Emendationes Sophocleae [microform]..

^^^P^^^^^^^^^^^^^^p^-j. ' ';

MASTER
NEGA TIVE
NO. 92-

^ >'^^^!j^p;?^,'ya'=^a^'g-'' vbwt^j*, *

iMaiJSSSSiiSiiiSSffiiiSljSi ■

MICROFILMED 1992
COLUMBIA UNIVERSITY LIBRARIES/NEW YORK

as part of the . ,,

"Foundations of Western Civilization Preservation Project

Funded by the
NATIONAL ENDOWMENT FOR THE HUMANITIES

Reproductions may not be made without permission from

Columbia University Library

COPYRIGHT STATEMENT

The copyright law of the United States - Title 17, United
States Code — concems the making of photocopies ov other
reproductions of copyrighted material...

Columbia University Library reserves the right to refuse to
accept a copy order if , in its judgement, fulfillment of the order
would involve violation of the copyright law.

AUTHOR:

STAHL, JOHANN
MA1 THIAS

TITLE:

EMENDATIONES

SOPHOCLEAE...

PLACE'

MONASTERII ...

DATE:

[1900]

C0LUM13IA UNIVERSITY LIBRARIES
PRESl-RVATION DEPARTMENT

BIHLIOGRAPHIC MICROrnR M TA R G ET

Master Negalive U

Ofiginal Material as rilined - Existing Bibliogiaphic RccokJ

• •y-.vV» ,.r

•Y * * ^^*

i ■ 4«

88SK
Z8 '

Stahl, Johann Matthiaa

1833.

• • •

Emendationos

phocl

oae

typoGraphia loanniB

Uonastcrii GueBtfa^j
Dredt, i^a^OO^

:5 cm,

lorura, ex
22 p.

r.f.ri n A :r„i. «..010.1.. .1 p..uo.ophi.. ...n^,

l:.rl.n.i:.. 1099-1900... P.bll.. prl..tl„,u. h.b.bnn-,
tur. • • ■_ ' ■

31)l(i:i()

■\ )
\

Reslriclions ou Usc:

TECMNICAL MICI^OI'OKM DATA

FILM SIZE:. _J?_?_'^l^:i_,

IMAGE PLACHMENT: lA UIA' IB IIB
DATE FILMED: _l_D_bJl^^jR.9l___

KEDUCTION KATIO: \'^

INITIALS

L v»^^0

a.

A^

FILMEDBY: KESEARCM PUBLICATIONS, INC VVOODBRIDGE, CT

iadthii»aaaafaiaia!aMias«MWaM«iMiK,»WiiM«uim

>a^@uaij^MjdfkMWfiti«^i^^a^i^^bt^^(£iii^

ktitMftMiiat^iTllltriTrriartiiiyiMiJI

r

Association for Infformation and Image Management

1100 WayneAvenue, Suite 1100
Silver Spring, Maryland 20910

301/587-8202

Centimeter

12 3 4

iimIiiiiIiiiiIiiiiIiiiiIiiiiIiiiiIiiii

M I M II I I I I I I

\

5 6 7

iliiiiliiiilinil

rTTJ\

rTT

8

liiiiliiiiliniliiiiliiiiliiiiliiiiliiiil

iiiiiii

10 n 12 13 14

iiiiliiiiliiiiliiiiliiiiliiiilii||l|l||Jiiiili

M 1

15 mm

LLL

Inches

1.0

i.i

1.25

:: m

3.2

3.6
4.0

1.4

2.5
2.2

2.0

1.8

1.6

MfiNUFnCTURED TO fillM STfiNDfiRDS
BY fiPPLIED IMfiGE- INC.

N 0 • ^ ^'

INDEX LECTIONUM

QUAE ArsPKlIS

AUGUSTISSIMI AC POTENTISSIMI

DirEKATOKlS KKGIS

GUILELMI

II

IX

ACADEMIA

THEoLO(ii( A i:t ruiLosoniie a ^ionasteuiensi

PEPv MEXSES HIBEIIXOS A. MI)CCCXCIX;An)C;CCC

L\|II' A IllK XVI MKXSIS OCTOBIIIS

rUMLiCK ?]!IVATI.M(.M K JIABKBrXTUH.

I'KAECKPl'NT I. M. r^TAHLII EMF.NDATIONE? SOrHOCLEAE.

MONASTERII GUESTFALORUM.

EX TYPOGRAPHIA lOANNIS BREDT.

•^-«.;.^:fwi-ja

AUCTORITATE

RECTORIS ET SENATUS

CIVIBUS S. D.

lOANNES MATTHIAS STAHL,

LITTERARUM GRAECARUM PROF. P. 0.

^

\n mare fuiKlis aquas' liaud scio an milii Sophoclis fabulas emendare
conanti acclamaturi sint quibus importuna videtur omnis opera in iis emendandis
collocata, aegre ferentibus eius verba multis locis variarum coniecturarum nuilti-
tudine tanquam oln-uta esse. Sane quidem fatendum est tot inutiles, falsas,
improbabiles prolatas esse ab iis qui poetae sententias non satis intellegerent vel
sermonis habitum et (luasi colorem parum attenderent ut paene excusandum sit
quod nonnulhs qui Sophodis arte et ingenio delectantur haec studia in con-
temptum venerunt. Attamen qui sobrio iudieio utuntur a praeiudicata opinione
hbero infitiari non solent restare haud pauca vitia eaque aperta quorum neque
probabihs neque idonea proposita sit emendatio, inveniri etiam quae sententiae
aut sermonis usui repugnantia, quanquam a creduhs interpretibus defendantur,
a poeta scribi non potuerint. Ab his igitur veniam operae meae peto. In qua
sedulo quidem, quantum per temporis angustias hcebat, exquirere studui num
quis ante me quae ipse excogitaveram invenisset, sed spondere non ausim me
tale nihil omnino prohiturum esse. Hoc igitur si evenerit, laudem prioris inventi
cuivis hbenter concedam. Xeque enim hoc studiorum genere mihi gloriohim, sed
poetae sahitem quaero. Sed iam ad rem ipsam accedamus.

Ai. 189 sq.: y.U.iTovai uid^oig ol ur/(f/.oi (k^oi/S^g

tj T&g aavnov 2Liav(fi()ay yHH^g.

1*

1

I

Ad explicanduin genetivuni rr^ yHHu- ex verhis (h m-y/fhu ,-W//./%^ artieulum
/> eogitatione supplere volunt, (piae ratio exenipli^ ^iinilil^n- plane de.stituta e>t.
Faeillinia mutatione rescribitur ]] .lal^ (/.atnTor 2Li(n<fi^Vn' yt-ytCf^, ubi ne artieuluni

' •(

//!/./. .H'w .u'u' ;•>'/' /f //;, 'h'/.)..

(lesideres, cf. Phil. 129S nh

A'i. 7S1 -Hj. nuntius liaec dieit:

.If-U.li-I (Ih ()()} {fhn()}'T(f T('f.(Hy klKlTOUf,:

'rf-ry.Q(u 'I : '/.f'f (7(7 f-ii. ti (Y (\.ii-(7itf)i\jubthf,

(n/. i-iiny (fi'//^) /.irh'()^, H kcj./c^ (7(Kf n^.

Tnter})retantui ./ -V //,/;, /0////-//^ si non consecuti sunuis (^uod conse(}ui

\uiuiiiiu.-. >L-d i:.i<)'>i ,-nH r |ir;ieter ea (juau d<'''iia imbis uon pi-nc-tanrn!' in

• • 1 • • ...

us \;!it'i (jn;i(' con-tMTii ! i;iiii -nnin-. non m n^ .|!i;m' conse<jui voluuiu^. Ita^iue

(.■•'liUctTUlil cl ..) ('.(f i ci cnf^Uc,')(\ i-i ()' (/(j inn nijii 'h', i-i .V f"'</ rar ; fu' ucu}- }'. i-1
'V <'i> r(Urui//.cuty. >rA ('<i i tJii-ni-h' apn-l postcri^jro <liniinn piu-ac orationi.s
MTipilorc- Imcniinr vl nudii i ai iuiii:'}ri cxcnipl;! n(»n ('xstani; (piiic i'c!i.|n;i Mint
r<iihu!(U'ut}' ct i (>ii-ui\y.<'UH' ip.-;i (|uidcin :i .-ciucnii;. et serinoni> u-n ik.ii alicna
r-nnt, ,-cd ]'r(i[)tcr ti cur, >\ iortc, di.-j>lic(-iii . (jikmI tr;mici- in, n-n noii tnit ct
iln}>it;inti- potiii.- c<t ^v rc ininus \-( ri.-imili i[ii;iiii tini< nti-. ( 'nni ;inicni eandein
Niiii (piaiii tal.-o hic \crln) (iioci i <jti(h')c.i ii'ihiici'nnt :;pnil S(.pli( .cjein ]-c\cr;i
('Ui'niciH}' (ef. Kl. \:V1^). Oll. irJl ) et i-i;(furni c ihi [vi. Ani. |!)i'h Phil. 11.1)
h;ihc;im, al.) omiii ['anc .-aii.-iaccrc vidctnr // ()' c<f i^ucn i izc u ir }■ . (juo vcrho
ccn!jH»-iii> cniii r;i(]('ni -cntcnii;i usi .-nni Xcn. Ili-i. (ir. \\ 1. ] ,' . Ocnif.-il!.
Xi\ io. (.'o(.licum >cripinr;i iii.-i d.'pr;i\aiionc ex '\y-^^ c<i iucnn\/.cui-}- tacl;i c-t,
pr;!V:i cius iutcr]»rct;iti(» essc j)otcst. ( 'f. ITcsvi-h. c lUf.OT i <7f-<)>h'i ■ <))' (fiK^niic}'
(71 i-<^f>^>h]i('i.

Ll. 11') -ij. Fnri;i.- ;;nxi]i.) \M(;it K]ectr;i nninn- c;n'um sic dcn()tan-:
(f.i /^o/v c<h/i'); J y i/i/ny I <'^ ancH.
ii)!\: i-iic^ c i'i//.i-i iiuci'oi\\
nl)i n<j(it lOL^ anap;tc.-torLim mcii.-mam noii ;ic(jn;ti. .Vd c;i]ii iuiiiir c<»m])lcnii;in],
nt (<(^)(^'H clisionem ]):itci-ctnr. ror-cnus olim ;iltcnim vci-^iiin dclcvit. c;im ]'i-;ic-
tcica aitcrcii> L-an-am (piod i-\irianuii iu<n c.-.^ci :idnhcrinin ]'iinii'c. (jiic inni
contentus (h l^indorfius etiam ]>ri(.ivin vcr-nm ^ihiicicndum es.se ceiisuit. Scd
i^iri:inim niunu.- a(.l (.•miicm uTc plctati.- violatioiicm ].crtinch;it (ci. i*rc!lcr (ir.
Mvihol. i' p. S;P"')). ,.t <piid<|uam hne loc. dclrre eo prohihfmni' (piod KKrtnie

i^

J

i;

que.stus ex duobus systematis inter se respondentibus {S(j — 102 = 103 — 120)
eonstat. E reli(|ua coniecturarum muititudine }>leris(|ue Doljiaei scriptur;i o(^(//'
• — (fi Tor; placuit. Sed cum |)ro coniunctis rjuae resjneiuntur flairitiis coniunetim
hic cogitandum .sit necis et adultcrii crimen, ivlativi rc]»ctitio vix locum h:ihct.
Quoniam idtnr i|)sum metrum fladtat nt cum elisione <'>o<}t' leiratun neces.se cr^x
quod sequitur //>/.• ex superiore ver.-u nialc r(.^petilum esse. L\un autem non
minus facile fieri i)Otu(^rit ut (n))'/(n^ a poeta bis positum altero loco omitteretur,
genuinam scri[)turam hanc fuisse licet suspicari:

(fj Tor^ <u))/r}^' fh'ui/()}'T(f.^ oor'/'

t{}'(f.^ (/' ('f.^i/<.')^) i\io/.h.n()ut}'()r^.
Ita cnim siu-nificnntur (jui nefarii adulterii causa nefarie interfecti sunt.
Kl. 158 — -1(30: ohTOi aoi uon^c,

it/]'o}'. ('/(>; t(f('f.)')^ i^jfjoTcoy

71^)0^ o Ti <ir /{')/' ti'i)o}' ti .itf^)i(7()(fy 15.3

oi^ nu()f)t}' ti /(fi *'o/'c ~ri'(fiuo^,

o)(f. X(jr(7o,*)tu;^ Iviti /(/1 '/(f ici'(f(7(7a

/(jr.iT r T * (V/f.'o)}' ;- ; ' / ' >V/

(j}.^')IO^ <)}' (f. /hwc IGO

y(^' .lOTt ^/r/i^}'civ)}'

i)t^t !ci t r.Kf.Tfji :))'.)', . Iin^ t r(f fjo}'i

j'fiUCTI U0'/.<\t'T(f T('f.}'i)'t yi^f.}' 'UfJtOTC.)'.

Pro corru[)to .//0« se-ite .lo/Vo.' substitui iussit Idauptius. Cetero(pu niultum abest
ut commodus sontentir.nim nexus his chori verl)is restitutus sit. Ac primiim
(]iudem contradictionem in adiecto inveniimis in verbis /or.iTi^' /' (''vtv)}' ty 1 'U/
o/.'lin^\ <] -choliastam serjuimur sic inter})retantem : e/Hf>/' utTo/i^ iaTn' /'/'//
()i'<7<fO(jv)y i.ii nn /t/(^)i<f !)(fi i^ o /-/- /^'/?/^ y^ai.iTJ, /.r.ioi'ut)'o^. Qiiam ut evitarent,
alii o'/.^)io^ dictum esse voliK^runt })ro o/.^-Un^ i(7<')utyo; atque ad id confirniandum
llom. ()d. XI 44^ .-(j(j. alleuavorunt. ubi leuitur .k/u i)i oi i}' i.il u(f'l<n ~ i'i .iio^\
o^' lor }'i}' yt uti' <''}-.)f)Ln}' )lti ('ff)i,)u<n, — <)'/.-jio^' i "Ifo t<')}' yt .i<'T)f) << i/.o^
oVtici r/.')v)}' — . /ci /tiio^ .i(fitf)(f .ifj<)(7.ii i\ztT(fi. ), ,^)tui^ iaTii'. !5ed ibi loime
aliter res sc laihet. l^ier enim cum praest^iti tempore felix praedicetur pro])ter
futuram tortunam cui nulla ])rae.sens cahuuitas obsistat, contraria. est mi>era
cxn]:iiitis Orotis condicio. Alii <'f/iv)}' auctore G. Hermanno genti-tivum accepe-

/

G

runt peiulenteni ;i voee yoirnu, \\\ Orestes diceretnr in inventa a ddloriluis
srniota tulix. Si'(l (•cculta rrs nun eack^n est at<jue seniota; scniotuni aliijind
esse potest (|iiO(l niinirnc oeeultuni -it. Oenctivi autoni ad y.fjriTr adiuneti exenij»]a
(juae luie att\'runtur prorsus ali(.'na -unt. Nani in Al-cIi. Su})i»l. .'>(K (\\'('ckl.)
y.('''/(njn'' *' tloc^ rcric rc u.u''/.c"iici c anii»1t'XU- -i-jnifieantur do Muil»us Tun<)
eelatiu' itt'ni<jtU' in Kiu'i|'. Ilip]>oi. 1 ."« [ /ot.iic /.rnuf. Ktyj-vnnu)i' {tiov W <;c\^\.) (.'st
(*<>ncu1titu< <]♦' «ju<> Pii.itdra ('«*1atur ft in Xni. Oouviv. "^. 11 c.inynr(fni' .ictc)/)^
\d (:'St dc <ju<t pattr ('elatur. (^ikuu-mId i^itur lii(* ( ^rcstis iuventus dv d<)l(tril)us
(*»-1ari |Htt('Sf.' Xaiii Ikh- ndti idcm c-t :it(jue dol(>ril>u< earc^-rc, Cjuoniani oceuli
.-ivc cclari niiiil |'(»t( -t <|U(h1 n..ii adsit. Licet tanicn llcrnianni illa intcrprctatio
adniittatur. Or(.*stes revera ne([ue felix est ne^juc iuxcntutc d<il<>!'il»u- lihera fruitiu'.
ul c[ai'i--inic ('>tcn<lit \. ^niJ i/.i^uvn' \if}Hin^<^ iSrcc i /i^ i(ji\'jti fUnr. Xe(|ue Ir/ji
intflleiri possunt FJcct!a<' d-^inc-tica niala, ((uoniani liac circumseriptione V(X^abu-
luiii caret. ( /inii iL^itur (''/hv)r gt^netivus esse nequeat, veni est sclioliastae inter-
prctatio o H' \[^']t^ y.(jriii^ '/.r.ini'Uf-j'oj, duinniodo contradietio tollatnr quae est in
adiiiiicLc voeabulo n'/.rhn^. Xani (piod illani ca de eausa spreveriint (piod }>arti-
ciiiinn c/ivn e})ici sernionis esset neque alibi apud tragicos inveniretur. idcm
iii i-ijv>n, ( iciytjny:, //(V/ro*-, c<\in]^, (y/.iyyin^, aliis accidit, (piae voeabula epica
it( III iin<» traiiieoruni loco cxstant. Ad tollendam antem contradictionem snfficit
Drunekii ratio, (pii n/.^'Uny scribi iiissit i(l(|Ue .Kjn/.i^.jnyvi^ cum i))-'^trc.i iungi.
(}\\(h] cnini it.i liic praedicitnr, idem Orcstes v. 72 preeatur, nt dii (\(jyh.i'/.nr7in'
se reddaut, i. c. optuii p(»tcntem, ct /.(uc.di/f.n^r <)nuvt}'. ^?ed restat alia rcpiig-
naiiti;'. <iuani niinus adhuc attenderunt. ^^i enim (nc sinnil ad Orestem pertincH,
di-crcpat (jU(j<A autca <iicitur /*>'>- " // '>r ivn' H'i)()}' ti .n-(jirnuf, (pioniam Orestes,
cuin floiin n(»n -ii. ^vd iii peregrina t<rra versetnr. /'-^t i}'i)ny esse non potest.
2sc(jUc niulituu pr<.»iiciuiii-. -i <piat <lc (Jreste dieuiuui ^m' se stare suniimu.s.
Itn cuini cuni c(.n-a!m'uiiic! ii tantnni dicantur <jui intiis sunt. Orestes al' iJcctr:ie
con.-an.uuiuitatc <iu<'daniui<'<l(> cX(lti<litur ; jiraeterea nia-cidinuiu -x^ illiuu simui
c<']uprclicndi clari--iuic <>>tcn(1it. (^u:ic <'!uu ita -int. \iti:itum est i vn- l'n)\n'.
Saii- lcui aulcni niutaticiic ci sub.-titucrc li(,-ct / cm (V /-i"/ , ita ut ivn^i O/^
idciii Ht <pi<»d f(n'fvn' ,>:. (cf. OTl. 3(S3. 7!>S. Ant. r,i\*V Pliil. \\\:]) ct -•enctivus
ivn<)i: ab f-^i>/<' ]'cndcat. (pia dc re cf. ILjui. II. Xl\' 1*7» 7 (^uf- <V' i-^<>/c univn
'liitr 0<1. VIII 4^7. XXIV 7S. rin<1. (^l T '1. Pvtli. V '1\. (\\\n l'zny<u ti-a-icis

in nsu fuerit, non est ciu' ^'c')/r/ iis abiudicetur. Ita<pie verba de (|uibus agimus
sic legeiula esse puto:

ovrni cfm unriT/.

iry.vny^ c/n^ i(f(U')^ rlQorv)}'

7l{)n^ n Tt TU)}'()' ^CO/' f-i .K-QKKJa

Oi:; nunfh}' i-i y(/.t '/ny(^f iiy^f.tun^,
dia XQion^^hut^ Ivnt ydi 'I(ft(f}'a(m(f
y(jr.iTa r' a/i-v)y ly ;^^*>c/
ok^^to}' o}' (f y'/.htya

ya inTb jMry)^}'aiu)}'
Tni()f

()0,"

21.')

(\h^f-Tfft f-/i(fTni()c}', in(U)^ bKfQnrt

f)}^U(ffi un'/.n}'Ta T(/.}'de ya.y \)(jhaT(f}'.
Duabus igitur causis chorus Electram consolatur, malorum societate quae ei eum
sororibus et fratre intercedat et exspectato Orestis adventu, ad quarum alteram
deinde Electra relirpia strophae parte respondet.

El. 213 — 220 cliorus haec Electram admonet:

(f{j(f'ln} uti lOQcsuj (fu)}'f-h'.

ov yyujua.y 'to/hti l'i niujy

Ta la.Qin'!^ nlyeia^ ng arag

iu.ii.iThi^ nvTUjg (dyuj^;

loXv ya.Q Tt y(fyu)}' vif-Qf-yTtnu)

ai/ ()rr)fh'U(f) TiyTora' a.n

ipr/jf in'/.f-t(oi\: ' T(f (V/ ro7," (^rycTnl^

nry i(jtaT(/ i'/.(/}hiy.

Minus apte post rtf i(f{)(n'T interrogandi nota ponittir. Ita enim ver1)is (piibus
deinde interrogationi respondetur olyf-ia^ .... (/.lytn^ non indieatur iinde orta sit
praesens Electrae condicio, sed qualis ipsa sit describitur. Vt nos eum aliis int<M--
punximu.s, tu ia(jnyfc advcrbialiter dietum est ut r// ^i^}', tc/. f-iftT(/, alia. Sententia
haec est: non animadvertis ex qua agendi ratione praesenti tcmpore
in domestica mala tam turpiter incidis? Continetur autem ea agcndi ratio
()fa,^h\u(n wr/zJ, quae deinde malorum quae sibi ultra modum contraxerit caiisa
esse dieitur. Haec igittir cum facile intelh^gantur, frustra operam consumpscrunt
in postremis verbis explicandis, iinde idonea non prodit sententia, sive mi^

•>20

8

(yvi'(aol^ i/Mihir sive toI^ (hra.rou i^fjKJTa iungimus. Tnfinitivum enim ^'/Aiibiy
a voce i-()i(n(' pendere et rtf interius verbi .i'w'hn' obiectum esse volunt. At
bQiZtty certare est. Quij^ est igitur cum quo Electra certare possit ad potentes
accedendo, et si cum potentibus certat, quis est ad quem accedat? Xeque licet
propriae verbi .'-'(>/'-'/■//' notioni alienam suj^ponere, ut ali(piam saltem sententiam
eliciamus. Ttnque <iin iure Xauckius hune locum vitio infectum esse iudieat.
Sed scriptura ab eo recepta (v^ ()va,^h'ii(n n/.Tova un — ^'^7/[ no/.huov^ T(p toI^;
()vy((Tol^ — ovx (\(ji-aTc .i(j('(aaHj', ubi nn ... n^^waany interpretatur (\ynTbiyovaa
Tolg y.{)(rTovaiy, non uno nomine dis]>licet. Nam molestiam liabet at(jue obscurita-
tem du})lex dativus causalis ai^ ()iai'h\u(n wvyu et T(n . . . .i^j^^aany, et .i()((aatiy,
quod maxime vulgare est, expulsum esse verbo longe excpiisitiore minime credilnle
est. Utique hoc retinendum est. Neque (^pus est tot litteris nuitatis. Scribatur
modo: Ti ()i Tol^ ()vy((Tolr: — oi}i (\(^naT(\ .i/.dfhi^; i. e. cur autem ad poten-
tes ita accedis sive advcr^n^ potentes ita te geris ut iis displiceas?
Adverbii enim vice fungitur ovy. ('(^taut ut ('./.(' u(fT(f in v. 1G4. Aliter nuper Mekler,
qui a scholio toI^ yncT^tiaiy ov ())' Iqk^o^ ()h f/\' T(f.vT(f .i{)oa.it'/,(f.'lbiy repetivit
i)tl Toi i)vy(fTol^ — ovx t()iaT(f .i'/.('f.'hiy. Quod quan^piam tolerabilem sententiam
praebere non nego, tamen scholiasta verbis o/; ()Y ion)o^ ()h i})sum nvy t()iaTa
interpretatur. iRMpie t(\ «Vf , (piod ilh^ 7(fi)t (— tiy tc.vtu) legit, verisimile est ex
()tl ortum esse; praeterea ^Vj/rrro.- nunipiam ut (\(^)taT(\^ (cf. Ant. odO. ()R. lilOG)
prn a<iieetiv() tuit ad (piod revocari })Ossit i()iaT(f. adverbialiter dietum.
OTJ. 483 sq.: ()tiy(f uiy orr, ')tn'(' TTfjyfaati (JO(f(u o]v))'ofhT(f.^

ovTt ()(ryovyT ovt' (Lio(f('fay.oyt^y ' o n '/.t^in <V* f/.-/o(>(0.
Hie ovTt (hynri'r' nv/ (limf (''(rxm .'h' scholiasta iiiterpretatur niTt .iiaT(f. ovTt
anr.ir ih iiiqiu pai- rrcentiorum neque probabilia ne(|Ue im[)robabilia. Sed
(i.ii>>irny.vK qiKnl vcrlniiu nlibi :i|'ii<1 antiqiiiores scriptores non invcnitnr. uon im-
l>rui'are est, sed negare. Xetpie ad sententiam suffieit ('.icotaynyih , (piod JMaydes
coniecit. Xain r.i('ni('ytn' wm in iis ri^bn^ valet (iiiilni- ii<ltni liMH lialMinus, .>>ed
in ii> (luibus eontenti non -iinnis, .piae notio al» Ikm- loco aliena est. l*i'opuis
a«l traditas littcra- aecedit ct inaui- loei ^cntcntiac convenit (' .; <'<i i <jyn r '/ , «piu
reM.iipto llresiae dicta luqiic [oa^l-abilia ne^iue fallacia esse dicnntiir. Ver-
buni (ririfiaytn' qunnqnani cpici -crninni^ cst. ta.nien iz(f.i('(f i<>yn) ctiaiii Taiiipides
in L>ne liabet, iibi v. '^K) itcni in earniine legimus .i<>(ii(fy i4(f..i(f.(/iny iuvy.

r

\

OC. 335 sq., postquam Ismena se ipsam patri nuntiam venisse dixit, haec

sequuntur:

01. 01 (V a.v(}ou(uuoi noi' ytuyi(u noitly;

I2l. t)W ov.iif) tlai ' ()tn'(f. ray ytiyoi^ Tcrii'.
Ad priorem versum interpretandum Eurip. Or. 1472 afferunt: nnv (Jij duvrnr
ni y(f.Ta aTtyTU ^hfnyt^; Sed ita paruni distincttnn est nnrtlr. quod quo pertineat
ex iis denuun (|Uae postea Oedipus v. 342 sqq. dieit int(4U^gitur. Xecessaritim
saltem esset rorTo vel T6()t .loyth' respiciens ad ea quae de se nuntiiiin afft^n^nte
antea Tsmena praedicavit. Hic vero .loytly ita dictum est ut omnis opera signi-
ficetur, non ea quae ad sublevandam miseram patris condicionem suseipiatur, de
qua revera Oedipus cogitat, ut ex iis quae postea persequitur a}»paret. Necpie
opus omnino in v. 335 est hac significatione, cum postea Oedipii> etir dc filiis
quaerat fusius exponat v. 337 — 35G. Quare milii duorum de quibus agimus
versuum exitus inter se videntur permutati esse et sic restituendi:

()1. 01 (V* avt}()U(uuni .lov yt(fyi(u Taviy;

l^. t \a o L.i iQ tloi ' (^t I J '(f T(f)' yti)'ni^ nn)tl.
De ()tiy(f noytl = ()tiyu)g .loytl cf. ()tiy(/. v^SQiZtn' Xen. Anab. VT 4, 2.

OC. 1298 — 1304 Polynices, postquain ]>atri se a fi'atre exi»ulsum esse
narravit, sic pergit:

o))' tyu) u(f/.iaT(f uty

TJ^y ai^y tQiyvj' (f.hi(f.y th'(fi /.iyo) '

J V

im

t.itiTd y(f.io u(fj'Tta)j' TavT), y/.vu).

i.iti ya.Q /^/..%r ^Qyo^ i^ to /Ju)f)iy()y,

ka.j^ujy 'Ad\)aaTn)' itr^)t(jn)' 'Sr)'U)U()T(f^

taTJ,a iuavTii} yi^^ nani.itQ [t.iia^

7iQU)Tni y(f'/.ni)'T(f! y(f( rtTi in^iTifi <)'n{)ti.
Hic cuius rei causam v^T t^xplieationem y(''() indieet noii inv(.^nitur. Cui diffieiiltati
ut subvenirent, ad artificiosas interpretandi rationes eonfiigerunt. Polynieein eiiim
opinantur addere quideni voluisse (piae vates sibi, cum Argos veiiisset, aperuis-
sent, sed hoc omittere occupatum Argivi itineris et societatis ae^piisitae narratione.
Xe«lei!;entiani igittir poetae excusant, (piani tamen facillime evitare poterat, si alia
transitione usus esset. Xeque quisquam ullum exemplum coniunetionis ;-«(> simili
nc"leo-entia adhil)itae attulit. Et cur ])Ootae potius quam lil^rariorum socordiam

/

10

u

reprelieiulamus? Etiani multo magis culpandus esset poeta, si ita locutus esset
ut alii interpretes volunt. Putant enini a ya{} voce exorcliri expositioneni vati-
ciniorum, eui narratio illa jmiemittatur; secl revera illam non secpu post narra-
tionem, sed alii rei v. 1331 sq. adiungi. Oniitto quam im})licata et tortuosa sit
liaec ratio; ne illu'l (|uidrm verum t-t (piae a vatibus Polynices audiverit postea
exponi. Xam oraculum v. 1331 sq. commemoratum diversum est a vatuni *]ictis
quae Polynices v. 13UU affert. Quae cum ita sint, yaii in v. 13Ul explicationem
non habet. Accedit aliud. Com})onit Polynices (piod ipse existimat cum vatum
dictis. Sed lioc 'ipse' in eius verbis desideratur. Eius autem addendi opportunitas
nobis praebetur ipsa librorum memoria. Vocal)uluni enim Kifira, a cpio v. 1300
orditur, ortum videtur esse ex aitera eacjue vei'a lectione t.itti(( (V insequentis
versus initio kih yuQ superscripta , qua genuinum v. 1300 exordium expulsum
sit. Ita si statuinius facillime omnia in perspicuum sententiarum ordinem coeunt.
Lescatur enim:

v)V tyvf u(f.h(in(. utr

Tt^r ai^y t^jirii' (driay tiy(fi /.tyo)

(ai'T(j^ ft) y.(f.nl) ua.yTtcoi' Tairi^ y.).i(o,

tntiTa (Y i]kih)y [^()yog ^V to ho{)i/.oy,

)Mi'jujy (f') Ai)\jaaioy .Ttyilt^joy iiyvJUOTa^

tan.a tuavT(o /.. r. )..
OC. 1583 sc|. de Oedipo mortuo liaec nuntius dicit:

w^ ).t).ni.i()Ta

xthoy joy (\ti jlioioy t^t.iioT^f.ao.
Consentiunt fere (ul corruptum esse. Nempe non sempiterna est vita quam
it li«|uii Utdipu>, -t(l ea (juam nunc degit rtty ('ft( /((((( yi^f.;; (v/inoy ttutyo^ (17ul).
Prolatis autcm cnittidationil^us facilius necpie minus a]»tum milii videtur nn'
f/t'*A/ ,-)i(>iur, ul'i ('( 'h, liic in terris, eodem modo dictum c'>t 'juo ty*^h'f.()t Ai.
I.mJ. E1. 1:Ui\ Aiit. 75. Cf. etiam Plat. de rep. 491) e t(>i' H'!}('f()t ^->i(>r. Non
omnino alienum fuis>e a tragicoiiuu u-u ci >h pro <a'n>.V/, (jUu abstinu«.'runt, dic-
tum demonstrat frairm. 4r»s fDind.) ai X ci !)i uiniioy .lor /cr^ '/()((iai' /fffntf —
jiotuic^ '(i'/.Lu.i()r (U icyc/or 'h i.iiiltt. ubi Xauckius temere ca'f^ coniecit. Idem
c-t in Aescli. ^^uppl. corrupto rt Lic^^io v. 839. Ct etiam alxhytyi]^ in Euri[>.
fragm. 47 5 a (Dind.).

r

OC. 1702 sq. Antigona patris decessimi questa haec adiungit:
ovdi ytQV)y (((fiKijo^; iuoi .lOTt
/ai T(}()t ui^ /VQi^ai^^.
Pro yt(jv)}', cpiocl ineptum est, cum Oedipus vita decesserit, alii alia coniecerunt.
Ex quibus ad sententiam maxime conveniunt ^^h^ywy, C|Uod Elmsleius, et y t}'t{jf^\
cjuod Bergkius commendavit. Eiindem tamen sensum faciliore nuuatione praebet
oid^i y((Q iog, i. e. nam ne sic quidem, cpiancpiam es to}' ('(h /((Ta ya^ (i/inoy
tiuHog. De ov()i vj^ cf. Ant. 1042.

Ant. 124 — 126 cliorus acjuilam, qiiae liostilis exercitus ei est imago,
postquam in terram involaverit et circum urbem praedae inhiaverit, discessisse
gloriatus, haec addit:

Tolo^ (/.U(ft yvlT^ tTUihi

7i((T(fyo^ ^Qto^, ((yTinaUp i^5

(V^ 'G/ti(jv)U(f ()\j('f./oyTi.
^5ic Laur. cum manus antiquae correctione (/.yTinalov — ()Q(r/o}'To^. Principalem
postremorum verborum scripturam Nauckius interpretatur 'opus reluctanti dra-
conti, i. e. Thebanorum exercitui, difficile*. 8ed ()v(7/tiQV)ua non est opus diffirilc
factu, sed res ad superandum difficilis. Cum hoc igittir sensu alii manus antiquae
corrc^ctionem praeferentes ()\ o/tif)V)u(f ()\j((/o}'to^ inehictabilem dracontis impetum
significare volunt, draconte Tliebanos ideo designari piUantes (juod Thebani sint
()\)a/o}'Toyt}'tl^ et ch'aco apud poetas aquilae infestus. ►Sed milir iie liac quidem
interpretatione oninis exemptus est scrupulus. Nam figurata illa Thebanorum ap[»el-
latio longius videtiu' arcessita esse C|uani quae facile intellegi potuerit fdiveisn
enim est hostilis exercitus cum acjuila com})ai"atio, (juam i])se poeta v. 113 expresse
significat), et si poetae menti obversatus esset celeberrimus ille ([Uem afferunl
Honieri locus quo aquilae cum draconte pugna describitur (11. XII 200 — 2U7),
non draco a(iuilam fugare, sed aquila dracontem devincere delxd^at. Xeque alitcr
imaginem animo concepit Horat. Carm. IV 4, 11 sq. Quarc milii hic lucus
secundum Laiu". men^oiMam sic vid^tur reformandus esse:

Tolo^ ((U(fi }'v)f' ;-f(f}h^

TKAKfyo^ \/QtO^ ('( }' T t .l('f/.()V y
()'V(J/tlQV)U(( ()q((/0}' T t ,

quo facto Mai-tis ndversarii strepitus res ineluctabilis fuisse dicitiu- aquilae,

/

rj

13

cuiii tiiMi percepisset. ( ujh tniin vocabuli ()'()((xoi'n antepaenultiniaiu syllabani
perperam acuentes urTi.iclor appellari dracontem opinarentur, corrigendo aut
arTintfMt) aut i^^^ir/.orTo^ intulciunt, unde orta est scri}>turae discrepantia in Laur.
notata. De verbo ()i-\pxm'h(i ad auditum translato cf. notissimum iHnd Aeschyli
(Sf'|.t. liMij y.fi.ioi ()H)of}X(( atque similiter dictum in eiusdem Suppl. v. 842
(}f)in T((()f- (fQoiuia et apud ipsum Sophoclem (forf^ y(f{) <iQV) in OC. v. 138.
Participio ()\)(r/.wr etiam Euripides usus est (Herc. 951). Yerba autem rolo^ (\uif\
rvn' h('.th^ n/aayo^ ^ i{)^o^ nihil offensionis habent, si (}u(f) nnra pariter hqo-
K)^.iTi/.vt^ accipimus at(pie ja(f)^^ a.Tt^ in Ai. 1387 sq. )\fh).),(7('fT)^r — lvjfl)jov
aiTor r/i-^aiHr Ta(f i^r^ ('Ttf^) dictum est })ro vKJTf- T(f(f}^^ a.Tb^) Hr(fi. Hac enim
ratione strepitus bellicus ita aquihie circumfusus esse dicitur ut a tergo esset,
i. e. in fugam eam compelleret.

Sequuntur liaec (127 — 133):

Zfri^ y(f{) uty(a)^g yUnaar^g /Munoig

intQtyihfi{)ti, /.(fi (Ufag H7i()inr

otiu(fTi nou.v) nf)0(iri(J(7ouH'ovg

/fjirfor /.((rayj^^ i .itQoriTiag,
.i(f).T(n <)i.iTti .iifjt i^lffj.i^ii^yvjr

lao

t.i' (f/fjvtr

;:.v

■,-',

rr/fj' ooiivnT (f./.(f/.(f ::(((.
Sic in V. 13n i.aur. cum antiquae manus correctione i'.it()/).iT(fg. Xauckius igitur
/orrTor- /(f.rayi^r: i.itQo.i).iaig scripsit, quod interpretatur 'superbientes strepitu
anuoruiii iwwn uriiatonua'. Sed licet in vocaljulo i.itijo.i/.i^fig longa paenultima
satis excusetur ITomerico (.iti)o.i).i>air (II. T 2(>5), tamen auri strt^pitum ]>ro
ann.onini ;iur<> Mniatorum -inpitu pu.-^c dici no-n vrtd^», praesertiin cimi talium
aiiiiMnuu ueque autea faeta sit mentioet hoc ipso loco ne levissimum qui^lrru
sit iu<li('iinu: pnu^erea ex ^Saurkii iiu< r['rrtatione dativi i.it()o.i).i(fi^ rationem
paruiu cumprehcudo. qui -i juu^huu acct^den^h siguiticat. utitjuc molestissinuis est
iKi-f nnucn .i(>/./.<n (MMiuui uiuJu dirt iiu: Ufquc {)artiri|)iuui (jfjin^Jti' luidc positum
probo, (juod 'ahqueui parautoiu' interprotaiuur. cuiu <lc certo (|Uodani liomine,
qui c-t Ca})auous, cogirotiu', et uialf tulcirc -tudciit luci>. qualc"? .-unl v. 2.jlj. h\.
iWh. 771. 1323, qui, ciuu dc iuccrtis liuminibus sermo sit, aliter sunt conq^arati.
T^t iirittn- hoc particijdum uouicu lial)cat 'jiio rctcratur, i.iiri^jo.u i^r lcgendum esse

censeo. Ita tamen, cum metrorum responsio et sententiae contiiuiatio acatalectum
diinetrum j^ostulet, una longa syllaba deest. Qua suppleta sic fere poetam

scripsisse puto:

/ai (7(fag iaidwr

otiu(f.Ti .io).).(n riQoariaaoutrovg

ya.vrov /ar^fyi^g, {(fvifF) i.itQo.iT )^)'

.i(f.).T(n (jiiTti .ivQi j')(f.).i']i()v)j'

t.i (f./QVjr 1^(1)1

]'i/i^r (){)uv)rT a).(f.).(f.^(fi.
Ita pro auri strepitu, qui hic nullus est, vanum sive inflatum habemus. Cf.
bol. fragm. 34 ya.ii^a uir t/it hj ^('((nwTo , Pind. Pyth. II rU yavi^(^ .7(>ro/(V/
.i(f/.aiuoj'tl /trt(f, Nem. YIII 45 /trtCf.r (V i)..ii()v)r yaijror Tt/.o^, Piai. Lcgg.
728 e yavrovg rifg ifvyag . . . .loitl. Cum (>tvu(f.Ti y(f.vrov /(f.ra.yj^g cf. OV. 258 sq.
/),)^()orog /(f./.i^g — ua.Ti^r otovar^g.

Amplioris depravationis exemplum liabemus aho Antigonae loco. Post-
quam enim custos Polynicis corpus pulvere insperso et observato sacro caere-
moniarum funebrium ritu (himc enim l(f(f.yiaTtvtir significat in v. 247) Immatum
esse rettuht et Creonti quis id perpetravisset interroganti respondit luiUius homi-
nis vestigia apparuisse, iam v. 25:> — 258 sic narrare pergit:

o:ivjg (V o .iQWTog i^uir l^utQoa/o.iog

()ti/)'vai, .i(}ai Ihf.viiUc ()v(7ytfjig .i(f {)?,)'.

(j uir yif^) r(f('fj'iaio, niiji/^ji^g uti' nv, 23r,

/.t.iTJ^ ()' (f.yog (ftvyoj'T()g wg i.ii^j' /()J'w

arutla ()' oirt /l/-ooc oLTt lui /vrwj'

i/.,*h')j'Tog, ov a.i('f.a(f.j'Tog i'gt(f(fij'tTO.
Ubi postrema ver])a futtili ad(htament(j interpolata esse existimu. Xe^pie cnim
a2;itur nisi de sepultura mortui, (piis eius corpus pulvere consperserit ei(pie iusta
persolvcrit. Cui igitur iu inentem venire poterat hoc a fcra vel caiic ali(pio
factuiu esse? Xuiu liestiae humanae rationis expertcs talia praestare possunt?
Utique funeri debita rite solvere fi(f(fyiaTtitirj nemo potest nisi homo. Atque
ipse custos se de iiullo aho nisi de homine cogitare eo satis iudicavit quod nulla
liominis vestigia inventa esse regi sciscitanti explicate v. 249 — 252 demonstravit.
(^uid [)orro sibi vult ov ay/f.aaj^Tog'! Quasi vero e loco suo tractum vcl laniatum

/

1 1

15

sit nK»rnn coij.us, quod factum esse n^' iiiiniino (juidein imiiciu cu.-tos proclidit,
aut eorpus traetuni vel laeeratum ad eius sepulturain <}uid(|u;iin attineat. Mild
haee omnia }»lanv' videntur absurda esse. Jtaque iis j^artim seelusis partim ininiina
litiu-a eorreetis liaee })Oetae reddantur:

(Jt^uHc/. ()* [oiTf- i^h^fw^ oirt Tor xLi'o)y

hkt^hh^Tog] oi .K/acWTo^ hS^ifc/.iytTo.
8uspi(.-ari lieet ea quae eaneellis saepsinuis al) insulso aliquo interpolatore addita
esse ad ex]>lieandam eorruptam seri])turam ov (i.ic/dc/.vTo^, quani secpu* debebant.
Quod huie verbo substituinuis nc/.(7c(y7o>; a verbo .icajdtii., conspergere, deduetuni
eandem vim habet quam in v. 247 .tc/)a'I'c(^.

Ant. G72 — 077): ca'c/(j/i(/.^ ()i uHlor orx hjtu' •/.(r/J)\'.

f(i'n, .i()/.f-ig ou.vair, //V' ctrcfaTc/Tov^

oi/ov^ Tilh.air. ij)i- avuuir/ov ()oni>^

TQcxia^ y.cf.TC'.(jfj)^y}'i'ai. 675

Interpretibus parum suceessit locutionis TQo.itf^ /(iTCf.(jf)ijrvrc/i explicatio, quam,
simiHa esse putaiites f-"/.xo^ (J/^cfi et T/.^fo,' ovTc/.ac/i , idem valere dicunt atque
'fugam rumpendo (ordines) efficere'. Sed ipsa ^r«(j//V/ ordines non perrumpit,
sed causa est cur ab hostibus ])errum]>antur. Deinde ii)siun vidnus cum hi-uci
(pioddam esse possit, h/./.n^ ('^^4^'' secundum figuram etymologicam dictum est,
pariterqiie l/./.o^ oiTCfavi et in \\m-. Aen. Y^U 391 rui^ta rima. Xum autem
fuga, etiamsi onhnibus rumpen(hs efficitur, eodeni modo sit /.c/TCfQ{)i^4ig quaedam
valde dubito, quia ycrcooiyi-ir^f.i confringere et discindere potius est quam
nun])ere. (^)nan^ nun(|uam ut sinq»lt'X (nyyrirai (cf. Hom. II. XI 90. Xiil 080.
71S. X\ 1<'1)! \i<l''tn]' translatum esse ad aciem et jnignantium ordines. Prorsus
auteni ali^^-na >ui!i •juae luic afferuntur rn/Oy ('f)'cf(^)()i]^c/rT^>; Theocr. XXli 172,
f.'oi(\(' niyrr)'rn \\nm. 11. \X ."". (nWt^r. f/(f>r/^r (nyyrvrc/i, ubi oiyyrvrai est
efficere \\\ :ili(juid . rnnij a. C um igitur T{)o.i(f^ /(frc/(j()iyyrvrca ex2>licationeni nun
vidraliif }i;ilM-re. (>rnnr/r,r ^non^ t f> n i n r ^ y('T(fC)oiyy}'vai \\{ les^atur suadeo,
ita m inqHiii recusatio societatis rationem et habitum confringere dicatiu',
dc qun jon.nni- A'j:\\\\\^-[\\'\y^]\n cf. Ai. 7oG. 124^).
Ani. 088 — 0!M haec Haenion ad ])atrt'm:

aoi' (V nir .ih<f r/c Kn^rc lonayniH r rxic/

/.h/H n^ /y .iQc/aati //, i^ iVtytir i/tr

\
i

To '/(fo ao]' (juu(f i))-n'oi' (}}()()} ()).uoTh ^-W

koyou TOiovTOu 0/c av ur rtpWti y./.tcn)'.
Frustra hiborant in ex])licando dativo /.oynu roiovToig. Quomodo enini regis
ads]>ectus tahbus dictis formidabihs esse potest? Xam toiovtoi^ loyou }>ro
ToicdTCi /.tyorci ]X)etam (hxisse quis credat? Xecpie melius ahi haec ita intcr-
pretantur quasi legatur ai yif.cj (fo^^tlT((i (h'i^{j (h^iani^^ hryou towvtoi^. Xam
liomo regem adspiciens veretur taha dicere ideo(pie tacet. Quomodo igiuu quae
non dicit in causa esse possunt cur regem timeat? Sana restituta est sententia,
si duorum versuum ordine ]^erinutato sic legimus:

aoi' ()' oir .itqv/a .ica^Ta .K^toa/.o.itlr oaa
/.tyti Tu }] .i{)Cf.aati ru }] Wtytn' t/ti
'/.(jyoi^ ToiovTou (h^ av ui^ Tt()ii'ti //.icn)"
10 yif.Q ao}' ouua ()ti}'o}' (f.ry)\ji ()i^uor.!^.
Cf. iptyti /.(ry(n in Eurip. fragm. 058.

Ant. V. 795 — 800 cliorus amoris vim his verbis praedicat:
)'r/(^f (V* i}'(ff)'/}j-: i'l'/.t(f(''(jaj)' iutoo^ tv/.t/r()OV ''^-y
}'vu(f(f^, Tihr uty('f.'/.v)}' .i('f()t()\)0^ ir (f.^j/al^
ihtaud)}" (Iuc//c)j: yif.Q iuncf.i'lti *h()^ [/(f(jO())'Ta. ^
Quid sibi vehet ii' r/(>/(//c verbis to)}' uty('''/.vjr rufQtiS^jo^ ihauv))' interpositum
nemodum perspexit. Qui enim haec intehegi posse o])inantur in duas partes
discesserunt, cum genetivuin Tv)r uty/f./.vjr ihauvn' aut ab (\{)/al^ aut a .ia(^)t()\)o^
])en(lentem facerent. Sed ne ex ipsis «]ui(lem his verbis rationibus quamvis arti-
ficiosis adhibitis satis perspicuam sententiam extonpiere potuerunt. Et quae
sequuntur clarissime ostendunt amorem ne(|ue legibus assidere ne(pie iii loirmn
imperio. Invicta enini cum Venus dea ihudat, iie amor (|uidein quem hominil)us
ins])irat legibus paret aut earum inq^erio cedit. Quod vero gravissimum e^i, cum
cliorus continuo addat rvr (V //V/^ iyv) xavTo^ '}tauvn' — i^v) (ft(^jou(i /(aV
o(j(0/', manifesto indicat antea idem de amore dictum esse, euni extrn leges esse.
(^uod (.'uni proije intehcxisset G. Dindoi-fius, .uf()t()\)o^ i)' (}^/al^ conii/cturani esse
intcrpohitoris verbis i}'(f()y},i: ^^t/.t(f(fQV)}' superscri]^tam suspicatus in (^ius locum
ixT()^ ()ui/.vj}' intulit. Sed lioc nimiiim est. X^am causam non video qua .ia(jt()(jo^,
vocabulum a tragici sermonis (hgnitate liaud alienum (cf. Euri]x Mrd. s4o. Troad.
573 et 7ia{)t()f)tvoi^ Alc. 740), abiicere cogamur, et illa verba ita ut Dindurfius

16

1

piitat orta esse pnrnm verisimile est. At vero certiim est, nt locus ei uotioni
(letur (juam hic excitlisse manifestum est, h' (/.{r/jfu amovendum esse, (juod al)
luiins loci cohaerentia ])lurinunn distat et snpra metrum est et emendationem vix
patitur. Quare in i^octae verba vidctur ex interpretis adnotatione immigrasse in
(pia magistratuum .7f/(>f(Vfio/ connnemorarentur, (pialem ('xemi)H causa hanc sibi
thi^>'ere hcet: .ia{fb(^\)()t h' (\{r/('i^ nnt}' i^dar lol^ a()/oi'(Ji i')Oi^i)oi y(u avu^^)ov).oi.
Tahs autem interiu-etatio ut . riri [)Otuerit. .i(f{)t(i(^)o^ quoquo pacto retinemhini est.
Sufticit autem expulso h' ('fo/(fU ex posterioribus verbis id ipsum addere (^uod
hic desideratur hunc in mo(hnn:

rr/M ()' iraQyi^^ .>/^ </(/(>(/>;' 7ut()o^ tvKr/.i{)0V

rvtn(f(f^, TV))' aty(Uv)}' .i(f.()t()()o^ (f-S^o)

ih(Jiiu)}" a ua/o^ y(f{) iu:i(f.i'lti t^ho^ \ /(j ()0())T(f.
Ita omnia concimmt. Nam amor extra leges, i. e. legum nulla ratione habita,
amantibus assidere (hcitur, cui simile est in fragm. 2:]4a i^o) ()i/.),^ /v)[)H}'.
Etiam metruni aequabile est. Pro strophae enim choriamlK) hic diiaml)um habe-
mus {n(f.()t()\)o^ Lit hV(>(/»" 01\. 2).

Yeninuis nunc ad conclamatum illum locum qui ad simihtudinem eorum
conformatus est (piae Herodotus (111 119) Intaphernis uxorem Dario responchsse
narrat: ('^/'/^(^ iii-y fiot if}' ifD.Oy: ytrotTo, tl ()(fiuv)}' i*)i).oi, /.(fj Tt/r(f (fU.a, tl
TavTa (Lio^-^('f'/.oiui .iaT{)o^ ()i /ai utj()0:: ov/tTt uot 'loorTV)}' (a)'t}.(f to^; ar
iuAOJ ov()i}i !n(').i(t) '/t}'(>in>. TT-iec iiiitur imitatus So])hocles sic arirumentantem
Antiojonam \. ',105 — 1)12 facit:

ov y((() .i(')t' ovf' (f.r. tl Tt/rv)}' i(f^'\Q ^V^''»

ovt' tl .KMJt^ uot /(f.T,^h/.rv)}' iTiy/tTO,

,^i(^ n>/ifv)}' Ti)}'()' (/.}' )]o()U),}' .io}'()}'.

r/roj; rouov ()i^ tavia .7(>o^' //'{)( i ).tyv);
lixiu iin- i'}' uoi /(f.T^hf}'()}'TO^ if/.).o^ i]}'

/at ./<'/\, (\i i(/./.(K (jcuo^, cl i(ti() t^u.i/.a/o}' '

Ulion^ (V* i}' ^ fi<\n{ /('] Knon.: /t/t l'h)f nl }'
ni/ hdl ('.i)i).iin^ (Kiiu ('}' 'l).('.t'>inl inii-.

Hos ver<us cum nuilti fueriiit qui So})hocleis eximendos esse crederent. lomrum
est utMpie .-atis utile horuni (»}>iniones eorunupie (ph contra di.xerunt eau.-a> onuies
deince}>s recensere. Itafpie satis liabeo meam sententiam breviter ]>roponere causisque

9» »5

910

>

firmare. Ac primum quidem hi versus non sine damno aliquo absunt. Ita enim
(juae sequuntur iis (piae antecedunt non apte aditmguntur. Qua re Diudorfius
commotus est ut etiam v. 900 — 904 et 913 — 928 secluderet, qtii ipsi nullam
offensionem habent et speciem sermonis Sophoclei prae se ferunt. Pauciores ex
his, ut sententiarum conexum efficerent, alii danniaverunt, sed inter se disseii-
tientes. Deinde vero, ({uod gravissimum est, hos versus iu Antigoiui legebat
Aristoteles, qui hac parte pro exemplo argumentationis usus est in tertio 1. Rhetor.
et (hios postremos versus exscripsit. Dicit enim (nani ipsius Aristotelis esse huiic
librtmi Dielesius certis causis demonstravit) III 16 }). 1417 a 29 — 33: na()(f.()tiyua
To i/ T?!^ \/}'Tiy6ri^^f oTi uCu/.o}' tov (/.d't/.(fov i/i^()tTO }] ar()\j6^ i] Ti/}'V)] lit
tiir yif.Q ar yt}'t(Jih/.t (Lioloutra,

ui,f()()^ ()' ir '^t()ov /((1 .iaT()6i; ih^iiy/oTVJ)'

oi'/ tfJT' (/.di).(f6i: oW/c (/}' i3/.a(JTot .lort,

ubi nullius est momenti (|Uod aut discrepanti sui exemplaris scriptura usus aut

negk^gentia vel memoria deceptus i^t^^Ti/oTVJ}' pro /t/tvOorotr scripsit. Lege-

bantur igitur Aristotelis tempore hi versus in Sophochs exemplaribus ne(£ue ipsi

Aristoteli susplcionem moverunt. Accedit quod etiam ahis locis poeta rerum

scri})toris sibi amici vestigiis institit. Vehit «(^/(/?o>' ille ).6yog (jui in Trachi-

niartnn exordio affertur idem est quem Solonem Croeso fortuna superbienti oppo-

suisse narrat Herod. I 32; in OC. v. 339 S(^q. Aegyptiorum moris mentio fit

(]U(nn Herod. 111 35 describit, similiterque in fragm. 120 Scvtharum consuetudo

respicitur quani Herod. IV 04 commemorat; (ptae de oraculo Dodonaeo leguntur

in Trach. v. 171 sq. non solum rebus, sed partim etiam verbis congruunt curji

iis (juae Herod. II 55 refert, nec minus in El. 417 s(j(j. simile est Clytaemestrae

somnium Astyagis somnio quod Ilerod. I 108 memoriae tradit. Haec onuiia

(|ui sectuu diligenter reputaverit, hatid facile adducettir ut lios versus pro spuriis

habeat. Xihilominus concedendum est quaedam in iis esse quae ad |H'0]K»sit:]m

reruni condicionem et exempli Herodotei rationem parum acconunodata sint. Ad

eas enim exprimendas non sufficit quod Antigona dicit, si lib(n*oruni mater esset,

se laboreni illuui invitis civibus non suscepturam esse; sed dicere debet se id

/ ... .

non esse facturani, si lib{Ti quos haberet niortui essent. Attamen hoc ne litte-

rula quidem mutata corrigitui', si sic scril)inuts:

or "///() noT oiT^ ih', tl li/r^ vir Kirio tqir.

18

OLT tl .10(71^ uoi /.(f.Tiha'iny hi\xf-f(>,
iSia .in).iT(nr rnnV av /](>o///^r noyov,
^lniiliter a se ipso et al) Herodoto poeta in v. OlO discrepat, qiioniam, sive roicVf
ji,l iru voeem refertnr, (!• nnn infante sermo est, (inn antea liberos suos mor-
tnos esse enm Herodoto consentiens Anti,<:ona sumpserit, sive vir intelleoitnr.
eadem liic pnnitnr coudicio ((uae verl.o yju nc.yoyTo^ significata est, cuni m loci
initio ad Hcrodoti exemplum hae duae positae sint ut aut libcri aut maritus
vita decesserit; insup(-r, utramcunque rationem sequimur, modus il)i constitutus eo
exceditur qibMi niaritum ciuu infante vel liberis UK^rtuum esse cogitatur, cum nudier
(]uae liberos amiserit etinni n ^nperstite in:n'ito alios nancisci possit. Sed haec
discrepantia, quamvis magna sit, tamen non ea est qua totum locum a poeta
abiu(hcare coganuu\ cum librariorum soconha vel stnliina ah(pud peccaiiim esse
possit. >^ii!)Uita est, si v. 910 paucarum htterarum emendatione sic corrigimus:

yja ncA^ a.i (f.VTov (finro^, f-1 Tvn^iY l^u.ihryo].
Ita (W c.iTol (fvno^, ab ipso marito, dicitur pn^pter Hipcrius .loat^ (Olo^. cui
opiM.nitur, et Ton'(% eo modo ad Tryr(r (piod est in v. [)i):) respicit ut post .icd^
qund prnxime praece(ht pro Tcny i(a(h)y (hctum sit. ^^imihter in Xen. Hier. 3, 4
post yvy/i se(iuitnr (UT^f^. in Plat. O^uviv. 2071) v.ih^ jovtvw post rov yH'(nn-
yoi, m iniaedr. 28:) a y/th^^i post M.r/frr/^, qua de re cf. Kruegeri C^ram. § 58,
4 aih]. 1. Ttnu vero hoc loco nihil restare videtur (hfficuhatis. Sane non cadem
est rernni r,,niUcio apud Hcrodotum et Sophockmi. Apud iUum enim agitur de
stn-vando vivo fnitre, ai^nd hunc de sepeheudo mortuo. S(h1 etiam in OC. loco
Mq.tn nnnnnaio simihs est (hversitas, cum Oe^hia fihi non ut ai>ud Herodotum
Niri A.-vi.iii texentes domi sedeant, sed acri certamine iuter se contendant.
Ar-nnRiuanai Iglmr .ubtihta> p<jetae, qui in aestiniandis (hsscren(h argiUiis mai
:ib]innvbat ;i connmnn Alh(^niensinm et sni t''m]>ori< ^cnsn, adeo plactiii vrl, .-i
iia vi.-. iniposuii ui t-:nn ciiani ad efficacius ettercndam na-um con^hcionom ah-
(jnannini «hversani adhiberet. Xeque nhrn ni.ulnin e::[»Hcari dcbi i lin.^ acnincn
iu (ani cou.^ccutioiRin ni, -i [.aivntes superstites essent, Antigona C(U-).us fratris
inliiiniatinn cnnibMW <-t avibn«- nqviciVms pernn^<-'nr;i bicril. N;nii hu<- nnnin Ait
s(M-tc .-n;i vrlicniciitvr qiK^t:! ostendit, lU antca in [>arcnt(^s et P^te^xdem, sic nuuc
in Pn]vni(vin -c |act;iti- offici.. fnn.-t;nn csse, id^juc co <-n|>idin- .jiiod, cnm p;nvntcs
inurtni -int, nuu iain iiahinini Mt fratrcm cui id otficinin praestet idcMjnc sibi

19

Hac iiiitur

frater etiam carior esse debeat ([uam, si nu[)ta esset, coniux aut lii^cri.
comparatione singuhircin ufficii necessitatem declarat at(pie iUustrat.
Trach. 92 s^j. haec Deianira ad HyUuiu:

/c'>(i^/ }'V).f v) .i(u ' yjfi '/(f.*) v(iTf-f)v) To y tv
.i(j(f.(7(Jf-iJ'y i.iH nvthono^ yh()()o^ Uinoh^
Sequuntur fere hanc Hermauni iiUcqa-etationem: 'hoc dicit: etiam serius veni-
enti prosperae ([uidem res, ubi de iis audierit. lucrum afferunt; a[>ertum
est To tv .1 ()('(( )(7ti}' non cius inteUegi (jui conq^eriat, sed iUius dc ([Uo comperiat'.
8ane, ut sententia luiic loco conveniens efficiatur, ita inter[>retandum est. At si
dicendi consuetudincm observanuis, lo tv .i{j(f.(7(7tiy yf^{)i)or: tu.Kth} uUiil aliud
significare potest nisi prosperae res ei qui iis utitnr Incrinn iiffernnt,
itenKpie ad mr/-'(>f;> e verborum cohaerentia subamhri uou [)utest 'i/.oyji, sed tv
n{)(f.(7(7oyji. Eo autem modo si verba acci[)inuis, prorsus inntile est t.in .ir,9^niTo.
(^uarc cum mininia nuUatione t.iti .iii)^oiTO legendum esse cxistimo, unde sen-
tentia evadit ad diverl»ii conser^uentiam maxime accommodata. Post(piam enim
Deianirae roganti ut sibi de mariti fortuna soUicitae opituhirctur HyUus respoudit,
si oracuhuu novisset, se iam diu ad patrem profecturiun fuisse, iam vero cum
id compertum haberet, nihil omissurum esse quiii dc i'ebus eius certior fieret,
mater eum ire iidjet addens, etiamsi quis serius recte faciat monenti ob-
seeutus, id lucruni afferre. Xam tv .i(j('f(7(7tiy hic non est 'secunda forttina
uti', sed 'bene' sive Vrecte facere'. ut in Aesch. Choeph. 1043 tv y t.ifjc^^f^.
Bequitur [nimum chori carmen, cuius exordium (94 — 90) hoc est:
o}' (f.]()hf }'v'^ i}'(f.{Ji'loutya

jiyjti y(/.Ttv}'('f.lti Tt (fh)yilout}'0}'y *^5

w//or .ti.ioV (fiTv).
Nou intcUcgitur (piomodo nox sidcribus variata duni exit fi}'(f.(^)ilout }'(/.) sohs
excandescentis et ortum ct occasum (^fficere [^ossit. (^n;irc hicrunt (iiii. nt
ifhrilitutyoy ad sohuu yjf.Ttvy/f.lti rcferrctur ab codcuKjuc iy(t(ji'lout}'(f sciungcrc-
tur, ante illtid ytyi'v)ut}'i^ snbaudircnt, quo<l nndc sumatur nun a|p;n'ct. Alii
temere iy(f.fji'lout}'(f., vocalailum ininimc vulgaiv. in su.<[)icioncm vocarunt [•ru[)riam
eius vim i^arum animadvcrtcmtes. S[x^ciose eiiini [)octa uoctcin, <juam in Attica
plcruuKpte serenam et subhistrem vidcf)at. oricnte sole stcUaruin ornauR^uto tan-
(ju-am s[xjh*;n'i fingit. rnm vcru nocti qu:i(* lnminil)us sui> [>i'ivatni' coininodc ex

/

'2n

adverso cogitetur nox iisdeiii fffulgens (nam subito in poetae patria et brevis-
simo intercedente dilncnlo ingruebntV niibi (f 'f.ny iZok y }' c vidotur <crib(Muliim
esse, quod insu})(.*r verborum aequabiHtas et chiasmi elegantia commendai. Ita
enim n..x diim stellarnm bnviine spoliatur soleni gignit, cubib i;i!i<jn:im (NMinnittit

dum eo effulf!;et.

Tn eiusd» 111 rnnninis v. 1*J*J sq. chorus Deianiram allocutus haec dicit:

(^hia UH', (}}'Tl(f (Y (jYdcn.
Pro corrupto a ('f.()Vi(/ Musgravius o' ((hhla coniecit, liaud ineptum quidem, si
ipsam vocem uhhla spectanuis, sed pronominis accusativus contra sermonis usum
est, qui, sive ad Kitutu(fouH'a sive ad (h'ria oumt id refertur, dativum flagitat.
Nam locutionis hruuHKftaihu rnn^ rira nuHum affertur exemphun, et quae
accusativi cum hoc verbo iuncti innotuerunt, ( alhm. I\ 163. Phit. Mor. 126 e.
Anthol. YI 83, hunc solum habent et posterioris sunt aetatis; })raeterea apud
Callimachum dativum subaudire licet et Plutarchi locus valde suspectae est fidei.
Nec magis probatur fx' H%i(Ja, quod Blaydes poetae tribuit. Xam se vituperan-
tem extimuisse ch(mis dicere nequit, cum nondum vitiqxn-averit, sed vituperaturus
sit. Equidem sic scribcndiun esse censeo:

(/> ; ' ,-. 1 1 Jtu (f outva (lo i

'/.f-la UH', (\)'ii(( ()' oidu),
quo restituto chorus dirit se ])eianirae lenia (luidem, sed contraria pro-
biturum essc, i. e. (juae inq^robcnt eius timiditati^m at^pie anxietatem. Cf.
Aesch. Prom. ()74 ).ti(H(Ji ui'h)ig, Plat. Tim. 67 b ou(U.i\)' it xa] '/.tiay ((faj)')])')^
Cratvl. 4<M»a /o ui^ ii>((/r lor ),'h)i\: ('/'/.'/.' y^ut(j(U' it y.a) '/.th))' et cum (o^ria
oi(Jv) Aesch. Ag. i414 oivVm' . . . i)'a)'Tio)' (ftfjco)'. Eteuim onuuno comprobo
llcnsci sententiam, qui stropham ,•> (112 — 121) et aiuistroi^ham f> (122 — 131)
transmiuandas esse demonstravit. In tradito enim ordino antistropha, cum a
vcrbis rn- ini unKj niiiic exordiatur, strophae, in (|ua (k* iI(TCulis fortunae vicis-
situdinibus scrmo est, nullo conexu adiungitur, <[Uoniam de varia coniugis forttm:i
chorus 1 )t iMirnaiti rcj rthcndcrc ncMput. lnv(.'rso vero illarnm onhne io)' ad
lihiiiluiii !i .inxinni viu- Miiiinum ivfcrtur, de (luo in antistro})lia a (10;> — 111)
dictinn «--t: clioru- aiiuni, jK)st([nam toriunav hnnuuuR' inconstantiniii. i|U;m! antea
versibu?

1'

u tradito ordine suni 126 — 131 persecutus est, ipsins Hcrctdis

r

21

(^xemplo V. 112 — 118 ilhistravit, post interpositam sententiam (}'/.'/.(/ ng i9td)i' . . .
iniy.ti (119 — 121) epodo Herculis sortem ad communem hominuin fortunam
rursus referens ad humanae vitae inconstaiuiam redit.

Trach. 553 sq.: // (V tyuj, (fi'/.ai,

/.iT)f)io)' /.i.D.ua TiiV vuh' (fncfooj.
Cum /.ini^ua accusativus esse necpieat a '/.vr)](jio)' })endens, corruptum id esse fere
consentiunt. Sed frustrati sunt emendandi conatus, (piod non solum a traditis
litteris nimis recedunt, sed etiam vocabulorum consonantiam tollunt, quam poetam
hic non minus consulto quaesivisse puto quam cum in Ant. v. 1263 sq. y.TavovTag
jf. yj/l — i)(/.v(jVTa^, in El. 688 iv .io/.'/.oloi naioa, in frasjm. 182 .loH^tv noi^
iav.io)' v')(% )]V{jov ('.vd^o^ (})'ia^, in fragm. 064 y.a/.uj^ y.a.y.ujg Tjfjcf.ciaovTi avuna.Q-
aivtaai scriberet. Qui(hii igitiu" pro '/.v.ii^ua faciliore emendatione '/.vni^^ ii
substituamus? Cf. El. 1489 sq. to(V* (Iv y.ayihv — uijvov yt)'oiTo Tihv na/.a.i
).VT)^{jiov, fragm. 697 ro utd^vtiv .ii]uorT^g^ '/,VT)\(jioy.

Trach. 1008: (\)'a.TtT(jo(fa.^ o ti yal uvai^.
Neque coniunctivus generalis hic locum liabet, cum haec ad euin dicantur qui
Herculem modo manibus prehendit, neque y.ai quid hic valeat intellego. Alteram
tantum offensionem sustulit Blaydes yauuvai^ coniiciens; sed novam intulit, cum
y.auuvu) Atticis abiudicandum sit. Cf. Lob. ad Phrvn. p. 339 sq. Legatur
iiiitur ya.Tt u vat r.

Trach. 1066—1(169:

i)u^ uoi /t()oh' (Ja.h' avT()^ fc oiy.ov '/.a.iSiO)'

^V' '/yt{f(' ^V' Tty.ovaa.)', in^ th)V) aa(fa.

t] lovuov (Y/.ytl^ u(U.'/.o)' ]] yti)')^^ (j^jiov

\},u)y])jh]' f / Voh bv ())'y.;, y.a.y()vut)'ov\.
lure eiecerunt postremum versum a Cicerone omissum, qui vertit: 'iam cernam
UK^ne an illani potiorem putes*, quoniam H(^rcules filinm eo ipso (piod matrem
sibi in manus tradat ostendere vult patris calamitatem sibi magis coixh esse.
Aliena igitur est scholiastae interpretati(K h'a u('fx)u) .Kntoni' inio m/oT roaorv-
70> '/.v.iif {/]) oVr/r i())',^ Ti) (Jinua r/%^ /i^ia)'tioa^ .lao iuov i3'/.a.iT0Ut) <ti ya.i
i^iy.aiu)^ ya.Ta.io)'ovut)'ni'. ^ed manet alia offen^io. Cum cnini d'. •luni -ibi nxorcm
struxisse Hercules oi^inetur ne(pie ullo mod<j suspicetur eam inconsiderati facinoris
conscientia afflictam moitem sibi mnscivisse, de dolore <juem comini-*'i';in< tiiin>

■ )0

pro inatre incoluiiii et nefaiido seelere obstricta suseipiat cogitare vix potest.
Quare alytlr: ro y.tiv)^^ oQvtv extra reruni conclicioneni videtur esse. Itaque cum,
ut (dytA^ a prononiine ;^H'r/ c separetur, lioc ex alio verbo suspensum esse necesse
sit, etiani oQthy interpolatoris esse efficitur et expulisse genuinum v. 10(38 exitum.
lam vero secunduni El. o41 s(|. (%n<n- yt- a ovaar .lar^jo^ ov ah nalg eqv^: —
/.tirov '/.t/.i/jDaiy //]> ()f- nxiovai^^ uH.btr facile est rescribere:

tl TOlurn- r'fyH^ nr).),or ]^ y.tir\^^ {ut/.tt}.
Ad accusativum jovuor cf. Ai. 7 1)0 .i(j((^ir i]r V-;'//^* ^/'^^-

Phil. 100, postcpiam I^lixes se rerum experientia edoctum cognovisse
professus est linguam hominibus ad res administrandas ducem esse, non facta,
Neoptolemus haec interrogat:

li ovr u arujya^ au.o .j/.i^r WtViJF^ '/.tytir;
Quod ne contra rei vcritMtem sit (ille enim hunc fraudf uti iussit), r/ non voce
'cur* reddendum, sed cum iu./.o iungendum est. Sed ne hoc quidem satis con-
venit ad Uhxis orationem. ad quam ita demum quadraret, si hic factis apud
homines phis valere dixisset hnguam vera dicentem. Xihil attinet quod AWike-
fieldius hiatus e\itandi causa ri k' ovr ut scriberetur suasit. Xam prima manus
Laur. ri ov prael)et, idi^ue verum est, modo verbis iunetura sic addatur:

li ((V) ov u arvrya^ au.o i/.i^r iftvM^ /.tytn';
Xeoptolemi enim sententia haec est: 'cur autem me non aliud quam falsa
dicere iubes; etenim vera dicere non minus huius (piam dicis ducis opus est'.

-♦♦•^ ,.

ii

J \

I

'f^iit" ''

COLUMBIA UNIVERSITY UBRARIES

!l 1

III II

1 III II

II lllll 1

m

m 1

1 iiii

1010679405

i i '■'

>'-'^«

^:"l

J

^

<.

(■>

s

4

;^t:

,' V

.^'

.^

<^0

'.^'"^V*"-:" ^v.'*

/■"

•^i^

/*!>*-■

...'•• ■'<:

' j

-.i^*'-.'^/^ .

^

•^-r'

/ ;"«*'

lif'::

,v,--

; .> .

. , ! -/'f I

.•«''-; '' «' 'S
• •* ' - j^^

>|! • /^ '
'' ^--V *#■'

f **-•

■«■ ,

••/'

' ■' * . -'^

■■ .-►IV^:-
*- ■

<^'.'t

>/!:■

■ ..'■ -^.^

■r. .^^s,. .V''*V

, •. .*

''^'

■ ' '^ '\' 'i^