 
XeiistadU  hez4l(jlich  gewisser  Zehente.  3.  Mni  1397. 

In  nomine  domini  amen.  Anno  nativitatis  eiusdem  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
septimo,  indiccione  quinta,  die  ultima  mensis  Aprilis  hora  terciarum  vel  quasi,  pontificalus 
sanctissimi  in  Clirislo  palris  et  domini  nostri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni 
anno  oclavo  in  minori  civitatc  Pragensi  in  cancellaria  curie  archiepiscopalis  Pragensis  in 
estuario    supcriori    in    niei    notarii  publici  infrascripti  et  testium  presencia  subscriptorum,  ad 

*)    I)ie   Zalil   tler  Fcrie   ist  durch   ciuen   Riss   im    Pergamentc   nic.ht  lesbar. 


359 

hoc  specialiter  vocatoruin  ct  rogaloriiin,  constituli  personaliter  honorabiles  el  scientilici  viri 
domini  et  magistri  Nicolaus  dictus  Puchnik.  licencialus  in  decretis  necnon  vicarius  in 
spiritualibus  reverendissimi  in  Christo  patris  et  domini  domini  Wolframi,  dei  gracia  archi- 
episcopi  Pragensis.  apostolice  sedis  leiiati  gcneralis.  Pragensis  et  Olomucensis  necnon 
sanctorum  Pelri  Wissegradensis  el  Georgii  in  castro  Pragensi  ecclesiaruni  canonicus  ex  una. 
et  Nicolaus  dictus  Lulhomisl  baccalaureus  sacre  theologie  arciumque  liberaliuin  inagisler. 
canonicus  ecclesie  omnium  sanctorum  in  castro  Pragensi  parte  ex  altera,  arbitri  arbitratores 
et  ainicabiles  composilores  in  causa  seu  causis,  questionibus  et  controversiis,  que  inter 
honorabiles  et  religiosos  viros  dominos  abbatem  et  convenlum  monaslerii  Foulis  sacre 
3Iarie  in  Zar,  Pragensis  diocesis,  ordinis  Cisterciensis  ex  una,  el  honeslum  virum  doniiuum 
Damianum,  plebanum  sive  rectorem  ecclesie  parrochialis  in  Xova  Civitale.  Olomucensis 
diocesis.  de  et  super  quibusdam  decimis  et  occasione  ipsarum  in  et  de  villis  Pelrowicz. 
Radnowicz  et  Nova  Vilia  dicle  Olomucensis  diocesis  parle  vertuntur  ex  allera.  per  ipsas 
partes  elecli  et  assumpti  proul  in  fornia  coinproinissi.  per  ine  notarium  publiciiin  infra- 
scriptum  desuper  confecla.  plenius  continelur  ct  est  expressuin.  Ubi  iidem  arbitri  arbitratores 
el  amicabiles  compositores,  premissis  nonnullis  altercacionibus  de  facienda  pronuncciacione 
super  preinissis  inler  ipsas  partes  denuo  ipsis  omnino  conlrananlibus  et  contrarium  allegantibiis. 
quia  in  unam  senlenciam  pronuncciandi  convenire  non  polerant  neque  potiierunt.  factiim 
buiusmodi  pronuncciacionis  et  proniincciandi  de  et  super  premissis  et  occasione  premissorum 
honorabili  viro  domino  et  magislro  Adam,  decretoriim  doclori,  archidiacono  Gradicensi  in 
ecclesia  Pragensi  predicta,  tamquam  superarbilro  per  ipsas  partes  super  preraissis  comrauniter 
electo  et  assumplo  commiserunt  et  ad  ipsuin  remiserunl.  ul  ipse  superarbiler  per  se  vel 
cum  altero  arbitrorum  eorundem  iuxta  forniam  comproinissi  laiidarel  seu  laudarent.  arbilra- 
retur  seu  arbitrarentur  inter  partes  prescriptas  ac  diflinirent.  Acla  sunt  hec  presenlibus 
honorabilibus  et  discretis  viris  dominis  Johanne  de  Duba,  cancellario  dicte  cancellarie 
archiepiscopi  Pragensis.  canonico  ecclesie  sancti  Georgii  in  castro  Pragensi  prediclo,  Pelro 
de  Tusnowicz  simililer  canonico  in  Wolframskirchen  et  plebano  sive  reclore  in  Plawcz. 
Olomucensis  diocesis  ecclesiarum,  Walenlino  de  Sadek  diclo  Kaiiczek,  el  Marlino  diclo 
Hess,  nolariis  publicis  et  aliis  pluribus  testibiis  lidedignis  circa  premissa.  Item  anno  indiccione 
et  pontificalu.  quibus  supra,  die  lercia  inensis  Maii.  hora  lerciariim  vel  quasi  in  Hradczano 
Pragensi  in  qiiadam  camera  donuis  habilacionis  venerabilis  et  scienlifici  viri  domini  el 
magistri  Adam.  decretoruin  docloris.  arcliidiaconi  Gradicensis  in  ecclesia  Pragensi,  siiper- 
arbilri  superius  nominali  in  mei  nolarii  piiblici  infrascripti  et  leslium  presencia  siib- 
scriplorum,  ad  hoc  specialiler  vocatoruin  et  rogalorum.  constiluli  personaliter  supranominati 
domini  Adam  doctor.  archidiaconus  necnon  superarbiler  et  Nicolaus  Puchnik  licencialus  in 
decretis.  vicarius  canonicusqiie  et  arbiter.  ubi  dicli  doinini  et  raagistri  superarbiter  el  arbiler, 
facla  collacione  de  et  siiper  deductis.  dictis  lcslium  productorum  in  prescripla  caiisa  arbi- 
traria  parcium  prescriplariim,  memoratus  dominus  Adam  doclor  et  siiperarbiter  de  volunlale 
et  consensu  ipsius  domini  et  raagistri  Nicolai  Puchnik  arbitri  vcrbo  et  sine  scriptis,  ipsius 
el  eiusdem  inaLnstri  Nicolai  Piichnik  nomine.    prnntincciavit.  laudavit.  declaravit.  diffinivit  et 


360 

arbitratus  est.  decimas  fnioiim  maiores  et  minores  villanim  videlicet  Radnovvicz,  Petrowicz 
et  >«ove  Viile.  siiper  quibus  ipse  partes  in  curia  Romana  ac  coram  ipsis  arbitris  litigarunt 
et  materiam  dissensionuni  habuerunt,  pertinuisse  ac  perlinere,  specfasse  et  speclare,  pertinere 
ac  speclare  debere  in  fufurum  ad  dictos  dominos  abbalem  et  conventuni  monasferii  in  Zar 
ipsorumque  successores,  easdemque  decimas  debite  annue  percepisse  ac  percipere  debere  in 
fulunini  ac  possedisse  et  possidere  et  in  possessione  juris  percipiendi  eosdem  esse  ac  fuisse, 
prescriptumque  dominum  Damianum  ecclesie  sue  nomint'  dictos  dominos  abbatem  et  conventuni 
nidebite  et  iniuste  super  diclis  decimis  et  jure  percepcionis  earundem  impedivisse,  molestasse 
et  perturbasse,  ipsiusque  inipedimenta.  raolestaciones  et  perturbaciones  fuisse  ac  esse  in- 
iusla.  iniustas,  iiiicila  et  illicitas  et  defacto  presumptas.  et  ipsi  successoribusque  suis  et  sue 
ecclesie  super  dictis  decimis,  percepcione  earundem.  impedimentis.  molestacionibus  et  pertur- 
bacionibus  prescriptis  perpetuum  silencium  iraponendum  et  inposuit :  ab  aliis  vero  per  ipsos 
dominos  abbafem  et  convenfum  petilis  ipsum  dominum  Damianum  et  ipsius  ecclesiam  absolvit, 
ef  expensas  per  ipsas  partes  hincinde  faclas  compensavit  et  nichilominus  sibi  et  dicto 
magistro  ]\"icoIao  Puchnik  declaracionem  et  inlerpretacionem  dicte  pronuncciacionis,  si  que 
dubia  in  eadem  emerserint.  plenam  potesfatem  reservavit.  Quam  quidem  pronuncciacionem, 
laudum  sive  arbitrium  mox  ibidem  honorabilis  vir  magister  Conradus  de  Braclis,  jurisperitus, 
advocatus  consistorii  curie  archiepiscopalis  Pragensis  necnon  sindicus  et  procurator  dictorum 
dominorum  abbatis  et  conventus  monasterii  in  Zar.  quo  superius  nomine,  approbavit,  emo- 
logavit  et  ratificavit  pelens  sibi  quo  superius  nomine  de  omnibus  et  singulis  suprascriptis 
per  me  nofariuni  publicum  infrascripfum  fieri  et  confici  unum  vel  plura  publicum  seu  publica 
instrumentum  seu  inslrumenta.  Quod  quidem  publicum  inslrumentum  prenominati  doraini  et 
magistri  Adam  superarbiter  ef  Nicolaus  Puchnik  arbiter  ad  peticionem  ipsius  magistri  Conradi 
de  Braclis.  quo  superius  nomine,  ipsorum  sigillorum  appensione.  quibus  ad  presens  utuntur, 
jusserunt  communiri.  Acla  sunt  hec  presenfibus  honorabilibus  et  discrelis  viris  dominis 
Ogerio,  correctore  cleri  diocesis  Pragensis.  ^Vicolao  quondam  Johannis  de  Cremsyer 
presbiteris.  Petro  Wenceslai  de  Letowicz  notario.  familiari  dicti  magistri  Conradi  de  Braclis, 
Jaroslao  Manyesonis  de  Osslerz  et  Stanislao  quondam  Wenceslai  de  Grecz  Regine  clericis 
Pragensis  et  Olomucensis  'diocesum  predictarum  et  aliis  plnribus  teslibus  fidedignis  circa 
premissa. 

Et    ego    Nicolaus  quondam  Malhie  de  Bruiia   Olonuiccnsis  diocesis  publicus  imperiali 
aucloritate  notarius  etc. 

(Orig.    Perg.    2    li.     Sig.     im     .\rfliiv,>     ili-s   Klo.stfrs   S^c;ir   lit.    .^.    n.    7  7    iiu    miihr.    I.Jindps- 
Arcliive.) 

3»5. 

Prarj  3.  Ma/  1397. 

iTlarkgraf    Jodok    besfattigt   denen    von    Vinzelberg    die    Besilzungen    zu    Rochow. 

rRiedel   Cod.   Brand.    A.   X.    134.) 


361 


396. 

Ofen    ').   Mai  1397. 

I%6ni2"  Signuind  von  Ungarn  dankt  den  Sladlen  Budi«sin.  Gorlilz.  ZiMan.  Latil)aii. 
Kamenz,  Lobau  ftir  die  Nachricht.  dass  Wenzel  IV.  die  Oberlausitz  an  den  Markgrafen 
Jodok  von  3Iahren  abffetreten  habe.  ermahnt  sie  ihm  treu  zu  bieiben.  bis  er  mit  deni 
ffenannlen  3Iarkgrafen.  deni  er  in  dieser  Sache  g-eschrieben  habe.  iiberein  kommt  und 
fordert  sie  auf.  dass  sie  den  Marksrafen  •vveder  als  Vogt  noch  als  Herrn  aufnehmen.  auUer 
er  kame  mit  ihm.  deni  Konige,  zugieich  ins  Land.  Dt.  Ofen  des  nehsten  sunnabendes  nach 
der  erfiindniisse  des  heiligen  kreuzes.  Anno  ^ICCCXCVIL 

(Riedel  Cod.   Brand.   B.   VI.,    11.3.; 


391. 

Markgraf   Prokop  druckf  seiiie   VbereimUmmung  aiis.   dass  Markgraf  Jodok   der   Olmiilz-er 
Kirche  geirisse  Dorfer  rerkauft  habe.    Dt.   Kojetein  S.    Mai  1397. 

^\os  Procopius  dei  oracia  marchio  Moravie.  Xotura  facimus  tenore  presencium 
universis,  quod  considerantes  divini  cultus  eximiam  servilutem,  qua  in  ecclesia  Olomucensi 
maiestas  altissimi  per  universos  minislros  eiusdem  ecclesie  cum  sanctis  suis  missarum. 
canonicarum  horarum  debitis  solempniis  diebus  noctibus  celeberrime  lionoratur:  ut  igilur 
falium  oracionum  et  meritorum  eorum  sincere  mentis  affectu  nos  participes  faciamus.  ad 
honorem  et  gloriam  omnipotentis  dei.  inlemerate  virginis  eius  genilricis  31arie.  beatorum 
VVenczeslai.  Crislini  ac  aliorum  patronorum  nostrorum  necnon  omnium  sanctorum.  quorum 
piis  inlcrcessionibus  procul  diibio  in  domino  deo  confidimus  nos  salvari.  ad  empcionem 
villarnm  inferius  expressarum  videlicet  Ilrubczicz.  Luczka.  Sussicz  et  Radsslawicz  et  univer- 
sorum  bonorum  ad  predictas  villas  pertinencium,  quas  et  que  capilolum  Olomucense  ab  illustri 
principe  domino  Jodoco  fralre  nostro  carissimo  certis  pecuniis  prefate  Olomucensis  ecclesie 
comparavit.  de  pleno  favore  noslre  benignitatis  consensiraus  et  virlule  presencium  animo 
deliberato.  volunplate  libera  ac  de  certa  nostra  sciencia  de  speciali  aracia  consentimus. 
Presencium  sub  noslri  siirilli  appensione  lestiraonio  litterarnm.  Datura  Cogetin  feria  tercia  die 
et  festo  sancti  Stanislai  anno  doniini  raillesirao  trecentesimo  nonagesimo  spetimo  (sici, 

Uri^.   fi-vi^.   ii.   Si;jr.    im   iiirn.   Capitel-Arcliive.; 


46 


362 

Markgraf  Jodok  hestdlligi  dem   Brunner   CoUegiat-Cupitel  zu  s.  Peter  deii  aiuius  gratiae. 

Dt.   Bruim,   11.   Mai  1397. 

j%os  Jodociis  dei  gracia  marchio  Brandemburgensis  sacri  romani  impcrii  archi- 
camerarius.  marchio  et  dominus  Moravie  notumfacimus  tenore  presencium  universis.  Quod 
ad  laudem  et  honorem  dei  omnipotentis  ejusque  genitricis  semper  virginis  Marie  et  bealorum 
Petri  et  Pauli  aposlolorum.  quemadmodum  alias  et  duduni  sincero  animo  concepimus  et  in 
desiderio  et  voto  nostri  cordis  aclu  gerimus  cupientes  ecclesie  montis  saucli  Petri  in  Bruna 
necnon  preposito  et  ejus  canonicorum  prebendatorum  ibidem,  in  nostri  dominii  lundo  degen- 
tibus,  statum,  condicionem  et  ordinem,  quantum  in  nobis  est,  cum  deo  pro  augmento  nostro 
felici  adinstar  ecclesie  Olomucensis,  matris  eiusdem,  prout  informali  sumus  facere  meliorem, 
ad  supplicacionis  pelicionis  instanciam  dictorum  preposili  el  capituli  coram  nobis  personaliter 
conslitutorum  et  devote  supplicancium,  quatenus  prefate  nostre  ecclesie  ac  ipsis  de  benignitafis 
nostre  magnificencia  et  signanler  pro  augmento  salulis  fidelium  animarum  nostrum  pium 
consensum  pariter  el  assensum  quoad  annum  gracie,  pro  defunctis  canonicis  in  dicta  ecclesia 
deinceps  statuendum,  faciendum  et  tenendum  ac  perpetuis  temporibus  observandum,  et  per 
que  successorum  in  prebenda  defunctorum  dande  et  sine  renitencia  fideliler  persolvende 
adinstar  Olomucensis  ecclesie  predicte  cum  dicto  noslro  capitulo  in  toto  concordande,  pro 
eodem  dare  et  concedere  dignaremur.  Nos  autem  deliberato  et  de  certa  nostra  sciencia 
maluro  consilio  prehabito  preserlim  prefatorum  prepositi  et  capituli  humilibus  ac  devotis 
supplicacionibus  ulpole  juslis  ac  racionabilibus  graciosius  concedimus  et  largimur  diclumque 
annum  gracie.  proul  racionabililer  per  eos  inslitutus  existit,  approbanius.  laudamus.  ralificamus 
et  vigore  presencium  confirmamus.  Mandamus  igilur  imo  volumus  el  precipimus  virtute 
presencium  sub  obtentu  gracie  nostre  ac  nostrorum  successorum  favore  gracioso,  qualenus 
quilibel  prelatus  et  canonicus  per  nos,  heredes  aut  successores  nostros  marchiones  Moravie 
aut  quascunque  alias  personas,  cuiuscunque  slatus  condicionis  fuerinl,  quociescunque  ad 
prelaturam  seu  canonicatum  dicle  nostre  ecclesie  presentatus  et  receptus  lcgilime  fueril,  dictum 
annum  gracie  sive  medios  fructus  in  noslri  fundi  dominio  consistentes  pro  anima  defuncli 
canonici  sui  predecessoris  juxta  taxam  decernendam  dicto  preposito  et  capitulo  sine  qualibet 
renitencia  solvere  debeal  ac  pro  eodem  cum  iisdcm  effeclualiter  concordare  ac  prefalorum 
statuta  et  legales  observaciones  nullatenus  transgrediendo,  transgressorem  vero  et  mandatis 
nostris  ac  heredum  et  successorum  nostrorum,  ut  premiltitur,  non  parentem  mandamus, 
volumus,  hortamur  et  petimus  per  ordinarium  loci  aut  archiepiscopum  Praegnsem,  qui  pro 
tempore  fuerint.  per  diclos  preposilum  et  capitulum  ad  ipsius  anni  gracie  observacionem 
realem  et  elfectualem  tam  per  subtraccionem  porcionum,  distribucionem  panum  et  aliorum 
jurium  canonicalium,  quam  eciam  per  censuras  ecclesiasticas  el  alia  juris  remedia  compelli 
et  induci  cum  effeclu,  prout  honeslas  id  requirit.  Presencium  sub  noslri  appensione  sigilli 
lestimonio  lilerarum.  Datum  Brune  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  seplimo, 
undecima  Maii. 

(Iiiseiiit   in   der  BestSttigungsurkuude  des  Olin.   Kischofes  Lacek  ddo.  Kremsier  11.  August 
140.3.   —  Vgl.   Fasseau   pars  III.  p.   4.) 


363 


390. 


Vok    uiid    Lacek     von     Krardr     ri-raprecheii.     dem     OlmiUz-er    Suffrnffaiie    \ikolaus    alle 

Bediiiguiigeii    bez-iigiich    des    Dorfes    Deulsch-Jaseiiik    zu    erfiillen,    die    iii    eiiiem  friihereii 

Kaufscoiilracte  stipulirt  irurden.   Dt.    Ticin    1.   Jiini  1397. 

W  ocko  et  Laczko  fralres  germani  de  Crawar  domini  in  Tyczin  nolumfacimus  tenore 
presencium  universis.  Quod  ad  affectuose  peticionis  instanciam  honorabilis  viri  domini  Wilheln)i 
Korlelauffe  canonici  ecclesie  Olomucensis  et  ob  eius  dileccionis  favorem  specialem.  quo 
virlulibus  suis  et  meritis.  ([uil)us  ecian)  nobis  complacuit,  exigentibus  dignun)  arbilra)nur  et 
conoriuim  nos  pro  suo  comodo  et  utilitate  viceversa  sibi  debere  a)nicabiliter  coraplacere. 
vendicioni  per  eum  facte  de  villa  Jessenyk  theutonicali  dominii  Tyczinensis  venerabili  viro 
magistro  Pelro  de  Brega  phisico.  qui  eam  ab  eo  legitime  coraparavit  pi"o  i-everendo  in 
Chrislo  palre  do)nino  Nicolao  episcopo  Abeloniensi.  pronunc  suff)"asaneo  reve)"endi  in  Chrislo 
palris  dojnini  Xicolai  episcopi  01on)))censis  secundum  tenorem  literaru)n  desuper  confeclarun). 
animo  deliberato  ex  certa  sciencia  noslrum  benigne  prebuimus  et  prebemus  assensum.  Sic 
quod  dictus  venerabilis  paler  do)ninus  JVicolaus  episcopus  Abeloncnsis  inlret  transferalur  et 
surroaetur,  ijumo  ipsu)n  induci)))us  Iransferimus  et  sur)'Ogamus  in  et  ad  o)nne  jus  et 
proprielalen),  qnod  et  que  usque  )nodo  anledicto  dojuino  Wilhehno  in  et  ad  dictam  villau) 
Jessenyk  census  usufructus  possessionon  et  do)ninium  quomodolibel  co)npetebal  secundum 
quod  hoc  in  lileris  contractus  vendicionis  pie  )nemorie  quondam  domini  Wockonis  de  Crawar 
geniloris  noslri  plenius  conlinetur.  In  quo  ips)))n  volnmus  et  promitli)nus  plcne  conservare, 
ipsas  quoque  lileras  quoad  diclum  do)ninun)  episcopu)n  in  suo  robo)-e  ronano-e  decrevimus. 
Bonaque  et  sincera  lide  p)-on)illi)nus  pro  nobis  heredibus  et  successoribus  noslris  in  do)ninio 
Tyczinensi  futnris.  eundem  reverendu)))  palrem  dominum  Abelonensem  in  q))i('ta  et  pacilica 
possessione  dicte  ville  Jesenyk  el  frucluu)»  ac  proventuum  percepcione  necnon  plcno  dominio 
secundum  lenorem  et  foDnam  litei'aru)n  predictarum  dicti  domini  Wilhehni  super  contracl)) 
oncionis  et  vendicionis  facto  di)nillere  el  cunctis  vite  sue  temporibus  integraiiler  co))servare. 
Insuper  ex  favore  speciali  diclo  revo-endo  patri  indulgcmus.  quod  procuracionem  dicle  ville 
et  hominum  ac  censuun)  percepcionem  uni  vel  plu)*ibus  sin)ul  v(>l  successive  pro  suo  bene- 
placito  committere  possit,  qui  sibi  de  huiusmodi  oportune  respondeat,  in  quo  eura  seu  eos 
)ieque  per  nos  aut  per  alios  vol)))nus  aliqualiter  i)npedire,  ila  quod  huius)nodi  per  eu))deni 
legiti)ne  conslitutus  vel  constiluti  o)nne)n  illam  poleslaton  habeanl.  quau)  i))  litera  do^nini 
Wilhehni  magisfer  Nicolaus  de  Gelwicz  et  magisler  Gregorius  Chremsirensis  pi-o  eo  habuerunt. 
.\d  robur  igitur  et  ellicaciem  omnium  premissorum  infrascriptos  barones  nobiles  et  dilectos 
rogamus  confidenter.  quatenus  ipsi  pro  nobis  et  una  nobiscum  dicto  domino  Abelonensi 
promiltent  pro  om))ib)]s  et  sinsfulis  supradictis.  El  nos  Benessius  et  Laczko  de  Crawar 
fralres  gcr)nani,  Faulico  de  Enlinburg,  .\icolaus  de  Slolticz  el  Wenceslaus  de  Doloplas,  nos 
Nicolaus  judex,  N.  scabini  ju)"ali  cives  el  co)nmunilas  Tyczinensis  cl  rogatuni  et  compla- 
cenciam    diclornm    dominorum    Wockonis    el    Laczkonis    de    Crawar    pro    eis    et    una    cu)n 

4i;* 


364 

eis  promisimus  et  promitlimus  presentibus  bona  flde,  quod  dicte  vendicionis  et  empcionis 
contractus  debeat  integre  inviolabiliter  observari,  eoque  modo  et  forma  obligantes  nos 
antedicto  reverendo  patri  domino  Nicolao  episcopo  Abelonensi.  prout  alias  dudum 
obligavimus  nos  pro  eadem  villa  fructibus  et  pertinenciis  suis  domino  Wilhelmo  supra- 
dicto.  Ita  quod  idem  reverendus  pater  in  quieta  possessione  dicte  ville  censuum  dominii 
et  usufructuum  cunctis  vite  sue  temporibus  absque  aliqua  imminucione  manere  et  conservari 
debeat  et  nullatenus  impediri.  Presencium  sub  appensis  omnium  nostrum  sigillis  testimonio 
literarum.  Datum  Tyczinensi  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  septimo  die 
prima  mensis  Junii. 

(Kremsierer  Lehensquatern  III.   f.   4.) 


400. 

6.  Jmii  1397. 

i%nno  domini  MCCCXCVII  (die  sexta  mensis  Junii)  obiit  venerabilis  pater  dominus 
Nicolaus  natus  de  Prussia  de  ecclesia  Constanciensi  ad  ecclesiam  Olomucensem  translatus 
per  sanctissimum  in  Christo  patrem  dominum  Urbanum  papam  VI.  Obiit  idem  dominus 
Nicolaus  in  Drzebicz  prope  Pragam,  sepultus  in  ecclesia  Olomucensi. 

(Aus   dem   Codex   E.   I.   40   des   Olm.   Metr.   Cap.-Archives.) 

401. 

Kdnig    Wenzel   IV.   fordert    das    Olmiitser    Capitel,    die    Wahl    des    Olmiitzer    Domherrn 

Lacek    von    Krar&i-    zum    Olmiitzer    Bischofe    rHckgangig    zu   machen,     da    nach   seinem 

Wunsche    niemand   anderer    als  Johann,   Bischof  ron  Lebus^   auf  den   Olmiitzer  Bischofs- 

stuhl  erhohen  werden  solle.   Dt.   1397   (nach  dem  6.  Juni).*) 

llevoti  dilecti!  Transmissas  nobis  per  vos  literas  dihgenter  audivimus.  sufficienter 
intelleximus,  ac  earum  effectum  impressimus  attentius  menti  nostrte.  Quod  autem  in  spem 
nostrie  Celsitudihis  honorabilem  Laczkonem  de  Crawar,  confratrem  vestrum  poslulastis : 
omnem  prorsus  hiijusmodi  spem  vobis  scitote  fore  sublatam ;  priBsertim  cum  nec  fuerit,  nec 
adhuc  sit  intentio  noslra,  ut  quisquam  alius  Olomucensi  ecclesiae  in  pastorem  pnefici  aut 
debeat  ad  eandem  transferri,  prieterquam  venerabilis  Johannes  Lubucensis  episcopus,  princeps. 
consiliarius,  noster  devotus  dilectus,  in  cujus  favorem  ad  reducendam  in  slatum  pristinum 
ipsam  ecclesiam,  nec  non  pro  reprimendis  opprimentium  ipsam  conatibus,  omnem,  quam 
possumus.  disponimus  sollicitudinem  adhibere.  Propter  quod  devotionem  vestram  seriose 
requirimus  et  hortamur,  omnino  volentes,  quatenus  electionem  de  persona  prfefati  Laczkonis 


'^)    Dsis   appro.Kimativc   Tagcsdatura   angeactzt  nach    n.    100. 


365 

per  vos  factam  mox  visis  presentibus  resciudere.  priefafumque  consiliarium  nostrum  in 
vestrum  et  ecclesise  Olomucensis  episcopura  et  neminem  alium  debeatis  raodis  (omnibus) 
postulare.  Parati  naraque  sumus  hoc  casu  tara  ecclesiam  ipsam  et  ipsius  bona  in  noslram 
tuiliouem  assumere.  quam  etiani  vos  et  alias  personas  ecclesiasticas  in  vestris  et  earum 
juribus  et  liberlatibus  benignius  conservare.  Nam  in  casura,  quo  hoc  non  fieret.  ex  tunc 
commisimus  illustri  Procopio  marchioni  Moraviae,  principi  patruo  noslro  dilecto.  ceterisque 
officialibus  nostris.  ut  adversum  omnes  et  singulos,  qui  voluntatem  nostram  conantur  infringere. 
de  opportuno  et  necessario  debeant  remedio  providere.  Per  nullum  enim  eventum  pali 
volumus.  ut  pn-efata  Olomucensis  ecclesia,  quis  nobis  velut  regi  Boemitp  et  nemini  alteri 
exstat  iramediate,  ut  nostris.  subjecta.  ad  manus,  quod  absit.  perveuial  alienas. 

(Palacky   Formelb.    2,    196.) 

402. 

Der    OlmUtzer    Canonicus     Wilhelm    Kortclan{/en    erhidrt.    dass    Peter  von  Brieg  ron   ihm 

das    Dorf   Deutsch-Jassenik   fiir    den   Olmiitz-er  Suffra(/(in   .'\ikolaus  auf  dessen   Lebensz-vit 

(/ekauft  hahe.    Dt.  (1397   nach   dem  6.   Juiii).'^) 

»*  ilhelmus  Kortelange  Olomucensis  ecclesie  canonicus  notumfacio  tenore  presencium 
universis.  Quod  auimo  dehberato.  maturo  consilio  liberaque  ac  sponlanea  vnluntate  villam 
Jessnik  theutonicalem  cum  quadraginta  raarcis  annui  census,  quani  olim  a  pie  memorie 
nobili  quoudam  domino  Wockone  de  Crawar  pro  certa  pecunie  summa  ad  vite  sue  tempora 
possidendam  et  utifruendam  legitirae  comparavi.  prout  hoc  in  literis  conlractus,  vendicionis 
videhcet  et  empcionis  plenius  continetur.  de  consensu  et  expressa  volunlate  nobilium 
dominorum  Wockonis  et  Laczkonis  de  Crawar,  filiorum  quondam  dicti  domini  Wockonis. 
una  cum  omnibus  et  singulis  suis  censibus  redditibus  proventibus  juribus  obvencionibus 
exaccionibus  eraendis  et  perlinenciis  uuiversis.  jurisdiccione,  jurcpatronatus  ac  pleno  dominio 
justo  vendicionis  tituio  vendidi  et  virlule  presenciura  vendo  venerabili  viro  magistro  Pelro 
de  Brega  phisico  pro  ducentis  viginti  marcis  moravicalibus  grossorura  bohemicaliura.  michi 
jani  in  legali  et  numerata  pecunia  persolutis.  Ouaraque  dictara  villam  pro  reverendo  in 
Christo  patre  doniino  Nicolao  episcopo  Ahelonensi.  pronunc  suffraganeo  ecclesie  Olomucensis 
per  capitulura  sede  vacante  constituto.  consanquineo  suo.  ad  vile  sue  tempora  habendam  et 
utifruendam  coraparavit.  Qua  propfer  diclam  villam  Jessenik  cum  omnibus  juribus  el 
pertinenciis  suis  resigno  diclo  magistro  Petro  nichil  raihi  in  ea  proprietatis  utilifatis  vel 
juris  reservando,  sed  in  ipsum  omniraodo  transferendo.  Presencium  meo  sigillo  teslimonio 
literaruni.  Dt.  etc. 

(Kremsierer  Lehi^nsquatern   III.    V.    5.) 


*)   Das  Jahresdatum   wur.le  angesetzt   nach   n.    399;   Jas   Tagesdatum   nacli   n.    400. 


366 


403. 


Markgraf  Jodok  .scheukl  ileiit  OlmUtzer  Bilrger  Pesek  von  Prossiiilz  eincii   Lahn  in   Griigau. 

Dt.    Olmiitz.  24.  Juni  1397. 

i\os  Jodocus  dei  gracia  marchlo  Brandenburgensis  necnon  niarchio  et  doniinus 
Moravie.  Noluni  facimus  tenore  presencium  universis,  quod  habito  respectu  ad  probate  fidei 
constanciam  prudentis  et  providi  viri  Pessconis  de  Prostans,  civis  Olomucensis,  nostri  fidelis 
dilecti,  qui  dignum  se  nostris  beneficiis  suis  virtuosis  obsequiis  approbavit,  ut  et  ipse  digna 
gratuitis  meritis  suis  a  nostra  munificentia  et  ceteri  eius  vestigia  fide  et  obsequio  imitenlur, 
sibi.  heredibus  et  successoribus  suis  umim  laneum  in  Krygaw  villa  cum  pleno  -  dominio, 
censu.  robotis.  fructibus,  usibus.  proventibus  universis  in  veram  hereditatem  et  hereditariam 
proprielalem  cum  pleno  dominio  dedimus.  donavimus  et  virtute  presencium  animo  deliberato, 
voluntate  libera  ac  de  certa  nostra  sciencia  damus  pariter  et  donamus.  Sic,  quod  ipsi 
Pessconi  et  eius  heredibus  et  successoribus  ex  superhabundanti  nostra  gracia  poteslatem 
donamus.  de  prefato  laneo  cum  suis  censu  el  juribus  pro  sue  volunfalis  beneplacito  pro 
spirituaJibus  personis  et  temporalibus  disponendi.  Nam  qualicunque  modo  cum  eodem  ianeo 
ipse,  vel  sui  heredes  disposuerint  seu  ad  altare,  ecclesiam,  capellam  donaverinl,  vel  aliis 
personis  secularibus  quibuscunque  legaverint,  talem  virtutem  oblinere  decernimus,  tamquam 
tabulis  terre  iure  hereditario  forent  imposita  et  inserta.  Presenciura  sub  nostri  sigilli  appen- 
sione  testimonio  literarum.  Datum  Olomuncz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
septimo.  die  sancti  Johannis  Bapliste. 

(Orig.   Ferg.   li.   Sig.    verletzt   im   Olm.   Capitcl-Archive.) 


404. 

Johann,  Bischof  ron  Leitomgsl^  ertheilt  denen,   welche  die  hlostcrkirche  in  Landskron  an 

gcirissen  Festtageii  bcsiichen  odcr  z-iim   Baue  des  Klosfcrs  lieitrageu^   einen,  vierzigtagigen 

Ahlass.   Dt.   Landskron   20.  Jiini  1397. 

«Johannes  dei  et  apostoUce  sedis  gracia  episcopus  Luthomislensis,  universis  christi- 
fidelibus,  ad  quos  presentes  pervenerint,  paceni,  gaudium  el  salutem  in  domino  sempiternam. 
Suscepti  pastoralis  officii  nos  cottidiana  cura  solicitatur.  ut  saluti  animarum  omnium  chrisli- 
fidelium,  precipue  tamon  nostro  commissarum  reginiini,  quanlum  cum  deo  possumus, 
salubriter  intendamus.  Sane  considerantes,  quod  universos  christifideles  ad  pielalis  opera  et 
devocionis  studia  divinis  muneribus  tanto  sludiosius  excitamus,  quanto  per  ea  divine  gracie 
reddi  possint  apciores ;  eapropter  omnibus  vere  confessis,  conlritis  et  penitentibus,  qui  ad 
ecclesiam  monasterii  beate  virginis  Marie  canonicorum  regularium  ordinis  sancli  Augustini 
in  l^auczskrona,  Luthoniislensis  diocesis  ac  civitalis  noslr<',  devote  accesserint  in  festivitatibus 
infrascriptis  divinam  graciam  pelituri.  et  qui  ad  opus  eiusdem  monasterii  manus  porrexerinl 


367 

adiulrices  quociescumque  inrrascriptis  feslivilatibus.  indulgencias  subscriplas  ex  noslro  olficio 
paslorali  misericordiler  imparlimur.  In  primis  siquidem.  qui  misse  maluline.  que  mane  de 
virgine  bealissima  diebus  singulis  decanlatur.  aut  fuerit  solite  lecla.  interfuerint:  item  qui 
prenominatnm  raonaslerium  in  nativitalis.  circumcisionis.  epifaniarum.  cenc  dominice.  passionis. 
resurreccionis  cum  duobus  diebus.  lancee.  asccnsionis.  penthecostes  cum  duobus  diebus. 
trinitalis.  corporis  Chrisli ;  iteni  in  visitacionis.  assumpcionis,  nalivilatis.  annuncciacionis  et 
purificacionis,  concepcionis  viroinis  intemerate;  item  qui  in  sanctorum  ang-elorum.  nativitalis 
Johannis  baptiste:  iteni.  qui  in  beatorum  Petri  et  Pauli.  Andree,  Johannis,  Philippi.  Jncobi 
utriusque.  Bartholomei.  Simonis  et  Jude.  Thome.  Mathie.  3Ialhei.  Marci.  Luce.  Barnabe 
apostolorum  et  evang-elistarum.  necnon  qui  eciam  in  beatissimorum  Slephani  prothomarliris. 
Laurencii,  Viti,  Wenceslai  Iranslacionis  et  transilus  Adalberti.  quinque  fratrum,  Sig-ismundi. 
Georgii.  Mauricii.  Victorini  marliris  gloriosorum :  item  qui  in  Gregorii.  Ambrosii,  Jeroiiimi. 
Auffustini  transitus  el  Iranslacionis.  Martini.  >"icolai.  Procopii  confessorum :  ilem  qui  in 
Marie  Maffdalene.  3LTrlhe.  Felicilalis.  Katherine,  Margarethe.  Dorolhee.  Agnetis.  Barbare. 
Airalhe.  Juliane  ac  Ludmile.  Elizabeth  virginum  et  viduarum :  insuper  in  die  Linocenciuui. 
Omnium  Sanctorum.  in  commemoracione  Oinnium  Animarum  et  in  dedicacione  monasterii 
memorati,  festivitatum  devocionis  causa  accesserint.  eciam  quando  corpus  ^domini  noslri 
Jhesu  Cristi  ad  infirraum  seu  infirmos  deportatur  et  ipsum  Corpus  dominicum  conduxerint : 
ilem  qui  corpus  Christi  et  sacrum  oleuin  secuntur,  et  eciam  qui  in  missa  pacem  recipiuul : 
poslremo  quocienscunque  (|uis  sermoni  ibidem  interfuerit:  ilem  qui  tria  Avemaria  dixeril  iii 
sero  aut  mane,  quando  terna  vice  campana  pulsatur;  ilem  qui  intersunt,  quando  Salvc 
regina  decantatur,  et  qui  pro  rege,  episcopo  et  pro  pace  regni  Boemie  preces  domino  deo 
devole  funderit,  de  oranipotentis  dei  misericordia  et  heatissimorura  Petri  et  Pauli  aposlolorum 
auctoritate  confisi.  pro  vice  qualibet.  et  nichilominus  sinsrulis  diei)us  festivitalnin  supradiclarum 
et  ipsarum  octavis,  qiie  lamen  oclavas  habere  dinoscuntur.  quadraiiinta  dierum  indulgencias 
ipsis  raisericorditer  in  domino  condonamus.  Harum  quibus  sigilla  noslra  ad  perpeluam 
meraoriam  et  testimoniuin  omiiiuin  preinissorum  sunt  appensa  testimonio  lilerarum.  Daluin 
in  Lanczcrona  pennullima  die  mensis  Junii,  anno  doniini  millesimo  trccentesimo  nonagesimo 
seplimo. 

(Orig.    Perg.    inlt    .anli.    Sig.    im    m.    Tj.indos-Arcliiv.    Art.    Ohn.     August.    lit.    G.     u.     lil.) 


405. 

Aiis  dem  Berichte  Hermaim  Ehiwrs  an  deii  Strasshiirger  Stadtrat/i  iiher  den  am  II.  Jiiiii  13!)7 
an  den  Rdthen   K.    ]Venz-el  IV.   in   Karlstein  reriibten   Mord.  Dt.   .).   Jiili   1397. 

Auch    was    markgrof   Jobs    von    3Ierhern    zu  Prag.  noch  dein  do  das 

geschach.  Do  enpot  im  unser  her  der  kunk,  daz  er  auz  der  stat  rilt:  er  wolt  sein  stat 
und  sein  lant  selber  wol  versehen.  Also  reit  er  herauz.  Also  isl  unser  her  der  kunk 
zugefaren    und    woll  die  von  Praif  niht  zu  o^enoden  nemen.  sie  g-eben  im  dann  sehstausent 


368 

schok  und  all  keten  niderlegten  und  alle  tor  derniderlegten  und  den  turn  und  die  maur 
gegen  der  Neueu  stat  .  .  .  so  sind  der  pesten  wol  zwelf  auz  der  Nidrern  stat  zu  deni 
markffrofen  und  den  lantzhern  geflohen  ....  und  ward  nie  als  irr  zwischen  unserm  hern 
dem  kuuff  und  dem   markijrofen  von  Merhern  und  den  lantzhern 


(Weizsacker  1).   R.   Acten   II.   p.   455.) 


40«. 

EroffmiiKj  des   Olmiitzer  Landrechtes  7.  J/ili  1397. 

Anno  domini  miiiesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo  sabbato  proximo  post 
festum  sancti  Procopii  Confessoris  et  Boemie  patroni  gloriosi  celebratum  est  colloquium 
dominorum,  presidentibus  supremis  ofTicialibus,  nobili  Jeskoni  dicto  Puska  de  Cunstat  camerario, 
Sulicone  de  Konycz  czudario,  ct  Theoderico  prothonotario  iilustrissimi  principis  domini  Jodoci 
niarchionis  Moravie,  tunc  terre  tabularum  notario.  presentibus  ibidem  predicto  illuslrissimo 
domiuo  marchione  Jodoco  et  nobilibus  dominis  Erhardo  de  Cunstat,  Petro  de  Crawar  aiias 
de  Piumnow,  Laczcone  de  Crawar,  Jescone  de  Sternberg  alias  de  Lukow,  et  Jarossio, 
Bernhardo,  Przedborio  de  Czimburg  et  Alssone  de  Czimburg,  Alssone  de  Mohehia.  Erhardo 
de  Skal.  Paulicone  de  Sowynecz,  Budissio  de  Quassicz,  Johanne  de  Lompnicz,  Wancone 
de  Czirnahora,  Mathesone  de  Lichtenstain,  Wokone  de  Holenstain,  Wilhelmo  de  Luczka, 
Sigismundo  et  Smilone  de  Lethowicz,  Erhardo  de  Luczan,  Boczkone  de  Lestnycz,  baronibus 
marchionatus  Moravie  judicio  presidentibus  et  causas  judiciales  adinvenientibus. 

(Ta!).   teiT;e   Mor.    (>lm.    cud.<e   pag.    205.) 


407. 

Prag.   13.  JiiU  1397. 

IVonig  Wenzel  l\.  sucht  die  Ermordung  des  Strnad  von  Janowitz,  Stefan  von 
Opocno,  Stefan  von  Martinitz  und  des  Malleserpriors  Markoid  in  einem  Manifeste  zu  rccht- 
fortiL^^en.  —  Geben  zu  Praffe  an  sand  Margarethenlag.  unser  reiche  des  Behemischen  in 
dem  XXXV.  und  des  Romischen  in  dem  XXII  jaren.  Per  d.  Procopium  niarchionem  Moravie. 

(Orig.   in   Regensburg;   gedr.   in   Pelzels   K.    Wenzel   II.   IJrkdb.   p.    26.) 


369 


408. 


Pabsf  Bonifa^  IX.   beaiiftragt  deii   Abt  des  Strahower  in  Profj.  des  s.    Vincenz-kloslers  in 

Breslaif  itnd  des  Klosters  Bruck,  dass  sie  das   Kreiiz-herrnstift  in   Prag  gegen  alle 

Schudlger  schiitz-eti.   Dt.  Roin   15.  Jiili  1397. 

Oonifacius  episcopiis  serviis  serYonim  dei  dileclis  filiis  Slrahoviensis  prope  Prag-am 
et  sancti  Vincencii  extra  muros  Wratislavienses,  ac  Lucensis  Olomucensis  diocesis  monasleriorum 
abbalibus  salutem  et  aposlolicam  benediccionem.  Militanli  ecclesie  immerili  disponente  domino 
presidentes  circa  curam  ecclesiarum  el  nionastcriorum  omnium  solercia  reddinuir  indefessa 
soliciti.  ut  iuxta  debilum  pasloralis  oflicii  eorum  occurramus  dispendiis  et  profectibus  divina 
cooperante  clemencia  salubriter  inlendamus.  Sanc  dilectorum  liliorum  magislri  et  fratrum 
hospitalis  pauperum  sancli  Francisci  cruciferorum  cum  stella  in  pede  pontis  Pragensis  ordinis 
sancti  Auguslini  conquestione  percepimus.  quod  nonnulli  arcbiepiscopi.  episcopi  aliique 
ecclesiarum  prelali  et  clerici  ac  ecclesiaslice  persone  tam  religiose  quam  seculares.  necnon 
duces.  marchiones,  comites,  barones.  nobiles.  miiiles  et  laici,  communia  civitalum,  universitates 
opidorum,  castrorum,  villarum  et  aliorum  locorum  et  alie  singulares  persone  civilatum  et 
diocesum  et  aliarum  parcium  diversarum  occuparunt  et  occupari  fecerunt  castra.  villas  et 
alia  loca.  terras.  domos.  possessiones.  jura  et  jurisdicciones  necnon  fructus.  census.  reddilus 
et  proventus  dicli  hospilalis  ac  membrorum  ab  eo  dependencium,  et  nonnulla  alia  bona 
mobilia  et  immobilia  spirituaiia  et  temporalia,  ad  mag-islrum  et  fratres  ac  hospilale  et  membra 
predicta  communiter  el  divisim  speclancia  et  ea  detinenf  indebile  occupata  sen  detinentibus 
prestant  auxilium.  consilium  vel  favorem ;  nonnulli  eciam  civilatum,  diocesum  ac  parcium 
predictarum.  qui  nomen  domini  in  vacuum  recipere  non  formidanl,  eidem  magistro  el 
fralribus  super  predictis  castris,  villis  et  locis  aliis,  lerris.  domibus.  possessionibus,  juribus 
et  jurisdiccionibus,  necnon  fructibus,  censibus,  redditibus  et  proventibus  eorundem  et  quibus- 
cunque  aliis  bonis  mobilibus  el  immobilibus,  spiritualibus  et  temporalibus  ad  raagislrum  et 
fratres  ac  hospitale  et  membra  huiusmodi  spectanlibus,  mulliplices  moleslias  ,el  iniurias 
inferunt  et  iacturas.  Quare  dicti  magister  et  fratres  nobis  humililer  supplicarunl.  ut.  cum 
eisdem  valde  reddatur  difllcile  pro  singulis  querehs  ad  apostolicam  sedem  habere  recursum. 
providere  ipsis  super  hoc  paterna  diligencia  curaremus.  Nos  igitur  adVersus  occupatores, 
delentores,  presumplores.  moleslatores  et  iniuriatores  huiusmodi  illo  nolenles  eisdem  magislro 
el  fralribus  remedio  subvenire,  per  quod  ipsorum  compescatur  temeritas  et  aliis  aditus 
commillendi  similia  precludalur,  discrecioni  veslre  per  aposlolica  scripla  mandamus,  qualenus 
vos  vel  duo  aut  unus  vestrum  per  vos  vel  alium  seu  alios,  eciam  si  sinl  extra  loca,  in 
quibus  dcpulati  estis  conservatores  et  iudices,  prefalis  magistro  et  fratribus  efTicacis  defensionis 
presidio  assistentes  non  permittalis,  eosdem  super  hiis  ac  quibuslibet  aliis  bonis.  juribus  et 
jurisdiccionibus  ad  magislrum  et  fratres  et  bospilale  et  membra  huiusmodi  spectantibus.  ab 
eisdem  vel  quibusvis  aliis  indebite  molestari  vel  eis  gravamina  seu  damna  vel  iniurias 
irrogari,  facluri  diclis  magislro  el  fratribus,  cum  ab  eis  vel  procuratoribus  suis  aut  eorum 
aliquo   fueritis  requisiti.   de  prediclis  et   aliis  personis   quibuslibet  super  reslitucione  huiusmodi 


370 

castronim,  villarum,  terriiriim  et  alioriim  locorum,  jurisdiccionnm,  juriiim  et  bonorum  mobilium 
et  immobilium,  reddiluum  quoque  ct  provenluum  et  aliorum  quorunicunque  bonorum,  necnon 
de  quibuslibet  inolestiis,  injuriis  atque  damnis  presentibus  et  futuris,  in  illis  videlicef,  que 
judicialem  requiruiit  indaginem,  sumniarie  de  plano  sine  strepitu  et  figura  judicii,  in  aliis 
vero,  prout  qiialitas  eoruin  exegerit,  iusticie  conplenientum,  occupatores  seu  detentores, 
presumptores,  moleslatores  et  iniuriatores  buiusinodi,  iiecnon  contradiclores  quoslibet  et  rebelles, 
cuiuscunque  dignilalis  slalus  ordinis  vel  condicionis  extiterinl,  quandocunque  et  quociescurique 
expedierit,  auctoritate  nostra  per  censuram  ecclesiasticam  appellacione  postposita  compescendo, 
invocato  ad  hoc,  si  opus  fuerit,  auxilio  brachii  secularis.  Non  obstanlibus  tam  felicis  recor- 
dacionis  Bonifacii  pape  VIII  predecessoris  nostri,  in  quibus  cavelur,  ne  aliquis  extra  suam 
civilatem  et  diocesiin  nisi  in  certis  exceptis  casibus  et  in  illis  ullra  unain  dietam  a  fine  sue 
diocesis  ad  iudicium  evocetur,  seu  ne  judices  et  conservatores,  a  sede  deputati  predicta, 
extra  civilatem  et  diocesim,  iu  quibus  depulati  fuerint,  contra  quoscunque  procedere  sive 
alii  vel  aliis  vices  suas  commiltere,  aut  aliquos  ullra  unam  dielam  a  fine  diocesis  eorundem 
trahere  presumant.  duminodo  ultra  dnas  dietas  aliquis  auctorilate  presencium  non  trahatur, 
seu  quod  de  aliis  quam  de  manifestis  iniuriis  et  violenciis  et  aliis,  que  judicialem  requirunt 
indaginem  penis  in  eos,  si  secus  egerint  et  in  id  procuranles  adiectis,  conservatores  se 
nullatenus  intromittant,  ([uam  aliis  quibuscunqueconstilucionibus  apredecessoribus  nostrisRomanis 
ponlificibus  delegatis  et  conservatoribus  quam  personis  ultra  cerliim  numeruin  ad  iudicium 
non  vocandis,  aut  aliis  editis,  que  vestre  possent  in  hac  parte  iiirisdiccioni  aut  potestati 
einsque  libero  exercicio  qiiomodolibet  obviare,  seii  si  aliqiiibus  coinmuniler  vel  divisim 
a  predicta  sit  sede  indullum,  quod  interdici,  suspendi  vel  excommiinicari  seu  exlra  vel  ultra 
certa  loca  ad  iiidicium  evocari  non  possint,  per  litteras  apostolicas  non  facientes  plenam  el 
expressam  ac  de  verbo  ad  verbum  de  indullo  huiusmodi  et  coram  personis,  locis,  ordinibus 
et  nominibus  propriis  mencionem  et  qualibet  alia  indulgencia  dicle  sedis,  generali  vel  spe- 
ciali,  cuiuscunque  tenoris  existat,  per  quani  presentibus  non  expressam  vel  totaliter  non 
insertam  nostre  jurisdiccionis  explicacio  valeat  in  hac  parte  quoinodolibet  inpediri,  et  de 
qua  cuiusque  toto  tenore  de  verbo  ad  verbuin  in  noslris  litleris  habenda  sit  mcncio  specialis. 
Ceterum  volumus  et  apostolica  auctoritate  decernimus,  qiiod  quilibet  vcslrum  prosequi  valeat 
articulum  eciam  per  aliuin  inchoalum,  quamvis  idcm  inchoans  nullo  fueril  iinpedimento 
canonico  prepedilus,  (luodque  adinstar  presencium  sit  vobis  cl  unicuique  vestrum  in  premissis 
omnibus  el  eorum  singulis  ceptis  et  nonceplis  presentibus  et  futuris  perpetuata  potestas  et 
jurisdiccio  atlributa,  ut  eo  vigore  eaque  firmitate  possilis  in  preniissis  omnibus  ceplis  et  non 
ceplis  presentibus  et  fuluris  et  pro  prediclis  procedere,  ac  si  predicta  omnia  et  singula 
coram  nobis  cepla  fuissent  et  jurisdiccio  vestra  ct  cuiuslibet  vestruin  in  predictis  omnibus 
et  singulis  per  citacionem  vel  modum  alium  perpeluata  legitlimuin  extitisset,  conslilucione 
predicta  siiper  conservatoribus  et  alia  qualibct  in  contrarium  edila  non  obstante,  presenlibus 
post  decenniiim  minime  valituris.  Datum  Roinc  apud  sanctum  Petrum  idibus  Julii,  ponlificalus 
noslri  aniio  octavo. 

(Iiiserirt  in   n.   420) 


871 


40». 

Pabst    Bo)iifaz-    IX.    eniciini    deii   his/ierir/eii   Bisc/iof  roii   Lebiis.   Jo/iaiiii.    z-iini    Bisc/iofe   iii 
Olmittz:   iiiifl  empfic/ilt  i/iii  dem   Frac/er  Erzbisc/iofe.   Dl.   Boin   20.   Jiili  1397. 

Bonifaciiis  episcopus  serviis  servoniin  dei  venerabili  fralri,  archiepiscopo  Fragensi 
salutem  et  apostolicain  benediccionem.  Ad  ciinuilum  lue  cedit  salutis  et  fame,  si  personas 
ecclesiaslicas,  presertim  ponlifieali  digniiale  predilas,  divine  propiciacionis  intuilu  opporliiiii 
presidii  el  favoris  gracia  prosequaris.  Dudum  siquidem  bone  memorie  Nicolao.  episcopo 
Olonuicensi,  regimini  Olomucensis  ecclesie  presidenle  nos  cnpientes  eidem  ecclesie,  cum  eam 
vacare  contingeref,  per  apostolicc  scdis  providenciam  ulilem  et  idoneam  presidere  personam, 
pj"ovisionem  ejusdein  ecclesie  ordinacioni  et  disposicioni  nostre  duximus  ea  vice  specialiter 
reservandam,  decernentes  exlune  irritum  el  inane.  si  secus  supcr  liis  per  quoscunquo  quavis 
auctorilate  scienier  vel  ignoranler  conlingeret  attemptari.  Postniodum  prefala  ecclesia  per 
obituin  ejusdem  Nicolai  episcopi.  qui  extra  Romanani  curiam  diem  clausit  exlremiini,  pasloris 
solacio  desliluta.  nos  vacacione  hujusmodi  fide  dignis  relalibus  intellecta,  ad  provisionem 
ejusdein  ecclesie  celerem  et  felicem,  de  qua  nullus  prcter  nos  ea  vice  se  inlroinittere 
potuerat  neque  poterat.  reservacione  et  decreto  obsistentibus  supradictis,  ne  ccclesia  ipse 
longe  vacacionis  exponeretur  incommodis  paternis  el  sollicitis  studiis  intendenles,  post 
deliberacionem,  quam  de  preficiendo  eidem  ecclesie  personam  utilem  et  eciain  fructuosam 
cum  fratribus  nostris  habuimus  diligentem,  demum  ad  venerabilem  fratrem  noslrum  Johannem 
Olomucensem  tunc  Lubucensem  episcopum.  consideratis  grandium  virtutum  donis,  quibiis 
personam  suam  illarum  largilop  dominiis  insignivit  et  quod  ipse  Johannes  episcopus,  qui 
regimini  Lubucensis  ecclesie  hactenus  laudabiliter  prefuit,  eandem  Olomucensem  ecclesiam 
sciet  et  poterit  autore  domino  salubriter  regere  et  fideliter  gubernare,  convertimus  oculos 
nostre  mentis.  Intendentes  igitur  tam  ipsi  Olomucensi  ecclesie,  quam  ejus  gregi  dominico 
salubriter  providere  dictum  Johannem  episcopuin  a  vinculo,  quo  prefate  ecclesie  Lubiicensi, 
cui  tiinc  preeral,  lencbatur,  de  dictonim  fralriim  consilio  el  aposlolice  poteslatis  plenitudine 
absolventes  ipsum  ad  eandem  Olomucensem  ecclesiam  aucloritale  apostolica  translulimus, 
ipsumque  illi  prefecimus  in  episcopum  et  pastorem,  curain  et  administracionem  ipsius  Olomu- 
censis  ecclesie  sibi  in  spiriliialibus  el  temporalibus  plenarie  commillendo.  liberamque  sibi 
daiido  licenciam  ad  ipsain  Olomucensem  ecclesiam  transeundi,  firma  spe  fiduciaque  conceplis, 
qiiod  dirigente  domino  aclus  suos  prefata  Olomucensis  ecclesia  per  ipsius  Johannis  episcopi 
iiidiisfrie  et  circumspeccionis  sludium  fnicluosum  ulililer  et  prospere  dirigetur  gralaque  in 
eisdem  spiritualibus  et  temporalibus  suscipiel  incrementa.  Cum  igitur,  ut  idem  episcopus  in 
commissa  sibi  predicle  ecclesie  Olomucensis  cura  facilius  proficere  valeat,  luus  favor  sibi 
esse  noscatur  plurimum  opportuiuis,  fralernilatem  fuam  rogamiis,  monemus  et  horlamur 
attente  per  apostolica  fibi  scripla  mandantes,  quafeniis  eundem  episcopum  ac  ecclesiain  sibi 
commissam,  sulfraganeam  tuam  habens  pro  iiostri  et  aposfolice  sedis  reverencia  propensiiis 
commendatos,    in    ampliandis  et  conservandis  juribus  ejiisdem  Olomuccnsis  ecclesie  sic  eum 


372 

tui  favoris  presidio  prosequaris,  qiiod  ipse  per  liie  auxilium  gracie  se  possit  in  commisso 
sibi  ejusdem  Olomucensis  ecclesie  regimine  utilius  exercere,  tuque  divinam  misericordiam 
et  nostram  ac  ejusdem  sedis  benevolenciam  valeas  exinde  uberius  promereri.  Datum  Rome 
apud  sanctum  Petrum  XIII  Cai.  Augusti,  pontificatus  noslri  anno  octavo. 

(Orig.   Perg.   h.  Bleibulle   im   iursterzb.   Archive   zu   Prag.) 

410. 

K.  Wenzel  IV .  Schreibeii  an  Papst  Bonifacius  IX.,  in  welchem  er  fiir  die  Ernennung 
Johanns,  Bischof  in  Lebus,   3«/«    Olmutzer  Bischofe  dankt.  Dt.  1397  (iiach  dem  20.  Juli).*) 

cJanctissime  etc.  Ad  andientiam  nostram  grata  et  multum  accepta  nuper  sunt  nova 
perducta,  qualiler  videlicet  S.  V""  ad  supplicem  nostrarum  precum  instantiam  venerabilem 
Jo(hannem),  Lubicensem  episcopum,  principem,  consiliarium,  devotum  nostrum  dilectum  ad 
Olomucensem  ecclesiam  transferre,  honorabili  quoque  W.  de  .  .  pneposito  Boleslaviensi, 
capellano    nostro    devoto    dilecto,    de  Lubicensi    ecclesia  providere  similiter  dignata  est  etc. 

(Palacky   Formelb.    2,    H2.) 

411. 

Markgraf  Jodok    ron    Mcihren    befiehlt,  dass  die  Gilter  Lesch  iind    Vichent(?),  ivelche  der 

BrUnner  Miinzmeister  Arnold  fur  seine  und  seiner  Frau  Lebensz-eit  vom  Kloster  iu  Wisowitz 

erwarh.,   nach  dem   Tode  beider  wieder  an  das  Kloster   zurilckfaUen  sollen. 

Dt.   Gdding  7.  August  1397. 

iilos  Jodocus,  dei  gracia  marcbio  Brandeburgensis,  marchio  et  dominus  Moravie,  ac 
sacri  Romani  imporii  archicamerarius.  Notum  facimus  tenore  presencium  universis,  quod 
sicut  providus  Arnoldus,  magister  monete  nostre  in  Brunna,  iidelis  noster  dilectus,  bona 
Lesch  et  Vichent  cum  suis  apperlinenciis  ad  duas  vitas,  videlicet  suani  et  uxoris  sue 
comparasse  dinoscilur,  sic  nos  volumus,  ut  eadem  bona  eciam  ab  abbate  et  conventu 
monasterii  in  Wisowicz  habeat  ad  sue  et  uxoris  dunla.xat  vitas  de  prefati  abbatis  et  conventus 
consensu  paritei-  et  voluntate.  Voiumus  eciam  et  presenti  privilegio  decernimus,  quod  post 
mortem  prefati  Arnoidi  et  uxoris  sue  prefala  bona  Lesch  ct  Vichent  cum  suis  pertinenciis 
ad  prefatum  monnsterium  in  Wisowicz  ulterius  absque  omni  impedimento  et  instancia  devolvi 
ct  devenire  debeant.  In  quibus  eciam  bonis  et  devolucione  eorum  abbatem  et  conventum 
prefati  monasterii  nullo  modo  volumus  impediri.  Prcseucium  sub  nostri  sigilii  appensione 
tesiimonio  literarum.  Dalum  in  Goding,  anno  domini  millesimo  irecentesimo  nonagesimo 
septimo,  fcria  III  proxinia  post  festum  sancti  Sixti  pape. 

(Aus   dcm   Monast.   Mor.   im   Archive   des  Kl.  Raigern.) 
*)   Das   aijproximative   'Pafjesdatuni    .inf^-esetzt   iiaeh    n.    109. 


373 


412. 

13.  August  1397. 

■  ronajirad  Hefman  Chrt  kostol  svuj  v  Jenikove  na  li-i  lcta  Janovi  a  Jakubovi, 
knezim  z  Prahy.  za  rocni  mijemne  22  kop. 

(Lib.   Oblig.    II.    12   f.    24'J.   im   Prager  Met.   Capitel-Arcliive.) 

413. 

Marquard   von    Slernberg    rerp/l/chtet   sick,    die    con    Peter    ron   Sternljcrg  hinterlassenen 
Schulden  z-u  z-ahten.   Dt.   Briinn  21.   Autjust  1307. 

irlarquardus  de  Slcrnberir  sianificamus  tenore  presencium  universis,  quod.  sicul 
nobiiis  dominus  Petrus  de  Sternberg  pie  memoric.  patruus  noster  carissimus,  quedam  bona 
sua  nobis  dono  conluiit  et  legavit  amicicia  el  gracia  speciali :  qua  propter  nos  votis  eius 
et  voluntati  vice  versa  satisfacere  volentes,  nos  Marquardus  de  Sternberg  prefatus  principalis 
et  nos  Albertus  de  Sternberg,  Jaroslaus  de  Sternberg,  Albertus  de  Sternberg-  alias  de  Konopisst, 
Petrus  de  Krawarz  alias  de  Plumlow.  Marquardus  de  Sobiessin  et  Alscho  de  Rziczan  fideiussores 
omnes  in  solidum  cum  ipso  et  pro  ipso  domino  Marquardo  promittimus  et  bona  nostra  fide  sin- 
cera,  manu  nostra  coniuncta  indivisiiu  ahsque  dolo  nobili  domineAnne,  relicto  prodicti  dominiPetri 
dc  Sternberg,  et  ad  fideles  manus  illustrium  principum  domini  Jodoci,  marchionis  Brandoburgensis 
ac  marchionis  et  domini  Moravie,  ducis  Przemconis  et  domini  Opavie,  nobiiis  domini  Lackonis 
de  Krawarz  et  strenui  domini  Ilonrici  de  Schenwald,  pro  ipso  domino  Petro  de  Sternberg, 
omnia  debila  infrascripta :  Miculassoni  de  Schonwald  se.xaginta  tres  marcas  grossoruni, 
Wawrzinconi  et  Jankoni  filio  suo  de  Jestrzebi  nonaginta  marcas  grossorum,  Pessconi  Pis- 
kowec  cenlum  et  octuaginta  marcas  grossorum,  Janoni  dicto  Schurch  quinquaginta  marcas 
grossorum,  preposito  et  monasterio  Sternbergensi  triginta  sex  marcas  grossorum,  Cunralo 
Pistori,  civi  Pragensi  ducenlas  unam  sexagenain  grossorum.  Polconissc  Olomuconsi  tredecim 
marcas  grossorum,  Jacobo  Thassnerio  civi  Brunensi  quinquaginta  Iros  marcas  grossorum, 
Theodorico  Velber  et  Hanus  Slrang  civibus  Viennensibus  quinquaginla  sexagenas  grossorum, 
Venceslao  civi  Poloniensi  viginti  sexagenas  grossorum,  Ugiczoni  in  Oslroh  sedecim  marcas 
grossorum,  Volkoni  prosbytero  in  Ostrob  decem  et  octo  marcas  grossorum,  Petro  domestico 
Brunonsi  sedecim  marcas  grossorum,  Venceslao  domostico  Pragensi  duodecim  sexagenas 
grossorum.  Volconi  de  Nova  villa  quinque  marcas  grossorum,  Nicolao  civi  Vesselensi 
quinquaginla  octo  sexagenas  grossorum,  et  specialiler  honorabilibus  civibus  in  Vessels  cenlum 
quinquaginla  niarcas  grossorum,  que  debita  dudum  supor  nos  rccopimus,  dare  et  solvere, 
ol  omnes  fidoiussores.  qui  profato  domino  Petro  de  Sternberg.  pie  rocordacionis,  sua  sigilla 
obliiraverunt.  absque  omni  damno  eorum  realiler  exbrigaro  inlra  hinc  ot  festum  boati  Georgii 
martyris  proximo  venlurum.  ac  expodire  cum  efTeclu.  Quod  si  non  focerimus,  exlunc  statim 


374 

omnes  promilfiimis  et  debemus  per  inlerpositam  personam  idoneam  niilifaris  condicionis 
ohstagium  in  civifate  Sternberg  aut  Olomucz  in  domo  honesti  hospilis,  nobis  per  predictos 
depufata,  quilibet  cum  duobns  famulis  et  tribus  equis  debitum  et  consuetum.  excusacionibus, 
instanciis  contra  premissa  quibuslibet  procul  motis  subintrare.  Et  nihilominus,  prestito  vel 
non  prestito  dicto  obstagio,  nobilis  domina  Anna  aut  manus  fideles,  quibus  promisimus 
predicti  virtute  presencium  et  auctoritate  nostra  habeat  et  habeant  plenam  et  omnimodam 
pofestatem,  omnia  debita  predicta,  que  per  nos  non  fuerint  persoluta,  ut  prefertur,  recipere 
et  acquirere  inter  christianos  aut  judeos  nostra  omnium  in  solidum  super  damna.  De  quo 
quidem  obstagio  omnes  nos  debitores  prefati  nulla  iuris  nostri  seu  consuetudinis  causa 
alleg-afa  quovis  modo  exire  debemus,  sed  fidelifer  continnare  debemus  et  spondemns,  donec 
omnia  debita  supradicta,  et  donec  sigilla  omnium  fideiussorum,  pro  ipso  domino  Petro  de 
Sternberg  felicis  memorie  obligata,  cum  omuibus  et  singulis  damnis,  quecunque  damna  ob 
nonsolucionem  debitorum  predictorum,  seu  ob  nonexbrigacionem  fideiussorum,  prout  pre- 
mittitur,  prefata  domina,  fideles  manus  ipsius,  vel  ipsi  fideiussores,  seu  nostri  creditores, 
qnos  concernunt  debila  predicta,  legacionibus,  monicionibus,  faxis,  expensis,  impensis,  aut 
alias  quocunque  modo  perceperint,  et  cum  bono  lestimonio  absque  iudicio  et  iuramento 
demonstraverint,  plene  per  nos  supra  dictos  nostris  creditoribus  soluta,  exbrigata  el  refusa 
fuerint  cum  efrectn.  In  cuius  rei  testimonium  sigilla  nostra  propria  de  certa  nostra  sciencia 
presenlibus  sunt  appensa.  Datum  Brune  feria  III.  ante  festum  s.  Bartholomei  anno  domini 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo. 

(Dobiier  Mon.   I\^   388.) 


414. 

Joliunu    i-on  Steniberg    verpllichtet   sicli,  gewisse    von    Peter    voh    Sternberg    hinterlassene 
Schulden  zu  zahlen.   Dt.  Lukau  21,  August  1397. 

«Johannes  de  Sternberg  alias  in  Lukaw  significamus  tenore  presencium  universis. 
Quod  sicut  nobilis  dominus  Petrus  de  Sfernberg  pie  memorie,  patruus  noster  carissimus, 
quedam  hona  sua  nobis  ac  heredibus  nostris  dono  contulit  et  legavit  amicicia  et  gracia 
speciali :  quapropter  nos  votis  eius  et  voluntati  vice  versa  satisfacere  volentes,  nos  Johannes 
de  Sternberg  prefatus  principalis,  et  nos  Malheus  custos  ct  canonicus  ecclesie  Olomucensis 
et  Albertus  fratres  germani,  nati  predicti  domini  Johannis  eiusdem  tituli,  Busco  de  Krasna 
alias  in  Cestin,  Miklico  de  Milczan  alias  in  Kurowicz,  Przihiko  de  Malotin  alias  de  Hradek, 
Witko  de  Bistrzicz  nunc  burgrauius  castri  Lukow,  fideiussores  omnes  in  solidum  cum  ipso 
et  pro  ipso  domino  Johanno  promittimus  hona  noslra  fide  sincera,  manu  nostra  coniuncta 
indivisini  absque  dolo  nobili  Doniine  Anne  relicte  domini  Petri  de  Sternberg  predicti,  el 
ad  manus  fideles  illustrium  principum  domini  Jodoci  marchionis  Brandenburgensis  et  marchionis 
et  domini  Moravie,  ducis  Przemkonis  et  domini  Oppavic.  n(ti)ilis  domini  Pelri  de  Krawarz  alias 
in  Plumlaw,  et  strcnui  domini  Ilenrici  de  Scbonvvald  pro  ipso  domino  Pefro  de  Sternberg  omnia 


375 

debita  infra  scripta:  prinio  siquidem  dignoscimur  obligari  domino  preposilo  ac  toto  conventui 
canonicis  regularibus  monasterii  Sternbergensis  in  triginta  seplem  marcis  cum  dimidia  marca 
grossorum  Pragensium  Moravici  numeri  et  pagamenti.  Ilem  Cleparzoni  in  septuaginta  quinque 
marcis.  Item  Przibiconi  de  Dobromil  in  quinquaginla  marcis  pro  dotalicio.  Item  Bohussio 
de  Zathora  in  octuaginta  Iribus  marcis.  Item  natis  Zibrzidonis  de  Wlczelin  in  quinquaginta 
marcis.  Item  Johanni  notario  in  quinquaginta  marcis ;  cuius  quidem  debili  supradicti  summa 
in  toto  facit :  trecente  marce  cum  dimidia  niarca.  Que  debita  dudum,  videlicet  statim  peractis 
exequiis  predicti  domini  Petri  patrui  nostri  carissimi  super  nos  recepimus  dare,  exsolvere 
et  omnes  fideiussores.  qui  prefato  domino  Pelro  de  Sternberg,  pie  recordacionis,  sua  sigilla 
obligaverunt  pro  supradicto  debito  absque  omni  damno  rcaliter  exbrigare  infra  hinc  et  festum 
b.  Georgii  martyris  proxime  venturi  ac  expedire  cum  effectu.  Quod  si  non  fecerimus  etc. 
(folgt  die  gewohnliche  Einlagerformel).  Datum  Luckaw  feria  tercia  ante  festum  s.  Bartholomei, 
anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo. 


(Dobner  Mon.   IV.   390.; 


415. 

Heinrich  voii  Damborilz  erkidrt,  dnss  er  die  Bnrg  Blauda  dem  MariKjrafcn  Jodok  wieder 
ubergeben  habe.   Dt.   Briiitn  23.  August  1397. 

Ja  Jindrich  z  Damobofic  vyzuiiviim  timto  listem  pi-ede  vsemi,  ze  vysoko  urozene 
knize  pan  Jost,  markrabe  a  p^n  Moravsky.  pan  moj  milosliv^-,  hrad  feceny  Bludov  ode 
mne  jest  odvadil  a  vyplatil,  tak  ze  na  tom  jistem  hradu  ja  ani  moji  erbov^  nii^dn«5ho 
pr^va  nejmame,  aniz  mi  je  co  vice  ani  mym  erbom  drdvefeccny  markrabe  dlu?.en.  Protoz. 
ac  bych  kter^  lisly  od  dfivefeceneho  markrabi  pana  Josla,  anebo  od  jeho  bralra  pana 
Prokopa  markrabi,  anebo  od  kohozkolivek  jin^ho  jmel,  jesto  by  se  toho  dfcivei-ecen^ho 
hradu  Bludova  dot^kaly.  ti  jisti  listov^  nemaji  niziidn^  hol(i  moci  jmiti.  A  na  svedomi  toho 
svii  sem  pecef  k  lomuto  listu  pfivesil.  A  my  Erharl  z  Kuuina  Mesla,  Lacek  z  Kravaf, 
Petr  z  Plumlova  a  Vilem  z  Pernslaina  ku  prosbe  dfevefecen^ho  Jindficha  z  Damobofic  s\6 
sme  lak^  peccti  k  lomuto  listu  pfivesili  na  svedomi  loho  vseho,  coz  jesl  svrchupsiino.  Diin 
tento  list  jest  v  Brne  16ta  od  Boziho  narozeni  tisic  tfi  sla  devadesAI  sedm^ho  I(ita,  ten 
ctvrtek  prvni  pfed  svat^m  Bartolomejem. 

(Orig.   Perg.   5.   h.   Sig.    in   den   altstiindischen   Acten   dcs   miihr.    I^andes-Archives.) 


376 


416. 


Johann.  Pfarrer  ?'n  Kaplhobrau,  Bohdal  Pfarrer  iii  Bor  etc.  erkldren^  dass  sie  den 
Maltheserprior  HereS  als  Schiedsrichter  anerkennen  itnd  seinem  Sprnche  sich  tinbedingt 
filgen   ipollen,  den  er  zwischen  ihnen  und  der  Altbrilnner  Commende  ftillen  toird.  Dt.  1397 

ror  dem  27.  August? 

f^onstitiiti  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali  Pragensi,  et  aclis  noslris 
obligatoriis  dominus  Johannes  in  Caplbobrovia,  Bohdal  iti  Bor,  Georgius  in  Obecz  et  Lupus 
in  Inferiori  Bobrovia  ecclesiarum  plebani  Olomuc.  dioc.  ex  una,  et  honorabilis  ac  religiosus 
vir  dominus  Wenceslaus,  commendator  monasterii  in  Brunna,  eiusdem  dioc.  parte  ex  allera, 
super  omnibus  et  singulis  causis,  lilibus  et  conlroversiis  inter  ipsos  plebanos  et  Sdenconem 
olim  commendatorem  ibidem  in  Brunna,  precessorem  dicti  domini  Wenceslai  exortis,  de 
alto  et  basso  et  sub  pena  perdicionis  cause  et  causarum  huiusmodi  ac  pena  excommunicacionis 
in  nobilem  ac  religiosum  virum  dominum  Herssoneni.  priorem  electum  per  Boemiam,  Poloniam 
etc.  absentem,  tamquam  in  arbitrum  compromiserunt  et  se  gracie  eiusdem  domini  Herssonis 
prioris  commiserunt,  prout  premissa  omnia  in  compromisso,  prius  per  ipsos  facto,  sunt  plene 
descripta,  promittenles  habere  ratum  et  gralum,  quidquid  per  ipsum  dominum  Herssonem 
pronuncciatum  fuerit  in  premissis,  sub  pena  perdicionis  cause  et  pena  excommunicacionis, 
renuncciantes  expresse  omnibus  et  singulis  litteris,  privilegiis,  instrumentis  publicis,  citacionibus, 
actis  actitatis  etc.  prout  in  precedenti  obligacione  est  expressum  etc.  ut  in  forma.  Fresen- 
tibus  domino  Bernhardo,  plebano  sancti  Michaelis  Maioris  civitatis  Pragensis,  Andrea  de 
Lompnicz,  Nicolao  ibidem,  Petro  de  Pyeska,  notariis  publicis. 

(Aus  dem   Lib.   Obligat.   II.    12   f.   168   ira  Metrop.   Cap.-Archive   in  Prag.) 


417. 

Johann  Pfarrer  in  Kappelbobrau  und  Bohdal  Pfarrer  in  Bor  erklciren,  dass  sie  den  Heres, 

Nackfolger  des  Markold  im   Grosspriorate  des  Johanniler-Ordens,  als  Schiedsrichter  nicht 

haben    tiwllen.   Dt.  27.  August  1397. 

Anno  LXXXXVH.  indiccione  quinta,  die  XXVH.  mensis  Augusti,  hora  terciarum 
in  curia  archiepiscopali  ponlilicalus  Bonifacii  pape  IX.  anno  VIIF.  constituti  personaliler 
predicti  plebani  (vid.  n.  411))  protestati  sunt  presencialiter,  (quod)  ipsi  nolunt  consenlire  in 
dominum  Herssonem,  successorem  Marcoldi,  priorem  Boemie  etc,  sed  quod  quilibet  ad  jus 
suum    revertalur,  dc  quo  Wenceslaus  commendator  in  Bruna  peciit  sibi  fieri    instrumentum. 

(Aus   dein   Lib.   Olilig.   II.    1 2   f .    91    ini    Priiger   Mctrop.   Cap.-Archivc.) 


377 

]]  /l/teliii   Kortelaiigeii  iiiid  Siitil  roit    l^icor,   Admiiiistratoreii  des   Olmiitzer  Bisthuines  sede 

racaiile,  bestiittif/cii  die  Scheitktiiiij^  tcelche  Margarelha  roit   Lamberg  der  hirche  iii  Biez-nik 

f/emaclit  hatte.  Dt.   Olmillz  29.  Augtist  1397. 

»»  ilhelmus  Korlelangen  et  Smilo  de  Wiczow  canonici  ecclesie  Olomucensis,  ad- 
minislratores  in  spiritualibus  sede  vacante  per  capitulum  eiusdem  ecclesie  deputati  universis 
et  singulis,  ad  quos  presentes  pervenerinl.  salutem  in  domino.  Literas  in  perganieno  scriplas 
sigillis  septem  rolundis  de  cera  communi  alba  in  pressulis  peroameni  pendenlibus  sigillatas 
sanas  et  inlegras,  presentatas  nobis  pro  partc  famose  Margarelhe  relicle  telicis  memorie 
domini  Jaroslai  de  Lamberg,  Arkclebi  senioris  el  Jaroslai  junioris  fralrum,  ipsius  natorum 
de  Lamberg,  noverilis  nos  recepisse  tali  sub  tenore :  „Nos  3Iargarelha  relicta  fdicis  memorie 
domini  Jaroslai  de  Lamberg,  Arkclebus  senior  et  Jaroslaus  junior  fralres  ipsorum  nali  de 
Lamberg  efc.  Datum  Brzyeznik  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  sexto.  feria 
([uinta,  que  fuit  oclava  sancti  Weuczeslai  marliris  gloriosis.  —  (Vid.  n.  348. j  Posl  quarum 
literarum  presentacionem  et  recepcionem  fuil  nobis  pro  parle  dictoriim  Margarelhe  relicte  et 
ipsiiis  natorum  de  Lamberg  humililer  cum  inslancia  supplicalum.  qualcnus  predictum  laneum, 
curticulas,  census  ac  proventus  eorundem  dicte  ecclesie  in  Brzyeznik  et  ipsius  rectori,  qui 
fuerit  pro  teinpore,  incorporare  unire  applicare  ac  omnia  et  singula  siiprascripla  auclorizare  et 
auctorilate  ordinaria  confirmarc  dignaremur.  Nos  ipsorum  iuslis  peticioniluis  inclinali,  altendentes 
eciam  quod  propter  premissa  divinus  cultus  augealur,  census  el  redditus  memoratos  predicle 
ecclesie  et  ipsius  reclori.  qui  fueril  pro  tempore,  applicamus,  annectimus  et  unimus  ac  oinnia 
et  singula  suprascripta  auctorilale  ordiiiaria  ralilicamus.  auclorisamus  et  presenlis  scripli  patrocinio 
confirmamus.  volentes  et  tenore  presencium  decernentes  quod  censiis  et  redditus  predicti  ad 
dictam  ecclesiam  et  ipsius  rectorem,  qui  pro  lempore  fuerit,  perpetue  debeant  permanere  ipsos- 
qiioque  inler  cetcros  census  et  reddiliis  ecclesiaslicos  de  celero  volumus  reputari.  In  cuius 
rei  leslimonium  sigillum  vicarialus  ecclesie  Olomucensis  est  appensum.  Daliiiu  Olomucii  anno 
domini  mlllesimo  trecenlesinio  nonagesimo  \W  die  XXL\  mensis  Augusli. 

(Orig.   Perg.   mit  aiih.   Sig.    im    miilir.   Landes-Arclilv    Xit.    Kiniigiiikloster   lit.   P.   n.    80.) 

419. 

Procek    con    Busau    erklurt,    dass   er    die    ihin    rom    Markgrafeii    .lodok   fiir    lOOO    Mark 

Prager  Groschen  rersetz-ten  Bttrgen  Cimhurg  tind  Spranek  fiir  den  Markgrafen  und  seine 

Letile  stets  offen  halten  und  dieselhen  jederz-eit  demselhen  einanfworten  trolle.    sobald  ihm 

dir   1000   Mark  ausgezaklt  wiirden.   Dt.   Brtinn  30.   Aiigust    1397. 

Ego  Proczko  de  Buzaw  nolumfacio  tenore  presencium  univcrsis,  quod  propter 
serviciorum  meorum  lidelilatem,  quibus  serenissimo  principi  et  domino  Moravie  elc.  domino 
meo    graciossimo    hucusqiic  complacui  et  diligencius  serenitati  ipsius  famulari  et  complacere 

48 


378 

sliidiosius  bona  fide  mea  promitto  et  teneor  infutunim.  et  ob  lioc  idem  dominus  Jodocus 
marchio.  domiiuis  meus  generosus,  michi  fecit  graciam  specialem,  sic  quod  ipsius  gracia 
michi  caslrum  Czimburg  et  castrum  Spranek,  cum  omnibus  villis  et  bonis  ad  eadeni  spec- 
tantibus  necnon  ipsorum  pertinenciis  univcrsis  graciose  et  benivole  in  mille  niarcis  grossorum 
Pragensium  obligavit,  sicut  in  iittera,  quam  a  serenitale  ipsius  confectam  desuper  habeo, 
omnes  ville  et  bona  nominantur  ordinarie  et  in  eadem  lucidius  confinentur.  Ideo  ego 
prefatus  Proczko  bona  mea  fide  et  honore  prefato  domino  meo  marchioni  spondeo  firmiter 
absque  dolo,  ac  virtule  presencium  de  certa  mea  scioncia  promilto,  quod  caslra  predicta 
videlicet  Czimburg  et  Spranek  prefato  domino  meo  marchioni.  heredibus  ac  successoribus 
suis.  marchionibus  et  dominis  Moravie  et  ipsorum  officialibus  sive  capitaneis  in  omnibus  suis 
necessitatibus  conlra  quemlibet  hominem,  nullo  exchiso  penilus.  fideli  adiutorio  aperla  et 
prompla  esse  debeant,  ac  serenitati  ipsius  cum  castris  predictis  adherere  et  juvare  promitlo 
tamquani  naturali  meo  domino,  dum  et  quociescurnque  fiierit  opporlunum.  Specialiler  hac 
condicione  adiecta,  quod  quandocunque  prefalus  dominus  marchio  dominus  meus  graciosus 
castra  Czimburg  et  Spranek  predicta  cum  villis,  bonis  et  ipsorum  perlinenciis  universis, 
prout  in  littera,  quain  a  gracia  ipsius  habeo,  nominantur  expresse,  rehabere  a  me  et 
redimere  voluerit,  extunc  ipsius  serenitas  michi  debebil  mille  marcas  grossorum  assignare, 
prompla  pecunia  et  pagare;  quo  facto,  ego  predictus  Proczko  de  Buzaw  promitto  sub 
honoris  et  fidei  puritate,  quod  sepedicto  doinino  marchioni,  domino  meo  gracioso,  de  castris 
Czimburg  et  Spranek  cuin  villis  et  ipsorum  nniversis  pertinenciis,  prout  in  littera  doinini 
marchionis,  quam  habeo,  continenlur,  statim  absque  onini  contradiccione  condescendere  et 
in  suam  potestafem  tradere  fideliler  et  libere  resignare,  sic  quod  castra  predicta  cum 
omnibus  ipsoruin  villis  et  singulis  pertinenciis  ad  dominum  marchionem,  heredes  aut  succes- 
sores  suos,  marchiones  et  dominos  iloravie,  absque  impedimento  quolibet  e  converso  a  nie 
libere  et  pacifice  reverti  debeant  et  devolvi.  Presencium  sub  appenso  meo  sigillo  testimonio 
litterarum.  Datum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo,  feria 
quinta  proxima  ante  feslum  sancti  Egidii  confessoris. 

(Orin;.    Pcrg.   mit  hiing.   Sig.   im   m.   Landes-Archive  Nr.   200  Miscell.) 


420. 

Der    Prager    erzbisckofiiche    Off/cial    transsttmirt    eine    Bulle    Pahst    Bonifaz     IX.     ddo. 
15.  Jidi  1397.   —  Dt.  22.  September  1397. 

In  nomine  domini  amen.  Nos  Johannes  Kbel  decrelorum  doctor,  canonicus  Pragensis, 
curie  archiepiscopalis  Pragensis  et  apostolice  sedis  legali  officialis,  presenti  transumplo 
publico  nolumfacimus  universis,  quod  constitulus  personaliter  coram  nobis  in  figura  judicii 
providus  vir  Wenceslaus  dictus  Miska  de  Lukohorzan,  procuralor  consistorii  Pragensis, 
necnon  procuralorio  et  sindicalus  noinine  honorabilium  et  religiosoruin  viroruin  dominorum 
Sdenconis    siipremi    magislri    et    conventus    fratrum    cruciferorum    cum  slella  in  pede  ponlis 


379 

Pragensis,  ordinis  sancli  Aug-uslini,  nobis  pro  lunc  ad  causas  ordinarias  audiendum  et  jura 
reddendum  sedenfibus  pro  tribunali,  certas  litleras  aposfolicas  patentes  conservatorii,  prefatis 
dominis  supremo  raagislro  et  convenfui  per  sancfissinuim  in  Christo  palrenl  et  dominum 
nosfrum  dominum  Bonifacium  divina  providencia  papam  nonum  ad  certum  tempus  datas  et 
concessas,  in  perganieno  scripfas,  eius  vera  bulla  plumbea  pcndcntc  in  cordula  seu  zona 
canapi,  in  qua  quidem  buila  a  parte  una  duo  capifa  videlicct  sanctorum  Pelri  et  Pauli 
apostolorum,  in  quorum  medio  erat  crux,  et  supra  eadem  capifa  erant  et  sunt  hec  littere 
capitales  s.  Pa.  s.  Pe.  et  circuni  dicla  capila  ac  in  circuitu  eiusdem  bulle  cerfa  puncta,  et 
a  parte  secunda  eiusdem  bulle  similiter  liflere  capifales  hec  erant  et  sunt:  ,,Bonifacius 
papa  VIIII"  ef  in  circuilu  dictarum  litierarum  similiter  cerfa  punla.  more  Homane  curie 
bullatas.  sanas  et  integras,  non  vicialas,  non  cancellafas,  non  abolitas,  non  abrasas.  nec  in 
aliqua  ipsarum  parte  suspectas.  sed  omni  prorsus  vicio  et  suspicione  carentes  exhibnif. 
ostendit  et  produxit,  ac  in  manus  nostras  presentavit,  quarum  tenor  inferius  plene  est 
descriptus.  petens  cum  instancia,  qua  vaiuif  arapliori  huiusmodi  lifferas  apostolicas  per  nos 
mandare  transsumi.  transcribi.  copiari.  anlenficari  ac  in  formam  publicam  redigi  instrumenli. 
cum  jure  auctorifatis  nostre  ordinarie  et  decreti  interposicione,  ne  ipsanim  copia  casu  for- 
fuito  amiftafur.  Nos  visis  huiusmodi  litteris  ef  sane  inlellectis  et  ipsis  absque  aliqua  suspicione 
reputalis.  ac  predicti  Wenceslai  Miscze  procuraforis  et  sindici  dominorum  antedictorum 
peticionibus  ufpote  racionalibus,  justis  et  congruis  annuentes,  easdem  Ulteras  aposlolicas  per 
nolariura  publicum  subscriptura  fideiifer  nil  addendo  vel  minuendo,  quod  sensura  mutet  aut 
quovisniodo  variet  intellecfum,  transsuini.  transcribi,  copiari,  autenticari  et  in  rormain  redigi 
publici  instrumenti  raandavimus,  volentes  et  tcnorc  presenciuni  decernentes,  quod  transsiirapfo 
huiusmodi  deinceps  in  omnibus  ef  per  omnia  plena  fides  adhibeatur  tam  in  jiidicio.  quam 
extra  sicut  litteris  originalibus  infrascripfis,  ipsumque  franssumptum  fidera  faciaf  in  agendis. 
quibus  omnibus  et  singulis  aucforitatem  nostram  ordinariam  in  oranibus  ipsius  puncfis  el 
clausulis  interposuimus  et  prescnfis  scripti  patrocinio  interponimus  pariter  et  decretum.  Tenor 
vero  dicfaruiii  lifferarum  apostolicarum  per  oninia  dinoscifiir  esse  falis:  „Bonifaciiis  episcopus  efc. 
Dafum  Rome  apiid  s.  Petrum  idibus  Julii,  ponlificatus  nostri  anno  ocfavo"  (vid.  n.4  0s.)  —  In 
cuius  rei  testimonium  presenfis  transsumpfi  pubiicum  insfrumenfum  exinde  confecfum  per  nofa- 
rium  publicum  infrascriplum  in  formain  publici  insfrunienti  redigi  mandamus  ac  sigilli  officialatus 
curie  archiepiscopalis  Pragcnsis  predicfe,  quo  ad  presens  ulimiir,  appensione  iussimus  communiri. 
Acla  siinf  hec  anno  doinini  inillesirao  trecentesimo  nonagesimo  seplimo,  indiccione  quinla. 
die  XXII  inensis  Septeinbris,  hora  lerciarum,  in  consistorio  Pragensi,  pontificalus  sanclissinii 
iii  Christo  palris  et  domini  noslri  doraini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  oclavo. 
Presentibus  honorabilibus  el  discretis  viris  magistris  Vifo  de  Dobrzano,  Petro  de  Sderaz. 
Conrado  de  Braclis  advocatis,  Tboraa  de  Novadomo,  Pelro  Hradeczka  procuratoribus, 
Nicolao  de  Hayna,  Frana  de  Sobyesslaw  nolariis  acforum  dicfi  consisforii  Pragensis  et 
mullis  aliis  teslibus  circa  premissa  fidedignis.  El  ego  Wenceslaus  qiioiidara  Wenceslai  de 
Praga    publicus    iinperiali    auctorilate    notarius  elc. 

(Orig.     Pcrg.    das    auh.    Sig.    abgelost,    im    m.    l.aiulcs-.ArclMve    Art.    linK-k,    lit.    Q.   u.    1.) 


380 


431. 


Das  Noiu/eiikloster    iii    Tischiioivilz   gibt    deii    Hof  in    Lomiiicka   mehrereii   Unlerlhaiien  in 
Erbpacht.  Dt.   28.  September  1397. 

l\os  Agnes.  abbafissa.  Anna  priorissa.  Eiizabeth  subpriorissa.  Marg-aretha  cellaria 
tolusqiie  conventus  monasterii  Porte  celi  in  Tissnowicz,  ordis  Cisterciensis,  diocesis  Olo- 
mucensis,  notum  facimus  tenore  presentium,  quibus  expedit  universis.  Cum  enim  monasterium 
heu  nostrura  petitis  noslris  exigentibus  adeo  prius  per  generalem  terre  gvrerram  et  raodo 
nimiam  ignis  per  voraginera  quasi  funditus  est  destruclum,  conbustum  in  edificiis  et  bonis 
omnino  desolatum,  ut  non  alias  nisi  per  pias  Chrisli  fidelium  utriusque  sexus  elemosinarum 
largiciones  nostram  iriopiam.  erumpnosam  vitam  intuentium  et  bonorum  istorum  aiienationem, 
illud  reedificare  aliter  non  valuimus,  ul  capita  nostra  a  squalore,  solis  imbriumque  severitate 
nobis  omnino  novercanlium  tueri  valeremus.  et  sevis  ictibus  ipsorum  obviare  cupientes, 
omnium  nostrarum  ex  deliberatione  maluroque  consilio  et  consensu,  quarum  interest  vel 
inleresse  poterit  quovis  modo  in  fuiurum.  curiam  nostram  colonariam,  in  Lompnicz  parva 
sitam,  cum  omnibus  suis  perlinentiis.  pratis,  pascuis,  rubetis,  dominio  excluso,  montibus  et 
silvis,  partem  prout  aclenus  inter  ipsos  est  divisum,  agris  cullis  et  incullis  equo  modo  ad 
prefatum  noslrum  monasterium  speclanlem  in  veram  emphiteosim,  quod  vulgaliter  purkrecht 
dicilur.  emphiteofice  vendendo  exposuimus  in  hunc  modum,  sic  videlicef :  quod  discrefi  viri 
ruslici  Marczinek  debef  fenere  unum  laneura,  Maczei  et  Pesschek  similiter  uniim  laneum. 
Staniek  Ochoska  et  Barton  unum  laneum,  Ondrusch  unum  ianeum.  Janek  unum  laneum. 
Diethrzissek  et  Jesschek  unum  laneum,  Vyetl  et  Andrusch  uniim  laneum,  Michek  antiquus 
judex  unum  laneum.  de  quibus  laneis  ipsi  priefati  ruslici  suique  legilimi  successores  alque 
heredes  debenf  el  tenebunlur  perpetuis  temporibus  modo  emphilcolico  quilibet  de  suo  laneo 
quolibet  in  anno  semel  censuare  suprascripfo  monasterio  unam  marcam  IIII  gr.  moravici 
numeri  el  pagaraenli,  sexaginta  et  IIII  gr.  pro  marca  qualibef  conputando,  cura  plena  deciraa 
omnium  provenientium  :  islis  vero  persolutis  omnibus,  quibus  supra,  aliis  oranibus  robotfis. 
precariis.  exaclionibus.  bernis,  sleuris  generalibus  et  specialibus  subiacere  minime  fcnebuntur. 
Insuper  sunt  ibidera  curficulae,  quje  vocantur  agri  novi,  quos  infrascripti  riistici  tenenf : 
primo  Maluschek  tenet  ferliara  dimidiam  curticulara,  de  quibus  censuare  tencfur  unara  marcara, 
Peschek  judex,  Vyefl  et  Jaross,  Philip  Michek,  antiquus  judex,  Andrusschek,  Jan  quintam 
dimidiam  curficulam,  de  quibus  censuare  fenelur  marcam  cum  dimidia.  Item  Michek  antiquus 
judex  habet  fria  quartalia,  de  quibus  censuare  debel  AIIII  gr.  Item  Michek  Kutek  quinque 
quarlalia  lenel,  de  quibus  solvit  XXIII  gr.  Ochoska  teuet  unam  ciirliculam  novara,  de  qua 
censuat  XVIII  gr.  Jeschek  tenct  mediam  curlicuiam,  de  qua  censuat  novera  gr.  Et  istae 
curticula;  praescripfaB,  nominibus  quihus  supra,  omnes  debent  solvere  monasterio  pnescripto 
decimas  plenas:  istis  vero  complefis  ipsi  pricfafi  rusfici  oranibus  robotfis.  steuris,  bernis 
regalibiis.  exacfionibus.  precariis,  qnibuscunqiie  noininibiis  censcanliir,  perpetuis  temporibus 
subjacere  minime   tenebimlur.    Nos    vero   prtcscriphc  virgines,  qiiibiis  (?)  supra,  promiltimus 


381 

pro  nobis  et  nostris  posteris  pura  fide.  sine  dolo.  dictam  venditionem  ut  est  prfedictum, 
ratani.  firraara  et  integrara  perpeluis  temporibus  habere,  nec  contra  ipsara  facere  verbo  aut 

voluntate,    abrenuncianles    praesentibus    omni    iuri -)    spirituali    ordinis    seu  statuti 

nec  non  cseteris  oranibus.  qu;e  nobis,  nostris  posteris  raonaslerioque  nostro  quovis  raodo 
in  posterum  possint  subvenire.  In  cujus  rei  testimonium  sig-illa  noslra  pnesentibus  sunt 
appensa.  Sub  anno  doinini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  seplimo.  in  die  sancli 
Wenceslai. 

(Aus   dem   Vidinius   vom   J.    1606   im   m.   Laudes-Arclnv   Ciirr,   Saiiiuiltr.    Nr.    IIS  Ift.) 
*)   Durch   einen   Riss   im   Papiere   unleserlicti. 

432. 

Bocek  ron  Kumtadt  terkaiifl  der  Kirche  in    Vijsekof  2'^.,   Mark  juhrlichen  Zinses  in  Gross- 
Senitz:   Dl.  28.  Sept.   1397.  s.  l. 

Aoverint  universi  presencium  notitiara  liabituri.  Quod  nos  Boczko  de  Cunstat  alias 
de  Lessnycz  corpore  et  raente  sanus  exislens  non  dobj  circumventus  aliquo.  sed  bona  prehabita 
deliberacione.  amicorum  eciam  meorura  de  consilio  bona  mea  et  fratrum  meorum  hereditaria 
in  villa  Mao-no  Senycz.  videlicet  duas  marcas  cum  media  census  annui  et  perpetui  cum 
omnibus  et  singulis  ulilitatibus  libertatibus  spectanciis  et  pertinenciis  pascuis  viis  pratis  agris 
cullis  et  incullis.  aquarum  decursibus  el  omnibus  usibus  presentibus  et  futuris.  quibuscunque 
norainibus  libertates  utilitates  spectancie  illarum  duarura  raarcarura  cuni  media  nominari 
possint  et  concerni  in  magno  vel  in  parvo.  prout  in  suis  raelis  viis  gadibus  lirailibus  in 
ionofum  el  latura  sunl  ab  aiiis  bonis  divisa  et  distincta  et  proul  eadem  bona  ego  tenui 
et  possedi  libere  et  quiete,  ecclesie  omnium  sauclorum  iu  villa  Wyssehorz  et  piebano 
eiusdem,    qui    nunc   est.    vel    in    fulurum    fuerit.    vendo  et  vendidi  ex  parte  mea  et  fratrum 

ac   omnium    heredum    meorura    pro    viginti    quinque    raarcis    grossorum quas 

quidem  viginti  quinque  raarcas  plene  et  integraliter  iam  solutas  percepi  ac  de  bonis  illarura 
duarura  marcarum  cum  media  in  villa  Senycz  cessi  et  condescendi  ecclesie  iam  dicte  et 
plebano  eiusdem.  sic  ut  ipse  plebanus,  qui  est  et  qui  pro  tempore  fuerit,  teneat  et  possideat 
bona  illa  cum  pleno  jure  et  dominio  pacifice  libere  disponens  et  faciens,  prout  videbitur 
ecclesie  utilius  et  vaiencius  expedire.  Tali  tamen  raedio,  quod  si  ego  vel  heredes  mei  bona 
illa  infra  trienniura  per  scussuram.  que  vuigariter  dicitur  ssutym,  eximere  posseraus,  extunc 
plebanus  ecclesie  oninium  sanclorum  recepla  capitali  pecunia  viginli  quiuque  marcas  nobis 
de  bonis  superius  vocatis  condescendere  tenebitur.  Nos  igitur  Erhardus  de  Cunstat  dominus 
in  Luczan.  Chunczo  de  Sraoia,  Nicolaus  de  Chudobyn  fideiussores,  coniproraissores  et  dis- 
brigatores  pro  eo  et  cura  eo  niauu  coniuncta  el  indivisa  sine  omni  dolo  promittiraus.  pretacfe 
ecciesie  oninium  sanctorum  et  plebano  ipsius  illas  duas  marcas  cum  media  cura  dominio  et 
jurc  pleno  in  primo  dominorum  lerre  colloquio  in  Olomocz  isici  dura  primum  labule  terre  aperte 
fuerint    intabulare    et    post    intabulationcm    iuxta    iura    et    cursum    lerre   Moravie    a    quolibet 


382 

homine  impediente  vel  inpetente  inre  spirilnali  vel  secnlari  ac  judayco  promittimus  et  tenemur 
disbrigare,  libertare,  pacificare  in  snis  omnibns  nsibns  pertinenciis  et  libertatibus,  que  ab 
anliquo  tenta  sunt  et  possessa.  In  eventu  vero,  ubi  non  faceremus,  qnod  absil,  ut  premittilur. 
mox  idem  plebanus  omninm  sanctorum  habet  plenam  et  omnimodam  potestatem,  jure  spirituah 
nos  citare  et  monere  ac  sententiis  nos  gravare.  prout  jus  ipsum  in  hiis  melius  edocebit  tam 
diu,  quousque  omnia  nostra  promissa  cum  dampnis  et  omnibus  inpensis  in  citando  et 
monendo  et  quovismodo  in  laborando  ob  non  implecionem  premissorum  fuerint  persoluta 
cum  effectu.  Et  hornm  ad  cantelam  et  certitudinem  firmiorem  sig-illa  de  voluntate  nostra  et 
mandato  presenfibns  sunt  appensa.  Datum  et  actum  sub  anno  domini  M^CC^C  nonagesimo 
septimo  in  die  sancti  Wencesslai  martiris  gloriosi. 

(Orig.   Perg.   4.   h.   Sig.   das   dritte   abgerisscn   im   (_)!m.   CHp.-Arcliive.) 


423. 

Georg,    perpetuus    ricarius    der    Pfarre    iii    Uiig.    Brod,    hekeiint  sic/i  zn  (/eioissen  aii  deii 
Vysehrader  Cauomcm  Fridrich  zu  z-ahleiideu  Schuldeii.   Dt.  29.  September  1397. 

I.  onslitutus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel  officiali  ct  actis  nostris  obligatoriis 
dominns  Georgins,  perpetuus  vicarins  ecclesie  in  Ungaricali  Broda  Olomuc.  dioc,  non  com- 
pulsus  nec  coactus,  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recognovit,  se  retinuisse  viginti 
unam  marchas  domino  Fridrico.  canonico  Wissegradensi,  racione  pensionis,  quas  eidem 
solvere  tenebafur  pro  tribus  lerminis  proxime  preteritis,  videlicet  anno  de  presenti  pro 
terniino  S.  Georgii  et  anno  proxima  preterito  pro  terminis  Georgii  et  Martini  festis.  Quas 
quidem  pecunias  ultra  pensiones  deinceps  more  solito  solvendas  solvere  promisit  infra 
quatuor  annos,  incipiendo  anno  proxime  futuro,  quinque  marcas  in  festo  S.  Galli  et  tanlumdem 
in  dicto  termino  duobus  annis  sequentibus  et  quarto  anno  in  dicto  termino  sex  marchas 
domino  Fridrico  predicto  snb  pena  excommunicacionis  lafe  senfencie,  quam  in  ipsum  exnunc 
prout  extunc  ferinnis  in  hiis  scriptis.  Ibidem  eciam  dictus  dominus  Georgius  recognovit,  se 
nondum  solvisse  quasdam  litteras  ob  non  solucionem  duarum  pensionum  emanatas  et  taxatas, 
ut  dicebafur,  ad  sex  sexagenas  cuni  media  et  tres  grossos,  super  quibus  se  dixit  cum 
domino  Fridrico.  loco  et  tempore  concordare.  Eciam  recognovif,  se  feneri  ipsi  domino 
Fridrico  in  quatnor  sexagenis,  in  quibus  dominus  Wysko,  in  Nezdyenicz  plebanus,  et 
Leonmanus,  quondam  conventor  fructuum  ecclesie  in  Wlcznaw  predicte  diocesis,  fuerunt 
obligati  pro  lilteris  taxafis  et  non  taxatis  ob  non  solucionem  quarundam  pecuniarum,  quarum 
duas  solvere  promisit  in  festo  Assumpcionis  s.  Marie  virginis  proxime  venlnro  et  residuas 
duas  in  fesfo  s.  Martini  tunc  secufuro  dicfo  domino  Fridrico  sub  pena  excommnnicacionis ; 
el  si  huiusniodi  expense  solute  fuerint  eidem,  littere  contra  diclos  Wyskonem  et  Leon- 
manum  emanate  debebnnt  resfitui  ipsi  domino  Georgio.  Eciam  dictum  est  et  expressum, 
quod  si  ipse  dominus  Georgius  anle  solucionem  dicfarum  IIII"  sexagenanim  debifum  nafure 
persolveret,    quod    cxfunc    ipsi    Wysko  ef  Leonmanns  ad  solucionem  cxpcnsarum  taxatarum 


383 

et  taxandarum  obnoxii  et  obligati  renianeant  prout  prius.  Et  hiiiasniodi  faelis  magister 
Conradus.  procurator  domini  Fridrici.  consensit  de  absoluciono  diclorum  Wyskonis  et  Leon- 
mani.  Acla  sunt  hec  anno  domini  310CCCLXXXXVII  die  penullima  mensis  Septembris 
presentibus  Andrea  Benak  de  Byelina,  notario  publico,  et  Petro  de  Lelhovicz  clerico. 

(Aiis   dem   Lib.    oblig.   II.    12   f.    71    im   Prngor   Met.   Cnpitel-Archive.) 


424. 

Pabst  Bonifacitis  IX.   beslalticjt  die    Ibertrayung  der  Karthause  bei  Leitomi/sl  iiach  Doleiii 
[Vallis  Josaphat)  l)ei  OlmUtz:   Dt.   Rom  2.   Oclober  1397. 

Konifacius  episcopus  servus  servorum  dei,  ad  perpeluam  rei  memoriam.  Cartbusiensis 
ordinis  sana  religio  et  personarum  ipsius  conspicua  merila  promerentur,  ul  ea,  qu:e  pro 
divini  cultus  aug-mento,  ac  propagatione  dicli  ordinis  el  sustentalione  personarum  earundem 
matura  deliberalione  facta  sunt,  cum  a  nobis  requirilur,  apostolici  praesidii  munimine  robo- 
remus.  Exhibila  siquidem  nobis  nuper  pro  parte  dilectorum  filiorum  prioris  et  fralrum  domi 
Vallis  Josaphal,  dicli  ordinis,  Olomucensis  dioecesis  petilio  continebal,  quod  olim  bonie 
memoriae  Albertus,  episcopus  Lulhomyslensis,  cupiens  lerrena  in  celeslia  et  transiloria  in 
.tterna  felici  commercio  commulare,  domum  Rnbi  beahe  Marisp  dicli  ordinis,  Lithomyslensis 
dioecesis,  conslrui  et  edificari  fecit,  ipsamque  dc  bonis  ad  eam  ralione  personie  sute  spec- 
tantibus  dotavit,  et  deinde  cum  ipsa  domus  Rubi  bealje  Mariae  secundum  ejusdem  ordinis 
consuetudinem  fundala  seu  locata  non  esset,  dilecti  filii  capitulum  generale  dicli  ordinis, 
habitis  super  hoc  inter  eos  pluribus  deliberalionibus,  bona  priedicla?  domus  Rubi  beahe  Mari;« 
prfefals  domui  Vallis  Josaphat  applicarunl,  et  voluerunt,  quod  ipsa  domus  Vallis  Josaphal 
loco  diclae  domus  Rubi  beatae  Marire  foret.  Quare  pro  parte  prioris  et  fratrum  prajfatorum 
nobis  fuit  humiliter  supplicatum,  ut  fundafionem  et  constructionem  dicta;  domus  Vallis  Josa- 
phat  et  hujusmodi  applicationeni,  ac  omnibus  aliis  et  singulis  per  pnefalos  capitulum  circa 
praemissa  faclis  et  ordinalis  robur  aposlolice  confirmationis  adjicere  de  benignilate  apostolica 
dignaremur.  i\os  igilur  hujusmodi  supplicationibus  inclinali  fnndationem  et  conslruclionem 
dictae  domus  Vallis  Josaphat  et  applicationem  praedicfas,  nec  non  omnia  et  singula  per  dictos 
capitulum  circa  pr;emissa  rile  facta  et  ordinata,  ac  eliam  omnes  ecclesias,  grangias  et  bona 
alia  spiritualia  et  lemporalia,  ubicunque  consistentia,  qua;  prior  et  fralres  domus  Vallis 
Josaphal  pnedicli  inpriesenliarum  legilime  possident  et  infuturum  dante  domino  justis  litulis 
poterunt  adipisci,  eis  authorilale  aposlolica  confirmamus  el  pncsenlis  scripli  palrocinio  com- 
munimus.  Supplenles  omnes  defectus,  si  qui  forsan  intervenerint  in  priemissis,  proviso  tamen, 
quod  ecclesia  dictie  domus  Riibi  bealic  Maria;  ad  profanos  usus  velnt  b;ereditas  minime 
redigalur.  XuIIi  ergo  omnino  hominnm  liceat  hanc  paginam  noslrie  confirmalionis,  communi- 
lionis  el  siipplelionis  infringere  vel  ci  ausu  temerario  conlraire.  Si  quis  autem  hoc  atfem- 
ptare    pnesumpseril.  indignalioncm    omnipotenfis  dei  ct  beaforiim   Pefri  et  Paiili  aposloloriim 


384 

ejus  se  noverit  incursuriim.    Datum  Ronife  apud  sanctum  Petrum  VI  nonas  Octobris,  ponti- 
ficatus  nostri  anno  octavo. 

(Cop.   im   m.    Lnncies-Archiv,   Bofek'sche   Sammlung   Nr.    5616.   —  Gcdr.   bei  Petz  tom.  VI. 
Cod.   Dipl.   tom.   IT.   p.    114.  —  Vgl.   Dobn.   Mon.   IV.   386.) 

425. 

Adain,  Pfarrer  iii   Ober-Bohraii  bekemit,   dem  Biirger  der  Altstadt  Prafj,  Jilek,  2  Scfiock 
schuldig  m  sein.   Dt.  5.   October  1397. 

v.onstitutus  personaliter  coram  nobls  Johanne  Kbel,  officiali  Prag-.  et  actis  nostris 
obligatoriis  dominus  Adam,  plebanus  ecclesie  in  Superiori  Bobrovia  Olomuc.  dioc,  confessus 
est  et  recognovit,  se  teneri  et  debitorie  oblig-ari  in  duabus  sexagenis  gross.  Gylconi,  pellifici 
de  Maiori  civitate  Pragensi,  quas  eidem  solvere  promisit,  videlicet  unam  sexagenam  IllP' 
diebus  post  feslum  oninium  sanctorum  et  aliam  sexagenam  in  octava  sancti  Stephani  pro- 
xime  ventura  sub  pena  excommunicacionis  late  sentencie,  quam  in  ipsum  exnunc  prout 
extunc  ferimus  in  hiis  scriplis.  Actum  anno  quo  supra  die  Y"  mensis  Octobris  presentibus 
Andrea,  Nicolao  de  Lompnicz,  Petro  de  Pyeska,  notariis  publicis. 

(Aus  dem   Lib.    Oblig.   II.   12   F.    173   im  Prager  Met.   Capitel-Archive.) 

436. 

Peter    ron    Naceraz-    bekennt    sich    z-ii   gewissen  an  Peler,   deii  Pdchter  der  Einkilnfte  der 
Kirche  in  Svetld,  z-u  zahlenden  Schulden.   Dt.  G.   October  1397. 

I.  onstituti  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali  Pragensi,  et  actis  nostris 
obligatoriis  dominus  Petrus  de  Naczieracz,  oiim  plebanus  ibidem,  et  magister  Hermannus 
dictus  Chrlh,  protonotarius  Procopii  marchionis  Moravie,  fideiussor  ipsius,  confessi  sunt  et 
recognoverunt,  se  teneri  et  obligari  in  tribus  sexagenis  grossorum  et  XXIII  grossis  tam 
de  principali  pecunia  quam  eciam  pro  expensis  in  viis  et  litteris  factis  domino  Petro,  olim 
conventori  fructuura  ecclesie  in  Swyetla,  quas  eidem  solvere  promiserunt  manu  coniuncla 
et  indivisa,  videlicet  medietatem  in  festo  sancti  Georgii  proxime  venturo  et  aliam  medietatem 
in  festo  sancti  Galli  dc  anno  futuro,  tunc  inmediate  sequenti,  festis  se  conlinue  secuturis, 
videlicet  ipsc  dominus  Petrus  sub  pena  reintrusionis  in  prislinas  sentencias,  ((uibus  ob  hoc 
erat  innodalus,  et  magister  Hermannus  sub  pena  excommunicacionis. 

Ibidem  eciam  dictus  dominus  magister  Hermannus  confessus  est  et  recognovit,  se 
leneri  in  media  sexagena  grossorum  predicto  Petro  conventori,  quam  eidem  solvere  promisit 
in  festo  sancli  Marlini  proxime  venluro  sub  peiia  excommunicacionis.  Acla  sunt  anno 
LXXXXVII  die  VI  mensis  Octobris,  presentibus  Andrea  de  Lompnicz,  Petro  de  Pyeska, 
Wanyra,  notariis  publicis. 

(Aus  dom   Lib.   Oblig.   II.    12.   F.    173   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 


385 


427. 


yotnriafs-Tnsfniment    iiher    deii     Vergleich    zwiscken    dem    Tischnowifzer    Kloster  itnd  dein 
Pfarrer   llrick  in   Cebin  bcT^uglick   fjetcisser  Zekenfe  in   Hradsan.  Dt.    11.   Oct.  1397.  s.  I. 

Iii  nomine  domiui  amen.  Anno  nativilatis  eiusdem  millesimo  Irecenfesimo  nona- 
«^esimo  septimo,  indiccione  quinta,  die  undecima  mensis  Octobris  hora  teriarum  vel  quasi. 
pontificatus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  noslri  domini  Bonifacii  divina  providencia 
pape  noni  anno  ipsius  octavo.  in  Olomuncz  in  domo  habilacionis  iionorabilis  viri  domini 
Smylonis  de  Wiczovv  baccalaurei  in  decretis,  canonici  et  officialis  Olomucensis,  in  niei 
nolarii  publici  testiumque  presencia  subscriptorum  constituti  personaliter  honorabiles  viri 
domini  Johannes  plebanus  ecclesie  parrochialis  in  Guryn.  procurator  ei  nomine  procuratorio 
venerabilium  ac  religiosarum  domicellarum  Agnetis  abbatisse  et  conventus  monasterii  Porte 
celi  in  Tussnowicz.  Olomucensis  diocesis  ex  una,  et  Ulricus  plebanus  ecclesie  in  Czevvyn 
eiusdem  diocesis  parte  ex  alia.  coram  honorabilibus  viris  dominis  Wilhelmo  Kortelanffen  et 
Smylone  de  Wiczow,  administraloribus  in  spiritualibus  per  capilulum  Olomucensis  ecclesie 
sede  vacante  depulatis.  super  lite  et  controversia  de  quibusdam  decimis  de  \illa  Raczan 
pro  ecclesia  parrochiali  ac  domino  Ulrico  rectore  eiusdem  dandis  et  solvendis  se  concordasse 
asserentes,  ac  concordaverunt  huiusmodi  sub  forma :  videlicet  quod  abbatissa  et  conventus 
monasterii  in  Tussnowicz  predicti  prefato  domino  Ulrico  plebano  in  Czewin  et  sue  ecclesie 
suisque  legilimis  successoribus  debeant  ac  teneantur  perpetuis  temporibus  dare  solvere.  ac 
cum  effectu  sine  omni  contradiccione  assi^nare  singulis  annis  quatuor  modios  frumenlorum. 
unum  tritici,  unum  siliginis.  reliquos  vero  duos  modios  avene,  cetera  vero  minuta  ipsi  laici 
in  villa  Raczan  predicta  debenf  et  tenenfur  dare  et  solvere  dicfo  domino  Ulrico,  sue  ecclesie 
ac  suis  successoribus  perpetuis  temporibus,  sicul  hactenus  pro  dicta  ecclesia  parrochiali  in 
Czewin  dederunt  ac  solvere  consueverunl.  Quas  quidem  ordinacioneni  et  concordiam  predicti 
domini.  Johannes  procurator  et  nomine  procuratorio.  quo  ?;upra.  habens  ad  hoc  speciale 
mandatum  et  Ulricus  plebanus  in  Czewin  sponfe  ac  volunfarie  solempni  sfipulacione  rafas 
irrafas  atque  firmas  perpetue  ac  inviolabilifer  observare  spoponderunt.  Super  quibus  omnibus 
et  singuhs  videlicet  composicione.  concordia  ef  ordinacione  premissorum.  prefali  domini 
Johannes  procuralor  el  nomine  procuratorio  abbatisse  et  conventus  monasterii  in  Tussnowicz 
predicfi,  et  Ulricus  plebanus  in  Czewin  petiverunt  ipsis  per  me  notarium  piiblicum  infra- 
scriptum  unum  vel  plura  publicum  seu  publica  confici  insfrumenfum  vel  instrumenfa,  et 
sigillo  vicariafus  Olomucensis  ecclesie  roborari.  perpcfuis  femporibus  duraturum.  quod  ef 
feci  de  mandafo  dominorum  Wilhelmi  et  Smylonis  predicforum.  Acta  sunt  hec  anno,  indic- 
cione,  die,  mense.  hora,  ponlificatu  el  loco  quibus  supra.  Presenfibu<  honorabilibus  et  dis- 
crelis  viris  doniinis  Raczcone  canonico  sancti  Mauricii  in  Chremisir.  Petro  Slephani  de 
Snoyma  ef  Mcolao  de  Brodlina  presbiferis  Olomucensis  diocesis  lestibus  ad  premissa  vocalis 
specialiter  ef  ro^atis. 

49 


386 

Et  eg-o  Conradiis  olim  Johannis  de  Tesschin  clericiis  Wralislaviensis  dyocesis  pubU- 
cus  auctoritate  iinporiaH  notarius  etc. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   in  den   Acten   des  Tisclmowitzer  Klosters.   G.   n.   4   irn  mabr.   Landes- 
Archive.) 

428. 

Pabsf    Bonifaciiis    I\.     yestatlet     dein    Kdmyinkloster    iri    Altbriiim,     die    Einkiinftc    der 

Pfarre    in    Auspitz  mid  der  Prokopskapelle  in  Altbriinn  zu  bez4ehen,  und  verordnet,  dass 

der  Gottesdienst  dadnrch  iiicht  beeintrdchtigt  werde.   Dt.  Rom  18.   Octoher  1397. 

Konifacius  episcopus  servus  servoruni  dei,  dilectis  in  Christo  fiiiabus  abbatisse  et 
conventui  nionaslerii  Aule  beate  Marie  in  Anliquabruna,  Cisteroiensis  ordinis,  Oloinucensis 
diocesis,  salutem  et  apostolicam  benediccionem.  Sincere  devocionis  affectus,  quem  ad  nos  et 
Romanam  geritis  ecclesiam,  promerelur,  ul  peticiones  vestras,  illas  preserlim  per  quas  vestro 
et  dicli  monasterii  statui  sahibriter  consulatur,  ad  exaudicionis  graciam  favorabiliter  admittamus. 
Exhibila  siquidem  nobis  nuper  pro  parte  vestra  peticio  conlinebat,  quod  nos  olim  vestris 
supphcacionibus  inclinati  ac  ut  incumbencia  vobis  onera  valeretis  commodius  supportare, 
parrochialem  ecclesiani  in  Awspecz,  Olomucensis  diocesis,  cuius  ius  patronatus  ad  mona- 
sterium  vestrum.  ut  asseritis,  pertinet,  ac  capellam  sancli  Procopii  infra  parrochiam  parro- 
chiaiis  ecclesie  sancti  Wenceslai  in  Anliquabruna  dicte  diocesis  consistentem,  quam,  ut 
asserebatis.  eciam  a  fundacione  ipsius  monasterii,  cuius  memoria  homiuum  non  exislil,  in 
usus  proprios  pro  supporlandis  oneribus  hospilalitalis  ipsius  monasterii  continue  tenueralis 
et  possideratis  prout  tenebatis  lunc  et  possidebalis  pacifice  et  quiete,  ac  cui  per  sacerdotem 
ad  nutum  veslrum  positum  el  amotum  pro  tempore  in  divinis  deservire  feceratis  et  tunc 
faciebatis,  quoru.mque  triginta  sex  predicto  vestro  monasterio,  cuius  centum  et  Iriginta  mar- 
charum  argenti  puri  fruclus.  reddilus  et  proventus  secundum  communem  exlimacionem 
valorem  annuum,  ut  asserilis,  non  excedunl,  cum  omnibus  iuribus  et  perlinenciis  suis 
auctoritate  apostolica  tenore  Hlterarum  nostrarum  perpeluo  incorporavimus,  anneximus  et 
univimus,  ita  quod  cedente  vei  decedenle  reclore  dicte  ecclesie  in  Awspecz,  qui  tunc  erat, 
aut  ipsam  ecclesiam  alias  quoniodolibet  dimitlente  liceret  vobis  corporalem  possessionem 
ipsius  auclorilale  propria  apprehendere,  ac  eam  exlunc  et  diclam  capeilam  in  usus  veslros 
huiusmodi  perpetuo  retincre  nec  non  fructus,  reddilus  et  provenlus  carum  in  supporlacionem 
eorundem  onerum  depulare,  ipsanique  ecclesiam  in  Awspecz  et  curam  parrochianorum  eius- 
dem  ac  eciam  ipsam  capellam  per  idoneos  sacerdotes  per  abbatissam  dicti  monasterii  pro 
tempore  existentem  duntaxat  et  ad  eius  nulum  ponendos  ac  amovendos,  regi  facere  libere 
posselis,  super  hoc  diocesani  loci  pro  tempore  existenlis  vel  cuiuscunque  allerius  licencia 
seu  consensu  minime  requisilis,  prout  in  diclis  lilleris  plenius  continetur.  Cum  autem  sicut 
eadem  peticio  subiungebat  huiusmodi  unio  quoad  diclam  ecclesiam  in  Awspecz  nondum  sil 
sortita  effectum  ac  vos  dubitetis,  ne  forle  cedenle  vel  decedente  rectore  dicte  ecclesie,  qui 
nunc  esl,  aliquis  vobis  obnoxius  in  eadem  ecclesia  se  inlrudat,  propler  quod  vobis  et  dicto 


387 

raonasterio  inaxima  scandala  ot  damna  possent  verisimiiiter  exoriri,  pro  parte  vestra  nobis 
fnit  humiliter  «upplicatum,  ut  vobis  cundem  rectorem  a  dicta  ecclesia,  si  ad  id  eius  accedat 
assensus,  amovendi  apostolicam  dignaremur  licenciam  elargiri.  Nos  igitur  huiusmodi  suppli- 
cacionibus  inclinali  vobis,  ut  ipsum  rectorem.  si  ad  id  ut  prefertur  eius  accedat  assensus, 
a  dicta  ecclesia  amovere  et  exnunc  possessionem  dicte  ecclesie  apprehendere  et  in  usus 
vestros  perpetuo  retinere,  necnon  fructus,  reddilus  ipsius  ecclesie  in  supportacionem  vesfro- 
rum  onerum  deputare  ipsamque  ecclesiam  in  Awspecz  et  curam  parrocliianorum  eiusdem 
per  sacerdotem  idoneum  per  abbatissam  dicli  monasterii  pro  tempore  existentem  duntaxat 
et  ad  eius  nutum  ponendum  et  amovendum  regi  facere  libere  possifis.  super  hoc  diocesani 
loci  pro  tempore  existentis  vel  cuiuscunque  altcrius  licencia  seu  consensu  minime  requisitis, 
concedimus  faculfatem.  Ita  tamen,  quod  in  dicta  ecclesia  in  Awspecz  solitus  ministrorum 
numerus  nullatenus  minuatur  et  inibi  deserviatur  laudabiliter  in  divinis  et  huiusmodi  cura 
pro  lempore  diligenter  exerceatur,  ut  fieri  hactenus  est  consuetum,  necnon  iura  episcopalia 
solvere  et  alia  ecclesie  huiusmodi  onera  consueta  inteare  supportare  ac  frucfus  et  provenlus 
per  eundem  rectorem  hactenus  pcrcipi  annualim  consuetos  vel  impresenciarum  percipiuntur. 
eidem  rectori,  qui  nunc  est,  quoad  vixerit,  singulis  annis  teneamini  ministrare.  Xon  obsfan- 
tibus  omnibus.  que  in  dictis  lilteris  volumus  non  obstare.  Nulli  ergo  omnino  hominum  liceat 
hanc  paginam  nostre  concessionis  infringere  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  autem 
hoc  attemptare  presumpserit,  indignacionem  omnipotentis  dei  et  beatorum  Petri  et  Pauli 
apostolorum  eius  se  noverif  incursurum.  Dafum  Rome  apud  sanctum  Petrum  XV.  kalendis 
Xovembris,  ponfificatus  nostri  anno  ocfavo. 

(Orig.    Perg.    mit    aiilulng.   piipstl.    Bleisig.   im   malir.   Landes-Arcliive.      .Art.   Koniginkloster 
lit.   Q.  n.    25.) 

429. 

Pahst  Boiiifnciits  IX.   rereiiit  die  St.   Wenzelspfarre  iii  Althriiiiii  iiiit  dein  dortiyeit  lioiiit/iit- 
klosler.   Dt.   Hom    1S.    Ocloher   1397. 

Donifacius  episcopus  servus  servorum  dei  dilectis  in  Christo  filiabus  abbatisse  et 
conventui  monasterii  Aule  beate  Marie  in  Antiquabrunna,  Cislerciensis  ordinis,  Olomucensis 
diocesis  salutem  et  aposlolicam  b^nediccionem.  Etsi  ex  debito  pastoralis  officii  quibuslibet 
personis,  divinis  laudibus  dedilis.  nos  esse  dcceat  favorabiles  et  benignos,  mulieribus  lamen, 
que  sub  sacra  religione  domino  famulanlur,  tanto  propensiori  nos  convenit  auxilio  subvenire, 
([uanto  pro  fragilitate  sexus  feminei  maioribiis  dinoscuntur  auxiliis  indigere.  Volentes  igilur 
vobis  ut  incumbencia  vobis  onera  commodius  supportare  valeatis,  de  alicuius  subvencionis 
auxiiio  providere,  molu  proprio,  non  ad  vestram  vel  alterius  pro  vobis  nobis  super  hoc 
oblate  peticionis  instanciam.  sed  de  noslra  mera  liberalitate  parrochialem  ecclesiam  sancti 
Wcnczeslai  de  Antiquabrunna.  Olomucensis  diocesis,  que  de  iure  patronaliis  vestri  monasterii 
exislat  et  cuius  regimini  dilectus  filius  Blasius,  ipsius  ecclesie  reclor  preest  de  presenli 
cuiusque  septem  cum  omnibus  iuribus  et  pertinenciis  suis  eidem  monaslerio,  ciiius  quadrin- 

49* 


388 

gentarum  niarcharuni  argenti  puri  fructus,  reddilus  el  proventus  secundum  conimunem 
extimacioneni  valorem  annuum  ut  asseritur  non  excedunt.  auctoritate  apostolica  tenore  pre- 
sencium  perpetuo  unimus.  annectinius  et  incorporamus.  nichilominus  vobis  concedentes,  quod 
dictum  rectorem  ab  ipsa  ecclesia  ammovere  necnon  corporalem  possessionem  ecclesie 
iuriumque  et  pertinenciarura  predictorum  libere  auctoritate  propria  apprehendere  et  exnunc 
in  usus  vestros  perpetuo  retinere,  ac  huiusmodi  fructus,  redditus  et  provenlus  eiusdem  ecclesie 
in  supportacionem  eorumdem  onerum  deputare  et  curam  parrochianorum  ipsius  per  idoneos 
sacerdotes  per  abbatissam  eiusdem  monasterii  pro  tempore  existentem  diintaxal  et  ad  eius 
nutum  ponendos  et  ammovendos  regi  facere  libere  possitis,  super  hoc  diocesani  loci  pro 
tempore  existentis,  seu  cuiuslibet  alterius  licencia  vel  consensu  minime  requisitis.  Ita  tanien, 
quod  in  dicta  ecclesia  deserviatur  laudabiHter  in  divinis  et  huiusmodi  cura  pro  tempore 
diligenter  exerceatur,  ut  fieri  hactenus  est  consuetum,  quodque  vos  episcopalia  iura  solvere, 
et  alia  ecclesie  huiusmodi  incumbencia  onera  consueta  teneamini  integre  supportare.  Non 
obstantibus  revocacionibus  unionum  huiusmodi  in  genere  vel  in  specie  sub  quacunque  forma 
vel  expressione  verborum,  per  nos  forsan  imposterum  faciendis,  sub  quibus  presentem 
unionem  huiusmodi  nolumus  aliqualenus  comprehendi,  sed  illam  volumus  in  suo  robore 
finnitatis  perpetuo  et  irrefragabiliter  permanere,  ac  constitucionibus  apostolicis  contrariis 
qiiibuscunque ;  aut  si  aliqui  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  huiusmodi  vel  aliis  beneficiis 
ecclesiasticis  in  illis  partibus  speciales  vel  generales  apostolice  sedis  vel  legatorum  eius 
litteras  impetrarint,  eciam  si  per  eas  ad  inhibicionem,  reservacionem  et  decretura  vel  alias 
quomodolibet  sit  processum,  quasquidem  lilteras  et  processus  earum  auctoritate  habitos  et 
habendos  ad  dictam  ecclesiam  volumus  non  extendi,  sed  nullum  per  hoc  eis  quoad  assecu- 
cionem  beneficiorum  aliorum  preiudicium  generari  et  quibuslibet  privilegiis,  indulgenciis  et 
litteris  apostolicis  generalibus  vel  specialibus,  quorumcunque  tenorum  existant,  per  que  pre- 
sentibus  non  expressa  vel  totaliter  non  inserta  effectus  earura  impediri  valeat  quomodolibet 
vel  differri,  el  de  quibus  quorumque  totis  tenoribus  de  verbo  ad  verbum  fieri  debeat  in 
nostris  litteris  mencio  specialis.  Volumus  autem.  quod  si  per  vos  prefalum  rectorem  ab  ipsa 
ecclesia  aramovepe  contigerit,  ut  prefertur,  idem  rector  nullura  propter  amovicionem  huius- 
modi  infamie  maculam  incurrat  sive  notam,  quodque  vos  extunc  sinffulis  annis  eidem  rectori 
quoad  vixerit  annuam  pensionem  septem  marcharura  argenti  puri  ministrare,  ac  nichilominus 
autequam  huiusraodi  possessionera  ipsius  ecclesie  apprehendere  valealis,  de  huiusmodi  pen- 
sione  annuatim  realiter  et  cura  eflectu  persolvenda  eidera  reclori  idoneara  caucionem  prestare 
teneamini  et  sitis  aslricti.  Et  insuper  exnunc  irrilum  decerniuius  et  inane,  si  secus  super 
hiis  a  quoquam  quavis  auctoritate  scienter  vel  ignoranter  contigerit  attemptari.  NuIIi  ergo 
omnino  honiinura  liceat  hanc  paginara  nostre  unionis,  annexionis.  incorporacionis  et  volunlatis 
infringere  vel  ei  ausu  temerario  contraire.  Si  quis  autem  hoc  attemptare  presumpserit,  indi- 
gnacionem  omnipotentis  dei  et  beatorum  Pelri  et  Pauli  apostolorura  eius  se  noverit  incursurum. 
Datum   Uome  a\m\  sanctum  Petrura   XV.  kalendis  Novenibris,  pontificatus  nostri  anno  octavo. 

(Orig.    Perg.    mit  anhang.    papstl.    Bleisig.   ini   miihr.    Luudes-Archive.    Art.   Koniginkloster, 
lit.   G.   n.   2/a.) 


889 


430. 


K.    Weiizel    IV.   ernennt  fiir  die  Zeit  seines  AufenthaUes  in   Deutschland  den  Markgrafen 
Prokop  z-iim  Haiiptmaim  im   Kdnigreiche  Bohmen.  Dt.   Xiirnberg   10.    October  1397. 

W  enceslaus  dei  gracia  Roraanoruni  rex  semper  augustus  el  Boeraie  rex,  illuslri 
Procopio  uiarchioni  Moravie,  principi,  patruo  nostro  carissinio  graciam  regiam  et  omne  bonum. 
Illustris  princeps.  patrue  carissime.  Postquam  pridem  pro  disponenda  imperii  sacri  republica 
et  recuperandis  eiusdem  imperii  juribus.  que  partim  diminuta  partim  vero  concullata  fuere, 
ad  Almanie  partes  personaliter  procedere  decrevisset  nostra  serenitas,  ne  ob  defectum  nostre 
persone  heredilarium  regnum  nostrum  Boemie  et  eius  incolas  per  quempiam  opprimi  seu 
ahas  quomodolibet  contino-erel  molestari,  le  in  partem  nostre  solliciludinis  vocatum  eiusdem 
regni  nostri  Boeraie  capitaneuni  feciraus  et  ordinaviuius,  data  tibi  poteslate  plenaria  honorera, 
profectura  et  comraodum  nostrum  et  dicli  regni  noslri  procurandura,  et  oniuia  alia  faciendi, 
que  circa  hoc  necessaria  forent  et  oportuna,  prout  date  super  hoc  dileccioni  tue  alie  raaieslatis 
nostre  litere  manifeste  declarant.  Ad  fineni  igitur  ut  prefati  regni  nostri  et  incolarum  ipsius 
per  te  procuretur  utilitas  et  rebelliura  quorumiibet,  tibi  forsitan  obsistere  volencium,  dometur 
audacia,  anirao  deliberato,  sano  fideliura  noslrorura  accedente  consilio,  regia  auctorilate 
Boemie  et  de  certa  nostra  sciencia  tibi  virtute  presenciura  danius  et  concediraus  plenani, 
liberaui  el  oniniraodam  potestateni,  ut  videlicet  adversuni  omnes  el  singulos,  cuiuscuraque 
preeminencie,  condicionis,  stalus,  gradus  seu  dignitatis  existant,  qui  te  in  procuranda  regni 
nostri  republica  et  honore  ac  profeclu  nostro  dirigendis  publice  vel  occulte  impedire  forsan 
voluerint,  regni  banderiura  nostrum  erigere.  qwerras  raovere  et  pro  depellenda  ipsoruni 
prolervia.  assuraptis  tibi  nostris  et  prefati  regni  fidelibus,  necessariara  el  oportunaui  possis 
diliffenciam  adhibere.  Presencium  sub  regie  nostre  maieslatis  sigillo  testiraonio  literarum. 
Datum  Xuremberg  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  septimo,  die  decima  nona 
Octobris.  regnorum  noslrorura  anno  Boeraie  tricesiraoquinto,  Romanorum  vero  vicesimo  secundo. 

(Auf  der  Plicatur:  Ad  mandatuui  domini  regis  W.  patriarcha  Antioceuus,  cancellarius ; 
auf  der  Ruckseite :  R.  Petrus  de  Wischow.  —  Orig.  Perg.  h.  Sig.  in  den  altstSndischen  Acten 
des  mahr.   Landes-Archives.  —   Gedr.   in  Pelzels   K.   Wenzcl   II.    Urkdb.   p.   33.) 

431. 

Konig     Wenzel    IV.    eroffnet  allen   Beamten  im  Konigreiche  Bohmen,  dass  er  den  Mark- 
grafen    Prokop    con    Ma/iren    z-um    Ilauptmann    des   Konigreiches  ernannl  habe.    Dt.    1397 

(nach   dem   19.    October). 

W  enceslaus  etc.  universis  et  singulis  burggraviis.  castellanis  ncc  non  gubernaloribus 
caslrorura  regni  nostri  Boemia;,  cujuscunque  nobilitalis  seu  conditionis  existanl.  ad  quos 
prsesentes  pervcnerint,  fidelibus  suis  dilectis  gratiam  etc. 


390 

Fideles  dilecti!  Qiiia  illustrem  Procopiuni,  marchionem  Moravise.  principem  et  patruum 
nostrum  dilectum,  in  capilaneum  regni  noslri  Boemiie  priefacimus,  data  sibi  poleslate  plenaria, 
ut  in  absentia  nostra  justitiam  dirigere,  pacem  incolis  procurare  et  tam  divitem  quam  pau- 
perem  in  suis  debeal  juribus  conservare :  idcirco  vobis  et  vestruni  cuilibet  seriose  praecipiraus 
el  sub  regii  favoris  obtentu  expresse  mandamus,  quatenus  ad  priefatum  patruum  nostrum 
et  neminem  alium  respectum  habere,  sibi  in  sino-nlis  agendis  assistere,  ac  ipsius  mandalis 
tamquam  nostris  debeatis  firmiter  obedire.  Nam  in  casum,  quo  aliquis  vestrum  se  in  lioc 
casu  componeret  (sic)  et  suis,  imo  potius  noslris  mandatis  obedire  forsitan  recusaret, 
extunc  eidem  patruo  noslro  commisimus  et  dedimus  plenariam  nostro  nomine  potestatem, 
talem  ab  officio  suo  destituendi  et  alium  loco  sui  inslituendi,  dum  et  quotiens  fuerit  opportunum  etc. 

(Palacky   Formelb.   II.   p.    110.) 

432. 

Das  Klosfer  Herburf/  tritt  dein   DoininikanerJdoster  in  Brunn  einen  Hof  in  Birnbauin  ab. 

Dt.  2S.   Octoljer  1397. 

l\os  Anna  protunc  priorissa.  Girdrudis,  Dorothea  de  Montibus  Chulnis,  Barbara, 
Anna  dicta  Moczyne,  el  Margarelha  Fuchsynne,  scniores  necnon  lotus  conventus  sancti- 
monalium  de  Cella  beate  Marie  virgiuis  ad  Herborgas,  ordinis  Predicatorum  in  Brunna, 
Olomucensis  diocesis,  notumfacimus  tenore  presencium  universis,  quod  animo  deliberato,  sano 
et  speciali  capitulari  inlerveniente  consilio,  necnon  de  consensu  et  voluntate  venerabilis  patris 
Nicolai,  provinciaHs  nostri  ordinis  Boemie  et  Moravie  prius  obtento,  laneum  nostrum  cum 
omnibus  agris  et  ipsius  perlinenciis,  nichil  exclusis,  cum  una  curticula  in  villa  Pirpawm 
prope  civitatem  Nawssedlicz  situatum,  per  nos  longo  temporis  spacio  habitum  hucusque 
pacifice  et  quiete  possessum,  honorabilibus  et  religiosis  fratribus  priori  el  conventui  monasterii 
sancli  Michahelis  Predicatorum  nostri  ordinis  in  Brunna  perpetue  dedimus,  donavimus  et 
condescendimus.  damus,  donamus  et  virtute  presencium  elargimur  ad  habendum  tenendum 
utifruendum  et  vendendum  ac  pro  utilitate  eorum  et  beneplacito  disponendum,  pro  illis  tribus 
modiis  tritici,  siliginis  et  avene,  quos  propter  confessores  ipis  annis  singulis  censuarc  decre- 
vimus.  nobis  et  conventui  nostro  perpetue  dimiserunl.  Alium  vero  invenientes  niodum,  quod 
loco  donacionis  prefati  lanci  et  eius  pertinenciis.  ut  premiltilur,  nobis  idoneum  et  discretum 
confessorem  cum  uno  socio  de  conventu-  eorum  el  oblatas  ad  omnipotcntis  dei  laudem  et 
eius  genetricis  virginem  Mariam,  (sic)  quocienscunque  necesse  fuerit,  sine  omni  recusacione 
deslinare  debebunl,  sicul  in  litteris  sub  appcnsis  corum  sigillis.  nobis  super  hac  promissionis 
materia  confeclis  el  datis.  limpidius  declaratur.  In  cuius  rei  evidenciam  et  maioris  roboris  firmi- 
tatem  sigilla  nostra  priorisse  et  conventus  ac  patris  Nicolai,  provincialis  noslri,  racione 
consensus  predictorum  presenlibus  litleris  sunt  appensa.  Datum  anno  domini  millesimo  Irecen- 
lesimo  nonagesimo  seplimo,  in  die  beatorum  Symonis  et  Jude  aposlolorum. 

(Orig.    Perg.    iiiit,    2    anliang.    Sig.    im    maliriscUon    Laudes-Arcliiv    Art.   Briinnor  Jcsuiten 
Nr.    7   lit.   H.) 


391 


433. 

Die  Domiiiikaner  iii  Briinii  erklaren,  dass  sie  com  Noniienkloster  Herburg  in  Brilnn  einen 

Lalin  in  Birnbaum  erhielten,  wofiir  sie  sich  verpflichten,  fiir  die  Nonnen  einen  Beichtvater 

zu  bestellen  und  die   Oblaten  zu  liefern.  Dt.  28.   October  1397 . 

Aos  Jacobiis  do  Anli(|ii!i  Bninna,  protiinc  prior,  Petnis  diclus  Preposilus  subprior. 
Mathias  lector,  Johannes  de  Auspccz,  Martinus  Wilde,  Wenczesslaus  sacristanus,  Nicolaus 
Albus,  3Iarcus  Wenczesslans  caldarcator  et  celeri  fratres  seniores  tolusque  conventus  inonasterii 
sancti  Michahelis,  ordinis  Predicalorum  in  Brunna,  Oloraucensis  diocesis,  tenore  presencium 
universis  recog^noscimus  tam  presentibus  quam  futuris,  quod  animo  deliberato,  ac  de  certa 
nosfra  sciencia,  prius  inter  nos  capitulariter  masticato.  necnon  de  consensu  et  bona  voluntate 
venerabihs  palris  Nicolai.  provincialis  nostri  ordinis  per  Boemiam  et  3Ioraviam.  super  hoc 
diligenti  ruminacione  prehabita.  propler  laneum  ao-rorum  et  omnil)Us  suis  pertinenciis  (sici, 
cnm  una  curticula  in  villa  Pirpawm  prope  civitalem  Nawssadlicz  situatum,  nobis  et  con- 
venlui  nostro  predicfo  a  religiosis  in  Chrisfo  virginibus  monasterii  beate  Marie  virginis  ad 
Herborffas  in  Brunna  libere  dafum  el  condescensum,  prout  in  lifteris  sub  sigillis  priorisse 
et  convenfus  earum  nobis  desuper  dafarum  (sic),  lucidius  confinefur;  e  conlra  virgines 
easdem  et  earum  conventum  a  tribus  modiis,  uno  videlicet  tritici,  secundo  siliginis  et  fercio 
avene.  quos  nobis  et  conventui  nostro  priscis  temporibus  censuaro  annis  singulis  consue- 
verunf,  ab  ipsis  modiis  libertavimus  dimisimus  et  virtufe  presencium  liberlamus.  nichil  ab 
ipsis.  que  nunc  sunt  et  a  posteris  earum.  ([ue  pro  tempore  fuerint,  postularc  nec  quidquam 
peramplius  exigere  volumus  in  elernum.  Promiltenfes  insuper  bona  nosfra  fide.  omni  dolo 
et  machinacione  cessantibus,  pro  nobis  et  omnibus  successoribus  nostris  prefali  nosfri 
monasfcrii  unum  idoneum  et  discrefum  fratrem  a  conventu  noslro  predicto  cum  uno  socio 
ad  audiendum  coufessionem  prenominalas  virgines  lociens.  quociens  necesse  fuerit,  seu  per 
easdem  virgines  vel  nunccios  eorum  fuerimus  requisifi,  nullam  in  hoc  negligenciain  commillentes. 
Altendenles  eciam,  et  iusta  meditacione  pensantes,  ne  error  ab  orfhodoxe  fidei  et  negligencia 
in  ecclesia  dicfarum  virginum  comraitlantur,  oblafas  puras  et  raundas  pro  sacrificio  divini 
nurainis  ipsis,  ad  earura  necessilafem  quando  indiguerint,  absqne  omni  negacione  et  temporis 
protraccione  dare  volumiis  et  debemiis.  Ita  expresse,  quod  nullus  prior  et  sacrislaniis,  seu 
([uorum  interesf,  qui  prolunc  exisUml,  iuxta  requisicionein  earuni  hoc  habeanf  recusare.  In 
quorura  firmura  testimonium  et  maioris  roboris  firmitatem  sigilla  nostra  prioris  et  conventus 
ac  palris  Nicolai.  provincialis  nostri  racione  consensus  prediclorum,  presenlibus  literis  sunt 
appensa.  Dalum  anno  doinini  raillesimo  frecentesimo  nonagesimo  seplimo.  in  die  beatorum 
Syinonis  et  Jude  apostolonim. 

(Orig.    Perg.    mit    3    auliaiig.    Sig.    im    malnischeu    L:iude3-Arcliiv    Art.    Hriiuucr  Jesuiteu 
lit.   B/b  Nr.   7.) 


392 


434. 


Haklin.  Bitrger  in   Jarmeritz-.  bekennt,    dem    Jokann,    Bisckof  von    Nazareth,    15  Schock 
Prager  Groschen  schuldig  zu  sein.   Dt.  31.   October  1397. 

C^onslitutus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel  ofGciali  et  actis  nostris  obligatoriis 
Haklynus,  laicus  et  civis  de  Jaromyerzicz,  non  compulsus,  sed  sponte  et  libere  confessus 
est  et  recog-novit,  se  teneri  et  debitorie  obligari  in  quindecim  sexag-enis  grss.  prag.  den. 
reverendo  patri  et  domino,  doniino  Johanni,  episcopo  Nazaretensi.  quas  pro  eodem  domino 
episcopo  reponere  promisit  cum  effectu  in  Mezyrziecz  aput  dominum  Sbynconem,  professum 
monasterii  Sderaziensis  Nove  civitatis  Prag.,  nunc  manentem  ibidem,  VIII  diebus  ante  festura 
Nativitatis  Christi  proxime  venturum  sub  pena  late  sentencie,  quam  in  eum  exnunc  prout 
exlunc  tulimus  in  hiis  scriptis.  si  non  persolverit,  et  sub  pena  reintrusionis  in  pristinas 
sentencias  per  dominum  officialem  Olomucensem,  quibus  erat  prius  per  eundem  officialem 
innodatus.  et  infra  dictum  tempus  promisit  cum  eodem  domino  episcopo  concordare  adhuc 
super  residua  parte.  videlicet  una  sexagena.  Actum  anno  LXXXXVII  die  ultima  mensis 
Octobris,  presentibus  domino  Duchcone,  plebano  in  Pothstath,  Johanne,  presbitero  de  Zar 
Olomuc.  dioc.  et  Nicolao  clerico  de  Kbel,  testibus  in  premissis. 

(Aus  dem   I.ib.   Oblig.   II.   12   f.    177   iiii  Prag.   Met.   Cap.-Arclnve.) 


435. 

Markgraf  Prokop    von    Mahren   fordert   als    Hattptmann    des    Konigreiches    Bdkmen    die 

Biirgcr    ron    Taus    auf,    dass   sie    ungeachtet  der  iknen  auf  eine  gewisse  Zeit  verliehenen 

Steuerfreiheit  die  Steuer  berickten.   Dt.  Prag  20.   Noremher  1397. 

"rocopius  dei  gratia  marchio  Moravife.  Prudentes  dilecti !  Invictissimus  princeps  et 
dominus,  dominus  Wenceslaus,  Romanorum  rex  semper  Augustus  et  Boemiie  rex,  dominus 
noster,  nobis  dedit  in  mandatis,  ut  a  vobis  bernam  seu  steuram,  non  obstante  libertatione, 
qua  vos  ad  certum  tempus  a  dicta  solutione  libertavit,  exigeremus.  Ideo  regio  nomine  ac 
nostro  vobis  districtius  prfpcipiendo  mandamus,  ut  ea  collecta  ipsam  camerae  regali  effectualiter 
sine  dilatione  assignaretis;  nam  dicti  domini  nostri  intentionis  est,  futuris  annis  (vos)  circa 
libertationem  solutionis  pra-fatic  effectualiter  conservare,  sicuti  vestne  civitalis  ac  rerum 
vestrarum  omnium  gravia  dispendia  cupitis  evitare.  Datum  Pragaj  feria  tertia  in  crastino 
sanctfe  Elisabeth. 

(Palacky   Formelb.   II.   p.    140.) 


"   393 


43  (r. 


Pabst  Bonifacius    IX.    rerleiht    die    Pfarre    in   Mez-iiic    deni    Nikolaus,   Soltne  des   Manek. 

Dt.   Rom  2'(.   Noreml)er   1397. 

Donifacius  episcopus  servus  servorum  dei  veneral)ili  Iratri  Episcopo  Aquensi  et 
dilectis  filiis  .  .  Pragensi  ac  Olomuccnsi  officialibus  salufcm  et  aposlolicam  benediccionem. 
Vite  ac  morum  honestas  aliaque  laudabilia  probitatis  ac  virlulum  merila,  super  quibus  apud 
nos  dilectus  filius  Nicolaus  Mainkonis.  rector  parrochialis  ecclesie  in  MezyerKicz,  Olomucensis 
diocesis  fide  digno  comniendatur  testimonio,  nos  inducunt.  ut  sibi  reddamur  ad  graciam 
liberales.  Dudum  siquidem  omnes  parrochiales  ecclesias  ceteraque  beneficia  ecclesiastica 
cum  cura  el  sine  cura,  quorumcunque  capellanorum  sedis  apostolice  tunc  vacancia,  et  in- 
antea  vacalura  collacioni  nostre  reservantes  decrevimus  extunc  irrilum  et  inane,  si  secus 
super  hiis  a  quoquam  quavis  auctoritale  scienter  vel  ignorantor  conlinjieret  atlemplari.  Cum 
itaque  postmodum  parrochialis  ecclesia  in  Mezyrzicz  Olomucensis  diocesis,  quam  quondam 
Wenceslaus  dictus  Rod,  ipsius  ecclesie  reclor,  dum  viverel,  oblinebat,  per  ipsius  Wenceslai 
obitum,  qui  capellanus  dicte  sedis  existens  extra  Romanam  curiam  diem  clausit  exlremum. 
vacaverat  el  vacabat  tunc,  nullusque  de  illa  preler  nos  canonice  disponere  potuisset  sive 
posset,  reservacione  el  decrelo  obsistenlibus  supradictis.  Nos  volentes  eidem  Xicolao  pre- 
missorum  meritorum  suorum  intuitu  graciam  facere  specialem,  ecclesiam  predictam,  cuius  fructus, 
redditus  et  proventus  quinquaginta  marcharum  argenti  puri  secundum  communem  extimacionem, 
ut  ipse  Nicolaus  asserit,  non  excedunl,  sive  ut  premittilur,  sive  alias  quovis  modo,  aut  ex  alterius 
cuiuscunque  persona  seu  per  assecucionem  allerius  beneficii  ecclesiastici  aposlolica  auctoritate 
collali,  vel  per  conslitucionem  felicis  recordacionis  Johannis  Pape  XXII  predecessoris  nostri, 
que  incipit:  „ExecrabiIis";  aut  per  liberam  resignacionem  alicuius  pcr  eum  de  illa  in 
manibus,  ad  id  potestatem  habentis  apud  sedem  apostolicam  sponte  faclam  et  admissam 
vacet,  eciamsi  tanto  tempore  vacueril,  quod  eius  collacio  iuxla  Laleranensis  statuta 
concilii  ad  sedem  predictam  legitlime  devolula,  aut  ecclesia  ipsa  disposicioni  apostolice 
specialiter  existanl,  et  a  domo  sacri  sepulcri  dominici  Jerosolimitani  Sderasiensis,  ordinis 
sancti  Auguslini,  Pragensis  diocesis,  vel  alio  quocuuque  regulari  loco  dependeat,  et  per 
canonicos  domus  seu  loci  huiusmodi  gubernari  consueverat,  el  super  ea  inter  aliquos  lis  iu 
dicla  curia  vel  extra  eam  pendeat  indecisa,  et  ille,  ex  cuius  persona  ullimo  vacuit  eciam 
dicte  sedis  capellanus,  nunccius,  vel  nolarius,  aul  alius  officialis,  seu  Iructuum  et  provenluum 
camere  apostolice  debilorum  collector,  vel  subcollector,  seu  apostolicarum  abbrevialor. 
aut  earundem  vel  penitenciarie  noslre  literarum  scriptor,  vel  eiusdem  sedis,  aut  alicuius 
ex  venerabilibus  fratribus  noslris,  sancte  Romane  ecclesie  cardinalibus  familiaris  forel, 
seu  damnate  memorie  Roberto,  olim  basilice  duodecim  aposlolorum  presbytero  Cardinali 
tunc  antipape.  qui  se  Clementem  VII.  ausu  sacrilego  nominabal,  aut  aliis  per  processus 
aposlolicos  cendemnalis  adheserit,  vel  apud  sedem  ipsam  decesserit,  cum  oninibus  juribus 
et     perlinenciis     suis     apostolica     eidcm  Xicolao    auclorilate    conlulimus    et    de     illa     eciam 


394 

providimus.  Decenieiites  prout  eral  irritum  et  inane,  si  secus  super  liiis  a  quoquani 
quavis  auctorifate  scienter  vel  ignoranter  attemptatum  forsan  erat,  tunc  vei  imposterum 
contingeret  attemptari.  Non  obslantibus,  quod  ideni  Nicolaus  predicti  vel  alferius  ordinis 
professus  non  ex  istis,  et  tam  pie  memorie  Bonifacii  pape  VIIJ.  predecessoris  nostri, 
quam  aliis  constitucionibus  aposlolicis,  nec  non  statutis,  consuetudinibus  domus,  ordinis  et 
ecclesie  predictorum  eciam  iuramento,  confirmacione  aposfolica,  vel  quavis  firmilate  alia 
roboratis  contrariis  quibuscunque ;  aut  si  aliqiii  super  provisionibus  sibi  faciendis  de  huius- 
modi  vel  aliis  beneficiis  ecclesiasticis  in  illis  partibus  speciales  vel  generales  dicte  sedis 
vel  legatorum  literas  impefravit,  eciam  super  eos  ad  inhibicionem,  reservacionem  et  decretum, 
vel  aliis  quomodolibet  fieri  pofuisset,  quibus  omnibus  dictum  Nicolaum  in  assecucione  dicte 
ecclesie  volumus  anteferri,  sed  nullum  per  hoc  eis  quoad  assecucionem  beneficioruni  aliorum 
preiudicium  generari,  seu  si  venerabili  fratri  nostro  .  .  episcopo  Olonmcensi  et  dilectis 
filiis  magistro  dicfe  domus  vel  quibusvis  aliis  communiter  vel  divisim  ab  eadem  sil  sede 
indulfum,  quod  ad  reccpcionem  vel  provisionem  alicuius  minime  teneantur  et  ad  id  compelli 
non  possinf,  quodque  de  huiusmodi  parrochialibus  ecclesiis  vel  aliis  beneficiis  ecclesiasticis 
ad  eorum  collacionem,  provisionem,  presentacionem.  seu  quamvis  aliam  disposicionem 
coniunctim  vel  separafim  speclantibus  nulli  valeret  providei'i  per  liferas  apostolicas,  non 
facientes  pienam  et  expressam  ac  de  verbo  ad  verbum  de  indulto  huiusmodi  mencionem, 
et  qualibet  alia  dicte  sedis  indulgencia  generali  vel  speciali,  cuiuscunque  tenoris  existat, 
per  quam  nostris  litteris  non  expressam  vel  totaliler  non  insertam  effecfus  huiusmodi  gracie 
impediri  valeat  quomodolibet  vel  differri,  et  de  qua  cuiusque  toto  tenore  habenda  sil  in 
eisdem  nostris  litteris  mencio  specialis.  Aut  quod  dudum  eidem  Nicolao,  ut  asserit,  eciam 
de  dicta  ecclesia  vigore  quorundam  aliarum  litterarum  nostrarum  mandavimus  provideri, 
qnas  quidem  lifteras  et  processus  habiti  per  easdem  et  quemcunque  inde  secuta,  exfunc 
cassavimus  et  irritavimus,  ac  nullius  esse  voluimus  roboris  vel  momenti.  Volumus  autem, 
quod  si  dicta  ecclesia  a  domo  vel  alio  loco  hniusmodi  dependeat  et  per  canonicos  ipsius 
domus  gubernari  consueverit  et  eam  diclum  Nicolaum  vigore  litterarum  nostrarum  assequi 
contingeret,  quod  idem  Nicolaus  intra  tres  menses  a  die  assecucionis  huiusmodi  immediate 
compulandos,  predictum  domum  ingredi  et  in  ea  professionem  regularem  per  canonicos  ipsius 
domus  emitti  consuetam  emiltere,  alioquin  predictam  ecclesiam,  quam  exfunc  vacare 
decernimus,  omnino  dimittere  teneatur.  Quocirca  discrecioni  vesfre  per  apostolica  scripta 
mandamus,  quatinus  vos  vel  duo  auf  unus  veslrum  per  vos,  vel  alium  seu  alios  eundem 
Nicolaum  vel  procuratorem  suum  eius  nomine  in  corporalem  possessioiiem  ecclesie  iuriumque 
et  pertinenciarum  prediciarum  inducatis  per  aucforifatem  nosfrani  et  defendatis  induclum, 
amoto  exinde  quolibcl  defentore,  ac  facienfes  sibi  de  ipsius  ecclesie  fructibus,  redditibus, 
provenlibus,  iuribus  et  obvencionibus  universis  infegre  responderi,  ipsumque,  si  dicfa  ecclesia 
a  domo  vel  loco  huiusmodi  dependeat,  ul  prefertur,  si  hoc  voluerit  et  sit  idoneus,  aut  aliud 
canonicum  non  obsistat  in  domo  vel  loco  huiusiiiodi,  sive  in  ea  vel  in  eo  certus  canonicorum 
numerus  fiierit,  sive  nosfra   auclorilate  recipi  in   canonicum   et  in  fratrem,   sibique  regularem 


395 

liiibiliini  iuxta  ipsius  domus  consueludinem  exhibere,  ac  convenlus,  domus  vel  loci  huius- 
modi  proventibus,  sicut  uni  ex  ahis  domus  vel  locus  huiusmodi  canonicis  integre  provideri, 
ipsumque  ibidera  sincere  iu  domiuo  caritate  traclari.  Non  obstantibus  omnibus  supradictis, 
seu  si  eisdem  episcopo  vei  uiagistro  vel  quihusvis  aliis  communitcr  vel  divisim  ab  eadem 
sit  sede  induhum,  quod  interdici,  suspendi,  vel  excommuuicari  non  possinl  per  litteras 
apostolicas,  non  facientes  pk-nam  et  expressani  ac  de  verbo  ad  verbum  de  indulto 
huiusmodi  mencioneui.  Contradictores  auctoritate  noslra  appellaciono  postposila  com- 
pescendo.  Datum  Roiue  apud  sanctum  Petrum  VIII.  kalendas  Decembris  pontificalus  noslri 
anno  nono. 


(Doliuei-   I\I<.n.   IV.   p.   393.) 


437. 


Mathias,    Pfarrer    in    HunkowitZ;    erklart^    dass    er    die    Sckuld  des  Andreas,   Caplans  iu 

Selowitz,    welche   drei    Schock    und    52    Groschen    betragt.    auf  sich  nehnie    und  sie  dem 

Johann  Rus  in   Frag  hezahlen  wolle.   Dt.   28.   Norember   13!)7. 

t^onstitulus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali  Prag.,  et  actis  nostris 
obligatoriis  domiiuis  Malbias,  plebanus  ecclesie  in  Unkowicz,  Olomuc.  dioc.  conslituens  se 
debitorcm  principalem  pro  domino  Andrea,  capcllano  in  Zidlocbowicz  eiusdein  dioc,  et  in 
rem  suam  propriam  cavendo  ac  debitum  infrascriptuin  in  se  assumeiido,  confessus  est  et 
recognovit,  se  teneri  et  debilorie  obligari  in  tribus  sexag.  grss.  ininus  octo  grossis  domino 
Johanni  dicto  Russus,  ministro  ecclesie  Wissegradensis  in  Praga,  pro  quodam  vino  aput 
ipsuin  dominum  Johannem  euipto;  quas  pecunias  dictus  Malhias  plebauus  eidem  domino 
Johanni  Russus  solvere  promisit  dominica  Invocavil  proxime  venlura,  salvo  pluri,  et  racione 
facla  cum  dicto  domino  Johanne  Russus  per  ipsum  dominum  Andream  sub  pena  excom- 
municacionis.  Ibidem  eciam  idem  dominus  Mathias  promisit  solvere  XVIII.  grossos  pro 
expensis  in  viis  et  litteris  factis  infra  octavas  Epiphanie  domini  proxime  venluras  suh  pena 
excommunicacionis  predicto.  Acta  sunt  hec  anno  domini  M"CCCLXXXXVII  die  XXVIII 
mensis  Novembris,  presenlibus  Machula  de  Hostywarz  prociiratore,  Andrea  de  Lompnicz, 
Chalupa,  notariis  publicis. 

(Aus  (lem   Lib.   Obligat.   II.    12,   f.    181    iui   Prager  Mct.   Ciip.   Arrbive.) 

438. 

Markgraf  Prokop  ron  Mahren  als  Hauptmann  des  Konigreiches  Bohmrn  drohl  deii  Bitrgeru 
ron   Taus,  falls  sie  die  Sleiier  nicht  allsogleich  erlegen.  mit  der  E.ceciition.    I)t.  sitb  castro 

Lopata  3.   December  1397. 

Procopius  dei  gratia  marchio  Moravia-.  Prudentes  dilecli!  Quamvis  vobis  alias 
aucloritate  regia  pariter  et  nosfra  scripserimus,  ut  summam  bernae  regalis,  quam  pro  ter- 
mino    sancli    Martini   proxime    pnclerito    dare    debuislis,    camera;  regiai  pnesenlare  debeatis, 

50" 


396 

tanien.  nescimus  quo  ducti  spiritu,  ipsani  bernani  luicusque  persolvere  neglexistis ;  et  interim 
infinila  damna  super  dominuni  regem  ob  nonsolutionem  ipsarum  pecuniarum  quotidie  com- 
mittuntur.  Unde  et  adhuc  ex  superhabundanti  vos  pnBsentibus  seriose  requirimus  et  mone- 
mus,  quatenus  mox  visis  priEsentibus  ipsam  bernam  Sigismundo  regni  Boemife  subcamerario 
transmittalis;  alias  scitote,  quod  jam  burgraviis  et  officialibus  adjacentibus  commisimus,  ut 
vos  ad  persolvendam  bernam  prajdictam  compellere  debeant  el  arcere.  Datum  sub  castro 
Lopata.  proximo  die  ante  festum  sanctfe  Barbamp. 

(Palackv   Formelb.   II.  p.    147.) 


430. 

Der     Olmiitzer    hiscfidfliche    Ofpcial    Smil    entscheidet    den    Stritt    zwischen    den    Vicdren 

Bartolomaus  und  Johannes  bez-iiglich  des  St.   Martin-Altares  in  der   Olmiitzer  Domkirche. 

Dt.   Olmiitz  10.   December  1397. 

In  nomine  domini  amen.  Dudum  coram  nobis  Smylone  de  Wiczow,  archidiacono 
Luthomiricensi,  in  ecclesia  Pragensi  canonico  et  officiali  Olomucensi  discrelus  vir 
dominus  Johannes  de  Fren  prebendarius  ecclesie  Olomucensis  postam  sive  peticionem 
suam  contra  et  adversus  Bartholomeum  clericum  Olomucensis  diocesis  coram  nobis 
evocato  in  judicio  obtulit  huiusmodi  sub  tenore :  Pelit  igitur  dominus  Johannes  de 
Fren  supradictus  per  vos  dominum  judicem  honorandum  pronunciari  decerni  et  declarari, 
presentacionem  ipsi  domino  Johanni  faclam  ad  altare  sancti  Martini  in  ambitu  ecclesie 
Olomucensis  fore  et  esse  justam  et  canonicam  suumque  debuisse  et  debere  sortiri 
effeclum,  ipsumque  dominum  Johannem  predictum  ad  illud  altare  fore  et  esse  inslituendum 
et  confirmandum,  dictoque  Bartholomeo  cierico  vigore  gracie  sue  in  eodem  nullum  jus 
compeciisse  vel  competere,  ipsique  Bartholomeo  super  indebito  impedimento  perpetuum 
silencium  fore  et  esse  imponendum  de  et  super  altari  predicto,  ac  per  vos  imponi  debere 
sentencia  vestra  diffinitiva  mediante.  Hoc  petit  modo  jure  et  forma,  quibus  melioribus  potest, 
vestrum  officium  super  premissis  humiliter  implorando  ac  justicie  postulans  complcmentum. 
Et  prolestatur  de  expensis  factis  et  de  faciendis  in  futurum.  Lile  igilur  coram  nobis  con- 
testata  datisque  pro  parte  dicti  domini  Johannis  de  Fren  quibusdam  articulis,  ad  quos  pro 
parte  adversa  certis  factis  responsionibus  •  productisque  pro  parte  dicti  domini  Fren  quibus- 
dam  testibus,  ipsisque  receptis,  prius  ab  eisdem  de  veritate  dicenda  corporalibus  juramentis 
prestitis,  secrete  et  sigillatim  more  solito  examinatis  el  eorundem  diclis  in  scriplis  redactis 
et  tandem  publicatis.  conlra  que  pro  partc  adversa  eciam  fuit  exceptum  et  demum  pro 
parte  domini  Johannis  replicatum.  Sed  post  hoc  pro  parte  Barlholomei  clerici  a  dnplicando 
fuit  recessum.  Sed  demum  instantibus  partibus  predictis  et  in  huiusmodi  causa  concludentibus 
et  conchidi  petentibus  in  eadem  conclusimus  ct  cum  eisdem  habuimus  pro  concluso,  diem 
hodicrnam  pro  audicnda  diffiniliva  senlcncia  eisdcni  slaluentes.  Nos  ila(|U('  Smilo  de  Wiczow, 
oflicialis  Oloinucensis  prediclus,   dicte  cause  meritis  visis  et  inspectis  el  cum  debila  diligencia 


397 

discussis.  partibus  predictis  coram  nobis  in  judicio  comparentibus  cl  sentenciam  diffinitivam 
in  causa  presenfi  ferri  postuiantibus,  eandeni  in  scriptis  tulinius  in  hunc  modum :  Chrisli 
nomine  invocato  pro  tribunali  sedentes  et  habentes  prc  ocuhs  soluni  deum  per  banc  nostram 
diffinitivam  sentenciam,  quam  ferimus  in  hiis  scriplis.  pronunciamus  decernimus  et  decla- 
ramus.  presentacionem  predictam  pcr  strenuum  Sudkonem  niililein  discreto  viro  doniino 
Jobanni  de  Fren  et  de  ipso  ad  altare  sancti  Martini  in  ambitu  ecclesie  Olomucensis  predicte 
factam.  fuisse  fnre  et  esse  canonicam  suumque  debitum  debuisse  et  debere  sorliri  efTectum. 
ipsumque  dominum  Johanneni  virlute  dicte  sue  presentacionis  in  rectorem  dicli  altaris  sancti 
Martini  et  niinistrum  fore  et  esse  inslifuenduni  et  confirmandum,  ac  auctoritate  nobis  com- 
missa  instituimus  et  confirmamus,  prefato  quoque  Barfholomeo  clerico  vigore  gracie  sue  in 
eodem  altari  nuilum  jus  compeciisse  aut  competere,  opposicionesque  contradiciones  et  impe- 
dimenfa  ipsius  Barfholomei  clerici  prediclas  et  predicla  fuisse  fore  et  esse  indebifas  et 
iniusfas  ac  indebifa  et  iniusfa.  sibique  Bartholomeo  clerico  super  ipsis  opposicionibus  conlra- 
diccionibus  et  impedimentis  buiusmodi  ac  super  eodem  alfari  perpefuum  silencium  fore  et 
esse  imponendum  et  imposuimus,  expensis  hincinde  coram  nobis  facfis  ex  causis  compen- 
santes.  Lafa,  lecta  et  in  scriptis  promulgafa  est  hec  nostra  diffinifiva  senfencia  per  nos 
Smylonem  de  Wiczow  officialem  Olomucensem  anno  domini  millesimo  frecentesimo  nona- 
gesimo  sepfimo,  die  decima  mensis  Decembris  in  preurbio  Olomucensi,  in  domo  habifacionis 
nostre.  Presentibus  discretis  viris  domino  Nicolao  dicto  Scheler  de  Brodlino  presbitero  et 
Andrea  Treris  prncurafore  consistorii  Olomucensis  generali  testibus  ad  premissa  fide  dignis. 

(Orig.   Perg.   Ii.   Sig.   im   Olm.   CaiJ.-Arcliive.) 


440. 

Der    Olmiitz-er   Biirger  Pesek  von  ProssiiHz-  restaurirt  uiid  hestiftet  die  Kapelle  z-inn  lieil. 
Geiste  ton  neuein.   Dt.   Olmiitz-  21.   Decemher  1397. 

tigo  Pesco  de  Prostano  chis  Olomucensis  ad  noficiam  deduco  lenore  presenciuni 
universorum,  quod  ego  ad  honorem  dei  omnipotentis,  intemerate  genitricis  eius  virginis 
Marie  et  omnium  sanctorum  ac  pro  remedio  anime  mce,  animarum  quoque  parentum  et 
consanquineorum  uieorum  cappellam,  quondam  sancii  spirilus  dicfam.  exfra  civitafem  prope 
leprosos  infra  limites  parochie  sancfi  Mauricii  situatani,  collapsam,  desertam  et  a  niulto 
tempore  pro  derelicta  iacentem,  nullos  penilus  fructus  aut  provenfus  habentem  de  novo 
instauravi,  erexi  et  fundavi  modo  el  ordine  infrascriptis.  Lapidum  enim  sfructura  ipsam 
cappellam  conslruxi,  infus  el  extra  cuni  cemento  decenter  ornavi,  cimiterium  circumseptum 
pariete  linilo  et  tam  cimiterium  quam  ecclesiam  una  cum  tribus  alfaribus  consecrari  elfeci 
el  aucfore  domino  vita  comite  ipsam  adhuc  decencius  ornabo.  Ef  insuper  pro  rectore  ipsius 
cappelle,  qui  nunc  est  vel  inposterum  erit,  disposui  el  ordinavi,  dispono  et  virfute  presen- 
tium  ordino  sex  marchas  grossorum  pragensium  annui  census,  per  medium  in  duobus  terminis 
anni    videlicef    in    festo    sancfi    Georgii    fres    marchas  ef  alias  tres  marchas  in  festo  sancti 


398 

Michaelis  siibseqiiente  habendas  et  percipiendas  et  siiblevandas  in  et  de  certis  bonis,  in  aliis 
litteris  descriptis  ostensis  et  deputatis.  Debebit  autem  dictus  rector  omni  ebdomada  ad  niinus 
quatuor  diebns  missas  celebrare  videHcet  die  dominico.  feria  secunda  pro  defunclis,  feria 
sexta  et  sabbato,  quod  si  fortasse  idem  legitlimis  irnpediinenlis  obstanlibus  totiens  officiare 
non  posset,  extunc  eadem  officia  per  aliuin  explere  poterit  et  debebit:  in  quo  si  negligens 
esset,  pro  negligencia  uniuscuiusque  misse  de  censu  perenni  percipiendo  unus  grossus  sibi 
detrabetur,  qui  inter  pauperes  distribuetur.  Insuper  dictus  rector  tenebitur  personaliter  regi- 
mini  dicte  cappelle  intendere  nec  debebit  se  ab  eadem  absentare,  nisi  de  licencia  mea  aut 
mei  legittimi  successoris  sub  pena  census  percipiendi  secundura  tamen  ratam  temporis  sibi 
detrahendo.  Debebit  eciam  dictus  rector,  qui  pro  tempore  fuerit,  preesse  ipsis  infirmis  ibi 
prope  degentibus  et  sahibriter  intendere  in  hiis,  qui  respiciunt  sahitem  animanim,  expresse 
in  confessiones  audiendo,  sacramentorum  porreccione,  tumulacione  et  aliorum  sahitem  aniina- 
rum  respiciencium  oportuna  ministracione.  Ceterum  volo,  ordino  et  sic  dispono,  quod  ego 
omni  tempore  vite  mee  habeam  collacionem  dicte  cappelle  seu  jus  presentandi  ad  eam 
dyocesano  personam  idoneam  tociens,  quociens  fuerit  oportunum,  auctorilate  ordinaria  con- 
firmandam.  Postquam  vero  ab  hac  vita  migravero,  volo  quod  extunc  de  celero  propinquior 
consanquineus  meus  ex  utroque  parente  secundum  tamen  racionem  senioratus  ad  presen- 
tandum  ad  dictam  cappellam  personam  idoneam  jus  meum  et  vicem  obtineat  modo  et  ordine 
suprascriptis.  Eciam  cum  offertoria  cottidiana  inibi  proveniencia  exigue  reputacionis  existant, 
obtinui  apud  plebanum  sancti  Mauricii,  qiiod  de  suo  consensu  rector  dicte  cappelle  eadem 
in  usus  suos  committere  possit,  exceptis  solempnibus  offertoriis,  nominatim  et  expresse  in 
die  visitationis  beale  virginis  Marie,  qua  visitare  Elizabeth  est  dignata,  ac  ipsius  cappelle 
dedicacionis.  Tenebitur  eciam  dictus  cappellanus  in  solempnis  festivitatibus  apud  ecclesiam 
sancti  Mauricii  processionibus  interesse  et  alias,  quando  vacare  poterit,  inibi  congrue  mini- 
strare.  In  quorum  omnium  et  singulorum  premissorum  testimonium  et  robur  sigillum  meum 
de  certa  mea  sciencia  et  mandato  presentibus  est  appensum.  Datuin  Olomucz  anno  domini 
M^CCC^  nonagesimo  septimo  die  XXI  mensis  Decembris. 

(Au8   der  Bestattigungsurkunde  ddo.    1398   die   secunda  mensis   Februarii.) 


441. 

Der    Bischof  ron   Poitiers,   Kanzler   des  Herzogs  von  Berri/,  schreibt  an  den  Markgrafen 
Jodolc  iiber  die  Behebung  des  Schisma.   Dt.  Paris  23.   December  1397.*) 

1  otens  et  illustris  princeps.  Serenitalis  vestre  literas  graciosas  per  honorabilem 
scutiferum  vestrum  Johannem  Baldak,  presencium  exhibitorem,  reverenter  suscepi  el  de 
tante    benivolencie    gratitiidine,    qiiaiii    circa  me  vestris  litteris  impendistis,  veslre  celsitudini 


■■)  Das  Jahresdatum   ist   nach   Lindner   Geschichte   des   deutschcn   Reiches   unter  KiJuig  Wenzel  Bd.  II. 
p.   507    angesctzt. 


399 

gracias  refero  tofo  posse.  Veruiii.  illuslris  priiiceps.  quod  de  Iiiis  modicis.  que  pronipto  el 
obsequenti  aninio  circa  facta  ducalus  ac  terrarum  vestraruin  de  Lucemboro-  per  iiie  hacteniis 
gesla  fuere,  graciani  mihi  rependitis  nierila  precedenlem.  Affirmanler  scribo,  nie  ad  veslre 
celsiludinis  benephicita  et  servicia  prompto  desiderio  existere  preparatum  tani  conlemplacione 
serenitatis  el  probitatis  vestre,  quani  illius  iminensi  amoris,  quem  supra  vires  perseveranter 
retinet  ad  magnificenciam  vestram  iihislris  dominus  ineus  dux  Bituricensis,  consanquineus 
vester  carissimu?.  Et  quod  celsitudinem  vestram  in  proxima  congregacione  dominorum  prin- 
cipum  Francie  el  Alamanie  reverenter  expecto  videre,  non  amplius  scriplurain  extendo. 
Sed  hoc  unum  supphco,  quatenus  pro  dei  misericordia  et  christiani  nominis  reverencia  et 
salute  ad  sancle  malris  ecclesie  unionem  et  pacem  vestre  magnificencie  prudenciam  indesinenti 
dextera  prebeatis  juxta  nobilitatis  et  potencie  graciam,  vobis  a  deo  pre  ceteris  Alamanie 
principibus  impertitam.  Nam  elsi  teste  deo  et  suadente  noslra  juslicia  gens  Francorum 
dominum  Clemenleni  ¥11."°"  et  exposl  dominum  Benedictura  XIII.'""  pro  universaHs  gregis 
dei  veris  pastoribus  et  summis  ponlificibus  indubilanter  habeat  et  habuerit ;  ne  tainen  per 
nostre  justicie  manutenenciam  rigorosam  oporteat  sanctam  matrem  ecclesiam  sic  prochdolor 
in  perpeluum  cisina  produci,  visum  est  viris  sapiencioribus  et  devotis  expediens  pocius  existere, 
quod  per  utriusque  contendencium  cessionem  ipsa  inater  uniatur  ecclesia,  quam  per  radicatam 
adherenciani  perpetuo  maneat  sic  divisa,  cum  et  ex  hac  divisione  prochdolor  exhorrenda 
Turcorum  armetur  perfidia,  christiani  nominis  prophanetur  devocio  et  adversitatihus  bellisque 
omnibus  grandis  occasio  preparetur.  Ceterum  prefato  honorabili  scutifero  vestre  magnificencie 
quedam  referenda  commisi,  que  sub  silencio  donec  in  lempus  idoneum  dignetur  eadem 
magnificencia  reservare.  Quain  feliciter  regat  et  dirigal  altissimus  longo  evo.  Scriptum 
Parisiis  XXIII"  decembris. 

Vestre    magnificencie    orator    devotissimus  episcopus  Pictaviensis,  cancellarius  doinini 
ducis  Bituricensis. 

(Orig.  Pap.  mit  von  aufien  beigedr.  verletztem  Sig.  die  Adresse  lautet:  Hlustri  et  magni- 
fico  priiicipi  ac  domino  domino  marchioni  Brandenburgensi  et  marchioni  ac  domino  Moravie, 
domino   meo   honorando.) 


442. 

Prof/.  26".   December  1397. 

Hlarkgraf  Prokop  schreibl  den  Burgern  voii  Taus,  sie  mogen  in  Gegenvv^art  des 
Prager  Erzbischofes  Wolfram  und  des  Unterkainmerers  des  Konigreichos  Bohinen  plausible 
Griinde  angeben,  warum  ihr  Pfarrer  seiue  Pfriinde  fur  eine  aiidere  eintauschen  soUe.  — 
Dl.  Prage  feria  IV.  die  s.  Stephani   1397. 

(Copie   im   konigl.  btihm.    Museum.) 


400 


443. 

Aussiy  an  der  Elbe  31.   December  1397. 

iTlarkgraf  Jodok  von  Miihren  unti  Brandenbiirg  schreibt  den  markischen  Stiidten, 
dass  seine  Schwester  Elisabeth  von  Meissen  fiir  ihn  in  die  Mark  kominen  werde,  welcher 
sie  Gehorsam  leisten  nnd  Rath  und  Hilfe  ertheilen  sollen.  Dt.  Awsk  an  der  Elben  des 
negesten  mandages  vor  deni  neuen  jare. 

(Eiedel  Cod.  Braud.   B.   III.,    136.) 

444. 

Wolfram    ErzbiscJiof    roit    Prag    iibertrdgt    die    Untersuchung    gegen    die    Schadiger    der 

Karthause    in   Koiiigsfeld    dem    Probsten    bei    St.    Peter    in    Briinn   iind  dem   Officiale  des 

Olmiitz-er  Bischofes.   Dt.   Skvorec  i397 . 

tWolframus  dei  gracia  sancte  Pragensis  ecclesie  archiepiscopHS  apostolice  sedis 
legatus,  judex  et  conservator  jurium  et  priviiegiorum  ac  libertatum  prioris  et  convenlus  ac 
monasterii  sancte  Trinitatis  prope  Brunam,  ordinis  Carthusiensis,  Olomucensis  diocesis  unacum 
certis  nostris  in  hac  parte  collegis  a  sede  apostoHca  specialiter  deputatus,  venerabilibus 
viris  dominis  preposito  ecclesie  collegiate  sancti  Petri  in  Bruna.  Olomucensis  diocesis  ante- 
dicte  et  officiali  curie  episcopalis  Olomucensis  salutem  et  sinceram  in  domino  caritatem. 
Literas  apostolicas  prefatis  priori  et  conventui  ac  monasterio  concessas  in  pargameno 
scriptas,  more  Romane  curie  bullatas,  sanas  et  integras  omni  vicio  et  suspicione  carentes, 
nobis  per  honorabilem  dominum  Wenceslaum  de  Dobrzieczan  presbiterum  nostre  Pragensis 
diocesis,  procuratorem  legitimum  predicforum  dominorum  prioris  et  conventus  ac  monasterii 
memorati,  plenum  mandatum  ad  hoc  habentem,  prout  nobis  de  huiusmodi  mandafo  facta  est 
per  Dominicum  notarium  publicum  infrascripfum  plena  fides,  presenlatas  nos  cum  ea  qua 
decuit  reverencia  noviter  recepisse  per  omnia  sub  hiis  verbis :  ,.  Johannes  episcopis  servus 
servorum  dei  venerabilibus  fratribus  Pragensi  et  Jawriensi  episcopis  ac  dilecto  filio  preposito 
ecclesie  Neunburgensis  etc.  Datum  Avinione  quarto  nonas  Julii  pontificalus  nostri  anno 
secundo.''  —  Post  quarum  literariim  apostolicarum  presentacioncm  et  recepcionem  pro  parte 
prescriptorum  dominorum  prioris  et  conventus  monasterii  sancte  Trinifatis  antedicli  per 
prefatum  dominum  Wenceslaiim  presbiterum,  procuratorem  legifimum  eorundem  fratrum 
fuimus  cum  instancia  debita  requisiti.  ut  ad  execucionem  eorundem  procedere  et  ipsis  non- 
nullas  literas  contra  molestatores  et  iniuriatorcs  ipsorum  decernere  dcberenius.  Nos  igitur 
dicte  sedi  apostolice  tanto  prompciori  affectu,  ut  ex  dcbito  obediencie  tenemur,  quanto  dictam 
nostram  ecclesiam.  cuius  regimini  licet  immeriti  presidemus,  non  solum  archiepiscopali  digni- 
tate  et  vocabuio.  verum  eciam  honorabili  legacionis  officio  prefata  sedes  aposfolica 
dignata    est  pre  ceteris  subliniare :   sed  quia  frequenter  nostris  et  ecclesie  nostre  preocupati 


401 

negociis  preniissorum  execucioni  ad  requisicionem  diclorum  fralrum  intendere  non  possunius. 
ut  vellemus,  ideoque  vobis  dominis  supradiclis  ambobus  vices  noslras  in  hac  parle  com- 
miltimus  per  presentes,  donec  eas  ad  nos  duxerimus  revocandas.  Ila  videlicet,  ut  dictis 
fratribus  efficacis  defensionis  presidio  assistentes  non  permittatis,  oos  contra  tenorem  privi- 
leffiorum  ipsorum  a  quibuscunque  molestari,  nec  eis  aliqua  gravamina  seu  dampna  vel 
iniurias  irrogari,  facientes  dictls  fratribus  de  illatis  iniuriis,  molestacionibus  et  oravaminibus 
contra  tenorem  eundem  in  illis  videlicet,  que  judicialem  requirunt  indaginem.  per  viam 
judicii.  in  aliis  vero  prout  qualitas  ipsorum  exigerit  justicie  complemenfum.  In  quorum 
omnium  tesliraonium  et  fidem  presentes  noslras  literas  per  Dominicum  notarium  publicum 
infrascriptum  scribi  et  publicari  mandavimus  eiusque  signo  et  nomine  solitis  unacuni  appen- 
sione  siffillorum  nostrorum  jussimus  comrauniri.  Acta  sunt  hec  in  castro  nostro  Squorcz  anno 
domini  millesimo  trecentesirao  nonagesimo  septimo,  indiccione  quinta,  die  XXMI.'^)  hora 
completorii  vel  quasi.  pontificatus  sanctissimi  in  Christo  patris  et  domini  domini  Bonifacii 
divina  providencia  pape  noni  anno  octavo.  Presentibus  venerabilibus  viris  dorainis  Johanne 
Kbel  decretorum  doctori  curie  noslre  pragensis  officiali,  Xicolao  Puchnik  licencialo  in  eis- 
dem  decrelis  noslro  in  spiritualibus  vicario  generali,  Wenceslao  preposito  ecclesie  Miss- 
nensis.  nobili  Johanne  de  Wlassim.  Johanne  clerico  de  Pra^a  circa  premissa  testibus  et 
aliis  pluribus  fidedignis. 

El    ego    Doniinicus    quondani    Xicolai    de    Budweis,  clericus  prairen.  dioc.  iraperiali 
auctoritate  publicus  notarius  etc. 

(In  dorso :  Anno  XCIX.  oblata  per  dom.  priorem  Carthusiensium  in  stuba  domini  prepositi 
die  VI.  mensis  Februarii  hora  vesperorum  presentibus  Johanne  Schalda  plebano  in  Pozoricz  et 
Johanne   ....  —   Orijr.   Perg.  li.   Sig.  ubgerissen  im   Archive  des  Stiftes  Raigern.) 


445. 

Die  Stadt  Neutifsckein  leislet  iu   100  Mark  Groscheit  Burgschaft  fiir  Lacck  ron  Krairdr. 

Dt.   yieutitschein  1397.  s.   d. 

\os  consules  jurafi  totaque  communitas  civilatis  Xovoticz,iii  uecnon  ego  Arnoidus 
de  Zelin  et  Jaroschius  de  Bernharlsdorf  et  Nicolaus  de  Rybnyk  sincera  fide  promittimus 
sine  dolo.  conjuncta  manu  et  indivisira  provido  viro  Lufher  de  Lucaw,  Mixoni  fratri  suo 
ibidem  moranti  el  Hankoni  de  Weyslawicz  et  eorum  heredibus  centura  marcas  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  et  pagamenli,  nobilr  viro  domino  Laczkoni  concessas,  ad  instans 
fesfum  sancfe  nativitalis  Marie  virginis  soluluras.  Quod  si  pecunia  ad  idem  festum  persoluta 
non  fuerit,  extunc  duo  ex  consilio  nostro  aniraoniti  presentibus  ef  requisiti  quilibet  per  se 
cum  honesto  famulo  in  ipsam  civitafem  Tropaw  ad  presfandum  obstagium  consuetum  apud 
honestum,    quem    ipsis    demonsfravero.    hospitem    proficisci  fenebuntur  el  prefali  obsides   de 


')    Der   Monat   ist   ira   '*rig.   iiitlit   angegeVten. 


402 

hospicio  illo  non  egrediantur.  donec  preniissum  debifum  centum  marcarum  cum  omnibus 
dampnis.  que  racione  nonsolucionis,  legacionis  vel  itineracionis  et  expensarum  supervenerint, 
pleniter  et  omnino  persolvantur.  Sub  harum  quibus  sigilla  nostra  de  nostris  meris  con- 
scienciis  appendimus  testimonio  literarum.  Datum  in  civitate  Ticzin  anno  domini  M^CCC 
nonag-esimo  VIF  sabbalo  proximo  ante  dominicam  *)  elc. 

(Kremsierer  Lehensquatern  III.   fol.   214.) 

446. 

K.  Wenzel  IV.  fordert  die  Magistrate  der  Stddte  aiif  3«  verkiindigeii,  dass  der  Adel 
ihres  Bezirkes  nach  Prag  kommen  solle,  iim  init  detn  Markgrafen  Prokop  Uber  die  Aus- 
legitng  des  zwischen  dem  Koiiige  und  dem  Herreubunde  gefallten  Schiedsspruches    sich  zu 

einen.   Dt.   1397. 

iVenceslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  semper  Augustus  et  Boemie  rex  universis 
et  singulis  magistris  civium,  consulibus,  juratis  civitalum  et  opidorum  regni  nostri  Bohemie, 
fidelibus  nostris  et  dilectis,  graciam  regiam  et  omne  bonuni.  Fideles  dilecti.  Licet  alias 
serenissimus  princeps  dominus  Z.(igismundus),  Ungarie  Dalmacie  Croacie  etc.  rex  illustris, 
frater  noster  carissimus,  in  materia  controversie  vertente  pro  tunc  inter  nos  ab  una,  et 
nobiles  barones  regni  nostri  Boemie  parte  altera,  certum  concordie  seu  coniposicionis  modum 
decrevit  instaurandum,  datis  super  hoc  literis  sigilli  sui  apposicione  munilis,  quam  quidem 
concordiam  nos  de  parte  nostra,  ut  arbiframur,  ad  plenum  servavimus  nec  in  aliquo  sumus 
transgressi.  Quod  tamen  et  huiusmodi  concordie  modum  non  sohim  interprelancium  varietas 
sed  et  impedimenta  cotfidie  multa  proveniunt,  idcirco  illustri  Procopio  marchioni  Moravie, 
principi  patruo  nosfro  carissimo,  quem  pridem  capitaneum  regni  nostri  de  novo  ordinandum 
decrevimus.  commisimus  et  dedimus  vive  vocis  oraculo  in  mandatis,  vice  et  nomine  nostris 
pro  observanda  huiusmodi  concordia  iuxta  tenorem  lilerarum  dicfi  fratris  nostri  se  interponere, 
bonum  commune,  tranquillum  statum  et  rempublicam  eiusdem  regni  nostri  debeat  efficaciler 
ordinare.  Volumus  igitur  et  vobis  sub  regii  favoris  oblentu  expresse  mandamus,  quatenus 
hanc  volunfariam  oblacionem  nostram  civitatibus  et  opidis  nostris,  quando  maior  populi  alfuerit 
multitudo,  alta  et  intelligibili  voce  in  foris  et  locis  publicis  proclamare  faciatis,  subiungentes 
in  eadem  proclamacione,  ut  tam  barones,  nobiles,  kmetones,  consules,  terrestres  quam 
eciam  milites  et  clientes  districtus  vestri,  quibus  eciam  scripsimus  super  eo  specialiter, 
(sint)  supcr  4"'  temporibus '■'*)  proxime  venturis  prefafi  in  presencia  patrui  nostri  una  vobiscum 
sine  dilacione  quaiibel  personaliter  constituti,  sibique  famquam  capitaneo  nostro  pro  restau- 
randa  huiusmodi  concordia  et  commuue  bonum  realiter  procurando  assistant  consiliis  et 
auxiliis  oporfunis. 

(Fahicky   Foriuelb.   II.   p.    103.) 

*)  Der  Name  des   Sonntages  fehlt  auch   im   Coclex. 
**)  Da    K.    Wenzel    anfangs    August    lies    J.     13'J7    nach    J^eutschlaud    zog,    so   kanu   hier  nur   die 
Quatemher  vor  Reminiscere  (14.   Marz)  und  vor  Trinitatis  (13.  Juui)  vcrstandou   werdcu,   in  welche  Termine 
das  appro.ximative  Tagesdatum   zu  setzen  ist. 


403 


4*7. 

Atissig  (1)1  der  Elbe  1.  Jdiiner  1398. 

Irlarkgraf  Jodok  von  Miihrei]  und  Brandenburg  ertheilt  seiner  Schwester  Elisabelh 
von  Meissen  volle  Macht  und  Gewall,  geistliche  und  weltliche  Lehen  in  der  Mark  Branden- 
burg  zu  verleihen.  Dt.  Awsk  an  der  Elben   1398,  des  dinslages  an  dem  jares  lage. 

(Rietlel   Cod.   Biand.   B.   III.,    137.) 

448. 

1398,  21.  Jan. 

Ilie  XXI  mensis  Januarii  Mauricius  Johannis  de  Radisch,  clericus  Olom.  diocesis, 
dedit  pro  sentencia,  quam  conlra  Laurencium,  pannicidam  ibidem,  reportavit,  XX  grossos 
et  residuum  promisit  solvere  in  festo  sancti  Urbani  proxime  venturo  sub  pena  excommuni- 
cacionis  late  sentencie,  quam  in  ipsum  ferimus  in  hiis  scriptis. 

Item  die  XVII  mensis  Aprilis  Johannes,  clericus  predictus,  dedit  pro  prima  senten- 
cia  VII  grossos  et  adhuc  tenetur  dare  pro  sentencia  interlocutoria,  qnam  nnnduni  recepit  et 
pro  execucione  sentencie,  quam  iam  recepit. 

(Liber   obligat.    II.,    12   fol.    184   iu   arch.   capit.   Prag.) 

449. 

Wilhelm    Kortelaiigen,  Canonicus    ron    Olmittz-    und    Pfarrer  der  Mauritiushirche  daselbst, 
gibt    seine    Zustimmung    zur   liestaurirung    der    Kapelle    zum    heiligen    Geiste.    Dt.    Olinutz 

2.  Februar  1398. 

Ego  Wilhelmus  Kortelangen  canonicus  Olomucensis  et  rector  ecclesie  parrocliialis 
sancti  Mauricii  ibidem  innolescere  volo  lenore  presencium  universis.  Quod  honestus  vir 
Pesco  de  Proslano  civis  Olomuccnsis  michi  quasdam  littcras  renovacionis  seu  iterate  erec- 
cionis  et  fundacionis  cuiiisdam  cappclle  extra  iniiros  prope  lcprosds  infra  limitcs  parrochie 
sancti  Mauricii  situate,  qiiondam  sancti  spirifus  nuncupatc,  niinc  vero  in  honorem  visitacionis 
jjloriose  virginis  Marie  consecrate  cxhibuit,  affecluose  petens,  quatenus  eisdem  literis  et 
conlenlis  m  eis  conscnsum  mcum  tamquain  plebanus  graluitc  adhiberem.  Quarum  lenor 
sequilur  per  omnia  in  hec  verba :  „Ego  Pesco  de  Proslano  elc.  Dl.  Olomucz  1397  die 
XXI  mensis  Dccembris".  (Vid.  n.  440.)  Diclis  igilur  lilcris  per  mc  visis  et  intencione 
dicti  Pesconis  rile  cognita,  sana  ac  matura  deliberacione  prchabila,  bonam  fore  intencionem 
et  propositum  ipsius  pium  existimamus,  ipsa  approbavi  et  laudavi  literasque  desuper  confeclas, 
cum  presupponant  racionem,  quantum  iii  mc  est  et  michi  de  jurc  aut  consueludine  competit, 


404 


in  toto  earum  teiiore,  articulis,  piinctis  et  claiisulis  ratas  et  gratas  liabeo  easque  approbo 
et  alTirmo.  Presenciiun  sub  appenso  nieo  sigillo  testimonio  litterarum.  Datuni  Olomuncz  anno 
domini  BFCCC"  nonajresimo  octavo,  die  secunda  mensis  Februarii. 

(Orig.    Perg.   h.   Sig.   im   Olm.   Cap.-Archive.) 


450. 

Sandwoj,  Wojiood  von  Kalisch,  erklart,  dass  er  die  Burgen,  tpelche  sich  dem  Markgrafen 
Prokop  von  Miihren  fUr  dem  Konige  Sigmund  ron  Ungarn  geliehenc  7000  Schock  Prager 
Groschen    verbUrgt    hahen,    ron    dieser    BUrgschaft    loslosen     wolle.    Dt.    Alba    Ecclesia 

3.   Februar  1398. 

J\os  Zandiwogius  Waywoda  Kalisiensis  notum  facimus,  quibus  expedit,  universis 
presencium  noticiam  habituris.  Quia  prout  alias  ante  orania  magniflcus  vir  dominus  Stiborius 
Waywoda  Transsilvanensis  comesque  Pozoniensis,  iilius  noster  karissimus,  pro  serenissimo 
principe  domino  Sigismundo  rege  Ungarie  etc.  septem  millia  sexagenarum  grossorum  Pra- 
gensium  illustri  principi  domino  Procopio,  marchioni  Moravie,  fideiussit  per  certos  fideiussores, 
videlicet  illustrem  principem  dominum  Przemkonem,  ducem  Oppavie,  et  per  nobiles  viros 
dominos  Erhardum  de  Kunstat,  Petrum  de  Grawarn,  Johannem  de  Mezirzicz,  Hinkonem 
diclum  Berka  de  Honslein,  Ottonem  dictum  Bergaw  de  Beylyna  et  per  Jarosium  de  Czimberg 
alias  de  Hwiezdis  (sic)  fideiussit,  nos  prediclis  fideiussoribus  pro  diclo  domino  Stiborio 
promittimus  bona  fide  et  sine  dampno,  quod  iuxta  tenorem  et  formam  seu  continenciam  eos 
ad  festum  sancti  Georgii  proxime  venturi  a  predicta  caucione  fideiussoria  penitus  liberare  secundum 
tenorem  littere  domini  Stiborii  filii  nostri  karissimi  supradicti.  Tali  tamen  condicione  in- 
terposita,  quod,  si  dominus  Sigismundus  rex,  aut  dominus  Stiborius  predicti,  quod  absit,  si 
per  mortem  aut  infirmitatem  seu  quibusvis  legittimis  impedimentis  impe^iiti  fuerint,  quod  ad 
diem  sive  festum  predictum  in  terra  Ungarie  constitui  non  possent,  tunc  nos  dictis  fideiussoribus 
in  ipso  pacto  iuxta  tenorem  ipsarum  iiterarum  domini  Stiborii  pro  domino  rege  habitarum 
diclis  fideiussoribus  stare  promillimus.  Sed  si  ipse  dominus  rex  predictus  cum  predicto 
domino  Stiborio  huc  in  lerra  Ungarie  constituti  fuerint,  tunc  ipsi  non  vos  sed  ipsum  dominum 
regem  aut  dominum  Stiborium  pro  exbrigacioue  dicte  fideiussorie  amonere  debebunt.  In 
cuius  rei  testimonium  sigillum  nostrum  presenlibus  est  appensum.  Datum  et  actum  in  Alba 
Ecclesia  alias  in  Halicz  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  octavo  in  craslino 
purificacionis  sancte  Marie. 

(A))schrift   mitgetlieilt   vom  bohm.   Muscum.) 


405 

451. 

Jodok  Marlifjraf  roii  Mahreii  schenkt  Johaim  dem  Jungereii  voii  Lomnitz,  alles  Recht,  das 

nach  Agnes.  der   Witwe  uach  Hynek  ron  Jaispitz,  an  den  Gutern  Deblin  ete.  auf  ikn  als 

Markgrafen  gefallen  war.   Dt.  Brunn  14.   Februar  139S. 

Aos  Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandemburgensis  ac  marchio  31oravie,  sacri 
Romani  imperii  archicamerarius  notumfacimus  tenore  presencium  universis.  Quod  ob  respectum 
serviciorum  fidelium  nobilis  Johannis  junioris  de  Lompnicz,  noslri  fulelis  dilecti,  que  nobis 
prompla  et  fideli  hucusque  exhibuil  diligencia  et  in  anlea  debebit  et  poterit  exhibere,  sibi 
omne  jus  nostrum.  quod  per  mortem  Agnethis,  Hinkonis  de  Jeuspicz  quondam  uxoris,  et 
filie  Jenczonis  de  Deblin,  nobis  competit,  seu  quomodolibet  potest  competere,  et  ad  nos 
devolutum  existit,  videlicet  in  illis  decem  marcis  grossorum  census  annui  in  viUis  Deblyn, 
Czesky,  Marssowa,  Kathowa.  que  ad  nos  devolute  asseruntur,  dedimus  donavimus  et  animo 
deliberalo  ac  de  cerla  nostra  sciencia  damus,  donamus  de  speciali  nostra  gracia  presentibus 
et  largimur,  sic,  quod  idera  Johannes  jus  noslrum  in  devolucione  huiusmodi  prosequi  debeat 
et  tueri.  Presencium  sub  nostro  appenso  sigillo  testimonio  literarum.  Datum  Brunne  anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  octavo.  die  sancti  Valentini  pontificis  ac  martiris. 

(Auf  der   Plicatur:    Ad   maudatum   domini   marcliiouis   Henricus   de   Spilner.   —   Orig.   Perg. 
li.   verletztes  Sig.   im  mShr.  Landes-Archive.) 

453. 

Wilhelm    und   Albrecht    Herz-oge    z-a    (hlerreich   verlungern    das    mit  Jodok.   Markgraf  zu 
Brandenburg  und  Muhren,  und  Prokop  Markgraf  zu  Mahren  geschlossene  Bundnis.  Dt.   Wien, 

16.  Februar  1398. 

Wir  Wilhelm  und  Albrechl,  vettern,  von  gots  gnaden  herzogen  ze  Osterreich,  ze 
Sleyr.  ze  Kernden  und  ze  Krain,  graven  ze  Tyrol  etc.  bekennen  und  tun  kunt.  Als  zwischen 
den  hochgebornen  filrsten,  unsern  lieben  oheimen  hern  Josslen  marggrafen  zu  Brandemburg, 
marggraven  und  herren  zu  Merhern,  und  hern  Procoppen,  auch  marggraven  zu  Merhern, 
seinem  bruder.  und  iren  landen  und  leuten  an  ainem  lail,  und  uns  und  unsern  landen 
und  leuten  an  dem  andern,  uncz  auf  unser  frauntag  ze  der  liechtmesse,  nechst  vergangen, 
ain  stallung  was  geraacht,  und  die  nu  auf  dieselbe  liechtmesse  ist  ausgegangen :  also 
haben  wir  fiir  uns  und  unser  land  iind  leute  und  flir  alle  die  unsern  ungeverlich  mil 
dera  egenanten  unserm  lieben  oheim.  marggraf  Josslen.  ain  lenger  stallnng  frenntlich 
aufgenomen,  und  nemen  auch  wissenllich  mit  dem  briefe  uncz  auf  sand  Jacobstag  im 
snyt  schierest  kumftig,  also  daz  in  der  zeit  nicmand  der  unsern  von  unserm  lande  seinen 
egenanten  landen  und  leuten  zu  Merhern  kain  angrill'  noch  scheden  sullcn  tun  noch  zu 
ziehen  in  dhainen  weg.  Das  geloben  wir  fiir  uns  und  alle  die  unsern  ungeverlich,  als 
obengeschrihen  steel,  genczleich  stet  ze  halteii  gelreulich  an  alles  geverde.  Mil  urkund  dicz 
briefs.  Geben  ze  Wienn  an  samstag  nach  Valentini  marliris.  anno  domini  millcsimo  Irecen- 
tesimo  nonagesimo  octavo.    —    Domini  ducis  e.x  consilio  Andreas. 

(Orig.   Pcrg.   2.   li.   Sig.   in   dcn   altstandischen   Acteu   des   niSlu-.   Ijandes-Arcliives.) 


406 


453. 


Adani    ron    Mlade/ioiritz    erklarf,    dass    er    dein    Priester    Johanu,   Sohn  des  Andreas  aus 
Jamnitz,   18  Schock  Prager  Groschen  schuldig  sei.  Dt.   16.  Fettniar  1398. 

1^'onstiUitiis  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel  officiali  et  actis  nostris  oblig-atoriis 
Adain  laiciis  de  Mladenowicz  Olomuc.  dioc.  non  conpulsiis,  nec  coactus,  sed  sponte  et  libere 
confossus  est  et  recognovit  se  teneri  et  debitorie  (obligari)  pro  quadam  hereditate  aput 
Johannem  Andree  de  Jempnicz,  clericum  eiusdem  dioc.  (empta)  ipsum  Johannem  racione 
paterne  porcionis  concernente,  in  XVIII  sexag-.  grss.  prag.  eidem  Johanni  clerico,  quas 
eidem  solvere  promisit  in  festo  sancti  Wenceslai  proxime  venturo  sub  pena  excommunica- 
cionis,  se  iurisdicioni  noslre  sponte  submittendo  in  hac  parte.  Acta  sunt  (hec)  anno  domini 
M^CCCLXXXXVIII  die  XVI  mensis  Februarii,  presentibus  Andrea  de  Lompnicz,  Petro  de 
Pyeska,  Benakone  de  Byelina,   Martino  iudice  similiter  de  Mlad(e)nowicz  Olomuc.  dioc. 

(Aus  dem   Lib.   Obligat.  II.    12,  fol.    187   im   Prager  Metropol.-Capitel-Archive.) 

454. 

Das   Olmiitzer  Capitel  erklart,  den  Stanislaus,  Sohn  des  Olmutzer  Burgers  Peter,  gelegen- 
heitlich  zu  befordern.   Dt.  22.  Februar  1398. 

lAos  Andreas  decanus,  Johannes  prepositus,  Artlebus  et  magister  Sanderus  ceterique 
canonici  Olomucenses  pro  tunc  capitulum  facientes  tenore  presencium  recognoscimus,  quod 
consideratis  fidelibus  serviciis,  que  devotus  noster  Paulus,  civis  Olomucensis,  nobis  fecit  et 
facit  cottidie  in  pistandis  panibus  nostris,  et  precipue  fiducia  et  dileccione,  quas  gerit  ad 
nos  et  ecclesiam  nostram  Olomucensem  eo,  quod  ipse  bona  et  libera  voluntate  dimisit  unam 
sexagenam  grossorum,  quam  pro  lignis,  et  duos  modios  tritici,  quos  pistoribus  ultra  con- 
suelum  precium  pro  laboribus  suis  dare  consuevimus,  prehabitis  deliberacione  et  consilio  in 
nostro  generali  capitulo  deliberavimus  et  concepimus  filium  eiusdem  Pauli  Stanilaum  (sic), 
quem  diligit  unicum,  cum  facultas  se  oblulerit,  promovere  et  de  ipsius  promocione  cogitare, 
prout  nobis  concesserit  oriens  ex  alto.  Quo  propter  memoriam  meliorom  scribi  mandavimus 
ad  librum  nostrum.  Datum  anno  domini  millosimo  trecentesimo  nonagesimo  octavo,  in  festo 
kathedre  sancti  Potri  principis  apostolorum. 

(Aus   dem   Codcx   E.   I.    40   des   Olm.    Metr.-Capitel-Archives.) 

455. 

Johann,   Bischof  von   Olmutz,  geslnttet  dcm  Juden  Nazau  sich  in  Krcmsier  niederzulassen 
und  nimmt  ihu  in  seinen  bcsonderen  Schutz.   Dt.   Kremsier  22.   Fehruar  1398. 

l\os  Johanncs  dei  gracia  episcopus  Olomuccnsis  tenore  prosencium  notum  facimus 
universis.     Quod    propter    profeclum    et    utililalem    camere    nostre   Nasan  judeum  et  Saram 


407 

ipsiiis  uxorem,  pueros  et  heredes  faniiliani  ac  singula  ipsorum  bona,  que  in  presenli  vel  in 
futuro  justo  litulo  poterunt  adipisci,  sub  proteccionem  noslram  accepimus  et  virtute  presen- 
cium  recipimus  specialem,  taliter,  ut  dicli  judei  in  civitate  nostra  Cremsirensi  et  aliis 
nostrorum  bonorum  locis,  que  causa  manendi  duxerint  eligenda,  libere  valeant  demorari, 
captivitatibus,  taxacionibus  et  impedimenlis  quibuslibet  procul  motis  el  alias  ut  omnimoda 
libertate,  jure  et  justicia  gaudere  valeant  atqiie  possint,  quibus  judei  per  et  infra  circariam 
Moravie  ubicunque  locorum  degenles  sunt  uli  soliti  el  consueverunt.  Quos  eciam  contra 
cbristianos  et  judeos  sicut  ceteros  camere  noslre  subiectos  defensare  volumus  et  tueri. 
Damus  et  ipsis  judeis  sub  noslro  dominio  et  tutela  manere  volentibus  post  annos  duos  vel 
tres  seu  quatuor  cum  rebus  ipsorum  singulis  liberam  abeundi  seu  recedendi  potestatem, 
licencia  tamen  prius  a  nobis,  iit  moris  est,  captata  et  recepta.  Signanter  tamen  ipsi  judei, 
quamdiu  in  noslris  bonis  seu  tuicione  moram  traxerint,  nobis  et  nostre  camere  annis  singulis 
quinque  florenos  auri  puri  et  legalis  ponderis,  taliter  videlicet  duos  florenos  ciim  medio  in 
festo  sancti  Georgii,  duos  llorenos  ciim  medio  in  festo  sancti  Galli,  in  festo  tamen  sancti 
Georgii  nunc  proxime  venturo  solucionem  dictorum  florenorum  incipiendo,  deinceps  ut  pre- 
scribitur  terminando  tenebuntur  censiiare  et  sine  difficultate  assignare.  In  quorum  omnium 
et  singulorum  testimonium  et  lobiir  sigillum  nostrum  maius  presentibus  est  appensuin.  Datum 
Cremsir  anno  domini  MCCCXCVIII  die  kathedre  sancti  Petri. 

(Kreuisierer   Loheiisquateru   II.   \>.    134.) 


456. 

Johann,    Bischof  von   Olniiitz;  ijibt  seinem  Bruder  Nikolaus  Mrdz  die    Vogtei  in  Freiberg 
zu  Lehen.  Dl.  Mirau  22.  Februar  1398. 

Johannes  etc.  famoso  Nicolao  Mraz,  capitaneo  in  Meraw,  fratri  nostro  carissimo 
graciam  suam  et  omne  bonum  elc.  Tibi  igilur  jiidicium  sive  advocaciam  in  opido  nostro 
Freyburg  cum  quatiior  laneis  agrorum,  qiios  sub  aralro  et  ad  aratrum  suiiin  habere  debet, 
quorum  unus  jacet  ante  civitatem  inter  duodecim  laneos,  qui  omnino  ad  civitatein  pertinebant 
el  duo  jacent  in  Glokeschow,  unus  in  Parsdorl',  terciiis  deindc  in  civitatc  et  ante  civilatem, 
lercius  (sic)  demum  de  quadraginta  laneis  et  altero  diinidio  laneo,  sedecim  maccella  carnium, 
decem  ct  octo  stainpna  pistorum  et  XYI  slampna  sutoriim,  ciim  libera  curia  in  civitate,  sliibam 
balnei  similiter  in  civitate  cum  molendino  et  omnibus  juribus  suis,  receplo  prius  ab  eo  et  ecclesia 
nostra  de  et  super  fidelitalis  debite  el  oinagii,  sicul  juris  et  inoris  est,  solito  juramcnlo.  in  feoduin  et 
jure  feodi  dedimus  etc.  ac  presenlibus  danuis  etc.  per  le  et  heredes  luos  legilimos  in  feoduin 
habendam  elc.  cum  juribus  el  pertinenciis  suis  iiniversis,  ciim  plena  potestale  juris  fciidi  dictam 
advocaciam  vendendi  etc.  Sic  tamen,  quod  lu.  heredes  el  successores  tiii  nobis  el  ecclesie 
nostre  de  ipsa  advocacia  cum  uuo  balistario  armato  cum  valenti  equo,  sicut  noslri  cetcri 
feudales,  deservire  tenearis  et  persolvere  bernam.  Si  vero  dampna  in  noslro  perceperis 
servicio  quecunque,  tunc  ad  nulla  te  tenebimur  scrvicia  cogere  el  arctare,  donec  tibi  dainpna 


408 

plene  et  in  toto  non  fuerint  retractata.  Premissorum  omnium  sunt  testes  famosi  Hechto  et 
Erhardus  miles  de  Meraw,  Woycichius  de  Paczaw,  dominus  Smilo  de  Wiczow  officialis 
Olomucensis,  Raczko  canonicus  Cremsirensis,  magister  camere  episcopatus  nostri  Olomucensis 
et  Nicolaus  de  Tichowicz  curie  nostre  episcopalis  marsalcus.  In  quorum  etc.  Datum  Meraw 
anno  domini  M^^CCC"  nonagesimo  octavo,  feria  sexta  proxima  ante  Invocavit. 

(Kremsierer   Leliensqiiatern    II.   p.    1.33.) 

457. 

Johann,    Bischof  ron    Olniiitz,   rerleiht  dem  Jakes  ton  Klattau  die    Vogtei  in  Braunsberg 
zu  Lehen.   Dt.  Mirau  22.   Febniar  1398. 

Johannes  etc.  Sane  sincere  devocionis  alfectus  et  fidei  puritas  indefesse,  quam 
carissimus  amicus  et  consanquineus  noster  Jaxo,  burgravius  in  castro  nostro  Schaunburg, 
erga  nos  et  ecclesiam  nostram  incessanter  gessit  etc.  nos  inducunt,  ut  ipsum  gracia  et 
favore  pre  ceteris  prosequamur.  Igitur  meritorum  suorum  intuitu  advocaciam  in  oppido 
nostro  Braunsberg,  per  mortem  bone  memorie  Henzel  Weinein,  vasalli  noslri,  advocati 
ibidem  sine  liberis  defuncti,  seu  alterins  cuiuscunque  aut  alio  quovis  modo  ad  nos  legitime 
devohitam,  recepto  prius  ab  eo  etc.  desuper  fidehtatis  debite  et  omagii,  sicut  juris  et  moris 
est,  solito  juramento  in  feudum  et  jure  feodi  dedimus  etc.  ac  presentibus  damus  etc.  cum 
duobus  molendinis,  uno  allodio  agrorum  de  tribus  laneis,  pratis  et  rubetis,  carnium  mac- 
cellis  etc.  per  ipsum  Jaxonem  et  heredes  suos  legitimos  in  feudum  habendam  etc.  cnm  plena 
poteslate  jure  feudi  dictam  advocaciam  vendendi,  donandi,  resignandi,  prout  sibi  aut  suis 
heredibus  commodosius  et  utilius  videbitur  expedire.  Sic  tamen,  quod  ipse  Jaxo  aut  succes- 
sores  sui  nobis,  successoribus  nostris  et  ecclesie  nostre  de  ipsa  advocacia  et  ipsius 
pertinenciis  debitum  faciant  scrvicium  et  bernam  persolvant.  prout  ab  antiquo  est  solvi  solita 
et  consueta.  Premissorum  omnium  sunt  testes  famosi  Hechto  et  Gerhardus  miles  de  Mirow, 
Woychichius  de  Paczaw,  Nicolaus  Mraz  burgravius  de  Mirow  feudales  et  domini  Smylo  de 
Wyczow  officialis  Olomucensis,  Raczko  canonicus  Crerasirensis  magister  camere  episcopatus 
nostri  Olomucensis,  et  Nicolaus  de  Tychowicz  curie  nostre  marschalcus.  In  quorum  etc. 
Datum  Meraw  anno  domini  M^CCC  nonagesimo  octavo  feria  sexta  proxima  aute  Invocavit. 

(Kremsierer  Lehensquatrrn   II.   p.    132.) 

458. 

Briinn  31.   Mdrz  1398. 

iflarkgraf  Jodok  gebietet  zur  Befreiung  der  Oderschiflahrt,  die  Kauffahrer  nur  in 
den  Niederlagestadten  zu  belangen. 

(Ricdel,   Cod.   hv.md.   A,   XXIII.   p.    134.) 


409 


459. 


Markgraf  Prokop  (jestattet,  dass  seine  Schwester  Anna,    Witwe  nach  Peter  von  Sfernberg, 

mit  den   Gntern   ihrer  Mitgift  nach  ihrem  Belieben  schalten  konne. 

Dt.   Mu/trisch-Neustadt  31.   Marz-  1398. 

i\os  Procopius  dei  i>racia  marchio  Moravie  recognoscirmis  tenore  presenciuni  uni- 
versis,  quod  ex  innala  cleniencia,  quani  signanter  iliis  teneniur.  qui  nobis  in  linea  consan- 
guinitatis  et  affinitate  sunt  iuncti  exhibere',  hac  capta  occasione  tibi  nobili  domine  Anne, 
relicte  olira  nobilis  Pelrl  de  Stermberg,  sorori  nostre  dilecte,  ut  bona  tua  ubilibet  habita 
tui  dotalicii,  quibuscunque  nuncupenlur  nominibus,  sicuti  tue  dileccioni  et  volunlati  videbitur, 
possis,  cuicunque  hominum  placuerit.  dare,  tribuere  et  resignare  pro  suo  (sic)  libito  volun- 
tatis,  in  sospitate  vite  presenlis  simililer  et  in  agone.  noslrum  dedimus  presencium  vigore. 
damus  consensuni  pariler  et  assensum  favorabiiiter  et  benigne  de  nostra  gracia  et  munificencia 
speciali.  Presenciuni  nostro  sub  appenso  sigillo  dedimus  testimonio  litterarum.  Datura 
Uniczow,    dominica    palmarum.    anno     domini    niillesimo    trecentesimo    nonagesirao    octavo. 

(Orig.   Perg.   li.   Sig.   im   Archive   zu   Wittingiiu.      -    Gedr.   bei   Dobner  Mon.   IV.    391.) 

460. 

Johann    Bischof   ron   Olmiitz    verleiht  alle  in  Lotesitz-  erlediyten  bisckdflichen   Lehen  dem 
Sulik  von    Konitz.   Dt.   Kremsier  30.   April  1398. 

«5ohannes  episcopus  notuni  facimus  etc.  Quod  bona  Lowiessicz,  que  per  raortein 
cuiuscunque  vasalli  nostri  ad  nos  sunt  devoluta,  cum  perlinenciis  pro  serviciis  nobili  Sulikoni 
de  Conlcz,  pueris  et  heredibus  ipsius  raascuiini  sexus  duntaxat  damus  habenda,  nostris 
serviciis  seraper  salvis.  Sub  harum  etc.  Aclura  et  datura  Cremsir  in  dorao  habitacionis 
nostre  MCCCXCVIII  feria  tercia  in  vigilia  sanctoruni  Philippi  et  Jacobi.  Presentibus  ibidem 
famosis  viris  Cunycone  de  Byelowicz.  Marquardo  de  Medricz  feodalibus  nostris  et  aliis 
multis  fide  dignis. 

(Kremsierer   Lehensquat(>rn    II.   p.    142.) 

4<ii. 

Notariatsact,  in  wetchem  Martin.,   Pra^centor  bei  den  Mansionarien  zu  St.    Wenzel  in  Prag, 

verspricht,    das   dem    Kremsicrcr    Capitel    verkaufte    Dorf  Popowilz-    den    Kauferu    in    die 

Landtafel  einzulegen.   Dt.   Popowitz-   7.   Mai  1398. 

In  noniine  domini  amen.  Anno  nativitatis  eiusdem  raillesimo  trecenlesimo  nonagesimo 
oclavo,  indiccione  sexla,  die  seplima  mensis  Maii,  hora  vesperorum  vel  quasi,  pontificatus 
sanctissimi    in    Christo  patris  et  domini  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno 


410 

ipsiiis  nono,  in  donio  discreti  viri  .  .  judicis  de  Popowicz  in  niei  notarii  publici  infrascripti 
testiumque  presencia  subscriptorum  ad  hoc  vocatorum  specialiter  et  rogatorum  constitulus 
personaiiter  honorabilis  vir  dominus  Martinus,  precentor  mansionariorum  in  ecclesia  sancti 
Wenceslai  in  castro  Pragensi.  procurator  et  nomine  procuratorio  mansionariorum  predictorum, 
de  cuius  mandato  sive  procuratorio  miclii  notario  publico  infrascripto  per  instrumentum 
publicuni,  manu  Petri  nati  Wasalhe  de  Radesschow  Pragensis  diocesis  signo  et  noniine 
eiusdem  consignatum,  facta  exstitit  plena  fides,  habens  specialiter  in  mandatis  ad  resignandum 
bona  in  villa  Popowicz,  Olomucensis  diocesis,  per  eosdem  mansionarios  vendita  honorabilibus 
viris  dominis  preposito,  decano  et  capituio  ecclesie  collegiate  sancti  Mauricii  in  Chremsir  et 
ipsis  persoluta  pecunia  in  parata,  libere  sponte  voluntarie  in  manus  honorabilium  et  discre- 
torum  virorum  dominorum  Mafhie  canonici  et  Theudrici  perpetui  vicarii  ecclesie  Chremsirensis 
predicte,  nomine  capituli  resignavit  cum  omnibus  juribus  proventibus  utilitatibus  usufructibus 
censibus  obvencionibus  universis,  nichil  sibi  et  dictis  dominis  mansionariis  juris  aut  pro- 
prietatis  necnon  et  dominii  reservando.  Idemque  dominus  Martinus  precentor,  habens  in 
mandatis  ad  substituendura  unum  vel  plures  procuratorem  vel  procuratores,  substituit 
discretum  virum  dominuni  Paulum  conventorem  ecclesie  sancte  Marie  in  Chremsir  absentem 
tamquam  presentem,  transferens  in  cum  plenum  mandatum  ad  inlabulandum  dicta  bona  in 
Popowicz  diclo  capilulo  et  ecclesie  sancli  Mauricii  in  Chremsir  in  et  circa  labulas  terre 
Moravie  in  colloquio  dominorum  et  ea  bona  inlabulari  petendum,  necnon  omnia  et  singula 
circa  premissa  et  in  premissis,  que  fuerint  necessaria  seu  eciam  oportuna,  et  eundem 
procuratorem  substitutum  revocandum  el  onus  huiusmodi  procuracionis  in  se  iterum  reas- 
sumendum  tociens,  quociens  sibi  visum  fuerit  expedire.  De  quibus  omnibus  et  singulis 
premissis  tam  dictus  dominus  Martinus,  quam  dicti  Malhias  el  Theudricus  pecierunt  sibi  per 
me  nolarium  publicum  infrascriptum  unum  vel  plura  confici  instrumentum  vel  instrumenta, 
quod  et  feci  Acta  sunt  hec  ahno,  indiccione,  die,  mense,  hora,  pontificatus  et  loco  quibus 
supra.  Presenlibus  discretis  Raczkone,  Thomicone  dictis  Pywcze,  Silherio  clientibus  Pragensis 
diocesis  et  Martino  Vectore  de  Chremsir  Olomucensis  diocesis  lestibus  ad  premissa  vocalis 
et  rogatis. 

Et    ego    Jacobus    olim    Jacobi    dicti    Slawik    de    Chremsir   etc.    publicus    auctoritate 
imperiali  notarius  etc. 

(Orig.   Perg.   im   fiirsterzb.   Archivc   in   Kromsier.) 

462. 

Brimn  12.  Mai  1398. 

Lflarkgraf  Jodok  consentirt  in  die  vom  K.  Sigmund  beabsichtigte  Verpfiindung  der 
Mark  iiber  Oder  an  den  deutschen  Orden. 

(Riedel   Cod.   Bn.ndh.   R.   III.   p.    i:!8.) 


411 


463. 

Xikolous    Tunkel   erkldret.    rom    Markrjrafen    Jodok    die     Veste     und   Stadt    Weisakircken 

pfandweise  fiir  gelieheue    '100  Sc/iock  Groscheu    erhalten    zu    hahen  und  rerpflichtet  sich. 

dieselbe  nacli   Ruckz-ahlunfj  der  Pfaudsuinme  dem  Markgrafen  ivieder  z-uruckzusteUeu. 

Dt.   Briinn  14.   Mai  1398. 

Ich  Nickel  Tiinkcl  bokenne  und  liin  kunt  offenlichen  mil  disem  brive  alle  lien.  die 
in  sehen  oder  horen  lesen,  das  mir  der  durchluchligiste  fiirsle  herre  Joste  raarggrave  zu 
Brandeniburg.  marggrave  und  herre  zu  Merhern  efc.  nieine  genediger  herre,  die  vesten  und 
stat  Weissenkirchen  in  pfandes  weise  versaczt  hal  in  vierhundert  schok  erosser.  Dorumb 
globe  ich  bei  guten  treuen,  mit  derselben  stat  seinen  gnaden  beholffen,  «jewartunde  und 
beygestendig  getreulichen  sein  zu  allen  zeiten  wider  ailermeniclich,  nimandes  usgenomen, 
als  offt  des  nofdurfft  sein  wirdet.  dohin  er  auch  sein  folke  in  seinen  geschefflen  legen  und 
senden  mag :  und  sol  im  das  ouch  seinen  erbern  (sic)  und  nachkomen,  marggraven  zu 
Merhern,  in  allen  iren  geschefften  ofFen  sein.  als  offt  des  not  geschiet ;  und  ouch  so  globe 
ich  die  hite  doselbest  bei  iren  rechlen  und  alden  guten  gewonheiten  lassen  bieiben,  und  sie 
uber  dieselbe  nicht  dringen,  noch  keinen  uberlast  tun.  noch  die  schaczen.  Vnd  wenn  der 
egenante  mein  genediger  herre  marggraff  Joste,  sein  erbern  oder  nachkomen.  marggraven 
zu  3Icrhern.  des  vorgenante  slos  und  stat  von  mir  ledigen  und  losen  wolde  und  die 
vorgenante  vierhundert  schock  niir  bezalt  werden,  so  sol  ich  zuhancz  dprselben  stat  Weissen- 
kirchen  niit  allen  seinen  zugehorungen  dem  egenanten  meinem  genedigen  herren.  dem 
marggraven,  seinen  erbern  oder  nachkomen,  marggraven  zu  3Ierhern  wider  abtrelten.  und 
die  ingeben  an  alles  verzihen  und  widerrede.  Mit  urkunf  dicz  brives  versigelf  mil  meinem 
anhangendem  insigel.  Geben  zn  Brunne  nach  Crists  geburl  dreizenhundert  jare  und  dornach 
in    dem    acht    und    neunzigistem  jaren.    des  nehsten    dinsfages  vor  dem  heiligen  Auferfage. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   iu   din   altstiindischon   Acten   des   mShr.   Laudes-Arcliives.) 


403. 

Markgraf   Prokoj)    roit    Miihren    und    Markgraf    Wilhelm    von    Meissen    verbinden    sich  z-u 
gemeinsamem  Handeln  in  alleii  den  Kimig  Wenzel  betreffenden  Angelegenheiten.  Dl.  Dresden, 

23.   Mai  1398. 

\*  ir  Procop  von  gofis  gnadin  mrasrrafe  zu  Merhern  efc  und  wir  Wilhelm  von 
denselbin  onaden  margrave  zu  Missin.  hinlgrave  in  Doringen  iind  pfalczgrafe  zu  Sachsen. 
bekennen  olfinllichin  inil  disem  geinwerligin  briefe  und  tiin  kunt  allen  den,  die  in  sehen 
adir  horen  lesen :  daz  wir  uns  mit  einander  vorbunden  iind  voreinet  habin,  vorbinden  und 
voreinen  uns  in  kraft  dises  brielis  in  aliir  masse  als  hernach  geschrebin  sleit.  Zum  irslin, 
daz  wir  dem  allirdiirchluchstin   furstin   und   herren   hern   Wenczslawin.   Romischin   konige.  zu 

S2^ 


412 

allen  zeiten  merer  des  riclis  und  konige  zu  Behem,  unserni  liben  gnedigin  herren,  getru- 
welichin  dinen  und  im  behulfen  und  beraten  sin  sullen  und  wollin  eintrechliglichin  und 
nemelichin  in  dem  konigriche  zu  Behemen.  als  verre  uns  sine  gnade  volgin  wil  in  sinen 
erlichin  und  nuczlichin  sacheu.  Wer  abir,  daz  unser  herre  der  konig  uns  nicht  volgin 
wolde  in  denselbin  sinen  sachen,  adir  unser  einen  verstossin  adir  vorslahen  wolde,  da  sal 
der  ander  wider  sin,  so  er  beste  mag:  kan  er  in  nicht  vvider  inbrengin  noch  dabie  behalden. 
so  sal  der  andir  das  dinst  ouch  rumen  und  dabie  nicht  bliben.  Were  ouch,  daz  uns  beiden 
ader  unser  einen  imand  hindern  adir  irren  welde  daran,  daz  wir  sinen  gnaden  riten,  als 
obingeschrebin  steit,  adir  unsern  herren  uf  sin  ergests  wisen  welde,  das  sullin  wir  nimande 
gestatin  noch  obirtragen,  sundern  wir  sullen  beidersid  getruwelichin  dawider  sin  und  sulchin 
bosen  rat  wenden.  Und  were  imand.  der  sich  uns  davon  nicht  wolde  wisen  lassin,  wan 
wir  im  das  erbarlichin  vorhin  sagin  und  uns  gein  im  bewaren,  so  sullin  wir  und  wollin 
darzu  ihun  und  zu  den  richlen  lassin,  als  sich  zu  sulchin  lutin  gebiirte  zu  thune.  W^ere 
ouch,  daz  uns  unser  herre  der  konig  des  nich  geslatin  wolde,  adir  darumb  uf  uns  zornete. 
so  sulHn  wir  beide  von  im  orlab  nemen  und  unser  einer  solde  ane  den  andern  bie  sinen 
gnaden  nichl  bliben.  Vortmer  were,  ab  uns  imand  hindern  welde  an  deme,  daz  uns  unser 
herre  der  konig  gebe  adir  gebin  welde  umb  unsern  dinst,  adir  uns  sust  zu  pflege  inenlwerte. 
adir  ingebe  uswendig  adir  innewendig  des  konigriches  zu  Behemen,  daz  wir  mit  gelimfen 
und  niit  eren  nemen  und  uns  underwinden  muchten,  darzu  sal  unser  einer  dem  andern 
getruwelichin  beholfin  sin,  das  zu  behaldene  und  zu  beherten  ane  geferde.  Und  was  unser 
herre  der  konig  zo  gebe  mit  einander  adir  besundern,  wo  adir  an  welchin  enden  das 
were,  solche  nucze,  die  von  den  gutern  gefilen,  sullin  wir  getruwelichin  und  glich  mit 
einander  teilen  ane  geferde.  In  diesem  obingeschrebin  dinste  sal  unser  einer  den  andern 
getruwelichin  meinen  und  vor  den  andir  sin,  wo  er  mag.  Und  dise  bund  und  einunge  sal 
stehin  und  geweren,  di  wile  wir  bedersid  lebin.  Alle  dise  obingeschrebin  rede,  stngke  und 
artikele  globin  wir  aneinander  stete,  veste  und  unvorrugket  zu  halden.  und  habin  des  zu 
orkunde  unser  insigele  an  disen  brief  wissintlichin  lassin  hengin.  Der  gegebin  ist  zu  Dresden 
nach  gotis  geburte  dreizehenhundirt  jar  darnach  in  den  acht  und  nuinzigistin  jare,  am  nesten 
donrstage  vor  pfingestin. 

(Oiig.    Perg.    mit    h.    Sig.    im   Hauptstaats-Aichivp   zu   Dresden.   Gcdr.   in   Lindners   Gescli. 
d.   D.   R.  unter  K.   Wenzel  U.   613.) 


465. 

Johann.    Bischof    von    Olmulz;    rerleiht  dem    Wenzel  ron   Doloplaz-  das  Dorf  Warhosf  zn 
Lehen.   Dt.   Briinn  25.   Mai  1398. 

Ifly  Jan  etc.  vyznavame  etc.  ze  urozeny  V^clav  /,  Doloplaz  n^s  a  naseho  kostela 
Olomuck^lio  verny  man  prised  pfed  n^s  pfijal  jest  s  nasim  odpustenim  a  s  nasf  dobrii  voli 
z  nasi  riiky.  Jakz  to  mansky  obycej  z^lezi,  prave  manslvi  z  cel^  vsi  Warhosce  menovan6  s  lcsy. 


413 

s  liikami  etc.  sobe.  synoni  svym  a  Alsovi  sv6mn  bralru  take  z  Doloplaz  a  prosii  jest  nsis. 
abychom  toho  prijimani  jemu  i  jeho  synoni  i  Alsovi  timto  iistem  polvrdiii.  A  my  zname- 
najice  jeho  podobnii  prosbu  i  take  sluzbu  etc.  prijimani  svrchupsan^ho  jemu  i  tak6  jeho 
synom,  Alsovi  bratru  jeho  timto  iistem  potvrzujem  lipine  A  pi-i  tom  byli  urozeni  Drsiav 
z  Stralek  marsaiek  ntis.  z  Tichovic  a  Volfram  z  Panovic.  A  na  potvrzeni  toho  vseho 
svrchupsaneho  a  pro  velsi  jistotu  nasi  pecef  vetsi  k  tomuto  jsme  iistu  privesili.  Jenz  jest 
diin  V  Bnie  leta  od  narozeni  syna  Boziho  po  'tisic  tfi  sta  devadesjit  osm^ho,  pred  lelnicemi 
V  sobotu. 

(Kremsierer  Lelunsquaterii  II.  p.    140.) 


46G. 

Markfjraf  Jodok   gestattet    deii    Karthausern    in    Doleiii    liegende    Giiter    im    Werte  bis  zii 
700  Mark  Prager  Groscheu  anzukaufen.   Dt.   Briuin  28.  Mai  1398. 

Jodocus  dei  gracia  marrhio  Brandemburgensis,  ac  marchio  et  dominus  Moravie. 
sacri  Romani  imperii  archicamerarius.  notum  facimus  tcnore  presencium  universis.  quod  ad 
pia  ioca.  in  quibus  cuilus  viget  divinus.  singuiarem  habentes  aflectum,  eorum  preserlim 
intendimus  promocionem,  qui  in  tervenciori  devocione  perseverantes  deo  sedulum  exhibent 
famuiatum.  Ne  igitur  devocio  reiigiosorum  virorum,  prioris  et  conventus  monasterii  beate 
Marie  Vallis  Josaphat,  ordinis  Carlusiensis,  Olomucensis  diocesis,  propter  penuriam  bonorum 
temporalium  tepescal,  et  cui  monasterio,  quod  de  novo  erigitur,  nondum  de  bonis  tempo- 
ralibus  sufficienter  est  provisum :  nos  ad  hoc  volenles  graciose  suffragari,  ul  persone  in 
eodem  monasterio  degentes  possent  melius  sustentari  et  in  devocione  perseverare,  predicto- 
rum  prioris  et  convenlus  precibus  inclinati.  ut  ipsi  pro  dicto  eorum  monasterio  bona  tem- 
poraiia  in  terra  nostra  Moravie  pro  septingentis  marcis  grossorum  possint  comparare  et 
eorum  monasterio  appropriare,  noslrum  favorem  dedimus  et  tenore  presencium  de  certa 
nostra  sciencia  damus  et  consensum,  volentes  omniuo  et  decernentes.  quatenus  prefati  prior 
et  convenlus  monasterii  predicti  habeant  plenam  poteslatem  a  quocunque  homine,  eis  aiiqua 
bona  ■'/endere  voiente.  pro  dictis  seplingentis  marcis  grossorum  semel  vel  successive.  simul 
vei  divisim,  bona  hereditaria  comparaiuii.  Mandanles  camerariis,  czudariis,  et  notariis  tabuiarum 
czude  lam  Olomucensis  quitm  Brunonsis.  iideiibus  nostris  dilectis.  qualenus  dum  predicti 
prior  et  conventus  pro  eorum  iiionasterio  aiicjua  bona  hereditaria  comparaverint  usque  ad 
valorem  septingenlarum  marcarum  grossorum.  ad  ipsorum  requisicionem  pro  eorum  mona- 
sterio  inlabulari  juxta  consueludinem  lerre  nostre  admitlatis.  Presencium  sub  noslri  sigilii 
appensione  teslimonio  litlerarum.  Dalum  Brune  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo 
octavo,   feria   lercia   proxima  post   festum   Pentecostes. 

(Orig.    l\Tg.   h.   Sig.   im   mjihr.   Laudos-Archive.   —  Gedr.   iu   Pcz.   Cod.    Dipl.  VI.  pars  III. 
p.    11.5.) 


414 

467. 

Testamenl  des   Ziiaimer  Burgers  Georg  Schneider.   Dt.   29.   Mai  1398  s.   /. 

In  g-ottes  nomen  amen.  Wenn  alle  ding  zu  derkennen  und  zu  loben  sind  peini  end; 
wenn  ein  guts  end  das  macht  vollkommen  ein  werich,  dorumb  ich  Jorig  Sneyder,  purger 
zu  Znoym  am  obermarkt  gesessen,  hab  aigenchlich  wetracht,  wi  ich  mocht  widerpringen 
und  derfulien  die  guten  werich,  die  ich  leicht  leider  versaumpt  hab  in  meinem  leben,  mit 
einem  vornumftigen  gescheft  an  meinen  leczten  zeiten,  und  hab  in  gots  vanknus  an  dem 
todpet.  doch  pei  guter  vernunft  und  nach  rat  in  der  gegenburlikeit  der  erbern  leut  Hain- 
reichs  Kiirsner,  die  weil  purgermeister,  und  Kunz  Krausen,  die  zeit  scheph  zu  Znoym, 
mein  lecztes  gescheft  getan  und  gemacht,  als  niir  der  almechlige  got  eingegeben  hat,  in 
der  masse :  ich  schaff  zum  erstenmol  zehen  mark  grosser  zu  sand  Niklas  zum  pau  daselbs 
zu  Znoym.  Ich  schaff  auch  drei  mark  zum  heihgen  Kreuz,  zu  pessern  die  glas  und  die 
gweiib.  Ich  schaff  auch  zu  unser  liewen  frauen  hie  zu  Znoym  ein  mark  grosser  und 
das  gelt  auszerichlen  in  den  ersten  zwein  jaren,  als  der  prief  geben  ist.  Ich  schaff  auch 
zwen  kelich,  ein  zu  unser  lieben  frauen  und  ein  zu  dem  heiligen  kreuz  in  der  obgenanten 
stat,  und  die  zwei  kelich  auszerichten,  wenn  sie  mein  hausfrau  Anna  volpringen  mag.  Ich 
schaff  auch  und  mein  das  stetichlich,  also  dass  das  volpracht  werd.  dass  die  egenant  mein 
hausfrau  Anna  sechs  mensch  in  der  fasten  all  suntag  zu  haus  haben  schol,  die  weil  die 
egenant  mein  bausfrau  Anna  lebt.  Ich  schaff  auch  denselbigen  sechs  menschen  iesleihem 
(sic)  sechsthalb  ellen  gemeins  tuchs  und  das  auszurichten  von  dem  erib  ze  Chewrnik  alle 
jar  jerlich,  die  weil  sie  lebt  und  noch  irm  tod  schol  das  genant  almuosen  ab  sein.  Ich 
schaff  auch  meinem  liewen  vettern  Johannes  auf  meinem  haus  am  obermarkt,  zunilgst  pei 
der  Blasskin  sun  gelegen,  sechs  mark  grosser,  ob  er  recht  und  zu  priester  werden  will. 
Und  was  des  ubrigen  ist  haus  und  hof,  akker  und  weingarten,  und  dorzu  was  in  haus 
und  in  hof  ist,  es  sei  wenig  oder  fil,  wie  das  genant  ist,  das  schaff  ich  meiner  liewen 
egenanten  hausfrauen  Amia,  domit  zu  tun  und  zu  lassen  zu  irm  nucz  und  frum,  wie  sie 
will.  Und  dicz  gescheft  auszerichten  alzemal  das  enphihl  ich  irni  willen,  was  sie  vuor  gut 
wedunket  sein.  Des  alles  zu  einer  waren  gezeugnus  ist  das  iusigel  der  stat  zu  Znoym  an 
disen  gescheftprief  gchangen.  Der  geben.ist  noch  Christi  gepurd  tausend  jar  dreu  hundert 
Jar  und  dornach  in  dem  acht  und  neunzikisten  jar,  des  miticiiens  in  den  nagsten  quatempern 
iioch   phiugsten. 


(Orig.     Perg.   Sig.   abger.   iii   den   Acteii   dcs   Klosteis   IJriick    lit.    F.   n.    149    iin   niiilirischen 
Landcs-Arcliive.) 


415 


4«?s. 

Jokaint   von   Tajax  erklart,  dass  er  eine  Schuld  ron   z-irei  Mark  Prayer   Groscken.  welcke 
WenzeL  Pfarrer  in  WaUrubitZ;  dein   Pfarrer  Blasius  in  Alt-Pilsen  sckuldet,  uuf  sick  nekme. 

Dt.   1.  Juni  1398. 

V.'onslilutiis  personnliler  coram  nobis  Johanne  Kltel  ofliciali  et  actis  noslris  obligatoriis 
doniinus  Johannes  de  Dyax,  conventor  fructuuni  ecclesie  in  Nassmyerzicz  Olomuc.  dioc. 
non  corapulsus,  nec  coactus,  sed  sponte  et  libere  debitum  duarum  marcarum  jrross.  prag. 
pro  domino  Wenceslao.  plebano  ecclesie  in  VValtrubicz  dicte  Olomuc.  dioc,  in  quo  debilo 
idem  Wenceslaus  domino  Blasio,  plebano  in  Antiqua  Plzna  Prag.  dioc.  obligatur,  assumpsit 
et  se  pro  eodem  debito  principalem  debitorem  constituit,  quod  debilum  videlicet  duarum 
marcarum  diclus  dominus  conventor  predicto  domino  Blasio  plebano  solvere  promisit  in 
festo  sancti  Wenceslai  martiris  proxime  venluro  sub  pena  excommunicacionis.  Actum  anno 
quo  supra,  die  prima  mensis  Junii,  hora  terciarum,  presentibus  Wenceslao  de  Praga,  Andrea 
de  Lompnicz  sigillifero,  Nicolao,  Chaluppa,  nofariis  publicis,  festibus  in   premissis  fidedignis. 

(Aus   dem   Lib.   Oblig.   II.    12.   f.   204   im   Pragrr   Metrop.   Cap.-Arcliive.) 


469. 

Procek   ron    Busau   erkldret.,    dass   er   die   ikm   rom    Markgrafen   Jodok    uin  1300  Mark 

Groschen  verpfandetc  Burt/  Babslein.  Boinerstadt  sammt  den  daz-n  gekorit/en  Dorfern  bis 

zur  Auslosun//  halten   und  ihin  beif/esfdndig  sein   wolle.   Dl.   BrUiin   2.  Juni  1398. 

Ich  Proczke  von  Buzaw  bekenne  und  tun  kunt  oflenlichen  mit  disem  brive  allen 
den,  die  in  seben  oder  horen  lcsen.  Als  mir  der  durchluchtigiste  furste  und  herre  her 
Jost,  marggrave  und  herre  zu  Merhern.  mein  genediger  lieber  herre,  die  vesfen  Rabstein, 
Remerstat  mit  dcn  gutern  und  (lorlfcru  Jermersdorlf,  AndresdorlT,  Jansdorffs,  ResschdorfT, 
Haugsteyn,  Twrdkaw.  Frankstat.  Habissendorlf  mit  allcn  ircn  zugehorungen  in  pfandesweise 
fiir  dreizenhundert  mark  grosser  vorsaczt  hat :  Also  globe  ich  mit  meinen  gufen  Ircuen 
und  ercn.  mit  dersell)en  vesten  dem  egenanten  meinen  genedigen  herren  wartundc  zu  sein 
und  getreulich  behollfen  vvider  allermeniclich  nimandes  usgenomen,  und  im  domille  dinen. 
und  wider  seine  gnade  nimmer  sein  noch  tun.  Und  sol  Im  ouch  und  seinen  hoifpllufen  in 
allen  seinen  geschclftcn  olfen  sein,  als  olft  sich  das  gebiiret,  die  weile  ich  lcbe.  Und  wenn 
der  egenante  mein  herre,  sein  erben  oder  nachkomen,  maragraven  zu  3Ierhern.  die  ob- 
genanlen  vesten  und  guter  lozen  wolten,  und  mir  oder  meinen  erbeu  die  obgcnanten  drei- 
zenhundert  mark  hezalt  hetten,  so  globe  ich  mit  meinen  guten  treuen  und  eren,  derselben 
vesten  und  guter  an  alle  widerrede  wider  abtrefen  in  allcr  masse.  als  mir  die  vorsaczt 
sein.    Und    des    zu   gezeugnusse    habe    ich    gebeten    die    erbern    Albrechten    von  Sternberg. 


416 

Pawlik  von  Ewleiuburg  und  Jaroslawen  von  Sternberg-,  das  sie  ire  insigele  zu  diseni  brive 
zn  dera  meinem,  anlegen  sollen.  Geben  zu  Brunne  nach  Crists  geburt  dreizenbundert  jare 
und  dornach  ini  achtundneunzigistem  jaren  an  der  heilieen  Dreifaltikeit  lage. 

(Orig.    Pcrg.   4   h.   Sig.   in   den   altstandiscben   Acten   des   m.   Landes-Archives.) 


470. 

Johann  Bestwal,  Pfarrer  in  Aschmeritz.    erkldrt.    dass  er  die  EinkUnfte  seiner  Pfarre  an 
Johann     ron     Tajax    auf    ein    Jahr    fUr    70    Mark    Prager    Groschen    rerpachtet    habe. 

Dt.  3.  Juni  1398. 

Vonstitutus  personaliter  corani  nobis  Jobanne  Kbel  officiali  et  actis  nostris  obliga- 
toriis  honorabiJis  vir  dominus  Johannes  Bestwal,  archidiaconus  Zacensis,  plebanus  ecclesie 
in  Nassmyerzicz,  confessus  est  et  recognovit,  se  exposuisse  et  locavisse  et  exnunc  exponit 
et  locat  omnes  et  singulos  fructus  ecclesie  sue  predicte  a  festo  sancti  Georgii  proxirae 
preterito  ad  unum  annum  continue  revolvendum  domino  Johanni.  presbitero  de  Dyax  Olomuc. 
dioc.  ibidem  presenti  pro  LXX  marcis  gross.  prag.,  marcham  pro  LXIIII  grossis  computando, 
per  ipsum  dominum  Johannem  tollondum,  levandum  et  percipiendum  :  quas  quidem  pecunias 
idera  conventor  racione  dicte  convencionis  solvere  tenetur  et  promisil  in  terminis  infrascriptis 
ac  easdem  aput  dominum  Lucam  in  Brunna  reponere  cum  efFeclu.  videlicet  XV  raarchas  in 
feslo  Assurapcionis  sancte  Marie  Virginis  proxime  venturo.  in  festo  sancli  Martini  XVIII, 
dorainica  Invocavit  similiter  decera  et  oclo  marchas  et  residuam  partem  in  festo  sancti 
Georgii  deinde  secuturo,  terminis  et  festis  proxime  venluris. 

Ibidem  eciam  idem  dominus  Johannes  conventor  proraisit  reponere  sex  marchas 
racione  convencionis  dicte  ecclesie  pro  anno  preterito  per  ipsum  retentas  aput  dominum 
Lucam  in  Brunna,  piebanum  in  monte  sancli  Pelri  in  Brunna  prediclum,  sub  pena  excomrauni- 
cacionis  infra  quatuor  septimanas. 

Ibidem  eciam  idem  dominus  Bestwal  consensit.  quod  obligacio  prius  facta  deleatur 
et  cancellelur,  et  cancellata  est  presenlibus  magislro  Jaroslao.  domino  ....  dicto  Kosczal 
presbitero.  Actum  anno  LXXXXVIII  die  III.  Junii. 

(Aus   dem   Lib.    Oblig.   II.    12   p.    206   im   Prager  Metrop.   Cap.-Archive.) 

4?I. 

Johann    Bischof   ton    OlmUtz,   versetzt   dein    Wemel    ehem.    Richter  in  Zwittau  das  Dorf 
Chralkowitz  in  200  Mark.   Dt.    OlmUtz  6.  Juni  1398. 

Johannes  episcopus  nolumfacimus  elc.  Quod  quamvis  ex  divina  munificencia  nobis 
de  ecclesia  Olomucensi  per  aposlolicam  sedem  sit  provisum,  vencabile  quoque  capifulum 
dicle    ecclesie    nostre    nos    sine    diliicullale    gralanler    acceperit    in    episcopum    et  pastorem, 


417 

iiicliilominiis  ex  liraiiiiica  iioii  iiiodo  inachinacione  sed  eciain  lioslili  et  oravi  oppressione 
qiiorundam  potentum  invenimus  orania  bona  mense  nostre  preda  iiiidala.  et  insuper  prioribus 
debiia  iiova  non  pauca  superaddila.  Quapropler  in  ano^ustiis  multis  constiluli  anledictum 
venerabile  capilulum  nostrum  super  premissis  consulimus  confidenter.  Et  qiiia  discretus  vir 
Wenceslaus.  quondam  iudex  provincialis  Czwittavie.  nunc  vero  civis  Olomucensis.  ut  fide- 
diffua  relacione  accepimus,  predecessori  nostro  et  ecclesie  non  solum  fideliter  sed  eciam 
utiiiter  deservivit,  eundem  exliortali  sumus.  ut  nobis  subveniret  eo.  qiiod  omnes  census, 
redditus  et  proventus  nobis  hac  vice  provenientes  ad  solucionem  debitorum  eciam  nunc 
solvendorum  minime  suificere  poterunt.  Qui  votis  nostris  graluite  annuens  nobis  ducenlas 
marcas  moravicales  grossorum  praffensiura  in  paratis  et  numeratis  pecuniis  mutuavit,  ita  ut 
easdem  sibi  aut  infrascriptis  infra  duorum  annorum  terminum,  a  feslo  saiicti  Vili  nunc 
venturo  compulando.  in  civitate  Oloraucensi  inlegraliter  persolvamus.  Exhibens  se  insuper 
pro  posse  ad  quevis  beneplacila  nostra.  Quaprop'er  eidem  Weuceslao  et  heredibus  suis 
necnon  ad  manus  Michahelis  dicli  Polcz,  soceri  sui.  civis  Olomucensis.  bona  fide  promillimus. 
easdem  ducentas  marcas  integre  persolvere  infra  tempus  memoraliim.  videlicet  duorum 
annorum  spacium  a  festo  sancti  Vili  nunc  instanli  computando.  In  reconpensam  vero 
serviciorum  suorum  predecessori  nostro  et  ecclesie  exliibiloriim.  ac  nobis  inposterum  auctore 
deo  exhibendorum.  de  connivencia  et  expresso  consensu  antedicti  venerabilis  nostri  capitiili 
dicto  Wenceslao  Chwalkowicz.  noslram  et  ecclesie  villam.  cuiii  curia  aliodijli  ac  censibus. 
provenlibus.  perlinenciis,  culpis,  emendis  et  ulililatibiis  universis  commisimtis  el  commillimus 
per  presentes.  per  eundem  utendam  reffendam  et  ulifrueudam  diclo  lempore,  ex  nostra 
gracia  speciali.  Si  vero  inlra  dictorum  diiorum  annorum  spaciiim  dicto  Wenceslao.  aul  aliis 
supranominatis.  antedictas  ducentas  marcas  non  s(.iveremus  ut  promisimus.  exlunc  inantea 
dictus  Wenceslaus  aul  alii  supranominati  licito  poterunt  et  debebuul  diclain  villam  Chwal- 
kowicz  cum  suis  obvencionibus  et  pertinenciis  universis.  berna  rcf^aji  dumtaxat  excepta, 
lenere  in  pignore.  quousqiie  sibi  vel  aliis  superius  denotatis  antedicte  ducente  marce  eciam 
cum  dampnis,  expensis  et  impensis  obinde  racionabiliter  factis  fuerit  plenarie  satisfaclum. 
Insuper  dictus  Wenceslaus  tempore  regiminis  dicte  ville  homines  ipsos  ullra  consueluiii 
censum  gravare  non  debebit.  Et  si  edificia  curie  id  exposcerent,  extunc  eadein  restaurare 
poterit  de  certa  sciencia  iudicis  et  scabinorum  ville  supradicte  et  quidquid  impenderit,  sibi 
restilui  debebit.  Cumque  ad  requisicionem  nostram  vel  successoris  nostri  debuerit  diclain 
villam  resignare,  tenebitur  curiam  tam  estivalibus  quam  hiemaiibus  seminimus  relinqiiere 
seminatam,  necnon  equos,  pecora  et  pecudes  in  ea  eslimacione  et  numero  dimitlere,  proul 
sibi  tradita  et  commissa  fuere.  aut  pecunias  pro  earura  valore  persolvere  congruentes.  Et 
nos  Johannes  de  Malesicz  prepositus  et  capituiiim  ecclesie  Oloraucensis  recognoscimus,  omnia 
et  singula  expressata  superiiis  de  nostris  sciencia  voluntate  et  consensu  esse  facla  eisque 
in  leslimonium  et  robur  virtute  presencium  consentimus.  Et  ideo  eciam  sigillum  capituli 
nostri  unacum  sigillo  dicli  domini  episcopi  presentibus  esl  appensum.  Et  quicunque  presentes 
literas  de  bona  voluntate  dicti  Wenceslai  habuerit,  illi  competit  ius  omnium  predicloriim. 
Datura  Olomucz  aniio  domini  MCCCXCVIII  die  sexta   mensis  Jiinii. 

(Kremsierer  Lehensquatern   11.   p.    142.) 

53 


418 

Markgraf  Prokop  benachrichUgt  die  Beamten  der   Landtafel  iii  Prag,   wie  er  den  Process 
iim   die  Burg  Kostelec  entschieden  habe.    Df.   Prag   13.  Juni  1398. 

r  rokop  z  bozi  milosti  markrabe  Moravskt:  vam  lirednikrtm  Prazskym  zemsk^ho 
lirada  i  dvorsk^ho  od  desk  d^Vt^my  vedeti,  ^e  o  tu  pri  mezi  knezem  Jeskem,  proboslem 
ode  Vsech  Svalych  a  Zacharem  ze  Stovic,  purkrabf  na  Zvikove,  o  hrad  Kostelec  a  coz 
Chvalova  zbozi  bylo  ze  Rzav^ho,  o  to  smy  kriiIov;fm  k^zanim  je  rozsiidili  pansk^m  naie- 
zenim  a  s  dikem  jich  obii  stranii,  tak  ze  coz  zvod6v  nebo  listan-^ch  pr^v  kter^ch  p6hon6v, 
buJ  0  skody  neb  o  to  jisl^  zbozi,  to  jmii  vsecko  mezi  nimi  s  obii  stranii  miniiti,  a  len 
hrad  Kostelec  i  se  vsim  Chvalov^m  zbozim  to  jm^  knezi  Jeskovi  svrchupsan^mu  a  Miksovi 
z  Seslic  oslati,  a  Zachar  svrchupsan^'  ani  jeho  erbov^  nejniaji  k  tomu  izadn^ho  pr^va  a 
slibuji  pode  cti  a  pod  verii,  a  rukojme  pod  peti  stem  kop.  poslusenstvi  svrchupsan^ho 
vyrceni  trpeli.-  A  tof  my  vyznavamy  a  zddamy.  abyste  podle  tohoto  listu  v  oboji  dsky 
znamenali  a  jind  jich  vsecka  prava  p6honnii  a  zdrzanS  vymazali.  A  na  svedomi  toho 
svrchupsan^ho  svii  smy  pecef  pfitiskli.  D^n  v  Praze.  ten  ctvrtek  v  ochl^b  boziho  lela,  I6ta 
od  narozeni  boziho  lisic  Ifi  set  devades^t^ho  osm^ho  leta. 

(Palacky  Arch.  Ceslcy   I.   p.    392.) 

4:3. 

Cenek  con  Drahotus  erklciret,  dass  er  die  Burg  Cimburg  mit  dein  Markte  Korycan  und 
den  dazu  gehorigen  Dorfern  so  lange  halten  solle.  bis  ihm  Markgraf  Jodok  die  mn  ihm 
geliehenen  750  Mark  Prager  Groschen  ruckgez,ahlt  haben  wird.   Dt.   Prag  13.  Juni  1398. 

Jii  Cenek  z  Draholuse  diiv^m  vsem  vedeli  limto  listem,  ze  jsem  vysoko  urozen^mu 
knizeti  panu  Jostovi,  markrabi  Bramburskemu,  markrabi  a  piinu  Moravskemu,  p^nu  m^mu 
milosliv^mu,  na  Cimburg  hrad,  jesto  na  Hf6bec6m  jest,  a  na  otevfen^  mestce,  na  Korycany 
fecen^,  a  na  jin6  vsi,  jeslo  k  tomu  hradu  pfisluseji,  a  na  lesy  a  na  dvory  a  na  rybniky 
i  na  mlyny  i  na  jin^  veci,  jesto  k  tomu  hradii  pfisluseji,  kakz  se  kolvek  zv^scnimi  (sic) 
jmeny  jmenuji,  jakz  jest  Sigmund  z  Letovic  od  Jebo  milosti  drzal  puol  sedma  sta  hfiven 
grosuov  prask^ch  (sic),  cisla  moravsk^ho  pozicil  a  Jeho  milost  pfipsala  mi  slo  hfiven  tech 
penez  a  cisla,  a  jd  temi  sto  hfivnarai  jm^m  a  slibuji  hrad,  dvory,  rybniky  opraviti  a  je 
na  diio  rozlicn^  hradsk^  a  lak^  n;i  jin6  nalozili  a  s  dobrym  svedomim  ukazati,  kam  je 
naloiim.  lak  ze  jii  i  erbov6  moji  ten  hrad  s  zbozim  lak  dliiho  jniiim  drzeti,  donovadz  mne 
tech  jislych  puol  osma  sla  hfiven,  puol  sedma  pozicent^bo  a  slo  za  dilo  pfipsan6ho,  na  Kunine 
mesle.  ncb  na  Biizove,  neb  na  Sovinci  df^vefeceny  markrabe  nepoiozi.  A  kdyz  mi  kolvek 
je  polozi.  tehdy  ihned  beze  vsi  odpory  slibuji  pod  verii  a  pode  cti  za  se  i  za  s\6  erby  i 
za  toho,  ktoz  by  jej  v  lu  chvili  drzal,  loho  jisl<5ho  hradu  Cimburka  s  Korycany,  a  co 
k    tomu    pfislusi.   jakoz  jej    siim    drzim,   jemu,    pakli    by   buoh   jeho  neuchoval,  tehdy  jeho 


419 

nanieslkuoin.  niarkrabim  3Ioravskyin.  postupili.  Tak6  zvl^sce  slibnji  svii  veru  dobru.  z^dn^niu 
lislu  foho.  jesto  jej  jnulm  od  Jeho  niilosti,  na  z^slavu  toho  hradu  d^ti,  ani  hradu  posliipili 
nez  tomu.  konni  Jeho  inilost  povoli.  Vice  slibuji  dobrii  verii  pode  cli,  s  liin  hradem  iiikdy 
protiv  svrchujmenovanemu  markrabi  panu  Jostovi  nebyti,  ale  radeji  jemu.  kdyz  kolvek  kiize. 
protiv  kazdemu  ziv^inu  cloveku.  z^dn^ho  nevynimaje,  pomoci,  tak  ze  Jcho  milosl  jnui  mi 
ty  skody.  kter^z  bych  vzal,  pomiihaje  jeniu,  a  je  uk^zal  s  dobr^m  svedomim.  zaplatili, 
jakoz  tak6  to  slibiiji  zvldsce  v  svem  lisle,  jenz  jej  od  Jeho  milosli  na  lu  limluvu  jra^m. 
A  my  Erhart  z  Kunina  Mesta,  Vil^m  z  Pernsteina  a  Erhart  z  Kunina  Mesla,  feceny  z  Skaly, 
na  velsi  svedomi  lechlo  vsech  limluv  svrchupsan^'ch  i  tak^  slibuov  s  nasim  dobrym  vedomim 
a  s  dobr^m  rozmyslem  pro  prosbu  Cenka  z  Draholus  svrcbujmenovan^ho  s  jeho  Cenkovii 
peceli  pfivesili  sme  sv^  peceti  k  tomulo  lislu.  Jenz  ddn  jest  v  Praze  l^la  po  bozim  narozeni 
tisic  Ifi  sta  devadesiit  osm^ho.   ten  blizni  ctvrlek  pfed  svalyin  Vilem. 

(Orig.   Perg.   4    h.   Sig.   in   deu   altstandiscben   Acten   des   inahr.   Landes-Archives.) 


414. 

Markgraf  Jodok    befieliU    den    Beamlen    des  Bruniier  Laiidrechtes,  dass  sie  der  Gemahlin 

Dorothea  seines  Kammerers  400  Schock  Prager  Groschen.  die  sie  als  Milgift  aiif  Selowitz 

und  Hunkowito  angewiesen  hat,  iii  die  Landtafel  einlegen.   Dt.   Prag   15.  Jiuii  1398. 

Jost  z  bozi  milosti  markrabe  Brambursky,  markrabe  a  piin  Moravsky.  V.im  lifad- 
nikuom,  panu  Herartovi  z  Knnina  Mesla  komornikovi.  Herarlovi  z  Skal  sudimu.  a  pisafovi, 
najvyssim  lifadnikbm  desk  Brnenskych.  nasiin  vernym  a  milym  pfikazujem  velmi  pilne  pod 
milosti  a  chcem.  abyste  pani  Dorole.  zene  Pluzha,  naseho  komornika  vern^ho  a  mii^lio, 
ctyry  sta  kop  grosiev  peuez  praskych,  jeji  vena  na  Zidlochovicich  na  Ivrzi  i  na  meslci 
otvofit^  na  Zidlochovicich,  na  dvofe  a  na  vsi  Unko\icich  na  platech.  na  lesicb.  na  hizich. 
na  h^jich,  na  iukach.  na  paslvich,  na  lovich.  na  koslelnich  poddan^xh,  na  fece,  na  vodach, 
na  vsein  zbozi  i  na  lom,  co  k  lornu  pfislusi.  kakz  kolvek  lo  se  jmenuje,  neb  kter^z  (sic) 
kolvek  zvliislim  menem  naz^vaji  to,  nic  hole  nevynimajic,  krome  des^lkuov  vina,  ve  dsky 
vlo^ili  a  vepsali  beze  vsi  odpory;  neb  to  chcem  v^.dy  tak  mili.  Pod  pfilisknutii  nasi 
peceli  ten  list  diin  v  Praze  den  sval6ho  Vila  v  sobolu,  anno  domini  etc.  LXXXAVni**. 

Ad   niandatum  domini  marcliionis  Andreas  decanus. 

(Orig.   P;ip.   beigedr.   Sig.   im   malir.   Laudes-.^Vrcliive.) 

475. 

Eroffnung  des   OlmiUzer  Landrechtes  2.9.   Jiini  1398. 

Anno  doinini  millesimo  CCC  nonay^esimo  oclavo  post  festum  sancti  Johannis  Baplisle 
primo  sabbalo  celebratum   est   colloquium   dominorum   ex  mandato  illuslrissiini  principis  domini 


420 

Jodoci  marchionis  Moravio,  presidenlibuG  officialibiis  videlicet  nobili  Jeskone  dicto  Piiska 
canierario,  Sulikone  de  Konycz  czudario,  et  Jescone  locum  notarii  tenente,  et  eciam  presen- 
tibus  dominis  infrascriplis :  Erhardo  de  Cunslat,  Laczcone  de  Crawar,  Petro  de  Crawarn, 
Wilhelmo  de  Pernstein.  Erhardo  de  Skal,  Jescone  et  Sdencofie  fratribus  de  Lukow.  Bern- 
hardo,  Alberlo  et  Alssone  de  Czimburg,  Wockone  de  Crawar,  Wankone  de  Bozkowicz, 
Johanne  de  Lompnicz,  Jarossio  de  Czimburgh,  Boczkone  de  Lestnycz,  Budissio  et  Benessio 
de  Quassicz,  Sigismundo  et  Smilone  de  Lelhowicz,  Jaroslao  et  Marquardo  de  Sternbergh, 
Paulikone  de  Sowynecz  et  aliis  multis  juvenibus  baronibus. 

(Tab.   terrse   Mor.   cnda   Olom.    p.   219.) 


410. 

Frankfurt  2.  ./////  1398. 

iTlarkgraf  Jodok  von  Mahren  und  Brandenburg-  verordnet,  dass  Oderschiffer  nur 
zu  Frankfurt  und  Stettin  rechtlich  belangt  werden  und  die  OderschifFahrt  durch  Wehren 
nicht  behindert  werden  soil. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.,  XXIII.    135.) 

411. 

Schiedsspruch    des   Lacek    voii    Kravaf    zwischen  dem  Abte    Viker  des  Klosters  Hradisch 
uiid    Diva    von    Cekijn    hezilfjlich    der    Weiden    ihrer    Unterthanen    in   Ustin  und  Libenitz. 

Dt.   Olmillz  5.  Juli  1398. 

3a  Lacek  z  Kravaf,  feceny  z  Helfensteina.  vyznAv^m,  ze  me  piine  prosili  knez 
Vikcf  opat  Hradislsk^  z  jedn^  slrany  a  Diva  z  Cekyne  z  druhe  slrany,  abych  se  mezi  nimi 
uvizal  ve  vsicky  pfe,  ilstrky  i  vsicky  veci,  jesto  s  sehii  maji  ciniti,  nic  nezuostavujice ; 
tu  sem  slysal  obapolni  jich  lisly  i  svedomi  i  vznesl  sem  to  na  urozen^  pany  Jeska  Pusku 
z  Kunstala  komornlka,  Vil^ma  z  Pernsteina  starostu,  Herarta  z  Kunstata,  Petra  z  Kravaf 
fecen^ho  z  Plufnlova,  Herarta  z  Skal  a  mnoho  jinVch  dobr^ch  a  ti  jsii  me  naucih  podle 
obapolnich  listuoy  a  svedomi.  Protoz  j^  Lacek  df^vejmenovany  panskym  nilezem  a  naucenim 
mocne  lakto  vyfik^m  mezi  dfevejmenovanKnia  stranoma,  najprv6:  aby  kneze  opatovi  lid^ 
z  Uslina  piisli  na  blale  a  v(')li  jmeli  od  sv^ch  bfehuov  az  do  Libenick^ch  bez  Libenick^xh 
skody;  VhU  z  Libcnic  maji  tak^  na  lemz  blate  voli  jmili  a  pasti  od  svych  bfehuov  az  do 
Uslinsk^ch  bfehuov  az  pod  samj^  rybnik,  lak(5  bez  Uslinskych  lidi  skody.  Item  o  te  dve 
luce,  jesto  Diva  sobe  byl  zahajil  na  tom  blate,  takto  vyfikiim:  aby  Diva  sobe  lech  luk 
dale  nehajii.  nez  (aby)  lid^  z  Uslina  a  z  Libenic  na  tom  voli  Jmeli  a  p^sli  jako  na  df(ive- 
jmenovan(:'m  blate.  Ilcm  o  lom  mlyne,  jeslo  Diva  od  Jedenjisti  lel  ustavil  sobe  ku  drzeni, 
laklo    vyfikrini.    aby    Diva    ten   jisiy    ml^n    sobc   svezl    a    ten  rolim  svedl  (?j,  aby  jeho  lu 


421 

iicbylo  a  lidc'  z  Usliiui  a  i.  Lil)eiiic  niaji  sobe  pomoci  lo  ml^iiisce  a  prikop  zadeiali  a  iia 
toiii  zvoli  mili  ....  leii  ina  jili  Jako  byl  uslaven  od  slaraddvna  pod  lim  ml^nisceni. 
Ilem  la  hraze,  jesto  knez  opat  ucinii,  tak  ma  ostali  k  Jeho  uzitkii.  Itein  Jeslhze  hde  z  Ustina 
neho  z  Lidenic  na  tom  blale  co  pi-eoraii,  z  loho  maji  paslvy  byii  ohojiin  lidem  voln^  a 
k  uzitkii.  Ilem  Jesto  kiie/.e  opatovi  lide  hiji  Diviny  lidi  z  Lubenic  a  jich  dobylek  zajimaU 
a  toho  dil  nevralili  fai  iia  lo  Diva  na  tii  dvii  hikii,  jesto  sobe  byl  zah^Jil,  uiil  a  seno 
pohral.  lake  co  Jest  mlyna  az  do  techlo  casuov  pozil,  o  to  takto  vyfik^m :  aby  lo  vse 
niezi  nimi  niinulo  Jedno  protiv  druliemu  a  vic  ahy  sohe  toho  nezpominali.  Item  to  pansk^ 
nauceni  a  nie  mocne  vyi-ceni  ma  D"va  svii  a  svych  peceti  knezi  opatovi  a  Jeho  koiiventu 
polvrditi,  ahy  o  to  vice  suduov  a  listrknov  nebylo.  Dan  v  Olomiici  v  p^tek  po  svatem 
Prokopii.  I^ta  od  narozeni  hoziho  lisic  tri  sta  devades^ti  osmdio. 

(luseriert  iii   ii.   478.) 

478. 

Diva  ron  Cekijii  erklart.  dass  cr  den  Scfdedsspruch,  welchen  Lacek  von  Kravai-  zwischen 
ilim   iuid  dem   Kloster  Hradisch  fdUte^  iin;erl)ruchlich  halten  wolle.  Dt.  Olmiitz  5.  Jtili  1398. 

J^  Diva  z  Cekyne  vyznavfim  timto  listem.  ze  sem  ja  z  jedn^  strany  a  knez  Viker 
opat  Hradislsky  bliz  Oloniiice  a  jeho  konvent  z  druh^  strany,  pfisli  Jsmy  mocne  a  liplne 
na  urozen^ho  pana  Lacka  z  Kravaf.  fecen^ho  z  Helfensteina,  o  vsicky  listrky,  pfe,  sv^ry, 
jesto  jsmy  spohi  Jmeli  o  blato  a  o  pastvy  mezi  Ustinem  a  Lihenici  a  o  Jin^  veci.  Tuf  Jest 
dff^vejmenovanS'  pan  Lacek  mezi  n^mi  s  panskym  n^lezem  vyfekl  taklo,  jakoz  list  Jeho 
na  to  vyfceni  ucincn^  svedci,  jenz  laklo  ps^n  jest  od.  slova  v  slovo,  nic  nepi-icinujice 
ani  opoustejice:  „Ji  Lacek  z  Kravaf  feceny  z  HelFensteina  elc.  Diin  v  Olomiici  v  patek 
po  svatem  Prokopu,  It^ta  od  narozeni  boziho  tisic  tfi  sta  devades^li  osmeho."  —  (Vid. 
n.  477.)  Protoz  Ja  Diva  df^vefeceny  chviilim  a  vecne  pfijimam  to  svrchupsan^  vyfceni  a 
n^lez  a  slibuji  svii  dobrii  a  cislii  verii  pode  cli  i  s  sv^mi  potomky,  svrchupsan^  vyrceni 
a  nilez  dr^eti  vecne,  verne,  liplne  a  neznisnc.  A  loho  na  svedomi  svii  sem  pecet  pfivesil 
k  tomuto  lislu;  tak^  Jsem  priprosii  iirozenych  panuov  Vilema  z  Pc  rnsteina,  Ilerarla  z  Kunina 
Mesta.  Lacka  z  Kravaf  fecen^ho  z  Helleiisteina,  Petra  z  Kravaf  fecen(5ho  z  Plumlova.  ze 
Jsii  sve  peceti  pfivesili  na  svedomi  k  tomuto  listu.  Jenz  jest  ddn  v  Oiomuci  v  patek  po 
svat^m  Prokopu.  l(?ta  od  narozeni  hoziho  lisic  tfi  sla  devadesfil  osm6ho. 

(Rinfaelu:  AbKchrift  in   dcr  Rocek'schen   Saininlung   n.   3880   im   malir.   Landos-Archive.) 

4*0. 

Brandenbiiri,  22.   Jiili   1398. 

Hlarivgrai'  Jodok  von  Miihren  iiiid  I5raiidenl)iirg-  verleiht  der  Sladt  Brietzen  das 
Patronal   iiber  einen   Altar. 

(Riedel   Cod.   Brandb.  A.]   IX.   3'.)2.) 


422 

480. 

Johaiin.    Blschof  eon    OlmUtz;    ii/nl    Johanii,   Bischof  ron  Naz-areth.  ertheilen  den  Nonnen 
bei  St.    Clara   in  Znaim   einen  vierzigtagigen  Ablass.   Dt.   Mirau  2.   Aiigust  1398. 

Johannes  dei  gracia  episcopiis  Olomiicensis  universis  et  singulis  deodevolis  virginibiis 
inonasterii  beate  Marie  virginis  in  Znoyma  nostre  diocesis,  ordinis  sancle  Clare,  salulem  in 
domino  sempiternam.  Etsi  pontificalis  dignitatis  assumpto  fastigio  universorum  christifidelium 
comodis  et  saluti  intendere  salubriter  debeamus,  ad  ea  tamen  quadam  specialis  prerogativa 
favoris  nostra  soUicitatur  intencio,  que  minlslroriim  dei  et  religiosorum,  precipue  qui  mundi 
deiiciis  sapienter  abjectis  in  simplicitate  spirilus  suo  serviunt  crealori,  salulem  conspiciunt, 
lum  ut  cuitus  divinus  aiigeatur  feliciter,  cuius  incremenlum  in  visceribus  Jesu  aireclamus, 
tum  ut  fidelium  salus  et  benediccio  preparetur.  Sane  devocionis  afFectum  omnium  vestrum, 
quem  in  legendo  horas  canonicas  de  sanctissiino  corpore  Christi.  ut  plenius  accepimus,  sin- 
gulis  diehus.  tainen  nolanter  feriis  quintis  per  anni  circulum  ante  altare  sub  vocabulo 
eiusdem  corporis  salvatoris  nostri  in  monasterio  vestro  operosa  diligencia  et  indefesse 
sedulitatis  studio  ad  laudem  et  gloriam  dei  omnipotentis  et  intemerate  virginis,  matris  sue, 
Marie,  ac  locius  celestis  chori  incessanter  hactenus  gessistis  et  die  hodierna  gerere  non 
cessatis,  attendenles,  volentesque  mentes  vestras  ad  ipsas  horas  pretactas  dicendiim  felicius 
invitare.  ut  quanto  uberiiis  dono  celestis  gracie  vos  sentiretis  refectas,  tanlo  majori  amoris 
desiderio  ad  ipsas  horas  legendum  crescat  vestre  devocionis  alfectus.  Vobis  igitur  omnibus 
et  vestrum  cuilibet,  quociescunque  ipsas  horas  predictas  legeri!is  aut  orando  dixerilis  aut 
alique  vestrum  dixerit  (sic),  tocies  quadraginta  dies  de  injunctis  penitenciis  indulgenciarum 
de  auctoritate  omnipolentis  dei  et  beatorum  Petri  et  Pauli  aposlolorum  eius  confisi  in  domino 
misericorditer  relaxamus.  Nichiloininus  indulgencias  quadraginla  dierum  per  reverendum 
patrem  dominum  Johannem,  episcopuin  Nazaretensem,  modo  subscripto  datas  et  concessas 
confirmamus  et  auclorisamus  per  presentes.  Nos  quoque  Johannes,  eadem  gracia  episcopus 
Nazaretensis,  de  licencia  el  aucloritate  suprascripti  reverendissimi  patris  et  doinini  domini 
Johannis.  episcopi  Olomucensis,  devocionem  omnium  veslrum  in  domino  augere  volentes, 
vobis  omnibus  et  cuilibet  vestrum,  que  ipsas  horas  supranolatns  ob  reverenciam  sanctissimi 
corporis  dominici  devote  quociescunque  dixerit,  tocies  di;  aiictoritate  omnipotentis  dei 
quadraginta  dies  indiilgenciaruni  in  domino  relaxamus.  In  cuius  perpeliium  testimonium 
sigillum  nostrum  una  cum  sigilio  prefali  reverendissiini  episcopi  Olomucensis  presentibus  est 
appensum.  Datuin  in  castro  nostro  Meraw,  anno  doinini  millesimo  trecenlesimo  nonagesimo 
octavo,  feria  sexta  proxinia  post  festum  vinculorum  sancti  Plri.  die  secunda  mensis  Augusli. 

(Orig.  Perg.  2  li.  Sig.  iu  den  Acten  des  Znaiiner  St.  Claraklosters  ini  niJihr.   Ljiudes-Archive.) 

481. 

Testameut  der  Auna,    Witwe  nach   Peter  von  Sternberg.    Dt.   Sternherg  7.   Ai/gnst   1398. 

Jii  Anna.  nekdy  pani  urozen^ho  pana  Pelra  ze  Steriibcrka,  vyznSvaui  timto  lislem 
vsem,    kloz   jt^    uzri,    usiysi  neb  cisti  budii.   Tak  jakoz   mi  osvfcena   knfzala,   bratry   i  piiny 


423 

ma  milostiva,  markrabe  J(j.s(.  markrabe  a  pan  Moravy,  a  markrabe  Prokop.  jeho  bratr,  sve 
povoleni  a  listy  s  svymi  visutymi  pecetmi  na  svedomi  dali,  ze  mohu  sv6  veno,  jakoz  jmSm 
na  Slernberskem  zbuozi  ve  dsky  zemske  vlozeno,  komuz  chci  poruciti.  odk^zali  i  dali:  protoz 
ja  Anna  drevereceua.  uznamonavsi  a  shledavsi  viru  a  bralrskii  prizefi  urozeneho  pana  Lacka 
z  Kravar.  jinde  z  Helfenslaiiia,  lo  jisl^  veno  ra6,  jakoz  jnii^m  na  tom  zbuozi  Sternbersk^m 
ve  dsky  zemske  vlozeno,  drevei-ecen^mu  panu  Lackovi  toho  vena  m^ho  drevei-ecen^ho 
nveruji.  poriiceji,  d^v^m  i  dala  jsem  moci  tohoto  hslu  po  mej  smrli,  se  vsim  panslvfm. 
pravem  i  prishisenslvim,  jakoz  to  veno  dfevefecen^  ve  dskiich  jmam,  aby  s  tim  d^le  df^ve- 
fecen^'  pan  Lacek  ucinil  mii  vuoU,  podi^  m^ho  rozkiizani.  A  na  slvrzeni  tej  veci  svii  pecet 
s  m^m  dobr^ra  vedomim  kazala  jsem  pfivesiti  k  lorauto  listu  ;  a  na  vetsi  svedomi  pfiprosila 
jsera  osvicenych  knizat,  niarkrabe  Prokopa  df^vefeceneho,  a  kneze  Pfemka,  kneze  Opav- 
skeho.  bralruov  mych  milostivych.  a  urozenych  panuov.  pana  Petra  z  Kravai-,  jinde  z  Plum- 
lova,  a  pana  Ileralta  z  Kunina  Slesta,  aby  sv6  peceti  podl6  mne  na  svedomi  pfivesili 
k  lomuto  listu.  A  my  knizata  jiz  raenovani  a  p^ni  df^vefeceni,  pfiproseni  i  pfivolani  k  tej 
veci  svrchupsanej  na  svedomi  nase  vlastni  peceti  nasfm  jist^ra  vedomfm  pfivesili  jsmy 
k  toraulo  lislu.  Jenz  jest  psdn  a  di^n  na  Sternberce,  tu  stfedu  pfed  svat^'m  Vavfincera.  I^la 
od  narozeni  syna  buoziho  tisic  tfi  sla  devadesat  osra^ho. 

(Aus    dem    mit    5    h.   Sig.   verselienen   Originale   abgedruckt  iu   Pal.Tcky'8   Arcliiv   Cesky   I. 
p.    142.   —   Vgl.   Dobner  Monum.   IV.   392.) 

482. 

Telc  16.   August  139S. 

Henricus  de  Nova  Dorao  duas  sexag^enas  annui  census  in  villa  Gileni  in  Iribus 
areis  seu  incolis  pro  peccatis  suis  et  doraini  Blaskonis,  plebani  in  Slewings,  donat  el  legat 
Wenclao.  altarisle  allaris  in  honore  assumlionis  beate  3Iarie  virginis  et  bealorura  Wenceslai 
et  Georgii  in  angulo  ecclesie  parochialis  in  Slewings  de  novo  constriicli,  et  ejus  successo- 
ribus  perpetue  habendum.  hac  conditione.  ut  altarisla  omni  feria  tertia  primam  seu  maturara 
missara  in  altari  inajori  legat.  Testes :  Johannes  decanus  Wetowiensis  plebanus  in  Budcz, 
Nicolaus  plebanus  in  Dremels,  Dainoslaus  de  Studena,  Adain  Kadalicze  de  Rzeczicz  et 
Johannes  de  Hodicz.  —  Dt.   in  Telcz  tVr.   VI.  infra  oclavas  Marie  virginis  gloriose. 

(Diesen  Auazug  verfasste   Bocek  im   J.    1844   aus   der   Bestatigiingsurkunde  ddo.   1.500,  die 
s.   Urbani ;   diese  Urkunde  ist  aber  im  Stadtarchive   zu  Zlabings  nicht  mehr   vorhanden.) 

483. 

Notariatsact  iiber  den    Vergletck,   welc/ier  bez-iiglich   der  iri   Bohmen  und  Muhren  gelegenen 
Giiter  des   Leitonif/sler  Bisthums  getrojfen  wurde.    Dt.   Leilomyst   19.   Angust  1398. 

In  nominc  doinini  amen.  Anuo  nativilalis  eiiisdem  millesimo  trccenlesimo  noiiagesimo 
octavo,   indiccione  sexta,   die  XIX   raensis  Augusti.   hora  diei  quasi  se.xla,  ponlilicalus  sanctis- 


424 

simi  in  Christo  palris  el  domini  Jiostri  clomini  Bonifncii  divina  providencia  pape  noni  anno 
nono,  in  civitate  Lnthomysiensi  in  ecclesia  kalhedrali  in  capelia  sancli  Egidii  confessoris 
seu  in  loco  capituli,  ubi  generaliler  capitulum  celehrari  consuevit,  in  nostrum  nolariorum 
publicorum  infrascriptorum  lestiumque  presencia  subscriptorum  constituli  personaliler  ac 
capilulariter  congregati  reverendissimus  in  Chrislo  pater  et  dominus  dominus  Johannes 
episcopus  Lulhomyslensis  ex  una,  et  venerabiles  ac  religiosi  viri  Johannes  prior,  Henzlinus 
custos.  Libussius  cantor,  Pelrus  scolasticus,  Wenczeslaus  dictus  Parvus  pro  lunc  procuralor, 
Petrus  procnrator,  Wenczeslaus  diclus  Massarz,  Ilenzlinus  Johannes  dictus  Strmczar,  Wen- 
czeslaus  Longus,  Jacobus  dictus  Major,  Nicolaus  diclus  Przylbyczie  tolumque  capitulum 
ecclesie  Luthomysslensis  parte  ex  altera.  sani  corpore,  racione  compotes,  malura  delibera- 
cione  prehabita  communicaloque  sollerli  consilio  tam  amicorum,  quam  alias  prudentum 
virorum  iuris  peritorum  aliorumque  sapientum,  non  errore,  ignorancia  vel  alia  quavis  arte 
fallendi  seducli,  sed  pocius  sponte  benivole  rite  racionabiiiter,  de  certa  sciencia  omnium  ac 
singulorum  communi  ac  unanimi  accedente  consensu  pariter  et  assensu,  clara  alta  e 
intelligibili  voce  publice  recognoverunt,  fassi  sunt  ad  perpetuam  rei  memoriam,  manifeste 
protestanles  ac  expresse :  qualitcr  ipsi  domini  prelibati  ab  ulraque  parte  super  omnibus  ac 
singulis  causis  litibus  questionibus  discordiis  dissensionibus  displicenciis  et  controversiis,  que 
inter  dictas  partes  videlicet  dominum  episcopum  ex  una,  el  capitulum  suum  predictum  parte 
ex  allera  occasione  quommdam  bonorum  seu  possessionum  videlicet  villarum  grangiarum 
agriculturaruni  censuum  piltanciarum  silvarum  rubeforum  moncium  vallium  domorum  et 
et  arearum,  piscinarnm  fluviorum  fluminum  aquarnm  metarnm  limilum  et  gadium,  et  aliornm 
quorumcunque  emolimentorum  seu  utililalum,  que  in  liferis  divisionis  bonorum  episcopalinm 
et  prefali  capituli  forte  minus  sufficienter,  vel  non  ita  clare  seu  expresse  descripla  divisa 
et  designata  fuerunf,  aut  eciam  omnino  ex  quadam  oblivione  negiigencia  seu  iucuria  obmissa 
fuerunt,  a  multis  relroaclis  temporibus  periculose  usque  in  presens  vertebantur  et  pericnlosius 
in  futuro  verli  sperabanlur,  per  venerabiles  ac  honorabiles  viros  et  dominos  Johannem, 
priorem  ecclesie  Luthomysslensis,  Henricum,  prepositum  monaslerii  sancte  Marie  canonicorum 
regularium  in  Lanczkrona  et  Libussium  cantorem  predicte  ecclesie  Luthomisslensis  et  Jacobum 
dictum  Bussek,  pro  tunc  curie  episcopalis  Luthomysslensis  officialem,  cooperanle  spirilus 
sancli  gracia  plene  et  integraliter  concordati  comparali  uniti  et  amicabiliter  composifi  existunt 
per  tempora  eviterna,  secundum  modum   viam  et  formam  iufrascriplam. 

Primo  videlicct  quidem  pretactns  dominus  Johannes  episcopus  et  successores  sui 
universi  pro  se  et  mensa  sua  episcopali  bona  infrascripla,  scilicet  civitafem  Lnfhomysslensem 
cum  pleno  dominio,  exceplo  balneo  canonicorum,  cum  tribus  maccellis  carnium  et  duobus 
bancis  panum,  iucluso  eciam  alio  balneo  domini  episcopi  libero  el  uno  molendino  iutra 
muros ;  ilem  unum  molendinum,  dictuni  iu  laneis;  item  sui)url)ium  dicte  civitatis  Lutho- 
myssIeHsis  cum  pleno  dominio  et  cum  agris  ad  ipsum  perlinenlibus,  exceptis  nominatim 
lantummodo  quibusdam  agris  pro  pillanciis  ipsis  canouicis  depiilafis,  que  nominatiin  inter 
bona  canonicorum  scribi  et  exprimi  debent,  terciodimidio  laneo  agrorum  ad  cuslodiam  perli- 
nentc  et  XV  virgis  agrorum  ad   hospitale.  Item  aquain  seu  nuvium  civitalis,  dictnin  Trcze- 


425 

nicze.  usque  iul  melas  Anlique  Mullie.  Item  curiam  in  Zahagie.  quani  nunc  Svrotek  fenel. 
Item  villam  Ugezd.  in  qua  est  liberum  iiidiciiim.  cnm  villis  ad  diclum  iudicium  perlinentibus 
iufrascriptis.  videlicet  Lysa.  Prybina  villa,  Giaczkova  villa.  Crisina  villa.  Lubniczek.  Pro- 
pastna.  Czykow  villa.  in  qua  eciam  capituium  partem  iiabet,  videlicet  tres  curias  ruslicales, 
censuantes  capilulo  tres  se.xagenas  grossorum  et  XX  grossos.  Item  viila  Pazuciia.  ilem 
Hraniczie  vilia  et  Zdar  cum  molendinis.  Item  Jansdorft'  viliam  cum  nova  plantacione.  in  qua 
esl  iudicium  iiberum.  Item  Slrakow  viliam  tolam,  e.xcepla  una  curia  allodiali.  quam  capi- 
tuium  liabet.  Ilem  Xicolcz  villam  cum  iibero  iudicio.  Item  Ossyek  villam  et  curiam  ibidem 
de  quatuor  araturis  et  molendinun!  cum  duaims  rolis.  ubi  est  liberum  iudicium.  e.xcepta 
dunfaxat  curia  ailodiali.  dicfa  Marquardi,  cum  tribus  arafuris.  uno  moieuilino  et  quatuor 
orlis  sub  ipsa  curia  sitis,  que  capilulo  est  in  divisione  bouorum  deputata.  Ilem  villam  diclam 
Widlata  Syecz  cum  iudicio  ibidem,  villam  Chatynow.  Ifem  municionem  Zabyehlicz  prope 
Pragam  cum  suis  pertinenciis  ef  unam  domum  in  civitafe  Pragensi  sub  castro.  ex  alia  parte 
ponfis.  Ifem  villam  Trzyemossna  cum  iiiiero  iudicio.  viilam  Sebranicze.  viilam  Lubna.  viilam 
Skrichow.  Item  viliam  Leznik  cum  libero  iudicio.  villam  Sedlikova  Hora.  viiiam  Ivaiisczye. 
Ifem  mediam  villam  in  Lata  Vaile.  Item  Cunczdorir  et  Quielna  viilas  cum  iiberis  iudiciis, 
viilam  Bohunowycz  cum  Hrnssowa.  Item  de  uno  prafo  in  Czyrkwycz  annuatim  sex  grossos 
census.  Item  Nyemczicz  villam  cum  iibero  iudicio  el  piscina.  Item  Dworzycz.  Item  villam 
Swynna.  excepta  una  sexajrena  census  nudi  annualim  el  prato.  que  debentur  custodi  ecclesie 
Luthomislensis.  Item  villam  Kozlow.  Item  villam  Karisprun  cum  iudicio  libero.  Item  villam 
3Ii)rassicz  cum  libero  iudicio.  viliam  Sediysk,  viiiam  Rzykowicz,  villam  Sermerzdorff  cum 
liberio  iudicio.  Ilem  viilam  Lacznow.  viliam  Hermansdorlf  prope  Czwittaviam.  Iteui  civitas 
Czwitavia  cei.suat  pro  uno  lermino  domino  episcopo  .seplem  sexagenas  minus  qualuor  orossos 
et  pro  secundo  fotidem.  Iteni  Xedossin  et  unum  moiendinum  ibidem.  Item  Trzek  municio 
cum  curia  de  quatuor  araturis.  cum  molendino  piscinis  prafis  silvis  ad  eam  pertinentibus. 
Item  viiiam  Sedlisky  cum  curia  ibidem  de  altera  dimidia  arafura.  Ifem  villam  Lauterbach 
cum  libero  iudicio  et  monte  lapideo.  nec  non  altera  parte  viiie  cum  pieno  dominio.  excepto 
duntaxat  uno  moiendino  cum  fribus  rofis  pro  capituio  deputato.  Ilem  piscinam  in  Sternleych 
cum  curia  ibidem  et  cum  censu  in  villa  dicta  Sling-  supra  predictam  pisciuam  et  siih  valle 
Abbafis  et  cum  fluvio.  incipiendo  a  metis  dicfe  ville  Siing  usque  ad  predicfam  piscinam. 
proul  pronunc  Odoien  servitor  domini  episcopi  tenet.  salvo  eo.  quod  homines  dicfe  viile 
Siing  ad  iudicium  in  viilam  Abbafis  perlinent.  emendas  famen,  si  quas  a  diclis  liDminibus 
recipi  conlinget,  diclus  iudex  domino  episcopo  assignabif.  Ilem  silvam  in  Jansdorli'.  ifein 
Aitam  siivam;  item  silvam  in  CunczendoriF;  item  silvam  Uberschar;  item  bona  in  l^ozidom, 
obligata  abbafi  in  Podlazicz;  item  castrum  Lanczpcrg,  opidum  in  Lanczkron.  opidum  in 
Tribovia.  opidum  Uslye,  opidum  Cabiiona  cuni  omnibus  viilis  et  districfibus  ad  ea  perti- 
nenfibus.  sicut  ex  divisione  bonorum  vel  ex  iegiffima  commutacione  pro  aliis  bonis  capiluii 
ad  invicem  facfa.  vei  aiias  empcione  de  novo  ad  dictum  dominum  episcopum  et  successores 
suos  rite  devenerunl  et  iegittime  possidentur,  cum  omnibus  suis  iuribus  pertinenciis  frucfibus 
emolimenfis    districtibus   siivis  nemoribus  venacionibus  montibus  valiibus  prafis  pascuis  agris 

.54 


426 

cullis  et  inciiltis,  fluminibiis  fluviis  rivis  aquis  viis  semitis  iimitibns  metis  gadibus  et  cum 
omnibus  suis  spectanciis  coherenciis  liberlatibus  et  pleno  dominio,  —  prout  ab  antiquo  sunt 
fundala  limitata  et  dislincta,  debet  et  debent  inperpeluum  tenere  uli  ac  pacifice  quiete  et 
libere  possidere.  Prefatum  vero  capitulum  bona  similiter  infrascripta  videlicet  villam  Abbatis 
cum  iibero  iudicio,  piscinis  aquis  rivulis  orlis  molendinis  et  aliis  quibuscunque  utilitatibns 
libertatibus  metis  usque  ad  metas  domini  episcopi,  que  dicuntur  Sling-.  Iiem  viliam  Theodrici 
cum  libero  iudicio ;  iteni  villam  Chmelyk  cum  libero  iuiiicio;  item  viihim  Slrmcz ;  item  duas 
silvas,  dictas  unam  Policensem  et  aliam  Lubnensem.  cum  suis  utililatibus  venacionibus  meli- 
cidiis  et  pascuis ;  item  villam  Cornicz:  item  villam  Czirekwicz  cum  iudicio  libero,  ad  quod 
villa  Hrussowa  duntaxat  ad  aclus  iudiciales  speclaf.  Ilem  villam  Jawornik;  item  villam 
Porziecz  et  villam  Zrnotyn  et  villam  Rez.  Item  in  villa  Czykow  Ires  curias  rusticales, 
censuantes  capitulo  tres  sexagenas  et  XX  grossos  annualim  cum  avena  et  pullis,  que  per- 
tinet  ad  iudicium  in  Ujezd.  Item  in  villa  Hrussowa  unam  curiam  cum  duabus  araturis  el 
uno  molendino  cum  tribus  rotis  et  una  thaberna.  Item  curiam  allodialem  iii  Ossyek  cum 
tribus  araluris,  uno  molendino  et  quatuor  ortis  sub  ipsa  curia  jacenlibus,  cum  prato  dicto 
Desna  et  pascuis.  Item  unam  curiam  in  Wlkow  cum  tribus  araluris  et  decem  orlulanis  in 
et  super  eisdem  agris  locatis  et  cum  piscinis  et  aliis  libertatibus.  Item  unam  curiam  in 
Strakow  cum  duabus  araturis  et  qualuor  ortulanis  in  et  super  eisdem  agris  locatis,  pralis 
et  pascuis  rubetis  et  uno  rivulo.  Item  unum  molendinum  in  Lauterbach  cum  tribus  rotis. 
Item  bona  ad  pitlanciam  capituli  spectancia :  primo  unam  curiam  in  Zahoria  cum  duabus 
araluris,  in  et  super  quihus  agris  locati  sunt  sex  orti  pro  laboribus  et  serviciis  quihus- 
cunque.  Item  novem  laneos  et  tres  virgas  agrorum  jacentes  in  preurbio  et  circa  ab  utraque 
parte  civitatis  Luthomyslensis.  Item  villam  Lazan;  item  viliam  Pazucha ;  item  unum  moien- 
dinum.  diclum  monialium,  cum  ortis  ad  se  pertinentihus.  Item  unum  molendinum  in  villa 
Slrmicz;  item  unam  marcam  annui  census  de  thaberna  in  vilia  Abbalis.  Item  unum  baineum, 
dictuni  Theulunicaie,  in  civitate  Luthomyslensi  liberum.  Item  tria  niaccella  carnium  et  duo 
scampna  panum.  Ilem  duas  sexagenas  census  in  minori  IJgezdecz.  Item  sunt  duo  maccella 
carnium  in  Usk,  ad  officium  cantorie  pertinencia,  cum  omnibus  suis  iuribus  fructibus  emo- 
limentis  perlinenciis  silvis  nemoribus  venacionihus  montibus  vallil)us  pratis  pascuis,  agris 
cultis  et  incuilis,  fluminibus  fluviis  aquis  rivis  viis  semilis  limilibus  melis  gadibus,  et  cum 
omnibus  suis  speclanciis  coherenciis  iibertalibus  et  pleno  dominio,  prout  ab  antiquo  sunt 
fundala  limilata  et  dislincta,  debet  in  perpetuum  tenere  uli  ac  pacitice  quiete  et  iibere  possi- 
dere.  ()ue  inquam  hona  pro  sustentacione  personarum  et  canonicorum,  in  ipso  capitulo 
degencium,  ex  divisione  honorum  seu  aiias  ex  commutacione  legitlima  pro  bonis  dicli  domini 
episcopi,  vol  iusta  donacione  eis  facta  et  assignata,  dcbenl  ipsi  et  successores  eorum  in 
perpeluum  tenere  uli,  pacifice  libere  et  quiete  possidere.  Sic  quod  neutra  parcium 
predictarum  ah  altcra,  id  est  nec  dominus  episcopus  aut  sui  successores  a  capilulo, 
vel  capiluium  ab  eo  vel  successoribus  suis,  quidquam  plus  petere  postulare  vel  quovis 
iure  spiriluali  vel  seculari,  aul  quacunque  occasione  facto  vei  verbo  querere,  vel  aiias 
quovis    modo    impetere,     impedire    aul    lurliare,     sed    pocius   pretaclus    dominus    episcopus 


427 

et  sui  successores  fufuri  dc  bonis  superius  nominalis,  scriplis  el  expressatis  pro  se  et 
mensa  sua  debet  el  debent  peniUis  contentari.  Et  prenarralum  capitulum  similiter  de  bonis 
pro  se  superius  designalis  ct  scriplis  tenetur  omnino  fore  et  esse  contenlum  temporibns 
affnfuris.  eo  duntaxat  exceplo  ac  nominatim  expresso,  videlicet  quod  incole  villaruni.  pro 
mensa  domini  episcopi  assignatarum,  circnmiacencium  silvarum  videlicet  Lubnensis  el  Poli- 
censis.  qne  sunl  alias  cum  pleno  dominio  ipsius  capituli,  ligna  tantummodo  arida  incipiendo 
a  feslo  sancti  3Iartini  proxime  venluro,  et  sic  ulferius  singulis  anuis  aifuluris.  usque  ad 
feslum  natalis  Christi  proxime  secutnrum,  sine  tumultu  et  sine  canibus  recipere  el  deducere 
de  dictis  silvis  debent  et  liberam  babent  facultatem.  Et  sic  vice  versa  homines,  in  bonis 
dicti  capituli  habitantes,  de  silvis  pro  mensa  domini  episcopi  deputalis,  arida  ligna  tantum- 
modo  incipienles  a  festo  memoralo  sancli  3Iartini  usque  ad  predictum  feslum  nalalis  Christi 
recipere  et  deducere  libere  possunt  et  debent;  hiis  ab  utraque  parte  contenti,  nuin(]uain 
amplius  per  totum  circulum  anni  prelati  bomines  tam  domini  episcopi  quani  capiluli  ad 
prescriptas  silvas  intrabunt,  nisi  eis  de  speciali  licencia  aliud  concedatur.  Si  quis  autem 
predictorum  hominuni  ligna  viridia  in  dictis  silvis  cedere  ausus  fuerit  absque  speciali  licencia 
ipsius  capituli  predicti  procuratoris  aut  ministrornm  ipsorum.  seu  in  eis  pascua  suis  animalibus 
exercendo  deprehensus  fuerit.  pena  condigna  punietur.  Et  simililer  de  silvis  prefati  domini 
episcopi  est  lenendum.  Item  de  habitacionibus  prefati  domini  episcopi  et  ipsius  capituli  ita 
est  et  erit  in  perpetuum  et  irrefragabiliter  tenendum  ac  inconcusse  omnibus  temporibns 
observandum,  videlicet  quod  dominiis  prior  aliique  prelati  nec  non  capitulum  predictum 
illam  tolam  partem.  quam  iam  inhabilant.  que  est  ab  uno  latere  contigua  sacristie  et  ambitui 
ecclesie,  et  ab  alio  latere  respiciens  plagam  australem.  incipiendo  ab  antiquo  palacio.  relro 
chorum  ecclesie  situato,  omnibus  inclusis  habilacionibus  et  officinis.  necnon  orlo  prioris  alque 
ambabus  porlis  et  aliis  omnibus  coiierenciis  ct  areis.  prout  ea  omnia  et  singula  murus 
magnus  inchoando  a  prefato  magno  pallacio  quadrangulalim  usque  ad  turrim  ecclesie,  in  qua 
prominc  campana  horologii  pendet,  ambit  circuit  et  includit.  adiuncta  eis  eciam  illa  area,  in 
qua  olim  balneura  capituli  fuit  situm.  nunc  aulem  scole  exislunt,  incipiendo  a  muris  claustri 
et  procedendo  versus  civitatem  usque  ad  metam,  que  debct  fieri  et  est,  inchoando  a  columpna 
lapidea.  que  est  sila  in  medio  lateris  capelle  seu  zacrislie  ecclesie  sancti  Clementis,  sine 
preiudicio  tamen  cimiterii,  directe  ac  proporcionaliler  trahendo  lineara  versus  fossatum  et 
claustrum  fratrura  hereinitarum ;  residuam  vero  parfem  dicte  aree  versus  civitalem  usque 
ad  verticem  montis  dominus  episcopus  et  sui  successores  habebunt  inconvulse.  Item  prenar- 
ralus  dominus  episcopus  et  sui  successores  aliam  totam  partem  ex  alio  latere  ecclesie  versus 
septemtrionem,  incipiendo  a  predicto  anliquo  pallacio.  retro  chorum  ecclesie,  sito  ipsoque 
pallacio  totaliter  cum  omnibus  habitacionibus  novis  et  veteribus,  cum  capcUa  sancti  Quirini, 
infra  et  versus  civilalem  descendendo  cum  muris  ab  ante,  et  retro  areis  et  porta  magna, 
qua  itur  communiter  de  ecclesia  et  castro  ad  civitatem  et  e  converso,  que  est  sub  domo, 
quam  pro  prescnti  officialis  inhabitat.  ipsaque  tota  domo  et  quadam  parva  area  nunc  deserta, 
iacente  inler  domum  officialis  el  cimilerinm  sancli  Clemenlis.  inclusis  pro  siiis  habilacionibus 
et  mansionibus  perpctuis   lemporibus  debet  et  debent   habere  libere  et  quiele.   Item.   si   quis- 

.54* 


428 

piam  Gdelis  ulriusque  sexus  in  vila  vel  in  mortp  in  rebus  mobiiibus  racione  teslamenti  quid- 
quaai  prefatis  dominis  priori,  custodi,  scolaslico  el  capitulo  legaverit  commiiniter  vel  divisim. 
hoc  eis  plene  cedere  debet:     quidquid  autem  in   agris  areis  vel  de  agris  vel  areis  legatum 
fuerit.   hoc  dominus  episcopus  et  sui  successores  habebunt,   nuila   consuetudine  iuris  vel  facti 
obstante.     Eo    tamen    salvo,    quod    omnia    testamenla    universaliter,    in    quibuscunque    rebus 
consislanl.    pro    dicto    capituio    per  cives  civitatis  Luthomyslensis  intra   muros  facta,    prefati 
doniini    et    capilulum    integre    pro    se    retinebunt.     Item    pratum    in  Nicoicz,    quod  in  iileris 
divisionis  bonorum  occasione  pittancie  predicto  capilulo  fuit  scriptum  et  assignatum,  dominus 
episcopus    et    sui    successores    obtinebunt    et    mediam    partem  molendini  in  Lauterbach,    pro 
mensa  episcopali  in  prefatis  lileris  divisionum   deputatam,  ex  legittima  in  canonica  permuta- 
cione    pro    dicto    prato    in   Nicolcz.    ad  invicem  facta.    prefatum  capitulum  debet  habere  ac 
pacifice    possidere.     Item    iudices    in    bonis  capiluli  residentes  omnes  et  singulos  cum  pleno 
dominio    ac    iure  tamquam  alios  suos  subditos  prefalum  capilulum  obtinebit,    quibus  dominus 
episcopus    aut   sui    successores  nichil  imperare  aut  ab  eis  quidquam  exigere  poterit,    preler 
quam  necessitate  urgente,  quod  pro  defensione  ecclesie  et  capituli,  necnon  bonorum  eorundem 
ad    requisicionem    dicti    domini    episcopi    aut  successorum  suorum  dictum  capitulum  ad  ser- 
viendum  in  equis  debet  millere  sine  contradiccione  iudices  prelibatos.     Item  iluvium  dictum 
Desna,  sicut  est  in  literis  divisionis  bonorum  ipsi  capitulo  scriptus  et  deputatus,  ita  liberum 
sine  quovis  impedimento  usque  ad  ripas  fluvii  dicti  Trsczenicze.  qui  est  pro  mensa    domini 
episcopi  deputatus,  debet  iugiter  possidere.  Et  si  umquam  sepefati  domini  de  capitulo  dictum 
lluvium    Desna    ad    suum    antiquum    meatuni    vel    ripas    veteres    reducere  voluerint,    ad  hoc 
dominus  episcopus  et  sui  successores  debent  consenlire.     Item  omnes  litere,    videlicet  bulle 
et  privilegia  fundacionis,  ereccionis  episcopatus.  libertatum  ac  emmunitatum  ecclesie  predicte 
atque    alie    quecunque    sacrum    (?)    domini    episcopi  et  capituli  communiter  concernentes  vel 
concernencia    in    communi    carlhophilaceo    in    sacristia    debent    reponi  et  servari,    de  quibus 
dominus    episcopus    et  sui  successores  unam  clavem  habebit  et  aliam  capitulum.    sic  tamen. 
quod  tempore  necessitatis  vel  alias  communis  utiliiatis  prefate  ecclesie  vel  una  ipsarum,  que 
ad    imminens    factum    erit  vel  erunt  necessarie,    ipsi  domino  episcopo  et  successoribus    suis 
necnon    et    capilulo    sine  dillicullate  exponentur  et  presententur.     Item  omnes  taxe,    scilicet 
pro  decima  papali.  legalis  sedis  apostolice  vel  visitatoribus  aut  alie  quecunque.  quas  futuris 
temporibus    in  diocesi  Luthomyslensi  fieri  conligerit.    de  consilio  et  scitu  capiluii  Luthomy- 
slensis  sunt    tractande    et    expediende,  caritativo    subsidio    duntaxat    excepto,    quod  doniinus 
episcopus  iure  canonico  sibi  concedente  tempore  necessitalis  a  subditis  suis  poterit  poslulare. 
Item.    ut    tam    virtuosi  facti  pii  ac  laudabilis  operis  jugis  memoria  tam  presenti  etati  quam 
future    posteritati    clarius    innotescat,    presentibus     digne    existit    insertuni.     qualiter    prefatus 
reverendus    in    Chrislo  pater  et  dominus.    dominus  Johannes  episcopus  inodernus  Luthomy- 
slensis,    preterilarum,  presencium    et  futurarum  licium.    questionum  el  controversiarum  inter 
ipsum   et  predecessores  suos  ab   una.   et   capitulum   siium   predicluui   hactenus  luibitaruin  parle 
ex    altera.    materiam    et    semitem    summo  opere  amputare  el  inlimis  desiueriis  summo  sup- 
primere    allectans    pacisque    tranquilie    desiderata    comoda    inserere    et  plantare,    et  ut  inter 


429 

ipsum  doniinum  episcopum  ac  posteros  suos  et  fralres  suos  pretaclos  tanlo  rurcius  iraterna 
caritas  inardescat.  favor  niului  amoris  exuberet  et  pacis  conlinuata  federa  firmentur.  et 
preserlim  in  recompensam  omnium  dampuorum  nominatim  deccm  sexaoenarum  g-rossorum 
census  annui.  qui  in  literis  divisionis  bonorum  in  alio  Jansdorff  dicto  capitulo  scriptus  fuit 
et  deputatus.  el  propler  quittanciam  .\III.  sexagenarum  grossorum  census  annui.  quem  prenar- 
ralum  capilulum  in  Czwitavia,  Lacznow  et  in  Hermanui  villa.  Olomucensis  diocesis.  dicebat 
se  possedisse  ac  percepisse.  qui  census  iam  pro  mensa  doniini  episcopi  coiliiiitur  et  asscriplus 
lenelur.  Et  propler  fossatum  de  novo  iuxta  murum  civilalis  Luthorayslensis  in  orlis  et 
asrris,  ad  diclum  capiluium  et  homines .  ipsius  subiugaies  spectantibus.  extructum  el  ob 
iramoderatam  recepcionem  lignorum  ipsius  capituii  et  desolacionera  eorumdera  necnon  aliorum 
quorumcunque  dampnorum.  prosencium  el  prelerilorum  per  ipsum  dominum  episcopum  vei 
predecessores  suos  eidem  capitulo  quaiitercunque  vei  quocunque  iiiatorum.  que  pierumque 
inler  prediclas  parles  discordiarum  et  liciura  excitativa  et  propagaliva  fuerunt.  et  eciam  ob 
saiubre  remedium  animarum  omnium  fundatorum,  episcoporum.  abbatum  et  predecessorum 
suorum  nec  non  et  sue,  et  ut  tanlo  diiigencius  et  fervencius  anniversaria  debita  et  consuela 
pro  antedictis  animal)us  annis  singuiis  per  diclum  capituium  perairantur.  viilam  suam  vui- 
gariter  diclam  Pazucha.  que  mense  episcopaii  in  jiteris  divisionis  bonorum  fuit  asscripta  et 
assignata,  prefalis  dominis  priori  cuslodi  canlori  scolaslico  capituio  et  successoribus  eorum 
dedit,  donavit,  incorporavit.  cessil  et  liberc  resignavit  cuni  omnibus  suis  perlinenciis,  ulili- 
tatibus,  censibus.  fruclibus.  emoliraentis  ac  cum  pleno  dominio.  sicut  in  suis  metis  et  finibus 
dicta  viila  ab  anliquo  esl  siluala.  lenendam  utifruendam  ac  perpeluis  temporibus  possidendam. 
Preiibalum  quoque  capiluium,  ut  se  de  lanli  munificencia  beneficii  exhibeat  gralum  et 
accepfum  viceraque  condignara  suo  reddal  benefactori,  prefatura  dominum  episcopum  Johannem 
in  iibro  liaiendarum  inter  aiios  sue  ccclesie  benefactores  cum  suo  beneficio  pie  intiluiando, 
postquam  ipsum  de  hac  vila  migrare  contigeril,  diem  anniversarium  cum  novera  leccionibus 
vigiiiarum  de  sero.  et  de  mane  in  missis  officiuui  defunctorum  cum  aiiis  ceremoniis,  circa 
premissa  fieri  solitis,  singuiis  annis  paijare  et  ceiebriler  decantare  inobmissibiiiter  lenebunlur. 
Ilera  collacio  seu  provisio  cuslodie  et  scoiastrie  una  cura  officiis  suis,  necnon  omnium 
aiiarura  ecclesiarum  parochialium  in  bonis  dicli  domini  episcopi  et  capituli  sui  vel  aiias 
ubicunque.  sciiicel  in  dyocesi  Oiomucensi  el  Lulhorayslensi  consistencium.  ad  dominum  epi- 
scopum.  qui  pro  lempore  fueril,  libere  pertinebit.  Sic  lamen.  quod  dignilales  prediclas  seu 
officia,  necnon  aiias  ecclesias  parochiaies  consuelas  ab  olim  canonicis  conferri,  tanlunmiodo 
prefalis  canonicis  de  ipso  capitulo  existcntibus  dorainus  episcopus  aut  sui  successores  con- 
ferat  cl  conferant:  ad  reliqua  vero  bencCcia.  ciericis  secuiaribus  assignari  consuela.  secuiares 
clericos  debebil  el  debebunt  presentare.  Ilera  res  canonicorum  moriencium  arirenleas,  aureas 
vei  paratas  pecunias  pro  fabrica  ecclesie,  libri  ad  usum  librarie,  calices  et  ornalus  ad  usum 
sacristie  de  certa  sciencia  domini  cpiscopi,  qui  pro  tempore  fuerit,  aut  suorum  vicariorum 
debenl  deputari,  quas  eciam  sine  licencia  speciali  domini  episcopi  non  convenit  alienari ; 
vesles  vero  secundum  raoriencium  voluntalem  vel  domini  prioris  ordinacionem  dislribuanlur. 
cuius   in    eo    cousciencia    exislit    onerala.      Item    comuuines  muri  castri  Lulhoinvslensis  lam 


430 

domini  episcopi  quam  capiliili  secuudum  ralam  bonorum  sunt  reficiendi,  habitaciones  aulem 
(juelibet  pars  suas  suis  expensis  reparabit.  licenciam  vero  exeundi  et  eadem  die  redeundi 
canonicis  dominus  prior  concedere  habebit.  sed  per  noctem  vel  ultra  manendi  extra  domum 
hoc  ad  dominimi  episcopum  de  consifio  tamen  prioris  pertinebit.  Ceterum  cum  steura  seu 
berna  regalis  in  regno  Boemie  fuerit  publice  proclamata  pro  fisco  regio  colligenda,  tnnc 
prefatum  capitulum  per  se  ipsum  vel  procuratores  aut  officiales  suos  ipsam  bernam  seu 
steuram  de  bonis  et  hominibus  suis  colligere  et  recipere  debebit  et  unam  certani  summam 
videlicet  LXXV  sexagenas  grossorum  pragensium  denariorum  tociens,  quociens  ipsa  berna 
futuris  temporibus  per  regnum  Boemie  pro  fisco  regali  generaliter  colligenda  fuerit,  preli- 
bato  domino  episcopo  et  successoribus  suis  dabit  et  assignabit,  per  pretactum  dominum 
episcopum  et  successores  pro  camera  regia  impensis  et  expensis  suis  danda  et  solvenda. 
Item  quociensque  prenarratus  dominus  episcopus  aut  sui  successores  clerum  per  dyocesim 
suam  conslitutum,  necnon  ecclesiam  suam  Luthomysslensem  predictam  pro  corrigendis 
excessibus  et  moribus  relormandis  visitare  decreverit,  tociens  prefatum  capitulum  duas  sexa- 
genas  grossorum  pragensium  pro  procuracione  eidem  sine  contradiccione  assignabit.  Insuper 
ambe  partes  predicte  protestate  sunt  viva  voce  publice  confilendo,  quod  per  presentes 
composicionem,  ordinacionem,  disposionem  et  amicabilem  concordiam  ordinacioni,  disposicioni 
ac  divi^ioni,  prout  in  literis  divisionis  bonorum  per  bene  memorie  reverendissimum  in 
Christo  patrem  et  dcrainum,  dominum  Przyczlaum  episcopum  olim  Wratislaviensem,  a  sede 
apostolica  ad  ea  specialiter  depulatum.  faclis  et  ordinatis  clare  continentur,  in  nullo  penitus 
intendunt  contraire  nec  in  aliquo  contradicere,  sed  pocius  quod  omnia  et  singula  per  pre- 
fatum  dominum  Preczlaum  episcopum  olim  Wralislaviensem  ordinata,  disposita  et  divisa  in 
omnibus  et  singulis  suis  clausulis,  sentenciis,  articulis  et  punctis  de  verh  >  ad  verbum  et 
punclo  ad  punctum  rata,  grata,  firma  alque  integra  omnibus  temporibus  presentibus  et 
futuris  inviolabiliter  observenlur  et  leneantur  per  partes  prelibatas.  Salvo  eo,  videlicel  quod 
quedam  bona  capiluli  pro  bonis  mense  episcopi  depulatis  propler  bonum  pacis  et  utilitatis 
legittime  ad  invicem  sunt  commulata  et  quedam  bona  alia  in  dictis  litleris  divisionis  bonorum 
forte  ex  oblivione  fuerunt  obmissa  vel  alias  minus  clare  expressa,  que  omnia  et  singula  et 
alia  quecunque,  propter  que  frequenter  diclas  parles  contigebat  liligare,  in  prosentibus 
litteris  seu  publico  iiistrumento  per  modum  amicabilis  composicionis,  ordinacionis.  disposicionis 
et  fraterne  concordie  clarissime.  prout  bumana  sinit  diserecio,  declarala  inserta  et  conscripta 
existunt.  Quibus  quidem  litleris  divisionis  bonorum  et  prescnti  instrumento  necnon  ordinacioni, 
disposicioni,  concordie  atque  amicabili  composicioni  premisse  partes  videlicet  dominus  epi- 
scopus  predictus  pro  se  et  successoribus  suis,  et  prefati  domini  Johanues  prior,  Henzlinus 
cuslos,  Libussius  canlor,  Pctrus  scolaslicus.  Wenczesiaus  dicliis  Parvus,  pronunc  procurator, 
necnon  lolum  capilulum  ecclesie  Lulhomyslensis  pro  se  et  successoribiis  suis  omnes  ac  in 
unum  capilulariter  congregati  sub  consciencie,  fidci  ct  honoris  purilale,  non  coacti  nec 
compulsi,  sed  pocius  matiira  deliberacione  et  digesto  consilio  prehabitis  et  omnibus  et  singulis 
rit(!  et  racionabiliter  discussis,  servalis  servandis,  consenserunt  promiserunt  et  spoponderunt, 
in  omnibus  factis,  geslis  et  gerendis  causis,  negociis  slalum  et  ordinacionem  diclaruin  par- 


431 

cium  (|uo('iinque  niodo  conceriK^nlibus  se  velle  et  debere  peramplins  el  in  perpetuum  uli  et 

easdeni  lilleras  necnon  ordinacioneni.  disposicionem  et  amicabilem  composicionem.  in  eisdem 

contentas.  in  omnibus  suis  clausulis  sentenciis  articulis  et  punctis  ratificantes,  liratificantes  ac 

voce  ciara  approbantes  et  laudantes  ratas,  gratas,  firmas  inviolabiliter  observare  inter  se  et 

lirmiter  tenere  temporiltus  evilernis.  Renuncciantes  et  abdicantes  prelate  ambe  partes  expresse 

viva    et   clara    voce    quibuscun^iue  aliis  lilteris,  inslrumentis,   privilcgiis,   compromissis.  arbi- 

Iriis.    arbitracionibus    ac    amicabilibus    composicionibus  publicis  vel  occullis.    per  qua«^un(|ue 

personas    spirituales    religiosas    aut   seculares   factis    vel    faciendis,    obtentis    vel    obtinendis. 

presens    faclum    quocunque    modo    contingentibus  vel  concernentibus  excepcionibus,  appella- 

cionibus,  accionibus  et  quibusvis  canonice  legis  statuti,  usus  vel  consuetudinis  et  restitucioni 

in    integrum    beneficiis    seu    aliis    quibusvis    suffragiis.    accionibus     coloratis    vel    exquisilis. 

direclis  vel  indirectis,    propter  que  preseutibus  preiudicium  posset  cjuovismodo  generari  vel 

eisdera    in  parte  vel  in  toto  derogari.     Promiseruntque  dicte  partes,    videlicet  dominus  epi- 

scopus    pro    se    et    successoribus    suis    et    prefati   domini   Johannes    prior,  Henzlinus  custos. 

Libussius  cantor,  Petrus  scolaslicus.  Wenczeslaus  dictus  Parvus  procuralor  tolum^pie  capitulum 

ecclesie  Lulhomyslensis  presentes  et  in  uniim   capitulariter  congregati  pro  se   et  suis  succes- 

soribus.  nobis  notariis  publicis  infrascriptis  personis  aulenticis  legittime  slipulantibus.  premissas 

ordinacionera  disposicionem  et  amicabilem  composicionem  in  omnibus  suis  clausulis,  sentenciis, 

articulis  et  punclis  ratas  gratas  acceplas  firraas  et  inviolabiles  perpetuis  temporibus  servare. 

tenere  ac  mutuo  inler  se  confovere  sub  pena  quingenlarum  sexagenarum  grossorum  pragen- 

sium  denariorum  per  partem,  prefatas  ordinaciones.  disposiciones  ac  amicabiles  composiciones 

in  toto  vel  in  parte  non  tenenlem,  parli  lenenti  irremissibiliter  solvendarum,  ad  quam  quidem 

penain    solvendam    ambe    premisse    partes    pro  se  et  successoribus  suis,    si  ipsas  vel  unam 

ipsarum    quoquomodo    incurrere    contigerit,    se    benivole    astrinxerunt  et  ei  se  penitus  sub- 

niiserunt.     Ila  tamen.  quod   reverendissimus  in  Christo  pater  et  dominiis  dominus  .  .  sancte 

Pragensis  ecclesie  archiepiscopus  apostoliceque  sedis  legatus,  qui  pro  tempore  fuerit,    dictas 

partes  vel  unam  ipsarum  in  prefatam  penam  incidisse  declarare  el  censuris  ecclesiaslicis  ad 

dandum  et  solvendum  dictain  penam  tociens,  quociens  conlrafactum  fuerit,  habebit  et  habet 

plenam   e[  omnimodam   facultatem.   qiiibiislibet  excepcionibus  appellacionibus  el  iuris  remediis 

penilus    procul    inolis.     Insuper    promiseriint    dicte    ambe    partes,    sicul    debent    et  tenenliir. 

quantocius   commode  potucrint  per  se  vel  procuratores  suos  ad  presenciam  prelibali  domini 

archiepiscopi    apostolice    sedis    legati  accedere  diligenter  supplicantes  et  cum  elfectu  procu- 

rantes.  quod  presentes  lilteras  seu  presens  inslrumentum  cum  omnibus  suis  scriptis  paccio- 

nibus     ordinacionibiis     disposicionibus     mediacionibus     ac     ainicabilibus     composicionibus      in 

omnibus    el    singulis    suis  clausulis,    sentenciis,    articulis  et  piinclis  auctoritate  melropolitana 

alqiie  apostolice  sedis  legali  potestate  confirraare.    roborare,  auctorizare.  validare  et  aulen- 

ticare.    suique   sigilli  tipario,    prout  melius  de  iure  fieri  potest.    diirnareliir  communire.     In 

cuius    rei    evidens    lestimonium    et    robur    firmius,    in    perpeluum   valiliiriim.    sigilla   videlicet 

pretacli   domini  Johannis  episcopi  Luthomyslensis  et  predictorum  dominonim  Joliannis  prioris. 

Henzlini  custodis,  Libussii  cant(;ris,  Petri  scolaslici  ac  tocius  capitiili  ecclcsie  Lulhoiiiyslensis 


432 

predicte.  necnon  venerabilis  viri  doniini  Henrici,  preposili  domus  sancte  Marie  canonicorum 
reffularium  in  Lanczkrona.  et  honorabilis  viri  doniini  Jacobi  dicfi  Bussek  baccalaurei  in 
decretis.  prolunc  officialis  curie  episcopalis  Lulhomyslensis,  presentibus  sunt  appensa.  Datum 
et  actum  Luthomysl  anno,  mense,  die,  loco.  indiccione  ct  pontificatus  quibus  supra.  Presen- 
tibus  nobili  domino  Smylone  de  Parduhicz  alias  de  Rychimburff  et  honorabilibus  viris 
doniinis  Wenczeslao  in  Uoezd,  Wenczeslao  in  Mutha  et  Wilhelmo  in  Boyanow  ecclesiarum 
plebanis,  Luthomyslensis  dyocesis,  ac  strenuis  et  famosis  viris  Nicolao  dicto  Dax  de  Fridenlant, 
Hrzkone  dicto  Krlyn  de  Zahradka.  Benessio  dicto  Brtim  de  Blansk,  Johanne  de  Morassicz 
et  Petro  de  Myrokowicz  armigeris  Pragensis,  Luthomyslensis,  Wratislaviensis  dyocesis  et 
aliis  multis  lestibus  circa  premissa  fidedignis. 

Et  ego  Mathias  de  Cladna  Duchconis  clericus  dyocesis  Pragensis  etc.  notarius 
pubiicus  etc. 

Et  ego  Symon  Nicolai  de  Praga  clericus  Pragensis  dyocesis  publicus  etc.  notarius  etc. 

(Aus   dem   Transsumpte   des  Leitomysler  bischofl.  Officialen  und  Vicars  ddo.  30.  Oct.  1406.) 

484. 

Magister  Jakes  von  Olmiifz  versprickt  eineri.  Verfjleich  zwischen  dem  Sigelbewahrer  des 
Prager  erzh.  Ofpcioles  iind  dem  Pfarrer  in  Kostelets  zu  betoerkstelligen.  Dt.  31.  August  1398. 

Die  ultima  meusis  Augusti  magister  Jaxo  de  Olomucz,  advocatus  consistorii  Pragensis. 
promisit  concordare  cum  Andrea,  sigillifero  domini  olficialis.  pro  Welicone  clerico  de 
Kostelecz,  Olomuc.  dioc.  pro  litteris,  videlicet  sentencia  diffinitiva  executoria  et  aggravacitme 
per  VI  ecclesias,  poslquam  ipse  Welico  concordabit  cum  adversariis  suis.  presentibus  JNicolao 
Chalupa.  Nicolao  de  Lompnicz.  Benakone,  nolariis  publicis. 

(Aus   dem   Lib.    Oblig.   II.    12   p.    212   im   Prager  Metrop.   Capitel-Archive.) 

4§5. 

Brandenburg  17.  September  1398. 

Iflarkgraf  Jodok  nimmt  die  Grafen  Ulrich  und  Giitilher  von  Lindow  in  seinen  Schutz. 

(Kiedel   Cod.    Brandenb.    A.,   IV.    79.) 

486. 

Brandenburg  20.   Septembe.r  1398. 

illarkgraf  Jodok  verspricht  dem  Johann  von  Warlenberg  2000  Schock  Groschen  zu 
leihen,  wofiir  dicser  deni  Markgrafen  Kiistrin  als  Pfand  einriiumen  soll. 

(Riedel   Cod.   Brandenb.   A.,   XIX.   p.    .-57.) 


433 


487. 

BrainU-uburg  22.   September  1398. 

iflarkgraf    Jodok    schenkt    der    Neustadt-Brandenburg-  die  Dorfstatte  Gorrisgraben. 

(Riedel   Cod.    Braudenb.   A.,   IX.   p.    77.) 
488. 

V^tek    von    Strdzowitz    erklart.    dass    er    dem    Peter    ron   Krncar  wecjen  dcs  hei  ihm  er- 
littenen  Gefdnynisses  niclits    ibles  nacfitragen  wotle.  Dt.   4.    October  1398.  s.   l. 

*MA  Vitek  z  SlriSzovic  vyzntiv^m  limto  listem  pfede  vsemi,  ktoi  jej  cisci  nebo  cfuce 
slyseci  budii,  ze  jsem  byl  csn^ho  panosi  Ondrejka  z  Lelnice  jal  a  proto  jsem  byl  urozen^ho 
pana  Petra  z  Plumlova,  receneho  z  Kravar  rozhneval.  jeho  sem  nemilost  mei  a  potom 
nemoha  ani  chce  jeho  nemilosci  mili  ani  trpeci.  i  dal  sem  se  jemu  na  milost  v  jeho  vezeni 
a  potoni  V  toni  vezeni  jsa  skrze  panuov  pr^tel  jeho  prosby  propuscil  me  toho  vezeni  pr^zdna. 
A  protoz  j^  Vitek  df^vefeceny  z  Str^zovic,  Tfma  a  Pesik,  synov6  jeho  tak6  z  Stra^ovic, 
slibujem  pode  cti  a  pod  dobrij  nasf  verii  vsichni  spolni  rukii  nerozdilne,  z^dnii  vecf  prociv 
df^vefecenemu  panu  Pelrovi.  ani  prociv  komu  jeho.  nikdy  neb^ti,  ani  jich  na  cem  hnevaci, 
nez  doniz  smy  zivi  jim  riidi  sluziti,  a  to  jist^  jfm^ni  Ondfejkovi  dfevepsan^mu  podl^  rozka- 
zani  pana  Petra  df^vefecen^lio  odlozili.  bud'  kteriiz  kolvek  vecf,  slibujem  pod  verii  a  pode 
cli.  A  pro  lepsf  svedomf  sv<5  jsmy  peceti  tomuto  lislu  pfivesili  a  pfiprosili  jsmy  urozenjch 
panov  pana  Herarta  z  Kunina  Mesla  svrchnfho  komornika  Brnensk^ho  a  starosty  zeme 
lyioravskej.  pana  Jeska  Pusky  z  Kunina  Mesla  svrchnfho  komornfka  Olomuckeho.  pana 
Vil^ma  z  Pernsteina  starosly  Znojemsk(5ho.  pana  Lacka  z  Kravaf,  aby  sv6  peceti  pfivesili 
na  svedomi  tomuto  listu.  Ps^n  po  narozeni  syna  boziho  lisic  tfi  sla  devadesSl^ho  osm6ho 
ten  den  na  svat^ho  Franciska. 

(Orig.    Perg.    7    L.   Sig.  im   gr.   Ccruinscheii   Archive   in   Neuhaus.) 

489. 

Der    Olmiitzer    Of/iciul    Smil  von     Vicov  entscheidet  den   Process  zwischen  dem   Altaristen 

JSikolaiis    und    dein    Klosler    in    Pusliiner    bez-iiglich    gewisser    Einkilnfle    zu    Gunsten    dcs 

letz-leren.   Dt.  Olmiitz-  12.  October  1398. 

In  nomine  domini  amen.  Dudum  coram  nobis  Smylone  de  Wiczow,  archidiacono 
Luthomirensi  in  ecclesia  Pragensi.  vicario  in  spiriliialibus  el  officiali  curie  episcopalis  Olo- 
mucensis.  maffisler  Petrus  de  Sacz  procurator  el  nomine  procuratorio  discreli  viri  domini 
Nicolai    de    Brodlino.    presbileri    Oloinucensis    diocesis.   altariste  allaris  sanctoriiin   angelorum 

55 


434 

in  Pussmir,  siiam  siimmariam  pelicionem  contra  et  adversus  venerabiies  ac  rellgiosas  virgines 
abbatissam  et  conventiim  ad  Infanciam  salvatoris  in  Pussmir.  dicte  Olomuc    diocesis.  corani 
nobis    evocatus    in   judicio    obtulit    huiusmodi    sub    tenore :    Pelit  procurator  et  nomine  pro- 
curatorio    discreti    viri    domini  Nicolai  de  Brodlino.  presbiteri  Olomucensis  diocesis  per  vos 
et   vestram    diffinitivam  sentenciam  pronuncciari  decerni  et  declarari,  rectores  seu  ministros 
allaris    sanctoriim    anffelorum    in   Pussmir,    predecessores  dicti  domini  Nicolai.  fore  fuisse  et 
esse  in  possessione  pacifica  expensarum  in  monasterio  Pussmir.  ipsamque  dominam  abbalissam 
et  convenlum   dominum   Nicolaum   predictum   lemere  et  de   facto   expensis  consuelis  spoliasse. 
prefatamque    dominam    abbalissam    et    conventum  in  Pussmir  ad  dandum   ministrandum  dicto 
domino  Nicoiao  expensas,  consuetas  dari  ab  antiquo,  fore  fuisse  et  esse  cogendam  et  com- 
peilendam    et   per    vos    cogi    et    compelli  debere,  ipsisque  abbatisse  et  conventui  super  ini- 
pedimentis  oxpensarum  predictarum  perpetuum  siiencium  fore  fuisse  et  esse  imponendum  et 
per  vos    imponi    debere.    vestra    diflinitiva    sentencia    medianle.    Ilem    petil  expensas  in  lite 
faclas.  de  tlendis  et   de    interesse    passis    (?)    proteslalur,  jure  corrio-endi  addendi   minuendi 
interpretandi    sibi   salvis.    Lite    igitur    coram    nobis    conlestata    datisque    hincinde    quibusdam 
posicionibus  et  arliculis.  ad  quos  hincinde  eciam  faclis  responsionibus  productisque  hincinde 
quibusdam  testibus.   ipsisque  receptis   prius  ab  eisdem  de   veritate  dicenda  corporalibus  prestitis 
juraraenlis.    secrele    et    sigillalim    more    solito  examinalis  et  eorum  dictis  in  scripta  redactis 
et  tandem  publicatis,  contra  que  per  magistrum  Jacobum  de  Melnico,  procuratorem  et  nomine 
procuratorio    dictarum    abbalisse    et    conventus    monasterii    in    Pussmir  fuit  exceplum,  conlra 
quam    excepcionem    per  magislrum  Petrum  de  Sacz  procuralorem  procuratorio  nomine  dicti 
domini  Nicolai    non    fuit  replicatum.   Sed  demum  inslanlibus  niagislris  Jacobo  de  Melnico  et 
Petro    de   Sacz    procuratoribus    parcium    predictarum    et    in    huiusmodi  causa    concludentibus 
et  conchuli  petentibus,  conciusimus  et  cum  eisdem  habuimus  pro  concluso,    diem  hodiernam 
pro    audienda    nostra    diffinitiva    sentencia    eisdem    statuentes.  Nos  igitur  Smylo  de  W-iczow 
officiali?    prediclus    dicte    cause    merifis    visis  et  inspeclis  et  cum  debita  diligencia  discussis. 
procuraloribus  prediclis  coram  nobis  in  judicio,  prout  terminus  requirebat.  comparenlibus  et 
nostram   sentenciam    diffinitivam    in    causa    presenti    ferri    postulanlibus,    eandem    in    scriptis 
tulimus    in    hunc    modum:    Christi    nomine   invocato    pro    tribunali    sedentes  et  habentes  pre 
oculis  solum  deum,  per  hanc  noslram  diffinitivam  sentenciam,  quam  ferimus  in  hiis  scriptis, 
pronuncciamus    decernimus   et    declaramus,    venerabiles    ac  religiosas  virgines  abbatissam  et 
conventum  ad  infanciam  salvatoris  monasjerii  in  Pussmir  expensas,  quas  ipsis  capellanis  sive 
altarislis    ibidem    in    monasterio   existentibus    bactenus  dederunl,   non  de  jure  sed  de  gracia 
dedisse  ipsumque  dominum  Nicolaum  dictum  Scheler.  altarislam  allaris  sanctorum  angelorum 
ibidem    in    Pussmir.    accionem    et    intencionem    suas  conlra  abbalissam  et  convenlum  supra- 
diclum    inlentatas    non    probasse,    predictoque    domino    Nicolao    super    huiusmodi    accione  et 
intencionc    suis    perpetiunu    silencium  fore    et    esse    imponendum  et  imponimus,  prefalamque 
abbalissam  et  convenlum  ab  impelicione  el  lurbacione  dicli   domini  Nicolai  absolventes.  Ex- 
pensarum   aulem  con(lem[)nacionem   ex  causis   hincinde  obmittentes.   In  cuius  rei   testimonium 
presentem  noslram  diflinilivam  scntenciam  per  Conradum  de  Tesschin  nolariimi  sive  scribam 


435 

causarum  nostrum  publicum  puhlicari  et  sigillo  officialatus  nostri  jussimus  communiri.  Lala, 
lecta  et  in  scriplis  promujoala  est  hec  nostra  diflinitiva  senlencia  per  nos  Smylonem  de 
Wiczow.  vicarium  in  spirilualibus  ot  officialem  Olomucensem  prediclum.  Olomucz  in  domo 
habitacionis  nostre  sub  auiio  dommi  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  oclavo,  indiccionc 
sexta,  die  duodecima  mensis  Octobris.  hora  terciarum  vel  quasi,  pontificatus  sanclissimi  in 
Christo  patris  et  doniini  noslri  domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  ipsius 
nono.  Presentibus  honorabilibus  viris  dominis  et  discretis  Sulicone  plebano  in  Strzezow, 
Gregorio  de  Cremsir  publico  notario  et  Johanne  Tassowicz  procuralore  consistorii  Olo- 
mucensis  generali,  Oloniucensis  diocesis,  testibus  ad  premissa  vocatis  specialiter  et  rogatis. 
Et  ego  Conradus  olim  Johannis  de  Tesschin  ciericus  Wratislav.  diocesis  publicus  etc. 
notarius  etc. 

(Orig.   Perg.   aii   Perg.   Streifen   h.   Sig.   iin   fiirsterzb.   Areliive   in   Kremsier.) 


490. 

Bertin   13.   October  1398. 

Tlarkgraf  Jodok  bestattigt  den  Stadten  Berlin  und  Koln  den  Pfandbesitz  des  Zolles 
zu  Kopenick. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.,   XII.   p.    11.) 

491. 

Dobes  coii  Meziric,    Wil/telm  ruii   Luceti  etc.  eiitsc/ieideti,   welc/ie   T/ieile  der  Burcj  Jaispitz 
je     den     Briiderii    Jo/iaiin.    Petr,    Sigmund    und    Andreas    ron    Jaispitz>    zufallen    sollen. 

Dt.  Jaispitz-  14.   October   1398. 

«la  Dobes  z  Mezirici,  j^  Viiem  z  Liicek,  a  j^  llynek  z  Jevisovic,  a  yA  Jan  z  Lomp- 
nice  a  ji^  Lidvfk  z  Bukoviny  a  j^  Jan  Strizovec  z  Ruxsleina  (sic),  vyzniivjimy  timto  lislem 
obecne  vsem,  kto^  jej  uzri,  slysi  nebo  budii  cisti :  ze  jsmy  ucinili  dil  a  smiiivu  mezi  uroze- 
nymi  pMtali  (sic)  nasimi,  bratry  z  Jevisovic  vlastnimi,  lo  jest  mezi  Janem  a  Petrem 
a  Zikmundem  a  Ondfejem.  o  jejich  puol  hradu  v  Jevisovicfch  i  o  predni  i  o  zadni  pred- 
hradi.  Najprv^,  tak  ta  vsechna  vrata  i  vsichni  mostov^,  jakoz  ot  starad^vna  byly  svobodny 
mezi  nimi,  ty  jeste  maji  svobodny  b^ti  jednomu  jakozto  druhemu  lem  svrchupsanym  bralnim 
a  ii^dn^'  jeden  druh^ho  nemA  hinrovati  (sic),  ne^  aby  kaidy*  svii  polfebu  dal  dolov  i  nahoru. 
A  tak6,  Jan  md  clvrt^'  dil  dati  vsi  hradsk^  potfeby  i  zlravy  i  odevu  veznfmu,  vralnemu 
i  hlasn^^m  dolud,  dokavad  by  sc  jinf  bratfi  nerozdelili  o  oslatek  hradu.  A  druh6,  ze  ti 
svrchupsanf  bratff  nemajf  toho  hradu  izjidny  sv^ho  dflu  prodiivati  ani  zaslavovati,  ani 
i^^dnym  cinem  odlucovati  jeden  bez  druheho  v6le,  nez  tak:  udiilo-li  by  se,  ze  by  ktery 
z  nich  nemohl  sv^ho  dfiu  zachovati,  tcn  ma  zn^sti  na  druh^  hratry  po  starsfch  a  mii  jemu 
d^ti  puol  roka  napfed  vedeti:    chlel-ii  by  tcn  u  neho  kiipili.  mii  jemu  zaplatiti  tak,  Jakzby 


436 

nalezli  jeho  starsi  prilele  jeden  nebo  dva,  kler^z  by  onl  sobe  zvolili.  Fakli  by  ti  braln 
jeden  u  druh^ho  izadn^'  nechlel  kiipiti.  tehdy  ten.  kter^z  by  prodati  chtel,  m^  zn^sti  na 
urozen«5ho  Jindficha  z  Jevisovic.  sv6ho  str^xe,  a  ten  ni^  v  lez  mire  zaplatiti,  jakoz  svrchu 
psano  jest.  Pakli  by  pan  Jindrich  nechlel  neb  nemohl.  ale  maji  zn^sti  na  urozen«5ho  Hynka, 
bratra  jeho,  z  Jevisovic  v  lez  mire  jako  dr^ve.  Pakli  by  ti  vsichni  nechteli  neb  nemohli. 
ale  len,  ktoz  by  prodati  chtel,  m^  prodali,  komuz  chce.  A  take,  uddlo-li  by  se,  ze  by  ti 
svrchupsani  bratfi  oc  se  vadili  neb  krikovali  (sic),  bud'  oc  kolivek  bufF,  tehdy  inhed  maji 
pokoj  mili  a  nic  sobe  nepfekS^eti,  nez  maji  sobe  voliti  pfilele  neb  dva,  klefiz  by  se  jim 
zdali  a  li  je  uslysic,  coz  ti  k^zi.  maji  s  obii  slranii  na  tom  dosti  miti.  A  tak6  veie,  ta  m^ 
tak  b^ti  ve  spolce  vsem  ctyfem  bratr()m  jednomu  jako  druh^mu.  A  kapla,  ta  m&  svobodn^ 
b^li  jednomu  jako  druh^mu.  A  my  Jan  a  Petr  z  Jevisovic  bratfi  slibujem  pode  cti  a  pod 
verii  to  vse  zdrieti,  jakoz  jest  svrchu  ps^no.  A  pro  lepsi  jistotu  sve  vlaslni  peceli  pfi- 
vesili  smy  k  tomulo  listu  a  prosili  smy  urozenych  pinov  df^ve  svrchupsan^ch,  aby  sve 
peceti  pfivesili  k  tomuto  lislu  podle  nas  na  svedomi.  Jezto  isic)  jest  dan  v  Jevisovicich 
lela  od  narozeni  boziho  po  lisic  po  Ifech  slech  v  devadesat^m  v  osmem  lele,  v  pondeli 
pfed  svalym  Havlem,  jezto  vcile  pfijili  md  tohoto  I6la. 

Am   oberen  Rande  der   Urkunde  steht  von  derselbeu   Hand  gesclniebeu : 

A  tak^  doslalo  se  panu  Janovi  dil  clvrtt  od  zadnibo  mostku  az  na  poli  domu.  na 
pfic  mefic,  a  dolniho  pfedhradi  nasi  polovice  prav^  povolovice  (sic). 

(Orig.   Perg.    8   h.   Sig.   abgerissen   im   Briinncr  Franzensmuseum.) 

492. 

Testament  des  Smil  von  Slernberg.   Dt.   Hovhstein  23.    Ortoher  1398. 

\  e  jme  buozi  amen.  Ja  Smil  ze  Sternberka,  odjinud  z  Hochstaina.  vyzn^vam  timto 
lislem  vsem.  jezto  len  list  cisli,  slyseti  nebo  videti  budii :  ez  s  mym  dobrym  rozmyslenim 
a  s  dobru  pameli  rozkazuji  tylo  veci  popsane  v  tomto  listu,  ac  mne  mil^  buoh  neuchovd  : 
najprve  Michalkovi  seslfenci  Beranovu  50  hfiven  k  lomu  olt^fi,  jezto  jsem  ucinil  sv.  Kra- 
iovny  u  sv.  Kunhunly  na  prav^  ruce  vzchazejice  do  kostela.  Tak6  do  klastera  fecen^ho 
Krasikov  50  hfiven,  a  tu  chci  odpociniiti  a  docekati  buoWho  sudu.  Knezi  Jakubovi  kaplanu 
ni^mu  4  hfivny,  knezi  Nickovi  farafovi  3  Iifivny.  Purkrabi  Bcranovi  100  hfiven  na  tom 
fojlstvi  v  Silperku,  jakoz  na  to  lisly  ma;  Filipovi  3  hfivny,  Pfibikovi  8  hfiven,  Bla^kovi 
4  hfivny.  Ciislavovi  6  hfiven,  Zibfidovi  tJ  hfiven,  ZSbnvi  4  hfivny,  Mikul^sovi  dve  hfivne, 
Frizovi  fecen^mu  Mates  4  hfivny.  Jirglovi  Friz  dve  hfivne.  Muskovcovi  3  hfivny,  Chfap- 
kovi  4  lifivny,  Janovi  Hrstka  3  hfivny,  Krajsovi  dve  hiivne.  Smilovi  z  Krhova  hfivnu, 
Pelfikovi  Slachovu  puol  druh«5  bfivny,  Franclovi  Polaku  hfivnu.  Ilaunskovi  Polaku,  jezlo 
V  Silperku  jest,  puol  druh^  bfivny.  Nickovi  pi.slcovi  3  hfivny,  Suikovi  puol  druh^  hfivny, 
Ryskovi  hfivnu,  Adamkovi  dve  hfivne,  Malesovi  klfcnikovi  dve  hfivne,  Pelfikovi  maslaldfovi 
dve  hfi\  ne.  Milotc  s  V^vru   hfivnu,  bralru   Janovi  s  Vaclavem   hfivnu.  Hanzlovi  s  Trnikem 


437 

hrivnii.  hliSsnvm.  jezto  na  hrade  hliisaji.  3  hfivny,  devce  fecen^  Anka.  jeilo  pefe  na  hrad. 
hfivnii.  Svachne  puoi  hfivny:  10  hfiven,  aby  me  k  hrobu  pripravili.  A  ly  vsecky  svrchu 
psane  penize  maji  vydali  stryci  moji,  pan  Zdenek  a  pan  Jesek.  Beranovi  purkrabi  memu. 
podl(5  tech  limluv,  jako  se  staly  mo/.i  n^mi.  A  kdyz  ty  penize  liplne  vydadi,  tehdy  jim  raa 
hradu  postiipili.  a  s  hradem  nvA  nechati  helmov,  plalov,  pusek.  A  coz  jest  od  spize  na 
hrade  a  od  nabytku  ode  vseho  svrchniho,  od  postele,  i  od  jin^ho  salstvi,  i  od  odeni.  i  od 
koni,  i  ode  vseho  odeniho  ssuleho,  i  ode  vseho  f^du  panosskeho,  i  ode  vseho  svrchniho 
nabytku  na  hrade  i  v  dvofich,  burf  jmenovan6  nebo  nejmenovane,  aby  to  Beran  purkrabi 
vzal  sobe.  A  kdyz  ly  veci  stryci  moji  vyplni,  tehdy  maji  purkrabi  a  tovafisom  slibili 
a  zajistiti.  aby  purkrahi  a  lovafise  propustili  beze  vsech  zmatk6v  a  beze  vsi  zle  Isli,  aby 
se  brali.  kde  by  sve  lepsi  videli.  a  take  jej  klejtovali  a  provod  dali ;  a  to  vsecko.  aby  lo 
slryci  moji  ucinili  dobrii  starii  verii.  A  pakli  by  stryci  inoji  Zdenek  a  Jesek  a  synove  jich. 
k  tomuto  ke  vsemu  svrchu  psan^mu  nechleli  pfisliipiti,  lehdy  purkrabi  Beran  se  vsemi 
tovafisi,  coz  by  jich  podl«5  sebe  mel,  (Petrovi  a  Havrankovi  kuchafom  3  hfivny  [sic] )  mA 
se  osvedcili  markrabi  Prokopovi  pdnu  memu  a  haupman6m  Moravske  zeme.  i  podle  toho 
Ysem  pancim  i  meslom,  ze  dfivefeceni  slr^^ci  moji  nechleji  k  tomu  pfistiipiti,  a  maji  toho 
hledati.  kloz  by  jim  lyto  svrchu  psan^  veci  vyplnil:  a  kloz  jim  vyplni  podle  tohoto  listu 
a  podle  jich  vole,  tehdy  maji  jeniu  hradu  postiipiti,  a  proti  str|c6m  m;^'m  nemd  Beran 
purkrabi  ani  tovafisi  nicim  vinni  b^li,  neb  jest  to  m6  pfik^zani.  (Kuchticovi  a  pasl^fovi 
hfivnu.)  A  tomuto  listu  na  polvrzeni  a  na  vetsi  jistost  jii  dfive  fecen-^  Smil  s  dobr^m 
rozmyslem  a  s  dobrii  pameli  svii  pecel  k  tomuto  listu  pfivesuji.  a  lake  pfiprosuji  poceslnSch 
muzov  Mikulase  Mraza,  haupmana  z  Mirova.  Olomiick^ho  biskupa  bralra :  podl^  toho  Vilka 
feceneho  Sipik.  purkrabi  z  Zabfeba,  Pesika  z  Krumpacha:  jimzto  jest  svedomo  o  tomlo 
o  vsem  0  m^m  rozkazani.  neb  jsem  jich  k  tomu  byl  pfivolal.  jako^  to  oni  sarai  vyznaji: 
a  prosil  jsem  jich,  aby  sv6  peceti  podle  mne  pfivesili,  tomulo  vsemu,  coz  v  tomto  listu 
napsSno  jest.  na  potvrzeni  a  na  svedomi  a  na  jistost.  Dtin  na  Hohslaine.  I^la  od  boziho 
narozeui  lisic  Iri  sla  devadesal<5ho  osmeho,  lu  stfedu  po  svalych  jeden^cle  lisic  devic. 
(Peceti  ctyfi  visnte  neporusen^.) 

(Archiv  (-.   I.    p.    141.) 


4»3. 

Zdciiek,  Juhuiiii,  Alhert  etc.  roii  Steriibcry  ulierijclx'ii  dein  Klosfcr  iii  hraxikor  iiach  dciii 
Testameide  des  Smil  roii  Steriihcrfj  50  Mark  Prager  Groschen,  damit  fUr  dessen  Seelen- 
heil    ein   feierliches    Annicersar    ahf/ehalten    werde.    Dt.    Hohenstadt    3.    Nocember  139S. 

]\os  Sdenco  el  Johannes  fratres  germani  de  Sternberg^,  dicti  in  Lukow,  Alberlus 
nalus  domini  Sdenconis  predicli  legilinuis  ejusdem  lituli.  Mattheus  et  Albertus  fratres  ulerini 
nali  predicti  doniini  Johannis  legitimi  ejusdcm  tituli,  ad  universorum  nnticiam  presentes 
volumus  pervenire.   quod   nobiiis   Smilo  pie  mcmorie  quondam  de  Slernberj»;,  dictus  in  Hohen- 


438 

stayn,  palruus  noster  mnltum  carissimus.  cupiens  examen  tiisfricti  judicis  bonis  operibus 
niulcere,  licet  egrotus  corpore.  tamen  sana  mente  composque  racionis  in  ullinia  voluntate, 
ubi  omnia  teslamenla  robur  oblinent  et  firmitalem.  illarum  trecentarum  marcarum  grossorum 
pragensium  denariorum  moravici  numeri  et  paoamenli.  quas  pro  lestamenlo  suo  dumtaxat 
post  mortem  ipsius  distribui  hinc  inde  mandavit.  prout  in  litera  originaii  super  eodem 
testamento,  ad  nutum  predicli  domini  Smilonis  confecta,  de  verbo  ad  verbum  clarius  con- 
tinetur,  ad  quam  idonei  viri  videlicet  Nicolaus  dictus  Mraz  capitaneus  castri  Meraw,  Wilko 
dictus  Supik  burgravius  in  Zabrech.  et  Pessico  de  Cnimpach  in  leslimonium  iuijus  legacionis 
sua  sig-illa  appenderunt,  prefatus  dominus  Smiio  in  suorum  remedium  peccaminum  et  anime 
sue  ac  suorum  progenitorum  in  salutem,  cenobio  in  Crasikowf  ac  toto  conventui  fratrum 
ordinis  sancti  Auguslini  in  verum,  legitimum  et  perpeluum  teslamenlum  quinquaginta  marcas 
grossorum  predicli  numeri  donavit  legavit  et  assignavit.  Nos  vero  prefati  Sdcnco  et  Johannes 
natis  noslris  cum  una  pensantes  hanc  donacioneni,  legacionem  et  assignacionem  juxta  prefate 
litere  tenorem  fore  congruam  et  equalem,  imo  et  justam,  et  ne  viderelur  in  premissa  dona- 
cione  legacione  ac  assignacione  in  aliqua  parte  per  nos  defraudari,  sed  ut  rata  grata  et 
firma  existat,  ad  eandem  donacionem  legacionem  et  assignacionem  nostrum  plenum  dedimus 
presentibus,  damus  et  concedimus  consensum  pariterque  et  assensum,  taliter,  quod  pro  prefatis 
quinquaginta  marcis  grossorum  prefato  cenobio  ac  ejus  conventui  in  Crasikow  in  villa  in 
parte  noslra  predicte  ville,  que  vocatur  Zytna,  in  hominibus  seu  in  incolis  residenlibus  ab 
uno  fine  inchoantes  et  recto  tramite  procedentes  usque  ad  ullimum  bominem  residentem, 
conquirentes  in  eadem  parte  quinque  marcas  grossorum  perpelui  annui  census  pro  anima 
prefati  domini  Smilonis  elfective  demonstranuis.  cum  omni  jure  ac  ulililalibus  et  dominio  pleno 
dempta  solum  gubernacione  predictarum  incolarum.  quam  pro  nobis  et  heredibus  nostris  in 
perpeluum  reservamus ;  quem  quidem  censum  videlicet  et  quinque  marcas  grossorum,  ut 
preferlur.  infra  spacium  Irium  annorum,  a  data  presencium  inclusive  compulando,  una  cum 
prefatis  incolis,  ut  premittitur,  dum  Olomucz  concilium  dominorum  fuerit  celebratum,  et  la- 
bule  terre  fuerint  aperte,  absque  onini  fraude  toto  nisii  nostro  volumus  insudare.  ut  tabulis 
terre  inserantur.  In  casu,  si  hoc  idem  efficere  valeremus  nullo  modo,  exlunc  in  expiracione 
trium  annorum,  a  dala  presencium  inclusive  compulando.  prefato  cenobio  ac  ejus  conventui 
debemus  et  promittimus  noslra  bona  fide  sincera  absqnc  dolo  prenolalas  quinquaginta  marcas 
grossorum  sine  fraude  ac  conlradiccione  dare  ac  pcrsolvere  pecnniis  in  paralis;  quod  si 
non  fecerimus,  quod  tamen  absit,  exlunc  fati  cenobii  convenlui  dainus  et  conccdimus  omni- 
modam  potestafem,  prediclas  quinquaginta  marcas  grossoruni.  ul  preferlur,  per  senlencias 
monicionum  infra  novem  dies  in  nobis  repetendi  ac  invesligandi  nos,  iit  ad  premissa  per 
hoc  ad  exequendum  compellanl.  Si  tunc  ob  hoc  senlenciis  exaccioniim  nos  conlingat  involvi, 
ea  racione  in  prenolalos  fratres  promittimus  noslram  irain  d('i(>rn'  nullomodo,  sed  verius 
ariirmare,  quia  erga  nos  in  ea  re  justi  fore  dinoscuntnr.  In  casii.  si  prenominatas  quinqua- 
ginfa  marcas  grossorum  in  expiracione  trium  annorniii,  ul  prcmillitnr,  non  persolveremiis, 
(|n()cnnque  modo  hoc  idem  eveniret,  si  tiinc  conventus  frnlrnm  dicti  cenobii  volunlarie 
annuerit,    ut    prescriplas  quin(|uaginta   marcas  grossorniu   ullerius  ad   nos   retiuere  debeamus. 


439 

extiinc  (licli  Iralres  loliisqne  conventus  predicti  cenohii  prenominatos  incolas  in  omni  jure  et 
niodo.  ut  superius  est  expressatum.  debent  tenere  et  omnino  possidere  nullo  obslante  im- 
pedimento.  et  nos  medio  tempore  illam  viam  pollicemur  fide  nostra  bona  sine  fraude  inquirere 
ac  investiffare.  ut  prefafa  hona  ipsi  conventui  fratrum  dicli  cenobii  tabulis  terre  inserantur. 
In  casu.  si  nuilo  modo  nostrum  oplatiim  valeremus  effeclum  mancipare,  extunc  promiltimus 
iteratis  vicibus  nostra  fide  sincera  sepefatis  fratribus  prescriptas  quinquaginta  niarcas  g-rossoruai 
eo  modo.  ut  premitlitur,  dare  ac  persolvere  semper  pecuniis  in  paratis.  Cum  autem  prefate 
quinquaointa  marce  grossorum  supranominalis  fratribus  dicti  cenobii  integraliter  per  nos 
persolventur  in  peciiniis  pnralis.  tiinc  prefala  bona  cum  incolis  in  omni  jure  et  forma,  prout 
superius  expressahir,  ad  nos  et  heredes  noslros  effective  debent  divolvi.  Item  condictum 
est  et  ordinatum,  quod  prefali  fralres  dicli  cenobii  debent  tenenturque  singuiis  annis  sine 
inlerinissione  pro  anima  prescripli  Smilonis  in  anniversario  sue  dcposicionis  pro  prelato 
censu  decencia  servicia  tam  in  vitriliis,  quam  in  missarum  solemniis  debeant  devote  adornari : 
dum  vero  anniversarius  ipsius  doinini  Smilonis  predicti  peragetur,  exlunc  pro  toto  conventu 
fralrum  dicti  cenobii  communiter  duas  marcas  grossorum  prior,  qui  pro  tunc  fuerit,  singulis 
annis  nullo  modo  hoc  idem  ohmitlendo  dividere  dehet  et  omnino  tenelur,  ea  racione,  ut  eo 
fervencius  dicti  fratres  oracionihus  insistant  pro  predicti  domini  Smilonis  anima  deuin  omni- 
potentem  ac  ejus  piam  genitricem  gloriosam  virginem  Mariam  cernue  in  perpetuum  implorent. 
In  quorum  evidens  testimonium  et  firmius  robur  nostra  sigilla  de  certa  nostra  sciencia  una 
cum  sigillis  idoneorum  virorum,  videlicet  Borssiconis  de  Czihowicz  et  Mixiconis  de  Millczan 
nostrorum  fidelium  ad  hoc  specialiler  vocatorum  et  rogatorum  presentihus  sunt  appensa. 
Datum  el  actum  in  civilate  sub  caslro  Hohenstayn  dominica  proxima  post  festuin  omnium 
sanclorum.  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  octavo. 

^(.)rig.   im   Archivc   dos  Stiftes   s.   'riiomus   iu   Altbriinn.) 


494. 

K.     Wenzel    IV.    verpfandet    deiu    Markgrdfen    Frokoi»    die  Seldosser  iiud  Stddte  Bez-dez, 
Weisswasser    etc.    iiiit    aller    Ziibehor    uiii   10.000  Scliock  Prafier  Grosckeii.    Dt.   Bettlern 

5.    Norember   13!)H. 

W  ir  Wenczlaw  von  gotes  gnaden  Romischer  kunig  zu  allen  zeilen  merer  des 
reichs  und  kunig  zu  Beheim,  bekennen  und  tun  kunt  offenlichen  mil  diesem  brive  allcii  den. 
die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  diirch  siiiiderlicher  lihe  iind  freunlschaft  willen  und 
ouch  gnemer  dinste  und  treuen,  die  wir  an  deiii  hochgebornen  Procopen  marggrafen  zu  Merhern, 
unserm  liheii  veller  und  fursten  genzlichen  erkant  und  erfunden  haben,  iiiid  uns  noch 
er/.eigen  und  liin  sol  in  kunftigen  zeiten,  und  haben  dorumb  im  und  seinen  leibeserben, 
mit  wolbedacliteiii  mule.  gutem  rate  und  rechter  wissen  die  nachge^chriben  slosse  und 
vesten.  init  namen  das  slosse  Bezdyez.  mit  der  Stat  Weyssenwasser  und  den  merkten 
Dosca    und    Siicha,    mit    allen    andern    merklen.    dorffern,   wisen,    mil    den    forstrechten  und 


440 

gejagden  in  den  welden,  iind  was  er  holzes  zu  seiner  notdurfl  zu  bauen  und  brennen  bedarf, 
doch  das  er  doruss  nicht  vorkaufTe,  und  mit  aller  herschaft  und  zugehorungen,  usgenoraen 
alieine  alle  teiche,  die  dorzu  gehoren.  darinne  er  vischen  niage  zu  seinem  tische.  wenn  er 
leiplich  selber  do  ist.  Item  das  hause  Potenstein  mit  dein  markt  Kostelecz  und  allen  dorfFern 
und  aller  herschaft,  wisen,  wassern.  teichen  und  zugehorungen.  Item  das  hause  Albrechticz 
mit  aller  herschaft,  dorfFern  teichen,  wassern,  wisen  und  mit  dem  forstrechte,  als  das  andere 
herren  von  uns  innegehabt  haben,  und  mit  allen  andern  zugehorungen,  doch  aiso,  das  er 
die  welde,  die  gen  Albrechlicz  gehoren.  nicht  vorkauffen  moge;  doch  so  mag  er  holz  us 
denselben  welden  hauen  und  wegfuren  zu  bauen  und  zu  brennen,  noch  seiner  notdurft,  — 
vorsezet  und  vorpfendet,  vorsezen  und  vorpfenden  in  die  in  kraft  dicz  brives  und  kuniglicher 
mecht  zu  Beheim,  also,  das  sie  die  in  pfandesweize  umb  zehen  tausent  shok  grossen  Prager 
munze  innehaben,  besiczen  und  der  geniessen  sollen  und  mogen,  als  wir  selber,  in  sulcher 
masse.  das  dieselben  heuser,  slosse  und  sfete  uns  olTen  sein  sollen  zu  allen  unsern  krigen  und 
allen  andern  unsern  notdurften,  wider  allermeniclichen.  Wer  aber  sache,  das  der  egenant  unser 
vetter  marggraf  Procop  abginge  an  eliche  leibeserben,  so  sollen  die  egenant  slosse,  stete  und 
herschaft  lediclichen  wider  an  uns  und  die  kron  zu  Beheim  gefallen.  Wer  aber  sache,  das 
wir  oder  unsere  erben  dieselben  slosse  widerhaben  wolten,  so  sullen  wir  demseiben  marggraf 
Procopen  und  seinen  leibeserben,  ab  er  die  hette,  zehen  tausenl  schock  richten  und  bezalen ; 
und  so  wir  das  getan  haben,  so  sullen  sie  uns  die  egenanten  slosse  und  stete  mit  aller 
herschaft  und  zugehorungen  lediclichen  widerkeren  an  alies  geverde  und  argelist.  Und  das 
alles  zu  haiden.  soilen  die  burggrafen  sweren,  als  offe  er  und  sein  erben  die  uf  die  egenanten 
slosse  und  stet  seczet,  das  uns  die  also  gewartende  sein,  als  der  brive  dovor  lautel.  Mit 
urkunt  dicz  brives  vorsigelt  mit  unserr  kuniglichen  Maiestat  insigel.  Geben  zun  Beltlern  nach 
Cristes  geburt  dreizenhundert  jare  und  dornoch  in  dem  acht  und  neunzigistem  jaren,  des 
dinstages  nach  aller  Heiligen  tage,  unser  reiche  des  Behemischen  in  dem  sechs  und 
dreissigistem  und  des  Romischen  in  dein  drei  und  zweinzigistem  jiiren. 

(Auf  der  Plicatur:  Ad  mandatum  domini  regis  Franciscua  canonicus  Pragensis.  —  In 
dorso:  R.  Johannes  de  Bamberg.  —  Orig.  Perg.  li.  Sig.  abgerissen  im  k.  k.  geh.  Staats- 
Archive  iu   Wien.) 


495. 

Markgraf  Prokop    ron    Mahren    verpflichtet   sich.    die    ihm   um    10.000    Schock  Groschen 

rerpfandeten    Bnrf/en    und   Stadte    Bezdez,     Weisswasser    etc.    dem    Konige    Wenzel   und 

seinen   .\achkommen  zu  ubergeben,  sobald  ihm  die  Pfandsumme  ausbez-ahlt  wiirde. 

Dt.    Bettlern  5.   Novemher  1398. 

H'  ir  Procoj)  von  gotes  (gnaden)  markraf  zu  Merhern.  Bekennen  iind  tun  kunt  ofTen- 
lichen  mit  diesem  brive  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  iesen.  das  der  allerdurch- 
luchtigister    furste    und    herre  herr  Wencziaw  Romischer  kunig,  zu  allen  zeiten  nierer  des 


441 

reichs  und  kunig  zu  Bebeim.  iinser  iiber  gnediger  herre,  uns  die  slosse  und  slete  Bezdiezie. 
Weissenwasser.  Potensfein  und  Albrechticz  mit  merkten.  dorfFern  und  allen  zngehorung-en 
uns  und  unsern  erben  unib  zehenlausen  scbok  pragisser  grossen  verseczet  und  verphendet 
hal.  alls  das  sein  hrif,  die  er  uns  darubcr  geben  hal.  eigenllichen  usweisen.  Dovon  so 
globen  wir  dem  egenannten  kunig  Wenczlawen,  seinen  erben  und  nochkomen.  kunio-en  zu 
Beheim.  in  gjuten  treuen  an  geverde,  das  wir  in  mit  denselben  slossen  und  steten  gewartend 
sein  sullen  und  vvollen  und  in  die  offen  (sein)  zu  allen  iren  krigen  und  nolurften  wider 
allermeniglicb.  Und  wer  es  sacben,  das  wir  abgingen  an  elicbe  leibes  erben.  so  sullen  die 
egenannte  slosse,  stete  und  herschaft  lediklichen  wider  an  den  egenannten  unseren  herren 
kunig  Wenczlaw,  sein  erben  und  nochkomen  kunig  und  kron  zu  Beheim  gevalien.  Wer 
aber  sache,  das  der  egnant  kunig  Wenczlaw  oder  sein  erben  dieselben  slosse  widerhaben 
vvolten.  so  sollen  sie  uns  oder  unsern  leibs  erben.  ab  wir  die  hette.  zehentausenl  schok 
grosser  ricbten  und  bezalen.  und  so  sie  das  getan  haben,  so  sullen  wir  in  die  egenant 
slosse  und  stete  mit  aller  berschaft  und  zugehorungen  lediklichen  widerkeren  an  alls  geverde 
und  argelist.  Und  das  alles  zu  balden  sullen  die  burggrafen  sweren,  alls  oft  wir  und  unser 
erben  die  uf  die  egenanl  slos  und  stete  seczen.  das  die  dem  egenant  kunig  Wenczlaw 
seinen  erben  und  nocbkonien  also  gewartend  sein,  alls  der  Brif  dovor  lautet  und  o^escbriben 
stet  an  geverde.  Mil  urkunt  dicz  brifes  versigelt  mit  unserm  anhangenden  insigel.  Geben 
zu  Belleren  noch  Cristi  geburd  dreizehn  hundert  jar  und  dornach  in  dera  achlundneuziffislem 
jare  am  nechsten  dinstag  noch  allerbiligentage. 

(Orig.   Perg.   h.    Sig.   im   St.    Wenzels-Archive   in   Prag.) 

4»«. 

Johanti.  Bischof  roi/   Olmiitz:  gibt  dem  Jakes  von  Klattau  das  Dorf  Vsechowitz  z-ii  Lehen. 
Dt.   Zebrdk  10.   Norember  1398. 

i\os  Johannes  elc.  notumfacimus  elc.  Quod  altendentes  promptam  et  indefessam 
lidelitatem  famosi  Jaxonis  de  Glathovia.  consanquinei  nostri  karissimi,  burgravii  de  Schaum- 
burg  etc.  sibi  curiam  sitam  ante  civilalem  nostram  Cremsirensem  in  Wssecbovvicz  nuncu- 
patam  cum  agris  etc,  prout  eandem  olim  .Marlinus.  noster  et  ecclesie  noslre  predicte  feodalis, 
dum  in  humanis  ageret,  tenuit  el  more  fcudi  possedil,  qui  sine  legitimis  feudi  heredibus 
diem  suum  clausil  extremum  etc.  ad  nos  velut  dominum  feudi  prefate  curie  post  mortera 
Marlini  antedicti  feodalis  nostri  devolutam,  conlulimus  etc.  ac  presentibus  in  feudum  et  more 
feudi  damus  conferimus  habendam  etc.  per  se  et  heredes  suos  ac  eciam  vendendam  etc. 
nostris  et  ecclesie  nostre  juribus  semper  salvis.  lluius  rei  sunt  testes  famosi  Jobannes  dictus 
Crawiehora  de  Nachod,  Wilhelmus  de  Zap.  Jacobus  de  Costelecz,  de  Tanpbeld,  familiares 
nostri  fideles  dilecti  In  quorum  etc.  Dalum  in  Mendico  anno  domini  3PCCC^  nonagcsimo 
octavo.   dominica  proxima  ante  Martini   die  A.  mensis  decembris. 

(Kremsierer   Leheusquatern   II.    p.    132.) 

56 


442 


407. 


Markgraf  Jodok  rerleihi  dem  Heinrich   ron   Neuhaus  das  freie   Teslirungsrecht. 
Dt.  Berlin  23.  iSovember  1398. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandembnrgensis,  sacri  Romani  iniperii  archicamerariiis. 
marchio  et  dominus  Moravie,  nobili  viro  domino  Heinrico  de  Novadomo,  alias  de  Hradec, 
valido  nobis  sincere  dilecto.  favoris  nostri  beneficium  cum  amore.  Nobilis  et  sincere  dilecte. 
Ul  affeclus  nostri  amorem,  quo  te  sinceris  favoribus  prosequimur,  possis  efficacius  in  luis 
desideriis  experiri.  tibi  de  benio-na  nostra  gracia  concedimus  et  vigore  presencium  animo 
deliberato.  voluntate  libera  ac  de  certa  nostra  sciencia  indulgemus,  quod  omnia  bona  tua. 
que  in  marchionatu  nostro  3Ioravie  dinosceris  hereditario  optinere  titulo,  possis  dare.  cui- 
cumque  voles,  seu  cui  placeret  legare.  sauitate  tui  corporis,  vel  eciam  quandocumque 
contiirerit  in  extremis.  Presencium  sub  nostri  sigilli  appensione  testimonio  litterarum.  Datuni 
in  Berlvn  sabbato  proximo  ante  festum  sancte  Katherine,  anno  domini  miliesimo  trecente- 
simo  nonagesimo  octavo. 

Ad  mandaluni   domini  marchionis  Heinricus  de  Spilner. 

(Orig.   Perg.   h.   Sig.   im   Archive   zu   Neuhaus.) 

498. 

Alstk,  Pfarrer  in  Alt-Rausnitz-,  bekennt.  dass  er  dem   Stefan.  Canonicus  in  BrUnn.  rierzig 
ungarische  Goldgulden  schuldig  sei.   Dt.  30.   JSorember  139S. 

Cvonstitutus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali  Prag..  et  aclis  nostris 
obligatoriis  dominus  Alssyko.  plebanus  ecclesie  in  Antiqua  Raussans,  Olomuc.  dioc,  non 
compulsus,  nec  coactus,  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recognovit,  se  nomine  ecclesie 
sue  predicte  teneri  et  debitorie  obligari  in  quadraginta  duobus  florenis  ungaricalibus  auri 
boni  el  legalis  ponderis,  honorabili  viro  domino  Slephano.  canonico  ecclesie  Brunensis  eius- 
dem  dioc. :  in  quibus  quidem  florenis  prefatus  dominus  Alssyko  plebanus  dictam  ecclesiam 
suam  et  fructus  ecclesie  sue  predicle  eidem  domino  Stephano  canonico  obligavit  percipiendum 
usque  ad  summam  florenorum  predictorum.  Acia  sunt  hec  anno  domini  M°CCCLXXXXVin 
die  ultima  mensis  Novembris.  presentibus  Andrea.  canonico  Brunensi.  Georgio  de  Chlumecz 
et  Pelro  de  Solopysk  clientibus. 

(Aus  dem   Lib.  Oblig.    II.    12.  f.    222   im   Prager  Met.   Cap.-Archive.) 

490. 

Tangermiinde  13.   December  1398. 

iflarkgraf  Jodok  beslattifft  der  Gattin  des  Biirgers  Hermann  Garz  in  Salzwedel  ein 
Leibgeding  in  den  Dorfern  Riefz  uiid  Bruck. 

(Riedel   C.,d.   Brand.   A.,   XIV.   p.   200.) 


443 


500. 

Das    Klosler    Fuliiek    schliesst    mit    dem    Kloster    Pustimer    Coiifrateriiitut.      Dt.     Fuluek 

13.   December   1398. 

In  dei  nomino  amen.  Quoniam  secundnm  apostolum  omnes  unum  corpus  simus  in 
Christo,  debemus  caritatis  operibus  intendere  ferventer.  ne  scindamur  ab  huius  corporis 
unitate,  que  ecclesiam  magis  illis  faciunl  necessario,  qui  iam  extra  statum  merendi  positi 
transeuncium  penarum  subduntur  rigori.  Proinde  ergo  nobis  fratri  Johanni,  preposilo  mona- 
sterii  sancte  et  individue  trinitatis  canonicorum  regularium  in  Fulnek.  ordinis  beali  Augustini, 
Oiomucensis  dyocesis  et  fralribus  nostris  utile  et  salubre  visum  fuit.  quod  pro  nostri  necnon 
Pustymyer,  monasterii  eiusdem  dyocesis,  preteritarum,  presencium  el  futurarum  (sic)  sororibus 
defunctis  suffragia  in  missis,  psalmis  et  oracionibiis  sanctis  fierent,  qualenus  eedem  sorores 
gracia  dei  opitulante  ad  curie  celeslis  gaudia  celerius  pervenirent.  De  fralrum  itaque 
noslroruni  necnon  devote  religiosilatis  domine  Judcze.  abbatisse  monasterii  prenominati  et 
conventus  ipsius  connivencia  el  cousensu  in  domino  inler  nos  fraternitate  contracta  decrevimus. 
ul  sorores  professe  unius  vel  plurium  predicti  monaslorii  die  obitus  inlimalo  psalmi  consueti 
scilicet  „verba  mea"  el  cetera  in  capilulo  lectis.  vigiliis  in  choro  et  in  missa  defunctorum 
pro  ipsius  seu  ipsarum  animabus  cantala.  consequenter  quilibet  sacerdotum  ipso  vel  alio  die 
leget  unain  missam.  dyacoues  vero  subdyacones  et  accoliti  unain  quinquagenam  psalmorum 
et  fralres  conversi  cenlum  dominicas  oracioues  cum  totidem  ave  Maria  expiebunt.  Insuper 
addicientes  eciani  ex  speciali  gracia.  quod  cum  obitus  unius  vel  plurium  sororum  intimalus 
nobis  fuerit,  Iriginta  missas  in  communi  peragemus:  in  die  autem  anniversario  psalnii 
predicti,  vigilie  minores  et  una  lanluin  missa  sub  nota  sine  comniendacione  tenebunlur.  nisi 
tunc  quis  vellet  missam  specialem  iegere.  quod  non  iinprobamus  sed  laudainus.  Item  decre- 
viraus  addicienles  ad  premissa,  ut  parlicipes  efliciamini  in  vita  pariter  et  in  morte  missaruni. 
oracionum.  abstinenciarum,  vigiliarum.  elemosinarum  oniniumque  bonorum.  que  in  domo 
nostra  sepe  dicta  per  presentes  et  fuluros  nostros  divina  dignabitur  clemencia  operari.  In 
premissorum  omnium  testimoniiim  nostrum  et  conventus  nostri  sigilla  presentibus  sunt 
appensa.  Datuin  el  actuin  in  monasterio  nostro  Fulnecensi  anno  domini  inillesimo  CCC" 
nonagesimo  octavo,  in  die  sancte  Lucie  virginis  ac  marliris  gloriose. 

(Orig.   Perg.    2   an   Perg.    Streifeii   li.   sehr   verletzte   Sig.    im  fursterzb.  Archive  iu  Kremsier.) 

501. 

Prag  23.   December  1398. 

.^larkgraf  Prokop  eroffnet  den  Sechsstadten.  dass  ihni  als  vom  Konige  eingesetzten 
^obersten  Verweser"  vieie  Klagen  zukamen  uber  PlUnderungen  und  Verwuslungen,  die 
vom    Schlosse   Ronow,    das    in    der   Zittauer    Vogtei    gelegen    ist,    weit    und    breit    verubt 

56* 


444 

werden.  Er  fordert  daher  die  Sechsstadte  iind  namentlich  Zittau  auf,  das  Schloss  zu 
belagern  nnd  falls  sie  es  erobern,  zu  ,,brechen  und  griindlich  verstoren".  — 
Dt.  Prag  am  Montage  nach  s.  Thonias  des  Aposlels,  anno  domini  1398. 

(Gedr.   iii   Carpzov   Auiial.   Fast.   Zittaviensium   I.    p.    169.) 


502. 

Johann    Bischof   mn    OlmUtz  gestattet  dem    Olmutzer   Canonicus  Lacek  von   Kravdf,  dass 

er  unbeschadet  seines  priesterlichen  Standes  die  nach  seinem  Vater  geerbten  m  Alttitschein 

gehorigen  Lehen  mit  seinem  Bruder    Vok  besilz-en  diirfe.   Dt.   Mirau   1398  s.  d. 

Johannes  dei  gracia  episcopus  Oloiuucensis  notum  facimus  tenore  presencium 
universis.  Quod  honorabilis  vir  dominus  Laczko  de  Crawar.  canonicus  Olomucensis,  frater 
noster  carissimus,  in  noslra  constitutus  presencia  proposuit,  qualiter  per  bone  memorie 
nobilis  quondam  domini  Wockonis  de  Crawar  domini  in  Titczyn,  patris  sui  mortem  doniinium 
Titczyn  cum  castris  municionibiis  villis  prediis  bonis  censibus  proventibus  et  utilitatibus 
universis  ad  eum  et  ad  nobilem  fratrem  suuin  dominum  Wockonem  de  Crawar  sit  legitime 
iure  hereditario  devolulum.  Cumque  inter  dicta  bona  sic  devoluta  quedam  sint  feudalia  et 
a  nobis  et  ecclesia  nostra  Olomucensi  dependeant  in  feodum  militare  et  ipse  in  sacerdotali 
dignitate  constitutus  exislat;  quapropter  humiliter  nobis  et  devote  suppiicavit,  quatenus  sibi 
de  gracia  speciali  indulgere  dignaremur.  quod  dicta  feoda.  ei  conpetencia  ex  sucessione 
paterna,  habere  tenere  gubernare  dare  vendere  resignare  ex  cerla  nostra  nostrorumque 
successorum  sciencia  et  voluntate,  absque  tamen  preiudicio  nostre  ecclesie  atque  danipno, 
licite  vaieat  pro  sue  libito  volunlatis.  ordine  sacerdotali  predicto  non  obslante.  Nos  igitur 
rite  considerantes  legalilatem  domini  Laczkonis  et  racionahiles  preces  suas,  eas  admisimus 
eisque  nostrum  consensum  adhibemus  per  presentes  tamquam  feodi  dominus,  sibi  sana 
deliberacione  prehabita  de  certa  nostra  sciencia  indulgentes,  ut  dicta  bona  feudalia  in  quibus- 
cunque  eciam  consislanl,  habere  tenere  gubernare  dare  vendere  resignare  seu  donare  licite 
possit  et  valeat,  dignitale  sacerdotali  premissa  non  obstanle :  salvis  lamen  iuribus  et  serviciis 
nobis  et  ecclesie  Olomucensi  de  eisdem  bonis  debitis  et  consuetis.  Presencium  sub  appenso 
sigillo  nostro  lestimonio  literariim.     Datiim  3Ieraw  anno  domini  MCCC  nonagesimo  oclavo. 

(Kremsierer  Leliensquatern   II.   p.    1.34.) 

503. 

Hgnek  von  Racowitz  rerkauft  seinen    Verwandten   1^/.^  Lakne  in  Hacowitz  fiir  fiinf  Schock 
Pragcr   Groschen.    Dt.    1398  s.   l.   et  d. 

i^overint  universi,  quod  ego  Hinco,  quondam  nalus  Biiskonis  de  Raczowicz,  maturo 
prehabito    consilio    alterum    niedium    laneum    mcorum    agrorum    ibidem    in    Raczowicz    cum 


445 

ipsorutn  areis,  silvis.  prafis,  aliis  perlinenciis  universis  ad  dicluni  alterum  uiedium  laneum 
specfantibus,  pro  quinque  scxaoenis  grossorum,  Pragensis  pagamenti,  houestis  meis  amicis 
Anne  relicfe  quondam  Hanconis,  Wencesslao  genero  ipsius.  Dyemote  conthorali  sue  ibidem 
in  Raczowicz.  ac  singulis  ipsorum  heredibus.  mihi  ac  omnibus  meis  successoribus  in  pre- 
fafis  bonis  nihil  reservando,  addiciens.  ut  ipsi  prefali  emptores  mei  habeant  plenariam 
pofesfateni.  dicla  bona  tamquam  sua  propria  exponere  locare  vendere  donare.  aut  in  quos- 
cumque  suos  usus  convertere  pro  libilo  sue  voiuntalis.  Insuper  ego  prefatus  Hinco  promitto 
sub  puritate  fidei  et  honoris,  fraude  dolo  quibuslibet  proculmotis,  dicfis  meis  empforibus 
prefata  bona  exbrigare  libertare  ab  impeticione,  inquietacione,  impedimento  qualicumque 
cuiuslibet  hominis,  nec  non  Judeorum.  sine  ipsorum  quolibot  dampno.  juxta  tamen  comunem 
disbrigacionis  cursum  in  terra  Moravie  fieri  solitum  et  consuetum.  Nam  si  que  in  prefafis 
bonis  dicti  emptores  mei  perciperent  dampna  ob  negligenciam  disbrigacionis  inee  per  missas 
nuncciorum  legaciones  aut  quovismodo  probabili,  ex  tunc  do  ipsis  meis  emptoribus  plenariam 
polestatem,  eadem  dampna  conquirere  repetere  per  se  ipsos  aut  cuiuscumque  czude  officiales, 
per  eos  ad  hec  requisitos,  in  omnibus  meis  bonis  mobilibus  et  inmobilibus  iam  habitis  el 
iu  futuro  habituris,  sine  meo  ac  omnium  meorum  successorum  impedimenlo.  Si  autem  contra 
prescripta  aut  unum  eorum  personaliter,  aut  per  inferposifam  nomine  meo  personam  quid- 
piam  contrarii  verbo  aut  faclo  altemptaverim.  quod  absif.  extunc  me  ofiero  virtute  presentis 
scripti  fide  et  honore  privari.  In  cuius  rei  teslimonium  et  maioris  roboris  firmamentum 
sigillum,  videlicef  meum  et  ad  preces  meas  nobilis  domini  Johannis  de  Leuchtenburg  et 
domini  in  Wefhou  presentibus  est  appensum.  Dafum  anno  millesimo  trecentesimo  nona- 
gesimo  octavo. 

(Orig.    Perg.   2   li.   Sig.   in   den   altstandischen   Acteu   des   malir.    Landes-Archives.) 


504. 

Johann,   Bischof  ron  Leitomtjsl,  bckennl^  dass  die   ('ompensation  des  Zinses  r.on  8  Huusern 
in    Laiidskron    iind    die    Er/ieiierunc/    der    Urknnde    ddo.    1.  Juni  1393  stattgefunden  hube 

am  7.   Jrinner   I3!)9. 

Johannes  dei  et  aposlolice  sedis  gracia  episcopus  Lulhomislensis  etc.  Acta  est 
prelacta  translacio  monasterii  anno  incarnacionis  domini  M°CCC*'  nonagesimo  IIP  in  festo 
sancle  ef  individiie  Trinilalis.''  —  (Vid.  n.  15.5.)  Iluius  aulem  lilere  innovacio  alque  oclo 
domuncularum  deposicio  cum  recompensacione  census  earum  facla  esl  anno  douiini  MOCCC 
nonagesimo  nouo  feria  III  post  epiphaniam  domini  salvatoris  In  quorum  omniuni  premissorum 
firmius  robur  et  teslimonium  sigilla  domini  episcopi  et  civitatis  antedicle  presenfibus 
sunt  appensa. 

(/weite   Zusatzklaiisel  zur   Url<undc  n.   155.) 


446 


505. 

Tangermiinde  10.  Jdtmer  1399. 

ifiarkgraf  Jodok  beslattigt  die  voii  Vinzelberg. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.,   XXV.  p.   289.) 

506. 

Erofftiuucj  des  Briinner  Landrechtes  nach  dem  13.  Janner  1399. 

Anno  domini  millesimo  CCC  nonagesimo  nono  post  octavas  epiphanie  domini 
celebratnm  est  coUoquium  dominorum  presidentibus  Erhardo  de  Cunstat  camerario,  Erhardo 
de  Skal  czudario  et  Jescone  terre  notario,  supremis,  et  presentibus  nobilibus  infrascriptis 
Hinczone  de  Lypa,  Jescone  Puska  de  Cunstat,  Henrico  et  Ulrico  de  Novadomo.  Pelro  de 
Crawar  alias  de  Plumnaw^,  Wilhelmo  de  Pernslein.  Hermannus  de  Novadomo,  Albertus  et 
Marquardus  de  Sternberg,  Alsso  de  Cunstat.  Dobessio  de  Mezirziecz.  Wancone  de  Bos- 
kowicz,  Wznatha  Hecht  de  Rossicz,  Wokone  de  Holnstain,  Ulricus  Hecht  de  Rossicz, 
Johannes  de  Crawar  alias  de  Crumpnaw.  Jarossius,  Alberlus  et  Malheus  de  Czimburg, 
Wanko,  Johannes  et  Benessius  de  Lompnicz,  Jodocus,  Sigismundus  et  Smylo  de  Lethowicz, 
Wilhelmus  de  Luczka,  et  aliis  pluribus  terre  baronibus  terre  judicio  presidentibus. 

(Tabulae   terrge   Mor.   cuda?   Brun.   p.    228.) 

507. 

Eroffnung  des   OlmUlzer  Landrechtes  nach  dem   13.  Janner  1399. 

i%nno  domini  millesimo  CCC  nonagesimo  nono  posl  oclavas  epiphanie  celebratum 
est  colloquiorum  (sic)  dominorum  presidentibus  domino  Jescone  dicto  Puska  de  Cunstat 
camerario,  Sulikone  de  Konycz  Czudario,  et  Jescone  nolario  supremis,  ac  preseiitibus  dominis 
et  baronibus  infrascriplis  videlicet  Erhardo  de  Cunslath,  Laczkone  de  Crawar,  Sdencone  et 
Jescone  fralribus  de  Sternberg  alias  de  Lukow,  Petro  de  Plumnaw,  Henrico  de  Mezyrziecz, 
Sigismundo  et  Smilone  de  Lethowicz,  Wokone  et  Laczkone  de  Crawar  alias  de  Tyczyn, 
Wancone  de  Bozcowicz,  Jarossio,  Przedborio,  Bernhardo  et  Malhussio  de  Czimburgh,  Erhardo 
de  Luczan,  et  Cunykone  de  Draholuss. 

(Tabul.   terra;   Mor.   cuda?   olom.  p.    229.) 


447 


508. 

Konig    Wenzel  IV.   von   Bohmen  bewiUigt  deni   Olmutz-er   Bischofe  Johann  in  den  bischdf- 

lichen    Stadten    und    Markteu    Zolle    und  Ungelt  zu  hestimmen   und  einzuheben^   damit  das 

Bisthum  ron  den  rielen  erlittenen  Schaden  sich  erhole.   Dt.    Prag   15.   Jdnner   1399. 

\%  enceslaus  dei  gracia  Romanorum  rex  semper  auguslus  et  Bohemie  rex.  notuiii 
facimus  tenore  presencium  universis.  Cum  collapsum  et  danipnum  notorium  Olomucensis 
ecclesie  nobis  et  corone  regni  Bohemie  tamquam  palrono  immediate  subiecte  accurata  mente 
revolvimus.  dumque  crebro  desiderio  fraugimur.  qualiter  eidem  ecclesie  nostro  presidio 
succerrere  valeamus.  inter  cetera  favoris  nostri  benevolenciam  occurrunt  nobis  merila.  per 
que  eadem  ecclesia  a  suorum  debitorum  et  collapsionis  oneribus  saltem  aliqualiter  valeat 
relevari.  Ideoque  non  per  errorem  aut  improvide  sed  animo  deliberato  sano  fidelium  noslro- 
rum  accedente  consilio  et  de  certa  nostra  sciencia  venerabili  Joanni  Olomucensi  episcopo. 
principi.  consiliario  nostro  devoto  dilecto,  suis  successoribus  el  eidem  ecclesie  Olomucensi 
hanc  fecimus  graciam  et  facimus  auctoritate  regia  Bohemie  generosius  per  presentes.  quod 
ipsi  per  civitates  et  oppida  eiusdem  ecclesie  Olomucensis  thelonia  et  ungelta  imponere  valeant 
atque  possint,  sicut  ipsis  et  utilitati  dicte  Olomucensis  ecclesic  videbitur  conveniencius 
expedire.  Mandamus  igitur  universis  et  singulis  principibus  ecclesiasticis  et  secularibus. 
baronibus.  nobilibus.  niilitibus,  clientibus,  capitaneis.  burggraviis,  officialibus  ceterisque  nostris 
regni  nostri  Bohemie  subdilis  et  fidelibus  firmiter  et  districte,  quatenus  prefatum  Joannem 
et  successores  suos  Olomucenses  episcopos  in  prefata  nostra  gracia  non  impediant  nec 
impediri  permittant  per  quempiam.  quin  pocius  aulhoritate  noslra  regia  protegant.  manii- 
teneant  et  defendant.  prout  gravem  indignacionem  nostram  et  penam  triginla  marcarum  auri 
puri,  quara  qui  secus  atteraplare  presumpscrit  se  noverit  incursurum,  voluerint  arcius  evitare, 
cuius  medietatem  erario  nostro  seu  fisco  nostro.  residuam  vero  partem  dictorum  episcopi 
et  ecclesie  tociens.  quociens  conlrafaclum  fuerit.  decernimus  usibus  applicari.  Presencium 
sub  regie  nostre  maiestatis  sigillo  testimonio  literarum.  Da'uin  Frage  anno  domini  millesimo 
trecentesimo  nonagesimo  nono,  die  quinla  decima  Januarii.  regnorum  nostrorum  anno  Bohe- 
niie  Irigesimo  sexto,   Romanoruni  vigesimo  tercio. 

(Aus    einem    vom    Olmiitzer    Stadtrathe    ddo.    7.    August   1615   ausgefertigten  Vidimus  im 
fiirsterzb.   Archive  zu  Kremsier,   wo   auch   ein  deutsches   Original  dieser  Urkunde  vorhanden  ist.) 

509. 

Heralt    ron    Kunstat    erklurt.    dass    er    das   deni  Karthduserkloster  cerkaufte,   aber  bisher 
in   die   Landtafel   nicht   eingelegte    Gut  Lucantj  beim  nuchsteu  Landrechte  einlegen  wolle. 

Dt.    Olmutz   16.   Janner   1399. 

•J^    Ilerart    z    Kunstata,    recenV    z  Lesnice,  vyzniU^m  limto  lislem  vsem.  jez;lo  jej 
cisli    anebo    slyseli    budii,    i,e    bohobojny    muz    knez    Stefan.    pfevor    Karlusky  v  Dolanecb, 


448 

od  sebe  a  od  sv^lio  konvenlu  i  tiidiz  urozena  pani  Anna,  nekdy  pani  Pelrova  z  Sternberka, 
a  urozeni  pani  Lacek  z  Kravaf,  fecen|  z  Helfnstayna,  a  Petr  z  Kravaf.  fecen^  z  Plum- 
lova,  upominaH  sii  me  rukojme,  je^lo  slibili  za  (z)  pr^vu  nekdy  jim  prodanej  vsi  nasej 
Lucan,  aby  oni  i  ja  tudiz  lu  jistii  ves  ve  dsky  jim  vloziH  a  venne  pravo,  je^,lo  jest  na  tej 
vsi  podle  zemskeho  obyceje  vlozili  a  tu  jistii  ves  Lucany  ode  vseho  narceni  vycistili,  jakz 
jsmy  to  slibili  uciniti  v  sv^m  Hstu,  jezto  jsmy  za  zprAvu  daH.  Tu  sem  j^  napfedi-ecen^ 
Herart  napfedfecen^ho  vena  bez  svej  veHkej  skody  nemohl  o  tomto  nynejsim  senmu 
vyloziti  z  desk  a  svii  zenu  pfevt^sti  na  jine  cisl^  zbo^i,  jakz  sem  to  jmel  uciniti  sv^mi 
rukojmemi  na  prvnim  senmu,  jezto  o  svickach  byl,  a  to  znam,  ze  to  ne  jimi  nez  mnu 
a  m^mi  rukojmemi  schiizalo,  i.e  to  veno  vylozeno  z  desk  neni.  A  protoz  ']&  napfedfecen^ 
Herart,  prvni  dluznik,  slibuji  to  verne  a  pevne  dr^eti  a  plniti,  jakz  sem  se  zapsal  na  sv6m 
listu  sv^mi  rukojmemi,  je^to  sem  dal  na  zprdvu,  abychom  to  vsecko  plnili  na  prv^m  senmu, 
co^  jsmy  slibiH  na  lom  jisl^m  zpr^vn^m  lishi,  beze  Isti  a  beze  vseho  prodleni  a  beze  vsf 
skody  pfevora  a  konvenlu  jeho  napfedfecen^ho  kliislera,  Kartiisk^ho  zakona,  v  Dolanech. 
A  to  se  diilo  pfed  panem  Jeskem  fecen^ho  (sic)  Puska  z  Kunstata  najvyssim  komornikem 
Olomiickeho  lifadu,  pfed  panem  Sulikem  z  Konice  sudim  tudyz  v  Olomiici  a  pfed  knezem 
Jeskem  zemskym  pisafem  a  pfed  mnohymi  dobrymi,  jimzlo  jesl  osvedsov^no  tudyz  v  Olo- 
nuici.  A  na  to  (sic)  svedomi  j-a  napfedfecen^'  Herart  z  Lesnice,  a  my  Bocek  z  Kunstata 
fecen|  z  Lesnice,  Soben  z  Boronice  (?)  a  Benes  z  Chudobina  pfivesili  smy  sv6  peceti 
tomuto  lislu.  Dan  v  Olomiici  ve  ctvrlek  v  ten  pfed  svalfm  Antoninem,  \6l&  od  narozeni 
boziho  po  tisic  po  tfech  stech  devades^t^ho  devJil^ho. 

(Oiig.    Perg.    4    hang.    Sig.    in    den     Acten    des    Olm.   Karthauserklosters   lit.   E.,   n.    5   im 
mahr.   Laudes-Archive.) 


510. 

Berhn   18.  Jdnner  1399. 

Befehl    des    Markgrafen    Jodok    an  den  Zollner  zu  Oderberg,  von  den  Brietzenern 
keinen  Zoll  zu  nehmen. 

(Riedel   Cod.   Braud.   A.,   IX.   393.) 

511. 

Berliu  19.  Jnnner   1399. 

Des  Markorafen  Jodok  Lehenserneuerung-  iiber  das  Schulzenamt   in  der  Neustadl- 
B."andenburg  fiir  Klaus  Bauch  und   dessen  Sohne. 

(Riedel   Cod.   Brand.  A.,   IX.   78.) 


449 

51:2. 

Berliu   20.  Jaiiner   1399. 
Iflarkoraf  Jodok  beslaltigt  die  Stadt   Fraiikfiirt. 

(Riedel   Cod.   BrMiul.    A.,   XXIII.    13t5.) 

5  1 3. 

Bcrlm  20.  Junner   1399. 

Iflarkgraf  Jodok  vereignet  der  Sladt  Frankfiirl  das  Dorf  Kiinersdorf. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A  ,   XXIII.    1.37.) 

514. 

Johann,  Bischof  von   Olmiitz,   gestattet,    dass    die    rom    Pfarrer    iu    Jesthoi-itz  angekaufteii 
Acker    z-i/r    Dotation    der  Pfarre  geschlaijen   werden.   Datum  Jestboi-itz  21.  Jdnner  1399. 

tJohannes  ctc.  notiimfacimiis  elc.  Qiiod  de  scitu,  licencia  et  beneplacilo  noslris 
discretus  vir  dominus  Jacobus  plebanus  ecclesie  in  Jestborzicz  Luthomislensis  diocesis,  cuius 
coliacio  et  iuspalroiialus  ad  nos  dinoscuutur  perlinere,  cerlos  agros  videlicet  unum  quarlale 
cum  dimidio  pro  suis  propriis  et  paratis  pccuniis  emit  legilliine  et  comparavit,  suppiicans 
nobis,  quatenus  prenotatum  quarlaie  cuin  dimidio  agrorum  iuxta  alia  ecclesie  sue  bona 
iibertare  ac  libera  facere  de  speciaii  uoslra  gracia  dignaremur  sub  condicione  et  clausula 
nostra  subnotala.  Videlicet  quod  censum  cum  eodem  quarlali  cum  medio  agrorum  cadenleni 
idem  dominus  Jacobus  nobis  et  mense  nostre  in  aliis  cerlis  agris  quantilalis  et  valencie, 
ut  agri  de  quibus  supra,  agrum  pro  agro  commulando,  assignare  el  deputare  tenealur  et 
deberet.  Et  qiiia  predictus  dominus  Jacobus  certos  agros  et  suos  et  ecclesie  sue,  ne  census 
inense  noslre  uiinuantur  aut  decrescanl.  nobis  ad  solucionem  census  noslri  depiitavit  et 
assignavit,  adeo  quod  inde  dampnari  non  vidcmur,  siipplicaciouibus  ergo  subincliuati  huius- 
modi  quartale  cuin  medio  per  ipsuin  dominum  Jacobiim.  ut  premissum  est,  emptum  el  com- 
paratum,  ac  unam  casam  novam  per  cundcui  Jacobiini  construclam,  silam  prope  dotcm  ipsius 
et  censuni  dc  huiusmodi  casa  pro  nobis  cadenlem  sibi  el  ecclesie  sue  annexiiniis  iucorpora- 
vimus  ac  prcscntibus  anueclimus  et  incorporamiis  per  eum  et  singiilos  siios  siicccssores 
habenda.  Harum  clc.  Daluin  Jcslborzicz  MCCCXCA IIII  feria  tercia  post  festuin  sancloruin 
Fabiani  et  Scbastiani. 

(Kreiiisierev   Lchciisiniaterii    II.    ji.    141.) 


450 


5 1 5. 

Johann,  Bischof  con  Olmiltz-.  gestattet,  dass    Wenzel  von    Wolfsberg  das  Leibgeding  seiner 
Frati  auf  seinem   Lehensbesitze  in   Chorin  rersichere.   Dt.  Prag  21.  .Jdnner  1399. 

illy  Jan  z  Bozi  inilosti  biskiip  Oloinnck^  vyznSv^me  timto  iistem  vsem,  kto^  jej 
uzri  nebo  iislysi  ctiice,  ze  pfised  pfed  nas  urozen^  V^clav  z  Volfberga  odjinud  z  Packoya, 
n^s  a  naseho  koslela  vernf  man,  s  nasim  povoleniin  a  s  nasi  dobrii  voli  p6l  tfetiho  sta 
hfiven  oros6v  r^zu  prazsk^ho  a  moravsk^ho  poctu  slovutn^  pani  Elsce  sv^  mil6  man^elce 
a  zbozi  V  Choryni,  jezto  na  nasem  a  naseho  kostela  manstvi  lezi  a  na  tom  kuse,  je^to  se 
jemu  doslal  po  rozdilu  s  svj^mi  bratfimi  obycejem  manskym,  na  prav^'  lebding  zstiipil. 
vzdal  a  ukazal.  Pakli  by  tech  p6l  tfetiho  sta  hfiven  na  tom  zbozi  ve  Choryni  stihniiti 
nemohla.  tehdy  ostatek  cehozby  tu  v  Choryni  niiti  nemohla,  v  Drazdove  Lhole  a  v   Kfine 

Lhote tak^  na  lom  kuse,  jezto  se  jeinu  tudiz  po  rozdilu  se  sv^mi  bratfiini  dostal. 

ji  fak^z  zstupil  a  uk^zal  a  prosil  jest  n^s  jakozto  najvyssiho  p^na  manstvi  loho  svrchu- 
psan^ho  zbozi,  abychom  my  r^cili  k  tomu  prvemenovan^mu  lebdinku  nasi  viili  d^ti,  jeho 
pdjciti  a  potvrditi  jak^  se  slusi  na  p^na  mansk^ho.  My  znamenavse  jeho  prosbu  rozumnii 
a  viru,  jezto  k  n^m  a  k  nasemu  kostelu  mel  i  in^,  toho  svrchupsaneho  lebdinku  t^  df^v- 
fecen^  pani  Elsce  na  tom  zbozi  svrchumenovanem,  jakz  se  napfed  pise,  pfiili  sme  ji  i 
p6jcili,  pfejem  i  pozicime  i  potvrzujem  timto  listem.  A  dali  sme  ji  a  divdme  furmundy  na 
ten  svrchupsan^'  lebding  urozen^ho  pana  Drslava  ze  Vsechovic  a  slovutn^ho  Licka  z  Rusk^ho 
nase  a  naseho  kostela  Olomnck^ho  vern^  many.  A  na  potvrzeni  loho  vseho  svrchupsan^ho 
pfivesih  smy  nasi  pecet  velsi  k  tomuto  hstu,  Jenz  jest  ddn  v  Praze  l^ta  ot  narozeni  Bo^iho 
po  tisic  tfech  slech  devades^t  devat^ho,  den  sval^  Netise  drah6  panny. 

(Aus  dem   Lehensquatern   II.   p.    62   im   fursterzb.   Archive   in   Kremsier.) 

516. 

Berlin  23.  Janner  1399. 

Iflarkgraf  Jodok  vereignet  dein  Georgenhospital  zii  Bernau  das  Dorf  Utslorp. 

(Riedel   Cod.   Braud.   A.,   XXIV.'  3!t2.) 

51?. 

Berlin  25.  Jdnner   1399. 

^larkgraf  Jodok  bestiittigl   die  Stiidte  Bcrliii  iind  Koln. 

(H.ie(h-1    Cod.    Mrand.   Suppl.    253.) 


4ol 

Berli»  26.  .launer   1399. 

Lflarkgraf   Jodok"s    gerichtlichc    Enlschcidiini;   in  Sachcn  der  Altsladl-Brandenburg 
wider  den  Schulzen  Rauch. 

(Rieclel   Cod.   Bnind.    A..   IX.    78.) 

510. 

Berlin   27.   Janiier   1399. 

iflarko;raf  Jodok  verpfandet  dem  Rathe  der  Stadt  Spandau  die  Gerichte  und  den  Zoll 
von  Holz  und  anderen  Kaufmannswaren. 

(Riedol   Cod.   Brand.  A.,   XI.   (58.) 

530. 

Berlin  4.   Februar   1399. 

iflarkgraf  Jodok  bestattijjt  der  Sladt  Eberswalde  die  Zugestandnisse  Waldemars 
bezuglich  der  Strassenfahrt  nnd  ffestattel.  von  den  durchfahrenden  Fuhrwerken  eine  Abg^abe 
zu  erheben. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.,   XII.   316.) 

531. 

Berlin   20.   Fehriiar  1399. 

lllarkgraf  Jodok  geslattet  den  Ralhmannen  zu  Kopenick.  bei  der  Aufleg-ung-  von 
Dienslen  oder  Abg^aben  alle  in  ihrem  Gerichlc  mit  Grundbesitz  Angesessenen  zur  Beisteuer 
heranzuziehen. 

(Riedel   Cod.   Br.nnd.    A..    XII.    11.) 

523. 

Prarj  21.    Frbntar    1399. 

Ilknnig  Wenzel  IV.  beliehlt  dcn  Sladlen  Luckau,  Kalau  und  Golssen  wegen  der 
mit  deni  Markgrafcn  Jodok  getrolfenen  Einiiiung  Abgeordnete  nach  Prag  zu  senden. 

(Ricdel   Cod.   Brand.   B./VI.    114.) 


452 


523. 

Heinrich.  Abt  des  Scliutteiihloslers  iii  Wien.  hefieklt  alleii  Geisllicheii  der  Oliniitzer  Diocese 

gegen    Pi-ibik    ron    Odlochowitz.    Hniiptmanii,   iind  Hasek,   Burggrafen  in  Littaii.  Bohunek, 

Burggrafen  in  Prerau  u.   s.   w.,   icenn  sie  roii  den  Angriffen  auf  die  Giiter  der   Olmiitzer 

liirche  nicht  abstehen.  die  Excommunication   uiid  dus  Interdicl  zu  verhangen. 

Dt.    Wien  4.   Marz.  13<J9. 

■  ■eiirJcus  misoracione  divina  abbas  monaslerii  beate  Marie  virginis  Scotorum  in 
AYienna,  ordinis  sancti  Benedicli,  Pataviensis  diocesis,  decrelorum  doctor,  judex  et  conser- 
vator  principalis  jurium  et  privilegiorum  unacum  nonnullis  nosiris  in  hac  parte  collegis 
infrasciptis  cum  clausula  „qualenus  vos  vel  duo  aut  uuus  veslrum  per  vos  vel  alium  seu 
alios",  honorabilibus  viris  dominis  decano  et  capilulo  ecclesie  Olomucensis  ac  clero  civitatis 
et  diocesis  Oiomucensis  a  sede  apostolica  specialiter  depulatus,  venerabilibus  et  religiosis 
viris  et  dominis  monasteriorum  abbatibus,  prepositis  et  prioribus  necnon  honorabilibus  el 
discretis  viris  ecclesiarum  cathedralium  et  collegiatarum  prepositis,  decauis,  archidiaconis, 
scolasticis,  prioribus,  gardianis  quorumcunque  ordinum,  capitolis,  conventibus,  canonicis, 
vicariis,  plebanis,  viceplebanis,  allaristis  et  labellionibus  et  aliis  quibiiscunque  per  civitatem 
et  diocesim  Olomucensem  ac  alias  ubilibel  constilulis,  qui  presenlibus  fuerilis  requisiti  aut 
fuerit  requisitus.  salulem  in  domino  et  mandalis  noslris  immo  verius  apostolicis  firmiter 
obedire.  Noveritis,  nos  lilteras  sanctissimi  in  Christo  patris  cl  domini  noslri  domini  Bonifacii 
divina  providencia  pape  noni  sub  vera  eius  buUa  plumbea,  in  cordula  canapi  pendente, 
more  Roinane  curie  bullalas,  non  cancellalas,  nou  vicialas  nec  aliqua  parle  sui  suspectas, 
sed  sanas  et  integras  ac  omni  vicio  ef  suspicione  carentes  per  venerabileni  virum  Gyselerum 
Doberkam,  decretonim  doctorem,  procuralorem  seu  sindicum  honorabilium  dominorum  capituli 
ecclesie  Olomucensis,  de  cuius  niandalo  per  inslruinenlum  publicum  manu,  signo  et  sub- 
scripcione  discreti  viri  Conradi  olim  Johannis  de  Teschin,  clerici  Wratislaviensis  diocesis, 
scriplum  et  signatum  nobis  fuil  facla  plena  lides,  nobis  presentalas  cum  debita  reverencia  rece- 
pisse,  quaruin  tenor  per  oinnia  sequitur  et  est  lalis:  „Bonifacius  elc.  Dl.  Rome  II  kal.  Maii 
pontificatus  anno  quinto."  (Vid.  n.  191.)  —  Tenor  vero  aliarum  literarum  apostolicarum  sequitur 
per  oninia  in  hec  yerba :  „Bonifacius  etc.  Dt.  Rome  kal.  Octobris  pontificatus  anno  quinto."  (Vid. 
n.  215.)  —  Post  quarum  quidem  literarum  aposlolicarum  presenlacionem  ut  premittitur  nobis 
faclam  procurator  predictus  noinine  et  vice  dictorum  doininorum  capituli  ipsius  ecclesie  Olomu- 
censis  nobis  proposuit  querulose,  quod  quidam  Przybico  de  Odlochowicz  capitaneus,  et  Hassko 
purgravius  in  Lutovia,  et  Bohunho  purgravius  in  Prerovia  noinine  et  vice  Ade  Byes,  capi- 
tanei  ibidein,  de  anno  presenti  nunc  die  domiuico  Invocavil,  qui  fuit  W\  mensis  Februarii 
ac  feria  secunda,  tertia,  quarta  el  quinla  diebiis  iinmediale  scquenlibus,  per  suos  nuncios  et 
literas  ad  hoc  missas,  que  coram  nobis  sunt  per  dicluin  procuratorem  exhibite,  postposito 
timore  divino  proprieque  temeritatis  audacia  miserunt  ad  nonnulla  bona  et  villas,  que  ad 
ipsam  Oloinucenscm  ecclesiam  perlinent  pleno  jure,  et  iu  quibus  ipsi  capitanei  et  purgravii 


^  453 

nulliim  jus  liabere  noscunlur.  ni;indantes  seriose  honiinibus  et  incolis  dictorum  bonorum  et 
villarum.  quod  ipsis  alimenta  ministrarent  el  quod  jndex  el  duo  scabini  de  qualibet  villa 
veniret  in  Lutbaviam  el  in  Preroviam  et  subderet  se  eis,  et  facerent  eis  obedienciam.  quod 
ipsi  vellent  se  intromiltere  de  ipsis  bonis.  villis  et  hominibus,  cum  comminacione,  quod  si 
non  facerent,  vellent  eis  auHerre.  quidquid  haberent  et  comburrere  eorum  bona  et  hoc  ipsi 
fecerunt  tali  sub  colore.  ut  ipsi  ac  alii  capitanei  et  pursravii  in  Nova  Civitate.  in  Broda 
Ungarieali.  in  Poherlicz  ac  in  Bysencz,  in  Eywanczicz  el  in  Ostroh  et  in  Rabstayn  prope 
Snoymam,  in  Hradek  alias  iNovo  Castro  prope  GewicAcam,  Ussaw,  in  Rokitnicz  necnon 
eorum  complices  et  adherentes  eisdem  consiliarii,  receptatores  et  fautores,  qui  parati  ad 
predam.  ut  commedant  inopes  de  terra  et  pauperes,  et  occasionem  haberent  invadendi  et 
occupandi  bona,  villas  et  possessiones  ipsius  ecclesie  Olomucensis  ac  recipiendi  census. 
utilitates  et  fructus  ab  eisdeni  necnon  capiendi,  pactandi  et  taxandi  homines  el  incolas  ipsius 
Olomucensis  ecclesie  et  jacendi  in  eisdem  bonis,  et  gravandi  homines  in  alimentis  et  expensis, 
ipsani  Olonuicenseni  ecclesiam  ac  capilulum  vicarios  et  ministros  sua  possessione  pacifica 
et  quieta  dictorum  bonorum  et  villarum  adversus  deum  et  justiciani  temere  spoliando  in 
preiudicium  ecclesiastice  libertatis  ac  iniuriam  dicloruni  dominorum  capituli,  quam  revo- 
caverunt  et  estimaverunt  et  estimant  ad  duo  millia  marcarum  grossorum  pragensium  moravici 
numeri  et  pagamenti,  immo  pocius  vellent  de  suo  tamen  dare,  quam  talem  iniuriam  sustinere, 
sicut  pridem  et  per  plures  annos  et  tempora  fecerunt  ipsi  ecelesie  Olomucensi,  propter  que 
ipsa  ecclesia  stetit  sine  divino  officio  per  unum  inlegrum  annum  cum  duobus  mensibus,  non 
sine  offensa  divine  maiestalis  eo,  quod  minislri  non  habuerunt  unde  vivere.  de  quibus  hodie 
nec  est  ipsi  ecclesie  nec  capitulo  in  aliquo  satisfactum.  Et  quamvis  ipsi  domini  capitulum 
miserint  ad  dictos  capitaneos  et  purgravios  rogando  ipsos  diligenler,  ut  cessarenl  a  talibus, 
que  vergerent  in  prciudicium  ecclesiastice  libertatis  et  in  magnum  dampnum  ipsius  ecclesie 
Olomucensis  ac  personarum,  nam  non  solum  destruerentur  bona  Olomucensis  ecclesie  per 
ipsos  sed  eciam  ipsoruni  adversarios  et  inimicos,  qui  crederent  hoc  fieri  in  favorem  ipsorum 
el  quod  ipsi  capitulum  in  hoc  eis  consenliret,  tamen  ipsi  hoc  facere  non  curaverunt,  sed 
dixerunt.  quod  vellent  super  sedere  usque  ad  dominicam  Letare  proxime  venturam,  quia 
usque  ad  illam  treugas  haberenl  asserentes  ad  excusandum  excusatores  in  pactis.  quod 
dominus  corum.  dominus  Procopius  marchio  Moravie  eis  hoc  mandasset,  in  quo  mandato 
plus  deberent  deum  timere,  quant  in  hoc  offenderent  iuste  faciendo.  Que  omnia  et  singula 
noloria  sunl.  publica  et  inanifesta  in  civitale  cl  diocesi  Olomucensi  el  in  locis  vicinis. 
Petitumque  fuit  cuin  debila  instancia  nomiue  et  vice  dictorum  dominorum  capiluli,  ut,  cum 
talis  violencia  inconsuela  in  preiudicium  Iransiret  ecclesiaslice  libertatis,  el  mullis  in  exemplum 
perniciosum.  ac  in  magnum  dampnum,  gravamen  el  iacluram  ipsius  Olomucensis  ecclesie 
quod  iuxta  mandatum  apostoiicum  nobis  datum  et  commissum,  cum  res  essel  notoria  et 
manifesta,  quod  iudicialem  indaginem  non  requireret  et  periculum  esset  in  inora  simpliciter 
et  de  plano  conlra  lales  presumptuosos,  qui  aiisu  sacrilego  non  verculur  invad(>re  bona 
ecclesie  predicte  Olomucensis  procedere  dignaremur  ac  ipsi  capitulo  siiper  hiis  de  salubri 
remedio  providere.  ul  ipsi  in  pace  viventes  possent  altissimum  devocius  exorare.  Nos  itaque 


454  ^ 

Henriciis  abbas  et  conservator  siipradiclus,  ciipientes  ipsis  niandalis  apostolicis  tirmiler 
obedire  et  eadein  exeqni,  nt  tenemur.  et  ne  aliquid  e.\  abrupto  facere  videremur,  licel 
omnia  et  singula  premissa,  proiit  superius  expressantur,  sint  publica.  vera  et  inanifesta  ac 
adeo  notoria  rei  evidencia.  quod  non  possint  aliqua  tergiversacione  ceiari:  tamen  nos  de 
eis  per  certas  probaciones  coram  nobis  factas  informaverunt  et  quod  certo  cercius  com- 
perimiis  ipsa  omnia  et  singula  fuisse,  fore  ac  esse  vera  et  notoria,  ita  quod  nuUo  modo 
negari  possunt  nuilaque  ulteriori  summaria  cognicione  sive  informacione  egere  dinoscuntur 
taliaque  fore,  que  et  qualia  iudicialem  indaginem  non  requirunt.  ipsainque  rem  non  capere 
dilacionem  eo,  quod  periculum  est  in  mora,  sed  celeritatem  desiderare :  pro  eo  vobis  omnibus 
dominis  supradictis  in  virlute  sancte  obediencie  et  sub  excommunicacionis  pena,  quam  in 
vos  et  quemlibet  vestrum  extunc  prout  exnunc  et  exnunc  prout  extunc  ferimus  in  hiis 
scriptis,  trium  tamen  dierum  monicione  canonica  preinissa,  si  noslris  immo  verius  mandatis 
apostoiicis  non  parueritis  cuin  efFectu.  quatenus  vos  aut  quilibet  veslrum,  qui  presentibus 
fiieritis  reqiiisiti  seu  fuerit  requisilus,  nullus  alium  expectando  vel  se  per  aiium  excusando, 
accederent  seu  accedatis  presenciam  dictorum  Przibiconis,  Haskonis,  Dobessii,  Sobyehrd  el 
Wlasskonis  in  Luthovia,  et  Bohunkonis  in  Prerovia.  et  Ade  Byes  capitanei,  et  Henrici 
inilitis  de  Bokytnicz,  et  Ade  dicto  (sic)  Adasek  purgraviorum  ibidem,  necnon  aliorum 
capilaneorum  et  purgraviorum  in  Nova  Civilate,  in  Broda  Ungaricali,  in  Poherlicz  et  in 
Byesencz,  in  Ewanczicz,  in  Oslroh  et  in  Rabstayn  prope  Snoymam  et  in  Hradek  alias 
Novo  Castro  prope  Gewicz,  in  Ussaw  et  Rokytnicz  ac  ipsis  et  aliorum  quorumcunque 
adherencium  complicum,  fautorum,  i-ecepfatorum,  cuiuscunque  condicionis  existant,  si  commode 
fieret,  alias  publice  in  ecclesiis  vestris,  cum  maior  populi  multitudo  afluerit  vel  per  affixionem 
processuum  nostrorum  ad  valvas  ecclesiarum,  ut  ipsa  monicio  et  mandatum  nosfrum  ad 
eorum  noticiam  indubitatam  possit  pervenire  et  se  non  vaieant  ignorancia  excusare,  canonice 
moneatis  eosdem  in  genere  et  qiios  sciverifis  in  specie,  ut  prefertur,  quos  et  nos  presen- 
tibus  monemus,  ut  infra  sex  dies  vestre  monicioni  proximos,  quorum  duos  pro  primo.  duos 
pro  secundo,  reliquos  vero  duos  dies  ipsis  et  eorum  cuilibet  pro  canonica  monicione  et 
fermino  peremptorio  presentibus  prefigimus  et  assignamus,  dictum  mandatum,  quod  fecerunt 
in  bouis  et  villis  ipsius  Olomiicensis  ecclesie  adversus  deuin  el  iusticiam,  videlicet  quod 
honiines  et  incole  dictorum  bonorum  et  viliarum  deberent  eis  facere  obedienciam,  prout  se 
actu  iam  de  aliquibus  iionis  intromiserunt  et  comminacionem,  quod  velient  eis  aiilferre  quod 
liaberent  et  comburrere,  revocent  aut  reyocari  prociirent  et  ne  peramplius  talia  mandata 
facianf.  neque  se  de  hominibus  et  incolis  dictorum  bonorum  et  villariim  ipsius  Olomucensis 
ecclesie  per  se  vel  per  interpositas  personas  intromittant  nec  eciam  ipsa  bona  invadant,  seu 
occupenl,  aut  homines  ipsorum  rebus  suis  spoliare,  sive  eos  captivare,  seu  taxare,  sive  ab 
eis  aliqiiem  censiim  seu  cxaccionem  aut  siibsidiiim  recipere  violenter.  neqiie  in  bonis  ipsorum 
iaceanl,  neque  ipsos  expensis  vel  alimenfis  qiioqiiomodo  gravare  presiimanl.  sed  pocius 
admitlanl  eos  in  pace  et  libertate  gaudere,  siciit  ali  anliquo  consueverunt,  ei  occupata  bona 
deocciipent  et  de  eisdem  cedant  cuin  effectu,  alioquin  si  confra  prcmissa  mandata  iinmo 
veriiis    aposloiica    aliquid    facere,    agere    vel    attenipfare    presiirnpserint  non  parentes  nostris 


455 

niandalis.  qiiod  ahsit.  extmic  prout  exnunc  et  exnunc  prout  exlunc  in  oinnes  et  singulos 
supradictos  capitaneos.  puri>ravios  eorumque  complices,  fautores.  receplatores  aut  dantes  eis 
consiliuni.  auxilium  el  iavorem.  dicta  monicione  tamquam  canonica  previa.  exconimunicacionis 
sentenciaiu  in  liiis  scriplis  promulgamus,  quod  sic  excommunicatos  in  vestris  ecclesiis 
singulis  diebus  dominicis  et  iestivis,  pulsafis  campanis  et  candelis  accensis  et  demum 
extinctis  et  in  terra  proiectis,  publice  coram  plebe  nuncietis  seu  nunciari  faciatis.  Et  si 
dictam  excommunicacionis  senlenciam  per  alios  sex  dies,  dictos  primos  sex  immediate 
sequentes.  sustinuerinl,  aniiiio  iiidurato  mandatum  nostrum  inimo  verius  aposlolicum  in  i^oii- 
temptum  deducendo,  extuiic  omnein  locum  dictarum  civitatis  et  diocesis  Olomucensis.  ubi 
dicti  invasores,  raptores  et  spolialorcs  domicilium  habuerint  aut  ad  ea  venerint  vel  in  eis 
moram  traxerint.  et  quamdiu  ibi  luerint.  ct  post  ipsorum  recessum  per  triduum  exigente 
eorum  contumacia  ecclesiastico  interdicto  subicimus.  in  quibus  servetur  et  servari  faciatis 
ecclesiasticum  interdictum  sub  penis  et  sentenciis  superius  expressalis,  donec  a  nobis  aliud 
habueritis  in  mandatis.  In  quoruin  omnium  et  singulorum  testimonium  premissorum  presenles 
literas  seu  presens  publicum  instriimentum.  huiusmodi  processum  noslrum  in  se  continentes 
seu  continens.  per  Johannem  Sinderami  notarium  publicuiii  infrascriptum.  in  huiusmodi  causa 
corain  nobis  scribam.  scribi  et  publicari  mandavimus  noslrique  sigilii  iussimus  appensione 
muniri.  Dalum  et  actum  Wienne  in  dicto  monasterio  Scotorum  sub  anno  a  nativitate 
domini  millesimo  Irecentesiino  nonagesiino  nono,  die  Marlis.  quarla  mensis  Marcii.  indiccioue 
septima.  hora  terciarum  vei  qiiasi.  pontilicatus  sanctissimi  in  Chrislo  patris  et  domini  noslri 
domini  Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  anno  decimo. 

Et  ego  Johannes  Synderami  .   .   .  publicus  .  .    .  nolariiis  etc. 

(Orig;.   Poif!;.    h.   big.   iibgerisseii   iiii   Olm.   Capitel-Aichive.) 

524. 

Heinrich.    Abt    des    Schottviildoslrrs  iii    Wieii,   rerhaiiyt  iiber  deii   Mnrhy/rafeii  Prokop.   die 

Herzoge    voii    Ratibor    iiiid    Masocien    uiid    ihre    Anhunger  die  E.vcominaiiication  uiid  das 

Inlerdict.   Dt.    Wien  i.  Meirz  1399. 

Keverendis  in  Christo  patribus  dominis  Pragensis,  Salc/.burgfensis,  Gneznensis. 
Strigoniensis  et  Magdeburgensis  archiepiscopis,  ac  Pataviensis,  Olomucensis,  Luthomislensis. 
Wratislaviensis.  Myssnensis.  Lubucensis,  Poznoniensis,  Cracoviensis,  Wladyslaviensis  et 
Plocensis  ecclesiaruni  episcopis  eorumque  vicariis  in  spiritualibus  et  oflicialibiis.  necnou 
venerabilibus  et  religiosis  et  discretis  viris  dominis  universis  el  singulis  abbatibus  prioribiis 
prepositis  decanis  archidiaconis  scolasticis  Ihesaurariis  cantoribus  prelatis  capitulis  convenlibus 
canonicis,  vicariis  perpetuis,  plebanis  rectoribus  vicerectoribus  capellanis  altaristis  et  ceteris 
beneliciatis  moiiasteriorum,  cathedralium  collegiataruin  el  parochialium  ecclesiarum  archi- 
diaconalum(|ue  capellarum  oraloriorum  et  altarium,  oinnibusqiie  aliis  el  singiilis  decanis 
ruralibiis,    plebanis    clericis    labellioiiibus    et    notariis    publicis    quihuscunque.    per    provincias 


456 

civitales  et  dioceses  Prag-eiisem  Salczburgensem  Gneznensem  Strigonienscm  Magdebiirgensem 
Pafaviensem  Olomucensem  Luthomislensera  Wratislaviensem  Myssnensem  Lubucensem  Po- 
znaniensem  Plocensem  Cracoviensem  et  Wladislaviensem  et  alias  ubilibet  constitutis  et 
cuilibet  eorum  Henricus,  permissione  divina  abbas  monasterii  beate  Marie  virginis  Scotorum 
in  Wienna,  ordinis  sancli  Benedicti.  Pataviensis  diocesis.  decretorum  doctor,  conservator  et 
judex  principalis  jurium  et  privilegiorum  venerabilium  virorum  dominorum  decani  ef  capiluli 
ecclesie  Olomucensis.  cum  aliis  nostris  in  bac  parte  collegis  cum  illa  ciausula :  ..quatenus 
vos  vel  duo  aut  unus  vesfrum  etc*  a  sede  apostolica  specialiter  delegatus  ef  deputatus, 
salutem  in  domino  et  mandafis  nostris  imo  verius  apostolicis  firmiter  obedire.  Quia  dierum 
crescenfe  malicia  sicut  vidimus  mundum  jugiler  in  deteriora  projabi.  sic  hominum  mentes 
assueta  depravante  nequicia  malis  passira  cumulum  superaddi.  Hinc  est,  quod  exsecranda 
tyrannorum  temerifas  heu  in  presenfi  phis  solifo  ad  ecclesiaslica  manus  suas  sacrilegas 
extendere  non  veretur  et  detestabili  sua  pernicie  tanto  profundius  cum  dampnabiliori  audacia 
in  deteriora  prolabilur.  quanto  ecclesias  pacienciores  in  sustinendo  ef  desidiores  conspicit 
inimicicias  propulsando.  Summo  opere  igitur  necessarium  et  oporfunum  existit  manibus  de 
pulvere  excussis  contra  huiusmodi  dampnosas  tempestates  vigilancius  insurgere,  ne  ex 
ecclesiarum  segnicie  aut  lacilurnilate  huiusmodi  tanfa  profervia.  non  refrenata,  sua  iniqua 
sua  (sic)  continuacione  nimium  iuvalesccns  jura  et  liberfates  ad  solum  penifus  dejiciat  et 
proslernaf,  ipsaque  hoc  ipso  laice  usurpacionis  sacrilege  injuriam  subeanf  auf  detrimentum 
derogacionis  incurrant.  Esf  ergo  pensanda  malorum  audacia,  ut  saltem  pene  formidine  refra- 
hanfur  a  noxiis.  sicque  boni  secfando  virtutem  meliores  effecti  non  cogantur  cum  illis 
deperire.  Pridem  siquidera  literas  sancfissimi  in  Chrislo  patris  et  domini  nosfri  domini 
Bonifacii  divina  providencia  pape  noni  sub  vera  eius  bulla  plumbea  in  cordula  canapi  pen- 
denfe,  more  Roraane  curie  bullafas.  non  cancellafas,  non  viciatas  nec  in  aliqua  parte 
suspectas,  sed  sanas  et  integras  ac  omni  vicio  et  suspicione  carentes  nobis  per  venerabilem 
virum  dominum  magistrum  Giselherum  decreforum  doctorem.  procuratorem  venerabilium 
virorura  dominorum  decani  ef  capituli  ecclesie  Olomucensis.  de  cuius  procuracionis  raandato 
per  instrumentura  procuraforii  raanu  Conradi  de  Theschin.  Wrafislaviensis  diocesis,  publici 
iniperiali  auctorifate  notarii  scriptum,  signo  ac  nomine  ipsius  solitis  el  consuetis  consignato, 
plene  consfabat  exhibitas,  nos  cum  debita  reverencia,  qua  decuit.  noveritis  recepisse  per 
omnia  in  hec  verba :  „Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei.  dilectis  filiis  sancli  Vin- 
cenlii  Wralislaviensis  el  Scoforuui  in  Wienna  Pataviensis  diocesis  abbatibus  etc.  Datura 
Rome  apud  sanctura  Pefrum  H.  kalendas  Maii,  pontiiicatus  nostri  anno  quinto."  (Vid. 
n.  191.)  —  Post  quarum  quidem  literarum  aposfolicarum  presenlacionem  ef  recepcionem 
factas,  uf  premittifur,  prefatus  procurafor  procuraforio  nomine  predictorum  dominorum  decani 
et  capiluli  ecclesie  Olomucensis  singularuraque  personarura  eiusdem  ecclesie  lamentabiliter 
exposuit  cl  cum  magna  cordis  amaritudine  corani  nobis  proposuil  querulose,  quamvis  multis 
relractis  temporibus  ville  possessiones  et  curie  allodiales  in  CrenoAvicz.  in  Uhrzyczicz,  in 
Polkowicz,  in  Kelczicz.  in  Drahlow,  in  Neredin.  in  Drozdowicz.  in  Vessaw,  in  Lutliin,  in 
Medwiesie,    in  Rozwadowicz,  in  Tynecz,  in  Krzczraan,  in  L^derlicz,  in  Przykaz,  iu  3Iysle- 


457 

chowicz.  iu  Dub.  in  Xenakiinicz;.  in  Chrzenowicz,  in  Statina,  in  Czechowicz,  in  Dluhonycz. 
ni  Petrowicz,  in  Pyrbaum  prope  Nausedlicz,  in  Luczka  parva.  in  Senyczka  parva,  in 
Wonicz.  in  Brzychatyn.  in  Susschicz,  in  Radslawicz.  in  Penczicz,  in  Koberzicz.  in  Wrbatka. 
in  Charwath.  in  Tuczep,  in  Wytonicz,  in  Surawicz,  in  Dohromilicz.  in  Czackaw.  in  Postrzel- 
mow,  in  Wolframicz,  in  Wielowicz,  in  Praskolicz,  in  Rathay,  in  Topolan,  in  Hrubczicz.  in 
Nezeticz  circa  Xawsedlicz.  in  Luthyn,  in  Olssan,  in  Senycz,  in  Purcharsdorf.  in  Luk,  in 
raagna  Luczka,  in  Ribniczek,  in  Nelessowicz,  in  Friczmdorf,  in  Dyetreichsdorf,  in  Crenaw 
et  in  aliis  omnibus  et  singiilis  villis  et  bonis  ad  ecclesiam  et  capituium  ac  omnes  et  sinijulas 
personas  dicte  ecclesie  Olomucensis  pertinentibus  vero  et  iusto  iure  ac  proprietatis  litulo  et 
pleno  dominio,  mero  ac  mixto  imperio  cum  incolis,  habitatoribus.  hominibus  et  populo 
utriusque  sexus  ac  omnibus  iuribus,  jurisdiccionibus,  censibus,  proventibus,  pensionibus. 
obvencionibus.  fructibus  et  pertinenciis  suis  universis  semper  speclare  et  pertinere  consue- 
verunt,  spectaverunt  et  pertinuerunt  de  iure  sohim  et  in  soiidum  ad  dominos  decanum  et 
capiluium  dicte  ecclesie  et  ipsam  ecclesiam  Olomucensem  singulasque  personas  easdem  dum- 
taxat  supradictos,  ipsique  decanus  et  capitulum  ecclesiaque  et  singuli  eorundem  soli  et 
insolidura  a  dictis  temporibus  et  per  ipsa  tempora  semper  et  continue  consueverint  esse  et 
consueverunt  in  plena,  quieta  et  pacifica  possessione  seu  quasi  villarura  et  aliorum  omnium 
bonorum  predictorum  usque  ad  fempus  et  tempore  spoliacionis  infrascripte  exclusive. 
dictique  domini  decanus  et  capitulum  ipsaque  ecclesia  Olomuccnsis  sing-uleque  persone 
eorundem  ac  res  ipsorum  non  solum  iure  humano  quin  imo  et  divino  et  specialiter 
preexpresse  ville.  possessiones  et  curie  allodiales  cum  suis  iuribus  et  pertinenciis  ex  privi- 
legiis  summorum  Romanorum  pontificum  ac  dominorum  imporatorum.  reaum.  ducura.  prin- 
cipum.  marchionura  et  nobiliuni  aliorum  secularium  personarum  exaccionibus  et  gravaminibus 
iraraunes  seraper  esse  consueverint  et  debuerint  ac  habeant  et  debeant  ecclesiastica  gaudere 
libertate:  taraen  illustris  princeps  Procopius  marchio  Moravie,  Johannes  dux  Raliborie, 
Seraaczko  alias  Seniiwicius  dux  3Lizovie,  Przemysl  et  Boiko  filius  ipsius,  duces  Tessynenses, 
Conradus  et  Bolko  filius  ipsius  duces  Slezye  alias  de  Olessna,  Jessco  de  Lukaw  alias  de 
Sternberg,  Albertus  filius  ipsius,  Hynko  dictus  Nyeslyeyka  de  Waldsteyn,  Hawlico  de 
Zwyerzeticz,  Smylo  de  Bolehradicz  alias  de  Cunstat,  Henricus  el  Hynco  fratres  de  Gewi- 
schowicz  aiias  de  Gewspicz  dicti  de  Cunstat,  Andreas  et  W^anko  de  Duba,  Wanko  de 
Bozkowicz  alias  de  Czrna  Hora.  Sygismundus  de  Lethawicz,  Vocco  de  HoIIenstein  et  Yocco 
filius  ipsius,  Matheus  de  Thowaczow  alias  de  Strassycz,  Benessius  de  Quassicz,  barones: 
Sbislaus  et  Andreas  dicti  de  Tvorkow,  Henricus  miles  de  Newogicz,  Adam  Byess  dictus 
de  Kuyawa,  Henricus  miles  de  Rokytnycz,  Henricus  dictus  Hugwicz,  Przibyko  de  Odla- 
chowicz,  Hasko  purgravius  in  Lulhowya,  Johannes  dictus  Pytflass  purgravius  in  Ussaw, 
Pessico  de  Klobuk,  Myskusecz  de  Pozlowicz,  Pessyko  de  Chwilkowicz,  Kozera  Byel  Boczko 
de  Murzynaw,  Pessyko  Vytoslaw  de  Lessan,  3Iyxyco  de  Nakalys  et  Vanko  filius  ipsius, 
Kruppa  de  Jaromyerzicz,  Messyko  de  Biskupicz,  Martinus  dictus  Kotel,  Bohunko  purgravius 
in  Prerovia.  Philippus  de  Senycz,  Dobessius  de  Udrlicz,  Marquardus  senior  quondam  crucifer 
dictus  de  Yeque,  Stanislaus  capitaneus  in  Wyzencz  alias  Bzenecz,  Myxico  purgravius  ibidem 

58 


458 

in  Bzenecz,  Nicolaus  plebanus  in  Oslroh,  Johannes  plebanus  in  Cogelin,  Sl)ynco  plebaniis  in 
Wranowicz,  Pelrus  plebanus  in  Gerernycz,  Unka  filius  Wyknany  de  Trsycz,  Beness  Chytro  ct 
Draho  frater  ipsius  de  Wrbatek,  Jan  de  Bzenecz,  Marquardus  de  Drnowycz,  Herssyco  de  Kra- 
kowcze.  Seyfridus  de  Bedyhost,  Adani  de  Krygow,  Pawlyco  de  Bolelucz.  Stossko  dictus  Stoss 
ibidem,  Stephanus  dictus  Niger,  Wenczeslaus  diclus  Kruh.  Uh'icus  diclus  Lybun  niiles,  Nicolaus 
niiles  de  Barchow,  Sokel  Petrus  et  Benessius  dicti  de  Tyechau  ahas  de  KUiczaw,  Wenczeslaus 
diclus  Schomberger,  Jesco  de  Sowinecz  filius  domini  Pawliconis,  Jan  de  Benecz,  fratres  de 
Lyderzaw,  Janco  de  Babicz,  Binko  miles  de  Wlk,  Jan  dictus  Czalta,  Thalfus,  Lyzal,  Kekess, 
Myksyk  de  Mylyczan,  Jungling  Sweynychen,  Barko  de  Bylau,  Nyklass  dictus  Nossopat, 
Heynrich  Stracht,  Bulacz,  Kezera,  Pawlyk  et  Milota  de  PurgerstorfF,  Sykora  iudex  de 
Byskupicz,  Albrecht  et  Myxyk  de  Bykowicz,  Rychwyn,  Sigismundus,  Petrass,  Jan  Srdze, 
Dobessius  diclus  Prwopraska,  Kabath,  Hak,  Bernhart,  Hrut,  Sobehyrd  et  Wlassak  de  Dubra- 
wicz,  Oclo  et  Adam  dicti  Byess  de  Kuyawa,  Sacharias  Streyler,  Ulricus  Ogrigel,  Dyetreich 
Stange,  Wylh  de  Quassaw,  Sygoth  de  Mychelsdorf,  Symon  Smolycz,  Wilhelmus  de  Hulkaw, 
Jesko  de  Wolaw,  Johannes  Krzen,  Jaroslaw  de  Mylwan,  Myczko  de  Wudkowicz,  Rapko, 
Jarusch  de  Bylicz,  Swenczekker,  GunUng  de  Tyessaw,  Andreas  de  Turkaw  alias  de  Bene- 
schaw,  Rapko  Conradus  de  Osterhuze,  Johannes  de  Eychfelt,  Stange  de  Elgolh,  Stephan 
de  Wynczek,  Nyclass  de  Schalkenhaim,  Neczssch  de  Lka  (Delka?),  Mihel,  Mercz,  Mawsky 
(Marosky?),  Stephan  de  Grundo,  Genczewon  de  Rokaw,  Thome  de  Rogossicz,  Niclas  de 
Bogessicz,  Czenko  de  Korsnicz,  Niclas  de  Blankenstein,  Cunrad  Kemendorf,  Henricus  de 
Crakaw,  Nycze  Eberhart,  Peter  de  Gnaussegnaw,  Ulrich.  Smerlin,  Starkow,  Molych  de 
Manow,  Jan  Srdcze,  Miczek  de  Boreslawicz,  Henricus  de  Pogrew,  Hanns  de  Locho,  Syrke 
Smorre  et  Genczewan  de  Kaktar,  Nicolaus  de  Ploczkc,  Hans  de  Chwalibog,  Sander  Bolcze, 
Cunrat  Bolcze,  Hannus  Bolcze,  Mertin  a  (in?)  Beslricz,  Hencze  et  Nikel  de  Czedlicz,  Thome 
Svrchske,  Hannus  Nebelschicht,  Nikel  Czambar,  Jurge  de  Longen,  Henricus  de  Czeslwicz, 
Hannus  Michewicz,  Nikil  Schinske,  Hannus  Gelabb,  Henricus  Polssowicz,  Seyfrid  de  Swenkn- 
felt,  Nikel  Gelgewicz,  Hannus  Wildwerk,  Stephan  de  Ronaw,  Hannus  de  Wildwerg, 
Hannus  dictus  Rawtengarten,  Kynig  Megcze,  Hencze  de  Czedlitz,  Bernath  Hut,  Jesko  de 
Seubersdorf,  Cunrat  de  Reydwurg,  Nikil  Drogussch,  Francz  Klein,  Paul  de  Nyclasdorf, 
Cunrat  Schenchewicz,  Thomc  de  Logawlich,  Mixik,  Otto  Pukheler,  Albrecht  Droske,  Hencze 
Kukowicz,  Phylipp  Michat,  Sigmund  Swein  (?),  Nikel  de  Weyngelsdorf,  Henreich  de  Czeis- 
werg,  Probaschein  Zaviss  de  Eberswach,  Geczerdorf  Niclas,  Goczel,  Hannus,  Buchwalt, 
Hannus  de  Wossaw,  Bousch,  Henreich,  Aczcze  homines  de  Czependorf,  Nykil  Topelwode, 
Andreas  de  Pelwade,  Kunessek  de  Zeraticz,  Jaxo  de  Morsnicz,  Mychy  de  Luk,  Jurge  de 
Schenczendorf,  Franczko  de  Golssicz,  Gyke  de  Schawincz,  Nicl  de  Vnczodorf,  Michel  Geyst, 
Hannus  Crawassch,  Niczko  Zelan,  Gregor  do  Gusmalz,  Hincze  de  Strosse,  Tupreczan, 
Walther  de  Kyczczer,  Alssch  de  Crenowicz,  Hannus  de  Rybenstain,  Hannus  Stam  de 
Pomrsdorf,  Herlorach  (Herwralh  ?)  Rittir,  Myclas  Meyssebor,  Hannus  de  Wesse,  Kyczel  de 
Czedlicz,  Hannus  Kerlaschein,  Hannus  Boran,  Prokop  de  Sobothein,  Kosler  de  Stoczicz, 
Kowacz,  Wenczeslaw    de  Kruhu,  Unger  de  Nassenlaw,  Wicko  dc  Lubaw,  Mykssik  de  Duss- 


459 

kowicz,  Nyclas  Lumevicz  dc  Tluiharbn,  Swenko  de  Kirnaw,  Jessko  de  Wysschkaw,  Ilanniis 
Schyberg,  Peter,  Busride.  Hawranek,  Pawlik,  Lubin,  Pechak,  Wenczeslaus,  Schanata,  Mertein 
de  Reynowicz,  Theinko  de  Domericz,  Hannus  Schois,  Nycloss  Schois.  Hannus  Piuisse, 
Nycloss  Czokaw.  Werniko  Luthensky,  Jurgo  Thomer  de  Salczburg-,  Honriciis  de  Czedlicz. 
Pelrus  de  Mezdwess.  3Iathias  Schalawa  de  Lyppe,  Petr  de  Stewicz,  Massch  de  Zrimotovicz, 
3Iarquart  de  Studenicz,  Jaxo  de  Polen,  Jan  Krzyczczaa,  Peter  de  Waysd.  Hasko  de  Kralicz, 
Jan  de  Elgota,  Sbyslaw  de  Turbkaw,  Henricus  de  Bebustein,  Krczczalt  de  Czedlilz,  Phylipp, 
Gyrlatin,  Gunczel,  Maczko  de  Dlobuk,  Otto  de  Birkahaim,  Jesko,  der  do  gern  pyer  Irynkt, 
Borusse  de  Chroschicz.  Jan  de  Rodcstaw,  Hannus  Czwelroch,  Rukel  de  Langenheyne,  Meczel, 
Vincencius  de  Schellndorf,  Heiirich  Czewebruch,  Niclas  dictus  Czuthe,  Petrus  de  Stolug 
(Stowg?),  Hannus  de  Locho,  Gulo  Smorre,  Hannus  Sumerfeld,  Bernhart  Kirker,  Hannus 
Boussuecz,  Mykulasko  Kotelensky,  Schcepko  de  Czessel,  Niclas  Koslicz,  Hannus  de  Mauslicz, 
Hannus  de  Wcrden,  Niclas  Czamber,  Henricus  Cosse,  Nicloss  de  Ploczke,  Cunczel  Kale, 
Niclos  Polczen,  Henricus  Grolok,  Sygraund  de  Musschaw,  Peter  de  Kopschicz,  Jesko  de 
Petrwicz.  Passko  de  Petrwicz,  Jesko  de  Czedrowicz,  Henricus  Schonfeld,  Henricus  de 
Gasnicz.  Hannus  Poinerswicz,  Pefer  Gathenach,  Schekcyrcz  de  Landesbard,  Nicloss  de 
Niczkaw,  Hynek  de  Stawpicz,  Burchte  de  Palan,  Nicl  Tiinkel  niiles,  Swarcz  de  Wissch, 
Wilhelnius  Haze,  Henricus  de  Donyn,  Stephan  Tergawicz  et  eorum  complices  videlicet 
Procop,  Gaspar,  Henricus,  Wyz  cum  fratre,  Hannus  de  Redern,  Scheyb,  Cornichn  et  Crich- 
sachk,  Heinreich  Dewicz,  Ryczil  Reychenwerth,  Petrus  Czaczk,  Hannus  Loze,  Albrecht 
Leysk,  Seyfrid  Leynberg,  Niclas  Nebilczicz,  Cremnicz  (Cremuncz  ?),  Caspar  Nebilczicz.  Niclas 
Lubnicz,  Hannus  Lidlan,  Jurge  Wandricz,  Haral  Wyz,  Milych  Haiigwicz,  Nikl  Abuss,  Steyn- 
birn,  Branthicz,  Hannus,  Procop,  Caspar,  Strabalt,  Schenkendorf,  Borawicz,  Passkowicz. 
Lanczkron,  Peuskersdorf,  Henrich  Czrrn,  Nicloss  Polan,  Waczlaw,  Petrus,  Pakuss,  Reyncz 
de  Gelcz,  Grenowicz,  Banowicz,  Heyncz  Petil,  Hannus  Cuncerticz,  Konrad  Prantuz,  Huburg, 
Heyrich  Meysen,  Seyfersdorf.  Peter  Ring,  Conrad  zum  Riidelryin,  Berner  et  alias  Peter 
Schucz,  Heinrich  Zak,  Brod  Peczil,  Reyncz  Kensperch,  Hannus  zor  hundert  hub,  Mikulassch 
Polak,  Weyss,  Gewicz  cum  fratre,  Peter  Median  et  Zawr,  Gneznensis,  Cracoviensis  et 
Wratislaviensis  diocesis  cum  aliis  ipsorem  in  hac  parte  complicibus  penas  sacrorum  canonum 
et  legum  contra  ecclesiasticarum  libertatum  offensores  edictas  non  formidantes  aiisu  teme- 
rario,  iino  sacrilega  temerilate  dyabolicoqiie.  ut  vorisimilter  presumitiir,  inslinctii  siiprascriptas 
villas  et  bona  ecclesiastica  ipsorum  dominorum  decani  et  capiluli  ecclesie  singiilariimque 
personarum  eorundem  hostiliter  invaserunt,  hominesque  villarum  habitatores  earundiim  et 
ipsam  ecclesiam  Olomuccnsem  singularesque  pcrsonas  earundem  oinnibus  pecoribus,  pecudibus, 
annonis,  pccuniis,  clenodiis,  vestibus  et  supellcctiiibus  et  rebus  et  bonis  aliis  in  hiis  villis 
tunc  existenlibiis,  vi  piihlica  et  armala  manu  spoliariiul,  spolia  ahduccntes  deslruxeriint  et 
nonnullos  de  villanis  captivarunt,  delinuerunt,  ac  graviter  dcvinciilalos  alios  occideriint,  alios 
vero  adhuc  detinenles  vinclos  compedibus  et  carceribus  dire  mancipatos,  postremo  vero  hiis 
non  contenti  sed  malis  aclibus  eorum  peiora  cumulantcs  easdem  villas  cum  hominibus 
arraorum    potcnler    inlrantes    de   facto  occuparunt  et  occupant,  necnon  occupatas  delinentes, 

58* 


460 

sepefatos  tloiiiinos  decaiuiin  et  capiluluni  ac  ecclesiani  Oiomuczenseni  singularesque  personas 
eorundeni  violenter  per  predain  et  inique  eisdera  villis  et  earuin  possessione  spoliarunl  et 
spoiiare  non  cessant ;  nec  hiis  contenti  ab  omnibus  et  singulis  hoininibus  predictarum 
villaruin  duplices  census  sive  redditus  in  futuruin  videlicet  per  et  infra  totum  istuin  annum 
presenlem  et  preteritos,  scilicet  in  sanctorum  Georii  et  Michaelis  festis  solvendos,  per  vim 
et  nietum  extorserunl  sibique  eosdem  siinul  et  seinel  persolvi  prediclos  homines  coegerunl  (?) 
et  adhiic  in  malorum  abyssum  descendentes  in  suaruin  darapnacionis  malediccionis  quoque 
sceleratissimaruni  exaccione  et  exaggeracione  omnes  et  singulos  homines  villarum  predictarum 
ad  prestandum  iuramentum  fidelitalis  illuslri  principi  doraino  Procopio,  niarchioni  juniori 
Moravie  el  ad  abiuranduin  douiiniuin  ecclesie  armala  vi  metuque  armorum  terribilius,  alro- 
citer,  inhuinaniter  ac  nequiter  nichilominus  coegerunl  et  compulerunt  cogereque  et  compellere 
non  desislunt  in  animarum  suarum  grandissimuin  periculura,  ecclesiastice  libertatis  criraen, 
offensam  et  ineinoratorum  dominorum  decani  et  capituli  ecclesie  Olomucensis  singularumque 
personarum  earundein  destruccionem,  excidium  el  iacluram  permaximas.  Quas  quidein  iniurias 
et  oifensas  successive  ipsis  ita  inhumaniter,  ut  premiltilur,  latas  iidem  doinini  decanus  et 
capiluluin  ecclesiaque  et  singulares  persone  eorundem  mox  et  statim  revocaverunt  ad  ani- 
inuin  (?)  ipsasque  estiinaverunt  et  estiraant  ad  dcceni  millia  florenorum  auri,  quas  et  que 
de  suis  prupriis  dedisse  et  dare  inaluissent  et  mallenl,  quain  huiusmodi  exquisitas  et  ne- 
phandas  iiijiirias  et  offensas  suslinuissent  el  suslinerent.  Quare  idem  procuralor  procuralorio 
noniine  predictoruin  doininorum  supplicavit  huinililer,  cum  premissa  omnia  singula  adeo  publice 
inanifesta  et  notoria  existant,  quod  nullo  inodo  inviciari  possint  et  res  sic  disposita  sit,  quod 
dictorura  injurianciuni  perniciosa  causante  malicia  dilacionem  non  pacialur  neque  morain, 
quatenus  juxta  nostram  potestatem  et  auctoritalem  maiuiati  apostolici  prefalis  dominis  decano 
el  capilulo  ac  ecclesie  Olomucensi  singulis  persoiiis  eorundum  efficacis  defensionis  presidio 
assistere,  prenominalosque  dominos  Procopium,  juniorem  marchionem  Moravie,  Johannem 
ducem  de  Ratibor,  Semaczkonem  ducem  de  Mazovia,  Bolconem  juniorem  ducem  Thesschi- 
nensem,  filiuin  ducis  Conradi  scilicet  juniorem  ducem  de  Olessna  cum  ipsorum  complicibus 
suprascriptis,  spoliatores,  occupatores,  detentores,  moleslalores,  presumplores  et  injuriatores 
ad  restitucioiiein  villarum,  terrarum  et  aliorum  locorum,  iuriuin,  jurisdiccionum,  possessionum, 
bonorumque  mobilium  et  immobilium  supra  expi"essorum  per  ipsos  et  ipsorum  complices 
dictis  dominis  decano  et  capitulo  ac  ecclesie  singulisque  personis  eorundem  ac  eorum 
hominibus  ut  premittitur  violenter  ablatorum  ac  ad  relaxaciouem  prefati  iuramenti  fidelitatis, 
per  dictos  homiues  dicto  domino  Procopio  marchioni  31oravic  qiiamquam  de  facto  ut  pre- 
mitlitur  prestiti  el  extorti  ab  eisdein,  necnon  ad  salisfacciunem  injuriam  et  offensarum  iuxta 
et  secundum  estiiiiacionem  superius  expressam  simpliciter  et  absque  aliquo  strepitu  iudicii 
per  ccnsuram  ecclesiaslicam  compellere,  et  ne  de  cetero  ipsos  quomudulibet  alias  indebitc 
molestent  vel  eis  gravaniina  vel  daiiipiia  aut  injurias  irrogent,  compescere  dignaremur.  Nos 
ilaque  Henricus  abbas  judex  el  conservator  predictus  cupientes  apostolicum  mandalum  nobis 
iii  hac  parte  cummissum,  ut  filius  obedicncie,  cum  diligencia  exequi  et  eis  in  execucione  non 
deficcre,  quibus  apostolica  pielas  tanla  diligencia  mandavit  suffragium,  licet  omnia  et  singula 


461 

saperius  preposila  et  conquesfa  publica  eorum  docente  nolorielate  in  omnibus  suis  clausulis, 
punctis,  momentis  et  formis.  prout  superius  suut  expressa.  adeo  publica  et  manifesta  ac 
notoria  sint.  quod  aliquo  modo  aut  colore  inficiari  nequeant  ant  ali([ua  tergiversacione  celari, 
cum  ipsa  vulgariler  fama  notorium  publicet  ac  longa  lalaque  diflusa  ipsa  iniuriosa  trans- 
gressus  evidencia  manifestat,  nichilominus  tamen  nos  de  eis  per  certas  probaciones  coram 
nobis  factas  summarie  infonnaverunt  et  quia  certo  cercius  expresse  couiperimus,  ipsa  omnia 
et  singula  fuisse.  fore  et  esse  certa  ac  vera  et  notoria,  ita  quod  nullo  modo  negari  possint 
nuilaque  ulleriori  summaria  coguicione  sive  informacione  egere  laliaque  fore,  que  et  qualia 
iudiciaiem  indaginem  non  requirunt,  ipsamque  rem  celeritatem  desiderare  et  si  absque  dila- 
cione  (non)  obvietur,  predictos  ofFcnsores  ad  pessima  imprompto  armatos  cito  gravidissima 
mala  posse  perpetrari,  presertim  cum  tani  in  arduis  et  notoriis  ordinem  iudiciarium  obser- 
vare,  esset  ordinem  iuris  non  servare :  quare  dicta  aposlolica  aucloritate  nobis  in 
hac  parte  tradita  vobis  omnibus  et  singulis  et  cuilibet  vestrum  in  virtute  sancte  obedi- 
encie  et  sub  excommunicacionis  pena,  quara  in  vos  et  vestrum  quemlibet,  qui  presenli  noslro 
mandato  imo  verius  apostolico  non  parueritis  aut  non  paruerit  cum  effeclu,  trium  dierum 
canonica  monicione  premissa  ferimus  in  hiis  scriplis.  dislricle  precipiendo  mandamus,  qua- 
tenus  vos  et  quilibet  vestrum,  alter  aliura  non  expectando,  slatim  post  nolificacionem  publi- 
cacionem  seu  insinuacionem  presencium  vobis  factam,  vel  postquam  per  prediclos  dominos 
decanum  et  capitulum  Olomucense  singularesque  personas  eorundem,  vel  procuratorem  ipso- 
rum  ad  execucionem  presentis  nostri  imo  verius  apostolici  processus  requisiti  fueritis  aut 
fuerit  requisitus,  accedentes,  ubi  propter  hoc  fuerit  accedendum.  sepediclos  dominos  principes, 
barones,  nobiles,  milites,  armigoros,  clientes  et  laicos  eorumque  complices  spoliatores  pre- 
nominatos  nec  non  dampnalores  et  eorum  quemlibet,  si  eorum  presencia  commode  babere 
poterit,  alias  publice  in  ecclesiis  et  parochiis  ac  domibus  et  locis  habitacionis  ipsorum  et 
eciam  vestris  ex  superhabundanli,  vel  sallem  cum  ad  ipsos  ipsorumque  domos  seu  loca 
habitacionum  tulus  haberi  nullomodo  possit  accessus,  per  publicam  afCxionem  copiarum  pre- 
sentis  processus  ad  hostia  veslrarum  ecclesiarura  adeo  publice  et  manifesle,  ut  ad  eorum 
noticiam  verisimiliter  possit  pervenire  et  ignoranciam  pretendere  non  possiiit  eorundem, 
canonice  moneatis,  quos  et  quemlibet  eorum  nos  eciam  dicta  apostolica  auctorilate  presentibus 
monenius,  ut  infras  IX  dies  vestris  monicionibus  et  cuiuslibel  veslrum  aut  presencium,  ul 
premittitur,  nolificacionem  proximos  et  immediate  sequentcs,  quorum  I\  dierum  Ires  pro 
prima,  tres  pro  secuuda  et  residuos  tres  dies  pro  tercia  monicione  canonica  el  termino 
peremlorio  ipsis  assignamus;  suprascriptas  villas,  possessiones,  curias  allodiales,  terras,  jura, 
jurisdicciones,  pecora,  pecudes,  annonas.  pecunias,  clenodia,  vestes  et  supellectilia  ac  res  et 
omnia  bona  alia  mobilia  et  immobilin  spoliala  prenominalis  dominis  decano  et  capitulo  ac 
ecclesie  Oionmcensi  singularibusque  personis  eorundem  realiter  integre  et  cura  effeclu  resti- 
tuant  el  restitui  procurent,  villanosque  et  honiines  eorum  detenlos  et  captivos  liberos  et 
solutos  diniittanl  cum  effectu,  et  de  injuriis  et  dampnis  factis  et^  iilalis  eisdem  dominis 
decano  et  capitulo  ac  ecclesie  singularibusque  personis  eorundem  plenarie  et  effeclualiter 
satisfacianl,    necnon    de    cetero   ipsos  decanum  et  capilulum  et  ecdesiam  Ohtmucensem  sin- 


462^ 

gularesque  personas  eorundem  super  hiis  villis,  possessionibus,  curiis,  terris,  juribus  et  juris- 
diccionibus  ac  hominibus,  quominus  integra  eorum  quieta  et  pacifica  possessione  gaudere 
valeant.  non  impediant  nec  molestent,  nuUa  gravamina  dampna  aut  injurias  irrogent,  neque 
impedientibus  aut  iniurianlibus  prestent  auxilium,  consilium  vel  favorem.  Alioquin  prefatos 
principes,  barones  nobiles,  milites,  armigeros,  clientes  et  laicos  aliosque  conspoliatores  pre- 
nominatos  et  ipsorum  complices  extunc  prout  exnunc,  et  exnunc  prout  extunc,  dictnrum 
novem  dierum  trina  et  canonica  monicione  premissa,  dlcta  auctoritate  apostolica  in  dei 
nomine  excommunicamus  in  hiis  scriplis,  ita  quod  nullo  alio  mandato  nostro  super  hoc 
expectato  diclis  IX  diebus  post  moniciones  vestras  aut  alicuius  vestrum  sic,  ut  premittitur, 
factas  sive  execulas  elapsis,  statim  singulis  diebus  dominicis  et  festivis  in  ecclesiis  parochia- 
libus  et  locis  eorum,  si  commode  poteritis,  alias  in  vestris  monasteriis.  ecclesiis,  capellis  et 
oratoriis  publice  et  sollempniter  coram  plebis  mullitudine  accensis  candelis  et  extinctis  ac 
in  terram  proiecfis,  pulsatis  campanis  maioribus,  que  per  locum  denunciacionis  in  eorum 
confusionem  audiri  possint,  excomnuuiicatos  et  ab  omnibus  evitandos  denuncietis  et  per  alios 
denunciari  faciatis.  Quas  quidem  excommunicacionum  et  denunciacionum  sentencias  si,  quod 
absit,  per  XV  dies  vestras  aut  alicujus  veslrum  denunciacionis  sicut  premittitur  faciendas 
et  factas  immediate  sequentes  animis  sustinuerint  induratis,  mandanuis  vobis  et  cuilibet 
vestrum  sub  penis  supradictis,  quatenus  extunc  nullo  alio  novo  mandato  nostro  super  hoc 
expectato  moneatis  publice  prefatos  principes,  barones,  nobiles,  milites,  armigeros,  clientes 
et  laicos  necnon  omnes  et  singulas  personas  tam  regulares  ecclesiasticas  quam  seculares 
utriusque  sexus  cujuscunque  preeminencie,  dignitatis,  status,  ordinis,  condicionis  fuerint  eciam 
si  regali  aut  ponlificali  prefulgeant  dignitate,  generaiiter  publiceque  moneatis  quos  et  quemlibet 
ipsos  (sic)  nos  eciam  presenlibus  sic  monemus,  ut  infra  sex  dies  huiusmodi  vestris  aut 
alicujus  vestrum  monicionibus  sic,  ut  premittitur,  faciendis  et  factis  proxime  immediate 
sequentes,  quorum  dierum  duos  pro  primo,  duos  pro  secundo  et  reliquos  duos  dies  ipsis  sic 
monitis  et  eoruni  cuilibet  pro  trina  et  canonica  monicione  ac  pro  tercio  et  termino  perem- 
ptorio  prefigimus  et  assignamus,  quibus  et  cuilibet  eorum  et  vos  auctoritate  qua  supra  pre- 
figatis  et  assignetis  a  communione  dictorum  principum  et  ducum  ac  suorum  conspoliatorum 
excommunicatorum  et  denunciatorum  supradictorum  et  eorum  cuiuslibet  in  stando,  sedendo, 
hnspitando,  commedendo,  bibendo,  loquendo,  salutando,  piscando,  braxando,  balneando,  coquendo, 
cibum,  potum  et.aquam  aut  ignem  ministrando  et  alio  quovis  humanifalis  aut  participacionis 
solacio  cessent  penifus  et  desistant,  alioquin  in  omnes  et  singulos  supradictns  ipsis  excommuni- 
catis  et  denunciatis  predictis  aut  alicui  eorum  participantes  dictorum  sex  dierum  trina  et 
canonica  premissa  in  specie  monitos  nominatim,  generaliter  vero  et  publice  monitos  gene- 
ralem  excommunicacionis  sentenciam  eadem  auctorilatc  apostnlica  fecimus  et  promulgamus 
in  hiis  scripfis  et  sic  per  vos  aut  quemlibet  vestrum  vnlumus  et  mandamus  extunc  una  cum 
principalibus  enunciare  excommunicatos  locis,  modis,  nrdine,  formis  et  temporibus  supradictis. 
Insuper  cum  difficile  sit  propter  tyrannidem  injuriancium  predictorum  dictos  dominos  decanum 
et  capitulum  ac  ecclesiam  Olomucensem  singulare.sque  personas  eorundcm  pro  singulis 
aggravacionibus  et  processibus  ulterioribus  ad  nos  haberc  recursum,  si,  quod  absit,  predicti 


463 

principes  el  (iiices  ac  eorum  coiispolialores,  ut  preinittitur,  excoinmunicati,  denunciali  et 
aggravati  per  alios  quindecim  dies,  dictos  viginti  qualuor  dies  proxime  et  immediate 
sequentes.  dampnato  more  Pharaonis  tamqiiam  aspides  surde  dainpnal)iiiori  conlemplu  huius- 
modi  senlencias  sustinuerint  animis  induralis,  ne  eorum  supersliciosa  rehelHo  non  palefaclam 
eis  desperandi  maleriam  el  aliis  audaciam  deiinquendi  subministret,  extunc  in  omnibus  et 
singulis  castris,  civitalibus,  opidis  ac  ecclesiis,  parochiis,  capellis,  villis,  terris  et  locis  aliis, 
in  quibus  supranominali  principes  et  duces  ac  eorum  conspoliatores  aut  aliquis  eorum  do- 
minium  sive  iurisdiccionem  de  iure  vel  de  faclo  habuerinl  seu  habueril,  venerint,  usi  fuerint, 
domicilium  vel  larem  voverint  sive  inoram  traxerint,  in  mora  et  post  eorum  recessum  per 
Iriduum  continuum  servetis  et  observari  faciatis  ecclesiasticum  interdictum ;  ila  quod  huius- 
modi  interdiclo  durante  nulla  ecclesiaslica  minislretis  seu  ministrari  faciatis  sacra,  preter 
vialicum  infirmorum  ct  baplismum  parvulorum  et  matrimonium  sine  solempnitale  contraclum 
et  ecclesiastica  sepullura  decedentibus,  sicut  in  huiusmodi  locis  specialiter  interdicla.  Quod 
quidein  interdiclum  modo,  ordine,  forina,  locis  et  temporibus  supradiclis  dictoruin  quindecim 
dierum  trina  et  canonica  monicione  premissa  extunc  prout  exnunc  et  exnunc  prout  extunc 
ferimus,  ponimus  et  promulgainus  per  presentes,  ac  per  vos  et  alios  et  quemiibet  vestrum 
extunc  volumus  et  mandamus  inviolabiliter  observari,  ab  hiis  quoque  omnibus  premissis 
cessari,  sed  ea  cum  diligencia  fideliter  exequi  sub  penis  suprascriplis.  donec  dicli  excomnuini- 
cati  prefatis  dominis  decano,  capilulo  et  ecclesie  Olomuccnsi  singularibusque  personis  eorundem 
omnia  ablata  et  spoliata  restituant,  de  dampnisque  et  iniuriis  plene  et  integraliler  satisfecerint 
et  a  nobis  beneficium  absolucionis  meruerint  obtinere.  Intimantes  eisdem,  qiiod  si  cito  ad 
corda  reversi,  absoluti  et  sancle  malri  ecclesie  reconciliati  non  fuerinl,  exhinc  desperacione 
eorum  exigente  contra  ipsos  et  eorum  queinlibet  ad  invocacionem  auxilii  brachii  secularis 
medianle  justicia  procedemus.  Volumus  eciam,  quod  per  presentein  nostrum  pro- 
cessum  slaluta  provincialia  et  synodalia  contra  spoliatores  ecclesiasticarum  personarum  et 
secum  per  provinciam  Pragensem  el  diocesim  Oloinucensem  prediclas  editam  (sic)  quoqiio- 
modo  impedirenlur,  seu  eis  in  aliquo  derogetur,  sed  sepius  striccius  observetur,  quod  in 
ipsis  precipitur  et  mandatur.  Volumus,  quod  presens  noster  processus  dictis  slatulis  in  inodiim 
specialis  presidii  et  juris  aminiculum  cuniuletur,  ipsaque  statuta  una  cuin  presenti  nostro 
processu  execucionem  habeanl  et  in  omnibus  punclis  clausulis  penis  sentenciis  et  censuris 
debitum  suuin  sorciantur  ct  consequanlur  elTectum  sub  penis  sacrorum  canonuni  et  eciam  contenlis 
in  eisdem.  In  quorum  oinnium  et  singulorum  testimoniuiii  presentes  literas  seu  presens  piiblicum 
inslrumentum  huiusmodi  processum  nostrum  in  se  continenles  seu  continens  per  Johanncm  Syn- 
derami,  nostrum  in  huiusmodi  causa  coram  nobis  scribam,  scribi  et  publicari  mandavimus  nostrique 
sigilli  jussimus  appensione  muniri.  Datuin  et  actum  Wienne  in  monasterio  Scotorum  sub 
anno  a  nativilate  domini  millesimo  CCC°  nonagesimo  nono,  die  Marlis,  IV.  mensis  Marcii, 
indiccione  seplima,  liora  terciarum  vel  quasi,  ponlificalus  sanclissimi  in  Chrislo  palris  et 
doinini  noslri  domini  Bonifacii,  divina  providencia  pape  noni,  anno  decimo. 

Et  ego   Johannes    Synderami    de    Ileilgenstad,    clericus    Magunt.    diocesis,    piiblicus 
imperiali  auctoritale  nolarius  etc. 


464 

Auf  (ler  Plicatur:  Reverendissime  pater.  Ego  Smilo  tumbiirius  s.  Adalberti  sive 
plebanus  ecclesie  Pragensis  una  cum  vicario  meo  domino  Martino  mandatum  vestrum  exe- 
cutus  sum  fideliter  per  affixionem  valve  ecclesie  et  in  arabone  publice  denunciando  coram 
populo  et  coram  nolario  publico  capituli.  dicto  Petrus  Radeczka,  in  die  s.  Xicolai  confessoris 
infra  missarum  solempnia. 

Ego  plebanus  sancti  Nicolai  Minoris  civitatis  Prag-ensis  mandatnm  sum  executus. 


Sig 
Sig 
Sig 
Sig 
Sig 
Sig 
Siff 
Sitf 


llum  ecclesie  sancte  Marie  in  Lacu. 

Ilum  sancti  Martini  Minoris  ci\itatis  Pragensis. 

llum  ecclesie  sancti  Adalberti  sub  ^Yissegrad. 

ilum  ecclesie  sancti  Anlhonii  de  Praga. 

ilum  sancti  Petri  Porzyczensis. 

llum  sancli  Clementis  in  Porzicz. 

llum  sancti  Wenceslai  sub  Zderaz. 

Ilum  sancli  Henrici  in  Proflni  [?). 


(Orjg.    Perg.    11    h.    Sig.,    wovon    8   abgerissen  im  Olmiitzer  Metrop.   Capitel-Archive.   — 
Die  Schrift  ist  stellenweise  verwischt.  —    Gedr.  im  Arch.  f.   ost.   Geschichtsk.   VIII.    p.    188.) 


Johann  der  Altere  von  Xeufiaus  erklart.  dass  er  bez-iiglich  der  Guter.   irelche  seiii  Vetter 
Hermann  Johanns  Bruder,   Ulrick,  schenkte.   keine  Hindernisse  erheben  icolle.  Dt.  9.  Mari 

1399  s.  l. 

J^  Jan  starsi  z  Hradce  v^znavam  obecne  timto  listem  vsem,  ktoz  jej  cisti  budii 
neb  ctiic  uslysf,  ez  jsem  umluven  pMteli  a  s\^m  miHm  strSxem  panem  Hefmanem  z  Hradce, 
ez,  bylo-li  by  to,  ze  by  pan  Hefman,  strSx  md]  mily.  z  toho  zbozi,  jesto  jest  mne  a 
Oldrichovi,  m^mu  vlastnimu  bratru  ve  dcky  v  Praze  vlozil.  buJ  to  dedinami  nebo  svrchnim 
zbozim,  co  dal  Oldfichovi  z  Hradce,  bratru  m^mu  vlastnimu,  na  tom  ja  Jan  slarsi  svrchu- 
fecen^'  z  Hradce  Oldfichovi,  bratru  sv^mu  s^Tchupsan^mu  dobru  verii  slibuji  a  pod  naj- 
\~\'ssim  z^kladem  pode  ctf  a  pod  veru  a  pod  tii  pff,  oc  by  se  mezi  ndmi  vstrcilo.  nepfe- 
k^zeti  ani  skutkem,  ani  radii.  ani  v  to  kterii  pfi  upadati:  nez  bude-Ii  toho  jemu  potfebi, 
z  desk  V  Praze  vyloziti  i  ve  dcky  vloziti  a  s  tini  tak  prave  a  verne  uciniti,  jakz  p^ne 
Hefman6v  list  na  rozkaz^nf  ucineny  svedciti  bude,  neb  rozkdie,  nebo  kaze.  A  tomuto  listu 
na  potvrzeni  a  ria  lepsf  jistotu  ja  Jan  z  Hradce  castofecen^  svSra  dobr^^m  "rozmyslem  a 
vedomfm  svii  jsem  pecet  pfivesil  k  tomiito  listn  a  k  mej  piln6  prosbe  pfftel^  moji  Jan 
ralazsi  z  Hradce,  Jan  starsf  z  Lstf  a  Jan  z  Straze  na  svedectvi  sv^  jsii  peceti  pfivesili 
k  tomulo  listu.  A  kdyz  by  koho  z  svedk6v  svrchupsan\ch  buoh  neuchoval.  jehoz  buoh 
nedaj,  tedy  aby  jeho  pecet  k  tomuto  listu  pfivesenii  tak  lipine  a  prdve  svedcila,  jako  on 
sdra,  kdyi  by  ziv  oslal.  A  my  svedci  s\Tchupsanf  s  nasfm  dobr^'m  svedomfm  i  vedenfm 
sv^  jsme  pcceti  pfivesili  jedno  na  svedomf  k  tomuto  lislu.  Jcnz  jest  d^n  v  nedeii  na  stfcdo- 
postf,  jezto  slove  Letare.  I^ta  od  boziho  narozeni  tisfce  tfi  sta  devadesiit^ho  dev^t^ho. 

(Orig.    4   h.   Sig.   im   grSflich  Cernin'scheu  Archive   in   Neuhaus.) 


465 


526. 

Das  \onitei/kloster  i/t   Pustimer  ernennt  ztcei  Sehiedsleute  fiir  den  Schiedsspruch  z-tciseken 
dem    genanuten    Kloster    und    dem    hloster    Smilheim    in    Wisoiritz:    Dt.    19.   .Mfirz-   13.90. 

In  nomine  doniini  amen.  Anno  nalivilalis  ejusdem  miliesimo  trecenlesimo  nonaoesimo 
nono,  indiccione  seplima.  die  vero  decima  nona  mensis  Marcii.  hora  vesperarum  vel  quasi, 
in  monasterio  Pustmir  in  rcfectorio  estivali,  ubi  devote  virgines  ad  comedendum  congre- 
gantur.  ponlificatus  sanclissimi  in  Chrislo  palris  et  domini  domiui  Bonifacli  divina  providencia 
pape  noni  anno  ipsius  dccimo,  in  mei  notarii  publici  et  teslium  subscriptorum  presencia  ad 
hoc  vocatorum  et  rogatorum,  coustitute  personaliter  venerabiles  et  deo  devote  moniales 
Jutfa  abbalissa.  Prziba  bursaria.  Anna  priorissa,  Byela  cantrix,  Kaczka  sacrista,  Anka  celaria, 
nomine  tocius  conventus  monasterii  in  Pustmyr,  prcdicti  ordininis  sancli  Benedicti.  omnes  in 
solidum  melioribus  modo.  via  et  forma  et  jure  quibus  melius  ct  efficacius  dicte  constiluenles 
facere  potuenint  et  debuerunt,  constituerunt  et  ordinaverunt  suos  veros,  legitimos  et  indu- 
bitatos  procuratores,  acfores,  factores,  ncg-ociorum  suorum  geslores  et  nuncios  speciales, 
honorabiles  et  discrefos  viros  dorainos  Berlhrandum.  rcctorem  ecclesie  parochiaiis  in  Puslmir, 
et  provisorem  ipsarum  presentem,  et  onus  hujusmodl  procuratoris  in  se  sponte  suscipientem. 
et  magistrum  Jaxonem  de  Mchiico  absenlem,  tamquam  presentem,  ambos  in  soiidum  ad 
eligendum  et  compromitlendum  pro  ipsis  et  earum  nomine  sub  certa  pena  vahtura  in  causa 
vertenfe  inter  ipsas,  ac  abbatem  et  conventum  monasterii  sancte  Marie  in  Smyllheym  alias 
in  Wyzowicz.  ordinis  Cisterciensis,  parfe  ex  altera,  in  certos  arbitros,  arbitralores  et  ami- 
cabiles  compositores,  et  ad  concordandiim  pro  ipsis  et  earum  nomine  pacisccndum.  pro- 
nunciacioncm  audiendum  et  ralificanduin,  cciain  si  majora  forenl,  hiis,  que  in  presenlibus 
continentur,  promittentes  el  spopondentes  iiniversa  et  singula  per  dictos  procuralores,  acla, 
gesta  et  facla,  firina.  rata  et  grafa  tencre.  et  inviolabilifer  observare  quclibcl.  et  quelibet 
premissorum.  nec  ullo  tempore  per  se.  aut  alios  inlerpositas  personas  contra  facere  seu 
contravenire  promiserunf,  eciam  mihi  nolario  subscriplo.  lanqiiam  pcrsone  publice  et  fideii 
vice  et  nomine  omnium,  quorum  inferesl.  aiit  interfucril,  quoqiio  modo  solempnitcr  stipiilari, 
judicio  sisfi  et  judicatum  solvi  sub  ypolheca  et  obligacione  omnium  rerum  siianim  qiia- 
rumcumqiie  prcsencium  aut  fuliiranim.  Acfa  siint  hec  ef  facta  anno,  indiccione,  dic,  meiisc, 
hora  ponlificalus  et  loco  quibus  supra.  presentibus  honorabilibus  ef  discrefis  viris  doniino 
Johanne  de  Pustimir  et  Pefro  de  Wissaw,  vicariis  et  capellanis  dicli  claustri  in  l*usfimir. 
lestibus  ad  premissa  specialifer  vocatis  et  rogatis.  Et  ego  Andreas  Iluzonis  de  Ossla,  clericus 
Olomucensis  diocesis,  piiblicus  imperiali  auctoritate  nolarius,  dicforum  procuratorum  con- 
stitucioni.  nec  non  omnibus  et  singulls  supra  dictis.  dum  sic  fierent  el  agcrentur.  iina  eum 
prenunciafis  feslibus  presens  inlerfiii,  eaqiie  sic  fieri,  vidi  et  audivi,  ipsumqiie  procuraforium 
per  alium  scribi,  nie  aliis  negociis  occupafo,  procuravi.  et  in  hanc  publicam  formam  redegi, 
signoque  et  nomine  meis  consnetis  consignavi  in  tesfimouiiim  omnium   prcmissorum. 

(Inserirt  in   n.    530.) 

.59 


466 


531. 


Das    Cistercietiser-Kloster    in    Wisowitz  erneinit  zwei  Schiedsleute  fiir  den  Schiedsspruch^ 

welcher  zwischen   dem  geiiaunlen   Kloster  und  dein   Kloster  in  Pusliinei-  loegeu  des  Pfarr- 

patronates  in   Lowcitz-  gefallt  werden  soll.  Dt.   Kl.    Wisowitz-  8.   April  1399. 

i%os  Nicolaus  miseracione  divina  abbas,  Nicolaus  priorj  Johannes  supprior,  Mathias 
celarius.  totusque  convenlus  monasterii  in  Smyllenheym  aiias  Wyzowicz  vocalo,  ordinis 
Cisterciensis,  Olomucensis  diocesis,  presenti  scriplura  protestamur,  quod  more  solito  capi- 
tulariter  congreg-ati  maturo  deliberavimus  studio,  ac  solempni  tractatu  prehahitis,  super 
omnibus  et  singuiis  controversiis,  hlibus,  ac  queslionibus  inter  nos  et  nostrum  monasterium 
predictum  ex  una,  et  reUgiosas  ac  deo  devotas  virgines,  dominam  .  .  abbatissam  ejusque 
conventum,  domicellas  monasterii  ad  infanciam  salvatoris  in  Pustimir,  ordinis  sancti  Benedicti, 
dicte  Olomucensis  diocesis,  parte  ex  altera,  occasione  proprielatis  juris  patronatus  ecclesie 
in  Lowczicz  expensarum,  impensarum  ah  inde  commissarum,  ac  alias  quomodolibet  subortis, 
alque  hinc  inde  causatis  et  ventilatis,  in  honorabiles  viros,  dominos  dominum  Smylonem, 
officialem  curie  episcopalis  Olomucensis  et  magislrum  Sanderuui,  juris  peritum  dicte  ecclesie 
Olomucensis  canonicum,  tamquam  in  arbitros,  arbitratores  et  amicabiles  compositores  com- 
promittimus  plena  fide,  renunciantes  presentibus  dicte  questionis  actioni,  lilihus  et  juribus, 
expensis  el  impensis  hinc  inde  factis,  et  omnibus  aliis,  quibus  nobis  in  premissis  suffragari 
possemus  de  alto  et  basso,  communiter  et  indivisim  promittentes  nos  juxla  ordinacionem, 
arbitracionem,  pronunciacionem  atque  diffinicionem  eorundem  arbitrorum  sentencie,  sic  sub 
pena  taxe  cujusdam  pecunie  non  stare  contenlos,  ratum  et  gratum,  in  perpetuum  firmiter 
habere  volentes,  quidquid  gestum,  actum  et  factum  fuerit  per  eosdem.  In  cujus  rei  testi- 
monium  et  evidenciam  largiorem  presentibus  de  certa  nostra  sciencia  sigilla,  videlicet  nostrum 
et  noslri  conventus  supra  dicli,  presentibus  fuerunt  appensa.  Acfuni  et  datum  nostro  in 
monasterio  supra  dicto  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono,  die  VIII 
mensis  Aprilis. 

(Inscrirt  iii   n.    530.) 

528. 

Sigfrid,    Biirger    der    iSeustudt    Prag,    Ijekeniit,    dass    er    dein   Pfarrer  Petr  in    Wischenau 
drei  Svhock  Groschen   schuldig  sei.  Dt.  8.   April  1399. 

Ifie  VIII  mensis  Aprilis  constitutus  personaliter  coram  nohis  Johanne  Kbel  officiali 
et  aclis  noslris  ohligaloriis  Zyfridus  ahas  Zeydl,  carnifex  Nove  civilatis  Pragensis,  non 
compuisus,  nec  coaclus,  sed  sponte  et  libere  confessus  esl,  se  teneri  et  debitorie  obligari 
in  Iribus  sexagenis  grossorum  minus  uno  fertone  Petro  clerico  de  Wyssnowa  Olomuc.  dioc. 
(|iias    quidem    pecunias    promisil    solvere    unam  sexagenam  in  feslo  sancti  Jacobi,  secundam 


4()7 

in  festo  nativitalis  Christi  el  residuam  parte(ni)  in  festo  Ostensionis  reliquiarum.  feslis 
inmediate  sequentibus,  sub  pena  late  sentencie,  quani  dominus  tulit  in  eum  in  hiis  scriplis. 
In  evenlum  vero,  si  diclum  1'etrum  clerieum  infra  tempns  predictum  mori  contigerit,  extunc 
dictas  pecunias  domino  Ilanconi,  olim  cancellario  domini  reois,  aut  sorori  ipsius  domini 
Hanconis  det  cum  effectu  in  lerminis  predictis.  presentibus  Wencesiao  de  Praga,  Bohuncone, 
Nicolaa  Chalupa.  notariis  publicis.  Acta  sunt  hec  anno  domini  M^^CCCLXXXXIX. 

(Aiis   dem   Lib.    Oblig.it.   im   Pragcr  Metrop.   Capitol-Arcliive   II.    12   fol.    233.) 


529. 

Jodok.     Markgraf     roti     Mdlircii,     bepe/ilt     den     Beanileti     dcr      Obniitzer     Ciida.     dcin 

Aiigiistiiierkloster  in   Brilnn  cincn  Hof  iind  zwei  Zhislahne  in   Malkoiritz  in  die    Landlafcl 

einlegen.    Dt.   Briinn  9.   April  1399. 

iMos  Jodocus  dei  gratia  marchio  et  dominus  Moravia?  notum  facimus  tenore  pr;E- 
sentium  universis.  quod  ad  gloriam  crcatoris  altissimi  et  ejus  genitricis  virginis  intemerataB 
Mariae,  cujus  laudes  in  monaslerio  nostro  novo  in  suburbio  civitatis  Brunensis  per  fratres 
eremitas  sancti  Auguslini  sub  spe  saiutis  seternaB  toto  corde  cupimus  ampliare,  ejusdem 
raonasterii  fratribus  benigne  favimus  el  consensimus,  ac  virtute  prsesentium  animo  deliberalo 
ac  de  certa  nostra  sciencia  consentimus  et  faveraus,  ut  unam  curiam  allodialem  cum  duobus 
laneis,  et  duos  laneos  censuales  et  deciraas  fructuum  ad  illam  curiam  perlinentes  in  villa 
Malkowitz  pro  toto  conventu  possint  licite  comparare.  Xam  in  evenlum  emptionis  illius  vobis 
supremo  camerario,  czudario  et  tabularum  terr.-E  notario  czuda;  nostr.e  in  Olmiitz  pra?sen- 
tibus  districte  praecipiendo  sub  obtenlii  nostraj  gratiie  commitlimus  el  mandamus,  quatenus 
illos  quatuor  laneos  cum  curia  dictis  fratribus  el  eorum  monasterio,  dum  tabulae  terr;e  aperta^ 
fuerint  et  vos  requisiverint.  intabulelis  conlinuo  et  terra-  tabulis  more  solilo  imponalis 
Praesentium  sub  nostro  appenso  sigillo  teslimonio  literanim.  Datuni  Bruna?  feria  quarta  pro- 
-xima  post  dominicam.  qua  canitur  Quasiraodogeniti.  anno  domini  millesimo  trecentesimo 
nonagesimo  nono. 

(Vidimus    aus    dem    Jalire    1732    iu    dcr    Cerronsclieii    Sammlung    u.     124    im   miihrisclien 
Landes-Archive.) 

530. 

Schiedsspruch    z-wischeii  dem  Noiine/iktostcr  in   Fusfimci-  niid  dem   Cislcrcicnscr-Kloster  iii 
Wisowitz  beziiglich   dcs  Patronates  in   Lowcitz-.   Dt.    Oltniile   10.   April  1399. 

In  nomine  domini  amen.  Anno  nalivilatis  ejusdeni  millesimo  Irecentesimo.  nonagesirao 
nono,  indiccione  seplima,  die  decima  mensis  Aprilis.  hora  nona  vel  quasi.  pontificatus 
sanclissimi  in  Christo  patris  et  domini  nostri  doniini  Bonifacii,  divina  providencia  pape  noni. 


468 

anno  decimo,  in  preurbio  Olomucensi  in  domo  habitacionis  honorabilis  viri  doniini  magistri 
Sanderi  de  Rambaw.  canonici  ecclesie  Olomucensis  et  archidiaconi  Preroviensis.  in  eadem 
ecclesia  Olomucensi  prope  portam  sive  ostium  dicte  curie  ante  coquinam  in  mei  Viti  de 
Lompnicz,  Pragensis  diocesis,  ef  Andree  de  Prisenitz,  Oiomucensis  diocesis,  college  mei. 
notariornm,  testiumque  subscriptorum  presencia  ad  hoc  vocatorum  et  rogatorum,  constituti 
personaliter  honorabiles  viri  domini  videlicet  religiosus  vir  frater  Malhias,  ceierarius,  pro- 
fessus  monasterii  in  Sniilhaym  alias  in  Wysovvicz,  ordinis  Cisterciensis,  dicte  Oiomucensis 
diocesis,  suo  ac  venerabilis  patris  domini  Nicolai.  divina  niiseracione  abbatis,  tociusque 
conventus  ejusdem  nionasterii  nomine,  quandam  patentem  literam  in  pergameno  scriptam. 
sigillis  duobus  magnis,  uno  oblongo  el  alio  rotundo,  pendentibus  in  pressulis  pargameni 
sigillatam,  in  quorum  quidem  sigillorum  el  in  primo  oblongo  quedam  imago  hominis  religiosi, 
capa  sive  vesle  regulari  induta,  stans  sub  ciboriis,  et  inter  ciboria  manu  dextra  librum,  et 
in  sinistra  curvaturam  sive  baculum  pastoralem  tenere  videbatur,  subtus  vero  eandem  ima- 
ginem  quidam  clippeus  apparebat,  qui  propter  cere  appressioneni  describi  non  poterat;  litere 
vero  circumferenciales,  ut  prima  facie  apparebant,  capitales  per  omnia  tales  erant:  -J-  Sigillum 
Nicolai,  abbatis  in  Zmillenheym.  de  cera  viridi.  albe  cere  impresso :  in  secundo  vero  sigillo 
rotundo,  quod  erat  de  cera  aiba  communi,  in  medio  ipsius  imago  beate  Marie  virginis. 
sedens  in  sede  sive  solio  puerum  Jhesum  in  gremio  suo  gestans,  et  ab  utraque  parte  dicte 
imaginis  quidam  ramusculi  sive  flores  apparebant.  Litere  autem  circumferenciales  similiter 
capitales  lales  erant :  f  Sigillum  conventus  in  Smillenheym.  Demum  vero  dominus  Berlhrandus. 
rector  ecclesie  parochialis  in  Pustmir  et  provisor  religiosarnm  virginum  Jutte.  abbatisse  et 
conventus  monasterii  ibidem  in  Pustmir.  alias  ad  infanciam  salvatoris  nuncupatum,  procurator 
et  noniine  procuratorio  earumdem  virginum,  de  cujus  procuracionis  mandato  per  instru- 
mentum  procuralorium  manu  Andree  Iluzonis  de  Ossla,  clerici  Olomucensis  diocesis,  publici 
imperiali  auctoritate  nolarii,  scriptum,  signo  ac  nomine  ipsius  solitis  et  consuetis  consignatum, 
plene  constabat,  publice  exhibuerunt  et  presentarunt,  quorum  tenores.  et  primus  tenor  lilere 
dominorum  abbatis  et  convenlus  sequitur  per  omnia  in  hec  verba :  Nos  Nicolaus  miseracione 
divina  abbas  etc.  Actum  el  dalum  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono, 
die  VIII  mensis  Aprilis.  (Vide  n.  527.)  Item  tenor  instrumenti  procuratoris  per  dominum 
Berthrandum  oblali  sequilur  in  hec  verba  :  In  nomine  domini  Amcn.  Anno  nativitatis  ejusdem 
millesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono.  indiccione  septima,  die  vero  decima  nona  mensis  Marcii 
etc.  (Vide  n.  526.1  —  Quibus  sic  oblalis  et,  produclis  mox  memorati  domini  religiosus  Mathias 
nomine  dicli  doniiui  abbatis,  et  suo  ac  tocius  convenlus  monastcrii  in  Wyzowiz  ex  una 
parte,  et  Bcrthrandus.  provisor  et  procurator  predictarum  religiosarum  virginum  abbatisse 
et  conventus  in  Pustimir,  alias  ad  infanciam  salvatoris,  vigore  prescripti  mandati  parle  ex 
altera,  in  memoratum  dominum  magistrum  Sanderum,  canonicum  Olomucensem  et  archi- 
diaconum  Preroviensem,  in  venerabilemque  virum  dominum  el  niagistrum  Smylonem  de 
Wyczow,  officialem  et  vicarium  in  spiritualibus  curie  episcopalis  Olomucensis  generalem,  ibidem 
presentes  et  onus  hujusmodi  arbitracionis  iii  se  sponte  suscipientes  propter  bonum  pacis  et 
concordie,  non  compulsi  nec  coacti.  sed  benivole  ac  libere,  super  omnibus  litibus.   questionibus, 


469 

eausis.  el  conlroversiis  inter  ipsas  parles  quoinodolibet  el  specialiter  super  jure  patronatus 
et  presentandi  rectorem  ad  ecclesiam  in  Lobczicz  sub  pena  seu  penis,  quam  vel  quas  dicli 
domini  arbitri.  arbitratores  et  amicabiies  compositores  duxerint  promulgandam  seu  promul- 
gandas,  meiiori  modo.  via.  jure  et  forma,  quibus  fieri  potest  et  debel,  de  alto  et  de  basso 
compromiserunt.  dantes  et  concedentes  nichilominus  prefate  parles  antedictis  arbitris  et 
amicabilibus  compositoribus,  per  eos  electis  et  assumplis,  plenam,  liberam  et  omnimodam 
libertatem  et  potestatem  super  ipsis  causis,  lilibus,  questionibus  el  controversiis  el  earum 
qualibet  semei  vei  pluries  pronunciandi,  terminandi,  laudandi,  diffiniendi,  arbilrandi,  et 
sentenciandi.  vcrbo  vel  in  scriptis  slando  vel  sedendo,  prout  ipsis  videbitur  expedire. 
Promittentes  dicte  partes,  hinc  inde  nobis  notariis  infra  scriptis  publicis  legitime  stipulantibus 
et  recipientibus,  vice  et  nomine  omnium,  quorum  interest  vel  interesse  poterit,  laudo. 
pronunciacioni  et  mandatis  stare,  obedire.  parere  et  cum  efFectu  adimplere  ac  dicla 
laudata,  arbitrata  et  mandata  perpetuo  firma  et  rata  habere.  tenere  et  inviolabiliter  observare, 
nec  non  arbitrio  dicto.  diffinicioni  seu  pronunciacioni.  que  inler  partes  ipsas  super  causis 
hujusmodi,  seu  occasione  earum  emergentibiis  laudaverunt,  dixerunt,  pronunciarunl,  diffiniverunt 
seu  arbitrati  fuerunt,  parere  et  quod  eciam  contra  hujusmodi  pronunciacionem  non  appellabunt, 
aut  appellare  prosequentur,  nec  restitucionem  in  integrum  pelent,  quodque  non  utenlur  cujus- 
quam  legis  vel  canonis,  statuli,  aut  consuetudinis  beneficio,  quod  viciet  seu  viciare  posset, 
aut  infringere  valeal  lioc  presens  compromissum  sive  arbitrium  in  tolum  vel  in  parte,  sive 
ex  personis  compromittenciuni,  sive  cx  persona  compromissi  vel  arbitrii,  que  omnia  et 
singula  partes  predicte  tenere  et  inviolabiliter  observare  promiserunt.  Et  eodcm  compromisso 
sic  facto  stafim  ibidem  prefati  domini  magisler  Sanderus  et  magister  Sniylo,  vicarius  et 
officialis  Olomucensis,  arbitri,  arbitralores  et  amicabiles  compositores,  sicut  premittitur  per 
dictas  partes  vocali  et  assunipti.  vigore  hujusmodi  compromissi  in  eos  facti.  habita  deli- 
beracione  inter  se  pro  bono  pacis  et  concordie  verbo  et  sine  scripto  laudarunt,  pronunciarunl 
et  arbitrati  sunt  sub  pena  XXX  marcarum  grossorum  moravici  numeri  et  pagamenti  parti. 
tenenti  laudum  et  pronunciacionem,  per  partem  non  tenenlem  solvendarum  in  hec  verba : 
Pronunciamus.  laudamus,  diffinimus  et  arbilramur  et  mandamus,  quod  dicte  partes  ante  omnia 
sint  boni  et  sinceri  amici,  seque  mutuis  favoribus  et  oracionibus  proscquanlur.  Item  pro- 
nunciaraus,  quod  appellacio  in  ipsa  causa  facta  sit  niilia  et  oinnino  irrila  el  cassa,  et  ipsi 
domini  Nicolaus  abbas  cum  suo  conventu  amodo  super  jure  palronalus  et  jure  presentandi 
ecclesie  in  Lobczicz  nichil  innovent  aut  attemptent  jure  vel  facto,  sed  per  presentem  pro- 
nunciacionem  sint  omnia  cassa  et  sopita.  Item  pronunciarunt,  laudarunt  et  diffinierunt,  quod 
expense  et  impense  litis  et  in  iite  facte  transeant,  et  hinc  inde  compensentur  el  sint  compensale. 
Quam  quidem  pronunciacionem  dicte  parles  mox  ibidem  expresse  oinologaverunt.  ralificaverunt 
et  approbaverunt,  eamque  ratam  el  gratam  habuerunt,  et  eidem  parere  promiserunt  cum 
efl^ectu.  In  quorum  omnium  et  singulorum  testimonium  et  roboris  et  firmitalis  presens  instru- 
mcntuin  compromissi  et  pronunciacionis  dicte  parte  una  cum  dictis  arbilris  p<'r  nos  notarios 
infra  scriplos  scribi  fecerunl,  sigillurumque  su(»rum  videlicet  magister  Sanderus  proprio,  el 
magister  Smylo  oflicialis  officialalus  appensione  jusserunt  c(»inmunire.    Acla  sunl    hec    aniio, 


470 

indiccione,  die.  mense,  hora,  ponlificati]  et  loco,  quibns  supra.  Presentibus  honorabilibus  et 
discretis  \iris  dominis  Johanne  Gram  in  Olssan,  et  Nicolao  Heresch  in  Slatinicz  ecclesiarum 
plebanis,  Olomucensis  diocesis,  Ulrico  de  Giczin  prebendario  ecclesie  Olomucensis,  item 
Jaxone  de  Myelnico,  Petro  de  Zacz  procuratoribus  consistorii  Olomucensis,  testibus  circa 
premissa  et  aliis  mulfis  fide  dig-nis. 

Et  ego  Vitus  natus  quondam  Petri  de  Lompnicz,  clericus  Pragensis  diocesis,  publicus 
imperiali  auctorifate  nolarius  etc. 

Et  ego  Andreas  olim  Thome  de  Prisenticz,  clericus  Olomucensis  diocesis  publicus 
auctoritate  imperiali  notarius  etc. 


(Aus  dem  Monasticon,  tomus   Cisterciensium,   M.'inuscript  im   Archive   des  Kl.  Raigern.) 


531. 

Wenzel,  Pachter  der  Kircheneinkimfte  in  Mohelno,  bekennt,  dass  er  dem  dortigen  Pfarrer 
9  Mark  schiildig  sei.   Dt.   10.  April  1399. 

Ibidem  sfafim  dominus  Wenceslaus,  conventor  fructuum  ecclesie  in  Mohylna  Olomuc. 
dioc,  confessns  est,  se  teneri  et  debitorie  obligari  in  novem  marcis  moravici  numeri  et 
pagamenti  domino  Nicolao.  plebano  dicte  ecclesie  in  Mohylna.  pro  peccoribus  et  pecudibus 
eidem  per  dictum  dominum  Nicolaum  aput  dictam  eccJesiam  derelictis,  quas  eidem  solvere 
promisit  in  terminis  infrascriptis,  videlicet  in  octava  sancti  Georgii  proxime  ventura  sex 
marchas  et  in  festo  Penfhecostes  tres  marchas  residuas  sub  pena  excommunicacionis.  Promisit 
eciam  dictus  dominus  Wenceslaus  conventor  ponere  et  facere  caucionem  sufficienfem 
fideiussoriam  infra  unum  mensem,  a  die  date  presentis  computando,  coram  domino  Wenceslao, 
plebano  ecclesie  in  Ew^ancz,  de  solvendis  XXXVI  marchis  grossorum,  in  quibus  dicto  domino 
Nicolao  plebano  racione  convencionis  fructuum  dicte  ecclesie  pro  anno  presenti  obligatur, 
in  terminis  infrascriptis,  videlicet  X  marchas  in  festo  nativitatis  beate  Marie  Virginis  proxime 
venturo.  X  marchas  in  fesfo  sancfi  Michaelis  deinde  secufuro,  X  marchas  in  festo  nativitatis 
Christi  et  sex  marchas  dominica  Invocavit  tunc  inmediate  sequenti,  terminis  et  festis  se 
confinue  secuturis  sub  pena  excommunicacionis  predicfa  domino  Nicolao  plebano  predicfo. 
Actum  anno  MCCCXCIX  die  X  mensis  Aprilis  et  presentibus,  quibus  supra  videlicet  Drzcone 
de  Plessnicz,  Andrea  de  Lompnicz,  Chalupa,  Bohuncone,  notariis  pubiicis. 

(Aus  dem   Lib.   Oblig.   II.   12   f.   233   im   Prager   Metrop.   Cap.-Archive.) 


471 


532. 


Franz    Cardinalpriester   rom    Titel  der  h.  Susauna  theilt  dein   Olmiitzer  Bischofe  Johann 

eine  papstliche  Entscheidung  mit.  nach  welchc-  die  Dispensalion  der  ini  rierten  Verwandt- 

schaftsyrade  geschlossenen  Ehe  des  Kunik  ron   Zampach   und  der  Elisabelh  ron  Bukowitz 

ror  sich  grhen  konne.  Dt.   Rom   16.    April  1399. 

Venerabili  in  Christo  patri  dei  gracia  episcopo  Oloiniicensi  vel  eius  vicario  in 
spirilualibus  Franciscus  miseracione  divina  tituli  sancte  Susanne  presbiter  cardinalis  salutem 
et  sinceram  in  doniino  caritateni.  Ex  parte  Kunykonis  dicti  Kolda  de  Zarapach,  alias  de 
Zelicz,  armigeri  et  Elizabeth  Johannis  de  Bukowicz  mulieris,  conjugum  vestre  diocesis, 
nobis  oblata  peticio  continebal,  quod  ipsi  olim  ignorantes  aUquid  impodimentum  inler  eos 
existens,  quominus  possent  invicem  matrimonialiter  copulari,  malriraonium  inter  se  per  verba 
legitime  de  presenti  bannis  edilis  et  allis  soUerapnitatibus  servatis  juxta  morem  patrie 
consuetum  in  facie  ecclesie,  nemine  se  opponente,  publice  contraxerunt,  illudque  carnali 
copia  consumarunt  et  prolera  procrearunt;  postmodum  vero  ad  ipsorum  conjugum  pervenit 
noticiam,  quod  quarto  gradu  consanquinitatis  invicem  sint  conjuncli.  Verum  quia  si  divorcium 
fieret  inter  eos,  gravia  dampna  et  scandala  possent  inter  ipsos  ipsorumquo  amicos  vero- 
similiter  exoriri,  supplicari  fecerunl  humiliter  iidem  conjuges,  eis  super  hiis  per  sedem 
apostolicara  misericorditer  provideri.  Xos  igitur  cupientes  ipsorum  conjugura  animarum 
providere  saluti  et  huiusinodi  dampnis  et  scandalis,  quantura  cum  deo  possumus,  obviare, 
auctoritate  domini  pape,  cujus  procuratrie  curara  gerimus  et  de  eius  speciali  maudalo,  super 
hoc  vive  vocis  oraculo  facto,  circumspeccioni  vestre  committimus,  qualenus,  si  ita  est  el  dicta 
Elizabeth  propter  hoc  ab  aiiquo  rapta  non  fuerit,  cum  ipsis  conjugibus,  quod  impediraento 
consanquinitalis  huiusraodi  non  obstante,  in  eorum  sic  contracto  matrimonio  licite  valeant 
remanere,  clementer  dispensetis.  prolem  susceptam  et  suscipiendam  exinde  legilimam  decer- 
nentes.  Datum  Rome  apud  sanctum  Petrum  XVI  kalendas  Maii  ponliiicatus  domini  lionilacii 
pape  noni  anno  decimo. 

(Aus   der  Urk.   des   Bisch.   Jotiami   vou   Olmiit/.   ddo.   Briinn    14.    IJfcb.    14(tl.) 

533. 

Der    Cardinalpriester    Franz-    erklart.    dass    die     Verschireigung  eines   Umslandes  hei  dem 

Verwandtschaftsgrade    dem   Dispensationsschreiben,    womit    die    Ehe    zwischeu    liunik  ron 

^ampach  und  seiner  Gemahlin  Elisabeth  giltig  erklart  wurde,  nicht  nachtheilig  sei. 

Dt.  Rom  20.   April  1399. 

Veuerabiii  iu  Christo  patri  dei  gracia  episcopo  Olomucensi  vel  eius  vicario 
Franciscus.  raiseracione  divina  lituli  sancte  Susanne  presbiter  cardinalis  salutera  et  sinceram 
in  doraino  caritalem.  Ex  parte  Kunykonis  dicli  Kolda  de  Zainpach  alias  de  Zelicz  arinigeri, 


472 

et  Elisabeth  Johannis  de  Bukowicz  mulieris,  conjugum  vestre  diocesis,  nobis  obiata  peticio 
continebat.  quod  ipsi  oiim  literas  quasdam,  in  certa  et  solita  forma  commissionis  vobis 
directas,  a  sede  aposfolica  obtimierunt  continentes.  (|uod  non  ohstante.  quod  dicli  Kunyko 
et  Elisaheth  quarto  gradn  consanquinitatis  sint  conjnncti,  possint  inter  eos  contracto  malri- 
monio  licite  remanere,  dispensaretis  clementer  cum  eisdem.  Tamen  ipsi  timentes  literas 
huiusmodi  ex  eo  fnre  subrepticias  et  invalidas,  quod  unus  ipsornm  conjugum  tercio.  alter 
vero  quarto  gradibus  a  stipite  distabat  et  quod  alter  ipsorum  distaret  tercio,  in  ipsis  literis 
factam  mencionem  aliquam  non  fuisse.  quare  humililer  supplicari  fecerunt,  eisdem  in  hac 
parte  per  eandem  sedem  clementer  provideri.  Nos  igitur  attendentes,  quod  felicis  recor- 
dacionis  dominus  Clemens  papa  sextus  quaslibet  dispensacionis  literas.  in  casu  simili  ab 
eadem  sede  obtentas  et  obtinendas,  omissionem  mencionis  de  distancia  tercii  gradus 
predicti  a  slipite  non  facte,  in  dispensacionibus  ipsis  neqiiaquam  obstantes,  validas  et 
suiTicientes  exisfere  et  rohur  plenarie  firraitafis  habere,  aucforitate  apostolica  declaravit; 
auctoritate  domini  nostre  pape.  cuius  procurafrie  curam  gerimus,  circumspeccioni  veslre 
commitfimus,  quatenus  juxfa  huiusmodi  appostolicam  declaracionem  predictas  commissionis 
liferas  sufRcientes  decernatis  et  validas  perinde  existere.  ac  si  in  eisdem  literis  de  dislancia 
tercii  gradus  predicti  mencio  facfa  foret.  Datum  Rome  apud  sancfum  Pefrum  XII  kalendas 
Maii  ponfificafus  domini  Bonifacii  pape  noni  anno  decimo. 

(Aus    der    Urkunde    des   Bischofts   Johniiu   von    Olmiit/.   ddn.    Briinn    14.    Drcember    1401. • 

534. 

Jost    Markgraf  ron    Mahren    befreit    die   Stadt  Olmiitz  wef/en  erliltener  Feuersbriinst  auf 
6  Jahre  ron  allen  Abgaben.   Dt.    Olmiitz  22.   April   1399. 

Wir  Jost  von  gotes  gnaden  margraf  zu  Brandemhurg.  margraf  und  herre  zu 
Merhern,  des  heiligen  Romischen  reiches  erzcamerer,  bekennen  und  fun  kunf  olTenlich  mit 
disem  brive  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  haben  angesehen  di  grossen 
gemerclichen  scheden,  die  unser  burger  und  inwoner  der  stat  zu  Olomucz,  unser  libe 
gefreuen  von  des  ungeluklichen  feuers  wegen  leider  an  iren  husern  und  habe  genomen 
haben  und  empfanahen.  Dorumb  das  sie  ires  schadens  sich  desterbas  erholen  mochlen  und 
sich  wider  sefzen  und  bauen.  so  haben  \vir  sie  mit  wolbedachfem  mute  und  von  rechten 
unsern  wissen  hegnediget  und  hegnedigen  in  sulcher  masse,  das  wir  in  und  allen  den,  die 
do  an  eren  husern  und  an  ander  irer  hahe  scheden  genomen  haben  von  des  feuers  wegen, 
und  ouch  allen  den,  die  sich  noch  in  die  stat  zu  wonen  zihen  werden,  die  die  gehranlen 
holfslete  hauen  werden.  gegehen  haben  und  geben  mit  kraft  dises  hrives  von  unsern 
fursllichen  gnaden  IVeiunge  von  dem  nechsfen  zuktimffigen  sant  Jeorgen  tage  sechs  gancze 
jar  nochenander,  also  das  sie  kein  losunge  noch  zinse  uns  oder  unsern  nochkomlingen, 
margrafen  zu  Merhern  in  der  ohgenanlen  zeit  gcben  sullen,  sunder  das  sie  frei  ledig  und 
loz  bleiben  und  sitzen  sullen  an  alle  ^abe  und  an  alle  heswcrunge  von  unsern  und  unserer 


473 

nochkonilingen    wegen    sicherlich    an    alle   geverde.     Mit    urkunt  dises  brives  vorsigelt  mit 
unsern    anhangunden   insigel.     Geben   zu    OlomucK  nach  Cristes  geburt  dreizen  hundert  jar 
dornoch  in  dem  neunden  inul  npunzigisteni  jare.  des  nechsten  dinstages  vor  sant  Jorgen  tage. 
Ad  mandatum  doni.  Marchionis  decanus  Olom.  Andreas. 

(Orig.  Perg.   h.   Sig.   im   Olin.   Stadt-Archive.) 


535. 

Johaiin  Biscltof  roii   Oliiiiifz-  hekeii/it,  dem  Bernhard  Hecht  ron  Sckiitz-etidorf  etc.  W  Mark 
schidduj  z-u  sein.   Dt.   Kreinsier   1.  Mai  1399. 

J\os  Johannes  etc.  debilor  principalis,  Cunczo  de  Swola.  Nicolaus  Mraz  de  Skoczecz 
et  Marquardus  de  Lapanicz  fideiussores  pro  ipso  notum  facimus  etc.  Quod  strenuis  militibus 
doraino  Bernhardo  Hecht  de  SchuczendorfT,  domino  Bohuschio  de  Schonwald  ac  honorabili 
viro  domino  Ade  de  Schonwald  et  Margarethe  fiiie  dicti  doniini  Bernhardi  de  Schuczendorf 
in  XL  marcis  grossorum  pragensium  racione  veri  debiti,  quas  nobis  in  parata  et  numerata 
pecunia  concesserunt  et  mutuaverunt,  dinoscimur  obligari.  Quas  quidem  quadraginta  marcas 
promittimus  domino  Bernhardo  Hecht  de  Schuczendorf  et  Bohuschio  de  Schonwald,  domino 
Ade  etc.  dare  persolvere  pecunia  in  parata  integraliter  in  festo  sancti  Wenceslai  proxime 
affuturo.  Quod  si  non  fecerimus,  extunc  quicunque  duo  ex  nobis  fideiussoribus  per  creditores 
nostros  monifi  fuerimus,  mox  in  civilate  Olomucz  ad  prestandum  obstagium,  unus  super 
alium  non  demarcando,  per  se  vel  alios  duos  militaris  originis  quilibet  cum  uno  famulo 
et  duobus  equis  ad  hospicium  honestum,  quod  nobis  per  ipsos  fuerit  demarcatum,  promittimus 
et  tenebimur  subintrare  et  abinde  non  exituri  aliqua  racione.  quousque  prefata  pecunia  una 
cum  singulis  dampnis  racionabililcr  perceptis  et  demonstratis,  ipsis  per  nos  plenarie  (sil 
adimpletaj.  In  quorum  etc.  Daluni  Chremsir  MCCCXCVHIL  feria  quinla  iu  die  sanctorum 
Philippi  et  Jacobi. 

(Aus   dem  Lehensquatern   II.  p.    140  im   fiirsterzb.   Archive  in   Kremsier.) 

536. 

Johann  Bischof  von   Olmiltz  hekenttt.  dem  Olmutzer  Canonicus  Smil  ron   Vicor  200   Mark 
schtildiy  zii  scin.    1)1.   Kremsier  12.    Mai  1399. 

IMos  Johannes  etc.  nolumfacimus  etc.  Quja  Smilo  de  Wiczow,  canonicus  Olomu- 
censis  et  curie  nostre  officialis,  in  primo  noslro  ad  ipsam  ecclesiam  Olomucensom  adventu, 
bonis  mense  noslre  tunc  omnino  hinc  inde  dislractis  et  obligatis,  quorum  nullam  parlcm  in 
possessione  habebamus,  nobis  pro  cottidianis  sumptibus  el  expensis  gratuitu  LX  marcas  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  et  pagamenli  in  pecunia  parala  et  numerata  mutuavit  et  con- 
cessit   el    demum,    cum    pro   arduis  noslris  el  ecclesie  noslre  prcfate  negociis  serenissimum 


474^ 

principom  doniinum  dominiim  Wenceslaum,  Romauorum  ac  Bohemie  regem,  Bohemiam 
visitavimus  seu  accessimus  pro  ipsorum  bonorum  noslrorum  rehabicione  et  recuperacione, 
iterum  idem  dominus  Smilo  pro  huiusmodi  itinere  nobis  LX  niarcas  grossorum  monele  et 
numeri  prediclorum  in  parala  pecunia  et  nunierata  concessit  et  mutuavil.  Et  licet  infra  aunum 
integrum  in  Praga  et  alibi  in  Boheniia  in  presencia  regie  maiestatis  constituti,  pro  boiiorum 
nostrorum  recuperacione  graves  expensas  fecimus  in  bonorum  nostrorum  et  ecclesie  nostre 
rehabicione  non  profisciscentes,  compnlsi  sumus  nos  murum  el  obicem  ponere  pro  ecclesia 
sponsa  nostra  et  toti  clero.  qui  aliquot  annos  tyrannice  fuit  oppressus  in  omnibus  iuribus 
et  hberlatibus  suis,  ubi  eciam  ipse  dominus  Smilo  officialis  noster  LXXX  marcas  grossorum 
pragensium  moravici  numeri  et  pagamenti  pro  nostra  et  cleri  nostri  defensa  nobis  concessit 
et  grafe  muluavit,  sic  quod  in  CC  marcis  grossorum  pragensium  moravici  numeri  et  paga- 
menti,  quamlibel  marcam  pro  LXIV  grossis  computando,  ex  causis  premissis  racione  veri 
mutui  in  vero  et  iusto  debito  prefato  domino  Smiloni  obligamur  et  sumus  obnoxii.  Quas 
quidem  CC  marcas  promitlimus  una  cnm  infrascriptis  fidejussoribus  ac  compromissoribus 
noslris  fralre  noslro  Nicolao  diclo  Mraz,  Jaxone  nepote  nostro  capitaneo  in  Schamburg. 
Herssone  dicto  Smetana  de  Zahlenycz,  Marquardo  Xigro  de  Slapanicz,  Henslikone  de  Kowa- 
lowicz  et  Pesslone  de  Coslelecz  alias  de  Sczechawicz  manu  conjuncta,  indivisa,  omnes  in 
solidum  eque  principaliter  bona  nostra  fide,  omni  occasione  et  excusacione  remota,  ipsi 
domino  Smiloni  et  magistro  Nicoiao  Puchnik  nostris  principalibus  creditoribus  et  ad  manus 
fideles  nobilium  virorum  et  dominorum  Laczkonis  de  Crawar  domini  in  Helfenslein,  Erhardi 
de  Skal  et  Sulikonis  de  Connicz  ac  Wenceslai  de  Doloplaz  in  festo  sancti  Georgii  proxime 
venluro  diclas  CC  marcas  prefalis  nostris  creditoribus  solvere  et  pagare  in  parala  pecunia 
et  numerata  absque  dolo  et  in  Olomucz  nostris  sumplibus  el  periculis  reponere,  apud  quem 
nobis  per  prefatos  nostros  creditores  fuerit  demonstratum  seu  deputatum,  omni  occasione  et 
excepcione  remola.  Si  aulem  dictas  GC  marcas  predictis  nostris  creditoribus  in  ipso  termino 
sancti  Georgii  non  solveriraus,  quod  absit,  extunc  quicunque  ex  nobis  per  prefatos  creditores 
noslros.  ( vel)  ad  quorum  manus  promisimus,  monilus  fueril,  statim  occasione  et  contradiccione 
remolis.  unus  alium  non  expectando  nec  se  per  absenciam  allerius  excusando,  obstagium 
verum  et  consuetum  in  civitale  Olomucz  hospicium  per  creditores  nostros,  vel  ad  quorum 
manus  promittimus,  nobis  deputatum,  duo  ex  nobis  qui  primum  nioniti  fuerimiis,  promitlimus 
bona  fide  subintrare  qiiilibel  cum  uno  famulo  et  duobus  equis.  El  durante  illo  obstagio  vel 
non  durantc.  post  oclo  dies  quicumque  alji  duo  ex  nobis  pcr  prefatos  credilores  nostros  el 
ad  quorum  mauus  promittiinus,  ilerum  monili  fuerimus.  slalim  quilibet  noslrum  cum  uno 
famulo  et  duobus  equis  in  dicla  civilate  Olomucensi  in  hospicio,  per  creditores  nostros  el 
ad  (pioruui  manus  promillimus  nobis  depulato,  tenebimur  subinlrare,  abinde  nullo  jure 
exiluri.  quousque  prefate  pccunie  cum  dampnis  ct  expensis,  racionabiiiter  propter  non  solu- 
cionem  capilalis  pecunie  faclis,  pi'r  nos  crediloribus  nostris  ad  plenum  fuerit  satisfaclum. 
Et  durnnte  iilo  obslagio  vel  non  durante  nichilominus  poteslalem  concedimus  prefatis  credi- 
lorihus  nostris  el  ad  quorum  uianus  proinitlimus,  dictas  CC  marcas  recipiendi  et  acquirendi 
inter    chrislianos    et    iudeos    super    noslra    omnium    dampua,    et    noslros    liomines  arrestandi 


475 

usqiie  ad  plenain  salisfaccioncm  lam  capitalis  pecunie  quain  dampnorum  el  expensarum  ob 
non  solucionem  principalis  pecunie  faclarum,  que  tamen  dampna  et  expense  bono  teslimonio 
possent  comprobari.  In  cuius  rei  testimonium  sigilla  etc.  Datum  Cremsir  anno  (iomini 
MCCCXCVIIII  feria  secunda  post  festum  ascensionis  nostri  salvatoris. 

(Kremsierer   Lehensquiitern   II.   p.    143.) 


537. 

Johann  B/sckof  roti   Olniiitz-  bekcnnt,   dass  er.   um  die  Biiry  Iloclnruld  ehildsen  zii  konnen. 
ron  dein  Juden   Naz-on  30  Mark  ausijeliehen  hahe.   Dt.   irahrscli.    12.   Mai  I39f).-'') 

Johaimes  etc.  notumfacimus  etc.  Quod  propter  redempcionem  caslrornm  et  aliurum 
bonorum  ecclesie  nostre  Olomucensis,  signanter  propter  castrum  Heukwald.  quod  a  Jodoco 
de  Wolfberg,  olim  marssalcone  predecessoris  nostri,  redemimus  et  liberavimus  pecuniis  in 
paralis.  provido  Nazon,  Sare  nxori  sue.  pueris  et  heredibus  eorum  in  XXX  marcis  gros- 
sonim  praoensium  moravici  numeri  et  pagamenti  sine  omni  usura  racionabiliter  obliiiamur. 
Quas  quidein  pecunias  bona  noslra  lide  absquc  omni  dolo  in  octava  sancli  Wenceslai 
martiris  proxime  alTutura  proniitiimiis  prefatis  iudeis  solvere.  dare  el  Iradere  cum  ellcclu. 
Harum   quibus  sigillum   etc. 

(Aus  dem   Kremsierer  Leliensquatern  11.  p.    144.) 


538. 

Pfemek    Herzog    con    Troppan    bestattigt    den    Augustinern  in   Fulnek  die  Erwerbung  des 

Dorfes  Petrowitz-.,  welckes  dieselben  von  Lacek  con   Kraraf  gekuufl  liatten. 

Dt.   Troppau  21.  Mui  1399. 

i%os  Przemko  dei  eratia  dux  et  dominus  Oppaviic  nolumfacimiis  lenore  priescnliiuii 
universis.  quod  nos  omne  foriim  omiifiiiqiie  venditionem.  quam  de  villa  sua  Petrovicz  in 
noslro  siluala  ducatu  honorabilis  vir  dominiis  Laczko  de  Cravar  alias  de  Anliquo  Tyczein, 
nobis  sincere  dilectus,  fecil  cmn  honorabilibus  ac  religiosis  fratribus  in  Fulnek,  siib  quo- 
cunque  modo  aut  forma  verborum  facta  sit,  gratara  et  ralam  habentes  per  omnia  prasentis 
scripti  palrocinio  de  nostro  pleno  assensu  el  volunlate  confirmamus.  In  cujus  testimonium 
nostriim  sigillum  pra^senlibus  est  appensum.  Aclum  Oppavia;  anno  domini  \'.)9i)  proxima 
feria   quarta   ante   festuni   sancl;e   trinilatis. 

(Aus    dem     17.    Jahrli.    stammende    Absclirift    im    Manusc.      M.    IV.     L    p.     18    im    miilir. 
Landes-Archive.) 


*)    Das    Datum    angesetzt,    wiil    diese    Urliunde    im   Leliens<iuatcrii    iinmittelhar   nach   der   Trkund 
n.   536   folgt. 


476 


539. 

Markgraf  Jodok  befiehll  deii   Beamten  der  Briinner   Cuda,   dass  sie  das   Dorf  Jackov  der 
Kirche  in   Mahr.   Budwilz  in  die  Landlafel  einlegen.   Dt.   Znaiin  18.  Juni  1399. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandemburgensis,  sacri  Romani  imperii  archicamerarius, 
marchio  et  dominus  Moravie,  notum  facimus  tenore  presencium  universis,  quod  attendenles 
ad  iusta  precamina  honorabilis  Michaelis  plebani  in  Budwicz,  devoti  nobis  dilecti,  quibus 
ad  augmentum  cultus  divini  nostrum  animum  sub  spe  salutis  eterne  rogatus  sui  instancia 
provocabat,  siquidem  ut  meritorum  illorum  simus  participes,  que  in  missa  gloriose  virginis 
dei  genitricis  Marie,  quam  ad  honorem  ipsius  in  ipsa  sua  ibidem  in  Budwicz  ecclesia  instau- 
rare  proponit  indiescente  cottidie  decantandam  fore  Christi  fidelibus  non  ambigimus  fructuosa. 
ipsi  Michaeli  plebano,  quod  villam  Jaczkaw  vulgariter  nuncupatam,  sitam  prope  Budwicz. 
quam  suis  propriis  pccuniis  dinoscitur  comparasse,  cum  omnibus  censibus,  reddilibus,  proventibus, 
cum  una  aratura  integra  et  curia  allodiali  et  ceteris  quibuscunque  specialibus  censeantur  nomi- 
nibus,  proventibus  universis  prefate  sue  ecclesie  pro  dicla  missa  beate  virginis  incorporare  possit 
et  valeat,  benigne  consensimus  et  vigore  presencium  animo  deliberalo,  volumptate  libera  ac 
de  cerla  nostra  sciencia  rite  et  liberaliter  consentimus,  vobis  camerarlo  czudario  et  notario, 
supremis  czude  Brunnensis  officiabbus,  nostris  fidelibus  et  dilectis  iniungentes  attente  et 
districte  precipientes  ac  sub  optentu  nostre  gracie  comittentes,  quatenus  primum  cum  tabule 
terre  aperte  fuerint  et  vos  presentibus  ipse  plebanus  vel  successor  ipsius  duxerit  requirendos, 
prenominatam  villam  Jackaw  cum  pleno  dominio  et  pertinenciis  suis,  sicut  superius  lucidius 
est  expressum,  sepedicte  ecclesie  in  Budwicz  terre  tabulis  sine  contradiccione  qualibet 
imponatis.  Presencium  sub  nostri  sigilli  appensione  testimonio  literarum.  Datum  Snoyme 
anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono,  feria  quarta  proxima  post  festum 
sancti  Viti. 

De  mandato  doinini  marchionis  decanus  ecclesie  Olomucensis  Andreas. 

(Orig.   ira    konig.   bcihm.   Museum   in   Prng.) 

540. 

Markgra/   Prokup    von    Mdhren    cerbindet   sich    init    Markgraf   Wilhelin    von    Meissen    zu 
gemeinsamem   Beislande    zum    Schutze    ihrer    Herrschaften.    Dt.    Dresden  20.  Juni  1399. 

W  ir  Frocopp  von  gotes  gnaden  marggrave  ze  Merhorn  bokennen  olTcnlich  und 
tuen  kund  mit  discm  brive  allen  den,  die  in  sehen  oder  horen  lesen,  das  wir  uns  mit 
gutin  willen,  wolbedachtin  mule  und  rechtir  wissen  durch  sunderliches  gemachis,  nuczis 
und  frumen  wille  unser  herrschafte,  lande  uud  leute,  den  wir  darinne  irkand  haben  und 
irkennen,  mit  dem  hochgebornen  fursten  herren  Wilhalmen,  marggrave  ze  Meisen  etc. 
imserm   licben    swager,    zusampne  getan,   vorstrigket   und   vorbunden  haben,  zusampne  tun 


477 

und  vorslrigkeii  iind  vorbinden  uns  mit  ini  in  kraft  diczs  brives  also,  das  wfir  nu  furbas 
nier  niit  unsern  landen  und  leulen  wider  denselben  unsern  swager,  seine  lande  oder  leule 
nicht  tuen  wellen  dheineweis  ane  geverde.  sunder  wir  schulleii  und  woUen  im  furbas 
behulfen  und  beraten  sein,  so  wir  beste  mugen,  wider  alhrminiglich,  die  in  an  seinen 
herscheften,  wirdigheiten,  landen  oder  leuten  irren,  hindern  oder  beschedigen  wolden,  irretin 
hindertin  oder  beschedigtin.  Das  reden  und  globen  wir  demselben  unserm  liebeu  swager 
marggrave  Wilhalmen  von  Meisen  in  guten  treuen  ane  arg  zu  halden.  In  diser  einunge 
nemen  wir  auz  deii  liochgehornen  fursten  herren  Jost  marggrave  /,u  Braiideiiburg  und  zu 
Merhern,  unsern  bruder,  wider  den  wir  uns  dheines  vorbinden :  idocli  schuUen  wir  im 
wider  denselhen  unsern  lieben  swager  margrafin  Wilhalm  dheine  hulfe  tuen.  3Iit  urkunde 
diczs  hrives  vorsiglt  mit  unserm  angehangenden  insigl.  Gegeben  ze  Dresden  nach  Cristi 
gepurde  dreizenhundert  jare  und  darnach  in  dem  neun  und  neunzigisteu  jare,  des  nechsten 
frilages  vor  saud  Johannis  gotes  laufers  tage. 

(Orig.    mit    h.    Sig.    im    Dresdener    Ilauptstaats-Archive.    Gedr.    in   Liudners   Gescli.   d.   d. 
K.   unter  K.   Wenzel  II.  p.   514.) 

541. 

Markgraf  Jodok    ertheilt    dem    Johanii    von    Neuhaus   das   freie   Testirungsrecht  bezuglich 
dessen  in  Mahren  gelegenen   Gilter.  Dt.  Iglau  22.  Juni  1399. 

Aos  Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandemhurgensis,  sacri  Romani  imperii  archi- 
camerarius,  marchio  et  dominus  Moravie.  uotum  facimus  tenore  presencium  uuiversis,  quod 
ad  maifnarum  precum  frequentem  instanciam  nobilis  Johannis  de  Novadonio.  alias  de  Hradecz. 
consensimus  et  preseuti  privilegio  consentimus.  quod  bona  sua  hereditaria,  que  hahet  in 
marchionatu  nostro  Moravie,  possit  in  vita  vel  in  extremis,  cui  vellet,  donare,  legare  et 
eciam  deputare ;  et  ut  ille,  cui  sic  dederit  seu  legaverit,  illa  bona  hereditarie  habeat  ac 
teneat  de  nostra  certa  sciencia  et  speciali  gracia  vigore  prescncium  nos  favemus.  Presencium 
sub  nostri  sigilli  appensione  testinionio  litterarum.  Datum  in  Iglavia  aniii)  domini  millesimo 
trecentesimo    nouagesimo    nono.  dominica  die  proxima  ante  festum  sancli  Johannis  baptisle. 

De  mandato  domiui  marchiouis  decanus  ecclesie  Oloniuceusis  Andreas. 

(Orig.   Perg.   Sig.   abgerisscn   im   griifl.   Cernin"schen   Archive  in   Neuhaus.) 

542. 

Der  Briinner  Ansasse  Johann  Schranter  verkauft   '/.,   Mark  jnhrHcken  Zinses  dem  Kloster 

Oslawan.    Dt.  30.  Juni  1399. 

Kgo  Johannes  dictus  Schrautar,  resideus  aute  portam  Brunnensem  in  platea  pistoruni 
el  ego  Elisabelh  uxor  ipsius  legitima  cum  heredibus  et  successoribus  nostris  recognoscimus 
tenore    preseucium    universis,    quod    racionahiliter    vendidiinus    ct  cum  preseutibus  vendimus 


478 

religiosis  in  Cliristo  virg-inibns  abbatisse  et  toti  conventni  monasterii  Osslaviensis  et  da 
raanus  fideles  honeste  matrone  Konigundi  Keglinisse,  concivis  in  Brunna.  mediam  marcam 
grossorum  denariorum  pragensium  moravici  numeri  et  pairamenti  pro  quinque  marcis 
grossorum  denarionim  et  numeri  earundum.  super  domo  habitacionis  nostre  ante  portam 
Brunnensem,  ibidem  in  piatea  pistorum  penes  Laurencium  pectinatorem  et  Chunczonem 
Saylfmacher  sita.  et  generaliter  super  omnibus  aliis  bonis  nostris  mobilibus  et  immobilibus 
ubilibet  habitis  et  habendis,  censuandum  pro  dictis  virginibus  et  ad  manns  fideles  predicte 
matrone  Konigundi  super  festo  sancti  Jeorgii  nunc  proxime  venturo  incipiendo  et  sic  pro 
eodem  termino  annis  sing-nlis  in  futurum,  omnino  libere  et  in  toto  sine  omni  losunga  el 
alia  quavis  condonacione  civitali  Brunnensi  quoquomodo  imponenda.  Quod  si  non  fecerimns, 
extunc  predicte  virgines  aul  predicta  matrona  Konigundis  plenam  per  omnia  habebunt 
potestatem,  huiusmodi  censum  sic  neglectum.  quociens  oportunum  fuerit.  recipere  et  expediri 
inter  judeos  vel  christianos  snpra  nostra  pericula  atqne  dampna  et  supra  pignora  snpradicta 
sine  qualibet  in  contrariiim  accione  juris  canonici  vel  civilis.  Cum  autem  voluerimus,  quod 
predictum  censum  reemere  potuerimus  cum  qninque  raarcis  grossorura  denariorum  et  numeri 
predictorum  una  cum  censu  ipso  pro  rata  temporis  contingente  persolvendo,  impedimento 
et  difficnltate  quibuslibet  procul  motis.  In  quorum  omnium  testinionium  prudentes  viri 
Johannes  Lescher  et  Jacobus  Ott.  protunc  jurati  cives  Bninne.  sigilla  eorum  ad  preces 
nostras  instantes.  ipsis  et  ipsorum  heredibus  sine  dampno.  presentibus  appendernnt.  Anno 
domini  millesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono.  feria  secnnda  post  feslnm  sancti  Johannis 
Baptiste. 

(Orig.   Perg.    2   li.   Sig.   im   Briinuer  Stndt-.\rchive.) 


543. 

Der    Prayer    Erzbischof    Wolfram    ertheilt  deiieu.   welche  die  Friihmesse  iii   der   OlmUtzer 
Marienkirche  besuchen,  eiiien  Ablass.    Dl.   6.  Juli  1399. 

\w  olframus  dei  gracia  sancte  Pragensis  ecclesie  archiepiscopus.  apostolice  sedis 
legatus,  universis  Christi  fidelibns.  ad  quos  presentes  pervenerint.  graciam  in  domino  sem- 
piternam.  Gloriosns  deus  in  sanctis  suis  et  in  maiestate  mirabilis  et  si  cunclos  sanctos  altis 
decorel  insigniis  et  celestis  efficiat  beatudinis  possessores,  peculiari  tamen  quadam  prero- 
gativa  excellencium  meritornm  raatrem  suam  beatam  Mariam  virginem  benedictam  maioribus 
altollit  insigniis  el  Christi  fideles  ad  devocionem  el  incrementa  virtutum  eius  intercessione 
incitavil.  Sane  accepimus,  quod  in  ecclesia  parrochiali  eiusdem  beate  Marie  virginis  in 
preurbio  civitatis  Olomucensis,  nobis  jure  legacionis  subiecla.  singulis  diebus  mane  missa 
de  eadem  beala  Maria  virgine  gloriosa  sub  nola  soiempniler  decantatur,  ad  quam  Christi 
fideles  ex  devocione  convenire  consueverunt.  Nos  cupientes  eosdem  Christi  fideles  in  ipsorum 
laudabili  proposilo  confirmare  ac  donis  spirilualibus  ipsos  ad  frequentacionem  dicle  misse 
incitare,    pro    ipsorura    consolacione    ac  animarnm    salute    vivornm    el    defunctorum    omnibus 


479 

vere  penitentibus  contritis  el  confessis,  qni  dicte  misse  cantale  ex  devocione  interlueriiil 
aul  ipsam  \isilaverinl  aul  iuverint  cantare  eandem.  de  omnipotentis  dei  miscricordia  et  bea- 
lorum  Pelri  et  Pauli  apostolorum  eius  meritis  et  intercessione  confisi.  quadragiiita  dies 
induiffenciis  de  iniunctis  eis  penilenciis  in  domino  misericorditer  reiaxamus.  In  cuius  rei 
testimonium  presentes  literas  fieri  et  sigillorum  nostrorum  appensione  iussimus  communiri. 
Datum  Prage  anno  domini  millesimo  trecentesimo  iionaoesiuio  nono.  die  sexla  mensis  Julii. 

(Orig.    Perg.    li.   Sig.   im   Olin.   Cap.-.\rchive.) 


544. 

Der    Olmulzer    bisc/io/lic/te   Ofpcial  Smil  von    Wicov  investirt  den  Bn/ii/iteic   Wilfrnsa   z-iiiii 
Pfarrer  iii  Scliwabenitz.    Dt.   Kremsier  12.   Jiili  1300. 

l\os  Smilo  de  Wiczow.  vicarius  in  spirilualibus  et  officialis  curie  episcopalis  Olo- 
mucensis.  notum  facimus  tenore  presencium  universis.  quod  ad  presentacionem  et  peticionem 
venerabilis  et  religiosi  viri  doniini  Valentini.  preposili  iiionasterii  Zderasiensis  Prag-ensis. 
sacrosancli  sepuicri  dominici  Jerosolimitaiii,  honorabilem  ac  religiosum  fratrem  Bohunconem 
dictum  Nagwassa  in  et  ad  ecclesiam  parochialem  in  Swabenicz,  per  liberam  resignacionem 
fratris  Nicolai  ultimi  et  immediati  ipsius  ecclesie  rectoris  ad  presens  vacanleni,  in  qua  diclus 
dominus  Valentinus  preposilus  jus  presentandi  noscitur  obfinere,  in  rectoreni  legittimuiii 
instituimus  et  plebanura  sibi  curam  animarum  et  administracionem  spirilualium  et  temporalium 
in  eadem  juxta  nostra  officii  debitum  in  dei  nomine  committentes,  harum  quibus  sigillum 
vicariatus  Olomucensis  ecclesie  presentibus  est  appensuni  testimonio  literarum.  Dalum  Cremsirii 
anno  etc.   99.  die  XII.   nunsis  Julii. 

(Dobn.    Monuin.    IV.    p.    39t;.} 

545. 

Jo/ianii    der    jiiiigere    von    \eii/ians    verkauft    eiiien    Hof  in    Pantsc/ien    dein    Pfibili    von 
Pantsc/ieii.   Dt.    Telc  2.5.   Juli  1399. 

«J^  Jan  mla(zjsf  z  Ilradce.  ty  casy  najvyssi  purkrabe  Prazsky,  vyznavam  timld 
listem  vsem,  ktoz  jej  uzrf  neb  uslysi  ctuc.  ez  sem  s  dobrym  rozmyslem  a  s  dobrii  radii 
tri  kopy  a  dvan^ct  gros6v  a  dvuor  se  dvema  popluzima,  je^to  sem  mel  a  drzai  v  Piciiie. 
se  vsiin.  coz  k  tomu  prislusf.  tocii  s  rolf  ornii  i  neornu,  s  lesy.  s  kfevinaiiii.  s  lukami. 
s  pastvami.  s  potoky.  s  horami,  s  doly,  a  hoie  se  vsim  pravem.  s  plnSin  panstvim,  se 
vsfm  svobodenslvim  a  se  vsfm,  coz  k  tomu  slusf  vsf  vecf,  jakoz  sem  to  sam  do  s'}6  doby 
drial,  nic  sobe  na  tom  nezuoslavuje.  prodal  a  tfmto  lislem  posliipil  cln6mu  panosi  Pribikovi 
z  Picina  a  jeho  erbuoin  a  k  verne  ruce  knezi  Franciskovi.  opatovi  z  Milevska  a  Odolenovi 
z    Vepic.  jeho    bralri.   za   devadesat  a  za  puol  ti-eti   kopy  grosov   prazskych   penez.  jenz  jsii 


480 

mi  je  hotovymi  penezmi  zpravili.  Protoz  jii  Jan  dr^vefecen^',  prvni  prodajce  a  my  Domaslav 
z  Stiiden^  a  Jan  z  Hodic,  jeho  pravi  rukojme  a  zpr^vce,  slibujem  s  nim  vsichni  spolecnii 
rukii  a  nerozdilnii,  dobni  verii  beze  vsi  Isti  prvefecen^mu  Pfibikovi  z  Picfna  a  jeho  erbuom 
a  jeho  porucnikom  to  jist^  zbozi  se  vsim,  coz  k  tomu  slusi,  pfed  zidy,  pfed  kfesfany  i 
pfed  kazd^m  clovekem  podle  zemsk^ho  pr^va  zpravili,  vyv^sli  a  vsl  veci  osvoboditi ;  a  to 
jim  mdme  a  slibujem  o  prvnim  pansk^m  snemii,  jezto  v  Brne  bude,  bude-li  beze  Isti  moci 
byti.  nebo  konecne  o  druh^m  zpraviti  i  ve  dsky  zemsk^  vloziti  beze  vseho  prodleni  i 
obmesk^ni.  Pakli  bychom  kter;^ch  kolivek  tech  veci  neucinili  neb  uciniti  nemohli,  tehdy 
V  mesici  propadli  sme  dfivefecen^mu  Pfibikovi  z  Picina,  jeho  erbuom  i  jeho  porucnik6m 
prvejmenovan^ch  devadesit  kop  a  puol  tfeti  kopy  gros6v  a  tfetinu  v^se  nad  to,  jenz  jim 
je  hotov^mi  penezi  miime  zpraviti.  A  kdyi  bychom  toho  neucinili,  tehdy  inhed  jeden  z  n^s 
prvefecen^ch  rukojmf,  kter^^  bude  od  Pfibika  nebo  od  jeho  erbuov  i  tak6  od  porucnfk6v 
upomenut,  druh  se  druh^in  neomliivaje  ani  jeden  na  druh^ho  ukazuje,  s  jednfm  pacholkem 
a  se  dvema  konoma  jm^  vjeti  do  mesta  do  Telce  v  duom  ctn6ho  hospodife,  klez  jemu 
bude  uk^ziino  a  tu  lezeti  obecn^m  prav^ra  zemsk^m  lezenfm ;  a  kdyz  by  po  tom  upomenutf 
minulo  ctrn^cte  dni,  bud  lezSno  neb  neleziino,  a  dfivefecen^  penize  nebyly  hy  jim  od  niis 
jeste  zpraveni,  tehdy  inhed  Pfibik  z  Picfna  a  jeho  erbov6  i  jeho  porucnfci  majf  plnii  moc, 
svrchupsanii  jistinu  a  tfetinu  v^s  v  ^idech  nebo  v  kfestanech  vziti  a  dobyti  na  nasi  na 
vsech  skodu  a  pfes  to  vzdy  ustavicne  m^me  lezeni  plniti  a  odtud  na  z^dn^  pr^vo  nevyjeti, 
ei  bychom  casto  fecenii]  jistinu  a  tfetinu  vyse  se  vsemi  skodami,  kter^i  oni  by  skrze  to 
poselstvfm,  j^zdami  nebo  kterak  kolivek  jinak  vzeli  a  spravedhve  uk^zati  mohli,  jim  splnili 
zpravili  a  liplne  zaplatili.  A  bylo-li  by  to,  e^  v  tej  chvile  ktery  z  nSs  dfevefecen^ch 
rukojmi  umfel,  jehoz  boze  ostfez,  tehdy  niy.  kleriz  zuostanem  m^me  a  slihujem  jin^ho  tak 
jist^ho  tak  dobrt^ho  v  mesici  postaviti  list  obnovujici  fsic)  pod  lim  lezenim,  jakozto  svrchu- 
psfino.  A  ktoz  by  tento  list  mel  s  jich  dobrii  voli,  ten  m&  t6i  pr^vo  k  vsera  vecem  miti 
jakozto  oni  sami.  A  na  lepsi  bezpecenslvi  a  potvrzenf  t(5lo  jist^  veci  k  tomuto  listu  pfivesili 
sme  sv6  peceti  s  nasi  dobrii  vuoll.  D^n  jest  tento  list  v  Telci,  I6ta  jesto  se  pise  od  boziho 
narozeni  tisic  tfi  sta  devedes^t^ho  devdt^ho,  den  svat^ho  Jakuba. 

(Orig.   im  TelCer  Schloss-Archive,   daraus   die   Abschrift  im   mahr.   Landes-Archivc.) 


546. 

JohantK    Bifichof  ron    Olmutz;    befreit   die    diirch    Kriege    und    Braud   herabgekotnmenen 
Einwokner  ron   Bantsch  anf  rier  Jahre  von  aller  Steuer.   Dt.    Olmiitz  28.  Jnli  1399. 

i^os  Johannes  dei  gracia  episcopus  Olomucensis  notum  facimus  presencium  tenore 
universis.  Quod  nos  atlendcntes  defectus,  pcnurias  et  dampna  pauperum  fidelium  incolarum 
nostrorum  de  Budissaw,  (jue  per  querras  hiis  meslis  temporibus  vigentes  et  signanter  per 
ignis  voraginem  sustulerunt  et  adhuc  cottidic  sulfcrunt,  secare  metere  et  segetes  ad  horrea 
comportare    non    valentes;    cupientescjue    prefalos    incolas   civitatis    nostre  Budissaw  benigno 


481 

prosequi  favore,  iit  dampna  et  defeclus  ipsorum  luiiii?modi  reformarc.  domosque  ipsorum 
combustos  reparare  ac  deinccps  restauratis  dampnis.  prout  tenentur.  cum  dacionibus  con- 
snetis  tanto  prorapcius  obsequi  valeant  atque  possint:  ipsos  omnes  et  singulos  incolas,  totam 
communitatem  civitatis  noslre  predicte  hinc  et  qualuor  annos,  a  presencium  data  continue 
compufandos.  revolvendos  a  censibus  et  singulis  dacionibus  dc  benignitate  nostra  libertavimus 
et  presentibus  bbertamus.  Sub  harum  quibus  sigiHum  nostrum  de  certa  nostra  sciencia 
presentibus  est  appensum  tcstimonio  literarum.  Datum  Olomucz  anno  domini  3ICCCXC\IIII, 
secunda  feria  proxima  post  feslum  sancli  Jacobi. 

(Kremsierer  Lehensquatem   II.   p.    134.) 


54?. 

Vergleich   zicischen    Wilhelm   iiud  Alhrecht.  Herzogen  toii  Osterreich.  ciiierseifs.  itnd  Johaiin 

dem    dlteren  und  jungeren   iind  Hennann  pon  Neuhaus  andererseits  uber  die  Burg  Karlstein 

und  die  Loslassung  der  Gefangenen.    Dt.  Im  Felde  vor  Hard  4.   Aiigust  1399. 

■  lie  sind  vermerkt  die  taiding.  so  geschehen  sind  zwischen  den  hochgeborneii 
furslen.  unsern  gnedigen  herren.  herzog  Wilhahnen  und  herzog  Albrechten.  herzogen  ze 
Osterreich.  und  allen  den  iren  eins  leils,  und  den  edehi  Janen  dem  jungen  und  Janen  dem 
eltern  vom  Xeunhaus  und  Ilermann  vom  Neunhaus  und  alien  iren  freunden.  helfern  und 
dienern  des  andern  teils. 

Des  ersten,  daz  das  haus  zu  Karlslein  mil  allem  dem.  das  darinne  funden  ist  und 
noch  ungeverlich  darin  ist.  unsern  egenanlen  herren  von  Oslerreich  und  den  nachgeschriben 
iren  reten  unverzogenlich  wcrde  wider  geantwurtet ;  ausgenomen.  was  die.  die  das  haus 
inhabenl.  von  ros  und  harnasch  und  ander  ir  hab  mit  in  dar  habent  bracht.  das  mugen 
si   mit  in  von  dannen  gefiiren  und  sol  man  in  daran  kein  irrung  tun. 

Und  sind  das  die  herren  und  rete,  des  ersten  .  .  der  bischof  von  Freysingen  .  . 
der  buro-graf  von  Maidburg  graf  zu  Hardegg,  Rudolf  von  Walssee  hofmeister,  Ulreich  von 
Dachsperff  landmarschalich  in  Osterreich.  Rcinprecht  von  Walsse  haubtmann  und  Ei)erharl 
von  Kappelln. 

Item.  daz  all  gevangen,  die  .  .  der  vom  ?scuehaus  oder  die  seinen  gevangen  habent 
und  die  noch  in  irer  vanknuss  sind  und  nicht  sind  ledig,  gar  und  genzlich  ledig  und  los 
sein  an  all  scbaczung  unvcrzogenlich.  Warumb  aber  die  gevangen  abgetaidingt  hetten  und 
wie  sie  das  haben  vergewisset,  und  des  sie  noch  nicht  hcttcn  bczalt,  dcs  sullen  sie  auch 
genzlich  ledig  sein. 

Ilem.  Was  auch  uns  cgenante  hcrren  die  herzogen,  oder  die  iren  gevangen  habent. 
die  sol  man  anlwurtcn  zu  der  vorigcn  scchstr  handen  unvcrzogenlich  und  die  sullen  den  lag 
geben  unz  auf  dcn  auzspruch.  Denn  umb  die  gevangen  zu  Wcykarczslag.  die  sullen  dieselben 
sechs  auf  purgschaft  ausgeben.  welich  man  ausnemcn  wii :  welich  nian  abcr  nicht  ausncmcn 
woll.  die  mugen  die  sechs  behaltcn  auf  den  auzspruch. 

61 


482 

Aiicli  ist  beredt  worden,  daz  Ulreich  voni  Neiinhaiis  an  all  schacy.ung  zu  der  ege- 
nanten  sechser  handen  auch  sol  unverzogenlich  geanlwurt  werden. 

Ilem.  Umb  sand  Gilgenperg,  das  sol  auch  zu  der  obgenanten  sechser  handen  werden 
treanlwurt  auf  nu  den  nechst  kunftigen  niittichen  ane  verziehen;  denn  umb  ander  sach. 
die  .  .  der  Piliung  und  der  Pschech  niit  einander  ze  schalTen  habent,  darnmb  sullen  si  beid 
beleiben  bei  Lezlen  dem  Hering;  der  sol  auch  gevvallig  sein,  die  sach  zwischen  in  auz- 
zusprechen  nach  beider  leil  brieven  und  worfen;  und  sol  auch  das  ze  Wienn  geschehen 
auf  nu  den  negst  kunfligen  sand  Gilgenlag  unverzogenlich. 

Es  ist  auch  beredt,  ob  der  egenante  Herring  in  der  zeit  abgieng,  ee  er  hiet  aus- 
gesprochen,  daz  dann  der  vorgenante  von  Maydpurg  an  seiner  stat  sol  gewalt  haben  auf 
denselben  lag  zwischen  in  auszesprechen  in  aller  dcr  mass,  als  das  der  obgenante  Herring 
solt  haben  gelan. 

Denn  umb  all  sach  und  stosse,  die  da  sind  zwischen  .  .  den  von  Puchaim  und  allen 
iren  freunden,  helfern  und  dienern,  und  den  vom  Xeuiihaus  und  allen  iren  freunden,  helfern 
und  dienern.  dorumb  sullen  sie  auf  beiden  teilen  fur  sich  und  all  die  iren  auch  bei  den 
sechsen  genzlich  beleiben,  die  auch  sullen  gewalt  haben,  zwischen  in  auszesprechen. 

Zu  geleicher  weis  sullen  die  nachgeschrieben  .  .  der  Trauner  .  .  der  Kreyger  .  . 
der  Pergauer  .  .  die  Drugsessen  .  .  der  Weydner  .  .  der  Dressidler,  der  Friczesslorfer  .  . 
die  Stokarner  .  .  der  Enzesstorfer,  Jostel  Hatiser,  Chunrat  Schawl  .  .  die  von  Tyrna  und 
all  ander.  die  mit  dem  egenanten  vom  Neunhaus  habent  ze  schalTen,  und  die  in  unserer 
vorgenanten  herren  von  Oslerreich  land  sind  gesessen,  umb  all  ir  stoss  auch  bei  deu 
sechsen  beleiben  und  die  suilen  darumb  gewalt  haben  auszesprechen. 

Desgeleichen  sullen  die  egenanten  vom  Neunhaus  all  drei  auch  genzlichen  lun.  Auch 
sol  der  ausspruch  umb  all  vorgeschriben  sluk  von  den  egenanten  sechsen  auf  den  vor- 
genanten  sand  Gilgenlag  geschehen  ane  verziehen  und  geverde. 

Aucb  ist  beredt,  ob  der  egenanten  sechser  einer  abgieng,  ee  der  ausspruch  geschech, 
oder  daz  ir  einen  eehaft  not  irrte.  so  sullen  die  andern  fiimf  denselben  ausspruch  dennoch 
aussprechen. 

Diese  tayding  sind  geschehen  ze  veld  vor  Ilard  ain  montag  nach  sand  Stefans  tag 
iin  snit  als  er  funden  ward,  und  versigelt  mit  unser  egenanten  herren  von  Osterreich 
insigeln.   Anno  domini   miliesimo  trecentesimo  nonagesimo  nono. 

(^Oi-ig.    2   beigedr.   Sig.    im   grafl,-  Cernin'sclien   Arclnvc   iu   Xeubnus.) 

54S. 

Heitirich.    Joltaiiu    iiiid    Feler    roii    Kuiistadt    erklureii,    duas    sie    deit    Atisspnich,    loelchen 

Johuiiit.   (iraf  roit  Hardegg.  tiiid  uitdere  Schiedsleute  zirischeii  ihneti  uiid  den  osterr.  Her- 

z-ogeii  /ulleii  irerdeit.   hulteii   wotleit.    Dt.   12.   Atigtist   1399  s.   l. 

Icli  llaiiireich  von  Chunslat  gesessen  ze  Jeuspicz  iind  ich  Jan  iind  Peter  von 
Kunslal.  !iebruder.  sein  vetlern.   bekennen  und  lun  kunt  olfenleich  niit  deni  hrief.  Umb  alle 


483 

(lie  ziispnich.  scheden  und  vordrung,  die  die  hochgeltornen  fursten  herzo^  ^Mihalm  und 
herzog-  Alhrecht,  vettern.  herzogen  ze  Osterreich  etc.  iinser  genedig  lierren.  und  sunderlich 
die  von  Meyssaw.  Fridreich  von  Walsse.  N.  der  Valhacher,  N.  die  Stokarner.  IV.  der  Ydung- 
speuger.  und  all  andcr  herren.  rifter  und  knecht,  die  in  irem  lande  siczent,  es  sein  gaist- 
leich  oder  Aveltleich.  hincz  uns  hahent,  und  umb  alle  die  zuspruch  scheden  und  vordrung. 
die  wir  zu  denselhen  unsern  herren,  N.  den  Herzogen  und  den  obgenanten  iren  underlanen, 
herren.  rittern  und  knechten,  und  allen  den  iren  haben,  dacz  wir  daruinh  fur  uns.  all  unser 
freund.  lieKTer  und  diener  gar  und  genzieich  sein  g-effangen  und  geen  auch  wissentleich 
hinder  die  edeln.  den  wolgebornen  graf  Hannsen  burggrafen  ze  Maidburg,  grafen  ze  Har- 
dekk,  Rudolfen  von  Walsse.  hofinaister,  Uireichen  von  Dachsperg.  lantmarschalich  in  Osler- 
reich.  Hainreichen  von  Zelking.  Vinianczen  den  Sunnberger.  und  Purkarlen  von  Wynnden. 
Also,  daz  wir  auf  nu  das  nechst  kumftig  hoftaiding  gen  Wienn  komen  sullen,  es  gee  fur 
sich  oder  nicht.  und  daz  dieselben  sechs  herren  darumb  snllen  vollen  und  g^anzen  srewalt 
haben.  nach  unserr  baider  lail  red  nnd  widerred.  minn  und  recht  ze  sprechen  und  was  die 
zu  der  niinn  oder  dem  rechten  zwischen  unser  egenanten  baider  tail  sprechenl,  oder  was 
si  uns  darumb  zu  peen  aufseczent.  das  verhaissen  und  geloben  wir.  alles  bei  unsern  treun 
an  aides  slal  gar  und  genczleich  war  und  stet  ze  halten  und  ze  volfuren  an  alles  vercziehen 
und  widerred,  und  dawider  niclil  tiin  in  dhainen  weg.  Es  sullent  auch  wir  egenante  baid 
tail  daruber  mit  einander  nichls  ze  schafTen  haben  an  geverd.  sunder  des  egenanten  auz- 
spruchs  also  wartten.  Auch.sullen  all  gevangen  auf  baiden  tailn  die  weil  teg  haben.  edel- 
leult  auf  ir  treu  und  purger  nnd  arine  knecht  auf  geleich  purgschafft,  und  nichl  gescheczet 
werden.  Und  ob  die  gevangen  helten  aboedingt.  unib  wen  das  wer.  iind  wie  si  das  haben 
vergwisset,  das  sullen  si  auch  nichl  bezallen  iincz  auf  den  auzspruch  an  geverd.  Und  des 
ze  urkund  geben  wir  den  brief  versigellen  mit  unsern  angehangen  insigiln,  und  haben 
gepeten  die  edeln  unser  lieben  freund,  hern  Albrechlen  und  Leutolten  von  Vetlau,  daz  si 
ire  insigel  zu  einer  gezeuffnusse  der  sach  zu  den  unsern  daran  auch  haben  gehengl.  in  an 
schaden.  Geben  an  Erilag.  nach  sand  Larenzenlag,  nach  kristi  gepurd  dreuzehenhundert 
jar  darnach  in   dem  neun  und  nennzigistem  jare. 

(Orig.    5   li.   Sig.   in   Abscluift   mitgetlieilt   vom   k.   k.   gi^li.   Staats-Arcliive   iii   Wieii.) 


549. 

Heinrich    mid    Jo/nntn    ron    Lipu    erkliiren.    dass  sie  den  Aussprnch,   welchen   drr  Bischof 

ron    Freisingen    itnd    andere    Schiedsleule    zwischen    ihnen    und    den  osl.    llerz-orjen    fdllen 

werden.  halten   wollen.   Dt.    15.   Aucjust   J399.  s.   l. 

Ich  Hainreich  von  der  Leyppen  uiid  ich  Hanns  von  der  Leyppen.  sein  sun,  ver- 
irehen  und  tun  kunt  offenleich  mit  dem  brief.  Uinb  alle  die  zuspruch,  slosse,  misshelung 
und  scheden.  die  die  hochgebornen  furslen,  unser  genedigen  herren  herzog  Wilhalm  und 
herzog  Albrechl,  vetlern,  lierzogen  ze  Oslerreich  elc.  und  Fridreich  von  Walsse,  die  von 

61* 


484 

Meyssau,  Neycz,  von  Kunringen,  der  Valbacher  und  all  ander  herren,  riller,  knecht  «nd 
lantleutt,  die  in  der  egenanten  unserr  herren  landen  sind  gesessen,  hincz  uns  habent,  und 
umb  alle  die  zuspruch,  sUisse,  misshelung  und  scheden,  die  wir  hincz  den  egenanten  unsei-n 
herren  den  herczogen  haben,  und  allen  herren  rittern,  knechlen  und  lanlleutten,  die  in  iren 
landen  sind  gesessen,  daz  wir  darumb  genczleich  gegangen  sein  und  geen  auch  wissent- 
leich  mit  dem  brief  hinder  den  hochwirdigen  hern  Berchtolten  bischofen  ze  Freysingen 
und  die  edeln,  den  wolgebornen  graf  Hannsen,  burggrafen  ze  Maydburg,  grafen  ze  Hardekk, 
Rudolfen  von  Walsse  hofmaister,  Ulreichen  von  Dachsperg  lanlmarschalich  in  Osterreicii, 
Reinprechten  von  Walsse  hauptmann,  und  Eberhartten  von  Kappeln.  Also,  daz  wir  baid 
oder  unser  ainer  niil  vollem  gewalt  auf  sand  Gilgen  tag  schirist  kumftig,  oder  darnach 
auf  sand  Michelstag  gen  Wienn  sullen  komen,  und  daz  dieselben  sechs  Herren  dann  auf 
dieselben  zeit  darumb  vollen  und  ganzen  gewalt  von  baiden  tailn  haben  sullen,  aus- 
zesprechen ;  und  was  si  zwischen  unser  auzsprecbent  nach  unserr  baider  tail  red  und 
widerred,  dabei  sullen  und  wellen  wir  beleiben  und  das  gar  und  genzleich  stet  halten. 
Und  das  geloben  wir  bei  unsern  treun  an  aides  stat  ze  volfuren.  Auch  sullen  all  gevangen 
auf  baiden  tailn  unverzogenlich  zu  der  egenanten  sechs  handen  geanlwurtt  werden.  Und 
warunib  die  gevangen  helten  abgedingt,  und  wie  si  das  hetten  vergwisset,  das  sullen  si 
uncz  auf  den  auzspruch  nicht  geben.  Und  des  ze  urkund  geben  wir  den  brief  versigelten 
mit  unsern  angehangen  insigln,  und  haben  gepeten  Hainreichen  Schellenberger  und  Psybik 
von  Polan,  unser  diener,  daz  si  ire  insigel  zu  gezeugnusse  der  sach  auch  daran  gehengl 
haben,  in  an  schaden.  Der  brief  ist  geben  an  unserr  fraun  tag  Assumptionis  nach  Kristi 
gepurd  dreuzehenhundert  jar,  darnach  in  dem  neun  und  neunzigistem  jare. 

(Orig.    mit    4    h.    Sig.    in    Abschrift    mitgetheilt   voni    k.    k.   geh.   Staats-Archive   in   Wieu.) 


550. 

Prcuj  24.  Atujust  1399. 

iflarkgraf  Jodok  notificirt  der  Stadt  Berlin,  dass  er  zu  Michaelis  in  die  Mark 
kommen  und  seine  Streitsache  niit  Lipold  von  Bredow  beseitigen  werde. 

(Riedel   Cod.   Bi-and.nb.   B.,   III.    139.) 

551. 

Briinn  1.  Septeiuber   1399. 

Iflarkgraf  Jodok  anlvvorlet  mehreren  markischen  Sliidlen  auf  ihre  Klage  iiber  des 
Landes  Noth,  dass  er  zu  ibnen  kommen  werde  und  deni  Landeshauptmann  Lipold  von 
Bredow  aufgelragen  habe,  die  Mark  mil  ihrer  Hilfe  zu  schiitzen. 

(Riedel   Cod.   Bnuidb.   B.,   III.    140.) 


485 


553. 


Schiedsspruch    zwischen    den    Herz-ogeii     Wilhelm    iind   Albrechl  einerseils  nnd  den  Herren 
ron   Lipa,    Vater  iind  Sohn,   anderseits.    Dt.  Wien   7.   Scpteniber   1399. 

\\  ir  Berchtold  von  gotes  gnaden  bischof  ze  Freisingen,  wir  Johanns  von  denselben 
gnaden  des  heiligen  Romischen  reichs  purggraf  ze  Maidburg  und  graf  ze  Ilardegg  und  ich 
Rudolff  von  Walsse  des  hochgebornen  fiirsten  meins  gnaedigen  herren  herzog  Wilhalms 
herzogen  ze  Osterreich  etc.  hofmaister  und  ich  Ulreich  von  Dachsperg  lanlmarschalch  in 
Osterreich,  ich  Reimprecht  von  Walse  hauptman  ob  der  Ens  und  ich  Eberhart  von 
Kappellen  bekennen  und  tun  kunt:  Als  die  hochgeborn  fursten  unser  gnadig  lieb  herren 
herzog  Wilhalm  und  herzog  Albrecht  herzogen  ze  Osterreich  etc.  fiir  srch,  all  ir  herren, 
ritler,  knecht.  landleut  und  undertanen,  als  die  hernach  namleich  sind  begriffen  eins  leils. 
und  die  edeien  Hainreich  von  der  Lippen  und  Ilanns  von  der  Lippen,  sein  sun,  fiir  sich 
all  ihr  freund,  helffer,  diener  und  undertanen  des  andern  teils  aller  krieg,  vordrung,  angriff 
schaden  und  niisshellung,  wie  sich  die  uncz  her  zwischen  in  babent  vergangen,  giinlzleich 
hinder  uns  gegangen  sind  und  gelobt  und  versprochen  habent,  stat  ze  halten  und  ze  vol- 
fiiren,  was  wir  zwischen  in  darumb  auzsprechen,  als  das  zwischen  beiden  teilen  beredt 
getaidingt  und  verbrieft  ist  worden ;  also  haben  wir  nach  haissen  und  geschiiill  der 
obgenanten  unserr  herrschafft  und  auch  durch  frides  und  geniachs  willen  land  und  leut  uns 
der  vorgenanlen  sach  als  spruchleut  underwunden  und  haben  auch  die  von  beiden  teilen 
kuntleich  verhort  und  eigenleich  darob  gesessen  und  nach  gutem  rat  vereintleich  aus- 
gesprochen,  ais  hernach  geschriben  steet. 

Des  ersten  sprechen  vir,  daz  die  egcnanten  Hainreich  und  Ilanns  von  der  Lippen 
und  die  iren  unser  egenant  herschafft  von  Osterreich,  ir  lantherren,  ritter,  knecht  und 
undertanen  noch  ir  land  und  leut  hinfur  niclit  mer  siillen  angreiffeji  noch  beschedigen  an 
geverd,  sunder  dieselben  von  der  Lippen  siillen  auch  in  iren  gesiussen  noch  auf  iren 
giilern  niemand  enlhaiten,  die  dieselben  unser  herschafft  oder  die  iren  land  und  leut  wollen 
angreiffen  und  beschedigen  an  geverd.  Wir  sprechen  auch,  daz  unser  egenant  lierren  von 
Oslerreich  ailen  den  iren  nicht  gestatlen  siillen,  daz  sie  die  egenanten  von  der  Lippen  oder 
die  iren  fiirbazzer  kein  angriff  tun  ungeverleich  und  darauf  siillen  alle  schiiden  auf  beiden 
teilen  und  ailen  den  iren,  wie  sicb  die  uncz  auf  disen  heuligen  tag  habent  verlauffen, 
giintzieich  ab  sein. 

Wir  sprechen  auch,  ob  auf  beiden  leilen  ichl  gevangen  warn,  daz  die  an  all 
scbaczung  gar  und  giinlzleicli  ledig  und  los  sein  siillen.  und  ob  die  gevangen  helten 
abgedingt,  wie  sie  das  hetten  vergwisset  und  das  noch  nicht  ist  bezalt,  des  siillen  sie  ir 
brief  und  piirgen  giinczleicb  ledig  und  los  sein. 

Dann  umb  aile  die  angriff  vnd  schiiden,  die  dieselben  von  der  Lippen  oder  die  iren 
gelan  habent  den  edelen  Ulreichen  von  Dachsperg  lanlrnarschalch  in  ()slerreicli,  Fridreiclien 
von    Walse.     Merlen    dem    Valbaclier    und    Ilannsen    deni    Rukendorffer,    unserr    egenanlen 


486 

herreii  der  herzogen  kaiuermeistern  an  iren  leuten  iind  gutern,  der  si  auf  heiden  leilen 
auch  hinder  uns  sind  gegangen,  sprechen  wir.  daz  dieselhen  schaden  gancz  und  gar 
zwischen  in  ahsein  stillen  und  die  egenanten  von  der  Lippen  siillen  das  umh  sie  fleizziglich 
ausverdienen.  seind  in  die  schiiden  von  in  an  ir  schuld  sind  gcschehen  und  sie  auch 
dawider  nicht  habent  angegriffen  und  siillen  auch  hinfiir  darauf  mit  einander  gut  freunt 
sein  und  darumh  in  iihel  mit  einander  nichls  ze  schaffen  hahen. 

Wir  sprechen  auch,  oh  die  von  der  Lippen  oder  die  iren  den  egenanten  Dachs- 
perg-er,  dem  von  Walsse,  dem  Valhacher  und  dem  Rnkendorffen  icht  gevangen  hetten.  daz 
dieselhen  gevangen  gancz  und  gar  an  alle  schatzung  siillen  ledig  und  los  sein ;  und  ob 
die  gevangen  hetten  ahgedingt  und  wie  oder  wem  sie  das  hahent  vergwisset  mit  brieven, 
piirgen  oder  sust  und  das  noch  nicht  ist  bezalt,  des  siillen  sie,  ir  brief  und  ir  piirgen 
auch  gancz  und  gar  ledig  und  los  sein. 

Dann  umb  alle  die  angriff  und  schiiden,  die  die  egenanten  von  der  Lippen  oder  die 
ren  den  edeln  Jorgen  von  Walsse  und  Neiczen  von  Kuenringen  und  den  iren  gelan  hahent, 
ioder  dieselhen  von  Walsse  und  der  von  Kiinringen  und  die  iren  den  egenanten  von  der 
Lippen  und  den  iren  habenl  getan,  da  sein  wir  obgesessen  und  haben  die  kuntleich  gegen 
einander  verhoret  und  gewegen  und  haben  zwischen  in  gesprochen.  daz  dieselben  schaden 
gancz  und  gar  gegen  einander  sullen  absein  und  daz  dwedrer  tail  hincz  dem  andern 
darumh  hinfur  in  iibel  nichts  sol  ze  schaffen  haben. 

Auch  sprechen  wir.  ob  die  egenanten  von  der  Lippen  oder  die  iren  Jorgen  von 
Walsse  und  dein  von  Kiinringen  und  den  iren.  oder  der  egenant  von  Walsse  und  von 
Kiinringen  und  die  iren  den  egenanlen  von  der  Lippen  und  den  iren  gevangen  hetten,  daz 
dieselben  gevangen  auf  beiden  teilen  gancz  und  gar  an  all  schaczung  siillen  ledig  und  los 
sein ;  und  ob  die  gevangen  hetten  abgedingt  und  wie  oder  wem  sie  das  habent  bergwisset 
und  das  noch  nichl  ist  bezalt,  des  sullen  sie,  ir  brief  und  ir  piirgen  auch  ganz  und  gar 
ledig  und  los  sein. 

Item  umh  alle  die  angriff,  die  die  egenanten  von  der  Lippen  und  die  iren  dem 
Lembucher,  meister  zu  Mawrperg,  und  Rudolfen  und  Ludweigen  von  Tyerna  und  den  iren 
getan  habent,  oder  die  derselh  meister  zu  Mawrperg  und  die  von  Tyerna  und  die  iren 
den  egenanten  von  der  Lippen  und  den  iren  getan  hahent,  da  sein  wir  obgesessen  und 
haben  die  kuntleich  gegen  einander  verhoret  und  gewegen  und  hahen  zwischen  in 
gesprochen :  daz  dieselben  schiiden  gegen  einander  gancz  und  gar  absein  siillen  und  daz 
dwedrer  teil   hincz  dem  andcrn  darumb  hinfiir  in   iibel  nichls  sol  ze  schaffen  haben. 

Auch  sprechen  wir,  ob  die  egenanten  von  dor  Lippen  odsM-  die  iren  dem  egcnanten 
meister  zu  Mawrperg  und  den  von  Tyerna  und  den  ircn.  oder  dieselhen  der  meister  zu 
Mawrperg  und  die  von  Tyerna  und  die  iren  den  egenanten  von  Lippen  und  den  iren 
gevangen  hetten,  daz  dicsclbcn  gevangen  auf  heidcn  teilen  gancz  und  gar  an  alle  scha- 
czunge  siillen  ledig  und  los  sein :  und  ob  die  gevangen  hetlen  ahgedingl  und  wie  odtr  weni 
sie  das  habenl  vergwisset.  und  das  noch  nicht  isl  bczall.  des  siillen  sie  ir  brief  nnd  ir 
piirgen  aiicli  gancz  und  gar  ledig  und  los  sein. 


487 

Wir  sprechen  aucli,  ob  iemaud,  der  oben  geschribnen  war,  der  in  Oslerreich  sazz 
iind  der  den  obgenanten  unsern  spruch  nicht  volfiirle  oder  dawider  liill  in  eineni  oder 
menig-erm  stuk.  daz  wissenllcich  wiir.  der  oder  die  suilen  in  unserr  egenanten  herschalFt 
swere  ungnad  bevallen  sein  und  siillen  auch  den  oder  die  darzu  haiten,  daz  sie  das  vol- 
fiiren  und  auch  von  des  oder  der  hab  und  gut  furderleich  widerlun  und  widerlvern  die 
angrifF.  die  der  oder  die  also  hetten  getan.  und  sie  aucli  darzu  an  leib  und  gut  swerleich 
pessern  nach  irem  gevallen.  wann  das  mit  der  vorgenanlen  unsrer  herschalFt  also  ist 
beredt  und  getaidingt  worden 

Auch  sprechen  wir,  ob  auf  der  von  dor  Lippen  teil  ieniand  der  iren  disen  unsern 
spruch  niciit  volfiirte  oder  dawider  tatt  in  einem  oder  menigern  stukcben,  das  wissentleich 
war,  der  oder  die  sullen  in  der  egenanten  von  der  Lippen  swer  ungnad  sein  vervallen 
und  sullen  auch  den  oder  die  darzu  halten,  daz  sie  das  volfuren  und  auch  von  des  oder 
der  hab  und  gut  fiirderleich  widertun  und  widerkern  die  angrilF,  die  der  oder  die  also 
getan  hetten  und  sie  darzu  an  leib  und  gut  swerleich  pessern.  Ob  auch  die  egenanlen  von 
der  Lippen  wrider  disen  unsern  spruch  selber  tatten  in  einem  oder  menigerm  stiikch,  daz 
wissentleich  wiir.  wenn  sie  danu  darumb  gemant  werden,  so  siillen  sie  nach  der  nianung 
in  ainem  moneid  das  ganczleich  widerlun  und  widerkern  an  verziehen.  Und  des  zu  urchund 
geben  wir  obgenant  spruchleut  disen  brief  versigelten  mit  unserin  anhangunden  insigelen. 
Der  geben  ist  ze  Wienn  an  unsrer  Fraun  abend  zu  herbsl,  als  sie  geporen  ward.  Nach 
Kristi  gepurd  dreuzehenhundert  jare.  darnnch  in  dem  neun  und  neunzigisten  jare. 

(Original    im     k.    u.    k.     Staats-Arcliive   in    Wicu,   Perg.   mit  seclis   wolilerlialtenen   Siegeln.) 

553. 

Fehdebeileyuny  zirischeii    Wilhelin   und  Albrecht,  Herzogeu   ron   Osterreich.  uiid  Hermauu. 
Ulrich.   Johann   dem  alteren  und  Johann  dem  jUngeren  von  Neuhaus.   Dt.    Wien  7.  Sep- 

tember   1399. 

Wir  Berchloll  von  gotes  gnaden  bischof  zu  Freysingen.  uud  wir  Johanns  von 
denselben  gnaden  dcs  heiligen  Uiimischen  reichs  burggraf  zu  Maidburg  und  graf  zu  Hardekg, 
und  ich  Rudof  von  Walsse  des  hochgebornen  lursten  herzog  Wilhalms  herzogen  ze  Osterreich 
etc.  meins  gnedigen  herren  hofmeister.  ich  Ulreich  von  Dachsperg  lantniarschalch  in  Osler- 
reich.  ich  Reinprecht  von  Walsse  hauptman  ob  der  Enns.  und  ich  Eberharl  von  Kapelien 
bekennen  und  tun  kunl  ollenleich  mit  dem  briefe.  Als  die  hochgehornen  liirslen,  uus  gnedig 
lieb  herren,  herzog  Willialm  und  herzog  Albrccht.  vettern.  herz()<)-en  ze  ( )sterreicli  etc.  fiir 
sich,  all  ir  herren.  ritter  nnd  knechte.  landleut  und  underlanen,  als  die  hernacli  nemleich 
begrifien  sind.  eins  teils.  und  die  edeln  Herman.  Ulreich.  Jan  der  elter  und  .lan  der  jnnger 
vom  Newnhaus.  und  alle  ir  IVcunde.  helfer.  dicner  iind  iindertanen  des  andern  teils,  aller 
krieg.  vordrung.  aniirilF.  schedcn  iind  misshcllung,  wie  sich  die  uncz  her  zwischcii  in 
vergangen   habenl,   genzleich   hinder  uns  geganoen  sind   und  gelobt  und  versprochen  habcnt, 


488 

stet  ze  halten  iind  ze  volfiiren,  was  wir  darumb  zwischen  in  aussprechen,  als  das  zwischen 
beiden  teiln  beredt,  g-etaidingt  und  verbrieft  ist  worden:  Also  haben  wir  nach  haissen  und 
o-escheft  der  obg-enanten  unsrer  herschaft  und  auch  durch  frid  und  gemachs  willen  land 
und  leuten  uns  der  vorgenanten  sach  als  spruchleut  underwunden,  uud  haben  auch  die  von 
beiden  teiln  kuntleich  verhoret  und  eigenleich  doruber  gesessen  und  nach  gutem  rat  ver- 
eintleich  ausgesprochen,  als  hernach  geschriben  steet. 

Des  ersten,  zwischen  nnsrer  egenanten  herschaft  von  Osterreich  und  den  von 
Newehaus  von  Weikharczslag  wegen  und  umb  all  sachen,  die  sich  zwischen  in  habent 
verg^angen,  haben  wir  g-esprochen,  daz  die  vom  Newnhaus  unser  herschaft  sullen  bitten, 
daz  sie  in  das  gnedikleich  vergeben,  was  sie  dorinne  wider  sie  gelan  haben,  wan  sie  das 
nmb  ir  gnad  gern  wollen  ausdienen,  und  sie  wellen  auch  alle  die  iren  mitsampt  in  darzu 
halten,  das  wider  unser  herschaft  und  ir  land  und  leut  fiirbazzer  nicht  mer  zu  tun  ane 
gever,  und  auch  in  iren  geslossen  nymand  enthalten,  die  sie  oder  die  iren  wolten  angreifen : 
und  das  sol  unser  egenante  herschaft  von  in  gnedikleich  aufnemen.  Auch  sprechen  wir, 
daz  unser  egenante  herschaft  auch  allen  den  iren  nicht  gestatten  sol,  daz  sie  den  vom 
Newnhaus  noch  den  iren  fiirbazzer  kein  angriff  tun  ungeverleich  und  darauf  sullen  all 
scheden  auf  beiden  teiin  und  allen  den  iren,  wie  sich  die  uncz  auf  den  heutigen  tag  habent 
verlaufen,  genzleich  absein. 

Item.  Umb  alle  die  gevangen,  die  die  vom  Newnhaus  oder  der  Pschech  von  Coyaticz 
oder  ander  die  iren  gevangen  habent,  und  die  unser  vorgenante  herschaft  von  Oslerreich 
angehorent,  und  mit  namen  die  von  Weikharczslag,  sprechen  wir,  daz  die  ganz  und  gar 
ledig  und  los  sein  siillen  an  all  schaczung.  Worumb  sie  aber  hetten  abgedingt,  und  wie 
und  wem  sie  das  vergwisst  habent  mit  briefen,  purgen  oder  sust,  und  das  noch  nicht  ist 
bezait,  des  sullen  sie  ir  brief  und  ir  purgen  auch  ganz  und  gar  ledig  und  los  sein,  und 
die  vom  Newehaus  sullen  dieselben  gevangen  davon  bringen. 

Auch  sprechen  wir,  was  unser  herren  von  Osterrcich  oder  die  iren  gevangen  habent, 
daz  die  auch  zu  gleicher  weis  sullen  ledig  sein. 

Denn  umb  Pilgrein  von  Ollen  und  ander  gevangen,  die  zu  Weikharzslag  sind 
gevangen  worden,  sprechen  wir :  wenn  dieselben  gevangen  ire  brief  gebent  versigelt,  als 
wir  in  ein  notel  werden  antwurten,  und  auch  zu  den  heiligen  leibleich  swerent  nach  laut 
derselben  briefe,  so  sullen  sie  gancz  und  gar  ledig  und  los  sein. 

Umb  den  Dressidler  und  den  Friczestorfer  dorumb  sol  sich  unser  herschaft  gar 
kuntleich  ervaren,  was  die  wider  die  vom  Newnhaus  und  die  iren  haben  getan  und  was 
unser  herschaft  denn  darinneu  lut,  des  sullen  sich  die  voni  Newuhaus  und  die  iren  lasscn 
genugen  und  sullen  auch  darauf  all  scheden  gcnczleich  ab  sein  auf  beiden  teiln  und  fiir- 
bazzcr  mileiuander  von  aller  vergangener  sach  wegcn  in  iibel  nichts  ze  schaffen  haben. 

Denn  umb  alle  die  stozz,  krieg  und  misshellung,  die  sich  zwischen  Hermann,  Ulreichen, 
Janeu  den  eltern  und  Janen  dem  jiingern  vom  Newnhaus,  und  Pilgreim,  Albrechten  und 
Jorgen,  gel)riidern  von  Puchaim,  und  allen  iren  freunden,  helfcrn  und  dienern  auf  beiden 
teiln  uncz  auf  den  heutigen  tag  habent  verlaufen,  der  sie  auch  genczleich  hinder  uns  sind 


489 

ffegangen  an  alle  auszng,  die  haben  wir  gen  einander  kunlleich  g-ewegen  und  haben 
gesprochen  und  sprechen  auch.  daz  all  sachen  und  scheden  zwischen  in  und  allen  iren 
egenanten  freunden,  helfern  und  dienern  suilen  gar  und  genczleich  absein  und  sullen  darauf 
gen  einander  gut  freund  sein  und  hinfiir  freimlleich  mileinander  leben. 

Auch  sprechen  wir,  daz  Ulreich  vom  Newnhaus  sol  seiner  vanknuzz  genczleich 
ledig  sein  und  daz  er  noch  jemand  von  seinen  wegen  dorumb  mit  den  egenanten  Puchaimern. 
ailen  iren  freunden.  helfern  und  dienern  und  auch  allen  den  iren  ungeverleicli  fiirbazzer 
in  iibel  nichts  ze  schaffen  haben  sol,  und  sullen  all  scheden.  die  er  oder  die  seinen  der 
sach  genomen  habent,  auch  genczleich  absein. 

Item,  umb  den  geltbrief,  den  Albrecht  und  Jorg  von  Puchaim  von  demselben 
Ulreichen  vom  Newnhaus  liabenl.  sprechen  wir,  daz  dieselben  Puchaimer  das  hauplgut  von 
im  neraen  suilen  und  in  den  obgenanten  gellbrief  widergeben ;  und  das  sol  geschehen  inner 
vierzehen  tagen,  den  nechsten :  und  all  scheden  sulien  genczleich  absein. 

Item.  umb  das  schreiben,  das  Ulreich  vom  Ne\vnhaus  und  Albrecht  von  Puchaim 
von  der  sach  wegen  an  einander  getan  habent,  da  sullen  beid  teil  uns  den  spruchleuten 
alle  die  brief.  die  sie  an  einander  ffcsandt  habenl,  an  all  auszug  antwurten  unverzogenlich 
und  sullen  auch  darauf  all  sach  zwischen  in  absein  und  gut  freund  mileinander  sein.  Auch 
sullen  uns  beid  egenante  teil  die  von  Newnhaus  uud  die  von  Puchaim  all  ir  fridbrief 
unverzogenlicli  anlwurten. 

Item.  umb  all  ander  gevangen  auf  beiden  leiln,  die  die  vom  Newnhaus,  oder  die 
von  Puchaim  einander  habent  gevangen,  sie  haben  zu  unern  handen  gelobl  oder  nichl. 
sprechen  wir,  daz  die  gar  und  genczleich  sullen  an  all  schaczung  ledig  und  los  sein.  und 
umb  wen  sie  hetten  abgedingt  und  wie  sie  das  hetlen  vergwisset,  des  sie  noch  nichl  helten 
bezall.  des  sullen  sie  und  ir  purgen  auch  genczleich  ledig  und  los  sein  ze  geben, 

Item.  wir  sprechen  auch.  daz  die  vom  Newnhaus  und  die  von  Puchaim  mit  allen 
iren  gepielen,  leuten  und  giitern  sich  sullen  freunlleich  und  fridleich  gen  einander  halten 
und  siczen;  und  ob  einem  teil  von  dem  andern  icht  geschech,  darumb  sullen  sie  einander 
freunlleich  ze  red  seczen  und  sullen  umb  alle  geprechen  einander  gleich  tun  und  die 
freuntleich  wenden 

AIs  dcnn  die  von  Puchaim  sprechent,  das  Hensel  von  Pfaflenslag  in  der  voni 
Newnhaus  geslos  sei  gescheczt  worden  und  hab  darinne  abgedingl.  darumb  haben  wir  die 
vom  Newnhaus  ze  red  gesaczl;  die  habent  sich  vor  unser  darumb  in  solcher  mazz  enlredl, 
daz  die  von  Puchaim  des  geniigen  sol.  Und  wir  sprechen  auch,  daz  die  vom  Newnhaus 
des  fiirbazzer  sullen  ledig  sein  und  von  den  vou  Puchaim  noch  von  jeniand  andern  darumh 
kein  zuspruch   haben. 

Auch  sprechen  wir  umb  Seyfriden  von  Miesla  und  sein  gesellen,  die  der  von 
Puchaim  gevangen  waren,  und  die  sie  uns  geanlwurt  habent;  wenn  sich  die  verbriefent 
nach  laut  der  noteln,  die  wir  in  antwurten  werden,  darauf  sie  auch  leibleich  eid  zu  den 
heiligen  sweren  sullen  stet  ze  hallen  den  brief.  als  dieselb  notel  lautet.  und  daz  auch  der 
egenante  Seyfrid  und  sein  egenanten  gesellen  den  Grasser  von  Tamhen  ledig  lazzen  seiner 

62 


41)0 

vanknuzz  und  tles  gelts,  das  er  in  verpurgt  inid  noch  nicht  bezalt  hat,  so  suilen  sie  ledig- 
und  los  sein. 

Denn  uinb  alle  die  scheden,  die  die  vom  Newnhaus  und  die  iren  Jorgen  von 
Walsse  und  der  herschaft  ze  Drosendorf  habent  getan,  und  umb  alle  die  scheden,  die 
derselb  von  Walsse  und  die  seinen  und  auch  die  leut  in  derselben  herschaft  den  vom 
Newnhaus  und  den  iren  getan  habent,  sprechen  wir,  daz  die  gen  einander  gleich  suilen 
absein  und  daz  ein  leil  gen  den  andern  darumb  hinriir  nichts  sol  ze  sprechen  haben  imd 
sollen  darauf  mit  einander  gut  freund  sein. 

Denn  umb  alle  die  angriff  und  scheden,  die  die  vom  Newnhaus  und  die  iren  dem 
Kreyger  und  den  seinen  getan  habent,  und  er  red,  die  seinen  in  hinwider  habent  gelan, 
sprechen  wir,  daz  die  gleich  gen  einander  sullen  absein  und  daz  ein  teil  hincz  dem 
andern  darumb  hinfiir  nichts  sol  ze  sprechen  haben  und  sullen  darauf  mit  einander  gut 
freund  sein. 

Item,  als  sich  denn  der  Kreyger  erklagt  von  neur  maul  und  aufsecz  wegen,  die 
die  eg-enanten  vom  Newnhaus  gen  im  sullen  getan  baben,  sprechen  wir :  was  solcher  neuer 
aufsecz  sein,  daz  die  genczleich  sullen  absein,  und  daz  jeder  leil  hinfiir  beleib,  als  von 
alter  ist  herkomen. 

Ilem,  als  sich  denn  derselb  Kreyger  erklagl,  wie  die  vom  Newnhaus  sich  ettleicher 
seiner  leut  und  giiter  haben  untervvunden  und  die  aufgenommen.  sprechen  wir,  daz  die 
der  Kreyger  hincz  den  vom  Ncwnhaus  wol  inag  vordern  und  suchen,  und  die  vom 
Newnhaus  sullen  im  daruinb  fiirderleich  das  recht  lassen  widervareii  nach  dein  landesrechten 
ze  Beheim. 

Auch  sprechen  wir,  daz  all  gevangen,  die  die  vom  Newnhaus  oder  die  iren  dem 
Kreyger  und  den  seinen  gevangen  habenl,  oder  die  der  Kreyger  und  die  seinen  dem  voin 
Newnhaus  oder  den  iren  habent  gevangen,  daz  die  auf  beiden  teiln  gancz  und  gar  an  alle 
schaczung  ledig  und  los  sein  sullen;  woruinb  aber  die  gevangen  hetten  abgedingt  und  wie 
sie  das  habent  vergwissl  mil  briefen,  purgen  oder  sust,  das  noch  nicht  isl  bezalt,  des  sullen 
sie  ir  brief  und  ir  purgen  auch  gancz  und  gar  ledig  und  los  sein. 

Denn  umb  alie  die  angrilf  und  scheden,  die  die  vom  Newnhaus  und  die  iren  deii 
von  Tyerna  und  den  iren  gelan  habent,  und  die  die  von  Tierna  und  die  iren  den  vom  Newii- 
haus  und  den  iren  habent  getan,  sprechen  wir,  daz  die  gleich  sullen  gen  einander  absein  und 
daz  ein  teil  mit  dem  andern  darumben  in  .iibel  hinliir  niclils  sol  ze  schaffen  haben  in  dhein 
weis,  und  daz  sie  darauf  mil  einander  gul  freund  sein. 

Auch  sprechen  wir,  daz  all  gevangen,  die  die  vom  Newnhaus  oder  die  iren  deii 
von  Tyerna  und  den  iren  gevangen  habent,  oder  die  die  von  Tyerna  und  die  iren  den  vom 
Newnhaus  oder  dcn  iren  habenl  gevangeii,  daz  die  gen  einander  auf  beiden  teiln  an  alle 
schaczung  ledig  uiid  los  sein  suilen ;  warumb  aber  die  gevangen  hellen  abgelaidingt,  und 
wie  sie  das  habent  vergwissl  init  briefen,  purgen  oder  susl,  uiul  das  noch  nichl  ist  bezalt. 
des    sulleii    die  gevangen  und  ir  brief  und  purgen  auch  gancz  iiiid  gar  ledig  und  los  sein. 

Deiiii,    umb    alle    die    angrilf   und    scheden,    die    der    Pergawer,    Ernst,    Ortolf  und 


491 

Heinreich  die  Slockcharner.  Jostl  der  Hawscr.  Chiinrad  Schawl.  Josll  Hofkircher,  Hensl 
Xeydekg-er,  die  drugsezzen  von  Grub.  der  Eybenslainer.  Peler  Hohembero-er.  der  Weidner. 
der  Wydersperoer,  der  Godinocr.  der  Prukger.  der  Moser.  der  Kynasl,  der  Willperoer. 
Hensl  von  Leutraring,  SlelTI  Selheymer.  der  Kukennewiri,  der  Eselni  und  der  Puchsen- 
maisler  und  die  iren  den  vom  Xewnhaus  und  iren  getan  hahent  und  die  die  vom  Newnhaus 
und  die  iren  denselben  und  den  iren  gelan  habent,  sprechen  wir.  daz  die  gleich  gen 
einander  sullen  absein  und  da/,  ein  teil  hincz  dem  andern  darumb  in  (ibel  hinfiir  nichts  sol 
ze  schaffen  haben  in  dhein  weis  und  daz  sie  darauf  mit  einander  gut  IVeund  sein.  Auch 
sprechen  wir,  daz  all  gevangen,  die  die  egenanten  beid  leil  oder  die  iren  einander  hahent 
gevangen,  daz  die  gen  einander  auf  beiden  leiln  an  all  schaczung  sullen  ledig  und  los  sein. 
Warumb  aber  die  gevangen  hetten  ahgedingt  und  wie  sie  das  haben  vergwisst  mit  briefen, 
purgen  oder  sust,  und  das  noch  nicht  ist  bezalt,  des  sullen  die  gevangen  und  ir  brief  und 
piirgen  auch  gancz  und  gar  ledig  und  los  sein, 

Wir  sprechen  auch,  ob  jemand,  der  oben  geschrihen  wer.  der  in  Osterreich  sezz 
imd  der  den  obgenanten  unsern  spruch  nicht  volfiirle  oder  davvider  tel  in  einem  oder 
menigem  stuk.  das  wissenllich  wer,  der  oder  die  sullen  in  unsrer  egenanten  herscbaft  swere 
ungnad  vervallen  sein  und  sullen  auch  den  oder  die  darzu  halten.  daz  sic  daz  volfiiren  und 
auch  von  des  oder  der  hah  und  gut  fiirderlich  widertun  und  wideriiern  die  angriff,  die 
der  oder  die  also  hetten  gelan  und  sie  auch  darzu  an  lelb  und  gut  swerleich  pessern 
nach  irem  gevallen.  wan  das  mit  der  egenanten  unsrer  herschaft  also  ist  beredt  und 
getaidingt  worden. 

Auch  sprechen  wir,  ob  auf  der  vom  Newnhaus  teil  jemand  der  iren  diesen  unsern 
spruch  nicht  volflirt  oder  dawider  tet  in  einem  oder  menigem  stuk.  das  wissentleich  wer. 
der  oder  die  sullen  in  der  egenanten  vom  Newnhaus  swere  ungnad  sein  vervallen  und 
sullen  auch  den  oder  die  darzu  hallen.  daz  sie  das  volfuren  und  auch  von  des  oder  der 
hab  und  gut  fiirderlich  widerlun  und  widerkeren  die  angriff,  die  der  oder  die  also  getan 
hetten  und  sie  auch  darzu  an  leib  und  gut  swerleich  pessern.  Ob  auch  die  egenanten  vom 
Newnhaus  wider  diesen  unsern  spruch  selber  telten  in  einem  oder  menigem  sluk,  das 
wissentlich  wer,  wenn  sie  denn  darumb  werden  gemant,  so  sullen  sie  nach  der  manung  in 
einem  moneid  das  genczleich  widertun  ane  verziehen.  Und  des  zu  urkund  geben  wir  vorgenante 
spruchleut  diesen  brief  versigelten  mit  unserm  anhangenden  insigeln.  Der  geben  ist  ze  Wienn 
an  uner  Fraun  ahent  Nativitatis,  nach  Cristi  gepurd  dreuzehenbuudert  jar.  darnach  in  dem 
neun  und  neunzigislen  jare. 


(Orig.   6   li.  gut  erhaltene  Sig.   im   gr.   C.riiiirscheu   Archive  zu  Neuhaus.) 


62* 


492 


554. 


Papsl    Boiiifaz-    IX.    cnieucrt    z-wei  Bullen   Urbaii    V.   imd   Urbaii    VI.  gegeii  die  Kirchen- 

schadif/er  iiiid  beauftrayl  deii  Bischof  von  Leitoinjjsl.  den  Schollenabt  in  Wien  uiid  den  Stern- 

beryer  Probst.   die  Schddiger  der   Olmiitz-er  Kirche  mit  Kirchenstrafen  z-u  helegen. 

Dt.   Rom  8.  September  1399. 

Bonifacius  episcopus  servus  servorum  dei  venerabili  fratri  episcopo  Luthomislensi. 
et  dileclis  filiis  abbali  Scotorum  in  Wienna  ac  preposito  sancte  Marie  in  Sternberu^h  per  pre- 
posilum  solili  ijubernari.  Pataviensis  ac  Olomucensis  diocesis  monasteriorum  salutem  et  apo- 
stolicam  benediccionem.  Dudum  siquidem  per  felicis  recordacionis  Urbanum  papam  quintum 
predecessorem  nostrum  accepto,  quod  nonnulli  diversarum  parcium  principes  marchiones 
duces  coniites  barones  et  alii  nobiles  aliique  officiales,  consiiiarii  civitatum  opidorum  caslro- 
rum  terrarum  et  aliorum  locorum,  aliique  laici  et  laicales  persone  dominium  seu  iurisdic- 
cionem  in  temporalibus  oblinentes.  non  attendentes  quod  laicis  in  clericos  nulla  esl  atributa 
potestas,  clericos  et  ecclesiasticas  personas  temeritate  propria  bannire  seu  relegare  ac  pro- 
scribere  non  verebantur,  idem  predecessor  per  suas  litteras  omnes  et  singolos  talia  facere 
presumentes  aut  ea  fieri  mandantes  seu  eorum  nomine  et  mandato  facta  rata  habentes,  vel 
ea  facientibus  dantes  auxilium  consilium  vel  favorem,  cuiuscumque  dignitatis  preeminencie 
status  gradus  vel  condicionis  existerent,  si  singulares  persone  essent,  earum  videlicet  sin- 
gulas,  et  si  communia  vel  universitates  forent,  omnes  et  singulos  earundem  communitatum 
vel  universitafum  potestates  capitaneos  balinos  scabinos  advocatos  rectores  iudices  et  con- 
sules  ac  officiales,  quocunque  nomine  censerentur,  consiliarios  et  privatas  personas,  qui 
huiusmodi  sacrilegii  principaliores  patratores  existerenl,  excommunicacionis  sentenciam 
incurrere,  nec  non  quelibet  eorundem  communitalum  et  universilatum  talia  presumencium. 
civitales  opida  terras  casira  et  alia  loca  ecclesiastico  interdicto  subiacere  voluit  ipso  facto. 
et  quod  nullus  ab  eiisdem  sentenciis  per  alium  quani  per  Romanum  ponlificem,  preter  quam 
in  mortis  articulo  posset  absoivi,  nec  interdictum  illud  per  alium  relaxari.  Postmodum  vero 
pro  parle  dileclorum  filiorum  .  .  decani  et  capituii  ecclesie  Olomucensis  exposilo  pie  memo- 
rie  Urbano  pape  sexlo  eciam  predecessori  nostro,  quod  dudum  in  provinciali  Magunlinensi, 
cum  tunc  de  provincia  Maguntinensi  dicta  ecclesia  OIomuciMisis  esset,  et  in  Olomucensibus 
synodalibus  statutis  el  conciiiis  foret  statutum  et  ordinatum,  quod  quandocunque  personas 
exclesiasticas  civitalum  et  diocesis  dicte  provincie  ac  eciam  civitatis  et  diocesis  Olomucensis 
spoliari  bonis  suis  seu  captivari  contingeret  rectores  et  curali  parochialium  ecclesiarum 
locorum,  ad  que  persone  sic  captivate  seu  bona  predicla  sic  ablata  deducerentur  vel  spo- 
liatores  et  sacrilegi  huiusmodi  dechnarent,  aliquo  mandato  supcrioris  super  hoc  minime 
expeclalo  cessaront  a  divinis,  quandiu  dicti  spolialores  el  sacrilegi  moram  Iraherent  ibidem. 
ct  donec  predicla  bona  eisdem  personis  ecclesiaslicis  spolialis  essent  inlegraliter  reslitula. 
ac  pro  parle  diclorum  decani  et  capituli  eidem  Urbano  pape  sexto  predecessori  humiliter  sup- 
plicalo.   ut  slaluto  el  ordinacioni  predictis  robur  apostolice  confirmacionis  adicere  dignaretur  : 


493 

idem  Lrbanus  papa  sexliis  per  siias  litteras  tibi  fili  abbas  comniisit  et  mandavit,  ut  stalutum 
el  ordlnacioneni  predicta.  quoad  huiusmodi  personas  ecclesiasticas  civitalis  et  diocesis  Olo- 
raucensis  predictarum  duntaxat,  auctoritate  apostolica  conlirmares.  Cumque  postmodum  pro 
parte  diclorum  decani  et  capituli  nobis  sii>nificaluni  foret.  quod  tu  abbas  prefate  pro  eo. 
quod  antequam  dicte  littere  ipsis  decano  el  capitulo  concesse  tibi  per  eosdem  decanum  et 
capilulum  presentale  forent.  idem  Urbanus  papa  sextus  predecessor.  sicut  domino  placuit. 
ab  hac  luce  migrasset.  dubitares  ad  execucionem  predictarum  litterarum  tibi  directarum  te 
procedere  posse,  nos  tibi  per  quasdam  nostras  litteras  mandavimus,  ut  easdem  litteras  dicti 
Urbani  sexti  pape,  perinde  exequi  studeres.  ac  si  eodem  Urbano  papa  sexto  predecessore 
in  humanis  agente  per  eosdem  decanum  et  capitulum  dicte  littere,  ipsis  concesse,  tibi  pre- 
sentale  fuissent,  et  ad  illarum  execucionera  procedere  incepisses,  pro  ut  in  omnibus  predictis 
literis  plenius  continetur.  Cum  autem,  sicut  exhibita  nobis  nuper  pro  parle  decaui  et  capituli 
predictorum  ac  singulorum  canonicorum  el  personarum  ecclesie  Oloraucensis  pelicio  con- 
tinebat.  nonunquam  marchio  Moravie  existens  pro  lempore,  qui  lemporale  dominium  in 
eadem  civilate  obtinet,  et  magistri  civium,  iudex  el  iurati  nec  non  scabini  eiusdem  civitatis 
eciam  existentes  pro  tempore.  ausu  temerario  eosdem  decanum  et  capilulum  canonicos  et 
personas  de  prefata  civitate  et  territorio  ac  districtu  ac  terris  dicli  marchionis  baniant. 
relegent  seu  proscribant,  ac  voce  preconia  sive  per  eorum  litleras  sub  capitis  seu  aliis 
formidalibus  penis  mandent,  ne  aliquis  decanum  pro  lerapore  existentem  ecclesie  predicte 
vel  aliquam  personam  de  huiusmodi  capitulo  seu  res  eorura  colligere  vel  receptare  aut  eis 
de  censibus  vel  aliis  rebus  ipsis  debitis  respondere  presumant.  nec  non  ipsos  pro  banitis  et 
proscriptis  et  relegatis  habeant  in  eorundem  decani  et  capituli  ac  canonicorum  el  personarum 
maximum  preiudicium  dampnum  et  gravamen,  divine  maiestalis  ofiensam  et  enormem  lesio- 
nem  ecclesiastice  libertatis,  propler  que  ipso  facto  marchio  raagistricivium  iudices  et  iurali 
ac  scabini  predicli,  quociescunque  talia  contra  ipsos  decanum  et  capitulum,  canonicos  et 
personas  communiter  vel  divisim  altemptare  presumunt,  vigore  predicte  constilucionis  eius- 
dem  Urbani  pape  sexti  predecessoris  dampnabiliter  sentenciam  excommunicacionis  incurrere 
ac  predicta  civitas  interdicto  huiusmodi  subiacere  dinoscantur.  quodque  eciam  raarchio  pre- 
dictus  et  sui  officiales  ac  nonnulli  duces  comites  barones  nobiles  mililes  armigeri  et  laici 
communitates  civitalum  et  universitater  opidorura  caslrorum  villarum  et  terrarum  Olomucensis 
et  nonnullarum  aliarum  civilatuni  villarum  opidorum  caslrorum  el  terrarum,  qui  nomcn 
domini  in  vacuum  recipere  non  formidanl,  per  indirectum  huiusmodi  statulum  et  ordinacio- 
nem,  que  tu  abbas  prefate  vigore  dictarum  lilterarum  pcr  euiidem  Urbanum  piipam  sexliim 
predecessorem  el  per  uos  libi.  ut  premitlitur.  direclarum,  ut  iidem  decanus  el  capiluluiii 
asserunl.  confirmasti,  temere  violando  colonos  censuarios  sive  reddituarios.  villicos.  ruslicos 
nec  non  homines  et  subditos  eorundem  decani  et  capituli  canonicorum  ac  eciani  aliarum  pcr- 
sonarum  ecclesie  Oloniucensis  predicte,  eciani  pro  eoruni  libito  volunlatis  pessime  tractaut, 
aliquos  eorum  captivando  verberando  mulilando  exaccionando  ac  caplivos  delinendo,  aliquos 
vero  inlerficiendo.  et  eos  bonis  el  rebus  eoruin  spoliando  et  alias  ipsis  multipliciter  injiiri- 
ando.   (Juare   predicli  decanus  el   capiluni   nobis   huiiiililtr  supplicaruiit.  ul  constilucioiiem  tlicli 


494 

Urbani  pape  V.  predecessoris  ad  marchionem  magislros  civinm  iudices  iuralos  scabinos  ac 
rectores  dicte  civitatis  Olomncensis  presentes  el  posleros,  qui  ipsos  decanum  et  capituUim 
vel  canonicos  aut  personas  coniunclim  vel  divisim  banire  aut  proscribere  nec  non  statutum 
et  ordinacionem  predicta  eciam  ad  marchiones,  duces  comites  barones  nobiles  milites  armi- 
geros  laicos  communitates  et  universitates  huiusmodi,  qui  coniunctim  vel  divisim  colonos 
vel  censuarios  sive  reddiluarios  villicos  rusticos  homines  et  subditos  huiusmodi  decani  el 
capituli,  canonicorum  et  personarum  eorundem  invadere  capere  capfivare  exaccionare.  cap- 
tivos  detinere.  verberare  nuililare  iuferficere  aut  alias  male  tracfare,  sive  bonis  et  rebus 
eorum  spoliare  presumpserint.  extendere  et  alias  in  premissis  eisdem  decano  et  capitulo  ac 
canonicis  et  personis  in  premissis  salubriter  providere,  de  speciali  gracia  dignaremur.  Nos 
igilur  eisdem  decano  et  capilulo  ac  canonicis  et  personis  in  premissis  efficacis  defensionis 
auxilio  providere,  ut  per  huiusmodi  provisionem  eorundem  reproboriim  compescatur  teme- 
ritas  et  per  boc  eciam  viam  ceteris.  ne  similia  commitlant,  precludere  cupientes  ac  huius- 
modi  supplicacionibiis  iuclinali  conslifucionem  confra  marchiones  magislros  civium  iudices 
iurafos  et  scabinos  ac  rectores.  qui  sunt  et  erunt  pro  tempore.  qui  de  cetero  decanum  et 
capifulum  aut  canonicos  vel  personas  huiusmodi  coinmunifer  vel  divisim  bannire  relegare 
vel  proscribere  de  civitate  disfrictu  vel  terris  eisdem  marcbionis  memorali  ac  statutum  et 
ordinacionem  predicfa  eciam  confra  niarchiones  duces  comites  barones  nobiles  milites  armi- 
geros  hiicos,  conimunifafes  et  universitates  quoscuuque,  qui  eciam  communifer  vel  divisim 
colonos  censuarios  reddituarios  villicos,  rusticos  boraines  et  subditos  huiusmodi  dictorum 
decani  et  capituli  ac  canonicorum  et  personarum  capere  vel  invadere,  captivos  abducere 
seu  tenere,  verberare  mutilare  vel  occidere,  sive  exaccionare,  bonis  et  rebus  eorum  spo- 
iare  aut  alias  male  tractare  in  dampnum  et  gravamen  capifuli.  nec  non  decani  el  canoni- 
corum  et  personarum  huiusmodi  ecclesie  Olomucensis,  qui  siint  et  erunt  pro  tempore,  de 
cetero  presumpserinf,  statutum  ef  ordinacionein  predicfa  auctoritate  apostolica  tenore  pre- 
sencium  extendimus  per  presentes.  Quo  circa  discrecioni  vestre  per  apostolica  scripfa 
mandamus,  quafinus  vos  vel  duo  aut  unus  vestrum  per  vos  vel  alium  seu  alios  huiusmodi 
uostram  exfensionem,  ubi  et  quando  expedierit,  auctoritate  nostra  solemniter  publicantes  eam 
faciatis  auctorifate  nosfra  firmifer  observari,  non  permiftentes  contra  ea  dicfos  decanum 
canonicos  el  personas  pro  tcmpore  existentes  et  capitulum  huiusmodi  conjunclim  vel  divisim 
indebite  molesfari.  moleslafores  ipsos,  cuiuscumque  exceilencie  slalus  gradns  nobililalis  vel 
dignilafis  existant.  per  censuram  ecclesiasticam,  appellacione  poslposifa,  eadein  aucforilate 
apostolica  conpescendo,  invocato  ad  hoc,  si  opus  fuerit,  auxilio  brachii  secularis.  Non 
obstanfe,  si  aliquibus  communiter  vel  divisim  a  sede  aposfolica  sit  indultum,  quod  interdici 
suspendi  vel  excommunicari  non  possint,  per  litferas  apostolicas  non  facientes  plenam  et 
expressam  ac  de  verbo  ad  verbum  de  indullo  huiusmodi  iiiencionem.  Presontes  autem  litteras 
per  concedenfis  obiliim  nolumus  expirare.  Daliim  Rome  apud  sanclum  Pefrum  sexto  idus 
Seplembris,  ponlificatus  noslri  anno  decimo. 

(Orig.   Perg.   h.    Illois.   iiii   Olm.   Cap.-Arcli.) 


495 


555. 


Dorotkea.     Wilwe    des    Jutko    ron    Ruhanhi.    schenkt    dem    Auijustinerkloster    in    Gewitsch 
einen  jahrlichen  Zins  ron  .54   Groschen  ini   Dorfe  Ihibaniii.    Dt.   Gewitsch    12.  Sept.  1399. 

^d  uiiiversoniin  tam  presenlium  qiiain  futiironiin  notiliain  voiumus  pervenire,  ([uod 
ego  domina  Dorothea  relicta  fjimosi  viri  Giitkonis  de  Rubeyn,  felicis  memorie,  ac  Katharina 
filia  mea  legilima  necnon  Przibiko  Lopathka  de  Suchdola  raeique  heredos  et  successores 
legitimi  tenore  presentium  publice  hoc  profitemur.  Quia  animo  deliberato  maturoque  consilio 
inter  nos  prehabito  religiosis  ac  devolis  fratribus  videlicet  Alberto  pro  tunc  priori  totique 
convenlui  monasterii  Virginis  illibale  civitalis  Gewicz  suisque  confratribus  ac  successoribus 
condescendimus  et  resignamus  libere  et  absolute  quinquaoinla  qualiior  grossos  veri  census 
et  annue  pensionis  in  villa  Rubeyn,  que  verum  ipsius  domine  Dorothee  predicte  et  legi- 
limum  exislit  dotalitium,  et  hoc  cum  consensu.  voluntate  ac  motu  proprio  Przibikonis  pre- 
fati,  qui  ejusdem  ville  et  census  verus,  certus  ac  legitimus  commissarius  esse  dinoscilur, 
scilicet  in  duobus  mediis  laneis,  in  quibus  Peschiko  et  Joannes  ibidem  laici  resident  el 
quilibet  eorum  de  quolibet  modio  laneo  in  festo  sancli  Michaelis  nunc  advenienli  tredecim 
grossos  et  in  festo  sancti  Georgii  quindecim  et  qiialuor  piillos  cum  quadrayiuta  ovis  in 
quolibet  predictarum  festivilalum  termino  ralione  veri  census  et  anniie  pcnsionis  debet  et 
censuare  tenelur.  Quein  quidein  censum  una  cum  pullis  et  ovis  prenotalis  ipsis  fratribus 
condescendimus  et  libere  resignamus  et  hoc  pro  reinedio  ac  salute  animarum  scilicel  domine 
Dorothee  jam  dicle,  Smilonis  filii  ipsius  legitimi,  necnon  suorum  antecessorum  ibidem  in 
monaslerio  sepullorum:  exclusis  tamen  emendis  et  robotis,  quas  ego  Przibiko,  mei  aiit  siic- 
cessores  legilimi  ab  eisdem  laicis  pro  nobis  voliimus  rescrvare.  Tali  lamen  condilione 
preincliisa,  quod  ipsi  prenolali  fratres  aut  ipsonim  successores  censum  prescripliim  de  duobiis 
mediis  laneis  ac  eorum  possessoribiis  una  cum  pnllis  el  ovis  prenotatis  lollere  dehent  et 
percipere  tamdiu  donec  ipsis  fratribus  monasterii  prenarrati  a  nobis,  scilicet  Przibikone. 
Katharina  seu  a  nostris  successoribus  ac  heredibus  legilimis  decem  marce  grossorum  pra- 
gensium  moravici  numeri  et  paoamenti  lolalilcr  et  inlegre  fuerint  persoliite.  Hoc  adjeclo. 
quod  ipsis  fratribus  danius  et  concedimus  plenam  et  omnimodam  potestatem  ceiisiim  narraliim. 
ul  supra,  habendi  lenendi  possidendi  et  percipiendi  libere  et  quiete  tamdiu,  donec  predicte 
decem  marce  grossorum  ipsis  fratribus  a  nobis  lotaliter  fuerint  persolute.  Promittenles  nostra 
fide  et  honoris  titulo  ipsos  fratres  siiper  eodein  censu  nequaquam  inpetere  iiec  quovis  modo 
inpedire,  sed  ipsos  potius  adversus  quemlibet  infestantem  defensare  omni  conlradiclione 
penitus  procul  mola.  In  casii  vero.  ut  dum  ipsis  fralribus  predicte  deceiii  inarce  a  nobis 
tolaliter  fuerint  persoliite.  exlunc  stalim  debebiinl  nobis  prefatum  censiim.  iit  prefertur, 
resignare  hcnevole  et  condescendere,  proul  a  nobis  prius  acceplarunt.  literam  presenlem 
omnibiis  modis  reddere  el  represenlare.  qualibel  perlraclalione  et  contradictione  non  obstante. 


496 

In  cujiis  rei  iirmiiis  iestimoniiim  evidentiamqiie  majorem  sigillum  Przikikonis  Lopathka  et  ad 
petita  sing-ularia  famosorum  virorum  scilicet  Frankonis  de  Radkow,  Wiczkonis  de  Opatowicz, 
Vitoslai  de  Woyderad,  Jessikonis  dicti  Fusko  de  Schebetaw,  Petri  de  Stwolowa  sigilla 
presentibiis  snnt  appensa  in  testimonium  omnium  premissorum.  Datum  Gewicz  feria  sexta 
ante  exaltationem  sancte  Crucis  anno   domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  nono. 

(Vidimirte   Absfhrift  im   Archive   des   Augiistinerklosters   in  Althrunn.) 


556. 

Nikolaus,    Pfarrer  in  Pavlov,  bekennt,  dass  er  dem  Peter  von  Bosin,  Studenten  in  Prag. 

und  dem  Prager  Biirger   Wenzel  Rus  12  Schock  Groschen  schuldig  sei. 

Dt.   22.   September  1399. 

t^onstitutus  personaliter  coram  nobis  Johanne  Kbel,  officiali  Prag.,  et  actis  nostris 
obligatoriis  dominus  Nicolaus,  plebanus  ecclesie  in  Pawlow  Olomuc.  dioc,  non  compulsus. 
nec  coactus,  sed  sponte  et  libere  confessus  est  et  recognovit.  se  suo  et  Johannis  de  Kozlow 
clientis,  fratris  sui  indivisi,  nomine  teneri  et  debitorie  obligari  in  XII  sexag.  grss.  prag. 
Petro  de  Bossyna,  studenti  Pragensi,  et  Wenceslao  dicfo  Russ,  civi  Minoris  civitatis,  quas 
eisdem  solvere  promisit  in  terminis  infrascriptis,  videlicet  quatuor  sexagenas  in  festo  sancti 
Martini  proxime  venturo,  quatuor  sexag.  grss.  in  festo  Nativitatis  Christi  deinde  seculuro 
et  residuas  quatuor  sexag.  grss.  in  festo  sancli  Georgii  deinde  seculuro  sub  pena  excom- 
municacionis.  Acta  sunt  hec  anno  domini  M*^CCCLXXXXIX  die  XXII  mensis  Septembris, 
presentibus  Jobanne  Bestwal,  archidiacono  Zacensi,  Andrea  de  Lompnicz,  Bohuncone  de 
Trziebon,  Benakone,  nolariis  publicis. 

(Aus   dem   Lib.    Oblig.    II.    12   f.    251    im   Prager   Metrop.   Capitel-Archive.) 


557. 

Das  Olmtitzer  Domcapitel  hesldttigt  dem  vicaritis  perpelnns  der  Olmiitzer  Kirche,  Nikolai/s 
ron  Leobschitz^^  dass  dessen  in  dem  roii  ihm  erbauten  Hause  wohnenden  Nachfolger 
jahrlich    eine    halbe    Mark   fiir    ein    Anniversar   geben    sollen.     Dt.  30.   September   1399. 

i%os  Artlebus  de  Turri  senior  canonicus,  Wilhelmus  Kartelangen,  Johannes  de 
Straznicz  ceterique  cannnici  ecclesie  Olomuccnsis  recognoscimns  tenore  presencium  universis. 
Quod  constitutus  coram  nobis  discretus  vir  dominus  Nicolaus  de  Luepczicz  pcrpetuus  vicarius 
ecclesie  noslre  Olomucensis  proponens,  qualiter  domum  suam,  quam  dinoscitur  habere  in 
preurbio  Olomucensi  versus  ecclesiam  parochialem  sancti  Petri,  a  fundo  de  novo  non  modicis 
sumptibus    suis    et    expensis   cdificasset    et  construxisset.     O"'"'^'  "obis  humililer  supplicavit. 


497 

qualenus  ut  post  morlein  ipsius  luediam  marcam  census  annui  grossorum  pragensium, 
moravici  numeri  et  pagamenli.  in  anniversario  suo  perpetuis  teniporibus  super  dicta  domo 
sua  sic.  ut  premillitur.  per  eum  de  novo  constructa  et  edificata.  in  remedium  anime  sue 
haberet  et  quod  successores  sui,  dictam  domum  suam  inbabitaluri,  buiusmodi  mediam  marcam 
grossorum  predictorum  singulis  annis  perpetuis  temporibus  in  anniversario  suo  sine  quabbet 
difficultate  pro  exequiis  sibi  faciendis  darent  et  assignarent  cum  eHeclu.  Nos  igitur  consi- 
derantes  ipsius  supplicaciones  racionabiles  esse  et  iustas,  ut  eandeni  mediam  marcam  gros- 
sorum  predictorum  super  dicta  domo  sua  pro  anniversario  suo  seu  exequiis  singulis  annis 
perpetuis  temporibus  babeal  sibi,  indulsimus  et  presentibus  indulgemus.  omnino  volentes  et 
decernenles,  ut  successores  sui,  dictam  suam  donuim  inliabitaturi,  singulis  annis  perpetuis 
lemporibus  in  anniversario  suo  pro  exequiis  sibi  faciendis  dictam  mediam  marcam  grossorum 
numeri  et  pagamenti  prediclorum  sine  qualibet  negligencia  ac  difficultate  denl  ac  dare  tene- 
buntur  cum  effectu.  In  cuius  rei  teslimonium  presentem  ordinacionem  ad  librum  ecclesie 
nostre  per  Conradum  Jobannis  dc  Tesschin,  nostri  capituli  notarium.  poni  mandavimus  et 
scribi.  Datum  et  aclum  in  capitulo  nostro  generaii,  quod  in  feslo  sancti  Jeronimi  cum 
diebus  continualis  singulis  annis  per  nos  solet  celebrari.  Sub  anno  domini  millesimo  trecen- 
tesimo  XC*^  nono,  die  et  loco  quibus  supra. 

(Aua  dem   Codex  E.   I.   40   des   Olm.   Metr.   Capitel-Archives.) 


558. 

Das   OlnUitzer  Domcapitel  bestimmt.    dass  die  zwei  Obediemen  in   Polkowitz-  kUnftiyhiii  in 
eine  tereinigt  werden  sollen.   Dt.   i.   October  1399. 

Anno  domini  ai^CCC"  nonagesimo  nono  ipsa  die  sancti  Remigii,  prima  die  mensis 
Octobris.  in  capitulo  generali  et  loco  capitulari  per  dominos  lunc  presentes  et  capitulum 
facientes  unanimiter  stalutum  exislit,  quod  cum  due  obediencie  ecclesie  in  villa  Polkowicz 
alias  distincte  existant,  quarum  unam  dominus  Johannes  de  Slraznicz,  aliam  vero  dominus 
Daliborius  de  Honschowicz,  canonici  Olomucenses,  regant  et  teneant:  tempore  affuturo  casu 
se  prebenle.  quod  si  unus  eorum  quicunque  aliam  obedienciam  optare  aut  eam  alias  vel 
per  decessum  dimittere  contingat,  quod  ex  tunc  stalim  eedem  due  obediencie  una  esse  et 
censeri  debeat  el  per  unum  ex  eis  duntaxal  canonicum  in  anlea  gubernari  racio  huius  et 
utilitas  ecclesie  et  facilitas  regiminis  ct  eciam  propter  discordiam  dicte  ville  censualium 
evitandam.  quia  cum  ambe  in  una  villa  existanl,  facilius  regi  creditur  per  unum  quam  duos, 
et  quod  opporlune  imporlet  censum  eciam,  cum  obedienciarius  allerius  pro  suis  laboribus 
valde  exiguam  consoiacionem  de  ea  videlicet  XIX  grossos  et  aliquol  pullos  habeal.  —  De 
mandato  capituli  Conradus  de  Teschin. 

(Aus  deui   Codex   E.   I.    40   des  Olin.  Metr.   Capitel-Arcliives.) 

«3 


498 


55». 

Goding  21.   October  1399. 

iTlarkgraf  Jodok  bekennl,  dem  Johann  von  Wartemberg  nicht  mehr  als  1000  Schock 
Groschen  geliehen  zu  haben. 

(Riedel   Cod.   Brand.   A.,  XIX.  p.   39.) 

560. 

Jodok    Markgraf   ro»    Mahren    nbertragt    die  nach  dem   Tode  des  Benes  ron  Lomnitz  an 
ihn  gefallenen   Gilter  dem  Johann  von  Lomnitz.   Dt.   Brilnn   19.   Norember  1399. 

Jodocus  dei  gracia  marchio  Brandemburgiensis,  marchio  et  dominus  Moravie, 
sacri  Romani  imperii  archicamerarius,  notumfacimus  tenore  presencium  universis.  Quod 
pensatis  fidelibus  obsequiis,  quibus  se  nobilis  Johannes  de  Lompnicz  nobis  placere  sluduit 
et  eo  diligencius  placere  poterit  infuturum,  sibi  et  suis  heredibus  omnia  bona  hereditaria, 
que  ad  nos  lamquam  marciiionem  et  dominum  Moravie  post  obitum  nobilis  Benessii  de 
Lompnicz  racionabiliter  sunt  devoluta,  in  veram  hereditalem  dedimus  et  contulimus  vigore 
presencium  animo  deliberalo,  volunptate  libera  ac  de  certa  nostra  sciencia,  damus  conferrimus 
et  donamus  ad  habendum  tenendum  vendendum  utifruendum,  et  iuxta  sue  voluntatis  libitum 
in  proprios  usus  convertendum.  Presencium  sub  noslri  sieilli  appensione  testimonio  literarum. 
Datum  Brunne  anno  domini  millesimo  trecentesimo  nonag-esimo  nono,    die  sancte  Elizabeth. 

(Auf  der  Plicatur :   De  mandato   domini  marchionis   Hinko   notarius.   —   Orig.  Perg.  li.  Sig. 
abgerissen  in  der  Bocek'schen  Sammlung  n.   587   im  mahr.   Landes-Archive.) 


561. 

Johann,  Bischof  von   Olmiitz;  erneuert  dem  Richter  von  Maletin  das  Privilegium  iiber  die 

Richterei,    ivelches    wdhrend   des    Krieges  zioischen    dem   Oimiitzer  Bischofe  Nikolaus  und 

Procek  von  Buz-au  verbrannte.  Dt.   Briinn  30.  November  1399. 

l\os  Johannes  dei  et  apostolicfe  sedis  gracia  episcopus  Olomucensis  notum  facimus 
tenore  prjesencium  universis.  Quod  constitutus  in  nostra  prjesencia  piie  recordacionis  providus 
vir  Jacobus  iudex  in  Maletin,  dura  egil  in  humanis,  exponens  nobis,  quomodo  tempore 
ijuerrarum  habitarum  inler  pise  niemoriae  dominum  Nicolaum,  episcopnm  Olomucensem, 
immediatum  pncdecessorem  noslrum  parte  ex  una  et  nobilem  dominum  Proczconem  de  Buzaw 
parte  ex  altera,  literae  super  libertatibus  iudicii  sui  in  villa  Maletin  sibi  essent  per  ignis 
devoracionem  consumptfc  et  destructfe,  petens  nos  cum  ea  qua  potuit  inslancia,  lamquam 
heredilarium    suum    dominum    et    episcopum    Olomucensem,  ut  sibi  liberlates  dicti  sui  iudicii 


499 

dignareimir  graciosiiis  domio  confirmare.  Nos  vero  scire  volenles,  quid  et  qiianliim  ad 
diclum  iudiciuni  anliquilus  pertineret,  inquisicionem  diclarum  libertalum  dicti  iudicii  commisimus 
providis  scabinis  civilatis  noslra?  Muglicz  et  scabiuis  ac  iuralis  dictie  villje  Maletin.  Tandem 
inquisicione  facta  ad  pleuum  per  dictos  scabinos  Muglicenses  et  villtB  Maletin  sumus  plenius 
informati,  quomodo  ad  dictum  iudicium  perlinebant  infrascripta :  Primo  alter  medius  laneus 
liber  ad  aralrum  diclus  iudicis,  duo  lanei  censuales  iudici,  laberna  libera  cuin  braxatorio  el 
braseatorio,  molendiuum  cum  una  rota,  quod  situatum  est  in  flumine  Micharez,  siitor,  faber. 
pistor,  sartor  et  carnifex  providentes  iudici,  cum  tercio  denario  emendarum  et  culparum 
per  scabinos  et  iuratos  dictae  vill»  iudicalarum,  cuni  libertatibus,  videlicet  quod  villae  Pores 
et  Ohrnes  et  media  villa  Seboyane  suas  sentencias  vulgariter  urteil  ferre  et  recipere  debent 
in  dicta  villa  Maletin.  Omnibus  informacionibus  ut  prjefertur  informali  et  ad  inslanciam  et 
peticionem  uxoris  et  amicorum  post  morlem  dicli  Jacobi  iudicis  favorabiliter  inclinali.  omnes 
et  singulas  liberlates  praescriptas  cum  omnibus  suis  condependenlibus  el  condicionibus  dicto 
iudicio  villae  Maletin  confirmamus  et  denuo  iiivisceramus  incorporamus  et  atlribuimus,  nichil 
penitus  obmittendo,  prout  antiquilus  ad  dictum  iudicium  pertinuerunt ;  serviciis,  honoribus  et 
iuribus  nostris  cum  aucloritale  episcopali  et  berna  regali  semper  salvis.  In  quorum  teslimonium 
sigillum  noslrum  de  certa  nostra  sciencia  praesentibus  est  appensum.  Datuui  Bruiuiit  die  et 
festo  sancli  Andreae  apostoli,  anno  domini  millesimo  Irecentesimo  nonagesimo  nono. 

(Einfache  Copie  aus  dem   17.  Jahrh.   im  fiirsterzb.  Archive  in  Kremsier.) 

563. 

Der    Olmiltzer    Bischof  Johanu    erlheilt    den    Besuchern    der    Aiigustiiterkirche    iu  Brilnn 
einen  rierzigtagigen  Ablass.   Dt.   Briinn  2.   December   1399. 

Johannes  dei  et  apostolice  sedis  gracia  Olomucensis  ecclesie  episcopus  universis  el  singulis 
in  unilate  orthodoxe  fidei  omnipotenti  deo  famulantibus  salutem  in  eo,  qui  est  omnium  fidelium 
vera  salus.  Ut  tesaurus  sancte  matris  ecclesie,  quem  omnipotentis  dei  filius  effusione  pre- 
ciosissimi  sui  sanquinis  pro  redempciono  huniana  in  crucis  patibulo  couiparavil,  ita  saluti 
oninium  in  dominum  Josum  Crisium  credencium  proficiat,  quod  animarum  fidelium  incrcmento 
prospero  chorus  angelicus  augeatur,  ad  honorem  dei  genilricis  Marie,  ciiius  nobis  inmaculala 
virginitas  et  intacta  partu  quideui  piidoris  edidit  salvatorem,  omnibus  vere  penitenlibus  confessis 
pariter  et  contritis,  qui  ardeutis  cordis  affectu  septem  salutaciones  angelicas  eidem  virgini 
gloriose  in  vesperis,  completorio.  maluliuis.  iu  prima.  lercia  pariter  et  in  missa,  sexla  et 
nona  horis,  quos  honorabiles  fralres  lieremite  ordiuis  sancti  Auguslini  prope  muros  civitatis 
Brunnensis  alla  voce  solent  in  ipso  monasterio  coltidie  decantare,  devole  efludei-int  in  qualibet 
horarum  prediclaruni.  quadraginla  dies  indulgcnciarum  ex  pastoralis  cure  injuncto  nobis 
officio  benigne  concediuius  et  largiiiiiir.  Presencium  sub  noslri  appensione  sigilli  lestimoiiio 
lilerariim.  Daluui  et  actum  Brunue  auno  (lomiiii  millesimo  Irecenlesimo  noiiagesimo  nono, 
secunda  die  Decembris. 

(Orig.   Pcrg.   Sig.   fehlt,   im   Archive   dcs   August.   Stiftes   s.   Tliomas   iii    Althrunii.) 

(53* 


500 


563. 


Markgraf  Prokop    schenkt    der  Stadt  Mahr.   Nenstadt  seine  Rechte  in  dem  Dorfe  Pirnik. 
Dt.  Freudenthal  5.   December  1399. 

W  ir  Procop  von  gotes  gnaden  marggrave  zii  Merhern  bekennen  ofTenlich  mit  disem 
brive  vor  aliermeniklich.  das  wir  angesehen  haben  die  treue,  die  die  pnrger  zu  der  Neuestate 
zu  uns  gehabt  haben  und  uns  treulich  peisteen  als  unser  lieben  getreuen;  so  wellen  wir 
si  derselben  getreuen  genisen  lassen  und  haben  in  denselben  Neustetern  gegeben  und  geben 
mit  kraft  diczs  brives  unser  und  unsers  pruders  marggrave  Jostes  rechte,  das  wir  in  dem 
dorfe  Pyernyk  haben,  das  dasselbe  dorfe  Pyernik,  was  wir  darinnen  rechtes  haben,  ganz 
und  gar  zu  der  vorgenanten  Neuslate  gehore,  das  si  damit  ir  schaden  dester  paz  bekumen 
mugen.  Mit  urkunde  diczs  brives  vorsiglt  mit  unserm  angehangunden  insigle,  der  da  gegeben 
ist  zu  Freudentaal  des  nechsten  fritages  vor  sand  Niclas  tage  nach  Cristi  gepurde  dreizen- 
hundert  jare  und   darnach  in  dem  neun  und  neunzigiste  jaren. 

(Orig.   Sig.   abgerissen  im  Archive  zu  Mahr.   Neustadt.) 


364. 

Konig    Wenzel  IV.   schreibt  an  den  Konig  vou  Frankreich  iregen  Beseitigmg  der  Kirchen- 

spaltung.  Dt.   1399. 

^erenissimo  principi  domino  K.  regi  F.  illustri,  fratri  nostro  carissimo:  Wenceslaus 
dei  gratia  Romanorum  rex  semper  Augustus  et  Boemiie  rex,  salutem  et  amoris  mutui  con- 
tinuum  incrementum. 

Serenissime  princeps,  frater  carissime!  Dudum  deliberaverat  Nostra  Serehitas  serenis- 
simos  principes,  dominos  Sigismundum  Ungariie  etc.  fratrem  nostrum  carissimum.  et  Wa. 
P(oloni8e)  reges.  et  illustres  m^archiones)  M^oraviae),  patruos  nostros,  et  eliam  Po(lonije) 
duces.  aliosque  principes  plurimos  imperio  sacro  Romano  et  coronae  regni  Boemiae  subjectos. 
super  festo  natalis  domini  prfeterito  versus  Wra(tislaviam)  convocare,  super  materia  sanctae 
matris  ecclesite  cum  eisdem  ad  expeditionem  celerem  tractaluros.  Verum  altissimi  clementia, 
cujus  potestati  cuncta  deserviunt,  quae  et  ipse  in  statera  sua  continet  voluntatis,  personam 
noslram  regiam  tam  adversa  visitavit  valitudine,  quod  ad  dicfum  diem  et  locum  venire  non 
valebamus.  Verum  nobis  auspice  domino  sanitali  pristinae  per  omnia  restitutis.  sicut  etiam 
^cunditatis  et  incolumitatis  vestrae  successus  alacri  mente  crebrius  delectamur  audire,  una- 
cum  serenissimo  principe  domino  Sigismundo,  fratre  nostro  praedicto,  cum  quo  in  unanimi 
voluntalis  et  caritalis  vinculo  plena  sumus  affectione  concordes,  proxime  in  civitate  P.  per- 
sonaliler  volumus  convenire :  sicut  etiam  hujusmodi  leffationis  nunlium  illuslris  Jo(  annes) 
b(urgravius).  n.  (Norimbergensis),  princeps  et  sororius  noster  carissimus,  noviter  ad  noliliam 
nostram  deduxit.  Quem  eliam  b(urgravium)  ad  dictum  regem  V(ngariae)  viceversa  transmisimus, 
pro    dicto   rege   V(ngaria?)   ad   nos  P.  sine  dilatione  qualibet  deducendo.  Quo,    sicut  sumus 


501 

prorsus  indubii.  apud  nos  celeriter  constituto.  una  cum  codem  cerlum  terminum  et  brevem 
electoribus  et  principibus  imperii  in  Almanife  partibus  prsefiffere  disponimus.  et  una  cum 
eodem  eundem  visitare  personaliter.  et  in  factis  sanct;e  matris  ecclesiaj  dicfi  fratris  nostri 
et  aliorum  principum  nobis  assistentiura  consilio  et  auxilio  opportunum  remedium  adhibere. 
et  etiam  Dilectioni  Vestra;  dictum  terminura,  antequam  appropinquet,  congruo  tempore 
nuntiare,  quod  ipsa  Veslra  Caritas  ad  eundem  terminum  suos  nuntios  commode  poterit 
destinare:  eandem  Vestrara  Caritalera  sfudiosius  exorantes,  quatenus  successuum  vestrorum 
augmenta  votiva  nobis  velilis  inlimare. 

(Palacky"s   Formclbuctier   II.   pag.   90.) 


565. 

Konig    Sigmiind    von    Lhigarn    fordert   den  Erz-bischof  znm   Kriege  gegen  den  Markgrafen 
Prokop  auf.   Dt.  (gegen  den  Sckluss  des  Jahres)  1399.^) 

Sigismundus  Dei  gralia  rex  UngariaB  etc. 

Reverendissime  pater  et  nobis  devote  sincereque  dllecle!  Insudanlibus  nobis  assidue 
circa  regnorum  nostrorum,  quibus  nulu  divino  feliciter  prsesidemus,  gubernacula,  qualiter  ea 
a  Turcorum  allarumque  barbara"  nalionis  genlium  quotidianis  insullibus  altissimi  nobis 
insuffragante  dextra  valeamus  prolegere,  nihilque  aut  modicura  nobis  delicato  vacantibus 
otio,  requiei  nobis  reputaraus  non  oneri,  qufe  ad  reformandum  paternse  nostrse  hereditatis. 
regni  videlicet  Boemife  slatum  salubrem  crebris  studiis  cogitamus,  aireclantes  et  ad  hoc 
polissime  satagenles,  ut  hic  elecfum  viridarium  eradicatis  nocivis  fructibus  et  evulsis  pun- 
gilivis  vepribus.  prout  in  progenitorum  nostrorum  felicis  memoriw,  sic  et  nostris  femporibus 
salufifer^e  pacis  roboribus  dilatelur.  Sane  novissime  nobis  cum  illustri  principe,  patruo  noslro 
carissimo,  Jodoco  marchione  MoraviJE,  nec  non  reverendo  patre  domino  Johanne  Lulho- 
rayslensi  episcopo  et  nobili  O(ttone)  de  B(ergov)  in  civitate  nostra  B(uda)  siraul  exislentibus. 
inter  celeros  tractatus  compassiva  menle  collegimus,  quod  totius  discidii  in  regno  Bohemiae 
origo  et  fomes  sit  marchio  Procopius,  qiii  nec  principali  hiimanilati,  nec  sanguinis  nostri 
identitati  deferens.  in  nostri  nominis  et  accomodi  grandc  dispendium,  non  patrui  sed  inimici 
assumens  speciera,  in  ipso  regno  lites  suscitat.  jurgia  provocat,  guerras  fovet,  et  millis 
praeeunlibus  causis.  Ipsiim  regnura  Boliemiic  mullimodis  spoliis  et  diversis  catenus  lacescivit 
raolestiis,  lacescit  frequentius  et  adhuc  nititiir  lacescire.  Quod  cuni  conniventibus  oculis  nobis 
amplius  prajterire  nec  liceat  nec  deceal,  baronumque  ac  toliiis  uuiversilalis  regnicolarum 
ipsius  regni  Boemije  permoli  lamenlis,  natalisque  soh  allecli  dulcedine,  adversum  ipsura 
M.  Procopiiini  juslum  bellum  movere  decrevimus,  veslrae  P(aternitatis)  sincerilatem  requi- 
renles  studiosius  et  horlantes.  quatenus  et  vos  ad  defensionem  et  procuralionem  salutis  lara 


*)   Die     im     Briefe     erwalmtc     Zusammenltunft    zu    Ofcn    fand    walirsclieinlich   iin   Octolier  statt,   da 
Markgr.   Jodok  am   21.   October  :n   OOding- nahe  der  ungarischen   Grcnzc  datirte. 


502 

vestri  quam  palriae,  ipsum  M.  Procopium  e  vestigio  diffidantes,  cum  armatorum  vestrorum 
comitiva,  ut  plus  poteritis,  in  sui  finale  exterminium,  quod  faciliter  evenire  poterit,  una 
nobiscum  et  ceteris  regni  magnatibus  insurgatis ;  nam  primo  succisa  radice  arboris,  cuncti 
ejus  surculi  concilus  eraarcescunt;  voluntatis  vestrse  determinatum  intentum  per  latorem 
praesentium  nostrse  Celsitudini  ad  praemissa  rescribentes.  Datum. 

(Palacky,   iiber  Formelbiicher   2.   Lief.   pag.    75.) 


INDEX. 


A. 

Abhatis  ValHs   42.').  Altstadt       (Antiqu;)      Goldes)     bei        gegangenes   Dorf  bei  Wall.   Mese- 
Vbhatis   villa   vid.   Alitsdorf.  Sehonberg   27.  ritscb,     Heinricb    dc     —    alias    de 

Abeloiieiisis   episcopus     (=    Avu-  Alldersdorf  (friiber    riclitiger  An-         Brbi    9.     1.5.     28.     97.     9S.     112. 

lensis.  Avila)Nicolaus  vid.OlmtitziT         drc.<(lMif,    biibni.     OndrejoT)     Dorf        308.    8(19;   castrum    97.    .521. 

Suffragiine.  bei    Mahr.   Scbiinberg   41. 'i.  Ariioltowlcz    vid.   Arnoltovice. 

.4btsdorf  (Abbatis   villa)    Dorf  bei  Andreas.     sigillifer    officialis    Pra-  Allt;iis(a    71.   Cunrad   de   —    71. 

Cbrudim   425.   426.  gensis    291?.  .\lirtitz    \  id.   llhcrrice. 

Abus    Nikl   4.59.  AlldresdorlT  vid.    Andcrsdorf.  AusaW   vid.   Usov. 

Adaill.     archidiaconus      GJradicensis  Alltioclliae  patriarcba :   Venccslaiis  Alispecz   vid.    Auspitz. 

0.33.    3.59.  389.  .\uspitz   (^Auspecz)   66.    227;    vicus 

.\lbrechtice      (Albrechticz)     ebem.  .'Vlltiqiia    rioldi'S   vid.   AUstadt.  fabrorum  66 ;  parocb.  ecclcsia  227. 

Hurg  im  Bunzlauer  Kr.  in  Biihmcn  ApetllOII     Pctrus     de      —      clericus         SSC.     387;     parochus :     Ilermann 

440.   441.  'l'rajcetensis  diocesis    106.  229;Burger:  Joh.  Scbernwolf  66. 

.Albrechticz  vid.  Albrechtice.  .Vqiieiisis  cpiscopus  393.  .Viisterlitz     (Nausedlicz)     1.     49. 

.\lta    silva   42o.  .\quilegeiisis    patriarcha:    Jobaiin         .3;)().   ;5!)1. 
.\ltare   vid.   Eltcr.  (Sobcslav)    180.    270. 

.\ltendorf  (bci   PrcrauV)   344.  Vrnoltovice      (Arnoltowicz),      ein- 


B. 

Babice   (Babicz),  Janek  de  —  458.    BailOWicz   (hei   Jamnitz?)   459.  Bartha    =     Barta    bfihm.     Manns- 

Baieril      (Beyem)      201.     Ilerzot;:    BarchaW    (V   vielleicht  Barcbov    in  name   =   Bartolomaus. 

Stefan   201.   214.   233.239.   247.         Biibmen)     32;    Smil     de         -     32;  BartoloMiaUS  Altarist  d<'r  Olmiitzer 

248.  279;Rupreclit202;Buprecht         Anna     ejus     uxor     32;      Nicolaus  D.uiikirclic    39(5. 

jun.    dictus   Klcm    20.'j.                               dc    -    4.'i8.  Bar/.icz    vid.   Bai-ice. 

Baldak   Johann,  llofdienstmann  dcs    Barice    (T5arzicz)    50;   Gregor   Ma-  Batltlishiiu    vid.   Bautsch. 

Markg.  Jodok  89.  398;  Kunigunde         zanec   dc    —    50.    60.    98;     patcr  Bautsch  (Hauthsbau  bdhm.  Budi.sov) 

uxor   ejus    89.                                                 Clarae   de   Cboryn   60.  St  idt   im   niirdl.   Maltren    212. 

Bamberg   (Babenberg)  Biscbof  von    Barnsdorf  (Bernhartsdorf)  bei  Xcu-  Bailtzeu    (Budissyn)    Stadt    indcr 

—    201.   Lamprecht  214.                          titschcin   401;    Jaros  de    —    401.  Lausitz   339.   340.    361. 

64 


506 


Bebnsteill   Heinrich  de   —  459. 
BeeOV,   Bores    der    jiingere   von    — 

188. 
Becva    (Beczew)   Fluli   97. 
Beezew   vid.    BeCva. 
BedihO!!if    (Bedyliost)   bei   Proiinitz, 

Sigfrid   de   —    458. 
Bedyhost   vid.   Bedihost". 
Bedrichovice  (Bellowicz)  Dorf  liei 

Kriiun    69. 
Bedrowicz   vid.   Vedrovice. 
Bela    (Byela,    Albendorf)    Dorf    bei 

Gewitsch   295. 
Bela    (Biela)  Dorf  boi   Malir.  ( )strau 

62 ;      Heinrich     de     —     alias     de 

Arnoltovice   97.     112.    308.    328; 

Dorotliea  uxor  ejus  157  ;  Johannes 

de      —     202 ;     Margaretha      uxor 

Joli.   202. 

Belitz  IG.^. 

BellowicZ    vid.   Bedi-icliovice. 
Beneschaw  vid.  Benesov. 
Benesov   (Beueschaw)   108;    Frau- 

ciscus    de    —    canon.   Olomuc.   et 

Vratislav.    108;    Sbislav,    Andreas 

de   vid.   Tvorlcov. 
Bergaw    vid.   Bergov. 
BergOV    (Bergaw)    Otto     dictus    do 

Bilina    IGl.    188.  192.   214.   221. 

250.   252.    275.    287.    404.   501. 
Beriihartsdorf  vid.  Bamsdorf. 

BeS      (Byes)       Adam      de      Kujava, 

Hauptmaun   in    Prerau   452.    457. 

458;   Otto   458. 
Besdek   vid.   Bezdek. 
Bestricz,    Mertiu   de    ■-   458. 
Bezdek  (Besdek)  32. 
Bezdezi   (Bezdyez,   Bezdezi)    ehem. 

Burg      im     Bunzlauer      Kreise     in 

Biihmen    439.   441. 
Bezdiezie  vid.  Hezdezi. 
Bezdyez  vid.  Bezd(-z(. 
Bicowicz    vid.    Bykovice. 
Biela   vid.  Belii. 

Bielail    (Byelaw,    Bylau)     Dorf    bei 
I^rcjjipau   45;    Barek    de    —    158. 


Bilecov,   Stras   de   —   161. 
Bilina    vid.   Bergov. 
Bilitz    (Bylicz),  Janusch  de  —  458. 
Bilovice  (Pelwicz,  Byelowicz,  Wie- 

luwicz)    Dorf  bei    Prolinitz    2.   3 ; 

llanus   de   —   3.   98;    Thomas   3; 

Jaros  und   Janac    dicti    Kuzel    de 

—  24;   Kunik   409. 
Birkahaiin  Otto  de  —  459. 
Birnbaiini      (Pirpawm)     Dorf     bei 

Austerlitz   390.   391.   457. 
Bisenz  (Bysencz,\Vyzeucz,  Bzeuecz) 
453.  454  ;  capitaneus  :  Stefan  457  ; 
purgravius :    Mixik    457;     Jan   de 

—  458. 

Blskupice       (Biskupicz,      wahrsch. 

das    bei    Kromau    gelegene   —   in 

districtu  Znojmeusi)   327. 
Biskupice     (Biskupicz)      10.     25; 

Nevlas   de    —    10;    Dorothea   10; 

Kuniisek    63     vgl.   Dobroroikowa ; 

Miksik      (Messyko)     457;     judex : 

Sykora   458. 
Biskupicz   vid.   Biskupice. 
Bistraz   Jakub   49    vid.   Kikovice. 
Bistrzicz   vid.   Bystiice   Mala. 
Bitov   vid.   Vottau. 
Blanczk    vi<l.    Blansko. 
Blaiiken.steiu,  Niklas  de  —  458. 
Blansko  (Blanczk)    189.  280.  281. 

334;   purgravius:   Kunz   de   Zvola 

189. 
Blansko      (Blausk)       iu      Bohmeu, 

Benes   dictus   Brtim   de   —   432. 
Blazilice  Johann,  familiaris  episcopi 

Lut(miyslensis    143.    181. 
Blissicz  vid.  •  Blisice. 
Blisice   (Blissicz)    Dorf    bei    Korit- 

schan   259;  Jan   de   —    259. 
Bllicilia  (Lxuczans,jetzt  Lautschitz) 

Markt  bei  Selowitz   244. 
BllldoV    (germ.    lilauda.)   bei   Schiin- 

bcrg    375. 
Bobeschll   (V)  49;   Jaroslaus   de  — 

49. 
Bobrobka    vid.   Bobntvka. 


Bobrova  Horni  (Bobrovia,  Bowro- 
wia,  superior)  Ort  bei  Saar  113; 
parochia  244;  parochus :  113. 
129.  150  ;  Adam  206.  280.  321. 
384  ;Bobrova  Dolni  115 ;  parochus  : 
Michael  114.   117.   119.  120.  121. 

122.  123.  124.  125.  120.  127. 
129.  131.  132.  133.  135.  136. 
150.  152.  153.  154.  160  ;  Vlk 
(Lupus)   376. 

Bobrovia  Superior  vid.  Bobrovd 
Horui;  Bobrovia  Inferior  vid. 
Bubrovii   Dolui. 

Bobrowka    vid.   Bobruvka. 

Bobriivka  (Bobrubka,  Bobrowka, 
alias  Kapylbobra.  Kapilbobr,  Ka- 
piwobra,  Kabylbrobka)  parochus : 
Janek   114.   117.    119.  121.   122. 

123.  124.  125.  126.  127.  129. 
131.  132.  133.  135.  136.  150. 
152.    153.   154.    160.    279.    376. 

Bodenstat      (Bothst.at)     Stadt     bei 

Weilikircheu        212;        parochus : 

Duchek   392. 
Bogessicz,   Niklas   de  —  458. 
Itohdalail    vid.   Buhdalov. 
Bohdalov     (Bohdalau)     114.    120. 

121.   122.    123.    138.    152.    160. 
BOIimeil.      Konige:     Johann   86. 

Karl   86.   Wenzel   53.   54.   GO. 

174.     191.   192.    193.    194.    195. 

196.    197.   201.    204.   205.    214. 

215.    219.   220.    221.   227.    233. 

239.    241.   242.    243.   247.    248. 

249.    250.   255.    256.   260.    265. 

267.    270.   275.    276.   281.    283. 

286.    299.   302.    303.   318.    322. 

339.     340.   341.    342.   350.    351. 

352.    353.   355.    361.   364.    367. 

368.    372.   389.    390.   402.    411. 

439.     440.    447.    474.     500.     — 

Oberster  Kammerer  287.  —  Ober- 

ster    Eicbter    (Zaudner)     2o7.   — 

Oberster    Landschreiber     287.  — 
,   Ilofrichter    287.   —    Unterkamme- 

rer:  Sigmund  39G.  399. —  Kanzler: 


507 

Hanek     4lj7.    —    Hofmeister    vid.  Durf     bt-i      Gn)C  -  Mcseritsch     (iiii  U|-ailthicz    i-'>'K 

Duba.     -   Protouotar  K.  Wenzels  ;  14.  Jahrb.  auch  Kienlieid  geuamit)  Br<lttcrSlloi'i'        (Hr.uhiischendorf. 

Franciscus     canon.     Vy.«ehradensi.s  114.     117.    120.     TJl.    122.     12:!.         bObin.   Kratrosow)  Dorf  bci  Sebiin- 

288.    —     Registrator    der     k.inig.  121'..     121».    i:)l.     l:J2.    13:!.     l:!.'i.         berg   27  ;  judex    Hanuscli    27. 

Kanzelei :   Venceslaus   von  Olmutz  ISii.    l.")0.    271.    272;      p.irocbus  :  Bl'<Ulliail     (liruinow)    22;     nionast. 

242.    243.    268.   282.    Petrus   von  Ilerus  121.  Hohdal  111.  117.1  IV.         s.   Hene.licti    22. 

Wischau     275.     277.     300.     343.  120.     121.    122.     123.    12  1.    12.').  BrailllstH>l'K      (Braiinswerde)       :i2. 

389.     —     Bartolonueus     de    Nova  12i;.     127.    12;).     131.    132.     133.         2."i3.    2:')  1  ;   Niklas   de  —  32.309. 

Civitate   282.  i:!.'').     !:((;.    I:'i0.     152.    153.     154.         311;   parocbus :  Johanii  94.    171; 

Buhoiliee      (Bohonicz)      Dorf      liei  15S.     li;o.    271.    272.     27:!.    279         advocatus:     Hanns    Scliaffer    253. 

Briinn    (;9.  (de   Borj    :!7(i.    —   vgl.    Kicnbeid.         254 ;  Hensil  Kyuneri  254 ;  Alexan- 

Bohoilioz   vid.   Bohouice.  BosliOviee  (Bozkowicz)  2 1.  — Tas         der    25:!.     254;     Henzel    Weineiu 

Bohllllielice  (Pohmelicz,  jetzt  Pum-  de    . —    24.     80;      Vanck    24.     S(t         40,S ;   Jakes   408. 

litz)    Dorf  bei  Znaim    2(;i.  dictus   de   rerna   Hora    324.    ;!i;s.  Braillisnenle    vid.   Braiinsberg. 

Bohlinovlce  (Bohunowycz)Dorf  bei  420.   44().   457.  BredoW.   Lippolt   von    —    238. 

Chrudim    425.  Bosill  (Bossyua)  Ort  in  Bohnun  49(;  ;  Brega    vid.   Brieg. 

Bohlllionycz   vid.   Bohuiiovice.  Petrus   de    —    49(i.  Breiteilthal  (Lata  Vallis)    Dorf  bei 

Bohlislavky.     Dorf     bei     Leipnik  Bossyiia    vid.   Bosin.                                    Cbrudim    425. 

189.  Bothstat    vid.    Bodenstat.  Breslail    500;     Bisclx.f:     li;.     128. 

Bohlltlce   (Pechticz,  jetzt  Bocbtitz)  Botzkail    vid.    Poschkau.                              Precbiv  430 ;  Domlierr :  Fr:iiicisciis 

Dorf  bei   Kromau  332;   Marquard  Boillia    vid,    Boi-iov.                                        de  Beneschow  108;  Diiicese  :   lOS  ; 

de   —    332.  Boil<i8liecZ       (BousovecV)       H:uiu.s         s.   Vincenz-Kloster  1S5.  :i(;9;   rno- 

BojailOV  (Boyanowl  Dorf  bei  Chru-  de   —    4  59.                                                    uast.  s.  M;iri:e  iu  .Xren:!  20(;.    291; 

dim  432 ;  parochus:  Wilhehn   432.  Bowrowia     inferior     vid.     Bobrovii         alilias :   Nicolaus   291. 

Bolcze,      Sander,      Konrad,     Hanus  Dolni.  Bres.seil    (V)   Ad;im   de   —   311. 

de    —    458.  BoyailOW   vid.   Bojauov.  BreVIIOV  monasterium  22  ;  abbas  22. 

Bolehradiee   vid.    Kuustat.  Bozkowicz   vid.   Boskovice.  BreWIUtW   vid.    Bfevnov. 

BoleloilC     (Bolelucz)     bei     Olmiitz,  Bozidoill   vid.   Bozidum.  Brezizillk   vid.   Breznik. 

Pavlik   de   —   458;    Stosek   dictus  Boziduill  (Bozidom)  Dorf  liei  Clini-  Bi'eZllik   (Brzieznik,    Brczizuik)  Ort 

Stos   de    —    458.  dim    425.                                                         bei   Name.st'    319;     parocbus:    Jo- 

BoHOV   (Bouna)    Dorf    bei    Jaromc-  Brahailt  47  ;  Herzogin  :  Joh:iun;i  47.         hannes  320.  321.  —  Leva  de — 321. 

i-itz    1(;7.  Braclis    Conrad    de     -      105.     vid.  BMcllotill     (Brzychatyu)    Dorf   bei 

Bor   vid.   Bory   Horui.  l'r;igense    consistorium.                               Olimitz   457. 

Bora,   Georg  de  —  231.    285.  2S.s.  Bradriischeildorr  v.  Brattersdurf.  Brie^     (Brcga)    Stadt    in    Sclilesicu 

296.   339.  BrailcZ    vid.    Hnlice.                                      202;     magister    Petrus,     pbysicus 

BoraBohemicallsvid.BoryDolni.  Braiideiihnrs  230.  246.  34  1.  342.        de    —    202.    363.    365;     Petrus 

Borail    H:iniis   458.  :)5(t.     :!51:      Markgrafen :     Joibik         ])r.)feasus  monast.  s.  Maria;  Vratishi- 

Borawi<'Z?    459.  v.    Miilircn;   Sigmund    53;    Job;inii          viji'    293. 

Boreslawicz'?   Micek   de    —   458.  V.   G.irlitz.  Briseil   (Brisin)    163. 

Borewicz      Venceslaus       familiaris  Braildis   (wahrscb.  die  .jetzige  V..r-  Brisill    vid.   Brisen. 

abbatis   s.   Mariw  Vratislavia^   293.  stadt   von    Teschen   Brandeis)   47;  Brizovia   vid.    Brusau. 

Borowicz   vid.   Zborovice.  Al.sik   dc   —  47.    48;   Agncs   ux..r  Brod  l'llgarisch-  (Broda   Ungari- 

Bory      Dollli     (Bora     Bobemicalis)  cjus   4  8.                                                        calis)    118.    303.    453.   454;    pa- 

Dorf     bei     GroC-Meseritsch      129;  Brailka   vid.   Bninky.                                   roclius:   Ceorg   231.    :iS2. 

parochus:   129.    150.  Brailky    (Branka)    Dorf    bei    W:ill.  Broda     Lllgarlcalls      vid.      Brod 

Bory  Ilonii,  friiher  Bory  Nemecke,  Meseritscb    97.    202.                                    Ungarisch-. 

•64* 


n08 


Brodek,  Dorf  bei  Piolinitz  liCj; 
(Brodlin)  Nicolaus  de  —  clericus 
Olom.  dicec.  273.  385.  397.  433; 
parochus:   Petrus   199.    200. 

Broder  Nikolaus,  Richter  in  Wischau 
189.  322.  32(;;  Yogt  und  Mauth- 
ner   323. 

Brodlill    vid.   IJrodek. 

Brosail    vid.   Broseu. 

BrOSeil  (Brosan  bohm.  Vrazne)  Dorf 
bei  Triibau  31  ;  Venceslausde  —  31. 

Briirk  kloster  vid.  Luuka. 

BrtK-ker   (Prukger)    491. 

Brilinow   vid.   Braunau. 

Brillia    vid.    Briinn. 

Briillll  1.  14.  lo.  24.  38.  45.  101. 
111.  270.  —  Biirgermeister :  Luk- 
ncr  Johann  38.  —  Eichter :  Simon 
38.  —  Biirger:  Kacka  Ctibor  102  ; 
Kammmacher  Laurenz  478;  Kege- 
lin  Kunigunde  478;  Krisaner  Petr 
102;  Lescher  Joh.  478;  Lukner 
Ig.  66.  103;  Ott  Jakob  478; 
Pei-bein  Nikolaus  204 ;  Rebil  Jakob 
102;  Agnes  dessen  Frau  102; 
Rudlin  120;  Schranter  Joh.  uud 
dessen  Frau  Elisabeth  477  ;  Seifen- 
macher  Kunz  478;  Smilin  Joh. 
103  ;  Taschner  Hermann  90.  373  : 
WenerinKatharina  102;  Wischaurr 
Joh.  und  dessen  Wittwe  Elisabeth 
66;  Zarwirch  Fritz  204;  Philipp 
de  Bruna  baccal.  in  decretis  71.  — 
Juden:  Merklin  74;  Sara  74.  — 
Bognerzunft  101.  —  Fleisclier- 
zunft  31II.  —  Gassen :  Diirneu- 
stift  89;  FriJhlichergasse  102; 
Backei-gasse  477.  — •  Thore  :  Froh- 
licherthor  89  ;  Brunnerthor  477.  — 
Kuttelhof  310.  —  Purzelpiihel310. 
—  Suburbium  vid.  Briinu.  Alt-.  — 
Kirchen :  s.  Petr  1.  69;  Dom- 
kapitcl  69.  70.  71.  362;  Prol).st : 
Ditwin  69.  71.  400;  Kanonikiis 
Stefan  de  Manicz  1.  49.  442; 
Pfarrcr  :    Lnkas    416.   —  Kloster : 


Augustiner    14.    15.    89.    90.    102. 

103.   467.    499:     Schwester  Her- 

burg   270;   Priorin :   Gerusch  270. 

390.      391;      Dominikaner      390; 

Prior:  Jakob   391.  —  Kastellan : 

Pfibyslav  de  Kfizanov   und  dessen 

Frau    Sibylla     120.     —    Briinner 

Landrecht,     vid.     Landrecht     und 

Notarius     tab.     terrte.     —     Miinz- 

meister,   vid.   Mahren. 
Briillll,  .4lt-  65. 120;Koniginkloster 

(monast.  Aulse    s.   Mariae)   65.   66. 

227.    229.   240.   325.   386.    387; 

Abtissin :     Anna   65;     Johanniter- 

Spital     (hospitale    cruciferorum     s. 

Johanuis  Jerosolimitani)  113.  114. 

115.    120.    121.    122.    123.    133. 

150.    151.    158.    271.   272.    273. 

279:   Rector:   Xicolaus    113.   114. 

115.    116.    119.    120.    121.    122. 

123.    124.    125.    126.    127.    129. 

131.     132.    133.    135.    136.    137. 

138.  150.  151.  153.  160.  —  Tho- 

mas    158;   W^enzel   376.    —   Com- 

mendator :     Zdenek   279.   376.   — 

s.  Wenzelskirche  227.  386;   Pfar- 

rer:   Blasius  387;   Prokop-Kapelle 

227.   386. 
Briisau   (Brizovia,    bohm.   Bfezova) 

Stadt  bei   Zwittau   344. 
Brzyehatyii  vid.  Bfichotin. 
Bryez   Veuceslaus   206. 
Brziezilik  vid.   Bfeznlk. 
Bubeil    vid.    Potensteiu. 
Blickaw    vid.   Bukov. 
Buehwalt,  Goczcl  Hanusde —  458. 
Buda   vid.   Ofen. 
Blldcz   vid..  Budec. 
Budec,     Ort      bei     Datschitz     423; 

parochus :   Johanues   423. 
Budi.SSaW    vid.   Budisov. 
BlldisOV  (Budissaw,   Bautsch)  Stadt 

iiM  niirdl.  Mahren  480. 
BlKlissyil  vid.  Bautzen. 
Blldkovice  (Wudkowicz)   bei  Miihr. 

Krumau.    Micck   de   —    458. 


Budweis  214. 
Blldwicz   vid.   Budwitz. 
BlldwitZ   (IJudwicz)  Stadt  im  ehem. 

Znaimer    Kreise    476;      parochus: 

Michael    476. 
Bllkov   iBuckaw)   Dorf  156. 
Bukovice      (Bukowicz),      Elizabeth 

de   —   471.    472;     vgl.    Koldice. 
Bukovin  (Bukoweyn)  eingegangeaes 

Dorf  bei  Hosting;  von  der  gleich- 

namigen  Burg  sind   nur  noch  spSr- 

liche     Reste     iibrig     75;      Ludwig 

de   —    75.   435. 
Bllkovina    vid.    Bukovin. 
Bukoweyii   vid.   Bukovin. 
Bllkowicz   vid.   Bukovice. 
Blllacz    Nicolaus,   Vasall    des   Olm. 

Bistums   316. 
Blizaw   vid.   Buzov. 
BllZOV  (Buzaw,  Buzow,  Busau)  Markt 

bei  Littau  304  ;  Procek  de  —  304. 

309.   377.   415.   498:    Burg  418. 
Byela   vid.   Bela. 
Byelaw  vid.  Bielau. 
Byelina  vid.  Bergov. 
Byelowicz   vid.   Bilovice. 
Byes  Adam  vid.   Bes. 
Bykovice       (Bicowicz)      Dorf     hei 

Blansko   283;  Pesek  de  —   282; 

Albrecht  458;   Miksik  458. 
Bylail   vid.   Bielau. 
Bfirgersdorf      (Purgerstorflf)      bei 

Jagerndorf ;  Bulac,  Kezera,  Pavlik. 

Milota   de   —   458. 
Bylicz   vid.    Bilitz. 
ByseilCZ   vid.   Bisenz. 
Bystrice  bei  Pernstein  266;  Vitek 

de   —  374  vid.  Lukov;  parochus  : 

Vaclav    266. 
Bystrice     Mala     (Bystrzycz)    Dorf 

bei   Wall.   Meseritsch  307. 
BytesS   vid.   Bytes. 
Bytes,  Gross-  (Bytess)   Stadt  bei  Gr. 

Mcseritsch   298;     Michael,    Stadt- 

schreiber  298;   Kunz,  Biirger  298. 
BzeiiecZ   vid.   Bisenz. 


509 


c. 


Cabiloiia  (V)  425. 
Calta    (Czalta)   Jan   dictus  —   45>>. 
Cailieiirz   vid.   Kamentz. 
CailierarillS      supremus     Olomu- 

censis:   Jesek  Puska  de  Cuustat 

24.  80.  3G8.  420.  446.448.  467; 

Brunensis:   Ctibor  de  Cimburg 

88.    135;   Herart  de  Knnstiit  419. 

446. 
Caillill   (Vladislavia)   21;  episcopus 

4.t5  :     parochus     eccl.    s.    Mariae : 

Tlitodricus  de   Kethelaw   21. 
CampilS   reaius   vid.    Konigsfeld. 
Caplhohraw   vid.   Bobruvka. 
Caplbobrovia    vid.   Bobrflvka. 
Cardiiiale:    tit.    s.    Eustachii    17; 

s.   Anastasias    17;     s.     Ciriaci     17: 

s.   Mariac    22;    s.    Susannae   471. 
Carlisteill   vid.   Karlsteiu. 
Ca.StellioilO   Brande    de    —    capel- 

l:inus    Bonifacii  IX.    95. 
Cedlitz   (Czedlicz),  Hinz  und  Nikel 

de   —  458;   Kycel  458;   Heinrich 

459;  Krcalt  459. 
CereliVice  (Czirekwicz,  Czyrkwycz) 

IJ.rf  bei   Chrudim    425.    42(1. 
Cestill    vid.    Cestin. 
Charvat^'      (Charwat)       Dorf      hii 

Ohniitz    457. 
CliarMath   vid.    Charvaty. 
Chatyiinw  (v)   425. 
ChirlitZ  (Kirlicz)  14.    226  ;  Werner 

de   —    14.    177.    226;    Anna    14: 

Johann   de     —     98:     Niklas   226; 

.\nna   uxor  Xik.    226. 
Cirnyil   vid.   Cemin. 
Chewriiili    vid.  Kovemik. 
Chllllliec   (Clilumecz)   Georg  de  — 

442. 
Chnielik       (Chmelyk)       Dorf      bei 

Chrudim   426. 
Chllielyk   vid.   Chmeh'k. 
Chorin    vid.   Choryu. 


(Iioryil  (Chorin,  Chorina)  Dorf  bei 
Wall.  Meseritsch  35.  50.  51.  60. 
307.  450;  Michael  de  —  35; 
Zavis  pater  ejus  35 ;  Clara  uxor 
Mich.    60. 

Chreinisir    vid.    Kremsier. 

Cliri<<tophorilS  visitator  Carthu- 
sianorum  iu  sui^eriori  Alemannia 
312. 

Chr«>sehicz  ?    Boruse    de  —   459. 

Chrt    Hfrinann   vid.   .fenikov. 

Cliruilipaw    vid.    Krumlov. 

Chrzenowicz   vid.    Kfenovice. 

Chudobin  (Chudobyn)  Dorf  b.  Littau 
381;  Nikolaus  de  —  381 ;  Benes 
de  —  448. 

Chllllicz    vid.    Kunovicc. 

Chiinissek  vid.  Konigseck. 

Chiinschyn  v.  KoneJfn. 

Chnsnik.  Benes  de  —  239;  Hcr- 
maiiu   (ie   —   o.t2. 

Chladriip   vid.    Klaiimby. 

Chvalkovice  (Chwalkowicze)  Dorf 
bei  Wiscliau  417;  Pcsik  de  — 
4.".7. 

Chwalibog;.    Hanns   de   —   458. 

Chwalkowicz    vid.   Chvalkovice. 

Chwilkowicz   vid.    Chvalkovice. 

Cilllblirk  (Czimburg)  castrum  378. 
418.  Ctibor  de  —  dictus  de  To- 
vacov,  supremus  camerarius  Bm- 
nensis  24.  43.  80.  111.  135.— 
.\lbrecht  (Ales)  dictus  de  Sehra- 
dice     324.     368.     420.     446.    — 

'  Bernart  324.  368.  420.  446. 
Jaros  dictus  de  Hvezdlice  24. 
324.  368.  404.  420.  446.  — 
Matus  alias  de  Tovacov  ct  Sfra- 
zisko  324.  446.  457.  Agncs  von 
Neuhaus  dessen  Frau  324.  — 
Pfedbor   368.   446. 

Cladrub   viil.   Kladeruby. 

ClaWS   aus   Strassburg   248. 


Clokoczendorf  vid,  KlokoCov. 
Coj;etin    vid.   Kojetin. 
('olloqililllll  dominorum  vid.  Land- 

recht. 
Coiliarowicz   vid.   Komarovice. 
Coilllicz   vid.    Konice. 
CopericZ    vid.    Kobefice. 
("orilicz   vid.   Komice. 
CossaW   (Cossau,  vielleicht  Kosikov 

bei  Namest?)  114.  120.  121.  122. 

123.    152.    160. 
("OSSe    Heinrich   459. 
Cossle   vid.   Kossling. 
Cost   vid.   Kost. 
Costelicz   vid.   Kostelec. 
Cowalowicz  vid.   Kovalovice. 
Coyaticz  vid.  Kojetice. 
Cracoviensis  episcopus  455;   Cra- 

covicnsis   dioecesis   459. 
Crakaw   vid.  Krakov. 
Crasikow   vid.   Krasikov. 
Crasno    vid.   Krasna. 
('ra«<«.ic7.    vid.    Krasice. 

Cravlehora  vid.  Kravi  Hora. 
Crawar   vid.   Kravaf. 
Crawasch    Hanus   458. 
Creiiaw    vid.   Kriinau. 
('reiiowicz   vid.   Kfenovice. 
CreWC/.dorf  vid.    Kreuzdorf. 
Crhov    'Czrhow)    Dorf    bei    Ols    in 

Mahren   2^2. 
("rilanowe   vid.    Kfizanov. 
CrisailS    vid.   Kfizanov. 

Crisina  villa  (?)  425. 

Criiciferi  s.  .lohannis  Jcrosolimitani 

1  1  3. 
CrilllipnaW   vid.   Krumlov. 
Cril.V    .\lberti   vid.   Cernin. 
Cllliycensis   praepositus   vid.    Kou- 

nice. 
Crzyzalnowe  vid.  Kfizanov. 
Cllda    vid.    Landrecht. 
ClldarillS   suprcmus   Brunensis: 


510 


Bohuuek  de  Stignitz  80.  135: 
Herert  de  Ska!  419.  446;  0 1  o- 
mucensis:  Sulik  de  Konice  80. 
368.   420.   446.   448.   467. 

Cuiicerticz   Hanui   459. 

rilllCZdorff  vid.   Kunsdorf. 

rilliczeinlorf  vid.   Kunzendorf. 

Clllistat   vid.   Kunstat. 

Czackaw  vid.  Cakov. 

Czaczk    Petr   459. 

Czalta    vid.   Calta. 

Czaiiibar  Nikel  458. 

Czaniber  Niklas  459. 

Czaslewicz  vid.  Castolovice. 

Czastolowicz   vid.  Castolovice. 

Czechowicz   vid.  Cechovice. 

Czedlicz   vid.  Cedlitz. 

Czeiswerg    Heinrich    de    —     458. 

Czedrowicz?  Jesek  de  —   459. 

('zekilie   vid.   Cekyii. 

Czepeildorf.  Bohu.?,  Heinrich, 
Aczcze   homines   in   —   458. 

Czepericz  (?).  Johaun  de  —  203. 
209. 

CzerilCZyil    vid.   Cercin. 

Czeriiowicz   vid.  Cernovice. 

Czesicz   vid.   Tesice. 


Czesky   vid.   CiSky. 
Czessel   Stopko   de   —   459. 
Czestina     Kostela     vid.    Kostel 

Cestin. 
Czestwicz?   Heinnch   de    —    458; 

Kunig.   Mejce   de   —   458. 
Czethora  Xiklas  310. 
Czewebriioh   Hcinrich   459. 
Czewin    vid.   Cebin. 
Cziewicz   (?)  37  :   Heres  de  —  37. 
Czimblirg   vid.   Ciiuljurk. 
Czirekwicz   vid.   Ccrekvice. 
Czirnyil   vid.   Cernin. 
CzlewingZ   vid.   Zhihings. 
Czokaw?   Xiklas   de   —   459. 
Czrhow   vid.   Crhov. 
Cznthe   Xiklas   459. 
Czwelroch    Hanu.s   459. 
Czwittaw    vid.   Zwittau. 
Czyschaw   vid.  Cizov. 
Czykow   vid.  Cekov. 
Czyrkwycz  vid.   Cerekvice. 
Cakov    (Czaczkaw)   Dorf  bei  Littau 

457. 
Castolowice  (Czaslewicz;  Czastolo- 

wicz)   48;     Piita   de    —    48.    174. 

26.');   Puta  jun.    192. 


Cebill  (Czewin)  Dorf  bei  Tischnowitz 

385;   parochus :   Ulrich   385. 
Cechovice  (Czechowicz)  Dorf  bei  01- 

mutz  65.  344. 457  ;  Peslin  de  —  98. 
Cekov     (Czykow)    Dorf   bei    Leito- 

mysehl   425.   426. 
Cekyn   (Czekine)   50;     Diva   de   — 

50.    420.   421. 
Cermakovice         (Schirmankowioz) 

Dorf     bei     MShr.      Kromau      78; 

Branisold   de   —   78. 
Cerc i n  (Czernczy n)  Dorf  bei  Butscho- 

witz   90. 
Cerilill    (Cirnyn)    Vasall    des    Olm. 

Bistumes   4;    Albertus   de   —    17; 

Crux  de   —    17. 
CerilOVice  (Czernowicz)  34  ;  Konrad 

de    —    259. 
Cestin   (Cestin)   Busek    de  —   alias 

de  Krasna   374. 
Cihovice.      Barsik      de      —     347; 

Biir.iik   de    —    439. 
Cisky    (Czesky)   Dorf    bei    Tischno- 

witz   405. 
Cizov  (Czyschow)  Dorf  bei  Iglau  156. 
Crna  llliora   =  Cerna  Hora    vid. 

Boskovice. 


D. 


Dachsberg.  Ulrich  von   481.   483. 

4S4.   4.S5.   486.   487. 
Damilikov  (Damykow)  Ort  in  Boh- 

meu    143;    parochus :     Venceslaus 

143. 
Damoboi-ic    (Dambofice)  Dorf  bei 

Klobouk,     Briinner    Kr.,    Jindfich 

de    —   375. 
Damykow   vid.   Damnikov. 
Debicz.  Hurg  des  Olm.  Bistumes  274. 
Deblin    24.   405 ;   Benes  de  —   24 ; 

Cenek    frat.    Benesii     77;     Vanck 

frat.  Benesii  77;  Jenec  de  —  405. 
Decill   (Dieczin)  Johaun  de  —   79; 

vgl.   Wartenberg. 


Deilka    vid.    Zdounky. 

Desiia  =  DeSIia.  Name  einer 
Wiese   in   Bohmen   426.    428. 

Detinice  (Dyetyniez)  Dorf  in  Boli- 
men  25  ;  Benes  de — dictus  de  Wald- 
stein   25;  Anna  uxor  ejus   25. 

Deutscher  Orden  201. 

Dewicz   Heinrich   459. 
Diax  Superior    vld.  Tajax,  Klein-. 
Diecziii   vid.  D.U-in. 
Diernpach   vid.   Diirrenpach. 
Dirilho    vid.   Drnov. 
Dittersdorf      (Dittriclisdorf)      bei 

Bodenstadt  36.  457  ;   Hanus  de  — 

309. 


Dittrichsdorf  vid.   Dittersdorf. 
Dlobuk  (vielleicht  =  Klobuk)  Filip, 

Gyrlattin,  Grunzel,  Macek  de  —  459. 
Dlllhonice    (Dluhonycz)    Dorf    bei 

Prerau   457. 
Doberka    Geifiler,    Prokurator    des 

Olmiitzer  Kapitels   452. 
Dobra    Voda,    Dorf   bei    Kfizanau 

und      Datschitz       282;       Bohunek 

df    —    282. 
Dobraiiy  (Dobrzano)  Ort  in  Bohmen 

106;   Vit  de  —  advocatus  consist. 

Pragen.    106. 
Dobrumelice     (Dobromilicz)    457; 

Adam   de   —    4. 


511 


Dohroillil.   Pi-ibik  de   —    :37o. 
Dobroiiulicz    vid.    Dobromr-lice. 
Dobroroikowa.    wabrsch.    Dobro- 

cbov   bei    ProJinitz    63;      Kunasek 

de  —   63;   vgl.   Biskupice;    Kuuka 

uxor  ejus   G3. 
Dobrotioe   (Dobroticz)   180;  Jenik 

de   —    judex    episc.    curiae    Olom. 

vid.    Kremsier. 
Dobroticz   vid.   Dobrotice. 
Dobril.Sch   vid.   Dobrus. 
Dobrus     (Dobrusch)     Ort     in     Biih- 

men  (?)   9;  Jan  de  —   9.   67.   6S. 

113.   268;  Elisabetb   de  —    i». 
DobrzailO  vid.  Dobfany. 
Dolaiiy    81.    312;     monast.   Cartus. 

(Vallis    Jozaphat)    81.   223.    383. 

413.  447;  prior:  Stepban  81.  29r,. 

447:   plebanus   312. 
Doloplas    vid.    Dobjplazy. 
Doloplazy  (Doloplas,  Dolphis)  40; 

Venceshius  de    —    40.   107.    110. 

164.    165.    203.    278.   309.   33.0. 

336.   337.    363.   412.   474;    Ven- 

ceslaus  filius  ejus   336.    337;    Ale.s 

residens  in  Skuben   337.   413. 
Dolplas   vid.    Doloplazy. 
Domamil  (Doamyle)  Ort  bei  Miilir. 

Budwitz,   Zdcnek  de  —  355.    356. 
Domailiyle   vid.    Domamil. 
Dobricaiiy     (Dobrzieczan)     Ort    iu 

Bobiiun  400  ;  Venceshius  de  —  400. 
Dobrzieczail   vid.    DobfiCany. 
Domastacke  zbozi  vid.  Domstadl. 
Domericz?  '['emko  de  —   459. 
Domiiiikaner-Proviuzial    in   Boli- 

men    und   Mabren:     Nicolaus   330. 

391. 
DoillStadtl.Stadt  bci  Sternberg  223. 
Dollkeil    vid.   Zdounky. 
Doilill  (Donyn)  Heinrich  de  —  459. 
Doiiyil   vid.    Donin. 
Dosca=Doksy?  in   Buhmen   439. 


Doilbravice   (Dubrawicz),  Richvin, 

Sigmund,  Petras,  Jan  Srdce,  Dobes 

dictus    Prvopraska,    Kabat,     Hak, 

Bernart,  Hrut,  Sobehrd  und  Vhisak 

,le   ___   458. 
Doilbravilik   (Dubravnik)    Ort    bci 

Pernstein    266;    parochus :     Peter 

266;    monasterium :    267. 
Draliaiiovice    (Drahauowicz)     Ort 

hei     Ohnutz     283;     Mafik    de  — 

283;    Buzek   de    —    283;     Martin 

de  —  Burggraf  in   Stemberg  347. 
Drahlov    Dorf  bci    Dub   456. 
DrallOllill   (Drabonyn)    31;   Martin 

de  —    31;  Bohus  frater  ejus   31. 
Drahonyil   vid.   Drabonin. 
Drahotlise,    Cenck     de     —    41S; 

Kunik   de   —   446. 
Drazowicz   vid.  Drazovice. 
Drazovice  (Drazowicz)  4. 
Dremels   (?)    428    parochus:  Nico- 

hius    423. 
DreskwicZ    vid.    Treskowitz. 
Dressidler  482.   488. 
Drevcice      (Drzewczicz,     Drzebicz) 

Burg     und     Dorf    im    Leitmeritzer 

Kreise  in   Bohmen   299. 
DrillOVe   (Drzenoweho),   Zbynek    d.- 

—    4;   Smil    63. 
Drissice   vid.   Drysice. 
Dniovice     (Dmowycz)      Dorf     bci 

Wischau     458;    Marquart    de    — 

458. 
DrilOV     (Dirnho)     Ort     in    Bohmen, 

•lohann    de   — •    355.    356. 
Driiowycz   vid.   Dmovice. 
Drogll.sch   Nikel   458. 
Droseiidorf  490. 

Kroske   Albrecht   458. 

Drozdov  (Drosdau)  Dorf  bei  Hohen- 

stMilt  9;  Cenek   de  —   9. 
Drozdova  vid.  Lhota. 
Drosdail    vid.   Drozdov, 


Drozdovlce      (Drozdowiez)      Dorf 

(jetzt  Vor.stadt)   bei   ProCnitz   456. 
Drysice  (Drissiee)  Dorf  bei  Wischau 

103;    Meisl    de    —    104. 
Drzebicz    vid.   Dfevcice. 
Drzenoweho  \nd.  Dfinove. 
Drzewczicz   vid.    DfcvCice. 
Dub,   Dorf  bei   Olmiitz   456. 
Duba.    Johaun     de    —   cancellarius 

cancellariac    arcliiepisc.    Pragensis 

359. 
Dllba    (Dube),   Andreas  de  —   192; 

Heinrich,   genannt   Skop  (Schopp), 

Hofmeister      des      bohm.     KiJnigs 

239.   248;    Benes   287;    Andreas 

457;   Vanck   457. 
Dubail   vid.    Dubany. 
Dllbaiiy.   Dorf  bei  ProlJnitz,  Ulrich 

<li'   —    337. 
Dube   vid.   Duba. 
Dllbrawicz    vid.    Doubravicc. 
DubraVllik    vid.   Doubravnik. 
Dlllllieil   Johann    de    —    capellanus 

scdis   apostolicae   95.   96. 
Duras    vid.    Tufany. 
Dlirilli;slieilll   vid.    Duringsheim. 
DurinKsheim    (Duringsheim)    196. 

;!4i. 

Durillgen    vid.   Tliiiringen. 
Durreiipach   .  (Diernpach)      Name 

eincs    Fcldes    zwischen   Urbau  und 

Pniiitz    118.    178. 
Dusskowicz  ?   Miksik   de  458. 

Dvorcc   (Dworcze)   wuster   Hof   bei 

KcR-   98. 
Dvoriste      (Dworzycz)     Dorf      bei 

Chrudim    '25. 
Dworcze   vid.    Dvorce. 
Dworzycz    vid.    Dvofiste. 
Dya\  inCerior  vid.  Tajax. 
Dyetynicz  vid.  Dctiuice. 
Dywa  =  Diva,  biihm.  Mannsname. 


512 


E. 

Eberswaeh      (Ebersbach),     Proba-  Clsass    mi.    19(',.    241.    242.  243.    Ewieilblirg   vid.   Euleuburg. 

schein.   Zavis  de   —  458.                        340.   341.   342.  Eyohfelt   vid.  Eicbfeld. 

Eblier    Hermann,    Stadtsehreiber    iu  Elter    Hovart   von  Truchsess    in    EwailCZ   vid.   Vauec. 

StralSburg   3(i7.                                              Luxemhurg    182.    183.    243.  Eybeili^tailier   vid.   Eibensteiner. 

EibeilSteilier    (Eybenstainer)    491.  EllZerSllorfer   482.  EywailCZ   vid.   Vanec. 

Eichfeld  (Eychfelt),  Joh.  de  —  458.  Esellll    491.  EywailCZicZ   vid.   Ivancice. 

Eigot  (Elgoth,  Elgota),  Stange  de  —  Ellleilblirg  vid.    Sovinec. 

458;  Jan   de   —   459. 


F. 


Ffrlczeildorf  vid.   Fritschowitz. 
FoilS  Solis,   Lokaluame   bei  Doleiu 

312. 
Fraill   (Freu)    Johanu   de    —    Alta- 

rist    in     der    Olmutzer    Domliirche 

396. 
Fraiiciscaiier-Ordeu  314  ;  Miuister 

der    )i<>hmiscli-polnischen     Ordens- 

prnviuic :   Petrus   314. 
Fraiickeiistat   vid.    Fraukstat. 
Fraiikftirt   248. 
Fraiikreich  500;  Kiinig  500. 


Frankstat  (Frauckcnstat)  bei  Sch;',n- 

berg   27.    415. 
Freiberg  (Freiburg)   10  ;   Advokat : 

HeniCko   Girke    10.   3(i  ;     Nicolaus 

Mraz   407. 
Freiblirg   vid.   Freibcrg. 
Freisillgeil  Bertold,  Bisehof  von  — 

481.    484.   485.   487. 
Freil    vid.    Fraiu. 
Frideillailt   vid.   Fridl.md. 
Fridlaild    (Fridenlant)    in   Bohmen, 

Xicolaus  Dax   de  —   432. 


Fridlailt  Ales  311  ;  Katharina  vidua 

ejus    311. 
Fritschowitz      (Ffriczendorf)      bei 

Braunsberg   94.    171.   457. 
Fritze   Hanns    201. 
Fritzeiisdorfer  482.  488. 
Flllleiisteill   vid.   Fiillstein. 
Fiillsteill      (Fullenstein),      Heinrich 

de   —    9.    14.   26.   28.   35. 
Flllliek   46  ;     Augustinerkloster  46. 

84.  357.  443.  475  ;  Probst :  Johauu 

48.   357.   443. 


Gaisterdorll"  vid.  Geissdorf. 
Gailicz.    wahrsch.  .Hnanice    (germ. 

Gnadlersdorf)  DorfbeiZnaim  11«; 

Nicolaus  rusticus   de    —    118. 
Gasilicz  Tleinrich  de    —    459. 
Gathenach  Petr  459. 
Cieissdorf  (Gaisterdoi-ff)  bei  Bodeu- 

stadt   212. 
Geczerdorf  Niklas  458. 
Gelabb   Ilauu.s  458. 
Gelcz   vid.   Kclc. 
Gelgewicz  Nikcl  458. 
Gereriiycz  vid.  Jezemice. 
Gerlacbstlorf  vid.  Gerlsdorf. 


Gerlsdorf   (Gerlachsdorf)    bei    Ful- 

nek   84. 
Gerspicz  vid.   Gerspitz. 
Gerspitz.  tJnter-  (Gerspicz,   Nieder- 

.lcsspicz)  69.  176;  Heinrich  de  — 

75;   Peter   75;  Curia   69.   271. 
Gewicz  vid.   Gewitsch. 
Gewitsch   vid.   Jevicko. 
Gewischowicz  vid.  Jevisovicc. 
<»ewsj»icz   vid.  Jevisovice. 
Gewyssewycz  vid.  Jevisovice. 
Geyst   yiichc\  458. 
Gblllen  Johann   vicarius  in  spiritua- 

libus  cpisc.  01ouu;c.  94  vid.  Olmiitz  : 


pra'positus  iu  Wolframskirchen  vid. 

Wolframskirchcn. 
Gilem.    Dorf  bei   Studein   423. 
Gilgenberg  (Gilgenperg)    Nikolaus 

rilliiHg  dc  —   156.   482. 
(■ilgenperg  vid.  Gilgenberg. 
Girke    Ilcuirko,    .«^dvokat    in    Frei- 

l)crg    10.   36. 
Glathovia  vid.  Klatov. 
(ilaczkova  villa  (?)  425. 
Glasyern  vid.  Sklcunc. 
Glokeschow  vid.  Klokocov. 
Gliast   (Gui'st)    cingcgangenes    Dorf 

bei  Joslowitz    118;   Ilansliu  de  — 


518 


alias  (le  Sanov  118;  Tieelin  patruus 

Hanslini      118;       Nicolaus      pater 

Hanslini    118. 
GliaiiSf^egliaw  ?  Petr  de    —    458. 
Gnest   vid.   Gnast. 
Glieziielisis     archiepiscopus     4or> ; 

dioecesis   459. 
Gotliilg   vid.   Goding. 
Gudilig   (Goding,    Hodonya)   23. 
Gudiiiger  491. 
Guldycz   vid.   Koldice. 
Golssicz.    Franz   de   —   458. 
Golsseil     (Golssin)     Stadt     in      der 

Liusitz   340. 
Gol«»sill   vid.   Golssen. 
Gorlicz   vid.  Gorlitz. 
Gorlitz    (Gorlicz)    194.    339.    340. 

361;    Herzog:    Johann   194.    198. 

201.   205.    213.   214.    220.    221. 


233.   239.    2.50.    252.   256.    268. 

339.  340.  352.  353.  355;  Fridrich 

233;     Heinrich     233;      EHsaheth, 

Tochter  Johanus   340. 
Gostelecz  vid.  Kostelec. 
Gozlow   vid.   Kozlov. 
Grab.   Alt-   62;   Neu-   62. 
Gralicz   vid.   Kralice. 
Grciffeiidorf  bei  Zwittau    179. 
Grelicz    vid.    Kralice. 
Grecz   Regine   vid.    Koniggratz. 
Greiiowicz?  459. 
Grillicz   vid.   Grillowitz. 
GrillowitZ  (Grillicz,   bohm.  Kfidhj- 

vicc)  Vorstadtgasse  in  liriiun   310. 
Grolok    Heinrich   459. 
Grilb.   dio  Truchsessen  von  --  491. 
Grflgau(Kriegaw,  Krygaw)  Dorf  bei 

Olmutz  139.  366  ;  Adam  de  —  458. 


Grillld.      Michcl,      >Ierz,      Mawsky, 

Stefan   de    —    458. 
Gruspail   vid.    Hrusovany. 
Gryin    Simon,    Schwager    des    Olm. 

Bischofes  Nicolaus   318. 
Gubeil   (Gubin)  Stadt  in  der  Lausitz 

340. 
Gllbill   vid.   Guben. 
Gurewicz  vid.  Kurovice. 
Gliryil   vid.   Kurim. 
Glisnialz.  Gregor  de   —   458. 
Guteiisteiii  vid.  Jokow. 
Gyewyczek  vid.  Jevitko. 

Gyillllich      (Gymnych)      Winnemar 

v.,n    182.    183. 
Gyriuni    312;     monast.    Carthusia- 

norum   312;     prior :   Micliael   312. 


HailgeilSteill        (Haugsteyn)        bci 

Mahr.   Schonberg   415. 
Ilardeg   vid.   Magdeburg. 
liartikovice  (Hartwykowycz)  Dorf 

bei   Namest'   130;    parochus :    130. 

Otik   286. 
Ilartwykowycz    vid.   Hartikovice. 
liiillg.^teyn    vid.   Hangenstein. 
Ilas   Wilhelm    162. 
llaUgWitZ    (Hugwicz)     37  ;      Kilian 

du  —  37  ;  Milich  459. 
Ilauser  Jostel  482.  491. 
llaUSWald     (Hawswald)     Heinrich, 

procurator.der  Hospitaliter  in  Alt- 

l.riinn    113.    116.    117. 
llavlillllS,    bohm.     Mannsname    = 

Havel    =   Gallus. 
Ilawswald   vid.    Hauswald. 
Ilaz   vid.   Has. 
Ilaze   Wilhelm   459. 
Ilecllt  vid.  Schiitzendorf  und  Rosice. 
Ilerdegeii  356. 
Ilcinriclisilorr  vid.  Zavofi. 


H. 

lielfeiistaill   vid.   Helfenstein. 
iieireil>iteill  (Helfenstain)  43  ;  Lacek 

dc      —   vid.    Kravaf. 
lleildrziecllOW    vid.  Jindfichov. 
liering   Ladislaus   482. 
ileriliaiiec     (Herzmancze,     deutsch 

Hcniiantsch)  Dorf  bei  Datschitz  58. 
ilerniailice   (Herzmanicz)   Nicolaus 

de  ^  241. 
Ileriliaillli  villa  vid.  Hirmersdorf 
iieriliaillisdorf  vid.  Hermersdorf. 
ilerriliailII<4dorf  vid.  Hermsdorf. 
iierinaiistat.  Dorf  inSchlesien  203. 
ilerilier.sdorf  (Hermannsdorf,  Her- 

manni   villa)  Dorf  bci  Zwittau   61. 

425.   429. 
Ilermsdorf     (Herrmanusdorf)      bei 

B..dcnstadt   212. 
Ilersicz  vid.  Hertice. 
ilerstein.  Johann   de  —   276. 
Ilertice     (Herspicz,    jetzt     Hertjtz) 

I)..rf  bei   Troppan    316. 
llerzniailCZe   vid.    Hchnanec. 


lierziliailicz    vid.   Hefmanice. 
iiessen   201;  Landgi-af  201. 
ileukewald   vid.   Hochwald. 
iilllbcice  (Lubschicz)   7;    Nicolans 

de    — •     vicar.    perpet.     der     Olm. 

Kirche   7.    108. 
Illievotill  (Newetain,  Newetin,  Nebo- 

teyn,     gcrm.    Nebotein)    Dorf    bei 

Olmutz    107.    109.    110. 
iiliojice.  Dorf  bei   Sternbcrg    347  ; 

p>irochu8:  Stefan   347. 
Iloberg  Hanns  de  —    162. 
Ilochsteill,   ehcm.  Burg  bei  Holien- 

stadr   436.   437;     Burggraf  Beran 

436.   437. 
Ilochsteill,  jetzt  Dorf,  friiher  StSdt- 

chen    (civitas    sub    castro    Hohen- 

stein)     bei     der     Burg     Hochstein 

(v.   d.)   439. 
Ilochwald    (Heukewald)    31.    270. 

311.  475;    capitaneus:    Jodok   de 

Wolfsberg  31. 
lloCZeiII|»laCZ    vid.   Hr.tzenplotz. 


514 


llueiisteill   vid.   Huheustein. 
Hodice   (Hodicz)    Dorf    bei  TriescU 

210;   Johanii  de  —  .S2.  210.  42.S. 

480;    Buzek   de   —    210.    211. 
lllMlir/.    vid.    Hodice. 
Iloilnaiiy  (nodynan.  vielleieht  ideu- 

ti.sch  iiiit  nodoL'mj  l>ei  Olmutz)  357. 
Iloddliyil   vid.    Giidiug. 
llo«lo«>sill   vid.    Hodusin. 
Ilodlisjll  (Hodossin)  Ort  iu  BiihmeiL 

218;   p:irochus:   Buzek   218. 
Ilodyiiail    vid.   Hodi'ian3'. 
Iloeiistat    vid.    Hoheiistadt. 
Ilorkii-clier  Ji<M  491. 
llolieiiiher^,er  Peter  4'.il. 
lloheill'eld      ^ou  :     Haun.s,     Georg 

flri.di,   Hanus   224.    2(i3. 
Iloiieiistadt       (Hoeustat,      Zabi-eh) 

181;     Advocatiis:      Petrus      ISl; 

Burggraf:   Vitek   Sipik   437. 
Iloheiisteill  (Holntstain,  Hoenstein) 

188;  Heinrich   Herka   de    —    188. 

I!i2.    214.   221.   2.'>().    2.^i2.    2."j7. 

27.5.   287.    322.   404. 
Ilolice  (Holicz)  geuanut  Brani'/.   !>7, 
lloliez   vid.   Holice. 
Ilolleiisteill    vid.    Holstein. 
llolllSteill    vid.    Holstrin. 
Ihtllltstaill    vid.     Hohensteiu. 
Ilolsteill     (Holustcin,      Hollcusteiu) 

21;     Vok     de    —     24.     80.     4G8. 

4I(;.    157;   Vok   fil.   ejus   457. 
Iloiisrhowieie  vid.   Huncoviee. 
Iloiisteill   vid.    Hohenstein. 
Ilorka    iHiiorka)   91;    JeSek   dictus 

Hroniada   de  ,  —    91. 
Ilorka.     eingegangenes      Dorf      lni 

WciJJkirclicn,  dessen'  Narae   sich  in 

der   Mahlniiihle  gl.  N.  erhielt.   189. 


ilosexieradek   vid.    Hostchradky. 
Ilossiez   vid.    Hosticc. 

Ilostehradky  (Hos.-zieradek)  4. 

Hosteradice   (Hostradicz,     Hostra- 

ticz)   Dorf  bei   Kromau  170.    225. 

331.   332. 
Ilostlce  (Hossicz)  Dorf  bei  Zdounck 

181  ;   Dluhomil   de   —    181. 
Ilostradicz   vid.    Hostcradicc. 
Ilostraticz   vid.  Hosteradice. 
Ilotzeiiplotz   (Hoczemplacz)    30(1; 

ca]iit:iueus    episc.     Olomuc. :     Paul 

de   Sclionewicz   .30(>. 
Ilrachovec   (Hrachowecz,    Hraclio- 

wicz)   Dorf   bei   Wall.     Meseritsch 

97.    308. 
IlrachoWeCZ   vid.    llracliovec. 
Ilradec    vid.    Neubaus. 
Ilradek      (Novum       Castrum)      bci 

Ocwitsch   453.   454. 
Ilradek,   Piibik   de  —  vid.  Hrsidek. 
Ilradisch    Ilngarisch  (Rcdiscb)    SO. 

25('>  ;  judei  118  ;  Mauritius  Johanuis 

de    —   403 ;   L;iurentiu8  pannicida 

in    --    403. 
Ilradisch,  Kloster-  bci  Oluuitz  420; 

alibas:    Vikei-   420.   421. 
Ilradiste       (Hradysczye)      Smilovo 

Bergname    bei   Plumenau   42. 
Ilradistsky    klastcr  vid.   Hradiscli- 

Ivhjstcr. 

Ilradysezye   vid.  Hradiste. 

Ilraniee  (Hraniczie)  Dorf  in  Bolinicn 

4  25. 
Ilrailice      (Hranitz      gerni.     Weiss- 

kircliiMi)    213.    411. 
Ilrailiczie    %'id.    Hranice. 
Ilrailitz   vid.   Hranice. 
Ili-iheci   (das    Marsgebirge)    41 S. 


Ilroiliada     bidmi.     Mannsnamc    vid. 

Horkn. 
Ilrilhcice     (Hruliczicz)      Dorf      bei 

ProCnitz    3(11.    457. 
llrUSOVa      (Hrussowa)      Dorf      bei 

Chrudim   425.   42(i. 
llrilSOVaiiy    (Gruspan)   16;    (;.'Iiliu 

de    —    IC. 
IlrilSSOWa    vid.   Hrusova. 
Illlh-lbinus    zur   huudert   459. 
Illl$i;*»wicz   vid.   Houkovice. 
Illia;wicz   vid.    Houkovice. 
Iloilkovice     (Hugowicz,     Hugwicz) 

Dorf    bei    Ma.hr.   Ncustadt,   Kilian 

(le    _    32(5;   Heinrich   de  —  457. 
Illliill   (Hulyn)    7.    34G;     Domauek 

de     —     7.     35.     50 ;     Margaretha 

uxor  ejus    ,50. 
Illllkaw?   Wilbelm    de   —   458. 
Illllyn   vid.   HuHu. 
IlllllCOVice  (Honschowiez)  Dorf  bei 

Littau,      Dalibor      de     —     canon. 

( )lomucensis   497. 
Illlllkovice    (Unkowiez)     Dorf    bei 

Selowitz      395.     419;      parochus  : 

Mathias   395. 
Illiorka    vid.    Horka. 
Illissezenowicz   \id.  Hustenovice. 
Illisteiiovice  (Hussczenowicz)  Litek 

Illist«»|»eez   vid.   Hustopcr. 
Illistopec       (Hustopccz)      (Trt      bci 

Weiljkircheu,     Ulrich     in     —     v;,-l. 

Dubany. 
Illlt   Bernard    458. 
Ilvezdlice   (Hwyezdlicz)    Jaro.s    dc 

—   vid.   Cimburk. 
Ilwvezdlicz   vid.   Hvczdlice. 


I.   und  J. 


iKlail  2:;.  51.  7;;.  -  P.iirgcnucister: 
Jolianii  Scliilnbecher  108.  — 
IJichter  :    Johaiin    von    Pilgram51. 


lOS.  —  Schreilicr:  Amlrcas  voii 
/labings  51.  109.  —  (ieschwornc: 
51.   52.    108.   —   Burger:   Pertliii 


iiud  ririrh  r.:iuari  51  ;  l!i-ocihr 
Fraiiz  109;  Euderlciu  109;  l.iir- 
iiiisiihcr  lOS;  Hendliu  ( Irtviui  lOS; 


515 

Ilolz     los;     Jakob     gener     Gli'im    .liiromerict'      (Jaromyerzicz,      Jor-         bei  Cbnidim    'i',!.    oO.     4-111;   paro- 

lllS  ;   Kuudliu   Ha.sek  und   Miclwicl         ni;iric_-z,      .lormericz)       HiT.      .'i92;         chus :   Jiikob   4411. 

.'>1  :     Kunz   (Sihmid)    108;     Kunz         Kroup.i   de   —   4.')7.  Jl-sthor/JfZ   \  iil.   Jestborice. 

Pcroorrin    51;   Lohoser    .'jl  ;    Mare.s    JitromyerzirZ    vid.    Jaromciicr.  Ji-sUllorioZ    vid.    Jestborice. 

de     Humpolec     .51  ;      Nikokus    de    Jarovife      (Jaruwitz)       Uorf      hoi  Jestfebi  (Jestrzebi),  Vavrinec  de  — 

Bela    109;    Nicolaus    Kudolfi   T.]  ;         Miiglitz  (?)    92;   Marsik   de         92.  .373;  Janek   de  —    SIS. 

Plumler  Nicolaus  .02  ;   Rohoser")!.    JariMVicZ   vid.   Jarovice.  Jestrzebi    vid.   Jestrebi. 

.")2;     Rorwolf     51.     52;      L'Iinanii    Jils.Sllik,   Deutsch    (Jesenyk,    Jessc-  Jeil.spicZ   vid.  Jovisovice. 

Rudliui  108;  Sachs  51.    -   Pfarrer:         nyk)    Dorf    bei  Neutit.schein     30.'!.  JeviciiO  (Gewicz)  21. —  Monasteriuui 

Wenzel  23.  218.  —  Viceplebanus :         305.  eremitarum  s.  Augustini  25;   prior : 

Ilrrinann    218.                                          JilVorilili      (Jawornik)      Dorf     boi  Hertwig  295 ;   Albert  495.  Johan- 

IrmMllorf'  (Jermersdortf)  bei  Schou-         Lcitomischl   420.  ues   de  G.    100.    107;  Agnes   uxor 

hcrg   415.                                                   Jaworilik   vid.   Javornik.  eju.s  100.   107  ;    Mathias  filius  ejiis 

Ivaiicice  (Eywanczicz,  Eibensihitz)    JaKerildorf    (Jegerdorf,     Krnovia,  100.  107.  —  Andreas  Stoislai  303. 

Stadt   298.   453.   454.                               Kiruaw)   38;    Jakob  dc    —    285;  319.  345.  340.  ~  Nicolaus  de  G. 

Jackov  (Jackaw)  Dorf  bei  Budwitz         Scliwenk   de    —    458.  canon.   Olouiucensis   93. 

i''*'-                                                             Jejterilorf  vid.   Jagcrndorf.  Jevisovice  (Gewyssewycz,.leiisi)icz. 

Jiicobau    vid.   Jakobau.                          Jom|IIlicZ   vid.   Jamnitz.  (iewspicz,  Jaispitz)  bei  Znaim  29(1. 

JaczkilW    vid.   Jackov.                             Jeilikov    373;    parochus:    Hermann  435;    Hynek   de   —    vid.   Kunstat. 

Jakobitll   (Jacobaw)    05;     Ilr.ibisch         Chrt  373 ;  protonotarius  marchionis  Jezerilice     (Gerernycz)     Dorf     hci 

de   —    05.                                                       Procopii   384.  Leipuik    458;     parochus :     Petnis 

Jamilitz  (Jempnicz)  189 ;  parochus:   JeriliaricZ.     Jcriuericz     vid.    Jaro-  458. 

Henricus  de  Mezific  189 ;  altarista :         incricc.  .licill     (Tyczczin,     XoMiticziu,    jetzt 

Thomas    189.    190;   Johann,   Sohn    JerilUTsdorir  vid.   Iruisdorf.  Xeutitscheiu)   41.    308.    .'!03.   401. 

des   Andreas   400.                                   Jermir   vid.    Jaromcr.  444;    Johann   de    —    vid.   Kravaf. 

JailOVice.     Burkart    dictus     Strnad    Jerspic/,   vid.   Gerspitz.  JilldricllOV      (Hendrziechow)      20  ; 

de   —    192.   239.   352.    3^8.             Je.sek    (Jesko)    der    do     gcru     bicr  Miksik   Liska   dc    —   20. 

Jaiiowicz   vid.   Janovicr.                             triukt   459.  Jolianiliter-Ordeu  1  33  ;  Groljprior  : 

Jaiisdorl'  bci   Chrudim    425.   429.      Jeseiiyk.     Jcsscnyk     vid.     .Jassnik,  Marcold   133.205.279.280.308; 

Jillisdorir  vid.   Johnsdorf.                           Dcutsch-.  Hcrmanii   (Heres)   370. 

JarcoVi)    vid.   Lhota.                                Jesk.     Mannsname     =     Jesek      =  JohllsdorF    (Jansdorff)     bei     Miilir. 

JarcZOWil    vid.   .larcova.                                Johann.  Schclnbcrg    415. 

Jaromei'  (.lcnuir)    Stadt    111  BiJhiueu    Je.sko    vid.    Jesck.  JokoW     aiias    Giitenstcin,     Burg     iu 

349;        Augustinerklostcr        .349:    JesoV  (  ^cssaw)  Dorf  bei  Littau  450.  Ungarn   57. 
Probst:   Jakob   349.                                Jestborice  (Jestborzicz)  in  Bolimen 


K. 

kabylbrobka   vid.   Bobmvka.  Kalail(KaIaw)Stadti.d.  Lausitz31(i.  kalisczye   vid.    Kali.stc. 

kildalice    vitl.    Rccice.  kalaW    vid.    Kalau.  kaliste(Kalisczyc)  Dorf  boi  ChnidiiM 

Kay;eiieck.   Johann   Ritter    von   —    kale   Kunzcl   459.  425. 

201.  killeildorl*.  Dorfhci  Joslowitz   118.  kalisieiLSis  VOJVoda  vid.  Kaliscli. 

Kaisersberg    190.    341.  151;;    Pcrtlin   de   —    118.  kameiltz   (Camcncz)    Stadt    iu    dcr 

Kaktar.  Syrke,  Sinorre  et  Genczewan    Killisch   404;     Vojwode:    Sandivoj         Liiisitz   .'t.'!9.   .'iOI. 

de    —   458.  KH.  Kapilbobr   vid.    Bobrrivka. 

0.5» 


516 


kapi>V(»bra    vid.   Bobrfivka. 
kappcllfll,  Ebcrliard  von  4.S1.  484. 

4S5.    4.S7. 
kapylbobra    vid.   Bobruvka. 
karelsteill   vid.   Karlstein. 
karli»<teill    vid.   Karlstein. 
karlsbrilllll   (Karlspruu)   Dorf    bei 

Chriidiii.   42.5. 
karlsteill     (Carlistein,     Karelstein, 

Kurlistein)   in   Bohmen    247.    248. 

249.   481. 
katherilldorr.      entw.     Kattendorf 

bei    Freiberg,    oder    Katherein    bei 

Troppau   311  ;   Mares  de    —   311. 
kartliJVuser-Orden  12. 
kathowa  vid.  Katov. 
katoV   (Kathowa)    Dorf    bei   Tiseh- 

uowitz   405. 
katscher  (Keczer)   in  Pr.  Schlesien 

98;  Hauus  Zakes   de   —   98;  Jo- 

hannes    Saxo    de    —    177.     225. 

22(5;   Herbord   311. 
katzeiielleiibogeii       (Kaczinelin- 

bogen)    182;   Ditrich  Graf  von  — 

Hauptmann     in     Lu.\emburg     182. 

184.   243. 
kaczilielillbogeil       vid.      Katzen- 

ellenbogen. 
kbel   Johann    de   —  officialis     pra- 

gensis   consistorii   187.    189.    190. 

206.    231.    241.   246.    296.    301. 

321.   834.    338.   348.    376.    378. 

382.   384.    392.   395.    415.    41G. 

442.   466.    496. 
keczcr  vid.  Katscher. 
kelc  (Gelcz,    Kelcz)    a.    268.    307. 

308;  plebanus51;  Vogt:  Andreas 

8;   Mixik   de   —    179;   Evka  uxor 

Mix.  179;  Eeyncz  (Heinz?)  de  — 

459. 
kvlcz   vid.   Kelc. 
kelcice  (Ivelczicz)  Dorf  bei  Prolinitz 

456. 
keloxicz  \id.  Keleice. 
keiiieiidorf  Konrad  458. 
keiisperch?  Heinz,  45a< ;,!,*);«,, ,>s 


kerlascheiii  Hanus  408. 

kieilheid  (Kinheid,  Kynhayt,  Kio- 
heyt,  Kynheyt,  Kynheyt  theotoni- 
calis)  ist  das  jetzige  bei  Grnlj- 
Meseritsch  gelegene  Dorf  Bory 
Horui  (Ober-Bory).  Der  deutsche 
Name  ist  eine  Ubersetzuug  des 
bohmischeu  ;  das  bohm.  bor  bedeutet 
namliehden  Ki  ef  erb  a  u  m,  dessen 
Holz,  wie  das  der  harzigen  Baume 
iiberhaupt,  Kien  genannt  wird. 
Da  der  bohm.  Name  Bory  der 
Phiral  von  bor  ist,  ist  er  als 
Collectivum  aufzufasaeu  und  be- 
deutet  daher  Kiefergeholze,  so  dass 
die  Schreibung  Kienheit  vorzu- 
ziehen  ware,  wenn  das  Wort  nicht 
etwa  eine  mit  Kienbolz  besetzte 
Heide  bezeichnen  soU.  Den  Namcn 
K.  tlieotonicalis  findet  man  117. 
126.  129.  131.  132.  133.  135. 
136.     150;    —    vgl.    Bory    Horni 

kirker   Beruhard  459. 

kirlicz   vid.   Chirlitz. 

kiriiaw   vid.  Krnov. 

kladrilby  (Chladrup,  Cladrup, 
Cladrub)  8.  83;  MysHk  83.  — 
Eln-usch   83 ;  Jutka  uxor  cjus   83. 

klatov  (Glathovia),  Jakes  de  — 
consanquineus  episcopi  Olom.  Jo- 
hannisMraz  441  ;  vgl.  Schaumburg. 

kleill    Franz   458. 

klenovice  (Klinowicz)  64;  pa- 
rochus :   Velica    64. 

klerpach,   Heinrich   de     -     167. 

kliliowicz    vid.    Klenovice. 

klol>Ollky  (Klobuk,  Kobl.uk)  64  ; 
Jesik  de  —  64 ;  Yelica  frater  cjus 
64.   —   Pesik   de   —  457. 

klobllk   vid.    Klobouky. 

klokocov  (Clokoczendorf,  Gluku- 
schow)  Dorf  bci  Freiberg  8.  407  ; 
J('.sck   de  —    8. 

klllCZaw    vid.    Klucov. 

klliCOV  (Klucziiw)  bei  Hrottuwitz; 
vgl.  Ty'^'^^'*"- 


klliehllicz    vid.    Kninice. 
kliezice    (Knyezicz),    Hrot    de     — 

355.    356. 
kllillicc   (Knichnicz)  Dorf  bei   Dat- 

schitz    210;     Jesek    dictus   Kofias 

de   —    210.    211. 
kiiyehnyczky  vid.  Kynicky. 

kliyezicz   vid.   Knczice. 
kobtrice  (Copericz)  Dorf  bei  Prolj- 

nitz,   Wilrich   de    —    344.   457. 
kobluk   vid.   Klobouky. 
kojetice      (Coyaticz)     in     Bohmen, 

Pesek   (Pschech)   de   —   488. 
koldice  (Goldycz)  25 ;  Vanik  de  — 

dictus  Zampach  25.  29.  30;  Tomas 

familiaris  ejus   29.  30.   —  Johann 

de  —  180;  Kolda  Zampach  282.  — 

Kuuik  Kolda  de  Z.  471;  Elisabeth 

uxor  Kun.   471.   472. 
kojetjil    (Cogetin)   458;     parochus  : 

Johannes  458. 
kolicill,  Dorf  bci  HoIIeschau   347. 
koln   (Kolle)   201. 
kolowrat,  Jan  und   Albrecht  de  — 

Bviider  355.   356. 
koiliarovice  (Comarowicz)  31.  98. 

155;   Vicliek  de  —   31. 
koiiesill     (Chunschyn)     Dorf     bei 

Namcst'  130;   parochus :    130. 
koilice   (Conuicz)   2;     Sulik    de   — 

2.     3 ;     (cudarius     Brunensis)     24. 

409.   474. 
kitlliggratz    (Grecz  Regino),    Sta- 

nislaus    de   —   360. 
koiligseck  (Chunigsek)  in  Bohmeu 

78;     Hermann   de   —    78;     Hanns 

fil.   ejus   78;   Dorothea  fil.  ejus  7.S 

vid.   Oslavany. 
kiilligsfeld   (Campus    regius,   Nova 

Villa)    34;     Karthause    34;     258/ 

259.  297.  400;  prior:  Georg  312. 
koiiopisst  vid.   Sternberg. 
kopec,    Huf  bci   Prolinitz   41. 
kopschicz?  P.tr  de  —  4,53. 
korilice  (Comicz)  Dorf  bei  Chrudiiu 

426. 


517 


Korsilioz?    Cenek  de   —   458. 
koryraiiy.   Ort  bei   Gaja   418. 
Koslioz   Niklns  459. 
Kosslilig  (Cussle)  Dorf  bei  Katscher 

185. 
Kost   vid.    Wartenber;;. 
Kostel   Cestill    (Czestina    Kostela) 

Ort   iu   Bihinen;     Nicolaus    de   — 

355.   35G. 
Kostelec,    Burg    iu    Bohmen     418. 
Kostelec   (Gostelecz,  Costelicz)   37. 

42;    plebanus:  Nicolaus,  raagister 

cameraeepisc.Olom.  37.  65. 180. — 

Velik  clericus  de  —  432.  —  Jakob 

de   —  441.   —   Peschel   474. 
Kostelec,  Markt  bei  der  Burg  Pot- 

stein   in  Bohmen   440. 
Kotel   Martin   457. 
Koteleiisky   Mikulaiek   459. 
KoUllice   (Kanitz)   Stadt  bei  Eiben- 

schitz  296  ;  priEpositus:  Venceslaus 

296. 
Kovnlovice    (Cowalowicz),    Hensrl 

de     —     judex     curiae     episcopalis 

Olomucensis  4.   9.  10.  31.   35.  60. 

63.97.  98.  134. 157.  180.319.474. 
Koverilik  (Chewrnik,  Jetzt  Kaidling) 

Dorf  bei   Znaim   414. 
Kozisicz   vid.   Kozusiue. 
Kozlov,    Uorf  bei   Chrudim    425. 
Kozlov    (Gozlow)   wahrsch.    das   bei 

Bysti-itz  gelegene  Dorf  gl.  N.  290; 

Pesik    de   —    290.    291;.    Johanu 

290.  291.    496;     Nicolaus    290. 

291.  496. 

Koziisice     (Kozisicz)     64;      Ulricli 

dc   —    64. 
Kraczicz  (?  vielleicht  identisch  mit 

Krasice)    Johannes    Cech    dc      — 

337.  vgl.  Traplice. 
Krakov  (Crakaw),   Heinrich    de  — 

458. 
Krakovec  (Krakoweez)  bei  NdmfiJt, 

Olm.   Kr.,   HerSik   de   —    458. 
Krakowoze  vid.  Krakovee. 
Kraliof   (Gralicz)  Dorf  bei  Nami^St 


321;     Jesek    de    --    321;    Hasek 

459. 
Kralice  (Grelicz)  76  ;  Vcit  de  —  76. 
Krasikov   (deutsch  Budigsdorfj   bei 

Hohenstadt  436  ;  monasterium  436. 

437.   438. 
Krasna     (Crasno)    Ort     bei    Wall. 

Meseritsch     308;     Busek     de     — 

374. 
Kravar  (Crawar),   Beues  de  —  24. 

4«;  Lacek   24.  48.   80.  111.  268. 

269.    363.   368.    373.   375.    420. 

433.    —    Benes    cauon.    Prageusis 

41;  alias  de  Krumlov:   Benes  43. 

80.   82.   84.    161.   309.   363;    filii 

ejus:  Beues  84;  Johann  84.  446; 

alias    de   Helfenstein:     Lacek'43. 

45.   57.   84.    189.  307.   308.  309. 

321.  322.   324.    337.   420.    421. 

423.  448.  474;  fil.  ejus:  Johanncs 

45;    alias   de  Kvasice:   Benes   24. 

420.   457;  frater  ejus:   Budis   24. 

85.  368.  420;  uxorejus:  Katharina 

de  Lomnice  85  ;  alias  de  Plumlov  : 

Petrus   40.   41.   43.   64.   80.    304. 

305.    347.   368.    373.    374.    375. 

404.    420.  421.  423.    433.  446. 

448;  avus  Pctri :   Vok  41;   Benes 

pater  Petri    41;     Elizabeth    mater 

Petri    41 ;     Katharina    uxor    Petri 

41.  —  pati-ui   Petri:  Henricus  41  ; 

Johannes    erucifer    41;     Johannes 

de  Jicin  41.  —  filius  Petri :  Potrus 

41.  57;  alias  de  Tycin :   Vok  268. 

269.    309.  363.  365.    420.    444. 

446;  filii  ejus:  Vok  444;    Lacek 

canon.  Olomuc.  364.  444.  —  Lacek 

309.   363.    365.   401.    446.    475; 

alias  de  Striiznice:  Petrus  filiaster 

Petri  42.   43.   34  7. 
Kravi   Ilora   (Craviehora,  Kiibcrk) 

ehemaligc   Burg    bei   Nilmesi;  321. 

441 ;  Hcinrich  do  —  321 ;  Heinrich 

Schellemberg  de  —  353.  354.  855.  ■ 

356.   484. 
Krasice  (Crassicz)  41'.  • 


Krcinaiiy  (Ky.rczmans,  Krzczman) 
Dorf  bei   Olmiitz    7.    456. 

Kreckovlce  (Krzeczkowicz)  Dorf 
bci    Wischau    188. 

KreinaCOV  (Krzemusch)  Dorf  bei 
Mirau   ni;   Wichek  de    —    31. 

Kreiiietsohaii  vid.  Kfemacov. 

Kroinsier  (Chremisir)  30;  Johanncs 
de  —  360;  Juden  406.  475; 
judicium  vasallorum  episc.  Olom. 
30.  36.  97.  112.  134;judex  curi» 
episc. :  Henslin  de  Kovalovice  07  ; 
Jenik  de  Dobrotic  180.  189;  jiro- 
curator  episcopi  Olomuc.  Wilrich 
de  Kobefic  344 :  ecclesias  s.  Mau- 
ritii  canonici:  Rapota  231  ;  Racek 
279.  385.  408;  Mathias  410; 
vicarii  perpetui :  Filip  304  ;  Andreas 
304;  Nicolaus  304;  Theodorich 
410;   ecclesia   s.   Mariaj   410. 

Kreil  (Krzen)  Johann   458. 

Kreiiovice  (Crenowicz)  bei  Kojetein 
456.  457;  Ales  de  —  458. 

Kreuzdorf  (Crewczdorf)  ist  wahr- 
scheinl.  dns  siidlicli  von  Ki-izanau 
gelegene  Dorf  Kfizinkov  114.  120. 
138.    152.    160. 

Kreyger  (Kr,ajek?)  482.   490. 

Kricail    (Krzyczczau)  Jan   459. 

Kriegaw  vid.  Grfigau. 

Kfilie,  wahrsch.  =  Kfive,  Dorf  bei 
Wall.   Meseritsch   450. 

KrisanS   vid.   Kfizanov. 

Krive  (Krzywe)  Dorf  bei  Wall. 
Mescritsch   97.   308. 

KrizailOV  (Crisans,  Crilanowe,  Crzy- 
zalnowe,  Krisans,  Krzysans,  Krzy- 
sonowe)  114.  120.  138;  ecclesia 
parochialis  114.  120.  121.  122. 
123.  124.  152.  154.  160;  Pri- 
bislaus  de  — -  120;  Sibilla  uxor' 
ejus   120.   —    Zdenek  de  —   181. 

Krizanovice  l.  4  9.  -  ' 

Krlin  Hrzek  dictus  Kr.  14.T;  JeMk 
frater  fjus   143. 

KrilOVia   vid.   jHgemdorf. 


ol8 


kruiiail     (Crenaw,     bohm.     Kielov) 

Dorf  bei  Olinutz   457. 
kroilfeld  (Kronweld)  Hof  bei  Liiuds- 

kron    14.0.    148. 
kroteiipful     (jetzt     Hochstein     bei 

Hoheustadt?)    311. 
krumveld   vid.   Kronfeld. 
kruh    Weuzel   458;    Kovarr    de  — 

456. 
kruinlov    (Krumpnaw,    Cruinpnaw, 

Chrumpnaw)   Stadt  in  Mahren   80. 

102.     —     Augustiuerkloster    331; 

Prior:     Johann     331.    —    Burger 

331.  —  Benes  de  —  vid.  Kravai-. 
kruilllov.  Stadt  iu  Biihmeu  221. 
krilllipach.    Dorf    bei    Holienstadt 

437;   Pe.?ik  de   -^   437.   438. 
kruilipiiaw    v!d.   Krumlov. 
krygaw    vid.   Griigau. 
krZCZIIlail.   vid.   Krcmanj'. 
krzeczkonicz   vid.   Kiefkovico. 
krzesmuscll   vid.   Kremetschau. 
krzizanowlcz    vid.   Kiizanovice. 
krzyczczail    vid.    KfiL-an. 
krzy^ailS   vid.    Ivi-izanov. 
krzysoiione   vid.   Ki-izanov. 
krzywe   vid.   Kfive. 
kilberg   vid.   Kravi  Hora. 
klicharovice     (Kukrawitz,      gcrm. 

Ivukrowitz)  Dorf  bei  Znaim  67. 
ktichmeister  Johann  vid.  Mirov. 
klichyilka.  Name  eines  Waldes  bei 

Dollein   312. 

kuenringen.  Neycz   vou  —  484. 
48G. 


kujavu  (^Kuyawa)  bei  Neutitschein 
45  7  ;   Adam   de   —    v.   Bes. 

kukeiiiieiifl  491. 

kllkowicz   Hiuz   458. 

kiikrawicz   vid.   Kukrowitz. 

kllkrowitz    vid.   Kucbafovice. 

kiinasch,  Dieuer  des  Olui.  Biseh. 
Nikolaus   25. 

klllicik   Jakob  vid.   Prusy. 

kllllicz    vid.   Kunovice. 

kuiiino  9le.<«to  vid.  Kuustat. 

kuiiovice  (Chunicz,  Kunicz)  117; 
Venceslaus  de  —  117;  Theodorich 
frater  ejus  118;  Nicolaus  filiaster 
ejus    118:    Marcus   334. 

klinsdorf  (Cunczdorf)  Dorf  bei 
Chrudim   425. 

kuiistat  (Cunstat,  Kuniuo  Mesto) 
1.  418;  Jeiek  Puska  camerarius 
Moravise  1.  6.  24.  2fl.  30.  74. 
85.  92.  111.  420.  433.  446.  — 
Herart  419.  420.  421.  423.  — 
Bocek  80.  174;  alias  de  Skal : 
Erhart  24.  30.  33.  57.  66.  80. 
92.  95.  111.  112.  161.  259. 
280.  281.  304.  305.  368.  375. 
378.  404.  419.  420.  446.  474; 
alias  de  Lesnice :  Smil  24.  80 
447;  Bocek  365.  381.  420.  448: 
alias  de  Loucka :  Wilhelm  24.  76. 
80.  368.  435.  446;  Cenek  frater 
W— i  76.  80;  Erhart  24.  419. 
446;  Smil  80;  alias  de  Bole- 
hradic :  Smil  457;  alias  de  Lisic : 
Procek  66.  309;  alias  de  PodPbrad 
(Wollenbraht) :     Bocek    188.    192. 


214.   221.    248.    250.  252.    287; 

alias  de  Loucan:  Erhart  368.  381. 

446  ;     alias  de  Jevisovic :    Hynek 

296.  405.   435.  457.   482;  Agnes 

uxor     ejus     405;     Heinrich     457  i 

Jau     482;     Petr    482;     Sigraund, 

Andreas  fratres  435.  436  ;  Jindvi.  Ii 

436;  Ales   446. 
kuil/eildorf     (Cunczeudorf)       34 ; 

Oucs   34;     (Unschico)    180;     Eli- 

sabeth  uxor  ejus   34. 
klirilll   (Guryu,   Gurein)    385  ;     pa- 

rochus :   Johann   385. 
kurovice      (Gurewicz)      Dorf     bei 

Holleschau,  Albrtclit  von   —  355. 

356;   Mixik   de   —   374. 
kll!^er.   Bergname  bei  ProlJnitz   42. 
kuterava.     Waldname     bei      Plu- 

menau   42. 
kliyawa   vid.   Kujava. 
klizel   Jaro.^  u.  Jauac   vid.   Bilovicr. 
kvasice   (Quassicz)    24;     Benes   u. 

Budis   de  —   vid.   Kravaf. 
kvetill  (Quyetein)  Dorf  bei  Hohon- 

stadt  9. 
kvetua  (Quietna)  Dorf  bei  Chrudim 

425. 
kwitteill   vid.   Kvetin. 
kyczczer  (Katscher?),  Walter  de  — 

458. 
kynast  491. 

kyilhayt  vid.  Ivienheid. 
kynheyt  vid.  Kieuheid. 
kyilicky    (Knyehnyczky)    Dorf   bei 

Drahauowitz   42. 
kyrczuians   vid.   KrC-many. 


L. 


LacilOV    (Lacznow)    Dorf  bei  Chru-  ejus  319.   320.  377  ;  Arkleb  et  Ja-  Landesberg   vid.    Landsberg. 

dim    425.   429.  roslaus   filii   ejus   319.     320.    377:  Landeskammerer  vid.Camerarius. 

LacZIIOW   vid.   Lacuov.  Je.^ek   dictus  Sokol   de   —    321.  Lailduiar   vid.   Laudmer. 

Lainberg   (ehemalige   Buvg  bei  Na-  Lanczkrona   vid.   Landskrou.  Lail(lrecht(coIloquium  dominorum) 

mest  =  Langenberg)319;  Jaroslav  LailCZperg   vid.   Landsljerg.  iu  liriinn    80.344;  in   Olmutz 


de 


319.  377;  Margaretha  rclicta    Laildesbard    Sekvi-  dr 


459. 


24.   80.   419. 


519 


LiUldrifhitT   vid.   Cndarius. 
Lnil(l><lK>r^'      Lanczperg)     Burg    in 

Bohiiien    42.i. 
Landsberg   (Landesberg)   lli9   vgl. 

Meissen. 
Lailllsclireiber  vid.  Xotarius  tenae. 
Laild.skroil       (Lanczkrona)       142. 

144.  425.  cives  144.  147.  148. 
14!».  150.  327;  monasterium 
Carthusianorum :  142.  144.  14ij. 
147.  .349.  354.  357.  366.  383; 
praepositus:    Henricus    143.    144. 

145.  146.  147.293.  224;  prii.r: 
Jobannes  143.  144.  145.  1411. 
147  ;  ecclesia  paroch.  s.  Mariae 
142.  144.  337;  parochus :  Jobaunes 
142.  144.  337;  decanus  Lands- 
kronensis:  Nicolaus   143. 

Lailllslaiil   vid.   Landsteiu. 
Laiidsteill      (Ijandstain)      Wilholin 

von     —      188.     199.     214.    221. 

252.    286. 
Lnngeildorf.   Marquard   de  —  vid. 

M.,dritz. 

Laiigeiiheyiie  Rukcl   de      -  i:^'.). 

LnpailioZ   vid.    Slapanice. 
Lata    Vallis   vid.   Breitenthal. 
Laubnil      (Luban)     Stadt      in      dir 

Lausitx   339.   361. 
l^niK-znilS   vid.   Blufina. 
Lnildilier  (Laudmar,   bolim.     Lubo- 

inii-j    Dorf    bei    Bodenstadt    212. 
Lausitz   (Lu.sicy.)    194.    322.    33;i. 

340.    341;    Markgraf;     Joliann    v. 

Giirlitz. 
Ijaiilerbaeli.     l>orf    bei     Chrudim 

425.   426.   428. 
Lazail   vid.   Lazany. 
Lazany   (La/.an)  Dorf  bii  Clirudim 

426. 
Lecheticz   Peter   310. 
Leitersdorf    (Lutersdorf,     l.,utirs- 

dorf.   biihm.  Lutultovice)   IJorf  bei 

Troppau    311.    316;     Sigmund   de 

—   311. 
LeitllieritZ       (Lutlioniericz)      338; 


Smil   arehidiaconus   338   vgl.   Pra- 

genses   et   Olomucenses   canoniei. 
Leilomy.sehel  424.  426.  -     epi- 

seoiius  16.Albertus383,Petrus  145. 

Johannes     141.     144.     146.    221. 

250.   286.    327.    337.    366.   424. 

428.   445.   455.    492.    501;    offi- 

cialis     curiae     episc. :     Vitus    143; 

Buzek    337.    424;    —    capituluin 

425.  430.   431;    custos    425;       - 

Nicolaus    de   L.    canon.   Pragensis 

359 
Leillberg   (Lowenberg),    Hasek    de 

—    214. 
iieiiiluicher  486. 
Le<!ich   vid.   Lesua. 
Lesczin   vid.   Lestin. 
Lessail   vid.   Lesany. 
Le.saiiy    (Lessan)    Dorf    bei     Proli- 

nitz,   Pesik,   Vitoslav   de    —   457. 
Lesna     (Leseh)     Dorf     bei      Wall. 

Mezifie   .372. 
Leimiice   24;   Smil   dc  —   vid.  Kiin- 

stat. 
Lesilicz   vid.   Lcsnice. 
Lesliii  vid  Lestmce. 
Lestllice  (Lesczin,  Deutscb-Lexnitz) 

bei    Datschitz  44;   Hermanu  de  — 

4  4. 
Lethonicz  vid.  Letovice. 
Letnice.   Ondfejek  de  —   433. 
Letovice      (Lethovice)      24 ;      duo 

fratres     de      —     vid.     Sternberg; 

Ji.dok   de   —    alias    de   Ronov   43 

vgl.   Sternberg. 
LeubllS  (Lubns)  265.  455  ;  Bischof : 

.loliann     265.     275.      277.      300. 

364. 
Leuchtenblirg    vid.     Lichtenburg. 
LeiltCnring.    Hensel    von    —   491. 
l>evilov   ^Lewnow)    Ulrich   von    — 

355.   356. 
Leyilberg    Seifrid   459. 
Leyppen  vid.  Lipa. 
Leysk   Albrecht   459. 
LeZllik.   Dorf  bei   Chrudim    425. 


l.<hota.   Dorf    bei     Drahanowitz    42. 

67.   68. 
Lhota.    Dorf    bei    Wall.     Meseritseh 

35.    50.    51.  6i).   450. 
Lhota    Drozdova,     Dorf    bei    Wall. 

Meseritsch   97.   450. 
Lhota     Jarcova,     Dorf     bei     Wall. 

Meseritsch   97.   308. 
Lilteiiice  vid.  Lubr-nicc. 
Libentlinl   vid.   Liebenthal. 
LibochoV     (Lybochow)     Dorf     bei 

Gr.    MeziiiC-    11. 
Licllteliail   (Lichtenaw)   36;    Pesik 

de   —   36  ;     Elizabeth   relicta  ejus 

36 ;     Anua    tilia    ejus,    uxor    Pctri 

de   L.    —   .■i6. 
LichtennW    vid.    Lichteuau. 
Lichteilblirg   79:   Smil   de —  79; 

vgl.   Vfittau. 
Lichten.steiii,  Mathes  de  —  368. 
Liillan   Ilanns  459. 
Liebenthal     (Libenthai)     Dorf    bei 

Bodenstadt   212. 
Liinburg   (Lymperg)   47;    Herzog : 

Wenzil  191  :  Herzogin  V.  Brabant. 
Lilldeiiail  (Lidnau;  Dorf  bei  Boden- 

stadt   212. 
iiidliail    vid.   Lindenau. 
Lipa  (Lypa,  Leyppen)  Henricus  seu. 

de  —  11.  43.   80.   331;  Henricus 

jun.   80;    Ilynek    180.    192;     Hine 

331.   446.   483.    485.   486.    487; 

Hanus   331.   352.353.   365.  356. 

483.   485.   486.   487. 
Lipilice  (Lipuicz)  Dorf  bei  Datschitz 

44 ;  Jesck   Rus  de   —   44. 
Lipilicz  vid.   Lipuiee. 
IJpnik.   Stadt    189. 
Lipolecky   (Lypolee/.ki)  Waldname 

bei   Biihm.   Kudolcc   55. 
Lippeil   vid.   Lipa. 
liisice   (Lyssicz)   66  ;    Procek  de  — 

vid.   Kunstat. 
ijitnvn   (Lythawa)   Dorf    bei   Tiscb- 

nowitz   267;     Ctibor    dc    —    267; 

.Jau   Vojna   295. 


520 


Littau     (Luthovia,     Luthaw)      1G2. 

177.    273.   4o'?;    huspitale   s.   spi- 

ritus  177;  magister  :  Johaunes  177; 

capitaneus :    Pfibik  de   Odlochovic 

452.  454;  burgravius  :  Hasek  452. 

454.   457. 
Lka?   Xec    de   —    458. 
Ldbail  (Lubaw)  Stadt  in  der  Lausitz 

339.   361. 
Lorho,   Hanns   de    —   458.   459. 
Logawlirh,    Thomas    de    —    458. 
Loillllire   (Lompnicz)    85;     Johann 

de  —   368.420.   435.   446.498; 

Johanu  jun.  405  ;  Benes  446.  498  ; 

Katliariua  uxorBudi5iideKv:isic  85. 
Loillllirka    (Lompnicz   Parva)  Dorf 

bei  Tischnowitz   380. 
Loilipilirz   vid.   Lomnice. 
liOllipilir/.   Parva   vid.   Lomnickn. 
L(»Ilgen.   Jurg   de     -    458. 
Loiipratirze,       wahrsch.      das      in 

Bfihmen    gelegene  Lopretice    2G4. 
Louraiiy  (Luczan)  Dorf  bei  Olmiitz 

368.     448;      Erhart     de     —     vid. 

Kuustat. 
Lourka    Dollli   (Lnczka)   Dorf   bei 

Euleuberg   361. 
Lourka   (Luczka)   bei  "Wall.    Mese- 

ritsch    170. 
Lourka   Mezeiii    Dorf  bei  Weilj- 

kircheu   189. 
Loucka   (Luczka)   Dorf  bei   Hohen- 

stadt  24.  457;   Adam  de   —   134; 

Wilhelm    und    Cen(!'k    de    — ■    vid. 

Kunstat. 
liOllka    (Lucense    monast.,    Kloster 

Bruck)   22.    67.    17  8.   235.    245; 

abbas:  Zdenko  22.  116.  118.   119. 

178.  235.  245.   298.   369. 
Lovcice    (Lowczicz,    Lobczicz)    bei 

Gaja  90.  405.  46f) ;  Adslraek  de  — 

alias   de  Medlovice   90. 


Lovesice      (Lowiessicz)     Dorf     bei 

Prcrau   409. 
Lowrzirz  vid.  Lovcice. 
Lowiessicz   vid.   Lovfsice. 
Loze    Hanus   459. 
Lllhail  vid.   Lauban. 
Lllhail   Vik   de   —   458. 
LllbaVV    vid.   Lobau. 
Lllheilire,    Dorf    bei    Olmiitz    420. 

421. 
Lllhill,   Stadt    in  der  Lausitz    340. 
Lllhlia.   Dorf  bei  Chrudim   425. 
Lllhliensis  silva    in  Bohmen  426. 

427. 
Lllhilicz   Xikhis   459. 
Liihnirzek  (?)  425. 
Liihsrhirz  vid.  Hlubtice. 
LllhllS  vid.  Leubus. 
Llireiise  monasterium   vid.    Louka. 
Llirkail     (Luckaw)     Stadt     iu     der 

Lausitz    340. 
Llirkaw   vid.   Luckau. 
Liirkaw  vid.  Lukov. 
Llirek   vid.    Kunstat. 
Llirzan    vid.  Loucany. 
iilirzeillhurg;   vid.   Luxemburg. 
Llirzka     Magna    vid.     Loucka     bei 

Hoheustadt. 
Llirzka    vid.   Loucka   Dolni. 
Llirzka    vid.   Loucka. 
LlllleroV     (Lyderzaw)    bei    t)lmiitz, 

fratres  de    —   458. 
Luha   (Kumrowitz   bei  Briiun)    176  ; 

praepositura    monast.     Trebicensis 

176;    praepositus:    Andreas   176; 

prior:   Nicolaus   176. 
Lllk,  Mychy  de   —    458. 
Lllk   vid.   Luka. 

Luka   (Luk)    Dorf   bei    Littau   457. 
Luka    castrum    7  7. 
Lllkov   (Luckaw,   Lukaw)   3 ;  Je.sek 

vid.   Sternbcrg;  purgravius  :  Mixik 


334.    335;    Vitek   374;    Luter   de 

—   401;    Mikes    frater    ejus   401. 
Llisirz   vid.   Lausitz. 
LlltersilorfT,  Lutirsdoi-f  vid.  Leiters- 

dorf. 
Lllthensky    Wernik   459. 
Llltill     (Luthiu)     Dorf    bei     Olnititz 

456.   457. 
Lutllill   vid.   Lutiu. 
LutllOIUerir   vid.   Leitmeritz. 
LutOVia   vid.  Littau. 
Lutthaw  vid.  Littau. 
Lllthovia    vid.    Littau. 
Lutoillisl,  Nicolaus   de    —   333. 
Llltoillisl   vid.  Leitomyschel. 
Luveillhurg  (Luczemburg)  17.  182. 

183.    184.   243.    340.   341.    342; 

Herzog:   Wenzel    191.   196.   241; 

Horzogin  v.  Brabant;  Hauptmann  : 

Hcinrich    Graf    von    Katzenellen- 

bogen     V.    d. ;     Truchsefi :    Hovart 

von   Eltcr   v.   d. 
Luxeillhlirg   (Stadt)   302;    monast. 

s.   Mariae    302 ;     abbas :    Tilmanu 

302.   303. 
LuzilicZ    vid.    Luznice. 
Luzilicc   (Luzuicz)  Fluli  in  Bohmen 

239. 
Lyhllll    Ulrich    458. 
Lvhyerz  wahrsch.  Libec  in  Biihmen 

264. 
Lyhorhow   vid.   Libochov. 
Lyilerzaw  vid.  Luderov. 
Lyiliperg   vid.   Limburg. 
Lypa    vid.   Lipa. 
lApoIerzki    vid.   Lipolecky. 
Lyppe     Mathias    Schahiwa    de     — 

459. 
Lysa,    Dorf  in   Bijhmen   425. 
Lyssirz  vid.   Lisice. 
Lythawa   vid.   Litava. 


521 


M. 


Magareiisis     episcopus     Johannes 

142. 
Magdeburg  (Maidburg,  Meideburg) 

Erzbischof:  Albrecht  60.  61.  233. 

242.      243.      455;       Burggrafen : 

Juhann  der  jiingere,   genannt  vou 

Mohul,   und  Herr   auf    Jaromeritz 

167;  Johann  der  Altere,  Graf  zu 

Hardeg   168.   481.  482.  483.  484. 

485.   487. 
Nahren    341;     Markgrafeu:     Karl 

86;  Johann   81;   Jodok  1.  14.  15. 

23.   24.   26.   27.   29.   30.   33.   34. 

37.   40.   45.  46.   47.   48.   51.   53. 

56.   67.   68.    73.   76.   77.   80.   85. 

86.   91.   95.    101.    104.    105.  107. 

110.    111.    117.     135.     156.   l(;i. 

162.   163.   164.    166.    167.    168. 

172.  173.  174.  175.  176.  180. 
182.  184.  188.  191.  192.  193. 
194.  195.  196.  197.  201.  205. 
211.  213.  214.  215.  218.  220. 
221.  222.  224.  230.  233.  234. 
238.  239.  240.  241.  242.  243. 
246.  247.  248.  249.  250.  252. 
255.  256.  257.  263.  264.  265. 
266.  267.  273.  275.  282.  283. 
291.  296.  297.  304.  305.  309. 
313.  314.  316.  318.  322.  323. 
324.  328.  329.  330.  339.  342. 
343.  350.  351.  352.  353.  355. 
360.  361.  362.  366.  367.  368. 
372.  373.  374.  375.  377.  398. 
400.  403.  405.  408.  410.  411. 
413.  415.  418.  419.  420.  421. 
423.  433.  435.  439.  449.  450. 
451.  467.  472.  476.  477.  484. 
493.  494.  498.  500.  501.  — 
Prokop    76.    95.    104.    161.   172. 

173.  174.  175.  212.  222.  223. 
227.  230.  246.  248.  273.  282. 
323.  330.  361.    365.    368.    384. 


389.   390.   392.    395.    399.    402. 

404.   405.    409.    411.    418.   423. 

437.   439.   440.    443.    453.    455. 

457.   460.   476.    477.    493.    494. 

500.  501.  502.  —  Anna  Schwester 

der    Markg.     Jodok    und    Prokop. 

Gemahlin    des    Petr    v.    Sterubcrg 

409.  —  Hofdienstmaun  des  Markg. 

Jodok:      Baldak   v.   d.    —  Proto- 

uotar    des    Markg.    Jodok :     Lau- 

rentius    canon.    Olomuc.    32.5.    — 

Schreiber      des      Markg.     Jodok : 

Theodorich    de    Praga    297.    310. 

368.  —  Heinrich  de  Spilner  v.  d. 

Kanzler       des       Markg.      Jodok : 

Andreas      canon.      Olomuc.      vid. 

Olunitz.    —    Relator    des    Markg. 

Jodok :    Sulek    de    Radkov  v.    d. 

—   Kanimerer  des  Markg.  Jodok : 

Pluzek    419.   —  Miinzmeister  des 

Markg.   Jodok:    Martin    82.    189. 

19(1.   Arnold   372. 
.Maidburg  vid.   Magdehurg. 
Maiuz   (Mentze)   Bischof  201. 
Malesicz   vid.   Maleiice. 
Malesice  (Malesicz)  Dorf    in   Boh- 

mcn  95  ;  Johann  de  —  scolasticus 

ecclesise  Pragensis   95. 
Maletin.    Dorf    bei    Miiglitz    498; 

judcx:  Jakob   498.   499. 
Malhaticz   vid.  Malhotice. 
Malhotice  (Malhaticz)  32;  Vojtech 

de  32.    98.    157.    308.    309; 

Jaros  de   —  104.  157;  Svrz   134. 
Malkovice  (Malko\vicz)  14.  15.  467. 
^lalkowicz  vid.  Malkovice. 
Malotill.    Pribik    de    —    alias     de 

Hradek   374. 
>Ialva>«ier  Wein  112. 
Mailicz   vid.   Mouitz. 
IMailOW,    Ulrich,   Smerlin,    Stiirkow, 

Molych  de  —  45«. 


Maiisioiiitrii   110. 
Alarburj^   fMarpurch)   Stadt   92. 
l^larkold   vid.   Johanniter-Orden. 
Marpurch  vid.  Marburg. 
.^larssowa  vid.  Marsov. 
Warsov  (Marssowa)  Dorf  bei  Tiscli- 

nowitz   405. 
iMartillitz.  Stefan   de  —   368. 
Masaiiecz  vid.  Mazanec. 
illaurperg  486. 
MailslifZ    Hanus   459. 
Mazanec    (Mazanecz)    Gregor    vid. 

Bafice. 
.Mazaiiecz   vid.  Mazanec. 
Mazoviae     dux:     Semovit     (Semi- 

wiciusl   dictus   Semacko   457.  460. 

.Iledian  Petr  459. 

Medlovice  (Medlowicz)  90;  Adamek 
de   —    alias   de  Lovcice   90. 

Sledlovvicz   vid.   Medlovice. 

.Medricz   vid.   Miidritz. 

Medwicsie  vid.  Nedvezi. 

.>Ieidebur{i;   vid.   Magdeburg. 

.>leisiier   Petr   v.   Peterswald. 

.Meissau  die   von   —   483.   484. 

iMeissen  163;  Markgrafen:  Wil- 
helm  163.  169.  172.  173.  174. 
175.  233.  238.  267.  342.  352. 
353.  355.  411.  476.  477  ;  Baltasar 
340;  Fridrich,  Sohn  Baltasars 
340;  Markgrafin:  Elisabeth  163. 
267.  340.  342.  400.  403.  -- 
Bischof:  Johann  214.  —  Probst: 
Wcnzel   401. 

Mejlice  (Melicz)  eingegangene  Burg 
Iici  Wischau  16.  322.  326;  Majnus 
de  —  16.  103.  135;  Jaros  98; 
Johann  et  Znata  fil.  Majn.  103; 
Znata  104.  177.  225.  226  ;  Vojtech 
103.  104;  Svat  179;  burgraf: 
Johann   Steppek   325.   326. 

.Melcaiiy  (Milczan,  Mylyczan)  50 ; 
66 


522 


Mixik  de  —   50.    90.    374.    439. 

ibS;   Talafus,   Lyzal,   Kekes  458. 
3lelicZ   vid.   Mejlice. 
Melllik.  J:ikob   de    -     434.   465. 
Meiiays  vid.  Monitz. 
MeiieS   vid.   Monitz. 
iMciiowiez  (?)  306. 
I^leraw   vid.  Mirov. 
Merkelim      Johannes      333;       vgl. 

Troppan. 
Rleyseil   Heinrich   459. 

Meyssebor  Niklas  458. 
Mezdwess  vid.  Nedvezi. 
Mezerziecz  vid.  Mezific. 
Meziric.    firoB-    (Mezerziecz)    10; 

Jaroslaus  de   —    10.    11.    24.   43. 

80;    Johannes    10.    79.    92.    156. 

161.    168.    174.   290.   298.    404; 

Heinrich    frater    Joh.    298.    446; 

Dobes  112.  435.  446.  —  parochus  : 

113.    116.   126;   Wenceslaus  135. 

136.    137.    138.    150.    153.    393; 

Nicolaus   393. 
Mezii-lc,  Wallachisch-   97.    98. 

112.    157.    3117.   308.    309.   321; 

genannt   die  Schone  Stadt   (Schone 

stat)    157. 
Michalovice,  Jan   Michalec   de   — 

188.   221.   250.   252.   257. 
Michat  Filip   458. 
Michelsberg  Jan  de  —  174.  192. 

214.   257.   275.   287.  vgl.   Micha- 

lovice. 
Michelsdorf  ?  Sygot  de  —  458. 
Michewicz   Hanus  458. 
Micolowicz   vid.  Mitulovice. 
Miesla.    Seifrid   von    —    489. 
Miklllovice   (Micolowiez)   Dorf   bei 

Kreiwaldau    315. 
MilbailS   vid.   Milbes. 
HlilbeS    (Milbans    bohra.    Milovany) 

Dorf  bei  Bodenstadt  212  ;  Jaroslav 

de   —  458. 
Milczail    vid.    Melcany. 
Milevice  (Mylewicz)  Ort  in  Hdhnipn 

301;   parochus:   Zdech   301. 


Milevsko  monasterium  479  ;  abbas  : 
Franciscus    479.     vgl.    Picin    und 
Vepice. 
Millczail   vid.   Mclcany. 
Milotice  (Miloticz)  Dorf  bei  WeiC- 

kirclien   307.    308. 
Miloticz   vid.   Milotice. 
Mirkovice  (Myrkowicz)  iu  Brihmen, 

Petr   de  —   432. 

MirOSOV    (Myrasohaw,   Myrosohaw) 

bei  Morawetz  gelegenes  Dorf  114. 

120.    121.    122.    123.    152.    160. 

Mirov   (Meraw),   Gerhard   de  —   1. 

3.   4.   9.   14.    15.   25.   26.  28.  29. 

31.    63.    64.    65.    76.    84.     254. 

307.    312.    328.   408:      Henricus 

de  - —     299;    feuda    episc.    Olom. 

28.      29 ;     purgr.      Bernhart    von 

Repov   28.   31.   63;     Kuchmeister 

Joliann     315.     316.     334.      344; 

capitaneus :     Nicohuis    Mraz    407. 

437.   438. 

Missliworicz   vid.   Myslibofice. 

Mista  Venceslaus  procurator  consist. 

Pragen.    106. 
Mittelwalde  163. 
Mladejovice.     Ort     bei     Stemberg 

223. 
MladoilOVice  (Mladonovicz)     Dorf 
bei   Schonberg   246 ;   Georg   de  — 
246  ;  Litek  —  247  ;  .judex :   Martin 
246.   406 ;   Adam   406  :    Johannes 
clericus  in   MI.   247. 
Modricz  vid,  Modritz. 
Modritz     (Modricz,     Medricz)     15; 
Pfibik    15.    104:    Katharina     u.xor 
ejus    104.    —    Kunatlin    15;    Mar- 
quard  dictus    dc    Langendorf    26. 
98.     306.     319.     334.    409.     — 
Marquard    Niger    309.    —  Mi.\ik 
209.     —    Holub    209.     —    Heres 
Smetana     90.     307.      —     Johann 
Sumpfenpfennig     176.     —    Hainis 
alias   de   Urbau    178;    Margai-etha 
uxor  ejus    178. 
MohelllO    (Mohilno,     Mohylno)     Ort 


bei  Namest'  Br.  Kr.  285  ;  parochus  : 
Nieolaus   285.    470 ;    Ales    de   — 
368. 
Mohillia   vid.  Mohelno. 
Mohul   vielleicht'    das     bei     Namest' 
gelegeue  Mohelno  167  vgl.  Magde- 
burg. 
Mohyllia   vid.   Mohelno. 
Moilitz    (Manicz,     Menes,     Meuays, 
Myenyn   bohm.   Menin)   Markt   bei 
Selowitz    49.    86.    325;    Ales    de 
—   1.   49;  Stefan  de    —    49. 
Morassice   vid.   Morasice. 
Morasice      (Morassicz)      Dorf    bei 
Chrudim    425;     Johannes    de     — 
432. 
Moravicaiiy      (Morawiczan)      Dorf 
bei     Miiglitz     334 ;     Pecha    de   — 
334;   Sophia    uxor    ejus     —   334. 
Morava  fluvius  107. 
Morawiezail    vid.   Moravicauy. 
MoraWSk   vid.    Morawska. 
.MoraWSka    (Morawsk)  ist  wahrsch. 
das  nordl.   von  Kfizanau  gelegene 
Morawetz    114.    120.    121.    122. 
123.    138.    152.   160. 
Morkovice.   Johann   de  —    118. 
Morsilicz    (Mofice?)    Jakes    de   — 

458. 
Mosczeilicz   vid.   Mostenice. 
Moser  491. 
Mostyez  vid.  MostiitP. 
Mosteilice    (Mosczenicz)    Dorf    bei 
Prerau   98;  Schonwald   de   —  98. 
Mostiste,  Dorf  bei  GroiJ-Meseritsch 
129;    parochus:    129.    130.    133. 
Mraz  Nikolaus    de    SkoSce,    Bruder 
des  Olm.    Bischofes  Johann    407. 
437.   473.   474.   vgl.   Mirov. 
Mllglicz  vid.  Miiglitz. 
Mi'lglitz  (Muglicz)  31.  499  ;  Nicolaus 
dc    —  capellanus  episcopi  Olomuc. 
;:19. 
Mlllister   vid.    Miinster. 
Millister   (Munster)   203.    341. 
MiillZllieister  in  Briinu  vid.  Briinn. 


523 


Miiraii   vid.  Mirov.  Myeiiyii  vid.  Mimitz. 

MliriilOV  (Murzynaw)  eiuge^angencs    MvlenicZ   vid.   Milevice, 

Dorf  bci   Austerlitz   4.57;   Kozera.    .llylyoZilll   vid.   Melcany 

Bel.  Bocek   de  —  457. 
MlirzyiiaW   vid.    Mufinov. 
I^illSfliail   (Musschaw)    Sigmund   d 

—    459. 
Musschaw  vid.  Muschau. 
Mutha   vid.   Myto. 


^lylwail   vid.   Milbes. 
Myraschaw  vid.  Miroiov. 
Myrokowicz   vid.   Mirkoyice. 
Myroschaw  vid.  Mirosov. 
.Myslechowicz    vid.    Myslichovice. 


My-Slcyowicz   vid.   Mysliovice. 
Mysliborice       (Missliworiez)      75; 

Si.Kmund    de    —    75;    Wenzcl    75. 
Alyslichovice  (Myslexhowicz)  Dorf 

bei   Littau   457. 
Mysliovlce,  Dorf  bci  Phmienau  41. 
Myto   (Mutha)  432;  parochus:    Vcn- 

ceslaus    432. 


N. 


Aacerac  (Naczieracz)  Ort  in  Bijhm. 

3S4;   ]>arochus:    Petrus   384. 
IVachod.      Johannes     dictus     Kravi 

Hora   de   —   441. 
IVaczieracZ   vid.    Nacerac. 

Nakalys  vid.  Naklo. 

.\akio    (Nakalys)    Dorf    bei   Littau. 

Mixik     de     —     457;     Vanck     fil. 

ejus    457. 
I\'a  Kliseri.  Name  einer  Ackerbreitc 

bei  ProISnitz   4'2. 
Nassedle.    Theodorich    de    —    333 

vgl.   Troppau. 
Nasseillau.   Unger  de  —   458. 
IVassiliyrzicz  vid.   Nasimefice. 
\a.simerice     (Nassmyrzicz,    Asch- 

meritz)     Dorf   bei    Kromau     29() ; 

parochialis     ecclesia      296.     415; 

parochus :   Joh.   Westphal    296. 
Naiisedlicz  vid.  Austerlitz. 
Nawssadlicz   vid.    Austerlitz. 
NaWSSedlicz   vid.    Austerlitz. 
Nazarateiisis  episcopus  :  Joliannes 

6    vid.    Olniiitz. 
iVebelscliiclit   lianus  458. 
\el»ilczicz  ?    Niklas    de    —    459; 

Kaspar    459. 
Nehoteyil    vid.   Hni^-votin. 
IVehovid      (Nebowicz)      Dorf      bei 

Mriinn    69. 
IVeliowicz  vid.   Nebovid. 
IVecici'  -  ■■   Adam  de  canon.  f^hjniuc. 

2.   :i. 
iXedvezi      i^Medwiesie,      Mezdwess) 


Dorf     bei       Ohniitz      456.      459; 

Pctrus   de   —   459. 
\elesSOWicz   vid.    Nelesovice. 
\elesovlce  (Nelessowicz)   Dorf  bei 

I  )lmutz   457. 
\eilicice      (Nyemczicz)      Dorf     bci 

Clirudim   425. 
\emcice  (Nympcicz)  24. 
\enicice     (Nyempczicz)     Dorf     bei 

Auspitz    66. 
\eiiakuilice.    Dorf    bei   Dub    457. 
\eredill   (Neredin)  Dorf  hei  Ohniitz 

456. 
\essecleb   vid.   Nesechleby. 
\esechleby(Nessecleb,  Nessenchleb, 

jetzt   Essenklee)    Dorf    bei    Znaim 

261.    297. 
\esseiichleb   vid.   Xesechleby. 
\eildeker   (Neydekger)    Hensel  dcr 

—  491. 

\eudorf    (Neundorf)     Nicolaus    de 

—  notarius       episcopi       Olomuc. 

254.  319. 

\euhaus  (Neuuhauz,  Neunhuz, 
Nueuhusc  bcihm.  Hradec)  Stadt  in 
Biihmen  52,  —  Heinrich  de  — 
55.  58.  59.  174.  188.  190.  192. 
205.   214.   221.    240.    250.    252. 

255.  257.  260.  282.  324.  347. 
423.  442.  446;  Clricus  frater 
II— i.  60.  324.  446.  464.  482. 
4  87.  488.  489.  490 ;  Johannes 
frater  H— i.  60.  324.  —  Hcr- 
mann     80.     324.     44li.    464.    481. 


487.  488.  489.  490:  Jan  sen. 
464.  477.  481.  487.  488.  489. 
490;  Jan  jun.  supremus  purgrav. 
Pragensis    464.    479.    481.    487. 

488.  489.  490.  —  Kaplan :  Petr 
Weiss   52. 

\eilhof'   bci   Paulitz,    in     der    Nalu- 

von   Znaim    297.    298. 
\cUlldorr  vid.   Neudorf. 
\euilhaiis   vid.   Neuhaus. 
\eilllhuz   vid.   Neuhaus. 
\eu-Reisch    (Reusch)    21«.    211; 

monasterium     210;     custrix:    Juta 

210. 
\eustadt      Mahrisch-     (Newenstat. 

Nova   Civitas)  37.    162.  453.  454. 

500. 
\eustadtl   (Nova  Civitas)   Stadt  im 

Igl.    Kreise    126;    parochus    126. 

130;  Damiau  333.  348.  349.  359. 

360. 
\evojice       (Ncwogicz)      Dorf     bci 

Butschowitz   457  ;    Henrious   niiles 

dc       -   457. 
\eweiistat   vid.   Neustadt. 
\ewetaill,   Newetin  vid.    Hncvotin. 
\eWoslcz   vid.   Nevojice. 
\eyd«'kgt'r   vid.   Neudek. 
\ezamyslice,    Dorf  bci    Wischau 

354  :   ccclesia   parochialis   354. 
\ezdenice    (Nezdyenicz)    Dorf    bei 

Ung.   Brod  382;  parochus:   Visek 

382. 
\ezdyeiiicz  vid.  Nezdr-nice. 
66* 


524 


Nezetioz  ?   Ort  bei  Austerlitz   457. 

INioharez.   Bach  bei  Moletein  499. 

Xieoloz   vid.   s.   Nikolaus. 

Niozkaw  ?   Niklas  de   —   459. 

Mger   Stefan   458. 

Kiklasdorf  (Nyclasdorf)  Paul  de 
—   458. 

jNiklill  judex  in   Weikersdorf  27. 

INikolailS  dietus  Nosopad  458. 

NikolailS  s.  (Nicolcz)  Dorf  bei 
Chrudim   425.   428. 

IVltkovice  (Nyetkowicz)  15:  Pfibik 
15 ;  Drslaus,  Mixik.  Damian  et 
Jufata   filii   ejus   15. 

IVitsche  (Nycze)   Eberhart   458. 

INorilbera;   vid.   Nurnberg. 

\otarii  piiblioi:  de  Brodlin 
Nikolaus  273.  • —  de  Bruna  :  Jakob 
135.  155;  Nicolaus  360.  —  de 
Budweis  Dominik  401.  —  Chalupa 
Nicolaus  20fi.  231.  247.  280.  301. 
415.  467.  —  Duchoii  Mathias 
334.    —    Henricus    21.    —    Hess 


Martin  259.  —  de  Humpolec 
Veuceslaus  143.  —  de  Khidno ; 
Mathias  432.  --  de  Kremsier: 
Jakob  Slavik  410:  Sigmund  94. 
172.  273.  303.  —  de  Letovice 
Venceslaus  360.  —  de  Lomnice : 
Vit  143.  338.   468;  Andreas  231. 

285.  286.  301.  376.  384.  415. 
496;  Nicolaus  206.  286.  301. 
376.   —  de  Lybun  Johannes  247. 

286.  —  de  Osla  Andreas  465.  — 
de  Pisek  376.  384.  —  de  Praga: 
Simon  432;  VenceslaTis  206.  247. 
296.  379.  415.  467.  —  de  Pra- 
chatitz  Aadreas  71.  —  de  Prisenitz 
Andreas  468.  —  de  Sadek  Valentin 
359.  —  St«fan  286.  —  de  Teltsch 
Stefan  301.  — -  de  Tescben:  Konrad 
304.  386.  452.  497.  —  de  Tisch- 
nowitz  Joliann  302.  —  de  Tfeboii : 
Bohunek  467.  496.  —  Sinderamus 
Joliannes  455.  463.  —  Wanira 
286.   384. 


iNotarius  tabulariim  terrae 
i>Ioraviae:  Jesek  24.  80.  135. 
446;  Theodoricb  368.  467;  Vice- 
notarius:  Johann  80;  Bohemiae : 
Mathias   de   Ujezd   280. 

Nova   domus   vid.   Neuhaus. 

Nova   Civitas   vid.   Neustadtl. 

INova  Ves  (Nova  Villa)  Dorf  bei 
Neustadtl   359.   360. 

IVova  Villa   vid.  Nova  Ves. 

Nova  villa  vid.  Konigsfeld. 

Novotiozill    vid.   Jicin. 

JNovum  oastrum  vid.  Hradek. 
Nlieilhuse   vid.   Neuhaus. 
Nfirnberg    (Nornberg)     172.    500; 

Burggraf :  Fridrich  172.  173.  174. 

175.   201.   214. 
l\yolasdorf  vid.  Niklasdorf. 
Xyoze   vid.    Nitsche. 
IVyemozicz  vid.  NC-mcice. 
Nyempozioz   vid.   Nemcice. 
Nyetkowioz   vid.   Nitkovice. 
\ympcicz   vid.   Nemcice. 


o. 


Obecz   vid.   Obictov. 

Oberska    Wrata.     Bergname    bei 

Plumenau   42. 
ObictOV   (friiher  Obec,    L'bec)    115; 

parochus:  Georgius  115.  117.  119. 

121.    122.    123.    124.    125.    126. 

127.    129.    131.     132.    133.    135. 

136.     150.    152.    160.   376. 
Obirzaiiy   vid.   Obfany. 
Obora  64  ;  Vit  dictus  Sipil  de  —  64. 
Obraiiy   (Obirzauy,    Obrzans)    258. 

259.   297  ;   Nemec  de   —    297. 
Obrovvitz   vid    Zabrdoviee. 
ObrzailS    vid.   Obfany. 
Oderlioe   (Uderlice)  Dorf  bii  Littau 

456  :   Jiubes   de    —    457. 
Odlaohowicz  vid.   Odiochovice. 
Odlochovice    (Odlochowicz,    Odla- 

chowicz)     Ort     in     Bbhmeu     259  ; 


Jan    dictus    Pfibik    de     —     259; 

capitaneus  in  Littau  452.  454.  457. 
OdloohowicZ   vid.   Odlochovice. 
Odrau  (Odry)  StadtbeiTroppau  213. 
Odry   vid.   Odrau. 
Ofeil   (Buda)   501. 
Ogerius,    corrector    cleri   Pragcnsis 

dicpcesis   360. 
Ogrigel  Ulrich  458. 
Ollllice   (Wonicz)  Dorf  bei   Ohniitz 

457. 
OhriieS    (bohm.    Javory)    Dorf    bei 

Mirau   499. 

Olessna  vid.  uls. 

Olmfltz  27.  161.  329.  472.  Vogte : 
Ritler  Pesek  109.  139;  Weuzel 
von  Pressburg  107.  110.  — 
Biirgermeister :  Pertlein  Wysant 
109.   139.   493.   494.  —  Scliciffen 


und  Geschworene:  109.  139.  493. 
494.  —  Blasiusthor  107.  110.  — 
Spital  in  der  Vorstadt  165.  — 
Juden  180.  —  Biirger :  Ebor 
Johann  109.  139;  Engelusch  109. 
139;  Fleischhekl  Nikolaus  109. 
139;  Hotzemplotz  Fritz  109.  139; 
Ordenlich  Henlin  109.  139;  Paul 
406;  Petr  bei  der  Mauer  109. 
139;  Polz  Micbaell09.  139.417; 
Pesek  von  ProiJnitz  139.  366.  403  ; 
Rayde  Pesek  109.  139  ;  Schleichen- 
kauf  Fridrich  107.  109;  Adam 
107.  109;  Schlosser  Nikolaus  109. 
139;  Stahler  Johann  109.  139; 
Vector  Franz  107.  109.  —  Bi- 
sch6fe:Robertl20. 121.122.123; 
Petr  36.  299.  338.  354  ;  Nikolaus 
1.    3.   4.    5.    6.   7.   8.   9.    10.    13. 


525 


li.  16.  24.  26.  28.  29.  30.  31. 
32.  34.  3.5.  36.  41.  49.  50.  60. 
61.  62.  63.  65.  67.  71.  72.  83. 
87.  97.  98.  99.  103.  104.  106. 
112.  128.  155.  157.  177.  179. 
180.  185.  188.  202.  203.  206. 
209.  214.  225.  226.  232.  238. 
253.  254.  268.  269.  271.  280. 
281.  286.  292.  299.  304.  305. 
306.    307.    308.    309.    310.   311. 

313.  315.  316.  318.  321.  322. 
323.  325.  327.  338.  334.  344. 
345.  350.  351.  363.  364.  498 
(vgl.  Grym).  —  Johann  Mrdz  371. 
372.  406.  407.  408.  409.  412. 
416.  422.  441.  444.  447.  449. 
450.  455.  471.  473.  475.  480. 
498.  499  (vgl.  Mraz).  —  Suffra- 
g  a  n  e  des  Olm.  Bischofes :  Johannes 
episc.  Xazaretensis  6.  142.  392. 
422 ;  Sicolaus  episc.  Abellonensis 
308.  309.  310.  319.  363.  365.  — 
Officiales  et  vicarii  i  ii 
spiritualibus:  Johannes  de 
Ghulen  94.  106.  159.  171.  199. 
271.  277.  301.  303.  319.  357; 
Smil  de  Vicov  377.  385.  396. 
408.  433.  466.  468.  471.  473. 
474.  479.  —  Capituluin  26. 
41.  70.  71.  89.  91.  93.  99.  140. 
180.  181.  185.  313.  329.  452. 
456.  492.  —  Decanus:  Andreas 
7.   71.   81.    108.   164.    165.    181. 

314.  338.  346.  406.  419.  452. 
456.  —  Praepositus:  Johannes 
de  Malesice  406.  417.  • —  Arthi- 
diacon:  Johannes  7.  108; 
Nicolaus  de  Borsice  346;  Fran- 
ciscus  de  Bencsov  108.  —  Cano- 
nici:  Adam  de  Necice  2.  3.  159; 
Andreas  de  Gewitsch  21 ;  Cristan  7  ; 
Jakob  7  ;  Nicolaus  7  ;  Artleb  7. 
334  ;  Artleb  deTurri  496  ;  Laurenz 
(Vavfinec)  2.  325;  VliJek  de  Po- 
doli  2.  3 ;  Jaroslaus  7  ;  Sander 
de    Rambov,    archid.    Pferoviensis 


4.  o7.  65.  95.  128.  140.  202. 
203.  216.  308.  309.  312.  319. 
334.  406.  466.  468;  Wilhelm 
Kortelangen  17.  18.  19.  20.  21. 
94.  159.  171.  202.  203.  363. 
365.  377.  385.  403.  496;  Mathajus 
de  Stemberg  90 ;  Nicolaus  de 
Gewitsch  93  ;  Smil  archidiac.  Luto- 
mericensis  et  cauon.  Pragensis  388  ; 
Fridrich  de  Wolframskirchen  9.5 ; 
Martin  (de  Uteri)  171.  334;  Jo- 
hannes  de  Straznice  217.  334. 
496.  497  ;  Lacek  de  Kravaf  444  ; 
Philipp  277.  339  ;  Dalibor  de  Hun- 
Lovic  477;  Ulricb  301;  Nicolaus 
de  Puthnik  286.  359.  —  Vicarii 
128.  140.  141.  288;  Vicarii  per- 
petui:  Nicolaus  7.  108.  304.  496: 
Heinrich  7;  Hires  7.  357;  Crux 
Alberti  17.  18.  19.  20.  21.  — 
Q  u  a  t  u  o  r  p  r  a  e  b  e  u  d  a  e  94.171. 

—  Statuta  ca  pituli    89.  140. 

—  P  r  o  c  u  r  a  t  o  r  consistorii  Olom. 
Andreas  Treraz  172.  397.  — 
Capellanus  cpiscopi :  Nicolaus 
de  Muglitz  319.  —  Notarius 
episcopi :  Nicolaus  de  Neudorf  254. 
319.326.344.  —  M  a  r  e  s  c  h  a  1  c  u s 
episcopi :  Jost  v.  Wolfsberg;  Nicol. 
de  Stikoviee  408.  —  Capita- 
n  e  u  s  episcopatus  Olom. :  Jost 
V.  Wolfsberg.  —  M  a  g  i  s  t  e  r 
camerae  episcopalis :  Nicolaus  pa- 
rochus  in  Kostelec  37.  65.  180. 
(v.  Tenken) ;  Racek  canon.  Crem- 
sirensis  408.  —  Camerarius 
episcopi :  Alexander  253.  254.  326. 
334.  344.  —  F  a  ni  i  I  i  a  r  e  s  epi- 
scopi :  Soben  29;  Andreas  de 
Gewitsch  319.  —  Vasalli  et 
feuda  episcopi :  1.  3.  4.  6.  8. 
9.  10.  13.  14.  24.  25.  26.  28. 
31.  32.  34.  35.  36.  49.  50.  61. 
62.  63.  65.  67.  80.  97.  98.  103. 
li>4.  134.  155.  157.  177.  179. 
180.     181.    185.     188.   306.   307. 


308.  309.  310.  311.  315.  316. 
318.  325.  327.  334.  407.  408. 
409.  412.  416.  441.  444.  450. 
473.  498.  —  Ecclesiae:s.  Petri 
7.  496.  —  s.  Mariae  301.  478.  — 
s.  Mauritii  18.  20.  107.  278.  301. 
302.  398.  —  s.  Venceslai  87. 
211.  396.  397.  —  Capellae: 
s.  Annae  7.  93.  —  ss.  Felicis  et 
Aucti  107.  —  in  monasterio  ad 
s.  Michaelem  105.  —  s.  Spiritus 
prope  leprosos  397.  403.  —  M  o- 
u  a  s  t  e  r  i  a  :  praedicatorum  165.  — - 
s.  Katharinae  199.  —  Capita- 
ueus  marchionis  314.  —  Burgra- 
vius    seu  judex  provincialis   314. 

Ols  (Olsen)  174;  Herzog:  Konrad 
174.  457.  460;  Bolek  filius  ejus 
457.   460. 

Olschau   vid.   OLsany. 

Olseii  vid.  OIs. 

Olsaiiy  (Olschauj  Dorf  bei  Prolinitz 
7.   457;    Wanyra   de    —   247. 

Olsi.  Ort  bei  Pernstein  266  ;  Drtfich 
de  —  266;  Kacna  uxor  ejus  266  ; 
parnchus :   Tomas   266. 

Opathow   vid.   Opatov. 

Opathunicz   vid.   Opatovice. 

Opatov  (Opathow)  190;  plebanus : 
Ulricus  190;  conventor  parochiae  : 
Wicmann    190. 

Opatovice  (Opatowicz)  90;  Vlcek 
de  —  90  ;Pesik  de  —  98.  268.  269  ; 
.•\nua   uxor  Pes.    268. 

Opatovice  (Opathow-icz)  Dorf  bei 
Gewitsch  259 ;  Vicek  de  —  259. 
496. 

Opatowlcz  vid.  Opatovice. 

OpocilO.    Stefan    de   —    352.    368. 

Opolieiisls  dllK  :  Holek  dictus  de 
Strzelicz    79. 

Oppacziii  iV)  :!2. 
Oppavia    vid.   Troppau. 
Orechov  (Urhau)  Dorf  bei  Briinn  69. 
Orley    Wilhelm   von   —    182.    183; 
Johann    von    —    182.    183. 


i26 


Orlik   vid.  Pflug. 

Orval    (Orvauls)   46;   Abt   4f,. 

Orvaiils  vid.  Oival. 

Osfk    (Os.';yek)    Dorf    bei    Chrudiin 

425.    42fi. 
Oslavany     (Ossla)     75;      Nonnen- 

kloster  75.  478;  abbatissa:    Agues 

0<)nahriiseiisi<«    diocesis    270. 

Osnicll   vid.   Sahn. 

Ossla   vid.   Oslavany. 

OssJerz    (?)    Jaroslav    de   —    360. 

Ossyek   vid.   Osek. 


Osterhlize.     Konrad     de    —     45<S. 

Osterlailll    16:»;   vgl.   Meisseu. 

Osterreich.  Herzoge:  Albrecht  53. 
56.  168.  215.  218.  222.  249. 
256.  316.  328.  405.  481.  482. 
483.  485.  487;  Wilheliu  215. 
249.  250.  255.  316.  328.  405. 
481.  482.  483.  485.  487  ;  Leopold 
215;  Ernst  57;  Albrecht  Jun.  215. 
249.  —  Hofmeister:  Rudolf  vou 
Walsee  481 ;  Landmarsehall :  Ulrich 
von  Dachsberg  481;  Hauptmann  : 
Reinprecht  von   Walsee   481. 


Osterschyn   vid.   Ustrasin. 

Ostroh  (Ungarisch-Ostra)  334.  453. 

454;  plebanus:  Nicolaus  334.  335. 

458;    Volek  presbyter   373;    Ujec 

373. 
Ostrau  Mahrisch-  310.  318;   Burg- 

graf:   Neubeck  Niklas  310;   Vogt: 

Simon   Grym   318. 
Ostrwa.    Ort  in   Bohmen    143. 
Otleil.   Pilgrim   von    —    488. 
Ottinj^en  247. 
Ozdnicze    (?  vielleicht    Hvozdnice 

bei   Wisowitz?)    308. 


Pabyail    =    Fabian. 

Pabste:  Gregor  IX.  113.  177.— 

Johann   XXIL    114.    —    Urbau  V. 

492.    —    Urban   VI.    70.    492.    — 

lunocenz   III.,  Honorius   III.,   Ale- 

xander  IV.,  Urban  IV.,  Clemens  IV. 

17  7.      -    Bonifac    IX.   5.    12.    22. 

70.   95.  113.  128.  141.  158.  185. 

206.   211.    227.    229.    231.   235. 

240.   244.    245.     257.    262.   264. 

289.   333.    354.    369.    370.   372. 

383.   386.    387.   452.   492. 
PackoV   vid.   Paskov. 
PacOV    (Paczaw),    Dorf    bei    Miihr. 

Triibau   408;   Vo.jtech   de  —  408. 
Paczaw   vid.   Pacov. 
Palan?   Burchte  de    —   459. 
Paloilin    (Palouyn)    81. 
Paloiiyn    vid.    Palonin. 
Panovice   (Panowicz),  Wdlfram   de 

—   4.   7.    10.   28.  37.  49.    63.  65. 

84.    113.     155.     170.     171.    202. 

2(»3.   254.    311.    327,   413. 
Paiionicz   vid.   Panovice. 
Pardllbice   vid.  Richemburg. 
I*arsd<»rr   vid.    Partschcndiuf. 
Partscheildorf    fParsdorf,     biihm. 

Barto.sovice)  Dorf  bei  Freiberg  407. 
Paskov  (Packov)  Markt   bei  Mistek 


450 ;     Wenzel     de     —     alias     de 

Wolfsbcrg    450. 
Passkowicz?  459. 
Patavieiisis  episeopus  455. 
Pataviensis  ecciesiae  decauus  235. 

291. 
Paiisrain     (Puzdran     brdim.    Pouz- 

dfany)    105;     parochus :   Bohuuek 

105. 
Pavlov    (Pawlow)    Dorf    bei   Grol.\- 

Meseritsch  496;  paroch.:  Nicolaus. 

frater  Joh.   de   Kozlov   496. 
Paziicha.   Dorf   bei   Chrudim   425. 
Peczeil    vid.   Petschen. 
Pegeril    vid.    Baiern. 
Pechticz   vid.   Bohutice. 
Pelan      (PolAn     =      Paloum     oder 

Polanka  bei    Kromau?)    78;    PH- 

byslav   (Pfibili)    de     —     7S.     332. 

484. 
Pelwicz   vid.  Bilovice. 
Pelwade.  Andreas  de    -      i:.s. 
Peiicice  (Peuczicz)  Dorf  bei   Prerau 

45  7. 
Perclitolsdorf .  eingegangenes 

Dorf    (biihui.    Novosice),     das    bei 

Selowitz   lag.   ao'^. 
Perganer  482.  490. 

Periistein     24.;     Wilhclm     de      — 


24.   80.    85.    111.   267.   375.  419. 

421.    433.    446. 
Petersdorf.    Dorf    bei   Wiesenberg 

27:  judex:   Petr   27. 
Peterswald   (bei  Freiberg?)   36. 
Peterswald    32;   Peter  Meisner  de 

—    32.    76.   98.    155.   309. 
Petil  Heiuz    459. 
Petleril   vid.   i^cbrak. 
Petr      s.,      Ort     bci     Marhurg     92; 

parochus:   Veit  92. 
Petr  Judex    in    Petersdorf  27. 
PetrilS     filius     Stefani     de     Znojni. 

clericus   Olomuc.   dioec.    385. 
Petrovice   (Pctrwicz),   Jesek  de  — 

459;   Haiek    (Passko)   459. 
Petrovice    bci   Troppau   475. 
Petrovice    (Petrowicz)  bei  Freiberg 

269.     457;     Marsik     de    —   269; 

Mathias   de    —   333. 
Petrovice      (Pctrowicz)      Dorf     bei 

Neustadtl   359,    360. 
PetrowicZ    vid.    Petrovice. 
Petrwicz   vid.   Petrovice. 
Petschen      (Pcczcu,      biihm.      Pe£) 

Dorf  bei  Datschitz  44.   92;   Stefan 

de   ■---    44.    92;    Stibor  de  —   92. 
PfalFeiischlas!;.    Honsel    von     — 

4  89. 


527 


Pfalzgraf    hei    Rhein    vid.   Baiern. 
Pfejfel     Hanns,     Vasall     des     Olm. 

Bistiims    6.    7. 
PflllS   Hinc   von   Orlik    2t;5. 
Picill.     Dorf     bei     Datscliitz     479; 

Piibik     de     —     479.     480.     vgl. 

Milevsko    und   Vepiee. 
Plescowa   vid.   Lhota. 
Pillllllg  482. 
Piriiili.    Dorf    bei    Malir.    NeustMflt 

r.iiu. 

PirpaWlll    vid.    Birnbauin. 
PiskoVPC    Pesek    373. 
Piskowicz     (?)     Klemens    de     — 

331  :   Anna   uxor  ejus   331. 
Pittillgen     Arnold      von     —     182. 

183. 
Pivce    (Pywcze),    Racek    et    Tomik 

ditti   P.   410. 
Pivisse  Hanus  459. 
Plavec    (Plawcz)    Dorf    bei    Znaim 

2.59 ;     Anna     de     — •      2.59     vid. 

Radkov  ;   parochus  :  Petr  de  Tisnov 

359    vid.   Wolframskirchen. 
Plawcz   vid.   Plavec. 
Plocelisis   episcopus   455. 
Ploczke.  Nikolaus  de  —  458.   459. 
PluiliaU   vid.   Plumlov. 

Pliinieiiaii  vid.  Plumlov. 

Pllinilov    (Plumnaw.    Plumau)   40; 

Pctrus   de    —    vid.   Kravaf. 
Plumiiaw   vid.   Plumenau. 
Plzeiiec   Stary,  Ort  bei  Pilsen  415; 

p;iroclius:   Blasius   415. 
Plziia    .■\ntiqua   vid.    Plzenec   Stary. 
Podebrad    (Podyebradj     vid.   Kuu- 

st:lt. 

Podlazicz  vid.  Podlazice. 
Podlazice     (Podlazicz),  ehemaligcs 

Klo.ster  bei   Cbrudim   425. 
Podole  vid.   Podoli. 
Podoli      (Podole,      Podoly       germ. 

Kritschen)   69;  Sebor  de  —  134; 

Sigot  dc   —   155. 
Podoli      2;     Vlfek     de     —      cauon. 

Olnm.    2.    3. 


Podoly    vid.    Podoli. 
Podyehrad  v.  Podebrad. 
Po^rew.    llauns   de   —   458. 
Polierlioz   vid.    Pohrlitz. 
Polimeliez    vid.   Bohumelice. 
Poiirlitz     (Poherlitz)     Stadt     330. 

453.  454;  Richter:  Hauns  Leykeb 

330  ;  Biirgermeister  :  Bohuuek  330  ; 

(iesch-svorue :    330. 
Poitiers.    Bischof  vou   —   399. 
Polak   Nikolaus  459. 
Polail   vid.   Pelan. 
Piilan   vid.   Pehm. 
PoleOlliSSa    in    Olmiitz    373. 
Polczen   Xikolaus   459. 
Polen   307.   308.   314.   500. 
Polen   Jakes  de    —   459. 
Policc   (Policz)   Dorf  bei   Datscliitz 

283;   Venek  de   —   283. 
Police     (Policz)     22 ;      monast.     s. 

Benedicti   22. 
Policeiisis   silva     iu    Bohmeu    426. 

427. 
Policz   vid.   Police. 
Policiia   (Policzua)   Dorf  bei   Wall. 

Mcseritsch   308. 
Policziia   vid.   Policuii. 
Polkovice     (Polkowicz)     Dorf    bei 

Kojeteiu    456.   497. 
Poloilieiisis  civis  Venceslaus  373. 
Polsowicz    llciurich    458. 
Poilierswicz   Hanus  459. 
Poilirsdorf.     Hanu.s     Stam     de    — 

45,S. 
Ponetice    (Pouyeticz,    jetzt    Puuto- 

vice)   Dorf  boi   Schlappanitz   259  ; 

Martin  dictns  Pernstein  de  —  259. 
Poiiyeticz  vid.  Poucticc. 
Popice   (Popicz)    76.     118;     Bohu.s 

de   —    76;   Petrus   307. 
Popicz    vid.    Popice. 
P<»picz  Siiperior  vid.  Popitz,  Ober-. 
P<»pitz.    Ober-     (Popicz     Superior) 

118;   Havlinns  Piirstel  de  —  118. 
Popovice      (Popowicz)      Dorf      bei 

Krcmsier   410. 


Popovice    (Popowicz)    Dorf  in  BJili- 

men    299. 
Popowicz    vid.   Popovice. 
Pores,    Dorf  bei  Miihr.  Triibau  499. 
Porici    (Porziecz)     Dorf    bei    Leito- 

myschl    426. 
Porziecz  vid.  Poiici. 
Poscllkau      (Botzkau)      Dorf      bei 

Bnaeii.stadt    212. 

Fosoniensis  conies:  Ctibor  de 
Stilioi-ice    79.   404. 

PostrellllOV  (Postrzelmow)  bei 
llohenstadt   457. 

Postrzelmow    vid.   Postfelmov. 

Poteiistayn    vid.  Potenstein. 

Potenstein  (Potenstayn)  Burg  in 
Kolimeu  30.  440.  441  ;  Buben 
purgr.  30 ;  Drzkraj  dictus  Bubeu 
355.    356. 

Pozlovice  (Pozlowicz)  Dorf  bei 
ITng.    Brod.    Mikusec    de    —    457. 

Poziioiiieiisis  episcopiis  455. 

Prace  (FrMczeul  Diirf  liei  Sla- 
p:inic    69. 

Praczeil    vid.    Prace. 

PrajS;  172.  173.  175.  180.  191. 
192.  193.  194.  195.  196.  197.— 
Biirgermeister :  Ortel  Mika  197; 
Richter:  Rost  Hansa  197  ;  Biirger  : 
Engel  197;  Foit  Hanus  197; 
Goldschraid  Kristof  197  ;  Heusel 
197;  Hcrdegen  (Faltzner)  197; 
Jilek  (pellifcx)  384  ;  Konrad  (pistor) 
373;  Kotka  Jesek  197:  Kunard 
von  Kiilin  197;  Kiissenpfennig 
Fridol  197;  Leitmeritzer  Hansa 
197;  Lobel  Erhard  197;  Lysek 
Johan  321  ;  Niklas  von  Sagau  197  : 
Niklas  vou  Trautenau  197;  IVtr 
vou  Trautcnau  197  ;  Puschmann 
.lohan  197 ;  Rokizaner  Sigmund 
197;  Rudolf  von  Miihlhausen  197; 
Rus  Wenzel  496;  Sattler  Ulrich 
197;  Schwarz  Pesek  197;  Vitek 
241;  Zeidl  Sigfrid  466.  —  Juden 
180,  —  Briicke   425.  —  Haus  des 


528 

Mnrkg.     Jodok     238.     —     Burg-  Pfnskoliez   vid.   Prasklice.  Prusy    (Pnis)     63;    Jakob    Kun6ek 

graf:     Heinrich     von     Eosenberg  Prasye   vid.   Trzek.  de   —    63.    68.    98. 

286:     Johann    jun.    von    Neubaus  PraVCIce      (^Prawczicz;)      Dorf     bei  Prybilia    villa   (?)   425. 

479.  —  Erzbiscbof:  Ernst  98.  Kremsier   344.  Pry.Sflltlcz  vid.   Pfiseniee. 

128.    140;   Johann   99.  128.   140.  Pravlov   (Prawleyns,    Pralitz)    23;  PrZfWOS   vid.   Pfivoz. 

141.    159.    286;      Wolfram    314.  parochus:   Venceslaus   23.  Prziia    vid.   Przno. 

359.399.400.478.  —  Official  Prawczlcz   vid.   Pravcice.  Przykaz   vid.   Pfikazy. 

desErzbisebofes:  NicolausdePucb-  PrawleyilS   vid.   Pravlov.  Prziu»     (Przna)     Dorf    bei    Wsetin 

uik    105.  159.    359.   401;  Johann  Prccaz   vid.   Pfikazy.  308;   Jobanu   de    —    308.   309. 

de  Kbel  vid.  Kbel:   Georg  de  Bora  Prcchov    (eingegangeu ;     der  Nanie  Pscliech    482.   vgl.   Kojetice. 

231.     285.     286.     288.    432.     —  erhielt    sich   wabrscb.    in    der    bei  Pucheim  482;  Pilgrim  488.   489; 

Kanzler  des  Erzbiscbofes :     Jo-  Bladowitz      gelegeneu      Einscbicbt  Albrecbt   488.   489;     Georg   488. 

hanu     de     Duba     359.     —    Kon-  Brechhof)   32.  489. 

si  sturium  105;  Advocati :  Konrad  Prechaw    vid.    Prechov.  Plichllik.   NicoUius   de   —    officialis 

de   Braclis    105.    231.   334.    360.  Prerau   4.452.458;  Archidiacon :  Prag.     arcliiep.     105.     218.     296. 

379;     Vit   de   Dobfan    106.    379;  Sander   4.    37;     vgl.   Olmtitz :   Ca-  474;     Prag.   et   Olomuc.  canonicus 

Petr    de   Zderaz    106.    231.    379;  uonici;     capitaneus :      Ad.im      Bes  286. 

Jakes    de    Olomuc    432.   —    Pro-  dictus   Adasek   452.   454:    burgra-  Puchseiinieister  (Puchsenmaister) 

euratores:  Mista  Venceslaus   106;  vius :   Bohunek  452.   454.   457.  491. 

Macbuta  321;  Drzek  321;  Zalucec  Prerovia   vid.    Prerau.  Pukheler    Mixik,    Otto   458. 

Andrras  106;   A^^enceslaus  de  lato-  Prespiirga    vid.   Pressburg.  Plllltovice   vid.   Ponetice. 

hofau     378.      -    Nuntius    juratus  PrCSSblirg  (Prespurga)   107;   Ven-  Plircharsilorf  ?   457. 

consistorii :    Sekyra   Nicolaus   289.  ceslaus   de    —    advocatus    Olomuc.  Plirgerstorff  vid.   Biirgersdorf. 

—    Corrector     eleri     pragensis  107    vid.   Sleicbenkauf.  Pusca    vid.    Kunstat. 

diocesis :   Ogerius  360.  —    Cano-  Prikazy     (Precaz,     Przykaz)     Dorf  Pustillier       (Pustimier,       Pustmyr, 

nici:     Andreas   de   Gewitscb    21;  bei   Naklo    7.   456.  Pussmir,       Pusczmir,       Pusczmir) 

Beues   de  Kravaf   41;   Nicolaus  de  Priseilice     (Prysentiez,      Prisenicz,  monasterium :    32.    33.    216.    217. 

Puchnik     286.     339.     359;     Smil  Prisentiez)   Dorf    bei   Briinn    304;  231.    258.    262.     289.     325.    326. 

archidi.icon     von     Loitmeritz     und  Andreas    Treraz     de     —     clericus  434.   443.   465.   466.    468;   abba- 

canonicus    in    Olmiitz    338.    396;  Olom.   dioc.   304.   468.   47(».  tissa:    Jitka   32.   443.   465;    con- 

Filip   339;     Adam   339;     dechant  Privoz   (Przewos)    Dorf    bei    Malir.  fessor :  Franciscus  218;  capellani ; 

235;   scotasticus  :  Joh;inn  de  Male-  Ostrtu    310.  Petrus  de  Opavia  2 1 8  ;  Venceslaus 

sice   95.      ^    Kirchen:   s.    Egidii  Propa.stlia    (?)   425.  218;     Joliaun     465;      Petrus     de 

143;   s.   Venceslai   in   castro   110;  Prosec      (Prossyeczye)      Dorf      bei  Wiscbau  465  ;  presbyter :  Bertrand 

s.     Mariaj     in    pede    pontis     280;  Briinn  258;   Slavek  dictus   Nemec  216;    parocbus:      Theodor     216; 

ss.  Philippi   et  Jacobi    301;   s.  Mi-  de     -    258.  Bertraud       465;        Burggraf      des 

chaelis   376;     s.   Apollinaris   335;  Prossyeczye   vid.   Prosec.  Olmiitzer  Bistums :  Steppek  Jobann 

s.    Georgii  in  ca.^tro  359  ;   Omnium  Prostays    vid.   Prostejov.  325.    3l'6. 

sanctoruin    iu     castro     359.     418;  Prostcjov     (Prostavs ,       Prostayns,  Plistilllier    vid.    Pustimef. 

s.  Viti  461.  —  Kloster:    Hospitnle  Prossnitz)   41  ;      Augustiuerkloster  Plistlliyr    vid.    Pustimef. 

cruciferoruiu    369;     Strabov   369;  41;   Pesek   de  —   139.    397,  Plizdrail    vid.   Pausram 

Zibraz   392.    393.   479.  Prossilitz    vid.   Prostoijov.  I»yerijyk    vid.    Pirnik. 

PrailtllZ    Kour.id    459.  Prilk    vid.    Bruck   Kloster.  Pywcze    vid.   Pivi^e. 

Prasklice     (l'r.iskolicz)     Dorf    bei  Priis   vid.   Prusy. 

Morkowitz   457. 


529 


Q- 


yiiassaw  ?  Vit  de   —    46S. 
Qliassicz   vid.    Kwasice. 


Rabersdnrr    (Rabissendorf,    bohm. 

Hrabi.siii)     bei      Mahr.     Schonberg 

41.^1. 
RabisseildorlT  vid.   Rabersdorf. 
Rabsteill.  Burcr  bei  Znaim  4r)3.  45  1. 
Rabsteill.     Burg,     jetzt    Ruine    bei 

Mahr.   Neustadt  415. 
Rafiee     (Raczicz)     190  ■    parocbus: 

DrslMV    190. 
narlavice  (Raczlawicz,  Radslawicz) 

Dorf    bei    Prerau     91.     166.    36 1. 

457. 
Racovice      (Raczowicz)     Dorf     bei 

Jamnitz   444;   Hynek   de  —  444; 

Buzek     de     —    444;   Anua,    Ven- 

ceslaus,   Dymot  in   —   444. 
Raczicz    vid.   Raiiicc. 
Raczlawicz   vid.   Raclavicc. 
Raczowicz    vid.   Rafovice. 
Radaczicz   vid.    Radotice. 
Radaticz  vid.  Radoticc. 
Radhor    vid.   Ratibor. 
Radcow   vid.  Radkov. 
Radesov   (Radesschow)    Petrus    de 

—  4  10;   Vasata   de  —  410. 
RadltOV     (Radeow,    Radkow)     85; 

Sulck   de   —     85.    92.    104.   295. 

310;    Franek    de    —    259.    496; 

Auna    de  Plawec   uxor  Fran.  259. 
Radnovice  (Radnowicz)    Dorf    bei 

Noustadtl   359.   360. 
Radtiowicz   v.  Radnovice. 
Railostill  (R  idostyn)  Ort  bei  GrolJ- 

Mc,scritscli     130  ;     parochus     130. 
Rado.styii   vid.  Radostin. 
Radotice       (Radaticz,      Radacziczi 

Dorf  bei   .lamnitz    74;     Martin   <lc 

—  74. 


Ouietiia  vi<l.  Kvi-tmi 


R. 


Radslawicz   vid.  Raclavice. 
Rajec  (Raycz)  89;   Bucek  de  —  79. 
Rajhrad    (Regrad,      Reigrad)     22 ; 

monast.   s.    Beued.    22.    168. 
Rakousky     (Rakussky)     eingegan- 

gcnes   Dorf    bei    Kralitz    im    Olm. 

Kreise   43.    64  :   Petrus   de   —  64. 
Rakussky   vid.   Rakousky. 
Rakvice  (Rakwicz)  Dnrf  bei  Kostol 

156. 
Rakwicz   vid.    Rakvice. 
Rambaw   vid.   Sander. 
Rasteiiacll,    Heinrieh    Erbmeier    in 

—    182.    183. 
Rataje   (Rathay)  Dorf  lici  Kremsier 

4.'>7. 
Rathay  vid.  Rataje. 
Ratibor     (Radbor)      174;     llcrzug: 

Hauns    174.   457.   460. 
Ratispoiieiisis  episcopus  Johannes 

270. 
Raiiseilbriick     (Rausenpruk)     7S. 

S()  ;  Hermann  de  —  vgl.  Kiinigseck. 
Raiiseiiprilk   vid.    Rausenbruck. 
RaUSsailS     Antiqua   vid.   Rousinov 

Stary. 

Raiiteiigarteii  Hanus  458. 

Raycz  vid.  Rajec. 

Reczz  Antiqua  unbekannt;  vi<lleiclit 

das    in    Ostcrrei<-h    g(!legene    Riitz 

118. 
fiecice  (Rzeczicz,  deutsch  Roschitz) 

Dorf  bei  Datschitz  56  ;   Ada  dictus 

Kadalice    dc    —    56.    210.     211. 

423. 
Rederil    Hanus   de   —    459. 
Redisch    vid.    Hradisch    Ung. 
Regrad    vid.    IJajhrail. 


Quyeteill    vid.    Kwittein. 


Reicheilblirg   vid.   Richmburk. 
Reiczail    vid.    Kiijany. 
Reigrad    vid.   Rajhrad. 
Reiteildori'    (Reypotendorf,     bolim. 

Rapotiu)  27  ;  Wenceslaus  judex  27. 
Reilierstadt   vid.    Romerstadt. 
Repow.  Kunz  de   —  28.   29.  203  ; 

nohu.i  frater  ejus   28.  29  ;  Bernart 

hurggr.   in   Mirov    63.    209;     Hcu- 

selik   (=   Johann)    68.   S4. 
Rescheil     (Resschdortf)     bci    Mahr. 

Schonbei-g   415. 
Resschdorf  vid.   Reschen. 
Reydwiir}!;.   Konrad   de  —   45S. 
Reiiscll    vi<l.   Xeu-Reisch. 
Reycheiiwerth  Rycil  459. 
Reyiiowicz  ?     Petr,    Bustide,    Ha- 

wr.inek,    Paulik,     Lubin,     Pechak. 

Wenzel,     Sanata,     Martin     de    — 

4.".  9 
Reypoteildorf   vid.    Rcitcndorf 
Reyvol  vid.  RivoH. 
Rcz   vid.   Rezo. 
Reze    (Rcz)    Dorf    bei    Leitomyschl 

426. 
Richlllblirk      (Reichenburg)      Smil 

Klaska     (le     —     222.     250.     252. 

2S7.   432. 
Ricaiiy    (Reiczan.     Rzi<'ZiMi)     Je.ick 

Hlaznice  de  —    1^1  ;   Ale.s  de  — 

373. 
Rieseilblirg      (Rysonburg),     Bore.s 

Juii.   (le   —    192.  276.   353 ;  Boros 

scn.   240.   276.    287. 
Rikovice      (Rzicowicz)      Dorf     boi 

Prerau   35 ;   Vl(-ek   de      -    35.  49. 

50.   51.    60;     Elisabeth    iixor    ejus 

4.»    vid.    Histraz;    Vichael   50.  .'Sl. 


530 


Kik(»vire      (Rzjknwicz)     IJml'     Ix-i 

Clirudim   425. 
Rillg  Petr  450. 
Rittir   Herloradi    458. 
Rivoli   Weiii    112. 
Rudestaw  ?   Jan   de   —   459. 
Rogussicz,   Tliomas  de  458. 

Roiiezowa  vid.  Bohozov. 
RohoZOV  (Roliezow)  Ort  in  B 'ilimen, 

Nikolaus   de     —    355.    35(1. 
Rojetill.  Dorf  bei  Tischuowitz  267. 
Roka>V  ?    Genczewon    de    —   458. 
Roketllice       (Rokitnicz)      wahrsch. 

das  bei  Prerau  gelegene  4.53.454; 

Hfnricus    miles   de    -     454.    457. 
Roketllice     (Roketnicz)     Dorf     bt-i 

Wall.   Meseritsfh    17!l;    Stefan   de 

—    179. 
Roketllicz   vid.   Roketnicc 
Rokitllicz   vid.    Roketnice. 
Roiiiania  Wein   112. 
Roilierstadt    (Remerstat)   Stidt    ini 

ncirdl.   Mahi-en    415. 
Ruillisclie      Konige:      Wcnzel      v. 

Bnhmen. 
RoilOV   43 ;    Jodok   de   —  vid.   J^c- 

tovicc. 
RoilOW,    Burg   in   der  Lausitz    323. 

443. 
Roiiaw,    Stefan   de    —    458. 
Ro|>erteil.   Konrad    Beyer     vnn 

1.S2.    l.s^J. 
RoseCZ    vid.    Rozsec. 
Roseilberg      (Ro.sonberk)     Jindrich 


(Heiurich)    von  —  188.  1!)2.   201. 

204.   205.    214.    221.    224.   23ii. 

240.   250.    252.    255.    257.   200. 

2G3.   282.   280. 
Roseilberk   vid.   Rosenberg. 
Roseiisteill     (jetzt    Rostein)     Burg 

bei   Teltsch    56;    Burggraf:    Hojek 

de   Ustrasin    56. 
Rosice  (Rossicz)  24;   'VznatM  Hecht 

de   —   24.  80.  446  ;   Ulricli  Hccht 

24.    446;   Pctr   Hecht   76. 
Rosicka       (Rosyczka)      Dnrf      bei 

Triesch   210. 
Rossicz    vid.    Rosice. 
Rostaili(Rostaym)  Dorf  boi  Wischau 

139;  Jesek   de   —   139. 
Rostaym    vid.    Unstaui. 
Rosteill   vid.    IJoseustein. 
Rosyczka  vid.  Rosiiika. 
Ruteiipach    (=  Rothw.-i.sser  ?)    92; 

Stcfan   de   —   9  2. 
Ruilbailill    (Rubeyu)   bei   Gewitsch, 

.lutek   de  —  495;   Dorothea  vidun 

cjus  495  ;  Katharina  filia  e.jus  495  ; 

Sniil   filius   cjus   495. 
Roildllice  (Rudnicz)  43  ;  monast.  43. 
RoilsillOV  Stary  (Raussans  Antiqua) 

442;   parochus  ;   Alsik   442! 
Rousko   (Rusk(5,  Ruskeho)  Dorf  bei 

Kelc    35;     I.ucek    de   —   35.    50. 

157.    180.    269.   450. 
Rozsec  (Rosecz)  Dorf  bei  Neureisch 

210;     Ijitvin     dietus    Hlavnico   de 

-    210.    211. 


Rozvadovicc    (Rozwadowicz)    Dorf 

bei  Littau  45G. 
Rllheyn   vid.   Roubauin. 
Rlldelesau      (Rudosau)     Dorf     bei 

Bndenstadt   212. 
Riidelryill    Kunrad   zum    —    I  ".'•. 
Rlldlier   Nicolaus,   Biirger  in  Eil.en- 

schitz   29.S. 
Rlldilicz  vid.   Roudnice. 
Rudolcz   vid.   Rudolec   Bohmisch. 
Rlldolec    Bohmisch    (Rudolcz)   Dovf 

bei    Datschitz    55. 
Rlldosail    vid.    Rudelesau. 
Rukeiidorfer  Hanns  485.   486. 
Rllksteill.  ehem.  Burg  bei  Trebitsch, 

Jmu   Strizovec  de  —  435. 
Rliske    vid.    Rousko. 
Ru!«keho  vid.  Ruskc. 
Rlissaw      (vielleicht     Bausen      bci 

Hotzenplotz)     171;      Nicolaus     de 

—    171. 
RuXSteill   vid.    Rukstein. 
RybeilStaill.   Hanus   de   —  45S. 
Rybllicky     (Ribniczek)     Dorf      boi 

Wischau   457. 
Riblliczek    vid.   Rybnifky. 
Rybllik   (Rybnyk)   Ort  bci    Kromau 

401;   Nicolaus   de   —   401. 
Ry.seilblirg  vid.  Biesenburg. 
Rzave.  Chval   de   —   418. 
Rzicowicz  vid.   Rikovice. 
Rziczaiiy    vid.   liicany. 
Itzvkowicz   vid.  Rikovice. 


s. 


8aarmiiiide  (Sarmund)  ic>3. 
.Sabrdovicz   vid.   Zabrdovice. 
Sacll   Ji>liann    vid.   Katsclier. 
Sachseil    169;   Pfalzgraf:    \Vilh(- 

169,    vgl.   Meisscn. 
Sak    Bernhart    179. 
Sallll      Hciinich      Graf     vnn     - 

Osnicli    1.S2.    ]«:i. 


Sals   vid.   Zelc. 

Salz   vid.   Zelc. 

Saltzblirg.  GeorgThnmcrde 15;i. 

Im   Salzburgeiisi.s  archie|iiHcu|ius 
4  55. 

Sailder    vid.    Preran. 
in    Sar    vid.    Zifar. 

SarmUIld    vid.   SaanmiMdc. 


.Satz.  magister  Petrus  de  —  433.  434 

SaVOIlia    71;   Gebehard  de   —    71. 

Sbiczka.  vielleicht  =  z  "Vicka  nml 
dann  vielleicht  identisch  mit  ih.m 
bci  Rnznau  gelegenen  Vice  l.'il; 
Jnhann    (Janek)   dc   —    134. 

.SborowicZ    vid.   Zbnrovice. 

Sbrassaw    vid.    Zbrasov. 


531 


St'liales«l»rll'   vid.    SchMlleisilorf. 
Sclialkfllhaim.  Niklas  de  —  4.">8. 
Kchallersilorf  (Schalesdorff)    Doif 

bei    Ziinim    (i7.    224. 
Schaillblirg   vid.   Sehauuiburg. 
Schanipach   vid.   Zaiiipach. 
^chaiiaw   vid.  Sauov. 
S<-haiiCIIsteill   (Schawenstein;    10; 

liurggraf:      Hensel   v.   Kowalovit/, 

1(1.. 31.    134. 
Schaiieilburg    \id.    Sdiaumbur^'. 
Schaill    (Schawl)  Konrad  482.  4'.ll. 
Schaillllburcll     vid.     Schaumburg. 
Scluiuniburg(Scliauiuburch,Scliau- 

fiibuig)  bei  Kilc  134.  170;  Haupt- 

iiiann  :  Hensel  von  Kowalowitz  134  ; 

vgl.  Schauenstein,  Joliann  Crepers- 

dorf   306;   Burggraf:   Wolfram   de 

Fanowitz   202;    Jakes   408.    441; 

iiepiis   (lloni.    epis.   Johannis    474. 
Schaweilsteill    vid.    Schaucnstein. 
ScliawillCZ,   ftyke  de  —   4.t8. 
.Schebetaw   vid.  Sebetov. 
Schechowicz  vid.  Sasovice. 
Schelec   Nikolaus,   Altadst    in    Kl.- 

Pustimoi-  424. 
Schelleillberg     vid.     Schellenberg. 
Sclielllldorf,  Met/.cl,  Vincenz  de  — 

4.'i;i. 

SchelllllKTg    vid.    Schellenbcrg. 
Scliolleilberg  (Schelinberg,  Schelm- 

bcrg^JariisI.  de  -  vid.  Zabrdovice : 

Tlciiirich   vid.   Kravi   Hoi-a. 
Sclieliiiberg  vid.  Schellenb-.u-g. 
Scheiiaiiger  Ratko  dc  —  7'.». 
Scheiichewicx    Konrad   4.58. 
Sclieiic/,«'iMlorr.  Georg  de  —  4.58. 
Scheiikeiiilort'  159. 
Scheiiewicz,  Schenowicz   (V)  ])orf 

:is;    1'avlik  dc  —  !)8.  274;  Agnes 

uxor   Riv.   274. 
Sclieriiwolf    Joliann,     Biirgir      in 

.\iispit/.    (ifi. 
Schevall    vid.   Schiinwald. 
Schihlberg    (Silperkj     Stadt     436; 

Vogtci    4  3u, 


Schiltekeil   Martiu   247. 
SchirniailkoW  icz     vid.     (ermako- 

vice. 
Schisma  der  reimischen  Kirchc  ."{ii;). 
Schiiiske  Nikel  458. 
Schlettstailt   (Sleczstat)    i;il. 
.Schmidsail     (Sinetzau)     Dorf     bei 

Bi.denstadt   212. 
Schmole   vid.   Zvola. 
-Scliois.    Hanus,   Niklas   4.')!t. 
Scbiillscllicz   vid.   Zilosicc. 
S»'boillbers    ^'"^-   ^chouberg. 
Scbomberger  Wenzel  4.08. 
.Scboilberg   (.Schomberk)    27. 
Scboiiewicz  (?)  Paulus  de  —  capi- 

taneus   in    Ilotzenplotz    306.    307. 
Schoilfeld    Heinrich   4.59. 
Sclioiistat  (V)  35  ;  Jesck  de  —  35. 
.Sclionsteill    vid.   Schiinstcin. 
ScllOIIStein     (Sehunsteiu)    Dorf   bci 

Troppau    316. 
S<-Il01ival    vid.   Schiiuwald. 
Schonwaid     (Schonval,     SclievaU), 

Hohuife    von  —    355.    356.     47.'!; 

Ilriiirich  dc  —  373.  374;  Nii'obni,s 

:!73;    Adam    4  73. 
Schopp   vid.   Duba. 
SchucZ    JJeriiliart     alias    Pctr     4  5il. 
Scbuczeildorir   vid.   Schiitzendnrf. 
Schiirch  Jobaiiu  373. 

Schutzendorf  (Schuczendorff) 

llcclit    dc    —    1;     Beruard    Hecht 

3.    4.    il.    25.    26.    28.  31.   37.   62. 

63.   64.    65.    84.    113.    180.    328. 

408     473;     Margaretlia    filia     ejus 

473. 
Schwambcrg.  Buzck  dc  —  224. 

240.     248.     249.    263;     Bohuslav 

240.    276. 
ScilWarzaW'a,  KbUi  bci  Briinn  .'110. 
Scbwarzblirg  (Swartzcnburg)  2(ri. 
Scbweidiiitzer  Bier   112. 
S«-liyberg  llanus  15ii. 
Sczechawicz  vid.  Sfiliovicc 

Sdeilka     vid.    Zdounky. 
Sdeilkeil    vid.   Zdnunky. 


-Sebojany  (Seboyane)  eingegangenes 
Dorf  bei   Miihr.   Triibau   49il. 

Seboyaiie  vid.  Sebojany. 

Sebranice.   Dorf  bei  Chrudim   425. 

SeC   (Syecz)  Dorf  bei  Chrudim  425. 

Sec  vidlata.  Dorf  bei  Chrudim  425. 

Sedllcky  (Scdlysczek)  Dorf  in  Biih- 
mi-ii    301  ;    Filip  de    —    .301. 

Sedlikova  Ilora.  Dorf  in  Bohmcn 
425. 

Sedlisky  vid.  Sedlistky. 

Scdliste  (Sedlysk)  Dorf  liei  Cliriiilim 

425. 
Sedlistky  (Scdlisky)  Durf  bci  Chru- 

dim    425. 
Sedlysczek    vid.   Scdlicky. 

Sedlysk  vid.  Scdlistc. 
Seefeld  (Seevelde)   328. 
Seevelde  vid.  Seefeld. 
Seibersdorf     (Seubersdorf)     Jcsck 

dc   —    458. 
Seifersdorf  I5!i. 
Seleschicz  vid.  Scbiillscliitz. 
Seleticz  vid.  Seloutky. 
Selheiiner  Stcffel  4!il. 
Seloiltky    (Silcticz)  Dorf  bci  ProiS- 

iiitz    .'!. 
Semeczin    vid.    Semetyn. 
Semetyn    (Semeczin)    ein    waluscli. 

cingegaugenes  Dorf,  das  bci  Brodek 

(bei  ProGnitz)   lag   200. 
Seilice   (Seuycz  Maguuin)  bei  Littau 

381.   457  ;   Filip   dc    —    457. 
Seilicka  (Senyczka  Parva)  Dorf  bci 

Littau    157. 
.Seiiseiiseiigger   llanns  224.  26.".. 
Seiiy«Z    .MagllUIII    vid.   Scuice. 
Seriiierzdorir  ('0  >"  Bohuicu  425. 
Seslice.   MiU.s  de  —  418. 
Seilbersdorf  vid.   Scibersdorf. 
Sewisch    —    Zavi.s   (biihm.    .Maniis- 

iiamc). 
Siclierzail      (Sighartau)      Dorf     bei 

Itiidcnstadt   212. 
Sighartail    vid.   Sicherzau. 
Sillier  clicn.s  Pragensis  dio-cesis  410. 


532 


^littaw    vid.   Zittau. 

8kal   Petr   326. 

Skul   vid.   Skah'. 

Skala.    Bfeuek    de    —     185.     192. 

205.    214.    221.    224.   2.39.   24ii. 

250.    252.    255.    257.   260.   263. 

282.    287;    Piita   sen.    276;    Piita 

juii.    276. 
Skalcze   vid.   Skalicka. 
Skalice  (Skalicz)   32.   fU:      Mstich 

de   32   --     vid.   Barchaw. 
^tkalice   (Skalic/e)  Stadt  in  Ungarn 

57. 
Kkalicz    vid.   Skaliee. 
.Skalic-ka  (Skalcze)  Dorf  bei  Hohen- 

stadt   4. 
Skalka  Dorf  157. 
Skaly   (Skal)  ehemalige   Burg,  jetzt 

Ruine  bei  Ingrowitz   vid.  Kuustat. 
Skleillie   (Glasyern)   Dorf    bei   Kri- 

/anoT    138. 
Skoczecz   vid.   Skocice. 
Skocice    (Skoczecz)      in      Biihnien. 

Nikiilaus   Mraz   vid.   Mraz. 
SkricllOW   vid.   Skrychov. 
SkrycllOV  (Skrichow)  Dorf  in  B'''h- 

inen   425. 
Skubeil  (?  vielleicht  das  bei  Oluiutz 

gelegene  Skrbeii)    vid.   Doloplazy. 
Skutecz  =  Skutec,  Stadt  iu   BiJh- 

men,     Johauu    de    —    capellanus 

opiscopi   Lutorays.   338. 
Slapailicz    vid.   Slapanice. 
Slatill   vid.  Slatina. 
Slatilia.    Porf  hei   Olmiitz    457. 
Slatilia    (Slatyn^i),    Diirf  bci    Bniiiii 

225. 
Slatyiia    vid.   Shitina. 
SleblllgS    vid.    Zlabing.s. 
.Slecz.stat  vid.  Sclilcttstadt. 
Sleichenkauf  Fridricli  civis  Olomuc. 

107.   1  111;    Ad:im    107.    110;    Vcn- 

eeshius     dc     Presshurg     fil.     ,\dae 
107.    110. 
Slillg  (?)  Dorf  in  Bijhmen  425.  426. 
Slliala   vid.   Schmole. 


.Snialh    vid.   Schmole. 
Sllietzail   vid.   Schmidsau. 
Smilheilll.    Smyllheym    vid.   Vyzc- 

viee. 
Snioia    vid.   Schmollc. 
Smolh    vid.   Sclimole. 
Smolycz   Simon   458. 
Siiiorre  Gulo  459. 
Siioyni   vid.  Znaim. 
Sobclice  (Sohielicz)  Dorf  bei  Krcni- 

sicr   65. 
Sobes^chill   vid.   Sobesin. 
Sobesill   (Sobeschin,   Sobiessin)   Ort 

in  Biihmeu,   Jaroslav   de   —   4.   7  ; 

Marquard   de   —    373. 
Sobeslav  (Sobyeslaw),  Frana  de  — 

ncitnrius    consist.    Pragensis     231. 

37!i. 
SobiclicZ    vid.    Sobelice. 
Sobiessill   vid.  Sobesin. 
Sobotheiii   vid.  Sobotin. 
Sol)otill    (Sobothein,    Zciptau)    458. 
Sobotkowicz  vid.  Sobotovice. 
Sobotovice   (Sobotkowicz)  Dorf  bei 

liaigeru    168. 
Sobyeslaw  vid.  Sobi^-slav. 
Solopisky  (Solopysk),  Petrus  de  — 

44  2. 
Solopysk    vid.   Solopisky. 
Soviliec     (Ewlenburg,      Eulenburg) 

24.    110.   418;  PavHk  de   —    24. 

8o.     110.     111.    363.    368.    41(1. 

4211;  Jesekfil.Pavl.110.il  1.  4.")S. 
SowischicZ   vid.   Zavisite. 
Speier   (Spire)  Bischof  vou  —  201. 
Spiczka    vid.   Spicky. 
Spillier  Heinrrch  de  -  38.  40.  112. 

118.    156.    162.    164.   405.    442. 
SpitigliaW    vid.   Spytihuev. 
Spaiiov.    Dorf  bei  Bodenstadt   212. 
Spraiiek.  ehemalige  Burg  Ijei  Litt;ui 

37  S. 
Spreillberg.   Stadt    in    der   Lausitz 

3411. 
Spytihliev     (Spitignaw)     Dorf    hei 

Napa.jcdl    157. 


Srbec  (Srbecz)  Ort  bei  Kojetein  1  88  ; 

Wilhelm    de    —    188;     Johannes 

filius   ejus    188. 
Srbecz  vid.  Srbec. 
Srdce  Jan  458. 
StahlaW   vid.   Stahlavy. 
Stahreilbers     201  ;       Kaspar     und  , 

Gundakar    Briider     von     —     201. 

204. 
Stange   Dittrich   458. 
Stara     ves.     Dovf    (Altstadt     bei 

Troppau)   4  5. 
Starvicc      (Steirwlcz,      Steurowitz) 

Dorf  bei  Auspitz   66. 
Stawpicz?   Hynek   459. 
Steinbirn  459. 
Steirwicz   vid.   Starvice. 
.Steppek   Johann    325.    326 ;      vgl. 

Wischau,   Mejlitz,   Pustimcf. 
Sterilberg     128;      monasterium     s. 

Augustini    128.   223.    375.     436: 

praepositus :     Fridrich    140.     141. 

373.  492. 

Sternberg.     Petr  24.  43.   57.   64. 
80.     304.    305.    324.    347.     373. 

374.  409.  448;  Anna  u.xor  ejus 
223.  373.  374.  409.  423.  448: 
Jaroslaus  80.  373.  416.  420; 
Alhrecht  192.  415.  446;  Mar- 
quard  347.  373.  420.  446;  Zdeslav 
347.  —  alias  de  Lukov:  Jcsek 
(Johann)  3.  4.  9.  28.  31.  80.  85. 
90.  223.  368.  374.  420.  437. 
438.  446.  457;  Albertus  fil.  Jo- 
hannis  437.  457  ;  Albertus  fratcr 
Johannis  374;  Zdenko  24.  80. 
203.  420.  437.  438.  446  ;  Albertus 
fil.  Zdcnkonis  437  ;  Mathaeuscanon. 
Olomuc.  90.  374.  437.  —  ali:i3 
de  Letoviee:  Sigmund  21.  .'itis. 
418.  420.  426.  446;  Smil  frater 
Sigmundi  24.  368.  420.  446  ;  Jodok 
446.  —  alia.s  de  S  v  e  1 1  o  v  :  Al- 
I)ertus79;  Elisabeth  sorur  .Mlicrti 
79.  —  alias  de  Zabi-eh:  Stcfin 
7  9.     —     alias     de      Konopist: 


533 


Albert  378.   —   alias    de    Hoch- 

3tein:   Sinil   436.   437. 
Sterilteicll.       Dorf     bei      Clnudim 

425. 
Ktetill   57.  174;   Herzog:  Svantibor 

(Swantebur)   174.  175;  Herzogiu : 

Margaretha   .57. 
8teuruwitz   vid.  StJirvice. 
Stewic-ie   Petr  de  —  459. 
Stihorioe   (Stiborzicz)    79;     Ctibor 

dt;    —    7!»   vid.  Posoniensis   comes. 
^»tiborzicz  vid.  Stibofice. 
8tichllicz   vid.   Stignitz. 
StigllitZ   (Stichnicz,  Trzstenye)   78: 

Bohunek  de  —  cudarius  Brunensis 

78.   8ii. 
StiiiOVice     (Tichowicz)      Dorf     bei 

Miidritz  408;  Nikolaus  de  —  408. 

413. 
StoczicZ  (=  Stozek  "?)  Kosler  de  — 

458. 
Sioliarner  482.   483;  Emst  49l>; 

iirtMlf  490  ;   Heinricb   491. 
Stollbach  (eingegangenes  Dorf  bei 

Prcrau)     35.     36 ;      Jacob     dictus 

KuiR-ek   de   —   35.   49. 
$»tolticZ   (?)   Xikolaus    de    —    36.;. 
^»tolug   Pctr   de    —    459. 
Stovice.   Zachar  de   —   418. 
Strabalt  459. 
Straeht    Heinrich   458. 
Strakoilice   Stadt  in    Biihmen,  Jan 

dc   —   347. 
.StrakoV     Dorf    bei   Clirudini     4  25. 

426. 
Stralek    Burg,  jetzt  Ruine  bei  Alt- 

titsehein    155;    Drslav  de  —   155. 

157.    202.    308.    309.   413;  Jaro- 

slav   de   —    171. 
Slraillie   (Strannye)    143;    Vences- 

laus   et   Petrus  fratres   de  —  143. 
Strailiiye   vid.   Stranne. 
Straska   vid.   Stnizka. 
Strassbur^  248.  249. 
Stra.«».SJCZ   vid.   Strazisko. 
Stra/,   Jan   y.  —   464. 


Strazisko    (Strassycz)    bei    Konitz 

457  :     Matheus    de     vid.   Ciinburg. 
Strazka    (Straska)    21:      plebanus: 

Pliilippus   21. 
Strazilice   (Straznicz)   42;     Petrus 

de    —   vid.   Kravaf;    Johaunes  dc 
-   cnnon.   Olom.   217.   496.   497. 
Strazilicz   vid.   Straznice. 
StraZOVice.     Vitek     de     —     433; 

Tima,   Pesik  filii   ejus   433. 
Streiter   Zacharias   458. 
Strelice   (Strzielcz)   Dorf  bei  Rriinu 

277;  parochus:    Petrus   277.  278. 

279.   301.   302. 
StrelitZ   (Strzelicz)   Bolek   dux    vid. 

Opoliensis. 
StrellitZ    (Stmicz   biJhm.   Trstenice) 

Dorf  bei   Leitomyschl    426. 

Strestes  vid.  Stfitez. 

StrigOllieilsis    archiepiscopus  455. 
StriteZ    (Strzietes,   Stryetess,   Strzic- 

tezik),   Dorf   bei   Wall.   Meseritsch 

35.   51.   52.   97.    308;     Pesik   dc 

355.   356. 
StrizoV   (Strzezow)    Dorf    bei   Ti-e- 

bitscli   435;   parochus:   Sulik  435. 
StriUCZ   vid.    Strnicz. 
Strinicz   vid.   Strenitz. 
StrnicZ   vid.   Strenitz. 
Striuner  Ulmau  248. 
.Strosse   Hinz   de   —    458. 
Strzelicz  vid.  Stfelitz. 
Strzezow   vid.   Stfizov. 
.Str/.ielcz  vid.  Stfelice. 
Strzietezik  vid.  Stfitez. 
Strzieztes  vid.  Stfftez. 
Stryetess  vid.  Stfitez. 
Strzietes  vid.  Stfitez. 
Stlldeiia    Markt    bei    Tcltsch    423; 

Dau.oslaus  de   —    423.   480. 
.Stiuleildol  (jetzt  Studenec  bei  Pross- 

nitz)    7. 
StlldeilitZ    Marquard    de    —    459. 
Stlipek   (congressio  bonorum)    343. 
.Stvolov   (Stwolowa)  Dorf  bei  Kun- 

stadt,   Pctr  de   —   496. 


Stwolowa   vid.   Stvolov. 
Sucha   Dorf  in   BiJhmen   439. 
Suchdul     (Suchdola)     bei     Kouitz ; 

Pfiijik   Lopatka   de    —   495. 
Sudek   Patron   des    s.   Martinaltares 

in   der  Olmiitzer    Domkirclie   397. 
Slimerfeld    Hanus   459. 
Slinnber^er.   Vinianz   der  —  483. 
Supik   vid.   Sipik. 
Surawicz    wahrsch.    z=    Suchonitz 

bei    Oliniitz   457. 
SuSSChicZ    vid.    Susice. 
Susice    (Susschicz)  Dorf  bei  Prcrau 

91.    166.   361.   457. 
Svatoborice   (Swathoborzicz)   D  uf 

b.i    Gaya    135. 
Svesedlice   (Swessodlicz)   Dorf  bci 

Olmiitz    164.    165. 
Svetla  (Swyetla)  206  ;  ecclesia  2o6. 

384. 
SvetloV      (Swietlow)     castrUMi      79; 

.\lbert  de    —   vid.   Sternberg. 
Svilllia  (Swynna)  Dorf  bei  Chrudim 

425. 
Svujanov    (Swoianow.    Swoyenow). 

13;  Je.iek  13;  Philipp   13.  85.  92. 
.Svratka   (Swratka)  Ort  bei  Kadesin 

130;   parochus    130.    138;   Johiiu- 

nes   348. 
Svrcbsko  Tomas  458. 
Swabenicz  vid.   Svabenice. 
Swaillionberck   vid.  Schwamberg. 
.SWiir/.aW   vid.   Schwarzawa. 
Swatliobur/.icz    vid.    Svatoboficc. 
Swoill    Sittinund   458. 
Swoiiozokker  458. 
Swoiikntolt.    Seifrid    de    —    458. 
Swossodlicz   vid.   Svesedlici-. 
Sweynycheii  Jungling  458. 
SwietloW    vid.    Svetlov. 
Swill      217;      paroclius      Francisiiis 

Bory   217. 
SwoiailOW    vid.    Svojanov. 
Swola    vid.   Zvola. 
Swoyonow    vid.    Svojanov. 
S\\ratka   vid.  Svratka. 


534 


Swrcz   Heres   308.   309. 
Swvetla   vid.  SvCtla. 


>   Swyiinil    vid.   Svinna. 
Svecz   vid.    Sec. 


Sjrotck    Joliann    143. 


s. 


SjUIOV  (Scliauaw,  jetzt  Schijnau) 
Dorf  bei  Joslowitz  118;  Hansliu, 
de  —  alias  de  Gnast   118. 

SrtSOVice  (Schecliowicz)  Dorf  bei 
Teltscli   92;     Ebrusch    de    —    92. 

ScUetov  (Schebetaw)  bei  Gewitsch, 
Jesik   Fusek   de  —  496. 

8ilperk   vid.   Schildberg. 


Si|»ik   Vitek   437.   438.  Sfahlavy  (Stahlaw)  Ort  in  Bohmon  ; 

Slapailice     (Lapanicz,    Slapanicz),  Drslav  de    —    35.5.   356. 

M;irkt     bci    Austerlitz,    Marquard  Stechovice  (Sczechawicz)  bei  Krem- 

Niger  de   —    473.   474.  sier,  Peschel  de    —    474. 

S<Mlvald,   Heinrich    de  —    Lehens-  Svabeilice   (Swabenicz)    479;    pa- 

luann  des  Petr  von  Sternberg   347.  rochus :     Nicolaus   479;     Bohuuek 

Spicky     (Spiczkii,     Speitsch)     Dorf  Nsikvasa   479. 

bci   WeiCkirchen    307.    308. 


raja   (Tay)   FluC   261. 

Pajax,    Klein-  (Diax   Superior)   Dorf 

bei    Joslowitz    118;      Nicolaus  de 

—    118;   parochus    118. 
Pajax,  Unter-   (Dyax  Inferior)  296; 

Johann   de    —    296.   415.   416. 
ramfeld   vid.   Tannfeld. 
ramheil.   Gi-asser   von   —   489. 
railllfeld  (Tamfeld)  50.  441;  Heiii- 

lich    de   —   50.    51.    170;     Filca 

uxor  ejus   50.    :,1  ■     Hnbart    frater 

ejus    170.  171.  —  Otto  268.  269; 

Elisabeth   uxor   Ott.   269. 
rasov    (Thassow)     Ort    bei    Grol.W 

Meseritsch     130;     decnnus:     130; 

Stach    135.   136.    137.   138.     153. 

154. 
raiis   (Tusta)   286.392.   395.399; 

pnrcjchus:   Wolfart   286.   399. 
fay    vid.   Taja. 
rempelsteill,    e.hemaligc   Burg    bi-i 

Kroniau  322;  Burggraf:  Mari|U;nd 

de   Bohutice   322. 
reilkeil     Petr,     Peschel,     Jax     65 ; 

Nic-olaus  parochus  in   Kostelcc  fil. 

I'i'tri   vid.   Kostclcc. 
repeiiec    24;    Heinrich   de   —    24; 

Sbinka,  desscn  Frau  24  (vgl.  VV:irte)- 


T. 

TepeilOZ   vid.   Tepenec. 
Tergawicz  Stefan  459. 
Tescheu    (Teschin)     174;     Herzog 

174;     Pfemysl    (Pfemyslav)     205. 

457;    Bolek  filius  ejus   457.   460.    T 
Teschill   vid.   Teschen.  T 

Tesice    (Czesicz    magna)    Dorf    bei    'I' 

Kelc   269. 
Tesov  (Tyessow,  Tyessaw)    Dorf  bei    T 

Ung.   Brod    118;    Gunling    de    — 

458.  T 
Thassowieiisfs     decaiiiis     vid.   T 

Tasov.  T 

'■'heodrici  Vnia.  wahrsch.  Ditter.s- 

bach   bei   Chrudiin   426. 
Thost   Nikolaus,  Priester    der  Bres-    'I 

lauer   Diocese   293.  'I' 

ThoWacZOW    vid.    Tov;icov.  T 

Thllharhn?  Nikbis  Lumevic  de  — 

459.  T 
'fhiirillgeil    (Diiringen)     169;    vgl. 

Mcissen. 
TiehowicZ   viil.    Stikovicc  'f 

Tieriia    vid.    Tyrna.  T 

Tirkala  Ulrich  310.  311.  T 

'l'ir|ieilOwicz   vid.  Trpenovice. 
'l'isilOV   (Tusnowicz),   Pet.rus    de    •— 
c;inon.     in    Wolfnimskirchcn     359 ; 


monasterium   380.   385;    abbatissa 
-^gnes   380.   385;    priorissa  Anna 
380. 
ritscheill,    Alt-    vid.    Jicin. 

opelwode  Nikcl  458. 
'oplail  vid.  Topolany. 
opolaiiy  (Tophin)  Dorf  bei  Wisch;iu 

288.    457. 
opollia    (Topulne,    Topolnc)   Dorf 

l.ei   N;ip;ijedl    157. 
'opollie   vid.   Topolna. 
'opilllie    vid.    Topoln;l. 
OVacov     (Towaczow)    43;     Stibor 

de       -      vid.     Cimburg;      Matheus 

de   —   vid.   Cimburg. 
OWac/.OW    vid.   Tovacov. 
rajecteiisis  diocesis  106. 
raiissilvaiu-iisis       wojwoda : 

Stibor    404. 
raplicz     =     Traplice,    Dorf     bei 

liig.     Hr;)disch,      Johannes     C'ech 

in    —   337;   vgl.    Ki-aczicz. 
raiiiier  482. 
rczeiiieze  vid.  Trstrnice. 
rebacz    (V   Olom.   dioc.'i    217:    pa- 

roclius:    Fetrusi    I'cst;il    217. 

'rehiceiise    iiioiiasleriiim    vid. 
Tivbic. 


535 


Trebic      176;      monHsterium      17fi: 

abbas :    Henricus    176. 
Trfbiii  163. 
Tri'boVt'l  (Trzebowel)  Kunes   de  — 

•218. 
TreillOSIia   (^Trzyeinossna)  Dort'  l).i 

Cluudim   425. 
Troskowitz   (Dresliwicz)   75. 
Tribovia   vid.   Trubnu,   MShr. 
Trier.   Bischof  von   —   201. 
Triiiitatis       s.      iiioiiasteriiiiii 

prope  Bruiiaiii  vid.  KJMiig.sfcUi. 
TriliacOV    (Trmaczow)    32;     Pi^ecdi 

de    —    32.     33;      Marquard     frat. 

ejus    33. 
TrmacZOVV   vid.   Truuicov. 
iVliavka,    Dorf    bei    Leipnilc    189. 
TrpiecZOWlcZ,     entw.     Trpenovice 

oder     das      in     Biihmen      gelegene 

Trpiiovicc  247  ;  Smatla  de  —  217. 
Tr<»ppail      (Troppow)       26.       3117  ; 

Herzoge :  Nicolaus  26  ;  Hanus  174; 

Piemek  373.  374.  404.  423.  475; 

Landtafel    46;      ecclesia   s.    Mari;p 

333. 
'l"roppoW    vid.   Troppau. 
Trpeiiovice  (Tirpenowicz,  jetzt  ■  in 


Bestandtheil    der    Gciiiciude    W  ra- 

howitz   bei  ProCnitz);   Heres  de  - — 

64.   347. 

rssitz   vid.   Trsice. 
rsice  (Trssicz,   Trsycz)   Markt   bei 

WeilJkirchen    166;   Wiknan   dc    — 

458;   Unka   fil.    ejus   458. 
rsteilice     (Trczenicze)      FluLv      iii 

Hiihmen   425.   428. 
rsycz  vid.  Trsice. 
riibail,  Bohmisch-  425. 
rilbail,   Jlahrisch-    30. 
'rzebow'el  vid.  Tfebovel. 
rzek  vid.  Trzek. 
rzsteiiye  vid.  Stiguitz. 
'rzyeillOSSiia   vid.   Tfemosna. 
rzek.   Veste   bei    Chrudim   425. 
rzck   (Trzek),   Vanfk  Prase   de   — 

295. 
'licapy    (Tuczep)   iJorf  bei   Olmiitz 

457. 
'liCZep   vid.   Tueapy. 
iHleiisis  episcopiis  vid.    ruy. 
'Ullkel   Nikolaus   411.    459. 
upreczan?  45s. 
Iiraiiy   (Turzany,  Dui-as)   Doif  bei 

Bninn     98;      Jesek     dc     —      98; 


Bohunek  de  —  170-;   Beues  de  — 

225.   226.  • 
Tlirbkaw    vid.   Tvorkov. 
Tiirkeii  351.  .■!52. 

'I'lirzail    vid.    Tiifany. 
i'lISIIOWicz    vid.    Tisnov. 
TllSta    vid.   'l'aus. 
Tliy    16;     episcopus :     Turibius     16. 
Tvorkov  (Turkaw,  Turbkaw)  Sbisbiv 

uiid     Andreas     de    —    457.     458. 

459  ;   ali:is   de   Benesov   458. 
'l'vrdkov   (Twrdkaw,    deutscli    .jetzt 

Pirkati,   nacb   dem   bohm.  Bvezova, 

wie    dieser    Ort    aucli    liieC)    Porf 

bei   Mahr.   Schonberg   415. 
'I"wrdkaw    vid.   Tvrdkov. 
Tyczczill    virl.   .lirin. 
Tyechail  'i  Sokol,  Petr,  BeneS  de     - 

alias   de   Klucov    458. 
i"yessoW   vid.   Tesov. 
'I"yiiec  (Tynecz)  Dorf  bei  Olmiitz  456. 
i'yril    (Tyrna,    bohin.     Derne)     Dorf 

i)('i   Troppau   48. 
Tyriia  (Tyema,Tierna)  482;  Kudolf 

von     -   486.   490;     Ludwig  486. 

19(1. 
Tyriia   vid.  Tym. 


Uberschar.     Xarae     eines    Waldis 

125. 
Ubissill    vid.    Ubusin. 
Ubusill  (Ubissin)  Dorf  bei  Ingrowitz 

282;    Ludwig   de   —   282;    Sulck 

de   —    283. 
l'derlice  vid.  Oderlice. 
l'giesd  vid.   Ujezd. 
Uhercicc  (Aurtitz,  .jetzt  Anerschitz) 

Ort   bei   Auspitz    264. 
Uhricice     (Uhrzyczicz)     Dorf      bci 

Ko.jetein    456. 
Ulirzyczicz   vid.    Uhfirice. 
ijezd.    Dorf  in    Bohinen    425.   426; 

|>aroclms:    Venceslaus   432. 


u. 

Ujezd    (Ugiesd)    4.    26;     paroclius : 

.loliannes    187. 
Ujezdec     Dorf     bei      Leitomyschl 

426. 
Ujwar    Burg   in    Ungarn    57. 
l"llersdorf  (Ulrichsdorf)  27;  judex  : 

Wicker   27. 
Ulrichsdorf  vid.   UUersdorf. 
Uliczodorf,   Nikel  de  --  458. 
Ullgaril   53.308.  351;  Konig  :  Sig- 

mund     53.     57.     168.    246.    275. 

276.   281.   283.   286.    317.    318. 

341.    361.   402.    404.    500.   501: 

Margaretlia    soror   Sigm.    57. 
Ullkowicz   vid.    Hunkoviee. 


Urbail  (Urbaw)  Dorf  bci  Znaiiii 
118.  156;  Heinrich  de  —  119: 
Hanus  alias  dc  Mfidritz  178; 
Margareth;i  uxor  ejus    178. 

U'rbaw   vid.    Urbau. 

Urhau   vid.   Ofechov. 

Usk   vid.   Usti. 

Usov  (Aiisiiw,  U38!iw)  94.  453.  454  : 
Nicolaus  de  —  94 ;  Burggr:if : 
Johannes   dietiis    Pytfass    157. 

Ussaw   vid.   U.SOV. 

isti  (Wildenschwert)  Stadt  bei 
Biihm.   Trubau    425. 

Usti  Sezeinino  (Usk  Zezeme)  143. 
239.    426;     Sezema    dc    —    222. 


536 

250.   252;     Jan    sen.    222.    250.    Ustill  Dorf  bei    Olmutz    420.   421.        de   —   56.80;   Miirsik  frater  Hoj. 
•>52.    464;     Jan   jun.    222.    250.    Ustrasill    (Vstrassyn,    Osterscliyn),         82.   210.   211. 

252;   parochialis   ecclesia    143.  Dorf  in  Bohmen  56  ;  Hojek  (Oyka)  Ustye   vid.    Usti. 


V. 

Valharher    Martin   483.  484.  485.  Ort  bei   Saar  130;   parochiis  130:  Vojetill  (Woietziii)  Dorf  bei  Bystiitz, 

486.  Smil   Adam   348.  Igl.   Kr.   282;  Mixik   de   —    282; 

VjiIc   (Walcz)   Dorf  bei   Mahr.  Kro-  Vesscle  vid.   Veseli  Nove.  Zdenka  de  Voderad  uxor  ejus  282. 

inau    264.  Vessels   vid.  Veseli  VOttau  (Wetovia,  Vethaw)  79.  219 ; 

Vallis   Jozaphat  vid.   Dohmy.  Vethaw   vid.   Vottau.  Siiiil  79.  250;   Albrecht  219.  250. 

Vaiiec  (Eywancz,  Ewancz)  Dorf  bei  Viceilice     (Wyeczenicz)    Dorf    bei  347.   483;     Hynek   219;     Hanu.s 

(h:   Mezefic  11;  Bohus  de —  11;  Namest   130;  parochus  :    130.  353.  354.  355.  356.  445;  Leutolt 

paroihus:    Wenceslaus   470.  Vic*llotarillS  tabuLarum  terrae  vid-  483.    — •   Decanus  :  Johannes  423. 

Varhosf  (Warhocz,  germ.  Haslicht)  Xotarius.  Vraiiovice   (Wranowicz)    Dorf   bei 

Dorf  bei   Olmiitz   203.   413.  Vicheilt   (wahrsch.  Vidce  bei  Wall.  Proijnitz   458;    paroehus  :   Zbynck 

Valtrilbice   (Waltrubiez)    Dorf  bei  Meseritsch)    372.  458. 

Joslowitz   415;   parochus :  Vences-  VicOV    (Wiczow)  Dorf  bei   ProCnitz  Vratislavieiisis    vid.   Breslau. 

laus    415.  377;   Smil   de   —    canon.   Olomuc.  Vrhatky  (Wrbatka)  Dorf  bei  Olmutz 

Vazaiiy    (Wazan)    90;     Fabian   de  377.   385.  457;     Benes   Cliytro    458;     Drah 

—    90;  Mixik   de   —  90;   Zdenko  VileniOV     (Willemow)     in     Bohmcn  frater  ejus   458. 

de    —    90.  264  ;   monasterium   264.  Vsechovice     (Wschechowicz)     35. 

Vechta   Conrad   270.  Vililliec      (Wilhemcze)      Dorf     boi  441;   Drskv   35.   98.    450. 

Vector   Franz    civis    Olomuc.    107;  Iglau   343;     Walter    de    —    343;  Vsetill    (Wssetin)    Stadt    bci    Wall. 

Martin   410.  Perchta  uxor  ejus  343  ;   Ofka   filia  Meseritseh   308. 

Vedrovice  (Bedrowicz)  hei  Kromau  ejus   343.  Vstrassyil   vid.    Ustrasin. 

332.   Hanns  de  —   332.  VisilOVa     (Wyssnowa)     bci     Malir.  Vysehori     (Wyssehorz)     Dorf     bei 

Velehrad   (Wellegrad)  335 ;   mona-  Kromau   466;     Petrus  clcvicus   de  Miiglitz      381;     ecclesia     paroch. 

sterium    335.    336;    abbas:    Con-  —   466.  381. 

rad    335.    336;     prior:     Nicolaus  Vitkovice  (Witchendorft)    Dorf  bei  Vyselirad     (Wissegrad)     bei     Prag 

335.  Ostrau   318.  195;    ecclesia  s.   Petri   231.   395; 

Velesovice     (Welspicz)     Dorf    bei  Vladisiavia    vid.   Camin.  canonicus :  Fridrich  231.  334.  335. 

Pozofic   69.  Vladislavieiisis   diocesis   21.  382 ;  Franciscus  protonotariusrcgis 

Vepice  Ort  in  Brihmen  479;  Cldolen  Vlcatill    (Wlczetin)   Dorf  bei  Grofi-  Vei  ceslni  266.  288  ;  Adelheid  mater 

de   —     479;     vgl.     Pifin     u.     Mi-  Meseritsch,   Zibfid   de   —   375.  Franc.    288;   Nicolaus   de  Pucliiiik 

levsko.  VlcilOV   (Wlcznaw)  Dorf   bei    Ung.  359. 

Vesela     (Wesela)     Dorf    hei    Wall.  Brod   382;     parocli.   ecclesia   382.  Vyskov    vid.    Wischau. 

Meseritsch    97.   308.  Vlkov  (Wlkow)  Dorf  in  Bohmen  426.  VytOllice      (Wytonicz)      Dorf      l.ci 

Veseli     (Vessels)     Stadt     bci     Uug.  Voderady    (Woydhard,    Wodierad)  Pmljnitz   457. 

Hradisch    373;   Burger :     Nikolaus  Dorf  bei   Kunstat   31.    282;    Ven-  Vyzovicc   (Wisowicz)   372;    moiia- 

373.  ceslaus  de  —   31;   Vitoelav  de  —  sterium     372.      465.     466.     468; 

Veseli    Nove    (Wesselns,    Vcsselo)  282.    496;     Zdenka    vid.   Vojetin.  abb;i8:    Nicolaus   466.   468.    469. 


537 


w. 


Waizz   vid.   Weiss. 
Wtllcz   vid.   Valc. 
Wallleiisteill    vid.   Waldstein. 
Wnldsteill      (Waldensteinl      BeneJ 

de   —    25;   vgl.   Detinice;     Hynek 

dictus   Nestejka   457. 
Walsee.  Rudolf  von  —  481.  isn. 

484.   485.   486.   487  ;    Eeinprecl.t 

von    —    481.     485.    486.     487: 

Fridrich   von  —   483.   485.   486; 

Georg  von   —    486.   490. 
WaitrilbicZ    vid.   Valtrubice. 
Waiidricz  Georg  459. 
Warhocz  vid.   Varhost. 
Warte  (Wartlia)  Pecen  vou   der  — 

24.    36;     Sbinka,    dessen     Wittwe 

24 ;   vgl.   Tepenec ;     Kunz,   Bruder 

des  Pecen  36  ;  Elizabeth,  Schwester 

des   Pecen  und  Kunz   36. 
Warteilberg,  Peter  von  —  ■renauut 

von  Kost   192;   Cenek   de  —  214. 
Wartellberg    Johann     de    —     79. 

432;   vgl.   Drein. 
Wartha   vid.  Warte. 
Waysd   Petr  de  —  459. 
Wazail    vid.    Vazauy. 
Weidiier  491. 

Weia^hartsMchlag  481.  488. 
Weikersdorf    (Weykersdorf)     27  : 

judex  :  Niklin   27. 
Wei.SS  459;  Petr  52;  Johann  irnU-v 

ejus   52.   53;   Nicolaus   53;   Kata- 

rina   uxor  Nic.   53;    Dorothea  uxor 

Nic.    52.    53. 
Weisskircheil   vid.   Hraniie. 
Weisswasser        (Weyssenwassei) 

Stadt   in    Bilhnien   439.   441. 
Weitnifll     (Weytenmule)    Vlaehnik 

de   —    261.   268.  275.   277.   30ti. 

343. 
Wellegrad   vid.  Velchrad. 
Welspicz   vid.   Veleiovice. 


Weiiceslaiis     jiidex     in     Reiten- 

dorf  27. 
W  erdeil    Hauus   de   —   459. 
Wesse.   Hanus  de  —    458. 
WesselllS    vid.   Veseli   Nove. 
Westphal    Johann   vid.  Nasinierice. 
W  esela    vid.   Vesela. 
^\  «'sterholt,     Henricus     Grunnliart 

de    —    333. 
Wetovla   vid.   Votteu. 

Weydner  482. 

Weykarczslag      vid.      Weighnrt.s- 

s.hlag. 
Weykersdorf  vid.   Weikersdorf. 
Weyilgelsdorf.  Nikel   de    —  458. 
Weyslawicz  (?)  Hanek  de  —  401. 
Weyssenburg.     Hynaiek    de     — 

192. 
Weyssenwas.ser  vid.  Weisswasser. 
Weytenmule  vid.  Weitmiil. 
Wicker    jude.x     in    UUersdorf     27- 
WiczoW    vid.   Vicov. 
Widersberger(\Vyder3perger)  49  1 . 
Wielowicz   vid.   Bilovice.     ' 
Wiell    38;     Biirger    373;    Juden   in 

Wien  38.  45;   Schottenkloster  70; 

.Abt:   Donald    70.    185.   206.   235. 

291;    Hfinrich    452.   456.   492. 
Wildberg.  Burg   in  Osterreicli  201. 

2iM. 
Wildberger  491. 
Wildwerk  (Wildwerg)  Hanusde  — 

4  5s. 
Wilhemcze  vid.  Vilimec. 
WilleillOV    vid.    Vilcmov. 
Wirbeil    vid.    Wiirbcn. 
Wischau     6.    7.    322;     llanns   von 

W.,   Vasall    des   Olm.   Bistums    7  ; 

Richter:    Broder   189.  322;   advo- 

catus  et  thelonearius:    Broder  322; 

Burggraf:     Johann     Steppek    325. 

326:    Petriis    de    —    Registrant    in 


der     Kanzlei    des   K.    Wenzel    vid. 

BiJhmen ;  Jesek   de    —    459. 
Wischauer     (Wissawer)      Johann, 

Biirger    in    Brunn     66  ;     Elizabeth 

vidua   (^jus   66. 
Wiseil.   Hanns   von :   224.    263. 
Wisowlcz    vid.   Vyzovice. 
Wissawer    vid.   Wischauer. 
Wissch?   Schwarz  de  —   459. 
Wissegrad   vid.   Vysehrad. 
Witchendorf  vid.  Vitkovice. 
WitcbeilSteill    vid.    Witgenstein. 
Witgenstein     (Witchenstein)     Ber- 

nard   de   —   315. 
WlkoW    vid.    Vlkov. 
Wlczetin    vid.    Vlcatin 
WlcziiaW    vid.    Vlinuv. 
Wlk?    Biuko   iIp   —    458. 
Wodierad    vid.    Voderady. 
Woietzill    vid.    Vojetin. 
Wolaw?   Jeiek  de   —    458. 
\\'olfraillitZ  hei  Miihr.  Kromau  457. 
Wolframskircheii  95.    96.   106; 

prapositus :     Johannes    de   Ghulen 

106.  171.  vid.  Olmiitz  ;  canonicus  : 

Petr  de  Tisnov   359.    —    Fridrich 

de    —    canou.    Prageiisis    95. 
Wolfsberg    Jodok,    Marschal!     des 

Dlm.    Hischofes    10.    25.     31.    32. 

35.   37.   49.   60.   61.   64.   76.   84. 

97.    103.    104.     113.     155.     157. 

170.    171.    177.    189.    209.    225. 

226.    254.    268.   269.    307.   308. 

309.    311.    312.    319.   326.    475; 

Elisabeth     uxor    Jodoci     61.     62; 

Marquard    p.-iter    Jodoci     14.    26. 

28.   31.    62.    64.    113.    155.    157; 

Johann   fil.  Marquardi  62;  Wenzel 

fil.  Mari)uardi  62;   alias  de  Packov 

1511;      ElSka    uxor  Venceslai   450. 
Wollenbraht  vid.  Podi^brad. 

WoilicZ    viil.    (Ilinice. 


538 


>\ort'ill  (^bei  D.itscliitz?)  44;  Baita 

de   —  44. 
Wossaw,    Hami.s   de  —    4o8. 
"Woydhard    vid.   Voder;idy. 
>\'railOWioZ    vid.   Vi-anoviL-e. 
>\  rbatka    vid.   Vibatky. 
>\  sohechowicz     vid.    Vsechovice. 
^VsSctill   vid.   Vsetin. 
WtMlkouicZ   vid.   Budkovice. 
Wlllczko.     br.hm.     Mannsnami'     := 

Vlcek. 


Wfirben     (Wirben,     bohm.     Vrbno  i  WyilCZek?    Stefan    de    —    4." 

274;     Stefan   de    —    274;     Henik  Wyillldeil.     Burkart    von 

274;  Agnes,  Anna,  Scbwestern  dc;;  W  ysschkaw    vid.   Vyskov. 

Hen.    274.  Wys^ichorz    vid.    Vysehofi. 

Wurzburg     (Wii-tzeburg)     15iscli.it'  WyssilOWa    vid.   Visnova. 

von   —    201.  Wytoilicz   vid.   Vytonicc. 

WyaW   Jakob,   Profeli    des   Mnrieii-  Wyz    Haral   459. 

klosters   in   Bresbiu    293.  WvzeilCZ   vid.   Bisenz. 

Wydersperger    vid.  Wider.sberner.  Wyzowicz    vid.   Vyzovici-. 

Wyeczeilicz   vid.   Viceuice. 


Ydiiiigspenger   4.^n. 


Y. 


Veque    =    Jedle    bei    Holieustadt ' 
Mari]uardus   sen.   de   —   4.o7. 


1  eSSaW    viil.   Jes.jv. 


z. 


Zabehlice     (Zabyehlicz)     Vestc     in 

Bi.hmen   bei   Prag   425. 
Zabrdovice       (Sabrdovicz)       llo; 

m.inasterium  113;  abbas  :  Jaroslaus 

de    Sphellenberg     113.    114.     115. 

11«.     119.     125.    129.    130.     l:i.^ 

i:!5.     13tj.     137.    138.    150.    151. 

15S.    160.   272. 
Zabrdovicense      nionasteriiuii 

\id.   Zabrdovice. 
Zabreh   vid.   Hoheustadt. 
Zabreh    (Zabrzeh)     Johann    de    — 

clericii.s   Litomy.s.   diocesis   338. 
Zabreh   (Zabrzech)    Dorf  bei  Miilir. 

Ostrau    76;      Nicolaus    de    —    7li; 

Margaretha    7(). 
Zabrzech   vid,    /.abieli. 
Zabrzeh    vid.    Zabreh. 
Zab>ehlicZ    vid.    Zabehlice. 
Zaceiisis      ^in-hidiaconus:      Johanu 

Bestwal     41C>.     4  9(i.      vgl.     Na.si- 

mefice. 
Zagecz    vid.   Zajeci. 
Zahaji    Dorf  in    Biihmen   425. 
Zaher   vid.   ZdVir. 


Zahoria    (/ahoi-V)    Dorf   iu  Br.hmeu 

4  2(i. 
Zahradka.   Hrzek   dictus    Krlyu  de 

—   432. 
Zajeci    (Zagecz)     Diirf    bei    Auspitz 

244. 
Zak    Hfeinrich   459. 
Zallicec    Andreas     procurator    cou- 

sist.    Pragen.    106. 
Zallizeh    (?).  Stefan   de  —  clcriciis 

I.itomy.s.   diocesis    338. 
Zailipach    vid.   Zampach. 
Zap    vid.   Zapy. 
Zapy    (Zap)    Ort    iu     Bfihuieu.    Wil- 

helm   de   —   441. 
Zar   vid.   Zdar. 
Zavi.sice      (Sowfsehicz)     D.uf      bei 

Hoehwald     181;     Willielm     de 

ISl. 
Zavori     alias    neiurichsdorf     eiiigc- 

gaugenes  I)orf  bei  Hncliwald    iill. 
Zavorzi  vid.  Zavofi. 
Zawr  459. 

Zazan    wahrsch.    dis    liei  Wall.    Me- 
seritsch   gelegene   Za.sovii    179. 


Zborovice  (,Borowicz,  Sborowicz) 
16:     Soben  de    —     16.   33.   44.^. 

ZbraSOV  (Sbrassaw)  Dorf  bei  Weiii- 
kirchen   307.    308. 

Zderaz  Petrus  do  —  advocatus 
consistor.   Pragen.    10(i. 

Zdiar  vid.  ZdVir. 

Zdislavice    (Zdislawicz)     Dnrf    liei 

Zdouuek    150. 
'fdislawicz   vid.   Zdislavicc. 
ZdoUllky    (Sdenkeu,    Denka,     D.m- 

ken,    Sdenka)    83;     Here.s    dc       - 

83.    103.    104.    155.    157.     2(12; 

Ofka  uxor  e.jus  155;  Heres  Svec  de 

—  98;Tupec  de  —  98;Svrz  134. 
Zelan  Nicek  45.S. 
ZelicZ    (wahrsch.     =    Zelovice    := 

Kleiu-Selowitz    bei    Auspitz)     66 ; 

Kunik   de     -      471.    vgl.    K.ddiie. 
Zelin    vid.   Ziliiia. 
Zelkillg,    Heinrich   vou   —   483. 
Zeratic/,    vid.   Zeratice. 
Zhars    vid.    Zihir. 
Zhof    (Zhorz)     Dorf    bei    Iglau     9.': 

Kohovec   de    —    92. 


539 


ZhurZ    vid.    Zlioi-. 

/idlurhonicZ      vid.      Ziitloihovice. 

ZitlHU  (Sittaw)  Stadt  in  der  I^iu- 
sitz   340.   361.   443. 

ZlabillgS  (Czlewingz.  Slebings)  4. 
Petr.  Johanu,  Xikolaus  Weiss  dc 
—  vid.  Wejss.  —  parochns  :  Blazek 
5.'>.  5*1.  423.  altare  s.  Mariae  58. 
altaristii :  Andreas  58.  59.  Ven- 
ceslaus  423.  —  judes :  Svinka 
92.   93.   —  Conrad   civis:   58. 

Zlill  24.  Albert  de.  —  vid.  Sternberir. 

Zlialni  (Znoym,  Snoyni)  5.  l!7. 
224.  261.  414.  Biirgermeister  (>. 
261.  Richter  6.  Poch  Fridliu  5. 
6.  261.  Biirger;  Derukas  Xikolaus 
5.  Engelbert  (aurifaber)  5.  Fraiiz 
(panuifex)  5.  GolutenschSdel  Jakl 
261.  Grenfink  Nikolaus  5.  Heiurich 
0.  Hoffel  Jesck  5.  Kos  Wenzel 
5.  Kraus  Kunz  414.  Kriigler 
Andreas  5.  Kiirschner  Heinrich  414 
Martin  (sartor)  b.  Meichsner  261. 
MoboH.T    261.    Nikolaus    de    Ho- 


straditz  5.  Kicolaus  dc  Jamnitz  5. 
Plumel  Petr  297.  Pok  Henslin 
5.  Prowitz(er)  Nikolaus  5.  261. 
Raumeurak  Hanns  261.  Schmid 
Petr  uud  Thoraas  261.  Schneider 
Georg  414.  Schwarz  Henslin  uud 
Martin  5.  Starzer  Ulrich  261. 
Stubifh  Wenzel  5.  Thomas  (der 
Schmid)  297.  Venceslaus  (institor) 
5.  Znoymer  Thomas  5.  —  Kirchen  : 
s.  Xicolaus  5.  6.  414.  s.  Crucis 
414.  Uuserer  lieben  Frau  414. 
—  Kloster  der  h.  Klara  422.  — 
Obermarkt   4.    14. 

ZllOJemsky  sturosta:  Wilhelm  de 
Perustein    4:33. 

Zliuym   v.    Znaim. 

Zuirivr  Jakob,  Biirger  in  Briiuu 
203. 

Zop    V.    Zopy. 

Zriniutuwicz    Masek    de    —    459. 

Zrnetill  (Zmotyn)  Dorf  l..'i  L.-it..- 
mysehl   426. 

ZrilOtvn    V.    Zruetiu. 


Zvereticc    (ZwyerzetiLZi    Havlik    .1. 

—    457. 
Zvikov    Burg41f<.  Burggraf  Zachar 

ze   Stovic   418. 
Zvola     (Smolh,  Zvola,  Smala,  Smalh. 

Sm.ila),  Dorf  bei  Muglitz  3.  4.  62. 

Kuuz  de.  3. 4.  6.  7.  9. 10.  14. 15.  24. 

25.  26.  2S.  31.  32.  35.  37.  49.  60. 

61.    63.    64.    65.    76.     98.    Ki;!. 

104.     113.    155.    157.   170.    189. 

(vergl.   Blansko)     268.   328.   381. 

473.     Elisabeth     filia     Kuuc.    vid. 

W-.lfsberg. 
Zvula  (Svola)  Ort  bei  Bystritz  Iglau.M- 

Kreises    130.    parochus  130. 
Zwittau  (Czwittaw)  179.  180.  isl. 

417.  425.  4*29.  Vogte:  Hanus  179. 

Johann     180.     181.     Vanka     uxor 

Johaunis  ISO.   181.  —  provincialis 

episc.     Olomuc.     Venceslaus    344. 

417. 
Zwycrzeticz  v.  Zvtfctif.'. 
Zydyciiicz  v.  Zldeuice. 

Zvtlia    V.    Zituii. 


z. 


Zanipach   (Zampach)   vid.    Koldice. 

Zdar  i^Zhars,  Zdiar,  Zalier,  Sir) 
Stadt  in  Mahren  10.  358.  359. 
monasterium  105.  203.  244.  290. 
291.  333.  348.  .-ibbas:  Nikolaus 
203.  Johannes  290.  348.  — 
paroch.  ecclesia :  10.  244.  pam- 
chus:  Svatusek  10.  130.  348. 
Johanues  de  —  presbyter  Olomuc. 
diocesis    .392. 


Zdar    (Zdar)    Dorf    in    Bi.huieu   bei  Zidlochovicc    (Zidlochowicz)    39.'). 

Chrudiui    425.  119.   capellanus:   Andreas    395. 

Zebrak    (Bettlem,   Petlern)    Biirf:  in  Zilina    (Zcliu,  jetzt   SOhle)  Dorf  bei 

Bohmen    248.  Neutitscheiu  401..\mold  de — 40l. 

Zelc   (Sals,   Salz)   Dorf   bei  Wiscliau  Zllosicc   (Seleschicz)  13.  Jande  — 

103.   parochus  :  Johanues    217.  13.    Beruart  13. 

Zeratice    (Zeraticz),     Kunesek      dc  Zitlia  i  Zytna)  derdenSternbcrgenge- 

—    458.  liiirigeTheildes  DorfesKrasikov438. 

Zideilice      (Zydyenicz)      Dorf      liei  Zopy     (Zop )     Dorf    bei    Holleschau 

Briiuu    259.   Leva    de    —     259.  9ii.    ll.uricus   lie   —    90. 


Corrigenda. 


2. 

Zei 

le 

4 

von 

oben 

statt 

Hlubcicich 

lies 

Hrubcieich 

27. 

, 

8 

, 

, 

inquirentleiii 

„ 

inquirenduni 

119. 

iii 

de 

1-   Anmerkung 

. 

137 

. 

138 

156. 

Zeile 

11 

von 

oben 

, 

Urkaw 

. 

Urbaw 

258. 

, 

6 

- 

- 

prorupcius 

- 

prompcius 

258. 

. 

r, 

, 

. 

convcrsacionein 

, 

conservacionem 

262. 

, 

18 

, 

, 

BonifHC   IV. 

, 

Bonifac  IX. 

27  7. 

. 

17 

„ 

. 

Stfilek 

. 

Stfelitz 

2'J7. 

. 

18 

. 

, 

Miihlfraun 

. 

Essenklee 

301. 

. 

17 

. 

. 

Strilek 

, 

Stfelitz 

.302. 

. 

1 

. 

. 

Stfilek 

. 

Stfelitz 

365. 

^ 

1(1 

. 

. 

uostris 

. 

nostis 

421. 

. 

4 

. 

. 

Lideuic 

. 

Libenic 

426. 

, 

7 

„ 

. 

Stnncz 

. 

Strnicz 

46.0. 

. 

7 

. 

. 

cantrix 

. 

custrix 

47H. 

. 

1 

. 

. 

da 

, 

ad. 

-■S*i!!i2SiPB*=^^i>~ 


DB       Codex  diplomaticus  et 
54.3      epistolaris  Moraviae 
C66 
Bd.l2 


PLEASE  DO  NOT  REMOVE 
CARDS  OR  SLIPS  FROM  THIS  POCKET 

UNIVERSITY  OF  TORONTO  LIBRARY