Skip to main content

Full text of "Enumeratio plantarum quas in insulis Balearibus collegit J. Cambessedes : earumque circa Mare Mediterraneum distributio geographica"

See other formats


[ Pd 
, [ P di 
í d 
D s 
: j EN SABE 
AEXX —————— A 
ERPEOOODDODODDDEORCAA eee PA 
RU NENEEEECCIMRMEE T XP mco EON! 
; 
INA ^O ^Cwjí P 
INA 4 T ? s E ; ? | 
Wo Jmrévie auth 
c9 
ín TN. 
/ llocteur en Médecme. | 
j 
Gift of 
Estate of 
Dr. Herman. Knocbe 


California Academy of 


Sciences Library 


By action of the Board of Trustees of the 
Leland Stanford Junior University on June 
14, 1974, this book has been placed 
on deposit with the 
California Academy of Sciences Library. 


ENUMERATIO 


PLANTARUM. 


Digitized by the Internet Archive 
in 2012 with funding from 
California Academy of Sciences Library 


http://www.archive.org/details/enumeratioplantaO0camb 


ENUMERATIO PLANTARUM 


QUAS 


IN INSULIS BALEARIBUS 


COLLEGIT 


J. CAMBESSEDES, 


SOCIET. PHILOM. ET HIST. NAT. PARIS., 


EARUMQUE 


CIRCA MARE MEDITERRANEUM 


. DISTRIBUTIO GEOGRAPHICA. 


PARISIIS, 


EX TYPIS A. BELIN, VIA MATHURINENSIUM, NO. 14. 


1827. 


"as 


UM "yp HD 


NS pU 


"ai Y 


— 


ENUMERATIO PLANTARUM 


QUAS.IN INSULIS BALEARIBUS COLLEGIT 


J. CGAMBESSEDES 


SOCIET. PHILOM. ET HIST. NAT. PAR. 


EARUMQUE CIRCA MARE MEÉDITERRANEUM DISTRIBUTIO GEOGRAPHICA. 


AVERTISSEMENT. 


: se iles Baléares, quoique voisines de nos cótes méridio- 
nales, et souvent fréquentées par les navires des diverses 
nations européennes, n'avoient point été jusqu'ici l'objet 
d'un travail spécial. Antoine Richard, jardinier en chef de 
'Trianon, oncle du célébre professeur Richard, est le pre- 
mier qui ait exploré ces iles dans l'intérét de la botanique. 
Quoiqu'il soit difficile de fixer d'une maniére précise l'époque 
de son voyage , il est certain cependant qu'il eut lieu avant 
l'année 1771, puisque M. Thunberg nous apprend (1) que, 
passant à Paris à cette époque, il y examina la collection de 
plantes recueillies par Richard à Majorque et à Minorque. 
Les traditions de famille qui m'ont été communiquées par 
mon ami M. Achille Richard, n'ont pu me procurer aucune 
donnée plus positive. Antoine Richard ne publia rien sur ses 
voyages; mais de retour en France il adressa à Linné une 


(1) Voyage au Japon, traduction de Langles, t. 1, p. 48. 


2 AÁvYERTISSEMENT. 


collection des plantes qu'il'avoit recueillies. Le naturaliste 
suédois en dressa le catalogue qui existe encore, écrit de sa 
main, dans la bibliothéque de M. Achille Richard. Ce ma- 
nuscrit renferme , à cóté d'espéces qui appartiennent évidem- 
ment aux Daléares, telles que 4rezaria balearica , Bunias 
balearica , Hippocrepis sempervirens ( H. balearica) , Hy- 
pericum balearicum , etc. , plusieurs autres espéces qui, ne 
se plaisant que sur les montagnes élevées, ne peuvent par 
conséquent s'y rencontrer. De ce nombre sont Z/ndrosace 
carnea, AlIchemilla alpina, Cardamine latifolia, T'hlaspi 
montanum, Cheyranthus erysimotdes. Cewe considérauon 
m'a empéché de faire aucun usage du catalogue de Linné, et 
me porte à croire qu'en revenant des Baléares, Richard 
traversa les Pyrénées, et réunit ensemble le fruit de tout son 
voyage. Je n'ai point dà, par la méme raison, mentionner 
les plantes des Baléares décrites, soit dans le Massa de 
Linné, soit dans le .$yzopsizs de M. Persoon, et qui ont 
échappé à mes recherches; toutes ces espéces ayant été éta- 
blies sur les plantes communiquées par Richard ou d'aprés 
des échanullons conservés dans son herbier, et qui ne portent, 
comme je m'en suis assuré par moi-méme , aucune étiquette 
de localité. Les JZ/ustrationes de Gouan sont le seul ouvrage 
dont j'ai cru pouvoir admettre quelques espéces comme 
appartenant d'une maniére authentique à la Flore dont nous 
nous occupons. L'auteur avoit recu un certain nombre de 
graines des Daléares, et avait culüvé des plantes qui en étoient 
provenues dans le jardin de botanique de Montpellier. 

Don Bonaventura Serra (1), homme distingué par ses con- 


(1) Cavanilles (Diss. t1, p. 83, tom. 35, f. 3) dédia, sous le nom de Serra , un 


AVERTISSEMENT. 3 


noissances, qui vivait à Palma à l'époque oü Rüchard par- 
couroit les Baléares, a laissé un catalogue inédit des plantes 
qu'il a recueillies à Majorque, dans lequel il cite souvent 
un Zzdex que Püchard paroit lui avoir envoyé aprés son re- 
tour en France. Le manuscrit de Serra, qui m'a été com- 
muniqué à Majorque par M. le marquis de Campo-Franco, 
est suivi d'un volume in-folio contenant 172 figures dessinées 
par l'auteur lui-méme, parmi lesquelles , malgré leur imper- 
fection, j'ai pu reconnoitre la plupart des espéces que j'avois 
sous les yeux. J'ai acquis de cette maniére la certitude que 
les synonymes donnés par l'auteur dans son catalogue se 
rapportoient rarement aux plantes de Majorque; erreurs 
bien pardonnables à un homme qui n'avoit que peu de com- 
munications avec le conünent, et qui ne citoit que les au- 
teurs qui ont précédé Linné. Enfin, depuis cette époque, de 
La Roche, l'un des auteurs du Dicuonnaire encyclopédique, 
a aussi visité les Baléares, mais n'a rien publié sur leur vé- 
gétation. 

Voulant remplir cette lacune de la science, je m'embar- 
quai à Cette dans les premiers jours de mars 1824; et aprés 
une traversée des plus promptes, je débarquai au port de 
Soller, petite ville située sur la cóte septentrionale de Ma- 
jorque. Je restai dans cette ile jusqu'au rer mai; et dans cet 
intervalle je visitai les environs de Palma, les montagnes de 


genre nouveau de la famille des Malvacéesau botaniste de Majorque. Par une faute 
de typographie, ce nom fut changé dans la table du méme ouvrage en celui de 
Senra , et c'est ainsi qu'on le trouve écrit depuis par tous les auteurs (Juss.— Willd. 
— Pers. — Poir. — DC. ). Sprengel, qui a relevé récemment cette erreur (Syst. ur, 
p. 78.), change encore le nom de Serra en celui de Serra. 


4 AVERTISSEMENT. 


Valldemosa, d'Esporlas, de Daüiabufar, les environs de Pe- 
tra, d'Artà, d'Alcudia, de Pollensa, les montagnes de Llach, 
les Puigs-dé-Torrella et Major, et les environs de Soller. 
Parti de Majorque, j'arrivai à lviza le 3 mai; et pendant 
quinze jours consécuufs je parcourus la plus grande partie de 
cette ile, oà je recueillis plusieurs espéces que je n'avois 
point encore observées. De retour à Majorque, j'explorai le 
mont Galatzo, les environs de Cauvia, d'Andraix, et les 
plaines de Campos et de Lluch-major; puis traversant l'ile 
dans sa longueur, je fus m'embarquer à Alcudia, en passant 
par Santa-Maria , Binisalem, Inca et Campanet. J'arrivai à 
Mahon le 58 mai; mais le peu de temps que je passai dans 
cette ville me permit à peine de visiter les environs: ainsi Je 
ne connoiltrois que d'une maniere trés-imparfaite la végéta- 
ton de Minorque, si M. le docteur Hernandez, médecin à 
Mahon, amateur trés-zélé de botanique, ne m'avoit permis 
: de puiser dans son herbier les plantes qu'il y réunit depuis 
de longues années. Je me plais donc à reconnoitre que je 
lui dois la plupart des espéces de Minorque qui entreront 
dans ce catalogue. J'ai recu aussi un certain nombre de plantes 
de M. Trias, propriétaire à Esporlas dans l'ile Majorque; de 
sorte que, quoique n'ayant parcouru les Baléares que pen- 
dant le printemps et le commencement de l'été, je posséde 
cependant une partie de la végétation des autres saisons de 
l'année. 

La plupart de ces espéces étant déjà suffisamment connues, 
mon but n'est point de les décrire dans cet ouvrage: je me 
bornerai donc à tracer les caractéres de celles qui sont nou- 
velles, ou dont les descriptions m'ont paru incomplétes. J'es- 


AVERTISSEMENT. 5 


salerai de plus de fixer les limites de toutes ces plantes autour 
du bassin de la Méditerranée, en m'appuyant sur la synony- 
mie des auteurs qui ont écrit sur la flore de cette région, 
et cherchant, autant que possible, à baser cette partie de mon 
travail sur l'étude d'échanüllons originaux. Je n'ai rien né- 
gligé pour mettre dans ces recherches l'exactitude la plus 
scrupuleuse : j'ai comparé mes plantes avec celles de la Flore 
atlantique de M. Desfontaines; j'ai visité l'herbier de Ri- 
chard; j'ai parcouru les plantes recueillies en Syrie par 
M. Labillardiére, conservées dans la collection de M. De- 
lessert; j'ai étudié la végétation de l'Italie, de la Corse, de 
la Sicile, de Candie, de la Palestine, des environs de Tanger 
et de l'Andalousie dans l'herbier de M. Gay, le plus riche 
sans contredit de tous ceux de la capitale en plantes médi- 
terranéennes; enfin j'ai observé par moi-méme les espéces du 
midi de la France, des cótes de Catalogne et du royaume 
de Valence. Puissent mes foibles efforts étre approuvés par 
les maitres de la science, et me valoir leur indulgence pour 
les imperfections qu'ils pourroient remarquer dans cet ou- 


vrage! 


INTRODUCTION. 


Lorsque l'on jette les yeux sur les Flores des divers pays 
qui entourent la Méditerranée, on est frappé de la ressem- 
blance des espéces qu'elles renferment, et si, cherchant à se 
rendre raison de cette analogie, on compare le sol et la cha- 
leur atmosphérique de ces diverses contrées, on trouve en- 
core entre elles les mémes rapports. Presque partout le cal- 
caire secondaire du Jura s'étend jusqu'au bord de la mer, et 
forme des coteaux arides, souvent entiérement découverts, 
d'autres fois peuplés d'oliviers sauvages, de pins d'Alep, de 
chénes, de pistachiers, de myrtes et de nombreuses espéces 
de cistinées. 

La cóte méridionale qui s'étend depuis la Syrie jusqu'aux 
colonnes d'Hercule, jouit d'une température plus élevée que 
les autres parties de la région. Elle posséde presque exclu- 
sivement, du moins en masses considérables, le dattier ( P/ha- 
nix dactylrifera L.), dont le fruit, abondant en sucs nourri- 
clers, et se conservant long-temps sans altération, forme la 
principale nourriture des caravanes qui, partant des bords 
de la Méditerranée , s'élancent audacieusement dans le dé- 
sert, et vont mettre à contribution les peuples de l'Afrique 
centrale. 

Pendant que le datüer éléve sa téte au milieu des champs 
qui bordent la mer, une espéce d'un genre voisin dont le 
port est moins majestueux, le palmier nain ( Chazneerops 


Iu TRODUCTION. j 


hurnilis), couvre de ses larges feuilles en éventail les coteaux 
pierreux qui les avoisinent : moins sensible aux intempéries 
de la saison, on le trouve fréquemment dans l'Espagne mé- 
ridionale, le royaume de Naples, et jusqu'aux environs de 
Nice. 

Le pin d'Alep végéte sur les plages sablonneuses et les co- 
teaux maritimes : ses feuilles linéaires offrent un faible abri 
contre l'ardeur d'un soleil brülant. Cet arbre est souvent 
remplacé par le chéne vert et l'olivier, auxquels se mélent 
sur les coteaux pierreux les myrtes, les pistachiers, et autres 
arbustes à feuilles persistantes. 

Le caroubier, dont la patrie est encore inconnue, et que 
MM. Denham, Clapperton et Ondney ont observé jusque 
dans le royaume de Bornou, au centre de l'Afrique, est cul- 
uvé en abondance sur les bords de la Méditerranée. Sa limite 
au nord est la riviére de Génes (1) et le royaume de Naples. 
On ne le trouve ni sur les cótes de France, ni sur celles de 
Catalogne au nord de Lobrégat; mais 1l s'étend ensuite dans 
les provinces méridionales de l'Espagne, sur toute la cóte 
septentrionale de l'Afrique, dans la Syrie, l'Asie mineure, la 
Turquie d'Europe et la Gréce (2). 

Schouw regarde la région méditerranéenne comme le 
royaume des Caryophyllées et des Labiées. Cette derniére 
famille est principalement abondante sur les coteaux pier- 
reux; partout le Romarin, des PAozzs, des Teucraium , des 


(1) M. Gay Y'a vu culüivé communément dans la principauté de Monaco. Naples 
est la seule contrée de l'Italie oü il soit indiqué par les auteurs. 

(2) La plupart de ces renseignemens ont été communiqués à M. Gay par M. le 
général Tromelin. 


8 INTRODUCTION. 


T'hymus sortant des fentes d'un calcaire aride couvrent sa 
nudité de leurs fleurs. 

Deux autres végétaux d'origine exotique (le Cac£us opun- 
tia L. et / Agape americana) se présentent souvent aux yeux 
du voyageur. Le premier est commun sur les rochers mari- 
times, le second forme des haies autour des champs. Ces 
deux espéces deviennent plus rares à mesure que l'on s'é- 
loigne de l'Afrique; en France on ne les remarque déjà plus 
que dans les lieux les plus chauds du Roussillon et de la 
Provence. : 

M. Viviani-a observé que le Corzzs zmonspeltensis e plu- 
sieurs autres plantes méridionales s'étendaient plus au nord 
à l'occident qu'à l'orient. On s'apercoit de cette vérité lors- 
qu'on parcourt les catalogues des plantes de l'Etat Romain 
ou de la Toscane, et qu'on les compare à ceux des cótes de 
Provence ou de Ligurie. Cette différence est due à la posi- 
tion géographique de ces diverses contrées, et aux montagnes 
plus ou moins voisines qui influent sur leur température. 

Si nous cherchons maintenant à fixer les limites de la ré- 
gion imnéditerranéenne, nous lui assignerons d'abord l'Anda- 
lousie, la partie du royaume de Grenade qui s'étend de la 
Sierra- Nevada jusqu'à la mer, les royaumes de Murcie et de 
Valence, et toute cette partie de la Catalogne qui avoisine 
la Méditerranée. Franchissant ensuite la chaine des Pyrénées, 
nous entrerons dans le Roussillon; et prenant pour limites 
les Corbiéres, les montagnes Noires et les Cévennes, nous 
nous dirigerons vers la Provence, la riviére de Génes et la 
Toscane. En Italie, dés qu'on franchit l'Apennin, et que l'on 
se trouve dans les plaines de Bologne, de Modéne ou de 


In TRODUCTION. 9 


Parme, la végétation change tout à coup (1); on retrouve les 
espéces de la France septentrionale, et une agriculture ana- 
logue à celle de cette contrée. L'olivier, qui en Europe peut 
étre regardé comme l'arbre caractéristique de la région mé- 
diterranéenne, reparoit dés que l'on s'approche de l'Etat 
Romain, et devient plus abondant encore dans le royaume 
de Naples et la Calabre. Dans ces derniéres contrées, les 
plantes dont nous nous occupons ne reconnoissent pour limites 
que les sommets élevés de la chaine qui, partant des Alpes, 
se poursuit jusqu'à l'extrémité de l'Italie, et sur lesquels on 
observe avec les Z£bzes excelsa et pectinata le hétre et une 
foule de plantes alpines. Si nous remontons ensuite sur les 
cótes orientales de l'Italie, nous retrouvons de grands rap- 
ports entre les bords de l'Adriatique et ceux des autres par- 
ues de la Méditerranée. Nous comprendrons donc dans notre 
énumération toute la plage qui s'étend depuis le royaume de 
Naples jusqu'à Trieste, et cette langue de terre qui, longeant 
la mer, se poursuit à l'abri d'une chaine non interrompue 
de montagnes depuis l'Illyrie jusqu'en Gréce et dans la Tur- 
quie d'Europe. 

Les iles de la Méditerranée présentent un aspect tout-à-fait 
semblable à celui des contrées dont nous venons de parler; 
mais la végétation de quelques unes d'entre elles ne peut 
cependant, ainsi que celle de l'Italie, étre comprise en entier 
dans ce que nous appelons région méditerranéenne. Sur le 
mont Etna, élevé de 3237 métres au-dessus du niveau de la 


(1) De Candolle, Voyage botanique. et agronomique dans les départemens du 


sud-est, pag. 216 et 217. 


10 INTRODUCTION. 


mer, et sur les monts Rotondo et d'Oro qui atteignent 267» 
métres, habitent des plantes qui ne ressemblent en rien à 
celles des cótes de la Sicile et de la Corse, et dont on n'ob- 
serve les analogues que dans les régions élevées d'Europe. 
Mais si descendant de ces sommités on se dirige vers la mer, 
on retrouve l'olivier à la hauteur d'environ cinq cents métres, 
et avec lui tous les arbres et arbustes particuliers à la végé- 
tation dont nous nous occupons. Candie posséde aussi des 
montagnes assez considérables, mais leur élévation n'est point 
assez grande pour nuire aux plantes de la plaine, et pour 
permettre aux espéces alpines de se développer(1). Chypre et 
les iles de l'Archipel grec n'offrent que des coteaux escarpés 
sur lesquels l'olivier et le pin d'Alep se mélent aux pista- 
chiers, aux cistes et au petit chéne dont les feuilles nourris- 
sent le kermés ( Quercus coccifera b.) 

Si revenant sur le continent nous conünuons à tracer notre 
route à travers l'Asie mineure jusque dans la Palestine et 
la Syrie, nous observons des coteaux pierreux entiérement 
analogues à ceux de l'Italie et de la Gréce, et peuplés de 
plantes semblables à celles de ces contrées. La chaleur, de- 
venue plus considérable, permet à quelques espéces plus 
méridionales de se développer, et nous trouvons le La20- 
nychtum stephanianum M. B. (2) qui lie la Flore de la Mé- 
diterranée à celle de l'Arabie heureuse, caractérisée par l'a- 
bondance des Mimosées. 

Cette. partie de la région dont nous nous occupons est 


(1) K'oyez Sieber, Reise nach Inseln Kreta. 
(4) M. Gay a reconnu cette espece dans l'cacra agrestis (Sieb. herb. Palest. ) 
trouvé à Joppé en Syrie. 


INTRODUCTION. 1I 


celle dont les limites naturelles sont les plus difficiles à.tra- 
cer. Le GZobularta alypum , avbuste éminemment méditer- 
ranéen, s'étend jusqu'en Perse; et, sil faut s'en rapporter 
aux voyageurs anglais, l'olivier se trouve à l'état sauvage sur 
les montagnes du Caboul (1). Bruce a observé ce dernier (2) 
sur le T'arenta, montagne située sous le quinziéme degré de 
latitude nord, entre la ter Rouge et l'Abyssinie, et il est dif- 
ficile de ne pas ajouter foi à ce récit, lorsque l'on sait que ce 
voyageur, avant de visiter ces lieux, avoit passé plusieurs an- 
nées en Darbarie, oà l'on voit cet arbre en si grande abon- 
dance. L'olivier s'étend encore, en suivant la mer Rouge, 
jusque dans l'Arabie heureuse. Parmi les espéces méditerra- 
néennes qui s'y trouvent avec lui, je citerai seulement le 
Scirpus lateralis, le Ftubza tinctorum, le Fagonta cretica , 
le Capparts spinosa, mentionnées dans la Flore de Forskal. 

L'Egypte, placée sous l'influence d'un grand fleuve, et for- 
mée en grande partie de terrains d'alluvion, ne se lie guére à 
la Flore méditerranéenne que par les espéces maritimes. Tout 
au plus pourroit-on comprendre le Delta dans la région des 
plantes dont nous nous occupons ; mais les sables.du désert 
leur présentent une barriére aussi difficile à surmonter que 
les montagnes qui bornent les coteaux pierreux des contrées 
que nous avons énumérées. Cette végétation mariüme se 
poursuit sur les bords du désert de Barca et de la grande 
Syrte jusqu'à Tripoli, oà les espéces méditerranéennes se 
montrent de nouveau en abondance, et dominent sans inter- 


(1) Elphinstone , an account the Kingdon of Caubul , pag. 146. 
(2) Bruce, Voyage en Nubie et en Abyssinie , t. ti1, p. 92. 


I2 INTRODUCTION. 


ruption jusqu'à l'extrémité du royaume de Maroc. C'est dans 
cette vaste étendue comprise entre l'Atlas et la mer, que la 
végétation méditerranéenne se montre dans toute sa force; 
mais dés que, se dirigeant vers le centre de l'Afrique, on par- 
vient au penchant méridional de la montagne, la physiono- 
mie des plantes change tout à coup: on observe, pour la pre- 
miére fois, un Szapelia , un Geraztr en arbre, etc. (1). 

Lorsque l'on considére le peu d'étendue du bras de mer 
qui sépare l'extrémité méridionale du royaume de Maroc des 
Canaries, on doit naturellement s'attendre à trouver une 
grande analogie entre les plantes qui peuplent ces iles et 
celles qui appartiennent à la région méditerranéenne. Si nous 
comparons, par. exemple, notre flore des Baléares à celle des 
Canaries, nous voyons que sur cinq cent soixante espéces (2) 
dont est composée cette derniére, cent quarante-quatre sont 
communes aux Baléares; une d'entre elles, l' Zypericurm ca- 
nartense , esu méme particuliére à ces deux pays; une autre, 
le Succormia balearica, ne se trouve qu'à Ténériffe, aux Ba- 
léares et en Sicile. Madére, située plus au nord que les Cana- 
ries, offre encore de plus grands rapports avec les Baléares; 
un tiers de sa flore se retrouve dans ces iles. 

La végétation méditerranéenne s'étend donc parle royaume 
de Maroc, les iles de Madére et des Canaries au-delà du dé- 
woit de Gibraltar. On peut la suivre encore au nord sur les 
cótes du Portugal ; mais bientót elle se trouve réduite à quel- 


E 
(1) Stapelia hirsuta L. , Geranium arborescens Desf. Cette note m'a été commu- 
niquée par M. Inestollnd 


(2) De Buch, Physicalische Beschreibung der Canarischen inseln , p. 137-159. 


INTRODUCTION. 13 


ques plantes des sables que l'on observe sur les bords de 
l'Océan jusqu'au nord de la France et dans la Belgique. 

Avant de terminer ce que j'ai à dire sur l'ensemble de la 
végétation méditerranéenne, je crois devoir mentionner quel- 
ques faits de géographie qui m'ont paru trop curieux pour 
étre passés sous silence. Le Dznreba /Egyptiaca evY Eleustne 
ZEsvptiaca sont deux espéces communes dans les plaines de 
l'Afrique jusqu'à l'équateur, et se retrouvent sur la pointe 
méridionale de la Calabre (1). L'ZscZepzas fruticosa. croit 
au cap de Bonne-Espérance, en Corse et en Calabre(1). On lit 
dans la Flore de Naples de M. Tenore (2) que le Caza zn- 
dica , espéce des Indes orientales, couvre les marais qui bor- 
dent le Rosarno, riviére de Calabre (3). Enfin I 7zzs fugax, 
si commun sur les bords de la Méditerranée, habite aussi au 
cap de Bonne-Espérance. Ces faits peuvent étre regardés 
comme un jeu de la nature, qui paroit se plaire à obscurcir 
sur quelques points les systémes établis sur les bases les plus 
positives, ou plutót ils tiennent à des causes qui n'ont point 
été suffisamment approfondies. 

Aprés avoir jeté un coup d'oeil rapide sur l'ensemble du 
bassin de la Méditerranée, je dois entrer dans quelques dé- 
tails particuliers sur les Baléares dont la végétation fait le 
sujet de cet ouvrage. Je commencerai par Majorque, qui est 
bien supérieure à ses voisines, soit par son étendue, soit par 
la variété de ses productions. Cette ile est bornée du nord- 


(1) Communication de M. Gay. 

(2 Tenore, Flor. Nap. r1, p. 1 et ». 

(3) Cette espece a été découverte dans cette localité par MM. Mummoli et Louis 
'Thomrnas. 


14 IxTRoDUucrTIOsx. 


est au sud-ouest par une chaine non interrompue de mon- 
tagnes qui l'abrite des vents impétueux du golfe de Lyon. 
Gràce à cette fortification naturelle, les habitaus jouissent 
d'un printemps perpétuel, et peuvent s'adonner sans crainte 
à la culture de l'oranger et du cotonnier. Les points culmi- 
nans de cette chaine sont les Puig-dé-Torrella et Puig-Major: 
le premier s'éléve à 1463 métres 6 cent., le second n'atteint 
que 1115 métres 4 cent. Ces deux montagnes, qui sont situées 
à peu de distance l'une de l'autre, peuvent étre regardées 
comme le noyau principal de la chaine. Au nord-est, les col- 
lines, élevées d'environ 600 métres, se succédent sans inter- 
ruption jusqu'au lieu appelé Montaíía; là elles se bifurquent, 
et vont former d'un cóté le cap Formenton, et de l'autre 
celui del Pinar, qui s'avancent de plusieurs lieues dans la 
mer. Áu sud-ouest la chaine s'étend jusqu'à la pointe de la 
Dragonére en face de la petite ile du méme nom ; puis, tour- 
nant tout à coup au sud-est, elle se prolonge d'un cóté 
jusqu'au cap de Cala-Figuera, et de l'autre jusqu'à Palma. 
C'est dans cette partie de la chaine, non loin des villages de 
Puig-Pufient et d'Andraix, qu'est situé le mont Galatzo qui 
atteint 989 métres 3 cent. De ce point on domine toutes les 
hauteurs qui avoisinent, et on apercoit la plus grande partie 
de l'ile. Lorsqu'en partant de Palma on suit la cóte méridio- 
nale jusqu'à Artà on ne trouve plus qu'une vaste plaine sa- 
blonneuse baignée des eaux de la mer. Les coteaux peu élevés 
de Randa se montrent sur la gauche en forme de mamelon; 
mais ne sont point liés aux chaines principales, et se trouvent 
éloignés d'environ deux .lieues de la mer. 

Le promontoire d'Artà, situé au sud-est de l'ile, est formé 


INTRODUCTION. 15 


par uue réunion de montagnes dont la plus élevée, le Puig- 
Ferrutx, atteint 538 métres 8 cent. C'est dans les flancs de 
l'une d'elles , à une lieue dela ville d'Artà, prés du cap Vermei, 
qu'on trouve laCueva de la Ermita, qui égale au moinsen éten- 
due la fameuse grotte d'Antiparos. Je passai une journée en- 
tiére à parcourir ses salles souterraines, dont les voütes d'une 
immense hauteur sont soutenues par des colonnes d'une di- 
mension énorme. Dans ce vaste labyrinthe, la nature paroit 
se plaire à retracer à l'imagination les formes les plus va- 
riées : je remarqual, entre autres curiosités, une stalactite 
représentant une feuille de palmier qui semblait sortir des 
mains d'un sculpteur habile. 

En quittant les montagnes d'Artà, et continuant à suivre 
la cóte, on retrouve une plage sablonneuse qui s'étend sans 
interruption jusqu'auprés d'Alcudia. On entre alors dans des 
marais fangeux , dont les émanations méphitiques ont dépeu- 
plé cette ancienne cité qui fut jadis une colonie romaine trés- 
florissante. 

L'aspect des montagnes de Majorque est assez générale- 
ment aride , mais la végétation est trés-riche dans les vallons. 
C'est là que le caroubier et lolivier (1) se montrent dans 
toute leur vigueur; le premier ne quitte guére la base des 
montagnes , mais le second s'éléve jusqu'à 5oo métres. Le 
pin d'Alep forme des foréts depuis le bord de la mer jusqu'à 
700 métres d'élévation : il constitue avec l'olivier la masse de 
la végétation arborescente des Baléares ; on le voit souvent 


(1) Le produit des oliviers dépasse annuellement 5,000,000 de réaux. Celui des 
caroubiers s'éleve à 700,000 réaux. 


16 INTRODUCTION. 


mélé au chéne vert, qui est commun sur les montagnes jus- 
qu'à la hauteur d'environ 8oo métres. ;Les sommets des 
Puigs-dé-Torrella et Major sont entiérement dépourvus d'ar- 
bres: on n'y trouve que quelques arbustes que l'on a déjà 
remarqués dans la plaine, tels que le CZezatzs ezrrhosa , V Hy- 
pericum balearicum , dont la forme subit à peine quelques 
modifications. A cette hauteur, on observe déjà dans les 
Pyrénées un changement total dans la végétation; les plantes 
du pied des montagnes sont remplacées par des espéces al- 
pines, telles que le CacaZa alpina , V d£rnica montana , les 
Genuanes, les Primevéres, les Saxifrages, etc.; mais à Ma- 
jorque, les montagnes n'étant point dominées par des som- 
mets couverts de neige, dont la proximité occasionne dans 
les Pyrénées un grand abaissement dans la température , les 
plantes alpines et méme subalpines ne peuvent se dévelop- 
per (1) : de là cette monotonie dans la végétation, et cette 
sécheresse qui fait que l'ile ne posséde pas une seule riviére: 

Le buis des Baléares croit aux environs de Lluch, à la 
hauteur de 500 métres;je l'ài vu encore en plus grande abon- 
dance sur le mont Galatzo , oà il se méle au palmier nain de- 
puis 7oo métres environ jusquau sommet de la montagne; 
mais nulle part il ne forme des masses considérables qui 
puissent caractériser une végétation partüculiére. Le palmier 
nain se trouve, non-seulement sur le mont Galatzo , mais en- 
core aux environs d'Alcudia, de Pollensa et d'Artà. Auprés de 
cette derniére ville il couvre, presqu'à lui seul, les coteaux 


(1) La seule plante qui sembleroit annoncer une tendance vers un changement 
de végétation , est le Sesleria cerulea que l'on observe au sommet des Puigs-dé- 


'Torrella et Major. 


InTnopvcriox. 17 


maritimes, et monte jusqu'au sommet du Puig Ferrutx. Ses 
larges feuilles protégent les plantes plus petites qui se déve- 
loppent sous leur abri; et lorsqu'on les écarte on voit au-des- 
sous d'elles des Cyclamen, des Polygala, des Ononis, des 
ZInthyllis, etc. 

Une graminée extrémement commune à Majorque m'a 
donné l'occasion d'observer un nouveau fait qui vient à l'ap- 
pui de ceux que quelques voyageurs nous ont fait connoitre 
sur l'alternance des végétaux. Le .Doznax tenax P. B., nommé 
dans le pays Carre:zgt, vit en société sur les montagnes dé- 
pourvues d'arbres; et les paysans, afin de se procurer plus 
abondamment cette plante qui sert de nourriture à leurs mu- 
lets, mettent le feu aux foréts de chénes et de pins qui les 
entourent. Dés l'année suivante le sol est couvert de Car- 
reigts qui envahissent tout le terrain, laissant à peine quel- 
ques places aux Cistes , au Pistachier lentisque, et à quelques 
autres arbustes qui végétent au milieu d'eux. Dans les foréts 
anciennement détruites on voit quelques pins, ou, plus 
rarement quelques chénes, qui cherchent à reconquérir le 
sol de leur patrie; mais ils sont de longues années avant 
d'avoir subjugué les Cazrezg£s qui poussent partout avec 
vigueur. 

On observe sur les coteaux pierreux qui avoisinentles mon- 
tagnes dé Majorque lesmémes arbustes qui sont un des carac- 
téres de la région méditerranéenne ; le Myrte, le Pistachier len- 
tisque, le Palmier nain, lesGenévriers, les ZUazzus alaternus 
et lycioides ,le Cneorum tricoccon , le Daphne gnidium ,le 
Caprier épineux , un grand nombre de Cistes , le Romarin, en- 
fin l'Aypericum baleartcum qui est particulier aux Baléares. 

: 3 


18 INTRODUCTION. 


En général, la famille de plantes qui offre le plus grand nom- 
bre d'espéces dans cette région pierreuse est celle des Labiées; 
on y remarque partout des Z'eucrzum , des Sazureta , des 
Thymus, des Lavcandula, ew. Une espéce de la famille 
des Liliacées, l' ZspAodelus ramosus Linn., se montre aussi 
en abondance dans les mémes localités; sa hampe nue et 
chargée d'un thyrse de grandes fleurs la fait remarquer au 
loin. Si, quittant ces lieux rebelles à la culture, nous nous 
dirigeons vers les riches plaines de Palma, de Campos, de 
Manacor, nous trouvons de vastes champs consacrés à la cul- 
ture des céréales et des légumineuses (1). Bientót nous n'ob- 
servons plus les caroubiers et les oliviers qu'en petit nombre; 
ces arbres sont remplacés par l'amandier et le figuier dont les 
produits entrent pour un million de réaux dans les revenus 
annuels de l'ile. Le dattier se montre dans le lointain; il cou- 
ronne le toit des habitations, tandis que le Cactus opuntia 
entoure les jardins. Ce dernier produit des fruits recherchés 
par les habitans des campagnes ; mais ceux du premier ne 
parviennent jamais à un degré parfait de maturité. 

La cóte de Majorque présente sur plusieurs, points de 
grandes flaques d'eau entourées de marais salés; c'est là que 
végéetent les Z'azartix africana et gallica , plusieurs espéces 
de Jones, d' Ztrzplez , de Chenopodtum , le Sa/sola kalt , le 
Salicornia fruticosa, le Statice limontium; enfin le Pan- 


(1) On recueille chaque année dans l'ile pour environ 22,000,000 de réaux de 
froment; le produit de l'orge s'éleve à 6,000,000 de réaux; celui de l'avoine ne 
dépasse pas, année commune , 3,000,000 de réaux. On ne cultive à Majorque ni la 
luzerne, ni le sainfoin , ni le trefle; mais on rencontre souvent de grands champs 
semés de feves qui forment la principale nourriture des paysans 


ÍNTRODUCTION. 19 


 €ratium maritimum, et le Scilla maritima décorent de leurs 
grandes fleurs les sables maritimes. Auprés d'eux se trouvent 
l'Euphorbia dendroides qui s'éléve à dix pieds de hauteur, 
V Euphorbia paralias ,les Plantago maritima excoronopus , 
les Passerina hursuta et velutina , V Anthemis maritima le 
Buphtalmum maritimum , sinn: espéces de Lotus, le 
Picridium tingitanum , ex un grand nombre d'autres plantes 
qu'il seroit trop long d'énumérer. 

L/'oranger et le citronnier sont cultivés dans tous les lieux 
abrités du nord. Les vallons de Soller, de Fomalutx, de Pol- 
lensa en sont presque entiérement couverts; et le produit de 
ces vergers augmente de quatre ou cinq cent mille réaux le 
revenu annuel de Majorque. On rencontre aussi quelques 
plantations de müriers sur le penchant des montagnes, princi- 
palement dans le vallon de Valldemosa, l'un deslieux les plus 
fertiles et les plus agréables de l'ile; mais la culture de cet 
arbre précieux est encore dans son enfance: à peine obüent- 
on, année commune, vingt quintaux de soie d'une qualité 
médiocre. 

Les vignes sont disposées en amphithéàtre sur le penchant 
des montagnes de Soller, Valldemosa, Esporlas, Bafiabufar, 
et disséminées dans les plaines d'Algayda, de Petra, etc ; mais 
leur culture est loin d'avoir acquis tout le développement 
dont elle seroit susceptüble, et leur produit annuel ne s'éléve 
qu'à 25,389,890 réaux. Si l'en ajoute à ces diverses récoltes 
environ 200 quintaux de lin et 4,000 quintaux de chanvre, 
on se formera une idée à peu prés exacte des productions vé- 
gétales de l'ile. 

Le coton a été introduit depuis peu d'années à Majorque; 


20 ÍNTRODUCTION. 


on en voit aujourd'hui des plantations assez considérables au- 
prés de ó-Servera , non loin de la ville d'Artà. Il ne sera 
peut-étre point inutile d'entrer dans quelques détails sur les 
soins que l'on donne à cette plante. 

Au mois de mars les culüvateurs font des trous d'environ 
dix pouces de profondeur, disposés par ligues paralléles sé- 
parées par un intervalle d'environ deux pieds; ils mettent au 
fond de chaque trou deux couches, l'une de fumier, l'autre 
de terre bien humectée, jettent par dessus trois ou quatre 
graines, et recouvrent le tout avec de la terre ordinaire : la 
plante léve peu aprés, et produit dés l'automne une petite 
quantité de fruits. Query (Flor. Esp. , vt, p. 501-504) estime 
cette récolte à environ 5o capsules. La seconde année l'ar- 
buste, devenu plus vigoureux, donne jusqu'à 20o fruits, la 
toisiéme ce nombre s'éléve jusqu'à 600 ( Quer., l. c.), la 
quatriéme enfin est beaucoup moins productive : on arrache 
alors la plante qui ne rapporteroit plus de quoi payer les 
frais de la culture. 

Le cotonnier se plait dans les lieux. bas et humides; on a 
soin de l'arroser toutes les semaines, et de remuer la terre 
tout autour afin que l'eau pénétre jusqu'à ses racines. La ré- 
colte des capsules se fait au mois d'octobre; on taille les tiges 
ras de terre au mois d'avril: elles poussent en peu de temps, 
et sont bientót couvertes de feuilles et de fleurs. 

Query rapporte (Flor. Esp., l. c.) qu'avant l'an 1783 le 
coton n'étoit cultivé dans le midi de l'Espagne que par 
quelques amateurs qui en possédoient dans des vases, et par 
des paysans qui en semoient quelques pieds dans leur jardin, 
afin de fournir leurs maisons de méches de lampes. Mais à 


INTRODUCTION. | 2I 


cette époque la culture de cette plante prit une grande ex- 
tension ; des champs entiers auprés d'Altea, petite ville du 
royaume de Valence , lui furent consacrés, et ils produisirent 
dans l'année que nous venons de citer 4oo quintaux de co- 
ton. M. de Laborde, dans son itinéraire , nous laisse ignorer 
si les Valenciens ont continué de s'adonner à ce genre d'agri- 
culture; il n'est pas méme une seule fois question du coton 
dans cet ouvrage d'ailleurs si remarquable, oü l'auteur s'est, 
entre autres, proposé de donnerun tableau exact de l'agricul- 
ture espagnole. Les renseignemens que je me suis procurés 
m'ont appris que cet arbuste utile est encore cultivé sur toute 
la cóte méridionale de l'Espagne, depuis Elché dans le 
royaume de Valence jusqu'à l'extrémité de l'Andalousie. 

Si nous parcourons les ouvrages des naturalistes qui ont 
visité les bords de la Méditerranée, nous voyons que le co- 
tonnier réussit avec une incroyable facilité dans les parues 
chaudes de cette région. Malheureusement pour la France, les 
essais qui ont été tentés pour l'acclimater en Provence et en 
Languedoc n'ont point répondu à l'espoir qu'on s'en étoit 
d'abord promis : les pluies d'automne survenant avant la ma- 
turité des capsules, s'opposent à leur entier développement 
et frustrent trop souvent l'agriculteur du fruit de ses peines. 
Mais les mémes inconvéniens ne se présenteroient point en 
Corse qui, comme l'on peut en juger par sa végétation, jouit 
d'une température plus élevée que les provinces méridionales 
de la.France: aussi ne sauroit-on trop engager les habitans de 
cette ile à s'adonner à ce genre d'industrie qui leur promet 
d'avance de brillans résultats. 

Parmi les végétaux exotiques naturalisés à Majorque, je 


29 INTRODUCTION. 


ne dois point oublier de mentionner l'noza cherimolia 
quej'ai vu cultivé dans le jardin de M. le marquis de La Ro- 
mana, et dont le port peut étre comparé à celui de nos pom- 
miers. Ses fruits mürissent au mois de mai, et ressemblent 
pour la forme au cóne du Pznzus sylpestris , mais ils sont 
deux fois plus gros; leur surface est couverte d'empreintes 
semblables à celles que les doigts imprimeroient sur un fruit 
mou; leur chair est trés-succulente, son goüt m'a paru ana- 
logue à celui du melon blanc de Provence. | 
Don Pedro Joseph Mayoral, archidiacre de Valence, l'un, 
des hommes les plus distingués de son temps par ses con-. 
noissances et son patriotisme, avoit introduit et acclimaté 
dans son jardin une espéce d'zZzoza qui produisoit en 
abondance des fruits pendant la plus grande partie de l'an- 
née. Ortega, qui nous apprend ce fait (Flora Esp., t. vr, 
p. 514), croit reconnoitre dans cette plante l4. squazn- 
7osa. de Linné; mais la figure qu'il en donne (tab. 21) est 
évidemment calquée sur cellé de la table 17 du Voyage de 
Feuillée, que les autres auteurs, et notamment MM. Dunal 
et De Candolle, rapportent à l'Z. cAerzmola linn. La 
description de la Z7ora espaziola ne fournit aucun moyen de 
savoir à laquelle de ces deux espéces appartient l'arbre cul- 
tivé à Valence. La seule observation que me' suggérent le 
fait rapporté par Ortega, et celui dont j'ai été témoin à Ma- 
jorque, c'est que les 4/z0z:2 du Pérou et du Chili. peuvent 
étre cultivés avec succés dans les provinces méridionales .de 
l'Espagne, notamment. dans les iles Baléares, les royaumes 
de Valence et de Murcie, et dans toute l'Andalousie. 
Auprés de la cóte méridionale de Majorque, à trois lieues 


Ix TRODUCTIOYN. 23 


environ du cap des Salines, se trouvent deux petites iles 
dont la végétation n'offre rien de remarquable. La premiere, 
Conejera ou ile des Lapins, n'est qu'un rocher inhabité; la 
seconde , Cabrera ou ile des Chévres, beaucoup plus consi- 
dérable , présente une suite de coteaux escarpés peuplés d'ar- 
bustes communsà Majorque ; elle n'est habitée que par quel- 
ques pátres qui élévent de nombreux troupeaux de chévres. 

Minorque, moins bien abritée que Majorque des vents 
impétueux du nord, est loin d'étre aussi fertile. Les arbres y 
sont en petit nombre; l'oranger et le citronnier ne se voient 
plus que dans quelques jardins; l'olivier et le caroubier dis- 
paroissent presque totalement; le pin et le chéne, plus vi- 
vaces, se remarquent seuls sur les coteaux au milieu des 
myrtes etdes autres arbustes méditerranéens. L'ile posséde ce- 
pendant quelques montagnes assez remarquables : le monte 
Toro, situé à peu prés au centre, paroit étre leur noyau 
principal; il envoie à l'ouest une suite de collines qui vont 
se réunir au mont Agatha, tandis que d'autres, moins élevées, 
se prolongent à l'est jusqu'au bord de la mer. Je n'entrerai. 
pas dans d'autres détails sur cette ile dont la végétation res- 
semble, du reste, à celle de Majorque. 

Iviza est formée pàr une réunion de monticules arides 
presque entiérement couvertes de pins. Cet aspect lui a valu 
jadis , ainsi qu'à Formentera, le nom de Pzzyusce ou iles des 
Pins; et s'il est vrai de dire que la civilisation tend à reculer 
les foréts, on se rend facilement raison, en abordant dans 
ces Iles, des causes qui ont fait subsister jusqu'ici celles qui 
couvrent leur territoire. La végétauon d'Iviza se rapproche 
déjà davantage de celle des cótes de DBarbarie; le Jzzperus 


24 IuTrROoDUucTION. 

phaenicea, nommé dans le pays Szezna, s'éléve, comme 
dans cette contrée, à plusieurs toises de hauteur;le P'agonza. 
cretica est commun sur le bord des haies; le Czstus clus 
abonde sur les coteaux pierreux. 

On trouve fréquemment dans cette ile un arbre qui existe 
rarement en masse à l'état sauvage , c'est le Pzrus pinea; le 
plus souvent il croit mélé au. Pznus alepensis : quelquefois 
cependant il couvre à lui seul des coteaux entiers. 

Iviza seroit fertile si les habitans savoient tirer parti de leur 
situation ; l'olivier, le caroubier y prospérent aussi bien qu'à 
Majorque, et la vigne y donne des fruits délicieux. On re- 
cueille aussi dans l'ile du blé, de l'orge ét du coton; toute 
la plaine marécageuse qui avoisine la capitale est consacrée à 
cette derniére culture. —'' 

Tout ce que nous venons de dire sur Iviza peut s'appliquer 
à Formentera, qui n'en est séparée que par un bras de mer 
parsemé d'ilots inhabités. 

Nous terminerons cet apercu sur la géographie physique 
des Baléares par l'énumération de quelques unes des plantes 
les plus remarquables de cet archipel, dont plusieurs ont recu 
lépithéte de Balearica , qui rappelle leur origine. Parmi 
celles-ci nous signalerons d'abord lHzppocrep:s balearica , 
distinguée de toutes les espéces du méme genre par son port, 
qui la feroit prendre au premier aspect pour une Corozz/le. 
Au pied des montagnes de Majorque on la trouve en abon- 
dance dans les fentes des rochers, oà elle forme des touffes 
épaisses, hautes de trois ou quatre pieds, dont les fleurs nom- 
breuses et d'un jaune doré la font reconnoitre de loin, et 
exhalent une odeur agréable. 


INTRODUCTION. 55 


Les coteaux maritimes des environs d'Artà sont couverts 
d'un genet épineux, que je décris conimeune espéce nouvelle 
sous le nom de Gezzsta lucida. Yl se rapproche par son 
port du G. scorpius DC.; mais il s'en distingue par ses ra- 
meaux luisans, par ses épines, qui ne portent jamais ni fleurs 
ni feuilles, et par divers caractéres tirés de la fleur. 

L' Hypericum balearicum , un des arbustes les plus élé- 
gans qui décorent nos jardins, est trop connu pour que je 
cherche à le décrire. On sait, d'aprés ce que j'ai dit plus haut, 
quil est commun dans les montagnes de Majorque; il se 
trouve aussi en abondance à Minorque et à Iviza. 

Un He£chrysum, remarquable par ses feuilles épaisses , 
en forme de spatule, et couvertes d'un duvet cotonneux 
trés-blanc, se trouve assez souvent dans les fentes des ro- 
chers des montagnes de Majorque. J'ai donné à cette espéce 
le nom d' HeZchrysum Lamarckz , pour rappeler que M. de 
Lamarck est le premier qui l'ait décrite, en la confondant 
avec le GnapAhalum crassifolium Linn. , qui est totalement 
différent. M. Persoon, ayant reconnu cette erreur, l'avoit 
mentionnée depuis dans son .$yzopsts sous le nom de Gza- 
phalium. ambiguum. Partout oà j'ai observé cette belle 
plante, elle vivoit en société avec le GZobu/aria spinosa , et 
il résulte d'observations répétées que j'ai faites à ce sujet, 
qu'on peut fixer à 3oo ou 400 métresla hauteur barométrique 
à laquelle végétent ces deux espéces. L'AeZchrysum La- 
arcki a été cultivé long-temps au Jardin du Roi ; mais on 
ignoroit son origine, et je suppose que son introduction en 
France est due, comme celle de l' Hzppocrep:is balearica et 
d'une foule d'autres végétaux, au voyage d'Antoine Hüchard. 


à 


26 ÍwNTRODUCTION. 


Lorsque l'on parcourt les montagnes de Majorque entre 
Lluch et Soller, on trouve assez souvent une belle Ombelli- 
(ére, qui a été décrite par Linné sous le nom de Paszznaca 
lucida, ev figurée dans les /Uustrationes de Gouan. Sa tige, 
épaisse et anguleuse, s'éléve à trois ou quatre pieds ;ses feuilles 
radicales, à lobes larges et luisans, la distinguent facilement 
des espéces du méme genre. Je dois à M. Hernandez un 
échantillon de cette plante recueilli à Minorque oà elle est 
assez commune. 

J'ai parlé dans un autre Mémoire (1) du Brassica. balea- 
7ica, dont la tige arborescente sort horizontalement des 
fentes des rochers du Puig-Major, et du Zuxus balearica 
qui habite les montagnes de Majorque: Il ne me reste plus 
qu'à dire quelquesmotssur trois plantesbeaucoup plus petites 
qui méritent aussi une menuon particuliére. La premiére est 
une petite Légumineuse qui a été découverte aux Baléares 
par Richard , et que Linné fils a décrite le premiersous le nom 
de Lotus tetraphy llus, faisant allusion à l'avortement , qu'il 
croyoit constant , de l'une des folioles de la paire inférieure. 
Cet auteur, et ceux qui l'ont suivi, ont considéré la foliole 
persistante comme une stüpule; mais l'examen d'un grand 
nombre d'échantillons m'a démontré que cette opinion 
n'étoit point admissible. J'ai vu, de plus, que l'avortement 
s étendoit souvent aux deux folioles inférieures, tandis que 
d'autres fois, mais plus rarement à la vérité, il n'existoit pas 
du tout. 

La seconde est un petit ZeZianthemuz que j'ai observé 


(1) Excursions dans les iles Baléares, Annales des Voyages, tom. xxx. 


IxrRopvcrmIOsN. 27 


dans les sables maritimes auprés de Palma, et qui se fait 
remarquer par ses feuilles un peu charnues, d'une couleur 
glauque, et entiérement lisses. Il est figuré sous le nom d'e- 
üanthemum 4" dans la Flore inédite des Baléares de Poza- 
pentura Serra; ce qui m'a engagé à lui donner celui d' 77e- 
lianthemum. Serra , en honneur de ce botaniste. 

Enfin, la troisiéme est une petite Bhinanthacée, à fleurs 
jaunes, recueillie autrefois par Schaw sur les cótes d'Afrique, 
sans qu'on sache précisément dans quelle localité, et décrite 
par Linné, tantót sous le nom de Sz£horpia africana , tan- 
tót sous celui de Dzsandra prostrata var. Q. Cette espéce, 
cultivée encore 1l y a peu d'années au Jardin du Roi, oà 
elle avoit probablement été introduite par Ant. Richard, est 
commune à Majorque et à Iviza, dans les creux des rochers. 
Adoptant , avec M. de Jussieu, le genre Dzsazdra de Linné, 
je décrirai cette espéce sous le nom de D. ofrzcaza , et je 
mentionneral les caractéres qui la distinguent du JD. pros- 
trata. 

Je bornerai ici l'énumération des plantes remarquables 
des Baléares, me réservant de faire connoitre d'une maniére 
plus détaillée, dans le courant de cet ouvrage, celles qui 
sont nouvelles ou peu connues. 


Liste des 44uteurs cités le plus fréquemment pour la 
géographie des plantes des Baléares. 


Arr. — Aruiosr : Flora Pedemontana. Taurini , 1785. 

BevTn. — BevTHAM : Catalogue des plantes indigenes des Pyrénées et du Bas-Lau- 
guedoc. Paris, 1926. 

BrnT. — BrEnToLowi : Ámoenitates Italice. Bononiz , 1819. 

Brv. BEnN. — Bivosa Brnsanbr : Sicularum plantarum centurie 1 et ». Panormi ; 
1806 et 1807. 

Bnowx. — Bnows : In Denham et Clapperton narrative. London, 1826. 

Cav. — CAYANILLES : Icones. Madriti , 1791-1800. 

DC. — Dx Cauporrz : Flore francaise. Paris, 1805. — Supplément. Paris, 1815. 

Dzr. — Deuire : Flore /Egyptiace illustratio. Parisiis , 1813. 

Dzsr. — DrsrowTAiNES : Flora Atlantica. Parisiis, 1798 et 1799. — Choix de plantes 
du corollaire de Tournefort. Paris, 1808. 

D'Unv.— D'UnvirtE: Enumeratio plantarum quas in insulis Archipelagi aut lit- 
toribus Ponti-Euxini , annis 1819 et 1820, collegit J. Dumont d'Urville. Pari- 
siis, 1822. 

Fonsk. — FonskAL : Flora JEgyptiaco-Arabica. Hauniz 1776. 

Lc. — Lacasca : Genera et species plantarum qua nova sunt. Madriti , 1816. 

Onror. et RAr. — Onrorawt et RarixESQUE ScuarrZ : Statistica generale di Sicilia. 
Panormi , 1810. 

PnEsL. — Pnzsr : Delicize Pragenses. Praga , 1822. 

Savzw. — SarzmaNs : Bericht über eine botanische Reise nach. einem Theile von 
Spanien, nach Gibraltar und Tanger; in Flora Oder DBotanische zeitong , 
1825 , p. 737-747. 

Savi. — Savi : Botanicon Etruscum. Pisis , 1808-1815-1818. 

Scuouss. — ScmoussoE: Jagttagelser over Vextriget 1 Marokko. Kjobenhavn , 
1890. 

SEpAsT. et Maun. — SrnasrIANI et Mauni : Florze Romana Prodromus. Rome, 1818. 

Sign. — SigpEn : Reise nach Insel Kreta. Leipsig, 1823. 

Smirg. — Suri : Flore Graece Prodromus. Londini , 1806-1815-1816. 

TEN. — TrNonr : Flora Neapolitana. 1811-1824. 

Viv. — Viviasi: Flore Lybice specimen, Genuz , 1854. RSS Corsica specie- 
rum novarum vel minüs cognitarum diagnosis. Genua, 1824. 


ENUMERATIO PLANTARUM 
IN INSULIS BALEARIBUS NASCENTIUM 


RANUNCULACEZ. 


1. CrzwmamIS cinRHOsA : Caulis frutescens, super arbores sepesque 
scandens. Folia persistantia , fasciculata; nunc indivisa , ovata sub- 
cordatave , dentato-serrata ; nunc palmato-trifida ; nunc veré pal- 
mato-trisecta , segmentis 5, profundé dentatis vel palmatipartitis , 
duobus inferioribus sessilibus , terminali pedunculato. Z'/ores invo- 
lucrati , involucro calyciformi , primüin flori approximato, anthesi 
peractà remotiusculo. 

a. Foliis indivisus trilobisve. C. cirrhosa. Linn. Spec. 766, et 
auct. — DC. Syst. Veget. 11, p. 165, excl. Synon. Scop. , ex herb. 
Gay. — C. semitriloba. Lagasc. Cat. Hort. Madr. , p. 17. — C. poly- 
morpha &. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 9. 

B. Foliis palmatisectis. C. balearica. Rich. in Journ. Phys., p. 127. 
Íc. et auct. non Pers. — C. calycina. Ait. Hort. Kew. , ed. 1, 11, 
p. 259. C. polymorpha B. et y. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 9. 

Frequens in sepibus Balearium. Floret hyeme et vere. 

Hab. in Hispaniá meridionali (Lag.), Corsicá! (1), regno Neapoli- 
tano et Calabriá ( Tenore), Archipelagi insulis ( DC.) , circa Athe- 
nas ( Smith ), in Palestinà ( DC.), propé Algerium et in Atlante 
( Desf. ! ). 

Oss. Le C. cirrhosa varie beaucoup quant à la forme de ses feuilles et à la 
grandeur de ses fleurs. Lesauteurs qui n'ont eu sous les yeux qu'une de ces formes 
n'ont point hésité à la décrire comme espece. Cependant tels sont les nombreux 


rapports qui lient toutes ces variétés entre elles, que je ne crois pouvoir distinguer 
que les deux principales. 


(1) Le point d'exclamation placé à la suite d'un nom de pays signifie que j'ai vu 
des échantillons recueillis dans le lieu que j'indique. 


3o DicorvrEpowrs. 


Le C. semitriloba Lag. me paroit devoir rentrer dans ma variété z , les carac- 
teres que cet auteur lui attribue se rapportant parfaitement à ma plante. Je la réunis 
donc au C. cirrhosa Lànn. , et je leur joins la. var. & du C. polymorpha Viv. Les. 
échantillons de Corse, que M. Gay possede, ne me laissent aucun doute sur ce 
dernier synonyme. Ma variété 8 est formée des C. balearica Rich. et calj- 
cina Ait. , auxquelles on doit ajouter les variétés 8 et 5, du C. polymorpha Viv. 

M. De Candolle a conservé dans son Systema les C. cirrhosa Linn. , semitriloba 
Lag., et balearica Rich. Sa variété 8. pedicellata du C. cirrhosa ne peut étre 
admise , puisque, dans toutes les formes, le pcdicelle s'alonge apres l'épanouis- 
sement de la fleur , et sépare le périgone de l'involucre. 

M. Viviani a senti les nuances qui rapprochent ces diverses especes et variétés. 
Il réunit ( Flor. Cors. Spec. l. c.) le C. triloba Lagasc. à sa variété a , et le C. ca- 
lycina Ait. à sa variété z; il soupconne méme que le C. balearica ne differe pas 
de sa plante, 1aais il donne à cette espece, ainsi constituée , le nom de C. poly- 
morpha , et paroit la regarder comme distincte du C. cirrhosa Linn. , puisqu'il ne 
cite pas cette derniere comme synonyme. 

En général le C. cirrhosa , lorsqu'il croit dans les plaines de Majorque aupres 
de Palma, Campos, Artà, Alcudia, Pollensa, présente des feuilles presque entieres, 
légerement dentées en scie; mais des qu'on atteint les montagnes d'Esporlas , de 
Valldemosa , etc. , les feuilles deviennent graduellement trilobées , palmatifides et 
palmatilobées. Enfin, je possede plusieurs échantillons, que j'ai recueillis au som- 
met de Puig-Major , à douze cents metres d'élévation , dans lesquels les feuilles 
sont non-seulement palmatilobées , mais encore leurs segmens sont divisés jusqu'à 
la base en lanieres étroites presque linéaires et dentées. 


2. Apnowis zsrivALIs. Linn. Spec., 771. 

a. Floribus miniatis. — J4. cstivalis. DC. Syst. 1, p. 225. — 
A. miniata. Jacq. Flor. Austr. , t. 554. 

B. Floribus citrinis. 

Inter segetes insularum Majoris et Minoris ( 77ern. ) frequens. 
Florebat Martio. 

Hab. in Galliá !, Italiá ( DC.) , Grzeciá (Smith), regno Algeriense 
( Desf. ), /Egypto (Del.). 


Oss. Ces deux variétés ne different l'une de l'autre que par la couleur des fleurs. 
J'avois d'abord cru devoir rapporter la seconde à l'uue des especes formées aux dé- 
pens de l' A. cestivalis de Linné ; mais aprés un mür examen il m'a été impossible 
de lui assigner aucun caractere distinctif. J'ai vu de plus dans la variété « des 
pétales mélangés de rouge et de jaune, et cette observation m'a confirmé dans 


A RAANUNCULACEZ. JI 


l'opinion que ces deux formes ne pouvoient étre séparées. On sait que M. Reichen- 
bach a réuni récemment (Ic. Plant. Rar. cont. iv, p. 15-17), les AJ. citrina Hoffm., 
flava Vil. , microcarpa DC. , maculata Vallr. , et flammea Schleich'. , Thom. , 
Ser. Plant. exsic. non Reich. à lA. estivalis de Linné. Il conserve I A. flammea , 
en lui donnant pour synonymes l4. anomala Valr. - DC. Prodi. et A. parvi- 
flora Fisch. - DC. Prodr. Cette espece ainsi constituée ne se trouve que dans l'Au- 
triche et l'Allemagne centrale. On doit, selon le méme auteur, réurir à l'A4. 
-autumnalis Linn. V A. cestivalis M. B., non Linn., et Z4. micraniba DC. Syst. 
Enfin l4. dentata Del. lui parait une bonne espece; mais il doute que la var. 
8. provincialis ( DC. syst.) puisse étre rapportée à cette plante. On trouve dans le 
méme ouvrage des phrases spécifiques qui, par des caracteres tirés de la forme 
des carpelles , servent à distinguer ces diverses especes. 


5. Raxuwcurus EQuaTILIS f. peltatus , foliis emersis orbiculatis, tri- 
lobis, peltatis. DC. Syst. 1, p. 255. 

In fossis propé Ártam in insulá Majore. Florebat Aprili. 

y- Cespitosus. DC. Prodr. 1 , p. 26. 

In aquis stagnantibus propé Palmam , loco dicto gk in insulà 
Majore. Florebat Martio. 


4. RaANuwcuLUs scELEnaTUS. Linn. Spec. , 776. 
In insulà Minore (Z77ern.). 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


5. Ranuxcurus r1awvuciNosus. Linn. Spec., 779. 

In paludosis Alcudia in insulà Majore ; in ins. Minore (Z7ern.) 
Floret Aprili. 

Hab. in Galliá !, Italiá (Sebast. et Maur.), Grecià (Smith). 


6. RanuwcuLus nEPENS. Linn. Spec. , 779. 
In humidis propé Palmam et Artam. Florebat Aprih. 
Hab. in Hispaniá ! , Galliá !, Italià ! , Graeciá (Smith). 


7. Rawuscurus uunicaTUs. Linn. Spec., 780. 
In insulà Minore ( Zern.). 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto excepta. 


8. RawuwcuLUs Puroworis 5. pareulus. DC. Syst. 1, p. 297. — 


3» Dicoryrrepowrs. 


R. parvulus. Linn. Mant., 79.— A. parviflorus. Gouan. Flor. Monsp., 
270. non Linn. 

In aridis montium insulz Majoris propé Lluch. Florebat Aprili. 

d. Trilobus. Nob. — . trilobus. Desf.! Atl. 1, p. 457. , tab. 115 
et auct. — ZA. Rosani Tenore, Prodr. Flor. Nap. ex DC. 

In humidis maritimis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Galliá mediterraneà ! , Corsicá! , regno Neapolitano 
(Tenore), Grecià (Smith) , insulá Cypro (DC.), regno Algeriense 
( Desf?). 


Oss. On sait que le seul caractere qui distingue le Zt. philonotis du trilobus , 
consiste en ce que le premier ne présente qu'une série unique de tubercules qui 
borde chaque cóté des carpelles, tandis que dans le second ces tubercules couvrent 
les deux faces du fruit. M. Gay possede des exemplaires provenant du Roussillon 
qui lient ces deux formes. Tantót les carpelles ne présentent qu'une seule série de 
tubercules, tantót cette série est accompagnée de quelques tubercules dans le mi- 
lieu du disque , tantót enfin les carpelles en sont totalement couverts comme dans 
le R. trilobus. Je n'hésite pas , d'apres cette observation, à réunir ces deux especes. 


9. Frcania nanuNcuroipgs. Moench. Meth. 215. — Aanunculus fica- 
ria. linn. Spec. , 774. 

In Balearibus frequens. 

Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


10. Hrrrrsonus rokrIDUs. Linn. Spec. , 784. 
In montibus insule Majoris propé Lluch. Florebat Aprili, 
Hab. in Hispaniá (DC.), Galliá ! , Italiá (Savi). 


1:1. HEuresomus nivibus. Ait. Hort. Kew. ed. r. 11, p. 272.— 
H. argutifolius. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 8.- 

In montibus insule Majoris propé Esporlas ( 7'rias ). 

Hab. in Corsicá !. 

Oss. M. Viviani a changé le nom adopté pour cette plante en celui d'H. argu- 


tifolius , se fondant sur ce que l'espece d'Aiton et de Curtis étoit originaire d'Amé- 
rique; il m'a été impossible de découvrir ce qui avoit pu l'engager à adopter cette 


ÀNONACEX, —NYyMPHAEACEA. 33 


opinion. L'H. lividus est cultivé en pleine terre au Jardin de Kew; 1l ne pourroit 
douc habiter que l'Amérique septentrionale. Je l'ai cherché vainement dans les 
ouvrages de Michaux , de Pursh, et de Nuttall. La figure du botanical magazin a 
dissipé tous mes doutes ; la plante de Corse et des Baléares y est représentée aussi 
bien que le format. de l'ouvrage a permis de le faire. Curtis n'assigne point sa 
patrie ; il fait remarquer qu'elle est différente de I'H. trifolius du Canada, avec 
lequel elle avoit été confondue par Miller. 


12. NicEtrA nAMAscENA. Linn. Spec. , 755. 

Frequens inter segetes Balearium. Aprili , Majo floret. 

Hab. in Hispaniá !, Galliá!, Italiá (Sebast. et Maur.), Graciá 
et Archipelagi insulis (Smith) , Barbari ( Desf. ! ). 


15. DerrnuivrUM srapPuYvsaGnIA. Linn. Spec. , 750. 

Ad pagos in insulà Majore et Ebuso. Floret Junio. 

Hab. in Hispaniá et Galliá mediterraneá (DC.), Etrurià (Savi), 
Cretá et Archipelagi insulis (Smith —D'Urv. ). 


14. Pxowia conaruma var. fructibus glabris. Nob. 

Caulis glaber, rubellus. Fo/;a ternatim secta , foliolis inferiori- 
bus indivisis aut sepius bipartitis , omnibus ovato-lanceolatis , inte- 
gris, utrinqué glabris, facie viridibus, dorso purpurascentibus. 
Ovaria glabra , basi erecta , apice contorta divergentia. 

In montibus insule Majoris propé Esporlas, necnon ad apicem 
montis Puig-/Major; in insulà Minore ( Hernz.). Floret Majo. 


ANONACEJ. 


15. Awona cneniMoLIA. Mill. Ditc., n. 5. 
Culta in hortis insulze Majoris. Fructus maturat Majo. 


NYMPH/EACEA. 


16. Nvuenxa Arpa. Linn. Spec. 729. 
In fossis insulee Majoris propé Artam. Floret Majo. 


34 DicorvrEpowrs. 


Hab. in Hispaniá (DC.) , Gallià! , Italià! , Greciá et Archipelagi 
insulis (Smith ). ! 


PAPAVERACE;. 


17. ParAvER AnGEMONE. Linn. Spec., 725. - 
Inter segetes insule Majoris prope Esporlas. Florebat Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptàá. 


L2] 


18. Papavrn nupiUM. Linn. Spec., 726. 

Inter segetes insulee Majoris frequeus. Florebat Martio. 

Hab. in Hispanià ! , Gallià ! ,.Italiá (Savi, Sebast. et Maur.) 
Grecià (Smith). 


Oss. I e papaver obtustfolium Desf. ne differe du dubium que par ses capsules 
plus globuleuses et moins longues. M. Desfontaines n'avoit d'abord proposé cette. 
espece qu'avec doute ; elle a été depuis admise par les auteurs. Ne pourroit-on pas 
trouver des passages qui permissent de la réunir au P. dubium dont elle présente 
tous les autres caracteres? 


19. RoewEnia nvsnipa. a. DC. Syst. 11, p. 92. 

Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneà ! , Hispani (DC.), Barbarià (Desf. ! ) 
Egypto (Del.), Greeciá et insulà Cypro (Smith). 


20. GrAvciUM rLAvUM. Crantz , Austr. , 141. 

In arenosis maritimis insule Majoris.frequens. Florebat Aprili. 

Hab. in Hispaniá ! , Gallià !, Italià (DC., Sebast et Maur), Greciá, 
(Smith), Barbariá ( Desf. !). 


FUMARIACE/E. 
21. Fuuania. capnEoraTA. Linn. Spec. , 985. 


In montosis Balearium vulgatissima; Floret primo vere. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


CnvcrIFER x. 35 


22. Fuuanta orricraris. Linn. Spec. , 984. 
In agris Balearium frequens. Floret Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneá: 


25. FumaRrA PAnvirLORA. Lam. Dict. 11, p. 567. 
Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


CRUCIFERE. 


. 24. Marmora. ixcasA & purpurea. Brown in Hort. Kew. ed.2, iv, 
p.119. 
Ad muros et rupes maritimas DBalearium- vulgatissima. Floret 
Martio. ] 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


25. CuxrnaxTRUS cnEmir. Linn. Spec. , 924. 
Ad muros in insulis Majore et Minore. Floret Martio. 


26. NasrunTIUM orricINALE. Brown in Hort. Kew. , cd. 2. 1v, p. 110. 
Ad fontes et rivulos Balearium vulgatissima. Florebat Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


27. Amasrs veRwA. Brown in Hort, Kew. , ed. 2. 1v, p. 105. Non 
Desf. — esperis verna. Linn. Spec. , 928. 

In montibus insule Majoris dictis Puzg-Major, Puig-de- Torrella , 
Puig-d?-Malluch , haud rara. Floret Martio, Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneá, /Egypto exceptá. 


28. Anasis ninsuTA &. Nob. Turritis hirsuta. Linn. Herb. ex DC. — 
T. sagittata. Bert. Plant. Genuens. , 185.— Zrabis sagittata. DC. 
Flor. Fr. Suppl., p. 592. 

Ad rupes in montibus insule Majoris propé Lluch. Florebat Aprili. 

y. Nob. z4rabis muralis. Bert. Dec. Ital. 2, p. 57. 


36 Dicorxrrzpoezrs. 


Ad rupes in montibus insule Majoris Puig-Major, Puig-de- Tor- 
rella. Florebat Aprili. 
Hab. in Galliàá mediterraneá ! , Italiá ( Bert. , Savi ). 


Oss. Les feuilles de la tige dans l4. sagittata DC. (.4.. hirsuta & Nob.) pré- 
sentent à leur base deux petites oreillettes qui sont tantót pointues , tantót arron- 
dies. Danus I A. hirsuta Scop. (.4 hirsuta & Nob.) , adoptée dans le Systema de 
M. De Candolle, ces oreillettes sont souvent nulles, et lorsqu'elles existent sont si 
courles , que la feuille est plutót en cour à sa base qu'auriculée. L'A. muralis 
Bert. (.4. hirsuta y Nob.) a ses feuilles sessiles entierement dépourvues d'appen- 
dices. Ce caractere se nuance , comme l'on voit , d'une maniere presque insensible 
dans ces trois especes ; il me semble donc loin de suffire pour légitimer leur distinc- 
tion. M. De Candolle paroit tres-porté (Syst. 26, p. 223) à réunir les deux pre- 
mieres; je crois qu'on peut leur joindre sans inconvénient la derniere. Elle se lie 
naturellement à I4. sagittata par l'intermédiaire de l4. hirsuta qui, comme 
elle, a souvent les feuilles de la tige sans oreillettes. Ma variété 4, (4. muralis 
Bert.) ne s'éleve guere au-dessus de trois ou quatre pouces; elle est beaucoup plus 
hispide que les deux autres. Ces caracteres la font reconnoitre au premier aspect , 
mais ne me paroissent pas assez importans pour qu'on puisse la regarder comme 
disuncte. J'ai donc cru devoir proposer la réunion de ces trois especes, en leur con- 


servant le nom d' AZ. Airsuta comme le plus ancien. 


29. CanpauiNE minsuTA à. DC. Syst. 11, p. 259. 

In umbrosis insulae Majoris frequens ; in ins. Minore ( ern. ). Flo- 
rebat Martio. 

B. Maxima. DC. syst. 11, p. »60. 

In humidis montium insule Majoris circa Esporlas. Florebat 
Martio. 

Hab. in totà Europà, Barbarià (Desf. . 


5o. Kouwica manrriua, Brown in Denh. et Clapp. Narr., iu, p. 214. 
— Clypeola. maritima. Linn. Mant. 426.— 4lyssum maritimum. 
Lam. Dict.,1, p. 98. 

Ad muros et rupes maritimas Dalearium vulgatissima. Florebat 
Martio. 

Hab. ad littora totius maris Mediterranei. 


CRUCIFER X. 37 


51. Crvrrora zowTnraspr. Linn. Spec. 910. 

Inter rupes ad apicem montis Ga/atzo in insulà Majore. 

Hab. in Hispaniá ! , Gallià Mediterraneà !, Italià et Sicilià (DC.), 
Barbariá (Desf. !). 


52. Enorurma vurcanrs, DC. Syst., i1, p. 556. 
Übiqué in Balearibus. Floret primo vere. 
Hab. in totà Europà. 


55. Hurcuissia eETR 4. Brown Hort. Kew. ed. 2, iv, p. 82.—Zepi- 
dium petreur. Linn. Spec. 899. 

Ad apicem montis Puig-Major in insulà Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in totà Europà meridionali. 


54. BiscurELLA avmicULATA. Linn. Spec. 9gri.— 7. auriculata B. 
Lam. Dict., it, p. 617. 

In agris Ebusi propé S. Gerstrudam. Florebat Majo. 

B. siliculis levibus. Nob. B. auriculata à. Lam. l. c.— B. erigeri- 
folia. DC. Dissert. n. 2. — Syst., i, p. 408.— Deless. Ic. tab. 55. 

Cum priore. 

Hab. var. « in Andalusiá (Salzm.), Galliá meridionali, Italià et 
Sicilià (DC.), Barbarià (Desf.). Var. f. in Valentie, Murciez, 
Granate regnis ( DC.) 


Oss. La seule différence qui existe entre ces deux variétés réside dans les 
silicules qui sont plus ou moins chagrinées dans l'une, tandis que dans l'autre elles 
sont parfaitement lisses. Je les ai trouvées croissant ensemble dans un champ de 
l'ile d'Iviza, aupres du village de Sainte-Gertrude. Leur ressemblance est telle, 
que je les recueillis sans m'apercevoir de la différence que présentent leurs fruits. 
Ce n'est qu'apres mon arrivée à Paris que, visitant mes plantes, je m'apercus que 
je possédais deux formes décrites comme especes distinctes. Je ne veux point exa- 
miner ici quelle est l'importance plus ou moins grandeque l'on peut attacher dans 
les biscutelles aux silicules lisses ou couvertes d'aspérités ; ces considérations m'en- 
iraineroient trop !oin dans un genre oü la plupart des différences spécifiques sont 
tirées de ce caractere ; j'observerai seulement que deux plantes vivant dans la 
méme localité, et présentant sur tous les autres points l'identité la plus parfaite , ne 


me paroissent pas suffisamment distinguées par cet unique caractere. 


39 DicoryrEpoxrs. 


55. SisvusnioM OrrrciNars. Scop. carn. ed. 2, n. 824. — Erysimum 
officinale. Linn. Spec. 922. 

Ad vias in insulà Majore propé Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


56. Sisvusniuu mio... Linn. Spec. 921. 

Ad vias et margines agrorum in Balearibus vulgatissima.Flovebat 
Martio. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


57. Sisvusniun coruuxz. Jacq. Flor. Austr. t. 555. — DC. Syst. , ir, 
p. 469. 

In montibus insule Majoris propé Lluch. Florebat Aprili. 

Hab. in Europá meridionali et orientali (DC.) 


58. SisvusniUM sunsrForiuu. Linn. Spec. 918. 
In insulá Minore ( ZZerz.). 
Hab. in Pyrenzis orientalibus ( DC.), Sicilià ( Linn. . 


59. LePrpiuM nna24. Linn. Spec. ed. 1, p. 645.—DC. Syst. , i1, p. 529. 
— Cochlearia draba. Linn. Spec. ed. 2, p. 904. 

Inter segetes insule Majoris. Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


40. Lzprmrum sarrvuw. Linn. Spec. 899. 
In insulá Minore (ZZern.) an spontanea? 


41. Lerrpruw mnis. Linn. Spec. 9oo. 
In insulà Minore ( ZZern.) 


Hab. in Galià meridionali ! , Italià !. 


42. CaPsELLA BURsA — PASTOnIS. Moench. Meth. 271. — DC. syst. i1, 
p. 584. — T'hlaspi bursa pastoris. Linn. Spec. 905. 

Ubiqué in Balearibus. Floret primo vere. 

Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


45. Dnassica pALEARICA : fruticosà, glaberrimà , ramosà ; foliis in 


CnucIFERE. | 39 


ramorum apice congestis, obovatis, crenatis sinuatisve , carnosis , 
glaucis; petiolo exauriculato; calyce reflexo; siliquis erectis, an- 
gustissimis; stigmate subsessili. — Tab. 1. 

B. balearica. Pers.! Synops. i1, p. 106.—Deless.! Ic. n, t. 86. Non 
DC. Syst. 

Caulis ex rupium fissuris. horizontaliter productus, perennis, 
lignosus , brachii humani crassitie, bipedalis circiter, rugosus, 
inferné simplex, apice divisus in ramos plures, breves, tortuosos , 
veterum foliorum cicatricibus asperos. F'o/ia ad apicem ramulorum 
congesta , glaberrima, glauca, carnosa , crenato-sinuata, elliptica , 
obovatave ,.crenis inferioribus plüs minüs profundis panduriformia 
aut lyrata r i-2 uncias longa, 1£2- 18 lineas lata. Petioli limbum 
eequantes, lineares, canaliculati, basiattenuati, semper exauriculati. 
Flores corymbosi, demüm in racemum elongati, corymbo florifevo 
brevi, folia ramea parüm superante. aphyllo aut inferué foliolis imi- 
nutis exauriculatis instructo. Pedicelli graciles, floriferi , patentes 
inferiores 5-7 lineas longi. Calycis sepala oblongo-obovata, obtusis- 
sima, flavescentia, Pu , margine fiesibraideed! 5 lineas longa, 
lineam et dimidiam lata , omnia basi aequalia. Peta/a calyce ARE 
longiora, aurea , limbo obovato subrotundo apice retuso, abrupte 
atlenuata in unguem calyce dimidio breviorem. Z//amenta longiora 
calycem :quantia. | Antherce: oblongee, sagittatee , plus. minüs ar- 
cuata. Glandulc 4, petalis oppositze. Ovarium lineare , longitudine 
calycis , stigmate capitato subsessili, obsoleté bilobo. 

Hab. in. fissuris rupium. (montis dicti | Puzg-/ajor in .insulà 
Majore. Flovebta Aprili. 

Expl. tab. I. x. Flos auctus. — 2 Petalum. —3 F!os, calyce petalisque sectis, — 
4 Reliquiae fr fructüs ex herb. chaud. 


Oss. Dans les échantillons de l'herbier de Richard, la.grappe de fruit est longue 
d'environ six pouces; les pédicelles sont gréles, filiformes et dressés ; les siliques 
sont longues de deux pouces à deux pouces et demi, tres-étroites ; et le stigmate 
presque sessile. Je ne puis rien dire ni des valves ni des graines qui u'existent plus, 

Cette plante a été confondue dans le Systema de M. de Candolle avec un Zras- 


40 Dicorvrrpoxnrs. 


sica qui croit à Jaus-Pous aupres de Nice. M. Gay a prouvé récemment ( Ann. 
scienc. nat. VII, p. 413-416) que cette derniere espece n'étoit autre chose que le 
chou des jardins (B. oleracea Linn.). Notre plante en differe par ses tiges ligneuses 
non bisannuelles ou trisannuelles; par ses feuilles toutes dépourvues d'oreillettes ; 
par ses folioles calycinales d'abord dressées , puis réfléchies, non dressées en tout 
temps, tres-obtuses, non plus ou moins amincies au sommet , ni prolongées en 
forme de sac à la base ; par ses pétales d'un jaune doré, non blanchátres, à limbe 
obovale arrondi et brusquement aminci en onglet , non oblong et insensiblement 
rétréci par le bas ; par ses pédicelles beaucoup plus gréles et plus flexibles , dressés, 
non étalés ; par ses fleursramassées en corymbe , non disposées en longues grappes ; 
enfin par ses siliques au moins d'un tiers plus courtes et plus étroites; à stigmate 
presque sessile, non supporté par un bec séminifere cylindracé de quatre à six 
lignes de longueur , et souvent plus large que la silique elle-méme. (Gay , l. c.) 


44. BnassicA oLERACEA. Linn. Spec. 952. 
Colitur in hortis Balearium. 


45. Bnassrca marus. Linn. Spec. 951. 
Colitur cum priore. 


46. Siaris AnvENsis. Linn. Spec. 955. 

In insulá Minore ( ZZerz. ). 

Hab. in totà Europà ; ineridiem versüs usqué ad Lusitaniam (DC ), 
Greciam (Smith), et Archipelagi insulas (d'Urv.) progreditur. 


47. Siwaris. iscawA. Linn. Spec. 954. Cordylocarpus | pubescens. 
Smith Flor. Grac. Prodr. i1, p. 619. 

In insulá Minore (7Zernz. ). 

Hab. in Hispanià et Gallià meridionali (DC.), Italià (Bert.), 
Siciliáà (DC.), Gracià (Smith.). 


48. Diprvoraxis xnucorpes. DC. Syst. iz, p. 651.— Sinapis erucoides. 
Linn. Spec. 954. — Sisymbrium erucoides. Desf. ! Atl. 1, p. 85. 

Ad vias et margines agrorum in Balearibus vulgatissima. Floret 
Februario Martioque. 

Hab iu Hispaniá, Gallià meridionali ! , Italiá , Sicilià ( Biv. Bern.), 
Barbarià ( Desf. !) 


CAPPARIDE £. 4T 


49. Enuca sarivA. Lam. Flor. Fr. it, p. 496. 

Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptà. 

Far. nana. Nob. Caulis humillimus, pollicaris. Flores pallide 
flavi, venis petalorum fuscis. Ovarium glabriusculum. Fructum 
non vidi. 

In arenosis maritimis insule Majoris, inter Palmam et locum 
dictum Pra!. Florebat Martio. 


5o. SuccowrA sArramicA. Medik. in Ust. neu. Ann. r, p. 41. — 


DC. Syst. u, p. 645.— Bunias balearica. Liun. Mant. 429.— Gouan 
Illustr. 45, t. 20. 


In insulis Balearibus (Linn. Gouan.). 
Hab. in insulà Teneriffa, Siciliá (DC. ). 


5i. hRarnawus sarrIVUs. Linn. Spec. 955. 
Colitur in hortis Balearium. 


52. Rarmawus naPmamrSTRUM fj. P'"lore purpurascente. DC. Syst. uw, 
p. 667. 


In insulà Minore ( Z7ern. ). 


55. Rarnawus MmanrriMUs. Smith. Engl. Bot. t. 1643. 

In maritimis propé Soller in insulà Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in maritimis Anglie (Smith), Armoracie circa Brestum et 
Corisopitios ( DC. ). 


CAPPARIDE.E. 


54. Carpants sPmoss. Linn. Spec. 720. 

Ubiqué ad muros Balearium. Florebat Majo. 

Tantà copiá ad moenia Alcudie provenit, ut cognomen 7i//a de 
lastaperas ( vile des Capres) indé nacta sit hac civitas. 


6 


42 Dicorvirpownrs. 


CISTINEE. 


95. Cisrus Arsmus. Linn. Spec. 757. 

In montosis Balearium vulgatissima. Florebat Aprili. 

Hab. in Hispaniá!, Gallià mediterraneá!, Corsicá! , Greciá 
(Smith), Barbarià ( Desf ! ). 

56. Cisrus sarvirorivs. Linn. Spec. 758. 

In montibus Balearium ubiqué occurrit. Floret Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


55. Cisrus rronEwTINUs. Lam. Dict. i1, p. 17. 

In collibus aridis insulae Majoris prope Artam ; in ins. Minore 
(Hern.). Floret Aprili. 

Hab. in Italià (Lam.), Ruscinonensi agro (Gay Herb. !), Cata- 
launià ( Benth. ). 


Oss. M. Bentham (Cat. p. 72) regarde cette espece comme une hybride des 
C. salvifolius et monspeliensis. Les échantillons que j'ai recueillis aux Baléares, 
et ceux que j'ai observés dans l'herbier de M. Gay , provenant du Roussillon , ne 
different du C. monspeliensis que par leurs fleurs moins nombreuses , disposées en 
corymbe non en cyme. Ce caractere est-il suffisant pour motiver la distinction de 
ces deux especes? 


58. Cisrus wonspELiENsis. Linn. Spec. 737. 
Übiqué in aridis et montosis Balearium. Floret Aprili. 
Hab. in totà regione meditervaneà , /Egypto exceptá. 


59. Cisrus Crusu. Dunal ! in DC. Prodr. 1, p. 266. C. libanotis. 
Desf. ! Atl. 1, p. 412, excl. synon. 

In collibus aridis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá (Dunal !), regno Tunctano propé Spitolam 
(Desf ! ). 


6o, HIguaNTBREMUM PLANTAGINEUM, Pers. synops. i, p. 7. Cistus ser- 
ratus. Desf. ! Atl. 1, p. 416, non Cav. 


C1sTINEX., 43 

In aridis prope Artam, Só Servera, in insulà Majore. Floret 
Aprili. 

Hab. in Barbarià (Desf. ! ), Hispaniá (Dunal !), Corsicà ! , Cretà !, 


61. HxeriawTHEMUM FUMANA &. Dunal ! in DC. Prodr. t, p. 275. 

In aridis montium insule Majoris prope Bafiabufar. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Barbarià (Desf. !), Hispanià !, Galliá !, Italià !. Orientem 
versüs usqué ad Georgiam ! , septentrionemque usqué ad insulam 
Gottland ! in mari Baltico progreditur. 

B. ericoides. H. ericoides. Dunal! in DC. Prodr. 1, p. 274. — 
C. ericoides. Cav. Ic. 11 n. 188, t. 172. 

In collibus petrosis Ebusi circa S. Eulaliam. Florebat Majo. 


. 


Oss. Cavanilles a le premier considéré cette forme comme une espece distincte. 
On seroit d'abord tenté de se ranger à son avis, lorsqu'on ne considere qu'un 
petit nombre d'échantillons. On trouve en effet des feuilles tres-courtes, épaisses , 
rapprochées les unes desautres, presque imbriquées, à peu pres demi-cylindriques, 
convexes en dehors , planes intérieurement, Dans lH. furmana, au contraire , les 
feuilles sont d'ordinaire assez éloignées les unes des autres, et trois ou quatre fois 
plus longues. Mais ces différences s'évanouissent s1 l'on compare un grand nombre 
d'exemplaires; on en trouve alors plusieurs qui tiennent le milieu entre ces deux 
formes, et d'autres qui les montrent réunies sur le méme pied. Ces observations 
n'ont point échappé à la sagacité de M. Dunal ; il n'adopte qu'avec doute ( Prodr. 
l. c.) l'espece établie par Cavanilles , et demande si elle est vraiment distincte de 
l'H. fumana? Je crois que les botanistes qui auront occasion de l'observer dans les 
lieux oü elle végete n'hésiteront pas à la regarder, selon l'opinion récemment 
émise par M. Bentham (Cat. p. 85), comme une simple forme de cette plante. 


y. Procumbens. H. procumbens. Dunal! in DC. Prodr. 1, p. 275. 

In aridis insule Majoris vulgatissima. Florebat Aprili. 

Oss. M. Bentham ( Cat. l. c.), ayant observé que les caracteres attribués à l'H. 
procumbens n'étoient point constans, réunit cette espece à l'H. fümana. 

62. HecrwTHEMUM LxVIPES. Willd. Enum. 507. 

In aridis insule Majoris pro alldemosam, Palmam, Artam 


frequens. Floret Aprili , Majo. 


44 DicorvyrrpowrEs. 


Hab. in Atlante (Desf. !), Hispaniá (Cav.), Gallià mediterraneà! , 
Dalmatiá (Dunal), Greciá (Smith). 


65. HzunawrHEMUM viüibE. Tenore! Flor. Nap. Prodr. p. 51. — 
Dunal in DC. Prodr. 1, p. 275. — H. juniperinum. Lag. in litt. — 
Dunal ! l. c. 

In aridis insulae Majoris prope Cauviam, Incam, Artam ; in ins. 
Minore ( ern.). Floret Majo, Junio. 

Hab. in Galliá australi (Dunal), regno Neapolitano!, Siciliá (Dunal), 
Cretá! , Barbariá !. 

Oss. Cette espece a été réunie par M. Bentham (Cat. l. c.) à V Z. glutinosum ; 
mais elle m'en paroit suffisamment distincle par sa tige qui s'éleve à enyiron un 
pied , treserameuse , glabre, recouverte d'une écorce grisátre qui se déchire longi- 
tudinalement; par ses feuilles plus longues, disposées en verticilles rapprochés 
jusqu'au sommet des rameaux , d'un vert clair, glabres, non couvertes de poils 
visqueux ; enfin par ses fleurs disposées en corymbes ou en grappes tres-courtes 
composées de trois ou quatre fleurs , jamais en grappes longues et multiflores. 


64. HeriaNTuEMUN crUTINOSUM. Pers, Synops. 11, p. 97. H. /cevipes. 
Sieb. ! Herb. Cret. non auct. 

In aridis insule Majoris prope Arlam , Palmam, Cauviam ; in 
Ebusi petrosis circa S. Raphael, S. Eulaliam vulgatissima. Floret 
Aprili, Majo. 

Hab. in Galliá mediterraneà ! , Catalauniá!, reguo Valentino! ,. 
regno Tunetano (Desf. !), /Egypto (Del.), Cretá!. " 


65. HzunawrBEMUM MAnrFOLIUM. DC. Flor. Fr. 1v, p. 277. 

ilu aridis Ebusi circa S. Eulaliam. Florebat Majo. 

Hab. in Africá boreali (Benth.), Hispaniá!, Galliá meridionali 
(DC.), Italià ( Dunal). 


66. HrviawrugMUM SEnxx : Caule humili, suffruticoso, ramoso; fo- 
liis oppositis , exstipulatis , brevissimé petiolatis, subcordato-ovatis, 
carnosis , glaucis; floribus Ma ML ovario triloculari; 
stylo basi geniculato , stigmate incrassato. Nob. Tab. 2. 


CisTINE x. 45 


Radix longa , nigra, sublignosa, parüm ramosa. Cau/is 4-6 un- 
cias longus, suffruticosus, ramosus, pilosiusculus. Z'o/ia opposita , 
exstipulata , 2-2 ; l. longa , 1 1 l. lata, subcordato-ovata , acutius- 
cula , plana, carnosa, glauca , utrinqué glabra, margine pilosiuscula, 
uninervia, nervo subtüs prominente, basi pilosiusculo; summum pare 
abbreviatum , à proximo remotum, floribus proximum : petiolus 
brevissimus, pilosiusculus. Z/ores rariüs paniculati vel racemosi , 
scpiüs racemo brevissimo corymbosi, corymbo simplici seu com- 
posito : pedicelli 5-4 l. longi, pilosiusculi , deflorati reflexi. Calycis 
sepala 2 exteriora lingulata , minima ; 5 interiora ovata , 1 ; l. longa, 
1 l. lata, margine membranacea, extüs pilosa, pilis longiusculis, albis, 
facie glabra, 5 nervia , nervis prominentibus, 2 lateralibus minori- 
bus. Petala calyce triente longiora, aurea, obovata, unguiculata. 
Stamina calyce paulo breviora. Ovarium piosum, pilis longiusculis, 
albis, obtusé triquetrum, triloculare. St//us basi geniculatus , gla- 
ber, filamentis dimidio brevior , clavatus. Stzgma incrassatum , tri- 
lobum. Zructum non vidi. 

Ab ZH. marifolio cui proximum differt : 1». caule humiliore; 
29. foliis brevibus, recentibus glaucis carnosis , levibus, non facie 
pilosiusculis dorso incano-tomentosis ; 5*. racemis brevibus, subco- 


rymbosis , non elongatis. 
In arenosis maritimis insulze Majoris inter Palmam et locum dic- 


tum rat. Floret Martio Aprilique. 
Expl. tab. II. 1 Calyx à dorso visus. — 2 Pistillum. 


Oss. Le Cistus glaucus Desf. Atl. ( H. crassifolium Pers.) paroit tres-différent 
de l'espece envoyée à M. Dunal du royaume de Valence (H. sexte Lag. in hitt.), et 
décrite dans le Prodrome (p. 278) sous le nom d'H. crassifolium. La plante de 
Barbarie , dont j'ai vu deux petits rameaux dans l'herbier de M. Desfontaines, est , 
selon les notes qui m'ont été communiquées par cet illustre professeur; un arbuste 
d'environ deux pieds, trescrameux, qui croit dans les fentes des rochers calcaires 
aupres de Cafsa à l'entrée du désert. Ses feuilles sont linéaires, longues d'environ six 
lignes, et munies de deux stipules. N'ayant point vu l'Z. sezte , il m'est impossible 
d'assiguer les caracteres qui le distinguent de I'H. serre , et j'aurois méme été 


46 DicorxvrEpowrs. 


porté à réunir ces deux especes si, dans la plante de Valence , les feuilles supé- 
rieures n'étoient pourvues de stipules (Dunal. l. c. ). 


VIOLACEX. 


67 Viora oponara. Par. inodora. 
In montibus insule Majoris circa Lluch vulgatissima. Florebat 
Aprili. 


POLYGALEZX. 


68. Pouxcara sexarILIs. Desf. ! Atl. 11, p. 128, t. 175. 

In montosis Balearium vulgatissima. Floret Martio , Aprili. 

Hab. in Galliáà meridionali prope Massiliam! et Narbonem loco 
dicto Za Clape ! , in regno Valentino! , Andalusiá! , Atlante (Desf. !), 


FRANKENIACE. 


69. FnaxkENIA PULVERULENTA. Linn. Spec. 474. 

In arenosis insulze Majoris prope Alcudiam, et ins. Minoris prope 
portum Magonis. Florebat Aprili , Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


70. FnankENIA uxvrs, Linn. Spec. 475. 
In maritimis Ebusi frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


71. FnaxkENiA IvTERMEDIA. DC. Prodr. 1, p. 549. 

In maritimis insule Majoris prope Alcudiam ; in ins. Minore 
( Hern.). Floret Aprili , Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneá , /Egypto exceptàá. 


CARYOPHYLLE.. 


X- 
-—1 


CARYOPHYLLEZF. 


72. SizesE Ivr1ATA. Smith. Flor. Brit. 467. 
Ad vias in Ebuso. Florebat Majo. 
Hab. in Galliá! , Italiá (Sebast. et Maur.—Bert.), Grecià (Smith). 


75. SivEsE nusELLA. Linn. Spec. 600. ex Schott. in Herb. Desf. — 
Del.! Flor. /Egypt. lllustr. n. 144; Descript. p. 232, t. 29, f. 5. 
non DC. Flor. Fr. Suppl. — $. crispa. Salzm. ! Herb. Malac. 
et Tingit. an Poir. ? —5. g/utinosa. Duf. ! in litt. ad Gay. im un- 
dulata. Pourr. ex Duf.! in litt. ad Gay. 

Inter segetes Ebusi. Floret Majo. 

Hab. in regnis Valencie! et Murcie ! , Andalusiá! , Barbariá prope 
Tingidem!, JEgypto (Del.!), regno Neapolitano! et in Forojulio ! 

Oss. Le Silene rubella DC. Suppl. n'est point mentionné dans le Prodrome. 
S'il différoit du S. cretica , il faudroit lui conserver le nom de S. annulata , sous 


lequel il a été, pour la premiere fois, mentionné par Thore dans sa Chloris 
des Landes. 


74. SuxexE caLucA. Linn. Spec. 595. 

In agris insulze Majoris prope Artam ; in ins. Minore (ZZerz.). Flo- 
rebat Aprili. 

Hab. in Gallià! , agro Romano (Sebast. et Maur.), Graciá (Smith), 
insulá Melo (D'Urv.), Andalusiá!. 


75. SuzwE pisrica : caule erecto, simplicissimo, hispidiusculo; 
foliis ovato-lanceolatis, acutiusculis, superioribus subulatis; flori- 
bus spicatis , spicis geminatis, flore in dichotomiá solitario; calyci- 
bus hirsutis; pedicellis bracteatis. — Tab. 5. 

SirEesE pisricua. Willd. Enum. 476 ex Herb. DC. 

Radix annua. Caulis 2-2 pedalis , simplex , erectus, infra medium, 
presertim ad nodos, pilis mollibus raris hispidus, supra medium 
glabriusculus, scaber. Internodia i1: , distantia, superiora longiora. 
Folia obovato-lanceolata, basi connata , in petiolum attenuata, apice 


48 Dricorvrrpowxrs. 


acutiuscula; inferiora 2 uncias longa, 4 lineas lata, hispida, in- 
ternodiis dimidio breviora; superiora gradatim minora, lineari- 
subulata , margine presertim infra medium ciliata, facie glabrius- 
cula , dorso pilis brevissimis densis subscabra. Spica 1n suppetente 
specimine quatuor; duo inferiores alterne, pauciflore, imper- 
fectee , longé pedunculatz, pedunculis folia cequantibus aut. supe- 
rantibus; duo terminales, geminatze, ex eodem puncto nascentes, 
cequales , 6-8 flore, florem pedicellatum intra dichotomiam foven- 
tes, rachi flexuosá, scabrá. Flores distichi?, brevissime pedicel- 
lati, basi dibractaeti; bracteis filiformibus, herbaceis , scabris, 
ciliatis , inferioribus florem squantibus aut superantibus , supe- 
rioribus medium calycem pauló superantibus. Ca/yx pilis longius- 
culis subadpressis hirsutus, decemnervius , 5 dentatus, dentibus 
acutiusculis , subulatis ; florens oblongo-obovatus , apice subconstric- 
tus, 5 lineas longus , lineam latus; fructigerus ovoideus. Petalorum 
ungues calyce breviores; limbus minimus, calycem vix superans, 
bifidus, segmentis linearibus; faux coronata, coronà subintegrá, 
limbo dupló breviore. ZntAophorum breve. Ovarium oblongum, sub 
apiceco arctatum. Sty i 5, petalorum limbum eequantes. Capsula in 
6 dentes apice dehiscens. 
In insulà Minore ( ZZern. ). 
Expl. tab. Il. 1 Flos auctus. 


Oss. Dans les échantillons décrits par Willdenow, la tige étoit tres-rameuse ; 
dans celui de Minorque, au contraire, elle est parfaitement simple. Cette différence 
est probablement due à la culture à laquelle avoient été soumis les échantillons du 


ardin de Berlin. 

76. Sivex& wocrunsa. Linn. Spec. 595. — S. spicata a. DC. Flor. 
Fr. 1v , p. 759. 

In insulá Minore ( ZZerz-). | 

Hab. in Hispanià ( Otth. in DC.), Gallià meridionali! , Italiá 
( Bert. ), Graecià et agro Byzantino (Smith ), Cyrenaicà ( Viv. ). 


77. SILENE BRACHYPETALA. Rob. et Cast. in DC. Flor. Fr. Suppl. 607. 


CARYOPHYLLE.E. 49 


Inter rupes maritimas Alcudice in insulá Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in Galliá propé Massiliam! et Monspelium !. 


78. SixexE virvosa ; ar. nata. Nob. Tab. 4.— Lychnis maritima , 
annua, hispanica, salicis folio. 'Tournef.! Inst. 558. Silene pendula 
Salzm. ! Herb. Gibralt. non Linn. 

Tota planta viscida , viridula, 2-4 uncias longa. Aadix annua. 
Caulis ramosiusculus, villoso-pilosiusculus. 7o//a sessilia , sublinea- 
ria , apice obtusa, carnosa ; inferiora 8-12 lineas longa , 2-5 lineas 
lata; superiora gradatim minora ; omnia utrinqué pubescentia. Z/o- 
res in singulo ramo 1-5: si solitarii, terminales : si uno-plures, infe- 
riores et axillares , longé pedunculati ; pedunculis 6-15 lineas longis , 
filiformibus, primüm erectis, anthesi peractà reflexis. Ca/yx villosius- 
culus , pilis brevibus, moniliformibus , 5 dentatus, dentibus ovato- 
oblongis , vix lineam longis , decem striatus , nervis coloratis ; florens 
cylindricus , 7-9 lineas longus, lineam et dimidiam latus ; fructi- 
gerus clavatus. Petala rosea , ungnibus calycem superantibus, infra 
ovarium in tubum coalitis, limbo 5-5 7 lineas longo, 2-2 ; lineas lato, 
obovato , profundé emarginato , non autem ad medium usqué fisso, 
lobis obtusis , fauce coronatá, coroná bifidá, brevi, dimidiam lineam 
longá. Stamina petalorum ungues cequantia. Ovarium ovoideum , 
lineam et dimidiam longum. $7y//5, stamina paulo superantes./ZntAo- 
phorum 4 lineas longum. Capsula ovoidea , anthophorum sequans , 
apice in 6 dentes dehiscens. 

In arenosis maritimis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Hispanià meridionali. 


Oss. Cette variété differe du Sene villosa , tel qu'il croit en Égypte, par sa 
tige constamment beaucoup plus petite , par ses calices et ses pédoncules beaucoup 
plus alongés ; cependant, apres l'avoir soigneusement comparée avec des échan- 
tillons de l'herbier de M. Richard, recueillis par M. Delile lui-méme , je n'ai point 
cru devoir la considérer comme espece distincte. La plante d'Égypte s'éleve de six 
pouces à un pied; elle est trés-rameuse , ses pédoncules n'ont que quatre à six 


lignes, et ses calices de cinq à sept lignes. 


7 


5o DrcorvrEepowzs. 


79. SmuewE pEcUwpENs. Biv. Bern. Sic. Plant. Cent. 1, p. 75 (ex 
herb. DC.) 

Radix annua. Caulis 4-9 uncias longus, erectiusculus , simplex 
vel ramosus, puberulus, viridis seu rubellus. Fo/ia inferiora obo- 
vato-lanceolata , unciam longa , 5 lineas lata , acutiuscula , in petio- 
lum attenuata; superiora gradatim breviora , linearia; omnia utrin- 
que scabriuscula , puberula. F/ores alterni, spicati, spicá 2-5-florá. 
Bractece geminatee, subulatee , duo inferiores plerumque elongate, 
foliacae , superiores multo breviores , subulatz , omnes ciliatz. Pe- 
duncullusinferior quandoqué semuncialis, reliqui brevissimi , omnes 
etiam fructiferi erecti. Ca/yx 5-dentatus (dentibus lineam longis, 
ovato-lanceolatis, acutis , margine ciliolatis) , paberulus, decem 
nervius, inter nervos canaliculatus (nervis coloratis, apice dila- 
tatis); florens cylindricus, dimidiam unciam longus, 1-2 lineas 
latus; fructigerus clavatus, 5-5 : lineas latus. Petala carnea; ungui- 
bus calycem pauló superantibus; limbo lineam longo, bifido; fauce 
coronatà, coronà brevi, membranaceá , bifidá. Capsula susbphae- 
rica , apice in 6 dentes dehiscens , anthophoro capsulam subzequante , 
2 lineas longo. Semina subreniformia, dorso sulcata , rufescentia , 
scabriuscula. 

Inter rupes ad apicem montis Ga/atzo in insulá Majore. Florebat 
Majo. 

Hab. in Hispaniá et circa Neapolim (Otth. in DC. Prodr.). 


Oss. M. Bertoloni (Amen. Ital. 27) réunit les Silene sericea All., bipartita 
Desf. , vespertina Retz, decumbens Biv. Bern. , canescens "Tenore. Ces especes 
ont en effet entre elles une telle analogie , qu'il est difficile de les distinguer par 
des caracteres bien tranchés. Mais il paroit, d'apres M. Otth (in DC. Prodr. 1, 
p. 373), que cet auteur n'a pas connu le vrai S, ser/cea All. et la plante qu'il a: 
décrite comme telle est mentionnée sous le nom de SS. drf/usa dans le Prodrome. 
M. Otth disüngne de nouveau toutes ces especes à l'exception des S. vespertina et 
bipartita déjà réunis par plusieurs auteurs. Le S. decumbens ; tel qu'il croit aux 
Baléares , a les plus grands rapports avec deux plantes qui se trouvent sur toute la 
cóte d'Espagne, depuis Valence jusqu'à Cadix, et qui sont répandues dans les 


CARYOPHYLLE X, 51 


herbiers de Paris, l'une sous le nom de S. sapozaria Cav. , et l'autre sous celui de 
S. tubiflora Dufour in litt. ; ses pétales, beaucoup plus courts , sont le seul carac- 
tere de quelque valeur qui permette de le distinguer de ces deux especes. 


80. SirexE sEDomzs. Jacq. Coll. Suppl. p. 112, t. 114 , f. 1. 

In maritimis insulae Minoris ( 7erz. ). 

Hab. in Galliá prope Massiliam! , Corsicá ! , Sicilià ( Biv. Bern. ), 
Archipelagi insulis (D'Urv. ), (Barbarià Desf. ! . 


81. Sixexe veruTINA. Pourr. in Desf. Herb. !— Lois in Desv. Journ. 
bot. 11, p. 524.— S. Salzmannii Otth ! in DC. Prodr. 1, p. 581. 

Ad rupes in montibus insulee Majoris propé Esporlas. Floret Majo. 

Hab. in Corsicá !. 


82. SixxwE rskupo-Arociox. Desf. ! Atl. 1, p. 555. 
Ad margines agrorum in insulá Majore propeArtam. Floret Aprili. 


Hab. in Atlante ( Desf. ! ). 


85. Sreuzanrs ugpia. Smith Flor. Brit. 475.—/41sine rnedia. Linn. 
Spec. 475. 

In Balearibus vulgatissima. Floret primo vere. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


84. AnrwanIA nUPRA & Seminibus immarginatis. Nob.— 4. rubra. 
Linn. Spec. 606. et auct. 

In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 

B. Seminibus alá membranaceá, integrá cinctis. Nob.— A . media. 
Linn. Spec. 606.—.4. marina. Smith Flor. Brit, p. 480.— 4. mar- 
ginata. DC. Flor. Fr. 1v , p. 795. 

In maritimis prope Alcudiam in insulá Majore; necnon in ins. Mi- 
nore ( Hern.). Florebat Aprili, Majo. j 

y. Seminibus sepissimó alá membranceá, funbriatá cinctis. Nob. 
A. finbriata. Salzm.! Herb. Tingit.. 

In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. ad littora totius maris Mediterranei; var. y circa Tingidem !. 


5» . DicoryrEpowrs. 


Oss. Smith (English Flor. t. i, p. 312) réunit le Spergula pentandra au 
Spergula arvensis, parce que la premiere de ces especes , qui est censée avoir tou- 
jours les graine$ bordées , présente quelquefois sur le méme pied des graines à bord 


non membraneux. Il auroit été disposé à réunir de méme l' Zrenaria marina, dont 


les graines sont plus ou moins marginées, à l' Zrenaria rubra L. dont les graines 


ne le sont jamais; mais 1l a cru devoir conserver ces deux especes parce que les 
graines de lA. marina ne lui ont. jamais paru tout-à-fait privées de rebord. 

Je possede un bon nombre d'échantillons de cette plante recueillis dans les ma- 
rais salés de l'ile d'Iviza, sur lesquels on voit, dans la méme capsule , des graines 
bordées et non bordées, à rebord membraneux , tantót entier, tantót découpé, et 
à lobes extrémement fins. Cette remarque m'engage à proposer la réunion non- 
seulement des 4. marina Smith et rubra L., mais encore de lA. fímóbriata Salzm., 
qui ne differe de l4. marina que par ses graines dont le bord est plus constam- 
ment découpé. L'A. rubra, ainsi constitué, varie beaucoup quant au port, à 
l'épaisseur et à la longueur des feuilles, mais les diverses formes que j'ai observées 
aux Baléares et sur les cótes de France et d'Espagne m'ont paru évidemment dues 
aux terrains plus ou moins fertiles dans lesquels on les rencontre. 


85. Ancwanra TENUIFOLIA d. 77y brida. Ser. in DC. Prodr. 1, p. 406. 
— A. hybrida. Vil. Dauph. iv , p. 654, t. 47. 

Inter rupes maritimas insule Majoris prope Alcudiam. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Galliá meridionali! , Andalusiá !. 


86. Anrwanra sEnPYLLIFOLIA. &. Pilis glandulosis hirsuta , folliis 
pellucido-punctatis. Viv. Flor. Lyb. Spec. 24. 
Inter rupes montium insula Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. 


87. AnkNanIA narEanfOA. Linn. Syst. Nat. , ed. 12, app. 250. 
Ad rupes excelsas montis Puig-/Major in insulà Majore. 
Hab. in Corsicá !. 


88. AnENAniA PRocoupExs. Vahl. Symb. 1, p. 5o, t. 52.— 4. hernia- 
ria folia. Desf. ! Atl.1, p. 559. 

Ad muros prope Palimaw ; in insulà Minore ( ZZern. ). Florebat 
Majo. 


MALVACE X. 53 


Hab. in Hispaniá prope Carthaginem novam !, Barbariá(Desf. !), 
JEgypto!, Siciliá (Biv. Bern.), regno Neapolitano!. 


89. CrnasriUw vurcaruw. Linn. Spec. 627. 
In Balearibus frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in tototá regione mediterraneà , AEgypto exceptá. 


90. CrnasriUM srRicTUM. Linn. Spec. 629. An satis à Cerastio ar- 
vensi distinctum ?. 
Ad rupes montis Puig-2ajor in insulà Majore. 
P Li 7| J 


MALVACE.E, 


91. Marva svLvzsrRIs y. Canescens. Gay Herb. !. 

Ad vias in insulà Majore prope Alcudiam. Florebat Aprili. 

Oss. Cette variété se distingue aisément de la forme ordinaire, en ce qu'elle est 
couverle sur toutes ses parties , la corolle exceptée, d'un coton tres-épais et blan- 
chátre. Elle est commune aux environs de Montpellier! 

92. Marva noruxDrFoLi4. Linn. Spec. 969. 

Ubiqué ad vias Balearium. Florebat Aprili , Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneá, JEgypto exceptá. 


95. Avruza nmsurA; Jar. pumila. Nob.—Caulis 2-5 uncias longus, 


ramosus. 
In montosis insulae Majoris circa Esporlàás. Florebat Majo. 


94. LavarERA ansonEA. Liww. Spec. 972. 

In insulà Minore ( ZZern.). 

Hab. in agro Niceensi et Corsicá ( DC), fasola Argentariolà (Savi), 
regno Neapolitano (Tenore) , Grecià prope Athenas (Smith), Bar- 
bariá (Desf. !), Hispaniá (DC.). 

Oss. Cette belle Malvacée, assez commune dans les Canaries et sur plusieurs 
points de la partie chaude de la région méditerranéenne, croit spontanément dans 
la petite ile de Muckry ! pres d'Edimbourg. Ce fait de géographie paroitroit beau- 
coup plus étonnant si l'on ne savoit que la mer, parle niveau constant de sa tem- 
pérature , modifie d'une maniere remarquable le climat des lieux qui l'avoisinent 


54 Dicorvrrpowrs. 


95. Gossveruw mERPACEUM (9. 'rutescens. Del. Flor. ZEgypt. ll- 
lustr. n. 646.—Vulgó ZZIgodon. 

Colitur in Ebuso et insulà Majore prope predium vulgo Só Ser- 
vera , haud longé ab urbe Artà. 

In Africà centrali ad ripas lacus Tchad SpontR ( Denham 
voy. en Afr. trad. d'Eyriés ir, pag. 284). Colitur in Africe regnis 
Bornou , Begarmy; Haoussa , etc. (Denham l. c.) , /Egypto ( Delil.), 
Barbarià (Desf!), Andalusiá , regno Granatensi (Salzm.), regno Va- - 
lentino , regno Neapolitano, Sicilà (Ortol. et Raf. Stat.), insulis Me- 
litá (Lam Dict. ), Melo (Tourn. voy.), Lesbo (d'Urv.), Cretà MS ); 
Macedoniá , totà Asià minore, Syrià ( Lam. ). 


AURANTIACEJE. 


96. Crrnus wEpicA. Risso Ann. Mus. 20, p. roe 5o fi 
Colitur in hortis Balearium. 


97. Cirnus xiwoxum. Risso , l. c. pag. 201. 
Colitur cum priore. 


98. Cirrnus AunawTIUM. Risso l. c. pag. 181, t. 1, fig. 1 et 2. 
Colitur in hortis insulae Majoris, preecipué circa Soller, Pollensam; 
rarior in Ebuso et insulà Minore. 


HYPERICINEJE. 


99. HyeknrcUM CANARIENSE. Linn. Syst. Veget. p. 575. 
In insule Majoris torrente dicto Malluch prope Lluch. 
Hab. in Canariis insulis. ( Linn.) 


100.. HvprnicuM sArsanicuw. Linn. Spec. 1101. 
In montosis Balearium frequens. Floret Aprili , Majo. 


101. Hyernicuu pERFORnATUM. Linn. Spec. 1105. 


Ct 


GERANIACEJ. - 5 


In sterilibus Balearium haud infrequens. Floret Majo. 

Hab. in totà Europá. 

102. HyrrEnicuu rouENTOsuw. Linn. Spec..1106. Vulgo Tresflorina 
blanquesina. i 

In insulá Majore ( 7'rias.). 

Hab. in Hispaniá ! , Gallià mediterraneá! , Sicilià ( Ortol. et Raf.), 
insulà Melità ( D'Urv.), Barbariá ( Desf!). 


105. HxrEnrcuM. pEvTATUM. Lois. Flor. Gall. p. 499, t. 17. 
In montosis insulee Majoris prope Esporlas. Floret Majo. 
Hab. in Calabrià! , Corsicá!, Stoechadum insulis!. 


Oss. Les échantillons que je possede ne me paroissent pas différer de ceux de 
Provence , d'Italie et de Corse, quoique leurs feuilles inférieures , jusqu'au milieu 
de la tige , soient entierement privées de points glanduleux, et que , dans les supé- 


rieures, on en trouve comparativement un tres-petit nombre. 
104. Ackn oPALUs. Ait. Hort. Kew. ur, p. 456. Vulgó Aotabuc. 


In fissuris rupium montis Puzg-/Major in insulà Majore. Florebat 


Aprili. 
GERANIACE E. 


105. GrnaxiUM uorre. Linn. Spec. 955. 
In insulá Minore ( Zern.). 
Hab. in totà Europá, Barbarià (Desf!). 


106. GEnaiIUM RorUxDiFor.iuM. Linn. Spec. 957. 
Ad margines agrorum in insulà Majore frequens. Floret Martio. 
Hab. in totà Europà, in Darbarià ( Desf!). 


107. GrxanIUM pisskcrUM. Linn. Spec. 956. 
Hab. io totà Europá , in Africá septentrionali ( Desf. !- Viv.-Delil. ), 


108. GxnaxiuM. nosERTIANUM. Linn. Spec. 955. 


56 DicorvrEpowrEs. 


In umbrosis montium insule Majoris prope Lluch. Floret Aprili, 
Hab. in.totá Europá, in Barbariá ( Desf)). 


109. Enopiuw cicuranru. DC. Flor. Fr. 1v, p. 840. 
Ad vias in Balearibus vulgatissimum. Floret Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneá , JEgy pto exceptàá. 


110. Enopruw moscuaTUM. Willd. Spec. m, p. 651. 
In aridis insulze Majoris et Ebusi. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneá, /Egypto exceptà. 


tr t. Enoprow uaracnorpes, Willd. Spec. ui, p. 659. 
Übiqué in Balearibus florebat Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


112. Oxaurs conwicuraTA. Linn. Spec. 625. 

Ad margines viarum et in sepibus Balearium vulgatissima. Flo- 
rebat Martio, Aprili. | 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


115. Lixvw carzicux. Linn. Spec. 401. 

Inter rupes maritimas Balearium frequens. Florebat Aprili, 

Hab. in Galliá meridionali ! , Italiá. ( Bert. - Savi. - Sebast. et 
Maur.), Corsicà (DC.), Graecià et Archipelagi insulis (Smith), Bar- 


barià (Schousb. ). 


114. Livuu srnicTUM f. IM lternum. DC. Prodr. 1, p. 424. 
In aridis Balearium haud infrequens. Florebat Aprili , Majo. 
Hab. in regno Valentino !, Catalaunià!, Galliáà mediterraneá!, 


Corsicà ( DC.). 


115. Lixuw vsrrarIssIMUM. Linn, Spec. 597. 
Colitur in agris Balearium. 


RUTACEZ:.. 


116. Facowia cnETICA, Linn. Spec. 555. 


REsEDACE E. 55 
In sterilibus Ebusi prope urbem. Florebat Majo. 
Hab. in regno Valentino!, regno Algeriensi (Desf.!), Cyrenaicá 
( Viv.), JEgypto (Del.), Cretà ( DC.), Sicilià (Biv. Bern.-Presl. ). 
117. Rura snacrEosa. DC. Prodr. 1, p. 710.- A. chalepensis tenui- 
folia. D'Urv. Enum. (ex DC). 


Ad moenia urbis Alcudiz in insulà Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in Corsicà! , Sicilià ( DC.), insulá Melo. ( D'Urv.). 


118. Rura axcusriFonr., Pers. Synops. r, p. 464. 


In aridis insule Majoris prope Esporlas, et Ebusi prope S. Eula- 
liam. Floret Majo. 


Hab. in Gallià mediterraneá !. 


RESEDACEJE. 


119. Rzsepa area 4. Undata. DC. Flor. Fr. Suppl. 599. Z. uzdata. 
Linn. Spec. 644. 


Inter segetes Balearium vulgatissima. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


120. Rizsepa rurEora, Linn. Spec. 642. 
In campis Balearium. Floret Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


121. Rigsepa rurzA. Linn. Spec. 645. 


In campis prope Artam in insulá Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá, Egypto exceptá. —— 


122. RzskEpA PuyrEuMa. Linn. Spec. 645. 


Ad margines agrorum in insulá Majore et Ebuso frequens. Flo- 
rebat Aprili , Majo. 


Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


8 


58 DicorvrEpowrEs. 


RHAMNEJX. 


125. Ruausus ara TERNUs & Balearicus. DC. Prodr. u, p. 25. Frutex 5 
pedalis, ramosus. Folia ovata, parva, 8-10 l. longa, 5-6 l. lata, 
obtusa, denticulata, dentibus acutis, facie viridia scabra, dorso 
ferruginea, laevia. 

In montibus insule Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. 

B. Latifolius. Frutex bipedalis , diffusus. Folia ovato-lanceolata, 
18-20 l. longa, 8- r0 l. lata, acuta , serrulata, levia, utrinque 
viridia. 

In montibus insule Majoris prope Valldemosam , Esporlas fre- 
quens. Florebat Martio. 


124. Rzawwus Lvcrorpzs. Linn. Spec. 279. 

In petrosis inter Cauviam et montem Ga/atzo in insulà Majore. 
Florebat Majo. 

Hab. in regno Valentino (Cav.), Andalusid (Salzm.), Atlante 
(Desf. !). 


TEREBINTHACE.E. 


125. PisTAcrA rewTIsCUS. Linn. Spec. 1455. 
Ubique in Balearibus. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


126. CxEonuw rRicoccox. Linn. Spec. 94. 

In collibus petrosis insulae Majoris et Ebusi frequens. Floret 
Aprili. 

Hab. in Ligurià (Viv.), agro Niceensi (DC.), Gallià mediterra- 
neà ! , Hispanià (DC.), regno Tunetano ( Desf. ! ). 


127. Jucraws nEGIA. Linn. Spec. 1415. 
Colitur in humidis montium insulae Majoris. 


LrecuwriNOs x. 59 


LEGUMINOSJE. 


128. Ánacvnis FoErIDA. Linn. Spec. 554. 
In collibus apricis Balearium frequens. Floret Martio, Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


129. GzursTA LUCIDA : Foliis simplicibus, obovato-lanceolatis, sub- 
sericeis; spinis levibus, lucidis, nudis, szepissimé simplicibus; 
calyce subsericeo, labiis subzequalibus , superiore bipartito , infe- 
riore ultra medium trifido; petalis glabris, carinà vexillo triente 
longiore. Nob. Tab. 5. 

Caulis tripedalis , ramosissimus , durus , spinosus , glaberrimus. 
Rami virides, lucidi, sulcati, spinis alternis, 6 sulcis exaratis , 
subuncialibus , simplicibus , rarissimé ramosis , nudis , mucronatis. 
Folia infra spinas nascentia, paucissima , simplicia , obovato-lan- 
ceolata vel lanceolata , brevissimé petiolata, 1 2-2 lineas longa , li- 
neam lata , utrinqué subsericea. Stpu/ce minute , rectee, subulatee, 
spinescentes, basi connatae. Ex foliorum superiorum axillis, infra 
spinas, multi nascuntur racemi 4-7 flori, spinis breviores, quasi 
paniculam constituentes. Singuli racemi rachis 5-4 foliata , pilis ad- 
pressis subsericea. Z'ores brevissimé pedicellati. Zractece in summo 
pedicello 2 , calycem stipantes, subulatze, brevissime. Cao/yx bila- 
biatus, subsericeus, 2 lineas longus ; tubo campanulato; labiis tubo 
paulo longioribus , superiore bipartito, inferiore ultra medium tri- 
fido, segmentis omnibus lineari lanceolatis, acutiusculis. Petala 
calyce longiora , lutea : vexillum ovato-lanceolatum , acutum, erec- 
tum , conduplicatum , 5 lineas longum, lineam et dimidiam latum, 
dorso villosiusculum : alze vexillo pauló breviores, oblonge , longé 
unguiculate, limbo basi ciliolato: carina vexillo triente longior, 
oblonga, villosiuscula, limbo basi utrinqué auriculato, auriculis 
ciliatis. Stamina 1o, monadelpha : filamentis 5 longioribus, 5 al- 
ternis triente brevioribus, antheris longiorum oblongis , breviorum 


60. DicorxrEpoxrs. 


minoribus ovato-oblongis, omnibus subsagittatis, dorso affixis. Oca- 
rium minimum ,ovoideo-compressum , à medio ad apicem pilosius- 
culum , lineá suturali longitudinaliter notatum ; ovulis 6 subrotun- 
dis. S/y/us fillamenta superans, filiformis, subglaber, basi pilis raris 
inspersus , apice incurvus, equalis , truncatus. Zegumen non vidi. 
In collibus petrosis circa Ártam in insulá Majore vulgatissima. 


Florebat Aprili. ! 


Expl. tab. V. 1 Flos auctus. — 2 Calyx.— 3 Vexillum.— 4 Alz.— 5 Carina.— 


6 Tubus stamineus.— 7 Pistillum. 


Ozs. Cet arbuste se rapproche du 6G: scorprus DC. , tel qu'on le trouve dans la 
région méditerranéenne, mais il se distingue facilement de cette espece par ses 
rameaux luisans, par ses épines qui ne portent jamais ni fleurs ni feuilles, par sa 
caréne d'un tiers plus longue que l'étendard , non égale à ce dernier. 

Je crois utile de donner 1ci la phrase spécifique du G. scórpius qui suffira pour 


le disünguer du G. lucida. 


G.. scorpius. (DC. Flor. Fr. 1v, p. 498). Foliis simplicibus , obo- 
vatis, sericeis; spinis pubescentibus, floriferis, ramosis; calyce 
glabro, labio superiore bipartito, inferiore pauló longiore, ultra 
medium trifido; petalis glabris, carinà vexillum zequante. 


150. G. cixEnEA. DC. Flor. Fr. iv, p. 494. 

In fissuris rupium montis Pzg-de-Malluch in insulá Majore. Flo- 
rebat Aprili. 

Hab. in olearum regione ab Aragonià ad Niceam (DC.) (1). 


(1) M. de Lamarck a décrit sous le nom de Spartium multicaule , une plante que 
l'on croyoit originaire des Baléares, et qui se trouve mentionnée dans le Catalogue 
du Jardin de Paris, sous le nom de Genzsta multicaulis ; mais un examen plus 
sévere a prouvé depuis à M. Desfontaines que ce prétendu Genet n'étoit autre chose 
qu'un échantillon défiguré de l'Anthy llis hermanniee ; 11 à donc rayé le G. multi- 
caulis du nombre des especes dans la nouvelle édition qu'il prépare du Catalogue. 
Je dois cette observation à M. Desfontaines. 


LrzcGvuvMriNOs:. 61 


151. Criss seivosus. Lam. Dict. 11, p. 247. 

In montosis Balearium vulgaris. Floret Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneá! , Italià ( Bert.-Savi), Corsicá!, Si- 
ciliá (Ortol. et Raf.) , Barbarià (Desf. !-Viv.). 


152. Cvrisus raviceRus. DC. Fl. Fr. 1v, p. 5o4.-Spartium lanigerum. 
Desf.! Atl. 11, p. 154.-S. villosum Poir. Voy. 11, p. 207. 

In insulà Minore ( ZZern.). ^ 

Hab. in Etrurià (Savi), Corsicá! , Grecià et Archipelagi insulis 
(Smith), insulà Melo (D'Urv.), Cretà (DC.), Barbarià (Desf. !) , His- 
panià prope Heracleam (DC.). : 


155. Cxrisus AmcENTEUs. Linn. Spec. 1045. 

In petrosis insulze Majoris prope Artam , Cauviam. Floret Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneà!, agro Nicaensi (DC.), regno: Nea- 
politano (Tenore), regno Algeriensi et Atlante (Desf. !). 


154. Owowis cnispA. Linn. Spec. roro. 
In insulà Minore (7erz. ). 
Hab. in insulá Cypro (Smith.). 


155. Oxowrs wATRix. 9. DC. Prodr. m, p. 159.-O. pinguis. Linn. 
Spec. 1009. 


In arenosis Balearium vulgatissima. Floret Martio, Aprili. 


156. Oxouis ixxQuiror1a. DC;! Prodr. 15, p. 165.—4nonis orientalis 
pentaphylla et heptaphylla viscosa. Va. ! Herb. 

Variat vexillo flavo et rubro striato. Àn satis ab. O. Natrice dis- 
tincta? 

In arenosis maritimis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Oriente ( Vaill. Herb.), - Corsicá prope S.-Florent!, Oc- 


citanià prope Monuspel ium !. 


157. OuoNis PusEscENS. Linn. Mant. 267.-DC. Prodr. m, p. 160- 
O. Morisoni, Gouan Illustr. 47 (ex DC. l. c.). 


62 Dicorvyrrpoxrs. 


In Balearibus, (Gouan l1. c.). 
Hab. in agro Monspeliensi, Hispaniá, Biborii. Archipelagi 


insulis (DC.). 


138. Oxomwrs omwrrHoPopromEs. Linn. Spec. roog. 

Inter rupes insule Majoris prope So Ferendell. Florebat Aprili. 

Hab. in Andalusià (Salzm.), regno Valentino (Cav.), Corsicá!, 
Etrurià (Savi), insulà Caprearum! , Greciá et insulà Cypro (Smith), 
regno Tunetano (Desf. ! ). 


159- Oxours nEcumaTA. Linn. Spec. 1011. 
In insulà Minore ( Zern.). 
Hab. in Andalusiá! , Occitaniá (DC.), Calabriáà!, Corsicá !. 


140. Ononis winvTIssiMA. Linn. Spec. 1007.- O. barbata Cav. Ic. 
t:2255. 

In montibus insulze Majoris prope Esporlas , Valldemosam , Cau- 
viam. Floret Aprili, Majo. 

Hab. in Hispaniá ! , Gallià mediterraneá!, agro Genuensi ( Bert.). 


141. AwTHYLLIS cvTIsorpes. Linn. Spec. 1015. 

Frequens in collibus aridis inter Palmam et Cauviam in insulá 
Majore. Floret Aprili , Majo. 

Hab. in Andalusiá (Salzm.), regno Valentino!, Ruscinonensis 
agri et Provincie locis calidioribus (DC.). 


142. AwTHYLLIS VULNERARIA 7, Ztubriflora. DC. Prodr. 11, p. 170.- 
A. vulneraria, Desf. ! Atl. 11, p. 151. 

In eodem loco variantem vidi radice perenni et annuá. 

In collibus maritimis prope Artam in insulá Majore. Floret Aprili. 

Hab. in Occitaniá!, Provinciàá!, agro Genuensi (Bert.), agro 
Romano (Sebast. et Maur.), insulá Caprearum ! , Grecià , Cretá et 
insulà Zacyntho (Smith), Cyrenaicá (Viv.), regno Algeriensi (Desf. !). 


145. AwnTRyLLIS TETRAPRYLLA. Linn. Spec. 1012. 


LEGUMINOSJE 63 


In aridis insulee Majoris prope Artam, Palmam, Cauviam fre- 
quens. Floret Aprili. 

Hab. in Andalusiá! , regno Valentino!, Occitanià (DC.), Pro- 
vincià!, agro Niceensi!, agro Genuensi (Bert.), Etrurià (Savi), 
agro Romano (Sebast. et Maur.) , regno Neapolitano ( Tenore), Sici- 


lià (Ortol. et Raf) , Greecià et Archipelagi insulis (Smith). 


144. Mzpicaco LuPULINA. Linn. Spec. 1097. 

Ad vias et margines agrorum in insulà Majore frequens. 

Hab. in Galliá!, Italiá! , Greecià , agro Byzantino et insulà Cypro 
(Smith ). 


145. Mznpicaco ansonrga. Linn. Spec. 1096. 
In insulà Majore prope Esporlas. Florebat Majo. An spontanea?. 
Hab. in regno Neapolitano!, Grecià et Archipelagi insulis (Smith). 


146. Mzprcaco onsicutanis. All. Flor. Pedem. n. 1150. - M. poly- 
morpha a. Desf.! Atl. i1, p. 210. 

In montibus insule Majoris prope Tisch: Floret Aprili. 

Hab. in Galliàá meridionali!, agro Nicaensi (All.), agro Romano 
( Sebast. et Maur.), agro Bysantino onn) JEgypto ( Del.), Barbariá 
( Desf. ). 


147. Mzpicaco scuTEutATA. All. Flor. Pedem. n. 1155. -.M. poly- 
morpha B. scutellata. Desf. Atl. i, p. 211. 

Ad margines agrorum prope Esporlas in insulá Majore. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Occitanià!, Provinciàá!, agro Niceensi (AMl.), Greecià 
et Archipelagi insulis (Smith), Barbariá (Desf.!). 


148. Mrepicaco TuUsERCULATA 2 Willd. Spec. mr, p. 1410. 

Caulis sesquipedalis, ramosus, angulosus, glaber. Fo/ia trifo- 
liata : foliola 5-4 lineas longa, 2-5 lineas lata , obcuneata, apice 
sepé obcordata, à basi ad medium integra, à medio ad apicem 
dentata , dentibus acutissimis, nervosa, superné glabriuscula, 


64 DricorvrEkpowrs. 


subtüs pubescentia, lateralia subsessilia, terminale pedicellatum, 
pedicello circiter lineam longo. Stipulce ovato-lanceolatz, laciniatee, 
laciniis subulatis, glabriuscule. Z"/ores in axillis foliorum subsoli- 
tarii : pedunculi folio longiores , uniflori , pubescentes , infra apicem 
instructi bracteis duabus lineari-subulatis, et aristá (pedunculo floris 
abortivi) brevi, subulatá. Ca/yx infundibuliformis, ultra medium 5- 
fidus, puberulus, tubo 10- nervio, segmentis uninerviis, lineari- 
lanceolatis, subulatis. Petala non vidi. Legumina ellipsoidea, 
cochleata , in spiram contorta, 5 lineas longa , 2 lineas lata , glabra; 
anfractus 7, dorso tuberculis brevibus, acutiusculis, subspinosis, du- 


plici serie dispositis instructi. Semina reniformia, apice subtrun- 
cata, levia, fusca. 


In insulà Minore ( 7Zern.)., 
Hab. in Corsicá !. 


149. Mznpicaco waniwa. Linn. Spec. 1097. 
In arenosis maritimis Balearium vulgatissima. Floret Aprih. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


150. Mzprcaco rirronaris. Rohde in. Loisel. Not. 118. non Tenore 
(ex Ser. in DC. Prodr.) 

In arenosis maritimis insule Majoris frequens. Floret Martio. 

Hab. in Occitanià et Provinciá ( DC.) , agro Genuensi ( Bert.). 


151. Mznpicaco ursa. Lam. Dict. nr, p. 656. 

In aridis montium insulcze Majoris et Ebusi. Floret Martio , Aprili. 

Hab. in Galliá ! , Italià (Bert.-Sebast. et Maur.), Graciá (Smith), 
Barbarià ( Desf.!). 


152. Mxnicaco uacuraTA. Willd. Spec. n1 p. 1412. 

In agris prope Valldemosam in insulà Majore. Floret Martio , 
Apad 

Hab. in Gallià!, Italià! , Graciá et Archipelagi insulis (Smith), 
agro Byzantino (D'Urv.). 


LEgGuwiINOS.x. 65 


15. MzpiGAco INTERTEXTA. Willd. Spec. i, p. 1411.— 4. poly- 
morpha d' intertexta. Desf.! Atl. i1, pyairm 

In agris Ebusi. Cum fructibus lecta Majo. 

Hab. in Galliá meridionali! , agro Romano (Sebast. et Maur. ), 
insulá Samo (d'Urv.), JEgypto! , regno Algeriensi ( Desf. !). 


154. Mzunrorvs rrauica. Lam. Dict. rv, p. 68. — Trifolium itali- 
cum. Willd. Spec. m, p. 1556.— Melilotus rotundifolia. Tenore Flor. 
Nap. Prodr. Suppl. 1, p. 66. 

In agris prope Esporlas in insulá Majore. Florebat Martio. 

Hab. in regno Neapolitano!, Grecià circa Athenas ( Smith), 
novà Camino insulà (D'Urv.), regno Algeriensi (Desf.). 


155. Mzrrrorus suzcara. Desf.! Atl. 11, p. 195.- Trifolium znau- 
ritanicum. Willd. Spec. im, p. 1554.- Melilotus longifolia. Tenore 
Prodr. Suppl. r, p. 66 (ex Ser. in DC. Prodr.).- Trifolium sulcatum. 
Viv. Flor. Lyb. Spec. 45. 

In agris Balearium frequens. Floret Aprili. 

Hab. in regno Neapolitano ( Tenore), Sicilià ( Smith) , insulà 
Melo ( D'Urv.), JEgypto ( Del.), Cyrenaicà (Viv.), regno Alge- 
riensi. (Desf.!). 

B. major: M. compacta. Salzm. ! Herb. Tingit. 

In arvis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Corsicà! , Barbarià prope Tingidem!. ' 


Oss. Cette variété est remarquable par sa tige presque simple qui s'éleve à 
environ deux pieds, et par ses feuilles et ses fleurs du double plus grandes que dans 
la forme ordinaire. Ces caracteres sont constamment les mémes dans les échan- 
tillons recueillis en Corse, à Iviza et aupres de "anger; cependant, apres une 
analyse exacte des parties de la fructification, il m'a paru impossible de la distin- 
guer comme espece. Dans les deux formes des Baléares les fruits sont mono- 
spermes, et les graines sont couvertes de petites aspérités. 


156. Turrortuu Axcusrironiuu. Linn. Spec 1505. 


66 DricoryrrpowEs. 


In insulà Minore ( ZZernz. ). A 
Hab. in Galliàá meridionali !, Italiá (Sebast. et Maur.—Bert.), 


Grecià et Archipelagi insulis (Smith), prope Trapezum (D'Urv.), 
in Cyrenaicá ( Viv.), Barbarià (Desf. ! ). 
157. 'Tairoriuu srEzzATUM. Linn. Spec. 1085. 


In sterilibus Balearium frequens. Floret Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneá , /Egypto exceptà. 


158. Tnirouiuu. nvsnipuw. Savi Flor. Pis. 11, p. 90.— 7 pallescens. 
DXC. Flor. Fr. Suppl. 555, non Schreb. — 7'* Z'aillantii. Tenore ! 
Prodr. xiv, non Poir. nec Lois. — 7. ponant: Tenore ! in 
Herb. Gay. 

In collibus maritimis insule Majoris prope Artam ; in ins. Minore 
( Hern. ). Florebat Aprili. 


Hab. in Ruscinonensi agro!, Occitaniá!, agro Mediolanensi ! , 


Etruriá !, regno Neapolitano ! , Corsicá !. 


159. Tnirouru rnacrrERUx. Linn. Spec. 1086. 

In insulá Minore ( 7Zerz. ). 

Hab. in Galliá meridionali! , Italià! , Siciliá (Biv. Bern.), Gre- 
ciá et Archipelagi insulis (Smith), insulá Melo( D'Urv.). 


160. TnirottuM TouENTosUM. Linn. Spec. 1086. 
In collibus maritimis prope Artam. Florebat Aprili. 


Hab. in totà regione mediterraneà. 


161. Triroriuw TuwEss. Stev. ! in M. B. Flor. Taur. Cauc. ur, p. 217. 

Radix perennis, fibras plurimas capillares emittens. Cau/is 4-5 un- 
cias longus, repens, glaber. oia glaberrima , longissimé petiolata , 
foliolis obovatis , brevissime petiolulatis , apice subemarginatis , sub 
lente tenuissimé serrulatis, transversim striatis. Stipulce ovato- 
acuminatze , basi dilatatze , petiolum amplectentes. Z/ores capitati , 
densi , pedunculo communi elongato, foliis paulo longiore ; capitulo 
subrotundo; bracteis lanceolatis, subulatis, calycem a«quantibus. 


LEgGunuriNos x. 67 


Calyx oblongo-campanulatus teretiusculusve , » lineas longus, 5 den- 
tatus, dentibus erectis, lineari-lanceolatis , uninerviis, duobus su- 
perioribus pauló longioribus; tubo latere exteriore glabro , interiore 
(axem capituli spectante) à basi ad apicem presertim supra medium 
villosissimo. Corol/a calyce dupló longior : alae cum cariná connate : 
vexillum alis triente longius, oblongum. Ovarium ovoideum, 1-2 
ovulatum. Zegumen maturum non vidi. 
In insulá Minore (ZZernz.). 


Oss. J'ai comparé l'échantillon de cette plante qui m'a été communiqué par 
M. Hernandez , à ceux de l'herbier de M. Gay, recueillies par M. Steven aupres de 
Nasiabab sur les bords de la mer Caspienne, et je n'ai trouvé entre eux aucune 
différence. Les fleurs dans les exemplaires de M. Steven sont plus grandes, mais ce 
caractere paroit tenir au port des échantillons comparés ; ceux de Georgie ayant 
dix pouces environ de haut , tandis que celui de Minorque est de moitié plus petit. : 


162. TnrFoLiUM PRocuwBENS (9. Campestre. Ser. in; DC. Prodr. ru, 
p: 205. — T. campestre. Schreb. 
Inter rupes maritimas Balearium frequens. Florebat Aprili , Majo. 


165. 'Tuirozruu riniFogug. Linn. Spec. 1088. 
In aridis Ebusi circa S. Inés. Florebat Majo. 


164. Donvcuiuw nEcTUM. Ser. in DC. Prodr. u, p. 208. — Lotus 
rectus. Linn. Spec. 1092. 

In fossis Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià meridionali!, agro Romano (Sebast. et Maur.), 
regno Neapolitano! , Sicilià ( Ort. et Raf.) , Grecià et insulis Cretá 
et Zacynto (Smith), Barbarià (Desf. ! ). 


165. Donvcuivuu ginsuTUM. Ser. in DC. Prodr. i1, p. 208. -- Lotus 
hirsutus. Linn. Spec. 109r. 

Ad margines agrorum in Balearibus haud rarum. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià meridionali ! , Italià! , Greciá et insulis Cretà et 


Cypro (Smith), Barbariáà (Desf. ! ). 


68 DrcoryrEepoNrs. 


166. Donvcuiuw surrnuricosuu. Vill. Dauph. ur, p. 416. — Lotus 
dory cnium. Linn. Spec. 1095. 

Ubique in aridis Balearium. Florebat Aprili. 

Hab. in Hispanià! , Gallià meridionali ! , Italiá ! , Greeciá (Smith), 
Barbariá (Desf. !). 


167. Lorus epuuis. Linn. Spec. 109o. 

In aridis circa Artam in insulá Majore ; in Ebuso ( DC. ). 

Hab. in Hispanià meridionali! , Provinciá et agro Niceensi (DC.), 
Corsicá!, agro Neapolitano!, Calabriá!, Sicilià (Ort. et Raf.), 
Greciá et insulis Cypro et Zacynto (Smith), regno Algeriensi 
(Desf. !). 


168. Lorus onxrrHoroprorpzs. Linn. Spec. 1091. 
 Inagris prope Valldemosam, Artam in insulà Majore. Floret Aprili. 
Hab. in Hispanià (Cav.), Gallià meridionali et agro Niceeensi 
(DC.), agro Genuensi (Bert.) , agro Romano (Sebast. et Maur.), re- 
gno Neapolitano! , insulà Caprearum! , insulà Melo ( D'Urv.), regno 


Algeriensi (Desf. ! ). 


169. Lorus rETRAPHYLLUs. Linn. Fil. Suppl. 540. — Ser. in DC. 
Prodr. 1, p. 210 (excluso Syn. Viv.). — Tab. 6. 

Radix perennis, fusca. Caules ex eádem radice plures , ramosis- 
simi prostrati, sepissime 2-4 uncias longi, aliquandó ; pedalem 
vel ? pedalem altitudinem attingentes, teretes , virides , glabrati. Po- 
lia exstipulata, bijuga cüm impari; foliola pilis adpressis utrinqué 
praesertim) dorso subsericea , facie viridia, dorso glauca; 5 superiora 
majora, 2 ; lineas longa, lineam et dimidiam lata , cuneata , truncata 
aut emarginata , mucronulata , 2 inferiora dimidió minora , oblongo- 
ovata aut sublinearia, alterum aut rarius utrumque deficiens. Pedzuz- 
cili 1-5 unciales, terminales, rariüs axillares , uniflori , glabriusculi, 
sub flore unibracteati , bracteà (folio imperfecto) tripartità, lobo 
medio majore, lateralibus sapissimé caducis abortivisve. Calyx 


LgcuMiNOsXE. — 69 


subsericeus , 5 fidus, segmentis subulatis, bilabiatis , duobus supe- 
rioribus alteroque inferiore carine subjecto pauló majoribus; tubo 
campanulato , 5- nervi. Peiala calyce dimidió longiora , lutea : 
vexillum unguiculatum , ungue calycis tubum subzquante , limbo 
subrotundo extüs atro-purpureo : ale vexillo pauló breviores , 
oblongz , unguiculatze , basi, latere superiore, auriculate : carina 
alas eequans, apice abrupté arcuata et longé rostrata, basi bifida 
diunguiculata , genitalia includens. P//amenta 10, diadelpha; al- 
terné dimidió longiora et apice dilatata , clavata, antheris basi affi- 
xis , ex cavo fllamenti apice nascentibus (1); alterné filiformia, aequa- 
lia ; antheris flavis, infra medium dorsum affixis. Ovarium lineare , 
gracile , glabrum , 9-10 ovulatum. Stylus abrupte genuflexus, lon- 
gitudine ipsius ovarii. Stigma capitatum. Legurmen junius calyce 
longius. 

Lotus pusillus. Viv. (Flor. Lyb. Spec. p. 47, t. 17, f. 15) ex icone 
et descriptione à nostro certó differt : 1? caule multó humiliore ; 2? ra- 
dice verisimiliter annuá ; 5? caule foliisque hirsutis , non subsericeis; 
4* foliis ellipticis non cuneatis, nec retuso-truncatis; 4? pedun- 
culis folio tripló nec decupló longioribus, etc. 

[n aridis insule Majoris prope Artam ad ingressum spelunca 
Cueva de la Ermita. Florebat Aprili. 


Expl. tab. 6. 1 Folia aucta. —2 Flos. — 3 Calyx.— 4 Vexillum.— 5 Als. — 
6 Carina.— 7 Stamina duo sub lente validiore. — 8 Flos calyce petalisque resectis. 
— 8 Pistillum. 


Oss. Liuné fils, quia le premier fait connoitre cette plante d'apres des échan- 
tillóns recueillis aux Baléares par Richard, lui donna le nom de Z. tetrapAyllus , 
faisant allusion à l'avortement , qu'il croyoit constant , de l'une des folioles infé- 
rieures. Mais il décrivit cette foliole comme une stipule, et les auteurs qui ont 


parlé depuis de cette plante n'ont point hésité à adopter son opinion. 8i l'on consi- 


(1) Cette organisation se rencontre tres-souvent dans les genres Lotus et Do-- 


ryenium. 


70 DicoTrvrEpowrs. 


dere cependant que cette prétendue stipule est souvent unique , qu'elle nait sur le 
pétiole, non sur la tige , et qu'elle est aussi distinctement pétiolulée que les folioles 
supérieures, on n'hésitera pas, je crois, à la considérer comme une vraie foliole, 
quoique les supérieures aient une forme um peu différente. 


170. Lorus cnETIcUs. Linn. Spec. 109r. 

Ubique in arenosis maritimis Balearium. Floret Aprili, Majo. 

Hab. in regno Valentino! , Andalusiá!, Barbariá (Desf. ! —Viv.), 
/Egypto ( Del.) , Grecià et Archipelagi insulis ( Smith — D'Urv. x) 
Corsicá! , Liguriá ( Viv. ). : 


171. Lorus conwicuraATUS. Linn. Spec. 1092. 
Ubique in Balearibus. Floret Martio , Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneà. 


172. PsonarzA prruuiNOsA. Linn. Spec. 1057. 

Ad vias in Baleavibus frequens. Floret Aprili , Majo. 

Hab. in Hispaniá !, Gallià meridionali !; Italiá!, Archipelagi insulis 
(Smith) , Syrià!, Barbarià (Desf. !). 


175. PsonALEA PALESTINA. Gouan Illustr. 51. 
Hab. in Paleestiná , Syrià , agro Byzantino ( DC. ). 


Oss. On trouve quelquefois cette plante au port Juvénal, aupres de Montpellier, 
mais elle y est trop rare pour qu'on puisse la regarder comme naturalisée. Elle ne 
differe du P. bituminosa que par ses folioles ovales-oblongues dans le bas de la 
plante , toujours beaucoup plus grandes, presque glabres; par ses fleurs d'un bleu 
foncé ; enfin parce qu'elle ne répand pas une odeur bitumineuse aussi prononcée. 
Ces caracteres méritent-ils qu'on la considere comme une spece edistincte? 


174. Asrnacanus porERrUM. Vahl. Symb. 1, p. 65. — Tragacantha 
altera. Clus. Hist. 107. — T'ragacantha altera, Poterium forté. ld. 

c. 108. Ic. 

In collibus aridis insule Majoris prope Artam, Pollensam , 
Lluch. Florebat Aprili. 

Hab. in Andalusià prope Gades, et in regno Granatensi ( Clus.). 


LrzcuwiNos.. PT 


175. SconPrunus susvittosa. Linn. Spec. 1050. 

In agris insule Majoris prope Artam, necnon in Ebuso. Floret 
Aprili , Majo. ' 

Hab. in Hispaniá!, Galliá meridionali! , Italià (Bert. — Savi. — 
Sebast. et Maur.) , Corsicá!, insulà Astipalzà ( D'Urv.) , regno Alge- 
riensi ( Desf. ! ). 


176. AsrnorosruM sconPromes. DC. Prodr. iut, p. 511. — Ornithopus 
scorpioides. Linn. Spec. 1049. 

In agris inter Artam et montem Pzzg- Ferrutx in insulà Majore. 
Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


177. HirrocnEPIs sALEARICA. Jacq. Misc. n, p. 505. — Ic. Plant. 
Rar. 1, t. 149. 

In fissuris rupium montium insule Majoris prope Esporlas, 
Lluch. , etc. , frequens. Floret Aprili ; fructus maturat Junio. 


178. HirrocnEPIs uxisiuiQuosa. Linn. Spec. 1049. 
In aridis Balearium frequens. Floret Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


179. HirrocnEris ciziaTA. DC. Prodr. i1, p. 515. 

Variat pedunculis 2-6 floris. 

In aridis insule Majoris prope Artam, Esporlas. Floret Aprili. 
Hab. in Hispaniá!, Apuliá!, Sicilià et Tauriá ( DC. ). 


180. Hzpvsanun sprmvosissmuuv.. Linn. Spec. 1058. 

In agris insule Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in Andalusià (Salzm.), Provincià!, agro Niceensi (DC. ),. 
Apulià!, Aprutio!, Corsicà! , insulà Melo!, insulà Cypro (Smith ), 


181. Cicen anieTINUM, Linn. Spec. 1040. 
Colitur in agris Balearium. 


182. Fasa vurcanrzs. Moench.- Meth. 150.- 


"em Dicorxrrpbowrs. 


Übique in agris Balearium cuita, cibum usitatissimum rusticis 


prabet. 
185. Vrcia sarivA. Linn. Spec. 1057. ü 


In sepibus insule Majoris et Ebusi frequens. Floret Aprili , Majo. 
Hab. in totá regione mediterraneà. 


184. Vicia raTaynomrs. Linn. Spec. 1057. 

In insulà Majore prope Valldemosam , Ártam. Floret Aprili. 

Hab. in Gallià!, Italià (Bert.—8Savi.—Sebast. et Maur. ), Corsicá 
(Ser.) , Gracià et Archipelagi insulis (Smith). 


185. Vicia cnaciLis. Lois. Flor. Gall. p. 460, t. 12. — Ereum gra- 
cile. DC. Cat. Hort. Monsp. p. 109. — Z. tetraspermum f. gracile. 
Ser. in DC. Prodr. iz, p. 567. 

In montibus prope Lluch, et in arenosis maritimis prope Artam 


in insulá Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in Gallià! , Etruriá (Savi), agro Romano (Sebast. et Maur. ). 


196. Pisuw sarivux. Linn. Spec. 1026. 
Colitur in hortis Balearium. 


187. Larnuvnus APHACA. Linn. Spec. 1029. « : 
In insuláMajore frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


188. Laruynus sETIFOLIUs. Linn. spec. ro5r. 

In montibus insulee Majoris prope Artam, Soller. Floret Aprili. 

Hab. in Gallià meridionali!, Italià ( Bert. — Savi. ), Greeciá 
(Smith). 

189. Laruvnus sarrVUs. Linn. Spec. 1029. 

Colitur in hortis DBalearium. 


190. Laruynus cicema. Linn. Spec. 1050. — £L. dubius. Tenore !, 
Cat. Sem. Ann. 1855 collect. p. 5 et 11 (ex Gay). 


MERLLL c uU c É———— HR 8 RR 


LrzavwiNosz. 73 


In agris insulae Majoris frequens. Florebat Martio, Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


19r. Laruvnus srruvuicus. Ser. in. DC. Prodr. i1, p. 574.— V icia 
bithy nica. Linn. Spec. 1058. 

In montibus insule Majoris prope Lluch frequens. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Gallià meridionali ! , Etrurià (Savi.), agro Romano 


(Sebast. et Maur. ), Greeciá (Smith), insulà Melo ( d'Urv.). 


192. Larmynus crivueNUM. Linn. Spec. 1052. 

In monte Puig-de- Torrella in insulà Majore; necnon in insulà 
Minore ( ZZern. ). Floret Aprili. 

Hab. in Andalusiá (Salzm.), Gallià mediterraneà (DC.), agro 
Byzantino (Smith ) , Barbarià ( Desf! ). 


195. Larngvnus ocunus. DC. Flor. iv, p. 578.—isum ochrus. Liun. 
Spec. 1027. - 

In insulà Minore ( 77erz.). 

Hab. in Occitanià et agro Niceeensi ( DC.), Etrurià (Savi), agro 
Romano (Sebast. et Maur.), Grecià et insulis Cretà et Zacynto 
(Smith), Barbariá !. 


194. Lurisus urnsuTUs. Linn. spec. 1015. 

In insulà Minore ( Zern. ). 

Hab. in Hispanià (DC.), Gallià meridionali ! , Corsicá ! , reguo 
Neapolitano (Tenore), Grecià, Zacynto et Archipelagi insulis 
(Smith ), ZEgypto (Delille) , regno Algeriensi ( Desf.). 


195. Acacia FAgNESIANA. Willd. Spec. 1v, p. 1085. 
Ubique in hortis Balearium culta, nunc quasi spontanea. 


196. CremarowiA smuQua. Linn. Spec. 1515.— Vulgó Garroveér. 

In agris Balearium, preecipué in insulà Majore, culta. 

Colitur in totà Africà septentrionali , Asiáà minore , agro Byzantino, 
IO 


74 DicorvyrEpowrs. 

Grecià et Archipelagi insulis (Smith), insulà Melitá ( Forsk. ), 
regno Neapolitano ( Prosp. Alp. — Tenore.) , ad littora prope por- 
tum Herculis Monzeci ! , in Hispanià meridionali !. 


ROSACE£. " 


197. AuvGDaLus coMMuxis. Linn. Spec. 677. 
Colitur in campis Balearium. 
Colitur in totá regione mediterraneá. 


198. PrnsicA vurcanrs. Mill. Dict. n. 1. 
Colitur in hortis Balearium. 


199. ÁnMENIACA vUrGAmm. Lam. Dict. 1, p. 2. 
Colitur in hortis Balearium. 


200. Pnunus spiNosa a vulgaris. Ser. in DC. Prodr. i1, p. 552. 

Ad sepes in Balearibus frequens. Floret'Aprili. 

Hab. in totà Europà. 

B foliis synanthiis. In montibus insulae Majoris haud rara. Floret 
Aprili. Folia simul cum floribus emittit. 


201. Pnunus pouzsrICA, Linn. Spec. 680. 
Colitur in hortis. 


202. Crnasus suuiana. DC. Fl. Fr. iv , p. 482. 
Colitur in campis et hortis. 


205. Rusus rnurICOsus. Linn. Spec. 707. 
Ad sepes in Balearibus frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


204. Fnacanmn vrsca, Linn, Spec. 705. 
In montibus insula Majoris. Colitur in hortis. 


205. PorrwriuiA nEPTANs. Linn. Spec. 714. 


RosAczz. 75 


Ad sepes et vias in insulá Majore frequens. Martio, Aprili Floret. 
Hab. in totà Europá. 


206. AÁcnmwowiA EUPATORIA. Linn. Spec. 645. 
Ad margines agrorum in insulá Majore. Floret Aprili, Majo. 
Hab. in totà Europá. 


207. PorEmuw sawcurmsonpA. Linn. Spec. 1411. 
In agris insulee Majoris prope Valldemosam. Floret Aprili. 
Hab. in totà Europá , Egypto ( Delille). 


208. Rosa sewPEnvimENs. Linn. Spec. 704. — A. moschata Desf. ! 
Atl. 1, p. 400. — R. atrovirens. Viv. Flor. Ital. Fragm. p. 4, t. 6. 

In insulá Minore. (ZZerz.) 

Hab. in Gallià meridionali (DC.), Italià (Sebast. et Maur.— Viv. ), 
Graecià (Smith.), Barbariá (Desf. ! ). 


209. Rosa mupiGINOSA O0 sepium. Ser. in DC. Prodr. i1, p. 617. — 
R. sepium 'Thuill. Flor. Par. ed. 2, p. 252. 
In aridis inter Cauviam et montem Galatzo. Florebat Majo. 


210. Mzsrizus oxvacaxTaA Jar. monostyla.— Crategus monogyna 
Jacq. Austr. t. 292, f. 1. — Mespilus monogyna Smith Flor. Graec. 
Prodr. 1, p. 241. 

Ad sepes in insulà Majore frequens. Florebat Aprili. 

211. Pynus comwuNis. Linn. Spec. 686. 

Colitur in hortis. 


212. Pynus uarvs. Linn. Spec. 686. 
Colitur in hortis. 
215. Pynus sonsus. Goertn. Fruct. i1, p. 45, t. 87. 


Colitur in hortis. 


214. Cvposia vurcanis. Pers. Synops. n1, p. 40. 
Colitur in hortis. 


76 DicoryrEpowrs. 


MYRTACE E. 


215. Mxnrvus couuuxis. Linn. Spec. 675. 

In montibus Balearium frequens. 

Hab. in Provinciá meridionali et agro Niceensi ( DC.), Etruriá 
(Savi), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano ( Te- 
nore ), Corsicá !, Grecià et Archipelagi insulis ( Smith ) , Cyrenaicá 
( Viv.) , regnis Algeriensi et Tunetano ( Desf. ). 


216. PuxicA cnAmATUM. Linn. Spec. 676. 
Ad sepes in insulá Majore. Colitur in hortis. 
Hab. in totàá regione mediterraneà. 


SALICARBIEJE. 


217. Lvrauw cmzrrznrt. "Tenore! Flor. Nap. Prodr. Suppl. 2, 
p. ixvur. — £. acutangulum. Lag. Gen. et Spec. Nov. p. 167. 

Radix annua , ramosa , fibras plurimas capillares emittens. Caz- 
lis 1-2 pedalis , parüm ramosus , basi subteres , supra medium angu- 
losus , glaberrimus, rubellus. Fo/ia inferiora opposita , oblongo- 
elliptica, obtusa, 5-4 lineas longa, 2-2 ; lineas lata; superiora 
alterna, gradatim attenuata et elongata , linearia, acutiuscula; omnia 
sessilia , uninervia. Z/ores in axillis foliorum solitarii, brevissime 
pedunculati , erecti , bracteis duabus medio pedunculo insertis , op- 
positis , brevissimis , subulatis instructi. Ca/y x primüm infundibu- 
liformis, demüm tubulosus, 2-5 lineaslongus, 6 costatus, 12 nervosus, 
12 dentatus : dentes eequales subdeltoidei; 6 (costis tubi responden- 
tes) petalis oppositi , quasi exteriores ; 6 ( sulcis respondentes ) pe- 
talis alterni, quasi interiores. In cestivatione dentes calycini 6 pe- 
talis oppositi, erecti , 6 iisdem alterni inflexi, valvati, genitalia 
foventes. Petala et filamenta replicativa. Petala 6, 5 lineas longa, 
2lineas lata, summo tubo inserta, obovata, integra, unguiculata, 5-ve- 


ONvAGRARUE. —Frco1DEsx. 77 


nia, venis duabus lateralibus vix notatis subunivenia , rosea. Sta- 
mina 12 , calycis nervis feré ad basin tubi inserta , duplici serie dis- 
posita ; 6 petalisalterna superiora , petalis pauló breviora; 61iisdem 
opposita inferiora , dimidio breviora, calycem vixsuperantia ; omnia 
ante anthesin brevia, inclusa : filamenta filiformia , glabra: antherze 
medio dorso insertze, oblongz, sub lente utrinqué emarginata, lutece, 
biloculares , longitudinaliter dehiscentes. Pistillum calycis fundo in- 
sertum , brevissimé stipitatum , filamentis longioribus brevius, gla- 
brum. Ovarium oblongo-lineare , biloculare, apice attenuatum in 
stylum teretem : stigma capitatum , papillosum : Ovula plurima, 
medio dissepimento affixa. Fructum non vidi. Variat calyce 1o-den- 
tato , petalis 5, staminibus ro. 

Differt a Z. Ayssopifolio floribus distinctius pedunculatis ; den- 
tibus calycinis aequalibus, non 6 (qua petalis opposita ) majori - 
bus; petalis majoribus; staminibus 12, inzquaibus, 6 majoribus 
exsertis , non 6 eequalibus , inclusis; stylo longiore. - 

4. L. flexuoso. Lag. Gen et Spec. Nov. p. 16 (ex descriptione ) 
videtur differre petalis obovatis integerrimis non ovatis subcordatis. 
Affinior Z. acutangulo. Lag. l. c. , et forté eadem species. 

In humidis insulae Majoris prope Artam , necnon in Ebuso. Flore- 
bat Aprili , Majo. 

Hab. in regno Neapolitano (Tenore!) , regno Murcis? ( Lag.). 


ONAGRARLI. 


210. Carurruicue vrEnNA. Linn. Spec. 6. 
In fossis insule Majoris prope Ártam. 
Hab. in totá Europà , Barbarià (Desf.—Schousb. ). 


FICOIDE.E. 


210. MESEMBRYANTHEMUM NODIFLORUM. Linn. Spec. 687. 


78 DricorvrEpoNss. 


In maritimis insulee Minoris prope Cala Figuera ( ern. ). 

Hab. in Hispanià meridionali ! , Corsicá!, Sicilià ( Ort. et Raf. )., 
Greeciá (Smith) , insulis Lero et Melo ( D'Urv.), JEgypto (Del. ), 
Barbariá ( Desf. ! 


GROSSULARIE;. 


220. RipEs nusRuM. Linn. Spec. 290. 
Colitur in hortis. 


CACTI. 


221. Cacrus oruwrIA. Linn. Spec. 669. Vulgo Figuera de Moro. 

later rupes maritimas et ad pagos Balearium vulgatissimus. 

In locis calidioribus regionis mediterraneze nunc quasi spontaneus, 
in /Egypto (Del. ) , Barbarià ( Desf. ), Hispaniá meridionali !, Pro- 
vincià (DC.), ad rupes prope portum Herculis Monoeci ( Gay ) , in 
Ligurià ( Viv.). 


Oss. Les paysans des Baléares mangent volontiers les fruits de cette plante , et 
n'en éprouvent ordinairement aucun mauvais effet. Des personnes dignes de foi 
m'ont assuré que cette nourriture leur devenoit mortelle lorsqu'ils avoient l'impru- 
dence de boire , par dessus, une certaine quantité d'eau-de-vie. Je n'ai eu aucune 
occasion de vérifier ce fait pendant mon séjour dans ce pays. 


PORTULACEX. 


222. PonTULAcA oLERACEA. Linn. Spec. 658. 
In campis insule Majoris haud rara. 


225. 'TAuanIx GALLIcA. Linn. Spec. 586. 

In maritimis prope Alcudiam , Palmam in insulà Majore ; necnon 
in ins. Minore (7Zerz.). Florebat Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


PARONYCHIE. — CRASSULACE EK. 79 
224. Tauanrx ArnicANA. Desf. ! Atl. 1, p. 269. 
In maritimis prope Palmam, Alcudiam in insulà Majore; etiam 
in Ebuso. Florebat Aprili. 
Hab. in Provinciá!, Calabriáà!, Natolià prope Trapezum (D'Urv.), 
 JEgypto (Del.), regno Algeriensi (Desf. !). 


PARONYCHIE. FE. 


225. Paxnowycuia AnGENTEA. DC. Flor. Fr. 11, p. 404.— Z/Iecebrum 
paronychia. Linn. Spec. 229.— P. nitida Del. Flor. Zgypt. Illustr. 
n. 270 ( ex synon. ). 

Ad vias et in sterilibus Balearium vulgatissima. Floret Martio. 

Hab. in Hispaniá!, Gallià meridionali ! , Corsicá ! , insulis Melità 
et Melo (D'Urv.), Archipelagi insulis (Smith), Syrià! , JEgypto!, 
totà Barbarià ( Viv.—Desf. !—Schousb. ). 

226. Porvcanrow TETRAPHYLLUM. Linn. Spec. 151. 

In insulà Majore prope Ártam; necnon in. ins. Minore ( 7erz..). 


Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediter raneá. 


CRASSULACEJE. 


227. ÜupiLICUS PENDULINUS. DC. Plant. Grass. t. 156. 


In Balearibus frequens. 
Hab. in Hispaniàá !, Galliá!!, Italià !, Greciá et Archipelagi insulis 


(Smith. —D'Urv .). 


2258. SkpuM nkrrexux. Linn. Spec. 618. 
In insulà Minore ( ZZern.). 


239. Skpuu avrissiuov. Lam. Dict. rv, p. 654. 
Ad vias et muros in insulà Majore. 


8o DricorvyrEpowrs. 


Hab. in regno Valentino! , Ruscinonensi agro ! , Occitaniá! , Pro- 
vinciá et agro Niceeensi ( DC.). ! 


250. SEwpERvIVUM TECTORUM. Linn. Spec. 664. 
In tectis et muris vetustis Alcudie in insulá Majore. Florebat 
Majo. 


SAXIFRAGE FE. 


251. Saxirnaca TRIDACTYLITES. Linn. Spec. 578. 
In Balearibus vulgatissima. Floret Martio. 
Hab. in totá Europá. 


UMBELLIFEB.E. 


252. PiupixErrA TnaGrUM. Vill. Dauph. ru, p. 606. 
Inter rupes ad apicem montis Pzzg-/Major in insulà Majore. 


Hab. in Galliá mediterraneà ( DC.), Alpibus Ápuanis ( Bert.). 


255. Cuxnopnyrruw sarivuu. Lam. Flor. Fr. ur, p. 458. 


Colitur in hortis. 
* 


254. Scanpix pecTEN-vENEnISs. Linn. Spec. 568. 
In agris insulce Majoris et Ebusi frequens. Florebat Aprili , Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


255. ConiapRuM rEsTICULATUM. Linn. Spec. 567. 
Inter segetes Ebusi prope S. Raphael. Cum fructibus lectum Majo. 
Hab. in Gallià mediterraneà ! , agro Bysantino (Smith ). 


256. Siu AxcusrIrFoLIUM. Linn. Spec. 1672. 

In humidis Ebusi haud rara; in insulà Minore ( ZZerz.). Floret 
Majo. 

Hab. in Gallià ! , Etruriá (Savi), Grecia ( Smith ). 


257. Bricworra pAsTINACEFOLIA. Bert. Journ. Bot. 1v , p. 76. — Sium 


ÜUwnRBELLIFERE. 8r 


siculum. Linn, Spec.562.— Ligusticum balearicum. Linn. Mant. 218. 

Inter segetes insulae Majoris, inter Alcudiam et Pollentiam ; io ins. 
Minore ( Hern.). Florebat Aprili. 

Hab. in Ligurià ( Bert.) , agro Romano ( Sebast. et Maur.) , Corsicà 
(DC.), insulà Capreavrum !, Sicilià (Ort. et Raf.— Presl.), insulà 
Melo (D'Urv.), Barbarià ( Desf. !), Hispanià prope Heracleam 
(Salzm.). 


258. Cuirnuuu uanimiivw. Linn. Spec. 354. 

Ad rupes maritimas prope Zaziabufar in insulà Majore. 
Y 4 mn - 1 D A A 

Hab. in totà regione meditervaneà , Egypto exceptá. 


259. Buwiuw rERULACEUM. Smith Flor. Graec. Prodr. 1r, p. 186. — 
Bulbocastanum creticum ferulafolio semine oblongo. 'Tournef. ! 
Coroll. 21. — Zunium ferulefolium. Desf. ! Coroll. p. 55, t. 45.— 
Sium ferulefolium. Spreng. in Ram. et Schult. Syst. Veget. vt, p. 559. 

In campis insulze Majoris prope Esporlas. Floret Aprili." 

Hab. in insulis Cretà (Tournef.! ) , Cypro (Smith), Samo ( D'Urv.). 


Oss. Cette espece differe essentiellement du £. bulbocastanum par ses pédicelles 
courts , épais , un peu en massue, non gréles et. filiformes; par ses fruits d'un tiers 
plus longs, linéaires-oblongs non ellipsoides, légerement courbés en faucille , non 
droits, enfin marqués de cótes beaucoup plus saillantes , séparées par de véritables 
sillons qui sont à peine sensibles dans le J. bulbocastanum. 


240. Aunt uavs. Linn. Spec. 549. 
In agris insulee Minoris prope portum Magonis. Florebat Junio. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


241. Daucus canora. Linn. Spec. 548. 
Ad margines agrorum in Balearibus frequens. Floret Aprili. 
Hab in totà regione mediterraneà. 


242. Daucus uaxiuus. Desf. ! Atl. r, p. 241. 
Ad margines agrorum in Ebuso. Florebat Majo. 
Hab. in regno Algeriensi (Desf. !). 
1I 


8» DicorYrEDONESs. 


Oss. Cette espece est voisine du D. Aispidus, tel qu'il croit à la Chambre d'A- 
mour aupres de Biaritz; mais elle en differe par sa taille de moitié plus élevée; par 
les folioles de son involucre pinnatifides et à sept lobes, non simples et profondé- 
ment tridentées au sommet ; par ses rayons beaucoup plus longs et plus étalés ( ils 
sont rapprochés en téte dans le D. hispidus); par ses pétales blancs non jaunes; 
et par ses fruits (d'ailleurs semblables) hérissés de piquans beaucoup plus alongés. 
Sprengel (In Roem. et Schult. Syst. veget. tom. v1, p. 476; rapporte, avec 
doute, le D. maximus Desf. au D. gingidium qui est évidemment tres-différent 
par ses feuilles luisantes et par ses folioles involucrales à lobes recourbés, non droits 
et étalés. ; 

245. Caucaris PrATYCARPOS. Gouan. Flor. Monsp. 285. 

Inter segetes insulee Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià meridionali!, agro Romano, (Sebast. et Maur. ), 
Barbarià ( Desf. ). 


244. Caucaris AnvENSISs. Zar. simplex. 

In umbrosis montium circa Esporlas in insulà Majore. Fioret Majo. 

Oss. Cette variété differe de la forme ordinaire par ses tiges toujours simples et 
par ses feuilles découpées en: segmens plus étroits. M. Soleirol l'a observée avec 
les mémes caracteres en Corse, et il ne seroit point impossible qu'elle püt étre 
considérée comme une espece distincte. L'état d'imperfection du fruit, dans les 
échantillons que je possede, m'empéche d'émettre aucune opiriion positive à cet 
égard. ; 

245. Cavcaus wopirFLORA. Lam. Dict. i, p. 656. — Tordylium 
nodosum. linn. Spec. 546.— Caucalis nodosa. Huds. Angl. 114. 

In agris insulae Majoris prope castellum Belver. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià !, Greeciá , agro Byzantino et insulà Cypro (Smith), 
JEzypto ( Del.) , regno Algerieasi ( Desf. ! ), agro Tiugitano 
( Schousb. ). 

246.. Apru. cnAvEOLENs. Linn. Spec. 559. 

a. Sylvestre. — ln insulà Minore ( ZZerz.). 

B. Satieum. — Colitur in hortis Balearium. 


247. AriuM rETROsELINUM. Liun. Spec. 579. 
Colitur in hortis Balearium. 


Ü w5ErrLIFERE. 83 


249. AwrrHUM FoENICULUM. Linn. Spec. 557. 
In collibus petrosis Balearium haud infrequens. 
Hab. in totà Europà meridionali, Barbarià ( Desf. ). 


249. SuvnuiUM ozvusaTRUM. Linn. Spec. 576. 

Ad pagos in Balearibus vulgatissimum. Floret Aprili. 

Hab. in Provincià et agro Niceeensi ( DC.) , Greecià et insulà Cypro 
(Smith) , regno Algeriens: ( Desf. ! ). 


250. PasriNAcA LUcipA. Linn. Mant. 58. — Gouan Illustr. p. 19, 
t. x1 et xir. 

In montibus insulae Majoris prope Lluch frequens ; 20 Aprilis non- 
düm floruerat. [n insulà Minore ( ZZerz. ). 


251. Tuarpsia virtosa. Linn. Spec. 575. 

In montibus insule Majoris prope Artam; 14 Aprilis nondüm flo- 
ruerat. 

Hab. in Gallià mediterraneà (DC.), insulis Patmo et Cypro (Smith), 
regno Algeriensi ( Desf. ). 


252. 'Tuapsia cancantzcA. Linn. Mant. 57. 

Ad margines agrorum in Ebuso vulgatissima. Floret Majo. 

Hab. in regno Neapolitano ( Tenore), Sicilià ( Ort. et Raf.), Grae- 
cià et Archipelagi insulis (Smith — D'Urv.), totà Barbarià ( Desf. ! 
— Schousb. ). 


255. FEnurA cowuunis. Linn. Spec. 555. 

In insulà Majore prope Esporlas , necnon in Ebuso. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneà (DC.), Ligurià ( Viv.) , agro Romano 
(Sebast. et Maur.) , Corsicà ( Viv.) Sicilià (Ort. et Raf.), Greecià 
(Smith), Cyrenaicà ( Viv.) , regno Algeriensi (Desf.!). 


254. Burrevnuu PnornacrUw. Link. Flor. Port. r1, p. 587. — E. su- 
bovatum. Link. in Spreng. Ümbell. 365.— .B. rotundifolium a. 
Desf. ! Atl. 1, p. 229. — B. rotundifolium f. intermedium. Lois. 


84 DricorYrEpowNEs. 


Not. p. 45. — B. rotundifolium y. lanceolatum. Dess. in. Journ. 
Bot. 1, p. 515. — B. gronulatum. Gaud. ! in litt. ad Gay. 

Differt à B. rotundifolio foliis oblongis , acutis, pallidius viren- 
tibus ; umbellis 5 nec 5 radiatis; floribus aureis; seminibus verru- 
cosis (Gaud. in litt.) 

Inter segetes Ebusi frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Andegavià ! , Pictaviensi agro! , Occitanià ! , Provincià et 
agro Niceeensi (DC.), Calabrià ! , insulis Melitá et Melo (D'Urv.), 
JEgy pto ( Willd.) Barbariá ( Desf. ! ), Lusitaniá (Link. ). 


255. BurrEvnuw amisrATUM. Dartl. in Reichenb. Inconogr. Bot. i, 
p. 70, t. 178. — B. odontites auctorum non Linn. 

Ad apicem montis Ga/atzo inter rupes. Florebat Majo. 

Hab. in Pictaviensi agro !, Occitaniá!, agro Parmensi! , Calabriá!. 


5356. EnvwuciuM uaniTIMUM. Linn. Spec. 559: 
In arenozis maritimis insulcee Majoris. 
Hab. in totà regione immediterraneà. 


257. EnvwcruM cawpEsTRE. Linn. Spec. 557. 

Ad vias in insulis Majore et Minore. 

Hab. in Hispanià !, Gallià !, Italià!, Greecià et Archipelagi insulis 
(Smith), Barbarià prope Tingidem (Schousb. ). 


CAPRIFOLIACE. 


258. LowrcEna iweuExA a. Viv. Flor. Cors. Spec. 4.— L. impíexa. 
Ait. Hort. Kew. 

Ad sepes in insulà Majore prope Soller , Incam , Artam ; etiam in 
ins. Minore ( Zern.). Floret Majo. 

B. Viv. l. c. — L. balearica. DC. Flor. Fr. Suppl. 499. — Z.. ca- 
prifolium. Desf. !. Al. 1. p. 195. 

In sepibus Ebusi. prope S. Eulaliam. Flore!at Majo. 

Hab. Var. &. in Corsicà et. prope Genuam (Viv.); B. in Atiante 


CAPRIFOLIAGEZ.— lv BIACE E. 85 


(Desf. !)), Pyxeneeis orientalibus ( DC.), agro MAR Benth. ), 
Corsicà et propé Genuam (Viv. ). : 


259. Viscuw ArsuM. Linn. Spec. 1451. 
Ad arbores in montibus insule Majoris. 
Hab. in Gallià !, Italià, Sicilià ( Ort. et Raf.) , Grecià (Smith. ). 


260. VisunNuu rixvus. Linn. Spec. 585. 

In montibus insule Majoris vulgatissimum. Floret Martio. 

Hab. in Gallià meridionali!, agro Romano ( Sebast. et Maur.), re- 
guo Neapolitano ( Tenore), regno Algeriensi (Desf. !), agro Tingi- 
tano (Schousb. ). 


261. Sausucus esurUs. Linn. Spec. 585. 

In Balearibus frequens. 

Hab. in Hispanià ! , Gallià ! , Italià (Sebast. et Maur. — Tenore), 
Gracià (Smith ), agro Tingitano (Schousb.). 


262. HxpEna nrzux. Lin. Spec. 292. 
Ad muros et truncos vetustos in Dalearibus frequens. 
Hab. in Hispanià!, Gallià ! , Italià ( Bert. — Sebast. et Maur. — 


Tenoré ), insulà Melità (Forsk.) , Grecià, (Smith). 


RUBIACEJE. 


265. SuxnanDIA AnvENsIs. Linn. Spec. 149. 

In agris Balearium vulgatissima. Floret Martio. 

Hab. in totà Europà , Syrià ! , Barbarià (Desf. ! ). 

264. AseenUtA AnvExsis. Linn. Spec. 150. 

In agris Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in Hispanià!, Gallià!, Italià (Savi. — Sebast. et Maur. — 
Tenore), Gracià ( Smith). i 

265. AspERULA cysANcnICA. Linn. Spec. 15r. 

In aridis Ebusi frequens. Florebat Majo. 


86 DrcorxrEpowzs. 


Hab. in Hispanià !, Gallià!, [talià (Bert. — Savi. —Sebast. et 
Maur. — Tenore), Gracià (Smith). 


266. Gauruu vvcipuu. All. Pedem. 1, p. 5,t. 77, f. 2. 

In fissuris rupium montium insula Majoris prope Esporlas.' 

Hab. in Pedemontio (All.), prope Genuam et in Alpibus Apuanis 
( Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.), Barbarià ( Desf. !). 


267. Garruu cixgREUM. All. Pedem. 1, p. 6, t. 77, f. 4. 

In insulà Majore ad apicem montis Ga/atzo inter rupes. Florebat 
Majo. 

Hab. in Pedemontio et Vellesià inferiore ( All. — pc. ). 

268. GarivuM ANcuicuu. Huds.: Angl. 69. 

Cum precedente. Florebat Majo. 


269. Garruw TRIconwE. With. Brit. ed. 2, p. 155. 

In agris insulae Majoris prope Valldemosam, et in Ebuso. Floret 
Aprili. 

Hab. in Gallià ! , Greecià et Archipelagi insulis (itd 


270. Garruu saccuanATUM. All. Pedem. n. 59. . 
In agris Balearium vulgatissima. Floret Martio. 


271. GarruM wumare. All. Pedem. n. 54, t. 77, f. 1.— Sherardia 
muralis. Linn. Spec. 149. 

Ad rupes in Ebuso circa S. Inés. Florebat Majo. 

Hab. in Provincie locis calidioribus ( DC.), agro Niccensi (All.), 
prope Romam (Sebast. et Maur. ). 


272. VarawTIA MUnALIS. Linn. Spec. | 1490. 

Inter rupes insulae Majoris et Ebusi frequens. Floret Martio. 

Hab. in Hispaniá !, Gallià mediterraneàá !, Corsicá!, Etrurià (Savi), 
agro Romano (Sebast. et Maur.), Gracià (Smith). 


275. VarawTIA nisPIDA. Linn. Spec. 149o. 
In insulà Majore prope Artam. Florebat Aprili. 


RvuniACEX. 87. 

Hab. in Hispanià meridionali ! , regno Algeriensi ( Desf. 1); Cy- 

renaicà ( Viv.), JEgypto (Del.), Cretà (Smith), insulis Melo et 
Lero ( D'Urv.). 


274. Rusra TiNcTORUM. — AK. tinctorum , peregrina, lucida y an- 
gustifolia. Linn. et auct... 

Ubique in sterilibus Balearium. Floret Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà. 


Oss. Linné a le premier distingué les diverses formes de la garence ordinaire 
comme autant d'especes , et son exemple a été suivi par les auteurs qui ont traité 
depuis lui de ces plantes , sans qu'aucun d'eux ait motivé cette distinction sur des . 
caracteres de quelquevaleur. Le R. tinctorum est censé avoir des feuilles annuelles; 
les A. peregrina et lucida ne different l'un de l'autre que parce que dans le 
second les feuilles sont dépourvues, sur leur nervure, des petites dents crochues que 
l'on trouve sur leur. bord et sur les angles de la tige. Mais si nous, examinons ces 
formes avec un peu plus de sévérité, nous ne tarderons pas à nous convaincre de 
la nécessité de les réunir. En effet, le Zt. r/nctorum n'a point toujours des feuilles 
aunuelles ; il peut présenter constamment ce caractere dans le nord de l'Europe , ou 
la rigueur des hivers est plus sensible, mais dans lesclimats plus secs et plus chauds, 
tels que ceux dont nous nous occupons , ses feuilles sont d'ordinaire persistantes , et, 
dans cet état , il estimpossible de le distinguer des 7i. peregrina et lucida. Quelque- 
fois les feuilles de cette plante sont munies sur leurs bords et sur leur nervure 
de petites dents crochues , c'est alors le A. peregrina de Linné; mais on trouve 
souvent sur le méme pied des rameaux portant des feuilles dépourvues de dents, 
soit sur leur nervure , soit sur leur bord , et présentant, par conséquent , les carac- 
teres du Zt. [ucida. On n'est pas plus heulux en cherchant à disünguer ces formes 
par le nombre des feuilles à chaque verticelle , 4l varie sur là méme tige de trois à 
six ; enfin les fleurs ne présentent aucune différence. Ces considérations ont déter- 
miné M. Gay à réunir ces trois especes dans son herbier. Je crois pouvoir leur 
joindre le A. angustrfolia Linn., que j'ai cueilli dans les rochers au sommet du 
Mont Galatzo dans l'ile de Majorque, qui ne différe des formes dont je viens de 
parler, que par son aspect cendré non luisant , par ses feuilles plus étroites, munies 
de dents proportionnellement plus grandes ; mais tels.sont les nombreux passages 
que. j'ai-observés entre toutes,ces plantes, qu'il, m'est impossible de les distinguer 
méme comme variétés. 


" 


88 Dicorvrrbpowtrs. 


VALERIANTEJ. 


275. CeNTRANTBRUS cALCiTRAPA. Dufr. Dissert. p. 59. 
Ubique ad muros Balearium. Floret Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptàá. 


* 
276. Fepi4 conwU-coprz. Goertn. Fruct. 1, p. 56, t. 86, f. 5. 


Ad margines agrorum prope Palmam in insulà Majore. Floret 
Martio. 

Hab. in Audalusià (Salzm.), agro Niceeensi (DC.), Apulià , Cala- 
brià et insulà Caprearum (Tenore), Sicilià (Ortol. et Raf.), insulà 
Melità ( D'Urv.), agro Byzantino (Smith), Cyrenaicà ( Viv. ), Bar- 
barià (Desf. ! — Schousb. ). 


277. VALERIANELLA cononATA. DC. Flor. Fr. 1v, p. 241. 

In agris insule Majoris et Ebusi frequens. Floret Aprili ; fructus 
maturat Majo. . 

Hab. iu totà regione mediterraneà. 


GLOBULARBIEJ:. 


278. GropuLARIA sPrNosA f£. Nob. Monogr. Glob. in Ann. Sc. Nat. ix, 
P. 24- * 

Ad rupes in montibus insule Majoris prope Esporlas, Lluch., etc. 
Floret Majo. 
*« 279- GrosvuLARiA ALYPUM. Linn. Spec. 139. 

In collibus petrosis iusulee Majoris et Ebusi frequens. Floret Aprili, 
Majo. 

Hab. in totà regione mediterraneà. Occidentem versus usqué in 
Maderam (ex ore clar. Martii), et ad Orientem usqué in Persiam ! 
progreditur. 


DibssAcEZz. —SYNANTHERE X. ! 89 


DIPSACE. 


280. ScaBrosA cnETICA. Linn. Spec. 145. 
Ad rupes maritimas insula Majoris prope Zazabufar. 


Hab. ad promontorium vulgo Cap de lArmi in parte extremá 
meridionali Calabriae! , in Siciliá!, Cretá !. 


281. ScasrosA cornuwPARua. Jar. maritima. Nob. — S. maritima. 
Linn. Amoen. Bot. 1v, p. 504, et auct. 

In Balearibus vulgatissima. Floret uum Majo. 

Far. triflora. Nob. 


In sterilibus insule Majoris prope Incam. Floret Majo. 


Oss. Peu de plantes varient plus que la Scabieuse colombaire : tantót elle est 
presque glabre, ses feuilles radicales sont spatulées, dentées, les supérieures sont 
simplement pinnatifides : les auteurs lui donnent alors le nom de S. columbaria. 
Tantót elle est pubescente , sa couleur est cendrée , ses feuilles radicales sont encore 
spatulées, mais les supérieures sont deux fois pinnatifides et découpées à lobes 
linéaires : cette forme a recu le nom de S. gramuntia 'Tantót enfin les feuilles radi- 
cales sont elles-mémes pinnatifides , et ne different plus des supérieures qu'en ce que 
leurs segmens sont moins étroits : c'est à cette derniere variété que l'on a donné le 
nom de S. maritima. J'ai observé dans les lieux incultes aupres d'Inca une troi- 
sieme forme qui est exactement au S. columbaria ordinaire ce que le S. collina 
Req. est au S. arvensis. Une tige d'un pied au plus émet au-dessous du milieu 
deux rameaux divergens, terminés par un seul capitule de fleurs, presque aussi 
longs que la tige, qui ne porte elle-méme qu'une seule téte. Je n'ai point hésité à 
ranger cette variété à cóté de la Scabieuse colombaire dont elle présente tous les 
autres caracteres. 


SYNANTHERE,E. 


282. RnacaproLus gpuLis. Geertn. Fruct. i1, p. 554.— Zapsana rha- 
gadiolus. Linn. Spec. 1141. 

In montibus prope Lluch, et ad littora maris prope Banabufar. 
Floret Aprili. 

Hab. in Andalusiá! , Provinciá (DC.), regno Neapolitano ! , insulà 
Cypro (Smith). 


12 


9o Dicorvrrpowrs. j 

289. ParwAwTHES BULPos4. DC. Flor. Fr. iv, p. 7. — Aieracium 
bulbosum. Willd. Spec. nt, p. 1562.— H. stoloniferum. Viv. Flor. 
Ital. Fragm. p. 17, t. 20. 

Ad sepes in Ebuso frequens. Floret primo vere. 

Hab. in Occitanià et Provincià (DC.), agro Niceensi (All), Li- 
guriá orientali ( Viv.), regno Neapolitano (Tenore ), Istriá (Zanni- 
celli), ZEgypto ( Del.), regno Algeriensi (Desf.). 


284. Lacruca saTivA. Linn. Spec. 1118. 

Colitur in hortis. 

285. Lacruca vinosa. Linn: Spec. 1119. 

Ad sepes insule Majoris prope Esporlas. 

Hab. in Gallià!, agro Byzantino ( 8mith), ZEgypto ( Del.). 

286. Lacruca seivosA. Lam. Dict. ir, p. 408. 

Inter rupes maritimas ad ingressum spelunce Za Cueva de la 
Ermita, prope Artam in insulà Majore. 

Hab. in Hispanià meridionali prope Carthaginem novam!, Bar- 
bariá prope Mascar (Desf. ! ). 

287. Suwcnus rExEnnIMUS. Linn. Spec. 1117. 


In agris prope Valldemosam in insulà Majore. Floret Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá , /7Egypto exceptá. 


288. Suwcuus asrem. Vill. Dauph. uir, p. 158. — S. oleraceus (B. 
DC. Flor. Fr. 1v, p. 15. — S. fallax. Wall. Sched. Crit. p. 452. 
In arenosis insule Majoris prope Artam. Floret Aprili. 


289. Suwcnus orERAcEUs. Linn. Spec. 116. — S. oleraceus a. DC. 


Flor. Er: 1v; p. 15. 
In agris circa Valldemosam in insulà Majore. Florebat Aprili. 


Hab. in totàá regione mediterraneá. 


290. PicnipiuM yutcanz. Desf.! Atl. i, p. 211.—43S0n.Aus picroides. 


Lam. Dict. ii, p. 598. 


SYNAMTHERE. 0I 


In agris et sterilibus Balearium frequens. Florebat Martio, Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneá, JEgypto exceptà. 


291. PicaiprUM TINGiTANUM. Desf.! Atl. iu, p. 220. — Scorzonera 
Uüngitana. Linn. Spec. 1114.— Sunehus tingitanus. Lam. Dict. n1, 
p- 379- ; 

In arenosis maritimis insule Majoris prope Artam , Soller, et Ebusi 
prope S8. Eulaliam. Floret Aprili , Majo. 

Hab. in Andalusià! , Barbarià!, /Egypto (Del.), Natolià et insulá 
Cypro ( Smith). 


292. Hvrnaciux rnüasn. Nob. 

Radix perennis, cressiuscula, fusca, obliqua. Caulis 6-12. uncias 
longus, adscendens, simpliciusculus, obtusé angulatus, flexuo- 
sus , virescens , villis crispis densiusculis basi vestitus, suprà 
medium glabriusculus, ad ramorum et pedunculorum exortum 
niveo-lanatus. Z'o/ia dentata, dentibus acutis , rctroflexis ; remotius- 
culis, ciliata, utrinqué preesertim dorso pilis longiusculis inspersa; 
radicalia spathulata, apice obtusissima, dimidium caulem zquan- 
tia, 5-6 uncias longa, 12-2 uncias lata, in petiolum attenuata; 
caulina sessilia, inferiore majore , ovato-oblongo vel spathulato , su- 
perioribus minimis, lineari-lanceolatis, subulatis. P/ores paniculati, 
paniculá simplici , pauciflorà (5-8 flora). Pedicelli tomentosi. Involu- 
crum campanulatum. Squamc erecta , duplici ordine imbricatze, 
dorso tomentose ; 6-8 exteriores lineari - lanceolatee , angustis- 
simae, setis 6-8 subulatis, longissimis, remotis ciliatee; interiores 
plures, pauló longiores et latiores, margine nudz, dorso secundum 
lineam mediam pillis uniseriatis hispide , subulatis, longiusculis, 
remotiusculis. Aeceptaculum villosiusculum. Ligulc aurez, 6 lineas 
longae, involucrum superantes, limbo sublineari, apice 5-dentato. 
Pappus simplex, sub lente denticulatus , ligulis dimidió brevior. 

In fissuris rupium montis qui ville D'. Trias imminet, prope 
Esporlas in insulà Majore. Floret Majo. 


92 DICOTYLEDONES. 


Hanc speciem dixi in honorem clarissimi Trias, insulae Majoris 
incole , botanices curiosi , qui plantas Balearicas bené multas com- 
municavit , et in plantis circa Esporlas perquirendis mihi benevolum 
ducem se praebuit. | 


Oss. J'aurois désiré établir cette espece d'une maniere plus sévere , en la distin- 
guant de celles qui ont avec elle quelque rapport; mais ces recherches deviennent 
extrémement difficiles dans un genre aussi peu connu. Tout ce que je puis en dire, 
c'est que je n'ai rien trouvé, dans les auteurs, qui püt s'y rapporter; et qu'apres 
avoir parcouru les herbiers du Muséum, de MM. de Jussieu, Desfontaines , Deles- 
sert, Richard, et la riche collection de M. Gay, qui est, sans contredit, la plus 


nombreuse en Hieracium, je n'ai rien trouvé qui püt lui étre comparé. 


205. CnEris vEsicania. Linn. Spec. 1152. 

Ad margines agrorum in insulà Majore prope castellum Belver. 
Florebat Martio. , 

Hab. in agro Neapolitano!, Calabriá! , agro Byzantino (D'Urv. ) , 
Cre!á!. 

2904. Bankuausi TamaxacirroLn. Thuill. Flor. Paris , ed. 2, r, 
p- 499- 

In agris prope Valldemosam in insulà Majore. Florebat Aprili. 

295. Hxosems napiaTA. Linn. Spec. 1157. 

In collibus aridis prope Palmam , Artam in insulà Majore. Floret 
Martio , Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


296. Hxosrmis scapna. Linn. Spec. 1158. 

Ubique in aridis insule Majoris. Floret Martio. 

Hab. in Occitanià ! , agro Niceeensi ( DC.) , regno Neapolitano! , 
insulà Melità ( D'Urv.) , Cretá! , Barbarià ( Desf. !). 


297. HvosEnrs nkpvewors a. Caule diffuso, calycibus fructigeris 
glabris. Sebast. et Maur. Flor. Rom. Prodr. 275. — Hf. hedypnois. 
Linn. Spec. 1158. — ZZedypnois monspeliensis. Willd. Spec. 1616. 

[n aridis insulae Majoris prope Artam, Lluch. Florebat Aprili. 


SYNANTHEREX. 93 


B. Caulc erectiusculo , ramoso, calycibus fructigeris totis hirtis 
Sebast. et Maur. l. c. — H. rhagadioloides. Linn. Spec. 1159?. 

In aridis circa Artam in insulà Majore, necnon in Ebuso prope 
S. Eulaliam. Florebat Aprili , Majo. 

?- Caule erectiusculo, ramoso, calycibus fructigeris costá serrato- 
scabris. Sebast. et Maur. l. c. — ZH. cretica. Linn. Spec. 1159?. 

In aridis insulae Majoris prope Palmam , Alcudiam, etiam in 
Ebuso circa S. Eulaliam. Florebat Aprili, Majo. 


Oss. Cette espece est commune dans la région mediterranéenne. ll est tres- 
probable qu'on doit lui rapporter les H. r^agadioloides et cretica de Linné et des 
auteurs; les formes que j':1 observées dans les herbiers sous ces nons , et que j'ai 
recuillies soit dans le midi de la France, soit dans les iles Baléares, pouvant à 
peine en étre distiuguées comme variétés. Les auteurs de la Flore de Rome et 
M. Bertoloni ont déjà proposé cette réunion qui, je pense, mérite d'étre adoptée. 
L'Hedypnois tubeeformis. 'Tenore (Flor. Nap. i, p. 173, t. rxxiur) doit étre rap- 


portée à notre variété a. 


298. SrEniorA xrwENsIS. Linn. Spec. 1159. 

In aridis prope montem Ga/atzo , necnon inter rupes maritimas 
Alcudie in insulà Majore. Floret Aprili , Majo. 

Hab. in agro Niceensi (DC), prope Genuam ( Bert.), in Etrurià 
(Savi), Corsicá!, regno Neapolitano! , Gracià (Smith ) , Cretà !, 
regno Algeriensi ( Desf.!). 


299. Tummcia TusEROsA. DC. Flor. Fr. 1v, p. 52. 
In aridis et ad margines agrorum in Balearibus frequens. Florebat 


Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


500. ''uniscra niRTA. Roth. Cat. Bot. 1, p. 98. 
Inarenosis maritimis insulce Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 
Hab. in Gallià! , lialià (Bert.— Savi.— Sebast. et Maur), Graciá 


(Smith). 


Zo1. UnosrEnMuM parrcuauPr, Desf. Cat. 9o. 


94 Dicoryrrponzs. 


- 


Ad vias in Balearibus frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in Gallià meridionali! , Italiá ( Bert. — Savi. — Sebast. et 
Maur.), Archipelagi insulis ( Smith) , Barbariá ( Desf.). 


502. UnosrEnwuw Pricnorpzs a. DC. Cat. Hort. Monsp. 69.— U. pi- 


croides. Desf. Cat. 9o, et auct. 
In arenosis maritimis insulze Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 


B. DC. Cat. Hort. Monsp. 69. — U. «asperum. DC. Flor. Fr. iv, 
p:165; 


Inter rupes maritimas S. Eulaliae in Ebuso. Florebat Majo. 
Hab. a. in totà regione mediterraneà ; f. in Gallià meridionali!, 


Natoliáà (Smith). 


505. Cicnonium ivTYBus. Linn, Spec. 1142. 
Ad margines agrorum in Balearibus. Florebat Aprili , Majo. 


Hab. in totá regione mediterraneà. 


504. Cicnonruw ExprvIA. Linn. Spec. 1142. 
Colitur in hortis. 


$05. Scoruus nispAurous. Linn. Spec. 1145. 
Ad vias in Balearibus. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


500. Canruauus c&RULEUS. Linn. Spec. 1165. 

Inter segetes insulee Majoris prope Esporlas (7'r/as) , et in Ebuso 
circa 8. Inés. Florebat Majo. 

Hab. in Hispanià meridionali! , regno Algeriensi ( Desf. !), Cretà !, 
Peloponneso et Siciliá ( Smith), Calabriá! , Corsicá ! , agro Romano 
( Sebast. et Maur.). 


507. Canpuus aRIANUS, Linn. Spec. 1158. 
Ad vias in Balearibus. Florebat Aprili. 


508. Canpuus rvcNocEPHALUS. Linn. Spec. 1151. 


SYNANTHEREJ. 9^ 


Ad margines agrorum in insulà Majore prope Esporlas, Alcudiam. - 
Florebat Aprili , Majo. 
Hab. in Galliá ! , Italià ( Bert. — Savi. — Sebast. et Maur.). 


509. CrEvrTAUnEA cnUPINA, Linn. Spec. 1285. 

In agris insule Majoris prope Cauviam. Florebat Majo. 

Hab. in Barbariá ( Desf.! ), Cretà (Smith), insulá Melo! , Sicilià 
(Biv. Bern.), agro Romano (Sebast. et Maur.), Valesiá! , Gallià me- 
diterraneà!; ad septentrionem usqué in Hungriam! et Georgiam! 


progreditur. 


510. CEvrAUnEA AsPERA. Linn. Spec. 1296: 
In agris Ebusi frequens. Floret Majo. 
Hab. in Barbarià ( Desf.), Gallià mediterraneáà ! , agro Genuensi 


( Bert.). 


511. CrwraunEA carcirmaPA. Linn. Spec. 1297. 
Ubiqué ad vias in Balearibus. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


512. CrwrTAUnEA ramaTA. DC. Flor. Fr. iv, p. 102.— CartAamus la- 


natus. Linn. Spec. 1165. 

Ad vias in Balearibus baud rara. 

Hab. in Hispanià! , Gallià! , Graciá, Archipelagi insulis et Cretà 
( Smith). 

515. CewrAUREA APULA. Lam. Dict. r, p. 674. 

In insulà Majore ( 7'rias). 

Hab. in Barbarià (Desf.), Gallià mediterraneà!, Corsicà! , regno 
Neapolitano !. — (1). 


x 


(r) J'ai recueilli dans les montagnes voisines d'Esporlas une Centaurée tres- 
volsine des C. orientalis et arachnoidea ; mais les échantillons que j'ai observés 
portoient encore les tiges et le reste des fleurs de l'année précédente, et étoient 


par conséquent trop incomplets pour que je pusse la déterminer d'une maniere 


96 Dicoryrrpowrs. 


514. CivanA canDUNCULUs. Linn. Spec. 1159. 
Colitur in hortis Balearium. 


515. Crsana scoLvwus. Linn. Spec. 1159. 
Colitur cum precedente. 


516. Lzuzra cowirena. DC. Flor. Fr. iv, p. 109.— Centaurea coni- 
fera. Linn. Spec. 1249. 


In aridis insule. Majoris prope Esporlas. Florebat Majo. 
Hab. in Hispaniá! , Gallià meditarraneá!, Corsicá!, Sicilià ( Biv. 
Bern.), reg:o Algeriensi ( Desf.!). 


517. GaracriTES TowENTOSA. Moench. Meth. 558. 

Ad margines agrorum prope Valldemosam in insulà Majore. Flo- 
rebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 

518. Canumva ranATA. Linn. Spec. 1 160. 


Ad vias in insulà Minore (Zern.). 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


519. Canrnima conyusosa. Linn. Spec. 1160. 
Ad vias in insulà Majore. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


520. ÁATRACTYLIS CANCELLATA. Linn. Spec. 1162. 


certaine. Je crois cependant utile de décrire les exemplaires que j'ai sous les yeux, 
afin d'appeler sur cette belle espece l'attention des voyageurs qui me succéderont. 

Caulis pedalis et ultrà, simplex, striatus , glaber, basi fruticulosus, apice her- 
baceus. Folia inferiora fasciculata , obovato-lanceolata , in. petiolum attenuata , 
pinnatifida segmentis apice mucronatis , 1 2-2 uncias longa, 3-5 lineas lata; supe- 
riora alterna , pinnatisecta, lobis linearibus , acutis; omnia glaberrima. Flos soli- 
arius , terminalis. /nvolucrum oblongum , campanulatum , 8 lineas longum , 5 li- 
neas latum , foliolis ovatis, acutis, glaberrimis, margine scariosis, integris vel 
serrulatis , apice ciliatis; ciliis 5-9 longiusculis. 

Ad rupes in montibus insule Majoris prope Esporlas. Lecta 26 Martii, 


SYNANTHERE. 97 


In petrosis prope castellum Belver in insulà Majore. Florebat Majo. 

Hab. in totà Barbarià ! , insulà Astipaleà ( D'Urv.) , insulis Rhodo, 
Cypro et Cretà, agroque Argolico ( Smith) , Sicilià! , Calabrià! , agro 
Nicaensi ! , Provincià! , Occitanià et Ruscinonensi agro ( DC.) , regno 
Valentino! , Andalusià !. 


521. Haurcunvsuu raMancki : caule basi incrassato, subherbaceo, 
fragili , tomentoso; foliis crassis, spathulatis, utrinqué niveo-to- 
mentosis; capitulis corymbosis , corymbo composito. Nob. Tab. 7. 

Gnaphalium crassifolium. Lam. ! Dict. n, p. 746 (ex Herb. Desf.), 
non Lino. — G. ambiguum. Pers. Synops. ut , p. 417. 

Caulis herbaceus , sesquipedalis, basi incrassatus , fragilis , 
tomento niveo densissimo tectus. Rami ex eodem trunco basilari plu- 
rimi , alterni, nonnihil inclinati seu curvati. Z'o/ia crassa , utrinque 
niveo-tomentosa, obsoleté uninervia ; inferiora congesta , spathulata, 
in petiolum attenuata, 1 7-2 uncias longa , 4-5 lineas lata , marcida 
margine subtüs revoluta , recentia plana; superiora (caulina) re- 
mota, sublinearia, gradatim breviora, summa brevissima. Capitula 
terminalia , corymbosa, corymbo denso composito. Pedicelli brevis- 
simi , lineam longi , tomentosi. Znvolucrum campanulatum , 2 ; li- 
neas longum, 2 lineas latum , squamis imbricatis , aureis , laevibus, 
lucidis, concavis, ovato-oblongis, obtusis, omnibus apice erosis. 
Flosculi flavi, involucrum subequantes , quinque dentati , dentibus 
acutis; centrales circiter 60, hermaphroditi, tubo infundibulifor- 
mi; marginales 12-15, feminei, tubo cylindraceo. Zeceptaculum 
nudum. Pappus simplex , denticulatus, flosculos vix superans. Fruc- 
tum non vidi. 

Ad rupes in montibus insule Majoris prope Esporlas, Lluch. 
Floret Majo. 

Oss. Cette espece a été long-temps cultivée au Jardin des Plantes, mais on 
ignoroit son origine. Son introduction en France est probablement due à Antoine 


Richard , qui l'aura rapportée lors de son voyage aux Baléares; je ne puis cepen- 
dant rien affirmer à cet égard , l'ayant cherchée en vain dans l'herbier de ce voya- 


13 


98 DricorvrrEpowrzs. 


geur. Les especes connues dont elle se rapproche le plus sont les Helichrysum 
orientale et laeandulefolium ( Gnaphalium orientale et laeanduleefolium. WiMd.) ; 
mais elle s'en distingue facilement par sa tige tres-fragile, couverte d'un coton 
beaucoup plus épais; par ses feuilles inférieures plus larges, épaisses et cou- 
vertes sur leurs deux faces d'un duvet cotonneux tres-serré, couleur de neige ; par 
celles de la tige plus étroites, plus courtes et moins nombreuses; enfin par ses 
fleurs plus petites et d'un. jaune plus foncé. Adoptant avec MM. De Candolle et 
de Cassini , le genre Helicrysum tel qu'il a été proposé par Goertner , et changeant 
par conséquent le nom générique de cette plante , j'ai cru devoir remplacer le nom 
spécifique d'ambiguum (Pers.), qui ne peut convenir à une espéce dont les carac- 
teres sont aussi remarquables , par celui de Lamarcki , afin de rappeler que M. de 
Lamarck est le premier qui l'a décrite. 


Expl. tab. VII. 1 Capitulum. — » Idem longitudinaliter sectum. — 3 Flosculus 
hermaphroditus. — 4 Idem femineus. 


522. HEricunvysuw roxTANEsi : caule suffruticoso, tomentoso ; ramis 
ternatis; foliis angustissimis, linearibus, in petiolum attenuatis, 
utrinque, preesertim dorso, incano-tomentosis ; capitulis corymbosis, 
corymbo composito. Nob. Tab. 8. 

Gnaphalium stoechas 4. inodorum. Desf. ! At. n, p. 266. -— Àn 
G. rupestre. Raf. Préc. Découv. Somiol. p. 42? 

Caulis pedalis et ultrà , incano-tomentosus , basi lignosus , ibidem 
veterum foliorum cicatricibus exasperatus. Ja; ternati, novelli 
curvati aut subflexuosi , erecti. Po/a linearia , in petiolum attenuata, 
unciam et dimidiam longa, lineam lata, utrinqué , presertim sub- 
tüs, incano-tomentosa, uninervia ; inferiora congesta , imbricata , 
margine revoluta ; superiora plana. Capitulaterminalia , corymbosa, 
corymbo denso composito; pedicellis brevissimis , tomentosis. 7n- 
volucrum junius ovoideum oblongum; florens campanulatum , 5 ; li- 
neas longum , 2 lineas latum ; squamis aureis , imbricatis laevibus, 
lucidis , lanceolato-oblongis , acutis. Fosculi et pappus ut in pra- 
cedente. F'ructum non vidi. 

In fisusris rupium montis Puig-dz- Torrella in insulà Majore. Flo- 


rebat Majo. 


SYNANTHERE E. 99 


A pracedente differt caule basi solido, rigido et veré lignoso, 
non subherbaceo fragili ; ramis ternatis , non alternis; foliis linea- 
ribus , tenuibus , tomentosis , tomento sordidé albo , non spathulatis 
utrinqué pniveo-tomentosis crassis; capitulis longioribus ; squamis 
involucri lanceolato-oblongis , acutis, integris, non ovato-oblongis 
obtusis erosis. 


Oss. Je donne à cette plante le nom d' Helichrysum Fontanesii en l'honneur de 
M. Desfontaines qui l'a découverte dans le royaume d'Alger. Son port, sa tige 
ligneuse, ses longues feuilles, ses fleurs plus grandes la disunguent au. premier 
aspect de l'A. Stceechas. On peut ajouter que le Stcechas exhale dans toutes ses 
parties une odeur aromatique assez prononcée, tandis que le F'ontanes?? est abso- 
lument inodore. 


Expl. tab. VII. 1 Capitulum.— 2 Idem longitudinaliter sectum.— 3 Flosculus 
hermaphroditus. — 4 Idem femineus. 


525. Hxericunysuu pEcuusENs: caule suffruticoso, decumbente, to- 
mentoso ; ramis subternatis ; foliis linearibus, tomentosis , margine 
revolutis , marcidis subteretibus ; capitulis corymbosis, corymbo 
conglobato. Nob. 

Gnaphalium decumbens. Lag.! Nov. Gen. et Spec. p. 28, n. 557, 
( ex Herb. Desf.). 

Caulis 4-8 uncias longus, suffruticosus , decumbens , ramosus, 
ramis incano-tomentosis, subternatis. Zo/ia alterna, ad basin ra- 
morum subimbricata, linearia, margine revoluta, demüm subteretia, 
tomentosa , facie virentia, dorso (tomento densiore) albida, 4-5 li- 
neas longa, dimidiam lineam lata. Capitula terminalia , corymbosa, 
corymbo parvulo, conglobato. /nveo/ucrum ovoideum , aureum , 
squamis laevibus, lucidis, oblongo-lanceolatis , acutis. F/osculi in- 
volucro pauló breviores; marginales (ex clar. Lag.]. c.)limbo tri- 
quadrifido, feminei. 

Ad. H. Fontanesianum ramis ternatis et involucrorum formá 
accedit, sed ab illo longé recedere videtur caule humiliore, foliis 
minimis, demüm subteretibus, corymbis parvulis conglobatis. Vix 


I00 DicorvrrEpoezs. 


ab H. Stechade distinctum , nisi habitu, ramis decumbentibus , 
foliis inodoris, subteretibus , crassiusculis. Àn species distincta?. 

Inter rupes maritimas Alcudie in insulá Majore. Aprili Majoque 
floret. 


Oss. M. Lagasca indique cette plante sur les bords dela mer aupres de Malaga 
en Andalousie , à la Fuen-Santa dans le royaume de Murcie, et au pied du mont 
Urchillo prés d'Orihuela dans le royaume de Valence. 

J'ai trouvé dans les sables maritimes d'Artà un. Helichrysum , d'ailleurs sem- 
blable au decumbens , mais beaucoup plus rabougri, à rameaux beaucoup plus 
courts, plus serrés, et dont le feuillage est positivement odorant. Je n'ose le 
proposer comme une espece distincte , et tout ce que je puis en dire, c'est que par 
un de ses caracteres (l'odeur) il tend à réunir les H. Steechas et decumbens. 


524. Hrurcgnvsum srorcnas. DC. Flor. Fr. tv, p. 152. GnapAa- 
lium Stoechas. Linn. Spec. 1195. 

In aridis et maritimis Balearium frequens. Floret Majo. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


525. HaLrcunvsuw wicRoPHvLLUM : caule fruticoso, erecto, ramo- 
sissimo ; foliis minimis , lineari-lanceolatis , margine revolutis , fa- 
cie villoso-tomentosis , dorso glaberrimis; capitulis corymbosis, sub- 
umbellatis , corymbis 6-8-floris. Nob. i 

Elichrysum creticum foliis brevioribus et €rispis, capitulis mino- 
ribus. "Tournef.! Coroll. 55. (ex ejus herbario). — GnapAalium 
microphy lum. Willd. ! Spec. m, p. 1865, (ex herb. Desf.), non 
"Tenore, (ex herb. Desf. et Gay.). 

Caulis pedalis, fruticosus, ramosissimus, glaberrimus, sordidé 
fuscus , ramis erectis , inferné glaberrimis , niveis, apice pubescen- 
tibus. Folia sessilia, lineari-lanceolata, obtusa , uninervia , margine 
revoluta, 2, rariüs 5 lineas longa, linee quadrantem lata, facie 
villoso-tomentosa, dorso glaberrima , ramea inferiora confertissima, 
superiora ( in ramis floriferis) remotiuscula. Capitula ad apicem ra- 
morum corymbosa, axe generali brevissimo subumbellata, corymbi 
capitulis 6-8. Zneolucrum cylindraceum , subcampanulatum, 2 lineas 


SYNANTHERE X. IOI 


longum, lineam et dimidiam latum ; squamee flavescentes, exteriores 
dorso tomentose, interiores glabre, medio dorso multiglandulose, 
glandulis aureis approximatis , omnes ovato-oblongze , apice obtuse, 
scariosa, erosa. P'Josculi 5-dentati, involucrum eequantes , plurimi 
hermaphroditi infundibuliformes, pauci feminei tubulosi. Pappus 
flosculis pauló longior, denticulatus. F ructuzz non vidi. Tota planta 
odorem quemdam aromaticur spirat. 


In monte Puig-7Major in insulà Majore. Ibi 31 Aprilis nondüm 
floruerat. 


Oss. Les échantillons de Majorque que je possede étoient tres-peu avancés lors- 
que je les ai cueillis; ils présentent encore les restes des fleurs de l'année précé- 
dente, de sorte que j'ai pu m'assurer de la forme des involucres et de celle des 
écailles. J'ai décrit les fleurons d'apres l'herbier de Tournefort. 

Le Gnaphalium microphyllum 'T'enore (Cat. Sem. ann. 1825 in Hort. Neap. 
collect. p. 4) differe de notre plante par son port, par ses feuilles moitié plus 
longues et cotonneuses des deux cótés, par sa tige également cotonneuse dams 
toute sa longueur, par ses involucres cempanulés d'une metere beaucovp plus 
prononcée, par ses écailles intérieures absolument dépourvues de glandes, etc. etc. 
Cette plante, telle que je l'ai vue dans les herbiers de MM. Desfontaines et Gay, 
envoyée par M. "Tenore, ne me paroit pas assez distincte du S/cchas pour étre 
maintenue au rang d'espece. 

L'H. microphyllum paroit particulier à quelques iles de la Méditerranée ; on le 
trouye à Candie ( Tournef. Herb. !) , dans la Corse méridionale et la Sardaigne 
(Viv.), enfin à Majorque, oü il est assez commun sur le penchant du Pwg- 
Major, non loin du couvent de Lluch. 


526. Girora vurcamis. Cass. Dict. Sc. Nat. xvur, p. 551.— F'ilago 
germanica. Linn. Spec. 1511. 
In insulà Minore (ZZerz. ). 


Hab. in totà Europà!, /Egypto (Del.). 


527. Fi1aco Pvcuza, Linn. Spec. 1511.— Cass. Dict. Sc. Nat. xvii, 
p 2.— Micropus pygmaus. Desf. ! Atl. 11, p. 507. 

Ad vias et in aridis Balearium vulgaiissima. Florebat Aprili, 
Majo. 


102 DicorvrEpoNrs. 


Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptà. 


528. Convza ausrcua. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 469. 
In insulà Minore ( 7Zern. ). 
Hab. in Andalusiá ! , Gallià mediterraneá!, agro Romano (Sebast. 


et Maur. ). 


529. Coxvza saxamIUISs. Linn. Spec. 1207. 

Übique ad muros et rupes Balearium. Floret Aprili. 

Hab. in Barbariá propé Tingidem ! , Andalusià!, Ruscinonensi 
agro! , Provinciá! , agro Nicaensi ! , Corsicá! , Calabriá!, Sicilià!, 
Graecià et Archipelagi insulis (Smith). 


550. Gowvza nurzsrnISs. Linn. Mant. 115. — C. geminiflora. Tenore! 
Flor. Nap. irt, p. 215, t. 1xxvir, (ex herb. Gay). 

In petrosis prope Ártam, Cauviam in insulà Majore. Florebat 
Aprili, Majo. | 

Hab. in regno Valentino! , Andalusiá!, Atlante ( Desf. ), /Egypto 
( Del.), Siciliá !, insulá Caprearum! , regno Neapolitano !. 


551. Cowvza sonpipA. Linn. Mant. 466. 

Frequens inter rupes montium insule Majoris; etiam in insulà 
Minore (JZern. ). 

Hab. in Atlante ( Desf.), regno Valentino! Gallià mediterraneá! , 
agro Niceensi ( DC.), agro Romano ( Sebast. et Maur. ). 


552. Iunur4 opona. Jar. foliis decurrentibus , dorso lanatis. 


In insulà Minore ( Zern. ). 


Oss. Cette variété est treseremarquable par ses feuilles décurrentes sur la tige, 
dont les ailes se prolongent au point d'atteindre souvent la longueur des entre- 
nceuds, et dont la surface inférieure est couverte d'un duvet laineux et crépu qui 
leur donne en dessous un aspect blanchátre, tandis que le dessus est vert et parsemé 
de quelques poils tres-courts. Dans l'7nula odora , tel qu'il croit à Draguignan 
en Provence!, en Corse!, et à Chalepa dans l'ile de Candie! , les feuilles sont 
échancrées en ceeur à la base, embrassantes; leur décurrence, lorsqu'elle existe, est 


à peine sensible; enfin elles sont vertes des deux cótés, et plus ou moins velues à la 


SYNANTHERE X. 103 


surface inférieure. Ces différences m'auroient déterminé à considérer cette forme 
comme une espece distincte , si je n'avois vu dans l'herbier de M. Gay des échan- 
tillons de l'Znula bifrons qui présentent la méme variation. Dans cette derniere 
espece, les feuilles sont d'ordinaire décurrentes, on les trouve tres-rarement 
sessiles , cordiformes et amplexicaules. Cette observation atténuant considérable- 
ment le principal caractere de ma plante, j'ai cru qu'il seroit plus convenable de 


la signaler comme variété de la forme ordinaire. 


555. InurA DpvsENTERICA. Linn. Spec. 1257. 
In humidis insulze Minoris ( Zerz. ). 
Hab. in totá Europá. 


554. Inura viscosa. Desf.! Atl. i1, p. 274. 

In insulá Minore (ZZern.). 

Hab. in Gallià ineridionali! , agro Genuensi ( Bert. ), agro Romano 
(Sebast. et Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore) , Graciá et Archi- 
pelagi insulis (Smith), Cretá ! , regno Algeriensi (Desf. !) , agro Tin- 
gitano!. 

555. Inura cnirHwOrDEs. Linn. Spec. 1240. 

In maritimis Balearium frequens. Florebat Majo, Junio. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


556. Soumaco cnavEoLENs. Lam Flor. Fr. ui, p. 145. 
In insulá Minore ( ZZern.). 
Hab. in Galliá !, Italià prope Pisas! , Corsicá!. 


557. SxxEcIO vurcAnis. Linn. Spec. 1216. 
In Balearibus frequens. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


558. SznEc10 JAcoszA. Linn. Spec. 1219. 
In insulá Minore ( Zerz. ). " 

Hab. in totà Europà. 

559. Sxwsero rixirouius. Linn. Spec. 1220. 
In Ebuso ad vias frequens. Florebat Majo. 
Hab. in Hispaniá meridionali !. 


104 Dicorvrkpoxnzs. 


540. CivERARIA. ManirIMA, Linn. Spec. 1244. — z4chaovan abiat. 
Prosp. Alp. Plant. /Egypt. p. 45, t. xxvii. 

In arenosis maritimis insulae Majoris. 

Hab. in Gallià mediterraneà!, Ligurià meridionali et agro Ge- 
nuensi (Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.) , regno Neapolitano 
(Tenore) , /Egypto ( Prosp. Alp. ). di 

541. BErrrux pELLDDIOIDEs. Linn. Mant. 285, non Desf. Atl. — 
Bellis drosercefolia. Gouan lllust. p. 69. 

In humidis prope Deyam in insulà Majore (Trias) , necnon in ma- 
ritimis insule Minoris ( ZZerz. ). | 

Hab. in Corsicá!, insulis Therasià (D'Urv.), Chalei et Rhodo 
(Smith). 

542. CarENDULA anvENSIS. Linn. Spec. 1505. 

Inter segetes Balearium vulgatissima. Florebat Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


545. CunysawTHEMUM sEGETUM. Linn. Spec. 1254. 

In agris insulae Minoris ( Z7erz. ). 

Hab. in Gallià meridionali!, regno Neapolitano ( Tenore), insulà 
Melità (Forsk.), Graecià (Smith), Barbariá ( Desf. ). 


544. CnnysayTHEMUM cononaniuM. Linn. Spec. 1254. 

Inter segetes insulae Majoris et Ebusi vulgatisssima. Floret Martio, 
Aprili. 

Hab. in regno Valentino! , Andalusiá!, totà Africá septentrionali 
( Desf. ! —Viv. —Del.), Gracià et Archipelagi insulis ( Smith), insulà 
Melitá ( D'Urv.), regno Neapolitano ( Tenore), agro Romano ( Sebast. 
et Maur.), agro Niceensi ( DC.) , Provinciá !. , 

545. Bzrurs ANwUA, Linn. Spec. 1249. 

Ubique in Balearibus. Floret primo vere. 

Hab. in Hispaniá!, Barbariá ( Desf.!), Cretá!, Cypro, Asiá mi- 
nore et Greeciáà (Smith), insulà Melità ( D'Urv.), regno Neapolitano! , 
agro Niceensi ( DC.), totà Gallià mediterraneà !, 


SYNANTHERE X. 107 


546. Brrus svrvEsTRIs. Cyrill. Plant. Rar. it, p. 22, t. 4.— Doro- 
nicum bellidiastrum.: Desf. ! Ail. 11, p. 278, non Linn.— rnica 
bellidiastrum. Lap.! Abr. p. 526, (ex observ. Gay.), non Willd. 

In insulis Majore (Trias) et Minore (Zern.), ad vias. Floret au- 
tumno. 

Hab. in totá Gallià mediterraneá ! , totá Barbarià! , agro Neapoli- 
tano ( Tenore ). 


547. AnrEWIsIA GarticA. Willd. Spec. iir, p. 1854. 
In maritimis insule Minoris ( 77erz.). 


Hab. in totà Gallià mediterraneá ! , Etrurià ! , agro Veneto !. 


549. Sawroumwa iNcamA. Lam. Flor. Fr. i1, p. 45. — S. chamceci- 
parissus. Wild. Spec. ur, p. 1797. 

In insulze Majoris monte Puig-/Major; etiam in insulà Minore 
. (-Hern.). 
Hab. in Galliá mediterraneá! , regno Neapolitano ( Tenore ). 


549. AwrmEwis wmanrrIMA. Linn. Spec. 1259. 
In arenosis maritimis Balearium haud rara. 


Hab. in totá regione mediterraneá, JEgypto exceptá. 


550. AwrnreMis AmRvENsis. Linn. Spec. 1261. 
In agris prope Artam in insulá Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


591. AcmirrEA AcERATUM. Linn. Spec. 1264. 

Ad vias in insulá Majore frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá!, totá Gallià mediterraneá!, agro Nicceensi 
(DC.), agro Romano (Sebast. et Maur.) , regno Neapolitano (Tenore). 


552. BururHALMUM sPrNosuM. Linn. Spec. 1247. 
Ad vias in Balearibus frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


555. BurnrnHaLMuM AQUATICUM. Linn. Spec. 1274. 


14 


108 Drcoryrzpowzs. 

Ad vias in Ebuso prope S. Eulaliam. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneà ! , regno Neapolitano ( Tenore), 
Greecià et insulis Zacyntho et Melo (Smith), regno Algeriensi (Desf.!), 
prope Tingidem !. 

554. Burnruarwum manrriuuM. Linu. Spec. 1274. 

In arenosis Balearium vulgatissimum. Florebat Majo. 

Hab. in Hispanià ab Andalusià! ad Catalauniam! , Provinciá!, 
agro Nicaeensi ( DC.) , Greecià ( Smith ), Barbariá ( Desf.! . 


CAMPANULACEJF. 


555. CampraNULA kms. Linn. Spec. 240. 

Ad apicem montis Ga/atzo in insulà Majore. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá! , Gallià meridionali! , agro Romano (Sebast. et 
Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore ), Gracià et insulà Cypro 
(Smith), regno Algeriensi ( Desf. ! ) et prope TYingidem (Schousb. ). 


CUCURBITACEZ. 


156. Mowonpica grATERIUM. Linn. Spec. 1454. 
Ad vias in insulà Majore. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


557. Cucuuis uro. Linn. Spec. 1456. 


Colitur in. hortis, 


558. Cucuuis saTrvus. Linn. Spec. 1457. 


Colitur 1n hortis. 


559. CucunnrrA raGENAnRIA. Linn. Spec. 1454. 


Colitur in hortis. 


560. Cucun»sirTA maxiua. Duch. in Lam. Dict. ir, p. 151. 


E niciNEÀ.— JASMINE E. 1605 
Colitur in hortis. 


$61. CucumsrrA PEpo. Duch. in Lam. Dict. n, p. 15r. 
Colitur in hortis. 


ERICINEJE. 


562. EnicA amsonzA. Linn. Spec. 502. 

In montibus insule Majoris prope Pollentiam, Lluch , Soller fre- 
quens ; etiam in insulà Minore (ZZern.). Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptà ; hujus limites 
septentrionales sunt in Italiá Vallis Telina ! in Galliá , Cebennarum 
jugus !. 


565. Enca vacans. Linn. Mant. 250. 

Übique in montibus insule Majoris. Florebat Aprili. 

Hab. in regno Algeriensi ( Desf.), ISRERIR La Occitaniá !, Pro- 
vinciá! , agro Niceensi (DC). 


564. AnsuTus uxEpo. Linn. Spec. 552. 

In montibus insule Majoris prope Esporlas. 

Hab. in Atlante (Desf. !), Cyrenaicá (Viv.), Greeciá et Archipe- 
lagi insulis (Smith), Italià ( Sebast. et Maur.—Savi—Viv.), Corsicá!, 
Gallià mediterraneá !. 


JASMINEJE. 


565. Orza guRopza. Linn. Spec. 5. Vulgó Olivera, Ullastre. 

In montibas Balearium vulgatissi ma. Colitur in agris. 

Hab. in totá regione mediterraneá ; hujus limites septentrionales 
in [talià sunt lacus Verbanus , Luganensis, et Benacus ( Herb. 
Gay ). 


Oss. Cet arbre a été transplanté en Amérique : mais le gouvernement espagnol 
s'étant de tout temps opposé à sa culture , on n'en trouve que des pieds isolés sur 


106 DicoTYLEDONEs. 


toutes les cótes occidentales, depuis le Chili jusqu'à la Californie; on le cultive plus 


communément aux Etats-Unis, dansla Georgie et la Louisiane ( Communication 
de M. Gay. ). 


566. PuirrvnEA raTIFOLIA. Linn. Spec. 19. 
In sepibus insulze Majoris frequens. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


567. PuinLvngA AwcusTIFOLIA. Linn. Spec. ro. 
Frequens in sepibus insule Majoris. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


568. Fnaxiwus ExoELsiOR (d. eustralis. Gay herb. ! — F. excelsior. 
Desf. ! Atl. rr, 594. 


Ad margines agrorum in insulà Majore. 


Onss. Cet arbre differe du F. excelsior, tel qu'on le rencontre en France partout 
ailleurs que sur la lisere de la Méditerranée, par ses folioles plus étroites et pavfai- 
tement glabres en dessous, non marquées de faisceaux de poils aux aisselles des 
nervures latérales. On pourroit le considérer comme une espece distincte, si l'ob- 
servation n'avoit fait connoitre des individus intermédiaires, soit parla largeur des 
folioles, soit par une légere pubescence de leur surface inférieure. 

Le vrai P". excelsior est trescrare en France dans la région des oliviers: M. Gay 
l'a vu à Perpignan , à l'ile Sainte-Lucie et à Balaruc ; mais la variété est beaucoup 
plus commune dans le Roussillon et en Languedoc: on en trouve des plantations 
considérables sur les bords du canal du Midi, principalement à Castelnaudary 
( Ces faits m'ont été communiqués par M. Gay. ). 

Le F. excelsior de Barbarie, dont M. Desfontaines a bien voulu me communi- 
quer un exemplaire , a les feuilles parfaitement. glabres en dessous; il appartient 
donc à la variété qui est cultivée à Majorque et dans le midi de la France. 


APOCYNEX. 


569. Vixca wEpis. Audib. in DC. Cat. Hort. Monsp. p. 71. 

In sepibus insulae Majoris vulgatissima. Florebat Aprili. 

Hab. prope Monspelium !, in Ruscinonensi agro! , Barbarià prope 
Tingidem !. 


GENTIANE E. VEI 

570. NrnriuM orrANDER. Linn. Spec. 505. 

In montibus insulae Majoris. 

Hab. in Provincià (1)!, Hispanià!, totà Barbariá (Schousb. — 
Desf. ! — Viv.) , Greciá et Archipelagi insulis. ( Smith. — D'Urv.), 
Siciliáà (Ortol. et Raf.—Viv.), Calabriá ( Tenore), Sardinià, Cor- 
sicà !, Ligurià occidentali ( Viv.). 

Hujus limes septentrionalis in Italiá, est lacus Benacus , ad cujus 
orientales et meridionales ripas, inter rupium fissuras, non raró 
occurrit (Pollini). In orientem , usqué ad Imerettie prefecturam 
Facca excurrit (Gamba , Voyage dans la Russie méridionale. ). 


571. Cysancnuv acuruM. Linn. Spec. 51:0. 

In sepibus insulae Majoris prope Artam. 

Hab. in Hispaniá! , Barbarià (Desf. !), /Egypto!, Bu Archi- 
pelagi insulis ( Smith—D'Urv. ). 


572. AscrEPLAs Nicna. Linn. Spec. 515. 

In montibus insulze Majoris prope Esporlas frequens; necnon in 
insulà Minore ( ZZern.). Florebat Majo. 

Hab. in Pedemontio!, agro Niceensi et Provincià (DC.), Occita- 
niá ! , Ruscinonensi agro!. 


GENTIANE.J. 


575. Curona rERrForiATA. Linn. Mant. 10 
In insulá Minore (77erz.). 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


574. CnrRoNIA 5PICATA. Willd. Spec. 1, p. 1069. 


(1) M. Gay a trouvé cette plante en grande abondance au-dessus de Bormes, au 
bord de la Maravene, ruisseau que l'on traverse en allant de Hyeres à Saint- 
Tropez. 


104 Dicoryrkpozs. 


540. CiwEnanIA wanirriMA, Linn. Spec. 1244. — 24chaovan abiat. 
Prosp. Alp. Plant. Egypt. p. 45, t. xxvii. 

In arenosis maritimis insula Majoris. 

Hab. in Gallià mediterraneá!, Ligurià meridionali et agro Ge- 
nuensi (Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.) , regno Neapolitano 
(Tenore) , Egypto ( Prosp. Alp. ). 

541. BErLIUM ssLuDDIOIDEs. Linn. Mant. 285, non Desf. Atl. — 
Bellis droserefolia. Gouan Illust. p. 69. 

In humidis prope Deyam in insulà Majore (Trias) , necnon in ma- 
ritimis insule Minoris ( Z7erz. ). 

Hab. in Corsicà!, insulis Therasiá (D'Urv.), Chalci et Rhodo 
(Smith). 

542. CarENDULA anvEmsis. Linn. Spec. 1505. 

Inter segetes Balearium vulgatissima. Florebat Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


545. CunysawTHEMUM sEGETUM. Linn. Spec. 1254. 

In agris insule Minoris ( ZZern. ). 

Hab. in Gallià meridionali!, regno Neapolitano ( Tenore), insulà 
Melità (Forsk.), Greecià (Sinith), Barbariá ( Desf.). 


544. ÜnnxsavrHEMUM cononaniuM. Linn. Spec. 1254. 

Inter segetes insulze Majoris et Ebusi vulgatisssima. Floret Martio, 
Aprili. 

Hab. in regno Valentino! , Andalusiá! , totà Africá septentrionali 
( Desf. ! —Viv. —Del.), Graecià et Archipelagi iasulis ( Smith), insulà 
Melità ( D'Urv.), regno Neapolitano ( Tenore), agro Romano ( Sebast. 
et Maur.), agro Nicaensi ( DC.) , Provinciá !. , 

545. Brarurs ANNUA. Linn. Spec. 1249. 

Ubique in Balearibus. Floret primo vere. 

Hab. in Hispaniá!, Barbarià ( Desf.!), Cretà!, Cypro, Asiá mi- 
nore et Greciá (Smith), insulà Melità ( D'Urv.), regno Neapolitano! , 
agro Niceensi ( DC.), totà Gallià mediterraneá !, 


SYNANTHERE X. 107 


546. Brrus svrvEsrRIs. Cyrill. Plant. Rar. it, p. 22, t. 4.— Doro- 
nicum bellidiastrum.: Desf. ! Atl. i1, p. 278, non Linn.— Zrnica 
bellidiastrum. Lap.! Abr. p. 526, ( ex observ. Gay.), non Willd. 

In insulis Majore (Trias) et Minore (ern.), ad vias. Floret au- 
tumno. 

Hab. in totà Gallià mediterraneá ! , totà Barbarià! , agro Neapoli- 
tano ( Tenore ). 


547. Axrknms1A cantica. Willd. Spec. ii, p. 1854. 
In maritimis insulee Minoris CHern.). 


Hab. in totàá Gallià mediterraneá ! , Etruriá ! , agro Veneto !. 


549. SawroLINA iNcAmA. Lam. Flor. Fr. it, p. 45. — S. chamceci- 
parissus. Willd. Spec. n1, p. 1797. 

In insula Majoris monte Puig-/Major;etiam in insulà Minore 
. CHeern.). 

Hab. in Galliá mediterraneá! , regno Neapolitano ( Tenore ). 


549. AwrmEwIS manrrIMA. Linn. Spec. 1259. 
In arencsis maritimis Balearium haud rara. 


Hab. in totá regione mediterraneá, JEgypto exceptá. 


550. AwruEMis AnvENsIS. Linn. Spec. 1261. 
In agris prope Artam in insulà Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


591. ÁcnuirLEA AGERATUM. Linn. Spec. 1 264. 

Ad vias in insulà Majore frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá!, totàá Gallià mediterraneá!, agro Nicceensi 
(DC.), agro Romano (Sebast. et Maur.) , regno Neapolitano (Tenore). 


552. BururnaLMUM sPriNosuM. Linn. Spec. 1247. 
Ad vias in Balearibus frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


555. BurnrHaLMuM AQUATICUM. Linn. Spec. 1274. 


14 


108 Drcoryrrpowrs. 

Ad vias in Ebuso prope S. Eulaliam. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneà ! , regno Neapolitano ( Tenore), 
Greecià et insulis Zacyntho et Melo (Smith), regno Algeriensi (Desf.!), 
prope Tingidem !. 

554. Burnruaruum manrriumuM. Linu. Spec. 1274. 

In arenosis Balearium vulgatissimum. Florebat Majo. 

Hab. in Hispanià ab Andalusià! ad Catalauniam! , Provinciá!, 
agro Niceeensi ( DC.) , Graecià ( Smith ), Barbariá ( Desf.! ). 


CAMPANULACEJF. 


555. CamPawULA ERINUS. Linn. Spec. 240. 

Ad apicem montis Ga/atzo in insulà Majore. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá! , Gallià meridionali! , agro Romano (Sebast. et 
Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore ), Graciá et insulà Cypro 
(Smith) , regno Algeriensi ( Desf. ! ) et prope Tingidem (Schousb. ). 


CUCURBITACEJZ. 


156. Mowonpica ErATERIUM. Linn. Spec. 1454. 
Ad vias in insulà Majore. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


557. Cucuuis uzro. Linn. Spec. 1456. 


Colitur in. hortis, 


558. Cucuuis sarivus. Linn, Spec. 1457. 


Colitur 1n hortis. 


559. Cucunnrra raGENAnRIA. Linn. Spec. 1454. 


Colitur in hortis. 


$60. CucunpiTA maxiva, Duch. in Lam. Dict. ir, p. 151. 


EniciNEEX.— JASMINE &. 105 
Colitur in hortis. 


$61. CucumzirA PEPo. Duch. in Lam. Dict. n, p. 151. 
Colitur in hortis. 


ERICINEJE. 


562. EnicA amsonzA. Linn. Spec. 502. 

In montibus insule Majoris prope Pollentiam, Lluch , Soller fre- 
quens ; etiam in insulà Minore (ZZern.). Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptà ; hujus limites 
septentrionales sunt in Italiá Vallis Telina ! in Gallià , Cebennarum 
jugus !. 


565. Enica vacans. Linn. Mant. 250. 

Ubique in montibus insule Majoris. Florebat Aprili. 

Hab. in regno Algeriensi ( Desf.) , TISRARIR Co Occitaniá !, Pro- 
vinciá ! , agro Niceensi (DC ). 


564. AnsurUs uxEpo. Linn. Spec. 552. 

In montibus insule Majoris prope Esporlas. 

Hab. in Atlante (Desf. !), Cyrenaicá (Viv.), Greeciá et Archipe- 
lagi insulis (Smith), Italià ( Sebast. et Maur.—Savi—Viv.), Corsicá!, 
Gallià mediterraneá !. 


JASMINE.E. 


565. Orza gunoPzA. Linn. Spec. 5. Vulgó Olivera, Ullastre. 

In montibus Balearium vulgalissi ma. Colitur in agris. 

Hab. in totá regione mediterraneà ; hujus limites septentrionales 
in [talià sunt lacus Verbanus , Luganensis, et Benacus ( Herb. 
Gay ). 


Oss. Cet arbre a été transplanté en Amérique : mais le gouvernement espagnol 
s'étant de tout temps opposé à sa culture , on n'en trouve que des pieds isolés sur 


106 DicoTYLEDONES. 


toutes les cótes occidentales, depuis le Chili jusqu'à la Californie ; on le cultive plus 
communément aux Etats-Unis, dans la Georgie et la Louisiane (Communication 


de M. Gay. ). 


566. PurxvnEA raTrFOLIA. Linn. Spec. 10. 
In sepibus insulze Majoris frequens. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptá. 


567. PuirLYnEA AwcusrmIFOLIA. Linn. Spec. ro. 
Frequens in sepibus insule Majoris. Floret Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptàá. 


568. Fnaxiwus rxcELsIOn (4. eustralis. Gay herb. ! — F. excelsior. 


Desf. ! Atl. rr, 594. 


Ad margines agrorum in insulà Majore. 


Oss. Cet arbre differe du F. excelsror, tel qu'on le rencontre en France partout 
ailleurs que sur la lisere de la Méditerranée, par ses folioles plus étroites et parfai- 
tement glabres en dessous, non marquées de faisceaux de poils aux aisselles des 
nervures latérales. On pourroit le considérer comme une espece distincle, si l'ob- 
servation n'avoit fait connoitre des individus intermédiaires , soit par la largeur des 
folioles, soit par une légere pubescence de leur surface inférieure. 

Le vrai F'. excelsior est trescrare en France dans la région des oliviers: M. Gay 
l'a vu à Perpignan , à l'ile Sainte-Lucie et à Balaruc ; mais la variété est beaucoup 
plus commune dans le Roussillon et en Languedoc: on en trouve des plantations 
considérables sur les bords du canal du Midi, principalement à Castelnaudary 
( Ces faits m'ont été communiqués par M. Gay. ). 

Le F. excelsior de Barbarie, dont M. Desfontaines a bien voulu me communi- 
quer un exemplaire , a les feuilles parfaitement. glabres en dessous; il appartient 
donc à la variété qui est cultivée à Majorque et dans le midi de la France. 


APOCYNEX. 


569. Vixca wEpis. Audib. in DC. Cat. Hort. Monsp. p. 71. 

In sepibus insulae Majoris vulgatissima. Florebat Aprili. 

Hab. prope Monspelium ! , in Ruscinonensi agro! , Barbarià prope 
Tingidem !. 


GENTIANE E. : Ell 


570. NrnriuM orrAxpEn. Linn. Spec. 505. 

In montibus insulae Majoris. 

Hab. in Provincià (1)!, Hispaniá!, totà Barbarià (Schousb. — 
Desf.! — Viv.), Greciá et Archipelagi insulis. ( Smith. —D'Urv.), 
Sicilià (Ortol. et Raf.—Viv.), Calabrià ( Tenore), Sardinià, Cor- 
sicà!, Ligurià occidentali ( Viv.). 

Hujus limes septentrionalis in Italiá, est lacus Benacus , ad cujus 
orientales et meridionales ripas, inter rupium fissuras, non raró 
occurrit (Pollini). In orientem , usqué ad Imerettie preefecturam 
Facca excurrit (Gamba , Voyage dans la Russie méridionale. ). 


571. Cynancnuv acuruM. Linn. Spec. 510. 

In sepibus insulae Majoris prope Artan. 

Hab. in Hispaniá! , Barbariá (Desf. !), JEgypto!, engibue Archi- 
pelagi insulis ( Smith—D'Urv. ). 


572. AscrEPLAs uiGna. Linn. Spec. 515. 

In montibus insulzte Majoris prope Esporlas frequens; necnon in 
insulá Minore ( Zern.). Florebat Majo. 

Hab. in Pedemontio!, agro Niceensi et Provinciá (DC.), Occita- 
nià ! , Ruscinonensi agro!. 


GENTIANE.J. 


575. Curona rERFOorATA. Linn. Mant. 10. 
In insulá Minore (77erz.). 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


574. CninoNIA sPICATA. Willd. Spec. 1, p. 1069. 


(1) M. Gay a trouvé cette plante en grande abondance au-dessus de Bormes, au 
bord de la Maravene, ruisseau que l'on traverse en allant de Hyeres à Saint- 
Tropez. 


112 DricoryrEpoxvrs. 


Tn maritimis insulae Minoris (Hern. ). 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


575. Cmmown PuLCcHELLA. Swartz Áct. Holm. (1785) p. 85, t. 5, 
f. 8 et 9. 


In maritimis insule Minoris (7Zerz.). 


Hab. in Hispaniá! , Gallià! , Italià (Sebast. et Maur.—Bert. j 


CONVOLVULACE. 


576. CoNvOLVULUS ARVENSIS. Linn. Spec. 218. 
In agris Balearium frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


577. CowvonvuLUs aLTHEoIDES. Linn. Spec. 2223. — C. hirsutus. 
Tenore ! Flor. Nap. 1, p. 6o, t. 15. 

Ubique in Balearibus. Floret Martio, Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


578. CowvoLvuLus PENTAPETALOIDES. Linn. Syst. m, p. 229. 

In agris insulae Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in Hispaniá ( Cav. ), Sicilià (Ortol. et Raf.) , Calabriá 
( Tenore ! ). 

579. Convorvurus umATUs. Linn. Spec. 224. 

Ad vias in insulá Majore prope Incam, Campos. Florebat Majo. 

Hab. in regno Valentino!, totá Gallià mediterraneà!, agro Ge- 
nuensi (Viv.), insulà Caprearum!, Archipelagi insulis (Smith) , 
Cyrenaicá ( Viv.) , regno Algeriensi ( Desf. ! ). 


580. CaLxsrEGiA sEPIUM. Brown Prodr. p. 83. — Convoleulus 
sepium. Linn. Spec. 218. 

Ad sepes in Balearibus vulgatissima. 

Hab. in totà regione mediterraneá, /Egypto exceptá. 


BonnAGiNE:. 119 


581. CarxsrEG1A soLpANELLA. Drown Prodr. p. 485. — Convolvulus 
Soldanella. Linn. Spec. 226. 

In arenosis maritimis insule Majoris et Ebusi. Florebat Majo. 

Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


BORRAGINE.E. 


582. HrrrorRoPrUM xvRoPzuM. Linn. Spec. 187. 
In agris Balearium frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


585. Ecuruw rrAnicuu.. Linn. Spec. 200.— £. pyrenaicurm. Desf. ! 


Atl. 1, p. 164. 
Ad margines viarum in insulà Majore frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


384. Ecmiuw vioracEUw. Linn. Mant. 42. — AZ. grandiflorum. 
Desf. ! Atl. 1, p. 166, t. 46.— E. megalanthos. Lap. ex Bentham Cat. 
p. 726. — E. macranthum. Roem et Schult. Syst. rv , p. 20.—£. p/an- 


tagineurmn. Linn. ? et auct.? 

In collibus maritimis prope Artam in insulà Majore. Florebat 
Aprih. 

Oss. Cette especea été le sujet de beaucoup de confusions ; mais les renseigne- 
mens que j'ai recueillis me portent à croire qu'elle habite sur tous les bords de la Me- 
diterranée, et que ses diverses formes ont été décrites tantót sous le nom de viola- 
ceum, tantót sous ceux de plantagineum, grandiflorum, et macranthum. Les échan- 
tillons de l'herbier de M. Desfontaines et ceux que. M. Gay'a recus des environs 
de Tanger, confirment les deux derniers synonymes. M. De Candolle indique 
l'E. plantagineum:à Narbonne; or tous les exemplaires que j'ai pu me procurer, 
provenant de cette localité , m'ont paru se rapporter à lE. violaceurmn et confirmer 
la réunion de ces deux especes proposée récemment. par.M, Bentham ( Cat. l. c.). 
Il faudroit pour éclaircir entierement ce sujet posséder des échantillons recueillis 
tout autour du bassin de la Méditerranée. Ceux que j'ai eus à ma disposition pro- 
venoient des environs de Toulouse, de Narbonne, de Tanger , d'Alger , de Tunis 


et de Naples. 


1IO DicorvrEpoexrs. 


585. Ecuruw rnosrnarUx. Desf. Cat. Hort, Par. ed. 1, p. 72.—Del. ! 
Flor. /Egypt. Illust. n. 216, non Tenore. 

Ad viam inter Palraam et Sollerin insulà Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in /Egypto (Del.). 


586. Ecmruw carvcivuw. Viv. Fragm. Ital. 1, p. 2, t. 4.— £. pros- 
tratum. Tenore! Flor. Nap. p. 50, t. 12, non Desf. 

In incultis et ad margines viarum in insulà Majore frequens. Flo- 
rebat Aprili. 


Hab. in Provinciá! , agro Niceensi ( DC.) , agro Genuensi ( Viv.), 
regno Neapolitano! , insulà Caprearum ! , insulis Melità et Melo 


(D'Urv.). 


587. LrrmospERMUM orricmNALr. Linn. Spec. 189. 
In insulà Majore prope Esporlas. Florebat Majo. 
Hab. in Europá feré totá. 


588. LirrmoseERMuM ARVvENsE. Linn. Spec. 190. 
Ubique in agris insule Majoris. Florebat Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


589. LirnoseenMuM APurUM. Vahl. Symb. ir, p. 55.—J7Myosotis apula. 
Linn. Spec. 189. 

In aridis insulae Majoris prope Petram, Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneà , /-gypto exceptà. 


590. Nowxa rurEA. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 420. 
In sterilibus prope Cauviam in insulà Majore. Florebat Majo. 
Hab. in Ruscinonensi agro! , Stoechadum insulis ( DC.) , Corsicá !. 


591. Svwrnvruw TUBEROSUM. Linn. Spec. 105. 
In montibus insule Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. 
Hab. in Europàá feré totá. Meridiem versüs usqué in Graeciam 


progreditur. 


BonnRAGINEz. 113 


592. Awncüusa rTALICA. Retz Obs. Bot. fasc. 1, p. 12. — 4. paniculata. 
Aw. Hort? Kew: ed. Y, p^177: 
Ad vias in insulá minore ( ern. ). 


Hab. in Galliá!, Etruriá (Savi), Graciá (Smith). 


595. Awcnusa AwGusTIFOLIA. Linn. Spec. tor. 
Ad vias in insulá Majore circa Artam. Florebat Aprihi. 


894. Cxwocrossuw rrcrum. Ait. Hort. Kew. ed. 1*. 1, p. 179. — C. 
officinale. Desf. ! Ail. 1, p. 158. — Smith Flor. Grec. Prodr. t, 
p: 117? non Linn. 

In incultis insule ,Majoris prope Artam ; etiam in insulá Minore 
CHern.). Florebat Aprili. 

Hab. in Galliá mediterraneá!, agro Romano (Sebast. et Maur.), 
Sicilià (Ortol. et Raf.), Cretá! , regno Algeriensi (Desf. !), agro Tin- 
gitano !. 


Oss. Je ne cite qu'avec doute le synonyme de M. Smith , parce qu'il pourroit se 
faire que Sibthorp eüt recueilli le vrai C. officinale sur les montagnes de la Grece. 
Dans ce cas le C. pictum devroit étre ajouté à la flore de cette contrée , puisque 
jen ai vu un échantillon , dans l'herbier de M. Gay, provenant de l'ile de 
Candie. Cette espece habite toute la France occidentale depuis les bords de la 
Loire, à Orléans, Blois et Tours, jusqu'aux Pyrénées, et tout le littoral de la 
Provence , du Languedoc et du Roussillon ou le C. officinale n'existe pas. 


595. Cvnocrossun cuxrarroLIUx. Linn. Spec. 195.— 4ncAusa lanata. 
Desf. ! Atl. 1, p. 158, an Linn.? 

Frequens in aridis et montosis iosule Majoris. Florebat Martio. 

Hab. in Provinciá!, Occitaniá!, Aragoniá!, regno Valentino! , 
Andalusiá!, regno Algeriensi (Desf. !). 


596. Boxnaco orrFictNALIS. Linn. Spec. 197. 
Frequens ad vias et margines agrorum in Balearibus. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


15 


I14 DicoryrEpowr s. 


SOLANEJ:. 


597. VEnnascux sivvATUM. Linn. Spec. 254. 
Ad vias in Balearibus vulgatissimum. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


598. Hvoserawus atsus. Linn. Spec. 255. 
In insulà Minore ( 7Zerz.). 


Hab. in totà regione mediterraneà. 
2 


599. Hxosciawus xicER. Linn. Spec. 257. 
Ad vias et pagos in insulis. Majore et Minore. 
Hab. in totà regione mediterraneá , 5gypto excepta. 


400. Nicorrawa TAsACUM. Linn. Spec. 258. 
Colitur in Balearibus. 


401. Nicorrawa nusTICA. Linn. Spec. 258. 
Colitur. in. Balearibus presertim in Ebuso. 


402. Pnxsanis souvirEnA. Linn. Spec. 261. 

Ad vias in Balearibus haud rara. Florebat Majo. 

Hab. in insulis Chalci et Cypro (Smith), Syrià! , /Egypto ! , Bar- 
bariá!. Meridiem versus usqué ad Senegaliam progreditur. 


405. Soraxuu wicnuw. Linn. Spec. 266. 
Übique in agris Balearium. Florebat Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneà. 


404. Sorawuw rusEnosuM. Linn. Spec. 265. 


Colitur in agris et hortis Balearium. 


405. Soranum rvcoprEnsicUM. Linn. Spec. 265. 
Colitur in hortis. 


406. Sorawuw MELONGENA. Linn. Spec. 266. 


Colitur cum priore. 


PzrgnsoNATE. 115 


407. Sorawuw sorowEUM. Linn. Spec. 368.— S. Hermanni. Dunal! 
Sol: pixrolhtXon £5: 

Ubique ad vias et pagos Balearium. Februario Martioque flo- 
rebat. 

Hab. in Calabriá! , insulá Caprearum ( Tenore), Siciliá!, Africà 


( Linn. ). 


408. Carsrcuw AxNuM. Linn. Spec. 270. 
Colitur in hortis et condimentum usitatissimum praebet. 


PERSONATZA:. 
S L..  Antirrhinec. 


409. ScnoPHuLAnIA PEREGRINA. Linn. Spec. 866. 

Ad sepes in insulà Majore circa Palmam, Pollentisam ; necnon in 
insulà Minore (7Zern.). Florebat Aprili. 

Hab. in Galliá meridionali ! , agro Niceeensi (DC.), Etruriá (Savi), 
agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano !, Greeciá 
(Smith ), Cretá !. 


410. Scnopruurani cauia. Linn. Spec. 865. 

Ad torrentes in montibus insulce Majoris frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià! , Italià (Savi—Sebast. et Maur.— Tenore), Greciá 
et insulis Cretà et Cypro (Smith), Barbariá ( Desf. ). 


41r. Liwanna grarrNE. Desf.. Atl. i1, p. 57. 
In insulá Minore ( ZZerz. ). 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


412. Liwanr spun. Mill. Dict. n. 15. 
In agris insuize Majoris et Ebusi. Florebat Aprili , Majo. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


415. Lian TrniPRHYLLA. Mill. Dict. n. 2. 
In agris prope Palam, Artam in insulá Majore. Floret Aprili. 
5 prop ; J P 


116 DicorxrEpowtrs. 


Hab. in Hispaniá ( Viv.), totà Barbariá ( Desf. —Viv.), insulà Melo 
(D'Urv.), Sicilià (Viv.) , Corsicá!. 


414. AwrmnaurvUu onowrIUM. Linn. Spec. 860. 
Inter segetes Balearium frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá, /Egypto exceptà. 


415. Drerrauis mmapst. Linn. Spec. 867.— D. thapsi var. à. Lindl. 
Digit. Monog., p. 10, t. 3. 

Radix incrassata , scabra , fusca. Cau/is herbaceus , pedalis , as- 
cendens, simplex, tomentosus. Fo/;a lanceolata, utrinqué tomentosa, 
facie viridia, dorso tomento densissimo albida, margine integra vel 
tenuissimé denticulata ; radicalia in petiolum attenuata; caulina ses- 
silia, amplexicaulia , subdecurrentia, gradatim breviora. P/ores ra- 
cemosi , secundi , nutantes , racemo 10-15 floro. Pedunculi 5-6 lineas 
longi, sepalis longiores nunc breviores , tomentosi , floriferi nutan- 
tes , fructiferi erecti arcuati , basi suffulti bracteá ovato-lanceolata , 
1-2 lineas longà, sessili, tomentosá. Calyx 5 partitus, lobis ine- 
qualibus , superiore minore lineari-subulato, reliquis ovato-lanceo- 
latis acutis , omnibus nervosis , utrinque , presertim dorso, villosis , 
pilis brevibus glandulosis. Coro//a rosea , intis rubro-punctata , 14- 
16 lineas longa , 6-7 lineas lata, puberula , limbo brevi , lobis obtu- 
sis. Zntherc immaculate , pubescentes. Capsula sepalis triente bre- 
vior, subglobosa , villosiuscula, pilis brevissimis glandulosis. Semina 
plurima , scrobiculis placente centralis affixa, subsphaerica , apice 
acutiuscula, sublente foveolata ; embryo rectus in centro perispermi 
carnosi; radicula apicem seminis spectans. 

In montibus insule Majoris prope Lluch, ad rupes in monte 
Puig-de- Torrella; necnon in insulà Minore (Hern.). Floret Junio. 

Hab. in Hispaniá !. 


Oss. Cette espece differe du D. purpurea par sa üge moins élevée, par ses 
feuilles tomeuteuses, blanches en dessous, par ses bractées beaucoup plus courlesque 


les pédicelles , par ses antheres sans taches et pubescentes. ll paroit cependant que 


PznsowarT. 117 


plusieurs de ces caracteres s'évanouissent par la culture. M. Lindley paroit indécis 
si on doit conserver le D. thapsi au rang d'espece ou la regarder comme une variété 
du D. purpurea. Personne, mieux que lui , ne pouvoit décider cette question , puis- 
qu'il avoit à sa disposition des exemplaires recueillis en Espagne et en Portugal, et 
qu'il a vu, dans le jardin de Kew, des individus provenant de graines fournies par 


ces mémes échantillons. 

Linné demande si notre plante n'est point une hybride du Digitalis purpurea et 
du J'erbascum thapsus. Ce doute, qui n'est fondé que sur l'aspect de ses feuilles 
inférieures qui ont quelques rapports avec celles du 7^. thapsus, ne peut étre admis 
aujourd'hui, puisqu'il n'existe pas d'exemple authentique de fécondation entre 
des plantes de genres différens. D'ailleurs je n'ai apercu dans les Baléares ni le 


D. purpurea, nile F. thapsus. 


S II. Zhinanthacee. 


416. VrnouicA Anacarrm. Linn. Spec. 16. 
In fossis Balearium frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


417. VrRontcA nEccABUNcA. Linn. Spec. 16. 


In insulà Minore ( Zerz. ). 
Hab. in Galliá!, Italiá! , Greeciá (Smith). 


418. Vrnonica acnsTIs. Linn. Spec. 18. 
In umbrosis montium insule Majoris prope Artam. Florebat 


Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptà. 

419. VknoNicA cyMBALARIA. Bodard.. Dissert. Pisis, 1798. 

In umbrosis Balearium vulgatissima. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneá!, Ligurià (Bert.), Etruriá ( Savi), 
agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano! , insulis Archi- 
pelagi et agro Byzantino (Smith —D"Urv.), Cretà ! , Barbariá !. 


420. Disawpma arnicAwmA : caulibus villosis , foliis orbiculato-cor- 
datis, 7-9 crenatis, villosis , filamentis corollam subeequantibus , 
stylo glabro , stigmate subincrassato. Nob. Tab. 9. 


I5 DricorxrrEpoNEs. 


CÀry sosplenii foliis planta aquatica flore flavo pentapetalo.Schaw 
Cat. n. 149, f. 149. — Sibthorpia africana. Linn. Spec. 880. — Di- 
sandra prostrata B. Willd. Spec. rr, p. 282. 

Caules numerosi, humifusi, repentes, flexuosi, ramosi, filifor- 
mes, pedales, villosi, pilis longiusculis, albidis, subulatis, sim- 
plicibus. Z^olia alterna , petiolata , orbiculata, cordata, 7-9 crenata 
(erenis rotundatis obtusis , vel ovatis acutiusculis), utrinqué preeser- 
tim dorso villosa ; radicalia longissime petiolata, petiolo 2-5 unciali, 
limbo 6-7 lineas longo, totidem lato; caulina remotiuscula, petiolo 
internodia zequante vel iisdem breviore. Z/ores axillares , solitarii, 
rariüs geminati, pedunculati , pedunculo petiolos superante, flori- 
fero flexuoso, fructigero spiraliter torto. Ca/yx cqualis , longé hir- 
sutus, 5 rariüs 4-fidus; tubo campanulato; segmentis ovato-lanceo- 
latis, tubo pauló brevioribus. Corol/a regularis , rotata , lutea, in ca- 
lyce5-subfido-5-partita,in calyce 4-subfido 4-partita; tubo brevissimo; 
segmentis calyce dupló longioribus, obovato-oblongis , zestivatione 
imbricatis. Stamina in corollà 5-lobà 5, in corollà 4-lobá 4, medio 
tubo. inserta, segmentis alterna, iisdem pauló breviora, aequalia; 
filamentis filiformibus, luteis ; antheris medio dorso insertis, oblon- 
gis, luteis, bilocularibus , loculis longitudinaliter dehiscentibus. 
Ovariur disco hy pogyno glanduloso insertum, breve, ovoideum, basi 
glabrum , apice pilosiusculum, biloculare, loculis pluri-ovulatis. 
Stylus subclavatus, corollam eequans : Stigma capitatum , subemar- 
oinatum. Capsula calyce persistente aucto tecta, ovoideo-globosa, 
basi glabra, apice hispida, opposite bisulca , bivalvis. Placenta cen- 
tralis , scrobiculata. Semina 12-15, scrobiculis placente inserta , 
subsphaerica , apice acutiuscula , rufescentia. Z;bryo rectus in 
centro perisperm1 carnosi: radicula apicem seminis spectans. 

A D. prostrata. Linn. differt: 1? caulibus filiformibus, villosis 
non puberulis; 29 foliis tripló minoribus , longius pedunculatis, 7-9 
non 20-50 crenatis , utrinque villosis non puberulis; 5? floribus du- 
pló minoribus, plerisque solitariis non fasciculatis; 4^ filamentis 


PEnsoNAT:. 110 


corollam subeaquantibus, non eádem triente. brevioribus; 5» stylo 
glabro apice incrassato, non piloso filiformi. 

Ubique in montibus insule Majoris et Ebusi, ad rupes umbrosas 
aut excavatas. Floret Majo. 


Oss. Cette espece habite les cótes septentrionales de l'Afrique, oü elle a été 
recueillie par Schaw, sans qu'on sache précisément le lieu oü il l'a découverte. On 
doit probablement lui rapporter le Sibthorpia europea observé par. M. Sieber 
aupres de Rettimo dans l'ile de Candie (Reis nach Kret. 1, p. 189), et la plante du 
méme nom que M. Smith mentionne dans le Prodromus Florz Grzce (1, p. 439). 
Il me paroit difficile qu'une espece qui habite l'Angleterre, et qui en France 
s'éloigne peu de l'Océan, puisse se trouver dans une ile de la Grecc. 

Le Sibthorpia europea differe des Disandra::1? par sa corolle irréguliere ; 
2? par ses étamines inégales , au nombre de quatre, la supérieure. avortant 
constamment; enfin par son disque à cinq lobes irréguliers, trois, opposés aux 
segmens les plus longs de la corolle, lancéolés, deux, opposés aux segmens les plus 
courts , beaucoup plus. petits et d'une forme arrondie..Les étaniines varient de 
quatre à huit dans le Disandra , mais leur nombre est toujours le méme que celui 
des lobes de la corolle qui varient aussi dans la méme proportion. Ce caractere , 
joint à ceux tirés du disque et de la corolle, me paroit suffisant pour séparer ce 
genre du Sibthorpia; je dirai méme qu'il m'en paroit aussi distinct que ce dernier 
l'est des Véroniques à quatre. étamines. On doit. cependant observer que le Di- 
sandra etle Sibthorpia ont entre eux la plus grande analogie de port; leur ressem- 
blance est telle qu'il seroit tres-difficile de les distinguer au premuer aspect sans 
le secours des fleurs. Les D. prostrata et africana se distinguent facilement du 
Sibthorpia europcea par leurs corolles jaunes , non d'un rose pàle, mais les D. pi- 
chinchensis et retusa (Sibthorpia pichinchensis et retus., Kunth (Nov. Gen. et 
Spec. 1, p. 390-391 , t. 176-177) ont des fleurs d'un rouge plus ou moins foncé. 


Expl. tab. EX; 1 Flos numero partium quaternario.— 2 Idem numero partium 
quinario.— 3 Idem desuper visus.— 4 Corolla.— 5 Pistillum.—6 Ovarium trans- 
verse sectum. — 7 Capsula calyce vestita. —98 Eadem calyce ablato.— 9 Eadem 
longitudinaliter secta.— 10 Semen.— 11 Idem longitudinaliter scctum. 


421. BanrsiA TRixAGO. Linn. Spec. ed. r, p. 602. 

In maritimis insulae Minoris (7Zerz.). 

Hab. in Hispaniá!, Galliá mediterraneá! , Corsicà ! , regno Neopo- 
litano! , Greecià et Archipelagi insulis (Smith). 


120 DricoryrrpoNrzs. 


422. ÜnosawcnE uaJon. Linn. Spec. 882. 

In agris prope Esporlas in insulá Majore, necnon in Ebuso. Flo- 
rebat Majo. 

Hab. in Barbariá (Desf. !), Galliá !, Italià (Sebast. et Maur.- Tenore). 


425. OnosAwcmE cxmuLrA. Vill. Dauph. i1, p. 406. 

In agris insule Majoris prope Artam , necnon in Ebuso. Florebat 
Aprili , Majo. 

Hab. in Hispaniá !, Galliá!, Italiá ( Savi- Tenore), Grecià (Smith). 


LABIAT E. 


424. Roswaniwus orricisaus. Linn. Spec. 55. 
Ubique in Balearibus. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


425. Savvia cranpesTINA. Linn, Spec. 56.— S. verbenaca a. Desf. ! 
Atl m» pii22. 

Ad vias in Balearibus vulgatissima. Florebat Martio. 

Hab. in totá regione mediterraneà, /Fgypto exceptà. 


426. SavviA vERPENACA. Linn. Spec. 55.— S. verbenaca f. Desf. ! 
Alt. 1, p. 22. 

Ad margines agrorum prope Esporlas in insulà Majore. Florebat 
Martio. 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


427. Avca lva. Schreb. Vert. Unilab. 25.— T'eucrium Iva. Linn. 
Spec. 787. 

In aridis insulee Majoris haud rara, etiam in insulá Minore (Zerz.). 
Florebat Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


428. TEucniuM cAupANULATUM. Linn. Spec. 786. 

In insulá Majore , ad viam inter vicum Campos et fontem sanctam. 
Florebat Majo. 

Hab. in Apuliá ( Tenore ), Sicilià! , Oriente (Willd. ). 


LAsBIAT. I2I 


429. Tkucnruw sornvs. Linn. Spec. 786. 
In insulá Majore ( Trias). 
Hab. in Gallià!, regno Neapolitano ( Tenore) , Barbarià ( Desf. ). 


450. T&ucnruw uanux. Linn. Spec. 788. 
In insulá Minore ( ern. ). 
Hab. in Occitaniá ! , Provinciá! , Stoechadum insulis ! , Corsicá !. 


491. TsucnmUw sconpivw. Linn. Spec. 790. 

In insulá Majore (Trias). 

Hab. in Galliá!, totà Italià ( Bert. —Savi — Sebast. et Maur.— 
Tenore), Sicilià (Ortol. et Raf.), Corsicá! , insulis Zacyntho et Cretá 
Asiáque minore (Smith ). 


452. 'TEucniuM cuaxxpnys. Linn. Spec. 79o. 

In aridis insulee Majoris circa Esporlas, Incam ; necnon in insulá 
Minore (7Zern.). Florebat Majo. 

Hab. in Galliá !, Italià ( Bert.—Savi—Sebast. et Maur.— Tenore), 
Corsicá ! , Greecià et Archipelagi insulis (Smith ). 


455. 'TEucRIUM rravum. Linn. Spec. 79r. 
In montibus insulee Majoris prope Esporlas. 
Hab. in totá regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


454. TeucniuM asiaTIcUM. Linn. Mant. 8o. 
In fissuris rupium montis Puig-/Major in insulà Majore. 21 Aprilis 


nondüm floruerat. 


Oss. Cette espece est indiquée avec doute dans les Indes orientales. Peut-étre 
son acquisition dans les jardins est-elle due au voyage d'Ant. Richard aux Baléares. 


455. 'TEucniuu roni. a Jatifotium. DC. Flor. Fr. u1, p. 521. 
In petrosis Balearium frequens. Florebat Majo. 

B. angustifolium. DC. Flor. Fr. m , p. 521. 

In insulá Majore prope Artam. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


16 


122 Dicoryrrpowrs. 


456. Txvcmmm carrrATUM. pycnophyllum. Gay ! Herb. — 7. pyc- 
nophyllum. Schreb. Unilab. p. 48, n. 51. — 7. candidissimum. 
Salzm.! in litt. ad Gay. 

In sterilibus Ebusi. Florebat Majo. . 

Hab. in Corsicá! , Hispaniá ( Willd.). 


497. SarUREIA NERVOSA. Desf. ! Atl. i1, p. 9. 

Àn salis a Satureid grecá distincta ?. 

In aridis Ebusi frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Barbariá ( Desf. 5, DECRE (Viv.), insulà Melo (D'Urv.), 
insulá Zacyntho (Smith). 


458. LavawpUra spIcA. Chaix in Vill. Dauph. 1, p. 355. 

In montibus circa Esporlas in insulà Majore. 

Hab. in Galliá mediterraneá ! , regno Neapolitano ( Tenore) , agro 
Argolico ( Smith), Barbariá (Desf. !). 


459. Lavaxpura srHoEcas, Linn. Spec. 80o. 
In insulá Minore ( 77erz.). 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


440. LavanpDULA DENTATA. Linn. Spec. 8oo. 

In aridis insule Majoris circa Belver, Cauviam. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá a regno Valentino! ad Andalusiam! , regno Alge- 
riensi ( Desf. !) , Graecià (Smith). 

441. Sinenrms nonas. Linn. Spec. 802. 

Ubique in insulis Balearibus. Martio Aprilique floret. 

Hab. in totá regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 

442. Mxwrna norunpiror (4. DC. Flor. Fr. u1, p. 554.—24. crispa: 
Linn. Spec. 805. 

In insulà Minore ( ZZern.). 

Hab. in Gallià!, regno Neapolitano ( Tenore ), Graecià ( Smith ). 

445. MxwruA rurrcium (4. eriantha. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 400. 
— M. Pulegium. Desf. ! Alt. 11, p. 17. 


LAsrAT XE. 123 
In insulà Minore (7Zerz. ). 
Hab. in Galliáà mediterraneá ! , Calabriá! , Gretà!, regno Alge- 


riensi ( Desf.!), prope urbem Za Conception! in America regno 
Chilensi. 


444. LawruM AuPrExicaULE. Linn. Spec. 809. 
In agris Balearium vulgatissimum. Martio floret. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


. 449. SrAcHYs cERMANICA. Linn. Spec. 812. 
Ad margines viarum prope Esporlas in insulàá Majore. Majo 
floret. 
Hab. in Galliá!, Italiá , Bulgarià ( D'Urv.). 


446. Sracuys ninTA. Linn. Spec. 812. 

Frequens ad vias et in montosis insulee Majoris. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneá ! , Hispaniá ! , Barbariá! , Sicilià!, 
Italiá !. 


447. SrAcuxs AnvENsis. Linn. Spec. 814. 

In agris insule Majoris circa Artam. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià! , Hispaniá! , Barbariá! , Cretà ! , Greecià (Smith), 
Corsicá! , Italià (Tenore— Sebast, et Maur.—Savi). 


448. BartorA wicnA (4. Sebast. et Maur. Flor. Rom. Prodr. 196.— 
B. alba. Linn. Spec. 814. 
In insulà Minore ( ZZern.). 


& 
Oss. Les Ballota nigra et alba de Linné ne different l'un de l'autre que parce 


que les dents du calice, dans la premiere espece, sont dressées , tandis qu'elles 
sont étalées dans la seconde. Ce caractere , qui est sujet à varier ,ne me paroit pas 
suffisant pour motiver la distinction de ces deux plantes, 


449. MannusmM nrspAnicux. Linn. Spec. 816. 
In insulà Majore prope Esporlas. 
Hab. in Hispaniá !, Barbariá ( Desf. ). 


124 DicorxrEpowrs. 


450. MannuzmUM vurcánr. Linn. Spec. 816. 
Ubique ad vias etcirca pagos Balearium. Floret Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneà , Egypto exceptá. 


451. Pnrowmis irauma. Smith Spicil. r, p. 6. — Pers. Synops. ui, 
p. 126. : 

In montibus insula Majoris prope Lluch haud rara; etiam in in- 
sulà Minore ( ZZerz. ). Floret Majo. 

Hab. in Italià et Lusitanià (Pers.). à 


492. OnicawuM uaJonicux : caule laxé tomentoso; foliis ellipticis, 
pubescentibus ; floribus fasciculatis ; calyce bilabiato ; corollà bila- 
biatà, labio superiore emarginato, inferiore trifido. Nob. 

Caulis herbaceus , bipedalis et ultrà, teres, ramosus , tomento laxo 
vestitus. Z'o/ia inferiora 8-10 l. longa , 5-6 l. lata, petiolata, petiolo 
4-5 l. longo ; superiora multó breviora , sessilia ; omnia ovato-ellip- 
tica , utrinqué praesertim subtüs pilis brevissimis albidis scabrius- 
cula. F/ores ad apicem ramorum spicati , spicis brevissimis, conglo- 
batis ; singuli basi instructi bracteà foliis superioribus omninó con- 
formi, florem subsequante. Ca/yx bilabiatus , glandulosus; tubo 
infundibuliformi, glabriusculo, ro-nervio; labio superiore profunde 
tridentato, dentibus ovatis, obtusiusculis , ciliatis; inferiore triente 
breviore, bipartito, segmentis obtusiusculis, ciliatis; fauce pilis 
brevibus clausà. Coro//la bilabiata , rosea, puberula ; tubo calycem 
pauló superante ; labio superiore brevissimé emarginato ; inferiore 
trifido, segmentis lateralibus labium superiorem zequantibus , medio 
triente longiore; fauce nudà. Stamina summo tubo inserta; fila- 
mentis brevissimis; antheris subrotundis basi brevissime emargi- 
natis, infrà medium dorsum insertis. Ovariuzz subrotundum, gla- 
brum , apice 4 lobum. Szy/us corollam paululiim superans, fili- 
formis, apice dilatatus, parte dilatatà brevi, bipartità. Zructum 
non vidi. 

In aridis insulae Majoris prope Incam. Florebat Majo. 


LABIATE. 495 


Oss. Cette espece differe essentiellement de l'Origanum vulgare Linn. 1? par 
son calice à deux levres bien distinctes , non à cinq dents à peu pres égales, fermé 
de poils beaucoup plus courts; »* par sa corolle dont le tube dépasse à peine le 
calice , au lieu d'étre à peu pres du double plus long; 3? par ses étamines beaucoup 
plus courtes; f^. par ses antheres légerement émarginées à,la base, non à deux 
lobes réunis au sommet par un connectif tres-étroit. Elle se distingue de l'O. cre- 
ticum , tel qu'il existe dans l'herbier de M. Gay, provenant de l'ile de Candie, 
I^. par ses fleurs disposées en épillets beaucoup plus courts; 2? par son calice à 
deux levres, non à cinq dents à peu pres égales; 39. par sa corolle bilabiée, à levres 
inégales, non à cinq segmens à peu pres égaux entre eux. L'O. creticum D'Urv. 
Enum. est, selon l'observation consignée dans l'herbier de M. Gay, tres-différent 
du vrai O. creticum ; j'en a1 observé des échanüllons, provenant de graines rap- 
portées par M. D'Urville et cultivées dans le jardin de Toulon , qui ne different du 
vulgare , tel qu'il croit aux environs de Paris, que par leurs bractées un peu plus 
courtes; par leurs fleurs plus petites, moins fasciculées; par leur corolle un peu 
plus velue, et dont la levre supérieure est fendue jusqu'au-dessus de la base, au lieu 
d'étre légerement émarginée. On doit, selon l'observation de M. Gay, réunir à 
l'O. vulgare l'O. creticum. DC. Fl. Fr. Le vrai creticum n'a point encore été 


observé en France. 


455. Tuvuus vurcanr. Linn. Spec. 855. 
Tn sterilibus lapidosis Balearium frequens. Florebat Majo, Junio. 
Hab. in Hispaniá ! , Gallià meridionali! , Italià!, Grecià et Archi- 


pelagi insulis ( Smith ). 


454. 'Tnvwus riurronmis. Ait. Hort. Kew. it, p. 515. 
Ad rupes et muros insularum Balearium vulgatissimus. Aprili 


Floret. 
Hab. in Hispanià ( Pers.). 


455. 'Tuyuvs cArAMINTRA. Smith Flor. Brit. p. 641. 
In fissuris rupium montis Puig-de- Torrella in insulà Majore. 
Hab. in Galliá!, Italià (Savi—Sebast. et Maur.), monte Athó et 


prope Byzantium (Smith), circa Tingidem !. 


456. Tnvuvs uepETA. Smith Flor. Brit. p. 642. 
In insulà Majore (T'as). 


156 Dicorvyrrpowrs. 


Hab. in Gallià!, Italià ( Bert.—Savi— Sebast. et Maur.) , Graecià 
et Archipelagi insulis ( Smith ). 


497. Pnasruw uasus. Linn. Spec. 858. 

In montibus insula: Majoris prope Esporlas , necnon in insulà Mi- 
nore ( ZZern.). 

Hab. in Hispanià meridionali ! , Barbarià (Desf. !), Cretà! , Graecià 
et Àrchipelagi insulis (Smith ). 

Oss. Selon M. Viviani (Flor. Lyb. Spec.), on doit rapporter au Prasium minus 


les synonymes de la Flore francaise et des auteurs italiens : le Praszum majus ne se 
trouve ni en Corse ni en Italie. 


PYRENACE:E. 


498. VirEex AGNUs-casTUs. Linn. Spec. 89o. 

In humidis insularum Majoris (Trias), et Minoris (77erz.) haud 
rara. - 

Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


459. VnsENA orricisALis, Linn. Spec. 29. 
Ad vias in insulà Minore (ZZern.) | 
Hab. in totà regione mediterraneá. * 


ACANTHACE FE. 


460. AcawTHUS Morus. Linn. Spec. 891. 

In insulà Majore prope Incam. Floret Majo. 

Hab. in Gallià meridionali ( DC. ), agro Romano ( Sebast. et 
Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore), Sicilià (Smith ), Asià minore 
circa Trapezum ( D'Urv.), regno Algeriensi (Desf. !). 


PRIMULACE.E. 


461. AwacaLLIS cxRULEA, Lam. Flor. Fr. 1t, p. 285. 
[n agris insulae Majoris et Ebusi frequens. Floret Martio. 


PruMBAGINEX. 127 


' Hab. in totà regione mediterraneà , ZEgypto exceptà. 


462. Awacarui .PHoENICEA. Lam. Flor. Fr. i1, p. 285. 

Übique in agris Balearium. Martio floret. 

Hab. in Gallià!, Archipelagi insulis (Smith ), regno Algeriensi 
( Def. ). 


463. Conis monspEuiENsis. Linn. Spec. 252. 

Ubique in aridis et arenosis maritimis Balearium. Floret Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneá! , Ligurià occidentali et regno Nea- 
politano ( Viv), Sicilià ( Biv. Bern.), Graecià (Smith), /Egypto 
( Del. ), totà Barbarià ( Viv.—Desf.—Schousb.), Hispaniá!. 


404. Pura xraTIOR. Far. scapo brevi , floribus atro-purpureis. 
Crescit prope Esporlas in insulà Majore; verisimiliter ex hortis 
transfuga. 


465. CvcrauxN venwux. Lob. Ic. tab. 605, fig. sinistra. - Cyc/aminus 
vernus. Clus. Hist. p. 265.—Cyclaminus verno tempore florens. Clus. 
l. c. p. 265. Ic.— Cy clamen By zantinum Magn. Bot. Monsp. p. 85.— 
C. europeum. Desf. Flor. Atl. 1, p. 167.—C. hedercefolium. Sebast. 
et Maur, Fl. Rom. Prodr. p. 95. — C. hederefolium & Bert. Amoen. 
Ital. p. 18. " 

In umbrosis Balearium vulgatissimum. Primo vere floret. 

Hab. in Gallià meridionali ! , Italià!, Corsicà!, Cretà!, Barbarià 


(Def. '). 
466. Saworus Varrnampr. Linn. Spec. 245. 


In humidis Balearium frequens. 
Hab. in orbe feré toto. 


PLUMBAGINEZ£. 


467. SraTICE r1MoNrow. Linn. Spec. 594. 
In paludosis maritimis Balearium haud rara. 


158 DicoryrEpows s. 


Hab. in totá regione mediterraneá. 


468. SraricE AunICULEFOLLA.. Vahl Symb. r, p. 25. 

In maritimis insule Minoris (77erz.). 

Hab. in maritimis Galliee!, Barbarize prope Mogador (Schousb.), 
circa Tingidem!. 


469. SrATICE oLE£FOLIA. Pourr.—DC. Flor. Fr. nr, p. 422. 

In insulà Majore prope Banabufar,ad littora maris; etiam in in- 
sulà Minore (Hern.). Floret Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneà !, Italià prope Liburnum!, Neapolim!, 
Graecià. (Smith ). 


470. SrATICE FERULACEA. Linn. Spec. 596. 
In maritimis insulae Minoris (7Zern.). 
Hab. in insulà S. Lucie !, Barbariá!, ( Desf.—Schousb.). 


471. SraTICE urNUTA. Linn. Mant. 59. 
In insulà de- Coulom prope insulam Minorem (Z7ern.). 
Hab. in Gallià meridionali prope Massiliam! , Corsicà!, Barbariá 


(Desf.! ). 
PLANTAGINEJE. 


472. PrawrAGO LANCEOLATA & DC. Fl. Fr. mi, p. 409. 

Ad vias in Balearibus frequens. Floret Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. e 
P. lanceolata £. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 577. 


Ad vias in insulà Minore (ZZern.). 


475. PrawrAco 1acorus f. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 578.— P. erios- 
tachya. Tenore Flor. Nap. ex DC. l. c. 

In aridis et ad vias Balearium vulgatissima. Floret Martio. 

Hab. in Gallià mediterraneà! , Hispanià!, regno Neapolitano. 


474. PrawTAGO ALBICANS. Linn. Spec. 165. 


ÁMARANTHACEJ£. — PuyTOLACCESX. 120 


Ád vias in insulá Majore et Ebuso. Floret Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


475. PrawTaco PrtosA. Pourr. Act. Toul. ur, p. 524. 

Inter rupes maritimas insulae Majoris prope Alcudiam. Aprili 
floret. 

Hab. 1n Andalusiá! , Galliá mediterraneá ! , Etruriá! , regno Nea- 
politano!, Corsicá !. 


. | 
476. PrawTAcO uanrmua. Linn. Spec. 165. 
In arenosis maritimis Alcudiz, loco dicto Zrena/, in insuláà Ma- 
jore. Aprili , Majo floret. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


477." PraAnTAGO Psyr1LIUM, Linn. Spec. 167. 
In agris insule Majoris prope Esporlas. Martio floret. 
Hab. in totá regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


478. PrawTAGo conowoPus. Linn. Spec. 166. 

In arenosis maritimis insulee Majoris prope Alcudiam, loco dicto 
ZA renal. Aprili, Majo floret. 

Hab. in totá regione mediterraneá. 


AMARANTHACE,E. 


479. AwanawrHUs PROsTRATUS. Dalb. Misc. p. 44 ; tab. 10. 
- In insulá Minore ( 77er. ). 

Hab. in Pedemontio ( DC), prope Genuam (Bert.), in agro Ro- 
mano (Sebast. et Maur. ). 


PHYTOLACCE.;. 


480. PnuYroracca nEcaNpnA. Linn. Spec. 651. 
In insulà Majore prope Esporlas (7^rias). 


D 


130 DicorvYrEpowtEs. 


CHENOPODE.E. 


491. Bxra uanrriua. Linn. Spec. 522. 
In maritimis Balearium vulgatissima. Majo floret. 
Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 


482. Brera vureanis. Linn. Spec. 522. 
Colitur in hortis. 


485. SriaciA seisos4. Moench Meth. p. 518. 


Colitur in hortis. 


494. ArniPrex nans. Linn. Spec. 1492. 
In maritimis Ebusi. Majo floret. 
Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 


405. ArniPLEX PonTULACOIDES. linn. Spec. 1495. 
In maritimis prope Alcudiam in insulà Majore. Floret Majo. 
Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 


496. ArnrrEx noskA. Linn. Spec. 1495. 

In insulà Minore ( Zern.). 

Hab. in Gallià!, Ligurià ( Bert.), regno Neapolitano! ad littora 
maris Adriatici! , in Georgià! , Cretá !. 


4987. CuNoPoDIUM MURALE. Linn. Spec. 518. 
Ad vias in Balearibus frequens. Aprili floret. 
Hab. in totà regione mediterraneáà. 


488. CuEworoniuM rErosPEnwuw a. DC. Flor. Fr. ni, p. 590. — 
C. album. linn. Spec. 519. 

In maritimis Balearium vulgatissima. Majo floret. 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


489. CnENoropiuM Ausnosromxs. Linn. Spec. 520. 
In insulis Majore (7rías) , et Minore (Zerz.). 


PoryGoNEr. 131 


Hab. in Galliá! , Italiá!, Corsicá! , Siciliá (Ortol. et Raf.), regno 
Marocano (Schousb.). 


490. CurxoropivM rnurIcosuu. Linn. Spec. ed. r, p. 221. 
In maritimis Ebusi. Majo floret. 
Hab. in toto maris Mediterranei littore. 


491. Sarsora xarr. Linn. Spec. 522. 
In maritimis insula Minoris ( Herz.). 
Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 


492. Sarniconwia rnuUTICOsA. Linn. Spec. 5. 
In maritimis Balearium vulgaris. 
Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 


495. 'TuELIGoNUM cvwocnAuE. Linn. Spec. 1411. 

In umbrosis ad rupes excavatas circa Artam, in insuláà Majore. 
Primo vere floret. 

Hab. in Galliá mediterraneá ! , Italiá !, Siciliá ! , Graciá et Cretá 
(Smith), Barbariá!. 


POLYGONEZX. 


494. Porvcowuw avicuranre. Linn. Spec. 519. 
In insulà Majore (T'rias). 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


495. Ewrx sPmwosa. Campd. Monogr. Rum. p. 58, t. 1, f. 1. — 
. Rumex spinosa. Linn. Spec. 481. 
In insulà Minore ( 7Zern.). 
Hab. in Andalusiá!, Barbariá! , /Egy pto (Del.), Cretà! , Greciá et 
insulà Zacyntho (Smith), insulà Melo! , Sicilià (Biv. Bern.), Cala- 
briá! , agro Neapolitano !. 


496. Runwx osrusiFonms. Linn. Spec. 478. 
Ad sepes Ebusi; necnon in insulà Minore ( ZZern.). Floret Majo. 


132 DicoryrEpoNtEs. 


Hab. in Galliá! , Peloponneso et circa Dyzantium (Smith). 


497. RuuEx sucEPHaAroPHonus. Linn. spec. 479. 
Ubique in Balearibus. Aprili floret. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


498. Ruwurx ackTosa. Linn. Spec. 481. 


Colitur in hortis. 


LAURINE.J. 


499. Launus uosius. Linn. Spec. 529. 

In montibus insule Majoris inter Pollentiam et Lluch. Aprili 
floret. 

Hab. in totà regione mediterraneà , Egypto exceptá. In orientali 
plagà septentrionem versüs usque ad Tauri, meridionalis littora 
progreditur (Stev. in litt. ad Gay). 


THYMELE.;E. 


5oo. DarnwE cnipiux, Linn. Spec. 5rr. 
In collibus petrosis insule Majoris. Junio floret. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Egypto exceptà. 


5or. PasskEmINA VELUTINA : tornentosa , ramis tortuosis; foliis spa- 
thulatis , obtusissimis ; floribus axillaribus, aggregatis, sessilibus, 
bracteatis ; perianthio infundibuliformi. Nob. 

P. velutina. Pourr. 1n Herb. Desf. !. 

F'rutex sesquipedalis, ramosissimus, ramis tortuosis, densé tomen- 
tosis , tomeuto flavescente. '//ia alterna, approximata, quasi imbri- 
cala, spathulata, crassiuscula, utrinqué tomento densissimo longius- 
culo flavescente vestita, 4 lineas longa, lineam et dimidiam lata. 
Flores axillares, sessiles , aggregati , instructi bracteis pluribus im- 
bricatis, ovatis, tomentosis. Perianthium tubulosum , infundibuli- 
foriue, 4-fidum , 4 lineas longum, extüs densé tomentosum , intüs 


SANTALACE E. — CY TINE x. 133 


glabrum et pallidé luteum. Stamina 8, duplici serie perianthii 
summo tubo inserta, 4 superiora segmentis perianthii opposita, 4 in- 
feriora iisdem alterna : anthere subsessiles, dorso prope basim 
insertz , luteze, oblongee , biloculares, longitudinaliter dehiscentes. 
Ovarium perianthii fundo insertum , obovoideum , glabrum , dimi- 
diam lineam longum , uniloculare, uniovulatum. Sty/us subclavatus, 
glaber, ovario pauló brevior, apice truncatus. Ovu/um unicum , ovoi- 
deum , pendulum. 

A P. tartonraira differt: 1*:caulibus et foliis densé tomentosis , 
tomento lutescente, non sericeis, argenteis; 2? foliis brevioribus, 
spathulatis, apice rotundatis et obtusissimis , non obovato-lanceolatis, 
sub ellipticis, apice acutiusculis, submucronulatis; 5^? perianthio 
fundibuliformi, non campanulato. 

In arenosis maritimis insule Majoris prope Palmam vulgatis- 


sima , in montibus rarior. Floret Martio, Aprili. d 


502. PasseRINA uigsuTA. Linn. Spec. 515. 

In collibus petrosis et ad vias Balearium vulgatissima. Martio 
floret. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


SANTALACE.E. 


504. Osvnis AvzA. Linn. Spec. 1450. 
In montibus insulze Majoris prope Esporlas. Floret Martio. 
Hab. in totá regione mediterraneá, JEgypto exceptá. 


CYTINEE. 


500. CvriNus nvrocrsris. Linn. Gen. p. 566. 

In montibus insulee Majoris circa Esporlas , ad radices Cist sa/- 
vifolii. Majo floret. 

Hab. in totá regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


134 Dicoryrrpowrs. 


EUPHORBIACE A. 


505. Mxncunianis AwNUA. Linn. Spec. 1465. 
In insulà Minore (ZZerz.). 
Hab. in totà regione mediterraneà. * 


506. Mrncuniaris AMBIGUA. Linn. Fil. Dec. r, t. 8. 

Ad margines viarum in Balearibus haud rara. Aprili floret. 

Hab. in Gallià meridionali prope Telonem et in Corsicà (DC.), in 
Barbariá circa Tingidem !. 


507. Mzncunrauis rouENTOsA. Linn. Spec. 1465. 
In collibus petrosis Ebusi prope urbem. Majo floret. 
Hab. in Galliá mediterraneà. 


508. "'Eurnonpsi cnauxsvcE. Linn. Spec. 652. 

In insulà Majore (77ias). 

Hab. in Gallià mediterraneá! , Italià !, Greeciá et Archipelagi in- 
sulis (Smith), Cretá!, Palestinà! , Barbariá circa Tingidem!, Anda- 


lusiá ! , regno Valentino!. 


5o9. Eu»uonbia pEPLUs. Linn. Spec. 655. 

Ad vias prope Esporlas in insulà Majore. Martio floret. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 

B. ininima DC. Flor. Fr. nr, p. 551. — E. peploides. Gouan Flor. 
Monsp. p. 174.—DC. Flor. Fr. Suppl. p. 558.—E. peplus var. minor. 
Viv. Flor. Lyb. Spec. p. 26. 

In insulá Minore (ZZern.). 

Hab. in Gallià mediterraneá! , Corsicá!, Cyrenaicá ( Viv.). 


510. EurnonpiA prrnvusa. Liun. Spec. 656. 
Ia sterilibus inter Cauviam et montem Ga/atzo in insulà Majore. 


Majo floret. 
Hab. in Barbariá (Desf. !), Gallià mediterraneà !, Etrurià (Savi), 


Corsicà !. 


EuPHORBIACEREX. n35 - 


511. Euprnonsia paRALIAS. Linn. Spec. 657. 
Ubique in arenosis maritimis Balearium. Floret Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


212. Eurmonsi srÜwpELLATA. Poir. Voy. Barb. nu, p. 174. lc. 
Inter segetes prope Artam in insulà Majore. Aprili floret. 
Hab. in Gallià mediterraneà! , Barbariá (Desf. !). 


515. Eurnomsi Pmovmwcians. Willd. Spec. Plant. m, p. 914. — 
E. segetalis B. DC. Flor. Fr. 1n, p. 555.— E. alexandrina. Del. Flor. 
JEgypt. lllust. n. 476, t. 5o, £. 2. — E. neapolitana. Tenore! Flor. 
Nap. 1, p. 266 , t. xuu.— Z. /eiosperma. Salzm.! Herb, Tingit. 

Inter segetes circa Artam et in arenosis portus Soller in insulà Ma- 
jore. Aprili floret. 

Hab. in Gallià mediterraneà!, agro Neapolitano! , Calabriá!, 
Cretà!, /Egypto ( Del.) , Barbarià prope Tingidem!. 


514. Eurnonsia uELIOscopPra. Linn. Spec. 658. 
Ad pagos in Balearibus frequens. Floret Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


515. EurnonsiA skRRATA. Linn. Spec. 658. 

Ad margines agrorum prope Esporlas in insulà Majore. Florebat 
Martio. 

Hab. in Gallià mediterraneà!, Andalusià!, Barbariá ( Desf.), 
JEgypto!, montium. Mamurrarum. nemoribus (Gole d'Itri.) ( Te- 
nore). 

516. Evrnonsia nENDmOimDES. Linn. Spec. 662. 

In maritimis insulee Majoris prope Alcudiam , Pollentiam , Lluch, 
Só Valenti. Florebat Aprili. 

Hab. in Stoechadum insulis et agro Nicaensi (DC.), Ligurià orien- 
tali ( Viv.), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano! , 
Corsicà! , Sicilià ( Biv. Bern.), Cretá!, Barbariá (Desf. ! —Viv.). 


517. Eurnonsia cnanacias, Linn. Spec. 662. 


136 DicorvyrEpoNtrs. 


Ad vias in Balearibus frequens. 
Hab. in Hispaniá! , Gallià meridionali! , Italià! , Greecià (Smith), 
Cretà !: 


518. Buxus sarzAntcA. Lam. Dict. 1, p. 511.7 
In montibus insule Majoris prope Lluch, Soller, necnon in monte 
Galatzo. Aprili floret. 


519. Ruciwus couuunis. Linn. Spec. 1450. 

In insulà Majore prope Esporlas , Artam. Majo florebat. An 
spontaneus ?. 

Hab. in Grecià , Cypro et Cretà ( Smith) , Barbarià ( Desf. ! ). 


URTICE.E. 


520. Ficus cantica & sylvestris. DC. Flor. Fr. ur, p. 518. 
Frequens inter rupes maritimas Balearium. 

B. Sativa. DC. l. c. 

Culta in campis et hortis. 

Colitur in totà regione mediterraneá. 


521. Monus nien4. Linn. Spec. 1598. 
Colitur in Balearibus. 
Culta in totá regione mediterraneá. 


532. UnricA mEMBRANACEA. Poir. ! Dict. 1v, p. 658. 

Ad margines viarum prope Só Ferendell in parte occidentali in- 
sulae Majoris; etiam in insulà Minore (7Zern.). Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneá!, agro Romano (Sebast. et Maur.), 
regno Neapolitano ( Tenore), Cretà!, totà Barbarià!. 


525. Ünrica vnExs. Linn. Spec. 1596. 
Ubique in Balearibus. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


524. Unrica prLuLiFERA.. Linn, Spec. 1595. 


ÁMENTACE.. 137 


In Balearibus circa pagos et domos vulgatissima. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


925. PanrgTAnnA orricivauss. Linn. Spec. 1492. 
In Balearibus frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


526. PanrraniA ropAtzcA. Linn. Spec. 1492. 

Inter rupes maritimas prope Ártam in insulá Majore. Florebat 
Aprili. 

527. Canwanis saTivA. Linn. Spec. 1457. 

Colitur in Balearibus. 


AMENTACEXE. 


538. Saux sasvroxica. Linn. Spec. 1441. 
Colitur in insulà Majore prope Artam. 
Culta in totà regione mediterraneá. 


529. Porurus wicna. Linn. Spec. 1464. 
Colitur in insulá Majore prope Esporlas. 
Culta in totà regione mediterraneà. 


550. Quznovus ixex. Linn. Spec. 1415. 

In montibus Balearium frequens. 

Hab. in totá regione mediterraneà, ZEgypto exceptá. 

B. ballota, fructibus dulcibus , foliis integris subtüs incano-to men- 
tosis. — Q. ballota. Desf. ! Atl. i, p. 550. 

In montibus insulce Majoris frequens. 

Hab. in Atlante (Desf. !), montibus Gracie ( Smith). 


551. Cxrris AusrRALIs, Linn. Spec. 1478. 
Colitur in Ebuso. 


552. Uruus caupzsrRIs. Linn. Spec. 527. 


18 


138 DicorvrEpowrs.- 


Colitur in Balearibus. 
Colitur in totá regione mediterraneá. 


CONIFEPUE. 


555. Prwus rrxEA. Linn. spec. 1419. 
In sylvis Ebusi frequens. 


554. Pixus AvePENsis. Mill. Dict. n. 8.—. maritima. Lamb. Pin. 
15, t. 10, non Lam. 

Ubique in Balearibus. 

Hab. in totá regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


555. Curnrzssus rasriiATA. DC. Cat. Hort. Monsp. 22. 
Colitur in insulà Majore prope Valldemosam. 


956. JuxrrERus rHoEwicEA &. DC. Flor. Fr. ur, p. 279. — J. p/teeni- 
cea. Linn. Spec. 1471. 

In maritimis insule Majoris frequens. 

Hab. in Gallià meridionali !, Italià!, Greecià (Smith), Hispaniá!. 

B. DC. |. c. —J. lycia. Linn. Spec. 1471. — Vulgó Sivina. 

In sylvis Ebusi frequens. 

Hab. in Gallià meridionali (DC.), Atlante ( Desf. !), Greciá 
(Smith). 


557. JuwipERUS oxycEpRus. Linn. Spec. 1470. 
In maritimis et sterilibus Balearium frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneá , /Egypto exceptá. 


558. EpnEpna rnacium. Desf.! Atl. u, p. 542. 

In collibus maritimis prope Artam in insulà Majore; necnon in 
insulà Minore ( ZZern. ). 

Hab. in Atlante (Desf.!). 


AÁLISMACEJE. — Á ROIDE X. 139 
ALISMACEZX. 


559. PorawocErox waTANs 9: angustatum. Mert. et Koch Deutschl. 
Flor. 1, p. 84o. 
In fossis prope Artam in insulà Majore. 


540. PorauocEToN rkEcrINATUM d'. Mert. et Koch Deutschl. Flor. 1, 
p. 858. — P. marinum. Linn. Spec. 184. 
In fossis Balearium freques. Florebat Majo. 


541. Auisua prANTAGO. Linn. Spec. 486. 
In fossis Ebusi. Florebat Majo. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


AROIDE.E. 


542. Ànuu uuscrvonux. Linn. fil. Suppl. 410. 
In insulis Majore ( 7ias) , et Minore (7Zern.). 
Hab. in Corsicá!. 


545. Anuu rrAricuM. Mill. Dict. n. 2. 

In montibus insulee Majoris prope Valldemosam. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià mediterraneà !, Pedemontio !, agro Romano (Sebast. 
et Maur.), regno Neapolitano (Tenore). 


544. AnisARUM VULGARE. Rich. in Kunth Obs. Aroid. p. 9. — ru; 
ZArisarum. Linn. Spec. 1570. — Balmisa vulgaris. Lag. Gen. et 
Spec. nov. p. 17. — Vulg Zrayleé. 

Folia radicalia, cordato-oblonga, vel subsagittata auriculis obtusis, 
mucronulata, integra, lzevia, 2-4 uncias longa, 1-2uncias lata, petiolo 
5-8 uncias longo. Scapus teres , levis , 6-8 uncias longus, rubellus 
seu rubro maculatus. Spatka circiter 2 uncias longa, a basi ad 
medium cylindracea , a medio ad apicem longitudinaliter fissa , 
summo apice incurvato, cuculliformi, mucronulato, glabra, venis - 


140 MoNocoTYLEDONES. 


10 rubellis longitudinaliter notata. Spadix cylindraceus , suprà gla- 
ber, infrà puberulus, spathá pauló brevior, apice incurvatuset incras- 
satus. Stamina numerosa, absque distinctis seriis tertie parti infe- 
riori spadicis inserta, puberula , filamentis dimidiam lineam longis, 
antheris unilocularibus. Ovaria 4-6, spadicis basi affixa , sessilia , 
angulosa, puberula, unilocularia , 10-12 ovulata. Szy/us quadran- 
tem linee longus , apice incrassatus , papillosus. Oeu/a erecta. Fruc- 
tus exsuccus , membranaceus , indehiscens, angulosus , 6-8 spermus. 
Semina. angulosa. Érnbryo rectus in centro perispermi. 

In umbrosis Balearium vulgatissimum. Floret primo vere. 

Hab. in totà regione mediterraneà. 


ORCHIDEJE. 


545. Oncuis monio. Linn. Spec. 1555. 

In montibus insule Majoris frequens. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià meridionaii !, Etrurià (Savi), agro Romano ( Se- 
bast. et Maur. ), regno Neapolitano (Tenore), insulá Cypro et prope 
Byzantium (Smith), Tauriá! , Georgiá !. 


546. Oncnis racrzA. Poir. Dict. 1v, p. 994. — O. acuminata. Desf. ! 
Atl. 31,- p. 319 j1./.947- 

In collibus petrosis prope Artam, Palmam in insulá Majore; etiam 
in insulà Minore ( Zern. ). Floret Martio. 

Hab. in Barbariá! , Sicilià ( Ortol. et Raf. ). 

547. Oncuis secunpirLona. Bert. Amoen. Ita]. 82. — Saty rium macu- 
latum. Desf.! Atl. i1, p. 5319. — OpArys densiflora. Desf. Coroll. 


p. 1X jb ono, 
In monte dicto Puzg-de- Torrella in insulà Majore.Florebat Aprili. 


Hab. in Provincià !, Ligurià ( Bert.), Corsicá!, Calabriá ! , Atlante 
(Desf. ! ). 


548. Ornnys rev TüREDINIFERA. Willd. Spec. 1v, p. 69. — O. insecti- 


OncHiDE x. 141 
fera &. rosea. Desf. ! Ail. i1, p. 520.—0O. villosa. Desf. Coroll. p. 8, 
tid 
In collibus petrosis insulae Majoris prope Petram, Artam. Flore- 
bat Aprili. 
Hab. in agro Romano!, Oriente et Barbariá (Desf. )» 


549. Ornnxs rAsAwimEERA. Willd. Spec. 1v, p. 68. — O. insectifera 
. B. biflora. Desf.! Atl. n, p. 520. — O. pulla. Cyril. Ic. ined. 12. — 
Tenore ! Flor. Nap. 11, p. O11, t. xcvir. — O. disthoma. Biv. Bern. 
Sic: Plant. Cent. 1, p. 59, ex Tenore l. c. — O. hiulca. Maur. Rom. 
Plant: cent. xus; £2, f- 2; ex Tenore; L6. 
In insulà Majore prope Artam, Lluch. Florebat Aprili. 
Hab. in agro Romano!, Calabriá!, Siciliá (Biv. Bern.), Barbariá 


( Desf. !. 


550. Ornnvs vensixiA. Brot. Flor. Lus. — Salzm. ! Herb. Malac. — 
O. ciliata. Biv. Bern. Sic. Plant. cent. 1r, p. 6o. — Tenore Flor. 
Nap. ir, p. 209, t. xcv. — O. scolopax. Brot. Phyt. Lusit. p. 8, 
t. 9, f. 2.— Tenore Flor. Nap. ir, p. 596, non Cav. 
In collibus petrosis insulee Majoris prope Petram, Artam , et Ebusi 
circa: S. Eulaliam. Florebat Aprili, Majo. 
Hab. in Lusitaniá, Andalusiá! , Calabrià!, Sicilià (Biv. Bern. ), 
regno Algeriensi!, agro Tingitano Is 


551. Orunvs rosca. Willd. Spec. 1v, p. 68. 

In collibus petrosis prope Àrtam et in monte Pug-7Majorin insulá 
Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in Lusitanià ( Willd.), Gallià prope Adm t; !, Greciá 
(Smith). 


552. SknaPIAS L1 scva. linn. $8] ec1544. 

In collibus petrosis insulae Majoris prope Petram , Ariam, et in 
Ebuso. Florebat Aprili, Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


142 MoNoOcOTYLEDONES. 


IRIDE. 


555. Inrs sisYRINCHIOM a 7major.—1. Sisyrinchium. Biv. Bern. Sic. 
Plant. cent. 2*, non auct. — 7. fugax Ten. Flor. Nap. r, p. 15, t. iv, 
non Pers. 

Ad margines viarum in Ebuso. Florebat Majo. 

Hab. in regno Neapolitano ( Tenore), Sicilià (Biv. Bern.), regno 


Valentino !. 
3 BREEM V x Ld 
B. minor. — I. Sisyrinchium. Linn. Spec. 59. à; 
Inter rupes maritimas prope Alcudiam in insulá Majore. Florebat 
Aprili. 
Hab. in totà regione rmediterraneà. Án sepé cum precedente 
varietate confusa ?. 


Oss. La variété « s'éleve jusqu'à la hauteur d'un pied , tandis que la variété 
n'atteint qu'environ quatre pouces. Elles sont cultivées au jardin du Luxembourg, 
provenant de bulbes que j'ai recueillies aux Baléares, et conservent depuis deux 
ans leur forme primitive. Je n'hésite cependant pas à les regarder comme de simples 
variétés, leurs fleurs, leurs feuilles, leurs bulbes, etc., m'ayant présenté les 
mémes caracteres. La couleur des pétales , qui a été donnée par M. Tenore comme 
un caractere distincüf entre ces deux formes, varie, pour l'intensité dans les 
échantillons des Baléares, suivant l'époqué plus ou moins récente de leur épa- 
nouissement. L'/ris fugax Pers. , originaire du Cap de Bonne-Espérance, a des 
étamines monadelphes et fait partie du. genre Z"77eusseuzia, tandis que la variété 
du Sisyrinchium à laquelle M. Tenore a donné ce nom présente des étamines 
parfaitement libres. 


554. GraproLus Lupovic&. Jan. Plant. exsicc. 
Inter segetes insulae Majoris prope Alcudiam, Florebat Aprili. 
Hab. in agro Andegavensi !, Provinciá !, agro Parmensi !, Iberià ! 


555. Graprorus couuunrs. Linn. Spec. 52. 
[nter segetes insulae Majoris. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá, /Egypto exceptà. 


556. Ixi4 pursocoprmuu. Zar. minima , floribus pallidissimé roseis. 


ÁMARYLLIDE E. 143 


In collibus petrosis prope Artam in insulà Majore. Florebat 
Aprili. 


557. Cnocus sarivus. All. Pedem. n. 510. 
Colitur in insulá Majore. 


558. Cnocus uixiuvs. DC. Flor. Fr. n1, p. 245. 
In montibus insula Majoris prope Esporlas, Lluch frequens. 
Hab. in Corsicàá!. 


AMARYLLIDE.E. 


559. PancnATIUM MAnITIMUM. Linn. Spec. 418. 
In arenosis maritimis Balearium. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


560. Nancissus napiATUS. Red. Lil. t. 459. 
Id monte Puig-dé-Malluch i in iusulà Majore. Florebat pe 


561. Nancissus TAzETTA. Linn. Spec. 416. 

In collibus petrosis prope Palmam. Florebat Martio. 

Hab. in Galliá mediterraneáà !, Italià (Sebast. et Maur. — Tenore), 
Greecià (Smith), Barbariá ( Desf. !). 


562. Nancissus 7oNQUiLLA. Linn. Spec. 417. 
In insulá Minore (77erz.). 
Hab. in Hispaniá !, Occitaniá !, regno Neapolitano (Tenore). 


565. Leucoruw uxnNAnpzzr : foliis scapum subequantibus ; spathá 
1-5 florá ; perianthio albo, viridi-maculato; ovario oblongo. Nob. 

Bulbus ovoideus , magnus, 15 l. longus, 1 unciam latus. Folia 
linearia, 1-1 7 pedalia, 5-4 lineas lata, plana, apice obtusa. Scapus 
folia paululüm superans, 1-5 florus. Spat&a monophylla, linearis , 
i; unciam longa, 2 lineas lata , apice obtusa. Pedunculi 1-1 i 


unciam longi, filiformes. Perianthium 4-5 lineas longum, 5- 
partitum , lobis oblongis, obtusis, albis, apice viridi maculatis. 


144 MoxocoTYLEDONESs. 


Stamina brevia. Stylus stamina paululüm superans, perianthio 
triente brevior, filiformis. Ovarium oblongum , subclavatum. 
Ditferta L. estivo, 1*. foliis triente angustioribus; 2*. floribus 
dimidio minoribus; 5*. spathà 1-5 florà , non 5-6 florá ; 4^. ovario 
oblongo , non spharico. j 
J— Crescit in montibus insulae Majoris prope Lluch ; necnon in insulà 
Minore (Zern.). Florebat Aprili. — Hanc speciem dixi in honorem 
cl. Hernandezii doctoris medici, qui plantas plurimas Minoricenses 


mecum benigné communicavit. 


SMILACE/E. 


564. Suiiax AspERA. Linn. Spec. 1458. 
In montibus et ad sepes Balearium frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


565. Ruscus 4curzATUs. Linn. Spec. 147 4. 
In montibus insule Majoris haud rarus. 


Hab. in Gallià!, Italià ! , Atlante ( Desf. ). 


566. 'TAuus coumuxis. Linn. Spec. 258. 

Ubique ad sepes Balearium. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià!, Italià ( Bert. — Sebast et Maur. ), Grzecià et 
insulis Cretà et Cypro ( Smith ), regno Algeriensi ( Desf. ). 


LILIACEJ:. 
S I. Zsparagec. 


567. Aspanicus orrFicmsaui. Linn. Spec. 448. 
In montibus insule Majoris. Colitur in hortis. 


568. AsprAnacus acurrFOLIUs. Linn. Spec. 4/9. 
Ad vias in Dalearibus. 
ab. in totà regione mediterraneà, ZEgypto exceptá. 


569. Asranacus nonnipus. Linn. fil. Suppl. 205. 


LiriacE a. 145 


Ad vias in Balearibus vulgatissimus. Florebat. Aprili. 
Hab. in Hispanià meridionali (Cav.), Barbarià ( Schousb.— Desf.!), 
AE;gypto! , Sicilià ( Biv. Bern. ). 


S II. A4 sphodelece. 


570. AsruopErus naAMosus. Linn. Spec. 444. 

In collibus petrosis Balearium vulgatissimus. Florebat Martio, 
Aprili. 

Differt ab 74. ;microcarpo Viv. foliis angustioribus et fructibus 
majoribus. 

Hab. in regno Neapolitano ( Tenore ), Greecià et Archipelagi insulis 
(Smith ), Barbarià prope Tingidem !. 

571. AsPHoDELUS risTULOSUS. Linn. Spec. 444. 

Ubique in Balearibus. Florebat Martio. 

Hab. in totà regione mediterraneá. 


57 2. Muscani couosuu. Mill. Dict. n. 2. — ZZyacinthus comosus. 
Linn. Spec. 455. 

In agris Balearium. Florebat Martio. 

Hab. in totà regione mediterrrneà. 


579. MuscaRI RACEMOSUM. Mill. Dict. n. 5.— Hyacinthus racemosus. 
Linn. Spec. 455. 

In agris Balearium. Florebat Martio. 

Hab. in Gallià!, Italiàá ( Bert. — Sebast. et Maur. — Tenore), 
Graecià et Cretà (Smith ). 


574. Sciura manrmina. Linn. Spec. 442. 
in Balearibus vulgatissima. 
Hab. intotà regione mediterraneá. 


575. ÜRNITHOGALUM NARBONENSE. Linn. Spec. 440. — O. pyrenai- 
cum. Desf. ! Atl. 1 p. 299. — Smith Flor. Grac. Prodr. 1 p. 251?.— 
d'Urv. Enum. n. 518? , non Linn. . 

Ad margines agrorum in Ebuso. Florebat Majo. 


n9 


emp 


146 MoNocoTYLEDONES. 


Hab. in Gallià mediterraneà!, agro Genuensi!, Etrurià ( Savi ), 
agro Romano ( Sebast. et Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore ), 
Cretà !, regno Tunetano ( Desf.! ). 

576. Aruuw ronnuw. Linn. Spec. 425. 

Colitur in hortis Balearium. 


977. ArumM AMPELOPRASUM. Linn. Spec. 425. 

Inter segetes prope Esporlas in insulà Majore. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneá! , Etrurià (Savi), agro Romano(Se- 
bast. et Maur. ), Archipelagi insulis ( Smith ). 


578. AruruusarrvuM. Linn. Spec. 425. 
Coliturin hortis Balearium et condimentum usitatissimum preebet. 


379. Auriuu susursnuTUM Linn. Spec. 424. 
In insulà Majore prope Artam. Florebat Aprili. 


Hab. in totà regione mediterraneà. 


580. ArrtUM nosEuM fA. bulLiferum. Desf. Cat. Hort. Par. p. 55. — 
A. carneum Sav. Cent. 87, ex DC. Flor. Fr. suppl. 

In agris insulae Majoris inter Alcudiam et Pollentiam. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Gallià meridionali!, agro Genuensi ( Bert. ), Etrurià 
( Savi ), agro Romano ( Sebast. et Maur.) , Calabrià ! , Sicilià ( Biv. 
Bero. ). 


58r. ArrruM TRIQUETRUM. Linn. Spec. 451. 
Ubique in fossis et humid!s Balearium. Florebat Martio. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptà. 


582. AvuruM cnauxENoLy. Linn. Spec. 455. 

Bulbus ovoideus , tunicis vetulis fuscis , utrinqué impresso punc- 
tatis. Folia lineari-lanceolata, 5-4 uncias longa, 5-4 lineas lata , 
plana, nervo carinali subtüs prominente, margine ciliata. Scapus 
hypogeus, uncialis, foliorum vaginis involutus, 8-florus, floribus 
umbellatis. SpatAa monophylla?. Pedicelli 5 lineas longi, virides, 


MELANTHACEZX. 147 


crassi, recurvati et verisimiliter fructum in terram demitten- 
tes. Perianthii segmenta erecta, lineari-lanceolata, alba, nervo 
medio viridi excurrente inscripta, apice obtusiuscula. Pazenta 
subulata, segmentis perianthii dimidio breviora , omnia apice indi- 
visa. Ovarium sphaeroideum , obsoleté 6-sulcatum, saturaté viride, 
triloculare, loculamentis 2-ovulatis. Ovu/a erecta, loculamenti 
fundo inserta , obovoidea, totum loculamentum occupantia, ad latera 
non nihil complanata, dorso convexa. Sty/us perigonium subzequans, 
ovario longior , subulatus. Odor totius plante alliaceus. 

In montibus insule Majoris prope Esporlas. Floret Januario Fe- 
bruarioque. 

Hab. in Hispanià ( Cav. ), Barbarià ( Schousb. — Desf. ), Corsicá!, 
regno Neapolitano! , Etruriá ( Savi ). 


585.- AntiuM cep4. Linn. Spec. 451. 


Colitur in hortis Balearium. 
S III. Bromeliacec. 


584. Acavk AuERICANA. Linn. Spec. 461. 
Ad sepes et rupes maritimas in Balearibus haud rara. 


MELANTHACE.T. 


585. MrnzNpzna riLiFoLiA : foliis hysteranthiis , filiformibus, 1-5 
nerviis ; antheris sagittato- linearibus ; ovario lineari-oblongo ; stig- 
matibus capitatis. Nob. 

Bulbocodium vernum. Desf.! Atl. 1, p. 284, excl. synon. 

Bulbus ovoideus , 6 lineas circiter longus , 4 l. latus, tunicis vetulis 
coriaceis, nigris. Po/ia paululüm post flores emergentia, circiter 4 pol- 
lices longa, 1 lineam lata, plana, dorso(saltem in speciminibus siccis ) 
1-5 nervia, nervis obsoletis. Scapus brevis , 6l. longus, foliorum vagi- 
nis involutus, uniflorus. Perianthium 5 pollices longum, 6 —partitum, 
lobis longissimé unguiculatis , limbo lineari-lanceolato, circiter 151. 


148 MonvocormYrzpoNEs. 


, 
longo , 4 l. lato, obtuso, roseo. Stamina summis unguiculis inserta ; 
filamenta filiformia, 4 1. longa; antherz basi inserte, sagittato- 
lineares, filamentis pauló longiores. S7y//i staminibus pauló longiores, 
filiformes, stigmatibus parvulis , capitatis. Ovarium lineari-oblon- 
gum , 5 l. longum, x l. latum, profondé 5-sulcatum, 5-loculare , 
loculis apice imperfecté coalitis , multi-ovulatum. Ovu/a angulo 
interno loculorum quadruplici serie inserta. Z^ructuzz maturum non 
vidi. 

Differta M. bulbocodio. Ram. 1ofoliis 1 ]. latis, filiformibus, planis, 
subtüs 1-5 nerviis , non linearibus, 4 l. latis, canaliculatis, enerviis; 
2» ovario lineari-oblongo, non abbreviato, ovoideo; 5» stigmatibus 
minoribus, capitatis, non manifeste obliqué truncatis; 4» ovulis 
longé pluribus. 

A M. caucasica M.B. 1? foliis hysteranthiis, non synanthiis, fili- 
formibus , non lanceolato-linearibus; 2» antheris dupló longioribus, 


linearibus, non oblongis. 

In campis incultis insulee Majoris prope Esporlas. Floret Autumno. 
( Trias ). 

Oss. Soit qu'avec MM. Ramond et De Candolle on admette le geure 7Merendera , 
soit qu'à l'exemple de MM. Ker et R. Brown on le considere comme une section 
du Colchicum, 1| n'est pas moins vrai de dire que ce groupe , caractérisé par les 
segmens du périanthe fendus jusqu'à la base , et par les styles entierement libres , 
forme un lien qui réunit le Julbocodium aux vrais Colchicum. Le genre Meren- 
dera n'étoit composé jusqu'à présent que de trois especes, les M. bulbocodrum et 
bulbocodioides Kam. et caucasica M. B. On avoit cru. devoir rapporter à la pre- 
miere le J. vernum Desf. ; mais il m'a paru difficile d'admettre qu'une plante qui 
se trouve sur les coteaux des environs d'Alger , pt étre identique avec une espece 
qui croit dans les Pyrénées à des hauteurs notables, et qui, bien qu'elle descende 
quelquefois assez bas dans les vallées, ne se trouve jamais dans les plaines. Un 
examen attentif de la plante de Barbarie m'a démontré qu'elle étoit différente du 
M. bulbocodium, et je ne doute pas(quoique n'ayant pu voir les feuilles adultes qui 
n'existent pas dans l'herbier de M. Desfontaines), vu la forme de ses stigmates, de 
son ovaire, et de ses jeunes feuilles, qu'elle ne soit la méme que celle de Majorque. 
Le M. bulbocodioides ( Colchicum bulbocodioides Brot.) , qui croit sur. les collines 
calcaires aupres de Coimbre et de Lisbonne, et dans plusieurs lieux des provinces 


PaArnwE.—JuNGCACE. 149 


de Beira et de l'Estramadure , a les plus grands rapports par la forme et la largeur 
de ses feuilles, avec le M. bulbocodium ; mais la position géographique des lieux 
dans lesquels cette plante habite , me porte à croire qu'examinée comparative- 
ment avec celle des Pyrénées , elle offriroit des différences spécifiques. Est-il bien 
certain que le Co/lchicum montanum de Clusius (Hisp. p. 226 ic.) soit un Meren- 
dera ? ll seroit permis d'en douter d'apres la figure de cet auteur, qui représente, 
1*. un long style à trois stigmates tres-courts; 2?. un périanthe à peine fendu jus- 
qu'au milieu; 3*. une capsule à trois valves portant les cloisons sur leur milieu, et 
semblant par cela méme appartenir à une Liliacée. 


PALMA. 


586. Puoxwix naTyrrrgRA. Linn. Spec. 1658. 
Colitur in insulá Majore. 


587. Cnauxnors nurus. Linn. Spec. 1657. 

In collibus maritimis et montibus Balearium frequens. 

Hab. in Hispaniá meridionali!, Barbariá ( Desf. — Viv. ), regno 
Neapolitano ( Ten. ), agro Niceensi!. 


JUNCACEZ. 


588. CavuriNIA ocEAv1cA, DC. Flor. Fr. i, p. 156.—Zostera oceanica. 
Linn. Mant. 125. — Kernera oceanica. Willd. Spec. 1v, p. 947. — 
Posidonia oceanica Kenig et Sims Annals of Botany. 


In mari. 


589. Juncus manrrIMUS. Smith. Flor. Brit. 575. 
In paludosis Balearium frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


590. Juwcus 4cuTUs. Lam. Dict. ni, p. 264. 
In paludosis maritimis Balearium vulgaris. 
Hab. in totà regione mediterraneá, 


691. Juscus surowms. Linn Spec. 466. 
In paludosis Balearium frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


150 MonocorYLEDoNss. 


592. Juwcus AcuTIFLORUs. Ehrh. Gram. 66. 
In paludosis prope Artam in insulá Majore. Florebat Aprili. 


595. Juwcus osrusirLoRus. Ehrh. Gram. 76. 
In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 


CYPERACEJ. 


904. Canzx vuremsa. Linn. Spec. 1582. 

Ad margines agrorum prope Esporlas in insulá Majore; etiam in 
insulá Minore (. Herz. ). Florebat Martio. 

Hab. in Galliá!, Italià (Savi), Sicilià ( Presl. ), Graccià ( Smith ). 


595. Canex municaTA.. Linn. Spec. 1582. 
In insulá Minore ( ZZern. ). 
Hab. in Galliá! , Italiá! , Iberiá! , Barbariá !. 


596. Canex pnisraws. Linn. Spec. 1587. 
In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 
Hab. in Galliá!, Italiá! , Greeciá ( Smith ). 


597. CanEx erAUca. Scop. Carn. n. 1157. 

In maritimis prope Artam in insulà Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in Gallià meridionali!, Italià!, Grecià et agro Byzantino 
( Smith. ). 


598. Scinpus racusThis. Linn. Spec. 72. 
In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 


299. ScinPus uantriMUs. Zar. Spiculis paucioribus sub-sessilebus. 
In maritimis Ebusi. Florebat Majo. 


600. Scimus noroscnoxwus. Linn. Spec. 72. 
In paludosis Ebusi. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà, /Fgypto exceptàá. 


601. ScaGxvs miGnicass. Linn. Spec. 64. 


GRAMINE &. 151 


In humidis prope Artam in insulá Majore. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


602. CxrERus yuxeIronuis. Cav. Ic. HI, n. 225, t. 204, f. 1.—C. ma- 
cronatus Rottb. Gram. p. 19, t. 8, f. 4. — C. lateralis Forsk. Flor. 
JEgypt. p. 15. 

In humidis prope Ártam in insulá Majore; etiam in insulá Minore 
( Hern.). 

Hab. in totà regione mediterraneá. 

605. Cvrrnus roxcus (4. Badius. Gay Herb.—4C. badius Desf.! Atl. 1, 
p: 4956.5, [..3; 

In insulà Minore ( ZZerz. ). 

Hab. in Gallià!, Calabrià!, Cretá!, regno Algeriensi ( Desf.! ), 


agro Tingitano Us 


Midi 


604. AxrHOXANTRUM ODonATUM. Linn. Spec. 40. 

In fissuris rupium montis Puig-dé-Torrella in insulà Majore. 
Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptàá. 


605. Poryrocow monsPELiENsE. Desf.! Atl. 1, p. 67. 
In maritimis Balearium frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


606. Paarani cananresis. Linn. Spec. 79. 

In insulà Minore ( ZZernz. ). 

Hab. in totà regione mediterraneá. 

B. Paleis exterioribus multàó brevioribus. 

In insulá Majore prope Alcudiam. Florebat Aprili. 


607. Pnaranis AQUATICA Linn. Spec. 79. 
In insulà Minore ( 77er. ). 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


1523 MoNocOTYLEDONES. 


608. PanicuM vknTICILLATUM. Linn. Spec. 82. 
In insulá Minore ( 77er. ). 
Hab. in totà regione mediterraneá. * 


609. Paurcuw craAvcux. Linn. Spec. 85. 
In insulà Minore ( ZZerz. ). 
Hab. in totà regione raediterraneà. 


610. Paxicuu cnus-caru. Linn. Spec. 85. 
In insulà Minore ( Herz. ). 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


611. Pawicou sancurmsars. Linn, Spec. 84.— Paspalum sanguinale. 
Lam. Illustr. n. 958.— Digitaria sanguinalis. Koel. Gram. 25. 

In 1insulà Minore ( ZZern. ). 

Hab. in totà regione mediterraneà. 


612. PreraruERUM MULTIFLORUM. P. D. Ágrost. p. 18. — 4grostis 
miliacea Linn. Spec. 91.— Milium arundinaceum Smith Flor. Grac. 
Prodr. r, p. 45. — Milium multiflorum Tenore Flor Nap. ur, p. 51. 

In aridis Balearium vulgatissimum. Florebat Majo. 


Hab. in totà regione mediterraneà. 


615. Acnosris AvsA. Linn. Spec. 95. 

In insulá Minore ( Herz. ) 

B. stolonifera — 4 stolonifera. Linn. Spec. 95. 

Ad vias in insulà Majore et Ebuso frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


614. Sri» ronmiuis. Desf.! Atl. 1, p. 99, t. 51, f. 1. 
In aridis prope Palmam. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 


615. LAcunusovarus. Linn. Spec. II9. 
In arenosis maritimis Balearium frequens. Florebat Aprili. 


Hab. in totá regione mediterraneàá. 


GRAMINE. E. 153 


616, LaManckIA AUREA. Moeuch Meth. 201.— Cynosurus aureus. Linn. 
Spec. 107. —Chrysurus cynosuroides. Pevs. Synops. 1 p. 8o. 
Ad vias 1n Balearibus frequens. Florebat Aprili. 


617. Mzurca nauosa, Vill. Dauph. ir, p. 91.—74. pyrarmidalis. Lam. 
Flor. Fr. iu , p. 585. — 7M. aspera. Desf. Atl.1, p. 71, ex DC.— AM. 
saxatilis. Smith Flor. Graec. Prodr: r, p. 51, ex D'Urv. 

Inter rupes ad apicem montis Ga/atzo in insulà Majore. Florebat 
Majo. 

Hab. in Galliá inediterraneá!, Italià ( Bert. ), Siciliá ( Presl ), 
Greeciee insulis ( Smith ) , Barbariá ( Desf. ). 


618. Mzurca cina. Linn. Spec. 97. 

Ad vias et in sterilibus Balearium frequens. Florebat Majo. 

Hab. in Gallià medirionali!, Italiá ( Bert. — Savi — Sebast. et 
Maur. — Ten. ), Gracià ( Smith), Barbariá ( Desf. ). 


619. Avena samivA. Linn. Spec. 118. 
Colitur in Balearibus. 


620. Avzwa raTUA. Linn. Spec. 118. 

In agris Balearium frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá. 

B. Flosculis glabris. 

In 1usulá Minore ( ZZerz. ). 


621. Dowax ausrnaALIs. Roem. et Schult. Syst. i1, p. 660.— 4Jrundo 
Donax. Linn. Spec. 68.— Donax sativa. Pres]. Cyp. et Gram. Sic. 
P. 52. 


Colitur in Balearibus. 


Oss. Le Donaz australis est indiqué comine croissant spontanément sur tous les 
bords de la Méditerranée. Je nel'ai cependant jamais observé complétement à 
l'état sauvage en Provence, en Languedoc, en Roussillon, en Espagne , et aux 
Baléares. Les individus isolés qui se trouvent assez fréquemment sur les bords des 


champs, m'ont toujours paru provenir d'anciennes haies détruites. 


20 


154 MoNOocOTYLEDONES. 


622. Dowax reNax. Roem. et Schult. Syst. Veget. ir, p. 601.—.4rundo 
ampelodesmos. Cyrill. Plant. Rav. Regn. Neap. fasc. i. — A tenax. 
Vahl Symb.— 24. festucoides. Desf.! Atl. 1, p. 108, t. 54. — Donax 
ampelodesmos. Presl. Cyp. et Gram. Sic. p. 52. 

In montibus Balearium frequens. Florebat Aprili. 

Hab. in Andalusiá!, Liguriá (Bert. ), Etruriá!, agro Romano 
( Sebast. et Maur.), regno Neapolitano! , Sicilià ( Presl.) , Sardiniá!, 
Barbariá ( Desf.! ). « 


625. FEsruca enaTENSIs. Smith Flor. Brit. ed. 1, p. 125. 
In insulà Minore ( 7Zern.). 
Hab. in Corsicà , regno Neapolitano ( Tenore ), Sicilià ( Piesl. ). 


624. FEsruca sriPoipzs. Desf. ! Atl. 1, p. go. — Z/romus geniculatus. 
Willd. Spec. 454. 

In insulá Minore ( ZZerz. ). 

Hab. in Barbariá !, Hispanià meridionali! , Gallià mediterraneà !, 
totà Italià !. 


625. KorrEniA rPnurkoipzs. Pers. Synops. 1, p. 97.—'estuca pAleoides. 
Vill. Dauph. 11, p. 95; t. 2 . f. 7. 
in arenosis maritimis Balearium frequens. Florebat Aprili. 


Hab. 1n totà regione mediterraneáà. 


626. Poa uEcasrAcura. Koel. Gram. 181.— Zriza Eragrostis. Linn. 
Spec. 105. — Poa Eragrostis. Cav. Ic. p. 65, t. 92, non Linn. 

In insulà Minore (JZerz. ). 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


627. Poa manrriua. Willd. Spec. 1, p. 596. 
In maritimis insule Majoris prope Alcudiam. Florebat Aprili. 
Hab. in Gallià mediterraneá!, littore Liburneuns!i (Savi), littore 


Adriatico !, Greeciee insulis (Smith). 


628. Po4 axNua. Linn. Spec. 99. 


GRAMINE X. 155 


In insulá Minore ( Zer. ). 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


629. Poa rarviaus. Linn. Spec. 99. 

In insulá Minore ( Hern.). 

Hab. in Etruriá (Savi), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno 
Neapolitano (Tenore), Siciliá (Presl 3 Graeciá (Smith ). 


J 


650. Po4 sursos4, Linn. Spec. 102. 
Ad vias in Balearibus haud rara. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneáà , JEgypto exceptá. 


651. Poa nra. Linn. Spec. ror. -— Sclerochloa rigida. Presl. 
Gram. et Cyp. Sic. p. 45. 

Ad apicem montis Ga/atzo inter rupes; etiam in ins. Minore 
CHern.). Florebat Majo. 

Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


652. Po4 pnrvanicaTA. Gouan Illustr. p. 4, t. 2, f. 1. 

Inter rupes maritimas Balearium frequens. Florebat Aprili , 
Majo. 

Hab. in totá regione mediterraneà. 


655. Bnrm waxiwa. Linn. Spec. 105. 
In sterilibus Balearium vulgaris. Florebat Aprili, Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


654. Bmza uiwon. Linn. Spec. 102 
In insulá Minore (ZZerz.). 
Hab. in totá regione mediterraneáà, /Egypto exceptá. 


655. Bnouus uorus. Linn. Spec. 112. 
Ad vias in Balearibus frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneáà. 


656. Bnowus srEniLIs. Linn. Spec. 115. 


156 MoNocOoTYLEDONES. 

Inter rupes maritimas insule Majoris prope Alcudiam. Florebat 
Aprili. 

Hab. in totá regione mediterraneà , ZEgypto exceptà. 


657. Bnowus wapnirENsIs. Linn. Spec. 114. — 'estuca madriten- 
sis. Desf. Atl. 1, p. 9r. 

In collibus petrosis Ebusi prope S. Eulaliam. Florebat Majo. 

Hab. in Hispaniá !, Galliá mediterraneà!, agro Romano (Sebast. 
et Maur), Sicilià (Biv. Bern.), Egypto (Del.), Barbariá !. 


658. Bnouus uaxiuus. Desf.! Atl. 1, p. 95, t. 26. 

In insulá Minore (ZZern.). 

Hab. in Occitaniá (DC.), regno Neapolitano (Tenore), Siciliá (Presl), 
Barbarià (Desf. !). 


659. Szsukxi4 cmurEA & DC. Flor. Fr. i1, p. 76. — Cynosurus 
ceruleus. Linn. Spec. 106. — Sesleria cerulea. Scop. et auct. 

In fissuris rupium ad apicem montium Puig-de- Torrella ct Puig- 
Major in insulá Majore. Florebat Aprili. 

Hab. in Pyrenzis (DC.), regno Neapolitano (Tenore) , monte Par- 
nasso (Smith). 

B. cy lindrica. DC. l. c. — Festuca argentea. Savi Bot. Etrusc. 1, 
p. 68, ex DC. — Sesleria cylindrica. DC. Flor. Fr. Suppl. 279. 

In fissuris rupium ad basin montium insule Majoris prope 

?sporlas , Soller, Lluch. Florebat Aprili, Majo. 
Hab. in totáà Italiá (DC.— Tenore). 


640. Rorrsorza ixcunvamA. Linn. fil. Suppl. 114.—OpAiurus incur- 


vatus. P. D. Agrost. 1 16. 


In maritimis insulze Majoris prope Artam. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


641. JEcitors ovaTA. Linn. Spec. 1489. 
In collibus petrosis circa Palmam. Florebat Majo. 


GRAMINE. i. 155 
Hab. in Barbarià!, Hispaniá !, Gallià mediterraneà !, totà Htaliá!, 
Sicilià (Presl), Archipelagi insulis (Smith). 


642. TnuiricuM samivuu. Zar. d. DC. Flor. Fr. ui, p. 80. 
Colitur in Balearibus. 


645. '"T'uiricuu nEpEss. Linn. Spec. 127. 
In agris Balearium frequens. ] 


644. Tniricux PuxscEss a DC. Flor. Fr. Suppl. 253. 
Iu insulá Minore (Z7ern.). 


645. '"Tuiricuu. cxsprrosuw. DC. Cat. Hort. Monsp. 155 — Bromus 
ramosus. Linn. Mant. 54, ex DC.— Festuca cespitosa. Desf. ! Atl. 1, 
P. 91, t: 24, f. 1. 

In montibus insule Majoris prope Esporlas; in insulà Minore 
(Hern.). Florebat Majo. 

Hab. in Gallià mediterraneá!, agro Nicensi (DC.), agro Parmensi!, 
regno Neapolitano !, Corsicá!, Barbarià ( Desf. !). 


646. "Tarricuu. Pi .Enicoipzs. DC. Flor. Fr. Suppl. 284. 
In insulà Minore (ZZerz.). 


647. 'Turicuu cixiaruy. DC. Flor. Fr. i, p. 85. — Zromus dista- 
chyos. Linn. Spec. 115. 

Inter rupes maritimas insule Majoris prope Ártam. Florebat 
Aprili. 


Hab. in totà regione mediterraneá, JEgypto exceptà. 


648. '"Turricuw norrsonza. DC. Flor. Fr. rr, p. 86. 

Inter rupes maritimas prope Alcudiam in insulà Majore. Florebat 
Aprili. 

Hab. in Andalusiá !, Gallià mediterraneáà!, Corsicá!, Etruriá !. 

649. Loniuw »rnmENwE. Linn. Spec. 122. 

Ad vias in insulis Majore et Minore. Florebat Aprili. 

Hab. in totà regione mediterraneáà. 


158 MoNocoTYLEDONESs. 


B. Glumá calyciná flosculos equante aut superante , non iisdem 
breviore. 
Ad margines agrorum in Ebuso. Florebat Majo. 


650. HonpEuM vurcanxe. Linn. Spec. 125. 
Colitur in Balearibus. 


651. Honpeuw uanrriuuu. Vahl Symb. i, p. 25. 
Übique in maritimis Balearium. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


65». HonpxEuM wunixvx. Linn. Spec. 126. 
Ad vias in Eb uso frequens. Florebat Majo. 
Hab. in totà regione mediterraneà. 


655. AwpnoPocon umrUw. Linn. Spec. 1402. 
In collibus petrosis insule. Majoris frequens. Florebat Aprili. 
Hab. in totà regione mediterraneá, /Egypto exceptàá. 


654. Zza uavs. Linn. Spec. 1155. 
Colitur in insulà Majore. 


NAYADES. 
655. Cnana nispipa. Linn. Spec. 1624. 


In fossis Ebusi. 


EQUISETACE. 


656. EqvuisETGM riMosuw. Linn. Spec. 1517. 
In fossis Ebusi. 


LYCOPODIACE.E. 


657. LvcoropruM pExrICULATUM. Linn. Spec. 1569. 

Ad rupes in montibus insule Majoris prope Lluch. 

Hab. in Gallià mediterraneà ! , Etrurià (Savi ), Greciáà et insulá 
Cypro (Smith) , Barbarià ( Desf.! ). JEgy pto !. 


FixicxEs. 159 
FILICES. 


658. ApiawTUM cAPILLUS-VENEnIS. Linn. Spec. 1158. 
In umbrosis Balearium frequens. 
Hab. in totá regione mediterraneá. 


659. PrEnis AQUILA. Linn. Spec. 1553. 
In montibus insulze Majoris frequens. 
Hab. in totà regione mediterraneà , /Egypto exceptá. 


660. ScororeNpmiuw uxwrowrrIS. DC. Flor. Fr. ni, p. 552. 

In insulà Minore (ZZ7erz.). 

Ee Auriculis integris. Nob. S. sagittatum. DC. Flor. nu Suppl. 
582. 

Ad rupes umbrosas vel excavatas montium insula Majoris prope 
Lluch, Esporlas, etc. 


661. AsperENIUM ADIANTUM-NIGRUM. Linn. Spec. 1541. 

In montibas insule Majoris prope Esporlas; in insulà Minore 
CHern.). 

Hab. in Gallià!, [talià!, Grecià (Smith), regno Algeriensi 
( Desf.! ). 


662. AsrLkwruv TRICHOMANES. Linn. Spec. 1:540. 

Ad rupes in montibus insule Majoris prope Lluch. 

Hab. in Gallia! ,. Italià ( Bert. —Savi), Grecià (Smith ), regno 
Algeriensi ( Desf. ! . 


665. Porvropnru« vurcanr. Linn. Spec. 1544. 
In montibus prope Esporlas in insulà Majore. 
Hab. in Gallià !, Italià !, Grecià (Smith), Barbariá (Desf. 1). 


664. CrrEnAcn orricisanuM. DC. Flor. Fr. ni, p. 566. 
Ad rupes in insulà Majore frequens. 
Hab. in Galliá !, Italià!, Greciá (Smith), Barbarià (Desf. !). 


160 ÁÀ COTYLEDONES. 


MUSCI. 


665. Dipvwopow susULATUS : acaulis ; foliis lanceolato-subulatis , 
siccitate contortis; thecis elongatis; operculo subulato, stricto. 
Nob. 

Folia sat longa, glabra, subnitida, in statu sicco margine inflexa 
et apice feré spiraliter contorta. T'4ece subcylindrice, earum cilia 
longa, tenuia ut in 7'richostomis, sed simplicissima. Sete longge et 
pallidé rufze. 

Primoobtutu Barbulam subulatam refert, sed peristomii dentibus 
ab eà differt. 

In insulà Minore (7Zern.). 


666. 'll'onrut4 coxvonuTA. Sw. Musc. Suec. 41. 
In insulá Minore ( ZZern.). 


667. 'Tonrura wunarrs. Hedw. Fund. 2, p. 92. 
In insulà Minore (Z7Zern.). 


668. 'lTonrura uwcuicuLATA. DC. Flor. Fr. ir, p. 484. 
In insulá Minore ( ZZern.). 


669. Fuwanm mycmowETRIGA. Hedw. Spec. 172. 
Ad rupes in monte insule Majoris Puig-de- Torrella. 


670. BayuM cAPILLARE. Linn. Spec. 1586. 
In insulá Minore (7Zerz.). 


671. Hyrwuw sERIGEUM. Linn. Spec. 1595. 
In insulà Minore (Zern.). 


LICHENES. 


672. RoccErLLA TiwcTORIA. Linn. Spec. 1622. 
Ad rupes in Balearibus vulgatissima. 


FUNGI. 161 
675. LrcawonA rAnELLA f. pallescens. Ach. Synops. 169. 
In insulà Minore (Zern.). 


674. PanwELiA pPAnrETINA. Ách. Synops. 200. 
In insulá. Minore ( ZZern.). 


675. Crwomvck runcATA. Àch. Synops. 276. 
In insulà Minore (Zern.). 


FUNGI. 


676. Hrrveura urrn4. Linn. Spec. 1649. 

In insulà Majore (Trias). 

677. "TuzrePHona usura. Pers. Synops. Fung. 570. 

In insulá Majore (7'rias). 

678. Hvpwow nrrawpum. Linn. Spec. 1647. 

In insulà Majore (Trias). 

679. Porvronus raccarus. Pers. Mycol. Europ. Sect. 2, p. 58. 
In insulà Majore (7'rias). 

680. Acanicus ArxEUs. Linn. Spec. 1645. 

' In insulá Majore (Trias). 

681. Acanmicus cowriGuus. Buil. Herb. t. 240 et 576, f. 2. 
In insulá Majore ( Zras). 

682. Acanicus TonurNosus. Scheeff. Fung. Bavar. t. 12. 
In insulà Majore (7'rias). 

685. CrarHRUs cawcELLATUs. Linn. Spec. 1648. 

In insulà Majore ( 7'rias). 

684. Lvcoprrnpow umrux. Bull. t. 540 et 475. 

In insulà Majore ( Trias). 

685. GrzasrnuM nurEscENs. Pers. Disp. Fung. P. 6. 


in insulá Majore (Trias). 
2I 


r6» ÁCOTYLEDONES. 
ALGJE. 


686. Fucus urrwmwTHOcOonTOs. Haemm. Diss. Erlangeae, 1792, lc. 
In mari ad littora insule Minoris (77erz.). 


685. Fucus runsiNATUS. Linn. Spec. 1629. 
In mari ad littora insule» Minoris. (Hern.). 


688. Fucus oprusus. Linn. Trans. ri, p. 191. 
In mari ad littora insulze Majoris. 


689. Urva cournzssa. Linn. Spec. 16352. 
In mari ad littora insule Minoris (ZZern.). 


690. Urva iwrzsrivaLIs. Linn. Spec. 1652. 
In marti ad littora insulae Minoris (erz.). 


691. Urva racrvca. Linn. Spec. 1652. 
In mari ad littora Balearium frequens. 


FINIS. 


CORRIGENDA ET ADDENDA. 


Pag. 185, 1. 13. Iris fugax, lege Iris sisyrinchium. 


Pag. 202. Ante 44donidem «estivalem , adde : — AxEMoNE conowaAmn. Linn. 
Spec. 760. 

In insulá Majore ( V. S. in Herb. Persoon communicata a cl. de La Roche). 

Hab. in Gallià mediterraneà (DC.) , Etrurià (Savi) , Grecià ( Smith) , Archipe- 
lagi insulis et Asià minore ( DC.). 


Pag. 225. Ante Lavateram arboream adde: — LAvATERA MINORICENSIS : caule 
herbaceo, tomentoso ; foliis cordato-subrotundis, crenatis, crispis; floribus 1-3; 
calyce exteriore 3-partito ; petalis brevibus, roseis. Nob. 

Radix incrassata, lignosa. 7'ota planta pube stellatà tomentosa. Caules ex 
eàdem radice plures, herbacei, ascendentes , pedales. Fo//a 4-5 lineas longa, 
6-7 l. lata, cordato-subrotunda , sub-5-loba, crenata, crispa, 5-nervia, nervis 
dorso prominentibus, petiolo brevi, limbum zquante vel superante. Stipulee bre- 
vissimz, 14 l. longz, 1 l. latz, ovato-lanceolatz, acututiusculz, vel ovato-obtusz. 
Flores in axillis foliorum 1-3, pedunculati , pedunculis 3-8 l. longis, infrà apicem 
articulatis. Calyx duplex; exterior 3-partitus , foliolis late ovato-lanceolatis; inte- 
rior exteriore quadrupló longior, 6 l. longus, campanulatus, 5-fidus, tubo 15- 
nervio , segmentis ovato-lanceolatis , 3-nerviis. Corol/a rosea , calyce vix longior. 
Carpella plurima, circa axim centralem , conicum, exsertum disposita, mono- 
sperma. Semen reniforme, peritropum. 

Differt à L. flava Desf. cui habitu proxima, 1. foliis minoribus , basi cordatis, 
non basi integris et apice emarginatis ; 2?. stipulis multó minoribus; 3^. floribus 
multó minoribus , roseis, non flavis. 

Crescit in insulá Minore (Hern.). 


Oss. Le caractere du Lavatera consiste, comme on sait, à avoir un calice 
extérieur 3-6-fide, non 3-6 parti comme dans le 4alva. ll paroitroit donc qu'on 
n'auroit dà admettre dans ce genre que les especes qui présentent ce caractere, et 
notre Lavatera minoricencis , ainsi que les L. hispida et flava Desf. devroient 
étre réunis au genre Malva. Mais si l'on examine les folioles dans les Lavatera à 
calice extérieur triparti, et que l'on compare leur forme à celle du méme organe dans 
les Malva, on voit qu'elles sont larges et rapprochées par leur base dans les pre- 
miers, tandis qu'elles sont étroites et écartéesles unes des autres dans les seconds. Si 


164 CORRIGENDA ET ÁDDEND A. 


l'on ajoute à cette considération l'analogie du port, on ne balàncera pas, je crois, à 
rapporter ces especes au genre ZLavatera dont les caracteres doivent par conséquent 
subir quelque modification. 


Pag. 227. Ante lineam 15, adde : ACERINE FE. 
Pag. 227. Ante Geraniaceas , adde : 


AMPELIDEE. - 


Viris viNIFERA. Linn. Spec. 293. 
Colitur in Balearibus. 
Pag. 253. Ante Bunium ferulaceym , adde : CicurA Mason. Lam. Flor. Fr. ui, 


p. 1oár. 
Ad sepes et domos Balearium frequens. Florebat Aprili. 


Acacia. 


Acanthus. 
Acer. 


Achillea. 
Adiantum. 
Adonis. 
JEgilops. 
Agaricus. 
Agave. 
Agrimonia. 
Agrostis. 
Ajuga. 
Alisma. 
Allium. 
Althza. 
Amaranthus. 
Amni. 
Amygdalus. 
Anagallis. 
Anagyris. 
Anchusa. 
Andropogon. 
Anemone. 
Anethum. 
Anona. 
Anthemis. 
Anthoxanthum. 
Anthyllis. 
Antirrhinum. 
Ápium. 
Arabis. 
Arbutus. 
Arenaria. 
Arisarum. 
Armeniaca. 
Artemisia. 
Arum. 
Asclepias. 
Asparagus. 


109 
144 


Asperula. 
Asphodelus. 
Asplenium. 
Astragalus. 


Astrolobium. 


Atractylis. 
Atriplex. 
Avena. 


Ballota. 
Barkhausia. 
Bartsia. 
Bellis. 
Bellium. 
Beta. 
Biscutella. 
Borrago. 
Brassica. 
Brignolia. 
Briza. 
Bromus. 
Bryum. 
Bunium. 


Buphtalmum. 


Buplevrum. 
Buxus. 


Cactus. 
Calendula. 
Callitriche. 
Calystegia. 
Campanula. 
Cannabis. 
Capparis. 
Capsella. 
Capsicum, 
Cardamine. 
Carduus, 
Carex. 


INDEX GENERUM. 


Carlina. 
Carthamus. 
Caucalis. 
Caulinia. 
Celtis. 
Cenomyee. 
Gentaurea. 
Centranthus. 
Cerastium. 
Ceresus. 
Ceratonia. 
Ceterach. 
Chzrophyllum 
Chamzrops. 
Chara. 
Cheiranthus. 
Chenopodium. 
Chironia. 
Chlora. 


Chrysanthemum. 


Cicer. 
Cichorium. 
Cicuta. 
Cinara. 
Cineraria. 
Cistus. 
Citrus. 
Clathrus. 
Clematis. 
Clypeola. 
Cneorum. 
Convolvulus. 
Conyza. 
Coriandrum. 
Coris. 
Crepis. 
Crithmum 
Crocus. 
Cucumis. 


166 


Cucurbita. 
Cupressus. 
Cyclamen. 
Cydonia. 
Cynanchum. 


- 
Gynoglossum. 


Cyperus. 
Cytinus. 
Cytisus. 


Daphne. 
Daucus. 
Delphinium. 
Didymodon. 
' Digitalis. 
Diplotaxis. 
Disandra. 
Donax. 
Dorycnium. 


Echium. 
Emex. 
Ephedra. 
Equisetum. 
Erica. 
Erodium. 
Erophila. 
Eruca. 
Eryngium. 


Euphorbia. 


Faba. 
Fagonia. 
Fedia. 
Ferula. 
Festuca. 
Ficaria. 
Ficus. 
Vilago. 
Fragaria. 


Frankenta. 


IOI 


ÍNbpEx GreNERUM. 


Fraxinus. 
Fucus. 
Fumaria. 
Funaria. 


Galactilcs. 
Galium. 
Geastrum. 
Genista. 
Geranium. 
Gifola. 
Gladiolus. 
Glaucium. 
Globularia. 
Gossy pium. 


Hedera. 
Hedysarum. 


Helianthemum. 
Helichrysum. ' 


Heliotropium. 


. Helleborus. 


Helvella. 
Hieracium. 
Hippocrepis. 
Hordeum. 
Hutschinsia. 
Hydnum. 
Hyosciamus. 
Hyoseris. 
Hypericum : 
Hypnum. 


Inula. 
Tris. 
Ixia. 
Juglans. 
Juncus. 


Juniperus. 


Koeleria. 


108 
162 

54 
160 


Koniga. 


Lactuca. 
Lagurus. 
Lamarckia. 
Lamium. 
Lathyrus. 
Laurus. 
Lavandula. 
Lavatera. 
Lecanora. 
Lepidium. 
Leucoium. 
Leuzea. 
Linaria. 
Linum. 


Lithospermum. 


Lolium. 
Lonicera. 
Lotus. 
Lupinus. 
Lycoperdon. 
Lycopodium. 
Lythrum * 


Malva. 
Marrubium. 
Mathiola.. 
Medicago. 
Melica. 
Melilotus. 
Menta. 
Mercurialis. 
Merendera. 


55 et 


Mesembryanthemum. 


Mespilus. 
Momordica. 
Morus. 
Muscari. 
Myrtus. 


Narcissus. 
Nasturtium. 
Nerium. 
Nicotiana. 
Nigella. 
Nonea. 
Nymphza. 


Olea. 

Ononis. 
Ophrys. 
Orchis. 
Origanum. 
Ornithogalum. 
Orobanche. 
Osyris. 

Oxalis. 


Pzonia. 
Pancratium. 
Panicum. 
Papaver. 
Parietaria. 
Parmelia. 
Paronychia. 
Passerina. 
Pastinaca. 
Persica. 
Phalaris. 
Phillyrea. 
Phlomis. 
Phoenix. 
Physalis. 
Phytolacca. 
Picridium. 
Pimpinella. 
Pinus. 
Piptatherum. 
Pistacia. 
Pisum. 


Plantago. 


145 . 


108 


114 


II2 


107 
140 
140 
124 


120 


155 


145 
152 
161 


132 


151 
124 


IIÁ4 
129 


158 
152 


128 


; Poa. 
Polycarpon. 
Polygala. 
Polygonum. 
Polypodium. 
Polypogon. 
Polyporus. 
Populus. 
Portulaca. 
Potamogeton. 
Potentilla. 
Poterium. 
Prasium. 
Prenanthes. 
Primula. 
Prunus. 
Psoralea. 
Pteris. 
Punica. 


Pyrus. 


Quercus. 


Ranunculus. 
Raphanus. 
Reseda. 
Rhagadiolus. 
Rhamnus. 
Ribes. 
Ricinus. 
Roccella. 
Romeria. 
Rosa. 
Rosmarinus. 
Rottbolla. 
Dubia. 
Rubus. 
Rumex. 
Ruta. 
Ruscus. 


Salicornia. 


IubpEx GENERUM. 
154 


Salix. 
Salsola. 
Salvia. 
Sambucus. 
Samolus. 
Santolina. 
Satureia. 
Saxifraga. 
Scabiosa. 
Scandix. 
Schonus. 
Scilla. 
Scirpus. 


Scolopendrium. 


Scolymus. 
Scorpiurus. 
Scrophularia. 
Sedum. 
Sempervivum. 
Senecio. 
Serapias. 
Seriola. 
Sesleria. 
Sherardia. 
Sideritis. 
Silene. 
Sinapis. 
Sisymbrium. 
Sium. 
Smilax. 
Smyrnium. 
Solanum. 
Solidago. 
Spinacia. 
Stachis. 
Statice. 
Stellaria. 
Stipa, 
Succowia. 
Sunchus. 
Symphytum. 


151 


120 


127 
105 


122 


150 
145 
150 


115 


105 


156 


IOS 2 


'Tamarix. 
"Tamus. 
'TTeucrium. 


"'Thapsia. 


'Thelephora. 
"Theligonum. 


'Thrincia. 

Thymus. 

"'Tortula. 
 'Frifolium. 


"Triticum. 


* 


"Ulmus. 


. Ulva. 

—A Umbillicus. 
|. Urospermum. 
—Urtica.. 


— Valantia. 
- 'Nalerianella. 


WVerbascum. 
Verbena. 


" Veronica. 


INbEx cENERUM. 


197 


162 - 


"79 


| gi 
156 


FINIS INDICIS, 


86 
88 
114 
126 


117 


LC? Lh et MASA. or ima 


J)Niburnum. 

Vicia. 

Vinca. 

Viola. 

Viscum. 

' Nitex. 
Vitis. 


Zea. 


i] 


Pla. 


BRAS.SICA BALEAVICA Pers. 


Pl.s. ZELJANTHEMUM SERRA Nos. 


m. 
Y dE 


Ji 


/ ; | | 
T N 
NM 
NS 
Meis. 


PLA. 


SILENE VILLOSA VAR. NANA. 


4 


"v 
LAC 
i 


Tab.6. LOTUS TETRAPHYLLUS. Zo. Kf. 


To avoid fine, this book should be returned on 
or before the date last stamped below 


TL ———————————————— 


NAT.HIS 


send to d 
:* e 
nan 
- 
e 
E 
iN 
]-—— i weepe spon eoque e UENIRE RET 


Stanford University Library 


Stanford, California 


In order that others may use this bool 
please return it as soon as possible, bi 
not later than the date due. 


CA 


3 


& A e d 
LIF ACAD OF SCIENCES LIBRARY 


7 453 


1853 0004 


| 


E ul