9 9/2£6640 μ921ξ
AMAA
fPresenteo to
Cbe 3ibraty
of tbc
JUnívereíte of Coronto
by
Qo QulaAE στόν ΚΟ
£s
( μὰ
ROBERT LAIRD BORDEN
E
zoe eL gtitdeies "A UPC Urt nioveey δ
gehn
AIL
τὺ
3
t
E!
z -
——4 ς ᾿ (inasus arte. δ,
ἐπ al PoAx'TFO GS CN TNCS : ^n ce
: E EUN "e yr “ ANS P N art A aC. vais Puja, e
ΕΣ Ms 2 pug polar Ch ol, à? euy E rae CO 6G 4LA4TEZGUSR Paso (Geablta
d pL Mrs " P D ἵ A ^d Ra. RM raum LU upatorta ὧδ Matada
Ξ poltontig Praes » de 6. t χυϊβιυροῦ: -Magnapoti 3 e Y? y arveet
E vr iB, P C * PL τΑΣ Room Vp Nach a. duutrta pe Deoruerare. - ἊΝ pu y
1 i4; Mimmor d 4 AE M v e - PISA Pale d A 2 zw tane ^ b τῷ pod:
E z Junge 2 p tu AS
o, 3 5 A. é
UE T ed P SES β Zada.tanea B d ἘΣ αν rg ἘΠ x ὋΣ Ξ EY v E Zia ll ctr n Ξ
dua 4 " ὙΨΩ toredatcane *. τῶ τος ὦ z " 3
1 7 pm, m 2977 olyvvezurt. Jdudepolir ῊΠῚ δῶν ἊΝ aM OE d - τὰν "Aniaraltma κι Jhopoltr. b. 1: "
4» 7 n Ohr eun t E υχη ΟΣ 4
Y Um á ENT, a up νι Ἂς Ἂς χὰ ὧν» ponas : κἂν, " ἘΝ ταις τις, yet SO
iz e 1 ,Deryi datur p - ΩΝ Ζέστιαυταν Ἔα "fe » L
ζῇ MYSIA eae Y/omeum B rp Zzr
Z Mprtamturatn Iba m Bg rr OV 2 ma. ρ ἔα ie “ἂς,
5 ed J ἡ : Garsan KE" T € a 4». d.
Ttov rr »: a Ee s ἄρειον orditur uA PR S AppP2no e e
Ξ mta JAN proa 1 “σι ς ἴτω 2 Ez ES 4 AN
35 wAron (iU Hrcmms OmmpU? 725; ! Dc LIE S ; SQ Ως. μος, ἃ NES NE PS J
: vv hari $3 DbPmunrcorA4 PA US M2 ^2. eus OQ NES
E id "ATperan, iro A & Apos zt n us 24. 09 AM rn: LO VN d. j aon ; ;
Qu ἐς; xL idi 2 yumena ἃ, Ὁ 5 Wer LUE - ὡς τὰ A» ora rto Burr Ji rEgtet aod, n
Tex en. 7 ^er cicli. χὰ». - Duca: CGWwHTC
Lez. RAO 58 mnerageür * EMSET ik
uA eS / E 4 - Zutra ΠΣ n Maraea /
Ar. 2 dy Ir »Ζ, ied Z c^ ὧν, rfarthut κι ;
γῇ orf pacato ! 2 Vua UR DIR coral, VER d. e" "LU Ἂς
he. sar ; kot — s Nonum cun Pd Gartaden HM Sow Aue Pu
Ξ 9rd: rmi PUn. yl uer o P^ Mg ade d e Jeemmerm Qe Ae ae t. Ξ
ἘΞ": wt ἀχοδάζαν. waren. p 4 f ET. ^ Mis egt ὥς. ue N Lu T »Σ ἢ
-— 7; y^ 1 Bye rat . Me ;
ΞΘ το A Boop in ay UM. n. a κατα, τί ρα πρωροδέγ “τ τον hA r3 je xpi ( γὼ z
; y 7rapezoguotir & 4t S. Pa Znguna ἣν, x^ , / À
"3 ertt y TT AB γνλνυιδταν Ne P ome by. M Are uw ps hana , ES ΜΝ turtur O77
t ζῇ nm dira: ἐς n P» rtu la parts CAN “Ζ [^ 1) Levin gun 2 E, 22N e B d. T c. As ἃ. 11^
Mas CM Hua db pHmds quo mum PryrDEIA,» Lu EN - τῷ p "Rh.
Ee r» 2 με Nw ^ : uda, ἃς, a E de. Ar - X LÀ ee Ur
A B, IL Mai az j : Ian Flewthero yo
p Zorn fra Ὁ ᾿ S Ih
oe anas C ANC I, Eyre ITA AN
“ "i . :
^ € - τ ND Uude πη C » A / p υτων 31
d zwliis - v :
RI "Ta |
4 Lp d
. E δι Zfrrvtrtelrnt
Ξ vun vie
p Ξ "
ud — MEDITERRANEI PAR
| TATE Tubi E17) "MR Vrrling. T ἡ ὧν 4558. ΞΞΞΞΞΞ
᾿ Mendies — — : - ιμἨἈ.ι.. Ὁ ----ς-ς- -
HOMERI ILIAS
GRAECE ET LATINE
EX RECENSIONE ET CUM NOTIS
SAMUELIS CLARKE, S. T. P.
“Ὅμηρος — λέξει καὶ διωνοίᾳ Vig oto Mut,
"Aristot. de Poétic. Cap. 24.
Hic omnes sine dubio, et in omni genere eloquentiae,
proculà se reliquit. Quinctilian. Lib. X. cap. 1,
NOVA EDITIO.
TOM. II.
LONDINI:
IMPENSIS J. DUNCAN ; WHITTAKER ἃ SOC. ; G. COWIE ἃ SOC. ;
SIMPKIN, MARSHALL, & SOC.; T. ALLMAN; R. PRIESTLY:
W. EDWARDS; W. S. ORR, ἃ SOC. : — EDINBURGI, STIRLING,
KENNEY, ἃ SOC. : EBORACI, WILSON ἃ FIL: — DERBLE, H.
MOZLEY : — DUBLINI, J. CUMMING.
MDCCCXXXVIII
2
ΜῊ mem we ens Ὁ
χὰ GNEBSUSÁASO
T LICEDUM
ν΄ M
| GT RM νὰ
E
Era hn"
] -—— 5 23 2 M3 b.
| n T
n 3g agas ,
ALI.
^
"has,
Yi
ü
4,
»
i
ΨΊ ἕ
&ONIABATAN S
PRZEFATIO.
U: operis instituti ratio uno aspectu aperiatur, Lectorem haec pau-
cis in antecessum monitum velim.
Primo, Iliada hic graecó quàm emendatissimam emitti: Et, si qui-
bus in locis, paucis quidem illis, sed quibuscunque in locis à Vulgatis
discessum sit; in Annotationibus, quà id ratione factum sit, singula-
tim esse expositum.
In graecis Jaziné reddendis, (quam quidem interpretationem maxi-
mà ex parte correctam, parte aliquá jam denuó compositam dedi-
mus,) latinitatem adhibitam, non elegantem utique et venustam, sed
᾿ ita Romanam, ut verbis verba, quoad ejus fieri posset, singulis singula
ex ordine responderent, graecis latina. Quin et Zxplementa quae
vulgó existimantur J'ersuum, quam in Sententiá explendá vim habeant,
propriam quaeque et suam, in permultis ut nequeat non sentire Lec-
tor, diligenter effectum.
In 4nnotationibus ea feré adjecta, quae vel ad Po&tae artem aperi-
endam, vel ad orationis ornamenta particulatim commonstranda, vel ad
sententiam. illustrandam praesertim facere viderentur. Quanquam
hàc quidem postremà in parte haud multum erat locandum operis,
cüm Homerieae eloquentiae et perpetua et singularis virtus sit perspi-
cuitas in carminibus ornatissimis tanta, quantam né in soluto quidem
scribendi genere unquam assequutus est quisquam.
Cui à rebus magnis seriisque minus est otii, ex locis innumeris ea,
quae sequuntur, consulere poterit.
De vi elegantissimà vocularum quarundam, quae vulgó Versum,
non Senfentiam, explere sunt creditae: lib. Z, ver. 6, 56, 808. β΄, 1,
158. ἐ, 249, 273, 287, 303. ξ΄, 393, 418. 3΄, 53, 558. κ', 204, 509.
iv PRAEFATIO.
De Temporum ratione, quam in linguà Aomaná paucissimi, in
Graecá nescio an quisquam satis accuraté tradiderit: 4, 37. γ΄, 141.
à',492. ᾧ, 587. δ΄, 194. 3', 822. x', 186.
De prosodiá, et licentiá (quam appellant) Poéticá, vulgó minus in-
tellectà: 4, 20, 51, 67, 140, 265, 314, 338. β΄, 43, 314, 537, 811.
y,151, 260, 385. 5,42. £, 61, 117, 487, 708. 2, 434. ὦ 378.
De usu elegantiori erborum quorundam rariüs observatio: 4, 528,
593. 4', 269. ἐ, 769, 778. 4,161,216. 9,156, 520. x', 560.
De numeri Dualis usu et ratione perperàm à Grammaticis fictá :
&, 566, 56. 8',288. £,48',' 7178. 567. 182.
De loquendi ratione eà, quae inepté /4n£zptosis dici solet: β΄, 958,
681. y,211. 0,9396, 510. x, 224, 487.
De locis quibusdam emendandis: 4, 20, 340, 395, 566. β΄, 426.
y, 39. δ΄, 42, 242. & 487. x, 268, 299. λ΄, 182.
De versüs Numeris rem zpsam depingentibus, et orationibus perso-
"^üm miré condecentibus: ὦ, 436. β΄, 109. 4,357,968. ξ΄, 510.
5,157. 4,210, 551. »,68', 69'7, 766.
De ccentuum ratione quádam, rariüs observatà: β΄, 267, 314.
Levia quidem haec, et parvi forté, si per se spectentur, momenti.
Sed ex elementis constant, ex principiis oriuntur, omnia: Et ex ju-
dicii consuetudine in rebus minutis adhibità, pendet saepissimé etiam
in mazimis vera atque accurata Scientia.
*,* De Πὰς lliadis editione Clarkianà te, Benevole Lector, uno
verbo monitum quoque velim. In eam prelo subjiciendo przcau-
tum est ut schedae summá curá recensitz, et ad exemplaria Gren-
velliana et Heyniana diligentér collata castigatze essent. Editoribus
igitur ejus meritis confisis ne scrupulus quidem est, quin eam studiosis
commendent, ut ex omni parte suo patrocinio dignam. — Vale. b
Ἐπ Prelo Academ. Edin.
Cal, Septem. Mpcccxxv,
ΤΗΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOX
ῬΑΨ ΩΔΙΑ, ἢ ΓΡΑΜΜΑ Ν΄.
Ὕπόθεσις τῆς OMHPOY ῥαψῳδίας N'.
Ποσειδῶν, νικωμένους ἐλεῶν τοὺς “Ἑλληνώς, ὁμοιοῦτωι Κάλχωντι, καὶ ἀμ-
, ^ 3j ^- 9 δὲ a M » . M ^ ? 5 ^
Φοτέρους τοὺς Αἴαντας παρορμεξ, ἔπειτα δὲ καὶ τοὺς ἄλλους" μετὰ ταῦτα ᾿Ιδομοενεὺς
ἀριστεύει, καὶ ἀναιρεῖ ᾿Οθρυονέα, καί τινὰς ἄλλους" πολλοὶ δὲ καὶ αὐτῶν ἀναιροῦνται.
H 11 ^
Τιτρώσκονται δὲ Δηΐφοθος καὶ Ἕλενος" τοὺς δὲ ὑπηκόους συναγωγὼν Ἕκτωρ ἰπάγει τοῖς
πολειοίοις, καὶ μεγάλως ἀμφοτέρωθεν ἀναιροῦνται.
ἌΛΛΗ.
ΔιΑΡῬΗ ΞΑΣ τὰς πύλας τοῦ τείχους τῶν “Ελλήνων Ἕκτωρ; μετὰ βάρους τε εἰσελθὼν,
εἰς φυγὴν αὐτοὺς τρέπει" καὶ Ζεὺς μὲν, ἀποστρέψως τὰς ὄψεις ἐπὶ τὰ πέρωταω τῆς γῆς»
ἀλλοφύλους ϑεωρεῖ ἀνθρώπους. Ποσειδῶν δὲ καθεζόμενος ἐπὶ Σωριοθρώκης, ϑεωσάμενος ἧτο
5» 3) * ^
τημένους τοὺς “Ἑλληνας; παραγίγνεται εἰς Αἰγὼς, ἔνθα ἦν αὐτῷ τέμενος" λαβὼν δὲ συνήθη
1 ΣΡ. , e ! 5» Ν , Y ^ ES e ^5
κόσμιον, καὶ ὑποζεύξας ἵππους, πάραγίγνεται εἰς τὸ πεδίον" καὶ τὸ μὲν gua καθιστῷ ἐν
^ ^ ^ Y
τῷ πελάγει; αὐτὸς δὲ, ὁμοοιωθεὶς Κώλχωντι; παρορμᾷ τοὺς ἀρίστους τῶν "Ελλήνων" oi καὶ
! 4.» ΄ X ^4 5 ^ L 3᾽ / 23 ἊΨ ν 53 δ M x
τροπὸν τινὰ ἐμοπνευσθέντες παρὼ τοῦ ϑεοῦ, γεννωίως ἀγωνίζονται" ἐν oig καὶ ᾿Ιδομεενεὺς καὶ
Μηριόνης εὐδοκιμοῦσι. Συμιϑολῆς δὲ γενομοένης; ἑκωτέρων τῶν στρωτευμώτων ἐξαίσιος βοὴ
αἵρεται.
, ͵
Ἐπσιγραφαι.
ε 9 i. ^ ^ lf
H ἐπὶ ταις ναυσί MR
"Ἄλλως.
Νῦ δ᾽, ἐπὶ νηυσὶ μάχῃ Δαναοῖς ἤμουνε Ποσειδῶν.
"AAA.
Νῦ δὲ, Ποσειδάων Δαναοῖς κρώτος ὥπασε Aalen.
" SE. T S A, m πὰρ 16
Ζεις ὃ ἐπεὶ οὖν Τρωὰς τε καὶ Ἐκφσορὼ νηυσὶ πέλασσε,
^ Ν " b ^ /, 3. 194 /, N 5 09N
Τοὺς μὲν εὦ παρὰ τῆσι πόνον T ἐχέμεν καὶ 0 Cuv
Á/, 3,5 N E Á /, » hj
ἸΝωλερνεως" αὐτὸς δὲ πάλιν τρεπεν οσσε Φαείνω;
J UPITER veró postquam "Troasque et Hectorem navibus admovisset,
Eos quidem reliquit ad illas, laboremque ut-ferrent et &erumnas
Indesinentér ; ipse autem retró vertit oculos fulgidos,
Fer. 1. ἐσεὶ οὖν.] Quoniam, ut dictum necessarió; quia πέλασε secundam corripit.
€st——. Nempé, libro superiori, ver. ult. Dubitari tamen potest, utrumne Graci Àn-
Ibid. πίλασσε.) Ita jam scribendum, | tiquiores isto modo scripserint, Nam quum
Tox. II. A
2 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ν΄.
Lis. XIII.
, 1 RE 7, ^ ΄, “
Νόσφιν ἐφ᾽ ἱπποπόλων Θρῃκῶν καθορώμιενος QAO.
Μυσῶν τ΄ ἀγχεμάχων, καὶ ἀγῶωυὼν ᾿Ἱππημολγῶν, ὅ
Γλακτοφάγων, ἀξίων τε» δικαιοτάτων ἀνθρώπων"
Ἔς Τροίην δ᾽ οὐ πάμπαν. ἔτι "gerer ὄσσε Qaem
e»
Οὐ γὰρ oy ἀθανάτων τιν᾽ ἐέλπετο ὃν κωτὰ “γυμυὸν
᾿Ελθόντ᾽, ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέρεν, ἢ Δαναοῖσιν.
Οὐδ᾽ ἀλαοσποπιὴν εἶχε κρείων. ᾿Ἐνοσίχβων'
10
Καὶ γὰρ ὁ ϑαυμά Con f 2070 πτόλεμόν T£ μάχην TÉ
UY poo € em ἀκροτάτης κορυφῆς Σάμου ὑληέσσης,
Θρηϊκίης" ἔνθεν γὰρ ἐφαίνετο πᾶσα μὲν Ἴδη,
Φαΐίνετο δὲ II
"E ἄρ ὁγ εξ ἁλὸς ἕζετ d ἰὼν,
Πριάμοιο πόλις» καὶ νῆες ᾿Αχαιῶν.
ἐλέαιρε δ᾽ ᾿Αχαιοὺς 15
Τρωσὶν δαριναριένους, Aur δὲ κρατερῶς ἐνεμιέσσαι.
Αὐτίκα δ᾽ ἐξ ὁ ὄρεος κατεδήσατο παιπολόεντος,
Κραιπνὰ ποσὶ προξιβάς" τρέμε δ᾽ οὔρεα μακρὰ καὶ ὕλη
Seorsüm equestrium "Thracum intuens terram,
Mysorumque cominüs-pugnantium, et illustrium Hippomolgorum,
οι
Lacte-victitantium [ pauperum] longaevorumque, justissimorum bominum ;
Ad Trojam autem non omninó ampliüs vertebat oculos fulgidos :
Non enim ille immortalium quemquam existimabat suo in animo
Profectum, vel Trojanis auxiliaturum, vel Danais.
Neque veró caecam-speculationem agebat rex Neptunus:
10
Etenim hic spectans sedebat bellumque pugnaraque
Alté super summum verticem Sami sylvosae,
'Threiciae :
inde enim conspiciebatur tota quidem Ida,
Conspiciebatur et Priami urbs, et naves Achivorum.
Illic utique is ἃ mari sedebat egressus, miserabatur autem Achivos
A Trojanis domitos, Jovique gravitér succensebat.,
Protinus itaque de monte descendit praerupto,
Rapidé pedibus progressus :
tremebant autem montes alti et sylva
e, suc potestatis literam dixerunt; haud scio
an hoc sibi voluerint: literas ἔν ἕξ, sj; neces-
sarió quidem duplices esse ; consonantium re-
liquas omnes, szmplices ; unicam autem σ, is-
tiusmodi esse, ut permultis in locis, ac praci-
pu) in Verborum Aoristis, s2mplez, duplexve
ex aquo pronuntiari possit.
Ver. 4. Νόσφιν. ] Vide suprà ad Z, 549.
Ver. 5. ἀγαυῶν Ἱσπημολγῶν —— ἀξίων
σε «4]. ᾿Αγαύων ἱπ'πημολγῶν. ᾿Αδίων' σε.
Quique ἀξίων scribunt, eorum alii intelligunt
(notante Eustathio) ὀλιγοθΐους, sive εὐτελεῖς
καὶ ἁσλοῦς" alii, τοὺς ἅμα βίῳ πορενομένους, ὡς
ἁμαξοθίους" alii, τοὺς ἅμα βίῳ, σουφίστι σόξῳ, Yo
φενομεένουρ" alii, ἐλευθέρους, ὅτι βίαν οὐκ οἴδασιν"
alii, ἀοίκους" alii, μακροβίους" alii, πολυξίους, ὃ ὅ ἐσ-
σιν, ἀνδρείους. Homeri, credo, temporibus nihil
hic ambigui. Strabo interpretatur, ἀνεστίους,
ἁμαξοικοὺς, ἀπ᾿ ὀλίγων εὐτελῶς ζῶντας; ποιγὰ
κικτημίνους πάντα, Sine πολυτελείᾳ. καὶ καπη-
λείᾳ. Lib. VII, p. 455. 460, 461.
Ver. 8. — ἀθανάτων. Vide suprà ad 4, 598,
Ver. 9. — ἀρηγέμεν.Ἶ ᾿Αρηξέμεν, Codex Har-
leianus à viro erudito ho. Bentleio collatus.
Ver. 11. στόλεμόν σε μάχην σε.) Vide
suprà ad 4, 952. 279.
Ver.19. —xzízens.] Vide suprà ad γ', 151.
'er. 15. ἔνθεν γὰρ ἐφαίνετο eaa. ]
unde omnis Troja videri,
Et Danaüm solitz naves, et Achaica castra.
AEn. 1I, 461.
"er. 15. "Evyf ἃ "i Illic utique
Did. ἐλέαιρε ᾿Αχαιοὺς -------διῖ δὲ
ἐνεμίσσα.] ᾿Ασύστασον hoc existimavit Sponda-
nus, cum eo quod dixerat Neptunus suprà, 9^,
210. Οὐκ ἂν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι Sed men-
tem Poétze minüs cepit vir eruditus. —.Zl/ic
nimirüm in campo, longiüs à mari, pugnaba-
tur: Híc ad usque naves repulsi, marique ipso
coérciti Achivi, necessitate coacti dimicabarit.
Ver. 18. vein: δ᾽ οὔρεα μακρὰ καὶ ὕλη
Πολὺ δὲ-τττιττἀ μείνω và, οἷα (πολλοῖς δὲ σρὸ
.
"n d ARAM
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOX N'. 3
IIorci» ὑπ ἀθανάτοισι ἸΠοσειδάωνος ἰόντος.
Τρὶς μὲν ὀρέξατ᾽ ἰὼν" τὸ δὲ τέτρατον, ἵκετο τέκμωρ,
, , 3 , in N / , /,
Αἰγάς" ἔνθα δέ οἱ κλυτὰ δωμωώτα βένθεσι λίμνης»
Χρύσεα, μαρμαίροντα τετεύχαται» ἄφθιτα αἰεί.
3 » 2 N [o es) , /, , tU
Ev0' ἐλθὼν, ὑπ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ ἵππω,
᾿Ωχυπέτα, χρυσέησιν ἐθείρησιν κορυόωντε.
Χρυσὸν δ᾽ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ" γέντο δ᾽ ἱμάσθλην 25
Χρυσείην, εὔτυκτον, ἑοῦ ὃ ἐπεξήσατο δίφρου"
^v LIE / à NON: /, , 3 à: Á, 3:59 5 ^
B5 δ᾽ ἐλάαν ἐπὶ XUJuUT OTRAS δὲ κῆτε UT αὐτῷ
Πάντοθεν ἐκ κευθρνῶν, οὐδ᾽ ἠγνοίησεν ἄνακτα"
Γηθοσύνῃ δὲ ϑάλασσα διΐστατο" τοὶ δ᾽ ἐπέτοντο
Ῥίωφα μάλ᾽, οὐδ᾽ ὑπένερθε διωίνετο γοίλκεος ἄξων"
Τὸν δ᾽ ἐς ᾿Αχαιῶν νῆας εὔσκαρθωοι φέρον ἵπποι.
Ἔστι δέ τι σπέος εὐρὺ βαθείης βένθεσι λίμνης,
Μεσσηγὺς Τενέδοιο καὶ Ἴμξρου παιπαλοέσσης"
Ny ,»€U 3! / , 7)
Ev" ἵππους ἔστησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
Pedibus sub immortalibus Neptuni incedentis. :
Ter quidem protendit gressum, quarto autem passu pervenit ad-locum-destinatum,
Aegas: Illic scilicét ei inclytae aedes in imo mari, 21
Aureae, coruscantes, aedificatae sunt, incorruptibiles semper.
Illuc càm-venisset, sub curru junxit aeripedes equos,
Celeritér-volantes, aureis jubis comantes.
Aurum autem ipse induit circum corpus ; accepitque scuticam
Auream, scité-factam, suumque conscendit currum ;
Coepitque invehi super undas: exultabant autem cete sub ipso
Undique ἃ latebris, neque non-agnoverunt regem :
Cum laetitiá etiam mare huc-illuc-diductum-cedebat: Hi itaque volabant
Celeritér admodüm, neque subtüs madescebat aereus axis :
Hunc autem ad Achivorum naves agiles ferebant equi.
Est autem quaedam specus ampla alti in profundo maris,
Inter Tenedum et Imbrum asperam :
Illic equos stabulare-fecit Neptunus terrae-quassator,
25
— manibusque omnes effundit habenas.
ἡμῶν ὃ τόπος ἰξείργασται!) τὰ imi τοῦ ἸΤοσειδῶνος"
Caruleo per summa levis volat zquora
** φρέμε δ᾽ οὔρεα μακρὰ καὶ ὕλη. Bá δ᾽ ἐλάαν
imi κύματ᾽ Longinus, $ 9. curru :
Ver. 22. φετεύχαται.)] Αἱ. τεσεύχατο. Ϊ — Subsidunt undae, tumidumque sub axe
Utrumvis, hoc quidem in loco, recté con- tonanti
stabit. Sternitur aequor aquis:
Ver. 23. ὑπ᾽ ὄχεσφι σιτύσκετο---ππὼ.}}] Tum varie comitum facies, immania cete.
Junxit equos curru genitor. ZEn. V, 817. ZEn. V, 818.
Ibid. χαλκόποδ᾽.] Atque rotis summas levibus perlabitur un-
—— iEripedem. AEn. VI, 803. das. AEn. 1, 151.
Ver. 24. -------- χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν.] Pronun-
tiabatur χρυσῆσιν. Prima enim corripi non
potest; neque in his ulla unquam est Licen-
tia. 4l. χρυσέοισιν.
Ver. 26. ἐπεξήσατο.}] ΑἹ. ἐπεξήσετο.
Itemque ver. 17, κατεβήσετο. De quo, vide
suprà ad f', 55 ; et ad &, 109.
X
Ver. 21. B5 δ᾽ ἐλάαν imi κύματ᾽"
Vide suprà ad ver. 18.
Superiorem hoc in loco Virgilio Homerum,
nemo negaverit.
Ibid. ὑπ᾽ αὐτῷ. Ὕπ᾽ αὐτοῦ, Cod. Can-
tab. ἃ Barnesio, et Codd. Harleian. ἃ T'ho.
Bentlezo collati. :
Ver. 29. Τηθοσύνῃ δὲ ϑάλασσα.} 4l. Τηθόσυνη
δὲ ϑάλασσα, letum mare. Quae et βοαιιὸ com-
moda Lectio. Nam γηθόσυνος [letus,] vox Ho-
mero non inusitata.
A 2
4 . OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Μ΄.
Lis. XIII.
Λύσας ἐξ ὁ ὀχέων, παρὰ δ᾽ ἀμδρόσιον βάλεν εἶδαρ 35
"Edge ἀμφὶ δὲ ποσσὶ πέδας ἔξαλε χρυσείας,
᾿Αῤῥήκτους, ἀλύτους, ὀφρ᾽ ἔμπεδον αὖθι μένοιεν
Νοστήσαντα ἀγακτα" ὁ δ᾽ ἐς “στρατὸν ὥχετ' ᾿Αχαιῶν.
Τρῶες δὲ φλογὶ ἴσοι ἀολλέες, ἠὲ συέλλῇ,
Ἕκτορι Πριαρυίδῃ à ἄμοτον μεμαῶτες ἕποντο;
40
"AGpoput; αὐϊαχοι' ἔλποντο δὲ νῆας ᾿Αχαιῶν
Αἱρήσειν, κτενέειν δὲ παρ᾿ αὐτύφι πάντας ᾿Αχαιούς"
᾿Αλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος, ἐννοσίγαιος,
᾿Αργείους ὥφρυνε, βαθείης εξ ἁλὸς ἐλθὼν,
Εἰσάμενος Κάλχαντι δέρας καὶ ἀτειρέα φωνήν"
Αἴαντε πρώτω προσέφη, μεμαῶτε καὶ αὐτώ"
Αἴαντε, σφῷ μὲν κε σαώσετε λαὸν ᾿Αχαιῶν,
᾿Αλκῆς μινησαμένω, μηδὲ κρυεροῖο φόδοιο.
Αλλῃ μὲν γὼρ ἔγωγ᾽ οὐ δείδια χεῖρας ἀάπτους
Τρώων, οἵ μέγα τεῖχος ὑπερκατέξησαν ὁμίλῳ"
“Ἕξουσιν γὰρ ἅπαντας εὐκνήμιδες ᾿ Αχαιοί"
Solutos curribus, juxtáque divinum posuit pabulum
55
Ut ederent: circáque pedes pedicas jecit aureas,
Infrangibiles, insolubiles; ut firmitér illic manerent
Rediturum regem :
is autem ad exercitum abiit Achivorum.
"Trojani veró flammae pares conferti, sive procellae,
Hectorem Priamidem inexpleto ardore sequebantur,
Magnüm-frementes, clamantesque; sperabant autem naves Achivorum
Capturos se, occisurosque ad ipsas omnes Achivos :
Sed Neptunus terram-cingens, terrae-quassator,
Argivos excitabat, profundo e ἃ mari egressus,
Cum-se-assimilásset Chalcanti corpore et indefessà voce :
-tque Ajaces quidem primos allocutus est, promptos-animis etiam per se :
* Ajaces, vos quidem servabitis populum Achivorum,
*" Fortitudinis memores, nequaquam autem dirae fugae.
" Alibi enim equidem non timeo manus audaces
** Trojanorum, qui magnum murum transcenderunt turbàá ;
* Sustinebunt enim omnes bené-ocreati Achivi*:
Ver. 56. — σίδας 16224 χρυσείας.ἢ De eo
artificio, quo Poéta versüs sui numeros, ver-
borumque ipsorum Sonum, ad rei dicendz
naturam exegerit; vide suprà ad γ΄, 563.
Ver. 40. Πριαμίδῃ.) Vide suprà ad Z,
598.
Ver. 42. vag αὐτόφι. Ylag αὐτόθι,
Cod. Harleian. à Tho. Bentleio collatus.
Ver. 44. ᾿Αργείους ὥτρυνε.
animum viresque Latinis
Addidit, et stimulos acres sub pectore ver-
tit. ZEn. IX, 717.
in proelia szeva
Suscitat, et stimulis haud mollibus incitat
iras, AEn. XI, 727.
Ver. 45. Εἰσάμενος.} Notandus hic prima-
rius et maximé proprius Vocis Medic usus.
Vide suprà ad jy, 141.
Ibid. Sion καὶ ἀσειρέα φωνήν.
Omnia Mercurio similis, vocemque colo-
remque. 4En. 1V, 558.
Ver. 46. et suprà, 40. pisani]
Quà analogià factum ex βασιλῆος, βασι-
λίως" ex βασιλῇᾶ, βασιλέα" ex μεπήορορ, nee
σέωρος" eX λᾶὸδς, λεώς" ex ἵλᾶος, ἵλεως" Moí-
A&og, Μενέλεως" CX σεθνηότος» σεθνεῶτος" e&dem
analogià fit ex μεμᾶότες, μεμᾶῶτις. Vide
suprà ad 4, 265; ad f' 818; et ad ζ΄,
464.
Ver. 49. — δείδια. Vide suprà ad 4, 57.
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOS N' 5
Τῇ δὲ δὴ αἰνότατον περιδείδια, μήτι πάθωμεν,
Ἧ po oy ὃ λυσσώδης, φλογὶ εἴκελος, ἡ ἡγεμονεύει
Ἕκτωρ, ὃ ὃς Διὸς εὔχετ᾽ ἐρισθενέος πάϊς εἰναι.
Σφῶιν δ᾽ ὧδε Θεῶν τις ἐνὶ φρεσὶ ποιήσειεν, 55
Αὐτώ S ἑστάμνενοι κρατερῶς, καὶ ἀνωγέμνεν ἄλλους"
Τῷ κε καὶ ἐσσύμενόν περ ἐρωήσαιτ᾽ ἀπὸ νηῶν
᾿Ωκυπύρων, εἰ καί μιν ᾿Ολύμπιος αὐτὸς ἐγείρει.
ἜΣ “αἱ σκηπανίῳ γαιήογχος ᾿Εννοσίγαιος
A βφοτέρω κεκόπῶς πλῆσεν μένεος κρατεροῖο, 60
Γυῖα δ᾽ ἐθηκεν ἐλαφρὰ, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
Αὐτὸς δ᾽, gor ἰρηξ ὠκύπτερος ὥρτο πέτεσθαι,
Ὅς p pe v Qm αἰγίλιπος πέτρης περιμήκεος ἀρθεὶς
ἱΟρμήσει πεδίοιο διώκειν ὄρνεον ἄλλο"
Ως ἀπὸ τῶν zi£s Ποσειδάων ἐνοσίχθων. 65
Toii» δ᾽ ἔγνω πρόσθεν "OA oc ταχὺς Αἴας,
Αἴἶψα δ᾽ deg Αἴαντα προσέφη Τελαμώνιον υἱόν"
Aim, ἐπεί τις νῶι! “)εῶν, οἱ "Oxo ἔχουσι»
Mérrei εἰδόμενος κέλεται παρὰ νηυσὶ μάχεσθαι,
Οὐδ᾽ ὅγε Κάλχας ἐστὶ, ϑεοπρόπος οἰωνιστής" 20
* Hác veró parte sané gravissimé timeo, nequid incommodi-accipiamus,
* Quá hic rabiosus, flammae par, ducit-copias
** Hector, qui Jovis jactat praepotentis filium se esse.
* At vobis sic deorum aliquis in mentibus ponat, 55
** Ut et ipsi stetis fortitér, et hortemini alios:
* Tta enim, ardentem licét, repuleritis à navibus
* Velocibus, etiamsi eum Jupiter ipse excitet."
Dixit; et sceptro, terram-cingens Neptunus,
Ambos feriens, implevit robore forti, 60
Membraque fecit levia, pedes et manus superné.
Ipse autem, ut accipiter alis-pernix excitatus fuerit ad volandum,
Qui ὁ praeruptá petrà excelsá levatus
Properaverit per planitiem insequi avem alius-generis :
Sic ab his facto-impetu-abiit N eptunus terrae-quassator. 65
Ex-ipsis-duobus autem sensit priüs Oilei filius velox Ajax,
Statimque Ajacem allocutus est Telamonium filium :
* Ajax, quoniam aliquis nobis Deorum, qui Olympum habitant,
** Vati assimilatus jubet ad naves pugnare ;
* (Neque enzm hic Calchas est, vates augur ; 7O
Ibid. Mi Ita restituit Barneszus, ]umbam. ZEn. XI, 721.
alibi ex MS. hic ex conjecturá. 4l. ἵκελος. Ver. 67. Αἴψα δ᾽ ἄς. Statimque ade;
Quod primam corripit. Statimque proinde.
Ver. 60. πεκοπὼς.ἢ Al. κεκοφώς. Ver. 68. ---ἰπεί τις. 1 * Hac oratio," inquit
Ibid. πλῆσεν μένεος κρατεροῖ.1 Vide| Spondanus, *estusíowgos. Nihil enim subjici-
suprà ad ver. 44. * tur, quod fit hujus initii ἀπόδοσις." Non vidit
Fer. 62. — ὥσε' ἴρηξ. ᾿Ιωνικῶς ψιλοῦται, εἰ | nimirüm vir eruditus, versus 70, 71 et 72. Pa-
καὶ và ἱέραξ δασύνεται. Eustath. renthesi includendos; Zz22:z:5que ab istis de-
Quam facile accipiter saxo sacer ales ab alto | müm verbis SCHME- Καὶ δ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ, &C.
I]
Ver. 53. Ἧ ῥ᾽ 9 d Quá scilicet hic, &c. Consequitur pennis sublimem in nube co-
6 OMHPOY IAIAAOZ Ν᾽, Lis. XIII.
"Loue γὰρ μετόπισθε ποδῶν ἠδὲ κνημνάων
ῬΕΙΣ ἐγνῶν ἀπιόντος" ἀρίγνωτοι δὲ Syeoí περ'
Καὶ δ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ ϑυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισι
Μᾶλλον ἐφορμᾶται πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι,
Μαιμώωσι δ᾽ ἔνερθε πόδες καὶ χεῖρες ὕπερθεν. 75
Τὸν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας:
Οὕτω v)» καὶ ἐμοὶ περὶ δούρατι χεῖρες ἄαπτοι
Μαιμῶσιν, καί μοι μένος ὥρορε, νέρθε δὲ ποσσὶν
Ἔσσυμαι ἀμφοτέροισι: μενοινώω δὲ καὶ οἷος :
Ἕκτορι Πριαρυΐδη ἄμιοτον, ἐμεμιαιῶτι μάχεσθαι. 50
"Os οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
Χάρμῃ γηθόσυνοι, σήν σφιν Θεὸς ipea Supud.
Τόφρα δὲ τοὺς ὄπιθεν T'ousoyoc ὥρσεν ᾿Αχαιοὺς,
O; παρὰ νηυσὶ Soi ἀνέψυχον φίλον dog"
Τῶν p p ἅμα T ἀργαλέῳ καμάτῳ φίλα γυῖα λέλυντο; 85
Καί σφιν ἄχος κατὰ ϑυμὸν ἐγίνετο, δερκομένοισι
*" Vestigia quippe retró pedum et tibiarum
* Facilé cognovi abeuntis: facilé utique dignoscuntur dii :)
τ Continuó etiam mihi ipsi animus in pectoribus meis
* Magis excitatus est ad pugnandum atque proeliandum ;
» Pugnamque- appetunt-gestientes subtus pedes, et manus supern:. 75
Hunc autem respondens allocutus est Telamonius Ajax:
* Sic nunc et mihi circa hastam manus audaces
* Gestiunt, et mihi animus erectus est ; subtusque pedibus
* Sentio me-impulsum ambobus : animo veró incitato cupio vel solus
* Cum Hectore Priamide inexpletàm ardenti pugnare." 80
Sic hi quidem talia inter se dicebant,
Pugnae-studio laeti, quod ipsis deus immiserat animo.
Interim autem postremos Neptunus excitabat Achivos,
Qui ad naves veloces reficiebant suum animum :
Quorum utique simul gravique labore sibi defessa membra soluta erant, 85
Simulque ipsis dolor in animo oriebatur, aspicientibus
Ver. 11. "Ia γὰρ μετόπισθε ποδῶν. Solaque Tyrrhenos equites ire obvia con-
— avertens roseá cervice refulsit :— tra. 4En. XI, 503.
pedes vestis defluxit ad imos, Ver. 83. Τόφρα δὲ. .Barnesius edidit Τὸ-
Et vera incessu patuit Dea.
φράδε' et σὸ, A5" inquit, παρέλκει. — Inepté
“Ἐπ. 1, 406. | admodüm, et contra omnem li ingue Graeca
Mortales medio aspectus sermone reliquit, | analogiam.
Et procul in tenuem ex oculis evanuit au- Ver. 84. Οἵ ἀνέψυχον.ἢ «41. ἀνέψυχ-
ram : δεν" Quod et comprobat DBarnestus, ex x', 515.
Agnovere Deum proceres. Atqui ea vox hoc in loco sententiam planà
En. YX, 657. |perimeret. Aliud enim est, quod istic dici-
Ver. 74. —————À πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι. | tur, recreati sunt; aliud, quod hic, recreaban-
Vide suprà ad 5, 252, 279. tur. Indicat nimirüm Tempus illud, quod
Ver. 78, ὥρορε.} Schol. “Ωρμηται, ὁρ- | appellant Grammatici, imperfectum, spatium
purus ὑπερξιξασμὸς χρόνου. Quas quàm inep-|aliquod temporis productius inter agendum ;
ta sit observatio, vide suprà ad ά, 57. quà de causá apté à Grzcis appellatur mga-
Ver. 79. μενοινώω δέ καὶ οἷος. τατικός. Vide suprà ad &, 37.
Audeo, et /Eneadüm promitto occurrere Ver. 85. τῶν $.] Quorum scilicót; quorum
turma, utique
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOZ N..
Τρώας, τοὶ μέγα τεῖχος ὑπερκατέδησαν ὁμίλῳ"
Τοὺς οἵγ' εἰσορόωντες, ὑπ᾿ ὀφρύσι δάκρυα λεῖθον"
Οὐ γὰρ ἔφαν φεύξεσθαι ὑπ᾽ ἐκ κακοῦ" ἀλλ᾽ ᾿Ενοσίχθων
Ῥεῖα μμετεισάμμενος κρατερὰς ὥτρυνε φάλαγγας.
Τεῦκρον € ἐπὶ πρῶτον καὶ Λήϊτον ἦλθε κελεύων,
Πηνέλεων 3 7 ἥρωα, Θόαντά τε, Δηϊπυρόν T5
Μηριόνην τε, καὶ ᾿Αντίλοχον, pu μῆστωρας ἀυτῆς"
Τοὺς oy ἐποτρύνων, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Αἰδὼς; ᾿Αργεῖοι; κοῦροι νέοι" ὔμμιν ἔγωγε
Μαρναμένοισι πέποιθα σαωσέμεναι νέως ἀμυάς"
Εἰ δ᾽ ὑμεῖς πολέμοιο μεθήσετε λευγαλέοιο,
Nov» δὴ εἴδεται ἦμαρ, ὑ ὑπὸ Τρώεσσι δαμῆναι.
Ὦ πόποι, ἦ μέγα put, τόδ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ὁρώμναι,
Δεινὸν, 0 οὔποτ᾽ ἔγωγε τελευτήσεσθαι ἔφασκον,
Τρῶας ἐφ᾽ ἡμετέρας ἰέναι νέας" οἱ τοπᾶρος περ
Φυζακινῆς ἐλάφοισιν ἐοίκεσαν, αἵτε καθ᾿ ὕλην
Oa», πορδαλίων φε, λύκων T ἤτω πέλονται,
Trojanos, qui magnum murum transcenderant cum tumultg :
Hos illi scilicét inspicientes, sub superciliis lachrymas fundebant ;
Non enim putabant se effugituros perniciem: sed Neptunus
Facilé interventu-suo fortes concitavit phalangas.
"tque ad "Teucrum quidem primüm et Leitum venit hortans,
Peneleumque heroém, Thoantemque, Deipyrumque,
Merionemque, et Antilochum, peritos pugnae:
Hos ille incitans, verbis alatis allocutus est :
* Proh, pudor, Argivi, juvenes adolescentes: vobis ego
** Pugnantibus confido salvas fore naves nostras :
“51 veró vos pugnam detrectabitis gravem,
* Jam nunc cert illuxit dies, quo à Trojanis domabimur.
* Q dii, profectó ingens miraculum hoc oculis video,
* Indignum, quod nunquam ego eventurum putabam,
** "Trojanos ad nostras accedere naves ; qui priüs
* Fugacibus cervis similes erant, quae per sylvam
** 'Thoum, pardaliumque, luporumque escae sunt,
90
100
90
95
100
Ver. 90. Ῥεῖα μετεισάμενος.] Faciló se in- ( Vide suprà ad Z, 57. et ad β΄, 522.
Ver. 102. — ὕλην. Vide suprà ad y, 151.
πορδαλίων.) Codices pleri-
Jerens, facilà humaná specie interveniens.
Ver. 94. q'rspátyra. ] Ver. 105.
verbis que, π'αρδαλίων.
Qus tutó tibi magna volant.
Ver. 96. πέποιθα. Malé hic Interpre- | *
tes, confidebam. Nihil enim alud Graecé|*
ἐξέφθιτο "im TYTu.
Jbid.— ἥϊα πέλονται. Supervacaneum est,
ZEn. XI, 580.. | quod hic annotat Barneszus; “
alids certé brevis, ut. Odyss. μ', 529.
Cujus rei ean-
media σοῦ zia
sonat σέποιθα, quàm quod Latiné confido.
πεποίθασίν τε βίηφι. δ΄, 525.
———— (Qon πεποίδθης. P 524.
Ἥσπσοισίν σε πέποιθε, Ψ'΄, 286.
—— νέος εἰμὶ, καὶ οὔπω χερσὶ πέποιθα.
Odyss. «', 11.
— «ὠτερός εἶμι, καὶ οὔπω χερσὶ πέποιθα.
Q^ 152.
dem esse causam, ac in voce σίω, — ᾿Ιδομενεῦ,
πέρι μέν σε Tip, 2, 25T. ignoravit Vir erudi-
tus. Nempe ad istum locum, * vel hznc patet,"
* inquit, * priorem vo) τίω communem esse :"*
Quod nequaquam verum est: nam in σήσω,
φσίσεσθα:, et similibus, ubi due Vocales non
concurrunt, prior Homero nunquam corripi-
tur Εἰ δὰ Odyss. β΄, 289. “Ὅσλισσόν τ᾽ "im
Α 4
8 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ν΄.
Αὕτως ἠλάσκουσαι, ἀνάλκιδες, οὐδ᾽ ἐπὶ χάρμη:
Ὥς Τρῶες τοπρίν γε μένος καὶ χεῖρας ᾿Αχαιῶν
Μίμνειν οὐκ ἐθέλεσκον ε ἐναντίον, οὐδ᾽ tenus
No» δ᾽ ἕκαθεν πόλιος κοίλης ἐπὶ νηυσὶ μιάχονται;
Ἡγεμόνος κακότητι» μεθημοσύνησί τε λαῶν,
Οἱ κείνῳ ἐρίσαντες ἀμυνέμυεν οὐκ ἐθέλουσι
ΝΝηῶν ὠκυπόρων, ἀλλὰ κτείνονται ἀν αὐτάς.
, , , N N , C AM d » , ,
AAXX εἰ δὴ καὶ πάμπαν ἐτήτυμον αἰτιός ἐστιν
Ἥρως ᾿Ατρείδης, εὐρυκρείων ᾿Αγαωμέμνων,
Ovx ἀπητίρμησε ποδώκεα Πηλείωνα:
Ἡμέας γ᾽ οὔπως ἐστὶ μεθίεμνενωι πολέμοιο"
᾿Αλλ᾽ ἀκεώμεθω ἡ ῶσσον" ἀκεσταί τοι φρένες ἐσθλῶν.
Ὑμεῖς δ᾽ οὐκέτι καλὰ μεθίετε “)ούριδος ἀλκῆς,
Πάντες ἄριστοι ἐόντες ἀνὰ στρατόν οὐδ᾽ ἂν ἔγωγε
᾿Ανδρὶ μωχεσσαίμην, ὅστις πολέμοιο μεθείη,
Av γρὸς ξων" ὑμῖν δὲ γερυεσσώμυαι περὶ κῆρι.
?Q πέπονες; τάχα 04 τι κακὸν ποιήσετε μεῖζον
Τῇῆδε μεθημοσύνη" ἀλλ᾽ ἐν φρεσὶ ἡέσθε ἕκαστος
Temeré errantes, imbelles, neque natae ad pugnam :
** Sic Trojani antehac robur et manus Achivorum
* Manere nolebant ex adverso, né paululüm quidem :
* Nunc veró procul ab urbe cavas ad naves pugnant,
* Imperatoris ignaviá, negligentiáque militum,
* Qui cum illo contendentes propugnare nolunt
* Naves veloces, sed interficiuntur ad ipsas.
** Veruntamen etiam si omninó reverà in culpà est
* Heros Atrides, laté-dominans Agamemnon,
* Eó-quód contumeliá-affecerit pedibus-celerem Pelidem ;
* Nobis tamen nullo-modo licet intermittere pugnam :
** Sed medeamur ocyüs Auic malo ;
* Vos autem nequaquam honesté remittitis strenuam for titudinem,
Omnes fortissimi cüm sitis in exercitu: neque veró ego
* Virum objurgaverim, qui pugnam detrectet,
* Quum imbellis sit: at vobis succenseo ex animo.
* () molles, mox sané aliquod malum admittetis gravius
* Hác ignavià: sed in mentibus reponite singuli
faciles utique sanatu mentes bonorum.
Lis. XIII.
105
110
115
120
110
115
120
καὶ ἄγγεσιν-τ" "in tertio (inquit) loco Zna-
** pestus."" Quz zqué inepta est annotatio.
Vide infrà ad 6, 24.
Ver. 109.— Ἰρίσανσες.] De hujus vocis, et
similium, prosodià ; vide suprà ad Z, 140.
Ver. 111. 'AAA εἰ δὴ x«i] 44 sanà etiam
si
Ver. 115. ἀκεσσαί vo] .Faciles cert?
sanatu ; faciles utique sanatu.
Ver. 116. — καλὰ. Vide suprà ad β΄, 43.
Ver. 117. Πάντες ἄριστοι ἐόντες " ὑμῖν
δὲ νεμεσσῶμαι.Ἶ ᾿Επεὶ δον ἐμπαθὴς ψυχὴ
παῤῥησίαν ἀναδίχεται καὶ νουθισίαν ἄκρατον, iy
τοῖς χρησιμωτάτοις ioci τῶν βοηθημάτων ὃ πάρα-
μιγνύμενος ἐλαφρὸς ἔπαινος" ὥσσερ ἐν φσούτοις, ----
** Πάνσες ἄριστοι ἰόντες .' δΙμίατοῖ;. de
"dul. et A4mici discrim. sub finem.
Ver. 118. ᾿Ανδρὶ μα χεσσαίμην, ὅσαις. Lautus
plané ad hunc locum Spondanus : ** Quem
* pirum, quaso, intelligit Neptunus ἢ &e.
Ibid. mhín] μεθίει, Codd. Harleian.
à Tho. Bentleio collati.
Ver. 190. 122. 123. τάχα δὴ δὴ
γὰρ ;"Exvwe δὴ.) Moz sané ; cert?
enim —— ; Hector nempe
Lis. XIII.
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄. 9
Αἰδῶ καὶ γόρυεσιν" δὴ γὰρ μέγα νεῖκος ὑρωρεν.
Ἕκτωρ δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴν ἀγαιθὸς πολεμίζει,
Καρτερός᾽ ἔρρηξεν δὲ πύλας καὶ png ὀγῆα.
“Ὡς p ῥα: κελευτιόων Γαιήοχος ὦρσεν ᾿Αχαιούς"
125
᾿Αμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ Aiavras δοιοὺς f imvayro φάλαγγες
Καρτεραὶ, ὡς OUT ὧν κεν "Aene ὀνόσαιτο μετελθὼν,
Οὔτε xz ᾿Αθηναΐη λαοσσόος" οἱ γὰρ ἄριστοι
Κρινθέντες Τρώάς σε καὶ Ἕκτορα δῖον € ἐβρνεμυνον;
Φράξαντες δόρυ δουρὶ, σάκος σάκεϊ προθελύμνῳ᾽
180
᾿Ασπὶς ἄρ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔρειδε, κόρυς κόρυν͵ ἀνέρα δ᾽ ἀνήῆρ'
Ψαῦον δ᾽ ἱππόκομιοι, κόρυθες λαρυπροῖσι φάλοισι
Nevóvzo»: ὃς πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν"
Ἔγχεα δ᾽ ἐπτύσσοντο σεασειάων ἀ ἀπὸ χειρῶν
Σειόμιεν᾽" οἱ δ᾽ ἰθὺς φρόνεον, μέμασαν δὲ μάχεσθαι.
155
* Pudorem, hominumque reprehensionem : certé enim ingens certamen ortum est,
* Hector nempé ad naves proelio strenuus pugnat,
* Fortis; perfregitque portas, et longum vectem."
Sic sané adhortans Neptunus concitavit Achivos :
125
Circum autem Ajaces duos stabant phalanges
Firmae, quas né Mars quidem vituperásset, si intervenisset,
Neque Minerva populorum-concitatrix : quippe praestantissimi virz
Delecti, Trojanosque et Hectorem nobilem manebant,
Constipantes hastam hastae, scutum scuto densissimis ordinibus:
150
Clypeus nempé clypeum fulciebat, galea galeam, virum vir :
Seque-invicem-attingebant setis-equinis-comantes galeae splendentibus conis
Nutantium ; adeó densi stabant inter se :
Hastae autem crispabantur audacibus à manibus
Concussae: hi quippe ἐπ Aostes rectà tendebant, ardebantque pugnare.
Ver.199. Αἰδῶ xai νέμεσιν.) Αἰδῶ, οἰκείαν"
νέμεσιν, τὴν τῶν ἐκτός" Scholia inedita in Cod.
Harleiano à Τῆο. Bentleio communicata.
Ver. 193. βοὴν ἀγαθὸς. Vide suprà ad
β΄, 408.
Ver. 196. ᾿Αμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ Αἴαντας.) Connectit
haec istud ἄρ᾽ cum E quod precessit, ver.
46, 47. Αἴαντε πρώτω,---σφὼ μέν κεσαώσετε λαὸν
᾿Αχαίων.
Ver. 129. Κρινθέντες.} Recté.
βένσες primam necessario corripit.
Nam χρι-
Ver. 150. Φράξαντες δόρυ δουρὶ, σάκος σάκεϊ!
προθελύμνῳ"
"Aris ἄρ᾽ ἀσαίδ᾽ ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ᾽
ἀνήρ.
ποὺς ἰπαλλαχϑεὶς “ποδὶ,
᾿Ανὴρ δ᾽ ἐπ᾿ ἀνδρὶ στὰς, ἐκαρτέρει μάχη.
Euripid. Heracl. 856.
Trojanz acies, aciesque Latinze
Concurrunt ; haret pede pes, densusque
viro vir. AEn. X, 360.
Quem ad locum, summá cum inscitià Ser-
vius: '* Pede (inquit) pro Pedi; mam est
* Zntptosis." Caterüm Macrobius in iis,
quibus Vzrgilium contendit Homerici carmi-
nis majestatem non zquásse ; citatis his ver-
sibus, * guanta (inquit) szt differentia utri-
* usque loci, lectori. estimandum relinquo."
lib. 5. c. 15. Mihi hic, in u£roque Poetá,
summus videtur splendor et pulchritudo.
Scaliger, erga Homerum plerumque iniquior,
de hisce duobus versibus, * Fatemur (inquit)
* er Grece lingue commoditate nobis esse ap-
* tiores ad laudandum, quàm ad imitandum."
Poetic. lib. 5. c. 5. Quod autem rogat ;
u- cum dixit σάκος σάκεϊ, quid erit ἀσσαίδ᾽ ἀσ-
* gí;?" non advertit vir eruditus, neque σά-
xo; idem i ipsum esse quod Zzzí; ; et senten-
tiam, in voce 'Azzi;, ab alio esse inchoatam
exordio; nec quz demüm in sententiá con-
nectendá vis esset particule istius ἄρ᾽.
Ibid. προθελύμνῳ. Πολυπστύχῳ, Scholia
inedita Codicis Harleiani à Tho. Bentleio
communicata.
10 OMHPOY lIAIAAOZ N'
Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες» ἦρχε δ᾽ (dg Ἕχτωρ
᾿Αντικρὺ μμεμιοιώς" ὀλοοίτροχτος ὡς ἀπὸ πέτρης,
Ὅντε κατὰ “στεφάνης ποτωρυὸς χειμάῤῥοος ὥσηῃ,
ῬῬήξας ἀσπέτῳ opGen ἀναιδέος € ἔχματα πέτρης,
"Yu 7 ᾿ἀναθρώσκων πέτεται, κτυπέει δέ 3 ὑπ᾽ αὐτοῦ
Ὕλη: ὁ δ᾽ ἀσφαλέως Sé ἔμπεδον, ὀφρ' ἂν ἵκηται
ἸΙσόπεδον, σότε δ᾽ οὔτι κυλίνδεται, ἐ ἐσσύμενός περ'
Ὥς" Ἕκτωρ, εἴως μὲν ἀπείλει μέχρι αλάσσης
Ῥεϊάδ᾽ ἐλεύσεσθαι κλισίας καὶ γῆας ᾿Αχαιῶν,
Κτείνων' ἀλλ᾽ ὅτε δὴ πυκινῆς ἐνέκυρσε φάλαγξι,
Στῆ po AM ἐγχριμφθείς: οἱ δ᾽ ἀντίοι υἷες ᾿Αχαιῶν,
ΝΝύσσοντες ξίφεσίν σε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν;
Ωσαν ἀπὸ σφείων' ὁ δὲ γασσάώμενος πελερμίχβη;
"Hyoce» δὲ διαπρύσιον Τρώεσσι γεγωνώς"
Τρῶες, καὶ Λύκιοι, καὶ Δάρδανοι ἀγχιεμωαχηταὶ,
Trojani autem priüs-in-eos-impetum-fecerunt conferti ; praeibatque Hector
Contrà alacer-ruens ; lapis-cursu-perniciosus sicuti à petrà,
Quem de vertice-montis fluvius torrens impulerit,
Abruptis immenso imbre asperae retinaculis petrae,
' Altéque subsiliens volat, resonatque sub ipso
Sylva; hic autem cursu-perpetuo currit magná vi, donec pervenerit
In planitiem ; tum veró nequaquam volvitur, cursu licét incitatus :
Sic Hector, hactenus quidem minabatur, usque ad mare
Facilé se perventurum ad tentoria et naves Achivorum,
Interficientem eos: verüm quando jam in, densas incidisset phalangas,
Stetit propé-admodüm obnitens: ex adverso autem filii Achivorum,
Percutientes ensibusque et hastis utrinque-acutis,
Repulerunt eum à se: ille veró cedens asperé-concussus est,
Vociferatusque est altá-voce Trojanos inclamans :
* Trojani, et Lycii, et Dardani cominüs-pugnantes,
140
145
150
Lis, XIII.
140
145
150
Ver. 156. — "ext δ᾽ ἀ ἄρ᾽ "Exvwe.] JDuatit eos,
ut divimus, Hector. Ea enim híc vis est
vocabuli, ἄρ᾽, ut conjugat haec cum eo
quod przecessit, ver. 59. Τρῶες δὲ “Ἔκτορι
£g'ovco.
Ver. 137. 'Avrixgb.] Quà ratione, ἀντικρὺ,
hic ultimam producat ; vide suprà ad ἅ, 51.
Abid. ὀλοοίτροχιος ὡς ἀπὸ πέτρης. 4]
Ac veluti montis saxum de vertice przeceps
Cüm ruit avulsum vento, seu turbidus
imber
Proluit, aut annis solvit sublapsa vetus-
tas ;
Fertur in abruptum magno mons impro-
bus actu,
Exultatque solo, sylvas, armenta, virosque
lnvolvens secum: disjecta per agmina
'Turnus
Sic ruit. 4En. XII, 684.
Hujus Similitudinis et in utroque Poetà ve-
nustatem £otus, et apud Homerum partium
singularum (multó etiam magis quàm apud
Virgilium) accommodam traductionem, ap-
tamque et compositam. pulchritudinem, opti-
mé hoc in loco exposuit et enarravit Popzus.
"er. 138. ὦσῃ.} «Αἱ. doti.
Ver. 159. Ῥήξας —— σέτρης.} ϑαρτὰ
ad ver. 56.
. 141. Ὕλη. Vide suprà ad 5, 151.
Ver. 144. 'Puz ἐλεύσεσθαι κλίσιας.)] Hoc
tantüm in loco, et infrà, 4, 2653. occurrit
vox ῥεῖάδ᾽ apud Homerum : et utrobique cum
voce ἐλεύσεσθαι conjuncta. Quare neque cum
Barnesio sentio, voculam * 3?" παρίλκειν" id
quod linguz Grzecze ratio haud patitur: ne-
que cum Eustathio, δὲ positum esse pro δὴ"
quod nihili est: sed, juzY ἐλεύσεσθαι κλι-
σίας, tantundem esse ac si dictum fuisset, ῥεῖα
κλισίασδε ἰλεύσεσθαι. Quod et indicat Eusta-
thius, quum addit, ἴσως δὲ καὶ κατὰ τὸ; οἴκόνδε.
Lis. XIII.
OMHPOY IAIAAOZ N'.
11
Παρμένετ᾽" οὔτοι δηρὸν ἐμὲ σχήσουσιν ᾿Αχαιοὶ,
᾽ 5 ,
Kai μάλα πυργηδὸν σφέας αὐτοὺς ἀρτύναντες"
ἡ , /,
᾿Αλλ᾽, ὀΐω, χάσσονται ὑπ᾽ ἔγχεος, εἰ ἐτεόν με
5 - y ἊΣ τ δ L e
Cere ϑεῶν ὠριστος» ἐρίγδουπος πόσις “Ἥρης.
,
« 5. δ ᾽ N Nus € /
ως εἰπὼν») ὠτρυνε μενος και TY £0,070U.
Δηΐφοξος δ᾽ ἐν τοῖσι μέγα φρονέων ἐξ εξήκει
Πριαμίδης, πρόσθεν δ᾽ ἔχεν ἀσπίδα πάντοσε ἰσῆν,
Κοῦφα ποσὶ προξιξὰς, καὶ ὑπασπίδια προποδίζων'
Μηριόνης δ᾽ αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ,
Καὶ βάλεν, οὐδ᾽ ἀφάμαρτε, κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσε itv,
160
Ταυρείην" τῆς δ᾽ οὔτι διήλασεν, ἀλλὰ πολὺ πρὶν
Ἔν A00 ἐἄάγη δολιχὸν δόρυ" Δηΐφοξος δὲ
, ͵7 P4 / 4» , ΝΕ ^ N ^
Acido ταυρείὴν σχεθ ἀπὸ £0, δεῖσε δὲ QUIA
"E M /, à hs - * QU ἊΣ τς , eg »
γχος ἡριονῶο e Qoovoc Tp oy ἥρως
ἊΨ ἑτάρων εἰς &voc ἐχάζετο, γώσατο δ᾽ αἰνῶς
1C5
᾿Αμφότερον, νίκης τε» καὶ ἔγχεος, ὃ ξυνέαξε'
Bz δ᾽ ἰέναι παρᾶ τε κλισίας καὶ νῆας ᾿Αγαιῶν,
Οἰσόμνενος δόρυ μωκρὸν; δ΄ οἱ κλισίησφι λέλειστο"
Oi δ᾽ ἄλλοι μάρναντο, βοὴ δ᾽ ἀσίξεστος ὀρώρει.
“ Perstate: haudquaquam diü me sustinebunt Achivi,
** Licét valdé addensatis-ordine-quadrato-agminibus seipsos instruxerint :
** Sed, puto, cedent hastá meá fusati, si reverà me
* Incitavit deorum potentissimus, altitonans maritus Junonis."
Sic fatus, excitavit robur et animum uniuscujusque.
Deiphobus porró inter hos elato animo incedebat
Priamides, praeque se tenebat clypeum undique aequale,
Levi passu progrediens, et clypeo-tectus procedens :
Meriones autem in eum collimans-direxit hastam fulgentem :
Et percussit, neque aberravit, clypeum undique aequale,
160
Taurinum ; id veró haudquaquam trajecit, sed multó priüs
In extremo fracta est longa hasta: Deiphobus autem
Scutum taurinum tenuit-procul à se, timuit enim animo
Hastam Merionis bellicosi : at heros Merzones
Retró sociorum in agmen recessit; iratus est autem graviter
Propter utrumque, victoriamque amzssam, et hastam, quam fregerat :
Perrexit itaque ire praeterque tentoria et naves Achivorum,
Allaturus hastam longam, quae sibi in tentoriis reliqua erat :
Caeteri veró pugnabant, clamorque immensus exortus est,
Ver. 151. οὔτοι δηρὸν ipi.] 4L. οὔτι
δηρὸν ἐμέ. Malé. 44]. οὔτι μὲ δηρὶν ἔτι. ΑἹ.
οὔτ᾽ ἔτι δηρὸν ἐμέ.
Ver. 152. σφέας αὐτοὺς. Pronuntiaba-
tur σφᾶς αὐτούς. Nam σφέας ultimam pro-
ducit. Alioqui contraheretur in σφεῖς.
Ibid. — Zevívzvr:s.] Vide suprà ad ὦ, 558.
Ver. 156. — ἐξεθήκε..) Vide suprà ad ὦ, 57.
Ek 157. Ἰτριαμίδης.}] Vide suprà ad ὦ,
Ver. 163. &Tit».] Quá ratione, ἀπὸ,
hic ultimam producat; vide suprà ad Z,
2n
Ver. 168. Οἰσόμενος δόρυ. Observandus
hic maximé proprius vocis medie usus. Quod
et Eustathius notavit, et Scholiastes. Oieav
μὲν γὰρ, ἑτέρῳ" οἰσόμενος δὲ, ἑαυτῷ. ilaturus
sibi hastam, &c. Vide suprà ad γ΄, 141.
Ibid. xAicínzQu] Eustathius in. com-
mentario κλισίῃφι.
12
Τεῦκρος δὲ πρῶτος Τελαμώνιος, ἄνδρα κατέκτα
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ν΄.
Lis. XIII.
170
"Ipeguoy αἰγρμνητῆν; πολυΐππου Μέντορος υἱόν"
Ναῖε δὲ Πήδαιον, πεὶν ἐλθεῖν υἱὰς ᾿Αχαιῶν,
Κούρην δὲ Πριάμοιο LL £x Μηδεσικάστην'
Αὐτὰρ ἐπεὶ Δαναῶν νέες ἤλυθον ἀμφιέλισσαι,
ΑΨ εἰς Ἴλιον ἦλθε, μμετέπρεπε δὲ Τρώεσσι:
175
Ναῖςε δὲ πὰρ Πριάμῳ" ὁ δὲ p τίεν ict. τέκεσσι.
Τόν
p υἱὸς Τελαμῶνος oT οὔατος ἐγχεῖ poo
NE , ἐκ δ᾽ ἔσπασεν ἔγχος" ὁ δ᾽ αὖτ᾽ ἔπεσεν, μελίη ὡς,
Ἥ 7 ὄρεος κορυφῇ ἐκώθεν περιφαινομιένοιο
/
Χαλκῷ τουμνοριένη hg ge y fori φύλλα πελάσση"
180
Ως πέσεν" ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεα ποικίλα χαλκῷ.
Ῥεῦκρος δ᾽ ὡρμήθη, μεμαὼς ἀπὸ TEUY 60, δῦσα!"
“Ἕκτωρ, δ᾽ ὁρμηθέντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ"
᾿Αλλ᾽ 0 μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος
Τυτθόν" ὁ δ᾽ ᾿Αμφίμαγον, Κτεάτου vi ᾿Ακτορίωνος,
185
Ac Teucer quidem primus Telamonius virum interfecit
170
Imbrium armis-acerrimum, divitis-equorum Mentoris filium :
Habitabat autem ἐς Pedaeum, antequam venissent filii Achivorum,
Filiamque Priami notham uxorem-habebat Medesicasten :
At postquam Danaorum naves venissent utrinque-remis-actae,
Rursüs ad Ilium venit, excellebatque inter Trojanos :
isque eum honorabat aequé ac filios.
Habitabat autem apud Priamum :
Hunc utique filius Telamonis sub aurem hastá longá
Vulneravit, evulsitque hastam :
Quae montis in vertice procul conspicui
Aere recisa, tenera terrae folia admovit :
Sic cecidit ;
is autem cecidit, fraxinus tanquam,
180
circumque ipsum sonitum-dederunt arma varia aere.
Teucer itaque accurrit, cupiens arma exuere :
Hector vero in accurrentem jaculatus est hastà fulgenti :
Sed ille quidem ex adverso conspicatus evitavit aeream hastam
Paululüm ; hic autem Amphimachum, Cteati filium Actorionis,
185
Ver. 172. — πήδα,ον.} Scholiasti, Πήδασον.
Ibid. — πεὶν ἐλθεῖν. Quà ratione hic,
ποὶν, producatur ; item σθένεϊ, ver. 195. et ἀνὰ,
ver. 199. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 1177. τόν £.] Hunc, inquam: Hunc
utique
Ver. 178.
φύλλα πελάσσῃ.
Concidit; ut quondam cava concidit, aut
Erymantho
Aut Idà in magná, radicibus eruta pinus.
“Ἐπ. V, 448.
Ver. l9. — κορυφῇ. Κορυφῇς, codd. Italic.
à Th. Bentleio collati,
Ver. 180. φαμνομένη.) Ita Barnesius
recté ex MSS. et ex Eustathio. 4l. σεμνο-
μένη. Vide suprà ad 9', 87. Quem ad lo-
cum Eustathius ; εἰ δὲ καὶ ἦν εἰπεῖν “ ἀπέτεμ-
" yw" κοινότερον, ἀλλ᾽ Ὅμηρος τὴν κατ᾽ αὐ-
ἔπεσεν, μελίη ὡς τ χθονὶ
σὸν ᾿Ιάδα γλῶσσαν σιμᾷ, τὸ σέμνειν “ σάμνειν᾽᾽
λέγουσαν.
Ver. 181 — 187. βράχε — Δούσησεν ----
erg De hujus ὁ ὀνοματοσοιΐας pulchritu-
dine, vide suprà ad B^ 210. et ad δ΄, 455.
— collapsa ruunt immania membra ;
Dat tellus gemitum, et clypeum super in-
tonat ingens. AEn. IX, 708.
Corruit in vulnus, sonitum super arma
dedére. AEn. X, 488.
Ver. 185 et 190. ἀκέντισε. De pro-
sodià hujus vocis, vide suprà ad 4, 140.
C:eterüm alii hic legunt, ὀρίξατο.
Ver. 184. ᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο.
— ille ictum venientem à vertice velox
Przvidit, celerique elapsus corpore cessit.
“Ἐπ. V, 444.
Ibid. — dgio» ἔγχος. Vide suprà ad y
$80.
Lrs. XIII.
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Ν᾽ σσόμνενον πόλεμόνδε κατὰ στῆθος βάλε δουρί"
Δούπησεν δὲ πεσὼν; ἀράξησε δὲ τεύχε ἐπ᾿ αὐτῷ.
Ἕκτωρ δ᾽ ὡρμἤθη κόρυθα κροτάφοις ἀραρυῖαν
Κρατὸς ἀφαρπάξαι μεγαλήτορος ᾿Αμφιμάχοιο'
Αἴας δ᾽ δρμιηθέντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ
190
Ἕκτορος" ἀλλ᾽ οὔπη χροὺς εἴσατο, πᾶς δ᾽ ἄρα χαλκῷ
Σμερδαλέῳ κεκάλυφθ᾽"
00 ἄρ' ἀσπίδος ὀμφαλὸν οὔτα,
σε δὲ py cives ῥεγάλῳ" ὁ δὲ χάσσατ' ὀπίσσω
Νεκρῶν ἀμφοτέρων' φοὺς δ᾽ ἐξείρυσσαν ᾿Αγαιοί"
᾿Αμφίμναχον μὲν ἄρα Στίχιος» δῖος TÉ Μενεσθεὺς,
195
᾿Αρχοὶ ᾿Αθηναίων, κόμισαν κατὰ λαὸν ᾿Αχαιῶν
ἼμΕς (ον αὖτ᾽ Αἴαντε, ῥεμιαιότε “ούριδος ἀλκῆς"
Ὥστε δύ᾽ αἶγα λέοντε, κυνῶν ὑπὸ παρχαροδόντων
᾿Αρπάξαντε, φέρητον ἀνὰ paio πυκνὼ,
Ὑψοῦ ὑ ὑπὲρ γαίης, μετὰ γωμφηλῆσιν ἔχοντε"
200
Ὥς pe τὸν ὑψοῦ ἔχοντε δύω Αἴαντε κορυστὰ
Venientem in pugnam ad pectus percussit hastà :
Fragorem verà edidit cadens, et sonitum-dedére arma super ipsum.
Hector itaque accurrit, ut galeam temporibus aptam
Capite deriperet magnanimi Amphimachi :
Ajax autem in accurrentem jaculatus est hastá splendenti
Hectorem ; sed nusquam ad corpus pervenit, totus quippe aere
Horrendo tectus erat:
Reppulitque eum vi magná :
Ille tamen scuti umbonem percussit,
is autem cedebat retró
A cadaveribus ambobus ; ista autem ad se extraxerunt Achivi:
Amphimachum quidem Stichius, nobilisque Menestheus,
193
Principes Atheniensium, portaverunt ad exercitum Achivorum :
Imbrium veró Ajaces, studiosi impetuosae pugnae:
Ut duo capram leones, à canibus serratis-dentibus
Ereptam, ferunt per virgulta densa,
Alté supra terram in malis tenentes :
200
Sic utique hunc [Zmbrium] alté tenentes duo Ajaces bellatores
Ver. 191. πᾶς δ᾽ ἄρα.] Totus quippe:
Totus nempe, ut diximus, :
Ver. 192. οὔτα.} Al. οὗτα. Utrumque
recté, Ab οὐτάω, fit οὔτα, quod «3 Z producit:
Ab οὐτάζω, fit οὔτασε ; (et inde οὖτα) quod τὸ
4 corripit. In aliis quibusdam verbis occul-
tior est analogia; nec à Grammaticis, quod
sciam, observata. Quemadmodum aliud sci-
licét est—Zrzu» aliud—ózzuv similitérque
aliud—/zc», aliud—íz7:y eodem plané mo-
do, pronuntiationis et prosodie ratione, aliud
est πράσσειν, in quo v2 4 productum ; aliud
τάσσειν, in quo «2 4 correptum est, licét
syllaba σάσσ positione producatur. Hinc ni-
mirüm πράσσω, in linguá Ionicá, migrat in
πρήσσω" τάσσω, nequaquam in «ze». Hinc,
diverso accentu, πρᾶγμα, πρᾶξις, πρᾶξαι (σρῆγ-
μα, πρῆξι:» πῆξαι) πέπρᾶγα: at σάγμα, τάξις,
τάξαι, «ἰτᾶγα. Neque in his ullus unquam
est Licentia locus,
Ver. 194. ἐξείρυσσαν. ta edidit Bar-
nesius gx MS. 4i. ἐξείρυσαν. Minüs recte.
Nam εἴρυσαν penultimam corripit. Vide su-
prà ad ver. 1.
Ver. 195. ᾿Αμφίμαχον μὲν ἄρα Σείχιος.
Non supervacaneum est istud, ἄρα. — Scilicet
Imphimachum Stichius quidem e
Ver. 196. κόμισαν.) Vide suprà ad 4,
140.
Ibid. κατὰ ADV. .] AL. μετὰ λαὸν.
Ver. 197. μεμαότε. lta iterüm recté
Barnesius ex MS. Vide suprà ad ver. 46.
Item ad β', 818. 41. μεμαῶσε. Quod ver-
sum perimit,
Ver.198.— αἴγα. Nonnulli αὖγε. Malé.
Ver. 199. ἀνὰ ῥωπήϊα πυκνὰ.
Hic inter densas corylos
Virg. Ecl. Y, 14.
Ver. 201. “Ως fa vi».] Sic, inquam; hunc—.
14 OMHPOY IAIAAO: N'.
Τεύχεα συλήτην; κεφαλὴν δ᾽ ἁπαλῇς ἀπὸ δειρῆς
Κόψεν ᾿Οἰλιάδης, κεχολωμένος ᾿Αμφιμάχροιο'
Ἥχς δέ pan σφαιρηδὸν ἑλιξάμενος δ ὁμίλου,
Ἕκτορι δὲ προπάροιθε - ποδῶν πέσεν ἐν κονίῃσι.
Καὶ τότε δὴ περὶ κῆρι Ποσειδάων ἐχολώθη,
"Y iovoio Πεσόντος, ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι'
Bz δ᾽ ἰέναι παρά χε κλισίας καὶ νῆας ᾿Αχαιῶν,
᾿Οτρυνέων Δαναοὺς, Τρώεσσι δὲ κήδε 6 ἐτευγεν.
᾿Ιδομενεὺς δ᾽ ἄρα οἱ δουρικλυτὸς ἀντεξόλησεν,
᾿Ερχόμενος παρ ἑταίρου, δ΄ οἱ νέον ἐκ πολέμοιο
"Hae, κατ᾽ ἰγνύην βεδλημένος ὀξέε; χωλκῷ"
Τὸν μὲν ἑσαῖροι ἐνεικαν, ὁ δ᾽ ἰητροῖς ἐπιτείλας
Ἤν ἐκ κλισίης" ἔτι γὰρ πολέμοιο μυενοίνα
᾿Αντιάαν" τὸν δὲ προσέφη κρείων ᾿Ενοσίχθων,
Εἰ σάμενος φθογγὴν ᾿Ανδραίριονος vi4 Θόαντι,
"Oc πάσῃ Πλευρῶνι καὶ αἰπεινῇ Καλυδῶνι
Αἰταλαῖσιν ἄνασσε, Se0g δ᾽ ὡς τίετο δήμῳ"
᾿Ιδορνενεῦ, Κρητῶν βουληφόρε, ποῦ τοι ἀπειλαὶ
Arma detraxerunt; caput autem molli à cervice
Amputavit Oiliades, iratus Amphimachi causá ;
Misitque illud instar-globi rotatum per turbam ;
Hectori veró ante pedes cecidit in pulveribus.
Ac tum quidem ex animo Neptunus iratus erat,
Nepotis gratiá [A4mphimachi) caesi in gravi pugná :
Perrexit itaque ire praetérque tentoria et naves Achivorum,
Incitaturus Danaos, Trojanisque clades moliebatur.
Idomeneus autem illi hastá-inclytus occurrit,
Rediens à socio, qui ei nuper é proelio
Venerat, ad poplitem vulneratus acuto aere :
Lis. XIII.
205
210
205
210
Hunc quidem socii asportaverant, ille autem, medicis quum mandata-dedisset,
Redibat ex tentorio ; adhuc enim pugnae cupiebat
Particeps-esse: Ipsum itaque allocutus est rex Neptunus,
( Assimilans-se voce Andraemonis filio Thoanti,
Qui per totam Pleurona et excelsam Calydona
Aetolis imperabat, deusque tanquam honorabatur à populo :)
* Idomeneu, Cretum princeps, quó tandem minae
215
Ver. 202. — κεφαλὴν δ᾽ ἁπαλῇς ἀπὸ δειρῆς.
'Tum caput ipsi aufert —. JEn. IX, 552.
Ver. 209. ᾿Οσρυνέων.] Vide suprà ad 4, 509.
Ver. 210. ᾿Ιδομενεὺς δ᾽ ἄρα oi] Idomeneus
autem ei deinceps Idomeneus autem
ei eunti Connectitur videlicét cum isto,
B5 δ᾽ ἰέναι, ver. 208.
Ver. 219. — βεδλημένος Ita edidit Bar-
nesius ex tribus MSS. Quod usitatius est.
Cumque iisdem faciunt MSS. Harleian. et
ltalic. à Th. Bentleio collati. ΑἹ. βεξολη-
páves. Sed hoc apud Homerum, ut recté an-
notavit Barnesius, semper de Znimi affecti-
bus et moestitià ; Zllud, de vulneribus Corpo-
ris, aut siquid simile.
Ver. 914. ix κλισίης. ] Ex Amici vul-
nerati tentorio, ἐρχόμενος qug ἑταίρου, VET.
211. iturus ad Suum tentorium, ut arma de-
inceps indueret, ver. 2940. Barnesius, ex uno
MS. edidit hoc in loco, ἐς κλισίην ad Suum
scilicét tentorium. Quod, ad sententiam, per-
indé est. Cumque Jarnesio faciunt MSS. à
Th. Bentleio collati.
Ver. 916. Εἰσάμενος. "Vide suprà ad ver.
54.
Ibid. φόογγὴν.] Al. φωνήν.
Ver. 219.---᾿Ἰδομενεῦ.) Barnesius, ante hunc
versum, alterum istum ex MS. Cantabrigiensi,
tanquam * pene necessarium," inseruit : :
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOYX N'.. 15
Of yorrau, τὰς Τρωσὶν ἀπείλεον υἷες ᾿Αχαιῶν;
Τὸν δ᾽ αὖτ᾽ ᾿Ιδοριενεὺς, Κρητῶν ἀγὸς, ἀντίον ηὔδα᾽
Ὦ 06a», οὔτις ἀνὴρ γῦν γ᾽ αἴτιος, ὅσσον ἔγωγε
Γι γνώσκω" πάντες γὰρ ἐπιστάμεθα πτολεμιίζειν'
Οὔτε τινὰ δέος ii ἰσχει ἀκήριον, οὔτε τις ὄκνῳ ;
Ἐΐκων, ἀνδύεται πόλερνον κακόν: ἀλλά που οὕτω
Μέλλε; δὴ φίλον εἶναι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι,
ΝΝωνύμους ἀπολέσθαι AT "Ἄργεος ἐνθάδ᾽ ᾿Αχαιούς.
᾿Αλλὰ, Θόαν, καὶ γὰρ τοπάρος μενεδήϊος ἦσθα,
᾿Οτρύνεις δὲ καὶ ἄλλον, ὅθι μυεθίεντα. ἴδηαι
T2 νῦν μήτ᾽ ἀπόληγε, κέλευέ τε φωτὶ ἑκάστῳ.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ἸΠοσειδάων ἐνοσίγθων'
᾿Ιδορνενεῦ, quz) κεῖνος ἀνὴρ ἔτι νοστήσειεν
Ἔκ Τροίης; ἀλλ᾽ αὖθι κυνῶν μέλπηθρα γένοιτο,
Ὅς τις em ἤματι σῷδε ἑκῶν μεθίησι μᾶχεσθαι.
᾿Αλλ᾽ ἄγε, τεύχεα δεῦρο λαξὼν ibi ταῦτα δ᾽ ἄμα χρὴ
Σπεύδειν" αἴκ ὀφελός τι γενώμεθα, καὶ δύ᾽ ἐόντε.
220
225
230
235
* Abierunt, quas Trojanis minabantur filii Achivorum ?" 220
Hunc autem vicissim Idomeneus, Cretum ductor, contrà allocutus est :
“Ὁ 'Thoa, nullus vir nunc in culpà, quantum equidem
* Intelligo: omnes enim scimus proeliari :
* Neque quenquam timor detinet exanimans, neque quisquam pigritiae
** Cedens, subterfugit pugnam perniciosam : sed ita
*^ Videtur nimiràm gratum esse praepotenti Saturnio,
Inglorios perire procul ab Argo hic Achivos.
At, Thoa, quandoquidem ante bellicosus fuisti,
Hortari-soles autem et alium, ubi remittentem videris :
Ideó nec nunc quidem cessa zpse, hortareque virum quemque."
Huic autem respondit deindé Neptunus quatiens-terram : :
“ Idomeneu, ne iste vir ampliüs revertatur
A. 'Trojá, sed hic canibus ludibrium fiat,
Quicunque die hoc volens remiserit pugnam.
Sed age, armis huc sumptis veni: haec autem simul oportet
* Maturare; si cui usui esse queamus, etiam duo cüm simus.
£é
230
« 255
Τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη κρείων "Evozix-|hic ultimam producat; item 4/4 ver. 999.
θων.
Sed nihil opus. Nam, Parenthesi inclusis
versibus 216, 217, 218, constat expleta om-
nibus suis numeris et partibus sententia.
Ibid. ToU τοι ἀπειλαὶ Οἴχονται --- "]
Scholiastes legendum contendit, σοῦ va ἀπει-
Azí; Οἴχονται. Minüs recté. Simile enim
est, σοῦ οἴχονται; ac illud 9΄, 229. Πῇ ἔξαν
εὐχωλαί ;
"Ver. 225. Γιγνώσκω. 41. Τινώσκω. Quod
perinde est: Nam γινώσκω primam producit.
Ibid. — ἐπιστάμεθα “πτολεμίζειν.] lta Bar-
nesius, ex duobus MSS. 4l. πολεμίζειν. Quod
et ipsum ferri possit.
Fer. 924, τινὰ δέος. Quà ratione, τινὰ, ]
vide suprà ad Z, 51.
εἶς 225. — ἀλλά που.] Sed, μὲ verisimile
: Sed, quantum conjicere est,
"er. 227. Ne»ómews] Nullà ex analogiá
licentiar um produci potest istud 6. Utrámne
veró νωνύρονους, quomodo nonnulli ediderunt,
an ywavóp ovs, aequé ac νωνύμους, pronuntiárint
Iones, non liquet.
Ver. 299. ᾿Οτρύνεις.} ** Oratzonis consecu-
* tionem poscere," existimat vir doctissimus
Henr. Stephanus, οὐ 77: ὥτρυνες legatur, prece-
* dente ἦσθα." — Sed nihil opus. Nam, ἐσρύ-
νεις, hác quidem in sententià, cum przeceden-
te, 270m, satis apté coharet; non satis apté,
ὥτρυνεςγ cum subsequente naa,
16
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Lis. XIII.
N Led ^
Συμφερτὴ δ᾽ ἀρετὴ πέλει ἀνδρῶν, καὶ μνάλα λυγρῶν'
Nai δὲ καί s ἀγαθοῖσιν ἐπισταίμιεσθα μάχεσθαι.
i 6 -
Ὡς εἰπὼν, 0 μὲν αὖτις ἔξη ϑεὸς ἀμυπόνον ἀνδρῶν"
^ e ἃ ^
᾿Ιδορνενεὺς δ᾽ ὅτε δὴ κλισίην εὔτυκτον ἵκανε,
240
Δύσετο τεύχεα καλὰ περὶ χροΐ, γέντο δὲ δοῦρε"
Bz δ᾽ ἔμεν ἀστεροπῇ ἐνωλίγκιος, ἥν τε ἹΚρονίων
Χειρὶ λαξὼν ἐτίνωξεν ἀπ᾿ αἰγλήεντος ᾿Ολύμπου,
Δεικνὺς σῆμα βροτοῖσιν" ἀρίζηλοι 06 οἱ αὐγαί"
,
ς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι ϑέοντος.
245
Μηριόνης δ᾽ ἄρα oi, ϑεράπων εὕς, ἀντεξόλησεν,
᾿Εγγὺς ἔτι «λισίης" μετὰ γὰρ δόρυ χάλκεον ἤει
Οἰσόμνενος" τὸν δὲ προσέφη σθένος ᾿Ιδορυενῆος"
Μηριόνη, Μόλου vit, πόδως ταχὺ, φίλταθ᾽ ἑταίρων,
Τίπτ᾽ ἦλθες πόλεμόν τε λιπὼν καὶ δηϊοτῆτα ;
'Hé τι βέδληαι, βέλεος δέ σε τείρει ἀκωκή s
'Hé τευ ἀγγελίης μετ ἐμ’ ἤλυθες ; οὐδὲ τι αὐτὸς
Ἥσθαι ἐνὶ κλισίησι λιλαίομναι, ἀλλὰ μάχεσθαι.
* Utilis-certé-in-unum-collata virtus est virorum, etiam valdé imbellium :
* Nos autem et cum fortibus novimus pugnare."
Sic fatus, ille quidem rursüs abiit deus in pugnam virorum :
Idomeneus autem, quando jam ad tentorium bené-structum venisset,
240
Induit arma pulchra circa corpus, sumpsitque duo-hastilia :
Perrexitque ire fulguri similis, quod scilicét Saturnius
Manu acceptum miserit vibratum à corusco Olympo,
Ostendens signum hominibus: praeclari utique suni ejus radii :
Sic hujus aes splendebat circa pectora currentis.
Meriones autem ei, famulus bonus, occurrit,
Quum abesset propé adhuc à tentorio: nam hastam aeream ibat
Sumpturus.
Hunc itaque allocuta est vis Idomenei ; [ailocutus est Idomeneus :]
* Merione, Moli fili, pedibus celer, charissime sodaltum,
* Cur venisti, proelioque relicto et pugná ?
250
* Nunquid vulneratus es, telique te affligit cuspis ?
* An alicujus-rei nuncius ad me venisti? neque veró omnino ipse
* Desidere in tentoriis cupio, sed pugnare."
Ver. 958. — ἐπσισταίμεσθα μάχεσθα.. Codd.
Harleian. à "Tho. Bentleio collati, ἐπιστάμεθα,
Undé forté legendum, ἐσιστάμεθα μα χέεσθαι.
Ver. 240, — κλισίην — ἵκανε. Vide suprà
ad ver. 214.
Ver. 241. Ajziro.] Ita Barnesius ex MSS.
et Editt. Vett. Recté, Nam δύσεσο, primam
necessarió producit. 4l. Δύσσετο.
Ibid. καλὰ. Vide suprà ad β΄, 43.
Ibid. —— MR Eustathius ad 1, 569. φίλ-
caros, φίντατος" ἦλθεν, ἦνθεν' ἕλετο, ἕντο, καὶ δω-
ρικῶς, yivro' κίλετο, κέντος Equidem credi-
derim potiüs ab inusitato quodam γένω, vel
γέννω, vel γείνω deductam. Nam Dorica ista,
quz memorat Eustathius, recentiora viden-
tur, et Homero (ut opinor) ignota.
Ver. 942. ἀστεροσῇ ἰναλίγκιος.Ἶ
fulmina belli,
Scipiadas.
ZEn. VI, 849.
Ver. 246. Μηριόνης δ᾽ ἄρα. Meriones au-
tem, ut dictum est, . Connectitur
nimirüm cum eo quod suprà dictum est, ver.
167, &c.
Ibid. —— Ssgécuv.] Non Servus, sed Mi-
litum refectus inferior. Vel, Idomenei 4fr-
miger.
Ver. 248. Οἰσόμενος.) Vide suprà ad ver.
168.
Ver. 951. 959. —— βέθληαι, —— ἤλυθες.
Non ex Aoristo, ἤλυδον sed ex Perfecto, ἤλυ-
ῥα. Vide suprà ad 4, 57.
Lis. XIII. OMHPOY IALIAAOZ N'
Τὸν δ᾽ αὖ Μηριόνης πεπνυμένος ἀντίον ηὐδα"
᾿Ιδομενεῦ, Κρητῶν βουληφόρε χαλκοχιτώνων,
Ἔρχομαι, εἴ Ti TOI ἔγχος ἐνὶ κλισίῃσι λέλειπται;
Οἰσόμενος" τό νυ γὰρ κατεάξαρνεν, ὃ πρὶν ἔγεσκον,
᾿Ασπίδα Δηϊφόξοιο βαλὼν ὑ ὑπερηνορέωντος.
Τὸν δ᾽ αὖ ᾿Ιδομιενεὺς, Κρητῶν C ἀντίον ηὔδα;
Δούρατά Y: A ἐθέλῃσθα, καὶ ἕν καὶ εἴκοσι δήεις,
ἙἝἙσταύτ᾽ ἐν κλισίῃ πρὸς ἐνώπιω παμφανόωντω,
Teac, σὰ κταμένων ἀποαίνυρναι" οὐ γὰρ ὀΐω
᾿Ανδρῶν δυσμενέων ἑκὰς ἱστάμενος πολεμίζειν.
Τῷ μοι δούρατά immi, καὶ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι,
Καὶ κόρυθες, καὶ σώρηπες λαρυπρὸν γανόωντες.
Τὸν δ᾽ αὖ Μηριόνης πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα᾽
Καί τοι ἐμοὶ παρά TÉ “λισίῃ καὶ νηΐ μελαίνῃ
Πόλλ᾽ ἔναρα Τρώων" ἀλλ᾽ οὐ σχεδόν ἐ Bn ἑλέσθαι"
Οὐδὲ γὰρ οὐδ᾽ ἐμέ Qua “λελασμένον ἔμμεναι ἀλκῆς,
᾿Αλλὰ μετὰ πρώτοισι μάχην ἀνὰ κυδιάνειραν
Ἵσταμαι, ὁππότε γεῖκος ὀρώρηται πολέμοιο.
Αλλον πού τινὰ μᾶλλον ᾿Αχαιῶν χαλκοχιτώνων
Hunc autem Meriones prudens vicissim allocutus est :
* Idomeneu, Cretum princeps aere-loricatorum,
* Venio, si qua tibi hasta in tentoriis relicta est,
* Sumpturus: Eam enim jam confregimus, quam priüs habebam,
** Clypeo Deiphobi percusso ferocientis.""
Hunc autem Idomeneus, Cretum ductor, vicissim allocutus est :
* Hastas quidem, si volueris, et unam et viginti inveriies,
* Stantes in tentorio ad parietes collucentes,
** "Trojanas, quas à caesis abstuli. Non enim profiteor
* A viris hostibus longé stans pugnare.
“ [deó mihi hastae sunt, et scuta umbonibus-munita,
* Et galeae, et thoraces lucidüm renidentes."
Hunc autem Meriones prudens vicissim allocutus est :
* Quin et mihi apud tentoriumque et navem nigram
LI]
Neque enim né me quidem puto oblitum esse fortitudinis ;
Sed inter primos in pugná illustres-viros-reddente
Sto, quandó certamen exortum fuerit belli.
Alium forté aliquem magis Achivorum aere-loricatorum
255
260
265
270
τὸ
οι
σι
260
Multa sunt spolia Trojanorum : sed non propé sunt, ut-sumere-possim :
——————————————————————————————
Ver. 259. — αὐ] Al. aic. Ibid.
rage Qovauva.]
Scholiasti, δού-
Ver. 260. —— δούρατά y] Αἱ. Δούρατα δ᾽. pera, παμφανόωντα. — aliis, ἐνώπια παρμφανόων-
Ver. 260—262. Δούρατά
τὰ κταμένων | τα.
ἀσποαίνυμα,. Ver. 262.
Suggere tela mihi, y , 260.
steterunt quz in corpore Grajüm Ver. 961.
Tliacis campis. «Ἐπ. X,555. |ez Τρώων.
ἀποαίνυμε;.. Vide suprà ad
,»
qupd TÉ κλισίῃ. —IloAA ἔνα σ
γεν. 261. ----κλισίῃ. κλισίης, codd. Italic; ἃ] | —— et spolia illa tuis pendentia tectis.
Th. Bentlezo collati,
Tox. II. í B
En. V, 593.
18 OMHPOY IAIAAOSZ N'. Lis, XIII.
/, / ^ δὲ [ὃ δι 14, LN A
Λήθω μιαρνάμενος, σὲ δὲ iOjuevou. αὐτὸν id,
s , 55 ^ ^ , M , /, »
Τὸν δ᾽ αὖ Ἰδομενεὺς; Κρητῶν ἄγος, ἀντίον ηὔδα
58 , N nt, , $ /, M lad ,
Οὐδ᾽ ἀρετὴν οἷός ἐσσι" τί σὲ χρὴ ταῦτα λέγεσθαι; 275
E; γὰρ νῦν παρὰ νηυσὶ λεγοίμεθα πάντες ἄριστοι
᾽ ^A ᾽ 9» , 5 ^ 7 ΕῚ Ὁ
Ec λόγον, (ἔνθα μάᾶλιστ' ἀρετὴ διαείδεται ἀνδρῶν,
"E θ᾽ eu ὃ AO 9» A3 eu , LA. ἐξ ͵7 θ :
νθ o,r& δείλος ἀνήρ» OG T ὥλκιβος» € eQaa ven
^ ^ , Ὁ , , N 3 »
Του μὲν γὰρ τε 40/400 τρέπεται "Y puc ἄλλυδις QAM,
AOV C 5,6 τὸ / T B el γε N N "
Οὐδὲ oi ὠτρεμνῶς ἥσθαι tpnTUtT ἐν φρεσι συρμός, 280
᾿Αλλὰ μετοκλάζει, καὶ tv ἀμφοτέρους πόδας ἵζει"
Ἔν δέ τέ οἱ κραδίη μεγάλα στέρνοισι πατάσσει;
Κῆρας ὀϊομένῳ" πάταγος δέ τε γίνετ᾽ ὀδόντων"
-“" 9 v3 [od HP MES, / ^ 3 /
Τοῦ δ᾽ ἀγαθοῦ οὔτ᾽ ἂρ τρέπεται χρὼς», οὔτε τι λίην
Ταρξεῖ, ἐπειδὰν πρῶτον ἐσίζηται λόχον ἀνδρῶν, 285
᾿Αρᾶται δὲ τάχιστα μιγήμεναι ἐν δαὶ λυγρῆ")
Οὐδέ κεν ἔνθα τεόν γε μένος καὶ χεῖρας ὀνοιτὸ.
E P4 ,
E; περ γάρ κε βλεῖο πονεύμνενος, ἠὲ τυπείης,
, ^ , , £2 «3 , , »*-9 79 X ͵7
Οὐκ ἂν ἐν αὐχέν ome πέσοι βέλος, οὐδ᾽ ἐνὶ νώτῳ,
᾿Αλλώ κεν ἢ στέρνων, ἢ νηδύος ὠντιάσειε, 290
* Lateo pugnans, te veró scire ipsum puto,"
Hunc autem Idomeneus, Cretum ductor, vicissim allocutus est :
* Novi virtute qualis sis: quid te oportet haec dicere ? 275
* Si enim nunc prope naves seligamur omnes fortissimi
* Ad insidias, (ubi maximé virtus dispicitur virorum :
* Ubi, quique timidus vir, quique fortis, facilé apparet :
* Quippe ignavi mutatur subinde color alius ex alio :
* Neque ei, sine-motando ut sedeat, continetur in praecordiis animus, 280
** Sed flexis-genibus-considit, et super ambos pedes sedet ;
* Intüsque ei cor valdé in pectoribus palpitat,
* Mortem expectanti ; stridorque insuper oritur dentium :
* Viri autem fortis, neque mutatur color, neque valdé
** 'Tremit, postquam primüm se-collocárit-in insidiis virorum ; 285
** Optat autem quàm-citissimé misceri in proelio gravi :)
* Né ibi quidem tuos animos et manus quis vituperárit.
* Si quando enim seu eminüs vulneratus fueris in-pugná-laborans, seu cominüs :
* Non in cervicem tibi à tergo inciderit telum, nec in dorsum,
* Sed vel pectoribus, vel ventri occurrerit, 290
—— ——— n M — — —— ——— ————
Ver. 216. mp νηυσὶ λεγοίμεθα.------- Es | καὶ ϑαῤῥαλεότης μὴ ϑρασύτης ψένηται. Plutarch.
λόχον. In editione JFetsten?ana, ubi Inter- | περὶ τῆς ἀρετῆς ἠθικῆς, sub finem.
pretatio plerumque perelegans, hec ita red- Ver. 988. Bx] Codex Harleian. à
duntur : propà naves sedeamus in insidiis. | Th. Bentleio collatus, 8*5». Quod nescio an-
Pessimé. non magis analogum.
Ver. 2978. — ὅς σ᾽ ἄλκιμος. 8, τε T. ἄλκιμος, Ver. 989. ἐν αὐχέν ὄπισθε σίσο.. Il.
Cod. Ital. à ΤΊι. Bentleio collatus. iv αὐχέν ὄπισθε πέση.
Ver. 284. οὔσι σε λίην Ταρξεῖ.) Καλῶς at non, Evandre, pudendis
Ὅκμηρος, εἰπὼν, “Τοῦ δ᾽ ym) ——————,| Vulneribus pulsum aspicies.
** οὔχε σι λίην Ταρξεῖ, Τὸν φόξον οὐκ ἀφεῖλεν, 4En. XI, 55.
ἀλλὰ τὸν ἄγαν QüGov' ὅπως ἀνδρεία, μὴ ἀπόνοια, Ver. 990. — ἀντιάσειι.] Vide suprà ad 4, 67.
Lis. XIIT.
OMHPOY IAIAAOZ N'.
T9
Πρόσσω i ἱεμοένοιο, μετὰ προμάχων ὀαριστύν.
'AAX ἄγε, μηκέτι ταῦτα λεγώριεθα, γηπύτιοι ὡς,
Ἑσταότες, μῆ πού vig ὑπερφιάλως νεμεσήση"
᾿Αλλὰ σύ γε κλισίηνδε κιὼν ἕλευ Oppo) ἔγχος.
Ως φάτο" Μηριόνης δὲ, Sog ἀτάλαντος "Aen
Καρπαλίμως κλισίηθεν ἀνείλετο χάλκεον ἔγχος"
Βῆ δὲ μετ᾽ ᾿Ιδορνενῆα, μέγα πτολέμοιο μυεμνηλώς.
Οἷος δὲ βροτολοιγὸς "Aene πόλεμονδε μέτεισι»
Τῷ δὲ Φόξος, φίλος υἱὸς, ἅμα κρωτερὸς καὶ ἀταρζῆς,
Ἕσπετο, ὁστ᾽ ἐφύξησε ταλάφρονά περ πολεμιιστῆν'
300
To pi do ἐκ Θρήκης ᾿Εφύρους μέτα “γωρήσσεσθον,
ἪΣ μετὰ Φλέγυας ῥεγωλήτορας" οὐδ᾽ Ceo τώγε
"ÉzAvov οὐμιφοτέρων; ἑτέροισι δὲ κῦδος ἔδωκαν'
Τοῖοι Μηριόνης σε καὶ ᾿Ιδορυενεὺς, ἀγοὶ ἀνδρῶν,
Ἤ σαν ἐς πόλεμον, πεκορυθμένοι αἴθοπι χαλκῷ.
305
Τὸν καὶ Μηριόνης. πρότερος πρὸς μῦθον € £6/T£'
Δευκαλίδη, πῆ v € ὧρ μέμονως καταδῦναι OA OY ;
4
[1]
4
Ulteriüs rectà-ruentis, inter primorum-pugnatorum turbam.
Sed age, né ampliüs haec interloquamur, fatui tanquam,
-Híc stantes, ne forté quis supramodum reprehendat :
Verüm tu ad tentorium profectus sume validam hastam."
Sic dixit. Meriones autem, veloci par Marti,
Raptim é-tentorio sustulit aeream hastam ;
Secutusque est Idomeneum valdé pugnae cupidus.
Qualis autem hominum-pernicies Mars ad-pugnam accedit ;
Ipsumque Terror, charus filius, simul validus et impavidus,
Comitatur, qui utique terret pectoris-licét-constantis bellatorem ;
300
Zltque hi quidem à Thraciá in Ephyros armantur,
Vel in Phlegyas magnanimos ; neque quidem iidem
Exaudierunt utrosque, alterutris autem gloriam dederunt :
Tales Merionesque, et Idomeneus, ductores virorum,
Ibant ad pugnam, armati corusco aere.
305
Hunc et Meriones prior verbo allocutus est :
* Deucalionide, quá-parte fert-animus ingredi turbam ?
————————————————————————————————————————————————————D
Ver. 295. —-—— ἀτάλαντος. Vide suprà ad
p', 627.
Ver. 296. χάλκεον ἔγχος.) Vide suprà
ad γ΄, 580.
Ver. 998. Ojos δὲ βροτολοιγὸς -
Τῷ δὲ Φόξος,
"Qualis apud gelidi cüm flumina concitus
Hebri
Sanguineus Mavors clypeo increpat, atque
furentes
Bella movens immittit equos ;
———circumque atrz Formidinis ora
Ireque, Insidizque, Dei comitatus, agun-
tur. 4En. XI, 551.
Ver. 500. Ἕσσετο.) Comitari solet. Ita Op-
timé constat Temporum ratio. Vide suprà ad
β', 921; et ad 4, 37.
Ver. 501. Τὼ μὲν ἄρ᾽ ἐκ Θρήκης ᾿Εφύρους με-
τὰ ϑωρήσσεσθον, ᾿Ηὲ μετὰ Φλέγυας. ] Hos nimi-
rüm populos, ait, πολέμοις μάλιστα Ἑλλήνων
χαίρειν. Pausan. lib. lX, c. 56. —Caeterüm
Pausanias versum priorem hoc modo ci-
tat :
T2 ui» ἄρ᾽ εἰς ᾿Ἐφύρους πόλεμον μεταθωρήσσεσ-
toy.
Ver. 307.
igilur ?——
— πῇ τ᾽ Ze] Et quánam
B2
20 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ N'. Lis. XIIT.
Ἢ ἐπὶ δεξιόφιν παντὸς στρατοῦ, ἢ ἀνὰ μέσσους,
Ἢ ἐπ᾽ ριστερόφιν: ἐπεὶ οὔποθι ἔλπομαι οὕτω
Δεύεσθαι πολέμοιο καρηκομιόωντας ᾿Αχαιούς.
Τὸν δ᾽ αὖτ᾽ ᾿Ιδομενεὺς, Κρητῶν ἀγὸς, ἀντίον ηὐδα'
Νηυσὶ μὲν ἐν μέσσησιν ἰμύνειν εἰσὶ καὶ ἄλλοι;
Αἰἴαντές τε δύω, Τεῦκρός 3 ὃς ἄριστος, ᾿Αχαιῶν
Τοξοσύνη, ἀγαθὸς δὲ καὶ ἐν gradi ὑσμίνῃ"
Οἵ μιν ἄδην ἐλόωσι καὶ ἐσσύμενον πολέμοιο;
Ἕκτορα Πριαμίδην, καὶ εἰ μάλα καρτερός ἐστιν.
Aic) οἱ ἐσσεῖται, μάλα περ μεμαῶτι μάχεσθαι,
Κείνων νικήσαντι μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους;
Nze«c ἐνιπρῆσαι; ὅτε μὴ αὐτός γε Κρονίων
Ἐπ μξάλοι αἰθόμενον δαλὸν νῆεσσι Sonciv.
᾿Ανδρὶ δέ κ᾽ οὐκ εἴξειε μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
Ὃς τ μά; T εἴη, καὶ ἔδοι Δημήτερος à ἀκτὴν,
Χαλκῷ τε ῥηκτὸς, μεγάλοισί T£ χερμαδίοισιν'
* An ad dextram totius exercitüs, an per medios,
* An ad sinistram ? quoniam nusquam existimo adeo
* Indigere certamine comantes Achivos."
Hunc autem Idomeneus, Cretum ductor, vicissim allocutus est :
" Naves quidem ad medias qui auxilientur sunt et alii,
*" Ajacesque duo, Teucerque, qui praestantissimus Achivorum
"A Arte-sagittandi, strenuus etiam et in statariáà pugnà ;
* Qui illum satis exerceant, perquam-incitatum licét.ad pugnam,
* Hectorem Priamidem ; etiamsi admodüm fortis sit.
* Arduum sané ei erit, valdà licét ardenti in proelium,
* Illorum superato robore et manibus invictis,
* Naves incendere ; modó non ipse Saturnius
** Injecerit ardentem torrem navibus velocibus.
* Homini autem non cesserit magnus Telamonius Ajax,
*" Qui mortalisque sit, et edat Cereris fruges,
" Aereque violabilis s/z£, magnisque saxis :
310
9815
920
σιο
Ver. 509.
tione, ἀρισσερόφιν, hic ultimam producat ; item
σε, ver. 025 ; et ᾿Αχιλλῆϊ, ver. 594 ; et ὑσὸ,
ἀριστερόφιν 5 ἐπε] Quà ra- Ver. 510.
καρηκομόωντας. Crinitos.
Crinitus opas. AEn. I, 744.
Ver. 519. —-—— ἀμύνειν εἰσὶ καὶ ἄλλοι.
ver. 554; vide suprà ad ἅ, 51. Sunt alii, qui tecta manu defendere pos-
Ibid. ἐσεὶ οὔσ'οθι οὕσω Δεύεσθαι.} Ne sunt, AEn. XII, 627.
dubitare videatur Meriones, eóne versüs iret| γεν. 516. Ἕκτορα, Πριαμίδην, καὶ εἰ μάλα
auxiliatum, ubi se mazim? opus esset; δὴ ] καρτερός ἐστιν. Αἰπσύ οἱ .] Plerique ita
eó, ubi se nzhil opus esset ; quod est videlicet distinguunt.
absurdum: contendit Popzus verba, οὔποδι o)- | | "Ex: τορα mim Red καὶ εἰ μάλα καρτερός ἔστιν,
vw δεύεσθαι, eam vim habere, ut dicantur Grz- Αἰσύ οἱ
ci, omni er parte pulsi, auxilio undzque ex Sed istá ratione, multó magis ταυσολόγον
cquo indigere. At hoc non fertlinguz Gra- | erit in eádem sententià, εἰ μάλα καρτερός rriv
cz» ratio. Dubitanti et quzrenti, dextraene | et, μάλα περ μεμαῶτι μάχεσθαι.
parti, an sinistre, an mediz demüm aciei Ibid. — YYgigibyy.] Vide suprà ad Z, 598.
opem ferret : succurrit, sinistram exercitüs Ver. 517. τ- μεμαῶτι. Vide suprà ad v. 46.
partem auxilio maximé egere : Nec in hoc, i 520. ᾿Εμξάλοι.] All. ἐμξάλῃ.
quidquam absurdi, "er. 521. —' Ανδρὶ δέ κ᾿ οὐκ. Al. 'Ανδρὶ δὲ οὐκ.
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOS N. 21
Οὐδ᾽ ἂν AXI ῥηξήνορι χωρήσειεν,
Ἔν y αὐτοσταδίη" ποσὶ δ᾽ οὔπως ἐστὶν ἐρίζειν. 825
Νῶνν δ᾽ ὧδ᾽ eT ἀριστέρ᾽ ἔχε στρατοῦ, ὄφρα σάχιστω
Εἴδομεν, 76 τῷ εὖχος ὀρέξομεν, ἡ 76 τις ἡμῖν.
Ὃς φάτο" Μηριόνης δὲ, Sog ἀτάλαντος " Agi
"Hey, ἔμεν, ὀφρ᾽ ἀφίκοντο κατὰ στρατὸν, 7 7 d pun ἀνώγει.
Οἱ δ᾽ ὡς ᾿Ιδομενῆαι ἔδον, φλογὶ εἰκελον GABY, 330
Αὐτὸν καὶ ϑεράποντα σὺν ἔντεσι δαιδωλέοισι,
Κεκλόμενοι καθ' ὅροιλοον, ἐπ᾿ αὐτῷ TÜVTEG enr
Τῶν à ὁμὸν ἵστατο γεῖκος» ἐπὶ πρύμνησι νέεσσιν.
Ὡς δ᾽ op ὑπὸ λιγέων ἀνέμων σπέρχωσιν ἄελλαι
Ἤκματι τῷ, ὅτε τε πλείστη κόνις ἀμφὶ κελεύθους, 888
Oi7 ἄμυδις κονίης μεγάλην ἱστᾶσιν ὁμίχλην"
Ὡς ἄρα τῶν opo ἦλθε μάχη, μέμασαν δ᾽ ἐνὶ ϑυμῷ
᾿Αλλήλους καθ᾽ ὁμοιλον ἐνωιρέμιεν "T χαλκῷ.
Ἔφριξεν δὲ μάχη φθισίμιξροτος ἐγχέιησι
“ Né ipsi quidem Achilli hostium-agmina-perrumpenti cesserit,
** In statariá quidem pugná ; pedibus autem nequaquam potest contendere. — 325
* Nobis itaque huc ad sinistram tende exercitüs, ut citissimé
* Videamus, an alicui gloriam praebituri simus, an quis nobis."
Sic dixit. Meriones autem, veloci par Marti,
Coepit ire, donec pervenissent ad exercitum, quà eum jusserat.
Hi autem, [hostes] quum Idomeneum viderent, flammae similem fortitudine, 550
Ipsum et famulum cum armis vario-artificio-factis,
Cohortantes per turbam, in ipsum omnes irruebant ;
Manibusque-utrinque-consertis, commissum-est certamen ad puppes navium.
Ut veró cüm à stridulis ventis agztatae ingruunt procellae,
Die illo quum plurimus pulvis est in viis; 355
Qui porró vent?, simul pulveris magnam stare-faciunt nebulam:
Sic utique his simul zrruentibus inita est pugna, ardebantque animo
Invicem-se per turbam interficere acuto aere.
Horruit autem pugna mortalibus exitiosa hastis
Ver. 824. Οὐδ᾽ ἄν 'AxixA5Xi.] Notandum| Horrescunt corda agricolis; dabit ille
hic, quanto cum artificio, (ut Poema unum ruinas
sit a capite ad calcem,) quicquid rerum nar-| ^ Arboribus, stragemque satis; ruet omnia
retur, quisquis hominum loquatur, nusquam laté :
non spectetur et inseratur Zchilles. —Vide| ^ Antevolant, sonitumque ferunt ad littora
suprà ad β΄, 673, 681; ad 4, 788; et ad 4, venti :
298. Talis in adversos ductor Rhatejus hostes
Ver. 596. Nai»? ὧδ ἐπ᾿ ἀριστίρ᾽. Quoniam| ^ Agmen agit; densi cuneis se quisque co-
media acies Tantis Viris tuta est, ide Nos actis
ad sinistram Agglomerant———— ZEn. XII, 451.
Ver. 329. ἀφίκοντο. ἀφίκοιτο, cod. Ver. 559. Ἔφριξεν δὲ μάχη " ὄσσε δ᾽
Harleian. à Th. Bentleio collatus. ἄμερδεν Αὐγὴ χαλκείη.]
Ver. 551. — θεράποντα.) Vide suprà ad| ^ — ferro ancipiti decernunt, atraque laté
ver. 246. Horrescit strictis seges ensibus, eraque ful-
Ver. 584. “Ως δ᾽ ὅδ᾽ ὑπὸ λιγέων ἀνέμων. gent
Qualis ubi ad terras abrupto sidere nimbus Sole lacessita, et lucem sub nubila jactant.
It mare per medium ; miseris heu przescia AEn. VII, 525.
longé ———— tum laté ferreus hastis
B5
22
. Μακρῆς, ἃς T ταμεσίχροας"
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ν΄.
Lis. XIII
Αὐγὴ χαλκείη κορύθων ἀπὸ λαμπομενάων,
Θωρήκων τε νεοσριήκτων, σωκέων τε φαεινῶν,
᾿Ερχομένων ἄμυδις" μάλω κεν ϑρασυκάρδιος εἴη,
! , NN / 3
Ὃς τότε γηθήσειεν ἰδὼν πόνον, οὐδ᾽ ἀκάγοιτο.
Τὸ δ᾽ ἀμφὶς φρονέοντε δύω Κρόνου vis κραταιὼ
, 7 ec / Á/ " 4
Ανδράσιν ἥρωεσσι τετευχῶτον ἀλγεῶ λυγρὰ.
Ζεὺς μὲν ἀρῶ Τρώεσσι καὶ Ἕκτορι βούλετο νίκην,
Κυδαίνων ᾿Α γιλῆα πόδας ταγὺν, οὐδ᾽ ὅγε πάμπαν
"f "gne eM
Longis, quas tenebant acutas ; oculosque perstringebat
Splendor aereus, galeis à lucentibus,
"Thoracibusque recéns-tersis, scutisque fulgentibus,
Congredientium in-unum: Valdé utique audax-animo esset,
Qui tunc gavisus esset viso labore, neque animo-turbaretur.
Porró diversis partibus faventes duo Saturni filii viribus-potentes,
Viris heroibus struebant dolores graves.
ὄσσε δ᾽ ἄμερδεν 340
345
540
545
Quippe Jupiter quidem Trojanis et Hectori volebat victoriam,
Gloriosum-reddens Achillem pedibus velocem ; neque tamen ille penitüs
Horret ager, campique armis sublimibus
ardent. En. X1, 601.
— et/luce coruscus ahená. ^ ZEn. II, 470.
"Ew, μέντοι σαφέστερον iv σαῖς μεταφοραῖς λέ-
ivo καὶ κυριώτερον, ἤπερ ἐν αὐτοῖς σοῖς κυρί-
ei" ὡς và, “ "Ἔφριξεν δὲ μάχη. Οὐ γὰρ ἄν
τις αὐτὸ μεταλαξων διὰ κυρίων, οὔτ᾽ ἀληθέστε-
ρὸν εἴποι, οὔτε σαφέσσερον. [)θηιοίγ. Phaler.
ὃ 82. Τὸ δὲ, “ αὐγὴ χαλκείη," σολρμηρόν φα-
σιν ἐνταῦθα εἶναι οἱ παλαιοί. Οὐ γὰρ σπαρα-
(ολικῶς εἶπεν, ὡς ἐν ἄλλοις, ““ Χαλκὸς ἰλάμ-
** gro εἴκελος αὐγῇ πυρὸς, ἤ τι σποιοῦπην"
ἀλλὰ μονονουχὶ ἰφλόγωσεν τὰ ὅπλα, ἡλίου ἢ
τινα σοιαύτην λαμπηδόνα προσπλάφσων αὐτοῖς.
Eustath.
Ibid. φθισίμιξροτος. Syllaba Q;, in
vocabulis φθισίμοροτος et φθισήνωρ, non ex
φέϊσις desumpta est, sed ex Qvo. Quz vox,
apud Homerum, etiam et in Futuris φέϊσειν
et φέϊσεσθαι, primam semper producit. At
Qiizis, φέγσὸς, et similia, sunt ex Joristo tQt;-
νον. Vide suprà ad 4, 509, 314, 558 ; et ad
Β΄, 45, 833.
Ver. 541.
λαμσπομενάων.
Ver. 544. Ὃς yntártit——— —, οὐδ᾽
ἀκάχοισο.) 'H ἀπσύφασις τῇ καταφάσε, ποτὶ
εμὶν và ἴσον δύναται, ποτὲ δὲ «πὸ σ΄λέον'
** οὐδ᾽ ἄρα σώγς ἰδὼν γήθησεν ᾿Αχιλλεύς.᾽"
mogenes περὶ μεθόδου δεινότητος, C. 57. Simi-
litér Eustathius, ad ἅ, 530. Μυριαχοῦ φίλον
σοῖς ῥήτορσιν, ἀντὶ καταφάσεων, εὐειδεῖ χρᾶσθαι
σχήματι τῷ κατὰ ἀσπόέφασιν' ὡς καὶ ὅτε εἴπῃ τὸ,
** οὗ γάρ μιν ἀφαυρότατος βάλεν," ἀλλὰ δηλαδὴ
ὁ ἰσχυρότατος. lmitatus est hanc loquendi
rationem V7rgilius :
Nec veró Alciden me sum laetatus euntem
ἀπὸ λαμπομινάων.} 2d. ἀπο-
Her-
Accepisse. AEn. V1, 592.
Quàm zgnavitór igitur de hoc loco Scriptor
Gallicus Terrasson/ |. * Quelque licence" (in-
quit) * qu' Homére se soit donné dans sa Poe-
* sze, la necessité ou du mozns la commodité de
* sons Vers l' a jetté dans des confusions bien
* plus grandes y γηθήσειεν, οὐδ ἀκάχοιτο.
* Qui est ce qui pense ἃ se rejotiir en. voyant
* un combat? ..Et est-ce d'un autre cóté un
* objet de 'lristesse proprement dite?" Dis-
sert. sur l'Iliade, Part IV. chap. 6.
Ver. 546. σετεύχατον ἄλγεα λυγρά.
Quà analogià vocabulum hoe ἅπαξ λεγόμενον
ita deductum sit ex σεύχω, ut vim habeat
vel Imperfecti, vel A4oristi, vel ejus Tempo-
ris quod Grammatici plusquam perfectum ap-
pellant, equidem non video. Certé Perfec-
tum τέπευχα locum hic habere non potest.
Nec enim usquam in totá, quàm longa est,
Iliade, ullius Verbi Tempus perfectum διω-
φισμίνον, constructum hoc modo reperias vel
ἀορίστως, Vel παραταφσικῶς. — Vide suprà ad 4,
57. "Vim autem hoc in loco necesse esse ut
habeat vel 44orzstj, vel Imperfecti, vel ejus
denique Temporis quod plusquam perfectum
appellari solet, indicat tum orationis ordo
atque ratio; tum in eádem quz sequuntur
sententià, βούλεσο, ἤθελε; κύδαινε, ὀρόθυνε, ἤχθε-
σον ἐνεμέσσα" tum et Scholiastee et Eustathii in-
terpretatio: Quorum alter istud σετεύχατον
exponit, ἔσευχον, κατεσκεύαξον, (non φσεσεύχασι,
κατεσκευάκασι) Alter dictum ait πρὸς ὁμοιότη-
TX TOU, αὐτοὺς δ᾽ ἑλώρια V φεῦχε᾽᾽ κύνεσσιν.
Cod. Jtalic. à To. Bentleio collatus, habet
σεφσεύχετον. ;
Ver. 548, Κυδαίνων ᾿Αχιλῇα.} Vide suprà ad
ver, 824,
᾿..
Lis. XIII.
Ἤθελε λαὸν ὀλέσσαι ᾿Αχαιϊκὸν Ἰλιόθ, πρὸ,
᾿Αλλὰ Θέτιν κύδαινε καὶ vito παρτερύθυμωον'
᾿Αργείους δὲ Ποσειδάων ὀρόθυνε μετελθῶν͵
Λάϑρη ὑπεξαναδὺς πολιῆς ἁλός" ἤχθετο γάρ ῥα
Τρωσὶν δαμναμένους, Aui δὲ κρατερῶς, ἐνεμέσσα.
^H μὰν ἀμφοτέροισιν opo γένος, δ᾽ ia πάτρη"
᾿Αλλὰ Ζεὺς πρότερος γεγόνει καὶ πλείονα ἤδη.
Τῷ po καὶ ἀμφαδίην pi ἀλεξέμεναι ἀλέεινε,
Δάϑ en δ᾽ αἰὲν ἔγειρε κατὼ στρατὸν, ἀνδρὶ t ἐοίκως.
Τὼ y ἔριδος κρατερῆς καὶ ὁμοιΐου. πολέμοιο
Πεῖραρ ἐπαλλάξαντες, i eT ἀμφοτέροισι, τάνυσσαν,
"Αῤῥηκτόν T ὠλυτόν τε; τὸ πολλῶν γούνατ᾽ ἔλυσεν.
Ἔνθα, μεσαιπόλιός περ ἐῶν, Δαναοῖσι κελεύσας
᾿Ιδομνενεὺς, Τρώεσσιν ἐπάλροενος ἐν φόβον ders
Πέφνε γὰρ ᾿Ορθυονήω, Καξησόθεν &vdov ἐόντα"
Ὅς ῥα νέον πολέμοιο μετὰ κλέος εἰληλούθει"
OMHPOY lIAIAAOZ N'.
"Hres δὲ Πριάμοιο “υγατρῶν εἶδος ἀρίστην,
Volebat populum perdere Achaicum ad Ilium ;
Sed "Thetin honorabat, et filium ejus magnanimum :
Argivorum veró N eptunus animos-excitabat interventu suo,
Clam emersus é cano mari; dolebat enim
A. Trojanis z//os domari, J ovique vehementér iratus erat.
Sané quidem utriusque unum era! genus, atque unus ortus ;
Sed Jupiter prior natus-fuerat, et plura noverat.
Quocirca etiam Neptunus palàm quidem auxiliari cavebat,
Clàm veró semper concitabat eos per exercitum, homini assimilatus.
Hi itaque certaminis vehementis et omnibus-aequé-gravis pugnae
Funem hinc-inde-nexum super utrosque extenderunt,
Infrangibilemque, insolubilemque, qui multorum genua solvit.
'Tum, semicanus licét existens, Danaos cohortans
Idomeneus, Trojanis insiliens fugam incussit :
Interfecit enim Othryoneum, é Cabeso qui aderat :
Qui nuper belli ad famam venerat :
Petebat autem Priami filiarum formá praestantissimam,
Ver. 349. ὀλέσσαι..} Ὀλέσθαι, perire ;
Cod. Harleian. à Tho. Bentleio collatus.
Ver. 552. — ἤχθετο γάρ ῥα. JDolebat enzm,
ut dixi, Connectitur nimirüm cum eo
remque.
Ver. 558. Τὼ. .4l. Toi.
23
350
360
365
3550
555
560
et
o
οι
Omnia Mercurio similis, vocemque colo-
ZEn. IV, 558
Ver. 359. Ilsgzo ἐπαλλάξαντες,-------- φάνυσ-
—** ytiy καὶ πλείονα hu
quod suprà dictum est, ver. 206.
Ver. 555. Ζεὺς πρότερος γεγύνει, καὶ
πλείονα ἤδη.] Οὐ γὰρ ἀργύρῳ. καὶ χευσῷ μωκά-
e T Ss, οὐδὲ βρονταῖς καὶ κεραυνοῖς, ἰσχυρὸν,
ἀλλὰ ἐπιστήμῃ καὶ φρονήσει. Καὶ τοῦτο κάλ-
λιστα πάντων Ὅμηρος ὧν εἴρηκε περὶ ϑεῶν
ἀναφϑεγξάμενος, “ Ζεὺς πρότερος γεγό-
Plutarch. de Iside et
Repperit et Barnesius,
Osiride ; sub initio.
in duobus MSS. ἤδει.
Ver. 351. ἀνδρὶ ἐοικώς.
σαν. Utrumque exercitum, tanquam. circum-
jecto fune, in arctum constringebant. Ut recté
Popius.
Ver. 562. Τεώεσσιν ἐπάλμενος.) MS.
Barnes; unus; TA. Bentleii tres; Τρώεσσι
μετάλμενος.
Ver. 364. Ὅς ῥα νέον Κασσάνδρην.
illis ad Trojam forté diebus
Venerat insano Cassahdrz incensus amore,
Et gener auxilium Priamo Phrygibusque
ferebat. 4En. 11, 542.
B4
24 OMHPOY IAIAAOX Ν΄. Lis. XIII.
Κασσάνδρην, ἀνάεδνον" ὑπέσχετο ὁ δὲ μέγα ἔργον,
Ἔκ Τροίης ἀέκοντῶς ἀπωσέριεν υἷας ᾿Αχαιῶν.
Τῷ δ᾽ ὁ γέρων Πρίαμος ὑπό T ἔσχετο; καὶ κατένευσε
Δωσέμεναι" ὁ δὲ pug » ὑποσχεσίησι πιθήσας.
᾿Ιδορνενεὺς δ᾽ αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ,
Καὶ βάλεν ὕψι βιξάντα τυχών" οὐδ᾽ ἤρκεσε ώρηξ
Χάλκεος, ὃν Φορέεσπε, μέση δ᾽ ἐν γαστέρι πῆξε'
Δούπησεν δὲ πεσών' ὁ δ᾽ ἐπεύξαντο, φώνησέν ud
᾿Οδρυονεῦ, πέρι δή σε βροτῶν αἰνίζομ᾽ ἁπάντων,
E; ἐσεὸν δὴ πάντα τελευτήσεις, ὁ ὅσ᾽ ὑπέστης
Δαρδανίδη Πριάμῳ" ὃ δ᾽ ὑπέσχετο συγατέρα ἡ ἥν.
Καί κέ voi ἡμεῖς ταῦτά γ᾽ ὑποσχόμενοι πελέσαιμεν'
Δοῖμεν δ᾽ ᾿Ατρείδαο συγατρῶν εἶδος ἀρίστην,
"Aeytos ἐξαγαγόντες, ὁ ὀπυιέμεν" εἴκε σὺν ἄμμιν
Ἰλίου € ἐκπέρσης εὖ ve queo) πτολίεθρον.
᾿Αλλ᾽ ἕπευ, oq ἐπὶ γηυσὶ συνώμεθα ποντοπόροισιν
᾿Αμφὶ γάμῳ" ἐπεὶ οὔτοι ξεδνωταὶ κακοὶ εἰμιέν.
Ὡς εἰπὼν, ποδὸς εἷλκε κατὰ κρατερὴν ὑσρυΐνην
Cassandram, indotatam : pollicitus nempé fuerat magnum opus,
A "Trojà quantumvis invitos depulsurum se filios Achivorum.
Illi autem senex Priamus eam promiserat, et annuerat
Daturum esse : ille itaque pugnabat, promissis fretus.
Idomeneus autem in illum collimabat hastá fulgenti,
Et percussit sublimi-gradu incedentem assecutus ; nec arcuit thorax
Aereus, quem gestabat ; medio autem ἐς in ventre fixit :
Fragorem veró edidit cadens: is autem super eum gloriatus est, dixitque :
** Othryoneu, te sané supra mortales laudo omnes,
** Si utique veré omnia perficies, quae pollicitus es
" Dardanidae Priamo: is autem promisit filiam suam.
* Quin et tibi nos haec polliciti praestiterimus ;
* Dederimusque Atridae filiarum formá praestantissimam,
* Ex Argis arcessitam, quam ducas; siquidem, nobiscum
* Ilii expugnaveris bené habitatam urbem,
* Sed sequere, ut ad naves in-colloquium-veniamus pontum-transeuntes
* De nuptiis: quippe nequaquam soceri illiberales sumus.'
Sic fatus, pede traxit per acre proelium
370
380
3570
515
380
Ver. 366. — ἀνάεδνον.] Cassandram nimi- | idem uno in MS. repperit, et Th. Bentleius
rüm, non muneribus, sed operá et rebus ges- | in pluribus, Πρίαμος ὑπό τ᾽ ἔσχετο.
Vulgz.
tis, promereri studebat. Ut notavit Domina | ITgízges ὑπίσχετο. Quod manifestó corrup-
Dacier. tum est,
Ibid.
hic producatur; item IIgiZges, ver. 968. et| I81.
ὑπίσχετο »] Quà ratione, δὲ Ver. 515. Δούπησεν Vide suprà ad ver.
ϑυγατέρα, ver. 516. vide suprà ad Z4, 51. Bar- Ver. 916. — Swyazíga.] Vide suprà ad ὦ,
nesius, δὴ, hoc in loco scribendum voluit : | 598.
Sed nihil opus.
Ver. 582.-- ἰεδνωταὶ.] Ità Barnestus et. Ve-
Ver. 368. — Ileizgeos ὑπό c ἔσχετο.} Edi- | teres. Nempé ut ex ἥλιος, ἠέλιος" ita ex ἕδνον,
dit JBarnesius €x , conjecturà, Πρίαμος μὲν ἔεδνον. Vulgg. ἱδνωταί.
ὑσίσχετο' vel Πρίαμος μιν ὑπέγχιτο. Αἰ — Ibid.———— εἰμκέν,]. Atl. izgty.
Sed leviculum hoc.
Lis. XIIT.
OMHPOY IAIAAOXZ Ν΄.
Ἥρως ᾿Ιδομιενεύς: σῷ δ᾽᾿ ᾿Ασιος ἦλθεν à ἀμύντωρ,
Πεζὸς πρόσθ᾽ ἵππων" τὼ δὲ πνείοντε κατ᾽ μων
Αἰὲν ἔχ᾽ ἡνίοχος “εράπων' ὃ δὲ ἕετο υμῷ
Ἰδομενῆα βαλεῖν, 0 δέ μιν φθάμενος βάλε δουρὶ
Λαιμὸν ὑπ᾽ ἀνθερεῶνα, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσεν"
Ἤριπε δ᾽, ὡς ὅτε τις δρῦς 7 ἤριπεν, ἢ ἀχερωὶς,
ἪΣ πίτυς βλωϑρὴ, τῆν T οὔρεσι τέκτονες ἄνδρες
᾿Εξέταμον πελέκεσσι γεήκεσι, νἥτον εἰναι"
"Os 6 πρόσθ᾽ ἵππων καὶ δίφρου κεῖτο τανυσθεὶς,
Βεδρυχὼς, πόνιος δεδραγρυένος αἱμυατοίσσης..
Ἔκ δὲ οἱ ἡνίοχος πλήγη φρένας, ἃς πάρος εἶχεν,
Οὐδ᾽ ὅγε φόλμησεν, δηΐων ὑ ὑπὸ χεῖρας ἀλύξας,
ἊΨ ἢ ἵππους στρέψαι" σὸν δ᾽ ᾿Αντίλοχος μενεχἄρμης
Δουρὶ μέσον περόνησε τυχών" οὐδ᾽ ἤρκεσε ueni
Heros Idomeneus.
Pedes, ante equos; hos autem anhelantes in humeros ejus
Assidué tenebat auriga famulus :
Idomeneum percutere ; is autem illum prior percussit hastá
"4d jugulum sub mento, penitüsque hastam adegit :
Cecidit igitur, sicut quando aliqua quercus cecidit, vel populus-alba,
Vel pinus alta, quam scilicét in montibus fabri
Exciderunt securibus recéns-exacutis, navale-lignum ut-sit :
Sic ille ante equos et currum jacebat porrectus,
Dentibus-frendens, pulvere manibus-prehenso sanguinolento.
Defectus veró est ejus auriga mente, quam anté habebat;
Neque is ausus est, hostium manus ui-effugeret,
Eum itaque Antilochus bellicosus
neque arcuit thorax
Retró equos vertere :
Hastá medium transfodit assecutus :
25
385
390
395
Huic autem Asius venit vindex,
585
ille veró cupiebat animo
σοῦ
595
Ver. 584.
ἐπαμύντωρ.
Ver. 588. Λαιμὸν ὑπ᾿ ἀνθερεῶνα.
Sternitur; hzsit enim sub gutture vulnus,
ἦλθεν ἀμύντωρ.)] 4l. A4
et udz
Vocis iter tenuemque inclusit sanguine
vitam. 4En. VII, 553.
Ver. 589. ὡς ὅτε Tis δρῦς deme]
Ac veluti summis antiquam in montibus
ornum
Cüm ferro accisam crebrisque bipennibus
instant
Eruere agricole certatim; illa usque mi-
natur,
Et tremefacta comam concusso vertice
nutat :
Vulneribus donec paullatim evicta, supre-
müm
Congemuit, traxitque jugis avulsa ruinam.
“Ἐπ. II, 626.
Pulcherrimus sané hic locus Virgilianus, eo-
rumque ex numero est, quos (Macrobio ju-
dice, ἐδ. 5. c. 11.) ita transtulit Virgilius,
ut Homero superior videatur: Quippe * mag-
* no cultu Virgilius difficultatem abscindendce
* arboreg molis expressit; verüm nullo nego-
* tio Homerica arbor abscinditur." Αἴ reve-
rà (ut ex Hobbesio notavit Popius) inepta est
omnis horum duorum locorum inter se insti-
tuta comparatio. Quippe Homerus et. Virgi-
lius, cüm res longé inter se diversas describe-
rent; hic urbem ingentem in ignes paulla-
tim considentem, ille hominem uno ictu oc-
cisum atque humi stratum ; suam uterque
materiam suo colore ac specie ornavit, suam
uterque pulcherrimá aptissimáque similitu-
dine explicavit.
Ibid. ἀχερωϊς. 441]. ἀχέλωΐς.
Ver. 592. —"Qs ὁ --- αἱματοίσσης.] Citato
hoc loco, indicat Dionysius Halicar masseus,
quomodo συνθέσεως λύσις χύει καὶ τὸ κάλλος
αὐτῆς καὶ TÀ eros, quamvis quis οὔτε σροσ-
θεὶς οὐδὲν, οὔτε ἀφελὼν, τὴν σύνθεσιν ἀλλάξαι
μόνον. ἹΠερὶ Συνθέσεως, S 4.
Ver. 594, —— πλήγη.)] Vide suprà ad γ',
3l.
26 — OMHPOY IAIAAOZ N.
Χάλκεος, ὁ ὃν Φορέεσκε, μέσῃ δ᾽ ἐν γαστέρι 'πῆξεν.
Αὐτὰρ ὁ oy ἀσθμαίνων εὐεργέος ἔκπεσε δίφρου"
Ἵππους δ᾽ ᾿Αντίλοχος, μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς»
ἜἘξέλασε Τρώων μετ᾽ ἐὐκνήμιδας ᾿ Αχαιούς.
Δηΐφοξος δὲ μάλα σχεδὸν ἤλυθεν ᾿Ιδορνενῆος,
᾿Ασίου ἀχρύμενος, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ"
᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος
᾿Ιδομενεύς" κρύφϑη. γὰρ vm ἀσπίδι πάντοσε σῇ»
Τὴν &e oy ἐν ῥινοῖσι βοῶν καὶ γώροπι χαλκῷ
Δινωτὴν Φορέεσκεν δύω κανόνεσσ' ἀραρυῖαν"
Tz ὑπο πᾶς ἐάλη, TO δ᾽ ὑπέρπτοτο χάλκεον ἔγχος"
Καρφαλέον δέ οἱ ἀσπὶς ἐπιθρέξαντος ἄῦσεν
Ἔγχεορ' οὐδ᾽ ἁλιόν po βαρείης χειρὸς ἀφῆκεν,
"AAX ἔδαλ᾽ ἽἽσπασίδην “ὙὝ ψήνορα, ποιμένα λαῶν,
Ἥπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ' ἔλυσε.
Δηΐφοξος, δ᾽ ἔκπαγλον ἐπεύξατο, μακρὸν ἀὔΐσας"
Οὐ μὰν GUT ἄτιτος κεῖτ ᾿Ασιος: ἀλλά E Qu
Εἰς " Aidóg περ ἰόντα πυλάρταο; κρατεροῖο,
Γηθήσειν κατὰ Suv ἐπεί ῥά oi ὦπασα πομνπόν.
-΄
Aereus, quem gerebat; medio autem in ventre fixit.
Atque hic quidem anhelans affabré-factà excidit sellá :
Equos autem Antilochus, magnanimi Nestoris filius,
Abegit à "Trojanis ad bené-ocreatos Achivos.
Deiphobus veró admodüm propé venit Idomeneum,
Propter- Asium dolens, et jaculatus est hastá fulgenti :
At ille quidem ex-adverso conspicatus evitavit aeream hastam
Idomeneus: occultatus est enim sub clypeo undique aequali,
Quem ipse coriis boum et corusco aere
"Tornatum gerebat, duobus manubriis aptatum :
Sub hoc se totum collegit, supervolavitque aerea hasta :
Aridüm veró ei clypeus in-transcursu-stringente resonuit
Hastà : neque irritam sané robustà manu emisit Zeiphobus,
Sed percussit Hippasidem Hypsenorem, pastorem populorum,
"Ad hepar sub praecordiis, confestimque genua solvit.
Deiphobus igitur valdé super eum gloriatus est, alté clamans :
* Non utique inultus jacet Asius: sed ipsum puto,
* Ad Orcum licét euntem validas-portas-habentem, durum,
* Gavisurum esse animo; quoniam ei dedi comitem, qu deducat."
1.18.
XIII.
400
405
410
415
400
410
415
Ver. 402. ἤλυθεν] . Postulat 'Tempo- 'er. 408.
rum ratio, ut sit ἤλυθεν ex Aoristo ἤλυθον, est parvi momenti.
non ex Perfecto ἤλυθα. Vide suprà ad 4, 57. Ibid.
Ver. 408.—4& χνύμενος. Videsuprà ady' , 260.
Ibid. ἀκόντισε. Vide suprà ad 4, 140.
Ver. 404. ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο. ] "er. 414.
ἐάλη.} 2d. ἑάλη. Quod
cà δ᾽ ὑπέρπτατο χάλκεον ἔγχεος.
tremebunda supervolat hasta.
4En. X, 522.
Prazvidit, celerique elapsus corpore cessit. κρίνω, ἄκργτος" eX Qiu, d Qffros"
En. X, 444. | ἄκλύτος" ex μαρεῦρομαι, ἀμάρεῦὕρορ' aliaque in-
"er. 406, —— γώροπι χαλκῷ.) Vide suprà | numera. Vide suprà ad 4, 509. 514. 538. ad
ad ra 518. β΄, 45, et ad δ΄, 257.
&rimog.] Ex ri», Si fror"
ille ictum venientem a vertice velox | eádem ,analogià, atque ex λῦω, ZAUvreg' ex
ex κλίνω,
Lis. XIII.
"Qs ἔφατ"
OMHPOY IAIAAOZ N.
᾿Αργείοισι δ᾽ ἄχος γένετ᾽ εὐξαμένοιο,
᾿Αγτιλόχῳ δὲ μάλιστα δαϊφρονι Sup € ógnev
'AAX οὐδ᾽, ἀχνύμενός περ, £0U ἀμέλησεν ἑταίρου,
᾿Αλλὰ Suy περίξη, καί οἱ σἄκος ἀμφεκάλυψε.
Τὸν μὲν ἔπειθ᾽ ὑποδύντε δύω € ἐρίηρες ἑταῖροι,
Μηκιστεὺς, Ἔχίοιο πάϊς, καὶ δῖος ᾿Αλάστωρ,
Νῇῆας ἐπὶ γλαφυρὰς φερέτην, βαρέα στενά χοντε.
᾿Ιδοριενεὺς δ᾽ οὐ λῆγε μένος peye ἕετο δ᾽ αἰεὶ
'Hé τινα Τρώων ἐρεδεννῇ νυκτὶ καλύψαι,
Ἢ αὐτὺς δουπῆσα!» ἀμύνων λοιγὸν ᾿Αχιαιοῖς.
Ἔνθ Αἰσυήτωο διοτῥεῷφέος φίλον
He» ᾿Αλκάθοον' (γαμδρὸς δ᾽ ἦν ᾿Αγχίσαο"
Πρεσξυτάτην δ᾽ ὦπυιε συγατρῶν Ἱπποδάμειαν,
Τὴν περὶ κῆρι! φίλησε πατὴρ καὶ
Ἐν μεγάρῳ" πᾶσαν γὰρ ὁμηλικίην ἐκέκαστο
Κάλλει; καὶ ἔργοισιν, ἰδὲ φρεσί:
Tzu ἀνὴρ ὦριστος ἐνὶ Τροίῃ εὐρείῃ" )
Τὸν τόθ᾽ oz ᾿Ιδοριενῆ! Ποσειδάων ἐδώρμνασσε,
Sic dixit :
Argivis autem dolor datus est, eo gloriante ;
Antilocho autem maximé bellicoso animum commovit ;
Non tamen, dolens licét, suum neglexit socium,
Sed accurens protexit, et ei scutum praetendit.
Hunc quidem deindé subeuntes duo chari socii,
Mecisteus, Echii filius, et nobilis Alastor,
Naves ad cavas portabant, gravitér gementes.
Idomeneus autem non remittebat de animo magno ; sed cupiebat assidue
Vel aliquem "Trojanorum tenebrosà nocte
Vel ipse fragorem-edere-cadens, dum-depelleret exitium Achivis.
Tunc Aesyetae Jovis-alumni charum filium
Heroém Alcathoum ; (gener autem erat Anchisae ;
Maximamque-natu duxerat filiarum Hippodamiam,
Quam ex corde dilexit pater et veneranda mater
supra totum enim aequalium-coetum eminebat
In domo ;
27
420
428
υἱὸν
πότνια μήτηρ 480
σούνεκα καί μεν
420
tegere, 425
430
Pulchritudine, et operum peritiá, atque prudentià ; quare et ipsam
Duxerat vir nobilissimus in 'Trojà amplá
:)
Hunc tunc sub Idomieneo Neptunus domuit,
Ver. 424. —— οὐ λῆγε μένος.ἢ Eustath. Τὸ
δὲ, us ἔληγε μένος, οἱ Ld Ὅμηρον, * ἔληγε
£yaus," ἐροῦσιν Zy.— Ec 2 σὸ μὲν, “ ἔληγε
, $ MN Ls Ὁ » M
“ μένος," ἀντὶ ToU “ἔπαυσε «πὸ δὲ “ἔληγε
“ ͵ δ. scm « » CLE RE
μένους, ἀντὶ τοῦ ““ ἐπαύσατο." Rectissime.
Nempé λήγει μένος, is qui ipse se cohibet ; λή-
yt μένους, ls qui occisus aut vulneratus aut
defatigatus deficit. Vide suprà ad γ΄, 141.
Ver. 426. "H αὐτὸς δουπῆσα.ἢ
seu certe occumbere morti.
AEn. 1I, 62.
Ver. 450. —— «aii κῆρι φίλησε.) Eustath.
περισσῶς ἐφίλησε. Unde vir doctissimus H.
Stephanus scribit, πέρι κῆρι φίλησε.
My
Ver. 452. Κάλλει, καὶ ἔργοισιν.
4D ἔογοισιν.
Ver. 455. Τῆμεν ἀνὴρ ὦρισαος tu Τροΐῃ
εὐρεΐη. Post hunc versum nonnulli Anti-
quorum, teste Eustatho, tres sequentes insc-
ruerunt:
] «41. Κάλλει
Πρὶν ᾿Αντηνορίδας πραφέμεν καὶ YIavÜóoy υἷας,
Πριωμίδας S^ οἱ Τρωσὶ μετέπρεπον ἱπποδάμοι-
civ.
"Eus ἔθ᾽ ἥθην εἶχεν, ὄφελλε δὲ κούριον ἄνθος.
Homero non indignos, judice Domina Dacier :
Mihi videnjur cgmmentitii, et recentiorem
etatem sapere.
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ N'.
Θέλξας ores φαεινὼ, πέδησε δὲ φαίδιμα γυῖα.
y 1 , , , , , »25 5 ,
Οὔτε γὰρ ἐξοπίσω φυγέειν δύνωτ᾽, or. ἀλέασθαι
y
᾿Αλλ᾽, ὥστε στήλην, ἢ δένδρεον ὑψιπέτηλον,
᾿Ατρέμιας ἑσταύτω, στῆθος μέσον οὔτασε δουρὶ
e , ^ t / M. s ^ ^
Ηρως ᾿Ιδομιενεὺς, ῥῆξεν 06 oi ἀμφὶ γιτῶνω
Χάλκεον, 06 οἱ πρόσθεν ἀπὸ χροὸς ἤρκει ὄλεθρον"
Δὴ τότε γ᾽ αὖον ἀῦσεν, ἐρεικόμενος περὶ δουρί:
Δούπησεν δὲ πεσὼν, δόρυ δ᾽ ἐν κραδίη ἐπεπήγει,
Ἥ ῥά οἱ ἀσπαίρουσα, καὶ οὐρίαχον πελέρνιζεν
» Ü δ᾽ » , , / , 6 ΕΣ
ενθω ὃ ἐπειτ' ἀφίει μένος oGeipuoc Αρῆς
Ἀ » 4
28 118. XIIT.
4 35
440
»
Ey toc-
, A 9: , ΄
[δομενεὺς δ᾽ ἔκπαγλον ἐπεύξατο, μακρὸν ἀῦσας"
p ᾽ dT à δὴ 5. 3! "5
AuqiQoG , 7 ἄρα δή vi ἐἴσκομνεν ἀξιον εἶναι
445
Caligine-offusá oculis lucidis, praepedivit autem quas: vinculo pulchra membra. 455
Neque enim retró fugere poterat, neque declinare :
Sed tanquam columnam, vel arborem alto-vertice-comantem,
Sine-motu stantem, pectus medium vulneravit hastà
Heros Idomeneus, disciditque ei circum loricam
Aeream, quae ei anté à corpore arcebat perniciem ;
At tunc quidem aridüm-quid resonuit, fissa ab hastà :
Fragoremque-ille-edidit cadens, hasta veró in corde fixa erat,
Quod quidem ipsi palpitans, etiam extremum-ferrum quassabat
Hastae: tum veró deinde remisit impetum suum valida hasta.
Idomeneus ergó valdé super eum gloriatus est, alté clamans :
* Deiphobe, numquid jam ἐξδὲ videmur-recté-judicare aequum esse,
440
445
ὅσσε φαεινὰ.] Ita Barnesius,
Ver. 455. Ver. 442. Δούπησεν δὲ πεσὼν. Vide suprà ad
et Veterum nonnulli. Recté, ut mihi qui- | ver. 181.
dem videtur. Nam Eustathius, locis à Bar- Ver. 444. ἀφίει μένος,} Ἤγουν ἔστη τῆς
nesio citatis, agnoscit ὄσσε tam esse Neutrum
posse quam AMasculinum. ^ Vir doctissimus
H. Stephanus scribendum omninó contendit,
ὄσσε φαεινώ. — Quod tamen versum plané peri-
mit, ita ut mullá licentiá sanari queat; nisi
quis ex merá conjecturà, pro σέδησε, scri-
bere velit ἔδησε. At, inquit vir doctissimus,
* quí φαεινὰ defendi possit, non video." | Nec
tamen causam subjicit, quare defendi non
posse existimet, Cert, si zz: generis neutrius
esse potest, quod agnoscit Eustathius ; nihil
impedit quominüs cum JSubstantivo Duali
conjungatur Plurale 4djectivum. |) Non quód
ἀδιαφόρως (ut ex Eustathio Barnesius) τὰ Avi-
κά σε πληθυντικῶς ἐκφωνεῖται, καὶ τὰ YlAnÜuv-
vix& δυϊκῶς" quod est perabsurdum : Sed quód
certá quádam ac constanti ratione, (quam
suprà exposuimus, ad 4, 566. ad fj, 288. et
ad £, 487.) fieri id queat.
Ver. 458. —— οὔτασε. Vide suprà ad δ΄,
525. et ad Z, 140.
Ver. 440. — ὅς oi] Quá ratione, ὅς, hic
producatur; item ἑτσαρίσσαιτο, ver. 456. vide
suprà ad 4, 51. Ceterüm sunt qui hic le-
gant, ὅς f ai.
προσωτέρω ὁρμῆς ὃ σίδηρος" ἢ ἐποίησε
τὸν σετρωμένον ἀφεῖναι στὸ ψυχικὸν μένος. — .Eu-
stath, Priorem veram esse explicandi ratio-
nem, liquet ex σ΄, 615: Ubi eadem iterüm
occurrunt verba, ita disposita, ut nullus sit
intellectui ambiguo locus.
Ver. 446. 5» ἄρα δή τι ἰΐσκομεν ἄξιον
εἶναι Τρεῖς ἑνὸς ἀντιπεφάσθαι, ἐπεὶ σύ περ εὖ-
xum αὕτως, Δαιμόνι᾽, ἀλχὰ καὶ αὐτὸς —-—.]
Zl. δή τοι ἐΐσκομεν. «Αἱ. δή σι σ᾽ ἐΐσκομεν. Vir
doctissimus Henr. Stephanus sine interroga-
tione scribendum, et hoc modo distinguen-
dum contendit :
ἢ ἄρα δή «οι ἰΐσκομεν ἄξιον εἶναι
Τρεῖς ἱνὸς ἀντιπεφάσθαι" ἐπεὶ σύ περ εὔχεαι
"
αὕτως,
Δαιμόνι᾽, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς
* Ut hic Sensus sit: Equidem, Deliphobe, nos
* abund?à vicem retulisse (vel injuriam ultos
* esse) putamus in eo quód tres pro uno d no-
* bis occisi sint: quid tamen te ita jactas,
* vir preclare, tu quoque mecum. congredere ;
* ut si non satis est tres occidisse pro uno, tu
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Τρεῖς ἑνὸς ἀντιπεφάσθαι, € ἐπεὶ σύ περ εὔχεαι αὕτως ;
Δαιμόνν᾽ , ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐναντίος ἵστωσ᾽ ἐμοεῖο;
"Oen ἴδης; οἷος Ζηνὸς γόνος ἐνθάδ᾽ ἱκάνω"
Ὃς πρῶτος Mía τέκε Κρήτῃ € ἐπίουρον"
φως δ᾽ αὖ τέκεθ᾽ υἱὸν ἀμύμονα Δευκαλίωνα"
Δευκαλίων δ᾽ ἐμὲ τίκτε, πολέσσ' ἄνδρεσσιν ἀ ἄνακτα,
Κρήτῃ : ἐν εὐρείῃ: νῦν δ᾽ ἐνθάδε νῆες ἐνεικῶν,
Xoí τε κακὸν, καὶ πατρὶ, καὶ ἄλλοισι Τρώεσσιν.
Ἃς “φάτο: Δηΐφοξος. δὲ διάνδιχα μερμήριξεν,
Ἤ τινά που Τρώων € ὑταρίσσαιτο μεγαθύμων,
"Ax à ἀναχωρήσας" ἢ πειρήσωιτο καὶ οἷος.
Ὧδε δέ οἱ Φρονέοντι δοάσσατο κόρδιον εἶναι,
Bao ἐπ᾽ Αἰνείαν' σὸν δ᾽ ὕστατον εὗρεν Op 09
'Eeraór' αἰεὶ γὰρ Πριάμῳ € eren δίῳ,
Ovx ἄρ, ἐσθλὸν ε ἐόντα μετ᾽ ἀνδράσιν, οὔτι τίεσκεν"
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντω προσηύδα"
** "Tres pro uno occisi ut sint, quando tu eloriaris inaniter ?
“Ὁ bone, quin et ipse adversus stato mihi,
* Ut videas, qualis Jovis soboles huc venerim ;
* Qui primus Minoa genuit, Cretae custodem :
* Minos veró genuit filium eximium Deucalionem :
* Deucalion autem me genuit, multis viris regem,
* Cretá in latá: nunc veró huc me naves advexerunt,
* "Tibique perniciem, et patri, et caeteris Trojanis."
Sic dixit: Deiphobus autem bifariàm deliberavit,
29
450
455
460
450
455
Utrámne aliquem alicubi Trojanorum si57 adjutorem-assumeret magnanimorum,
Regressus ; an experiretur etiam solus.
Sic autem ei cogitanti visum est utilius esse,
Ire ad Aeneam: eum veró postremum invenit agminis
Stantem : jugiter enim is Priamo succensebat nobili,
Quód se, strenuum icit existentem inter viros, nequaquam honorabat :
Propé itaque stans Deiphobus verbis alatis allocutus est :
460
* quartus numerum ezpleas." Sententia ele- | — Ibid.
πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν. Ita edidit Bar-
gans sané et commoda. Veruntamen, prz- | nesius :
terquam quód isto modo vox, ἀλλὰ, nimis
duritér sit transposita, (id quod ipsum virum
doctum non fugit ;) mihi porró neque istud
ἄρα, neque istud zi, satis recté videntur con-
stare, nisi ἐἴσκομεν intelligatur interrogativé,
Caeterüm, ἐΐσκομεν ἄξιον εἶναι, reddi potest, vel,
" mum tibi videmur recló judicare, equum
** esse. ?" vel, * mum tibi videmur judi-
5 care, satzs esse ἔς
Ver. 447. — ἀντιπεφάσθα.. Vide infrà ad
Z, 471.
Ibid. αὕτως. οὕτως; MSS. duo à T.
Bentleio collati.
Ver. 450. — πρῶτος.] "Al. πρῶτον.
Fer, 452. --- δ' ἐμὲ πίκτε.] Barnesius edidit,
δ᾽ dk ἔτικτε. Quod perindé est,
Quemadmodum, ρ΄, 256. ATE
πολίσσιν. Et ibid. 308. — σπολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν
ἀνάσσων. Vulgg. hic habent, πολέεσσ᾽ ἄνδρεσ-
σιν. Quod et ipsum ferri possit: Ut pronun-
tetur scilicét, πολεῖσσιν.
Ver. 458. ὯΩδε δέ οἱ φρονέοντι.
Hzc alternanti potior sententia visa est.
ZEn. IV, 987.
Omnia secum
Versanti, subitó vix haec sententia sedit.
AEn. XI, 551.
Ver.469. — ἱστάμενος ἔπεα. Quá ratione,
ἱστάμενος, hic ultimam producat; item, σηλύ-
ytrow ver. 470: et ἐσπισσπόμενον, ver. 495; et
ὠμοιῖν, ver. 5115 et γὰρ, ver. 517 ; et αἰγυσιὸς,
ver. 5315 vide suprà ad 4, 51.
30 OMHPOY IAIAAOSZ N'. Lis.
Αἰνεία, Τρώων βουληφόρε, νῦν σέ μάλα χρὴ
Γὰα toga ἀρυνέριεναι, εἴπερ τί σε κῆδος i ἱκάνει"
᾿Αλλ᾽ ἕπευ, ᾿Αλκαθόῳ € ἐπαρυύνομμεν, óc σε πάρος περ
Γαμξρὸς ἐ ἐὼν ἔθρεψε; 'δόμοις 1 ἔνι, τυτθὸν ἐόντα"
Τὸν δέ τοι ᾿Ιδομιενεὺς δουρικλυτὸς ἐξενάριξεν.
Ὡς φάτο' σῷ δ᾽ ἄρα υμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὁ ὀρινε'
Bz à: μετ᾽ Ἰδομενῆα, μέγα πτολέμοιο μεμηλώς.
'"AXX οὐκ Ἰδομενῆα φόθος λάξε, τηλύγετον ὡς
"AXX ἔμεν, ὡς ὅτε τις σῦς οὔρεσιν ἀλκὶ CAT,
Ὅστε μένει πολοσυρτὸν ἐπερχόμενον πολὺν ἀνδρῶν
Χώρῳ t εν οἰοπόλῳ, φρίσσει δέ τε νῶτον ὕπερθεν'
᾿Οφθαλμιὼ δ᾽ ἄρα οἱ πυρὶ λάρμυπετον" αὐτὰρ ὀδόντας
Oy, ἀλέξασθαι μεμιωὼς κύνας ἠδὲ καὶ ἄνδρας.
Ὥς μένεν ᾿Ιδοριενεὺς δουρικλυτὸς, (οὐδ᾽ ὑπεχώρει.)
Αἰνείαν ἐπιόντα βοῇ Soóv αὖε δ᾽ ἑταίξους, 3
᾿Ασκάλαφόν 7 ἐσορῶν, ᾿Αφαρῆά T£, Δηϊπυρόν τε,
Μηριόνην τε; καὶ ᾿Αντίλοχον, μήστωρας ἀυτῆς"
Τοὺς oy ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Δεῦτε, φίλοι, καί μ᾽ οἵῳ ἀμύνατε" δείδιω δ᾽ αἰνῶς
Αἰνείαν ἐπιόγτω πόδας ταχὺν, ὃς μοι ἔπεισιν"
Aenea, Trojanorum princeps, nunc te omninó oportet
* Sororis-marito auxiliari, si quid te affinis-cura tangit :
Quin sequere; Alcathoo auxilium feramus, qui te ' olim
Sororis-maritus existens nutrivit, in aedibus, parvulum existentem :
Hunc veró Idomeneus hastá-inclytus interfecit."
Sic dixit: 4eneae veró animum in pectoribus commovit :
Ivit autem adversüs Idomeneum, valdé pugnae studiosus.
At non Idomeneum fuga cepit, puerulum veluti;
Sed mansit, ut quum quis aper in montibus robore fretus,
Qui expectat tumultum advenientem magnum virorum
Loco in deserto, horretque dorso superné :
Oculi veró ei igne lucent: ac dentes
Acuit, repellere cupiens canes, atque etiam viros.
Sic manebat Idomeneus bastá-incly tus, (neque retrocessit,)
Aeneam invadentem pugná celerem ;
inclamabat autem socios,
Ascalaphumque aspiciens, Aphareumque, Deipyrumque,
Merionemque, et Antilochum, peritos pugnae:
Hos hic adhortans verbis alatis allocutus est :
* Adeste, amici, et mihi jam-soli succurrite: timeo enim valdé
* Aeneam incurrentem pedibus velocem, qui me aggreditur ;
XIII.
465
470
475
480
405
475
480
Ver. 464. Taueo.] Sororis marito:
428, 429.
Ver.
Ibid. — κῆδος. .4l κῦδος. Minüs rect.
Ver. 468.
* pectandum erat."
ἄρα. ** Ut par erat, ut ez-
AD p
Ver. 469. —— μίγα σ΄τολέμοιο.. MSS. à
T^. Bentleio collati, μέγα πολέμοιο.
alibi saepé.
Ut et
Ver. 472, Ὅστε uíyu.] Qui scilicót expec-
tat
Ver. 474.
* fieri solet."
ἄρα. “ Deinceps,"
vel * ut
Ver. 477. — βοῇ 925v.] 4l. Banfoóv. Nem-
pe 4cathoo auxiliatorem, ver. 465.
Ver. 481. — δείδια.} Timeo ;, non, T/mut.
Vide suprà ad 4, 37 ; et ad 9,222.
Lis. XIII.
M" Oc
OMHPOY IAIAAOZ Μ΄.
31
ς μάλα καρτερός ἐστι μάχῃ dm φῶτας booty
Καὶ δ᾽ $ ἔχει 2626 ἄνθος, ὃ 0, τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
Εἰ γὰρ ὁμηλικίῃ γεγενοίρνεθα σῷ δ᾽ ἐνὶ SUI
485
Αὐψά κεν ἤξ φέροιτο μέγα κράτος, ἡ 76 Qsgoi pum.
"Os £Qa-
οἱ δ᾽ ἄρα πάντες, ἕνα φρεσὶ S'UJAOV ἔχοντες»
Li
Πλησίοι ἔστησαν, σάκε GUI κλίναντες.
7ὔ fe
Αἰνείας δ᾽ ἑτέρωθεν ἐκέκλετο οἷς
Δηϊφοξόν 5 Πάριν T ἐσορῶν, καὶ ᾿Αγήνορα δῖον,
Οὗ οἱ ἄμ ἡγεμόνες Τρώων | ἔσαν"
Λαοὶ ἕπονθ᾽, ὡσείτε μετὰ κτίλον
Πιόρνεν᾽ ἐκ βοτάνης" γείνυται δ᾽
ἑτάροισι,
490
αὐτὰρ ἐπειτὰ
ἕσπετο μῆλα
ἄρα T£ φρένα TOLL"
"Qs Αἰνείᾳ Νυμὸς ἢ ἐνὶ στήθεσσι * γεγήθει,
Ως ὦδε λαῶν £Üvoc £ ἐπισπόμενον εοῖ αὐτῷ.
495
Oi δ᾽ ἀμφ᾽ ᾿Αλκαθόῳ αὐτοσγχεδὸν ὡρμήθησαν
Μακροῖσι ξυστοῖσι"
περὶ στήθεσσι δὲ χωλκὸς
Σρμερδαλέον κονοΐξιζε; τιτυσκορνένων zo OU 2.0y
*" Qui perquam validus est in pugná ad viros interficiendos :
** Sed et obtinet juventae florem, quod utique robur est maximum
* Si enim eádem-aetate essemus hoc cum animo,
** Statim vel ἐς referret magnam gloriam,
Sic dixit :
485
vel ego referrem."
hi autem omnes, unum mentibus animum habentes,
Propinqui constiterunt, scuta humeris acclinantes.
Aeneas autem ex-alterá-parte hortabatur suos socios,
Deiphobumque, Parinque aspiciens, et Agenorem nobilem,
ac deindé
Qui secum duces Trojanorum erant:
490
Copiae sequebantur, ut post arietem sequuntur pecudes
Potum-ductae à pastu ;
Sic Aeneae animus in pectoribus laetatus
Ut vidit copiarum agmen sequens seipsum.
laetatur autem mente pastor :
est,
495
Hi itaque de Alcathoo cominüs in-pugnam-ruerunt
Longis hastilibus : circa pectora veró aes
Horrendüm resonabat, petentium per turbam
Ver. 484. $,7:.] Fuerunt viri docti,
qui legerent, 2 Es * quando." Sed multó ele-
gantius est, 2 yr ** quod. scilicet."
Ver. 485. Ei ye. .] Refertur istud γὰρ, non
ad id quod proxime pracessit, sed ad id quod
elegantiüs reticetur: * XN me igitur repre-
* hendas, ignavicve zncuses: Si ÉNIM—."
Ibid. γεγενοίμεθα.} I. y: γενοίμεθα.
Ver. 486. — κράτος.) MS. à Th. Bentlezo
collatus, κλέος.
Ver. 488. κλίναντες. Vide suprà ad z,
509, 514.
Ver. 492. “ἔσαετο.} Sequi solent. Vide
suprà ad Z, 57.
Ver. 493. γάνυται 9 ἄρα τε---στοιμήν.
* Letatur autem inde et Pastor Vcl;
* Leatatur autem, ut solet, (vel, ut equum est,)
* et Pastor."
Ver. 494. —— γεγήθει.) Si γέγηθε dixisset,
jam non constitisset Temporum ratio. Simile
enim fuisset, ac siquis Anglicé diceret, 15
GLAD; pro eo quod est, was GLAD. Vide su-
prà ad ὦ, 57; et ad δ', 492.
Ver. 495. —— £6yo.] Cod. à TA. Bentleio
collatus, z2écs.
Ibid. ἐσισατόμενον.] '* Meliüs hic" (in-
quit Barnesius) * legi potest. ἐπισπομένων'
X quomodo, ver. 472. ἐπερχιορεένων.᾽
At ἐπισπομένων, hoc in à loco, minüs erit ele-
gans; ἐπερχομένων, isto in loco, propter du-
riorem verborum transpositionem, prorsüs in-
facetum.
$2
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Lis. XIII.
᾿Αλλήλων' δύο δ᾽ ἄνδρες ἀρήϊοι, ἔξοχοι ἄλλων,
, V ?3 N y tm
Αἰνείας τε, καὶ ᾿Ιδορυενεὺς, ἀτώλαντοι " Agri,
"Ier ἀλλήλων ταμέειν χρόα νήλέ! χωλκῷ.
Αἰνείας δὲ πρῶτος ἀκόντισεν ᾿Ιδορυενῆος"
᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἀντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος"
Αἰχμὴ δ᾽ Αἰνείαο κραδαινορυένη κατὰ γαίης
"n , , £g 5... € ^v 5 N N 3
iy, ἐπεί p αλιον CTI ὥρῆς TO γχείρος ορουσεν.
,
᾿Ιδομιενεὺς δ᾽ ἄρα Οἰνόμαον βώλε γαστέρα μέσσην
Ῥηξς δὲ ϑγώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽
Ἤφυσ᾽" ὁ δ᾽ ἐν κονίησι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
, M ? 9 N , , 3
Ιδομυενεὺς δ᾽ ἐκ μὲν νέκυος δολιχόσκιον ἔγχος
, , , 3&5». 2:25 9719
Εσπαάσατ, οὐδ ἃ
"Coi ἀφελέσθαι" ἐπείγετο γὰρ βελέεσσιν.
Οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἔμπεδα γυῖα ποδῶν ἦν ὁρμυηθέντι;
33$ ἃ ὧν JK » εν / gno "ss, ;
Or &g ἐπαΐξαι μεθ᾿ to» βέλος, oU. ἀλέασθαι"
Τῷ pa καὶ ἐν σταδίη μὲν ἀμύνετο νηλεὲς ἥμαρ,
Τρέσσαι δ᾽ οὐκέτι ῥίμφα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο.
Τοῦ δὲ βάδην ἀπιόντος ἀκόντισε
Se. invicem : duo autem viri bellicosi, egregii prae caeteris,
Aeneasque, et Idomeneus, pares Marti,
Cupiebant alter alterius vulnerare corpus saevo aere,
Aeneas autem primus jaculatus est in Idomeneum:
At is quidem ex-adverso conspicatus evitavit aeream hastam :
Cuspisque Aeneae vibrans in terram
Abit; quippe incassüm robustá ὁ manu exilierat.
Idomeneus autem Oenomaum percussit, ventrem zn medium;
Rupitque thoracis cavitatem, intestina autem aes
Idomeneus autem ex mortuo quidem praelongam hastam
Evulsit; at non itidem alia potuit arma pulchra
Humeris detrahere: urgebatur enim telis.
500
505
» N
ἐνγτερὼ γῶλκος
3, , ΄ ^
ἐσ ἄλλα δυνήσατο τεύχεα κωλὰ 510
515
δουρὶ φαεινῷ
500
505
Penetrans-hausit: ille veró in pulvere lapsus prehendit terram palmá.
510
Non enim jam firmi artus pedum erant, quum-impetum-faceret ;
Neque ut irruere-posset ad repetendam suam hastam, nec ut alterzus evitaret :
515
Ideóque in.statariá-pugná-quidem arcebat saevum diem,
Ad fugam veró capessendam non jam facilé eum pedes ferebant ex pugná.
In hunc igitur lento-gradu abeuntem jaculatus est hastá fulgenti
Ver. 499.
Vatican. et Florentin. à To. Bentleio collati,
ἔξοχον.
Ver. 500. —— ἀτάλαντοι. Vide suprà ad β΄,
627.
Ver. 509. Αἰνείας δὲ πρῶτος. .Barnestus ex
MS. quodam edidit, Αἰνείας δή. At vocula
ista, δὴν locum hic aptum non habet. Emqui-
dem, siquid hic mutandum, legerem Αἰνείας
μὲν, ** 4c ZEneas quidem——." — Sed mutato
nihil est opus.
Ibid. — ἀκόντισεν. Vide suprà ad Z, 140.
Ver. 506. Zga.] Eam hic vim habet
ἔζοχοι MSS. Harleian.| vocula, ἄρα, ut dicat Idomeneum * itidem
ἔξοχοι. e
* jaculatum esse," ut jam fecerat ZEneas.
Ver. 508. — ἐν κονίῃσι πεσὼν. Latiné iti-
dem recté dicas, zn pulvere decidens. Non
quód, in pulvere, idem ipsum sit, quod est
alterum illud, zn pulverem : sed quód, in
pulvere decidere, sit, humi decidere in pul-
vere; quippe cüm is, qui sit zn terram dejec-
tus, jaceat zn pulvere necesse sit. Vide quae
Nos hác de re suprà ad 3', 156; et ad 4,
593. ltem ad Cwsaris Commentar. de bello
Gallico, lib. 4. $ 9.
Ver. 510. — καλὰ Vide suprà ad β', 45.
Lis. XIII.
Δηΐφοξος" δὴ γάρ oi ἔχεν κότον ἐρυμνενὲς αἰεί.
᾿Αλλ᾽ ὅγε καὶ τόθ᾽ ἅμιαρτεν, ὁ δ᾽ ᾿Ασκάλαφον βάλε
"Y iov νναλίοιο, δι᾿ ᾿ὦμου δ᾽ ὄδριμον ἔ ἔγχος
Ἔσχεν' ὁ δ᾽ ἐν κονίῃσι πεσὼν £A& γαῖαν ἀγοστῷ.
Οὐδ᾽ ἄρα TO τι πέπυστο βριῆπυος ὄξριμιος᾿᾽ "Aene,
"Y ioc &oio πεσόντος ἐνὶ κρατερῇ ὑσριίνη:
᾿Αλλ᾽ oy ἄρ᾽ ἀ ἄκρῳ ᾿Ολύμπῳ ὑπὸ χρυσέοισι νέφεσσιν
"Hero, Διὸς βουλῆσιν ἐελμένος, ἔνθα περ ἄλλοι
᾿Αθάνατοι ϑεοὶ 7 ἤσοων ξεργόμενοι πολέμοιο. 525
Οἱ δ᾽ ἀμφ᾽ ᾿Ασκαλάφου αὐτοσγεδὸν ὡρμήθησαν"
Δηΐφοξος μὲν AT ᾿Ασκαλάφου πήληκα φαεινὴν
Ἥρπασε' Μηριόνης δὲ Jom ἀτἄλαντος "Agni
Δουρὶ βραχίονα σύψεν ἐπάλμμενος, ἐκ δ᾽ ἄρα χειρὸς
Αὐλῶπις τρυφάλεια χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα.
Μηριόνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐπάἄλρμιενος; αἰγυπιὸς ὡς,
Ἔξέρυσε πρυμυνοῖο βραχίονος ὄδριμον ἔ ἔγχος"
"Asp δ᾽ ἑτάρων εἰς ἔθνος ty ero τὸν δὲ Πολίτης,
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ν΄. 33
520
530
Deiphobus: quippe ei infensus erat odio perpetuo semper :
Sed ille et tunc aberravit; Ascalaphum autem percussit hastà,
Filium Martis; perque humerum rapida hasta
Penetravit: hic autem in pulvere lapsus prehendit terram palmá.
Necdum adhuc quidquam audiverat clamosus impetuosus Mars,
Filium suum cecidisse in acri proelio ;
Sed ille quidem summo in Olympo sub aureis nubibus
Sedebat, Jovis consiliis conclusus, ubi caeteri
Immortales dii erant prohibiti à pugná.
Hi autem de Ascalapho cominüs in-pugnam-ruebant :
4c Deiphobus quidem ab Ascalapho cassidem lucidam
Rapuit; Meriones veró veloci par Marti
Hastá ei brachium feriit insiliens, ἃ manuque
Oblonga galea humi resonuit lapsa.
Meriones autem denuó insiliens, vultur tanquam,
Extraxit ex imo brachio validam hastam ;
Retróque sociorum ad agmen cessit : Déiphobum autem Polites,
525
530
Ver. 517. inutiis αἰε «41. mit». Et
codex Harleian. à Th. Bentleio collatus, £-
(μόνον.
Ver. 518. — καὶ πόθ. Ita edidit Barneszus,
Aureá composuit spondá. — — ZEn. I, 702.
Aureà percussum virgá.— ZEn. VII, 190.
Uno eódemque igni, — — Eclog. VIII, 80.
Uná eàdemque vià. ZEn. X, 487.
ex MSS. et Editt. Vett. Rectéque annotat,
Deiphobum jam anté aberrásse ab Idomeneo,
ver. 408. Vulgati habent, γὰρ vi".
Ver. 590. ἐν κονίῃσι πεσὼν. Vide suprà
ad ver. 508.
Ver. 521. Οὐδ᾽ ἄρα.] Neque ςοϊϊοὸξ :
Fer. 523. ὑπὸ χρυσέοισι. Pronuntia-
batur χρυσοῖσι, quomodo et scribi posteà ccep-
tum est, Nam prima necessarió producitur ;
neque in his ulla Beudand e est licentia. Sic
apud Prgilium :
Tox. II.
Vide suprà ad £', 811.
Ver. 595. ᾿Αθανάτοι.] Vide suprà ad Z, 598.
Ver. 528. Ἥρπασε.)] Vide suprà ad Z, 140.
et ad hujus libri, ver. 192.
Ver. 529. ἐκ δ᾽ ἄρα χειρὸς. de ut à
manu
Ver. 550. βόμξησε.) De hàc ὀνομιατο-
ποιΐα, vide suprà ad δ΄, 455.
Ver. 553. ἐχάζεςο.1 Vel Meriones, vel
Deiphobus; pro eo ut interpungatur sen-
tentia.
C
34
OMHPOY IAIAAOZ N..
Lis. XIII.
Αὐτοκασίγνητος, περὶ μέσσω. χεῖρε τιτήνας,
Ἔξηγεν πολέμοιο δυσηχέος, ὄφρ᾽
ἵκεθ᾽ ἵσπους 585
Ὥκέας, oí οἱ ὄπισθε μάχης 70s πτολέμοιο,
Ἔστασαν, ἡνίοχόν τε καὶ ἅρματα ποικίλ᾽ ἔχοντες"
Οἱ τόν γε προτὶ ἄστυ φέρον βαρέα στενάχοντα,
Τειρόμενον" κατὰ δ᾽ αἴμια νεουτάτου ἔῤῥεε χειρός.
ΟἹ δ᾽ ἄλλοι μάρναντο, βοὴ δ᾽ ἄσξεστος ὁ ὀρώρει.
540
Αἰνείας δ᾽ ᾿Αφαρῆα Καλητορίδην, ἐ ὑπορούσας,
Λαιμὸν TU A ἐπί οἱ τετραμιμένον, ὀξέϊ δουρί"
᾿Εκλίνθη δ᾽ ἑτέρωσε κάρη, ἐπὶ δ᾽
ἀσπὶς £e Qn,
Καὶ κόρυς" ἀμφὶ δέ οἱ ϑάνατος χύτο ϑυμιοραί στῆς.
᾿Αντίλοχιος δὲ Θόωνα, μετασερεφθέντα δοκεύσας,
545
Οὐτασ᾽ ἐπαΐξας" ἀπὸ δὲ φλέξα πᾶσαν ἔκερσεν,
"Hz ἀνὰ νῶτα σέουσα διαμπερὲς, αὐχέν ἱκάνει"
Τὴν ἀπὸ πᾶσαν ἔκερσεν' ὁ δ᾽ ὕπτιος ἐν κονίῃσι
Κάπσπεσεν, ἄμφω χεῖρε φίλοις ἑτάροισι πετάσσας.
Germanus-frater, medium manibus circumplexus
Eduxit é proelio horrisono, donec pervenit ad equos
Veloces, qui ei post pugnam et proelium
585
Stabant, aurigamque et currum ornatu-varium habentes :
Qui illum quidem ad urbem portabant gravitér rementem,
Laborantem:
sanguis veró ex recéns-vulneratá fluebat manu.
At caeteri pugnabant, clamorque i immensus exortus est,
540
Aeneas porró in Aphareum Caletoridem irruens,
"4d jugulum feriit, contra se versum, acutá hastá :
Inclinatum est autem in-alteram-partem caput, clypeusque appensus-sequebatur,
Et galea ;
circaque eum mors fusa est exitialis.
Antilochus autem 'Thoonem, terga-vertentem observans,
545
Vulneravit impetu-facto; venamque totam abscidit,
Quae per dorsum currens penitüs, ad cervicem pervenit ;
Hanc totam abscidit :
ille autem supinus in pulvere
Decidit, ambas manus dilectis sociis extendens.
Ver. 585. ᾿Εξῆγεν πολέμοιο. Al. ᾿Εξῆγε π’το-
λέμοιο.
Ver. 556. μάχης ἠδὲ σ΄τολέμοιο.
ineant pugnas, et pralia tentent.
“Ἐκ. XI, 912.
Vide autem suprà, ad ἡ, 279.
Ver. 537. "Ἔστασαν. Vide suprà ad μ’', 55.
Ver. 559. — γεουτάτου.] Ex οὐτάζω, non ex
οὐτάω. Vide suprà ad ver. 192. Item ad 4,
140. et ad δ΄, 525.
Ver. 541. Αἰνείας δ᾽ ᾿Αφαρῆα.)] Apud Eu-
stathium legitur, inchoatáà à novo exordio
sententià, "E»£ Αἰνείας ᾿Αφαρῆα. Errore, in-
quit Barnesius, non levi. At ita habent MSS,
Harleian. et Vatican. et Florentin. à T.
Bentleio collati, Nec facilé ex nibilo irre-
pere potuit γοχ "Ἔνθα, Quae proinde si vera
demuüm sit lectio, Αἰνείας sive Aivéz; in vocem
dissyllabam erit contracta.
Ver. 543. ἐάφῥη. «ΑἹ. ἑάφϑη. Vide
suprà ad ver. 582.
Ver. 544. ϑυμοραϊστής.) Ὁ Duzcdv ev
Ψυχὴν σοῦ σώματος. Schol. inedita Codicis
Harleiani. ]
Ver. 545. pira TosQiivra Οὔτασ᾽
ἐσαϊξας.
hinc raptas fugientibus ingerit hastas
In tergum ——————.
“Ἐπ. TX, 763.
De crázt, vide suprà ad δ΄, 525. et ad d,
140.
Ver. 546. —M6a.) Vide suprà ad β', 267.
Ver. 548, —— ἐν κονίησι Κάσσεσιν] Vide
suprà ad ver. 508,
Lis. XIII.
᾿Αντίλοχος δ᾽ ἐπόρουσε, καὶ αἴνυτο τεύχε ἀπ ὦμνων,
OMHPOY IAIAAOZ N'.
550
Παπταίνων" Teoss | δὲ περισταδὸν ἄλλοθεν ἄλλος
᾽ Οὐταζον σἄκος εὐρὺ παναίολον, οὐδὲ δύναντο
Εἴσω ἐπιγράψαι τέρενα, χρόα νηλέϊ γαλκῷ
᾿Αντιλόχου" πέρι γάρ p^. Ποσειδάων ἐνοσίχθων
Νέστορος υἱὸν ἔρυτο, καὶ ἐν πολλοῖσι βέλεσσιν.
Οὐ μὲν γὰρ TOT ἄνευ δηΐων 5 ἦν, ἀλλὰ κατ αὐτοὺς
XrgaQür οὐδὲ οἱ ἔγχος Y, ἀτρέμας, ἀλλὰ μάλ᾽ αἰεὶ
Σειόμενον ἐλέλικτο" τιτύσπετο δὲ φρεσὶν ἦσιν,
Ἤ τευ ἀκοντίσσαι, ἠὲ σχεδὸν ὁρμηθῆναι.
'AAX οὐ λῆθ᾽ ᾿Αδάμοντα τιτυσκόμενος καθ᾽ ὅμιλον
560
᾿Ασιάδην, ὃς οἱ οὗτα σάκος μέσον ὀξέϊ χαλκῷ,
᾿Εγγύθεν ὁρμνηθείς" ἀμνενήνωσεν δέ οἱ αἰχμὴν
Κυανοχαῖτα Ποσειδιίων, βιότοιο μεγήρας.
Καὶ τὸ μὲν αὐτοῦ μνεῖν, ὥστε σκῶλος πυρίκαυστος,
3 / , /, X ιν ὦ Sa» J3- 4 /
E» σάκει AvriA0Y010, vo ὃ ἡμνισυ κείτ ἐπί "yOT6"
Antilochus autem insiliit, et detrahebat arma ab humeris,
Trojani autem circumsistentes aliundé alius
'Telis feriebant scutum latum, pulchrum ;
Circumspectans :
550
neque poterant
Intró perstringere tenerum corpus saevo aere
Antilochi :
undique enim Neptunus, quatiens-terram,
Nestoris filium tuebatur; etiam inter multa tela.
555
Non enim unquam .Zntilochus seorsüm ab hostibus erat, sed inter ipsos
Versabatur :
nec ei hasta cessavit, sed admodüm assidué
Quassata vertebatur; parabatque mente suá,
Aut in aliquem eminüs-jaculari, aut cominüs irruere.
Sed non latuit Adamanta Aaec animo-meditans in turbá
560
Asiadem, qui ei percussit scutum medium acuto aere,
Cominüs impetu-facto :
comminuit autem ejus cuspidem
Caeruleis-crinibus Neptunus, vitam 4ntilochi ei eripiendam negans.
Et dimidium quidem illic mansit, tanquam sudes praeacuta igne-praeusta,
In scuto Antilochi; dimidiumque jacebat super terrà :
565
Ver. 552. σ΄αναίολον.] Porphyrio, mo-
bile; versatile ; facilé huc illuc motatum. Vide
suprà ad β', 816.
Ver. 555. — ἔρυσο. Barnesius scribendum
existimat ἐρῦσο, ad analogiam σοῦ ** Αῦτο.᾽᾽
Fer. 558. Σειόμενον ἐλέλικπο.} Vide suprà
ad 4, 51. .Barnesius edidit, Σειόμιενόν ῥ᾽ ἐλε-
λικαο, Non malé; siquo in Codice ita scrip-
tum repperisset.
Ver. 559. ἀκοντίσσαι.)] Τία Barnesius
ex uno MS. Optime. Nam ἀκοντίσαι, pe-
nultimam necessarió corripit. Vide suprà ad
ver. 1.
Ver. 560. ᾿Αδάμαντα ᾿Ασιάδην.
JBarnesius omninó scribendum contendit,
᾿Ακάμαντα ᾿Ασιάδην' quoniam suprà le-
gitur μ΄, 140. ᾿Ασιάδην τ᾽ ᾿Ακάμαντα. Αἴ non
haec satis idonea ratio. Nam et fertzus legi-
tur siades, ε΄, 585. Φαίνοπι ᾿Ασιάδῃ. Prae-
tereà; hoc in loco, cesus narratur damas :
At ἜΤΕΙ infrà memoratur vivus, Z, 476.
478. 488. et à Merione demüm znterfectus,
σ΄, 542.
Ver. 561. οὗτα.] Vide suprà ad ver.
192. Item ad ?', 525.
Ibid. σάκος μέσον. MS.
leio collatus, μέσον σάκος.
à Tho. Bent-
Ver. 563. Κνανοχαῖτα. Vide suprà ad
&, 45 et 175.
Ibid. ——— pustyfions.] Al. μεγήρας.
Ver. 564. σκῶλος.} Εἶδος σκόλοπος, ὃν
ἀσοξύναντες ἀγρόται πυρακτοῦσιν. “Έσεροι δὲ
εἶδος ἀκάνθης σὸν nova φασιν, ἥτις πυρωθεῖσω,
εὔσονος γίνεται... Eustath.
C2
86
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ν',
Lis. XIII.
ἮΑΨ δ᾽ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο, κῆρ ἀλεείνων'
Μηριόνης δ᾽ ἀπιόντα μετασπόμενος βάλε δουρὶ
Αἰδοίων τε μεσηγὺ καὶ ὀμφαλοῦ" ἔνθα μάλιστα
Dr ἄρης ἀλεγεινὸς ὀϊζυροῖσι βροτοῖσιν'
Ἔνθα oi ἔγχος ἔπηξεν" ὁ δ᾽ ἑσπόμενος, περὶ δουρὶ
510
Ἤσπαιρ᾽ , ὡς ὅτε βοῦς, σόν T οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες
λλάσιν οὐκ ἐθέλοντα βίη δήσαντες ἄγουσιν"
Ὡς ὁ τυπεὶς ἤσπαιρε βμίνονθά T, οὔτι μάλα δὴν,
Ὄφρα οἱ ἐκ χροὸς ἔγχος ἀνεσπάσατ' ἐγγύθεν ἐλθὼν
Ἥρως Μηριόνης" σὸν δὲ σκότος ὁσσ᾽ ἐκάλυψε.
575
Δηΐπυρον δ᾽ Ἕλενος ξίφει σχεδὸν ἤλασε κόρσην
Θρηϊκίω, μεγάλῳ, ἀπὸ δὲ τρυφάλειαν ἄραξεν'
Ἡ μὲν ἀποπλαγχβεῖσα χαμαὶ
, , 3 ^
πεσε καὶ τις Αχαιων
Μαρναμένων μετὰ ποσσὶ πυλινδομένην ἐκόμισσε".
Τὸν δὲ xáT ὀφθαλμῶν ἐρεξεννὴ νὺξ ἐκάλυψεν.
.580
᾿Ατρείδην δ᾽ ἄχος εἷλε; βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον"
Ba à ἐπαπειλήσας "EAév2 7 ἥρωϊ
ἄνακτι,
᾿Οξὺ δόρυ κραδάων" ὁ δὲ τόξου πῆχυν ἀνεῖλκε.
To δ᾽ ἀρ ὁμνωρτήτην; ὁ μὲν ἔγχει ὀξυόεντι
Retró itaque sociorum ad agmen cessit zdamas, mortem evitans :
Meriones autem abeuntem insecutus percussit hastà
Pudendaque inter et umbilicum, ubi maximé
Est Martis-plaga gravis miseris mortalibus :
Illic ei hastam infixit :
Palpitabat ;
is autem secutus [decidens,] circa hastam
velut quum bos, quem utique ἐπ montibus bubulci viri
570
Vinculis-contortis invitum vi ligatum ducunt ;
Sic iste vulneratus palpitabat paulisper quidem, haud admodüm diu ;
Donec ei ex corpore hastam evulsit propé accedens
Heros Meriones; ei veró tenebrae oculos texerunt.
Deipyrum autem Helenus gladio cominüs percussit tempus
'hracio, magno, galeamque perruptam abscidit :
Atque haec quidem excussa, in terram decidit; et quidam Achivorum
Pugnantium inter pedes devolutam sustulit ;
Ei veró oculos tenebrosa nox cooperuit.
580
Atridem autem dolor cepit, pugnà strenuum Menelaum :
Prodiit ergó minitans Heleno heroi regi,
Acutam hastam vibrans :
Ambo autem simul concurrebant ;
hic veró arcüs cornu adduxit.
alter quidem hastá acutá
Ver. 566. " Asp Y ---ἀλεείνων. Post hunc ver-
sum, addit Cod. Harleian.
Πάντοσε παπταίνων, μή Tig χρόα καλὸν Vr-
agn.
Ex versu (ut videtur) infrà, 649.
Ver. 569. ὀϊφυροῖσι βροτοῖσιν. ]
Mortalibus vgris. “Ἐπ. 1I, 268.
Ver. 511. "Heaaig, ὡς. Singulatim palpi-
tantem et anhelantem pulchré depingit hoc
in loco et czesurze et interpuncti dispositio.
Ver. 5772. ᾿Ιλλάσιν οὐκ. MS, à Th. Bentleio
collati, 'IgZzz' οὐκ.
Ver. 515. μάλα δὴν. Quà ratione,
μάλα, hic ultimam producat; item ἀπὸ,
ver. 585; et γύαλον, ver. 587; et ὑπὸ,
ver. 590; et ἀντικρὺ, ver. 595.5 "et χειρὸς,
ver. 5985 et εὐχόμενος, ver. 619. — Vide su-
prà ad Z, 51.
Ver. 581. βοὴν ἀγαθὸν. Vide suprà ad
β΄, 408.
Ver. 584. —— Ajo mimm. ] AL. ἱμαρτήδην.
4l. ἁμαρτήδην.
Ibid. —— ὀξυόεντι. Vide suprà ad &, 50,
Lis, XIII. OMHPOY IAIAAOXZ Ν,,
"Ier ἀποντίσσαι, ὁ δ᾽ ἀπὸ γευρῇφιν ὀστῷ"
Πριαμίδης μὲν ἔπειτα κατὰ στῆθος βάλεν; ἰῷ
Θώρηκος γύαλον, ἀπὸ δ᾽ ἔπτατο πικρὸς ὀϊστός.
Ὡς δ᾽ or ἀπὸ πλατέος πτυύφιν μεγάλην XOT ἀλωὴν
Θρώσκουσιν κύαμοι μελανόχροες, ἢ ἐρέξινθοι,
Ibo ὑπὸ λιγυρῆ καὶ λικριητῆρος £p
"Os ἀπὸ “ώρηκος Μενελάου κυδαλίμοιο
Πολλὸν ἀποπλαγχθεὶς, ὃ ἑκὰς ἔπτατο πικρὸς 010 TÓC.
᾿Ατρείδης δ᾽ ἄρ 2 χεῖρα, βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
Τὴν βάλεν, 7 2p ἔχε σόξον εὐξοον" ἐν δ᾽ ἄρα φόξῳ
Fr) διὰ χειρὸς ἐλήλατο χάλκεον ἔγχος.
ΑΨ δ᾽ ἑτάρων εἰς ἐθνος ἐχάζετο, κῆρ᾽ ἀλεείνων,
Χεῖρα παρακρεμάσας" τὸ 0 ἐφέλκετο μείλινον ἔγχος"
Καὶ τὸ μὲν ἐκ χειρὸς ἔρυσεν μεγάθυμος ᾿Αγήνωρ,
Αὐτὴν δὲ ξυνέδησεν ἐὐστρόφῳ οἰὸς ἀώτῳ,
Σφενδόνῃ, ἣν ἄρα οἱ σερόπων ἔ ἔχε ποιμένι λαῶν.
Πείσανδρος δ᾽ ἰθὺς Μενελάου κυδαλίμοιο
Cupiebat jaculari; alter veró, à nervo, sagittá :
ic Priamides quidem deinde ad pectus percussit sagittà
'Thoracis cavam-partem, resiliit autem acerba sagitta.
Ut videlicét cüm à lato ventilabro magnam per aream
Saliunt fabae nigrae, vel cicera,
Flatu à stridulo et ventilatoris impetu :
Sic à thorace Menelai gloriá-sublimis
Multüm rejecta, longé volavit acerba sagitta.
Atrides autem manum, Zn proelio strenuus Menelaus,
Eam percussit, quae tenebat arcum politum ; inque arcu
E-regione per manum infixa est aerea hasta,
Retró autem sociorum in agmen cessit Helenus, mortem evitans,
Manu suspensá ; tractimque-unà-ferebatur fraxinea hasta ;
Et hanc quidem à é manu traxit magnanimus Agenor,
Ipsamque manum colligavit scité-circumvolutá ovis laná,
Fundá scilicét, quam ei minister tenebat pastori populorum.
Pisander autem rectà in Menelaum gloriá-sublimem
σι
oo
οι
595
585
595
600
Ver. 586. Πριαμίδης. ] Vide suprà ad z, 598.
Ver. 588. Ὡς δ᾽ T ἀπὸ πλατέος.] Θαυ-
μάξουσιν d ἐν τούτοις οἱ παλαιοὶ σὸν ποιητὴν, καὶ
ὡς πρᾶγμα παπεινὸν τὸ κατὰ κυάμους καὶ ἔρε-
Givbous, καὶ ἔννοιαν εὐτελῆ, ἐπιθέτοις T$ ὑψώσας
ἐσέμνυνεν, ἐπικαλύππτων τὸ σαπεινὸν, καὶ λέξεσι
μεμεγεθυσμέναις ἐ ἐπῇρε. Eustath.
Ibid. πλατέος παυύφιν.] Reprehendit
hie Eustathium Barnesius, quod πτυύφιν hoc
in loco Genitivum esse fassus ex aov, id ta-
men idem jam anteà de vocabulo νευρῆφιν ne-
gásset. At recté observaverat Eustathius, id
quod non animadvertit Barneszus, unam in
utroque horum vocabulorum non esse Analo-
giam. Nam quá ratione ex ecu fit zcv»,
et eX χαλκοῦ χαλκόφιν, non utique : eádem ra-
tione fit ex νευρῆς νευρῆφιν. Οὐκ ἄν ἔχοι καὶ
ἀπὸ γενικὴ γενέσθαι σοῦ “ νευρῆς᾽ ' ἀποδολῇ τοῦ
σ΄. Ein δὲ ἂν μάλιστα ὡς ἐπίῤῥημα, ὡς
βίῃ βίηφι, οὕτω καὶ νευρῇ νευρῆφι.
Ver. 589. Θρώσκουσιν.} Al. Θρώσκωσιν.
Ver. 595, — ᾿Ατρείδης δ᾽ ἄρα. Atrides
autem znvicem .
Ver. 594. —— 4.] Al. à.
Ver. 597. μείλινον. «4]. χάλκεον.
Νεπιρὲ ex ver. 595.
Ver. 600. ἣν ἄρα.] Quam, wt fieri
solet,
C5
38 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ν΄. Lis. XIII.
"ΞΕ - πῇ ' / " :
"Hit* τὸν δ᾽ ἄγε μοῖρω κακὴ “ανάτοιο τέλοσδε,
Σοὶ, Μενέλαε, δαμῆναι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι.
N Id 91m
Οἱ δ᾽ ὅτε δὴ σγεδὸν zm, ἐπ᾿ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
HJ / ^ el N ΄ We , ΔΝ
Ατρείδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ Voy oc
^
Πείσανδρος δὲ σάκος Μενελάου κυδωλίμοιο
᾽ ν N M / Ἀ 5 /,
Ουτασεν, οὐδὲ διὰ 720 δυνήσατο χαλκὸν £A 0,00 0,*
3 Ν ,ὔ 3. ἐς ͵7͵ δ. X ^
Ἔσχετο γὰρ σάκος εὑρὺ, κατεκλάσθη δ᾽ ἐνὶ καυλῷ
E € N N .- / v 27 ,
Εγχρς" ὁ δὲ Φρεσιν 704 γχαρην xou ἐελπετο Vig.
, ͵7 Ν 5 , , , /,
Ατρείδης δὲ, ἐρυσσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον,
*A»r ἐπὶ Πεισάνδρῳ" ὁ δ᾽ vr ἀσπίδος εἵλετο καλὴν
" p
᾿Αξένην ἐὔχαλκον, ἐλαϊνῳ ἀμφὶ πελέκκῳ,
Ll 9... € , 5 , 5, fd
Maze, εὐξεστῳ" ἀμνῷ δ᾽ ἀλλήλων ἐφίκοντο.
5 ^e Lr L , 3! e /
Hoi ὁ μὲν κόρυθος φάλον ἤλασεν ἱπποδασείης
3 e ^ /, 5 , e Ν ͵7 ,
Axeoy ὑπαὶ λόφον αὐτόν" ὁ δὲ προσιόντα, μέτωπον,
'P N Kx /, ^ /, δ᾽ , / N δέ [3 "m
iV06 ὑπὲρ πυμῶτης A026 0UTE0, TX ὃς οἱ οσσε
Πὰρ ποσὶν αἱματόεντα χωμναὶ πέσον ἐν κονίησιν"
᾿Ιδνωθη δὲ πεσὼν ὁ δὲ λὰξ ἐν στήθεσι βαίνων
Τεύχεά T ἐξενάριξε; καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα"
Ibat: eum quippe ducebat fatum funestum, mortis ad-finem ;
A te, Menela&, ut-sterneretur in gravi pugnà.
Hi ergó quando jam propé erant, inter se concurrentes ;
Atrides quidem aberravit, ipsique aversa est hasta :
Pisander veró scutum Menelai gloriá-sublimis
Percussit, neque penitüs potuit aes adigere:
Prohibuit enim scutum latum, fractaque est in extremá-parte
Hasta: hic tamen mente suá gavisus est, et sperabat victoriam.
Atrides autem, extracto ense argenteis-clavis-distincto,
Insiliit in Pisandrum ; ille autem sub scuto desumpsit pulchram
Securim ex-aere-scité-factam, oleaginum insertum-habentem manubrium,
Longum, bené politum ; uno autem tempore alter alterum assecutus est.
Utique hic quidem [ Pisander] galeae conum percussit equinis-setis-densae
Summam sub cristam ipsam : ille veró accedentem, in fronte,
Naso super extremo ; crepueruntque ossa; atque ei oculi
Ad pedes sanguinolenti humi deciderunt in pulvere :
Incurvatusque est concidens ; ille autem calcem in pectoribus ponens
Armaque interfecto-exuit, et glorians verbum dixit :
605
610
615
605
610
615
Ver. 602.
σὸν δ᾽ ἄγε μοῖρα. Disjicit, et sparso laté rigat arma cerebro,
Fata vocant, metasque dati pervenit ad “Ἐπ. X1I, 506.
zevi. AEn. X, 472. Non unus hic rei eventus, sed una feré lo-
Ver. 605. ἰσράπετ᾽ ἔγχος.) Non, à|quendi ratio.
scuto repulsa est; sed avertit.sese, aberravit. Ver. 615.
iQixoyro.] 44]. ἀφίκοντο,
De primigenio hoc vocis Medie usu, vide Ver. 615.—-—ó21 λόφον.) Al. ὑπὸ χόφον.
suprà ad γ΄, 141. Ver. 617.
aiparótyra. ] Ita Barnesius ex
Ver. 607. O/rzzi.] Vide suprà ad ver. | MSS. ex Scholiis, et ex Editt. Vett. Qui-
192. et ad 4, 140. buscum faciunt MSS. Zarleian. et Vatican.
Ver. 611.—xa23».] Vide suprà ad β΄, 45. — | et Florentin. à Th. Bentleio collati. Vide su-
Ver. 619. ᾿Αξίνην---- μέτωπον---λάκε δ᾽ ὀστία.} | prà ad ver. 455. All. αἱματόεντε.
ille securi Ibid, —— ἐν κονίῃσιν.) | Vide suprà ad ver.
Adversi frontem mediam mentumque re- | 508.
ductà
Lis. XIII. OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ N.
Λείψετέ Sq» οὕτω γε νέας Δαναῶν ταχυπώλων,
Teosc ὑπερφίαλοι, δεινῆς à ἀκόρητοι ἀυτῆς"
"ANM μὲν λώξης τε καὶ αἴσχιεος οὐκ ἐπιδευεῖς,
Ἣν ἐμὲ λωξήσασθε, κακαὶ κύνες" οὐδέ τι ϑυμῷ
Ζηνὸς ἐριξρεμέτεω χαλεπὴν εὀδείσωτε μῆνιν,
Ξιεινίου" ὅστε πότ᾽ ὕμμι διαφθέρσει πόλιν αἰπήν.
Oo; (μευ κουριδίην ἄλογον καὶ κτήματα πολλὰ
Map οἴχεσθ᾽ ἀνάγοντες, ἐπεὶ φιλέεσθε πὰρ αὐτῇ"
Νῦν ar ἐν νηυσὶν μενεωΐνετε ποντοπόροισι
Πῦρ ὀλοὺν βαλέειν, κτεῖναι δ᾽ ἥρωας ᾿Αχαιούς:
᾿Αλλά ποθι σχήσεσθε, καὶ ἐσσύμενοί περ, "Agnes.
Ζεῦ πάτερ, ἤτέ σέ φασι περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων
᾿Ανδρῶν, ἠδὲ ϑεῶν᾽ σέο δ᾽ ἐκ τάδε πάντα πέλονται;
Οἷον δὴ ἄνδρεσσι χαρίζεαι ὑξριστῆσι
Τρωσὶν, τῶν μένος αἰὲν ἀτάσθαλον, οὐδὲ δύνανται
Φυλόπιδος κορέσασθαι ὁ ὁμοιΐου πολέριοιο.
Πάντων μὲν κόρος ἐστὶ, καὶ ὕπνου, καὶ φιλότητος,
Μολπῆς Té γλυκερῆς, καὶ ἀμνύμνονος ὀρχηθμοῖο,
Τῶν πέρ σις καὶ μᾶλλον ἐέλδεται ἐξ ε ἐρὸν εἰγωι,
Ἢ πολέμου" Τρῶες δὲ μάχης ἀκόρητοι ἔασιν.
* Relinquetis ità demüm naves Danaorum rei-equestris-peritorum,
** Trojani foedifragi, gravis insatiabiles pugnae;
* Alio quidem flagitioque et probro non carentes ess,
* Quo me violástis, improbae canes : neque quidquam animo
* Jovis altitonantis gravem veriti estis iram,
“ Hospitalis; qui aliquandó vobis evertet urbem altam.
* Qui meam quam-virginem-duxi uxorem et opes multas
*^ Nullá-injuriá lacessiti abduxistis, cum hospitio-accepti-fueratis ab ipsá :
* Nunc veró in naves cupitis pontum-transeuntes
** Ignem perniciosum jacere, occidereque heroas Achivos :
** Sed aliquando coércebimini, impetuosi licét, à pugná.
* Jupiter pater, sané te aiunt sapientià superare caeteros omnes
* Homines atque deos ; à te tamen haec omnia proficiscuntur :
*" Cum ita nempé viris gratificeris injuriosis
** "Trojanis, quorum animus semper vi-injustà-gaudens, neque possunt
“ Pugná satiari omnibus-aequé-gravis belli.
* (mnium quidem rerum satietas est, et somni, et amoris,
“ Cantüsque dulcis, et egregiae saltationis,
* Quarum rerum quidem quis etiam magis appetit desiderium explere,
* Quàm belli: Trojani veró pugnae insatiabiles sunt.
39
620
625
630
635
620
655
Ver. 620. 3n] AL. δή. Ver. 629.
κτεῖναι 9.] Barnesius ex con-
Ver. 695. — κακαὶ κύνες.} Zl. κακοὶ κύνες" |jecturà, κτεῖναί 9'. Quam et prestabiliorem
Ut Barnesio videtur, recté. Sed mutato nihil|appellat Lectionem. Sed κτεῖναι δὲ, perindé
opus. Dictum est enim ad contumeliam. est.
Ver. 628. ὅστε. .] Qui videlicet
Ver. 628. Νῦν αὖτ.) Nunc hanc gratiam Ver. 639.
rependentes
C4
Ver. 658. Τῶν. 4l. Ων.
μάχης ἀκόρητοι. ]
40 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ N. Lis. XIII.
Ως εἰπὼν, τὰ μὲν tyre ἀπὸ χροὸς αἱμιωτόεντα 640
Συλήσας, ἑτάροισι δίδου Moos ἀμύμων"
Αὐτὸς δ᾽ αὐτ' ἐξαῦτις ἰὼν προμιᾶχιοισιν ἐμίχθη.
Ἔνθα οἱ υἱὸς ἐπῶᾶλτο Πυλαιμένεος βασιλῇος
oio ὅ ῥα πατρὶ φίλῳ ἔπετο πτολεμίζων
ἜΤ "gola οὐδ᾽ αὖτις ἀφίκετο πατρίδα γαῖαν" 645
"Qe ῥα TÓT ᾿Ατρείδαο μέσον σάκος οὔτασε δουρὶ
᾿Εγγύθεν, οὐδὲ διὰ πρὸ δυνήσατο χαλκὸν ἐλάσσαι"
ΑΨ δ᾽ & ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο, κῆρ᾽ ἀλεείνων,
Πάντοσε παπταίνων, βμῆτις χρόα χαλκῷ ἐπαύρη.
Μηριόνης δ᾽ ἀπιόντος iei χαλκήρε' ὀϊστόν" 650
Καί ῥ᾽ ἔξαλε γλουτὸν κατὰ δεξιόν αὐτὰρ ὀϊστὸς
᾿Αντικρὺ κατὰ κύστιν UT ὀστέον ἐξεπέρησεν.
ζόμενος δὲ xaT αὖθι, φίλων ἐν χερσὶν ἑταίρων,
Θυμὸν ἀποπγείων, ὥστε σκώληξ, ἐ ἐπὶ γαίῃ
Κεῖτο ταθείς" ἐκ δ᾽ αἷμα μέλαν ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν. 655
Τὸν μὲν Παφλαγόνες μεγαλήτορες ἀμφεπένοντο"
"Ec δίφρον δ᾽ ἀνέσωντες ἄγον προτὶ Ἴλιον ἱρὴν
᾿Αχνύμνενοι" μετὰ δέ σφι πατὴρ κίε, δάκρυα λείξων'
Sic locutus, arma quidem à corpore sanguinolenta 640
Detracta, sociis dedit Menelaus insignis :
Ipse veró iterüm reversus primis-pugnatoribus immistus est.
Tunc ei filius insiliit Pylaemenis regis
Harpalion, qui quidem patrem dilectum secutus erat, ut pugnaret
Ad Trojam ; sed non rediit in patriam terram : 645
Qui tunc quidem Atridae rnedium scutum feriit hastá
Cominüs, neque penitüs potuit aes adigere :
Retró igitur sociorum in agmen cessit, mortem evitans ;
Quoquoversüs circumspectans, né quis sibi corpus aere att/ngeret.
Meriones autem in abeuntem misit aeratam sagittam ; 650
Et percussit clunem ad dextrum : at sagitta
E-regione juxta vesicam sub osse penetravit.
Subsidens igitur ibidem, charorum inter manus sociorum,
Animam efllans, tanquam vermis, super terrá
Jacebat extensus ; sanguis autem niger eflluebat, rigabatque terram. 655
"Atque hunc quidem Paphlagones magnanimi circüm-occupabantur ;
in currum veró collocatum ducebant ad Ilium sacram
Dolentes; interque ipsos pater ibat, lachrymas fundens :
Bellum importunum, cives, cum Ver. 646. οὔτασε. Vide suprà ad ver.
7
Invictisque viris gerimus ; quos nulla fa- | 192. et ad Z, 140.
tigant Ver. 649 .------χαλκῷ! MS. à Th. Bentleio
Prolia, nec victi possunt absistere ferro. eme χαλκός.
“Ἐπ. XI, 505. "er. 652. 'Ayrixgo.] Quà ratione, ἀντικρὺ,
Ver. 649. Αὐτὸς δ᾽ αὖτ' ἐξαῦτις. Cod. à hic ultimam producat ; item γὰρ, ver. 661
d^ , Bentleio collatus, Αὐτὸς δὲ ἐξαῦτις. et 666. et ἀπὸ, ver. 672. et Ai, ver. 674.
"er. 644. στολεμίζων.) στολεμίξων. | Vide suprà ad z, 51.
nia. * Ver. 658. — μετὰ δέ σῷι πατὴρ κίε. Pyle-
Lis. XIII.
IIo; δ᾽ οὔτις παιδὸς ἐγίνετο τεθνειῶτος.
Τοῦ δὲ Πάρις μάλα “υμὸν ἀπομταμένοιο χολωθη:
ἘΞ εῖνος γάρ οἱ ἔην πολέσιν μετὰ Παφλαγόνεσσι.
Τοῦ ὅγε χωόμενος προΐει χοιλκήρε' οἰ στόν"
Ἣν δέ τις Εὐχήνωρ, IIoAvidov μάντιος υἱὸς,
᾿Αφνειός s 7; ἀγαθός T; Κορινθόθες οἰκίω ναΐων,
Ὅς ῥ᾽ εὖ εἰδὸς κῆρ ὀλοὴν, ἐπὶ νηὸς ἔξαινε"
Πολλάκι γάρ οἱ ἔειπε γέρων ἀγαθὸς Πολύξδος,
ΝΝούσῳ o ἀργαλέη φϑίσθαι οἷς ἐν μεγάροισιν,
^"H με T ᾿Αχαιῶν γηυσὶν ὑπὸ Τρώεσσι δαριῆναι"
Τῷ p ἅμα τ᾽ ἀργαλέην Sat ἀλέεινεν ᾿Αχαιῶν,
Νοῦσόν τε στυγερὴν, ἵνα μὴ πάθοι ἄλγε συμῷ.
Τὸν pa» ὑπὸ γνουθμνοῖο καὶ οὔατος" Qo δὲ S
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Ὥχετ' ἀπὸ μελέων" στυγερὸς δ᾽ ἄρα p σκότος εἷλεν,
“Ὡς οἱ μὲν μάἄρναντο; δέμας πυρὸς αἰθομένοιο"
Ἕκτωρ δ᾽ οὐκ ἐπέπυστο Διὶ φίλος, οὐδέ τι ἤδη,
"Ori ῥά οἱ νηῶν ἐπ᾿ ἀριστερὰ δηϊόωντο
Ultio autem nulla filii contigit mortui.
Ob hunc autem Paris valdé animo interfectum iratus est ;
Hospes enim ei erat multos inter Paphlagonas.
Propter hunc zzitur is iratus emisit aeratam sagittam :
Erat autem quidam Euchenor, Polyidi vatis filius,
Divesque, fortisque, Corinthi domos habitans,
Qui, plané admonitus de fato suo exitiali, navi tamen vectus-venit :
Saepé enim ei dixerat senex bonus [vel peritus] Polyidus,
Eum morbo gravi interiturum suis in aedibus,
Aut inter Achivorum naves à Trojanis domitum-iri
Ideó simul gravemque mulctam [contumeliam] PORK dt Achivorum,
Morbumque tetrum, ut ne pateretur dolores animo.
Hunc percussit Paris sub maxillà et aure: protinüs autem animus
Abiit à membris, horrendaque ipsum caligo occupavit.
Sic hi quidem pugnabant, instar ignis ardentis:
Hector autem non audierat Jovi dilectus, neque quid nórat,
Quód sibi navium ad sinistram caedebantur
41
660
665
670
615
660
665
670
menes, hie, Harpalionzs pater, alius est ab il-
lo, qui suprà occisus narratur, £ 576. ὁμώ- | ver. 46.
yukos voro, ut ait Eustathius. Non enim
Ver. 659. —— πεβνειῶτος.] Vide suprà ad
Ver. 665. Ὅς ῥ᾽ εὖ εἰδὼς xp ὀλοὴν. Οὐχ,
temeré ac fortuitó, negligentérque scripsit | ὅμοιος τῷ ᾿Αχιλλεῖ ó Εὐχήνωρ, εἴγε καὶ αὐτὸς,
Homerus; nec heroüm nomina necesque con-
finxit, sed ex historià memoravit: vide suprà
ad β', 494. Quominüs duo fuerint Pyle-
menes, Paphlagonum Duces; nihil sané im-
pedit. Utrümne alter Harpalionis pater, avus
fuerit alter, uti conjecit Barnesius; incer-
tum. Qui Zarpalionis patrem priüs occisum
existimant, legendum. hoc in loco volunt, —
μεσὰ δ᾽ Οὐ σῷ, πατὴρ xís. Sed sine codicibus
nihil mutandum. Nec tam venustà, si ita
legas, cohzerebit id quod sequitur, IIo»; δ᾽
oV TIS σαιδὸς
εἰδὼς ὡς ϑανεῖται, ἦλθεν εἰς Τροίαν" ᾿Εκείνῳ μὲν
γὰρ μὴ ἐλθόντι, ζῆν ἦ ἦν ἐπὶ μακρόν" Εὐχήνορι δὲ,
τὰ ποῦ ϑανάώτου ἄφυκτα, κἄν οἴκοι ἔμεινεν. — .Eu-
stath.
Ver. 670. σ΄άθοι. Al. ««ἀθῃ.
Ver. 672. ἄρα.) Porró; ργοΐπαδ; ex-
inde ; ut solitum est.
Ver. 615. δέμας πυρὸς.) Διὰ à ϑερμοὸν,
καὶ σύντονον, καὶ εὐκίνητον τῶν μωχομένων. Schol.
inedita, à Tho. Bentleio communicata.
. ^
Ver. 675. "Orzi.] Vide suprà ad ὦ, 567.
42
M
Λαοὶ ὑπ᾽ ᾿Αργείων: τἄχα δ᾽ ἂν
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Lis. XIII.
καὶ κῦδος ᾿Αχαιῶν
» - ^ ΄ , ͵7
Επλετο" τοῖος γὰρ γαιήοχος ᾿Εννοσίγαιος
D ,5 / Ν N , BUE TN ΕΒ
Ὠτρυν ᾿Αργείους, πρὸς δὲ σθένει αὐτὸς ἄμυνεν'
᾿Αλλ᾽ ἔχεν, ἢ τὰ πρῶτα πύλας καὶ σεῖχος ἐσῶᾶλτο,
ε / m M
Ρηξάμενος Δαναῶν πυκινὰς στίχας ἀσπιστάων'
» y y ᾽ὔ ,
ἜἜνθ᾽ ἔσαν Αἴαντός τε νέες καὶ Πρωτεσιλάου,
8, 4 » e N ^ , /, ΕἸ ^ eu
Oiv εῷ aXog πολιῆς εἰρυμεναι αὐτὰρ ὕπερθε
Τεῖχος ἐδέδμνητο γθαρνωλώτατον,
^ y ,
Ζαχρηεῖς γένοντο μάχη αὐτοί τε καὶ ἵπποι"
y N
Ἔνθα δὲ Βοιωτοὶ, καὶ ᾿Ιάονες ἑλκεχίτωνες;
Aoxeol, καὶ Φ δῖοι, καὶ φαιδιμόεντες ᾿Επειοὶ,
07 , ^ P. 5$» ?N/
Σπουδῇ ἐπαΐσσοντω νεῶν ἔχον" οὐδ᾽ ἐδύναντο
σαι ἀπὸ σφείων φλογὶ εἴκελον Ἕκτορα δῖον"
Οἱ μὲν ᾿Αθηναίων προλελεγμένοι" ἐν δ᾽ ἀρα τοῖσιν
5 Ν ^
Hey, υἱὸς Πετεῶο, Μενεσθεύς" οἱ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο,
Qao τε, Στιχίος τε, Βίας τ᾽ ἐὔς" αὐτὰρ ᾿Επειῶν
Φυλείδης τε Μέγης, ApQiov τε, Δρακίος τε.
Πρὸ Φύίων δὲ, Μέδων τε, μενεπτόλεμυός τε Ποδάρκης,
Copiae ab Argivis: propemodüm autem etiam victoria Achivorum
Erat; talis enim Neptunus terram-quatiens
Impellebat Argivos, insuperque et rol ore
Sed perstabat Hector, ubi primüm poitas et murum insi i. rat,
Perruptis Danaorum densis ordinibus scutatorum ;
Ubi erant Ajacisque naves et Protesilai,
Littus ad maris cani subductae; ac suprà
Murus aedificatus erat humillimus, ubi maximé
Acerrimi erant ἐπ pugná ipsique vz7i et equi :
Illic autem Boeoti, et Iaones longis-vestibus-induti,
Locri, et Phthii, et illustres Epei,
Acritér irruentem, à-navibus arcebant ; neque tamen poterant
Repellere à se flammae similem Hectorem nobilem :
tque Atheniensium quidem selecti-stabant-primá-in-acie ; iis autem
Praeerat filius Petei, Menestheus; unáque sequebantur
680
μὴ ΄
&vÜo, μάλιστα
685
690
ipse auxiliaba ur :
680
685
690
Phidasque, Stichiusque, Biasque fortis: at Epeis praeerat
Phylidesque Meges, Amphionque, Draciusque.
Ante Plihios autem, Medonque, bellicosusque Podarces,
Ver. 616. τάχα δ' ἄν] Ei μὴ ἐμεμα-
θήκε. — [Nisi tandem admonitus fuisset Hector,
ver. 725. infrà, Schol. inedita, Codicis Har-
leiani.
Ver. 678. ἤΩ σρυν᾽ y σθένει αὐτὲς ἄμυνεν.
Nempe Mare eos cohibuit, ne fugerent; ip-
saque necessitas fortitudinem inspiravit.
Ver. 682.----εἰρυμένα..1] Ab εἰρύομαι. — Quee
enim sunt ex verbis in -vz«; desinentibus, ea
omnia istud ὁ ubique corripiunt.
Ver. 686. din.| Φϑιῶται μὲν, οἱ ὑπ᾿ ᾽᾿Αχιλ-
Xi cin δὲ, οἱ ὑπὸ Τιρωτεσιλάῳ καὶ Φιλοκτήτῃ.
Eustath.
Ver. 688. εἴκελον.] Vide suprà ad ver.
583.
Ver. 689. —— προλελεγμένοι.Ἶ ᾿Εσιλέγδην
προτεταγμένοι, ὡς σπρωτοστάτει. Eustath.
Ver. 692. Φυλείδης σε Μέγης.) «Αἱ. Φυλείδης
τε Μέγης τε. Μαϊὸ, Ut recté annotavit Bar-
nesíus. Erat enim Meges Phylei filius; ὁ,
528. 535.
Ver. 693. μενεππόλεμός τε ἸΤοδάρκης.
Al. Μενεπιτόλεμές τε ποδάρκης. Μαϊὸ. Nam,
ut recté annotavit Barnesius, Homero et ali-
bi memoratur ποδάρκης, non item Mtyezró-
λεμος.
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOZ N'.
^ ^v
(τοι ὁ μὲν, νόθος υἱὸς ' OiX30c Seíoio
, r
Ἔσκε Μέδων, Αἴαντος ἀδελφεός" αὐτὰρ ἔναιεν
Ἔν Φυλάκη γαίης ἄπο πατρίδος, ἄνδρω κατακτὰς,
^v A y --
Γνωτὸν μητρυιῆς ᾿Εριώπιδος, ἥν £y, Οἰλεύς"
Αὐτὰρ 0, ᾿Ιφίκλοιο πάϊς τοῦ Φυλακίδαο")
͵ 7
Οἱ μὲν πρὸ Φθίων μεγαθύμων ἡωρηχθεντες»
Na9Qu ἀμυνόμενοι, μετὰ Βοιωτῶν ἐμάχοντο.
"^ ^ ^
Αἴας δ᾽ οὐκέτι πάμπαν, OiAZog ταχὺς υἱὸς,
,
Ἵστατ᾽ ἀπ᾿ Αἴαντος Τελαμιωνίου, οὐδ᾽ ἠξαιόν'
, .» wv B 14 -“ / » b ᾽
AXX ὥστ᾽ ἐν νειῷ βόε οἴνοπε πηκτὸν ἄροτρον,
E voy ^ ; , Ae NS 7
Ivo» S'upuóv ἔχοντε, τιταίνετον" ἀμφὶ δ᾽ ἄρω o Quy
p Ἀ
Πρυμυνοῖσιν κεράεσσι πολὺς ἀνακηκίει ἱδρώς"
Ν “ , 4 37
Ta μέν τε ζυγὸν οἷον ἐὔξοον ἀμφὶς ἐέργει
εχ , 7 7
ἹἹερυένω κατὰ ὥλκα, τέμνει δὲ τε τέλσον ἀρούρης"
Ὡς τὼ παρξεξαῶτε μάλ᾽ ἔστασαν ἀλλήλοιν.
^" N
᾿Αλλ᾽ ἤτοι Τελαμωνιάδη πολλοί τε καὶ ἐσθλοὶ
Λαοὶ ἕπονθ᾽ ἕταροι, οἵ οἱ σάκος ἐξεδέγοντο,
( Ac quidem nothus filius Oilei divini
Erat Medon, Ajacis frater; et habitabat
In Phylace, terrá procul à patriá, viro interfecto,
Fratre novercze Eriopidis, quam habebat Oileus :
At Podarces, Iphicli filius Phylacidae erat :)
Hi quidem ante Phthios magnanimos armati,
Naves defendentes, unà-cum Boeotis pugnabant.
Ajax veró haud omnino, Oilei velox filius,
Absistebat ab Ajace T'elamonio, né paululüm quidem ;
Sed sicut in novali duo-boves nigri compactile aratrum,
Parem animum habentes, trahunt; eircaque ipsorum
Ima cornua multus erumpit sudor ;
Atque hos quidem jugum solum politum distinet,
Vadentes per sulcum, proscinditque fundum terrae:
Sic isti [4jaces] conjuncti propé-admodüm stabant inter se.
Sed Telamonium quidem multique et strenui
Viri sequebantur socii, qui ei scutum vicibus excipiebant,
695
710
695
705
710
Ver. 102. Ἵστατ᾽ ἀπ᾿. ᾿Αφίστατο.
Ver. 704, —— ἄρα.} Ut fieri solet 2
Ver. 701. σέμνει δέ σε τέλσον ἀροῦρης.
Non de nihilo est, quód codices, in hoc vo-
cabulo ** véz»s," mendosos esse suspicetur
Barnesius. Non quód * Jugum sulcos non
** findere soleat ;" Nam et 4ratorem, et Bo-
ves, et Jugum utique, trahendo aratrum, ter-
ram secare dixeris, non inepté: Sed quód
VOX τέμνει, et quze ejusmodi sunt, in Poemate
epico, (ubi oratio grandis plerumque et sub-
limis esse debet, atque à sermone vulgari
quàm maximé distare,) rarzssim? corripiantur:
quódque Eustathius, (qui, ad S^, 87. Homerum
non c&gyu», Sed σάμνειν, semper scripsisse do-
cet,) hoc in loco, licét totam Similitudinem
minutatim et per verba singula expendat, de
hoc tamen vocabulo né yz? quidem. | Non
tamen ideó sequendus Barnesius, qui nullis
allatis Codicibus, nec ullá satis idoneá ratione,
de suo edidit, zuo» δέ σε τέλσον ἀρούρης. Nec
audiendus Scholiastes, qui istud * c£»: in-
ficeté admodüm exponit, τέμνεται. Codex
Harleianus, à Tho. Bentleio collatus, habet
τεμεῖ" et Scholia ibidem inedita, và ἄροτρον
τὴν ἐπιφάνειαν.
Ibid. ἀρούρης. Vide suprà ad ζ΄,
142,
Ver. 708. maoesomuri] Vide suprà
ad ver. 46.
Ibid. ἔστασαν. Vide suprà ad μ΄, 55.
Cod. à To. Bentleio collatus, habet πὰρ βε-
ξαῶτε παρέστασαν ἀλλήλοισι.
Ver, 110. ἕσαροι.] ddl. ἑτάρων,
44 OMHPOY IAIAAOZ N..
Lis. XIIT.
᾿Οππότε μιν κάματός τε καὶ ἱδρὼς γούναθ᾽ ἵκοιτο"
Οὐδ᾽ ἄρ᾽ "Obr μεγαλήτορι Λοκροὶ ὃ ἕποντο"
Οὐ γάρ σφιν σταδίῃ ὑ ὑσρυίνῃ μίμνε φίλον κῆρ'
Οὐ γὰρ ἔχον κόρυθας χρλκήρεας. ἱπποδασείας,
Οὐδ᾽ : ἔχον ἀσπίδας εὐκύκλους καὶ pela δοῦρα:
᾿Αλλ᾽ ἄρα τόξοισιν καὶ ἐὐστρόφῳ οἰὸς ἀώτῳ
Ἴλιον εἰς ce ἕποντο πεποιθότες" οἷσιν ἔπειτὰ
Ταρφέα βάλλοντες Τρώων ῥήγνυντο φάλαγγας.
Af pe τόθ᾽ οἱ μὲν πρόσθε, σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισι,
Μάρναντο Τρωσίν TE καὶ Ἕκτορι χωλκοκορυστῇ"
ΟΣ δ᾽ ὄπιθεν βάλλοντες, ἐλάνθανον" οὐδὲ vi χάρμης
Teocc pagar novo συνεκλόνεον γὰρ ὀϊστοί.
Ἔνθα κε λευγαλέως γηῶν ἄπο καὶ κλισιάων
Τρώες ἐχώρησαν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν, ὰ
E; μὴ Πουλυδάμας “ρασὺν᾽ Ἕκτορα εἰπε παραστὰς"
Ἕκτορ, ἀμήχανος ἐσσι παραῤῥητοῖσι σιθέσθαι.
Οὗὕνεκά τοι πέρι δῶκε Sysüg πολεμήϊα ἔργα;
Τούνεκα καὶ βουλῇ ἐθέλεις περιϊδρυενοι ἄλλων;
715
720
125
Quando ipsi defatigatioque et sudor genua occupásset :
At non Oiliadem magnanimum Locri sequebantur :
Non enim ipsis Zn statarià pugnà constabat suus animus ;
Non enim habebant galeas aereas equinis-setis-densas,
Neque habebant clypeos pulchré-orbiculatos, et fraxineas hastas ;
Sed arcubus et scité-tortà ovis lanà,
Ad Ilium simul secuti sunt, freti ; quibus deinceps
Crebró jacientes Trojanorum rumpebant phalangas.
At tunc illi (4jacesj quidem anté, cum armis vario-artificio factis,
Pugnabant contra Trojanosque et Hectorem aere-armatum :
Hi autem [Locri] à à tergo jacientes latebant ; neque omninó pugnae
"Trojani amplis recordabantur ; conturbabant enim eos sagittae.
'Tum sané magná-clade-acceptá, à à navibus et tentoriis
'Trojani recessissent ad Ilium ventosam ;
Nisi Polydamas audacem Hectorem allocutus esset adstans : 725
* Hector, à te impetrare- nescis, ut alzorum monitis obsequaris.
* Quoniam tibi excellentér dedit Deus bellica opera,
* [deó et consilio vis peritus esse suprà caeteros ?
715
720
Ver. 718. Οὐ γάρ eQw σταδίη ὑσμίνῃ μίμνε
φίλον κἢρ.}ὺ Apud Strabonem lib. x. p. 689.
4l. 449. Οὐ γάρ σῷιν σταδίης ὑσμίνης ἔργα
μέμηλεν. Cod. Harleian. Οὐδ᾽ Zg σφιν
Ver. 719. Δή ῥα σόθ᾽ οἱ μὲν.) 445 tunc qui-
dem, juxta istam consuctudinem, E
Ver. 121. οὐδέ m.] Al. οὐδ᾽ fmi.
Ver. 122. — seuvixAévtoy yàe ὀϊσασοί.) Scho-
Ver. 116. ᾿Αλλ᾽ ἄρα. Sed, quod inermium
erat, et statarig pugna imperitorum,
ibid. ἐὐστρόφῳ ci ἀώτῳ Fundá.
Ut suprà ver. 599. ἐὐστρόφῳ οἰὸς ἀώτῳ, Σφεν-
δόνῃ.
"er. 111, — —— οἷσιν ἔπειτα.) Ml. οἷσι μά-
Aic TG.
liasti, συνεκλονέοντο, συνεταράσσοντο. Ut adeó
legisse videatur, συνεκλονέοντο γ᾽ ὀιστοῖς.
Ver. 798. σεριΐδμενα..Ὶ | Vel, σερὶ 13-
μεναι. ΑἹ. περιέμμεναι. Quam Lectionem et
praefert Henric. Stephanus, propter id quod
suprà legitur, 4, 258. Οὗ περὶ μὲν βουλῇ Δια-
ναῶν, περὶ Y irri μάχεσθαι. 4
Lrs. XIII.
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
45
3 y ^ e ,
᾿Αλλ᾽ οὔπως pu πάντα δυνήσεαι αὐτὸς ἑλέσθαι"
"AAA μὲν γὰρ ἔδωκε ϑεὸς πολεμήϊα ἔργα"
,
Αλλῳ δ᾽ ὀρχηστὺν, ἑσέρῳ κίθαριν καὶ ἀοιδήν"
, V
"AAXo δ᾽ ἐν στήθεσσι τίθει νόον εὐρύοπα “Ζεὺς
Ἔσθλὸν, τοῦ δὲ τε πολλοὶ ἐπαυρίσκοντ᾽ ἄνθρωποι;
δ /, , Ψ ͵7 / , ᾽ Ὺ - /,
Koi τε πόλεις £00.90, [poo TO, δὲ x αὐτὸς ἄνεγνω,
3 N , ^ Sw e o C d »
Αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω, ὡς μοι δοκεῖ εἰναι ἀριστῶ.
735
Πάντη γάρ σε πέρι στέφανος πολέμοιο δέδηε"
Τρῶες δὲ μεγάθυμοι, ἐπεὶ κατὰ τεῖχος ἔξησαν,
e N 3 ^ b /
Οἱ μὲν ἀφεστᾶσιν σὺν τεύχεσιν;
e N /
0i δὲ βάχρονται
Παυρότεροι πλεόνεσσι, κεδασθέντες κατὰ νῆας.
᾿Αλλ᾽ ἀναχασσάμενος κάλει ἐνθάδε πώντας ἀρίστους"
Ἔνθεν δ᾽ ἂν μάλα πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθω βουλήν'
p 34S ΄ ED 7
Η κεν ενὶ νήεσσι πολυκλήισι πέσωμνεν,
* At nequaquam simul omnia poteris ipse-solus consequi :
quaq
* Alii enim tribuit Deus bellica opera ;
730
* Alii autem artem-saltandi, alii citharam et cantum ;
* Alii veró in pectoribus posuit mentem laté-sonans Jupiter
* Prudentem ; cujus quidem multi fructum-percipiunt homines;
* Quin et urbes servat; praecipué autem ipse, qu? habet, ejus utilitatem novit.
** Sed ego dicam, ut mihi videtur esse optimum.
* Undique enim te circum corona belli flagrat ;
** 'Trojani autem magnanimi, postquam trans murum iverunt,
* Alii quidem subducunt-se cum armis, alii veró proeliantur
“ Pauciores contra-plures, dissipati circa naves.
** Quin £u retrocedens voca huc omnes proceres : 740
* Deinde veró de summá-rerum inire-poterimus consilium ;
* Utrümne in naves multa-transtra-habentes irruamus,
. 729, —— οὔπως ἅμα πάντα . "AA-
λῳ μὲν γὰρ ἔδωκε ϑεὸς.]
οὐ πάντεσσι ϑεὸς χαρίεντα δίδωσιν
᾿Ανδράσιν, οὔτε φυὴν, οὔτ᾽ ἄρ φρένας, οὔτ᾽ ἀγορη-
σύν.
ἤλλλος μὲν γὰρ
ἀσφαλέως ἀγορεύει. ττττττττα
ἴΑλλος δ᾽ αὖ εἶ δος ; Odyss. S^, 167.
"AAA οὐ γὰρ ὠὐτὸς πάντ᾽ ἐπίστασθαι βροτῶν
Πέφυκεν, ἄλλῳ δ᾽ ἄλλο πρόσκειται γέρας"
Σὲ μὲν μάχεσθαι, τοὺς δὲ βουλεύειν καλῶς.
Euripid. Rhes. 106.
non omnia possumus omnes.
Virg. Ecl. VIII, 65.
Ver. "51. "Αλλῳ δ᾽ ὀρχησεὺν, ἑτέρῳ κίθα-
£i» καὶ ἀοιδήν] Apud Lucianum περὶ δοχή-
σεως, C. 95.
ἤλλλῳ δ᾽ ὀρχηστύντε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν.
Caterüm nonnulli totum hunc versiculum
suppositum existimant. δῆλον δὲ, ὡς ἀχρειοῖ
τὸ ἔπος τοῦτο τὴν Ὁμηρικὴν ἔννοιαν" ἧς ὃ σκο-
πὸς εἷς καὶ μόνος, ᾿Ανδρίαν συγκρῖναι Φρονήσει.
Justath.
Ver. 132.
Ibid.
víde.]. ΑΙ. mites.
εὐρύοπα. Vide suprà ad 4,175.
Ver. 754. móAus.] «ΑἹ. πολεῖς, multos.
Ibid. μάλιστα δέ x. αὐτὸς ἀνέγνω.) Do-
mina αοῖΐον vocem αὐτὸς ad ipsum Jovem
refert. Rectiüs, ut opinor, Eustathius: Τῆς
μὲν (ἰΑνδρίας,) σὸ σεμνὸν ἐχούσης ἄλλως ἐν τῷ
σώζειν ἑσέρους, σῆς δὲ Νοήσεως, κἄν μή τινας
ἔχῃ σώζειν, ὅμως oUTUS αὐτάρκως ἐχούσης, διὰ τὸ
αὐτῆς γνωστικόν,
Ver. 155. ἄρισσα.} ΑἹ. ἄριστον.
εν. 166. ------ δέδηε.1 Flagrat; non, fla-
grabat. Nam preteritum istud (quod appel-
lant Grammatici) perfectum, semper indicat
presens Tempus rei perfecte: Ideóque à Grz-
cis apté appellatur παρωκείμενος" quia Temporz
isti, quo aliquid rerum fiat, adjacet nimirüm
Tempus quo id factum demüm sit. Vide su-
prà ad z, 37.
Ver. 31. Τρῶες 5L] .4l. Τρῶες δή.
Sed nihil opus. Vide suprà ad £, 51.
Ver. 141. - Ἔνθεν δ᾽ ἀν.) "Ἔνθεν δ᾽ αὖ,
MS. à Th. Bentleio collatus.
46
OMHPOY IAIAAOZ N'.
Lis. XIII. -
Aix ἐθέλῃσι Θεὸς δόμεναι κράτος, 4 κεν ἐπειτὰ
Πὰρ γηῶν ἔλθοιμεν ἀ ἀπήμονες" 2 γὰρ ἔγωγε
Así», μὴ τὸ χθιζὸν à ἀποστήσωνται ᾿Αχαιοὶ
745
Χρεῖος, ἐ ἐπεὶ παρὰ νηυσὶν ἀνὴρ ἅτος πολέμοιο
Mía, ὃ ὃν οὐκέτι πάγχυ μάχης σχήσεσθαι ὁ ὀΐω,
Ὥς Qro Πουλυδεριας" ἄδε δ᾽ Ἕκτορι μῦθος ἀπήμων"
Αὐτίκα δ᾽ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἄλτο χαμᾶζε,
Καί μιν φωνήσας, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
750
Πουλυδάμιω, σὺ ' μὲν αὐτοῦ ἐρύκακε, πάντας ἀρίστους"
Αὐτὰρ € ἐγὼ κεῖσ᾽ ipu, ; καὶ ἀντιόω πολέμοιο'
Aida δ᾽ ἐλεύσομαι αὖτις» ἐπῆν εὖ σοῖς ἐπιτείλω.
* Si quidem velit Deus largiri victoriam ; an veró jam deinceps
* A navibus abeamus illaesi :
Certé enim equidem
** "Timeo, ne hesternum rependant Achivi
* Debitum; quoniam apud naves vir insatiabilis pugnae
745
* Manet, quem non ampliüs omninó à pugná cessaturum puto."
Sic dixit Polydamas: Placuit autem Hectori consilium tutum :
Continuó igitur é curribus cum armis desiliit in terram,
Et eum editá-voce verbis velocibus allocutus est :
730
“ Polydama, tu quidem hic retine omnes fortissimos :
* At ego illuc ibo, et occurram proelio :
“ Protinüs autem revertar, postquam diligentér illis mandata-dedero."
Ver. 145. — μὴ «à χϑιζὸν ἀποστήσωνται "A-
χαιοὶ Χρεῖος.) Vulgati habent ἀσοτίσωνται.
Sed Barnesius ex Eustathio edidit, ἀποσσήσων-
vx; ejusque rei rationem ità reddit. ** Edi-
* tiones Basileensis et Romana Eustathi/, cà
" ἀσοστήσωνται aperté praeferunt, in Tezxtu
* paritór et in σπαρικξολαῖς. Eustathius,
** fo]. 957, lin. 16; et fol 958, lin. 48;
T? δὲ, ἀποστήσωνται TÀ χϑιζὸν χρέος, σινὲς
μὲν “γράφουσιν ἀσοτίσωνται" οὐκ ἀξίσκονται
“δὲ οἱ σοφοὶ, ἀλλὰ ϑέλουσιν εἶναι ἀποστήσων-
σαι, ἀνεὶ τοῦ ἀποσταθωήσωσιν, ἤγουν σταθμῷ
ἀποδώσουσιν ἢ λήψονται. — Eandem lectionem
" mee) ἀποστήσωνται repetit, fol. 950, lin. 18.
*" Jta Iliad. x, 850. Στήσωσ᾽ ἐνθάδ᾽ ἄγον-
mig ἄποινα. Jta ὦ, 252. Χρυσοῦ δὲ στήσας
“ ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα. Ubi Eustathius,
* fol, 1479, lin. 29. Τὸ δὲ στήσας, ἀνεὶ σοῦ
σταθμήσας, ὡς σρὸς ἀκρίξειαν, ἵνα μὴ
ψεύσηται σὸν σταθμὸν τυχὸν ἐρωσηθείς. Ἔκ
TobToU δὲ, καὶ πρὸ φούτων, v0, χϑιξὸν ἀποστή-
σωνται xen ὡς προυρμήνευται. Καὶ, με-
σαστῆσαι, ἐν ᾿Οδυσσείᾳ, σὸ μεφσαλλάξα, εἴ-
“ρητσαι μεταφορικῶς, Odyss. δ΄͵ 619. .Hesy-
chius, ᾿Αποστήσωνται, ἀποκομίσωνται" σταθ-
μῷ γὰρ ἀπιδίδοσαν. Harpocration, 'A-
ποστησάμενον, ἀντὶ σοῦ, πρὸς σταθμὸν παρα-
λαδόντα' Δημοσθένης. ldem [τὲ Brev.
Scholia, [ὥσπερ σταθμῷ δεδανεικότες. Et
Etymolog. magn. voce Στατήρ' τὸ
γὰρ ἀποστήσωνται, ἀνεὶ TéU, ἀπολάξωσιν.᾽"
His adde Porphyrium. Ζητήμ. Ὅμηρικ. 25.
Κέχρηται τῇ ἀπὸ τῶν σταθμῶν διαμεσρήσει, καὶ
ἐπὶ σοῦ, “ Δείδω μὴ σὸ χιθιζὸν ἀποτίσωνται
* [ita Editi, sed necesse est scripserit Por-
“ phyrius ἀποστήσωντα! ᾿Αχαιοὶ χρεῖος--- —
ὧς ἐν ζυγῷ ἴσον στήσαντες, καὶ ἀπομεσρούμενοι
ὄφλημα; --- στήσαντες và χρέος. Porro, medio
in vocabulo ἀποτίσωνται, non recte producitur
istud 4. Denique, licét eandem in sententiá
vim habeat horum vocabulorum utrumque;
tamen facilius creditu est, verbum usitatius
ἀποτίσωνται, ex inusitatiori ἀσοσσήσωνται Or-
tum esse, quàm ὃ contrario ex usitatiori in-
usitatius. Veruntamen judicet Lector eru-
ditus.
Ver. 746. quoa νηυσὶν ἀνὴρ &cos.]
Vide suprà ad ver. 324.
Ver. 748. ἅδε. «41. 42:. . Sed hoc,
leviculum,
Ver. 749. ἐξ ὀχέων. Sunt qui Poetam
hic reprehendant, tanquam oblitum manda-
torum qua suprà memoraverat, μ΄, 81—85.
Sed facilé intelligi potest, Hectoris currum,
post effractas fores, exuperatumque murum
atque vallum, eum interjecto aliquo inter-
vallo ita secutum ut tamen plerumque staret
ὄπισθε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο, E, 400. Reliqui
certé currus extra murum atque vallum us-
que permanebant, (6, 5.) Ut recté annotavit
Popius.
Ibid, — &xro χαμᾶζε.) Vide suprà ad γ΄, 29.
Lis. XIII.
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
47
"H pos καὶ ὡρμήθη, ὁ ὄρεϊ νιφόεντι ἐοικὼς,
Κεκληγὼς, διὰ δὲ Τρώων πέτετ ἠδ᾽ ἐπικούρων..
-τ
σι
οι
Οἱ δ᾽ ἐς Πανθοίδην ἀγαπήνορα Πουλυδάμαντα
Πάντες ἐπεσσεύοντ᾽» ἐπεὶ Ἕκτορος ἔκλυον αὐδήν.
Αὐτὰρ ὁ Δηϊφοξόν σε, βίην SY "EAévoio ἄνακτος,
᾿Ασιάδην 7 ᾿Αδάμαντα, καὶ "Ασιον Ὕρτάκου υἱὸν,
Φοΐτα ἀνὰ προμάχους διζήμενος, εἴ TOU ἐφεύροι"
Τοὺς δ᾽ L3 οὐκέτι πάμπαν ἀπήμονας, οὐδ᾽ ἀνολέθρους"
᾿Αλλ οἱ μὸν δὴ, νηυσὶν ἐπὶ πρύμνησιν᾽ ᾿Α γαιῶν,
Χερσὶν UT ᾿Αργείων x&aro ψυχὰς ὀλέσαντες"
Οἱ Οἱ δ᾽ ἐν τείχει ἔσαν βεξλημένοι, οὐτάμμενοί T£.
Τὸν δὲ τάχ, εὗρε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ δακρυοέσσης
Δῖον ᾿Αλέξανδρον, Ἑλένης πόσιν ἠυκόμοιο,
Θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους, καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι"
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος προσέφη αἰσχροῖς ἐπέεσσι,
Δύσπαρι; εἶδος ἄριστε, γυναιμυαινὸς, ἠπεροπευτὰ,
Ποῦ vo: Δηϊφοξός τε, βίη S “Ἑλένοιο ἄνακτος,
Dixit, et impetu-facto-abiit, monti nivoso similis,
Inclamans, perque Trojanos volabat et per socios.
-
σι
οι
Hi autem ad Panthoidem fortitudinis-amantem Polydamanta
Omnes ocyüs-accurrebant, simulac Hectoris audierunt vocern.
At Hector Deiphobumque, vimque Heleni regis,
Asiademque Adamanta, et Asium Hyrtaci filium,
Itabat per primos-pugnatores quaerens, sicubi invenire- -posset.
760
Hos autem invenit non jam prorsüs illaesos neque inextinctos :
Sed hi quidem jam, navium ad puppes Achivorum,
Sub manibus Argivorum jacebant animabus deperditis :
Alii autem in muro erant eminüs cominüsque vulnerati,
Verüm statim invenit pugnae ad sinistram lachrymosae
Nobilem Alexandrum, Helenae maritum pulchrae-comas,
Animos-addentem sociis, et incitantem ad pugnam:
Propé autem stans eum allocutus est probrosis verbis :
** Infauste- Pari, formá praestantissime, mulierose, deceptor,
* Ubi tibi Deiphobusque, visque Heleni regis,
770
Ver. 154. —— ὄρει νιφόεντι.
Tanaimque nivalem.
Virg. Georg. YV, 517.
Similitudo hic desumpta, partim ex corpo-
ris proceritate et robore, partim ex galez
splendore, et albitudine criste. Czaterüm,
quá ratione 22:7 hic ultimam producat; item
᾿Αλέξανδρον, ver. 766; vide suprà ad Zz, 51.
Denique, quà analogiá VOX νιφοέντι, quz pri-
mam. corripit, deducta sit ex νίφειν, quze pri-
mam producit; vide suprà ad Z, 538; et ad
44, 980.
Ver. 151. — αὐδήν.] Al. aon.
Ver. 758. (et infrà ver. 770) βίην S'
ἑἙλένοιο.} Simili plané loquendi ratione, ac
in linguis recentioribus, regia majestas ipse
scilicét Rer est, et divinitas ipse Deus.
Ver. 159. ᾿Αδάμαντα.) Vide suprà ad
ver. 560.
Ver.' 161. — οὐδ᾽ ἀνολέθρους.] Η ἀπόφασις τῇ
καταφάσει ποτὲ μὲν τὸ ἶσον δύναται, ποτὲ δὲ τὸ
πλέον. Hermogenes περὶ μεθόδου δεινότητος, C. 57.
Vide suprà ad Z, 350.
Ver. 166. — Ἑλένης πόσιν ἠὔκόμοιο..) Vide
suprà ad 4, 555.
Ver. 167. Θαρσύνονθ᾽ 1 "Vide infrà ad ver.
825.
Ver. 169. Δύσπαρι.] Vide suprà ad y, 59.
48
OMHPOY IAIAAOZ Ν΄.
Lis. XIII.
᾿Ασιάδης τ᾽ ᾿Αδάμας, ἠδ᾽ "Ασιος ὝὙρτακου υἱός ;
Ποῦ δέ τοι ᾿Οϑρυονεύς ; γῦν ὦλετο πᾶσα κατ᾽ ἄκρης
Ἴλιος αἰπεινῆ" νῦν v0 σῶς αἰπὺς ὀλεθρος.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ᾿Αλέξανδρος ϑεοειδῆς"
eu , ὦ Ν . ,ὕ , /
Εχτορ, ἐπεί τοι υμὸς ἀναίτιον αἰτιάασθαι»
775
"AXXore δήποτε μᾶλλον ἐρωῆσωι πτολέμοιο
Μέλλω, ἐπεὶ οὐδ᾽ ἐμὲ πάμπαν ἀνάλκιδο, γείνωτο μήτηρ᾽
Ef οὗ γὰρ παρὰ νηυσὶ μάχην ἤγειρας ἑταίρων,
Ἔκ τοῦδ᾽ ἐνθάδ᾽ ἐόντες ὁρμιιλέομνεν Δαναοῖσι
Na eju" ἕταροι δὲ κατέκταθεν, οὗς σὺ μεταλλᾶς.
780
Oi» Δηϊφοξός τε, βίη δ᾽ ᾿Ελένοιο ἄνακτος
Οἴχεσθον, μαπρῆσι τετυμμένω ἐγχείῃσιν ;
Αμφοτέρω κατὰ χεῖρα" φόνον δ᾽ ἤμυνε Κρονίων.
Νῦν δ᾽ ἀρχ᾽, oma σε κρωδίη ϑυμός τε κελεύει"
* Asiadesque Adamas, atque Asius IHyrtaci filius ?
** Ubi veró et Othryoneus ? nunc periit tota à culmine
* [lios alta; nunc te certa manet gravis pernicies."
Illum autem vicissim allocutus est Alexander diviná-formá-praeditus :
{ς
* Aliàs forté magis cessare à proelio
* Abierunt, longis saucii hastis
Hector, quoniam tibi animus est insontem culpare,
715
Potuerim, cüm neque me prorsüs imbellem genuerit mater :
Ex quo enim apud naves pugnam suscitásti sociorum,
Ex eo hic permanentes congredimur cum Danais
Indesinentér: socii autem caesi sunt Z7, quos tu requiris.
Duo-soli Deiphobusque, visque Heleni regis
780
* Ambo manum; caedem autem arcebat Saturnius.
Ver.
560.
Fer. 112.
ll. κατὰ κρῆς.
ruit alto à culmine Troja.
AEn. 11, 290.
sternitque à culmine Trojam.
Ibid. 605.
Ver. 775. ἀναίσιον αἰτιάασθαι.] Malé
hic Eustathius: Σημείωσαι, ὅτι οὐδὲ 0 τοῦ
᾿Αχιλλέως ἦθος ἀνόμοιον πρὸς Ἕκτορα, εἴγε καὶ
αὐτὸς “ τάχα κεν ἀναίτιον αἰτιόῳτο.᾽" λ',
655. Istud enim reverà erat “πολι! ἐς ἦθος"
* Οὐ γάρ vi γλυκύθυμος ἀνὴρ ἦν, οὐδ᾽ ἀγανό-
“φρων, ᾿Αλλὰ μάλ' ἐμμεμαώς." 5, 467.
At. Hector ubique indole atque ingenio man-
suetus, et γλυκύθυμος describitur; licét Pa-
ridem, in re et loco opportuno, acriüs non-
nunquam, mon sine causà reprehenderit.
Quare multó adhuc pejüs Domina Zacier, et
Popius; qui Hectorem hic injustum, violentum,
et iracundum depingunt: Ac si ipse, suà in
oppugnandis Achivorum munitionibus teme-
ritate et pertinacià, fortissimos suorum per-
didisset; quorum mortem Jaridi, non tam
^ » Ll ΜΝ
νῦν ὥλεσο πᾶσα κατ᾽ ἄκρης.
Nunc veró duc, quó te cor animusque jubeat :
771. — ᾿Αδάμας. Vide suprà ad ver. | ut ignavo quidem et imbelli, (quanquam is
et hàc in parte à reprehensione non abfuit,)
quàm ut primz. malorum cause atque auc-
tori, exprobraret.
Ver. 7716. ἐρωῆσαι σπ΄σολέμοιο.1 MS.
ἃ Th. Bentleio collatus, ἐρωήσειν πτολέμοιο.
Vir doctissimus Zen. Stephanus, propter prze-
cedentem syllabam longam, scribendum hic
contendit πολέμοιο, Ipse tamen, ut recté ob-
servavit Berglerus, edidit, ὁμοιΐου π'σολέροοιο, 6,
670. Atque in exis, πτολίεθρον, et simili-
bus, post syllabam alioqui positione longam,
saepé abundat litera, gravioris soni causà,
Quod idem in προτὶ pro ποτὶ frequentér fac-
tum, Stephanus ipse judicio candido hunc ad
locum observavit.
Ver. 117. Μέλλω, ἐπεὶ οὐδ᾽. Pronuntiaba-
tur iz οὐδ᾽ νοὶ ἐσεὶ δ᾽, duabus syllabis. "Vide
suprà ad £, 549; et ad £, 555.
Ver. 118. "EZ οὗ γὰρ.) Refertur istud, γὰρ,
ad id quod elegantissimé reticetur. lids fort?
culpandus fuerim; At Nunc cert? in reprehen-
sionem non incurri : [IN.AM ex quo ὃ
Ver. 181. βίη S' ἝἙ λένοιο. Vide suprà
ad ver. 158.
Lis. XIII. OMHPOY
Ἡμεῖς δ᾽ ἐμυμεμναῶτες ἄμ ἑψόμεθ᾽, οὐδέ τι φημὶ
IAIAAOZ Ν΄.
-
oo
[91
᾿Αλκῆς δευήσεσθαι; ὁ ὅση δύναρείς γε πάρεστι"
Πὰρ δύναμιν δ᾽ οὐκ ἔστι καὶ ἐσσύμενον στολεμίζειν. ;
Ως εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως"
Ba» δ᾽ ἔμεν, $e μάλιστα μᾶχη καὶ φύλοπις ἦεν,
"Aui τε Κεξριόνην, καὶ ἀμύμονα Πουλυδάμναντα,
190
Φάλκην, ᾿Ορθαϊόν σε, καὶ ἀντίθεον Πολυφοίτην,
Πάλμυν τ΄, ᾿Ασκάνιόν τε, Μόρυν ΣῊΝ
“σπσοτίωνος"
Οἵ p [3 Ασκανίης ἐριξώλακος ἤλθον ἀμοιξοὶ
ἪσοΣ 77 προτέρη" τότε δὲ Ζεὺς ὦρσε μάχεσθαι.
O; δ᾽ ἦσαν, ἀργαλέων ἀνέμων ἀτἄλαντοι ἀέλλῇ, 795
& S ὑπὸ βροντῆς πατρὸς Διὸς εἰσι πέδονὸε,
"H p
E δ᾽ ὁμάδῳ ἁλὶ μίσγεται, ἐν δέ τε εἰ Pn
* Nos enim paratissimis-animis sequemur, neque omninó puto
785
** Virtutem £e desideraturum, quantum quidem 7n nobis virium fuerit :
** Ultra vires autem non licet, quantumvis cupido, pugnare."
Sic fatus, flexit fratris animam heros:
Perrexerunt autem ire, ubi maximé pugna et proelium erat ;
Ubi erat Cebrionesque, et eximius Polydamas,
Phalces, Orthaeusque, et divinus Polyphoetes,
Palmysque, Ascaniusque, Morysque, filii [ve/ filius] Hippotionis ;
Qui ex Ascanià glebosá venerant suis-vicibus
Die praecedenti ;
tunc veró Jupiter eos impulit ad pugnam.
Hi autem ibant, vehementium ventorum similes turbini,
Qui ex tonitru patris Jovis ingruit in campum,
Immanique cum tumultu mari miscetur, insurguntque multi
Ver. 85.
ad ver. 46.
ζ', 464.
Ibid. —— οὐδέ vi.]. ΑἹ. οὐδέ σε. 44]. οὐδ᾽ ἔτι.
Ver. 187. «τολεμίζειν.] Stephanus,
πολεμίζειν. Vide suprà ad ver. 776.
Ver. 789. Βὰν δ᾽ iut» ἔνθα μάλιστα.
ruit ad ubi plurima fuso
Sanguine terra madet, stridentque hastili-
bus aurz. ZEn. XII, 690.
Fer. 792. vi "Imaorímyo.] Wulgati
habent, vi Ἱπποτίωνος. Sed scribendum, ut
opinor, cum Jarnesio, aut υἷ᾽, aut vw πὸ
syllaba videlicét circumflexa corripiatur. Stra-
bo citat,
imusmeri.] Vide suprà
Item ad 4, 265. ad β΄, 818. ad
υἱὸν ἹἹσποτίωνος,
Μυσῶν ἀγκεμάχων ἡγήτορα M.
Lib. 12. p. 847. al. 565.
Quo magis mireris Barnes levitatem, qui,
quoniam alibi legerat Μόρυν v: καὶ Ἱπποτίω-
γώ κατέχτα, b, 514. * in eodem Versu et
* Fato, u£ Fratres potiüs quàm ut Filium e£
* Patrem" conjunctos; ideó et hic, pro Μό-
φυνθ᾽ vi ἹἹσποτίωνος, scribendum existimavit
Μόρυν τε καὶ Ἱπαποτίωνα. Quasi veró Pater et
Filius non tam Znferfici simul potuerint,
quàm bzni Fratres.
Tox. II.
Ver. 198. Οἵ ῥ᾽ i£.] Strabo, loco jam ci-
tato, legit Οἵ y i. Quas, quantum ex
analogiá. quidem judico, et probabilior est
Lectio.
Ibid.
ἀμοιβοὶ.} Διαδοχ ἢ τινι βοηθείας"
πολέμου διάδοχοι, σοῖς προτέροις, ἴσοι.
—"H ἀμειξόμε ἔνοι Τρία ρον, ὑπὲρ ὧν αὖ-
σὸς ἐπεκούρησε σοῖς Φρυξί ποτε, ὡς ἐν σῇ γ΄. ῥα-
Ψῳδίᾳ εἴρηται. Eustath.
Ver. 195. ἀργαλέων ἀνέμων ἀτάλαντοι
ἀέλλῃ, .] ᾿Ἐπαινεῖται καὶ ἐνταῦθα παρα-
Θολὴ ἐν τοῖς μάλιστα. δηλοῖ δὲ τὴν
πολλὴν, καὶ σφοδρὰν, καὶ συνεχῆ, καὶ μετὰ ἤχου
τῶν πολεμίων ἐπέλευσιν. Eustath.
γεν. 196. Ἥ ῥά 9᾽ ὑπὸ βροντῆς.] Σὺν ἀερίᾳ
βροντῇ. Eustath. ᾿Αντὶ ποῦ, μετὰ βροντῆς. Schol.
Quod si verum est, quidni (obsecro) et scrz-
bcre potuisset Homerus, "H jz μετὰ Booyrzis— ?
At, ὕπο βροντῆς, indicat turbinem (secundüm
Poetze sententiam) vel ex tonitru, vel ex nu-
be atque eádem utique origine ac tonitru ip-
sum, natum.
Ver. 197. iy δέ σε πολλὰ. Al. ἔνθα σε
πολλά. Quod et laudat Barnesius. Sed mi-
nüs recté. Meliüs enim indicat vulgata Lec-
tio fluctus ex turbine, qui hic jam describitur,
oriundos.
D
50 OMHPOY IAIAAOX N..
/ , ΄
Κύματα παφλάζοντα πολυφλοίσξοιο ϑαλάσσης,
Κυρτὰ, φαληριόωντα, πρὸ μέν T ἄλλ » αὐτὰρ ἐπ᾿ ἄλλα"
"Oz Τρῶες πρὸ μὲν ἄλλοι ἀρηρότες, aurae ἐπ᾿ ἄλλοι
Χαλχκῷ μαρμαίροντες μ᾽ ἡγεμόνεσσιν ἔποντο"
Ἕκτωρ δ᾽ ἡγεῖτο, βροτολοιγῷ ἧς ἰσος "Agni,
Πριαμίδης" πρὸ ἐθεν δ᾽ & ἔχεν ἀσπίδα πάᾶντοσε fom,
“Ῥιωνοῖσιν πσυκινήῆν" πολλὺς δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός"
, N , , N , :
Aui δέ oi κροτάφοισι Quei σείετο TQ.
IIc»zz δ᾽ ἀμφὶ φώλαγγας ἐπειρᾶτο προποδίζων,
Εἴπως οἱ εἴξειαν ὑπασπίδια προς ιξῶντι'
᾿Αλλ᾽ οὐ σύγχει Spy ἐνὶ στήθεσσιν ᾿Αχαιῶν.
Αἴας δὲ πρῶτος προκαλέσσατο; μακρὰ βιξάσθων'
Δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ" τίη δειδίσσεαι οὕτως
᾿Αργείους ; ; οὗτοι τι pone ἀδαήμιονες εἰρυὲν
᾿Αλλὰ Διὸς μάστιγι κακῇ ἐδάμημεν ᾿Α χαιοί.
Ἢ ϑήν σού τοι συμὸς ἐέλπεται ἐξαλαπάξειν
Nzae, ἄφαρ δὲ τε χεῖρες ἀμύνειν εἰσὶ καὶ ἥμιν.
Fluctus aestuantes multo-strepitu-resonantis maris,
Tumidi, spumá-albescentes, anté quidem alii, ac deinceps alii ;
Sic Trojani, anté quidem alii stipati, póst etiam alii
Aere coruscantes cum ducibus sequebantur :
Hector veró praeibat, hominum-perniciei par Marti,
Priamides; et ante se tenebat scutum undique aequale,
Pellibus densum ; multum autem super-inductum- erat aes :
Circumque ejus tempora fulgens quassabatur cassis.
Quoquoversüm veró circum phalangas tentabat pedem-inferens,
Si quo-modo sibi cederent sub-clypeo progredienti :
Sed non conturbabat animum in pectoribus Achivorum.
Ajax autem primus provocavit, magnis-passibus gradiens :
“Ὁ bone, propiüs accede: cur territas ità
* Argivos? nequaquam pugnae imperiti sumus,
** Sed Jovis flagello pernicioso domiti sumus Achivi.
** Sané quidem tibi animus sperat direpturum fte esse
* Naves; in-promptu autem manus ad repellendum sunt et nobis.
Iis. XIII.
800
810
800
805
810
Ver. 798. Κύματα παφλάξοντα, φα-
Ver. 805.
Ibid. —— πρὸ ἕθεν.) «1. πρόσθεν.
ληριόωντα, πρὸ μέν v ἄλλ᾽, αὐτὰρ ia" ἄλλα.
Ἐν πᾶσι, TÀ ἐνέργειαν “ποιεῖν, εὐδοκιμεῖ"
g'oti δὲ ἐν σοῖς εὐδοκιμούσαις εἰκόσιν ἐσὶ σῶν
ἀψύχων φσαῦτα"
Κυρτὰ, φαληριόωντά, πρὸ μὲν σἄλλ᾽, αὐτὰρ
iz" ἄλλα.
Κινούμενα γὰρ, καὶ ζῶντα, ποιεῖ σάντα. [ubi
notandum. Aristotelem voce medià, κινούμενα,
cas proprie dixisse res, quze se ipsze moveant :}
Rhetoric. lib. 5. c. 11. Ceeterüm de eo arti-
ficio, quo Poeta versüs sui numeros, verbo-
rumque ipsorum sonum, ad rei dicende na-
turam exegerit; vide suprà ad γ', 965.
Ver. 808. Πριαμίδη. Vide suprà ad ὦ,
298.
κροτάφοισι φαεινὴ σείεσο gq'u-
Anf.) "Obi ἴσως καὶ “" κορυθαίολος καὶ “ xo-
** ρυθά ξ᾽᾽ λέγεται. Eustath. Τὰ quod cum
Porphyrio facit, qui αἰόλον non varium, sed
mobile, semper significare contendit. Vide su-
prà ad £', 816.
Ver. 809. βιξάσθων.] Al. βιξάζων.
Ver. 811. οὔτοι, vi μάχης ἀδαήμονες εἰ-
μὲν, ᾿Αλλὰ Διὸς μάστιγι.
—— — —- non me tua fervida terrent
Dii me terrent, et Jupiter
Dicta, ferox :
hostis,
“Ἐπ. XII, 894.
Ver. 814. —— ἄφαρ δέ τε χεῖρες ἀμύγειν εἰ-
σὶ καὶ ἡμῖν.
Lis. XIII. OMHPOY IAIAAOZ Ν΄. 51
Ἢ κε πολὺ φθαίη εὖ ναιομιένη πόλις ὑμὴ 815
Χερσὶν Up ἡμιετέρησιν ἁλοῦσάᾶ TÉ; περθομένη T£.
Za δ᾽ αὐτῷ φημὶ σχεδὸν ἔ ἔμμεναι, ὁππότε φεύγων
᾿Αρήσῃ Δὴ πατρὶ καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισι,
Θάσσονας i ἰρήκων ἔμεναι κωλλίτριχας ἵππους;
O/ σε πόλινδ᾽ οἴσουσι; πονίοντες πεδίοιο. 820
Ὃς deo οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,
Αἰετὸς ὑψιπέτης" ἐπὶ δ᾽ ἴαχε λαὸς Apud,
Θάρσυνος. οἰωνῷ" ὁ δ᾽ ἀμείξετο φαίδιμος " Ἕκτωρ"
Αἴαν ἃ μιαρτοεπὲς, βουγάϊε, ποῖον ἔειπες ; :
Ai γὰρ ἐγὼν οὕτω γε “Διὸς πάϊς αἰγιόχοιο 825
Εἴην ἤματα πάντα, τέκοι δέ με πότνια “Ἥρη,
ἹΤιοίρυην δ᾽ ὡς TítT ᾿Αϑηναίη καὶ ᾿Απόλλων'
Ὡς νῦν pie" ἥδε uL | φέρει ᾿Αργείοισι
Πᾶσι μάλ ἐν δὲ σὺ τοῖσι πεφήσεαι, αἶἴκε τωλάσσης
Μεῖναι & ἐμὸν δόρυ μιαικρὸν, δ᾽ TOI χρόα λειριόεντα 830
Δάψει" ἀτὰρ Τρώων πορέεις κύνας ἦδ᾽ οἰωνοὺς
Δημῷ καὶ σάρκεσσι; πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν ᾿Αχαιῶν.
Ὃς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο" τοὶ δ᾽ Gu ἕποντο
* Ac sané longé anté bené habitata urbs vestra 815
* Manibus nostris captaque, excisaque erit.
** "Tibi veró ipsi aio £empus instare, quando fugiens
** Supplicabis Jovi patri et aliis immortalibus,
** Velociores accipitribus ut sint £uz jubis-pulchris-comantes equi,
** Qui te ad urbem ferant, pulverem-excitantes per campum." 820
Sic ei locuto supervolavit dextra avis,
Aquila altivolans; acclamavit autem populus Achivorum,
Confirmatus augurio: At respondit tamen illustris Hector :
* Ajax blatero, ingens-et-hebes, quid dixisti ?
* Utinam enim ego ità sané Jovis filius Aegiochi 825
* Essem dies omnes, peperissetque me veneranda Juno,
*^ Honorarer autem sicut honoratur Minerva et Apollo :
** Ut jam dies haec malum fert Argivis
* Omnibus prorsüs: tuque inter illos occidéris, si ausus fueris
* Manere meam hastam longam, quae tibi corpus tenerum 850
** Lacerabit: Ac Trojanorum saturabis canes et alites
* Pinguedine et carnibus, prostratus ad naves Achivorum."'
Sic utique locutus praeibat: illi veró simul sequebantur
——— totidem nobis animaque manusque. |pervacua effutiens. ^ Cujus contrarium, οὐδ᾽
“Ἐπ. X, 916. 1 ἀφαμαρτοεπὴς, γ΄, 215. ita reddit Quintilia-
Ver. 815. —— uh] 44]. ὕμμιν. nus; propriam, (id enzm est, mon errare ver-
Ver. 818. ἀθανάτοισι.) Vide suprà ad | bis;)) et carentem | supervacuis eloquentiam.
&, 598. Lib. 12. cap. 10.
Ver. 819.— ἰρήκων.] Vide suprà ad ver. 62. Ver. 828. —— φέρει. «ΑἹ. φέροι,
Ver. 825. Θάρσυνος οἰωνῷ.] Quà analogià Ver. 831. — Τρώων κορέεις κύνας ἠδ᾽ οἰωνοὺς.
VOX ϑάρσυνος, quz mediam corrzpit, deducta "Al. κορέσεις.
sit ex ϑαρσύνω, qua eandem producit; vide canibus data przda Latinis,
suprà ad Z, 558. et ad μ΄, 280. Alitibusque jaces. —— AEn. IX, 485.
Ver. 824. — &paoromis] Impropria et su-
Β 2
52 OMHPOY lAIAAOS N.. Lis. XIII.
'"Hyg ϑεσπεσίη, ἐπὶ δ᾽ ἴαχε λαὸς ὄπισθεν.
᾿Αργεῖοι δ᾽ ἑτέρωθεν ἐπίωχιον, οὐδ᾽ ἐλάθοντο 835
᾿Αλκῆς, ἀλλ᾽ ἔμενον Τρώων ἐπιόντας ἀρίστους" :
"Hyg δ᾽ ἀμφοτέρων ἵκετ᾽ αἰθέρα, καὶ Διὸς αὐγάς.
Clamore cum immenso, acclamabant autem ef copiae à-tergo.
Sed et Argivi ex-alterá-parte acclamabant, neque obliviscebantur
Fortitudinis, sed manebant Troüm invadentes fortissimos : 825
Clamor autem utrorumque pervenit-ad-aethera, et Jovis lucidas-domos.
Ver. 88. —— Διὸς αὐγάς. Barnesius scri- | δ΄, 74. legitur Ζηνὸς αὐλή. Sed αὐλαὶ,
bendum conjicit, αὐλάς" quia nimirüm, Odyss. | in plurali, apud ZZomerum non occurrit.
ΤΗΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ
ῬΑΨΩΔΙΑ, ἢ ΓΡΑΜΜΑ £.
"Yaóbscis τῆς OMHPOY ῥαψφδίας E.
" ATAMÉMNON συμπαραλαβὼν τοὺς τραυματίας, καὶ Νέστορα σὺν αὐτοῖς, ἔξεισιν
ἐπὶ τὸν πόλεμον" Ἥρα δὲ, τὸν κεστὸν λαθοῦσα παρὰ τῆς ᾿Αφροδίέτης; κατέρχεται" καὶ τὸν
"Yaryoy πείσωσα; κοιμείξει τὸν Δία. Ποσειδῶν δὲ τοῖς “Ἑλλησι βοηθεῖ, καὶ πολὺς φόνος
γίνεται τῶν Τρώων. Αἴας δὲ λίθῳ βαλὼν Ἕκτορα πλήσσει" ὁ δὲ ἀνωαγωγὼν αἷμα λειπο-
ψυχεῖ. ᾿Αριστεύει δὲ καὶ Αἴας, ὁ Λοκρός.
, J
Eziyeaqoi.
Διὸς ἀπάτη.
"Ἄλλως.
Zi, Κρονίδην λεχέεσσι παρήπαφεν Ὕπνος» ἰδ᾽ "Hen.
INzzrorA δ᾽ οὐκ ἔλαθεν i ἰαχὴ, πίνοντά περ ἔμυπης,
'AAX ᾿Ασκληπιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Φράξεο, δῖε Μαχίᾶον, ὅπως ἔσται τἄδε ἔργα"
Μείζων δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴ Ξγωλερῶν αἰζηῶν.
᾿Αλλὰ σὺ μὲν νῦν πῖνε καθήμενος αἴθοπα οἶνον, 5
Eicóxe σερμὰ λοετρὰ ἐὐπλόκαμιος, Ἑκαμήδη
Θερμήνῃ, καὶ λούσῃ ἀπὸ βεότον αἱματόεντα"
Αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι ἐς περιωπήν.
IN zsronza autem non fugit clamor, bibentem licét ;
Sed Asclepiadem verbis alatis allocutus est :
“ Vide, nobilis Machaon, quomodo futura sint haec opera;
** Solito-major sané ad naves clamor florentium-aetate juvenum.
** Verüm tu quidem nunc bibe sedens nigrum vinum, 5
Dum calida lavacra.comas-pulchra Hecamede
Calefaciat, et abluat tabum sanguinolentum :
At ego conscensá actutüm cognoscam speculàá."
Ver. 1. Νέστορα δ᾽ — mivvra.] Connectitur| Ver. ὅ. σἄδε ἔργα. Cod. Harleian. à
cum eo quod suprà narratum est, λ΄, 617, &c. | Tho. Bentleio collatus, 723: ἔργον.
Ibid — ἔλαθεν ἰαχὴ Quá ratione, ἔλαθεν, Ver. 5. καθήμενος. 4l. παρήμενος.
hic ultimam producat; item ἐὐπλόκαμος, Ibid, —— αἴβοστα οἶνον] Vide suprà ad ἅ,
ver. 6. et Draufam, ver. 1l. vide suprà ad | 462.
&, 51. n. 8. Ds
54
OMHPOY IAIAAO
Lis. XIV.
εἰ LI Ἁ , e. , "5 t^
Ως εἰπὼν», σῶκος εἰλε τετυγρνενον υἱος €7065
Κείμενον € £y κλισίῃ» Θρασυμήδεος ἱπποδάμοιο,
Χαλκῷ παμφαῖνον' ὁ δ᾽ ἔχ ἀσπίδα πατρὸς ξοῖο.
Εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος ἀκωχ μένον ὀξεῖ χαλκῷ"
Στῇ δ᾽ ἐκτὸς κλισίης, τάχα δ᾽ εἴσιδεν & ἔργον ἀεικὲς»
Τοὺς μὲν ὀρινομυένους, τοὺς δὲ κλονέοντας ὀπισθε
Τρῶας ὑπερθύμους" ἐρέριπτο δὲ τεῖχος ᾿Αχαιῶν.
' Qc δ᾽ ὅτε πορφύρῃ πέλαγος μέγα κύματι κωφῷ,
᾿Οσσόμμενον λιγέων ἀνέρνων λαιψηρὰ κέλευθα
Αὕτως, οὐδ᾽ ἄρα τε προκυλίνδεται οὐδετέρωσε,
Πρίν τινα κεκριμένον καταξήμεναι ἐκ Διὸς οὖρον'
"Oc ὁ γέρων ὥρμαινε, δαϊ ζόμενος κατὰ γυμὸν
ἢ pid ὅμιλον ἴοι Δαναῶν ταχυπώλων,
& μετ ᾿Ατρείδην᾽ Αγαμέρυνονω, ποιμένα λαῶν.
Διχθάδ,"
ἪΣ
* às δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
Sic fatus, scutum sumpsit affabré-factum filii sui,
Jacens in tentorio, Thrasymedis equüm-domitoris,
Aere collucens; ille autem habebat clypeum patris sui.
Sumpsit porró et validam hastam, praefixam acuto aere :
Stetitque extra tentorium ; protinüsque inspexit rem indignam,
Hos quidem turbatos, illos verà turbantes à-tergo,
Trojanos utique ferocientes : dirutus autem erat murus Achivorum.
Ut veró quum nigrescit pelagus magnum ἀπά tacità,
Praesentiens stridulorum ventorum celeres motus
Nullo-effectu, neque videlicét provolvitur in-hanc-vel-illam-partem,
Antequam aliquis certus descenderit à Jove ventus :
Sic senex secum agitabat, distractus animo
Bifariàm ; utrüm in agmen iret Danaorum equitum-velocium,
An ad Atridem Agamemnonem, pastorem populorum.
Sic autem ei cogitanti visum est utilius esse,
Ver. 9. ἑῆος.} 44]. ἑοῖο. Nempe ex ver.
11. inftà Haud satis venusté: Non enim
auribus placent tres versus perpetui ὁμοιοσέ-
λευτοι.
Ver. 11. ὃ δ᾽ ἔχ᾽ ἀσπίδα πατρὸς Wie] YLe-
βανῶς ὃ νίος εἰσῆκται, κεχρημένος τῇ χρυσῇ ἀσ-
miii προείρηκε γὰρ περὶ αὐτῆς ὁ ποιητὴς, 3,
191.
᾿Αλλ᾽ ἐφομαρτεῖτον, καὶ σαεύδετον' αἴκε λά-
ὅωμεν
᾿Ασαίδα Νιστορίην, τῆς νῦν κλέος οὐρανὸν
ἥκει,
ΤΠιᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνας σε καὶ
αὐτήν. Schol.
Ubi notandum, αἴκε et ἥχει. scriptum, pro eo
quod vulg legitur, ὄφρα et ἵκει.
Ver. 16. ὅτε πορφύρῃ πέλαγος κύ-
μασι κωφῷ, Αὕτως. De prosodià voca-
bulorum πορφῦρειν et πορφύρεος, vide suprà ad
4,998. Κύματι κωφῷ ; illud est quod dicunt
Latini, ccco volvente fluctu. Caeterüm de toto
hoc loco, Scaliger, erga Homerum plerumque
iniquior: * Mirificé sané Homerus surdum
* fluctum dicit, et colorem tantüm assignat
* mari purpureum, non autem qz, μαρυγὰς,
* aut φλοῖσβον, aut σφαραγὺν, ut alibi. Et
* dixit, z/vws* Latiné dicas eleganter, Tan-
* tum ; id est, nihil preterea." Poetic. lib. 5.
cap. 3.
Ver. 18. — οὐδεσίρωσε.} «ΑἹ. οὐδ᾽ ἱπέρωσε.
Ver. 19. — κεκριμένον.) Vide suprà ad 4,
509. 514.
Ver. 20. δαϊξόμενος κατὰ ϑυμὸν Aux
θάδ
animum nunc huc celerem, nunc
dividit illuc. AEn. 1V, 285.
Ver. 25. ὯὯδε δί οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρ-
διον εἶνα..ἢ
Hzc alternanti potior sententia visa est.
4En. IV, 287.
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ ξ΄.
Βῆναι ἐπὶ ᾿Ατρείδην' οἱ δ᾽ ἀλλήλους ἐνάριζον,
Μαρνάμενοι" λάκςε δέ equ περὶ xor χαλκὸς ἀτειρὴς
ΝΝυσσομένων ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισι.
Νέστορι δὲ ξύμδληντο διοτρεφέες βασιλῆες
Πὰρ dig ἀνιόντες» ὅσοι βεξλήατο χαλκῷ,
Τυδείδης, ᾿Οδυσεύς σε, καὶ ᾿Ατρείδης ᾿Αγωμέμινων.
Πολλὸν γάρ p ᾿ ἀπάνευθε μάχης εἰρύατο νῆες
iv ἐφ᾽ ἁλὸς πολιῆς" τὰς γὰρ πρώτας πεδίονδε
Εἴρυσαν, αὐτὰρ τεῖχος ἐπὶ πρύμνησιν eden.
Οὐδὲ γὰρ οὐδ, εὑρύς περ ἐὼν, ἐδυνήσωτο πάσας
Αἰγιαλὸς νῆας χαδέειν' στέινοντο δὲ λαοί.
Τῷ pu προκρόσσας ἔρυσαν, καὶ πλῆσαν ἁπάσης
Ἤϊόνος στόμα μακρὸν, ὅσον συνεέργαθον & ἄκραι.
Τῷ ῥ᾽ οἵγ᾽ ὀψείοντες ὁ ἀυτῆς καὶ πολέμοιο,
Ἔγχει ἐρειδόρυενοι κίον ἀθρόοι" ἄχνυτο δέ σφιν
Θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν" ὁ δὲ ξύμδλητο γεραιὸς
Νέστωρ, πτῆξε δὲ Spo) i ἐνὶ στήθεσσιν Agua
Τὸν καὶ φωνήσας προσέφη κρείων ᾿Αγαριέμινων'
τῷ Νέστορ Νηληάδη, μέγω κῦδος ᾿Αχαιῶν,
Tíavs λιπὼν πόλεμον φθισήνορω δεῦρ ἀφικάνεις ;
Proficisci ad Atridem. Illi interim alii alios interficiebant,
Pugnantes: resonabat autem eis circa corpus aes solidum,
Dum ferirentur ensibusque et hastis utrinque-acutis.
Nestori autem obviam-facti-sunt Jovis-alumni reges
A navibus ascendentes, quotquot vulnerati fuerant aere,
Tydides, Ulyssesque, et Atrides Agamemnon.
Longé enim seorsüm à pugná subductae erant naves zpsorum,
Littore in maris cani: nam primas usque-in-planitiem
Traxerant, et murum ad puppes aedificárant.
Haud enim, quamvis latum esset, potuit omnes
Littus naves capere: arctabantur autem copiae.
Ideó alias-anté-alias-more-scalarum subduxerant, et implérant totius
Littoris fauces longas, quantum complectebantur promontoria.
Itaque hi cupientes-videre tumultum et pugnam,
Hastàá nixi ibant conferti : tristabatur autem ipsis
Animus in pectoribus : zis veró obviam-factus-est senex
Nestor, perterrefecitque animum in pectoribus Achivorum:
Quem et voce-editá allocutus est rex Agamemnon :
“Ὁ Nestor, Neleide, magna gloria Achivorum,
** Cur relicto proelio viros-perdente huc venis ?
ΟἹ
o
40
Cx
ων
30
[$9]
σι
10
Ver. 50.——$'.] Deestin MSS. Harleianis| parte Maris; nempe Mari maxim propin-
duobus. quas.
Ibid. ws. Naves ipsorum; Nempe| Ver.57.
Ver. 51.
τὰς γὰρ πρώτας.) Primas hic Ver. 40.
ὀψείοντες.ἢ IL. Apud Eusta-
Diomedis, Ulyssis, et Agamemnonis. thium, οὗ «ψαύοντες. Satis invenusté.
πτῆξε.} 44]. «xis.
dicit à párte Terre ; nempe à Mari maxi- Ver. 45. —— φθισήνορα.)] Vide suprà ad ν΄
mé remotas. Primas infrà, ver. 75, dicit à | 559.
4
56 OMHPOY IAIAAO ' Lis. XIV.
Δείδω, μῆ δή pu τελέσῃ ἔπος ὄδριμος ἢ Ἕκτωρ,
"Os mor ἐπηπείλησεν ἐνὶ Τρώεσσ᾽ ἀγορεύων,
Μὴ πρὶν πὰρ γηῶν προτὶ Ἴλιον ἀπονέεσθαι,
ἈΝ N d , ^ ^ N /
Hei» τύυρι TS Warte κτείνας δὲ καὶ αὐτούς.
Κεῖνός. y ὡς ἀγόρευε" τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.
5
Ὦ πόποι; 5 p* καὶ ἄλλοι tUi pales ᾿Αχαιοὶ
,
E» ϑυμῷ βαλλόνται € ἐμοὶ χόλον, ὥσπερ ᾿Αχιλλεύς"
Οὐδ᾽ ἐθέλουσι μάχεσθαι t ἐπὶ πρύμνησι νέεσσι.
Τὸν δ᾽ ἡμείξετ᾽ i ἔπειτα Γερήνιος i ἱππότα Νέστωρ'
"H 07 TOUT, y ἑτοῖρυα τετεύχαται; οὐδὲ κεν ἄλλως
Ζεὺς ὑψιδρεμέτης αὐτὸς παρατεκτήναιτο.
Τεῖχος μὲν γὰρ δὴ κατερήριπεν, d ᾧ Primbon,
"Appnero γηῶν TE καὶ αὐτῶν εἶλαρ ἔσεσθαι"
Οἱ δ᾽ ἐπὶ νηυσὶ νοῇσι μάχην ἀλίαστον ἔχουσι
ἸΝωλεμές" οὐδ᾽ ἂν ἔτι γνοίης, μάλα "wer σκοπιοίζων,
᾿Οπποτέρωθεν ᾿Αχαμοὶ ὀρινόμνενοι κλονέονται
Ἃς ἐπιμυὶξ κτείνονται, ur δ᾽ οὐρανὸν ἵκει.
Ἡ ρεῖς δὲ φρωζώμνεθ᾽, ὅπως ἔσται τἄδε ἔργα,
“ἶῇ ͵7 ef / , 3 UI ,
Ei. νόος ρέξει" πόλερνον δ᾽ οὐκ ἄμμε κελεύω
* Metuo utique ne jam mihi perficiat verbum impetuosus Hector,
* Ut quondam minatus est inter "Trojanos concionans,
* Non priüs se à navibus ad Ilium rediturum esse,
* Quàm igne naves incendisset, interfecissetque et nos ipsos.
“15 utique sic concionabatur: illa autem sané nunc omnia perficiuntur.
* Q dii-immortales ! certé igitur et caeteri bené-ocreati Achivi
* In animo reponunt adversus me iram, sicut Achilles ;
* Neque volunt pugnare ad puppes navium."
Huic autem respondit deinde Gerenius eques Nestor :
* Certe jam haec ipsá-re advenerunt, nec sane alio-modo
* Jupiter altitonans ipse haec,jam moliri-potuerit.
* Murus enim jam corruit, cui confidebamus,
“ Inviolabile naviumque et nostrám ipsorum munimen fore :
* Hi autem ad naves veloces pugnam animo-obstinato sustinent
* Indesinentér: neque jam ampliüs noveris, diligentér licét speculans,
** Utrá-ex-parte Achivi agitati turbentur :
* Adeó promiscué caeduntur, clamorque ad coelum it.
*^ Nos veró deliberemus, quomodo futura sint haec opera:
* Siquid consilium proficiet: Pugnam veró non nos suadeo
45
“60
50
55
60
Ver. 45. “Ως ποτ᾿. 4l. "Os “ποτ΄. Ver. 55.—84 ἐσέσιθμεν.) Barnesius ex Eu-
Ver. 46.
298. sit Eustathius.
ἀπονίεσθα.. ^ Vide suprà ad Z, | stath?o citat, ὡς ἐπέπιθμεν. At non ita scrip-
Ver. 48.—9' 4;.] Cod. Harleianus, πώς. Ver. 61, — τάδε £eya.] Cod. onieion.
Ver. 50. --- ὗσσερ ᾿Αχιλλεύς. Vide suprà | σόδε ἔργον.
ad ν΄, 524. Ver. 62.—00x ἄμμε---' οὐ γάρ Tus βιθλη-
Ver. 59. ——— ἱππότα Νέστωρ.) "Vide κιιρτὰ | μένον.) De voce ἄμμε, vide suprà ad 4, 59.
ad Z, 175. Barnesius (quocum 1 faciunt et Codd. Harleianz
Ver. 5.---σετεύχατα,.) Jam adsunt, Vide bini) edidit, οὐκ Upper quia ANestor scilicet,
suprà ad 4, 57. *" cim Zpse minime vulneretur, non rect vi-
Lis. XIV.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ &Z.
Δύμεναι: οὐ γάρ πως βεξλημένον ἐστὶ μάχεσθαι.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν᾿᾽ Αγαμέμνων'
Νέστορ; ἐπειδὴ γηυσὶν ἐπὶ πρύμνῃσι μάχονται,
ὙῬεῖχος δ᾽ οὐκ ἔχραισμε τετυγμένον, οὐδέ τι τάφρος,
ἯΙ: ἐπι πόλλ ἔπαθον Δαναοὶ, ἔλποντο δὲ SULLO
Αῤῥηκτον γηῶν τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ ἔσεσθαι"
Οὕτω που A μέλλει. ὑπερρυενέ! φίλον εἰναι;
Νωνύμους ἀπολέσθαι ἀπ᾿ ΓΑργεος ἐνθάδ᾽ ᾿Αχαιούς.
70
Ἤδεα μὲν. γὰρ, ὅτε πρόφρων Δαναοῖσιν ἄφυνεν"
Οἶδα δὲ γῦν, ὅτι τοὺς μὲν ὁμῶς μακάρεσσι Se0ic
Κυδάνς;, ἢ ἡμέτερον δὲ. μένος, καὶ χεῖρας ἔδησεν.
᾿Αλλ᾽ ἄγεθ' ; ὡς ἂν ἐγὼν εἴπω, πειθώμεθα πάντες"
Nis, ὅσαι πρῶται εἰρύαται ἄγχι Sue,
71
-l
Ἕλκωμεν, πάσας δὲ ε ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν"
[74
Yd δ᾽ i εὐνάων ὁρμίσσομεν, εἰσόκεν ἔλθη
Νὺξ ἀθρότη, ἢ ἥν καὶ τῇ ἀπύσχωνται πολέμοιο
Τρῶες, ἐπειτῶ δὲ κεν ἐρυσαίμεθα γῆως ἁπάσας:
* Ingredi:
nullo enim modo vulneratum licet pugnare."
Hunc autem rursüs allocutus est rex virorum Agamemnon :
* Nestor, quoniam jam navium ad puppes pugnant,
* Murus veró non profuit structus, neque quid fossa,
** Quá faciendà multa passi sunt Danai, sperabantque animo
* Inviolabile naviumque et suz ipsorum munimentum fore,
* Ita sané videtur Jovi praepotenti gratum fore ;
** Inglorios perire longé ab Argis hic Achivos.
70
* Equidem nóram enim, quando lubens Danais auxiliabatur ;
“ Scio autem nunc, quod illos [ Trojanos] quidem aequé ac beatos deos
E Glorià-insignit, nostros veró animos et manus quasi-vinculo-ligavit.
* Verüm agite, quemadmodum ego dixero, obsequamur omnes:
* Naves, quaecunque primae subductae sunt prope mare,
-1
οι
“ Trahamus, omnesque deducamus in mare vastum :
* In alto veró anchoris stabiliamus, donec venerit
* Nox intempesta, si veli in eà abstineant à pugná
* "Trojani ; deinde veró deducere-poterimus naves omnes.
* detur numerare se inter vulneratos.' —At-
tamen satis recté se habet et istud, ἄμμε:
Refertur enim ad Nestorem et 4gamemnonem,
qui hic interloquuntur. Sententia autem est :
** Pugnam ut nos ineamus, equidem auctor non
** sum; quum Tu vulneratus sis." Quod idem
similitér et ad Diomedem et ad Ulyssem (ver.
28, 29.) dictum intelligi potest.
Ver. 69. — imsguevia φίλον. Quá ratione,
ὑπερμενέ; hic ultimam producat; item κεν,
ver. 19. vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Ver. 0. Navópovs.] Vide suprà ad »' » 227.
Ver. 79, Oda —íri.] Vide suprà ad Z, 537.
Ver. 14. «πο ἰγὼν εἴπω. «4]. ἐγὼ εἴπω.
Ver. 15. — ὅσωι πρῶτα. Primas bic di-
cit à parte Maris; nempe Mar: maximé
propinquas. Primas anteà, ver. 51. dixerat
à parte Terre ; nempé à Mari maximé re-
motas.
Ver. 76, πάσας δὲ ἐρύσσομεν εἰς ἅλα.
᾿Επισρέπει αὐτοῖς φεύγειν" ἵνα μὴ δόξη, “παρὰ
δύναρειν καπέχων αὐτοὺς ἕνεκα σοῦ καθ᾿ ἑαυτὸν
χρησίμου, αἴτιος γενέσθαι τοῦ πάντας ἀπολέσθαι.
Schol.
fugam Danai Trojá cupiere relicta,
Moliri, et longo fessi discedere bello.
“Ἐπ. II, 108.
Ver. 7. ir.] 4d. ἀπ᾽.
Ver. 79. —— ἰσειτα δέ xw ἐρυσαίμεθα νῆας
ἁπάσας.
δ8
, /, , 7 ^
Ov γάρ τις νέμεσις φυγέειν κωπὸν, οὐδ᾽ ἀνὰ γύκτα.
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ξ.
Lis. XIV.
80
Βέλτερον, ὃς φεύγων προφύγη κακὸν, ἤπερ ἁλώη.
Τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρω ἰδὼν προσέφη πολύμητις ᾽Οδυσσεὺς"
᾿Ατρείδη, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἔρκος ὀδόντων;
Οὐλόμοεν,, αἰθ᾽ ὠφελλες ἀεικελίου στρατοῦ ἄλλου
Σημαΐνειν, μηδ᾽ ἄμμιν ἀνασσέμεν" οἷσιν ἄρω Ζεὺς
Ex νεότητος ἔδωκε καὶ ἐς γῆρας τολυπεύειν
᾿Αργαλέους πολέμους, ὀφρω φθιόμεσθα ἕκαστος.
Οὕτω δὴ μέμονας Τρώων πόλιν εὐρυάγυιαν
Καλλεΐψειν, ἧς εἵνεκ oiQvopusy κωκὰ πολλά ;
΄ P4 , 3/ , € ^ 3 ,
Σίγα; ῥήτις τ ἄλλος A y oua TOUTOV (20007)
^ , 2 P4 ,ὔ € /, N
XaqmTTODY 06 T £i, καί οἱ πειθοίατο λαοὶ
* Non enim reprehensione dignum est fugere malum, nà per noctem quidem,
80
* Melius fecerit, qui fugiens effugerit malum, quàm quz captus fuerit."
Illum autem torvé intuens allocutus est consiliis-abundans Ulysses : ᾿
* Atrida, quale tibi verbum fugit ex septo dentium ?
* Perdite, utinam ignavo exercitui alii
* Praeesses, non autem nobis imperares ; quibus utique Jupiter
* A juventute dedit etiam usque-ad senium conficere
* Ardua bella, donec perierimus singuli.
** Siccine veró tibi-fert-animus Trojanorum urbem latas-vias-habentem
* Derelinquere, cujus gratià perpetimur-aerumnosi mala multa ?
** "Tace, nequis alius utique Achivorum hunc audiat
* Sermonem, quem haudquaquam vir quidem in ore omninó habuerit,
* Quicunque nórit suo ἔπ animo sana loqui,
** Sceptriferque fuerit, et ei paruerint copiae
Etiam illas, quz longiüs à Mari in planitiem
usque protrusz essent; ver. 51, 52.
Ver. 80. — οὐδ᾽ ἀνὰ νύκτα.] Οὐδ᾽ ὑπαλύξαι"
Apud Mazim. Tyrium, ὃ 25. Ut notavit
JBarnestus.
Ver. 81. —— ἤἥσερ ἁλώῃ.) 41]. ἠὲ ἁλώῃ.
Ver. 84. —— Οὐλόμεν᾽, mif ὠφελλες.}] Αἰ-
δοῦνται τοὺς παῤῥησιαζομένους, καὶ ϑαυμάζουσι"
σοῖς δὲ μεμφομένοις ἀντεγκαλοῦσι, καὶ καταῷρο-
νοῦσιν. “Ὥσπερ ὃ ᾿Αγαμέμνων σὸν ᾿Αχιλλέα,
παῤῥησιάζεσθαι δοκοῦντα μετρίως, οὖχ ὑπέμει-
»** vo) δ᾽ Ὀδυσσίως καθασππομένου πικρῶς, καὶ
λέγοντος,
* ObAGuty, αἴδ᾽ ὥφελλες ἀεικελίον στρατοῦ
* ἄλλου ν
" Σημαίνειν,᾽ἢ
εἴκει καὶ καρτερεῖ.
χων ἰδίαν πρόφασιν ὀργῆς
αὐτὸν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος.
σὸν ἐδόκει μάλιστα χαλεπαίνειν.
"Adulat, et Amici discrim.
Ver. 85. — οἷσιν ἄρα.) Quibus utique —— ;
Quibus, ut scis, —————.
"er. 86. "Ex νεόφηφος---- ἢ Apté et apposite
Odo; μὲν γὰρ οὖκ t-
ἐπαῤῥησιάζετο πρὸς
Ἔχεῖνος δὲ δ᾽ αὐ-
Plutarch. de
hzc ad Homanorum Antiquiores transduxit
Plutarchus in Marcello: Ei γὰρ ἄλλοις «ισὶν
ἀνθρώποις ὃ ϑεὸς, ὥσπερ Ὅμηρος εἴρηκεν,
* "Ex νεότητος ἔδωκε καὶ εἰς γῆρας τολυπεύειν
“ ᾿Αργαλίους πολέμους"
καὶ σοῖς vórt πρωτεύουσι Ῥωμαίων, Sub initio.
γεν. 88. Οὕτω δὴ.1 Siccine veró
quaeso ————.
Ver. 89. Καλλείψειν.] dl. Καλλισέων.
Ver. 90. Σίγα, μήτις v ἄλλος. ta edi-
dit Barnesius, ex duobus MSS. et ex Odyss.
7,486. Quibuscum faciunt et Codd. Har-
leiani. Recté, ut opinor, 4l. Σίγα, μήτις
ἄλλος.
Ver. 92. ---- ἰσίσταιτο ἧσι φρεσὶν. Videad ά,
51.n. 8. 10. Οαἰογὰτῃ Zlarnesius hic, ex Scho-
ls Aldinis ad Odyss. S', 940. edidit, im;-
σταίη ἧσι φρεσίν. Eustathius, quocum facit
unus apud Aarnesium MS. legit ἐσίσταται"
Qus si vera sit lectio, credibile erit (quod
conjicit Barnesius) scripsisse Homerum, ἐπίστα-
σαι ἧσιν ἐνὶ φρεσίν. Nec invenusta denique
est altera ejusdem conjectura; ἐπήσταιθ᾽ ἦσιν
ἐνὴ φρεσίν.
Lis. XIV.
OMHPOY IAIAAO
Τύσσοιδ᾽, ὅσσοισιν σὺ μετ᾽ ᾿Αργείοισιν ἀνάσσεις.
Νῦν δέ σευ ὠνοσἄ μην πάγχυ φρένας, οἷον ξειπες"
"Oz κέλεαι» πολέμοιο συνεσταότος καὶ ἀυτῆς,
Νῆας dr quove LL ἑλκέμεν, Qe ἔτι μᾶλλον
lg μὲν εὐκτὰ γένηται, ἐπικρατέουσί nhi (ute
Ημῖν δ᾽ αἰπὺς ὄλεθρος € ἐπιρῥέπη" οὐ γὰρ ᾿Αχαιοὶ
Σχήσουσιν πόλεμον, νηῶν ὥλαδ᾽
ὑλκομενάων, 100
'AAX ἀποπαπτανέουσιν, ἐρωήσουσι δὲ χάρμης.
Ἔνθα κε σὴ βουλὴ δηλήσεται, ὁ 0p y ups λαῶν.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ἄνωξ ἀνδρῶν ᾽Αγαμέμνων"
"OQ ᾿Οδυσεῦ, μάλα πῶς ps καθίκεο συμὸν eur
᾿Αργαλέη" ἀτὼρ οὐ μὲν ἐγὼν ἀέκοντας ἄνωγα
105
Νῇας ἐὐσσέλμους ἁλαδ᾽ ἑλκέμεν υἷας ᾿Αχαιῶν"
No» δ᾽ εἴη, ὃς τῆσδέ γ᾽ ἀρνείνονα μῆτιν ἐνίσποι»
** Tantae, quantis tu inter Argivos i imperas.
* Nunc autem tuam improbo omninó sententiam, quam dixisti :
95
* Qui jubes, proelio jam-conserto et pugná,
“ Naves bonis-transtris-instructas in mare deducere, ut adhuc magis
** "Trojanis quidem optata contingant, jam superioribus licét pridem :
* [n nos autem gravis pernicies ingruat :
* Sustinebunt bellum, dum naves in mare deducuntur ;
** Sed respicient, cedentque pugná.
non enim Achivi
* 'Tunc sané tuum consilium nocebit, princeps populorum."
Huic autem respondit deinde rex virorum Agamemnon :
* O Ulysse, valdé quidem meum attigisti animum increpatione
* Gravi; sed neutiquam ego invitos jubeo
105
* Naves bonis-transtris-instructas in mare deducere filios Achivorum :
* Nunc veró utinam sit, qui isto melius consilium dicat,
Ver. 97. ἑλκέμεν. 441. ἕλκειν" Apud
Platonem de Legibus, lib. 4.
Ver. 98. — ἐπικρατέίουσι.)] 441. ἰελδομένοισι.
Ibid.
Ver. 101. 'AAA' ἀποσαστανέουσιν) Vulgg.
᾿Αλλὰ ἀποσππανέουσιν. Barnesius, intolerandá
audacià atque etiam inscitiá, edidit de suo,
Αὐτὰρ ἀποπαανέουσιν' aC 5] αὐτὰρ, quod ordi-
ne disposita atque sequentia connectit, idem
esset atque ἀλλὰ, quod inter se opposita dis-
jungit. Eustathius edidit, 'AXA' ἀποσσανέουσιν'
Ubi liquet syllabam aliquam intercidisse.
Hesychius habet, ἀπσοπαστανεύουσι, (περιδλέπου-
σιν ὅπως φύγωσι") Quem ad locum annotat
Gesnerus, “ fort legendum ἀποπτανεύουσιν.᾽
et Jos. Hill. ἀποπαπτανιύουσιν.. Ex his cele-
berrimus Rzchardus Bentleius olim viderat
scribendum, ἀποπαπτανέουσιν. Atque eam de-
müm veram esse lectionem ostendunt MSS.
Vatican. et Florentin. in quorum utroque ita
Scriptum repperit Vir doctissimus Tomas
Bentlezus.
Ver. 102. "Ἔνθα κε σὴ βουλὴ. Barnesius
mallet legendum, "Evéz σε σὴ βουλή. Sed mu-
tato nihil opus. Non enim Zzamemnoni so-
li, sed et toti erercitui perniciosum fore ait
Ulysses consilium Igamemnonis.
Ibid. —— dexzus λαῶν. Al. οἷ᾽ ἀγορεύεις
Apud ῬΙαέοτοηι, loco jam suprà citato.
Ver. 105. ἄνωγα.) Vide suprà ad 9’,
392. et ad Z, 57.
Ver. 107. Νῦν δ᾽ εἴη, ὅς 7 Pulchré
hos versus σαραφράζε, M. "dIntoninus, lib. 6.
$ 21. Εἴτις με ἐλέγξαι, καὶ παραστῆσαί pet
ὅτι ox ὀρθῶς ὑπολαμβάνω ἢ πράσσω δύναται"
χαίρων μεταβήσομαι. Ζητῶ γὰρ ch» ἀλήθειαν,
ὑφ᾽ ἧς οὐδεὶς πώποτε iex den. Et $ 50. Tà
ἀνέ χεσθαι ἀντιξαινόντων « παῤῥησιασεικῶς ταῖς ; γνώ-
uvis αὐτοῦ, καὶ χαίρειν εἴτις δεικνύοι xev oy,
Et lib. 1. $ 16. Τὸ ἀκουστικὸν τῶν ἐχόντων vi
κοινωφελὲς εἰσφέρειν. — Quem ad locum quz ex
Sophocle attulit doctissimus GataLerus, lectu
sunt dignissima. — Caeteràm istud, νῦν δ᾽ εἴη,
exponunt Scholia inedita in Codice Harleia-
no, ἴτω, ** prodeat."
60 OMHPOY IAIAAOS X. Lis. XIV.
Ἢ νέος, ἠὲ παλαιός" ἐμοὶ δέ κεν ἀσμένῳ εἴη.
Τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης"
᾿Εγγὺς ἀνὴρ; οὐ δηθὰ ματεύσομεν, elu ἐθέλητε 110
Πείθεσθαι" καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος,
Οὕνεκα δὴ γενεῆφι γεώτατός εἶμι μεθ᾽ ὑμῖν'
Πατρὸς δ᾽ ἐξ ἀγαθοῦ καὶ ἐγὼ γένος εὔχομαι εἶναι
Τυδέος, ὃ ὃν Oz6zei χυτὴ κατὰ γαῖα κάλυψε.
Πορθεῖ γὰρ φρεῖς παῖδες ὠμύμονες, ἐξεγένοντο, 115
"Ωκεον δ᾽ ἐν Πλευρῶνι, καὶ αἰπεινῇ Καλυδῶνι;
" Aygux, ἠδὲ Μέλας, τρίτατος δ᾽ EL ἱππότα Οἰνεὺς,
Πατρὸς ἐ ἐμεῖο πατήρ' ἀρετῇ δ᾽ ἦν ἔξοχος, αὐτῶν.
AAX ὁ μὲν αὐτόθι μεῖνε, πατὴρ δ᾽ ἐρυὸς "Αργεῖ νοσθη,
Πλαγχθείς" ὡς γαρ που Ζεὺς ἤθελε καὶ ϑεοὶ ἄλλοι. 120
ΠΝ δ᾽ ἔγημε συγατρῶν, ναῖε δὲ δῶμα
Αφνειὸν βιότοιο, ἅλις δέ οἱ ἦσαν ἄρουραι
Πυροφύροι, πολλοὶ δὲ φυτῶν ἔσαν ὀργῶτοι ἀμφίς"
Πολλὰ δέ οἱ πρόξατ᾽ t ἔσκε; xou δὲ πάντας ᾿Αχαιοὺς
᾿Εγχείη" τὰ δὲ μέλλετ᾽ ἀκουέμεν, ὡς ἐτεόν περ. 125
*^ Vel] juvenis, vel senex: mihi autem lubenti adfuerit."
Inter hos veró et locutus est pugná strenuus Diomedes :
** Propé adest vir, non diu i inquiremus ; ; siquidem velitis 110
ἂρ Obsequi ; et haud prae irà sententiam meam vituperetis unusquisque,
* Eó quód natu minimus sim inter vos :
* Patre tamen ex nobili et ego genere glorior esse
** 'Tydeo, quem Thebis ingesta terra cooperuit.
* Portheo enim tres filii egregii procreati sunt, 115
* Habitabant autem in Pleurone, et excelsà Calydone,
* Agrius, et Melas, tertius veró erat eques Oeneus,
* Patris mei pater; virtute autem praestabat inter illos.
* Ast hic quidem ibidem vixit; pater veró meus Argis habitavit,
* Actus-erroribus ; ita enim Jupiter voluit, et Dii caeteri. 120
* Adrasti autem duxit unam 6 filiabus, habitabatque domum
* Divitem opum, abundéque ei erant arva
** Tritici-feracia, multique plantarum erant horti seorsüm ;
* Multa etiam ei pecora erant; excelluit autem supra omnes Achivos
* Hastae-peritià: haec veró audienda erant vobis, ut verum est, 125
Ver. 109. βοὴν ἀγαθὸς. Vide suprà Ver. 118. — ipsis. ] Codd. Harleian. ἐμοῖο.
ad β΄, 408. Ver. 119. μεῖνε. al. μίμνε.
Ver. 110. --- μαφεύσομεν. ll. μαστεύσομεν. Ibid. νάσθη.} Al. ναῖε.
Ver. 111. κότῳ.) ll. χόλῳ. Ver. 122. — ἄρουραι. Vide suprà ad ζ΄, 142.
Ver. 112, —— »óracós.] Al. νεώτερος. Fer. 125. —— δρχατοι.) Schol. Vwugg. Αἱ
Ver. 114. κάλυψε. Codd. Harleian. | ἐπίσσιχοι φυτεῖαι, κῆποι. Schol. inedita in
X&AUT TH. Codd. Harleiano; ὄρχασος, ἡ εὔρυθμος σάξις
Ver. 116. —' Q.xsov.]. Pronuntiabatur xev», | rà» φυτῶν.
vel Zx«y' quomodo et scribi posteà coeptum Ver. 195. — σὰ δὲ μέλλετ᾽ &xovtpav.] Hoc
est. benign? audietis. Hec benign? vobis audi-
Ver. 117, —— ἱππότα.) Vide suprà ad 4 |enda erant. Ταῦτα εἰκὸς ὑμᾶς ἀκηκοΐναι.
175. Schol.
Lis. XIV.
OMHPOY IAIAAO
61
Τῷ ovx ἂν με γένος γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φάντες;
Μῦδον ἀτιμήσητε πεφασμένον, ὃν x. εὖ εἰπω.
Δ
Δεῦτ᾽ ἴομεν πόλεμυόνδε, καὶ οὐτάμενοί περ, ἀνάγκη"
, AN OÁÀÁ, , , s ^ , P4 Ü ὃ LL
Ενθάδ᾽ ἔπειτ᾽ αὐτοὶ μὲν ἐχωμεθα δηϊοτῆτος,
Ἔκ βελέων, μή πού σις ἐφ ἕλκε; ἕλκος ἄρηταιν"
130
Αλλους δ᾽ ὀτρυνέοντες ἐνήσομεν, οἵ τοπάρος 750;
Θυμῷ ἦρα φέροντες ἀφεστᾶσ', οὐδὲ μάχονται.
εἰ
Oc ἐφαθ' . οἱ δ᾽ ἄρα TOU μάλα μὲν κλύον, ἠδ᾽ ἐπίθοντο"
Βὰν δ᾽ ἔμεν; ἦρχε δ᾽ ἄρα σφιν ἄναξ ἀνδρῶν᾿ Αγαμέμινων.
Οὐδ᾽ ἀλαοσκοπιὴν εἶχε κλυτὸς ᾿Εννοσίγαιος,
᾿Αλλὰ μετ᾽ αὐτοὺς ἦλθε, παλαιῷ φωτὶ ἐοικώς"
Δεξιτερὴν δ᾽ ἐλε χεῖρ ᾿Αγαμέμινονος ᾿Ατρείδαο,
Καί μιν φωνήσας ἔπεω πτερόεντα προσηύδα:
᾿Ατρείδη, νῦν δή που ᾿Αχιλλῆος ὀλοὺν κῆρ
Γηθεῖ ἐνὶ στήθεσσι, φόνον καὶ φύζαν ᾿Αχαιῶν
140
“ [deó non me genere quidem ignavum et imbellem putantes,
** Sententiam spreveritis liberé-prolatam, quam quidem recté dixero.
*" Agite, eamus ad pugnam, etsi vulnerati, prae-necessitate :
** Ibi deinde ipsi quidem propinqui-stemus proelio,
* Extra tela, ne forté quis super vulnere vulnus accipiat :
** Caeteros veró adhortantes immittemus, qui jam pridem,
* Animo gratificantes, seorsüm stant, nec pugnant."
Sic dixit :
Illi veró ei omninó quidem auscultabant, atque obsecuti sunt :
Perrexerunt itaque ire, praeibatque ipsis rex virorum Agamemnon.
Neque veró caecam-speculationem habuit inclytus terrae-quassator ( Neptunus, ]
Sed ad ipsos accessit, seni viro sinilis :
156
Dexteram autem prehendit manum Agamemnonis Atridae,
Et eum editá-voce verbis alatis allocutus est :
* Atride, nunc utique Achillis perniciosum cor
“ Laetatur in pectoribus, caedem et fugam Achivorum
140
Ver. 197. —— ἀπτιμήσητε.] Cod. Harleian.
ἀσιμήσαιτε.
Ibid. ὅν κ᾽ εὖ εἴπω. «41. ὅν κεν εὖ εἴπω.
Ver. 128 καὶ οὐτάμενοί περ. Ver. 28.
29. et 63.
Ver. 199 ἐχώμεθα δηϊοτῆσος. Schol.
ἀπεχώμεθα. Quod recté reprehendit JBarne-
sius ; ; citatis ex Thucydide, πολέμου ἔχεσθαι, et
ἔργου ἔχεσθαι, quae contrarium feré sonant ac
ἀπέχεσθαι. Eustathius, τὸ δὲ ἐχώμεθα Dniorz-
σὸς, inquit, ἢ ἀντὶ ToU ἐπεχώμεθα ---ἢ μᾶλλον
ἀντὶ τοῦ ἁπεώμεθα μάχιης, ὡς ἐγχωρεῖ, ἐκ βελέων"
σουτέστιν, ἀπόμαχοι μὲν ὄντες» κοιρανέοντες ἢ δέ.
Ver. 151. ὀτρυνέοντες. .] 4. ὀτρύνοντες.
Utrumque salvá prosodiá. Vide ad Z, 558.
Ver. 152. Θυμῷ ἦρα φέροντες. 7 Schol. Xa-
εἰζόμενοι T2 Ψυχῇ τὴν ἀργίαν — Recté. Barne-
sius ϑυμῷ exponit, Ire; ut de iis scilicét
intelligatur, qui Achillis partibus faverent.
Quod, hoc quidem in loco, importunum est,
Ver. 194. — ἦρχε δ᾽ ἄρα. inen. ud
par erat. — Praibatque, ut solitus est
Ver. 156. — μετ᾽ αὐτοὺς. Schol. " Adr $ TOU,
πρὸς αὐτούς. Quod admodüm invenusté est
dictum et jejuné. Nam s αὐτοὺς ἐλθεῖν,
est advenire solummodó : At μετ᾽ αὐσοὺς ἐλ-
θεῖν, est ta advenzre, ut iis, ad quos adveneris
deinceps intersis. . Haud multüm dissimili
ratione, apud Latinos; aliud est, si dicas,
Hec Rome acta sunt ; aliud, si dicas, Hec
ad Romam acta sunt. Prius nimirüm iis de
rebus, quz tam zntra quàm ezíra urbem sint
actze, rect dicas: Posterius, ni fallor, non
nisi de iis quz ertra urbem.
Ibid. φωτὶ ἐοικώς.
Omnia Mercurio similis, vocemque colo-
remque. AZEn. IV, 558.
Ver. 159. ᾿Αχιλλῇος. Vide suprà ad ν',
324. Et, de prosodiá ; ad Z, 51.
Ver. 140. raési ἐνὶ.] «41, Τηθές; iv.
62
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis, XIV.
/, 5 X 3 e ÁN , »? 5 7
Δερκομένῳ" ἐπεὶ οὐ οἱ ἔνι φρένες» οὐδ᾽ ἠξαιαί.
, σι hy εἰ , /, ^ A 7
AXX ὁ μὲν ὡς ἀπόλοιτο, Θεὸς δέ & σιφλώσειε'
^ , » , , N 7 7
Σοὶ δ᾽ οὔπω μάλα πάγχυ Seo μνάκαρες κοτέουσιν"
Ε ,“2 » 6 Á, »WNN ,
AAXX ἔτι που Τρώων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες,
Εὐρὺ κονίσσουσιν πεδίον" σὺ δ᾽ ἐπόψεαι αὐτοὺς
e
145
, Ν 3) Ὁ . ἈΝ 7
Φεύγοντας προτὶ ἄστυ, νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων.
a ^ P 9. MESH , ΄
Ὡς εἰπῶν, μέγ᾽ ἀῦσεν, ἐπεσσύμενος πεδίοιο.
eu 32.9 , 5 , ^ "
Οσσον τ᾽ ἐννεάχιλοι ἐπιάγον, ἢ δεκάχιλοι
' K 7 , λέ 3 ὃ £ 7 * A: *
γέρες ἐν πολέμῳ, ἔριδω ξυνάγοντες "Αρήος
Τόσσην ἐκ στήθεσφιν ὄπα κρείων ᾿Ενοσίγθων
3 X
150
"Hxer ᾿Αχαιοῖσιν δὲ μέγα σθένος ἐμιξαλ᾽ ἑκάστῳ
Καρδίῃ, ἄλληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
Ἥρη δ᾽ εἰσεῖδε χρυσόθρονος ὀφθαλμοῖσι,
Zrüc, ἐξ Οὐλύμποιο ἀπὸ ῥίου"
ιν 7), ἡ]
αὐτίκα ὃ εγω
* Aspicientis: quoniam non ei inest mens, né exigua quidem.
Verüm ille quidem sic pereat, deusque illum ignominiá-afficiat ;
** Tibi veró nondum prorsüs omninó dii beati irati sunt :
** Sed adhuc sané Trojanorum duces atque principes,
* Latum pulvere-implebunt campum ; tuque videbis ipsos
145
* Fugientes ad urbem, à navibus et tentoriis."
Sic locutus, altüm exclamavit, cursu-concitus per campum.
Quantum utique novies-mille exclamant ;
vel decies-mille
Viri in pugná, certamen committentes Martis ;
Tantam ex pectoribus vocem rex quassator-terrae
Emisit: Achivis autem ingens robur immisit unicuique ,
In cor, ut indesinentér pugnarent et proeliarentur.
Juno autem inspexit, aureum-solium-habens, oculis ;
Stans, ex Olympo à vertice; statimque agnovit
Ver. 141. Δερκομένῳ,} lta edidit Barnesius
recté et venusté, ex MS. et ex Eustathio.
Quamvis enim apud Eustathium hoc quidem
in loco corrupté legatur, quod habent Vulga-
ti, δερκομένου" hoc tamen alibi ita citat Eusta-
thius, ut non potuerit non legisse, δερκομένῳ.
Nempe, ad Odyss. í, 256. * *Huivy—3uráyzov,"
cujus constructionis ratio non multüm ablu-
it ab istá quze occurrit apud Latinos, * nos-
** tros vidisti flentis ocellos ;") annotat Eusta-
thius, syntaxin istam, ex aliorum locorum non
absimilium analogiá, concinnam esse et ele-
gantem. Sic enim, inquit ille, ἐν τῷ,
“Ὡς σῶν νήδυμος ὕσνος ἀπὸ βλεφάροιϊν ὀλώλει,
Νύκτα φυλασσομένοισι.-ττ: Iliad. x', 187.
Καὶ,
᾿Αχιλλῇος ὀλοὸν κῆρ
Τηθεῖ. Φόνον ᾿Αχαιῶν
Δερκομένῳ" Iliad. £', 159. 141.
ὠφειλε γὰρ “ δερκομένον᾽" εἰπεῖν. Καὶ,
τῆς δ᾽ αὐσοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ
Σήματ᾽ ἀναγνούσῃ.-το Odyss. Ψ', 205. 206,
-----σχοίνυν-τιοὺκ ἄν εἴητττισόλοικον-τεδιόσι ἀσφαλεῖς
οἱ πλαγιασμοὶ πρὸς σύνταξιν, καὶ ἀσόλοικοι, Ad
hzc addit Barneszus, v2,
σφίσι ϑυμὸς
Λευσσόνχων. Odyss. ζ΄, 155. 157.
Mirá tamen ἀσυστασίᾳ, in versu isto, jam ci-
tato, Odyss. Ψ', 206 ; quam lectionem qui prze-
ferrent, elezantie zmperitos appellaverat, in
Notis ad Odyss. í, 256 ; eandem ipse preetulit,
suoque in loco scripsit, scribendumque con-
tendit, Σήματ᾽ ἀναγνούσης, Odyss. Ψ', 206.
Ver. 146. προτὶ. Zl. cori.
Ver. 148. "Ozz c ἐννεάχιλοι Vmímacov.]
Ingens nimirüm ὃ /ifore oriebatur militum
ad pugnam invicem se hortantium clamor.
Cacterüm ;4ristarchi hoc in loco sive emenda-
tionem, sive interpretationem, ἐννεώχειλοι, ἄν-
Dess ἐννέα χείλη ἔχοντες, recté damnat Eusta-
thius.
Ver. 152. πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι,
Vide suprà ad 4, 252 et 279.
Ver. 154. ἀπὸ ῥίον.] Quá ratione, ἀπὸ,
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ X.
Τὸν μὲν ποιπνύοντα μάχην ἀνὰ κυδιάνειραν
Αὐτοκασίγνητον καὶ δαέρα, χαῖρε δὲ ϑυμῷ"
Ζῆνα δ᾽ ἐπὶ ἀκροτάτης κορυφῆς πολυπίδακος Ἴδης
ἭΜμενον εἰσεῖδε" στυγερὸς δέ οἱ ἔπλετο ϑυμῷ.
Μερμήριξε δ᾽ ἐπειτῶ βοῶπις πότνια “Ἥρη,
“Ὅσπως ἐξαπάφοιτο Διὸς νόον αἰγιόχοιο"
"Hàe δέ οἱ κατὰ ϑυμοὸν ἀρίστη φαίνετο βουλὴ;
ἜἘλθεῖν εἰς Ἴδην, εὖ ἐντύνασαν € αὐτὴν,
ἘΠ πὼς ἱμείραιτο παραδραθέειν φιλότητι
Ἢ χγροιῇ, τῷ δ᾽ ὕπνον ἀπήμονά τε λιαρόν τέ
Χεύη ἐπὶ βλεφάροισιν, ἰδὲ φρεσὶ πευκαλίμησι.
Bz δ᾽ ἔμεν εἰς ϑάλαμον, τόν οἱ φίλος υἱὸς ἔτευξεν
Ἥφαιστος, πυκινὰς δὲ ugue σταθμοῖσιν ἐπῆρσε
Κληϊὸι χρυπτῆ" σὸν δ᾽ οὐ Θεὸς ἄλλος ἄνωγεν.
"E»Ü' ἥγ᾽ εἰσελθοῦσα, 3Upuc ἐπέθηκε φαεινάς"
᾿Αμέροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς ἱμιερόεντος
160
170
Satagentem quidem, pugnam per gloriosam, 155
Fratrem-germanum et levirum, gaudebatque animo ;
Jovem veró in summo cacumine fontibus-irriguae Idae
Sedentem vidit; odiosus autem ei erat animo.
Anxié igitur cogitavit deinde magnis-oculis veneranda Juno,
Quomodo deciperet Jovis animum Aegiochi :
Hoc autem ei in animo optimum visum est consilium,
Ire ad Idam, postquam scité ornásset se ipsam,
Si forté z//e cuperet juxta-dormire amore
Propter ejus pulchritudinem, illi autem somnum jucundumque dulcemque
Funderet in palpebras atque praecordia prudentia.
Perrexit igitur ire in thalamum, quem ei charus filius struxerat
Vulcanus, solidas autem fores postibus aptaverat
Cum clave arcaná: quem porró thalamum haud deus alius aperire poterat.
Illuc haec ingressa, fores clausit fulgentes :
"tque ambrosiá quidem primüm à corpore amabili
160
165
———————————————————————————————————————————
hic ultimam producat; item cs, ver. 164 ; et
σὸν, ver. 166, etiam extra czesuram ; et δὲ, ver.
171; vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Ver. 159. βοῶσις.] Vide suprà ad Z,
46. 58. et 551.
Ver. 161. "Hà: δέ
Hzc alternanti potior sententia visa est.
“Ἐπ. IV, 987.
Ver. 169. ἐντύνασαν.] Vide suprà ad έ,
720 ; et ad í, 203.
Ibid. ἕ αὐτὴν. Ita Barnesius; Recte.
'Εαυτὴν, ἢ μᾶλλον διωλελυμένως, ὃ αὐτὴν ὡς
Ὁμοήρῳ γράφειν σύνηθες. — Eustath. ad ρ΄, 551.
Ver. 168. Κληῖδι κρυπτῇ.) Laudatissime
bunc ad locum Scholiastes ; Oz, inquit, xz-
λοῦνται κληῖδες κρυσταΐ,
ἀρίστη.
Ibid. τὸν δ. Nempe ϑάλαμον. Νοη-
nulli MSS. et Edit, σὴν δ᾽.
Ibid. ἄνῳγεν.} Editi habent, ἀνῷγεν"
ut sit contractum ex Preterito, quod vocant,
ἀνέῳγεν. Sed isto pacto non constat Tempo-
rum ratio. Quare necessario scribendum, ἄ-
va'yt», ex Imperfecto vel Aoristo ἄνῳγον. Vide
suprà ad z, 57.
Ver. 170, 'ApGeoezin μὲν πρῶφον.) ἹΠεριερ-
γίαν οἴμαι πάμπολυ διαφέρειν καθαρότητος. Καὶ
γὰρ αἱ γυναῖκες φυκούμεναι καὶ μυριζόμεναι καὶ
χρυσὸν φοροῦσα, καὶ πορφύραν, περίεργοι δοκοῦσι"
AoUrgov δὲ, καὶ ἄλειμμα, καὶ κόμης Spoon, οὐδεὶς
αἰτιᾶται. Χαριέντως δὲ τὴν διαφορὰν 0 ποιησὴς
ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ σῆς κοσμουμένης Ἥρας “ 'AuGoos
* σίῃ μὲν «πρῶτον-ττο----,᾽ Plutarch. Symposiac.
Lib. 6. Probl. 1.
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ &. 1.18.
64 XIV.
,
Λύματα πάντα κἄθηρεν, ἀλείψατο δὲ Ma ἐλαίῳ,
, ^ &N e ^5
Αμέροσίῳ, ἑδωνῷ, τό ῥά oi m&Üunpuévov ἤεν" ᾿
Τοῦ καὶ κινυμένοιο Διὸς προτὶ χαλκοξατὲς δῶ, ι
y ^ 2...
Ἔμπης ἐς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ᾽ ἀντμή.
^ 7] Ν ,
Τῷ p ἤἥγε χρόα καλὸν ἀλειψαμένη, ἰδὲ γαίτας
7 X Ν 3 ^
Πεξαμεένη, χερσί πλοκαρνους ἔπλεξε Φαεινους,
Καλοὺς; ἀμξροσίους, ἐκ κράατος ἀθανάτοιο.
, s ὃ ,
"Aui ὃ ἂρ ἀμξρόσιον ἑωνὸν ἐσαθ᾽, ov οἱ ᾿Αθήνη
ἜἜξυσ᾽ ἀσκήσασα, τίθει δ᾽ ενὶ δαίδαλα πολλά"
Χρυσείης δ᾽ ἐνετῆσι κατὰ στῆθος περονᾶτο.
7 d N Á/ : € N , 5 “Ὁ
Ζώσατο δὲ ζώνην ἑκατὸν )υσάνοις ἀραρυῖαν,
Ἔν δ᾽ ἄρα ἐρμοτο ἧκεν εὐτρήτοισι λοξοῖσι»
3 7] , , , /, F,
Τρίγληνῶ» μμοροεντῶ" γῶρις b ἀπελᾶμπετο πολλή.
Κρηδέρμνῳ δ᾽ ἐφύπερθε κωλύψατο δῖα Sela,
Καλῷ, νηγατέῳ" λευκὸν δ᾽ ἦν, ἠέλιος ὡς. 185
IIorci δ᾽ ὑπαὶ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα.
175
180
Sordes omnes purgavit, unxitque se pingui oleo,
Divino, suavi, quod utique sibi odoriferum erat ;
Cujus, si modó agitaretur in Jovis solidà domo,
Etiam ad terramque et coelum pervenit halitus.
Eo utique illa corpus pulchrum cüm unxisset, atque capillos
Pexuisset, manibus cincinnos composuit nitentes,
Pulchros, divinos, à capite f/uentes immortali.
Circüm porró divinum peplum induit, quod ei Minerva
Expoliverat elaboraté-concinnatum, intexueratque artificii-plena multa :
Aureisque 7oc fibulis ad pectus suum. nectebat.
Cinxit autem se zoná, centum fimbriis concinnatà ;
Inauresque immisit in scité-perforatas auriculas,
"Tribus-gemmarum-oculis-insignes, elaboratas: gratiaque effulgebat multa.
Calyptrá porró desuper velavit se augustissima dearum,
Pulchrá, recens-fáctà ; candida autem erat, sol veluti,
Pedibus demüm sub nitidis ligavit pulchros calceos.
175
180
185
Ver. 111. λύματα. Vide suprà ad ὦ, 514.
Ibid. ἀλείψατο.] Notandus hic primi-
genius et maximé propriüs vocis medic Usus,
ἀλείψνατο, unzit se. — Vide suprà ad γ', 141.
Ver. 175. —-— προσ]. Al. ποτί.
Ver. 174. "Ἔμσπης.) Νῦν, inquit Scholiastes,
ὁμοίως. Languidé admodüm, et importune.
Sententia est: Sí vel tantillum agitaretur, ta-
᾿Αθήνη. “Ἑνὸς, peplum, est ab ἕννυμι" Eve
tenuis, est, (ni fallor) ex iz», Nam xaeeurt-
ρὸς £zyàs, idem est quod εὔρυσος καὶ εὐδιάχυτσος."
Unde Eustathius conjecit, ἑανὸν dictum, quasi
ῥεανόν. — Quod est valdé inficetum. In utro-
que horum vocabulorum, miré cecutierunt et
Grammatici et de re prosodiacá Scriptores.
Vide suprà ad γ΄, 585. Caterüm quà ra-
men, &c.
Ibid. —— ἵκετ᾽ ἀϊαμή.
Ambrosizque comz divinum vertice odo-
rem
Spiravere.
Ver. 175. 11.
suprà ad f£, 43.
AEn. 1, 407.
καλὸν--- Ka2A2oUs. ] Vide
Ver. 17777. ἀθανάτοιο. Vide suprà ad
&, 508.
Ver. 178. ἀμβρόσιον ἑανὸν ἵσαθ᾽, ὅν οἱ
tione ἀμδρόσιον, et ἑανὸν, et ὅν, hic ultimam
producant; item τρίγληνα, ver. 1825 et ἠέλιος,
ver. 185 ; vide suprà ad 4, 51.
Ver. 179. "Εξυσ᾽. Tenue teruerat ;
Ver. 182. ἄρα. Ut solita erat; Ut
equum erat :
Ver. 184. καλύψατο.] Vide suprà ad
ver. 1715 item ad γ', 141.
Ver. 185, 186. Καλῷ;
prà ad β΄, 45.
καλὰ Vide su-
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ Xx. '65
Αὐτὰρ ἐπειδὴ πάντα περὶ χροὶ γήκατο κόσμον,
Βῆ p ἦμεν ἐκ “ωλάμοιο" καλεσσαρμένη. δ᾽ ᾿Αφροδίτην,
Τῶν ἄλλων ἀπάνευθε SEA, πρὸς μῦθον € eere
^H ῥά γύ μοί vi πίθοιο, φίλον τέκος, ὅττι κεν εἰπω;
'Hé κεν ἀρνήσαιο, nores Tuv σόγε ϑυμῷ,
Ovx. ἐγὼ Δαναοῖσι; σὺ δὲ Τρώεσσιν ρήγεις s
Τὴν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἐπείτω Διὸς ϑυγάτηρ ᾿Αφροδίτη"
Ἥρη, πρέσξα Θεὼ, ϑυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο,
A02. ὅ,τι φρονέει" τελέσαι δέ (με “υμὸς ὦ ἄνωγεν,
E; δύναμαι φελέσαι γέ» καὶ εἰ τετελεσμιένον ἐστί.
Τὴν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια, Ἥρη:
Δὸς m [^oi φιλότητα καὶ ἵμερον, e ᾧ τε σὺ πᾶντας
Δαμνᾷ ἀθανάτους, ἠδὲ ϑνητοὺς ἀνθρώπους"
Eig γὰρ ὀψομένη πολυφόρξου πείρατα γαίης»
᾿Ὠκεανόν T& Seu γένεσιν, καὶ μητέρα Τηθὺν,
O7 μ“ ἐν σφοῖσι δόμοισιν & £U τρέφον δ᾽ ἀτίταλλον,
190
195
200
Tum postquam omnem circum corpus adposuerat ornatum,
Perrexit ire ex thalamo; advocatamque Venerem,
Ab aliis seorsüm diis, verbis zta allocuta est :
* Nunquid mihi obsequi voles, dilecta filia, Zn eo quod dixero?
* An recusaveris; irata ob id animo,
*" Quód ego Danais, tu autem Trojanis auxiliaris ?"
Huic autem respondit dein Jovis filia Venus :
* Juno, veneranda Dea, filia magni Saturni,
* Eloquere quod in-animo-habes: perficere enim me animus jubet,
* fi possum quidem perficere, et si perfici potest."
Hanc autem dolos-struens allocuta est veneranda Juno:
* Da nunc mihi amabilitatem et desiderium, quo utique tu omnes
* Domas immortales, atque mortales homines :
* Vado enim visura almae fines terrae,
** Oceanumque, deorum parentem, et matrem Tethyn ;
* Qui me in suis aedibus magná-cum-curá-nutrierunt et educárunt,
190
200
Ver. 191.
goto.
Ver. 195. Αὔδα ὅ,τι φρονέεις" σε-
φελεσμένον ἐστί. Plebeia san? omnia, (inquit
Scaliger, Poétic. Lib. 5. cap. 5.) atque quo-
simulatà mente locutam.
“Ἐπ. ΤΥ, 105.
Ver. 198, — σὺ πάντας Δαμνᾷ ἀδανάσους.]
affatur 4morem ;
Nate, meze vires, mea magna potentia ; so-
κεν ἀρνήσαιο.} I. ἀπαρνή-
vis ingenio parabilia. At Quintilianus: JHo- lus,
merum nemo zn Magnis sublimitate, in. Parvis Nate, patris summi qui tela Typhoca tem-
proprietate. superaverit. Lib. 10. cap. l. Et nis, 4En. I, 667.
Sciolia Victorian. ad /, ^ 212; Ei ταπεινὴν Ver. 201. ᾿Ω χεανόν as ϑεῶν γ ἕνεσιν, καὶ μη-
ἀπαγγελίαν οὐδεὶς «οσαύτην ἐπέθηκε σεμνότη-
TX.
τέρα Τηθὺν.
Oceanumque patrem rerum
Tuus, ὃ regina, quid optes,
Explorare labor; mihi jussa capessere A
est, 4En. 1, 8
Tbid. ἄνωγεν. Vide suprà ad S', 2
et ad z, 57.
Ver. 197. —— δολοφρονέουσα προσηύδα.
Tox. II. : ] ]
καὶ κινήσεως.
Georgic. IV, 582.
Ὅμηρος εἰπὼν “ἾΩ κεανόν σε ϑεῶν γένεσιν, καὶ
μητέρα Τηθὺν,᾿᾿ πάντα εἴρηκεν ἔκγονα ῥοῆς σε
Plato in Thecteto.
Ve. 202. ij σρέφον.] ΑἹ. ἐὔτρεῷον, et
ἐύτροφον.
E
66 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Z'.
Lis. XIV.
Δεξάμενοι “Ῥείης» ὅτε τε Κρόνον εὐρύοπα Ζεὺς
Γαίης νέρθε καθεῖσε καὶ ἀτρυγέτοιο ϑαλάσσης.
Τοὺς Hp ὀψομένη, καὶ σφ᾽ ἄκριτα νείκεα λύσω"
205
Ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται
Εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε Sopa.
E: κείνω y ἐπέεσσι παραιπεπιθοῦσα φίλον κῆρ
Εἰς εὐγὴν ἀνέσαιμι ὁμωθήναι Φιλότητι,
Αἰεΐ κέ σφι φίλη v6 καὶ αἰδοίη καλεοίμην.
210
Τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε φιλομμειδὴς ᾿Αφροδίτη"
Οὐκ $ ἐστ᾽, οὐδὲ ἔοικε τεὸν ἔπος ἀρνήσασθαι"
Ζηνὸς γὰρ τοῦ ἀρίστου ἐν οὐγκοίνησιν ἰαύεις.
"H, καὶ ἀπὸ στήθεσφιν ἐλύσατο κεστὸν ἱμάντα,
Ποιαίλον' ἔνθα δέ οἱ ϑελκτήρια πάντα τέτυκτο"
215
"Evü" £v μὲν φιλότης, £y δ᾽ ἔωερος, ἐν δ᾽ ὀαριστὺς,
Πάρφασις, 1 2T ἔκλεψε γόον πύκα περ φρονεόντων"
Τόν ῥά οἱ ἔμδαλε χερσὶν, ἔπος T ἔφατ, ἐκ T ὀνόρυαιζε"
Τῇ γῦν τοῦτον ἱμάντα, τεῷ δ᾽
ἐγκάτθεο κόλπῳ,
* Excipientes à Rheá, quandó nempe Saturnum laté-sonans Jupiter
[1]
L1
{
«€
"Terram subter dejecit et infructuosum mare.
Hos vado visura, et ipsis acerbas lites dirimam :
Jam enim diuturno tempore inter se abstinent
205
Cubili et amore, quoniam ira es invasit animum.
* Quod-si illos quidem verbis mezs persuasos suo-sibi animo
** [n lectum reduxero, ut-jungantur amore ;
* Semper sané eis dilectaque et veneranda vocabor."
Hanc autem rursüs allocuta est amans-risum Venus:
* Non licet, neque decet, tu-quod-petisti, recusare :
* Jovis enim potentissimi in ulnis dormis. "
Dixit, et à pectoribus solvit acu-pictum cingulum,
Varium ;
in eo autem sibi delinimenta omnia inclusa erant :
215
Ibi inerat quidem amor, inerat desiderium, inerat et amantium-colloquium,
Blandiloquentia scilicét, quae furtim-surripit mentem etiam prudentium :
Hoc utique ei imposuit manibus, verbaque fecit, dixitque :
* Accipe nunc hoc cingulum, tuoque reconde sinu,
Ver. 208. — ὅτε e] Quando videlicét —.
Ibid. εὐρύοπα. Vide suprà ad 4,
175. 498.
Ver. 204. ἀτρυγίτοιο.) ᾿Ακαταπονήτου,
πολλῆς" ἢ, ὡς ἔνιοι φασὶ, τῆς ἀκάρπου. Schol. ad
&, 516.
Ver. 205.
&, 509. 514.
Ver. 219. Οὐκ ἔστ᾽, οὐδὲ ἔοικε. Οὔτε qim,
οὔτε δυνατόν. Schol. Al. οὐδ᾽ ἐπσίοικε.
Quis talia demens
Abnuat ? ——————— AZEn. IV, 107.
Ibid. — “σεὸν ἔπος. Quá ratione σεὸν,
hic ultimam producat ; item ὄρεα, ver. 227.
Vide suprà ad Z, 51.
ἄκριτα. Vide suprà ad
Ver. 916. —— ἐν δ᾽ ἵμερος. Apud Sextum
Empiricum, t» δ᾽ ἵμερος.
Ver. 217. —— φρονεόντων. Apud. ristote-
lem, φΦρονίοντος" Ethic. Eudem. lib. 6. cap. 6.
et Ethic, ANicomach. lib. 7. cap. Ἴ. ᾿Αλλὰ καὶ
περὶ Ποιητικῆς ἐστιν εἰπεῖν, oci “ "Eyf ἕνι μὲν φι-
λότης, ἔνθ᾽ ἵμερος.᾽ Plutarch, de audiend.
Po&stis, sub initio.
Ver. 218. Τόν ja.] Hoc, inquam. —— Hoc
utique .
Ver. 219. Τῇ ——, τεῷ δ᾽ ἰγκάσθεο κόλπῳ.
Cod. Harleian, Τῇ . rig ἐγκάσθεο κόλσῳ.
Atque ita quidem istud T5 semper usurpat
Homerus ἀσυνδίτως.
118. ΧΙΝ. OMHPOY IAIAAOZ
Ποικίλον, ᾧ ἔνι πάντα τετεύχαται" οὐδέ σε φημὶ 220
"Απρηκτόν γε νέεσθαι, ὅ,τι φρεσὶ σῆσι μενοινᾷς. y
“Ὡς φάτο" μείδησεν. δὲ βοῶπις πότνιω Ἥρη;
Μειδήσασα δ᾽ ἔπειτα ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ.
Ἡ μὲν £64 7 ρὸς δῶμα Διὸς ϑυγάτηρ ᾿Αφροδίτη:
Ἥρη δ᾽ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο,
PT
Πιερίην δ᾽ ἐπιξᾶσα, καὶ Ἢ ναθίην ἐρατεινῆν,
Σεύατ' ἐφ᾽ ἱπποπόλων Θρηκῶν ὄρεω νιφόεντα,
, / ^ YW / ͵ Gm
Αχροτἄτας κορυφὰς, οὐδὲ γβόνω μάᾶρπτε ποδοῖ!ν.
, , , »« 9 Ἁ , 3 Á, ,
EZ ᾿Αδόω δ᾽ ἐπὶ πόντον ἐδήσατο κυμαίνοντα"
Λῆμνον δ᾽ εἰσαφίκωνε, πόλιν ϑείοιο Θόαντος,
Ἔνθ᾽ Ὕπνῳ Eop Agro, κασιγνήτῳ Θανάτοιο,
"E ὦ 3 e “ Aa M » o3 2111s 34:5. A 2
ν T ἄρα oi QU χειρὶ, ἔπος v ἐφατ᾽, ἐκ T ὀνόρναζεν
el L4 / ed / , 3 Z
Ye, ἀναξ πάντων τε “εῶν πάντων τ΄ ἀνθρώπων,
Εἰ μὲν δή ποτ᾽ ἐμεῦ ἔπος ἔκλυες, ἠδ᾽ ἐτι καὶ νῦν
225
230
“ Varium, in quo omnia inclusa sunt: neque te puto 220
* Re-infectá redituram, quicquid mentibus tuis concupieris."
Sic dixit: Subrisit autem magnos-oculos-habens veneranda Juno ;
Subridensque, deinde suo recondidit sinu.
Ac tum quidem ivit ad domum, Jovis filia, Venus:
Juno autem festinans reliquit verticem Olympi,
Pieriamque supergressa, et Emathiam amoenam,
Ferebatur super equestrium 'Tbracum montes nivosos,
Summa cacumina ; neque terram carpebat pedibus.
Ex Atho autem ad pontum descendit fluctuantem ς
Lemnumque pervenit, 75 urbem divini 'Thoantis,
Ubi Somnum convenit, fratrem Mortis,
Inque ejus haesit manu, verbaque fecit, dixitque :
** Somne, rex omniumque deorum omniumque hominum,
* Si quidem unquam-anteà meo verbo auscultásti, etiam nunc
225
Tz δὲ σόδε κρήδεμινον ὑπὸ στέρνοιο τάνυσσαι. Ver. 227. νιφόεντα. Quà analogià vox
Odyss. £,546. | νιφοίντα, que primam corripit, deducta sit ex
Κήρυξ, τῇ δὴ τοῦτο πόρε κρέας, ὄφρα φάγησι. νίφειν, quee primam producit ; vide suprà ad
Odyss. S^, 471. | ὦ, 568. et ad μ΄, 280.
Κύκλωψ; τῇ, πίε οἶνον. ---- Odyss. 1, 847. Ver. 228. οὐδὲ χθόνα μάρπτε ποδοῖν.
Τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων, ἐς δώματα
Κέρκης
Ἔρχευ. Odyss. κ', 287.
Tta nimirüm ultimum hunc versum scribit
Eustathius i in commentario; cüm Editi habe-
ant, ἔχων δ᾽ is δώματα K Jeans Ἔρχευ.
Ver. 220. τετεύχατα..) Vide suprà ad
€, 01.
Ver. 291. "᾿Ασρηκτόν.) Vide suprà ad v,
192.
Ver. 222. — βοῶπις. Vide suprà ad Z, 551.
Ver. 225. — i2.] 411. μέσῳ.
Ver. 225. ἀΐξασα.
Illa viam celerans
cito decurrit tramite virgo.
AEn. V, 609.
Vide suprà ad £, 769. Et de proprio signi-
ficatu temporis istius imperfecti, μάρασε, vide
ad ν΄, 84.
Ver. 999. ——' Afin. 7 Ita Barnesius : Rec-
té, ut opinor, 4l. "Az.
Ibid. ἐξήσατο. 41. ἰξήσετο.
prà ad β΄, 55. et ad £, 109.
Ver. 251. — "awe — κασιγνήτῳ Θανάτοιο.
Tum consanguineus Leti Sopor
“Ἐπ. VI, 278.
Ver. 952. ἘΞ 85 Ut solent amici obviam
Vide su-
facti, —————
Ver. 254. εἰ μὲν.} «41. apud Eustathium,
Ἦ μέν. Non malé; inquit Barnesius. At
Eustathius, γράφεται, inquit, καὶ * Εἰ μέν"
ὃ καὶ κρεῖτσον.
Ε 9
68
,
Πείθευ" ἐγὼ δὲ κέ τοι εἰδέω χάριν ἤμωτα πάντα"
OMHPOY IAIAAOZ EZ,
Lis. XIV.
235
, /, Ἂς ex. ? 4 P4 ^
Κοίμησόν μοι Ζηνὸς vm ὀφρύσιν oras φαεινώ,
Αὐτίκ᾽, ἐπεί κεν ἐγὼ παραλέξομαι ἐν φιλότητι.
Adeo, δέ τοι δώσω, κωλὸν Syeüyoy, ἄφθιτον αἰεὶ,
7 .- Ὁ ϑ.9 Ν ὔ " 3 /
Χρύσεον' Ἥφαιστος δὲ κ' ἐμὸς πάϊς ἀμφιγυήεις
/ x N ^
Τεύξε, ἀσκήσας, ὑπὸ δὲ Servo» ποσὶν ἥσει,
240
Τῷ κεν ἐπισχοίης λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάξων.
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσεφώνεε νήδυμος Ὕπνος"
[ἡ , *& ’ /,
Hez, πρέσξα Sec, )ύγατερ μεγάλοιο Keóvoio;
,
y , 7 ^
Αλλον (μεν κεν ἔγωγε Sreovy αἰειγενετἄων
^ ^ Y t EL 7]
ῬῬεῖα κατευνήσαιμι, καὶ ἄν ποτωρμιοῖο ῥέεθρα
245
, Ὥς Ld , Pd 7
Ὠκεανοῦ, ὅσπερ γένεσις πάντεσσι τέτυκται"
s 25 ONES. ΄ 5 E. ^
Ζηνὸς δ᾽ οὐκ ὧν ἔγωγε Kgoviovog ἄσσον ἱκοίμην,
Οὐδὲ , , e M 3 /, A ΄
ὑδὲ κατευνήσαιμν, ὅτε μὴ αὐτός. γε κελεύοι.
» L4 3a, WC UM, , Ἀ
Hs γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμῆ,
Ἤματι τῷ» 07. ἐκεῖνος ὑπέρθυμιος Διὸς υἱὸς
250
Ἔπλεεν ᾿Ιλιόθεν, Τρώων πόλιν ἐξαλαπάξας.
*Hroi ἐγὼ μὲν ἐθελξα Διὸς νόον αἰγιόχοιο
“ Obsequere ; ego autem tibi habeo gratias dies omnes :
235
** Sopito mihi Jovis sub palpebris oculos fulgentes,
** Statim, postquam ego accubuero in amore.
** Dona autem tibi dabo, pulchrum solium, incorruptum in-perpetuum,
* Aureum; Vulcanus nempé meus filius utroque-pede-claudus
* Fabricabit elaboratum ; sub pedibusque scabellum mittet,
240
* Cui utique imponas nitidos pedes dum-convivaris."'
Hanc autem respondens allocutus est suavis Somnus :
* Juno, veneranda dea, filia magni Saturni,
* Alium quidem ego deorum sempiternorum
* Facilé sopiverim; etiam torrentis fluenta
| 945
* Oceani, qui quidem parens omnibus est ;
* Jovem autem non ego Saturnium propé adiero,
* Neque sopivero, quandó non ipse quidem jusserit.
* Jam enim me et aliàs tuum sapere-fecit mandatum,
* Die isto, quandó ille magnanimus Jovis filius [ Hercules]
* Navigabat ex Ilio, Trojanorum urbe direptà.
250
** 'Tum ego sané demulsi Jovis mentem Aegiochi
Ibid. ἐμεῦ ἔπος. Cod. Harleian. ἐμὸν
ἔσος. Quod et ferri potest.
Ver. 255. εἰδέω χάριν. Cod. Harleian.
οἰδέω χάριν, “ gratias habebo."
Ver. 956. Κοίμησόν. Cod. Harleian. Κοί-
μεισσον.
Ver. 9257. παραλίξομαι ἐν φιλότητι.
Al. παραλίξωμαι φιλότητι. — Vide autem suprà
ad β΄, 515.
Ver. 258. —— καλὸν. Vide suprà ad f,
43.
Ibid. —— ἄφθιπσον. De hujus vocis proso-
dià, vide suprà ad ν΄, 559.
Ver. 246. ᾿Ω,κεανοῦ, ὅσπερ γένεσις.) Vide su-
prà ad ver. 201.
Ibid. τέτυκται. Vide suprà ad 4, 57.
Ver. 247. Κρονίονος.Ἴ De prosodiá vocis
Keovioves et. Κρονίωνος» vide suprà ad 4, 597 ; ad
ζ΄ 464: et ad y, 46.
Ver. 949. — ἄλλο σεὴ ἐσίνυσσεν ἰφεσμὴ.} Al.
ἄλλοτε ἣ (vel 42.308 £7) ἐπίνυσσεν ἐφεσμῇ. Tum-
que vox ἐσίνυσσεν referenda ad przcedentem
Ζεύς. Sed praestat vulgata Lectio.
Ver. 950. — ὅτ᾽ ἐκεῖνος.) M. ὅτε xtivos.
Ver. 959. — ἔδελξα. Eustathius, et MSS.
et Editi plurimi, et Scholiastes habet, ἔλεξα.
Lis. XIV. ὈΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΆΔΟΣ &Z.
ΝΝήδυμνος ἀμφιχυθείς" σὺ δὲ οἱ κακὰ μήσαο Sud,
"Ogsac ἀργαλέων ἀνέμων ἐπὶ πόντον ἀήτας"
Καί pu ἔπειτα Kowy εὖ ναιομυένην ἀπένεικας,
Νόσφ, φίλων πάντων' ὁ δ᾽ ἐπεγρόμενος χαλέπαινε,
Ῥιπτάζων κατὰ Bop “εούς: ἐμὲ δ᾽ ἔξογα πάντων
Ζήτει; καί κέ μ᾽ OCTO) ἀπὶ αἰθέρος ἔμξαλε πόντῳ,
Εἰ μὴ Νὺξ διμήτειρα, Seo ξ ἐσάωσε καὶ ἀνδρῶν,
T i ἱκόμην φεύγων' ὁ δ᾽ ἐπαύσατο, χωόμνενός "rtp"
"Agere γὰρ, p Νυκτὶ Sof ἀποθύμια ἔρδοι.
Nov» αὖ τοῦτό p" ἄνωγας ἀμήχιοινον ἄλλο τελέσσαι.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε βοῶπις πότνιο "Heg
Ὕπνε, τίη δὲ σὺ ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μυενοινῷς ;
7H φὴς, ὡς Τρώεσσιν ἀρηγέμεν εὐρύοπα Ζῆν,
Ὡς Ἡρακλῆος πέρι χώσατο; παιδὸς t £010 5
᾿Αλλ᾽ id, ἐγὼ δέ κέ τοι “Χαρίτων μίαν ὁπλοτεροίων
Δώσω ὁ ὀπυιέρνεναι; καὶ σῆν κεκλῆσθαι ἄκοιτιν,
Πασιθέην, ἧς αἰὲν ἐέλδεωαι ἤματα πάντα.
265
** Suavis circeumfusus : tu autem ei mala struebas animo,
* Excitatis saevorum ventorum in pontum flatibus ;
«ς Et eum deinde ad Coon bené habitatam de-cursu-detulisti,
** Seorsüm ab amicis omnibus: Jupiter autem experrectus indignabatur,
** Proturbans per domum deos ; me autem maximé omnium
** Quaerebat, et me perditum ab aethere injecisset ponto,
** Nisi Nox domitrix deorum servásset et hominum,
'* Quam adivi fugiens: ille autem cohibuit-se, iratus licét ;
* Verebatur enim, ne Nocti celeri ingrata-animo faceret.
** Jamque rursüs hoc me jubes periculosissimum aliud perficere.''
Hunc autem rursüs allocuta est magnis-oculis veneranda Juno :
** Somne, quid veró tu haec in mentibus tuis cogitas ?
** Putasne ità Trojanis favere laté-sonantem Jovem,
* Sicut propter Herculem iratus est, filium suum ?
** Quin ito mecum ; ego autem tibi Gratiarum unam juniorum
* Dabo ducendam, et tuam vocandam conjugem,
“ Pasitheam, quam semper cupis dies omnes."
255
Quz si vera sit Lectio, erit (ut opinor) non à
λέγω, sed ab inusitato λέχω. Vide suprà ad
B, 515.
Ver. 255. — οἱ Herculi.
Ver. 256. Νόσφι.] Vide suprà ad Z &, 549.
Ibid. —— ἐσεγρόμενος.} 4l. ἀνεγρόμενος.
Ver. 259. δμήτειρα.] I. μήτειρα. Sed
prestat vulgata Lectio.
Ver. 262, —— ἄνωγας.} Vide suprà ad 9',
222.
Ver. 265. — ἀρηγέμεν.] 44]. ἀρηξέμεν.
Ver. 266. — πέρι χώσατο.)] «Αἱ. περιχώ-
curo.
Ver. 267. — ἐγὼ δέ κέ σοι Χαρίτων μίαν ---.ἢ
Sunt mihi bis septem prestanti corpore
Nympha; .
Quarum, quae formáà pulcherrima, Deio-
peiam
Connubio jungam stabili, propriamque di-
cabo ;
Omnes ut tecum meritis pro talibus an-
nos
. Exigat, et pulchrá faciat te prole E
tem. AEn. I, 7
Ver. 269. ἧς αἷὲν Aun] Ita didit
Barnesius, ex ver. 276. infrà. Alii omnes
legunt, ἱ ἱμείρεαι. Que si vera sit Lectio, scri-
bendum aut ἧς αὖδ᾽ ἡμείρεαι, aut siquid simile.
Nam ἱμείρεσθαι, ut recté observavit Barnesius,
primam producit. Porró, totum hunc ver-
sum omittunt Codd. Harleiani bini, à ΤΆ.
Bentleio collati,
-—
ES
OMHPOY IAIAAOZ &.
Lis. XIV.
"Qc φάτο' χήρατο δὲν Ὕπνος, ἀμειξόμενος δὲ προσηύδα" 270
ἼΑγρει νῦν or ὄμοσσον ἀάωατον Στυγὺς ὕδωρ,
Χειρὶ δὲ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἕλε Ζθόνα πουλυξύτειραν,
Tz δ᾽ ὑτέρῃ ἅλα βιαρρμιαρέην' ἵγω νῶιν ἅπαντες
Μάρτυροι QU οἱ ἔνερθε Sreoi Κρόνον. ἀμφὶς ἐόντες"
Ἢ μὲν ἐμοὶ δώσειν Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων,
275
Πασιθέην, 5 ἧς T αὐτὸς ἐέλδομναι ἤ ἤματα, πἄντα.
"Qs ἐφατ᾽" οὐδ᾽ ἀπίθησε Sec. λευκώλενος Ἥρη,
"Quos δ᾽, ὡς ἐκέλευε, Θεοὺς δ᾽
ὀνόμηηνεν ἅπαντας
Τοὺς ὑποταρταρίους, οἵ Τιτῆνες καλέονται.
Αὐτὰρ € ἐπεί p ὀμοσέν fis τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
280
To βήτην, Λήμνου τε καὶ Ἴμξρου ἄστυ λιπόντε,
᾿Ηέρα ἑσσαμένω, βίμφοω πρήσσοντε κέλευθον"
Ἴδην δ᾽ ἱκέσθην πολυπίδακα, μητέρα engan,
Aexrov 60i πρῶτον λιπέτην ἅλα: 79 δ᾽ ἐπὶ χέρσου
Βήτην' ἀκροτάτη δὲ ποδῶν OT ἐσείετο ὕλη.
285
"E»ü' "Y voc μὲν ἔμεινε; πάρος Διὸς ὄσσε ἰδέσθαι,
Sic dixit :
—
Gavisus est autem Somnus, respondensque allocutus est : 270
* Age, nunc mihi jura inviolabilem Stygis aquam,
* Manuque alterá quidem tange terram almam,
* Alterá veró mare marmoreum ; ut nobis omnes
** 'l'estes sint inferi dii, Saturnium circa existentes ;
* Omnino £e mihi daturam-esse Gratiarum unam juniorum, 275
* Pasitheam, quam et ego cupio dies omnes."
Sic dixit :
Neque non obsecuta-est dea ulnas-candida Juno ;
Jurabat autem ut 7s jubebat, deosque nominabat omnes
Subtartareos, qui Titanes appellantur.
Tum postquàm juraveratque, absolveratque juramentum,
280
Ipsi smul ibant, Lemnique et Imbri urbe relictá,
Caligine induti, celeritér conficientes iter :
Ad Idam autem pervenerunt fontibus-irriguam, matrem ferarum,
-4d Lecton; ubi primüm liquerunt mare: hique super terrà
Ibant: summa autem sub pedibus quassabatur sylva.
Atque illic Somnus quidem mansit, antequam Jovis oculi viderent eum,
285
Ver. 211. ——
suprà ad S', 569.
Ver. 274. Μάρσυ a] Vide suprà ad &, 558.
Ibid. oc hn Al. ὦσιν. M. ὅσσοι.
Ibid. —— ἔνερθε Sui. Titanes, ver. 279,
Ver. 279. οἵ Τισῆνες “καλέονται, Ἔν δὲ
σῷ, “ Οὗ Τισῆνες καλέονται, προσγράφουσί τινες
ἕτερον στίχον ποῦσον,
Ω μννε δ᾽ ἐκ πέσρης καφεξόμενον X συγὸς ὕδωρ.
Eustath.
Quem quidem versum hoc modo citat Barnes.
" Quuvvi δ᾽ ἐκ πέσρηφι κατειξόμενον Στυγὸς ὕδωρ.
Forsitan scripserit Eustathius,
&dmvoy Στυγὸς ὕδωρ.) Vide
" κνυε ' ἐκ σέτρης v κατειξόμενον X τυγὸς ὕδωρ.
Vide suprà ad ν΄, 588.
Ver. 282, ——— πρήσσοντ:.) Vide suprà ad
ν΄, 192.
"Ver. 984. Awmcóx] Vide suprà ad. β',
515.
Ver. 985. - ἀκροτάτη δὲ «ποδῶν ὕσ᾽ ἰσεί-
ero ὕλη. - Ita edidit Barnesius. «ΑἹ, ὑπισεί-
£T0.
---- dat. euntibus ingens
| Sylya licum,
AEn. "VII, 616.
—Iid.—— VA».; Vide suprà ad Ι y^ 151.
Ver. 286. - ἔμεινε, ὄσσε ἰδίσθαι.
Al. ἔμιμνε, —— ἄσσον ἱκίσθαι.
Lis. XIV.
OMHPOY IAIAAOZ E ἜΣ
y
Eig ἐλάτην ἀναξὰς περιμήκετον, ἣ τότ᾽ ἐν loy
Μακροτάτη πεφυυῖα δι᾿ ἠέρος αἰθέρ᾽ ἵκανεν'
Ld ,
"Evf' Zev ὀζοισιν πεπυκασμένος εἰλωτίνοισιν,
ἤΟρνιθ, λιγυρῇ ἐναλίγκιος, ἥν τ᾽ ἐν ὄρεσσι
Avi argutae similis, quam utique in montibus
290
y !
Χαλκίδα κικλήσκουσι 360i, ἄνδρες δὲ Κύμινδιν. ἡ
Ἥρη δὲ κραιπγῶς προσεξήσατο Γάργαρον ἄκρον
»y d FE L4 ^N $ , , $
1δὴς ὑψηλῆς" ἴδε δὲ νεφεληγερέτα “Ζεύς.
ε 3. Ὁ 4 δ ^ , 9 ,
Ὡς δ᾽ ἔδεν, ὡς μιν ἔρως πυκινὰς φρένας ἀμφεκάλυψεν,
^ e Z , $ , ,
Οἷον ὅτε πρώτιστον ἐμυισγέσθην φιλότητι» 295
, AMT Lad , , Lr
Επς εὐνὴν Φοίτωντε, Φίλους λήθοντε τοκῆας"
^ , WE , » ,» , 3! » δι
Στῇ δ᾽ αὐτῆς προπάροιθεν, ἐπὸς T ἐῷφατ᾽ ἐκ τ ὀνόμνωζεν"
Ἥρη, πῆ μεμαυῖα κατ' Οὐλύμπου τόδ᾽ ἱκάνεις ;
» /, e m SU 7
"Ivo: δ᾽ οὐ παρέασι καὶ ἀρμνατα; τῶν κ' ἐπιβαίης.
g e
Abiete conscensá admodum-procerá, quae tunc in Idà
Altissima enata per aérem ad aethera ibat :
Illic zs sedit ramis densé-opertus abiegnis,
290
Chalcidem nominant dii, homines autem Cymindin.
Juno autem celeritér conscendebat zn Gargarum summum
Idae excelsae: vidit autem eam nubes-cogens Jupiter. TM M
Ut veró vidit, continuó illum amor prudentia praecordia cooperuit,
Perinde-ac quandó primüm congressi sunt amore,
Cubili inito suis clàm parentibus :
Stetit autem ipsam ante, verbaque fecit, dixitque :
* Juno, quó festinans ab Olympo huc venis ?
* Equi autem non adsunt et currus, quos conscendas."
—————————————————————
Ver. 987. — ἢ vór iv"12&] Nugatur hic
plané Scholiastes; Διὰ σοῦτο '* Τότε» in-
quit, ἀνήρηκε σὸ ψεῦδος, ὥσσε μὴ ζητεῖν αὖ-
TV.
Ver. 290. "Ὄρνιθι χιγυρῇ ἐναλίγκιος.
Alitis in parvae subito collecta figuram.
ZEn. XII, 862.
Caterüm quá ratione, 22/4, hic ultimam pro-
ducat; item δὲ, ver. 295; vide suprà ad ὦ,
51.
Ver. 901. Χαλκίδα κικλήσκουσι DSi, ἄν-
δρες δὲ Κύμινδιν.) De Πᾶς loquendi ratione,
mihi id veri simillimum videtur; quae Eru-
ditioribus usitata fuerint nomina, 7)115 tribu-
ta; quz vulgó magis trita, Homznibus. Ni-
mirüm, quam Cailcidem appellabant Grc-
ci eruditiores avem; ei apud vulgus Ioni-
cum, nomen erat Cymindi. Ἢ Χαλκὶς ὁλι-
xis μὲν Qmiverar οἰκεῖ γὰρ opm κύμινδιν
δὲ καλοῦσιν Ἴωνες αὐτήν. diristot. de Histor.
«ἀπίπιαϊ. lib. 9. cap. 12, — Plato in eà erat
sententià; quz» Rei naturam quodammodo vi
et significatu suo exprimerent JNomzna, illa
utique Diis tributa. Δῆλον γὰρ δὴ, ὅτι οἵγε
ϑεοὶ αὐτὰ καλοῦσι πρὸς ὀρθότητα, ἅπερ
| Φύσει ὀνόματα.
Τὸν *' ᾿Αστυάνακτα᾽᾽ ἄρα
ὀρθότερον ᾧετο κεῖσθαι τῷ παιδὶ [τοῦ “Ἕκσορος,]
ἢ σὸν Σκαμάνδριον" ““ Οἷος γάρ σῴιν ἔρυτο πόλιν
καὶ σείχεα μακρά." Διὰ σαῦτα δὴ, ὡς ἔοικεν,
ὀρθῶς ἔχει καλεῖν σὸν ποῦ σωτῆρος υἱὸν, ᾿Αστυά-
νακτώ σπούτυν ὃ ἔσωζεν ὃ πατὴρ αὐτοῦ. Plat. in
Cratylo. De aliorum μᾶς in re sententiá,
vide quze suprà ad ὦ, 405.
Ver. 292. σπροσεδήσατο.) 44]. προσεξή-
e:ze.] Vide suprà ad β΄, 55. et ad £, 109,
Ver. 295. — νεφεληγερίτα.) Vide suprà ad
ὦ, 175.
γεν. 294. “Ὡς δ᾽ ἴδεν, ὥς μιν ἔρως.}] Scho-
liasti, ἔρος" — Ut infrà, ver. 515. -
Ὡς Tov, ὡς ἐμιάνην. "Theocrit.
Ut vidi, ut perii !
Virgil. Ecl. VIII, 41
ille repenté
Accepit solitam flammam, notusque mce-
dullas
Intravit calor, et labefacta per ossa cu-
currit.
Sensit lzeta dolis, et formze conscia conjux.
4En. VIII, 588.
Ver. 995. — πρώτιστον ἐμισγέσθην.] Cod.
i| Harleian. πρῶτον π΄αρεμισγέσθην.
Ver. 299. — τῶν κ᾽ ἐπιδαίης.}) Quos utique
Ε 4
XIV.
300
72 OMHPOY lIAIAAOX Z. 1,18.
Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνιω Ἥρη"
» ^ 7 n / ,
ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρθου πειράτα γαιής»
᾿Ωκεανόν TÉ, Se γένεσιν, καὶ μητέρα Ῥηθὺν,
f 29 m 5M , , , ,
O: p, ἐν σφοισι δόμοισιν εὖ τρεῷον ἠδ᾽ ἀτίταλλον"
Τοὺς εἰμν ὀψομένη, καί σφ᾽ ἄκριτα νείκεα λύσω.
Ἤδη γὰρ δηρὸν γρόνον ἀλλήλων ἀπέ
᾽ T d e is: XS 3 πα J » uid -
Euvrzc καὶ Φιλοτήτος᾽" ἐπεὶ χόλος ἐμνπεσε υμῷ.
Ἵπποι δ᾽ ἐν πρυμνωρεΐῃ πολυπίδακος Ἴδης
"Eccc, οἵ μ᾽ οἴσουσιν ἐπὶ τραφερῆν τε καὶ ὑγρήν.
Νῦν δέ σευ εἵνεκα δεῦρο κατ' Οὐλύμπου τόδ᾽ ἱκάνω,
Μήπως μοι μετέπειτω χολώσεαι, DE σιωπῇ
U4 hj - ἌΧ Ζ , m
Οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυρβόου ᾿Ὡ κεανοῖο.
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη νεφεληγερέτω Ζεύς"
te E" / , AUN) e -
Her, πεῖσε μέν ἐστι καὶ ὕστερον ὁρρυηθήναι;
Noi; δ᾽, ἀγ᾽» ἐν φιλότητι τραπείορυεν εὐνηθεντε"
Οὐ γὰρ πώποτέ ju ὧδε ϑεᾶς ἔρος, οὐδὲ γυναικὸς,
Θυμοὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμωσσεν"
Οὐδ᾽ ὁπότ᾽ ἠρασάμην ᾿ξιονίης ἀλόχοιο, ᾽
Hunc autem dolos-struens allocuta est veneranda Juno: 200
* Eo visura almae fines terrae,
* Oceanumque deorum parentem, et matrem Tethyn,
* Qui me in suis aedibus magná-cum-curá nutriérunt et educárunt :
* Hos vado visura, et ipsis acerbas lites dirimam.
** Jam enim diuturno tempore inter se abstinent
* Cubili et amore: quoniam ira eis invasit animum.
* Equi autem in radicibus fontibus-irriguae Idae
** Stant, qui me ferent supra aridumque et humidum.
** Nunc veró tui gratià huc ab Olympo ob hoc venio,
** Ne-forté mihi posthàc irascaris, si silentio
* Abeam ad domum profundó-fluentis Oceani."
Hanc autem respondens allocutus est nubes-cogens Jupiter :
* Juno, illuc quidem licet et posthàc proficisci ;
** Nos autem age amore congrediamur concumbentes :
** Non enim unquam mihi sic deae amor, neque mulieris,
* Animum in pectoribus circumfusus domuit ;
* Neque quandó captus-fui amore Ixioniae uxoris,
310
905
conscendas. Recté hic notavit Barnesius, ad Ver. 519. —— νεφεληγερίτα.] Vide suprà
sententiam a//qud, ad versum explendum n7AZ
conferre istud κέ. | Quod et in solutá oratione,
apud Platonem aliosque, facile est observatu.
Ver. 502. ᾿Ω κεανόν τε, ϑεῶν γένεσιν.) Vide
suprà ad ver. 201. :
Ver. 808. —— ἐδ voíqoy.] 4l. ivosQov.
Ver. 907. —— πολυπίδακος. ll. σολυσ'-
δάκου.
Ver. 510. μετέπειτα χολώσεαι.} ll. μετ-
ὄπισθε κοτίσσεαι. Ut, d, 89. — μετόπισθεν ἔχει
κότον. Et Odyss. ἐ, 147. Μήπως τοι μετόπισθε
κοτεσσάμενος
ad 4, 175.
Ver. 514. Νῶϊ δ᾽, ἄγ᾽,---.7 Recte hzc repre-
hendit Plato de Republ, lib. 5. Οὐ, μὰ và» Δία,
οὔ μοι φαίνεται ἐπισήδεα. ᾿Αλλ᾽ εἴ σοὺ TUS
καρτερίαι πρὸς ἅπαντα καὶ λέγονται καὶ πράτ-
σονται ὑπὸ ἐλλογίμων ἀνδρῶν, ϑεασέον σε καὶ
ἀκουστίον. Ορεϊπηὸ etiam Cicero, de his quce
ad Deos Humana transtulit Homerus ; Mal-
lem, inquit, Divina ad Nos.
Ibid. εὐνηθέντε.} «41. εὐνηθέντες.
Ver. 511. — ἠρασάμην.) Vocabulum hoc,
quoniam secundam corripit, nequit deductum
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ EZ.
"H τέκε Πειρίθοον, SeóQuy μήστωρ᾽ ἀτάλαντον'
Οὐδ᾽ ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου ᾿Ακρισιώνης,
"H τέχε Περσῆα, πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶνγ""
ΕῚ ? /, Á ^
Οὐδ᾽ ὅτε Qoiyixoc χουρῆς τηλεκλείτοίο,
"H τέκε μοι Μίνω τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν"
Οὐδ᾽ ὅτε περ Σεμέλης, οὐδ᾽ ᾿Αλκρμήνης ἐνὶ Θήξη,
eu 95. 8 ^ / ᾿ς ^ 4
H ῥ᾽ Ἡρακλῆα κρατερόφρονω γείνατο παῖδα"
Ἡ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε, χάρμα βροτοῖσιν.
»N5 e £ 7 , /,
Οὐδ᾽ ὅτε Δήμητρος; καλλιπλοκᾶμνοιο ἀνᾶσσης.
“ν᾽ J/ AER E " »N ^ ^
Οὐδ᾽ ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς"
Ὡς σέο νῦν ἔραμαι, καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.
Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνιω Ἥρη:
Αἰνότατε Κρονίδη, ποῖον τὸν μῦθον ἕειπες;
Ei νῦν ἐν φιλότητι λιλαΐεωι εὐνηθῆναι
» , ^ 3 N 7 e
Iz ἐν κορυφῆσι, τὰ δὲ προπέφανται ἅπαντα,
Πῶς κ' ἔοι, εἴτις νῶν! Θεῶν αἰειγενετάων
Εὕδοντ᾽ ἀθρήσειε, ϑεοῖσι δὲ πᾶσι μετελθὼν
, , “ἃ 3 N NV ^ ,
IleQeádo:; οὐκ ἂν ἔγωγε τεὸν πρὸς Üupuo, νεοίμην,
Ἔξ εὐνῆς ἀνστῶσα" νερνεσσητὸν δέ κεν εἴη.
** Quae peperit Pirithoum, diis consiliarium parem :
* Neque quandó Danaés pedibus-elegantis Acrisii-filiae,
* Quae peperit Perseum, omnium clarissimum virorum :
* Neque quandó Phoenicis filiae percelebris, .
* Quae peperit mihi Minoaque et diis-parem Rhadamanthyn :
* Neque quandó Semeles, neque Alcmenes in Thebis ;
* Quarum haec quidem Herculem fortissimum peperit filium ;
* At Bacchum Semele peperit, gaudium mortalibus,
* Neque quandó Cereris, comas-pulchrae reginae :
* Nec quandó Latonae gloriosae, neque quando tui ipsius:
** Ut tui nunc amore-teneor, et me dulce desiderium capit."
Hunc autem dolos-struens allocuta est veneranda Juno:
* Importunissime Saturnie, quale verbum dixisti ?
* Si nunc in amore cupis dormire
* [dae in verticibus, haec autem 7oca propatula-sunt omnia ;
* Quomodo esset, si quis nos deorum sempiternorum
* Dormientes videret, diisque omnibus interveniens
* Indicaret? non equidem tuam ad domum redirem,
* E cubili càm consurrexero: vituperabile certé esset,
78
320
325
330
320
335
esse ex ἐρώορεαι, sed omninó ex ἔραμαι veligz-| ------- Διωνύσου πολυγηθέος.
ζομα.. Vide suprà ad Z, 67. —— - Διώνυσον πολυγαθῆ.
ἀτάλαντον. Vide suprà ad Adsit lztitie Bacchus dator.— En. I, 758.
Ver. 518.
Hesiod.
Pindar.
β', 627. Munera letitiamque Dei.— id. 640.
Ver. 520. —— IIsgeziz.] Quà ratione, IIsg- Ver. 527. ——— ὁπότε.) 44]. ὅτε περι Ut
σῆα, hic ultimam producat; item ὁπότε, ver. | ver. 219 et 525.
521. et μαλάκον, ver. 949. et δέ, ver. 550. et Ver. 529. —— δολοφρονέουσα
Ἥρη.
ἱστάμενος, Ver. 556. vide suprà ad ὦ, 51. n. 8. — leta dolis — conjux. En. VIII, 595.
Ver. 5922. —— Μίνω ve] ΑΙ. Μίνωα. — simulatá mente locutam. ZEn. I V, 105,
Ver. $25, —— Διώγυσον — x hen βροτοῖσιν. Ver. 385.
ἔγωφε.} 4l. ἔπειτα,
τᾷ
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis. XIV.
, , , , €3 95 A, , L4 ^
AAXX. εἰ δή p. ἐθέλεις, καί voi φίλον ἔπλετο S'UJAD ;
» /, , δ eN »
Εστιν τοι θάλαμος, τὸν τοῖ Φίλος υἱὸς ἐτευξεν
e ^ NM , ET , ^
Ἥφαιστος, πυκινὰς δὲ Suena σταθμοῖσιν ἐπῆρσεν"
y T E , ΟΣ, 3 UE a
E»Ó' ἴορμυεν κίοντες, tati νύ voi εὔωδεν εὐνή.
340
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμιενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς"
Ἥρη, μήτε Seu» τόγε δείδιθι, μνήτε τιν ἀνδρῶν
᾿ΟΨεσθαι" τοῖόν τοι ἐγὼ νέφος ἀμφικωλύψω,
Χρύσεον' οὐδ᾽ ἂν νῶϊ διαδράκοι
᾿Ἢξλιός περ»
“- N59 ,
Οὗ τε καὶ ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι.
345
“Ἢ ε 115 A 3k L4 PEE | /
pot καὶ ἀγκᾶς epu TE Κρόνου παῖς ἤν παράκοιτιν"
"» 3
Τοῖσι δ᾽ ὑπὸ XÜav Dio, φύεν νεοθηλέα ποίην,
A , gy ε 7 3 ἊΧ , » 9 e
ὠτὸν x ἐρσήεντο; ἰδὲ κρόκον; ἠδ᾽ ὑάκινθον
Π V Ν , : t ΕἸ * ^N e ys 8.
υκνὸν κωὶ μωλακὸν' 06 ἀπὸ χθονὸς ὑψ ὁσ' ξεργέ.
Τῷ ἔνι λεξάσθην, ἐπὶ δὲ νεφέλην ἔσσαντο» 350
^ ΄ ᾿ς ua s , D
Καλῆν, χρυσείην" στιλπναὶ δ᾽ ἀπέπιπτον egt.
* Sed si reverà vis, et tibi hoc gratum est animo ;
** Est tibi thalamus, quem tibi dilectus filius fabricatus est
* Vulcanus, solidasque fores postibus aptavit :
* [Illuc eamus dormituri, quandoquidem tibi placet concubitus."
540
Hanc autem respondens allocutus est nubes-cogens Jupiter : P
* Juno, nec £u deorum hoc metue, nec quenquam hominum
* Visurum esse: talem tibi ego nubem circumfundam,
* Auream: neque nos per-eam-viderit πὸ Sol quidem,
* Cujus et acutissimum est lumen ad inspiciendum."' 545
Dixit, et ulnis complexus est Saturni filius suam uxorem :
His autem subter Tellus divina summisit recentem lierbam,
Lotumque roscidum, et crocum, et hyacinthum
Densum et mollem ; qui à terrá eos alté elevabat.
Hoc in toro cubárunt, insupérque nubem sibi-induerunt 550
Pulchram, auream ; lucidique decidebant rores.
Ver. 557. —— δ. Ut dixisti,
Ver. 540. — εὔαδεν. Vide suprà ad ὦ, 57.
Ver. 541. —— νεφεληγερέτα.) Vide suprà
ad Z, 175.
Ver, 546. ἀγκὰς exor TE] Al. ἀγκὰς
ἔλαζε.
niveis hinc atque hinc — lacertis
Cunctantem amplexu molli fovet.
ZEn. VIII, 587.
Fuerunt inter Grammaticos, qui ἀγκὰς, ita
acceperint, ac si Zfccusativus esset ab ἀγκαΐί.
Sed hoc nullo modo ferri potest. Nam Ac-
cusativum istum pluralem prime (quam vo-
cant) Declinationis, qui in linguà Doricá syl-
labam ἃς corripit, ignoravit plané Zomerus.
Vide suprà ad f, 45.
]
Ver. 547. Φύεν νεοθηλία “ποίην
Hic liquet przcedentem totam fabulam,
VERIS esse videlicét descriptionem ; quo
tempore Idam videre erat herbis florentem,
et nubibus aureis identidem obductam. De
cujusmodi ἀλληγορίαις, consulatur (si lubet)
Heraclides Pontzcus. :
Vere tument terrze, et genitalia semina pos-
cunt.
Tum Pater omnipotens fcecundis imbribus
AEther
Conjugis in gremium lztze descendit, et
omnes ΜΝ
Magnus alit, magno commixtus corpore,
foetus.
Parturit almus ager. — Georgic, II, 524.
"Hem μὲν νοείται ὁ ἀὴρ, ἥσερ levi» ὑγρὰ οὐσία.
Ζεὺς δὲ ὁ αἰδὴρ, τουτέστιν ἡ πυρώδης καὶ ἔν-
θερμος οὐσία" -------Καὶ ἡ γῆ αὐτοῖς φύει τὰς σύας
καὶ τὰ ἄνθη. Dion. Halicarn. περὶ τῆς “Ομήρου
«ποιήσεως, S 11.
Ver, 550. —— λεξάσθην.) "Vide suprà ad
β', 515.
Ver. 551. — Καλὴν. Vide suprà ad f, 45.
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ X. 75
"Oc ὁ μὲν ἀτρέμας εὗδε πατὴρ ἀνὰ Γαργάρῳ ἄκρῳ,
"Yao καὶ φιλότητι δαμμείς" ἔχε δ᾽ ἀγκὰς ἄκοιτιν.
Bz Nep ic) νῆας ᾿Αχαιῶν νήδυμος Ὕπνος,
᾿Αγγελίην ἐρέων γαιηόγῳ ᾿Ἐμνοσιγοίῳ"
[9
Ci
C
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος ἔπεω πτερόεντα προσηύδα
Πρόφρων y9» Δαναοῖσι», Ποσειδάων, ἢ ἐπάμυναι;
Καί σφιν κῦδος ὄπαζε, μιίνυνθά περ, ὀφρ᾽ ἔτι εὕδει
Ζεύς" ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ puo περὶ κώρυο; x AN vp or
Ἥρη δ᾽ ἐν φιλότητι παρήπαφεν εὐνηθῆναι. 860
"Os εἰπῶν, ὁ μὲν ὄχετ' ἐπὶ κλυτὰ φῦλ᾽ ἀνθρώπων"
Τὸν δ᾽ ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν.
Αὐτίκα δ᾽ ἐν πρώτοισι, μέγα προθορῶν ἐπέλευσεν'
᾿Δργεῖοι, καὶ δ᾽ αὖτε μμεθίεμεν ἡ Ἕκτορι γέχην
Πριαρυΐδη, ἵ ἐνῶ vies ἕλῃ; καὶ κῦδος ἄρηται; ; 365
᾽
AAX 0 μὲν οὕτω φησὶ, καὶ εὔχεται; οὕνεκ᾽ ᾿Αχιλλεὺς
Νηυσὶν & ἐπὶ γλαφυρῇσι μένει κεχολωμένος frog
Κείνου δ᾽ οὔτι λίην ποθὴ ἔ ἔσσεται; εἰ, κεν οἱ ἄλλοι
Ἡμεῖς ὀτρυνώμιεθ᾽ ἀμυνέμεν ἀλλήλοισιν.
᾿Αλλ᾽ ἄγεθ᾽, ὡς ἂν ἐγὼν εἴπω, πειθώμεθα πάντες" 370
᾿Ασπίδας, stel ἄρισται ἐνὶ στρατῷ ἠδὲ μέγισται,
Sic quidem quieté dormiebat pater in Gargaro summo,
Somno et amore domitus, tenebatque in ulnis uxorem.
Perrexit veró currere ad naves Achivorum dulcis Somnus,
Nuncium allaturus terram-cingenti Neptuno: 355
Propé autem stans, verbis alatis eum allocutus est :
* Alacris nunc Danais, Neptune, auxiliare ;
* Et ipsis gloriam praebe, parumper saltem, dum adhuc dormit
* Jupiter: quoniam ipsi ego mollem soporem circumfudi :
* Juno autem in amore eum decepit ut-dormiret." 360
Sic fatus, hic quidem abiit ad inclytas nationes hominum :
Neptunum autem adhuc magis impulit ad auxiliandum Danais.
Statim itaque 7s inter primos longé-prosiliens hortabatur :
[
Argivi, etiamne rursüs concedimus Hectori victoriam
Priamidae, ut naves capiat, et gloriam referat ? 365
" Atis quidem sic existimat, et gloriatur, quia Achilles
* Navibus in cavis manet iratus corde :
Illius tamen non magnum desiderium erit, si quidem caeteri
* Nos fortitér-excitemur ad defendendum invicem. :
* Sed agite, sicut ego dixero, obsequamur omnes : 570
* Clypeos, quotquot optimi sunt in exercitu et maximi,
Ver. 352.
ἀτρέμας £00: Y ay ——
δαμείς.
placidumque petivit
per membra soporem.
“Ἐπ. VIII, 405.
Ver. 561.
4d Lemnios, interpretatur Domina Jacier.
Sed rationibus haud satis idoneis;
Ver. 564. ——— μεθίεμεεν.) Cod. Harleian.
μεθίετε.
Ver. 565—375. ΤΙριαμίδῃ
Vide suprà ad z, 598.
Fer. 566. οὕνεκ᾽ ᾿Αχιλλεὺς.} Vide su-
Πριαμίδην.
ἐπὶ κλυτὰ φῦλ᾽ ΡΤ ΕΞ prà ad ν΄, 524.
Ver. 568. mob. ] A. ποθάς.
Ver. 90. —— ἐγὼν.) Αἱ. ἐγώ.
76 OMHPOY IAIAAOX E. Lis XIV.
᾿Ἑσσάμενοι, κεφαλὰς δὲ -παναίθησιν πορύθεσσι
Κρύψαντες, χερσίν τε τὰ μακρότατ᾽ ἐγχε ἑλόντες,
"loger αὐτὰρ ἐγὼν ἡγήσομαι οὐδέ τι φημὶ
Ἕκτορα Πριαμίδην μνενέειν», μάλα περ μεμαῶτα.
Ὃς δὲ κ᾽ ἀνὴρ pue ey e uoc ἔχει δ᾽ ὀλίγον σάκος ὦμῳ,
va Quri δότω, ὁ ὁ δ᾽ ἐν ἀσπίδι μείζονι δύτω.
Ὡς ἔφαθ" οἱ δ᾽ ἄρα σοῦ μάλα μὲν “λύον, ἠδ᾽ ἐπίθοντο.
Τοὺς y αὐτοὶ βασιλῆες € ἐκόσμεον, οὐτά μιενοί περ,
Τυδείδης, ᾿Οδυσεύς τε, καὶ ᾿Ατρείδης᾿᾿ A yeu ya"
Οἰχόμενοι δ᾽ ἐπὶ πάντας, ἀρήϊα τεύχε ἄμειξον,
Ἔσθλὰ μὲν ἐσθλὸς ἔδυνς, χέρεια, δὲ χείρονι δόσκον.
Αὐτὰρ ἐ ἐπεί ῥ᾽ ἔσσαντο περὶ χροὶ νώροπα χαλκὸν,
Bá» p P fuer ἦρχε δ᾽ ἄρα σφι Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
Δεινὸν à ἄορ ταγνύηκες ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ, E
Εἴχκελον ἀστεροπῆ᾽ τῷ δ᾽ οὐ Su ἐστὶ μιγῆναι
Ἔν Qai λευγαλέη, ἀλλὰ δέος ἰσχἄνει ἄνδρας.
Τρῶας 2' αὐδ' ἑτόρωθεν ἢ buo put φαίδιμος ἃ Ἕκτωρ.
Δήρ pe vÓT αἰνοτἄτην ἔριδα πτολέρυοιο τάνυσσαν
375
380
385
* Nos induti, capitaque fulgentibus galeis
** 'Tecti, manibusque longissimas hastas tenentes,
* Eamus: ac ego quidem praeibo; nec omninó opinor
* Hectorem Priamidem mansurum, admodüm licét animo-incitatum.
* Quicunque autem vir strenuus esf, gestatque pum scutum humero,
* Imbelliort viro det, ipse veró scutum majus subeat."
Sic dixit: hi autem ei maximé auscultárunt, atque obsecuti sunt.
Atque hos quidem ipsi reges instruebant, vulnerati licét,
Tydides, Ulyssesque, et Atrides Agamemnon :
Obeuntes autem copias omnes, martia arma commutabant ;
Fortia quidem fortis induebat, deteriora autem imbelliori dabant.
Tum postquam induissent sibi circum corpus coruscum aes,
Perrexerunt ire: praeibat veró eis Neptunus quassator-terrae,
Horrendum ensem longum habens in manu robustá,
Similem fulguri : ei autem [vel, eo cum gladio] non fas est congredi
In pugná perniciosá, sed metus ejus solummodó reprimit viros,
Trojanos ' veró ex-alterá-parte instruebat illustris Hector.
Tum veró gravissimum certamen pugnae intenderunt
980
985
Ver. 986. Εἴκελον. Ita Barnesius. Alii
!xsXov quod primam corripit. :
Ibid.— τῷ δ᾽ οὐ ϑέμις ἰσσὶ μιγῆναι " Ev Daci]
Non ut tela tamen, non ut contenderet
Ver. 915. ——— χερσίν σε.} Al. χερσὶν δέ.
Ver. 975. —— μεμαῶτα. Vide suprà ad
y , 46.
Ver. 518. - ἄρα. Ut solent, ut par erat,—
Fer. 582. χέρεια.} Αἱ. χέρῃα.
Ibid. δόσκον. Eustath. Δόσκον, γράφου-
σιν οἱ ἀκριδίστεροι' σουτέσσιν, ἐδίδουν οἱ βασιλεῖς.
Al. δόσκεν.
Ver. $85, —— vipera χαλκὸν.) Vide suprà
ad β', 578.
Ver. 584, —— ἄρα, Ut promiserat,
ver, 914.
arcum. 4En. XII, 815.
Ver. 387. ἀλλὰ δέος ἰσχάνει ἄνδρας.
Maris nimirüm murmurantis Strepitus mi-
lites terrefecit. ^ 'ExAdzé4 δὲ ϑάλασσα wol
κλισίας σε νίας τε, ver. 092. Caterüm quà
ratione, ἀλλὰ, hic ultimam producat; item
δὲ, ver. 402. et σάκεος, ver. 405. vide suprà ad
&, 51. n. 8.
118. XIV. OMHPOY IAIAAO 77
Κυανοχαῖτα Ποσειδάων, καὶ φαίδιμος ὝἝατωρ,
τοι ὁ μὲν Τρώεσσιν, ὁ δ᾽ ᾿Δργείοισιν ἀρήγων.
᾿Ἐχλύσθη δὲ ϑάλασσα ποτὶ κλισιάς τε νέας τε
᾿Αργείων οἱ δὲ ξύνισαν μεγάλῳ ἀλαλητῷ.
Οὔτε “αλάσσης κῦμα, σόσον βοάα προτὶ χέρσον»
ΠΠοντόθεν ὁ ὀργύμενον πνοιῇ βορίω ἀλεγεινῆ"
Οὔτε πυρὸς σόσσος γε ποτὶ ᾿βεόμος, αἰθομένοιο,
Οὔξρεος ἐν βήσσης, ὅτε T ὥρετο καΐερνεν ὕλην"
O»7 ἄνεμος τόσσον γε ποτὶ δρυσὶν ὑψικόμοισιν
"Have, ὅστε μάλιστα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων
"Occ ἄρα Too» καὶ ᾿Αχαιῶν ἔπλετο φωνῆ,
Δεινὸν ἀὐυσάντων, ὅτ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ὑρουσαν.
Αἴαντος δὲ πρῶτος οἰκόντισε φαίδιμος ' Ἕκτωρ
Ἔχγχει, ἢ ἐπεὶ τέτραπτο πρὸς ἰθύ οἱ, οὐδ᾽ ἀφάμαρτε"
Τῇ pa δύω τελαμῶνε περὶ στήθεσσι τετάσθην,
Ἤτοι ὁ μὲν σοΐκεος; ὃ δὲ φασγαΐνου ἀργυροήλου"
Ta οἱ ῥυσάσθην en χρόα" χώσατο δ᾽ “Ἕκτωρ,
390
400
Caeruleus-crines Neptunus, et illustris Hector; 290
Hic quidem Trojanis, ille veró Achivis auxilians,
Inundavit autem mare ad tentoriaque navesque
Argivorum : hi autem congrediebantur ingenti cum clamore.
Neque maris unda tantum boat ad terram,
Ex ponto impulsa flatu Boreae gravi :
Neque ignis tantus adfremit crepitus ardentis,
Montis in saltibus, .quandó concitus-exardescit crematurus sylvam :
Neque ventus tantüm in quercubus alté-comantibus
Insonat, qui maximé rapidüm fremit saeviens :
Quantus quidem Trojanorum et Achivorum erat clamor,
Horrendé vociferantium, quandó in se invicem ruerent,
In Ajacem veró primus jaculatus est illustris Hector
Hastá, quippe conversus erat rectà in ipsum ; neque aberravit ;
Sed. eum percussit quà duo baltei circa pectora extensi erant,
Alter quidem scuti, alter veró ensis argenteis-clavis-distincti :
"ique hi quidem ei tutati sunt tenerum corpus: iratus est autem Hector,
395
400
405
Ver. 597. — ὕλην. Vide suprà ad y, 151.
εν. 590, Κυανοχαῖτα.] Vide suprà ad 4,
175.
Ver. 594, ἄς. Οὔτε ϑαλάσσης ——' Οὔτε
p. ——' οὔτ᾽ ἄνεμος.
rigidus ut quondam sylvis immurmurat
Auster,
Ut mare sollicitum stridet refluentibus un-
s,
JEstuat ut clausis rapidus fornacibus zz-
CER Georgic. 1V, 261.
Ibid. —— προτὶ “πος. Variat in co-
dicibus, harum vocularum scribendi ratio.
Σ μὴν 595. ὀρνύμενον.] Vide suprà ad y,
60.
Ver. 598. ὑψικόμοισιν.) «Αἱ. ἐξοφόροισιν"
notante Kustathzo.
Ibid. ποτὶ. Cod. Harleian. περί.
Ver. 599. ὅστε μάλιστα.) Qui etiam
mazime
Ver. 400. "Oren.] “41. τόσση.
Ibid. ἄρα. * Ut jam dictum est," —
scilicét ver. 593.
Ver. 402. — δὲ.
sius, hic potior Lectio."
modum feriatà.
Ibid. —— ἀκόντισε] Vide suprà ad ὦ, 140.
Ver. 404. τῇ. 4l. τοῦ, et Τῷ.
*" At 23," inquit Barne-
Conjecturá malé ad-
78 OMHPOY IAIAAOZ ξ΄.
"Orri δή oi βέλος ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρός"
"Ad δ᾽ ἑτάρων ἐς ἔθνος ty t Cero, κῆρ ἀλεείνων.
Τὸν μὲν ἔπειτ᾽ ἀπιόντα μέγας Τελαμώνιος Αἴας
Χερμαδίῳ, τά ῥα πολλὰ, ϑοάων ἔχμιατα νηῶν,
Πὰρ ποσὶ μαρναμένων ἐκυλίνδετο' τῶν ἐν ἀείρας;
Στῆθος βεξλήκει ὑπὲρ ἄντυγος, ἀγχόθι δειρῆς"
Στρόμθον δ᾽ ὡς» ἔσσευε βαλὼν, περὶ δ᾽ ἔδραμε πάντη.
Ὡς δ᾽ oU ὑπαὶ ῥιπῆς πατρὸς Διὸς ἐξερίπη δρῦς
Πρόρῤῥιζος» δεινὴ δὲ Sresíov γίνεται ὀδριὴ
Ἔξ αὐτῆς" τὸν δ᾽ οὔπερ ἔχει ϑράᾶσος, ὅσκεν ἴδηται
᾿Εγγὺς ἐὼν, χωλεπὸς δὲ Διὸς μεγάλοιο κεραυνός"
Ὡς ἔπεσ᾽ “Ἕκτορος ὥκω χωρναὶ μένος ἐν κονίῃσι"
Χειρὸς δ᾽ ἔκξαλεν ἔγχος; ἐπὶ αὐτῷ δ᾽ ἀσπὶς ti Qn,
Καὶ κόρυς, ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεω ποικίλα χαλκῷ.
Oi δὲ μέγα ἰάχροντες ἐπέδραμον υἷες ᾿Αχαιῶν.
Quód sibi telum velox irritum evolásset ἃ manu ;
Retróque sociorum in agmen cessit, mortem evitans.
Hunc quidem deinde abeuntem magnus Telamonius Ajax
Saxo, quae sané multa, velocium retinacula navium,
Ad pedes pugnantium passim-jacebant ; horum uno sublato,
In pectus percussit super scuti-orbem, prope collum :
"Turbinis autem instar, concitum misit, rotatumque est circumcircà,
Ut veró quum violento-ictu patris Jovis procidit quercus
Radicitüs, teter autem sulfuris oritur odor
Ex eà ; isque nullius ampliüs est animi, qui viderit
Propé existens ; durum quippe Jovis magni fulmen :
Sic cecidit Hectoris celeritér humi robur in pulveribus :
Manu autem demisit hastam, insuperque scutum secutum est,
Et galea; circáque ipsum sonitum-dedere arma varia aere.
T'um veró magno cum clamore accurrebant filii Achivorum,
Lis. XIV.
410
4135
490
410
415
420
Ver. 407. "Orci δή. Quód adeo, Θιιδὰ υἱ-
delicet . Cod. Harleian. "Occ. ῥά.
Ver. 410. Χερμαδίῳ.) De hoc saxo Epi-
circum
Quem pueri magno in gyro vacua atria
Intenti ludo exercent: Ille actus habená
gramma non illepidum citat JBarnesius ex
Anthologiá, Jib. 1. cap. 5.
Μή με τὸν Αἰάνφειον ἀνοχιμάσσειας, ODIT UL,
Πέσρον &xovria Thy στήθεος Ἑ κτορέον.
Εἰμὶ μέλας τρηχύς vr σὺ δ᾽ εἴρεο ϑεῖον Ὅμη-
£v,
Πῶς vv ΤΤριαμίδην ἐξεκύλισσα πέδῳ.
Νῦν δὲ μόλις βαιόν με παροχλίζουσιν ἀρού-
ns
Toug γενεῆς αἴσχεα λευγαλέης.
Αλλά μέ τις κρύψειεν ὑπὸ χθονός" αἰδέομαι
γὰ
Παίγνιον οὐτιδανοῖς ἀνδράσι γιγνόμενος.
Ver. 419. — βιξλήκει Vide suprà ad δ΄,
492. et ad 4,57.
Ver. 415. Σσρόμξον δ᾽ ὡς, ἔσσευε.
Ceu quondam torto volitans sub verbere
turbo,
Curvatis fertur spatiis; stupet inscia turba,
Impübesque manus, mirata volubile bux-
um. “Ἐπ. VII, 378.
Σσρόμξου δὲ δίκην ἐκίνησεν ὁ Alas, ἢ σὸν βληθέντα
"ExTopA, ἢ μᾶλλον σὸν λίθον. Eustath.
Mihi et στρόμξον, et ἔσσευε, et σπεριέδραμε, et σάν-
vm (quas omnia cum przecedente isto ἐκυλίν-
δεσο conveniunt;) de Sazo projecto videntur
multó aptiüs dicta, quàm de Hectore jam hu-
mi delabente.
Ver, 414. jm] 4l. ὑσό.
Ver. 416. ——— οὔπερ.Ἶ «Αἱ. οὔ κεν.
Ver, 418. Ἕκτορος — μένος ἐν κονίῃσι.
Vide suprà ad ν΄, 508. et 758.
Ver. 419. — iáQé».] Vide suprà ad ν΄, 545.
Ver. 490. — Bes;cs.| Vide suprà ad v, 181.
Ver. 421. — μῖγα ἰάχονσες.) Vide suprà ad
δ΄, 456.
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOS EX.
᾿Ελπόμενοι ἐρύεσθαι, ἀκόντιζον δὲ Syaqutiàs
Αἰχμᾶς" ἀλλ᾽ οὔτις ἐδυνήσατο ποιμένα λαῶν
Ld y
Οὐτάσα;:, οὐδὲ βαλεῖν" πρὶν γὰρ περίξησαν ἄριστοι»,
Πουλυδάμας τε, καὶ Αἰνείας, καὶ δῖος ᾿Α γήνωρ,
N ^ /
Σαρπηδών T ἀργὸς Λυκίων, καὶ Γλαῦκος ἀμύρνων'
Τῶν δ᾽ ἄλλων οὔτις εὖ ἀκήδησ᾽, ἀλλὰ πάροιθεν
, / , , , , ^ ^ , 3329 € LU
Ασπίδας εὐκύκλους σχέθον αὐτοῦ" τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ἑταῖροι
Χερσὶν ἀείραντες φέρον ἐκ πόνου, ὄφρ᾽ ἔκεθ᾽ ἵππους
, 7
᾿Ωκέας, οἵ οἱ ὀπισθε μάγης ἤδὲ πτολέμοιο
1 lá
Ἔστασαν, ἡνίοχόν τε καὶ ἅρματα ποικίλ᾽ ἔχοντες"
[i / ἮΝ ΜΕ , , /
ΟΣ τόν γε προτὶ ἄστυ φέρον βαρέα στενάχοντα.
3 Lr Ἁ , ^ 255 €t n ^
AAX ὅτε δὴ πόρον ἱξον ευρρείος πότοι νοιο
mM, ^ e , / , N
Ξάνθου δινήεντος, ὃν ἀθάνατος τέκετο Ζεὺς,
Ἔνθα μιν ἐξ ἵππων πέλασαν γθονὶ, καδδέ οἱ ὕδωρ
Χεῦαν" ὁ δ᾽ ἀμπνύνθη, καὶ ἀνέδρωκεν oUm uolo
ε , ἢ tado - E E us. 20 ,
Εξζόμενος δ᾽ ἐπὶ γοῦνα, κελαινεφὲς ouje ἀπέμεσσεν'
Sperantes trahere ad se; jaculabanturque crebra
Spicula; at nemo potuit pastorem populorum
JNec cominüs, nec eminüs-ferire: priüs enim circumjecerunt-se fortissimi,
Polydamasque, et Aeneas, et nobilis Agenor,
Sarpedonque princeps Lyciorum, et Glaucus eximius:
Caeterorumque nullus ipsum neglexit, sed ante
Clypeos probé-orbiculatos tenebant ipsum ; eumque socii
Manibus sublatum asportabant ex pugná, donec pervenit ad equos
Veloces, qui ei post pugnam et proelium
Stabant, aurigamque et currum varium habentes :
Qui porró eum urbem versüs portabant gravitér gementem.
Sed quandó jam ad vadum pervenerunt pulchré-fluentis fluvii
Xanthi vorticosi, quem immortalis genuit Jupiter ;
Ibi illum é curru admoverunt terrae, eique aquam
Affuderunt: ille itaque spiritum-recepit, et suspexit oculis ;
Sedensque in genua, nigrum sanguinem evomuit :
425
430
455
450
Ver. 425.
edidit, οὔτις ῥ᾽ ἐδυνήσατο.
Ver. 424. Obvázz.] Vide suprà ad ν΄, 192.
et ad Z, 140.
Ver. 497. τῶν δ᾽ ἄλλων cücig εὖ ἀκήδησ᾽.]
Zl Τῶν «c ἄλλων οὔτις εὖ ἀκήδεσεν" Ct, οὗ ἀκή-
δεσεν. — Catterüm quá ratione, οὔτις, et híc et
ver. 425. ultimam producat; item ἄρα, ver.
444, et χατὰ, ver. 447. et Aizyri, ver. 459.
vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Ver. 498. — Z7.] Proinde, deinceps, d
Ver. 430. μάχης ἠδὲ πτολέμοι..) Vide
suprà ad 4, 252. 279.
Ver. 451. "Ἔστασαν. Vide suprà ad μ΄, 55.
Ver. 458. 'AAX ὅτε δὴ “τόρον ἵξον. Τοῖς
παραπληρωματικοῖς συνδίσμοις χρηστέον, οὐχ᾽
οὔτις ἰδυνήσαπτο.1 .Barnesius| ὡς προσθήκαις κεναῖς, —— ὥσπερ τινὲς τῷ
“ Aa" χρῶνται πρὸς οὐδὲν, ἀλλ᾽ ik» συμ-
ξάλλωνταί Ti τῷ μεγέθει σοῦ λόγου. Καθάπερ
παρὰ τιλάτωνι" "5 O μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν
* οὐρανῷ Ζεύς. Καὶ παρ Ὁμήρῳ, “᾿Αλλ᾽ ὅτε
" 2 T ert : M AZ , *
“ δὴ πόρον ἵξον ἐὐῥῥεῖος ποταμοῖο. AgxTix0s
γὰρ vilis ὁ σύνδεσμος, καὶ ἀποσπασθεὶς TAY
προσέρων τὰ ἐχομένα, μεγαλεῖόν σι εἰργάσατο —
ἔρων τὰ ἐχομένα, μεγα ργάσατο
σεμνότητα ἐργάζονται. Εἰ δ᾽ ὧδε εἰπεν---ἶ ἄνεν
TOU Δὴ,]---αρικρολογοῦντι ἐῴκει. Demetr. Phaler.
t - T: - *
περὶ ἑρμηνείας, ὃ 52, 56. Vide infrà ad ver.
504.
Ver. 454.
&, 298.
Ver. 455. —— πίλασαν. Vide suprà ad
&, 140.
ἀθάνατος. Vide suprà ad
80 OMHPOY IAIAAOZ Ξ΄. Lrs. XIV.
Αὖτις δ᾽ ἐξοπίσω πλῆτο χθονὶ, καδδὲέ οἱ ὄσσε
Νὺξ ἐκάλυψε μέλαινα" βέλος δ᾽ ἔτι Supr ἐδάμνα. ἃ
᾿Αργεῖοι δ᾽, ὡς οὖν ἴδον Ἕκτορα νόσφι κιόντα, 440
Μᾶλλον ἐπὶ Τρώεσσι ϑ)όρον, μινήσαντο δὲ χάρμης.
3 N / , LRL ^ »
Evo. πολὺ πρώτιστος Οἰλῆος ταχὺς Αἴας
Σάτνιον οὔτασε, δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι»
, (δ e P4 - , , N Ae , »
Ηνοπίδην, ὃν ὥρα νύμφη τέκε Nus ἀμύμων
3 , 9 9. ,
Hoz: βουκολέοντε παρ ὀχθας ZXorwósvrog. - 445
Τὸν μὲν ᾿Οἑλιάδης δουρικλυτὺς, ἐγγύθεν ἐλθὼν,
Oó?ra κατὰ λαπάρην' ὁ δ᾽ ἀνετράπετ᾽, ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ
Τρῶες καὶ Δαναοὶ σύναγον κρατερὴν ὑσμίνην. —
Τῷ δ᾽ ἐπὶ Πουλυδάμας ἐγχέσπαλος ἦλθεν ἀμύντωρ
Πανθοίδης" βἄλε δὲ ΤΠΠροθοήνορα δεξιὸν ὦμον, 450
Y iov ᾿Αρηϊλύκοιο' δι᾿ ὦμου δ᾽ ὄξριμον ἔγχος
Ἔσχεν" ὁ δ᾽ ἐν κονίησι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ"
Πουλυδάμας δ᾽ ἔκπαγλον ἐπεύξατο, μνωκρὸν ἀῦσως"
Οὐ μὰν αὖτ᾽ ὀΐω μεγαθύμου ἸΠανθοίδαο
Χειρὸς ἀπὸ στιξαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα, 455
᾿Αλλά τις ᾿Αργείων κόμισε γροῖ" καί pav ὀΐω
, Lr y /, , 3, “. 3,
Αὐτῷ σκηπτόμενον κατίρεν δόμυον "Α δος εἴσω.
Tterüm veró retró lapsus est in terram, eique oculos
Nox obtexit nigra; ictus enim adhuc animum domabat.
Argivi autem, ut viderunt Hectorem seorsim euntem, 440
Alacriüs in Trojanos irruerunt, memineruntque pugnae.
Tunc longé primus Oilei fius velox Ajax
Satnium vulneravit, cum-hastá insiliens acutá,
Enopidem, quem nympha peperit Nais eximia
Enopi armenta-pascenti ad ripas Satnioéntis, :
Hunc quidem Oiliades hastá-inclytus, prope accedens,
Vulneravit ad ile: itaque cecidit-resupinus ; de eo veró
Trojani et Danai commiserunt acrem pugnam.
Ad eum veró Polydamas hastam-vibrans accessit ultor
Panthoedes; percussitque Prothoénorem dextrum Zn humerum, 450
Filium Areilyci; per humerum autem valida hasta
Penetravit: hic itaque in pulveribus lapsus prehendit terram palmá :
Polydamas autem vehementér super-eum-gloriatus-est, altà-voce clamans :
* Non equidem puto magnanimi Panthoedae
* Manu ὃ robustà vanum exiliisse telum, 455
** Sed id aliquis Argivorum recepit corpore; et ipsum puto
* Ei baculo innitentem, descensurum domum Plutonis intra."'
pic Ec ead iia taedia doi6 ρος 5. του ς΄ ἐν Gs V 000 o s
Ver. 458. —— xa3M οἱ ὄσσε. dl. «à δέ οἱ] — Ibid. iwwri] Vide suprà ad £, 50.
445
ὄσσε. Ver. 447. Obra κατὰ λαπάρην.) 4l. Οὔτασε
Ver. 440. νόσφι κιόντα. Vide suprà ad | καλλαπάρην.
4, 549. Cod. Harleian. νόσφιν ἰόντα. Ibid.—— 4g.) Ut fit; Ut fieri solet, :
Ver. 443. — οὔτασε.) Similitér, ver. 447. Ver. 452. iv χονίησι πεσὼν.) Vide
Οὗτα κατὰ. Vide suprà ad ν΄, 192. et ad 4, | suprà ad v', 508.
140. Ver. 456. 469. —— κόμισε.] Vide suprà ad
Ibid. μετάλμενος.] «4]. μετάλ μενον, &, 140, .
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ
"Os ἔφατ᾽" ᾿Δργείοισι δ᾽ ἄχος γένετ᾽ εὐξαμένοιο"
Αἴαντι δὲ μάλιστα δαΐφρονι Sup» ὁ ὄρινε
Τῷ Τελαμωνιάδη: τοῦ γὰρ πέσεν ἄγχι μάλιστα"
Καρπαλίμως δ᾽ ἀπιόντος. ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
Πουλυδάμας δ᾽ αὐτὸς μὲν ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν,
Λικριφὶς ἀϊξας" κόμισεν δ᾽ ᾿Αντήνορος υἱὸς
᾿Αρχίλοχρς" σῷ γάρ n Sreoi βούλευσαν ὄλεθρον"
“Τὸν p ' ἔξαλεν; κεφαλῆς τε καὶ αὐχένος ἐν FOVEO d,
Νείατον ἀστρἄγαλον' ἀπὸ 0 ἄμφω κέρσε τένοντε"
Τοῦ δὲ πολὺ πρότερον κεφαλὴ, στόμα Ζε, five T£
Οὔδεν TA, ἥπερ κνῆμαι καὶ γοῦνα πεσόντος.
Αἴας δ᾽ αὖτε γέγωνεν ἀμύμονι Πουλυδάμαντι
Φ ράζεο, Πουλυδάμα, καί μοι νηρνερτὲς £C TÉ,
"EH X οὐχ, οὗτος ἀνὴρ Προθοήνορος ἀντιπεφάσθαι.
"Αξιος" οὐ μέν μοι κακὸς εἴδεται, οὐδὲ κακῶν ἐξ'
Sic dixit: Argivis autem dolor exortus est, eo gloriante ;
Ajaci autem maximé bellicoso animum commovit
'Telamoniadae : hunc enim Prothognor cecidit proximé :
Statim igitur in Po/ydamanta abeuntem jaculatus est hastà fulgenti.
Polydamas autem ipse quidem evitavit mortem nigram,
In obliquum absiliens: excepit autem Zctum Antenoris filius
Archilochus; huic enim dii destinaverant perniciem :
Hunc percussit, capitisque et cervicis in commissurá,
Extremam ad vertebram ; ambosque discidit nervos :
Hujus autem multó priüs caput, osque, naresque
Solo allapsa sunt, quàm tibiae et genua cadentis.
Ajax itaque vicissim inclamavit eximio Polydamanti :
* Perpende, Polydama, et mihi verum dic ;
* Annon hic vir pro Prothoénore vcisszm occidi
* Dignus: non quidem mihi ignavus videtur, neque ex ignavis ;
81
460
465
460
465
470
Fer. 459, 460. Αἴαντι τῷ Τελάμω-
Ver. 467. ——— πολὺ πρότερον κεφαλὴ.]
νιάδη.] τί οὖν; (φήσαι τις ἄν,) οὐδὲν ταῦτα [τὰ
"Αρθρα] συμράλλεται πρὸς λόγον; Ἔγωγε φή-
CUM) ἄν, ὥσπερ ἅλας συμβάλλεσθαι πρὸς ὄψον,
ὕδωρ δὲ apos Li Καὶ Ὅμηρος, taíoy
κόσμῳ πρειϑνύβενος, ὀλίγοις τῶν ὀνομάτων " Agfen
ὥσπερ Amos ἐκπώμασι δεομένοις, ἢ 4 λόφους La
νεσιν, ἐσισίθησι. Διὸ xd παράσημα σῶν ἐπῶν,
ἐν οἷς ταῦτα ποιεῖ, γέγονεν" Ὡς và, “Αἴαντι
“ δὲ μάλιστα δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε Τῷ Τελαμω-
* ws" Plutarch. Quest. Platonice, sub
finem.
Ver. 461. T ἀκόντισε] Vide suprà ad Z, 140.
Ver. 464. ᾿Αρχίλοχος.) Ml. ᾿Αρχέλοχος. Vide
suprà ad μ΄, 100.
Ver. 465. τόν p. ] Hunc, inquam;
Ver. 466. ἀστράγαλον" ἀπὸ. Quá ra-
tione, ἀστράγαλον, hic ultimam | producat ;
item σε; ver. 467. et κασίγνητος, ver. 478. et
iy, ver. 485. Vide suprà ad 4. 51.n. 8.
Tox. II.
pronusque magister
Volvitur in caput . ZEn. I, 119.
Ver. 469. γέγωνεν.] Non ex preterito
(quod vocant) yíyevz quo pacto non con-
staret Temporum ratio; Vide suprà ad ὦ, 57.
Sed ex verbo ysyav unde et alibi, γεγωνέ-
ἐν.
Ver. 471. *H Mà οὐχ] Pronuntiabatur, *H
Dni. Vide suprà ad £, 549. et ad 2, 555. 4l.
Ἦ ῥ᾽ οὐχ.
Ibid, ἀντιπσεφάσθα..] 41. ἀντιπεφᾶσθαι.
Sed omninó scribendum, ἀντιπεφάσθαι. Nam
istud ὦ, (ut liquet ex analogo σέφἄται,) cüm
sit naturà breve, syllabam positione solummodà
longam efficit, sicuti in σάγμα, verás P2, τάξις,
σάξα;, et similibus ; - non ipsum enuntiatur
producté, sicuti in πράγμα, asm oz 2n dA, πρᾶξις,
πεζξωι, et quz ejusmodi sunt. Vide suprà ad
,192.
F
82 ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ X.
᾿Αλλὰ κασίγνητος ᾿Αντήνορος. ἱπποδάμοιο,
Ἢ χά:ς: αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει.
Ἢ p, εὖ γινώσκων" Τρῶας δ᾽ ἄχος ξχλαξε Svp».
"Ef ᾿Ακάμιας Πρόμαχον Βοιώτιον οὔτασε δουρὶ el;
᾿Αμφὶ κασιγνήτω βεξαώς" ὁ 0 ὕφελκε soldi
Τῷ δ᾽ ᾿Ακαίμιας ἔκπαγλον ἐπεύξατο, μακρὸν ἀῦσας"
᾿Αρ γεῖοι ἰόμιωροι, ἀπειλοίων οἰκόρητοι;
Οὐ Sav οἴοισίν γε πόνος v ἔσεται καὶ ὀϊζὺς
"Hg, ἀλλά ποθ᾽ ὧδε κατακτωνέεσθε καὶ ὕμμοες.
Φράζεσθ᾽, ὡς ὑμῖν Πρόμαχος δεδιρημένος εὕδει
Ἔγχει ἔ ἐμῷ, (yt μή Ti κασιγνήτοιό γε ποινὴ
Δηρὸν ἔ di ἄτιτος"
Γνωτὸν ἐνὶ μεγάροις ἄρεως ὠλκτῆρὰ λιπέσθαι.
“Κρᾷ frater Antenoris equum-domitoris,
** Vel filius :
Sic dixit, bené cognoscens :
'Tunc Acamas Promachum Boeotium vulneravit hastá,
Fratrem suum circumeundo-protegens :
Super hunc itaque Acamas vehementér gloriabatur, alté clamans :
* Argivi, sagittarii-infausti, minarum insatiabiles,
« Haud sané solis laborque erit et luctus
* Nobis, sed aliquando sic occidemini et vos.
** Videte, ut vobis Promachus domitus dormit
* Hastá meá; ut nequaquam fratris ultio
Lrs.
XIV.
* Diü ἘΣ ΤΆ sit :
475
480
σῷ καί κέ Τιὶς εὔχεται ἀνὴρ
485
ipsi enim genere proximé similis-videbatur mihi."
"Trojanos autem dolor cepit animo. 475
Promachus enim eum trahebat. pedibus.
480
quare et quivis optet vir
485
* Fratrem in aedibus belli [ve/ caedis] vindicem sibi-relinqui."
Ver. 415. — εὖ γινώσκων. Probó quum nó-
rat, quis esset.
Ibid. — Svuóv.] Ita Cod. Harleian. O ptimé,
ut mihi quidem videtur. J4[. ϑυμοῦ, et ϑυμῷ.
Ver. 416. 489. —— οὔτασε.) Vide suprà ad
&, 140.
Ver. 478. μακρὸν ἀῦσας.] Cod. Har-
leian. μακρὰ βιβάσθων.
Ver. 419. ἰόμωροι.] Vide suprà ad δ΄,
242.
Ver. 480. Οὔ 9v οἴοισίν γε Ἡμῖν.
Nec soli penas dant sanguine
"Teucri :
Quondam etiam victis redit in praecordia
virtus,
Victoresque cadunt Danai ——— —.
AEn. ΤΊ, 566.
Ver. 484. Δηρὸν ἔῃ &£viro;.] Editi habent,
- Angiv ἄτιτος ἔῃ. Sed 'voculas istas transpone-
re non dubitavi. Quamvis enim σήνειν, et cí-
σειν, et τίσεσθαι, apud Homerum semper; at-
que etiam πίω, quoties | lubet, priorem prod ucat ;
attamen ἄτισος, et ἄντισος, et σαλίντισος, οἱ
σίσις, θὲ corripiuntur semper, et omni ex ana-
logià semper corripiantur necesse est. Vide
suprà ad ν΄, 414.
Οὐ μὰν Ξ ἄτιτος . Iliad. y, 414.
vór ἄντιτα ἔργα γένοιτο. &, 215.
—— Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.
Odyss. £g; 51. et 60.
σαλίντιτα ἔργα γενέσθαι.
Odyss. &, 919. et β', 144.
—— ἐπεὶ οὔτι vizi» γ᾽ ἔδδεισας ὀπίσσω.
Iliad. x^, 19.
φίσις ἔσσεται ᾿Ατρείδαϑ,
Odyss. &, 40.
καὶ «τίσις εἴη. Odyss. β΄, 16.
-.--- ἰξοσίσω «τίσις αἰεί. Odyss. γ', 144.
Ver. 485. — bi μεγάροις ἄρεως ἀλκτῆρα λι-
πέσθαι.} Al. ἐνὶ μεγάροισιν ἀρῆς ἀλκτῆρα yt-
νέσθαι. Ut infrà, ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς
ἀλκτῆρα γενίσθαι" σ΄, 100. Et, Mévrop | ἄμυ-
νον ἀρήν" Odyss. x, 208. Nisi for-
té et istis in locis scribendum sit, δῆσεν
"Aguss sive "Άρευς, et ἄμυνον "Αρην. Cod.
Harleian. à Tho. Bentleio, et Cod, Ozon. à
Barnes, collatus, habent "Ages, Nec ita
male,
Lis. XIV.
"Os ἔφατ᾽"
OMHPOY IAIAAOZ
83
᾿Αργείοισι δ᾽ ἄχος γένετ' εὐξαμένοιο"
Πηνέλεῳ δὲ μάλιστα δαΐφρονι Spo ὁ ὑρινεν'
enit δ᾽ ᾿Ακάμαντος" ὁ δ᾽ οὐχ, ὑπέμεινεν ἐρωὴν
Πηνελέοιο ἄνακτος" ὁ δ᾽ οὔτασεν Doria,
"Y iv Φόρξαντος πολυμήλου, σόν pu μάλιστα
eie Τρώων ἐφίλει, καὶ κτῆσιν ὄπασσε᾽
ε Ἑρμεί
490
Τῷ à ἄρ᾽ ὑπὸ μήτηρ μοῦνον τέκεν ᾿Ιλιονῆα"
τὸ τόθ᾽ ὑπ᾿ ὀφρύος οὗτω κατ᾽ ὀφθαλ νοῖο νέριεθλα,
Ἔκ δ᾽ dcc Moa δόρυ δ᾽ ὀφθαλριοῖο διὰ πρὸ,
Καὶ διὰ iviov ἤλθεν" ὁ δ᾽ ἕζετο χεῖρε πετάσσας
495
"Auqor Πηνέλεως δὲ, & ἐρυσσᾶμνενος ξίφος ὀξὺ,
Αὐχένα. μέσσον ἔλασσεν" ἀπήραξεν δὲ χαριᾶςε,
Avr σὺν πήληκι» κάρη: ἔτι δ᾽ ὄδριμιον ἔ ἔγχος
"Hey ἐν ὀφθαλμῷ" ὁ δὲ φῆ; κώδειαιν ἀνασχῶν,
Πέφραδέ τε Τρώεσσι» καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα;
500
Εἰπέμεναί μοι, Τρῶες, ἀγαυοῦ ᾿Ἰλιονῆος
Sic dixit :
Argivis autem dolor obortus est, eo gloriante ;
Peneleo autem maximé bellicoso animum commovit ;
Ruit itaque in Acamantem :
Penelei regis ;
ille veró non sustinuit impetum
Peneleus autem vulneravit Ilioneum,
Filium Phorbantis divitis-pecorum, quem maximé
490
Mercurius Trojanorum diligebat, et possessiones e dederat :
Ex hoc autem mater unicum peperit Ilioneum ;
Quem tunc sub supercilio vulneravit Peneleus ad oculi radices,
Excussitque pupillam ; hasta veró per oculum penitüs,
Et per occipitium transiit :
Ambabus:
Cervicem mediam feriit ;
Ipsá cum casside, caput :
Hic itaque Zn terram desedit, manibus porrectis
Peneleus autem, stricto ense acuto,
deturbavitque humi,
adhuc veró valida hasta
495
Erat in oculo: Peneleus autem dixit, capite tanquam papaveris-capite sublato,
Denunciavitque Trojanis, et glorians verba fecit :
500
* Renunciate mihi, Trojani, illustris Iionei
Ver. 489. ὙΤηνελέοιο.} 44]. Ττηνελεῷο.
Ver. 490. σόν jz.] Quem utique, 5
Quem videlicet . Est enim causa allata,
quare σολύμηλος fuerat Phorbas.
Fer. 492. ὑπὸ μήτηρ.) Quà ratione,
ὑπὸ, hic ultimam producat; item εὐχόμενος,
ver. 500. et δάμαρ, ver. 508. et χατὰ, ver.
517. et γὰρ, etiam extra czesuram, ver. 521.
vide suprà ad Z &, 51. n. 8. 10.
Ver. 495. — sóva.] Vide suprà ad ν', 192.
Ver. 497. ἀπήραξεν δὲ χαμᾶζε, Αὐτῇ
σὺν πήληκι, κάρη.
—-—-huic uno dejectum cominüs ictu
Cum galeá longé jacuit caput.
ZEn. 1X, 770.
Ver. 499. — ὁ δὲ φῆ πέφραδε Té *
και 1 — ηὔδα. Καὶ εἴη κατὰ παραλληλίαν σαυτο-
λογία ἐν σῷ, “ φῇ καὶ πίφραδε καὶ ηὔδα." Τοῦτο
pu ἔξω πάθους. ᾿Ηρκέσθη γὰρ ὁ ὁ 5-
Qus τῷ ἔργῳ, εἰς λύπην σῶν Τρώων. Ὃ πάνυ
παροξυντικόν ἐστιν εἰς ϑυμὸν, ti οὕχως ἀνατείνας
παραδειγματίξζει τοῦ πεσόντος τὴν κεφαλήν. Ετι-
stath.
Ver. 500. Iléfgzli] De hujusmodi vo-
cabulorum formatione, quà nimirüm analo-
già ex φράζω oriatur πέφρἄδα, ex κράζω au-
tem κεκράγα᾽ ex τάτσω similiter πέτᾶγα, ex
πράττω autem πέπρῶγα᾽ vide suprà ad β΄,
514. et ad »', 192. Cateràm sígezX, hoc
in loco, non est ex ipso πίφραδα" quo pacto
non constaret Temporum ratio: Sed ex
Poético, πεφράδω, imperfectum vel aoristus
ἐπέφραδον" sicutiin σ΄, ver. 9. et 4, 540. διε-
πέφραδε.
Ver. 501. Εἰπέμεναί μοι.}
queso,
F2
Aenuntiate,
84
OMHPOY ΊΔΙΑΔΟΣ EZ.
Lis. XIV.
Πατρὶ φίλῳ καὶ μητρὶ; γοήμενωι ἐν μεγάροισιν"
Οὐδὲ γὰρ 7 Προρμιά y ouo δάμαρ ᾿Αλεγηνορίδοιο,
᾿Ανδρὶ φίλῳ ἐλθόντι “γανύσσεται, ὁππότε κεν δὴ
Ἔκ Τροίης σὺν γηυσὶ νεώμεθα. κοῦροι. ᾿Αχαιῶν.
δ05
Ως φάτο" σοὺς δ᾽ ἄρα πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος & A6
Πάπτηνεν δὲ ε ἕκαστος, ὅπη φύγοι αἰπὺν ὄλεθρον.
ἜἜσπετε γῦν [0h Μοῦσαι; ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχουσαι,
“Ὅστις δ) πρῶτος, βροτόεντ' ἀνδράγρὶ 3 ᾿Αχαιῶν
"Hear , ἐπεί p ἔκλινε μάχην κλυτὸς ᾿Εννοσίγάιος. 510
Αἴας ῥα πρῶτος “Τελαμώνιος '
Ὕρτιον οὗτα
Γυρτιἄδην, Μυσῶν ἡγήτορα παρτεροθύμων'
Φάλκην δ᾽ ᾿Αντίλοχος, καὶ Μέρμερον ἐξενάριξε"
Μηριόνης δὲ Μόρυν σε, καὶ ᾿Ιπποτίωνα κατέκτα"
Τεῦκρος δὲ Προθόωνά T ἐνήρατο, καὶ Περιφήτην"
C1
-
οι
᾿Ατρείδης δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειθ᾽ "Y περήνορα, ποιρυένω λαῶν,
* Patri charo et matri, ut-lugeant in aedibus :
* Neque enim Promachi uxor Alegenoridae,
* Viro charo reverso se-laeto-vultu-offeret, quando demüm
* Ex Trojà cum navibus reverterimus filii Achivorum."
Illos autem omnes pallidus timor cepit ;
Sic dixit :
Circumspectabatque unusquisque, quà effugere-posset gravem perniciem.
Dicite nunc mihi, Musae, coelestes domos tenentes,
Quisnam primus, cruentas exuvias, Achivorum
Sustulerit, postquam inclinavit pugnam inclytus Neptunus.
510
Ajax quidem primus Telamonius Hyrtium percussit
Gyrtiadem, Mysorum ductorem magnanimorum :
Phalcem autem Antilochus, et Mermerum interfectos-spoliavit ;
Meriones autem Morymque, et Hippotionem interfecit :
Teucer veró Prothoonaque peremit, et Periphetem :
515
Atridesque deinde Hyperenorem, pastorem populorum,
Ver. 503. Οὐδὲ γὰρ.) Nam, ut vos dudum
gloriati estis, neque apud ANos
Ver. 504. —— ὁπι πότε κεν δὴ
* Quandocunque erit futurum, ut"
Spem et expectationem longam pulcherrime
depingunt Explementa ista, xe» δή. Que
siquis vocabulo quovis dissyllabo mutaverit,
statim sentiet quanto languidiorem effecerit
sententiam. .Vide infrà ad 47,565. Haud
dissimilitér, etiam in soluto scribendi genere;
negantis est, οὐδέποσε᾽ perneg antis, οὐδεπώποτε.
Qu:e quidem voculz optimé reddi possunt la-
tiné; nequaquam, et neque adhuc quaquam ;
Vel, nunquam, et neque adhuc unquam. Ad
vim et elegantiam hujusmodi explemento-
rum, videatur et P/atonis locus suprà cita-
vtile ]
tus, ver. 433. hujus libri.
Ver. 506. RP d Ut fit; Ut par
erat,
Ibid. - χλωρὸν δέος εἷλε.) “ΑἹ. χλωρὸν
δέος Bon. Αἱ. πρόμος ἔλλαξε γυῖα.
sibus nimirüm ϑερ δ memoritér citatis.
emn, et φύγοι. «Αἱ. ὅποι, et
Ver. 507.
φύγῃ.
Ver. 508. Ἔσσετε νῦν μοι, Μοῦσα,.}
Vos, ὃ Calliope, precor, aspirate canenti ;
Quas ibi tunc ferro strages, que funera
'Turnus
Ediderit, quem quisque virum demiserit
Orco :
Et mecum ingentes oras evolvite belli.
AEn. IX, 525.
Ver. 509. Ὅστις δὴ πρῶτος, Αἴας
Notandum quàm apte et significantér hie
Lnd invicem respondeat, δὴ, et ῥα.
Ver. 510. "Mee. ] "AL. "Were.
Jbid.—— ῥ᾽. Ut diximus, ^
Ibid. ἔκλινε.) Vide suprà ad ὦ, 509.
314.
Ver. 512. καρτεροθύμων.Ἶ dl. καρτερό-
θυμον.
"Per. 5 14. — Μόρυν τε καὶ Ἱσσοσίωνα.) Vide
Ex ver- | suprà ad »', 792.
Ver. 516. ᾽Ατρείδης. ἢ Menelaus — Nam
Lis. XIV. OMHPOY IAIAAOZ X. 85
I d 7 N y
Οὖτα κατὰ λαπάρην, διὼ δ᾽ ἔντερω χαλκὸς ἀφυσσε
Fs ^ ^N , 3 y 5 X
Δηώσας: ψυχὴ δὲ κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλὴν
D : a Ψ 7 N N , » ».5 /,
Eccur ἐπειγομένη" τὸν δὲ σκότος 000. ἐκάλυψε.
Πλείστους δ᾽ Αἴας εἷλεν, ᾿Οἱλῆος ταχὺς υἱός" 520
Οὐ γάρ oí τις ὁμοῖος ἐπισπέσθαι ποσὶν ἦεν,
M , eu N , p 5
Ανδρῶν φρεσσάντων, ὁτε τε Ζεὺς ἐν ιφόξον decr.
Vulneravit ad ile; intestina autem aes penitüs-hausit
Dilacerans: animaque per inflictum vulnus
Erupit exacta ; illum autem tenebrae oculos texerunt.
Plurimos veró Ajax interfecit. Oilei velox filius : 520
Non enim ei quisquam par ad insequendum pedibus erat
Viros fugientes, quandó utique Jupiter fugam immitteret.
"Agamemnon jam vulneratus, à pugná absti- Iile rapit calidum frustrà de vulnere te-
nuit; suprà ver. 98, 29, 65, 150, 579, 580. lum ;
Et Menelaus infrà ς΄, 94. à se occisum| ^ Unà eádemque vià sanguisque animusque
memorat JHyperenora. Ut recté annotavit sequuntur.
JBarnesius. 4En. X, 486.
Ver. 517. Οὗτα κατὰ λαπάρην.) 4l. Οὔτασε Ver. 592. 0v: ve] Quando utique;
καλλαπάρην. Quando videlicet, 1
Ver. 518.---ψυχὴ δὲ κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλὴν] Τθία, «τς ὥρσεν. Al. dora.
ΤῊΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂
IAIAAOX
ῬΑΨΩΔΙΑ, ἢ ΓΡΑΜΜΑ Ο΄.
"Y πόθεσις τῆς OMHPOY ῥαψῳδίας Ο.
ΖΕῚΣ ἐγερθεὶς, καὶ ϑεασώμενος τοὺς Τρῶας νυκωμένους, Ἥρᾳ ἐπιπλήσσει, καὶ Ἶριν μὲν
, ^ ΕἸ «
μεταπερπει πρὸς Ποσειδῶνα, κελεύων ἀφίστασθαι τοῦ Togo" ᾿Απόλλωνα δὲ, ὅπως
» ᾽ς / ^ 5 E E]
ἀναῤῥώσῃ * τὸν Ἕκτορα" ὃς &ya Au Say Αἰγίδα, τοὺς “Ἕλληνας εἰς φυγὴν τρέπει" καὶ μέχρι
e ^ , p —m M
τῶν γεῶν συνδιωχιθέντων, Αἴας ὁ Τελαμώνιος πολλοὺς ἀναιρεῖ τῶν πολεροίων; τοὺς ταῖς
^ ^ , ,
yavci 7 Vg ἐπιφέροντας.
᾿Εσιγῥαφαί.
LI
Παλίωξις.
"Αλλως.
Οὖ, Κρονίδης κεχόλωτο Ποσειδάωνι, καὶ "Hen.
Arar ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔξησαν
Φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Δαναῶν ὑπὸ γερσὶν,
Οἱ μὲν δὴ παρ᾽ ὄχεσφιν ἐρητύοντο μένοντες,
Χλωροὶ ὑπαὶ δείους, πεφοξημένοι" ἔγρετο ὃὲ Ζεὺς
Ax postquam vallosque et fossam transcendissent
Fugientes, multique domiti essent Danaorum manibus,
"Trojani quidem jam ad currus repressá-fugá manebant,
Pallidi prae metu, exterriti: experrectus veró est Jupiter
Ver. 1. διά σε ἔφησαν. τὸ ἰξῆς,
“διέξησαν." ὝΨὙπερξατὸν γὰρ (inquit ScAholi-
astes) ὁ σρόπος. Quod nihili est. Eustathzus
Ver. 5. Οἱ μὲν 95.] T'rojani quidem sa-
né ————.
Ibid.
vae ὄχεσφιν.) Ad currus ultra
meliüs: O μὲν γραμματικοὶ σχῆμα λέγουσιν | fossam jam ab initio oppugnationis relictos ;
Ὕσερθατόν. Οἱ δὲ ῥήτορες οὐκ ἀξιοῦσιν οὕτω) μ΄, 170—825.
καλεῖν αὐτό. Διακεκόφθαι δέ φασι τὴν σύνταξιν
9: Σ “ ΠῚ N € ἐξ Ζ '
ἐσίσηδες, iv ἡ διωκοσὴ τῆς λέξεωξ, τὸ σαλαισω-
^ ^ , , bed ^ ,
ρὸν καὶ δυσδιόδευτον ἐμφηνη τῶν τὴν τάφρον δια-
ξαχινόντων. Similiter Hermogenes : Οὐκ ἔστιν,
ὡς δοκεῖ «τίσιν, ὝὙσερξατόν. ---- ᾿Αλλ᾽ ὡς ἐγέ-
ε , “- Li ^ ^ , ^ ,
vtro ἡ δυσκολία τῆς ὁδοῦ διὰ σκολόπων καὶ ταῷ-
T e "^ 5, - - «ῃ{ ^oc
ρου, εἶτα ὁμαλὴ ἔξοδος ἐν τῇ φυγῇ" οὕτω καὶ ἡ
ἑρμηνεία ἔχει, à πάθος τῶν φευγόντων τῆς λέ-
ξεως μιμουμένης. — Hermogen. περὶ μεθόδου δεινό-
τητος, Cap. 14.
* 4l.
Ver. 4. —— ἔγρετο δὲ ---- Σ τῇ V ἀρ' ἀναΐξας,
12: δὲ --------.}
Prospiciens, summáà placidum caput extulit
undá :
Disjectam /Enez toto videt szquore clas-
sem,
Fluctibus oppressos Troas, cclique ruiná :.
Nec latuere doli fratrem Junonis et irze.
AEn. I, 181.
ἀνδρώσῃ.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ Οὐ.
Ἴδης ἐν κορυφῇσι παρὰ χρυσοθρόνου ἡ Hee 5
Στῇ δ᾽ ἄρ ἀναΐξας, ἴδε δὲ Τρῶας, καὶ ᾿Αχαιοὺς,
Τοὺς μὲν ὀρινομυένους, σοὺς δὲ κλογέοντας ὄπισθεν
᾿Αργείους" μετὰ δέ σφι Ποσειδάωνα ἄνακτα.
Ἕκτορα δ᾽ ἐν πεδίῳ ἴδε κείμενον"
Εταθ᾽" ὁ δ᾽ ἀργαλέῳ ἔχετ᾽ ἄσθμωτι, κῆρ ἀπινύσσων,
ἐμυέων' ἐπεὶ οὔ AV ἀφαυρότατος βάλ ᾿Αχαιῶν.
Aiw
ἀμφὶ δ᾽ ἑταῖροι
Τὸν δὲ ἰδὼν ἐλέησε πατὴρ ἀνδρῶν Té σεῶν T£,
Δεινὰ δ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν Ἥρην πρὸς μῦθον & eer"
?"H μάλα δὴ κακότεχμος, ἀμήχιανε, σὺς δόλος» ' Ἤρη»
Ἕκτορα δῖον ἔπαυσε μαίχης, ἐφόξησε δὲ λαούς.
Οὐ μὰν οἶδ᾽ , &i αὖτε κακοῤῥαφίης ἀλεγεινῆς
Πρώτη ἐπαύρηαι, καί σε πληγῆσιν ἱμυάσσω.
*H οὐ pépot, ὅτε T ἐκρόμω ὑψόθεν, t ἐκ δὲ ποδοῖεν
"Ἄχκμονας ἥκα δύω, περὶ χερσὶ δὲ δεσμυὸν ἴἤηλα
Idae in verticibus, ex aureum-solium-habentis Junonis amplexu : 5
Stetitque raptim-exurgens, viditque Trojanos et Achivos,
T'rojanos quidem turbatos, turbantes autem eos à-tergo
Argivos; intérque hos Neptunum regem.
Hectorem veró in campo vidit jacentem ; circámque socii
Sanguinem vomens :
Sedebant; is autem gravi angebatur anhelitu, mente-et-viribus defectus, 10
eum quippe non imbecillimus vulneravit Achivorum.
Hunc autem intuitus, misertus est pater hominumque deümque ;
Ac terribili-modo torvüm intuens, Junonem verbo allocutus est :
** Certo-certiüs mali-artifex, ὃ fraudulenta, tuus dolus, Juno,
τὸ
* Hectora nobilem cessare-fecit à pugná, fugavitque ejusdem copias.
* Haud equidem scio, annon rursüs machinationum perniciosarum
* Prima fructum-sis-perceptura, et te verberibus caedam.
* An non meministi, quandó pependisti ab-alto, à pedibus autem
* Incudes-suspensas demisi duas, circum manus autem vinculum misi
Ver. ll. Ai ἐμέων.
Purpuream vomit ille animam.——
En. IX, 549.
Ibid. οὔ μιν ἀφαυρότατος Bo. ᾿Αχαιῶν.)
'H ἀπόφασις σῇ παταφάσει “οτὲ μὲν, và ἶσον δύ-
νᾶ σᾶ!) ποτὲ δὲ và πλέον. ------- Ὅταν λέγῃ, * ἐπεὶ
€€ οὔ μιν ἀφαυρότατος βάλ’ ᾿Αχαιῶν," μεῖζον ἡ
ἀποφάσις δηλοῖ τῆς καταφάσεως" τὸν γὰρ πάνυ
ἰσχυρὸν δεῖξαι ϑέλε. Hermogenes «περὶ μεθόδου
δεινότητος, cap. 57.
Ver. 12. πατὴρ ἀνδρῶν τε ϑεῶν ci.]
Divüm pater, atque hominum Rex.
ZEn. I, 69.
hominem sator, atque Deorum.
ZEn. XI, 725.
Fer. 18. *H οὐ μέμνῃ.ἢ «41. Ἦ οὐ μέρενη᾽,
et ^H οὐ μέμνησ᾽. Pronuntiabatur autem 72
μέμνῃη" Non utique licentià aliquà Pocticá,
sed quia yulgó etiam in so/utá (ut opinor)
oratione ita pronuntiabatur. Non enim id
semel iterámve, sed perpetuó feré, et con-
sultó fecit Poeta, "Vide suprà ad £&, 349. et
ad í, 553.
Ibid. ὅτε T ἐκρέμω.Ἷ Quando utique;
Quando nimirüm Caterüm de hujus
versiculi numeris, vide suprà ad ν΄, 56. et ad
y^ 363.
Ibid. ἐκ δὲ ποδοῖν "Axquuvus ἧκα δύω.
Non hzc ab Homero conficta, sed ab antiquis
desumpta Philosophis; qui elementorum
mutationes rerumque naturalium forman-
darum rationem, sub hujusmodi fabulis soliti
sunt docere. Quarum tamen fabularum sub-
tilior et enueleatior explicatio, ad Poetici
Ornatüs intelligentiam parüm facit. "Ἔοικεν
ὁ Ποιητὴς μύθου παλαιοῦ παραφξ ἐρεῖν τοῦτο, καθ᾿
ὃν Ζεὺς ἐμουθεύετο πεκρεμαπέναι σὴν Ἥραν
Phurnutus de Naturà Deorum, capite de
Fabulis antiquitüs traditis. Ἔκ μηδενὸς δὲ
ἀληθοῦς. ἀνάπτειν κενὴν σερατολογίαν, οὐχ, Ὅμη-
ρικόν.---τὸ δὲ πάντα πλάττειν, (Ux, Ὁμηρικόν.
Strabo, lib. 1. pag. 58. et 45, .4l. 20. et 25.
Ε 4
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄. Lis. XV.
20
88
Χρύσεον, ἄῤῥηκτον: ; σὺ δ᾽ ἐν αἰθέρι καὶ γεφελησιν
᾿Εχρέμω, ἤλάστεον δὲ ϑεοὶ κατὰ μαικρὸν "Ολυμπον"
Λῦσαι δ᾽ οὐκ ἐδύναντο παρασταδόν' ὃν δὲ λάξοιμι,
ε L ^ 2 Nx pm xv Wr uU
Ρίπτασκον τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ, ὀφρ᾽ ἂν ἵκηται
^ , s i Ν
Γῆν ὀλιγηπελέων' ἐμὲ δ᾽ οὐδ᾽ ὡς Supog ἀνίει
᾿Αζηχῆς ὀδύνη Ἡρακλῆος Sreíou0,
25
Τὸν σὺ ξὺν Βορέῃ ὠνέμῳ πεπιθοῦσα SEA;
Πέρμψας ἐ L2 ἀτρύγετον πόντον, κακὰ μητιόωσα,
Καί μιν ἔπειτα Κόωνδ᾽ εὖ ναιομένην ἀπένεικας.
Ν Ν , ^N J , 5
Τὸν μὲν ἐγὼν ἔνθεν ῥυσάμην, καὶ ἀνήγαγον αὖτις
ἔΑργος ἐς ἱππόξοτον, καὶ πολλά περ ἀθλήσαντα.
30
'To» σ᾽ αὖτις μνήσω, iy ἀπολλήξης ὠπωταίων"
Ei , ,
Oe εἰδῆς $5 ἤν {7 χραίσμῃ φιλότης TE καὶ εὐνῇ,
Ἣν ε ἐμίγης ἐλθοῦσα ϑεῶν & ἄπο, καί 74 ἀπάτησας. E
* Aureum, infrangibile? tu autem in aethere et nubibus
moerore-afficiebantur autem Dii per excelsum Olympum :
Solvere autem non poterant circumstantes :
*. Pependisti ;
20
quemcunque autem prelienderem,
* Projiciebam correptum de limine coe/z, donec perveniret
* [n terram vix-spirans :
me veró né sic quidem ira missum-faciebat
* Vehemens ob dolorem Herculis divini ;
[fo]
ὧν
* Quem tu cum Boreàá vento inductis procellis,
* Misisti per infructuosum pontum, mala, machinans,
* Et eum deinde ad Coon bené habitatam de-cursu-detulisti,
* 4c eum quidem ego inde liberavi, et reduxi iterüm
In Argos equis-aptum, multis licét malis-exercitum.
Haec tibi rursüs-in-memoriam-reducam, ut desistas à fallaciis :
* Ut scias, an tibi profuerit congressusque et cubile,
Ver. 21. — ἠλάσσεον ] Pronuntiabatur ἠλά-
eov», vel ἠλάστευν. Vide suprà ad f, 811.
Ver. 22. οὐκ ἐδύναντο παρασταδόν' ὅν δὲ
λάξοιμι, .] Scholiastes legit, οὐκ ἐδύ-
γαντο" παρασταδὸν d ὅν δὲ λάξοιμι Multó
minüs venusté. In vulgatis istud, ὃν δὲ A4-
Copt, id ipsum est, quod quaritabat Scholi-
astes, ὃν δὲ ἄν λάξοιμί σοι παριστῶτα. Dein-
ceps autem quod adjicit, δῆλον δὲ, ὅτι λέγει σὸν
“Ἥφαιστον recté se habet: Ut liquet ex se-
quente, ῥίσσασκον τεταγῶὼν, comparato cum,
pii ποδὸς σεταγὼν, suprà ά, 591.
Fer. 94, — ἐμὲ δ᾽ οὐδ᾽ ὡς Suns ἀνίει ᾿Αζη-
χὴς ὀδύνῃ. «1. ἐμὲ δ᾽ οὐδ᾽ ὥς ϑυροὸν ἀνίει ᾿Αζηχὴς
ὀδύνη. Utravis lectio ferri possit. Quod au-
tem conjicit Harnesius, scribendum hic zv;
proptereà quod ἀνίει aliis in locis mediam cor-
vipiat; plané nihili est. Quod enim in om-
nibus sit vocabulis, ut u/tzmá in syllabá Vo-
calis /onga, sequente alià Vocali, dimidiá er
parte elidi, hoc est, corripi possit; vide suprà
ad 4, 51: id nonnullis in vocabulis, etiam in
Quo mista es, veniens seorsüm-à diis, et me decepisti,"
syllabis non ultimis, fieri itidem potest: Ut in
φίω, ἰὸς, υἱὸς, "i, ἀνίει, €t similibus permultis.
Vide suprà ad ν΄, 103.
Ver. 96. ἀνέμῳ.) «ΑἹ. ἀνέμων.
Ver. 27. —-—— ἀτρύγετον.) ᾿Ακασασόνητον,
σολύν' ἢ, ὡς twi Φασὶ, σὸν ἄκαρπον. Schol. ad
&, 516.
Ver. 98. — Κόωνδ᾽ ---- ἀσένεικας. Ut et ibi
eum videlicét novis periculis objiceres.
Ver. 50. ἀθλήσαντα. Eis δὲ τὸν σόπον
TOUTOV σροσγράφουσί τινες καὶ TOUTOUS τοὺς στίχους"
Πρίν γ᾽ ὅτε δή σ' ἀπίλυσα ποδῶν" μύδρους δ᾽ ἐνὶ
Τροίῃ
Κάξξαλον' ὄφρα πέλοιτο καὶ ἐσσομένοισι πσὺ-
βέσθαι. Eustath.
Ver. 32. "Oe ε ie] Αἱ. Ὄφρα 1 fue" "Et,
Ὄφρα ἴδῃ Ἔν » σοῖς πεεὶ τῆς Ἥρας" ἄριστα
τὴν —— p δόλον πρὸς σοὺς ἄνδρας ὁμιλίαν
καὶ xe ἔδειξεν" Τοιαῦτα »» ὃ Ζεὺς
ἀπειλεῖ καὶ λέγει πρὸς αὐτήν" ““Ὄφρα ἴδῃς γ᾿ &e.
Plutarch. de audiend. Poetis.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
89
Ὡς φάτο" ῥίγησεν δὲ βοῶπις πότνια Ἥρη;
7 ’ὔ , ΄ὔ ὃ :
Καὶ pav φωνήσασ ἐπεῶ πτερόεντῶ προσηυδὼ
^N
Lr ^ 9 ὃ y
"Leve νῦν τόδε Γαῖα καὶ Οὐρανὺς εὑρὺς ὕπερθεν,
Ν /À el ,
Καὶ τὸ κατειξόμενον Στυγὸς ὕδωρ, στε μέγιστος
eu , / ΄ 7 -
Oexoc, δεινότατός TE πέλει μακάρεσσι Seoici
pA , 5 ^
X48 ἱερὴ κεφαλὴ, καὶ νωΐτερον λέχος αὑτῶν
I " Ἂς 3 E
Κουρίδιον, τὸ μὲν οὐκ ὧν ἐγώ ποτε μὰψ ὀμόσαιμι"
40
Mz δι᾿ ἐμὴν ἰότητα Ποσειδάων ἐνοσίχθων
Πημαίνει Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα, τοῖσι δ᾽ ἀρήγει"
᾿Αλλά που αὐτὸν SUju0g ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει"
Τειρομένους δ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἰδὼν ἐλέησεν ᾿Α χαιούς.
s. , / , Y /
Aur&e roi κοὠκείνῳ ἐγὼ παρωρμυθησαίμην;
45
Τῇ ἔμεν, ἢ κεν δὴ σὺ, Κελαινεφὲς; ἡγεμνονεύοις.
'a ; / N ^ , ^ ^
Ὡς φάτο: μείδησεν δὲ πατὴρ ἀνδρῶν T£ Θεῶν T£,
Sic dixit: Cohorruit autem magnis-oculis veneranda Juno, )
Et eum compellans verbis alatis allocuta est :
e
Va
** Sciat nunc hoc Terra et Coelum latum superné,
* Et subterlabens Stygis aqua, quod utique maximum
* Juramentum, gravissimumque est beatis diis ;
** 'Tuumque sacrum caput, et noster torus ipsorum
* Nuptialis, quem quidem non ego unquam temeré jurárim ;
40
* Non meo hortatu Neptunus terrae-quassator
** Cladem-infert Trojanis et Hectori, 4rgzvis autem auxiliatur :
* Sed nimirüm ipsum suus animus incitat jubetque ;
* Afllictos autem ad naves videns miseratus est Achivos.
* Atquin et ei ego consuluerim,
* Eó ire, quó quidem tu, ὁ Jupiter, atras-nubes-cogens, imperaveris."'
Sic dixit: Subrisit autem pater hominumque deümque,
'er. 84.
551.
Ver. 56. "ecu νῦν ví: Γαῖα καὶ Οὐρανὸς.
Esto nunc Sol testis, et hzec mihi terra pre-
canti. ZEn. XII, 176.
Fontesque fluviosque voco, quaque ztheris
alti
Religio, et quz czruleo sunt numina
ponto. Ibid. 181.
Ver. 57. Καὶ và κατειθόμενον Στυγὸς ὕδωρ,
ὕστε μέγιστος Ὅρκος, δεινότατός τε---ϑεοῖσι.]
idque ratum, Stygii per flumina
βοῶπις.) Vide suprà ad Z,
fratris,
Per pice torrentes atráque voragine ripas,
Annuit, ———— —— —
ZEn. IX, 104. et X, 115.
Adjuro Stygii caput implacabile fontis,
Una superstitio superis quz reddita Divis.
ZEn. X1I, 816.
Μάλιστα δὲ τῇς Στυγὸς τὸ ὄνομα ig σὴν ποίησιν
ἰπισηγάγετο Ὅμηρος" Ἔν μέν y Ἥρας ἐποίη-
σεν dox. “Ἴστω νῦν — τὸ κατειξόμενον
““ Στυγὸς ὕδωρ.᾽ Ταῦτα μὲν δὲ ἐποίησεν ὡς
ἄν ἴδων ἐς πὸ ὕδωρ τῆς Στυγὸς στάζον. τὸ δὲ
ὕδωρ và ἀπὸ τοῦ χρημνοῦ τοῦ παρὰ τὴν Νώνακριν
στάζον, ἐμπίπτει μὲν πρῶτον ἐς πέτραν ὑψηλήν"
διεξελθὸν δὲ διὰ τῆς πέτρας, ἐς τὸν Κρᾶθιν ποταμὸν
κάτεισι. Θάνατον δὲ πὸ ὕδωρ φέρει τοῦτο, καὶ
ἀνθρώπῳ, καὶ ἄλλῳ ζώῳ παντί. Pausanias, lib.
8. cap. 18.
Ver. 59.
efduov. ]
Per connubia nostra, per inceptos Hyme-
nzos;
Si bené quid de te merui, fuit aut tibi quic-
quam
Dulce meum. AEn. IV, 516.
Ver. 44. Τειρομένους.] 41]. Καεινομένους.
Ver. 46. — 5 κεν δὴ.}] Quocunque demum —.
Ibid. ἡγεμονεύοις.) «ΑἹ. ἡγεμονεύης.
Ver. 47. πατὴρ ἀνδρῶν τε ϑεῶν τε.
Vide suprà ad ver. 12.
^ ^ , 3, ^s
καὶ νωϊτερον λέχος αὕτων Kou-
90 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Οἱ.
Καί pur ἀμειβόμενος ἔ ἐπε πτερύεντω προσηύδα"
E; μὲν δὴ σύ y ἔπειτα, βοῶπις πότνια Ἥρη;
σον ἐμοὶ φρονέουσα per ἀθανάτοισι καθίζοις,
Τῷ κε Ποσειδάων γε; καὶ εἰ μάλα βούλεται ἄλλῃ,
Anja μεταστρέψ ειε νόον, μετὰ σὸν καὶ ἐμὸν κῆρ"
᾿Αλλ᾽ εἰ δή ῥ p ἐτεόν γε καὶ ἀτρεκέως ἀγορεύεις,
Ἔρχεο γῦν μετὰ φῦλα Mey, καὶ δεῦρο κάλεσσον
lei» T ἐλθέμεναι, καὶ ᾿Απόλλωνα κλυτότοξον,
"Ogg 7 μὲν μετὰ λαὸν ᾿Αχαιῶν χαλκοχιτώνων
ἜἜλόδη, καὶ εἴπησι Ποσειδάωνι à ἄνακτι,
Παυσάμενον πολέμοιο, φὰ ἃ πρὸς δώμαθ᾽ ἱκέσθαι"
Ἕκτορα δ᾽ ὀτρύνῃσι, μάχην ἐς, Φοῖξος ᾿Απόλλων,
Αὖτις δ᾽ ἐμιπνεύσῃσι μένος, λελάθη δ᾽ ὀδυνάων,
A1 νῦν μιν τείρουσι κατὰ φρένας" αὐτὰρ ᾿Αχαιοὺς
Αὖτις ἀποστρέψῃσιν, ἀνάλκιδα φῦζον ἐ ἐνόρσας"
Φεύγοντες δ᾽ ἐν νηυσὶ πολυκλήϊσι πέσωσι
ΠΠηλείδεω ' Αχιλῆος" ὁ δ᾽ ἀνστήσει ὃν ἑταῖρον
Πάτροκλον, σὸν δὲ κτενεῖ ἐγχεῖ φαίδιμος " Ἕκτωρ
Ἰλίου προπάροιθε, πολεῖς ὀλέσαντ᾽ αἰζηοὺς
Et eam respondens verbis alatis allocutus est :
* Si quidem tu jam deinceps, magnis-oculis veneranda Juno,
* [dem mecum sentiens inter immortales sederis ;
* Tum eodem sané Neptunus, etiam si maximé velit alió,
* Confestim e£ suam converterit mentem, ad tuam et meam voluntatem.
* Quin, si jam quidem ex-animo et veré loqueris,
* Vade nunc ad coetus deorum, et huc vocatos-jube
* ]rimque accedere, et Apollinem inclytum-arcu ;
* Ut illa quidem ad exercitum Achivorum aere-loricatorum
* Eat, et dicat Neptuno regt,
** Ut, relictà pugná, suas ad aedes redeat :
* Hectorem vero excitet ad pugnam Phoebus Apollo,
* [terámque inspiret robur, obliviscique-faciat dolorum
* Qui nunc ei premunt praecordia: Achivos autem
** Tterüm avertat, imbelli fugá immissá :
* Fugientes autem, in naves multa-transtra-habentes incidant
* Pelidae Achillis: Is veró excitabit suum socium
* Patroclum, illumque interficiet hastá illustris Hector
* Ilium ante ; multos ubi-///Le-peremerit juvenes
Ver. 48. ἀμειξόμενος ἔπεα. Quá ra-
tione, ἀμειβόμενος, hic ultimam producat; vide
suprà ad Z, 51. n. 8.
V'er. 49. Ei gi» δὴ σύ.) Siquidem tu re-
haud satis idoneis.
stathius.
Ver. 64. — ᾿Αχιλῆος.
Lis. XV.
50
60
60
65
Quà de re videatur .Eu-
Ver. 58. Πιαυσώμενον. Αἱ. Παυσαμένῳ.
Vide suprà ad y, 324.
verd . Ibid. ἀνστήσει.) «ΑἹ. ἀνστήσῃ.
Ver. 50. ἀθανάτοισι. Vide suprà ad z,| — Ver. 66. Ἰλίου.) De hujusmodi vocabulo-
598. rum prosodiá, vide suprà ad ver. 24. Inepté
Ver. 56—'7. "Ogg ἡ μὲν —'AxiAAz | admodüm Barnesius, “ Producitur (inquit)
“τ΄ τολίπορθον) Versus hosce viginti duos, tan- | * εἰς
6 5
ἀναγκαῖον ἀπαρτισμὸν σοῦ Σ-ονδείου.᾽"
quam suppositos, repudiárunt Veterum non-
nulli: Rationibus, ut mihi quidem videtur,
Quasi scilicét vox, Ἰλίσυ, locum non haberet,
sexcenties pes dactylus,
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOX Ο΄. 91
Τοὺς ἄλλους, μετὰ δ᾽, υἱὸν ἐμὸν Σαρπηδόνα δῖον"
Τοῦ δὲ χολωσάμενος Me Ἕκτορα δὲ "o ᾿Αχιλλεύς.
Ἔκ τοῦδ᾽ ἂν τοι ἔπειτα πωλίωξιν παρὰ νηῶν
* 5 * Á, ὃ hy , Ar» 5 hy
Ai&y ἐγώ τεύχοιμι διωρυπερες, εἰσοὸκ Αχαιοί
Ἴλιον αἰπὺ ἕλοιεν, ᾿Αθηνωΐίης διὰ βουλάς.
Τοπρὶν δ᾽ ovr ἀφ ἐγὼ παύσω χόλον, οὔτέ σιν ἄλλων
᾿Αϑανάτων Δαναοῖσιν ἀμυυνέμνεν ἐνθάδ᾽ ἐάσω,
Πείν γε τὸ Πηλείδαο τελευτηθῆνωι ξέλδωρ"
Ὥς οἱ ὑπέστην πεῶτον; ἐμῷ δ᾽ ἐπένευσα "pnt
-I
Ci
Ἤματι σῷ, ÓT ἐμεῖο Sea. Θέτις ἥψατο γούνων,
Δισσομυένη τιμῆσαι ᾿Αχιλλῆα πτολίπορθον.
"Os ἔφατ"
οὐδ᾽ ἀπίθησε Sa λευκώλενος "Her
Bz δὲ κατ᾽ ᾿Ιδαίων ὁ ὀρέων ἐς puo "Ολυμπον.
Ὡς δ᾽ ov ἀναΐξη γόος ἀνέρος, ὅστ᾽ ἐπὶ πολλὴν 80
Γαῖαν ἐληλουθὼς, φρεσὶ πευκαλίμησι νοήση;
"E»Ü εἴην, ἢ ἔνθα, μμενοινήσείε T£ πολλά"
"Oc κραιπγώς ἐμεμιαιυῖα διέπτατο πότνια "Heg:
"Ixsro δ᾽ αἰπὺν ᾿Ολυμιπον, ὁμηγερέεσσι δ᾽ ἐπῆλθεν
᾿Αϑανάτοισι δ εοῖσι Διὸς δόμνω" οἱ δὲ ἰδόντες»
co
C
* (Cm alios, tum filium meum Sarpedona nobilem :
* (b Patroclum autem iratus interficiet Hectorem nobilis Achilles.
* Ex eo deinceps tempore ut-iterum-in-fugam-avertantur- T'rojani à navibus,
** Semper ego efficiam perpetuó ; usque-dum Achivi
* Ilium excelsum ceperint, Minervae consiliis.
“ Priüs autem neque ego cessabo ab irá, neque quempiam aliorum
* Immortalium Danais auxiliari hic sinam,
* Quàm Pelidae expletum fuerit desiderium ;
* Sicut ei promisi primüm, meoque annui capite
-I
I
* Die illo, quandó mihi Dea Thetis tetigit genua,
* Supplicans, ut honorarem Achillem urbium-vastatorem."'
Sic dixit :
Neque non-obsecuta-est dea ulnas-candida Juno;
Discessit itaque ab Idaeis montibus, u£ ret ad excelsum Oly mpum.
Sicut veró cüm se arrigit mens viri, qui per multas
80
Terras profectus, praecordiis n prudentibus secum-cogitat,
* Huc iverim, vel illuc,"
animoque-versat multa :
Sic celeritér viam-carpens pervolavit veneranda Juno ;
Pervenitque in excelsum Olympum: Congregatis autem supervenit
Immortalibus diis, Jovis in domo :
Illi veró conspicati,
85
Ver, ΤᾺ Lal &2.] 4l. οὔτ᾽ ἄν.
Ibid. παύσω Al. παύω.
Ibid. ἄλλων.Ἷ ἄλλον MSS. à viro eru-
dito, TA. Bentleio, collati. Quz et proba Lec-
tio,
Ver. 15. ᾿Αϑανάτων. Vide suprà ad z. ά, 598.
Ibid. ἐάσω. Barnesius pessimé, ἐάσσω.
Vide suprà ad δ΄, 42.
Ver. T. πτολίπορθον. Vide suprà ad
p', 278.
Ver. 78. ES λευκώλενος "Hen.] Βοῶσις
TÓTVC Ἥρη, MSS. duo à Th. Bentleio collati,
Quz si vera sit lectio; erit prior illa ex ver.
92. jam infrà, desumpta.
γεν. 19. Bz δὲ κατ᾽. Βῆ
leian. à Th. Bentleio collatus.
Ver. 80. ὅτ᾽ ἀναΐϊξη.] 4. ὅταν ἀΐξῃ.
Ver. 81. νοήσῃ.) 4l. νοήσει,
Ver. 82. —— εἴην.) Al. ἤειν.
Ver.85. —'Afayárouci.] Vide supra δα ὦ, 298.
"6. MS. Har-
92
OMHPOY ΙΔΛΙΑΔΟΣ O*.
118, XM.
Πάντες ἀνήϊξαν, καὶ δεικανόωντο δέπασσιν.
'H δ᾽ ἄλλους μὲν ἕασε, Θέμιστι δὲ καλλιπαρήῳ
Δέκτο δέπας, πρώτη γὰρ ἐναντίη ἦλθε ϑέουσα,
Καί μιν φωνήσωσ᾽ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Ἥρη, τίπτε βέξηκας, ἀτυζομένῃ δὲ ἔοικας ;
90
"H μάλα δή σε φόξησε Κρόνου πάϊς, ὃς ot ἀκοίτης s
Tz» δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ϑεὰ λευκώλενος "He!
Μή με, ϑεὰ Θέμι, ταῦτα διείρεο" οἶσθα καὶ αὐτὴ,
Οἷος ἐκείνου υριὸς ὑπερφίωλος καὶ ἀπηνής"
᾿Αλλὰ σύ y ἄρχε Sort δόμοις ἔν: δαιτὸς Gian
95
Ταῦτα δὲ καὶ μετὰ πᾶσιν ἀκούσεαι ἀθανάτοισιν,
^e N
Οἷα Ζεὺς κακὰ ἔργα πιφαύσκεται" οὐδὲ τι φημὶ
ε 7 , "
Πᾶσιν ὁμῶς Svo» κεγαρησέμεν, οὔτε βροτοῖσιν
Vi 5s Ἵ χ $ ^ e i xd :
Ore Soie, eise τις ἔτι νῦν δαίνυται εὐφρων. -
i ^ , 7
Ἡ μὲν ἄρ᾽ ὡς εἰποῦσα καθέζετο πότνια "Heg
100
"OQvgeay δ᾽ ἀνὰ δῶμα Διὸς, Seo" ἡ δ᾽ ἐγέλασσε
Omnes celeritér-adsurrexerunt, et excipiebant poculis.
Atque haec alios quidem omisit, à Themide veró genas-pulchrà
Accepit poculum: prima enim Z//a obvia venit currens,
Et eam compellans verbis alatis allocuta est :
* Juno, cur huc ascendisti ; metu utique perculsae similis-videris ?
* Anné valde scilicét te territavit Saturni filius, qui tibi maritus ?"
Huic autem respondit deinde dea ulnas-candida Juno :
* Né me, dea Themi, haec interroga: scis et ipsa,
* Qualis illius animus superbus et inclemens :
* Attu quidem praesis inter- Deos, iu aedibus, convivio aequali :
95
* Haec autem et inter omnes audies immortales,
* Qualia Jupiter mala opera denunciet: neque omninó puto
* Omnibus unà animum gavisurum, neque mortalibus,
* Neque diis; etiamsi quis usque nunc convivetur hilaris."
Ac quidem sic locuta consedit veneranda Juno:
100
Molesté autem ferebant per domum Jovis, dii: Illa veró risit
Ver. 86.
suprà ad ?', 4.
Ver. 8T. ἔασε.] Vide suprà ad δ΄, 42.
Ver. 88. ϑέουσα.] φέρουσα Cod. Har-
leian. à "Tho. Bentleio collatus.
Ver. 90. — βέξηκας.} Vide suprà ad Z, 57.
Ibid. ἀτυζομένῃ δὲ ἔοικας. Scholiastes
cum cod. Zarlezano legit, atque exponit, ἀσυ-
ζομένη. Sed ἔοικας, apud Homerum, rariüs
respondet Latino, videris; scepiüs, σῷ similis-
videris.
Ver. 91.
Ver. 92.
—— niveis
σε Qoenzi.] «4]. σ᾽ ἰφόξησε.
S42. λευκώλενος.
diva lacertis.
AEn. VIII, 587.
Ver.93. Μή ut, ϑεά Θέμι, ταῦτα. Vir
eruditus TA. Bentleius, uno in MS. Ztalico
scriptum repperit, Μή με, ϑεὰ, μήσι σαῦ-
τα. Unde fortassé legendum, codem con-
δεικανόωντο δέπασσιν.] Vide |jectante; Μή με, 9:1, μὴ σαῦτα ————.
Ver. 95. — δαιτὸς ἐΐσης. Vide suprà ad Z,
468.
Ver. 96 et 107.
suprà ad ὦ, 598.
Ver. 97. —— οὐδέ «ἢ ΑἹ. οὐδ᾽ dei.
ἀθανάτοισιν. Vide
Ver. 98. κεχαρησέμεν. Vide suprà ad
ver. 11. :
Ver. 99. σις tri νῦν] Quá ratione, fr;
bic ultimam producat; item Ζηνὶ, ver. 104. et
σθένεϊ, ver. 108. et yo, ver. 111. et χέλετο
ver. 119. vide suprà ad Z, 51. n. 8. 10.
Ibid. — δαίΐνυται. Vide suprà ad γ', 260.
Ver. 101. "Qi χόησαν.] Cod. Harleian."0x-
θησαν.
Ibid. —— ἐγίλασσε οὐδέ
curisque ingentibus aeger
Spem vultu simulat, premit altum corde
dolorem. AEn. I, 2192,
"Iévén.]
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ O..
Χείλεσιν, οὐδὲ μέτωπον ἐπ᾿ ὀφρύσι κυανέησιν
᾿Ιάνθη: πᾶσιν δὲ νεμιεσσηθεῖσα μετηύδα"
Νήπιοι, οἱ Ζηνὶ μενεωίΐνομεν ἀφρονέοντες,
Ἢ ἔτι μιν. μέραμεν καταπαυσέμεν, ὥσσον ἰόντες»
Ἢ ἔπει, 75 βίη: ὁ δ᾽ ἀφήμενος οὐ CLEA Cel
Οὐδ᾽ ὄθεται" φησὶν γὰρ ἐν ἀθανάτοισι “)εοῖσι
Κάρτεϊ TÉ σθένεΐ TÉ διακριδὸν εἶναι ἄριστος.
Τῷ ἔχεθ᾽ : ὅττι κεν ὔμμι κακὸν πέμπησιν ἑκάστω"
Ἤδη γὰρ νῦν ἔλπομν "Aen yt πῆρα τετύχβθαι"
"Y ioc γάρ οἱ ὄλωλε μάχῃ ἔνι φίλτατος ἀνδρῶν,
᾿Ασκάλαφος, σὸν φησὶν ὃν ἔμμεναι ὄξριμος ᾿᾽ " Aene.
Ὥς £Qar* αὐτὰρ "Aene ωλερῶ πεπλήγετο μηρὼ
Χερσὶ καταπρηνέσσ᾽, ὀλοφυρόμενος δὲ προσηύδα:
Mz νῦν poi γεριεσήσετ᾽, Opi δώματ᾽ ἔχοντες,
Τίσασθαι φόνον υἷος, ἰόντ ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν,
Εἴπερ 22) καὶ μοῖρα; Διὸς πληγέντι κεραυνῷ,
Κεῖσθαι, ὁ ὁμοῦ γεπύεσσι μεθ᾽ αἵματι καὶ κονίησιν.
"Oc φάτο" καί p ἵππους κέλετο Δεῖμόν σε Φόξον τε
Labiis tenus, non autem frons super supercilia nigra
Exhilarata est: inter omnes autem, indignata locuta est:
* Dementes, qui , Jovi irascimur insipientes ; 3
* Quique adhuc i ipsum cupimus compescere, propiüs accedentes,
** Vel suasu, vel vi: is veró &-longinquo-sedens nostri-rationem-non-habet,
* Neque movetur: ait enim inter immortales deos
* Viribusque potentiáque eximié se esse optimum.
* Quare tolerate, quodcunque vobis malum immittat unicuique :
* Jam enim nunc opinor Marti utique damnum illatum esse:
* Filius enim ei interiit in pugná, charissimus hominum,
* Ascalaphus, quem ait suum esse jmpetuosus Mars."
Sic dixit: Mars autem robusta-feriebat-sibi femora
Manibus pronis, lugens autem allocutus est :
110
115
110
* Ne nunc mihi succenseatis, coelestes domos incolentes, 115
* Quód-ulcisci-velim caedem filii, profectus ad naves Achivorum,
* Etiam si mihi szt fatale, Jovis percussum fulmine
* Jacere, unà-cum mortuis, in sanguine et pulvere."
Sic dixit: et equos jussit Terroremque Horroremque
Ver. 102.
xwmyYtgmw.] Vide suprà ad Ver. 115. — νεμεσήσετ᾽.} Ml. νεμεσήσατ᾽.
&, 598. Ver. 116. Τίσασθαι.) Τίσασθαι et τίσεσθαι
Ver. 105. Ἢ ἔτι p] AL. ' HE ei μιν. primam Homero semper producunt;
sicuti
Ver. 106. Ἢ ἔσει, ἠὲ βίᾳ. Vide suprà ad | φθίνω et φθίσεσθαι. — Vide suprà ad ν΄, 559. et
&, 595. ad β΄, 45. et ad δ', 257.
Ver. 108. διακριδὸν Videsupràad 4,| Ver. 117.
509. y, 51.
Ver. 113. πεπλήγετο μηρὼ. Notandus Ver. 119.
hic primigenius et maximé proprius Forme | minatus erat,
Medic usus; sua sibi percussit femora. Ibid.
Fer. 114.
πληγέντ] Vide suprà ad
καὶ p] Et proinde, ut com-
Δεῖμόν vs Φόξον vs] Filios Mar-
δὲ προσηύδα. 4l. δ᾽ ἔπος ηὔδα, | tis, quibus equos sibi jungendos jussit.
94
r / , 35 ^N , y 2.» ἈΝ “
Ζευγνύμεν" αὐτὸς δ᾽ ἐντε ἐδύσετο παμφανόωντα.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Οἱ.
Lis, XV.
"Evo. κέ τις μείζων τε καὶ ἀργωλεώτερος ἄλλος
Πὰρ Διὸς ἀθανάτοισι χόλος καὶ
E; μὴ Alfr, TCI περιδδείσασα eoe,
"OQero δι᾽ ἐκ προθύρου, λίπε δὲ “γόνον, ἔνθα ϑάασσε.
Τοῦ δ᾽ ἀπὸ μὲν κεφωλῆς πόρυθ᾽ εἵλετο, καὶ σᾶἄκος ὥμνων,
"Eyyoc δ᾽ ἔστησε στιξαρῆς t £z χειρὸς ἑλοῦσα
XáAxsor ἡ δ᾽ ἐπέεσσι καθάπτετο Νοῦρον᾽ "Agna
Μαινόμενε, φρένας ἠλὲ, διέφθορας" ἦ νύ τοι αὕτως
Οὐατ᾽ ἀκουέμεν ἐστὶ, νόος δ᾽ ἀπόλωλε καὶ αἰδώς ;
Οὐκ ἀΐεις, ἅτε φησὶ σεὰ λευκώλενος “Ἥρη ;
Ἣ δὴ νῦν πὰρ Ζηνὸς ᾿Ολυμπίου
Ἢ ἐθέλεις αὐτὸς μὲν ἀναπλήσας κακὰ πολλὰ,
ΑΨ ἢ que Οὐὔλυμυπόνδε καὶ ἀχνύμενός ΠΈρ ἀνάγκῃ,
Αὐτὰρ τοῖς ἄλλοισι κακὸν μέγα φῶσι φυτεῦσαι: 3
Αὐτίκα γὰρ Τρῶας μὲν ὑπερθύμυους καὶ ᾿Αχαιοὺς
Aca, ὁ δ᾽ ἡμέας εἶσι κυδοιμυήσων ἐς "Ολυμιπον'
Jungere :
ipse autem arma induebat collucentia,
'Tum sané quaedam majorque et gravior alia
A. Jove in immortales ita et indignatio exorta fuisset,
Nisi Minerva, cunctis metuens diis,
Prosiluisset extra vestibulum, liquissetque solium ubi sedebat.
Atque Martis quidem à capite galeam dempsit, et scutum humeris ;
Hastamque seposuit-erectam, robustá é manu raptam,
Aeream ;
ipsa veró verbis AZsce cor ripuit impetuosum Martem :
* Furiose, vecors, periisti ; an veró tibi frustrà
* Aures ad-audiendum sunt, mensque etiam periit et pudor ?
* Non audis, quae dicit dea ulnas-candida Juno ?
** Quae jam nunc à Jove Olympio venit :
* An velis ipse quidem, perpessus mala multa,
* Reverti ad- Olympum, dolens utique, necessitate ;
* Atque etiam caeteris malum magnum omnibus creare ?
* Continuó enim Trojanos quidem magnanimos et Achivos
120
μῆνις ἐσύχβη,
125
130
εἰλήλουθεν"
195
190
195
150
155
* Linquet Jupiter, ad nos autem veniet turbas-excitaturus in Olympum :
Ver. 190. Ζευγνύμεν. Vide suprà ad y suprà ad γ΄, 141.
260.
Ibid. ἐδύσετο. ἢ Zl. ἐδύσατο.
prà ad β΄, 55. et ad t £, 109.
Ver. 121. — κέ σις. Cod. Harleian. κέ σι.
Ver. 122. ἀθανάτοισι. Vide suprà ad
&, 598.
Ver. 195. — ᾿Αϑήνη.} Consilium prudentius.
Vide suprà ad 4, 194. ad β΄, 169. et ad δ΄,
92.
Ver. 194, —— δι᾿ ix.] 44]. μὲν ix.
Ver. 196. ix] Cod. Harleian. ἀπό.
Ver. 128. ——— φρίνας 5Aà, διέφθορας.) No-
tandus híc proprius et primigenius vocis Me-
die usus: Te ipse perdidisti : perüsti. "Vide
Vide su-
Alii activé accipiunt; φρέ-
y&$ , ἠλὲν διέφῥορας.
Ibid. αὕτως. Schol. inedita, in Cod.
Harleiano; ἀδιακρίτως.
Ver. 151.--οεἰλήλουθεν. Vide suprà ad 4,5
Ver. 154. ——— σοῖς ἄλλοισι κακὸν μέγα mici
φυτεῦσαι. Vir eruditus, Tho. Bentleius, in
Codice Harleiano et in duobus MSS. Ztalzcis
scriptum repperit, τοῖς ἄλλοισι Seois, sicuti in
4,597. Qus si forté vera fuerit Lectio, tum
ex ejusdem conjecturá scribendum erit :-- σοῖς
ἄλλοισι ϑεοῖς μέγα πῆμα φυτεῦσαι; Sed expec-
tandi Codices.
Ver. 156. ἡμίας εἶσι. Pronuntiabatur,
ἡμᾶς εἶσι" Nam ἡμέας ultimam producit.
Lis, XV. OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
Μάρψει δ᾽ ἑξείης» ὅστ᾽ αἴτιος, ὅστε καὶ οὐκί.
Τῷ σ᾽ αὖ νῦν κέλομναι ρμυεθέρυεν γόλον υἷος ξῆος"
» - , ^ ΄ὔ N mM , /
H; γάρ τις» τοῦδε βίην καὶ χεῖρας ἀμείνων,
^ 7 Φ «ἃ NN ΄ , [4 à
H séQur, ἤ καὶ ἐπειτῶ πεφήσετοι" ἀργῶλξον 06
Πάντων ἀνθρώπων ῥῦσθαι γενεήν τε τόκον τε.
ΠῚ , Fm.» [4 1} ^ »
Ὡς εἰποῦσ᾽, ἵδρυσε Seüvu en SyoUgov " Aega.
Ἥρη δ᾽ ᾿Απόλλωνω κωλέσσατο δώματος ἐκτὸς»
5 / , eu ^ P4 , /,
loi» Y, 7 τε Soie: μετάγγελος ἀθανάτοισι»,
Καί σφεας φωνήσασ', ἔπεα πτερόεντω προσηύδα"
N N 3- / 975 /, e y S
Ζεὺς σφὼ εἰς ᾿Ἰδὴν κέλετ᾽ ἐλθέρυεν ὁττι σάγιστα
Αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθητε, Διός τ᾽ εἰς ὥπα ἴδησθε,
Ἔρδειν, O,TTI κε κεῖνος ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ.
Ἢ μὲν dp ὡς εἰποῦσω, πάλιν κίε πότνια Ἥρη"
Ἕ ζετο δ᾽ εἰνὶ Sgóror τὼ δ᾽ ἀΐξαντε πετέσθην,
P4 2 ὦ ͵ /, ^
Iàz» δ᾽ ἵκανον πολυπίδακα, μήτερα “γηρῶν'
T Ba uS 7, 3 x / »
Εύρον ὃ ευρύοπὰ Κρονίδην ἀνὰ Ταργάρῳ ἄκρῳ
eu , N , /, 7 E / :
Hgevoy, QUi δὲ μι» Sot) νέφος ἐστεφάνωτο"
T δὲ πάροιθ᾽ ἐλθόντε Διὸς νεφεληγερέταο,
n 5'NN fe» , ^ , 7 LE
Στήτην" οὐδὲ σφῶιν ἰδὼν ἐχολώσατο “Νυμνῷ;,
"Orri οἱ dx ἐπέεσσι φίλης ἀλόχοιο πιθέσθην"
* Corripiet autem alium-post-alium, quique in-culpá 521, quique etiam non.
* Quare te nunc jubeo missam-facere iram de filio tuo :
* Jam enim aliquis, eo e vi et manibus fortior,
* Vel interfectus est, vel etiam posthàc interficietur: difficile quippe es/,
* Omnium hominum liberare à morte progeniemque partumque."
Sic locuta, collocavit in solio impetuosum Martem.
Juno autem Apollinem vocavit domum extra,
Irimque, quae diis internuncia est immortalibus ;
Et eos compellans, verbis alatis allocuta est :
** Jupiter vos in Idam jubet venire quàm celerrimé ;
* ^ Ac postquam veneritis, Jovisque vultum aspexeritis,
** Facite, quicquid ille hortatus fuerit et jusserit."
Ac quidem sic locuta, retró cessit veneranda Juno;
Conseditque in solio: ii veró properantes volabant,
Idamque pervenerunt fontibus-irriguam, matrem ferarum.
Invenerunt autem laté-sonantem Saturnium in Gargaro summo
Sedentem, circumque ipsum odorata nubes circumfusa erat:
Hi autem ut coram venerunt Jove nubes-cogente,
Steterunt; neque iis visus iratus est animo,
Quoniam sibi celeritér verbis suae uxoris paruerant :
140
150
155
140
Ver. 144.— 7 σε. Que utique; Que sci- Ver. 152.
licet Ἶ 175. 498. et ad S', 206.
Ibid. — μετάγγελος. Al. μετ’ ἄγγελος. Ver. 153.
εὐρύοπα. Vide suprà ad Z,
ἐστεφάνωτο.] Si ἐστεφάνωται
Ibid. — ἀθανάτοισι.) Vide suprà ad 4, 598. | dixisset, jam non constitisset Temporum ra-
Ver. 1477. — ἴδησθε.) Al. ἵκησθε. ΑἹ. ἴδησε. |tio. Vide suprà ad ὦ, 57.
Ver. 148,
ἐκεῖνος, Vide suprà ad ver 11
éyrri κε κεῖνος.) «Αἱ, ὅττι x Ver. 155. ——— οὐδὲ σφῶ!ν ἰδὼν ἐχολώσατο.
96
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ
Lis. XV.
5 ^ 7 3 7, ΄
Igi» δὲ προτέρην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Βάσκ ἴθι, "er voy cin, Ποσειδάων, ἄνακτι
Πάντα τἄδ᾽ ἀγγεῖλαι, μηδὲ ψευδάγγελος εἰναι"
Παυσάμενόν pay ἄνωχθι μάχης ἦδὲ πτολέμοιο,
160
Ἔρχεσθαι μετὰ φῦλα Seo», ἢ 3 ei dA δον,
E; δέ “κοι οὐκ ἐπεέσσ' ἐπιπείσεται, ἀλλ᾽ ἀλογήσει;
Φραζέσθω δὴ ἴπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ Suo»
Μή μ᾿ οὐδὲ, κρατερός περ ἐῶν, ἐπιόντα ταλἄσση
Meer ἐπεὶ £o φημὶ βίη πολὺ φέρτερος εἶναι»
Καὶ γενεῇ πρότερος" τοῦ δ᾽ οὐκ ὅθεται φίλον ἦτορ
Ἴσον € eL oi φάσθαι; σόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.
a ji , 3:35 ἀρδς / / 947 “
Ὡς ἐφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε ποδήνεμος QE Ιρις"
B5 δὲ ad ᾿Ιδαίων ὀρέων εἰς Ἴλιον iei.
"Oz δ᾽ ὅταν ἐκ γεφέων πτῆται γιφὰς, ἠὲ χάλαζα
170
Ψυχρὴ ὑπαὶ βιπῆς αἰθρηγενέος Βορέαο'
"Oc κροαιπνὼς μεμαυῖα διέπτατο ὠκέα Ἴρις,
Yrim autem priorem verbis alatis allocutus est :
* Vade, age, Iri velox, Neptuno regi
* Omnia haec nuncia, neque falsa-nuncia sis :
* Relictà illum jube pugná atque proelio,
160
* [re ad coetus deorum, vel in mare vastum.
* Si veró meis non verbis parebit, sed aspernabitur,
* Perpendat deinde mente et animo,
* Ne me nequaquam, fortis ut sit, invadentem valeat
* Sustinere ; quoniam eo profiteor viribus multó praestantiorem me esse,
illius autem non veretur cor
* Et natu majorem :
165
* Aequalem mihi se-profiteri, quem metuunt etiam caeteri."
q p q
Sic dixit :
neque non-obsecuta est alis-ventosis velox Iris:
Descendit autem ab Idaeis montibus Ilium versüs sacram.
Ut veró cüm ex nubibus volat nix, aut grando
170
Gelida, acta impetu serenitatem-inducentis Doreae :
Sic festinantér viam-carpens pervolavit velox Iris,
Ver. 158. Βάσκ᾽ ἴθι.
Vade, age, nate ; AZEn. IV, 995.
* Caterüm, quis tam obtuso ingenio est,
* quin intelligat, βάσκ᾽ 44; verba duo idem
* significantia, non frustrà posita esse ἐκ
** σαραλλήλου, ut quidam putant: sed horta-
* mentum esse acre imperate celeritatis."
Gell. lib. 18. cap. 93.
Ver. 160. μάχης ἠδὲ ππτολέμοιο.] Vide
suprà ad 4, 252. 279.
Ver. 161. "Ἔρχεσθαι μετὰ. "Ερχεσθ ἢ μετὰ,
ver. 177.
Ver. 162. — ἐσέεσσ᾽ ἐσισπείσεται.
σεσείσεται" notante Henr. Stephano.
Ver. 163. δὴ" mura.] 4l. δὴ ἔπειτα.
Quod ferri potest. Vulgg. δ᾽ ἤσειστα' Quod
ex analogià minüs est accuratum.
Al. ἐπέεσσι
Ver. 164. Μή μ᾽ οὐδὲ, xQuTE ὅς περ ἰὼν,
ταλάσσῃ.} Barnesius, et Editio Wetste-
niana, aliique, pessimé hoc ita vertunt, ac
si Homerus contrà plane, quàm voluerit, scrip-
sisset; Μή μ᾽, οὐδὲ κρατερός περ ἐὼν TA&-
λάσσῃ.
Ver. 167. *1eov ἐ ἐμοὶ φάσθαι.) Notandus hic
primigenius et maximé proprius Vocis Medie
usus: ZEqualem SE mihi dicere. Vide suprà
ad y', 141.
Ibid. σόν τε στυγΐουσι καὶ | ἄλλοι. ἢ Quem
utique —. Al. καὶ ὁμοιωθήμεναι ἄντην. Nempe
ex 4, 187. Sed priorem Lectionem firmat
infrà ver. 185.
Ver. 170. "gàs.] Quà analogià ex νἵ-
φειν deducta sit /gàs, vide suprà ad 4, 558,
et ad μ΄, 980.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ O.
, Ν ͵ὔ
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσέφη κλυτὸν ᾿Εννοσίγαιον
᾿Αγγελίην τινά voi, Vounoye κυανοχαῖτα,
Ἦλθον δεῦρο φέρουσα παραὶ Διὸς αἰγιόχοιο" 1
/,
Παυσάμενόν σ᾽ ἐκέλευσε μάγης ἢδὲ πτολέμοιο
L4 E ^ X nd M *^ , eu - 2
Ἐργχεσθ᾽ ἢ μετὰ φῦλω “γεῶν, ἢ εἰς ἅλα δῖαν.
, , , , ,
E; δέ οἱ οὐκ ἐπέεσσ᾽ ἐπιπείσεαι, ἀλλ᾽ ἀλογήσεις;
Ἤπείλει κακεῖνος ἐναντίξιον πολεμίζων
᾿Ἐνθάδ᾽ ἐλεύσεσθαι" σὲ δ᾽ ὑπεξαλέασθαι ἀνώγει
^ Ν "n
Χεῖρας, ἐπεὶ σέο Φησὶ βίη πολὺ φέρτερος εἰναι
$ ld , 7 N : , , L4 $ $ 7 E.
Καὶ γενεῇ πρότερος" σὸν O οὐκ oerou Φίλον ἦτο
ῥῳ povsp
"I Á, e d 7] / , ἈΝ 3
σὸν οἱ φάσθαι, τὸν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.
N N ER. 2 5 7 ab. , N , /,
Tav δὲ py ὀχθήσας προσεῷη κλυτος Εγνοσεγαιος"
5 7 £e 62 , /, 5 ἃ ε ͵ 3
€ πόποι, ἦ p» ἀγαθός περ ἐῶν, ὑπέροπλον GEITEV,
ἘΠ μ᾽ ὁμότιμον ἐόντα βίη ἀέκοντω καθέξει.
- i 7
Τρεῖς γάρ v ἐκ Κρόνου εἰμὲν ἀδελφεοὶ, oU τέκε ἱ Ῥείη,
^
Ζεὺς καὶ ἐγὼ, τρίτατος δ᾽ ᾿Αἴδης ἐνέροισιν ἀνάσσων"
Τριχθὰ δὲ πάντα δέδασται, ἕκαστος δ᾽ ἔρψυμορε τιμῆς.
79 , Nor N eu 7, 2:N
Hoi ἐγὼν ἔλαχον πολιὴν ἀλὼ voustusy αἰεὶ,
-I
Ci
180
190
Propé autem stans allocuta est inclytum Neptunum :
* Nuncium quendam tibi, Neptune crines-caerulee,
* Veni huc ferens à Jove Aegiocho :
* Relictá te jubet pugná atque proelio,
** Ire vel ad coetus deorum, vel in mare vastum.
** Si veró ejus non verbis parebis, sed aspernaberis,
* Minatus est et ipsum-se ex-adverso pugnaturum
* Huc venturum: te autem vitare jubet suas
* Manus, quia, qudm tu sis, ait viribus multó se praestantiorem esse,
* Et natu majorem : tuum autem non veretur cor
* Aequalem £e ei profiteri, quem metuunt etiam caeteri."
Hanc autem valdé indignatus allocutus est inclytus Neptunus :
* Eheu; certé, potens licét existens, superbé locutus est,
* Si me, pari honore praeditum, vi invitum coércebit.
'* "Tres enim ex Saturno sumus fratres, quos peperit Rhea,
* Jupiter et ego, tertius autem Pluto inferis imperans :
^* "Trifariàm autem omnia divisa-sunt, quisque veró suam sortitus est dignitatem.
* Meae sané sortis-erát canum mare habitare perpetuo, 190
180
185
Ver. 174. — κυανοχαῖτα.) "Vide suprà ad
d, 43, 58, 598.
Ver. 1177. "Ἔρχεσθ᾽ ἢ μετὰ. "Ερχεσθαι μετὰ,
ver. 161. Aut locus iste ex hoc, aut hic ex
isto, corrigendus.
Ver. 179.--- πολεμίζων.) 2l. πολεμίξων.
Ver. 180. ἀνώγει.] Cod. Harlezan. ἄ-
νωγε. Quod et ipsum recté dicitur de prz-
senti; Vide suprà ad S', 522.
Ver. 183. Ἶσόν οἱ φάσθα..) Quá ratione,
ἶσον, ultimam hic, etiam extra czasuram,
producat; item κακὸν, ver. 196. et χολω-
τοῖσιν, Ver. 210, vide suprà ad Z, 51. Scribi
Tox. 11.
hoc quidem in loco poterat, Ἶσόν σ᾽, οἱ φάσθαι.
Sed venustiüs abest istud sí. Vide suprà
ad ver. 166; ubi itidem scribi potuisset, *175»
ἕ μοι φάσθαι" sed minüs eleganteér.
Ver. 187. Τρεῖς γάρ v ix Κρόνου) Etenim
tres ; Nam íres videlicét « dll. Τρεῖς
γάρ τε Κρόνου.
Jbid.—-—— οὖς vixi Ῥείη. 4l. οὗς τέκε Ῥείη.
Et, eie τέκετο Ῥέα.
Ver. 189. δέδασται
juncta sunt cum praecedente εἰμέν.
suprà ad Z, 57.
Ver. 190.
ἔμμορε. Con-
,Vide
ἐγὼν ἔλαχον πολιὴν &Ac.]
98
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
Lig. XV.
Παλλομένων, ᾿Αἴδης, δ᾽ ἔλαχε ζόφον 5 ἠερόεντα"
Ζεὺς δ᾽ Day, οὐρανὸν εὐρὺν" ἐν αἰθέρι καὶ γεφέλησι.
Γαῖα ur ἔτι ξυνὴ πάἄντων, καὶ μακρὸς "Ολυμπος:
Τῷ po καὶ οὔτι Διὸς βέομαι φρεσίν" ἀλλὰ ἕκηλος,
Ko κρατερός περ TR μενέτω τριτάτῃ ἐγὶ μοίρῃ.
Χερσὶ δὲ μήτι μὰ TRY κακὸν ὧς; δειδισσέσθω.
Θυγατέρεσσιν γάρ TE καὶ υἱάσι κέρδιον ein
᾿Εκπάγλοις € ἐπέεσσιν ἐνισσέριεν, oU; TÉXGV αὐτὸς,
ΟΣ ἔθεν ὁ ὀτρύγοντος ἀκούσονται καὶ ἀνάγκῃ.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ποδήνεμος ὠκέα Ἴρις"
Οὕτω γὰρ δή τοι; Γαιῆοχε κυανοχαῖτα,
Τόνδε φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε; κρατερόν 76;
Ἢ τι μεταστρέψεις ; στρεπταὶ μέν τε φρένες ἐσθλῶν.
« Motis-sortibus :
Plutoni autem sorte-obvenere tenebrae caliginosae ;
* Jovis veró obvenit coelum latum, i in aethere et nubibus.
** Terra autem etiamnum communis est omnium, et excelsus Olympus :
*' Quare sané nequaquam Jovis degam ex voluntate; sed quietus,
* Potens licét existens, maneat suá tertià in portione.
195
* Manibus veró nequid me omninó, ignavum veluti, territet,
* Filias enim et filios satius esset
** "Terrificis verbis incessere, quos genuit ipse ;
* Quiet imperitanti auscultabunt, etiam necessitate."
Huic autem respondit deindé pedibus-ventos-aequans velox Iris :
* Ttane veró à te, Neptune crines-caerulee,
* Hunc fero Jovi sermonem durumque asperumque ?
* An quid mutabis? Flexibiles sané mentes prudentium.
imperium pelagi, sevumque tri-
dentem,
mihi sorte datum ;
mania saxa.
Hac—— ——
Sors rerum,
Ver. 191.
Th. Bentleio collati.
minüs numerosé.,
Ver. 197. Θυγασέρεσσιν γάρ. vi] | Etenim
tenet z/le im-
AEn. I, 142.
manebat
---- Χ, SP
ἔλαχε ζόφον. Τα MSS.
Vulgg. ἔλαχεν Σύρον
ΠΙΐας -τττττ De prosodià autem, vide suprà
ad Z, 598.
Ibid. κίρδιον εἴη. «ΑἹ. βέλπερον εἴη.
Ver. 199, ἀκούσονται. ll. ἀκούσωνπαι.
Ver. 201. οὕτω γὰρ δή. Siccinó autem,
queso? Siccinà enim rever ? Nempe
refertur istud, γὰρ, ad id quod elegantissime
reticetur; * H«reo de responso renuntiando :"
Vel ** Metuo tibi; Nam —:" Vel, siquid
simile. "Vide suprà ad £, 29. Quare inficeté
admodum Spondanus ; * Illud, γὰρ, vide
* mà superfluum sit." Atque etiam .Eusta-
thius ; Σκοπητέον εἰ μὴ παρέλκει ὃ “ yàp"
σύνδεσμοι" οὐδὲν γὰρ αἰτιολογεῖ. Virgilius ele-
gantissimé, constructione non multüm dissi-
mili :
tandem ore locutus ;
Nam quis te, juvenum confidentissime,
nostras
Jussit adire domos ?
Georg. IV, 455.
Ubi istud, Nam, in ipso statim orationis ini-
tio, vim habet recentioribus linguis prorsüs
incognitam. Czaterüm de totá hác Iridis o-
ratione, ita Don: ystus Halicarnasseus : Λέγειν
μὲν βούλεται, εὐπρεπῶς δὲ λέγει. Τὸν λέ-
yovra, ζητεῖν εὐπρεπῶς λέγειν, δείκνυσιν ἐσὶ
σῆς "Toig" Παραινεῖ αὐτῷ ^ "les εὐσρε-
σέστερον λέγειν, iy ἀκινδυνότερος ὃ λόγος .
* Or» γὰρ δή σοὶ :᾽) Καὶ
ἀσειλὴν αὐτῷ ἐσάγει, ὀνόματι ἑνὶ λέγουσα, “ δὴ
“ μῦϑον.᾽" Dion. Halicarn. Τέχνη, ὃ 9.
Ibid. κυανοχαῖσα.] Vide suprà ad ὦ,
498, 58, 528.
Ver. 208. σφρεπσαὶ μέν σε φρίνες ἐσθ-,
λῶν. «Αἱ. στρεπταὶ γάρ MA φρένες.
στρεπτοὶ δέ σε καὶ ϑεοὶ αὐτοί.
ἀκεσταί σοι φΦρίνες ἐσθλῶν.
ἢ 493.
y, 115.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZX O'
O:ct', ὡς πρεσθυτέροισιν ᾿Ερωνύες αἰὲν eTOVTÓA.
Τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε Ποσειδάων ἐνοσίχθων"
Ἶρι Sedi, μάλα τοῦτο ἔπος κατὰ μοῖρον ξειπές"
Ἐσδλὸν καὶ τὸ τέτυκται, 0T ἄγγελος αἰσιρ εἰδῆ"
᾿Αλλὰ τόδ᾽ αἰνὸν ἄγος κραδίην καὶ υρὸν ἱκάνει»,
'Οσπόταν ἰσόμορον καὶ ὁρμῇ πεπρωμένον GT
Νεικεΐειν ἐθέλησι χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν.
᾿Αλλ᾽ croi νῦν μέν κε νεμεεσσηθεὶς ὑποείξω"
" AXXo δέ τοι ἐρέω, καὶ ἀπειλήσω τόγε υμῷ,
Αἴκεν ἄνευ ἐμέθεν καὶ ᾿Αθηναίης ἀγελείης»
Ἥρης» Ἑρμείω v6, καὶ Ἡφαίστοιὸ ἀνώβτος,
Ἰλίου αἰπεινῆς πεφιδήσεται, οὐδ᾽ ἐθελήσει
᾿Εκπέρσαι, δοῦναι δὲ μέγα κράτος ᾿Αργείοισιν'
Ἴστω τοῦθ᾽, ὅτι νῶϊν ἀνήκεστος χόλος ἔσται.
"Oe εἰπὼν, λίπε λαὸν ' Aqouixó» ᾿Ἑννοσίγαιος"
Δῦνε δὲ πόντον ἰὼν, πόθεσαν δ᾽ ἥρωες ᾿Αχαιοί.
Καὶ τότ᾽ ᾿Απόλλωνα προσέφη νεφεληγερέτα “Ζεύς:
Ἔρχεο γῦν, φίλε Φοῖξε, μεθ᾽ “Ἑκτορω γοωλκοκορυστῆν'
* Nósti, quód majoribus-natu Erinnyes semper asseclae sunt."
Hanc autem vicissim allocutus est Neptunus terrae-quassator :
* Tri dea, valdé hoc verbum recté dixisti :
* Bonum et illud est, quandó nuncius utilia nórit :
* Sed hic gravis dolor cor et animum meum occupat,
* Cüm parem-sorte et pari destinatum fato
“« Objurgare vult iracundis verbis.
«Αἴ sané nunc quidem, indignatus licét, cedam :
* Aliud veró tibi dicam, et minabor illud animo;
* Si quidem invitis me et Minervá praedatrice,
* Junone, Mercurioque, et Vulcano rege,
* [lio excelso parcet, neque volet
* Evertere, dareque magnam victoriam Argivis ;
** Sciat hoc, nobis insanabilem iram fore."
Sic fatus, liquit exercitum Achaicum Neptunus:
Subiitque pontum profectus; desiderabant veró eum heroés Achivi,
Et tunc Apollinem allocutus est nubes-cogens Jupiter :
* Vade nunc, dilecte Phoebe, ad Hectorem aere-armatum :
99
210
215
220
205
210
Ver. 204. Oic£, ὡς. Vide suprà ad Z, 557. Ver. 915.
ἄνευ ἔμεθεν καὶ ᾿Αϑηναίης.}
Ver. 206. ἔειπες. 24i. fusus ut et|.4l. ἄνευθεν ἐμεῖο, ᾿Αθηναίΐης c.
alibi szepé. Ibid. ——— ἀγελείης.) Vide suprà ad δ΄, 198.
Ver. 907. τέτυκται. Vide suprà ad 4| — Ver. 214. Ἑρμείω v&.] Δ. “Ἑρμείεω vt.
37 Quod pronuntiatu idem est.
Ver. 211. — γεμεσσηθεὶς.} Schol. inedita, in Ver. 218. “Ως εἰπὼν, λίπε λαὸν
* Δῦνε
cod. ZHarleiano, ἃ Tho. Bentleio communica-
ta: σὴν νέμεσιν εὐλαξηθείς. "Vide infrà, ver.
227.
Ver. 219 —— 217. ἼΑλλο δὲ χόλος
ἔσσα..) Hosce sex versiculos rejecerunt non-
nulli: Rationibus admodüm ineptis; ut o-
stendit Eustathius.
δὲ πόντον.
Tantum effata, caput glauco contexit amic-
tu,
Multa gemens, etse fluvio Dea condidit
alto. ZEn. XII, 855.
Ver. 290, — γεφεληγερίτα.] Vide suprà ad
G 2
100 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ο΄. Lis. XV.
Ἤδη μὲν γάρ τοι γαιήοχος ᾿Εωνοσίγαιος
Οἴχεται εἰς ἅλα δῖαν, ἀλευάμενος χόλον αἰπὺν
Ἡμρέτερον' μάλα γάρ κε μάᾶχης ἐπύθοντο καὶ ἄλλοι,
Οἵσερ γέρτεροί εἰσι “οὶ, Κρόνον ἀμφὶς ἐόντες. 225
᾿Αλλὰ τόδ᾽ ἠμὲν ἐμυοὶ πολὺ κέρδιον, ἦδέ οἱ αὐτῷ
ἜἜπλετο; ὅττι πάροιθε νεμεσσηθεὶς ὑπόειξε
Χεῖρας € ἐμάς: ἐπεὶ οὔ κεν ἀνιδρωτί γ᾽ ἐτελέσθη.
᾿Αλλὰ σύ αὶ ἐν χείρεσσι Mao Αἰγίδα υσσανόεσσαν,
Tz» μάλ᾽ ἐπισσείων, φοξέειν ἥρωας ᾿Αχαιούς. .280
Σοὶ δ᾽ αὐτῷ μελέτω, κατηθδόλε, φαίδιμος Ἕκτωρ"
Τύφρα γὰρ οὖν οἱ ἔγειρε μένος μέγα, oe ἂν ᾿Αχαιοὶ
Φεύγοντες γῆάς T£ καὶ Ἑλλήσποντον i ἵκωνται'
Κεῖθεν δ᾽ αὐτὸς ἐγὼ φράσομαι ἔργον TE ἔπος T£,
“Ὡς xe καὶ αὖτις ᾿Αχαμοὶ ἀναπγεύσωσι πόνοιο. 235
Ὡς ἐφατ᾽" οὐδ᾽ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν ᾿Απόλλων'
Bz δὲ xov ᾿Ιδαίων ὁ ὀρέων, ien ἐοικὼς
᾽Ὦ κει, φωσσοφόνῳ, 00T. ὠκίιστος πετεηνῶν"
Eig υἱὸν ἸΠριάμμοιο δαΐφρονος, " Exvogo δῖον,
* Jam enim terram-cingens terrae-quassator
* Abiit in mare vastum, evitans iram gravem
* Nostram: nam omninó alioqui pugnam audiissent et alii,
* Etiam qui inferi sunt dii, Saturnum circa existentes. 295
* Sed hoc et mihi multó satius, et illi ipsi
* Est; quód anté veritus cessit
*" Manus meas : quippe haud sine-sudore perfecta-fuisset-res.
* Sed tu quidem manibus accipe Aegidem fimbriatam,
* Quà admodüm incussá terreas heroas Achivos. 250
** "Tibi veró ipsi curae sit, ὁ 44pollo é-longinquo-feriens, illustris Hector :
* "Tantisper enim ei excita robur magnum, dum Achivi
* Fugientes ad ,navesque et Hellespontum pervenerint :
* Exindé veró ipse ego consultabo ' opereque verbisque,
* Ut et vicissim Achivi respirent à labore."
Sic dixit: neque sané patri non-obsequutus est Apollo:
Descendit veró ab Idaeis montibus, accipitri similis
Celeri, columbarum-occisori, qui celerrimus volucrum :
Invenit filium Priami bellicosi Hectorem nobilem
οὖν. Ut dixi; Ut decrewi;
Ver. 225. vigrsen..] AL. ἐνέρσεροι. Ver. 232.
Ver. 226. ἐμοὶ , ἦδέ οἱ αὐτῷ. Ut statui
Ἐκμοὶ μὲν, διὰ σὸ μὴ σιμωρήσασθαι" ἐκείνῳ δὲ, Ver. 254.
διὰ và μὴ βληθῆναι. Τὸ γὰρ " ἀνιδρωτὶ,᾽᾿ ἐπὶ] 140.
Ἰποσειδῶνος κεῖται. Schol, inedita, in Cod, Zar- Ibid. —-— ἔργον σε ἔπος πο. M suprà ad
φρασέμαι. Vide suprà ad 4,
leiano, à Th. Bentleio communicata. &, 595.
Ver. 227. νεμεσσηθεὶς ὑπόειξε Χεῖρας Ver 955. “Ως κε ll." Quer.
tuds.] Νεμεσσηθεὶς, εὐλαξηθεὶς φὴν νέμε- Ver. 256. ἄρα. Ut solitus erat ; Ut
σιν, τὸ δὲ, χεῖρας ἐμὰς, μετὰ σοῦ νεμεσσηθεὶς | equum erat; Ut par erat :
συντακτίον μᾶλλον, ἥπερ μετὰ oU ὑπόειξεν. Eu- Ver. 258. órr.] Qui utique, — i
stath. Ver. 959. Eóg viv. ] Constructio haec asyn-
Ver. 950. Τὴν μάλ᾽. Cod. -lasisian. T; | detos, celeritatem optime depingit proficiscen-
μάλ᾽" Scholia ibidem, inedita; Διὰ σαύτης, | tis.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ Οὐ. 101
ἭΜμενον, οὐδ᾽ ἔτι κεῖτο" νέον δ᾽ ἐσαγείρατο Spin, 240
᾿Αμφί ξ γινώσκων ἑσάρους" ἀτὰρ ἄσθμα καὶ ἱδρὼς
Παύετ᾽, ἐπεί py ἔγειρε Διὸς γόος αἰγιόχοιο.
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος προσέφη ἑκάεργος ᾿Απόλλων᾽
Ἕατορ, Ui Πριάμοιο, τίη δὲ σὺ νόσφιν ἀπ᾽ ἄλλων
"He ὀλιγηπελέων, 5 πού τί σε κῆδος ἱκάνει; 245
Τὸν δ᾽ ὀλιγοδρανέων προσέφη κορυθαίολος " Ἕχτωρ'
Tí δὲ σύ ἐσσι, φέριστε Sean ὁ ὃς 7 eget ἄντην ;
Οὐκ ἄζεις, δ με γηυσὶν ἐπὶ πρύμνησιν ᾿Αχαιῶν,
Οὗς & ἑτάρους ὀλέκοντα, βοὴν ἀγαθὸς βάλεν Αἴας
Χερμαδίῳ πρὸς στῆθος, & ἔπαυσε δὲ νούριδος ἀλκῆς ; 250
Καὶ δὴ ἔγωγ᾽ ἐφάμην νέκυας καὶ δῶμ’ ᾿Αἴδαο
Ἤχματι τῷδ᾽ ὄψεσθαι, ἐπεὶ φίλον ἄϊτον ἧτορ.
'To» δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἑκάεργος ᾿Απόλλων'
Θάρσει νῦν, τοῖόν τοί ἀοσσητῆροα ἹΚρονίων
Ἔξ Ἴδης προέηκε παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν, 255
Φοῖξον ᾿Απόλλωνα χρυσάορον" ὃς σε πάρος περ
Sedentem ; neque ampliüs jacebat ;
Circum se agnoscens socios :
modó autem collegerat animum, 240
anhelitus veró et sudor
Cessárat, quandó ipsum reficiebat Jovis voluntas Aegiochi.
Propé autem stans allocutus est longó-jaculans Apollo:
** Hector, fili Priami, curnam tu seorsüm ab aliis
** Sedes viribus-defectus ? nunquid aliquis te dolor invasit ?" 245
Hunc autem languidus allocutus est pugnam-expedité-ciens Hector:
Quisnam veró tu es, optime deorum, qui me interrogas coram ?
Non audis, quód me navium ad puppes Achivorum,
Suos socios perdentem, pugná strenuus percussit Ajax
Saxo in pectus, cessareque me fecit ab animosá fortitudine ? 250
* Et sané ego putabam me mortuos et domum Plutonis
* Die hoc visurum ; quippe charam expirabam animam."
Hunc autem vicissim allocutus est rex é-longinquo-feriens Apollo:
“ Confide nunc, talem tibi adjutorem Saturnius
* Ex Idá misit, astare £25; et auxiliari, 255
* Phoebum Apollinem aureo-gladio-conspicuum ; qui te etiam anteà
Εὗρε Λυκάονος υἱὸν δ΄, 89. quit Barneszus, * pro ἤϊον" unde et Prior
EU υἱὸν ἸΠετεῶο δ΄, 597. * longa, alids brevis." ΑἹ Dorica ista, Ho-
Εὖρε Λυκάονος £, 169. mero prorsüs ignota. ᾿Αἴω, vocalem primam
Ver. 240.
ἐσαγείρετο.
Ver. 245,
* Fer. 245. *Hg'.] Vide suprà ad Z, 565. et
ad β΄, 191.
ἐσαγείρατο.} Cod. Harleian.
ἑκάεργος.) Vide suprà ad z,
yózQi».] Vide suprà ad 4,
Ver. 948. — δ ue] Vide suprà ad ὦ, 557.
Ver. 249. —— βοὴν ἀγαθὸς. Vide suprà ad
β΄, 408.
Ver. 2952.
ἄτην ἦτορ. * Doricó,"
in-
habet longam ; "ut liquet ex versu quem citat
ipse Barnesius :
Τὴν βάρξαρον γὰρ γλῶσσαν οὐκ taria.
Sophocl. 44). 1985.
Syllaba tamen ista prima corrzp potest, prop-
ter sequentem Vocalem: Quá de re, vide su-
prà ad ver. 24.
Ver. 256. Φοῖξον ᾿Απόλλωνα χρυσάορον. Vide
suprà ad Z, 435. et 58.
Armatumque auro
Jbid.
πάρος γε.
ZEn. IIT, 517.
πάρος περ.) Cod. MHarleian.
G5
102
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ο΄.
Lis. XV.
Pop, ὁμῶς αὐτόν TE καὶ αἰπεινὸν πτολιέθρον.
᾿Αλλ᾽ ἄγε, V9) ἱππεῦσιν ᾿ἐπότρυνον πολέεσσι;
Νηυσὶν £ ἐπὶ γλαφυρῆσιν ἐλαυνόριεν ὠκέας ἵππους"
Αὐτὰρ ἐγὼ προπάροιθε κιῶν, ἵπποισι κέλευθον
Πᾶσαν λειανέω, σρέψω δ᾽ ἥρωας
/,
260
᾿Αχαιούς.
"Og εἰπὼν, ἔμπνευσε μένος μέγα ποιμένι λαῶν.
Ὡς δ᾽ ὅτε vig στατὸς ἵππος, ἀκοστήσας ἐπὶ φάτνῃ,
Δεσμὸν ἀπορρήξας. Sreíes πεδίοιο ροριίνων,
ἘΠωθὼς λούεσθαι € eüppeios ποταμοῖο,
265
Κυδιόων, ὑψοῦ δὲ κἄρη ἔχει; ἀμφὶ δὲ γαῖται
"Kors ἀΐσσονται' ὁ δ᾽ ἀγλαΐηφι πεποιθὼς,
᾿Ῥίμφα $ γοῦνω φέρει μετά τ᾽ ἤθεα καὶ LE ἵππων"
"Oc Ἕκτωρ λαιψηρὰ πόδας καὶ
᾿Οτρύνων i ἱππῆας, ἐπεὶ Seo ἔκλυεν αὐδήν.
ψγούνατ᾽ ἐνώμα,
Οἱ δ᾽ ὥστ᾽ ἢ ἔλαφον κεροιὸν, ἢ ἄγριον αἶγα
Á 7 , ^
᾿Εσσεύοντο κύνες τε καὶ ἀνέρες ἀγροιῶται"
* Tuerr-soleo, simul ipsumque et excelsam urbem.
* Sed age, nunc equites exhortare numerosos,
«
* At ego anté iens, equis viam
«c
Naves ad cavas ut agant veloces equos :
260
Omnem complanabo, et vertam-in-fugam heroas Achivos."
Sic locutus, inspiravit robur magnum pastori populorum.
Ut veró cum stabulatus equus, hordeo-pastus ad praesepe,
Vinculo rupto currit per campum terram-pedibus-pulsans,
Consuetus lavari zn pulchré-fluenti fluvio,
265
Superbiens ; alté veró caput fert, circümque jubae
Humeros motantur ;
ipse autem pulchritudine-corporzs fretus,
Facile ipsum genua ferunt ad loca-consueta et pascua equarum :
Sic Hector celeritér pedes et genua movebat,
Concitans equites, postquam dei audivit vocem.
Sicuti veró vel in cervum cornutum, vel sylvestrem capram,
Incitaté-feruntur canesque et viri rustici ;
Ver. 260. — ἐγὼ κέλευθον Ἰτᾶσαν λεια-
γξω.} Sol nimirüm verno tempore vias exsic-
cat et reficit.
Ver. 969. ——— ἔμσνευσε μένος μέγα. Vide
suprà ad ν΄, 44. et ad x, 482. et ad £,
185.
Ver. 265 — 968. 'X δ᾽ ὅτε σις Δεσ-
μὸν ἀποῤῥήξας ϑείει —, καὶ νομὸν ἵσσων. Pro
δεσμὸν ἀποῤῥήξας, et ϑείει, alii habent, δεσ-
μὰ διαῤῥήξας, et ϑείοι vel Sein. Caeterüm
de toto hoc loco, vide suprà ad Z', 506 —
511. Ubiiidem sex versus repetuntur, Pa-
ridemque luxuriantem et jactabundum illic
pauló etiam aptiüs describunt, quàm ecto-
vem hic ex vulnere gravissimo nuperrimé re-
fectum. Quam ob causam, οἱ παλαιοὶ, in-
quit Eustathzus, δύο στίχους ἐνταῦθα μόνους ἐκ
τῆς παραθολῆς δέχονται, σοὺς ἐν σῇ ἀρχῇ" σοὺς
δὲ τίσσαρας ὀξελίζουσι, παρατιθέντες σῷ ὀδίλω
καὶ ᾿Αστερίσκον, ὡς ἀλλαχοῦ κάλλιστα κειμένων
σῶν ποιούτων ἐπῶν, καὶ μὴ ἐνταῦθα. Atqué haec
quidem recté ex JEustathio exhibuit Gallic?
Domina Dacier. Eadem autem deinceps ex
sermone Gallico, propter clausulam errore
Typographi malé interpunctam, Jfnglicà ita
vertit Popius, ut dicat ex hisce ser versiculis
Antiquos, hoc quidem in loco, duos tantüm
et quatuor retinuisse,
Ver. 2971..01 δ᾽ ὥστ᾽. Ita Vulgati. MA
ad orationis elegantiam spectandam pertinere
videtur, ut scribatur Οἱ δ᾽, dec . Nem-
pé ut vox Δαναοὶ, ver. 277. repetitio intelliga-
tur hujus Οἱ y. Quod proinde hoc in loco
recté verti poterit, Danai autem,
Ibid. — ᾿κεραὸν, 4.] Vide suprà ad Z, 51.
Ver. 972. ᾿Εσσεύοντο.} Irruere solent ; Per-
sequi solent . Vide suprà ad »', 84. et ad
&, 51.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ O-.
Τὸν μέν T ἠλίβατος πέτρη καὶ δάσκιος ὕλη
Εἰρύσατ᾽, οὐδ᾽ ἄρω σέ σῷι κιχήμενωι OLG LUUD ἦεν"
Τῶν δέ S ὑπαὶ ie zie ἐφάνη λῖς ἠὐγένειος
Εἰς ὁδὸν, αἴψψα δὲ πάντας ἀπέτραπε καὶ μεμαώτας"
"Oc Δαναοὶ, εἴως μὲν, ὁροελαδὸν αἰὲν ἕποντο;
Νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν'
Αὐτὰρ ἐπεὶ ἴδον Ἕκτορ ἐποιχόμενον στίχας ἀνδρῶν,
Τάρξησαν, mi δὲ παραὶ ποσὶ χάππεσε SUC.
Τοῖσι δ᾽ ἔπειτ' ἀγόρευε Θόας, ᾿Ανδραίμιονος υἱὸς»
Αἰτωλῶν ὁ 0x, ἄριστος, ἐπιστάμενος μὲν ἄκοντι,
Ἔσθλὸς δ᾽ ἐν σταδίη" ἀγορῇ δέ 6 παῦροι ᾿Αχαιῶν
Νίκων, ὑππότε κοῦροι ἐρίσσειαιν περὶ ptor
"Oc σφιν ἐὐφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν"
aD πόποι, ἢ μέγα Sau τόδ᾽ ὀφθαλριοῖσιν ὁρῶρνοιι"
Οἷον δ᾽ αὖτ᾽ ἐξαῦτις ἀνέστη, κῆρας ἀλύξας,
Ἕκτωρ' ἦ S» μὲν μάλα ἔλπετο ϑυμὸς ἑκάστου;
Χερσὶν ὑ UT Αἴαντος Seien ΤῬελαμωνιάδοιο'
᾿Αλλά τις αὖτε ϑεῶν & ἐῤῥύσατο καὶ ἐσάωσεν
“Ἕκτορ ᾿ ὃ δὴ πολλῶν Δαναῶν v ὑπὸ γούνατ' ἔλυσεν"
Ὡς καὶ yov ἔσσεσθαι ὁ ὀΐομαι" οὐ γὰρ ἄτερ γε
Ζηνὸς ἐριγδούπου πρόμος ἵστατωι, ὧδε μυενοινῶν.
Atque hunc quidem excelsa petra et densé-umbrosa sylva
Servat, neque enim ipsis ewm prehendere in-fatis erat ;
Horum autem clamore-ezcitatus apparet leo maxillis-terribilibus
Ad viam, statimque omnes avertit, ardentér licét persequentes ; 3
Sic Danai, hactenüs quidem, catervatim perpetuó sequebantur,
Ferientes ensibusque et hastis utrinque-acutis :
Sed postquam viderunt Hectorem obeuntem ordines virorum,
Metu-perculsi sunt, omnibusque in pedes decidit animus.
lis autem dein concionatus est Thoas, Andraemonis filius,
Aetolorum longé praestantissimus, peritus quidem jaculo-pugnandi,
Strenuusque etiam in statariá pugná; concione veró ipsum pauci Achivorum
Vincebant, quandó juvenes contenderent de eloquentiàá :
Qui u£ique inter illos prudens concionatus est et dixit :
** Q dii, profectó ingens miraculum hoc oculis video :
** Cüm ita jam de integro exsurrexit, morte evitatà,
* Hector: Atqui ipsum omninó sperabat animus cujusque,
* Manibus sub Ajacis mortuum esse Telamoniadae :
** Sed aliquis rursüs deorum liberavit et servavit
* Hectorem, qui profectó multorum Danaorum genua solvit :
“ Quemadmodum et nunc itidem-fore puto ; non enim sine
** Jove altitonante primus-inter-pugnatores stat, adeó animo-incitatus.
103
275
285
280
285
290
Ver. 975. — $A5.] Vide suprà ad y, 151. Ver. 290. — ijjózare] 4L ἐῤῥύσσατο, vel
Ver. 274.
non
οὐδ᾽ ἄρα τέ.) «dc proinde | εἰρύσσατο.
Κεν. 291. ---- ὃ δὴ.} Qui sane; qui profectó, —
Ver. 916. -—— μεμαῶτας.] Vide suprà ad| Ibid. — Δαναῶν. ᾿Ανδρῶν, MSS. Florentin.
γ΄, 46. et Vatican. à Tho. Bentleio collati,
G 4
104 OMHPOY IAIAAOZ Οὐ. Lis. XV.
᾿Αλλ ἄγεθ᾽ , ὡς ἂν ἐγὼν εἰπω, πειθώμεθα πάντες"
Πληθὺν μὲν προτὶ νῆας ἀνώξομοεν ἀπονέεσθαι:
Αὐτοὶ δ᾽, ὅσσοι ἄριστοι ἐνὶ στρατῷ εὐχόμεθ᾽ εἶναι,
Στείομεν, & κε πρῶτον ἐρύξομεν ἁ ἀντιάσαντες,
Δούρατ' ἀνασχόμενοι" τὸν δ᾽ οἴω καὶ μεμαῶτα
Θυμῷ δείσεσθαι Δαναῶν zT OLD VOL ὅμιλον.
Ὡς ἔφαθ" οἱ δ᾽ ἄρα TOU μάλα μὲν κλύον ἠδ᾽ ἐπίθοντο.
Oi μὲν ἀρ ἀμφ᾽ Αἴαντα καὶ ᾿Ιδομιενῆα αἴ οὐ γου ΤΟ,
Ῥεῦκρον, Μηριόνην τε; Μέγην T ἀτάλαντον "Aet
“Ὑσμίνην ἢ ἤρτονον, ἀριστῆας καλέσαντες,
Ἕκτορι καὶ Τρώεσσιν £ ἐναντίον" αὐτὰρ ὀπίσσω
Ἢ σληθὺς ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν ἀπονέοντο.
Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες" ἦρχε δ᾽ ae Ἕκτωρ
Μακρὰ βιδάς" πρόσθεν. δὲ xi αὐτοῦ Φοῖξος ᾿ Απόλλων,
Εἱμένος ὠμυοιῖν νεφέλην, ἔχε δ᾽ αἰγίδα Νοῦριν,
Δ εινῆν, ἀμφιδάσειαν, ἀριπρεπέ . ἣν ἄρα χαλκεὺς
Ἥφαιστος Au δῶκε Φορήμιεναι ἐς Φύδον ἀνδρῶν"
Τὴν ἀρ y ἐν χείρεσσιν ἔχων; ἡγήσατο λαῶν.
* Sed agite, sicut ego dixero, pareamus omnes :
* Multitudinem quidem ad naves jubeamus redire :
* Ipsi vero, quotquot fortissimos i in exercitu profitemur nos esse,
Stemus ; si quà primüm arcere poterimus, occurrentes
* Hastis cum elevatis; hunc autem puto, ardentem licét,
* Animo veriturum Danaorum ingredi multitudinem."
Sic dixit: Illique ei maxim quidem auscultárunt et paruerunt.
Itaque Ajax et Idomeneus rex,
'Teucer, Merionesque, Megesque par Marti,
Ad pugnam copias-instruebant, proceribus convocatis,
Hectorem et "Trojanos contra: sed retró
Multitudo-Zmbecillor ad naves Achivorum redibant.
u
295
300
305
310
to
«
[124
σοῦ
"Trojani veró priores in-eos-impetum-fecerunt conferti ; praeibat autem Hector
Passibus-magnis gradiens; anteibat autem ipsum Phoebus A pollo,
Indutus humeros nube, tenebatque aegidem impetuosé-versatilem,
Horrendam, undique-hirtam, insignem, quam faber
Vulcanus Jovi dederat gestandam, ad fugandos-in-pugná viros :
Hanc ille in manibus tenens, praeibat copiis.
S510
Ver. 294. —— ἐγὼν. Al. ἐγώ. Ver. 502. ἀτάλαντον.) Vide suprà ad
Ver. 295. meori.] Al. ποτί. p, 627.
Ibid. — ἀπονέεσθαι. Vide suprà ad Z, Ver. 505. — ἀπονέοντο. ] Vide suprà ad 4, 598.
598. Ver. 506. — ἄρ᾽.) Ut par erat ; Ut solebat, —.
Ver. 2997. —— ἀντιάσαντες.) Vide suprà ad Ver. 507. βιξάς" δὲ κ'᾿.] «41. βι-
&, 61. 62y —— δ᾽ ixi.
Ver. 998. ——— μεμαῶτα. Vide suprà ad Ver. 508. αἰγίδα. «ΑἹ. ἀσπίδα. Quod
y, 46. videtur esse commentum.
"er. 500. ἄρα. Ut fi Ver. 509. — ἣν ἄρα. Quippe quam; Quam
7er, 301. —— οἱ
id As) Vide | utzque,
suprà ad γ΄, 146. Αἱ, Αἴαντε. Ver. 511. τὴν ἄρ᾽. Hanc, inquam, ——.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ O-*.
᾿Αργεῖοι δ᾽ ὑπέμειναν ἀολλέες" ὦρτο δ᾽ ἀὐτὴ
᾽Οξεῖ ἀμφοτέρωθεν' ἀπὸ νευρῆφι δ᾽ ὀϊστοὶ
Θρῶσκον' πολλὰ δὲ δοῦρα, σρασειάων à ἀπὸ χειρῶν,
"AXXa μὲν ἐν χροὶ πήγνυτ' ἀρηϊθόων αἰζηῶν"
Πολλὰ δὲ καὶ μεσσηγὺ, poc χρόα a καλὸν ἐπαυρεῖν,
CE» γαίη ἵσταντο, λιλαιόμιενο χροὺς ἄσαι.
"Ogez μὲν αἰγίδα χερσὶν ἔχ ἀτρέμα Φοῖξος ᾿Απόλλων,
Τόφρα μάλ ἀμφοτέρων βέλε ἥπτετο, πίπτε δὲ λάος"
Αὐτὰρ ἐπεὶ καπενῶπα ἰδὼν Δαναῶν ταχυπώλων
320
Σεῖσ᾽, ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἄυσε μάλα μέγα, τοῖσι δὲ SYUpLOV
Ἔν στήθεσσιν ἐθελξε, λάθοντο δὲ “γούριδος ἀλκῆς.
Οἱ δ᾽ ὥστ᾽ ἠὲ βοῶν ἀγέλην, ἢ πῶυ μέγ οἰῶν
Θῆρε δύω κλονέουσ!» μελαίνης γυκτὸς ἀμολγῷ;
'"EX00vc ἐξαπίνης» σημιάντορος οὐ παρέοντος"
925
Ὡς ἐφόξηθεν᾽᾿᾿ Αχαιοὶ ἀγάλκιδες" ἐν γὰρ ᾿Απόλλων
"Haze φόξον, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζεν.
Argivi veró, impetum-sustinuerunt conferti ; excitatus est autem clamor
Acutus utrinque: à nervis veró sagittae
Exiliebant ; multaque hastilia fortibus e manibus,
Alia quidem i in corpore figebantur bellicosorum j juvenum ;
eo
he-
ue
Multa veró et in-medio, antequam corpus pulchrum attingerent,
In terrá stabant-fiza, cupientia corpore se saturare.
Ac quamdiü quidem aegida manibus tenebat immotam Phoebus Apollo,
Tamdiü valdé utrosque tela attingebant, cadebatque populus :
Sed postquam in-vultum rectà-intuens Danaorum equitum-pernicium
"legidem concussit, ipseque insuper clamavit voce admodum ingenti ;
520
tum illis animos
Inj pectoribus debilitavit, oblitique sunt strenuae fortitudinis.
Sicuti autem vel boum armentum, vel gregem magnum ovium
Ferae duae turbant, nigrà in nocte intempestá,
Adventu repentino, custode non praesente ;
lis enim Apollo
Sic fugati sunt Achivi imbelles :
Immisit terrorem, Trojanis autem et Hectori gloriam dedit.
Ver. 5193. ἀπὸ νευρῆφι.] Vide suprà ad
ν΄, 588. Caterüm quá ratione hic, ἀπὸ, ul-
timam producat ; item μάλα, ver. 521; vide
suprà ad Z, 51. n. 8.
Ver. 516. xaA».] Vide suprà ad p,
45. Alii autem hic scribunt, λευκόν.
Ver. 517. λιλαιόμενω χροὸς ὦσαι. Ἔν
TCI δὲ Tà ᾿Ενέργειαν σοιεῖν, εὐδοκιροεῖ" οἷον ἐν
φοῖσδε, : ἐπιπαέσθαι μενεαίνων" καὶ
VÀ λιλαιόμενα, χροὸς ὦσαι» Ἔν πἄσι γὰρ σού-
voi, διὰ σὸ ἔμψυχα εἶναι, ἐνεργοῦντα φαίνεται.
«Ἅγδίοί. Rhetoric. lib. 5. cap. Ὡς 0; ποιηταὶ,
πρὸς σὰς ἐμφάσεις καὶ σὰς μιμήσεις καὶ ὀνό-
μασοποιϊας, χρῶνται καὶ μεταφοραῖς" λέγον-
“ες καὶ πὰ βέλη φέρεσθαι “ λιλαιόμενα χροὸς ἧ-
σαι." Plutarch. Symposiac. lib. 9. Probl. 15.
Hasta —C— alté bibit acta cruorem.
ZEn. XI, 804.
Ver. 520. κασενῶπα ἰδὼν Δαναῶν.] Sol
nimirüm Achivis tum forté oculos per-
strinxit.
Ver. 321. coii δὲ.) Tum veró illis —.
Vide suprà ad Z, 57. ad γ', 200. et ad 9",
160.
Ver. 525, οἱ 2 ὥστ᾽. οἱ δ᾽, dcc.
suprà ad ver. 271.
Ver. 524. 2óz.] Ut intelligantur vide-
licét comparaté Hector et "Apollo.
Ibid. κλονέουσι.] Al. κλονέωσι.
Ver. 526. "Qs ἐφόύξηθεν ᾿Αχαιοὶ
ἐν γὰρ ᾿Απόλλων Ἧκε φόξον.]
— ————- hzc cernens, arcum intendebat
Apollo
Desuper: omnis eo terrore
, omnes vertebant terga Sabaei.
ZEn. VIII, 704.
Vide
106
OMHPOY lAIAAOZ Ο΄.
Lis. XV.
/ N ^
Ἔνθα δ᾽ ἀνήρ ἔλεν ἄνδρα; κεδασθεῖσης ὑσμίνης"
eu M ᾽ὔ 3429 / 3
Εχτὼρ μὲν Στιχίον τε καὶ Αρκεσίλαον ἐπεῷνε;
Τὸν μὲν, Βοιωτῶν ἡγήτοραω χαλκοχιτώνων"
990
Τὸν δὲ, Μενεσθῆος μεγαθύμου πιστὸν ἑταῖρον.
Αἰνείας δὲ Μέδοντα καὶ laco ἐξενάριξεν'
“ e ^ 7 mE" “ἂν
Ητοι ὁ μὲν, νόθος υἱὸς ᾿Ο λῆος
Ὁ εἴοιο
ΕἾ ΄ 7
Ἔσκε Μέδων, Αἴαντος ἀδελφεός" αὐτὼρ ἔναιεν
Ἔν Φυλάκῃ, γαίης ἄπο πατρίδος, ἄνδρα κωτωκτὰς
Γνωτὸν μητρυιῆς ᾿Εριώπιδος, ἣν Y, 'OrAsog
"Iecog αὖτ, ἀρχὸς μὲν ᾿Αθηναίων ἐτέτυκτο,
'(Yióg δὲ Σφήλοιο καλέσκετο Βουκολίδαο.
Μηκιστῇ δ᾽ ἕλε Πουλυδάμνας, Ἔχίον δὲ Πολίτης
Πρώτη ἐν ὑσρυΐνη;, Κλονίον δ᾽ ἕλε δῖος ᾿Αγήνωρ.
910
DA 5
Aio ov δὲ Πάρις βάλε νείατον ὠβνον ὀπισθε,
Φεύγοντ᾽ ἐν προμάχοισι» διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσεν.
2 , e N 32.4 9.,3- 9 ; ,2 M
Oce 0i TOUG ἐνάριζον CT ἐντεῶ, τοῷρα ὃ A y aoi
Teo, καὶ σκολόπεσσιν, ἐνιπλήξωντες ὑρυκτῇ»
Ἔνθα καὶ ἔνθα φέθοντο᾽ δύοντο δὲ τεῖχος ἀνάγκη.
'Tum veró vir interfecit virum, dissipatà acie:
Hector quidem Stichiumque et Arcesilaum occidit ;
Hunc quidem, Boeotorum ductorem aere-loricatorum ;
950
Illum veró, Menesthei magnanimi fidum socium.
Aeneas autem Medonta et Iasum interfecit :
Ac quidem nothus filius Oilei divini
Erat Medon, Ajacis frater; habitabat autem
In Phylace terrà, procul à patrià, virum cüm occidisset
535
Fratrem novercae Eriopidis, quam habebat Oileus :
Iasus veró, dux quidem Atheniensium erat,
Filius autem Spheli vocabatur Bucolidae.
Mecisteum autem occidit Polydamas, Echiuimque Polites
Primá in acie, Cloniumque interemit nobilis Agenor.
Deiochum porró Paris percussit extremum in humerum à-tergo,
340
Fugientem inter propugnatores; penitüs autem aes adegit,
Dum autem hi illos spoliabant armis, interim Achivi
In fossam et palos delapsi profundam,
Huc et illuc fugiebant, introibantque murum, necessitate-adact.
545
Ver. 3326. ἣν ἔχ᾽ ᾽ολεύς. Cod. Har-
leian. ἣν εἶχ᾽ Οἰλεὺς, vel, (ut alii scripserunt,
notante JEustath?o,) ᾿Ιλεύς.
Ver. 558. Σφήλοιο καλέσκεσο. Quoni-
am JHomerus aliàs scribit καλέεσκον, et xzAt-
ἐσκε, ideó Barnesius et hic edidit, Σφήλου xz-
λέεσχεσο. Quod etsi analogià non improba-
bili, sine codicibus tamen factum non opor-
tuit. Nam quá ratione οἴχνεσκον, £, 790.
et οἴχνεσκε, hujus libri ver. 640. scriptum
legimus; eádem ratione χάλεσκε, et χκάλεσ-
x:ro, Scribi potuit. Non, quod commen-
tus est Barnesíus, eX καλέσκω et οἰχνίσκω,
quae nulla sunt; sed ex xaAí» et οἰ χνέω.
Ver. 559. Mmxr-5.] Forté scripserit Zo-
merus Μηκιστέα' Quod et ipsum proauntia-
batur Μηκιστῇ. Attamen Τυδῇ eádem formá
occurrit, 2, 584; nisi et ibi forté scriben-
dum Τυδέα, pronuntiaiadum T0». Nam
Τυδέα, Θησία, Ἰτηλέα, et similia, ultimam
semper producunt necessarió. Vide suprà ad
&, 265.
Ver. 543. φύφρα δ.1 Barnesius edidit,
σοφράδ. Nam, «à * Ai," inquit, παρέλκει.
Quod est ineptissimum. Vide suprà ad 4,
57. ad γ', 200. et ad 9", 160.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ O..
Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο, μακρὸν ἀῦσας,
Νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι, ἐᾷν δ᾽ ἔναρο; βροτόεντα"
Y N L -
Ὃν δ᾽ ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε γεῶν
ε , ,
ἑτέρωθι νοήσω,
LI 5 , /,
Αὐτοῦ οἱ ϑάνατον μητίσσορναι, οὐδέ νυ τόν γε
N /, /
Γνωτοί τε γνωταί τε πυρὸς λελάχωσι “γωνόντοι,
350
᾿Αλλὰ κύνες ἐρύουσι πρὸ ἄστεος ἡμετέροιο.
"Os εἰπὼν, μάστιγι κοωτωρναωδὸν ἤλασεν ἵππους,
Κεκλόμενος Τρώεσσι κατὰ στίχας" οἱ δὲ; σὺν αὐτῷ
Πάντες ὁμοκλήσαντες, ἔχον ἐρυσάρματας ἥππους,
'Hyz )εσπεσίη" προπάροιθε ὃς Φοῖξος ᾿Απόλλων
4
P4
Ῥεῖ ὄχθας καπέτοιο βωθείης ποσσὶν ἐρείπων
Hector autem Trojanos hortabatur, altàm clamans,
In naves ut irruerent, omitterentque spolia sanguinolenta :
* Quem autem, inquiebat, ego seorsüm à navibus alibi animadvertero,
* Ibi ei mortem moliar, neque sané eum
“ Fratresque sororesque rogi participem-facient mortuum,
** Sed canes eum distrahent ante urbem nostram."
Sic fatus, scuticá super-humeros feriens-impulit equos,
Adhortans Trojanos per ordines: illi veró, cum ipso
Omnes-minacitér-clamantes, dirigebant trahentes-currum equos,
Clamore immenso : ante autem Phoebus Apollo 555
Facile labra fossae profundae pedibus. proruens
Ver. 548. Ὃν δ᾽ ἄν ἐγὼν. Τίνεσαι δὲ καὶ
κατὰ πρόσωπα μεταξολὴ, ὅσων, τὸ νῦν
ἰώσας, ἀφ᾽ ἑτέρου iQ ἕτερον πρόσωπον μετῶ-
em Τῷ δὲ μιμητικῷ, κινεῖ καὶ ἄγει τὸν ἀ-
κροώμενον. Οἷόν ἐστιν, ** "Exqug δὲ; ---- “Ὃν
“δ᾽ ἄν ἐγὼν----. ᾿Απὸ γὰρ τοῦ διηγηματικοῦ με-
σέξαλεν εἰς τὸ μιμητικόν. Dion. Halicarn. περὶ
σῆς Ὁμήρου ποιήσεως, ὃ 8. Ἔτί γε μὴν ἔσθ᾽
ὅτε περὶ προσώπου διηγούμενος ὁ συγγραφεὺς,
ἐξαίφνης π΄αρενεχθεὶς, εἰς τὸ αὐτὸ πρόσωπον [αἱ.
αὐτοπρόσωσον]) ἀντιμεθίσταται" καὶ ἔστι «ὃ ποιοῦ-
To» εἶδος, ἐμξολή τις πάθους. “Ἕκχτωρ δὲ, ---
* "Oy δ᾽ ἄν ἐγὼν --- Οὐκοῦν σὴν μὲν διήγησιν,
ἅτε πρέπουσαν, ὁ ποιητὴς προσῆψεν dava Thy
δ᾽ ἀπότομον ἀπειλὴν, τῷ ϑυμῷ σοῦ ἡγεμόνος
ἐξαπίνης, οὐδὲν προδηλώσας, περιέθηκεν. ᾿ΕΨύ-
ATO γὰρ, εἰ α'ἀρενετίθει, " "Ἔλεγε δὲ ποῖά. πινα,
“ καὶ vom ὁ "ExTwp. Νυνὶ δὲ ἔφθακεν ἄφνω
σὸν μεταξαίνοντα, ἡ σοῦ λόγου μεσάξασις. Διὸ
καὶ m" πρόσχρησις σοῦ σχήματος τότε, ἡνίκα
ὀξὺς ὁ καιρὸς ὧν, διωμέλλειν [al. διαμένειν] τῷ
γράφοντι μὴ διδῶ, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐπαναγκάζῃ μετα-
ξαίνειν ἐκ προσώπων εἰς porem. Longin.
ὃ 27. * Hzc schemata—et convertunt in
** se auditorem, nec languere patiuntur, sub-
* inde aliquáà notabili figurá excitatum."
Quintilian. lib. 9. cap. 5. Imitatus est hoc
schema Virgilius :
et cava tempora ferro
Trajicit: * I, verbis virtutem illude su-
* perbis,"" “Ἐπ. IX, 654.
Ubi (ut recté notavit Tous) si, quod reti-
cetur, [* et subjicit,"] adjeceris; totus ille
indignantis animi impetus, velut injectis pe-
dicis retinebitur infringeturque, omnisque
decor sententie corrumpetur. Est et aliud
(notante eodem To/lio ad locum jam é .Lon-
gino citatum,) apud Horatium :
conspexit, ut aiunt,
Adrasum quendam, vacuáà tonsoris in
umbrá
Cultello proprios purgantem leniter un-
gues ;
** Demetri, puer ————
* ———abi, quare, et refer; unde domo,
* quis ?" Lib. 1. Epist. 1.
Ubi, si itidem illa quze subintelliguntur, [* ez
* vocans puerum suum Demetrium, dixit,"]
addideris ; quantum sententiz venustati de-
cessurum sit, facilé advertes.
Ibid. — ἑτέρωθι νοήσω. Dionys. Halicarn.
loco jam suprà citato, legit, ἑτέρωσε νοήσω.
. Tollius in Vatcanzs duobus Longini MSS. rep-
perit, ἐθέλοντα νοήσω. '* Quod, znquit, mi-
* hi diutiüs considerandum videtur." At
hoc unde acciderit, videre est suprà ad β', 591.
Ver. 551. κύνες ἐρύουσ,. «41. ἐρύσουσι.
Caterüm quá ratione, κύνες, hic ultimam
producat; item £z», ver. 354. et ὥστε, ver.
381. vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Fer. 353. Τρώεσσι κατὰ.} «41. Τρώεσσιν
ii.
108
OMHPOY IAIAAOX Ο΄.
Lis. XV.
'Ec μέσσον κατέξαλλε' γεφύρωσεν δὲ κέλευθον
Μακρὴν, 2D εὑρεῖαν, ὅσον T ἐπὶ δουρὸς i ἐρωὴ
Γίγνεται; ὁππότ᾽ ἀνὴρ σθένεος πειρώμενος ἥσει.
Tz p p οἵγε προχέοντο φωλαγγηδὸν, πρὸ δ᾽ ᾿Απόλλων,
Aii i ἔχων ἐρίτιμον' ἔρειπε δὲ τεῖχος ᾿Αχαιῶν
Ῥεῖα μάλ, ὡς ὅτε Tig ψάμαθον
"Occ ἐπεὶ οὖν ποιήσῃ ἀθύρματα γηπίεῃσιν,
ἊΨ αὖτις συνέχευε ποσὶν καὶ χερσὶν, ἀθύρων.
“Ὥς pa σὺ, ἦε Φοῖξε, πολὺν κάματον καὶ ὀϊζὺν
Σύγχεας ᾿Δργείων, αὐτοῖσι δὲ φύζαν ἐνῶρσας.
"Os ἃ μὲν παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο, μένοντες,
᾿Αλλήλοισί TÉ εκλόρυενοι; καὶ πᾶσι εοῖσι
Χ εἴρας ἀγνίσχοντες, μεγάλ᾽ εὐχετόωντο ἐχαστος.
Νέστωρ αὖτε μάλιστα, Τερήνιος, οὖρος ᾿Αχαιῶν,
Εὔχετο, χεῖρ ὀρέγων εἰς οὐραινὸν
,
Ζεῦ πάτερ, εἰποτέ Tig TOL ἐν "Aegysi περ πολυπύρῳ
Ἢ βοὺς, ἢ ῇ ios κατὰ πίονα μηρία καίων,
Εὔχιετο νοστῆσαι, σὺ δ᾽ ὑπέσγεο καὶ κατένευσας"
In medium dejecit ; munivitque-tanquam-ponte-facto viam
Longam et latam, quüm-longé hastae jactus
T'ertingit, cum vir roboris su? periculum-faciens jaculatur.
Háàc viá illi profundebantur turmatim : anté veró zbat Apollo,
360
πάις ἄγχι SUA UC,
365
370
ἀστερόεντα"
560
Aegidem habens venerandam : diruebat autem murum Achivorum
Facilé admodüm, ut càm quis arenam puer prope mare;
Qui postquam fecerit ludicra-puerilia animo infantis,
Deinceps iterüm destruit pedibus et manibus, lusitans.
Ita tu, arcitenens Phoebe, multum laborem et aerumnam operosam 265
Confudisti Argivorum, ipsisque trepidam-fugam immisisti.
"tque hoc-modo illi quidem ad naves compellebantur tandem se sistentes ;
Invicemque adhortantes, et omnibus diis
Manus attollentes, altá-voce vota-faciebant unusquisque.
Nestor autem maximé, Gerenius, custos Achivorum, στο
Precabatur, manus porrigens coelum versis stellatum :
* Jupiter pater, si unquam aliquis tibi in Argo tritici-ferace,
* Vel bovis, vel ovis pinguia femora comburens,
* Precatus est ut rediret, tu autem promisisti et annuisti ;
Ver. 558.
que
Ver. 559. Τίγνεται.Ἶ Ita Barnesius ex MSS.
ὅσον v.] Quàm long? uti-
Al. γίνεται. — Quod perinde est. Nam et id
primam producit,
Ibid. σθένεος πειρώμενος. Notandus
hic primigenius et maximé proprius Vocis
Medic Usus: Suarum sibi virium periculum
faciens ᾿
Ibid. ἥσει. ΑἹ. εἶσι" et, Ze.
Ver. 563. "Orc! ἐπεὶ οὖν. Qui videlict post-
quam ez arená, quam dixi,
Ibid. ποιήσῃ. lta Cod. Harleianus ;
Atque ita edidit Barnesius ex duobus MSS.
Al. ποιήσει. Quz et ipsa loquendi ratio, Ho-
mero non inusitata.
Ver. 565. “Ὥς ῥα.} Sic, inquam,
Ibid.— is. ] Al. $5. "Ori πανταχοῦ ΓΕ
ἥλιος τὴν ἀκτῖνα, Wide suprà ad 4 &, 49 et 75.
Ver. 971. —— οὐρανὸν MD
— stellantis regia coeli. 1I, 210.
— colum stellis ilsecatded mg
AZEn. ΧΙ, 209,
Ver. 512. Ζεῦ πάτερ] Equidem contine- -
re me nequeo, quin vocem Romanam Jupi-
ter, multo potiüs Ζεὺς πατὴρ esse credam,
quàm Juvans pater.
Ver. 574. νοστῆσαι.) adl. νοστήσειν.
118. XV. OMHPOY lAIAAOS Ο΄. 109
Τῶν μνῆσαι; καὶ ἄὔρουνον, ᾿Ολύμπιε, νηλεὲς ἦμαρ: 375
Μηδ’ οὕτω Τρώεσσιν ἔ εῶ δάμινασθαι᾿ Αχαιούς.
dA ἔφατ' εὐχόμενος" μέγα δ᾽ ἔχτυπε μητίετα Ζεὺς,
᾿Αράἄων ἀΐων NzAqiaao γέροντος.
Τρῶες à ὡς ἐπύθοντο Διὸς νόον αἰγιόχοιο,
Μᾶλλον t em ᾿Αργείοισι “ρον, porro δὲ χάρμης. 380
Οἱ δ᾽ ὥστε μέγα κῦμω SOLI OG εὐρυπόροιο
Νηὸς ὑπὲρ τοίχων καταξήσεται, ὁππότ 6 ἐπείγη
"Is ἀνέμου" ἡ γάρ TÉ μάλιστά γε πύματ' ὀφέλλει"
Ὥς Τρῶες μεγάλῃ ἰαχῆ κατὰ τεῖχος ἔξαινον.
Izzov; δ᾽ εἰσελάσαντες, ἐπὶ πρύμνησι, μάχοντο, 38
Ἔγχεσιν ἀμφιγύοις αὐτοσχεδὸν, οἱ μὲν ἀφ᾽ ἵππων,
Oi δ᾽ ἀπὸ νηῶν ὕψι μελαινάων ἐπιξάντες,
Μακροῖσι ξυστοῖσι, τά ῥά σφ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἔκειτο
Ναύμαχα, κολλήεντο, κατὰ στόμα εἱμμένω χαλκῷ.
Πάτροκλος δ᾽, εἴως μὲν ᾿Αχαιοί TÉ Τρῶές TE 390
Τείχεος ἀμφεμάχοντο Socio» ἔκτοθι νηῶν,
Τόφρ᾽ 0y ἐνὶ muri ἀγαπήνορος Εὐρυπύλοιο
Ηστό T£, καὶ σὸν ἔτερπε λόγοις» ἐπὶ δ᾽ ἐλκει λυγρῷ
eu
ῷι
* Horum memento; et arce, Olympie, saevum diem: 975
*" Neque sic à Trojanis sinas domari Achivos."
Sic dixit orans: grande autem intonnit providus Jupiter,
Preces exaudiens Neleidae senis.
Trojani autem, ut intelligere-sibi-videbantur Jovis voluntatem Aegiochi,
Acriüs in Argivos irruebant, recordabanturque pugnae. 380
Veluti autem magna unda maris vasti
Navis supra latera in eam transcendit, quandó urget
Vis venti ; haec enim maximé undas auget :
Sic Trojani magno cum clamore per murum scandebant.
Equos autem ubi- -misissent, intró ad puppes pugnabant, 385
Hastis utrinque-acutis cominüs ; hi quidem ex curribus,
Illi veró é navibus ex-alto nigris quas conscenderant,
Longis cum contis, qui sibi in navibus jacebant
Ad-navale-proelium-apti, compacti, os induti aere.
Patroclus autem, quamdià quidem Achivique Trojanique 590
Murum circa pugnabant, veloces extra naves ;
'Tamdiu ipse in tentorio virtutem-amantis Eurypyli
Sedebatque, et hunc oblectabat sermonibus; inque vulnere gravi
Ver. 511. “Ὥς ἔφα ’--- μέγα δ᾽ terum] Ver. 586. ἀμφιγύοις αὐτοσχεδὸν.) lta
Audiit, et coeli genitor de parte serenáà Cod. Harleian. Atque ita Barnesius recté
Intonuit lzvum. “Ἐπ. IX, 650. |edidit, ex MSS. tribus. Vulgg. ἀμφιγύοισιν
Ibid. μητίετα.) Vide suprà ad 4, 175. si irren
Ver. 579. véav.] Cod. Harleian. à TA. Ver. 588. τά ῥα. Que, u£ fit; Que, ut
Bentlezo collatus, κτύπον. solitum est,
Ver. 581. Οἱ δ᾽ ὥστε. Οἱ δ᾽, ὥστε-τ-, Vide Ver. 589. τ - στόμα.) Al cri".
suprà ad ver. 271. Ver. 599, —-— ἐνὶ κλισίῃ oso Εὐρυπύ-
Ver. 585. 5 γάς σε.] Etenim ea ——. | χοιο.] Suprà, lib. 2', 842. et lib. μ', 1.
Cod. Harleian. ἡ γάρ ῥα,
110 ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOSX Ο΄.
Φάρμοκ᾽, Gor pute ἔπασσε μελαινάων ὀδυνάων"
Αὐτὰρ ἐπειδὴ φσεῖχος ἐπεσσυμένους ἐνόησε
Τρῶας, à ἀτὰρ Δαναῶν γένετο ἰαχή σε Φόξος 76,
"Ὦμαωξέν T ἀρ ἔπειτα, καὶ ὦ πεπλήγετο μηρὼ
Χερσὶ καταπρηνέσσ᾽" ὀλοφυρόμιενος δ : ἔπος ηὔδα"
Εὐρύπυλ᾽, οὐκέτι σοι δύναμαι, χατέοντί περ ἐμπῆς,
᾿Ενθάδε παρμυενέμεν' δὴ γὰρ μέγα γεῖκος ὁρωρεν'
᾿Αλλὰ σὲ μὸν σεράπων ποτιτερπέτω" αὐτὰρ ἔγωγε
Σπεύσομαι εἰς ᾿Αχιλῆα, i ἕν᾽ ὀτρύνω πολεμίζειν.
Τίς δ᾽ οἶδ᾽, εἴκεν οἷ, σὺν δαίμονι, “υμὸν ὁ ὀρίνω
Παρειπών ; ; ἀγαθὴ δὲ παραΐφασίς ἐστιν ἑταίρου.
Τὸν μὲν ao ὡς εἰπόντα πόδες φέρον" αὐτὰρ ᾽Αχαιοὶ
Τρῶας ἐπερχομένους μένον ἔμυπεδον, οὐδὲ δύναντο,
Παυροτέρους περ ἐόντας, ἀπώσασθαι παρὰ γηῶν,
Οὔτε ποτὲ Τρῶες Δαναῶν ἐδύνωντο φάλαγγας
᾿Ῥηξάμενοι, κλισίησι μιγήμεναι, οὐδὲ νέεσσιν.
᾿Αλλ᾽ ὥστε στἄάθμη δόρυ νήϊον ἐξιθύνει
Pharmaca, medelas spargebat atrorum dolorum :
Sed postquam murum impetu-cum-magno-ingressos advertit
Trojanos, ac Danaorum ortus est clamorque fugaque,
Ejulavit utique deinde, et sua percussit femora
Manibus pronis ; lugensque, verbum dixit :
* Eurypyle, non ampliüs tecum posse, indigente licét,
* Hic manere; sané enim magnum certamen ortum est :
* Sed te quidem famulus oblectet: at ego
* Festinabo ad Achillem, ut impellam eum ad pugnam.
* Quis autem scit, si forté ei, favente deo, animum moveam
* Admonitu meo ? Bona utique admonitio est amici."
"Atque hunc quidem sic locutum, pedes ferebant :
Trojanos ingruentes sustinebant constanter ;
Pauciores z//os licét existentes, repellere à navibus ;
Neque itidem Trojani Danaorum valebant phalangibus
Perruptis, tentoriis se-immiscere neque navibus. '
Sed sicuti amussis lignum navale dirigit
Lis. XV.
395
400
405
410
$95
400
At Achivi 405
nec tamen poterant,
410
Ver. 596. —— γένετο ἰαχή.] Vide suprà ad | Vide suprà ad ζ΄, 62 et 357.
δ΄, ΤΣ Ver. 405. πόδες φέρον.
"er. 591. καὶ ὦ πεσλήγετο μηρὼ. No-| Quó te, Mori, pedes ?
eie hic primigenius et maximé proprius
Forme Medie usus: Sua sibi percussit femora.
palmis percussa lacertos,
Auxilium vocat. AEn. VII, 505.
Ver. 598.—3' £a; ἤυδα.} «411. δὲ προσήυδα.
Ver.404. — δὴ γὰρ Πουογὰ enim ; .Nam
profecto
Ver. 402. Σσεύσομαι εἰς ᾿Αχιλῆα. Vide
suprà ad ν΄, 524.
Ver. 408. εἴκεν o.] Quà ratione hic,
tix» sylabam ultimam, etiam extra czsu-
ram, producat; vide suprà ad Z, 51. Παρει-
σῶν, versu sequente, cüm sit vox ex duabus
composita, priorem simili ratione producit.
τῶν Ecl. IX, 1.
Quod vel hinc liquet non esse sermonem a-
grestem solummodó, propriumque Rustico-
rum, Vide Victorii varias .Lection. lib. 96.
cap. 5
Ibid. —" A χαιοὶ Τρῶας — οὐδὲ δόναντο, — οὔτε
— Τρῶες Δαναῶν. Εἰκότως ἰσύῤῥοπτος ^ μάχη"
οἱ μὲν γὰρ, Amid) τοῦ νικᾷν ἐφράξαντο' οἱ δὲ,
ἀπογνώσει σωτηρίας, ἱστᾶσιν. " Schol.
Ver. 406. — οὐδὲ δύναντο.1 «ΑἹ. οὐδ᾽ ἐδύνανσο..
Ut infrà, ver. 416.
Ver. 407. auph.] Al. ἀπό.
Ver. 408. —— Οὔτε. «41. Οὐδέ,
Ver. 409. —— οὐδὲ, AL. ἠδέ.
Ver. 410, — ἐξιθύνει.) ΑἹ. ἐξιθύνῃ, et ξιθύνοι,
Lis, XV. OMHPOY IAIAAOZ O'.
Τέχτονος ἐν παλάμησι δαήμονος, ὃς ῥά τε πάσης
Εὖ εἰδῇ σοφίης, ὑποθημιοσύνῃσιν ᾿Αὐδήνης᾽
Ως μὲν σῶν ἐπὶ ἰσὰ μάχη σέτατο πτόλεμύός T£.
" AXXo δ᾽ ἀμφ᾽ ἄλλῃσι μάχην ἐμάχοντο νέεσσίιν"
Ἕκτωρ δ᾽ ἀντ᾽ Αἴαντος i ἐείσατο κυδαλίμοιο.
To δὲ μιῆς περὶ γηὸς ἔχον πόνον, οὐδ᾽ ἐδύναντο
Οὐδ᾽ ó τὸν ἐξελάσαι, καὶ ἐνιπρῆσαι πυρὶ νῆας,
Οὐ ὃ τὸν Gp ὠσασθαι, ἐπεί ῥ᾽ ἐπέλασσέ γε δαίμων.
"E»ü' υἷα Κλυτίοιο Καλήτορα φαίδιμος Αἴας,
Πῦρ : ἐς γῆα φέροντα» κατὰ στῆθος βάλςε δουρί"
Δούπησεν δὲ πεσὼν, δωλὸς δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
Ἕκτωρ δ᾽ ὡς ἐνόησεν ἀνεψ ὃν ὀφθαλρυοῖσιν
Ἔν κονίησι πεσόντα, νεὼς προπάροιθε μελαίνης,
Τρωσί TÉ; καὶ ΔΛυκίοισιν ἐκέκλετο, ἐμαιπρὸν ἀΐσας"
Τρῶες, καὶ Λύκιοι, καὶ Δάρδανοι à ἀγχιημαχηταὶ;,
Μὴ δή πω χάζεσθε μάχης ἐν στείνε! τῷδε"
᾿Αλλ᾽ υἷα Κλυτίοιο σαώσατε, μή μιν ᾿Αχαιοὶ
Τεύχεο συλήσωσι, νεῶν ἐν ἀγῶνι πεσόντα.
Fabri in manibus periti, qui totam
Bené callet artem praeceptis Minervae :
Sic quidem horum aequalitér pugna porrecta erat, proeliumque.
"itque alii quidem circa alias pugnam pugnabant naves :
Hector veró contra Ajacem incessit gloriáà-sublimem.
Hi itaque circa unam navem capiebant bellicum-laborem, neque poterant
Neque hic illum vi-abigere, et incendere igni naves ;
Neque ille hunc repellere, postquam propé-admórat Deus,
Tunc filium Clytii Caletorem illustris Ajax,
Ignem in navem ferentem, ad pectus percussit hastá :
Fragorem veró edidit cadens, torrisque ei excidit manu.
Hector autem ut advertit consobrinum oculis suzs
In pulvere procubuisse, navem ante nigram ;
Trojanosque et Lycios adhortatus est, altüm clamans :
ῳ Trojani, et Lycii, et Dardani | cominüs-pugnantes,
* Ne quà jam recedatis à pugná in angustiáà hác :
* Sed filium Clytii servate, ne ei Achivi
* Arma detrahant in certamine ad naves humi delapso."
—————————————————————
111
415
420
420
Ver. 411. —— ὅς ῥά ««.] Qui utique ——. Ardentes tzdas alii ad fastigia jactant.
Ver. 412.
Ver. 415. — μάχη — πεόλεμός τε. Vide tis,
eins. 7 AL εἰδώς. Ilioneus saxo, atque ingenti fragmine mon-
suprà ad 4, 252, 279. Lucetium, porte subeuntem Zgmesque fe-
Ver. 415. Ἕχτσωρ δ᾽ ἀντ᾽ Αἴαντος.) ᾿Ακέσασ- rentem,
θα, «τὴν ἧτταν (suprà, ξ΄, 418.) Stau, ὑπὸ σῶν sternit
ZEn. IX, 568.
ϑεῶν ἐπικουρούμενος, — Schol.. MS. apud Barne- Fer. 421. Aebsrnens.]- Vide suprà ad y,
sium. 181.
Ver. 418. — iz: ῥά — y:.] Quando quidem ; Ver. 495. ᾿Εν κονίῃσι πεσόντα. Vide suprà
Quoniam videlicót ad ν΄, 508.
Ver. 419. E RA icai. 1πῦρ---- φέροντα: Ver. 496. Μὴ δή vw.| Nequaquam, que
βάλε. $0 Vide suprà ad ξ΄, 455.
112 ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOX Q*.
i N ^
Ὡς εἰπὼν, Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ Φαεινῷ"
^ ia e Ἂς ε δ᾽ 3! , 7 , eN
Tov μὲν ἁραρθ᾽" ὁ δ᾽ ἔπειτα Λυκόφρονα, Μάστορος viop,
Αἴαντος ϑεράποντα, Κυθήριον, 0g pc παρ᾿ αὐτῷ
^» 5 N D ͵ /, , :
Nai, ἐπεὶ ἄνδρα κατέκτα Κυθήροισι ζαθέοισι"
/, £3 » N ($*$ 3) 7» ^
To» p ἐξαλεν κεφαλήν ὑπὲρ ουῶτος ὁξει xoxo,
t /, , My , " e or e" , 7d :
Ἑστάοτ᾽ ἀγχ, Αἴαντος" ὁ δ᾽ ὕπτιος ἐν κονίησι
ρα. τὰ 7 / γ ὧν - uod.
Νηὸς ἀπὸ πρύμνης χαμάδις πέσε' λῦντο δὲ γυῖα.
ΕΣ ν᾽ 3. 8 y N /
Αἴας ὃ ἐρρίγησε, κασίγνητον δὲ προσηύδα"
Τεῦχρε πέπον, δὴ νῶϊν ἀπέκτατο πιστὸς ἑφαῖρος
Μαστορίδης; ὃν νῶϊ Κυδηρόθεν ἔνδον ἐόντα,
"Iv. φίλοισι τοκεῦσιν ἐπίομεν ἐν μεγάροισι"
N 3 ὦ ͵7 5 7 ^ , 9 NW
To à Εχτωρ μεγάἄθυμιος ἀπέκτανε" ποῦ νύ τοι ioi
᾿Ωκχύμοροι, καὶ τόξον, 6 70i πόρε Φοῖξος ᾿Απολλων ;
Ὡς φάθ᾽" ὁ δὲ ξυνέηκε" ϑέων δέ οἱ ἄγχι παρέστη,
/ P , X 7 ] 20; /
To£oy &yam ἐν χειρὶ πωλίντονον, ἠδὲ φαρέτρην
᾿Ιοδόκον" μάλα δ᾽ ὦκα βέλεω Ὑρώεσσιν ἐφίει"
Καί ῥ᾽ ἔξαλε Κλεῖτον, Πεισήνορος ἀγλαὸν υἱὸν,
Πουλυδάμαντος ἑταῖρον, ἀγαυοῦ Πανθοίδαο,
ε / "v - e Ν / 3 Ww
Hia χερσὶν €x ovrt" ὁ μὲν πεπόνητο καθ᾿ ἵππους"
Sic fatus, in Ajacem jaculatus est hastá fulgenti :
44tque ab eo quidem aberravit: ac deinde Lycophronem, Mastoris filium,
Ajacis famulum, Cytherium, qui cum illo
Habitabat, quoniam virum interfecerat Cytheris inclytis ;
Hunc utique percussit caput super aurem acutá hastà,
Stantem prope Ajacem: hic autem supinus in pulvere
Navis à puppe humi decidit: solutaque sunt ei membra.
Ajax autem exhorruit, fratremque allocutus est :
** ''eucer dulcissime, sané nobis interfectus est fidus socius
* Mastorides; quem nos, Cytheris huc profectum,
** Aequé-ac charos parentes honorabamus in aedibus ;
* Hunc autem Hector fortis occidit: ubinam jam tibi sagittae
“ Letiferae, et arcus, quem tibi dedit Phoebus Apollo ?"
Sic dixit: hic autem intellexit: currensque ei propé astitit
Arcum tenens in manu resilientem, atque pharetram .
Sagittiferam ; perquàm autem citó sagittas Trojanis immittebat ;
Et percussit Clitum Pisenoris illustrem filium,
Polydamantis socium, praeclari Panthoedae,
Fraena manibus tenentem : hic quidem exercebatur equis-regendis ;
'Trinacriam
Ver. 444.
Ver. 499. — ἀκόντισε. Vide suprà ad Z, 140.
Lis. XV.
430
440
415
440
445
? AEn. V, 591.
Ver. 455. τόν P.] Hunc inquam,
Ver. 457. δὴ.} Profecto
Ver. 440. “τοῦ νύ σοι iri.]
Iléyhmot, ποῦ σοι σπόξον, ἰδὲ π'σερόεντες ὃισ-
σοὶ,
Καὶ κλέος 5 4.117}.
Ubi nunc nobis Deus ille magister
Nequicquam memoratus ? Ubi fama
per omnem
βέλεα. Ita Cod. Harleia-
nus. Atque ita edidit Barneszus ex MS.
Recté, et secundum usitatam ZZomero scri-
bendi rationem. Vu/gg. βέλη" quomodó sci-
licét et ipsum βέλεα pronuntiabatur.
Ver. 447. ὁ μὲν ' φάχα δ᾽. Re-
spondent hic ita inter se, ὁ et δὲ" ut interpo-
situm istud, Τῇ γάρ χαριζόμενος, tanquam
Parenthesi inclusum intelligatur,
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
113
T; γὰρ ἔχ;» 7 p^ πολὺ πλεῖσται κλονέοντο φάλαγγες;
Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος" τἄχα δ᾽ αὐτῷ
Ἦλθε κακὸν, TÓ οἱ οὔτις ἐρύκακεν, ἱεμυένῳ περ'
450
Αὐχένι γάρ oi ὄπισθε πολύστονος ἔμπεσεν ἰός:
"Heure δ᾽ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι,
Ke ὄγεω κα ὁτέοντες" ami ἐνόησε σἄάγιστα
quo, ri x
Πουλυδάμας, καὶ πρῶτος ἐναντίον ἤλυθεν ἵ ἵππων.
Τοὺς μὲν ὅγ᾽ ᾿Αστυνόῳ, Προτιάονος, υἱέϊ, δῶκε"
--
M
e
v
Πολλὰ δ᾽ ἐπώτρυνε σχεδὸν i ἐσχειν εἰσορόωντα,
Ἵππους" αὐτὸς δ᾽ αὖτις ἰὼν προμιἄχοισιν ἐμίχθη.
Τεῦκρος δ᾽ ἄλλον ὀϊστὸν ἐφ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ
Aio, καί κεν ἔπαυσε μάχης ἐπὶ νηυσὶν ᾿Αχαιῶν,
E/ μιν ἀριστεύοντα βαλὼν ἐξείλετο Supr
460
'AAX οὐ λῆθε Διὸς πυκινὸν νόον, ὃς P ἐφύλασσεν
ὝἝατορ᾽, ἀτὰρ Τεῦκρον Τελαριώνιον εὖχος ἀπηύρα,
"Os οἱ ἐὐστρεφέα νευρὴν ἐν ἀμύμονι τόξῳ
Eà enim dirigebat, quà multó plurimae turbabantur phalanges,
Hectori et "Trojanis gratificans :
statim veró ei
Venit malum, quod ab eo nemo arcuit, ardenti licét :
45
Cervici enim ejus à tergo luctuosa incidit sagitta :
Decidit autem de curribus, retrocesseruntque ejus equi,
Vacuos currus succutientes-magno-cum-sonitu :
Polydamas, et primus obviàm venit equis,
«dtque hos quidem ille Astynoo, Protiaonis filio, dedit :
Rex veró sensit citissimé
Multisque eum hortabatur propé se tenere in conspectu
Equos:
ipse autem rursüs profectus primis-pugnatoribus mistus est,
Teucer autem aliam sagittam in Hectorem aere-armatum
Depromebat, et repressisset quidem eum à pugná prope naves Achivorum,
Quandoquidem ei pugnanti-fortissimé sagittá-assecutus eripuisset animam :
460
Sed non latuit Jovis prudentem mentem, qui custodiebat
Hectorem, Teucrumque Telamonium gloriá privavit,
Qui scilicet ei scité-tortum nervum in eximio arcu
» “9
Ver. 448. Τῇ γὰρ ἔχ᾽, 5 pm πολὺ πλεῖσται.
in hostes
Irruit; et, quà tela videt densissima,
tendit. AZEn. IX, 554.
Ver. / 450. —— isutvas στρ. Schol. σπεύδοντι"
"Al. ἱεμένων περ.
Ver. 451. — Αὐχένι γάρ ei] Quà ratione,
ye, hic producatur; item ὃς, et ἐϊσαρεφέα,
ver. 463. et δὲ, ver. 478. et γάρ, ver. 488. vide
suprà ad 4, 51. n. 8. 10.
Ibid. — ὄπισθε ἔμπεσεν.ἢ Schol. ᾿Απο-
σσρεφόντων σὰ ἅρματα «ὧν Τρώων, πρὸς v) ἐξ
ἴσου πολεμεῖν ἐπιξεδηκόσιν σῶν νεῶν τοῖς Ἕλ-
λησιν, οὕτως ὃ ἡνιόχος τεσραμμένος πρὸς TOUS
ἵσαους βίξδλητα! κατὰ oU αὐχένες. Meliüs
et simpliciüs, ut mihi quidem videtur, Do-
mina acier, juveni hoc praecipiti, et quoquo-
Tox. II.
versüm equis incitatis discurrenti, accidisse
comminiscitur.
Ver. 454. πρῶσος ἐναντίον.) 41]. πρῶτος
ἐναντίος. Sed πρῶτος ἐναντίον, auribus magis
placet.
Ibid.— ἤλυθεν.] Postulat Temporum ratio,
ut sit ἤλυθεν" hic ab Aoristo ἤλυθον, non à
Praeterito (quod vocant) ZAvéz. Vide suprà
ad Z, 57.
Ver. 461. ὃς p ᾿ ἐφύλασσεν.] Si istud,
ἐφύλασσε, referatur Ej ea quz hic sequuntur ;
tum, ὅς pz, illud erit quod Latiné dicitur,
* gui utique" Sin, ἐφύλασσε, referas
ad ea que praecesserunt, ver. 954, 255. tum
erit * ὅς ῥα, qui, ut dictum est."
Ver. 463. Ὅς oi.] «Αἱ. Ὅς ῥ᾽ οἱ.
Ibid, — ἐὐσπρεφέα.] Sentus vocabulis Ge-
114
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ O.
Lis. XV.
Pzf ἐπὶ τῷ ἐρύοντι" παρεπλάγχθη δὲ οἱ ἄλλῃ
᾿Ιὸς χαλκοξαρῆς, τόξον δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
465
Τεῦκρος δ᾽ ἐῤῥίγησε; κασίγνητον δὲ προσηύδα"
Ὦ πσόποι, 5 δὴ πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει
Aa ἡμετέρης» δ,τέ puoi βιὸν ἔκξαλε χειρός"
^ »59/?t€ , e e s
Νευρὴν δ᾽ ἐξεῤῥηξε νεόστροφον, ἥν oi ἐδησα
Πρώτον, 0Qg ἀνέχοιτο Sau Sgamxovras ὀϊστούς.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας"
Ὦ πέπον, ἀλλὰ βιὸν μὲν ἔα καὶ ταρφέας ἰοὺς
Κεῖσθαι, ἐπεὶ συνέχευε Sreóg, Δαναοῖσι μεγήρας"
Αὐτὰρ χερσὶν ἑλὼν δολιχὸν δόρυ, καὶ σάκος ὥμῳ,
7
Μάρναό σε Τρώεσσι, καὶ ἄλλους δρνυθι λαούς.
Μὴ μὰν ἀσπουδεί γεν δαμνωσσαμνενοί περ» ἕλοιεν
Νῆας ἐὐσσέλμους, ἀλλὰ μνησώμεθα votos.
εἰ ^M e N 7 Ν 2.3 7, 3! ἘΞ
Ὡς φαάθ᾽" ὁ δὲ τόξον μὲν ενὶ κλισίησιν εθηκεν᾽
Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀμφ᾽ doit σώκος Sero τετραθέλυμινον'
Κρατὶ δ᾽ ἐπ᾽ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν,
480
Ἵσπουριν; δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν &vevev
Rupit in Hectorem trahenti ; detorquebatur autem οἱ alió
Sagitta aere-gravis, arcusque ei excidit manu.
"Teucer veró cohorruit, fratremque allocutus est :
* Eheu, certé jam penitüs pugnae consilia praecidit
** Deus nostrae, qui mihi arcum excussit manu ;
* Nervum autem disrupit recéns-tortum, quem ei illigaveram
* Hodié-mané, ut sustineret crebró exilientes sagittas."
470
Huic autem respondit deindé magnus Telamonius Ajax:
“Ὁ amice, quin /u arcum quidem sine, et crebras sagittas
** Jacere ; quoniam confregit deus, Danais invidens :
*^ Sed manibus sumptà longàá hastá, et scutum ferens humero,
Pugnaque zpse in Trojanos, et caeteras excita copias :
“ΝΕ siné-labore saltem, victores licét, capiant
* Naves bonis-transtris-instructas ; sed recordemur pugnae."
Sic dixit: ille veró arcum quidem in tentoriis reposuit ;
Ac circum humeros scutum sibi-cepit quadruplex ;
Capitique forti galeam scité-factam imposuit,
480
Equinis-setis-comantem, terribilitér autem et crista desuper nutabat :
nitivus fit ἕως, lisdem Jdccusativus itidem
fit £z. Vide ad 4, 265. et ad v», 46. Qui-
bus autem Genitivus fit — £o, iisdem et “6-
cusativus fit pariter — £z. Quare Z breve
quo pacto hic producatur, vide suprà ad 4,
51.
Ver. 468, —— $,71.] Qui scilicet ; Qui
utique —.
Ver. 469. ἣν οἱ ἔδησα. Il. ἐνίδησα.
Ver. 472, ---- ἕα — Κεῖσθαι.) Respondet Grze-
cum ἐζω, Latino “ s2no;" Unde, eodem
significatu, (inusitatum *' pószno," contrac-
tum in) * pono;" Quod proinde primam
producit, quum pÜsuz et pósitus corripiantur.
Etymologici inepté deducunt ex sva.
Ver. 475. — ὄρνυθι.1 Quà analogià fit δίδου,
δίδοθ,, eàdem analogià fit δρνῦ, δρνῦθ. Nec
in his ullus unquam est Licentie locus.
Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. A11. — μνησώμεθα.} Al. μνησαίμεθα.
Ver. 478. — ὁ δὲ. * Et à" inquit Bar-
nesius, * scribi potest." — Quod quàm inepté
sit dictum, sentiet quisquis Latiné, pro ** z//e
* peri," scripserit * ille san."
Ver. 481. Deest hic versus in plurimis
MSS.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOX OQ'
Εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος, ἀκαχμένον ὀξέϊ χωλκῷ"
Bz δ᾽ ἰέναι, μάλω δ᾽ ὦκα ϑέων Αἴαντι παρέστη.
Ἕκτωρ δ᾽ ὡς εἶδεν Τεύκρου βλαφθέντα βέλεμνα"
Τρωσί τε καὶ Λυκίοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀὔσας"
Τρῶες, καὶ Δύχιοι, καὶ Δάρδανοι ἀγχιεμοαχηταὶ,
᾿Ανέρες ἐστὲ, Φίλοι» μνήσωσθε δὲ “γούριδος ἀλκῆς,
Νῆας ἀνὰ γλαφυράς: δὴ γὰρ ἴδον ὀφθωλμυοῖσιν
᾿Ανδρὸς ἀριστῆος Διόθεν βλαφθέντα βέλερια.
Ῥεῖα δ᾽ ἀρίγνωτος Διὸς ἀνδράσι γίνεται ἀλκὴ,
"Hay ὁτέοισιν κῦδος ὑπέρτερον ἐγγυωλίξη,
9 s ὁ / N 3 9. A/ ΕῚ ,
Ηδ᾽ ὁτινας μυινύθη vt, καὶ οὐκ ἐθέλησιν ἀμύνειν'
ε ^ 5 /, Á/ /, Hy 9:2 09 Á
Ὡς νῦν ᾿Αργείων μυινύθει μυένος, etuMa δ᾽ ἀρήγει.
3 X p 9.2. X N 5 7 [i] / e K
Αλλὰ μάᾶχεσθ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἀολλέες" ὃς δέ κεν ὑμέων
Βλήμενος, ἠὲ τυπεὶς, σάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ,
Τεθνάτω" οὔ οἱ ἀεικὲς ἀρνυνομιένῳ περὶ πάτρης
Τεθνάμεν" ἀλλ᾽ ἄλοχός τε σόη καὶ παῖδες ὀπίσσω,
Καὶ οἶκος, καὶ κλῆρος ἀκήρατος" εἶκεν Ay euo
Οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.
Ως εἰπὼν, ὦὥτρυνε μένος καὶ ϑυμὸν ἑκάστου. 500
490
495
Sumpsit autem et validam hastam, praefixam acuto aere :
Perrexitque ire, admodumque celeritér currens Ajaci astitit.
Hector autem, ut vidit Teucri inutiles-factas sazittas ;
Trojanosque et Lycios adhortatus est, altüm clamans :
** Trojani, et Lycii, et Dardani cominüs-pugnantes,
** Viri estote, amici, recordaminique strenuae fortitudinis,
* Naves ad cavas: jam enim vidi oculis
* Viri primarii à Jove inutiles-factas sagittas.
* Admodüm utique facilis-agnitu Jovis hominibus est potentia,
** 'Tum quibus gloriam superiorem dederit,
** "um quos minuat, et nolit defendere :
** Sicut nunc Argivorum minuit robur, nobisque auxiliatur.
* Sed pugnate ad naves conferti: Qui autem vestrüm
* Vulneratus eminüs vel cominüs, mortem et fatum assecutus fuerit,
* Moriatur; Non ei indecorum erit pugnanti pro patrià
* Mori; at uxorque salva erit, et filii in-posterum,
* Et domus, et patrimonium integrum ; siquidem Achivi
* Abeant cum navibus dilectam in patriam terram."
Sic fatus, excitavit robur et animum uniuscujusque.
———————————————————————————
Ver. 488. δὴ γὰρ ἴδον] Cert? enim —. Dulce et decorum est, pro patrià mori.
Vide suprà ad ξ΄, 455. 504. et ad β', 158. Horat.
Barnesius legi hic et, δὴ γάρ ῥ᾽ ἴδον, annotat. pulchrumque mori succurrit in
Sed nihil opus.
Ver. 491. ἐγγυαλίξῃ, — μινύθῃ σε. ΑἹ.
ἐγγναλίξει, — μινύθει σε. Minüs recté: Ut
liquet ex sequenti ἐθέλῃσιν" notante Barnesio.
485
490
armis.
AEn. ΤΙ, 517.
Ver. 497. —— καὶ παῖδες ὀπίσσω.) Καλὴ δὲ
καὶ ἡ προσθήκη σοῦ “ ὀπίσσω," αἰώνιον διαδογγὴν
Ver. 494. νηυσὶν ἀολλέες. «Αἱ. νηυσὶ ἢ τοῦ γένους παριστῶσα. — Schol. Victorian.
διαμπερές. Ver. 499. Οὔχωνφσαι.] 4L. Οἴχονται. Τὰ
Ver. 496. «τττττ —— ἀεικὲς. "Vide suprà
ad ver, 11.
quod spem indicat firmiorem : Sed cum prz-
cedente, εἴκεν, minus apté congruit,
H2
116 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ο΄.
Αἴας δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν & ἐκέκλετο οἷς ἑταῤροισιν'
Αἰδὼς» ᾿Αργεῖοι" νῦν ἄρκιον, ἢ ἀπολέσθαι,
ἪΣ σαωθῆ ts καὶ ἀπώσασθαι κακὰ νηῶν.
Ἦ ἐλπεσθ᾽, ἣν νῆας ἕλῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ,
᾿Εμξαδὸν ἵξεσθαι ἡ ἣν πατρίδα γαῖαν ἔχαστος ; 3
Ἢ οὐκ órgóvovrog. ἀκούετε λαὸν ἅπαντα
Ἕχτορος, € ὃς δὴ νῆας ἐνιπρῆσαι μενεαίνει ; 3
O» μὰν ἐς Ps χορὸν κέλετ' ἐλθέμεν, ἀλλὰ py emos.
Ἡμῖν δ᾽ οὔτις τοῦδε γόος καὶ μῆτις ἀμείνων,
^H αὐτοσχ εδίην μίξαι χεῖράς τε μένος Ζε.
Βέλτερον, 7 ἤ ἀπολέσθαι ἕνα χρόνον, ἠὲ βιῶναι,
Ἢ δηθὰ στρεύγεσθαι € εν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
"1322" αὕτως παρὰ νηυσὶν; UT ἀνδράσι χειροτέροισιν.
"Oc εἰπὼν, ὥτρυνε μένος καὶ Sup» & ἑκάστου.
"Ev Ἕκτωρ μὲν ἕλε Σχεδίον, Περιμήδεος υἱὸν,
᾿Αρχὸν Φωκήων: Αἴας δ᾽ ἕλε Λαοδάμαντα,
᾿Ἡγεμόνα πρυλέων, ᾿Αντήνορος ἀγλαὸν υἱόν"
, 5 ΄ 3 /
Πουλυδάμας δ᾽ ^ oro» Κυλλήνιον ἐξενάριξε,
7 ei , , ^N. lad
Φυλείδεω ἕταρον, μεγαθύμων ἀρχὸν ᾿Επειῶν.
Ajax veró vicissim ex-alterá-parte hortatus est suos socios :
* Proh pudor, Argivi! Nunc satius fuerit, vel penitüs perisse,
“ Vel servatos esse, et avertisse mala à navibus.
** An speratis, si naves ceperit pugnam-expedite-ciens Hector,
** Pedibus vos perventuros esse in suam patriam terram singulos ?
* Annon incitantem auditis copias suas omnes
* Hectorem, qui jam ad naves incendendas animo-fertur-incitato ?
* Non certé ad tripudium jubet ire, sed ad pugnam.
* Nobis itaque nulla hác es; sententia, et nu/lum consilium melius,
* Quàm ut cominüs misceamus manusque roburque.
* Meliüs erit, aut perisse semel, aut vitam-servásse ;
* Quàm per-longum-tempus paulatim-consumi in gravi pugná,
** Tta inultos ad naves, à viris deterioribus."
Sic fatus, incitavit robur et animum uniuscujusque.
"Tunc Hector quidem interfecit Schedium, Perimedei filium,
Ducem Phocensium : Ajax autem interfecit Laodamanta,
Ductorem peditum, Antenoris claram filium :
Polydamas autem Otum Cyllenium interemit,
Phylidae [ Megetis] socium, magnanimorum ducem Epeiorum,
Lis. XV.
505
| 510
510
515
Ver. 502. - ἄρκιον. ] Malé hic Scholi-
astes ; αὔταρκες, ἱκανόν. Non vidit nimirüm,
sententiam esse, ex elegantissimàá A posiopesi,
comparativam. Νῦν, ἢ ἀπολέσθαι, ἢ σωθῆναι,
ἄρκιον, ἢ δηθὰ σαρεύγεσθαι. Sicuti infrà, ver.
511, 512.
Ver. 504. "H fami", ᾿Εμξαδὸν ἵξεσθαι.
Fidite né pedibus; ferro rumpenda per
hostes
Est via, AEn. X, 572.
Ver. 505. ᾿Εμβαδὸν. Vide suprà ad ζ΄, 454.
Ver. 507. ὃς δὴ. Qui plan?
Vide suprà ad ξ΄, 4553, 504. et ad β΄, 158.
Ver. 508. —-— μάχεσθαι.) «Αἱ. μάχηνδε.
Ver. 510. — αὐσοσχιεδίην.] Ita Cod.
Harleianus : Atque ita alibi Homerus. «Αἱ.
αὐποσχεδίῃ.
Ver. 511. Βέλσερον, 7i ἢ ἀπολέσθαι.
'AAA 2 καλῶς ζῆν, 5 ἢ καλῶς τεθνηκέναι Ὁ ὁ
Τὸν εὐγενῆ χρῆ. Sophocl. 4j. 480,
Ver. 518. ὑπ᾽ ἀνδράσι χειροτέροισιν.
"Al. ἐν ἀνδράσι ““ανροτέροισιν.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ Ο΄. 117
Τῷ δὲ Μέγης ἐπόρουσεν ἰδών ὁ δ᾽ ὑπαιθα λιάσθη 520
Πουλυδάμας" καὶ τοῦ μὲν ἀπήμξροτεν'" οὐ γὰρ ᾿Απόλλων
E/x Πάνθου υἱὸν ἐνὶ προμάχοισι δαμῆναι:
Αὐτὰρ ὅγε Κροίσμου στῆθος μέσον οὔτασε δουρί"
Δούπησεν δὲ πεσὼν, ὁ δ᾽ aT ὥρμων τεύχε ἐσύλα.
Τόφρ ὦ δὲ τῷ ἐπύρουσε Δόλοψ, αἰχμῆς εὖ εἰδὼς, 525
liie: (ὃν Λάμπος i ἐγείνωτο; φέρτατος ἀνδρῶν,
Λαομεδοντιάδης, εὖ εἰδότα “ούριδος ἀλκῆς")
Ὃς τότε Φυλείδαο μέσον σάκος οὔτασε δουρὶ,
᾿Εγγύθεν ὁρμηθείς" συκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε ἡωρηξ,
Τόν ῥ p ἐφόρει γυάλοισιν ἀρηρότα" τόν TOTÉ Φυλεὺς 530
Ἤγαγεν ££ 'EQUeue, ποταμοῦ ἀπὸ Σελλήεντος.
ἘΞεεῖνος γάρ οἱ ἔδωκεν ἀναξ ἀνδρῶν Εὐφήτης,
Ἔς πόλεμον φορέειν, δηΐων ἀνδρῶν ἀλεωρήν"
Ὅς οἱ καὶ τότε παιδὺς ἀπὸ χροὺς ἤρκεσ᾽ ὀλεύρον.
Τοῦ δὲ Μέγης κόρυδος χαλκήρεος ἱπποδασείης 5385
Κύμξαχον ἀκρότατον VUE. ἔγχε; ὀξυόεντι,
"Pz£e δ᾽ ἀφ᾽ ἵππειον λόφον αὐτοῦ: πᾶς δὲ yas
Κάπσπεσεν ἐν κονίῃσι», νέον Φοίνικι φαεινός.
-
In Polydamanía veró Meges irruit, simul-ac-hoc-vidisset ; at in-obliquum se declinavit
Polydamas; et ab eo quidem aberravit Meges: Non enim Apollo 521
Sinebat Panthi filium inter primos-pugnatores domari :
Sed Meges Croesmi pectus medium vulneravit hastà ;
Fragoremque ;s edidit cadens, Megesque ei ab humeris arma detrahebat.
Intereà autem Meget? insiliit Dolops, hastá-pugnandi peritus, 525
Lampetides, quem Lampus genuit praestantissimus virorum
Laomedontiades, peritum strenuae pugnae:
Hic Dolops tunc Phylidae [ Megetis] medium scutum percussit hastá,
Cominüs impetu-facto; densus autem tuitus est thorax,
Quem utique ferebat cavitates-firmiter-conjunctas-habentem ; quem quondam Phyleus
Attulit ex Ephyre, fluvio à Selleénte : 551
Hospes enim ei dederat rex virorum Euphetes,
In pugnam ferendum, adversus hostes munimen :
Qui ei et tunc filii à corpore defendit perniciem.
2Dolopi autem, Meges galeae aereae equinis-setis-densae 55
Coni-basin extremam percussit hastá acutà,
Abrupitque equinum conum ejus : zfa uf totus-conus humi
Deciderit in pulvere, recens puniceo-colore fulgens.
οι
Ver. 595 et 598. οὔτασε.) Vide suprà Ver. 554. —— ἥρκεσ᾽.} Al. ἥρκει.
ad »', 192. et ad Z, 140. Ver. 556. — ὀξυόεντι. Vide suprà ad € » 50.
Ver. 594. Δούπησεν.ἢ Vide suprà ad y, Fer. 588. Κάπαεσεν ἐν κονίῃσι.) Vide suprà
181. ad ν', 508.
Ver. 526. Qteracos.] Cod. Harleian. Ibid. — νέον φοίνικι Qusivós.] Νεωσαὶ Qomixa
φέρτατον. Minüs recte. χοώματι βεξαμμένος" ut recté Scholiastes.
Ver. 552. γάρ οἱ. i.] Quá ratione, γὰρ, Quod autem statim adjicit, 2 ἔστιν, ἐρυθρῷ σῷ
hic producatur; et ὅς, ver. 534. vide suprà ad | αἵματι, absurdé dictum est. Nam, ut recté
&, 51. n, 8. 10. notavit Domina Daczer, nondum vulneratus
Hs
118 OMHPOT IAIAAOZ Οὐ. Lis. XV.
7 ^
Ἕως ὁ τῷ πολέμυιζε μένων, ἔτι δ᾽ ἤλπετο νίκην,
Z m 5
Τόφρα δέ οἱ Μενέλαος ἀρήϊος ἤλθεν ἀμύντωρ"
Στῆ δ᾽ εὑρὰξ σὺν δουρὶ λαθὼν, βάλε δ᾽ aquo» ὄπισθεν"
Αἰχμὴ δὲ στέρνοιο διέσσυτο T
IH , e , e€ δ᾽ Ε ^ 5, ,
ρόσσω ἱεμένη" ὁ δ᾽ ἄρω πρηνὴς ἐλιάσθη.
To μὲν ἐεισάσθην χαλκήρεα τεύχε ἀπ᾿ ὠμων
» P4 e M / L4
υλήσειν" Exrap δὲ κασιγνήτοισι κέλευε
II ^ , ^ 3 e »Ὦ 3.
ὥσι μᾶλα, πρῶτον δ᾽ 'ἹΙκεταονίδην ἐνένιπτεν
y ^
Ἴφθιμον Μελάνιππον" ὁ δ᾽ ὀφρα μὲν εἱλίποδας βοῦς
, » 3 ^ 4 ^ , , 9.9,
Βόσκ ἐν Περκώτη, δηΐων ἀπονόσφιν ξόντων'
Αὐτὰρ ἐπεὶ Δαναῶν νέες ἤλυθον ἀμφιέλισσαι,
ΑΨ εἰς Ἴλιον ἦλθε, μετέπρεπε δὲ Τρώεσσιν"
Ν ^ δὲ ^ , e δέ ΄ὔ "5 ,
cie δὲ πὰρ ἸΠριάμῳ" ὁ δέ μιν τίεν iot τέκεσσι"
/, e» tl , 3 »» £A 9 5» 7
To» p Ἑκτωρ ἐνένιπτεν, ἔπος τ΄ &£Qur , ἐκ T ὀνόρναζεν'
e ^ , , »N/ , 9D
Οὕτω δὴ, Μελάνιππε, μεθήσομοεν; οὐδέ νύ σοί περ
᾿Εντρέπεται φίλον ἦτορ, ἀνεψιοῦ κταρένοιο ;
Ε] »p 200 - , 1 / » t/
Ovx, ὁράας, οἷον Δόλοπος περὶ τεύχε ἕπουσιν;
3 » t , ^ 9 345 ^ 3 hj * 7]
AAXX ἔπευ' οὐ γὰρ ἔτ’ ἐστὶν ἀποσταδὸν ᾿Αργείοισι
540
545
550
555
Dum Aoc modo Meges cum Dolope pugnabat perstans, et adbuc sperabat victoriam,
Interim Megeti Menelaus Mavortius venit adjutor ; 540
Stetitque Dolopi à-latere cum hastá, latens; pecussitque humerum à tergo ;
Cuspis veró pectus transegit rapido-impetu-acta,
Ulteriüs tendens: is autem pronus prolapsus est.
T'um illi quidem irruerunt, aerea arma ab humeris .
Detracturi : Hector veró cognatos adhortabatur
Omnes valdé ; primüm autem Hicetaonidem increpabat
Fortem Melanippum: Is olim quidem flexipedes boves
Pascebat in Percotá, hostibus procul absentibus :
Sed postquam Danaorum naves venissent utrinque-remis-actae ;
Reversus ad Ilium est, excellebatque inter Trojanos;
Habitabatque juxta Priamum ; isque eum honorabat aequé ac filios :
Hunc Hector jam increpabat, verbaque fecit, dixitque :
“ [táne veró, Melanippe, remissé-agemus ? nec vel tibi
* Movetur-curá tuum cor, ob consobrinum occisum ?
*" Nonné vides, ut Dolopis circum arma A? occupantur ?
* Sed sequere: Non enim ampliüs licet eminüs cum Argivis
545
550
555
erat Dolops. Sed nescio an forté scripserit
Scholiastes, igufez τῷ βάμματι.
Ver. 559. Ἕως ὁ. Pronuntiabatur raptim
legentibus, ac si scriptum fuisset ὥσω, vel
ὥσεο, Vel ὥσον. Simili feré ratione, ac quà ex
ἄλοκα lit ἄλκα, ν΄, 10T.
Ver. 540. Ὑόφρα M.] Vide suprà ad Z, 57.
ad y', 200. et ad 9', 160. Barnesius edidit
Τοφράδε" et, σὸ “ Ai," inquit, παρέλκει. Quod
est ineptissimum.
Ver. 542.
ver. 317.
μαιμώωσα. Vide suprà ad
Ver. 548. —— ἄρα. Ut fit, ——.
Ver. 544. τὼ. Menelaus et Meges.
Ver. 545. κέλευε.) 24dl. κέλευσε.
multó rectiüs hic dicitur, κέλευε. — Vide suprà
ad ν΄, 84.
Ver. 546 et 552. ἐνένισισεν.Ἷ Tta edidit
Barnesius ex MS. Recté. 4l. ἐνένισσεν,
Ver. 5529, τόν p.] Hunc, inquam,
Refertur nimirüm ad ver. 546. £
Ver. 558. Οὕσω Siccinó verb, que-
? Vide suprà ad ζ΄, 455.
Ver. 554. — ἀνεψιοῦ, Vide suprà ad ver. 24,
Sed
$0,
Lis. XV. OMHPOT IAIAAOZ Ο΄.
, , , PAS ͵7 5Ἀ , Hy 3
Μάρνασθαι, πρίν γ᾽ ἠὲ κατακτάμεν, ἠδ κατ ἀκρῆς
Ἴλιον αἰπεινὴν ἑλέειν, κτάσθαι τε πολίτας"
εἰ sx X ὁ μὲν 3 αν»). ὃ. δ᾽ Gut 4 ἃ ,
Ως εἰπὼν, ὁ μὲν ἦρχ᾽» ὁ δ᾽ ἄμ ἕσπετο ἰσόθεος φως.
᾿Αργείους δ᾽ ὥφρυνε μέγας Τελαμώνιος Αἴας"
"5 ͵ (ἍΜ, 9. ..ἢ V ἰδῶ , 3 2A "-Ὁ
Ὡ φίλοι, ἀνέρες ἐστὲ, καὶ αἰδὼ Sec ἐνὶ συμῷ;
᾿Αλλήλους T αἰδεῖσθε κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας"
Αἰδορυένων δ᾽ ἀνδρῶν πλέονες σόοι, ἠὲ πέφανται"
, , 3437» ἃ 7, » » E / T
Φευγόντων δ᾽ οὔτ᾽ ἂρ κλέος ὀρνυται, οὗτε τις ἀλκή.
Ως £QaÓ'* οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ ἀλέξασθαι μυενέαινον'
» ^ ^
Ἔν ϑυμῷ δὲ βάλοντο ἔπος" φράξαντο ὃς νῆας
m N N ^ 14
"Eexei γωλκείῳ᾽ ἐπὶ δὲ Ζεὺς Τρώας ἔγειρεν.
» $ 7 X , 7 i] , ξ , ξ
Αντίλοχον δ᾽ ὠτρυνε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος"
᾿Αντίλοχ᾽» οὔτις σεῖο νεώτερος ἄλλος ᾿Αχαιῶν,
ὔ N , ἊΨ δὰ » e ^ /, :
Οὔτε ποσὶν ϑάσσων, οὐτ᾽ ἄλκιμος, ὡς συ, μάχεσθαι
Εἰτινά που Τρώων ἐξάλμενος ἄνδρω βάλησθα.
“Ὡς εἰπὼν, ὁ μὲν αὖτις ἀπέσσυτο, τὸν δ᾽ ὀρόθυνεν'
Ἔχ δ᾽ ἔθορε προμνάγων, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
δε προμαχ, e a
* Pugnare, priusquam vel occiderimus eos, vel ἐϊὲ à culmine
* [lium excelsam ceperint, interfecerintque cives."
Sic fatus, ipse quidem praeibat ; ille veró simul sequebatur, deo-par vir.
Argivos autem excitabat magnus Telamonius Ajax:
** () amici, viri estote, et pudorem habete in animo ;
** Et alius alium verecundantes-observate, per acres pugnas :
* Werecundantium quippe virorum plures salvi, quàm occisi sunt ;
* Fugientium veró neque gloria exsurgit, nec ulium auxilium."
Sic dixit: Illi veró etiam per-se arcere hostem prompto-erant-animo ;
Mente autem reponebant verbum ; muniebantque naves
Muro aheneo: In eos autem Jupiter Trojanos excitabat,
Antilochum autem impellebat pugná strenuus Menelaus:
* Antiloche, nemo te junior est alius Achivorum,
* Neque pedibus velocior, neque robustus, sicut tu, ad pugnandum :
* Zerredere, si quà aliquem Troum exiliens virum percutere-possis.'"
Sic fatus, ipse quidem rursüs recessit, hunc quum incitaverat :
Exiliit igitur zntilochus extra primos-pugnatores, et jaculatus est hastá fulgenti,
119
510
Ver. 557. : xaT ἄκρης.) 4l. κατὰ κρῆς. Ver. 567. "Egxsi χαλκείῳ. Schol. τῷ κύκλῳ
ruit alto à culmine Troja. σῶν ἀσπίδων.
à ἢ . 4En. 1I, 290. Ver. 568. —— βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος.) ΑἹ.
sternitque à culmine Trojam. μέγας Τελαμώνιος Αἴας. Minüs recté hoc in
Ibid. 603. |loco, ex ver. 560 suprà. Quod enim sequi-
Ver. 558. ——— —— χαάσθαι. 44]. xvZcbar | tur, ver. 572.
Éz1, eX κτάομαι, vocalem z habet productam ; Ver. 511. — Ἐϊτινά
: ὁ μὲν αὖτις ἀπίσσυτο, de
quod est Ionicum χτῆσθαι, possidere. | KeZe- | Menelao aptiüs quàm de 4jace dictum.
βάλῃσθα.} AL. βά-
Κιάσθαι, ex κτείνομαι, vocalem Z corripit, et| λοισθα. Habet autem et σιάθος et vim pecu-
solummodo Consonantium positione syllabam | liarem Aposiopesis ista; 0, siquem, —
3
producit. Vide quae suprà de πρᾶττε, vézze | Gauderem, siquem ——— 7 ; 4ggredere, si-
πρᾶξαι, τάξαι" et de similibus dicta sunt; ad | guem
, »
:Φ Σκόσει, εἴπσινα
In-
γ΄, 192. nuit autem Hectorem; sicuti suprà, ver. 458,
uS 564. —— Gera] Vide suprà ad γ', | et alibi,
Ver. 575. — ἀκόντισε.) Vide suprà ad z, 140.
H4
120 OMHPOY IAIAAOX O-*. Lis.
" Aui & παπτήνας" ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο,
᾿Ανδρὸς ἀκοντίσσαντος" ὁ δ᾽ οὐχ, ἅλιον βέλος ἧκεν»
᾿Αλλ᾽ Ἱκετάονος υἱὸν ὑπέρθυμυον Μελάνιππον,
Νισσόμνενον πόλεμόνδε βάλε στῆθος “παρὰ μαζόν"
Δούπησεν δὲ πεσῶν, ἀράξησε δὲ τεύχε ἐπ᾿ αὐτῷ"
᾿Αντίλοχος δ᾽ ἐπύρουσε, κύων ὡς, OUT ἐπὶ νεδρῷ
Βλημένῳ ἀΐξῃ, σόν T s εὐγῆφι “ορόντα
Θηρητὴρ ἐτύχησε βαλὼν, ὑπέλυσε δὲ γυϊα"
Ὡς ἐπὶ σοὶ, Μελάνιππε, “)όρ᾽ ᾿Αντίλοχος pue oue»
Τεύχεα συλήσων' ἀλλ᾿ οὐ λάθεν ἡ Ἕκτορα δῖον,
Ὅς pá οἱ ἀντίος ἦλθε, ϑέων ἀνὰ δηϊοτήτα;
᾿Αντίλοχος. δ᾽ οὐ μεῖνε, Syo0g περ ἐὼν πολεμιστής"
᾿Αλλ᾽ óy 6 ἄρ᾽ ἔτρεσε, πρὶ κακὸν ῥέξαντι ἐοικὼς»
"Oers κύνα κτείνας», ἢ βουκόλον, ὠμφὶ βόεσσι,
Φεύγει, πρίν περ ὅμιλον. ἀολλισθήμιεναι ἀνδρῶν
"Oc τρέσε Νεστορίδης" ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ
Hyg “εσπεσίη βέλεα στονόεντα γέοντο"
Στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς, ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων.
Circum se spectans: Trojani autem recesserunt,
Viro jaculante: is veró non irritum telum emisit ;
Sed Hicetaonis filium animosum Melanippum,
Euntem in pugnam percussit pectore ad papillam ;
Fragorem veró edidit cadens, et sonitum-dedere arma super ipso :
Antilochus autem irruit, canis tanquam, qui in hinnulum
Vulneratum accurrit, quem é cubili exilientem
Venator assequutus fuerit jaculando, solveritque membra :
Sic in te, Melanippe, irruit Antilochus bellicosus,
Arma detracturus: Sed non latuit Hectorem nobilem,
Qui ei obvius venit currens per proelium :
Antilochus autem non mansit, impiger licét existens bellator :
Sed is fugit quidem, ferae quae malum patravit similis,
Quae canem ubi-interfecerit, vel bubulcum circa boves,
Fugit, antequàm multitudo congregatur virorum :
Sic fugit Nestorides: in eum veró Trojanique et Hector,
Clamore cum ingenti, tela luctuosa fundebant :
Stetit tamen conversus, postquam venit ad agmen sociorum.
580
585
590
5175
580
590
Ver. 517. Νισσόμενον.ἢ Al. Νεισόμενον. Ver. 586. ᾿Αλλ᾽ Vy &g ἔσρεσε. ΑἹ. ᾿Αλλὰ
Ver. 578. Δούπησεν δὲ.}]ὺ Vide suprà ad y, | σαρέτρεσε.
181. Ver. 587. —— κύνα κτείνας, ἢ βουκόλον, —
Ibid. ἀράβησε δὲ σεύχε d αὐτῷ. 7] Φεύγει, πρίν περ.
Cod. Harleian. à Th. Bentleio collatus, τὸν δὲ) — Ac velut ille, priüs quàm tela inimica se-
σκότος ὅσσε κάλυψε. quantur,
Ver. 519. — κύων ds.] Al. λέων ὥς. Minüs| ^ Continuó in montes sese avius abdidit altos
recte. Occiso pastore lupus magnove juvenco,
Ibid. jer .] Qui utique Simi-| Conscius audacis facti; caudamque remul-
lemque habent vim ista σόν σ᾽ et ὅς vt, ver. cens
580 et 587. Subjecit pavitantem utero, sylvasque peti-
Ver. 584. Ὅς ῥά. Qui proinde — vit:
Qui, ut expectandum erat, Haud secüs ——— AZEn. XI, 809.
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
Τρῶες δὲ, λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισι;
Νηυσὶν ἐπεσσεύοντο᾽ Διὸς δ᾽ ἐτέλειον ἐφετμάς"
“Ὅς σφισιν αἰὲν ἔγειρε μένος μέγα, ϑέλγε δὲ Sup
᾿Αργείων, καὶ ὶ κῦδος à ἀπαΐγυτο" τοὺς δ᾽ ὀρόθυνεν.
Ἕχτορι γάρ οἱ ϑυμὸς ἐξούλετο κῦδος ὀρέξαι
Πριαμίδη, ἵ ἵγα νηυσὶ κορωνίσι Μεσπιδαὲς πῦρ
Ἐμβδάλῃ à ἀκάματον Θέτιδος δ᾽ ἐξαίσιον ἁ ἀρὴν
Πᾶσαν € ἐπικρήνειε" τὸ γὰρ μένε μητίετα Ζεὺς;
Noc καιομένης, σέλας ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι"
'Ex γὰρ δὴ TOU ἔμελλε παλίωξιν παρὰ γηῶν
Θησέμεναι Τρώων, Δαναοῖσι δὲ κῦδος ὀρέξαι.
Τὰ φρονέων, νήεσσιν ἐπὶ γλαφυρῆσιν ἔγειρεν
Ἕκτορα Πριαμίδην, μάλα περ μεμαῶτα καὶ αὐτόν.
Μαΐνετο δ᾽ , ὡς óT Aes ἐγχέσπαλος, ἢ ὀλοὸν πῦρ
Οὔρεσι μαίνηται; βαθέης ἐ ἐνὶ τάρφεσιν ὕλης'
᾿Αφλοισμυὸς δὲ περὶ στόμια γίνετο, τὼ δέ οἱ Oct
"Trojani autem, leonibus similes cruda-vorantibus,
In naves ruebant; Jovisque perficiebant mandata ;
Qui eis semper excitabat robur magnum, debilitabatque animos
Argivorum, et gloriam auferebat; horum veró excitabat-animos.
Hectori enim ejus animus volebat gloriam praebere
Priamidae, ut navibus recurvis immané-ardentem ignem
Injiceret indefessum ; Thetidisque enormem supplicationem
"Totam perficeret: Hoc enim expectabat providus Jupiter,
Navis ardentis splendorem oculis ut-videret :
Ex illo enim £empore erat iterüm-in-fugam à navibus
Conjecturus Trojanos, Danaisque gloriam praebiturus.
Haec cogitans, naves in cavas suscitabat
Hectorem Priamidem, perquàm ardentem etiam per se.
Furebat autem is, veluti cum Mars hastam-vibrans, vel perniciosus ignis
In montibus furit, profundae in densis-recessibus sylvae :
Spumaque circum os oriebatur, eique oculi
121
600
605
595
60C
Ver. 592. Τρῶες à] Quà ratione, δὲ, hic Notis ad Longini $ 9. scribendum contendit,
producatur; item γὰρ, ver. 596. 610. 613.
et ἔθελε, ver. 615. et δύνατο, ver. 617. vide
suprà ad ὦ, 51. n. 8. Ceterüm Cod. Harleian.
hic habet, Τρῶες δ᾽ αὖ.
Ver. 594. "Os σφισιν αἰὲν ἔγειρε μένος μέγα.
Vidó Puprà ad y, 44. Ἔξ πα 1
Ibid.— ϑέλγε. ἐχαύνου" Schol. inedita in
Cod. Harleiano.
Ver. 597, 598. 604. — Ππριαμίδῃ, ---ἀκάμα-
“ον, ----- τε μα δὴν 7 Vide suprà ad Z &, 598.
Ver. 599. τ μητίετα. Vide suprà ad Z, 175.
Ver. 601. Ἔκ γὰρ δὴ τοῦ.] Nam ez eo vi-
delicét tempore —. — Vide suprà ad Z, 455.
Ibid. — παλίωξιν. Vide suprà ad ver. 24.
Ver. 604. ——— μεμαῶφα.] Vide suprà ad
ν᾽, 46.
Ver. 605. —— ἢ ὀλοὸν σῦρ.}] Tanaq. Faber
ἢ ὀλοὸν πῦρ, quá ratione ignis, &c. Alioquin
enim, quí (inquit) stare poterit quod sequitur,
ἀφλοισμὸς δὲ ? Nempe, istud, ἀφλοισμοὸς
δὲ , syntaxi admodüm inficetà retulit vir
eruditus ad Martem, quod ab Homero dictum
est de Hectore.
Ver. 606. Οὔρεσι τάρφεσιν.] 4l. «ας-
φέσιν' à φσαρφεὺς vel σαρφής" Ut οὔρεα nimi-
rüm, adjecto epitheto, dicantur σαρφέα, syn-
taxi valdé perplexà et inconcinná.
Ibid. ὕλης. Vide suprà ad y^ 151.
Ver. 607. — τὼ δέ oi ὄσσε Λαμπέσθην.}
stant lumina flammá.
AEn. VI, 500.
totoque ardentis ab ore
Scintille absistunt; oculis micat acribus
ignis, AEn, XII, 102,
122
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Οἱ.
Lis. XV.
Λαμπέσθην βλοσυρῆσιν ὑ oT ὀφρύσιν ἀμφὶ δὲ σήληξ
Σμερδαλέον κροτάφοισι σινάσσετο μαιρναμόνοιο
ἽἝατορος' αὐτὸς γάρ οἱ QT. αἰθέρος ἦ ἦεν ἀμυύντωρ
610
Ζεὺς, ὃς p πλεόνεσσι [UT ἀνδράσι ῥροῦνον ἐόντα
Τίμα καὶ κύδαινε" μινυγθάδιος γὰρ ἔμελλεν
ἼἜσσεσθ᾽" ἤδη γάρ οἱ ἐπώρνυε μόρσιμιον ἤμιαρ
Παλλὰς ᾿Αδθηναίη ὑπὸ Πηλείδαο βίηφι.
Καί p ' &ÜeAe ῥῆξαι στίχας ἀνδρῶν, πειρητίξων,
615
ES 07 πλεῖστον OA ὅρα καὶ τεύχε’ ἄριστα"
' AAX οὐδ᾽ ὡς δύνατο ῥῆξαι, μάλα περ μενεαίνων"
Ἴσχον γὰρ πυργηδὸν ὁ ἀρηρότες, Lu πέτρη
᾿λίξατος, μεγάλη, πολιῆς ἁλὸς ἐγγὺς ἐοῦσα
"Hee μένει λιγέων ἀνόμων λαιψηρὰ κέλευθα,
620
Κύματά τε τροφόεντα, TÓ TÉ προσερεύγεται αὐτήν"
Ως Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον, οὐδὲ φέξοντο.
Fulgebant torvis sub superciliis :
circüm autem cassis
Horrendüm tempora quassabatur pugnantis
Hectoris :
Ipse enim ei ab aethere erat auxiliator
Jupiter, qui eum plures inter viros solum existentem
610
Honorabat, gloriáque-extollebat : Brevis enim aevi erat
Futurus: jam enim in eum urgebat fatalem diem
Pallas Minerva sub Pelidae viribus.
Et sané volebat Hector perrumpere ordines virorum, tentans,
615
Quacunque plurimam turbam videret, et arma optima :
Sed né sic quidem poterat perrumpere, valdé licét ardens :
Sustinebant enim quadratis-ordinibus conferti, veluti petra
Excelsa, magna, canum mare prope existens ;
Quae sustinet stridulorum ventorum vehementes incursiones,
620
Undasque ingentes, quae illiduntur in ipsam :
Sic Danai ipn cage sustinebant firmitér, neque fugiebant.
Ver. 615. ἐσώρνυε βίηφι.) Cod.
Harleian. à Tho. Bentleio collatus, ἐπήρτυε
δαμῆναι. Exponuntque Scholia ibidem
inedita, ἡσοίμαζεν.
Ver. 615. Καί ῥ᾽ ἔθελε ῥῆξα..} Ita Cod.
Harleian. et hic, et aliàs saepius. 4l. ἔθελεν.
Czeterüm conjuncta sunt hac cum przeceden-
te ver. 605. Μαΐνετο , καί ῥ᾽ ἔθελε ῥῆξαι
. Ut quod de Jove ac Minervá inser-
tum est, tanquam in Parenthesi scilicét in-
clusum intelligatur.
Ver. 618. Ἴσχον , ἦτε gren.
Ille, velut pelagi rupes immota, resistit ;
Ut pelagi rupes, magno veniente fra-
gore
Qua sese, multis circumlatrantibus un-
dis,
Mole tenet; scopuli nequicquam et spumea
circüm
Saxa fremunt, laterique illisa refunditur
alga. “Ἐπ. VII, 586.
Ille, velut rupes vastum, qua prodit in
zequor,
Obvia ventorum furiis, expóstaque ponto,
Vim cunctam atque minas perfert coelique
marisque,
Ipsa immota manens.— ZEn. X, 693.
Haud secüs ac moles, quam magno mur-
mure fluctus
Oppugnant; manet illa, suoque est pon-
dere tuta, Qvid. Metam. 1X, 59.
Ver. 620. "Hrs.] Que utique
Ver. 621. προφόεντα.] Al. σρυφίοντα,
Ibid. προσερεύγεται αὐτήν.) dl. αὐτῷ"
et ἀκτῇ" et ἀκτήν.
- -Ὡς ὅτε κῦμα
᾿Αχκτῇ ἐφ᾽ ὑψηλῇ, ὃ ὅτε κινήσει νόσος ἐλθὼν
Προ; λῇτι σκοπίλῳ" β΄, 394.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄.
123
Αὐτὰρ ὃ λαμπόμενος πυρὶ πάντοθεν ἔνθορ᾽ ὁμίλῳ"
Ἔν δ᾽ ἔπεσ᾽, ὡς ὅτε κῦμα
Soz $ £y "i πέσησι
Λάδρον ὑ ὑπαὶ νεφέων ἀνεμοτρεφὴς, 2.06 τε πᾶσα
625
"Ax" ὑπεκρύφθη, ἀνέμοιο δὲ δεινὸς à ἀήτης
'Ierío ἐμδρέμεται" τρομιέουσι δέ τε φρένα ναῦται
Δειδιότες' φυτθὸν γὰρ! UT ἐκ “ανάἄτοιο φέρονται"
Ως ἐδαΐζετο συμὸς € ἐνὶ στήθεσσιν ᾿Α γαιῶν.
Αὐτὰρ ὁ oy, ὥστε λέων ὀλούφρων βουσὶν ἐπελθὼν,
630
“ ἐς ,
A; pa & T ἐν εἰαριενῇ ἔλεος μεγάλοιο νέμονται
Μυρίαι, ἐν δέ τε τῆσι νομυεὺς οὔπω σάφα εἰδὼς
At Hector fulgens igne undique, insiliit turbae :
Irruit autem, veluti càm unda velocem in navem illiserit
Impetuosa é nubibus ventis-aucta, navis autem tota
Spumá cooperta est, ventique vehemens flatus
In velo fremit; trepidantque animo nautae
Timentes; parvulo enim spatio à morte dzstantes subvehuntur :
Sic scindebatur animus in pectoribus Achivorum.
At Hector, tanquam leo infestus bobus superveniens,
650
Quae in irriguo-loco paludis magnae pascuntur
Innumerae, interque eas st pastor haud recté gnarus
Ver. 624. ὡς OTi κῦμα ——, ὑπ’ ἐκ
ϑανάτοιο φέρονται} Ὁ δὲ Ὅρμηρος πῶς; ;—
*Ey D ἔπεσ᾽, ὡς ὅτε κῦμα » 5m ix
*€ ϑανάφοιο φέρονται" ᾿Εσεχείρησε καὶ δ'Αρα-
vog σὸ αὐτὸ τοῦτο μεσενεγκεῖν, - ὀλίγον δὲ
** διὰ ξύλον dio ἐρύκει" 7 «λὴν μικρὸν αὐτὸ καὶ
γλαφυρὸν ἐποίησεν, ἀντὶ φοξεροῦ" ἔτι δὲ παρώρισε
“ὃν Rode εἰπὼν *€ Poss. Ὁ δὲ
Ποιητὴς [Ὁμηρος] οὖχ, ἅπαξ παρορίζει σὸ δεινὸν,
ἀλλὰ σοὺς ἀεὶ καὶ μονονουχὶ κατὰ πᾶν πῦμα
πολλάκις ἀπολλυμένους εἰκονογραφεῖ" καὶ μὴν
φὰς προθί trus» ἀσυνθέπους οὔσας, συναναγκάσας
παρὰ φύσιν, καὶ εἰς ἀλλήλας συμξιασάμενος, “ T
9 ix Savácuo," σῷ μὲν συνεμπίπτοντι máu cà
ἔπος ὁ ὁμοίως ἐδασάνισεν' τῇ δὲ σοῦ P ἔπους συνθλίψει,
σὸ πάθος ἄκρως ἀπεσλάσατο, “καὶ μμονονουλτὴ ἔνε-
σύπωσε τῇ λέξει σοῦ κινδύνον πὸ ἰδίωμα, “ὑπ᾿ ἐκ
* ϑανώτοιο φέρονται." Longinus, $ 10. Sed et
pedes dactylici i in istis sex versibus, (Αὐφὰρ ὃ
λαμπόμενος ϑανάτοιο φέρονται, ver. 623.
— 628.) quàm numerosé et volubilitér vim
impetumque depingant tum Hectoris tum
procelle ingruentis, non indignum observatu :
Vide suprà ad γ΄, 563.
stridens Aquilone procella
Velum adversa ferit, luctusque ad sidera
tollit.
Franguntur remi; tum prora avertit, et
undis
Dat latus; insequitur cumulo praruptus
aque mons.
Hi summo in fluctu pendent, his unda de-
hiscens
οὐκ ἀπροσφυῶς.
Terram inter fluctus aperit.
4En. 1, 106.
Pulcherrima et hzc: * Veruntamen brevi-
* tas illa Homeri (inquit Tollius, Notis ad
* Longini S 10.) plus mihi habere videtur
* horroris, dum. uno velut contuitu omme pe-
“ viculum oculis subjicitur ; 4t apud. Virgi-
* lium nimiüm picta pleraque plus habent
* eleganti, quàm terroris."
Ibid. ἐν νη.) AL. ἐνὶ νηΐ.
"er. 625. — ἀνεμοσρεφὲς.} .Α]. ἀνεμοσρα-
φέ:.
Ver. 650. Αὐτὰρ Wy, "A χαιοι
ἐφόθηθεν.] De Πᾶς elegantissima specie
constructionis ἀνακολούθῳ, quà sententia, ab
alio inchoata exordio, mutatà derepente lo-
quendi ratione, in aliam quasi inopinató syn-
taxin desinit; auctoribus optimis, tum Grz-
cis, tum Lotus non inusitatà ; vide suprà
ad β΄, 555. 681. ad y, 211. ad £, 510. ad x',
224. 4577. et ad Odyss. u', I3. Οὐκ εὐσύντακ-
σὸς ἡ —— παραξολὴν ἀλλὰ δυσαπόδοτος καὶ
καινοπρεπτής" ᾿Αρξάμενος γὰρ ἀπὸ εὐθείας, ** αὖ-
ἐὰν» Tio ors" οὐκ ἀσέδωκε συνήθως, οἷον,
ἀλλ᾽ ἀνακολούθως, πρὸς
TOUS ᾿Αχιαιοὺς ἐποίησεν σὴν ἀπόδοσιν.
Εἰ δέ Ti$ D xui ἐπίσηδες 7 σῶν “ραγμάφων
ἄρτι καινότητι σὴν ποιητικὴν συνεξομοιωθῆναι
φράσιν, καὶ δεινωθῆνα, «΄λέον τοῦ συνήθους, ὡς οἷον
ἐνθουσιῶντος Ὁμήρου μεγαλοπρεπέστερον᾽ εἴποι ἂν,
Eustath.
Ver. 651. Αἵ ῥα v.] Quae, ut fit,
Qua, ut solitum est,
124.
OMHPOY IAIAAOSEZ Ο΄.
Lis. XV.
Θπηρὶ μοι χέσσασθαι, ἕλικος βοὸς ἀμφὶ Φονῆσιν'
Ἤτοι ὁ μὲν πρώτῃσι καὶ ὑστατίησι βύεσσιν
Aii ὁμοστιχάει, ὁ δέ v ἐν βμέσσησιν Ὁρούσας
635
Βοῦν ἔδει, αἱ δέ τε πᾶσαι ὑπέτρεσαν' ὡς TOT ᾿Αχαιοὶ
Θεσπεσίως ἐφύξηθεν ὑφ᾽ Ἕκτορι καὶ Au πατεὶ
Πάντες" ὁ δ᾽ οἷον ἔπεφνε Μυκηναῖον “Περιφήτην,
Κοπρῆος. φίλον υἱὸν, ὃς Εὐρυσθῆος c ἄνακτος
᾿Αγγελίης οἴχνεσπε βίη Ἡρακληείη"
640
Τοῦ yéver ἐκ πατρὸς. πολὺ χείρονος υἱὸς ἀμνείνων
παντοίας ἀρετὰς, ἠμὲν πόδας, ἠδὲ μάχεσθαι,
Καὶ γόον ἐν πρώτοισι Μυκηναίων ἐτέτυκτο"
"Oc ῥα rol Ἕκτορι κῦδος ὑ ὑπέρτερον ἐγγυάλιξε, Ἷ
Στρεφθεὶς γὰρ μετόπισθεν, ὑπ᾽ ἀσπίδος ἄ ἄντυγι πάλτο,
645
Tz» αὐτὸς Φορέεσκε, ποδηνεκὲς ἕ ἕρκος ἀκόντων"
Τῇ oy ἐνιδλαφθεὶς, πέσεν ὕπτιος" ἀμφὶ δὲ πήληξ.
Σμερδαλέον κονάβησε περὶ κροτάφοισι πεσόντος.
Cum ferá pugnare, camuris-cornibus bovis circa caedem:
Atque hic quidem cum primis aut postremis bobus
Usque simul-graditur, /eo veró in medias irruens
655
Bovem vorat, caeteraeque omnes territae-fugiunt: sic tunc Achivi
Divinitüs in-fugam-conjecti-sunt ab Hectore et Jove patre
Omnes; Hector autem solum occidit Mycenaeum ,Periphetem,
Coprei dilectum filium, qui Copreus Eurysthei regis
Nuncius ibat ad vim Herculeam :
640
Hoc utique genitus erat ex patre multó deteriore filius praestantior
Omnigenis virtutibus, et pedibus, et pugnando ;
Et prudentiá quoque inter primos Mycenaeorum fuit :
Qui tunc Hectori gloriam superiorem praebuit :
Conversus enim retró, in scuti extremá-orá offendit,
645
Quod ipse gestabat, talare munimentum adversus-jacula :
Eo hic impeditus, cecidit supinus ; cassis autem
'Terribilitér circeumsonuit circa tempora prolapsi.
Ver. 655. Θηρὶ.} «41. Χειρί.
. Ver. 684. πρώτῃσι καὶ ὑστασίῃσι.] Ὁ
δὲ, “ xai," σύνδεσμος, inquit Scholiastes, &y-
vi ποῦ $8, διαζευκσικοῦ κεῖται" ὅπερ ἄμει-
γον" ἵν᾽ Ln M^ QUAS ἢ ὑστάταις. Atqui
Poeta, opinor, non voluit, * primisve vel
* ultimis;" sed, * modà primis, modó ulti-
€ mis."
Ver. 656. — ds πότ᾽ 'Ax;aioi — ἐφόξηθεν.
At Danaüm proceres, Agamemnonizque
phalanges
Ut vidére virum fulgentiaque arma per
umbras ;
Ingenti trepidare metu. Pars vertere ter-
ga,
Ceu quondam petiére rates: —
En. VI, 489.
omnis, eo terrore, ——
omnes vertebant terga ——.
AEn. VIII, 705.
Ver. 639. — ἄνακτος.} «ΑἹ. ἀέξόλων. Sicuti
infrà, ς΄, 155.
Ver. 640. — οἴχνεσκε.} Ire solebat. "Vide
suprà ad »', 84.
Ibid. βίῃ ἫἩρακληείῃ.] Vide suprà ad
y, 758.
Ver. 641. πατρὸς πολὺ χείρονος υἱὸς
ἀμείνων.
dignus patriis qui lzetior esset
Imperiis, et cui pater haud Mezentius
esset. 4En. VII, 653.
Ver. 642. Ἰτανσοίας ἀρετὰς. dl. Ylawrolwy
ἀρετήν.
Ver. 644, Ὅς ῥα.} Qui, ut diai, ver.
6538.
Ver. 645, —— ὑπ᾽. Al. ἐν.
Lis. XV.
OMHPOY IAIAAOZ CO.
Ἕκτωρ δ᾽ ὀξὺ νόησε, ϑέων δέ οἱ 2777] παρέστη,
ede δ᾽ ἐν δόρυ πῆξε, φίλων δέ ar ἐγγὺς ἑταίρων, 650
Κτεῖν᾽- οἱ δ᾽ οὐκ ἐδύναντο, καὶ ἀχνύμενοί περ ἑταίρου;
Χραισμεῖν" αὐτοὶ γὰρ p. μάλ᾽ ἐδείδισαν ἡ Ἕκτορα δῖον.
Εἰσωποὶ δ᾽ ἐγένοντο γεῶν, περὶ δ᾽ ἔσχεθον ἀ ἄκραι
Nec, ὅσαι πρώται εἰρύατο᾽ voi δ᾽ ἐπέχυντο.
᾿Αργεῖοι δὲ νεῶν pi ἐχώρησαν καὶ ἀγάγκῃ
Τῶν προτέρων, αὐτοῦ δὲ παρὰ «λισίῃσιν ἔμειναν
᾿Αϑρόοι, οὐδ᾽ ἐκέδασθεν ἀνὰ στρατόν ἴσχε γὰρ αἰδὼς
Καὶ δέος" Ande γὰρ ὁμόκλεον ἀλλήλοισι"
Νέστωρ αὖτε μάλιστα Γερήνιος, οὖρος ᾿Αχαιῶν,
Δίσσεθ᾽ ὑπὲρ τοκέων γουνούμενος ἄνδρα ἕ ear dor:
660
0k, ἀνέρες ἐστὲ, καὶ αἰδὼ ϑέσθ᾽ ἐνὶ ϑυμῷ
Ὦ φίλοι, ἀνέρ ἰδῶ 3t θ᾽ ἐνὶ Sua
Ἄλλων ἀνθρώπων" ἐπὶ δὲ μνήσασθε & ἐκῶστος
Παίδων, ἠδ᾽ ἀλόχων, καὶ κτήσιος» ἠδὲ τοκήων,
, ^ eu / m s ΄
Ημὲν ὅτεῳ ζώουσι, καὶ ᾧ κατατεθνήκασι.
Hector autem citó animadvertit, currensque ei propé astitit,
Pectorique hastam infixit, charosque ipsum prope socios
illi autem non poterant, tristes licét ob socium,
ipsi enim valdé timebant Hectorem nobilem.
Interfecit :
Opitulari ;
650
Intra-ordines autem recesserunt navium, circumque eos sepserunt extremae
Naves, quae propiüs à mar? subductae erant; hostes autem certatim-insequebantur.
Argivi igitur à navibus quidem recesserunt prae necessitate
655
Prioribus, illic autem ad tentoria manserunt
Conferti, nec dissipabantur per castra :
Retinebat enim pudor
Et metus; perpetuó enim vociferantes-hortabantur invicem ;
Nestor autem maximé, Gerenius, custos Achivorum,
Obtestabatur per parentes supplicans viro cuique :
660
** (Q amici, viri estote, et cum-pudore reveremini animo
* Alios homines ;
et recordamini quisque
* Filiorum, et uxorum, et possessionis, et parentum,
* Sicui vivunt, et sicui mortui sunt.
Ver. 650. Xcáéa.] 4l. Στήόθεσι.
Ver. 658. Εἰσωποὶ δ᾽ ἐγένοντο νεῶν.) Huc
spectat “πατοπιαοίιος illud, apud Eurzpidem,
de marito suo Hectore, ad Menelaum :
Πόσις S' ὁ κλεινὸς, ὅς σε πολλάκις δορὶ
Ναύτην ἔθηκεν ἀντὶ χερσαίου κακόν.
Zndrom. ver. 456.
* Εἰσωσοὶ 2 ἐγένοντο vay" οἱ ᾿Αχαιοὶ,
ὑποστείλαντες ἑσιυποὺς ὑπὸ σὰς νῆας "ἢ ἐν
ὄψει ἔ ἔχοντες, διὰ av ἧτταν, τὰς πρὸς TZ τεί-
χε: νῆας, ὥς εχίον κατὰ νώτου πρὸ ToUTOU*
xs περὶ δ ἔσχεθον ἄκραι visés ὅσαι πρῶται εἰρύ-
“ «τον ἵνα κατὰ νώτου μὲν ἔχωσι τὰς ἐν
ϑαλάσσῃ πρώτας, πρὸ ὀφθαλμῶν δὲ τὰς ἐν σῷ
τείχει προσέρας. Eustath.
Ver. 654. τοὶ δ᾽ ἐπέχυντο.ἢ Ad naves
ruebant Zchivi fugientes. Vel; eos certa-
tim insequebantur Trojani. Pro posteriori
sententià facit quod sequitur, ᾿Αργεῖοι δὲ —
Ver. 651. οὐδ᾽ ἐκέδασθεν.)] ΑἹ]. οὐδὲ κέ-
δασθεν.
Ver. 659. Νέστωρ αὖτε μάλιστα.Ϊ] lta
-Barnesius ex MSS. tribus; et ex ver. 570.
suprà. 41]. Νέστωρ δ᾽ αὖτε μάλιστα.
Ver. 660. σοκίων.} 44]. τεκέων.
Ver. 661. ἀνέρες ἐστὲ, μνήσασθε,
ἀλόχων, ἦδὲ σοκήων.}
Ultró animos tollit dictis, atque increpat
ultró :
In manibus Mars ipse, viri; nunc con-
jugis esto
Quisque suz. tectique memor, nunc mag-
na referto
Facta, patrum laudes. — — ZEn. X, 278.
Ver. 664. ζώουσι, κατατεθνήκασι.
Vide suprà ad ν΄, 156. et ad 4, 57.
126 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Οἱ.
Τῶν ὕπερ ἐνθάδ᾽ ἐγὼ γουνάζορναι οὐ παρεόντων,
Ἑστάμεναι. πρατερῶς" μηδὲ τρωπᾶσθε φόξονδε.
Ὡς eia, ὦὥτρυνε μένος καὶ Spy ὃ ἑκάστου"
Τοῖσι δ᾽ ἀπ ὀφθαλμῶν γέφος ἀχλύος ὦσεν ᾿Αθήνη
Θεσπέσιον' μᾶλα δέ σφι φόως γένετ᾽ ἀμφοτέρωθεν,
Hai» πρὸς νηῶν, καὶ ὁμοιΐου πτολέμοιο.
Ἕκτορα δ᾽ ἐφράσσαντο βοὴν ἀγαθὸν, καὶ ἑταίρους,
Ἠμὸν ὁ ὅσοι μετόπισθεν ἀφίστασαν, οὐδ᾽ ἐμνᾶγοντο;
Ἢ δ᾽ ὅσσοι πὰρ νηυσὶ μάχην ἐρμνάχοντο ἡ οὔσιν"
Οὐδ᾽ c T ᾿ £r Αἴαντι βεγαλήτορι ἥνδανε E
Ἑρτάμω ἔνθα περ. ἄλλοι ἀφέστασαν υἷες ᾿Αγχαιῶν'
᾿Αλλ᾽ ὅγε νηῶν 2 ἐπῴχετο, μακρὰ βιξάσθων,
Νώμωα δὲ ξυστὸν μέγα ναύμαγον ἐν qr qut,
Κολλητὸν βλήτροισι, δυωκαιεικοσίπηχυ.
Ὡς δ᾽ δὲ ἀνὴρ ἵπποισι κελητίζειν εὖ εἰδὼς,
e , 3 Sy / 7 , e
Oez , ἐπεί ἐς πόλεων πίσυρας συνωγείρετοι VTTOUC,
* Hos per hic ego supplico, non praesentes,
** Ut stetis fortiter ; neque, quaeso, vertamini in fugam,"
Sic fatus, accendit robur et animum cujusque :
Illis autem, ab oculis nubem caliginis submovit Minerva
Divinitüs-immissam ; valdeque ipsis lux coorta utrinque,
Et ex-parte navium, et er-parte omnibus-aequé-gravis proelii.
Hectorem autem conspexerunt pugná-strenuum, et socios,
Tum quotquot à-tergo abstiterant, neque pugnabant,
Tum quotquot ad naves pugnam pugnabant veloces:
Neque vero ampliüs Ajaci magnanimo placuit mente
Stare, ubi alii consistebant filii Achivorum :
Sed hic navium tabulata obibat, magnis-passibus gradiens,
Versabatque contum magnum navalem in manibus,
Compactum clavis-ferreis, duorum-et-viginti-cubitorum.
Ut veró quum vir equis desultoriis-uti peritus,
Qui, postquam ex multis quatuor selegit equos,
Lis, XV.
665
670
680
665
670
680
Ver. 666. — σρωπᾶσθε.) Ita Cod. Harleian.
à Tho. Bentleio collatus. Quod et Homero u-
sitatius. 41. σροπάασθε, et τροπάασθαι.
Ver. 668. νέφος ἀχλύος dri» ᾿Αϑήνη. .]
Nempe Nestoris prudentia, et przsens consi-
lium, Achivis terrorem nonnihil imminu-
erat. Vide suprà ad 4, 194. ad f, 169. et
ad δ΄, 92.
Ver. 6711. ἐφράσσαντο.] Editorum.non-
nulli, ἐφράσαντο. Quod T non potest, Vide
suprà ad Z, 140. et ad »',
Ibid. βοὴν ipai] Vide suprà ad β',
408.
Ver. 614. Aíavri.] Quà ratione, Αἴαντι,
hic ultimam producat; item μάλα, ver. 695;
vide suprà ad £, 51.
Ver. 675. ἀφίσσασαν.] lta Eustathius,
et in contextu et in commentario; lta et
Cod. Harleianus : sicuti suprà, ver. 672. 4l.
iQteracav.
Ver. 680. -"Oer.] Eustathius : τὸ δὲ,
“δ, σε," ἀντὶ σοῦ, ** οὗτος.᾽ ἄλ-
λως γὰρ, οὐκ εὐσύντακτος ἡ παραξολή. Sed
omninó erravit vir eruditus. Neque enim
ullo pacto fert linguz grace ratio, ut ὅς vs
intelligatur οὗσος. ἘΠῚ pratereà usitatissima
est Homero, atque etiam concinnior, istius-
modi syntaxis: “Ως δ᾽ ὅτε . Ut reticeatur
scilicét elegantissimé id, quód languidius ita
supplere possis: ** Sicuti fit, quum E
vel, * Sicuti res se habet, quum :" vel, (quod
Loc ín loco optimé congruit) * Sicuti quum
* ostendit se Lomo peritus » quiy"
&c.
Ibid. συναγείρεται.} τὸ δὲ Χωρὶς σοῦ y
γράφειν, Ὁμηρικὸν, παρὰ τῇ χρήσει, καὶ σῷ
Lis, XV.
Σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ διώκει,.
ΔΛαοφόρον καθ᾽ odo», πολέες σέ ε ϑιηήσαντο
᾿Ανέρες, ἠδὲ γυναΐϊκες" ὁ δ᾽ ἔμπεδον ἀσφαλὲς αἰεὶ
Θρώσκων, ἄλλοτ᾽ &T ἄλλον οἰμείξεται" οἱ δὲ πέτονται"
Ἃς Αἴας & ἐπὶ πολλὰ οάων |. (xeu γηῶν
Φοΐτα, μωκρὰ βιξὰς, φωνὴ δέ οἱ αἰθέρ᾽ ἔχανεν'
Αἰεὶ δὲ σμερδνὸν βούων Δαναοῖσι κέλευε;
LUN
Navcí τε καὶ κλισίησιν ἀμυνέμεν.
Μίωνεν ἐνὶ Τρώων ὁμάδῳ πύκα qwe ou"
14 ^ ^
'AAX wor ὀρνίθων πετεηνῶν αἰετὸς egy
"Edvog ἐφορμᾶται» ποταμὸν πάρα βοσκομνενάων,
Χηνῶν, ἢ γεράνων, ἢ κύκνων δουλιχοδείρων'
IUS Ἕκτωρ ilurs νεὸς πυανοπρώροιο
Αντιος ἀΐξας" τὸν δὲ Ζεὺς Qty ὄπισθε
Χειρὶ μάλα μεγάλῃ, ὥτρυνε, δὲ λαὸν μ᾽ αὐτῷ.
Αὖτις δὲ δριμεῖα μάχη παρὰ γηυσὶν ἐτύχθη"
Φαΐίης z ἀκμῆτας καὶ ἀτειρέας ἀλλήλοισιν
"Αντεσθ᾽ ἐν πολέμῳ" ὡς ἐσσυμένως ἐμάχοντο.
Agitans ex campo magnam ad urbem incitat,
Publicam per viam, multique eum admirantes-spectant
Viri et mulieres; ipse autem firmiter siné-lapsu assidue
Subsiliens, alias in alium alternat ;
Sic Ajax multa velocium tabulata-excelsa-in-puppibus navium
Semper enim terribilitér clamans Danaos hortabatur
Navesque et tentoria defendere.
Manebat in Trojanorum turbá bené armatorum ;
Sed sicut avium volucrium aquila fulva
Gentem invadit, fluvium juxta pascentium,
Anserum, vel gruum, vel cygnorum longa-colla-habentium :
Sic Hector impetu-ferebatur-rectà in navem prora-caeruleam,
Prorsüm prorumpens ;
OMHPOY IAIAAOZ Ο΄. 127
685
Οὐδὲ μὲν Ἕκτωρ
690
695
illique zn£erm volant :
685
Obibat, magnis-passibus gradiens; voxque ejus ad aethera perveniebat :
At neque Hector
690
eumque Jupiter impellebat à tergo
695
Manu valdé magná, concitabatque populum unà-cum ipso.
Iterüm veró acris pugna ad naves commissa est ;
Dixis:es certé indefessos et indefatigabiles inter-se
Occurrere in proelio: tanto cum impetu pugnabant,
λόγῳ πάντη συνᾷδον ἐπιεικῶς. τὸ ,γὰρ ** συν
e αείρεται,; ᾿ μᾶλλον προσεχῶς σημαίνει và “ συν-
ἄγειν καὶ συναρμεόζειν.᾽" Καὶ ἐν ἄλλοις, e Σὺν
** δ᾽ ἥειρεν ἱμᾶσι (κ΄, 499.) — συνήγαγε τοὺς
ἵππους. Porphyr. Quest. Homeric. 8.
Ver. 681. Σεύας.) Cod. Harleian. X:
σας.
Ibid. —— διώκει.) AI. Sine.
: Ver. 687. κέλευε. Vide suprà ad y,
4.
Ver. 690. —— bilan
ἐφορρᾶται.
ςς
αἰετὸς το Ἑ ὄνος
quantum
Chaonias dicunt, aquilà veniente, colum-
bas. Virg. Ecl. YX, 12.
Ver. 691. —— σοταμὸν.) Cod. Harleian.
ποταμῷ.
Ver. 6965. ——— νεὸς. AL. νεώς.
Ver. 694. dewv.] Al. ὥρσεν. V. ide
suprà ad ν΄, 44.
Ver. 697. ἀκμῇῆτας καὶ ἀπειρίας.
Ingentem pugnam,
Martem indomitum,
“Ἐπ. 1I, 458. 440.
128 OMHPOY IAIAAOZ O'. Lis. XV.
^ δὲ , CN? 5 / kN 3 M
Τοῖσι δὲ μυαρνωμένοισιν 00. ἣν νόος" ἦτοι ᾿Α χαιοὶ
, 3! Á, δι Sez) € , s a
Ouz εἐφασαν φεύξεσθαι vm ἐκ κακοῦ, ἀλλ᾽ ὀλέεσθαι" 700
Ν δ᾽ 3 N BM ^ € ᾽ὔ
Τρωσὶν δ᾽ ἥλπετο ϑυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἑκάστου,
“ 3 Á, , 2. 3 ’,
Νῆας ἐνιπρήσειν, κτένεειν SY ἥρωας ᾿Αγαιούς"
e ^ Ν y 2 , , P4
O: μεν τὰ Φρονεοντες ἐφεστασαν ὡλλήλοισιν.
e ^ ΄ M e ,
Εχτωρ δὲ πρύμνης νεὸς ἥψατο ποντοπύροιο,
^ A r
Καλῆς, ὠκυάᾶλου, 7 Πρωτεσίλαον ἔνεικεν
-I
o
μι
"Ec Τροίην, οὐδ᾽ αὖτις ἀπήγαγε πατρίδα γαῖαν"
4 M ^ N , 7 -/
Tov περ δὴ περί νηὸς Αγαιοί τε Τρώες τε
Δήουν ἀλλήλους αὐτοσχεδόν" οὐδ᾽ ἄρα τοίγε
To£o» ἀϊκὰς ἀμφὶς μένον, οὐδέ τ᾽ ἀκόντων"
᾿Αλλ᾽ οἵγ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενοι ἕνο, Ξγυρυὸν ἔχοντες, 710
᾽Οξέσι δὴ πελέκεσσι καὶ ὠξίνησι μιάᾶχοντο,
Καὶ ξίφεσιν μεγάλοισι, καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισι.
Πολλὰ δὲ φάσγανα καλὰ, μελάνδετα, κωπήεντα,.
» Ν , - / , ᾽ 9. 9^. 9
Αλλὰ μὲν ἐκ χειρῶν χαμάδις πέσον, ἄλλα δ᾽ ἀπ T,
᾿Ανδρῶν μιωρνωμένων" ῥέε δ᾽ αἵματι γαῖα μέλαινα. 715
Ἕκτωρ δὲ πρύμνηθεν ἐπεὶ λάξεν, οὐχὶ μεθίει,
Ac pugnantibus hic erat animus: Achivi quidem
Non putabant se evasuros ἃ clade, sed perituros : 700
Trojanis autem credebat animus in pectoribus cujusque,
Naves incensuros esse se, occisurosque heroas Achivos.
44tque hi quidem his animis instabant sibi invicem.
Hector autem puppim navis prehendit pontum-transeuntis,
Pulchrae, velocis, quae Protesilaum advexerat 705
Ad Trojam, neque retró reduxit ewm in patriam terram :
Hujus utique pro nave Achivique Trojanique
Occidebant alii-alios cominüs: neque sané ii
Sagittarum impetus eminüs expectabant, neque jaculorum ;
Sed cominüs stantes, unum animum habentes, 710
Acutis jam securibus et bipennibus pugnabant, -
Et ensibus magnis, et hastis utrinque-acutis.
Multi veró gladii pulchri, nigris-inditi-manubriis, capulis-magnis,
Alii quidem ἃ manibus in-terram cadebant, alii veró ab humeris
Virorum pugnantium : fluebatque sanguine terra nigra. 715
Hector autem puppim-navis postquam prehenderat, non dimittebat,
Ver. 104. νεὸς ἥψατο. AL. νεὼς ἥψατο,
Ut pronuntiaretur scilicét, vas ἥψατο.
Ver. 705. Καλῇς.] Vide suprà ad β΄, 43.
Ver. 108. — οὐδ᾽ ἄρα coiyi
φράσιν τῆς κινδυνώδους ἀκμαίας μάχης" ἣν οὐκ
ἂν φράσειαν κάλλιον, οὐδ᾽ εἰ πάντες οἱ ῥήτορες εἰς
ἕν συνελθόνσες μελετήσαιεν. — Eustath.
Ver.711. — δὴ. 1 Omnino ——. Vide au-
tem suprà, ad ξ΄, 455.
Ver. 7119. — καλὰ. Vide suprà ad f/, 45.
Ibid. — μελάνδετα. Nigris manubriis inditi.
Malé Barnesius, nzgris illigati vaginis. Quod
hic minüs convenit.
Ver. 14. — χειρῶν.) Cod. Harleian. xu- ,
Ὁ
qos. :
Ver. 716. Ἕκτωρ δὲ σπρύμνηθεν ———' Oizers
.] Ὅρα «àv | πῦρ.
Classem, quz lateri castrorum adjuncta
latebat,
Aggeribus septam circüm et fluvialibus
undis,
Invadit; sociosque incendia poscit ovan-
tes; »"
Atque manum pinu flagranti fervidus im-
plet. AZEn. IX, 69,
Ibid, — μεθίει.1 Vide suprà ad ver. 24.
CTERP'"a
Lis. XV. OMHPOY IAIAAOZ Οὐ. 129
Αφλαστον μετὰ χερσὶν ἔχων, Τρωσὶν δ᾽ ἐκέλευεν"
Οἴσετε πῦρ, ἅμα δ᾽ αὐτοὶ ἀολλέες ὀρνυτ᾽ ἀυτήν.
Νὺν 7 ἡμῖν πάντων Ζεὺς ἄξιον ἢ ἥμαρ ἔδωκε,
Νῆας ἐλεῖν» αἵ δεῦρο Soy ἀέκητι μολοῦσαι, 120
Ἡμῖν πήματα πολλὰ ϑέσαν, κακότητι γερόντων"
Οἵ μ᾽» ἐθέλοντα μάχεσθαι ἐπὶ πρύμνησι γέεσσιν,
Αὐτόν T ἰσχανάασκον, ἐρητύοντό τε λαόν.
᾿Αλλ εἰ δή p pu τότ᾽ ἔδλαπτε φρένας εὐρύοπα Ζεὺς
Ἡμετέρας, y9v αὐτὸς ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
Ὃς ἔφαθ'. οἱ δ᾽ ἄρα μᾶλλον er ᾿Αργείοισιν ὀρουσαν'
Αἴας δ᾽ οὐκέτ᾽ tpa, βιάζετο γὰρ βελέεσσιν"
᾿Αλλ᾽ ἀνεχάζετο φσυτθὸν, ὁ ὀϊόμενος “ανέεσθαι;
Oeo» ἐφ᾽ ἑπταπόδην, Ace δ᾽ fugi, νηὸς ἐΐσης"
"Ep ἄρ᾽ oy εἱστήκει δεδοκηρένος" ἔγχει δ᾽ αἰεὶ 78ς
Τρῶας ἄμωυυνε νεῶν, ὅστις φέροι ἀκάματον Up"
Αἰεὶ δὲ σμυερδνὸν βοόων, Δαναοῖσι κέλευεν"
Ὦ φίλοι, ἥρωες Δαναοὶ, ϑεράποντες "Αρῆος,
᾿Ανέρες ἐστὲ, φίλοι, μνήσασθε δὲ ϑούριδος ἀλκῆς.
-TI
[0]
Ie
Summam-puppis-partem manibus tenens ; Trojanis veró inclamabat :
* Ferte ignem, simulque et ipsi conferti excitate pugnam.
* Nunc nobis omnium Jupiter instar diem dedit ;
* Ut naves capiamus, quae huc diis invitis profectae, 720
* Nobis clades multas intulerunt, ignaviá seniorum ;
** Qui me, volentem pugnare ad puppes navium,
Á Ipsuraque detinebant, inhibebantque exercitum.
* ^ Verüm si tum laedebat mentes laté-sonans Jupiter
* Nostras, nunc ipse impellit et jubet." 725
Sic dixit: Illi autem inde acriüs in Argivos irruebant :
Ajax autem non ampliüs sustinebat, obruebatur enim telis ;
Sed recedebat paululüm, (putaus se moriturum esse,)
Ad transtrum septem-pedale ; liquit veró tabulata navis undique-aequalis :
Ibi ille stabat observans ; hastáque assidue 750
"Trojanos arcebat à navibus, quicunque ferret indefessum ignem :
Semperque horrendüm clamans, Danaos hortabatur :
“Ὁ amici, heroés Danai, famuli Martis ;
“ Viri estote, amici, recordamini strenuae fortitudinis.
Ver. 711. ἐκέλευεν.) Vide suprà ad ν΄, | mentario suo, videtur legisse σότε βλάστε.
84. Id quod auribus non displicet.
Ver. 118. -------οἴσετε. Cod. Harleian. Oi-| —Ibid.— εὐρύοπα. Vide suprà ad ὦ, 175.
σατε. Ver. 729. — νηὸς ἐΐσης.) Vide suprà ad Z,
Ibid. —— δρνυπ᾽.] Vide suprà ad γ', 260. 106.
Ver. 119. σ΄άντων ἄξιον Πάντων Ver. 20. "Ἔνθ᾽ Zz.] Ibi, inquam,
σῶν σολμηθέντων εἰς ἡμᾶς ἀξίαν ἀμοιξήν. Schol. Ibid. εἱστήκει.) Si ἕστηκεν dixisset, jam
Vulgg. ᾿Αντάξιον ἀντὶ πάντων ὧν ἐπάσχομεν. [ non constaret Temporum ratio. "Vide suprà
Schol. inedita in. Cod. Harleiano. ad δ΄, 454. et ad Z, 57.
Ver. 724. ----᾽ Αλλ᾽ εἰ δή pz vóc n] 44: S tum Ver. 151. — ἀκάματον. Vide suprà ad ὦ,
reverà 598.
Ibid.— eie ξθλαστε.] Eustathius, in Com- Ver. 152, — xi2:v».] Vide suprà ad ν΄, 84,
Tox. II. 1
130
, "A l4 m 5 ^ SJ
He τινᾶς φαμεν eivous como 7:006 οπίσσω ;
OMHPOY IAIAAOZ O'.
Laf, 5X.
235
, /, ^ L4 eu 3 Pa N , Á
Hé τι τεῖχος ἄρειον» 0 ἀνδράσι λοιγὸν ἀμύναι ;
Οὐ μέν τις σχεδόν ἐστι πόλις, πύργοις ἀραρυῖα,
“ 3 9 21 , ^ 2.
Η d ἀπαμυναιμεσθ j ἑτεραλκέα δῆμον ἔχοντες
AAXX. ἐν γὰρ Ὑῤώων πεδίῳ πύκα Supr),
Πόντῳ κεκλιμένοι, ἑκὰς ἥμεθα πατρίδος cie"
740
Τῷ ἐν χερσὶ φόως, οὐ μειλιχίη πολέμοιο.
Ἦ,, καὶ ρμαιμνώων ἐφεπὶ ἐγχεὶῖ ὀξυόεντι"
“Ὅστις δὲ Τρώων κοίλης ἐπὶ νηυσὶ φέροιτο;
Σὺν πυρὶ κηλείῳ, χάριν “Ἕκτορος ὀτρύναντος,
Τόνδ᾽ Αἴας οὔτασκε, δεδεγμένος 06i δουρί:
γ4 5
Δώδεκα δὲ προπάροιθε γεῶν αὐτοσγεδὸν οὔτα.
" An aliquos putamus esse adjutores à tergo ? 795
" Aut aliquem murum firmiorem, qui viris perniciem arceat ?
* Non quidem aliqua prope est urbs turribus munita,
* Quà defendamur, suis-vicibus-succedentem exercitum habentes :
* Sed enim in Trojanorum campo.bené armatorum,
* Ponto admoti, longé sedemus à patriá terrá : 740
* [deó in manibus salus, non in remissione pugnae."
Dixit, et furens insectabatur hastá acutà :
Quicunque utique "Trojanorum, cavas ad naves ferretur
Cum igne ardenti, 7» gratiam Hectoris concitantis ;
Hunc Ajax vulnerabat, excipiens acutà hastà : 745
Duodecim adeó ante naves cominüs feriit.
Ver. 156. Ἢ: τι τεῖχος ἄρειον.
Quó deinde fugam ? quo tenditis ?
inquit.
Quos alios muros, qua jam ultra mcenia
habetis ? AEn. IX, 781.
Ver. 158. &cupuynipusct.] ἐσαμυναί-
μεσθ᾽, Cod. Harleian. à Th. Bentleio colla-
tus. Βοήθειαν λάδοιμεν. Schol. ibidem. inedita,
Ibid. — ἑσεραλκέα δῆμον. ἀμοιξούς" v, 195.
γεν. 159. Τρώων πεδίῳ --------, ΤΙόντῳ
κεκλιμένοι, ——— ἐν χερσὶ φόως ——. Ἦ, καὶ
μαιμώων ἔφεπ᾽ ἔγχεϊ.)
Nec spes ulla fuge: rerum pars altera
adempta est. ZEn. IX, 151.
Ecce, maris magno claudit nos objice pon-
tus;
Deest jam terra fugz ; pelagus, Trojamne
petemus ?
Hzc ait, et medius densos prorumpit in
hostes. AZEn. X, 977.
Ver. 741. —— μειλιχίη. al. μειλιχίη.
Ver. 149, —— ὀξυόεντι. Vide suprà ad ἐ,
50.
Ver. 145. — κοίλῃς ἐπὶ νηνσὶ Qigorro.] di.
κοιλὰς ἐπὶ νῆας ἄγοιτο. Scholia inedita, in
Cod. Harleiano, exponunt; ἐφέρετο σῇ εἰμαρ-
μένῃ. Sed aptiüs intelligas; virtute suá; vel,
hortatu Hectoris.
Ver. 145. — ξεν δουρί. Al. ἔγχεῖ μακρῷ.
Ver. 146. —— 34] Al. δή. Longà minüs
venuste,
lbid. — οὗτα. «ΑἹ, ἔκτα.
2 doni:
ΤΗΣ
OMHPOY IAIAAOX
'"PAVOAIA, ἢ ΓΡΑΜΜΑ II.
Ὕπόθεσις τῆς I1. OMHPOY βῥαψῳδίας.
Πατρόκλῳ, δεηθέντι ᾿Αχιλλεὺς τὴν ἑκυτοῦ πανοπλίαν ἐπιτρέπει ἀναλαξεῖν,) καὶ τοὺς
Μυρμειδόνας ἐξώγειν ἐπὶ τὸν πόλεμοον" οἱ δὲ, ἐξελθόντες ἔτρεψαν τοὺς Τρῶας. Πάτροκλος
δὲ Σαρπηδόνω τὸν Διὸς ἀναιρεῖν τὸν παρήσορον ἵππον τοῦ ᾿Αχιλλέως ἀνελόντα, Πήδασον"
ἔπειτα δὲ Πάτροκλον Ἕκτωρ ἀναιρεῖ, πληγέντά πρότερον ὑπὸ Εὐφόρξου, ᾿Α΄Ζόλλωνος
,
ἀφελοροίνου τὴν πανοπλίαν ὡὐτοῦ.
᾿Εσιγραφαί.
Πατρόκλεία.
[Αλλώς.
IU, Πάτροκλον ἔπεῷνεν ἀρήϊον Ἕκτορος αἰχρμή.
e e sx N 3 ^T L
Kx οἱ μὲν περι νηὸς εὐυσσελίνοιο [LOL OVTO' 7
Πάτροκλος δ᾽ ᾿Αχιλῆ; παρίστοτο; ποιμένι λαῶν,
Δάκρυα “ερμυὰ χέων, ὥστε zem μελάνυδρος,
"Hee κατ᾽ αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ.
Τὸν δὲ ἰδὼν ᾧκτείρε ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλλεὺς,
Καί μιν φωνήσας ἔπεω πτερόεντα προσηύδα"
Τίπτε δεδάκρυσαι, ἸΠἀτρόκλεις, ἠῦτε κούρη
Νηπίη; 5Ü ἅμα μητρὶ Séooc ἀνελέσθαι ἀνώγει,
Vi
Sic hi quidem de navi bonis-transtris-instructà pugnabant :
Patroclus autem Achilli astabat, pastori populorum,
Lacrymas calidas fundens; tanquam fons aquis-niger,
Qui utique ab excelsà petráà nigram fundit aquam.
Hunc autem intuens miseratus est pedibus-celer nobilis Achilles,
Et ipsum compellans verbis alatis allocutus est :
* Curnam lacrymaris, Patrocle, tanquam puella
" Parvula? quae cum matre currens, eam se-órachiis-suscipere flagitat,
e
——————————————————————————
Ver. 9. Δάκρυα ϑερμὰ χέων. Ver. 6. —— ἔπεα πτερόεντα.
Multa gemens, largoque humectat flumine —————— verbis
vultum. ZEn. I, 469. Qua tutó tibi magna volant, ————
Ver. 5, — ποδάρκης. Vide suprà ad ὦ, 58. “Ἐπ. XT, 580,
I2
132 OMHPOY IAIAAOS IIT.
Lis. XVI.
Ἐϊανοῦ ἁπτοριένη, καί T ἐσσυμένην κατερύκει,
Δακρυόεσσα δέ μιν πότιδέρκέται, 0Qg ἀνέληται"
10
Tz ἴκελος» Πάτροκλε, τέρεν κατὰ δάκρυον εἴξεις.
"Hé τι Μυρμιδόνεσσι πιφαύσκεαι, ἢ ἐμοὶ αὐτῷ ;
'Hé τιν ἀγγελίην Φδίης ἐξέκλυες οἷος 5
Zac μιὰν ἔτι φασὶ Μενοίτιον, ᾿ "Axrogos υἱὸν,
Zu δ᾽ Αἰακίδης Πηλεὺς μετὰ Μυρμιδόνεσσι,
15
Τῶν κε μάλ᾽ ἀμφοτέρων Gon plua, φεθνειώτων.
ἪΣ σύ y ᾿Αργείων ὀλοφύρεαι; ὡς ὀλέκονται —
Νηυσὶν ἔπι γλαφυρῆσιν, ὑπερξασίης ἕνεκα σφῆς ;
᾿Εξαύδα, μὴ κεῦθε νόῳ, ἵνα εἴδομεν ἄμφω.
Τὸν δὲ βαρυστενάχων προσέφης, Πατρόκλεις i ἱππεῦ"
20
"i ᾿Αχιλεῦ, Πηλέος vits μέγα φέρτατ' ᾿Αχαιῶν,
Μὴ γεμέσα" TOÍOV “γὰρ ἄχος βεξίηκεν᾽ A y euet,
Οἱ μὲν γὰρ δὴ πάντες» ὅσοι πάρος ἦσαν ἄριστοι;
Ἔν νηυσὶν κέαται βεξλημένοι οὐτάμμενοί 76.
BéGA roa μὲν ὁ Τυδείδης κρωτερὸς Διομήδης"
“ Vestem apprehendens, et properantem detinet ;
* Lacrymabunda autem ipsam suspicit, ut ulnis-se-attollat :
10
* Huic similis, Patrocle, rorantem lacrymam effundis.
* Anne aliquid Myrmidonibus nuncias, aut mihi ipsi ?
" An aliquem nuncium ex Phthiá audivisti solus ἢ
** Vivere sané adhuc aiunt Menoetium, Actoris filium ;
* Vivit et Aeacides Peleus inter Myrmidonas ; 15
* Quorum utique valdé alterutro tristaremur mortuo.
* An veró tu Argivorum gratià luges, quód ita pereant
*. Naves ad cavas, injustitiam propter suam ?
* Eloquere; né cela mente; ut sciamus ambo."
Hunc autem gravitér-suspirans allocutus es, Patrocle eques :
* OQ Achille, Pelei fili, multó fortissime Achivorum,
* Ne indigneris :
tam-gravis enim dolor oppressit Achivos.
* Illi enim jam omnes, quicunque ἃ anté erant fortissimi,
*' In navibus jacent eminüs cominüsque vulnerati.
* Eminüs quidem sauciatus est Tydides fortis Diomedes ;
25
Ver. 9. Εἱανοῦ. Vide suprà ad ξ΄, 178. et
ad γ΄, 585.
Ver. 10. — ποτιδέρκεσαι.ἢ AL. προτιδέρκεται.
. 18. ——— ὡϑίης ἐξέκλυες.} “11. Φόίης ἐξ
. 16. — ἀκα χοίμεθα.} ΑἹ. ἀκαχήμεθα.
Τρία. -- τεθνειώτων.} Vide suprà ad ν΄, 46.
Ver. 21. Πηλέος.}] «Αἱ. Πελέως, et Πη-
Mos. Quz omnia ferri possint. Vide suprà
ad Z, 489.
Ibid. — vi, μέγα. Quà ratione, vi, hic
altimam producat ; vide suprà ad 4, 51.
Ibid. μέγα φέρτατ᾽ ᾿Αχαιῶν.
-----ὀ Danaáüm fortissime gentis.
“Ἐπ. I, 100.
Ver. 92. Mà νεμέσα.] Qui hoc de irá
Achillis adversus Agamemnonem coércendá
acceperunt, vim hujus vocabuli prorsüs ig-
norárunt Longé aliud est, μηνίειν᾽ aliud,
νεμεσᾶν. Videatur idem iste versiculus suprà,
x', 145.
Ibid. — βεξίηκεν Βέξλησαι " Οὖ-
σασται. Vide suprà ad ν΄, 756. et ad 4, 57.
Ver. 25. — δὴ. Omnino ; Profectó —.
Vide suprà ad ξ΄, 453.
Ver. 25. — Aupiüns — ᾿οδυσεὺς JA-
γαμέμνων" — Εὐρύπυλος.} —— ἐπαινεῖται σῆς
τάξεως" Τὸν μὲν γὰρ βασιλέα οὔτε πρτάττει
τῶν ἄλλων, μήποτε καὶ χαλεπήνας d ᾿Αχιλλεὺς
ἅμα τῇ τοῦ ἐχόροῦ μνήμῃ πρόηται τὴν ἔντευξιν.
Lis. XVI.
OMHPOY IAIAAOZ II.
133
Ούτασται δ᾽ ᾿Οδυσεὺς δουρικλυτὸς, ἠδ᾽ ᾿Αγαμέμνων'
Βέξληται 0s χαὶ Εὐρύπυλος κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ.
Τοὺς μέν T ἰητροὶ πολυφάρμοικοι ἀμφιπένονται;
Ἕλκε ἀκειόμενοι; σὺ δ᾽ ἀριήχανος ETÀ, ᾿Αχμλλεῦ.
Mz & ἐμὲ γοῦν οὗτός s Ad Go χόλος» ὃν σὺ φυλάσσεις,
90
Αἰναρότη" τίς σευ ἄλλος ὀνήσεται ὀψίγονός Tp,
Aix μὴ ᾿Αργείοισιν ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνης : :
Νηλεές" οὐκ ἄρα σοί γε πατὴρ ἦν ἱππότα Πηλεὺς,
Οὐδὲ Θέτις pre γλαυκὴ δὲ σε τίκτε νάλασσα,
Πέτραι T ἠλίξατοι, ὁ ὅτι 70i γόος ἐστὶν ene ΕἸ
ζι
E; δέ τινὰ φρεσὶ σῇσι “εοπροπίην ἀλεείνεις,,
Καί τινᾶ τοι πὰρ Ζηνὸς ἐπέφραδε πότνια μήτηρ,
'AAX ἐμέ περ πρόες Y ὥμα δ᾽ ἄλλον λαὸν ὁπασσον
* Cominüs veró Ulysses hastá-inclytus, atque Agamemnon :
* Vulneratus etiam est Eurypylus in femore sagittá.
* Atque hos quidem medici multis-medicamentis-utentes curando- occupati sunt,
* Vulnera sanantes :
* In-malum-fortis :
tu veró inexorabilis es, Achille.
* Né me unquam talis utique ceperit ira, qualem tu servas,
Quisnam à te alius juvabitur posthàe,
20
* Si non ab Argivis nunc indignam perniciem propulsaveris ?
* Immisericors :
non utique tibi pater erat eques Peleus,
* Nec Thetis mater; caeruleum autem te peperit mare,
- Excelsaeque petrae ; quoniam tibi mens est saeva:
C1
e
* Quod si aliquod mentibus tuis vaticinium vereris,
* Et aliquod tibi à Jove dixit veneranda mater ;
*" At me saltem mitte citó, simulque caeteras copias praebe
Ej
'AAA οὐδ᾽ sea mro τίθησι" δέος γὰρ καὶ οὕτω,
μὴ τῇ τοῦ ὀνόματος προφορᾷ τελευταίᾳ κειμένῃ
καὶ ἐναύλῳ οὔσῃ, ἀνανεύσῃ πρὸς τὸ παρόν. "Ofsy
μέσην αὐτῷ δίδωσι mát, i ἐκκφούων σὴν μνήμην,
καὶ ἀμθλύνων TÀ μῖσος. διὰ τῶν ἱκασέρωθεν, καὶ
μάλιστα διὰ τῆς ἄγαν βραχυλογίας. οὐ γὰρ
πολλὰς λέξεις ἐπὶ τῷ βασιλεῖ, καθὰ καὶ ἐπὶ cus
ἄλλοις, ἐδαπάνησεν" ἀλλὰ φειδωλῶς οὕτως ἐπέ-
δραμεν, “ ἠδ᾽ ᾿Αγαμέμνων." — Eustath.
Ver. 29. — ἀκειόμενοι. al. ἀκειάμενοι.
Ver. 81. — ví; σεν ἄλλος.) Pronuntiaba-
tur, cís σεύλλος. MS. Barnes unus, «i σευ
ἄλλος" Quod et probat vir eruditus. Sed et
ad sententiam, minüs recté ; et ad construc-
tionem cum isto me parüm apté.
Fer. 52. Νηλεές" οὐκ ἄρα " γλαυκὴ δὲ
σε τίκτε ϑάλασσα, Πέτραι zT ἠλίξατοι.)
—————— i$ ῥα λεαΐνας
Μασδὸν ἰθήλαζε, δρυμῷ τέ μιν ἔτρεφε μά-
' ^ ene. Theocrit. Idyll. YII, 15.
Nec tibi Diva parens, generis nec Darda-
nus auctor,
Perfide, sed duris genuit te cautibus horrens
Caucasus, Hyrcaneque admórunt ubera
tigres, JEn. YV, 565.
Quo de loco Macrobius: * Plené Virgilius.
* Non partionem solam, sicut ille quem se-
* quebatur; sed educationem quoque nutri-
* cationis, tanquam bellualem et asperam,
* criminatur. Addit enim de suo, Hyrca-
* neque admórunt ubera tigres. Ad
* criminandos igitur mores, defuit Homero,
* quod Virgilius adjecit." Lib. V. cap. 11.
Καὶ καλῶς Ὅμηρος εἶπε, Ak γλαυκὴ B5 σε αἰκτε
* ϑάλασσα,᾽" πρὸς τὸν ἀνήμερον εἶναι δοκοῦντα
καὶ ἄμικτον. Plutarch, de Solertiá ZInima-
lium. Φ ,λικὸν ^ παῤῥησία, καὶ σεμνόν. -------
ὅθεν αἰδοῦνται «τοὺς παῤῥησιαζομενοὺς, καὶ Sav-
μάξουσι. Αὐτός γε μὲν ὁ ᾿Αχιλλεὺς, καί
περ oU γλυκύθυμος ὧν οὐδ᾽ ἀγανόφρων, ἀλλὰ
δεινὸς ἀνὴρ, παρεῖχε τῷ ἸΠατρόκλῳ σιωπῇ
καταφέρειν αὐτοῦ πολλὰ σοιαῦτα. “ Νηλεέρ" οὐκ
* ἄρα σοί γε πατὴρ," &c. d. de 4dulat. et
"mic. discrzm.
Ibid.— ἱππότα. Vide suprà ad Z, 175.
Ver. 54. — σε σίκτε.) «ΑἹ. σ᾽ ἔτικτε. Quod
leviculum est.
Ver. 28. ᾿Αλλ᾽ ἐμέ περ σρόες.] Codd. à TA.
Benileio collati, ᾿Αλλὰ ἐμὲ πρόες.
Is
134 OMHPOY IAIAAOZ IT. Lis. XVI.
Μυρμιδόνων, ἤ ἤν πού τι φόως Δαναοῖσι γένωμαι.
Δὸς δὲ poi ὠμοιΐν τὰ σὰ τεύχεα ϑωρηχθῆναι; 40
Aiz ἐμέ σοι ἰσκοντες ἀπόσχωνται πολέμοιο
Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δ᾽ ἀρήϊοι. υἱες ᾿Αχαιῶν
Τειρόμενοι" ὀλίγη δέ τ᾽ ἀνἄπνευσις πολέμοιο.
Ῥεῖα δέ κ' ἀκμῆτες πεκρηότας ἄνδρας ὁ ἀυτῆ
᾿Ὥσαιμεν προτὶ ἄστυ; νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων. 45
Ὡς φᾶτο λισσόμενος, μέγα νήπιος" j γὰρ ἔμελλεν
Οἱ αὐτῷ ϑάνατόν σε κακὸν καὶ apu λιτέσθαι.
Τὸν δὲ μέγ ὀχθήσας προσέφη πόδας à ὠκὺς ᾿Αχιλλεύξ:
*Q, μοι, διογενὲς Πατρόκλεις, οἷον ξειπες"
Οὔτε “εοπροπίης ἐμπάξομαι, ἡ ἥντινα oi δοι, 50
Οὔτε τί puoi πὰρ Ζηνὸς ἐπέφραδε πότνια pne ᾿
᾿Αλλὰ τόδ᾽ αἰνὸν ἄχος. κραδίην καὶ “υμὸν 1 ἱκάνει,
'Οππότε δὴ τὸν ὁμοῖον ἀγὴρ ἐθέλῃσιν ἀμέρσαι,
Καὶ γέρας ἂψ ἀφελέσθαι, ὁ ὅ,τε κράτει veo Ge eque
Αἰνὸν ἄχος τό puoi ἐστὶν, ἐπεὶ πάθον ἄλγεα Qupd.
Κούρην, ἡ ἣν ἄρα pa γέρας ἔξελον υἷες ᾿Αχαιῶν,
Δουρὶ δ᾽ ἐμῷ κτεάτισσα, πόλιν εὐτείχεω πέρσας;
σι
οι
* Myrmidonum, si forté quid luminis Danais fiam.
*" Da autem mihi humeris tua arma ut induam ; 40
'* Si forté, me ob-similitudinem-esse- Te credentes, abstineant à pugná
** Trojani, respirentque Mavortii filii Achivorum
** Afflicti j jam : exigua sané respiratio in bello, profuerit.
“ Facilé veró integri defessos viros proelio
* Repulerimus dd urbem, à navibus et tentoriis." 45
Sic dixit supplicans, valdé demens: certó enim erat
Sibi ipsi mortemque malam, et fatum rogaturus.
Illum autem gravitér gemens allocutus est pedibus velox Achilles :
* Hei mihi, nobilissime Patrocle, quod dixeris :
* Neque vaticinium ullum vereor, quod audiverim ; 50
* Neque quidquam mihi à Jove dixit veneranda mater :
** Sed bic gravis dolor cor et animum occupat,
* Quando aequalem quis voluerit privare-portione- suá,
* Et praemium rursüs auferre zs, qui potentià antecellat :
* Gravis dolor hic mihi est, quandoquidem nde passus sum moerores animo. — 55
* Puellam, quam quidem mihi praemium elegerant filii Achivorum,
* Hastáque meá quaesiveram, urbe bené-munità eversà ;
Ver. 48. — ὀλίγη M «ἢ Vertit Barnesius, | ipsum terrefaceret, nihil quod non jamdudüm
aliique; ** ezguaque fiat Sententià | prob? nósset Patroclus. Nam alioqui fatum
non prorsüs incommodà, Sed minüs videbi- | suum sibi à Jove nuntiaverat Thetis, £, 410.
tur σαυτολόγον, multoque majus inerit z£o;, | Ut rectà notavit .Barneszus.
si vertas: * Vel eziguwm sane respirandi spa- Ver. 58. 'Omaórs δὴ.] Vide suprà ad ξ΄,
* tium in bello, nom erit znutile." | Quod et | 453.
JBarnesium non fugerat suprà, λ΄, 800. Ver. 56. ἄρα.] Ut nósti,
Ver. 49. Tuas.) 2l. Pumas, Ut Ibid. — ἔξελον. Ὡς ἐξαίφετον Ἰδωκαν. Schol.
szepé. Ver. 5]. —— χόλιν εὐπείχεα πέρσας.1 Quà
Ver. 50. Οὔτε ϑεοσροπίης ——, Οὔτε vi uo | ratione, aA» hic ultimam producat; item
σὰρ Ζηνὸς] Nempe, nihil nov, nihil quod | sig, ver. 60. et δὲ, ver. 67. et ad ver.
-
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOZ IT.
Τὴν ἀψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων ᾿Αγαμέμνων
᾿Ατρείδης» ὡσεί TiV ἀτίμητον μετανάστην.
᾿Αλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι i ἐάσομεν" οὐδ᾽ ἄρω 76e T
᾿Ασπερχὲς κεχολῶσθαι ἐ ἐνὶ φρεσίν ἦτοι ἔφην γε
Οὐ πεὶν μιηνιθρμὸν' καταπαυσέμεν,. ἀλλ᾽ ὁπόταν δὴ
Νῆας & ἐμὰς ἀφίκηται ἀὐτῆ TÉ; πτόλεμιός TÉ.
Tóm δ᾽ duoi) μὲν ἐμὰ κλυτὰ τεύχεα δῦθι,
ἔἤΔρχε δὲ Μυρμιδόνεσσι φιλοπτολέμοισι μᾶχεσθαι,
E; δὴ κυάνεον Τρώων νέφος ἀμφιξέξηκε
Νηυσὶν € ἐπιπρατέως" οἱ δὲ ῥ ρηγμῖνι ϑαλάσσης
Κεκλίαται; χώρης ὀλίγην ἔτι μοῖραν ἔχοντες,
᾿Αργεῖοι" Τρώων. δὲ πόλις ἐπὶ πᾶσα βέξηκε,
Θάρσυνος" οὐ γὰρ ἐμῆς πόρυθος λεύσσουσι μέτωπον
'"Eyyvti λαμπομένης" τάχα κεν φεύγοντες, ἐναύλους
Πλήσειαν νεκύων, εἴ μοι κρείων ᾿Αγαμέμνων
* Hanc rursüs é manibus eripuit rex Agamemnon
* Atrides, tanquam ab aliquo honorum-exorte inquilino.
** Sed haec quidem anté-acta-esse sinamus : neque enim fas erat
& Perpetuàó iratum esse animo: At statueram sané,
* Non prius iram me cohibiturum, quàm cüm jam
*. Ad naves meas pervenisset clamorque, pugnaque.
* Tu tamen humeris quidem mea inclyta arma indue,
* Et dux esto Myrmidonibus bellicosis ad pugnam ;
* Siquidem nigra Trojanorum nubes circumdedit
* Naves praevalidé : at littore maris
* Conclusi sunt, loci parvam deinceps portionem habentes,
* Argivi: Trojanorum autem civitas tota ingruit,
* Fiduciae-plena: Non enim meae galeae vident frontem
“ Propé splendentis: Citó certé fugientes, fossas-campestres
* Implevissent cadaveribus, si in me rex Agamemnon
135
60
69. vide suprà ad ὦ, 51. n. 8. Caterüm Codi- | à vifo, viQerés*
à κρίνω, πρίτός" similiaque in-
ces omnes à Th. Bentleio collati, habent z$-
λιν εὐτείχεον πέρσας αὖ pronuntietur scili-
cét εὐτείχουν. Atque alibi semper adhibet
Homerus, εὐτείχεον.
Ver. 60.— ἐάσομεν. Inepté hic Barnesius,
ἐάσσομεν. — Vide suprà ad δ΄, 42.
Ibid.—— ἄφα περ ἥν. Al. ἄρα σῶς ἦν.
Ver. 62. — ὁπόταν δὴ.] Quando demüm —.
Ver.66. Ei à] ΑΙ. Ἧ δὰ ; quá
parte .
Ibid. —— ἀμφιξέξηκε , Κεκλίαται ;
Bienxs.] Vide suprà ad »', 756. et ad 4, 57.
Ver. 67. οἱ δὲ ῥηγμῖνι ϑαλάσσης.}
Ecce, maris magno claudit nos objice
pontus ;
Deest jam terra fugze.
ZEn, X, 5177.
Ver. ἼΟ. Θάρσυνος.} Α ϑάρσῦνω, Serio
eádem analogia, atque à μαρτῦρομαι, μάρτὥρος"
numera. In quibus nullus unquam est li-
centie locus. Vide suprà ad £, 558.
Ibid. οὖ γὰρ ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι μέ-
τωπον.ἢ ᾿Αδικουμένῳ τῷ πολιτικῷ δεδοταϊ" τὸ
λέγειν τι περὶ ἑαυτοῦ πρὸς τοὺς ἀνγνωμιονοῦντας"
ὥσπερ ó ᾿Αχιλλεὺς, ἄλλως μὲν ὑφίεσο và ϑείῳ
σῇ; δόξης, καὶ μέτριος ἦν, λέγων, 5 wi χί
* aot Ζεὺς Δῶσι nt ὑθρισθεὶς δὲ aquo
ἀξίαν καὶ προπηλακισθεὶς, ἐφίησι τὴν βεγάλαυ-
χίαν τῇ ἐφγῆ" “οὐ γὰρ ἐμῆς κόρυθος
££ λεύσσουσι μέτωπον ᾿γγύθι λαμεπομένης. 7 .Δέ-
χεται γὰρ ^4 παῤῥησία, p. μέρος οὖσα «τῆς δικαια-
λογίας, σὴν μεγαληγορίαν. — Plutarch. de sui
laude.
Ver. 11. — φεύγοντες, ἐναύλους πλήσειαν γε-
κύων. Τοὺς διὰ σφενοῦ ῥέοντας ποταμοὺς; διώρυ-
aus" Διὰ δὲ σούτον πρικατασκενάξει ὃ Ποιητὴς
φὴν παρὰ τῷ ποταμῷ μάχην, τὴν ἐν τῇ Q^
Schol.
136
OMHPOY IAIAAOXZ
Lis. XVI.
P4 , , “Ὁ N ^ , /,
Hao. εἰδείη" νῦν δὲ στρατὸν ἀμφιμάχονται.
Οὐ γὰρ Τυδείδεω Διομήδεος ἐ £y παλάμησι,
Μαίνεται ἐγχείη» Δαναῶν ἄπο λοιγὸν ἀμῦναι"
15
Οὐδέ zo ᾿Ατρεέδεω ὁ ὀπὸς ἐκλύον αὐδήσαντος,
᾿Εχβρῆς ἐκ κεφαλῆς" ἀλλ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο,
Τρωσὶ κελεύοντος, περιάγνυται" οἱ δ᾽ ἀλαλητῷ
Πῶν πεδίον κατέχουσι, μάχῃ, γικῶντες ᾿Αχαιούς.
᾿Αλλὰ καὶ ὧς; Πάτροκλε, γεῶν, ἄπο λοιγὸν ἀμύνων
Ἔμπεσ' ἐπικρατέως, Ua δὴ πυρὸς αἰθομένοιο
Νῇῆας & ἐνιπρήσωσι, φίλον δ᾽ ἀπὸ γόστον ἔλωνφαι.
Πείθεο δ᾽, ὡς voi ἐγὼ μύθου τέλος ἐν φρεσὶ eio,
Ὡς y [Aoi φιμὴν μεγάλην καὶ κῦδος ἃ ἄροιο
ἈΝ ^
Ieos πάντων Δαναῶν" ἀτάρ οἱ περικαλλέα κούρην
ΑΨ ἀπονάσσωσιν, προτὶ δ᾽ ἀγλαὰ δῶρα 7 πόρωσιν.
"Ez νηῶν ἐλάσας, ἰέναι πάλιν"
εἰ δὲ κεν αὖ τοι
Δῴῳη κῦδος ἀρέσθαι ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης,
Μὴ σύ γ᾽ ἄνευθεν ἐμεῖο λιλαίεσθαι πολεμίζειν
* Leni animo-fuisset ; nunc veró exercitum occlusum-oppugnant.
* Non enim Tydidae Diomedis in manibus
* Furit hasta, à Danais mortem ut-arcere-possit ; 75
* Neque dum Atridae vocem audivi clamantis,
" Inimico ex capite ;
** "Trojanos adhortantis, resonat :
sed Hectoris homicidae vor,
illi autem cum clamore
** "Totum campum obtinent, proelio vincentes Achivos.
** Sed et sic, Patrocle, à navibus pestem propulsans
* Irrue strenué; ne jam igne ardenti
80
* Naves incendant, dulcemque reditum praecidant.
** Pareto autem, sicut tibi ego sermonis summam in animo posuero ;
“ Quó mihi honorem magnum et gloriam referas
* Ab omnibus Danais ; et illi perpulchram puellam
85
* Abductam reddant, insuperque splendida dona praebeant.
** A navibus ubi-hostem-repuleris, revertere :
Quod si tibi
* Dederit gloriam consequi altitonans maritus Junonis,
* Ne tu sine me sis-cupidus pugnandi
Ver. 11. ᾿Εχθρῆς ἐκ κεφαλῆς.
Infandum caput AEn. IV, 613.
Ibid. Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.) Homicidam
Hectorem dixit Horatius, Epod. 17. Atvim gra-
cz;& vocis vix assecutus videtur sermo Roma-
nus. Vide Mureti Var. Lect. lib. 8. cap. 19.
Ver. '18. περιάγνυται..)] Vide suprà ad
y, 260.
Ver. 81. .— uh bh] ON2 reverà
suprà ad ξ΄, 455.
Ver. 85. Yls/éso δ. Ante hunc versicu-
lum, inseruit ex conjecturà Barnesius alte-
rum istum à La£rtio in vità Diogenis memo-
ratum, qui tamen hoc in loco haud satis
apté convenit,
Vide
Τοὺς ἄλλους ἐνάριζ᾽, ἀπὸ δ᾽ Ἕκτορος ἴσχεο
χεῖρας.
Nempé ἔρανόν mors αἰσούμενος JDiogenes, ita
παρωδῶν respondit,
Τοὺς ἄλλους ἐράνιζ᾽, ἀπὸ Δέκσορος ἴσχεο
χεῖρας.
Ita nimirüm apud La£rtzum scriptum opor-
tuit, non δ᾽ Ἕκτορος, sed Δέκσορος.
Ver. 84. ἄροιο.) dI. Zonas.
Ver. 85. a iex] In hujusmodi
vocabulis omnibus analogiam Genitiv sem-
per sequitur zdccusatzvus ; ἕως. εν
£06, d. Vide suprà ad 4, 265.
et ad ν΄, 46.
Lis. XVI.
Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν" ἀτιμότερον δέ με “ήσεις.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ IT.
137
90
Μηδ᾽ ἐπαγαλλόμενος πολέμῳ καὶ δηϊοτῆτι,
Τρῶας ἐναιρόμενος, προτὶ Ἴλιον ἡγεμονεύειν"
Μή τις ἀπὶ Οὐλύμποιο Sed» αἰειγενετάων
Ἐμξήη" μάλα τούς γε φιλεῖ ἑκάεργος ᾿Απόλλων'
᾿Αλλὰ πάλιν τρωπᾶσθαι, ἐπὴν φάος ἐν νήεσσι 95
Θείης, τούσδε δ᾽ ἐᾷν πεδίον καταδηριάασθαι.
Αἱ γὰρ, Ζεῦ τε πᾶτερ, καὶ ᾿Αθηναίη, καὶ ATO AO,
Μήτε τις οὖν Τρώων )άνωτον φύγοι» ὅσσοι TUR
Μήτε τις ᾿Αργείων" νῶϊν δ᾽ ἐκδῦμοεν ὄλεθρον"
"Ogg οἷοι Τροίης ἱερὰ κρήδεμνα λύοιμεν.
100
e e b d , rd 5 7,
Ὡς oi μὲν τοιωυτῶ πρὸς ἀλλήλους ἀγορευον.
Αἴας δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔμιμνε βιάζετο γὰρ βελέεσσι"
* Cum Trojanis bellicosis; inhonoratiorem quippe me reddes.
* Neve exultans proelio et pugná,
90
** "Trojanos occidens, ad Ilium usque £uos milites ducas :
* Nequis ab Olympo deorum sempiternorum adversus te
** Descendat: valde hos utique diligit longé-jaculans Apollo:
** Sed revertaris, postquam salutem navibus 95
*^ Dederis, illosque sine per campum proelio-certare.
* Utinam enim, Jupiterque pater, et Minerva, et Apollo,
* Neu quis Trojanorum mortem effugiat, quàm multi sunt,
* Neve quis Argivorum ; nobis veró duobus effugere perniciem contingat
** Ut soli Trojae sacra moenia diruamus.'
Sic hi quidem talia inter se loquebantur.
100
Ajax veró non ampliüs permanebat ; obruebatur enim telis :
Ver. 91. πολέμῳ καὶ δηϊοτῆτι] Vide
suprà ad ἡ, 232. 279.
Ver. 94. Ἐμβήη.) ᾿Εμσοδίσῃ" ἐναντιωθῇ σοι.
Schol. inedita, in Cod. Harleiano.
Ver. 96. Osíns, τούσδε δ᾽ iw] 4l. Θήῃς,
σούσδε τ᾽ ἐξν.
Ver. 97. ΑἹ γὰρ — Μήτε τις οὖν Τρώων :
Mrs σις ᾿Αργείων.) Fuerunt, notante Eusta-
thio, qui quatuor hosce versiculos rejicerent,
διὰ và ἀδύνατον, καὶ τὸ τοῦ ἤθους φθονερόν. Sed
nequaquam idonez hz rationes — Nam, de
Moribus, semper exhibet Heroém suum Po-
ta, non qualis esse debuerit, sed qualem famá
accepisset; vide suprà ad 4, 2. — Hyperbolen
autem quod attinet; non prorsüs absimile est,
quod et Diomedes alibi jactabat :
Φευγόντων σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.
Na) δ᾽, ἐγὼ Σθϑένελός σε μαχησόμεθ, εἰσόκε
σέχμωρ
Ἰλίου εὕρωμεν. 4, 41.
Nec tam znsulsus hic, quod voluerunt non-
nulli, depingitur Z4chzlles, ut, postquam Achi-
vi Trojanique ad internecionem czesi fuerint
omnes, victoriam se ab hoste tum, quum su-
perstes sit nullus, reportaturum optet; sed
ut, in prelio et obsidione occisis utrinque
omnibus, ipse unus, cum amico suo Patroclo,
Troja eversz supersit.
Ver. 98. οὖν.) Eas ob causas, quas tibi
memoravi ; .
Ver. 99. νῶϊν δ᾽ ἐκδῦμεν.) .4l. νῶϊ δ᾽ ix-
δῦμεν" ut sit contractum videlicét ex ἐκδύοιξοεν.
Notante Eustathzo.
Ver. 100. λύοιμεν.} «41. χύωμεν.
Ver. 102. Αἴας δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔμιμνε: βιάζετο
γὰρ .] Conjuncta sunt haec cum przce-
dentibus in superiore libro ; 5, 727 et 745.
Ergo nec clypeo juvenis subsistere tan-
tüm,
Nec dextrá valet: injectis sic undique telis
Obruitur. Strepit assiduo cava tempora
circum
Tinnitu galea, et saxis solida ara fatis-
cunt.
Discusszque juba capiti; nec sufficit umbo
Ictibus: ingeminant hastis et Troés —.
JEn. 1X, 806
198
OMHPOY IAIAAOX IT.
Lis, XVI.
Δάμνω μιν Ζηνός τε νόος, καὶ Τρῶες ἀγαυοὶ,
Ν i
Βάλλοντες" δεινὴν δὲ περὶ κροτάφοισι Qus
Πήληξ βαλλομένη καναχὴν ἔχε" βάλλετο δ᾽ αἰεὶ
ὁ δ᾽ ἀριστερὸν ὦμον ἔκαμνεν,
Κασφάλαρ᾽ εὐποίηθ᾽"
105
M LA δ ΄, ᾿ » ἊΝ 7
Epurs0o» αἰὲν ἔχων σάκος αἰόλον οὐδὲ δύνωντο
'AuQ αὐτῷ TE quietus ἐρείδοντες βελέεσσιν"
Αἰεὶ δ᾽ ἀργαλέῳ ἔχετ᾽ ἄσθματι" καδδὲέ οἱ ἱδρὼς
Πάντοθεν ἐκ μελέων πολὺς ἔῤῥεεν, οὐδέ πη εἶχεν
110
᾿Αμπνεῦσαι" πἄντη δὲ κακὸν κακῷ ἐστήρικτο.
Ἔσπετε νῦν n Μοῦσαι; ὀλύμιπιοι δώματ᾽ ἔχουσαι,
Ὅσπως δὴ πρῶτον πῦρ ἔμπεσε νηυσὶν ᾿Αχαιῶν:
Ἕκτωρ Αἴαντος δόρυ μείλινον ἄγχι παραστὰς
Πλῆξ᾽ ἄορι μεγάλῳ» αἰχμῆς παρὰ καυλὸν ὀπισθεν"
᾿Αντικρὺ δ᾽ ὠπάραξε' TÓ μὲν Τελαμώνιος Αἴας
IIZA αὕτως ἐν χειρὶ κολὸν δόρυ"
φῆλε δ᾽ oc αὐτοῦ
Domabat eum nemp? Jovisque consilium et Trojani feroces,
Jaculantes :
Galea percussa sonitum edebat :
Ad clavos-cassidis affabré-factos :
Firmitér usque tenendo scutum versatile :
terribilem autem circa tempora fulgens
Percutiebatur quippe assidué
Ille veró sinistro humero delassabatur,
105
neque tamen poterant
Undique illum loco-movere, urgentes telis :
Jugiter autem gravi tenebatur anhelitu; eique sudor
Undique ex membris multus defluebat, Tnéque-omninó poterat
110
Respirare ; ex-omni-parte enim malo opprimebatur.
Dicite nunc mihi, Musae, coelestes domos tenerites,
Quomodó primó ignis inciderit navibus Achivorum.,
Hector Ajacis hastam fraxineam propé astans
Percussit ense magno, cuspidis ad commissuram cum-ligno retró ;
Penitásque amputavit: 4c tum quidem Telamonius Ajax
Vibrabat frustrà in manu mutilum hastile; procul autem ab ipso
Ver. 105. καναχὴν Vide suprà ad δ΄,
455.
Ver. 106. Κασφάλαρ᾽.] Κατὰ σὰ φάλαρα.
Sic, 4p μεοῖσι, 9', A41. ἀμφόναν, ἀννέκνας;, x,
298. καδδὲ, infrà, ver. 109. et κωλλαπάρην, in
multis codicibus, ξ΄, 447. 517.
Ibid. ἔκαμνεν. Al. ἔκαμψεν"
recté. "Vide suprà ad ν΄, 84.
Ver. 107. —— αἰόλον, Schol. Vulgg. σποι-
κίλον. Minüs rectó, ^ Vide suprà 'ad β',
816.
Ver. 108.
JDarnesium ;
580.
Ver. 109. — ἔχετ᾽ ἄσθματι" xa20i οἱ ἱδρὼς.
tum creber anhelitus artus
Aridaque ora quatit; sudor fluit undique
rivis. JEn. V, 199.
——-tum toto corpore sudor
Minüs
βελέεσσιν. MS. unus apud
φελέεσσιν, turmis: Sicuti in 7,
Liquitur, et piceum (nec respirare potes-
tas)
Flumen agit; fessos quatit zeger anhelitus
artus. 4En. 1X, 812.
Fer. 110. οὐδέ πη.) AL. οὐδέ σώ.
Ver. 111. — κακὸν κακῷ.} Al. κακῷ κακόν.
Ver. 112. "Ἔσσετε νῦν μοι, Μοῦσαι. Vide
suprà ad β΄, 484 et 681.
Ver. 118. Ὅσπως δὴ.1 Quomodo utique —.
Refertur nimirüm ad id quod preecessit, $,
718. "Vide autem et suprà ad Z', 433.
Ver. 114. “Ἕκτωρ Αἴαντος.) Ita edidit Bar-
nesjus ex MS. Recté, ut mihi quidem vide-
tur. Vulgg. "Exvwe δ᾽ Αἴαντος ———. Quod
hoc in loco languidulum est.
Ver. 115. ἄορι μεγάλῳ. Quá ratione,
ἄορι, hic. ultimam producat; item, up.
ver. 1165 vide suprà ad 4, 51.
Ver, VI em χειρὶ} Al. χερσί,
Lis. XVI.
OMHPOY lAIAAOS I. 139
m χαλκείη χαμάδις βόμξησε πεσοῦσα.
Γνῶ δ᾽ Αἴας κατὰ “υμυὸν οὐρυύμωονω, ῥίγησέν Té
Ἔργα Sed», 0 ῥα πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει 120
Ζεὺς ὑψιδρεμέτης, Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην.
Χάζετο δ᾽ ἐκ βελέων" τοὶ δ᾽ ἐμξαλον οἰκο μοτον πῦρ
Νηΐ “οῇ" τῆς δ᾽ αἶψα κατ ἀσξέστη κέχυτο φλόξ.
Ὃςς τὴν μὲν πρύμυνην πῦρ ἀἄμφεπεν" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Μηρὼ πληξάμενος ΠΙωτροκλῆο προσέειπεν" 125
"Ogsso, διογενὺς Πατρόκλεις,
ἱπποκέλευθε:
Δεύσσω δὴ παρὰ νηυσὶ πυρὸς δηΐοιο & ἐρωήν'
Μὴ δὴ νῆας ἕλωσι; καὶ οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται"
Δύσεο τεύχεα “γᾶσσον, ἐγὼ δὲ κε λαὸν ἀγείρω.
"Os φάτο" Πάτροκλος ὃὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ" 130
Cuspis aerea humi resonuit cadens.
Agnovit veró Ajax animo egregio, exhorruitque
Opera deorum ; quód penitüs belli consilia praecidat 120
Jupiter altitonans, Trojanisque £wm vellet victoriam.
Recessit itaque extra tela: illi veró injecerunt indefessum ignem
Navi veloci: per hanc autem statim inextinguibilis diffusa est flamma,
Sic quidem puppim ignis circumdedit :
At Achilles
Femora percutiens, Patroclum allocutus est : 125
** Propera, nobilissime Patrocle, eques :
* Video utique apud naves ignis hostilis impetum:
* Ne jam naves capiant, et non posthàc facultas fugiendi sit ;
* Indue arma ocyüs, ego autem copias congregabo."
Sic dixit: Patroclus autem armabat se corusco aere : 150
Ver, 118. —— fuese] Vide suprà ad
δ΄, 445.
Ver. 190. 9 ῥα.] Quüd scilicót
Ibid. πείρει. βούλετο.] πε τπόζητε
quàm elegantér hic constet Temporum ratio.
Et semper suo arbitrio consilia regit omnia,
et jam tum hoc volebat, ut, &c.
Ver. 199. Χάζετο δ᾽ .] Vide infrà ad
ver. 126.
Ibid.— ἀκάρμαςον. Vide suprà ad Z, 598.
Ver. 198. — αἴψα xav ἀσδίστη.) ΑἹ. ey
ἀκατασξίέστη. Quod idem est. 4L αἶψα κα-
φσασξέστη" pessime.
Ver. 125. Meo πληξάμενος. Notandus
hic primigenius et maximé proprius Voczs
Medie usus : Sua sibi percutiens femora.
Vide suprà ad γ΄, 141. Cod. Harleian. à Tho.
Bentleio collatus, habet μηρά.
Ver. 196. "Ogrto, διογενὲς Πατρόκλεις .7}
Quae hic, et in sequentibus, de Patroclo ;
quaque jam suprà, ver. 122, 125. de Ajace
dicta sunt; optimé expressit Ovidius :
Reppulit Actorides, sub imagine tutus A-
chillis,
"Troas ab arsuris cum Defensore carinis.
Metam. XIII, 275.
Ubi vulgó istud, * cum. DXfensore," 'Tro-
üm videlicét Defensorem Hectorem, lautissi-
mé intelligunt. Quod meritó ridens Vir
eruditissimus Richardus Bentlezus, (in Prc-
Jatzone ad editionem alteram | Dissertationis
suc de Phalaridis epistolis,) ipse istud, * cum
* Defensore,' navium videlicét — Defenso-
rem interpretatur Exzercitum Jchivorum uni-
versum. Sententià nequaquam quidem aut
ineptà aut inconcinnà. Attamen ex ore U-
lyssis adversus 4jacem perorantis, multó id
salsiüs atque etiam acerbiüs dictum audiit
-[jar; naves videlicét, * und cum ΤῈ De-
* fensore," jamjam arsuras. Id quod primus,
quod sciam, observavit Vir acutissimus Sam.
-Hoadleius.
Ver. 127 et 128.
nos prorsüs.
Ver. 198. Μὴ fAwz.] Pro eo, quo
pacto interpungatur sententia ; conjungi po-
test hoc, vel cum sequente Δύσεο, vel cum
praecedente "Ogzez.
Ibid. φυκτὰ.] Barnesius edidit, et scri-
bendum contendit, φευκτά, | Sed rationibus
haud satis idoneis. Vide suprà ad ζ΄, 488.
Ver. 199. Δύσεο..) Ita Barnesius; Atque
ita Cod. Harleianus; Recte. Vulgg. Δύσ-
et». . Vide suprà ad ν΄, 241.
Ver. 150. κορύσσετο
ϑώρηκα ξίφος.)
δὴ.1 Reverà; ommi-
Κνημῖδας
140
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ IT.
Lis. XVI
Κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε
Καλὰς, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας"
Δεύτερον αὖ, ϑώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνε,
Ποικίλον, ἀστερόεντα, ποδώκεος Αἰακίδαο"
᾿Αμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ ὥμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον,
Χάλκεον" αὐτὰρ ἔπειτα σάκος μέγω τε στιξαρόν T6
Κρατὶ δ᾽ ἐπ᾿ ἰφθίμῳ κυνέην ἐὔτυκτον ἔθηκεν,
Ἵσπουριν' δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν t ἐνευεν.
Εΐλετο δ᾽ ἄλκιμα δοῦρα, TU οἱ παλᾶμηφιν ἀρήρει"
"Eyyos δ᾽ οὐγ, ἕλετ᾽ οἷον ἀμύμονος Αἰακίδαο,
110
Βριθὺ, μέγα, στιξαρόν" TÓ- μὸν οὐ δυνάτ' ἄλλος ᾿Αχαιῶν
Πάλλειν, L2: 2 Με οἷος ἐπίστατο πῆλαι ᾿Αχμλλεύς'
Πηλιάδα t (δε f, τῆν πατρὶ φίλῳ πόρε Χείρων
Πηλίου ἐ εκ κορυφῆς, φόνον ἐμμεναι ἡρώεσσιν.
Ἵσπους δ᾽ Αὐτομέδοντωι ϑοῶς ζευγνύμεν ἄνωγε,
Ocreas quidem primüm circa tibias posuit
Pulchras, argenteis fibulis apté-junctas ;
Deinde thoracem circa pectora induebat,
Varium, stellatum, pedibus-velocis Aeacidae :
Circa humeros autem suspendit ensem argenteis-clavis-distinctum,
155
Aereum, ac deinde scutum magnumque solidumque :
Capiti veró forti galeam affabré-factam imposuit,
Setis-equinis-comantem ; horrendumque crista desuper nutabat.
Sumpsit porró validas hastas, quae ejus manibus quadrabant :
Hastam veró non sumpsit unicam eximii Aeacidae,
140
Gravem, magnam, validam ; quam quidem non potuit alius Achivorum
Vibrare ;
sed i ipsam solus nórat vibrare Achilles ; E
Utique Peliacam fraxinum, quam patri ejus dederat Chiron
Pelii ex vertice caesam, caedem futuram heroibus.
Equos autem Automedontem confestim jungere jussit,
145
Cingitur ipse furens certatim in proelia
'Turnus.
Jamque adeó Rutulum thoraca indutus,
ahenis
Horrebat squamis, surasque incluserat auro,
laterique accinxerat ensem ;
Fulgebatque altà decurrens aureus arce ;
Exultatque animis, et spe jam przcipit
hostem. 4En. XI, 486.
Ibid. νώροπι χαλκῷ. Vide suprà ad
β', 518.
Ver. 152. Καλὰς. Vide suprà ad β΄, 43.
Ver. 154. ἀστερόεντα. "Aereo ἐοικότα,
Agam oov ἢ, ἀστέρας ἐμπεποικιλμένους ἔχοντα.
Eustath. et Schol.
Ibid.— ποδώκεος. Vide suprà ad Z, 58.
Ver. 135. βάλετο] Vide suprà ad
ver. 125.
Ver. 158. “παουριν" δεινὸν δὲ λόφος.
Aere caput fulgens, cristáque hirsutus e-
quiná. AEn. X, 869.
Ibid.—-— ἔγευεν Vide suprà ad ν᾽, 84.
Ver. 139. ἄλκιμα δοῦρα. Cod. Har-
leian. ἄλκιμα δοῦρε.
validam hastam. ZEn. X, 401.
Ibid. defen] Vide suprà ad δ΄, 492.
Ver. 149. YIs2.£2m μελίην. Quà ratione,
Πηλιάδα, hic ultimam producat; item ᾿Αχιλ-
λῇα, ver. 146. et παρὰ, ver. 151. et A/;, ver.
169 ; vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Iii. σὴν πατρὶ φίλῳ πόρε Χείρων."
AL. τὴν οὔρεσιν ἔκταμε Χείρων. dl. τὴν πατρὶ
φίλῳ σάμε Χείρων.
Ver 145. ξωγύβε ἢ Ex Tenis
Verna, δίδωμι, ζεύγνθμι" fit φιθέναι, ἱστἄναι;,
διδόναι, ζευγνῦναι. Neque in his ullus unquam
est licenti:e locus, ut litera » geminetur.
Ex τιθέναι fit et σιθέμεναι et σιθήμενα. | Un
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOX IT. 141
Coe
Τὸν jer ᾿Αχιλλῆα ῥηξήνορα τὶς μάλιστα"
Πιστότατος 06 οἱ ἔσκε μάχῃ ἐνὶ μεῖναι ὁρνοκλήν.
Τῷδε καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους»
Ξάνθον καὶ Βαλίον, τῶ ἅμα πνοιῇσι πετέσθην"
Τοὺς ἔτεκε Ζεφυρῳ ἀνέμῳ ἽΑρπυια Ποδάργη; 150
Βοσκομεέν λειμῶνι παρὰ ῥόον ὠκεανοῖο.
Ἐν δὲ πάρ δρίησίν à ἀριύμονα Πήδασον ἵ ὑεῖ
Τόν p ῥά TOT ᾿Ηετίωνος ἑλὼν πόλιν ἤγαγ᾽ ᾿Αγιλλεύς"
Ὃς καὶ ϑνητὸς € ia», ἐπεθ᾽ ἵπποις ἀθανάτοισι.
Μυρμιδόνας δ᾽ ἀρ, ἐποιχόμενος σώρηξεν᾽ Αχμλλεὺς, 1:
Πάντας ἀνὰ ἀλισίας σὺν τεύχεσιν" οἱ δὲ, λύκοι ὡς
᾿Ωμοφάγοι, τοῖσίν v $á περὶ φρεσὶν ἄσπετος ἀλκὴ,
Oi7 ἔλαφον LUN μέγαν οὔρεσι δηώσαντες Fraant ne)
Δάπτουσιν: πᾶσιν δὲ πρρῆϊον Gite. φοινόν" ; d
jer
Ci
Quem, post Achillem hostium-agmina-perrumpentem, honorabat maximé :
Fidelissimus enim ei erat in pugná, ad sustinendum hostium-impetum.
Itaque Automedon junxit sub jugum veloces equos,
Xanthum et Balium, qui cursu-ventis-aequo volabant :
Hos peperit Zephyro vento Harpyia Podarge, 150
Pascens in prato juxta fluentum oceani. :
Loro autem exteriore eximium Pedasum jumnxit,
Quem quondam Eétionis captà urbe abduxit Achilles ;
Qui equus licét mortalis existens, simul-ibat-cum equis immortalibus.
Myrmidonas autem obiens armabat Achilles, 155
Omnes per tentoria cum armis: Illi veró, lupi tanquam
Carnivori, quibus in praecordiis immensum robur,
Qui cervum cornutum magnum 7» montibus interfectum
Laniantes-vorant ; omnibusque maxilla sanguine f£ rubra ;
de fieri potest, ut ex ζευγνῦναι, pari analogià,| ^ Ibid. ——— 1&.] Vide suprà ad 2, 24.
formetur tum ζευγνὔμενα,, tum ζευγνῦμεναι. Ver. 154. θνητὸς ἀθανάτοισι. ἢ
Véruntamen, quoniam ζευγνῦμεναι nusquam | Ξάνθον καὶ Βαλίον ἄῤῥενας εἶναι, οὐ μὴν ἐν-
alibi occurrit, nec ζευγνύμ εεναι usquam scrip- | σορίας δηλοῖ, δυναμένους σῇ διαδοχῇ
tum reperiatur; edidit hoc in loco Zarneszus | ὥσπερ ἀθανατίζεσθαι. ὋὉ μέντοι ILuros, i ἔοικεν
ζευγνῦμεν, tanquam contractum ex ζευγνύεμεν, | ἐκτετμῆσθαι, καὶ διὰ σοῦτο ϑνητὸς λέγεται. Eu-
quod erit ex ζευγνύειν. stath. Observatione, ut mihi quidem videtur,
Ibid. ἄνωγε.] Non ex Praeterito (quod | subtiliori et evanidá. Simpliciüs dicas; Pe-
vocant) ἄνωγα, sed ex Aoristo ἄνωγον. — Vide | dasum ϑνητὸν, quippé pauló póst interfectum ;
suprà ad S', 522. alteros ἀθανάτους, quia bello superessent,
Ver. 149. ἅμα «νοιΐσι πετέσθην. Ver. 156. οἱ δὲ, λύκοι dis.]
—— cursuque pedum praevertere ventos. ———
4ZEn. VII, 807.
anteirent cursibus auras.
Inde, lupi ceu
Raptores, atrà in nebulàá, quos improba
ventris
Exegit czecos rabies, catulique relicti
ZEn. XII, 84.
Ver. 151. παρὰ ῥόον ὠκεανοῖο. Faucibus expectant siccis.
Oceani amnes AEn. II, 555.
Georgic. IV, 253. Ver. 157, 158. φοῖσίν τε ; Of c.
Alii habent, παρὰ δον ᾿Ηριδανοῖο. Quibus scilicét ; Qui utique
Fer. 155." "Ey A παρῃορίῃσιν.ἢ Nempé ut Ver.159. AdZacovciw πᾶσιν .7 SchoL.
Tertius esset à latere junctus; extra ei» ξυνω- | Δάπτουσι" πᾶσιν Quod et auribus
ρΐδα, extra binos τοὺς συνηόρους. magis placet.
142 OMHPOY IAIAAOZ IT.
Lis. XVI.
£153 0» ^ P rco ,
Καὶ 7 ἀγεληδὸν (A01 ἀπ
ὃ κρήνης T T 160
/ 7 ς e » e
Λάψοντες γλώασφησιν ἀραϊῆσιν μέλαν ὕδωρ
᾽12 ὦ Ὰ 3 ͵΄
ἤΑκρον, ἐρευγόμενόί φόνόν αἵρυωτος" ἐν δέ γε ϑυυβῤῥὸς
Στήθεσιν ἄτρομός ἔστι, περιστένετωι δέ τε γαστήρ"
Τοῖοι Μυρμιδόνων ἡψήτορες, ἠδὲ μέδοντες,
᾿Αμφ᾽ ἀγαθὸν ϑεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο 165
Ῥωώοντ᾽" ἐν δ᾽ ἄρα τοῖσιν ὡρήϊος ἵστατ ᾿Αγιλλεὺς,
᾿Οτρύνων ἵππους TÉ καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας. ,Ζ...2Ζ2 MB, |
ΠΠεντήκοντ᾽ ἦσαν νῆες ϑοαὶ, ἥσιν ᾿Αγχιλλεὺς
ς Τροίην ἡγεῖτο Ait φίλος" ἐν δὲ ἑκάστη
! 7 ἀξ δὲ ^ e e
Πεντήκοντ᾽ ἔσαν ἄνδρες ἐπὶ mici» ἑταῖροι" 170
; :
Πέντε δ᾽ ἄρ᾽ ἡγεμόνας ποιήσατο, τοῖς ἐπεποίθει,
Σημαΐίνειν' αὐτὸς δὲ μέγα προυτέων ἤνασσε.
€ s ^ A "5 / , /^LER
Τῆς μὲν ize στίχος ἤργε Μενέσθιος αἰολοθωρηξ,
Tumque gregatim vadunt, é fonte aquis-nigro 160
Hausturi linguis tenuibus nigram aquam
Summam, eructantes glutitum sanguinem ; animus veró
Pectoribus intrepidus inest, distenditurque venter :
Tales Myrmidonum ductores, atque principes,
Circum strenuum famulum velocis Aeacidae 165
Magnis-ibant-animis: inter eos autem Mavortius stabat Achilles,
Adhortationibus-urgens equosque et viros clypeàtos.
Quinquaginta erant naves veloces, quibus Achilles
Ad Trojam copias-duxerat Jovi charus: in singulis autem
Quinquaginta erant viri ad transtra socii : 170
Quinque autem duces fecerat, quibus confisus est,
Qui-praeessent; ipse veró summam tenens-potestatem imperabat.
Unius quidem agminis dux-erat Menesthius vario-thorace-ornatus,
Ver. 160. ἀγεληδὸν ἴωσιν, ἀπὸ κρήνης
μελανύδρου Λάψοντες.) Editi recentiores, quos
viderim, pessimé interpunxerunt; ἀγεληδὸν
ἴασιν ἀπὸ χρήνης μελανύδρου, Λάψοντες.
Ibid. — ἀγεληδὸν.) Τὸ δὲ ἀγεληδὸν, ἰδιότητα
λύκων ἱστορεῖ" συναγελασσικὸν γὰρ καὶ αὐτοὶ ζῶον"
καὶ οὐ, κατὰ λέοντας καὶ παρδάλεις, ἐρημάζει μο-
νάζοντα. Eustath.
Ver. 161. Λάψοντες -------- ὕδωρ Ακρον, ἔρευ-
γόμενοι φόνον αἵμασος. Scholiastes, apud 2 αν-
nesium, legit Λάψοντες ὕδωρ, ᾿Ακρὸν
ἐρευγόμενοι φόνον αἵματος. Exponitque ; aT
ἄκρου τοῦ στόματος ἐρευγόμενοι Meliüs
Kustathius : "Axgew δὲ λάπσουσιν ὕδωρ, διότι,
κατὰ φοὺς παλαιοὺς, οὗ καθιᾶσι τὴν γλῶσσαν εἰς
v) ὕδωρ, ὡς οἱ βόες" οὐδὲ, κατὰ ποὺς ἵσσους,
τὸ ἥμισυ τῆς ὄψεως" ἀλλὰ τοῦ ἰπιπόλῆς ὕδατος
σίνουσιν, ὡσείπερ καὶ ἔλειχον.
Ver. 162. — iv δέ γε.}] Cod. Harl. ἐν δέ σε.
Ver. 166. —— ἄρα. Ut equum erat; ut
solitus erat, 3
Ver. 169. —— ἐν δὲ ixdern] 4l. ἐν δ᾽ a2
ἱκάστη.
Ver. 111-
σοῖς ἐπεποίθει.) Si, σοῖσι mi-
σποιθε, dixisset; jam nom constitisset Tempo-
rum ratio. "Vide suprà ad ν΄, 756. ad δ΄, 492.
et ad ὦ, 57.
Ver. 172. — ἤνασσε. Observavit Vir sum-
mae eruditionis, Rzchardus Bentleius, vocabula
ἄναξ et ἀνάσσειν, quàm frequenter apud Ho-
merum occurrunt, tamen haud fer? ullis in
locis ita posita reperiri, quin antecedat aut
Vocalis, aut istud ν΄ paragogicum in Nomi-
num Verborumque fine supervacaneum, quod
ubique sine dispendio dempseris. Unde me-
ritó colligit, vocabula ista, in sermone Jo-
lico, prafixo Digamma, pronuntiata fuisse,
wávaL et ννανάσσειν. Quod si verum est, con-
sequens erit, ut vox ἤνασσε pronuntiatum fue-
tit ἐνγάνασσε" ideoque, (quod notatu dignissi-
mum ést,) versiculum à voce ἤνασσεν vel ἤνασ-
δες vel ἤνασσον inchoatum, apud Homerum nus-
quam reperias.
Ver. 1783. αἰολοθώρηξ.. Schol. Vulgg.
ποικίλον ϑώρακα ἔχων. Αἴ Porphyrio, * tho-
* racem (corpus suum thorace indutum) agili-
* (ir motans." Qusest. Homeric. 5. Vide su-
prà ad β΄, 816.
qM
Eum.XVL ΟΜΗΡΟΥ ΙΔΙΑΔΟΣ IT. 148
Υἱὸς Στερχ ειοῖο, δι πετέος ποταμοῖο"
Τὸν τέκε Πηλῆος ϑυγάτηρ» καλὴ Πολυδώρη,, 175
C «4 erf τ ^
Z2 Ze. 72: Potes Vol d. ie
ἐδνα. E up e y d |
m od 04 d 4 «λ΄ «ς΄
Σπερχειῷ ἀκάμαντι» je Je) εὐνηθεῖσα:
x ἐπίκλησιν ,Bágo, ΠῚ ἐριήρεος vii,
uita: 0T'Ul£, πορὼν ἀπερείσια ε
ES P ς ἑτέρης Εὔδωρος à ἀρήϊος ἡγεμόνευε
Παρθένιος, σὸν ἔτικτε χορῷ καλὴ
Πολυμήλη, 180
Φύλαντος υγάτηρ᾽ φῆς δὲ κρατὺς ᾿Αργειφόντῆς
$e6uo0
"oii
Αὐτὰρ ἐπειδὴ τόν γε peoyorvos
᾿Εξάγαγε προφύωσδε, καὶ ἠελίου
» ὀφθαλμοῖσιν iba», p μετὰ 7 —— 2
Ἔν χορῷ ᾿Αρτέμοιδος, ζούδήχαζάτουν κελαδεινῆς
Αὐτίκα δ᾽ εἰς ὑπερῷ ᾿ ἀγαβὰς, παρελέξα
Ἑρμείας ἀκάκητα" πόρεν δέ οἱ εὐγλαὸν υἱὸν
Εὔδωρον, περὶ p» Sreieiy τιν uy pu, 7
En a
"C 522.
Filius Sperchii, à-Jove-fluentis fluvii ;
Quem peperit Pelei filia, pulchra Polydora,
Reverà Sperchio indefesso, mulier deo concubitu-mista ;
Sed, nomine-tenus, Boro, Perieris filio,
Qui palàm eam uxorem-duxerat, datis immensis sponsalibus,
-Amminis autem secundi Eudorus Mavortius dux-erat,
Clàm-susceptus, quem peperit choreis-ducendis-inclyta Polymela,
Phylantis filia :
Hanc nemj potens Argicida
Adamavit, oculis conspicatus, inter tripudiantes-cum-cantu,
In choro Dianae aureo-arcu-insignis, tumultuum-venaticorum-amantis :
Statim veró in superiora-domüs ascendens, concubuit cum eá clàm
Mercurius pacificus ; ; peperitque Aaec ei illustrem filium
ro: xil
185
208 LL Y UT
JA .
Ea uiu
ἴδεν αὐγὰς, om n2
l75
180
155
Eudorum, egregium et cursüs-celeritate, et pugná.
Porró, postquàm hunc partuum praeses Ilithyia
Eduxisset in-lucem, et solis vidit jubar ;
ΠΥ, — — δ πεσίο; .] Vocabulum hoc,
cüm sit ex duobus compositum, secundam pro-
ducit eádem feré ratione, ac A;//, ver. 169. su-
prà. Similitér ut παρειπὼν et παρειποῦσα, ζ΄,
62 et 537 ; et 5, 404.
Ver.175 et 180. — καλὴ. Vide suprà ad
β', 43.
Ver. 176. ——— γυνὴ Θεῷ εὐνηθεῖσα.
quem Rhea sacerdos
Furtivum partu sub luminis edidit au.
ras,
Mixta Deo mulier. — . ZEn. VII, 659.
Ver. 177. ἐσίκλησιν Βώρῳ.] Refertur
istud, ἐπίκλησιν, non ad Σπερχειῷ, ut nonnulli
inepté existimárunt, sed ad τέκε. Non, Eu
χειῷ, ἐπίκλησιν Βώρῳ" Sed υἱὸν τέκε; κατ᾽ Ἐσί-
πλησιν Βώρῳ" reverà, Σπερχειῷ Quod et erü-
ditam Dominam acier non fugit.
Ver. 178. ἀπερείσιω ἕδνα.) Αἱ. ἀπε
13»a.
Ver. 182. ——'Heásav.] Non ab ἐρῶμαι,
LER)
6
£si7i
(tum enim syllabam mediam necessarió pro-
ducere deberet,) sed ab ἐράξομαι vel ἔραμαι.
Vide suprà ad Z, 67.
Ver. 184. παρελέξατο. Vide suprà ad
B^, 515.
Ver. 185. Ἑρμείας ἀκάκητα,] ὭὩς μὴ κα-
κύνων' Eustath. Ὅτι κακὸν μὲν οὐδὲν ἡ Tp
αὐτοῦ δωρεά; lristid. Orat. 5. .. Alitér Pausa-
nias: "Axaxos — σόλιν — ᾿Αἰκακήσιον ἔκτισεν"
'Amà σούτου δὲ σοῦ ᾿Ακάκου καὶ Ὅμηρος, λόγῳ
τῷ ᾿Αρκάδων, ἐς Ἑῤμῆν ἔποίησεν ἐπίκλησιν"
lib. 8. cap. ὅ. Ἰτόλις σὲ ἣν ᾿Ακακήσιον, Ἕρμοῦ
σε ᾿Ακακησίον λίθου πεποιημένον ἄγαλμα. —
Τραφῆναι δὲ Ἑρμῆν moin αὐτόθι, καὶ "Ακᾶκον
σὸν Λυκάονος γενέσθαί οἱ σροφέα, ᾿Αρκάδων
irri» ἐς αὐτὸν λόγος. Ibid. cap. 56. Βαγπε-
sius aliique de hoc vocabulo, ineptéó, ut im
similibus, σὸ ““ ἀκάκητα,᾽ Vocativum pro
JNominativo positum commenti sunt; sed et
* pro 4ccusativo" quoque, si Diis placet,
aliquando Focativwm poni: Quo nihil fingi
ael co. pd
144 OMHPOY lAIAAOXS II. Lis. XVI.
Γῆν μὲν ᾿Εχεκλῆος «ρατερὸν μένος ᾿Ακτορίδαο
᾿Ηγάγετο πρὸς δώματ᾽, t ἐπεὶ πόρε μυρία ἐδνα"
Τὸν δ᾽ ὁ γερῶν Φύλας εὖ ἔτρεφεν, 20 rra Aen
᾿Αμφαγαπαζόμενος, ὡσεί 3 ξὸν υἱὸν Porra.
Τῆς à: τρίτης Πείσανδρος & ἀρήϊος ἡγεμόνευε"
Ws » os TOI μετέπρεπε Μυρμιιδόνεσσιν,
"Ey (7A ἀξνασῥαι, μετὰ Πηλείωνος ὃ ἐταῖρον.
ἔν 198
τῷ
o
οι
Τῆς δὲ τετάρτης Ἴρχε γέρων Arr Φοῖνξ'
Πέμπτης δ᾽ ᾿Αλκιμέδων, Λαέρκεος υἱὸς ἀμύμων.
Αὐτὰρ ἐπειδὴ πάντας epe ἡγεμόνεσσιν ᾿Αχιλλεὺς
Στῆσεν εὖ κρίνας, «ρατερὸν δ᾽ ἐπὶ μῦθον ἐτελλε:
Μυρμιδόνες, μῆτις Uo ὠπειλάων λελαθέσθω, fee
" Ac £zi "ri Soci QA Ik είτε rt
Πάνθ᾽ ὑπὸ μηνιθμόν' καί μ᾽ EPA X00 TOC"
2Ycc- Σχέτλιε, Πηλέος υἱὲ, χόλῳ ἄρα D indi
A “Νηλεὲς, ὃς παρὰ νηυσὶν ἔχε c ἀέκοντας erg
O/xaàt περ σὺν "auci ΩΣ FLA - ἂμ.
Αὖὔτις" ἐπεί ῥά τοι ὧδε κακὸς γόλος furent opua.
Illam quidem Echeclei fortis vis Actoridae
Duxit domum, quiim dedisset innumera dona-sponsalia ; 5
Hunc autem senex Phylas magná-cum-curá nutrivit et educavit,
Vehementi-amore-prosequens tanquam suus ps?us filius foret.
Tertii autem agminis Pisander Mavortius dux-erat
Maemalides, qui inter omnes excellebat Myrmidonas,
Hastá pugnando, post Pelidae socium.
Quarto autem praeerat senex equüm-agitator Phoenix :
Quinto demüm Alcimedon, Laércei filius eximius.
"Tum postquam omnes cum ducibus Achilles
Collocásset bené ordinatos, acria utique mandata dedit :
* Myrmidones, ne quis mihi minarum obliviscatur,
* Quas in navibus velocibus minabamini Trojanis,
* "Toto tempore irae; et me accusabatis unusquisque, Aoc modo;
“ Dure, Pelei fili, bili certé te nutrivit mater;
* Immitis, qui apud naves tenes invitos socios :
* Domum saltem cum navibus revertamur pontum-transeuntibus,
* Retró; siquidem tibi adeó perniciosa ira incidit animo.
190
195
205
* mum, cüm magna videntur eiiam quc tn-
potest absurdius. Dee Nominativo, vide suprà
* feriora sunt. Per id venitur non modó
ad 4,175. In .4ccusativo sicubi legatur ἀκά-
κητα, formatum erit tanquam ab ἀκάκης : si-
militer ferà, ac εὐρύοπα ab εὐρύοψ, et χαλλιγύ-
νακα ἃ καλλιγύναιξ vel καλλιγύνης.
Fer. 189. μένος " Axroglóxo.] Vide su-
prà ad ν΄, 758.
. Ver. 190. — μυρία ἕδνα. ΑἹ. μυρί ᾿ ἕεδνα.
Ver. 192. ᾿Αμφαγασαξφόμενος, ὡσεί.) Vide
suprà ad 4, 51.
Ver. 194. πᾶσι μετίσρεσε μετὰ
Ππηλείωνος ἑταῖρον. .] Notandum hic | 4mpli-
ficationis genus id, quod à Quintiliano apel-
latum est Zncrementum ; Quod * est potentissi-
* ad summum, sed interim quodammodó suprà
* summum." Lib. 8. cap. 4. Antecelluit
omnibus Pisander, Pisandro Patroclus, 44-
chille et ipse minor.
Ver. 196. ἱππηλάτα. Vide suprà ad
&, 115.
Ver. 199. κρατερὸν 9'.] dere utique — ;
Tum verà acre . Jarnesius edidit, xga-
φερόνδ᾽" et “ σὸ Dh" (inquit,) σαρίλκει. Quod
nihili est. Vide suprà ad 4, 57. ad y', 200.
et ad S", 160. i
Ver, 201, — ἀπειλεῖτε.] «Αἱ, ἀπειλέεσε.
Lis. XVI.
OMHPOY IAIAAOZ IF.
Je
Ζ ΖΞ: αἱ ἀγειρόμενοι Siu ἐξάζετε' νῦν δὲ πέφανται
2 Φυλόπιδος μέγα ἔργον» ἕης τὸ πρίν γ᾽ ἐραασθε"
Ἔνθα τις ἄλκιμον ἦτορ ἔχων Τρώεσσι μαχέσθω.
/
ζε
e , ^ J N S ' N e / :
Ὡς εἰπὼν, ὠτρυνε μένος κοωὶ ἀυμὸν ἐκάστου
Μᾶλλον δὲ στίχες ἄρθεν, ἐπεὶ βασιλῆος ἀκουσαν.
e » € - Tu n E τὸ /
Ὡς δ᾽ ὅτε τοῖχον ἀνὴρ &oden πυκινοῖσι λίθοισι
Δώματος ὑψηλοῖο, β
"as
«Ἐν. 6
Νεὐόντων"
/ ,
Uc E οὐνερῶ
ν δ᾽ ἱππόκοροι κόρυθες A oro HANE.
a 2- , /
ὡς πυκνοί ἐφεστασοων ὠλλήλοισι.
7, δὶ , /
(ὼς ὥνεμνων ὡλεξείνων"
"Os ὥρωρον κόρυθες τε καὶ ἀσπίδης ὀμφωλόεσσαι"
/ Ti e : ἀσπίδ᾽ D εἰδὲ κό
—,L imis ἂρ ἀσπιῦ. ἐρειῦε, xop
2. 7
ene
Πάντων δὲ προπάροιθε δύ᾽ ὠνέρε “ψωρήσσεσθον,
Πάτροκλός τε καὶ Αὐτομέδων, ἕνα ϑυμὸν ἔγοντες
ξ e [409 € ,
z v
*
,
Πρόσθεν Μυρρνιδόνων
B7 B ἴμεν é
πολεμυιζέμεν' αὐτὰ
ἐς κλισίην" PALOS δ᾽
^ ^ £4) Á e / ,
Καλῆς, δαιδαλεής» τήν οἱ Θέτις ee
᾿Αγιλλεὺς
9f i
ἀπὸ TU. ἀνέωγε
: 7
γυρόπεζα ae ze
B2 3 Y ^ 3 LU Á, /
Θῆκ ἐπὶ νηὸς ὠγέσθαι, εὐπλήσασω γιτωώνων;
* Haec mihi, congrezati, frequenter dicebatis; nunc veró apparet
* Proelii-committendi magnum opus, cujus anteà quidem cupidi-eratis :
* [bi aliquis, forte cor gerens, contra Trojanos pugnet."
Sic fatus, excitavit robur et animum uniuscujusque :
210
Magis itaque catervae addensatae sunt, ut regem audierunt.
Ut veró quandó parietem vir coagmentet apté-junctis lapidibus
Domus altae, impetus ventorum vitans;
Sic arcté-junctae-erant galeaeque et clypei umbonibus-muniti :
Clypeus nempé clypeum fulciebat, galea galeam, virum vir;
215
Seque-invicem-contingebant setis-equinis-comantes galeae splendentibus conis
Nutantium : adeó densi stabant inter-se.
Omnes autem ante, duo viri armabantur,
Patroclusque et Automedon, unum animum habentes,
In-primá-acie Myrmidonum pugnare: sed Achilles
t5
t5
eo
Perrexit ire in tentorium ; arcaeque operculum aperuit
Pulchrae, affabré-factae, quam ei Thetis pedes-argentea
Imposuit navi vehendam, quum bené-implésset tunicis,
Ver. 907. Ταῦτά μ᾽ ἀγειρόμενοι.) 4l. ταῦθ᾽
ἅμ᾽ ἀγειρόμενοι" notante Henr. Stephano.
Ibid. πέφανται.) In numero singularz,
πίφαμμαι, [quod est videlicét πέφανμαι, sicuti
DUM est σέτυπσμαι,] σπέφανσαι, πέφανται,
c.
Ver. 209. vis.] Quisquis volet ——.
' Ver. 210. — ὥτρυνε μένος.) Vide suprà ad
y', 44.
Ver. 2911. — Zof:v.] ἸΙαρεκινήθησαν τῇ σπρο-
&upim* Schol. inedita in Cod. Harleiano, à
Th. Bentleio communicata. Λόγοις ἐπήρθη-
σὰν καὶ οἷον ἐκουφίσθησαν, ὡς ὑπὸ πτερῶν —
κρεῖττον δὲ νοηθῆναι, αὐτὸ, ἀντὶ «οὔ ἡρμόσθησαν,
ἀπὸ τοῦ “ ἀρῶ," và ἁρμόζω. Eustath.
Tox. II.
Ver. 915. 'Aezi; ἄρ’ ἀσπίδ᾽ ἔρειδε,
Vide suprà ad y, 150.
ΡῈ 50]. ἐφίστασαν. Vide suprà ad
E, 55.
Ver. 918. — ϑωρήσσεσθον.) 44]. ϑωρήσσοντο.
Quod et recté dicitur. Vide suprà ad 4, 566.
Ver. 219. ἕνα ϑυμὸν ἔχοντες.
His amor unus erat, pariterque in bella
ruebant, .. ZEn. IX, 182.
Ver. 221. ἀνέῳγε.] Non ex preterito,
quod vocant, ἀνέῳγα᾽ sed ex aoristo, &vtavyov.
Ut recté Scholiastes, ἀνέῳξεν. Vide suprà
ad 9", 522.
Ver. 922. et 2299. KzA7;.] Vide suprà ad β΄,
45,
K
EM
1465 2 ΒΕ IAIAAOZ IT. Lis. XVI.
C oa 7: M ας we Στ ΟΣ K* A
Χλαινάων T Trenes t 00AGÍ τε ταπήτων. uf ove"
Ἔνθα ài JA ἔσκε τετυγμένον, οὐδέ Tig ἄλλος 225
O27 ἀνδρῶν πίνεσκεν ἀπ᾿ αὐτου Gor & οἶνον,
Oir: τέῳ σπένδ κε Θεῶν, ὅτε μῆ Δι πατρί.
Τό ῥὰ τότ᾽ ἐκ ἤλοῖο rper uie m
Πρῶτον, : ἔπειτα δὲ MD ὅλον A καλὰ jn ῥοῇσι" Jn
Νόψατο δ᾽ αὐτὸς χεῖρας, sro /y αἶθρπ ὦ oi) 299 »»
eT erem στὰς μέσῳ pnt; ΟΣ Ζ, oos
Οὐρανὸν. εἰσανιδών' Δία δ᾽ οὐ λάδς τερπικέραυνον'
“Ζεῦ ἄνα, 2 2S ais Uk σηλόθι ναίων uo
Δωδώνης" ῥεδεω)δυσχειβέρου" ἀ 4 X8 (223 924 Co. ἠδὲ
Xoí ναίουσ᾽ ὑποφῆται ἀνιπτόποδεξ, εξυναῖ:
7H μὲν 07 ποτ᾽ ἐμὸν ἔπος ἔκλύυες trono
Τίμησας μὲν ἐμὲ, μέγα yas: λαὸν ᾿Αγαιῶνγ'
Ἢ δ᾽ ἔτι καὶ yov βοι τόδ΄ Ae, ἐέλδωρ" P
Αὐτὸς μὲν γὰρ ἐγὼ μενέω νηῶν ἐν ἀγῶνι, x dta
-
Chlaenisque ventum-arcentibus, villosisque tapetibus.
Inibi autem ei poculum erat elaboraté-factum ; neque quis alius 295
Neque virorum bibebat ex eo nigrum vinum,
Neque cui libabat deorum, nisi Jovi patri.
Hoc utique tunc ex arcáà sumptum purgavit sulphure
Primüm, posteà autem lavit aquae puro liquore :
Lavitque ipse manus, hausitque nigrum vinum : 950
Precabatur deinde stans medio in septo, libavitque vinum,
Coelum suspiciens ; Jovemque non latuit fulmine-gaudentem :
* Jupiter rex, Dodonzxe, Pelasgice, procul habitans,
* Dodonae praesidens hyberno-frigore-infestae ; circum autem Selli
'* 'Tui habitant vates, pedibus-illotis, humi-cubantes. 255
* Certé quidem jam olim meum sermonem exaudisti precantis ;
* Honorásti quidem me, valdéque laesisti populum Achivorum:
* Itaque adhuc etiam nunc mihi hoc perfice votum :
* Ipse quidem enim ego manebo navium in coetu ;
Ver. 296. 250. αἴθοπα οἶνον. Vide Πρὸς τῆς πατρῴας καὶ πολυγλώσσου δρύος.
suprà ad Z, 462. Sophocl. T'rachin. 11773.
Ver. 998. τό jz.] Pronuntiabatur cjjz'| Ceterüm alii hic legunt, * ἀμφὶ à σ᾽
quomodo et nonnulli serzpserunt. "Vide quo- | “ Ἑλλοὶ Σοὶ ναΐουσ᾽ ὑποφῆται"" ἤ ἤγουν, περί σε
que infrà, φ΄, 552. et χ΄, 507. ναίουσιν οἱ 'EAAo) οἱ σοὶ ὑποφῆται. Que, ad
Ver. 229. 250. vi Νίψατο.] No- | sententiae quidem constructionem, zequé pro-
tandus hic maximé proprius et primigenius | babilis lectio ; neque omninó (quod credidit
vocis medic usus. "Ew, lavit poculum : | Barnesius) ex eo refutatur, quód vox σοὶ se-
ἐνίψατο, lavit manus sibi ipse suas. quatur. Πλείους δὲ οἱ “ Σελλοὺς᾽᾽ γχράφονσες.
Ver. 253. Πελασγικὲ.] "AL. Πελαργικέ. Eustath.
Ver. 254. ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ Σοὶ ναΐουσ᾽ Ver. 256. Ἦ μὲν δή mor ἐμὸν ἔσος.} "Hàn μέν
ὑσοφῆται ἀνιστόποδες, χαμαιεῦναι. ποτ᾽ ἐμεῦ πάρος , 4, 455. Cuterüm quá
Μαντεῖα 3019; ratione, ἐμὸν, hic ultimam producat; item
"A σῶν ὀρείων καὶ χαμαικοιτῶν ἐγὼ ἐμὲ, ver. 257. et μὲν, ver. 251, vide suprà ad
Σελλῶν ἐσελθῶν ἄλσος εἰσεγρα Ψάμην ἄς BI.
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOZ II.
sow ἕταρον πέμπω, πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσι,
ἄρνασθαι" τῷ εὔδρς͵ ἅμα πρόες, εὐρύοπα Ζεῦ"
Εν. δὲ E ἐνὶ φρεσὶν; ὄφρα καὶ ἙὩτωρ
Εἰσεται, 7 ἤ po καὶ οἷος ἐπίστηται πολεριίζειν ;
"H ἕτερος Selma ἢ 1 οἱ τότε χεῖρες, στ ἀπτοι τὶ der tt
αἰνονθ᾽ » OTTÓT ἐγώ περ ἴω Mar ort A Aene.
Αὐτὰρ ἐπεί x ἀπὸ ναῦφι μάχην ἐνοπήν v6 δίηται,
᾿Ασκηθής μοι ἔπειτα νοὰς € ἐπὶ νῆας ἵκοιτο,
Τεύχεσί, Té ξὺν πᾶσι καὶ ἀγχερνάχοις ἑτάροισιν.
"Oc ἔφατ' εὐχόμενος" τοῦ δ᾽ ἔκλυες μητίετα Ζεύς —
/ ,
Τῷ à': ἕτερον μὲν ἔδωκε πατὴρ, ἕτερον ὃ ἀνένευσ:ε" ref nl
INzaà» μέν oi ἀπώσασθαι Dee TE [AY AV τε
το, ὁ 2 δἥεισας T6, s fU Y Aur πατρὶ,
Aane σύον ἀγένευσ' "ax ἀπονέεσθαι.
ΑΨ κλισίην εἰσῆλθε; da: à Seer ἐνὶ χηλῷ.
147
240
Có
pe7 245
τ -
Ec δὲ πάροιθ᾽ ἐλθὼν κλισίης» ἤθελ JUI. 7, 255
eA,
Εἰσιδέειν Τρώων καὶ ᾿Αχαιῶν va QI. /
** Sed socium mitto, multis cum Myrmidonibus, 240
* Ad-pugnam: cum hoc unà victoriam praemitte, laté-sonans Jupiter :
* Confirma autem ei cor in praecordiis ; ; ut et Hector
** Intelligat, num, etiam solus cüme-sit, sciat pugnare
* Noster famulus; an ei tunc tantüm manus invictae
* Insaniant, quandó ego iero ad pugnam Martis. 245
* Ac postquam à navibus proelium clamoremque repulerit,
** Incolumis mihi posteà veloces ad naves redeat,
* Armisque cum omnibus, et cominüs-pugnantibus sociis."
Sic dixit precans: hunc autem audivit Jupiter ; ;
Eique alterum quidem dedit pater, alterum veró abnuit :
À navibus quidem ei repellere proeliumque pugnamque
Dedit; salvum autem Patroclum abnuit ὁ pugná reverti.
«itque hic quidem, ubi za libáratque et supplicaverat Jovi patri,
Rursüs tentorium ingressus est, poculumque reposuit in arcá.
Stetit autem egressus pro tentorio: adhuc enim voluit animo
255
Spectare Trojanorum et Achivorum pugnam gravem. .
Co—
Ver. 950.
Ver. 240. —— πολέσιν. Al. πολέσι. Quod
frigo» μὲν ἔδωκε πατὴρ, ἕτε-
et ferri potest.
Ver. 241.
175.
Ver. 242. Θάρσυνον De analogià voca-
bulorum, ϑαρσῦνω, “ϑάρσῦνος" μαρτύρομαι; μάρ-
σῦρος" νίφειν, νφεσός" et similium innume-
rorum, in quibus nullus unquam est /icen-
tic locus; vide suprà ad 4, 558. et ad ζ',
454.
εὐρύοπα. Vide suprà ad Z,
Fer. 245. —— ἐπίστηται πολεμίζειν.) ΑἹ. |
ἐσίσταιτο πτολεμίξειν.
Ver. 945. ómmoT ἐγώ περ. Quando
ego demüm ?
Ver. 949. μητίετα. Vide suprà ad ὦ,
Urs
ρὸν δ᾽ ἀνένευσε.
Audiit, et voti Phoebus succedere par-
tem
Mente dedit, partem volucres dispersit in
auras.
Sterneret ut subitá turbatam morte Ca-
millam,
Annuit oranti; reducem ut patria alta
videret,
Non dedit; inque Notos vocem vertere
procella. AEn. XI, 794.
Ver. 251. πόλεμόν Tt μάχην τε.] Vide
suprà ad 4, 252, 279.
Ver. 952. ἐξασπονέεσθαι.] Αἱ. ἐξ ἀπο-
νέεσθαι.
Vide suprà ad ὦ, 598,
ἘΠῚ
»- cceeg
2
vd e;
dd. Αὐτίχα δὲ e
A 7 nue" ᾿Εἰνοδίρις, eus παῖδε ἐριδιυαίνουσιν ἐθοντές, Ζ΄..
"d ἀἐῤφοβέοιτες, ὁδῷ & emi οἰκί, ἐγοντῶς» 4
» V δ᾽ εἴ περ παρὰ τίς T
148 OMHPOY IAIAAO3 II. Lis. XVI.
, Οἱ δ᾽ ἅμα Πατρόκλῳ λήτορι set ϑωρηχθέντες bi |
στίχον, ὀφρ᾽ δὲ uL δι Vale atis ὁρουσαν. A LIT I
ες ἐξεχέοντο aoo forcer
c Ia o 260
»/
ἡπίαχοι" ξυγὸν δὲ κακὸν πολέεσσι τιθεῖσι.
2 ἄνθρωπ' oc ὁδίτης
ησει eec 08s Gag. ἦτορ ἔχοντες»
265
Tpóere πᾶς ἐτεζαι, καὶ CLIEUVEL οἷσι τέκεσσι.
Τῶν τότε “Μυρμιδόνες siii καὶ Sup ἢ £Y 0VTEC,
Ἔκ“ νηῶν ἐχέοντο" βοὴ δ᾽ ἄσξεστος ὁ ὀρώρει. co Ka FÉ arit t
Πάτροκλος δ᾽ ἑτάροισιν ἐκέκλετο, μιαικρὸν QU UG ere em ..
Μυρμιδόνες, ἕ ἐτῶροι Πηληϊάδεω ' AMI, HR y
᾿Ανέρες ἐστὲ, φίλοι, μνήσασθε δὲ "acp 06 pret n
"Os ἂν Πηλείδην τιμιήσομιεν, ὃς μέγ ἄριστος
᾿Αργείων παρὰ νηυσὶ, καὶ ὠγχέραχοι γεραποντες"
D» ὃς καὶ ᾿Ατρείδης» εὑρυκρείων ᾿Αγαὶμιέμινων;
ΕΠ ατῆν, ór ἄριστον ᾿Αχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν
“Ὡς εἰπῶν, ὥτρυνε μένος καὶ “ἡ υρυὸν ὃ ἑκάστου" 3
270
275
Illi veró cum Patroclo magnanimo armati
Ordine-ibant, donec in Trojanos magnis cum animis irruerent.
Protinüs autem vespis similes effundebantur
In-viá-habitantibus, quas pueri irritant de more, 260
Assidué vexantes, in viá domicilia habentes,
Insipientes; commune autem malum multis faciunt.
Has porró si aliquis praeteriens homo viator
Moverit insciens, ipsae continuó animosum cor habentes, “
Ultró quaeque provolat, et defendit suos foetus. 265
Harum tunc Myrmidones coifet animum habentes,
Ex navibus fundebantur : clamor autem immensus ortus est.
Patroclus veró socios hortabatur, altüm clamans:
* Myrmidones, socii Pelidae Achillis,
* Viri estote, amici; recordaminique strenuae fortitudinis ; 270
* Ut Pelidem honoremus, qui longé fortissimus est
* Argivorum apud naves, et cominüs-pugnantes famuli :
e ἣν ras autem et Atrides laté-dominans Agamemnon
** Suám noxam, quód fortissimum Achivorum nihil honoravit."
Sic fatus, excitavit robur et animum uniuscujusque : 275
Ver. 260. ——— ἐριδρμεαίνουσιν.)] Tta Codex | detur is legisse, παρὰ φίς σε ἰὼν. Cod. Har-
Harleian. à Th. Bentleio collatus. Atque ita | lean. habet, παρὰ τίς κε κιών.
Eustathius in Commentario, et hunc ad locum, Ver. 265, 264. Τοὺς δ᾽ , οἱ 9.] Vide su-
et suprà ad /, 556. Quod et optime congruit | prà ad 4, 57. ad γ', 200. et ad 9’, 160.
cum sequente, σιθεῖσι. Al. ἐριδμιαίνωσιν" Quod Ver. 964. Κινήσει. «Αἱ. Κινήσῃ. :
et ipsum quoque ferri possit.
Ibid. — toris. ] ' EZ ἔθους βλάπτοντες" — cà
συνήθη πράστοντες" Eustath. ad /, 556.
Ver. 261. ἔχοντας.} "Al. ἔχοντες.
Ver. 965. παρὰ ví; σε κιὼν.) Scholi-
astes, Τὸ ἑξῆς, inquit, παριών τις. Unde vi-
Ver. 969. Μυρμιδόνες, ἕταροι. Quà ratione
Μυρμιδόνες, hic ultimam. producat ; item ἀντι-
κρὺ, ver. 285; vide suprà ad z, 51.
Ver. 915. —— érgws μένος.) Vide suprà ad
y, 44.
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOZ IT. 149
€. evo E
3 2 3 g£ ve J , Ν N ^
E» δ᾽ ἔπεσον Τρώεσσω ἀολλέες" ἀμφὶ δὲ νῆες
E. ^e T -
ad Baghunio κόνμοησαν, ἀυσάντων UT ᾿Αχαιῶν.
AL ^ , e DÀ 7 » eN
Τρῶες δ᾽, ὡς εἴδοντο Μενοιτίου ἀλκίρνον υἱὸν»
Αὐτὸν, καὶ “εράποντα, cQ) ἔντεσι μαρμαίρονταις, ,
Πᾶσιν ὁρίνθη S'UJA0GS D ὅς φαλαγγες» 280
᾿Ελπσόμενοι παρὰ ναῦφι. ποδώκεω 1Πηλείωνα
Μηνιθρυὸν μὲν ἀπορῥίψαι, Φιλότητα δ᾽ ἑλέσθαι"
Πάπτηνεν δὲ ἕκαστος, ὁπή φύγοι ἰσὺν ὄλεθρον... »"
. Πάτροκλος δὲ πρῶτος ἀκονξίξε δουρὶ φαεινῷ fr
e": 7*5 AyrizeU κατὰ μέσσον, ὅθ, πλεῖστοι κλονξοντο» p 7c 985
Nazi παρὰ πρύμνη μεγωθύμου Ἰ]Πρωτεσιλάου" '
Καὶ βάλε Πυραίΐχιμνν, ὃς Παίονας ἱπποκορυστὰς I 3 Lane
ἜἬγαγεν εξ ᾿Αμυδῶνος, ἀπ ᾿Αξιοῦ αὐρὺ ῥέῳτος"
N , NL Án 3 eu 0ov— DAP
/l z To» βάλε p 2 ὦμον" ὁ Ud TI0Q ἐν κονιῆσι e
/A fd -o£€ δέ ᾽ P 2 e. i: .
QUT £0 6V διμωξάς ἐτῶροι 0&6 UAV cU Qspoezney 0
Παίονες" ἐν γὰρ Ἰ]Πἄτροχλος ὅξον A46) ἅπασιν;
Ἡγεμόνα κτείνρις, ὃς EIFE μιά 2 :
" 7 ^-€— τῇ 3 (
Ἔκ νηῶν δ᾽ ἔχάσεν, κατὰ 0. Go Cic e) αἰθόῤνεγον TU
uds; δ᾽ ἄρα γηῦς λίπετ᾽ αὐτόθι" τοὶ δ᾽ ἐφόξηθεν
Ζ2- 645. Ζ
Irruerunt itaque in Trojanos conferti : Circüm autem naves
'Terribilitér resonabant, clamantibus ab Achivis.
"Trojani autem, ut viderunt Menoetii fortem filium,
Ipsum, et famulum, cum armis coruscantes ;
Omnibus commotus est animus, inclinataeque sunt phalanges, 280
Existimantes apud naves velocem Pelidem
Iram quidem abjecisse, in gratiam veró rediisse :
! Circumspectabat igitur unusquisque, quà effugere-posset gravem perniciem.
Patroclus autem primus jaculatus est hastá fulgengi,
Rectà in medium, ubi plurimi tumultuabantur, 285
Navis ad puppim magnanimi Protesilai :
Et percussit Pyraechmen, qui Paeonas equestres-bellatores
Duxit ex Amydone, ab Axio laté fluente :
Hunc percussit dextrum humerum ; is autem supinus in pulvere
Concidit edito-gemitu ; socii autem circa ipsum in-fugam-conjecti-sunt 290
Paeones: Patroclus enim terrorem immiserat omnibus,
Ductore occiso, qui praestantissimus erat in pugnà. ϑ
A navibus igitur eos repulit, extinxitque ardentem ignem : ͵
Semiusta autem navis relicta est illic: in fugam veró versi sunt
Ver. 29. ——— ϑεράποντα. .dutomedonta,| — Ver. 287. Iluezizgeny.] Schol. Ile-
ver. 219. ποίηται và ὄνομα «οῦ στρατηγοῦ, παρὰ τὸ πῦρ
- Ver. 985. ὅπη φύγοι. Al. ὅποι φύγῃ, | xai αἰχμὴν φέρειν τῇ νηΐ. Inepte, ut videtur.
et ὅπως φύγῃ. Nam ab initio appellatus est Πυραΐχιμης" β',
Ver. 284. ἀκόντισε.) Vide suprà ad ὦ, | 848.
140. Ibid. —— ἱπποκορυστὰς.1 Vide suprà ad
Ver. 985. πλεῖστοι κλονέοντο.}] 44]. β΄, 1.
πλεῖστοι καὶ ἄριστοι. Ver. 989. —— ἐν κονίῃσι Κάπσσεσεν.) Vide
Fer. 286. Nar Πρωτεσιλάου. Su- | suprà ad ν΄, 508.
prà, 6, 705. | Ver. 994. 5l, Proindé :
3
150 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ IT.
zo
Τρῶες δισσισίῳ ὑμάδῳ. Δαναοὶ δ᾽ δ ἐπέχυντο͵ “΄
Νῇῆας ἀνὰ ΤῸΝ beg. ὁριαδὸς, δ᾽ ἀλίαστος ἐτύχθη.
"Qs δ᾽ δὲ Q, ὑψηλῆς κὸ θεὸς εἐγάἄλοιο
AE Paine oni MI pue Ζεὺ
Ἔχ 7 € ao» πᾶσαι does αἱ πδωονεέ ἐξ ἄκροι,
Καὶ νάπαι, οὐρανόθεν 0» ἃ σφε Dy T TE ἄσπετος οἰθήρ᾽ ce
"Oc Δαναοὶ νηῶν μὲν ἀπωσάμενοι δήϊον πῦρ,
ees “Τυτθὸν à ἀγέπνευσαν' πολέμου δ᾽ οὐ yíver ἐρωῆ᾽
Οὐ, γάρ, π΄ Z1 AT ἀρηϊφίλον DT ᾿Αχαιῶν
—9À m ΟΡ ἐοντο pue toan ἀπὸ png »
» Sas P
δ᾽ ὦ 0£4720V Apex:
Lis. XVI.
TT 295
᾿Αλλ᾽ £T ag ἀνθίσταντο, νεῶν
Ἔνθα δ᾽ ἀνὴρ € ἔλεν ἀγδρα; μεδασθείσης ὁ ὑσμίνης,,
Ἡγεμόνων' πρῶτος δὲ Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
Avríx ἄρα στρεφθέντος. ᾿Δρηϊλύκου βάλε μῆρον
Ἔγχε!; ὀξυόεντι, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε" ΠΡ
305
ΖΖ
Trojani, immani cum tumultu: Danai autem effundebantur
Naves per cavas : tumultusque vehemens factus est,
Ut veró, cm à summo vertice montis magni
Dimoverit densam nubem fulgurator J' upiter,
Continuoque apparent omnes speculae et cacumina prominentia,
Et saltus, coelitusque adaperitur immensa aethra :
Sic Danai, à navibus quidem depulso hostili igne,
Paululüm respirárunt; pugnae tamen non erat cessatio :
Nondum enim prorsüs Trojani bellicosis ab Achivis
Versis-ubique-tergis fugabantur nigris à navibus;
Sed adhuc resistebant, atque à navibus recedebant necessitate.
Tum veró vir interfecit virum, diffusá-laté pugná,
Ducum: Primus utique Menoetii fortis filius
Statim aversi Areilyci percussit femur
Hastá acutá, penitásque aes transegit ;
295
500
Ver. 298. Κινήσει.] «41. Κινήση.
Ibid.. στεροπηγερέτα. Vide suprà ad Z,
175.
Ver. 299. — igaw.) Cod. Harleian. ἤφανεν.
Ver. 500. ὑπεῤῥάγη ἄσπετος αἰθήρ.)
Schol. ᾿Εξέλαμψεν αἰδήρ' σπουτέσφιν, ἀστραπὴ
ἐγένετο. Similitér et Eustathius. Non tamen
videtur hoc de fulgurum nictattonibus dictum,
sed de serenitate celi post disjectas nubes.
Vide suprà ad 5", 554, &c.
Ver. 501. “Ὡς Δαναοὶ ἀνέσνευσαν ]
Recte hic Eustathius: Ὃ ποιητὴς σολλα-
χοῦ ch» i» πολέμῳ ἀνάπνευσιν, “ Dag" λέγει.
----- ,χ,χασὰ τὸ,
---- ἥν σού vi φόως Δαναοῖσι γίνωμαι.
ver. 59.
ἐσὴν φάος ἐν νήεσσι .
Θεΐης ver. 95.
Ver. 502. Ἰρωή.} Schol, Νῦν, ὁρμή" ἔστι
δ᾽ ovi σὴν ἡσυχίαν καὶ. ἀνάπαυσιν δηλοῖ. De-
buerat ἃ contrario scripsisse : Νῦν, ἡσυχία, καὶ
ἀνάσαυσις" (ἔστι δ᾽ ὅτε σὴν δρμὴν δηλοῖ) Utex
sequenti versu liquet : Οὐ TA'P πω, &c.
Ver. 506. "Ἔνθα δ᾽ ἀνὴρ ἕλεν ἄνδρα, κεδασ-
δείσης ὑσμίνης, ἫἩ γεμόνων" πρῶτος
Recté hic Barnesius ex Eustathio : ᾿Ἔνόα τῶν
ἡγεμόνων, ἀνὴρ ἕλεν ἄνδρα καὶ Ἰπάσροκλος μὲν
πρῶτος. Alii, malé interpungendo,
conjungunt ὑσμίνης ἡγεμόνων" alii, nihilo mi-
nüs inepté, ἡγεμόνων πρῶτος δὲ Ca-
terüm de totà sequenti narratione Zzustathéus :
Ὅρα, δὲ καὶ ἐνταῦθα πολλὴν ποικιλίαν"
τοιαύτη τις κάνταῦθα TU Ὁμηρικῷ πίπλῳ ποι-
12d, ἐμπάσσεται" καὶ οὖ μόνον κατὰ τοὺς τρό-
ὠμὰ σῶν “πληγῶν σε καὶ πτωμάσων, ἀλλὰ καὶ
κατὰ φράσιν σὴν αὐτοῦ σοῦ * ἔβανον." ᾿Ανοὶ
γὰρ σοῦ ῥήματος τούτου, ἰφ᾽ ἑκάστων ἄλλως καὶ
ἄλλως φράξει. Οἷον, —————.
Ver. 508. ἄρα. Connectitur isto vo-
cabulo sententia haec cum eo quod praecessit,
ver. 285.
Ver. 509. — ὀξυόεντι. Vide suprà ad £, 05.
Lis. XVI.
e d. en
^ *Pz£o δ᾽ ὀστέον ἔγχρς᾽ ὁ δὲ, πρηνὴς ἐπὶ γαίης
Κάπαεσ᾽" ἀτὰρ Μενέλαος ἀρήϊος οὗτα Θόαντα,
Στέρνον Min τας de ῦσε δὲ γυῖα. LL.
«ὦ» δ᾽ " Au QuxXor : brio δοκεύσας, qure t :
2d J^" Eon TERES ρυμνὸν d 0c, ἔνθα πάχιστος p
cd Muay ἀνθρώ πέλεται" περὶ δ᾽ i ἔγχεος αἰχμῇ e
rc Νεῦρα xd τὸν δὲ σκότος ὅσσ᾽ ἐκάλυψε.
Νεστορίδαι 0, pi. οὕτασ᾽ ᾿Ατύρνιον ὀξέϊ “δουρὶ
᾿Αντίλοχος» it &éns ς δὲ διήλασε χάλκεον ἔγχρς"
AB Herc δὲ προπάροιβε' Στ Loss get δουρὶ
᾿Αντιλόχῳ ἐποροῦσε, xy VIITOIO ) χολωθεὶς,
Στὰς πρόσθεν νέκυος᾽ τοῦ δ᾽ ἀντίθεο Θρασυμήδης
Ἔφη ὀρεξάώρμενος, πρὶν ἀξαξα Y à ἀφάριαρτεν, τ
"QuoF Bi Assur ἢ δὲ β βραχ, jam ees, 0,2076] o M
ce Δρύψ᾽ ἀπὸ podran ὠπὸ δ 6 τεῦ ὠχριὶς ἀ mo» P
e Mbrtetr δὲ πεσὼν, κατὰ δὲ σκότος ὁσσ᾽ ERE.
"Oe τῷ μὲν ᾿δδιοῖσι κασιγνήτοισι δαμέντε
Βήτην εἰς ἔρεβος, Σαρπηδόνος ἐσθλοὶ & ἑσαῖροι,
. OMHPOY IAIAAOZ II. 151
310
Z4
315
320
325
Fregit autem os hasta: Is veró, pronus in terram 310
Decidit: Item Menelaus mavortius vulneravit Thoantem,
Pectore nudatum juxta scutum ; solvitque membra.
Phylides autem Amphiclum irruentem observans,
Prior assecutus percussit extremum crus, ubi crassissima
Sura hominis est; cireumque hastae cuspide
Nervi discissi sunt: eum vero tenebrae oculos cooperuerunt.
Nestoridae autem ; alter quidem vulneravit Atymnium acutà hastá,
Nempe Antilochus, perque ile trajecit aeream hastam ;
Cecidit igitur hc e ad pedes: Maris autem cominüs μασι
In Antilochum irruebat, ob fratrem iratus,
Stans ante cadaver; eum veró deo-par 'Thrasymedes
Prior est assecutus, antequam zs Zntzlochum vulneraret ; nec aberravit,
Sed vulneravit eum ad humerum protinüs; extremum autem brachium hastae cuspis
Amputavit à musculis, et os penitüs abscidit :
Fragorem igitur edidit cadens, et caligo ei oculos cooperuit. 525
Sic illi quidem duo duobus à fratribus domiti
Iverunt ad Erebum, Sarpedonis fortes socii,
MM M —— M M M M M —MMÀÀÀ— MÀ € ÀÀ— Ὁ À MÀ
515
520
Ver. 510. γαίης. AL. γαίῃ.
Ver. 511. ---- οὖτα. Vide suprà ad ν΄, 192.
Ver. 813. Φυλείδης.} Memes, Phylei filius.
Ver. 515.— αἰχμῇ.} Cod. Harleian. ἀκμῇ.
Et Schol. ibidem inedita, ὀξύτητι.
Ver. 511. 522. οὔτασ᾽. Vide suprà ad
&, 140.
Ver. 521. πρόσθεν vímvos.] Cod. Har-
leian. à Th. Bentleio collatus, προπάροιδε νέ-
xv». Quod οἱ ferri possit. Nam νέκυσς, ut ex
Scriptoribus Tragicis liquet, pronuntiabatur
interdum »ízz;. Vide et infrà, ver. 526.
Ver. 522. σποὶν οὐτάσαι. ] Quà ratione,
πρὶν, hic (etiam extra caesuram) produca-
tur; item ἀντικρὺ, ver. 546. vide suprà ad
ἄς 51. n. 8.
Ver. 324. ἀπὸ δ᾽ ὀστέον ἄχρις ἄραξε: εἶ
Schol. ᾿Απέσχιζε τὴν σάρκα, ἄχρι σοῦ ὀστοῦ.
Eustathius : ᾿Απάραξε σοὺς peus, tig ὀσσοῦν ἄχει.
At, οἱ παλαιοὶ, inquit, σὸ ἄχρις, ἀντὶ coU
διόλου, φασί. Τύτησια os ipsum dicetur ab-
scissum.
Ver. 325. Δούπησεν.
181.
K4
Vide suprà ad /,
152 ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΛΙΑΔΟΣ IT. Lis. XVI.
"Y iec ἀκοντισταὶ ᾿Αμισωδάρου' óc p^ Χίμαιραν
Θρέψεν ἀμαιμμακέτην, "ip κακὸν οἰνθρώποισιν.
uv δὲ λεόξουλο Qin Urge ς ἐπορούσας
Ζωὸν & Pd ζῇ αζῥεντα κατὰ La ἀλλά οἱ ὖθι
Λῦσε μένος, “πλῆξας ξίφει εἰ ἄδχε
Πῶν δ᾽ ὑπέ ὑερμιάγθδη P. eimi rond δὲ xag 0006 Ζ
"EAA«Gs zo ρφύρεος γάνατος καὶ βορὰ pis ilf etr
330
Πηνέλεως δὲ, Λύκων τε; συνέδραμον" ἔγχεσι μὲν γὰρ “ 885
ἯΙ μδροτον ἀλλήλων, μέλεον δ᾽ ἠκόντισαν ἄμφω" :
Τὼ δ αὗτις ξιφέεσσι συνέδραμον ἔνθα Λύκων μὲν
Ἱπποκόρνου κόρυθος φάλον ἤλασεν, ἀμφὶ δὲ καυλὸν
ἘΠ Φ
Φάσγανον ἐρῥαίσύη' ὁ δ᾽ ὑπ οὔατος αὐχένα Sreive
Πηνέλεως, πᾶν δ᾽ εἴσω ἔδυ ξίφος: ἐσχεθε δ᾽ oiov
Δέρμα: παρηέρθη δὲ κάρη; ὑπέλυντο δὲ γυΐω.
Filii jaculatores Amisodari ;
qui Chimaeram
Nutrivit insuperabilem, multis perniciem hominibus.
Ajax veró Cleobulum Oiliades impetu-facto
Vivum cepit, impeditum in turbá ; sed ei ibi-statim
Solvit robur, percutiens ense cervicem capulum-magnum-habente.
Totus autem incaluit ensis sanguine :
Occupavit purpurea mors, et fatum violentum.
Peneleus autem Lyconque concurrerunt ;
Aberrárant à se invicem, et incassüm jaculati erant ambo ;
Hi igitur rursüs ensibus concurrerunt: tunc Lycon quidem
Setis-equinis-cristatae galeae conum percussit, et juxta capulum-
Ensis fractus est :
Peneleus, totusque immersus est ensis ;
at ei sub aure cervicem percussit
340:
σοο
eique oculos
hastis enim 535
retinebat autem sola 240
Cutis; pendebatque ab eá caput; solutaque sunt cjus membra.
Ver. 538. -------- ᾿Αμισωδάρου" ὅς ῥα. dmiso-
dari: ejus, qui . Ejus videlicet, qui —.
Ver. 599. — πολέσιν.) Al. πολέσι.
ferri possit.
Ver. 553. IZ» δ᾽ ὑσεθερριάνθη ξίφος αἿ-
ματι.) Ἔστι καὶ ἡ ἔμφασις' ἥπερ, δὶ ὑπονοίας,
ἐπίτασιν σοῦ λεγομένου παρίστησιν" Οἷον s Πᾶν
ἦν δ᾽ ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι. " καὶ γὰρ ἐν
σούτῳ παρέχει μείζονα ἔμφασιν, ὡς βασπεισ-
θέντος οὕτω ποῦ ξίφους, ὥστε ϑερμανθήναι. IDiony-
sius Halicarn. sigh τῆς Ὁμήρου ποιήσεως, ὃ
T.
Quod et
lit hasta Tago per tempus utrum-
que
Stridens, trajectoque haesit tepefacta ce-
rebro. ZEn. IX, 418.
stomachoque infixa sub altum
Pectus abit; reddit specus atri vulneris
undam
Spumantem, et fixo ferrum in pulmone
tepescit. Ibid. 699.
Ver. 554. "EAXa6: πορφύρεος ϑάνατος. Ho-
mro πορφύρεος Θάνατος, non est purpurea
mors, quà ratione Virgilius dixit, de eo qui
sanguinem ense trajectus vomeret, * Pur-
* puream vomit ille animam ;" sed, ut recté
interpretatur Scholiastes, ira mors. Sic
infrà, ver. 550.
ϑανάτον δὲ
λυψεν.
Et £', 551.
πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα t αὐτήν.
Porró quà analogià é πορφῦρειν deducatur
πορφὔρεος, vide suprà ad Z, 558 et 482.
Ver. 555. — ἔγχεσι] Cod. Harleian. ἔγχεϊ.
Ver. 536. — puíAsoy.] VOX, μέλεος, vim
habet peculiarem. Scholiastes ad. Zristopha-
nem exponit, μάταιος, ἄθλιος» δυσευχήρ" δὰ
istum posu
᾿Αλλ᾽, ὦ μέλ᾽, ἐξήλικας ἐ ἐμέ γ᾽ ἐκ σῶν ἐμῶν.
Nub. 53.
Ibid.— ἠκόντισαν. Vide suprà ad 4, 140.
Ver. 538. καυλὸν.) dl. καυλῷ.
Ver. 540. ἔσχεθε δ᾽ οἷον. Ita edidit
Barnesius ex Schol. et MSS. Quocum facit
Cod. Harleian. Al. ἔσχε δὲ οἷον,
μέλαν νέφος ἀμφεκά-
Lim. XVI
OMHPOY IAIAAOZ IT.
158
Μηριόνης δ᾽ ᾿Αχάμαντα, κιχεὶς “ποσὶ ᾿καρπουλίριοισι;
NE » FTTUY ἐπιδησόρμενον, κατὰ δεξιὸν ὦ ὦμον
"Heize δ᾽ ἐξ ὁ ὀχέων, κατὰ δ᾽ ὀφθαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς.
| νοις δ᾽ ᾿Ερύμαντα κατὰ στόμα LAE χαλκῷ
345
No£e σὺ δ᾽ ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησε
Νέρθεν ὑπ᾿’ ἐγκεφάλοιο" κέασσε δ᾽ ἄρ᾽
ὀστέω λευκᾶ"
Ἔκ δὲ τίναχθεν ὀδόντες" ἐνέπλησθεν δέ οἱ ἄμφω
Αἵματος ὀφθαλμοί: v0 δ᾽ ἀνὰ στόμα καὶ κατὰ ῥῖνας
Πρῆσε eov Sav&coy δὲ μέλαν νέφος ἀμφεκάλυψεν. 850
Οὗτοι ἄρ᾽ ἡγεριόνες Δαναῶν ἕλον dioe €, ἕκαστος.
Ὡς δὲ λύκοι οἴρνεσσιν ἐπέχραον, Ἶ ἐρίφοισι,
Σώνται, ὑπ᾿ ἐκ μήλων αἱρεύμενοι;, QiT ἐν ὀρεσσί,
Ποιμένος ἀφραδίησι διέτιναγεν" οἱ δὲ ἰδόντες;
Aia διαρπάζουσιν ἀνάλκιδα συμὸν € ἐχούσας"
Ως Δαναοὶ Ῥρώεσσιν € ἐπέχραον"
οἱ δὲ φόξοιο
Δυσκελάδου avro, λάθοντο δὲ “ούριδος ἀλκῆς.
Αἴας δ᾽ ὁ μέγας αἰὲν ἐφ᾽ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ
"lez ἀκοντίσσαι" ὁ δὲ! ἰδρείῃ πολέμοιο,
᾿Ασπίδι ταυρείη κεκαλυμμένος εὑρέως ὦμους,
960
Meriones autem Acamanta, assecutus pedibus velocibus,
Percussit, currum conscendentem, ad dextrum humerum ;
Ceciditque ἐς ex curru, oculisque offusa est caligo.
Idomeneus autem Erymanta in os saevo aere 545
Percussit :
Excussi veró sunt dentes ;
Sanguine oculi ;
atque in-adversum hasta aerea pertransiit
Subtus sub cerebro ; diffiditque ossa alba :
impletique sunt ei ambo
quem et per os quoque et per nares
Efflavit aperto-ore ; Mortis autem nigra eum nubes obtexit.
Zitque hi quidem ductores Danaorum, interfecerunt virum singuli.
Ut veró lupi agnis vehementi-impetu-irruunt, vel-hoedis,
Exitiabiles, ἃ gregibus surripientes, qui in montibus
Pastoris stultitià dispersi sunt ;
hi autem conspicati,
Statim discerpunt imbellem animum habentes : 255
Sic Danai Trojanis vehementi-impetu-irruebant ;
Illi autem fugae
Horrisonae meminerunt, oblitique sunt strenuae fortitudinis,
Ajax veró ille magnus semper in Hectorem aere-armatum
Cupiebat jaculari ;
Clypeo taurino coopertus latos humeros,
Ver. 546. — ἔξεπέρησε.) 44]. εἰσεπέρησε.
Ver. 551. ἄρ΄. Connectit sententiam
hzec vocula, cum eo, quod przcessit, ver.
506. Cod. Harlean. à Th. Bentleio collatus,
habet ἅμ᾽. Exponuntque Scholia ibidem in-
edita, ἐν ἑνὶ καιρῷ.
Ver. 555. ziv.) Qui utique
Ver. 558. — Αἴας δ᾽ ὁ μέγας.) Pronuntia-
batur ὁμμέγας. "Vide suprà ad ver. 228.
is autem scientià bellandi,
Ποιεῖ δὲ καὶ δυσφωνία συνθέσεως ἐν πολλοῖς μέγε-
θο:ς. Οἷον và “Αἴας δ᾽ ὃ κβέγας De-
met, Phaler. zi Ἕρμηνεί ἴας, $ 48. Kzi γὰρ TÀ
δύσφωνον, πολλαχοῦ ὀγπκηρόν" ὥσπερ, * Αἴας δ᾽
54:5 μέγας — Πολὺ ys μᾶλλον và» Αἴαντα
μέγαν ἐνέφηνεν, - τῆς ἑπταξοείης ἀσ-ίδος. Id.
» 105. Consultó certé ita scripsit Poéta,
cüm (ut recté annotavit | Barnesius) facilé di-
cere potuisset, Αἴας δ᾽ αὖ μέγας —.
154 OMHPOY ἹΔΙΑΔΟΣ II.
Σκέπτετ' ὀστῶν τε ῥοῖζον καὶ δοῦπον ἀκόντων.
ἜἜ μὲν δὴ γίγνωσκε μάχης erepta vien
᾿Αλλὰ καὶ ὡς ἀνέρωιμινε, σάω δ᾽ ἐεξιήρας ἑταίρους.
Ὡς δ᾽ or or “Οὐλύμπου γέφος ἔρχεται οὐρανὸν εἴσω,
ΑΑἰθέρος t £x δίης» δ᾽ ὅτε τέ Ζεὺς λαίλαπα τείνει"
Ως τῶν ἐκ νηῶν γένετο ἰαχή TÉ Φόδος TÉ'
Οὐδὲ κατὰ μοῖραν πέραον πάλιν" Ἕκτορα δ᾽ ἵπποι
[Ἕκφερον ὠκύποδες σὺν τεύχεσι: λεῖπε δὲ λαὸν
Τρωϊπὸν, obs ἀέκοντας ὀρυκτὴ τάφρος. ἔρυκε.
Πολλοὶ δ᾽ ἐν τάφρῳ ἐρυσάρμιατες ὠκέες ἵπποι
"Αξαντ᾽ ἐν πρώτῳ ῥυμῷ λίπον ἄρμιατ᾽ ἀνάκτων.
Πάτροκλος δ᾽ ἕπετο; σφεδανὸν Δαναοῖσι κελεύων,
Toa aas) φρονέων" οἱ δὲ ἰωγχῆ τε φόξῳ τε
Lis. XVI.
365
370
Observabat sagittarumque stridorem, et sonitum jaculorum.
«4c certé quidem jam videbat pugnae alió-inclinatam victoriam :
Sed et sic manebat, servabatque charos socios.
Ut veró quandó ab Olympo nubes vadit in coelis,
Aetherem post serenum, cüm Jupiter nimbos-procellosos inducit : 265
Sic horum, à navibus fugientzum, factus est clamorque fugaque :
Neque sine foedà-clade fossam transibant rursüs :
Hectorem autem equi
Efferebant veloces cum armis ; deseruitque is populum
Trojanum, quos invitos profunda fossa co&rcebat.
Multi veró in fossá trahentes-currum veloces equi, 3570
Fractos ad summum temonem liquerunt currus regum.
Patroclus autem insequebatur, vehementér Danaos adhortans,
"Trojanis mala cogitans :
hi autem clamoreque fugáque
J
Ver. 561. Σκέστετ᾽ ὀστῶν vt ῥοῖζον καὶ δοῦ-
σον ἀκόντων. Καὶ mico σε δὴ κασασκευάζου-
σιν οἱ ποιηταὶ , πρὸς χρῆμα δρῶντες, οἷ-
κεῖα καὶ δηλωσικὰ σῶν ὑποκειμένων TE ὀνόμα-
τα, καὶ μιμητικώτατα τῶν πραγμάτων"
ὡς ἔχει ταυτὶ * Σχέσπεσ᾽ διστῶν σε
e ῥοῖξον καὶ δοῦπον ἀκόντων. Dionys. Halicarn.
περὶ συνθέσεως, $16. Vide suprà ad β΄, 210.
et ad γ΄, 565.
Ver. 565. ᾿Αλλὰ καὶ de ἀνέμιμνε.ἢ Mod
paululüm retrocedebat, modà adversus hostem
consistebat ; vi scilicét, non preepositionis so-
lius, ut ait Eustathzus; sed et temporis im-
perfecti. Vide suprà ad 3', 87. et ad y,
84.
Ibid. —cán.] Barnesius ex Etymolog. Magn.
Xáo δ᾽ ἐριήρας ἑταίρους" ἔσει ῥῆμα, σέω, và σώζω
προπῇ rera σάω" τὸ παθητικὸν σάομαν ἐσαό-
μην») ἐσάου" καὶ Tem Δωρικῇ σῆς 0U εἰς ως οὐ
συναρχιομένως σάω. Μαὶϊὲ ; secunda enim per-
sona minimé hic cum sententià congruit.
Meliüs Eustathius: cà δὲ σάω ποιητικῶς ἀπο-
xtixóT TU! ἐκ τοῦ σάωζεν, ὁ ἔστιν ἔσωζεν᾽ ἵνα κατὰ
μὲν τὸ ἀναύξητον, ἰωνίζηφαι ἡ Mii" κατὰ δὲ σὴν
ἀποκοπὴν αἰολίζηται.
Ver. 565. ---- ὅτε σε. Quando utique -
Ibid. πείνει. Cod. Harleian. τείνῃ.
Ver. 566. γένετο ἰαχή σε φόβος σε. ἢ
De ultimá vocis, γένετο, hic, item δὲ, ver.
515. productá ; vide suprà ad δ΄, 456.
Ver. 567. Οὐδὲ xacü μοῖραν πέραον Tá-
Av. ] — οὐ κατὰ μοῖφαν πίραον σ'΄άλιν οἱ Τρῶες"
ἤγουν ἀτάκτως καὶ δυσδαιμόνως διεπέρων σὴν Tá-
9e» ὡς φεύγοντες" ὅπερ ἐκεῖνος ἔφην, οὖ κατὰ
κόσμον φεύξεσθαι. Ταὐτὰ yde demi μοῖρα, καὶ
κόσμος, οὕτω καὶ TÀ, οὗ κατὰ ui, uy, καὶ T, οὖ
xaT κόσμον. Eustath. —Caeterüm quá rati
one, xzzz, hic ultimam producat ; ; item ὀρινό-
μενον, ver. OTT. et ᾿Αντικρὺ, ver. 580. Vide
suprà ad Z ά, 51. n. 8.
Jbid.— Ἕκτορα δ᾽ immu "Exsgoy ὠκύποδες.]
Absurdé hic Spondanus : * Homere, ubi
"est tuus nunc Jupiter, cujus auxilio freti
* Trojani paulà anté triumphabant ? 4n idem
* quoque cum "Trojanis aufugit ? aut qjus po-
* tentia infirmata est?" — Quasi scilicét hoc
ipsum non przedixisset Jupiter.
Ver. 971. "Afayr iv πρώσῳ. Numero
duali, binos in singulis curribus equos fuisse
indicatur, "Vide suprà ad 4, 566.
|
|
|
|
Lis, XVI.
OMHPOY IAIAAOZ IT. 155
Πάσας πλῆσαν ὁδοὺς, ἐπεὶ ὧρ τράγεν" ὕψι δ᾽ ἄελλα
Σκίδναθ᾽ ὑπαὶ νεφέων" τανύοντο δὲ μυώνυχες ἵπποι
7 Ind y
"Aspoppor προτὶ ἄστυ, νεῶν ἀπὸ καὶ κλισιάων.
^ ^
Πάτροκλος δ᾽, 7] πλεῖστον ὀρινόμνενον ἴδε λαὸν,
Τῇ p ἔχ
N 7] [od y,
᾿ ὁμοκλήσας" ὑπὸ δ᾽ ἄξοσι φῶτες ἔπιπτον
Πρηνέες ἐξ ὀχέων, δίφροι δ᾽ ἀνεκυμξαλίαζον.
᾿Αντικρὺ δ᾽ ἀνὰ τἄφρον ὑπέρθορον ὠκέες ἵπποι,
980
" AjGporois og IIgAz Soi δόσαν ἀγλαὰ δῶρα,
Πρόσσω ἱέμνενοι" ἐπὶ δ᾽ Ἕκτορι κέκλετο Suppe"
Ἵετο γὰρ βαλέειν" τὸν δ᾽ ἔκφερον ὠκέες ἵπποι (ἐδ
Ὥς δ᾽ ὑπὸ λαίλαπι πᾶσα κελαινὴ ere 7 À
"Hguer ὀπωρινῷ, ὁτε At Gpóvovrov γέει, ὕδωρ
: 2 χαλεπήνῃ, a ων v
Ζεὺς, ὅτε δή ῥ᾽ ἀνδρεσσι κοτεσσ
385
x
Omnes implebant vias, postquam dissipati sunt: in altum autem procella pulveris
Spargebatur sub nubes ; perniciterque currebant solidi-ungulis equi
Retró ad urbem, à navibus et tentoriis.
-n-z
oíO
Patroclus veró, quà plurimüm turbatum videbat populum,
Eà utique dirigebat equos, minacitér-clamans : sub axibus autem viri cadebant
Proni de curribus, currusque cum-fragore-evertebantur. "
E regione autem fossam transilierunt veloces equi,
980
Immortales, quos Peleo dii dederant praeclara dona,
Prorsüm pergere-cupientes: in Hectorem autem instigabat eum animus ;
Cupiebat enim percutere: illum veró extulerunt veloces equi.
Ut veró à nimbo-procelloso tota nigra obruta-gravatur terra
'Tempore autumnali, càm rapidissimum fundit imbrem 58
οι
Jupiter; quandó utique bominibus iratus saevit,
Ver. 574. —— ἐπεὶ ἄρ vuéys.] Vocula
ἰδία, Ze, nequaquam hic supervacanea est;
sed vim habet in connectendá sententiá cum
eo quod przcessit, ver. 966. “Ὡς τῶν ἐκ νηῶν
ψένεφο ἰαχή, ὅτε.
Ibid. — ἄελλα. lta recté edidit Barneszus.
Zl. ἀέλλη ; malé: Nam apud Homerum Z
naturà brevis, ut in μοῦσα, τάττω, ἄελλα, et
similibus, nunquam mutatur in ἡ, Vide su-
prà ad β΄, 514. et 655. et ad ν΄, 192.
Ver. 579. ἀνεκυμξαλίαζον.)] Oi δὲ πα-
λαιοὶ φασὶ, καὶ ὅτι v0 ῥῆμα βομξῶδες ὃν, ἔμφασιν
ἔχει τῆς μετὰ ἤχου τῶν ἁρμάτων ἀνωτροπῆς.
Eustath, Vide suprà ad γ΄, 565. et ad ?',
455.
Ver. 380. ἀνὰ.] 4l. ἄρα.
Ibid. ὑπέρθορον.Ἶ «Αἱ. ὑπέκθορον,
Ver. 884. Ως δ᾽ ὑπὸ λαίΐλασι.
Sepe etiam immensum cclo venit agmen
aquarum,
Et fedam glomerant tempestatem imbri-
bus atris
Collecte ex alto nubes; ruit arduus z-
ther
Et pluvià ingenti sata leta, boumque la-
bores
Diluit: implentur fosse et cava flumina
crescunt
Cum sonitu, fervetque fretis spirantibus
zequor. Georgic. 1, 522.
Ibid. βέξριθε.1 Vide suprà ad 4, 57.
et ad ff, 514. «Αἰ. piGgvx:' ut infrà eg,
264.
Ver. 585. — ὀπωρινῷ.] Vide suprà ad £, 5.
Ibid. λαξδρότατον.) dl. λαυρότατον.
Ibid. χέει ὕδωρ Ζεὺς, κοπεσσάμενος
—-— σκολιὰς κρίνωσι ϑέμιστας.} Τὰ δὲ λοιπὰ
τῆς παραξζολῆς ἐκφρασείδιόν σε ἔχει μεγάλου
κατακλυσμοῦ, καὶ αἰτίαν αὐτοῦ ἠθικὴν, καὶ διδασ-
καλίαν εὐθυδικίας" ἢ ἐναντίον σὸν Σκολιὰς κρίνειν
ϑέμισσως" δῆλον δὲ ὅτι σε σεμναὶ πάντως αἱ τῆς
εἰρημένης παραξολῇς ἔννοια! σοιαῦται γὰρ αἱ
τῶν μεγάλων καὶ ϑείων πραγμάτων ἐκφράσεις,
καὶ αἱ ἠθικαὶ παιδεύσεις" καὶ ὅτι σκοπὸς αὐτῇ,
φσοῦσο μόνον δηλῶσαι, ὡς αἱ Τρωϊ καὶ ἵσ'πιοι οὕχω
ἀσθμιαίγουσωι τῷ συντόνῳ δρόμῳ σῷ ἐκ τοῦ διώ-
κεσθαι, καθὰ ἐν δεινῷ κατακλυσμῷ τῷ ἐκ 9:ο-
μηνίως, χαράδραι μεγάλα στενάχουσι ῥέουσαι.
Eustath.
Ver. 386. ὅτε δή p vesci] ΑἹ.
ὅςε δή τ᾽ ἄνδρεσσι. Coeterüm de isto δὴ, vide su-
prà ad β', 158,
CI
156
OMHPOY IAIAAOXZ IL.
Οἱ βίῃ εἰν Api eei n m Musei,
Lps XVI.
Ἔκ 0i δίκην € ᾿ἐλάσωσι, Sea oTi οὐκ ἀλέγοντες"
Τῶν δέ τε πᾶντες μὲν ποταμοὶ πλήθουσι ῥ ῥέοντες;
Πολλὰς δὲ ἴων e ἀποτμήγουσι κυσὶ χαράδραιη. 4
Ἔς δ᾽ MP 0,
mp pie iioc, ρασὶ βέου
Ἔξ ὁ ὀρέων ἐπὶ πὰρ ζυΐνυῦει δὲ τε ἔργ᾽ οἰὐγθρώπων"
Ὡς ἕπποι Τρωαὶ μεγάλα στεν χοντο “γέουσαι. 7
IIáz 0x06. δ᾽, ἐπ
ἐς Dx 7, pao δε
ΑΨ € ἐπὶ γήας ἐέργε ταλιμάἐττέ, ao. ἐγ οὐδὲ $02. o6,
e MEI ispuévous ἐπιξαινέμεν, ἀλλὰ μεσηγὺ
890
οι
ὡλωγγᾶς;
Νηῶν καὶ ποταμοῦ καὶ τείχεος δ ψηλοῖν Ζ., 1
Krzive /Iu eru Tu) TEE NBERL I τα ποινῆν. »
ἜἜνθ᾽ ἦτοι Πρόνοον πρῶτον βάλε
Στέρνον γυμγωθέντω παρ᾽ ἀσπίδα" λῦσε δὲ γυῖα.
Qui vi in foro perversa exercent judicia,
δουρὶ φαεινῷ; :
400
Justitiamque expellunt, deorum ultionem nihil verentes ;
Horumque omnes quidem fluvii inundant fluentes,
Multasque montium-devexitates tunc abscindunt torrentes,
$90
Et in mare purpureum valdé strepunt fluentes
Ex montibus in praeceps ; corrumpunturque opera hominum :
Sic equae TTrojanae valdé ingemiscebant currentes.
Patroclus autem, postquàm primas intercidisset phalangas,
Rursus ad naves coércitos-egit retrorsüm, neque ad urbem 595
Sinebat cupientes ascendere, sed inter
Naves et fluvium et moenia sublimia
Occidebat rapidé-insequens, multorumque exigebat ultionem,
Tunc quidem Pronoum primum percussit hastá fulgenti,
Pectore nudatum juxta clypeum:
solvitque membra.
400
Ver. 587. 588. — κρίνωσι — ἐλάσωσι.] Cod.
Harleian. κρίνουσι ἐλάσουσι.
Ver. 588. — ϑεῶν ὄπιν οὐκ ἀλέγοντες.} 1260-
rum ultionem. Sic Odyss. Q', 28.
οὐδὲ ϑεῶν à ὄπιν ἠδέσατ᾽
Et Hesiod. "Eey. καὶ auto. 1,188:
οὐδὲ ϑεῶν ὅσιν εἰδότες
Et Theogon. ver. 222 :
πρίν. y ἄπο τῷ δώωσι κακὴν σιν, ὅστις &-
μάρτῃ.
Ver. 590. —— κλισῦς.Ἶ Zl. κλειτῦς" Auc-
toribus non inidoneis. Quod autem JZarne-
sius de Metro, nibili est. Ex xAieuzi; enim
tam recté κλίσὺς, quàm ex xízAL4z deduci-
tur κλυτὸς; ut Am, AbTig, eX λῦω, λέλὔμαι,
&c. "Vide suprà ad 4, 514. Sic Odyss. £,
470:
Εἰ δέ κεν ἐς κλιτὺν ἀναξὰς ----
Ver. 591. πορφυρέην. Vide suprà ad Z,
558. et 482.
Ver. 594. — ἐπεὶ οὖν. ᾿ Ἔστι δὲ καὶ ἐνταῦθα
TÀ οὖν, ἀντὶ τοῦ δή" ἵνα εἴη τὸ, iri οὖν, σαὐ-
σὸν σῷ, ἐπειδή. . Eustath. "WVerüm mon hic
supervacuum est istud οὖν. Eam enim feré
vim habet iz: οὖν, ac si latiné dicas: Post-
quam, ut diri; vel Postquam, eo modo quo
dixi ———.
Ibid. ἐσέκερσε.] Al. ἀπέκερσε.
Ver. 595. "Ay, ἐσὶ νῆας ἔεργε παλιμσεσὶὲς,
οὐδὲ πόληος Elm ἱεμένους Ἐσιδαινέμεν. ϑροπάα-
nus, et Eustathius, et Domina JDacier, ha;c
de Grecis accipiunt ; quasi Patroclus nimi-
rüm partim, etsi non plené, monitorum A-
chillis meminisset; suosque proindé, ne T'ro-
Janos ulteriüs insequerentur, urbemque ag-
grederentur, cohibuisset. Cum veró £y: de
hostibus propriüs dicatur, yocesque ἐπέκερσε
et κτεῖνε ad Trojanos plané respiciant, nec
ulla hic Graecorum fiat mentio ; istud, ἊΨ
ἐπὶ νῆας ἔεργε, &c. de Trojanis potiüs à Pa-
troclo, ne in urbem se reciperent, interclusis
dictum crediderim.
Ver. 898. — μεταΐσσων.} Al. μεσαΐγδην,
Ibid, — ἀπετίννυσο.] Vide suprà ad γ', 279.
— M — PCR
"v4
118. XVL .OMHPOY IAIAAO3 IT. 17
Δούπησεν δὲ πεσών" ὁ δὲ p ores υἱὸν,
ai ὁρριηθεὶς, (o piv τὐξέστῳ ἐν! δίφρῳ. .
LN φρένας, ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν
Ea Ὁ ἐγχεῖ γύξς ee p.
»4 Γναϑμὸν iet διὰ δ᾽ αὐτρῦ’ ὁθογτων' μά υ
zu Εἴλκε δὲ δουρὸς ἑλῶν ὑπὲῤ αὐτυγός" ὡς ὅτε Tig φὼς
u^ NY ptum ἱερὸν i
"Ex πόντοιο ὑρᾶζε i T Dou
"Os d ἐκ δίφρ 0l ἡνότίι, δουρὶ φαεινῷ"
Κάδδ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ στόμ, ζωσέ' Ζεσόντα δέ μιν λίπε “υρυός. 410
Αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ᾽᾿Ερύαλον r3 “οὐ βάλε πέτρῳ, 7
ἹΜΜέσσην atate Qu ἡ δ΄ ἃ ιγχοφχάσα κεάσθη €^
Ἔν κόρυθ, fgg ὁ δ᾽ ἄρω dec ἐπὶ yen 3 to
Κάππεσεν" ἀμφὶ δέ μιν νάνατος χύτο ϑυμοραϊστής. ε΄
Αὐτὰρ | ἔπειτ Ἐρύμαντα, καὶ ᾿Αμφοτερὸν, καὶ Ἐπάλτην, 415 E
Τληπόλεμιόν TÉ Δαμαστορίδην, Ἔχίον ΤῈ» Πύρην T£,
᾿ἸΙφέα 7, Εὐϊππόν T£) καὶ Ἂς jg» Πολύμηλον,
Πάντας £z σσυτέρους᾽ πέελασε v UO πουλυξοτείρη.
axe “Τρ CCOoT-em-:
"Pr Za ] C
Fragorem veró ἐς edidit cadens: Patroclus autem Thestorem, Enopis filium,
Iterum impetu-facto, (qui quidem eleganter-polità in sellà
Sedebat contractus; perculsus enim erat animo, ex manibusque
Habenae defluxerant; Patroclus autem eum) peréussit cominüs
Malam dextram, perque ejus transegit dentes : 405
'Traxit autem eum hastá levatum super orbile-Ad-sellam-currüs-fixum ; veluti cüm vir
Scopulo in prominenti sedens, sacrum pisce
Ex ponto foràs lino et splendido aere :
Sic hunc traxit ἃ curru hiantem Patroclus hastá fulgenti ;
Inque os demum excussit: lapsumque ipsum liquit anima. 410
'Tum deinde Eryalum irruentem percussit Patroclus saxo,
Medio in capite; illudque in duas-partes totum diffissum est
In casside validà: is itaque pronus in terram
Decidit ; ipsumque mors circumfusa est exitialis.
Ac postea Erymanta, et Amphoterum, et Epaltem, 415
Tlepolemumque Damastoridem, Echiumque, Pyremque,
Ipheaque, Euippumque, et Argeadem Polymelum,
Omnes alium-super-alium dejecit in terram almam.
Ver. 405. ἀλείς.) Al. ἁλείς. Athenaeus, Lib. VII. cap. Ἴ.
Ibid.—— πλήγη.] Vide suprà ad γ΄, 51. Ver. 411. ᾿Ἐρύαλον.} Cod. Harlein.
Ibid. ix δ᾽ ἄρα χειρῶν.) .4deóque ἃ ma- | Ἐρύλαον.
ribus. Ibid. — ἐπεσσύμενον. 44]. ἐπεσσύμενος.
Ver. 405. αὐτοῦ. Γναθμοῦ δεξισεροῦ. Ibid. — βάλε πέτρῳ, Μέσσην κακκεφαλήν.
Ver. 407. ἱερὸν ἰχϑθὺν.} λέγει δὲ ie- mediam ferro gemina inter tempora
e» LL κατά τινας. ὧν καὶ ᾿Αρισποτέλης, σὸν frontem
᾿Ανϑίαν, οἷα σημαντικὸν ὄντα στοῦ nov &»w| Dividit. — AEn. 1X, 750.
σὴν ϑάλασσαν" ἐπεὶ ὅπου ᾿Ανθίας, ἐκεῖ οὐκ Ver. 416. Πύρην «ε.1 Cod. Harleian.
ἔστι ϑηρίον ϑαλάσσιον' P σημείῳ χρώμενοι, xa- Ἰπύριν τε.
τακολυμξῶσιν ἀδεῶς οἱ σπογγεῖτ᾽ καὶ σὸν ἰχθὺν,)] γεν. 418. ------ aae] Vide suprà ad ὦ,
διὰ χοῦτο καλοῦσιν ἱερόν, Eustath. | Sic et| 140.
,ὔ
158 ΟΜΗ 9 34 JMAagzm . 1.8, ΧΥΙἹ.
Σαρπηδὼν δ᾽ ὡς οὖν [ὃ ἀμιτροχίτωνας ἑταίρους
Χερσ᾽ ὑπὸ Πατρόκ Mevojri& D δαμέντας, 440
7 / zi ἢ, Ὁ Ζ2 Cdi riim /
V «2756 &o ἀντιθεοίδι Moe aces Δυκίοισιν"
Αἰδὼς, ὦ Λύκιοι, πόσε φεύγετε; νῦν Sooi ἐστέ"
᾿Αγτήσω γὰρ ἐγὼ τοῦδ᾽ ἀνέρος, ὄφρα δατίω, dci |
Ὅστις 00€ χράτεει" καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε P9
Τρῶας" ἐπεὶ πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν ἡδὺ ἔλυσεν. 495
Ἦ pa, καὶ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν yv Pu Ca M op —
Πάτροκλος δ᾽ ἑτέρωθεν, ἐπεὶ ἴδεν, ἔκθορε δίφρου.
Οἱ δ᾽ ὥστ᾽ αἰγυπιοὶ, γωρυψώνυχες, ἀγκυλοχ εἴλαι»,
Πέτρη ἐφ᾽ ὑψηλῇ μεγάλα κλάζοντε μἄχονται"
“Ὡς οἱ, κεκλήγοντες ἐπ᾿ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν. , 430
Τοὺς δὲ ἰδὼν ἐλέησε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω, 027277
Ἥρην δὲ προσέειπε κασιγνήτην, ἄλοχόν τε'
Sarpedon autem, postquam vidit discinctos socios
Manibus Patrocli Menoetiadae domitos, 420.
Adhortatus est eximios increpans Lycios :
* Proh pudor, ὃ Lycii, quó fugitis? nunc strenui estote :
* Occurram enim huic viro, ut intelligam,
* Quisnam iste victor-grassetur: utique jam malis multis affecit
* "Trojanos: quippe multorumque et fortium genua solvit." 425
Dixit, et de curru cum armis desiliit in terram.
Patroclus veró alterá-ex-parte, ut vidit, desiliit de curru.
Hi autem, sicut vultures duo, unguibus-aduncis, rostris-curvis,
Petrá super excelsá ingentem clangorem-edentes pugnant :
Sic hi, clamantes, alter in alterum irruebant. 450
Hos autem intuitus, misertus est Saturni filius versuti,
Junonemque allocutus est sororem uxoremque :
Ver. 419. — Σαρπηδὼν δ᾽ ὡς οὖν.] Darnesius| duplici modo accipi potest: Vel, ut Lycios
hic ex uno MS. edidit Σαρπηδὼν ὡς οὖν, o- | ad fortiter se gerendos adhortetur Sarpedom;
missá voculà δὲ, quae tamen hoc in loco, ad | Jam acres estote: Vel, ut eorum ignaviam
narrationem connectendam, videtur necessa- |increpet, quód in pugná segnes essent, in
ria. fugà sos dom celeres estis: Atque ita
Ibid. ἀμιπροχίπωνας ἑταίρους. Vocem, | Eustathius: Ὀνειδίζει δὲ 5 λόγος, σαὺς ἀνδρί-
ἀμιπροχίτωνας, ita explicat Domina JDacier : | ζεσθα, piv βραδεὶς, ὀξυκινήσους δὲ φεύγειν.
* des gens, qui ont quitté leur cuirasse pour Ver. 495. φοῦδ᾽ ἀνέρος —— Ὅστις ὅδε
* mieur fuir." Mihi veró, non de iis, qui κρατέει. 1
arma abjecerant, sed de gentis istius habitu| ^ Unus homo
tantas strages impuné per urbem
Ediderit? juvenum primos tot miserit
Orco ? 4En. IX, 783.
Ver. 494. — καὶ δὴ κακὰ] Vide suprà ad £,
singulari dicta videtur; ut ἕλκε
λινοθώρηξ, &c. ἀμιτροχίτωνας TOU,
λέγει, οὐχ; ὡς ἀζώστους κατὰ σοὺς πρὸ
εἰρημένους" οὐδέποτε γὰρ μίτρα παρὰ τῷ
ἁσλῶς ἡ ζώνη" ἀλλὰ ποὺς μὴ ὑποζωννυμένουξ
σρας τοῖς χιτῶσιν, ὅ ἐσσι τοῖς ϑώραξιν, ἀλλ
GE τῷ ϑώρακι συνηρτημένην ἔχοντας καὶ τὴν
μίτραν, καὶ οὐ συμελητὴν κατὰ ποὺς πολλούς"
er ME E “ ^ , , -
ὥσαε và & ἐνταῦθα, xci στέρησιν δύναται δηλοῦν
διὰ và μὴ ὑποζώννυσθαι μίτρας, καὶ ἀντὶ coU
(c 8 » δὲ , δ ^ ^ o£ x “τ ^
Gua δὲ χαμξάνεται διὰ τὸ ὁμοῦ τῷ ϑώρακι
συνηρτῆσθαι αὐτάς. Eustath.
Ver. 492, — γῦν ϑοοὶ ἰστέ. Sententia hec
Wer.498.— — aiyvaiol, ——— κλάζοντε ] Duo
ultures. Vide suprà ver. 571. et ad
alitér recte instituta esset com-
μάχονται. «4]. μάχωνται.
κασιγνήτην, ἄλοχόν vt] —
Et soror et conjux ; 4En. I, 50.
AA
Lis. XVI.
OMHPOY IAIAAOX IT.
159
"9 pu ἐγὼν, ὅτε μοι Σαρπηδόνα, φίλτατον ἀνδρῶν,
2
0ip ὑπὸ Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμῆναι.
δέ ῥέοι κραδίη μέμυονε, φρεσὶν ὁρμναίνοντι, Peace or n Ads
ἬΝ pur ζωῦ ζωὸν i ἐόντα μάχης ἄπο δοακρυοέσσῃς
Θείω γὰρ: QVO. δά ἀφ Λυκίης ἐνὶ πίον! δήμῳ,
Ἢ ἤδη ὑπὸ χερσὶ Μενοιτιάδαο δαῤζάσζω. ἐς
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα βοώτις πόπνιο Ἥρη:
Αἰνότατε Κρονίδη, ποῖον τὸν μῦθον € eres s ;
440
"Avden οὐνητὸν ἐόντα, πάλαι πεπρωμένον αἰσῆ»,
ἊΨ ἐθέλεις σανάτοιο δυσηχέος ἰξαναλῦσαι;
Ἔρδ᾽"
ἀτὰρ οὔ τοι πάντες ἐποινέοριεν Θεοὶ ἄλλοι.
Abad δέ τοι ἐρέω, σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῆσιν'
Αἴκε ζωὸν πέρμψης che vds ὄνδε δόμονδε,
Φράζεο, μή τις ἔπειτα Sea» ἐθέλησι ; καὶ ἄλλος
Πέμπειν 6 ὃν φίλον υἱὸν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης" few
445
£s
* Hei mihi, càm mihi Sarpedonem, charissimum hominum,
** In fatis sz? à Patroclo Menoetiade domari.
* Bifariàm autem animus mihi fertur, in praecordiis versanti,
* Utrümne ipsam vivum pugná ἃ lacrymosá
* Ponam abreptum Lyciae in opulento populo,
* An jam sub manibus Menoetiadae domem."
Huic autem respondit deinde magnis-oculis veneranda Juno:
* Importunissime Saturnie, quale verbum dixisti ?
440
* Virumne mortalem, jam-olim destinatum fato,
** Tterüm nunc vis à morte tristi liberare ὃ
at non ubi omnes assentiemur dii caeteri.
* Fac:
*^ Aliud autem tibi dicam, tu veró animo reconde tuo ;
Si vivum dimiseris Sarpedonem suam ad domum,
445
* Perpende, ne quis posthàc deorum velit et alius
* Abducendum-curare suum cbarum filium ex aspero proelio :
Ver. 453. *Q. μοι ἐγὼν] Vituperat hic
Plato non locutionem Poeticam, sed rem
ipsam. --- δεησόμεθα [ Ὁμήρου] μή τοι — vy —
μέγιστον τῶν Sid» σολμῇσαι οὕτως ἀνομοίως pu
μήσασθαι, ὥστε, — φάναι “Αἴ αἵ ἐγὼν, ὅτε
“μοι Σαρπηδόνα φίλτατον, ades Mo ὑπὸ
«t TlargónAono Μενοιτιάδαο δαμῆναι." De Re-
publ. lib. 5. Ubi notandum legisse hic P/a-
tonem, ΑἹ αἱ i ἐγὼν .
Ver. 456. "H guy ζωὸν ἐόντα μάχης ἄπο Dm-
κρυοίσσης Θείω ἀναρπάξας.ἢ
Hunc tegere, et dirze valeam subducere
pugna. ZEn. X, 50.
* Homerus querentem Jovem inducit, quód
* Sarpedonem filium d morte contrà fatum
** eripere non posset." Cic. de Divinat. lib. 2.
At non hie querentem inducit Jovem, quód-
filium à morte liberare nequeat; sed dubi-
tantem, an hoci ipsum facere oporteat contra
fatum. Ut recté observavit Fictorius, Var.
Lect. Lib. 54, cap. 24.
Ver. 451. — ἀναρπάξας. Vocem hanc ver-
tit Domina Daczer “ tout d'un coup." Minüs
recté,
Ver. 459. —— βοῶπις.) "Vide suprà ad ὦ,
45. 58. et 551.
Ver. 440. ἔειπες.} «ΑἹ. fumos.
Ver. 445. Αἴχε ζωὸν πέμψης.) Pronun-
tiabatur, ut opinor, ζῶν. Atque ita etiam
scribendum conjicit Vir doctus Henricus Ste-
phanus (etsi absque Exemplarium auctoritate
nihil mutare est ausus) ex £, 887. ** Quid-
* ni" inquit, * hic Z2» scribamus, non
* ζωὸν; ut Il. t, ver. 887. Ἢ κεν ζὼς ἀ-
* μενηνὸς t4 χαλκοῖο συπῇσι, Scriptum esse
* videmus?" Quin et eo versimilius est
aut scribendum aut saltem pronuntiandum
ζῶν, quod in duobus MSS. scriptum repperit
Barnesius, Αἴκεν ζωὸν πέμ ψης. Porró Eusta-
thius in Commentario legit, Αἴχεν ζῶντα
πέμψη:.
—
160 . OMHPOY IAIAAOXZ IT.
Πολλοὶ γὰρ περὶ ἄστυ pon Πριάμοιο py ovrt
"Y iéec ἀθανάτων, τοῖσιν πότον αἰνὸν t ἐγῆφε 4
'"AAX εἴ τοι φίλος ἐστὶ, φσεὸν δ᾽ το ων ἣὰ
"Hroi pe pa ἔασον ἐνὶ κρωτερῆ ὑσρυΐνῃ
Xtor ὑπὸ Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμῆναι"
Αὐτὰρ ἐπῆν δὴ τόνγε λίπη Ψυχή τε καὶ αἰὼν,
Πέμπειν pav Θάνατόν σφε φέρειν, καὶ νήδυμον ' "Y avo»,
Εἰσόκε 07, “Αυχίης eigo Pd 1
ἐχκωνται
Ἔνθα ἕ ὁ ἐάρχύσουσι κασί γνητοί τε; aisi
Τύμξῳ τε, στήλη T£ τὸ γὰρ, γέρας ἐστὶ “ανόντων.
"Oc £Qar * οὐδ᾽ ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν ví Suy τε"
Αἱμιατοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε,
Παῖδα φίλον TIU, σόν οἱ Πάτροκλος ἔμελλε
Φδίσειν ἐν Τροίη ἐριξώλωκι, τηλόθ, πάτρης.
* Multi enim circum urbem magnam Priami pugnant
* Filii immortalium, quibus iram gravem injicies.
** Sed si Azc tibi dilectus est, tuumque vicem ejus miseratur cor :
* Eum quidem sinito in asperá pugná
* Manibus sub Patrocli Menoetiadae domari :
* At postquam jam eum reliquerit animaque et vita,
* Mitte eum ut Mors ferat, et suavis Somnus,
* Donec Lyciae latae ad populum pervenerint :
**. Ibi ei exequias-facient fratresque, amicique,
εἶ Cum tumuloque, cippoque : hic enim honor est mortuorum."
Lis, XVI.
450
455
460
450
A
Sic dixit :
neque non-obsecutus-est pater hominumque taedeeas
Cruentas autem guttas demisit in terram,
Filium dilectum honorans, quem ei Patroclus erat 460
Interempturus in Trojà glebosá, procul à patriá.
Ver. 449. ἀθανάτων.) Vide suprà ad
&, 398.
Ver. 450. — Φίλος tezi.] ΑἹ. φίλον ἐσσί.
Ver. 451. — ξασον.) Vide suprà ad δ΄, 49.
Ver. 458. Αὐτὰρ i ἐπὴν δὴ σόνγε.]
Post ego nube cavá τηϊβογαμάεθ corpus et
arma
Inspoliata feram tumulo, patrie&que repo-
t nam. AZEn. XI, 593.
Fer. 456. — ταρχύσουσι.] AL. σαρχύσωσι.
Ver:459. Αἱμαςοίσσας δὲ Ψιάδας κασέχευεν
Aa ] Portentum, pig sanguinea, ut suprà
, 58. zx OW d Hesiodum :
XA ὦ
Ἂμ, Ψιάδας βάλεν αἷμα-
ποίσσας
Σῇμα ciis πολέμοιο i io μεγαθαρσίϊ σαιδί.
"Aegis Ἥρακλ. ver. 584,
τάγε μὴν ici Σαρπηδόνι δάκρυα, λύπην μὲν οὐ
καταψεύδεται Θεοῦ, ὃ δ καὶ cuo ἀνθρώποις »όσημα"
αὐτῷ δὲ βουλόμενῳ «τ᾽ ἀκριξὲς ἐρευνᾷν, ἐπινοεῖται
πεόπος ἀλληγορουμένης. ἀληθείας. πολλάκις γὰρ
ἐν σαῖς μεταξολαῖς σῶν μεγάλων πραγμάτων,
ἱστοροῦσι τεράστια σῷ βίῳ συμφέρεσθαι σημεῖα,
ποταμῶν σε καὶ πηγῶν καὶ ναμάτων αἱμοφρύκτοις,
ῥεύμασιν ἐκμειαινομένων" DU d ἐπ᾿ ᾿Ασωσοῦ T$ καὶ
Δίρκης ἡ παραδιδόασιν οἱ cub μῦθοι. Λόγος δ᾽
ἔχει καὶ κατὰ νεφῶν ψεκάδας ὕεσόαι, Qóvov τισὶ
κηλῖσιν ἐπικεχεωσμένας. ᾿Επεὶ σοίνυν ἡ μεταβολὴ
σῆς μάχης, ἀθρόαν φυγὴν ἐμιποιήσειν ἔμελλε, σοῖς
βαρξάροις * ἐγγὺς δ᾽ ἦν ὁ σοῦ κατ᾽ ἀλκὴν ἀρίστου
Σαρπηδόνος ὄδλεῦρος, ὡσαερεὶ τεράστια προὐφάνη
ταύτης τῇ: συμφορᾶς ἀγγελπικὰ, E Αἱμκατοίσσας
“δὲ ψεκάδας κατέχενεν ἔραζε." Τοῦτον δὴ mày
φονέα ὀμέρον, ἀλ ληγερικῶς εἴρηκεν αἰθέρος δάκρυα"
Διὸς μὲν οὖ, ἄκλαυστος γὰρ, ἐκ δὲ σῶν ὑπεράνω
τόπων, ὡσπερεὶ θρήνοις μεμιγμένου καταῤῥαγέντος -
ὑεσοῦ. —Heraclid. Pontic. (Οφίζογάτα obser-
vandum, legisse hic Zeracliden, Αἱμκαςσοίσσας
δὲ Ψψεκάδας ᾿
Ver. 460. — σόν «d Quà ratione, σὸν, ul-
timam híc, etiam extra czsuram, producat;
item δὲ, ver. 475. et Αἴθωνα, ver. 488. et po,
ver. 502. vide suprà ad Z, 51. 4l. «σόν ῥ᾽ oi.
Ver. 461. φΦδίσειν.} De hujus vocis proso-
dià, vide suprà ad β΄, 45 et 855.
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOXYX II. 161
Οἱ δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾿ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
"Ef ἦτοι Πάτροκλος μὲν ἀγοικλειτὸν Θρασύμηλον,
Ὅς ῥ᾽ ἠῦς σεράπων Σαρπηδόνος ἢ ἦεν ἄνακτος;
Τὸν βάλε νείαιραν κατὰ γαστέροω" «λῦσε δὲ γυῖα. 465
Σαρπηδὼν δ᾽ αὐτοῦ μὲν Mee n ue Φαεινῷ;
Δεύτερος ὁρμηθείς: ὁ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον »
Ἔγχεϊ δεξιὸν ὦ ὦμον' ὁ δ᾽ ἔδραχε νυμὸ ὃν p lov Nd
Κάδδ᾽ CER I μαωκὼν, ἀπὸ δ᾽ PE το ᾿ϑυμός.
To δὲ διάστητην᾽ πρίγε ὃ δὲ ζυγὸν, ἡ ἡνία δέ σφὶ 470 ,
My, ἐπειδὴ κεῖτο ἥαρήορος ἐν κονίῃσι. τὰς i er á
Toio pi Αὐτομέδων δουρικλυτὸς. εὕρετο πέκμωρ, ort ΖΩ͂. [^
Σπασσάμενος τανύηκες ἀορ πωχέος πωρὼ μηροῦ,
Lon Suid οὐδ᾽ has. x
To à7; Ὁ ἥτήν, ἐν δὲ βυτῆρσι τάνυσθεν' ; ἷ 478
To δ᾽ αὖτις συνίτην ἔριδος περὶ Supe egens M a re
"EX)' αὖ Σαρπηδὼν DT ὠπήμδροτε δουρὶ φαεινῷ, 4
Πατρόκλου δ᾽ ὑπὸρ ὦμον ὠριστερὸν ἤλυδ᾽ inam. ;
Ἔνγχεος, οὐδ᾽ ἐξαλ᾽ αὐτόν; ὁ, δ᾽ ὕστερος ὦ ὦρνυτο χαλκῷ
Πάτροκλος" τοῦ δ᾽ οὐχ ΡΥ βέλος en Quy χειρὸς, 480
Hi autem cüm jam propé erant alter-in-alterum irruentes,
'Tum Patroclus quidem inclytum Thrasymelum,
Qui strenuus famulus Sarpedonis erat regis,
Hunc (inquam) percussit imum ad ventrem ; solvitque membra. 465
Sarpedon veró à Patroclo quidem aberravit hastá fulgenti,
Secundus impetum-faciens ; at Pedasum vulneravit equum
Hastà dextrum ἐπ humerum ; is autem gemuit animam expirans ;
Deciditque in pulvere ejulans, avolavitque anima.
Duo autem reliqui equi dissultabant ; crepuitque jugum, habenaeque i ipsis 470
Confundebantur, quoniam jacebat equus-exterioris-lori in pulveribus,
"4c hujus-rei quidem Automedon hastá-inclytus invenit finem,
Educto nemp? longo ense robusto à femore,
Insurgens abscidit. equum stum extra-jugalem ; neque segniter-agebat.
Itaque binz equi iterüm apté-compositi-stabant, i inque habenis directi-erant; 475
Patroclus veró et Sarpedon, rursüs congressi-sunt pugná in exitiosá.
Tum Sarpedon quidem aberravit hastá fulgenti,
Patroclique supra humerum sinistrum abiit cuspis
Hastae, neque percussit ipsum : posterior autem irruit aere
Patroclus : hujus autem non irritum telum effugit manu, 480
Ver. 463. Θρασύμηλον.] Ita ex duobus | szus. Vulgs. Σπασάμενοςς. Minüs recté, Pri-
MSS. edidit Barnesíus. Atque ita in Com- | mam enim corripit.
mentario legit Eustathius. 4l. Θρασυμήδην. Ver. 474, 'Aifas ἀπέκοψε.) Vide suprà ad
At Nestoris filio nomen erat TArasymedes, | S', 87.
suprà í,81. Quare Θρασύμηλον videtur po- Ver. 418. — ἤλυθ. Vide suprà ad 4 454.
tior Lectio. et ad z, 57.
Ver. 469. — £y κονίῃσι. Vide suprà ad ν΄, 508. Ver. 419. — ὥρνυτο.Ἴ Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 410. — xeiys.] Vide suprà ad f£, 314. Ver. 480. σοῦ δ᾽ οὐχ, ἅλιον βέλος.
Ver. 411. παρήορος.) Vide suprà ad| At non hoc telum, mea quod vi dextera
ver. 152. versat,
Ver. 475. Σπασσάμενος.) lta edidit Barne- Effugies. — AEn. IX, 747,
Tox. II. E
zen
22 de
162 OMHPOY IAIAAOZ IT. Lis. XVI.
᾿Αλλ᾽ ἔξαλ᾽ , ἔνθ᾽ ἄρα τε φρένες ἔρχαται ἀμφ᾽ civ ^o"
"Herr: δ᾽, pco: ε TIG Des 5 ἥριπεν, ἢ ἃ ερωΐς, ^ o Aa
ἪΣ σίτυ e» τήν τ΄ οὔρεσι. ἐδ ἄὐδρες
Ἔξόταμον πελέκεσσι γεήκεσι, VAIO) εἰναι"
"Os ὃ πρόσθ᾽ ἵππων καὶ δίφρου κεῖτο τανυσθεὶς, 485
eGeUy as, κόνιος δεδραγρυένος αἱμνατοέσσης.
"Hire ταῦρον ἐπεῷνε λέων ετε re) Ua»,
Αἰἴδθωνα. μεγάθυμον € ἐν AE Da ὀέσσιν,
Ωλετό τε στενάχων ὑπὸ VER dni λέοντος" ᾿
"Oc ὑπὸ Πατρόκλῳ A Λυκίων οὐγὸς ἐσπιστάων 490
Κτεινόῤενός puerto, “φίλον δ᾽ ὀγόμιηνεν ἑταῖρον"
Γλαῦκε πέπον, πολεμιστὰ μετ᾽ ἐνδράσι, νῦν σε μάλα χρὴ
Αἰχμητήν τ᾽ ἔμεναι, καὶ “αρσαλέον πολεμιστήν"
Nov voi ἐελδέσθω πόλεμος κοκὸς, εἰ ϑοός ἐσσι.
Πρῶτα μὲν ὄτρυνον Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας, ] 493
Πάντη & ἐποιχόμνενος, Σαρπηδόνος pipa y εσθαι"
Αὐτὰρ ἐπείιτο καὶ αὐτὸς ἐμυεῦ πέρι μμοΐρναο χαλκῷ.
Σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτω κατηφείη καὶ ὀνειδὸς
΄
Sed percussit, ubi utique praecordia complectuntur densum cor :
Cecidit autem, sicut quandó aliqua quercus cadit, vel populus,
Vel pinus alta, quam in montibus fabri
Exciderunt securibus recéns-exacutis, navale-lignum ut sit
Sic ille ante equos et currum jacebat porrectus, 485
Dentibus-frendens, pulvere manibus-prehenso sanguinolento.
Veluti taurum interficit leo armento superveniens,
Fulvum, magnanimum inter flexipedes boves,
Peritque is gemens sub maxillis leonis ;
Sic à Patroclo Lyciorum ductor clypeatorum 490
Interfectus indignante-animá-gemebat, charumque nomine vocabat socium :
« Glauce charissime, bellator inter viros, nunc te admodüm oportet
* Pugnacemque esse, et audacem bellatorem :
* Nunc tibi cordi-sit pugna gravis, si proelio-impiger es.
* Primüm quidem adhortare Lyciorum ductores viros, 495
* Quaquaversüm obiens, pro Sarpedone proeliari :
* Quin deinceps et ipse super me pugnes aere.
* Tibi enim ego etiam posthàc pudor et opprobrium
Ver. 481. ἔρχαται. j Καϑείργνυνται. ἐρυχὼς, κόνιος δεδραγμένος αἱματοΐσσης. 17
Eustath. Nempe ab εἴργω, non ab ἔρχομαι, cadit atque cruentam
deducitur ἔρχαται" ut recté hicannotavit Bar- | Mandit humum, moriensque suo se in vul-
neszus. nere versat. ZEn. XI, 669.
Ver. 482. Ἤρισε δ᾽, ὡς ὅτε σις — mirus.) Vide| εν. 488. —— ἐν εἰλισόδεσσι.] «41. is dx-
suprà ad ν΄, 589. πόδεσσι.
Concidit ; ut quondam cava concidit, aut Ver. 491. Κτεινόμενος.) Quum interficere-
E rymantho, tur.
Aut Idà in magná, radicibus eruta pinus. Ver. 495. — ὄτρυνον. ἢ Vide suprà ad ν΄, 44.
JEn. V, 448. Ver. 496. Iláv»vn ἐσοιχόμενος.} Cod. Har-
"er. 483. ef» σ᾽. Quam scilicót ——. | lean. Πάντας ἐσοιχόμενος. Sed et iterüm oc-
Vr, 485. “Ως à —— BÀ κεῖτο τανυσθεὶς, Βε- | currit Πάντη ἐποιχόμενος, infrà ver. 553.
Lis. XVI.
OMHPOY IAIAAOX II.
163
ἼἜἜσσομαι ἤματα πάντα διωμπερὺς, εἶκε μ᾽ ᾿Αχαιοὶ
Ῥεύχ εα συλήσωσι, ey ἐν ἀγῶνι πεσόντα. 500
"AAX ἔχεο κρατερώς, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.
"Oc ἄρα μιν εἰπόντα τέλος γανάτοιο κάλυψεν,
᾿Οφϑθαλμμωοὺς, f ῥῖνάς δ᾽" ὁ ὃὲ λὰξ ἐν στήθεσι. βαίνων,
Ἔκ χροὺς εἷλκε δόρυ, προτὶ δὲ φρένες αὐτῷ £T OVTO'
Τοῖο δ᾽
ἅ dd ψυχήν 7£5 καὶ ἔγχεος ἐξέρυσ᾽ e Y Ut.
505
M ven. Ei. δ᾽ αὐτοῦ σχέθον T ἱπποὺς φυσιόωντας,
Ἱεμένους Φοδέεσθαι, € ἐπεὶ λίπον ἄρματ' ἀνάκτων.
Γλαύκῳ δ᾽ αἰνὸν ἄχος γένετο φθογγῆς ἀϊοντι"
᾿Ωρίνθη δέ οἱ ἥτορ, 0T οὐ δύνατο προσαμῦνωι.
Χ ειρὶ ὶ δ᾽ ἑλῶν ἐπίεζε β θαχίονο" τεῖρε γὰρ αἰνὼς
,
v ὃ δή p Τεῦκρος : ἐπεσσύμενον βάλεν! (2,
Τείχεος ὑψηλοῖο ἁ ἀρὴν ὑτάροισιν ἀμύνων.
Εὐχόμενος δ᾽ ἄρα εἰπεν ἑκηξόλῳ ᾿Απόλλωνι"
Κλῦθι, ἄναξ, ὃς που Λυκίης ἐν πίονι δήμνῳ
* Ero dies omnes perpetuó, si quidem mihi Achivi
* Arma detraxerint, in hoc ad naves certamine interfecto.
300
* Verüm capesse pugnam strenué, adhortareque populum omnem."
Sic ipsum locutum finis mortis texit,
Oculos, naresque; Patroclus nempé, calcé pectoribus impresso,
E corpore traxit hastam, praecordiaque ipsam adAhaerentia sequebantur ;
Ejusque simul animamque, et hastae evulsit cuspidem.
Myrmidones autem illic detinuerunt ejus equos anhelantes,
Cupientes fugere, postquam reliquissent currus dominorum suorum.
Glauco veró gravis dolor ortus est vocem «mic? audienti :
Commotum autem est ei cor, quód non posset opem-ferre.
Manu autem prehendens eum stringebat sibi brachium: aflligebat enim eum gravitér
Vulnus, quod jam ei Teucer irruenti inflixerat sagittà,
511
E muro excelso malum à sociis propulsans. "
Precans autem dixit longó-jaculanti Apollini :
* Exaudi, rex, qui alicubi Lyciae in opulento populo
Ver. 500. ——— νεῶν iy ἀγῶνι πεσόντα. Vitu- | * me paroit que
perat hic Homerum Terrassonus, quód Sarpe-
donem, etsi longé à navibus absentem, tamen
medias se Znter maves occidisse dicentem in-
troducat. ** Les Commentateurs" (inquit)
* —Oont dit là-dessus, que Sarpedon révoit,
** étant à l'article de la mort.— Ainsi, Ho-
* mére n' a point d' autre raison pour faire
dire à Sarpedon qu'il meurt au milieu des
** vaisseaux, quoiqu'il fut bien loin de là;
si non que c'est un vers tout fait, une for-
mule employée au 15e Livre, au sujet de
Caletor tué effectivement au milieu des
vaisseaux ; νεῶν iv ἀγῶνι πεσόντα" 4, 498."
Dissert. sur U'Iiade, Part IV. cap. 6. Ve-
rüm, ut opinor, * νεῶν iv ἀγῶνι, πεσόντα᾽"
utrobique, non est, ** medias znter παῦε,
sed, * zm certamine de mavibus, stratum."
Atque ita hic accipit Domina Dacier; * Il
^^ om
- Ww
γεῶν i» ἀγῶνι peut sig-
* mifier fort naturellement, à /'attaque des
* paisseaur." ^ Alteram tamen explicandi
rationem sequitur Eustathius, Τὸ ài, ** νεῶν
* dy ἀγῶνι πεσόντα," μιμητικῶς ἔψευσται" ἔξω
μὲν γὰρ καὶ τῆς τάφρου ἐν σῇ πεδιάδι πίστει,
καὶ οὖκ ἐν τῷ ἀθροίσματι καὶ τῇ ἀγορᾷ σῶν νεῶν.
Ὁ δὲ ἤδη τεταραγμένος σὸ φρονεῖν, ἄλλως λέγει"
ἤδη γὰρ πρὸς τῷ θνήσκειν ἐ ἐστί.
Ver. 502. σέλος ϑανάτοιο κάλυψεν 'OQ-
θαλμοὺς.]
Olli dura quies oculos et ferreus urget
Somnus: in zternam clauduntur "]umina
noctem. AEn. XI, 509.
Ver. 510. —— sivas.] Al. αὐτόν.
Ver. 511. — à M pa» Τεῦκρος ἐπεσσύμενον βά-
At» ig.] Suprà, μ΄, 587.
Ver. 515. ἑκηξόλῳ ᾿Απόλλων..} Cod.
αγϊεΐαπ. ἕκηξόλον aC Ἐν
2
164 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Π΄.
Lis. XVI.
Eie, ἢ £n Τροίῃ" δύνασαι δὲ σὺ πάντοσ᾽ ἀκούειν 515
᾿Ανέρι κηδοριένῳ, ὦ ὡς νῦν ἐμὲ κῆδος i ἱκάνει. '
"EAxoc μὲν γὰρ ἔχω τόδε καρτερὸν; ix δέ μοι χεὶρ
"O£síge ὀδύνησιν ἐλήλαται, οὐδέ pot αἱ
Τερσῆναι δύναται βαρύθει. δέ μοι ὦμος UT αὐτοῦ"
Ἔγχος δ᾽ οὐ δύναμαι σχεῖν ἔμπεδον, οὐδὲ μάχεσθαι
'EA02v δυσμενέεσσιν' ἀνὴρ δ᾽ ὦξιστος ὄλωλε,
Σαρπηδὼν, Διὸς υἱός" 0 δ᾽ οὐδ᾽ o παιδὶ Give.
᾿Αλλὰ σὺ πέρ [^ot c yas, σόδε καρτερὸν ἕλκος ἄκεσσαι»
Κοίμησον δ᾽ ὀδύνας, δὸς δὲ κρᾶτος, 0Qe ἑτάροισι
Κεκλόμενος Λυκίοισιν ἐποτρύνω πολεμίζειν"
Αὐτός v ἀμφὶ νέκυ κατατεθνειῶτι μάχωμαι.
Ως ἔφατ᾽ εὐγό ' φοῦ δ᾽ ἔκλυς Φοῖξος ᾿Απόλλων'
ς ἐφῷατ εὐχορνένος᾽ του ς
Αὐτίκα παῦσ᾽ ὀδύνας, ἀπὸ δ᾽ ἕλκεος ἀργωλέοιο
Αἷμα μέλαν τέρσηνε; μένος δέ οἱ ἔμξαλε υμῴῷ.
Γλαῦκος δ᾽ ἔγνω ἧσιν ἐνὶ φρεσὶ, γήθησέν τε,
520
525
--
* Es, vel in Trojá: potes autem tu undecunque auscultare
* Viro dolenti, sicut nunc me dolor invadit.
Vulnus enim habeo hoc grave, undique autem mihi manus
* Acutis doloribus transfixa est, neque mihi sanguis
Siccari potest; gravatur autem mihi humerus per ipsum :
* Hastam autem non possum sustinere firmitér, neque pugnare
* Congressus cum hostibus : Vir autem fortissimus periit,
* Sarpedon, Jovis filius: ille veró né suo quidem filio opem-fert. 3"
Sed tu saltem mihi, rex, huic gravi vulneri medere ;
Sopi autem dolores, praebeque vires; ut socios
*^ Adhortans Lycios excitem ad pugnandum ; 525
Ipseque de cadavere mortuo pugnem."
Sic dixit precans; hunc autem exaudivit Phoebus Apollo :
Statim sedavit dolores, à vulnere autem gravi
Sanguinem atrum siccavit, fortitudinemque immisit animo.
Glaucus autem agnovit suáà mente, laetatusque est,
520
550
Ver. 515.
MS. edidit Barneszus. 4l. δύνασαι δέ τε.
δύνασαι δὲ σὺ. lta ex uno | σαυτολόγον ex Scriptoribus Tragicis liquet,
Ver. 518. 521. ἐλήλαται, ὄλωλε.
Vide suprà ad x', 186, 187. et ad z, 57.
Ver. 521. —— ἀνὴρ δ᾽ ὥρισσος.ἢ Cod. Har-
leian. ἀνὴρ δ᾽ ὃς ἄριστος.
Ver. 525. — ἕλκος. Cod. Harleian. ἄλγος.
Ver. 524, — Κοίμησον.ἢ Ita edidit Barnescus
ex ζ, 256. Αἱ. Κοίαισον' ut opinor, minüs
recté : Vide suprà ad Z, 140. | Caeterüm Co-
dex Harleianus hic legit Κοίμισσον.
Ver. 526. ἀμφὶ vixvi.] Malé hic Bar-
nesius: * Pes (inquit) Proceleusmaticus pro
X: ZInapesto," Quasi scilicét syllabzee ἀπ
xw in unam facilé coalescere non possent.
Vide suprà ad ver. 521.
Jbid. — vixvi xsaramilyudri.] Non esse hoc
quorum locutio Sermoni propior est :
Οὐ μαρτυρήσει ταῦθ᾽ ὃ κασθανὼν νέκυς.
Sophocl. Antigon. 525.
Ibid. κατατεθνειῶτι.] Vide suprà ad 4,
265. ad f, 818. et ad ζ΄, 464.
Ver. 527. “Ως ἔφας' six Ll
Φοῖξος ᾿Ασόλλων.
Dixit: opemque Dei non cassa in vota vo-
cavit. ZEn. XII, 780.
Ver. 598. Αὐτίκα παῦσ᾽ ὀδύνας.
subitoque omnis dé corpore fu-
φοῦ δ᾽ ἴχλνι
i
Quippe dolor, omnis stetit imo vulnere
sanguis.
atque novz rediere in pristina vires,
AEn, XII, 421.
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOX3 II.
y ce oy Ὁ ^ Ν 5» ,
"Ori oi wu ἤκουσε μέγας “γεὸς εὐξαμένοιο.
ld ἈΝ LÁ / e 3j
Πρώτω μὲν ὠτρυνεν Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας,
3 , ,
Πάντη ἐποιχόμνενος, Σωρπηδόνος ἀμφιμάώγεσθαι.
Αὐτὸ p x Teo INE r 2 βιξάσθ
ὑτὰρ £7T£iTO peo ρωῶς LL μᾶκρα Fe 0.0 UU.
᾽ὔ aa ut / A ek, , ^
Πουλυδάώμαντ' ἐπὶ Πανθοίδην, καὶ Αγήνορα δῖον"
^" NS , $ Ὁ ΧΩ S.
B; à: μετ Αἰνείαν τε, καὶ Εκτορὰ χωλκοκορυστήν,
, -“ , 3 /, /
Αγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντ προσηύδα"
e MON / ͵ o» ΄
Exroe; γυν δὴ πάγχυ λελασρμνένος εἰς ἐπικούρων,
τὶ , eu ^ 3 Ἁ (δ LÁ
Οἱ σέθεν εἵνεκα, τῆλε φίλων, καὶ πατρίδος cime,
^ Á v , , 5, A4, 5 /,
Θυμυὸν ἀποφθινύθουσι" σὺ δ᾽ οὐκ ἐθέλεις ἐπαμύνειν.
b N , 5 N , ,
Κεῖται Σαρπηδὼν, Λυκίων ἀγὸς ἀσπιστάων,
εἰ , » ài , M for Rr
Os Λυκίην &iguro δικησί τε X0 cÜcves a
T? E dGsH ΄ d » ἡ) y v A
oy ὃ ὑπὸ llargoxAu Ouuuc ἐγχει χαλκεος Δρῆς.
N L4 , ^ ^ ^
Αλλὰ, φίλοι, πάρστητε, νεμνεσσήθητε δὲ υμῷ,
Ebo »4 * L4 » € , / ^N N
Μὴ ἀπὸ τεύχε ἕλωνται, ἀεικίσσωσι δὲ νεκρὸν
ὧν ^ , e 3.
Μυρμυιιδόνες, Δαναῶν κεχολωμεένοι, ὅσσοι ὄλοντο,
N 5 x ^ ^ 3 , 3 A
Τοὺς ἐπὶ νηυσὶ PLE ἐπεῴνομεν yy emo.
Y ἢ - ^N - : ,
Ὡς ἔφατο: Τρῶας δὲ κατακρῆθεν λάδε πένθος
P] 3 ^ , 7 e /
Acero», οὐκ ἐπιεικτον, ἐπεί σφισιν &oput πόληος
" LM , » Δ ; M eg» s uev
Εσκε, καὶ ἀλλοδαπός περ £u» πόλεες γὰρ cuu αὐτῷ
Quód se citó exaudiverat magnus deus precatum.
Primüm quidem excitavit Lyciorum ductores viros,
Quaquaversüm obiens, u£ super Sarpedone proeliarentur.
Deinde veró Troas accersitum ibat, magnis-passibus gradiens,
Polydamanta ad Panthoedem et Agenora nobilem :
Accersitum etiam ivit Aeneamque et Hectorem aere-armatum,
Propé autem stans verbis alatis allocutus est :
* Hector, nunc jam omninó oblitus es sociorum,
** Qui te propter, procul ab amicis, et patriá terrà,
* Animam deperdunt: tu veró non vis malum propulsare.
** Jacet Sarpedon, Lyciorum ductor clypeatorum,
* Qui Lyciam tuebatur jusque-dicendo et virtute suá :
* Hunc utique sub Patroclo domuit hastà aereus Mars.
* Sed, amici, adeste, indignaminique animo,
* Ne arma abstulerint, indignisque modis acceperint mortuum
* Myrmidones, de Danais irati, quotquot perierunt,
** Quos apud naves veloces interfecimus hastis."
Sic dixit: Trojanos veró prorsüs occupavit dolor
Intolerabilis, cedere-nescius ; quippe ipsis columen urbis
Erat, alienigena licét existens : Multae enim illum
165
555
540
545
540
Ver. 534.
prà ad γ΄, 22.
Ver. 551. — ἱστάμενος ἔπεα. Quà ratione,
ἱστάμενος, hic ultimam producat; item AZj-
ἄντε, ver. 556. et ὠμοιΐν, ver. 560. et Τρῶες, ver.
569. et ᾿Αχιλλῆς ver. 515. vide suprà ad ὦ, 51.
Ver. 540, — ἀποφθινύθουσι. | Vide suprà ad
B', 43.
Ibid, —9 ἐπαμύνειν. Ml. ἐπαμῦναι,
μακρὰ βιδάσθων.) Vide su-
Ver. 545 — 559. ἄεικίσσωσι
ἀεικισσαίμεθ.] Recte (ut opinor) cum du-
plici z. Vide suprà ad ὦ, 140.
Ver. 548. κατακρῆδεν. κατάκρηθεν,
ἤγουν κατάκρης, ὡς ἀλλαχοῦ κεῖται" ἢ κατα-
πρῆθεν προπερισπωμένως ἀντὶ τοῦ κατὰ κάρη-
θεν, καὶ ἐν συγκοπῇ κατακρῆδεν, 0 ἔστι κατὰ κε-
ᾧφαλῆς λάξε πένθος. Eustath.
LS
166 — OMHPOY IAIAAOZ IT. Lis. XVI.
Λαοὶ &TOWT , ἐν δ᾽ αὐτὸς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι.
Βὰν δ᾽ ἰθὺς “Δαναῶν λελιημένοι" ἦρχε δ᾽ ἄρα Qu
Ἕκτωρ, χωόμενος Σαρπηδόνος" αὐτὰρ ᾿Αχαιοὺς
᾿Ὥρσε Μενοιτιάδαο ἸΠατροκλῆος λάσιον ig
Αἴαντε πρώτω προσέφη, μεμαῶτε καὶ αὐτώ" 555
Αἴαντε; VOV cQai» ἀμύνεσθαι φίλον ἔστω,
Οἷοί περ πάρος ἦτε μετ᾿ ἀνδράσιν, ἢ ἢ καὶ ἀρείους.
Κεῖται ἀνὴρ, ὃς πρῶτος ἐσήλοωτο τεῖχος ᾿Αχαιῶν,
Σαρπηδών" ἀλλ᾽ £ μιν ἀεικισσωίρεθ᾽ ἑλόντες,
Τεύχεο v ὠμοιῖν ἀφελοίμεθα, καὶ τιν ἑταίρων, ὅ60
Αὐτοῦ ἀμυνομένων δαμνασαίμεθω νηλέϊ χωλπῷ.
Ως £QaÜ'* οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ ἀλέξασθαι μυενέαινον.
Οἱ δ᾽ ἐπεὶ εἰμφοτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγας,
Τρῶες καὶ Λύκιοι, καὶ Μυρμιδόνες καὶ ᾿Αγαμοὶ,
Σύμξαλον ἀμφὶ νέκυ: κατατεθνειῶτι μάχεσθαι, 565
Δεινὸν ὠὔσωντες" μέγα δ᾽ ἔδρωχε τεύχεω φωτῶν.
Ζεὺς δ᾽ ἐπὶ νύκτ᾽ ὀλοὴν τάνυσε κρατερῇ ὑσμυίνῃ,
Ὄφρα φίλῳ περὶ παιδὶ quoi ng ὀλοὺς πόνος Sid.
"Qa δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας ᾿Αχαιούς"
Ld
Copiae sequebantur, inter quas ipse fortissimus erat in pugnà.
Ibant autem rectà in Danaos ardentes: praeibatque ipsis
Hector, iratus de Sarpedone: At Achivos
Concitabat ad certamen Menoetiadae Patrocli animosum cor :
Ajaces primos allocutus est, animis-incitatos etiam per-se : 535
* Ajaces, jam vobis hostes propulsare cordi sit,
* Quales quidem anteà eratis inter viros, vel et fortiores.
* Jacet vir, qui primus insiliit in murum Achivorum,
* Sarpedon ; sed ὅ si ipsum contumeliá-afficere potuerimus ablatum,
* Armaque ab humeris auferre, et aliquem sociorum 560.
* Ab eo nos propulsantium domare saevo aere."
Sic dixit: Hi veró etiam per-se Aostes arcere promptis-erant-animis,
Postquam autem utrinque firmárant phalangas,
Trojani et Lycii, et Myrmidones et Achivi ;
Concurrerunt super cadavere mortuo pugnaturi, 565
Horrendüm clamantes: ingenti autem fragore sonuerunt arma virorum.
Jupiter veró noctem perniciosam extendit super asperá pugná,
Ut dilecto de filio pugnae perniciosus labor esset.
Moverunt autem loco priores Trojani nigros-oculis Achivos :
Ver; 552. ἦρχε δ᾽ ἄρα. Preiatque | Primus in adversos telum qui torserat
ut solitus est. hostes. 4En. XII, 461.
Ver. 555. —— μεμαῶτε.) Vide suprà ad Ver. 563. — ἐκαρσύναντο,] De hujus vocis
y , 46. prosodià, vide suprà ad 2/, 215.
Ver. 556. Αἴαντε, νῦν equi» —————— Οἷοί Ver. 565. yYExui ᾿κατατεθνειῶι. Vide
gig πάρος ἦτε. suprà ad ver. 596. et ad β', 818.
—— ——— nunc illas promite vires, Ver. 566. — μέγα δ᾽ iGgaxct σεύχεα φωτῶν.
Nunc animos, quibus in Gaetulis syrtibus et arm
usi, ZEn. V, 191. Horrendüm sonuere. — £s n IX, 731.
Ver. 558. Κεῖται ἀνὴργ ὃς πρῶτος. Caeterüm de voce, ἔδρα χε; et similibus ; vide
—— Cadit ipse Tolumnius augur, suprà ad δ΄, 125 et 455.
Lis. XVI.
Βλῇῆτο γὰρ οὔτι κάκιστος οἰνὴρ μετὰ Μυρρυιδόνεσσι"»»
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ IF.
167
iu]
--Y
e
"(ioc ᾿Αγακλῆος μεγαθύμου, δῖος ᾿Εσε,γεὺς»
Ὅς ῥ᾽ ἐν Βουδείῳ εὐγωιορμυένῳ ἤνασσε
Τοπρίν' ἀτὰρ τότε y ἐσθλὸν ἀνεψιὸν ἐξεναρίξας
Ἐς Πηλῇ ἱκέτευσε, καὶ ἐς Θέτιν ἀργυρόπεζαν'
Οἱ δ᾽ ἀμ᾽ AIR ῥηξήνορι πέρυπον ἕπεσθαι
σι
LI
οι
Ἴλιον εἰς εὔπωλον, ἕνα Τρώεσσι μάχοιτο.
Τόν po τόθ᾽ ἁπτόμενον νέκυος βάλε φαίδιμος Ἕκτωρ
Χερμαδίῳ κεφαλήν" ἡ δ᾽ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη
Ἔν κόρυθ, Beinen 00 ἄρω πρηνὴς ἐπὶ γεζρῷ
Κάππεσεν, ἀμφὶ δέ μιν Ξγάνωτος χύτο υμοραϊστῆς.
580
Πατρόκλῳ δ᾽ ἀρ ἄχος γένετο φϑθιμιένου ἑτάροιο"
Ἴδυσεν δὲ διὰ προμάχων, ἴρηκι ἐοικὼς
Ὦ κέ; ocv ἐφύξησε κολοιούς τε, Ψψῆράς v&
Ὡς ἰθὺς Λυκίων, Πατρόκλεις ἱπποκέλευθε,
Ἔσσυο καὶ Τρώων" κεχόλωσο δὲ κῆρ» ἑτάροιο.
e» }
σι
oo
rer
Καί ῥ᾽ ἔξαλε Σθενέλαον, ᾿Ιθαιμένεος φίλον υἱὸν,
Αὐχένα χερμαδίῳ, ῥῆξεν δ᾽ ἀπὸ τοῖο τένοντας.
Χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος " Exrug.
Percussus enim erat nequaquam ignavissimus vir inter Myrmidonas, 570
Filius Agaclei magnanimi, nobilis Epigeus,
Qui in Budio bené-habitato imperabat
Anteà: sed tunc strenuum consobrinum cüm occidisset,
Ad Peleum venit-supplex, et ad Thetin argenteis-pedibus-decoram :
Hi autem unà cum Achille hostium-agmina-perrumpente miserunt comitem
Ilium ad generosis-equis-foecundam, ut adversus Trojanos pugnaret.
Hunc quidem tunc manum-injicientem cadaveri percussit illustris Hector
Saxo caput: illud veró in-duas-partes totum diffissum est
In casside validá ; is itaque pronus super cadavere
Decidit, ipsumque mors circumfusa est exitialis,
580
Patroclo autem dolor ortus est de interfecto socio ;
Rectà veró prorupit per primos-pugnatores, accipitri similis
Veloci, qui fugatos-persequitur graculosque, sturnosque :
Sic rectà-in Lycios, Patrocle equestris,
Ruisti et Trojanos; iratus nempé eras corde, de socio.
Et percussit Sthenelaum, Ithaemenei dilectum filium,
Cervicem saxo, abrupitque ejus tendines.
Cesserunt autem retró et primi-pugnatores et illustris Hector.
Ver. 510, Βλῆτο γὰρ οὔτι κάκιστος ἀνὴρ.]
Ἢ ἀπόφασις τῇ καταφάσει ποτὲ μὲν τὸ ἴσον δύνα-
vui, ποτὲ δὲ πλέον. Hermogenes cipi μεθόδου
δεινότητος, cap. 51. Vide suprà ad 6, ll. et
ad Z, 550.
Ver... 571.
Ἐπσηγεύς.
Ver. 5/2. — ἤνασσε.)] "Vide suprà ad ver.
172.
Ver. 5715.
suprà ad ν΄, 224,
᾿Επειγεὺς.] Cod. Harleian.
Ver. 51. τόν ju.] Hunc, inquam :
Ver. 518. —4 δ᾽ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη.
atque illi partibus zequis
Hue caput atque illuc humero ex utroque
pependit. AEn. IX, 755.
Ver. 519. ἄρα. Ut ex tali vulnere ne-
cesse erat.
Ver. 581. QUpivw.] De syllabà $4;
correptà, vide suprà ad β΄, 43. et ad 4, 509
οἱ δ᾽ ἅμ᾽ ᾿Αχιλλῇῆ) Vide |et 514.
Ver. 586, — κολοιούς τε, ψῆράς v] * Illud
L4
168
OMHPOY IAIAAOZ II.
Lis, XVI.
eu , 5 , e V ^ p.
Οσση ὃ αι γανεης pur TOOLOLO τέτυκται;
"Hy p ῥά T ἀνὴρ ἀφέη πειρώμενος ἢ ἐν ἀέθλῳ,
ἪΣ καὶ ἐν TOM uy δηΐων 9 ὑπὸ ϑυμοραϊστέων.
590
Τόσσον ἐχώρησαν Τρῶες, ὥσαντο δ᾽ Aszouok. -
Γλαῦκος δὲ “πρῶτος; Δυκίων ἀγὸς ἀσπιστάων,
Ἔτράπετ', ἢ ἐκτείνεν δὲ Βαθυκλῆα μεγάθυμον,
X Axavoc φίλον υἱὸν, ὃς Ἕλλάδι οἰκία VOLO,
595
"Ολέῳ τε πλούτῳ τε μετέπρεπε Μυρμιδόνεσσι.
Τὸν μὲν ὥρα Γλαῦκος, στῆθος μέσον, οὔτασε δουρὶ,
Στρεφθεὶς ἐξαπίνης, ὁ ὅτε μην κατέριαιρπτε διώκων"
Δούπησεν δὲ πεσῶν" πυκινὸν δ᾽ ἄχος ἔλλαζ᾽ ᾿Αχαιοὺς,
Ὡς ἐπεσ᾽ ἐσθλὸς ἀνὴρ» μέγα δὲ Τρῶες sey porro
600
Στὰν δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὸν ἰόντες ἀολλέες" οὐδ᾽ ae ᾿Αχαιοὶ
᾿Αλκῆς ἐξελάθοντο, μένος δ᾽ ἰθὺς φέρον αὐτῶν.
"Ef" a3 Μηριόνης Τρώων ἔλεν ἄνδρα πορυστὴν
Λαόγονον, Sea υἱὸν ᾿Ονήτορος, ὃ ὃς Διὸς ἃ ἱρεὺς
᾿Ιδαίου ἐτέτυκτο, ϑεὸς δ᾽ ὡς, τίετο δήμῳ"
Quantus autem jaculi jactus longi est,
Quod quidem vir emiserit connixus vel in certamine-ludi,
590
Vel etiam in-pugná, hostes propter animam-perdentes :
Tantum recesserunt Trojani ;
locoque moverunt eos Achivi.
Glaucus autem primus, Lyciorum ductor clypeatorum,
Conversus est, interfecitque Bathyclem magnanimum,
Chalconis dilectum filium, qui in Hellade domos habitans,
Opibusque divitiisque excellebat inter Myrmidonas.
Hunc quidem Glaucus, pectore medio, vulneravit hastá,
Conversus repenté, quandó ipsum jam-assequebatur insequens ;
Fragorem veró ἐς edidit cadens :
Vehemens autem dolor cepit Achivos,
Quod-ità ceciderat strenuus vir ; admodüm veró Trojani gavisi sunt :
600
Steterunt veró circa ipsum progressi frequentes; neque sané Achivi
Fortitudinis obliti sunt, sed vires rectà ferebant in eos.
'Tum veró Meriones Trojanorum interfecit virum armis-acrem
Laogonum, audacem filium Onetoris, qui Jovis sacerdos
Idaei erat, deusque veluti, honorabatur à populo :
605
* veró (sc. verborum. sonitum jucundiorem)
* cumprimis apud Homerum veteres gram-
* matici annotaverunt: quód quum dixisset
* quodam in loco κολοίους σε Ψψῆράς σε, alio
* in loco non Ψηρῶν τε sed Ψαρῶν dixit :
Τῶν δ᾽ ὥστε ψΨαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν"
" (es 755.) sequutus non communem, sed
* propriam in quoque vocis situ jucundi-
* tatem. Nam si alterum in alterius loco
* ponas, utrumque feceris sonitu insuave."'
Gell. lib. XIII. cap. 19.
Ver. 589. φέσυκται.Ἶ Vide suprà ad y,
756. et ad Z, 37.
Ver. 591. — ϑυμοραϊ σφέων. | Pronuntiaba-
tur ϑυμοραὶστῶν,
Ver. 592. — Τρῶες, ὥσανσο.) Quà ratione,
Τρῶες, hic ultimam producat; item Βαδϑυκλῇα,
ver. 594. et ἀπὸ, ver. 607. et σε, ver. 656.
vide suprà ad £, 51. n. 8.
Ver. 594. 'Ecgéz:r.] Observandus hic
maximé propriüs vocis media usus: Con-
vertit se. "Vide suprà ad 4, 199. et ad γ',
141.
Ibid. Βαθυκλῇα.)] Vide suprà ad 4,
265.
Ver. 597. —— οὔτασε. Vide suprà hd ^
s. et ad Z, 140.
"er. 599. Δούπησεν 2i.] Vide suprà ad ν'
"i
Ver. 602, — ἐξελάθοντο. «4]. ἐκλελάθοντο.
ΤΥ.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ II.
169
Τὸν βάλ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος" ὦκα δὲ Sup.
᾿Ωχετ' ἀπὸ μελέων, στυγερὸς δ᾽
ἄρα py σκότος εἷλεν.
Αἰνείας δ᾽ ἐπὶ Μηριόνη δόρυ χάλκεον ἤκεν"
Ἔλπετο γὰρ τεύξεσθαι ὑπασπίδια προξιδώντος"
'AAX ὁ μὲ
ν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος,
610
Πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ μιωκρὸν
Οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος wey n
"Eyy toc ἔνθα, δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὀξριμος d ἄρης"
Αἰχμὴ δ᾽ Αἰνείαο κρωδαινομένη κατὰ γαίης
ἐπεί
Ὥχετ,
LU ἅλιον στιξαρῆς ὁ ἀπὸ χειρὸς ὀρουσεν.
615
Αἰνείας δ᾽ ἄρα Spo» t ἐχώσατο;, φώνησέν σε"
Μηριόνη, τάχα κέν σε, καὶ ὀρχηστήν περ £0VTU
"Eyyoc € ὀρὸν, κατέπαυσε διαμπερὲς, & σ' ξξαλόν Ζερ.
Τὸν δ᾽ αὖ Μηριόνης δουρικλυτὸς ἀντίον ηὐδα:
Αἰνεία, χαλεπόν σε, καὶ ἰφθιρμυόν T£ ἐόντα»
ji
620
Πάντων ἀνθρώπων σξέσσαι μένος, ὃς κέ σευ ἄντα
y , 7 N 7 Ν Χ 7ὔ
Ελθη ἀμνυνόμενος" “νητὸς δέ γυ καὶ σὺ τέτυξαι.
Hunc percussit sub malà et aure :
confestim veró anima
Abiit ἃ membris ; horrendaeque illum tenebrae occupárunt.
Aeneas autem in Merionem hastam aeream misit ;
Sperabat enim se assecuturum sub-clypei-tegmine progredientem :
Sed ille quidem ex-adverso conspicatus evitavit aeream hastam ;
610
In anteriorem enim partem proclinavit, à tergo autem hasta longa
Solo infixa est, supraque pars-posterior quassabatur
Hastae ; tum deinde remisit impetum rapidé-actum aes :
' Cuspis adeó Aeneae vibrans in terram
Abiit; quippe incassiürm robustà é manu exilierat.
Aeneas autem animo iratus est, dixitque :
“ Merione, citó certé te, saltatorem quantumvis egregzum,
* Hasta mea compescuisset in-perpetuum, si quidem te percussissem.
,»
Illum vero Meriones hastá-inclytus vicissim affatus est :
* Aenea, arduum est, te, fortis licét sis,
620
* Omnium hominum extinguere robur, quicunque te contra
* Venerit propulsaturus ;
mortalis certé et tu es.
Ver. 607. στυγερὸς δ᾽ ἄρω μιν σκότος
εἷλεν.
MR ingentique umbrá tegit ——.
ZEn. X, 541.
Ver. 610. ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο.)] Vide
suprà ad ν΄, 404.
Ibid. χαλκέον ἔγχος.) Vide suprà ad
γ΄, 980.
Ver. 615. —— ἀφίει μένος.) Vide suprà ad
y, 444.
Ver. 614. 615. Aixus —" Qi —.] Ver-
sus hi duo, quos in uno MS. deesse annotat
Jarnesius, desunt etiam in Codice Zarleiano.
Ver. 615. ἐσεί ῥ᾽. Quippe, ut dictum
est, ver. 610.
Ver. 617. Μηριόνη, τάχα κέν σε, καὶ ἐρ-
χηστήν περ ἐόντα. Ὅμηρος TÀy Μηριόνην οὖκ
αἰσχύναι βουλόμενος, ἀλλὰ κοσμῆσαι, ὀρχηστὴν
προσεῖπε, καὶ οὕτως ἄρα ἐπίσημος ἦν, καὶ γνώριμος
ἅπασιν ἐσὶ 77 ὀρχηστικῇ, ὥστε οὐχ οἱ Ἕλληνες
μόνον ταῦτα ἠπίσταντο «ερὶ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ
Τρῶες αὐτοὶ, καί σοι πολ fpa δ' ὄντες. Ἑώρων γὰρ,
δίρεαω, καὶ τὴν ἔν σῷ πολεμεῖν αὐτοῦ κουφότητα,
καὶ εὐρυθμίαν ἣ ἣν ἐξ ὀρχήσεως ἐκέκτητο. Φησὶ δὲ
τὰ ἔπη ὧδε πως, us Μηριόνη, τάχα κέν σεν καὶ
* ὀρχηστήν περ ἐόντα, Ἔγχος ἐμὸν κατίπαυσε.᾽
Lucian. περὶ ὀχρήσεως.
Ver. 622. ϑνησὸς δέ vu καὶ σὺ τέτυξαι.}
mortali urgemur ab hoste
Mortales: totidem nobis animaeque manus-
que.
4En. X, 515.
170 OMHPOY IAIAAOX IT. Lis. XVI.
Ei xoi ἐγώ σε βάλοιμι τυχῶν μέσον ὀξεΐ “χαλκῷ,
Αὐψά κε, καὶ κρατερός περ ἐὼν καὶ χερσὶ πεποιθὼς;
Εὖγος ἐ ἐμοὶ δῴης, ψυχὴν δ᾽ "Ai κλυτοπώλῳ. . 695
"Oz φάτο" σὸν δ᾽ ἐνένιπτε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός" :
Μηριόνη, Ti συ σαῦτα, καὶ ἐσθλὸς € ἐὼν, ἀγορεύεις s
“Ὦ πέπον, οὔτι Τρῶες ὀνειδείοις € ἐπέεσσι
Neugou χωρήσουσι, πάρος τινὰ γαῖα καθέξει"
Ἔν γὰρ χερσὶ τέλος πολέμου; ἐπέων δ᾽, ἐνὶ βουλῇ" 630
Τῷ, οὔτι χρὴ μῦθον ὀφέλλειν, ἀλλὰ μάχεσθαι.
"Oc εἰπὼν, ὁ μὲν ἦρχ᾽, ὁ δ᾽ ἅμ᾽ ἕσπετο ἰσόθεος φώς.
Τῶν δ᾽ ὥστε δρυτόμων ἀνδρῶν ὀρυμαγδὸς à ὁρωρεν
Οὔρεος ἐ ἐν βήσσῃς, ἐκαθεν δὲ TE γίνετ᾽ ἀκουῆ:
Ὃς τῶν ὄρνυτο δοῦπος à ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης, 635
Χαλχκοῦ T£, ῥινοῦ T£, βοῶν 7 εὐποιητάων,
ἸΝυσσομένων ξίφεσίν TE καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν.
Οὐδ᾽ ἂν ἔτι φράδρυων περ ἀνὴρ Σαρπηδόνα δῖον
Ἔγνω, ἐπεὶ βελέεσσι, καὶ eique, καὶ κονίῃσιν,
Ἔκ κεφαλῆς & AUTO Dinqrsgis i ἐς πόδας ὦ ἄκρους. 640
Οἱ δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν OUÁAEOV, ὡς ὅτε μυῖαι,
Σταθμῷ ἐ € βρομέωσι περιγλαγέας κατὰ πέλλας,
* Si et ego te percussero assecutus medium acuto aere,
* Statim, strenuus licét sis et manibus fretus,
* Gloriam mihi dederis, animam autem Plutoni equis-insigni,"' 625
Sic dixit: hunc autem objurgavit Menoetii fortis filius :
* Merione, cur tu haec, strenuus licét, concionaris ?
* O amice, neutiquam Trojani contumeliosis verbis
“ΘΑ cadavere cedent, antequàm aliquem terra tenebit ;
* In manibus enim finis pugnae, verborum autem finis i in concilio ; 630
* Quapropter haudquaquam oportet verba multiplicare, sed pugnare,"
Sic fatus, hic quidem praeibat, ille veró unà sequebatur deo-par vir.
Horum autem veluti ligna-caedentium virorum fragor exoritur
Montis in saltibus, longéque exauditur :
Sic horum excitabatur strepitus à terrá laté-patente, 655
Aereque, corioque, boumque-tergoribus scité-compositis,
Percussorum ensibusque et hastis utrinque acutis.
Neque jam vel solers vir Sarpedona nobilem
Agnósset; quippe telis et sanguine, et pulveribus,
A vertice obvolutus erat usque ad pedes imos. 640
Illi veró assidué circa mortuum versabantur, ut quum muscae
In stabulo murmurant lacte-plenas ad mulctras,
Ver. 625. —— δῴης. Al. δοίης. Ver. 655. ὄρωρεν. Vide suprà ad P,
Ver. 628. —— οὔτι Τρῶες.) Cod. Harleian. | 810.
oU σοι Τρῶες. Ver. 655. — ὦρνυτο. Vide suprà ad γ', 260.
Ibid. — ὀνειδείοις ἐπέεσσι.) Ita edidit Barne-| — Ibid. — δοῦπος. Vide suprà ad δ΄, 455.
sius: Quocum facit et Codex Harleianus.| ^ Ver. 649. —— βρομέωσι.) Cod. Harleian.
4L. ὀνειδίοις ἐπέεσσι. Sed, ut opinor, minüs | βρεμέωσι.
rect, Vide suprà ad , 519. Ibid, -τοι περιγλωγέας κατὰ πίλλας.) Πίλλα,
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOZ IT.
Ὥρῃ i ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τε γλάγος ἄγγεω δεύει"
Ὡς ἄρα τοὶ περὶ νεκρὸν Gp eov οὐδέ ποτε Ζεὺς
Τρέψεν à ἀπὸ κρατερῆς opone ὄσσε φαεινὼ,
᾿Αλλὼ κατ᾽ αὐτοὺς αἰὲν Opt, καὶ Qe Cero Sud
Πολλὰ μάλ ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου, μερμηρίφων,
Ἢ ἤδη κοῤκεῖνον ἐνὶ κρατερῆ ὑσμίνῃ
Αὐτοῦ ἐπ᾽ ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος " Ἕκτωρ
Χαλκῷ δηώσῃ, ὦ ἀπό τ᾽ 22 TUE ἕληται;
Ἢ ἔτι καὶ πλεόνεσσιν ὀφέλλειεν πόνον αἰπύν.
Ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσωτο κέρδιον εἰγοίί;
ὌΦρ᾽ ἠὺς ϑεράπων Πηληϊάδεω ᾿᾽ Αγιελῆος
᾿Εξαῦτις Τρώάς. TE καὶ Ἕκτορα χωλκοκορυστῆν
᾽Ὥσαιτο προτὶ ἄστυ, πολέων δ᾽ ἀπὸ Supr ἕλοιτο.
Ἕκτορι δὲ πρωτίστῳ ἀνάλκιδα S Supr ἐνώρσεν"
Ἰς δίφρον δ᾽ ἀναξὰς φύγαδ᾽ ἔτραπεν, κέκλετο δ᾽ ἄλλους
Τρῶας φευγέμνεναι" γνῶ γὰρ Διὸς ἱ ἱρὰ τάλωντα.
"Ev" οὐδ᾽ ἴφθιμοι Δύκιοι μένον, ἀλλ᾽ ἐφόξηθεν
Πάντες" ἐπεὶ βασιλῆα ἤδον βεθλημένον ἢ ἦτορ,
Κείμενον ἐν νεκύων ἀγύρει" πολέες γὰρ ἐπ᾿ αὐτῷ
Tempore in verno, quandó lac vasa rigat :
Sic utique ii circa mortuum versabantur : Nec unquam Jupiter
Vertebat ab asperá pugná oculos fulgentes,
Sed in ipsos usque aspiciebat, et consultabat animo
Multa admodüm de caede Patrocli, anxié-deliberans,
An jam et illum in asperá pugnà
Illic super deo-parem Sarpedonem illustris Hector
Aere caederet, deque humeris arma auferret ;
An adhuc etiam pluribus augeret laborem gravem,
Sic autem ei cogitanti visum est satius esse,
Ut strenuus famulus Pelidae Achillis
Retró Trojanos et Hectorem aereis-armis-acrem
Repelleret ad urbem, multorumque animum eriperet,
Hectori autem primo imbellem animum immisit :
Curruque 7s conscenso in-fugam vertit-se, hortatusque est caeteros
Trojanos fugere: agnovit enim Jovis sacras lances.
Tum veró né fortes quidem Lycii sustinuerunt, sed in-fugam-versi sunt
Omnes ; regem enim viderunt vulneratum corde,
Jacentem in cadaverum acervo: multi enim super ipsum
171
645
650
655
660
645
650
660
ἀγγεῖον σκυφοειδὲς, πυθμένα ἔχον πλαεύτερον, Hxc alternanti potior sententia visa est.
εἰς ὃ ἤμελγον TO γάλα. Ὅμηρος, “΄ ὡς ὅτε quia Ibid. 987.
se Σταθμῷ ἐνιθρομέωσιν ἐὔγλαγέας κατὰ TiA- Ver. 653.
“λας. —dtheneus, lib. 11. cap. 13. suprà ad Z, 1
Ver. 644.
Ver. 647.
μερμηρίζων. ad β', 1.
τπηληϊάδεω ᾿Αχιλῆος.) Vide
ἄρα. Ut divimus —ver. 641. Ver. 654, —— χαλκοκορυσσὴν.} Vide suprà
animum nunc huc celerem, nunc Ver. 655. — πολέων.] Enuntiabatur, ac si
dividit illuc ; scriptum fuisset πολῶν. Vide suprà ad 6,
In partesque rapit varias, perque omnia | 811.
versat. ZEn. IV, 285. Ver. 656. — ϑυμὸν ἐνῶρσεν.] Cod. Zarleian.
Ver. 652. Ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δεν πέρ- | ϑυμὸν ἐνῆκεν. dl. φῦζαν ἰνῆκεν.
διον εἶναι. Ver. 660, — βασιλῇα.] Vide suprà ad 4, 265.
172 OMHPOY IAIAAOXZ IT.
Lis.
Κάππεσον, εὖτ᾽ ἔριδα κρατερὴν ἐτάνυσσε Κρονίων.
Οἱ δ᾽ Z2 ἀπ᾿ duoi Σαρπηδόνος € ἐνσε ἕλοντο,
Χάλκεα, μιαιρριαιίροντα; τὰ pi κοίλας ἐπὶ νῆας
Δῶκε φέρειν ἑτάροισι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός.
Καὶ τότ᾽ ᾿Απόλλωνα προσέφη νεφεληγερέτα, Ζεύς"
Ej ἄγε VOV, φίλε Φοῖξε, κελαινεφὲς 04i [L0 κἄθηρον
᾿Ελδὼν ἐκ βελέων Σαρπηδόνα, καί μιν ἔπειτα;
IIoXA0» ἀπὸ προφέρων, λοῦσον ποταμοῖο ῥόῆσι,
Χρῖσόν v ἀμεροσίη; περὶ δ᾽ ἄμξροτα, εἵματα ἕσσον.
Πέμπε δέ pn πομποῖσιν ὥρμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι,
Ὕπνῳ καὶ Θανάτῳ διδυμάοσιν, οἵ pó μιν ὦκα
Θήσουσιν Λυκίης εὐρείης “πίονι δήμῳ"
"Ἔνθα & ταρχύσουσι κασί γνητοί τε, ἔται 76,
Τύμξῳ TÉ στήλη τε φὸ γὰρ, γέρας ἐστὶ “ἡανόντων.
"Os EQ οὐδ᾽ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν ᾿Απόλλων"
Βῆ δὲ κατ᾽ ᾿Ιδαίων ὀρέων ἐς φύλοπιν evi
Αὐτίκα δ᾽ ἐκ βελέων Σαρπηδόνα δῖον ὁ ἀείρας,
IIoXA0» ὠπὸ προφέρων, λοῦσεν ποταμοῖο poji.
Χρῖσέν τ᾽ ἀμβροσίῃ, περὶ δ᾽ ἄμβροτα εἵἴρνωτω ἕσσε'
665
670
680
Deciderant, quandó certamen asperum intendebat Saturnius.
Illi veró ab humeris Sarpedonis arma abstulerunt,
Aerea, coruscantia, quae quidem cavas ad naves
Dedit ferenda sociis Menoetii fortis filius.
Et tunc Apollinem allocutus est nubes-cogens Jupiter :
** Eja age nunc, dilecte Phoebe, atro sanguine purga
* Profectus ὃ telorum-acervo sublatum Sarpedonem, et ipsum deindé,
** Procul illinc efferens, lava fluminis fluentis,
* Ungeque ambrosià, immortalibusque vestibus induito.
* Deducendum autem eum da deductoribus velocibus qui ferant,
* Somno et Morti gemellis, qui quidem eum celeritér
** Ponent Lyciae latae zn opulento populo :
* Ibi ei exequias-facient fratresque familiaresque,
* 'Tumuloque cippoque : hic enim honor est mortuorum."
Sic dixit: neque patri non-fuit-dicto-audiens Apollo;
Descendit autem ab Idaeis montibus ad pugnam gravem :
Statimque ἃ telorum-acervo Sarpedonem nobilem sublatum,
Procul inde efferens lavit fluminis fluentis,
Unxitque ambrosiá, immortalibusque vestibus induit ; 680
RT UU —————M— M9 RE
Ibid. βεθδλημένον ἦτορ. Tta ex MSS.
665
670
675
ya, Caterüm scribendum híc con-
edidit Barneszus. .4l. βεδλαμμένον ἦτορ. Co-
dex Harleianus legit, δεδαϊγμένον ii Ji TOQ.
Ver. 662. Κρονίων. De prosodiá vocis
Κρονίων, Κρωνῖονοςγ Κρονίωνος" vide suprà ad Z,
265. et 597.
Ver. 666.
suprà ad Z, 175.
'er. 667. Ei
Ver. 668.
Cod. Harleian.
γεφεληγερίτα Ζεὺς.] Vide
/ ἄγε. Vide suprà ad /, 167.
Ἐλθὼν ix βελίων Σαρπηδόνα.
Ἐλθὼν ἐκ μελίων Σαρπηδό.
jicit ΤΊιο. Bentleius, ἝἝλκων ἐκ βελέων Σαρπη-
δόνα, ex ver. 618. 781. et ρ΄, 196.
Ver. 67 5. Θήσουσιν Avxíns.] Cod. Harleian.
Θήσουσ᾽ iy Λυκίης, ut Infrà ver. 685. Κάσθεσαν
iy Λυκίης
Ver. 674. 615. Ἔνθα ὃ σαρχύσουσι
γὰρ, γέρας irri ϑανόντων.
Interea socios inhumataque corpora terra
Mandemus: qui solus honos Acheronte
sub imo est. “Ἐκ. XI, 22.
*
T0
Lis. XVI.
Πέμπε δέ μων πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι,
Ὕπνῳ καὶ Θανάτῳ διδυμάοσιν' oí ῥᾶἄ μιν ὦκὰ
Küste ὁ ἐν Asie εὑρείης πίονι δήμῳ.
Πάτροκλος δ᾽ ἵπποισι καὶ Αὐτομέδοντι κελεύσας,
Τρῶας καὶ Δυκίους μετεκίαθε, καὶ μέγ ἀάσθη,
N fios" εἰ δὲ ἔπος Πηληϊάδαιο φύλαξεν,
"Hz ἂν ὑπέκφυγε κῆρα χακὴν μέλανος σανἄτοιο.
᾿Αλλ᾽ αἰεί γε Διὸς κρείσσων νόος, ἧς περ ἀνδρῶν,
"Oers καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοδεῖ, καὶ ἀφείλετο γίκην
Ῥηϊδίως, ὅ ort D αὐτὸς ἐποτρύνησι μάχεσθαι:
“Ὃς οἱ καὶ τότε ογυρμυὸν € ἐνὶ στήθεσσιν ἀνῆκεν.
Ἔνθα τίνω πρῶτον, τίνα δ᾽ ὕστωτον ἐξενάριξας,
Πατρόκλεις, ὅτε δή σε Θεοὶ ϑάνατόνδε κάλεσσαν s
"᾿Αδρηστον μὲν πρῶτον καὶ Αὐτόνοον;, καὶ "Ἔχεκλον,
Καὶ Πέριμον Μεγάδην, καὶ ᾿Επίστορα, καὶ Μελάνιππον'
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ II.
Deducendum autem eum dedit ductoribus velocibus qui ferrent,
Somno et Morti gemellis: qui quidem eum celeritér
Deposuerunt in Lyciae latae opulento populo.
Patroclus autem equos et Automedontem exhortatus,
Trojanos et Lycios insequebatur, et magnum accepit-malum,
Demens: quód si mandatum Pelidae observásset,
Certé effugisset fatum exitiale atrae mortis.
Sed semper Jovis validius consilium, quàm hominum;
Qui et fortem virum in-fugam-vertit, et aufert victoriam
Facilé, etiam cüm ipse excitaverit ad pugnandum :
Qui ei et tunc animum in pectoribus extimulavit,
Tum quem primum, quem et postremum interfecisti,
Patrocle, quandó jam te dii ad mortem vocárunt ?
Adrestum quidem primüm, et Autonoum, et Echeclum,
Et Perimum Megadem, et Epistorem, et Melanippum:
173
690
685
690
695
** victoriam facil? auferat ;
* nam accendit."
Ver 682. ῥά. Ut jussi erant
Ver. 685. — ἀάσθη.]ὺ Vide suprà ad /, 116.
Ver. 686. Νήπιος.}
Infelix; qui ZEn. ΤΊ, 545.
congruit :
alis verà ad pug-
Quod (ut et ipse annotat, )
meliüs cum sequente, “ Ὅς οἱ καὶ πότε,
&c.
Itemque, ubi iterüm occurrunt
Ibid. —— ττηληϊάδαο φύλαξεν.] Cod. Har-
leian. Ἰτηληϊάδεω ἐφύλαξεν.
Ver. 688. 'AAX αἰεί yt] Tta ex uno
MS. edidit Barnesius. Quam lectionem et
probat Henricus Stephanus ad e, 176. ΔΙ.
᾿Αλλ᾽ αἰεί σε.
,, Ibid, ------ ái περ ἀνδρῶν. Cod. Harleian.
ἠξ σερ ἀνδρός. ΑἹ. αἰγιόχοιο.
Ver. 689. 690. "Oz: καὶ ------ ὅτε δ᾽ αὐτὸς
ἐπιοτρύνῃσι μάχεσθαι. dl. ὅτε δ᾽ αὐσὸς ἐπο-
σρύνει μαχέσασθαι. “Αἱ. ὅτε δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει
καὶ ἀνώγει. Henricus Stephanus legendum
censet, ὁσὲ δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι, ita-
Ly: explicat : ** Sed semper Jovis sentent?a su-
** perior est sententiá hominum, quippe qui
* strenuum etiam virum terret, adeó ut ei
lidem hi duo versus, Il. ο΄, 177, 178. Codices
omnes habent, ἐσοσρύνει μαχέσασθαι, nec ullus
intellectui ambiguo est locus. Caterüm hos
duos versus in quibusdam codicibus deesse
annotat Eustathzus : ἸΙσσέον δὲ ὃ ὅσι ἔν gu σῶν
ἀντιγράφων μετὰ τὸ, “ χρείσσων νόος ἠέπερ ἀν-
* δρῶν, οὗ κεῖνται οἱ ἀναγεγραμμένοι ἐφεξῆς δύο
γνωμικοὶ στίχοι, ἀλλὰ μόνος εἷς οὗτος, ἘΠ ΟΣ, δὲ
“ καὶ «ότε Sun i ἐνὶ cantici ἁ ἀνῆκε.᾽
Ver. 691. —"0; οἱ. Vide suprà ad ὦ ά, 51.
Ibid. ἀνῆκεν.} Cod. Harleian. ἐνῆκεν.
Ver. 692. "Ἔνθα τίνα “πρῶτον. [virgo
Quem telo primum, quem postremum aspera
Dejicis ? 4En. XI, 664.
Ver. 694, ———"ExixAo.] Cod. Harleian.
Ὀχσίτην.
174 OMHPOY ΙἹΛΙΑΔΟΣ IT.
Αὐτὰρ ἔπειτ᾽ Ἔλασον, καὶ Μύλιον, ἠδὲ Πυλάρτην'
"p N [2 E e δ᾽ 3» /, δ᾽ 3 ^ e
ους ἐλεν" οἱ ὃ &XXoi Qu'yamÓ tuywovro ἐκαστος.
"Ἔνθα κεν ὑψίσυλον Τροίην ἕλον υἷες ᾿Αχαιῶν,
/, e Ἁ “ ^
Πατρόκλου ὑπὸ χερσὶ" περὶ πρὸ γὰρ ἔγχε! ϑῦεν'
E; μὴ ᾿Απόλλων Φοῖξος εὐδμήτου ἐπὶ πύργου
2j ma Ν , /, , 5 ,
Ἐστη, τῷ ὁλοὼ φρονέων, Τρώεσσι ὃ ἀρήγων.
Τρὶς μὲν tw ἀγκῶνος (95 τείχεος ὑψηλοῖο
Πάτροκλος, τρὶς δ᾽ αὐτὸν ἀπεστυφέλιξεν ᾿Απόλλων,
Χείρεσιν ἀθανάτῃσι φαεινὴν ἀσπίδα νύσσων"
3 3. £r x Ν , DEN, 7 5
Αλλ ὅτε 07 T0 TETÜDTOV ἐπέσσυτο; δαίμονι i006,
Δεινὼ δ᾽ ὁμοκλήσας προσέφη ἑκάεργος ᾿Απόλλων'"
Χάξεο, διογενὲς Πατρόκλεις" οὐ νύ τοι αἶσα
Σῷ ὑπὸ δουρὶ πόλιν πέρθωι Τρώων ἀγερώχων,
ὌΧ Ο $4. ^ e 7 N , ͵
Οὐδ᾽ ὑπ᾽ ᾿Αγιλλῆος, ὅσπερ σέο πολλὸν ἀμείνων.
e / 7 δι 2 M ET.
Ὡς φάτο" Πάτροκλος ὃ ἀνεχάζετο πολλὸν OTÍCOU,
Mw» PETTY ἑκατηξόλου ᾿Απόλλωνοε.
e δὴν» ^ / 3 ᾽ὔ te
Εκτωρ δ᾽ ἐν Σκαιῆσι πύλης ἔχε μώνυχας ἵππους"
ΔΙζε γὰρ, ἠξ μάχοιτο κατὰ κλόνον αὖθις ἐλάσσας,
Deindé veró Elasum, et Mulium, atque Pylartem ;
Hos interfecit: ceteri autem in-fugam-ewnd? memores fuere quisque.
Tum certé altam-portis Trojam cepissent filii Achivorum,
Patrocli sub manibus, suprà-modum enim ante alios hastá furebat ;
Nisi Apollo Phoebus bené-structá super turri
Stetisset, illi exitialia cogitans, Trojanisque auxilians.
Ter quidem in cubitum scandebat muri excelsi
Patroclus, ter autem ipsum asperé-exceptum deturbavit Apollo,
Manibus immortalibus fulgentem clypeum feriens :
Sed quandó jam quartó irruebat deo par,
Minacitér tum veró increpitans allocutus est longó-jaculans Apollo :
* Recede, nobilissime Patrocle: neque enim fatum
* 'Tuà sub hastà urbem vastatum iri Trojanorum magnanimorum,
* Neque sub Achille, qui tamen te multó fortior."
Sic dixit; Patroclus autem recessit long retró,
Iram devitans longé-jaculantis Apollinis.
Hector veró in Scaeis portis tenebat solidos-ungulis equos :
Secum enim ambigebat, an pugnaret in turbam iterüm actis equis,
Lis, XVI.
700.
705
710
705
710
Ver. 100. ---᾿Απόλλων Φοῖδες.] Vide suprà
ad 4, 43.
- Ver. 104. Χείρεσιν ἀθανάτησι.ἢ | Cod. Har-
lejan. Χείρεσσ' ἀθανάτησι.
Ibid, — ἀθανάφτησι. Vide suprà ad Z, 598.
Ver. 706. Δεινὰ ?.] Malé hic edidit Bar-
nesjus Δεινάδ᾽, contenditque παρέλκειν v? At.
Quod nullo modo fert linguz Grzece ratio.
Vide suprà ad ἐ, 459. et ad Z, 57.
Ibid. προσέφη ἑκάεργος ᾿Απόλλων}) 4].
ἔπεα ππερόεντα προσηύδα.
Ver.'108. — σέρθα.. Cod. Harleian. πέρσαι.
Ver. 109. --ο Αχιλλῆος, ὅσπερ. Quá ratione,
᾿Αχιλλῆος, hic ultimam producat; item, Z-
λευόμενος, ver. 711. et εἰσάμενος, ver. 716. et
Αὐτοκασίγνησος, ver. 718. vide suprà ad Z, 51. ἡ
Ver. 711. — ἀλευόμενος.) dl. ἀλενώμενος
ut suprà £, 444. ᾿
Ibid.— ἑκατηθόλου ᾿Απόλλωνος.) Vide suprà
ad 4, 75.
Ver. 719—719. — σύλῃς ἔχε — pons ἔσιἢ
Cod. Harleian. πύλῃσ᾽ ἔχε ῥ
ῥοῇσ᾽ ἔπ. 00.
Ver. 119—7194—'/32. —— μώνυχας Ἱπποῦς" 4
—-— χρατερώνυχας ἵππους. Ξ
—— solido ungula cornu.
Virg. Georg. 111, 88.
Lis. XVI. OMHPOY
IAIAAOSZ II. . ' 39H
Ἢ λαοὺς ἐς τεῖχος ὁμοκλήσειεν ἁλῆναι.
^ - 7ὔ
Ταῦτ᾽ ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖδος ᾿Απόλλων,
718
᾿Ανέρι εἰσάμνενος αἰξηῷ τε, κρατερῷ TÉ,
᾿Ασίῳ, ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο»
Αὐτοκασίγνητος Ἑ κάζης, υἱὸς δὲ Δύμαντος,
Ὃς Φρυγίην ναΐεσκε ῥοῆς ἐπι Σαγγαρίοιο"
Τῷ μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε Φοῖξος ᾿Απόλλων"
720:
e 7 , , , 3 δέ / Á,
Ἕκτορ, τίπτε μάχης ἀποπαύεαι; οὐδε Ti σὲ χρῆ.
yp ὦ e 3 Nd 7, 7 7 »
AiÜ' ὅσον ἥσσων tipi, τόσον σέο φερτερος εἰῆν"
^ z lad , , A
Τῷ χε τἄάχω στυγερὼς πολέμου ἀπερωήσειας.
, , L4 7 3 , e
Αλλ᾽ ἄγε, Πατρόκλῳ εἐφεπε κρατερωνυχας ἑππους;
Αἴκεν πώς μιν ἕλης, δώη δέ τοι εὖχος ᾿Απόλλων.
5 !4 ^ ^
"Qe εἰπὼν, 0 μὲν αὖτις ἔθη Θεὸς ἀμπόνον ἀνδρῶν"
Κεξριόνῃ δ᾽ ἐχέλευσε δαΐφρονι φαίδιμος Ἕκτωρ
Ἵσπους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν'
, ,
Δύσεθ᾽ ὅμιλον ἰών" ἐν δὲ κλόνον
αὐτὰρ ᾿Ασόλλων
5, ͵7ὔ
Αργείοισιν
*Hxe κακὸν, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὁπαζεν.
“Ἕκτωρ δ᾽ ἄλλους μὲν Δαναοὺς ἔα, οὐδ᾽ ἐνάριζεν"
---
An copias ad murum clamore-imperaret congregari,
Haec quidem ei cogitanti astitit Phoebus Apollo,
715
Viro cum-se-assimulásset juvenique, fortique,
Asio, qui avunculus erat Hectoris equüm-domitoris,
Frater-germanus Hecubae, filiusque Dymantis,
Qui Phrygiam habitabat fluenta ad Sangarii :
Huic se cüm assimulásset, allocutus est Phoebus Apollo:
"P
a
* Hector, cur à pugná cessas? neque enim omninó te decet.
* Utinam quanto deterior sum, tanto te fortior essem :
* 'Tum profectó statim tuo-malo à pugnáà recessisses.
* Sed age, in Patroclum impellito validos-ungulis equos,
* Si quà ipsum interficere poteris, dederitque tibi gloriam Apollo."
Sic fatus, rursüs quidem abiit Deus per-laborem virorum :
Cebrionem veró jussit bellicosum illustris Hector
Equos ad proelium verberantem agere: At Apollo
Ingressus est medium-agmen profectus; perturbationem autem Argivis
Immisit exitialem, Trojanisque et Hectori gloriam praebuit.
Hector autem caeteros quidem Danaos omittebat, neque occidebat :
Ver. 115. Aic: γὰρ. Vide suprà ad ver. 647.
Ver. 116. ᾿Ανέρι εἰσάμενος.
formà tum vertitur oris
Antiquum in Buten. — — ZEn. IX, 646.
Ibid. siráusye.] Vide suprà ad »', 45.
et ad γ', 141.
Ver. 717. —— ἱπποδάμοιο. Vide suprà ad
£^, 25.
Ver. 718. Αὐτοκασίγνητος Ἑχάξης, υἱὸς δὲ
Δόύμαντος.} Virgilio non Dymantis, sed Cis-
sei filia erat Hecuba.
et face przegnans
Cisseis regina Parin creat, — ZEn. X, 704.
Vide suprà ad ζ΄, 299.
Ver. 20. Τῷ μιν ἐε,σάμενος. Vide suprà ad
γ΄, 589.
Ibid. προσεφώνεε Φοῖδος ᾿Απόλλων.]
"AL. προσέφη Διὸς υἱὸς ᾿Απόλλων.
Ver. 725. ἕλῃς, δῴη δέ vo] 44]. ἕλοις.
δῷοι δέ TI.
Ver. 728. πεσληγέμεν Vide suprà
ad y, 51. et ad β', 514.
Ver. 729. Asss£.] Vide suprà ad β', 35. et
ad £, 109.
Ver. 131. Ἕκτωρ δ᾽ ἄλλους μὲν Δαναοὺς ἔα;
Αὐτὰρ ὃ τταπτρόκλῳ.}
176 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ II.
Αὐτὰρ 0 Πατρόκλῳ € ἔπεχε κρατερώνυχ ae ἵππους.
Πάτροκλος δ᾽ ὁτέρωθεν ἀφ ἵππων ἄλτο χαμᾶζε;
Σκαιῇ $ ἔγχος ἔχων" ὑτέρῃφι, δὲ λάζετο πέτρον
Μάρμαρον, à ὀκριόεντα; TÓV οἱ περὶ χεὶρ ἐκάλυψεν.
*Hze δ᾽ ἐρεισάμενος" οὐδὲ δὲν Cero φωτὸς,
Οὐδ᾽ ἁλίωσε βέλος" βάλε δ᾽ Ἕπτορος 5 ἡνιογῆω
Κεδριόνην, νόθον υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο,
Ἵσπων zw ἔχοντα; ᾿βμετώπιον oféi AGi*
᾿Αμφοτέρας δ᾽ ὀφρὺς σύνελεν λίθος, οὐδὲ οἱ ἔσχεν
᾿᾽Οστέον' ὀφθαλμοὶ δὲ χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν
Αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν" ὁ δ᾽ ἄρ᾽, ἀρνευτῆρι ἐοικὼς,
Κάππεσ' ἀπ εὐεργέος δίφρου" λίπε δ᾽ ὀστέα Supe.
Τὸν δ᾽ £ ἐπικερτομέων προσέφης, Πατρόκλεις i ἱππεῦ"
“Ὦ πόποι; 5 μάλ᾽ ἐλαφρὸς ἀνὴρ, ὡς ῥεῖα κυδιστᾷ"
E; δή vov καὶ πόντῳ ἐν ἰχθυόεντι γένοιτο»
Πολλοὺς ἂν πορέσειεν ἀνὴρ ὅδε, τήθεα διφῶν,
Νηὺς ἀποθρώσκων, εἰ καὶ δυσπέμφελος εἴη"
Sed ille in Patroclum dirigebat validos-ungulis equos.
Patroclus autem ex-alterá-parte ab equis desiliit in terram,
Sinistrá hastam tenens : alteráque arripuit saxum
Candidum, asperum, quod ejus manus capiebat.
Misit veró connixus, neque diu aberat à viro,
Neque frustra-misit telum: percussit enim Hectoris aurigam
Cebrionem, nothum filium illustris Priami,
Equorum habenas tenentem, zn frontem acuto lapide ;
Ambo autem supercilia confregit lapis, neque ejus restitit
Os; oculi autem humi ceciderunt in pulveres
Ipsius ante pedes: Ipse veró, urinatori similis,
Decidit ab affabre-factá selláà; liquitque ossa anima.
Illum autem asperé-deridens allocutus es, Patrocle eques :
* Papae, profectó perquam agilis vir, quum-ita facilé urinatur ;
** Sicubi sané et ponto in piscoso esset,
* Multos satiare posset vir hic, ostrea quaerens,
* Nave desiliens, etsi tempestuosus esset :
Ipse neque aversos dignatur sternere morti : "er. 156.
Lis.
XVI.
135
740
745
Nec pede congressos zquo, nec tela fe-
rentes
Insequitur ;
num
Vestigat lustrans, solum in certamina pos-
cit. 4En. XII, 464.
Ibid. — ἐνάριζεν] Cod. Harleian. ἐνά-
gii. Quo modo et in uno MS. scriptum
repperit Barnestus.
solum densá in caligine Tur-
Ver. 152. ἔσεχε. 44]. fpes ut suprà
ver. 124,
Ver. '153. &ATo χαμᾶξ:. Vide suprà
ad γ', 29.
Ver. 755. — ὀκριόεντα.} Cod. Harleian.
ὀκρυόεντὰ
ἐρεισάμενος" οὐδὲ δὴν. Quà
nues et ἐρεισάμενος, et οὐδὲ, hic ultimam
producant; item σε, ver. 767. et ἀπὸ, ver.
58. et χερμάδια, ver. 774. vide suprà ad 4,
51. n. 8.
Ibid. χάξετο φωτὸς.) «ΑἹ. ἅζετο φωτός.
Ver. 141. ἐν κονίῃσιν.) Vide suprà ad
y, 508.
Ver. 742. —6 δ᾽ Ag, ἀρνευτῆρι ἐοικὼς.
Vide suprà ad μ΄, 585.
Ver. 745. εὐεργέος δίφρου. Pronun-
tiabatur εὐεργοῦς, vel εὐεργεῦς. Ut recté hic
annotavit Barnesius. Vide suprà ad ξ΄, 116.
Ver. 745. ὡς ῥεῖα κυξιστᾷ. Cod. Har-
leian. ὃς ῥεῖα κυθιστᾷ,
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOX IT. 177
Ως νῦν ἐν πεδίῳ ἐξ ἵππων ῥεῖα κυξιστᾷ"
ἪἬ ῥα καὶ ἐν Τρώεσσι κυξιστητῆρες ἔασιν. 750
Ως εἰπὼν, ἐπὶ Κεδριόνῃ ἥ ἥρω; βεξήκει,
Οἶμα λέοντος ἔχων, ὅστε σταθμοὺς tg,
[Εδλητο πρὸς στῆθος, € τέ μιν ὦλεσεν ἀλκή:
Ως ἐπὶ Κεξριόνῃ, Πατρόκλεις, ἄλσο μεμαώς.
Ἕκτωρ δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἀφ᾽ ἵππων ἄλτο χαμᾶζε. 755
T2 περὶ Κεξριόναο, λέονθ᾽ ὡς, δηρινθήτην,
"Qr ὄρεος πορυφῆσι, περὶ “ταμένης ἐλάφοιο,
Αμφω πεινάοντε, μέγα Φρονέοντε μάχιεσθον'
"Oc περὶ Κεδριόναο δύω μήστωρες ἀυτῆς,
Πάτροκλός TÉ Mevorri dns. καὶ Φαίδιμος " Ἕκτωρ, 760
"Ieyr ἀλλήλων ταμέειν χρόα νηλει χαλκῷ.
Ἕκτωρ μὲν κεφωλῇφιν ἐπεὶ λάξεν, οὐχὶ pbi
Πάτροκλος δ᾽ ἑτέρωθεν ἔ εγεν ποδός" οἱ δὲ δὴ ἄλλοι
Τρῶες καὶ Δαναοὶ σύναγον πρατερὴν ὑσρυίνην.
Ὥς δ᾽ Εὐρός τε Νότος 7 ἐριδωίνετον ἀλλήλοιν 165
* Adeó nunc in campo é curru facilé urinatur:
** Profectó et inter Trojanos urinatores utique sunt." 750
Sic locutus, Cebrionem heroém invasit,
Impetum leonis habens, qui stabula vastans,
Vulneratur ad pectus, suaque ipsum perdit virtus :
Sic in Cebrionem, Patrocle, insiliisti ardens.
Hector veró ex-alterá-parte ab equis desiliit in-terram. 755
Hi duo de Cebrione, leones tanquam, pugnabant ;
Qui 7n montis verticibus de interemptá cervá,
Ambo esurientes, magnis animis pugnant:
Sic de Cebrione duo artifices pugnae,
Patroclusque Menoetiades et illustris Hector, 760
Cupiebant alter alterius incidere corpus saevo aere.
Hector quidem capite postquam prehendit, non dimittebat ;
Patroclus autem ex-alterá-parte tenebat pede: Et jam caeteri
Trojani et Danai committebant acre proelium.
Ut veró Eurusque Notusque certant inter-se. 765
Ver. 151. “Ως εἰπὼν, ---- βεξήκει. | Si βέδηκε πολλάκι γὰρ μεθίεις x, 191:
dixisset, jam non constitisset Temporum ra- ᾿Αλλὰ ἑκὼν μεθίεις. ———— €, 525.
tio. Vide suprà ad z, 57. et alibi ; positioni hoc soli debetur. Vide
Ver. 155. &^To χαμᾶξε.)] Vide suprà bs ad ν΄, 103. et ad 2, 24.
ad γ', 29. Ver. 768. Ὡς 2 Εὖρός σε Νότος T ἐριδαίνεσον
Ver. 757. “Ω,«-.7 Qui utique Qui | ZA25Aouv "Qs Τρῶες.
scilicet Ac velut annoso validam cüm robore
Ver. 762. οὐχὶ μεθίει.ἢ Al. οὐχὶ μεθείη. quercum
Utrumque salvá prosodià. Nam vox μεθίει Alpini Borez, nunc hinc, nunc flatibus
mediam naturá producit : illinc
im λάξεν, οὐχὶ μεῤίει. ὅ, 116. Eruere inter se certant; it stridor, et
— Exi) ἔγχος ἀκαχμένον, οὐδὲ μεθίει. alté
9, 72. Consternunt terram concusso stipite fron-
᾿Αργεῖοι, μήπω σι μεθίετε δ΄, 254. des
Quód autem eadem hac vox nonnulli in Haud secus —— ———. 4En. IV, 441.
locis media correpta occurrat ; ut, ' Adversi rupto ceu quondam turbine venti
Tox. II. M
A
178. OMHPOY IAIAAOX IF. Lis. XVI.
Οὔρεος ἐ ἐν βήσσῃς; βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην,
Φηγόν 76 μελίην TÉ, τανύφλοιόν TE πράνειαν,
Αἴ τε πρὸς ἀλλήλας ἔξαλον τανυήκεας ὄζους
Hy Sermerín, πάταγος δέ τε ἀγνυμιενάων'
"Oz Τρῶες καὶ ᾿Αχαιοὶ i ἐπ ἀλλήλοισι ἡγορόντες
A fUv, οὐδ᾽ & ἕτεροι μινώοντ' ὀλοοῖο φόβοιο.
Πολλὰ δὲ Κεδριόνην ἀμφ᾽ ὀξέα δοῦρα πεπήγει,
οί τε πτερύεντες ἀπὸ γευρῆφι Syopóvrec*
Πολλὰ δὲ χερμάδια, μεγάλ᾽ ἀσπίδας ἐστυφέλιξε
Μαρναμένων ἀμφ᾽ αὐτόν" ὁ δ᾽ ἐν στροφάλιγγι κονίης
^ , “
Κεῖτο μέγας μεγαλωστὶ, λελασμένος ἱπποσυνάων.
L4 N 3/ , , N 3 ΄
Oeo, μὲν ἡέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιξεξήκει,
L4 , "A , y /, ἊΝ Y 4
Τόφρα μᾶλ᾽ ἀμφοτέρων βελε ἥπτετο" πίπτε δὲ λαύε"
5 ^f 7
Ημρῶος δ᾽ ἠέλιος μετενείσσετο βουλυτόνδε,
N ΄ὔ NP LS WA MESS rs , M , G' --
Καὶ τότε δή ῥ᾽ ὑπὲρ αἶσαν ᾿Α χαιοὶ φέρτεροι ἤσαν"
Montis in saltibus, profundam concutere sylvam,
Fagumque, fraxinumque, corticosamque cornun;
Quae altera alteri affligunt extensos-in-longum ramos
Sono immenso, fragor autem exoritur inter frangendum :
Sic Trojani et Achivi mutuis assultibus
Caedebant, neutri veró meminerant perniciosae fugae.
Multae autem Cebrionem circa acutae hastae defixae sunt,
Sagittaeque alatae à nervis salientes :
Multa et saxa ingentia clypeos contudére
Pugnantium circa ipsum ; is autem in vortice pulveris
Jacebat ingens ingenti-spatio, oblitus aurigationis,
Quamdiüà quidem sol medium coelum ascendebat,
Tamdiü valdé utrosque tela attingebant ; cadebatque populus :
Cüm veró sol transibat ad occasum,
Et tum quidem praeter fatum Achivi superiores erant :
770
Confligunt Zephyrusque Notusque, et la- Ver. 177. "OQga. μὲν ἠέλιος.
tus Eois
medios cum Sol accenderit zestus.
Eurus equis: stridunt sylvze, ————— Georgic. IV, 401.
4En. II, 4I6. medium Sol igneus orbem
Macrobius hunc locum inter eos citat, in qui- Hauserat, ————————————- bid. 496.
bus Virgilius Homerici carminis majestatem | ^ Sol medium coli conscenderat igneus or-
non zquat. Lib. V. cap. 19. bem. ZFn. VIII, 97.
Ver. 166. — —— — σελεμιζέμεν ὕλην. «41.}] —Ibid.—— ἀμφιξεξήκει.) Vide suprà ad 4,
σολεμιζέμεν ὕλην. 87. et ad 2', 492.
Ibid. ὕλην] Vide suprà ad γ', 151. Ver. 118, τόφρα μάλ᾽ ἀμφοτέρων (MAS r-
Ver. 169. ἀγνυμενάων.) Vide suprà ad | τεσο" πίστε δὲ λαός.
yy , 260. Jam gravis aequabat luctus et mutua Ma-
Ver. 12, —— δοῦρα πεσήγει. Cod. Har- vors
leian. δοῦρ᾽ ἐπεπήγει. Funera: ce&debant paritér, pariterque rue-
Ver. 178. ὃ δ᾽ ἐν στροφάλιγγι xovints. bant, “Ἐπ. X, 755.
Cod. Harleian. ὁ δὲ σεροφάλιγγι κονίης. Ver. 179. Ἦμος δ᾽ ἠξΐλιος μετενείσσετο βου-
Ver. 116. Κεῖτο μέγας μεγαλωστὶ. λυφόνδε.}
ingentem, atque ingenti vulnere aratra jugo referunt suspensa ju-
victum. 4En. X, 842. venci,
Porro, de istiusmodi verborum sono, rem ip- Et sol crescentes decedens duplicat um-
sam aptissimé depingente, vide suprà ad jy, bras. Eclog. 11, 65.
262, et ad δ΄, 455.
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOXJX II. : 179
Ἔκ μὲν Κεδριόνην βελέων ἥ igo. ἔρυσσαν,
Τρώων ἐξ ἐγοπῆς, καὶ Dv ὦμων τεύχε ἕλοντο.
Πάτροκλος δὲ Ὑρωσὶ κακὰ φρονέων ἐνόρουσε᾽
Teic μὲν ἔπειτ᾽ ἐπόρουσε, dog ἀτάλαντος "Aen
Σμερδαλέα i ἰάχων' σρὶς δ᾽ c ἐγνέαι φῶτας ἐπεῴνεν' 185
"AAA ὅτε δὴ τὸ τέταρτον € ἐπέσσυτο, δαίμονι i imos,
"Ey ἄρα τοι; Πάτροκλε, φάνη βιότοιο τελευτή"
"Horero γάρ τοι Φοῖξος ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
Δεινός" ὃ μὲν τὸν ἰόντα κατὰ κλόνον οὐκ ἐνόησεν"
Ἤέρι γὰρ πολλῇ κεκαλυμμένος ἀντεξόλησε" 190
Στῇ δ᾽ ὄπιθε, πλῆξεν δὲ μιετφρενον, εὐρέε T Uu
Χειρὶ καταπρηνεῖ" στρεφεδίνηθεν δέ οἱ ὀσσε.
Τοῦ δ᾽ ἀπὸ μὲν κρατὸς κυνέην βάλε Φοῖξος. ᾿Ασόλλων"
'H δὲ κυλινδομιένη κανωχῆὴν ἔχε ποσσὶν ὑφ᾽ ἵππων
Αὐλῶπις τρυφάλειο" μιάνθησαν δὲ ἔθειραι
Αἴματι καὶ κονίησι" πάρος γε μὲν οὐ Sépie ἤεν,
Ἵπποκόμον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν"
᾿Αλλ᾽ ἀνδρὸς τ είοιο κάρη, χαρίεν T£ μέτωπον
"Pose ᾿Αχιλλῆος" τότε δὲ Ζεὺς ἡ Ἕκτορι δῶκεν
-Τ
e
ἂι
Cebrionem quidem ἃ telorum-acervo heroém extraxerunt,
"Trojanorum ἃ tumultu, et humeris arma ademerunt.
Patroclus veró Trojanis infesto animo irruit :
Ter quidem deindé irruit, veloci par Marti,
Horrendüm clamans ; ter autem novenos viros interfecit :
Sed cüm jam quartum impetum-faceret, deo par,
'Tum veró tibi, Patrocle, manifestus-imminebat vitae finis :
Occurrebat enim tibi Phoebus in asperá pugná
Terribilis: Hic quidem illum euntem per turbam non vidit ;
Caligine enim multá tectus obvius-veniebat ; 190
Stetit autem à-tergo, percussitque interscapilium, latosque humeros,
Manu proná: vertigine autem correpti-sunt ei oculi.
Hujus veró à capite quidem galeam dejecit Phoebus Apollo :
Volvens autem tinnitum dabat pedibus sub equorum
Oblonga galea; foedataeque sunt jubae 795
Sanguine et pulveribus : Anteà quidem fas utique non erat,
Setis-equinis-comantem cassidem foedari pulveribus ;
Sed viri divini caput, venustamque frontem
Tuebatur Achillis: tum veró Jupiter Hectori dedit
-J
eo
ex
——————————————————————————————————
Ibid. μετενείσσεσο.) 44]. μετενίσσετο. Fer. 186. τ ἐπέσσυτο. Vide suprà ad ν΄, 260.
Ver. Ἴ81. —— ἔρυσσαν». Ita Barnesius, ex Ver. 187. "EV ἄρα vu, Qn ΞΕ
MSS. Recté. 411|. ἔρυσαν, quod penulti- σελευτή.}
mam corripit : ἔγχεος ἰξέρυσ' αἰχμήν)Ὶ Hic tibi mortis erant metze,
suprà ver. 505. 4En. XII, 546.
Ver. 184. ἀτάλαντος.) Vide suprà ad| ^ Ver. 792. — στρεφεδίνηθεν.)] Cod. Harleian.
β΄, 627. σαρεφεδίνησεν.
Ver. 185. Σμερδαλέᾳ ἰάχων. Vide suprà Ver. 794.--- κανα χὴν, Vide suprà ad δ΄, 455.
ad δ΄, 456. Ver. 798. — μέτωσον.) Ml. πρόσωπον.
M2
180 ὍΜΗΡΟΥ ΙΔΙΑΔΟΣ II. Lis. XVI.
"H κεφαλῇ Φορέειν' σχεδόθεν δέ οἱ ἦεν ὀλεθρος" - 800
Iz» X οἱ ἐν χείρεσσιν ἄγη δολιχόσκιον ἔ 8 X06,
Βριθὺ, μέγα, στιξαρὸν, & κεκορυθμμένον' αὐτὰρ ἀπ᾽ ὥμων
᾿Ασπὶς σὺν τελα μμώνι χαμαὶ πεσε περμιόεσσα"
Δῦσε δέ οἱ ϑώρηκα ἀναξ, Διὸς υἱὸς, ᾿Απόλλων.
Τὸν δ᾽ ἄτη φρένας εἷλε, λύθεν δ᾽ ὑπὸ φαίδιμα. γυϊα" 805
Στῆ δὲ rau oie» δὲ μετάφρενον ὀξέ; δουρὶ ἱ
"Quer μεσσηγὺ σχεδόθεν βάλε Δάρδανος à ἀνὴρ,
Πανθοΐδης Εὔφορξος, ὃ ὃς ἡλικίην ἐκέκαστο "
Ἔγχεϊ ), ἱπποσύνη τε; πόδεσσί τέ καρπωλίμοισι"
/ ^ ΕΣ nd 7
Καὶ γὰρ δή ποτε φῶτας ξείκοσι βῆσεν ἀφ᾽ ἵππων, 810
m» Χ A] » d ,
IIpoz ελθων σὺν oy e7Qus διδασκόμενος πολέμοιο.
y lad ^M ^
"Os roi πρῶωτος ἐφῆκε βέλος, Πατρόκλεις ἱππεῦ,
Οὐδὲ δώ e , e ἈΝ 9f 3 ἐδ L4 d e (λ
υῦςε Se U 'quf (εν αυσις ὧνε gau, ai^ oU 9.
Ἔκ χροὺς ἁρπάξας δόρυ plor 090 - ὑπέρυεινε s
Πάτροκλον, γυμνόν περ ἐόντ᾽, ἐν δηϊοτῆτι. 815
Πάτροκλ og δὲ ϑεοῦ πληγῇ καὶ δουρὶ δαρμασθεὶς, |
^ As & ἑτάρων εἰς ἔθνος Lye ero, xo ἀλεείνων.
Ἕκτωρ δ᾽, ὡς εἶδεν Πατροκλῆα μεγάθυμον
Suo capite ferendam : propé enim ei erat exitium : 800
Tota veró ei in manibus fracta est praelonga hasta,
Gravis, magna, valida, aere-praemunita ; et ab humeris
Clypeus cum loro in humum cecidit talaris :
Solvit porró ei thoracem rex, Jovis filius, Apollo.
Illi veró stupor animum occupavit, solutaque sunt pulchra membra : 805
Stetit itaque attonitus: à-tergo autem interscapilium δοιὰ hastá
Humeros inter ex-propinquo percussit Dardanus vir,
Panthoides Euphorbus, qui supra aequales ornatus erat
Hastáque, aurigandique-peritiáà, pedibusque velocibus :
Etenim jam olim viros viginti deturbaverat de curribus, 810
Cüm primüm venit curru-vectus, discens proeliari.
Qui tibi primus immisit telum, Patrocle eques,
Neque domuit: Is quidem retró recurrit, immistusque est turbae,
E corpore abreptá hastá fraxineà ; neque sustinuit
Patroclum, nudum licét, in pugná. 815
Patroclus autem Dei plagá et hastà domitus
Retró sociorum in agmen recedebat, mortem evitans.
Hector veró, ut vidit Patroclum magnanimum
Ver. 806. Στῇ δὲ vaQov.] Credere, nec telis occurrere virginis au-
obmutuit amens. det. AEn. XI, 806.
ZEn. IV, 2 ex oculis se abstulit pr
Ibid. —— i Mw.) Cod. Harleian. 5| ^ Contentusque fugà mediis se immiscuit
χαλκῷ. armis. Ibid. 814.
Ver. 808. —— ἐκέκαστο.) Vide suprà ad 5, Ver. 818. --- ἸΙατροκλήα μεγάθυμον. Quá
153. et ad δ΄, 492. ratione, vox, Πασροκλῆα, hic ultimam ma-
Ver. 813. ὃ μὲν αὖθις ἀνίδραμε, wixTo| turà brevem producat ; itemque ἐσευχόμε-
δ᾽ ὁμίλῳ, -ττο οὐδ᾽ ὑπέμεινε Πάσροκλον.] yog, ver. 829. et πεὶν, ver. 839. et uw,
fugit ante omnes exterritus Aruns ver. 855. vide suprà ad &, 51. n. 8. Caeterüm,.
nec jam ampliüs haste qua vocis, βασιλέα, formam sequuntur, ea
Lis. XVI. OMHEPOY IAIAAOX II. 183
"Ax ἀναχιοιξόμενον, βεξχημένον μοῖρα κραταιὴ,
᾿Αγχίμολόν ῥά οἱ ἦλθε κατὰ στίχΑἰωκίδαο.
ΝΙείατον ἐς πενεώνοι" διὰ πρὸ δὲ A (R20 κάλυψε. 855
Δούπησεν δὲ πεσῶν, μέγα δ᾽ ἤκαχε NAR,
Ὥς δ᾽ ὅτε σῦν ἀκάμαντα λέων ἐξ ήσατο y em.
Té 7 ὄρεος κορυφῆσι μέγα Φρονέοντε μά χιεσθον,
Πίδακος ἀμφ' ὀλίγης" ἐθέλουσι δὲ πιέρυεν ἄμφω" M$
Πολλὰ δέ τ᾽ ἀσθμαίνοντα λέων ἐδάμασσε βίηφιν' 860
ἽΩς πολέας πέφνοντα Μενοιτίου ἄλκιμον, υἱὸν
Ἕκτωρ Πριαμίδης σχεδὸν € ἔγχει Sup» à ἀπηύρα"
Καί οἱ ἐπευχόμενος ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευε"
Πάτροκλ᾽, ἤἥπου ἔφησθα “πόλιν περαϊζέμεν ἃ ἀμὴν, 880
Τρωϊάδας δὲ. γυναῖκας, ἐλεύθερον ἦ ἦμαρ ἀπούρας,
Αξειν ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
Νήσιε᾽ τάων δὲ πρόσθ᾽ " Exrogos ὠκέες ἵπποι
Ποσσὶν ὀρωρέχαται πολεμίζειν" ἔγχει δ᾽ αὐτὸς .
Τρωσὶ Φιλοπτολέμιοισι μεταπρέπω, ὃς sen ἀμύνω n dun. "835
"Huae &ya'yxoiov σὲ δέ v ἐνθάδε γῦτες ἔδονται.
ἾΑ δεῖλ᾽, οὐδέ τοι, ἐσθλὸς ἐῶν, χραΐίσμησεν ᾿Αχιλλεὺς,
Retró cedentem, vulneratum acuto aere,
Prope eum venit per ordines, cominüsque percussit hastá 820
Imum ad ile: penitüs autem aes adegit :
Fragorem verà is edidit cadens, magnoque affecit-dolore populum Achivorum.
Ut autem cüm aprum viribus-ingentem leo urget pugná,
Hique montis 7n verticibus magnis animis decertant,
Fonte de exiguo ; volunt quippe bibere ambo : 825
Multüm autem anhelantém aprum leo domat vi :
Sic multos occidenti Menoetii forti filio
Hector Priamides cominüs hastá animam abstulit :
Et super eum glorians verba alata dixit :
** Patrocle, credidisti utique urbem £e vastatürum nostram, 830
** 'Trojanasque mulieres, libero die erepto,
* Abducturum esse in navibus dilectam in patriam terram,
* Demens! pro his enim Hectoris veloces equi
*' Pedibus contendunt pugnatum : hastá veró ipse
** Inter Trojanos bellicosos excello, qui ab ipsis arceo 885
* Diem servilem : te autem hic vultures comedent.
* Infelix, neque tibi fortis /;cét, auxilio fuit Achilles,
ultimam naturá semper producunt. Vide Ver. 828. — Ilgizpídns.] Vide suprà ad z,
suprà ad Z, 265. 598.
Ver. 820. ---- οὗτα. Vide suprà ad v, 199. Ver. 829. ἔπεω πτερόεντ ἀγόρευ:.) Δί.
Ver. 822. Δούπησεν δὲ.) Vide suprà ad δ΄, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα.
455. et ad ν΄, 181. Ver. 850. — ἁμὴν.} Cod. Harleian. ἄμμιν.
Ver. 824. Τώ τ᾽ ὅρεος.] Cod. Harleian. ᾿Ὡ τ᾽ Ver. 854. ὀρωρέχαται.} Vide suprà ad
ὄρεος. γ᾽, 756. et ad Z, 87.
Ver. 825. — σπιέμεν. dl. σπινέμεν. Ver. 886. — σὲ δέ « ἐνθάδε γῦπες ἔδονται.
Utrumque ferri possit. Vide suprà ad ver.| ." Alitibus linquére feris ——————.
762. ZEn. X, 559.
M3
180
ὍΜΗΡΟΥ lIAIAAÀ.
Eque mortalibus Euphorbus :
Q .
"H κεφαλῇ Φορέειν' σχεδόθεν δέ o δέν
: ,
Πᾶν X οἱ ἐν χείρεσσιν ἄγη 0r δ; (E
e SN μα EX
Βριθὺ, μέγα, στιξαρὸν, ΜΡ P E oQóvoio [0
᾿Ασπὶς σὺν τελαμιώνι X" o. S,8 »
A S XU. ὡς Q
Δῦσε δὲ οἱ ὡρηκῶ P b. R ἃ ὃ χὰ ΕΝ
mc) 81". E E
A ἐνως A ἫΝ
Τὸν δ᾽ ἄτη φρίναν ultro [se
. bd i7 1 €
2 & rx Quy EE S δύ
"d vo
nar qum P^» ἄμασσαν 845
Πανθοϊδη
L4 “ 0.
Eyy* |
Ko /
oo [67] MEeVTEG.
τ δ to m pe
o -— ἰὸς,
A "»᾿
ρίζεις. 850
ἤσιν»
Uv Jy 000g αυτος σξον ToU cmm —
“ Qui nimirüm tibi admodüm multis remanens mandavit proficiscenti,
* Né mihi anté revertere, Patrocle equestris,
* Naves ad cavas; quàm Hectoris homicidae 840
** Sanguinolentam loricam circa pectora discideris :
** Sic nimirüm te allocutus est, tibique animum vecordi persuasit."
Illum veró languens allocutus es, Patrocle eques :
* Jam nunc, Hector, magnis-verbis gloriator; tibi enim dedit
** Victoriam Jupiter Saturnius et Apollo, qui me domuerunt 845
** Facilé: ipsi enim ab lrumeris arma detraxerunt,
** "Tales veró etiam si mihi viginti occurrissent,
* Omnes híc periissent, meà hastà domiti.
** Sed me fatum perniciosum et Latonae interfecit filius,
« tu veró me tertius interfectum-spolias. 850
* Aliud autem tibi dicam, tu veró in animo reconde tuo,
Haud sané né tu quidem ipse diüà in-vità propgredieris, sed tibi jam
Ver. 858. ἐπεσέλλετ᾽ ἰόντι. dl. ἐπέσελ-
λὲν ἰόνσι.
Ver. 840. NZas ἀνὰ γλαφυρὰς.)] «di. Νῆας
ἐπὶ γλαφυράς.
Ibid.— ἀνδροφόνοιο. Vide suprà ad ver. 77.
Ver. 842. σοὶ δὲ φρένας.) Cod. Hariei-
an. σοὶ δ᾽ οὐ φρένας.
Ver. 847. Τοιοῦτοι δ᾽ εἴπερ μοι ἐείκοσιν ἄντε-
ξόλησαν.] ᾿Ανὴρ ὑπὸ σύχης σφαλλόμενος, ἑαυτὴν
εἰς ὀρθὸν καθιστὰς καὶ ἀντίπαλον, πύκτης ὅσως
εἰς χεῖρας, ix σοῦ τανεινοῦ καὶ einer ol φῇ μεγα-
λαυχίᾳ μεταφέρων εἰς cà γαῦρον καὶ ᾿ὑψηλὸν, οὖκ
ἐπαχθὴεν οὐδὲ θρασὺς, ἀλλὰ μέγας εἶναι δοκεῖ καὶ
ἀήττητος. "Qs σου καὶ «iv Πάτρσκλον ὁ ὃ Ylom-
σὴς μέτριον καὶ ἀνεπίφδονον i ἐν σῷ καφορθοῦν, ἐν δὲ
σῷ πελευτῷν μεγαλήγοφον πεποιήκε λέγοντα"
* Τοιοῦτοι δ᾽ εἴπερ μοι ἐείκοσιν ἀνσεξόλησαν."
Plutarch. de suz Laude.
Ver. 848. Ὑπτάντες ἄν mirüf! ἔλοντο.] Al. Υάν-
τις κ᾽ αὐτόδ᾽ ὄλοντο.
Ver. 851. τ σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν.
Καὶ ταῦτ᾽ ἐπίστω, καὶ γράφουν φρενῶν ἔσω.
Sophocl. Philoctet. ver. 1518.
Sensibus hzc imis, res est non parva, re-
ponas. Virg. Eclog. 111, 54.
Accipite ergo animis, atque htc mea
figite dicta. 4En. 111, 250.
Τὰ condita mente teneto.
Ibid. 588.
Simul hzc animo hauri.
4En. XII, 96.
Ver. 852. OU 31» οὐδ᾽ αὐτὸς δηρὸν Btw.]
non me, quicunque es, inulto,
Victor, nec longum letabere; te quoque
fata
Prospectant paria, atque eadem mox arva
tenebis. JEn. X, 739.
Quem locum Macrobius inter eos recenset,
in quibus Poétarum *C par penó splendor am-
* borum est." — Lib. V, cap. 12,
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOX IT.
3! 7 /, Ν ^ M
Αγχι παρέστηκεν SyüvtvTOG καὶ μοῖρα κρατωιῆ»,
Χερσὶ δαριέντ᾽ ᾿Αχιλῆος ἀμύμονος Αἰακίδαο.
€ Li 55, P , / ᾽ὔ
Ὡς «ee μιν εἰποντῶ τέλος )ανάτοιο κάλυψε.
Ψυχὴ δ᾽ ἐκ ῥεθέων πταμένη ἀϊδόσδε βεξήκει,
« p 7 À CSS. i , ^ M €
Ov πότμον γοόωσα, λιποῦσ ἀνδροτῆτα καὶ ἥξην.
Τὸν καὶ τεθνειῶτω προσηύδα φαίδιμος “Ἑκτωρ"
Πατρόκλεις» τί νύ μοι μιαντεύεαι αἰπὺν ὄλεθρον ;
Τίς δ᾽ οἶδ᾽, eim ᾿Αχιλεὺς, Θέτιδος πάϊς ἠυκόμοιο,
ᾧϑήη ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ Suy ὀλέσσαι ;
εἴ ᾽ P4 , /, 5 , ^
Ὡς ἄρα φωνήσας δόρυ χάλκεον εξ ὠτειλῆς
Είρυσε, λὰξ προσξάς" τὸν δ᾽ ὕπτιον à ἀπὸ δουρός.
Αὐτίκα δὲ ξὺν δουρὶ er. Αὐτομέδοντα βεβήκει,
᾿Αντίθεον )εράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο"
el N , N 2 "Ὁ 2 “ [74
Iero γὰρ βαλέειν" τὸν δ᾽ ἔκφερον ὠκέες ἵπποι
y e Av t N 7 3 Ν ^
τοι, οὺς Πηλῆ i yy ἀγλαὰ δῶρα.
Au epor Πηλῆ; “εοὶ δόσαν, ἀγλαὰ δῶρ
« Propé astat mors et fatum violentum,
* Manibus domando Achillis eximii Aeacidae."
Sic illum quidem locutum finis mortis obtexit.
Anima autem é membris volans ad orcum descendit,
Suam sortem lugens, relicto robore-virili et juventà.
Hunc et mortuum allocutus est illustris Hector :
* Patrocle, cur mihi vaticinaris grave exitium ?
* Quis veró scit, an Achilles Thetidis filius comas-pulchrae,
* Prior meá hastá percussus animam perdiderit ?"*
Sic sané locutus hastam aeream ὃ vulnere
Traxit, calce impresso ; illum veró supinum repulit ab hastàá.,
Statim autem cum hastá in Automedontem ibat,
Deo-parem famulum velocis Aeacidae ;
Cupiebat enim percutere: Illum veró extulerunt veloces equi
Immortales, quos Peleo dii dederant, splendida dona.
183
855
860
865
855
860
865
Ver. 856. Ψυχὴ δ᾽ ix pslto».]
Vitaque cum gemitu fugit indignata sub
umbras. ZEn. X1, 851. XII, 952.
Ibid. βεξήκε.. Similiterque ver. 864.
Αὐτίκα ---- βεξήκει. Vide suprà ad ver. 751.
Ver. 857. Ὃν πότμον γοόωσα. Witupe-
rat hunc locum Píato. Δεῖ δὴ (ὡς ἔοικεν)
ἡμᾶς ἐπιστατεῖν καὶ περὶ σούτων τῶν μύθων σοῖς
ἐπιχειροῦσι λέγειν, καὶ δεῖσθαι! μὴ λοιδορεῖν ἃ-
qus οὕπω τὰ iy ἅδου, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπαινεῖν, ὡς
οὔτ᾽ ἀληθῆ λέγοντας, οὔτ᾽ ὠφέλιμα τοῖς μέλλόδυσι
μαχίμοις ἔσεσθαι. ᾿Εξαλείψωμεν ἄρα ---
πάντα τὰ ποιαῦτα ; * Ψυχὴ δ᾽ ἐκ pie
* παωμένη ἀϊδόσδε Beinen, Ὃν πότμον γοόω-
“ gu, λιποῦσ᾽ ἀνδροτῆτα καὶ fono Ταῦτα
καὶ và τοιαῦτα πάντα, σ΄ἀαραιτησόμεθα Ὅκμη-
eb» σε καὶ σοὺς ἄλλους ποιησὰς μὴ χαλεσαίνειν,
ἄν διαγράφωμεν" οὐχ ὡς οὐ ποιησικὰ καὶ ἡδέα «οῖς
πολλοῖς ἀκούειν" ἀλλ᾽, ὅσῳ ποιησικώφσερα, Cram
οὕτῳ ἧττον ἀκουστέον παισὶ καὶ ἀνδράσιν, οὕς δεῖ
ἐλευθέρους εἶναι, δουλείαν ϑανάσον μᾶλλον πεῷο-
ξημένους. 1ὴ)6 Republ. lib. 5. Similitér et Plu-
tarchus : “Ὅσοι----τὸν ϑάνασον ὡς οἰκπρὸν, ἢ σὴν
ἀταφίαν ὡς δεινὸν ὀλοφυρόμενοι καὶ δειδιότες, φωνὰς
ἐξενηνόχασι, — 55 Ψυχὴ δ᾽ ἐκ ῥεθέων π“σαμένη
* ἀιδόσδ᾽ ἐξεξήκει, Ὃν πόσμον γοόωσα, λιποῦσ᾽
* ἁδροσῆτα καὶ ἥθην," αὗτα, “πεπονθότων
εἰσὶ καὶ προσεωλωκότων ὑπὸ δόξης καὶ ἀπάτης.
Διὸ μᾶλλον ὥπαονται καὶ διασαράστουσιν ἡμᾶς,
ἀναπιμσλαμένους τοῦ πάθους καὶ τῆς ἀσθενείας,
ἀφ᾽ ἧς λέγονται. De audiend. Po&tis.
Ibid. —— ἀνδροτῆσα.] “41. ἁδροτῆσα. Quo
modo et legit Plutarchus, loco suprà citato.
Ver. 858. ---σεθνειῶσα. Vide suprà ad β΄,
818.
Vér. 861.—— e4fn.] Al. Φϑαίη.
Ver. 869. “Ὡς ἄρα φωνήσας δόρυ χάλκεον
ἐξ ὠτειλῆς Εἴρυσε.
Hoc dicens eduxit corpore telum.
4En. X, 744.
ΤῊΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOX
ῬΑΨΩΔΙΑ, 3 ΓΡΑΜΜΑ Ρ΄.
Ὕπόθεσις τῆς P'. OMHPOY "Pexasíac.
II: τοῦ Πατρόκλου σώματος κρατερὰ συνίσταται μιχη, καθ᾽ ἣν καὶ Εὔφορθος μὲν
ἀναιρεῖται ὑπὸ Μενελάου" Ἕκτωρ δὲ τὴν ᾿Αχιλλέως ἐνδύεται πανοπλίαν, καὶ ἀνθίσταται
τοῖς Ἕλλησιν. Οἱ δὲ περὶ Μενέλαον, ᾿Αντίλοχον διωπέμπονται πρὸς Α χιλλέα, τὸν Πα τ᾿
τρόκλον ϑάνατον ἀγγέλλοντα. Ὑποδύντες δὲ καὶ PETTY τὸ CAU τοῖς ὄμοις; ἐκφέρουσι
τῆς μοχης" οἱ δὲ Αἴαντες προμαχοῦσι καὶ ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους.
Ἐπιγραφαί.
Αριστεία Μενελάου.
ἤλλλως.
"Pd, Δαναοὶ, Τρῶές τε, νέκυν πέρι, χεῖρας ξμεισγον.
"AAA
"Pa, Δαναοὶ, Τρῶές τε, περὶ γέκυν ἀμφεμάχοντο.
" AAA.
to » c , 4
Pa, κατερὴ tgis ὦρτο; Μενοιτιάδαο 7 200YT0$5.
Οὐδ exa ᾿Ατρέος υἱὸν» ἀρηΐφιλον Μενέλαον,
Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι"
B; δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ"
᾿Αμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν, ὦ ὡς τίς περὶ πόρτακι μήτηρ,
Πρωτοτόκος, κινυρὴ, οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο" 5
"Oc περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος"
Ν EQUE latuit Atrei filium, bellicosum Menelaum,
Patroclus à Trojanis domitus in proelio :
Processit autem per primos-pugnatores armatus corusco aere ;
Ipsumque circumiens-protegebat, tanquam aliqua circum vitulum mater,
'Tum-primum-enixa, querula, non anté experta partum : 5
Ita circa Patroclum ibat flavus Menelaus :
Ver. 1. Οὐδ᾽ ἔλαδ᾽ ᾿Ασρίος. υἱὸν. Cod. Har- Ver. 5. οὐ πρὶν εἰδυῖα. Quà ratione,
leian. Οὐδ᾽ £xoc4* Ασρεως υἱόν. . Quod et ferri | πρὶν, hic ultimam producat ; item, δὲ, ver. 17.
possit. "Vide suprà ad β΄, 811. et ἀδήρισος, ver. 42. et ᾿Ανσικρὺ, ver. 49, et
Ver. 4. &g.] Ut par erat, ἅλις, ver. 54, vide suprà ad £, 51. n. 8.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P'.
Πρόσθε δέ οἱ δόρυ T ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην,
N -
Τὸν κτάμεναι μεμνωως, ὅστις τοῦ γ᾽ ἀντίος ἔλθοι.
Οὐδ᾽ ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐὐυμμελίης ἀμέλησε
7 , , ^
Πατρόκλοιο πεσόντος ἀρυύμονος" ἄγχι ὃ ἄρ᾽ αὐτοῦ
Ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον"
/, Ν 3/ ^
᾿Ατρείδη Μενέλαε, διοτρεφὲς, 0p uos λαῶν,
, M 3
Χάξεο, λεῖπε δὲ νεκρὸν, ἐῶ δ᾽ ἔναρα βροτόεντα"
, , , $ 3 ν᾽ os $ , ,
Ov γάρ τις πρότερος Ἴρωων κλειτῶν v. ἐπικούρων
Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσρυίνην'"
e e ga Tsp ^
^ » , , Y 3 ox 7 5 7
Τῷ με ἔα κλέος ἐσθλὸν ενὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι;
Μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα ϑυμὸν ἕλωμαι.
Τὸν δὲ μέγ ὀχθήσας προσέφη ξανθὸς Μενέλαος:
Ζεῦ πάτερ, οὐ μὲν καλὸν ὑπέρξιον εὐχετάασθαι.
Ψ ν᾽ 5 / /, / 3 ,
Od οὖν πορδάλιος τόσσον μένος. οὔτε λέοντος
y ^ ξ / : , "
3 à , ^
Οὔτε συὸς κάπρου ὀλούφρονος. οὗ τε μέγιστος
^ ξ Ν ξ / / 7
Ἂν P4 μι ,
Θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι περὶ σθένει βλεμεαίνει,
eu ͵ὔ ^e LS / 7
Οσσον Πάνθου υἷες ἐὐμμνελίαι φρονέουσιν.
Οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίη Ὕ περήνορος ἱπποδάμοιο
- eu qe, 3 gj 3 9r besar eni
Ης ἥδης ἀπόνηθ᾽, ὁτε μ᾽ ὠνατο; καί μ᾽ ὑπέμεινε,
Καί μ᾽ ἐφατ᾽ ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν
Ἔρμεναι" οὐδέ & φημὶ ποδεσσί γε οἷσι κιόντα,
Praetendit autem ipsi hastamque et clypeum undique aequale,
Illum interficere paratus, quicunque sibi adversum veniret,
- Neque veró Panthi filius hastá-praestans neglexit
Patroclum stratum eximium: prope autem ipsum
Stetit, et allocutus est bellicosum Menelaum :
* Atridae Menelaé, Jovis alumne, dux populorum,
* Recede, et linque mortuum, sinitoque spolia cruenta :
* Non enim quisquam prior Trojanorum inclytorumque sociorum
** Patroclum percussit hastá in asperà pugná :
* Quare me sine gloriam magnam inter Trojanos reportare,
* Ne te percutiam, dulcemque animam eripiam."
Illum veró gravitér indignans allocutus est flavus Menelaus:
** Jupiter pater, haud sané decorum superbé gloriari.
** Nec veró pantherae tanti spiritus, neque leonis,
* Neque suis apri infesti, (cujus tamen maximus
* Animus in pectoribus supra-modum robore truculentus-effertur)
* Quantam Panthi filii hastae-peritià-insignes ferociam-spirant.
* Atqui neque vis Hyperenoris equüm-domitoris
10
20
* Suz juventutis fructum-percepit, càm me probris-incessit, et me expectavit, 95
* Et me dicebat inter Danaos ignavissimum bellatorem
* Esse: Neque ipsum autumo pedibus suis reversum,
185
10
25
Ver. 10. —— Z2.] Proind? s Ver. 99. — περὶ adivei.] 4]. μέγα σϑένεϊ,
Ver. 14. — xAuca»| Cod. Harleian. xxa- Ver. 93. φρονέουσιν. «ΑἹ. φορέουσιν.
σῶν. . Ver. 24. — βίη Ὕ περήνορος.) Vide suprà ad
Ver. 19. καλὸν. Vide suprà ad β΄, 43. », 758. 1 ΕΝ ;
Ver. 20. — πορδάλιος.} Al. παρδάλειος. Ibid. — ἱπιποδώμοι.. Vide suprà ad f, 25.
186 OMHPOY IAIAAOX P. Lis. XVII.
^ " , ^v
Εὐφρῆναι ἀλοχόν τε φίλην, κεδνούς τε τοκῆας.
[ἡ N Ν 3 b , , 3 m sg
Ως Say καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος, εἴκε μεῦ ἄντα
^
Στήης" ἀλλά σ᾽ ἐγὼν ἀναχωρήσαντω κελεύω
3 3 N 37 5 ΄ “ 9. ^
Ec πληθὺν ἰέναι" μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ' ἐῤνεῖο,
΄ N / e N , ΄ 3
Πρίν τι κωκὸν παθέειν" ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.
"0 » ὰ ἈΝ δ᾽ , E" 3 d M r4
ς Qro: τὸν δ᾽ οὐ πεῖθεν' ἀμειξόμνενος δὲ προσηύδα"
^ ^ ^ , N 5
Νὺν μὲν δὴ, Μενέλας διοτρεφὲς, ἦ μάλα τίσεις
hy , N ᾽ ,
Γνωτὸν ἐμὸν, τὸν ἔπεῷνες" ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις"
΄ N ^ ^
Χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ ϑωλάμοιο νέοιο;,
N ^N ^
᾿Αρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας.
Lcd , E
Η κέ σφιν δειλοῖσι γόου κωτάπαυρνω γενοίμμην,
7 5 4,
Εἴκεν ἐγὼ κεφαλήν τε τεὴν καὶ τεύχε ἐνείκας,
Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίη.
, , ^ 3 hj 3 Á ͵ PA
AÀXAXX οὐ μὰν €i δηρὸν ὡπείρητος πόνος ἐστῶι,
, , , Á, ^v
Οὐδέ τ᾽ ἀδήριτος, οὐτ᾽ ἀλκῆς» οὔτε φόξοιο.
εἰ 5 Ν L4 3 3 / xz P4
Ως cimo», οὗτησε κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσε i0QV*
Οὐδ᾽ ἐρῥηξεν χαλκὸν, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
—
* Oblectásse uxoremque dilectam, venerandosque parentes.
** Sic certé et tuum ego solvam robur, si me contra
** Steteris: sed te ego recedentem hortor |
* In turbam abire; neque adversus consistas mihi,
* Antequàm aliquod malum passus fueris: factum veró et stultus agnovit,"
Sic dixit: illi veró non persuasit; sed vicissim affatus est :
* Nunc ergo jam, Menelaé Jovis alumne, omninó certé ultionem-dabis
* Fratri meo, quem interfecisti ; et jactabundus praedicas :
* Viduásti autem uxorem in conclavi thalami recentis,
* Tmmensumque parentibus luctum et moerorera fecisti.
** Tpsis equidem miseris luctüs finis essem,
* Si quidem ego caputque tuum et arma reportata,
* Pantho in manus dedero et Phrontidi nobili.
*^ Sed non quidem jam diutiüs intentatus labor erit,
* Neque certaminis-expers, neque virtutis, neque terroris."
Sic fatus, feriit clypeum undique aequale :
Neque perrupit aes, recurvata autem est ei cuspis
55
Ver. 50. ἐγὼν ἀναχωρήσαντα.} Cod. | — Ibid. φοκεῦσι.} γονεῦσι. — Cod, ἃ. To.
Harleian. ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα, Bentleio collatus.
Ver. 32. ῥεχθὲν δέ σε νήπιος ἔγνω.} εν. 42, Οὐδέ 4' ἀδήρισος, οὔτ᾽ ἀλκῆς, οὔτε
Sic Hesiodus : φόβοιο. Cod. Harleian. Οὐδ᾽ ἔτ’ &Migiros, ἠδ᾽
παθὼν δέ σε νήπστος ἔγνω. ἀλκῇς ἠδὲ φόξοιο.
"Ey. καὶ Ἥμερ. I, 216. Ibid. —— ἀδήριπος. AL ἀδήρινσιος-.
οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα ------
Atque hinc Plato : Ἑὐλαξηθῆναι, καὶ μὴ, κατὰ Ver. 43. 44.
J , u , doy μη“ , Y ^
σὴν σαροιμίαν, ὥσσερ νήσιον, παθόντα γνῶναι, | Οὐδ᾽ ἔῤῥηξεν χαλκὸν.
Convivium, haud longé à fine.
rauco quod protinus ere repulsum,
Ver. 54. — φίσεις. Vide suprà ad /, 508. Et summo clypei nequicquam umbone
Ver. 55.
ὃν ἐπεῷνες. Ibid.
σὸν ἔσεφνις. Cod. Harlcian. pependit. AEn. 11, 545.
οὔφησε.] Vide suprà ad A', 260.
Ver. 57. "Agnriv.] 4l. "᾿Αῤῥητον. Quo modo| — Ver. 44. οὐδ᾽ ἔῤῥηξεν χαλκὸν.) «4]. Οὐδ᾽ ἐῤῥη-
legit et Codex Harleianus. ξεν χαλκός.
118. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P'.
᾿Ασπίδι ἐν κρατερῇ" ὁ δὲ δεύτερος ὥρνυτο χωλκῷ
᾿Ατρείδης Μενέλαος; ἐπευξάμενος Ait πατρί.
“ἃ δ᾽ , , N /, SZ Ü
ΑΨ δ᾽ ἀνωχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο ϑεμεθλα
ήῳ» 9. XN LI φ νὰ » , Ν Á/
NL, ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς tese, βαρείη χειρὶ πιθήσας"
, * , e LE , 3 , » ΒΡ . y!
Αντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾿ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή.
Δούπησεν δὲ πεσὼν, ἀράζησε δὲ φεύχε tT αὐτῷ.
Αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι, Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι,
Πλογμνοί 3, οἵ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο.
Οἷον δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης
Χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, 0. ἅλις ἀναξέξρυχεν ὕδωρ,
Καλὸν, τηλεθάον, τὸ δέ τε πνοιαὶ δονέουσι
Παντοίων ἀνέμων, καί τε βρύει ἄνθε; λευκῷ"
᾿Ελθὼν δ᾽ ἐξαπίνης ἄγερνος σὺν λαίλωπι πολλῇ;
Βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ γαίῃ"
Τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐὐμρελίην Εὔφορβον
᾿Ατρείδης Μενέλαος, ἐπεὶ κτάνε, τεύγε ἐσύλα.
e X
e » € ᾽ὔ , 5, /, 5 N ^
Ὡς δ᾽ ὅτε τίς τε λέων ὀρεσίτροφος, ἀλκὶ πεποιθώς»
ϑεσέτρ
Scuto in valido: Secundus veró impetum-fecit aere
Atrides Menelaus, precatus Jovem patrem.
Pedem autem retrahentis gulam imam
Percussit, et ipse connixus-imprimebat, robustá manu fretus :
E-regione autem mollem per cervicem abiit cuspis.
Fragorem veró edidit cadens, sonitumque dedére arma super ipsum.
Sanguine ei rigabantur comae, Gratiis similes,
Cincinnique, qui auroque et argento constricti erant.
Qualem veró nutrit plantam vir laté-frondentem olivae
Loco in solitario, ubi abundé scaturit aqua,
Pulchram, germinantem, quam flatus motant
Omnium ventorum, et pullulat ea flore albo ;
Veniens autem repenté ventus cum turbine multo,
Fossáque evertit, et extendit super terram :
'Talem Panthi filium hastae-peritià-insignem Euphorbum
Atrides Menelaus, postquam interfecerat, armis spoliabat.
Ut veró quando quis leo in-montibus-nutritus, robore fretus,
50
60
45
50
σι
Uv
60
Ver. 45. ᾿Ασσίδι ἐν xgmipz.] 4l. ᾿Ασσίδ᾽ ἐνὶ
κρατερῇ.
Ibid. —— ὥρνυτο. Vide suprà ad γ', 260.
Ver. 49. — ἤλυθ. Vide suprà ad 6, 484.
et ad &, 57.
Ver. 50. Δούπησεν ——— ἀράθησε.)] Vide
suprà ad ν΄, 181.
Ver. 51. Αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι. Τῶν
Ὁμηρικῶν σσίχων ἐκείνους μάλιστα ἐξώμνει [ὃ
Ἰπυϑαγόρας.] καὶ μετὰ λύρας ἐμμελέστατα ἀπέ-
qeu. ““ Αἵματί οἱ δεύοντο κόμα, χαρίςτεσ-
“ σιν ὁμοῖαι, Ἰλοχμοί 9᾽, &c. Porphyrius
devitá Pythagore. Eadem et Jamblichus de
vitá Pythagore, cap. XIV. nisi quàd pro
ἀπέσπερισεν, legatur ἀνέμελσε.
Ver. 55. Οἷον δὲ σρέφει ἔρνος.] EUpoe Y ἄν
καὶ Ὅμηρον, τὸν μέγαν ποιητὴν, ἐκεῖνα τὰ ἔπη;
* Οἷον δὲ φρέίφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς imme, καὶ
σὰ ἑξῆς, κατὰ λέξιν μεσενηνοχότα παρ Ὀρφέως
ἐκ σοῦ Διονύσου ἀφανισμοῦ. Clemens «Αἰοσαπαν-
nus, Strom. 6.
Fer. 54. —— ἀναξέθρυχεν. Vide suprà ad
ν΄, 756. et ad ὦ, 5T.
Ver. 58. ἐξετάνυσσ᾽.] lta recté ex
uno MS. edidit Barneszus. 4l. ἐξετάνυσ᾽.
Quod penultimam corripit: ——— νύχ τ᾽ ὀλοὴν
σάνυσε κρατερῇ ὑσμίνῃ, suprà, π΄, 567.
Ver. 61. ἀλκὶ Vide suprà ad £, 299.
188 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ρ΄.
Βοσκομένης ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ, ἥτις ἀρίστη"
Τῆς δ᾽ ἐξ αὐχέν ξαξε, λαδὼν πρατεροῖσιν ὀδοῦσι;
Lis. XVII.
Ieoro», : ἐπειτῶ δέ g αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει
Δηῶν, ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες T ἄνδρες TE νομῆες
Πολλὰ μάλ᾽ ἰὕζουσιν ἀπόπροθεν, οὐδ᾽ ἐθέλουσιν
᾿Αντίον ἐλθέμεναι" μάλα. γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ"
Ως τῶν οὐ τινι “γυμυὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα
᾿Αντίον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο,
Ἔνθα κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα ἸΠανθοΐδαο
᾿Ατρείδης, εἰ μῆ οἱ ἀγάσσατο Φοῖξος ᾿Απόλλων,
"Oc ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε, Sod ἀτάλαντον "Αρη;»
Arte εἰσἄμενος Κικόνων ἡ ἡγήτορι Μέντη᾽
Καί pu φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Ἕχτορ, νῦν σὺ μὲν ὧδε σέεις; ἀκίχητα διώκων
Ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος" οἱ δ᾽ ἀλεγεινοὶ
᾿Ανδράσι ys 3vzroict δαμήμεναι, ἠδ᾽ ὀχξεσθαι,
ἼΑλλῳ γ᾽ ἢ AX, σὸν ἀθανάτη σέκχε μήτηρ.
Τόφρα δέ τοι Μενέλαος, ἀρήϊος ᾿Ατρέος υἱὸς,
Πατρόκλῳ περιξὰς, Τρώων σὸν ἄριστον ἐπεῷνε,
Πανθοΐδην E2QogGo, € ἔπαυσε δὲ Νούριδος ἀλκῆς.
Pascentis armenti bovem rapuerit, quae optima :
Hujus autem cervicem frangit, correptam validis dentibus,
Primüm, deindé veró sanguinemque et viscera omnia haurit
Dilanians; circum autem hunc canesque virique pastores
Crebró admodüm clamant ἃ longinquo, neque animus fert
Contrà ire; valde enim pallidus timor occupat :
Sic horum nemini animus in pectoribus audebat
Contra ire Meneláum gloriá-sublimem.
Tunc quidem facilé abstulisset inclyta arma Panthoidae
Atrides, nisi ipsi invidisset Phoebus Apollo,
Qui in eum Hectorem incitavit veloci parem Marti,
Viro se-cum-assimulásset Ciconum ductori Mentae :
Et ipsum editá-voce verbis alatis allocutus est :
* Hector, nunc tu quidem sic curris, . quos-non-assequéris persequens
* Equos Aeacidae bellicosi: illi veró difficiles
*^ Viris quidem mortalibus domitu, et equitatu,
* Alii saltem, quàm Achilli, quem immortalis peperit mater.
* Interim autem tibi Menelaus, Mavortius Atrei filius,
“ Patroclum protegens, Trojanorum fortissimum occidit
70
-Y
οι
80
* Panthoidem Euphorbum, finemque imposuit impetuosae fortitudini.
65
oo
eo
Ver. 62. —— δεσάσῃ Vide suprà ad ν΄, Ver. 2. — ἀτάλαντον.
192, et ad ά, 140. Ver. 7. — εἰσάμενος.
Ver. 64. «αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει.] | 45. et ad γ', 141.
Vide suprà ad λ΄, 176. Ver. 78. ἔλλλῳ γ᾽, n 'AxaáMii.
Ver. 66.
itus] Vide suprà ad γ΄, | ad ν', 594.
563, et ad δ΄, 455. Ibid. — ἀθανάτη. Vide suprà ad Z, 398.
Vide sup. ad β', 627.
Vide suprà ad y»,
] Vide suprà
Lis. XVII.
OMHPOY IAIAAOZ Ρ΄.
189
Ως εἰπὼν, ó μὸν αὖθις £64 Sos ἀμπόνον Gaga
Ἕχτορα δ᾽ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας"
Πάπτηνεν δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα κατὰ στίχας" αὐτίκα δ᾽ ἔ eyva
Τὸν μὲν ἀπαινύμενον. κλυτὰ τεύχεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ γαίη $5
Κείμενον" ἔρῥει δ᾽ αἰνῶ κατ᾽ οὐταρυένην ὠτειλήν.
B; δὲ διὰ προμἄχων, κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
Ὀξέα κεκληγῶς, φλογὶ εἴκελος Ηφαίστοιο
᾿Ασξέστῳ" οὐδ᾽ υἱὸν λαΐθεν ᾿Ατρέος ὀξὺ βοήσας"
᾿Οχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα “Ὑυρυόν᾽
90
τ}. por ἐγὼν, εἰ μέν κε λίπω κατὰ τεύχεω καλὰ,
Πάτροκλόν S, ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽ ἐνθάδε τιμῆς»
Μή τις poi Δαναῶν νεμεσήσεται; 0g χεν ἴδηται:
E; δέ κεν ὝἝατορι μοῦνος ἐὼν καὶ Τρωσὶ py ptt
Αἰδεσθεὶς»
μήπως με περιστείωσ'
TA à πολλοί" 95
Sic fatus, rursus quidem abiit deus per-laborem virorum :
Hectori veró gravis dolor cireumtexit mentem profundam:
Circumspectabat autem deinde per ordines; statim veró animadvertit
Hunc quidem auferentem inclyta arma, illum autem in terrà
Jacentem: Fluebat veró sanguis per inflictum vulnus.
Processit autem per primos-pugnatores, armatus corusco aere,
Acutüm clamans, flammae similis Vulcani
Inextinguibili ;
neque filium latuit Atrei acutüm vociferans :
Spcuuccens veró zs dixit ad suum magnum animum:
90
* Hei mihi; si quidem dereliquero arma pulchra,
* Patroclumque, qui jacet meum propter hic honorem ;
* Vereor, ne quis mihi Danaorum succenseat, qui viderit :
* Si veró cum Hectore solus et Trojanis pugnem
* Prae-verecundiá-
gae, metuo ne quà me circumveniant unum multi:
Ver. 85.
140.
Ibid.— φρένας ἀμφὶ μελαίνας.)7 ** Fallitur
e [Hadrianus Junius] quod φρένας με-
λαίνας, Sive nzgra precordia, pro pruden-
* tie argumento haberi opinatur, ubi Ho-
* merus eas Hectori tribuit, 11, ο΄, ver. 8 :
* cum fortitudinis sint potiüs; neque enim
** illa, sed ista est Hectoris laus." ^ Gataker.
in Antoninum, lib. YV. $ 28. Vide et suprà
πύκασε.) Vide suprà ad Z
ad Z, 105.
c Ver. 85. ἀπαινύμενον Vide suprà ad
,
y^, 260.
Ver. 86. οὐταμένην ὠσειλήν.)] AL. οὐτα-
μένης ὠτειχῆς. Caterüm non est hoc ezzvzo-
λόγον, sed vulnus cominüs inflictum denotat.
"Aw δ᾽ ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο 9έ-
μεθλα.
Νύξ᾽, ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε, βαρείῃ χειρὶ πιθήσας.
suprà ver. 4T.
Oi νεώτεροι οὔκ ἴσασι τὴν διαφορὰν σοῦ “ οὐτά-
iV e καὶ “ BaAnuyw" Ὅμηρος δὲ “ οὐτά-
" σα" iy σὸ ix χειρὸς καὶ ix τοῦ συνεγγὺς
τρῶσαι, ““βαλεῖν᾽᾽ δὲ τὸ πόῤῥωθεν. Schol. ad
Euripid. Hzppolyt. 684. — Vide et suprà ad δ΄,
540
Ver. 88. ᾿ξέα xtxAwyos.] Vide suprà ad
p', 292 et 514.
Ibid. εἴκελος. Ita ex uno MS. edidit
Barnesius. Al. ἴκελος. MMinüs recté. Vide
suprà ad ν΄, 55.
Ver. 89. ᾿Ασξέστῳ" οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν "Acgtos.]
Edidit Barnesius ex conjecturá, ᾿Ασδέστῳ οὐδ᾽
υἷα λάθ᾽ ᾿Ατρέοςς. Dubitari tamen potest, an-
non media vocis * ᾿Ασθέστῳ᾽᾽ hoc in loco cor-
ripiatur. "Vide suprà ad β΄, 551.
Ver. 91. —»2Aà.] Vide suprà ad f, 43.
Ver. 95. — μήπως με περισπείωσ' ἕνα πολ-
λοί" Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας ἄγε..] Henricus
Stephanus legendum conjicit : μήπως με
περιστείωσ᾽ ἕνα “πολλοὶ, Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας
ἄγη: Ut scilicét vox ** Zzyz" ad μήπως refe--
ratur.
Ibid.—— περιστείωσ.] 4d. περισσιχόωσ᾽
190 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ P' Lis, XVII.
Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
᾿Αλλὰ τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο ϑυμός.
ε , 3 5, N 5 , * à Ἂν E ,
Ozzor ἀνὴρ ἐθέλει σρὸος δοιμονὰ Quri μάχεσθαι,
"Ov κε ϑεὸς ipu, τἄχω οἱ μέγα πῆμα κυλίσθη"
^ , 3 ^ Á e" »
To [^ ovis Δαναῶν νεῤνεσήσεται» O6 κεν ἴδηται 100
6 Á ΕΣ , x » , ͵7
Exropi χωρήσωντ᾽, ἐπεὶ ἐκ “εόφιν πολεμυίζει.
, y , ^ , ^ ,
E δέ που Δἰαντός γε βοὴν ἀγωθοῖο πυθοίρμην;
Apu x αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμωης»
Καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ πὼς ἐρυσαίμεθα. νεκρὸν
Πηλείδη ᾿Αχιλῆ!" κακῶν δέ κε φέρτερον εἴη. 105
Ἕως ὁ ταῦθ᾽ ὥρμαινε κατὰ φρένω καὶ κατὰ ϑυμοὸν,
Τόφρα δ᾽ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον" ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ.
Αὐτὰρ Oy ἐξοπίσω Ge A Cero, λεῖπε δὲ νεκρὸν
᾿Εντροπαλιζόμενος" ὥστε λῖς ἠὐγένειος,
Ὅν po κύνες TE καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται - 110
Ἔγχεσι καὶ φωνῇ" τοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ
ἕω 5 » ἃ ^ ,
Παγνοῦται, ἀέκων δέ v £62 ἀπὸ ῥεσσαυλοιο"
3 Á,
Ὃς ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος.
“Ὑτο]αποβ enim huc omnes adducit ρυρπατα-οχροαϊὸ-οἴθης Hector.
** Sed cur mihi haec meus secum-disserit animus ?
* Quandocunque homo velit adversus deum cum viro pugnare,
* Quem deus honorat, statim in eum magna clades devolvitur:
* Ideó mihi nemo Danaorum succensebit, qui viderit 100
* Hectori cedentem, quoniam deo-jubente pugnat.
* Sicubi veró Ajacem proelio strenuum audire-potuero,
Ambo tum reversi reminisceremur pugnae,
Etiam adversus deum ; si quo modo eripere poterimus mortuum
* In gratiam Pelidae Achillis : inter mala sané melius esset." 105
Dum is haec versabat in mente et in animo,
Intereà Troiim ordines supervenerunt; praeibat autem Hector.
Hic veró retrocessit, reliquitque mortuum
Subinde-se-convertens ; ut leo bené-barbatus,
Quem canesque et viri é stabulo abigunt 110
Contis et clamore: ejus autem in praecordiis forte cor
Cohorrescit, invitusque ἐς abit à caulá :
Sic à Patroclo discessit flavus Menelaus.
——————————————————————————— ——
Ver. 96.
«
κορυθαίολος.) Vide suprà ad | μενος, ver. 119. vide suprà ad 4, 51.
B', 816. Ver. 106. Ἕως 4] Pronuntiabatur dew,
Ver. 98. ἰδέλε.. ΑΙ. ἐθέλῃ. vel Zzcv. Vide suprà ad 6, 559.
Ver. 99. Ὅν x: ϑεὸς σιμᾷ.] Post hunc ver- Ibid. κατὰ φρίνα xal κατὰ ϑυμὸν.
sum inserit Barnesius, nullá satis idoneà auc- — mentem animumque. AEn. VI, 11.
toritate : Ver. 107. Τόφρα δ.] Vide suprà ad 4,
Ζεὺς γάρ οἱ νεμίσησ᾽" ὅς ἀμείνονι φωτὶ μάχοιτο. 540. Malé Barnesius, Τοφράδ᾽.
Vide suprà ad λ΄, 542. Ibid. ἄρ᾽. Ut solitus est -
Ver. 102, —— βοὴν &yaéoo.] "Vide suprà| ἵν. 110. Ὅν ja.] Quem scilicet ——.
ad β', 408. Ver. 111. σοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον "Top
Ver. 104. περ, εἰ. Quà ratione, σερ, | Ππαχνοῦται.Ἶ Sic apud Hesiodum :
hic producatur; item ultima vocum, Ἔ»- ἐπάχνωσεν φίλον frog.
τροπαλιζόμενος" et ὥστε, ver. 109, et zacrá- "Ey. καὶ Ἥμερ. ver. 557,
Lis. XVI. OMHPOY IAIAAOZ P".
Σ τῇ δὲ μεταστρεφθεὶς, ἐ ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος € ἑταίρων,
Παπταΐνων Αἴαντα μέγαν, Τελαριώνιον υἱόν"
Τὸν δὲ μαλ᾽ ai ἐνόησε μάχης ἐπ᾿ ἀριστερὰ πάσης,
Θαρσύνονθ' ἑτάρους, καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι"
Θεσπέσιον γάρ σφιν φόξον ἔμδαλε Φοῖξος ᾿Απσόλλων᾽
Βῆ δὲ ϑέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα"
Αἴαν, δεῦρο, πέπον» περὶ Πατρόκλοιο “)ανόντος
Σπεύσομεν, eiue νέκυν περ ᾿Αχιλλῆι προφέρωμεν
Γυρμνόν' ἀτὰρ τάγε τεύχε ἔχει κορυθαίολος ἡ Ἕκτωρ.
"Oc ἔφατ" Αἴαντι δὲ δαΐφρονι Supr ὁ ὀρινε"
B7 δὲ διὰ προμάχων, ἅμα. δὲ ξανθὸς Μενέλαος.
Ἕκτωρ μὲν “Πάτροκλον, : ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε ἀπηύρα,
EX, i ἵν ἀπ᾿ ὠμοιῖν κεφαλὴν τἄμυοι ὀξέι χωλκῷ,
Τὸν δὲ νέκυν Τρωῆσιν : ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη"
Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε, φέρων σάκος: ἠῦτε πύργον.
Ἕχτωρ δ᾽ Gp: ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων"
'Ec δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε" δίδου δ᾽ ὅγε τεύχεα καλὰ
Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ; μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.
Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σοΐκος εὐρὺ κολύψας,
Εἱστήκει, ὡς τίς τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν"
Constitit autem conversus, postquam venit ad agmen sociorum,
Circumspectando-quaerens Ajacem magnum Telamonium filium :
Hunc autem perquam celeritér advertit pugnae ad laevam totius,
Confirmantem socios, et concitantem ad pugnam ;
Divinitüs enim iis terrorem immiserat Phoebus Apollo :
Perrexit autem currere, et statim astans verbum dixit :
* Ajax, huc, amice, de Patroclo mortuo pugnatur
** Festinemus, si cadaver saltem Achilli referre possimus
*" Nudum: arma autem habet expedité-pugnam-ciens Hector."
Sic dixit; Ajaci veró bellicoso animum commovit :
Processit autem per primos-pugaatores, simulque flavus Menelaus.
Hector quidem Patroclum, postquam inclytis armis exuerat,
Trahebat, ut ab humeris caput abscinderet acuto aere,
Et cadaver Trojanis raptatum canibus daret :
Ajax autem propé venit, gestans scutum, tanquam turrim,
Hector veró retró in turbam abiens recedebat sociorum ;
In currum autem concito-nisu-ascendit: deditque ille arma pulchra
Trojanis ferenda 2d urbem, magna gloria ut-essent ipsi.
Ajax veró Menoetiadae scuto lato obtento,
Constitit, tanquam leo circumeundo-defensans suos natos :
115
120
125
190
191
130
Ver. 117. ——- Θαρσύνονθ᾽. Vide suprà ad, Ver. 150.
y 895. et ad 4, 558. y^, 409.
δίδου δ᾽ ὅγε.] "Vide suprà ad
Ibid.— ἐποτρύνοντα. .] Vide suprà ad ν΄, 44 Ver. 183—157—159. Εἱσσήκει — βεξήκει.----
Ver. 195. — Αἴαντι δὲ.1] Quà ratione, AL Eizríxu.] Vide suprà ad δ΄, 454, 492. et ad
ἀντι, hic ultimam producat; item ἐπακτῆρες, &, 51.
ver. 155. et Ἕκτορ, ver. 142. et oA, ver. Ibid.— ὥς τίς σε λίων περὶ οἷσι πέκεσσιν.Ἶ
152. et Tir gon», ver. 159. et μιν, ver. 161. Ὁ δὲ ὋὉμηρικὸς λέων
vide suprà ad &, 51. n. 8.
o 7
ἐν βά vt
Νήσια τέκνα ἄγοντα συναντήσονται ἐν ὕλῃ
192
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ P'.
Lis. XVII.
*O ῥά TÉ VTL ἄγοντι συναντήσονται ἐν ὕλη
"Axle, t ἐπακτῆρες, ὁ δέ τε σθένει: βλεμεαίνει,
135
Πᾶν δέ τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται, ὄσσε καλύπτων"
Ἃς Aiac περὶ Πατρόκλῳ 5 ἥρω; ᾿ βεξήκει.
᾿Ατρείδης δ᾽ ἑτέρωθεν, ἀρηΐφιλος Μενέλαος,
Εἰστήκει, μέγα πένθος ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων.
Γλαῦκος δ᾽,
ἹἹσπολόγοιο πάϊς, Λυκίων ἀγὺς ἀνδρῶν,
140
Ἕκτορ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ"
Ἕατορ, εἶδος & ἄριστε, μᾶχῃης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο"
"He αὕτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει, φύξηλιν ἐόντα.
Φράζεο νῦν, ὅππως κε πόλιν καὶ ἄστυ σαώσης
Oo; σὺν λαοῖσι, τοὶ ᾿Ιλίῳ & ἐγγεγάασιν'
145
Οὐ γάρ σις Λυκίων γε μοωχιησόμενος Δαναοῖσιν
Εΐσι περὶ πτόλιος" ἐπεὶ οὐκ ἄρω τις χάρις ἦ ἦεν
Μάρνασθαι δηϊοισι puer ἀνδράσι νωλεμυὲς αἰεί. -
Πῶς xe σὺ χείρονα φώτα σαώσειας μεθ" ὅμιλον,
Zyírat ἐπεὶ Σαρπηδόν ἅμα. ξεῖνον καὶ ὑταῖρον
150
Κάλλιπσες ᾿Αργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμνα γενέσθαι"
Cui scymnos ducenti occurrerint in sylvà
Viri venatores, hic autem prae robore truces-oculos volvit,
155
TTrotumque supercilium deorsüm trahit, oculos tegens :
Sic Ajax Patroclum heroém circumiens-protegebat.
Atrides autem ex-alterá-parte, bellicosus Menelaus,
Stabat magnum luctum in pectoribus augens.
Glaucus veró, Hippolochi filius, Lyciorum ductor virorum,
140
Hectorem torvé intuitus gravi objurgavit sermone :
* Hector, formá praestantissime, à bellicá sané virtute longé abes:
** Certé te sine causá fama bona tenet, fugax cum-sis.
** Considera nunc, quomodó civitatem et urbem servare-possis
* Solus cum populis, qui in Ilio nati sunt :
145
* Non enim quisquam Lyciorum saltem pugnaturus cum Danais
* Ibit pro urbe ; quoniam nulla utique gratia fuit
* Pugnare hostibus cum viris indesinentér usque.
* Quomodó tu deteriorem virum servaveris in turbá,
* Improbe; cüm Sarpedonem simul hospitem et socium
150
* Reliquisti Argivis capturam et praedam fieri :
"Axbeis i ἐσακτῆρες, ὁ δὲ σθένεϊ! βχεμεαίνει,
Πᾶν δέ τ᾽ ἐσισκύνιον κάτω ἕλκεται, ὄσσε κα-
λύπσων,
ὥρα οὐχ, ὅμοιός ἐστι διανοουμένῳ «πρὸς ποὺς κυνη-
γοὺς σπένδεσθαι περὶ τῶν TÍXVUV ; καθόλου γὰρ ἡ
L7 σὰ ἔγγονα Φιλοσφοργία, καὶ σὰ σολμηρὰ
δειλὰ ποιεῖ, καὶ φιλόπονα τὰ ῥάδυμα, &c. Plu-
tarch. de Amore prolis.
Ver. 154. συναντήσονται.Ἶ «Αἱ. συναντή-
σωντα!ι-
Itid. ὕλῃ. 7 Vide suprà ad y, 151.
Ver. 137.
περὶ Πατρόκλῳ. Cod. Har-
leian. ἐπὶ ἸΤασρόκλῳ.
Ver. 142, — ἰδεύε..1 Pronuntiabatur ἐδεύου,
vel ἐδεύεν" quomodo et scribi posteà coeptum
est.
Ver. 147. πισόλιος" imu. Edidit Bar-
nestus, πόλεως" ἐπεί" Sed nihil opus, Vide
suprà ad Z, 51.
Ibid. ἐπεὶ οὐκ ἄρα σις χάρις ἦεν Μάρνασ-
éz.] Quippe haud ei gratia fuerit tributa,
qui pugnaverit, &c.
Ver. 151. ᾿Αργείοισιν ἕλωρ. Cod. .:Har-
leian. οἰωνοῖσι ἕλωρ.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOXZ Ρ΄.
"Oc σοι πόλλ᾽ ὄφελος γένετο πτόλε! τε καὶ αὐτῷ,
b. Scr Ind ᾽ E e 5 » , 3!
Zug ἐών" νῦν δ᾽ oU οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης.
Τῷ νῦν εἴτις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν,
^ IN. A ’ N , , v 5
Οἰκαὸ ἔμμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὁλεθρος
Εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαςσὲς : ἐνείη
,
" Avgopuov, οἷόν T ἄνδρας t ἐσέρχεται, οἵ περὶ πάτρης
,
᾿Ανδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο"
Αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω.
Εἰ δ᾽ οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
ἜἝλθοι τεθνειὼς, καί μιν ἐρυσαίμεθα v tone,
"5 ^ 3
Αὐψά κεν ᾿Αργεῖοι Σωρπηδόνος &£VT&0, κωλὰ
Λύσειαν, καί κ' αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω"
, ᾽ὔ , s " , e 7 »
7 ^ , 3 »
Toíov γὰρ σεράπων πεφατ ἄνερος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος
᾿Αργείων παρὰ νηυσὶ, καὶ ἀγχέμαχοι σεράποντες.
᾿Αλλὰ coy Αἴαντος eye rogos οὐκ ἐτάλασσας
Στήμεναι ἄντα, wav ὅσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀυτῆ,
* Qui magno commodo fuit urbique et ipsi tibi,
* Vivus existens: nunc veró non ab eo arcere canes sustinuisti.
* [taque nunc si quis mihi Lyciorum obsequetur virorum,
** Suadeo, domum ire: "Trojae veró manifésta-aderit gravis pernicies,
* Si enim nunc Trojanis vis animosa inesset
* Intrepida, qualis viros subit, qui pro patriá
* Adversüs hostes laborem et certamen suscipiunt 5
* Statim Patroclum traheremus in Ilium.
* Quod si ille ad urbem magnam Priami regis
* Ascendisset mortuus, et ipsum traxissemus ὃ pugná ;
* Illico certé Argivi Sarpedonis arma pulchra
* Hoc pretio-redderent, et ipsum duceremus in Ilium:
* Ejus enim famulus interfectus est viri, qui longé fortissimus
* Argivorum apud naves, et cominus- -pugnantes famuli,
* Sed tu Ajacem magnanimum non sustinuisti
* Stare contra, oculos intuitus hostium in pugná,
193
160
195
οι
160
Ver. 157.
οἷόν 7 ἄνδρας ἐσέρχεται; οἵ | can. et Harleian. à Th. Bentleio collati.
περὶ πάτρης.] Ν μὲν γὰρ προαίρεσις ἔστω τοῦ
πολιτικοῦ τῆς ἀσφαλείας ἐχομένη, καὶ φεύγουσα
τὸ ταρακτικὸν σῆς κενῆς δόξης καὶ μανικὸν, ὡς
εἴρηται" σῇ μέν τοι διαθέσει φρόνημα, καὶ * ui-
x vos πολυθαρσὲς ἐνέστω "Άσρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας
ἐπέρχεται, di περὶ πάτρης ᾿Ανδράσι δυσμενέεσ-
"og καὶ πεάγμασι δυσκόλοις καὶ καιροῖς ἀντε-
ρείδουσι καὶ διαμάχονται. Plutarch, ττολις.
παραγγέλμ.
Non ille pro charis amicis,
- Aut patriá timidus perire.
Horat. Carm. Lib. 1V. Od. 9. ver. 51.
Ibid. — ἐσέρχεται, Apud Plutarchum, loco
jam citato, ἐπέρχεται.
Ver. 158. δῆριν ἔθεντο. ἢ δῆριν ἔχουσιν.
MS. Cantab. ἃ Barnesio, item MSS. Vati-
Tox. II.
«
»
Ver. 164. — πέφατ᾽. Postulat Temporum
ratio, ut vox * zíQzT" hoc in loco non
πέφατο sed σέφαται intelligatur; eliso nem-
pé * a1," ut Il. μ’; 68.
————— ——— d emt
Ζεὺς ὑψιθρεμέτης, Τρώεσσι δὲ βούλετ᾽ ἀρή-
Ἐν.
Item δ΄, 255.
Ζεὺς ἔσσετ' ἀρωγός.
Et ver. 271.
"Esci , iai ——————— ——.
Sic infrà ver. 689. hujus libri :
πέφαται δ᾽ dau Tos ᾿Αχαιῶν.
Vide suprà ad β΄, 137. et ad 4, 57. (--
terim Codex Vaticanus hic legit πέφνετ᾽,
N
194
OMHPOY IAIAAOZ
Lis. XVII.
Οὐδ᾽ ilo; μαχέσασθαι" ἐπεὶ σέο φέρτερός ἐστι,
Τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πορυθαίολος ἃ Ἕκτωρ'
N e 7
Γλαῦκε; τίη δὲ σὺ σοῖος ξὼν κἀκ ἔειπες 5
170
τὼ πέπον, jT ἐφάμην σε περὶ φρένας ἐμμεναι ἄλλων
Τῶν, ὅσσοι Λυκίην gie n γομετἄουσι"
No à σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας, οἷον ἔειπες"
"Os τέ μ φὴς A faro, πελώριον οὐχ, ὑποριεῖναι.
Οὔτοι ε ἐγὼν ἐῤῥιγα μάχην, οὐδὲ
κτύπον ἵππων"
᾿Αλλ᾽ αἰεί γε Διὸς κρείσσων νοός αἰγιόχοιο,
"Oct καὶ ἄλκιμον ἄνδρα qoi, καὶ ἀφείλετο νίκην -.
Ῥηϊδίως" ὅτε δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δεῦρο, πέπον, παρ᾽ ἐμ ἵστασο, καὶ 106 ἔργον"
'Hé πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις,
180
Ἤ τινὰ καὶ “Δαναῶν, ἀλκῆς μέγα περ μεμαῶτο,,,
Σχήσω ἀμυνέριενοι περὶ Πατρόκλοιο “ανόντος.
Ως εἰπὼν, Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΐσας"
ὙΤρώες, καὶ Λύκιοι, καὶ Δάρδανοι ἀγχιριοχηταὶ,
᾿Ανέρες ἐστὲ, φίλοι, μνήσασθε δὲ ϑούριδος ἀλκῆς"
185
*" Neque ex-adverso pugnare : te nempé fortior est."
Hunc autem torvé intuitus allocutus est expedité-pugnam-ciens Hector :
*^ Glauce, curnam tu talis existens superbé locutus es ?
“Ὁ amice, putabam equidem te prudentià superare caeteros
* Eos, quotquot Lyciam glebosam habitant :
* Nunc veró tuam reprehendo omninó mentem, cüm ita dixisti ;
* Qui me ais Ajacem ingentem non sustinuisse.
* Nequaquam ego horrui pugnam, neque strepitum equorum ;
* Sed semper Jovis validius consilium Aegiochi,
* Qui et fortem virum in-fugam- vertit, et aufert victoriam
* Facilé :
aliàs et ipse excitat ad pugnam.
** Sed agé huc adsis, amice, prope me sta, et aspice opus :
* An totá-die ignavus ero, ut dicis ;
180
* An aliquem etiam Danaorum, bellicá licét virtute promptissimum,
* Reprimam à defensione Patrocli mortui."
Sic locutus, Trojanos hortabatur altüm clamans :
** "Trojani, et Lycii, et Dardani cominüs-pugnantes,
*^ Vin estote, amici, recordaminique impetuosae fortitudinis :
Ver. 170 et 175. ——— tuis]. ll. Pumas.
Quod Ping est,
Ver. 171. * Qv πέσον. 4. ἾΩ, σόσοι.
Ibid. KD mimo», 5T ἰφάμην.] Μὴ τοῖς
ἁμαρτάνουσι σὺν ὀργῇ καὶ πρὸς ὕθριν ἐσιφυόμενον,
ἀλλ᾽, ὡς Ὅμηρος, ἠθικώσερον,
TQ, πέσον, nr ἰφάμην σε περὶ φρίνας ἔμμεναι
ἄλλων.
Plutarch. πολισικὰ παραγγίλμ.
Ver. 175. Οὔτοι ἐγὼν ἔῤῥιγα μάχην
᾿Αλλ᾽ αἰεί γε Διὸς. Cod. .Harleian. Οὔτι ἐγὼν
ἔῤῥιγα
non me tua fervida terrent
185
Dicta, ferox; Dii me terrent; et Jupiter
hostis. «πη. X 1I, 894,
Ibid. —— ἔῤῥιγα Vide suprà ad β', 514.
Ver. 176. 'AXA' uid ys] ta Barnesius:
Quam lectionem et probat JZenvzcus Stepha-
nus. "Vide suprà ad s, 688. 4l. 'AAX' aiii
Tt.
Ibid.— αἰγιόχοιο.) 4L. 36 περ ἀνδρῶν. Al.
2t περ ἀνδρός.
Ver. 178. ὅτε δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέ-
σασθα.. Vide suprà ad σ΄, 689, 690.
Ver. 181. — μέγα.) Cod. Harteian. μάλα.
Ibid. — μεμαῶσα.) Vide suprà ad y', 46.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOXZ P'. 195
, 3 NU ^ 3 , »" L
"Og ἂν ἐγὼν Αχιλῆος ἀμύμωονος ἐντεα δύω,
,
Καλὰ, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς.
Á , , / eu
"Oz ἄρα φωνήσας ἀπέξη κορυθαίολος ^ Exvap
* , , /, ,»5»5 / t 7
Δηΐου ἐκ πολέμοιο" ϑέων δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους
5 wx» » ^N S - N
Kixa WA, οὐπὼω τῆλε; TOCi κραιπνοῖσι [UE TUTTO, 190
Soy A ^ 7 ,
Οἱ προτὶ ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεω Πηηλείδαο.
ws ΄ 2] - Mie
Στὰς δ᾽ ἀπάνευθε μάχης πολυδωκρύτου, ἔντε ἀμειξεν"
οὶ CNEN NGC “ὦ 7 S vy EUN
Ἧτοι ὁ μὲν τὰ ἃ δῶκΞε, Φερεῖν προτὶ ἴλιον ἐρῆν,
/ e 3 3 ^ , »
Τρωσὶ φιλοπτολέμιοισιν' ὁ δ᾽ ἄμξροτα τεύχε ἔδυνεν
͵ὔ ᾽ ^ el e M , ,
Πηλείδεω Αγχιληος» ἃ οἱ Soi ουρῶνίωνες 195
V / p e ἃ - AU,
Πατρὶ φίλῳ &vogov ὁ δ᾽ ἄρω ᾧ παιδὶ ὁπασσε
΄ , 3 , εχ ὌΝ Ἂν N 5 ΄
Γηράς" αλλ οὐχ υἱὸς ἐν ἐντέσι πᾶτρος ἐγήρῶ.
Ν ΟΕ. ΟΝ , L4 » , N
Τὸν δ᾽ ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς
, 7 ΄ 7
Τεύχεσι Πηλείδαο κορυσσόμενον «“είοιο,
΄ ε 7 P EL: / 2-3
KurZemg po, κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο “γυρυόν 200
"5 PORE] »N/ ^ /, 75 7 ,
Α δεῖλ᾽, οὐδέ τι τοὶ ϑάνατος κωταθύμυιιος ἐστιν,
Lui / A. N y "3 ΄ ΄
Ος δή τοι σχεδόν ἐστι σὺ ὃ ἀμξροτα τευχεῶ δύνεις
, b. 5 ^ /, 7 y ᾽
Ανδρὸς ἀριστήος» TOV TE τρομέουσι καὶ ἄλλοι"
“Ὁ NUN - 3! 5, 7 /
Τοῦ δὴ ἐταιρον ἐπεῷνες ἐνηεῶ τὲ» κρωτερὸν τε"
* Dum ego Achillis eximii arma induam,
** Pulchra, quibus Patroclum fortem spoliavi interfectum."
Sic quidem locutus abiit pugnam-expedité-ciens Hector
Ardenti é proelio: currens autem assecutus est socios
Citó admodüm, necdum longo-intervallo, pedibus velocibus insequutus, 190
Qui ad urbem portabant inclyta arma Pelidae.
Stans veró seorsim à proelio lachrymoso, arma mutabat :
Ille quidem sua dedit, ferenda ad Ilium sacram,
"Trojanis bellicosis ; ipse veró immortalia arma induebat
Pelidae Achillis, quae ejus dii coelites 195
Patri charo dederant: Is autem suo filio praebuit
Jam senex: sed non filius in armis patris ad-senectutem-pervenit.
Illum veró ut seorsüm vidit nubes-cogens Jupiter
Armis Pelidae armari divini,
Quassans utique caput ad suum locutus est animum : 200
“ΔῈ miser, haudquaquàm tibi mors in animo est,
* Quae jam te prope est: tu veró immortalia arma induis
** Viri fortissimi, quem tremunt et alii :
* Hujus jam socium interfecisti mitemque, fortemque ;
Ver. 186. "Ogg. ἄν ἐγὼν ᾿Αχιλῆος.] tione, et ἔπορον, et ἄρα, hic ultimam produ-
Quo nunc "Turnus ovat spolio, gaudetque | cant; item ἐποιχόμενος, ver. 215. et σε, ver.
potitus, «En. X, 500. |217. et Αἴανσος, ver. 255. vide suprà ad 4,
Ver. 187. — ΤΙατρόκλοιο βίην Vide suprà | 51.
ad »', 758. Ver. 198. --- οὖν. Ut dictum est, — ver. 192,
Ver. 191. —— ΤΤηλείδαο.} 4l. Ττηλείωνος. Ibid.— ἀπάνευθεν.) Vide suprà ad ὦ, 549.
Ver. 192. μάχης πολυδακρύτου. Τδϊά. ---- νεφεληγερέτα. Vide suprà ad 4, 175.
lacrymabile bellum. Ver. 200. Κινήσας ῥα κάρη.
4En. VII, 604. Ille caput quassans — —.
Ver. 196.——— ἔσορον" ὁ δ᾽ ἄρα ᾧ.] Quà ra- ZEn. X1I, 89,
N2
196 OMHPOY IAIAAOZ P^
Τεύχεα δ᾽ οὐ κατὰ κόσμιον ἀπὸ κρατός σε καὶ ὠμῶν
Εΐλευ' ἀτάρ τοι "o yt μέγα κράτος ἐγγναλίξω,
“
Τῶν ποινὴν, 0 voi οὔτι μάχης ἐκνοστήσαντι
Δέξεται ᾿Ανδρομάχη κλυτὰ σεύχεα Πηλείωνος.
5 Ν L7 $3 759 5» / ΄ /
H, xoi πυανεῆσιν eT ;ofpuri γεῦσε Κρονίων.
ἽἝχτορ (0 ἥρμοσε τεύχε ἐπὶ xe δὺ δέ μεν "Aes
e ἐνυάλιος" “πλῆσθεν δ᾽ ἄρα οἱ μέλε ἐντὸς
᾿Αλκῆς καὶ σθένεος"ἢ μετὰ δὲ κλειτοὺς ἐπικούρους
^ ε , 2 5 / , ^
Bz po μέγα ἰάχων: ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι,
, , /, ’
υχεσι λαμ i μεγαθύμου Πηλείωνος.
᾿Ὥτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι,
ΜΜέσθλην τε, Τλαῦκόν τε, Μέδοντά τε, Θερσίλοχόν τε, "
᾿Αστεροπαῖόν T6; Δεισήνορά 3, Ισπόθοόν τε,
Φόρκυν 76; X gopioy M καὶ Ἕννομιον οἰωνιστήν"
Τοὺς ὅγ᾽ ἐποτρύνων, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Κέκλυτε, μυρίοι φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων,
Οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήρνενος, οὐδὲ γατίζων,
* Arma autem contumeliosé à capiteque et humeris
* Abstulisti : veruntamen tibi nunc saltem ingentem victoriam dabo,
* Ejus compensationem, quod tibi haudquaquam ὁ ὃ pugná reverso,
* Excipiet Andromache inclyta arma Pelidae."
Dixit, et nigris superciliis annuit Saturnius.
Hectori autem apta erant arma ad corpus ; subiit veró eum Mars
Horrendus bellicus ; impletaque sunt ei membra intüs
Vigoris et roboris: Ad inclytos autem socios
Ivit magno clamore: Achilli veró similis-videbatur ipsis omnibus,
Armis resplendens magnanimi Pelidae.
Hortabatur autem unumquemque obiens verbis,
Mesthlemque, Glaucumque, Medontaque, "Thersilochumque,
Asteropaeumque, Disenoraque, Hippothoumque,
Phorcynque, Chromiumque, et Ennomum augurem :
Hos ille incitans, verbis alatis allocutus est :
* Audite, innumerae copiae circumcircà-habitantium sociorum ;
* Non enim ego multitudinem quaerens, neque egens ed,
-
Lis. XVII.
e
205
210
215
2053
220
Ver. 206. Εἵλεν. 4L. Εἷλες.
Ver. 209. κυανέῃσιν ἐπ᾿ ὀφρύσι.) | Vide
suprà ad Z, 528.
Ibid, — Κρονίων. 7 Vide suprà ad Z, 597.
Ver. 210. Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε σεύχε᾽ ἢ Hec-
tori autem apta erant arma. Sic suprà γ',
239.
ἥρμοσε δ᾽ αὐτῷ,
Item infrà «΄, 585.
Πειρήθη δ᾽ ἕο αὐσοῦ ἐν ἔντεσι δῖῆος ᾿Αχιλλεὺς,
Εἴ οἱ ἐφαρμόσσειε,
Atque hoc modo acci ipit Eustathius i in Com-
ment, ad ver. 142. Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε cibnte
imi χροῖ, σούσεστι προσηρμόσθησαν---. Alitér
tamen explicare ' videntur Scholia inedita, in
Cod. Harleiano, à Tho. Bentleio communicata:
Τὸν Δία ἀκουστέον ἁρμόσαι τὰ ὅπσλα σῷ ᾿Αχιλ-
As [" ἜἝκσρρι,] οὐ τὰ ὅπλα συγκαθίσαι, οὐ γὰρ
᾿Αχιλλεῖ ὃ Ἕκτωρ ἰσομεγέθης.
Ver, 215. Βῆ ῥα μέγα ἰάχων.) Vide suprà
ad δ΄, 456.
Ver. 215—919. "Qorguyty δὲ
ἐποτρύνων. Vide suprà ad ν΄, 44.
Ver. 216. — YAaUx6y v1, Μιδοντά mi, Θερσί-
λοχόν TÉ. ]
Τοὺς dy
Glaucumque, Medontaque, Ther-
silochumque. “Ἐπ. VI, 483..
Ibid. Θερσιλοχόν m]. Ml. ᾿Ορσίλοχ ὅν
σε.
Ver, 917. —— Δεισήνορά 9] 1ία ex 1ϊν-
molog. Magn, edidit .Barnesius, «Αἱ. Δεισίνο-
φά 3. [x
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P'
᾿Ενθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρω ἕκαστον"
, Sot 4 , / ET Á ,
Αλλ μὰ μοι Τρώων ἀλόχους καὶ νήηπτῶ τεκνῶ
Προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων UT ᾿Α γαϊῶν'
Τὰ φρονέων, δώροισι κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ
Ἂν e £ NM. € 7] Ὁ “ΣΝ ὦ
Λαοὺς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου υμὸν ἀέξω.
- ^ M
Τῷ τις vov ἰθὺς τετραμμένος, ἢ ἀπολέσθω,
3 ^ pg e ^ /, 3 ^ "
Hi σαωθήτω" ἡ γὰρ πολέμου οωριστύς.
« , /, N €- 7 3
Os δέ χε Πάτροκλον, καὶ τεθνειωτᾶ περ, ἐρυπῆς
E 2 ὔ
Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσει, εἰξε, 06 οἱ Αἴας,
[74 m 3 4 , Z e , 3A
Hye» Twy ἐγώρων ἀποδάσσομναι; ημισυ ὃ (UTOS
e , 7 N 7 e 7 pi e , "
Ἔξω ἐγώ: τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται» 000» ἐμοί περ.
Ως £Qal'* οἱ δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ξξησαν
Δούρατ᾽ ἀνασγόμενοι: μάλα δέ σφισιν ἔλπετο ϑυρυὸς
ΝΙεχρὸν ὑπ Αἴαντος ἐρύειν Τελαμωνιάδαο"
5 , ^ hj /
Νήπιοι' ἦτε πολέσσιν ἐπ᾿ αὐτῷ “υμὸν ἀπηύρα.
, , "5 N ,
Καὶ τότ᾽ &2 Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενελαον'
P 5 7 ΕἸ ἘΣ
ὮΩ πέπον, ὦ Μενέλας διοτρεφὲς, οὐκέτι νῶι
,
Ἔλπσορμαι αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο.
᾽ , , N / /,
Οὔτι τόσον νέκυος περὶ δείδιω ἸΠατρόκλοιο»
"O , e 7 - / / ἠδ᾽ b A
ς κε r&y Τρώων κορέσει κύνως, ἠδ᾽ οἰωνοὺς,
** Huc ὃ vestris urbibus excivi quemque ;
* Sed ut mihi Trojanorum uxores et infantes liberos
“« Promptis-animis defenderetis bellicosis ab Achivis:
** Haec in-animo-habens, donis-praebendis exhaurio et commeatu
* Populos, vestrumque cujusque animum recreo.
** Ydcircó aliquis nunc rectà conversus, aut pereat,
* Aut salvus sit :. hoc enim belli commercium.
5 : A EDI
Quicunque veró Patroclum, mortuum licét, tamen
** "Trojanos ad equüm-domitores pertraxerit, cesseritque ei Ajax,
* Illi dimidium exuviarum tribuam, dimidium veró ipse
* Habebo ego: gloria autem ei erit, quanta vel mihi."
Sic dixit: Illi veró rectà in Danaos magná-mole ferebantur,
Hastis elevatis ; admodüm autem ipsis sperabat animus
Mortuum ab Ajace abstrahere Telamonio:
Stulti; certé multis super ipso animam abstulit.
Et tunc Ajax allocutus est pugnà strenuum Menelaum:
“Ὁ amice, ὃ Menelaé, Jovis-alumne, haud jam nos
** Spero vel ipsos redituros é proelio.
* Haudquaquam tantum de cadavere timeo Patrocli,
* Qui mox utique Trojanorum saturabit canes atque alites,
197
230
240
240
Ver. 227. ἢ ἀπολίσθω, "Hi σαωθήτω.}]} Harleian. μάλα δέ σφιν ἔλπεσο. Unde fortasse
— aut cita mors venit, aut victoria laeta. legendum, μάλα δέ σφιν ἰέλπετο.
Horat. Sermon. Lib. Y. Eclog. 1, 8. Ver. 2957 — 246. βοὴν ἀγαθὸν
Ver. 999. ---- σεθνειῶτ.} Videsuprà ad ν', 46. ἀγαθὸς. Vide suprà ad β΄, 408.
Ver. 950. — ἐρύσει, εἴξει δέ οἱ. Al. ἐρύσῃ, εἴξη [ — Ver. 240. et 949. — δείδια. Vide suprà ad
δέ οἱ, vy, 481. et ad 4, 57.
βοὴν
Ver. 955.—Beiezyrss.] Vide suprà ad 4, 545. Ver. 941. —— χάχα Τρώων κρίσει κύναξν ἠδ᾽
Ver. 254. — μάλα 0i σφισιν ἔλπετο.} Cod. | οἰωνοὺς.
N
-
2
198 OMHPOY lAIAAOX P'. Lis. XVII.
"Occo $ ἐμῆ κεφαλῇ περὶ δείδια, μήτι πάθησι;
Καὶ c ἐπεὶ πολέμοιο γέφος περὶ πάντα καλύπτει,
“Ἕχτωρ᾽" ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος.
᾿Αλλ Gy, ἀριστῆας Δαναῶν κάλει; ἤντις ἀκούση. ͵
"Oc ἔφατ" οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος"
Ἢυσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς"
"b φίλοι, ᾿Αργείων ἡγήτορες, ἠδὲ μέδοντες,
Οὔτε παρ ᾿Ατρείδῃ, ᾿Αγαρμέρινονι καὶ Μενελάῳ,
Δήμια πίνουσιν» καὶ σημυοιΐνουσιν £X 0,0 TOG 250
Λαοῖς" ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
᾿Αργαλέον δέ βίοι ἐστὶ διασκοπιᾶσθαι ἕ ἐκῶστον
Hyspóvov τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δέδηεν.
᾿Αλλά τις αὐτὸς ἔτω, γεριεσιξέσθω δ᾽ ἐνὶ ϑυμῷ
Πάτροκλον T. gene κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.
Ὧν ἔφατ᾽" ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν ᾿Οἰλῆος ταχὺς Αἴας"
Πρῶτος δ᾽ ἀντίος ἦλθε, ϑέων ἀνὰ δηϊοτῆτα.
Τὸν δὲ pé ᾿Ιδορμυενεὺς καὶ ὑπάων ᾿Ιδορνενῆος
248
255
* Quantum meo capiti metuo, ne quid gravius patiatur,
* Ettuo; proelii enim nubes omnia contegit,
* Hector: nobis veró manifestus-imiminet gravis interitus,
* Sed age, fortissimos Danaorum voca, si quis audierit."
Sic dixit; neque non-obsecutus-est pugnà strenuus Menelaus :
Vociferatus autem est altá-voce Danaos inclamans :
** Q amici, Argivorum ductores, atque principes,
* Qui juxta Atridem Agamemnonem et Menelaum,
** Publicé-praebitum-vinum bibunt, et imperant singuli 250
* Copiis; à Jove autem honor et gloria sequitur,
* Difficile veró mihi est despicere unumquemque
* Ducum: tantum enim certamen pugnae ardet.
** Sed aliquis sponte prodeat, indigneturque animo,
* Patroclum Trojanis canibus ludibrium fieri."
Sic dixit: confestim autem exaudiit Oilei fil/us velox Ajax ;
Primusque obvius prodiit, currens per proelium,
Hunc veró post Idomeneus et armiger Idomenei
245
Heu! terrá ignotà, canibus data preda| 'Axínsvo Πηλίου κρατύνει.
Latinis, Eurip. "Alcest. ver. 588.
Alitibusque jaces! —— ZEn. IX, 485. |"Eez δὲ μετάβασις προσώπου ἀσὸ δευσέρον εἰς
Ibid. —-—— κορίσει.} «ΑἹ. κορίσῃ. φρίσον᾽ οἷον παρ Ὁμήρῳ, “ἾΩ, φίλοι, οἵ map
Ver. 243. ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ | * ᾿Ατρείδαις δήμια πίνουσιν." Schol. ibid.
πάντα καλύστει, "Exwp.]
Mávriy Οἰκλείδαν πολέμοιο νέφος.
Pindar. Nemeor. Od. X, 16.
— obrutus undique telis
Fer. 249. quo ᾿Ατρεί δη᾿ ᾿Αγαμέμνονι καὶ
Μενελάῳ. Cod. Harleian. mag ᾿Ατρεΐδῃ 'A-
γαμέμινονι coin λαῶν. Que et proba Lec-
tio.
JEneas, nubem belliji dum detonet, om-
nem
Sustinet : AEn. X, 808.
Ver. 248, 249, 250. ἾΩ φίλοι Οἵσε —
Δήμια wiveistit]
Τοΐγαρ πολυμηλοτάταν
“Εστίαν οἰκεῖς
Ilóvrioy τ᾽, αἰγαῖον ἐπ᾿ ἀκτὰν
Ver. 950. — καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος. Cod.
Harleian. x«i σηριαίνουσιν ἕκαστα.
Ver. 251. ix δὲ Διὸς ee]
τιμὴ δ᾽ ἐκ Διός ἐστι . 4liad. β', 197.
Ver. 252, ἕκασφον. Cod. Harleian. et
hic legit ὃ ἕκαστα, exponuntque Scholia ibi-
dem inedita ἕκαστα ἀξιώματα.
Ver. 255. — δέδηιν.] Vide suprà ad ν΄, 756.
Lis. XVII. OMHPOY
IAIAAOZ P'. 199
Μηριόνης» ἀτάλαντος ᾿Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ.
^ ^4 € 2. N ;, , DA
Τῶν δ᾽ ἄλλων τίς. ὧν ἧσιν ἐνὶ φρεσὶν οὐνόμνωτ εἰποι,
260
Ὅσσοι δὴ μετόπισθε μνᾶ γην ἤγειραν ᾿Αχαιῶν s
Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες" ἦρχε δ᾽ o Exrwg.
Ὡς δ᾽ or. ἐπὶ προχοῆσι διίπετέος ποτοαρνοῖο
Βέξρυχεν μέγω κῦμα ποτὶ ῥόον, ὠμφὶ δέ v ἄκραι
Ἢ ὄνες βοόωσιν, ἐρευγομένης ἁλὺς ἐξω"
Τόσση ἄρα Τρώων ἰωχῆὴ γένετ αὐτὰρ ᾿Αχιαιοὶ
Ἔστασαν ὠμφὶ Μενοιτιάδῃ, ἕνα Supr ἔχοντες,
Φραχθέντες σἄκεσιν γωλκήρεσιν" ἀμφὶ δ᾽ ἄρα σφιν
Λαμπρῆσι κορύθεσσι Κρονίων ἠέρω πολλὴν
Χεῦ᾽- ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιοίδην ἤχθηρε πώρος γε;
Meriones, par Marti homicidae.
Caeterorum veró quisnam suá mente nomina dicere posset,
Quotquot jam posteà pugnam instaurárunt Achivorum ?
"Trojani veró priores n eos impetum-fecerunt conferti: praeibat autem Elector.
Ut autem cüm in ostiis à-Jove-fluentis fluvii
Fremit ingens fluctus adversus ejus fluentum, cireumque extrema
Littora clamant, eructato mari extrà :
Tantus utique Trojanorum clamor ortus est: at Achivi
Stabant circum Menoetiadem, unum animum habentes,
Septi scutis aeratis: illis autem
Splendidis galeis Saturnius caliginem multam
Circumfudit: neque enim Menoetiadem oderat vel anteà,
270
Ver. 259. ἀτάλαντος ᾿Εννυαλίῳ ἄνδρει-
Qóvrz.] Vide suprà ad β΄, 627. et 651.
Ver. 260. Τῶν δ᾽ ἄλλων eís ἄν ἧσιν ἐνὶ φρε-
σὶν οὐνόματ᾽ εἴποι.) lta ex conjecturà edidit
Barnesius. 4l. Τῶν δ' ἄλλων τίς κεν ἧσι φρε-
vi» οὐνόματ᾽ εἴπη. Codex unus Italicus legit
Τῶν δ᾽ ἄλλων τίς x? ἧσιν ἐνὶ φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴς-
v7. Quz forté est vera lectio. Quod au-
tem habent Vulgati, * Τῶν ἄλλων «τίς ἂν ἧσι
“ φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴποι," Υἱχ (ut opinor) ferri
potest.
Ver. 262. &g.] Ut solitus est.
Fer. 968. Ὡς δ᾽ iv imi “ροχοῆσι.}
* Porphyrius in Scholiis MSS. ad Iliada,
* olim penes doctissimum Is. Vossium, ob-
* servat Solonem, qui in reliquis omnibus
* Homeri poema fuerat zmulatus; cüm ad
* hunc versum pervenisset, illius ac duorum
* sequentium, quibus de hisce Nili ostiis à
** Poeta agitur, admiratione motum, com-
* bussisse sua Poemata. Idem quoque fe-
* cisse Platonem. Id veró haud pratereun-
* dum videbatur, quód alibi haud putem
* legi" Ezech. Spanhem. Note in Nubes
4ristoph. ad ver. 2711.
P a δι πετέος.] Vide suprà ad z,
4.
Ver. 264. BiGguy:w.] Vide suprà ad ὦ, 57.
Ibid. ἀμφὶ δὲ τ΄ ἄκραι "Hioves βοόωσιν,
ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω. «dl. ἀμφὶ δέ τ᾽ ἄκραι
Ἢ όνος βοόωσιν.
et scopulis illisa reclamant
JEquora 4 Georgic. 111, 261.
Non assecutus est, hoc in loco, Homeri ar-
tem Virgilius. Nam, ut ait Eustathius, Τὸ
δὲ, “᾿Ηἰόνες βοόωσιν,᾽" πάνυ vi φασιν οἱ παλαιοὶ
μιμητικὸν εἶναι σοῦ κατὰ ϑάλασσαν ἤχου π'λέον
σῶν ἄλλων. Similitér et Dionysius Halicar-
nassensis: Oi χαριέστατοι ποιητῶν
σὰ μὲν αὐτοί T& κατασκευάζουσιν ὀνόματα; συμ-
πλέκοντες ἐπιτηδείως, ἀλλήλοις σὰ γράμματα"
καὶ τὰς συλλαξὰς δὲ οἰκείως, οἷς ἂν βούλωνται
παραστῆσαι πάθεσι, ποικίλως φιλοτεχνοῦσι' ὡς
ποιεῖ πολλάκις Ὅμηρος Ἐπὶ μὲν προσηνέριων
αἰγιαλῶν τῇ παρεκτάσει τῶν συλλαθῶν τὸν ἄπαυ-
σφον ἐμιφαίνειν βουλόμενος nacov "*'Hiaves βοόωσιν,
fs ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω. Ἱπερὶ συνθέσεως" ὃ 15.
Quod siquis pro 'Hzoveg βοόωσιν, Ἤϊονες κράζου-
σιν, Yel aliud istiusmodi quicquam substitue-
rit, cà ἁρμότεον ὅσον διαφέρει ἐπὶ τῶν ἐπῶν, ϑεω-
ρείσθω" và μὲν φαίνεται καλὸν, τὸ δὲ εὖτε-
λές, "Utrecté observavit z4ristoteles, Poetic,
cap. 22.
Ver. 2966. Τόσση ἄρα Τρώων ἰαχὴ γένετ᾽.]
Τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν Codd. Cantab. et
Oxon. ἃ JBarnesio, item Codd. Vatican. à
Ibid. — ποτὶ ῥόον. ποτίῤῥόον Codd. à TÀh.| Tho. Bentleio, collati.
Bentleio collati,
Ver, 267. Ἔστασαν. Vide suprà ad μ’, 55.
200 OMHPOY IAIAAOS P'. Lis.
"Oeo, ζωὸς ἐ ἐὼν, “εράπων ἦν Αἰωκίδαο'
Μίσησεν δ᾽ ἄρα μιν δηΐων κυρ πύρμα γενέσθαι
Τρωῆσιν᾽ τῷ καί οἱ ἀμυνέμεν ὥρσεν ἑταίρους.
"(loa δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας ᾿Αχαιούς"
Νεκρὸν δὲ προλιπόντες, ὑπέτρεσαν, οὐδέ Ti) αὐτῶν
Τρῶες. ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν; ἱόριενοί περ'
᾿Αλλὰ νέκυν ἐρύοντο" μμίνυνθα δὲ καὶ τοῦ ᾿Αχαιοὶ
Μέλλον ἀπέσσεσθαι μάλα γὰρ σφέας ὧκ ἐλέλιξεν
Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος» περὶ E ἔργα χέτυκτο
Τῶν ἄλλων Δαναῶν, μετ᾽ ἀμύμονα Πηλείωνα.
Ἴμδυσεν δὲ διὰ προμάχων, CUI. εἴκελος ἀλκὴν
Καπρίῳ, ὅστ᾽ ἐν ὀρεσσι κύνας “αλερούς T οἰζηοὺς
ἱῬηΐδίως ἐκέδασσεν, ἐλιξάμενος διὰ βήσσας"
Ως υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ φαίδιμος Αἴας,
Ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας,
ΟΣ περὶ Πατρόκλῳ βίξασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα
ἴἼΑστυ ποτὶ σφέτερον ἐρύειν, καὶ κῦδος εἰρέσθαι.
Ἤτοι τὸν, Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος, υἱὸς,
Ἵππόθοος ποδὸς εἷλκε κατὰ Augur Ep) ὑσρυίνην,
Δησάώμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν ὠμφὶ τένοντας,
Dum, vivus existens, famulus erat Aeacidae :
Odiosum autem babebat utique illum hostium canibus praedam fieri
"Trojanis; ideóque eum ut-defenderent excitavit socios,
Moverunt autem loco priores Trojani nigris-oeulis Achivos :
Mortuo veró Z// derelicto trepidi-fugerunt, neminem tamen eorum
Trojani magnanimi interfecerunt hastis, cupidi licét ;
Sed cadaver trahebant: haud diu veró ab illo neque "Aehivi
Abfuturi erant : admodüm enim illos celeritér convertit
Ajax, qui superabat quidem formá, superabat et factis
Caeteros Danaos, post eximium Pelidem.
Rectà autem perrupit per-primos-pugnatores, sui similis vi
Apro, qui in montibus canes florentesque-aetate juvenes
Facilé dissipat, se subito-impetu-convertens per fruticeta :
Sic filius 'Telamonis praeclari illustris Ajax,
Facilé aggressus Troüm dissipavit phalangas,
Qui Patroclum circumdederant, sperabantque maximé
Urbem ad suam trahere, et gloriam reportare.
Illum quidem, Lethi Pelasgi illustris filius,
Hippothous pede trahebat per acrem pugnam,
Ligatum loro ad malleolum circa tendines,
XVIL
255
280
290
280
285
290
εἴκελος. Vide suprà ad
ἑλιξάμενος c cM
Ver. 9175. σῷ καί οἱ] 4l. τῷ xtv οἱ. Ver. 281.
Fer. 214. — Τρῶες ἑλίκωπσας.] Quáj|ver. 88. 4l. ἴκελος.
ratione, Τρῶες, hic ultimam producat; item Ver. 288. 985.
γέκυν, ver. 277. et μὲν, ver. 979. et σφέτερον, | ἐἰσάμενος. Vide suprà ad z', 594. et ad ν΄, 90
ver. 287. vide suprà ad 4, 51. et 168.
Ver. 978. — σφίας κ᾽, Pronuntiabatur Ver. 290, —
σφᾶς. Nam σφέας ultimam producit, Qi σπένοντε.
ἀμφὶ τένοντας.] 4L. ἀμ-
Lis. XVII. .OMHPOY ἸΛΙΆΔΟΣ Ρ΄.
Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος" τάχα δ᾽ αὐτῷ
Ἦλθε κακὸν, TÓ οἱ οὔτις & ἐρύκακεν ἱεμυένων περ.
Τὸν δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος, ἐπαΐξας δὲ ὁμίλου,
Πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην, κυνέης διὰ χωλκοπαρήου"
"Hexe δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ,
Πληγεῖσ᾽ ἐγχεῖ 7E μεγάλῳ καὶ χειρὶ TOY εἴη"
᾿Εγκέφαλος δὲ, παρ᾽ αὐλὸν, ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς,
Αἱματόεις" σοῦ δ᾽ αὖθ, λύθη μένος" ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν
Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος 2A E χαμᾶζε
Κεῖσθαι: ὁ δ᾽ ἄγχ, αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ γεκρῷ;»
Tz ἀπὸ Λαρίσσης ἐριξώλωκος" οὐδὲ τοκεῦσι
Θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μυινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
"EzAsÓü, ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ' Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ"
᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος
Τυτθόν: ὁ δὲ Σχεδίον, μνεγάθυμνον ᾿Ιφίτου υἱὸν,
Φωχήων 0v, ἄριστον; ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆι
Oizía, νωιετάασκε, πολέσσ' ἄνδρεσσιν ἀνάσσων"
Hectori et Trojanis gratificans: Rtepenté autem ipsi
Venit malum, quod ab eo nemo arcuit cupientium licét.
Illum utique filius Telamonis, impetu-facto per turbam,
Percussit cominüs, galeam per aeneis-munitam-malis :
Scissa est autem equinis-setis-densa galea transfixa hastae cuspide,
Percussa hastáque magná et manu robustá :
Cerebrum veró, ubi hastile-spiculo-induitur, prosiliebat ex vulnere,
Cruentum ; ejus autem ibidem solutum est robur: ὃ manibus veró 7s
Patrocli pedem magnanimi remisit in terram
Jacere; prope autem ipsum cecidit cernuus super mortuum,
Longé à Larissá glebosá; neque parentibus
Nutritia charis reddidit; brevis autem ei aetas
Fuit, Ajacis magnanimi hastáà domito.
Hector veró in Ajacem jaculatus est hastá fulgenti :
Sed is quidem ex-adverso conspicatus evitavit aeream hastam
Paululüm: ille autem Schedium, magnanimum TIphiti filium,
Phocensium longé fortissimum, qui in inclyto Panopeo
Domos habitabat, multis viris imperans :
Ver. 299. — ἱεμένων σερ.}] ΑἹ. ἱεμένω περ. Ver. 501.
Uti in Vulgatis scriptum est suprà 5; 452. ἀπέδωκε. Sic apud Hesiodum :
Ver. 296. τίληγεῖσ᾽.] Vide suprà ad y, 51. οὐδὲ μὲν οἵγε
295
Ibid. — σε sca Quà ratione, σε, bic| Τηράνφεσσι τοκεῦσιν ἀπὸ ϑεεπτήρια δοῖεν.
201
300
οὐδὲ σοκεῦσι Θρέπτρω QiAos
producatur; item πόδα, ver. 999. et μεγάξυ- "Eoy. καὶ "Huesp. I, 185.
(ov, etiam extra csesuram, ver. 306. et ὅς, Ver. 502. Θρέπτρα.] dl. Θρέστα.
ver. 524. et σθένεϊ, ver. 529. vide suprà ad Z, 31. Ver. 504. ---- ἀκόντισε.) Vide supra ad ὦ, 140.
Ver. 997. ᾿Ἐγκέφαλος δὲ, παρ᾿ αὐλὸν, ἀνέδρα- | 509. 514.
μεν ἐξ ὠτειλῆς, Αἱματόεις.) Ver. 505. — ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύα το.) . Vide
Ossaque dispergit cerebro permixta cru- | suprà ad v, 404.
ento. 4En. X, 416. Ver 506. — με y&tupov. "At. μεγαθύμου.
"er. 298. ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν.) .deoque δ] — Ibid. — ᾿Ἰφίτον υἱὸν.] Vide suprà ad β΄; 518.
manibus —, Ver. 308.
ἄνδρεσσιν. Ita ex uno MS,
202 OMHPOY IAIAAOX P'. Lis. XVII.
Τὸν βάλ᾽ ὑπὸ κληϊδα μέσην" διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη
Αἰχμὴ χαλκείη παρὰ γείωτον ὦμον ἀνέσγε" 810
/ S hj , /, ^N ΄ 3.9 , ^ .
Δούπησεν δὲ πεσὼν, ἀράξησε δὲ τεύχε ἐπ᾿ αὐτῷ.
P4 , “ , ."» » εχ
Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα, Φαίνοπος υἱὸν,
7
Ἱπποθόῳ περιξάνταν μέσην κατὰ γαστέρα τύψε"
^ ,
"Pz£e δὲ ϑώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽ ἔντερα χαλκὸς
3/ , e ?' δ /, i [2 ^ ^
Huc ὁ δ᾽ ἐν κονίησι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. 318
͵7 , e , /, hy , eu
Χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος " Exrwp*
^ N ,
᾿Αργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς,
, , [4 4, , /, N , , , , »
Φόρκυν 3, ππόθοὐν τε’ λύοντο δὲ τεύχε ἀπ ὠμῶν.
Ἔνθα κεν αὖτε Τρῶες, ἀρηϊφίλων vm ᾿Αχαιῶν,
y
Ἴλιον εἰσανέξησαν, ἀνωαλκείησι δαμέντες" 820
t " , ^ e D PUN E ox N 5
᾿Αργεῖοι δέ χε κῦδος ἕλον, καὶ ὑπὲρ Διὸς αἰσαν,
Κάρτε; καὶ σθένεί σφετέρῳ; ἀλλ᾽ αὐτὸς ᾿Απόλλων
, / 3/ , / 5 SN
Αἰνείαν ὠτρυνε, δέρνας ΤΠερίφαντι ἐοικὼς,
Κήρυκι ᾿Ηπυτίδη, óc οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι
Κηρύσσων γήρασκε, φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδως" 325
^ 5 7 e , "d
T2 [A εεισῶμνενος veortQn Διὸς υἱὸς ᾿Απόλλων᾽"
Αἰνεία, πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ Θεὸν εἰρύσαισθε
Hunc percussit sub jugulum medium; penitüs autem extrema
Cuspis aerea prope summum humerum evasit : $10
Fragorem veró edidit cadens, sonitumque-dedere arma super ipso.
Ajax autem Phorcyna bellicosum, Phaenopis filium,
Hippothoum defendentem, medium ad ventrem percussit ;
Rupitque thoracis cavitatem, intestina autem aes
Penetrans-hausit: ille veró in pulverem lapsus, prehendit terram palmá. 215
Cesserunt autem retró primique-pugnatores et illustris Hector :
Argivi autem altüm clamárunt, traxeruntque mortuos,
Phorcynque, Hippothoumque ; solvebantque arma ab humeris,
Tum vero prorsüs Trojani, bellicosis act? ab Achivis,
In Ilium ascendissent, prae ignavià suá domiti ; 3520
Argivi autem gloriam retulissent, etiam praeter Jovis fatum,
Fortitudine et robore proprio: verüm ipse Apollo
Aeneam instigavit, corpore Periphanti similis,
Praeconi Epytidae, qui ei apud patrem senem
Praeconem-agens consenuerat, benevolis mentem consiliis instructus : 325
Huic se-cüm-assimulásset, ipsum allocutus est Jovis filius Apollo:
* Aenea, quo pacto etiam invito deo servare possetis
edidit Bariesius, quocum facit Cod. Harleian.| suprà ad δ΄, 506. «Αἱ, ᾿Αρψεῖοι δὲ μέγ᾽ ἴαχον,
AL. ἀνδράσσιν. sigUrayro δὲ νεκρούς. '
Ver. 811. Δούπησεν δὲ ἀράξησι. Vide| — Ver. 323. Περίφαντι ἐοικὼς.) Vide su-
suprà ad ν΄, 181. prà ad ξ΄, 156.
Ver. $15. ἐν κονίῃσι.) Vide suprà ad| — Ver. 524. Κήρυκι 'Hmwríby.] lta Codd.
y, 508. omnes. Pronuntiabatur, ut opinor, Κύρυκ᾽
Ibid, —— ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. Vide Ξυρνὰ δὰ] Ἠσυτίδῃ, quo modo et edidit Barnesius :
A', 425. Nam Κήρυκι mediam semper producit.
Ver. 511. ᾿Αργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο Ver. $26. τῷ μιν ἐεισάμενος.) "Vide suprà
δὲ νεκροὺς. Tta rectà edidit -Barnesius. Videlad γ' 589.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P'. 208
Ἴλιον αἰπεινὴν; ὡς δὴ (Qov ἀνέρας ἄλλους
Κάρτεϊ σε σθένεϊ τε πεποιθότας, ἦ ἠνορέῃ 75,
Πλήθεϊ τε σφετέρῳ, καὶ ὑπερδέα δῆμον t eX, ovr ttc" 330
Ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται, ἢ 4 Δαναοῖσι,
Νίκην" ἀλλ᾽ αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον, οὐδὲ μάχεσθε.
Ως ἐφατ᾽" Αἰνείας δ᾽ ἑκατηθόλον᾽ Απόλλωνα
Ἔγνω ἐσάντα ἰδών" μέγα δ᾽ “Ἕκτορα εἶπε βοήσας"
"Ezrop v, ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ» ἠδ᾽ ἐπικούρων, 335
Αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε γ᾽ ἀρηϊφίλων UT ᾿Αχαιῶν
Ἴλιον εἰσαναξήναι» ἀναωλκείησι δαμέντας.
᾿Αλλ᾽ ἔτι γάρ τὶς φησὶ ϑεῶν, ὦ ἐμοὶ ἄγχι παραστὰς,
Ζην ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρῥοθον εἰναι"
Τῷ ῥ ᾿ ilc Δαναῶν i ἴομεν, μ᾽ pi οἵ γε ἕκηλοι 340
Πώτρουλον νηυσὶν. πελασαίατο φεθγειώτα.
"Oc φάτο' καί ῥῶ πολὺ προμάχων ἐξάλμοενος t ἔστη"
O: δ᾽ ἐλελίχθησαν, καὶ ἐναντίοι στῶν ᾿Αχαιῶν,
"Ex! αὖτ᾽ Αἰνείας Λειόκριτον οὐτασε δουρὶ,
Xio'A είσθαντος, Λυκομήδεος ἐσθλὸν & ἑταῖρον. 345
Τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης"
* Ilium excelsam ? ut jam vidi viros alios
* Fortitudineque roboreque confisos, virtuteque,
E Multitudineque suá, et immotas-pavore copias habentes : 290
* Nobis veró J upiter quidem potiüs annuit, quàm Danais,
** Victoriam: sed ipsi fugitis-territi admodüm, neque pugnatis."'
Sic dixit: Aeneas autem longé-jaculantem Apollinem
Agnovit coràm intuitus : magnà autem voce Hectorem allocutus est clamans:
** Hectorque, et caeteri Trojanorum ductores atque sociorum, 935
* Dedecus quidem nunc hoc es! nos bellicosis actos-ab Achivis
“Τῇ Ilium ascendere per ignaviam domitos.
“ Verüm enim et jam aliquis ait deorum, mihi propé astans,
* Jovem summum consiliarium in pugnà auxiliatorem esse ;
“ Ideó rectà-in Danaos eamus, neque illi quieti saltem 240
“ Patroclum navibus admoverint mortuum."
Sic dixit: et multó ante primos pugnatores-prosiliens, stetit ;
Illi veró conversi sunt, et adversi steterunt Achivis.
Tum veró Aeneas Leocritum vulneravit hastà,
Filium Arisbantis, Lycomedis fortem socium. 545
Hunc autem lapsum miseratus est bellicosus Lycomedes :
———————————————————
Ver. $53. — ἑκατηξόλον ᾿Απόλλωνα.] Vide | λέχθησαν, xai ἐναντίοι ἔσταν.
suprà ad ἅ, 75. Talibus accensi firmantur, et agmine denso
Ver. 554. — εἶσε βοήσας. Cod. Harleian. Consistunt — ZEn. IX, 188.
εἶπε παραστάς. densi cuneis se quisque coactis
Ver. 540. — μήδ᾽ οἵ γε ἕκηλοι] Cod. Har-| — Agglomerant
leian. μὴ δή γε ἕκηλοι. ZEn. XII, 457.
Ver. 941. — πελασαίατο.ἢ Vide suprà ad| — Ibid. —— ἔσταν ᾿Αχαιῶν.) Vide suprà ad
ά, 140. &, 555.
Ibid. — πεθνειῶφα. Vide suprà ad ν΄, 46. Ver. 344—9347. οὔσασε ἀκόντισε,
Ver. 849, 645, “ως φάτο"
Οἱ δ᾽ i:- | Vide suprà ad v, 199, et ad ὦ, 140.
204 OMHPOY ÍIAIAAOS P. 115, XVif.
Στῇ δὲ TN ἐγγὺς ἰὼν, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ;
Καὶ βάλεν ἽἽσπσασίδην᾿ ᾿Απισάονα, ποιριέναι λαῶν,
"Howe o ὑπὸ πραπίδων' εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν'
"Oc p ἐκ Παιονίης ἐριδώλωκος εἰληλούθει, 330
Καὶ δὲ μετ᾽ ᾿Αστεροπαῖον ἀριστεύεσπε μάχεσθαι.
Τὸν δὲ πεσόντ ἐλέησεν ἀρήϊος ᾿Αστεροπαῖος,
Ἴδυσεν δὲ καὶ ὁ 0 πρόφρων. Δαναοῖσι μάχεσθαι'
᾿Αλλ᾽ οὔπως ἔτι εἶχε" σἄκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντη
Ἕσταύτες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατ' ἔ ey ovro* 355
Αἴας γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο, πολλὰ κελεύων"
Οὔτε viv ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι à ἀνώγει;
Ovre τινὰ προρμιάχεσθαι᾿ A y eua ἔξοχον ἄλλων,
᾿Αλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ βεξάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι.
"Oc Αἴας ἐπέτελλε πελώριος" αἵρατι δὲ χθὼν i 360
Δεύετο πορφυρέῳ" Toi δ᾽ Ay ym rivo ἔπιπτον
ΝΙεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμιενέων ἐπικούρων,
Καὶ Δαναῶν" οὐδ᾽ οἱ γὰρ ἀναιμωτεί y ἐμάχοντο'
Παυρότεροι δὲ πολὺ ipii", μέμνητο γὰρ αἰεὶ
Stetitque admodüm propé cum-accesserat, et jaculatus est hastá fulgenti,
Et percussit Hippasidem Apisaonem, pastorem populorum,
Hepar subter pravcordia; statimque genua solvit : Ὗ
Qui utique à Paeoniá glebosá venerat, 550
Et post Asteropaeum fortissimé-se-gerebat in pugná,
Hunc autem lapsum miseratus est Mavortius Asteropaeus,
Rectáque prorupit et hic promptus cum Danais pugnare :
Sed haudquaquam j jam poterat; scutis enim obsepti erant undique,
Qui stabant circa Patroclum, hastasque praetendebant : 555
Ajax enim valdé omnes obibat, multis adhortans ;
Nec quenquam vel retró-à mortuo cedere τ ἐπ
Nec quenquam procurrere-ad-pugnandum Achivos ante alios,
Sed strenué ipsum circumeuntes-defendere, cominusque pugnare.
Sic Ajax praecipiebat ingens: sanguine autem terra 560
Rigabatur purpureo : illi veró alii-super-alios cadebant
Mortui simul Trojanorum, et animosorum sociorum,
Et Danaorum : Neque enim vel illi sine sanguine pugnabant ;
Pauciores tamen multó peribant ; recordabantur enim perpetuó
Ver. 548. — ᾿Ασισάονα.] Al. ᾿Αμυϑθάονα. Ver. 561. — σορφυρίῳ. "Vide suprà ad ὦ,
Ver. 549. Ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων. Cod. Har- | 558 et 482.
lean. à Tho. Bentleio collatus, * Hmap ὑπὸ πρα- Ver. 566. -- οὐδ᾽ οἱ γὰρ ἀναιμωτεί γ᾽ ἐμά-
cízi. — Caterüm deest totus hic versus in χοντο.}
Codd. Italic. ab eodem collatis. et Trojanis cum multo gloria venit
Ver. 350. Παιονίης. Cod. Harleian.| Sanguine, sunt illis sua funera, parque per
Ilauevíng. omnes
Ibid, — εἰληλούθει "Vide suprà ad 2, 250. Tempestas : ————..— En,XI, 421.
Ver. 554. ———tgxare] Vide suprà ad z,| lbid. — ἀναιμωτεί. 4] Ita edidit Jarnesius ex
481. Odyss. 4, 551. Αἱ. ἀναιμωτί. ] d
Ver. 559. — σχεδόθεν δὲ μάχεσθα..)Ὶ Cod. Ver. 564. φθίνυθον.] Vide suprà ad
Harleian, σχεδόθεν τε μάχεσθαι. β΄, 45.
Lis. XVII, OMHPOY IAIAAOX P. 205
4 s
᾿Αλλήλοις ἀν OUO) ἀλεξέμεναι πόνον αἰπύν. 865
« e ^ ,ὔ . δέ / - δέ ,ὕ
Ὡς οἱ μὲν μάρναντο δερνᾶς πυρὸς" οὐδὲ κε φαιῆς
» 3 5J ^ J p? ΄ "
Οὔτε ποτ᾽ ἠέλιον σόον ἔμμεναι, οὔτε σελήνην
f “ἢ 7]
'"Hégi γὰρ κατέχοντο μᾶγης ἔπι» ὅσσοι ἄριστοι
Ἔστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδη κατατεθνειώτι.
Οἱ δ᾽ ἄλλοι Τρῶές σε καὶ εὐκνήμιδες ᾿Α χαιοὶ 470
LP TA , 5» ^
Εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ' αἰθέρι" πέπτατο δ᾽ αὐγὴ
Ἢελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽ οὐ φαίνετο πάσης
, N
Γαίης, οὐδ᾽ ὀρέων" μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο,
, Á φ /, , ,
Αλλήλων ἀλεείνοντες (βέλεα στονόεντα,
* !
Πολλὸν ἀφεσταότες" vol δ᾽ ἐν μέσῳ, ἄλγε ἔπασχον 8
, , V 7 »x 3 7". ^
Hégi xo πολέμῳ" τείροντο δὲ νηλέ; χαλκῷ,
eu ᾽ » / , D ^ /
Οσσοι ἄριστοι ἔσαν δύο δ᾽ οὔπω φῶτε πεπύσθην;
/ 3 / /
᾿Ανέρε κυδαλίμω, Θρασυμήδης; Αντιλογὸς τέ;
P4 , »» 3
Πατρόκλοιο “γανόντος, ἀμύμονος, ἀλλ &r ἐῷφαντο
Ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ op. Ὑρώεσσι putt enu. 380
^ »R. à , 75 ^ ^ e ,
To δ᾽ ἐπιοσσομένω “)άνωτον καὶ φύζαν ἑταίρων,
i /, ᾽ὔ
Νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὡς ἐπετέλλετο Νέστωρ,
Α se mutuó per turbam arcere laborem gravem. 503
Sic hi quidem pugnabant instar ignis ; neque prorsüs dixisses
Aut solem omnino salvum esse, aut lunam :
Caligine enim occupabantur in proelio, quotquot fortissimi
Stabant circa Menoetiadem mortuum.
Alii veró Trojanique et bené-ocreati Achivi, στο
Liberi pugnabant sub aére-sereno : expansus autem erat splendor
Solis acutus, nubesque non exurgebat à toto
Campo, neque montibus : interquiescentes autem pugnabant,
Sua-invicem evitantes tela luctuosa,
Longé dissiti: hi vero in medio, dolores patiebantur 275
Caligine et pugnà ; affligebanturque saevo aere,
Quotquot fortissimi erant: duo veró nondum viri audierant,
Viri gloriosi, Thrasymedes, Antilochusque,
De Patroclo mortuo eximio, sed adhuc putabant
Vivum in primo tumultu cum Trojanis pugnare. 580
Hi autem intuentes caedem et trepidationem sociorum,
Seorsüm pugnabant, quoniam sic jusserat Nestor,
Ver. 565. ᾿Αλλήλοις ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι ] Harleian. μάχης ἔπι 9! ὅσσον ἄρισσοι" expli-
πόνον αἰσύν.] Cod. Harleian. ᾿Αλλήλοις xa£ |cantque Scholia ibidem inedita, ἐφ᾽ ὅσσον σό-
ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν. σον.
Ver. 566. —— δέμας πυρός. Vide suprà ad Ver. 569. "Ἔστασαν.) Vide suprà ad κ΄, 53.
y, 613. Ibid. κατατεθνειῶτι.) Vide suprà ad ὦ,
Ver. 568. ᾿Ηέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἔσι.] 265. et ad β΄, 818.
fundunt simul undique tela Ver. 310. ————— Tezís τε καὶ εὐκνήμιδες
Crebra nivis ritu; coelumque obtexitur [᾽Αχαιοὶ] 4l. Τρῶες καὶ ἐῦκνήμιδες ᾿Αχαιοὶ.
umbrá. AEn. XI, 610. "er. 989. — 403. Νόσφιν Am subs,"
Ibid.—— μάχης ἔπι, ὅσσοι ἄριστοι.) Cod, | Vide suprà ad ὦ, 549. '
udi OMHPOY IAIAAOZ P. Lr. XVIL
᾿Οτρύνων πόλεμόνδε μελαινάων ἀπὸ νηῶν.
Τοῖς δὲ πανηρνερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει
᾿Αργαλέης" καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ
Γούνατά τε, κνῆμαί τε, πόδες SY ὑπένερθεν ἑκάστου,
^ , 3 7 LI
Χεῖρές τ᾽, ὀφθαλμοί τε, πωλάσσετο μναρνομένοιϊν,
, I N , / , /
Αμφ᾽ ἀγαθὸν ϑεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο.
ε 95 35 5 N ’ ἃ 7] 7
Ὡς δ᾽ oT ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην
Λαοῖσιν δῴη τανύειν, μεθύουσαν ἀλοιφῇ"
Δεξάμνενοι δ᾽ ἄρω φοίγε διαστάντες τανυούσι
7 , /
Κυκλόσ᾽, ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς ἔξη, δύνει δέ v. ἀλοιφὴ,
Πολλῶν ἑλκόντων, τἄνυται δέ τε πᾶσα διωπρό"
e e". » x, MJ 7 EY. $9... A, ge
Ὡς ory ἐνθα καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγη ἐνὶ γώρη
Εἵλκεον ἀμφότεροι" μάλα ydo σφισιν ἤλπετο ϑυμὸς,
Τρωσὶν μὲν, ἐρύειν προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ ᾿Αχαιοῖς,
Νῆας ἐπὶ γλαφυράς" περὶ δ᾽ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει
3, $ 3 , , » 7 3 /, p:.5 7A
Αγριος οὐδὲ x Ἄρης λαοσσόος, οὐδέ κ' ᾿Αθήνη
, 2 5 ma AV 5 5*5 5 P4 ζ΄ eu
Τόν γ᾽ ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽, οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι'
Τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν TE καὶ ἵππων
x "M^ , ^ /, »*5 3 ,
Ηρνατι τῷ ἐτἄνυσσε κακὸν πόνο. Οὐδ᾽ ἄρω πώ τι
Ἤδεε Πάτροκλον τεθνήοτα δῖος ᾿Αγιλλεύς"
Hortatibus-impellens ad pugnam nigris à navibus.
His autem per-totum-diem contentionis magnum certamen ortum erat
Gravis: defatigatione autem et sudore indesinentàr assiduà
Genuaque, tibiaeque, pedesque subtüs uniuscujusque,
Manusque, oculique, foedabantur pugnantiura,
Circa strenuum famulum pedibus-velocis Aeacidae.
Ut veró cüm vir tauri bovis magni pellem
Populis dederit distendendam, ebriam pinguedine ;
Acceptam autem hi seorsüm-dispositi extendunt
In orbem, statimque humor exiit, subitque adeps,
Multis trahentibus, tenditur autem tota undique :
Sic hi huc et illuc cadaver parvo in spatio
Trahebant utrique: admodüm enim ipsis sperabat animus,
Trojanis quidem, trahere ad Ilium, at Achivis,
Naves ad cavas: de ipso autem tumultus ortus erat
Atrox; neque omnino Mars copiarum-concitator, neque Minerva
Hunc conspicata vituperásset, né quidem si maximé ipsam ira cepisset:
Talem Jupiter super Patroclo virorumque et equorum
Die illo intendit exitialem laborem. Nec dum quicquam
Sciebat Patroclum mortuum nobilis Achilles :
385
390
290
2d
e
οι
400
Ver. 384.
ὀρώρει. Similiterque infrà| 596. et γὰρ, ver. 405. et σις, ver. 414. et
ver. 597. vide suprà ad β΄, 810. 495. et σφίτερον, ver. 419. vide suprà ad Z,
Ver. 587. — μαρναμένοιϊν.} «41. μαρναμένοι- | 51.
n Ver. 595. — μάλα γάρ σφισιν. Cod. Har-
Ver. 591, — ἄρα. Proind? leian. μάλα δέ σφισιν.
Ver. 595. — «άνυται.] Vide suprà ad γ΄, 260. Ver. 401. — ἐτάνυσσε. Recté cum duplici
Ver. 594. —— γίκυν ὀλίγῃ. Quà ratione,| v. Vide suprà ad ver. 58.
νίκυν, hic ultimam producat; item μὲν, ver,| Ver, 402. — τεθνήοτα. Similiterque infrà
Lis. XVI. | OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ρ᾽,
τῷ
Θ
ΞΙ
ΠΠολλὸν γὰρ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο Sota,
Τείχει ὕπο ρώων' TÓ μιν οὔποτε ἤλπετο QUIA
Τεθνάμμεν, ἀλλὰ ζωὸν, ἐνιχριμφθέντα πύλησιν, 405
ΑΨ ἀπονοστήσειν" ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν,
᾿Εκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἔθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ.
Πολλάκι γὰρ φόγε μητρὸς ἐπεύθετο, νόσφιν ἀκούων,
"H οἱ ᾿ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο, γνοήμα.
A3 τότε Y οὔ οἱ ἔειπε κακὸν τόσον, ὅσσον ἐτύχθη, 410
Μήτηρ, ὅττι ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὠλεθ᾽ s ἑταῖρος.
Οἱ δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες,
Νωλεμὸὲς & ἐγχρίμπτοντο; καὶ ἀλλήλους ἐνοίριζον"
Ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ᾿Αχαιῶν γωλκοχιτώνων'"
"Q. φίλοι, οὐ μὰν ἥμιν ἐὐκλεὲς ἀπονέεσθαι 415
Νῆας ἐπὶ γλαφυρὰς, ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα
Πᾶσι yiri τό κεν ἥμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον εἴη,
Ἢ τοῦτον Τρώεσσι ἐμεθήσορεν ἱπποδάμοισιν
Αστυ ποτὶ σφέτερον ἐρύσαι; καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
* Qc δέ τις Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν' | 420
Longé enim seorsüm-à navibus pugnabant velocibus,
Muro sub Trojanorum: quare illum nunquam existimabat animo
Mortuum esse ; sed vivum, ubi accessisset ad portas, 405
Reversurum : neque enim hoc credebat omnino,
Eversurum urbem sine se, sed neque secum.
Saepe enim hoc ex matre didicerat, seorsüm audiens,
Quae ei referebat Jovis magni sententiam.
Tum tamen non ei dixerat malum tantum, quantum acciderat, 410
Mater, quód scilicét ei multó charissimus periisset socius.
Illi veró assidué circa mortuum acutas hastas tenentes,
Indesinentér concurrebant, et alii alios interficiebant :
Sie autem aliquis dicebat Achivorum aere-loricatorum ;
* ( amici, non sané nobis honestum esf redire 415
* Naves ad cavas, sed hic terra nigra
* Omnibus dehiscat: hoc prorsüs-nobis continuó multo satius esset,
* Quàm s; hunc Trojanis permittamus equüm-domitoribus
* Urbem ad suam trahere, et gloriam referre."
Sic autem aliquis et Trojanorum magnanimorum dicebat : 420
ver. 545. v:fynóves, vide suprà ad Z, 265. et ad| — Ver. 411. — ὅττι ῥά.) Vide suprà ad z, 56.
B^, 818. Ver. 415. 4'16. — ἀπονέεσθαι ἀθανάτων.
Ver. 405. — γὰρ ἀπάνευθε.) Cod. Harleian. | Vide suprà ad Z, 598.
γάρ ῥ᾽ ἀπάνευθε. Ver. 416. — ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα Ilàci
Ver. 404. —— ἤλσεσο.] 41. ἔλπετο. χάνοι.
Ver. 409. ἀπαγγέλλεσκε.)] Renuntiare| Sed mihi vel tellus optem priüs ima de-
solita erat. lta optime constat Temporum hiscat. “Ἐπ. IV, 24.
ratio. Vide suprà ad P^ 9221. et ad ά, 9T. O quee satis ima dehiscat
Ver. 410. An πότε γ᾽ οὔ οἱ ἔειπε κακὸν πόσον, | lerra mihi JEn. XII, 885.
ὅσσον ἐτύχθη. Fer. 418. Ἢ τοῦτον. Cod. Harleian. Ei
Nec vates Helenus, cm multa horrenda | σοῦτον.
moneret, Ver. 419. --- ἐρύσαι. Cod. Harleian. ἐρύσειν.
Hos mihi praedixit luctus. Ver. 420. ὯΩδε δέ σις Τρώων. "Xs δέ σις αὖ
4En. III, 712, | Τρώων. Cod. Italic. à Th. Bentleio collatus.
208 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ
ἜΣ φίλοι; εἰ καὶ μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι
Πάντας ὁμῶς, μήπω τις ἐρωείτω πολέριοιο.
Ὡς ἄρα τις εἰπεσκε; μένος δ᾽ ὀρσώσκεν ἑταίρου.
Ὡς οἱ μὲν μάρναντο: σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς
Χάλκεον οὐρανὸν κεν 0i αἰθέρος à ἀτρυγέτοιο.
Ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο, μάχης ἀπάνευθεν ἐ ἐόντες,
Κλαῖον, ἐπειδὴ πρῶτα πυθέσθην ἡ ἡνιόχοιο
Ἔν κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽ ἽἝατορος ἀνδροφόνοιο:
^H μὰν ᾿Αὐτομέδων, Διώρεος ἄλκιριος υἱὸς,
Πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι Q7 € ἐπεμαίετο, νείνων,
Πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽ ἀρειῆ"
»»
To δ᾽ ovr a ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν “Ἑλλήσποντον
᾿Ηδελέτην ἰέναι, οὔτ᾽ ἐς πόλεμον μετ᾽ ᾿Αγαιούς"
3 , e / , }ὔ [74 ? P4
Αλλ᾽ ὥστε στήλη μένει ἔμυπεδον, zT ἐπὶ TUM GG
, » /, / »N ΄
“Ἄνέρος. εἱστήκει τεθνηότος, ἦξ γυναικός"
Ως μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον € ἐχοντες,
Οὐδει ἐνισκήψαντε καρήατα" δάκρυα δέ σφιν
Θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις p ῥέε μυρομένοισιν,
"H /, “6 . S A N δὲ / 7
Vio 010 TOU ec e£] ς [IO IVETO γοιτή,
“Ὁ amici, etiam si fatale juxta virum hunc domari
* Omnes simul, nunquam aliquis recedat à pugná."
Sic utique aliquis dicebat, animosque excitabat socii.
Sic hi quidem pugnabant : ferreus autem strepitus
Aereum ad coelum ibat, per aérem infructuosum.
Equi autem Aeacidae, à pugná seorsüm stantes,
Flebant, ut primüm senserunt aurigam
In pulvere prostratum Hectoris vi homicidae :
Et Automedon quidem, Dioris fortis filius,
Saepé et scuticá argutà urgebat verberans,
Saepé et blandis verbs alloquebatur, saepé et minis :
Illi veró neque retró ad naves latum versus Hellespontum
Volebant ire, neque in pugnam ad Achivos :
Sed veluti cippus manet firmiter, qui super tumulo
Viri stat mortui, aut mulieris ;
Sic manebant immoté perpulchro currui juncti,
Solo admotis capitibus: lacrymae autem illis
Calidae de palpebris in-terram fluebant plorantibus,
Aurigae desiderio ; floridaque foedabatur juba,
Lis: XVII.
425
430
495
455
Ver. 495. —— ἑταίρον.} 2l. ἑκάστου. Ver. 452. πλατὺν Ἑλλήσπονφον.) Vide
Ver. 424. σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς Χάλ- | suprà ad ή, 86.
κεὸν οὐρανὸν ἷκε. Ver. 467. οὔδει ἐνισκήψαντε καρήατα" δάκρυα
it toto turbida colo δέ σφιν Θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις ῥέε. «ΑἹ.
Tempestas telorum, ac ferreus ingruit im- | Οὔδε, ἐνισκίριψαντε.
ber. «Ἐπ. XII, 285. Post bellator equus positis insignibus 7E-
Ver. 495. —— κε. Al. ἧκε. thon
M rs — ἀτρυγέτοιο. Vide suprà ὁ ad 5, 7. It lacrymans, guttisque humectat. grandi-
Ver. 498. Ἔν xovinmi πεσόντος.) Vide su- bus ora. AEn. XI, m
prà a ed y, 508. Ver. 459, —-— σόθῳ. 2l. ποθῇ,
/o m
Ibid, — ἀνδροφόνοιο] | Vide suprà ad σ΄, 77
Lis. XVII.
Ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέροισι.
Μυρομένω δ᾽ ἄρα ζω γε, ἰδὼν, ἐλέησε Κρονίων,
Κινήσας δὲ κάρη, προτὶ ὃν μυθήσατο “ϑυμιόν'
"A δειλὼ, τί cqui δόμεν Ig» ἄνακτι
Θνητῷ i
Ἢ na δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε ἔχητον ; ;
Οὐ μὲν γάρ Tí που ἐστὶν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς
Πάντων, ὅσσα τε γαῖαν ἐπιπνείει TE καὶ ἕρπει.
᾿Αλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν
Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐ ἐποχήσεται' οὐ γὰρ ἐάσω.
Ἢ 00 y,
Σφων δ᾽ ἐν γούνασσι βαλῶ μένος, ἠδ᾽ ἐνὶ Jud,
"Oen καὶ Αὐτόρεδονται σαώσετον ἐκ πολέμοιο
NZas ἐπὶ γλαφυράς" ἔτι γάρ σφισι κῦδος ὑρέξω,
Κι τείνειν» εἰσόκε νῆως ἐὐσσέλμους ἀφίκωνται,
/ N 7
Δύῃ T ἠέλιος, καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἐλθή.
Circulo profusa juxta jugum ambobus,
Plorantes autem illos conspicatus, miseratus est Saturnius,
Motoque capite, ad suum dixit animum :
* Ah miseri, cur vos dedimus Peleo regi
* Mortali ? vos autem estis senii-expertes, immortalesque :
* An ut aerumnosos inter homines dolores haberetis ?
* ^ Non enim quicquam alicubi est calamitosius homine
* Omnium, quotquot super terram spirantque et moventur.
* At non sané vobis tamen et curribus artificiosé-factis
* Hector Priamides vehetur :
* Annon satis, quód et arma habet, et gloriatur temeré ?
* Vobis autem in genua mittam robur, et in animum,
* Ut et Automedontem salvum-evehatis ὃ pugná
* Naves ad cavas:
/
OMHPOY IAIAAOZ P. 209
410
ὑμεῖς ὃ & ἐστὸν ἀγήρω T , ἀθανώτω T£'
445
ἅλις; ὡς καὶ τεύχε Ee καὶ ἐπεύχεται αὕτως; 450
455
440
445
haud enim permittam.
450
Adhuc enim istis, [ Trojanzs] gloriam praebebo,
* Ut caedem-edant, usque-dum ad naves bonis-transtris-instructas pervenerint,
455
** Occideritque Sol, et tenebrae sacrae supervenerint."
Ver. 440. — ἀμφοτέροισι. «41. ἀμφοτέρωθεν.
Ver. 441. — ἄρα.) Ut jam dictum est —.
Ver. 442. Κινήσας δὲ κάρη.) Vide suprà ad
ver. 200.
Ver. 444 — 449. any qu
δης.} Vide suprà ad Z &, 598.
Ver. 446. Οὐ piv γάρ ví ποὺ ieri» ὀιξυρώτε-
e» ἀνδρὸς
Πάντων, ὅσσω τε yai ἐσισνείει σε καὶ ἕρπει.}
Τοῦτο οὐ ψεύδεται λέγων ἐπὶ νηπίου καὶ ἀρτιγε-
νοῦς" οὐδὲν γάρ ἐστιν οὕτως ἀτελὲς, οὐδὲ à ἄπορον,
οὐδὲ γυμνὸν, οὐδὲ ἄμορφον, οὐδὲ μιαρὸν, ὡς ἄνθρω-
σπὸς i» γοναῖς ὁρώμενος" ᾧ μόνῳ σχεδὸν οὐδὲ κα-
θαρὰν ἔδωκεν εἰς φῶς ὁδὸν ἡ ^ φύσις" ἀλλ᾽ αἵματι
πιφυρμένος, καὶ λύθρον περίπλεως, καὶ φονευομένῳ
μᾶλλον ἢ γενωμένῳ ἐοικὼς, οὐδενός ἔστιν ἅψασθαι
καὶ ἀνελέσθαι καὶ ἀσπάσασθαι καὶ περιλαβεῖν, 5
φοῦ φύσει φιλοῦντος. — Plutarch. de Amore Ῥτο-
Tox. II.
Πριαμί- | "
lis. Ὅμηρος μὲν ἐπιδλέψας σὰ Sync σῶν ζώων
γένη καὶ πρὸς ἀλλήλα συγκρίνας κατὰ τοὺς βίους
καὶ τὰς διαιτήσεις, ἰξεφώνησεν ὦ ὡς οὐδὲν ἔστιν Ói-
ζυρότέραι ἀνδρὸς, “ Πάντων ὅσσα 7 γαῖαν ἐἔσι-
* σνείει τε καὶ fomir je πρωτεῖον οὐκ εὐσυχὲς εἰς
κακῶν ὑπεροχὴν ἀποδιδοὺς τῷ ἀνθρώπῳ. Jd. Ani-
mi ne an Corporis affectiones sint pejores; ip-
so initio. Citat porró hunc Homeri locum
-Dio Chrysost. Orat. 25. sub initio.
Ver. 447. ἐσιπνείεξι σε καὶ ἕρπει Codd.
lialic. à "Tho. Bentleio collati, ézi»eti καὶ
ἕρπει.
Ver. 449. -- άσω. «] Vide suprà ad δ΄, 42.
Ver. 450. Ἢ. οὐχ ἅλις.) Pronuntiabatur
Zux, ἅλις. Vide suprà ad 5, 18. et ad f,
549.
Ibid.— αὕτως. Cod. Harleian. ἄλλως.
Ver. 455. Aón v ἠέλιος. Deest hic ver«
Ὁ
210 OMHPOY IAIAAOZ P' ΠΝ
"Os εἰπὼν, ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μιένος ἠὔ"
Τὼ δ᾽ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὐδάσδε βαλόντε,
"Pino ἔφερον Srooy ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ ᾿Αχαιούς.
Τοῖσι δ᾽ Ὁ ἐπ Αὐτομέδων μάχετ', ἀχνύμενός περ ἑταίρου,
Ἵσποις. ἀΐσσων, ὥστ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας.
Ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν UT ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ,
Ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων.
᾿Αλλ᾽ οὐχ; ἥρει φῶτας, óT ἐσσεύαιτο διώκειν"
Οὐ γάρ πως ἦν, οἷον ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ,
Ἔνγχει ἐφορμιᾶσθαι, καὶ nya ὠκέας ἵππους.
᾽ΟΨὲ δὲ δή pir ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
᾿Αλκιμέδων, υἱὸς Λαέρκεος Αἰμονίδαο"
Στῇ 0 ὀπιθεν δίφροιο, καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα"
Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ ϑεῶν γηκερδέα βουλὴν
Ἔν στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς s
Οἷον πρὸς Τρώας μᾶχεωι πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ
ΜΜοῦνος" ἀτάρ TOI ἑταῖρος ἀπέκτατο" σεύχεω δ᾽ Ἕχτωρ
Αὐτὸς ἔχων ὠμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο.
Τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων προσέφη, Διώρεος υἱός"
᾿Αλκέμεδον, τίς γάρ σοι ᾿Αχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος,
Sic locutus, equis inspiravit robur validum :
Illi veró à jubis pulvere in-solum excusso,
Velocitér ferebant citum currum inter "Trojanos et Achivos.
His autem vectus Automedon pugnabat, dolens licét de socio,
Curru ruens, tanquam vultur in anseres,
Facilé enim et refugiebat ὃ Trojanorum tumultu,
Facilé et irruebat confertam per turbam persequens.
Sed non interficiebat viros, cüm impetum sumebat ad persequendum :
Haudquaquàm enim licuit, solus cüm esset sacrà in sellà,
Hastà impetum-facere, et inhibere veloces equos.
"Tandem veró illum socius vir vidit oculis
Alcimedon, filius Laércei Aemonidae :
Stetit autem post currum, et Automedontem allocutus est :
* Automedon, quisnam tibi deorum inutile consilium
** Pectoribus indidit, et abstulit mentem sanam ?
* Quód ita in Trojanos pugnas primá in turbà
“ Solus; tibi veró socius occisus est: arma autem Hector
** Ipse gerens humeris exultat Aeacidae."
Illum veró Automedon allocutus est, Dioris filius :
* Alcimedon, quisnam tibi Achivorum alius similis,
XVII.
460
465
470
475
465
475
sus in uno ex MSS. Italicis à Th. Bentleio Ver. 463.
ἐσσεύαισο.} Ita MS. Cantab.
collatis. à Barnesio et MSS. Italic. à Tho. Bentleio col-
Ver, 459, —— ἀχνύμενος. Vide suprà ad |lati. 4]. ἐσσεύετος Quod nullo modo ferri
γ΄, 260. potest.
Ver. 461. Ῥία μὲν γὰρ.) lta ex duobus| Ver. 471. —— πρώτῳ i ipio. Codd. à
MSS. edidit Barnesius. «ΑἹ. Ῥεῖα μὲν γάρ. Tho. Bentleio collati, i b ὁμίλῳ πρώτῳ.
Pronuntiabatur, ut opinor, 'PZ μὲν γὰρ ---. Ver. 4'15. σίς γάρ τοι.
Vide suprà ad 2, 5. Sic apud Hesiodum : leian. τίς Y ἄρ von
Ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει ,; "Ee. ver. 5.
Cod. Har-
118. XVII. OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ P".
Ἵππον ἀθανάτων ἐχέμεν Sici» TÉ μένος T£,
E; μὴ Πάτροκλος, εόφιν μήστωρ ἀτάλαντος,
Ζωὺς & ἐών: νῦν δ᾽ αὖ νάνατος καὶ μοῖρω κιχάνει.
᾿Αλλὰ σὺ Z μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα
Δέξαι, € ἐγὼ δ᾽ ἵππων ἀποξήσομναι; ὄφρα μάχωμαι.
"Os £Qar ᾿Αλκιμέδων δὲ βοηθόον ἁ eu ἐπορούσας,
Καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνίω λάξετο χερσίν'
Αὐτομέδων δ᾽ ἀπόρουσε" νόησε δὲ φαίδιμος ἡ Ἕκτωρ,
Αὐτίκα δ᾽ Ara fan προσεφώνεεν € γγὺς ἐόντα"
Αἰνεία» Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων,
Ἵππω τὠδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο
Ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι"
Τῷ κεν ἐελποίμμην αἱρησέμεν, εἰ σὺ γε ϑυμῷ
Σῷ ἐθέλεις" ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐφορρμηθέντε γε νῶιν
TOi ἐναντίβιον στάντες μαγέσασθαι᾽ Agni.
Ως ἔφατ" οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐὺς πάϊς ᾿Αγχίσαο.
Τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην, Bots εἰλυριένω ὦμους
Αὔηῃσι; στερεῆσι" πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός.
Το δι ἅμα X gópaós τε» καὶ "Aenros Sreocióze,
Ἤ;σαν ἀμφότεροι" μάλα. δὲ σφισιν ἤλπετο γυρμὸς
Αὐτώ τε κτενέειν, ἐλάαν T ἐριαύχενας ἵππους.
* Equorum immortalium qui teneat domituramque animosque,
** Nisi Patroclus, diis artifex par,
* Dum viveret? Nunc veró mors et fatum occupat.
** Quin tu scuticam et habenas miro-artificio-factas
* Accipe, ego veró de equis descendam, ut pugnem."
Sic dixit; Alcimedon autem celerem-proelio currum ut-conscendit,
Statim scuticam et habenas cepit manibus ;
Automedon veró desiliit: Animadvertit autem illustris Hector,
Statimque Aeneam allocutus est propé astantem :
* Aenea, Trojanorum princeps aere-loricatorum,
* Equos hos animadverti velocis Aeacidae
* In pugnam progressos, cum aurigis imbellibus :
* Ideo speraverim me capturum, si modó tu animo
* Tuo velis: neque enim irruentes utique nos
“« Sustinuerint contrà stantes pugnare Marte."
Sic dixit: neque non-obsecutus-est fortis filius Anchisae.
Hi autem rectà ibant, tergoribus boum tecti humeros,
Aridis, solidis: multiplex veró super-inductum erat aes.
Cum his autem Chromiusque, et Aretus diviná-formá-praeditus,
Ibant ambo: admodüm veró iis sperabat animus
Ipsosque interficere, abigereque arduos-cervicibus equos.
Z11
480
485
490
480
485
490
495
Ver. 476. — ἀθανάτων.) "Vide suprà ad ὦ, Ibid.
598. Ver. 480.
Ver. 41. ἀτάλαντος.) Vide suprà ad | Vide suprà ad £, 227.
sus ean. ] 4L. κάλυψεν.
ἐγὼ δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι.
Β΄, 62^. Ver. 486.--- ποδώκεος. Vide suprà ad Z, 58.
Ver. 478, ——— yw» δ᾽ αὖ ϑάνατος. ] Al, νῦν Ver. 494.— ϑεοειδὴς.] Vide suprà ad β΄, 625,
αὖ ϑάνατος. Ver. 495.
O2
ἤλπετοι] Αἱ. ἔλσετο.
214
OMHPOY IAIAAOZ
Lis. XVII.
)» y "NC ;
No οὐδ᾽ Ge ἔμελλον ἀναιμωτεί γέ νέεσθαι
G /, ^
Αὐτις ἀπὶ Αὐτορέδοντος" ὁ δ᾽, εὐξάμενος Aut πατρὶ,
᾿Αλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφιμελαίνας"
Αὐτίκα δ᾽ ᾿Αλκιμέδοντο προσηύδα, πιστὸν ἑταῖρον
500
᾿Αλ κίμεδον,. μὴ δή puoi ἀπόπροθεν i ἰσχέμεν ἵππους, | h
᾿Αλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ" οὐ γὰρ ἐγώγε᾽
Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὁ ὀΐω,
Πρὶν y ἐπὶ ᾿Αχμλλῆος XO M TOY E βήμεναι ἵ ITTUS
Nea; κατοικτείναιντο, φοξήσαι δὲ στίχας ἀνδρῶν
505
᾿Αργείων" ἤ κ' αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ὡλῴη.
Ως εἰπὼν, Αἴαντε καλέσσατο, χαὶ Μενέλαον"
Aia ; ᾿Αργείων ἡγήτορε, καὶ Μενέλαε,
Ἤτοι μὲν σὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθ᾽ ὅσσοι ἄριστοι,
"App αὐτῷ βεξάμεν, καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν
510
Nai» δὲ i ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ.
Τῇῆδε γὰρ ἔδρισαν πόλεμον κατὰ δακρυόωντα
Ἕκτωρ, Αἰνείας 3, οἵ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.
᾿Αλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα S69) ἐν γούνασι κεῖται"
Stulti, neque enim erant sine-sanguine utique reversuri
Retró ab Automedonte :
ille autem, precatus Jovem patrem,
Fortitudine et robore repletus est praecordia circumfusa-caligine :
Statim veró Alcimedontem affatus est fidum socium : 500
* Alcimedon, ne jam à me longé tene equos, :
** Sed proximé inspirantes in tergum : haud enim ego
* Hectorem Priamidem à robore teraperaturum puto,
* Antequam Achillis pulchré-jubatos conscenderit equos,
* Nobis interfectis ; fugaveritque ordines virorum 505
* Argivorum; veli ipse inter primos captus-fuerit."
Sic fatus, Ajaces vocavit, et Menelaum:
* Ajaces, Argivorum ductores, et Menelaé,
*" Mortui quidem curam committite Zis, quotquot fortissimi,
** Ut eum circumeuntes defendant, et propulsent ordines virorum ; 510
*" A nobis veró vivis propulsate crudelem diem.
* Hàc enim ingruunt pugnam per lachrymosam
* Hector, Aeneasque, qui Trojanorum sunt fortissimi.
* Sed haec quidem Deorum in genibus posita-sunt :
.-.--- T a — M —— —
Ver. 512. — ἔέρισαν. Vide suprà ad κ', 559.
Ver. 515. Ἕκτωρ, Αἰνείας S, οἱ Τρώων εἰσὶν
Ver. 497. ἀναιμωτε Vide suprà ad
ver. 565. Αἱ. ἀνιδρωτί.
Ver. 499. φρίνας ἀμφιμελαίνας. Vide | ἄριστοι.
suprà ad ver. 85.
Ver. 501. --ἴσπους. Cod. Harleian. ἵππῳ.
Ver. 508. —— Ἰτριαμίδην Vide suprà ad
4, 598.
Ver. 505. φοξῆσαι δὲ σσίχας ἀνδρῶν. ]
AL. as. σε στίχας ἀνδρῶν.
7er. 506. — ἁλῳη.
45, 509. ὅσσοι ἄριστοι. ML, οἵπερ ἄρισ-
TU.
Hectoris ZEnezque manu victoria Grai-
üm
THaesit ; ——————————————
Ambo animis, ambo insignes przestanti-
bus armis. AEn. XI, 289.
Ver. 514. ᾿Αλλ᾽ ἧτοι μὲν ταῦτα ϑεῶν ἐν γού-
Cod. Harleian. ἁλοίη. γασι κεῖσαι.ἢ Sic apud Euripidem : :
'AAA εἰς ϑεοὺς χρὴ ταῦτ᾽ ἀναρτήσανε᾽ ἔχειν.
Pheniss, ver. 712.
118. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P'.
"Heo γὰρ καὶ ἐγώ: τὼ δέ κεν Δι πάντα μελήσει.
[εὺ BA 3
Ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπωλῶὼν προΐει δολιχόσκιον 6/06,
v /, ,» / 32s 9 7 ͵7 » 5^. Ζ
Καὶ βάλεν Αρήτοιο XOT ἀσπίδα πάᾶντοσ᾽ εἰσῆν
ε , , Di ᾽ Ἁ N N » b
Η δ᾽ οὐκ ἔγχος ἔρυτο», διὰ πρὸ δὲ εἰσατο γολκος,
?, NUS. s Ta V N M 3
Νειαίρη δ᾽ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν.
ε du $9X 9 / e, B7 A
Ως δ᾽ ὅταν ὀξὺν ἔγων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνήρ,
- /,
Κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο,
Lx ^ e N ^ 5.
"De τἄμη διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπησιν"
4 4 I
"£c «e ὅγε προθορὼν πέσεν ὕπτιος" ἐν δέ οἱ ἔγχος
Νηδυΐοισι μυάλ᾽ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα.
Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ"
, , e Ἁ » , hj 3 7 3 3
AÀXX 0 μὲν ἄντὰ ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον 67/0706"
, 3 M
Πρόσσω γὰρ κατέκυψε" τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ puteo
y 3 , , ^ δ᾽ , 7 7ὔ 6
Οὐδει ἐνισκίμυφθη, £7i ουριῶχος πελεμι Un
3» " 3 ANO o» , E] , , 0G, 3
Ἔγχεος dO ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὀξριμος ἀρῆς.
5, x /,
Καί νύ xc δὴ ξιφέεσσ' αὐτοσγχεδὸν ὡρμνηθήτην,
, / P4 , ^
Ei μή σφω Αἴαντε διέκρινων μεμαῶτε,
“ Jaculabor enim et ego: haec autem Jovi omnia curae erunt."
Dixit, et vibratam emisit praelongam hastam,
Et intorsit Areti in clypeum undique aequalem :
Is veró non hastam inhibuit, penitüs autem transiit aes,
Imumque in ventrem per balteum trajecit.
Ut veró cüm acutam tenens securim juvenis vir,
Ictu incusso post cornua bovis agrestis,
Nervum perscindit totum ; hic autem saltu dato cadit :
Sic utique et ille saltu dato cecidit supinus: ei autem hasta
In visceribus perquàm acuta vibrata solvit membra.
Hector veró in Automedontem jaculatus est hastá fulgenti :
Sed is quidem ex adverso conspicatus evitavit aeream hastam ;
In anteriorem enim partem proclinavit: à tergo veró hasta longa
Solo infixa est, supraque pars posterior quassabatur
Hastae: tum veró deindé remisit impetum suum valida hasta.
Et omnino tunc ensibus cominüs concurrissent,
Si non ipsos Ajaces diremissent ardentes,
213
520
525
530
515
520
Ver. 518. — ἔρυτο. Vide suprà ad ν΄, 555.
Ver. 590. “Ως δ᾽ ὅταν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν.
Quales mugitus, fugit cum saucius aram
"laurus, et incertam excussit cervice se-
curim. ZEn.. lI, 225.
Quo in loco Pirgilium Homero longé supe-
riorem existimat Scal/zer, Poetic. Lib. V,
cap. S5. Sed non recté instituta est compara-
tio. Virgilius enim Taurum depingit, qui, priüs
quàm interficiatur ab ará se proripuerit,
maximosque edens mugitus, aufugiat; Ho-
merus Taurum, qui lethali ictu percussus sal-
tu dato moribundus humi decidat. Cete-
rüm quà ratione, πέλεκυν, hic ultimam pro-
ducat; item ἐποιχόμενος, ver. 557. vide suprà
ad &, 51. n. 8.
Ver. 599. *Iyz τάμῃ διὰ πᾶσαν. Καὶ ἐν τοῖς
ἑξῆς δὲ ὅπου ἐρεῖ, “Ως γ᾽ ὅταν ὀξὺν ἔχων σπέλε-
** χυν ἀνὴρ, βοὸς ἵνα σάμῃ διὰ πᾶσαν," ἀντὶ τοῦ
διασάμη τὴν ivan φασὶν οἱ παλαιοὶ ὅτι σῇ τῆς
λέξεως διακοπῇ μεμίμηται τὸ γενόμενον. Eustath.
in Comment. ad 6, 1.
Ver. 524. Νηδυΐοισι. Al. Νηδύοισι.
Ver. 526. ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο.
Vide suprà ad ν΄, 404.
Ibid. χάλκεον ἔγχος. Vide suprà ad
γ΄, 380.
Ver. 529. ἀφίει μένος. Vide suprà
ad ν΄, 444. et ad z', 613.
Ver. 531. διέκριναν. De hujus vocis
prosodiá, vide suprà ad ὦ, 509.
Ibid. — μεμαῶ«-.} Vide suprà ad ν΄, 46.
O5
214
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOX P'.
Lis. XVII.
O p ἤλθον καθ᾽ δριλον, ἑταίρου κικλήσκοντος.
Τοὺς δ᾽ ὑποταρξήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις
Ἕκτωρ, Αἰνείας τ΄, ἠδὲ Xeopios Sreoeiüze*
"Aenrov δὲ κατ᾽ αὖθι λίπον, δεδαϊγμένον ἢ ἦτορ,
Κείμενον" Αὐτομέδων δὲ, Soo “ἀτάλαντος "Aen,
Wéiy cá T ἐξενάριξε, καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα"
Ἢ δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο Sravóvrog
Κῆρ ἄγεος μεθέηκα, χερείονά, περ καταπέφνων.
"Oc εἰπὼν, ς δίφρον ἑλῶν ἔναρα βροτόεντα
540
Θῇκ᾽, ἂν δ᾽ αὐτὸς ἔξαινε, πόδας καὶ | χεῖρας ὕπερθεν
Αἱματόεις, ὡς τίς τε λέων κατὰ ταῦρον ἐδηδώς.
"Asp δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο πρατερὴ ὑσμίνη,
᾿Αργαλέη; πολύδακρυς" ἔγειρε δὲ νεῖκος ᾿Αθήνη,
Οὐγρανόθεν καταξᾶσω" προῆπε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς
δ45
᾿Ορνύμεναι Δαναούς" δὴ γὰρ νόος ἐτράπετ' αὐτοῦ.
Ἠῦτε πορφυρέην ign “νητοῖσι ταινύσσῃ
Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν, τέρας ἔμμεναι ἢ T0. puo,
"H zai χειμῶνος δυσθαλπέος- ὅς ῥά TE ἔργων
Qui adveniebant per turbam, socio vocante.
Hos autem subveriti cesserunt rursüs retró
Hector, Aeneasque, atque Chromius diviná-formá-praeditus ;
Aretum veró ibidem dereliquerunt, laceratum corde,
Jacentem : Automedon autem, veloci par Marti,
Armisque spoliavit, et glorians verbum dixit:
* Profectó jam paululüm saltem de Menoetiade mortuo
* Cor dolore levavi, deteriorem licét interfecerim."
Sic fatus, in currum sumptas exuvias cruentas
Posuit, ipseque conscendebat, pedes et manus superné
Sanguinolentus, tanquam leo taurum depastus.
Rursüs autem super Patroclo intendebatur aspera pugna,
Gravis, lacrymosa: excitabat nempé certamen Minerva,
E-coelo delapsa ; miserat enim laté-sonans Jupiter
Ut concitaret Danaos: jam enim animus conversus erat ejus.
- Veluti cum purpuream irin mortalibus extendit
Jupiter coelitüs, quae portendat vel pugnam,
Vel etiam tempestatem frigidam ; quae continuó ab operibus
Ver. 583. τοὺς δ᾽ ὑπσοταρθήσαντες.) «Αἱ. Τοὺς
ὑποταρξήσαντες.
Ver. 554. — θεοειδής. Vide suprà ad β΄, 695.
Ver. 588. —-— ϑανόντος. Cod. .Harleian.
δαμέντος.
Ver. 542. ὥς vis σε λίων κατὰ ταῦρον
ἰδηδώς.] Καὶ r0 “ ὡς τίς T& λίων κατὰ ταῦρον
* ἰδηδὼς,᾽ αἰτιολογοῦσι [οἱ παλαιοί" τῇ γὰρ
ἰγκοπῇ φασὶ σῆς λίζεως, σὸν εἰς πολλὰ διε-
σπασμένον ταῦρον παρέστησεν. οὐ γὰρ σὸ wi-
vp, φασὶν, ἠνάγκαζεν οὕτως εἰπεῖν, ἐπεί ip
ἦν καὶ οὕσω γράψαι, * λέων Abad κατεδηδώς.᾽
ἜΡΟΝ in Comment, ad 5, 1
545. εὐρύοπα Z:)s.] Vide suprà
dia &, 7 175.
Ver. 546. —— Ὀρνύμεναι. Vide suprà ad
γ΄, 260.
Ibid. — νόος ἐτράσετ᾽ αὐτοῦ.) Vide suprà
ad κ', 45.
Ver. 547 — 551. —— πορφυρέην —— mreg-
Mii ] Vide suprà ad Z, 482.
Jer, 549. — ὅς ῥά v:.] Que scilicót ——.
Lis, XVII.
᾿Ανϑρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονὶ, μῆλα δὲ πήδει'
ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΛΙΑΔΟΣ Ρ΄.
550
Ἃς ἡ ἣ, πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασά E αὐτὴν,
Δύσετ᾽ ᾿Αχαιῶν ἔθνος, t ἐγείρει δὲ φώτα ἕκαστον.
Πρῶτον δ᾽ ᾿Ατρέος υἱὸν ἐποτρύνασα προσηύδα,
3 , e , er 7 e» ΄ “
Ἰφθιμιον Μενέλαον, ὁ γάρ pet οἱ ἐγγύθεν zcv,
Εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν"
555
Σοὶ μὲν δὴ, Μενέλαε, κατηφείη καὶ ὄνειδος
vy ^v ^ ^ ^
Ἔσσεται, εἰ κ᾿ ᾿Αχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον
M e , , L4 e /
Tex ὑπὸ Τρώων ταχέες πῦνες ελκύσωσιν"
"AX : £y £0 κρατερώς, ὄτρυνε ὃς λαὸν ἅπαντα.
Tz» δ᾽ αὖτε προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Maas
560
Φοῖνιξ, ἄττα, γεραιὶ παλαιγενὲς», εἰ γὰρ ᾿Αθήνη
Δοίη κάρτος ἐμοὶ, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήῆν"
Τῷ κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμενοαι καὶ ἀμύνειν
Πατρόκλῳ᾽ μάλα γαρ ps Soa € ἐσεμοίσσατο Supr
᾿Αλλ “Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει
Homines cessare-facit super-terram, pecudesque contristat :
Sic haec, caeruleá nube quüm contexerat se,
Ingressa est Achivorum gentem, excitabatque virum quemque.
Primüm veró Atrei filium incitans allocuta est,
Fortem Menelaum, hic enim eam prope erat,
Postquàm-semet-assimulaverat Phoenici corpore et indefessáà voce : 555
** "Tibi certé jam, Menelaé, pudor et opprobrium
** Erit, si quidem Achillis illustris fidum socium
* Muro sub Trojanorum veloces canes discerpserint :
** Sed capesse pugnam strenué, adhortareque populum omnem."
Hanc autem vicissim affatus est pugnà strenuus Menelaus:
560
** Phoenix, pater, senex olim-nate, utinam Minerva
* Daret robur mihi, telorumque averteret impetum :
* Jta equidem vellem adesse et auxilium ferre
* Patroclo: gravitér enim mihi mortuus desiderio-percussit animum :
** Sed Hector ignis horrendam habet vim, neque cessat 56
Ver. bb1. πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασά ἃ
αὐτὴν. Vide suprà ad z^, 554.
Jbid.— πυκάσασά. Vide suprà ad Z, 140.
Ibid. í ie] Ita ex uno MS. edidit
Barnesius E "Ezuriy, ἢ μᾶλλον διαλελυμένως, ἕ
αὐτήν ὡς Ὁμήρῳ γράφειν σύνηθες, Eustath.
Ver. 552. Δύσετ᾽.] Vide suprà ad β, 585. et
ad £, 109.
Ver. 555. — ἐποτρύνασα.ἢ “1. ἐ ἐπστρύνουσα.
Ver. 555. Εἰσαμένη Φοήνιρι δέμας καὶ ἀτειρέα
φωνήν. Vide suprà ad v, 45.
Ver. 558. ἑλκύσωσιν.] dL. ἐχκύσουσι;
ἑλκήσουσι, Ct ἑλκύσσωσι.
Ver. 560. : βοὴν &yalis.] Vide suprà
ad β΄, 408.3 -
Ver. 561. Φοῖνιξ. Vide suprà ad £', 267.
Ibid. —— saxavywi,.] 4l. δισσρεξέρ.
Ci
Ver. 564. ἐσεμάσσαπο.} Barnesius ex
uno MS. edidit ἐσεμώσσετο, atque ita om-
ninó scribendum contendit; * T TT
* enim," inquit, * facit thdtues in .4oristo
* primo Medio, non ἐμάσσατο. — Atqui vox
hac sepé apud Homerum in Futuro et 4o-
visto primo occurrit ;
"EAxos δ᾽ inrho ἐπιμάσσεται, ἠδ᾽ ἐπιθήσει.
Jiiad. δ΄, 190.
Χεῖρ᾽ ἐπιμασσάκενος. ---- Odyss. í T 502.
Τῶν ὁπότ᾽ ἰθύσε ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασ-
θαι. Ibid. w', 590.
— ai ài o via φσραπέζας
Πάσας; ἀμφιμάσασθε Ibid. $, 152.
Vide et infrà ad 4, 425.
Ver. 565. αἰνὸν. αἰὲν"
Tho. Bentleio collatus.
O4
MS. Italic. à
216 OMHPOY IAIAAOXZX
Χαλκῷ δηϊόων" τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.
"Os φάτο: γήθησεν δὲ Sed γλαυκῶπις ᾿Αθήνη
eu 7
Orr: ῥά οἱ πάμπρωτα. Sreuy 7 ἠρήσατο πάντων"
Ἔν δὲ βίην & ὦμοισι καὶ ἐν γούνασσιν ἔθηκε,
Καί οἱ μυίης Soros t £i στήθεσσιν t ἐνῆκεν,
Ἥ τε καὶ ἐργοριένη μάλα περ χροὺς ἀνδρομοέοιο,
᾿Ισχανάα δακέειν, λαρόν σέ οἱ αἷμ ἀνθρώπου"
Τοίου por “άρσευς πλῆσεν φρένας Gp pue vas.
Βῆ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
Ἔσκε δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι ἸΠοδῆς, υἱὸς ᾿Ηετίωνος,
᾿Αφνειός 7 , “ἀγαθός T£ dio δέ μιν τίεν Ἕκτωρ
Δήμου, ἐ ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην Φίλος eL AUT WO TEC
Τόν y po. κατὰ ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος,
᾿Αἴξαντα φύξονδε᾽ διὰ i δὲ γαλκὸν ἐλασσε'
Δούπησεν δὲ πεσών" ἀτὰρ ᾿Ατρείδης Μενέλαος
ΝΕεκρὸν 0T ἐκ Τρώων : ἔρυσεν μετὰ &Üvoc € ἑταίρων.
Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν i ἱστάμενος ὄτρυνεν ᾿Απόλλων,
Φαίνοπι ᾿Ασιάδη ἐναλίγκιος, ὃς οἱ ἁπάντων
Ξιείνων φίλτατος ἔσκεν, Αξυδόθι oiim, ναίων'
* Aere caedem-edere: ei enim Jupiter gloriam praebet."
Sic dixit: Gavisa est autem oculos-caesia Minerva,
Quód se ante deos precatus esset omnes :
Vim autem humeris et genibus indidit,
Et ei muscae audaciam pectoribus immisit,
Quae licét abacta crebró à corpore humano,
Appetit mordere, dulcisque illi sanguis hominis es? :
Tali eum audacià replevit praecordia circumfusa- caligine.
Accessit veró ad Patroclum, et jaculatus est hastá fulgenti.
Erat autem in Trojanis Podes, filius Eétionis,
Divesque, fortisque; maximé veró eum honorabat Hector
Inter populares, sibi enim sodalis erat charus conviva :
Hunc ad balteum percussit flavus Menelaus
Ruentem in-fugam ; ; penitusque aes adegit:
Fragorem veró edidit cadens: at Atrides Menelaus
Mortuum à Trojanis subtrahebat ad agmen sociorum.
Hectorem autem propé stans hortans-excitabat A pollo,
Phaenopi Asiadae similis, qui illi omnium
Hospitum charissimus erat, in- Abydo aedes habitans :
Lis. XVII.
510
875
580
510
Ver. 567. γλαυκῶσις ᾿Αθήνη. Vide
suprà ad Z, 206.
Ver. 5'10. ἐνῆκεν. «41. ἔθηκεν.
Ver. 511. —— ieyoptvn.] Al. εἰργομένη.
Ver. 513. ϑάρσευς. Ita ex MSS. et
Schol. edidit Barnesius. 4l. 9Zorevs.
Ibid. φρένας ἀμφιμελαίνας. Vide su-
prà ad ver. 83.
Ver. 515. "Ezxs δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι.) Cod. Har-
leian. Ἦν δέ σις ἐν Τρώεσσι.
Ver. 577. ——— ἐπεί οἱ ἑταῖρος Vn» φίλος εἰ-
λαπιναστής. Τὸν γὰρ ἐν εἰλαπίνῃ φίλον. εἰ; "
κεν, σὸν ἐν σῷ δεισινεῖν" διὸ καὶ ποιεῖ αὐτὸν ὑσὸ
Μενελάου σιπρωσκόμενον, κατὰ τὴν γαστέρα. AA-
thencus, lib. VI, cap. 8.
Ver. 518. τόν ῥα. Hunc utique
Hunc inquam .
Ver. 582. ἱστάμενος ὥσρυνεν.] Quà
ratione, ἱστάμενος, hic ultimam producat;
item ὃς» ver. 585. οἱ κατὰ, ver. 594. et μάλα,
ver. 595, vide suprà ad 4, 51. n. 8.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ P.
Τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκαίεργος ᾿Απόλλων"
Ἕκτορ, τίς κέ σ᾽ er ἄλλος ᾿Αχαιῶν vae tier ;
Οἷον δὴ Μενέλαον ὑπότρεσας, ὃς τὸ πάρος περ
Μαλθακὸς αἰχριητὴς» γῦν δ᾽ οἴχεται οἷος ἀείρας
Νεκρὸν DT ἐκ Τρώων' σὸν δ᾽ ἔκτανε πιστὸν ἑσοῖρον;
Ἐσθλὸν, ἐνὶ προμαίχοισι» ΠΠοδῆν, υἱὸν ᾿Ηετίωνος.
Ὡς φάτο: τὸν δ᾽ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα"
B5 δὲ διὰ προμαίχων κεκορυθριένος αἴθοπι γαλκῷ.
Καὶ τότ ἄρα Κρονίδης ἕλετ' αἰγίδα υσσανόεσσαν,
Μαρμιαρέην, "Iàz» δὲ κατὰ γεφέεσσι κάλυψεν"
᾿Αστράώψας δὲ, μάλα μεγάλ᾽ ἔκτυπε' τὴν δ᾽ ἐτίναξε"
Née δὲ Τρώεσσι δίδου, ἐφόξησε δ᾽ ᾿Α χαιούς.
Πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἤρξε φόθοιο᾽
Βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ, πρόσω τετροιμιμμένος αἰεὶ,
"Axgor ἐπιλίγδην" γρώψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις
Αἰχμῆὴ Πουλυδάμαντος" ὃ γερ ῥ᾽ ἔξαλε σχεδὸν £A Uu.
Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν οὕτασέ χεῖρ ἐπὶ “καρπῷ;
Υἱὸν ᾿Αλεκτρυόνος μεγοωθύμου" παῦσε δὲ γχώρμηης"
Huic sese cüm assimulásset, ipsum affatus est longé-jaculans Apollo:
* Hector, quis omninó te ampliüs alius Achivorum formidaverit ?
* Cüm ità nunc Menelaum territus-fugis, qui tamen antehàc
* Mollis bellator, nunc veró abiit solus sublatum auferens
* Mortuum é Trojanis: tuum autem interfecit fidum socium,
** Strenuum, inter primos-pugnatores, Poden, filium E&tionis."
Sic dixit: Illum veró doloris nubes obtexit nigra :
Processit autem per primos-pugnatores armatus corusco aere,
'Tum veró Saturnius sumpsit aegidem fimbriatam,
Splendentem, Idamque nubibus cooperuit :
Fulguribus etiam emissis, admodüm grande intonuit; eamque concussit :
Victoriam autem Trojanis dedit, inque-fugam-vertit Achivos.
Primus Peneleus Boeotius fuit-dux fugae :
590
600
590
595
Percussus enim fuerat in humerum hastá, cüm facie in-hostem-esset usque versá,
Summum levitér ; perstrinxit nempé ei ad os usque
Cuspis Polydamantis: is enim percusserat propé accedens.
Leitum deindé Hector cominüs percussit in manum ad carpum,
Filium Alectryonis magnanimi; cessare autem fecit à pugná :
600
Ver. 585. Τῷ μιν ἐεισάμενος.) Vide suprà |sius, ex & 758. et 4, 999. 41]. ϑυσανόεσσαν' ut
ad y', 589. opinor, minüs recté; nam ϑύσανος primam
Ibid. ἑκάεργος. Vide suprà ad Z, 45. | corripit : ἑκατὸν ϑυσάνοις ἀραρυϊαν' Vide
εἰ 58. suprà ξ΄, 181.
Ver. 591. σὸν δ᾽ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε Ver. 597. ἦρξε φόξοι..1 Cod. Harleian.
μέλαινα. Vide infrà. ad σ’, 22. ἦρχε φόξοιο.
Ver. 595. Καὶ πότ᾽ ἄρα Κρονίδης. Ver. 599. — ἐπιλίγδην.] Vide suprà ad. 2,
Jovem: cum szpé nigrantem 174.
JEgida concuteret dextrá, nimbosque cie- Ver. 600. —— ὃ γάρ ῥ᾽ £626] Cod. Har-
ret. “Ἐπ. VIII, 558. |leian. ὁ γὰρ ἔξαλε.
Jbid. — ϑυσσανόεσσαν.) Τία edidit Barne- Ver. 601. — οὔτασε. Vide suprà ad ν΄, 192,
218 OMHPOY IAIAAOSZX P. Lis, XVII.
, ^ / REGE EON UCRCAT, -
Τρέσσε δὲ παπτήνας; ἐπεὶ οὐκέτι ἤλπετο SUjuO
p » , N L ;
Εγχος ἔχων ἐν χειρὶ μωχήσεσθωι Τρώεσσιν.
e ». 9 N N /* e ,
Exropo ὃ Ιδορνενεὺς puero, Λῆήϊτον ὀρμήθεντα
, , RT ^ ,
Βεδλήκε, Sueneo κατὰ στῆθος παρὰ μιαζόν'
, Mr * , δ τό 5.52
E» καυλῷ δ᾽ ἐάγη δολιχὸν δόρυ" τοὶ δ᾽ ἐξόησαν
^ € 92.22 ^ , , ,
Τρῶες" ὁ δ᾽ ᾿Ιδομεενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο
/ 3 ,ὔ 4 ^ , e» Sj N Ν e
Δίφρῳ ἐφεστάοτος" τοῦ μὲν p. ἀπὸ τυτθὸν ἀριαρτεν"
LI e , 3 df ^ , ev ,
Αὐτὰρ o Μηριόναο omov. Sy , ἡνίοχόν T6,
, eu €» .9 P4 , , e , 3 ^
Κοίρανον, og p £x ΛΔΛύχτου ευκτιμένης ἐἘπῈΤ' QUTD"
II: ζὸ N N ^ A SALT LE 5 X
ς γὰρ vU, πρωτῶν; λιπὼν νεὼς ἀμφιελίσσας,
"HA Ü / T N , , , , A £
UU£, καὶ κεν βρωσι βεέεγῶ κρῶᾶτος £y y 0X AIGEV,
2 M , 5 /, Ud e
E: D Κοίρανος ὥκο ποδώκεας ἤλασεν ἵππους"
N ^ $ v “" δὴ N X 2 53
Καὶ τῷ μὲν φάος ἤλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ"
D 213 3. 37 N €..9 δ , ,
Αὐτὸς δ᾽ ὠλεσε Supjuoy ὑφ᾽ “Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.
N Mise id € LN ^ N 3 3 303 $2 22A
Τὸν βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔωτος, ἐκ δ᾽ (e ὀδόντας
5 / N δυῶν - / /
Ὡσε δόρυ πρυμινὸν, διὰ δὲ γλῶσσαν ré us μέσσην"
Ἤ δ᾽ ἐξ ὁ Ἵ Σ δ᾽ δὰ ὦ σὰ MEN αἢ :
t gie £ Oy $UV, 207 0 7wuo X,EUEV ἐραζε
N , , 3 / L4
Καὶ τάγε Μηριόνης ἐλαξεν χείρεσσι Φίλησι
y. 2 , ^ ΄
Κύψας ἐκ πεδίοιο, uoi ᾿Ιδορνενῆο προσηύδα"
; - e NACE lere e
ἹΜάστιςε vov, εἰως κε Song ἐπὶ νῆως ἱκηαι"
Trepidus autem fugit circeumspectans ; haud enim ampliüs sperabat animo
Hastam tenentem manu se pugnaturum cum "Trojanis.
Hectorem veró Idomeneus in Leitum irruentem
Percussit thoracem ad pectus juxta papillam :
Ad cuspidis autem juncturam fracta est longa hasta ; et clamaverunt
Trojani: hic autem in Idomeneum jaculatus est Deucalidem
In curru stantem : ab eo quidem paululüm aberravit ;
Caeterüm hic Merionis armigerumque aurigamque,
Coeranum, qui ἃ Lycto bené-habitatà comitabatur eum :
Pedes enim primó, relictis navibus utrinque-remis-actis,
Venerat, et omninó Trojanis magnam victoriam praebuisset ;
Nisi Coeranus confestim celeres adduxisset equos :
Et huic quidem salus venit, arcuitque saevum diem;
Ipse autem perdidit animam Hectoris vi homicidae.
Hunc percussit sub malam et aurem; dentes autem
Excussit hasta extrema, linguamque perscidit mediam :
Cecidit autem à curru, habenasque effudit in-terram :
Et illas Meriones cepit manibus suis
Inclinans se à solo, et Idomeneum allocutus est :
* Urge nunc scuticá eguos, usque dum veloces ad naves perveneris :
605
610
615
620
605
610
615
620
Ver. 605.
Ver. 604. Ἔγχος ἔχων. AL. "EXxog ἔχων. Qui videlicit ——.
Ver. 606. Βεδλήκει.] Vide suprà ad δ΄, 492. Ver. 613.
Ver. 607. σοὶ δ᾽ ἐδόησαν.) vo) δ᾽ ἐφόξη- | 484. et ad 4, 57.
δεν MS. Cantab. à JBarnesio, et MS. Har- Ver. 616 et 658.
leian. à Tho. Bentleio collatus. suprà ad 5^, 77.
Ver. 608. ἀκόντισε Δευκαλίδαο.}ὺ | Cod. Ver. 617.
ἤλπετσο.) «Αἱ. ἔλσετσο. Ver. 611. —— ὅς p] Qui utique ττττττττττττττσσ,
"Hawé.] Vide suprà ad 6,
— ἀνδροφόνοι.1 Vide
ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας. Cod.
Harleian. ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. Harleian. ἐκ δ᾽ &g ὀδόντων, Dentium aliquos.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOS P'. 219
Γινώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς, OT οὐκέτι κάρτος ᾿Αχαιῶν.
Ὥς i (qur ᾿Ιδομιενεὺς δ᾽ ἴμασεν καλλίτριχας ἵππους
Νῇας ἐπὶ γλαφυράς" δὴ γὰρ δέος € ἔμπεσε ϑυμῷ. 625
Οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντῶ μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον
Ζεὺς, ὅτε δὴ Τρώεσσι δίδου ὃ ἑτεραλπέα νίκην"
Τοῖσι δὲ μύθων 5 ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας:
Ey πόποι; ἤδη μέν γε καὶ ὃς μάλα νήπιός ἔστι,
Γνοίη, o ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει. 690
Τῶν μὲν γὰρ πάντων βέλε ἅπτεται; ὅστις ἀφείη,
Ἢ κακὸς, ἢ ἀγαθός" Ζεὺς δ᾽ ἔμπης πάντ᾽ ἰθύνγει;
Ἡμῖν δ᾽ αὕτως πᾶσιν ἐτώσιω πίπτει ἔραζε.
᾿Αλλ᾽ ἄγετ᾽, αὐτοί — φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
"Hey ὅπως σὸν γεκρὸν ἐρύσσομεν, ἤ ἠδὲ καὶ αὐτοὶ 635
Χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα γοστήσαντες"
O/ zov δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ), οὐδ᾽ ἔτι φασὶν
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους
Σχήσεσθ᾽, ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
Ε 9, ὅστις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστω 640
Πηλείδη" ἐπεὶ οὐ py ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι [
Λυγρῆς ἀγγελίης; Ti οἱ φίλος ὠλεθ᾽ ἑφαῖρος.
** Sentis enim et ipse, quód non ampliüs victoria es£ Achivorum."
Sic dixit: Idomeneus autem sscutica-impellebat pulchros-jubis equos
Naves versus cavas: jam enim timor inciderat animo. 625
Neque latuit Ajacem magnanimum et Menelaum
Jupiter, quum jam Trojanis dabat alternantem victoriam :
Hisce autem sermonem orsus est magnus Telamonius Ajax:
* Eheu, jam quidem etiam qui admodüm stultus est,
** Senserit, quod Trojanis pater Jupiter gloriam praebet. 650
* Illorum enim omnium tela assequuntur, quicunque emittat,
** Seu imbellis, seu strenuus ; J' upiter nempé omninó omnia dirigit :
« Nobis veró incassum omnibus irrita cadunt in terram.
** Sed agite, per nos tamen excogitemus consilium optimum,
* Quo pacto et mortuum extrahamus, et ipsi 655
** Gaudio dilectis sociis simus reversi ;
* Qui huc utique respicientes tristantur, neque jam putant
* Hectoris homicidae robur et manus invictas
** Sustenturos nos, sed in navibus nigris casuros esse.
** Utinam veró esset socius, qui nunciaret citissimé 640
* Pelidae: non enim illum opinor né audiisse quidem
** "'Tristem nuncium, quód sibi charus periit socius.
Ver. 624. ἵμασεν.) Vide suprà ad Z,| ^ Ver. 651. — ἀφείη. «41. ἀφίει. Quae. forté
140. est verior lectio. Vide suprà ad z^, 762.
Ver. 626. Αἴαντα μεγαλήτορα.) Vide Ver. 656. γενώμεθα.) «ΑἹ. γε νοίμεθα.
suprà ad ὦ, 51. Ver. 657. Οἵ που. Cod. Harleian. *H sov.
Ver. 630. Ζεὺς κῦδος ὀπάξε.}] Ζεὺς [ Ibid.— ἀκηχέδα τ᾽.) Vide suprà ad ver. 164.
αὐτὸς ἀρήγει" Cod. Harleian. item Cod. Can- Ver. 641.
πεπύσθα..1] Cod. Harleian.
tab. et Oxon. à Barnesio collati. συθέσαι,
220 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ P". Lis,
7 ^ Ll
'AXX οὐπη δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον A γαιῶν"
, , * /, ac e ^ , / X M o
Ηέρι γὰρ κατέχονται ὁμῶς αὐτοί τε καὶ ἵπποι.
- , , EY ἣν em e£ 9v» , fe , ^
Ζεῦ πᾶτερ, ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι UT ἤέρος υἷας ᾿Α γαιῶν'
Ν ^
Ποίησον δ᾽ cile, δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι"
᾿ M , ^ X, , x "ὦ » el
Ἐν δὲ φάει καὶ ὀλεσσον, ἐπεί νύ τοί εὔαδεν οὕτως.
i N NM M
“Ὡς φάτο: τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δακρυχέοντα"
, x ͵7 ^
Αὐτίκα δ᾽ ἤέρω μὲν σκέδασεν, καὶ ἀπῶσεν OM Y My"
7A ^
᾿Ηέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε, pun δ᾽ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη:
Καὶ τότ᾽ ao Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον"
Σκέπτεο νῦν, Μενέλαε διοτρεφὲς, αἴκεν ἴδηαι
^ a oy L4 Á, , ez
Ζωὸν ér AvriXoy ov, μεγάθυμον Νέστορος υἱόν"
^t ^ ^ 3
"Οτρυνον δ᾽ ᾿Αχιλῆ; δαΐφρονι S&ccor ἰόντα
Εϊπεῖν, ὅττι p οἱ πολὺ φίλτατος 9 Ae" ἑσαῖρος.
Ὡς ἐφατ᾽" οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος"
^ EE eu , , , N Á/ ^3
Bz δ᾽ ἰέναι, ὡς τίς τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο,
eu 2» 9 S Sm , / ? ^3 ,5 /
Occ ἐπεὶ ἀρ κεκάμησι κύνας T ἀνδρας T ἐρεθί Ca,
Ore μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι;
Πάννυχοι ἐγρήσσοντες" 0 δὲ, κρειῶν ἐροτίζων,
* Atqui nondum possum conspicari talem inter Achivos :
* Caligine enim occupati sunt simul ipsique et equi.
** Jupiter pater, quin tu libera à caligine filios Achivorum ;
* Facque serenitatem, daque oculis videre :
* [n luce veró vel perde; quandoquidem tibi placuit ita."
Sic dixit: Eum autem pater miseratus est lachrymantem ;
Statim autem caliginem quidem dissipavit, et amovit nebulam :
Sol veró affulsit, aciesque tota illustrata est :
Et tunc Ajax allocutus est pugnà strenuum Menelaum :
* Circumspice nunc, Menelaé Jovis-alumne, si quo modo videre possis
* Vivum adhuc Antilochum, magnanimum Nestoris filium :
* Hortare veró, ut Achilli bellicoso ocyüs profectus
* Nunciet, quód quidem ei multó charissimus periit socius."
Sic dixit: Neque non-obsecutus-est pugnà strenuus Menelaus:
Perrexit autem ire, tanquam leo à caulàá,
Qui postquam fatigatus utique fuerit canesque virosque lacessens,
Qui ipsum non sinunt boum pinguedinem eripere,
"Totam-noctem vigilantes; ille autem carnium cupidus,
XVII.
645
8650
655
660
650
655
660
Ver. 645.
Ver. 645. Ζεῦ πάτερ, ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι
Ἐν | 558.
οὔπη.] «ΑἹ. οὔπω. Ver. 648. — ὀλοφύρατο. Vide suprà ad 4,
δὲ φάει καὶ ὄλεσσον) "'Ecciv ὡς ἀληθῶς cà πάθος Ver. 649. — σχίδασεν) Vide suprà ad ἅ,
Αἴανσος" οὐ γὰρ ζῆν εὔχεται, (ἦν γὰρ τὸ αἴτημα | 140.
σοῦ ἥρωος ταπεινότερον") ἀλλ᾽ ἐσειδὴ ἐν doux T Ver. 651. Καὶ σότ᾽ ἄρ. Et tum. dein-
, ^ , , , »X* - 7 ,
σκότει στὴν ἀνδρίαν εἰς οὐδὲν γένναιον tin $ διαδέσ- ceps
Kui, διὰ ταῦτ᾽ ἀγανακτῶν, ὅτι πρὸς σὴν μάχην Ver. 651---656---665. ---- βοὴν ἀγαθὸν --- βοὴν
ἀργεῖ, φῶς ὅτι τάχιστα αἰτεῖται, ὡς πάντως τῆς | ἀγαθὸς. Vide suprà ad β΄, 408.
ἀρετῆς εὑρήσων ἄξιον ἐντάφιον, κἄν αὐτῷ Ζεὺς ἀν- Ver. 653. — μεγάθυμον.) «Αἱ. μεγαθύμου.
φισάττηται. — Longinus, ὃ 9. Ver. 651.
Ver. 647. —— εὔαδεν.) Vide suprà ad 4, | λοιο.] Vide suprà ad λ΄, 547.
ὥς σίς vt λέων ἀπὸ μεσσαύ-
37. Ver. 659. Oir] Qui scilicót ——.
Lis. XVII.
Nov τις ἐνηείης, Πατροκλῆος δειλοῖο
Rectà-irruit ; sed nihil proficit :
Adversa volant audacibus à manibus,
Sic à Patroclo pugná strenuus Menelaus
Abibat perquàm invitus:
* Dum viveret :
Sic fatus abiit flavus Menelaus,
Acutissimé cernere inter aérias volucres,
Quam licét in alto existentem pedibus velox non latet lepus,
,
OMHPOY IAIAAOZ P. 221
᾿ἸΙδύει, ἀλλ᾽ οὔτι, πρήσσει: Ναμέες γὰρ ἄκοντες
᾿Αντίοι ἀϊσσουσι σεασειάων ἀπὸ χειρῶν,
Καιόμεναί τε δεταὶ, τᾶς τε φρεῖ ἐσσύμενός Tte"
lad / ! 7 ^
"Hoev δ᾽ ἀπονόσφιν $67 τετιηότι ϑυμῷ"
"Os ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος 665
"Hie πόλλ᾽ ἀέκων" πέρι γὰρ δίς, μή μὴν ᾿Αχαιοὶ
᾿Αργαλέου πρὸ φόξοιο ὅλωρ δηΐοισι λίποιεν"
Πολλὰ δὲ Μηριόνῃ σε καὶ Αἰάντεσσι κέλευεν"
Αἴαντ', ᾿Αργείων ἡγήτορε, Μηριόνη τε,
6το
Μνησάσθω" TOV γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἰναι
Ζωὸς € ἐών' νῦν δ᾽ αὖ ϑάνατος καὶ μοῖρα, κιχάνει.
Ως ἄρα φωνήσας ἀπέξη ξανθὸς, Μενέλαος;
Πάντοσε παπταίνων, ὥστ᾽ αἰετὸς, ὃν ῥά σε φασὶν
᾿Οξύτατον. δέρκεσθαι ὑ ὑπουρανίων πετεηνῶν, 675
"O» τε καὶ ὑψόθ᾽ ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ,
crebra enim jacula
Incensaeque faces, quas quidem horrens-recedit incitatus licét ;
Mané autem seorsüm discedit moesto animo ;
665
admodüm enim timebat, ne ipsum Achivi
Gravi prae metu capturam hostibus relinquerent :
Multis autem Merionique et Ajacibus mandabat :
* Ajaces, Argivorum ductores, Merioneque,
* Nunc aliquis mansuetudinis Patrocli miseri 670
* Recordetur; omnibus enim nórat mitis esse
nunc veró mors et fatum occupat."
Quaquaversüm circumspectans, veluti aquila, quam aiunt
675
Ver. 661. ᾿1δύε..1 44]. 'l1éóve. Quod nul-
lo modo ferri potest: Nam vox ἰθύνω me-
diam semper producit. Quin et ipsum ic
Ver. 668.
cursuque in medio identidem impeditum,
pulchré depingunt numeri isti quodammodo
impediti, rZs σε mesi ἐσσύμενός περ.
mediam naturá habere longam, positione tan-
tum corripere crediderim. Nam in vocibus,
ἰθύσει, ἴδυσεν, ἴθυσαν, ubi due Vocales non con-
currunt, semper producitur gà V.
Ὅσ πη τ᾽ ἰθύσει τῇ τ᾽ Il. μ΄, 48.
ubi nonnulli legunt Ὅσ πη τ᾽ ἰδύει.
Ἴδυσεν δὲ διὰ προμάχων
π΄, 582. d, 981.
"Ifyzzy δὲ, πύνεσσιν iuxórts — e, 125.
Vide suprà ad ν΄, 105.
Ibid. — πρήσσει. .] Vide suprà ad v^, 192.
Ver. 662. ᾿Αντίοι ἀΐσσουσι.) ΑἹ.
ξουσι-
Ver. 665. Καιόμεναί τε δεσαὶ.} Αἱ συνδε-
δεμέναι δᾷδες" Schol. inedita in Cod. Harlei-
ano. Porró impetum leonis subitó repressum,
᾿Ανφίον ἀΐσ-
Αἰάντεσσι κέλευεν.) «4͵. Ai-
ἄντεσσ᾽ ἐπέτελλεν.
Ver. 672.
αὖ ϑάνατος.
Ver. 674. — ὅν ῥα v] Quàm scilicet —.
Ver. 6716. οὐκ ἔλαθε πετὼξ.)] Sic apud
Virgilium :
sepe exiguus mus.
γῦν δ᾽ αὖ ϑάνατος. 4l. γῦν
Georg. T, 181.
Quem ad locum Quintilianus : * At Virgi-
* lii (inquit) miramur illud, Sepé exiguus
* mus. Nam Epitheton, ezzguus, aptum,
proprium effecit ne plüs expectaremus, et
casus singularis magis decuit, et clausula
ipsa unius syllabee non usitata, addit gra-
* tiam," Lib. VII. cap. 9.
^n
CNET
^
z
222 OMHPOY IAIAAOZ P. [μ8. XVII.
Θ , EM, (08 , ’ 5 / » 95. » M
ὥμννῳ UT ἀμφικομῳ κατοκειίρνενος" CAM Y ἐπ᾿ αὐτῷ
3 , , ΩΣ x 5 , ,
Eccvro, καί τέ μιν ὦκω λαξὼν ἐξείλετο ᾿)γυμόν.
i /, 7
Ως τότε σοὶ, Μενέλαε διοτρεφὲς, ὄσσε φαεινὼ
, "
Παντοσε δινείσθην, πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων, 680
» 7, ΕΝ τ / »
E; vov ΝΝέστορος υἱὸν ézi ζώοντα ἴδοιο.
T? δὶ 5 64» 7 , ΔΨ 9 9 * /
ὃν δὲ pub. cu p ἐνόησε, μάχης eT ἀριστερὼ πάσης,
ε
Θαρσύνονθ᾽ ἑτώρους, καὶ ἐποτρύνοντα put y eoa
, ^ 9 4x , , N ,
A yyov δ᾽ ἱστώμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος" '
3 7 5 ΜᾺ» 3 ^ Ν » »
Αντίλοχ,» εἰὸ γε δεῦρο; διοτρεφὲς, oQgo πύθηαι 085
^ " , e E » » jJ :
Λυγρῆς ἀγγελίης, ἢ μὴ ὠφελλε γενέσθαι.
"d N ^
Ἤδη μέν σε καὶ αὐτὸν ὀΐομναι εἰσορόωντα
͵7 eu ^ ^ ^ y
Γινώσκειν, ori πήρνω “εὸς Δαναοῖσι κυλίνδει,
Νίχη δὲ Τρώων" πέφατωι δ᾽ ὠριστος ᾿Αχαιῶν
Πάτροκλος; μεγάλη ὃὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται. 690
7 ἰεὺ ^t ^ ^
᾿Αλλὰ σύ y Cip ᾿Αχιλῆι, ϑέων ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν,
Εἰπεῖν, αἴκε τάχιστω νέκυν ἐπὶ νῆω σαώση
/ 2 X / 72 Rs ν᾿ e
Γυμνόν' ἀτὰρ τά γε τεύχε £x κορυθαίολος Εκτωρ.
e »! 509 / ^ " ^4 τ 7
Ὡς éQur* Αντίλογος δὲ κωτεστυγεν» μῦθον ἀκουσας"
Ἂν , , /, 5 /, , ^ , e y
Δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάξε" τὼ δὲ οἱ ὁσσε 695
^ , ,
Δακρυόφιν a Azo sv, “ωλερὴ δὲ οἱ ἔσγετο φωνή.
Arbusto sub laté-comanti jacens; sed in ipsum ea
Impetum facit, eique celeritér rapto eximit animam.
Sic tunc tibi, Menelaé Jovis-alumne, oculi lucidi
Quaquaversüm versabantur, multorum per agmen sociorum, 680
Sicubi Nestoris filium adhuc viventem videre posses.
Illum veró citissimé animadvertit, pugnae ad sinistram totius,
Confirmantem socios, et concitantem ad-pugnandum :
Propé veró astans allocutus est flavus Menelaus :
* Antiloche, eja age huc-ades, Jovis-alumne, ut audias 685
** 'Tristem nuncium, qui non debuit fuisse.
* Jam quidem te quoque ipsum opinor inspicientem
** Sentire, quód cladem deus Danais advolvit,
* Victoria autem "Trojanorum : occisus est nempé fortissimus Achivorum
** Patroclus, magnumque desiderium Danais contigit. 690
“ Sed tu citó Achilli, currens ad naves Achivorum,
* Nuncia, si quo modo celerrime cadaver ad navem integrum-auferre-potuerit
* Nudum: arma enim habet pugnam-expedité-ciens Hector."
Sic dixit: Antilochus autem horrore-correptus-est, sermone audito :
Diü veró eum inopia vocis tenuit; eique oculi 695
Lacrymis impleti sunt, liquidaque ei haesit vox.
—————————————————————————————————————————M—
Ver. 681. —— ἴδοιο. 44]. ἴδοιτο. bic ultimam producat; item ὃς etiam extra
Ver. 685. Θαρσύνονθ᾽. Vide suprà ad »'|ccsuram, ver. 699. et κακὸν, ver. 7Ol. vide
825. et ad Z, 558. suprà ad ὦ, 51. n. 8.
Ver. 685. — εἶδ ἄγε. Vide suprà ad /, 167. Ver. 693. — κορυθαίολος.) Vide suprà ad.
Ver. 689, 690. -------- πέφαται σέτυκται.]] β', 816.
Vide suprà ad ver. 164. et ad 4, 57. Ver. 696. — ϑαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
Ver. 692, — νέλυν iri.) Quà ratione, νέκυν, — vox faucibus haesit. AEn. IV, 280. '
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ E",
'AAX οὐδ᾽ ὡς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμυέλησε'
B δὲ σειν, τὰ δὲ τεύχε ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ
Λαοδόκῳ, ὁ ὃς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε pay ers ἵππους.
Τὸν μὲν, δακρυχέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο»
Πηλεΐδη ᾿Αχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα.
^O) ἄρα σοὶ, Μενέλαε διοτρεφὲς, ἤθελε ϑυυμυὸς
ἹΤειρομένοις ὃ ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν
᾿Αντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη"
᾿Αλλ᾽ ὅγε τοῖσιν p Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν,
Αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ 1 ἥρωι ᾿ βεξήκει"
Στῇ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι κιὼν, εἶθαρ δὲ προσηύδα"
Κι εῖνον μὲν 07 νηυσὶν ἐπιπροέηκα “γοῆσιν»
᾿Ελθεῖν εἰς ᾿Αχιλῆα πόδας ταχίύν' S p οἴω
Νὺν ; ἰέναι; μάλα Tp κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ"
Οὐ γάρ πῶς ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχριτο'
Ἡμεῖς, δ᾽ αὐτοί περ “φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
"Hg ὁ ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
Τρώων ἐξ ἐνοπῆς γάνατον καὶ κῆρα Φύγοιμνεν.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἢ ἔπειτα μέγας Ῥελαμώνιος Αἴας"
Πάντα κατ᾽ cct) ἔειπες, ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε:
Sed né sic quidem Menelai mandatum neglexit :
Perrexit autem currere, armaque eximio dedit socio
Laodoco, qui eum prope flectebat solidos-ungulis equos.
Hunc quidem, lacrymas-fundentem pedes ferebant é proelio,
Pelidae Achilli tristem nuncium nunciaturum.
Neque sane tibi, Menelaé Jovis-alumne, voluit animus
Laborantibus sociis auxiliari, undé discesserat
Antilochus, magnum autem desiderium Pyliis factum-erat :
Sed ille his ut-auziliaretur 'Thrasymedem nobilem excitavit ;
Ipse vero rursüs ad Patroclum heroém profectus est ;
Constitit autem ut ad Ajaces venit, et statim allocutus est:
** Illum quidem jam ad naves misi celeres
* Ut-eat ad Achillem pedibus velocem : neque tamen illum puto
* Nunc venturum, vehementér licét iratum Hectori nobili ;
* Nullo enim modo inermis cum- Trojanis pugnaverit :
* Nos autem etiam per-nos excogitemus consilium optimum,
“ Quo-pacto et mortuum extrahamus, et ipsi
** "Trojanorum ἃ clamore mortem et fatum effugiamus."
Huic autem respondit deindé i ingens Telamonius Ajax:
* Omnia recté dixisti, admodüm-inclyte ὃ Menelaé :
223
-Y
e
οι
700
710
715
Ver. 699. —— ὅς οἱ "Al. ὅς ῥ᾽ οἷ. cit et Codex .Harleianus :
Ver. 706. imi Πασρόκλῳ ἥρωϊ.) Cod. | ἐπ᾽ Αἰάντεσσι.
Harleian. ἐπὶ Πάσροκλον ἥρωα. Ibid.
, Jbid. — βεξήκει.Ἴ Vide suprà ad z^, 751. Ver. 114.
4l Στὴ δ᾽ p
κιὼν, Cod. Harleian. Θέων.
φύγοιμεν.} Al. φύγωμεν.
γεν. ΤΟΊ. Στῆ δὲ mag Alérrteni.] Ita ex| Ver. 716. —— ἔειπες.) 4l. ἕειπας. Quod
ribus MSS. edidit Barnesius, quocum fa- lidem.
224 OMHPOY IAIAAOZ P. Lis. XVII.
᾿Αλλὰ σὺ μὲν» καὶ Μηριόνης, ὑποδύντε μᾶλ᾽ ὥκα;
Νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ πόνου" αὐτὰρ ὀπίσσω
-- οἱ / 7 I 7/ /,
Noi μαχησόμεθα Τρωσὶν τε καὶ Exrogi δίῳ,
Tcov Sur $ ἔχοντες ὁριώνυρμοι; οἵ τὸ πάρος περ 120
Μίμνομο ὀξὺν ἄρηα Tug ἀλλήλοισι μένοντες.
Ὡς ἔφαθ᾽" οἱ δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς ἀγκάἄ ζοντο
"Ys n μεγάλως" ἐπὶ δ᾽ ἴαχε λαὸς ocio s
Teoixós; ὡς εἴδοντὸ νέκυν αἴροντας, ᾿Αχαμούς'
Ἴδυσαν δὲ, κύνεσσιν ἐοικότες, οἵτ᾽ ἐπὶ κάπρῳ 125
Βλημένῳ ἀΐϊξωσι πρὸ κούρων “)ηρητήρων"
Ἕως μὲν γάρ τε “)έουσι, διαρβαῖσαι μερναῶτες"
'AAX ὅτε δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται, ἀλκὶ πεποιθὼς,
" Ax » Ἢ / ὃ ἐφ 5 t4 3! ὃ 3/ - d
v ἀνεχωρησῶν; διῶ T ἐτρεσὰν ἀλλυοις ἄλλος
«' ^ e Ν ε Ν ^ e
Ως Τρῶες, εἰως (μὲν ὁμιλωδὸν C£ £7 0VTO, 730
Νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ ἐγχεσιν ἀμφιγύοισιν"
AAXX ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατ᾽ αὐτοὺς
Σταίησαν, τῶν δὲ τρέπετο γρῶς, οὐδέ τις ἔτλη
Πρόσσω ἀΐξας, περὶ νεκροῦ δηριάασθαι.
** Sed tu quidem, et Meriones, subeuntes valdé citó,
* Mortuum sublatum ferte ἃ proelio: à-tergo autem
* Nos pugnabimus cum 'Trojanisque et Hectore nobili,
* Parem animum habentes cognomines, qui et anteà 720
* Sustinebamus acrem Martem propé invicem manentes."
Sic dixit: Illi veró mortuum à terrà ulnis-sustulerunt
Alté admodüm strenué: acclamavit autem populus retró
"TTrojanus, ut viderunt cadaver tollentes Achivos :
Rectà veró irruerunt, canibus similes, qui in aprum 725
Percussum impetum-faciunt ante juvenes venatores :
Aliquantispér etenim currunt, dilacerare cupidi ;
Sed cüm jam in illos convertitur, robore fretus,
Continuó retroceduntque, diffugiuntque trepidi alió alius:
Sic Trojani, aliquantispér quidem catervatim assidué sequebantur, 750
Ferientes ensibusque et hastis utrinque-acutis ;
At ubi jam Ajaces conversi contra ipsos
Constitissent, eorum mutabatur color, neque quis sustinebat
Impetu in-adversum facto, de mortuo pugnare.
Ver. 718. —— ὀπίσσω. 4l. ὄπισθεν" ut in-|si scriptum. fuisset, Ως μὲν γάρ. Vide su-
frà, ver. 723. prà ad ver. 106.
Ver. 122. — ἄρα. Ut preceperat 4jar —.| — Ibid. — μεμαῶτες. Vide suprà ad y, 46.
ver. 717. Ver. 728. et 732. ᾿Αλλ᾽ ὅτε δή. Vide suprà
Ver. 23. — μάλα μεγάλως. Quà ratione, | ad ξ΄, 455
μάλα, hic ultimam producat; item. νέκυν, ver. Ver. 198. — ἑλίξεσαι. Vide suprà ad ver.
794. et Teass,ver. 150. et σέλα!ϊ, ver. 159. et δόρυ, | 285. et ad σ΄, 594.
ver. 744. et σθένεϊ, ver. 151. vide suprà ad Z, 51. Jbid. ἀλκὶ. Wide suprà ad £, 299.
Ver. 124. — αἴροντας.) Cod. Harleian. Ver. 155. σῶν δὲ σρέπετο.}] «Αἱ. cu» δ᾽
αἴραντας. ἐσράσπετο.
Ver. 727. “Ἕως μὲν γάρ. Enuntiabatur,ac| — Ver. 754. — δηριάασθα,.) Al. δηρίσασθαι.
Lis. XVII. ῳὍὉΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Ρ΄.
Ως of γ᾽ ἐμμερναῶτε νέκυν φέρον ἐκ πολέμοιο
Νῆας ἐπὶ γλαφυράς" ἐπὶ δὲ πτόλεμος σέτατό σφιν
[Αγριος, ἠῦτε πῦρ, τό, T ἐπεσσύμενον, πόλιν ἀνδρῶν
ἼΟρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ οἴποι
Ἔν σέλαϊ μεγάλῳ" σὸ δ᾽ ἐπιξρέμει ἢ is ἀνέριοιο'
Ως μὲν τοῖς ἵππων τὲ καὶ ἀνδρῶν αἰγμητάων
᾿Αζηχῆς ὀρυμαγδὸς ἐ LETT ἐρχοριένοισιν.
Οἱ δ᾽ ὥσθ᾽ ἡμίονοι; κρατερὸν μένος ἀμφιξαλόντες,
“Ἑλκωσ᾽ ἐξ ὁ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ὠταρπὸν,
Ἢ δοκὸν, ἠὲ δόρυ μέγα viov ἐν δέ τε ϑυρυὸς
Τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν
"Og οἵ y pesar γέκυν φέρον' αὐτὰς ὄπισθεν
Αἴαντ ἰσχανέτην, ὥσπερ πρῶὼν ἰσχάνει ὕδωρ,
Ὑλήεις, πεδίοιο διαπρύσιον, τετυχηκώς"
Ὅστε καὶ ἰφθίμμων ποταμῶν ὠλεγεινὰ ῥέεθρω
Ἴσχεν, ἄφαρ δέ τε πᾶσι ῥύον πεδίονδε φίθησι
ID, oU0é τί par σθένε: βηγνῦσι ῥῥοντες"
"Oc αἰεὶ Αἴαντε μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω
Τρώων" οἱ δ᾽ dw ἕποντο, δύω δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα,
Αἰνείως T A καὶ Qaídipuos ἡ Ἕκτωρ.
Τῶν δ᾽ ὥστε Ψαρῶν νέφος ἔρχεται, ἠὲ κολοιῶν,
Sic hi utique alacres cadaver efferebant ex proelio-
Naves versus cavas: pugna veró gliscebat ipsis
Atrox, velut ignis, qui ingruens, urbem hominum
Impetu-citato-latus ex-improviso incendit, pereuntque aedes
In flammá magná ; eamque fremebunda agitat vis venti :
Sic quidem hos equorumque et virorum bellicosorum
Horrisonus tumultus insequebatur abeuntes.
Illi veró tanquam muli, validum robur induti,
"Trahunt ex monte per asperam viam,
Vel trabem, vel lignum ingens navale; in zpsis veró et animus
Aflligitur simul laboreque et sudore magnoperé-contendentibus :
Sic illi alacres cadaver ferebant: at à-tergo
Ajaces arcebant T'rojanos, sicut agger arcet aquam
Sylvosus campum per totum porrectus ;
Qui vel rapidorum fluminum violentos cursus
Reprimit, et continuó omnibus fluentem in campum dirigit
Repellens, haudquaquàm enim eum vi perrumpunt fluentes :
Sic usque Ajaces aciem reprimebant retró
Trojanorum : illi tamen simul sequebantur, duoque in iis maximó,
Aeneasque Anchisiades, et illustris Hector.
Ut veró sicut sturnorum nubes aufugit, vel graculorum
225
135
740
-I
D
[r1
-I
n
o
TT
422
Ver. 155. 146. “Ως οἵ γ᾽ ἐμμεκαῶτε.) Rec- Ver. 747. -- ὥσπερ σπρῶν.] ΑἹ. ὥστε πρώ».
té se habet ista syntaxis. Vide suprà ad 4, Ver. 748. Ὕλήεις.} Vide suprà ad Y 151.
566. et ad £, 778. Ver. 754. Αἰνείας c ᾿Αγχισιάδης, καὶ Qui
Ibid. dpt. ] Similiterque infrà | μος Ἕκτωρ. Vide suprà ad ver. 515.
ver. 746. Vide suprà ad ν΄, 46. Ver. 755. Τῶν δ᾽ ὥστε Ψψαρῶν νέφος ἔρχεται.
Ver. 158. itai] Al. ἐξασίνης. Vide suprà ad z^, 583.
Ton. 11. IP
226 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ P'. Lis, XVII.
5 .᾿
Οὖλον κεκλήγοντες, τε προϊδωσιν ἰόντα
K/exov, διτε σιμυικρῇσι Φόνον Φέρει ὀρνίθεσσιν'
Li $ e s , e $1 9 ^ e $ ξ ^ , ^
Ὡς ἀρ vm» Αἰνείῳ τε καὶ Ἑκτορι κουροι A UO,
5 »
Οὖλον κεκλήγοντες imt, λήθοντο δὲ χάρμης.
Πολλὼ δὲ τεύχεω κωλὰ πέσον περί v ἀμφί τε τάφρον, 760
" ,
Φευγόντων Δαναῶν" πολέμου δ᾽ οὐ γίνετ᾽ ἐρωή.
Acutüm vociferantium, cm vident ingruentem
Circum, qui parvis caedem infert avibus :
Sic utique acti vi Aeneaeque et Hectoris filii Achivorum
Acutüm vociferantes abibant, obliviscebanturque pugnae.
Multa veró arma pulchra ceciderunt inque circumque fossam, 760
Fugientium Danaorum: pugnae tamen non erat cessatio.
Ver. '156 et 759. xsMiyoyris.] Vide Ver. 758. ἄρ᾽. Ut dictum est ——.
suprà ad β', 214. et ad γ', 51. Ver. 160. — »αλὰ, Vide suprà ad β', 45,
THS
OMHPOYT IAIAAOX
'PAYOAIA, καὶ TPAMMA Σ΄.
Ὕπόθεσις τῆς Σ΄. OMHPOY Ῥαψφδίας.
2 / , A " , 9. »
AXIAAETZ τὸν Πατρόκλου ϑάνατον ἐπιγνοὺς ὀδύρεται" ἀνελθοῦσα δὲ ἡ Θέτις ἐκ τῆς
» ^5 , z e ^ $5 νὦ
ϑαλάώσσης, παρηγορεῖ αὐτὸν, καὶ παραινεῖ ἀπέχεσθαι τοῦ πολέμου, tug ἄν αὐτῷ emu
^ / 7 M , 7
κομίσῃ παρὰ τοῦ Ηφαίστου" κελευσάσης δὲ Ἥρας, ἄοπλος προσελθὼν ἐπὶ τὴν τάφρον;
5 Ea ^ , el Η 3:94. 3 ΄ , E Y b ' '
ἐπιφαίνεται τοῖς πολεμίοις, οἱ καὶ αὑτὸν ἐκπλώγεντες φευγουσι" καὶ κωτῶώ τὴν φυγήν πολ-
“ »" ε I , /
λοὶ διαφθείρονται" τὸ δὲ τοῦ Πατρόκλου σῶμα διωσώσαντες οἱ Μυρμοέδονες λούουσιν" Ἥφαι-
στος δὲ ᾿Αχιλλεῖ πανοπλίαν κατασκευάζει.
'Ezwyen Qai.
πλοποιΐα.
ἴΑλλως.
Eiyua, Θέτις ᾿Αχιλὴῆϊ παρ Ἡφαίστου φέρεν ὁπλά.
"AMA
Σίγματι; τεύχεω τεῦξε κωμὼν “Ἥφαιστος ᾿Αχιλλεῖ.
"Qz οἱ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο;
᾿Αντίλοχος δ᾽ Aya πόδας ταχὺς ἄγγελος ἤλθε.
Τὸν δ᾽ εὗρε προπάροιθε γεῶν ὀρθοκροωιρἄων,
Τὰ φρονέοντ᾽ ἀνὰ Spon, & δὴ τετελεσριένα ἦ TTE
᾿Οχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα Supr 5
"Xi puoi ἐγὼ, τί T. o αὖτε καρηκομύωντες ᾿Α γαιοὶ
Sic illi quidem pugnabant instar ignis ardentis :
Antilochus veró Achilli pedibus celer nuncius venit.
Illum autem invenit ante naves puppibus-excelsas,
Ea cogitantem animo, quae jam perfecta erant :
Ingemiscens autem dicebat ad suum magnum animum : 5
* Hei mihi, quid est, quód rursüs comantes Achivi
Ver. 1. “Ως οἱ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς.} Agnovit longé gemitum przsaga mali mens.
Vide suprà ad ν΄, 675. “Ἐπ. X, 843.
Ver. 4. Τὰ φρονίοντ᾽ ἀνὰ ϑυμὸν, ἃ δὴ vive-| Ver. 5.
λεσμένα ἦεν.
ἄφα. .] Proindé
Ver. 6. me J, Videsuprà ad; »,910.
228 OMHPOY lAIAAOZ Z. Lais. XVIIT.
ΝΝυσὶν ἐπικλονέονται; ἀτυζόμενοι “σεδίοιο ;
Μὴ δή po σελέσωσι SY&0i κωκὼ κήδεα Spa,
"Os ποτέ [uoi μήτηρ διεπέφραδε, καί οι ἔειπΈ»
Μυρμιδόνων τὸν ἄριστον; ἔτι ζώοντος € εμεῖο,
Χερσὶν ὑπὸ Τρώων λείψειν φάος ἠελίοιο.
T μάλα δὴ τέθνηκε Μενοίτίου ἄλκίμος υἱὸς, ᾿
10
'H
Σχέτλιος" ἥτ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ,
ΑΨ i ἐπὶ νῆας ἔμεν; μήδ᾽ Ἕκτορι ie μάχεσθαι.
Ἕως 0 ταῦθ᾽ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ εὐ υρυὸν,
ToQea οἱ ἐγγύθεν ἦλθεν ὁ ἀγαυοῦ Νέστορος υἱὸς» ;
Δάκρυα Sepp. χέων, φάτο δ᾽ ἀγγελίην ἀλεγεινῆν"
7Q poi, Πηλέος vii δαΐφρονος, ἢ 7 μάλα λυγρῆς
Πεύσεαι ἀγγελίης, 7 μὴ ὠφελλε γενέσθαι.
Κεῖται Πάτροκλος" γέκυος δὲ δὴ Gp pip ovra
Γυμνοῦ" ἀτὰρ τά γε τεύχε ἔχει κορυθαίολος ἡ Ἕκτωρ.
Ως Qro τὸν δ᾽ 2 γεφέλη ἐκάλυψε μέλαινω"
᾿Αμφοτέρησι δὲ χερσὶν ἑλῶν κόνιν αἰθωλόεσσαν,
15
20
“ Ad naves fugati-aguntur, turbati per campum ? ?
* Metuo, ne jam mihi perfecerint dii tristes solicitudines animo,
* Ut olim mihi mater narravit, et mihi dixit,
* Myrmidonum fortissimum, adhuc vivente me,
* Manibus domitum Trojanorum deserturum esse lucem Solis.
* Certé omninó jam mortuus est Menoetii fortis filius,
* Miserandus: certé jusseram eum repulso hostili igne,
* Ad naves redire, neque cum Hectore magno-animo pugnare."
Dum is haec versabat in mente et in animo,
Intereà ad eum propé accessit illustris Nestoris filius,
Lacrymas calidas fundens, dixitque nuncium gravem :
* Hei mihi, Pelei fili bellicosi, profectó perquàm tristem
* Audies nuncium, qui non debuit fuisse.
* Jacet Patroclus; de cadavere autem jam pugnant
" Nudo: arma enim habet pugnam-expedité-ciens Hector."
Sic dixit: Illum veró doloris nubes obtexit nigra:
Ambabus autem manibus sublatos cineres,
10
15
20
———————————————————————————
Ver. 9. —— διεσέφραδε. Vide suprà ad β΄,
514. et ad Z', 500.
Ver.19.*H μάλα δὴ. Vide suprà ad ξ΄, 455
et 460.
Ibid. víó,sx:.] Vide suprà ad Z, 57.
Ver. 14. Asp imi νῆας ἔμεν.) 4l. Νῆας ie
ἂψ eva.
Ver. 15. “Ἕως à] Pronuntiabatur ὥσω, vel
ὥσον. Vide suprà ad e', 106. ΚΣ ad 6, 539.
Ver. 18. *Q, pos TlgAÉos vii δαΐφρονος,
Κεῖσαι τιάτροκλος.} * Narrare veró quis bre-
** piüs (potest, ] quàm qui mortem nunciat
* Patrocli ?" Quintilian. Lib. X. cap. 1.
Ver. 22, “Ως φάτο" σὸν δ᾽ ἄχεος νεφίλη ἰπά-
λυψε μέλαινα. οὐκ ἤρεσκεν οὖν μοι — ὁ τε ὥ-
νυμίος ἐν οἷς οὔ φησι γενομένης, ἀλλὰ γεγενημένης
καὶ οὔσης αἴσθησιν ὀργῆς εἶναι διὰ τὸ σάχος.
οὐδὲν γὰρ οὕπω σῶν παθῶν συλλεγόμενον καὶ
διακινούμενον ἔ ἔχει σὴν γένεσιν ἐμφανῆ καὶ τὴν
αὔξησιν" ὡς δὴ καὶ Ὅμηρος ἐμπείρως διδάσκει, λυ-
πηθίντα μὲν εὐθὺς ,ἰξαίφνης ποιῶν σὸν ᾿Αχιλλέα,
σοῦ λόγον προσπεσόντος, (Q εἷς λέγε, “Ὡς φά-
* ex σὸν δ᾽ ἄχεος »φέλη ἐκάλυψε μέλαινα" :)
ϑυμούμενον δὲ βεαδέως σὸν ᾿Αγαμέμνονα, καὶ διὰ
λόγων “ολλῶν ἐκκαιόμενον. Plutarch. de Irá co-
hibendá.
Ver, 23, 24. ᾿Αρμ φοτίφησι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν
αἰδαλόςσσαν, Χεύωτο κἂκ κεφαλῆς.
Lis. XVIII. ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Σ΄.
Χεύατο κὰκ κεφαλῆς, χαρίεν δ᾽ ἤσχυνε πρόσωπον᾽
Νεκταρέῳ, δὲ χιτῶνι μέλχαιν ἀμφίζανε τέφρη.
Αὐτὸς δ᾽ ἐν κονίησι μέγας μεγαλωστὶ τανυσθεὶς
Κεῖτο, φίλῃσι δὲ χερσὶ κόμην ἤσχυνε δαϊζων.
Apoc δ᾽, ἃς ᾿Αχιλεὺς ληΐσσατο, Πάτροκλός ΤΕ»
Θυμὸν ἀκηχέμενοι μεγάλ᾽ ἴαχον, ἐκ δὲ νύραξε
"Εδραμον ἀμφ᾽ ᾿Αχιλῆα δαϊφρονα" χερσὶ ὃὲ πᾶσαι
Στήθεα πεπλήγοντο, λύθεν δ᾽ ὑπὸ γυῖα ἑκάστης.
᾿Αντίλοχος δ᾽ ἑτέρωθεν ὀδύρετο, δάκρυα λείξων,
Χεῖρας ἔχων ᾿Αχιλῆορ" ὁ δ᾽ ἔστενε κυδάλιμον κῆρ"
Δείδιε γὰρ μὴ λαιριὸν ἀποτμήξειε σιδήρῳ.
Σιμερδαλέον δ᾽ ἤμωξεν' ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ;
Ἡ μένη ἐν βένθεσσιν ἁλὸς, παρὰ πατρὶ γέροντι;
Kaxuct» v ἀξ ἔπειτα" Seni δέ μιν ἀμφαγέροντο
Πᾶσαι, ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἤσαν.
Ἔν6᾽ o ἔην Γλαύχη τε, Θάλειά τε, Κυμοδόκη TÉ;
| PM Xcue T6 Θόη 3, AM σε βοῶπις,
Κυμοθόη τε, καὶ ᾿Ακταίη, καὶ ΔΛιμνώρειωα,
Fudit super caput, venustamque deturpabat faciem
Divinae porró tunicae niger undique-adhaesit cinis.
Ipse veró in pulveribus ingens ingenti-spatio porrectus
Jacebat, suisque manibus comam deturpabat scindens.
Ancillae autem, quas Achilles in-praedá-ceperat, Patroclusque,
Animo tristatae altüm ejulabant, et foràs
Procurrebant circa Achillem bellicosum ; manibus veró omnes
Pectora plangebant, resolutaque sunt membra cujusque.
Antilochus autem ex-alterá-parte lugebat, lacrymas fundens,
Manus tenens Achillis: Ille autem suspirabat generoso corde :
"'Timebat enim, ne jugulum discinderet ferro.
Horrendüm veró ejulabat: audivit autem veneranda mater,
Sedens in fundo maris, apud patrem senem ;
Tum protinus ululavit: Deae autem circa ipsanr congregabantur
Omnes, quotquot in fundo maris Nereides erant.
Illic quidem erat Glauceque, Thaliaque, Cymodoceque,
Nesaea, Spioque, Thoaque, Haliaque bubulis-oculis-decora,
Cymotho&que, et Actaea, et Limnorea,
229
ΟἹ
σι
40
30
35
40
Canitiem immundo deformat pulvere, et Ver. 55. — ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ, μένη ἐν
ambas βένθεσσιν ἁλὸς.
Ad colum tendit palmas ——
4En. X, 844. alti
Ver. 26. Abcig δ᾽ ἐν πονίῃσι μέγας μεγαωλωσεὶ Sensit :
Fer. 32. ὀδύρετο, δώκρνα λείξων.ἢ 496. et infrà ad «', 284.
Multa gemens, largoque humectat flumine Ver. 40.
vultum. 4En. Y, 469. |551.
PS
At mater sonitum thalamo sub fluminis
Georg. IV, 553.
σανυσθεὶς Κεῖτο Vide suprà ad z', 776. Ver. 51. Κώκυσέν.} Producit hzc vox me-
Ver. 51. Στήθεα Tier. ἤγοντο. Similitérque diam, quippe ex κωκύω deducta; eádem ana-
infrà ver. 51. vide suprà ad 6, 597. logià ac μηνίσας, eX μηνίω. Vide suprà ad /,
βοῶπις. Vide suprà ad 4,
250
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Σ΄.
Lis. XVIIT
Καὶ Μελίτη, καὶ Ἴαιρα, καὶ ᾿Αμφιθόη, καὶ ᾿Αγαύη,
Δωτώ τε, Igor TÉ; Φέρουσά τε, Δυναμένη T
Δεξαρμένη, T£ καὶ ᾿Αρμιφινόμμη» καὶ Καλλιάνειρα,
Δωρὶς, καὶ Πανόπη, καὶ ἀγαικλειτὴ Γαλάτεια, 45
Νημερτής. σε, καὶ ᾿Αψεύδης; καὶ Καλλιάνασσά"
Ἔνθα δὲ 7 ἤν Κλυμένη, Ἰάνειρά σε, καὶ ᾿Ιἄνασσα;
Μαῖρα, καὶ ᾿Ωρείϑυια, ἐὐπλόκαρυός T ᾿Αμάθειω"
Αλλαι S, αἵ κατὰ βένθος ἁλὺς Νηρηΐδες ἦ ἤσαν.
Τῶν δὲ καὶ ἀργύφεον πλῆτο σπέος" αἱ δ᾽ ὥρμα πᾶσαι
50
Στήθεα πεπλήγοντο" Θέτις δ᾽ ἐξῆρχε γόοιο"
Κλῦτε κασί γηται Nz ηἶδες ὀφρ᾽ εὖ πᾶσαι
ἢ 7 18^ , d
Ej0er ἀκούουσαι, 00 £u en κήδεα υμῷ.
3/ 5 à 4, » ;,
uoi ye δειλὴ, ὦμοι δυσαριστοτόκειο,
"H T ἐπεὶ ἂρ τέκον υἱὸν ἀ pups dos κρατερόν T£, *
55
"E£oyo ἡ ἡρώων, ὁ δ᾽ ἀνέδραμεν ἔ ἔρνεῖ ἴσος»
Τὸν μὲν ἐγὼ σρέψασα, φυτὸν ὡς γοῦνῷ ἀλωῆς;
Νηυσὶν € ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω,
Τρωσὶ μωχησόμενον' τὸν δ᾽ οὐχ, v αὖτις
Et Melita, et Iaera, et Amphithoé, et Agave,
Dotoque, Protoque, Pherusaque, Dynameneque,
Dexameneque, et Amphinome, et Callianira,
Doris, et Panope, et inclyta Galatea,
45
Nemertesque, et Apseudes, et Callianassa :
Illic erat et Clymene, TIaniraque, et Ianassa,
Maera, et Orithyia, et comas-pulchra Amatbea ;
Aliaeque, quae in fundo maris Nereides erant.
Istis veró splendidus implebatur specus :
Pectora plangebant ;
hae autem simul omnes
'Thetis veró exorsa est luctum :
50
* Audite, sorores Nereides, ut bené omnes
* Sciatis audientes, quanti meo insint dolores animo.
* Hei mihi miserae, hei mihi infelicitér- fortissimum-enixae,
* Quae postquàm pepereram filium eximiumque fortemque,
“« Praestantissimum heroüm, isque succreverat plantae similis ;
* Hunc quidem ego educatum, tanquam plantam in foecundo-loco agri,
* Navibus misi recurvis ad Ilium,
* Contra Trojanos pugnaturum ἢ hunc autem non receptura sum rursüs
Ver. 48 —45. Δωτώ ct,
Γαλάτεια.
^» M
καὶ ἀγώκλειτῇ
--- --- τ᾿ qualis Nereia Ζ)οέο
Et Galatea secant spumantem pectore pon-
tum. ZEn. IX, 109.
Ver. 46. Νηρερτής. 1 Cod. Harleian. Nnpipris.
Ver. 47. "Ἔνθα δὲ 5».] Cod. Ztalic. unus, 'E»-
tàY ἔην.
Ver. 48. ᾿Αμάθεια.Ἶ dl. ᾿Αμάϑυια.
Ver. 52. Κλῦτε, κασίγνηται
Clamat: Io matres, audite ubi quzque,
Latine. 4En. VII, 400,
Ver. 54. "Ώ μοι ἐγὼ δειλὴ. Vituperat hunc
locum Plato : δεησόῥεθα [Ὁμήρου] μή-
σοι ϑεούς ys σοιεῖν ᾿ὠδυρομένους καὶ λέγοντας,
* "Oo ἐγὼ δειλὴ, aj δυσαριδ᾿ τότόκεια,.᾽ De
Republ. Lib. δ.
Ibid. —— pepe Ἐπ) κακῷ ct-
κοῦσα σὸν ἄριστον, ἄριστον καὶ δύστηνον" Schol.
inedita in Codice Harleiano.
Ver. 55. ἂρ. Ut nóstis
Ver. 57. φυτὸν d:.] Vide suprà ad Z,
51.
$
Lis. XVIII. OMHPOY IAIAAOS Σ΄. 231
Οἴκαδε νοστήσαντω, Bio Πηλήτον εἴσω,
ἼὌφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο;
᾿Αχνυται», οὐδὲ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα.
᾿Αλλ᾽ εἰμ᾽» ὄφρα ἴδω τε φίλον τέκος, ἠδ᾽ ἐπακούσω,
Ὅ,τι pr ἵχετο πένθος, ἀπὸ πτολέμιοιο μένοντι.
"Oc ἄρω φωνήσασα λίπε σπέος" αἱ δὲ σὺν αὐτῇ
Δακρυόεσσαι ἴ ἴσαν, περὶ δέ σφισι κῦμα ϑαλάσσης
Ῥήγνυτο" ταὶ δ᾽ ὅτε δὴ Τροίην ἐρίξωλον ἵ 420VTO;
' Axzzv» εἰσανέξαινον € ἐπισχερὼ, ἔνθα ϑαμειαὶ
Μυρμυιδόνων εἴρυντο νέες ταχὺν ἀμφ᾽ ᾿Αχιλῆα.
Τῷ δὲ βαρυστενάχοντι παρίστατο πότνια μήτηρ,
'O£b à κωκύσασα κάρη λάξε παιδὸς € £0io*
Καί p ὀλοφυρομένη, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Τέκνον, τί κλαίεις; τί δὲ σε φρένας ἵκετὸ πένθος ;
᾿Εξαύδα, μὴ τεῦθε' τὰ μὲν δή τοι τετέλεσται
Ἔκ Διὸς, ὦ ὡς ἄρα δὴ πρίν » εὔχεο, χεῖρας ἀνασχῶν,
Πάντας ἐπὶ πρύμνησιν ἀλήμεναι vidc ᾿Αχαιῶν,
Σεῦ ἐπιδευομένους, παθέειν τ᾽ ἀεκήλιω ἔργα.
60
70
-Y
σι
* Domum reversum, intra aedes Peleias. 60
*: Sed et quamdiü mihi vivit et videt lumen solis,
“ Tristatur, neque quid ei possum auxiliari profecta.
* Sed proficiscar, ut visamque dilectum filium, et audiam,
* Quinam ipsum invaserit luctus, seorsüm à pugná manentem."
Sic locuta reliquit specum: illae veró cum ipsá
Lachrymabundae ibant; circum ipsas autem unda maris
Scindebatur: Hae autem ubi jam ad Trojam glebosam venerant,
Littus conscenderunt ordine, ubi frequentes
Myrmidonum subductae-erant naves velocem circum Achillem.
Huic autem gravitér-suspiranti astitit veneranda mater,
Acuto autem edito-ululatu caput prehendit filii sui :
Et lugens, verbis alatis allocuta est :
** Fili, quid fles? quisnam tuam mentera invasit dolor ?
* Eloquere, né cela; Illa quidem jam tibi perfecta sunt
" A Jove, ut jam anteà precatus-es, manibus sublatis,
* Omnes ad puppes cogi filios Achivorim,
** Tui indigentes, patique indignas res."
65
75
Ver. 61. —— ζώει. Co» Codd. Italic. et
Ver. 69. — 'AxiXia-] Vide suprà ad 4, 265.
Harleian.
Ver. 71. —— κωκύσασα.] Vide suprà ad
Ver. 62. 67. ἤΑχνυται
Ῥήγνυτο.
Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 63. ὄφρα ἴδω ve] ὄφρα ἴδοιμι"
Codices feré universi, Low
Ver. 66. περὶ δέ σφισι κῦμα ϑαλάσσης
Ῥήγνυτο.
at illum
Curvata in montis faciem circumstetit
unda, Virg. Georg. IV, 360.
ver. 51.
Ver. 75. Τέκνον, τί κλαίεις ; τί δέ σε φρένας
ἵκετο πένθος.}
Nate, quis indomitas tantus dolor excitat
iras? AEn. 11, 594.
Ver. 74. σετίλεσται. Vide suprà ad ν΄,
756. et ad 4, 57.
Ver. 15. —— ὡς ἄρα. Codex unus Italicus
legit ᾧ ἄρα.
ΕἸ € P4
232
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis. XVIII.
Τὴν δὲ βαρυστενάχων προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
Μῆτερ ἐμὴ, τὰ μὲν ἄρ μοι ᾿Ολύρπιος ἐξετέλεσσεν'
᾿Αλλὰ τί (μοι τῶν ἦδος, € ἐπεὶ φίλος ὠλεθ' ἑταῖρος,
Πάτροκλος ; ; τὸν ἐγὼ περὶ πάντων τῖον ἑταίρων,
"Icor & ἐμῆ κεφαλῇ, σὸν ἀπώλεσα" τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ
Δηώσας ἀπέδυσε πελώρια, αῦμα ἰδέσθαι,
Καλά: τὰ μὲν Πηλῆ; S3eoi δόσαν, ἀγλαὰ δῶρα,
Ἤματι σῷ, ὅτε σε βροτοῦ & ἀνέρος euer εὐνῇ.
Ὥς ὄφελες σὺ μὲν αὖθι, puer ἀθανἄτης ἁλίησι
Ναΐειν, Πηλεὺς δὲ ϑνητῆν ἀγαγέσθαι. ἄκοιτιν.
No» δ᾽ iva καὶ σοὶ πένθος ἐ ἐνὶ φρεσὶ μύριον εἴη,
Πα;ιδὸς ἀποφθιμιένοιο' Τὸν οὐχ, ὑποδέξεαι αὗτις
Οἴκαδε νοστήσαντ᾽" ἐπεὶ οὐδ᾽ ἐμὲ Spic ἄνωγε
Ζωειν, οὐδ᾽ ἄνδρεσσι μμετέμιμιεναι, TP μὴ Ἕκτωρ.
Πρῶτος € ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ συμὸν ὀλέσσῆῇ,
Πατρόκλοιο, δ᾽ Eug Μενοιτιάδεω ἀποτίσῃ.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε Θέτις καταδακρυχέουσα:
Illam autem gravitér-suspirans allocutus est pedibus velox Achilles: :
* Mater mea, haec quidem mihi Olympius perfecit :
* Sed quae mihi ex his voluptas, cüm charus periit socius,
* Patroclus? Quem ego supra omnes honorabam socios,
arma veró Hector,
* Aequé ac meum caput, hunc perdidi :
80
** Postquam-trucidaverat, exuit ingentia, mirabilia visu,
* Pulchra; quae quidem Peleo dii dederunt, splendida dona,
* Die illo, quandó te mortalis viri collocárunt in cubili,
* Utinam tu quidem ibidem inter immortales marinas
* Habitásses, Peleusque mortalem duxisset uxorem.
* Nunc vero mortali nupsist?, ut et tibi luctus in animo immensus esset,
* De filio interfecto ; quem non recipies rursüs
* Domum reversum : Neque enim me animus jubet
* Vivere, neque hominibus interesse, nisi Hector
* Primus meà hastà percussus animam perdiderit,
* Patroclumque ob-interfectum-poenas Menoetiadem dederit."
Illum veró vicissim affata' est Thetis lachrymas-fundens:
Ver. 18. τὴν δέ βαρυστενάχων προσέφη.
Quazerenti talibus ille
Suspirans, imoque trahens à pectore vo-
cem. AEn. I, 574.
Ver. 79. σὰ μὲν Zo.] llla quidem, ut
dixisti ver. 74.
Ver. 81. — φῖον.] Vide suprà ad y, 105.
et ad 5, 24.
Ver. 84. Καλά. Vide suprà ad β', 45.
Ver. 86. — ἀθανάτῃς.) Vide suprà ad ὦ, 598.
Ver. 89. πίστι ἢ De syllabà Q4 cor-
reptà, vide suprà ad β΄, 45. et ad Z. 509. et
214.
Ibid.— ἀσοφθιμένοιο᾽ τὸν οὐχ. MS. unus
ltalicus legit ἀποφθιμένοιο" τὸν δ᾽ οὐχ. Unde
fortasse legendum, ex conjecturà To. Bent-
leii, ἀποφθιμένου" πόνδ᾽ οὐχ.
Ver. 90. νοστήσαντ᾽" ἐπεὶ.] Codex unus
Italicus, νοστήσαντα" ἐπεὶ
Ibid. — ἐπεὶ οὐδ᾽ ἐμὲ ϑυμὸς ἄνωγε Ζώειν.Ἶ
Nunc vivo, neque adhuc homines lucem
que relinquo :
Sed linquam “Ἐπ. X, 855.
vitam moror invisam, Pallante per-
empto. ZEn. XI, 175.
Ibid. ἄνωγε. adl. ἀνώγει.
Ver. 98. -τττο Μενοισιάδεω ἀποτίση.} Pronun-
tiabatur Μενοιτιάδω. Vide suprà ad Z, 1.
Ibid. ἀποτίσῃ. Vide suprà ad /, 508.
Item infrà ad 7, 19.
Ls. XVIII.
, , Z , ^ »y G» s 5
Ὠκύμορος δή μοι» τέκος, ἐσσεωι, οἱ ὠγορεύεις"
OMHPOY IAIAAOX X.
233
Αὐτίκα γάρ τοι ἐπειτὰ μεθ᾽ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος.
Τὴν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
Αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρ᾽ ἔμελλον ἑταίρῳ
Κτεινομένῳ ἐπαμῦναι" ὃ μὲν μάλα τηλόθ, πάτρης
"Εφθιτ᾽- ἐμεῖο δὲ δῆσεν, ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι.
100
Νῦν δ᾽ ἐπεὶ οὐ νέομναί γε φίλην ἐς πατρίδω γαῖαν,
Οὐδέ τι Πατρόκλῳ γενόμην φάος, οὐδ᾽ ἑτάροισι
Τοῖς ἄλλοις» οἱ δὴ πολέες δάμεν ἽἝκτορι δίῳ"
᾿Αλλ᾽ ἥμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης,
^ TUN “Ὁ » , ^ /
Τοῖος &wv, οἷος oui Αγαίων γωλκοχιτωώνων
105
^ , " , /
Ἔν πολέμῳ" ἀγορῇ δὲ T ἀμνείνονές εἰσι καὶ ἀλλοι"
ε y P - ἡ 315 / "t. ἢ
Ὡς ἔρις ἔκ τε “γεώῶν, ἐκ T ἀνθρώπων ἀπόλοιτο,
Κ , Á, [ LN , x Á ἦ ͵7 » ^L ᾿
αἱ χόλος, 0g T ἐφέηκε πολύφρόνά περ χωλεπῆναι
* Citó-moriturus certé mihi, fili, es, cüm ita dicis :
95
* [llicó enim tibi deindé post Hectorem fatum imminet."
Illam veró graviter ingemiscens allocutus est pedibus velox Achilles :
* Illicó moriar, cüm in fatis non erat me socio
* Dum.-interficeretur auxiliari: Ille quidem valdé procul à patrià
* Interiit; me veró desideravit, malum qui propulsarem.
100
* Nunc autem, quoniam non revertar utique charam in patriam terram,
* Neque ullam Patroclo attuli salutem, neque sociis
* Caeteris, qui jam multi domiti sunt ab Hectore nobili ;
** Sed sedeo apud naves inutile pondus terrae,
* 'Talis cüm sim qualis nullus Achivorum aere-loricatorum
105
* In pugná ; concione autem meliores sunt et alii :
^
* Utinam Contentio à Diis, et ab hominibus pereat ;
* Et Ira, quae impellit etiam admodüm-prudentem saevire :
Ver. 97. τὴν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη πόδας
ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς.) ZEschines, Orat. ἐπ Timar-
chum, versum hunc hoc modo citat :
Ta» δ᾽ αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλ-
λεύς.
Ver. 100. ἐμεῖο δὲ δῇσεν, ἀρῆς ἀλκτῆρα
γενέσθα..1] "Vide suprà ad ξ΄, 485. Οὐκ ἔστι
πὸ ἔδησεν, ἀπὸ ποῦ δεσμοῦ" οὐδ᾽ &ons, πόλεμος
νῦν, ἢ Ssós' ἀλλὰ τὸ μὲν ἔδησε, κατὰ συγκο-
πὴν σοῦ ἐδέησε" περισπαστέον δὲ và ἀρῆς, ἵν ἢ
βλάξης" Ἐμοῦ γὰρ ἐδέησε, καὶ χρείαν ἔσχε,
ens βλάξης βοηθὸν ἔχειν. Porphyr. Quest. Ho-
meric. 18.
Ver. 104. ς-------------- ἐτώσιον ἄχθος downs.)
Ita Odyss. $, 579.
ἀλλ᾽ αὕτως ἄχθος ἀρούρης.
ἀρούρης.) Vide suprà «ἃ ς΄,
Ibid.
142.
Ver. 105. Τοῖος ἐὼν, οἷος οὔτις.) ᾿Εσὶ τοῖς
προφανέσι πλεονεχσήμασιν, ἀνεμέσητον và ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν" ἔθος γὰρ τοῖς παλαιοῖς ἑαυτοὺς ἔγκω-
μιάζειν" διὰ δὲ τοῦ ἐγκωμίου, ἑαυτοῦ κατηγορεῖς,
ὅτι ψε τοῖς σαλαιπώροις οὖκ ἤμυνε. TOIOUTOS ὧν.
Schol. inedit. in Codice Harlezano.
Ver. 106. ἀγορῇ δέ v ἀμείνονές tici καὶ
ἄλλοι.) EO δὲ καὶ ὁ ποιητικὸς ᾿Αχιλλεὺς, ὑπειν
^ ΤΊ “ b T 2 , ΄ ^
πῶν, “Τοῖος idv, οἷος οὔτις ᾿Αχαιῶν χαλκοχιτώ-
“ 00083554 €? o Ur ia TL 3 0»
νων,᾿᾿ ἐπήνεγκεν, E» πολέμῳ" ἀγορῇ δέ c
ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι." Plutarch. de ani-
mi tranquillitate.
Ver. 107. Ως fois.
En quo discordia cives
Perduxit miseros ! Virg. Eclog. Y, 72.
€ , L4 , , ,
Ἡράκλειτος ἄντικρυς πόλεμον ὀνομάζει
πασέρω καὶ βασιλέα καὶ κύριον π“ἄντων" καὶ πὸν
μὲν Ὅμηρον, εὐχόμενον ἔκ σε ϑεῶν ἔριν, ἔκ d
, ^ , , , ^ “ ,
ἀνθρώπων ἀπολέσθαι, λανθάνειν φησὶ τῇ πάντων
γενίσει καταρώμενον ἐκ μάχης καὶ ἀντιπαθείας
σὴν γένεσιν ἐχόντων. Plularch. de side et
Osiride.
Ver. 108. ὅς σ᾽ iQínxs πολύφρονά περ
χαλεπῆναι. Οὐκοῦν αὐτὰς [ὀργὴν καὶ φόξον καὶ
πόθον, &c.] ἡδονῶν μεστὰς εὑρήσομεν ἀμηχά-
νων; ἢ δεόμεθα ὑπομειμνήσκεσθαι, τὸ “ — ὅστ᾽
€ 2A. » re. - s y - M
iQtnxt," σοῖς ϑυμοῖς καὶ ταῖς ὀργαῖς, TO
“ πολύφρονά περ χαλεπῆναι, Ὅστε πολὴ γλυ-
κίων μέλιχος καταλειξομένοιο." Plato in
Philebo.
{
i
2934 OMHPOY IAIAAOS X.
Lis. XVIII.
"Os τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειξομένοιο
᾿Ανδρῶν ἐ ἐν στήθεσσιν ἀέξεται, ἠῦτε καπνός" 110
"Os £ ἐμὲ γῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν ᾿Αγαμέρινων.
᾿Αλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι € εἄσομμεν», ἀχνύμενοί Tte,
Θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες à ἀνάγκῃ.
No δ᾽ 22 0Qgo. φίλης κεφαλῆς ὀλετῆρα κιχείω
Ἕκτορα" κῆρα δ᾽ ἐγὼ τότε δέξορναι, ὁππότε κεν δὴ 115
Ζεὺς ἐθέλῃ σελέσαι, ἠδ᾽ ἀθάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι.
Οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα;
“Οσπερ φίλτατος ἔσκε Aur Κρονίωνι ἄνακτι"
᾿Αλλά : μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος “Ἥρης.
Ως καὶ ἐγὼν, εἰ δή po ὁμοίη popu TÉTUXTÜL, 120
*" Quaeque multó dulcior melle stillante
* Hominum in pectoribus augescit, tanquam fumus : 110
* Adeó me nunc irasci-fecit rex virorum Agamemnon.
* Sed haec quidem anté-acta-esse sinamus, dolentes licét,
* Animo in pectoribus nostro domito necessitate.
* Nunc veró ibo, ut chari capitis perditorem inveniam
* Hectorem: mortem autem ego tunc accipiam, quandocunque demum 113
* Jupiter voluerit perficere, atque immortales dii caeteri.
* Neque enim né vis quidem Herculis effugit mortem,
* Qui tamen charissimus erat Jovi Saturnio regi :
* Sed eum fatum domuit et gravis ira Junonis.
* Ita et ego, si jam mihi simile fatum est, 120
Ibid. πολύφρονά περ. dI. πολύφρονώ | Ibid. ἀχνύμενοί Vide suprà ad γ',
vt. 260.
Ver. 109. Ὅς σε πολὺ γλυκίων μέλισος κα- Ver. 115. . ὁππότε xtv δὴ.) De exple-
ταλειδομένοιο.} Καὶ và ὀργίζεσθαι, A" ὥσπερ
καὶ Ὅμηρος ἐποίησε περὶ τοῦ ϑυμοῦ, “ Ὅς T& πο-
* χὺ γλυκίων μέλιτος καταλειξομένοιο." — ri-
stoteles, Rhetoric. Lib. 1. cap. 11. Καὶ σά-
en ὀργῇ ἕσεσθαί σινα ἡδονὴν τὴν ἀπὸ τῆς ἐλπίδος
σοῦ τιμωρήσασθαι. δὺ μὲν yàg φὸ οἴεσθαι τεύξεσ-
ἔαι ὧν ἐφίεται. Οὐδεὶς δὲ τῶν φαινομένων ἀδυνάτων
ἐφίεται αὐτῷ. ὧδ᾽ ὀργιζόμενος ἐφίεσαι αὐτῷ δυ-
σῶς AH καλῶς εἴρητᾶι περὶ ϑυμοῦ, “ “Ὃς TÉ
* πολὺ γλυκίων μέλιτος καςσαλειξομένοιο, ᾽Αν-
** δρῶν ἐν στήθεσειν ἀίξεται" ᾿ ἀκολουθεῖ γὰρ καὶ ἡ-
δονή τις διά τε τοῦτο, καὶ διότι διαισρίϑουσιν ἐν τῷ Ti-
μωρεῖσθαι τῇ διανοίᾷ. Id. Rhetoric. Lib. YI. cap. 2.
Ver. 110. ᾿Ανδρῶν ἐν ΝΕ Galen. de
Hippocr. Dogm. Lib. 111. cap. 2. legit, 'A»-
δρὸς ἐνὶ στήθεσσιν, &c.
Ver. lll. Ὥς igi νῦν ἐχόλωσεν.ἢ Ἢρέμα
ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἀπολογεῖται. Schol. in Cod. Har-
letan.
Ver. 119. —— σροτετύχθαι. δοκοῦντα σπρο-
γεγονέναι. Schol. Ibid.
- *
ἀλλὰ ταῦτα μὲν
Μεϑῶμεν
ZEschylus Prometh. Vinct. ver. 261.
Ubi Scholiastes hunc versum Homeri citat.
Ibid,— ἰάσομεν. | Vide suprà ad ?', 42.
mentorum istorum, xt δὴ, expectationem
longam aptissime depingentium, venustate,
vide suprà ad ξ΄, 504.
Ver. 116. ἀθάνατοι Vide suprà ad
&, 598.
Ver. 117. Οὐδὲ ye οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύ-
γε κῆρα, Ὅσσερ φίλτατος ἔσκε Ait. Vide in-
frà ad Q', 107.
—— M ————— quin occidit unà
Sarpedon mea progenies :
JEn. X, 410.
Occidit et Pelopis genitor conviva Deo-
rum.
Horat. Carm. Lib. Y. Od. xxxviii, ver. 7.
Ibid. — βίη Ἡρακλῇος.} Vide suprà ad ν᾽,
758.
Ver. 118. Κρονίωνι.} De hujus vocis
prosodiá, vide suprà ad 4, 597.
Ver. 119. μοῖρα δάμασσε. ung ἰδά-
μασσε. Cod. Oron. à DBarnesio, item Codd.
Harleian. et Italic. à Th. Bentleio collati.
Ibid. ἀργαλέος χόλος. Difficiti bile
tumet jecur. Horat. Carm. Lib. 1. Od. xiii.
ver. 4.
Ver, 190. —— φέτυκται.] Vide suprà ad 4,
27.
pem sy tg
Np 0X4 cM
Lis. XVIII. OMHPOY ΙΔΙΆΔΌΣ Σ΄. 235
Κείσομ᾽, ἐπεί κε ϑάνω" νῦν δὲ κλέος ἐσθλὸν ἀροίμην,
Καί τινα Τρωϊάδων καὶ Δαρδανίδων βαθυκόλπων,
᾿Αμφοτέρησιν χερσὶ παρειάων ἁπαλάων
Δάκρυ ὀμορξαμιένην, ἀδινὸν στονα χῆσαι ἐφείην"
Γνοῖεν δ᾽, ὡς δὴ δηρὸν ἐ ἐγὼ πολέριοιο πέπαυμναι. 125
Μηδέ μ᾽ ἔρυκε μάχης; φηλέσυσξ Tg" οὐδέ με πείσεις.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ i ἔπειτα Sea, Θέτις ἀργυρόπεζα
Ναὶ δὴ τοῦτό 78» τέκνον, ἐτήτυμον" OU κακόν ἐστι,
Τειρομένοις ὃ ἑτάροισιν ἀρουνέμιεν αἰπὺν ὄλεθρον"
᾿Αλλά τοι ἔντεα καλὰ μετὰ Τρώεσσιν : ἔχονται; 130
Χάλκεα, μαρμαίροντα" τὰ μὲν κορυθαίολος " Ἕκτωρ
Αὐτὸς ἔχων ὠμοισιν ἀγάλλεται οὐδὲ & φημὶ
Δηρὸν ἐπαγλαϊεῖσθαι; ἐ ἐπεὶ φόνος $7 γγύθεν αὐτῷ.
᾿Αλλὰ σὺ p» μήπω καταδύσεο μῶλον "Άρηος,
Πρίν y ἐμὲ δεῦρ᾽ ἐλθοῦσαν t £y ὀφθαλμοῖσιν ἴδηαι. 13»
᾿Ἤῶθεν γὰρ γεῦμιαι» ἄμ ἠελίῳ ἀνιόντι,
Τεύχεα καλὰ φέρουσα παρ᾽ Ἡφαίστοιο ἄνακτος.
Ὥς ἄρα φωνήσασα» πάλιν σράπεθ᾽ υἱὸς εοῖο"
Καὶ στρεφθεισ᾽, ἁλίησι κωασιγνήτησι μετηύδα"
** Jacebo, ubi mortuus fuero: nunc autem gloriam bonam auferam,
* Et aliquam Troadum et Dardanidum profundos-sinus-habentium,
* Ambabus manibus genis à teneris
* Lacrymas abstergentem, crebró suspirare cogam :
* Sentiant autem, quód jamdiü ego à pugná cessavi. 125
* Neque me prohibe à proelio, diligens licét; neque enim mihi persuadebis."
Huic autem respondit deindé dea "Thetis pedes-argentea : 5
“ Sané jam hoc, fili, verum ; non malum est,
* Laborantibus sociis arcere gravem perniciem :
** Sed tibi arma pulchra inter Trojanos detinentur, 130
* Aerea, coruscantia: illa quidem pugnam-expedité-ciens Hector
** Ipse ferens humeris exultat: neque tamen ipsum puto
* Diü exultaturum esse; caedes enim prope eum.
** Sed tu quidem neutiquàm ingredere pugnam Martis,
e Antequam me huc profectam oculis videris. 155
* Mané enim revertar, simul ac sol ortus erit,
* Arma pulchra ferens à Vulcano rege."
Sic fata, retró se vertit à filio suo:
Et conversa, inter marinas sorores dixit :
Ver. 125. ᾿Αμφοτέρῃσιν χερσὶ. Codd. Ita- Ver. 198. voUv6 γε. Codices feré uni-
lic. 'Auqortenei χερσὶ. versi σαῦτά γε:
Ver. 124. Δάκρυ᾽ ἀμορξαμένην.} Codd. Ππα-} — Ibid. οὐ κακόν icri] Vide suprà ad y»,
lic. et Harleian. Δάκρυ ὀμορξαμένην. 544. et 5, 11.
Ver. 125. Τινοῖεν.) Codd. Italic. Tyoi7. Ver. 161. πορυθαίολος.} Vide suprà ad
Ibid. —— σἰπαυμα,.} Cod. Harleian. «ε- β', 816.
παύμην. Quomodo et in uno MS. scriptum Ver. 154. — καταδύσι.. Vide suprà ad £,
repperit Barnesius. 109.
Ver. 126. -- -- φιλέουσά. Vide suprà ad 4,| τ. 128. πάλιν τράπεθ. —-duertit se,
338. ad x', 280. et infrà, ad 7, 504. Vide suprà ad κ΄, 594. et ad γ΄, 141.
236 OMHPOY IAIAAOSX X. Lrzs. XVIII.
^ ^ Ly ^ , Ἀ
Ὑμεῖς μὲν νῦν δῦτε ϑαλάσσης εὐρέω κόλπον, 140
ΟΨόμεναί τε γέρονθ᾽ ἅλιον καὶ δώματα πατρὸς
͵ e , , , Á , , 2x ».9 Ν 7 τ
Καί οἱ πάντ᾽ ἀγορεύσατ᾽" ἐγὼ δ᾽ ἐς μακρὸν "Ολυρπον
0: / y
Eípa.za2 Ἥφαιστον X) UTOTÉY VIV, Gi ἐθέλησιν
Yid ἐμῷ δόμεναι κλυτὰ τεύχεω παμφανόωντα.
i ᾽ ε Ν ^
Ὡς £QaÜ'* αἱ δ᾽ ὑπὸ κῦμω ϑαλάσσης αὐτίκ ἔδυσαν. — 145
, 55 /,
Ἡ δ᾽ αὖτ' Οὐλυμπόνδε ϑεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
3 va. L4 , N ἈΝ , gs 9, Á
Hie», ὄφρα φίλῳ παιδὶ κλυτὰ τεύχε ἐνείκοι.
Tz» μὲν ἀρ Οὐλυμπόνδε πόδες φέρον: αὐτὰρ ᾿Α χαιοὶ
^ ^- € ἢ 3
Θεσπεσίῳ ἀλαλητῷ ὑφ᾽ “Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
Φεύγοντες, νῆάς τε καὶ ᾿Ελλήσποντον ἵκοντο. 150
Οὐδέ κε Πάτροκλόν περ ἐὐκνήμιδες ᾿Α χαιοὶ
᾽ , 3 » , , 9..9 ^
Ex βελέων ἐρύσαντο véxuv, Syegóvrovr. ᾿Α γιλῆος"
a N X , / 7 X 2
Αὖτις γὰρ δὴ τόν γε κίχον λαός τε καὶ ἵπποι,
“Ἕκτωρ τε» Πριάμοιο πάϊς, φλογὶ εἴκελος ἀλκήν"
Τρὶς μέν μιν μετόπισθε ποδῶν λάξε φαίδιμος “Ἕκτωρ, 155
Ἑλκέμεναι μεμαὼς, μέγα δὲ Τρώεσσιν opor
Ν N 7᾽ 7 e 5 , » N
Tei; δὲ δύ᾽ Αἴαντες, SyoUgiv ἐπιειριένοι ἀλκὴν,
M 5 / e ! ,
NezeoU ἀπεστυφέλιξαν" ὁ δ᾽ ἔμπεδον ἀλκὶ πεποιθὼς,
* Vos quidem nunc subite maris latum sinum, 140
* Visuraeque senem marinum et aedes patris,
* Et ei omnia dicite: ego veró ad excelsum Olympum
* Vado ad Vulcanum arte-fabrili-clarum, si velit
* Filio meo dare inclyta arma collucentia."
Sic dixit: Illae autem undam maris statim subierunt. 145
Ad Olympum veró dea Thetis pedes-argentea
Abiit, ut dilecto filio inclyta arma afferret.
Illam quidem ad Olympum pedes ferebant: at Achivi
Immenso cum fremitu acti vi Hectoris homicidae
Fugientes, ad navesque et Hellespontum venerant. 150
Nec tamen Patroclum benó-ocreati Achivi
Extra tela extraxerant mortuum, famulum Achillis :
Rursüs enim jam illum assecuti fuerant peditesque et currus,
Hectorque, Priami filius, flammae similis vi ;
Ter quidem illum retró pedibus prehendit illustris Hector, 155
Abstrahere cupiens, magnáque-voce Trojanos inclamabat :
'Ter autem duo Ajaces, impetuosam induti fortitudinem,
A mortuo vi-repulerunt: ille veró constanter robore fretus,
Ver. 144. σεύχεα παμφανόωντα. edidit Barnesius. Recté, ut opinor; vide
fulgentiaque arma. suprà ad ρ΄, 88. et ad y, 55. — «Αἱ. ἴκελος.
“Ἐπ. VI, 490. XI, 6. Ver. 157. Τρὶς δὲ δύ᾽ Αἴαντες. Cod. Har-
Ver. 147. ἐνείκοι.Ἶ adl. ἐνείκαι. LM. ἐνείκῃ. | leian. Τρὶς δὲ δὴ Αἴαντες.
Ver. 148. &g.] Ut jam dictum est ;| bid. ϑοῦριν ἐσιειμένοι. Quà ratione
ver. 146. ϑοῦριν, hic ultimam producat ; item xac,
Ver. 149. — ἀνδροφόνοιο. Vide suprà ad a^, | ver. 159. et νέκυς» ver. 180. vide suprà ad
75. ά, 51. Ἢν 8.
Ver. 154. εἴκελος.) lta ex uno MS. Ver. 158. — ἀλκὶ. Vide suprà ad £, 299,
Lis. XVIII.
"AAAoT ἐπαΐξασκε κατὰ μόθον, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε
Στάσκε μέγα ἰάχων" ὀπίσω δ᾽ οὐ χάζετο πάμπαν.
Ὡς δ᾽ ἀπὸ σώματος οὔτι λέοντ᾽ αἴθωνα δύνανται
Ποιμένες ἄὥγραυλοι μέγα πεινοίοντω δίεσθαι"
Ὥς ῥὰ σὸν οὐκ ἐδύναντο δύω Αἴαντε κορυστὰ
Ἕκτορα Πριαμίδην ὁ ἀπὸ γεκροῦ δειδίξασθαι.
Καί γύ κεν εἰρυσσέν T£, καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος,
E; m Πηλείωνι ποδήνεριος ὦ ὠκέα "Tei
Αγγελος ἦλθε Sous cm ᾿Ολύμπου νωρήσσεσθαι,,,
Κρύξδα Διὸς, ἄλλων σε ϑεῶνγ' πρὸ γὰρ ἧκέ μιν "Her
Ape δ᾽ ἱσταμένη ἐπεῶ πτερόεντα προσηύδα"
Ορσεο, Πηλείδη, πάντων ἐκπαγλότατ᾽ ἀνδρῶν 170
Πατρόκλῳ : ἐπάμυνον, οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ
Ἕστηκε πρὸ γεών" οἱ δ᾽ ἀλλήλους ὀλέκουσιν,
Oi μὲν, ἀμυνόμενοι γέκυος πέρι. τεθνειῶτος,
Οἱ δὲ, ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἷλιον ἠνεμόεσσαν
Tease ἐπιθύουσι μάλιστα δὲ φαίδιμος ' Ἕκτωρ,
᾿Ἑλχέρνενωι μέμυονεν" κεφαλὴν δέ & Suo ἀνώγει
OMHPOY IAIAAOZ Σ΄. 237
160
Interdum impetum-faciebat per tumultum, interdum veró
Consistebat altáà-voce clamitans ; retró autem non cedebat omninó
Ut veró à corpore haudquaquàm leonem fervidum possunt
Pastores in agro-pernoctantes valdé esurientem summovere :
Sic utique non poterant duo Ajaces armis acres
Hectorem Priamidem à mortuo absterrere.
Et jam prorsüs abstraxissetque, et immensam retulisset gloriam,
Nisi Pelidae pedibus-ventosa velox Iris
Nuncia venisset currens ab Olympo ut-prodiret-in- pugnam,
Clam Jove, aliisque diis; miserat enim eam Juno:
Propé autem stans verbis alatis allocuta est :
* Surge, Pelide, omnium terribilissime virorum :
* Patroclo auxiliare, cujus gratià certamen grave
** Stat ante naves: Illi veró se-invicem perdunt,
* Hi quidem, pugnantes cadavere pro mortuo,
* Ut autem trahant ad Ilium ventosam
* "Trojani rectà-irruunt: maximé veró illustris Hector,
* Abstrahere cupit: caput autem ipsum animus jubet
160
165
Ver. 180. Στάσκε μέγα ἰάχων.) Vide su- Ver. 172. "Eezzx:] Vide suprà ad δ΄, 454.
prà ad δ΄, 456. Ver. 173. — ἀμυνόμενοι. Cod. Vatican. à
Ver. 162. Benton] δίω, δίωμαι, ἀπὲ vo) | Tho. Bentleio collatus, ἀμυνέμεναι.
δίημι" -τ-ὥσσερ τὸ τίθεσθαι ἀπὸ τοῦ τίθημι. Schol. Ibid. νέκυος πέρι τεθνειῶτος.) Vide suprà
in Cod. Harleiano. ad «', 596.
Ver. 164. — ILgizpibry.] Vide sup. ada, 598.| Ibid. σεθνειῶτος.) Vide suprà ad y»,
. Fer. 166. Ἰπηλείων; ποδήνερεος ὠκέα Ἶρις ἤΑγ- 46.
yes ἦλθε Sin ἀπ᾿ ᾿Ολύμπον
ἠκί pay "Hen. ]
Irim de ccelo misit Saturnia Juno
lliacam ad classem
Illa viam celerans
Nulli visa cito decurrit tramite virgo.
“Ἐπ. V, 606. 609.
“ρὸ γὰρ
Ver. 174. — ἐρύσσασθαι.] Ita ex uno MS.
edidit Barnesius. Vulgg. ἐρύσασθωι. Minüs
recté; secundam enim corripit. Vide suprà
ad σ΄, 781.
Ver. 176. κεφαλὴν δέ & ϑυμὸς ἀνώγει.
Cod, Zarleian. κεφαλὴν δέ γε ϑυμὸς ἄνωγε.
238 OMHPOY IAIAAOZ X.
Πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ᾽ ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς.
᾿Αλλ᾽ ἄνα, μηδ᾽ ἔτι κεῖσο" σέξας δέ σε ϑυμὸν ἱκέσθω,
Πάτροκλον Τρωῇσι κυσὶν μέλπηθρο γενέσθαι"
Σοὶ λώξη, αἴκεν τι νέκυς ἡσχυμμένος ἔλθη.
Τὴν δ᾽ ἠρμείξετ᾽ ἐπειτω ποδάρκης δῖος ᾿Αγιλλεύς"
"Ig: ϑεὼ, τίς γάρ σε Sev ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε;
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε ποδήνεμνος ὠκέα Ἴρις"
Ἥρη με προέηκε, Διὸς κυδρὴ παράκοιτις"
Οὐδ᾽ οιδε Κρονίδης ὑψίζυγος, οὐδὲ τίς ἄλλος
᾿Αδθανάτων, οἱ "Ολυμπον ἀγάννιφον ἀμφινέμονται.
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμνενος προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αγιλλεύς"
Πῶς v' dp ἴω μετὰ μῶλον; ἔχουσι δὲ τεύχε᾽ ἐκεῖνοι"
Μήτηρ δ᾽ οὔ με φίλη πρίν γ᾽ εἴα ϑωρήσσεσθαι,
Πρίν γ᾽ αὐτὴν ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθωλμοῖσιν ἴδωμαι"
Στεῦτο γὰρ Ἡφαίστοιο πάρ οἰσέμεν ἔντεα uude.
" AAAoU δ᾽ οὔ ϑην οἶδα, τεῦ ἂν κλυτὰ τεύχεα δύω,
“« Infigere palo, abscissum tenerá à cervice.
"^ Sed surge, nec ampliüs jaceto; pudorque tuum animum tangat,
** Patroclum Trojanis canibus ludibrium fieri : iam.)
** "Tibi contumelia, si quid cadaver indigné-acceptum venerit."
Huic autem respondit deindé pedibus-celer nobilis Achilles :
** Tri dea, quisnam te deorum mihi nunciam misit ?"*
Illum veró vicissim allocuta est pedibus-ventosa velox Iris :
* Juno me misit, Jovis gloriosa conjux :
* Neque scit Saturnius in-alto-sedens, neque quis alius
** Immortalium, qui Olympum valdé-nivosum habitant."
Hanc autem respondens allocutus est pedibus celer Achilles :
* Et quomodo ire possum ad pugnam ? Habent enim arma isti :
* Mater autem me chara priüs vetuit armari,
* Quàm ipsam reversam oculis viderem :
** Pollicita enim est à Vulcano allaturam se arma pulchra.
" Álterius autem non ullius scio, cujus inclyta arma induere possim,
Lis. XVIII.
180
190
Fer. 178. μηδ᾽ ἔπι. Cod. Harleian.| — — ἰσὶ ζυγοῖς
μηκέτι. Καθέζετ᾽ doy; —————
Ver. 180. ἠσχυμμένος. Codd. à Euripid. Phaniss. ver. 74.
Tho. Bentleio collati, ἡσχυμένος. Ver. 186. ᾿Αϑανάτων.) Vide suprà ad Z,
Ibid. ἔλθῃ. ll. ἔλθοι. 598.
Ver. 181—187. ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλ- Ver. 188. πῶς τ᾽ ἀρ. Et quomodo igi-
Ag" πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς.) Vide su- |tur
prà ad ὦ, 58.
Ver. 182. "Ios S4, αἷς γάρ σε ϑεῶν ἐμοὶ ἄγ-
γελον ἧκε. “41. τίς v ἄρ σε ϑεῶν.
Iri, decus coeli, quis te mihi nubibus actam
Detulit in terras ?
ZEn. IX, 18.
Ibid.— σίς γάρ σε. Vide suprà ad 5, 201.
Ver. 184. "Hen με σ’ρόεηκε.
Hzc adeo tibi ———————
Ipsa palam fari omnipotens Saturnia jussit.
4En. VII, 427.
Ver. 185, —————— ὑψίζυγος.
Ver. 189. Μήτηρ δ᾽ οὔ με φίλη πρίν γ᾽ εἴα
ϑωρήσσεσθαι, YYofy γ᾽ αὐτὴν ἐλϑοῦσαν.
Hoc signum cecinit missuram Diva cre-
atrix,
Si bellum ingrueret: Vulcaniaque arma
per auras
Laturam auxilio
Ibid. σπείν γ᾽ εἴα
Vide suprà ad £, 287.
Ver. 199. "Axacu δ᾽ οὔ Sw» οἶδα. Ita ex
uno MS. edidit Barnesius. 4l." AXXou δ᾽ οὔ πευ
εἶδα,
“Ἐπ. VIII, 554.
TIeíy γ᾽ αὐτὴν.
Lis. XVIII. OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Σ΄.
E; μὴ Αἴαντός ye σάκος Τελαμωνιάδοο'
᾿Αλλὰ καὶ αὐτὸς ὅγ᾽, ἔλπομι, ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ,
Ἔγχεϊ δη!όων περὶ Πατρόκλοιο “)ανόντος.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὦ ὠκέα Ἴρις:
Εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἔδιωεν, e ori χλυτὰ φσεύχε' ἐχρονται"
᾿Αλλ᾽ αὕτως ἐπὶ τάφρον ἰὼν, Τρώεσσι φάνηθι,
Αἴκε σ᾽ ὑποδδείσαντες ἀπόσχωνται πολέμοιο
Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δ᾽ Lo υἷες ᾿Αχαιῶν
ἹΤειρόμνενοι' ὀλίγη δέ τ᾽ ἀνἄπνευσις πολέμοιο.
ΚΕἸ μὲν ao ὡς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἴρις.
Αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς ὥρτο Au φίλος" ἀμφὶ δ᾽ ᾿Αθήνη
᾽ὔ
ἼὮμοις ἰφθίμοισι βάλ᾽ αἰγίδω υσσανόεσσαν'
^ , / ^
᾿Αμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα εάων
Χρύσεον, ἐ ἐκ δ᾽ αὐτοῦ δαῖς φλόγα παρμφανόωσαν.
Ως δ᾽ ὅτε καπγὸς ἰὼν ἐξ ἄστεος αἰθέρ᾽ ἵκηται
'Γηλόθεν ἐκ νήσου, τὴν δήϊοι ἀμφιμάχονται»
Οἵτε πανημέριοι στυγερῷ κρίνονται Geni
* Nisi Ajacis utique scutum Telamonii :
** Sed et ipse hic, spero, inter primos versatur,
** Hastá caedem-edens Patrocli gratiá mortui."
Illum veró vicissim allocuta-est pedibus-ventosa velox Iris:
* Bené quidem et nos scimus, quód inclyta arma detinentur :
** Sed sic ad fossam profectus, Trojanis da-te-in-conspectum,
“ Si forté te veriti abstinuerint pugná
** "Trojani, respiraverintque Mavortii filii Achivorum
* Afllicti jam: Exigua autem et respiratio à proelio."
Illa quidem sic locuta abiit pedibus velox Iris.
At Achilles surrexit Jovi charus: Minerva veró
Humeris validis circeumposuit aegida fimbriatam :
Caput autem ei nube cinctum-ornavit augustissima dearum
Aureá, es e ipsà accendit flammam collucentem.
Ut veró cüm fumus ascendens ex urbe ad aetherem assurgit
Longé ex insulá, quam hostes oppugnant,
Qui, toto die, horrendo decernunt Marte
239
200
205
195
200
205
Ver. 194, —— iyi πρώτοισιν ὁμιλεῖ.) ΑἹ. ibi δῖα Suv Χρύσεον, ix Y αὐτοῦ Duis φλόγα παμ-
Ὑρώεσσιν δμειλεῖ.
Ver. 197. $ri.] Al. 8 ga
Ver. 201. ὀλίγη δέ τ᾽ ἀνάπνευσις σπολέ-
pon.] Vide suprà ad z". 45.
id, —— ἀνάσνευσις. Cod. Harlezan. ἀνά-
παῦσις. Ceterüm totus hic versus deest in
Codice Vaticano.
Ver. 905. Ai. φίλος. Quà ratione,
Aii hic ultimam producat; item Zio», ver.
222, et πτρόπεον, ver. 224, et πόλεμον, ver. 228.
vide suprà ad ὦ, 51. n. 8.
Ver. 904. ϑυσσανόεσσαν.) Ita edidit
DBarnesius. Recté, ut opinor. Vide suprà
ad e', 593.
Ver. 908. 'Augi M οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε
φανόωσαν. ]
galea alta chimzeram
Sustinet, ZEtnzos efflantem faucibus ignes.
ZEn. VII, 785.
Ardet apex capiti, cristisque à vertice
flamma
Funditur. ZEn. X, 9570.
Czterüm de totius hujus loci venustate, quo
Achillis ad pugnam redituri F.4M.4 atque
EXPECTATIO summo cum verborum
splendore et Ed EE MEE depingitur; vide
suprà ad £, 4
Ver. 209. κρίνοντα. De syllabá xpi
productá, vide suprà ad Z, 509 et 314.
240 OMHPOY ΙΛΔΛΙΑΔΟΣ Σ΄.
y , 7 e ἈΝᾺ / 7
Αστεὸς ἐκ σφετέρου" equ ὃ ng^io καταδύντι
Πυρσοί TÉ φλεγέθουσιν ἐ ἐπήτριμοι; ὑψόσε δ᾽ αὐγὴ
Γίνεται, ἀΐσσουσα, περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι,
Αἴκεν πῶς σὺν νηυσὶν ἄρεως ἀλκτῆρες ἵχωνται;
e ϑι, ἘΠ» € ' ^ / , 71
Ὡς ἀπ Αγιλλῆος κεφαλῆς σελὰς αἰθερ᾽ ἵκανε.
Miis δ᾽ 3. X / 27k , N / 4 Dus y s ἈΝ
Σ τή ἐπί τὠφρον ἰὼν πὸ τείχεος οὐδ᾽ ἐς Αγαιους
/ N Ν N E , ,
Mic'yero' ῥῆτρος γὰρ πυκινήν ὠπίζετ ἐφετμῆν.
» N CE un / ^
Ενθα στὰς qur" ἀπάτερθε δὲ Παλλὰς ' Aly
Φύέγξατ᾽ La Τρώεσσιν : £y ἄσπετον dece κυδοιμόν.
Ὡς δ᾽ oz ἀριζήλη φωνὴ, ὅτε T ἴαχε σάλπιγξ
Αστευ περιπλομένων δηΐων ὑ ὑπὸ συρνοραϊ στέων'
Ὡς τότ᾽ ἀριζήλη φωνὴ γένετ᾽ Αἰακίδαο.
ΟἹ δ᾽ ὡς οὖν ἀΐον ὁπὰ “χάλκεον Αἰακίδαο,
Πᾶσιν ὀρίνθη Suus" Lu καλλίτριχες ἵπποι
Ἃ
ΑΨ ὄχεω τρόπεον' ὄσσοντο γὰρ ἄλγεα “υμῷ. Ὶ
ε
Ηνίογοι δ᾽ ἐκπλήγεν,. ἐπεὶ ἴδον ἀκάμνατον πῦρ
Urbe procurrentes ex suá ; ut veró sol occiderit,
Continuó et faces-in-speculis ardent densae, inque altum splendor
Emicat, finitimi ut-videant ;
Si forté cum navibus Martis propulsatores venire velint :
Sic ab Achillis capite splendor ad aethera pertingebat.
Stetit autem ad fossam profectus extra murum, nec tamen Achivis
Miscebatur: matris enim prudens reverebatur praeceptum.
Ibi stans clamavit: seorsüm autem Pallas Minerva
Vociferata est ;
Ut veró cüm admodüm-luculenta vox fit, quando clangit tuba
Urbem cingentes hostes propter exitiales ;
Sic tunc admodüm-luculenta vox erat Aeacidae.
Illi veró ut audiverunt vocem aeream Aeacidae,
Omnibus commotus-est animus :
Retró currus vertebant :
Aurigae autem perculsi sunt, ubi viderunt indefessum ignem
Lis, XVIII.
210
215
220
225
210
215
et inter Trojanos immensum excitavit tumultum.
220
pulchri autem jubis equi
praesagiebant enim clades animo.
295
Ibid.
Τιτήνεσσι δὲ σιμάων κρίναντο βίηφι.
-Hesiod. Theogon. ver. 822.
Ver. 212. Τίγνεται.} Al. Γίνεται. Quod per-
inde est. Nam γίνομαι primam producit.
Ver. 218. σὺν νηυσὶν ἄρεως ἀλκτῆρες
ὕχωνσαι.] lta legit ἢ. Stephanus; atque ita
ex MS. edidit Barnesius. Que si vera sit
lectio, pronuntiandum -erit Zews. 4l. ἄρεος,
et ἄρευς. — Vide suprà ad ξ΄, 485.
Ver. 217. ἀπάτερθε.) Vide suprà ad
&, 549.
Ver. 218. Τρώεσσιν ἐν ἄσπετον.) Cod.
Harleian. Τρώεσσιν ἂν ἄσπετον.
Ver. 220. περιπλομένων.) Cod. Har-
leian. περὶ aXopkvuv.
Ibid. ϑυμοραϊστέων. ] Pronuntiabatur
ϑυμοραϊστῶν. Vide suprà ad ν΄, 544.
Ver. 222, 4i] Vide suprà ad 6, 259.
ὅσα χάλκεον.
Ferrea vox. 4En. VI, 626.
Ver. 994. " Ap δχεὰ roberétv.]. «Αἰ ΑΨ ὄχεα
πτρώπαον. Quse si vera sit lectio; pronuntian-
dum erit σρώπων ; ut recté hic annotavit .Bar-
nestus. .
Ver. 995. "Hyloszui δ᾽ ἔκπληγεν,, ἐσεὶ ἴδον ἀκά-
ματὸον Ue. ] Μυρία izciv ebesiv qup αὐτῷ
[Ὁμήρῳ] — εἰργασμένα εἰς βραχύτητα, καὶ σά-
χος καὶ σπουδὴν, καὶ σὰ πούτοις ὁμογενῆ" ὡς ἔχει
ταυτί. Va ἑἩνίοχοι δ᾽ ἔκπληγεν, imd ἴδον ἀ-
ἐξ κάματον πῦρ. ἐφ᾽ ὧν [δηλοῦται] ------
D σῆς διανοίας t. £xTÜUCIS$, καὶ σὸ ToU δείματος ἀσροσ-
δόκντον" στοιεῖ δὲ [τοῦτο] ἡ τῶν συλλαβῶν σε καὶ
γραμμάτων ἐλάφσσωσις. Tings. -Halicarn. περὶ
συνθέσεως, $ 15.56
Ibid. — ἔκπληγεν. Vide suprà ad y 51.
Ibid. — ἀκάματον. Vide suprà ad 4, 598.
Lis. XVIII. OMHPOY IAIAAOZ X.
Δεινὸν ὑπὲρ κεφωλῆς μεγαθύμου Πηλεΐωνος
Δαιόμενον' τὸ δ᾽ ἔδαιε Sec γλαυκῶπις ᾿Αθήνη.
Τεὶς μὲν ὑπὲρ τάφρου μεγάλ᾽ ἴαχε δῖος ᾿Αγχιλλεύς"
Τρὶς δ᾽ ἐκυκήθησαν Τρῶες κλειτοί T ἐπίκουροι.
Ἔνθα δὲ καὶ τότ᾽ ὄλοντο δυώδεκα φῶτες ἄριστοι
᾿Αμφὶ c Qoic ὀχέεσσι καὶ ἔγχεσιν αὐτὰρ ᾿Αχαιοὶ
᾿Ασπασίως “Πάτροκλον oc ἐκ βελέων € ἐρύσαντες,
Κάτθεσαν ἐν λεχέεσσι: φίλοι δ᾽ ἀμφέσταν ἑταῖροι
Μυρόμενοι" μετὰ δὲ σφι ποδώκης εἴπετ' ᾿Αχιλλεὺς,
Δάκρυα Sepa γέων, ἐπεὶ εἴσιδε πιστὸν ἑταῖρον
Κείμενον ἐν φερέτρῳ» δεδαϊγμένον ὀξέ; χαλκῷ"
Τόν p p ἦτοι μὲν ἔπεμπε σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν
Ἂς πόλεμον, οὐδ᾽ αὖτις ἐδέξατο νοστήσαντα.
Ἤέλιον δ᾽ ἀκάμαντα βοῶπις πότνιω Ἥρη
Πέμψεν ἐπ (lztowoio ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι
᾿Ἤέλιος μὲν ἔδυ, παύσαντο δὲ δῖοι ᾿Α χαιοὶ
Φυλόπιδος κρατερῆς καὶ ὁμοιΐου πολέμοιο.
Horrendum super caput magnanimi Pelidae
Ardentem: illum nempé accendebat dea oculis-caesia Minerva.
'Ter quidem super fossam magná-voce clamavit nobilis Achilles :
Ter veró turbati sunt Trojani inclytique socii.
Ibidem autem etiam tunc periérunt duodecim viri fortissimi
Impediti et confixi suis curribus et hastis: At Achivi
Alacritér Patroclum extra tela extractum,
Deposuerunt in lectis: chari autem circumstabant socii
Lugentes ; atque eos pedibus-velox sequebatur Achilles,
Lacrymas calidas fundens, postquàm aspexit fidum socium
Jacentem in feretro, laceratum acuto aere :
Quem quidem miserat cum equis et curribus
In proelium, neque rursüs recepit reversum,
Solem autem indefessum oculis-bubulis decora veneranda Juno
Misit ad Oceani fluenta invitum redire:
Sol quidem occidit, finemque fecerunt nobiles Achivi
Certaminis asperi et omnibus-aequé-gravis pugnae.
Ver. 227. γλαυκῶπις ᾿Αθήνη. Vide Ver. 958.
suprà ad Z, 206. Barnesius: *
Ver. 229. — xXuv v ἐπίκουροι.) 4l. κλη- } “ potest,
τοί τ᾿ ἐπίκουροι. * vel có, Ἐς.
Ver. 932. ᾿Ασπασίως.] Similitérque infrà | indignum.
ver. 270. vide suprà ad ὦ, 140. 540.
Ἐς ΚΑ Ee
LE I
** legi
ut có, à -παρίλκῃ,
Quod Ῥοξδιᾶ omninó esset
Vide suprà ad v, 85. et ad 5,
241
230
235
240
f nid a3". ] Malé hic
(inquit) etiam
Ver. 258. — ἀμφέσταν ἑταῖροι. Vide suprà
ad Z, 555.
Fer. 955. Δάκρυα Siu χέων, ἐπεὶ εἴσιδε
πιστὸν ἑσαῖρον Κείμενον ἐν φεξέτρῳ. 7
feretro Pallante repósto
Procumbit super, atque hzret lacrymans-
que gemensque. AEn. X1, 149.
Ver. 256. φερέτρῳ.] ΑἹ. Qtereo.
Ver. 257. Τόν ῥ᾽ y Quem scilicet
Quem, ut suprà dictum est σ΄, 125.
Tox. II.
Ver. 259.
suprà ad Z, 551.
Ver. 240. πέμψεν.] Cod. Harleian. Híg-
“εν.
Ver. 241. — παύσαντο.] Vide suprà ad γ',
141.
Ver. 942. ὁμοιΐου. ᾿Ιστέον ὅτι ὃ ἸΠοιησὴς
πανταχοῦ và 'Opcíioy ἐπὶ τοῦ φαύλου λαμβάνει"
οἷον, γῆρας ὁμοίτον, Θάνατον Opohioy, *
&c. Schol. ad δ΄, 515.
Q
βοῶπις πότνια. Ἥρη.) Vide
249 OMHPOY IAIAAOSZ X. Lis. XVIII.
Τρώες δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν, ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης
Χωρήσαντες, ἔλυσαν ὑφ᾽ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους.
Ἔς δ᾽ ἀγορὴν ὰἀ ἐγόροντο, πάρος δόρποιο μέδεσθαι"
᾿Ορθῶν δ᾽ ἐσταότων ἀγορὴ yer, οὐδὲ τις ἔτλη
“Ἑζεσθαι: πἄᾶντας γὰρ ἔχε τρόμος, οὔνεν ᾿Αχιλλεὺς
᾿Εξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ᾽ ἀλεγεινῆς.
Τοῖσι δὲ Πουλυδάμιας πεπνυμένος ἦρχ, ἀγορεύειν
Πανθοίδης" ὁ γὰρ οἷος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω"
Ἕκτορι δ᾽ ἢ ἦεν ἑταῖρος, i5 δ᾽ ἐν γυκτὶ γένοντο"
᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἂρ μύθοισιν, ὁ ὁ δ᾽ t ἔγχει πολλὸν ἐνίκα"
Ὅς σφιν ἐὐφρονέων ἀγορήσατο καὶ μμετέειπεν'
"Api μάλα φράζεσθε, φίλοι: κέλορναι γὰρ ἔγωγε
"Αστυὸδε νῦν ἰέναι, μὴ μίμνειν ἠῶ δῖαν
Ἔν πεδίῳ “παρὰ γηυσίν' ἑκὰς δ᾽ ἀπὸ τείχεος eiae.
"Ogg μὲν οὗτος ἀνὴρ ᾿Αγαμέμνονι μῆνιε δίῳ,
Τόφρα ὃς p ῥηΐτεροι πολεμίζειν ἦ ἦσαν ᾿Αχαιοί.
Χαίρεσκον γὰρ ἔγωγε “οῆς ὁ ἐπὶ νηυσὶν ἰαύω:
᾿Ελπόμενος νῆάς γ᾽ αἱρησέμοεν ἀμφιελίσσας"
Trojani veró ex-alterá-parte, ex aspero proelio
Ut excesserant, solverunt à curribus veloces equos.
Ad concionem autem congregabantur, antequàm coenam curarent ;
Erectis autem stantibus concio habita est, neque quis sustinuit
Sedere : omnes enim tenebat tremor, eó quód Achilles
In-conspectum-se-dederat ; dià enim pugná abstinuerat tristi.
Illis autem Polydamas prudens coepit concionari
Panthoedes ; hic enim solus videbat futura et praeterita :
Hectori autem erat sodalis, eàdemque nocte nati erant ;
Sed hic quidem verbis, ille veró hastàá multüm superabat :
Qui inter eos sapiens concionatus est et dixit :
* [n-utramque-partem diligentér deliberate, amici: hortor enim ego
* In-urbem nunc ire, neque expectare auroram pulchram
In campo prope naves: procul enim à muro sumus.
Quamdiü quidem hic vir Agamemnoni irascebatur nobili,
Tamdiü minüs-graves in-pugnà erant Achivi.
Gaudebam enim ego veloces juxta naves pernoctans,
Sperans nos naves utique capturos utrinque-remis-actas :
245
250
235
260
245
250
255
260
Ver. 248. —— iaizave'.] Al. ἀπέπαντ᾽, In lucem genitori Amyco dedit; et face
Ver. 249 — 258. Τοῖσι δὲ Τόφρα δὲ. praegnans
Vide suprà ad 9’, 160. et ad 4, 57. Cisseis regina Parin creat
Ver. 250. ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω.
Quz sint, quz fuerint, qua mox ventura Ver.. 255.
4ZEn. X, 102.
novit namque omnia vates, Vide suprà ad £', 299. et ad z', 718.
μὴ μέμνειν ἠῶ δῖαν. Lon-
trahantur. ginquam aurore expectationem optiméà de-
Virgil. Georgic. YV, 592. |pingit Spondeus iste in quinto pede, . Vide
Ver. 251. Ἕκτορι Y ἦ ἧτν ἑταῖρος, ἰῇ δ᾽ ἐν γυκεὶ suprà ad 9", 561.
γένοντο. Ver. 257. — μήνιε.} Pronuntiabatur, ut
Paridisque Mimanta opinor, μήν. Nam μήνιω secundam. pro-
JEqualem comitemque: uná quem nocte| ducit. Vide suprà ad 4, 488.
'Theano 778.
et ad f/,
Lis. XVIII.
OMHPOY IAIAAOZ Σ΄.
243
Νὺν δ᾽ αἰνῶς δείδοικα ποδώκεα Πηλείωνα"
Οἷος ἐκείνου ϑυμυὼὸς ὑπέρξιος, οὐκ ἐθελήσει
Μίμνειν ἐν πεδίῳ, ὅθι περ Τρῶες καὶ ᾿Αχαιοὶ
Ἔν μέσῳ ἀμφότεροι μένος "Aenos δατέονται,
᾿Αλλὰ περὶ πτόλιός TÉ μαχήσεται; ἠδὲ γυναικών.
265
᾿Αλλ᾽ dop. εν προτὶ ὥστυ, πίθεσθέ μοι, ὧδε γὰρ ἔσται"
Nov μὲν tot ἀπόπαυσε ποδώκεα Πηλείωνα
᾿Αμέξροσίη: εἰ δ᾽ ἄμμε κιχήσεται ἐνθάδ
Δ 37
εοντας
Αὔριον ὁρμηθεὶς σὺν τεύχεσιν, εὖ γύ {Τὶς αὐτὸν
Γνώσεται ἀσπασίως γὰρ ἀφίξεται᾽ "Duo ἱ ἱρῆν,
"Os xe φύγῃ" πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦπες ἔδονται
Τρώων" αἱ γὰρ δή m ἀπ᾿ οὔατος ὧδε γένοιτο.
E; δ᾽ ἂν iuis ἐπέεσσι πιθώρυεθα, κηδόμενοί περ,
Νύκτα μὲν εἰν ἀγορῇ σθένος ἕξομεν, ἄστυ δὲ πύργοι,
Ὕ ψηλαί τε πύλαι, σανίδες T ἐπὶ τῆς ἀραρυῖα!
t5
-I
σι
Μακραὶ, ἐύξεστοι, ἐζευγμέναι εἰρύσονται.
Πρωὶ δ᾽ ὑπ 7 ἤοῖοι σὺν τεύχεσι σωρηχβέντες
Στησόμεθ᾽ ἀμπύργους" τῷ δ᾽ ἄλγιον, oum ἐθέλησιν,
* Nunc veró gravitér timeo velocem Pelidem :
* Qualis illius animus violentus, non volet
* Manere in campo, in-quo Trojani et Achivi
* [n medio utrique vim Martis communem-experiuntur,
** Sed de urbeque pugnabit, atque uxoribus.
265
“ Itaque eamus ad urbem, obsequimini mihi, sic enim erit :
* Nunc quidem nox abstinere-fecit velocem Pelidem
* Dulcis:
si autem nos offenderit hic manentes
** Cràs progressus cum armis, probé tunc aliquis illum
* Agnoscet; libentér enim pervenerit ad Ilium sacram,
multos veró canes et vultures comedent
* Quicunque effugerit :
4 Trojanorum: Utinam sané mihi omninó inauditum tale quid fuerit.
“ Si veró meis verbis obsecuti fuerimus, tristes licét,
** Per-noctem quidem in concione nos-muniemus, urbem autem turres
* Excelsaeque portae, tabulaeque ad has aptatae 275
* Longae, bené-politae, coagmentatae tutabuntur.
* Mané autem sub aurorà armis instructi
** Stabimus super turribus: huic autem gravius fuer?t, si voluerit,
Ver. 961.
mui.
522.
Ver. 264. ——— μένος ἼΑρηος.] Cod. Har-
leian, μένος ἼΆρεος. Unde fortassé legendum
ἀμφότεροί ys μένος " Agtos.
δείδοικα. Timeo; non T-
Vide suprà ad 4, 57. et ad S,
Fer. 268. ἄμμε.) Vide suprà ad ὦ,
59.
Fer. 2'11. φύγῃ. Al. φύγοι.
Ibid. πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦσες ἔδονται. 1
Vide suprà ad ;', 241.
Ver. 272, —— ἀπ᾽ οὔατος. All. ἀπούατον.
Ibid. —— γένοιτο.) M. γένοιντο.
Ver. 2715. σιθώμεθα. Cod. Harleun.
σιθοίμεθω.
, Fer. 916. sgórayrai.] | Cod. Harleian.
εἰρυσσονται.
Wer; 904. σὺν σεύχεσι ϑωρηχθέντες
Στησόρεθ' ἀμσύργους.) Refertur istud σὺν
τεύχεσι non ad ϑωρηχθέντες, sed ad Στησόροεθ᾽
ἀμσύργους. Vide suprà ad 9΄, 550.
Ver. 278. dure] Ita edidit Bar-
nesius, quocum facit et Codex Harleianus.
Sic, ἀμξωμοῖσι, suprà 9΄, 441. ἀμφόνεν, x', 298.
ἀμπόνον, p, 28. ἃς, Vulgati hiec legunt &y
πύργους.
Q2
244 OMHPOY IAIAAOZ Zi! Laus." XV
᾿Ελδθὼν ἐκ νηῶν περὶ τείχεος ἄμμι μάχεσθαι.
"Ax πάλιν εἰσ᾽ ἐπὶ γῆας, ἐπεί x ἐριαύχενας ἵππους 280
ἸΠαντοίου δρόμου ἄση ὑπὸ “πτόλιν ἠλασκάζων.
Eco δ᾽ οὐ μιν ϑυμὸς ἐφορμηθήναι € ἐάσει,
Οὐδέ TÓT ἐκπέρσει" πρίν μιν κύνες ἀργοὶ ἔδονται.
3»
Τὸν δ᾽ ῶρ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος ' Ezra
Πουλυδάμα, σὺ μὸν οὐκ &£T ἐμοὶ φίλα ταῦτ᾽ ἀγορεύεις, A. 985
"Oe χέλεα, κατὰ ἄστυ GM uev αὖτις ἰόντας.
"H οὔπω κεκόρησθε ἐελρμιένοι ἔνδοθι πύργων: ;
Πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο, πόλιν μέροπες ἄνθρωποι
ξεως μιυθέσκοντο πολύγρυσον, πολύχαλκον'
Nu» δὲ δὴ ἐξαπόλωλε δόμων κειμήλιω καλά" 290
Ν ^N M / N 7 3 ^
Πολλὰ δὲ δὴ Φρυγίην καὶ Μηονίην ἐρατεινήν
L4 /, , δ , Ν j^ , 3 Á Á
Κτήματα περνάμνεν ἐκεί» ἐπεὶ μέγας ὠδύσατο Ζεύς.
Νὺν δ᾽ ὅτε πέρ poi ἔδωκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω,
K ῦδος ἀρέσθ᾽ ἐπὶ γηυσὶ; αλάσσῃ T. ἔλσαι As euoUc,
Νήπιε, μηκέτι ταῦτα νοήματα φαῖν ἐνὶ δήμῳ: 295
Οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται" οὐ γὰρ ἐάσω"
* Profectus à navibus, circa murum nobiscum pugnare.
« Retró iterüm ibit ad naves, postquàm arduos-cervicibus equos 280
* Vario cursu satiárit sub urbem vagans.
* Intüs veró nec ipsum sua magnanimitas irruere sinet,
* Nec unquam vastabit: priüs ipsum canes veloces edent."'
Illum veró torvé intuitus allocutus-est pugnam-expedite-ciens Hector :
* Polydama, tu quidem non ampliüs mihi grata haec dicis, 285
* Qui hortaris in urbem nos cogi reversos.
* An nondum satiati-estis clausi-manendo intra turres ?
* Anteà enim Priami urbem articulaté-loquentes homines
* Omnes praedicabant divitem-auri, divitem-aeris ;
* Nunc veró jam perierunt ex aedibus pretiosae-res-reconditae pulchrae : 290
* Multae autem jam in Phrygiam et Maeoniam amabilem !
* Opes venum-avectae abiére, postquàm magnus iratus fuit Jupiter.
* Nunc veró cüm mihi dedit Saturni filius versuti
* Gloriam retulisse apud naves, marique conclusisse Achivos,
** Stulte, né jam haec consilia ostende inter cives : 295
* Non enim quis Trojanorum obtemperabit: neque enim sinam :
Ver. 282 — 296. ἐάσει ἐάσω. et morti praetendere muros ?
Vide suprà ad δ΄, 42. Malé Barnesius JEn. IX, 598.
Ἰάσσει ἰάσσω. Ibid. —— ἐελ μένοι. AL. ἐεργμένοι.
Ver. 984. — κορυθαίολος. Vide suprà ad Fer. 988. — μέρωπες ἄνθρωποι. Vide su-
β΄, 816. prà ad 4, 51.
Ver. 285. οὐκ ἔτ᾽ ἐμοὶ φίλα. Indicat Ver. 290. ἰξαπόλωλε.}ὕ Si ἐξαπολώλει
vocula ista, £z; gratum fuisse Hectori, quod | dixisset, jam non constitisset Temporum ra-
anteà dare solebat consilium Polydamas, su- | tio. Vide suprà ad κ΄, 186, 187. et ad 4, 57.
prà μ΄, 60. 80. ν΄, 725. 748. Ver. 992. ἵκει. xt.
Ver. 987. Ἦ οὔπω κεκόρησθε ἐελμένοι ἔνδοθι Ver. 295. — ἀγκυλομήτεω.] pepceree n
πύργων. tur ἀγκυλομήτω. Vide suprà ad Z, 1.
Non pudet obsidione iterum valloque te- Ver. 994. — ϑαλάσσῃ v ἔλσαι ᾿Αχαιοὺς:
neri, Al. ϑαλάσσῃ τ᾽ ὀλλέσ' ᾿Αχαιούς,
Lis XVIII. OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Σ΄. 245
᾿Αλλ᾽ ἄγεθ᾽, ὡς ἂν ἐγὼν εἴπω, πειθώμεθα πάντες.
NU» μὲν δόρπον ἕλεσθε, κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι,
Καὶ φυλακῆς μνήσασθε, καὶ ἐγρήγορθε ἐκαστος"
Τρώων δ᾽ ὃς κτεάτεσσιν ὑπερφιάλως QUIE CE, 300
Συλλέξας, λαοῖσι δότω καταδημνοξορῆσαι,
Τῶν vw βέλτερόν ἐστιν ἐπαυρέμεν, ἥπερ ᾿Αγαιούς.
Πρωΐ δ᾽ ὑπ᾽ ἠοῖοι σὺν τεύχεσι σωρηχθέντες,
Nri» € ἐπὶ γλαφυρῇσιν ἐγείρορμεν ὀξὺν Gen.
E; δ᾽ ἐτεὸν παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος ' Αχιλλεὺς, 905
Αλγιον, eis. ἐθέλῃσιν τῷ ἔσσεται" οὐ [MV ἔγωγε
Φεύξομαι ἐκ πολέμοιο δυσηχέος, ἀλλὰ μάλ CT
Στήσομαι" 5 κε φύρησι μέγα πρᾶτος, ἤ κε φεροίμνην᾽
Ξιυνὸς ᾿Ενυάλιος, καί σε XTÜVEOVTO, κατέκτα.
Ὥς" Ἕκτωρ ἀγόρευ" ἐπὶ δὲ Τρῶες Xeno», 310
Naomi ἐκ γάρ σῷεων φρένας εἵλετο Παλλὰς ᾿Αθήνη"
"Ezrop: μὲν γάρ ἐπήνησαν κατὰ μητιόωντι,
Πουλυδάμαντι δ᾽ ἄρ᾽ οὔτις, ὃς ἐσθλὴν φράζετο βουλήν.
Δόρπον ἔπειθ᾽ εἵλοντο κατὰ στρατόν" αὐτὰρ ᾿Α χαιοὶ
** Sed agite, sicut ego dixero, pareamus omnes.
* Nunc quidem coenam sumite per exercitum turmatim,
* Et excubiarum mementote, et vigilate quisque :
** 'Troüm veró quicunque de-opibus perzclitantibus admodüm sollicitus est, — 500
* Collectas-in-unum copiis det publice-absumendas,
* Quorum aliquem melius est, z/l/is frui, quàm. Achivos.
Mané veró sub aurorá armis instructi,
Naves juxta cavas excitemus acre proelium.
“ Sin reverà apud naves surrexit-ad-certamen nobilis Achilles, 305
** Gravius, si voluerit, ei erit: non illum ego sané
* Fugiam ὃ pugná horrisoná, sed omnino contrà
** Stabo, seu referat magnam victoriam, seu referam :
* Communis Mars, et occisorem saepé occidit."
Sic Hector concionatus est : Trojani autem acclamárunt, 310
Vecordes: eorum enim mentes eripuerat Pallas Minerva :
Hectori enim assensi sunt perniciosa consilia-danti,
Polydamanti veró nullus, qui bonum protulerat consilium.
Coenam deindé sumpserunt per exercitum : At Achivi
Ver. 500. ——— ὑπερφιάλως. Cod. Harleian.| —'* Zwwós ἐνυάλιος, καί σε κτανέοντα κατε
ὑπερφιάλοις. 5 ἔχασα"
Ver. EN ——— σὺν σεύχεσι ϑωρηχθέντες, μεταποιῶν αὐτὸς, ὧδέ πως ἐξήνεγκεν"
—— ἐγείρομεν ὀξὺν ἄρηα.)] Vide suprà ad ver. L- ἔρξω"
277. et ad S', 550. * ᾿Ἔτήτυμον ψὰρ ξυνὸς ἀνθρώποις ons."
Ver. 509. Ξυνὸς ᾿Ενυάλιος.ἢ Χρῆσθαι δὲ δεῖ Clemens 4Alexandrin. Strom. VI.
καὶ ταῖς σεθρυλλημέναις καὶ κοιναῖς ydus, ἄν | Similitér apud .Liviwm: * Communis Mars,
ὦσι χεήσιμοι" διὰ γὰς τὸ εἶναι, κοιναὶ, ὡς ὅμολο- | * et incertus belli eventus." Et apud Ci-
γούντων á ἁπάντων, ὀρθῶς ἔχειν δοκοῦσιν' οἷον παρα- | ceronem : ** Cum omnis belli Mars commu-
καλοῦντι εἰς τὸ κινδυνεύειν ἥσσους ὄντως | * nis." — Epist. ad Familiares, Lib. VI. Ep.
** Ξρυνὸς ἐνυώλιος. — edristot. Tihetoric. lib. YI. | 4. :
cap.92. Αὖθίς τε ὃ ᾿Αρχίλοχος, τὸ Ὁμηρικὸν, Ver. 311.
σὸ ἔπος, abatur σφῶν.
ἐκ γάρ σφεων.) Pronunti-
QS
246 OMHPOY IAIAAOZ X. Lis. XVIII.
΄ ΄ , / Ll
IInvoyo: Ylav2oxXov ἀνεστενάγοντο γοώντες.
^ N / m5 ^ J
Τοῖσι δὲ Πηλείδης ἀδινοῦ εξήργε γόοιο,
Χεῖρας € eT ἀνδροφόνους “έρμενος στήθεσσιν ὃ $T PU,
Πυκγὰ μάλα, στενώχων" ὥσπερ Aic ἠὐγένειος,
Ed Q pz S' ὑπὸ σκύμνους ἐλαφηξόλος ἁρπάσῃ ἀνὴρ
δγληὲ ἐκ πυκινῆς' ὁ δέ τ᾽ ἄχνυται ὕστερος ἐλθων"
Πολλὰ 06 7 ἄγχε ἐπῆλθε μετ᾽ ἀνέρος iyyt ἐρευνῶν,
Εἴποθεν ἐξεύροι" μάλα γὰρ δριμὺς γόλος αἱρεῖ.
"Os ὁ βαρυστενά χων μετεφώνεε Μυρμιδόνεσσιν'
^0 πόποι; 5p ἅλιον ἔπος ἔκξαλον ἤμωτι κείνῳ,
Θαρσύνων ἡ ἥρωα Μενοίτιον ἐν μεγάροισι"
on δέ οἱ εἰς ᾽Οπόεντα περικλυτὸν υἱόν ἀπάξειν,
ἼΛιον £ ἐκπέρσαντα, λαχόντα T£ ληΐδος αἰσων.
᾿Αλλ᾽ οὐ Ζεὺς ἄνδρεσσι γοήμνα το πάντα σελευτά"
"Apo γὰρ πέπρωται ὁμοίην γαῖαν ἐρεῦσαι
Αὐτοῦ ενὶ Τροίῃ" ἐπεὶ οὐδέ pe νοστήσαντα
Δέξεται ἐν μεγάροισι γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς,
Οὐδὲ Θέτις μήτηρ, ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα καθέξει.
'Totá-nocte Patroclum edebant-gemitus lugentes.
Illis autem Pelides densum-suspiriis exorsus est luctum,
Manibus homicidis impositis pectoribus sodalis,
Crebros admodüm edens-gemitus : sicut leo bené-barbatus,
Cui nempé catulos venaticus surripuerit vir
Sylvà ex densá ; ille veró tristatur seró cüm advenerit :
Multas enim continuó convalles obit viri vestigia indagans,
Sicubi inveniat: perquàm enim acris ira corripit.
Sic is gravitér-suspirans dixit inter Myrmidones :
* Papae! irritum prorsüs verbum effudi die illo,
* Bono-animo-esse-jubens heroém Menoetium in aedibus :
* Dicebam enim ei in Opunta inclytum filium reducturum,
* [lium ut evastárat, nactusque erat praedae portionem.
* Sed non Jupiter hominibus cogitata omnia perficit :
* Ambos enim fato-ratum-est eandem terram rubefacturos
* Hic in Trojà: neque enim me reversum
* Excipiet in aedibus senex equüm-agitator Peleus,
* Neque Thetis mater, sed hic terra tenebit.
315
320
S15
$25
550
325
330
Ver. 518.
dese ^is.] “11. ὥστε Ais. | 7O. et ad Z, 558.
Quod et ferri potest. Vide suprà ad ὦ, 51. Ver. 598. 'AXA' eb Ζεὺς ἄνδρεσσι νοήματα
Ver. 519. Ὧ, ῥά S'.] Cui scilicet
σάντα τελευτᾷ.
Cod. Harleian. οὗ ῥά. Οὔτ, μάλ᾽ ἀνθρώποις καταθύμια πάντα σε-
Ibid. — ἁρπάσῃ. Vide suprà ad ὦ, 140. λεῖται. Theogn. Gnom. ver. 617.
Ver. 520. Ὕλη;. Vide suprà ad γ΄, 151. IIoAAA δ᾽ ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν.
Ibid. — ἄχνυται. Vide suprà ad y, 260.
Pindar. Olymp. Ode XY. ver. 14.
Ver. 521. — μετ᾿ ἀνέρος.) Cod. .Harleian. Ver. 599. — πέπρωται.) Vide suprà ad ὦ, 57.
μετ᾽ ἀνέρι. Ibid.
Ver. 524.
ἅλιον, hic ultimam producat; item τρίποδα, | Harleian. γαῖαν ἐρεύσειν.
ver. 544. vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Ver. 525. Θαρσύνων.) Vide suprà ad z',1175.
ἅλιον ἔπος.] Quà ratione, | Zn Timarchum, legit, γαῖαν ἐρεύθειν.
γαῖαν ἐρεῦσα..ἢ JEschines, Orat.
Cod.
Ver, 551. — ἱππηλάτα. Vide suprà ad ὦ,
Lis. XVIII.
OMHPOY IAIAAOZ Z.
247
lod Ἂν ^ ("v m: Ἂ ^
N» δ᾽ ἐπεὶ οὖν; Πάτροκλε, σεῦ ὕστερος up ὑπὸ γαῖαν,
Οὔ σε πρὶν κτεριῶ, πρίν y Ἕκτορος. ἐνθάδ᾽ ἐγεῖκαι
Τεύχεα καὶ κεφωλὴν μεγαθύμου σεῖο Φονῆος"
Δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσω
Τρώων ἀγλαὰ τέκνα, σέθεν “ταμένοιο “Χολωθείς.
Τόφρα δέ μοι παρὰ νηυσὶ κορωνίσι κείσεωι αὕτως"
Appi δέ σε Τρωαὶ καὶ Δαρδανγίδες βαθύκολποι
Κλαύσονται, νύκτας τε καὶ ἤματα δακρυχέουσαι"
340
Τὰς αὐτοὶ καμόμεσθα, Bigot T£ δουρί σε μακρῷ,
Πιείρας πέρθοντε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων.
Ὥς εἰπὼν, ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος. ᾿Αχιλλεὺς
"Aui πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν; ὄφρα τἄχιστα
Πάτροκλον λούσειων ἄπο βρότον αἱματόεντα.
345
Oi; δὲ λοετροχόον τρίποδ᾽ ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ"
Ἔν δ᾽ ἀρ’ ὕδωρ ἔ ἔγεαν" ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλόντες.
Τ᾽άστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, “έρμετο δ᾽ ὕδωρ᾽
Αὐτὰρ ἐπειδὴ ζέσσεν ὕδωρ t ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
Καὶ τότε δὴ λοῦσάν τε, καὶ ἤλειψαν Ai ἐλαΐῳ"
350
* Nunc veró quandoquidem, Patrocle, te posterior subeo terram,
«
4€
4t
4
&«
{
Non tibi anté justa-faciam, quàm Hectoris huc attulero
* Arma et caput magnanimi tui interfectoris :
Duodecim autem ante rogum cervices-abscindam
"Trojanorum praeclaris filiis, de te interfecto iratus.
Intereà veró mihi apud naves recurvas jacebis sic :
Circumque te Trojanae et Dardanides profundos-sinus-habentes
Plorabunt, noctesque et dies lacrymas-fundentes :
540
* Quas ipsi-labore-acquisivimus, vique hastáque longá,
* Opulentas evastantes civitates articulaté-loquentium hominum.''
Sic fatus, socios jussit nobilis Achilles
Igne circundare positum tripodem magnum, ut celerrimé
A Patroclo abluerent tabum cruentum.
945
Illi veró aptum-ad-lavacra tripodem statuerunt in ignem ardentem ;
Aquam autem infuderunt, subtusque ligna accenderunt allata,
Ventrem quidem tripodis ignis ambibat, calefiebatque aqua :
Ut veró fervefacta est aqua in sonoro aere,
Tum statim laveruntque, et unxerunt pingui oleo :
250
Ver. 533. Νῦν δ᾽ ἐπεὶ οὖν, Πάτροκλε. ]
4Eschines, loco suprà citato, legit, 'AAA' iz&
οὖν, φίλ᾽ ἑσαῖρε
Ver. 534. ἐνεῦκαι.} Al. ἐνείκω.
Ver. 555. σεῖ2.1 Cod. Harleian. σοῖο.
Ver. 558. τόφρα 2:.] Malé hic edidit Bar-
nesius, Τοφράδε, contenditque παρέλκειν và “ δέ."
Quod nihili est.
Ver. 545. Πάτροκλον λούσειαν.] Cod. Har-
leian. YYacgóxAou λούσειαν.
Ver. 546. — κηλέῳ. Pronuntiabatur κηλῷ.
Ver. 547. Ἔν δ᾽ Z2 ὕδωρ ἔχεαν" ὑπὸ. Edidit
Barnesius ex conjecturá, 'Ev δ᾽ &g ἔχευαν ὕδωρ.
Sed nihil opus. Vide suprà ad Z, 51. n. 8.
Ibid.—— ἄρ. "] Deinceps
Ver. 549. Αὐτὰρ ἐσειδὴ CT agis ὕδωρ ἐνὶ ἡ-
yog'i χαλκῷ, Καὶ cóct δὴ λοῦσάν τέ; καὶ ἤλει-
ψαν.]
Pars calidos latices et ahena undantia
flammis
Expediunt; corpusque lavant frigentis et
ungunt. AEn. VI, 218.
QA
24.8 OMHPOY ΙΔΙΑΔῸΣ X. 1.8. XVIII.
, , i ^ , x /,
Ἔν δ᾽ ὠτειλὰς πλῆσαν ἀλείφωτος ἐνγεώροιο"
, n ^ ΄, ἐν ἣν" N ,
Ἐν λεχέεσσι δὲ Sévrec, ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν
, / , ^ / ^ - xo
Ec πόδας ἐκ κεφαλῆς" καθύπερθε δὲ; Quos λευκῷ.
/ M 3 “ὃ N , 3,9 A
Παννύγιοι μὲν ἐπειτῶ πόδας TOU» (AQ ᾿Αγιλήῆα
y /, 3 “
Μυρμιδόνες Πἄτροκλον ἀνεστενάγοντο γοῶντες. 355
N , 4 , ΄ ᾽ / 1
Ζεὺς ὃ Ηρην προσέειπε κασιγνήτην, ἀλοχὸν τε"
J S y x ΄ e
Ἑσρηξας καὶ ἐπείτα, (βοῶπις πότνια Hen,
᾿Ανστήσασ᾽ ᾿Αχιλῆα σόδας ταχύν' 4j pé νυ σεῖο
ἜΣ αὐτῆς ἐγένοντο καρηκομιόωντες ᾿Αχαιοί.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ Ὁ ἐπειτο βοῶπις πότνια Ἥρη' 360
32 (δ ^ N “» Jy
AuvoroTt K govi ἢ) πόοίον TOY μῦθον εείπες 5
N ^ /, / , ^ M p
Καὶ μὲν δή πού τις MEER βροτὸς ἀνδρὶ τελεσσα!ί;,
“Ὅσπερ ονητός 7 ἐστὶ, καὶ OU τόσα μήδεα 0i δε"
IIo; δὴ ἔγωγ᾽, ἣ φημὶ σεάων € puer ἀρίστη;
᾿Αμφύτερον, γενεῇ σε; καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις n 365
Κέκλημναι;, σὺ δὲ πᾶσι puer. ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις,
, » 7 ΄ ^N BJ
Οὐκ ὀφελον Τρώεσσι κοτεσσαμένη κακὼ ροψαι ;
e e N € s , ΄ 2 7,
Ὡς οἱ [^69 τοιωυτῶ πρὸς ὡλλήλους ἀγορεῦον.
Vulnera autem repleverunt unguento novenni :
In lectis veró positum, tenui linteo texerunt
Ad pedes à capite: desuper autem, pallà candidà.
"Totá-nocte quidem deinde pedibus celerem circa Achillem
Myrmidones Patroclum gemitus-edebant lugentes.
Jupiter autem Junonem allocutus est sororem, conjugemque :
* Et perfecisti opus tandem, bubulis-oculis-decora veneranda Juno,
* Excitato scilicet Achille pedibus celeri: te nimirüm
* Ex ipsà nati sunt comantes Achivi."
Ei veró respondit deindé bubulis-oculis-decora veneranda Juno : 560
* Importunissime Saturnie, qualem orationem habuisti ?
* Vel jam aliquis homo homini perfecerit,
* Qui tamen mortalisque est, neque tot consilia novit :
** Quomodo ergo ego, quae aio dearum me esse praestantissimam,
* Utrumque, genereque, et quód tua uxor 565
** Vocor, tu veró omnibus immortalibus imperas ;
* Non debui Trojanis irà-accensà mala machinata-esse ?"'
Sic illi quidem talia inter se loquebantur.
eT
σι
[n1
Ver. 559. Ἔν λεχίεσσι δὲ Θένσες, inv λιτὶ}] — Ibid. —-— κασιγνήτην, ἄλοχόν τε.}
κάλυψαν.] — Jovisque
tum membra toro defleta repo- Et soror et conjux.— AEn. I, 50.
nunt, Ver. 551 et 560. βοῶσι:. Vide suprà
Purpureasque super vestes, velamina | ad Z, 551.
nota, Ver. 559. καρηπομόωνσες.] Vide suprà
Conjiciunt —————— 4ZEn. VI, 990. | ad »', 510.
Ibid. ἑανῷ Ami] Non peplo subtili ; Ver. 564. 567. πῶς δὴ ἔγωγ᾽, ἢ φημὶ ϑεάων
(nam ízv Jeplum mediam semper apud |ui ἀρίστη, ---- Οὐκ ὄφελον Tevani]
Homerum corripit;) sed tenui linteo. Vide Ast ego, quae Divüm incedo regina —
suprà ad γ΄, 585. unà cum gente tot annos
Ver. 556. Ζεὺς. δ᾽ " Ἥρην meer Eus. ] Bella gero !———— ZEn. I, 50.
Junonem intereà compellat Jupiter ultro. Ver. 566 et 570. ἀθανάτοισιν] Vide
4En. X,.606. |suprà ad 4, 598.
Lim. XVII. OMHPOY IAIAAOZ Z.
Ἡφαίστου δ᾽ ἵκανε δόμον Θέτις Ἂς γυρόπεζα
" AQliror, ἀστερόεντα, μεταπρεπέ ἀθανάτοισι;
Ie ὃν p αὐτὸς ποιήσατο Κυλλοποδίων.
Τὸν δ᾽ sog ἱδρώοντα, ἑλισσόμμενον περὶ φύσας,
Σπεύδοντα vpisolus γὰρ ἐείκοσι πάντας ἐτευχεν,
Ἕστάμεναι περὶ τοῖχον ἐὐσταιθέος ῥεγαίροιο.
Χρύσεα δέ σφ᾽ ὑπὸ κύκλα εκάστῳ πυθμένι 32V,
Ὄφρα οἱ αὐτόρνατοι “εῖον δυσάζαεὶ ἀγώνα,
'Hà' αὖτις πρὸς δώμια γεοίατο, ναῦμα ἰδέσθαι.
Οἱ δ᾽ ἦτοι τόσσον μὲν ἔχον τέλος, οὔατα Ü οὔπω
Δαιδάλεα προσέκειτο, τά ῥ᾽ ἤρτυε, κόπτε δὲ δεσμούς.
"Oge ὅγε ταῦτ᾽ ἐπονεῖτο ἰδυίησι πραπίδεσσι,
Τόφρα οἱ ἐγγύθεν ἦλθε Sea Θέτις ἀργυρόπεζα.
Tz» δὲ ἴδε προμολοῦσα Χάρις λιπαροκρήδεμνος
Καλὴ, τὴν ὦπυιςε περικλυτὸς ᾿Αμφιγυήεις,
"E» v ἀρα οἱ φῦ χειεὶ, ἔπος. T £Qar Ἐκ T ὀνόμαζε"
Τίστε, Θέτι τανύπεπλε, ἱκάνεις ἡμέτερον δώ,
Αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔτι SEE
Vulcani autem pervenit ad domum "Thetis pedes-argentea
Immortalem, stellatam, insignem inter immortales,
Aeream, quam quidem ipse Hfecerat Claudus.
Illum veró invenit sudantem, versantem se circa folles,
Studiosé-agentem: tripodas enim viginti omnes fabricabatur,
Qui-starent ad parietem bene-fundatae domüs.
Aureas autem ipsis rotas unicuique fundo subdiderat,
Ut ei sponte-suá divinum ingrederentur coetum,
Ac rursüs domum redirent, mirabile visu.
Illi autem in tantum quidem perfecti erant, aures veró nondum
Artificiosae additae-erant, quas quidem apparabat ; cudebatque clavos.
Dum is haec conficiebat peritis praecordiis,
Intereà ad eum propé accessit dea Thetis pedes-argentea.
Illam autem vidit progressa Charis vittis-elegantibus-nitida
Pulchra, quam uxorem-duxerat inclytus Vulcanus,
Inque ejus haesit manu, verbaque fecit, dixitque :
** Quam-ob-rem, Theti sinuoso-peplo-induta, venis ad nostram domum,
* Venerandaque dilectaque ? anteà quidem nequaquàm saepe-veniebas :
249
380
Ver. 510. "Αφθιτον.} De hujus vocis pro-
sodià, vide suprà ad y ν΄, 909.
Ver. 511. ὅν ῥ᾽. Quam scilicet
Ibid. C ποιήσατο.) Vide suprà ad y, 168.
et ad J^, 141.
Ver. 515. πείποδας γὰρ ἐείκοσι πάντας
rwy] Non pauciores quàm viginti. Ma-
lé igitur Scholiastes, Περισσὸν (inquit) σὸ
πάντας. Nam in istà voce vis omnis senten-
tiz consistit ; trzpodas uno eodemque tempore
non minüs viginti fabricabatur. Vide suprà
ad 4, 161. item infrà ad ver. 470. et ad
τ΄, 947.
Ver. 575, 5719, — ἔτευχεν —— "ovi, x6z7:
δὲ. Vide suprà ad »', 84.
Ver. 975. Χρύσεα δέ σφ᾽. JBarnesius le-
gendum contendit, Χρύσεα δή σφ΄. Sed mi-
nüs recte.
Ver. 516. ——— δυσαία τ᾽. 4l.
δύσονται.
Ver. 580. ἐπονεῖτο ἰδυίῃσι σπραπίδεσσι.}
"dl. ἐπονείτ᾽ εἰδυίησι πραπίδεσσι.
Ver. 588 ---- 590 —408. Καλὰ»;
καλὰ.) Vide suprà ad β΄, 45.
Ver. 585. —— Θέτι.] Barnesius ex duobus
MSS. edidit ofc. Sed, ut opinor, nihil
opus. Vide suprà ad Z, 51.
Ver. 586. ϑαμίζεις.) 4l. ϑαμίζες.
͵
δύσωνται, οἱ
Καλοῦ,
250 OMHPOY IAIAAOZ Σ΄.
᾿Αλλ᾽ ἕπεο προτέρω" iw TOL πὰρ Leine δείω.
e L4 y /, 3 ^ /
Ὡς ἄρα φωνήσασα» πρόσω ἄγε δῖα Sei».
Τὴν μὲν ἐπειτῶ καθεῖσεν t ἐπὶ Sygovou ἀργυροήλου,
Καλοῦ, δαιδαλέου: ὑπὸ δὲ Servus ποσὶν ἥεν"
Κέκλετο δ᾽ Ἥφαιστον πλυτοτέχνην», εἶπέ τε μῦθον"
HQouere; meia). ὧδε, Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει,
Τὴν δ᾽ ἠμείξετ᾽ i ἐπειτῶ περικλυτὸς ᾿Αμφιγυήεις"
ΤΙ ῥά νύ p δεινή σε καὶ αἰδοίη Θεὸς ἔνδον,
JH 7 ἐσάωσ᾽, ὅτε pU ἄλγος ἀφίκετο τῆλε πεσόντα,
Μητρὸς ἐμῆς ἰότητι κυνώπιδος, ἥ ἥ μ᾽ ἐθέλεσκε
Κρύψαι χωλὸν ἐόντα τότ᾽ ἂν πάθον ἄλγεα Sud,
E: μή m Εὐρυνόμη σεν Θέτις SY ὑπεδέξατο κόλπῳ,
Lis. XVIII.
390
395
Εὐρυνόμη ϑυγάτης ἀψοῤῥόου ᾽Ω κεωνοῖο.
Τῆσι πάρ᾽ εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλὰ,
400
Iles. τε, γναμπτάς S ἕλικας, κάλυκάς τε, καὶ ὅρμους,
Ἔν σπῆ! γλαφυρῷ" περὶ ὃς p βόος ᾽Ω χεανοῖο
᾿Αφρῷ μιορρυύρων ῥέεν. ἄσπετος" οὐδέ τις ἄλλος
3,
"Hóee», ovre Seo», οὔτε noy ἀνθρώπων,
᾿Αλλὰ Θέτις τε, καὶ Εὐρυνόμη ἔσαν, αἵ μ᾽ ἐσάωσαν.
405
* Sed sequere ulteriüs ; ut tibi hospitales-epulas apponam,"'
Sic locuta, ulteriüs ducebat augustissima dearum.
Hanc quidem deindé sedere-fecit in sede argenteis-clavis- distinctá,
Pulchrá, vario-artificio-factà ;
scabellum veró pedibus suberat :
3590
Vocavit autem Vulcanum inclytum-artificem, dixitque sermonem :
* Vulcane, prodi huc, Thetis aliquáà utique in re tui indiget."
Huic veró respondit deindé inclytus Vulcanus :
* Profectó mihi omninó colendaque et veneranda dea intüs,
* Quae me servavit, quandó me dolor occupavit prolapsum longé, 395
* Matris meae propter consilium impudentis, quae me volebat
* Qccultásse, claudus cüm essem :
tum sané passus forem dolores animo,
* Nisi me Eurynomeque, Thetisque excepisset sinu ;
* Eurynome, filia reflui Oceani.
* Has apud per novennium fabricavi artificiosa multa,
* Fibulasque, tortilesque armillas, fistulasque, et torques,
* [n specu concavá ; circüm autem fluentum Oceani
* Spumá murmurans fluebat immensum :
neque quis alius
* Norat neque Deorum, neque mortalium hominum,
* Sed Thetisque et Eurynome aderant, quae me servárunt.
405
Ver. 588. "Qs ἄρα φωνήσασα, πρόσω ἄγε.
4l. “Ὡς ἄρα φωνήσασ' ἡγήσατο.
Ver. 399. “Ἥφαισεε, πρόμολ᾽ ὧδε. Παρῳ-
δήθη πότε ὑπό civog coQoU, καύσαντος οἰκεῖα
ποιήματα. ὁ σοφὸς ἐκεῖνος, ἦν δὲ ὁ μέγας
Πλάτων, εἰς ποιητικὴν, φασὶν, ὁρμήσας καὶ ἡρωϊς-
Cuv, κασίπρησεν d ἔγραψεν, ὡς Ὁμήρου ἡτεώ-
μενα κατὰ πολύ. Eustath. "Vide suprà ad
e, 265.
Ver. 596. — ἰδέλεσκε.] Αἱ. Quo
modo et legit Codex Harleian.
ἰδέλησε.
Ver. 598. ὑπεδέξατο. Sibi recepisset.
Vide suprà ad ν΄, 168.
Ver. 400. σολλὰ, ddl. πάντα.
Ver. 402. δὲ fios] Quà ratione, δὲ,
hic producatur; item ἐνὶ, ver. 455. et φυτὸν,
ver. 458. et δὲ, ver. 448. et κακὰ, ver. 455.
vide suprà ad ὦ, 51. n. 8.
Ver. 405. — μορμιύρων.ἢ Vide suprà ad í,
599.
Ver, 405. — ἔσαν, Cod. Harleian. ἴσαν.
Lis. XVII. OMHPOY IAIAAOZ Σ΄. 251
Ἣ νῦν ἡμέτερον δόμον ἥκει" τῷ με μάλα χρεὼ
Πάντα Θέτι καλλιπλοκάμῳ ζωάγρια φίνειν.
᾿Αλλὰ σὺ μὲν γῦν οἱ παράθες ξεινήία καλὰ;
ET «4 q Ν , Ü / e /,
"Oe ὧν ε EXE peu πο d oNE) s perd τε b gu
"H, καὶ ἀπ' ἀπμοθέτοιο πέλωρ αἴητον ἀνέστη 410
Ἰρλέΐων, ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαΐ.
Φύσας μέν P ᾿ ἀπάνευθε τίθει πυρὸς, ὅπλα τε πάντα
Λάρνακ᾽ ἐς ἀργυρέην, συλλέξατο; τοῖς ἐπονεῖτο᾽
Σπσόγγῳ δ᾽ ἀμφὶ πρόσωπα, καὶ ἄμφω χεῖρ᾽ , ἀπομόργνυ
Αὐχένα T£ στιξαρὸν, καὶ στήθεα λαχνήεντα" 415
AU δὲ χιτῶν" ἕλε δὲ σκῆπτρον παχύ: βὴ δὲ Seats
7 ε x , 2 , £n 3
Χωλεύων' ὑπὸ δ᾽ ἀμφίπολοι puovro ἀνώκτι;
Χρύσειαι, ζωῆσι νεήνισιν εἰοιπυῖαι.
Τῆς ἐν μὲν νόος ἐστὶ μετὰ φρεσὶν, ἐν δὲ καὶ αὐδῇ,
“ 7 ji
Καὶ σθένος, ἀθανάτων δὲ Seu ἄπο ἐργῶ ἰσασιν. 420
prune
Αἱ μὲν» ὑπαιθα ἄνακτος ἐποίπνυον" αὐτὰρ 0 ἐρρῶν,
Πλησίον, ἔνθα Θέτις περ, ἐπὶ “ρόνου ἷζε φαεινοῦ,
Ἢ» 7 ἄρω οἱ Qv χειρὶ; ἔπος T ἐφατ', t m T ὀνόμαζε'
Τίστε, Θέτι φανύπεπλε, ἱκάνεις ἡμέτερον δώ,
* Haec nunc nostram ad domum venit: ideó me admodüm decet
Omnia Thetidi comas-pulchrae praemia-salutis solvere.
** Sed tu quidem nunc ei apponito epulas-hospitales lautas,
* Dum ego folles reponam, instrumentaque omnia."
Dixit, et ab incudis-stipite vastus ardens deus surrexit 410
Claudicans, subtüs autem tibiae multó-molimine-ferebantur imbecillae.
Folles quidem seposuit ab igne, instrumentaque omnia
Arcam in argenteam collecta-collocavit, quibus opus-faciebat ;
Spongià autem undiquaque ora et ambas manus abstersit,
Cervicesque validas et pectora hirsuta : 415
Induit veró tunicam ; accepitque sceptrum crassum ; et exiit foràs
Claudicans : ancillae veró validis-ibant-passibus sustentantes regem,
Aureae, vivis adolescentulis similes.
Quibus quidem mens inest in praecordiis, inest et vox,
Et vis, ab immortalibus autem diis opera doctae-sunt. 420
Hae quidem, à latere regis seduló-ibant: ille veró aegró-gradiens,
Propé, ubi Thetis, in throno consedit fulgido,
Inque ejus haesit manu, verbaque fecit, dixitque :
* Quam-ob-rem, Theti sinuoso-induta-peplo, venis nostram ad domum,
ver. 409.
πρόσωπα, xul ἄμφω.) Al.
Ver. 406. -τ-- finu. Al. ἵκει. Jbid.——.] Ut dixerat
Ibid. σῷ με μάλα axem] Pronuntia- Fer. 414.
batur χρῶ. Vide et suprà ad κ', 45. Cod. | πρόσωπον, ἴδ᾽ ἄμφω.
Harleian. legit σῷ με μάλα χρή. Ibid. ἀπομόργνν.] «4]. ἀπεμόργνυ.
Ver. 407. vív.] Vide suprà ad y',| — Ver. 420. ἀθανάτων.) Vide suprà ad
2719. et ad β', 45. 41. τείνειν. &, 598.
Ver. 408. — ξεινήϊα.) Cod. Harleian. ξυνήϊα. Ver. 495. ἄρα. Ut solent. amici obvi-
Ver. 419. Φύσας μέν p ἀπάνευθε citi πυρὸς, àm facti, :
ὅπλα σε πάντα. Ver. 494. Θέτι τανύπσεπλε.) Vide su-
Tollite cuncta, inquit, coeptosque auferte | prà ad ver. 585.
labores, «En. VIII,459. .
252 OMHPOY IAIAAOZ Σ΄". 1118.
Αἰδοίη P» φίλη. 95Ἐ5 πάρος γε μὲν οὔτι Ναμίζεις
Αὔδα, δ᾽, τι Φρονέεις" τελέσαι δὲ με “υμὸς d ἄνωγεν,
E; λόναμαι τελέσαι yt» καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστί.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ i ἔπειτα, Θέτις καταδακρυχέουσα"
Ἥφαιστ᾽, ἦ ἄρα δή τις, ὅσαι σεαί εἰσ᾽ ἐν ᾿Ολύμπῳ;
Τοσσάδ᾽ ἐνὶ Φρεσὶν ἧσιν ἀνέσχετο κήδεω λυγρὰ,
"Occ ἐμοὶ ἐκ πασέων Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε ἔδωκεν ;
'Ez μέν p" ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν,
Αἰακίδη Πηλῆ!; καὶ ἐτλῆν ἀνέρος εὐνὴν,
Πολλὰ μάλ οὐκ ἐθέλουσα" ὁ μὲν δὴ γήρα! λυγρῷ
Κεῖται ἐνὶ μεγάροις ἀρημένος" ἄλλα δέ μοι νῦν.
"Y iov ἐπεί βοι δῶκε γενέσθαι τε, τεαφέμεν TÉ;
Ἔξοχον ἡ ἡρώων, ὁ δ᾽ ἀνέδραμεν € igna ἐσος"
Τὸν μὲν ἐγὼ σεέψασα, φυτὸν ὡς γουνῷ ἀλωῆς,
Νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω,
Τρωσὶ μαχιησόμοενον' τὸν δ᾽ οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις
Οἴκαδε νοστήσαντα; δόμον. IIzAziov εἴσω.
Ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο,
᾿Αχνυται; οὐδέ Tí οἱ “δύναμαι agere ἰοῦσα.
Κούρην, ἣν ἄρα οἱ γέρας ἔξελον υἷες ᾿Α γαιῶν,
XVIII.
425
430
440
* Venerandaque, dilectaque ? Anteà quidem haudquaquam saepe veniebas, 425
* Eloquere, quod habes-in animo; perficere autem me animus jubet,
** Si possum utique perficere, et si * perfici potest."
Huic autem respondit deinde Thetis lacrymas-defundens :
* Vulcane, an omninó jam ulla, quotquot deae sunt in Olympo,
“Τοῦ mente suá pertulit moerores graves,
* Quot mihi prae omnibus Saturnius Jupiter dolores dedit ?
* Unam quidem me ex aliis marinis homini conjugem-subjecit,
* Aeacidz Peleo, et sustinui hominis cubile, 5
* Admodüm invita: is quidem jam senio gravi
* Jacet in aedibus confectus: alios veró mihi nunc dolores dedit Jupiter.
* Filium postquàm mihi dedit peperisseque, enutriisseque,
** Praestantissimum heroüm, is autem succreverat plantae similis :
*. Eum quidem ego educatum, tanquam plantam in-foecundo-loco agri,
* Navibus misi recurvis ad Ilium,
* Contra Trojanos pugnaturum : hunc autem non-recipiam rursüs
* Domum reversum, in aedes Peleias.
** Sed et quamdiü mihi vivit et videt lumen solis,
** "Tristatur, neque quid ei possum auxiliari profecta.
* Puellam, quam quidem ei praemium-electum-dederant filii Achivorum,
430
455
440
Ver. 495. —— ϑαμίξεις.Ἶ Al. ϑάμιζες. Ibid.
Ver. 496. Αὔδα, ὅ,τι φρονέεις" σελέσαι δέ jus Ver. 451.
ϑυμὸς &varytv. ]
Explorare labor; mihi jussa capessere fas Ver. 443.
est. JEn. I, 80. | 260.
ἄνωγεν. dl. ἀνώγει.
πασίων.} Pronuntiabatur
σασῶν. Nam prima 1 necessarió producitur
Tuus, ὃ regina, quid optes, Ver. 440. —-— αὖτις. 4l. αὖθις.
ἄχνυτα.. Vide suprà ad y ,
Vide suprà ad ξ΄, 195. Ver. 444. —— ἄρα. Ut nósti ——.
Lis. XVIII. OMHPOY IAIAAOZ X.
Tzv ἂψ : £x χειρῶν ἕλετο πρείων ᾿Αγαμέμνων.
"Hroi ὁ τῆς ἀχέων, φρένας ἔφθιεν: αὐτὰρ ᾿Αχαιοὺς
Τρῶες : ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον, οὐδὲ ύραζε
Ei» ἐξιέναι" τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες
᾿Αργείων. καὶ πολλὰ περικλυτὰ δώρ᾽ ὀγόμαζον.
"Ey αὐτὸς μὲν ἔπειτ᾽ ἤνήνατο λοιγὸν ἀμῦναι"
Αὐτὰρ ὁ Πάτροκλον περὶ μὲν τὼ ἃ τεύχεα Eras,
Πέμπε δέ p πόλιεριόνδε, πολὺν δ᾽ ἅμα, λαὸν ὁπασσε.
Πᾶν δ᾽ inp μάρναντο περὶ Σκαιῆσ! πύλησι
Καί νύ κεν αὐτῆμαρ πόλιν ἔπραθον, εἰ μὴ ᾿Απόλλων,
Πολλὰ κακὰ ῥέξαντα, Μενοιτίου (LI IUD) υἱὸν»
Ἔχταν ἐνὶ προμάχοισι, καὶ “Ἕκτορι κῦδος ἔδωκε.
Τούνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ᾽ ἱκώνομναι, αἴκ ἐθέλησθα
Yi ἐμῷ ὠκυριόρῳ δόμεν ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν,
Καὶ καλὰς κνημῖδας, ἐπισφυρίοις ἀραρυίας,
Καὶ Sen ὃ γὰρ ἦν οἱ» ἀπώλεσε πιστὸς ἑταῖρος,
Τρωσὶ δαρμείς" ὁ δὲ κεῖται ἐπὶ χθονὶ Suo» à ἀχεύων.
Tz» δ᾽ ἠμείδετ᾽ i ἐπειτῶ περικλυτὸς. ᾿Αμφιγυήεις'
Θάρσει, t σοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων.
* Hanc rursüs ὃ manibus abstulit rex Agamemnon.
* [s sané hujus gratià moerens, praecordiis tabescebat: at Achivos
* "Trojani ad puppes actos-concluserunt, neque foràs
* Sinebant exire: hunc autem precati-sunt primores
* Argivorum, et multa inclyta dona recensita-pollicebantur.
« Ibi ipse quidem deinceps abnuit exitium arcere:
* Sed ille Patroclum suis armis induit,
* Misitque eum in pugnam, multumque unà populum praebuit.
* ''oto veró die pugnàárunt ad Scaeas portas :
* Et omninó eo ipso die urbem expugnássent ; nisi Apollo,
* Magnam cladem cüm-jam-fecerat, Menoetii fortem filium
** Occidisset inter primos-pugnatores, et Hectori gloriam dedisset.
* Hujus gratià nunc ad tua genua accedo, si volueris
* Filio meo brevi-morituro dare clypeum et galeam,
* Et pulchras ocreas fibulis apté-junctas,
* Et thoracem: quicquid enim ei erat armorum perdidit fidus sodalis,
io A Trojanis domitus: hic veró jacet super terram animo dolens."
Huic veró respondit deindé inclytus Vulcanus:
* Bono-sis-animo, ne tibi haec menti tuae solicitudini-sint.
450
460
445
455
460
Ver. 448.
ἐλλίσσοντο. μαι.
^ ^ , * ,
σὸν δὲ λίσσοντο.] Zl. τὸν ὃ Fer. 457. Τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ᾽ ἱκάνο-
Ver. 450. —— ἠνήνατο.} Al. ἠναίνετο. Ergo eadem supplex venio, et sanctum
Ver. 4529. —— πολὺν δ᾽ ἅμα λαὲν mac] mihi numen
Codex Harleianus legit, πολὺν δ᾽ ὅγε λαὸν Arma rogo, genitrix nato.
ὄπασσε" atque ita etiam in uno MS. scriptum ZEn. VIII, 582.
repperit Barneszus. Quà de syntaxi, vide Ver. 459—466.
suprà ad γ΄, 409. : | Vide suprà ad β΄, 45.
Ver, 454. — ἔπραϑθον. Vide suprà ad β΄, 314.
καλὰς
x44. ]
254
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis, XVIII.
Αἱ γάρ μιν νανάτοιο δυσηχέος ὧδε δυναίμην
NórQo ἀποκρύψαι, ὁ ὅτε per μόρος αἰνὸς ἱκἄνοι
455
“Ὡς οἱ τεύχεα, καλὰ παρέσσεται, οἷά τις αὖτε
᾿Ανθρώπων πολέων σαυμάσσεται, ὁ ὅς κεν ἴδηται.
"Oc eia", TV μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δ᾽ ἐπὶ φύσας"
Τὰς δ᾽ ἐς πῦρ ἔτρεψε; κέλευσέ τε ἐργάζεσθαι.
^ δ᾽ , , 5 7] ^ 3 ΄
Φυσαι Ó ἐν χοᾶνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι ἐφύσων,
410
͵ 8. €
Παντοίην εὔπρηστον GUT UV ἐξανιεῖσαι,
Αλλοτε μὲν σπεύδοντι παρέμιμεναι, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε,
Ὅππως" ᾿Ἡφαιστός T ἐθέλοι καὶ ἔργον ἄγοιτο.
Χαλκὸν δ᾽ ἐν πυρὶ βάλλεν à ἀτειρέα, κασσίτερόν T£,
Καὶ χρυσὸν σιμῆντα, καὶ ἄργυρον αὐτὰρ ἔπειτα
475
Θῆκεν ἐν ἀπριοθέτῳ μέγαν ἄκμονα" γέντο δὲ χειρὶ
Ῥαιστῆρα κρατερὸν, ἑτέρηφι δὲ γέντο πυράγρην.
Ποίει δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε, στιξαρόν TE,
* Utinam enim ipsum à morte horrisoná sic possem
* Seorsüm abscondere, quandó eum fatum grave adierit :
* Ut ei arma pulchra aderunt, qualia quilibet certé
* Hominum multorum admirabitur, qui quidem viderit."
Sic locutus, illam quidem reliquit illic, abiitque ad folles :
Illos autem rectà contra ignem vertit, jussitque operari,
Folles autem in fornacibus viginti omnes spirabant,
470
Omnigenum facilem-inflatu spiritum emittentes,
Nunc quidem properanti qua//s inserviret, nunc veró contrà,
Quemadmodum Vulcanusque vellet et opus perfici-posset.
Aes autem in igne posuit indomitum, stannumque,
Et aurum pretiosum, et argentum : deindé veró
Posuit in stipite magnam incudem ; sumpsitque manu
Malleum gravem, alteráque sumpsit forcipem.
Fecit autem primüm scutum magnumque solidumque,
Ver. 465. indo] AL. ἱκάνει.
Ver. 470. Φῦσαι δ᾽ ἐν χράνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι
ἐφύσων. Malé hoc Anglicé vertit Barnesius,
* Twenty pair of Bellows £n all ; ' quum sci-
licét vertendum esset, το Twenty pair of Bel-
** lows at once." Folles non minüs viginti
omnes simul spirabant. Vide suprà ad ver.
515. et ad ἡ, 161.
Ver. 475. “πφαισαός τ᾽ ἰδέλοι. Cod.
Harleian. “Ἡφαιστός γ᾽ ἐθέλοι.
Ibid. &vorro. ] Al. ἀνῦτο.
Ver. 474. Χαλκὸν δ᾽ ἐν συρὶ βάλλεν ἀτειρέα,
κασσίτερόν σε, Καὶ χρυσὸν.
— fluit zes o£ aurique metallum ;
Vulnificusque chalybs vastá fornace li-
quescit. AEn. VIII, 445.
Οὐδὲ — σὸν “Ἥφαιστον Ὅμηρος ἐν σοῖς ἄλλοις σε-
ποίηκεν ἐπιδεικνύμενον τὴν ἐμπειρίαν, ἀλλὰ τεχνί-
σὴν μὲν Ss» εὐπόρησιν imi co τῆς ἀσπίδος ἢ ἔξγον,
"Any δὲ ὃ ἑτέραν οὐκ ἐφίκετο εὑρεῖν. Φησὶ γὰρ οὕπω"
* Χαλκὸν δ᾽ ἐν uei βάλλεν,᾽᾽ &c.
XII. sub fine.
Ver. 4'16.
μόθετῳ.
Ver. 416 et 477, ——— γένσο.] Vide suprà
ad ν᾽, 241.
Ver. 418. Yloíu δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε,
στιξαρόν τε.
Ingentem clypeum informant
ZEn. VIII, 447.
* Clypeum Achillis ante alia speciosà
* oppugnare Homeromastiges solent, cum
“ risu quaerentes, quibus spatiis tot ac tanta
* contineri potuerint. Magnos illo tempore
* clypeos in usu fuisse passim ex Homero
* patet. Dat jam clypeo Achillis quatuor
ΕἾ pedes i in diametrum: et, quód sic exprimi
* omnia potuerint, ingeniosus pictor speci-
* minis loco in multüm minori tabulà exhi-
* buit" 4cta Leips. 1716, pag. 185.
Dio, Orat.
ἐν ἀκμοθέσῳ. Al. ic ἀκ-
Lis. XVIII. ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Σ΄. 2
Πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ᾽ ἄντυγα βάλλε φαεινὴν,
Τρίπλακα, pepe, ἐκ δ᾽ ἀργύρεον τελαμῶνα.
Πέντε δ᾽ &2 αὐτοῦ ἔσαν σάκεος πτύχες" αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
Ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίησι πραπίδεσσιν.
Ἐν μὲν γαῖαν ἐτευξ᾽, ἐν e οὐρανὸν, ἐν δὲ ϑάλασσαν,
Ἠέλιόν 7 ἀκάμαντα, σελήνην τε πλήθουσαν.
Ἔν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τὰ 7 οὐρανὸς ἐστεφάνωται;
Πληϊάδας y, Ὕάδας σε, τό τε σθένος ᾿Ωρίωνος,
"Αρκτον δ᾽. ἢ ἣν καὶ ἄμαξαν ἐπίκλησιν κωλέουσιν,
Ἥ v αὐτοῦ στρέφεται, καί T. ᾿Ωρίωνω δοκεύει"
Οἵ δ᾽ ἀμιμορός ἐστι λοετρῶν ᾽Ὦ χεανγοῖο.
Undiquaque artificio-vario-exornans, orbemque extimum circumdedit fulgidum,
Triplicem, candentem, et ab eá nezuit argenteum lorum, 480
Quinque autem ipsius erant scuti plicae: et in eo
Fecit artificiosa multa peritis praecordiis.
In eo quidem terram finxit, finxit et coelum, finxit et mare,
Solemque indefessum, lunamque plenam.
Finxit et sidera omnia, quibus coelum redimitum-ornatur,
Pleiadasque, Hyadasque, roburque Orionis,
Ursamque, quam et Plaustrum vulgó vocant,
Quae ibidem vertitur, et Orionem observat ;
Sola autem exors est lavacrorum Oceani.
485
480
485
Ver. 481. αὐτὰρ ἐν αὐτῷ.) 4I. αὐτὰρ
Vr. αὐτῷ.
Ver. 482. πολλὰ ἰδυίησι πραπίδεσσιν.
AL. πόλλ᾽ εἰδυίῃσι πραπίδεσσιν.
Ver. 484—486. ᾿Ηξλιόν τ᾽ ἀκάμαντα,
Πληϊάδας S', "rims τε. ]
Ἔν δὲ μέσῳ κατίλαμπε σάκει
Φαέϑων κύκλος ἀελίοιο.
ἤλστρων T αἰθέριοι χοροὶ,
Πλειάδες, δες.
Euripid. Elect. ver. 464.
Ver. 484. — σελήνην τε πλήθουσαν" ᾿Εν δὲ τὰ
σείρεα «“ἄντα.
Lucentemque globum Lunz, Titaniaque
Astra. 4En. VI, 725.
Ver. 485. ᾿Εν δὲ τὰ τείρεα πάντα, Πλη-
ἰάδες, S', &c.] Hinc Ovidius :
neque enim clypei codlamina norit
Oceanum et terras cumque alto sidera
ccelo,
Pleiadasque, Hyadasque, immunemque z-
quoris Arcton,
Diversasque urbes, nitidumque Orionis en-
sem. Metamorph. Lib. XIII, 291.
Porró apud Achillem Tatiwm legitur, "Ey δέ
σε τείρεα πάντα. Quo modo habet et Codex
Harleianus.
Ibid.
736. et ad £, 5
Ver. 486. Isidias 9᾽, "rá3as τε,
Αρκτὸν S'.]
weed Vide suprà ad y',
Pleiadas, Hyadas, claramque Lycaonis
Arcton. Georg. 1, 157.
Ver. 487. ἄμαξαν. Vide infrà ad ὦ,
711 et 782.
Ver. 488. Ἥ τ᾽ αὐτοῦ στρέφεται, καί τ᾿ ᾽Ω οἱ-
ὠνώ δοκεύει.) Linea nempe per corpus et ca-
put Ursc ducta, in Orzonem incidit. Βλέσει
γὰρ ἡ μεγάλη "Αρκτος πρὸς và σοῦ ᾿Ὼ ρίωνος
ἄσσρον. Schol. Undé plané nihili est, quod
ait T'errassonus : * Qu' entend-il par
* l'Oursequi observe toüjours l'Orion? en
* comparant une constellation de l'equinoc-
* tial, comme l' Orion, avec une constellation
* voisine du pole, comme l'Ourse; cela ne
* devroit étre dit que d'une constellation
* qui se trouveroit dans le méme cercle de
* déclinaison que l'autre. —ssertat. sur
l'Iliade, Part. IV. cap. 1.
Ver. 489. Οἴη δ᾽ ἄμμορός ἔστι λοεσρῶν ᾽Ω κε-
ανοῖο.]
Arctos Oceani metuentes zequore tingi.
Georg. Y, 246.
* Hunc (polum) circum ἄρκτοι duz feruntur
* nunquam occidentes." Cicero de Naturá
Deorum, Lib. ll. ὃ 41
Porró et hic reprehendit Homerum Terras-
sonus, loco j jam citato: * Voici," inquit, * une
τ [objection] qui convainc ce Poéte d'une
* erreur énoncée en proposition formelle.
* C'est d'avoir dit qui l'Ourse ou le Chariot
* est la seule Constellation qui ne se baigne
256
Ἔν δὲ δύω ποίησε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων
Καλάς:
OMHPOY lAIAAOZ X.
Lis. XVIII.
Νύμφας δ᾽ ἐκ Suam δαϊδων Dro) turpe,
'"Hyíveoy ἀνὰ ἄστυ" πολὺς δ᾽ ὑμέναιος ὀρώρει"
Κοῦροι δ᾽ ὀρχηστῆρες ἐδίνεον, i ἐν δ᾽ ἄρα τοῖσιν
Αὐλοὶ, φόρμιγγές τε βοὴν ἢ y, 0v
Ἱστάμεναι ϑαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη.
Ν , , , ^T M 5 7 D N mM
Λαοὶ δ᾽ εἰν ἀγορῇ ἔσαν ἀθρόοι ἔνθα δὲ γεῖπος
᾿Ωρώρει" δύο δ᾽ ἄνδρες € ἐνείκεον εἵνεκο ποινῆς
᾿Ανδρὸς ἀποφθιμένου' ó μὸν εὔχετο, πάντ᾽ ἀποδοῦναι,
Δήμῳ πιφαιύσκων' ὁ δ᾽ ἀναίνετο, μηδὲν ἑλέσθαι.
"A ῷω δ᾽ ἱέσθην ὁ ἐπὶ ἵστορι πεῖραρ ἑλέσθαι.
Λαοὶ δ᾽ ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον, ἀμφὶς ἀρωγοί:
Κήρυκες δ᾽ ἄρα. λαὸν ἐρήτυον" οἱ δὲ γέροντες
Εΐατ᾽ ἐπὶ ξεστοῖσι λίθοις. ἱ ἱερῷ ἐνὶ κύκλῳ" *
Fecit in eo et duas urbes articulaté-loquentium hominum
Pulchras :
Sponsas autem ex thalamis, taedis adlucentibus,
Ducebant per urbem, crebroque hymenaeus excitabatur-clamore.
Adolescentes autem saltatores in orbem-agebant-se, interque eos
Tibiae, citharaeque sonum edebant :
Stantes admirabantur in vestibulis unaquaeque.
Populi autem in foro erant frequentes ; ibi nempé contentio
Orta erat :
Propter virum interfectum :
Populo declarans; alter veró negabat, quicquam accepisse.
490
ἐν τῇ μέν p* γάμοι T ἔσαν, εἰλαπίναι τε"
αἱ δὲ γυναῖκες 495
500
490
in uná quidem nuptiaeque erant, conviviaque-solennia :
mulieres veró 495
duo enim viri contendebant gratià mulctae,
alter quidem affirmabat, omnia reddidisse,
500
Ambo itaque cupiebant testibus-datis litem ad exitum perducere,
Cives autem utrisque acclamabant, hinc-inde fautores :
Praecones veró populum sedabant :
At seniores
Sedebant super politos lapides, sacro in circulo:
** jamais dans les flots de I Ocean." "risto-
teles veró, Τὸ, κῃ On δ᾽ ἄμμορος y * (inquit;) κατὰ
μεταφοράν" τὸ γὰρ γνωριμώτατον μόνον. — Poetic.
Lib. Y. cap. 25. Strabo autem per * Zexcos"
Circulum Arcticum videtur intellexisse : Διὰ
μὲν γὰρ τῆς ἄρκτου, καὶ τῆς ἁμάξης, σὸν ἄρκτι-
κὸν δηλοῖ' οὗ γὰρ ἄν σοσούτων ἀστέρων t £y τῷ αὐτῷ
χωρίῳ περιφερομένων TO αἰεὶ φανερῷ, οἵην ἄμμορον
εἶπε λοεσρῶν ᾿Ω, κεανοῖο. | Geograph. lib. 1. Sed
quomodo Circulus Zrcticus Orionem ,Spec-
tat? Fortasse per “οἴη δ᾽ ἄμμορός irri, ^ &cC.
intelligendum est; non solam esse Zfrcton ex
omnibus Constellationibus qua nunquam oc-
cida, sed solam ex Constellationibus hic enu-
meratis.
Ver. 493. ᾿Ηγίννεον.] Pronuntiabatur ᾿Ηγίνουν
vel ᾿Ηγίνευν" Ut recté hic annotavit Barnestus.
Producitur enim antepenultima :
᾿Εννῆμαρ μὲν τοίγε ἀγίνεον. --- Il. ώ, 184.
μῆλον ἀγινεῖ. Odyss. ξ΄, 105.
πάροιθεν ἀγίνεσκον νέοι ἄνδρες.
£e» 294.
Vide suprà ad ξ΄, 116.
Ver. 495 — 498. —— ὀρώρει" —— ' Ωιρώρει.
Vide suprà ad β΄, 810.
Ver. 494. ἄρα.} Ut fieri solet —.
Ver. 498. —7 ἑνεκα ποινῆς ᾿Ανδρὸς ἀποῷθι-
μένου. Iles οὖν λέγει πῆς καλουμένης παρὰ
σοῖς ᾿Ασσικοῖς, ἀποφόνια, & ἐδίδοσαν oig οἰκείοις
τῶν ἀνῃρημένων οἱ ἀνελόντες. Schol.
Ver. 499. ἀποφθιμένου. Vide suprà ad
β΄, 43. et ad 4, 509. 314.
AIL. ἀνήνασο. Sed,
Ver. 500. &yayso.]
ut opinor, minüs recté. "Vide suprà ad ν',
84.
Ver. 501. "ApQu δ᾽ odcÓny ἐπὶ ἵσσορι πεῖραρ
ἑλέσθαι. Τοὶ γάρ σοι ἵσπορας ἐνταῦθα καλεῖ ὁ
Ποιητὴς y σοφοὺς ἄνδρας, καὶ δεινοὺς, καὶ τοὺς
τῶν τε (TOL εῶν, καὶ τὸν παθῶν φῶν ἀνθρωπίνων εἰ-
δήμονας καὶ ἐμπείρους, καὶ σοὺς τῇ φρονήσει “΄0-
λὺ σῶν ἄλλων διαφέροντας. "Aristot. de Republ.
lib. 1X.
Ibid.—-— ἑλέσθα..} Al. ἱκέσθαι.
Ver. 505, —— ἄρα. Ut par erat ——.
Lis. XVII.
Σκῆπτρα δὲ κηρύκων ἐν χερσ᾽ ἔγιον ἠεροφώνων"
Τοῖσιν ἔπειτ᾽ ἤϊσσον» ἀμοιξηδὶς δ᾽ ἐδίκαζον.
Κεῖτο δ᾽ ep ἐν μέσσοισι δύο γρυσοῖο τάλαντα;
Τῷ δόμεν, ὃς μετὰ σοῖσι δίκην ἰθύντατα εἰπῇ
Τὴν δ᾽ ὃ ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύο στρατοὶ εἴατο λαῶν,
Τεύχεσι λαρπόμενοι" δίχα δέ σφισιν ἥνδανς βουλὴ;
ἨΣ διαπραθέειν, ἢ ἢ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι,
Κτῆσιν, ὁσήν πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἐέργει.
Οἱ δ᾽ οὔπω πείθοντο, λόχῳ δ᾽ ὑπεθωρήσσοντο.
Τεῖχος μέν p (0 0l σε φίλαι, καὶ νήπιω τέκνα,
Ῥύατ', ἐφεσταύτες, μετὰ δ᾽ ἀνέρες, οὗς ἔχε γῆρας.
"Auqu χσυσείω, χρύσεια δὲ εἵματα ἔσθην,
Καλὼ καὶ μεγάλω σὺν τεύχεσιν, ὡς TE SEA περ;
᾿Αμφὶς ἀριζήλω" λαοὶ δ᾽ ὑπολίζονες ἦ ἤσαν.
y f5* ^
Οἱ δ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἵκανον, oi σφίσιν εἶκε λοχῆσαι,
Cum his deindé exurgebant, et alternatim sententias-ferebant,
Jacebant autem in medio duo auri talenta,
Ei danda qui inter hos sententiam rectissimé diceret.
Alteram veró urbem duo exercitus obsidebant copiarum,
Armis fulgentes :
Aut evertere, aut in-duas-partes omnia dividere,
Opes scilicet, quantas oppidum amoenum intüs continet.
Murum quidem conjugesque dilectae et parvi liberi,
Ipsi veró profecti sunt:
Ambo aurei, aureasque vestes induti erant,
Pulchri et magni cum armis, sicut dii scilicét,
OMHPOY IAIAAOZ Z. 257
505
510
515
O; δ᾽ ἔσαν" ἦρχε δ᾽ ἄρα σφιν "Aene καὶ Παλλὰς Az,
520
Sceptra veró praeconum in manibus habebant vocibus-aérem-replentium : 505
bifariàm autem ipsis placebat consilium, 510
Illi veró nondum parebant, ad insidias autem clàm-armabantur.
Custodiebant suprà-stantes, interque viri, quos tenebat senectus. 515
dux-erat autem iis Mars et Pallas Minerva,
populi autem humiliores erant,
520
Utrinque perinsignes :
Ii autem cüm jam pervenerant, ubi illis videbatur insidiari,
Ver. 506.
ἀμοιξηδόν.
Ver. 508. —— εἴπῃ. AL. εἴποι.
Ver. 509. Τὴν δ᾽ ὃ ἑπέρην PT ἀμφὶ δύο στρα-
“οὶ. ᾿Αλέξανδρος μὲν ὁ Κοτιαεὺς οὕτω φησί. Δύω
στρατοὶ περιεκάθηντο σὴν πόλιν πολέροιοι, D πορ-
δεῖν ἀξιοῦντες αὐτὴν, ἢ σὰ ἡμίση λαβόντες ἀπιί-
ναι" οἱ δ᾽ ἔνδον ὄντες οὐκ ἐδέχοντο σὴν πρόκλησιν"
οἱ οὖν πολέμιοι, φησὶν, ἐνέδραν τινὰ ᾿ποιήσαντο τῶν
ποιμνίων, «καὶ σῶν βουκόλων, [fortasse βουκο-
λίων)] ἃ ἦν κτήματα τῶν ἐν 75 πόλει" ἅς. Por-
phyr. Quest. Ηοπιοτγῖο. 1. Ubi totus hic locus
fusé explicatur.
&poenb)s.] Cod. Harleian.
Ver. 510. λαμπόμενοι.} Cod. Harlezan.
λαμ πομεένω. Quod zqué ferri potest. Vide
suprà ad Z, 566.
Fer. 512. ἐπήρατον.] Deductum hoc
vocabulum, non ex igZzzi, (penultimam e-
nim tum necessarió produceret;) sed ex ἔρα-
'Tox. II.
μαι. Vide suprà ad ὦ, 67.
Ibid. ——— ἐέργει. ΑΙ. ἕ ἔεργεν.
Ver. 514. Tux μέν p ἄλοχοί σε φίλαι.
Καὶ ὃ ποιητὴς ἐν 75 ἀσπιδοποιΐᾳ b ὑπέρευ ταυτῷ
διεσάφησε. ᾿Ακέλει τὴν γυναικείαν ἰσχὺν μέχρι
πόσου τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις ὀνήσιμεον ἀπέδειξεν"
ὄπισθεν γὰρ τῶν ἐπάλξεων καὶ τειχῶν αὐτὰς μεε-
τὰ νηπίων καὶ γε θόντων καθ, eu, “τοιῶν" * Τεῖχος
** μέν ῥ᾽ ἄλοχοί σε φίλαι" καὶ νήπια τέκνα, Pind.
£s ἐφεσταότες, μετὰ δ᾽ ἀνέρες οὕς ἔχε γῆρας.᾽
“4»ϊϑέοέ. de Republ. lib. 9.
Ver. 519. ὑπολίζονες. Quá analogià
ex μέγας deducitur μείζων, eádem ex ὀλίγος
fit ὀλίζων. Unde fortassé legendum ὑπ᾽
ὀλίζονες ἦσαν. Quo modo legitur apud Por-
phyrium, Quest. -Homeric. 7.
Ver. 520. — ὅτε δή. Vide suprà ad ξ΄, 455.
Jbid. —— ὅθ, eQízi.] Cod. Harleian, ὅθι
σῷιν,
R
258 OMHPOY IAIAAOZ Σ΄. Lis. XVII.
Ἔν ποταμῷ, ὅθι 7 ἀρδρμὸς eq» πάντεσσι βοτοῖσιν,
Ἔνθ᾽ ἄρα τοί γ᾽ ἵζοντ᾽, εἰλυμένοι αἴθοπι χαλκῷ.
Τοῖσι δ᾽ ἔπειτ ἀπάνευθε δύω σκοποὶ εἵατο λαῶν,
Δέγμενοι, ὁππότε μῆλα ἰδοίωτο καὶ ἕλικας βοῦς.
Οἱ δὲ τάχα προγένοντο, δύω δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο γορνῆες» 525
Τερπόμενοι σύριγξι' δόλον δ᾽ οὔτι προνόησαιν.
Οἱ μὲν τὰ προϊδόντες ἐπέδραμον, ὦ Qu "δ᾽ ἔπειτα
Τάρνοντ' ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας καὶ πώεω καλὰ
᾿Αργεννῶν kay κτεῖνον ὃ ἐπὶ μηλοξοτῆρας.
Οἱ δ᾽ ὡς οὖν ἐπύθοντο πολὺν κέλαδον παρὼ βουσὶν, 580
ἹἹράων προπάροιθε καθήμενοι, αὐτί, ἐφ᾽ ἵππων
Βάντες ἀερσιπόδων μετεκίαθον' cipe δ᾽ ἵκοντο.
Στησάμενοι δ᾽ ἐμάχοντο μάχην ποταμοῖο 73 ὄχθας,
Βάλλον δ᾽ ἀλλήλους χαλκπήρεσιν ἐγχείησιν.
Ἔν δ᾽ Ἔρις, ἢ ἐν δὲ Κυδοιμυὸς ὁμιίλιεον, ἐν δ᾽ ὀλοὴ Κῆρ, 535
"Αλλον ζωὸν & εγχιουσῶ γεούτατον, ἄλλον ἄουτον,
Apud fluvium, ubi et aquatio erat omni pecori,
Ibi hi consederunt, tecti corusco aere.
His veró deindé seorsüm duo speculatores sedebant à copiis,
Observantes, siquando oves viderent et camuros boves.
Illi veró statim progrediebantur, duoque unà sequebantur pastores, 525
Oblectantes-se fistulis: insidias enim neutiquam praesenserant.
Ii quidem his prospectis incurrerunt, et continuó
Praedantes-abducebant boüm armenta et greges pulchros
Candidarum ovium ; interficiebant autem insuper pastores.
Illi veró ut audierunt magnum tumultum apud boves, 550
Pro concione sedentes, confestim equos
Conscendentes pedes-in-altum-attollentes insecuti sunt; moxque pervenerunt,
Consistentes veró pugnabant pugnam fluvii propter ripas,
Feriebantque invicem se aeratis hastis.
Inter eos autem Discordia, et Tumultus versabantur, et exitiale Fatum, 555
Alium vivum tenens recens-vulneratum, alium illaesum ;
Ver. 595. — δύω σκοποὶ] lta ex uno MS. Ver. 553. ἸΣτήσαμενοι. Vide suprà ad c,
edidit Barnesius. Al. δύο exei. 595; et ad y» 141.
Ver. 594, 525. — μῆλα —-— νομῆες. 7 Sug- Ver. 555. Ἔν A Ἔρις, ἐν δὲ Κυδοιμεὸς δμίλεον,
gerunt mihi hac verba, versum istum, A, i» δ᾽ ὀλοὴ Ke.
696 : Ἐν δ᾽" Ἔρις, ἐν δὲ Κυδοιμὸς ἐδύνεε
Εἵλετο, κρινάμενός, κε Tpimxóci , ἠδὲ νομῆας. Hesiod. ᾿Ασαὶς Ἥρακλ. ver. 156.
quem ita conjecturá pulcherrimá et certissi- sivit medio in certamine Mavors
má, ex Odyss. Q', 18, 19, emendavit Vir sum- Calatus ferro, tristesque ex zthere Di-
mae eruditionis Richardus Bentleius : ra.
Εἵλετο, κρίνας μῆλα σριηκόσι᾽ ἠδὲ νομῆας. Et scissá gaudens vadit Discordiá pallàá.
Vide ad locum. AEn. VIII, 700.
Fer. 5530. οὖν] Non hic vacat istud Ver. 556, 527. "Αλλον ζωὸν ἄλλον
« wy ' sed vim habet in connectendá senten- ἄσυτον, "AXAov σεθνειῶσα.) Λόγος δὲ, συνδέσμων
πὰ cum eo quod przcessit, ver. 527: Οἱ μὲν ἐξαιρεθέντων, σ“ολλάκις ἐμπαθεσσέραν καὶ κινητι-
σὰ σροὶ δόντες ἐπέδραμον, &c. Xu TEQUY ἔχει δύναμιν" ὡς ὃ τοιοῦτος, * "AAASy
Ibid. παρὰ βουσὶν. 4l. περὶ βουσίν. ε Qui ἔχουσα »εούτατον, ἄλλον ἄουτον, Αλλὸον
Ver. 551. "Leo. ] Cod. Harleian. Eip£ev.|** φεθνειῶτα κατὰ μόθον ἕλκε σοδοιῖν.᾽" Plutarch.
Quo modoet in uno MS. scriptum repperit | Quest. Platonicz, sub finem.
Barnesius. Ver. 556. γεούτατον.] Vox hac non ex
Lis. XVIII. OMHPOYT
IAIAAOZ Σ΄".
ἤΑλλον τεθνέιῶτω κατὰ μόθον ἕλκε ποδοῖ!ν.
e Ex: 52 ἢ 3 9 ὃ ^ e ^
Εἵμα δ᾽ ἐχ ἀμφ᾽ ὠμοισι δαφοινεὸν αἴζωωτι φωτῶν'
H " ab e N ν 2. CIE
Ὡ μίλευν δ᾽, ὥστε ζωοὶ βροτοὶ, ἠδ᾽ ἐμάγοντο,
P ͵7 E 59 δ 3! p X
Nexeov; T ἀλλήλων ἐρυον πατατεθνειῶτας. | 540
Ἔν δ᾽ ἐτίθει veioy μωλωκὴν, πίειραν ἄρουραν,
Εὐρεῖαν, τρίπολον" πολλοὶ δ᾽ ἀροτῆρες ἐν αὑτῇ
Ζεύγεα δινεύοντες ἐλάστρεον ἔνθα καὶ ἔνθα.
O; δ᾽ ὁπότε στρέψαντες i ἱκοίωτο τέλσον ἀρούρης,
Τοῖσι δ᾽ ἔπειτ᾽ ἐν “Χερσὶ δέπας μελιηδέος οἴνου δ45
Δόσκεν à ἀνὴρ ἐπιών" TOi δὲ στρέψασκον à ἀν ὄγῴθους;
"Iégoevos νειοῖο βαθείης σέλσον ἱκέσθαι.
Ἢ δὲ μελαίνετ᾽ ὀπισθεν, ἀρηρορμένῃ δὲ 6 ἐῴκει;
Χρυσείη περ ἐοῦσα" τὸ δὴ περὶ )αῦμν ἐτέτυκτο.
Ἔν δ᾽ ἐτίθει τέρνενος βωθυλήϊον" ἔνθα δ᾽ ἐριθοι 550
Ἵ , / / 2 320 οὐ
Hyor, ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἐγοντες"
Alium interfectum per proelium trahebat. pedibus.
Vestem autem habebat circum humeros admodüm-cruentatam sanguine humano :
Versabantur veró, tanquam vivi homines, atque pugnabant,
Cadaveraque suorum-invicem trahebant interempta. 540
Posuit in eo et novale molle, pingue arvum,
Latum, tertiatum: multi autem aratores in ipso
Juga convertentes agebant huc et illuc.
Ii autem quoties reversi pervenirent ad finem arvi,
Tis tunc in manus poculum praedulcis vini 545
Dabat vir obiens: illi autem convertebant-se ad suos quisque sulcos,
Cupidi novalis profundi ad terminum perveniendi.
Ipsum autem nozale nigricabat à-tergo, versoque-aratris simile-erat,
Aureum licét esset: hoc sané ingens miraculum effictum erat.
Posuit in eo et separatum-agrum | profundae segetis ; in quo operarii 550
Metebant, acutas falces in manibus tenentes :
ebr&w, Sed ex oe)rZZ» deducta est. "Vide su-
prà ad Z, 140. ad δ΄, 525. et ad ν΄, 192.
Ver. 537. 540. τεθνειώτα
σεθνειῶτας.) Vide suprà ad v, 46.
Ibid. κατὰ μόθον.) Vide suprà ad ὦ,
51. Ceterüm hic legit Heraclides Ponticus,
κατὰ χϑονός.
Ver. 559. ᾿Ω μίλευν.)] Cod. Harleian. 'Ω-
μίλεον. Quod eodem modo pronuntiandum ;
antepenultima enim necessarió producitur.
Vide suprà ad ver. 533 et 495.
Ker: 540. Νεκροὺς
Vide suprà ad “π΄, 591.
Ver. 541. 'E Y ἐσίδει νειὸν μαλακὴν. πρῶ-
“ες σοίνυν Ὅκμηρος σὰ σῆς πολιτείας διεῖλεν. Ἐν
γὰρ τῇ ᾿Ασπίδι —— ἐμπεριεχιομένας ἐποίησε δύο
πόλεις, PT) μὲν ἐν εἰρήνη καὶ εὐφροσύνῃ διάγουσαν,
Th» δὲ εν πολέμῳ σχολάξουσαν" καὶ παραθεὶς τὰ
ἑκατέρᾳ πρόσφορα, παρίστησιν ὅτι ὃ μὲν πολιτικός
irri Bios, ὁ δὲ στρατιωτικός. Οὐ παρεῖδε δὲ οὐδὲ
zoqTu-
κατατεθνειῶσας.
σὸν τρίτον σὸν γεωργικόν" ἀλλὰ καὶ TOUTOV ἔδειξεν,
ἐναργείωαν ὥμα καὶ κάλλος περιθεὶς σοῖς λόγοις.
ἐξισρα Halicarn. περὶ τῆς Ὃ μιήρου ποιήσεως,
11
"er. 541. 544.
Vide suprà ad £/, 142.
Ver. 542. σρίπολον. τρὶς ἐστραμμένην,
ἢ ἠροσριωσμένην. Schol.
Ver. 544, 545. 548. Οἱ δ᾽ —M——— — τοῖσι
δ᾽ "H2i.] Vide suprà ad ὦ, 56. et ad 9,
160. Malé Barnesius, O12 — Τοῖσίδ᾽ — "H3s.
Ver. 544. —— στρέψαντες. Cod. Harleian.
πρέψαντες.
Ver. 546. ---- σοὶ δὲ στρέψασκον.] Cod. Har-
leian. οἱ δὲ πρέψψασκον.
Ver. 549. Sau ἐσέτυκπο.] Si ϑαῦμα
πέτυκται dixisset, jam non constitisset 'l'em-
porum ratio. "Vide suprà ad Z, 57.
Ver. 551. "Hv, ὀξείας δρεπάνα; ἐν
σὶν ἔχοντες.) Τινὲς ἐνταῦθα, μετὰ à
E] CH
ρουραᾶν, ἀρούρης.
χες-
[11 NH.
260 OMHPOY IAIAAOZ Σ΄.
Lis. XVIII.
Δράγματα δ᾽ ἄλλα pem ὄγμον ἐπήτριμνα πίστον ebat e,
ἼἤΑλλα δ᾽ ᾿ἀμαλλοδετῆρες ὁ ἐν ἐλλεδανοῖσι δέοντο.
Τρεῖς δ᾽ ἄρ ᾿ ἀμαλλοδετῆρες ἐ ἐφέστασαν' αὐτὰρ ὄπισθε
Παῖδες δραγρυεύοντες, ἔ εν ἀγκαλίδεσσι φέροντες, ^ 8b
οι
᾿Ασπερχὲς παρέχον" βασιλεὺς δ᾽ ἐν τοῖσι σιωπῇ
Σκῆπτρον 6 ἔχων ἑστήκει eT 0'y pub) γηθόσυνος κῆρ.
Κήρυκες, δ᾽ ἀπάνευθεν ὑ ὑπὸ δρυὶ δαῖτα πένοντο"
Βοῦν δ᾽ ἱερεύσαντες μέγαν, eu pezov αἱ δὲ γυναῖκες
A eizvyoy ἐρίθοισιν; λεῦκ᾽ ἄλφιτα πολλὰ πᾶλυνον. 560
Ἔν δ᾽ ἐτίθει σταφυλῇσι μέγα Βείδουσαν. ἀλωῆν,
Καλῆν, χρυσείην" μέλανες δ᾽ ἀνὰ βότρυες 5 Zoo
"EerZzti δὲ κάμαξι διαμπερὶς ἀ ap γυρέησιν.
᾿Αμφὶ δὲ; πυσιγέην κἄπετον, περὶ Ü £& ἕρκος ἔλασσε
Κασσιτέρου᾽ μία δ᾽ οἴη ἀταρπιτὸς ἦεν eT. αὐτὴν, 565
T7 νίσσοντο φορῆες, ὅτε τρυγόφεν ἀλωήν.
Παρθενικαὶ ὃ δὲ καὶ ἠΐθεοι, ἀταλὰ φρονέοντες,
Manipuli autem alii rectá serie densi cadebant in-terram,
Alios veró manipulorum-ligatores vinculis constringebant.
Tres autem manipulorum-ligatores sequentes- "instabant: at poné
Pueri manipulos-colligentes in ulnis ferentes, 555
Usque porrigebant :
Rex veró inter hos silentio
Sceptrum tenens stabat super manipulorum-serie laetus corde.
Praecones autem seorsüm sub quercu convivium apparabant ;
Bovem nempé mactatum magnum hinc-indé curabant:
Mulieres autem
Coenam operariis, albas farinas multas immiscebant. 560
Posuit in eo et uvis admodüm gravatam vineam,
Pulchram, auream ; nigri autem per eam racemi erant :
Stabat autem innixa-palis ex-ordine argenteis.
Circüm autem, cyaneam fossam, circüm et septum duxit
Stanni :
una autem sola semita erat ad eam, 565
Quá ibant bajuli, quandó vindemiarent vineam.
Virgunculae autem et adolescentuli, teneris animis,
* ny, ὀξείας δρεπάνας i ἐν χερσὶν ἔχοντες, προσ-
γεάφουσιν σφίχον τοῦτον" “ Καρσὸὲν ᾿Ελευσινίης
* Δημήτερος ἀγλαοδώρυυ.᾽᾽ . Eustath. in Com-
ment. ad ver. 509.
Ver. 559. ἀμαλλοδετῆρες.} οἱ τὰ
δράγματα συνδεσμοῦντες, δ᾽ ἔστι τοὺς αὐλοὺς σῶν
ἀσταχύων. Schol.
Ver. 554. ἰφέστασαν. Vide suprà ad
μ΄, 88.
Ver. 551 et 565. —— Ἰστήκει.] Vide suprà
ad δ΄, 454, 492. et ad Z, 57.
Ver. 558. ἀπάνευθεν.) Vide suprà ad
&, 549.
Ver. 559. αἱ δὲ γυναῖκες Δεῖσνον Ἐρί-
δοῖσιν.
Thestylis et rapido fessis messoribus
aestu
Allia serpyllumque herbas contundit o-
lentes. Virg. Eclog. YI, 10.
Ver. 560. rA vov. ] "Vide suprà ad 4,
509. 538.
Ver. 561. βρίδουσαν.] De hujus vocis
prosodiá, um suprà ad μ΄, 559.
Ver. 562. μέλανες δ᾽ ἀνὰ.) dl. μέλανες
δ᾽ ἄρα.
Ver. 565. κάμαξι] XEcjAU;, οἵ εἶσι
ξύλα ὀρθὰ, σπαραπεπηγότα ταῖς ἀμαέλοις,
Schol.
Ibid. ἀργυρέῃσιν. «ΑἹ. ἀργυξέοισιν.
Ver. 564. κυανίην.) Vide suprà ad 4,
598.
Ver. 566. γίσσοντο.}] «ΑἹ. νείσσοντο.
Atque ita legit Codex ZZarleianus.
— " D ΞΘ ὌΨΩΝ
Lis. XVIII. OMHPOY IAIAAOS X.
Πλεκτοῖς ἐν 'ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν.
Τοῖσιν δ᾽ ἐν μέσσοισι. πάϊς φόρμιγγι λιγείη
Ἱμερόεν πιθάριζε' λίνον δ᾽ ὑπὸ. καλὸν dicis
Λεπταλέη φωνῇ" τοὶ δὲ p ῥήσσοντες ὁμαρτῆ
Μολπῇ 7 ἰῦγω ῷ τε, ποσὶ σκαίροντες ἕποντο.
MY ἀγέλην ποίησε βοῶν ὀρθοκραιράων"
Ai δὲ βόες χρυσοῖο τετεύχατο, κασσιτέρου T£,
Μυκηθμῷ δ᾽ ἀπὸ κόπρου ἐπεσσεύοντο νομόνδε
Πὰρ ποταμὸν κελάδοντα, περὶ ῥοδανὸν, δονωκῆα.
Χρύσειοι δὲ aures ἄμ ἐστιχόωντο βόεσσι
Τέσσαρες, ἐννέα δέ σφι κύνες πόδας ἀργοὶ ἕποντο.
Σμερδαλέω δὲ λέοντε δύ᾽ ἐν πρώτῃσι βόεσσι
Ταῦρον ἐρύγμηλον tirar ὁ δὲ, μακρὰ μερμυκὼς
Ἕλκετο' σὸν δὲ κύνες μετεκέαθον, ἠδ᾽ αἰζηοί.
Ta μὲν ἀναῤῥήξαντε βοὺς μεγάλοιο βοείην,
26ι
570
Sc
y
Ci
550
TTextilibus in qualis portabant praedulcem fructum.
His veró in mediis puer citharà argutà
Suavitér personabat; chordáque elegantér succinebat
TTenellà voce: hi autem ferientes-£erram simul
Cum cantuque sibiloque, pedibus tripudiantes sequebantur.
In eo et armentum fecit boüm capita-alté-ferentium :
Boves autem ex auro effictae erant, stannoque,
Cumque mugitu é stabulo ruebant ad-pascua
Praeter fluvium resonantem, admodüm rapidum, cannis-abundantem.
Aurei autem pastores unà ibant cum bobus
Quatuor, novemque illos canes pedibus celeres sequebantur.
'Terribiles veró leones duo inter primas boves
"Taurum graves-gemitus-edentem tenebant: is autem, alté mugiens
Trahebatur ; eumque canes recepturi-sequebantur et juvenes.
Illi quidem discerptà bovis magni pelle,
510
580
Ver. 569. Τοῖσιν δ᾽ ἐν μέσσοισι. οἷδε δὲ ὃ Ver. 511. --ταοὶ δὲ ῥήσσοντες.} Quá ratione,
item περὶ, ver. 576. et
Tones καὶ σὴν πρὸς ῳδὴν py nmi καὶ
ἐν τῇ ὁπλοπιοιΐῳ δὲ παιδὸς κιθαρίζοντος» ἄλλοι δ᾽
ὁμαρτῇ μολπῇ τε δργηθμῷ τε ἔσκαιρον. thene-
us, Lib. I, cap. 13.
ἐν δ᾽ ἄρα μέσσω
Ἵμερήεν κιθάριζέ σι Λητοῦς καὶ Διὸς υἱὸς;
ΣΧρυσείῃ φόρμιγγι -ττοτο--------,
Hesiod. ᾿Ασπὴς Ἥρακλ. ver. 201.
Ver. 570. λίνον δ᾽ ὑπὸ καλὸν ἄειδε." Ὅμη-
eor ἅτε drum "EXAfvIV. ὃν ἐπιστάμενος σοῦ
Λίνου TX σαθήματα, ἐπὶ ποῦ ᾿Αχιλλέως ἔφη «τῇ
ἀσαίδι ἀλλά τε ἐργάσασθαι σὸν Ἥφαιστον καὶ κι-
θαρῳδὸν παῖδα ἄδοντα is Λίνον" ““ Τοῖσιν δ᾽ iv μέσ-
** goi πάϊς φόρμιγγι λιγείῃ Ἵμερόεν κιθάριζε,
“Λίνον δ᾽ ὑπὸ καλὸν ἄειδεν." Pausanias, Lib.
IX, cap. 29. Sed quomodo in scuto depin-
gi potuit, quem caneret Citharista ἢ
δὲ hic producatur;
ἐρύγμηλον, ver. 580. et κατηρεφέας, ver. 589.
et ἔἤκελον, ver. 591. vide suprà ad ὦ, 51. Cacte-
rüm Codex ZHarleianus hic legit σοὶ δὲ πρήσ-
σόντες.
Ver. 576.
δανὲν δοναπκῆα.}
Hic viridis tenerá prztexit arundine ri-
pas
Mincius
πὰρ ποταμὸν —— περὶ ῥο-
Virg. Eclog. VII, 19.
, Ibid. —-— σερὶ ῥοδανὸν.) 4L. παραὶ ῥοδα-
νον.
Ver. 580. — Ἐχέτην.] Cod. Harleían. ἔχε-
7T0Y.
Ibi.
514,
μεμυκὼς.] Vide suprà ad B,
R3
202
e /, n ^
Ἔγκατα καὶ μέλαν αἵμνω λαφύσσετον" οἱ δὲ νομῆες ud
OMHPOY IAIAAOZ Z'.
Lis. XVIII.
el » 7 /, 7 3 4
Αὐυτως ἐνδίεσαν, ταχεας κύνας ὀτρύνοντες.
Οἱ δ᾽ ἤτοι δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων,
[61
oo
[1
Ἱστάμενοι δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ὑλάκτεον, ἐκ T. ἀλέοντο.
Ἔν δὲ γομυὸν ποίησε περικλυτὸς
᾿Αμφιγοήεις,
Ἔν καλῇ βήσση; μέγαν οἰῶν ἀργεννάων,
Σταθμούς φε, κλισίας τε» κωτήρε
φέας ἰδὲ σηκούς.
Ἔν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ᾿Αμφιγυήεις, 590
^ 3 “- dium. 9 19» "T
To izeXov, oio» zov. ἐνὶ Κνωσσῳ
3 /
£ugetn
Δαίδαλος ἤσκησεν κωλλιπλοκάμῳ ᾿Αριάδνη:
Ἔνθα μὲν ἠϊθεοι καὶ παρθένοι ἀλ
φεσί Sont
Ὡρχεῦντ᾽, ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχοντες"
Τῶν δ᾽ αἱ μὲν λεπτὰς ὀθόνας t ἔχι
ον. οἱ δὲ χιτώνας 595
Ejacro εὐνήτους, ἥκω στίλξοντας ἐλαίῳ"
Ν ,
Καί p αἱ μὲν καλὰς στεφάνας é
χον, οἱ δὲ μαχαίρας
Εἶχον χρυσείας ἐξ a ἀργυρέων Tuan,
Oi δ᾽ ore μὲν σρέξασκον t brun TUAE. πόδεσσι
Pen μάλ᾽, ὡς ὅτε τις τροχὸν ἄρμενον ἐν σωλάμησιν
600
"Ecópevos κεραμεὺς πειρήσετοι; PTT Ségeir
Viscera et nigrum sanguinem hauriebant :
pastores veró
Frustrà insequebantur, veloces canes hortatibus-incitantes,
Illi enim mordere quidem recusabant aversi à leonibus,
Stantes autem admodüm propé latrabant,
Fecit in eo et pascuum inclytus Vulcanus,
C
25
Gi
et evitabant.
Amoeno in saltu, magnum ovium candidarum,
Stabulaque, tuguriaque, tectaque ovilia.
In eo,et chorum vario-eflinxit-artificio inclytus Vulcanus, 590
Ei similem, qualem olim in Cnosso latá
Daedalus concinnavit comas-pulchrae Ariadnae.
Ibi quidem adolescentes, et virgines formosae
Tripudiabant, alter-alterius.ad carpum manus tenentes :
Horum autem illae quidem tenues linteas-vestes habebant, illi veró tunicas 595
Induti erant bené-textas, leniter nitentes oleo:
Et hae quidem pulchras coronas gerebant,
illi veró gladios
Habebant aureos pendentes ab argenteis balteis.
Hi autem quandoque quidem 2n orbem discurrebant doctis pedibus
Levitér admodüm, veluti cüim aliquis rotam aptatam manibus 600
Sedens figulus tentaverit, si currat :
Ver. 583. Ἔγκατα καὶ μέλαν αἷμα λαφύσ-
σιτον.] Vide suprà ad λ΄, 176.
Ver. 584. ὀσρύνεγσυς,ἢ Vide suprà ad
y, 44.
Fer. 591. Τῷ ἴκελον, οἷον πότ᾽ ἐνὶ Κνωσσῷ
εὑρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν.
Hic labor, ille domus et inextricabilis
error. ZEn. VI, 27.
Ver. 596. Eiaro εὐνήτους. Al. Ἐΐαται εὐνή-
του;. Quod Πιἷς ferri non potest, "Vide su-
prà ad ά, 9T. 4l. Efav ἐὐννήσους. 4l. Ei-
xw iUyy TOUS.
Ver. 597. ----- οἱ δὲ μαχαίρας Εἶχον. Κόσμον
TÉ αὐτοῦ 9 [χοροῦ]. ἀφηγούμενος, ἵνα δῆλον ἡ ἡμῖν στοιή-
σειν ὅτι ἡ σῶν ἀῤῥένων κίνησις ἐνόπλιος ἦν, vá λέ-
yu “ Καί ῥ᾽ αἱ μὲν καλὰς στιφάνας ἔχον, οἱ δὲ
"C μαχαίρας Εἶχον χεουσείας Ha" ἀργυρέων σελαμώ-
* yy," Dionys. Halicarn. zIntiq. Itom. Lib. 7.
Ver. 601. — αἴκε ϑέῃσιν.] Cod. Harleian.
QA ἐδέλησιν.
Lis. XVIII.
" AAXore δ᾽ αὖ Ses£aczor ἐπὶ στίχας
Πολλὸς δ᾽ ἱμιερόεντα χορὸν περισταθ'
Τερπόμενοι" δοιὼ δὲ κυδιστητῆρε,. κατ᾽
Μολπῆς ἐξάργχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους.
OMHPOY IAIAAOZ
263
ἀλλήλοισι.
e
044.06
αὐτοὺς
605
: Ἔν δ᾽ ἐτίθει" ποταμοῖο μέγα σθένος ᾽Ω κεανοῖο,
3i T ^
Avrwya πὰρ πυμάτην σάκεος πύκω ποιητοῖο.
Αὐτὰρ ἐπειδὴ τεῦξε σάκος μέγα τε στιβαρόν T£,
^ [.* Lo
Τεῦξ᾽ ἄρα οἱ ώρηκῶ φαεινότερον πυρὸς αὐγῆς"
Τεῦξε δὲ οἱ κόρυθα βριαρὴν, κροτάφοις ἀραρυῖαν,
610
Καλῆν, δαιδαλέην" ἐ ἐπὶ δὲ χρύσεον λόφον ἤ κε"
Τεῦξε 06 οἱ κνημῖδας ὃ εανοῦ κασσιτέροιο.
Αὐτὰρ ἐπεὶ πάνθ᾽ ὅπλω κάμε κλυτὸς ᾿Αμφιγυήεις,
Quandoque autem rursüs discurrebant per ordines invicem.
Multa veró pulchram choream circumstabat turba
Oblectantes-se :
Duo autem saltantes-in-caput inter ipsos
Cantum exordientes agebant-se per medios.
Posuit in eo et fluvii magnum robur Oceani,
Orbem propter extremum scuti affabré facti.
605
At postquam fabricatus erat Scutum magnumque solidumque,
Fecit ei Thoracem fulgentiorem ignis splendore :
Fecit ei et Cassidem validam, temporibus quadrantem,
610
Pulchram, multo-exornantem-artificio; aureamque Cristam superimposuit :
Fecit ei et Ocreas é ductili stanno.
At postquàm omnia arma elaborárat inclytus Vulcanus,
Fer. 604. Τερπόμενοι" δοιὼ δὲ κυδιστητῆρε κατ᾽
αὐτοὺς. Sic Odyss. 32115:
"Qs οἱ μὲν X xag
δῶμα
Τείσονες ἠδὲ ἔσαι Μενελάου κυδαλίμοιο,
ὑψερεφὲς μέγα
Τερπόμενοι": μετὰ δὲ Qu» ἐμέλπετο Dis
ἀοιδὸς,
Φορμίζων" δοιὼ δὲ κυξιστητῆρε κατ᾽ αὐὖ-
^
τους
Μολαῆς ἐξάρχονσες ἐδίνευον κατὰ μέσσον.
Ὁ δ᾽ ᾿Αρίσταρχος οὐ μόνον εἰς và σοῦ Μενελάου
συμπόσιον ἐμξαλὼν OUS προσῆκε στίχους, καὶ τῆς
Λακώνων παϊδείας ἀλλότριον ἐποίησε, καὶ τῆς τοῦ
βασιλέως σωφροσύνης" ἀλλὰ καὶ τοῦ Κρητικοῦ
χοροῦ σὸν ῳδὸν ἐξειλεν, ἐπιπεμῶὼν τὰ ποιήματα
“σὸν πρόπον coUToY ““ Ἰπολλὸς δ᾽ ἱμερός ντῶ χορὸν
“ περιΐϊσταθ᾽ ὅμιλος Τερπόμενος" δοιὼ X xv
* CurchTZO xac αὐτοὺς Μολπῆς ἐξάρχοντες y
'* ytyoy κατὰ Μέσσους.᾽ "Qr ἀνίατον γίνεσθαι
παντάπασι σὸ Ἐξάρχοντες, μηκέτι δυναμένης τῆς
ἐπὶ σὸν ὠδὸν ἀναφορᾶς σώζεσθαι. — dtheneus,
Lib. IV. cap. 27, 28.
Ver. 605. — CN, Ita edidit Barneszus
ex Eustathio; atque ita legit 4/hencus, loco
jam citato : Sic etiam legitur, Odyss. ?', 19.
«41. ἰδίνεον. Quod, ut opinor, nullo modo
ferri potest.
Ver. 606. Ἔν δ᾽ ἐτίθει ποταμοῖο μέγα σθένος
Ὡ κεανοῖϑ.)
Hzc inter tumidi laté maris ibat Imago
Aurea, sed fluctu spumabant ccerula cano.
“Ἐπ. VIII, 671.
'AuQi δ᾽ ἴτυν ῥέεν ᾿᾽Ω κεανὸς σ’λήθοντι ἔοι-
κώς"
Πᾶν δὲ συνεῖχε σάκος πολυδαίδαλον —.
Hesiod. ᾿Ασπὶς Ἡρακλ. ver. 514.
Ver. 609, ἄς. TE ἄρα οἱ ϑώρηκα φα-
εἰνότερον πυρὸς αὐγῆς" Τεῦξε δέ οἱ κόρυθα, βρια-
£A», TiUÉs δέ οἱ κνημῖδας ἕανοῦ κασ-
σιπέροιο.
"'Terribilem cristis galeam flammasque vo-
mentem,
Fatiferumque ensem, loricam ex zre ri-
gentem,
Sanguineam, ingentem:. qualis cum cz-
rula nubes
Solis inardescit radiis, longeque reful-
get :
Tum leves ocreas electro auroque recocto.
ZEn. VIII, 620.
ἄρα. JDeinceps
κόρυθα βριαρὴν. Αι.
Ibid.
Ver. 610.
βριαρήν.
Ver. 611. χρύσεον. Pronuntiabatur
χρυσοῦν. Nam prima necessarió producitur.
Vide suprà ad ν΄, 525.
Ver. 612. iz ).] Vide suprà ad ver.
552. et ad γ', 585.
΄
κυνεὴν
RA
264 OMHPOY IAIAAOZ X. Lis. XVIII.
Μητρὸς ᾿Αχιλλῆος ϑῆκε προπάροιθεν ἀείρας.
'H 2, ἰρηξ ὡς, ἄλτο XOT. Οὐλύμπου νιφόεντος, 615
'Γεύχεω μαρμαίροντω παρ Ἡφαίστοιο φέρουσα.
Coram matre Achillis posuit sublata.
Illa veró, accipiter tanquam, desiliit ab Olympo nivoso, 615
Arma coruscantia à Vulcano ferens.
Ver. 615. Ἢ δ᾽, ἴρηξ ὥς, 4.00 κατ᾽ Οὐλύμαον.)} Iiad. Q', 494. 5 ῥά S9' jv ἔρηκος
At Venus zthereos inter Dea candida| —Jbid.— νιφόεντος.) De hujus vocis proso-
nimbos diá, vide suprà ad μ΄, 280.
Dona ferens aderat 4 Ver. 616. Τεύχεα μαρμαίροντα vao ἫἩφαίσ-
“Ἐπ. VIII, 608. | τοῖο Φέρουσα.] Cod. Harleian. Τεύχεα καλὰ
ἴρηξ. Δασύνεται μὲν ὃ ἱέραξ, | φέρουσα παρ᾿ '"HQaírvoe ἄνακτος. Ut suprà
Ibid.
ψιλοῦται δὲ ἰωνικῶς ὃ “ ἴρηξ Eustath. 810} υϑΥ, 1987.
ΤΗ͂Σ,
OMHPOY IAIAAOX
'PAYOAIA, 3 TPAMMA Τ'.
"Yaoleri; τῆς 1. OMHPOTY 'Ραψῳδίας.
Ι]
΄ , 3 ^ D ε /
Θέτιδος κομισώσης Αχιλλεὶ τὰ ὁπλώ παρὰ Ηφαίστου, συναγαγὼν εἰς ἐκκλήσιαν
ἣν 7 d «ὦ 3 EE ^ ^M /, ὃ 1 me: LI δῶ ej ,
τοὺς Ελληνᾶς 0 "09$, ὠπορῤρήσιν ποιείται τῆς MVIOOGS κοί! λαμοώνει τῶ ὡρῶν ὥπερ αυ-
E SA 7 à , * e , c T: M δὲ 5 A z 9 , $5 » à ,
τῷ A'yaguuya θωσεῖν ὑπέσχετο. goQuv ς ὠνελομένων ἐκείνων, αὑτὸς ὥσιτος ÜiVLMLELVLG
ε , 4 /, , , - Nw ^ I Li ^ € - t ΕἸ 5) 5» P
ὁπλίζεται, καί στρατείαν ἐξώγει ἐπί τὸν πολερέον. Ο δὲ ὑστέρος τῶν (7714 αὐτὸν Ξαν-
1 s , S T ey lj , e à 7
θος τὴν ἐσορίξνην οὕτω ἀναίρεσιν κωτωρωντευετοιι" ὦ καὶ ἐπιπλήττει.
Ἔπσιγραφαί.
Ilse
Μήνιδος ἀπόῤῥησις.
"Ἄλλως.
Ταῦ δ᾽ ἀπίληγε χόλοιο; καὶ ἔκθορε Dios ᾿Αχιλλεύς.
"Haz μὲν κροκόπεπλος ἀπ᾿ Ὠκεανοῖο ῥοάων
᾿Ὥρνυθ᾽, ἵν ἀθανάτοισι φόως φέροι, ἠδὲ βροτοῖσιν.
Ἢ δ᾽ ἐς νῆας ἵκανε, Θεοῦ παρὰ δῶρα φέρουσα"
Εὗρε δὲ Πατρόκλῳ περικείρμενον ὃν φίλον υἱὸν,
Κλαίοντα λιγέως" πολέες δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὸν ἑταῖροι δ
7, , εν» 5 - ΄, ES ͵
Μύρονθ ' $0 ἐν τοῖσι παρίστατο δῖα Seo,
Αὐκοκὰ quidem croceo-peplo-induta ab Oceani fluentis
Exoriebatur, ut immortalibus lucem ferret et mortalibus.
Illa veró ad naves pervenit à deo dona ferens :
Invenit autem Patroclo circrumfusum suum charum filium,
Plorantem stridulé : multi autem circum ipsum socii 5
Lamentabantur; inter hos veró astitit augustissima dearum,
Ver. 1,9. ᾿Ηὼ; μὲν κροκόπεπλος ἀπ᾿ ᾽Ω-} lbid. ἀθανάτοισι. Similiterque in-
κεανοῖο ῥοάων "Ὡ ονυθ᾽.] frà ver. 22, ἀθανάτων. Vide suprà ad 4,
Oceanum interea surgens Aurora relin- | 598.
quit. ZEn. IV, 129. Ibid. —— φέροι] Cod. Harleian. φέρῃ.
croceum linquens Aurora cubile. γεν. 6. 'H δ᾽ ἐς νῆας ἵκανε, Θεοῦ παρὰ δῶρα
Ibid. 584. | φέρουσα.) Vide suprà ad σ΄, 615.
Vide suprà ad Z, 477. Ver. 5. Κλαίοντα λιγέως. Ἶ Quà ratione,
Ibid. ἀπ᾽ ᾿Ω κεανοῖ.} Cod. Harleian. | Κλαίοντα hic ultimam producat; item xara,
im ᾽᾿Ω χεανοῖο. ver. 59. et ἔχον, ver. 45. et γὰρ, ver. 49. vide
Ver. 2. "Ω ονυθ.] Vide suprà ad γ΄, 260, | suprà ad ὦ, 51.
266 OMHPOY IAIAAOSZ
Ἔν 7 ἄρα, οἱ φῦ χειρὶ» ἔπος T ἐφατ', ex T ὀνόμαζε'
Τέκνον ἐμυὸν, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, ἀχνύμενοί περ,
Κεῖσθαι, ἐπειδὴ πρῶτα Seo ἰότητι Deui hn
Tóm δ᾽ Ἡφαίστοιο πάρα κλυτὰ “τεύχεα δέξο,
Καλὰ μάλ᾽, oí. οὔπω TIG ἀνὴρ ὦμοισι φόρησεν.
"Oc ὥρα φωνήσασω Se κατὰ τεύχε ἔθηκε
Πρόσθεν ᾿Αχιλλῆος" τὰ δ᾽ ἀνέξραχε δαίδαλα πάντα.
Μυρμιδόνας δ᾽ ἄρα πάντας ἕλε τρόμος, οὐδὲ τις ἔτλη
"Avez εἰσιδέειν, ἀλλ᾽ ἐτρεσαν" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Ὡς eid L ὥς pu μᾶλλον ἔδυ χόλος" ἐν δέ οἱ ὄσσε
Δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων, ὡσεὶ σέλας, ἐξεφαανθεν"
Τέρπετο δ᾽ ἐν γείρεσσιν ἔχων 600 ἀγλαὼ δῶρα.
Αὐτὰρ ἐπεὶ φρεσὶν ἧσιν ἐτάρπετο, δαίδοιλω λεύσσων,
“ἄς,
Inque ejus haesit manu, verbaque fecit, dixitque:
* Fili mi, hunc quidem sinamus, dolentes licét,
* jacere, quandoquidem primàüm Deorum consilio interfectus est :
* 'Tu veró à Vulcano allata inclyta arma accipe,
* Pulchra admodüm, qualia nondum quisquam vir humeris gestavit."'
Sic sané locuta Dea arma deposuit
Ante Achillem: illa veró sonitum-edidere facta-artificiosé omnia.
Myrmidonas veró omnes cepit tremor, neque quis sustinuit
Contrà aspicere, sed territi-diffugerunt: At Achilles
Ut vidit, statim ipsum magis subiit ira; intus autem ei oculi
"Terribiliter sub palpebris, tanquam flamma, micuerunt :
Oblectabatur autem in manibus tenens dei splendida dona.
At postquàm mente suà delectatus est artificiosa aspiciens,
Lis: ΕΞ.
10
Ver; 1: ἄρα.] Ut fieri solet — E
Ver. 8. — ἐάσομεν.) Vide suprà ad 2', 42.
Ibid. — ἀχνύμενοί.) Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 10. Τύνη δ᾽ «Ἡφαίστοιο “ἄρα κλυτὰ Tib-
χεα δέξο.
En perfecta mei promissá conjugis arte
Ver. 11.
βλεφάροις.
leianus.
Ibid.— ἐξεφάανθεν.
edidit Barnes?us. «Αἱ. ἐξεφάανθη.
ut opinor, ferri potest.
ὑπὸ βλεφάρων.
Atque ita legit C
4l. ὑσὸ
ex Har-
Ita ex duobus MSS.
Utrumque,
Vide suprà ad y,
Munera. 4En. VIII, 612. | 435 et 617.
Ver. 19. — κατὰ vix ἔθηκε.) Cod. Har- Ver. 18. Τέρπετο δ᾽ i» χείρεσσιν ἔχων ϑιεοῦ
leian. κλυτὰ σεύχε ἔθηκε. Quo modo et ἰη ἀγλαὰ δῶρα.
uno MS. scriptum repperit Barneszus.
Ver. 19. πρόσθεν ᾿Αχιλλῇος.} «ΑἹ.
πρόσθε ποδῶν.
Ibid. ἀνίξραχε. ] De hujusmodi ὀνομα-
σοποιϊα, Vide suprà ad γ΄, 563. et ad δ΄, 125 et
455.
Ibid. —— δαίδαλα. Al. φαίδιμα.
Ver. 16. «Ως 42, ὥς μιν Sic apud. Vir-
gilium :
Ut. vidi, ut perii, ut me malus abstulit
error ἢ Virg. Ecl. VIII, 41.
Item apud Theocritum :
Xo; ἴδον, dg ἐμάνην, ὡς μευ cipi ϑυμὸς
Αὐτοῦ
ἰάφϑθη. Idyll. YI, 82.
"Qs dX, ὡς ἰμάνηγ ὡς ἐς βαθὺν ἅλλετ᾽
ἔρωτα. Idyll. YII, 42.
Ille deze donis et tanto laetus honore
Expleri nequit, atque oculos per singula
volvit :
Miraturque, interque manus et brachia
versat
Terribilem cristis galeam —————.
ZEn. VIII, 617.
Talia, per clypeum Vulcani, dona. pa-
rentis,
Miratur. Ibid. 729.
Quorum priore in loco Pzrgzlum Homero su-
periorem existimat Scaliger, Pot. Lib. V.
cap. 3.
Ver. 19. — Qgiriv ἦσιν irZemiro.] Cod.
Harleian. φρεσὶν 4e: πετάρπετο. dl. φρεσὶν
ἧσιν Vrfomtro, οἵ φρεσὶ ἣσί τ᾽ ἐτέρπετο.
Arg XIX. OMHPOY IAIAAOZXZ T. 267
Αὐτίκα μητέρα ἣν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα" 20
Μῆτερ ἐμὴ» τὰ μὲν ὅπλα Θεὸς πόρεν, 0i. ἐπιεικὲς
»,» ἢ
ἜρΥ que ἀθανάτων, μηδὲ βροτὸν ἄνδρα σελέσσαι"
No δ᾽ ἦτοι μὲν ἐγὼ “ωρήξομοι" ἀλλὰ μάλ᾽ αἰνῶς
Δείδω, [i μοι τόφρα. Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν
Μυῖαι καδδῦσαι κατὰ χαλκοτύπους ὠτειλὰς 25
Εὐλὰς ἐγγείνωνταιν ἀεικίσσωσι δὲ νεκρόν"
(Ἐκ δ᾽ αἰὼν πέφαται,) κατὰ δὲ vom πάντα mmm i.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα Seo Θέτις ἀργυρόπεζα"
Τέκνον, μῆ τοι ταῦτω μετὼ φρεσὶ σῇσι μελόντων"
Τῷ μὲν ἐγὼ πειρήσω ἀλωλκεῖν ἄγριω φῦλα 80
Μυῖας, αἵ ῥά T6 Φώτας ἀρηϊφάτους κατέδουσιν.
Ἤν περ γὰρ κεῖταί ἢ ys τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν;
Aid τῷδ᾽ i ἔσται χρὼς ἔμπεδος, ἢ ῇ καὶ ἀρείων.
' AAA σύ y εἰς οὐγορὴν καλέσας ἥρωας ᾿Αχαμιοὺς,
Μῆνιν ἀποειπῶὼν ᾿Αγαμέμινονι; ποιμένι λαῶν, 35
Aij μάλ᾽ ἐς πόλεμον “ωρήσσεο, δύσεο δ᾽ ἀλκῆν.
"Os (ipu φωνήσασα; μένος πολυθαρσὲς ἐνῆκε.
᾿ Continuó matrem suam verbis alatis allocutus est : 20
* Mater mea, haec quidem arma deus dedit, qualia par
* Opera esse immortalium, neque mortalem virum perfecisse :
* Nunc veró ego quidem me armabo ; sed perquàm graviter
* 'T'imeo, ne mihi intereà Menoetii fortem filium
* Muscae ingressae per aere-inflicta vulnera
* Vermes intus generent, deturpentque cadaver ;
“ (Vita nempe adempta est,) inque corpore omnia putrescant."
Ei autem respondit deindé dea 'l'hetis pedes-argentea :
* Fili, ne tibi haec in animo tuo sint-curae :
* Ab hoc quidem ego conabor arcere improba examina S0
* Muscas, quae sané viros pugnà-interfectos comedunt.
* Etsi enim jaceat vel integrum in annum,
Usque ei erit corpus incorruptum, aut etiam melius,
* Quin tu ad concionem vocatis heroibus Achivis,
* [rà renunciatà Agamemnoni, pastori populorum,
* Continuó prorsüs ad pugnam armator, indueque fortitudinem."
Sic quidem fata, animos audentissimos immisit.
τῷ
Im
t3
οι
Fer. 25. — ϑωρήξομαι.] Notandus hic maxi-| — Ver. 53. τῷδ᾽.) «ΑἹ. «ay.
mé proprius vocis Medie Usus. Me ipse ar- Ver. 55. Μῆνιν ἀποειπῶν. ] Nullá ex analo-
mabo. Vide suprà ad y, 168. et ad y', 141. |già produci potest istud 4. Pronuntiabatur
Ver. 26. ἀεικίσσωσι.) Recte, ut opinor, fortasse ἀπουειπὼν, vel apovvetpon. Vide su-
cum duplici σ. Vide suprà ad Z, 140. prà ad ὦ, 542. 4l. ἀπανειπών. lta infrà Q',
Ver. 27. πίφαται. Vide suprà ad Z, | 285.
57. et ad £e» 164. "Ov ῥά τ᾽ ἕναυλος ἀποέρσει ———.
Ibid. σαπείῃ.} Al. σαπήη. Et ver, 529. ejusdem libri :
Ver. 51. — αἵ ῥά σε. Quc 'scilicàt —-—. Μή μιν ἀποέρσειε -------
Ver. 52. — "Hv περ.] Cod. Harleian. E1 περ. Ver, 56. — δύσεο. Vide suprà ad £, 109.
268 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Τ΄. Lis. XIX.
Πατρόκλῳ δ᾽ αὖτ ἀμξροσίην καὶ νέκταρ ἐρυθρὸν
Στάξε κατὰ ῥινῶν, ἵνα οἱ χρὼς ἔμπεδος εἴη.
Αὐτὰρ ὁ βὴ παρὰ Siva »ωλάσσης δῖος. ᾿Αγιλλεὺς,
Σμερδαλέα i ἰάχων, ect» δ᾽ ἥρωας ᾿Αχαιοὺς"
Καί ῥ᾽ οἵπερ τὸ πάρος γε γεῶν ἐν ἀγῶνι μένεσκον,
O/ τε κυξερνῆται, καὶ ἔχον οἰήϊα γηῶν,
Καὶ ταμίαι παρὰ νηυσὶν ἔσαν, σίτοιο δοτῆρερ'
Καὶ μὴν οἱ τότε y εἰς ὠγορὴν ἰσαν; οὕνεκ, ᾿Αχιλλεὺς
᾿Εξεφάνη, δηρὸν δὲ μάγης ἐπέπαυτ᾽ ἀλεγεινῆς.
Ta δὲ δύω σκἄζοντε βάτην᾽ "Agtos “εράποντε,
Τυδείδης τε μενεπτόλεμος, καὶ δῖος ᾿Οδυσσεὺς,
Ἔγχει ἐρειδορένω" ἔτι γὰρ ἔχον ἕλκεα λυγρά"
Καδὸὲ μετὰ πρώτῃ ἀγορῇ ἕζοντο κιόντες.
Αὐτὰρ ὁ δεύτατος ἦλθεν da ἀνδρῶν. ᾿Αγαμέμυνων,.
Ἕλκος ἔχων" καὶ γὰρ σὸν ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
Ora Κόων ᾿Αντηνορίδης χωλκήρει δουρί.
Αὐτὰρ ἐπειδὴ πάντες ἀολλίσθησαν ᾿Αχαιοὶ»
Τοῖσι δ᾽ ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αγιλλεύς"
Patroclo veró ambrosiam et nectar rubrum
Instillavit per nares, ut ei corpus incorruptum esset.
Ibat autem prater littus maris nobilis Achilles,
Horrendüm vociferans, excitabatque heroas Achivos:
Et quicunque etiam anteà navium in coetu solebant manere,
Quique gubernatores, et tenebant clavos navium,
Et promi- -condi apud naves erant, cibi dispensatores :
Et hi tunc sané ad concionem ibant, quód Achilles
In conspectum-se-dederat; diü enim pugná abstinuerat tristi.
At duo claudicantes ibant Martis famuli,
Tydidesque bellicosus, et nobilis Ulysses,
Hastae innitentes ; ; adhuc enim habebant vulnera gravia :
In primá autem concione consederunt profecti,
At ultimus venit Rex virorum Agamemnon,
Vulnus habens: etenim illum in asperà pugná
Vulneraverat Coon Antenorides aeratá hastà.
Verüm postquam omnes congregati sunt Achivi,
Inter eos exurgens locutus est pedibus celer Achilles :
40
45
50
55
40
50
Ver. 59, 40. Στάξε
— Aicràp.] Codex Ver. 45. —— LL Cod. Harleian. ἰήϊα.
Harleianus inter hos duos versus inserit, Ver. 46. — izízavr.] Ita Cod. Harleian.
Ἡ piv ἄρ᾽ ὡς ἔρξασ’ ἀπίξη Θέτις ἀργυρόπεξα. | «Αἱ. ἀπέπαυτ᾽.
Ver. 41. Σμερδαλία ἰάχων. Vide suprà ad Ver. 49. —— ἕλκεα Awypm.] ΑἹ. ἄλγεα λύ-
δ΄, 456. yet.
Ver. 49,
μένεσκον.] Manere. solebant. Ver. 53. Ora] Vide suprà ad ν΄, 192.
Ita optime constat Temporum ratio. Vide| Jbid. Ojv& Κόων ᾿Αντηνορίδης." Suprà, X
suprà ad ν΄, 84. et ad 4, 57. 252.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAO:XZ T'. 269
᾿Ατρείδη, ἢ 7 ἄρ Ti τόδ᾽ ἀμφοτέροισιν ἄρειον
Ἔσλετο, σοὶ καὶ ἐμοί" ὅτε "al TD; & yon κῆρ,
Θυμοξδόρῳ ἔριδι μενεήναμεν, εἵνεκα κούρης.
Tz» ὄφελ ἐν νήεσσι, κατακτοίμνεν ἼΆρτεμις i id,
Ἤματι τῷ» ὅτ᾽ ἐγὼν TT “Λυρνησσὸν ὀλέσσας"
Τῷ x οὐ τόσσοι ᾿Αχαιοὶ ὀδὰξ ἔλον ἄσπετον οὐδας,
Δυσμενέων ὑπὸ χερσὶν, ἐμεῦ ἀπομηνίσαιντος.
Ἕκτορι μὲν καὶ Ῥρωσὶ TÓ κέρδιον" αὐτὰς ᾿Αχαιοὺς
Δηρὸν € pulis καὶ σῆς ἔριδος βμινήσεσθαι ὁ ὀΐω.
᾿Αλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι 8 £L LUV, ἀχνύμενοί T2,
Θυμοὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον dapes. ἀνἄγκῆ.
Νὺν δ᾽ ἤτοι μὲν ἐγὼ παύω χόλον, οὐδέ τί με xe
3 7 LEY , , , ᾽ ^
᾿Ασκελέως αἰεὶ [uEVEDAVEuEV* ἀλλ᾽ γε “ἄσσον
" Ψ / 7 , ἈΝ
Οτρυνον πόλερυόνδε καρηκορνόωντῶς Αγαιοῦς,
60
* Atride, omninó hoc utique utilius
** Foret, tibi et mihi; quandó nos quidem dolentes corde,
* Animum-rodente contentione irati-fuimus, gratià puellae.
* Hanc debuit in navibus occidisse Diana sagittà,
* Die illo, quo ego cepi Lyrnessum populatus :
** 'Tum sané non tot Achivi mordicüs prehendissent immensum solum,
* Hostium manibus-strati, me iram-fovente.
* Hectori quidem et Trojanis hoc utilius: at Achivos
* Diü meae et tuae contentionis memores-fore puto.
** Sed ea quidem anté-acta-esse sinemus, dolentes licét,
* Animo in pectoribus nostro domito necessitate.
* Nunc veró ego sané impono-finem irae, neque omninó me par est
* Pertinacitér usque irasci: sed age ocyüs
“« Hortatibus-concita ad proelium comantes Achivos,
60
65
Ver. 56. ᾿Ατρείδη, ἡ ἄρ vi] Συνάγων δὲ [Ὁ-
μηρος} αὐτοὺς [Agamemnonem et Achillem] εἰς
σαὐτὸν ἀλλήλους ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας μεταμελου-
ξνουφ᾽ σὸν μὲν τῆς Θέτιδος ἐκξοῶντα, τς ᾿Ατρείδη,
^ 5 5 ἄς Ti σόδ᾽ ἀμφοτέροισιν ἄφειον ἼἜσ“πλετό σοι
“ καὶ ἐμοὶ," εἶτα ἐπαρώμενον τῇ προφάσει TZ;
ἀπεχθείας καὶ ἀπαριθμούμενον, φὰς ix σῆς μήνιδος
συμφοράς" τὸν βασιλέα δὲ αἷς πιώμοενον Δία, καὶ μοί-
ρας, καὶ ᾽᾿Εριννῦν" δοκεῖ μοι διδάσκειν, ὦ ὥσπερ ἐν δρώ-
ματι, (τοῖς προκειμένοις ἀνδράσιν οἷς οἷον εἰκόσι χρώ-
μένος.) ὅτι xe σοὺς μὲν βασιλέας μηδὲν ὕξρει
πράττειν, | μηδὲ τῇ δυνάμει χρῆσθαι πρὸς ἅπαν, μηδὲ
ἐφιέναι “τῷ ϑυμῷ καθάπερ ἵππῳ ϑεασεῖ, χήτει
χαλινοῦ, καὶ ἡνιόχου φερομένῳ" παραινεῖν δὲ αὐτοῖς
στρατηγοῖς, ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ δυσχεραίνειν,
φέρειν δὲ ἐγκρατῶς καὶ πράως τὰς ἐπιτιμήσεις,
&c. Julian. Inperat. Orat. 11. Sub initio.
Ibid. ἢ do τι τόδ᾽.) AL. ἢ ἄρτι Ty.
Ver. 57—65. ἀχνυμένω ἀχνύμενοί.)
Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 58. Θυμοξήρῳ io] Cod. Harleian.
Θυμοξόρου ἔριδος.
Ver. 59. Τὴν δφ: λ᾽ ἐν νήεσσι κατακτάμεν "Ag-
£p] "Oc: δὲ οἱ αἰφνίδιοι ϑάνατοι τῶν quac
κῶν ᾿Αρτέμιδι ἐδόκουν ἀνακεῖσθαι, ὡς οἱ τῶν ἀν-
δρῶν σῷ ᾿Απόλλωνι,, πολλαχοῦ λέγει ὃ Ἰποιητής.
Eustath.
Ver. 60. —— Λυρνησσὸν. Πόλις σῆς Ὕπσο-
σπλακίου Θήξης τῆς Κιλικίας. Schol.
Ver. 61. — ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας. Vide
suprà ad β΄, 418.
Ver. 62. — ἀπομηνίσαντος.) Vide suprà ad
1, 496.
Ver. 65. — προτετύχθαι.) Δοκοῦντα σπρογε-
yavtyzi, | Schol. inedita in Codice Harlezano,
ad e", 119.
Ibid. ἐάσομεν.) Vide suprà ad δ΄,
42.
Ver. 67. Νῦν δ᾽ 4vo.] Cod. Harleian. Νῦν
δή va.
Ver. 69. "Ὄτρυνον πόλεμόνδε) Vide suprà
ad y, 44.
Jbid.— καρηκομόωντας. Vide suprà ad y,
510.
270
OMHPOY IAIAAOZ T'.
Lis. XIX.
"OQeg ἔτι καὶ Τρώων πειρήσορνοιι ἀντίος ἐλθὼν, 70
» $ 3
Aix ἐθέλωσ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἰαὔειν" ἀλλά τιν οἴω
᾿Ασπασίως αὐτῶν γόνυ κάρμνψειν, og κε φύγησι
Da , e » »
Δηΐου ἐκ πολέμοιο UT. ἔγχεος ἡμετέροιο.
"Qs ἔφαθ᾽:
οἱ δ᾽ ἐχάρησαν ἐὐκνήμιδες ᾿Αχαιοὶ,
Μῆνιν ἀπειπόντος μεγαθύμου ΠΠηλείωνος. "8
Τοῖσι δὲ καὶ μμετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν᾿᾽ Αγαμέρινων,
Αὐτόθεν εξ ἕδρης; οὐδ᾽ ἐν μέσσοισιν ἀναστάς"
^ φίλοι, ἥρωες, Δαναοὶ» σεράποντες᾿᾿ " Agios,
"Eeraórog μὲν κωλὸν ἀκουέμεν, οὐδὲ & ἔοικεν
"Y GG XXe χαλεπὸν γὰρ, trio p. ὑενόν — ἐόντα.
᾿Ανδρῶν δ᾽ ἐν πολλῷ ὁμώδῳ πῶς
Ἢ εἴποι ;
80
κέν mue ἀκούσαι,
βλάξεται 02, λιγύς ACA ἐὼν ἀγορητής.
Πηλείδη μὲν ἐγὼν ἐνδείξομιαι" αὐτὰρ ei ὄχλοι
Σύνθεσθ᾽, ᾿Αργεῖοι, μῦθόν τ᾽ εὖ γνῶτε ἕκαστος.
* Ut adhuc etiam Troum periculum-faciam obvius profectus,
sed aliquem puto
*" Num velint apud naves pernoctare :
* Libentér ipsorum genu flexurum esse, qui quidem effugerit
* Ardenti ὃ proelio fugatus vi hastae nostrae."
Sic dixit :
Laetati autem sunt bené-ocreati Achivi,
Irae cüm renunciásset magnanimus Pelides.
-
m1
Inter hos autem locutus est et rex virorum Agamemnon,
Ex-eo-ipso-loco, à sede, neque in medios prodiens stabat :
* Q amici, heroés Danai, famuli Martis,
** Stantem quidem decet vos audire, neque convenit
τ Interpellare:
grave enim, peritus licét quis sit.
80
* Virorum autem in magno tumultu quomodo quis audire possit,
* Vel dicere? Impeditur autem, canorus licét concionator.
* Ad Pelidem quidem ego orationem-dirigam :
sed vos caeteri
** Intelligite, Argivi, sermonemque diligentér cognoscite quisque.
8 g quisq
Ver. Ἴ0. ἀντίος ἐλθὼν. dl. ἀντίον
ἐλθών.
Ver. 72. ᾿Ασπασίως. Vide suprà ad
&, 140.
Ibid.— γόνυ xZusus.] Recentiorum non-
nullos hanc phrasin de submzsszone et suppli-
catione accepisse testatur Eustathius. Mire
autem JBarnesius: “ Libentór in genua se
* submissurum, JDeo gratias agentem, quid |*
** evaserit." — Meliüs Porphyrius : Οἱ φεύγον-
σις, τεταμένον ἔχουσι τὸ γόνυ" οἱ δὲ καθήμενοι,
κεκαμμένον. ᾿Ασπασίως οὖν, φησι, καθεδεῖται τῶν
φευγόντων" Tig ἐκ σοῦ πολέμου" ὃς καὶ ἀναπαύσει
ἑαυτὸν, καὶ cà σκέλη, ἐκ τοῦ συντόνου τῆς φυγῆς
δρόμου καθίσας. Quest. Homeric. 22.
Ver. 77. ἐν μέσσοισιν ἀναστάς. «Α]. ἐν
μέσσοισι παραστάς.
Ver. 79. ἑσταότος μὲν καλὸν ἀκουέμεν.) Ei-
δὼς ὃ ᾿Αγαμέμνων, ὅτι μέλλει ϑορυξεῖσθαι, ὡς
αἴσιος γεγονὼς φθορᾶς τῇ Ἑλληνικῇ σσρατιᾷ,
ἡσυχίαν ἑαυτῷ προκατασκευάζει, λέγων δύσ-
κολον εἶναι ἐν πολλῷ ϑορύξῳ διαλέγεσθαι" ἔνιοι
δὲ καθεζόμενον σὸν ᾿Αγαμέμνονα ὑπενόησαᾶν Pnpen-
γορεῖν. Schol. MSS. apud Barnesium. ᾿Αρί-
σσάρχος itn παραίτησιν ἔχειν và» λόγον" ὡς,
διὼ có σετρῶσθαι, σοῦ ᾿Αγαμέμινονος συγχωρεῖν
ἀξιοῦντος, εἰ καθήμενος λέγοι" καὶ, φασὶ, ^
τοῦτο ἀνέθηκε πὸ, “ Αὐτόθεν ἐξ ἕδρης, οὐδ᾽
* μέσσοισιν ἀναστάς.᾽ ἼΑσοσος δὲ ἡ Sapien.
σις" οὐ γὰρ τὸν πόδα πέσρωται,. ἀλλὰ σὴν χεῖρα"
οὕφως δὲ τέτρωται, ὥστε μικρὸν ὕσσερον, αὐτὸς
ἀποσφάστει σὸν κάπρον. ᾿Ἐδν προσκείμενος δὲ
ὁ στίχος 5 v» * Αὐσόθεν ἐξ ἕδρης, ἀπουσός
μεθα, ἐκ σοῦ σῶν ᾿Αριστέων συνεδρίου" cm ἐν
ἐκείνοις ὄντα λέγειν αὐτὸν, καὶ οὐκ i» μέσῳ
τῷ πλήθει. Porphyr. Quest. .Homeric. 295.
Toi; σοῦ ἱσταότως ἐκτείνουσι τὴν λήγουσαν" καὶ
ἐπίῤῥημα λαβόντες αὐτὸ, ἑσταότως φασὶ τὸ εὐ-
σταθῶ; καὶ ἡσύχως" ἵνα λέγῃ, ὅτι δεῖ μετὰ ἧσυ-
κίας ἀκούειν. Eustath.
[18. ΧΙΧ.
Πολλάκι δή μοι τοῦτον ᾿Α χαιοὶ μυῦθον ἔειπον»,
Καί τέ με γεκείεσκον' ἐγὼ δ᾽ οὔκ αἰτιός epus
᾿Αλλὰ Ζεὺς, καὶ Μοῖρα, καὶ ἠεροφοῖτις ᾿Ἐρωνὺς,
Οἱ τέ pa εἰν ἀγορῇ φρεσὶν ἐμξάλον ἄγριον ἄτην,
Ἤ ματι τῷ; óT ᾿Αχιλλῆος γέρας αὐτὸς ἀπηύρων.
᾿Αλλὰ τί κεν ῥέξαιμι; S06 διὰ πάντω τελευτῷ.
Πρέσξα Διὸς συγάτηρ᾽ Ατη, 2 πάντας ἀᾶται,
Dinonír; τῆς μέν ED ἁπαλοὶ πόδες" “οὐ γὰρ ἐπ᾿ οὔδει
Πίλναται, ἀλλ᾽ (ot ἥγε κατ᾽ ἀνδρῶν. κράατα Bares
Βλάπστουσ᾽ ἀνθρώπους" κατὰ δ᾽ οὖν ἕτερόν γε πέδησε.
Καὶ γὰρ δή νύ ποτε Zr ἄσσωατο, τόν περ ἄριστον
᾿Ανδρῶν ἠδὲ Sev Quo" ἔμμεναι" ἀλλ᾽ ἄρω καὶ τὸν
"Hen ϑῇῆλυς £ ἐοῦσα, δολοφροσύνης à ἀπάτησεν,
Ἤκματι TÀ, 0T ἔμελλε βίην Ἡρακληείην
᾿Αλκμήνη tss ἐυστεφάνῳ ἐνὶ Ores.
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ T. 271
90
** Saepe jam mihi hunc Achivi sermonem dixerunt,
* Et mihi convitiari-soliti-sunt: ego autem non in-causá sum,
* Sed Jupiter, et Fatum, et per-tenebras-vagans Eriunys,
* Qui mihi in concione menti injecerunt saevam noxam,
* Die illo, quo Achillis praemium ipse abstuli.
** Sed quid facerem? Deus omnia perficit.
“ Veneranda nempe Jovis filia Ate, [ Nora,] quae omnes noxá-afficit,
* Perniciosa: hujus quidem molles pedes ; non enim ad solum
* Appropinquat, enimveró illa per virorum capita incedit,
* Laedens homines : alterum enim saltem concertantium malo-irretit.
* Etenim jam olim Jovem laesit, quem tamen potentissimum
* Hominum et deorum dicunt esse; sed sané etiam hunc
* Juno, foemina licét, dolis decepit,
* Die illo, quo erat vim Herculeam
* Alcmena paritura pulchris-cinctá-muris in Thebe.
5,
Ca
90
— ——————————————————
Ver. 85. δὴ. Vide suprà ad ξ΄, 455. βαίνει, ἀλλ᾽ imi ᾿μαλϑακαῦ. Plato in Convivio.
Ver. 86. νεικείεσκον.) Vide suprà ad| Ibid. τῆς μέν.] Cod. Harleian. τῇ μέν.
ver. 42. et ad β΄, 221. Atque ita in uno "M S. scriptum repperit Bar-
neszus.
Ver. 93.
Ibid. — ἐγὼ δ᾽ οὐκ αἴτιός εἶμι, ᾿Αλλὰ Ζεὺς.}
Non tibi Tyndaridis facies invisa La-
ἀλλ᾽ ἄρα ἥγε.]} De hujus-
cana modi syntaxeos elegantià et venustate, vide
Culpatusve Paris; verüm inclementia Di- | suprà ad γ', 409.
vüm Ver. 94. κατὰ D οὖν ἕτερόν γε πέδησε.}
Has evertit opes. ——
ZEn. II, 601.
Fati ista culpa est
"Eyz γοῦν τινα ξέλαψεν, ὅ ὅτι μὴ πολλούς. Schol.
Malé. | Vox enim ἕτερον hoc sensu accipi
nullo modo potest. Eustathius recté exponit,
τῶν ἐριζόντων σὸν ἕτερον.
Senec. (Εαΐρ. ver. 1019.
Ver. 91 et 129. — ἀᾶτα.. Vide suprà ad
f, 116. Ver. 95. Καὶ γὰς δή νύ cart Ζῆν ἄσσατο.]}
Ver. 92. σῆς: μέν 3 ἁπαλοὶ πόδες. AL. Καὶ γὰρ δή νύ ποτε Ζῆν ἄσατο. ΑἹ. Καὶ γὰρ
Ὅμηρος "Acn Ssóv σε φασὶν εἶναι καὶ ἁπαλήν" ] δή ποτε Ζῆν᾽ ἀάσσατο. — Legendum fortasse
σοὺς γοῦν πόδας αὐτῆς ἁπαλοὺς εἶναι λέγων" Καὶ γὰρ δή ποτε Ζῆν ἀάσατο. Vide suprà ad
* —«üs μέν 9 ἁπαλοὶ σόδες" οὐ γὰρ ἐπ᾽ οὔδει
1 Πίλναται, ἀλλ᾽ ἄρα ἥγε κατ ᾿ ἀνδρῶν κράατα
E: βαίνει." Καλῷ οὖν un Boxer τεκμηρίῳ σὴν
ἁπαλότητα ἀποφαίνειν, ὅτι, οὖκ ἐπὶ σκληροῦ
A , 940.
273 98.
βίην Ἡρακληείην. Vide suprà
ad »', 758.
Ver. 99, —— στεφάνῳ ἐνὶ Θήξη.1 Κατατε-
272 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Τ΄. Lis, XIX.
τοι óy. εὐχόμενος μετέφη πάντεσσι Syeoimi"
Κέκλυτέ μευ, πάντες τέ “οὶ, πᾶσαί τε ϑέαιναι,
"OQe εἴπω, τά με Suus ἐνὶ στήθεσσιν à ἀνώγει"
UM ἄνδρα, φόωσδε ῥογοστύκος Εἰλείθυια
᾿Εχφανεῖ, ὃς πάντεσσι περικτιόνεσσιν ἀνάξει,
Τῶν ἀνδρῶν γενεῆς, οἵ SY αἵμωτω ἐξ ξ ἐρυεῦ εἰσί.
Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια "Hem
Ῥευστήσεις, οὐδ᾽ αὖτε χέλος μύθῳ ἐπιθήσεις.
E; δ᾽ ἄγε, νῦν μοι ὀμοσσον, ᾿Ολύμπιε, καρτερὸν ὅρκον,
Ἢ gv τὸν πάντεσσι περικτιόνεσσιν ἀνάξειν,
Ὅς κεν ἐπὶ ἤματι τῶδε πέσῃ μετὰ ποσσὶ γυναικὸς
Τῶν ἀνδρῶν, oi σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης.
Ὥς ἔφατο: Ζεὺς δ᾽ οὔτι δολοφροσύνην ἐνόησεν,
᾿Αλλ᾽ ὀμοσεν μέγαν ὅρκον, ἐπειτῶ δὲ πολλὸν ὠάσθη.
Ἥρη δ᾽ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο,
Καρπαλίμως δ᾽ ἵκετ᾽ Apos ᾿Αχαιξκὸν, ἔνθ᾽ ὥρα 1103
᾿Ιφθίμην ὥλογον Σθενέλου IIseagi&0oto*
Ἢ δ᾽ ἐκύει φίλον. υἱὸν, ὁ δ᾽ ἕδδοριος εἱστήκει μείς"
Ἔκ δ᾽ ἄγαγε πρὸ φύωσδε, καὶ ἠλιτόμηνον ἐόντα"
᾿Αλκχμήνης δ᾽ ἀπέπαυσε τόκον, σχέθε δ᾽ Εἰλειθυίας"
* Ille sané glorians dixerat inter omnes deos ;
* * Auscultate mihi, omnesque dii, omnesque deae,
* * Ut dicam, quae me animus in pectoribus jubet :
* * Hodie virum in-lucem partuum-doloris-praeses Ilithyia
* * Edet, qui omnibus finitimis imperabit,
* * Eorum hominum ex genere, qui sanguine ex meo sunt.
* Hunc veró dolos-meditans allocuta est veneranda Juno ; 5
* * Mentieris, neque finem tandem sermoni impones.
* * Eja autem age, nunc mihi jura, Olympie, firmum jusjurandum,
*"' Reverà eum "omnibus finitimis imperaturum,
* * Quisquis die hoc ceciderit intra pedes mulieris
* * Eorum hominum, qui tui ex sanguine sunt generis,
* Sic dixit: Jupiter autem neutiquam fraudem sensit,
* Sed juravit magnum juramentum, deindé veró magnum malum-accepit. ]
* Juno autem impetu-facto reliquit verticem Olympi,
* Statimque pervenit Argos Achaicum, ubi utique norat
νά Generosam uxorem Stheneli Perseidae :
* Ea veró gestabat-utero charum filium, septimo ineunte mense :
100
105
110
115
100
10
a
110
115
* Eduxit autem in- lucem, nondüm licét assecutum justum-mensium-numerum ;
* Alcmenae veró inhibuit partum, repressitque llithyias :
tre cu ...... Dem ue Rr EE PEN ELLE Lo oo
σειχισμένῃ, μεταφορικῶς, διὰ và ὑπὸ ᾿Αμφίονος | tuisti, age, &c.] Vide suprà ad /, 167.
καὶ Ζήθου αὐτὴν σετειχίσθαι. Schol. Ver. 119. ἀάσθη.] Similitérque infrà
Ver. 109. ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγει. «ΑἹ. ἐνὶ στή- | ver. 156. ἀάσθην" Vide suprà ad i, 116.
δισσι κελεύει. Ver. 114. Ἥρη Y ἀΐξασα λίπεν ἑΐον Οὐλύμ-
Ver. 105. οἵ 9'.] Qui scilicet. σοιο.1 Vide sufrà ad 25 925.
Ver. 106. Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα. Ver. 115. — ἔνθ᾽ ἄρα. ] Ubi videlicit ——.
— simulatà mente locutam. ZEn. IV, 105. Ver 117.
Ver. 108. Ej δ᾽ ἄγε. Sin ita reverà sta- | 454. 492. et ad 4, 37.
εἱστήκει.) Vide suprà ad δι,
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T". 273
Αὐτὴ δ᾽ ἀγγελέουσα, Δία Κρονίωνα προσηύδα: 120
Ζεῦ πάτερ, ἀργικέραυνε, ἔπος τί τοι ἐν φρεσὶ ))ήσω"
Ἤδη à ἀνὴρ γέγον᾽ ἐσθλὸς, ὃ ὃς ᾿Αργείοισιν ἀνάξει»,
Εὐρυσθεὺς, Σθενέλοιο πάϊς Περσηϊάδαο,
Σὸν γένος" oU οἱ ἀεικὺς ἀνασσέμεν ᾿Δργείοισιν.
Ὥς φάτο" σὸν δ᾽ ἄχος ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε βαθεῖαν" 125
Αὐτίκα δ᾽ εἷλ᾽ "Arq κεφαλῆς λιπαροπλοκάμμοιο,
Χωόμενος φρεσὶν 271 καὶ ὄμωοσε καρτερὸν ὅρκον,
Μήποτ᾽ ἐς Οὔλυμπόν TE καὶ οὐρανὸν ἀστερόεντα
Αὖτις ἐλεύσεσθαι " Avq», ἢ πάντας ἀᾶται.
Ὃς εἰπὼν, ἐρῥέψεν ἀπ οὐρανοῦ ἀστερόεντος, 130
Χ ειρὶ περιστρέψ ας" τάχα, δ᾽ ἵκετο ἔργ᾽ ἀνθρώπων.
Τὴν αἰεὶ στενοί TY, δθ' εὸν φίλον υἱὸν ὁρῷτο,
Ἔργον ἀεικὲς ἔχοντα, oT Εὐρυσύῆος ἀξθλων.
Ὡς καὶ ἐγὼν, ὅτε δ αὖτε μέγας κορυθαίολος ' Ἕκτωρ
᾿Αργείους ὀλέεσκεν ἐπὶ πρύμνησι γέεσσιν, 135
Οὐ δυνάμην λελαθέσθ᾽ ἄτης» 7 πρῶτον οἰάσθην.
᾿Αλλ᾽ ἐπεὶ (QUU UU καί m φρένας ἐξέλετο Ζεὺς»
** Ipsa autem renuntiatura factum, Jovem Saturnium allocuta est ; 120
* * Jupiter pater, rutuli-fulminis-missor, rem quandam tibi in mentem ponam :
* * Jamjam vir natus est nobilis, qui Árgivis imperabit,
* * Eurystheus, Stheleni filius Perseidae,
* * "Tuum genus: non ei indignum est imperare Argivis.
* Sic dixit: Eum veró dolor acutus in mente feriit profundà : 125
* [llicó autem corripuit Aten capite nitentibus-capillis-ornato,
** [ratus animo suo, et juravit firmum juramentum,
* Nunquam in Olympumque et coelum stellatum
* Redituram Aten, quae omnibus noxam-infert,
** Sic fatus, projecit à coelo stellato, 130
* Manu circumrotatam : statim autem pervenit ea ad opera hominum.
* Hujus operà semper ingemiscebat 7s, quandó suum charum filium videret,
* Opus indignum sustinentem, sub Eurysthei laboribus.
** Sic et ego, quandó nempé ingens pugnam-expedité-ciens Hector
* Argivos perdebat ad puppes navium ; 135
* Non poteram oblivisci noxae, quà semel laesus fueram.
* At postquàm noxam-accepi, et meam mentem eripuit Jupiter,
Ver. 120. Κρονίωνα. De hujus vocis| . ut duros mille labores n
prosodiá, vide suprà ad ὦ, 265 et 597. Rege sub Eurystheo, fatis Junonis iniquz,
Ver. 192, — yéy.] Vide suprà ad ὦ, 57. Pertulerit : ZEn. VIII, 191.
Ver. 126. — λιπαροσλοκάμοι..) 44]. λιπα- Ibid. ὑπ᾽ Εὐρυσέόῆος.} 4l. πρὸς Εὐρυσθῆος.
φοκρηδέμνου. Ver. 154. — κορυθαίολος.) Vide suprà ad
Ver. 128—150. οὐρανὸν ἀστερόεντα β΄, 816.
οὐρανοῦ ἀστερόεντος.] Vide suprà ad 6, 571. Ver. 155. ὀλέεσκεν.] Cod. Harleian.
Ver. 151. — περιστρέψας.) Cod. Harleian. | ὀλέκεσκεν.
“περιτρέψας. Ver. 157. 'AAX ἐπεὶ ἀασάμην, καί μεν Qoi-
Fer. 152—135. — στενάχεσχ,᾽ — ὀλέεσκεν.Ἶ | νας ἐξέλετο Ζεὺς. Post hunc versum, alium ex
Vide suprà ad ver. 42. et ad ν΄, 84. Eustathio inserit Barnesius -
Ver. 155. Ἔργον ἀεικὲς ἔχοντα, ὑπ᾽ Εὐρυσ- “Ἢ οἴνῳ μεῤύων" ἤ μ᾽ ἔξλαψαν ϑεοὶ avrei,"
ézos ἀΐόλων.
Tox. II. S
274 OMHPOY IAIAAOX T".
"Aa ἐθέλω ὠρέσα!» δόμεναί T ὠπερείσι᾽ ἄπονα. ᾿
'AAX ὄρσευ πόλεμόνδε, καὶ ἄλλους ὄργυθι λαούς"
Δῶρα δ᾽ ἐγὼν ὅδε πάντα παρασχεῖν, ὄσσω τοι ἐλθὼν
Χϑιζὸς ii “λισίησιν ὑπέσχετο, δὶ ig ᾿Οδυσσεύς.
ΕΠ δ᾽ ἐθέλεις, ἐπίμεινον, ἐπειγόμενός περ ἄρηος"
Δῶρα δέ τοι σεράποντες, t ἐμῆς παρὰ νῆος ἑλόντες,
Οἰσουσ᾽, ὄφρα ἴδηαι, 0 τοι μενοεικέα δώσω.
Τὸν y ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αγιλλεύς"
᾿Ατρείδη; κύδιστε, ἄγωξ ἀνδρῶν, ' Αγάμερνον,
Δῶρα μὸν Qi ἐθέλῃσθα παρασχέμιεν, ὦ ὡς ἐπιεικὲς»
"Her ἐχέμεν, πάρα cor νῦν δὲ μνησώμεθα γἄρμις
Aia μάλ᾽" οὐ γὰρ χρὴ πλοτοπεύειν ἐνθάδ᾽ ἐόντας;
Οὐδὲ διατρίξειν" i ἔτι γὰρ μέγα ἔργον ἄρεκτον'
"Os κέ τις αὖτ᾽ ᾿Αχιλῆα μετὰ πρώτοισιν ἴδηται.
yy Agel Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας:
Ως 06 τις ὑμυείων μεμνημνένος ἀνδρὶ μα χέσθω.
Τὸν δ᾽ ἀπαμειξόρνενος προσέφη πολύμητις ᾿Οδυσσεύς"
Mzà' οὕτως, ἀγαθός 7p ἐὼν, “)εοείκελ᾽ ᾿Αγιλλεῦ,
** Iterüm volo placare, dareque infinita dona.
* At exurge ad pugnam et caeteras excita copias :
** Dona autem ego ipse omnia praebebo, quaecunque tibi profectus
* Hesternus in tentoriis promisit nobilis Ulysses.
** Sin vis, expecta, festinans licét ad certamen :
* Dona autem tibi ministri, meá ex nave sumpta,
"' Ferent, ut videas, quód tibi animum-placantia dabo."
Hunc autem respondens allocutus est pedibus velox Achilles :
* Atride gloriosissime, rex virorum, Agamemnon,
* Dona quidem si vis praebere, ut aequum est,
** Vel retinere, in tuá potestate est: nunc veró recordemur proelii
Statim prorsüs; non enim decet verbis-tempus-terere hic manentes,
* Neque moras-trahere: Adhuc enim magnum opus infectum ;
* Ut aliquis utique rursüs Achillem inter primos videat
*- Hastá aereá Trojanorum perdentem phalangas.
“ Sic veró et aliquis vestrüm memor cum viro pugnet."
Hunc autem respondens allocutus est abundans-consiliis Ulysses :
* Ne tamen sic, strenuus licét sis, deo-similis Achille,
Lis, XIX.
140
145
150
155
140
145
150
155
qui tamen hoc in loco non satis apté cohz-
ret. Vide suprà ad í, 119.
Fer. 188. "As, ἰδέλω ἀρέσαι, δόμενα! T ἀσε-
eiie ἄποινα. τῆς Βρισηῖδος σὴν ἀφαίρεσιν εἰς
σὴν " Aany ἀναφέρων ὁ ᾿Αγαμέμνων, ὅμως e AS,
“ ἐθέλει ἀρίσαι, δόμενα v ἀπερείσι᾽ ἄποινα."
Καὶ γὰρ τὸ δέεσθαι, τοῦ μὴ καταφρονοῦντος ἐσσί"
καὶ σαπεινὸς φανεὶς ὁ ἀδικήσας, ἔλυσε τὴν cà;
ὀλιγωρίας δόξαν. Plutarch. ie) &o yneías,
Ver. 159. — δρνυθ,. Vide suprà ad γ', 260.
Ver. 145. — πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλιύ; "Vide
suprà ad Z, 45 et 58.
Ver. 148. "He ἐχέμεν, πάρα ea. Al. Eic
ἐχέμεν, παρά σο. Quo modo legit et d
Harleianus.
Ver. 150. —— ἔσι γὰρ μέγα ἔργον ὁ ἄρεκτον.Ἶ
"Hr περὶ τῆς Τιασροκλοῦ σαφῆς λέγει, ἢ τῆς σοῦ
Ἕκτορος ἀναιρέσεως. Schol. Rectiüs autem hoc
in universum de bello nondum confecto dic-
tum intelligas.
Ver. 155. “Ὡς δέ τις. 1 Al. * Q3E σις.
Ver. 155, — ϑεοείκελ᾽.] Vide suprà ad β' 623.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T'.
Νήστιας ὄτρυνε προτὶ Ἴλιον υἷας ᾿Αχαιῶν
Τρωσὶ μμουχιεσσοριένους" ἐπεὶ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἔσται
Φύλοπις, εὖτ᾽ ἂν πρῶτον ὁμιλήσωσι φάλαγγες
Ανδρῶν, ἐν δὲ Seüg πνεύσῃ μένος ἀμφοτέροισιν"
᾿Αλλὰ πάσασθαι ἄνωχθι Sors ἐπὶ νηυσὶν ᾿Αχαιοὺς
Xírov καὶ οἴνοιο" τὸ γὰρ, μένος ἐστὶ καὶ ἀλκή.
Οὐ γὰρ ἀνὴρ πρόπαν ἢ d ἐς 76A10V καταδύντα
᾿Ακμηνος σίτοιο δυνήσεται ἄντα μάχεσθαι.
Εἴπερ γὰρ Su γε μενοινάω πολεμίζειν,
᾿Αλλά τε λάθρη γυῖα βαρύνεται, ἠδὲ κιχάνει
Δίψα τε καὶ λιμὸς, βλάξεται δέ τε γούνατ᾽ ἰόντι.
"Oc δέ x' ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενος καὶ ἐδωδῆς,
᾿Ανδράσι δυσμενέεσσι πανηριέριος πολεμυίζει,
Θαρσαλέον γύ οἱ ἦτορ ἐνὶ φρεσὶν, οὐδέ τι γυῖα
Πρίν καίμρει, πρὶν πάντας ἐρωῆσαι πολέμοιο,
"AXI ἄγε, λαὸν μὲν σκέδασον, καὶ δεῖπνον ἄνωχθι
“Ὅπσλεσθαι" τὰ δὲ δῶρα ἄναξ agar" ᾿Αγαμέρινων
Οἰσέτω ἐς μέσσην ἀγορὴν, ἵγω πάντες Aout
᾿Οφθαλμοῖσιν ἴδωσι, σὺ δὲ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῆς.
“ Jejunos impelle ad Ilium filios Achivorum
* Cum Trojanis pugnaturos: quia nom Zn exiguum tempus erit
* Certamen, postquàm primüm .congressae-fuerint phalanges
" Virorum, Deusque inspiraverit animos utrisque :
** Sed vesci jube velocibus in navibus Achivos
* Cibo et vino; hoc enim, robur est et vis.
* Neque enim vir totum diem usque ad solem occidentem
* Expers cibi poterit contra hostem pugnare.
* Licét etenim animo utique prompto-sit ad-pugnandum,
** 'Tamen simul sensim membra gravantur, et occupant eum
“ Sitisque et fames, noxamque trahunt genua eunti,
* Qui veró vir vini satur et cibi,
** Cum viris hostibus totam diem pugnat,
* Audens omninó ei animus in praecordiis, neque quicquam membra
“ Priüs defatigantur, quàm omnes recedant à pugna.
** Sed age, populum quidem dimitte, et jentaculum jube
* Instrui: dona autem rex virorum Agamemnon
*" Ferat in mediam concionem, ut omnes Achivi
*^ Oculis videant, tuque animo tuo laetéris.
160
170
160
165
———— — ————————————————— M — — M
Ver. 167. — μα χεσσομένους. All. μα χησο-
μένους. Al. μα; χησόμενος.
Ver. 159. σπνεύσῃ.] 44]. πνεύσει. 141.
Ver. 167.
κορεσσάμενος. .] Quum se zpse
saturaverit. "Vide suprà ad ver. 25. et ad y,
Ver. 165. — βαρύνετα, ἢ Victorius, Var. Lect.
lib. XX XVIII. cap. 21. ait, ex vetere Scho-
liaste, hoc vocabulum unum esse eorum, quz
σημασίαν ἐναργεστάτην ἔ χουσι, et appellantur
ἀναμίλλησα ; quibus, omni contentione adhi-
bità, melius nihil aptiusque excogitari possit.
Ver. V1l.— σκέδασον Vide supra ad ὦ,
140. Caterüm Codex Harleianus hic legit
κέδασον.
Ver, Y74. — σὺ δὲ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς.ἢ Ἶ Ita
ex Eustathio edidit Barnesius. Al. σὺ δὲ φρεσὶν
σιν ἰανθῇς.
S2
276 'OMHPOY lAIAAOZ T. Lis. XIX.
7 , e 5 , : ἢ ^ τ
᾿Ομνυέτω δέ voi ὅρκον, ἐν ᾿Αργείοισιν ἀναστὰς, 175
^ € , ΄ NS ^
Μήποτε τῆς εὐνῆς ἐπιδήμεναι, ἦδὲ μιγῆναι; |
ἜΙ Sépug ἐ ἐστὶν, ἄναξ, ἢ ἤτ' ἀνδρῶν ἤ ἥτε γυναικῶν.
Καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ Suus € ἐνὶ φρεσὶν ἵλαος ἔστω.
Αὐτὰρ ἔπειτά σε δαιτὶ ἐνὶ κλισίης ἀρεσάώσθω
Πιείρῃ, H7 μή τι δίκης ἐπιδευὲς ἔχῃσθα. 180
᾿Ατρείδη» σὺ δ᾽ ἔπειτα δικαιότερος καὶ ἐπ᾿ ἄλλῳ
Ἔσσεαι" οὐ μὲν y&e Ti νεμεσσητὸν, βασιλῆα
ecu
"Ανδρ᾽ ἀπαρέσσασθαι, ὅτε τίς πρότερος χαλεπήνῃ.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν, ᾿Αγαμέμννων"
Χαίρω σεῦ, Λαερτιαδη, τὸν μῦθον à ἀκούσας" 185
Ἔν polen γὰρ πάντα διΐκεο καὶ κατέλεξας. ᾿
Ταῦτα δ᾽ ἐγὼν ἐθέλω ὁ ὀμόσαι, κέλεται δέ με Soc,
Οὐδ᾽ ἐπιορκήσω, πρὸς δαίμονος" αὐτὰρ ᾿Αχμλλεὺς,
Μιμνέτω αὖθ, τέως yt, ἐπειγόμιενός περ denos,
Mupoére δ᾽ ἄλλοι πάντες ἀολλέες» ὄφρα κε δῶρα 190
7 ᾽ 4 N ΄
Ex κλισίης ἔλθωσι, καὶ Op4A0, πιστὰ τἀμνωμοεν. 3
N , , ^ JN Ἔ N 5 7 NN ra
Σοὶ ὃ QUT σύδ᾽ ἐγὼν ἐπιτελλορνοι, ἠδὲ 46.60,
, ΄ , ^ ^
Κρινάμνενος κουρήητῶς (eio 7110 0.6 TT OLVOUY C402,
* Juret autem tibi jusjurandum, inter Argivos surgens, 175
* Nunquam hujus cubile ascendisse se, vel mistum-fuisse,
* Quà mos est, Rex, et virorum et mulierum.
* Quin et tibi ipsi animus in praecordiis placidus sit.
* Ac deindé te convivio in tentoriis conciliet
** Lauto, ut né quid juris mutilum habeas. 180
* Atride, tu veró deindé aequior et in alium
* Eris: Haudquaquàm enim indigne-ferendum, regem
** Virum placare, quandó quis prior injuriam-fecerit.""
Illum veró vicissim allocutus est rex virorum, Agamemnon :
* Gaudeo tuo, Laértiade, hoc sermone audito : 185
“ Recté enim et ordine omnia obiisti et enumerásti,
* Haec sané ego volo jurare, jubetque me animus,
* Neque pejerabo, per deum: Sed Achilles
* Maneat hic eoásque saltem, festinans licét ad certamen ;
* Manete et alii omnes congregati, donec dona 190
“ E tentoriis venerint, et foedera fida ferierimus.
* Tibi veró ipsi hoc ego praecipio, et jubeo, ὁ Ulysses,
* Delectis juvenibus primoribus universorum- Achivorum,
γεν. 177. Ἧι ϑέμις ieciy.] Deest hic versus | 61e ἀπαλλάξαι, καὶ ἐξιλάσασθαι. Porphyr. Quest.
in Codice Harleiano, Homeric. 19. Ubi Editiones quidem Por-
Ver. 180. — ἵνα μή σι δίκης ἐπιδευὲς ἔχησθα. 71» yrii, s βασιλῆϊ," habent; ipse autem, * βα-
“ἵνα μηδὲν ἐλλίπῃ qv ὀφειλόντων πρὸς σὲ δικαίως | “ ciAzu, legisse videtur.
σραχθῆναι. Schol. Ver. 183. — ἀπαρίσσασθαι.] Jarnesius le-
Ver. 189. — οὗ μὲν γάρ «i νεμεσσητὸν, βασι- gendum conjicit ἐπαρίσσασθαι.
λῆα "Axle ἀπαρέσσασθαι.} ᾿Αμφίθολον, διὰ τὴν Ver. 188. — πρὸς δαίμονος. ] “Αἱ. πρὸς δαίμονας.
αἰτιατικήν' ἔστι δὲ ὃ λόγος περὶ τοῦ βασιλέως" Ver. 190. — ὄφρα κε δῶρα. Al. εἰσόκε δῶρα.
οὖ νεμεσητὸν, εἰ βασιλεὺς ἄνδρα βλάψας καὶ τῆς Ver. 191. —— ἔλθωσι. Al. ἔλθησι.
ἀδικίας προὐπάρξας, ἀπαρψίσηται αὐπόν' ἔσεαι δὲ TO Ver. 198. Κρινάμενος.] Vide suprà ad ὦ,
ἀπαρίσασθαι, τὸ τῆς ἀρῆς ἐσξραι ATO τῆ; βλά- | 509. 214. 558. et ad $3 454.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOXZ T.
Δώρα ἐμῆς παρὰ νηὸς ἐνειπέρεν, ὅσσ᾽ A
Χϑίζον v ὑπέστημεν δώσειν, ἀγέμεν τε γυναῖκας.
Ταλθύξιος δέ pi ὥκα κατὰ στρατὸν εὐρὺν ᾿Αχαιῶν
Κάπρον € ἑτοιμασάἄτω σωρμέειν Ad τ΄, ᾿Ἠελίῳ τε.
Τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσίφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
᾿Ατρείδη, κύδιστε, ἀναξ ἀνδρῶν, ᾿Αγάμερινον,
"Αλλοτέ περ καὶ μᾶλλον ὀφέλλετε ταῦτα πένεσθαι,
'Οππότε TIG Lid πολέμοιο γένηται,
Καὶ μένος οὐ τόσον ἦσιν ἐνὶ στήθεσσιν à ερυοῖσι"
No» δ᾽ οἱ μὲν κέαται ,“δεδαϊ γμένοι; οὺὃς ἐδάμιωσσεν
Ἕκτωρ Πριαμίδης» 5 07ε οἷ Ζεὺς κῦδος ἔδωκεν"
Ὑμεῖς δ᾽ ἐς gari» ὁ ὀτρύνετον" da ἂν ἔγωγε
Nov μὲν ἀνώγοιμι πτολεμυίζειν υἷας ᾿Αχαιῶν
Νήστιας; ἀμήνους" ἅμα δ᾽ ἠελίῳ καταδύντι
Τεύξεσθαι μέγα δόρπον, ἢ ἐπῆν τισαίμεθα λώξην.
Πρὶν δ᾽ οὕπως ὧν ἔμοιγε φίλον κατὰ λαιμὸν ἱείῃ
Οὐ πόσις, οὐδὲ βρῶσις, ἑταίρου τεθνειῶτος,
"Oc quoi ἐνὶ «λισίη δεδαι γρυένος ὀξέϊ γωλκῷ
* Dona meá à nave afferto, quot Achilli
* Heri polliciti-sumus nos daturos esse, adducitoque mulieres.
* 7Talthybius autem mihi ocyüs per castra lata Achivorum
* Aprum quaesitum-apparet mactandum Jovique, Solique."'"
Hunc autem respondens allocutus est pedibus velox Achilles :
* Atride, gloriosissime, rex virorum, Agamemnon,
* Aliàs certé potiüs debetis haec procurare,
“ Quandó aliqua post-cessatio à pugnà fuerit,
« Et martius ardor non tantus sit in pectoribus meis :
* Nunc veró illi quidem jacent confossi, quos domuit
* Hector Priamides, quandó ei Jupiter gloriam praebuit ;
* Vos autem ad cibum urgete: Ego sané omninà
* Nunc quidem hortarer pugnam-inire filios Achivorum
* Jejunos, impastos ; ut vero sol occiderit,
* Parare magnam coenam, postquàm ulti essemus contumeliam.
*" Anté veró nequaquàm mihi quidem meum per guttur demittetur
* Nec potus, neque cibus, sodale mortuo,
* Qui mihi in tentorio confossus acuto aere
Ibi. — “ούρητας ἀριστῆας. Καὶ Ὅμηρος δὲ Ver. 900.
ταῦτα. Al. mTÉvT A.
φοὺς νέους στρατιώτας ἱσουρῆτας] προσηγόρευσε" Ver. 902.
ὧν Καὶ πάλιν (infrà, ver. 248.] | 4, 598.
ςς
- δῶρα ΠΑ Εν ον ᾿Αχαιῶν. — Strabo, Ver. 205.
271
200
205
210
195
jzi.] Cod. Harleian. εἶσιν.
Z Κρινάμενος ε κουρῆτας ἀριστῆας σ΄ἀναχαι- Ver. 204. —— ΤΙρια μίδης.] Vide suprà ad
βρωτὺν ὀτρύνετον. Quà ra-
Geograph. Lib. X tione, Baur», hic ultimam producat; itena
Ver. 194. Δῶρα ἐμῆς παρὰ νηὸς ivuxtusw.] | vit, ver. 216. vide suprà ad 4, 51.
Strabo, loco j jam citato, legit ; Δῶρα eris Tu- Ver. 208. Τεύξεσθα.. «41. Τεύξασθαι.
gk νηὸς ἰνέγκειν. dl. ἐμῆς παρὰ νηὸς iweyxi-| — Ibid. σισαίμεθα Vide suprà ad ὅ,
μεν. 116. et ad »', 329.
Ver. 197. —— ἑτοιμασάτω.] Vide suprà| Ver. 210. σεθνειῶσος. Vide suprà ad ;'
ad &, 140. 46.
Ss
278
OMHPOY IAIAAOZ T'*.
Lis. XIX.
^ 95:9 , / , N 3t 4 ^
Κεῖται, ἀνὰ πρόθυρον τετραμμένος" ui ὃ ἐτοιροι
Μύρονται" τό μοι οὔτι μετὰ φρεσὶ ταῦτω μέμηλεν,
, ^ ΄ Ps vCH Fe " / , ^
Αλλαὰ Qovoc T£, 90M φέροι, καὶ ἀργῶώλεος στόνος ἀνδρῶν.
Τὸν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη πολύμητις ᾿Οδυσσεύς"
215
Ὦ ᾿Αγιλεῦ, Πηλέως υἱὲ, μέγα φέρτατ' ᾿Αχαιῶν,
Κρείσσων εἷς ἐμέθεν καὶ φέρτερος οὐκ ὀλίγον περ
Ἔγχει, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήμνατί κεν προξωλοίριην
ἸΠολλόν' ἐπεὶ πρότερος γενόμην, καὶ πλείονα οἶδα"
Τῷ roi ἐπιτλήτω κραδίη μύθοισιν ἐμοῖσιν.
220
Αὐψά τε φυλόπιδος πέλεται κόρος ἀνθρώποισιν,
"Hore πλείστην μὲν κωλάμην χθονὶ γωλκὸς ἔχευεν"
* Jacet, in vestibulum pedibus conversis ; circüm autem socii
piene : :
" Lugent: Ideó mihi neutiquam in mente haec curae sunt,
** Sed caedesque, et sanguis, et gravis gemitus virorum." -
Illum veró respondens allocutus est abundans-consiliis Ulysses :
215
“Ὁ Achille, Pelei fili, longé fortissime Achivorum,
u
«u
«
“
“
u
Praestantior es me et fortior non parirm quidem
Hastá, ego veró te prudentià utique superavero
Multüm: prior etenim natus sum, et plura cognovi:
Itaque tibi acquiescat animus verbis meis.
Statim prorsüs pugnae fit satietas hominibus,
Cujus plurimam quidem stipulam in terram aes fundit ;
Ver. 212.
δύροισι.
Ver. 218. — σό μοι obri.] Barnesius in uno
MS. scriptum repperit, τῷ μοι οὔτε. Quse si
vera sit Lectio, pronuntiandum erit σῷ μ᾽ οὔτε.
Vide suprà ad μ΄, 9.
Ver. 213 — 224. μέμηλεν — σέσυκται.}
Si μεμήλει φσέτυκτσο dixisset, jam non con-
stitisset Temporum ratio. Vide suprà ad Z, 57.
Ver. 214. φόνος τε, καὶ αἵμω, καὶ ἀργα-
λέος στόνος. Vide infrà ad 4, 548.
Ibid. —— φόνος. Cod. Harleian. στόνος.
Ver. 216. *Q, ᾿Αχιλεῦ, ττηλέως vi] Pro-
nuntiabatur ἸΤηλῶς. JBarnesius edidit II5A7o:
υἱέ. Nec malé; cüm IIzAZes sit vox Jonzca,
et υἱὸς alibi priore correptá occurrat :
ἀνὰ πρόθυρον. «4. ἀνὰ σπρο-
Ἕκτορ vit Ττριάμοιο It. 4,47.
IIo27c, υἱὸς ᾿Ηεσίωνος. g, 515.
Vide suprà ad ν΄, 108. et ad 6, 24. Caeterüm
in uno MS. scriptum repperit Barnesius, IIz-
λίος vit. Quod et ipsum ferri posset, pronun-
tiando scilicét Ιπηλοῦς.
Ver. 217. Κρείσσων εἷς ἐμέθεν. Ὅρα «τὸ ἀξίω-
pum «ποῦ βουλευτοῦ, καὶ τὸν ἑαυτοῦ καίριον καὶ ἀνε-
μίσητον ἔπαινον. Eustath. ᾿Ἐπσιτίμησις
ἔστι πικρὰ πρὸς σὸν ᾿Αχιλλέα, καὶ δ᾽ ἀποῤῥήτων
λυπηρὰ παραίνεσις. Διὰ ποῦτο καὶ προοίμιον αὐτῷ
μακρόν ἰστ' “Κρείσσων εἷς ἐμέθεν καὶ φέρτερος
" οὐκ ὀλίγον mig" Ἐγχε" ἴγὼ δὲ κε σεῖο νοήμωτί
“γε προξαλοίμην Τεολλὸν" ἐπεὶ πρότερος γένομην
* χαὶ πλείονα οἷδα." Αὐτὸ và προοίμειον τοῦ
σχήματός ἐστιν ἀρχὴν Μὴ πάνυ ϑάῤῥει τῇ ἀνδρείᾳ
τῇ σαυτοῦ" εἰ δὲ μὴ, ἐλέγχεις αὐτὴν à μηδὲν εἷ-
ναι" ἀλλ᾽ ἄκουες παρ᾿ ἀνδρὸς ἐμπείρου καὶ ἐσιστής-
μονος ἐκ σπείρας πραγμάτων. Ἐπειδὴ σοίνυν
ταῦτα πικρά ἔσει, καὶ ἐσπισίμησιν ἔχει, εἰκόνος
παραβολῇ [ver. 291. &c.] «à πικρὸν τῆς ἐπισιμή-
σεως ἀσφαλὲς ἐποίησε. — Dionys. Halicarn.
Lib. qui incribitur Τέχνη, δ 9. in fine.
—— — — "Jibi dextera bello
Utilis; ingenium est, quod eget modera-
mine nostri.
Ovid. Metam. Lib. ΚΊΤΙ, ver. 561.
Ver. 9218. — νοήματί xw] Cod. Harleian.
νοήμασί γε. Atque ita legit Dionysius Hali-
carnassensis loco jam citato. Quse et proba
Lectio. d
Ver. 991. Αἶψά τε φυλόπιδος. 40. Aud κεν
et Αἴψα δέ. Ὅρα ὡς ἀπαθῶς καὶ ἀλύπως
εἰπεῖν περὶ τῶν ἐν πολέμῳ σετελευτηκόσων σπίρόει-
ρημένος, ὡς περὶ πυρῶν συγκομιδῆς ποιεῖται πὸν
λόγον, λέγων" “ Aij σε φιλόσιδος [φυλόπι-
* dog] πέλεται κόρος ἀνθρώποισιν» Ἧ; τε σλείσ-
ἐς quy μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν" "Αμην
* oco δ᾽ ὀλίγιστος." drist. Quintilian. de Mu-
sicá, Lib. 11.
Ver. 292. "Heart πλείστην.) Hera-
clides Ponticus legit, Ὡς ὅτε πλείστην.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T.
᾿Αμητος δ᾽ ὀλίγιστος» ἐπὴν αλίνησι τάλαντα
Ζεὺς, ὃς T ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται.
Γαστέρι δ᾽ οὐπως ἐστὶ νέκυν πενθῆσαι ᾿Αχαιούρ'
Aín γὰρ πολλοὶ καὶ ἐπήτριμοι ἤμωτω TT,
Πίστουσι" πότε d τις ἀναπνεύσειε, πόνοιο;
᾿Αλλὰ χρὴ τὸν μὲν καταθάπτειν, ὁ 0c κε ἡ ἀνησι»
Νηλέα Supr € ἐχοντῶς, eT ἤματι δακρύσαντας"
“Ὅσσοι δ᾽ ἂν πολέμοιο περὶ στυγεροῖο λίπωνται;
Μερμνῆσθαι πόσιος καὶ ἐδητύος, oQe ἔτι μᾶλλον
᾿Ανδράσι δυσμενέεσσι μμουχώμεθα νωλεμὲς αἰεὶ»
ἝἙσσάμενοι χροὶ γωλκὸν ἀτειρέα" μηδέ τις ἄλλην
Λαῶν ὁ ὀτρυντὺν ποτιδέγμιενος icy ayant,
"H3 γάρ ὀτρυντὺς κακὸν ἔσσεται, ὃς κε λίπηται
Nl» &r ᾿Αργείων" ἀλλ᾽ ἀθρόοι ὁρμηθέντες
Τρωσὶν ἐφ᾽ ἱπποδάμοισιν s ἐγείρομεν ὀξὺν ἄρηα.
Ἢ, καὶ Νέστορος υἷας ὀὑπάσσατο κυδαλίμοιο,
Φυλείδην τε Μέγητα, Θόαντά τε, Μηριόνην T£,
* Messis autem perexigua, postquàm inclinet lances
* Jupiter, qui hominum arbiter pugnae est.
* Ventre veró haudquaquàm licet mortuum lugere Achivos :
* Admodüm enim multi et crebri diebus omnibus
* Cadunt; quandó igitur quis respirare poterit à dolore ἢ ?
** Sed oportet eum quidem sepelire, quicunque mortuus sit,
* Patientem animum habentes, diem unam defletum :
* Quotquot veró pugnae horrendae superfuerint,
* Meminisse potüs et cibi, ut adhuc acriüs magis
* Viris cum hostibus pugnemus indesinentér usque,
** Induti corpus aere indomito: neque quis alià
* Copiarum cohortatione expectatà subsistat.
* Illa enim cohortatio malé ei cedet, quicunque relictus fuerit
* Apud naves Argivorum: sed omnes-simul casírZs-egressi
* In Trojanos equüm-domitores excitemus acre proelium."
Dixit, et Nestoris filios sibi comites delegit gloria-sublimis,
Phylidemque Megeta, Thoantaque, Merionemque,
279
285
225
285
Ibid.———9 eAsíeeny μὲν κωλάμην χθονὶ χαλ-
xis ἔχευεν.) ᾿Αλληγορικῶς οὖν καλάμην νῦν κέ-
κληκε τὰ σώματα τῶν ἀνῃρημένων. Schol. '** Quo-
* tiens multam necem significare vult, mes-
** sem hominum factum esse dicit." Macrob.
Saturnal. Lib. V, cap. 15.
Ver. 293. κλίνῃσ..) Vide suprà ad Z,
509 et 558,
Ver. 996. Ain» γὰρ πολλοὶ.
Namque nimis multos atque omni luce
cadentes
Cernimus ; ut nemo possit moerore vacare.
Quo magis est equum tumulis mandare
peremptos
Firmo animo, et luctum lacrymis finire
diurnis,
Cic. T'usc. Disputat. Lib. 3.
Ver. 229, —— δακρύσαντας. Al. δακρυχέον-
“ας.
Ver. 233. ἑἙσσάμενοι χροὶ χαλκὸν. Cum nose
met ipsi armaverimus. Similitérque. infrà
ver. 288. Νέστορος υἷας ὀπάσσατο"
Nestoris filios sibi ipse comites ascivit. "Vide
suprà ad ver. 25. et ad ν' » 168.
Ver. 256. Νηυσὶν tc ᾿Αργείων. Zl. Νηυσὶ
παρ᾿ ᾿Αργείων. Quo modo legit et Codex Har-
leianus.
- S4
Lis. XIX.
240
280 OMHPOY IAIAAOSZ Τ΄.
Καὶ Κρειοντιάδην Λυκομήδεωα, καὶ Μελάνιππον'
Bà» δ᾽ ἔμεν ἐς κλισίην ᾿Αγαωμέμνονος ᾿Ατρείδαο.
Αὐτίκ᾽ ἔπειθ᾽ ἄμα μῦθος £2», τετέλεστο δὲ ἔργον"
Ἑπτὰ μὲν ἐκ κλισίης τρίποδας φέρον, οὗς οἱ ὑπέστη,
A flavors. δὲ λέξητας 6 ἐείκοσι, δώδεκα δ᾽ ἵππους"
Ἔκ δ᾽ ἄγον αἶψα γυναῖκας ἀμύμονας, ἔργ᾽ εἰδυίας,
στ, ἀτὰρ ὀγδοάτην, Βρισηΐδα καλλιπάρῃον.
Χρυσοῦ δὲ στήσας Οδυσεὺς δέκα πάντα τάλαντα,
"Hey ἄρνα δ᾽ ἄλλοι δῶρα. φέρον πούρητες ᾿Αχαιῶν.
Καὶ và μὲν ἐν μέσση ἀγορῇ démo ἀν δ᾽ ᾿Αγαμέμνων
Ἵστατο" Ταλθύξιος δὲ, Jta ἐναλίγκιος αὐδὴν, 250
Κάπρον i ἔχων ἐν χερσὶ, παρίστατο ποιμένι λαῶν.
᾽Ατ eins δὲ 6 ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
"H oi πὰρ ξίφεος μέγω κουλεὸν αἰὲν ἄορτο,
Κάπρου ἀπὸ τρίχας ἀρξάμενος, Aun χεῖρας ἀνασχὼν,
Εὐχετο' τοὶ δ᾽ ἀρὰ πάντες ἐπὶ αὐτόφιν εἴατο σιγῇ
245
Et Creontiadem Lycomedem, et Melanippum: 240
Perrexerunt autem ire ad tentorium Agamemnonis Atridae.
Statim deindé simul verbum fuit, et perfectum est opus :
Septem quidem é tentorio tripodas ferebant, quos ei pollicitus erat,
Splendidosque lebetas viginti, duodecimque equos :
Eduxerunt confestim et mulieres formá-egregias, operum scientes,
Septem, at octavam, Briseida genas-pulchram.
Auri autem appensa Ulysses decem omnia talenta,
Praeibat ferens ; simulque alii dona ferebant juvenes Achivorum.
Et ea quidem in mediá concione posuerunt: at Agamemnon
Surrexit: Talthybius autem, deo similis voce,
Aprum tenens manibus, adstabat pastori populorum.
Atrides autem, extracto manibus cultro,
Qui ei juxta ensis magnam vaginam semper pendebat,
Apri setis pro primitiis abscissis, Jovi manibus sublatis,
Precabatur: ii veró omnes ibidem sedebant tacité
245
255
,
φούσῳ" ““ ΣΧρυσοῦ δὲ στήσας ᾿Οδυσεὺς δέκα πάντα
Ver. 242, ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστο δὲ
* σάλανσα. * πάντα᾽᾽ μηδὲν συντελοῦν
ἔργον. Sic apud. Virgilium :
Sic ait, et dicto citius tumida zquora pla-
cat. ZEn. I, 146.
Item apud Terentium :
dictum factum huc abiit ———.
Heauton. Timor. ct. V, Sc. I, 81.
Ibid. — τετέλεστο. Vide suprà ad Y, 492.
et ad Z, 57.
Ver. 245.
ἀμύμονα ἔργ᾽ εἰδυίας.
Ver. 947. Χρυσοῦ δὲ στήσας ᾿δυσεὺς δέκα πάν-
κα τάλαντα. Decem ipsa talenta, vel talenta
non minus decem. Malé igitur vir eruditissi-
mus Dionysius Halicarnassensis, περὶ τῆς Ὁμή-
ρου ποιήσεως, $8. Τῶν δὲ σχημάτων τὰ μὲν κατὰ
Πλεονασμοὸν ποιεῖ" ἐνίοσε μὲν διὰ σὸ μέτρον" ὡς ἐν
ἀμύμονας, ἔργ᾽ εἰδυίας. «Αἱ.
Tó γὰρ "
ἐγκεῖται. "Vide suprà ad σ΄. 575 et 410.
Ibid. στήσας. Διὰ ζυγοῦ στήσας" οὕ-
vw γὰρ οἱ ἀρχαῖοι τὰ χρήματα ἐστάθμιζον.
Schol. Vide infrà ad 4, 952.
Ver. 248. κούρητες ᾿Αχαιῶν. Strabo,
Geograph. lib. X. legit κουρῆσες ᾿Αχαιοί.
Ver. 258. ἄορτο.] AL. ἄωρτο.
Ver. 254. χεῖρας ἀνασχὼν, EUszeco.]
duplices tendens ad sidera pal-
ZEn. 1, 67.
oculos ad sidera lzetus
Extulit, et colo palmas cum voce teten-
mas.
dit. AEn. 11, 687.
Et duplices cum voce manus ad sidera
tendit. JEn. X, 667.
Lis. XIX. OMHPOY lIAiAAOZ T.
᾿Αργεῖοι, κατὰ μοῖραν, ἀκούοντες βασιλῆος.
Εὐξάμενος δ᾽ ἄρα εἶπεν, ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν᾽
Ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα, Sev t ὕπατος καὶ ἄριστος,
Γῇ τε, καὶ "H&uos; καὶ ᾿Εριννύες, αἵ S ὑπὸ γαῖαν
᾿Αγθρώπους τίνυνται; ὅτις X ἐπίορκον ὀμόσσῃ"
M7 μὲν ἐγὼ κούρῃ Βρισηϊδι χεῖρ ἐπενεῖκω,
Οὐτ᾽ εὐνῆς πρόφασιν κεχρημιένος, οὔτε τεῦ ἄλλου"
᾿Αλλ᾽ ἔμεν ἀπροτίμαστος ἐνὶ κλισίησιν ἐμῆσιν.
E; 06 τι τῶνδ᾽ ἐπίορκον, ἐμοὶ Seo ἄλγεα δοῖεν
Πολλὰ μάλ᾽, ὅσσα διδοῦσιν, δ᾽ οτις σφ᾽ ἀλίτηται ὀμιόσσας.
"H, καὶ ἀπὸ στόμαχον κάπρου τἄμε νηλέϊ! χαλκῷ:
Τὸν μὲν Ταλθύξιος πολιῆς ἁλὺς ἐς μέγα λαῖτμα
Pay ἐπιδινήσας, βόσιν ἰχθύσιν αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
᾿Ανστὰς ᾿Αργείοισι Φιλοπτολέμιοισι μετηύδα"
Ζεῦ πᾶτερ, 7 μεγάλας ἄτας ἄνδρεσσι διδοῖσθα:"
Οὐκ ἂν δήποτε Supr ἐνὶ στήθεσσιν 8 ἐμοῖσιν
᾿Ατρείδης ὦ ὦρινε διαμπερὶς, οὐδέ κε πούρην
?*Hye, € ἐμεῦ ἀέκοντος; ἀμήχανος" ἀλλά ποθ, Ζεὺς
Ἤδελ᾽ ᾿Αχαιοῖσιν Ξγάνατον πολέεσσι γενέσθαι.
Argivi, ut par erat, auscultantes regi.
Conceptis autem precibus dixit, suspiciens in coelum latum:
** "Testis-sit nunc Jupiter primüm, deorum summus et optimus,
** "Terraque, et Sol, et Furie, quae sub terram
* Homines puniunt, quicunque perjurium jurárit :
* Nequaquàm ego puellae Briseidi manum intuli,
* Neque concubitüs causà indigens zpsá, neque alicujus alterius rez :
* Sed mansit intacta in tentoriis meis.
** Si veró quid horum perjurium es/, mihi dii dolores dent
* Multos admodüm, quot dant ei, qui in eos peccárit jurando."'
Dixit, et jugulum apri abscidit saevo aere:
Hunc quidem Talthybius cani maris in magnum aequor
Projecit circrumrotatum, escam piscibus: At Achilles
Assurgens inter Argivos bellicosos locutus est:
* Jupiter pater, magnas calamitates omninó mortalibus infers :
* Neque enim unquam animum in pectoribus meis
** Atrides commovisset prorsüs, neque puellam utique
* Abduxisset, me invito, mala-struens; at nimirüm Jupiter
* Voluit Achivis mortem multis contingere.
281
260
265
260
270
Ver. 258. "Iezw vv — Τῇ «t, καὶ Ἠέλιος. Πημαΐνει, ὅτε κέν vis ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ.
Esto nunc sol testis, et haec mihi terra pre- Jd. Theogon. ver. 231.
canti. 4ZEn. XII, 176. Ibid.
Ver. 260. φίνυνται, ὅτις κ᾽ ἐπίορκον ] et ad γ΄, 279. ΑἹ. «ίννυνται.
ὀμόσσῃ. Ver. 266.
φασὶν ᾿Ἐριννύας ἀμφιπολεύειν Id est, κάπρου στόμαχον ἀπέταμε.
τίνυνται.} Vide suprà ad β΄, 45.
ἀπὸ στόμαχον κάπρου τάμε.}
Ὅρκον σιννυμένας; τὸν "Ἔρις τέκε πῆμ᾽ ἐπιόρκοις. Ver. 9510. Ζεῦ πάτερ. ] Vide suprà ad ὁ 2, 572.
" Hesiod. ἹΗμέραι, ver. 39. Ver. 275. ἮΗγεν, ἐμεῦ ἀέκοντος, ἀμήχανος"
Ogxe» S', ὃς δὴ πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώ- ἀλλά] Ita ex Eustathio "edidit Barneszus. 4l.
πους "Hyty, ἐμεῦ ἀεκόντος' ἀμήχανος ἀλλά,
282
N22» δ᾽
Ὥς
Ο: μὲν d ἄρ᾽
OMHPOY IAIAAOZ Τ',
Lris. XIX.
Sic dixit :
ἔρχεσθ᾽ ἐπὶ δεῖπνον, ἵνα ξυνάγωμοεν & ena. 215
ἄς ' ἐφώνησεν" λῦσεν δ᾽ ἀγορὴν αἰψηρῆν. [
N
ἐσκίδναντο £ m ἐπὶ yao ἕκαστος.
Δῶρα δὲ Μυρμιδόνες μεγαλήτορες ἀμφεπένοντο,
Ba» δ᾽ ἐπὶ νῆα φέροντες ᾿Αχμλλῆος “γείοιο"
Καὶ τὰ p ἐν κλισίῃσι Sécav, κάθισαν δὲ ovens" 280
Ἵππους δ᾽ εἰς, ἀγέλην ἐλασαν γεράποντες à ἀγαυοί.
Βρισηὶς δ᾽ ἀρ ἐπεισ, ἰκέλη χρυσῇ ᾿Αφροδίτη,
Ὡς 10e Πάτροκλον δεδαϊγμένον ὀξέ; χαλκῷ,
᾿Αμφ᾽ αὐτῷ χυμένη; My ἐκώκυε, χερσὶ δ᾽ ἄμωσσε
Στήθεδ T. y ἁπαλήν δειρὴν, ἰδὲ καλὰ πρόσωπα" 285
Επε δ᾽ ἄρα. κλαίουσα γυνὴν εἰκυῖα Sensu
Πάτροκλέ, puoi δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμιένε “γυμνῷ,
Ζωὸν μέν σε ἐλείπον ἐγώ, Κ κλισίηθεν ἰοῦσα,
No» δέ σε τεθνειώτα κιχάνομναι, ὄρχαμε λαῶν, -
ΑΨ à ἀνιοῦσ᾽" ὡς (μοι δέχεται κακὸν ἐκ κακοῦ αἰεί. 290
* Nunc veró abite ad jentaculum, ut committamus proelium." 275
solvit autem concionem celerem.
Illi quidem dispergebantur suam ad navem quisque.
Dona veró Myrmidones magnanimi procurabant,
Tverunt autem ad navem ferentes Achillis divini ;
Et ea quidem in tentoriis posuerunt, collocaveruntque-in-sedibus mulieres: 9280
Equos veró ad armentum egerunt famuli praeclari,
'Tum veró Briseis, similis aureae Veneri,
Ut vidit Patroclum laceratum acuto aere,
Ipsi circumfusa, stridulum edidit-ululatum, manibusque Janiabat
Pectoraque, et teneram cervicem, atque pulchra ora : 285
Dixit autem flens mulier, similis deabus :
* Patrocle, mihi miserae charis:ime animo,
* Vivum quidam te reliqui ego, ἃ tentorio abiens,
* Nunc veró te mortuum invenio, princeps populorum,
290
" Reversa: Ut me excipit malum ἃ malo semper !
Ver. 211. — ἄρ᾽. Ut jusserat Achilles. ——
ver. 578.
Ver. 289. — ἔσειτ᾽, ἰκέλη. Ita edidit Bar-
nesius ; Ll. vore, ἱκέλη.
Ibid. χουσῇ.} Edidit Barnes?us χρυσέῃ.
Quod eodem modo pronuntiandum ; primam
enim necessarió producit. "Vide suprà ad ν',
5295.
Ver. 2984." AuQ' αὐτῷ χυμένη, λίγ᾽ ἐκώκυε.
Unguibus ora soror foedans et pectora pug-
nis,
Per medios ruit, ac morientem nomine cla-
mat. “Ἐπ. IV, 673.
Ibid. — ixáxww.] Pronuntiabatur, ut opi-
nor, ixóxv. Vide suprà ad σ΄, 57. et ad Z,
488.
Ver. 987. Ἰπάσροκλέ, un Puxs σλεῖστον
»εχαρισμένε ϑυμῷ πολλὰ σχήματα παρ᾽
Ὁμήρῳ, πάμπολλα καὶ ἐν ἄλλαις ὑσοθέσεσιν
ἄλλα διοικούμενα" imd καὶ ὃ τῆς Βρισηΐδος λόγος
οὐκ ἀσχημάτισσος, ὅτε ἤκουσε παρὰ σοῦ ᾿λγα-
μεέμενονος, ϑεασαμένη σὸν TlávgoxAo» κείμενον,
ἐσιπίστει σῷ σώματι, καὶ Semi Tl cox Xov.
Καὶ οἴεται ὃ ἀκροατὴς ὅσι Πάτροκλον Seni:
ἐνδείκνυται δὲ ὃ ο moni σοφίαν γυναικὸς ἐν ἀκμῇ
καιροῦ ἀπαιτούσης τὰς τῆς γυναικὸς ὑποσχέσεις"
καὶ διὰ φοῦσο ϑρήνου δίκην λεγούσης pis ᾿Αχίλ-:
λέα" “ Τάτροκλέ, μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισ-
“ μένε ϑυμῷ, Ζωὸν, &c. Dionys. Halicarn.
Lib. qui inscribitur Τέχνη, cap. 9.
Ver. 289—500. σεθνειῶτα mm σεθνηό-
σα. Vide suprà ad »', 46.
Ver. 290. δέχεται κακὸν ἐκ κακοῦ aiti.)
"Ectpm δ᾽ ἀφ᾽ ἱτέρων
Κακὰ κακῶν κυρεῖ.
Euripid. Hecuba, ver. 688.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOS T. 283
"Ανδρα μὲν, ᾧ ἔδοσάν με πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ»
Εἴδον πρὸ πτόλιος δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ"
Τρεῖς τε κασιγνήτους, σούς pot μία γείνατο μήτηρ,
Κηδείους, οἵ πάντες ὀλέθριον ἢ ἦμαρ ἐπέσπον.
Οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ A ἔασκες, ὅτ᾽ ἄνδρ᾽ € ἐμὸν ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς 295
"Exrtwev, πέρσεν δὲ πόλιν Seíoro Muvgroc,
Κλαΐειν, ἀλλ᾽ ἐμ ἔφασκες ᾿Αχιλλῆος ϑείοιο
Κουριδίην ἄλογον Siren, Ciel) τ᾽ ἐνὶ νηυσὶν
'Ec Φθίην, δαίσειν δὲ γάμον μετὰ Μυρμιδόνεσσι.
Τῷ σ᾽ ἄμοτον κλαίω τεθνηότα, μείλιχον αἰεί.
300
"Oe ἔφατο κλαίουσ" ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες,
Πάτροκλον πρόφασιν, σφῶν δ᾽ αὐτῶν κήδε ἑκάστη.
Αὐτὸν δ᾽ &uQi γέροντες ' A^ χοιῶν ἠγερέθοντο,
Δισσόμενοι δειπνῆσαι" ὁ δ᾽ ἠρνεῖτο στενωχίζων'
* Virum quidem, cui collocárant me pater et veneranda mater,
* Vidi ante urbem confossum acuto aere ;
** "Tresque fratres, quos mihi eadem peperit mater,
“ Conjunctissimos, qui omnes exitialem diem obierunt.
* Haudquaquàm tamen me sinebas, quandó virum meum velox Achilles
295
** Interfecit, evertitque urbem divini Mynetis,
* Flere; sed me dicebas Achillis divini
* Primam uxorem te facturum esse, abducturumque in navibus
* In Phthiam, instructurumque epulas-nuptiales inter Myrmidonas.
“ [deó te inexpletàüm fleo mortuum, animo semper mansuetum."
adgemebant autem foeminae,
de suis autem reverá ipsarum malis singulae.
Sic dixit flens :
De Patroclo, specie ;
Ipsum veró circum Z4chillem seniores Achivorum congregabantur,
Precantes, ut jentaculum sumeret :
ἐσὶ δ᾽ ἄλγεσιν ἄλγεα κεῖται.
Jd. "Troades, ver. 591.
aliud ex alio malum.
T'erent. Eunuch. Act. V. Scen. V, 1T.
Ver. 294. ἐπέσπον.] Cod. Harleian.
ἱπσέσσω».
Ver. 295. Οὐδὲ μὲν οὐδ᾽. Singularem habet
vim duplex ista negatio, quae sermone Ro-
mano exprimi non puse
Ver. 295—297. ἔασκες,
Vide suprà ad ver. 42. et ad y, 84.
Ver. 296. πέρσεν δὲ πόλιν ϑείοιο Μύνη-
«ος.} " Εμφαΐνει γὰρ τὸν Λυρνησσὸν, λέγων “ πόλιν
κε ϑείοιο Μύνητος,᾽ ὡς ἂν δυναστευομένην ὃ bm αὐ-
σοῦ, καὶ ἐνταῦθα πεσεῖν αὐτὸν μια χιόμενον. Strabo,
Geograph. Lib. XIII. Recté; Ut liquet ex
Iliad. £j, 689:
Κούρης χωόμενος Βρισηΐδος 5 ἠυκόμοιο,
τὴν ἐκ Λύρνησσοῦ ἐξείλετο, “πολλὰ μογήσας,
Δυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήξης,
Καδδὲ Μύνητ᾽ ἔξαλεν
Caterüm Codex Harleianus hic legit, ix δ᾽
εἷλε πόλιν.
ἔφασκες.
Is veró recusabat gemebundus :
Ver. 298. Κουριδίην ἄλοχον. Vide suprà ad
&, 114.
Ibid. ——— ἐνὶ νηυσίν. 41. ial νηυσίν.
Ver. 299. δαίσειν δὲ γάμον μετὰ Μυρμι-
δόνεσσι. Ita apud Euripidem :
Ei; τὰς ἄλλας ὥρας γὰρ δὴ
IIzi20; δαίσομεν v ὑμεναίους.
Iphzg. in Aul. ver. 122.
Ἔνταῦδ᾽ ἔδαισαν YYgtas γάμον ϑεσί.
Ibid. ver. 07.
Ver. 309. Ἰτάτροκλον πρόφασιν, σφῶν δ᾽ αὖ-
σῶν κήδ᾽ ἑκάστη.) '* Selon mon goüt par-
* ticulier, voilà le trait le plus fin qui soit
* dans toute l'Iliade: rien n'est plus natu-
* rel que l'image que le Po&te nous pre-
* sente de ces pauvres filles, qui se trouvant
* depuis assez longtemps entre les mains
* d'un vainqueur, renouvellent leur larmes à
* l'occasion des nouveaux objets de tristesse
* qui les environnent, quoiqu' elles y prissent
* peu de part." Terrasson. JDissertat. sur
l'Iliade, Part, YV. cap. 4.
284
OMHPOY IAIAAOZ Τ'. L:s. XIX.
Λίσσομαι, εἴ τις ἔμοιγε φίλων ἐπιπείθεθ᾽ ἑταίρων, 805
Μή pt πρὶν σίτοιο κελεύετε, μηδὲ ποτῆτος
Ασασθα; φίλον ἦτορ, ἐπεί " ἄχος αἰνὸν ἱκάνει'
Δύντα δ᾽ ἐς ἠέλιον μενέω, καὶ τλήσορναι Sum.
Ὡς εἰπὼν, ἄλλους μὲν ἀπεσκέδασεν βασιλῆας"
Δοιὼ δ᾽ ᾿Ατρεῖδαι μμενέτην; καὶ δῖος Οδυσσεὺς, 810
Νέστωρ, ᾿Ιδομυενεύς T£; γέρων S ἱππηλάτα Φοῖνιξ,
Τέ ἐρπόντες πυκινῶς ἀκαχήμενον' οὐδέ τι SUL
Τέρπετο; πρὶν πολέμου στόμα δύμεναι αἱματόεντος.
Μνησάμενος δ᾽ ewe οἰνενείκατο, φώνησέν τε"
τ po γύ [poi ποτὲ καὶ σὺ, δυσάμμορε, φίλταθ᾽ ἑταίρων, 915
Αὐτὸς ἐνὶ πλισίη λαρὸν παρὰ δεῖπνον ἔθηκας
Aie καὶ ὀτραλέως, ὁπότε σπερχοίωτ᾽ ᾿Αχαμοὶ
Τρωσὶν ἐφ ἱπποδάμιοισι φέρειν πολύδακρυν & ἄρηα.
No δὲ σὺ μὲν κεῖσαι δεδαϊ γρμένος" αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ
"Ακρῆνον πύσιος καὶ ἐδητύος, ἔνδον € ἐόντων, 320
27 ποθῆ' οὐ μὲν γάρ 7i κοιπώτερον ἄλλο παθοίμι"
Οὐδ᾽ εἴ κεν τοῦ πατρὸς ὠποφθιριένοιο πυθοίμην,
"Os που νῦν Φθίηφι τέρεν κατὰ δάκρυον cicer,
** Obsecro, siquis omninó mibi charorum obsequatur sociorum, 505
* Ne me anté cibo jubete, neque potu,
* Satiare meum animum ; dolor enim me gravis invadit :
“ Ad occidentem autem solem expectabo, et perferara prorsüs."
Sic fatus, alios quidem dimisit reges :
Duo autem Atridae manebant et nobilis Ulysses, 510
Nestor, Idomeneusque, senexque equüm-agitator Phoenix,
Oblectantes assidué tristem: neque quicquam animo
Oblectabatur, antequàm proelii aciem subiret sanguinolenti.
Recordatus veró crebros ex-imo-pectore-trahebat-gemztus, dixitque :
* Certe mihi olim et tu, infelix, charissime sodalium, 315
* Tpse in tentorio lautum jentaculum apponebas
* Properé et diligenter, quando festinarent Achivi
** "Trojanis equüm-domitoribus inferre lacrymosum Martem.
* Nunc veró tu quidem j jaces confossus; sed meum cor
.* Expers potüs et cibi, intüs licét sint,
* 'Tui desiderio :
Neque enim quicquam pejus aliud paterer :
* Ne quidem si vel patrem mortuum audirem,
* Qui fortasse nunc in Phthiá molles lacrymas effundit,
Ver. 507. ἸΑσασθαι,} Vide suprà ad ver. 167.
et ad γ΄, 141.
Ver. 509. —— ἀπεσκίδασεν.] Vide suprà ad
&, 140.
Ver. 810.
᾿Ασρεῖδα.
᾿Ασρεῖδα..) Cod. Harleian.
Ver. 511. Νέσσωρ, ᾿Ιδομενεύς τε.) Cod. Har-
leian. Νέστωρ «᾽, ᾿Ιδομενεύς σε.
Ibid. — ἱπασηλάτα.} Vide suprà ad ὦ, 175.
Ibid. — Φοῖνιξ.
Ver. 814. — &
»
Vide suprà ad β΄, 267.
(eg ἀνενείκατο.) ᾿Αϑρόως καὶ
ἐλεεινῶς καὶ οἰκπρῶς ἀνέκραξεν" ἢ, οἱονεὶ ἀνεστί-
ναξε, καὶ πολὺ ἤγαγε πνεῦμα. Schol. 4l. ἀδινῶς
ἀνενέγκατο.
Ver. 516. — ἐνὶ κλισίῃ λαρὸν.] Ad. ivi
κλισίῃσι λαρόν. Minüs recté; nam λαρὸν prio-
rem producit. "Vide suprà ad e, 572.
Ver. 518. πολύδακρυν ἄρηα.
lacrymabile bellum.
AEn. VII, 604.
Ver. 529. —— ἀποφθιμένοιο.) «] Similitérque
infrà ver. 5977. Vide suprà ad β΄, 45.
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T*.
Χήτε; τοιοῦδ᾽ υἷος" ὁ δ᾽ ἀλλοδαπῷ ἐνὶ δήμῳ
^ ,
Εἵνεκα ῥιγεδανῆς “Ἑλένης Τρωσὶν πολεμίζω:
, N b e , , / 7, eN
He vo», ὃς Σκύρῳ (μοι ενιτρεῷεται Φίλος vio6,
ΕΠ που ἔτι ζώει γε, Νεοπτόλεμος “)εοειδής.
Ἁ ἧς , Ν 408 ΄ὔ LT
Πρὶν μὲν γάρ μοι ϑυμος ενὶ στήθεσσιν ἐώλπει,
Ω das 7 , , ἡ e Có
Οἷον ἐμὲ φθίσεσθαι ἀπ᾿ ᾿Αργεος iam Goroio,
^ ,
Αὐτοῦ ἐνὶ Teoía, σὲ δέ τε Φθίηνδε νέεσθαι,
t p Vas A e PN ar /
Ως ἄν μοι τὸν παῖδα Sog, σὺν νηΐ μελαίνη
ς ^ /
, , , Z2 e ὃ γι ei
Σκυρόθεν ἐξαγάγοις, καί οἱ δείξειως ἐκαστα,
Κτῆσιν ἐμὴν, Ope τε, καὶ ὑψερεφὲς μέγω δῶμα.
^ ^ y
"Ἤδη γὰρ Πηλῆά γ᾽ ὀΐομαι ἢ κατὰ πάμπαν
"E Ü /, ᾽ Üo 3! 7 4. 3 ^ Ü
&Üyi uev, ἤ που τυτθὸν ἐτι ζώοντ᾽ ἀκαχῆσθαι,
*i ^ , , $5. X
Γήραϊ τε στυγερῷ, καὶ ἐμὴν ποτιδέγμιενον αἰεὶ
7 e» 3 ,
Λυγρὴν ἀγγελίην, or. ἀποφθιμένοιο πύθοιτο.
i 7
Ὡς ἔφατο κλαίων' ἐπὶ δὲ στενάχοντο γέροντες,
3
el Ν £z y
Μνησαίμενοι τὰ ἐκᾶστος ἐνὶ μεγάροισιν ἐλειπον.
Μυρομένους δ᾽ ἄρα σούς γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων,
“ Desiderio talis filii: ipse veró alienigeno in populo
** Propter invisam Helenam contra Trojanos bellum-gero :
** Vel illum, qui in Scyro mihi nutritur charus filius,
* Si quidem adhuc vivit, Neoptolemus diviná-formá-praeditus.
* Nam anteà quidem mihi animus in pectoribus sperabat,
** Solum me moriturum esse, longé ab Argo apto-equis,
* Hic in Trojá; te veró ad Phthiam rediturum-esse,
* Ut mihi filium veloci cum nave nigrá
* E-Scyro educeres, et ei ostenderes singula,
οι
τὸ
οι
550
"^ Possessionem meam, servosque, et altum-tectum-habentem magnam domum.
* Nunc enim Peleum utique püto vel prorsüs
** Interiisse, vel aegré adhuc viventem tristari,
* Senioque inviso, et de me expectantem semper
** 'Tristem nuncium, quando interfectum audiat."
Sic dixit flens: adgemebant autem primores,
Recordati quae quisque in aedibus reliquerant.
Lugentes veró hos intuitus miseratus est Saturnius,
555
$40
330
335
340
Ver. 326. 'Hi vi», ὃς Σκύρῳ. τὸ δὲ *'Hi Ver. 554.
^ 39 , , , , , ,
Ti», οὔ συνήθως ἐσχημάτισται, ἀλλά σ«] 265.
Ver. 556.
IIzAZ4.] Vide suprà ad ὦ,
" Ld * D -— - ^ Ex
παρεξήλλακται" ἦν μὲν γὰρ τοῦ εἱρμοῦ, τὸ ti-
πεῖν" Οὐδ᾽ εἴκεν τοῦ πατρὸς πυθοίμφην' ἠξ ποῦ,
M , "a , 5, 4, ,
ἤγουν τούτου, ὃς Σ κύρῳ μοι ἐνιτρίφεται. ᾽᾿Αχιλ-
λεὺς δὲν ὡς οἷον ἐκλαθόμενος ὑπὸ πένθους τῆς
ἐδίμου συντάξεως, ἔφη τὸ, “ἐλ τὸν." Eu-
stath. Consultó certé ita scripsit Ῥοξία, cüm
τὸ Nes 2 ἃ E-
zqué facilé scribere potuisset, * "Hi σοῦ, ὃς
* Σχύρῳ,᾽ &c.
Ibid. Σκύρῳ. Σκῦρος, νῆσος μία τῶν
Κυκλάδων. Schol. ad ver. 552.
Ver. 6271. Ssubs.] Vide suprà ad
β΄, 625.
Ver. 529. φέϑίσεσθα..1 Vide suprà ad
β΄, 855.
Ver. 552. ἐξαγάγοις.] «Αἱ, ἰξαγάγης.
“οτιδέγμενον.) —Barnesius
edidit προτιδέγμενον. | Quod perindé est.
Ver. 561. πύθοισο.} 2d. πύθηται.
Quo modo legit et Codex Harleianus.
Ver. 588. “Ως ἔφατο κλαίων.
Sic fatur lacrymans. ZEn. V1, 1.
Ver. 559. ἐνὶ μεγάροισιν.) Quà ratione,
i», hic ultimam producat; item ὀδυρόμενος,
ver. 545. et τανυπτέρυγι, ver. 950. vide suprà
ad Z, 51.
Ibid. — ἔλειστον.] 4L. ἔλειπεν. Cod.
Harleian. ἔλειπε.
Ver. 540. ἄρα. Eo modo quo dizi —.
Ibid.—-— Κρονίων. Vide suprà ad 4, 265
et 297.
286
Aio δ᾽ ᾿Αϑηναίην ἔπεω πτερόεντω προσηύδα"
OMHPOY IAIAAOZ T.
Lis. XIX.
Τέκνον iur, δὴ πάμπαν ἀποίχεαι ἀνδρὸς £706.
Ἢ νύ τοι οὐκέτι πάγχυ μετὰ φρεσὶ pe eT ᾿Αχιλλεύς ; ;
Κεῖνος ὅγε προπάροιθε γεῶν ὀρθοκραιράων,
Ἥσται ὀδυρόμενος ἕταρον. φίλον'
Οἴγχονται μετὰ δεῖπνον" ὁ ἄκρμηνος καὶ ἄπαστος.
᾿Αλλ᾽ ὅθι, οἱ νέκταρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν
Στάξον ἐνὶ στήθεσσ᾽, ivo μή μιν λιμὸς ἵκηται.
«εἰ , ^ ᾽ /, € , ,
Ως εἰπὼν, ὠτρυνε πάρος μεμιαυῖαν Αθήνην"
H3, ἅρπη εἰκυῖο τανυπτέρυγι,
Οὐρανοῦ ἐκκατέπαλτο; δι αἰθέρος" αὐτὰρ ᾿Αχαιοὶ
Αὐτίχα σωρήσσοντο κατὰ στρατόν ἡ δ᾽ AIME
Νέκταρ 8 $i στήθεσσι καὶ ἀμθροσίην ἐ ἐρατεινὴν
Στάξ᾽, ἵνα μή μιν λιμὸς ἀτερπῆς γούναθ᾽ ἵκηται.
Αὐτὴ δὲ πρὸς πατρὸς ἐρισθενέος πυκινὸν δῶ
"CYyero" voi δ᾽ ἀπάνευθε νεῶν ἐχέοντο Soda.
'Os δ᾽ ὅτε ταρφειαὶ νιφώδες Διὸς ἐκποτέονται,
Ψυχραὶ ὑπαὶ βῥιπῆς αἰθρηγενέος Βορέαο"
Confestimque Minervam verbis alatis allocutus est :
* Filia mea, jam prorsüs deseris virum bonum.
* An utique tibi haud jam omninó in animo curae-est Achilles ?
*«
4“
En! ille ante naves puppibus-excelsas,
Sedet plorans sodalem charum :
4
alii veró jam
Abierunt ad jentaculum; is veró jejunus et impastus est.
Quin abi, ei nectarque et ambrosiam amabilem
** Instilla in pectora, ut né ipsum fames occupet."
Sic locutus, impulit anteà paratam-animo Minervam :
Illa veró, harpae similis alas-patulae, vocem-argutae,
E coelo desiliit, per aethera: At Achivi
Jam-tum armabantur per castra :
Illa veró Achilli
Nectar in pectora et ambrosiam amabilem
Instillavit, ut né eum fames peracerba genua occuparet.
Ipsa veró ad patris praepotentis solidam domum
οἱ δὲ δὴ ἄλλοι 845
λιγυφώνῳ, 350
355
545
550
355
Abiit ; ; illi autem seorsüm à navibus fundebantur velocibus.
Ut veró cüm densae nives à Jove devolant,
Gelidae impetu-actae serenitatem-inducentis Boreae :
—————————————————————————
Ver. 3549.
44.
Ver. 550. ὥρα. Efe ὀρνέου" enis
ἰκεῖνον καλοῦσιν, ἕσεροι δὲ φήνην' λέγεται δὲ καὶ
và δρέπανον. Schol.
Ibid. φτανυστέρυγι, λιγυφώνῳ. Hinc li-
quet Vocalem istam υ in vocibus, λιγὺς, Xi-
γύφωνος, Brevem esse. Malé igitur Pi.
Labbeus : * Vocales longe (inquit) corripi
* possunt in carmine, per : solam Systolam pu-
" ramque Licentiam; cüm palàm et apert?
" longa breviatur ; ut secunda in λιγύφθογ-
ὥτρυν:.) Vide suprà ad y, | “ yos."
Dialect. lingue Grace, cap. IX.
$ 2. Utique, Licentia ista siqua esset, pe-
riisset omnis Prosodia. Quod autem ** λι-
* ψύφθογγος᾽᾽ secundam nonnunquam pro-
ducat, id veró positioni soli debetur. Vide
suprà ad β΄, 537.
Ver. 556. ἀπάνευθε. Vide suprà ad
ά, 549.
Ver. 557. νφάδες. Ι De hujus vocis
prosodià, vide suprà ad μ', 280. et ad »,
754.
Ver. 558, —— ὑπαὶ. 4l. ὑπὸ,
OMHPOY IAIAAOZ T.
Ver. 561. Θώρηκές 7i ρα κεινήφλροις
κυρὰ ψύαλα ἔχοντες, ἰσχύροί" Τύαλα δὲ, τὰ
κοιλώματα. Schol. De hujusmodi, Thoraci-
bus, Pausanias : Ado ἦν χαλκᾶ ποιήματα, TÓ
μὲν σσίρνῳ καὶ τοῖς ἀμφὶ σὴν γαστέρα ἁρμόζον,
τὸ δὲ ὡς νώτου σκέπην εἶνα. Τύαλα ἐκαλοῦντο"
᾿Ανδρῶν. ]
Excitur pedibus sonitus
Ibid. et ver. 565.
TÀ μὲν ἔμπροσθεν và δὲ ὄπισθεν προσῆγον. "E- | Vide suprà ad 5', 455.
Turm περόναι συνῆπτεν πρὸς ἄλληλα. ᾿Ασφά- Ibid.
Aux δὲ ἀποχρῶσαν ἐδόκει παρέχεσθαι καὶ ἀσ- Ver. 565.
πίδος χωεὶς. ᾿Επὶ φούτῳ καὶ Ὅμηρος Φόρκυνα ὡσεί τε πυρὸς σέλας.
τὸν Φρύγα οὐκ ἔχοντα ἀσαῆδα i ἐποίησεν, [suprà
Lis. XIX. 987
i , M , N ,
Ὡς τότε ταρφειαὶ κόρυθες, λαρυπρὸν γανόωσαι,
Νηῶν ἐκφορέοντο, καὶ ἀσπίδες ὀμφαιλόεσσαι; 360
Θώρηκές TE πραταιγύαιλοι; καὶ μείλινα δοῦρα.
Αἰἴγλη δ᾽ οὐρανὸν ἧκε; γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χθὼν
Χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς" ὑπὸ δὲ κτύπος ὄρνυτο ποσσὶν
᾿Ανδρῶν" ἐν δὲ μέσοισι κορύσσετο δῖ, log. ᾿Αχιλλεύς"
Τοῦ καὶ ὀδόντων μὲν καναχὴ πέλε, TO δέ οἷ ὄσσε 965
Λαμπέσθην,. ὡσεί τε πυρὸς σέλας" ἐν δέ οἱ ἦτορ
Avv ἄχος ἄτλητον" ὁ δ᾽ ἄρα Τρωσὶν ἐμενεωιίΐνων
Δύσετο δῶρα “)εοῦ, τὰ οἱ Ἥφαιστος κάμε τεύχων.
^ Ν [od N / δ
Κνημῖδας μὲν πρῶτο; περὶ κνήμῆησιν ἐθηκε
Sic tunc crebrae galeae, lucidüm renidentes,
E navibus ferebantur, et clypei umbonibus-muniti, 360
"Thoracesque concavis-firmi, et fraxineae hastae.
Fulgor autem ad-coelum-usque ascendebat, ridebatque omnis circüm terra
Aeris prae fulgure: strepitusque ciebatur sub pedibus
Virorum : In mediis veró armabatur nobilis Achilles :
Cui et dentes quidem frendebant, oculique 565
Splendebant, velut ignis flamma ; eique cor penitüs
Subiit dolor intolerabilis ; ille quidem Trojanis irascens,
Induit dona Dei, quae ei Vulcanus elaboraverat fabricans.
Ocreas quidem primüm circa tibias posuit
Ἰσ- Ver. 566. -------- ὑπὸ δὲ κτύπος ὥρνυτο σοσσὶν
subterque virüm vi
Lucret. Lib. 11. ver. 528.
κτύπος —— καναχῆ. .]
ὥρνυτο.} Vide suprà ad γ΄, 260.
τὼ δέ οἱ ὄσσε Λαμπίσθην,
stant lumina flammáà.
εἶ, 914.] ὅτι αὐτῷ γυαλοθώραξ ἦν. Phocic. Lib.
X. cap. 26.
Ibid. καὶ μείλινα δοῦρα. Post hunc ver-
sum, in uno MS. repperit Barnesius :
'Ex νηῶν ἐχέοντο" βοὴ δ᾽ ἄσξεστος ὃ ὀρώρει.
Quod videtur ex σ', 267. huc i irrepsisse,
Ver. 562. αἴγλη Y οὐρανὸν ἷκε, γέλασσε δὲ
πᾶσα περὶ χθὼν Χαλκοῦ ὑπὸ στερυπῆς.) dl.
ἀπὸ στεροπῆς.
Fulgur ibi ad celum se tollit; totaque
circüm
ZEre renidescit tellus
Lucret. Lib. IL. ver. 527.
ac laté fluctuat omnis
ZEre renidenti tellus
Virg. Georg. II, 281.
γέλασσε. "Heo λαμαρυνθεῖσα
Porphyr. Quest. Homeric. 9.
Ibid.
φαιδρὰ γέγονεν.
«En. VI, 500.
— totoque ardentis ab ore
Scintille absistunt; oculis micat acribus
ignis. ZEn. VII, 102.
Ver. 567.---ἄρα. Ut dictum est — ver. 564.
Ver. 568.----Δύσετο.)] Vide suprà ad β΄, 55.
et ad £, 109,
Ver. 369. Κνημῖδας μὲν πρῶτα.
Cingitur ipse furens certatim in prelia
'Turnus :
Jamque adeó, Rutulum thorace indutus,
zhenis
Horrebat
auro,
Tempore nudus adhuc ; laterique accinx-
erat ensem ;
Fulgebatque altá decurrens aureus arce.
“Ἐπ. XI, 486.
squamis, surasque incluserat
288 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ T"
Καλὰς, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας"
Δεύτερον αὖ, Sene περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν"
Lis. XIX.
370
᾿Αμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ ὥμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον,
Χάλκεον' αὐτὰρ ἔπειτα σἄκος μέγα T£, στιξαρόν TÉ,
ἕλετο, τοῦ δ᾽ ἀπάνευθε σέλας γένετ᾽, ἠῦτε μῆνης.
Ὥς δ᾽ ὅταν ἐκ πόντοιο σέλας ναύτησι φανείη
Καιομένοιο πυρὸς, φσὸ δὲ καίεται ὑψόθ᾽ ὄρεσφι,
375
Σταθρῷ ἐν οἰοπόλῳ" τοὺς δ᾽ οὐκ ἐθέλοντας ἄελλαι
Πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα φίλων ἀπάνευθε φέρουσιν"
"Oc ἀπ ᾿Αχμλλῆος σαίκεος σέλας αἰθέρ᾽ ἵκανε
Καλοῦ, δαιδαλέου". περὶ δὲ τρυφάλειαν ἀείρας 580
Keori Séro βριαρήν' 20 » ἀστὴρ ὡς, ἀπέλαμνπεν
Ἵππουρις τρυφάλειω" περισσείοντο δ᾽ ἔθειραι
Χρύσεαι; ἃς Ἥφαιστος, ἵει λόφον ἀμφὶ Supe,
Πειρήθη δ᾽ £o αὐτοῦ ἐν ἔντεσι δῖος ᾿ Αχιλλεὺς,
E/ οἱ ἐφαρριόσσειε, καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ ψυϊω"
Ἃ,
385
Τῷ 5 ηὖτε πτερὰ γίνετ᾽» ἃ ἄειρε δὲ ποιμένα λαῶν.
Ἔκ δ᾽ ἄρα σύριγγος πωτρώϊον ἐσπάσατ' ἔγχρς,
Pulchras, argenteis fibulis apté-junctas :
Tum posteà, thoracem circa pectora induebat :
στὸ
Circa humeros autem posuit ensem argenteis-clavis-distinctum,
Aereum: deindé autem scutum magnumque, solidumque,
Sumpsit ; ejus autem in longinquum fulgor ibat, tanquam lunae.
Ut veró cüm ἃ ponto flamma nautis relucet
Ardentis ignis, is autem ardet in-altum in montibus,
Loco in solitario ; eos verà invitos procellae
Ponto super piscoso seorsüm ab amicis ferunt :
Sic ab Achillis scuto splendor ad aethera ibat
Pulchro, affabré-facto: Galeam veró sublatam
515
980
Capiti imposuit validam ; haec autem stella tanquam, refulgebat
Setis-equinis-comans galea : quassabantur autem comae
Aureae, quas Vulcanus fuderat conum circum densas.
Tentabat autem seipsum in armis nobilis Achilles,
An sibi apta-essent, et faciles-in-iis-moverentur pulchri artus :
585
Ei veró tanquam alae erant, attollebantque pastorem populorum.
E thecá veró paternam extraxit hastam,
Ver. 370—580—595. Καλὰς, Καλοῦ, Ver. 580.
καλὰ. Vide suprà ad β΄, 43. Kezci ϑέτο βριαρήν. ]
Ver. 572. &g.] Deinceps ——-.
Ver. 914—3579—381. σοῦ δ᾽ ἀπάνευθε Ver. 585. — 1e. ]
σέλας yin, zit μήνης. "Os ἀσ᾽ ᾿Αχιλ- et ad 2, 24.
λῆος σάκεος σίλας αἰδὲρ ἵκανε
ὡς, ἀπελάμπεν t ἽἼσπουρις σρυφάλεια. ] Vide su- | ad e , 260.
περὶ δὲ σρυφάλειαν ἀείρας
cristatus Achilles. AEn. I, 472,
Vide suprà ad z', 762.
ἡ δ᾽, ἀστὴρ Ver. 585. ΕἸ οἱ ἰφαρμόσσειι Vide suprà
prà ad £, 4. et ad σ΄, 205. Ibid. — ἀγλαὰ γυῖα. «41. ἀγλαὰ δῶρα.
Ver. 515. — σέλας. Cod. Παγϊοίαν. πέρας. Ver. 586. — ηὗτε. Cod. Harleian. αὖτε.
Ver. 577. —— οἰοπόλῳ. Scholiastes expo- Ver. 587. —— ἄρα. Deinceps
nit, i» ᾧ 2itg πολοῦντο καὶ ἀνασερέφονται. Sed, Ibid. — σύριγγος.} Τῆς δοραποβήκης. "Schol.
ut opinor, minüs rectó, Vide suprà ad »/,| Ibid, ——— iemázav.] Vide suprà ad 4,
473. et £g, 54. Item ad Odyss. λ΄, 579. 140,
,
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T', 289
LÀ * M , / , 5» , ^
Βριθὺ, μέγα; στιξαρόν" τὸ μὲν οὐ δύνατ᾽ ἄλλος ᾿Αχαιῶν
5 $3.) ^ , Ν
Πάλλειν, ἀλλᾶ puv οἷος ἐπίστατο πῆλαι ᾿Αχιλλεὺς,
δὴ N 7 , ΄
Πηλιάδα μελίην, οἰ φίλῳ τὰμε Χείρων 390
^ , 3 € /,
Πηλίου &x κορυφῆς» φόνον epuuuevots. ἡρωώεσσιν.
e , , ΄ Ny , 7
Izzovg ὃ Αὐτομέδων σε καὶ Αλκιμοὸς ἀμφιέποντες
N AN , ,» y , N ^
Ζεύγνυσαν, ἀμφὶ δὲ καλὰ λέπαδν᾽ ἔσαν" ἐν δὲ χαλινοὺς
--»2} 2Ξ ἡ ^ SCUSA ^ 3 ^
Γαμφηλῇσ εξαλον, κατὰ ὃ ἡνίο τεινῶν οπίσσω
x. X τ e 9» , N
Κολλητὸν ποτὶ δίφρον" ὁ ὃ ἂρ puto TINO, Φαεινήν 395
N ^ 5, 9 δὲ 9. ,
Χειρὶ Au» ἀραρυῖαν, ἐφ᾽ ἵπποιῖν ἀνόρουσεν
3 ͵ὔ P4 N , ^- 5 ^
Αὐτομέδων" ὀπιθεν δὲ κορυσσᾶμνενος βὴ Αγιλλεὺς,
, /, eu B ux v € 4
Τεύχεσι παμφαίνων, ὡστ ἡλέκτωρ ὑπερίων.
΄ Ψ' ΒΡ / NS €
Σιμερδαλέον δ᾽ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς olo
Pa ^ , /,
Ξιάνθε τε, καὶ Βαλίε, τηλεκλυτὰ τέκνα Ποδάργης, 400
y 7 ^
Αλλως δὴ Qoi Cere σαωσέμεν ἡνιοχῆα
Ἂ μὰ 5. “τ , D ᾿ t^ , i
ΑΨ Δαναῶν ἐς ομνέλον» ἐπεί Y, εωμεν πολέμοιο
Gravem, magnam, validam ; quam quidem non poterat alius Achivorum
Vibrare, sed ipsam solus nórat vibrare Achilles,
Peliadem fraxinum, quam patri ejus ceciderat Chiron 590
Pelii ex vertice, caedis-auctorem futuram heroibus.
Equos autem Automedonque et Alcimus adornantes
Jungebant, pulchra autem lora-jugalia circumposita erant; fraenosque
Maxillis immiserunt, habenasque extenderunt retró
Glutino-compactam ad sellam: scuticam autem splendidam 395
Manu capiens habilem, in currum insiliit
Automedon ; retró veró ad-pugnam-paratus conscendebat Achilles,
Armis collucens, tanquam fulgidus sol.
Terribilitér autem equis imperitabat patris sui :
* Xantheque, et Balie, inclyta soboles Podarges, 400
* Alio jam modo deliberate salvum-referre aurigam
* Retro Danaorum in agmen, ubi satiati-fuerimus pugná:
Ver. 590. Ἰτηλιάδα μελίην. Quá ratione, Ver. 596. —— ἐφ᾽ immuiv.] Cod. Harleian.
IIgA:42z, hic ultimam producat; item Zz-
vo5y, ver. 396. et Βαλίε, ver. 400. vide suprà
ad Z, 51.
Ver. 599. Ἵππους δ᾽ Αὐφομέδων.
equorum agitator Achillis
Armiger Automedon
AEn. YI, 476.
Ver. 595. — Ζεύγνυσαν. Vide suprà ad γ',
260. Al. ζεύγνυον.
Ibid. ——— λέπαδν᾽ ἔσαν. Oi ὑποτραχήλιοι
ἱμάντες, οἱ μασχαλιστῆρες. Schol. Porró Bar-
nesius hic de suo edidit λέπαδν᾽ fzav atque
ita omninó legendum contendit. Atqui abs-
que Codicibus nihil mutandum: przsertim
cum et Eustathius * izzv" legi planissimé
testetur: Τὸ δὲ * 1zav" οὐ δασύνεταί ποθεν, ἀλ-
λὰ Ψιλοῦται, δηλοῦν τὸ ““ ἦσαν.᾽"
Ver. 595. Κολλητὸν ποτὶ δίφρον" ὃ δ᾽ ἂρ
μάστιγα. Cod. Harleian Κολλητὸν ἐπὶ δίφρον"
ὁ δὲ μάστιγα.
Tox. II.
ἐφ᾽ ἵπποισιν.
Ver. 597. — κορυσσάμενος.] Barnesius edi-
dit χορυσσόμενος, itaque legendum fidenter
pronuntiat; sed, ut opinor, nullà idoneá
auctoritate. Vide suprà ad ver. 25. et 167.
et ad γ', 141. Quin et Codex Harleianus
κορυσσάμενος legit.
Ver. 598. Τεύχεσι παμφαίνων.] MI. τεύχεσι
λαμπόμενος.
Ver. 599. — ἵπποισιν ἐκέκλετο Ξάνϑε.
equum —
alloquitur morentem, et talibus in-
fit:
Rhabe . AEn. X, 858. 860.
Ver. 401. ἡνιοχῆα.) a. ἡνιοχῆας.
Ver. 402. — ἐπεί χ᾽ ἕῶμεν πολέμοιο. ᾽Ἔπει-
δὰν κορεσθῶμεν. Schol. Pronuntiabatur au-
tem ἐπεί x ὦμεν πολέμοιο. Vide suprà ad £,
256. ΑἹ. ἐπεί χ᾽ ἕομεν" Quo modo legit et
Codex Harleianus. T
290 OMHPOY IAIAAOZ Τ΄.
Μηδ᾽, ὡς Πάτροκλον; λίπετ᾽ αὐτόθ, τεθνειῶτα.
Τὸν δ᾽ ἀρ ὑπὸ ζυγόφιν προσέφη πόδας αἰόλος ἵππος
Ξιάνθος, ἄφαρ δ᾽ ἤμυσε καρήατι, πᾶσα δὲ χαίτη, 405
Ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν, οὖδας ἵκανεν"
Αὐδήεντα δ᾽ ἔθηκε Sei. λευκώλενος He
Καὶ λίην d ἔτι νῦν γε σαώσομεν, Oppo ᾿Αχιλλεῦ"
᾿Αλλά τοι ἐγγύθεν pup ὀλέθριον, οὐδέ τι ἡμεῖς
Αἰτιοι, ἀλλὰ ϑεός τε μέγας καὶ μοῖρω κραταιή. 410
Οὐδὲ γὰρ ἡμετέρῃ βρωδυτῆτί τε γωγελίῃ TÉ,
Τρῶες &w vuoi Πατρόκλου φεύχ,ε ἕλοντο"
᾿Αλλὰ ϑεῶν ὠριστος, ὃν ἠὔκομος
΄ M
Téx6 Agro,
Lis. XIX.
3) “οι X /, xU ^ 3!
Ezra ἐνὶ προμάχοισι, καὶ Exropi κῦδος ἔδωκε.
ANN P4 ej Dod ΄ ,
Na; δὲ xo κεν G0. πνοιὴ Ζεφύροιο TTA
Ἥνπερ ἐλαφροτάτην φάσ' ἔμμεναι: ἀλλά σοι αὐτῷ
ξ ροτάτην Q VAN fà qoi
Μόρσιμόν ἐστι, Seg τε καὶ ἀνέρι
ἦφι δαμῆναι.
Ὡς ἄρα φωνήσαντος ᾿Εριννύες ἐσχεθον αὐδήν.
Τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αγχιλλεύς:
* Neque, ut Patroclum, relinquite illic mortuum."
Hunc autem sub jugo allocutus est pedibus celer equus
Xanthus, statim vero inclinavit caput; tota autem juba,
Circulo profusa juxta jugum, ad terram pervenit ;
Vocalem veró reddidit dea ulnas-candida Juno :
* Et certé te etiam nunc saltem salvum-referemus, impetuose Achille :
** Sed tibi propé dies exitialis, neque quicquam nos
** In culpá, sed deusque magnus et fatum violentum.
* Neque enim nostrá tarditateque segnitieque,
** "Trojani ab humeris Patrocli arma detraxerunt :
** Sed deorum fortissimus, quem comas-pulchra peperit Latona,
** Interfecit inter primos-pugnatores, et Hectori gloriam dedit.
** Nos veró vel flatum Zephyri cursu aequaremus,
* Quem tamen velocissimum dicunt esse
* Fatale est, à deoque et viro vi domari."
: quin et tibi ipsi
Sic sané locuti Erinnyes inhibuerunt vocem.
Hunc autem valdé indignatus allocutus est pedibus velox Achilles :
410
415
Ver. 405. — nd Vide suprà ad ν΄, 46.
Ver. 404. πόδας αἰόλος ἵππος.) Τὸ,
᾽7 , T7 ὦ - - $1.5
αἰόλον, οὐκ οἶδ᾽ ὅθεν σῶν ΤΓραμμασικῶν τινες iTi
σοῦ ποικίλου παρ Ὁμήρῳ ἀκούειν ἀξιοῦσιν" οὕτω
- ^ &« , , ,» » 2 2; . ^ ^
γοῦν T0, αἰολοόσωλον, ἀποδιδόασι καὶ τὸ,
** αἰόλος Vamos, καὶ “ αἰόλον ὄφιν. Οὐκ ἔστι
δὲ, ἀλλὰ σημαίνει τὸν σαχὺν, γενόμενον ἀπὸ σῆς
ἀΐλλης" ἥτις ἀπὸ σοῦ " Asi» καὶ Εἰλεῖν πεποίηται.
Porphyr. Quest. Homeric. 5.
Ver. 407. λευκώλενος Ἥρη. Vide su-
prà ad 2, 92. et ad 4, 45. 58. et 551.
Ver. 409. οὐδέ σι ἡμεῖς.) Cod. Har-
leian. οὐδέ σοι ἡμεῖς.
Ver. 411.
Ver. 415. — Zu
fugit.
tos.
— fugit oc
Ver. 417.
— Illa Noto citius,
νωχελίῃ σε.) 2l. νωθείᾳ τε.
a πνοιῇ Ζεφύροιο ϑέοιμεν.}
«Ἐπ. V, 949.
cursuque pedum pravertere ven-
“Ἐπ. VII, 807.
anteirent cursibus auras.
JEn. XII, 84.
ior Euro. Jbid. 155.
ϑεῷ σε καὶ ἀνέρι. Ὕ m2 ϑεοῦ
᾿Απόλλωνος, καὶ ἀνδρὸς ᾿Αλεξάνδρον. — Schol.
Ver. 419.
de suprà ad 4, 58.
πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς.) Vi-
Lis. XIX. OMHPOY IAIAAOZ T. 291
Ecole, τί [Aot “)άνατον μαντεύεαι ; - οὐδὲ τί σε χρῆ. 490
Εὖ νύ τοι οἶδα καὶ αὐτὸς, δ pi μμόρος ἐνθά δ᾽ ὀλέσθαι,
Νόσφι φίλου πατρὸς καὶ μητέρος" ὠλλὰ καὶ ἐμνπῆς
Οὐ λήξω, πρὶν Τρῶας ἄδην ἐλάσαι πολέμοιο.
*H ps καὶ ἐν πρώτοις ἰάχων € C μώνυχας ἵππους.
* Xanthe, quid mihi mortem vaticinaris ? neque quid te oportet. 420
*" Bené j jam novi et ipse, quód mihi fatum hic perire,
** Procul à dilecto patre et matre: attamen
** Non cessabo, antequam Troes abundé satiaverint-se pugná."
Dixit, et inter primos clamans dirigebat solidos-ungulis equos.
Ver. 495. ἐλάσαι. "Al. ἐλάαν. Ibid. —— μώνυχας ἵσπους.
Ver. 424, —— ἐν πρώτοις.) 4i. ἐν Τρω- | | —— — solido ungula cornu.
σίν. Virg. Georg. III, 88,
OMHPOY IAIAAOX .
— 'PAYOAIA, ἢ TPAMMA T*. .
Ὕχόοθεσις τῆς Y'. OMHPOY ᾿Ῥαψωδίας.
Διὸς ἐπιτρέψαντος, κατέρχονται βοηθήσοντες οἱ ϑεοὶ πάντες" τοῖς μὲν Ἕλλησιν» Ἥρα
Tt, καὶ ᾿Αθηνῶ, καὶ Ποσειδῶν, καὶ Ἥφαιστος, καὶ Ἑρμῆς" τοῖς δὲ Τρωσὶν, ᾿Αφροδίτη;
καὶ ᾿Απόλλων" ἔτι δὲ καὶ ἴΑρτεμοις, καὶ Λητὼ, Αρης τε, καὶ Σκαμοανδρος" Αἰνείαν δὲν,
ἀντιστάντα, ᾿Αχιλλεῖ, σώζει ἸΠοσειδῶν, νεφέλῃ κωλύψας. ᾿Αχιλλεὺς δὲ ἄλλους τε ἀναι-
ρεῖγ καὶ Πολύδωρον, τὸν Πριώμου παῖδα. “Ἕκτωρ δὲ, ἀντιστὰς αὐτῷ, φεύγει, ᾿Απόλλω"
γος σώσαντος αὐτόν' τοὺς δὲ ἄλλους ᾿Αχιλλεὺς ἐπὶ τὴν πόλιν φεύγοντας κατεπείγει.
᾿Εσιγραφαί.
Θεῶν pix n Θεομωχία.
"Ἄλλως.
" 4, 3, ͵ὔ
Y, Μακάρων ἐνοπὴ, καὶ φύλοπις Οὐρανιώνων.
A λλη-
Y, Μακάρων ἔρις ὦρτο; φέρει δ᾽ ἐπὶ κείρτος ᾿Αχαιοῖς.
* Oz οἱ μὲν παρὰ νηυσὶ κορωνίσι “γωρήσσοντο
᾿Αμφὶ σὲ, Πηλέος vit, μάχης ἀκόρητον ᾿Α χιαιοί.
Τρῶες δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἐπὶ ϑρωσμῷ πεδίοιο.
Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε Syeovc ἀγορῆνδε καλέσσαι
Κρατὸς ἀπ᾽ Οὐλύμποιο πολυπτύχου" ἡ δ᾽ ἄρα πᾶντη δ
Sic hi quidem apud naves recurvas armabantur
Circum te, Pelei fili, pugnae insatiabilem Achivi.
"Trojani veró ex-alterá-parte in loco-editiore campi.
Jupiter autem 'Themidem jussit deos ad-concionem vocare
Vertice ab Olympi multas-convalles-habentis : illa autem quaquaversüm 5
Ver. 9. — ἀκόρητον.] lta ex tribus MSS. Olympi,
edidit Barnesius. 4l. ἀκόρητοι. Conciliumque vocat Divüm pater atque
Ver. 8. Τρῶες δ᾽ αὖδ᾽ ἑτέρωθεν. ΑἹ. Τρῶες δ᾽ hominum rex
αὖτ᾽ ἑτέρωθεν. Sideream in sedem 4En. X, 1.
Ver. 4. Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε ϑεοὺς &yo-| Ubi quidam legunt, omnzpotentis Olympi.
ρήνδε καλέσσαι.ἢ Ver; δ. ἄρα. Ῥνοϊπαδ, ut jusserat Ju-
, ver. 4.
Panditur intereà domus omnipotentis | piter
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOXZ Y. 293
Φοιτήσασα κέλευσε Διὸς πρὸς δῶμα γέεσθαι.
Οὔτε τις οὖν ποταμῶν ἀπέην, νόσφ᾽ ᾿Ω κεανοῖο;
Oir ἄρα Νυμφάων, σαί T ἄλσεα καλὰ νέμονται,
i πηγὰς ποταμῶν, καὶ πίσεω ποιήεντα.
᾿Ελθόντες δ᾽ ἐς δῶμα Διὸς νεφεληγερέταο, 10
Ἐεστῆς αἰθούσῃσιν ἐφίζανον, ἃ &c Δι πατρὶ
Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίησι πραπίδεσσιν.
Ὡς οἱ μὲν Διὸς ἔνδον à ἀγηγέρατ᾽" οὐδ᾽ ᾿Ἐνοσίχθων
Νηκούστησε Seg, ἀλλ᾽ ἐξ ἁλὸς ἦλθε μετ᾽ αὐτούς.
"Ies δ᾽ ἄρ ἐν μέσσοισι, Διὸς δ᾽ ἐξείρετο βουλήν" 15
Tízr αὖ, ᾿Αργιπέραυνε; Θεοὺς ἀγορήνδ᾽ ἐκάλεσσας ;
Ἦ τι περὶ Τρώων καὶ ᾿Αχαιῶν μερμηρίζεις: ;
Ta» γὰρ νῦν ἄγχιστα μἄχη πόλεμός τε δεδηε.
Τὸν δ᾽ ἀπαρμειξόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς"
Ἔγνως, ᾿Εννοσίγαιε, ξ ἐμὴν ἐν στήθεσι βουλὴν, 20
Ων & ἐνεκῶ ξυνάγειρα" μέλουσί Pap ὀλλύμενοί περ.
᾿Αλλ᾽ ἦτοι μὲν ἐγὼ μένεω πτυχὶ Οὐλύμποιο
Ἥμενος, ἔνθ᾽ ὁρόων φρένω τέρψομιαι: οἱ δὲ δὴ ἄλλοι
Ἔρχεσθ᾽ : 0Qe ὧν ἵκησθε μετὰ Τρώας καὶ ᾿Α χαιούς"
Iucedens jussit Jovis ad domum ire.
Neque quis igitur fluviorum aberat, praeter Oceanum,
Neque Nympharum, quae nemora pulchra habitant,
Et fontes fluviorum, et prata herbosa.
Cüm-venerant autem ad domum Jovis nubes-cogentis, 1o
Politis sedilibus-columnis-distinctis consederunt, quae Jovi patri
Vulcanus fecerat peritis praecordiis.
Sic hi quidem Jovis in aedibus congregabantur: neque Neptunus
Non-paruit deae, sed ἃ mari venit ad illos.
Sedit autem in mediis, Jovisque interrogabat consilium : 15
* Cür rursüs, rutili-fulminis-missor, deos ad consilium vocásti ?
* Nüm quid de Trojanis et Achivis deliberas ?
* Horum enim jam proximé est ut pugna proeliumque ardeat."
Hunc autem respondens allocutus est nubes-cogens Jupiter ;
* Nosti, Neptune, meum in pectoribus consilium, 20
" Quorum gratiá congregavi : curae-sunt mihi, pereuntes licét.
** Sed ego sané manebo in cacumine Olympi
** Sedens, ibi spectans mentem oblectabo: at jam vos caeteri
* Abite, ut perveniatis ad Trojanos et Achivos ;
Ver. 8. — καλὰ. Vide suprà ad f', 43. Ver. 16. Tizz αὖ.) 4l. τίπτ' aic.
Ver. 9. — πίσεα.) Cod. Harleian. πίσσεα. Ver. 18. δέδηε.1 Vide suprà ad Y»,
Al. σείσεα. 756.
Fer. 11. αἰθούσῃσιν.} ἝἝδραις σσυλωταῖς, Ver. 19. — νεφεληγερέτα Ζεύς.] Vide suprà
κατὰ ποὺς Ἰπαλαιοὺς, αἰθουμέναις, 0 à ἔστι κατα- | ad Z, 175.
λαμπομέναις φωτί. Schol. Ver. 21, —— ὀλλύμενοί.] Vide suprà ad γ΄,
Ver. 12. ποιήσεν Duns: πραπίδεσσιν. | 260.
Al. ποίησ᾽ εἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. Ver. 28. φρένα τέρψομα,.) Vide suprà
Ver. 15. —P—À ἐξείρετο. "Al. ἐξήρετο. ad z', 25. et ad »', 168.
294 OMHPOY ΙΙΔΙΑΔΟΣ Y*. Lis. XX.
᾿Αμφοτέροισι δ᾽ ἀρήγεθ' ; ὅπη νόος ἐστὶν ἑκάστου. 25
E; γὰρ ᾿Αχιλλεὺς οἷος ἐπὶ Τρώεσσι μαχεῖται» ᾿
Οὐδὲ μυίνονθ᾽ ἕξουσι ποδώκεα Πηλείωνα.
Καὶ δέ τέ μὲν καὶ o πρόσθεν ὑποτρομέεσκον ὁρῶντες"
No δ᾽, ὁ ὅτε δὴ καὶ Sup € ἑταίρου χώεται αἰνῶς,
Acido, μὴ καὶ φεῖχιος ὑπὲρ μύρον ἐξαλαπάξῃ. 30
"Oz ἔφατο Κρονίδης» πόλεμον δ᾽ ἀλίαστον ἔγειρε.
Ba» δ᾽ ἔμεναι πόλεμόνδε: “εοὶ, δίχα Sup» ἔ ἔχοντες.
Ἥρη μὲν μετὶ ἀγῶνα νεῶν καὶ Παλλὰς ᾿Αϑήνη,
'Hó£ Ποσειδάων γαιῆοχος, ἠδ᾽ ἐριούνης
Ἑρμείας, ὃ ὃς ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμησι κέκαστο' 35
Ἥφαιστος δ᾽ ἅμα τοῖσι κίεν σθένε! βλερνεαίΐνων,
Χωλεύων, ὑπὸ δὲ κνῆμαι βώοντο ὠραιαί.
Ἐς δὲ Τρῶας᾽ "Aene κορυθαίολος" αὐτὰρ ἄμ αὐτῷ
Φοῖξος ἀκερσεκόμης, ἠδ᾽ "Αρτεμοις ἰοχξαιραι,
Λητώ τε, Enos σε, Φιλομμιειδής v ᾿Αφροδίτη. 40
Εΐως μέν p ὠπάνευθε eoi ϑγητῶν $ ἔσαν ἀνδρῶν,
Τέως ᾿Αχαιοὶ μὲν μέγ᾽ ἐκύδανον, οὕνεκ᾽ A els
᾿Εξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ᾽ ὠλεγεινῆς"
“ Utrisque veró auxilium ferte, prout animus fert cujusque. 25
* Si enim Achilles solus contra Trojanos pugnet,
" Né paulisper quidem sustinebunt velocem Pelidem.
** Etenim i ipsum etiam anteà territi-fugiebant tantüm aspicientes :
* Nunc veró, quum jam et animo ob socium irascitur graviter,
** Vereor, ne et murum praeter fatum evertat."" 30
Sic dixit Saturnius, certamenque inevitabile excitavit.
Perrexerunt-autem ire ad-pugnam dii, discordibus animis.
Juno quidem ad coetum navium et Pallas Minerva,
Atque Neptunus terram-cingens, et utilitatum-auctor
Mercurius, qui mente prudenti ornatus erat : 95
Vulcanus item cum his ibat, fortitudine oculos-truces-circumferens,
Claudicans ; subtüs autem tibiae multo-molimine-ferebantur imbecillae.
Ad Trojanos veró Mars pugnam-expedité-ciens; cumque ipso
Phoebus intonsus, et Diana sagittis-gaudens,
Latonaque, Xanthusque, amansque-risum Venus. 40
Quamdiü quidem seorsüm dii à mortalibus erant viris,
Tamdià Achivi sané magnoperé se- -efferebant, quód Achilles
In-conspectum-se-dederat, ἀϊὰ enim pugná abstinuerat tristi ;
————————————————————————————————————————
Ver. 26. μαχεῖτα,..Ἶ dl. μάχηται. Ver. 59. Φοῖξος ἀκερσεκόμης.ἢ * Apollo
Ver. 28. ὑποτρομέεσκον.ἢ Contremiscere | * chrysocomes cognominatur, à fulgore ra-
solebant. Vide suprà ad β', 921. * diorum, quas vocant comas aureas solis.
Ver. 50.---ὑπὲρ μόρον.] Vide infrà ad ver. 556. | * Unde οἵ ἀκερσεκόμης, quód nunquam ra-
Ver. 32. Bày δ᾽ ἢ ἔμεναι. Αἱ. Βὰν δ᾽ ἰέναι. * dii possunt à fonte lucis avelli? Macrob.
Ver. 55. —— κέκασπο.) Si, κέκασται, dixis- | Saturnal. Lib. I. cap. 17.
set; jam non constitisset "Temporum ratio. Ver. 42. Τέως ᾽Αχαιοὶ. Pronuntiabatur, ut
Vide suprà ad ὦ, 57. et ad 5, 155. opinor, Τῶσε ᾿Αχαιοί, — Vide suprà ad σ΄, 15.
Ver. 58, —— aoeulaíaxos.] Vide suprà ad |et ad 5, 559.
β΄, 816. . Fer. 48. —— ἐπέπαυτ᾽,Ἶ 4l. ἀπέπαυτ᾽.
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOZ Y.
Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον,
Δειδιότας, o0. ógavro ποδώκεα Πηλείωνα
Τεύχεσι λαρπόμενον, βροτολοιγῷ 1 ico» " Agri.
Aóràe € ἐπεὶ μεθ᾽ ὅμιλον ᾿Ολύμπιοι ἤλυθον οἰνδρῶν,
Ωρτο δ᾽ Ἔρις κρατερὴ, λαοσσόος" αὖε δ᾽ ᾿Αδθήνη,
Στῶσ᾽ ὁτὲ μὲν παρὰ τάφρον ὀρυκτῆν, τείχεος ἐκτὸς,
*AAAOT &T CURT ἐριδούπων μακρὸν ἀῦτει"
Aoc 0 ' ᾿Αρῆς ἑτέρωθεν, 1 ἐρεμνῇ λαίλαπι ἴσος»
Οξὺ κατ᾽ ἀκροτάτης πόλεως Τρώεσσι κελεύων,
Αλλοτε πὰρ Σιμόεντι ϑέων ἐπὶ Καλλικολώνη.
Ως τοὺς ἀμφοτέρους μακαρες Seoi ὀτρύνοντες
Σύμξαλον, ε εν δ᾽ αὐτοῖς ἔριδα p ῥήγνυντο βαρεῖαν.
Δεινὸν δ᾽ ἐβρόντησε πατὴρ ἀνδρῶν τε “)εῶν τε
Ὕψόόθεν' αὐτὰρ ἔνερθε Ποσειδοίων ἐτίναξε
Γαῖαν ἀπειρεσίην, ὀρέων T αἰπεινὰ sten.
Πάντες δ᾽ ἐσσείοντο πόδες πολυπιδώκου lügc,
"Trojanos veró tremor gravis subiit membra cuique,
Timentes, quód viderent pedibus-velocem Pelidem 45
Armis splendentem, hominum-perniciei parem Marti.
Sed postquàm ad turbam Olympii venerant virorum,
Orta est Contentio vehemens, populi-concitatrix ; exclamabat veró Minerva,
Stans interdüm quidem ad fossam manu-factam, extra murum,
Interdum super littoribus resonis altàm vociferabatur :
Clamabat et Mars ex-aliá-parte, obscuro turbini similis,
Acuté à summá urbe Trojanos adhortans ;
Interdum propter Simoénta currens super Callicolone.
Sic istos utrosque beati dii excitantes
Commiserunt, interque eos contentionem irrumpere fecerunt gravem.
σι
I»
Horrendüm autem intonuit pater hominumque deümque
Ex alto: at subtüs Neptunus concussit
"Terram immensam, montiumque excelsos vertices.
Omnes autem concutiebantur radices riguae-fontibus Idae,
Ver. 45. Δειδιότας, 0&.] Vide suprà ad z, 51.
Ver. 48 et 66. "Qero.] Vide suprà ad β΄,810.
Ibid. xQuTtph, λαοσσόος" αὖε D ᾿Αδθήνη.
Nonnulli olim (notante Eustathio) ita inter-
pungebant: χρατερή" λαοσσόος αὖε δ᾽ ᾿Αθήνη"
scilicét ut vox λαοσσόος ad ᾿Αθήνη referatur.
Sed minüs apté.
Ver. 49. ἐκαὸς.} AL. ἐνεός.
Ver. 50. “Αλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἀκτάων ἐριδούπων μακρὸν
ἀπε.
intendit vocem, quà protinus omne
Contremuit nemus, et sylve intonuere
profunde. “Ἐπ. VII, 514.
Ver. 51. Αὖε δ᾽ "A en] Strabo, Geograph.
lib. XIII, legit, "Ogre Σ᾽ "Aens-
Ver. 59, —— πόλεως. Αἱ, πόλιος.
Quod
perinde est,
Ver. 53. ϑέων tmi ,Καλλικολώνῃ.} ᾿Αρί-
UTRUM ἀνέγνω περισπωμένως, và χωρίον Day
λέγων' ^ δὲ Καλλικολώνη ἐστὶν ὑψηλὸς τόπος.
Schol.
Ver. 56. Δεινὸν δ᾽ ἐθρόντησε πατὴρ.
Hic pater omnipotens ter ccelo clarus ab
alto
Intonuit ZEn. VII, 141.
Ibid. —— πατὴρ pos σε ϑεῶν vs] Vide
suprà ad 6, 12.
Ver. 59. Τιάνσες δ᾽ ἐσσείοντο.] ᾿Ενεργείας
ἕνεκεν φησὶ, “Πάντες δ᾽ ἐσσείοντο πόδες πολυσι-
“ δάκου Ἴδης, Καὶ κορυφαί.᾽ Μᾶλλον γὰρ
ἡμᾶς εἰς ἔννοιαν τῆς ταραχῆς ἤγαγεν" ἀπὸ σῶν
φύσει κινουμένων σῶν ἡμετέρων σωμάσων;, σὴν tmi
σὰ ἀκίνητα μετάστασιν ποιησάμεγος. «Ἥτγδεϊά.
Quintil. de Musicá, lib, 2,
296
/, ^ ^
Καὶ κορυφαὶ, Τρώων τε πόλις, καὶ νῆες ᾿Αχαιῶν.
OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
Lis, XX.
60
"Εδδεισεν δ᾽ ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων ' Aidavtus,
Δείσας δ᾽ ἐκ ϑρόνου ὦλτο, καὶ ἴαχε" quf οἱ ὕπερθε
Γαῖαν ἀναῤῥήξειε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
Οἰκίω δὲ ϑνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισι φανείη
Et vertices, Trojanorumque urbs, et naves Achivorum.
'Timuit veró subtüs rex inferorum Pluio,
60
Territusque solio exiliit, et exclamavit, verztus; ne ei superne
"Terram rescinderet Neptunus quassator-terrae,
Domusque mortalibus et immortalibus panderentur
Ibid. —— σολυσιδάκου.Ἷ Al. πολυσίδακος.
Quo modo legit et Codex Harlezanus.
Ver. 61. "Εὔδεισεν δ᾽ ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων, &c.]
'Ὑσερφυᾶ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς θεομαχίας φαντάσματα,
——— * "Εδδεισεν δ᾽ ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων ᾿Αἴδω-
* γεύς" Δείσας, GC. ᾿Ἐσιδλέπεις, ἑταῖρε, ὡς,
ἀναῤῥηγνυμένης μὲν ἐκ βαθρῶν γῆς, αὐτοῦ δὲ γυμ-
νουμένου ταρτάρου, ἀνατροπὴν δὲ ὅλου καὶ διάστασιν
σοῦ κόσμου λαμβάνοντος, πάνθ᾽ ἅμα, οὐρανὸς,
ἅδης, τὰ ϑνητὰ, τὰ ἀθάνατα, ἅμα τῇ τότε συμ-
πολεμεῖ καὶ συγκινδυνεύει μάχῃ; ᾿Αλλὰ ταῦτα
φοξερὰ μὲν, wA εἰ μὴ κατ᾽ ἀλληγορίαν λαμξά-
yoTO, καὶ παντάπασιν ἄθεα, καὶ οὐ σώζοντα «ὸ
πρέπον. Longinus, $ 9. Imitatus est hunc lo-
cum Pzrgilius :
Non secüs ac si quà penitüs vi terra dehis-
cens,
Infernas reserat sedes, et regna recludat
Pallida, diis invisa; superque immane ba-
rathrum
Cernatur; trepidentque immisso lumine
Manes. ZEn. VIII, 245.
Et Ovidius:
Inde tremit tellus, et rex pavet ipse silen-
tum
Ne pateat, latoque solum retegatur hiatu,
Immissusque dies trepidantes terreat um-
bras. Metamorph. V, 556.
Et lib. II. ver. 260:
Dissilit omne solum ; penetratque in Tar-
tara rimis [regem.
Lumen, et infernum terret cum conjuge
Quorum de duobus prioribus locis To//ius, in
annotationibus ad locum Longini jam suprà
citatum : * Nitere" inquit * videntur hzc,
* et magnitudinem prz se ferunt seorsum
* lecta: verüm si cum illis Homeri compa-
* rentur, facilé quivis animadvertet quan-
* tum πάθος in Homericis sit versibus, quan-
* taque sublimitas; sic ut nemo, nisi qui
* plané harum rerum rudis sit, et ἄμουσος,
* non commoveatur, ubi hzc legerit, et cum
* ipso Plutone dehiscentes sibi videre videa-
* tur inferos.' De Virgilii porró loco ita
Macrobius : * Interdum" inquit * sic aucto-
* rem suum dissimulantérimitatur [ Virgzlzus,
* ut loci inde descripti solam dispositionem
* mutet, et faciat velut aliud videri. Ho-
* merus ingenti spiritu ex perturbatione ter-
* rg ipsum Ditem patreni territum prosilire
* et exclamare quodammodo facit. Hoc
* Maro non narrationis sed parabolze loco po-
* suit, ut aliud esse videretur." ^ Saturnai.
Lib. V. cop. 16.
Ver. 64. Οἰκία Σμερδαλέ᾽, εὐρώεντα.
Ingeniosé hec ad Terram nostram, ἃ serenis
Lunc regionibus prospectatam, transfert Plu-
tarchus : ᾿Ἐκείνους δ᾽ ἂν [τοὺς iv σῇ σελήνῃ κασ-
οἰκοῦντας] οἴομαι πολὺ μᾶλλον ἀποθαυμάσαι τὴν
γῆν, ἀφορῶντας οἷον ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν τοῦ
παντὸς ἐν ὑγροῖς καὶ ὀμίχλαις καὶ νέφεσι διαῷφαι-
νομένην ἀλαμσπὲς καὶ ταπεινὸν καὶ ἀκίνητον χω-
ρίον, εἰ ζῶα φύσει [φύει καὶ τρίφει μετέχοντα
κινήσεως, ἀναπνοῆς, ϑερμότητοςς. Κἂν εἴ. ποθεν
αὐτοῖς ἐγγένοιτο τῶν Ὁμηρικῶν τούτων ἀκοῦσαι;
“Σρμερδαλέ᾽, εὐρώεντα, τά σε στυγέουσι ϑεοί
“ περν φσαῦτα φήσουσιν ἀτεχνῶς περὶ
τοῦ χωρίου τούτον λέγεσθαι, καὶ τὸν ἅδην ἐνταῦθα
καὶ σὸν τάρταρον ἀποκεῖσθαι, γῆν δὲ μίαν εἶναι
σὴν Σελήνην. De facie in orbe Lune. —Caete-
rum vituperat hunc locum P/ato: As δὴ (ὡς
ἔοικεν) ἡμᾶς ἐπιστατεῖν καὶ περὶ τούτων τῶν μύ-
ἔων τοῖς ἐπιχειροῦσι λέγειν" καὶ δεῖσθαι μὴ λοιδο-
θεῖν ἁπλῶς οὕτω τὰ ἐν ὥδου, ἀλλὰ μᾶλλον ἔπαι-
νεῖν, ὡς οὔτ᾽ ἀληθῆ λέγοντας οὔσ᾽ ὠφέλιμα ois
μέλλουσι μαχίμοις ἔσεσθαι. ᾿Εξαλείψψωμεν
ἄρα -τττ πάντα τὰ ποιαῦτα “ Οἰκία δὲ
“ ϑνησοῖσι καὶ ἀθανάτοισι φανείῃ Σμερδαλέ᾽
“ εὐρώεντα, τά σε στυγέουσι ϑεοί περ.᾿
Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα “«παραιτησόμεθα
Ὅμηρόν σε καὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς μὴ χαλε-
σαίνειν, ἂν διαγράφωμεν, οὐχ, ὡς οὐ ποιητικὰ καὶ
ἡδία vog πολλοῖς ἀκούειν, ἀλλ᾽ ὅσῳ σποιητικώ-
Tip, τοσούτῳ ἧττον ἀκουτπίον παισὶ καὶ ἀνδρά-
σιν, oUs δεῖ ἐλευθέρους εἶναι, δουλείαν ϑανάτου μᾶλ-
λον πεφοξημένους. De Republ. lib. 5.
Ibid. ἀϑανάτοισι.) Similitérque infrà
ver. 77. 87. Τιριαμοίδεω" —— ΤΙριαμίδη" et ver.
125. ᾿Αδανάτων. vide suprà ad 4, 598.
Ibid. φανείη. Cod. Harleian. Qavin.
Lis. XX.
Σμερδαλέ᾽ , εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι ϑεοί περ᾽
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y.
29'7
Τόσσος ἄρα πτύπος dero “εῶν ἔριδι ξυνιόντων.
"Hro: μὲν γὰρ ἐνωντῶ Ποσειδάωνος ἄνακτος
Ἵστατ᾽ ᾿Απόλλων Φοῖξος, ἔχων ἰὰ πτερόεντα"
Ανταὰ δ᾽ ᾿Ενναλίοιο Se γλαυκῶπις ᾿Αθήνη;
Ἥρῃ δ᾽ ἀντέστη χρυσηλάκατος, κελαδεινὴ,
70
"Agrepus ἰοχβαιρα, κασιγνήτη "Ex r010'
Λητοῖ δ᾽ ἀντέστη σώκος, ἐριούνιος Ἑρμῆς"
"Ayr δ᾽ de
᾿Ἡφαΐστοιο μέγας ποταμὸς βαθυδίνης,
Ὃν Ξάνθον καλέουσι “γεοὶ, ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον.
"Os οἱ μὲν ιεοὶ ἄντα ϑεῶν ἰσαν" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
ri
Q1
Ἕκτορος ἄντα μάλιστα λιλαίετο δῦναι ὅμιλον
Π guider τοῦ γάρ po pour yt Spo à ἀνώγει
Αἴματος ὥσαι "Aene, ταλαύρινον πολερνιστήν.
Visu-terribiles, situ-sentae, quas horrent dii ipsi :
Tantus utique sonitus oriebatur, diis certamine conzressis.
Nempe contra Neptunum quidem regem
Stabat Apollo Phoebus, ferens sagittas pennatas :
Contra Martem veró dea caesia-oculis Minerva :
Junonem autem contra stabat aureo-arcu-insignis tumultuum-venaticorum-amans,
Diana sagittis gaudens, soror Longé-jaculantis : 71
Latonam autem contra stabat potens, utilitatum-auctor Mercurius :
Contra autem et Vulcanum magnus fluvius vorticibus-profundus,
Quem Xanthum vocant dii, homines veró Scamandrum.
Sic quidem dii contra deos ibant :
At Achilles
Hectorem contrà maximé cupiebat penetrare per turbam
Priamidem : hujus enim potissimum animus jubebat
Sanguine satiare Martem, invictum bellatorem.
————————————————
Ver. 65. Σμερδαλέ᾽ ^ εὐρώεντα.] Σμερδαλέα
μὲν TÀ οἰκήματα σοῦ ἅδου ἔφη, ἀπὸ «οὔ ὕφαιμα
εἶναι καὶ φόνον πλήρη. Porphyr. Quest. Ho-
meric. 9.
Vimque Deüm infernam, et diri sacraria
Ditis. ZEn. XII, 199.
Sic apud Hesiodum, "Egy. καὶ 'Hute. ver. 152.
Βῆσαν ἐς εὐρώεντα δόμον κρυεροῦ ἀΐδαο.
Quem ad locum Gatakerus: ** Εὐρώειντα (in-
* quit) malim vertere, sztu obsitum, quàm
* cum interpretibus, /atum." .nnotat. in
ZIntoninum, 1,10. IV. $ 6.
Ver. 66. Ὑόσσος ἄρα καύπος ὦρτο ϑεῶν ἔριδι
ξυνιόντων.) Post hunc versum inserit Bar-
nesius :
AA σότε δηριόωντο Ποσειδάων καὶ ᾿Απόλλων'
Sed, ut opinor, nullà satis idoneá auctori-
tate.
Ibid. — Τόσσος ἄρα. Tantus utique
Ibid. — καύπος. .] Vide suprá ad ?', 455.
Ver. 68. —— ἰὰ παερόεντα.] dl. πτερόιντας
διστούς.
Ver. 69. — γλαυκῶπις ᾿Αθήνη.) | Vide suprà
ad 4, 906.
Ver. 'I2. — σῶκος, ἐριούνιος. | Vide suprà ad
&, 51.
Ver. 74. Ὃν wo» καλέουσι ϑεοὶ, ἄνδρες
δὲ Σκάμανδρον.} Τῶν διωνύμων σὸ μὲν προγε-
νέστερον ὄνομα εἰς Subs ἀναφέρει ὃ ἸΠοιητὴς, và
δὲ μεταγενίσσερον εἰς ἀνθρώπους. Schol. "Vide
suprà ad ξ΄, 291. et ad Z, 405.
Jbid.—&éávboy xaAxtouri.] Δοκεῖ δὲ καὶ ὁ Exá-
μανδρος ποταμὸς ξανθὰ πρόδατα ποιεῖν" διὸ καὶ
τὸν Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ Σκάμανδρου, ἘΞξάνθον “προσ-
ἀγορεύειν αὐτόν. «νϊδίοί. de Histor. “«πϊπιαὶ.
lib. 111. cap. 2.
Hinc albi, Clitumne, greges
Virg. Georg. II, 146.
Ibid.— Σκάμανδρον.) Cod. Harleian. Ká-
μανδρον.
Ver. 177. --- τοῦ γάρ ῥα μάλιστα.] Non hic
supervacaneum est istud ῥα" sed vim habet
in connectendà sententià cum co quod pra-
cessit ; σ΄, 91. 114. 554.
298
OMHPOY IAIAAOZ ΥὙΥὖ.
Lis. XX.
^N 5
Αἰνείαν δ᾽ ἰθὺς λαοσσόος ὦρσεν ᾿Απόλλων
/, 9 ^M 7 , *
᾿Αντία Πηλείωνος, ἐνῆκε δὲ οἱ μένος 19.
80
Xia δὲ Πριάμοιο Λυκάονι εἴσατο φωνὴν,
Τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς ᾿Απόλλων"
Αἰνεία, Τρώων βουληφόρε, ποῦ τοι ἀπειλαὶ,
Τὰς Τρώων βασιλεύσιν ὑπέσχεο οἰνοποτάζων,
Πηλείδεω ᾿Αχιλῆος ἐνωντίξιον πολεμίζειν ;
Τὸν δ᾽ eur Αἰνείας ἀπαμειβόμενος προσέειπε:
Πριαρυΐδη, ví με ταῦτα καὶ οὐκ ἐθέλοντα κελεύεις,
᾿Αντία Πηλείωνος ὑπερθύμωοιο μάχεσθαι: ;
O» μὲν γὰρ νῦν πρώτα ποδώκεος ἀ ἀντ᾽ ᾿Αγχιλῆος
Στήσορμιαι». ἀλλ᾽ ἤδη pe καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόξησεν,
90
Ἔξ Ἴδης, ὅτε βουσὶν ἐπήλυϑεν ἡ ἡμιετέρησι"
Πέρσε δὲ Λυρνήσσον : καὶ Πήδασον" αὐτὰρ ἐμὲ “Ζεὺς
Εἰρύσαθ᾽ » 06 pu ἐπῶρσε μένος Ape τε γοῦνα.
"H z ἐδάμην ὑ ὑπὸ χερσὶν ᾿Αχιλλῆος καὶ ᾿Αθήνης,
Ἥ οἱ πρόσθεν i ἰοῦσα τίθει φάος, Z0 ἐκέλευεν 95
Ἔγχεϊ χαλκείῳ Λέλεγας καὶ Τρῶας ἐ ἐναίρειν. ὶ
Τῷ οὐκ ἐστ ᾿Αχιλῆος ἐναντίον ἄνδρα μάχεσθαι:
Aeneam autem rectà copiarum-concitator movit Apollo
Contra Pelidem, immisitque ei animos validos,
80
Filio autem Priami Lycaoni assimilavit-se voce ;
Huic se cüm-assimilásset, eum allocutus est Jovis filius Apollo:
* Aenea, Trojanorum princeps, ubi tibi minae,
** Quas Trojanorum ducibus promisisti convivans,
* Pelidem Achillem contra pugnare ἢ mn
85
Illum veró Aeneas respondens allocutus est :
* Priamide, cur me haec licét invitum jubes,
* Contra Pelidem ,supra-modum-animosum pugnare ?
** Non enim sané jam primüm pedibus-velocem contra Achillem
* Stetero, sed dudüm me et aliàs hastá fugavit,
* Ex Idà, quandó boves invasit nostras ;
sed me Jupiter
* Evertitque Lyrnessum et Pedasum :
* Servavit, qui : mihi excitavit robur velociaque genua.
* Certé omninó domitus fuissem sub manibus Achillis et Minervae,
** Quae ante eum vadens dabat victoriam, atque hortabatur
95
“« Hastá aereà Lelegas et "Trojanos interficere.
* [deó non potest contra Achillem vir mortalis pugnare :
LM ——— MM M — M ——— -----
Ver. 80. —— ἐνῆκε δέ οἱ μένος] Vide infrà
ad ver. 110.
Ver. 81. Λυκάονι εἴσατο φωνὴν. Vide
suprà ad ν΄, 45.
Ver. 82. Τῷ μιν ἐεισάμενος.) Vide suprà ad
y 388:
"er. 85. Ἰτηλείδεω. Sic suprà wer.
V m Pronuntiabatur Live
Πριαμίδω. Vide suprà ad £, 1.
Ver. 91. ἐσήλυθεν Vide suprà ad
"Th
9/, 488. et ad γ΄, 205.
Ver. 92. Λυρνησσὸν. Πόλις τῶν Ὕ σο-
σπλακίων Θηξῶν. Schol.
Ibid.—— ττήδασον. Ἰποταμὸς Ἑλλησπόντου,
καὶ σόπος. Schol.
Ver. 95. ἐκέλευεν Vide ad JI 4,
51. et y, 84.
Ver. 96. Λέλεγας. Τοὺς ἐν Ἕλλησ-
πόντῳ ἀπὲ τῆς Θεσσαλίας πρώτους κατοικοῦνσας.
Schol.
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
Αἰεὶ γὰρ πἄρω εἷς γε Sea», ὃς λοιγὸν ἀμύνει.
Καὶ δ᾽ ἄλλως voU γ᾽ ἰθὺ βέλος πέτετ', οὐδ᾽ ἀπολήγει»
Πρὶν χροὸς ἀνδρορμέοιο διελθέμιεν' εἰ δὲ “εός περ
Ἴσον τείνειεν πολέμου χέλος; οὔ 374p μάλα βέα
Ν᾽ ,κήσει, οὐδ᾽ εἰ παγχάλκεος εὔχεται εἰναι.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ, Διὸς υἱὸς, ᾿Απσόλλων'
Ἥρως, ἀλλά γε καὶ σὺ Sois αἰειγενέτησιν
Εὖὔλχ εο' καὶ δὲ σε φασὶ Διὸς κούρης ᾿Αφροδίτης
᾿Ἐκγεγάμωεν, κεῖνος δὲ χερείονος £z “εοῦ ἐστίν"
"H μὲν γὰρ Διός ἐσθ᾽ , 20 ἐξ ἁλίοιο γέροντος.
᾿Αλλ᾽ ἰθὺς φέρε χαλκὸν ἀτειρέα; μηδὲ σε πάμπαν
Λευγαλέοις € ἐπέεσσιν ἀποτρεπέτω καὶ ἀρειῇ.
“Ὡς εἰπὼν, ἔμπνευσε μένος μέγα ποιμένι λαῶν"
Β δὲ διὰ προμᾶ χων, κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.
Οὐδ᾽ ἐλαθ᾽ ᾿Αγχίσαο πάϊς λευκώλενον Ἥρην,
᾿Αντίω Πηλείωνος i ἰὼν, ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν"
Ἢ Y ἄμυδις κωλέσασω SeoUg μετὰ μῦθον eire
* Semper enim adest unus saltem deorum, qui perniciem avertat.
* Tum aliàs ipsius utique rectà telum volat, neque desinit,
* Antequàm corpus humanum transadegerit : Si veró deus ipse
* Aequalem traheret lancem victoriae, non me valdé facile
* Vinceret, né quidem si totus-aereus glorietur esse."
Hunc autem rursüs allocutus est rex, Jovis filius, Apollo:
** Heros, quin et tu deos sempiternos
* Precare; nam te aiunt Jovis filià Venere
** Satum esse ; ille autem inferiore ex deà est:
* [lla etenim ez Jove est, haec veró ex marino sene.
** Sed rectà infer aes indomitum, neque te omninà
“ Saevis verbis avertat et minis."
Sic fatus, inspiravit animos magnos pastori populorum :
Processit autem per primos-pugnatores, armatus corusco aere.
Nec latuit Anchisae filius candidam-ulnas Junonem,
Contra Pelidem vadens, per turmas virorum ;
Illa autem in-unum vocatos inter deos verbum dixit :
299
100
105
100
105
Ver. 99. σοῦ ζ: ^] «ΑἹ. «οὔ δ᾽.
Ver. 100. εἰ δὲ ϑεός περ Ἶσον σπείνειεν | Τήνδ᾽.
πολέμου τέλος.) ἾἜσον ποιήσειε τὸ τέλος TOU σπο- Ver. 104.
λέμου, μηδὲ ἑτέρῳ βοηθῇ. Schol. Sic apud Eu- ἀλλ᾽ ἄγε.
9' 160. Μαϊὸ Barnesius, Τόνδ᾽
ἀλλά γε. Cod. Harleian.
ripidem :
οἱ δὲ Συρηκοσίους ὃ ὀκτὼ νίκας ἐκράτησαν
ἤΑνδρες, ὅτ᾽ ἣν τὰ ϑεῶν ἐξίσου ἀμφοτέροις.
᾿Επιτήδειον.
Ver. 101. οὔ με μάλα ῥέα. lta ex
tribus MSS. et ex Eustathio edidit Barne-
sius. ΑἹ. οὔ p μάλα ῥεῖα. Pronuntiabatur,
M opinor, οὔ με μάλαρ pz. Vide suprà ad e
61.
Ver. 105—152. Τὸν δ᾽ τὴν δ᾽.
Vide suprà ad 4, 121. ad γ΄, 200. et ad
Ver. 110. ——— ἔμπνευσε μένος μέγα σοι-
μένι λαῶ».} Καὶ περὶ τὰς μάχας «τὸ παθητι-
κὸν καὶ τὸ ἐνθουσιῶδες, ἀνυπόστατόν ἐστι καὶ ἀήτ-
TaTOY. Ὃ καὶ φοὺς ϑεοὺς “Ὅμηρος ἐριποιεῖν φησι
T^i; ἀνθρώποις, (ds εἰπὼν “ἔμπνευσε μέ-
** yag μέγα ποιμένι λαῶν. ") καθάπερ ὅρ-
μήμω τῷ λογισμῷ καὶ ὄχημα τὸ πάθος προσφι-
δέντας. Plutarch. de virtute morali, sub finem.
Vide suprà ad £, 185.
Ver. 12. λευκώλενον Ἥρην. Vide suprà
ad 4, 92. et ad &, 43. 58. et 551.
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ ΥὙ΄.
Φράξεσθον δὴ cQui, Ποσείδαον, καὶ ᾿Αθήνη,
δ
Ἔν φρεσὶν ὑμετέρησινν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα.
, , NB 53 : , » ^-
Αἰνείας 00. ten, κεκορυθμένος αἴθοπι γωλκῷ,
᾿Αντία Πηλείωνος" ἀνῆκε δὲ Φοῖξος ᾿Απόλλων.
, pM , e E , , Á 94. M
AXX ἀγεθ᾽, ἡμεῖς πὲρ μιν ἀποτρωπώμεν ὀπίσσω
πα MEC / LÀ ἣν f / , ^c
Αὐτόθεν" 5 Tig ἔπειτ καὶ ἡμείων ᾿Αγχιλῆι
^ E"
Παρσταίη, δοίη δὲ κράτος μέγα, μηδέ τι γυμνῷ
Δευέσθω" ἵνα εἰδῇ, 0 μιν φιλέουσιν ὥριστοι
3 , € , : : o» , /, [il N ££
᾿Αϑανάτων" οἱ δ᾽ αὖτ᾽ ἀνεμώλιοι, οἵ τὸ πάρος περ
Τρωσὶν ἀμυύνουσιν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα.
e, w , /, g. 3 "i
Πάντες δ᾽ Οὐλύμποιο κατήλθομιεν ἀντιόωντες
^ , eu Ts Kp / ,
Τῆσδε μάχης, ἵνα μή τι μετὰ Τρώεσσι πάθησι
Σήμερον ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται, ὥσσα οἱ OLG OG
n P 5 p $ 7 e , : /,
T'emop£va ἐπένησε λίνων; ὅτε [pi τέκε μήτηρ.
, D. , M , T T) 7 $ , mi. δ
Ej δ᾽ ᾿Αγιλεὺς οὐ ταῦτα ϑεῶν ἐκπεύσετοι ὀμυφῆς
, , 2 , eu , 3 /, ^ 3! p "
Δείσετ᾽ ἔπειθ᾽, ore xsv vig ἐναντίξιίον Syeoc 6207
Ἔν πολέμῳ" γαλεποὶ δὲ Soi φαίνεσθαι ἐναργεῖς.
ῳ x e»
^ , d / 2c 7 3 , 4
Τὴν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ἸΤοσειδάων ἐνοσίχθων
e N , x , »wN/ ͵7 ͵7
Ηρη, μὴ χωλέπαινε παρὲκ νόον" οὐδὲ τί σε χρή.
300
* Considerate jam vos, Neptune, et Minerva,
* [n mentibus vestris, ut se-habebunt haec opera.
* Aeneas ille ivit, armatus corusco aere
* Contra Pelidem: impulit nempé Phoebus Apollo.
** Sed agite, nos tamen eum avertamus retró
* [llinc: aut aliquis utique etiam nostrüm Achilli
* Adstet, detque robur magnum, neque quid animo
* Egeat; ut sciat, ipsum diligere potentissimos
* Immortalium: hi veró inanes, qui hactenüs utique
** "Trojanis defendere-conantur proelium et caedem.
* Omnes autem de coelo descendimus interfuturi
*" Huic pugnae; ut né quid inter Trojanos patiatur
* Hodié: in-posterum veró ea patietur, quaecunque ei Parca
* Nascenti nevit lino, quandó ipsum peperit mater.
* Si veró Achilles non haec deorum didicerit ex voce,
* 'l'imebit utique, quandó quis contrà deus venerit
* [n proelio: terribiles nempé dii, quum apparent manifesti."
Huic autem respondit deindé Neptunus terrae-quassator :
* Juno, ne saevi temeré : neque enm omninó te decet.
Lis. XX.
115
130
115
120
150
Ver. 115.
Ποσειδάων.
Ver. 118 et 158.
Vide suprà ad 4, 43.
Ver. 119. ἀποσρωπῶμεν. «41. ἀποσρο-
σόωμεν.
Ver. 199, —— φιλίουσιν.] Vide infrà ad ver.
504.
Ver. 195. 'Aday&vwv.] Vide suprà ad Z, 598.
Ver. 127. πείσεται, ἅσσα οἱ αἶσα.
ἔμπης δ᾽ ὅ, σι μοῖρα παθεῖν, οὐκ ἔνθ᾽
ὑπαλύξαι.
Ποσείδαον.) Cod. Harleian.
Φοῖδος ᾿Ασόλλων.
T'heogn. Gnom. ver. 815.
Ver. 199. —— ϑεῶν ἐκσεύσεται.)] «Αἱ. ϑεῶν
ix σεύσεται.
Ver. 150. — ὅσε κέν σις. Vide 50. δα ζ΄, 504.
Ver. 151. — χαλεσοὶ δὲ ϑεοὶ φαίνεσθαι ἐναρ-
γεῖς.) Τὸν Ῥωμαῖον, ὃς ἐπισέτρασσαι Αἴγυστον,
ἄνδρα ἔφη χρήμασιν ἀναπείσαντα ἐς và ἄδυτον
καταπέμψαι τῆς "Ισιδος và i» Κόπτῳ. Καὶ ὁ
ἰσπεμφθεὶς ἀνίσπρεψε μὲν ἐκ σοῦ ἀδύσου" διηγη-
σάμενον δὲ ὁποῖα ἐθεάσατο, καὶ τοῦτον αὐτίκα ἐπὺυν-
ϑανόμην σελευτῆσαι. Τὸ ἔπος οὖν ἀληθεύειν ἔοικε
v) Ὁμήρου, σὺν οὐδενὶ αἰσίῳ σοὺς ϑεοὺς σῷ γένει
σῶν ἀνθρώπων ἐναργῶς ὁρᾶσθαι. Pausan, Phocic.
lib. X. cap. 52, sub fine.
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
Οὐκ ἂν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι δοὺς tei ξυνελάσσαι
Ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπειὴ πολὺ φέρτεροι juu.
᾿Αλλ᾽ ἡμεῖς μὲν ἔπειτ καθεζώμεσθα κιόντες
Ἔκ πάτου ἐς σκοπιὴν, πόλεμος δ᾽ ἀνδρεσσι μελήσει.
Εἰ δέ x "Αρης ἄργχησι μάχης» ἢ Φοῖξος ᾿Απόλλων,
Ἢ ᾿Αχιλῆ᾽ ἴσχωσι, καὶ οὐκ εἰῶσι μἄχεσθαι,
E55. ον 9 Ae , 35 7 E , ^
Avriz ἐπεισ και e UU πὰρ αυτοφι γειίκος opes ots
140
Φυλόπιδος" μάλα δ᾽ ὦκα διωκρινθέντας ὀΐω
" Asp ἔμεν Οὐλυμπόνδε, Sredy μεθ᾽ ὁμήγυριν ἄλλων,
Ἡμετέρης ὑπὸ χερσὶν ἀνάγκῃ iQu δαμέντας.
Ὃς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο Κυανοχαίτης
Τεῖχος ἐς ἀμφίχυτον Ἡρακλῆος Ν᾽ εἰοιο;
ὝΨηλοὸν, τό ῥά οἱ Τρῶες καὶ Παλλὰς ᾿Αθήνη
^ e V , 7
Ποίεον, ὀφρα vÓ κῆτος υπεκπροῴφυγων ἄλεοιτο,
Á 3 , 37 ^
'Οππότε μιν σεύαιτο Com. ἠϊόνος πεδίονδε.
** Non ego sané velim deos ad certamen committere
* Nos alios, quoniam multó fortiores sumus.
** Sed nos quidem jam consideamus profecti
* Ex viá in speculam ; proelium veró mortalibus curae-erit.
* Sin Mars incipiat pugnam, aut Phoebus Apollo,
* Vel Achillem inhibeant, et non sinant pugnare ;
** "Tum confestim et nobis ἃ vestigio certamen orietur
140
* Conflictüs: perquàm autem celeritér decreto eos proelio puto
* Redituros ad Olympum, deorum ad coetum caeterorum,
* Nostrarum virtute manuum necessitate violentér domitos."
Sic quidem locutus praeibat Caeruleus-crines
Ad murum aggere-factum Herculis divini,
145
Altum, quem quidem ei Trojani et Pallas Minerva
Condidere, ut coetum fugiens evitaret,
Quando ipsum persequens-ageret à littore ad-planitiem.
Ver. 134. ξυνελάσσαι.] «ΑἹ. ξυνελάσαι.
Minüs recté ; secundam enim corripit :
ἄδην ἐλάσαι πολέμοιο. τ΄. 495.
Ver. 155. "Haíz;.] Pronuntiabatur
Ἡμᾶς.
Ibid. Qiorspoi ziv]. AL. φέρσεροι εἰμέν.
Quo modo legit et Codex Harleianus.
Ver. 197. Ἔκ πάτου ig σκοπιὴν.) "Ex τῆς πε-
σπατημένης ὅδοῦ εἰς σόσον σκοπιὰν ἔχοντα. Schol.
Ibid. πόλεμος δ᾽ ἄνδρεσσι μελήσει.
Bella viri pacemque gerant, queis bella ge-
renda. ZEn. VII, 444.
Ver.188. Ei δέ κ᾽ "Aons ἄρχησι μάχης, ἢ
Φοῖξος ᾿Απόλλων.} .AI. Εἰ δέ κ᾿ " Aens ἄρχωσι μά-
χης, ἰδὲ Φεῖξος ᾿Απόλλων.
- Fer. 140. —— ὀρεῖται. «ΑἹ. ὅρησαι,
Ver. 141. διωκρινθέντας.} ΑἹ. διακριθέν-
τας. Quod ferri non potest; antepenultimam
enim necessarió corripit.
, Fer. 148, ἀνάγκῃ. Cod. Harleian.
ἀνάγκης.
Ver. 144. Kozyox;mirzs.] Vide suprà
ad ὦ, 45, 58, et 598.
Ver. 145. ἀμφίχυτον Ἡρακλῆος. Quà
ratione, ultima vocis ἀμφίχυσον hic produca-
tur; item παῖδες, ver. 185. vide suprà ad 4,
51.
Ver. 146. vó ῥά. Quem scilicet ,
Fer. 147. ὄφρα và κῆτος. Τί οὖν ; (φή-
σαὶ σις ἄν") οὐδὲν ταῦτα [τὰ "Αρθρα] συμξάλλεται
πρὸς λόγον; "Ἔγωγε φήσαιμ᾽ ἄν, ὥσπερ ἅλας
συμβάλλεσθαι πρὸς ὄψον, ὕδωρ δὲ πρὸς μάξαν.
——— Καὶ Ὅμηρος, ἐπέων κόσμῳ περιγενόμενος,
ὀλίγοις τῶν ὀνομάτων "Αρθρα ὥσπερ λαξὰς ἐκπώ-
puni δεομένοις" ἢ λόφους. κράνεσιν, ἐπιτίθησι. Διὸ
καὶ παράσημα τῶν ἐπῶν, ἐν οἷς ταῦτα ποιεῖ, γί-
γονεν Ὡς τὸ, ** ἹΙοΐεον, ὄφρα τὸ κῆπος
** ὑπεκπροφυγὼν ἀλέοισο." — Plutarch. Quest.
Platonice, sub finem.
Ibid. —— ἀλέοιπο.} Hl. ἀλέηται.
Ver. 148. — eiiziTo.] Cod. Harleian,
σεύοιτο.
309 OMHPOY IAIAAOZ Ὑ΄.
Ἔνθα Ποσειδάων MT ae ἕζετο, καὶ Seo ἄλλοι,
᾿Αμφὶ δ᾽ ae ἄῤῥηκτον γεφέλην ὦμοισιν ἕσαντο.
O; δ᾽ ἑτέρωσε κἄάθιζον € ἐπ qe ύσι Καλλικολώνης,
Appi σὲ, ἤϊε Φοῖξε, καὶ "Agua πτολίπορθον.
Ὡς οἱ μέν p ἑκάτερθε καθείατο μιητιόωντες
Βουλάς" ἀρχέμενωι δὲ δυσηλεγέος πολέρτοιο
"Ὥκνεον ἀμφότεροι Ζεὺς δ᾽, ἥμενος ὕψι» κέλευε.
Τῶν δ᾽ ἅπαν ἐπλήσθη πεδίον, καὶ ἐλάμπετο χαλκῷ
᾿Ανδρῶν ἠδ᾽ ἵππων" κἄρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσιν
᾿Ορνυμυένων. ἄμυδις" δύο δ᾽ ἀνέρες ἔξοχ; ἄριστοι
Ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην, pepe μᾶχεσθαι,
Αἰνείας cT ᾿Αγχισιάδης; καὶ ioc. Αγιλλεύς.
Αἰνείας δὲ πρῶτος ἀπειλήσας ἐδεδήκει,
Νευστάζων κόρυθι βριαρῇ" ἀτὰρ ἀσπίδα “οὔριν
Πρόσθεν ἔχε στέρνοιο, τίνασσε δὲ χάλκεον £y Y oc.
Πηλείδης δ᾽ ἑτέρωθεν ἐναντίον ὦρτο, λέων ὡς
Sm
Illic Neptunus quidem consedit et dii caeteri,
Nesciamque-scindi nubem humeris circumdederunt.
Ii veró ex-alterá-parte sedebant in jugis Callicolones,
Circum te, arcitenens Phoebe, et Martem urbium-vastatorem,
Sic hi quidem utrinque sedebant consultantes
Consilia; incipere autem gravem pugnam,
Pigrabantur utrique: Jupiter autem, sedens alté, instigabat. :
Illis veró totus impletus erat campus, et fulgebat aere
Virorum et equorum ; resonabatque tremens terra pedibus
Concurrentium simul: duo autem viri longé fortissimi
In medium utrorumque congrediebantur, ardentes in pugnam,
Aeneasque Anchisiades, et nobilis Achilles.
Aeneas autem primüm minabundus processit,
Nutans casside validà ; clypeumque cum-impetu-versatile
Praetendebat pectori, vibrabatque aeream hastam.
Pelides veró ex-alterá-parte contrà ruebat, leo veluti
Lis. XX.
150
160
155
160
Ver. 150. νεφέλην ὥμοισιν ἵσαντο.ἢ
Nube candentes humeros amictus.
Horat. Carm. lib. Y. Ode ii. ver. 51.
Ver. 151. im ὀφρύσι Καλλικολώνης.}
Sic apud. Virgilium :
supercilio clivosi tramitis undam
Elicit, ———— Georgic. 1, 108.
Ver. 152. gis Φοῖξε.] "Ασολλον τοξικὲ,
ἀπὸ ποῦ ἱέναι. Schol. 4l. 4i. Vide suprà ad
&, 43. 15. et ad 5, 565.
Ver 158. —— $.] Ut jam dictum est ——
ver. 149. 151.
Ibid. καθείατο.} “41. καθήατο.
Ver. 156. καὶ ἰλάμπετο χαλκῷ.) Vide
suprà ad «', 562.
Ver. 157. κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσιν.
Vide suprà ad ς΄, 565.
Ibid, κάρκαιρε. De hujusmodi óuaro-
ποιΐφ, vide suprà ad V, 455. Διαφαΐίνεσαι δὲ ἡ A
ἀρετὴ φῇς ὀνομιασοποιΐας σοῦ καρκαΐρειν, ὅτε σῆς
γῆς μάλιστα: παγετῷ καφτεξηραμμένης,) ἵσποι
ϑέουσι δ αὐτῆς. Eustath.
Ver. 158. ᾿Ορνυμένων.) Vide suprà ad y,
260.
Ver. 159. —— μεμαῶτε.) Vide suprà ad
y, 46.
Ver. 160. Αἰνείας 7.] Versum hunc in uno
MS. deesse annotat Barnestus.
Ver. 161. ἐξεξήκει.)] Vide suprà ad
σ΄, 151. et ad δ΄, 492.
Ver. 162. Νευσσάξων κόρυθι.] Ita infrà χ'φ
514.
κόρυθι δ᾽ ἰσένευε φαεινῇ.
Ver. 164. -ττττ---- ττηλείδης δ᾽ ἑσέρωθεν ἐναντίον
ὦρτο, λέων de] Similitér Hesiodus :
Δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι λίων ὡς ——
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOZ ὙΥὙ΄.
Xi»ruc, ὃν τε καὶ ἀνδρες ἀποκτἄριεναι μεμάασιν,
᾿Αγρόμενοι, πᾶς δῆμος" ὁ δὲ; πρῶτον μὲν ἀτίζων,
Ἔρχεται: ἀλλ᾽ ὅτε κέν τις ἀρηϊθόων αἰζηῶν
Δουρὶ βάλῃ, ἑάλη TÉ y ova, περί T ἀφρὸς ὀδόντας
Γίγνεται, ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ στένει ἄλκιμον ἦτορ,
Οὐρῇ δὲ πλευρᾶς τε καὶ ἰσχίω ἀμφοτέρωθεν
Μαστίεται; £c δ᾽ αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι"
Γλαυκιόων δ᾽ ἰθὺς φέρεται μένει" ἥντινα πέφνη
᾿Ανδρῶν, ἢ 4 αὐτὸς φθίεται πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ"
"Oc ᾿Αχιλῆ ὥτρυνε μένος καὶ συμὸς à ἀγήνωρ
᾿Αντίον ἐλθέμεναι μεγωλήτορος Αἰνείαο.
170
175
Exitialis, quem viri interficere animis-ardent, 165
Congregati, totus pagus: is veró, primüm quidem contemnens,
Incedit ; sed quando quis proelio-impigrorum juvenum
Hastà ferierit, contorquetque se hians, circumque spuma dentes
Oritur, i inque ei corde gemit generosus animus ;
Caudá vero lateraque et femora utrinque
Verberat, seque ipsum excitat ad pugnam :
"Torvumque-contuens fertur furore ;
Virorum, vel ipse perit primá in turbá :
si quem occidere-possit
Sic Achillem incitabat robur et animus magnus
Contra ire magnanimum Aeneam.
Τλαυκιόων δ᾽ ὄσσοις δεινὸν, σλευράς σε καὶ ὧ-
μους
οὐρῇ μαστιόων ποσσὶ γλάφει, οὐδέ mig αὐτὸν
"EcA* ἐς ἄντα ἰδὼν σχεδὸν ἐλθεῖν, οὐδὲ μά-
χέσθαι,
Τοῖος Z2.
᾿Ασπὶς Ἥρακλ. ver. 426. 450.
Et Virgilius :
Attollitque animos; Poenorum qualis in
arvis
Saucius ille gravi venantum vulnere pec-
tus,
Tum demum movet arma leo; gaudetque
comantes
Excutiens cervice toros, fixumque latronis
Impavidus frangit telum, et fremit ore
cruento :
Haud secus accenso gliscit violentia Turno.
“Ἐπ. XII, 4.
Ut fera, quz densà venantum septa coroná
Contra tela furit, seseque haud nescia morti
Injicit, et saltu suprà venabula fertur.
4En. 1X, 551.
Et Lucanus :
sic cum squalentibus arvis
JEstifere Libyes viso leo cominüs hoste,
Subsedit dubius, totam dum colligit iram ;
Mox, ubi se seva stimulavit verbere
cauds,
Erexitque jubam, et vasto grave murmur
hiatu
Infremuit :
Mauri
Hzreat, aut latum subeant venabula pectus,
Per ferrum tanti securus vulneris exit.
PPharsal. lib. Y. ver. 205.
Porró Macrobius posteriorem Virgilii locum
inter eos citat, in quibus Virgilius Homerici
carminis Majestatem non zquat: * Vide-
* tis in angustum Latinam parabolam sic
* esse contractam, ut nihil possit esse jeju-
* nius, Grzcam contrà et verborum et re-
* rum copià pompam verae venationis im-
* plésse ?" Lib. V. cap. 13.
Τίνεσαι. Quod
Ver. 169. Γίγνεται] Αἱ.
perindé est. Nam γίνομαι primam producit.
Ibid. uenis. ] dl. κραδίη.
Ver. 110. Οὐρῇ δὲ πλευράς σε καὶ ἰσχία.
* Leonum animi index cauda Immo-
* ta ergo; placidus, clemens, blandientique
* similis, quod rarum est; crebrior enim ira-
* cundia ejus. In principio terra verberatur ;
* incremento terga, ceu quodam incitamen-
* to, flagellantur." In. Natural. Hist. lib.
VIII. cap. 16.
Ver..Y11. — μαχέσασθαι. Cod. Harleian.
μαχέεσθαι. Quo modo et in uno MS, scrip-
tum repperit Barnesius.
tum torta levis si lancea
804 OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
Oi δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾿ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
Τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης δῖος ᾿Αγχιλλεύς"
Αἰνεία, τί σὺ, τόσσον ὁρμυΐλου πολλὸν ἐπελθὼν,
Ἔστης" 5 σέ γε Supuóg ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει,
᾿Ελπόμενον Τρώεσσιν ἀνάξειν ἱπποδάμοισι
Τιμῆς τῆς Πριάμου ; :
Οὔτοι τοὔνεκά γε Πριάρμος γέρας ἐν χερὶ )ήσει"
Εἰσὶ γάρ οἱ παῖδες" ὁ δὲ ἔμπεδος, οὐδ᾽ ἀεσίφρων.
Ἢ νύ τί τοι Τρῶες τέμενος τάμον, ἔξοχον ἄλλων,
Καλὸν φΦυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα Munt
Αἴκεν € ἐμὲ VELLE ; χωλεπὼς δέ σ᾽ ἔολπα τὸ ῥέξειν.
Ἤδη μὲν σέ γι φημὶ, καὶ ἄλλοτε δουρὶ φύξησα.
?*H o9 ppt, ὅτε πέρ σέ, βοῶν & ἄπο μοῦνον ἐόντα,
Σεῦα κατ᾽ Ἰδαίων ὁ ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι
Καρπαλίμως ; 5 χότε Ü οὔτι μετατροπαλίζεο φεύγων"
Ἔνθεν δ᾽ ἐς Λυρνησσὸν ὑπέκφυγες" αὐγάς ἐγὼ τῆν
Illi veró quandó jam propé erant alter in alterum vadentes,
Hunc prior allocutus est pedibus-valens nobilis Achilles :
* Aenea, cur tu, tantum agminum spatium permensus,
*^ Constitisti :
* Sperantem Trojanis te imperaturum equüm-domitoribus
* Dignitate, quà Priamus ? Sed si me interfeceris,
* Non tibi proptereà Priamus praemium in manibus ponet :
* Sunt enim ei filii :
* An veró tibi Trojani nemus tribuerunt, egregium prae aliis,
* Amoenum et vitiferum, et arabile, quod colas,
* Si me interfeceris ? difficultér autem te spero hoc facturum.
** Jam enim te, autumo, et aliàs hastá fugavi.
* An non recordaris, quandó te à bobus, solus cüm-esses,
* Agitavi de Idaeis montibus velocibus pedibus
* Celeritér? tunc veró nusquam convertebaris fugiens :
** Inde autem in Lyrnessum evasisti: verüm ego hanc
Lis. XX.
180
ἀτὰρ εἶκεν qe ἐξεναρίξης,
185
190
an te utique animus mecum pugnare jubet,
180
ipse autem constans, neque mente-levis.
185
190
Ver. 176. Οἱ δ᾽ 9: δὴ. Similitérque infrà,
ver. 228. 'AAX2' ὅτε δή, — Vide suprà ad ξ΄, 453.
Ver. 178. — ἐπελθὼν. Cod. Harleian. ἀπ-
ἐλθών.
Ver. 179. — μαχέσασθαι. «4]. μαχέεσθαι.
Ver. 180--- 186. ᾿Ελσόμενον ῥέξειν.
Versus hosce septem repudiari notant Scho-
lia MSS. apud Barnesium. Nullá, ut vide-
tur, idoneá ratione.
Ver. 181. Τιμῆς τῆς Πριάμου.) "Eyixt» σῆς
Βασιλείας" ἀνσιφέρει γὰρ, * Οὔσχοὶ φοὔνεκά γε Πρί-
** apos γέρως.᾽ Schol.
Ibid. ἐξεναρίξης.} Al. ἰξεναρίξεις.
Ver. 183. Εἰσὶ γάρ οἱ παῖδες" ὁ δὲ ἔμσεδος.
"Al. Εἴσιν γάρ οἱ παῖδερ" ὁ δ᾽ ἔμπεδος.
γεν. 185. Καλὸν.) "Vide suprà ad β΄, 45.
Al. ἰσθλόν.
Ibid. — ἀρούρης. Vide suprà ad ξ΄, 142.
Ver. 186. — ἔολπα. Spero; mon speravi.
Vide suprà ad 7, 240. et ad ν΄, 756.
Ibid. ῥέξειν. «41. ῥέζειν.
Ver. 187. φόξησα.] Cod. Harleian.
φοξῆσαι. Que et proba Lectio.
Ver. 188. *H οὐ μέμνῃ. «Αἱ. "H οὐ μέμνησ᾽.
Enuntiabatur autem (uti et notavit JBarne-
sius) ac si scriptum fuisset ἦν ppt. Non
licentià aliquá Poiticá, sed quia vulgó etiam
in solutá (ut opinor) oratione ita pronuntia-
batur. "Vide suprà ad 6,5349. ad ΐ, 535. et
ad ξ΄, 471.
Ver. 190. córi δ᾽ obri.]. Al, πρὶν δ᾽
E]
ovTi.
Ver. 191. — ὑπέκφυγες. ἢ ta ex uno MS.
edidit Barnesius. «Αἱ, izíxQvyts.
σε ῥύεσθαι.
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOZ γ΄. 305
Πέρσα, μιεθορρυηθεὶς σὺν ᾿Αθήνῃ καὶ Adr πατρί:
Ληϊάδας δὲ γυναῖκας, ἐλεύθερον ἢ
"Hyor ἀτάρ σε Ζεὺς ἐρρύσατο
'AAX o0 νῦν σ᾽ ἐρύεσθαι ὁ ὀΐορυαι,
ἥμυορ ἀπούρας,
καὶ Joi ἄλλοι.
ὡς ἐνὶ υμῷ 195
Βάλλεαι" ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω
Ἔς σληθὺν i ἰέναι;
μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ' ὀρμεῖο,
Πρίν τι κακὸν dae ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.
Τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας ἀπαμείξετο;, φώνησέν τε"
Πηλείδη, μὴ δή 7 ἐπέεσσί γέ» νηπύτιον ὡς, 200
Ἔλπεο δειδίξεσθαι" ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς,
Ἢμρεὲν περτομίας, ἠδ᾽ αἴσυλα μυθήσασθαι.
Ἴδιμεν δ᾽ ἀλλήλων γενεὴν; A er
δὲ σοκῆας,
Πρόκλυτ' ἀκούοντες ἔπεα ονήτῶν ἀνθρώπων"
Jy»? M 3.45
"Ova δ᾽ οὔτ᾽ ἀρ πω σὺ ἐμοὺς ἴδες, ουτ' i ἐγὼ σούς. 205
Φασί p μὲν Πηλῆος ἀμύμνονος ἔκγονον εἰνοί,
Μητρ ὃς δ᾽ &
z Θέτιδος, καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης"
Αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος ᾿Αγχίσαο
Εὔχομαι ἐ ἐκγεγάμεν, μήτηρ δέ po ἐστ᾽ ᾿Αφροδίτη.
* Everti, aggressus cum Minervàá et Jove patre ;
* Captivas autem mulieres, libero die erepto,
" Abduxi: at te Jupiter servavit et dii caeteri.
* Sed non nunc te servaturos puto, ut in
animum 195
* Inducis: verüm te ego sané regressum hortor
In multitudinem ire, neque adversus stes mihi,
* Antequàm quid mali passus fueris: jam factum veró et stultus sentit."
Huic veró Aeneas respondit, dixitque :
* Pelide, ne jam me verbis, puerulum tanquam, , 200
** Speres £e territurum : facilé enim possum et ipse,
** Et convitia, et opprobria proloqui.
u
Scimus autem alter-alterius genus, scimus et parentes,
* Jam-olim-dicta audientes verba mortalium hominum :
Visu veró certé neque tu meos nósti, neque ego tuos. 205
* Aiunt te quidem Pelei eximii prolem esse,
* Matre veró ex Thetide, comas-pulchrá mariná nymphá :
* At ego me filium magnanimo Anchisá
** Profiteor prognatum esse, mater autem mihi est Venus.
Ver. 193. Ληϊάδας.] Cod. Zarleian. Ληΐδας.
Ver. 195. σ᾽ ἐρύεσθαι.) Cod. Harleian.
Atque ita in uno MS. scriptum
repperit Zarneszus.
Ver. 197. vAnÉbs ius] Quà ratione,
πληθὺν hic ultimam producat; item νηπύ-
τιον, ter. 200. et ἀκούοντες, ver. 204. et τέκετο,
ver. 215. et ἐπὶ, ver. 229. vide suprà ad
&, 51.
Ver. 198. fex» δέ τε νήπιος ἔγνω.
Vide suprà ad £' €» 92. «41. ῥεχϑὲν δέ τι.
Tox. II.
Ver. 200. Ιπηλείδη, μὴ δή μ᾽ ἐπέεσσί γε, νη-
πύτιον ὡς, Ἔλπεο δειδίξεσθα:.}
Hostis amare, quid increpitas mortemque
minaris? ^ AEn. x, 900.
Ver. 909. αἴσυλα." .] Τὰς παρὰ 7) καθ-
ἥκον λεγομένας ἀπειλάς. Schol. apud Barne-
sium.
Ver. 904. πρόκλυτ᾽. 1 Τὰ ὑπὸ e» προτέρων
πεφημισμένα, παλαιά. Schol.
Ver. 907. — ἁλοσύδνης. ] Ἐναλίας ϑεοῦ ἐν 9a-
λάσσῃ κατοικούσης. Schol. Al. ἁλοάδνης.
υ
OMHPOT ΙΔΙΑΔΟΣ Υ΄. Lis. XX.
210
306
Τῶν δὴ νῦν ἕτεροί γε φίλον παῖδω πλαύσονται
Σήμερον" οὐ γάρ φημ ἐπέεσσί γε νηπυτίοισιν
* Qc διακρινθέντε, μάχης ἐξαπονέεσθαι.
E; δ᾽ ἐθέλεις καὶ σαῦτα δαήμεναι; ὄφρ᾽ εὖ εἰδῇς
Ἡ μετέρην γενεὴν, (πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασι")
Δάρδανον αὖ πρῶτον τ τέκετο γεφεληγερέτω, Ζεύς:
Κτίσσε δὲ Δαρδανίην, d ἐπεὶ οὔπω "Duos ἱ ἱρὴ
Ἔν πεδίῳ πεπόλιστο, πόλις μερόπων ἀνθρώπων,
'"AAX &Ü ὑπωρείας Quo) πολυπιδάκου " loge.
A& güawvoc αὖ τέκεθ᾽ υἱὸν ᾿Εριχθόνιον βὰσιλῇα,
"Oc ΟΝ ἀφνειότατος γένετο Syra ἀνθρώπων"
Τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος κάτα βϑοουκολέοντο
Θήλε,αι, πώλοισιν ἀγαλλόμεναι ἀταλῇσι"
Γάων καὶ Βορέης ἠράσσατο βοσκορνενόων,
215
290
Horum jam nunc alterutri sáltem charum filium plorabunt 210
Hodié: non enim puto verbis omninó puerilibus
Sic diremptos, à à pugná redituros esse.
Quód si vis et haec doceri, ut bené scias
Nostrum genus, (multi autem ipsum homines nórunt ;)
Dardanum quidem primüm genuit nubes-cogens Jupiter :
Condidit autem s Dardaniam, quippé nondum Ilios sacra
In campo aedificata erat, urbs articulaté-loquentium hominum ;
Sed adhuc radices habitabant irriguae-fontibus Idae,
Dardanus veró genuit filium Erichthonium regem,
Qui tum opulentissimus erat mortalium hominum :
Hujus ter mille equae per palustria pascebantur
Foeminae, pullis exultantes teneris :
Harum al/quas et ipse Boreas adamavit pascentium,
220
&
Ver. 210. — ἕσεροί γε.) Eandem hic vim
habet particula ys, ac vox latina sa/tem.
| Ibid. ὠκεον,ἢ ,Pronuntiabatur, notante
Barnesio, &xcuy Vel Zxsuy quomodo et scribi
Ver. 212. διακρινθέντε. 7 ll. διακριθέντε.,
Malé. "Vide suprà ad ver. 141.
Ibid. ἐξαπενέεσθα..) Vide suprà ad Z,
598.
Ver. 215. yiQeAmytgérà Ζεὺς. Vide,
suprà ad ὦ, 175.
Ver. 216. Δαρδανίην. Πόλις Τροίας,
Schol.
Jbid. ——— ias) οὔπω Ἴλιος ign.)
nondum Ilium et arces
Pergamez steterant; habitabant vallibus
imis. AEn. 111, 109.
Ver. 2918. 'AAX δ᾽ ὑπωρείας dxis.] Δέ-
T ye δὴ ταῦτα τὰ ἔπη κατὰ Θεόν τ
εἰρημένα καὶ κατὰ φύσιν. Θεῖον yag οὖν δὴ καὶ cà
ποιησικὸν ἐνδεασαικὸν ὃν μένος, ὑμνῳδοῦν, πολλῶν
σῶν καε' ἀλήθειαν γιγνομένων ξύν σισι Χάρισι
καὶ Μούσαις ἐφάπεεται ἑκάστοτε. — Plato de le-
gibus, lib. δ.
Ibid.
ὀρῶν. — Schol,
ὑπωρείας.1] Τὰ κάτω μέρη τῶν
posteà coeptum est.
Ibid. σολυσιδάκου Al. πολυσίδακος.
Atque ita legit Codex Harleianus.
Ver. 290. Ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο ' Pro-
nuntiabatur, ut opihor, "Og δὴ 'Qvubtaros.
Vide suprà ad ver. 188. et ad λ΄, 158, Τίγνε-
σαι παῖς αὐτῷ [Δαρδάνῳ] Ἐριχθόνιος, ὃς ἁπάντων
ἀνθρώπων εὐδαιμονίστατος λέγεται γενέσθαι, «τῆς
τε πατρῴας καὶ στῇς ὑπὸ τῷ μητροσπάσσρι γέενο-
μένης κληρονομήσας ἀρχῆς. Dionys. Halicarn.
ZIntiq. Rom. Lib. I.
Ver. 221. — τρισχίλιαι. Apud Mazimum
Tyrium, τρισχίλιοι. Qua et forté melior
lectio, ne scilicót vox, * 94Aduz," in se-
quenti versu, supérvacanea videatur: Uti
notavit Barnesius.
Ver. 222, αώλοισιν.] Cod. Harleian.
πώλῃσιν.
Ibid. ἀταλῇσι.) ddl. ἁπαλῇῆσι, et ἀτὰ:
λοῖσι.
Ver. 295. — Τάων καὶ Βορέης ἠράσσατο βεσ-
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOZ Y. 207
eu , ἣν. ἢ ἐδ , /
lec δ᾽ εἰσάμενος παρελέξατο κυανογαίτη"
ε v e , M. Z2 ie -
Δ, à "ligada Gu fet" £T£50V Oven een “σωλους" 225
Ai δ᾽ ὅτε μὲν σπιρτῷεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν,
"Ακρον i ἐπ ἀνθερίκων ᾳαρπὸν δέον, οὐδὲ κατέκλων"
"Αλλ᾽ ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπ᾿ εὐρέα voro, ϑαλάσσης;
"A xgoy ἐπὶ py privo ἁλὸς T'0A1010 ϑϑεσκον.
Τρῶα δ᾽ ᾿Εριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα" 230
Τρωὸς δ᾽ αὖ φρεῖς παῖδες G ἀμνύρνονες ἐξεγένοντο,
Ἶλός 7, ᾿Ασσάρωκός τε, καὶ ἀντίθεος Γανυμήδης,
i 2 LI
Ὃς 07 κάλλιστος γένετο Sora ἀνθρώπων"
N Δ τὰ /
Τὸν καὶ ἀνηρείψαντὸ Seot. Διὶ οἰνοχοεύειν,
Κάλλεος εἵνεκα οἷο, ἵν ὠθανάτοισι μετείη. 295
Equoque se-cüm-assimulasset concubuit cyaneis-jubis-ornato :
** Illae veró gravidae factae pepererunt duodecim equulas : 235
{
Istae autem quandocunque saltu-lascivirent super almá terrà,
Summum super spicarum fructum currebant, neque frangebant :
At quum saltu-lascivirent super latis dorsis maris,
In superficie super collisos-fluctus salis cani currebant.
* 'Troém autem Erichthonius genuit Trojanis regem : 230
[1]
Ex 'Troé veró tres filii eximii geniti sunt,
Ilusque, Assaracusque, et formá-deo-par Ganymedes,
Qui sané pulcherrimus erat mortalium hominum ;
Quem et rapuerunt-in-coelum dii, Jovi ut-pocillator-esset,
* Pulchritudinem ob ipsius, ut immortalibus interesset, 255
κομενάων.] Post hunc versum, alium addit
Codex Harleianus :
Ἐν μαλακῷ λειμῶνι, καὶ ἄνθεσιν εἰαρινοῖσι.
Ver. 252. ἾἾλός τ᾽, ᾿Ασσάρακός τε.
Ilusque, Assaracusque. 4En. VI, 650.
Ibid.— καὶ ἀντίθεος Τανυμεήδης, “ Os δὴ κάλ-
Ver. 924. ---- εἰσάμενος. Vide suprà ad ν΄ Y, 45. λισσος.) Καὶ ἐγὼ δέ φημι καὶ Τανυμήδην οὐ σώ-
Ibid.— παρελέξατο κυανοχαίπτῃ.) -dl. ἐμίγη
φιλότητι καὶ εὐνῇ.
Ibid. παρελέξατο. Vide suprà ad β΄,
pl5.
Ver. 225. ——— ὑποκυσσάμεναι.] «ΑἹ. ὑποκυ-
σάμεναι.
Ver. 226. Ai δ᾽ ὅτε μὲν σκιρτῷεν.]
Illa vel intact&e segetis per summa volaret
Gramina; nec teneras cursu lzsisset aris-
tas:
Vel mare per medium, fluctu suspensa
tumenti,
Ferret iter; celeres nec tingeret zquore
plantas. En. VII, 808.
Ubi notandum istud * Zeszsse?" non pro
“ lederet" positum esse. Perinde enim est,
sive illam tum, quum gramina pervolaret,
quas percurreret aristas non ledere dicas ; sive,
quas percurrisset intereà, mon lesisse. ' Vide
suprà ad Z, 57.
Ibid. — ἄρουραν. Vide suprà ad ζ΄, 142.
Fer. 22. "Axpo ἢ iT ἀνθερίκων καρπὸν,] Νῦν
τῶν ἦν τοῖς στάχυσι λεπτῶν ἀθέρων. Schol.
Ver. 299. ϑέεσκον.Ἶ Currere solebant.
Vide suprà ad ver. 28. et ad ν΄, 84,
ματος, ἀλλὰ ψυχῆς ἕνεκα ὑπὸ Διὸς εἰς Ὄλυμ-
σὸν ἀνενεχθῆναι. Μαρτυρεῖ δὲ καὶ σοὔνομα αὐτοῦ.
Ἔστι μὲν γὰρ δήπου καὶ Ὁμήρῳ, “ γάνυται
«e δέ T7 ἀκούων." Τοῦτο δὲ φράζει, ὅτι ἥδεται, δέ
T ἀκούων. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλοθί ποῦ, € — συκινὰ
* φρεσὶ μήδεα εἰδώς." Tovro δ᾽ αὖ λέγει, * σοφὰ
* φρεσὶ βουλεύματα tàu; ἜΣ οὖν συναμφοτές-
Quy χούτων οὐχ, ἡδυσώμωτος ὀνομασθεὶς ὃ ὃ Τανυμή-
ns, ἀλλ᾽ ἡδυγνώμων, ἐν Θεοῖς σετίμηται. — Xeno-
phon. Συμαόσιον, sub finem. '
Ver. 254. Τὸν καὶ ἀνηρείψψαντο Θεοὶ.
et rapti Ganymedis honores.
ZEn. 1, 52.
quem przpes ab Idá
Sublimem pedibus rapuit Jovis armiger
uncis. AEn. V, 954.
Caterüm vituperat hunc locum Cicero:
* Nec Homerum audio, qui Ganymedem à
* diis raptum ait propter formam, ut Jovi
* bibere ministraret. — Fingebat hac
* Homerus, et humana ad deos transfere-
* bat; divina rca ad nos." 'usc. Dis-
putat. Lib. I, $ 2
Ver. 255. 292. Y et 554. ἀθανάτοισι.) Vi-
de suprà ad ὦ, 398.
U2
308 OMHPOY lIAIAAOZ Y*.
5 , ^5 "5 , εχ ΄ , "-
ἴλος δ᾽ αὖ τέκεθ᾽ υἱὸν ἀμύμονα Λαομέδοντα"
“ 3-42. ἈΝ / ΄ 7
Λαορμέδων ὃ (20, Τιθωνὸν τέκετο; Πρίαμόν TÉ;
Λάμπον τε, Ἐἰ χυτίδν 3, Ϊκετάονά 7 » ὄζον᾽ ᾿Αρηος'
ἌΡ Ὁ
᾿Ασσάρακος δὲ Κάπυγ' ὁ δ᾽ «&
Ν ,
Αὐτὰρ ἢ ἐμ ᾿Αγχίσης, Πρίαμος δ᾽ ἔτεχ᾽ Ἕκτορα δῖον.
Ταύτης 70i γενεῆς 7€ καὶ p puros εὔχορνωι εἰγαι"
Ζεὺς δ᾽ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει T£; μινύθει 7£,
Ὅππως. κεν ἐθέλῃσιν" ᾿ γὰρ κάρτιστος ἁπάντων.
᾿Αλλ᾽ ἄγε μιηπέτι ταῦτα λεγώμνεθα, γηπύτιοι ὡς,
'"Eevaór ἐν μέσση ὑσμυίνη δηϊοτῆτος.
3 * , Je !5 / /
Ecr; γὰρ ἀμφοτέροισιν ὀνείδεω μυθήσασθαι
Ν Fwd ὑδ᾽ ^ ex 7 » 4
Πολλὰ μάλ᾽ οὐδ ὧν ue ἑκατόνζυγος ἄχθος ἄροιτο.
Στρεπτῆ δὲ γλῶσσ᾽ ἐστὶ βροτῶν, πολέες δ᾽ ἔνι ρμυῦθοι»
EOM ἐπέων δὲ πολὺς γορυος obs καὶ ἔνθα.
“Οαποῖόν z εἰπησθα & £706, TOÍO» X, ἐπακούσαις.
, Ν fu 19) d s ; ED JA
Αλλὰ τίη ἐριδὰς καὶ νείκεω νῶϊν ἀνάγκη
* At Ilus genuit filium eximium Laomedonta :
* Laomedon autem Tithonum genuit, Priamumque,
* Lampumque, Clytiumque, Hicetaonemque, ramum Martis :
* Assaracus veró Capyn: is autem Anchisem genuit filium ;
* Et me Anchises: Priamus veró genuit Hectora nobilem.
* Ex hoc quidem genereque et sanguine profiteor esse me :
* At Jupiter virtutem viris augetque minuitque,
* Prout voluerit; ille enim potentissimus omnium.
* Sed age né ampliüs haec disseramus, pueruli tanquam,
** Stantes in medià acie proelii.
* Licet enim ambobus opprobria proloqui
* Multa admodüm: né navis quidem centiremis onus ferret.
* Volubilis enim lingua est hominum, multique insunt sermones,
* Omnigeni; verborum autem latus campus hinc atque indé,
* Qualecunque dixeris verbum, tale et audieris.
Αγχίσην τέκε παῖδα"
Lis. XX.
240
245
250
240
245
250
* Sed quid jurgiis et rixis nobis opus est
Ver. 251. ἄρα. Deinceps :
Ver. 242. Ζεὺς δ᾽ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει σε,
μινύθει Tí. J Similitér feré Hesiodus :
"Pim δ᾽ ἀρίξηλον μινύθει, καὶ
ὑπ τι αν T
Ζιὺς ὑψιδρεμέτης ————,.
"Eey. καὶ "Msg. Lib. 1, ver. 6. 8.
Ibid. σε, μινύθει. Quà ratione, σε,
hic producatur; item κεν, ver. 945. et ἔτεα,
ver. 255. et ἀπὸ, ver. 261. et 278. vide suprà
ad Z, 51.
Ver. 247. ἑκαςόνξυγος.ἢ Ὑσὸ ἑκασὸν
ἐρετῶν ἰλαυνομένη" ξύγα γὰρ αἱ TQ» ἐρεσσόντων
καθέδραι. Schol.
Ver. 948. Στρεπσὴ δὲ γλῶσσ᾽ ἐστὶ βροτῶν,
σολέες Pur ἐν, μῦθοι. Κινδυνεύει γὰρ οὖν TÀ vez ώ-
srivoy yis ἁπάντων ἐνδείᾳ γενέσθαι μᾶλλον ἢ φω-
νῆς καὶ λέξεως" TOUTOU δὲ μόνου κέκτηται Sav-
μαστόν τιγα πλοῦτον. Dio, Orat, XII. Cate-
ἄδηλον ἀ-
rüm Clemens "Alezandrinus, Strom. Lib. I.
citat: Σαρεπτὴ γὰρ καὶ γλῶσσα βροτῶν.
Ver. 249. ἹΠαντοῖοι" ἐπέων δὲ πολὺς νομὸς.
Apud JD/onem, loco jam citato, Πανσοῖος δ᾽
ἐπέων πουλὺς νομός. Apud Clementem .4lex-
andrinum, YIevroiov ἐπέων δὲ πολὺς νομός.
Τυϊά. -ττττττ ἐπέων δὲ πολὺς νομὸς. Sic apud
Hesiodum :
᾿Αχρεῖος δ᾽ ἔσται ἐπέων νομοός ———
"Epy. καὶ Ἥμερ. II, 21.
Quz ad loca Menagius: * Legendum au-
* tem," inquit, * utrobique vois, accentu
* in ultimá, id est νέμησις, partitio, distribu-
* to in utramque partem : νόμος, accentu in
* penultimá, quz. vox legem significat, apud
* Homerum non reperitur; quod prater
* Grammaticos, notavit etiam Josephus, lib.
* ]1, contra Appionem." nnotat, in. ILaér-
tium, lib, 1X,
Das; XX.
Neixeiy ἀλλήλοισιν ἐναντίον, ὥστε γυναῖκας,
Aire χολωσάμεναι ἔριδος περὶ “υμοβξόροιο
Νεικεῦσ' ἀλ Mri μέσην ἐς ἀγυιὼν ἰοῦσαι,
IIóx.A T£ v καὶ οὐκί; χόλος 06 τε καὶ τὰ κελεύει.
᾿Αλκῆς δ᾽ οὔ μ᾽ ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις μεμαῶτα,
OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
309
255
^ , ΕΣ ^
Πρὶν γαλκῷ μαχέσασθαι ἐναντίον" ἀλλ᾽ ἄγε, ἡ ἄσσον
Γευσόμεθ᾽ ἀλλήλων γωλκήρεσιν ἐγχείησιν.
5 ^ /4 »
H ῥα, καὶ ἐν δεινῷ σἄκει ἤλασε χάλκεον ἔγχος,,
Σμερδαλέῳ, μέγα δ᾽ ἀμφὶ σάκος pine δουρὸς ὁ ἀκωκῆ.
Πηλείδης δὲ ia en ἀπὸ ἕο χειρὶ παχείῃ
260
Ἔσχετο ταρβήσας" φάτο γὰρ δολιχόσκιον € ἔγχος
Ῥεϊάδ᾽ ἐλεύσεσθαι μεγωλήτορος Αἰνείαο"
Νήπιος, οὐδ᾽ ἐνόησε κατὰ φρένα καὶ κατὰ Suv,
Ὡς οὐ puiàr ἐστὶ Θεῶν ἐρικυδέα δῶρα
265
᾿Ανδρ σι ye 3ynoici δαμήμεναι; οὐδ᾽ ὑποείκειν.
Οὐδὲ σότ Αἰνείαο δαΐφρονος ὄδριμον ἔ ἔγγος
Ῥηξε σάκος" χρυσὸς γὰρ ἐρύκακε, δῶρα Sreoio
* Altercari inter nos, tanquam mulieres,
** Quae iratae per contentionem animum-rodentem
^
* Multa veraque et non :
ΓΙ
ira nempé et ista jubet.
A virtute veró non me verbis avertes animosum,
Priusquàm aere pugnes contrà: Quin age, ocyüs
* Experiamur alter-alterum aeratis hastis."
Dixit utique, et in terribile scutum intorsit aeream hastam,
Visu-horrendum ; ingensque scutum mugiit hastae cuspide.
Pelides veró scutum quidem à se procul manu robustá
'Tenuit perculsus: credebat enim praelongam hastam
Facilé penetraturam esse magnanimi Aeneae:
Imprudens, neque enim cogitabat in mente et in animo,
Quód non facilé deorum inclyta dona
A viris mortalibus domantur, neque es cedunt.
Neque tunc Aeneae bellicosi rapida hasta
Perrupit scutum ; aurum enim inhibuit, dona Dei :
«
Probra-jactant altera-in-alteram mediam in viam prodeuntes,
255
2c0
265
Ver. 252. Νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον, ὥστε) Harleiam. ἤλασεν ὄξδριμον ἔγχος.
γυναῖκας.) Sic apud Lévium : * Sedemus do-
Atque ita
** mi desides, mulierum ritu allercantes znter
** mos,"
Ver. 254. μέσην ἐς ἀγυιὰν.} Dio Chry-
sost. Orat. XII. legit, ἀγορῆς ἐς μέσσον.
Fer. 255. πόλλ᾽ ἔτεά σε καὶ οὐκί. 44]. ττολ-
λά v ἐόντα καὶ οὐκί Notante Eustathio.
Ver. 256. μεμαῶτα.) Vide suprà ad y,
46.
Ver. 257. — μαχίσασθα,. Cod. Harlezan.
μαχέεσθαι.
Ver. 258. Γευσόρεεθ' ἀλλήλων. ᾿Αντὶ σοῦ ἃ
ἁψώμεθα" δ ἔστιν ἀπόπειραν ληψώμεθα τῆς ἀλ-
λήλων δυνάμεως. Schol.
Ver. 259. — ἤλασε χάλκεον ἔγχος. Cod.
in Commentario legit Eustathius. «ΑἹ. ὄμξρι-
ῥον ἔγχος.
Ver. 260. Σμερδαλέῳ.} «41. Σμερδαλέον.
Ibid.—-—— ἀκωκῇ.) lta ex Eustathio edidit
DBarnesius : «Αἱ. ἀκωκή. Sic ρ΄, 295.
Mex 2 ἱπ- ποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκω-
oid 263. "Drizy ἐλεύσεσθαι] Vide suprà ad
ν΄, 144.
Ver. 267. 268. Οὐδὲ —-—-— Ῥῆξε σάκος"
χρυσὸς γὰρ ἐρύκακε, δῶρα Dico] lta Hesio-
us?
— σάκει ἔκξαλε χάλκεον ἔγχος"
οὐδ᾽ ἔῤῥηξεν χαλκὸν, ἔρυτο δὲ δῶρα Soin.
"Aeris Ἥρακλ, ver. 414.
Us
310 OMHPOY IAIAAOZ T*. Lis. XX.
᾿Αλλὰ δύω μὲν CLE διὰ πτύχας, αὐ δ᾽ de ἔτι τρεῖς
"Hew»w ἐπεὶ πέντε πτύχας ἤλασε Κυλλοποδίων,
Τὰς δύο, “χωλκείαις, δύο δ᾽ ἔνδοθι κασσιτέροιο,
Tz» δὲ μίαν, χρυσῆν' 72p ἔσχετο χάλκεον. ἔγχος. '
Δεύτερος QUT ᾿Αχιλεὺς προΐει δολιχόσκιον € ἐγχος;
Καὶ βάλεν Αἰνείαο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσε ἰσήν,
"Αντυγ᾽ ὑπὸ πρώτην, E λεπτότατος Séc χωλκός" 2
Λεπτοτάτη δ᾽ ἐπέην ῥινὸς βοός" ἡ δὲ διὰ πρὸ
Πηλιὰς ἤ ξεν μελίην» Mns δ᾽ ἀσπὶς UT αὐτῆς.
Αἰνείας δ᾽ ἐἄλη, καὶ ἀπὸ ὅθεν dni ἀνέσχε
Δείσας" ἐγχείη δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ γώτου ἐνὶ γαίῃ
Ἔστη i TUE διὰ δ᾽ ἀμφοτέρους ἕλε κύκλους
PASTE & ut piegór te" ὁ δ᾽ ἀλευαίβρενος δόρυ μακρὸν,
ἜἜστη, («29 δ᾽ ἄχος οἱ χύτο μυρίον ὀφθαλμοῖσι.)
Ταρξήσας, o ὃ οἱ ἄγχι πάγη βέλος" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Ἔμμεριαὼς € ὑπόρουσεν, ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ,
Σρμερδαλέα i ἰώχων' ὁ δὲ χερμυάδιον λάξε χειρὶ
Αἰνείας, μέγω ἔργον; ὃ οὐ δύο ty ἄνδρε φέροιεν,
270
1.
ῶι
280
Sed duas quidem transiit per plicas; tres veró
Supererant: quinque enim plicas superinduxerat Vulcanus, 270
Duas, aereas, duasque interiores stanni,
Unam veró, auream ; quà demüm detenta est aerea hasta.
Secundus veró Achilles emisit praelongam hastam,
Et percussit Aeneae ad clypeum undique aequalem,
Oram ad summam, ubi tenuissimum currebat aes ;
"'Tenuissimum etiam inductum erat corium bovis: penitüs autem
Pelias prorupit fraxinus; crepuit veró clypeus ex ejus zc£u.
Aeneas autem corpore-contracto-subsedit, et à se procul scutum sustulit
Territus: hasta autem supra dorsum in terra
Stetit ulleriis-pergendi-cupida ; utrosque autem disruperat orbes
Clypei ingentis: Is veró evitatà hastá longá,
Constitit (trepidatio autem cum dolore ei offusa-est i immensa oculis, )
Perculsus, quód prope se fixum-erat telum: verüm Achilles
Animo-paratissimo irruit, stricto ense acuto,
Terribilem edens-clamorem : At saxum sumpsit manu
Aeneas, vastum pondus, quod né duo quidem viri ferrent,
280
Ver. 272. χρυσῆν. Edidit Barnesius,
xgurín | Quod eodem modo pronuntian-
dum : Prima enim necessarió producitur.
Vide suprà ad ν΄, 24 et 525.
Ibid. τῇ p] Quá utique . Quá
scilicót ὅ
Ibid. ——-— χάλκεον ἔγχος. «Α4]. μείλινον
ἔγχος.
Ver. 973. 276. —— προΐει δολιχόσκιον ἔγ-
Χος, —— ^ δὲ διὰ σρὸ.}
hastam jacit: illa per orbem
JEre cavum triplici, per linea terga, tri-
busque
'Transiit intextum tauris opus.
ZEn. X, 185.
Ver. 975. "Avrwy ὑπὸ σρώτην.)] Κατὰ τὸν
ἔξωθεν κύκλον τῆς ἀσπίδος. Schol.
Ver. 219. &g.] Ut par erat . Ut
fieri oportebat
Ver. 980. —— tud] Vide suprà ad 7,
3l.
Ver. 285. — πάγη. Vide suprà ad δ΄, 185.
Ver. 985. Σμερδαλέα ἰάχων.) Vide suprà ad
δ΄, ἘΝ AL. Sue «λέως ἰάχων.
'er 986. — 2 οὐ δύο y ἄνδρε φέροιεν.) Vide
indi ad $, σοῦ, 4l. δύω ἄνδρε.
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOSX Y-. 311
Οἷο; νῦν βροτοί εἰσ" ὁ δὲ pr ῥέω πάλλε καὶ οἷος.
Ἔνθα, κεν Αἰνείας μὲν ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ,
Ἢ κόρυθ᾽, ἠὲ σάκος, τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον"
Τὸν X χε Πηλείδης σχεδὸν ἄορι υμὸν ἀπηύρα, 290
N »»
E; uz ae ὀξὺ νόησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων"
Αὐτίκα δ᾽ ἀθανάτοισι Seoig μετὰ μυῦθον gere
5 /,
᾽Ω πόποι,
ἢ μοι ἄχος μεγαλήτορος Αἰνείαο,
Ὃς τάχα Πηλείωνι δαμεὶς ἀϊδόσδε κάτεισι,
Πειθόμενος μύθοισιν ᾿Απόλλωνος ἑκάτοιο, 296
Νήπιος" οὐδέ ví οἱ gom pma λυγρὸν ὄλεθρον.
᾿Αλλά τίη "mr οὗτος ἀγαίτιος ἄλγεα πάσχει;
Μὰψ & ἐνεκ, ἀλλοτρίων ἀχέων, κεχαρισμένα δ᾽ αἰεὶ
Δώρα Seoici δίδωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν;
᾿Αλλ᾽ ἄγεθ' , ἡμεῖς πέρ pu UT ἐκ Νανάτου ἀγάγωμεν, 900
Mzzwes καὶ Κρονίδης κεχολώσεται, QE ᾿Αχιλλεὺς
Τόνδε κατακτείνῃ" μιόριριον δέ οἱ ἔστ᾽ ἀλέασθαι,
"OQea μὴ ἄσπερμος γενεὴ καὶ ἄφαντος ὄληται
Δαρδάνου, ὃ ον Κρονίδης περὶ TÜVTUV φίλατο παίδων,
Quales nunc homines sunt: is veró ipsum facilé agitabat et solus.
Tum certé Aeneas quidem irruentem percussisset saxo,
Vel galeam, vel scutum, quod ab eo defendisset tristem mortem :
Illum veró Pelides cominüs ense animá privásset ; 290
Nisi celeritér animadvertisset Neptunus quassator-terrae :
Statim autem inter immortales deos verbum dixit :
“Ὁ dii, certé mihi dolor de magnanimo Aeneá,
* Qui citó à Pelide domitus ad orcum descendet,
** Persuasus verbis Apollinis longé-jaculantis, 293
* Demens: neque enim zs ab eo omninó-propulsabit triste exitium.
* Sed cur nunc hic insons mala patitur,
* Immeritó ob debitos-aliis dolores ; grata autem semper
* Munera diis exhibet, qui coelum latum habitant ?
** Sed agite, nos ipsi eum ἃ morte subducamus, 300
* Ne forté et Saturnius irascatur, si Achilles
* Hunc interimat: fatale veró ei est effugere,
* Ut né sine-prole genus et prorsüs-extinctum pereat
* Dardani, quem Saturnius prae omnibus dilexit liberis,
Ver. 295. —'Aa2.3.0vog ἑκάτοιο. Θυᾷ ra-
tione, ᾿Απόλλωνος, hic ultimam producat ;
item δὲ, ver. 5292. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 296. Νύήσιος.]
Demens! qui 4En. VI, 590.
Ver. 501. Μήπως καὶ Κρονίδης.) Cod. Har-
leian. Μήπως κε Κρονίδης.
Jbid. — ains» ᾿Αχιλλεὺς. ΑἹ. εἴπερ ᾿Αχιλλεύς.
Ver. 502. — κατακτείνῃ.} Al. κατακτείνει.
Ibid. 72 Queov. ] Cod. Harleian. μόρσι-
μον. Atque ita in tribus MSS. scriptum rep-
perit Barnesius. Quod versum perimit,
εν. 506. "OQoz μὴ ἄσπερμος γενεὴ καὶ ἄφαντος
ὄληται. 1 Apud Mazim. Tyrium, Dissert. X.;
ἽΩσκε μὴ ἄσσπερμος γενεὴ μετόπισθεν ὄληται.
Ver. 504. —— Qiu ] Quà analogiàá dici-
tur μαρτύρομαι, ἐμαραὕρόμην, ἐμαρτύράμην, in
Futuro autem μαρτῦὔροῦμαι, indeque μαρτῦρέο-
μαι, quod per omnes Modos ac Tempora ὕ
semper corripit; eádem analogià ex φίλομαι
deducitur iQzAzzzv, ἔφίλασο, ex quo Futurum
deducetur φγλοῦμαι indeque φίλέω, quod per
omnes Modos et Tempora 7 semper corripit.
Vide suprà ad κ', 280. et ad Z, 558.
ῦ 4
312
Oi ; el
εν ἐξεγένοντο, γυναικῶν v& ϑνητάων.
OMHPOY IAIAAOZ ὙΥ΄.
Lie, XXL.
305
"Hs γὰρ Πριάμου γενεὴν ἤχθηρε Κρονίων"
Νὺν à: δὴ Δἰνείωο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει,
Καὶ παῖδες παίδων, σοί κεν μετόπισθε γένωνται.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ d ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη
᾿Εννοσί) yen. ; αὐτὸς σὺ μετὰ φρεσὶ σῇσι νόησον
910
Αἰνείαν, ἤ κέν μιν ἐρύσσεαι, ἤ κεν ἐάσεις
Πηλείδη, ᾿Αχιλῆϊ δαμήμεναι, ἐσθλὸν d ἐόντα.
Ἤτοι μὲν. γὰρ νῶϊ πολεῖς ὠμόσσαρμεν ὅρκους
Πᾶσι μετ᾽ ἀθανάτοισιν, 8 ἐγὼ καὶ Παλλὰς ᾿Αθήνη,
B WT"
Mor ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἥμαρ,
315
Mzà' ὁπόταν Τροίη pego πυρὶ πᾶσα δάηται
Δαμομνένη; δαίωσι δ᾽ ἀρήϊοι υἱες
᾿Αχαιῶν.
Αὐτὰρ ἐ ἐπεὶ σόγ᾽ ἄκουσε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
Bz p ἔμεν ὧν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχιειοίων'
** Qui ex se nati sunt, mulieribusque mortalibus.
* Dudum enim Priami genus odit, Saturnius :
* Nunc veró utique Aeneae vis Trojanis imperabit,
** Et filii filiorum, qui in-posterum nati fuerint."
Huic autem respondit deindé bubulis-oculis-decora veneranda J uno:
** "'errae-quassator, ipse tu mente tuà consule
* De Aeneá, an eum ὃ periculo extrahas, an relinquas
* A Pelide Achille domandum, optimus licét-sit.
* Nam sané nos multa juravimus juramenta
** Omnes inter deos, ego et Pallas Minerva,
* Nunquàm à Trojanis nos depulsuras-ope-allatà malum diem,
* Né quidem cum Troja exitiali igne tota cremabitur
** Incensa, incenderint autem Mavortii filii Achivorum."
Ut veró hoc audivit Neptunus quassator-terrae,
Perrexit ire pérque pugnam et per stridorem hastarum ;
Ver. 506. — Κρονίων. Vide suprà ad Z, 597.
Ver. 807. Νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο "βίη Τρώεσσιν
ἀνάξει. .dl. Νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο γένος πάντεσσιν
ἀνάξει.
Hic domus ZEnez cunctis dominabitur
Oris,
Et nati natorum, et qui nascentur ab illis.
AEn. III, 97.
Εἰσὶ δ᾽ o] σὸν ἐξ ᾿Αφροδίτης Αἰνείαν λέγουσι κα-
χαστήσαντα λόχον εἰς ᾿Ιταλίαν, ἀνακομισθῆναι
σάλιν οἴκαδε, καὶ βασιλεῦσαι τῇς Τροίας" τελευ-
σῶντα δὲ καταλισεῖν ᾿Ασκανίῳ τῷ υἱῷ σὴν βασι-
λείαν, καὶ σὸ ἀπ᾿ ἀκείνου γένος ἐσισλεῖστον κατα-
σχεῖν σὴν ἀρχήν ὡς μὲν ἐγὼ εἰκάξω, τοῖς Ὁμήρου
ἔσεσιν οὐκ ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες.
πεποίηται γὰρ αὐτῷ ἐν Ἰλιάδι Ποσειδῶν eo í-
γῶν σὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι tei σὸν Αἰνείαν καὶ
τοὺς ἰξ ἐκείνου γενησομένους ἐπιφάνειαν ὧδέ πως"
" NUy δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώισσιν ἀνάξει, Καὶ
“σαῖδές παίδων, vol κεν μετόπισθε ψένωνται.᾽"
“Ὑσολαθόντες οὖν σὸν Ὅμηρον b Φρυγίᾳ δυναστεύ-
ἐφ) εἰδέναι σοὺς ἄνδρας, ὡς δή οὖ δυνατὸν i ἐν
Ἰταλίᾳ οἰκοῦντας βασιλεύειν Τρώων, σὴν ἀνακομι-
δὴν σοῦ Αἰνείου ἀναπλάττουσιν. λρχειν δὲ 2
τῶν Τρώων obs ἐπήγετο, καὶ ἄλλοθι πολιτευομέ-
vuv, o9 δυνατὸν ἦν; Dionys. Halicarn. «πέιφ.
Rom. Lib.l. Vide et Strabonem, Geograph.
lib. XIII. pag. 903. al. 608.
Ibid, — Αἰνείαο βίη. Vide suprà ad ν΄, 7 158.
Ver. 508. Καὶ παῖδες παίδων. Αἱ. Καὶ mai
Buy σαι δες.
Ibid. — μετόπισθε γένωνται. dl. μεσόσισθεν
ἕπωνται. ι
Ver. 509. —— βοῶπις. Vide suprà ad z,
551.
Ver. 811.
εἰ xÍV μιν.
Ibid.——iázu;] Vide suprà ad δ΄, 42.
3 xt» μινῆ Cod. Harleian.
Lis. XX.
Ἷξε δ᾽
OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
, ὅθ᾽ Αἰνείας» ἠδ᾽ ὁ κλυτὸς z69 ᾿Αγχιλλεύς.
Αὐτίκα τῷ μὲν ἔπειτα κατ᾽ ὀφθαλμῶν γέεν ἀχλὺν,
Πηλείδη᾽ Αγιλῆϊ: ὁ δὲ μελίην εὐγολκον
᾿Ασαίδος ἐξέρυσεν ῥεγαλήτορος Αἰνείαο"
Καὶ τὴν μὲν ᾿προπαροιθε ποδων᾿ Axis ἔθηκεν,
Αἰνείαν δ᾽ & ἐπέσευεν ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ ἀείρας"
325
Πολλὰς δὲ στίχας ἡρώων, πολλὰς ὃς καὶ ἵππων
Αἰνείας ὑπερᾶλτο, Seo0 ἀπὸ χειρὸς ὀρούσας"
*Ize δ᾽ ἐπ᾿ ἐσχατιὴν πολυοίϊκος πολέμοιο"
Ἔνθα δὲ Καύκωνες πόλεμον ῥεταθωρήσσοντο.
Τῷ δὲ μάλ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε ἸΠοσειδάων ἐνοσίχθων,
330
Καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντω προσηύδα"
Αἰνεία, τίς σ᾽ ὧδε ϑεῶν ἀτέοντα κελεύει
3 7» ^ / »NN /
Avri Ἀχιλλῆος “πολεμίζειν 7202 μᾶγχεσθαι,
Ὅς σευ ἄμα κρείσσων, καὶ φίλτερος ἀθανάτοισιν s -
᾿Αλλ ἀναχωρῆσαι, ὅτε κεν συμθλήσεαι αὐτῷ;
M7 καὶ ὑπὲρ μοῖρων δόμον ἄ δος εἰσαφίκηαι.
Pervenitque, ubi Aeneas, atque inclytus erat Achilles.
Confestim huie quidem deindé ob oculos fudit caliginem,
Pelidae nemp? Achilli :
Clypeo extraxit magnanimi Aeneae;
ipseque hastam aere-solido-praefixam
Et eam quidem ante pedes Achillis posuit ;
Aeneam veró vi-impulsum-egit à terrá in-altum sublatum :
Multos autem ordines heroüm, multos et equorum
Aeneas superárat saltu, dei à manu impetu-sumpto :
Pervenit veró ad extremam-partem impetuosi proelii :
Ibi autem Caucones ad pugnam armabantur.
Eum veró admodüm propé accessit Neptunus quassator-terrae,
Et ipsum edità-voce verbis alatis allocutus est :
*^ Aenea, quis te sic deorum praecordia-laesum instigat
* Contra Achillem proeliari et pugnare,
* Qui te simul fortior, et charior immortalibus ἢ
** Sed recede, quandocunque obvius-fueris-factus illi,
535
* Ne et praeter fatum domum orci pervenias.
Ver. 520. Ἷξε δ᾽, 008 Αἰνείας. ]
Pelidz tunc ego forti
Congressum ZEneam, nec Diis, nec viribus
zequis.
Nube cavá eripui
ZEn. V, 808.
Τὰ potes /Eneam manibus subducere
Graiüm,
Proque viro nebulam et ventos obtendere
inanes.
ZEn. X, 81.
Ver. 525. Αἰνείαν δ᾽ ἐπέσευεν.)] «Αἰ. Αἰνείαν 2
ἔσσευεν. Quo modo legit et Codex Harlei-
anus.
Ver. 529. Καύκωνες.} Οἱ μὲν, Teni-
xiv ἔῤνος βάρξαρον" ἄλλοι δὲ Ἰπαφλαγονίας" οἱ
δὲ σοὺς ἐπίκλην Καυκανίους" ἡ δὲ Καύκχανο; πόλις
παράλιος Λυκίας καὶ Καρίας. Schol.
Fer. 552. ἀτέοντα.] 4l. χατέοντα. «ΑἹ.
ἀέκοντα. Αἱ. ἀέκητι.
Ver. 555. ᾿Ανεί᾽ ᾿Αχιλλῆος πολεμίζειν ἠδὲ
μάχιεσθαι.} Cod. Zarleian. ᾿Αντία Ππηλείω-
νος ὑπερθύμοιο μάχεσθαι. — Ut suprà ver. 88.
Ibid. πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθα,. Vide
suprà ad 4, 252 et 279.
Ver. 536. Μὴ καὶ ὑπὲρ μοῖραν δόμον. ἄϊδος
εἰσαφίκηα.. Quicquid znopinatum, preter ex-
pectationem ; quicquid violentum, prater na-
turam ; quicquid er stultitiá natum, prater
rationem ; ea omnia ὑπὲρ μοῖραν γενέσθαι di-
cuntur. "Vide suprà ad β΄, 155. * Nihil
314 OMHPOY lAIAAOX Y. Lis. XX.
Αὐτὰρ ἐπεί κ᾽ ᾿Αχιλεὺς ϑάνατον καὶ πότμον ἐπίσπή»
Θαρσήσας δὴ & ἐπειτῶ μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι"
Οὐ μὲν γάρ τίς σ᾽ ἄλλος ᾿Αχαιῶν ἐξεναρίξει.
Ὡς εἰπὼν, λίπεν αὐτόθ᾽, ἐπεὶ διεπέφραδε πάντα. 340
"5 », o»! x ὦ ^v 3 ἂν» ἘῈ8 nd , 3 N
Aide δ᾽ tzur ᾿Αχιλῆος ἀπὶ ὀφθαλμῶν σκέδωσ᾽ ἀχλὺν
7 ε ϑὶ. 8. , 92. 3L 3 mM
Θεσπεσίην᾽ ὁ ὃ ἐπειτῶ μέγ᾽ ἐξιδεν ὀφθαλμοῖσιν"
᾿Ογχϑήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα Suv
ge πόποι, ῆ μέγα σαύρα τόδ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ὁ ὁρωμυαι"
Ἔγχος μὲν σόδε κεῖται ἐπὶ χθονὸς, οὐδὲ τι Qura 345
Λεύσσω, τῷ ἐφέηκα, κατακτάμεναι μενεαίνων.
5 € N , ΔΛ 7 , ^
H pz καὶ Αἰνείως φίλος ἀθανάτοισι S'eoici
"He: ἀτάρ par ἔφην μὰψ, αὕτως εὐχετάασθαι.
3
Eppérar οὐ οἱ νυμὸς ἔ ἐμεῦ ἔτι πειρηθήναι
/,
Ἔσσεται, ὁ ὃς καὶ νῦν φύγεν ἄσμενος ἐκ S'OWOLTOIO. 350
, a, N € 7 / 7
AXX γε δὴ, Δαναοῖσι φΦιλοστολεμωισι κελευσας,
Τῶν ἄλλων Τρώων πειρήσομαι ἀντίος ἐλύων.
"H, καὶ ἐπὶ στίχας ἄλτο' κέλευε δὲ φωτὶ ἑκάστῳ"
/
Μηκέτι νῦν Τρώων ἑκὰς ἔστωτε, δῖοι A χαιοὶ,
, , 3) 99 3 t4 , , N pA ζ΄ N /
Αλλ (y » Qe oT ἀνδρὸς i70, μεμνάτω δὲ μάχεσθαι. 955
* At postquàm Achilles mortem et fatum assecutus fuerit,
* Audactér deinceps inter primos pugna :
* Non enim aliquis te alius Achivorum interficiet."
Sic fatus, reliquit illic, postquàm praeceperat omnia. 540
Tunc confestim Achillis ab oculis dispersit caliginem
Densam: Is veró continuó claré vidit oculis :
Ingemiscens autem dixit ad suura magnum animum :
* Papae, certé magnum miraculum hoc oculis video :
* Hasta quidem haec jacet in terrá, neque omninó virum 845
* Video, in quem immisi, interficere cupiens.
* Certé et Aeneas igitur charus immortalibus diis
* Erat: sed ipsum putabam frustrà sic gloriari.
* Valeat: non ei animus me ampliüs experiri
* Erit, qui et nunc fugit lubens ex morte. 350
* Sed agedum, Danaos bellicosos adhortatus,
* Alios Trojanos experiar obvius profectus."
Dixit, et in ordines saliit: adhortabaturque virum quemque :
* Né ampliüs nunc à Trojanis procul state, nobiles Achivi,
* Sed age, vir contra virum eat, animoque-praesenti capessat-pugnam. 555
* autem dubium est, quin violentam et in- Ver. 540. —— hesípgahi] Vide suprà ad
* opinatam mortem significaverit; quze qui- | β΄, 514. et ad ξ΄, 500.
* dem potest recté videri accidere przeter na- Ver. 541. exilaz.] Vide suprà ad β',
* turam." Gell. lib. XIII. cap. 1. 140.
Ver. 338. Θαρσήσας. Cod. Harleian. Θαῤ- Ver. 545. — ial χϑονὸς.Ἶ Al. ἐπὶ χθονί.
ῥήσας. Ver. 547 et 567. — ἀθανάτοισι. Vide suprà
Ibid. δὴ ἔσεισα. ltaedidit Barnesius. | ad Z, 598.
Al. δ᾽ ἥπειτα. Ver. 350. — ὃς καὶ. Cod. Harleian. ὡς καί.
Ibid. μιτὰ πρώτοισι. «d μετὰ Τρώ- Ver. 551. ἄγε δὴ. “56 quaso. Vide
ἐσσι, - suprà ad β΄, 158.
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOXZ Υ΄.
315
᾿Αργαλέον δέ uti ἐστὶ, καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι»
Τοσσούσδ᾽ addi ἐφέπειν, καὶ πᾶσι μάχεσθαι"
Οὐδέ x "Aene ὅσπερ Θεὸς ἄμξροτος, οὐδὲ xz ᾿Αθήνη,
Τοσσῆσδ᾽ ὑσμίνης ἐφέποι στόμια; καὶ πονέοιτο"
᾿Αλλ᾽ ὅσσον μὲν ἐγὼ Bv quta χερσίν T£, ποσίν TÉ;
360
Καὶ σθένει, οὔ μ᾽ ἔτι φημὶ μὑεθησέμεν οὐδ᾽ ἠξαιόν'
᾿Αλλὰ μάλα στιχὸς ei UL διαμπερὲς » οὐδέ τιν οἷω
ΤῬρώων χαιρήσειν, ὅστις σχεδὸν ἔγχεος ἔλθη.
"Oz φάτ' ὑποτρύνων' Τρώεσσι δὲ φαίδιμος ' Ἕκτωρ
Κέκλεθ᾽ ὁμοκλήσας, φάτο δ᾽ ἴμενωι ἄντ᾽ ᾿Αγιλῆος" 3
Ο"
C1
Τρῶες ὑπέρθυμοι; μὴ δείδιτε Πηλείωνω.
Καί κεν ἐγὼν ἐπέεσσι καὶ ἀθανάτοισι μμουχοίμηην,
Ἔγχε: δ᾽ ἀργαλέον, ἐπειῇ πολὺ φέρτεροί εἰσίν.
Οὐδ᾽ ᾿Αχμλεὺς πάντεσσι σέλος μύθοις ἐπιθήσει,
᾿Αλλὰ τὸ μὲν TEAÉEL, và δὲ καὶ μεσσηγὺ κολούει.
510
Τοῦ δ᾽ ἐγὼ ἀντίος £i, καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας £04 EI;
, ἈΝ ^ 3 / δ᾽ » δ7
E; συρὶ χεῖρας &ouxe, μένος αἴθωνι σιδήρῳ.
* Difficile autem mihi est, etiam fortis licét sim,
“Τοῦ homines insequi, et cum omnibus pugnare :
* Neque enim vel Mars, qui tamen deus immortalis, neque Minerva,
** "Tantae aciei persequens-obire-possit adversos-ordines, et impigre-agere :
** Sed quantum quidem ego valeo manibusque, pedibusque,
560
* Et animis, me jam nego contentionem-remissurum né minimüm quidem ;
* Sed omninó per ordines ibo penitüs, neque quenquam puto
** 'roüm gavisurum esse, qui prope hastam venerit."
Sic dixit incitans :
Trojanos veró illustris Hector
Hortabatur increpitans, affirmabatque se iturum contra Achillem :
* Trojani magnanimi, ne timete Pelidem.
* Et sané ego verbis vel cum immortalibus pugnare-possem,
* Hastà veró arduum, longé enim potentiores sunt.
* Neque Achilles omnibus finem sermonibus imponet,
** Sed aliud quidem perficiet, aliud veró in-medio-conatu imperfectum-relinquet.
* [lli autem ego obvius ibo, etiam si igni manuum-vi similis-est,
911
* Si igni manuum-vi similis-est, animoque rutilo ferro."
Ver. 551—359. τοσσούσδ᾽ Τοσσῆσδ᾽.]
JBarnesius hic “Ταρέλκειν σὸ “ 29" contendit;
quod, ut opinor, haud patitur linguz Greca
ratio. Ego potiüs voces istas E Τοσσούσδ᾽,
E Τοσσῆσδ," demonstrativas esse arbitror ; (za
σὰ DL» Schol. quasi dicas, Hos tot viros;
vel, Hanc tantam hominum multitudinem : et
Hujus tante aciei. Catterüm Codex Harleia-
nus hic legit Τόσσους Τόσσης.
Ibid. ἀνθρώπους.) Cod. Harleian. ἀνθρώ-
“των.
Ver. 562. ------ μάλα στιχὸς.)] 4l. μάλ᾽ ἂν
στίχας.
Ibid. οὐδὲ iy οἴω Τρώων χαιρήσειν. .7 De
venustate istius, χαιρήσειν, vide suprà ad 2,
11. ad y, 344. et ad Z, 555.
Ver. 365. ἔλθῃ. «41. ἔλθοι.
Ver. 568. ΠΣ ἐπειὰ.1 Θυᾶ ratio-
ne, ἀργαλέον, hic ultimam producat; item
ὑπὸ, Ver. 985. et iAxóuiyes, ver. 404. vide su-
prà ad Z, 51.
Ver. 510. κολούει. ᾿Ακέφαλον xai ἀτε-
λῇῆ. ποιήσει, TOUT ἔστιν, ἀποτεύξεται πρὸ τοῦ ποιῆ-
eui. Schol.
Ver. 511. Τοῦ 2 ἐγὼ ἀντίος tipa.)
Audeo, et /Eneadüm promitto occurrere
turmae;
Solaque Tyrrhenos equites ire obvia contrà.
ZEn. XI, 505.
Ibid. καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικεν, El πυρὶ
χεῖρας ἔοικε.1] Vide infrà ad 77, 127. et ad Y^
642.
516
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ ΥὙ΄.
Lis. XX.
"Oc φάτ' ἐποτρύνων" οἱ δ᾽ ἀντίοι ἔγχε iu
Teosc* τῶν δ᾽ ἄμυδις μίχϑη μένος, ὥρτο δ᾽ ar.
Καὶ τότ᾽ ae Ἕκτορα εἶπε παραστὰς Φοῖξος ᾿Απολλων'
Ἕκτορ, μηκέτι πάμπαν AM προμάγιζε,
᾿Αλλὰ κατὰ πληθύν τε καὶ ἐκ φλοίσξοιο δέδεξο,
Μήπως σ᾽ ἠὲ βάλη, ἦὲ σγεδὸν ἄορι τύψη.
Ὡς ἐφαθ᾽- Ἕκτωρ δ᾽ αὖτις ἐδύσατο οὐλαρυὸν ἀνδρῶν,
P4 eu» ! ^
Ταρζήσας; 0T ἄκουσε ϑεοῦ ὁπὰ φωνήσαντος.
350
Ἔν δ᾽ ᾿Αγιλεὺς Τρώεσσι ope φρεσὶν εἱ μένος ἀλκὴν,
Σμερ δαλέα iiu c πρῶτον δ᾽ ἕλεν ᾿Ιφιτίωνα
᾿Εσθλὸν, ᾿Οτρυντείδην, πολέων ἡγήτορω λαῶν,
Ὃν γύμφη σέκε Nic. Οτρυντῆ! πτολιπόρθῳ,
Τρώλῳ ὕπο γιφόεντι, "Y ge ἐν πίονι δήμῳ"
/, £3: »N d / 3 δῇ es ^ , M
"Tov p ἰθὺς ῥμεμαωώτω βάλ LAG δῖος Αγιλλεὺς,,
, P € , 3, ^
Μέσσην κακκεφαλήν" ἡ 0 ἀνδιχα πᾶσα κεάσθη'
Δούπησεν δὲ πεσών" ὁ δ᾽ ἐπεύξωτο δῖος ᾿Αγιλλεύς"
Κεῖσαι; ᾿Οτρυντείδη» πάντων ἐκπαγλότατ᾽ ἀνδρῶν'
Sic dixit incitans :
'Troés :
adversi veró hastas tollebant
horum autem in-unum congressa est vis, ortusque est clamor.
Et tunc quidem Hectorem allocutus est astans Phoebus A pollo :
515
* Hector, ne jam omninó cum Achille congrediaris-ante-aciem,
* Sed in agmineque et ex turbá excipe,
* Ne quà te vel missili-feriat, vel cominiis ense percutiat."
Sic dixit :
Perculsus, ut audivit dei vocem locuti.
Hector veró rursus immersit-se in agmen densum virorum,
380
At Achilles in Trojanos insiliit, praecordia indutus robur,
Horrendé vociferans :
Primum autem interfecit Iphitiona
Strenuum, Otryntidem, magnarum ductorem copiarum,
Quem nympha peperit Nais Otrynteo urbium-eversori,
"'Tmolo sub nivoso, Hydae i in opulentá civitate :
Hunc quidem rectà animosé-irruentem percussit hastá nobilis Achilles,
Medio capite ;
Fragorem autem edidit cadens :
illud veró in-duas-partes totum Jdiffissum est :
super eum veró gloriabatur Achilles :
* Jaces, Otryntide, omnium terribilissime virorum :
Ver. 5715. Kai σότ᾽ ἄρ᾽. Et tum deinceps —.
Ver. 517. 35s. AL. δίδεξαι.
Ver. 318. ἠὲ βάλῃ, ἠὲ σχεδὸν. Vide su-
prà ad δ΄, 540. et ad ς΄, 84.
Ver. 582. Σμερδαλέα ἰάχων. Vide suprà ad
δ΄, 456.
Ver. 385. τμώλῳ.] Ὄρει Λυδίας. Schol.
Ibid. νιφόεντι. Quà analogià vox νι
Φόεντι, qua primam corripit, dedüctá sit ex νί-
Qu», quz primam producit; vide suprà ad ὦ,
5838. et ad μ΄, 980.
Ibid. —— "tr3sg.] πόλις Λυδίας, ἡ νῦν καλου-
μένη Σάρδεις, Schol.
Ver. 586. Τόν ῥ᾽. Hume, inquam,
Caterüm. Codex. Harleianus hic legit, T^ δ᾽,
Ibid. μεμαῶτα.) Vide suprà ad v y^, 46.
Ver. 587. Μίσσην κακκεφαλήν' 9» 9 ἄνδι-
χα.]
Et mediam ferro gemina inter tempora
frontem
Dividit ;
atque illi partibus aequis
Huc caput atque. illuc. humero ex utroque
pependit. AEn. IV, 750, 754:
Ver. 588, Δούπησεν 0] Vide suprà ad y,
181,
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOZ Υ΄.
14 ,
Ἔνθάδε τοι γάνατος" γενεὴ δὲ τοι ἔστ᾽ ἐπὶ λίμνη
Ρυγαίῃ, ὅθι voi τέρνενος TT QU iO) ἐστιν,
Ὕλλῳ € em ἰχβυόεντι; καὶ Ἕρμῳ δινήεντι.
*o Qr ἐπευχόμενος" τὸν δὲ σκότος ὁσσε κάλυψε"
Τὸν μὲν ᾿Αχαιῶν ἵπποι ἐπισσώτροις δατέοντο
Πρώτῃ ἐ ἐν ὑσμίνῃ". ὁ δ᾽ ἐπὶ αὐτῷ Δημολέοντα;
᾿Εσθλὸν ἀλεξητῆρα μάχης; ᾿Αντήνορος υἱὸν,
No£ec κατὰ κρόταφον, κυνέης διὰ χαλκοπαρήου.
Οὐδ᾽ ἄρα γχωλκείη κόρυς ἔσχεθεν, ἀλλὰ 0i αὐτῆς
Αἰχμῆ ἱερένη pu ὀστέον; ἐγκέφαλος δὲ
Ἔνδον ἅπας πεπάλωκτο' δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα.
ἹἹπποδάρμαντα δ᾽ ἔπειτα καθ᾿ ἵππων ἀΐσσοντα,
Πρόνϑιν Ὁ ἔθεν φεύγοντα, μετάφρενον οὔτασε δουρί"
Αὐτὰρ ὃ Sup» ἄ!σθε καὶ ἤρυγεν, ὡς ὅτε ταῦρος
317
390
395
400
Ἤρυγεν ἑλκόμενος ᾿Ε)λικώνιον ἀμφὶ ἄνακτα,
“ Hic tibi mors ; genus autem tibi est ad lacum 590
** Gygaeum, ubi tibi ager paternus est,
* Hyllum ad piscosum, et Hermum vorticosum."
Sic dixit super eum glorians; Illum autem caligo oculos obtexit :
Hunc quidem, Achivorum equi canthis-rotarum lacerárunt
Primá in acie :
Ille veró post hunc Demoleontem, 595
Strenuum propulsatorem pugnae, Antenoris filium,
Percussit ad tempus per galeam aeneis-munitam-malis.
Nec sané aerea galea prohibuit, sed per ipsam
Cuspis pergendi-cupida rupit os; cerebrum veró
Intüs totum foedatum est:
domuit veró illum ardentem. 400
Hippodamantem autem deindé à curru desilientem,
Ante se fugientem, in dorso percussit hastá :
Et is animum exhalabat et mugiebat, ut cüm taurus
Mugit vi-tractus Heliconium circum regem,
Ver. 590. ᾿Ενθάδε τοι ϑάνατος" γενεὴ 96. ]
Ver. 402. Ilgóshtw ἕθεν φεύγοντω, μετάφρενον
Hic tibi mortis erant metze: domus alta | οὔτασε.
sub. Idá. JEn. XII, 546.
Ibid. —— ἐπὶ λίμνη. ΑἹ. ἐνὶ λίμνῃ.
Ibid. λίμνῃ Τυγαίῃ.} Οὕτως ἐν Λυδίᾳ λίμ-
[7] καλουμένη Tvyain ZTO ἀπὸ Γύγου σοῦ Καν-
δαύλον, ὃν πρῶτόν φασι βασιλεῦσαι Λυδῶν" ἢ ἀπό
τινος ἐγχωρίου ἥρωος Τύγου καλουμένου. Schol.
Ver. 592. Ὕλλῳ ἐπ᾿ ἰχθυόεντ..) Sic apud
Virgilium :
piscosove amne Padusz.
4En. XI, 457.
Ver. 593. vi» δὲ σκότος ὄσσε FECE.
Vide suprà ad δ΄, 461 et 505.
Ver. 599. Αἰχμὴ ἱεμένη. Vide suprà ad 4,
317.
Ibid. ῥὴξ ὀστέον, ἐγκίφαλος δὲ.) Vide
suprà ad λ΄, 97.
Pes 400. —— κεκαῶτα. Vide suprà ad y,
46.
Tum Pallas bijugis fugientem Rhoetea
praeter
Trajicit. “ΖΕ. X, 599.
Ibid. οὔτασε. Vide suprà ad y, 192.
et ad δ΄, 525.
Ver. 403. ἤρυγενγ ὡς ὅτε ταῦρος "Ἤρυγεν
ἑλκόμενος. ]
τῶν simul horrendos ad sidera tol-
it:
Quales mugitus, fugit cum saucius aram
Taurus, et incertam excussit cervice secu-
rim. AEn. 1I, 222.
Quem locum inter eos recenset Macrobius, in
quibus Virgilius Homerici carminis majesta-
tem non zquat. Lib. V. cap. 13.
Ver. 404. 'EAuxdmiw ἀμφὶ ἄνακτα.
Τὸν IlezüDzy»mt ren ὅτι ἐν ᾿Ελικῶν, ὄρει τῆς
Βοιωτίας τιμᾶται" ἢ iv EAT "EAÍxn
318 OMHPOY IAIAAOZ ΥὙ΄. Lis. XX.
Κούρων ἑλκόντων" γάνυται δέ TÉ σοῖς ᾿Ενοσίχθων' 405
"Oc ἄρα τόν γ᾽ ἐρυγόντα λίπ' ὀστέω Ῥϑυμὸς ἀγήνωρ
, N $ e ^ N ξ Ἂς ᾽ 53 / E 7 $3
Αὐτὰρ ὁ βῆ σὺν δουρὶ puer. ἀντίθεον Πολύδωρον
Πριαμίδην" τὸν δ᾽ οὔτι πατὴρ εἴασκε μάχεσθαι,
Οὑνεκά οἱ μετὰ πᾶσι νεώτατος ἔσκε γόνοι,
/ ς /, P4 / N /, “9.
Koi οἱ Φιλτῶτος ἐσ 8» πόδεσσι δὲ 7UNTOG £O. 410
Δὴ τότε νηπιέησι, ποδῶν ἀρετὴν ἀναφαίνων,
Θῦνε διὰ προμάχων, εἴως φίλον ὥλεσε SYUpUOV.
Τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι ποδάρκης δῖος ᾿Αγιλλεὺς,
^ ^ ^
Nova παραϊσσοντος; 60 ζωστῆρος ὀγῆες
T / N 7 E 7
Χρύσειοι συνεγον, καὶ διπλόος ἤντετο Quent: 415
, N N / n x ^ 3 , ΄
Αντιίκρυ δὲ διέσχε πὰρ ομφοαλον ἔγχεος Cy un"
Γνὺξ δ᾽ teur οἰμώξας" νεφέλη δέ μιν ἀμφεκάλυψε
Κυανέη, προτί οἱ δ᾽ ἐλαξ᾽ ἔντερα γερσὶ λιασθείς.
e , e 3: / /
Ἕκτωρ δ᾽, ὡς ἐνόησε κασίγνητον Πολύδωρον,
3 $ N 3 7 “ is ,
E»vreen χερσίν €», 0VT0b; PTT TY πσροτι γῶιήῆ, 420
ΣῪ: Ῥω.“ Ind , acm s )D » » Ho» oM
Κάρρα oi ὀφθαλμῶν κεγυτ᾽ ἀχλὺς, οὐδ ἀρ tr ετλῆ
ES
Adolescentibus trahentibus; gaudet autem his Neptunus: 405
Sic utique hujus mugientis reliquit ossa animus ferox.
At ille ivit cum hastà in deo-parem Polydorum
Priamidem: Eum veró neutiquam pater sinebat pugnare,
Quód sibi inter omnes minimus erat natu,
Et sibi charissimus erat, pedibusque omnes vincebat. 410
Tum veró juvenili-stultitià, pedum virtutem ostentans,
Ruebat per primos-pugnatores, donec suam perdidit animam.
Hunc percussit medium jaculo pedibus-valens nobilis Achilles,
Terga praetercurrentis, ubi baltei annuli
Aurei constringebant, et duplex occurrebat thorax ; 415
In adversam veró partem perrupit ad umbilicum hastae cuspis :
In-genua autem procidit ejulatu-edito; nubesque ipsum obtexit
Nigra; ad se veró collegit intestina manibus inclinatus.
Hector veró, ut vidit fratrem Polydorum,
Viscera manibus tenentem, advolutum terrae ; 490
Continuó ejus oculis offusa est caligo, neque ampliüs sustinuit
.f4
δὲ νῆσος ᾿Αχαιΐας, iv 5 ἱερὸν ἸΤοσειδῶνος. Schol.| Ibid. ἐνίκα. Vincere solebat. Vide
Vide et Strabonem, Geograph. lib. V III. pag. | suprà ad ver. 28. et ad v^, 84.
589. .4l. 584. Ver. 414. ὀχῆες.] Οἱ συνέχοντες vs ζω-
Ver. 405. — γάνυτα,Ἶ Vide suprà ad y", 260. | στῆρα ἱμάντες. Schol.
Ver. 406. ἄφα. Ut dictum est, Ver. 416. ᾿Αντικρὺ 91.] Quà ratione, 'Avzi-
ver. 405. xi) hic ultimam producat; item εὐχόρκενος,
Ibid. igvylyra.] Ytà ex Eustathio edi- | ber. 494. et ἔτι, ver. 496. et νηπύτιδν, ver, 451.
dit Barnestus.-. Al. ἐρύγοντα. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 408—418. ΤΠΙριαρείδην. Κνανέη.1}] — Ver. 491. Κάῤῥα.] Yd est, ut recté notavit
Vide suprà ad Z, 598. Barnesius, Κατά $e, Eodem modo ac xzy-
Ver. 409. — μετὰ πᾶσι Cod. Har- | yis pro κατὰ γόνν infrà. ver. 4585 κάδδε pro
leian. μετὰ cuni. κατὰ δέ, &c.
Ver. 410. —— πόδεσσι δὲ. Cod. Harleian.| — Ibid.
κίχυτ᾽ ἀχλὺς.) Cod. Harleian.
πόδεσσί τε. κέχυτο χόλος,
Lis, XX.
OMHPOY IAIAAO;SX Y. 319
Δηρὸν ὃ ἑκὰς στρωφῶσθ᾽, ἀλλ᾽ ἀντίος dA ᾿Αχιλῆ!,
'O£» δόρυ κραδάων, φλογὶ εἴκελος, αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Ὡς εἰδ᾽, ὡς ἀνέπαλτο, καὶ εὐχόμενος ἐπὸς ἡὐδα"
Ἐγγὺς οἰνὴρ; ὃς ἐρυόν γε μάλιστ᾽ ἐσεμάσσωτο Spo», 425
"Oc poi ἑταῖρον ἐπεῷνε τετιρυένον" οὐδ᾽
»» s
ἄρ᾿ ἔτι δὴν
᾿Αλλήλους πτώσσοιμνεν ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας.
*H, καὶ ὑπόδρα ἰδὼν προσεφώνεεν Ἕκτορα δῖον"
* Accoy iÜ , ὡς κεν ϑᾶσσον ὀλέθρου πείραθ' ἵκηαι.
Τὸν δ᾽ οὐ τα genres προσίφη κορυθαίολος ἡ Ἕκτωρ" 430
Πηλείδη, μὴ X 7 ἐπέεσσί γε; νηπύτιον ὡς,
Ἕλπεο δειδίξεσθαι" i ἐπεὶ σάφα οἷδω καὶ αὐτὸς
Ἤμὲν κερτομίας, ἤδ᾽ αἰσυλα μυθήσασθαι"
Ox δ᾽ f ὅτι σὺ μὲν ἐσθλὸς, € ἐγὼ δὲ σέθεν πολὺ χείρων.
'"AAX τοι p ταῦτα “νεῶν € εν γούνασι κεῖται; 435
Αἴκε σε, χειρότερός περ ἐὼν, ἀπὸ Supr ἕλωμαι»
Δουρὶ βαλών" ἐπειὴ καὶ ἐμὸν βέλος ὀξὺ πάροιθεν.
"H ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δόρυ, καὶ τό γ᾽ ᾿Αθήνη
Diu procul versari, sed obvius venit Achilli,
Acutam hastam vibrans, flammae similis :
At Achilles
Ut vidit, ut exiliit, et jactabundus verbum dixit :
“« Propé vir, qui meum quidem maximé intimum-pupugit animum, 495
* Qui mihi sodalem interfecit charissimum ; neque sané diutius
* Alter alterum trepidi-fugiamus per aciei semitas."
Dixit, et torvé intuitus allocutus est Hectorem nobilem :
** Propiüs accede, ut ocyüs ad mortis metas pervenias."
Illum veró interritus allocutus est pugnam expedité-ciens Hector: 430
“ Pelide, ne jam me verbis saltem, puerulum tanquam,
** Speres te perterrefacturum ; facilé enim possum et ipse
* Et convitia, et opprobria proloqui :
** Scio autem, quód tu quidem strenuus, ego veró te multó inferior.
** Sed haec quidem Deorum in genibus posita sunt, 455
* Hastà percusso :
An tibi, inferior licét sim, animum exemero,
nam et meum telum acutum cuspide."
Dixit utique, et vibratam emisit hastam, et eam quidem Minerva
Ver. 422. 'AxaAgi.| Cod. Harleian.
᾿Αχιλῇῆος.
Ver. 493. εἴκελος. ἢ Ita ex uno MS.
edidit Barnesius. Al. ἴκελος. Minüs recté.
Vide suprà ad σ΄, 154. et ad ν΄, 55.
Fer. 424. Ὡς 89, ὡς ἀνέπαλτο. Vide su-
prà ad «', 16.
Ibid. — ἀνέπαλπο. Vide suprà ad S', 85.
Ver. 495. — ἐσεμάσσατο.] Barnesius edidit
ἐσεμάσσετο" rationibus, ut opinor, yi ,8a-
tis idoneis. Vide suprà ad ς΄, 564. 4l.
μάσσατο.
Ver. 427. ---- πτολέμοιο γεφύρας. Τὰ μεταξὺ
τῶν πολεμούντων διαστήματα. Schol. Vide su-
prà ad δ΄, 571. et ad S', 578.
Ver. 460, — κορυθαίολος. ] Vide suprà ad f,
816.
Ver. 451. Πηλείδη, μὴ δή μ᾽ Ed Vide
suprà ad ver. 200.
Ver. 484. — ὅτ..1] Edidit Barnesius, ὃ δ᾽ σι,
Sed nihil opus. Vide suprà ad Z, 51.
Ver. 455. 'AXAX' ἦτοι μὲν ταῦτα ϑεῶν ἐν γού-
νῶσι κεῖτα ἢ Vide suprà ad ς΄, 514. 41. ϑεῶν
imi γούνασι κείσθω.
Ver. 451. imum καὶ ἐμὲν βέλος OL Z».]
Et nos tela, pater, ferrumque haud de-
bile dextrà
Spargimus, et nostro sequitur de vulnere
sanguis. 4En. X11, 50.
Ver. 458. v6 γ᾽ ᾿Αθήνη IIvoiz ᾿Αχιλλῆος
πάλιν ἔσρασε Ἢ
Excepere aurz vulnus ; Saturnia Juno
Detorsit veniens, porteque infigitur hasta.
“Ἐπ. IX, 745.
820
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y*.
Lis. XX.
IIvoiz ᾿Αχιλλῆος “πάλιν ἔτραπε κυδαλίμοιο,
Ἤκχα μάλα ψύξασα" τὸ δ᾽ ἃ
ἵκεθ᾽ Ἕκτορα δῖον, 440
Αὐτοῦ δὲ προπάροιθε ποδῶν πέσεν" αὐτὰρ ᾿Αχμλλεὺς
᾿Ἐμμεμναὼς ἐπόρουσε, κατακτάμενεαι μενεαίνων,
Σρμερδαλέα ἰάχων' σὸν δ᾽ ἐξήρπαξεν ᾿Απόλλων
Ῥεῖα μάλ᾽, ὥστε Seo, ἐκάλυψε δ᾽ 2j ἠέρι πολλῇ.
Τρὶς μὲν ἔπειτ ἐπόρουσε ποδάρκης δῖος | Απρδ λεὺς
44
Ἔγχεϊ Ζαλ. κείῳ, τεὶς δ᾽ ἤέρα σύψε βαθεῖαν"
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο, δαίμονι ἶσος,
Δεινὰ δ᾽ ὁμοκλήσας ἔπεω πτερόεντα προσηύδα"
, COMM 7; / ΄ £A 3!
Ἐξ αὐ vov ἔφυγες “άνατον, κύον" ἦτε TOi ἀγχι!
-- " - arp ΄ -
Ηλθε κακόν" νῦν αὖτε σ᾽ ἐρύσσατο Φοῖξος ᾿Απόλλων,
450
“Ὁ , » Lt N 7 ^ * ,
Ω μέλλεις εὔχεσθαι, ἰὼν ἐς δοῦπον ὠκόντων.
5 /, pt Ps A € E] P4
H 34» σ᾽ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιξολήσας;
EZ ΕἾΝ ὦ e 3 Ἔ , 5 *
ἡΐπου τις καὶ ἔμοιγε “εῶν επιτάρροθος ἐστι
No δ᾽ ἄλλους Τρώων € ἐπιείσομιαι; ὅν κε κιχείω,
Ὡς εἰπῶν, Δρύοπ' οὗτα κατ
αὐχίένω μέσσον ἄκοντι"
Flatu ab Achille retró avertit glorioso,
Lenitér admodüm afflatam ;
Ipsiusque ante pedes cecidit :
illa autem rediit ad Hectorem nobilem,
verüm Achilles
440
Animo-paratissimo irruit, occidere cupiens
Horrendüm vociferans :
Illum veró eripuit Apollo
Facilé admodüm, utpote Deus, operuitque caligine multà.
'Ter quidem deindé irruit pedibus-valens nobilis Achilles
445
Hastá aereá, terque caliginem percussit profundam :
Sed quando jam quartó irruebat, deo par,
Minacitér tum veró increpitans verbis alatis allocutus est :
* Rursüs nunc effugisti mortem, canis ;
4
«
Venerat malum ; nunc veró te eripuit Phoebus Apollo,
Cui scilicét vota facis, cüm proficisceris in stridorem jaculorum.
At certé te conficiam omninó et posthàc obvius-factus,
certé tibi propé ;
450.
* Si forté aliquis et mihi deorum adjutor est :
u
Nunc veró alios Trojanorum persequar, quemcunque deprehendere- potuero."
Sic locutus, Dryopem percussit ad cervicem mediam jaculo ;
455
Ver. 459. — ᾿Αχιλλῆος.} Ita edidit Bar-
nesius. Al. ᾿Αχιλῇῆος.
Ver. 449. Σμερδαλία ἰάχων. Vide suprà
ad δ΄, 456.
Ver. 444. —— ϑεὸς, ἐκάλυψε. Quà ratio-
ne, 95; hic ultimam producat; item ξίφει,
ver. 459. et δευόμενον, ver. 472. et ϑάνατον, ver.
481. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 448. Δεινὰ δ. Malé hic Barnesius:
* Manifestum est, (inquit,) vel ex hoc u-
* nico loco, «2, “ A&" iyxAimixov εἶναι, καὶ
* παρίλκειν" Vide suprà ad z', 706. et ad
ὁ, D.
Ver. 450, ἐρύσσατο.] Αἱ. ἐρύσατο.
Male ; antepenultimam enim corripit. Vide
suprà ad z^, 781.
Ver. 451. — δοῦπον. ] Vide suprà ad δ΄, 455.
Ver. 454. Νῦν δ᾽ à ἄλλους Τρώων. Cod. dir-
leian. Νῦν δ᾽ αὖ σοὺς ἄλλους.
Ver. 455. “Ὡς εἰπὼν, Δρύοα᾽ οὗτα κατ᾽ αὐ-
xiva. -]
rigidà Dryopen ferit eminüs hastà
Sub mentum graviter pressá, pariterque
loquentis
Vocem animnm rapit, trajecto gut-
ture AEn. X, 546.
Ver. 455. 469 et prr eme sea. Vide
suprà ad y, 192,
Lis. XX.
OMHPOY IAIAAOZ Y.
"Heure δὲ προπάροιθε ποδῶν" ὁ δὲ τὸν μὲν Sar;
Δηροῦχον δὲ Φιλητορίδην 7 ἠῦν τε μέγαν τε
Καγγόνυ δουρὶ βαλὼν ἡ ἠρύκακε"
σὸν μὲν ἔπειτα
Οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ, ἐξαίνυτο συρόν.
Αὐτὰρ ὃ Λαόγονον καὶ Δάρδανον, vis Βίαντος,
400
"Anu ἐφορμηθεὶς εξ; ἵππων Qt χαμᾶζε,
Τὸν μὲν δουρὶ βαλὼν, τὸν δὲ σχεδὸν 6 ἄορι τύψας.
Τρῶα δ᾽ ᾿Αλαστορίδην᾽ ὁ μὲν ἀντίος ἤλυθε, γούνων,
ἙΕϊπως £9 πεφίδοιτο, λαξὼν, καὶ ζωὸν ἀφείη»,
Μηδὲ κατακτείνειεν, ὁμηλιπίην ἐλεήσας"
Νήπιος, οὐδὲ τὸ ἤδη, ὃ ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν.
Οὐ γάρ Ti γλυκύθυμος à ἀνὴρ ἦν, ὁ οὐδ᾽ ἀγανόφρων,
᾿Αλλὰ μάλ᾽ ἐμυμιεμυαιώς" 0 μὸν ἥπτετο χείρεσι γούνων,
Ἱέμενος λίσσεσθ᾽ , 0 δὲ φασγάνῳ οὗτα καθ᾽ ἥπαρ'
Ἔχ δὲ οἱ ἧπαρ ὄλισθεν, à ἀτὰρ μέλαν c tutt κατ αὐτοῦ
470
Κόλπον ἐνέπλησεν, τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,
Θυμιοῦ δευόμνενον" ὁ δὲ Μούλιον οὗτα παραστὰς
Cecidit autem 7s ei ante pedes :
Ille autem hunc quidem reliquit ;
Demuchum veró Philetoridem strenuumque magnumque
Ad genu hastá percussum detinuit :
Feriens ense magno, exemit animam.
Porró ille Laogonum et Dardanum, filios Biantis,
huic quidem deindé,
460
Ambos cum-impetu-adortus ex curru depulit in terram,
Alterum hastá percussum-eminüs, alterum veró cominüs ense.
'Troém etiam Alastoridem : hic quidem obvius venerat, genibus, .
Si quo modo sibi parceret, prehensis, et vivum dimitteret,
Neque interficeret, aequalem-aetatem miseratus :
Demens, neque hoc sciebat, quód non persuasurus erat.
Haudquaquam enim 4fchlles animo-mitis vir erat, neque lenis,
Sed valdé ferox :
Hic quidem ceperat manibus genua,
Cupiens precari, ille autem ense percussit ad hepar;
Hujus autem hepar excidit, et ater sanguis ex ipso
470
Sinum implevit, eumque tenebrae oculos contexere,
Animá cassum : Z4chilles veró Mulium percussit propé astans
Ver. 456. — fare] Vide suprà ad δ΄, 42.
Ver. 458. Καγγόνν.] Cod. Harleian. Κακ-
γόνυ.
Ver. 459, ------- ἐξαίγυτο. Vide suprà ad γ',
260.
, Ver. 462, Τὸν μὲν δουρὶ βαλὼν, σὸν δὲ σχε-
ν.
Turnus
rem,
Amycum, fratremque Dio-
hunc venientem cuspide longá,
Hunc mucrone ferit —. En. XII, 509.
Fer. 463. ἤλυθε. Vide suprà ad 5,
454. et ad z, 57.
Ver. 464. Εἴπως εὖ πεφίδοιτο.)] Cod, Har-
leian. Ἑἴπως οἱ πεφίδοιτο.
Tox, II.
Ver. 467. Οὐ γάρ τι γλυκύθυμος.
Impiger, iracundus, inexorabilis, acer,
Jura negat sibi nata, nihil non arrogat
armis. Horat. z4rs Poétic. 121.
Exhibet nempe Heroem suum Poeta, non
qualis esse debuerit, sed qualem famá acce-
pisset.
Ver. 470.
Κόλσον ἐνέπλησεν.
validum namque exigit ensem
Per medium ZEneas juvenem
Implevitque sinum sanguis.
“Ἐπ. X, 815. 819.
Ver. 4171. — σὸν δὲ σκότος ἔσσε κάλυψε.
Vide suprà ad δ΄, 461 es 508.
^ J T7 3 nf
ἀτὰρ μέλαν αἵἴμα καὶ αὐτοῦ
322 OMHPOY IAIAAOZ YT*.
Δουρὶ κατ᾽ οὖς" εἶθαρ δὲ δὲ οὔατος ἦλθ᾽ ἑτέροιο
Αἰχρμὴ γαλκείη" ὁ δ᾽ ᾿Αγήνορος υἱὸν Ἔχεκλον
Μέσσην κακκεφωλὴν ξίφει ἤλασε πωπήεντι"
Πᾶν δ᾽ ὑπεθερριάνθη ξίφος αἵματι" σὸν δὲ κατ᾽ ὄσσε
Ἔλλαξε πορφύρεος Sistemas καὶ μοῖρα κραταιή.
Δευκαλίωνα δ᾽ imul , yu τε ξυνέχουσι τένοντες
᾿Αγκῶνος, τῇ φόν ys φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν
Αἰχμὴ χαλκείη" ὁ δέ pi pens χεῖρα βαρυνθεὶς,
Πρόσθ᾽ ὁρόων )άνατον" ὃ δὲ φασγάνῳ αὐχένα Sreípttss
Tz αὐτῇ πήληκι κἄρη βάλε, μυελὸς αὖτε
Σφονδυλίων ἐκπαλθ᾽" ὁ δ᾽ ἐπὶ χθονὶ κεῖτο τανυσθείς.
Αὐτὰρ ὁ βῆ ῥ᾽ p ἰέναι μετ᾽ ἀμύμονα Πείρεω υἱὸν,
Ῥίγμον, ὃ ὃς ἐκ Θρήκης ἐξιδώλωκπος εἰληλούθει"
Τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι, πάγη δ᾽ ἐν νηδύ! χαλκός"
"He iré δ᾽ ἐξ ὀγέων" ὁ δ᾽ ᾿Αρηϊθοον “εραποντα,
"AY f ἱπποὺς στρέψαντα, μετάφρενον ὀξέ; δουρὶ
Νύξ᾽, ἀπὸ 0 ἄρρμνατος ὦσε' κυκήθησαν δέ οἱ ἵπποι,
Hastá ad aurem ; moxque per aurem ivit alteram
Cuspis aerea: Ille veró Agenoris filium Echeclum
Medium ad caput ense feriit capulum-magnum-habente ;
Totus autem incaluit ensis sanguine: hunc veró oculos
Occupavit purpurea mors et fatum violentum.
Deucalionem autem deindé, ubi connectuntur nervi
Cubiti, hác illum dilectam per manum transfixit
Cuspis aerea ; is veró illum expectavit manu gravatus,
Prae se videns mortem : Ille autem gladio cervice percussá,
Procul cum ipsá gaieá caput excussit: medulla veró
Vertebris exiliit: hic autem in terrá jacuit extensus.
At ille perrexit ire in eximium Pirei filium,
Rhigmum, qui é Thraciáà glebosá venerat :
Hunc percussit. medium telo, fixumque est in ventre aes;
Decidit autem é curru: Ille autem Areithoum famulum,
Retró equos convertentem, in dorsum acutá bastá
Feriit, curruque deturbavit: turbati sunt autem ejus equi.
Lis.
XX
475
485
480
485
Ver. 475. — εἶθαρ δὲ δ᾽ οὔασος "A ieíono
Ay um χαλκείη.
------ ithasta Tago per tempus utrum-
que
Stridens
ZEn. IX, 418.
Ver. 475. Μίσσην κακκιφαλὴν ξίφει ἤλασε,
Vide suprà ad ver. 587.
Ver. 416. Πᾶν δ᾽ ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι.ἢ
Ἔστι καὶ ἡ ἜἜμφασις" ἥπερ, δ ὑπονοίας, ἰσίσα-
σιν ToU λεγομένου παρίστησιν' Ob» * πᾶν δ᾽
" ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι. " Kal γὰρ ἐν τούτῳ
παρέχει μείζονα ἔμφασιν, ὡς βασπτισθέντος bru
τοῦ ξίφους, ὥστε ϑερμανθῆναι. Dionys. Hali-
carn. περὶ τῆς Ὁμήρου ποιήσιως, S 7.
Ver. 477. "EAAa6: πορφύρεος ϑάνασος. Vide
suprà ad z^, 534.
Ibid. ——— πορφύρεος.) Vide suprà ad 4,
482.
Ver. 481. — ὁ δὲ φασγάνῳ αὐχένα ϑείνας,
TZA' αὐτῇ πήληκι κάρη βάλε -
huic uno dejectum cominüs ictu
Cum galeà longé jacuit Né
AEn. IX, 770.
Ver. 485. Θρήκης. Cod. Harleian.
Θρᾷκης.
Ibid. —— εἰληλούθει, Vide suprà ad λ΄’, 930.
Ver. 486. dnd Vide suprà ad Y, 185.
Ibid. — ἐν νηδύϊ.) Cod. Harleian. ἐν πννεύμο-
y», Ut suprà δ΄, 598.
Lis. XX. OMHPOY IAIAAOZ YT*.
N "-
Ὡς δ᾽ ἀναμαιμάει βαθε ἄγκεα )εσπιδαὲς πῦρ
Οὔρεος ἀξαλέοιο, βαθεῖα δὲ καίεται ὕλῆη»
Πάντη T€ κλονέων ἄνεμιος φλόγα εἰλυφάζει'
Ὡς ὅγε πάντη SYUVE σὺν ἔγχεϊ; cip ον! ἰσος»
Κτεινορένους ἐφέπων, ῥέε δ᾽ elpari γαῖα μέλαινα.
Ὡς δ᾽ ὅτε τις ζεύξη βόας & ἄρσενας εὐρυμιετώπους,
Τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐὐτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ,
Pínqo. vt λέπτ ἐγένοντο βοῶν ὑπὸ πόσσ᾽ ἐριμιύκων'
Ως ὑπ᾽ ᾿Αχμλλῆος μεγαθύμου μώνυχες ἵπποι
Στεῖδον ὁ ὁμοῦ γέκυάς Ζε καὶ ἀσαίδας" αἵμωτι δ᾽ ἀξων
y
Néeley ἅπας πεπάλακτο, καὶ ἄντυγες αἱ περὶ δίῷρον,
ξ 7 DATE
e i-a - 3 £c " e , e / D
Ac ἂρ ἀῷ ἱππείων ὁπλέων βῥαθάμιγγες ἐδωλλον,
E 3.59.3 / e S UE ^ LER d
AiT cT ἐπισσώτρων" ὁ δὲ ἵετο κῦδος ἀρέσθαι
N ^ ,
Πηλείδης», λύθρῳ δὲ παλάσσετο γεῖρας ἀάπτους.
Ut veró fertur-furens per profundas convalles immané-ardens ignis
Montis aridi; profunda autem crematur sylva,
Et quaquaversüs agitans ventus flammam contorquet :
Sic ille quaquaversüs furibundus ferebatur cum hastá, deo par,
Occidendos insequens ; fluebat autem sanguine terra nigra,
Ut veró cum quis junxerit boves mares latis-frontibus,
Ut triturent hordeum album aequabili in areà,
Facilé protinüs comminuuntur boüm sub pedibus vehementér-mugientium :
Sic ab Achille acti magnanimo solidi-ungulis equi
Calcabant simul cadaveraque et clypeos: sanguine autem axis
Subtüs totus foedatus erat, et ambitus qui eran£ circa sellam-currüs,
Quos utique ab equinis ungulis guttae aspergebant,
Atque à canthis: cupiebat veró gloriam referre
Pelides, cruore autem et sudore-pulverulento foedabatur manus invictas.
323
490
495
500
490
Ver.490. 'Qs δ᾽ ἀναμαιμάει.) Videsuprà ad| ^ Sanguineos, mixtáque cruor calcatur arená.
A, 155. ZEn. XII, 537.
Ver. 491. — ὕλη. Vide suprà ad γ', 151. | Quem locum inter eos recenset Macrobius, in
Ver. 492 et 493. Πάντη.} Al. Πάντῃ. quibus Po&tarum **par ρεπὸ splendor ambo-
Ver. 495. ἑως δ ὅγε πάντη ϑῦνε σὺν ἔγχεϊ. ** rum est." — Lib. V. cap. 19.
Multa virüm volitans dat fortia corpora leto: Ver. 500. πιπάλακτο.) Vide suprà ad
Semineces volvit multos, aut agmina curru | δ΄, 492. et ad 2 2, 155:
Proterit, aut raptas fugientibus i ingerit has- Ver. 501. “Ας ἄρ᾽ ἀφ᾽ ἱπ πείων ὁπλέων ῥαθά-
tas. ZEn. XII, 528. βιγγες ἔξαλλον.] "As ἀποπίππουσαι τῶν ἱσ-
Ver. 496. ἐὐσροχάλῳ ἐν ἀλωῇ.} 4l. | πείων ὁπλῶν, 0 ἔστιν ὀνύχων, αἱ ῥανίδες ἔξαλλον.
ἐῦκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ. Schol.
Ver. 498. “Ω: ὑπ᾽ ᾿Αχιλλῆος.] Ibid. “ἃς Zg.] Quos utique, ————. — Quos
Talis equos alacer media inter proelia Tur- | sciZicét Ξ
nus Ver. 503. λύθρῳ. 'O ἐκ τῆς σολεμι-
Fumantes sudore quatit, miserabile czesis | κῆς ἐνεργείας μολυσμός" ἢ σὸ μετὰ κονιορτοῦ
Hostibus insultans ; spargit rapida ungula| xz) ἱδρῶτος ἀνθρώπειον αἷμα λύθρος καλεῖται.
rores Schol,
ΤΗΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOX
ῬΑΨΩΔΙΑ, 3 TPAMMA 4*.
Ὕχπύθεσις τῆς Φ΄. 'OMHPOTY Ῥαψφδίας.
"TdN Τρώων εἰς δύο διωιρεθέντων μέρη; τοὺς μὲν εἰς τὴν πόλιν, τοὺς δὲ εἰς τὸν Σκά-
μανδρον ᾿Αχιλλεὺς διώκει, καὶ δεκαδύο νεωνίας ξωγρεῖ, εἰς ποινὴν Πατρόκλου" τὸν δὲ
Λυκαόνα, τὸν Πριώμου, καὶ ᾿Αστεροπαῖον ἀναιρεῖ. "Etre τοῦ ποταμοῦ πλημρεύραν-
τος» κινδυνεύοντα αὐτὸν σώζει “Ἥφαιστος, ἐμπρήσας τὸν ποταμὸν καὶ τὸ πεδίον. Μετὼ
ταῦτα ϑεῶν μάχη γίνεται πρὸς ἀλλήλους. ᾿Αχιλλέω δὲ ᾿Απόλλων εἴργει, ᾿Αγήνορι
* E] bod e, ε ^ I
ὁμκοιωθεὶς, καὶ φεύγων ἐξωπατῷ, ἕως οἱ Τρῶες διωσωζόνται εἰς τὴν πόλιν.
, Li
Eziyea qai.
Παραποτάμειος μάχη" ἢν αἱ παρωποτάμισι" καὶ ϑεῶν puo.
ἴΑλλως:-
Qi, * μόγος Αἰακίδαο παρ᾽ mioyetg ποταμοῖο.
᾿Αλλ’ ὅτε δὴ πόρον iov ἐὐρῥεῖος “ποταμοῖο
Ξάνθου δινήεντος, ὃν ἀθάνατος σέκετο Ζεὺς,
Ἔνθα διατμήξας, φοὺς pi πεδίονδ᾽ ἐδίωκε
Πρὸς πόλιν, ἥπερ ᾿Αχαιοὶ ἀτυζόμενοι Φοξέοντο,
Ἤματι. τῷ προτέρῳ, ὅτε μαΐνετο φαίδιμος ἡ Ἕκτωρ' 5
Tz p οἵ γε προχίέοντο πεφυζότες" ἠέρα δ᾽ Ἥρη
Six» ubi jam ad meatum pervenerant pulchré-fluentis fluvii
Xanthi vorticosi, quem immortalis genuit Jupiter ; "
Ibi tum divisos, hos quidem campum versüis insequebatur
Ad urbem, quà Graeci turbati fugerant,
Die superiori, quandó furebat illustris Hector : 5
lllàc hi profundebantur trepidá-fugà ; caliginem autem Juno
Ver. 1. 'AXX ὅτε δὴ πόρον ἵξον.] Vide suprà| — Ver. 4. ἧπερ ᾽Αχαιοὶ. Tta ex uno MS. et ex
ad ξ΄, 455. Eustathio edidit Barnesius. 4l. ἥσερ οἱ ἄλλοι.
Ibid. — πόρον. σποφαμοῖο.} Τὸ διαβατὸν | Quae lectio ex ver. 554. infrà fortassé huc ir-
αὐτῷ μέρορ, καθ᾽ ὃν διαπορεύονται αὐτόν. Schol. |repserit.
Ver. 9 ἀθάνασος.) Similitér infrà ver. | | Ver. 6. Tz p.] .Eá utique Eá in-
15. εάώνον» et ver. 88, ϑυγατίρα. Vide | quam
suprà ad &, 398. Ibid. cn Bid δ᾽ Ἥρη Πίτνα πρόσθε βαθεῖ-
* ΑἹ. ptos.
Lis. XXI.
Πίτνα πρόσθε βαθεῖαν, ἐρυκέμεν"
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Φ΄.
ἡμίσεες δὲ
Ἔς ποταμὸν εἰλεῦντο βαθύρῥοον, ἀργυροδίνην᾽
Ἔν δ᾽ ἔπεσον μεγάλῳ πατάγῳ"
βράχε δ᾽ αἰπὰ ῥέεθρα,
"Oy δ᾽ ἀμφὶ περὶ μεγάλ᾽ ἴαχον" οἱ δ᾽ ἀλαλητῷ
10
᾽ ν"» ε / A Ζ
ἜΝννεον ἔνθα καὶ ἔνθα; λισσόμενοι κατὰ δίνας.
t a8 Θ᾽» € NACE ^ N 3 / , /
Ως δ᾽ oÜü' ὑπαὶ ρβιπῆς πυρὸς ἀκρίδες ἤερεθονται
! 4 , N N 7] , ἊΣ ^
Φευγέμενωι ποτωμόνδε, τὸ δὲ φλέγει ἀκάματον πῦρ
3 5 7 N N ͵7 za er
Oegpuevoy ἐξαίφνης, ταὶ δὲ πτώσσουσι καθ ὕδωρ"
"Oc ὑπ᾽ ᾿Αγιλλῆος Ξ,άνθου βαθυδινήεντος
Πλῆτο ῥόος κελάδων ἐπιμὶξ ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν.
Expandit anté densam, ut-inhiberet: dimidii veró
Ín fluvium volvebantur profundé-fluentem, vorticibus-argenteum ;
Inciderunt autem magno strepitu :. sonitum veró dedére alta fluenta,
Ripaeque circumcircà gravitér gemuere :
Illi veró fremitum-edentes 10
Innatabant huc et illuc, agitati per vortices.
Ut veró cüm exactae impetu ignis locustae evolant
Ut fugiant ad-fluvium, ardet autem indefessus ignis
Excitatus derepenté ; illae veró metu-perculsae-cadunt in aquam :
Sic Achille fugante Xanthi vorticibus-profundi
Implebatur fluentum resonans mixtim equisque et viris.
ἂν, ἐρυκέμεν.) Domina JDacier hzc ita acci-
pit, ut Juno Trojanos nebulà circumfusos ab
"Achille eripere ac servare dicatur: ** 'Eguxé-
* wi," inquit, * ne signifie pas ici pour
* les empécher de fuir, mais au contraire,
** pour les sauver, pour les dérober à Achille.
* Junon pour empécher Achille de pour-
* suivre cette moitió de l'armée ennemie,
* qui fuyoit vers la ville, la couvre d'un
* épais nuage." Ego veró vulgari explican-
di rationi magis assentior; nempé, Junonem
"Trojanos, caligine offusáà, in fugáà impedire.
Nam vox, ἐρύκω, semper apud Homerum, de-
tinere, inhibere, impedire, significat :
Μηδὲ μ᾽ ἔρυκε μάχης - Il. σ', 126.
ἀέκοντα δέ σ᾽ οὔτις ἐρύξει. .
Odyss. 4, 515.
—-— ος ἀέκοντας ὀρυκτὴ τάφρος ἔρυκε.
Il. a, 569.
Atque huic explicandi rationi favere videtur
Eustathius: Tà δὲ, ““ ἀέρα Ἥρη Ilirwm “πρόσθε
“ βαθεῖαν," «αὐτόν ἔστι σῷ ἀορασίαν πολλὴν
κατεπετάννυε "Toà ὀφθαλμῶν vois Τρωσὶν, ὡς ἂν
δηλαδὴ μὴ βλέποντες ἐν τῷ φεύγειν, πίπτοιεν εἰς
σὸν ποταμόν.
Ver. 7. — ἡμίσεες δὲ ᾽ς ποταμὸν εἰλεῦντο.
Καὶ ὅρα, ὅτε κανταῦθα ὁ “ποιητὴς ἐπίτηδες ἐ-
φράχιυνς λέξεσι σὴν σοῦ λόγου προφορὰν, ἀνα-
λόγως τῷ ἤχῳ τῆς εἰς σὸν ποταμὸν πτώσεως τῶν
φευγόντων. Eustath.
Ver. 8. ποταμὸν εἰλεῦντο.) Quá ratio-
ne, ποταμὸν, hic ultimam producat; item
περὶ, ver. 10. et λιμένος, ver. 95. et κατὰ, ver.
25. vide suprà ad Z, 51. JBarnesius, inter
varias lectiones, retulit ποταμόν γ᾽ εἰλεῦντο.
Sed nihil opus.
Ver. 9. μεγάλῳ πατάγῳ" βράχε δ᾽.]
De hujus ὀνομιατοποιΐας pulchritudine, vide
suprà ad β΄, 210. et ad δ΄, 455.
Ver. 11. —— ξλισσόμενοι κατὰ δίνας.
Σκάμανδρος,
Καὶ Σιμόεις, ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ σρυφά-
Atina
Κάσπεσον ἐν κονίῃσι, καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν.
Suprà μ΄, 21.
Ubi, quum Ψάμαθος proprié, non κονίη, sit
arena; pro Κάσσεσον i» κονίῃσι, ex hoc lo-
co, itemque ex ver. 152. 215. et 259. hujus
libri, scribendum conjicit Vir summ: eru-
ditionis Rzchardus Bentleius, Κάπαεσον ἐν δί-
νῃσι. Quocum et meliüs congruit Virgilius,
“Ἐπ. I, 104.
ubi tot Simois correpta sub undis
Scuta virüm ——————— ———.
Porró in eodem versu, cum ἡμίδεος non sit
vox Homerica; pro ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν, ex
δ΄, 447. scribendum conjicit Vir idem eru-
ditissimus :
- ἰφθίμων μένε ἀνδρῶν.
Atque ita Virgilius loco jam citato :
virüm fortia corpora volvit.
Ver. 13. — «à δὲ φλέγει ἀκάματον a9e. ]
Sed non idcirco flammz atque incendia vires
Indomiías posuere. AEn. V, 680.
-
ΧΟ
826 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Φ΄. Lis, XXI.
Αὐτὰρ ὁ διογενὴς δόρυ μὲν λίπεν αὐτοῦ ἐπ᾿ ὄχθαις,
Κεκλιμένον μυρίκῃσιν' ὁ δ᾽ ἔνθορε, δαίμονι i ἰσος;,
Φάσγαωνον οἷον ἔχων, κωτὰ δὲ φρεσὶ μ ἥδετο ἔ ἐργα"
Τύπτε δ᾽ ἐπιστροφάδην' τῶν δὲ στόνος dewv ἀεικὴς 20
"Aeg Srenoperan, ἐξυθαίνετο, δ᾽ αἵματι ὕδωρ.
"Qe δ᾽ ὑπὸ δελφῖνος ῥεγακήτεος ἰχθύες, ἄλλοι
Φεύγοντες, πιμπλᾶσι μυχοὺς λιμένος εὐόρμου,
Δειδιότες" μάλα γάρ T6 κατεσθίει, ὁ ὃν κε λάζησιν'
Ως Τρῶες ποτα μυοῖο κατὰ δεινοῖο ῥεέθρα 25
ΠΠτῶσσον ὑπὸ πρημινούς" ὁ δ᾽, ἐπεὶ κάμε χεῖρας ἐναίρων,
Ζωοὺς ἐκ ποταμοῖο δυώδεκα λέξατο κούρους,
ΤΠοινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο “γανόντος"
Τοὺς ἐξῆγε Siento τεθηπότας, ἡ ἠὔτε γεδρούρ᾽
Δῆσε δ᾽ ὀπίσσω χεῖρας εὐτρήτοισιν ἱμᾶσι, 30
Τοὺς αὐτοὶ Φορξεσπον ἐπὶ στρεπτοῖσι χιτῶσι:
Δῶκε δ᾽ & ὁ ταίροισι»» κατάγειν κοίλας ἐπὶ νῆας.
Αὐτὰρ ὁ ἂψ ἐπόρουσε, κατακτάμεναι ῥνενεαίνων.
Ἔνθ᾽ υἱεῖ Πριάμοιο συνήντετο Δαρδανίδαο,
At ille nobilissimus hastam quidem reliquit illic in ripis
Acclinatam myricis; ipse autem insiliit, deo par,
Gladium solum habens, exitialiaque animo meditabatur opera :
Et feriebat quaquaversim : eorum veró gemitus excitabatur foedus 20
Ense dum-caedebantur ; rubescebatque sanguine aqua.
Ut veró metu Delphinis ingentis pisces alii
Fugientes, implent recessus-intimos portüs stationibus-tuti,
Formidantes; omninó enim devorat, quemcunque ceperit :
Sic Trojani fluvii per impetuosi fluenta 25
Abdebant-se-perculsi sub crepidinibus: Ille veró ut lassatus erat manus caedendo,
Vivos é fluvio duodecim legit juvenes,
Poenas-daturos de Patroclo Menoetiade mortuo :
Hos eduxit ὁ fluvio metu-stupentes, tanquam hinnulos ;
Ligavitque à tergo manus scité-sectis loris, à; 30
Quae ipsi ferebant innexa tortilibus-annulis tunicis :
"Tradidit autem sociis, deducendos cavas ad naves.
At ipse iterüm irruit, interficere cupiens.
Illic filio Priami obvius-factus-est Dardanidae,
Ver. 17. iz ὄχθαις. ] Zl. ἐπ᾿ orba. Ver. 97. Ζωοὺς ἐκ ποταμοῖο δυώδεκα.
Ver. 18. Κεκλιμένον μυρίκῃσιν. 1 Ὑπὸ μυ- —— — —— Sulmone creatos
qn περιεχόμενον, κεκαλυμμένον. Schol. Mi- Quatuor hic juvenes, totidem, quos educat
nüs recte. Ufens,
Ibid.— Κεκλιμένον. "Vide suprà ad ὦ, 509. Viventes rapit; inferias quos immolet
et 514. umbris,
Ibid. —— vog]. ΑἹ. ἔσθορε. Captivoque rogi perfundat sanguine flam-
Ver. 20. — ὥρνυτ᾽. 1 Vide suprà ad γ', 260. mas. AEn. X, 517.
Ver. 25. —— εὐόρμου.} 2l. εὐόρμους. Ver. 29. Τοὺς iyw] 41]. Τούσδ᾽ ἰξῆγε.
Ver. 24. μάλα. adl. μέγα. Quo modo legit et Codex Harleianus.
Ver. 25. δεινοῖο. | Nonnulli, notante Ver. 31. φορέεσκον. Ferre solebant,
Eustathio, legerunt δινοῖφ. Δίνας καὶ συστροφὰς | Vide suprà ad f, 251. et ad ν΄, 8. ὁ
ἔχοντος. Ver. 98. vi«aqsamsiguus,.] «41. δαϊζέμεναι.
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ Φ΄. 327
^ Z2 , €. , 3$,
Ἔκ ποταμοῦ φεύγοντι» Λυκάονι" τὸν p&, vor αὑτὸς 85
"5 N N ^ 5 A4*
"Hye, λαξὼν ἐκ πατρὸς ἀλωῆς οὐκ ἐθέλοντα;
᾿Εννύχιος προμολών' ὁ δ᾽ ἐρινεὸν
ofi χαλκῷ
Τάρμνε, γέους opm mess ἵν ἄρματος ὄὔντυγες εἶεν"
Τῷ à ἄρ᾽
ἀγώϊστον κακὸν ἤλυθε δῖος ᾿ Αχιλλεύς'
Καὶ τότε μέν μιν Λῆμνον εὐκτιμένην ἐπέρωσσε, 40
Νηυσὶν ἀγων" ἀτὰρ υἱὸς ᾿Ιἥσονος Qvo» ἔδωκεν.
Κεῖθεν δὲ ξεῖνός μιν ἐλύσατο, πολλὰ δ᾽ ἔδωκεν,
Ἴμδριος Ἢ ετίων, πέρψεν δ᾽ ἐς δῖαν ᾿Αρίσζην'
Ἔνθεν ὑπεκπροφυγῶν, πατρώϊον ἵκετο δώρια.
“Ἔνδεκα δ᾽ ἤματα Supp € ἐτέρπετο οἷσι φίλοισιν, 45
Ἑλδθωὼν ἐκ Λήμνοιο" δυωδεκάτη δέ μεν αὖτις
Χερσὶν ᾿Αχιλλῆος Seg ἔμξαλεν, ὃς μὲν ἔμελλε
Πέρψειν εἰς ἀΐδαο, καὶ οὐκ ἐθέλοντα νέεσθαι.
Τὸν δ᾽ ὡς οὖν ἐνοῆσε ποδάρκης δῖος ᾿ Αχμλλεὺς
Τυμυνὸν ἄτερ πόρυθός t καὶ ἀσπίδος, οὐδ᾽ ἔχεν ἔγχος, 50
᾿Αλλὰ τὰ μέν p ἀπὸ πάντα χαμαὶ βάλε: τεῖρε γὰρ ἱδρὼς
E fluvio fugienti, Lycaoni ;
quem olim ipsemet S5
Abduxerat, captum ex patris agro invitum,
Nocturnus progressus :
is veró- caprifici acuto aere
Incidebat novellos ramos, ut currüs ambitus essent :
Ei autem improvisum malum supervenit nobilis Achilles ;
Et tunc quidem ipsum in Lemnum bené-habitatam vendidit, 40
Navibus abductum: filius autem Iasonis pretium dedit.
Illinc veró hospes ipsum redemit, multaque dedit,
Imbrius Eétion, misitque ad nobilem Arisben :
Inde ἐς clàm-arreptá-fugá, paternam venit in domum.
Undecim autem dies animum oblectabat cum suis amicis, 45
Reversus ex Lemno :
duodecimá veró ipsum rursüs
Manibus Achillis Deus injecit, qui ipsum erat
Missurus ad Orcum, etiam nolentem ire.
Hunc autem ut advertit pedibus-valens nobilis Achilles
Nudum sine galeáque et clypeo, neque habebat hastam, 390
Namque ea quidem omnia in terram abjecerat ;
conficiebat enim sudor
Ver. 55. —— σόν ῥά. Quem scilicet
Ver. 57. ἐρινεὸν.) Vide suprà ad ζ΄,
450.
Ver. 58, ---- Τάμνε.1 "Vide suprà ad 9, 87.
et ad »', 84.
Ver. 59.
ver. 56, 57.
Ibid. — ἤλυθε.) Vide suprà ad 2, 454. et ad
&, OT.
Ver. 40. — ἐσέρασσε.] Rectó cum duplici
e. Nam πέρασε penultimam corripit, quippe
eX πιπράσκω, non ex περάω deducta, Vide
suprà ad Z, 67. Al. ἐπέρησε.
Ver. 41. υἱὸς ᾿Ιήσονος.} Ὁ "gs Schol.
Recté ; ut liquet ex Z/ad. ἡ, 468. 4, 747.
Zg.] Ut dictum est
Ver. 42. — ἐλύσατο. Vide suprà ad Z, 20.
Ver. 45. —— ᾿Αφίσξην.] Πόλιν Θεῴκης ὑπ᾽
᾿Ἑλλήσσονσον. Schol. Eustathius autem, ᾿Αρίσ-
e δὲ, (inquit;) σόλις Τρῳάδος, Μιτυληναίων do
κίαν σχοῦσα. Vide et Strabonem, Geograph.
lib. XIII. pag. 883. ΑἹ. 590.
Ver. 49. --- οὖν) Non hic supervacaneum
est istud οὖν" sed vim habet in connectendá
sententià cum eo quód przecessit, ver. 54. "Ey
υἱεῖ Πριάμοιο, &c.
Ibid. — ποδάρκης. ] Vide suprà. ad Z, 58.
Ver. 51. ἀπὸ πάντα χαμαὶ βάλε.) Id
est, σάντα χαμαὶ ἀπέξαλε.
Ibid. σιῖρε γὰρ ἱδρὼς.) Cod. Harleran.
τεῖρε δὲ ἱδρώς.
Nd
828 OMHPOY IAIAAOZ dq.
Φεύγοντ᾽ ἐκ ποταμοῦ, κάματος δ᾽ ὑπὸ γούνωτ᾽ ἐδάμυνα"
᾿Οχϑήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα “υριόν"
Ὦ πόποι, 2 μέγα augu φόδ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ὁ Opa o0
TH μάλα δὴ Ὑρώες μεγαλήτορες, οὗσπερ ἐπεῷνον,
Αὖτις ἀναστήσονται ὑπὸ
Οἷον δὴ καὶ 00 ἦλθε, φυγὼν ὑπὸ νηλεὲς ἥμαρ,
Λῆμνον ἐς ἠγαθέην πεπερημιένος" οὐδὲ p ἔσχε
Πόντος ἁλὸς πολιῆς, ὃ πολεῖς ἀέκοντας ἐρύκει.
'"AAX ἄγε 07 καὶ δουρὸς à ἀκωκῆς ἡμετέροιο
Γεύσεται, ὄφρα ἴδωμαι €
Ἢ ἄρ᾽ ὁμῶς καὶ κεῖθεν
Tz φυσίζοος, 1 ἥτε κατὰ
"Oc deputue μένων: ὁ δέ οἱ σχεδὸν ἦλθε τεθηπὼς,
Γούνων ἅψασθαι μυερναώς" περὶ δ᾽ ἤθελε συρυῷ
᾿Εχφυγέειν γάνωτόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν.
Ἤτοι ὁ μὲν δόρυ μακρὸν ἀνέσχετο οἷς ᾿Αχιλλεὺς,
Οὐτάρνεναι μερμναώς" ὁ δ᾽ ὑπέδρωμε καὶ MGE γούνων
Fugientem é fluvio, delassatioque genua subtüs domabat :
Indignatus utique dixit ad suum magnum animum :
« Papae, ingens sané miraculum hoc oculis video :
* Jam nimirüm Trojani magnanimi, quos interfeci,
* Rursüs resurgent ex infernis tenebris caliginosis ;
* Ut jam et hic reversus est, postquàm effugit saevum diem,
* Lemnum in sacram /;cót venundatus :
* Pontus sali cani, qui multos invitos coercet.
** Sed agedum et hastae cuspidem nostrae
* QGustabit, ut videam in mente et edocear,
* An similitér et illinc reversurus-sit, an ipsum coercebit
* "Terra alma, quae et fortem licét coercet,"
Haec animo-versabat manens :
Genua tangere cupiens ; valdé enim exoptabat animo
Effugere mortemque exitialem et fatum nigrum.
Ac quidem hastam longam sustulit nobilis Achilles,
Percutere paratus: is autem currens subiit et prehendit genua
Lis. XXI
55
ὄφου ἠερόεντος"
60
ἐνὶ φρεσὶν, ἠδὲ δαείω, :
΄ 7 IU".
ἐλεύσεται» ἤ [MV ἐρύξει
, 5 /
"po TEpoy τερ ἐρύκει.
65
55
neque ipsum tenuit
60
Is veró prope eum venit animo-consternatue,
65
Ver. 53. ᾿χθήσας δ΄. Edidit Barnesius
Ὀχθήσασδ. '* Sensu (ut ait) et Syntaai co-
* gentibus." Sed minüs rect, Vide suprà
ad Z, 57. et ad £, 459.
Ver. 60. ἄγε δὴ. Vide suprà ad f,
249. et ad β', 158.
Ver. 64. vifnz2;.] Vide suprà ad β',
214.
Ver. 65. ἅψασθαι. AL. ἅψεσθαι.
Ver. 67. Ἧτοι ὃ μὲν δόρυ μακοὺν ἀνέσχετο.
Inde Mago procul infensam cum tenderet
hastam ;
Ille astu subit, ac tremebunda supervolat
hasta ;
Et genua amplectens, effatur talia sup-
plex ;
Per patrios manes, et spes surgentia Iüli,
Te precor hanc animam serves natoque
patrique. AEn. X, 521.
Ibid. ἀνέσχετο.) Eustathius legit
ἀνέσχεθε.
Non ex οὐτᾷν, inde
enim fit οὐσήμεναι, ve οὐτώμεναι, quod ante-
penultimam necessarió producat: Sed, quà
analogià ex σίθημι fit σιθέναι" ex δίδωμι, δι-
δόναι" eüdem ex οὔτημι fit οὔτἄναι, indeque
οὐτάμεναι, quod antepenultimam | necessarió
corripit,
Ver. 68. Οὐτάμεναι. ds
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOSX Φ΄. 329
Κύψας" ἐγχείη δ᾽ ἄρ' ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ
Ἔστη: i ἱερυένῃ χροὸς ἄμμεναι ἀνδρομιέοιο.. 70
Αὐτὰρ ὁ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ἐλλίσσετο γούνων,
Τῇ δ᾽ ἑτέρη ἔχεν ἔγχος ἀκαχμένον, οὐδὲ μυεθίει
Καί pu λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα, προσηύδα"
Γουνοῦμνωί σ᾽, ᾿Αχιλεῦ" σὺ δέ μ᾽ αἴδεο, καί μ᾽ ἐλέησον"
΄ Ν
᾿Αντί τοι εἴων ἱκέται, διοτρεφὲς,
-ι
C1
Jj
αἰδοίοιο.
Πὰρ γάρ σοι πρώτῳ πασάμην Δημήτερος ἀκτῆν,
Ἤματι, τῷ» ὅτε μ᾽ εἷλες ἐὐκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ,
Καί μ᾽ ἐπέρασσας, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε, φίλων τε,
Λῆμνον ἐς ἠγωθέην' ἐκωτόμιξοιον δέ τοι ἤλφον'
No» δ᾽ ἐλύμην τρὶς τόσσω πορών" ἠὼς δέ μοι ἐστὶν 80
Ἥδε δυωδεκάτη, 0r ἐς Ἴλιον εἰλήλουθα,
Πολλὰ παθὼν, νῦν αὖ ῥε τεῆς ἐν χερσὶν ἔθηκε
Mig ὀλοῆ᾽ μέλλω που ἀπέχθεσθαι Aur πατρὶ,
"Oc με σοὶ αὖτις ἔδωκε" pavoYü dion δέ pue μήτηρ
Γείνατο Λαοθόη, “συγάτηρ " AXrao γέροντος, 8ὅ
Pronus: hasta veró super dorsum in terrà
Stetit, cupiens corpore satiari humano.
Caeterüm hic alterá manu quidem prehensis supplicabat genibus,
Alterá veró tenebat hastam acutam, neque dimittebat ;
Et eum supplicans verbis alatis allocutus est :
* Genua-amplexus te oro, Achille; tu autem me respice, meique miserere :
** Loco tibi sum supplicis, Jovis-alumne, reverendi,
-1
C
* Apud te enim primüm gustavi Cereris fruges,
** Die illo, quandó me cepisti bené-culto in agro,
* Et me vendidisti, procul abductum à patreque, amicisque,
* Lemnum in sacram ; centum autem boüm-pretium tibi peperi :
* Nunc veró redemptus-fuero ter tantis datis :
Aurora autem mihi est 80
* Haec duodecima, postquàm in Ilium perveni,
* Multa perpessus; nunc veró me tuis in manibus posuit
* Fatum exitiale: odio nimirüm sum Jovi patri,
* Qui me tibi rursüs tradidit: Brevis autem aevi me mater
* Peperit Laothoé, filia Altae senis,
ἄρ. Ut necesse erat
Ver. 70. —— bios χοὸς ἄμμεναι.} Vide
suprà ad δ΄, 196. et ad 5, 217.
Ver. 1. —— ἐλλίσσετο.] Ita restituit Bar-
nesius. 4l. ἰλίσσετος Quod et ipsum ferri
posset ; eádem scilicét analogiá, ac ἑλώρια,
Vide suprà ad 4,4. "EAAizeszo tamen rectiüs
videtur; non modó propter similia, ἔλλαξε,
iXANdvUn ; ; sed maximé propter eandem i ip-
sam vocem, ἐλλισάροην, Odyss. A 85. et y', 278;
ubi Exemplaria conveniunt.
Fer. 12. οὐδὲ μεθίει.] Vide suprà ad 5,
24 et 66. et ad “΄, 762.
Ver. 15. λισσόμενος ἔπεα. Vide suprà
ad Z, 51. Αἱ. φωνήσας ἔπεα.
Ver. 76, —— πρώτῳ.) 4l. πρῶτον.
85
Ver. 78. —— ἐπέρασσας.] Cod. Harleian.
ἐπέρασας. Minüs recté. "Vide suprà ad ver.
Ver. 19. —
βοῶν ἀξίαν. Schol.
Ver. 80. Νῦν δ᾽ ἐλύμην.] Ita edidit Barne-
sius. 4l. Νῦν δὲ λύμην. Ἴστέον, ὅτι v0, “ Νῦν
* δ᾽ ἐλύμην veis. σόσσα πορὼν," οὖκ ἔστιν εὐκτι-
κὸν, ἀλλ᾽ ὁριστικὸν, ὑπερσυντελικὸς, ἀντὶ τοῦ ἐλελύ-
un. Etymolog. Magn. à λας τ citatum.
Vide infrà ad ver. 114. et ad 2, 1
ἑκατόμξβοιον.)] Τιμὴν ἑκατὸν
Ver. 81. εἰλήλουθα. Hoc est, quod
aiunt Galli, Je suzs venu. — Vide suprà ad ὦ,
51.
Ver. 85, 86. "AATuo
prà ad Z, 265.
"AXriw,] Vide su-
330 OMHPOY lAIAAOZ Φ΄.
ἼΑλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει»
Πήδασον αἰπήεσσαν ἔχων ὑπὸ Σατνιόεντι"
Τοῦ δ᾽ ἔχε υγατέρω Πρίαμος, πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας:
Τῆσδε δύω γενόμεσθα, σὺ δ᾽ ἄμφω δειροτομήσεις.
Ἤτοι τὸν πρώτοισι μετὰ πρυλέεσσι δάμασσας,
᾿Αντίθεον Πολύδωρον, ἐπεὶ βάλες ofer δουρί:
Νῦν δὲ δὴ ἐνθάδε (μοι κακὸν ἔσσεται" οὐ γὰρ ὀΐω
Σὰς χεῖρας φεύξεσθαι, t ἐπεί D ἐπέλωσσέ γε δαίμων.
" AXAo δέ τοι ἐρέω, σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῆσι"
Μή με eT, ἐπεὶ QUY, ὁμογάστριος Ἥατορός £i [ls
Ὅς 70i ἑταῖρον ἐπεῷνεν ἐνηέω τε; κρατερόν τε.
Ὥς ἄρα pn Πριάμοιο, προσηύδα φαίδιμος υἱὸς,
Λισσόμενος € ἐπέεσσιν" ἀμείλικτον δ᾽ Om ἀκουσε'
Νήπιε, μή μοι ἄποινα πιφαύσκεο, μηδ᾽ ἀγόρευε"
Πρὶν μὲν γὰρ Πάτροκλον ἐπισπεῖν μόρσιμον nume
* Altae, qui Lelegibus bellicosis imperat,
* Pedasum excelsam obtinens propé Satnioéntem :
* Hujus autem habuit filiam Priamus, multas etiam et alias :
* Ex-hác duo nati sumus, tu veró ambos obtruncaveris.
* Illum quidem primos inter pedites domuisti,
* Deo-parem Polydorum, postquàm percussisti acutà hastà :
* Nunc veró hic mihi malum erit ; non enim puto
** Tuas manus me effugiturum, postquàm propé-adduxit Deus.
* Aliud autem tibi dicam, tu veró in mente reconde tuá :
* Ne me interfice, non enim uterinus-frater Hectoris sum,
* Qui tibi sodalem interemit mitemque, fortemque."
Sic utique eum Priami allocutus est illustris filius,
Supplicans verbis; immitem autem vocem audivit :
* Stulte, ne mihi pretia-redemptionis memora, neque narra :
* Antequàm enim Patroclus assecutus esset fatalem diem,
Lis. XXI.
100
95
Ver. 95.
γασαρὸς ἀδελφός.
Ver. 87. Ἰτήδασον αἰπήεσσαν ἔχων ὑπὸ Σατ-
νιδεντι. ἢ Καὶ νῦν δὲ προσληπαέον fr: Ἰτήδασόν τινα
λέγει Il 'Opmeos ] πόλιν αὐτῶν [Λελέγων] d ic" Ac
ciTGypÁvuV— I" AX mto, ὃς Λελέγεσσι φιλοστολέ-
* gri ἀνάσσει, Ἰπήδασον αἰπήεσσωαν ἔχων tmi
* Σατνιδεντι.᾽) Καὶ νῦν ὃ τόπος δεδνυται τῆς
πόλεως ἔρημος. Τράφουσι δέ σινες οὐκ e, * * jm) Xac-
** yósyri," ὡς ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένη; τῆς ari
λεως" οὐδὲν δ᾽ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα Σατνιόεις morae
γορευόμενον' ἀλλὰ ποταμὸς, LQ ᾧ ἵδρυται ἡ πόλις"
Schol.
ἐπέεσσιν" Ut suprà λ΄, 137.
cat; item ἀπὸ, ver.
118. et ἐπευχόμενος, ver. 121;
&, 51.
aptiüs respondet sequens ἀμείλικτον.
quá ratione, Λισσόμενος, hic ultimam produ-
113. et ἄμφηκες, ver.
vide suprà ad
ὁμογάσσριος. Ὁ ἐκ τῆς αὐτῆς
'er. 98. Λισσόμενος ἐπέεσσιν «41. μειλιχίοις
Cui lectioni et
Porró,
Ver. 99. Νήσιε, μή μοι ἄποινα πιφάυσκεο.]
νῦν δ᾽ ἐστὴν ἐρήμη. Strabo, Geograph. lib. ΧΤΤΙ,
Ver. 91. ᾿Αντίδεον.] Insignem ; non utique
ad omnem virtutem, sed propter agilitatem sin-
gularem. Vide suprà ad £, 410.
Ibid. —— i δουρί. Cod. Harleian. ὀξέϊ
χαλκῷ.
Ver. 98. — ἰσέλασσί.] Vide suprà ad y, 1
Ver. 94. "Αλλο δέ vei ἐρέω, σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλ-
λε σῇσι.) Vide suprà ad 2, 851.
Al. μή μοι ταῦτα πιφαύσκεο.
Argenti atque auri memoras quae multa
talenta, H
Gnatis parce tuis: belli commercia Tur-
nus
Sustulit illa prior, jam tum Pallante per-
empto. AEn. X, 531.
Ver. 100. —— μόρσιμον ἦμαρ. Ml. rue
ἤμαρ.
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ qc. 381
Τόφρα Tí poi πεφιδέσθαι ἐ ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον m
Τρώων, καὶ πολλοὺς ζωοὺς ἕ ἔλον,
ἠδ᾽ ὑπέρασσα"
Νῦν δ᾽ οὐκ ἔσθ᾽, ὃς κέν ϑάνωτον Φύγη, 0» κε “)εός γε
Ἰλίου προπάροιθεν ἐ ἐμῆς ἐν χερσὶ
Συμπάντων Τρώων, περὶ δ᾽ αὖ Πριά μοιό γε robes 105
βάληῃσι,
-
᾿Αλλὰ, φίλος, Sávs καὶ σύ' τίη ὀλοφύρεαι, αὕτως
Κάτθανε καὶ Πάτροκλος, ὅπερ σέο πολλὸν ἐδώ ΟΝ
Οὐχ, ὁράας» οἷος κοἰγὼ, καλός "e μέγας τε;
Πατρὸς δ᾽ εἴμ ἀγαθοῖο, Sea, δέ p ἐγείνατο μήτηρ'
'AAX iTi τοὶ «duoi S áuros καὶ pooigos κραταιὴ 110
Ἔσσεται, ἢ ἢ ἠὼς, ἢ δείλης, ἢ
ἢ μέσον ἡμαρ'
᾿Οππότε σις καὶ puso. det ἐκ “υρυὸν ἕληται,
Ἢ ὅγε δουρὶ βαλὼν, ἢ ἀπὸ νευρῇφιν ὀϊστῷ.
* Intereà aliquantüm mihi parcere in animo gratum erat
** "Trojanis, εἴ multos vivos cepi, et vendidi :
* Nunc veró non est, qui mortem effugiat, quemcunque utique Deus
* [lium ante meas in manus conjecerit,
* Universorum Trojanorum, praecipué autem Priami filiorum. 105
Sed, amice, morere et tu: cur lamentaris frustrà ?
* Occubuit et Patroclus, qui tamen te multó praestantior.
* Nonne vides, qualis et ezo, pulcherque, magnusque ;
* Quin et patre natus sum eximio, deaque me peperit mater:
“ἘΠῚ mihi tamen utique mors et fatum violentum 110
* Aderit, seu aurora fuerit, seu crepusculum, seu meridies ;
* Quando quis et mihi aere animum auferet,
** Sive is hastá percusserit, sive à nervo sagittà.""
Ver. 102. —— ἐπέρασσα.] Vide suprà ad
ver. 40.
Ver. 103.
ὅστις ϑάνατον φύγοι.
Ver. 104. ᾽Ιλίου προπάροιθεν. Vide suprà ad
$, 24 et 66.
Ver. 105. Συμπάντων. 4l. Καὶ πάντων. At-
que ita legit Codex Harlezanus.
Ver. 106. αὕτω-.] Al. οὕτως.
Ver. 107. Κάσθαν: καὶ Πάτροκλος.ἢ
Ipse Epicurus obit decurso lumine vitze,
Qui genus humanum ingenio superavit,
et omnes
e stellas exortus uti zetherius
ol :
Tu veró dubitabis, et indignabere obire ἢ
Lucret. Lib. 111, 1055.
Et ver. 1038. ejusdem libri :
Lumina sis [4]. sic] oculis etiam bonus
Ancu' reliquit,
Qui melior multis, quam tu, fuit
Similitér feré et Cicero: * li viri hoc bello
" occiderunt, ut impudentia videatur ean-
* dem fortunam, si res cogat, recusare.'
4d Familiares, Lib. VY. Epist. 4. Λίγεται
ὅς xt» ϑάνατον φύγῃ. AL.
86 σοτε —-— σὸν Καλλισθένην συνένσα T2
ἀλλοτριότητα σοῦ βασιλέως, [᾿Αλεξάνδρου,] δὶς
2 veis ἀπιόντα πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν, € Κάτθανε καὶ
* Πάφροκλος, ὅπερ σέο πολλὸν ἀμείνων." Plu-
tarch. Vite "Alezandri et Julii Cesaris com-
parate. Vide suprà ad σ΄, 117.
Ver. 108. Οὐχ, ὁράας, οἷος κἀγὼ. Vide Sue-
tonzum, Domitian. cap. 185 ubi versum hunc
ab Imperatore usurpatum refert.
Ibid. οἷος bye καλός σε) μέγας τε.
«41. οἷος μὲν ἐγὼν, Us τε, μέγας τε.
Ibid. καλός. Vide suprà ad β', 43.
Ver. 110. σοι κἀμοὶ.) AL. moi καὶ ἐμοί.
Atque ita legit Codex Harleianus.
Ver. 111. ἢ ἠὼς, ἢ δείλης.) ΑἹ. δείλη.
* Quz lectio" (inquit Zenricus Stephanus)
* mihi simplicior videtur, et aptiüs jungi
* cum ἠώς. 4l. δείλῃ.
Ver. 119. ou.] Cod. Harleian. gy.
4l. ἄρης" quo mode legit et Scholiastes; ex-
ponitque, ἸΣίδηρος σὴν Ψυχὴν ἀφέληται.
Ver. 115. ὅγε. De hujus Syntaxeos
venustate, vide suprà ad γ΄, 409.
Ibid. γευρῆφιν.) Vide suprà ad ν΄,
588.
332
OMHPOY IAIAAOZ q'.
Lis. XXI.
e" 7] ^ ^ ͵7 5
Ὡς φάτο: τοῦ δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἤτορ'
"Ey yos μέν p ἀφέηκεν, ὁ δ᾽ ἕζετο χεῖρε πετάσσας
115
᾿Αμφοτέρας" ᾿Αχμλεὺς δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ
Τύψε κατὰ κληΐδα TOO αὐχένα" πᾶν δέ οἱ εἴσω
Δῦ ξίφος ἄμφηκες" ὁ δ᾽ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ yen
Κεῖτο τωθείς" ἐκ δ᾽ αἵμω μέλων ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν.
Τὸν δ᾽ ᾿Αχιλεὺς ποταμόνδε, A. eu ποδὸς, ἧκε φέρεσθαι, 1
ιῷ
c
/ fo 2 , ᾽ / , - /
Καὶ οἱ ἐπευχόμνενος ἐπεῶ πτερόεντ αγόρευεν"
᾿Ενταυθοῖ νῦν κεῖσο μετ᾽ ἰχθύσιν" οἵ σ᾽ ὠτειλῆς
Ai ἀπολιχμήσονται, ἀκηδέες"
οὐδέ σε μήτηρ
᾿Ενθεμιένη λεχέεσσι γοήσεται" ἀλλὰ Σκάμανδρος
7 Á y e ^ /, ᾽ν
Οἴσει δινήεις εἴσω ἁλὸς εὐρέα κολπον.
125
Θρώσκων φις κατὰ κῦμα μέλαιναν Qeiy, ὑπαλύξει
Sic dixit: illius veró ibi soluta sunt genua et charum cor:
Hastam quidem dimisit, conseditque manibus passis
115
Ambabus: Achilles veró stricto ense acuto
Percussit ad claviculam propé cervicem ; totus autem ei intró
Subiit ensis anceps : ille veró pronus in terrá
Jacebat extensus; sanguis autem ater eflluebat, rigabatque terram,
Illum veró Achilles in-fluvium, prehensum pede, misit ferendum,
Et super eum glorians verba alata profatus est :
** Istic nunc jace inter pisces, qui tibi vulneris
* Sanguinem delambent, securi; neque te mater
* Impositum lectis deflebit, sed Scamander
* Feret vorticosus in maris latum sinum.
125
** Saltans quis per undam sub nigram horrescentem-superficiem evehetur
Ver. 114. λύτο Non ex ἐλύετο, inde
enim fit λῦτο primá productà ; sed ex ἐλέλυτο.
Eodem modo ac λέκτο ex ἐλέλεκτο. Vide in-
frà ad ὦ, 1.
Ver. 115. πετάσσας. Kectó cum
duplici ve. Nam σετάσας mediam corripit,
quippe à πετάννυμι deducta, Vide suprà ad
&, 67. et ad ver. 40. hujus libri.
Ver. 117. Τύψε κατὰ κληΐϊδα παρ᾿ αὐχένα"
σἂν δέ οἱ εἴσω AU ξίφος.
Cervice orantis capulo tenus abdidit en-
AEn. X, 556.
sem.
Ver. 118. &pm.] Ut ex tali vulnere
necesse erat Jj
Ibid. γαίῃ. Cod. Harleian. γαίης.
Ver. 190. 148. 152. Τὸν δ᾽ ———— ——— Oi
τὸν δ. Vide suprà ad 4, 57. et ad S',
160.
Ver. 121. ἔπεα παερόεντ᾽ ἀγόρενεν.Ἶ
Al. ἔπεα πσερόεντα προσηύδα.
Ver. 122. Ἐνσαυθοῖ νῦν xtico.]
Istic nunc, metuende, jace; non te opti-
ma mater
Condet humi, patriove onerabit membra
sepulchro ;
Alitibus linquere feris, aut gurgite mer-
sum
Unda feret, piscesque impasti vulnera lam-
bent. 4En. X, 557.
Ver. 123. ἀκηδέες. dl. ἀνηλέες.
Ver. 124. 295. Σκάμανδρος — Σκάμαν-
2e] Cod. Harleian. Κάμανδρος ---- Κάμανδρε.
Ver. 126. Θρώσκων vi κατὰ κῦμα, &c.]
᾿Εφαλλόμενος καὶ νηχόμενός σις σῶν ἰχθύων κα-
σὰ ϑάλασσαν, καὶ ἐμπλησθεὶς τῆς Λυκάονος σι-
μελῆς, πάλιν ὑπὸ σὴν μέλαιναν φρῖκα κατελεύσε-
vai. Schol.
Ibid. —— μέλαιναν Quiz.] Φρὶξ M ier» ἡ
ἠρεμαία «οὔ ὕδατος κίνησις. Schol. 'AXA' οὐδὲ
σὴν φρῖκα ἀκούειν δύναμαι «τὸν ἀφρὸν, Ὁμήρου
μὲν μέλαιναν φρῖκα λέγοντος, voUvau δὲ ἀξιοῦν-
σὸς λευκότητα, ἀκούειν" Καὶ fec» ἡ φρὶξ,
κινουμένου σοῦ πνεύματος ἀρχή. — Porph. Quest.
Homeric. "7.
Ibid. φρῖχ᾽ ὑπαλύξε..] Ita ex duobus
MSS. et ex Eustathzo edidit Barnesius. Αἱ.
ὑπαΐξε. Quod, ut opinor, vix ferri potest.
Nam vox ἀΐσσω (uti notavit Barnesius,) quàm
saepé apud Zomerum occurrat, primam pro-
ducit, corripit ne seme! quidem,
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ 4.
333
'Iyfoc, ὥς κε φάγῃσι Λυκάονος ἀργέτα δηρόν.
Φθείρεσθ᾽. » εἰσόκεν ἄστυ κιχείοριεν Ἴλίου i ἱρῆς,
Ὑμεῖς μὲν, φεύγοντες, ἐγὼ δ᾽ ὄπιθεν κεραΐζων'
Οὐδ᾽ ὑμῖν ποταμιός Tte ἐὔῤῥοος, ᾿ἀργυροδίνης,
190
᾿Αρκέσει; ᾧ δὴ δηθὰ πολεῖς ἱερεύετε ταύρους,
Ζωοὺς δ᾽ ε ἐν δίνῃσι καθίετε μώνυχας ἵππους.
᾿Αλλὰ καὶ ὡς pu κακὸν μόρον, εἰσόκε πάντες
ΤῬίσετε Πατρόκλοιο φόνον, καὶ λοιγὸν ᾿Αχαιῶν,
Οὗς ἐπὶ νηυσὶ Srog mi ἐπέφνετε; νόσφιν ἐμεῖο.
ἔφη: Ironie δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον"
ἄρ᾽
"Os
"Beapio y ἀνὰ Supr, ὁ ὅπως παύσεις πόνοιο
Δῖον ᾿Αχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν ἀλάλκοι.
Τόφρα δὲ Πηλέος υἱὸς, ἔχων δολιχόσκιον ἔ € 406»
᾿Αστεροπαίῳ, ἐπῶλτο, κατακτάμιενοι ῥμενεωένων,
140
(Yi Πηλεγόνος" τὸν δ᾽ ᾿Αξιὸς εὑρυρέεθρος
Γείνατο, καὶ ἸΠερίξοιω, ᾿Αχεσσαρενοῖο )υγοατρῶν
Πρεσξυτἄτη" 77 γάρ po. μίγη Ποταρμνὸς βαθυδίνης.
Τῷ δ᾽ ᾿Αχιλεὺς ἐπόρουσεν" ὁ δ᾽
7 , ^
ἀντίος ἐκ ποτωριοῖο
* Piscis, ut comedat Lycaonis albam pinguedinem,
** Pereatis, donec urbe potiamur Iii sacrae,
Vos quidem, fugientes, ego veró à-tergo contrucidans :
Neque vobis ipse fluvius laté-fluens, vorticibus-argenteus,
Proderit, cui jam saepé multos sacrificatis tauros,
Vivosque in vortices demittitis solidos-ungulis equos.
150
** Sed et sic peribitis dirá morte, usque dum omnes
* Lueritis Patrocli caedem, et interitum Achivorum,
* Quos ad naves veloces interfecistis, absente me.'
Fluvius autem iram-concepit Ipso penitüs corde ;
Sic utique dixit :
155
Agitabatque animo, quomodo cessare faceret à labore bellico
Nobilem Achillem, et à Trojanis pestem averteret.
Intereà autem Pelei filius, tenens praelongam hastam,
Asteropaeo insiliit, interficere cupiens,
Filio Pelegonis :
140
illum autem Axius fluentis-latus
Genuit, et Periboea, Acessameni filiarum
Natu-maxima :
In hunc utique Achilles impetum fecit :
Huic enim mistus est Fluvius vortieibus-profundus,
hic autem adversus é fluvio prodiens
Ver. 127. ὥς xt φάγησι.) ΑἹ. ὅς κε
φάγῃσι. Quo modo citat Porphyrius loco su-
prà citato. Atque ita etiam legit Codex Har-
leianus.
Ibid. - ἀργίτα δημόν. Vide suprà ad S',
206. et ad z^, 185.
Ver. 152. Ζωοὺς ἵππους.} Τὰ ὁρμητικώ-
τατα σῶν ζώων τοῖς ποταμοῖς ἱερεύονται. — Schol.
MS. apud Barnesium.
Ibid. καθίεσε.)] Vide suprà ad σ΄, 762.
et ad 2, 24,
Ver. 154. Τίσεσε.] Vide suprà ad δ΄, 257.
ad 3, 508. et ad 2, 116.
Ver. 156. χολώσατσο κηρόθι eR Av. ]
stetit acri fixa dolore.
4En. VII, 291.
Ver. 157. —— zóvis.] Cod. Harleian. φό-
y^10.
Ver. 188. —— λοιγὸν ἀλάλκοι] «Αἱ. λοιγὸν
ἀμύνοι.
Ver. 144, Τῷ δ᾽ ᾿Αχιλεὺς.) «41. Τῷ ῥ᾽ ᾽Αχι-
λεύς.
334 OMHPOY IAIAAOSZ 44. Lig, XXI.
ἜἜστη, ἔχων δύο δοῦρε" μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ Szut 145
Ξάνθος, ἐπεὶ κεχόλωτο δαϊ κταρμένων αἰζηῶν,
Τοὺς ᾿Αχιλεὺς ἐδάτξε κατὰ ῥόον, οὐδ᾽ ἐλέαιρεν.
ΟΣ δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσων ἐπ ἀλλήλοισιν ἰόντες»
Τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης, δῖος A Oud"
Τίς, πόθεν εἰς ἀνδρῶν, δ ὁ μευ ἔτλης ἀντίος ἐλθεῖν; 150
Δυστήνων δέ σε παῖδες ἐμνῷ μένει. ἀντιόωσι.
Τὸν δ᾽ αὖ Πηλεγόνος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός"
Πηλείδη μεγάθυμε, τίη γενεὴν ἐρεείνεις ; ;
Ei ἐκ Παμονίης ἐριξώλου, φσηλόθ᾽ ἐούσης;
Παίονας ἄνδρας ἄγων δολιχεγχέας" ἥδε δὲ μοι νῦν 155
"Hae ἑνδεκάτην Ov ἐς [A409 εἰλήλουθα"
Αὐτὰρ ἐμυοὶ γενεὴ e£ ᾿Αξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος,
᾿Αξιοῦ, € ὃς κάλλιστον ὕδωρ : ἐπὶ γαῖαν ἵησιν,
"Oe τέκε Πηλεγόνα κλυτὸν ἔγχει" τόνδ᾽ ἐμὴ φασὶ
Γείνασθαι" νῦν αὖτε μαχώμεθα, φαίδιμν ᾿Αγιλλεῦ. 160
Ὡς φάτ᾽ ἀπειλήσας" ὁ δ᾽ ἀνέσχετο δῖος ᾿Αγχελλεὺς
Πηλιάδα μελίην" ὁ δ᾽ ὁμναρτῆ δούρωσιν ὠμφὶς
Constitit, tenens duas hastas: animos autem ei praecordiis indidit 145
Xanthus; indignabatur enim de caesis-pugná juvenibus,
Quos Achilles ceciderat per fluentum, neque miseratus erat.
Hi veró quand jam propé erant alter in alterum vadentes,
Illum prior allocutus est pedibus-valens nobilis Acbilles :
** Quis, unde es virorum, qui mihi ausus es obvius venire ? 150
* Infelicium utique filii meo robori occurrunt." 1
Hunc veró Pelegonis allocutus est illustris filius :
* Pelide magnanime, cur genus interrogas ?
** Sum ex Paeoniá glebosá, longe sitá,
** Paeonas viros ducens longis-hastis-armatos ; baec autem mihi nunc 155
* Aurora undecima, postquàm in Ilium veni:
* At mihi genus ex Axio laté fluente,
* Axio, qui pulcherrimam aquam per terram fundit,
* Qui genuit Pelegonem inclytum hastá : hunc me aiunt
* Genuissee: Nunc veró pugnemus, illustris Achille." 160
Sic dixit minitans: At sustulit nobilis Achilles
Peliacam fraxinum ; simulque hastis utrinque
Ver. 145. —— μένος δέ οἱ i» φρεσὶ ϑῆκε.} Ver. 156. ᾿Ηὼς ἑνδεκάτη, ὅτ᾽ ig Ἴλιον εἰλή-
Vide suprà ad 4, 110. Aeufa.] Vide suprà ad β΄, 848.
Ver. 147. Due] do. Quo- Ibid. εἰλήλουθα. Vide suprà ad ver.
modo legit et Codex Harleianus. Quse et, | 81. et ad ὦ, 57.
ut opinor, melior lectio. Ver. 157. ᾿Αξιοῦ. Ποταρμὸς Ylauovimg" À
Ibid. — καπὰ ῥόδον. Quà ratione, κατὰ, hic |2à Ilewvíz τῆς Θράκης. Schol. .4l. ᾿Αξίου.
ultimam producat; item Πηλιάδα, ver. 162. Ver. 158. ᾿Αξιοῦ, à ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν
et ἄρα, ver. 174. et πρὶν, ver. 179. et εὐχόμενος, | ἵησιν.)] Vide suprà ad β', 850.
ver. 183. vide suprà ad z, 51. Ver. 160. νῦν αὖτε μαχώμεθα.) Cod.
Ver. 148. Οἱ δ᾽ ὅτε δὴ.) Vide suprà ad Z, | Harleian. νῦν δ᾽ αὖτε μαχώμεθα.
455. Ver. 161. ἀνίσχετο. Al. ἀνέσχεθε.
ὁ δ᾽ ὁμαρτῇ δούρασιν &pQis.)
Ver. 151. — ἀντιόωσι.Ἶ «ΑἹ. ἀντιφέρονται. Ver. 162.
Lis. XXI.
Μεσσοπαγὲς δ᾽ ἀρ
: ,
OMHPOY IAIAAOZ d. 555
Ἥρως ᾿Αστεροπαῖος, ἐπεὶ περιδέξιος ἦ ἦε"
Καί ῥ᾽ ὑτέρῳ μὲν δουρὶ σάκος βάλεν, οὐδὲ διὰ πρὸ
Ῥῆξε σάκος" χευσὺς γὰρ ἐρύκακε, δῶρα eoi" 165
Τῷ δ᾽ ἑτέρῳ pir πῆχον ἐπιγράδδην βάλε χειρὸς
Δεξιτερῆς,, σύτο δ᾽ αἷμα κελαινεφές: ἡ δ᾽ ὑπὲρ αὐτοῦ
E ein ἐνεστήρικτο, λιλαιομένη gos ἄσαι.
Δεύτερος αὐτ' ᾿Αχιλεὺς μελίην ἰθυπτίωνα
᾿Αστεροπαίῳ ἐφῆκε, κατακτάμεναι μενεαίνων" 170
Καὶ τοῦ μέν p ἀφάμμιαρτεν' ὁ δ᾽ ὑψηλὴν βάλεν ὄχθην,
' &p ἔθηκε κατ ὄχθης μείλινον. ἔγχος.
Πηλείδης, δ᾽ , ἄορ ΠΝ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ,
"AAT ἐπί οἱ μμεμναιώς᾽ ὁ δ᾽ ἄρα μελίην ᾿Αχιλῆος
Οὐ δύνατ᾽ ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσαι χειρὶ παχείῃ" 175
Heros Asteropaeus, ambidexter enim erat :
Atque alterá quidem hastá scutum percussit, neque penitüs
Perrupit scutum ; aurum enim prohibuit, dona Dei : 165
Alterá veró eum ad cubitum strictim percussit manüs
Dextrae; exiliit autem sanguis ater; ipsa veró super eum
"Terrae infixa est, cupiens corpore satiare se.
Secundus veró Achilles hastam rectà-volantem
In Asteropaeum immisit, occidere cupiens : 170
Et ab hoc quidem aberravit ; at altam percussit ripam,
Medio-tenus autem impegit ripae fraxineam hastam,
Pelides veró, ense acuto extracto à femore,
Saliit in eum ardenti-animo: at ille frasinum Achillis
Non poterat ἃ crepidine evellere manu robustá : 175
Καί ἔστιν ὁ λόγος οὖκ εὐσύνσακσος" οὔτε γὰρ
ἀκολούθως πρὸς TÀ μελίην, ὅπερ ἔστιν αἰτιατικῆς
πτώσεως, εἴρηται «ὸ δούρασιν, ὠφειλε γὰρ δούρατα |*
εἰπεῖν. ἀλλ᾽ οὐδὲ ῥῆμα κεῖται ἵνα ἣν ὅτ, ὃ δὲ
᾿Αστεροπαῖος διμκοῦ ὡς ἀμφιδέξιος δούρασιν ἔξαλεν,
ἢ ἠκόνεισεν ἐξ ἀμφοτέρων σῶν χειρῶν. Eustath.
Scholia MS. apud Barnesium hic legunt
pneri itaque poene ᾿Αμαρτῇ, ἐπίῤῥημα"
καὶ σημαίνει τὸ ὁμοῦ, καὶ κατὰ TÀ αὐτό" ἀπὸ
ἁμαρςήδην κατ᾽ ἀποκοπήν. Καὶ ἐνταῦθα σημαίνει,
᾿Αμφήσερα TE δούρατα ὁ ὁμοῦ ἀφῆκεν. Eustathius
porró hic legit ἁμαρτῆ' eodemque modo in
uno MS. scriptum repperit Parnesius : Ipse
autem edidit ὁ ὁμάρτει δούρασιν ἀμφοῖν" nullà ido-
neà auctoritate.
Ver. 163. περιδέξιος.Ἴ ᾿Αμφοτέραις ταῖς
χερσὶ δεξιῶς χρώμενος. Schol. Porro vocem
ονηρῆ equimanum reddit Symmachus, Ep. ΕΧ.
10.
Ver. 166. — ἰσιγράξδην βάλε. "Axe σοῦ
ἰσιξέσαι μόνον à δέρμα. Schol.
— partim siringentia corpus. ZEn, Χ, 551.
Tandem etiam magno s'ringit de corpore
"Turni. Ibid. 4'76.
Ver. 168. - λιλα:ομένη χροὸς σαι ἢ οἱ
ποιηταὶ, --- πρὸς σὰς ἐμφάσεις καὶ τὰς μιμήσεις
καὶ ὀνομασοστοιϊας, χρῶνται καὶ μεσαφοραῖς"
λέγοντες LL πὰ βέλη φέρεσέαι “ λιλαίομενα
* ados ὦσαι. Plutarch. Symposiac. lib. 1X.
Probl.15. Vide suprà ad 2, 517. et ad δ΄,
126.
Ver. 169. μελίην ἰθυτισίωνα.}. 'Eg εὖ-
θείας φε sen iom, καὶ οἱονεὶ ἱπταμένην. Schol,
Καὶ à ἄλλως ToU y i63 βέλος πέτετ᾽,
Suprà "4 99.
Quem ad locum Eustathius: Τὸ δὲ, * ἰθὺ
* eicirmi" ἀφορμὴ γίνεσαι «οῦ συνθέσως ἰθυπ-
víuym εἰπεῖν σὴν ᾿Αχιλλέως μελίαν. ΑἹ, ἰθυκ-
τίωνα.
Ver. 172. Μεσσοσαγὲς.] .4l. Μεσσοπαλές.
Tbid. μείλινον ἔγχος.) «Αἱ. χάλκεον
ἔγχος.
Ver. 174. ὁ δ᾽ ἄρα μελίην ᾿Αχιλῆος
οὐ Bóva i εκ κρημενοῖο ἐρύσσαι. ]
Incubuit, voluitque manu convellere fer-
rum
Dardanides. AZEn. XII, 774.
Namque diu luctans, lentoque in stirpe
moratus
Viribus haud ullis valuit discludere mor-
sus
Roboris Aeneas. Ibid. 781.
336 OMHPOY IAIAAOZ d' Lis, XXI.
Τρὶς μέν μιν πελέμιξεν, ἐρύσσασθαι μυενεαίνων,
Τρὶς δὲ μεθῆκε βίη τὸ δὲ τέτρατον, ἤθελε Spa
Αξα; ἐπιγνάμψας δόρυ μείλινον Αἰακίδαο,
᾿Αλλὰ πρὶν ᾿Αχιλεὺς σχεδὸν ἄορι ουρυὸν ἀπηύρα"
Γαστέρα γάρ μιν τύψε παρ᾽ ὀμφαλόν" ἐκ δ᾽ ἄρα πᾶσαι 180
Χύντο γαμαὶ γολάδες" τὸν δὲ σκότος ὅσσε κάλυψεν
᾿Ασθμναίνοντ᾽" ᾿Αχιλεὺς δ᾽ ἄρ᾽ ἐνὶ στήθεσσιν ὀρούσας,
Τεύχεώ v ἐξενάριξε, καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα"
Κεῖσ' οὕτω" γωλεπόν τοι ἐρισθενέος ἹΚρονίωνος |
Παισὶν ἐριζέμεναι, Yoroquoió περ ἐκγεγαῶτι. 185
Φῆσθα σὺ μὲν ἸΠοτωμοῦ γένος ἔμμενωι εὐρὺ ῥέοντος"
Αὐτὰρ ἐγὼ γενεὴν μεγάλου Διὸς εὔχομαι εἰναι"
Τίκτε μ᾽ ἀνὴρ, πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι,
Πηλεὺς Αἰακίδης" ὁ δ᾽ ἄρ᾽ Αἰακὸς ἐκ Διὸς Z6
Τῷ κρείσσων μὲν Ζεὺς ἸΠοταμῶν ἁλιρυρηέντων" 190
Κρείσσων δ᾽ αὖτε Διὸς γενεὴ, Ποταριοῖο τέτυκται.
Καὶ γάρ σοι ποταμός γε πάρω μέγας, εἰ δύναταί τι
Ter quidem ipsam concussit, extrahere cupiens ;
Ter veró deseruit vi: at quartó, parabat animo
Frangere incurvatam hastam fraxineam Aeacidae ;
Sed anté Achilles cominüs ense animam abstulit :
Ventrem enim ei percussit ad umbilicum: omnia autem 180
Effusa sunt in terram intestina ; et eum continuó tenebrae oculos contexere
Expirantem: Achilles veró in pectora irruens,
Armaque detraxit, et glorians verbum dixit :
* Jaceto sic : arduum tibi praepotentis Saturnii
* Cum filiis contendere, ἃ Fluvio licét genito. 185
* Dicebas tu quidem Fluvii genus te esse laté fluentis ;
* At ego genus magni Jovis glorior esse:
* Genuit me vir, multis imperans Myrmidonibus,
* Peleus Aeacides; ipse veró Aeacus ex Jove erat :
* Ideo potentior quidem Jupiter Fluviis in mare fluentibus : 190
« Potentius itidem Jovis genus, quàm Fluvii est.
* Etenim tibi fluvius utique adest magnus, si potest quid
MM M————————————————————
Ver. 176. ἐρύσσασθαι. MI. ἐρύσσεσθαι. Ibid. ἄρ. Deinceps ——. Ut facere
Ver. 177. βίῃ. .Barnesius edidit βίῃ. | solitus erat — .
Verum, ut opinor, minüs recté. Ibid. i») ΑἹ. ici.
Ver. 181. Xóvro χαμαὶ χολάδες. Rem tur- Ver. 184—193. — Κρονίωνος —— Κρονίωνι.
pem consultà verborum κακοφωνίᾳ depingit. | De prosodià vocis Κρονῖονος et Κρονίωνος, vide
Similitàr Virgilius belli civilis horrorem : suprà ad ὦ, 597. ad ζ΄, 464. et ad ν΄, 46.
Neu patri: validas in viscera vertite vires. Ver. 185. ἐκγεγαῶτι. Vide suprà ad f,
4En. VI, 835. |818. ad ζ΄, 464. et ad ν΄, 46.
Item Dez vulnerandz turpitudinem : Ver. 191—198. σίτυκται δείδοικε.
— et Veneris violavi vulnere dextram. Vide suprà ad σ΄, 261. ad v, 481. et
“Ἐπ. XI, 27. 1756.
Ibid.— «i» δὲ σκόσος ὄσσε κάλυψεν) Vide Ver. 199. —— coz μέγας. Quà ratione
suprà ad δ΄, 461. et 505. [ultima vocis, πάρα, hic producatur; item
Ver. 182, ᾿Αχιλεὺς 9 dg.]. «ΑἹ. ᾿Αχιλεὺς γάρ. | πρὶν, ver. 226. vide suprà ad &, 51.
EE - -
Lis. XXI.
Χραισμμεῖν' ἀλλ᾽ οὐκ ἔστι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι
Τῷ, οὔὐτε κρείων ᾿Αχελώϊος ἰσοφαρίζει,
Οὐδὲ ᾿βαθυρῥείταο μέγα σθένος ᾽Ὦ χεανοῖο,
Ἐξ οὗπερ πάντες ποταμοὶ, καὶ πᾶσα νάλασσα,
Καὶ πᾶσαι κρῆναι, καὶ φρείατα μακρὰ γἄουσιν"
᾿Αλλὰ καὶ ὃς δείδοικε Διὸς μεγάλοιο κεραυνὸν,
Δεινήν τε βροντὴν, ὁ ὅτ᾽ ἀπ᾽ οὐρανόθεν σμαραγήσῃ.
OMHPOY IAIAAOZ Φ',
"H βῶ» καὶ ἐκ πρημινοῖο ἐξύσσατο χάλκεον ἔγχος.
Τὸν δὲ κατ᾽ αὐτόθ, λεῖπεν, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
Κείμενον 8 ἐν “ψαμάθοισι, δίαινε δέ uy μέλαν ὕδωρ.
Τὸν μὲν ἄρ᾽ ἐγχέλυές σε καὶ ἰχθύες ἀμφεπένοντο,
557
795
200
Δημὸν ἐ ἐρεπτόμενοι ἐπινεφρίδιον κείροντες.
Αὐτὰρ. ᾿ βὴ ρ᾽ P ἰέναι μετὰ Παίονας ἱπποκορυστὰς
, 205
Q7 ps ἔτι πὰρ ποταμὸν πεφοξήατο δινήεντα,
** Prodesse; sed non licet cum Jove Saturnio pugnare:
Ideó, né rex quidem Acheloius aequiparatur,
* Neque profundé-fluentis ingens vis Oceani, 195
* Ex quo tamen omnes fluvii, et omne mare,
* Et omnes fontes, et putei alti fluunt:
* Sed et is metuit Jovis magni fulmen,
* Horrendumque tonitru, quando ἃ coelo fragorem-dederit."'
Dixit utique, et é crepidine evulsit aeream hastam. 200
Illum veró ibidem reliquit, postquàm charam animam abstulerat,
Jacentem in arenis ; alluebat autem ipsum nigra aqua.
Illum quidem anguillaeque et pisces circum-occupati-erant,
Pinguedinem raptim comedentes renibus-obtensam carpentes.
At ille perrexit ire ad Paeonas bellatores-equestres, 205
Qui utique jam juxta fluvium in-fugam-conversi-erant vorticosum,
Ver. 195. — οὐκ ἔστι Διΐ Κρονίωνι μάχεσθα,.
—— AX δὲ πρὸς Θεὸν οὐκ Ἐρίξειν.
Pindar. Pythior. Od. 11. ver. 161.
Ver. 194. ᾿Αχελώϊος.} Ποταμὸς μεταξὺ
Αἰσωλίας καὶ ᾿Ακαρνανίας.
Ver. 195. !"Q.xsavoro, ᾿ξ οὗπερ πάντες
ποταμοὶ. i.] Pulchré Eustathius, Procm. ad Iliad,
Ἔξ ὠκεανοῦ μὲν γὰρ ποταμοὶ πάντες, πηγαὶ T-
ca, ,φείατα πάντα, κατὰ τὸν πάλαι λόγον. Ἔξ
Ὁμήρου ἡ δὲ, εἰ καὶ μὴ πᾶσα, πολλὴ γοῦν παρεισέῤ-
ῥευσε τοῖς σοφοῖς λόγου ἐπιῤῥοή. Οὐδεὶς γοῦν οὔτε
τῶν TÀ ἄνω περιεργαξομένων, οὔτε τῶν περὶ φύσιν,
οὔτε τῶν Til ἦθος » οὐδ᾽ ἁπλῶς σῶν Tel λόγους
ἐξωτερικοὺς» ὁ ὁποίους ἂν εἴποι σις, παρῆλθε σὴν 'o-
μηρικὴν σκηνὴν ἀξεναγώγητας, ἀλλὰ πάντες παρ᾿
αὐτῷ κατέλυσαν, ὅτο. Item Dionysius Hali-
carnessensis : Κορυφὰ pi» οὖν ἁπάντων καὶ σκο-
σὸς, ἐξ oU σῶς πάντες: ποταμοὶ, καὶ σᾶσα
ϑάλασσα, Καὶ πᾶσα; κρῆναι» δικαίως ἄν Ὅμη-
gos λίγοιτο. ἸΤΕερὶ συνθέσεως, $ 24. Et Quin-
tiianus: '" Hinc enim (quemadmodum ex
" oceano dicit ipse amnium vim fontium-
Tox. II.
* que cursus initium capere,) omnibus elo-
* quentiz partibus exemplum et ortum de-
Cdi 315. X. cap. 1.
Ver. 197. γάουσιν.ἢ "Al. νέουσιν.
Ver. 199. βροντὴν, σμαραγήσῃ.Ἶ
De hujusmodi ὀνομιασοποιΐας venustate, vide
suprà ad β΄, 210. ad γ', 563. et ad δ᾽,
455.
Ibid.
Ver. 200.
prà ad γ', 580.
Ver. 203. ἄρ. Ut fieri solet
Ibid. Uy 262 uis. ] Zl. ἐγχέλιες.
Ver. 205. —— ἱπποκορυστὰς.] Γελοίως ὁ 'A-
πίων ἱπποκορυστὰς ἀπίδωκε, “ποὺς κόρυθας ἔχον-
Tas ἱππείαις Se£i κεκοσμημένας. Ei γὰρ παρὰ
τὴν χόρυν συνέκειτο, ἱπιποκόρυθος ἄν ἐλέγετο.
Νῦν δὲ σημαίνει σὸν ἔφιππον ὁπλίτην" κορυστὴς
γὰρ ἀπὸ μέρους ὁ ὁπλίτης καὶ μαχητής. Por-
phyr. Quest. Homeric. 15.
Ver. 206. Oif.] Qui utique ——. Qui
scilicet,
X
σμαραγήσῃ.) «ΑἹ. σμαραγήσει.
χάλκεον ἔγχος.) Vide su-
338
OMHPOY IAIAAOZ 4$.
Lis. XXI.
"Qs εἶδον τὸν ἄριστον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
Χέρσ' ὑπὸ Πηλείδαο καὶ ἄορι ἶφι δαμέντα.
ἜἜνθ᾽ ἕλε Θερσίλοχόν τε, Μύδωνά τε, ᾿Αστύπυλόν τε,
so (7 /, A
Μνῆσόν τε, Θράσιόν τε, καὶ Αἴγιον, ἠδ᾽ ᾿Οφελέστην'
- 210
Καί νύ zx ἔτι πλέονας κτάνε Παίονας ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς,
Εἰ μὴ χωσάμενος προσέφη Ποταμὸς βαθυδίνης,
᾿Ανέρι εἰσάμενος, βαθέης δ᾽ ἐκφθέγξατο δίνης" |
a ᾿Αχμλεῦ, περὶ μὲν κρατέεις, περὶ δ᾽ αἰσυλα ῥέζεις
᾿Ανδρῶν' αἰεὶ γάρ T0! ἀμιύνουσιν Seol αὐτοί.
215
ἘΠ τοι Τρῶας ἔδωκε Κρόνου παῖς πάντας ὀλέσσαι,
Ἐξ ἐμέθεν y ἐλάσας πεδίον κάτα, μέρμερα ῥέζειν:
Πλήθει γὰρ δή μοι νεκύων ἐρατεινὰ ῥέεθρα,
Οὐδὲ τί 77 δύναμαι προχίειν ῥόον εἰς ἅλα δῖαν,
Στεινόμνενος νεκύεσσι" σὺ δὲ κτείνεις ἀδήλως.
220
᾽ , D 4 M A Ul Jf 3! ὡς M
AX; ἄγε δὴ X04 εασον ἄγη Uu 6o Els ὀρχαμνε 2.00.
Τὸν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
Ἔσται ταῦτα, Σκάμανδρε διοτρεφὲς; ὡς σὺ κελεύεις"
Ut viderunt illum fortissimum in asperá pugná
Manibus Pelidae et ense fortitér domitum.
Tunc interfecit Thersilochumque, Mydonaque, Astypylumque,
Mnesumque, Thrasiumque, et Aenium, atque Ophelestem :
210
Et omninó adhuc plures interemisset Paeonas velox Achilles,
Nisi iratus allocutus fuisset Fluvius vorticibus-profundus,
Viro se postquàm assimulárat, é profundo autem vocem-edidit vortice :
* O Achille, a//is quidem fortitudine superior es, superior et indigné-factis,
* Hominibus :
semper enim tibi auxiliantur dii ipsi.
215
** Si tibi Trojanos dedit Saturni filius omnes perdere,
* Ex me saltem cum exegeris per campum, ardua patrato :
* Referta enim jam sunt mihi cadaveribus amoena fluenta,
*" Neque prorsüs aliquó possum effundere undas in mare vastum,
* Angustatus cadaveribus; tu autem interficis omnes penitüs.
299. .
* Quin agedum et desiste; stupor me occupat, princeps populorum."
Hunc autem respondens allocutus est pedibus celer Achilles:
* Erunt haec, Scamander Jovis-alumne, ut tu jubes :
Ver. 218. ᾿Ανέρι siz&putvos.] Vide suprà ad y
45. et ad γ', 141.
Ibid. ἐκφθέγξατο.} Ita edidit Barnes:-
us, ex emendatione Zsaac? Casauboni. Αἱ. ig-
δέγξατο.
Ver. 217. — ῥέζειν. 44], ῥέξε.
git Codex Harleianus.
Ver. 218. Τιλήδει γὰρ δή μοι νεκύων.
—— Cüm Achilles
Millia multa daret leto, gemerentque re-
pleti "
Amnes, nec reperire viam. atque evolvere
posset
In mare se Xanthus
Atque ita le-
AEn. V, 804. 806.
Ver. 219. ἅλα δῖαν. Mare magnum.
Quicquid enim quávis de causá erimium. est,
δῖον appellatur. Vide suprà ad 4, 141.
Ver. 290. σὺ δὲ κπείνεις ἀϊδήλως.ἢ "As
φανίζων, xai ἀδήλους ποιῶν" οὐ κακῶς δὲ καὶ Σέκ-
στος, ἀΐδηλον ἀπίδωκε, τὸ ἰξ ἀδήλον ἐμπεσόν.
Porphyr. Quest. Ἡοηιογῖο. 26. "Vide autem
ad Odyss. «΄, 29.
Ver. 991. —— ἄγε δὴ. Vide suprà ad 5,
551. et ad β', 158.
Ibid. ἔασον. Vide suprà ad Y, 49.
Male Barnesius, ἕασσον. Toi, Am coU. "Der
οἰόμενοι. πὸ ἔασον κατὰ διαίρεσιν τῆς πρώτης συλ-
λαξῇς" ἵνα σημαίνῃ π“ληρώβησι, Schol. MS. apud
DBarnesium.
!
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ Φ΄. 339
Teans δ᾽ οὐ πεὶν λήξω ὑπερφιάλους ἐγωρίζων,
Πρὶν ἔλσαι κατὰ ἄστυ, καὶ Ἕκτορι πειρηθῆναι 225
, Gi à
Avr im 1 κέν με αμἄσσεται, 7 κεν ἐγὼ τόν.
Ὡς εἰπῶν, Ὑρώεσσιν ἐπέσσυτο; δαίμονι 6 ἰσος.
Καὶ τότ᾽ ᾿Απόλλωνα προσέφη Ποταμοὸς βαθυδίνης"
“Ὦ πόποι, ᾿Δργυρότοξε, Διὸς τέκος, οὐ σύ γε βουλὰς"
Εἰρύσαο Κρονίωνος, δ τοι μάλα πόλλ᾽ ἐπέτελλε 230
Τρωσὶ παριστάμεναι καὶ ἀμύνειν, εἰσύκεν ἔλθη
Δείελος oV δύων, σκιάσῃ δ᾽ ἐρέξωλον c ἄρουραν.
Ἦ, καὶ ᾿Αχιλλεὺς μὲν δουριπλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ;
Κρηρυνοῦ ἀπαΐξας" ὁ δ᾽ ἐπέσσυτο, οἴδματι Sia
Πάντα δ᾽ ὄρινε ῥέεθρα κυκώμενος" Qs δὲ γεωροὺς 994
Πολλοὺς, οἵ ῥῶ κατ᾽ αὐτὸν ἅλις
Q1
,
ἔσαν, ov; κτάν A X. Uc"
Τοὺς ἔκξαλλε σύραζε, βυεμυυκῶς, ἠῦτε ταῦρος,
Χέρσονδε" ζωοὺς Ü ἐσάω κατὰ καλὰ ῥέεθρα,
Κρύπτων : ἐν δίνησι βαθείησιν μεγάλῃσι.
Δεινὸν δ᾽ ἀμφ᾽ ᾿Αχιλῆα κυκώρνενον ἵστατο ZU, 240
** 'Trojanos tamen non anté desinam foedifragos interficere,
* Quàm conclusero in urbem, & Hectorem ,periculum-fecero 925
« Adversus, an utique. me domabit, an ego ipsum."
Sic fatus, in Trojanos irruit, deo-par.
Et tunc Apollinem allocutus est Fluvius profundus-vorticibus :
* Proh, malum, Argenteo-arcu-insignis, Jovis fili, non tu sané consilia
* Observásti Saturnii, qui tibi multis admodüàüm mandavit 230
** "Trojanis adesse et opem ferre, usque dum veniret
** Sol-vespertinus seró occidens, obumbraretque glebosa arva."
Dixit, et Achilles quidem hastá-inclytus insiliit medio,
A crepidine ruens :
ille veró concitus-ingruit tumidis-fluctibus furens ;
Omnia autem commovit fluenta turbidus :
impulit veró mortuos 253
Multos, qui per eum affatim erant, quos occiderat Achilles ;
Hos ejecit foràs, mugiens, tanquam taurus,
In terram: vivos autem servavit in pulchris fluentis,
Occultans in vorticibus profundis ingentibus.
Horrenda autem circum Achillem turbida constitit unda, 240
Ver. 225. τιρὶν ἔλσα,.] Cod. Harleian. Ἱτρὶν
ἐλάσαι.
Ver. 250. Εἰρύσαο.ἢ AL. Εἴρυσας.
Ver. 252. Δείελος ὀψὲ δύων, σκιάσῃ δ᾽.
50] νη τ intereà, et montes umbrantur o-
ZEn. III, 508.
na. ils ὀψὲ Mos] Ἧ ὀψινὴ κατάστα-
σις ToU ἡλίου, Tuo ᾿Ατσικοῖς δείελος λεγομένη.
Schol.
Ibid. —— σκιάσῃ. Vide suprà ad Z, 140.
Al. σκιάσει.
Ibid. ἄρουραν. Vide suprà ad ζ΄, 142.
Ver. 254. —— ἐπαΐξας. “41. ἐπαΐξας. Cod.
Harleian. ὑπαΐξας.
Ver. 236. οἵ pz.] Qui videlicet ——.
Qui, ut suprà memoratum est
Ibid. ἅλις ἔσαν. Quá ratione, ἅλις hic
ultimam producat; item σάκεϊ, ver. 241. et
Εὐφύεα, ver. 245. οἵ ἕπετο, ver. 256. vide su-
prà ad Z, 51. Caterüm Cod. Harleian. hic
legit, ἔσαν ἅλις. Quo modo et in Commenta-
rio legit Eustatlizus.
Ver. 257. μεμυκὼς.} Vide suprà ad β΄,
514.
Ver. 258 ζωοὺς δ᾽ ἐσάω. τὸ δὲ, σάω,
ἀποκοπὴν ἔπαθεν" ὡς γὰρ οὔταζεν, οὗτα, οὕπω,
σάωξε, σάω. Eustath. Vide suprà ad “΄, 563.
et ad ν΄, 192.
Ibid. ver. 244. 501. 517. et 552.
Vide suprà ad f, 43.
Ver. 940. Δεινὸν δ᾽. ἀμφ᾽ ᾿Αχιλῆα.}) Βια-
ζόμενον Di τινα πρὸς pode ῥεῦμα ποταμοῦ
2
καλὰ.
340
OMHPOY:1AIAAOZ Φ΄.
Lis. XXI.
L4 .*
Oda δ᾽ ἐν σάκεϊ πίπτων βόος, οὐδὲ πόδεσσιν
Εἶχε “στηρίξασθαι' ὁ δὲ πτελέην
ἔλε χερσὶν
Εὐφυέα, μεγάλην" ἡ δ᾽ ἐκ ῥιζῶν ἐ ἐριποῦσα,
Κρημνὸν ἅπαντα διῶσεν, ξ ἐπέσχε δὲ καλὰ ῥέεθρα
"Οζζοισιν πυκινοῖσι' γεφύρωσεν δέ pu αὐτὸν,
Ἐΐσω πᾶσ᾽ ἐριποῦσ᾽" ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἐκ
245
λίμνης ἀνορούσας,
Ἤ ξεν πεδίοιο ποσὶ κραιπνοῖσι πέτεσθαι,
Δείσας" οὐδ᾽ &T ἔληγε μέγας Sos, ὦ ὥρτο δ᾽ ἐπ᾿ αὐτὸν
᾿Ακροκελαινιόων, ἵγα pu παύσειε πόνοιο
Δῖον ᾿Αχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν ἀλάλκοι.
Πηλείδης δ᾽ ἀπόρουσεν, ὅσον T ἐπὶ δουρὸς € ἐρωῆ;
Αἰετοῦ oiu ἔχων μέλανος, TOU “ηρητῆρος,
Ὅς S ἅμα κἄρτιστός TE καὶ ὦ
^ , i 3 C NR ΄ N
Τῷ exec ziéev ἐπὶ στήθεσσι δὲ
Σιμερδαλέον κονάξιζεν' ὑπαῖθα δὲ τοῖο λιασθεὶς
-
κιστος πετεήνων.
χωλκὸς
Urgebatque scuto incumbens fluctus, neque pedibus
Poterat se stabilire: At ille uluum prehe
ndit manibus
Felicitér-crescentem, ingentem : ea autem radicitüs procidens
Crepidinem totam disjecit, repressitque pulchra fluenta
Ramis densis; junxit autem | tanquam ponte illum ipsum,
Is veró é voragine prosiliens
Intüs tota prolapsa :
245
Festinavit per campum pedibus rapidis volare,
Perculsus :
Necdum destitit magnus deus, sed surrexit-ruiturus in illum
In-summo-nigricans, ut ipsum arceret à bellico-labore
Nobilem Achillem, Trojanisque exitium averteret.
250
Pelides veró saltu-dato refugit, quantum est hastae jactus,
Aquilae impetus habens nigrae, venatricis.
Quae simul fortissimaque et celerrima volucrum.
Huic similis ruit; circa pectus autem aes
Horrendüm resonabat : obliqué autem ab illo declinans
255
μιτὰ σῶν ὅπλων, καὶ σὰ μὲν ἀντέχοντα, τὰ δὲ
ὑσοφερόμενον εἰσάγων, ἀνακοπάς σε ποιήσει συλ-
λαξῶν, καὶ ἀναξολὰς χρόνων, καὶ ἀντιστηριγμοὺς
γραμμάτων" «ς Δεινὸν δ᾽ ἀμφ' ᾿Αχιλῆα. κυκώμενον
* ἥσσασο κῦμα, "Ώθει δ᾽ ἐν σάκε! πίπτων ῥόος,
“ οὐδὲ πόδεσσιν Εἶχε στηρίξεσθαι.᾽᾽ — Dionys.
Halicarn. περὶ συνθέσεω;, $ 16. — Ubi, in tran-
situ, notandum, pro στηρίξασθαι legisse Diony-
aium στηρίζεσθαι.
Ibid. —— xiua.] AL. ῥεῦμα.
Ver. 241. οὐδὲ σόδεσσιν Εἶχε στηρίξασ-
θα. ^ Observandus hic maximé proprius
Vocis Mediíg Usus. Nec potuit pedibus se
ipse stabilire. . Vide suprà ad ν΄, 45. et ad
γ΄, 141.
Ver. 244. Κρημνὸν ἅπαντα διῶσεν. Τὴν συνε-
χομίνην ὑπὸ τῶν ῥιζῶν γῆν πᾶσαν διέλυσεν. Schol.
MS. apud Barneszum.
Ver. 245.
Schol.
i
γιφύρωσιν.Ἷ AixGamóv ἐποίησε, |
Ver. 246. —— ix λίμνης. Al. ἐκ δίνης.
Ver.248, —— i αὐτὸν. Αἱ. ἐπ᾿ αὐτῷ.
Vex. 250. ——— λοιγὸν ἀλάλκοι.) ΑΑἱ. λοιγὸν
ἀμύνοι.
Ver. 251. gari] AL. ἐρωήν.
Ver. 259. AisvoU ojumr ἔχων. Sic suprà
«΄. 159:
On λέοντος Det
Et infrà x/, 508 :
Οὔμησεν δὲ ἀλεὶς
Al. Αἰεσοῦ δμματ᾽ ἔχων.
Ibid μέλανος, τοῦ. «41. μελανόστου, et
μελανόσσου, et μέλανός του" notante Scholiaste.
Ver. 254. ἐπὶ στήθεσσι δὲ χαλκὸς Xute-
δαλέον κονάξιζεν.
—— et arma
Horrendüm sonuere.
ZEn. IX, 731.
Ver. 255. Σμερδαλέον κονάξιζεν.] Vide suprà
ad β΄, 210. et ad δ΄, 455.
»
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOSX o. $41
Oy, ὁ δ᾽ ὄπισθε ῥέων ἕπετο μεγάλῳ ὀρυμαγδῳ.
Ὥς δ᾽ or ἀγὴρ ὀχετηγὸς ἀπὸ “κρήνης μελανύδρου
᾿Αμφυτὰ καὶ κήπους ὕδατος ῥ ῥόον ἡγεμονεύει,
Χερσὶ μάκελλαν ἔχων», ἀμάρης δ᾽ ἐξ t d βάλλων'
Τοῦ μέν Té προρέοντος, ὑπὸ Ψψηφῖδες ἅπασαι |. .260
᾿Οχλεῦνται, v0 δέ T ὦκα κατειξόμιενον κελαρύξει
Χώρῳ € ἐνὶ προαλεῖ, φθάνει δέ τε καὶ τὸν ἄγοντα"
Ως αἰεὶ ᾿Αχιλῆα κιχήσατο κῦμα, ῥόοιο,
Καὶ λαιψηρὸν ἐ ἐόντα Sksoi δὲ τε φέρτεροι ἀνδρῶν.
ὋὉσσάκι δ᾽ ὁρμήσειε ποδάρκης δῖος Αγιλλεὺς 265
Στῆναι ἐναντίβιον, καὶ γνώμεναι, εἰ un ἅπαντες
᾿Αθάνατοι φοβέουσι, τοὶ οὐρωνὸν εὐρὺν ἔχουσι,
Toce zi L μέγα κῦμα διϊπετέος ποταμοῖο
I4 d U0U£ καθύπερθεν" ὁ δ᾽ ὑψόσε ποσσὶν ἐπήδα,
Θυμῷ ἀνιάζων' ποταμὸς δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἐδάμινα 270
Fugiebat, i is veró à-tergo 1 fluens sequebatur magno sonitu,
Ut veró cum vir aquilex à fonte aquis-nigro
Per plantas et hortos aquae rivum deducit,
Manibus ligonem tenens, et sulco obices ejiciens;
Et hác quidem profluente subtüs calculi omnes
260
Agitantur, haec autem citó defluens immurmurat
Loco in declivi, praecurritque etiam ipsum ductorem :
Sic perpetuó Achillem assequebatur fluctus fluvii,
Velocem licét: Dii enim potentiores mortalibus.
Quoties veró conaretur pedibus-valens nobilis Achilles 265
Stare contrà, et cognoscere, an ipsum omnes
Immortales in fugam-agerent, qui coelum latum tenent ;
"Toties ipsi magnus fluctus à-Jove-fluentis fluvii
Alluebat humeros desupér: Is autem in altum pedibus saliebat,
Animo moestus: fluvius veró subtüs genua domabat 270
Ver. 256. diy, ὃ 9 ὄπισθε ῥ ῥέων ἕσπετο | μεγά-
λῳ ὀρυμαγδῷ.] Mirificà hic ὀνομα τοσοιΐα rem
ipsam auribus exhibere videtur verborum so-
nitus. "Vide suprà ad γ΄, 563.
Ver. 257. 'Ως δ᾽ àv. ἀνὴρ ὀχετηγὸς.
Deinde satis fluvium inducit rivosque se-
quentes.
Et cüm exustus ager morientibus zstuat
herbis,
Ecce, supercilio clivosi tramitis undam
Elicit: illa cadens raucum per levia mur-
mur
Saxa ciet, scatebrisque arentia temperat
arva. Virg. Georg. 1, 106.
Ibid.—— ὀχετηγὸς.) Ὑδραγωγὸς, ὃ τὸν τοῦ
ὕδατος ὀχετὸν καθαίρων. Schol.
Ver. 258. — ὕδασος ῥόον. ὕδατι ῥόον" MS.
Ozon. à Barnesio, item MS. Harleian. à Tho.
Bentleio collatus, Quod et ferri potest. Vide
suprà ad Z, 51.
Ibid. —— ἡγεμονεύει.] Cod. Harleian. 9y4-
μονεύη.
Ver. 259. ἀμάρης.}] Τῆς ὑδροῤῥόης ποῦ
ὀχετοῦ. Schol.
Ver. 261. κελαρύζε.} De hujusmodi
ὀνοριατοποιΐᾳ, vide suprà ad β΄, 210. ad γί',
563. et ad δ΄, 455, 456. et 504.
Ver. 262. Qéívu.] "Vide suprà ad f,
43.
Ver. 267—998—9580. —— 'AfZvyzeoi
&zyi ross —— ᾿Αθάνατον.) Vide suprà ad 4,
298.
Ibid. φοβέουσι. 4I. φοξέωσι.
Ver. 268 εἰ 526. — διϊπετέος. Vide suprà
ad s', 174.
Fer. 270. Θυμῷ ἀνιάζων. De antepenul-
timá vocis, ἀνιάζων, hoc in loco productá ;
suprà autem σ΄, 200. correptá ; vide suprà ad
ό, 94,
Ys
342
OMHPOY IAIAAOZ Φ΄.
L15: XXI.
A & eoe, ὕπαιθα ῥέων, κονίην δ᾽ ὑπέρεπτε srodoi iv:
Πηλείδης δ᾽ ῴμωξεν, ἰδὼν ἐς οὐροινὸν εὐρύν
Ζεῦ πάτερ, ὡς οὔτις με Seu ἐλεεινὸν ὑπέστη
Ἔκ ποταμοῖο σαώσαι" ἔπειτα δὲ καί 7i πάθοιμι.
ἴΑλλος 0 οὔτις pot τόσον αἰτίος οὐραινιώνων,
᾿Αλλὰ φίλη μήτηρ, ἥ με ψεύδεσσιν ee yr,
"H 7 ἔφατο Τρώων ὑπὸ τείχεϊ Sup ian
Acusbgeois ὀλέεσθαι ᾿Απόλλωνος βελέεσσιν.
Ὡς μ᾽ ὀφελ Ἕκτωρ κτεῖναι, ὃς ἐνθάδε τέτρωφ᾽ ἄριστος,
Τῷ x ἀγαθὸν μὲν ἔπεφν, ἀγαθὸς δέ κεν ἐξενάριξε"
280
^ , , ^M
Νῦν δὲ με λευγαλέῳ )ανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι,
e
Ἔρχβεντ᾽ € £y μεγάλῳ ποταριῷ, ὡς παῖδα συφορθὸν,
Or p T ἔναυλος ἀπούρσει χειμῶνι περώντα.
"Oc φάτο τῷ δὲ μάλ᾽ ὥκα Ποσειδάων καὶ ᾿Αθήνη
Στήτην ἐγγὺς ἰόντε; δέμας δ᾽ ἄνδρεσσιν Bert
285
Χειρὶ δὲ χεῖρα λαθόντες ἐ ἐπιστώσαντ᾽ ἐπέεσσι"
Τοῖσι δὲ μύθων ἦ ἦρχε Ποσειδάων
ἐνοσίχθων"
Rapidus, obliqué fluens, pulveremque subtrahebat pedibus :
Pelides autem ejulavit, intuitus in coelum latum :
** Jupiter pater, ut nullus me deorum miserabilem sustinet
* Ex fluvio eripere :
in posterum veró vel quidvis patiar,
* Alius autem nullus mihi tantum in culpá coelestium,
215
* Quantum mea mater, que me mendaciis lactabat ;
* Quae me dicebat 'Trojanorum sub muro armatorum
* Velocibus periturum esse Apollinis jaculis.
* Utinam me Hector occidisset, qui hic nutritus est fortissimus ;
** 'Tum fortem quidem occidisset, et ipse fortis occisum spoliàsset :
280
*" Nunc autem me ingloriá-morte fatale-est corripi,
“ Conclusum in magno fluvio, tanquam servulum subulcum,
* Quem torrens obrutum-perdit pluvio-tempore transeuntem."
Sic dixit :
Hunc autem valdé citó Neptunus et Minerva
Steterunt propé accedentes, corpore autem hominibus similes-facti erant ;
Manuque manum prehendentes, confirmárunt verbis :
Inter hos autem sermonem orsus est Neptunus terrae-quassator :
Ver. 211. xoyisy.]. «Αἱ. γαῖαν.
Ver. 274. ἔπειτα δὲ καί vi πάθοι-
pa] Σωθείην ἐκ σοῦ ποταμοῦ" ἔπειτα δὲ καὶ
σάθοιμί σι" Schol. Ceterüm Jegitur (notan-
te Henrico Stephano) et καὶ ví πάθοιμι ; Quid
me fiet ? Ut Odyss. έ, 464. Ὦ μοι ἐγὼ ci
πάθω —.
Ver. 916. —— ἔθελγεν | Vide suprà ad β',
22]. et ad ν᾽, 84.
Ver. 919.
“Ὡς μ᾽ Qux “Ἕκτωρ κτείναι,
—— ——— ὃ Danaüm fortissime gentis
'Tydide, mene Iliacis occumbere campis
Non potuisse? tuáque ^nimam hanc ef-
fundere dextrá ?
AEn. I, 100.
Ibid. ὃς ἐνθάδε τέτραφ᾽ ἄριστος.) «ΑἹ.
ὃς ἐνθάδε γ᾽ ἔσραφ᾽ ἄρισεος. Quam lectionem
et praefert Barnesius.
Ver. 280. Τῷ x ἀγαθὸν μὲν mir, ἀγα-
θὸς δέ κεν ἐξενάριξε. Τῷ x ἀγαθὸς μὲν ἔπεφν᾽,
ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξε. Cod. Oxon. à Bar-
nesio, item Cod. Harleian. à Tho. Bentleio
collatus.
Ver. 285. — ἔγαυλος. Χείμαῤῥος ποτα-
μὲς, διὰ σφενοῦ ῥέων. Schol.
Ibid.— ἀποίρσει.ἢ .4l. ἀποίρσῃ. Pronun-
tiabatur autem, ut opinor, ἀσούερσει, vel ap-
povversei. "Vide suprà ad τ΄, 55.
Ver. 285. δίμας δ᾽ ἄνδρεσσιν ἐϊκπην.
Vide suprà ad ξ΄, 156.
Ver. 987. τοῖσι δὲ] Vide suprà ad S',
160. Malé Barnesius, Τοῖσιδε.
Lis. XXI. OMHPOY IAIAAOS Φ΄. | 348
Πηλείδη, μήτ᾽ ἄρ τι λίην Tes; μῆτε vi τἄρξει'
Τοίω γάρ vor νῶϊ ϑεῶν ἐπιταῤῥόθω εἰμὲν,
“Ζηνὸς ἐπαινήσαντος»ν ἐγὼ καὶ Παλλὰς Affnuy 290
Ὡς οὔ vor ποτωρυῷ γε δαμήμεναι αἰσιμόν ἐστιν'
, » ὦ NS e 7 ^ quee are fy
AAX 60s μὲν τάχα λωφήσει, σὺ δὲ εἴσεαι αὐτός
Αὐτάρ τοι πυκινῶς ὑποθησόρυεθ᾽, αἴκε πίθηδι,
Μὴ πρὶν παύειν χεῖρας ὁμοιΐου πολέμοιο,
ἋΣ
Πρὶν κατὰ ᾿Ιλιόφιν κλυτὰ τείχεα λαὸν ἐέλσαι 295
Τρωϊκὸν; ὃς κε φύγησι' σὺ δ᾽ “Ἕκτορι ϑυμοὸν ἀπούρας
E 3 X n p, * ia, ͵ ΩΣ UU
Ap ἐπὶ νῆας ἴμεν" δίδομεν δέ Toi εὖχος ἀρέσθαι.
Τὸ μὲν «e ὡς εἰπόντε μετ᾽ ἀθανάτους ἀπεξήτην'
Αὐτὰρ 0 βῆ, (μέγα γάρ po, Se» ὠτρυνεν ἐφετμηὴ,)
͵ὕ x N ^ 495 Ὁ 3 ᾽ὔ
"Ec πεδίον" τὸ δὲ πᾶν πλῆθ ὕδατος ἐκχυμοένοιο' 300
Πολλὰ δὲ τεύχεω κωλὰ δαϊκταρνένων αἰζηῶν
Πλῶον, καὶ νέκυες" τοῦ δ᾽ ὑψόσε γούνατ᾽ ἐπήδα
Πρὸς βόον ἀΐσσοντος ἀν᾽ ἰθύν" οὐδὲ μιν ἔσχε
Εὐρὺ ῥέων ποτῶριός" μέγα γάρ σθένος ἔρμυιξαλ᾽ ᾿Αθήνη"
Οὐδὲ Σκάμανδρος ἔληγε τὸ ὃν μένος, ἀλλ᾽ ἔτι μᾶλλον 805
Χώετο Πηλεΐωνι» κόρυσσε δὲ κῦρνα βόοιο,
ε ΕΒ δι /, /, ^N 7 SU 35A á
Yos ἀειρόμενος" Σιμόεντι δὲ κέκλετ᾽ ἀῦσας
* Pelide, neque jam valdé trepida, neque turbare ;
** "'Tales enim tibi nos ex diis auxiliatores sumus,
* Jove approbante, ego et Pallas Minerva : 290
* Quoniam haud tibi à fluvio utique domari fatale est ;
** Sed hic quidem citó desinet, tu autem videbis ipse :
* At tibi prudens suggeremus consilium, si modo parueris,
* Né priüs abstineas manus ab omnibus-aequé-gravi pugná,
* Quàm in Ilii inclytos muros populum concluseris 295
* "Trojanum, quicunque effugere poterit: Tu veró Hectori animá ereptá
* Ad naves redito: damus nempé tibi gloriam referre."
Hi sané sic locuti ad immortales abierunt :
At ille ivit, (valdé enim deorum impellebat eum praeceptum, )
In campum ; Hic veró totus inundabatur aquá effusá : S00
Multa autem arma pulchra proelio-caesorum juvenum
Fluitabant, et cadavera: illius autem in altum genua exiliebant
Adversus cursum ruentis rectà; neque enim tenuit
Laté fluens fluvius; magnum enim robur immiserat Minerva :
Neque Scamander remisit suam vim, sed adhuc magis 505
lrascebatur Pelidae, tumefaciebatque undam fluenti,
In altum sublatus: Simoéntem veró hortabatur vociferans :
T LO RAMMINIMAIUIOOT E τος αν meme EID cui
Ver. 288. ἄρ 7i] Ita edidit Barnesius.| έν. 296. ἀπούρας. Cod. Harleiam,
Quocum facit Codex ZHarleianus. 4L. ἄρτι. — | ἀπηύρας.
Ver. 299. λωφήσε..] Κοπάσει, παύσεται" Ver. 508. ἀν᾽ ἰθύν.) ᾿Ἐπ᾽ εὐθείας" κατὰ
μετενήνεκται δὲ ἡ λέξις ἀπὸ τῶν τὰ Φορτία ἀπο- | ev δρμοὴν τοῦ ποταμοῦ. Schol.
δεμένων vo) λόφου ὑποζυγίων. Schol. MS. apud| έν. 504. --- μέγα γὰρ σθένος ἔμξαλ᾽ ᾿Αθήνη.ἢ
«Βαγπερῖϊιηι. Vide suprà ad ύ, 110.
Ver. 294. — ὁμοιΐου πολέμοι.1] Vide suprà| ^ Ver. 505. 608. — Σκάμανδρος Σκάμαν-
ad σ΄, 242. δρον.] Cod. Harleian. Κάμανδρος — Κάμανδρον.
Y4
844 OMHPOY ΙΔΛΙΑΔΟΣ Φ'΄. Lis. XXI.
Φῖλε κασίγνητε; σθένος ἀνέρος ἀμφότεροί, περ
Σχῶμεν, € ἐπεὶ τάχα ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνωκτος
᾿κπέρσει, Τρῶες. δὲ κατὰ μόθον οὐ μυενέουσιν. 810
᾿Αλλ᾽ ἐπάμυνε τάχιστα, καὶ ἐμπίπληθι ῥέεθρα
“Ὕδατος € ἐκ πηγέων, πάντας δ᾽ ὀρόθυνον. ἐναύλους:
Ἵστη δὲ μέγα, κῦμα", πολὺν à ὀρυριαιγδὸν ὄι ὁρίνε
Φιτρῶν καὶ λάων, ἵνα παύσομεν ἄγριον ἄνδρα,
"Oc 07 νῦν κρατέει, μέμονεν δ᾽ ὅγε ira Seoici. 315
Φημὶ γὰρ οὔτε βίην χραισμησέριεν, οὔτε τι εἶδος,
Ore τὰ τεύχεα 20, τὰ που μάλα νειόθι λίμνης
Κείσεθ᾽ ὑπ᾽ ἰλύος κεκουλυμυμένα" x x δέ pu αὐτὸν
Εὐλύσω ψαμάθοισιν, ἅλις y,se dos περιχεύος
Μυρίον; οὐδὲ οἱ ὀστέ᾽ ἐπιστήσονται ᾿Αχαιοὶ 320
᾿Αλλέξαι" τόσσην οἱ ἄσιν καθύπερθε καλύψω.
Αὐτοῦ οἱ καὶ σῆμα τετεύξεται, οὐδὲ vi [MV χρεὼ
Ἔσται" τυμβοχρῆς, ὁ ὅτε μιν άπτωσιν ᾿Α γαιοί,
"H, καὶ ἐπῶρτ' ᾿Αχιλῆ! κυκώμενος ὑψόσε ϑύων,
* Chare frater, robur viri ambo saltem
* Cohibeamus, mox enim urbem magnam Priami regis :
* Evertet; Trojani veró in pugnáà non manebunt, 210
** Sed auxilium affer celerrimé, et imple fluenta
* Aquá ex fontibus, omnesque concita rivos ;
* Atque erige magnam undam: multam veró turbam excita
** 'Truncorum et lapidum, ut compescamus immanem virum,
“Οἱ jamdudüm victor-grassatur, animoque-agitat paria diis. 315
* Aio enim neque vim 7///us profuturam, neque omninó formam,
* Neque illa arma pulchra, quae alicubi in imo fundo voraginis
* Jacebunt sub limo tecta : quin et ipsum
* Involvam arenis, sabulo affatim circumfuso
* [mmenso ; neque ejus ossa poterunt Achivi 320
" Colligere: tantam ei colluviem desupér obtendam.
* Ibidem ei et sepulchrum erit, neque omninó ei opus
*" Erit humatione, quandó ei exequias-facient Achivi."
Dixit, et ingruit in Achillem turbidus in-altum furens,
Ibid.— ἔληγε τὸ ὃν μένος. Vide suprà 44] | Ibid. — ἰλύος.ἢ τὸ δὲ ἰλύος i» ἄλλοις μὲν
y, 424. συστέλλει σὴν παραλήγουσαν" νῦν δὲ, ἰξέτεινέν.
Ver. 510. κατὰ μόθον. Quà ratione, | Eustath. Quod quà ratione fiat, vide suprà
κατὰ, hic ultimam producat; item δὲ, ver. | ad 2, 24.
515 et 398. et πρὶν, ver. 840. et ἅλις, ver. Ver. 519. Εἰχύσω.] Cod. Harleian. ἙΕἰλύσ-
344. vide suprà ad Z, 51. σω. «41. ᾿Ιλύσω.
Ver. 512. πηγίων.] Pronuntiabatur| Ibid. χεράδος.} Τῆς ὑπὸ σοταμῶν
πηγῶν, ἀθροιζομένης ψάμμον, καὶ ξύλων συγκομιδῆς.
Ibid. — ἰναύλους.] Τὰς TÀY ποταμῶν διώρυ- | Schol.
yas! ἢ τοὺς διὰ στενοῦ ῥέοντας ποταμούς. Schol. Ver. 321. ἄσιν.Ἶ ᾿Ιλύν" 8 ἐστι γῆν ψαμ-
Ver. 315. piov] Vide suprà ad v, | μώδη. Schol.
481. et ad 4, 57. Ver. 522. σῆμα. «4]. μοῖρα.
Jbid. ὅγε. Vide suprà ad γ', 409. Ibid.— χρεὼ. Pronuntiabatrz χρῶ. "Vide
Ver. 518. Κείσεθ' Dr d ἰλύος.) Ὑπὸ τῆς ἰ- et suprà ad x', 45.
λύος τοῦ ποταμοῦ" 0 ἔστι τοῦ πλήθους τοῦ πηλοῦ. Ver. 323. συμξοχοῆς. adl. τυμϑοχοῇσ᾽"
Schol, pro συμξοχοῆσαι.
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ 9o. 245
Μορμύρων ἀφρῷ τε, καὶ αἵριατι; καὶ νεκύεσσι. 325
Πορφύρεον δ᾽ ἄρα κῦμα, διϊπετέος ποταρνοῖο
Ἵστατ᾽ ἀειρόμενον, κατὰ δ᾽ ἥρεε Πηλείωνα.
Ἥρη δὲ μέγ᾽ cce, περιδδείσασ᾽ ᾿Αχιλῆϊ,
, 3 , /,
Mz μιν ἀποέρσειε μέγας ποτωμὸς βαθυδίνης"
Αὐτίκα δ᾽ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν" $30
» L4 , N , “[ , M
Ορσεο, Κυλλοπόδιον, εμυὸν τέκος" ὥντῶ σέθεν y*e
^
Ξάνθον δινήεντα μάχη ἤΐσκομεν
€ yo"
δ ^ , Á, :
᾿Αλλ᾽ ἐπάμυνε τάχιστα, πιφαύσκεο δὲ φλόγα πολλήν
, ^ , 3 X X 5 7 ,
Αὐτὰρ ἐγὼ Ζεφύροιο καὶ ἀργέσταο Noroio,
e / p
Εἴσομωι ἐξ ἁλόθεν χαλεπὴν ὀρσουσὰ “ύελλαν, 535
e , N / N hy ’᾽ E
H κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς καὶ τεύχεω 21005
y
Φλέγμα κακὸν φορέουσω" σὺ δὲ Ἐςάνθοιο παρ᾿ ὄχθας
^ ,
Δένδρεω xxi , ἐν δ᾽ αὐτὸν ἵει πυρί. μηδὲ σε πάμπαν
T
Μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἀποτρεπέτω, καὶ ἀρειῆ"
, e ,
Μηδὲ πρὶν ἀπόπαυς τεὸν μένος" ἀλλ᾽ ὁπόταν δὴ
340
, , 5? Ν »7 , - , / -»
Φϑεγξομ᾽ ἐγὼν ἰάχουσα» τότε σχεῖν ἀκάρνωτον πύρ.
Murmurans spumáque, et sanguine, et cadaveribus. 325
Purpurea veró continuó unda à-Jove-fluentis fluvii
Stabat elevata, occupabatque Pelidem.
Juno autem alté-clamavit, admodüm-timens Achilli,
Ne ipsum abriperet magnus fluvius vorticibus-profundus :
Statim veró Vulcanum allocuta est suum dilectum filium : 330
* Exurge-ad-certamen, Vulcane, mi fili:
contra te enim
* Xanthum vorticosum in pugnà conjicimus parem esse :
*" Ego veró Zephyri et velocis Noti
Quin opem-fer citissimé, et ostenta flammam multam :
" Ibo ἃ mari gravem excitatura procellam, 355
* Quae Trojanorum capita et arma comburat,
* Incendium exitiale ferens: tu veró Xanthi praeter ripas
* Blandis verbis avertat, aut minis :
Arbores ure, ipsumque immitte igni; neque te omninó
* Neque anté cohibeas tuam vim, quàm ubi 340
*" Signum-dedero clamore ; tunc compesce indefessum ignem."
Ibid.
σουσίιν.
Ver. 525. Μορμύρων. Vide suprà ad £, 599.
Ver. 326. Ἱπορφύρεον.) Vide suprà ad 4,
9
ϑάπτωσιν ] Cod. Harleian. 94z-
482.
Ibid. —— διϊπετίος. ToU ix σῶν ὕμθρων σοῦ
Διὸς γεγονότος. Schol.
Ver. 529. —— ἀποίρσειι. Vide suprà ad
ver. 283.
Ver. 330. Αὐτίκα δ᾽ “Ἥφαιστον. Ὅμηρος δὲ
τῷ ποταμῷ σὸν Ἥφαιστον, καὶ τῷ Ἰτοσειδῶνι τὸν
᾿Απόλλωνα κατὰ τὴν μάχην φυσικῶς μᾶλλον ἢ
μυθικῶς ἀντέταξεν, Plutarch. περὶ ποῦ πρώτου
ψυχροῦ.
Ver. 551. "Oeste, Κυλλοπόδιον Pulcherri-
ma super hác re Plutarchi observatio: Ὁ
Θερσίτης ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως, οὐ χωλὸς, οὐ φαλα-
κρὸς, οὐ xupTüs, ἀλλ᾽ ἀκριτόμυθος λοιδορεῖται"
Τὸν δ᾽ “Ἥφαιστον ἡ τεκοῦσα καὶ φΦιλοφρονουμένη
προσηγόρευσεν ἀπὸ τῆς χωλότητος, ““ "Oegcto,
Κυλλοσόδιον, ipi» τέκος.᾽ JDe audiend.
Poetis.
Ver. 552. —— μάχη ἠΐσκομεν vivgi.] Κατὰ
σοῦ γὰρ ἄξιον ἀνταγωνιστὴν ἡγούμεθα τὸν Ξάνθον,
Schol.
Ver. 555. δρσουσα.} Αἱ ὀρέουσα.
Ver. 539. καὶ ἀρειῇ.) Cod. Harleian.,
ἢ ἀρειῇ" Quo modo legit et Eustathius.
Ver. 541. ἀκάματον vUe.] Vide suprà
ad ver. 13. et ad Z, 598.
346
OMHPOY IAIAAOZ Q',
Lis, XXI.
"Os ἔφαθ᾽- “Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο ϑεσαιδαὲς πῦρ.
^ Ν , ΄, “Ὁ Z
Πρῶτα μὲν ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο,
Πολλοὺς, of po κατ᾽ αὐτὸν ἅλις
Πᾶῶν δ᾽ ἐξηράνθη πεδίον, σχέτο δ᾽ ἀγλαὸν ὕδωρ.
acis δὲ νεκροὺς
ἔσων, οὃς κτάν ᾿Αχιλλεύς"
845
Ως δ᾽ or ὑπωρινὸς Βορέης νεοαρδε᾿ ἀλωὴν
An ἂν ξηραίνῃ, χαίρει δέ, pav
ev 3 ,F
οστις ἐθείρει"
Ὥς ἐξηράνθη πεδίον πᾶν, κἀδδ᾽ ἄρα νεκροὺς
Κῆεν, ὁ δ᾽ ἐς ποταρυὸν ees φλόγα παμιφανόωσαν.
/, , x , 3 ^
Καίοντο πτελέαι τε, καὶ ἱτέαι, ἠδὲ μυρῖκαι,
Καΐετο δὲ λωτός τ᾽, ἠδὲ ρύον, ἦἠδὲ κύπειρον,
Τὰ περὶ καλὰ ῥέεθρα ἅλις ποτωριοῖο πεφύκει"
, 2 5 7 £ ἢν. P e« A /
Τείροντ᾽ ἐγχέλυες τε, καὶ ἰχθύες, οἱ κατὰ δίνας»,
Οἱ κατὰ καλὰ ῥέεθρα κυξίστων
Πνοιῇ τειρόμενοι πολυμήτιος Ἡφαίστοιο.
ἔνθα. καὶ ἔνθα,
/ π᾿, * -" 3! 9*3 , » 2» $*, 5
Καΐετο δ᾽ ic Ποταρμνοῖο, ἐπὸς T &QmT, ἐν τ' ὀνόμαζεν"
eu , Jy 7 Dd L4 i /
Hoe , ovvic σοί γε Sen δύνατ ἀγτιφερίζειν»
895. “ἃ , , , . «v v , /
Οὐδ᾽ ἂν ἐγώ σοί γ᾽ ὧδε πυρὶ QXeysÜorri pum otqumn
Sic dixit: Vulcanus autem jaculabatur immané-ardentem ignem.
Primüm quidem in campo ignis accendebatur, cremabatque mortuos
Multos, qui in eo affatim erant, quos interfecerat Achilles :
Totus veró siccatus est campus, coércitaque est limpida aqua,
Ut veró cüm autumnalis Boreas recens-irrigatum-hortum
Statim exiccaverit, gaudet veró, ipsum quisquis de-more-colit :
Sic exiccatus est campus totus, atque mortuos
Exussit: atis in fluvium vertit flammam
Urebantur ulmique et sálices, atque myricae ;
collucentem.
930
Urebatur etiam lotusque, et ulva, atque cyperus,
Quae circum pulchra fluenta affatim fluvii nascebantur :
Laborabant anguillaeque, et pisces, qui per vortices,
Qui per pulchra fluenta urinabantur huc et illuc,
Spiritu laborantes varii-artificiis Vulcani.
555
Urebatur et vis Fluvii, verbaque fecit, dixitque :
** Vulcane, nullus tibi certé deorum potest ex-áequo adversari,
* Neque omninó ego tibi sic igne ardenti pugnavero:
Ver. 545. xai] «41. δαῖε,
Ver. 544. ῥα.} Ut dictum est *
Ver. 546. ὀπωρινὸς. Vide suprà ad £, δ,
Ibid. νεοαρδέ᾽ ἀλωὴν.] Νεωσφὶ πεποτισ-
μένην καὶ ἀρδευθεῖσαν. Schol.
Ver. 547. — ihiígu.] ᾿Ὲξ ἔθους ἐπιμελοῖτο,
Schol. Αἱ. ἰθείρῃ.
Ver. 548. —— ἄρα. Utfit——. — Ut par
erat
Ver. 551. —— δὲ λωτός. Quá ratione, δὲ;
hic producatur; item TZ, ver. 552. et καιόμε-
yos, ver. 361. et. μελδόμενος, ver. 565. et λισσό-
μενος, ver. 968. vide suprà ad ὦ, 51.
Ibid. — χωτός v, ἠδὲ Spboy.] Al. λωτός τε ἰδὲ
ϑρύον. Quo modo legit et Codex Harleianus.
Ibid. ϑρύον.] Εἶδος πόας, ὁ λεγόμενος
ϑρύσις. Schol.
Ver. 859. — πεφύκει) Si σέφυκε dixisset,
jam non constitisset Temporum ratio. Vide
suprà ad ὦ, 57. et ad δ΄, 492.
Ver. 859. Τείροντ᾽ ἐγχέλυς σε, καὶ ἰχθύες.
Καὶ ὃ ποιητὴς οὖν ϑέλων δηλῶσαι πὸ εἰς βάθος «οῦ
ποταμοῦ καιόμενον, ὀὕσως ἔφη" “ Τείρονσ᾽ ἐγχέλυές
V σε καὶ ἰχθύες." ᾿Ιδικώτερον δὲ καὶ xav ἰξαί-
ρετον ἐγχέλυες, ἵνα καὶ à βάθος τοῦ κεκαυμέονυ
ὕδασος δηλώσῃ. «Αἰλοπαιις, Lib. VII. cap. 13.
Ver. 554. 561. 565. et 382, ——— καλὰ.)
Vide suprà ad β΄, 45.
Lis. XXI. OMHPOY IAIAAOX Φ΄.
Any ἔριδος’ Τρώας δὲ καὶ αὐτίκα δῖος ᾿ Αχμλλεὺς
Αστεος ἐξελάσειε' Tí μοι, ἔριδος καὶ ἀρωγῆς s :
OQ; πυρὶ καιόμενος" ἀνὼ δ᾽ ἔφλυε καλὰ ῥέεθρα.
Ὡς δὲ λέξης δεῖ ἔνδον, & ἐπειγόμυενος πυρὶ πολλῷ,
Κνίσση μελδόρνενος ἁπαλοτρεφέος σιάλοιο,
IIévrofcy ἀμξολάδην, ὑ ὑπὸ δὲ ξύλα κάγκανω κεῖται"
Ὡς τοῦ καλὰ ῥέεθρω πυρὶ φλέγετο, ee δ᾽ ὕδωρ"
Οὐδ᾽ ἔθελε προρέειν, ἀλλ᾽ ἰσχετο" τεῖρε δ᾽ ἀνετμὴ,
᾿Ηφαΐστοιο βίῃφι πολύφρονος" αὐτὰρ y Ἥρην,
Πολλὰ λισσόμενος, ἔπεα πτερόεντα προσηύδο"
Ἥρη, τίπτε σὸς υἱὸς ἐμὸν ῥόον ἔχραε κήδειν
Ἔξ ἄλλων; οὐ μέν. TOI ἐγὼ σόσον αἰτιός εἰ Ms
"Orco οἱ ἄλλοι πάντες, ὅσοι Τρώεσσιν ἀρωγοί.
"AAX τοι μὲν ἐγὼν ἀποπαύσομοαι, εἰ σὺ κελεύεις"
* Desine à certamine: Trojanos veró vel statim nobilis Achilles
* Urbe expellat: Quid mihi cum contentione et auxilio ?"
Dixit igne ardens: ebulliebent autem pulchra fluenta,
Ut veró lebes fervet intüs, dum urgetur igne multo,
Adipem liquefaciens saginati porci,
Undique eructans, subtüs nempé ligna sicca jacent :
Sic hujus pulchra fluenta igne ardebant, bulliebatque aqua ;
Nec poterat profluere, sed inhibebatur: infestabat enim vapor,
Vulcani per vim multiscii: At ifle Junonem,
Multis supplicans, verbis alatis allocutus est :
* Juno, cur tuus filius in meum fluentum furentér-incubuit, ut infestaret
* Prae caeteris? non sané tibi ego tantum in culpá sum,
*" Quantum caeteri omnes dz, quotquot "Trojanis auxiliatores.
** Sed certé quidem ego desistam, si tu jubes:
347
360
365
510
565
Ver. 562. Ως δὲ λέξης.
Magno veluti cum flamma sonore
Virgea suggeritur costis undantis aheni,
Exultantque zstu latices ; furit intus aquae
vis,
Fumidus atque alt spumis exuberat am-
nis :
Nec jam se capit unda; volat vapor ater
ad auras. 4En. VII, 462.
Quo de loco Macrobius : * Grzci versus a&-
* ni continent mentionem multo igne ebul-
* lientis: et totum ipsum locum hac verba
* ornant πάντοθεν ἀμξολάδην᾽ nam scaturi-
* gines ex omni parte emergentes sic ele-
e gantér expressit. In Latinis versibus tota
* rei pompa descripta est, sonus flamms ;
* et pro hoc, quod ille dixerat, σπάνσοθεν
* ἀμξολάδην, exsultant «stu latices, et am-
* nem fumidum exuberantem spumis atque
** intus furentem (unius enim verbi non re-
* periens similem dignitatem, compensavit
* quod deerat copiz varietate descriptionis,)
* adjecit post omnia; JVecjam se capit un-
* da: quo expressit quod semper usu evenit
* suppositi nimietate caloris." Lib. V. cap.
11.
Ver. 563. Κνίσσῃ μελδόμενος.] Οἱ μὲν διορ-
ἡμῶνσις. ἠξίουν μετὰ τοῦ Y γράφειν, * Κυίσσην
t μελδόμενος,᾿" ἀντὶ τοῦ, τήκων, ἀκούοντες" ἵνα
ἦ, σὴν κνίσσαν σήκων" σημαίνει γὰρ κυρίως TÀ
Bia Denm, v) τὰ μέλη ἔδειν. Porphyr. Quest. Ho-
meric. 10. Similitér exponit Scholiastes : ᾿Αντὶ
TOU, τὰ λίπη τήκων.
Ver. 566.
προχέειν,
Ver. 568. ττολλὰ λισσόμενος. Vox πολλὰ,
ultimam hic, etiam extra casuram, mihi vi-
detur eádem de causá consu/tó producere, ac
VOX μέγα, ln μέγα ἰάχουσα, et similibus.
Vide suprà ad δ΄, 456. | Barnesius ex con-
jecturá edidit, πολλὰ ὃ λισσόμενος. Quam
lectionem, * omninó sensu? Versuique apti-
* orem" contendit. Sed, ut opinor, minüs
recte,
Ver. 572. 384. ἀσποσαύσομαι,
Παυσάσθην.] Vide suprà ad γ΄, 141.
προρέειν.)] Cod. Harleian.
348 OMHPOY IAIAAOZ qv.
Παυέσθω δὲ καὶ οὗτος" ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ καὶ τόδ᾽ ὀμοῦμαι,
Μήποτ' ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν d IMS
Mzà' ὁπόταν Teoín μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται
Καιομένη, καίωσι δ᾽ ἀρήϊοι υἱες ᾿Αχαιῶν.
Αὐτὰρ ἐπεὶ τό y ἄκουσε Sed λευκώλενος Ἥρη,
Αὐτίκ ἀρ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν"
Ἥφαιστε, σχέο, φσέκνον ἀγακλέες" οὐ γὰρ ἔοικεν
᾿Αθάνατον Seo ὧδε βροτῶν ἕνεκω στυφελίζειν.
Ὃς ἔφαθ᾽- Ἥφαιστος δὲ χκατέσξεσε ϑεσπιδαὲς πῦρ᾽
"A "oppo δ᾽ ἄρα κῦμα κατέσσυτο καλὰ ῥέεθρα.
Αὐτὰρ ἐπεὶ Ἐάνθοιο δάμη μένος, οἱ p ἔπειτα
Παυσάσθην' Ἥρη γὰρ ἐρύκακε γωομυένη περ.
Ἔν δ᾽ ἄλλοισι ϑεοῖσιν € tels πέσε βεξριθυῖα,
᾿Αργαλέη; δίχα δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ ϑυμὸς daro Y
Σὺ δ᾽ ἔπεσον μεγάλῳ ὁμάδῳ, βράχε δ᾽ εὑρεῖα χθών
"Aui δὲ σάλπιγξεν μέγας οὐρανός" ἄϊε δὲ “Ζεὺς
* Desistat autem et hic: ego veró insupér et hoc juro,
*" Nunquàm à Trojanis me depulsurum- ope-allatáà malum diem ;
* Né quidem cum Troja exitiali igne tota cremabitur
* Inceusa, incenderint autem Mavortii filii Achivorum.""
Ut veró hoc audierat dea ulnas-candida Juno,
Confestim Vulcanum allocuta est suum dilectum filium :
* Vulcane, abstine, fili inclyte: haud enim par est
* Immortalem Deum ità mortalium gratiá torquere."
Sic dixit : Vulcanus autem extinxit immané-ardentem ignem :
Et reflua continuó unda dejecit se in pulchros rivos.
At postquàm Xanthi domita est vis, hi quidem posteà
Quieverunt: Juno enim coércuit irata licét,
Caeteris veró diis contentio incubuit gravis,
Importuna ; in diversa nempé iis in praecordiis animus ferebatur :
Concurrerunt autem ingenti tumultu, remugiit veró lata tellus ;
Circumque clangorem-reddidit magnum coelum ; audivit autem Jupiter
Ver. 576. Καιομένη, καίωσι δ᾽. Cod. It clamor ccelo :
Harleian. Δαιομένη, δαίωσι 9. Ut suprà /,
517.
clangor.
Ver. 878. Αὐτίκ᾽ ἄρ. Statim deinceps;
Lis.
XXXI.
975
380
385
515
380
585
ZEn. V, 451.
Tyrrhenusque tube mugire per zethera
“Ἐπ. VIII, 526.
At tuba terribilem sonitum procul ere ca-
Statim proindà
Ver. 3880. — συφιλίξιη “41. σευφελίξειν.
Ver. 582. ---- κατίσσυσο.) Al. κατίσχετο.
Ver. 885. — βεξριθυῖα.] Vide suprà ad β',
214.
Ver. 586. — δίχα δέ cQ» ἰνὶ φρισὶ ϑυμὸς
&nro. ] Διχῶς δὲ αὐτῶν ὡρμήθη ἡ Ψυχὴ, τουτίστι
διάφορον ἔσχον σὴν γνώμην. Schol.
Ver. 587. μεγάλῳ ὁμάδῳ, βράχε δ᾽
εὐρεῖα χθών. Vide suprà ad β΄, 210. et ad δ΄,
455.
ὁμάδῳ.} dil. πατάγῳ" Ut suprà
Ver. rac: "Aui δὲ σάλσιγξιν μέγας οὐρανός"
an δὲ Ζεὺ;.1
noro
Increpuit: sequitur clamor, coclumque re-
mugit. AEn. YX, 505.
It colo clamorque virüm, clangorque tu-
barum. ZEn. XI, 192.
Ubi in transcursu notandum, istud, * J£
* celo clamor," non esse, * Jt clamor ad
** celum ;" vel, * (Clamor tollitur ad cce-
* lum," uti minüs recté reddit Rucus; sed,
* Jt clamor per totum calum ;" vel, * To-
* tum celum clamore resonat." "Eyu para
φοραὶ σμικροσρίπειαν, ποιοῦσι μᾶλλον E] μί-
γέθος. οὐρανὸν γὰρ ὅλον ἠχοῦντα, οὐκ
ἐχρῆν προσεικάσαι ἠχούσῃ σάλπιγγι. Πλὴν εἰ
μή τις ἅμα ἀπολογοῖτο ὑπὲρ τοῦ Ὁμήρου λίγων,
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ dq.
ἭΜμμενος Οὐλύμπῳ, ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ
Γηθοσύνῃ, ὅθ᾽ ὁρᾶτο Sreobg ἐριδι ξυνιόντας.
390
ἜἜνθ᾽ oi ty οὐκ ἔτι | δηρὸν ἀφέστασαν' ἦρχε γὰρ "Aene
Ῥινοτόρος, καὶ πρῶτος ᾿Αδηναίῃ : ἐπόρουσε,
Χάλκεον € ἔγχος ἔχων καὶ ὀνείδειον φάτο poor
TízT αὖ, ὦ κυνόμυια, Sreouc ἔριδι ξυνελαύνεις
Θάρσος ἄητον ἔχουσα; μέγας δέ σε “)υμοὸς ἀνῆκεν"
Ἢ οὐ ppt, ὅτε Τυδείδην Διορυῆδε ἀνῆκας
Οὐτάμεναι ; αὐτῇ δὲ πανόψιον ἔγχος ἑλοῦσα,
᾿Ιθδὺς & ἐμεῦ σας; διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψας"
T2 σ᾽ αὖ νῦν ὀΐω ἀποτισέριεν, ὅσσω p. tops.
Ως εἰπὼν, οὔτησε κατ αἰγίδα συσσανόεσσαν,
400
Σμερδαλέην, ἢ ἥν οὐδὲ Διὸς δάμνησι κεραυνός"
Τῇ μιν "Aes οὔτησε puo Qovog ἔγχει μωκρῷ"
Sedens in Olympo; risitque ei suum cor
Laetitià, ut vidit deos certamine congredientes.
Tum ii non ampliüs ἀϊὰ seorsüm-stetere :
Clypeorum-perforator, et primus in Minervam irruit,
390
incepit enim Mars
Aeream hastam tenens; et probrosa dixit verba :
* Cur veró jam, ὃ impudentissima, deos ad certamen committis,
* Audacià immensá praedita? Magnus autem te animus extimulavit
$95
* Annon recordaris, quandó Tydidem Diomedem impulisti,
* Ut me percuteret? Ipsaque fulgidáà hastá sumptá,
“ Rectà-in me adegisti, corpusque pulchrum dilacerásti :
. * [deó te vicissim nunc puto luituram esse, quaecunque in me fecisti."
Sic fatus, feriit aegidem fimbriatam,
400
Horrendam, quam ne Jovis quidem domuerit fulmen ;
In μᾶς eam Mars percussit caede-inquinatus hastá longá :
ὡσαύτως ἤχησεν ὃ μέγας οὐρανὸς, ὡς ἂν ἠχήσειε
σαλπίζων ὅλος οὐρανός. Demetr. Phaler. $ 84.
Longinus autem Ὕπερφυᾶ, inquit, καὶ τὰ ἐπὶ
τῆς Stony ins φαντάσματα"
C ᾿Αμφὶ y ἰσάλσιγξεν μέγας οὐρανὸς οὔλυμ-
“σός rt."
Ubi notandum pro vulgato, Zi: δὲ Ζεὺς, le-
gisse hic Longinum, aut memoriter citásse
οὐλυμπός σε. Caterüm hzc de tonitru acci-
pit Popius ; minüs recté. Quod autem de
hoc loco ait Terrassonus, id veró plané est
ineptum: * Pour moi, je dis, que le ciel
«e 'ayant ni ne pouvant avoir une bouche,
* et n'etant point dans l'ordre des animaux
“ qui sont doüez de la parole ou de la voix ;
*" nótre regle condamne ce merveilleux,
* comme n'étant point analogique à à ce qui se
* passe dans la nature," Jissert. sur U Iliade,
Part IV. cap. 1.
Ibid. ἄϊε δὲ Ζεὺς “μενος Οὐλύμσῳ,
At non haec siüllis' hominum sator atque
Deorum
Observans oculis, summo sedet altus Olym-
po. “Ἐπ. XI, 725.
Ver. 591. —— &Qéeraczy.] Vide suprà ad
u^, 55.
Ver.394. τίπε᾽ αὖ ὖ. Al. TízT abc.
Ibid. κυνόμυια.) Impudens et molesta.
Ver. 596. *H οὐ μέμνῃ.] Pronuntiabatur
ἦν μέμνῃ. — Vide suprà ad /, 188. et ad í,
549.
Ver. 597. Οὐτάμεναι.)] Vide suprà ad ver.
68.
Ibid. —— πανόψιον.)] Ἔν σῇ πάντων ὄψει
δρώμενον. Schol. ᾿Αντίμαχος δὲ, ὑπονόσφιον γρά-
Qu. Eustath.
Ver. 599. —— ἀποτισέμεν. Vide suprà ad
΄, 508.
Ver. 400 et 402. —— οὔτησε. Vide suprà
ad δ΄, 469.
Ver. 400. αἰγίδα. Eustathius videtur
legisse ἀσαίδα.
Ibid. ϑυσσανόεσσα».ἢ Recté cum du-
plici e, — Vide suprà ad γ΄, 593.
350 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Φ'΄. Lis. XXI.
'H! ἀναχασσαμένη λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ,
Κείμενον ἔ ἐν πεδίῳ, μέλανα, τρηχύν T£, μέγαν 75
Τόν ῥ᾽ ἄνδρες πρότεροι ϑέσαν & ᾿Ἐρυβιένοι οὖρον ἀρούρης"
Τῷ βάλε Μοῦρον᾽ Aena zT αὐχένα, λῦσε δὲ γυῖα:
ΤΉΝ δ᾽ ἐπέσχε πέλεθραω πεσὼν, ἐκόνισσε δὲ χαίτας"
Τεύχεά T ἀμφαράθξησε' γέλασσε δὲ Παλλὰς ᾿Αθήνη,
Καί οἱ ἐπευχομένη, ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
Νηπύτ᾽ ᾽ οὐδὲ γύ πώ περ ἐπεφράσω, ὅσσον ἀρείων
Εὔχομν ἐγὼν ἔμεναι; ὅτι μοι μένος ἀντιφερίζεις ;
Οὕτω κεν τῆς μητρὸς ἐρωνύας ἐξαποτίνοις,
Ἤ τοι χωομένη. κακὰ μήδεται, οὕνεκ᾽ ᾿Αχαιοὺς
Κάλλιπες, αὐτὰρ Τρωσὶν ὑπερφιάλοισιν ἀμύνεις.
Ως ἄρα φωνήσασα, πάλιν τρἄᾶπεν ὄσσε φαεινώ"
Τὸν δ᾽ ἄγε χειρὸς ἑλοῦσα Διὸς “υγάτηρ ᾿Αφροδίτη,
Πυκνὰ μάλα στενάχοντα" μόγις δ᾽ ἐ ἐσαγείρωτο Syopuov.
405
410
415
Illa veró retró-cedens saxum prehendit manu robustàá,
Jacens in campo, nigrum, asperumque, magnumque,
Quod homines prisci posuerant, ut-esset terminus arvi ;
Hoc percussit impetuosum Martem ad cervicem, solvitque membra:
Septem autem 7s occupavit jugera stratus, foedavitque pulvere crines ;
Armaque circüm-sonitum-dedere: Risit veró Pallas Minerva,
Et super eum glorians verbis alatis allocuta est :
** Stulte, né adhuc quidem sensisti, quantó fortior
* Glorior | ΘΡῸ esse, quód mihi vires opponis ?
* Sic sané tuae matris furias luas,
* Quae tibi irata mala machinatur; quód Achivos
Deseruisti, ac Trojanis foedifragis auxiliari."
Sic quidem locuta, avertit oculos lucidos :
Hunc veró abduxit manu prehensum Jovis filia Venus,
Crebró admodüm suspirantem : aegré autem s collegit animum.
410
«
415
Ver. 405. λίθον εἵλετο χειρὶ.
Saxum antiquum, ingens, campo quod forté
jacebat
Limes agro positus,litem ut discerneretarvis.
Vix illud lecti bis sex cervice subirent,
Qualia nunc hominum producit corpora
tellus.
Ille manu raptum trepidà torquebat in hos-
tem
Altior insurgens. AEn. XI, 897.
Quo in loco Virgilium Homero superiorem ex-
istimat Scaliger: ** Plus (inquit) ad rem
* facit antiquum, quàm mgrum, declarat
* enim magnitudinem; et verosimilius est,
** non esse asperum, si pro termino positum
* fuerat." Ipse tamen pauló post: ** E-
* tiam illud (inquit) notare possumus, Saa-
" wm antiquum apté designare verba illa ;
** ἄνδρες πρότεροι. — Podtic, lib. V. cap. 9,
dii 404.
58.
σρηχύν] Vide suprà ad β΄,
"er. 405. τόν ῥ᾽. Quid scilicót
Id. et ver. 465. ἀρούρης.} Vide suprà
ad £', 142.
Ver. 408, —— ἀμφαράθδησε. Vide suprà ad
δ΄, 455.
Ver. 410. —— imsQeáew.] Vide suprà ad
&, 140.
Ver. 411. ἀντιφερίζεις,) dl. ἰσοφαρί-
Ces. j !
Ver. 412. ἐξασποσίνοις.) Vide suprà ad
β΄, 43.
Ver. 414. &jpbyus.] Cod. Harleian.
ἀρήγεις.
Ver. 415. ——— σράσεν.] Cod. Harleian.
᾿φρέπεν. - T
Ver. 416. Διὸς Swy&rng ᾿Αφροδίφη.
.4 Cod. Harleian. φιλομμειδὴς ᾿Αφροδίπην
Lis. XXI. OMHPOY IAIAAOZ Φ..
Τὴν δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησε Se. λευκώλενος ' Hen,
Αὐτίκ᾽ ᾿Αθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
“Ὦ πόποι, αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, ἀτρυτώνη,
Καὶ δ᾽ αὖθ᾽ ἡ κυνόμυιω ἄγει βροτολοιγὸν "Αρηα
Δηΐου ἐκ πολέμοιο κατὰ “«λόνον' ἀλλὰ μέτελθε.
Ὡς φάτ ᾿Αθηναίη, δὲ μετέσαυτο, χαῖρε, δὲ ϑυμῶ"
Καί ῥ᾽ ἐσιεισαμένη, πρὸς στήθεα χειρὶ παχείῃ:
Ἤλασε, τῆς δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ.
To μὲν ἄρ᾽ ἄμφω: κεῖντο ποτὶ χθονὶ πουλυθοτείρη"
Ἡ ze ἐπευχιομένη ἔπεα πτερόεντ ἀγόρευε:
Τοιοῦτοι νῦν πάντες, ὅσοι Τρώεσσιν ἀγωγοὶ;
Ee», óc ᾿Αργείοισι μιαυχιοίοτο σωρηκτῆσιν,
* Q6 τε Supra sot καὶ τλήμονες, ὡς ᾿Αφροδίτη
Ἦλθεν ' Ἄρει ἐπίκουρος, ἐμῷ μένει ἀντιόωσα"
Τῷ κεν δὴ πάλαι pues ἐπαυσάμεθα πτολέρνοιο,
ioo Ὁ ἐκπέρσαντες ἐὐκτίμενον πτολίεθρον.
Ως φάτο" μείδησεν δὲ eO, λευκώλενος Ἥρη.
Hanc veró ut advertit dea ulnas-candida Juno,
Statim Minervam verbis alatis allocuta est :
** Proh mirum, Aegiochi Jovis filia indomita,
** En rursüs illa impudentissima abducit hominum-perniciem Martem
* Ardenti é proelio per tumultum : at insequere.'
Sic dixit: Minerva autem concito-gradu-persequebatur, gaudebatque animo ;
Et impetu in eam facto, ad pectora manu robustá
Percussit: ejus autem ibidem soluta sunt genua et charum cor,
Illi itaque ambo jacebant in terrà almà :
Illa veró super eos glorians verba alata dixit :
** "Tales nunc omnes, quotquot Trojanis auxiliatores
“ Sint, quandó cum Argivis pugnant armatis,
* Et aequé audaces et tolerantes, ac Venus
* Venit Marti auxiliatrix, meo robori occurrens :
* 'Tum prorsüs jam olim nos destitissemus pugná,
* [lii eversà bené-aedificatà urbe."
Sic dixit: Subrisit autem dea ulnas-candida Juno.
351
420
450
Ver. 418. 454. et 512.
λευκώλενος | τής quam vocem (uti ipse annotat) usurpat
Ἥρη. Vide suprà ad ὦ, 572. et ad 2, 92. Poéta suprà μ΄, 517. 6, 689. 739. itemque
Fer. 420.
αἰγιόχοιο Διὸς. Vide suprà | ver. 277. hujus libri. “41, Saeezxrov: scilicet
ad ὦ, 202. eX ϑωρηκτός᾽ quas vox alibi apud Homerum
Ibid. — ἀπρυτώνη. Vide suprà ad β΄, 157. | non reperitur.
Ver. 421. κυνόμυια. Vide suprà ad Ver. 431.
" Agti ἐπίκουρος. Cod. Zar-
ὅσω δὴ
ver. 594. leian. "Agzi i ἐπίκουρος. Que si vera sit lectio,
Ver. 424. 459. ἐσιεισαμένη, — ἐπαυσά- | pronuntiandum erit, "Agz' ἐπίκουρος.
μεθα. Vide suprà ad ν΄, 90. et ad γ', 141. Ver. 452. 442. 450, κεν δὴ
γεν. 425.
Ver. 426.
“«οτὶ.) 4l. ἐπί. ad β΄, 158.
λύτο. Vide suprà ad ver.114. | — 'AA2' ὅτε δὴ. Vide suprà ad ξ΄, 453. 504. et.
Ver. 429. --- ϑωρηκτῇσιν.) Itaex uno MS. Ver..454. *Qs φάτο. Deest hic versus in
edidit Barnesius. Ut sit videlicét ex Szz»x- | Codice Harleiano.
352 OMHPOY IAIAAOZ Φ΄.
Αὐτὰρ ᾿Απόλλωνα προσέφη κρείων ᾿Ενοσίχθων'
Φοῖξε, τίη δὴ vai ᾿δίεσταμεν; οὐδὲ ἔοικεν,
᾿Αρξάντων ὃ ἑσέρων" τὸ μὲν αἴσχιον, Gd ἀμαχητὶ
Ἴομεν Οὔλυμπόνδε, Διὸς προτὶ χαλκοβατὲς δῶ,
"Agyt σὺ γὰρ γενεῆφι γεώτερος" οὐ γὰρ ἔμοιγε
Καλὸν, ἐπεὶ πρότερος γενόμιην, καὶ πλείονω οἵδα;
Nzzori, ὡς ἄγοον κραδίην & ἔχες" οὐδέ νυ τῶν περ
Μέρμνηαι, ὅσα δὴ πάθομεν κακὼ Ἴλιον ἀμφὶ,
Μοῦνοι và “γεῶν, or. ἀγήνορι Λαομέδοντι
Πὰρ Διὸς ἐλθόντες ϑητεύσαμοεν εἰς ἐνιαυτὸν,
Μισθῷ ἐπὶ ῥητῷ, ὁ δὲ σημαίνων ἐπέτελλεν ;
Ἤτοι ἐγὼ Τρώεσσι πόλιν καὶ τεῖχος ἔδειμια
Εὐρύ τε καὶ μάλα καλὸν, ἵν᾽ ἀῤῥήκτος “σόλις εἴη’
Φοῖξε, σὺ δ᾽ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς βουκολέεσκες.
Ἴδης ἐν κνημνοῖσι πολυπτύχου ὑλήεσσης.
At Apollinem allocutus est rex "Terrae-quassator :
* Phoebe, cur jam nos seorsüm-stamus ἡ Neque enim par est,
* Cüm coeperint alii: Hoc quidem turpe, si sine-pugnà
* Redierimus in Olympum, Jovis ad aere-fundatam domum.
* Incipe; tu enim natu junior: Non enim mihi quidem
* Honestum, quippe qui prior natus sum, et plura cognovi.
* Stulte, cüm ita mente-cassum cor habes: neque prorsüs eorum saltem
* Recordaris, quot jam passi sumus mala 1Ilium circa,
* Soli nos deorum, cüm superbo Laomedonti
" A Jove profecti operam-locavimus in annum,
* Mercede condictá ; is autem praecipiens mandata dabat ?
* Ego quidem Trojanis urbem et muros aedificavi
* Latosque et admodüm pulchros, ut inexpugnabilis urbs esset :
*^ Phoebe, tu veró flexipedes camuros boves pascebas
* Idae in saltibus multas-convalles-habentis sylvosae.
433
440
Lrs. XXI.
435
440
445
* yum Pastor canitur.
* Neptuno dicente:
Ver. 458 et 505.
χαλκοξασὶς Da.)
Vide suprà ad ὦ, 496.
Ut apud Homerum
Ver. 439. γενεῆφι.] Videsuprà ad y,| — * «baies, σὺ δ᾽ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς βουκολεεσ-
588. ἀξ ρον Macrob. Lib. I. cap. 17.
Ver. 440 et 447. Καλὸν. Vide suprà ad β', Ibid. ἕλικας βοῦς. 1 Ἕλικας δὲ σὰς βοῦς
40. φησιν ἐπιθετικῶς, "roi ἀπὸ τῆς κινήσεως σῶν σο-
Ver. 445. ivi ῥητῷ. Quà ratione, δῶν, καθ᾽ δ᾽ εἰλίποδες λέγονται" ἢ ποὺς ἑλικοειδῇ
im), hic ultimam producat ; item, εἰλίποδας,
ver. 448. et i bi, ver. 4155 vide suprà ad 4, 51.
Al. ἐσί δ᾽ ῥητῷ.
Ver. 446. "Hero ἐγὼ Τρώεσσι πόλιν καὶ τεῖχος
ἔδειμα.
Structa meis manibus ῬΘΥ] τε mcenia Tro-
je AEn. V, 811.
Toid.. σόλιν καὶ τεῖχος. Cod. Harleian.
στόλιν περὶ τεῖχος.
Ver. 448. Φοῖξε, σὺ δ᾽ εἰλίποδας. “850]
** pascit omnia, qua terra progenerat: Un-
* de non unius generis, sed omnium peco-
τὰ κίρασα ἔχοντας, 9 ἐστιν ἐσικαμῆ. Schol.
At si vera esset prior interpretatio, tum prz-
cedens εἰλίποδας omninó esset supervacaneum.
Vide suprà ad /, 462.
Ibid. ΜΕΤ 7 ,Pascere solebas.
Vide suprà ad ver. 51. et ad ν', 84.
Ver. 449. κνημοῖσι.] Ταῖς προδάσεσι φῶν
ὀρῶν. Schol.
Ibid. —— πολυσαύχου.Ἷ Ἰπολλὰς ἰξοχὰς καὶ
ἀσποκλίσεις ἔχοντος. Schol.
Jbid. ὑληίσσης.} Aemorose. En. ITI,
270. "Vide suprà ad y', 151.
Li. XXL ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΑΔΟΣ 4.
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ μυισθοῖο τέλος πολυγηθέες ἽὭραι
᾿Εξέφερον, τότε voi βιήσατο μισθὸν ἅπαντα
Λαομέδων ἔχπαγλος, ἀπειλήσας δ᾽ ἀπέπεμπε.
Σοὶ μὲν oy ἠπείλησε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθε
“Δήσειν, καὶ περάσαν νήσων ἐπὶ τηλεδαπάων:
Στεῦτο δ᾽ y ἀμφοτέρων ἀποκοψέμοεν οὔατα χαλκῶ.
m /, “-Ὁ
Na; δέ τ᾽ ἄψοῤῥοι κίορνεν, κεκοτηότι Supud,
^ N e N 5, , /,
Μ,σθοῦ χωόμενοι» σὸν UTOUTOUG οὐκ ἐτελεσσε.
Τοῦ δὴ νῦν λαοῖσι φέρεις χάριν; οὐδὲ μνεθ᾿ ἡμέων
Πειρᾷ; ὡς κεν Τρώες ὑπερφίαλοι ἀπόλωνται
M ,
Πρόχνυ κακῶς, σὺν παισὶ καὶ αἰδοίης ἀλόχοισι;
τὰ 7 7 7
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἀναξ ἑκάεργος ᾿Απόλλων':
e
, , , 3 D ^ P4
E»vociyou , οὐκ ὧν pus σαόφρονω μυυθήσαιο
, ^
Ἔρωμεναι, εἰ δὴ σοί γε» βροτῶν ἕνεκω, πτολεμίζω,
Δειλῶν, οἱ Φύλλοισιν ἐοικότες» ἄλλοτε μέν τε
e
"Δ 7 , , N P4
Ζαφλεγέεες τελεθουσιν; ὡρουρῆς κῶρπον ἔδοντες,
* Sed οὗτη jam mercedis terminum gratissimae Horae
* Attulerunt, tunc nos vi-fraudavit mercede totà
* Laomedon violentus, minatusque dimisit.
* Tibi quidem is minabatur pedes et manus desuper se
* Ligaturum, et venditurum insulas in longinquas ;
* Aflirmabatque idem utriusque se abscissurum aures aere.
** Nos veró continuó revertebamur, irato animo,
Ob mercedem indignantes, quam pollicitus non persolvit.
Propter hoc jam nunc populis gratificaris? Neque nobiscum
Tentas, ut Trojani foedifragi pereant
* Funditüs malé, cum filiis et pudicis uxoribus ?"
Illum veró vicissim allocutus est rex longà-jaculans Apollo:
* Neptune, haudquaquàm me prudentem dixeris
* Esse, si jam tecum, mortalium gratiá, dimicem,
* Miserorum, qui foliis similes, interdum quidem
* Admodüm-vegeti sunt, terrae fructu vescentes,
Ver. 450. — σολυγηθέες Ω ραι.Ἴ Ἰπολλὴν χα- Ver. 463.
455
460
450
455
460
βροτῶν ἕνεκα, παολεμίζω.
pw σοῖς ἀνθρώποις τῇ αὐτῶν ἐπελεύσει ἐμποιοῦσαι. | Plutarchus, de Consolat. ad Apollonium, locum
Schol. Caterüm alii, notante Eustathzo, hic | hunc hoc modo citat :
scribunt πολυγηθέος" ut ad μισθοῖο referatur.
Ver. 455. Σοὶ. Cod. Harleian. Σ ὅν.
βροτῶν δ᾽ ἕνεκα πσολεμίζειν
Δειλῶν, οἵ φύλλοισιν ἐοικότες, ἄλλοτε μένχοι
Ver. 455. —— ἀποκοψέμεν.] Nonnulli, no- Ζαφλεγέες τελέθουσιν, ἀρούρης καρπὸν ἔδοντες,
tante Eustathio, quibuscum facit et Scholiastes, | ἴΑλλοτσε δὲ φθινύθουσιν ἀκήριοι, οὐδὲ τις ἀλκή.
hie legunt ἀπολεψέμεν. Ut suprà 4, 256. Ibid. —— «roXiuítu.] 4d. “ππολεμίξω.
περὶ γάρ ῥά & χαλκὸς ἔλεψε.
«41. ἀποκόψειν. φελέθουσιν
Ver. 459. IlueZ.] Cod. Harleian. ττειρᾷς. | Vide suprà ad Z', 146.
Ver. 464. . —— φύλλοισιν ἐοικότες, ---- ἄλλοσε
ἼΛλλοτε δ᾽ αὖ φθινύθουσιν.
Ver. 461---472----478.---ἰ κάεργος---- Ἑκάεργε; Ver. 465. Ζαφλεγέες. Μεγάλως ἔνθερμοι,
—— ἰχάεργος.) "Vide suprà ad 4, 45 et 58, ἐνεργεῖς. Schol.
"Tox. II.
Z
354 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Φ'
ἼΑλλοτε δ᾽ αὖ φθινύθουσιν ἀκήριοι ἀλλὰ τάχιστα
Παυσώμεσθα μάχης" οἱ δ᾽, αὐτοὶ δηριαιάσθων.
Ως ἄρω φωνήσας πάλιν ἐτράπετ'" αἴδετο γάρ pa
Πατροκασιγνήτοιο μιγήμενωι ἐν παλάμησι.
Τὸν δὲ κασιγνήτη pA νείκεσε, πότνιου ed
"Aerspus ἀγροτέρη, καὶ ὀνείδειον φάτο toov
Φεύγεις δὴ, Ἑκάεργε: ; Ποσειδάωνι δὲ γέκην
Πᾶσαν ἐπέτρεψας; μέλεον δέ οἱ εὖχος ἔδωκας; ;
Νηπσύτις, τί νυ τόξον & Ἔχεις ἀνεμιώλιον αὕτως ; E
Μή σευ νῦν ἔτι πατρὸς en μεγάροισιν ἀκούσω
Εὐχιομένου, ὡς τὸ πρὶν ἐν ἀθανάτοισι ἢ) εοῖσιν,
"Avra, Ποσειδάωνος ἐναντίξιον πολεμίζειν.
i ! /
Ὡς φάτο' τὴν δ᾽ οὔτι προσέφη ἑκάεργος ᾿Απόλλαων'
᾿Αλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη ποράκοιτις,
,
Νείχεσεν ᾿Ιοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι"
Lnd ^N S Lad , / , N ΕἸ £3... ^
Πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας, κύον ἀδδεὲς, ἀντί ἐῤνεῖο
X /, Ü d X / 3 N / " , , Ü
τήσασθαι ; χωλεπή τοι ἐγὼ μένος ἀντιφέρεσθαι,
7 , , 7 N
Τοξοφόρῳ περ ἐούση᾽ ἐπεί σε λέοντω γυναιξὶ
*
* Interdum veró contrà pereunt exanimes: Sed citissimà
* Desistamus à pugná ; ; illi veró, ipsi proelientur."*
Sic utique locutus retró se vertit; verebatur enim
Cum patruo conserere manus.
Hunc autem soror vehementér objurgavit, domina ferarum
Diana agrestis, et probrosa dixit verba :
* Fugis jam, Longé-jaculans ? Neptunoque victoriam.
** "lotam concessisti? impuneque ei gloriam dedisti ?
** Stulte, cur omninó arcum gestas inutilem frustrà ?
* Non te nunc ampliüs patris in aedibus audiam
* Gloriantem, sicut anteà inter immortales deos,
* Contra Neptunum adversis-viribus te pugnaturum."
Sic dixit: Eam veró neutiquàm allocutus est longé-jaculans Apollo:
Sed irata Jovis veneranda uxor,
Increpuit Sagittis-gaudentem contumeliosis verbis :
* Quomodo veró tu nunc sustines, canis audax, contra me
** Stare? Diflicilis tibi ego, cui vires opponas,
* Sagittifera licét sis: te nempé leonem inter mulieres
118. XXI.
470
475
480
475
480
Ver. 466. —— φθινύθουσιν, ἢ De hujus vocis
prosodià, vide suprà ad β΄, 45.
Ver. 467. Παυσώμεσθαι. ἢ Al. τταυώμεσθα.
Ver. 468. πάλιν ἐσράώπετ.] Retró se
convertit. Vide suprà ad ver. 241. et ad
π΄, 594.
Ver. 473. —— μέλεον. Vide suprà ad σ΄,
9356.
Ver. 474. Νησύτιε.) Darnesius ex conjec-
turà edidit Νησύτιος. .* Et ssepe alias," in-
quit, * Nomznativus pro Focativo ponitur,"
Quod ferri non potest. Vide suprà ad ὦ,
175. Pratereà mutato hic nihil opus. Vide
ad Z, 51.
Ver. 4'16. 500. et 513. ἀθανάτοισι. Si-
militérque infrà ver. 504. Suyasiqa* et ver.
561. ἀπονεοίμην. ^ Vide suprà ad 4, 598.
Ver. 480. Νείκεσεν.] Deest hic versus in
Codice Harleiano.
Ibid, — ὀνειδείοις. Vide suprà ad α΄, 628.
"er. A81. — μέμενας.} Vide suprà ad y,
481 et 736.
Ver. 489. Στήσασθαι. «Αἱ. "Στήσεσθαι.
Ibid. — ἀντιφέρεσθαι.} Αἱ. ἀντιφερίζειν.
Lis. XXL
OMHPOY IAIAAOX o'
$55
^ e , 74 /
Ζεὺς ϑῆκεν, καὶ ἔδωκε κασακτά εν ἥν x ἐθέλῃσθα.
ς «M1
"*Hroi βέλτερόν ἐ ἐστι XOT οὔρεα Spes i ἐναίρεινν
᾿Αγροτέρας T ἐλάφους, ἢ πρείσσοσιν ip μάχεσθαι.
ἘΠ δ᾽ ἐθέλεις πολέμοιο, δαήμεναι" ὀφρ᾽ εὖ εἰδῆς,
“Ὅσσον Φερτέρη εἰμ» ὅτι Rx pens ἀντιφερέξεις.
SH ῥῶ» καὶ ἀμφοτέρας ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔμυαρπτε
Σκαιῇ» δεξιτερῇ δ᾽ ἄρ
4
ἀπ᾽ ὦμων ciyUTO τόξα"
Αὐτοῖσιν δ᾽ de ἔθεινε παρ᾽ οὔατα μειδιόωσα
᾿Εντροπαλιζομένην᾽ τωγέες δ᾽ ἔκπιπτον ὀΐστοῖ"
Δακρυόεσσα. δ᾽ ἔπειτα Se φύγεν, ὥστε mE,
"H pe s UT ἴξηκος κοίλην εἰσέπτατο πέτρην,
Χηραρόν" οὐδ᾽ ἄρω τῇ yt ἀλώμεναι αἰσιμον PET
495
"Oc 7 δακρυύεσσα φύγεν, λίπε δ᾽ αὐτόθ, τόξα.
Agra δὲ προσίειπε διάκτορος ᾿Αργειφόντης"
Λητοῖ, ἐγὼ δέ τοι οὔτι μωχήσοριαι' ἀργαλέον δὲ
Πληκτίζεσθ' ἀλόχοισι Διὸς νεφεληγερέταο"
᾿Αλλὰ μάλα πρόφρασσω μετ᾽ ἀθανάτοισι δ) εοῖσιν
** Jupiter constituit, et dedit interficere quamcunque velis.
** Certé satius est per montes feras interficere,
485
* Agrestesque cervas, quàm cum potentioribus vi pugnare.
** Sed si vis pugnae periculum-facere, fac; ut bené scias,
** Quanto fortior sim, quandoquidem mihi vires opponas."
Dixit, et ambas ad carpum manus prehendit
Sinistrá; dextrá autem ab: humeris detraxit pharetram :
490
Ypsáque verberabat eam ad aures subridens
Huc illuc se versantem ; veloces autem excidebant sagittae :
Lachrymabunda veró deindé dea fugit, veluti columba,
Quae nempé metu accipitris cavam volat in petram,
In latebram ; (neque enim illi capi fatale erat :)
495
Sic illa lacrymabunda fugit, reliquitque illic pharetram.
Latonam autem allocutus est internuncius Argicída :
* Latona, ego veró tecum haudquaquàm pugnabo; arduum enim
br Confligere cum uxoribus Jovis nubes-cogentis :
** Sed promptissima inter immortales deos
500
Ver. 484.— ἥν κ᾽ ἐθέλῃσθα. Cod. Harleian.
ἣν x ἐδέλησθα.
Ver. 487. E; ' ἐθέλεις πολέμοιο δαήμεναι---. ]
Στικτέον εἰς σὸ δαήμεναι" ἔστι γὰρ ἀνεὶ σοῦ
δάηθι. Schol. MSS. apud Zarnesium. Ele-
gantiüs tamen, ut opinor, reticeri hic intel-
ligitur sententi:& Apodosis: Ἵνα λέγῃ ἡ Ἥρα,
ὡς εἴπερ ἐθέλεις γνῶναι, ἰδοὺ qa xs. -Eustath.
Vide suprà ad Z, 155. 137. et 540.
Fer. 490—502. CAYUTO συναΐνυτο.}
Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 491. — ἔθεινε. Vide suprà ad ν' ν᾿, 84.
Ver. 492. ᾿Ἐντροπαλιζομένην.) ΑἹ. "Evrgo-
παλιζομένη.
Ver. 495. ὥστε πέλεια, Ἥ ῥά 5) ὑπ᾽
ἴρηκος.
Quam facilé accipiter saxo sacer ales ab
alto
Consequitur pennis sublimem in nube co-
lumbam.
ZEn. XI, 721.
Ver. 494. "Hj ῥά 5 "] Quee scilicet :
Ibid.—— ja" ἴρηκος.) . Vide suprà ad c,
613.
Ver. 497. Λητῶ. Ita Barnesius. 4l.
Λησώ.
Ver. 498. μαχήσομαι.] Cod. Harleian.
μαχέσσομαι.
Z2
356
OMHPOY IAIAAOZ Φ΄.
Lis. XXI.
Εὔχεσθαι € ἐμὲ νικῆσαι κρατερῆφι βίηφιν.
"Oc x
ἐφη: Λητὼ δὲ συναΐνυτο καμπύλα τόξα,
ILezreór ἄλλυδις ἄλλα μετὰ στροφάλιγγι πονίης"
'H μὲν τόξα λαξοῦσα πάλιν κίε “υγατέρος 5 ἧς"
Jy»
Ἡ δ᾽ ἀἁ
Ολυμπον i ἵκανε, Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ"
505
Δακρυόεσσαι δὲ πατρὸς ἐφέζετο γούνασι oben,
Appi δ᾽ ὁ ἀφ ἀμβρόσιος f ἑανὸς τρέμε" τὴν δὲ προτὶ οἱ
Εἷλε πατὴρ Κρονίδης, καὶ ἀνήρετο, b γελάσσας"
Τίς νύ σε τοιάδ᾽ ἔρεξε, φίλον τέκος, οὐρανιώνων
Μαψ' δίως, ὡσεί Ti καπὸν ῥέζουσαν € ἐνωπῇ ;
510
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἐὐστέφαινος Κελαδεινή"
Zz p ἄλογος στυφέλιξε, πάτερ, λευκώλενος Ἥρη,
Ἔξ ἧς ἀθανάτοισιν € Ἔρις καὶ νεῖκος ἐφῆπται.
Ἃς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον.
Αὐτὰρ ᾿Απόλλων Φοῖξος ἐδύσετο Ἴλιον ἱρήν'
515
Μέμξλετο γαρ οἱ τεῖχος εὐδμήτοιο πόληος,
“ Gloriator te me vicisse asperá vi.
Sic utique dixit :
Latona veró collegit incurvos arcus et sagittas, :
Quae ceciderant alió aliae in vertigine pulveris :
Haec quidem sagittandi-instrumentis sumptis secuta est filiam suam:
Tlla veró ad Olympum pervenerat, Jovis ad aere-fundatam domum ;
Lacrymabunda autem patris insedit genibus filia,
hanc veró ad se
Circumque divinum peplum tremebat :
505
Recepit pater Saturnius, et interrogavit, suavitér ridens:
* Quisnam tibi talia fecit, chara filia, coelestium
** 'emeré, ac si quid flagitii patrásses palàm ?"*
510
^ ἊΝ - ^ *
Illum veró vicissim allocuta est pulchré-coronata Tumultuum-venaticorum-amans :
** 'Tua me conjux malé-excepit, pater, ulnas-candida Juno,
* A quá immortalibus contentio et lis impendet.
Sic hi quidem talia inter se loquebantur.
At Apollo Phoebus subiit Ilium sacram ;
515
Curae-erant enim ei murus bené-aedificatae urbis,
Ver. 501. — κρατερῆφι βίχφιν Vide suprà
ad ν΄, 588.
Ver. 508. Ylemres0v.] Vox hac singularis
est; nec, ut opinor, ullà ex analogià defendi
potest. "Vide suprà ad ὦ, 265. ad β΄, 818.
et ad /, 46. Codex Harleianus habet Ilez-
σεῶσ᾽" quam et veram esse crediderim lectio-
nem, propter similia σεθνεῶτ᾽, μεμαῶτ᾽, &C.
Pronuntiabatur autem IIezzoc.
Ver. 504. Swysries ἧς.) Quà ra-
tione, Swyzríos, hic ultimam producat; i-
tem 446oózig et προτὶ, ver. 507. et γάρ,
ver. 516. et δὲ, ver. 519. vide suprà ad ὦ,
δὶ:
Ver.
507. —— ἢ Ut fit —
Ibid. ἑανὸς.] Vide suprà ad σ΄, 552. et
ad γ΄, 585.
Ver. 508. ἀνήρετο. Ml. ἀνείρετο. Ατ-
que ita legit Codex Harleianus.
Ver. 509. — τοιάδ᾽, Vide suprà ad 4$, 557.
Ver. 510. Μαψιδίως. Deest hic versus in
codice Harleiano.
Ver. 511. — Κελαδεινή.) Ylagk σὸν γενόμε-
νον ty vois Κυνηγετικοῖς κέλαδον, ἤγουν mer
Schol. MSS. apud Barnesium.
Ver. 513. iQum-rau] dL. ἰφῆσπτο. αὐ
trumque hoc quidem in loco ferri possit. .4/.
Qna cai.
Ver. 515. —— ἐδύσετο.) Vide suprà ad β'
$5. et ad £, 109.
Lis. XXI. OMHPOY IAIAAOSZ 4*.
M; Δαναοὶ πέρσειαιν ὑπὲρ μόρον ἤματι κείνῳ"
Οἱ δ᾽ ἄλλοι πρὸς "Ὄλυμπον i ἴσαν ϑεοὶ αἰὲν ἐόντες»
Οἱ μὲν, χωόμενοι» οἱ δὲ, μέγα κυδιόωντες"
Kaà δ᾽ ἷζον παρὰ πατρὶ κελαινεφεῖ" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
jp ὁμῶς αὐτούς 7 ὄλεκεν καὶ μώνυχας ἵππους.
Ὡς δ᾽ ὅτε καπνὸς ἰὼν εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἱκῶνει
ἤΑστεος αἰθομιένοιο, S εῶν δέ & μῆνις ἀνῆκε"
Πᾶσι δ᾽ ἔθηκε πόνον, πολλοῖσι δὲ κήδε ἐφῆκεν"
"Oc ᾿Αχιλεὺς Τρώεσσι πόνον καὶ κήδε ἔθηκεν.
Εἱστήκει δ᾽ ὁ γέρων Πρίαμος Sreíov & ἐπὶ πύργου,
"Ec δ᾽ ἐνόησ᾽ ᾿Αχιλῆα πελώριον" αὐτὰρ 0T αὐτοῦ
Τρῶες ἄφαρ κλονέοντο πεφυζότες, οὐδὲ τις ἀλκὴ
Γίνεθ᾽- ὁ δ᾽ οἰμώξας ἀπὸ πύργου βαῖνε χαωρμᾶςε,
᾿Οτρυνέων παρὰ τεῖχος ἀγακλειτοὺς πυλαωρούς"
Πεσταμένας ἐν χερσὶ πύλας ἔχετ᾽, εἰσόκε λαοὶ
"Ἑλθωσι προτὶ ἄστυ πεφυζότες" ἦ γὰρ ᾿Αχιλλεὺς
᾿Εγγὺς 00s κλονέων" νῦν οἴω λοίγι᾽ ἔσεσθαι.
Αὐτὰρ ἐπεί x ἐς τεῖχος ἀναπνεύσωσιν ἀλέντες,
Αὖτις ἐπὶ ἂψ ϑέμεναι σανίδας πυκινῶς ἀραρυίας"
Ne Danai everterent praeter fatum die illo :
At caeteri ad Olympum rediére dii sempiterni,
Alii quidem, irati, alii veró, admodüm gloriá-exultantes ;
Assederuntque patri atras-nubes-cogenti: At Achilles
"Trojanos simul ipsosque perdebat et solidos-ungulis equos.
Ut veró cüm fumus ascendens ad coelum latum pervenit
Urbe ardente, Deorum nempé eum ira excitat ;
Omnibus autem affert laborem, multisque mala immittit ;
Sic Achilles Trojanis laborem et mala attulit.
Stabat autem senex Priamus sacrá in turri,
Animadvertitque Achillem ingentem : At sub illo
"Trojani facilé turbabantur trepidá-fugá, neque ulla vis
Erat: ille autem ejulatu edito à turri descendit in-terram,
Mandata-daturus ad murum inclytis portarum-custodibus :
** Apertas in manibus portas tenete, usque dum copiae
* Venerint ad urbem trepidá-fugà : Certé enim Achilles
* Propé iste perturbans ; nunc existimo exitialia futura.
* Sed postquàm intra murum respiraverint conclusae,
* Rursüs obserate tabulas perité-aptatas :
957
520
525
530
520
525
530
———————————————————MM M M ÓÀ— — ἠ-
Ver. 517. —— ὑπὲρ μόρον.) Vide suprà ad| ^ Eductam tectis, unde omnis Troja videri,
$, 556. Et Danaüm solite naves, et Achaica cas-
Ver. 520. παρὰ πατρὶ. 44]. σὰρ Ζηνί. tra. AEn. ΤΙ, 460.
Ver. 525. πόνον.ἢ Cod. Harleian. φόνον. Ver. 599. Tiv. ] 4L. τίγνεθ. Quod per-
Ver. 526. 549. Εἱσσήκει κεκάλυστο.] inde est. Nam γίνομαι primam producit.
Vide suprà ad δ΄, 454. 492. et ad 4, 57. Ibid. βαῖνε. Vide supra ad 9, 87. et
Ibid. Svav i imi πύργου. ad ν΄, 84.
sub astra
Turrim in praecipiti stantem, summisque| Ver. 530. Ὀτρυνέων Vide suprà ad ὦ,
309
Zs
358
OMHPOY IAIAAOZ wq.
Lis, XXL
Δείδια γὰρ, μὴ οὖλος ἀνὴρ ἐς τεῖχος ἅληται.
«' ᾽ , e 2.35 ^, Ν᾿ WD ^ 5 ^
Ὡς £QaÜ'* οἱ δ᾽ ἄνεσάν τε πύλας, καὶ ἀπῶσαν ὀχῆας"
Ai δὲ πετασθεῖσαι τεῦξαν φάος"
αὐτὰρ ᾿Ασπόλλων
᾿Αντίος ἐξέθορε, "eua ἵνω λοιγὸν ἀλάλκοι.
Oi δ᾽ ilo πόλιος καὶ τείχεος ὑψηλοῖο,
δ40
Δίψη καρχαλέοι, κεκονιρυένοι» ἐκ πεδίοιο
Φεῦγον" ὁ δὲ σφεδανὸν ἐφεπ᾽ ἔγχε!" λύσσα δέ οἱ κῆρ
Αἰὲν ἔχε κρατερὴ, μενέωινε δὲ κῦδος ἀρέσθαι.
Ἔνθα κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἷες ᾿Αχαιῶν,
Ej μὴ ᾿Απόλλων Φοῖδος ᾿Α γήνορα δῆον ἀνῆκε,
δ48
—-9 , V eN ᾽ / ͵ὕ /,
Qor, Αντήνορος υἱὸν, ὡρνύμνονα τε, κρατερὸν T£.
, y e / / Α hy , c 370
Εν μεν oi κρωδίη “άρσος βάλε, πὰρ ὃξ οἱ αὐτὸς
"E e S. nu β ͵ οἷ: ἐλ LA
στή, 07096 σανᾶτοιο βαωρείως γεῖρος ἀλάλκοι,
^ /, ͵7 ᾽ 329 9 f£ ^
Φηγῷ κεκλιμένος" κεκάλυπτο ὃ ἄρ tip: πολλη.
Αὐτὰρ oy , ὡς ἐνόησεν Ax JAM πτολίπορθον,
550
Ἔστη, πολλὰ 06 oi κραδίη πόρφυρε μένοντι"
*^ Metuo enim, ne exitialis vir in murum irrumpat."'
Sic dixit: Illi autem aperueruntque portas, et retruserunt obices ;
Hae autem apertae pepererunt salutem : At Apollo
Obvius exiliit, à Trojanis ut perniciem arceret.
Ii autem rectà ad urbem et murum altum,
Siti aridi, pulvere-obsiti, ex campo
540
Fugiebant ; ille veró vehementér insequebatur hastá : rabies nempé ei cor
Continentér tenebat violenta, iráque-percitus-cupiebat gloriam referre.
'Tum certé altam-portis Trojam cepissent filii Achivorum,
Nisi Apollo Phoebus Agenora nobilem excitàsset,
345
Virum, Antenoris filium, eximiumque, fortemque.
Ejus quidem cordi audaciam immisit, eique ipse
Astitit, ut mortis graves manus arceret,
Fago tectus: coopertus autem erat caligine multà.
At ille, ut advertit Achillem urbium-vastatorem,
550
Constitit; multaque ei cor volvebat-aestuans manenti :
Ver. 556. Δείδια.1 Vide suprà ad e,
240. et ad ν΄, 756.
Ibid. ἅλησαι.Ἷ «4]. ἄληται.
Ver. 558. — σεῦξαν φάος. ἸΤαρίσηον σοῖς Qu-
γοῦσι σὴν σωτηρίαν. Schol. MSS. apud Barne-
sium.
Ver. 541. Δίψη. «441. Δίψει.
Ibid. καρχαλέοι.} dl. καρφαλέοι.
Ibid. —-—— κεκονιμένοι.] A. κεκονισμένοι.
Ver. 542. —— σφεδανὸν ἔφεσ᾽. Quà ratione
σφεδανὸν, hic ultimam producat; item μὲν,
etiam extra czesuram, ver. 547. οἱ πεδίον, ver.
558. et σε, ver. 559, et αὐτὰρ, iterüm extra
czsuram, ver. 570. vide suprà ad Z, 51. ΑἹ.
σφεδανὸν uifea'. ἘΠῚ σφιδανῶν iQiz" ἀντὶ τοῦ
σφοδρῶς διώκων. Νοίαπίο Eustathio.
Ver. 545. —-—-'AgAXwy Φοῖθος.) Vide su-
prà ad ὦ, 45.
Ver. 546. Φῶτ᾽, ᾿Αντήνορος υἱὸν. Vox, φῶτα,
non hie παρέλκει" Quod est ridiculum, et
Poétá omninàó indignum. Sed, ut opinor,
virum inclytum denotat.
Ver. 547. Ἔν μέν oL] .Barnesius meliüs
legi posse existimat, ᾿Εν μέν &oz., Sed nihil
opus.
Ver. 548. χεῖρας. JBarnesius de suo
edidit κῆρας. ^ Verüm, ut opinor, rationibus
haud satis idoneis. Praesertim cüm haud dis-
similem phrasin usurpat Poéta suprà Z, 67.
Οὐδ᾽ ὅγε πρὶν λοιμοῖο βαρείας χεῖρας ἀφέξει.
Ver. 549. —-— κεκλιμένος.) Vide suprà ad
&, 609 et 514.
'er. 550. ᾿Αχιλλῆῇα σππολίπορθον,
Vide suprà ad β΄, 278.
Ver. 551. ——— πόρφυρε. Vide suprà ad
d, 558 et 489.
Lis. XXI. OMHPOY IAIAAOZ
359
᾿Ογχϑήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγωλήτορα Supuóv:
"Qpoi € ἐγὼν, εἰ pe κεν ὑπὸ κρατεροῦ Αγιλῆος
Φεύγω, τἥπερ. οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι φοξέονται,
Αἱρήσει με καὶ ὃς, καὶ ἀνάλκιδα δειροτομήσει'
Εἰ δ᾽ ἂν ἐγὼ TOÜTOUG μὲν ὑποκλονέεσθαι ἐ ἐάσω
Πηλείδη ' AI, ποσὶν δ᾽ ἀπὸ τείχεος ἄλλη
Φεύγω πρὸς πεδίον᾿ [λήϊον, oe ὧν ἔχωραι
Ἴδης τε κνημιοὺς, κατὰ TÉ ῥωπήϊα δύω,
Ἑσπέριος δ᾽ ἂν ἔπειτω λοεσσάμνενος ποταμμιοῖο,
δρῶ ἀποψυχθεὶς, ποτὶ Ἴλιον ἀπονεοίμνην"
᾿Αλλὰ τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο ϑυμός.
Mz pw ἀπαειρόμνενον πόλεως πεδίονδε νοήσῃ»,
Καί με μεταῖξας μάρψη ταχέεσσι πόδεσσιν'
Οὐκ ir ἔπειτ᾽ ἔσται ϑάνατον καὶ κῆρας ἀλύξαι.
Δίην γὰρ κρατερὸς περὶ πάντων ἔστ᾽ ἀνθρώπων.
E; δέ κέν οἱ προπάροιθε πόλεως κατεναντίον ἔλθω"
Καὶ γάρ S» τούτῳ τρωτὸς χρὼς ὁξέ; χαλκῷ,
Ingemiscens autem dixit ad suum magnum animum :
* Hei mihi, siquidem metu violenti Achillis
** Fugero, quà et alii turbati fugantur ;
* Capiet me etiam sic, et imbellem obtruncabit :
** Si veró ego hos quidem turbari sinam
* A Pelide Achille, pedibusque à muro alió
* Fugero per campum Iliacum, donec pervenero
** [daeque ad saltus, senticetaque ingrediar ;
“ Vespertinus autem deindé cüm me lavero in fluvio,
* A sudore refrigeratus, ad Ilium reverterer :
** Sed cur mihi haec meus secum- disserit animus ?
* Né me abeuntem ab urbe ad campum advertat,
* Et me rapidé-persecutus consequatur velocibus pedibus :
* Non ampliüs deindé licebit mortem et fatum effugere.
* Valdé enim fortis suprà omnes est mortales.
* Quód si ipsi ante urbem obviàm venero ;
* Etenim huic certé vulnerabile corpus acuto aere,
555
560
565
660
565
Ibid. ——— μένον. ΑἹ. κιόντι. Jbid. ——— ἀπονεοίροην.) Ml. ἀπονέεσθαι.
Ver. 554. ——- φοξέονται.) AL. πλονέονται. Ver. 563.
ἀπαειρόμενον. Ἔκ μετα-
Ver. 556. —— ἰάσω. Vide suprà ad δ΄, 42. φορᾶς wav νεῶν ἀπαιρουσῶν. — Schol. MS. apud
Ver. 558. πεδίον ᾿Ιλήϊον.] Τόπος ἐν e | Barnesium.
Ἴλου v&Qos ἐστί, Schol. Tni δὲ ᾿Ιδήϊον πεδίον Ibid.
γεάφουσι, τὸ σῇ "ny ὑποκείμενον' "διὰ «à εὐθὺς | Al. πόλιος. Quod idem.
πόλεως. lta edidit Barnesius.
ἐπωγαγεῖν σὸν Ἰτοιητὴν, ** ὀφρ᾽ ἄν ἵκωμαι "Ἴδης Ver. 565. ——— ἔσται.ἢ "Al. ἔσεσαι.
* χνημούς.᾽" — Eustath. Ver. 567. Ei δέ xc οἱ προπάροιθε πόλεως.
Fer. 559. ῥωπήϊα.] ἹἹμαντώδη φυτὰ, ͵ Vide suprà ad β΄, 811. 4l. πόλιος.
ἀφ᾽ οὗ σὰ δάσεα τῆς ὕλης. Schol. Ver. 568, Καὶ γάρ 92» τούτῳ vewcis χρὼς.
Ver. 560. — λοισσάμενος.ἢ Quum me ipse la- mortali urgemur ab hoste
vero. Vide suprà ad ver. 241. et ad γ΄, 141. Mortales: totidem nobis x ma-
L ous 561. mori.] «4], προτί, Quod per- nusque. ZEn. X, 615.
m *
ZA
360 OMHPOY IAIAAOSZ 4' Lis. XXI.
Ἔν δὲ ἴα ψυχῇ, ϑυνητὸν δέ ε φάσ' ἄνθρωποι.
Ἔρμμεναι' αὐτάρ οἱ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπά ζει. 570
"Oz εἰπῶν, AMI ἀλεὶς μένεν" ἐν δὲ οἱ ἦτορ
᾿Αλκιμον ὡρμᾶτο, πτολερυίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
Ἢτε πάρδαλις εἰσι βαθείης & ἐκ ξυλόχοιο
᾿Ανδρὸς Νηρητῆρος t ἐναντίον, οὐδὲ τι JU.
Ταρξεῖ, οὐδὲ φοξεῖται, ἐπεί κεν ὑλαγμὸν ἀκούσῃ" 575
Εἴπερ γὰρ φθάμενός μιν ἢ οὐτάση, ἠὲ βάλῃσιν,
᾿Αλλά τε καὶ περὶ δουρὶ πεπαρμένη οὐκ ἀπολήγει
᾿Αλκῆς, πρίν y ἤὲ ξυμθλήμεναι, ἦὲ δαμῆναι"
«(is Avrivopos υἱὸς ἀγαυοῦ, δῖος ᾿Α γήνωρ,
Οὐκ ἔθελεν φεύγειν, πρὶν πειρήσαιτ' ᾿Αχιλῆος. 580
᾿Αλλ᾽ ὁ γὰρ ἀσπίδα μὸν πρόσθ᾽ ἔσχετο πάντοσε ἴσην,
Ἐγχείῃ δ᾽ αὐτοῖο τιτύσκετο, καὶ μέγ QUE
TII δή που μάλ᾽ ἔολπας ἐνὶ φρεσὶ, φαίδιμ᾽᾿ Αγιλλεῦ,
Ἤματι τῷδε πόλιν πέρσειν Τρώων ἀγερώχων'
Νησύτι, 27 ἔτι πολλὰ τετεύξεται ἄλγε ἐπ αὐτῇ" . 585
Ἔν γάρ oi πολέες τε καὶ ἄλκιμοι ἀνέρες εἰμὲν,
** Inestque una anima, mortalemque ipsum dicunt homines
* Esse: atqui ei Saturnius Jupiter gloriam praebet." 570
Sic fatus, Achillem conversus expectabat; intusque ei cor
Forte gestiebat proeliari atque pugnare.
Veluti panthera prodit alto ex fruticeto
Virum venatorem contra, neque quicquam animo
Percellitur; neque in fugam vertitur, latratu audito ; 57
Etsi enim prior eam cominüs percusserit, aut eminüs,
Tamen vel hastá transfixa non desistit
A strenuá pugná, antequàm vel cominüs congrediatur, vel dometur :
Sic Antenoris filius praeclari, nobilis Agenor,
Nolebat fugere, antequàm periculum-faceret Achillis. 580
Sed clypeum quidem sibi praetendit undique aequalem,
Hastáà autem in eum collimabat, et altüm clamabat:
* Certé jam omninó sperabas apud animum, illustris Achille,
Die hoc urbem £e eversurum Troüm gloriosorum ;
Stulte, certé adhuc multi efficientur dolores de eà ; 585
In eá enim multique et fortes viri in-sumus,
“
“
“
Ver. 572. σπολεμίξειν ἠδὲ poena. ] | δ΄, 540. et ad γ΄, 84.
Vide suprà ad 4, 252 et 279. Ibid. —-— οὐστάσῃ. Vide suprà ad ν', 192.
Ver. 575. πάρδαλις.] Cod. Harleian.| et ad 4, 140.
πόρδαλις. Ver. 581. σρόσθ᾽ ἔσχετο. Cod. Har-
Ibid. —— ξυλόχοιο. Ὕ λώδους τόπου συνδέν- | leian. πρόσθε σχέτο.
δρου. Schol. Ver. 585. *H δή που. Al. " Hn σου.
Ver. 574. —— ἐναντίον.) Al. ἐναντίη. Ibid. —-— ἔσλσας. Vide suprà ad ὦ, 57.
Ver. 5'15. κεν ὑχλαγμὸν.} Scribunt non- | et ύ, 186.
nulli, teste Eustathio, κυνυλαγ μόν. Ver. 585. dv ἔτι πολλὰ. Ml. ἦ μάλα
Ver. 576. φθάμενος. Vide suprà ad | πολλά.
Β΄, 43. Ver. 586. Ἕν γάρ oi] Edidit Barnes?us
Ibid.
ἢ οὐτάσῃ, ἠὶ βάλῃσιν.] Vel comi- |'Ev γάρ τοι. — Sed nihil opus. Vide suprà ad
nüs, vel eminüs vulneraverit. Vide suprà ad | Z, 51.
Lis. XXI.
OMHPOY IAIAAOZ Φ΄.
Οἵ κεν πρόσθε φίλων τοκέων, ἀλόχων T£, καὶ υἱῶν,
Ἴλιον εἰρυόμεσθα σὺ δ᾽ ἐνθάδε πότρον ἐφόψ εις,
"OQ ἔκπαγλος ἐὼν καὶ αρσαλέος πολεμιστής.
"H po καὶ ὀξὺν ἄκοντα βαρείης χειρὸς ἀφῆκε"
Καί p ᾿ἔξαλε κνήμην ὑπὸ γούνατος, οὐδ᾽ ἀφάρμναρτεν"
᾿Αμφὶ δέ μὲν κνημὺὴς νεοτεύκτου
Σμερδαλέον κονάβησε: m^» δ᾽
Βλημένου, οὐδ᾽ ἐπέρησε' Soo δ᾽ ἠρύκακε δῶρα.
Πηλείδης δ᾽ ὡρμήσατ' ᾿Αγήνορος ἀντιθέοιο
Δεύτερος" οὐδέ v ἔασεν ᾿Απόλλων πῦδος ἀρέσθαι,
᾿Αλλά μιν ἐξήρπαξε, κάλυψε δ᾽ ἄρ᾽ ἠέρι πολλῇ»
Ἡσύχιον δ᾽ ἄρα pu πολέμου ἔκπερπε νέεσθαι.
Αὐτὰρ ὁ Πηλείωνα δόλῳ ἀποέργαθε λαοῦ"
LÀ ^ , TX. , , Á f^ , x
Aure γὰρρ Εχάεργος A γήνορι πᾶντῶ 6012065
361
590
κασσιτέροιο,
ἀπὸ χαλκὸς ὑρουσε
595
600
"Ecvz πρόσθε ποδῶν, ὁ δ᾽ ἐπέσσυτο ποσσὶ διώκειν.
eu e M , / L4
Ἕως ὁ τὸν πεδίοιο διώκετο πυροφόροιο;
Στρέψας πὰρ ποταμὸν βαθυδινήεντα Σκάμανδρον,
N e 7 ᾿ , 3-9. σῇ , ὄ
Tortor ὑπεκπροθεοντα" δόλῳ ὃ ἀρ εθελγεν Απόλλων,
** Qui utique propugnantes charis parentibus, uxoribusque, et liberis,
* [lium tutemur:
tu veró fatum hic consequéris,
* Adeó terribilis licét sis et audax bellator."
Dixit utique, et acutum telum gravi manu emisit ; 590
Et percussit tibiam sub genu, neque aberravit;
Circaque ipsam ocrea recéns-elaborati stanni
Horrendüm resonuit: aes veró resiliit
A percusso, neque penetravit ;
Secundus:
dei enim prohibuere dona.
Pelides veró impetum-fecit i in Agenora deo-parem.
at non sivit Apollo g gloriam referre,
593
Sed ipsum eripuit, texitque caligine multá,
Quietumque ipsum é proelio : misit ut-abiret.
At hic Pelidem dolo avertit à populo:
Ipsi enim Longé-jaculans Agenori omnia cum se assimulàrat,
ille veró festinabat pedibus persequi.
Stetit ante pedes ;
600
Dum ille hunc per campum persequebatur tritici-feracem,
Conversus praeter fluvium verticibus- profundum Scamandrum,
Parvo intervallo praecurrentem ; dolo etenim lactabat Apollo,
Ver. 587.
ἀλόχων, TOXÍGY T.
fert Barnesius.
ToxÍm», ἀλόχων Tt] ΑἹ.
Quod lectionem e pra-
Sed, ut opinor, minüs recté.
Ver. 588. εἰρυόμεσθα. ΑἹ. εἰρυσόμεσθα.
Ver. 590. βαρείης.) ΑἹ. παχείης.
Quo modo legit et Codex Harlezanus.
Ver. 598. Σμερδαλέον κονάξησς. Vide su-
prà ad £', 210. et ad δ΄, 455.
Ver. 594. ἜΤΕΙ Vide suprà ad ὦ,
67.
Ver. 596. ἔασεν.] Vide suprà ad δ΄, 42.
Fer. 598. —— ἄρα.) JDeinceps
Ver. 600. ———' Α γήνορι πάντα ἐοικὼς. Vide
suprà ad Z', 156.
Ver. 602. Ἕως ὁ viv. Pronuntiabatur “ rto
vel “Ὥσου. Vide suprà ad σ΄, 15. et ad 6,
589.
Ver. 608. XcotNpus.] 44]. Τρέψας.
Ver. 604. δόλῳ δ᾽ ἃ Eel Henricus Ste-
phanus legendum hic δόλῳ γὰρ» verbaque δόλῳ
γὰρ ἔῤελγεν ᾿Απόλλων parenthesi includenda
censet. Sed, ut opinor, minüs apté. Porró
sententiam connectit vocula ἄρ᾽ cum eo quod
pracessit, ver. 599, 600.
862 OMHPOY IAIAAOZ Φ΄. Lis, XXI.
C WE. / ^ 2
Ὡς αἰεὶ ἔλποιτο κιχήσεσθαι ποσὶν οἷσι" 605
3» ^ , 5
TéQg ἄλλοι Τρῶες πεφοξημένοι ἦλθον ὁμίλῳ
᾽ 7 N L4 z /, , ἂν , ,
Ασπὰσιοι προτὶ ὥστυ σόλις à ἐρνπλητο ἀλεντων.
ῃ". 3 / ,» ἈΥ͂ , ^ / 2 μ
Οὐὸ ἄρω τοί y ἐτλῶν πόλεως καὶ τείχεος ἐκτὸς
^ E ^ N / eo ,
Μεῖναι $7 ἀλλήλους, καὶ γνωρνενῶ!»γ ὃς τε πεῷευγοι, 610
[74 , ,»5 , 3 LN AC) , 23. f
Oc v εἐθαν ἐν πολέμῳ" ἀλλ᾽ ἀσπασίως ἐσέχυντο
/ e ^ ^
Ἔς πόλιν, óvriyo, τῶν γε πόδες καὶ γοῦνα σάωσαν.
Ut semper speraret se assecuturum pedibus suis : 605
Interim caeteri Trojani fugati venerunt conferti
Laeti ad urbem ; urbs vero implebatur conclusis,
Neque enim illi sustinebant urbem et murum extra
Expectare jam se-invicem, et cognoscere, et quis effugisset,
Et quis occubuisset in pugná; sed cupidé infundebantur 610
In urbem, quemcunque eorum pedes et genua incolumem-retulerant.
Ver. 607. — tmo]. Al. ἔμπληστο. Ver. 608. — «íAt£w;.] - Vide suprà ad ver
Ver. 607—610. ᾿Ασπάσιοι —— ἀσπασίως. | 563.
Vide suprà ad Z, 140. Ver. 610. — ἀσπασίως. «ΑἹ. ἰσσυμένως.
Ibid. — ἐσέχυντο.) Al. ἐπέχυντο.
ΤΗΣ
ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΑΔΟΣ
ῬΑΨΩΔΙΑ, ἢ ΓΡΑΜΜΑ Χ΄.
Ὕπόθεσις τῆς Χ΄. OMHPOY Ῥαψφδίας.
^ ͵ 3 ἊΝ , , ' eu 3h , t
QN λοιπῶν Τρώων εἰς τὸ lo» ἀνωχωρησάντων, μόνος Ἑκτώρ 629 μένει" παρώκα-
, M Rcs ^ z E] » 9 M ' 3 ^ -, MTS bj « ,
λούντων δὲ αὐτὸν τῶν γονέων εἰσελθεῖν ἐς τὴν πόλιν, ἀπωρνεῖται" καὶ ὁ μὲν ὑπενώντίον
Ν b , [4 ^
᾿Αχιλλέως ἐλθὼν, διώκεται τρὶς περὶ τὰ τείχη. Ζεὺς δὲ ταλαντεύει ἀμφοτέρων τὰς
^ tf. ^ Li Ν “ 93 , 3) ,
μοίρας" καὶ αἱ μὲν τοῦ “Ἕκτορος, ἐπὶ γῆς χωροῦσιν" αἱ δὲ τοῦ ᾿Αχιλλέως ἄνω φέρον-
, ^ ^ , ^ ^
ται" καὶ οὕτω Ζεὺς κελεύει ATÓAAGYG ἀποχωρεῖν τῆς μά χιης" καὶ ὁ μὲν ὑποχωρεῖ"
ε ^ ^- ^ οι ὟΝ - te 5 ,
ἡ δὲ ᾿Αθῆναν κωθομοιωθεῖσω τῷ Πριοΐμοου παιδὶ, Δηϊφόδῳ, πώρορμος Ἑκτορὼ ὠντιτώς-
^ ^ ^ e
ξασθαι τῷ ᾿Αχιλλεῖ" ὁ δὲ πεισθεὶς, ἀνθίσταται, καὶ ἀναιρεῖται, δεθείς τε ὑπὸ τοῦ ὥρμα-
τος ᾿Αχιλλείου, σύρετωι εἰς τὸ στρατόπεδον Ἑλλήνων.
"AAA Ὑπόθεσις.
^ ,
'TSu Τρώων ἐγκλεισθέντων εἰς τὴν πόλιν, μόνος “Ἕκτωρ ὑπομείνας ᾿Αχιλλέω, τὸ pi
^ , » δὲ , ' ? ^ 9 «4 , Ἂν ^ » 2527.
πρῶτον φεύγει" ἔπειτ δὲ ἀνθίσταται; ᾿Αθηνᾶς αὐτὸν πεισώσης9 καὶ ἀναιρεῖται ἐξάψας
δὲ αὐτὸν τοῦ ἅρμωτος ᾿Αχιλλεὺς; Di τοῦ πεδίου ἐπὶ τὸν ναύσταθμον ἕλκει" οἱ δὲ κατὰ τὴν
͵ [Ii 7 P" f ^ » ,
“πόλιν ὀδύρονται ταῦτα ὁρῶντες ἔγκεκλεισμοένοι.
, 4
Eziyga qui.
L4 3 ,
Εκτορος ἀνοέρεσις-
"Ἄλλως.
Χὶ Θέτιδος γόνος ὠκὺς ἀπώλεσεν Ἕκτορα δῖον.
7d
"AAA
Xi δ᾽ ἄρα», τρὶς περὶ τεῖχος ἄγων κτάνεν Ἕκτορ᾽ ᾿Αχιλλεὺς.
^O, REPE A qvx 7 2. οἵ, Ν
Σ οἱ μὲν κατὰ ἄστυ πεφυζότες, ἠἡὔτε νεξροὶ,
t ^ 3 / ᾽ὔὔ 3 3 4, 7 /,
δρῶ ἀπεψύχοντο, πίον v, ἀκέοντό τε δίψαν,
Κεκχλιμένοι κωλῇσιν ἐπἄλξεσιν" αὐτὰρ ᾿Α χαιοὶ
Sic hi quidem per urbem trepidá-fugá-dissipati, velut hinnuli,
À sudore se refrigerabant, bibebantque, medebanturque siti,
Acclinati pulchris propugnaculis; At Achivi
Ver. 9. Κεκλιμένοι καλῇσιν ἐπάλξεσιν. — Tla- | ἐπάλξεις γὰρ, οἱ τῶν τειχῶν καλούμενοι προμῶ-
, ^ - ^ -"
ξακεχλιμένοι, ὅ ἐστι περιεχόμενοι ὑπὸ τῶν σειχῶν" χῶνες. Schol.
364
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis, XXII.
/ ^5 y /
Τείχεος ἄσσον ima, σάκε᾽ ὠμοισι κλίναντες.
eu , 3 ^ Ll , A 8 9 ,
Exropm δ᾽ αὐτοῦ μεῖναι ὀλοὴ Mig ἐπέδησεν, 5
Ἰλίου προπάροιθε, πυλοίων τε Σκαιοίων"
, P4 ^
Αὐτὰρ Πηλείωνω προσηύδα Φοῖξος ᾿Απόλλων'
͵7 V X.
Τίστε με, Πηλέος vit, ποσὶν ταχέεσσι διώκεις,
Ν s »3 ^ l4
Αὐτὸς ὥνητὸς ἕῶν, S60V ἀμίροτον; οὐδέ γυ πώ με
» e , , ^N "ὧδ ^ /
Ἑγνως ὡς Sysóg ipu, σὺ δ᾽ ἀσπερχὲς μενεαίνεις.
10
Ἢ υύ τοι οὔτι μέλει Τρώων πόνος, οὗς ἐφόξησας,
O? δή voi εἰς ἄστυ ἄλεν, σὺ δὲ δεῦρο Ai ons
Οὐ γάρ με κτανέεις, ἐπεὶ οὗτοι μόρσιμός εἰμι.
Τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
"Ἐξλαψάς μ᾽, 'Εκάεργε, Sed» ὀλοώτατε πάντων,
3 Li ^v , 3 N /
Ενθάδε νῦν τρέψας ἀπὸ τείχεος"
15
ἢ X ἔτι πολλοὶ
Γαῖαν ὀδὰξ εἷλον. πρὶν “ἴλιον εἰσαφικέσθαι.
yu
Ad murum propé accedebant, scuta humeris inclinantes.
Hectorem veró ibi manere exitiale Fatum tanquam-compede-vinctum-codgit, 9
Ilium ante, portasque Scaeas.
At Pelidem allocutus est Phoebus Apollo:
* Cur me, Pelei fili, pedibus velocibus persequeris,
* Tpse mortalis cüm sis, deum immortalem ? nec dum omninó me
* Agnovisti, quód Deus sum ; tu autem indesinentér furis.
10
* Tibi nimirüm nihil curae est contra Troas labor-bellicus, quos fugásti,
“Οἱ jam in urbem conclusi-sunt, tu veró huc divertisti :
* Neque enim me interficies, quoniam haud mortalis sum."
Hunc autem gravitér indignatus allocutus est pedibus velox Achilles:
* Laesisti me, Longé-jaculans, Deorum perniciosissime omnium,
15
* Qui huc nunc avertisti à muro: Certé adhuc multi
* "Terram mordicüs prehendissent, antequàm in Ilium pervenissent.
Ibid. et ver. 75. 154. et 155.
καλὰ Καλοὶ,
ad β΄, 45.
Ibid. et ver. 4. Κεκλιμένοι —— κλίναντες.)
Vide suprà ad Z, 509 et 514.
Ver. 5. àAo».] lta et Codex Harleianus.
Barnesius autem ex conjecturà edidit ὀλῳή.
Vide suprà ad 4, 542.
Ver. 6. Ἰλίου προπάροιθε. Vide suprà ad
6, 24 et 66.
Ibid. πυλάων τε Σκαιάων. 'E» ἀρισσερᾷ
TOU τείχους κεῖνται αἱ σύλαι αὗται" καλοῦνται δὲ
Δαρδάνιαι. ϑοϊιοὶ. MSS. apud Barnesium.
Ver. Ἴ. — Φοῖξος ᾿Απόλλων.) Vide suprà
ad Z, 43.
Ver. 8. Τίσσε με, YInAtog vii, arociv σα χέεσσι
διώκεις. Οὐχ, ἁλωτὸν γὰρ εἶναι ϑνητῷ, οὐδὲ κα-
πσαλησσὸν và ϑεῖον, οὔτε ποσὶν, οὔτε χερσὶν, οὔτε
ὀφθαλμοῖς, οὐδ᾽ ὅλως τῷ σώματι, δεδήλωκεν.
Clemens Alexandrin. Strom. V. ubi hunc
Homeri locum adducit.
Ver. 11. Τρώων πόνος. Τὸ κατὰ Τρώων ἔργον.
Schol.
καλῆσιν
καλαί. Videsuprà
Ver. 15. Οὐ γάρ με. Refertur istud γὰρ,
non ad id quod proximé przecessit, sed ad id
quod elegantiüs reticetur: 4tgui frustrà me
insequeris; vel, Ne me ampliüs insequere ; non
ENIM, ἄς. Ceterum Codex Zarleianus
hic legit, O2 μέν με. .
Ibid. xvavitis.] Al. καενίεις.
Ver. 15. "Ἐδλαψάς μ᾽, Ἑκάεργε.] Vituperat
hunc locum Plato: Ὀκνῷ δέ ys — δι᾿ "Opneoy
λέγειν, ὅτι οὐδ᾽ ὅσιον ταῦτά γε κατὰ ᾿Αχιλλέως
φάναι καὶ ἄλλων λεγόντων σείθεσθαι. Καὶ αὖ ὡς
πρὸς τὸν Απόλλω εἶπεν, “᾿Εδλαψάς μ᾽, Ἑκάεργε,
«Θεῶν ὀλοώτατε πάντων. Ἧ σ᾽ ἄν σισαίμην, εἴ
“μοι δύναμίς γε παρείη. 10,6 Republ. lib. 5.
Ibid. ὀλοώτατι. 4l. δολοώτατε.
Ver. 17. Ταῖαν ὀδάξ tixov. ]
Procubuit moriens et humum semel ore
momordit. AEn. XI, 418.
Vide suprà ad β΄, 418. :
Ibid. σρὶν Ἴλιον. Quà ratione, mi»,
hie, etiam extra cesuram, producatur; item
πρῶτος, ver. 25. vide suprà ad 4, 51.
Lis ΧΧΙ. ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ x.
No δ᾽ ἐ ἐμὲ μὲν μέγα κῦδος ἀφείλεο, τοὺς δ᾽ ἐσάωσας
Ῥηϊδίως, ἐ ἐπεὶ οὔτι τίσιν y ἐδδὲεισας ὀπίσσω'
Ἢ σ᾽ ἂν τισαίμην» εἰ βίοι δύναμις γε παρείη. 20
"Os εἰπὼν, προτὶ ἄστυ μέγα φρονέων ἐξεδήκει,
Σευάμενος, p ἵππος ἀεθλοφόρος, σὺν ὄχεσφιν,
Ὅς ῥά τε ῥεῖα ϑέησι τιταινόμυενος, πεδίοιο.
Ως ᾿Αχιλεὺς λαιψηρὰ πόδας. καὶ γούνατ' ἐνώμω.
Τὸν δ᾽ ὁ γέρων Πρίαμος πρῶτος ἴδεν ὀφθαλμοῖσι,
Παρμφαίνονθ᾽, ὥστ᾽ ἀστέρ᾽, ἐπεσσύμενον πεδίοιο,
“Ὅς p cT ὑπώρης εἰσιν" LI δέ οἱ αὐγαὶ
Φαίνονται πολλοῖσι μετ᾽ ἄστρασι γυκτὸς ἀμολγῷ"
Ὅν τε xov ᾿Ωρίωνος ἐπίκλησιν καλέουσι"
Λαρμπρότατος μέν ὅγ᾽ ἐστὶ» κακὸν δέ τε σῆμω τέτυκται,
Καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν"
365
25
* Nunc veró mihi quidem magnam gloriam eripuisti, illosque servásti
* Facilé ; non enim ultionem ullam veritus es in posterum :
« Profecto te ulciscerer, si mihi facultas utique adesset."
Sic fatus, ad urbem magnis elatus animis abiit,
Ruens, velut equus certamine- -victor, cum curru,
Qui celeritér currit magno nisu contendens per campum,
Sic Achilles celeritér pedes et genua movebat.
Hunc veró senex Priamus primus vidit oculis, 25
Collucentem tanquam stellam, ruentem per campum,
Quae scilicét Autumno oritur: perillustres autem ejus radii
Lucent multa inter astra nocte intempestà ;
Quam canem Orionis vulgó vocant :
Splendidissima quidem haec est, at exitiale signum est,
Atque immittit magnum aestum miseris mortalibus :
20
50
Ver. 19, 90. «ίσιν σισαίμην. ]
Quá analogià ex λῦω, λῦσω, deducitur λῦ-
σις eX φέϊνω, φέϊσω, QUizig eX κρίνω, xeizig" ex
φαίνω, φἄσις" eàdem ex «i, cizo, deducitur
vlr. Vide suprà ad ζ΄, 454. ad ν΄, 414. et
ad ξ΄, 484.
Ver. 21. “Ὡς tig, ἐξεξήκει.} Vide
suprà ad φ΄, 552. et ad π΄, 751.
Ver. 22. Σενάμενς. ] Vide infrà ad ver. 35.
item suprà ad γ', 141. et ad S", 199.
Ver. 95 et 27. "O; ῥά ce] Qui scili-
οδὲ —-———.
Ver. 26. Ἰταμφαίνονθ᾽, ὥστ᾽ &ectz.]
ipse agmine Pallas
In medio, chlamyde et pictis conspectus
in armis :
Qualis, ubi Oceani perfusus Lucifer undá,
Quem Venus ante alios astrorum diligit
ignes,
Extulit os sacrum coelo.
4En. VIII, 587.
Non secüs, ac liquidá si quandó nocte co-
metze
bi lugubre rubent, aut Sirius ar-
or ;
Ille sitim. morbosque ferens mortalibus
zegris,
Nascitur, et levo contristat lumine cc-
lum. AEn. X, 272.
Vide suprà ad £, 4. ad λ΄, 62. et infrà ad
ver. 517.
Ibid. et ver. 62. ἐπεσσύμενον -------- ὀλλυ-
μένους. Vide suprà ad y 260.
Ver. 97. Ὅς ῥά T ὀπώρης εἶσιν. ἢ Ἔδει, πρὸ
ὀπώρης, εἰπεῖν" σότε γὰρ 7" ToU Κυνὸς ἐσιτολή.
Schol. MSS. apud Barnesium. Ὀπώρα δὲ καὶ
γῦν μέρος θέρους và τελευταῖον, μεθ᾽ ὃ τὸ μετόπω-
gov. Eustath.
Ver. 29. "Oy e κύν᾽ ᾽Ω ρίωνος. Τὸν ἀστρξιον
κύνα οὕτως ἔφη. Schol.
Ver. 50. dy.] ΑΙ. ὅδ᾽,
et Codex Hoviianus
Ibid. τέτυκται, Vide suprà ad ν΄ ,
481 et 756. et ad z, 57.
Ver. 31. συρεσὸν.ἢ Ἤτοι κυρίως, ὡς 5-
μεῖς λέγομεν" ἢ τὴν τοῦ ἀέρος ἔκκαυσιν. Schol.
Ibid. δειλοῖσι βροτοῖσιν. ]
mortalibus zegris. ^ Georgic. I, 237.
—— miseris mortalibus
Atque ita legit
Georgic. III, 66
366 OMHPOY IAIAAOZ X. Lis. ΧΧΗ.
Ως τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι Séovroc.
Ὥμωξεν δ᾽ ὁ γέρων, κεφαλὴν δ᾽ ὅγε πόψατο χερσὶν;
"Yspór ἀνασχόμενος, μέγα δ᾽ οἰμώξας t ἐγεγώνει,
Λισσόμενος φίλον υἱόν" ὁ δὲ προπάροιθε “πυλάων 35
Εἱστήκει, ἄμοτον pipa EVO μἄᾶχεσθαι |
Τὸν à o γέρων ἐλεεινὰ προσηύδα, χεῖρας ὀρεγνύς"
“Ἕκτορ, p^ βοι pipes φίλον τέκος, ἀνέρα τοῦτον
Οἷος, ἄνευθ ἄχλων ἵνα pa τάχα πότριον ἐπίσπης,
Πηλείωνι δαμνείς" ἐπειὴ πολὺ φέρτερός ἔστιν. 40
Σχέτλιος, αἰθε ϑεοῖσι φίλος τοσσόνδε γένοιτο,
“Ὅσσον ἐρυοί" τάχα κέν € κύνες καὶ γῦπες ἔδονται
Κείμενον' 5 κέ puoi αἰνὸν ἀπὸ πραπίδων ἄχος ἔλθοι.
Ὅς pp υἱῶν πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν εὖνιν ἔθηκε,
Κτείνων, καὶ περνὰς νήσων ἐπὶ τηλεδαπάων. 45
Καὶ γὰρ νῦν δύο παῖδε Λυκάονα καὶ ἸΠολύδωρον
Οὐ δύναμαι ἰδέειν, Τρώων εἰς ἄστυ ἀλέντων,
Τούς poi Λαοθόη TÉXETO; πρείουσα γυναικῶν.
᾿Αλλ᾽ εἰ μὲν ζώουσι μετὰ στρατῷ, jT ἂν ἔπειτα
Χαλκοῦ τε χρυσοῦ τ᾽ ἀπολυσόμεθ᾽" ἔστι γὰρ ἔνδον" 50
Sic hujus aes splendebat circa pectora currentis.
Ejulabat veró senex, caputque pulsabat manibus,
In altum sublatis, magnoque edito ejulatu clamabat,
Supplex-orans dilectum filium : is autem ante portas
Stabat, vehementér animis-ardens cum Achille pugnare :
Illum veró senex miserabilitér allocutus est, manus extendens :
* Hector, né mihi expecta, dilecte fili, virum hunc
* Solus, absque aliis; ut né mox mortem assequaris,
* A Pelidà domitus: longé enim viribus praestat. 40
* Crudelis, utinam diis charus tantüm esset,
* Quantüm mihi; citó prorsüs eum canes et vultures vorarent
*" Jacentem : certé mihi gravis ex praecordiis dolor abiret.
** Iste me filiis multisque et strenuis orbum fecit,
** Interficiens, et deportatos-vendens insulas in longinquas. 45
* Quin et nunc duos filios Lycaonem et Polydorum
* Non possum videre, Trojanis in urbem conclusis,
* Quos mihi Laothoé peperit praecellens mulieribus.
* At si quidem vivunt in castris, certé postmodüm
* Aereque auroque redimemus; est enim domi : 50
i£]
e
Ver. 58. — ὅγε. Vide suprà ad γ', 409. σεν ET. 88. et σις, ver. 106. vide suprà ad
Jbid. — κόψατο.] Observandus hic maximé | ὦ, 51.
proprius Vocis medie Usus. Caput sibi ipse Ver. 45. — ἔλθοι. Cod. Harleiam. $265.
percussit. "Vide suprà ad Q', 241. et ad y',| Ver. 44. εὖνν.] ᾿Ἔρημον, χῆφον, ἰσσερη-
141. μένον. Schol.
Ver. 56. Eigríxw,] Vide suprà ad δ΄, 454| Ver, 48. ——— Aacfén.] Al. Λαοθέη-
et 492. Ver. 49. --- μετὰ στρατῷ.) 4l. μετὰ στρατόν.
Ver. 49. — σάχα xiv 17 Quà ratione vox| έν. 50. -- ἀπολυσόμεθ᾽. Vide suprà ad Z,
^i» hic producatur; item μηδὲ, ver. 57. et|920.
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
367
Πολλὰ γὰρ ὦπασε παιδὶ γέρων ὀνομιωυκλυτὸς "Αλτῆς.
Εἰ δ᾽ ἤδη τεθνῶσι, καὶ εἰν ἀΐδαο δόμοισιν,
" 3 ^ lad M , Ἁ /,
Αλγος ἐμῷ ϑυμῷ καὶ μητέρι, τοὶ τεκόμεσθα.
Λαοῖσιν δ᾽ ἄλλοισι μινυνθαδιώτερον ἄλγος
ἜἜσσεται» ἦν μὴ καὶ σὺ “άνῃς» AM δαμασθείς.
55
'"AAX εἰσέρχεο τεῖχος, ἐμὸν σέκος; ὄφρα σαώσης
Τρῶας καὶ Τρωὰς, p δὲ μέγα κῦδος ὑρέξης
Πηλείδη, αὐτὸς δὲ φίλης αἰῶνος ἀμερθῆς"
Πρὸς δέ d τὸν δύστηνον € ετί Φρονέοντ᾽ ἐλέαιρε,
Δύσμωορον, ὃν ῥα πατὴρ Κρονίδης € ἐπὶ γήραος οὐδῷ
Αἴση ἐν ἀργαλέη φθίσει, κακὰ πόλλ᾽ ἐπιδόντα,
Y T 0AAU[A&VOUG, ελχυσθείσας τε ϑύγατρας,
Καὶ Sua queue κεραϊζομένους,, καὶ νήπια τέκνα
Βαλλόμιενω προτὶ γωΐην ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι;
j- Multa. enim dedit filiae senex famá-inclytus Altes.
** Si veró jam mortui sunt, et in Orci domo,
* Dolor meo animo et matri, qui genuimus,
* Populo autem caetero brevior dolor
* Erit, modó non et tu moriaris, ab Achille domitus.
** Sed ingredere murum, mi fili, ut serves
c Trojanos. et 'Trojanas, neque magnam gloriam praebeas
* Pelidae, i ipseque dilectáà vità priveris :
** Praetereà et mei infelicis adhuc mentis-compotis miserere,
* Calamitosi, quem pater Saturnius in senectutis limine
60
* Fortuná in acerbá perdet, mala multa conspicatum,
* Filiosque interemptos, raptatasque filias,
* Et thalamos direptos, et infantes liberos
* Allisos terrae, in gravi caede,
Ver. 51. — ὥπασε Vide suprà ad ὦ, 140.
Ver. 57. — e] Plutarchus loco infrà
ad ver. 60. citato legit Τρωϊάδας.
Fer. 59. Πρὸς δέ με τὸν δύστηνον.
miserere parentis
Longavi —— — 4En, XII, 45.
Ibid. — ἔτι Qeovtovr.] Scholia MSS. apud
DBarnesium exponunt ; "Ec, ζώοντα' TÓ γὰ
ζωτικὸν, φρένας καλεῖ ὁ Ὅμηρος. Sed (ut vide-
tur) minüs rect.
Ibid. ἐλέαιρε Cod. Harleian. ἐλέησον.
Quo modo et legit P/utarchus, loco jam infrà
citato.
Ver. 60. Δύσμεορον, 5 ὅν ῥα πασὴρ Κρονίδης ἐπὶ
γήραος. οὐδῷ Align ἐν ἀργαλέῃ φθίσει, &c.] Πολ-
λαὶ γὰρ ᾿μεταξολαὶ γίνονται καὶ παντοῖαι TÜ-
Apu κατὰ T» βίον" καὶ ἐνδέχεται τὸν μάλιστα
εὐθηνοῦντια μεγάλαις συμφοραῖς περιπεσεῖν ἐσὶ
γήρως, καθάπερ ἐν σοῖς ἡρωΐϊκοῖς περὶ Πριάμου
μυθεύεται. Aristot. Ethic. Lib. Ee cap. 10.
sub fine. Δῆλον οὖν ὅτι καὶ ὃ λεγόμενος ἄωρος
ϑάνατος εὐπαραμύθηφάός ἔστι, μεῖον γὰρ
ὄντως Τρωΐλος ἐδάκρυσεν ἢ » ILoipoos* οὗτος δὲ,
εἰ προετελεύτησεν, ἔσι ἀκμαζούσης αὐτῷ σῆς: βα-
σιλείας, καὶ τῆς τοσαύτης σύχης, ἧς ἐθρήνει. οἷα
γοῦν πρὸς σὸν ἕαυτοῦ διελέχθη υἱὸν Ἕκτορα,
παραινῶν ἀναχωρεῖν ἀπὸ τῆς πρὸς φὸν ᾿Αχιλ-
λέα μάχης, ἐν οἷς φησιν, πὸ Δύσμορον, ὅν fa
x πατὴρ Κρονίδης ἐπὶ γήραος οὐδῷ, &C. Ὄ»-
τῶν οὖν σοι παμπόλλων παραδειγμάτων περὶ
φούφου, ἐννοήθητι cy ϑάνατον οὐκ ὀλίγους ἀπαλ-
λάττειν μεγάλων καὶ χαλεπῶν κακῶν, ὧν, εἰ
ἐπεξίωσαν, πάντως ἄν ἐπειράθησαν. Plutarch.
de Consolat. ad Apoll. Citat porró totum hunc
locum Dio PAPE mik ae Orat. XI. "Vide
et infrà ad Ψ', 229
Ibid. ὅν ῥα Quem utique
Ibid.— ἐπὶ γήραος οὐδῷ. ᾿Επὶ τῇ τοῦ Ὁ. iat
ἐξόδῳ, ἐπὶ τῷ τέρματι. Schol.
Ver. 61. Qéíra.] Vide suprà ad ver.
19. et ad β΄, 45 et 853.
Fer. 62. ἑλκυσθείσας.] ᾿Αντὶ σοῦ αἰἶχ-
μαλωτισθείσας. Schol. Αἰ. ἑλκησθείσας et ἕλκη-
ἐς ίσας.
368 OMHPOY IAIAAOZ X. Lis. XXII.
Ἑλκομιένας TE γυοὺς, 0.06 ὑπὸ χερσὶν ᾿Αχαιῶν. 65
Αὐτὸν δ᾽ ἂν πύματόν με κύνες πρώτῃσι σύρῃσιν
proi t ἐρύουσι, ἐπεί κέ τις ὁξέ; χαλκῷ
Τύψας, 7 76 βαλὼν, ῥεθέων à ἐκ υμὸν ἕληται,
Οὗς τρέφον ἐν "με γάροισι, τραπεζῆας πυλαωροὺς,
Οἵ χ᾽ ἐμὸν αἷμα πιόντες, ἀλύσσοντες περὶ “θυμῷ, 70
Κείσοντ᾽ ἐν προθύροισι" νέῳ δέ τε πάντ᾽ ἐπέοικεν
D e / “ 7 ΕΎΣΩ "ὦ
Aeni κταμένῳ, δεδαϊ γμένῳ ὀξέ; χαλκῷ,
Κεῖσθαι: πάντα δὲ καλὰ ᾿γανόντι περ, 0,rTi φανείη:
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ πολιό : λιό έ
ἢ πολιὸν τε κάρη, πολιὸν τε γένειον,
, ^ , , P4 /
Aiüg v αἰσχύνωσι κύνες κταωμένοιο γέροντος, 75
Τοῦτο δὴ οἰκτίστον πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
Hp'o γέρων, πολιὰς δ᾽ do ἀνὰ τρίχας ἕλκετο χερσὶ,
Τίλλων ἐκ κεφαλῆς" οὐδ᾽ “Ἕχτορι Supoov ἔπειθε.
Μήτηρ δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ὀδύρετο δακρυχέουσα,
Κόλπσον ἀνιεμένη, ἑτέρηφι δὲ μαζὸν ἀνέσχε, 80
Καί μιν δακρυχῥουσ᾽ ἐπεῶ πτερόεντα προσηύδα"
Ἕκτορ, τέκνον ἐμὸν, τἄδε τ᾽ αἴδεον καί μ᾽ ἐλέησον
“ Tractasque nurus perniciosis manibus Achivorum. 65
Ipsum veró forsitan extremum me canes in primis foribus
* Cruda-vorantes raptabunt, postquàm aliquis acuto aere
* Cominüs vel eminüs feriens ex artubus animam eripuerit,
* Quos nutrivi in aedibus, mensae asseclas janitores,
* Qui meo sanguine hausto, rabie-acti animis, 70
* Jacebunt in vestibulis: Juveni autem omninó decorum-est
* Pugnái caeso, lacerato acuto aere,
* Jacere ; omnia nempé honesta etiam mortuo quicquid apparuerit :
* Sed quum jam canumque caput, canamque barbam,
* Pudendaque deturpent canes occisi senis, 75
* Hoc utique miserrimum accidit miseris mortalibus."
Dixit quidem senex, canosque capillos extrahebat manibus,
Vellens ἃ capite; neque Hectori animum flectebat.
Mater veró deinceps ex-aliá parte lamentabatur lacrymas-fundens,
Sinum denudans, alteráà autem manu mamillam exeruit, 80
Et illum lachrymas-fundens verbis alatis allocuta est :
* Hector, fili mi, et haec reverere, et mei miserere
Ver. 65. ὀλοῇς.} Al. ὀλοῶν. Ver. 72. "Αρηΐ κταμένῳ. «41. "Agni xmtivo-
Ver. 67. —— ἐρύουσι.ἢ Apud Plutarchum, | μένῳ.
loco suprà citato, ἐρύσωσιν. Ver. 74. 76. 'AAX ὅτε δὴ Τοῦτο δὴ.
Ibid. —— ἔσε xi nis] Zl. ἐσεί μέ τις. Vide suprà ad β', 158. et ad ξ΄, 455.
Ver. 68. Τύψας, ἠὲ βαλὼν) "Vide suprà| Ver. 77. ἄρ. .] Deinceps.
ad Q', 576. et ad σ΄ ; 84. Ver. 18. — οὐδ᾽ “Ἕκτορι ϑυμὸν ἔσειθε.
Ver. ΤΟ. πιόντες. «ΑἹ. πίνοντες. Quod| — haudquaquam dictis violentia Turni
ferri non potest; nam zí» primam semper Flectitur; exuperat magis
producit. 4En. XII, 45.
Ibid. .— ἀλύσσοντες.ἢ "raà πλησμονῆς ἀλύ- Ver. 80. — ἑτέρῃφ..] Vide suprà ad y', 588.
orig" οἷον ἐν ἄλῃ ὄνσες, δυσφοροῦντες. Οἱ δὲ εἷ- Ver. 82, 85. τάδε T' αἴδεο, καί μ᾽ ἐλεή-
πον, ἄγαν λυττῶντες. Sch σον μηδὲ πρόμος ἵστασο τούτῳ.
Lis. XXII. OMHPOY IAIAAOZ X'.
Αὐτὴν, εἴ ποτέ voi λαθικηδέα μιωζὸν ἐπέσχον,
Τῶν μνῆσαι, φίλε τέκνον" ἄμυνε δὲ δήϊον ἄνδρα
Τείχεος ἐντὸς ἰών' μηδὲ πρόμος ἵστασο τούτῳ"
Σχέτλιος" εἴπερ γάρ σε κατακτάνῃ, οὐ σέ T ἔγωγε
Κλαύσομναι ἐν λεχέεσσι, φίλον γάλος, ὃν τέκον αὐτὴ,
Οὐδ᾽ ἄλοχος πολύδωρος" ἄνευθε δέ σε μέγω νῶϊν
᾿Αργείων παρὼ νηυσὶ κύνες ταχέες κατέδονται.
Ὡς τώ γε κλαίοντε προσαυδήτην φίλον υἱὸν,
Πολλὰ λισσομένω" οὐδ᾽ “Ἕκτορι ϑυμυὸν ἐπειθον'
᾿Αλλ᾽ ὅγε pp ᾿Αχιλῆα πελώριον ὥσσον ἰόντα.
Ὡς δὲ δράκων ἐπὶ yen ὀρέστερος ἄνδρα μένησι,
Βεξρωκὼς κακὰ φάρμακ, ἔδυ δέ τέ μιν γόλος αἰνὸς;
** Tpsius, si unquam tibi vagitus-sedantem mammam praebui,
* Horum reminiscere, chare fili; arceque infestum virum
* Moenia ingressus: Neque prostes pugnator adversus ipsum ;
* Praeferox: si enim te interemerit, haudquaquàm te ego
*^ Deflebo in lectis, charum germen, quem peperi ipsa,
* Neque uxor magnificé-dotata ; seorsüm autem te longé à nobis
* Argivorum apud naves canes veloces comedent."
Sic hi lugentes alloquebantur dilectum filium,
Multis supplicantes; neque Hectori animum flectebant :
Sed is expectabat Achillem ingentem propiüs accedentem.
Ut veró draco ad lustrum ferus virum expectat,
Pastus mala venena ; subiit autem et ipsum ira gravis,
369
Turne, per has ego te lachrymas, per siquis
Amatae
Tangit honos animum E
- Unum oro: desiste manum committere
"Teucris. “Ἐπ. XII, 56. 60.
Ver. 85. — λαθικηδέα μαζὸν. Τὸν λήθην ipg-
σ'οισῦντα τοῖς παισὶ τῶν κακῶν πάντων. Schol.
Ibid. ἐσίσχον.} ΑἹ. ἀνέσχον.
Ver. 85. —— ἰών. 44]. ἐών.
Ver. 86. κατακτάνῃ.) Cod. Harleian.
κατακτενεῖ.
Ibid. οὐ σέ v ἔγωγε Κλαύσομα,.Ἶ
Heu! terrá ignotà, canibus data preda
Latinis
Alitibusque jaces! nec te tua funera mater
Produxi, pressive oculos, aut vulnera lavi.
«Ἐπ. I X, 485.
Ver. 88. —— qo. Duas. ] πολλὰ δωρουμένη
ἀγαθά" ἢ, ἡ μετὰ πολλῶν δώρων καὶ ἐδνῶν γεγα-
μημένη. Schol. — Al. πολύεδνος.
Ver. 91. Ἰπολλὰ λισσομένω.] Edidit Barne-
sius Ἰπολλὰ ἕ λισσομένω. Sed nihil opus. Vide
suprà ad Q', 568.
Ver. 95. “Ὡς δὲ δράκων.
Qualis ubi in lucem coluber mala gramina
pastus,
Frigida sub terrá tumidum quem bruma
tegebat,
Tox. II.
Nunc positis novus exuviis, nitidusque ju-
ventá,
Lubrica convolvit sublato pectore terga ;
Arduus ad Solem, et linguis micat ore
trisulcis. “Ἐπ. 1I, 471.
Scaliger hec à Virgilio φυσικωτέρως quam ab
Homero depicta existimat. ** Solis appeten-
* tem atque apricantem, etiam arduus ad
* Solem. Erigit enim se, ac vibrantem lin-
* guam exerit. Proindé ait linguis
** micat ore trisulcis. 'Obtutum tantüm tor-
* yum Homerus, optimé. Nihil enim illo
* acrius. Przetereà cubilis sui propugnatio-
* nem, à quo non discedit, . Idcircó dixit ;
* ἑλισσόμενος περὶ χειῆ, quO etiam propiüs tu-
* tum habeat receptum. Perpendes tumi-
* dum." Po?tic. Lib. V. cap.9. Atqui, ut
opinor, utraque ad rem aptata est similitudo.
Homerus nempé virum depingit, qui, vultu
feroci, animoque ad pugnam parato, hostem
ingruentem expectet; JVZrgilius, virum, qui
in prelio emicet, et ad domum regiam ex-
pugnandam acerrimé aggrediatur.
Ibid. xum] Σχισμῇ" λέγει δὲ, σῇ τοῦ
δράκονσος χκαταδύσει. Schol.
Ver. 94. Βεξρωκὼ: κακὰ φάρμακ. Oi δρά-
κοντες μέλλοντέ; τινὰ ἐλλοχᾷν ἢ ἄνθρω-
πον ἤ θῆρα, τὰς ϑανατοφόρους ῥίζας ἐσθίουσι, καὶ
Aa
370 OMHPOY lAIAAOZ X.
Σμερδαλέον δὲ δέδορκεν, ἑλισσόμι,
"4
Lis. XXII.
ἐνος περὶ χειῆ Ὁ 95
e 7
9
e el » ΞΘ »!
Ὡς Ἕκτωρ, ἄσξεστον ἐγὼν μένος, οὐγ, ὑπεχώρει;
Πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ᾽ ἐρείσας"
᾿Ογχθήσας δ᾽ ἄρα εἰπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα ᾿)υμυόν'
/ 5 N , ,
᾿Ὥμμοι ἐγων, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεω δύω,
7 ^ 5, /
Πουλυδάμας μοι πρωτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, 100
D ἃ /, e
Ὅς μ᾽ ἐκέλευσε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι,
Ψ , [4 LAE ^
Νύχϑθ᾽ ὕπο τήνδ᾽ ὀλοὴν, ὁτε T ὥρετο δῖος ᾿Αγιλλεύς.
᾿Αλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμνην' ἦτ᾽ ὧν πολὺ κέδριον ἥεν'
^ χὰ; Ν 3 V 5, Á , ^
No» δ᾽ ἐπεὶ ὥλεσα λαὸν ἀτασθαωλίησιν £A T AV,
Αἰδέομνωι Τρῶας καὶ Τρωάδας ἑλκεσιπέ
[poi Ἰρωῶς καὶ Ἰρωχδας ελχεσίπέπλους, 105
7ὔ 7 3, , -“
Μήποτέ τις εἴπησι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο,
Ἕκτωρ ἦφι βίηφι πιθήσας ὦλεσε λαόν.
e 5 / T 2 Ν N J * *^ A , »J
Qc ἐρέουσιν᾽ ἐμοὶ δὲ vÓT ἂν πολὺ κέρδιον £1]
᾽ ^2» lod / /
Αντῆν 7 Αγιληα κατακτείνωαντῶ νέεσθαι,
Horrendüámque aspicit, convolvens se circa latibulum : 95
Sic Hector, inextinguibili praeditus animorum-vi, non recedebat,
Turrim ad prominentem fulgido clypeo-acclinato :
Indignabundus veró dixit ad suum magnum animum :
* Hei mihi, si quidem portas et moenia ingressus fuero,
* Polydamas me primus probris onerabit,
100
* Qui me hortatus-est Trojanos ad urbem ducere,
* Nocte istá exitiali, quandó surrexit-ad-certamen nobilis Achilles.
* At ego non parui ; certé multó utilius fuisset :
*^ Nunc veró postquàm perdidi populum damnosá-pertinaciá meá,
* Vereor Trojanos et Trojanas longa-peplorum-syrmata-trahentes, 105
* Ne quandó quis dicat deterior alius me;
* * Hector suis viribus fretus perdidit copias."
* Sic dicent: mihi veró tunc multó satius esset,
* Contrà pugnando aut Achille interfecto redire,
σὰ; πόας μίντοι τὰς σοιαύτας. Οὐκ ἦν δὲ ἄρα
οὐδὲ Ὅμηρος αὐτῶν τῆς σροφῆς ἀμαθής. Λέγει
γοῦν ὅπως ἀναμένει “περὶ τὸν φωλεὸν εἰλούμενος,
σπροιμπλησθεὶς σιτίων πολλῶν φαρμακωδῶν καὶ
κακῶν. ZElian. de Animal. Lib. VI. cap. 4.
Ver. 95. δέδορκεν.] Vide suprà ad f,
214.
Ver. 100. Πουλυδάμας μοι σρῶτος.ἢ ᾽Αν-
δρειότατοι δοκοῦσιν εἶναι, παρ᾽ οἷ; οἱ δειλοὶ ἄτι-
μοι, οἱ δὲ ἀνδρεῖοι ἔντιμοι. Τοιούτους δὲ καὶ Ὅμη-
ρος ποιεῖ, οἷον τὸν ---- " Ex ropa. “ Ἰπουλυδάμας μοι
“ πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει.." “Ἵγίδίοί. Ethic.
ANicom. Lib. 111. cap. 11. Πάλιν ἐστὶν ἄλλη
ἀνδρία πολιτικὴ δοκοῦσα εἶναι" οἷον εἰ δ᾽ αἰσχύ-
γὴν σὴν εἰς τοὺς σολίτα; ὑπομένουσι ποὺς κινδύ-
νους, καὶ δοκοῦσιν ἀνδρεῖοι εἶναι. Σημεῖον δὲ σούφου"
καὶ γὰρ Ὅμηρος πεποίηκε τὸν “Ἕκτορα λέγοντα.
“ Πιρουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει.᾽᾽
Διὸ οἴεται δεῖν μάχεσθαι. — Idem, Ethic. Magn.
Lib. Y.cap.91. Οἱ διὰ σὴν αἰδὼ ὑπομένοντες,
μάλιστα φανεῖεν ἀνδρεῖοι" καθάπερ καὶ Ὅμηρος
σὸν Ἐκτορώ φησιν ὑπομεῖναι τὸν κίνδυνον τὸν πρὸς
᾿Αχιλλία. Ἕκτορα δ᾽ αἰδὼς εἶχε, ““ Πιουλυδά-
“μᾶς μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει.᾽ Καὶ
feris ἡ πολιτικὴ ἀνδρία αὕτη. Id. Ethic. Eu-
dem. Lib. 111. cap. 1. i
Ibid. —-—— πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει.] «Αἱ.
σρῶτον ἐλεγχείην καταχεύοι.
Ver. 101. Ὅς μ᾽ ἐκέλευσε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν
ἡγήσασθαι.] Suprà σ΄, 254. 966.
Ibid. — ἐκέλευσε. Cod. Harleian. ἐκέλευε.
Quo modo et in duobus MSS. scriptum rep-
perit Barnesíus. Verüm, ut opinor, hoc qui-
dem in loco przestat vulgata lectio. Vide su-
prà ad ν΄, 84. et ad ὦ, 57.
Ver. 102. —— ὅτε «*.] QuandÓ utique. ——
Quandó videlicet :
Ver. 107. — BínQ,.] Vide suprà ad »', 588.
Ver. 109. ἤΑνσην ἢ ᾿Αχιλῇα.) dl. Ἢ ἄντην
᾿Αχιλῇα.
Ibid. κατακτείναντα,] Cod. Harlem. κα-
τακτείναντι,
Lrs. XXII.
^ , y ^ ^ Á,
'Hé κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐὐκλειῶς πρὸ πόληος.
OMHPOY IAIAAOZ X.
Εἰ δέ κεν ἀσπίδα μὲν καταθείομναι ὀμμφωλόεσσαν,
Καὶ κόρυθα βριωρὴν, δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας,
, , ^ , ΄ , 3
Αὐτὸς ἰὼν ᾿Αγιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω,
Καί οἱ ὑπόσχωμαι ᾿ Ἑλένην, καὶ κτήρωθ᾽ cu αὐτῇ
e / ,
Πάντα μάλ᾽, 070 T ᾿Αλέξανδρος κοίλης ἐνὶ νηυσὶν
᾿γάγετο Τροίηνδ᾽, ἥ τ᾽ ἔπλετο
d 7 “ 5 E"
Δωσέμνεν ᾿Ατρείδησιν ἄγειν, ἄρνα τ᾽ ἀμφὶς ᾿Αχαιοῖς
y
᾿Αλλ ἀποδάσσεσθαι, ὁσσα πτόλις ἥδε κέκευθε'
X , n , » eu e
Τρωσὶν δ᾽ αὖ μετόπισθε γερούσιον ὅρκον ἕλωρναι;,
Μήτι καταωκρύψειν, ἀλλ᾽ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι,
^ , /,
Κτῆσιν ocv πτολίεθρον ἐπήρατον ἐνὸς ἐέργει.
᾿Αλλὰ τίη μοι ταῦτω Φίλος διελέξατο ϑυμος ;
Ἀ ,
Mz pav ἐγὼ μὲν T ἰών" ὃ δέ μ᾽ οὐκ ἐλεήσει,
O PH , ἰδέ , δέ Ἁ 3.
ὑδέ τι μ᾽ αἰδέσεται, κτενέει δὲ με, γυμνὸν ἐόντα,
eu ei ^ 5 7 , , N » y
Αὑτως, ὥστε γυναῖκα, ἔπεί κ' ἀπὸ τεύχεα δύω.
Οὐ μέν πως VU) ἐστὶν ἀπὸ δρυὸς
* Aut ab ipso interfici gloriosé pro urbe.
* Quód si clypeum quidem deposuero umbonibus munitum,
* Et cassidem validam, hastáque ad murum acclinatá,
* Tpse profectus Achilli eximio obvius venero,
** Et ei pollicear Helenam, et opes cum ipsá
* Omnes prorsüs, quascunque Alexander cavis in navibus
* Duxit ad Trojam, quae fuit certaminis origo,
* Daturum Atridis abducendas, simulque separatim Achivis
* Alias distributurum, quascunque urbs haec abditas-habet :
971
110
115
/, , V
νείκεος 0,0 1,
120
125
LS T END N /
οὐδ᾽ ἀπὸ πετρῆς
110
115
* A Trojanis veró deindé honorabile jusjurandum exigam,
** Nihil occultaturos, sed bifariàm omnia divisuros, 120
: * Facultates quascunque urbs amabilis intüs continet.
** Sed cur mihi haec meus secum-disserit animus ?
* Vereor, ne ei ego quidem supplicem profectus; is autem mei non misereatur,
* Neque omnino me revereatur, interficiat veró me, inermem existentem,
« B 1 »
Temeré, tanquam mulierem, postquàm arma exuero.
125
* Non sané prorsüs nunc licet à quercu neque à petrá
Ver. 110. ᾿Ηξ xt» αὐτῷ ὀλέσθαι.) Ὕ πὸ τοῦ
᾿Αχιλλέως δαμασθῆναι. Schol. MSS. apud Bar-
mesium. Caterüm Codex Harleianus hic le-
git, 'Hí κεν αὐτὸν ὀλέσθαι. AL. "H κεν ὑπ᾽ αὐτῷ
ὀλέσθαι.
Ver. 116. —— ἥ τ᾽ ἔσλεσο νείκεος ἀρχὴ.
Primus leti primusque malorum
Causa fuit “Ἐπ. IV, 169.
Quz prima malorum
Causa fuit “Ἐπ. VII, 481.
Ver. 117. Zuz T ἀμφὶς. ΑἹ. ἅμα δ᾽
ἀμφί.
Ver. 118. ἀποδάσσεσθαι.) ΑἹ. ἀποδάσ-
σασθαι.
Ibid, —— κέκευθε. Vide suprà ad Z, 57.
Ver. 190. δάσασθαι. Henricus Stepha-
nus reponendum censet δάσεσθαι propter prze-
cedentem κατακρύψειν.
Ver. 191. ἐπήρατον. Vide suprà ad σ΄,
518.
Ver. 194, —— καενέε! 1 Al. κτανέει.
Ver. 196. ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ πέτρης Τῷ
δαριζέμενα..]
᾿Αλλὰ τίη μοι ταῦτα περὶ δρῦν ἢ περὶ πέτρην;
-Hesiod. Theogon. 55.
Οὐκ ἔστι, φησὶν, ἄντικρυς ᾿Αχιλλέως μύθου: διη-
γεῖσθαι, ὁποίους ἂν παρθένοι, καὶ ἠϊδεοι"
οἱ γὰρ παλαιοὶ νομαδικῷ ἐχρῶντο βίῳ, οἰκίας
μηδέπω κεκτημένοι: αἱ οὖν γυναῖκες τίκτουσαι
ἐν σοῖς ὄρεσιν ὑπὸ τὰ Jcld σῶν πετρῶν καὶ
Aa2
372 OMHPOY IAIAAOX X. Lis. XXII.
To ὀαριξέμεναι, ἅτε παρθένος ἠϊθεός τε,
Παρθένος ἤϊθεός 7, ὀαρίζετον ἀλλήλοισιν.
Βέλτερον αὖτ ip ξυνελαυνέμεν' ὅττι τἄχιστω
Εἴδομεν, ὁ ὁπποτέρῳ κεν ᾿Ολύμιπιος εὖχος ὀρέξῃ.
Ὥς ὥρμαινε μένων" ὁ δέ οἱ σχεδὸν ἦλθεν ᾿Αχιλλεὺς,
σος ᾿Ενυωλίῳ κορυθάϊκι πτολεμιστῆ,
Σείων Πηλιάδα μελίην κατὰ δεξιὸν ὦμον,
Δεινήν" ἀμφὶ δὲ χαλκὸς ἐλάμπετο εἴκελος αὐγῇ
Ἢ πυρὸς αἰθομένοιο, ἢ 7 ἠελίου ἀγιόντος.
Ἕκτορα à, ὡς ἐνόησεν, ἔλε τρόμος, οὐδ᾽ ἀρ ἔτ᾽ ἐτλή
Αὖθι μένειν, ὀπίσω δὲ πύλας λίπε, Pi δὲ φοξηθείς.
Πηλείδης δ᾽ ἐπόρουσε; ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθως"
'Hüre κίρκος ὀρεσφιν, ἐλαφρότατος πετεηνῶν,
ἹῬηϊδίως οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν"
Ἡ 06 S. ὕπαιθα φοξεῖται" ὁ δ᾽ ἐγγύθεν ὀξὺ Aa
130
135
140
* Cum hoc confabulari, ceu virgo juvenisque,
* Virgo j juvenisque confabulantur inter se.
* Satius veró certamine congredi : quàm celerrimé
*^ Videamus, utri Olympius gloriam praebiturus sit."
Haec animo-versabat manens: Ast ad eum propé accessit Achilles,
Par Marti galeam-quassanti bellatori,
Vibrans Peliacam hastam ad dextrum humerum
Terribilem ; circàm veró aes splendebat simile fulgori
Vel ignis ardentis, vel solis orientis.
Hectorem veró, ut vidit, cepit tremor, neque ampliüs sustinuit
Illic manere, à tergo autem portas reliquit, abiitque perterritus,
Pelides veró irruit, pedibus rapidis fretus ;
Veluti Circus in montibus, velocissimus volucrum,
Facilé impetum-dat in pavidam columbam :
Haec autem obliqué fugit: iste veró in-proximo acutum-edens-clangorem,
140
δρυῶν [τὰ βρέφη] ἀνίσσρεφον" εὑρίσκοντες δέ τινες, Ver. 128, -------- ἀλλήλοισιν] Cod. Harleian.
ἐνόμιζον ἐκεῖθεν γεγεννῆσθαι" ἡ ἱστορία παρὰ Δι- ἀλλήλοιϊν.
δύμῳ. Schol. Ver. 150. —-—-— δρέξη.} Cod. Harleian.
Gensque virüm truncis et duro robore nata. | ὀρέξει.
4En. VIII, 315. Ver. 139. κορυθάϊκι.] ,Κορυθαίολος, τους
Ver. 197. ἅτε παρθένος ἠϊδεός σε,
ΤΙαρθένος ἠϊδεός «΄.1 ** Nascitur pathos et de
* repetitione, quam Graci imavaQegà» vo-
ὃ συνεχιῶς κινῶν χὴν gula à μετασοιηθὲν, ἐπὶ
σοῦ " Agtos, ἔφη, «Ἶσος Ἐνυαλίῳ κορυθάϊκι.᾽""
Porphyr. Quaest. Homeric. 5. Vide suprà ad
δ᾽ cant, cum sententie, ab iisdem nominibus | £', 816.
* incipiunt, Hinc Virgilius, (Georg. IV. Ver. 153. Πηλιάδα μελίην.) Quá ra-
* 595.): tione, Πηλιάδα, hic ultimam producat; item
* —— —— Eurydicen vox ipsa et frigida | ὕδατι, ver. 149. et soi», ver. 156. vide suprà
* ]ingua, ad z, 51.
* Ah miseram Eurydicen, animá fugiente, Ver. 154. εἴκελος.) Vide suprà ad 5,
* vocabat. 493. et ad ν΄, 53.
* Eurydicen toto referebant flumine ripae." Ver. 135. αἰθομένοιο. Cod. .Harleian.
Macrob. Lib. YV. cap. 6. Τὸ δὲ σχῆμα, iz- | αἰδομένον.
ανάληψις δι ἐπανασαροφῆς, ὅμοιον. σῷ, * ts συρὶ
χεῖρας ἔοικεν, Ei πυρὶ χεῖρας ἔοικε, μένος δὲ
" σιδήρῳ." Eustath. "Vide suprà ad 4, 571.
et infrà ad 4", 641.
Ver. 158—141. —— mimos" —-— λελη-
κὼς. Vide suprà ad β΄, 514.
Ver. 139. ᾿Ηὔτε κίρκος.) Vide suprà ad 1 e,
495.
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
IS]
-à,
Ταρφέ᾽ ἐπαΐσσει, ἑλέειν TÉ & “υμὸς ἀνώγει"
"Qs ἀρ’ y ὀμυμιεμνοιὼς ἰθὺς πέτετο" τείσε à Ἕκτωρ
Τεῖχος ὑπὸ Τρώων, λαμψηρὼ δὲ γούνατ' ἐνώρυοι.
O; δὲ παρὰ σκοπιὴν καὶ ἐρινεὸν ἠνεμιόεντα
145
Τείχεος iiy OT ἐκ XOT ἀμαξιτὸν ἐσσεύοντο"
Κρουνὼ à i ἵκανον κωλλιῤῥόω, ἔνθα δὲ πηγαὶ
Δοιαὶ ἀναϊσσουσι Σκαμάνδρου δινήεντος.
Ἡ μὲν γὰρ 3 ὕδατι λιαρῷ ῥέειν ἀμφὶ δὲ καπνὸς
Γίνεται ἐξ αὐτῆς» ὡσεὶ πυρὸς αἰθομιένοιο'
150
Ἡ δ᾽ ἑτέρη ϑέρε; προρέει, εἰκυῖα χαλάζῃ,
Ἢ χιόνι ψυχρῆ, ἢ ἢ ἐξ ὕδατος gun TAN.
Ἔνθα δ᾽ ἐπ᾿ αὐτάων πλυνοὶ εὑρέες ἐγγὺς ἔασι
Καλοὶ, λαΐνεοι, ὅθι εἵματα σιγωλόεντα
Πλύνεσκον Τρώων ἄλοχοι, καλαί τε )ύγατρες,
155
Crebros faciens impetus, insequitur, capereque illam animus jubet :
Sic utique ille ardens rectà volabat: trepidus autem fugiebat Hector
Muro sub "Trojanorum, velociaque genua movebat.
Hi veró praeter speculam et caprificum ventosam
145
Murum usque subter per viam-publicam rapido-cursu-ferebantur :
Ad scaturigines autem pervenerunt pulchré-fluentes, ubi nempé fontes
Duo erumpunt Scamandri vorticosi.
Alter quidem aquá calidáà fluit, circumque fumus
Oritur ex ipso, velut ab igne ardenti :
150
Alter veró aestate profluit, similis grandini,
Vel nivi frigidae, vel ex aquá concretae glaciei.
Illic autem ad ipsos labra-ad-lavandum lata propé sunt,
Pulchra, lapidea, ubi vestes speciosas
Lavabant "Trojanorum uxores, pulchraeque filiae,
Ver. 149. —— ἔλέειν σέ &] «41. ἑλέειν δέ σε.
Ver. 146 -------- ἀρ. Ut dictum est
ver. 138.
Ibid. σρίσε 9 Εκτωρ.Ἶ
Ergo amens diversa ἔυρᾶ petit zquora
"Turnus,
Et nunc huc, inde huc incertos implicat
orbes. 4En. XII, 742.
Ver. 144. Tüxos.] 4d. πείχη.
Ver. 145. — ἐρινεὸν. Vide suprà ad ζ΄, 455.
Ver. 146. Τείχεος αἰὲν ὑπ᾿ ix κατ᾽ ἀμαξι-
viv ἰσσεύονσο.] Τὸ ἑξῆς, Kac ἀμαξιτὸν i ἐσσεύοντε,
jT ἐκ σείχεος, ὃ μὲν ὑποδῦναι TÀ σεῖχος cat
ξων" ὁ δὲ ἐκτὸς αὐτὸν ἀεὶ κωλύειν. Schol. MSS.
apud Barnesium.
,
Ibid. óc ἐκ. dl. ὑπέρ.
Ver. 148. Sxigihilbes] Cod. Zarleian.
Καμάνδρον.
Ver. 151. Ἢ δ᾽ ἑσέρη ϑέρε! προρέει '"* Est
* adeó invenire apud nobiles poétas hujus-
" cemodi suavitatis multa, qua apparent
* novata esse non fortuita; sed praeter ca-
teros omnes apud Homerum plurima.
Uno quippe in loco tales tanquam hiatus
et sonitus in assiduis vocibus pluris fa-
cit :
ἐξ Ἢ: δ᾽ ἑσέρη ϑέρεϊ προρέει, εἰκυῖα χαλάζῃ,
* "H χιόν, ψυχρῇ, ἢ ἐξ ὕδατος κρυστάλλῳ.᾽"
Gell. lib. VII. cap. 20.
Ver. 158. 155. “π΄λυνοὶ Πλύνεσ-
κον.ἢ Quà analogià ex AM fit λῦσις, AU-
ei .;,ex κρίνω κρίσις κρίτὸς ; ; ex μαρσῦρομαι,
μάρεῦρος s ; eX νἵψειν» νφαδες ; ex Φαῖνω, ἐμφᾶ-
σις, ἐμφᾶνὴς i eádem ex σλῦνω fit σλῦνοὶ,
iUm A Uis"
Πλυνούσῃ τις πρῶτα . Odyss. 6, 419.
πολλὸν γὰρ ἄπο σπλυνοί εἶσι σό-
Ans. , ζ΄, 140.
Τῶν oi ἕκαστος φᾶρος Wü Auyis, ἠδὲ χιτῶνα.
9΄, 592.
Vide suprà ad 4, 558. ad ζ΄, 454. ad μ΄, 280.
et ad »', 414.
Ver. 155. Τλύνεσκον.] Lavare solebant.
Vide suprà ad β΄, 221. et ad ν΄, 84.
Aas
374
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis. XXII.
Τοπρὶν ἐπ᾿ εἰρήνης» πρὶν ἐλθεῖν υἷας ᾿Αχαιῶν.
Τῇ pa παραδραμέτην, φεύγων, ὁ δ᾽ ὄπισθε διώκων"
Πρόσθε μὲν ἐσθλὸς ἔφευγε, δίωκε δέ μὲν μέγ᾽ ἀμείνων
Καρπαλίμως" ἐπεὶ οὐχ, ἱερήϊον, οὐδὲ βοείην
᾿Αρνύσθην, &yre ποσσὶν ἀέθλια γίνεται ἀνδρῶν͵.
160
, ^ ^ “ ΄ e e 7
AAA περὶ ψυχῆς Sov “Εκτορὸς ἱπποδάμοιο. oc
" 9.740753 5. /, Ν “ 7 Ὁ
Ὡς δ᾽ or ἀεθλοφόροι περὶ τέρρμυωτῶ μώνυχες ἵπποι
ε ΄ d Pv N ^N / ^ 3!
PipQu poo τρωχωσι" τὸ δὲ μεγὰ κειτῶι ἄεθλον,
y "ὁ »N N , Ν ^
Ἢ τρίπος, 26 γυνή» ἀνδρὸς novr our éÜvei Toc"
A N , , Z
Ως τῷ τρὶς Πριάμοιο πόλιν περιδινηθήτην 165
/ / iT /, /, € M
Καρπαλίμοισι πόδεσσι Θεοὶ δέ τὲ πάντες ὁρῶντο.
Olim tempore pacis, priusquàm venissent filii Achivorum.
Hàc utique praetercurrerunt, alter fugiens, alterque à tergo persequens :
Ante quidem fortis fugiebat, persequebatür veró ipsum multo fortior
Rapidé: Neque enim victimam, neque bubulam pellem
Adipisci-conabantur, qualia pedibus praemia sunt virorum ; 160
Sed de animá certantes currebant Hectoris equüm-domitoris,
Ut veró cüm assueti-vincere circa metas solidis-ungulis equi
Celeritér admodüm currunt; magnum autem propositum est praemium,
Vel tripos, vel mulier, viri Zn honorem defuncti :
165
Sic hi ter Priami urbem gyro-circum-acti sunt
Rapidis pedibus: Dii veró omnes spectabant.
Ver. 157. τῇ ῥα. Eá utique . ἘΔ
inquam-———-—.
Fer. 159.
περὶ ψυχῆς.}
nec enim levia aut ludicra petuntur
Praemia, sed Turni de vitá et sanguine
certant. 4En. XII, 764.
" ερεῖν, quod proprié est sacrificium, sig-
* mificat etiam quodvis animal quod in ci-
* bum mactatur : ἱερεῖα sunt ἁπλῶς τὰ ϑρέμ-
* Luurg, pecudes qua mactantur in usum el
** 1» esum hominibus ; animantes, quarum ves-
*" ecmnur carnibus. Neque certé aliter
** sumi videtur hzc vox apud Homerum, in
** Joco illo insigni Z//ad. x/.
“ ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον, οὐδὲ βοείην
* " Αρνύσθην, di σε ποσσὶν ἀέθλια γίνεται ἀνδρῶν,
«᾿Αλλὰ περὶ ψυχῆς θέον Exeropos ἱπποδάμοιο."
Duport. Prelect. in. Theophrast. cap. 9.
* '[egs;z sunt animantes, quarum vescimur
** carnibus. Atqui non alitér vete-
* res grammatici illud Homeri interpretan-
* tur; ἐσεὶ οὐχ᾿ ἱερήϊον, οὐδὲ βοείην. Recté-
“ que notant iideni, ἱερεῖα dici ἁπλῶς τὰ
* ϑρέμματα, pecudes et quaecunque. esui so-
* lent esse mortalibus": Cüsaub, tn dthe-
naum, Lib. Y, cap. Vl,
᾿Αλλὰ
, ^ , € ue
t7: οὐχί itQnioV,
Ver. 161. ᾿Αλλὰ περὶ ψυχῆς 9i] To δὲ
“περὶ ψυχῆς ἔθεον παροιμίαν ἀπετέλεσε λέ-
γουσαν σὸν περὶ ψυχῆς ϑέειν, ὅτε τις ἀγω-
νιῶν iori ἐσχάτῳ κινδύνῳ διασράττεταί vi. — .Eu-
stath.
Jbid. et ver. 211. —— ἱπποδάμοιν.} Vide
suprà ad β', 28.
Ver. 169. — cíouara.] Τέλη τῆς νίκης καὶ
σοῦ ἀγῶνος" ἢ καμπτῆρας" ὅταν oi ἵπποι ὀξύτε-
ρὸν ϑέουσι, πλησιάζοντες ἐγγύτερον σῆς νίκης.
Schol. MSS. apud Barnesium.
Ver. 168. —— πρωχῶσι.} all. φροχόωσι.
Ibid.-— và δὲ μέγα.) Edidit Barnesius, 7?
δὴ μέγα. Sed nihil opus. Vide suprà ad
&, 51.
Ver. 164. — ἀνδρὸς κατατεθνειῶτος.) Legi-
tur et ἀνδρὸς περὶ τεθνειῶτος" notante Henrico
Stephano.
Ibid.— κατατεθνειῶσος ἢ Vide suprà ad v',
46. et ad ζ΄, 464. 4l. κατατεθνηῶτος.
Ver. 165. πόλιν περιδινηθήτην.] Οὐδ᾽
ἡ ποῦ Ἕκτορος δὲ περιδρομὴ ἡ περὶ σὴν πόλιν
ἔχει mi εὔλογον οὐ "yp ἐστι σπερίδρομος ἡ νῦν,
διὰ e» δυνεχῆ ῥάχιν" ἡ δὲ παλαιὰ ἔχει σερι-
δρομήν. Strabo, Geograph. lib. XIII. GCiote-
rum Codex Harleianus legit πόλιν ip δινη-
βήτην..
Lis. XXII. OMHPOY IAIAAOZ X.
Τοῖσι δὲ μυύθων ἦρχε πωτὴρ ἀνδρῶν τε Sev ve
“Ὦ πόποι, ἢ φίλον ἄνδρω διωκόμενον περὶ τεῖχος
^ ^ Ν , 5
᾿Οφθαλμοῖσιν ὁρῶρμνοιι" ἐμὸν δ᾽ ὀλοφύρεται ἦτορ
el e λλὰ β [ad s T /» sy
Ἑχτορος» ὃς μοι πολλῶ [200v ἐπὶ μηρί εκήεν,
e" /, 3 , 5
Ἴδης ἐν κορυφῆσι πολυπτύχου, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε
, , 5 : , ^ δ AR m , Χ
Εν πόλει ἀκροτάτῃ" vov αὖτε 6 δῖος Αγιλλεὺς
ἤΑστυ περὶ Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκει.
᾿Αλλ᾽ ἄγετε, φράζεσθε, Syeoly καὶ μητιάασθε,
, , , ΄ Á 327 P
Hé μιν ἐκ ϑανάτοιο σαώσομεν, T6 μυὶν ἤδη
PLE hy
Πηλείδη Aya δαρμάσσομιεν, ἐσθλὸν ἐόντα.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε ϑεὼ γλαυκῶπις ᾿Αϑθήνη:
t. "a y
Ὦ πάτερ, ἀργικέραυνε; κελαινεφὲς» οἷον ἐειπες ;
" Ayüga, ϑνητὸν ἐόντα, πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ,
“Ἃ ,4! L à / 3 -» ,
ΑΨ ἐθέλεις ϑανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι ;
3) , 3 Y P4 , , , hy L4
Ἐρὸ *" (TU οὔτοι πᾶντες ETTOLIVEOUUEY Sreoi. X01.
375
180
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς"
Θάρσει» Τριτογένεια» Φίλον τέκος" oU νύ τι QULA
Πρόφρονι μυθέομιαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἴναι"
» e /, /, 3I * 7 ,5 7ὔ
Ee£ov, ὁπὴ δῆ τοι νόος ἔπλετο; μηδέ τ᾽ ἐρώει.
Inter hos autem sermonem orsus est pater hominumque deümque :
** Proh malum, profectó dilectum virum agitari circa murum
* Oculis video: meum autem dolet cor
* Je Hectore, qui mihi multa boüm femora adolevit,
** Idae in verticibus multas-convalles-habentis ; interdum etiam
* In urbe summá: nunc veró eum nobilis Achilles
* Urbem circa Priami pedibus velocibus insequitur.
** Sed agite, deliberate, dii, et consultate,
* An eum ὃ morte salvum-eripiemus, an eum jam
* Sub Pelidà Achille domabimus, bonum licét."*
Hunc veró allocuta est dea oculis-caesia Minerva :
185
170
“Ὁ pater, rutuli-fulminis-missor, atras-nubes-cogens, quale dixisti ?
* Virum mortalem, jam olim destinatum fato,
* Jam vis à morte tristi liberare ?
** Fac: at non tibi omnes assentiemur dii caeteri,"
Hanc autem respondens allocutus est nubes-cogens Jupiter :
* Bono esto animo, Tritonia, dilecta filia: neutiquam animo
** Serio loquor, volo autem tibi mitis esse :
* Fac, prout tibi animus est, neque quid cessa."
Ver. 167.
Vide suprà ad 6, 12. Virgilium :
Ver. 168. *Q. πόποι, 4 φίλον ἄνδρα.) Vitu- Urbe
perat hunc locum ZJ/ato : Δεησόμεθα loris]
summá
μή σοὶ sro yt μέγιστον σῶν ϑεῶν τολμῆσαι Ver. 177.—
oT ἀνομοίως μιμήσασθαι. ὥστε, “ ἾΩ, sí, | suprà ad ὦ, 206.
* (φάναι!) 5 φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ cU Ver. 178.
“ ὈΤφϑαλρμοῖσιν ὁρῶμαι" ἐμὸν δ᾽ ὀλοφύρεται ἧτορ.᾽ | alibi scépé.
-De Republ.lib.35. Ubi in transcursu notan- Ver. 182, — νεφεληγερέτα. ] V
dum pro τεῖχος, legisse Platonem, ἄστυ. &, 175.
Aa4
180
185
πατὴρ ἀνδρῶν σε ϑεῶν mt.| Ver. 172. Ἔν πόλει ἀκροτάτη.] Sic apud
ZEn. VII, 171.
γλαυκῶπις ᾿Αθήνη) Vide
ἔειπες.) dd. fumes Ut
y
ide suprà ad
OMHPOY IAIAAOZ X. [1μ8. XXII.
376
"Os eT» ὥτρυνε πάρος μεμαυϊαν ᾿Αϑήνην'
B δὲ xor Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
Ἕκτορα. δ᾽ ἀσπερχὲς πλογέων ἐφεπ' ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς.
Ὥς δ᾽ ὅτε γεθρὸν ὄρεσι κύων ἐλάφοιο δίηται,
Ὄρσας ἐξ εὐνῆς, διά τ΄ ἄγκεω, καὶ διὰ od ;
Τὸν δ᾽, εἴπερ τε λάθησι καταπτήξας ὑπὸ So,
᾿Αλλά T ἀνιχνεύων δέει ἔμυπεδον, ὄφρα κεν εὕρη᾽
Ως Ἕχτωρ οὐ λῆθε ποδώκεα Πηλείωνα.
Οσσάκι δ᾽ ὁρμήσειε πυλάων Δαρδανιάων
᾿Αντίον ἀΐξασθαι; εὐδιρνήτους ἐπὶ πύργους,
Εἴπως οἱ καθύπερθεν ἀλάλκοιεν βελέεσσι"
Τοσσάκι par προπάροιθεν ἀποστρέψασκε παραφϑὰς
Πρὸς πεδίον y. αὐτὸς δὲ ποτὶ πτόλιος πέτετ αἰεί.
Ὡς δ᾽ ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν"
190
195
Sic locutus, impulit anteà paratam-animo Minervam :
Descendit autem ea ab Olympi verticibus impetu-facto.
Hectorem veró indesinentér urgens sequebatur celer Achilles.
Ut veró quum hinnulum in montibus canis cervae insequitur,
Excitatum ἃ cubili : perque convalles et per fruticeta ;
Eum autem, etiam si lateat metu-perculsus sub arbusto,
Tamen vestigia-legens currit perpetuó, donec inveniat :
Sic EXector non latebat pedibus-velocem Pelidem.
Quoties veró impetum-sumeret ad portas Dardanias
Rectà ruere bené-aedificatas versus turres,
Si quo modo ei desupér auxiliarentur telis; *
"Toties eum avertebat praevertens
In campum: ipse autem prope urbem volabat semper.
Ut veró in somno non potest fugientem consequi ;
190
λοῦνται οἱ σύμφυτοι καὶ ὑλώδεις σόποι, σωρὼ τὸ
ϑαμινόν. Schol.
Ver. 195. — ἐπὶ πύργους. «4]. ὑπὸ πύργους.
Ver. 197. σπαραάφϑὰς.] Ita ex uno
MS. edidit .Barnesius ; quocum facit et Co-
Ver. 187. Βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐ-
ἕασα.}
Illa viam celerans
cito decurrit tramite virgo.
“Ἐπ. V, 609.
Fer. 188. Ἕκτορα δ᾽ ἀσπερχὲς κλονέων ἔφεπ᾽
ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς. Ὡς δ᾽ ὅτε νεδρὸν.]
Nec minüs Zneas
Insequitur; trepidique pedem pede fervi-
dus urget.
Inclusum veluti siquando in flumine nactus
Cervum, aut punicez septum formidine
pennz,
Venator cursu canis et latratibus instat :
Ille autem insidiis et ripáà territus altà,
Mille fugit refugitque vias; at vividus
Umber
Hzret hians AEn. XII, 746. 748.
Ver. 190. — διά σ᾽ ἄγκεα, καὶ διὰ βήσσας.
Οὕτω καλοῦνται οἱ κοῖλοι καὶ βάσιμοι τῶν ὀρῶν
cómo. Schol.
Ver. 191, ——— ὑπὸ 9épy».] Θάμνοι xa-
dex Harleianus. «Αἱ. παραστάς.
Ver. 198. πεδίον γ᾽ αὐτὸς.) Cod.
Harleian. ibíov αὐτός. Quod et ferri possit.
Vide suprà ad ά, 51.
Ver. 199. 'Xxs δ᾽ ἐν ὀνείρῳ.
Ac velut in somnis, oculos ubi languida
pressit
Nocte quies, nequicquam avidos exten-
dere cursus
Velle videmur, et in mediis conatibus
zegri
Succidimus; non lingua valet, non cor-
pore notae
Sufficiunt vires, nec vox, nec verba se-
quuntur. 4En. XII, 908.
jam jamque tenet, similisque te-
Meus
Lis. XXII.
s, , e , y A? e ^ /
Oir xe ὁ τὸν δύναται ὑποφεύγειν, οὔθ᾽ ὁ διώκειν'
OMHPOY IAIAAOZ X.
200
e ^ 5 ᾽ὔ /, ^ »N» € ΓΙ ΄
Ως ὁ τὸν οὐ δύνατο μιάρψαι ποσὶν, οὐδ᾽ ὃς ἀλύξαι.
^ , eu ^ e /, ,
Πῶς δέ κεν Ἕκτωρ κῆρως ὑπεξέφυγεν “γανἄτοιο,
, 2. rA , NT uel » PEE 7,
E; μή οἱ πὐμιατὸν τε καὶ ὑστῶτον ἤντετ Απόλλων
, , DRE A ro. / ΄, ^
Εγγύθεν, ὃς οἱ ἐπώρσε μνένος λαιψηρᾶ τε γοῦνα 5
Lr , ,
Δαοῖσιν δ᾽ ἀνένευε καρήατι δῖος
d!
τῷ
c
A χιλλεὺς,
»*5 3, eu * SP N /
Οὐδ᾽ εἴα ἕμεναι ἐπὶ “Ἕκτορι πικρὰ βέλεμνα"
/, ^ » b e N / 7 Ü
ἹΜΜήτις κῦδος ἄροιτο βαλὼν, o δὲ δεύτερος ελθοι.
3 ὧν ^ v , , x ^ , /,
AAX ὁτε 07 TO τετᾶρτον ἐπὶ XQOUVOUG ἀφίκοντο,
A T d V L4 A Lu T d ,
Καὶ τότε 07 χρύσειω πατήρ ἐτίταινε ταλαντα"
Neque alter alterum potest effugere, neque alter consequi :
200
Sic hic illum non poterat assequi pedibus, neque ille effugere.
Quo veró tandem pacto Hector fata effugere potuisset mortis,
Nisi ei postremámque et ultimüm occurrisset Apollo
Propé, qui ei excitavit robur velociaque genua ?
Copiis autem renuebat capite nobilis Achilles,
Neque sinebat mittere in Hectorem amara tela ;
Ne quis gloriam auferret percutiens, ipseque secundus veniret,
Sed quandó jam quartüm ad scaturigines pervenerant,
Tum veró aureas pater attollebat lances;
Increpuit malis, et morsu elusus inani est. j
Ibid. 754.
Quorum priorem ad locum Scaliger : * Etiam
* pumerus (inquit) nobis notandus est. Ex-
* tendit enim, aut extendere conatur cur-
* sum accentus medius in verbo illo, vide-
mur. In aliis enim versibus feré est ca-
* sura; hic autem superest adhuc una syl-
* laba." JPoétic. Lib. V. cap. 3. Similis feré
czsurz dispositio hic apud Homerum in vo-
ce ὀνείρῳ observanda est.
Ver. 901. δύνατο μάρψαι.) Barnesius
inter varias lectiones retulit δύναται μάρψαι.
Quo modo non constaret Temporum ratio.
Vide suprà ad 4, 57. Porró, quà ratione
δύνατο hic ultimam producat; item ὅς, ver.
204. et ἐπὶ, ver. 225. et μένεος, ver. 282, vide
suprà ad Z, 51.
Ver. 205. Λαοῖσιν δ᾽ ἀνένευε.) 44]. ΓΑλλοισιν
δ᾽ ἀνένευε. Quo modo legit et Codex Zar-
leianus.
JEneas mortem contra przesensque mina-
tur
Exitium, si quisquam adeat ——.
“Ἐπ. XII, 760.
AL. οὐδ᾽ £z ἱέμε-
^. 206. Οὐδ᾽ εἴα usvau.]
γα!.
Ver. 907. Μήτις κῦδος.) Οὐδὲ γὰρ τὸν ᾿Αχιλ-
λέα ποιεῖν ἀνδρὸς ἔργον, ἀλλὰ μειρακίου παντά-
πᾶσιν Eua Ax TOU καὶ σεσοξημένου πρὸς δόξαν, ἀνα-
νεύοντα τοῖς ἄλλοις καὶ διακωλύοντα βάλλειν Ἕκ-
τόρ “Μή τις κῦδος ἄροιτο βαλὼν, ὃ δὲ δεύτε-
£s ἔλθοι," Plutarch. in. Γοηιροίο.
Ibid. BzXov.] Al. ἑλών.
Ver. 208. 'AAA' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον.
Quinque orbes explent cursu, totidemque
retexunt
Huc, illuc $ ZEn. XII, 763.
Ver. 209. Καὶ πότε δὴ χρύσεια πατὴρ iri-
χαινε τάλαντα.
Jupiter ipse duas ξοαιιαίο examine lances
Sustinet, et fata imponit diversa duorum ;
Quem damnet labor, et quo vergat pondere
letum. ZEn. XII, 725.
Inferiorem hic Virgilium Homero observavit
Macrobius, eó quód Homerus hzc, jam an-
tequàm appareret utram in partem propende-
ret victoria; Virgilius autem eadem seró di-
cat, postquàm et przvisum et przedictum fu-
isset (En. XII, 149, 150.) Turnum utique
periturum, | * Hzc autem ratio fuit non
* squandi omnia qua ab auctore transcrip-
sit, quod in omni operis sui parte alicujus
Homerici loci imitationem volebat inse-
rere nec tamen humanis viribus illam
divinitatem ubique poterat zequare.
Sed hac et alia ignoscenda Virgilio, qui
studii circa Homerum nimietate excedit
modum; et reverà non poterat non in
aliquibus minor videri, qui per omnem
poésin suam hoc uno est pracipué usus
archetypo. Acritór enim in Homerum
oculos intendit, ut :emularetur non modó
magnitudinem, sed et simplicitatem, et
* prasentiam orationis, et tacitam majesta-
tem, Hinc diversarum inter heroas suos
Li
&
578
Ἔν δ᾽ ἐτίθει δύο κῆρε σανήλεγέος ανάτοιο,
OMHPOY IAIAAOZ X.
Lis. XXII.
210
Tz» μὲν, ᾿Αγχιλλῆος, τὴν δ᾽, “Ἕκτορος ἱπποδάμοιο"
Ἕλκε δὲ μέσσα Xa ay ῥέπε δ᾽
e » 5
Exzrogoc αὐσιμον tUe,
"Oyero δ᾽ sig ἀϊδαο" λίπεν δέ & Φοῖξος ᾿Απόλλων.
Πηλείωνα δ᾽ ἵκανε Stt γλαυκῶπις ᾿Αθήνη,
᾽ d ye , » , ΄
Αγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη ἔπεῶ πτερόεντω προσηύδα"
215
Νὺν δὴ vat y. ἔολπα, Aii φίλε, φαίδιμν ᾿Αχιλλεῦ,
Οἴσεσθαι μέγα κῦδος ᾿Αχαιοῖσι προτὶ νῆας;
Ἕκτορα δηϊώσαντε, μάχης ὦτόν περ ἐόντα.
Οὐ οἱ νῦν ἔτι γ᾽ ἐστὶ πεφυγμένον ἄμμε γενέσθαι,
Οὐδ᾽ & κεν μάλα πολλὰ πάθοι ἑκάεργος ᾿Απόλλων;
220
Προπροκυλινδόμνενος πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο.
, in * Ν ^ ^ ἃ ὧν 7 342 ͵7ὔ
Αλλὼ συ μὲν νυν στῆθι καὶ QUT VUE" τόνὸδς ὃ ἐγὼ TO!
Οἰχορένη πετιθήσω ἐναντίξιον μαχέσασθαι.
Imposuitque duo fata longum-somnum-adferentis mortis,
210
Hoc quidem, Achillis, illud veró, Hectoris equüm-domitoris :
Sustinuitque medias prehensas: Inclinata autem est Hectoris fatalis dies,
Descenditque ad orcum : reliquitque illum Phoebus Apollo.
Ast ad Pelidem accessit dea caesia-oculis Minerva,
Et propé stans verbis alatis allocuta est :
215
* Nunc demüm nos utique spero, Jovi dilecte, illustris Achille,
* Relaturos magnam gloriam Achivis ad naves,
* Hectore caeso; pugnae insatiabilis licét sit.
* Non ei nunc amplius certé licet nos effugere,
* Né quidem si perquàm multüm laboret longé-jaculans Apollo,
* Advolvens se pedibus patris Jovis Aegiochi.
220
* Sed tu quidem nunc sta et respira; huic veró ego tecum
* Accedens persuadebo adversis-viribus pugnare,"
* personarum varia magnificatio; hinc deo-
* rum interpositio; hinc auctoritas fabulo-
* sorum ; hinc affectuum naturalis expres-
* sio; hinc monumentorum persecutio ; hinc
* parabolarum exaggeratio; hinc torrentis
** orationis sonitus; hinc rerum singularum
* cum splendore fastigium." | Macrob. Lib.
V. cap. 13.
Ver. 210. Ἔν δ᾽ ἐσίδει δύο xzet.]. Τραγῳδίαν ὁ
Αἰσχύλος ὅλην σῷ μύθῳ περιέθηκε, ἐπιγράψας
Ψυχοστασίαν, καὶ παραστήσας ταῖς «λάσειγξι
“ποῦ Διὸς" ἔνθεν μὲν τὴν Θέσιν, ἔγθεν δὲ σὴν ᾿Ηὼ,
δεομένας ὑπὲρ τῶν νἱέων μαχιομένων' ποῦτο δὲ παν-
vl δῆλον, ὅτι μυϑοποίημα καὶ «λάσμα, πρὸς ἡδο-
γὴν ἢ ἔκπληξιν ἀκροατοῦ γέγονε. Plutarch. de
audiend. Po&tis.
Ver. 919. Ἕλκε δὲ pizza λαβών.) Χρύσισ'πος,
ἀντὶ ποῦ, μέσσα, “ ῥύμα᾽᾽ γράφει" σὴν μὲν γὰρ
ῥοπὴν τοῦ ζυγοῦ ῥῦμα καλεῖσθαι. Schol. MSS.
apud Barnesium.
Ver. 913. λίπεν δέ & Φοῖδος ᾿Απόλλων.
Jam jam linquo acies.
JEn, XII, 875.
Ver. 214 et 258. —— γλαυχῶσις " Absivn.]
Vide suprà ad Z, 206.
Ver. 216. ἔολπα. Spero, non Spe-
ravi. "Vide suprà ad »', 481 et 756.
Ver. 218. δηϊώσαντε.} Al. δῃώσαντε.
Ibid. &cóv.] Al. ἄατον.
Ver. 219. σπεφυγμένον.) -Barnestus
edidit πεφευγμένο. Sed vide suprà ad £,
488.
Ver. 290. sto] 44]. mns Αἱ. κά-
pt.
Ver. 221. d Sic apud Vr-
gilium ; prosubigit, Georg. 111. 256. Οἱ χα-
ριέστατοι ποιητῶν xal συγγραφέων, τὰ μὲν αὐτοί
τε κατασκευάζουσιν ὀνόματα συμπλέκοντες ἐσιτη-
δείως ἀλλήλοις τὰ γράμματα" καὶ τὰς συλλαξὰς
δὲ οἰκείως, οἷς ἂν βούλωνται παραστῆσαι πάθεσι,
ποικίλως φιλοτεχνοῦσιν, ὡς ποιεῖ πολλάκις Ὅμη-
gos* δέησιν ἐνδείξασθαι βουλόμενος πολλὴν καὶ
κατισπουδασμένην, “ Οὐδ᾽ εἴ κεν μάλα πολλὰ
-« aeos ἑκάεργος ᾿Απόλλων, ΤΙροσροκυλινδόμενος
* παφρὸς Διὸς αἰγιόχοιο. Dionys. Halicarn.
περὶ συνθέσεως, ὃ 15.
Lis. XXII. OMHPOY IAIAAOZ X.
"Oc φάτ᾽ ᾿Αϑηναίη: ὁ δ᾽ ἐπείθετο, χαῖρε δὲ θυμῷ"
Στῇ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ μελίης χωλκογλώχινος ἐρεισθείς.
Ἡ δ᾽ ἄρα τὸν μὲν ἔλειπε; κιχήσατο δ᾽ Ἕκτορα δῖον,
Δηϊφόξῳ εἰκυῖα δέμας καὶ ἀτειρέα φωνῆν.
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη ἔπεω πτερόεντα. προσηύδα.
'Hégi', 2 μάλα δή σε βιάζεται ὦ ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς,
"Acro πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκων"
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ στέωμεν, καὶ ἀλεξώμεσθα μένοντες.
Τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος ' Ἕκτωρ᾽
Δηϊφοζ᾽, 5 μέν quo σὺ πάρος πολὺ φίλτατος ῆσθα
Γνωτῶν, οὗς Exáen ἠδὲ Πρίαμος τέκε παϊδας"
No» δ᾽ ἔτι χαὶ μῶλλον γοέξω φρεσὶ τιμήσεσθαι,
Ὡς ἔτλης, ἐμεῦ εἵνεκ, ἐπεὶ ἴδες ὀφθωλμιοῖσι,
Τείχεος ἐξελθεῖν ἄλλοι δ᾽ ἔντοσθε μένουσι.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε “εὼ γλαυκῶπις ᾿Αθήνη'
"Héei, 2 μὲν πολλὰ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
ΔΛίσσονθ᾽ ^» e£ ei qc γουνούμενοι, ἀμφὶ δ᾽ ἑταῖροι,
Αὐὖθ, μένειν" (τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ὥπαντες")
᾿Αλλ᾽ ἐμὸς ἔνδοθι ϑυμὸς ἐτείρετο πένθε; λυγρῷ.
Sic dixit Minerva; Ille veró paruit, gavisusque est animo:
Stetit autem fraxineae hastae aere-praefixae innixus.
Haec veró hunc quidem reliquit, assecutaque est Hectorem nobilem,
Deiphobo cüm se assimulásset corpore et indefessá voce.
Propé autem stans verbis alatis allocuta est :
* Venerande frater, profectó admodüm jam te urget celer Achilles,
* Urbem circa Priami pedibus velocibus persequens :
“ Sed age jam stemus, et propulsemus manentes.
Hanc autem vicissim allocutus est ingens pugnam-expedité-ciens Hector :
* Deiphobe, profectó quidem mihi anteà multó charissimus eras
* Fratrum, quos Hecuba atque Priamus genuit filios :
* Nunc veró adhuc etiam magis habeo in animo honorare,
* Cüm sustinuisti mei gratià, ut vidisti oculis,
* Moenibus egredi, caeteri veró intüs manent."
Hunc autem rursüs allocuta est dea caesia-oculis Minerva :
* Venerande frater, profectó quidem multüm pater et veneranda mater
** Supplicabant, deinceps genua-amplectentes, circüm et sodales,
** Ut illic manerem (adeo enim metu tremunt omnes) :
** Sed meus intüs animus conficiebatur dolore gravi.
379
230
240
255
Ibid. ——— Διὸς αἰγιόχοιο. Vide suprà ad | σεπτικὴ νεωτέρον πρὸς πρεσθύτερον ἀδελφόν.
&, 202. Eustath.
ἄρ. Ut jusserat Minerva, Fer. 95]. στέωμε».} Pronuntiabatur
ver. 999, στῶμεν. Cod. Harleian. στέομεν. Quod et ip-
Tia. χαλκογλώχινος.) XaAxZs ἔχουσα | sum ferri possit. Vide suprà ad λ΄, 548.
γωνίας. Schol. Ver. 255. — σιμήσεσθαι.] Cod. Harleian. σις
Ver. 991. Δηϊφόξῳ εἰκυῖα δέμας καὶ ἀτειρέα | μήσασθα.. Quo modo et in uno MS. scrip-
φωνήν. Vide suprà ad ξ΄, 156. tum repperit Barneszus.
Ver. 229 et 239. 'Héu] Ὅτι τὸ “ἦ- Ver. 956. 'Os ἔτλης. Cod. Harleian. Ὃς
ἐξ τὶς ;
" Fun —ÁÁ—À ἰστὶν ᾿Ιωνικὴ προσφώνησις | ἔτλης.
380 OMHPOY IAIAAOX X Lis. XXII.
Nov δ᾽ ἰθὺς μεμαῶτε μουχώμεθα, μηδ᾿ i ἔτι δούρων
Ἔστω φειδωλὴ, ἵ ἵνα εἴδομεν, εἴκεν ᾿Αχιλλεὺς,
Na: κατακτείνας, ἔναρα βροτόεντα φέρηται 245
s
Νῆας € ἐπὶ γλαφυρὰς, ἤ κεν σῷ δουρὶ δαμείη..
"Oc φαμένη, καὶ κερδοσύνῃ ἡ ἡγήσατ' ᾿Αθήνη.
Ο: δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦ ἦσαν ἐπ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
Τὸν πρότερος προσέειπε μέγας κορυθαίολος ' Ἕχτωρ"
Οὔ σ᾽ ἔτι; Πηλέος vit, φοξήσομναι, ὡς τὸ πάρος περ' 250
Teic περὶ ἄστυ μέγα Πριάμου δίον, οὐδέ ποτ᾽ ἔτλην
,
Μεῖναι £ ἐπερχιμυενον" γὺῦν αὖτέ με Supe ἁ ἀνῆκε;
Στήμεναι 6 ἀντία σεῖο" ἐλοιρυί κεν, ἤ κεν ἁλοίην.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δεῦρο σεοὺς ἐπιδώμεθαι Toi γὰρ ἄριστοι
Μάρτυροι t ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ὡρμιονιάων" 255
Οὐ γὰρ ἐγώ σ᾽ ἔκπαγλον ἀεικιῶ, αἴκεν ἐμοὶ Ζεὺς
, /, Ἁ N M , 7
Ao κοιμυμονίην, σῆν δὲ ψυχῆν ἀφελωμναι"
, ,5 A Ψ , P4 ^
Αλλ᾽ ἐπεὶ ἀρ κέ σε συλήσω κλυτὰ τεύχε, ᾿Αχιλλεῦ,
aere » , , ΕἸΣ ἌΝ Ὁ ver
Νεκρὸν ᾿Αχαιοῖσιν δώσω πάλιν" ὡς δὲ σὺ ῥέζειν.
N 3 3-3 3.» , ^ 7 ’ὔ 3 A τὰν ’ὔ
Τὸν ὃ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς" 460
* Nunc veró adversi praesentibus-animis pugnemus, neque jam hastarum
* Sit parsimonia, ut videamus an Achilles,
*^ Nobis interfectis, spolia sanguinolenta referat 245
* Naves ad cavas, an tuá hastá dometur."
Sic locuta, continuó astu praeivit Minerva.
Illi veró cüm jam propé erant alter in alterum vadentes,
Hunc prior allocutus est ingens pugnam expedité-ciens Hector :
* Non te ampliüs, Pelei fili, fugiam, ut anteà : 250
* Ter circa urbem magnam Priami fugi, nec unquam sustinui
* Expectare £e ingruentem ; nunc veró me animus impulit
* Stare contra te: interimam certé, vel interimar.
** Sed agedüm deos testes-faciamus ; hi enim optimi
** "Testes erunt et custodes pactorum : 255
* Non enim ego te immaniter deturpabo, si mihi Jupiter
* Dederit victoriam, tuamque animam abstulero :
* At postquàm tibi detraxero pulchra arma, Achille,
* Cadaver Achivis reddam : sic et tu facito."
Illum veró torvé intuitus allocutus est pedibus-velox Achilles : 260
Ver. 245. 284. μεμαῶτε μεμαῶτι. Aut spoliis ego jam raptis laudabor opimis,
Vide suprà ad ν΄, 46. et ad ζ΄, 464. Aut leto insigni AEn. X, 449.
Ver. 249. κορυθαίολος. Vide suprà ad Ver. 254. ϑεοὺς ἐπιδώμεθα.] ᾿Ομόσωμεν,
β', 816. FREE, καὶ μάρσυρας τῶν λεγομένων ποιησώμε-
Ver. 250. —— ἸΤηλέος. Al. Τιηλέως. Quod | δα. Schol.
et ferri possit ; pronuntiando scilicét Ιπηλῶς. "Ves, 255. Mágrugn.] Vide suprà ad 4. 558.
Vide suprà ad ^, 216. Ver. 257. καμμονίην.] Τὴν ἐκ καταμονῆς
Ver. 251. Bíov.] ᾿Εδιωκόμην, ἔφευγον. Les B ᾿σσιν ἐκ μονομεροῦς. Schol.
Schol. "er, 959. —— ῥέξειν. AL ῥέξειν.
Ver. 255. ἕλοιμί κεν, 7| κιν ἁλοίην.) ΑἹ. po. 260. πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς. ] Simi-
ἤ κεν ἑλοίμην. 1 litérque infrà ver. 544. vide suprà ad 4, 58,
Lis, XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
381
e/ / 3 X" , /
Εχτορ, pn μοι, 2.0076, συνημοσύνὰς ἀγόρευε.
, » , Ν ^2 ΄ “ ^N
Ὡς οὐκ ἐστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ορκίο πιστῶ;
ὕ᾽»ἈΧ P^ ΝΡ ε , M 3
Οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ομνοῴρονα S'ULAOV £X, 00V;
, N ^ ; b 3 ΄
Αλλὰ κακῶ Φρονέουσι διαμπερὲς αλληλοισεν"
, ᾽ M"
Ὃς οὐκ ἔστ᾽ ἐμὲ καί σε φιλήμεναι, οὔτε τι VÀ)
265
[7] 3 , » wu , ,
Og, ἐσσονται, πρίν Ὑ ἢ ετερὸν γέ πεσόντα
5 Á, ,
Αἵματος ἄσαι "Aena ταλαύρινον πολεμιστήν.
^ ^ Ν
Παντοίης ἀρετῆς μυιμνήσκεο' νῦν σε μάλα χρὴ
, Á, ,» ἂ΄ à , ,
A vy wt T ἐμέναν καὶ “αρσωλέεον πολεμνστήν.
O9 τοι £T ἐσθ᾽ ὑπάλυξις, ἀφαρ δέ σε Παλλὰς ᾿Αὐήνη
, , ^ /, ^ 92.24 8 7 8,5 Α͂
ἔγχει ἐμμῷ δωρνάα" νῦν δ᾽ ἀθρόα πάντ᾽ ἀποτίσεις
-“ i 1 1 .“. ΄
Κήδε᾽ ἐρῶν ἑτάρων, UG ἔκτανες ἔγχε! UD.
5 e E ^ XA 7 7
H ρα, καὶ ἀμπεπάλων προΐει δολιχόσκιον 6,06"
Y N Ν 3 NN , Ψ , e E
Καὶ τὸ μὲν ἀντῶὰ ἰδὼν ἠλεύωτο φαίδιμος Εχτωρ
Ἕ ζετο γὰρ προίδων͵ τὸ δ᾽ ὑπέρπτατο χάλκεον ἔγχος»
r5
-
Ca
Ἔν yaín δ᾽ ἐπάγη" ἀνὰ δ᾽ ἥρπασε Παλλὰς ᾿Αθήνη,
* Hector, ne mihi, acerbissime, pacta memora.
* Ut non sunt leonibus et hominibus foedera fida,
* Neque lupi et agni concordem animum habent,
** Sed hostili animo sunt perpetuó sibi-invicem :
** Sic non fas est me et te amicitiam contrahere, neque prorsüs nobis
* Foedera erunt, antequàm utique alter stratus
** Sanguine satiárit Martem invictum bellatorem.
* Omnigenae virtutis recordare: nunc te admodüm oportet
* Hastáque acerrimum esse et audacem bellatorem.
** Non tibi est ampliüs effugium; statim enim te Pallas Minerva
270
* Hastà meà domat: nunc veró simul omnes lues
* Dolores meorum sociorum, quos interfecisti hastá furens."
Dixit quidem, et vibratam emisit praelongam hastam;
Et hanc quidem ex adverso conspicatus evitavit illustris Hector :
Subsedit enim praevidens, supervolavit autem aerea hasta,
"TTerraeque infixa est: evulsit veró eam Pallas Minerva,
——————————————————————————————
Ver. 961. ἄλαστε. ᾿Αλάθητε, δεινὰ καὶ
ἀἄνεπίληστα εἰργασμένε. Schol.
Ver. 265. Οὐδὲ λύκοι vt καὶ ἄρνες. Sic apud
iristophanem :
Οὐ γάρ qw τοῦτ᾽ ἰστὶ φίλον μακάρεσσι Sie
οἷσιν
Φυλόπιδος λῆξαι, πρίν κεν λύκος οἷν ὑμεναιοῖ.
Paz, ver. 1075.
Similitér et apud Horatium :
Lupis et agnis quanta sortitó obtigit,
"Tecum mihi discordia est. Epod. IV, 1.
Ibid. ἄρνες. «Αἱ. ἄνδρες.
Ver. 265. — φιλήμενα..] Vide suprà ad v,
904.
Ibid. οὔτε vi. ] «41. οὐδέ «ι.
Ver. 268. Ylawroins ἀρετῆς μιμνήσκεο.
Verte ommes tete in facies; et contrahe
quicquid
Sive animis, sive arte vales Ξ
ZEn. XII, 891.
Ver. 270. Οὔ σοι £7 ἔσθ᾽ ὑπάλυξις.] Ita ex
duobus MSS. edidit Barnesius. 4l. OZ τοι
ἔσθ᾽ ὑπάλυξις.
Ver. 21. δαμάα.] I. δαμάσῃ.
Ibid. νῦν δ᾽ ἀθρόα. 41]. νῦν ἀθρόα.
Ibid. — ἀποτίσεις.) Vide suprà ad σ΄, 57. et
ad í, 508.
Ver. 214.
prà ad v, 404.
Ver. 275. “ζετο γὰρ προϊδὼν, và δ᾽ ὑπερ-
qao.
Ille astu subit, ac tremebunda supervolat
hasta. 4En. X, 522.
Ver. 276. ---- ἐπάγη. Vide suprà ad δ΄, 185.
lbid. et ver. 986. — ἥρπασι κομίσαιε.}
Vide suprà ad Z, 140,
ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο.} Vide su-
382
.QMHPOY IAIAAOZ Χ΄.
Lis, XXII.
AY δ᾽ ᾿Αχιλῆϊ δίδου, Ade δ᾽ “Ἕκτορα, ποιμένα λαῶν.
Ἕκτωρ δὲ προσέειπεν ἀμύμονα Πηλείωνα"
Ἤμέξροτες;, οὐδ᾽ ἄρα T τι; “εοῖς ἐπιείκελ Αγιλλεῦ,
Ἔκ Διὺς ἠείδεις τὸν ἐμὸν μόρον, ἤτοι ἔφης γε"
280
᾿Αλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων,
"Οφρα "d ὑποὸδδείσας μένεος ἀλκῆς TÉ λάθωμιαι.
Οὐ μέν μοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πἥξεις,
᾿Αλλ᾽ ἰθὺς μεμαῶτι διὰ στήθεσφιν ἔλασσον,
ἘΠ voi ἔδωκε ϑεός"
^ qus 29 *wLwW 3
γυν GUT T €y 406 —
285
Χάλκεον' ὡς δή μιν σῷ ἐν χροὶ πᾶν κομίσαιο"
Καί x&v ἐλαφρότερος πόλεμος Τρώεσσι γένοιτο,
Edo καταφθιμένοιο᾽ σὺ γάρ σφισι πῆμα μέγιστον.
Ἢ pa, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος»
Καὶ βάλε Πηλείδαο μέσον σάκος, οὐδ᾽ ἀφάμαρτε'
200
Τῆλε δ᾽ mer yy f σἄκεος δόρυ᾽ χώσατο δ᾽ “Ἕκτωρ,
“Ὅτστι p οἱ βέλος ὦ ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε a6etgos"
E72 δὲ κατηφήσας, οὐδ᾽ ἄλλ᾽ ἔχε μείλινον ἔγχος"
Achillique reddidit, latuitque Hectorem, pastorem populorum.
Hector veró allocutus est eximium Pelidem :
* Aberrásti, nec dum utique, diis similis Achille,
* Ex Jove nóras meum fatum, dixisti certé ;
280
^ Sed quidem loquax et subdolus es verbis,
* Ut tui prae metu animorum virtutisque obliviscerer.
* Haud tamen mihi fugienti dorso hastam infiges,
* Sed rectà-ruenti animis-praesentibus per pectora adige,
** Si tibi dedit deus:
nunc vicissim meani hastam evita
285
* Aeream ; utinam jam tuo in corpore totam recipias
** "Tum certé levius bellum Trojanis esset,
te enim ipsis pernicies maxima."
“Τρ interfecto :
Dixit, et vibratam emisit praelongam hastam,
Et percussit Pelidae medium scutum, neque aberravit :
Iratus autem est Hector,
Longé veró excussa est scuto hasta :
Quód sibi telum velox irritum evolásset ἃ manu :
Stetit autem vultu-dejecto, neque enim aliam habebat fraxineam hastam :
Ibid. —&v δ᾽ ἥρπασε τιαλλὰς ᾿Αθήνη, " Asp δ᾽
Axa δίδον.
Procurrit, fratrique ensem Dea Daunia
reddit. AZEn. XII, 785.
Ver. 280. ἠείδεις. 44]. ἠείδης.
Ver. 28]. ἀρφτιεπὴς.} ᾿Ασηρτισμένος καὶ
ἱκανὸς εἰπεῖν, ἢ ἄρτι ἐσκευασμένος, δεινός. Schol.
Ibid. — ἐσίκλοπος.} Παραλογιστικὸς, ἀσα-
σεὼν διὰ λόγων κλίπστειν σὴν ἀλήθειαν εἰδὼς.
Schol.
Ibid. μύθων. AL. μύθῳ, et μύδοις.
Ver. 282. μένεος ἀλκῆς 7j Barnesius
legendum conjicit, μενεός σ᾽ ἀλκῆς σε. Sed
nihil opus.
Ibid. λάβωμαι.} «ΑἹ. λαθοίμην,
Ver. 985. Οὐ μέν μοι φεύγοντι μεσαφρένῳ i ἐν
δόρυ πήξεις.]} Τούτου δὲ σοῦ ἔπους οἱ Λάκωνες ζη-
Acca Tap οἷς οὐκ ἦν ϑέμις ὁσίας συχεῖν ἄνδρα
νεκρὸν, βεξλημένον τὰ ὀπίσω. Eustath,
Ver. 985. ἄλευαι.] dl. ἄλευε.
Ver. 288. — κασαφθιμένοιο.} De hujus vocis
prosodiá, vide suprà ad β΄, 45. et ad 4, 509 et
514.
Ver. 292. "Orci ῥά. Quüd scilicit ——.
Ver. 2953. Στὴ x savoie
Cunctaturque metu
Nec quà se eripiat, nec quà vi tendat in
hostem ;
Nec currus usquam videt, aurigamque so.
rorem. «Ἐπ. XII, 916.
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
Δηϊφοξον δ᾽ ἐκάλει λευκάσπιδα, μακρὸν ἀὔσας,
"Hreé μιν δόρυ μαιπρόν' ὁ δ᾽ οὔτι οἱ ἐγγύθεν 3j ἦεν.
“Ἕκτωρ δ᾽ ὦ ἔγνω ἧσιν ἐνὶ φρεσὶ, φώνησέν τε"
^0 πόποι, 2 μάλα δή με Seo ϑάνατόνδ᾽ ἐκάλεσσαν"
Δηϊφοδον γὰρ ἔγωγ᾽ ἐφάμην ἥρωα παρεῖναι"
᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἐν τείχει» ἐμὲ δ᾽ ἐξαπάτησεν ᾿Αδήνη.
Νῦν δὲ δὴ ἐγγύθι μοι ϑγάνωτος κακὸς, οὐδέ T. ἄγευθεν'
Οὐδ᾽ a^ ἢ γἄρ po, πᾶλαι τό γε φίλτερον ἦεν
Ζηνί τε, καὶ Διὸς υἱεῖ ᾿Εκηξόλῳ, oí με πάρος γε
Πρόφρονες εἰρύαται" νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει"
Μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην,
᾿Αλλὰ μέγα ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι συθέσθαι.
Ὡς ἄρα φωνήσας, εἰρύσσατο φάσγανον ὀξὺ,
Τὸ οἱ ὑπὸ λαπάρην τέτατο μέγα τε, στιβαρόν T€
Ope» δὲ ἀλεὶς, ὥστ᾽ αἰετὸς ὑψιπετήεις,
Deiphobum veró vocabat albo-clypeo-insignem, alto clamore,
Poscebat eum hastam longam ;
Hector autem sensit suo in animo, dixitque :
* Eheu, profectó omninó jam me Dii ad mortem vocárunt:
* Jovique, et Jovis filio longé-jaculanti ;
Deiphobum enim ego putabam heroém adesse ;
Sed ille quidem in muro, me veró decepit Minerva.
Nunc autem propé mihi mors exitialis, nec jam longé ;
Neque effugium : Certé enim olim hoc gratum erat
s. Propenso-animo ἃ é- -periculis-eripuerunt : nunc veró me fatum assequitur :
* Haud tamen ignavitér saltem et inglorié perierim,
* Sed magnifico aliquo facinore edito et posteris audiendo."
Sic fatus, strinxit ensem acutum,
$83
295
300
505
is veró neutiquàm illum prope erat. 295
500
qui tamen me anteà
505
Qui ei ad latus pendebat magnusque, validusque ;
Impetum autem dedit conversus, velut aquila altivolans,
Ver. 297. — 5 μάλα B4]
ξ΄, 453.
Ver. 501. πάλαι TÓ γε φίλτερον ἦεν
Znyi.] Τοῦτο, δηλονότι 8 ἐμὲ ἀλεείνειν, σὸ πάροιθε
Θεοῖς Φίλπερον ἦν᾽ ἀλλὰ νῦν ox ἔστι φίλτερον.
Schol. MSS. apud Barnesium.
Ibid. φό γε. 41. «ὅτε.
Ver. 502. —— Ἑχηδόλῳ. Vide suprà ad
&, 43 et 75.
Ibid. ——— οἵ με πάρος γε] Cod. Harleian.
οἵ με πάρος περ.
Ver. 505. — εἰρύωται.} Scholiastes legit εἰ-
ρύατο, exponitque εἰρύοντο, ἔσωζον. Quo mo-
do meliüs constabit Temporum ratio. Vide
suprà ad ὦ, 57 et 51.
Ver. 504. Mà μὰν ἀσπουδεί γε.
—— nunquam moriemur inulti.
AEn. 11, 6'70.
Ver. 505. ——— μέγα ῥέξας.) Quà ratione,
μέγα, hic ultimam producat; item ὑπὸ et
Vide suprà ad
φσέτατο, ver. 507. et διὰ, ver. 509. et κόρυθι,
ver. 514. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 506, εἰρύσσατο.]} Βαγηοβῖιι5 in
uno MS. scriptum repperit εἰρύσατο. Minüs
recté. Antepenultimam enim corripit, Vide
suprà ad σ΄, 781.
Ver. 507. Τό οἱ. Pronuntiabatur, ut opi-
nor, Tewwei. 4l. Τόῤῥ᾽ ei. Vide suprà ad
σ΄, 998.
Ibid. πέτατο.] JBarnesius inter Varias
Quo modo non
Vide suprà ad
Lectiones retulit σέταται ;
constaret Temporum ratio.
9,559. et ad 4,57.
Ver. 508. Οἴμησεν δὲ ἀλεὶς, ὥστ᾽ αἰετὸς.
Qualis ubi, aut leporem, aut candenti cor-
pore cycnum
Sustulit alta petens pedibus Jovis armiger
uncis :
Quzsitum aut matri multis balatibus ag-
num
384. OMHPOY IAIAAOZX X. Lrs.XXII.
“Ὅς 7 εἶσιν πεδίονδε διὰ νεφέων ἐρεδεννῶν,
᾿Δρπάξων, ἢ 7 ἢ ἀρν ἀμαλὴν, ἢ πτώκω λαγωόν' . .810
Ὡς Ἕκτωρ οἴμησε τινάσσων φάσγανον ὀξύ.
᾿Ωρμήθη δ᾽ ᾿Αγχιλεὺς», βένεος δ᾽ ἐμπλήσατο Syupuov
᾿Αγρίου' πρόσθεν 0$ σάκος στέρνοιο κάλυψε
Καλὸν, δαιδάλεον" ᾿κόρυθι δ᾽ ἐπένευς φαεινῇ,
Τετραφάλῳ, καλαὶ δὲ περισσείοντο ἔθειραι 315
Χρύσεαι, ἃς Ἥφαιστος i ἵει λόφον ἀμφὶ “γαριειαῖς.
Οὧος δ᾽ ἀστὴρ εἰσι μετ᾽ ἀστράσι. γυατὸς ἀμολγῷ
Ἕσπερος, ὁ ὃς κάλλιστος ἐν οὐρανῷ ἵσταται ἀστήρ'
Ὡς αἰχμῆς ἀπέλαμπ' εὐήκεος, ἣν ἄρ᾽ ᾿Αχιλλεὺς
Πάλλεν δεξιτερῇ, φρονέων saxo» Ἕκτορι δίῳ, 320
Εἰσορόων γρόω καλὸν, ὅπη εἰξειε μάλιστα.
Quae descendit in campum per nubes obscuras, »
Raptura vel agnam teneram, vel pavidum leporem: S10
Sic Hector impetum dabat vibrans ensem acutum.
Irruit et Achilles, iráque sibi implevit animum
Atroci; scutum veró pectori praetendit
Pulchrum, artificiosé-factum : galeà autem nutabat fulgidà,
Quatuor-conos-habenti ; pulchraeque motabantur concussae comae 515
Aureae, quas Vulcanus fuderat conum circum densas.
Qualis veró stella procedit inter stellas nocte intempestá
Hesperus, quae pulcherrima in coelo posita est stella :
Sic à cuspide fu/gor emicabat peracutá, quam Achilles
Vibrabat dexterá, struens malum Hectori nobili, 520
Rimans-oculis corpus pulchrum, ubi acciperet vulnus facillimó,
Martius à stabulis rapuit lupus. Undique| Ver. 514. 515. 521. 595. Καλὸν, xu-
clamor Aci καλὸν, Καλὰ. Vide suprà ad β΄,
Tollitur —————. 43.
4En. IX, 563. Ver. 815. — περισσείονσο. Cod. — Harleian.
Quem locum inter .eos recenset Macrobius,| sei σείοντος. Quod eodem modo pronunti-
in quibus Poétarum * par pen? splendor am- | andum. — Vide suprà ad 4, 51.
“ borwm est." Lib. V. cap. 19. Ver. 516. “Ἥφαιστος ἵε.1 Vide suprà ad
Ibid. Οἴμησεν δὲ ἀλεὶς.} Servius, ad locum | z^, 762.
Virgilii jam citatum, legit, “Ὥρμησεν δ᾽ t| — Ver. 517. Οἷος δ᾽ ἀστὴρ.
ἀλείς. Qualis ubi Oceani perfusus Lucifer undá,
Ibid. ἀλεὶς.} ᾿Αδρόον ἑαυτὸν συσσρίψας" Quem Venus ante alios astrorum diligit
οἱ γὰρ ἑαυτοὺς εἰς δρόμον δόντες, συσπρίφονται" ὡς ignes,
καὶ αἰεπσοί, Schol. MSS. apud Bar nesium, Extulit os sacrum coelo —————.
Ver. 310. —— ἄρν' ἀμαλὴν.} dl. ἄρνα μα- AEn. VIII, 589.
Aàv notante Eustathio. Vide suprà ad ver. 26.
Ver. 519. —— ἐμσλήσατο ϑυμὸν.] Animum Ver. 619. ἣν Ag ᾿Αχιλλεὺς TIGAAt.]
sibi ipse implevit. Vide suprà ad ver. 53. Cunctanti telum ZÉneas fatale coruscat,
Ver. 515. ᾿Αγρίου" πρόσθεν 3] ΜΙάο suprà| Sortitus fortunam oculis s
ad 2, 94 et 66. et ad (, 518. * Mirum AEn. XII, 919.
** autem (inquit Barnesius) Artificium Me-| Ver.591. Ἑἰσορόων χρόα καλὸν, ὅπη εἴξειε
“ [ri, rem et passionem notantis ; cüm enim μάλιστα.
* Zchilles iram pené efferatam exprimeret,| | ————— partes rimatur apertas,
* subitó Dactyli rapiditatem sistens, | — Quà vulnus letale ferat ,
* Herois curam et prudentiam clypeo se tu- 4En. XI, 748.
* tando depingit, ᾿Αγρίου" πρόσθεν δὲ eáwos." | Ibid. —em εἴξειε μάλιστα. Ὅπου χωρήσειεν
Vide suprà ad γ΄, 563. ἡ αἰχμή. Schol. MSS. apud Barnesium .
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X. - 9
Ὑ κε
^ 7
Τοῦ δὲ καὶ ἀλλο τόσον μὲν ἔχε χρόα χάλκεα τεύχη,
Καλὰ, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξε κατακτάς"
Φαίνετο δ᾽ 7 ῇ κληῖδες ἀπ aan αὐχέν ἔχουσι,
Λαυκανίης» i ἵνα τε ψυχῆς ὦ ὦκιστος ὀλεύρος"
825
Τῇ p ἐπί οἱ μεμαὼς Eur ἔγχει δῖος ᾿ Αχιλλεύς"
᾿Αντικρὸ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾿ αὐχένος ἤλυθ᾽ QUILT"
Οὐδ᾽ ἀρ QT ἀσφάραγον pe τάμε χαλκοδάρεια,
Ὄφρα τί p προτιείποι ἀμειξόμενος ἐπέεσσιν.
"He “πε δ᾽ ἐν κονίῃσ᾽" ὁ δ᾽ ἐπεύξατο δῖος ᾿ A yu ec
330
ner ἀτάρ που ἐφησθα, Πατροκλῇ ἐξεναρίζων,
Xac ἔσσεσθ᾽, iu δ᾽ οὐδὲν ὀπίζεο νόσφιν ἐόντα"
Νήπιε, τοῖο δ᾽ ἄνευθεν à ἀοσσητῆρ μέγ᾽ ἀμείνων
Νηυσὶν ἐ ἐπὶ γλαφυρῆσιν ἐγὼ μετόπισθε λελείμυμην,
"Os τοι γούνατ᾽ ἔλυσα" σὲ μὲν κύνες ἠδ᾽ οἰωνοὶ
335
ῬἙἝ λχήσουσ᾽ ἀϊκῶς, τὸν δὲ κτεριοῦσιν ᾿Αχαιοί. :
Hujus autem caeteras quidem partes tegebant corpus aerea arma,
Pulchra, quibus Patrocli vim exuerat occisi :
Apparebat autem ea pars, quà claviculae ab humeris cervicem dirimunt,
Gutturis, ubi animae citissima pernicies ;
Hác in eum ardenti-animo-latus feriit hastá nobilis Achilles ;
E regione autem teneram per cervicem abiit cuspis :
NNec tamen arteriam fraxinus abscidit aere-gravis,
Ut aliquid ipsum alloqueretur respondens verbis.
Cecidit autem in pulveribus ; et super eum gloriatus est nobilis Achilles :
* Hector, at aliquandó putabas, Patroclum interfectum spolians,
** Salvum £e fore, me autem nihil veritus es ultorem absentem :
** Stulte, hujus enim seorsüm ultor longé-fortior
* Navibus in cavis ego póst relictus eram,
* Qui tibi genua solvi: Te quidem canes et alites
* Lacerabunt turpitér, illi veró exequias-facient Acbivi."'
Ver. 524. ἡ κληῖδες ἀπ᾿ ὥμων αὐχέν᾽
sx] Καθ᾿ ὃ μέρος αἱ κατακλεῖδες συνάπ-
σουσι, διείῥγουσαι τὸν αὐχένα ἀπὸ τῶν ὦμων.
Schol.
Fer. 325. Λαυκανίης» ἵνα v] Ὁ yen
σικὸς Tlegwroytvis συνεωρα κέναι [0n] πρῶτον Ὅ-
gunepns ὅτι τῆς μὲν σροφῆς ὃ στόμαχος ἀγγεῖόν
ἐστι, σοῦ δὲ πνεύματος βεόγχος, ὃν ἀσφάραγον
ἐχάλουν οἱ παλαιοὶ. Διὸ καὶ ποὺς μεγαλοφώνους,
ἐρισφαράγους ἐπονομάζειν εἰώθασιν. Εἰπὼν οὖν, ὅτι
σοῦ “Ἕκτορος ὁ ὁ ᾿Αχιλλεὺς ἤλασε “ λευκανίην» ἵνα
€ gf ψυχῆς ὦ ὠκιστος ὄλεθρος, Οὐδ᾽ à ἄρ᾽ ἀπ’ ἀσφάρα-
ον, ᾿᾽ ὄντα φωνῇς ἴδιον ὁ ὀχετὸν καὶ πνεύματος,
σὴν δὲ λευκανίην ἐσέθηκε. — Plutarch. Symposiac.
Lib. VII. Probi. 1.
Ibid. Λαυκανίης.] “41. Λευκανίης. Quo
modo et legisse videtur Plutarchus loco jam
citato. 4J. Λαυκανίη et Λαυκανίην.
Ver. 526. —— τῇ $.] Ed, inquam
Tbid. μεμαὼς.) Cod. Harleian. du
καῶς᾽,
Tox. II.
Ver. 527. ᾿Ανσικρὺ 9.] Quà ratione, 'Ay-
σικρὺ, hic ultimam producat ; item ἀμειξό-
μενος.) ver. 529. et Πριάμος, ver. 552. et uv,
ver. 561. vide suprà ad z, 51.
Ibid.— ἤλυθ. "Vide suprà ad 6, 454. et
ad ὦ, 57.
Ver. 328. Zg.] Ut ez tali vulnere fieri
verisimillimum erat
Jbid.— ἀπ᾽ ἀσφάραγο».} Al. ἀπὲ σφάραγον.
Ibid.— μελίη πάμε χαλκοξάρεια.) «ΑἹ. με-
λίῃ σάμε χαλποξαρείῃ.
Ver. ὅ50. ἐν κονίῃσ. "Vide suprà ad
ν΄, 508.
Ver. 851. — ἔφησθα. Cod. Harleian. ἔφης.
Quo modo et in uno MS. scriptum repperit
Barnesius.
Ver. 553 et 568.
ad Z, 549.
Ver. 535. σὲ μὲν κύνες ἠδ' οἰωνοὶ 'EA-
πκήσουσ᾽. Vide suprà ad z', 856.
Ver. 536. 'Exxárewr.] 4l. “Ελκύσουσ᾽,
Bb
ἄνευθεν Vide suprà
386 OMHPOY IAIAAOZ X.
Τὸν δ᾽ ὀλιγοδρανέων προσέφη κορυθαίολος Ἕατωρ'
Λίσσομ᾽ ὑπὲρ ψυχῆς, καὶ γούνων, σῶν τε τοκήων,
Μή με £x παρὰ γηυσὶ κύνας καταδάψαι ᾿Αχαιῶν"
, ^ M Ν , eu ΄ ^S
Αλλὰ cU μὲν χαλκὸν TE endo ;. Pol] TÉ δέδεξο,
Δώρα; TÜ τοι δώσουσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ"
Σώμὰ δὲ οἰκαδ᾽ & ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρός με
Τρῶες καὶ Τρώων ἄλογοι λελάχωσι “ανόντα.
Τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὁ ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
Μή με, κύον; γούνων γουνάζεο, μηδὲ τοκήων.
Αἱ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ “υμιὸς à ἀγείη
Ou ἀποταμνόμενον κρέα ἔδμεναι, οἷοί e ἔοργας"
"Oc οὐκ ἐσθ᾽ á ὃς σῆς γε κύνας κεφαλῆς ἀπαλάλκοι"
Οὐδ᾽ εἰ κεν δεκάκις T£ καὶ εἰκοσινήριτ' ἄποινα
/ 39 P?W32- y e rU ^ i 3
Στήσωσ᾽ ἐνθάδ᾽ ἄγοντες, ὑπόσγωνται δὲ καὶ ἄλλα"
,»*N5 7 , , c NC Y -5 Á , 77
Οὐδ᾽ εἴ κέν σ᾽ αὐτὸν χρυσῷ ἐρύσασθαι ἀνώγοι
7 7 , , eu , / ΄
Δαρδανίδης Πρίαμος" οὐδ᾽ ὡς σέ γε πύτνια μήτηρ
Illum veró languens allocutus est pugnam-expedité-ciens Hector :
* Supplex-oro, per animam, et genua, tuosque parentes,
Ne me sinas apud naves canes dilaniatum-vorare Achivorum :
Sed tu quidem aesque abundé, aurumque accipe,
Dona, quae tibi dabunt pater et veneranda mater :
Corpus autem domum meum reddito, ut rogi me
** "T'rojani et Trojanorum uxores participem-faciant mortuum."
Hunc autem torvé intuitus allocutus est pedibus velox Achilles :
* Ne me, canis, per genua supplex-precare, neque per parentes.
Utinam enim ullo-pacto ipsum me furor et animus stimularet,
Crudas dissecantem £uas carnes comedere, cüm talia in me fecisti :
Adeó non est, qui tuo utique canes capite arceat ;
Né quidem si deciesque et vicies tanta dona
Appenderint huc adducentes, promiserint etiam et alia :
Nec si te ipsum auro compensare velit
Dardanides Priamus: né sic quidem te utique veneranda mater
Lis. XXII.
340
345
350
540
545
350
Ibid. ἀϊκῶς. ] Hinc forté vox Latina,
Saucius. Al. ἀεικῶς. Μαϊὰ.
Ver. 988. Λίσσομ᾽ ὑπὲρ ψυχῆς.
Ille, humilis supplexque, oculos dextram-
que precantem
Protendens
Ver. 545. κύον.) adl. κύων.
Ver. 546. -------- ἀνείη.} «ΑἹ. ἀνήῃ.
Ver. 547.
σεμνόμενον"
707.
Ver. 549. εἰκοσινήρισ'.]
minüs recté,
ἀποταμενόμενον. ll. ἀπο-
Vide suprà ad y»,
Εἴκοσιπλασίο-
miseri te siqua parentis
"Tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis
Anchises genitor) Dauni miserere senectae;
Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis.
Redde meis “Ἐπ. XII, 950.
Unum hoc, per, siqua est victis venia hos-
tibus, oro ;
Corpus humo patiare tegi.
4En. X, 905.
Ver. 544—555. Τὸν 2' —— Τὸν δὲ.}
Vide suprà ad 4,57. et ad 9", 160, Male
JDarnésius, Tóyà |. -. Τόνδε.
ya, εἰκοσάκις ἐξισούμενα T ToU σώματος σὼω-"
τηρίᾳ᾽ τὸ γὰρ ἐρίζειν, ἐξισοῦσθαί à ἐστιν. δολιοὶ.
Ver. 550. Στήσωσ᾽ ἐνθάδ᾽ ἄγοντες.) Vide
suprà ad ν΄, 745.
Ibid. ὑπόσχωνται.} Al. ὑπόσχονται.
Ver. 551. Οὐδ᾽ εἰ xi» &' αὐσὸν χρυσῷ ἐρύ-
σασθαι. Οὐδ᾽ εἰ χρυσῷ σταθμήσασθαι ϑελήσει σὸ
σῶμα ὁ Πρίαμος. ᾿Ερύσασθαι γὰρ νῦν, và ζυγο-
στατῆσαι. Schol.
Τρίά. -ττ- ρύσασθαι. ᾿Απὸ σῶν ἑλκόντων τὸν
ζυγόν. — Porphyr. Quest. Homeric. 25.
Ver. 552, — οὐδ᾽ ὥς σέ γε πότνια μήτηρ.
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
» Ü , , ΄ ει /, , M
Ἐνθερμνένη λεχέεσσι γοήσετωι, ον τέκεν αὐτῆ,
, V ^ , ,
᾿Αλλὰ κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατὰ πάντω δάσονται.
Τὸν δὲ καταθνήσκων προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ' 355
5 , "5 /, , P sy 9» 9
H σ᾽ εὖ γινώσκων προτιοσσόμναι, οὐ ἂρ εμελλον
5 ! £
Πείσειν: ἦ γὰρ σοί γε σιδήρεος ἔνδοθι “ϑυμιός:
^ ^ ,
Φράζεο νῦν, μήτοι τι “γεῶν μιήνιμνα γένωμναι
^ ^. ᾽,ὔ
Ἤκματι 79, ὅτε κέν σε Πάρις καὶ Φοῖξος ᾿Απόλλων,
^ , LUN ^ nar d
᾿Εσθλὸν £óvr , ὀλέσωσιν ἐνὶ Σκαιῆσι πύλησιν.
360
"Qc ἄρα μιν εἰπόντα τέλος SyavvTOI0 AU pe
*) » Φ t , , 77 7
Ψυχὴ δ᾽ ἐκ ῥεθέων πταρμένη ἀΐδόσδε βεξήκει,
Ὃν πότμον γοόωσα, λιποῦσ᾽ ὡδροτῆτα καὶ 26qr.
Τὸν καὶ τεθνειῶτα προσηύδα δῖος ᾿Αγχιλλεύς"
Tétyati κῆρα δ᾽ ἐγὼ τότε δέξομαι, ὁππότε κεν δὴ
“ Impositum lectis deflebit, quem peperit ipsa ;
** Sed canesque et alites totum discerpent."
Illum veró jam-moriens allocutus est pugnam expedité-ciens Hector :
Profectó te probé noscens praesensi, neque sané eram
&
“ Persuasurus; certé enim tibi utique ferreus intüs animus :
** Considera nunc, ne tibi aliqua deorum irae causa sim
** Die illo, quandó te Paris et Phoebus Apollo,
** Strenuum licét, interiment in Scaeis portis."
Sic quidem ipsum locutum finis mortis cooperuit ;
Anima veró ex artubus volans ad orcum descendit,
Suam sortem lugens, relicto vigore et juventà.
Hunc etiam mortuum allocutus est nobilis Achilles :
* Tu Morere: fatum veró ego tunc accipiam, quandocunque
565
non te optima mater
Condet humi, patriove onerabit membra
sepulchro ;
Alitibus linquere feris —. — ZEn. X, 557.
Ver. 856. *H σ᾽ εὖ γινώσκων σπροτιόσσομαι.
Καλῶς γιγνώσκων καὶ προορῶν ταῦτά σοι λέγω"
μάτην δὲ, οὐ γάρ σε πείθω. — Schol.
Jbid.— γινώσκων.) «41. γιγνώσκων.
perinde est. Vide suprà ad Q', 529.
Ibid. — προτιόσσομαι.} «ΑἹ. πρό τε ὄσσομαι.
Ver. 557. ἔνδοθι.) 44]. ἐν φρεσί.
Ver. 558. μήτοι σι ϑεῶν μήνιμα γένω-
μαι. Μή πὼς τῆς ἐκ ϑεῶν βλάξης αἴτιός σοι
καταστῶ. Schol.
Quod
Ver. 559. ὅσε xt» σε Πάρις καὶ Φοῖξος
᾿Ασπόλλων.
Phoebe,
Dardana qui Paridis direxti tela manus-
que
Corpus in ZEacidz ZEn. VI, 56.
Ver. 562. Ψυχὴ δ᾽ ix ῥεθέων Vide suprà
ad «', 856.
Ibid.—— βεξήκε.] Vide suprà ad s, 751.
et ad 4, 57.
Ver. 568. "Oy πότμον yoówez.] Vide suprà
ad π΄, 857. "UT ! ᾿
Ibid. ἁδροσῇτα.] Cod. Harleian. ἀνδρο-
727z. Atque ita in duobus MSS. repperit
-Barnesius. Vide suprà ad “π΄, 857.
Ver. 564, — σεθνειῶσα.)] Vide suprà ad ν΄,
46. 4l. τεθνηῶτα.
Ver. 565. Τέθναθι" κῆρα δ᾽ ἐγὼ.
Nunc morere ; ast de me Divüm pater at-
que hominum rex
Viderit — — —. ZEn. X, 7743.
Quem locum inter eos citat Macrobius, in
quibus Poetarum ** par pené splendor ambo-
* rum est." Lib. V. cap. 19. Scaliger autem
hoc in loco Virgilium Homero superiorem ex-
istimat. * Cum Orodes (inquit) nondum
* esset mortuus, recté, et quidem cum ad-
* verbio, Nunc morere. Quare cum expi-
* rásset Hector, non decuit Achillem ver-
* bum cé/»zé." Poetic. Lib. V. cap. 5. Sed
vim aliquam praeteriti habere videtur vox
Ista, Τέθναθ,
"a " £0;
0$ δέ XtV ὑμέων
Βλήμενος, ἠὲ τυπεὶς, ϑάνατον καὶ πότμον ie
πίσπη,
^ L4 EU * , z * ^
Τεθνάτω" οὐ οἱ ἀεικὲς ἀμυνομένῳ περὶ Gi-
σρης
Τεῤνάμεν Il. à, 494,
Bb2
388 OMHPOY IAIAAOZ X.
N
5
Lis. XXII.
Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι, ἠδ᾽ ἀθάνατοι Sreoi ἄλλοι. :
H pe καὶ ἐκ γεκροῖο ἐρύσσατο χάλκεον ἔγχος: (
Καὶ τό γ᾽ ἄνευθεν ἔθηχ᾽, ὁ ὁ δ᾽ aT ὥρμων φεύχε ἐσύλα
Αἱμιατόεντ᾽" ἄλλοι δὲ περίδρωμον. υἷες ᾿Αχαιῶν
O? καὶ “)ηήσαντο Qvi» καὶ εἶδος ὦ ἀγητὸν 370
“Ἑχτορος" οὐδ᾽ ἄρα oí τις ἀνουτητί yt παρέστη.
Ld
* Qs δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον"
*0 πόποι, 5 μάλα δὴ μαλακώτερος ἀμφαφάασθαι
Ἕκτωρ, ἢ L ὅτε γῆας ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ.
"Qe ἄρα σις εἴπεσκε» καὶ οὐτήσασκε παραστάς. 37
ex
Τὸν δ᾽ ἐπεὶ ἐξενάριξε ποδάρκης δῖος ᾿ Αχμλλεὺς,
Στὰς ἐν ᾿Αχαιοῖσιν T£ πτερόεντ᾽ ἀγόρευεν'
*£) φίλοι» ᾿Αργείων ἡγήτορες,
ἠδὲ μέδοντες,
"Ema τόνδ᾽ ἀνδρα “εοὶ δαρνώσασθαι ἔδωκαν,
“7 upiter voluerit perficere, atque immortales dii caeteri."
Dixit, et é mortuo evulsit aeream hastam 3 :
Et hanc quidem seorsüm posuit, ab humeris autem arma detrahebat
Sanguinolenta :
caeteri autem accurrentes circumfusi sunt filii Achivorum,
Qui « et admirabundi-contemplati sunt habitum corporis et speciem stupendam 570
Hectoris :
neque ei quis sine-vulnere-inflicto astitit.
Sic veró aliquis dicebat intuitus in proximum alium:
* Papae, certé longé jam mollior tractatu
* Hector, quàm quandó naves incendit igne ardenti."
Sic quidem aliquis dicebat, et vulnerabat astans. S75
Hunc autem ubi spoliàrat pedibus-valens nobilis Achilles,
Stans inter Achivos verba alata dixit :
* (Q amici, Argivorum ductores, atque principes,
* Postquam hunc virum dii domuisse dederunt,
có μιν οὔποτε ἤλπετο ϑυμῷ
Τεθνώμεν 6΄, 404.
"Hàm γὰρ Ἰτηλῆά 2 ὀΐομαι ἢ κατὰ T ocn
Τεδνάμεν ---- -- 9954.
Ibid. — ὁππότε κεν δὴ.] Quandocunque erit
futurum ut ——. Vide suprà ad ξ΄, 455 et
504.
Ver. 566.
598.
Ver. 561. Ἦ ῥα, καὶ ἐκ νεκροῖο ἐρύσσατο χάλ-
κεὸν ἔγχος.
Hoc dicens eduxit corpore telum.
AEn. X, 144.
Ver. 971. —— οὐδ᾽ ἄρα οἵ σις ἀνουτησί.]
Vulneraque illa gerens, quz circum plu-
rima muros
Accepit patrios
ἀθάνατο. Vide suprà ad ὦ,
AEn. II, 278.
Ver. 512. Tig εἴπεσκεν. Quà ratione
vox σις hic, item infrà, ver. 575. produca-
tur ; ᾿Αχαιοῖσιν, Uer. O11. et νέκυς, ver. 586, et
'Heéptfar, ver. 999. vide suprà ad ὦ, 51
Ver. 5716. — ἢ μάλα δὴ μαλακώτερος.
quantum mutatus ab illo
Hectore, qui redit exuvias indutus Achil-
lis,
Vel Danaüm Phrygios P puppibus
ignes! AEn. 11, 274.
Ver. 514. ἐνέπρησεν.) «41. ἐνέπρηθε.
Ibid. κηλέῳ. ] T "ronuntiabatur κηλῶ.
Ver. 577. ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευεν.) ΔΙ.
ἔπεα πτερόεντα προσηύδα.
Ver. 518. ἾΩ, φίλοι, ᾿Αργείων ἡγήτορες, ἠδὲ
μέδοντες. ] «41. Ὦ, φίλοι, ἥρωες Δαναοὶ, ϑερώπον-
φσες ἼΑρηος.
Ver. 519. ᾿Επειδὴ σόνδ᾽.] Σημειωτέον ὅτι ἀκε-
φάλοις χρῆται ὁ Ἰποιητής. Schol. Vide infrà ad
d.
lbid. ᾿Ἐπειδὴ có» ἄνδρα. ϑεοὶ “δαμάσασθαι
ἔδωκαν. Τοὺς δὲ ἀναγκωσθέντας ἐσαινεῖν αὐ-
TOUS ἐλαφροτέρους παρέχει καὶ πὸ μὴ eT yo et
προσποιεῖν ἑαυτοῖς» ἀλλ᾽ ὥσπερ φορτικοῦ σῆς
δόξης, và μὲν εἰς τὴν τύχην, πὸ δὲ εἰς T) Θεὸν
ἀποτίθεσθαι. Διὸ καλῶς μίν ὃ ᾿Αχιλλεὺς,
Lis. XXII.
OMHPOTY IAIAAOZ
389
Ὃς κακὰ πόλλ᾽ ἔρδεσκεν, 07 οὐ σύμπαντες οἱ ἄλλοι" 380
E;2' ἄγετ᾽, ἀμφὶ πόλιν σὺν τεύχεσι πειρηθώμεν,
Oeo κέ τι γνῶμεν Τρώων γόον, ὄντι ἔχρουσιν'
Ἢ καταλείψουσιν πόλιν ἄκρην, τοῦδε πεσόντος;
Ἠςσ
3.5227
& μένειν μεμάασι, καὶ Ἕκτορος οὐκ ἔτ £0yTOC.
Lo / / “ἃ
᾿Αλλὰ τίη po pum φίλος διελέξατο Νυμος ; 3
o
Vt
Κεῖται πὰρ νήεσσι γέκυς ἄκλαυστος, ἄθαπτος,
Πάτροκλος" φοῦ δ᾽ οὐκ ἐπιλήσομαι, [3 ἂν ἔγωγε
Ζωοῖσιν μετέω, καί μοι φίλω γούνατ᾽ ὀρώρῃ᾽
Εἰ δὲ ϑιανόντων περ κωτωλήθοντ᾽ εἰν ἀΐδαο,
3 ^ $-.X , ^ L4 4 δὸς 2 d
Αὐτὰρ ἐγω κοκεῖθι QiXoU μεμνήσομν ἐταίρου.
390
No» δ᾽ ἄγ᾽, ἀείδοντες Ylougova, κοῦροι ᾿Α γαιῶν,
SN Ἄν οἷν - / 7, ὃ δ᾽ L4
Nzveiv ἐπὶ γλαφυρῆσι νεώμεθα, τόνδε ὃ ἀγωμεν'
᾿Ἤράμεθα μέγα κῦδος" ἐπέφνομνεν Ἕκτορα δῖον,
* Qui mala multa patravit, quot non universi caeteri : 580
*^ Eia agite, circa urbem cum armis experiamur,
* Ut cognoscamus Trojanorum mentem, quamnam habeant ;
* An deserturi-sint urbem summam, hoc strato,
* An manere ausint, etiam Hectore non jam existente.
** Sed cur mihi haec meus secum disserit animus ? 585
* Jacet ad naves mortuus, indefletus, inhumatus,
* Patroclus; bujus autem non obliviscar, quoad ego
* Vivis interero, et mihi chara genua moveantur :
** Quód si mortuorum oblivio subit in orco ;
** "amen ego etiam illic dilecti memor ero sodalis, 590
* Nunc autem age canentes Paeana, juvenes Achivorum,
* Naves ad cavas redeamus, et hunc ducamus:
* Retulimus magnam gloriam :
*C^Egui» vo ἄνδρα ϑεοὶ δαμάσασθαι ἔδωκαν."
Plutarch. de Sui Laude. "Vide suprà ad Z,
128.
Ver. 580. ἔρδεσκεν.] "AL. ἔῤῥεξεν.
γεν. 581. Εἴδ᾽ yir -] Vide suprà ad í b 167.
Ibid. EY ἄγετ᾽, ἀμφὶ πόλιν σὺν τεύχεσι.
Nunc iter ad regem nobis murosque La-
tinos :
Arma parate, animis et spe przesumite bel-
lum. AEn. XI, 17.
Ver. 589. "Οφρα κέ e] AL? 'OQez. x ἔτι.
Ver.586. Κεῖτα, πὰρ νήεσσι νέκυς ἄκλαυστος.}
Pratereà, jacet exanimum tibi corpus a-
mici,
totamque incestat funere classem ;
Dum consulta petis, nostroque in limine
pendes.
Sedibus. hunc refer ante suis, et conde se-
pulchro. ZEn. VI, 149
Ver. 588. Ζωοῖσιν μετέω, καί μοι φίλα γού-
yas ὀρώρῃ.ἢ Al. Ζωὸς ἐν ᾿Αρφγείοισι φιλοπτολέμοι-
σι μετείω.
interfecimus Hectora nobilem,
Ver. 590.
κεῖθι.
Ver. 591. Νῦν δ᾽ ἄγ᾽, ἀείδοντες Παιήονα 1
letumque choro Pzeana canentes.
AEn. VI, 657.
Conclamant Socii, latum P:eana secuti.
AEn. X, 158.
"Ori οὗ μόνον συμποτικὴ 5 πάλαι Μουσικὴ, ἀλλὰ
καὶ εἰς ϑρήνους καὶ εἰς ϑφιώμξους. Παιᾶνες μὲν,
πῶμος καὶ εὐφημίαι ἦσαν. - Δύο δὲ Παιᾶνας ἦδον
οἱ παλαιοὶ, σὸν μὲν πρὸ τῆς μάχης, τῷ "Agir σὸν
δὲ, μετὰ σὸν πόλεμον, τῷ ᾿Απόλλωνι" τοῦτον δὲ
μετὰ σὴν νίκην σῷ ᾽᾿Ασόλλωνι ἦδεν ᾿Αχιλλεύς.
Schol. MSS. apud Barnesium.
Ver. 393. ᾿πράμεθα μέγα κῦδος.
Maxima res effecta, viri ;
hzc sunt spolia, et de rege superbo
Primitiz : manibusque meis Mezentius hic
est. ZEn. X], 14.
Porró conjicit Barnesii us Distichon hoc, “ἢ Hez-
“μεθα — εὐχετόωντο," Achillis fuisse Pana;
vel Chorum à toto exercitu repetitum.
Bbs
κῴκειθι.] Cod. Harlezan. καὶ
390
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Χ΄.
Lis. XXII.
T ^ Ἴ ^"
() Τρῶες κατὰ ἄστυ, Sy6Q ὡς» εὐχετόωντο.
δ“.
'H
e s £0 ài , δ “δ ᾽
po» καὶ Exzroga 40V ὠεικέῶ μήδετο ἐργο"
395
᾿Αμφοτέρων μετόπισθε ποδῶν τέτρηνε τένοντε
ς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, βοέους δ᾽ ἐξῆπτεν ἱμάντας;
Ἔκ δίφροιο δ᾽ ἔδησε" κάρη δ᾽ ἕλκεσθαι came
3 /, , , N 3 /, A L4 , 5 7d
Ec δίφρον δ᾽ ἀναξὰς, ἀνά τε κλυτὰ τεύχε ἀείρας;
/, £3.25 ^
Μάστιξεν ῥ᾽ ἐλάαν, τὼ δ᾽ οὐκ ἄκοντε πετέσθην"
400
Τοῦ δ᾽ ἦν ἑλκομένοιο κονίσσωλος" ἀμφὶ δὲ χαῖται
Κυάνεαι πίλναντο, κάρη δ᾽ ἅπαν ἐν κονίησι
Κεῖτο, πάρος χαρίεν" τότε Ü& Ζεὺς δυσμενέεσσι
Δώκεν ἀεικίσσασθαι 6 ἐν πατρίδι γαίη᾽
ε “ Ν 7, / el e , ^,
Ὡς τοῦ [469 κεκόνιτο χρη DO 7 δέ νυ μήτηρ
405
* Cui Trojani per urbem, velut deo, vota-faciebant."
Dixit, et in Hectora nobilem indigna moliebatur opera: 595
Amborum retró pedum perforavit tendines à
Ad talum usque à calce, bubulaque innexuit lora,
De curruque ligavit; caput veró trahi sivit :
Curruque conscenso, et inclytis armis Zn eum elevatis,
Scuticá percussit equos, ut inirent-cursum ; ii autem non inviti volabant :
400
Ab illo veró oriebatur inter trahendum pulvis: at circum comae
Cyaneae terrae admovebantur, caputque totum in pulveribus
Jacebat, anté venustum : tunc veró Jupiter hostibus
Dederat deturpandum ipsius in patriá terrá :
Sic hujus quidem pulvere foedabatur caput totum : tum veró mater
Ver. 594. — εὐχετόωντο.) Vota facere sole-
bant. "Vide suprà ad ν΄, 84. et ad f£, 221.
Ver. 595. —— ἀεικέα μήδετο ἔργα. Vide in-
frà ad Ψ', 176.
Ibid. μήδετο. 44]. μήσατο.
Ver. 596. ᾿Αμφοτέρων μετόπισθε ποδῶν τέτρηνε.}
Raptatus bigis, ut quondam, aterque cru-
ento
Pulvere, perque pedes trajectus lora tumen-
tes. AEn. 11, 272.
Ibid. τένοντε.] Dionystus Halicarnassen-
sis ei συνθέσεως, δ 18. legit TívoyT ag.
Ver. 5897. 'Es σφυρὸν ix παέρνης.} ᾿Αντὶ σοῦ,
ἀπὸ σφυροῦ ἕως παέρνης. Schol. Malé omnino.
Quidni enim et scribere potuisset 7ZZomerus (si
id dicere voluisset) **'Ex σφυροῦ ig πτέρνην.᾽
Ibid. βοίους δ᾽ ἐξῆστεν.] Cod. Harleian.
βοέους ἐξῆστεν.
Ver. 598. 'Ex δίφροιο δ᾽ ἔδησε. Ὁ δὲ Καλλί-
μαχός φησιν ὅτι πάτριόν ἔστι Θεσταλοῖς τοὺς τῶν
φιλτάτων φονίας σύρειν περὶ τοὺς τῶν φονευθέντων
τάφους. Schol.
Ibid. ἔασεν.] Similitérque infrà ver.
416. ἐάσατε. Vide suprà ad δ΄, 42. Malé
Jlarnestus : ἕασσεν ---ο ἰάσσατε.
Ibid. κάρη δ᾽ ἕλκεσθαι Vartv.
huic cervixque comzeque trahuntur
Per terram ; AEn. 1, 481.
Ver. 599. Ἐς δίφρον δ᾽ ἀναξὰς, ἅς. Vir-
405
gilius Hectorem ter circa Trojam raptatum
refert :
Ter circum Iliacos raptaverat Hectora mu-
rOS. AEn. I, 487.
Verüm ejus rei non meminit 7Zomerus. "Ter
quidem circa urbem vivum Hectorem fugásse
narratur Zíchilles suprà ver. 165. hujus libri :
hoc in loco interfectum et à curru ligatum
ad naves trahere dicitur (Vide ver. 465):
itemque infrà 2, 18. ter circa Patrocli sepul-
chrum traxisse dicitur: at circa urbem rap-
tásse nusquam memoratur. Uti observavit
JBarnestus.
Ver. 400. Má&eci£tv ῥ᾽ ἐλάαν. Dionysius Ha-
licarnassensis loco jam citato legit, Μάστιξεν δ᾽
ἐλάαν.
Jbid. Zxovrt.]. Cod. Harleian. ἀέκοντε.
Ver. 401. ἀμφὶ δὲ χαῖται Κνάνεαι πίλ-
γανσο.}
ὡς ὅτε γαῖα καὶ οὐρανὸς εὑρὺς ὕπερθεν
Πίλνατο. Hesiod. Theogon. ver. 102.
Ver. 409. Κνάνεα,.] Vide suprà ad 4, 598.
Ibid. — πίλναντο.] Al. πίμαλαντο. Quam lec-
tionem et praefert Jarnesius. Synesius autem,
notante itidem Barncsio, citat πεφόρηντο.
Ver. 404. ἀεικίσσασθαι. Vide suprà ad
σ΄, 96. . E
Ver. 405. xixówr».] Vide suprà ad (",
552. et ad δ΄, 499. Αἱ. κεκόνιστο.
Lis. XXII. OMHPOY IAIAAOX X.
Τίλλε κόμην, ἀπὸ δὲ λιπαρὴν ἔρῥιψε καλύπτρην
Τηλόσε' κώκυσεν δὲ μάλα μέγα, παϊὸ ἐσιδοῦσα.
"Ὥμωξεν δ᾽ ἐλεεινὰ πατὴρ φίλος, ἀμφὶ δὲ λαοὶ
Κωκυτῷ T εἴχοντο, καὶ οἰμωγῇ κατὰ ἄστυ"
Τῷ à μάλιστ᾽ de ἔην ἐνωλίγκιον, ὡς εἰ ἅπασα
Ἴλιος ὀφρυόεσσα πυρὶ σμύχριτο κατ ἄκρης.
Λαοὶ μέν ῥῶ γέροντα μόλις ἔχον ἀσχωλόωντω,
᾿Εξελθεῖν μεμαῶτα πυλάων Δαρδανιἄων'
Πάντας δ᾽ ἐλλιτάνευε, κυλινδόμενος κατὰ κόπρον,
Ἐξονομιαικλήδην ὀνομάζων ἄνδρα € ἐκαστον"
Σ χέσθε, φίλοι; καί μ᾽ οἷον ἐάσατε, κηδόμενοί περ,
᾿Ἐξελθόντα πόληος, ἱκέσθ᾽ ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν"
Δίσσομαι ἀνέρα φοῦτον ἀτάσθαλον, ὀξριμιοεργὸν,
Ἤν zac ἡλικίην αἰδέσσεται, ἠδ᾽ ἐλεήσῃ
Γῆρας" καὶ δέ νυ τῷδε πατὴρ τοίοσδε τέτυκται
Evellebat comam, nitidumque abjecit velum
Procul: ejulatumque edidit admodüm altum, filium intuita.
Lamentabatur miserabilitér et pater dilectus, circumque populi
Ejulatuque tenebantur, et lamentis per urbem :
Huic autem maximé erat simile, ac si tota
Ilios excelsa igni cremaretur à culmine.
Populi quidem senem vix tenebant dolore-indignantem,
Egredi cupientem portis Dardaniis :
Omnes autem supplex-orabat, provolutus in luto,
Nominatim compellans virum quemque :
* Abstinete, amici, et me solum sinite, soliciti licét,
* Egressum urbe ire ad naves Achivorum :
* Supplicabo viro huic pernicioso, violentiá-effraeni,
** Si forté aetatem revereatur, atque misereatur
* Senectutis: etenim et huic pater talis est
41C
415
420
391
410
415
420
Ver. 406. δὲ λιπαρὴν. 7 Quà ratione
vox δὲ, hic producatur; item μάλα, ver. 407.
et μόλις, ver. 412. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 407. κώκυσεν.] Vide suprà ad
σ΄, 51.
Ver. 410. Τῷ δὲ μάλιστ᾽ ἄρ' ἔην ἐναλίγκιον.
Non aliter quàm si immissis ruat hostibus
omnis
Carthago, aut antiqua Tyros; flammseque
furentes
Culmina perque hominum volvantur per-
que Deorum. “Ἐπ. IV, 669.
Quo de loco Macrobius: * A majore (in-
“ quit) negaverunt quidam rem augeri posse.
* Sed elegantér hoc circa Didonem Vzrgil?us
* induxit: dixit enim non minorem luctum
** fuisse ex unius morte, quàm si tota urbs,
quod sine dubio esset majus, ruisset. Et
Homerus idem fecit :
“
ὡς εἶ ἅπασα
“Ἴλιος ὀφρυόεσσα πυρὶ σμήχοιτο κατ᾽ ἄκρας.
Saturnal. Lib. V. cap. 6.
ὡς εἰ. lta Barnesius. Vulgg.
Ver. 411. — σμύχοιπο. ΑΙ. σμήχοιτο. Quo
modo legit et Macrobzus loco jam citato.
Ibid. — κατ᾿ ἄκρης.) Vide suprà ad 5, 557.
Ver. 412. μόλις. «Αἱ. μόψις.
Fer. 4135. 452. μεμαῶτα
νειῶτος.} Vide suprà ad v', 46.
Ver. 416. — κηδόμενοί περ.] Cod. Harleian.
κηδόμενόν Ttg.
Ver. 418. Λίσσομαι ἀνέρα.) — dL. Λίσσωμ
Ibid.
ὡσεί.
ἀποτεέ-
ἀνέρα.
Ver. 490. καὶ δένυ τῷδε πατὴρ.}] Vide
infrà ad Z, 486.
Ibid.——— δέ. Cod. Harleian. γέ.
Ibid. πσοιόσδε.) Vide suprà ad ὁ 557.
Ibid. τέτυκται. Similitérque infrà ver.
450. Vide suprà ad ν΄, 736. et ad 4, 57.
ΒΡ 4
892 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Χ΄. Lis. XXII.
Πηλεὺς, 0g pa» ἔτικτε καὶ ἔτρεφε, πῆρα γένεσθαι
Τρωσί, μάλιστα δ᾽ ἐμοὶ περὶ πάντων ἄλγε ἔθηκε"
Τόσσους γάρ μοι παῖδας ἀπέκτανε τηλεθάοντα"
Τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι, ἀ ἀχνύμενός περ»
"Oc ἑνὸς, οὗ 2 ἄχος ὀξὺ κατοίσεται edes εἰσω; 425
Ἕκτορος" ὡς ὄφελεν ϑιανέειν ἐν χερσὶν ἐμῆσι'
Τῷ κε κορεσσάμεθα κλαίοντέ τε; μυρομιένω τε,
Μήτηρ 3,5 7] μιν &TIZTE δυσάριμιορος, ἠδ᾽ ἐγὼ αὐτός.
"Oc ἔφατο κλαίων". ἐπὶ δὲ στενάχοντο πολίτοι"
Teac δ᾽ Ἑ χάξη ἀδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο" 430
Τέκνον, ἐγὼ δειλὴ τί νυ βείομαι, αἰνὰ παθοῦσα,
XU ἀποτεθνειῶτος s ; 0 pu νύκτας TE καὶ ἦμαρ
Εὐχωλὴ κατὰ ὥστυ πελέσκεο, πᾶσί 7 ὀνειὼρ
Τρωσί τε καὶ Τρωῇσι κατὰ πτόλιν», oí σε, ϑεὸν ὡς»
Δειδέχατ᾽" 5 γάρ κέ σφι μάλα μέγα κῦδος ἔησθα, 435
Ζωὸς ἐ ἐών" νῦν αὖ ϑάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
"Oc ἔφατο κλαίουσ" ἄλοχος δ᾽ οὐπω τι πέπυστο
Ἕκτορος" οὐ γάρ οἱ τις ἐτήτυμος ἄγγελος ἐλθὼν
Ἤγγειλ᾽, ὅττι ῥά οἱ πόσις ἔκτοθ, μίμνε πυλάων"
* Peleus, qui ipsum genuit et nutrivit, perniciem futurum
* "Trojanis; maximé autem mihi prae omnibus dolores fecit :
* 'Tot enim mihi filios interemit aetate florentes :
* De quibus omnibus non tantüm lugeo, tristis licét,
* Quantum uno, de quo me dolor vehemens conceptus deferet ad orcum, 423
* Hectore: Utinam obiisset inter manus meas :
** Sic enim satiati fuissemus flentesque, lugentesque,
*- Materque, quae eum peperit infelix, atque ego ipse."
Sic dixit flens: adgemebant autem cives:
Inter Troadas veró Hecuba densum-suspiriis exorsa est luctum : 450
* Fili, ego misera curnam vivam, gravia passa,
“Τὸ mortuo? qui mihi noctesque et dies
** Gloria per urbem eras, omnibusque emolumentum
“ Trojanisque et Troadibus per urbem, qui te deum tanquam .
* Excipiebant: Certé enim ipsis admodüm magna gloria esses, 455
* Vivus existens: nunc veró mors et fatum occupat."
Sic dixit flens: Uxor autem nondum aliquid audierat
De Hectore; non enim ei aliquis certus nuncius profectus
Nunciárat, quód ei maritus extra mansisset portas :
Ver. 425. — σηλεθάοντας.} Al. τηλεθόωντας. Ver. 434. ϑεὸν ὡς.} Quà ratione, ϑεὸν,
Ver. 424. ἀχνύμενός. Similitérque i in- | hic ultimam producat; item μάλα, ver. 455.
frà ver. 458. Ἰπήγνυται. Vide suprà ad y', 260. | et γάρ, etiam extra czesuram, ver. 488. et τρί-
Ver. 427. κορεσσάμεθα. Vide suprà ad | σοδα, ver. 445. vide suprà ad Z, 51.
«τ΄, 167. et ad ver. 55. hujus libri. Ver. 455. κί cQi.] Al. καί cQ] Mi-
Ver. 499—493'1. “Ως ἔφατο xXaíiuy' —— Ὡς | nüs recté.
ἔφατο κλαίουσ᾽.ἢ Ver. 457. σέσυσσο.} Si, πέσυσται,
Sic fatur lachrymans ZEn. VI,1. |dixisset, jam non constitisset Temporum ra-
Ver. 451. Τέκνον, ἐγὼ 9u23.] Scholiastes citat | tio. Vide suprà ad e 552. et ad 4, 57.
Ἕκτορ, τίκνον ἐμόν. Ver. 459. ὅττι ῥά. Quód scilicét ——.
Lis. XXII. OMHPOY
"AAX ἥγ᾽ ἱστὸν ὕφαινε, μυχῷ δόμου ὑψηλοῖο,
IAIAAOZ Χ΄. 393
410
Aa) ouo μιαρρμιαρέην, ἐν δὲ “γρόνα ποικίλ ἔπαᾶσσε'
Κέκλετο δ᾽ ἀμφιπόλοισιν ἐὐπλοκάμοις κατὰ δῶμα
᾿Αμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ὄφρα πέλοιτο
Ἕκτορι Sep. λοετρὰ μάχης ἐκνοστήσωντι"
Νηπίη, οὐδ᾽ ἐνόησεν, 0 μιν μᾶλα τῆλε λοετρῶν
445
Χερσὶν ᾿Αχιλλῆος δάμασεν γλαυκώπις, ᾿Αϑήνη.
Κωκυτοῦ δ᾽ ἤκουσε καὶ οἰμωγῆς ἀπὸ Ζύργου,
Τῆς δ᾽ ἐλελίχθη γυῖα, χαμαὶ δέ οἱ ἔκπεσε χερκίς"
ἙΠῸὃῸ᾿ αὐτις διυωῇσιν εὐπλοκά μυοισι μετηύδα"
Δεῦτε, δύω μοι ὕπεσθον, ἔδωμ᾽, ὅ OTiV ἔργα φέτυκται:
Αἰδοίης € ἑκυρῆς ὀπὸς ἔκλυον, ἐν δέ poi αὐτῇ
Στήθεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, νέρθε; δὲ γοῦνα
Πήγνυται: ἐγγὺς δή τι κακὸν Πριάμοιο τέκεσσιν.
Αἱ γὰρ C. οὔατος εἴη ἐμεῦ ἔπος" ἀλλὰ μάλ᾽ αἰνῶς
Δείδω, wi δή μοι ἡρασὺν ἽἝχτορα δῖος ᾿Αγιλλεὺς 4:
Sed illa telam texebat, in secessu domüs altae,
Mt
VA
440
Duplicem splendidam vestem, operaque picta varia sparsim-intexebat :
Jusserat autem ancillas comis-pulchras per domum
Igne circumdare positum tripodem magnum, ut essent
Hectori calida lavacra ὃ pugná reverso :
Demens, neque enim sciebat, quód ipsum admodüm procul à lavacris
445
Manibus Achillis domuerat oculis-caesia Minerva.
Ejulatum autem exaudiit et lamenta à turri ;
Ejusque continuó succussi sunt artus, inque terram ei excidit radius :
Ipsaque statim inter ancillas comis-pulchras locuta est :
* Adeste, duae me sequimini, ut videam, quaenam opera fiant :
50
* Venerandae socrüs vocem audivi, mihique i ipsi
** In pectoribus saliens vibratur cor sursüm ad os, subtüsque genua
ac Glaciata-torpent : propé certé aliquod malum Priami filiis.
* Utinam veró procul ab aure sit meum verbum ; sed perquàm graviter
* "Timeo, ne jam mihi audacem Hectorem nobilis Achilles
45b
Ver. 441. —— "μαρμαρέην.ἢ “41. πορφυρέην.
Ibid. ϑρόνα. Ἱποικίλματα, ἄνθη. Schol. ΑἹ.
Sein.
Ver. 444. μάχης ἐκνοστήσαντι.) ΑἹ.
μάχης ἐκ νοστήσαντι.
Ver. 446. γλαυκῶσις.] Vide suprà ad
&, 906.
Ver. 447. Κωκυτοῦ 9 ἤκουσε.
Agnovit longé gemitum przsaga mali
mens. “Ἐπ. X, 843.
Intereà pavidam volitans pennata per ur-
bem
Nuncia fama ruit, matrisque adlabitur au-
res
Euryali: ac subitus miserze calor ossa re-
liquit :
Excussi manibus ei. revolutaque ie
Evolat infelix ZEn. IX, 475
Quem Virgilii locum laudat Quintilianus,
quód affectus non aliter, quàm si rebus inter-
simus, commoveat. Lib. VI. cap.2. “Ἐπ
* ]uctus habitu proditur: ut in Euryali ma-
* tre: Ezpulsi manibus radii" &c. | Ma-
crob. Saturnal. Lib. IV. cap. 1. Ceterüm
hoc in loco, pro * Pensa," scribendum con-
Jicit Barnesius, * Membra." | Sed minüs
recté,
Ver. 448. τῆς δ᾽ ἐλελίχθη γυῖα, χαμαὶ δέ οἱ
ἔκπεσε κερκίς.) Rem ipsam aptissime depin-
gunt et quasi ob oculos ponunt versüs hujus
Numeri. Vide suprà ad γ΄, 565.
Ver. 450. ὅτιν᾽ ἔργα. 41. Emi. ἔργα.
Ver. 452. νέρθε δὲ γοῦνα Ἰτήγνυται.}
Καλλίμαχος, « ——— ἐχκόλλασαν γὰρ ἀνίαι Τώ-
* γχατα.᾽ Schol. MSS. apud Barnesium.
"er, 454, —— εἴχ.} al. ἦεν.
394
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Χ΄.
Lis. XXII.
^ 5, / , , /
Μοῦνον ἀποτμήξας πόλιος, πεδίονδε δίηται"
^ /, L4 5 , 3 ^
Καὶ δή μιν καταπαύσῃ ἀγηνορίης ἀλεγεινῆς,
el 3! , , "Y 3 ». 3. X "ALI , , ^
H μιν ἐχεσκ" ἐπεὶ oUmoT ἐνὶ πληθύ; μυένεν ἀνδρῶν,
3 s * / s αἱ , ᾽ WP:
Αλλὰ πολυ προθεεσκε, 70 OY μένος οὐδενὶ εἴκων.
"Oc φαμένη, μεγάροιο διέσσυτο, μιαινάδι ἴση,
460
Φ 7 ^
Παλλομένη κραδίην" ἅμα δ᾽ ἀμφίπολοι κίον αὐτῆ.
7ὔ ^ fe ν᾿
Αὐτὰρ ἐπεὶ πύργον τε καὶ ἀνδρῶν ἵξεν δμιλον,
"Eec7 παπτήνασ᾽ ἐπὶ φείχε!" τὸν δ᾽ ἐνόησεν
t€ , £g, , , , e
E2x0puevov πρόσθεν πόλιος», TOY $66 δέ (μιν ἐπποι
"EAxo» ἀκηδέστως κοίλας ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν.
465
Τὴν δὲ κατ᾽ ὀφθαλμῶν ἐρεβεννὴ γνὺξ ἐκάλυψεν'
Ἤ δ᾽ εξ ͵ὔ , Ν δὲ ' 5 ΔΛ
ριπε δ᾽ ἐξοπίσω, ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε.
^ 9 223 Ν Ν , ,
Τῆλε δ᾽ ἀπὸ κρᾶτος Wet δέσματα σιγαλόεντα,
ΕΝ , / , NS N 2 7
Αμπυκα, κεκρυφωλὸν T , ἠδὲ πλεκτὴν ἀναδέσμιην,
Κρήδεμυνόν δ), 0 ῥά οἱ δῶκε χρυσῆ Αφροδίτη,
470
Já -
Ἤκματι τῷ, ὅτε μιν κορυθαίολος ἠἡγώγεθ᾽ “Ἑκκτωρ
, /, , , , N , 7 3
Ex δόμου ᾿Ηετίωνος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἐδνω"
* Solum interclusum ab urbe, in campum agitet ;
* Et jam eum cessare-faciat ab audacià exitiali,
* Quae ipsum tenebat: quippé nunquam in turbà manebat virorum ;
** Sed longé procurrebat, suà animi-vi nulli cedens."
Sic locuta, per domum ruit, lymphatae similis,
460
Vehementér-palpitans corde; simul et ancillae ibant cum ipsá.
At postquàm ad turrimque et hominum pervenerat turbam,
Stetit circumspiciens in muro: illumque advertit
Raptatum ante urbem ; celeres autem eum equi
Raptabant immanitér cavas ad naves Achivorum.
Illam veró oculos obscura nox cooperuit :
465
Collapsa autem est retró, animamque efflavit.
Procul veró à capite fudit redimicula admiranda,
Vittas, reticulumque, atque textile crinale,
Velumque, quod ei dedit aurea Venus,
470
Die illo, quo ipsam pugnam-expedité-ciens duxit Hector
Ex domo Eétionis, postquàm dederat infinita dona-sponsalia :
Ver. 458. 459. ἔχεσκ᾽" σπροθέεσχε.
Vide suprà ad ver. 594. et ad ν', 84.
Ver. 458. —-—— πληθύϊ μένεν ἀνδρῶν. Ita
edidit Barnesius ex Eustathio.
μέν ἀνδρῶν. AL. πλήθει μένεν ἀνδρῶν. — Vide su-
prà ad 4, 52] et 526. — Confirmatur porró
JBarnesii lectio, Odyss. α΄, 105:
Εἰ δ᾽ αὖ με πληθύϊ δαμασαίατο
Ver. 465. “Ἕλκον.} «4ϊ. Εἵλκον.
Ver.469. "Αμσυκα. Κόσμον τινὰ περὶ σὴν κε-
φαλὴν, ἀνέχοντα τὰς σρίχας τῆς κιφαλῆς. Schol.
Ibid. κεκρύφαλόν. Τὸν πρὸς ἡμῶν λεγό-
μενον κροκύφανσον. Schol.
Vulgg. πληθύν
Ibid. κεκρύφαλόν τ᾽, ἠδὲ.] 4]. κεκρύ-
φαλόν τε ἰδέ. Atque ita legit Codex Harleia-
nus.
Ver. 410. 8 p&.] Quod scilicet :
Ibid. χουσῇ. Edidit Barnes?us χρυ-
σίη. Quod eodem modo pronuntiandum.
Vide suprà ad £, 272. et ad », 525.
Ver. 471. κορυθαίολος. Vide suprà
ad β΄, 816.
Ver. 42. μυρία ἔδνα.] «4]. μυρί᾽
ἔεδνα.
Ibid. ἔδνα. Τὰ ὑπὸ σῶν νυμφίων διδόμε-
va. δῶρα ταῖς γαμουμέναις. Schol.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ X. 395
Lrs. XXII.
Api δέ pn γαλόῳ TE καὶ εἰνατέρες ἅλις ἔσταν,
Αἵ $ μετὰ σφίσιν εἶχον ἀτυζομένην ἀπολέσθαι.
Ἡ δ᾽ ἐπεὶ οὖν ἄμπνυτο, καὶ ἐς φρένα ϑυμὸς ἀγέρθη,
᾿Αμξλήδην γοόωσα, μετὰ Τρωῆσιν ξειπεν"
Ἕχτορ, ἐγὼ δύστηνος" ἰῇ ἄρα γεινόμνεθ᾽ cuis
᾿Αμφότεροι; σὺ μὲν ἐν Τροίη Πριάμου κατὰ δώρνα,
Αὐτὰρ ἐγὼ Θήξησιν, Ὕποπλάκῳ ὑλήεσσῃ,
Ἔν δόμῳ ᾿Ἤετίωνος: δ L ἔτρεφε 'φυτθὸν i ἐοῦσαν,
Δύσμορος αἰνόμιορον' ὡς μὴ ὄφελλε τεκέσθαι.
No) δὲ σὺ μὸν ἀΐδαο δόμους, ὑ ὑπὸ κεύθεσι γαίης,
Ἔρχεαι, αὐτὰρ ἐμὲ στυγερῷ ἐνὶ πένθει! λείπεις
Χήρην € £y μεγάροισι: πάϊς δ᾽ éri νήπιος αὕτως,
Ὃν τέκομεν, σύ τ᾽, ἐγώ τε, δυσάμμοροι' οὔτε σὺ TOUT
Ἔσσεαι, ἡ Ἕκτορ, ὁ ὄνειαρ, ἐπεὶ ϑάνες" οὔτε σοι οὗτος.
Ἤνπερ γὰρ πόλεμόν γε φύγῃ πολύδακρυν᾽ Aven,
Aisí TOL τούτῳ γε πόνος καὶ κήδε ὀπίσσω
480
485
Circum veró ipsam gloresque et fratriae frequentes stabant,
Quae ipsam inter se tenebant prae-dolore-cupidam interitüs,
Ea veró ut ad se rediit, et in praecordia anima collecta est,
Crebris gemitibus plorans, inter 'Troadas dixit :
* Hector, ego infelix! eodem igitur nati sumus fato
* Ambo, tu quidem in Trojá Priami in domo,
* Ego autem Thebis, Hypoplaco sylvosá,
* In domo Eétionis, qui me enutriit, parvula cüm essem,
* Infelix infelicem: utinam non genuisset.
* Nunc veró tu quidem i in orci domos, sub latebris terrae,
* Abis, et me gravissimo in luctu relinquis
* Viduam in aedibus: At filius adhuc infans prorsüs,
** Quem genuimus, tuque, egoque calamitosi: neque tu huic
* Eris Hector, emolumento ; quippe occubuisti : neque tibi hic,
* Nam etsi bellum quidem effugerit lachrymosum Achivorum,
** Semper tamen ei labor et mala in posterum
480
Ver. 475.
γυναῖκες.) Schol.
Ibid. — εἰνατέρες ἅλις.) Quá ratione, εἶνα-
σέρες, hie ultimam producat; item αἰνόρεορον,
ver. 481. et γὰρ, ver. 489. et sux, ver. 492 et
499. Vide suprà ad z, 51.
εἰνατέρες.) Αἱ mà» ἀδελφῶν
Ibid. ἔσταν.) 4l. ἦσαν.
Ver. 414. ἀπολέσθαι.} Al. ὀλέεσθαι.
Ver. 4715. ἐς φρένα ϑυμὸς ἀγέρθη.
* Pro ϑυμὸς hic legitur etiam uui»,
** perinde ac si diceretur ἀγηγερμένον ἔσχε τὸν
*€ ϑυμοὸν ἐς φρένα." Henric. Stephan.
Ver. 476. ᾿Αμξλήδην γοόωσα.) ^ Versum
hunc citat Jonysius Halicarnassensis isto
modo:
᾿Αμθλήδην γοόωσα μετὰ δμωῆσιν ἔειπεν.
Περὶ Συνθέσεως, $ 15.
Ibid. ᾿Αμθλήδην.] ᾿Αναφέρουσα ἀθρόως τὸ πνεῦ-
μα. Schol.
Ibid.
Ver. 4'''T.
γινόμεθ᾽.
Ver. 478. — Ἰτριάμου κατὰ δῶμα.} Strabo,
Geograph. Lib. XIII. citat Πριώμου ἐνὶ οἴκῳ.
Ver. 479. —— Θήξησιν.) Αἰ. Θήξηθεν, apud
Strabonem ibid.
Ibid. o ὑληέσσῃ.] Vide suprà ad φ΄, 449.
et ad γ', 151.
Ver.4829. Νῦν δὲ σὺ piv ἀϊδα..ὺ .Barneswms
edidit Νῦν δὲ σὺ μέν ῥ᾽ ἀΐδαο. Sed nihil opus.
Vide suprà ad z, 51.
Ver. 487. πόλεμόν -------- πολύδακρυν.
Vide suprà ad τ΄, 518.
Ibid. φύγη.) 4l. φύγοι,
γοόωσα.] Vide suprà ad β΄, 97.
ψεινόμεθ᾽.)ὴ Αἱ, γεινάμεθ᾽, et
396
y
"Eecorr:
OMHPOY IAIAAOZ X*.
Lis. XXII.
ἄλλοι γάρ οἱ ἀπουρίσσουσιν ἀρούρας.
Ἤμαρ δ᾽ ὀρφανικὸν παναφήλικα παῖδα τίθησι"
490
Πάντα δ᾽ ὑπερυνήρυυκε, δεδάκρυνται δὲ παρειαί.
Δευόμνενος δέ v ἄνεισι πάϊς ἐς πατρὸς ἑταίρους,
Αλλον μὲν χλαίνης ἐρύων, ἄλλον δὲ χιτῶνος"
Τῶν δ᾽ ἐλεησάντων κοτύλην σις τυτθὸν € ἐπέσχε,
Χείλεα μέν T ἐδίην, v ὑπερῴην δ᾽ οὐκ ἐδίηνε.
Τὸν δὲ καὶ ἀμφιϑαλὴς ἐ εκ δαιτύος ἐστυφέλιξε,
Χερσὶν πεπληγῶς, καὶ ὀνειδείοισιν € ἐνίσσων,
"Epp ' οὕτως"
οὐ σός γε πατὴρ μεταδαίνυται ἡ ἡμῖν"
Δακρυόεις δέ T ἄνεισι πάϊς ἐς μητέρω χῆρην,
/ N
᾿Αστυάναξ, ὃ ὃς πρὶν μὲν ἑοῦ ἐπὶ “γούνασι πατρὸς
500
Μυελὸν oiov ἔδεσκε, καὶ οἰὼν “σίονα δημόν'
Αὐτὰρ ὅθ᾽ ὕπνος ἕλοι, παύσαιτό τε VIT EU,
y 9 /,
Εὐδεσκ᾽ ἐν λέκτροισιν, ἐν ἀγκωλίδεσσι τιθήνης»
N ue 19 ἃς - / , 7 -
Ew; εν! μωλωκῇ» Sav εμπλησῶμνενος κῆρ᾽
* Erunt: alii enim ei terminis-mutatis-adiment arva.
* Dies nempé pupillaris omnibus-aequalibus-destitutum puerum reddit ;
490
* Semper veró dejecto-est-vultu, lachrymisque madidae sunt genae.
* Egens autem vadit puer ad patris sodales,
* Alium quidem chlaená prensans, alium veró tunicá :
* Horum autem miserantium pocillum aliquis tantillàm admovet,
* Labraque quidem rigat, palatum veró non rigat.
495
* Hunc et aquis utroque-parente-vivo-florens é convivio exturbat,
** Manibus verberans, et probris insectans,
* Abi in malam rem sic; non tuus utique pater convivatur nobiscum :
* Lacrymabundus autem redit puer ad matrem viduam,
** Astyanax, qui anté quidem sui super genibus patris
500
* Medullam tantàm comedebat, et ovium pinguem adipem :
* At quandó somnus occuparet, desiissetque puerilitér-lusitare,
* Dormiebat in lectis, in ulnis nutricis,
* Cubili in molli, deliciis repletus corde :
Ver. 489.
leian. ἀπουρήσουσιν.
Ibid. ἀρούρας. .] Vide suprà ad ζ', 142.
Ver. 490. 498. Ἦμαρ ἡμῖν.) Versus
hosce novem à nonnullis n fuisse
testatur Eustathzus.
Ibid. —— παναφήλικα.] Πάντων ἡλικιωσῶν
ἐστερημένον" σουτέστιν, ἐλαυνόμενον σῆς ἀπ᾽ GUT
διασριξῆς. Schol.
Ver. 491.
κατεσεύγκανε, κάτω βλίπει.
ἐσὶ σοῦ κατανένευκε ἐκδέχεται. οἱ δὲ, ἀντὶ σοῦ,
εἰς ἀνάμνησιν ἔρχεται ποῦ πατρός. Schol. Cz-
terüm Barnesius edidit ὑπεμνήμνευκε ex ὑσο-
μνημονεύω" Sed nulla, ut videtur, satis idoneá
ἀπουρίσσουσιν.] Cod. Har-
ὑπεμνήμυκε.} Καταμέμυκε,
Ὁ ài" Αρίσταρχος,
auctoritate. Codex .Harleianus habet óz;-
μνήμυκε.
Ibid, πσαρεια!. ] Cod. Harleian. vagus.
Ver. 492—499. —
Tis ἐς} Barnesius
utrobique legendum censet zi; πρὸς. Sed
nihil opus.
Ver. 496. ἀμφιθαλὴς.} Κατὰ ἀμφοτέ-
ρους σοὺς γονεῖς ϑάλλων' ὅ ἐστιν ἔχων σοὺς γονεῖς
ἀμφοτέρους. Schol.
Ver.A97.— σεσ'ληγὼς. ] Vide suprà ad 9,514.
lbid. — ὀνειδείοισιν.} Cod. Harleian. ὄνει-
δίοισιν. Sed, ut opinor, minüs recté, "Vide
suprà ad s^, 628.
Ibid. —— ἐνίσσων.} «ΑἹ. ἐνίππτων.
Ver. 498. μεταδαίνυται.) Vide suprà
ad γ΄, 260.
Ver. 501—503. ἔδεσκε, Εὕδεσκ᾽.]
Comedere solebat —— Dormire solebat. Vide
suprà ad ver. 594. et ad β', 221.
Ver. 509. —— ἕλοι.] Al. ἕλῃ.
Ver. 504, —— ἐνὶ μαλακῇ.] Quá ratione, ἐνὶ,
Lis. XXII.
OMHPOY IAIAAOZ X.
^ Y N ^
No» δ᾽ ἂν πολλὰ πάᾶθησι, φίλου ἀπὸ πατρὸς ἄμαρτων, 505
, ᾽ὕὔ e ^ 5 / 7d Η
Αστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν. κωαλεουσιν
Οἷς γάρ σφιν ἔρυσο πύλας καὶ τείχεα μακρά.
Νὺν δὲ σε μὲν παρὰ νηυσὶ κορωνίσι; νόσφι TOXÍUMV,
Αἰόλαι εὐλαὶ ἔδονται, € ἐπεί κε κύνες πορέσωνται,
Γυμινόν" ἀτάρ 70i eique ἐνὶ μεγάροισι κέονται;
Λεπτά τε καὶ χαρίεντο, φετυγ μένοι χερσὶ γυναικῶν.
᾿Αλλ᾽ roi τάδε πάντα καταφλέξω πυρὶ κηλέῳ,
Οὐδέν σοί γ᾽ ὀφελος, ἐπεὶ οὐκ ἐγκείσεωι αὐτοῖς,
Αλλὰ πρὸς Τρώων καὶ Τρω;άδων κλέος εἰναι.
i ! , 5 Ν N /, ^
“Ὡς ἔφατο κλαίουσ" ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες.
* Nunc veró multa patietur, charo patre privatus,
* Astyanax, quem Troés cognomine vocant :
* Solus enim ipsis, ὁ Hector, defendebas portas et muros altos.
* Nunc veró te quidem ad naves recurvas, procul à parentibus,
* Mobiles vermes edent, postquàm canes se satiaverint,
* Nudum:
at tibi vestes in aedibus jacent,
510
** ''enuesque et venustae, factae manibus mulierum.
* Verüm enimveró haec omnia comburam igne ardenti,
* Nihil tibi utique usui futura, neque enim jacebis in ipsis;
* Sed coram Trojanis et Troadibus gloria £256; sunto."
Sic dixit flens ;
ile, item infrà ver. 510. ultimam producat ;
et ὄφελος, ver. 513. vide suprà ad ὦ, 51.
Ibid. —— ἐμπλησάμενος.) "Vide suprà ad
ver. 512.
Ver. 506. ᾿Ασευάναξ, oy Τρῶες ἐπίκλησιν κα-
λέουσιν" Οἷος γάρ. Sic suprà ζ΄, 402.
τόν 13 Ἕχτωρ καλέεσκε Σκαμάνδριον, αὐτὰρ οἱ
ἄλλοι
᾿Ασσνάνακ τ᾽" εἷος γὰρ ἐρύεσο "Ἴλιον “Ἕκτωρ.
Τὸν ᾿Αστυάνακτα ἄρα. ὀρθότερον ᾧετο κεῖσθαι τῷ
σαιδὶ [ τοῦ Ἕκτορος,] ἢ ἢ τὸν Σκαμάνδριον
Σκοπῶμεν δὴ διὰ τί πότε" ἢ αὐτὸς ἡμῖν κάλ-
Ae ὑφηγεῖται và διόφι; φησὶ γὰρ, “ Ojos
* ψάρ σφιν ἔρυσο πόλιν καὶ σείχεα μακρά. $t
Διὰ ταῦτα δὴ, ὦ ὡς ἔοικεν, ὀρθῶς ἔχει καλεῖν σὸν
σοῦ σωτῆρος υἱὸν, ᾿Αστνάνακτα TOUTOU ὃ ἔσωξεν
ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὡς φησιν Ὅμηρος. Plato in
Cratylo.
adgemuerunt autem mulieres,
515
Ibid. —— Teise.] ll. πάντες.
Ver. 507. Οἷος γάρ cuv ἔρυσο πύλας.] Apud
Platonem, loco jam citato: Oi» γάρ σῷιν ἔρυτο
πόλιν.
Ver. 509. Αἰόλαι εὐλαὶ. τὸ, αἰόλον, οὐκ οἵδ᾽
ὅθεν τῶν Τραμμασικῶν φινες ἐπὶ τοῦ IloxíA.0u
qup Ὁμήρῳ ἀκούειν ἀξιοῦσιν" Οὐκ ἔστι
δὲ, ἀλλὰ σημαίνει σὸν Tax γενόμενον ἀπὸ
τῆς 'AiAA"s, ἥτις ἀπὸ TOU "Atiy καὶ Εἰλεῖν σε-
qoin TUI. * Αἰόλαι οὖν εὐλαὶ,"
εἰλεῖσθαι ταχέως λέγονται.
Homeric. 3.
3X3. P
πὸ τοῦ
Porphyr. Quest.
Ibid. κορέσωνται. 1 Vide suprà ad «',
167. Cod. Harleian. κορέσονται.
Ver. 511. σετυγμένα) Vide suprà ad
Il. ξ΄, 488.
Ver. 519, —— κηλέῳ "Vide suprà ad
ver. 574.
ΤῊΣ
OMHPOY IAIAAOX
'"PAYOAIA, ΓΡΑΜΜΑ Y'.
"Y vóleeic τῆς Y'. OMHPOTY “Ραψῳδίας.
2
, , ^ ͵
AXIAAETZ τῶν νενορεισμένων ἐπὶ τοῖς νεκροῖς μεταδίδωσι Πατρόκλῳ; πυρὰν γήσας, καὶ
͵ὔ ME 2 v (δ, Era , ' , IA A^ db ε
σφάξας tm. αὐτῷ δυοκαίδεκα TgaixoUg νεωνίσκους, καὶ κυνώς, καὶ ἔππους,) καὶ ἀλλώ dio
» , » "m T ^ cu N S2
ρεῖα" ἔπειτω καὶ ἀγῶνα ἐπιτάφιον ποιεῖ, ἐν ᾧ νικῷ ἵπποις μὲν Διομήδης, δρόμῳ δὲ ᾿᾽Οδυσ-
' , Li M ,
CiUg, ἄλλοι δὲ ἄλλως" καὶ οὕτως ὁ ἀγὼν διαλύεται.
᾿Εσιγραφαί.
᾿Αγὼν ἐπιτάφιος.
"AAA.
Yi Δαναοῖσιν ἀγῶνα διδοὺς ἐτέλεσσεν ᾿Αχιλλεύς.
"AAA
Yi Πάτροκλον ϑώπτει καὶ ἐξετέλεσσεν ἀγῶνας.
e e ^ /, EN ͵7ὔ ᾽ Ν , 4
KO οἱ μὲν στενάχοντο κατὰ πτόλιν" αὐτὰρ ᾿Αχαιοὶ
᾽ A ^O f Φ - » e
Ἐπειδὴ νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο,
e ^ 3$ 3 y LS JPN, € eu
Οἱ μὲν &p ἐσκίδναντο ἑὴν ἐπὶ νῆα ἕκαστος"
Sic hi quidem ingemiscebant per urbem : at Achivi
Postquàm ad navesque et Hellespontum pervenerant,
Alii quidem dispersi-ibant suam ad navem quisque :
Ver. 2. 'Ec un νῃάς.ἢ Πολλοὺς ἀκεφάλους ᾿Ἐσειδὴ σοπρῶσον ἐγείνατο mai tgamtiváv.
σοιεῖ [Ὅμηρος στίχους “το ἀκεφάλοι δέ iei | Et Odyss. S', 452.
οἱ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τὴν χωλότητα ἔχοντες" ᾿ΕἘπειδὴ λίπε δῶμα Καλυψοῦς ἠϊκόμοιο.
“Ἐπειδὴ νῆάς σε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο." | Et Odyss. Q', 25.
Athenegus, Lib. XIV. cap. 8. Ἐσειδὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμιον.
Porró et in hoc eodem vocabulo versus ἀκεφά- | Vide suprà ad 4, 542.
λους plures effecit Poeta; Suprà xX/, 579. Ibid.— καὶ Ελλήσπονσον ἵκοντο. Ἑλλήσσον-
᾿Εσπειδὴ τόνδ᾽ ἄνδρα Sol δαμάσασθαι ἔδωκαν. — | τὸν καλεῖ τὴν πέριξ ᾿Ιλίου ϑάλασσαν.
Item Odyss. δ΄, 13. Ver. 5. —— ἄρ. Ut par erat
Lis. XXIII. OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ψ,'. 399
Μυρμιδόνας! δ᾽ οὐκ εἴα ἀποσκίδνασθαι ᾿Αχιλλεὺς,
"AAA ὅγε οἷς ἑτάροισι Φιλοπτολέμιοισι μετηύδα" 5
Μυρμιδόνες, ταχύπωλοι, ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι,
Μὴ δήπω ὑ UT ὄχεσφι λυώμεθα μώνυχας ἵππους,
᾿Αλλ᾽ αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ἃ ἄσσον ἰόντες,
Πάτροκλον πλαίωμεν' ὃ γὰρ, γέρως ἐστὶ ανόντων.
Αὐτὰρ € ἐπεί X, ὁλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο, 10
Ἵππους λυσάμενοι δορπήσομεν ἐνθάδε πάντες.
Ως ἐφαθ᾽" οἱ δ᾽ ῴμωξαν ἀολλέες" ἦρχε δ᾽ ᾿Αχιλλεύς"
ΟΣ δὲ τρὶς περὶ γεκρὸν ἐὔτριχας ἤλασαν ἵππους
Μυρόμμενοι, μετὰ δέ σφι Θέτις γόου ἵμερον ὦρσε.
Δεύοντο ψάμαθοι, δεύοντο δὲ τεύχεα φωτῶν 15
Δάκρυσι" τοῖον γὰρ πόθεον μήστωρα Φόζοιο.
Τοῖσι δὲ Πηλείδης ἀδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο,
Χεῖρας ἐπ᾿ ἀνδροφόνους Sépusvog στήθεσσιν ἑταίρου"
Χαῖρέ μοι, ὦ Πάτροκλε, καὶ εἰν ἀΐδαο δόμοισι"
Πάντα γὰρ ἤδη τοι τελέω, τὰ πάροιθεν ὑπέστην, 20
Ἕκτορα δεῦρ᾽ ἐρύσας δώσειν κυσὶν ὠνὰ δάσασθαι"
Myrmidonas veró non sinebat dispersos-abire Achilles,
Sed is inter suos socios bellicosos dixit : 5
* Myrmidones pernices-equites, mei chari socii,
* Né jam à curribus solvamus solidos-ungulis equos,
Sed cum ipsis equis et curribus propiüs accedentes,
* Patroclum defleamus: Hoc enim, honor est mortuorum.
“ΑἹ postquàm tristi satiati-fuerimus luctu, 10
* Equis solutis coenabimus hic omnes.
Sic dixit: Illi autem lamentabantur frequentes ; praeibat veró Achilles :
Hi veró ter circa mortuum pulchré-jubatos egerunt equos.
Lugentes, interque ipsos Thetis luctüs desiderium excitavit.
Rigabantur arenae, rigabantur et arma virorum 15
Lacrymis: talem enim desiderabant artificem fugandi Aostes.
Illis autem Pelides densum-suspiriis exorsus est luctum,
Manibus homicidis impositis pectori sodalis :
* Salve mihi, ὃ ὃ Patrocle, etiam in orci aedibus :
* Omnia enim jam tibi perficiam, quae anteà pollicitus sum, 20
* Hectorem huc tractum daturum canibus, crudum ut- discerpant :
L1]
Ρον. 5. aye]. De hujusmodi syntaxeos| Decurrére rogos: ter mosstum funeris ig-
elegantià, vide suprà ad γ΄, 409. nem
Ver.'i. Μή δήπω.)] Cod. Harleian. Μὴ δή] Lustravére in equis, ululatusque ore de-
vw. JNequaquàm quaso. Vide suprà ad ξ΄, dére. “ἔπ. XI, 188.
455. Ver. 15. Δεύοντο ψψάμαθοι, δεύοντο δὲ τεύχεα
Ver. 9. — ὃ γὰρ, γέρας kei ϑανόντων.] Vide | φωτῶν Adxevzi.]
suprà ad z', 674. Spargitur et tellus vox sparguntur
Ver. 10. — σεταρπώμεσθα.] ANos ipsi satia- et arma. ZEn. X1, 191.
verimus. Vide suprà ad x, 53. et ad ν΄, 45. Ver. 19. Χαῖρέ μοι, ὦ ττάτροκλε. ]
Ver. 13. οἱ à τρὶς περὶ νεκρὸν. -.-......ο.. ϑαϊνε szternüm, mihi maximé
Ter cireum accensos cincti fulgentibus Palla,
armis ἐς ZEternumque vale. — AEn. XI, 97.
400
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y.
Lis. XXIII.
Δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσειν
Τρώων ἀγλαὰ σέκνανγ σέθεν κταμένοιο χολωθείς,
^H ῥα, καὶ Ἕκτορα δῖον ἀεικέα μήδετο € ἐργα,
Πρηνέα, πὰρ λεχέεσσι, Μενοιτιάδαο τανύσσας 25
'E» κονίησ᾽- οἱ δ᾽ ἐντε ἀφωπλίζοντο ἕ ἕκαστος
Bo; μαρμαίροντα) λύον δ᾽ ὑψηχέας 1 ἐππους.
Κὰδ δ᾽ ido» παρὰ νηὶ ποδώκεος Αἰακίδαο
Μυρίοι' αὐτὰρ ὁ τοῖσι τάφον μενοεικέα δαῖνυ.
Πολλοὶ μὲν βόες à ἀργοὶ δρέχθεον ἀμφὶ σιδήρῳ, 30
o
ZQaCopsvon πολλοὶ δ᾽ ὁ ὄϊες καὶ μηκάδες αἰγες"
Πολλοὶ δ᾽ ἀργιόδοντες ὕ ὕες» ναλέθοντες ἀλοιφῇ,
Εὐόμενοι τανύοντο διὰ φλογὺς Ἡφαίστοιο"
"TAM δ᾽ ἁ pp VEZ UY κοτυλήρυτον ἐῤῥεεν cpu.
Αὐτὰρ τόν γε ἄνακτα ποδώκεω ἸΠηλείωνα 35
* Duodecim autem ante pyram cervices abscissurum
* "Trojanorum claris filiis, de te interfecto iratus."
Dixit quidem, et in Hectora nobilem indigna machinabatur opera,
Pronum ad feretrum Menoetiadae extendens 25
In pulveribus :
illi veró arma exuebant quisque
Aerea, coruscantia; solvebantque altisonos equos.
Consederunt autem juxta navem pedibus-velocis Aeacidae
Frequentissimi ; at 15 eis epulum funebre lautum praebebat.
Multi quidem boves candidi humi-extendebantur vi ferri, S0
Inter jugulandum, multae etiam oves et balantes caprae :
Multi et albis-dentibus sues, florentes pinguedine,
"Torrendi extendebantur per flammam Vulcani :
Undique autem circum cadaver multus fluebat sanguis,
At regem quidem pedibus-celerem Pelidem 55
Ver. 22. Δώδεκα δὲ.] Vide infrà ad ver.
173.
Ver. 24. ἀεικέα μήδετο ἴργα.] Τὸ ἐπὶ
στόμα σε ἐκτεῖναι κατὰ κόνεως, χαὶ ἐνυξρίζειν σῷ
οὐκ ἀνειλαμβανομένῳ, καὶ γῆν οἷον αἰκίξεσθαι
κωφὴν, καὶ và volg ἕλκεσθαι περὶ τὸ σῆμα σοῦ
Πατρόκλου" ὡς ἐν τοῖς ἕξης ἱσσορῆσει. Eustath.
Τῷ TÉ ᾿Αχιλλεῖ σοὺς ϑρασεῖς λόγους ᾿περισίθη-
σιν, (NH. 4, 225.) * Οἰνοδαρὲς, κυνὸς ὀμματ'
e ἔχων, κραδίην δ᾽ ἐλάφοιο," σὴν αὐτὴν κρίσιν
ὑσειπσὼν, (4, .295.) * Πηλείδης δ᾽ ἐξαῦσις ἀ-
s ταφτηροῖς ἐπέεσσιν," $c. Καλὸν γὰρ εἰκὸς
οὐδὲν εἶναι par ὀργῆς καὶ αὐσσηρῶς λεγόμενον.
Ὁμοίως καὶ VT) σῶν πράξεων, « *H fs καὶ "Ex-
" Top Dio» ἀεικέα μήδετο ἔργα, Tenía Tap
** λεχέεσσι Μενοιτιάδαο τανύσσας.᾽ Plutarch.
de audiendis Poetis, "Vide suprà ad 5, 467.
et &, 2.
Ibid. —— μήδετο] Al. μήσατο.
Ver. 25. πὰρ λεχέεσσι) Παρὰ τῷ φε-
ξέτρῳ, ἤγουν τῇ πλίνῃ. Schol.
Ibid. ei ss Recté cum duplici σ.
Vide suprà ad ρ΄,
Ver. 96. ἕκαστος. Cod. Harleian.
ἕκαστοι.
Ver. 27. λύον δ᾽ ὑψηχέας ἵασους.ἢ AL.
λύονσο δὲ μώνυχας ἵσσους. Ut suprà ver. 7.
Ver. 29, —— áo μενοεικέα δαίνν.) Τάφον,
τὸ σπερίδειπινον, σὸ ἐπὶ σοῖς σετελευτηκόσιν πα-
ρασκεναζόμενον. Schol.
Ver. 50. πολλοὶ μὲν βόες.
Multi boüm circa mactantur corpora mor-
ti;
Setigerosque sues, raptasque ex omnibus
agris
In flammam jugulant pecudes
4En. XI, 197.
Jbid.—— ὀφέχθεον.} ᾿Απετείνοντο ἀναιρούμενοι"
ἢ ἰφθέγγοντο, καὶ ὥσπερ ἐπέσσενον' μεμίμηται
γὰρ τὸ ἰδίωμα τῆ: φωνῆς; ὃ προΐενται ἀναιρού-
μένοι οἱ βοῦς. Οἱ ài ἐκόπσοντο. Schol.
Ver. 55. — διὰ φλογὸς. Vide suprà ad β',
267. et ad /, 215.
Ver. 54. — ποτυλήρυσον.] Τοσοῦτον τῷ σπλή-
(u, ὥστε καὶ κοτύλῃ ἀρύσασθαι, Schol, ΑΙ.
κοτυλήῤῥυτον. ,
1.18. ΧΧΗ͂Ι.
Εἰς ᾿Αγαμέμνονω δῖον ἄγον βασιλῆες ᾿Αχαιῶν,
Σπουδῇ παρπεπιθόντες, ὃ ἑταίρου χωόμνενον κῆρ.
Οἱ δ᾽ ὅτε δὴ κλισίην ᾿Αγωμέμννονος ἵξον ἰόντες,
Αὐτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσεν,
᾿Αμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν" εἰ πεπίθοιεν
Πηλείδην, λούσασθαι ἀπὸ βρότον αἱματόεντα.
Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἠρνεῖτο στερεῶς, ἐπὶ δ᾽ ὅρκον ὀμιοσσεν'
Οὐ μὰ Ζῆν, ὅστις τε Sed» ὕπατος καὶ ἄριστος,
Οὐ Spas ἐστὶ λοετρὰ καρήωτος ὥσσον ἱκέσθαι,
Πρίν y ἐνὶ Πάτροκλον δόμεναι, πυρὶ, σῆμά τε χεῦσαι»
Κείρασθαί σε κόμην" ἐπεὶ OU μ᾽ ἔτι δεύτερον ὧδε
Ἵξετ᾽ ἄχος κραδίην, oQgo. ζωοῖσι μετείω.
᾿Αλλ ἦτοι μὲν νῦν στυγερῇ πειθώμεθα δαιτί:
᾿Ἢδθεν δ᾽ ὄτρυνον, &va£ ἀνδρῶν ᾿Α γάμνερυνον,
Ὕλην τ᾽ ἀξέμεναι, παρά τε σγεῖν, ὡς ἐπιεικὲς 50
Νεκρὸν ἔχοντω νέεσθαι ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα"
OMHPOY IAIAAOZ Y. 401
40
45
Ad Agamemnonem nobilem ducebant reges Achivorum,
Aegré persuasum, de sodali iratum corde.
Illi veró cüm jam ad tentorium Agamemnonis venissent euntes,
Statim zs praeconibus canoris imperavit,
Igne circumdare positum tripodem magnum ;
Pelidi, ut-ablueret tabum cruentum.
At ille recusabat constantér, insupér et juramentum juravit :
* Non per Jovem, qui deorum summus et optimus,
* Non fas est lavacra ad caput propé accedere,
* Antequàm Patroclum imposuero igni, tumulumque aggestá-terrà fecero,
** "'Totonderoque comam : haud enim mihi posthàc iterüm sic
* Invadet dolor cor, quamdiü vivis interero.
τὸ At tamen nunc inviso pareamus epulo ;
* Mané veró jube-adhortans, Rex virorum Agamemnon,
* Lignaque comportent, apponantque, uti par est
* Mortuum habentem subire tenebras obscuras :
si quà persuadere possent 40
45
50
Ver. 38. Οἱ ? ὅτε 95.] "Vide suprà ad ξ΄, υἱοῦ. Eustath.
435.
Ver. 59. κέλευσεν.
Atque profitetur ipse Achil-
les (quod nec Eustathium fugit) suprà τ΄,
Cod. Harleian. | 521. 526:
κέλευσαν. Al. κέλευεν.
Ver. 40. — σρίποδα μέγαν. Quà ratione,
τρίποδα, hic ultimam producat; item εὐρυσυ-
λὲς, ver. 74. et δεξάμενος, ver. 89. vide suprà
ad Z, 51.
Ver..41. 46. 53. Κεῖ
λούσασθαι
ξασθαι τράπωνται] "Vide suprà ad “σ΄,
594. et φ', 560.
Ver. 45. χεῦσα..) Cod. Harleian.
χεῦαι.
Ver. 46. —— ἐπεὶ οὔ μ᾽ ἔτι δεύτερον ὧδε Ἵξετ᾽
ἄχος κραδίην. Ἰστέον δὲ, ὅτι μὴ ποιοῦτον δεύτε-
eo ἄχος ἵξεσθαι αὐτῷ ξῶντί φησιν ᾿Αχιλλεὺς,
οἷα εἰδὼς ὅτι προγεθγήξεται τοῦ πατρὸς καὶ TOU
Tox. II.
oU μὲν γάρ vi κακώτερον ἄλλο πά-
eiat
Οὐδ᾽ εἴ κεν τοῦ πατρὸς ἀποφθιμένοιο πυθοί-
pn
"Bi τὸν, ὃς Σκύρῳ μοι ἐνιτρέφεται φίλος
Ui^s$.
Ver. 48. μὲν νῦν Cod. Harleian. νῦν μέν.
Quo modo et in uno MS. scriptum repperit
Barnesius.
Ibid. σαυγερῇ πειθώμεθα Dari.)
— positzeque movent fastidia mensae,
Et queror invisi quum venit hora cibi.
Ovid. de Pont. Lib. I. Ecl. xi. 7.
Ver. 50. Ὕλην.) Vide suprà ad y, 151. ^
Cc
402 OMHPOY IAIAAOX Y'.
"Ogg ἦτοι τοῦτον μὲν ἐπιφλέγῃ ἀκάματον πῦρ
Θᾶῶσσον ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, λαοὶ δ᾽ ἐσὶ ἔργα τράπωνται.
Ως Qa" íi δ᾽ ἄρω τοῦ μάλα [UV κλύον, ἠδ᾽ ἐπίθοντο.
᾿Εσσυμένως δ᾽ ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι 55
Δαΐνυντ᾽" οὐδὲ τι ϑυμυὸς ἐδεύετο δαιτὸς tiom.
Αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον £yTO)
Οἱ μὲν κακκείοντες ἔξαν κλισίηνδε ἕκαστος"
Πηλείδης δ᾽ ἐπὶ Sui πολυφλοίσξοιο ϑωλάσσης
Κεῖτο βαρυστενάχων, πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν, 60
Ἔν καθαρῷ, ὅθι κύμνατ᾽ ἐπ᾿ ἠϊόνος κλύζεσκον'"
Εὖτε τὸν ὕπνος ἔμμωρπτε, λύων μελεδήματα “γυμνοῦ,
ΝΝήδυμος ἀμφιχυϑείς" μάλα γὰρ κάμε φαίδιρνα γυῖα,
Ἕκτορ ἐπαϊσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν.
"Hac δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο, 65
Πάντ᾽ αὐτῷ, μέγεθός τε καὶ ὀμωματω κἄλ᾽, εἰκυῖα,"
Καὶ φωνήν" καὶ τοῖω περὶ χροὶ εἵματα ἕστο"
5
* Ut hunc quidem comburat indefessus ignis
“ Ocyüs ab oculis, copiaeque ad munia revertantur."
Sic dixit: Illi autem ei maximé auscultárunt, atque paruerunt.
Seduló veró coená paratà singuli 55
Convivabantur: neque quicquam animus indigebat epuli aequalis.
Sed postquàm potüs et cibi desiderium exemerant,
Alii quidem decubituri iverunt ad tentorium quisque :
Pelides veró in littore multo-strepitu-resonantis maris
Jacebat gravitér-gemens multos inter Myrmidonas, 60
In /oco puro, ubi fluctus littus alluebant :
Quandó hunc somnus cepit, solvens curas animi,
Suavis circumfusus: valde enim lassatus-erat pulchris membris,
Hectorem persequendo ad Ilium ventosam.
Supervenit veró anima Patrocli miseri, 65
Omnia ipsi, magnitudineque et oculis pulchris, similis,
Et voce; et tales corpori vestes induta erat :
Lis, XXIII.
Ver. 52. —— ἰσιφλέγη.} Αἱ. imupA yn.
Ibid. ἀκάματον σῦρ] Vide suprà ad
&, 298. et ad (/, 15.
Ver. 53. σράσωνται.Ἶ Αἱ. σρίπωνσαι.
Ver. 54. ἄρα.) Ut equum erat
Ut debuerunt
Ver. 55. ἰφοαλίσσαντες.} Ita ex uno MS.
edidit Barnesíus. «Αἱ. ἰφοασλίσαντες.
recte ; antepenultimam enim corripit : ** Δόρ-
" oma ἰφοσλισόμεσθα "suprà /, 66,
Ver. 56. οὐδέ σι ϑυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς
V: Vide suprà ad 4, 468.
"er. 57. Αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος xal ἐδητύος &
ἔρον ( io]
Postquàm exempta fames, et amor com-
pressus edendi.. 4En. VIII, 184.
Vide suprà ad &, 469.
Minüs Vide suprà ad x/, 155. et ad β΄, 221.
Ver. 59. Ἰτηλείδης δ᾽ ἐσὶ Savi.)
Cüàm pater in ripá, gelidique sub setheris
axe,
ZEneas, tristi turbatus pectora bello
Procubuit, seramque dedit per membra
quietem. 4En. VIII, 28.
Ver. 61. κλύξεσκον.} "Alluere solebant.
Cod.
Harleian. κλύζισκιν. ν
Ver. 62. ὕσινος —— λύων μιλδήροτο
ϑυμοῦ.
Λυσιμέριμνε, κόπων ἡδεῖαν ἔχων ἀνάπαυσιν.
Orpheus, Hymn. in Somnum, ver. 5.
Somne quies rerum,
Pax animi, quem cura fugit ——.
Quid. Metam. Lib. XI. ver. 623.
Ver. 65. " BÀ£t δ᾽ ἐπὶ ψνχὴ.}
.
mea
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y*.
Στῇ δ᾽ ἄρ E. κεφαλῆς, καί μιν πρὸς μῦθον ξειπεν'
EJ, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμιένος ἔπλευ, ᾿Αχιλλεῦ;
Οὐ μέν [^e ζώοντος ἀκήδεις;, ἀλλὰ ιανόντος"
Θάπστε με ὁττιτάχιστα, σύλας Gino περήσω.
Τῆλέ με εἰργουσι ψυχαὶ, εἴδωλα παριόντων,
Οὐδέ μέ πως μίσγεσθαι 9 ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν"
᾿Αλλ᾽ αὕτως ἀλάλημαι ἀν εὐρυπυλὲς ἄϊδος δώ.
Ka μοι δὸς τὴν χεῖρ᾽, ὀλοφύρομαι" οὐ γὰρ £T αὖτις
Νίσσομαι ἐξ ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
Οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
Βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομιεν' ἀλλ᾽ ἐμὲ μὲν κῆρ
405
τ
C1
Constitit autem super capite, et eunr sermone allocuta est:
* Dormis, et mei oblitus es, Achille ἢ
* Non quidem me viventem negligebas, sed mortuum neglizis :
** Sepeli me quàm citissimé, portas orci u£ intrem.
** Procul me arcent animae, simulachra defunctorum,
*" Neque me omninó misceri trans flumen sinunt :
* Sed temeré erro circum portis-amplam orci domum.
* Et mihi da tuam manum, obtestor: non enim ampliüs posthàc
* Redibo ex orco, postquàm me ignis participem feceritis.
* Haudquaquàm etenim vivi dilectis seorsüm à sociis
* Consilia sedentes consultabimus; sed me quidem Fatum
-Y
οι
In somnis ecce ante oculos moestissimus
Hector
Visus adesse mihi ZEn. ΤΙ, 270.
Ver.68. Στῇ 9 ἄρ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς.
Devolat et supra caput astitit
AEn. IV, 702.
Ver. 69. Εὕδεις.
— potes hoc sub casu ducere somnos ?
AEn. IV, 560.
Ibid. Ejlus;, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ,
᾿Αχιλλεῦ ;] Ita edidit Barnesius. Quam lec-
tionem et probat Henricus Stephanus. Vulgz.
sine interrogatione.
Ibid. ἐμεῖο.) Al. ἐμοῖο.
Ver. ΤΟ. ἀκήδεις.ἢ Al. ἀκήδεες.
Ver. "Tl. OZz t με ÓTTITÉ TTE, πύλας ἀΐδαο
περήσω, Τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ.
Nec ripas datur horrendas, nec rauca flu-
enta
. Transportare prius, quam sedibus ossa qui-
érunt, ZEn. VI, 327.
tu mihi terram
Injice —————— ——
Sedibus ut saltem placidis in morte qui-
escam. Ibid. 565. 571.
"Ori σχῆμα ἐλλείψεως καὶ ἐνταῦθα ἐν τῷ, “ OZzz-
“σε με ὅττι πάχισσα, πύλας ἀΐδαο περήσω."
Asta γὰρ TÀ, i 5 οἵπερόν σι ὅμοιον, ὡς ἄν
λέγῃ, Θάπτε με ἵνα περήσω. Eustath. Henricus
Stephanus omnino legendum censet ; * Oz:
pr ἑττιτάχιστα' αύλας ἀΐδαο περῆσαι τῆλί με
** εἴργουσι; &c. ϑεά voces, εἴσγω, ἐέργω, cum
istiusmodi infinitivo constructas vix usquam
reperias. Barneszus legendum conjicit: ** Oz-
* vb μὲ, ὄφρα τάχιστα πύλας ἀΐδαο περήσω.
Quin et, ut opinor, mutatá interpunctione,
ferri potest vulgata lectio: Θάσσε με, ὅττι
σάχιστα πύλας tas “περήσω. Eàdem scilicét
ratione ac suprà x, 129, 150:
Βέλτερον αὖτ᾽ ἔφιδι ξυνελαυνέμζεν"
χιστα
Εἴδομεν, ὁπ ποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξη.
Jbid. ——— περήσω. Vide suprà ad ὦ, 67.
Ver. 72. ψυχαὶ, εἴδωλα καμόντων.
Umbra ibant tenues, simulacraque luce
carentum.
e ΄
ΟΥΤΙ TU-
Georg. IV, 472.
Ibid.— καμόντων.] Vide suprà ad γ΄, 278.
Ver. 13. Οὐδέ μέ πως. Cod. Harleian. Οὐδέ
μέ πω.
γεν. 15. Καί μοι δὲς τὴν χεῖρ᾽, ὀλοφύρομαι..}
Da dextram misero ZEn. VI, 510.
Da jungere dextram.
Ibid. 697.
Ver. 6. Νίσσομα. 1 Cod. Harléian. Νεΐ-
T 72
Ver. 177. Οὐ μὲν γὰρ ζωοί yi] ZEschines,
Orat. in Timarch. legit, Οὐ γὰρ ἔτι ζωοί γε.
Ibid. ἀπάνευθεν Vide suprà ad Z,
349.
eec
404.
, , N e , , ,
ΔΑρμφεχανε στυγερὴῆ, ἥπερ λἄχε γεινόμιενόν περ'
Καὶ δέ σοι αὐτῷ μυοῖρων “γεοῖς ἐπιείκελ᾽ ᾿Αχιλλεῦ,
OMHPOY IAIAAOX Y*'. Lig, ΧΧΠΙ,
5 74
Τείχει ὕπο Τρώων εὐηγενέων ἀπολέσθαι.
᾽ν 5 ΌΨ o9 , y
Αλλο δέ voi ἐρέω καὶ ἐφήσομιαι, αἴκε πίθηαι,
a E d A Ὁ 3 7 7 ^i
Μη ἐμὰ oo» ἀπᾶνευθε τιθήριεναι ὀστέ᾽, ᾿Αχιλλεῦ.
, , e Lad e 5 , , e , ,
Αλλ᾽ ὁμοῦ ὡς ἐτράφημοεν ἐν ὑμιετέροισι δόμοισιν,
E" 2 *
Εὐτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ ' Oaósvrog
Ἤγαγεν ὑμεέτερόνδ᾽, ἀνδροκτασίης ὑπὸ λυγρῆς,
Ἤματι τῷ, ὅτε παῖδα κατέκτανον ᾿Αμφιδάμιαντος, :
Νήπιος, οὐκ ἐθέλων, ἀμφ᾽ ἀστραγάλοισι χολωθείς:
Ἔνθα με δεξάμενος ἐν δώμωσιν ἱππότα Πηλεὺς
/ , 7 Ν
Ἔτρεφε v ἐνδυκέως, καὶ σὸν “εράποντ᾽ ὀνόμηηνεν"
Muro sub Trojanorum nobilium perire.
Aliud autem tibi dicam et mandabo, si
Imprudens, invitus, de talis iratus ;
Ver. 80—85. Καὶ δέ σοι αὐτῷ Εὖσέ με.
ZEschines, loco jam citato, versus hosce aliis
interjectis versibus hoc moda git :
44
LII
44
Kai δέ σοι αὐτῷ μοῖρα, Senis ἐπιείκελ᾽ ᾿Αχιλλεῦ,
Τείχει ὑπὸ Τρώων εὐηγενέων ἀπολέσθαι,
Μαρνάμενον δηΐοις Ἑλένης ἕνεκ᾽ ἠϊκόμοιο.
"AAAo δέ σοι ἐρέω, σὺ δ᾽ ἐνὶ φρισὶ βάλλεο
σῇσιν.
Μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ᾽, ᾿Αχιλ-
λεῦ,
᾿Αλλ᾽ ἵνα σέρ σε καὶ αὐτὸν ὁμοίη γαῖα κε-
κεύθῃ
Χρυσίῳ ἐν ἀμφιφορεῖ, τόν σοι πορέ πότνια μή-
7n»
Ὡς ὁμῇ ἐτράφεμέν mio ἐν ὑμεσέροισι δόμοισι,
Εὖτέ με συτθὸν ἐόντα, &c.
Ibid. Καὶ δέ σοι αὐτῷ μοῖρα.
te quoque fata prospectant pa-
ria———. AEn. I, 740.
Ver. 82. "Αλλο δέ σοι ἰρίω καὶ ἰφήσομα,.
Poscit nunc manum ultimam et vis et syn-
taxis verbi, ἐρέω, quod Maittairius apud
Homerum frequens cum accusativo aut da-
tivo solis ; neque sensu jubendi statuit. Sed
hoc ipso sensu, et syntaxi non dissimili,
Patrocli umbra alloquitur Achillem, ju-
bens scilicét et injungens sua cum illius
Absorbuit invisum, quod sortitó obvenit etiam nascenti ;
Quin et tibi ipsi fatum, diis similis Achille,
80
obsequi velis,
Né mea à tuis seorsüm condas ossa, Achille.
Sed simul sicut nutriti fuimus in vestris aedibus,
Quando me tum parvulum Menoetius ex Opunte
Duxit ad vestram domum, homicidium propter triste,
Die illo, quandó filium interfeci Amphidamantis,
85
Quum me exceptum in aedibus eques Peleus
Nutrivitque diligentér, et tuum famulum nominavit :
* ossibus, uno tumulo componere. "A2AA»
δέ σοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι, Ac. Quin et
ἐρέω pro jubebo positum illustrat ejus con-
trarium ἀπερῶ vetabo significans. Interim
nee Graecum ἐρέω, nec Latinum jubeo no-
tione imperandi capio; sed Aortandi, ro-
** candi, volendi." | Chishul. Απποίαξ. in In-
scriptionem Sigeam, sub finem.
Ibid. αἴκε.) ΑἹ. εἴκε,
Ver. 85. Μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε.
Et me consortem nati concede sepulchro.
AEn. X, 906.
Ver. 85. —— 'Omátvros.] Ὀποῦς, πόλις τῆς
Λοκρίδος. Schol.
Ver. 86. —— ὑπὸ λυγρῆς. Al. ἀλεγεινῆς»
Ver. 81. — σαῖδα κατέκτανον ᾿Αμφιδάμαντος.
Κλυσώνυμος ἦν à ὑπὸ YlapóxAou ἀναιρεθείς. Schol.
Ibid. ᾿Αμφιδάμαντος. Cod. Harleian.
᾿Ιφιδάμαντος.
Ver. 88. Νήσιος.Ἴ ZEschines loco suprà ci-
tato legit Νήσιον.
«
LL]
«
{
{
Ibid. ἀστραγάλοιψ".) ΑἹ. wort
Ver. 89. —— ἱπι πόσα YIyAsos.] Vide suprà
ad Z, 175.
Ver. 90. "Ἔσρεφέ τ᾽ iDuxáos.] — ZEschines
loco suprà citato legit, ᾿Ετρίφετ᾽ ἐνδυκέως. Al.
Ετραφέ v iuxta, ἡ
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOSZ Y.
"Oz δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμνὴ σορὸς ἀμφικωλύπτοι
, , V , E ue , ^
Χρύσεος ἀμφιφορεὺς, τὸν τοί πόρε ποτνιῶ ῥνητῆρ.
N »p re , , , 3 N , ,
Τὸν δ᾽ ἀπαυειξόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Αγιλλεύς"
, m 5, m A Em , , X
Τίστε μοι» ἠθείη κεφαλή, δεῦρ εἰλήλουθας,
Καί μοι ταῦτα ἕκαστ᾽ ἐπιτέλλεαι ; αὐτὰρ ἐγώ τοι 95
T , ... , ^ / e i3 ,
Πάντα μάλ᾽ ἐκτελέω, καὶ πείσομαι, ὡς σὺ κελεύεις.
᾿Αλλά μοι ὥσσον στῆθι" μυΐνυνθά περ ἀμφιξαλόντε
Ε] Á a , Lr " s -
Αλλήλους, ὀλοοῖο τετωρπώμνεσθω γόοιο.
"Oc ἄρα φωνήσας ὠρέξατο χερσὶ φίλησιν,
Οὐδ᾽ ἔλαξε: ψυχὴ δὲ κατὰ y fovoc, ZUTE καπνὸς,
Ὥ χετο vergiyviu cupa» δ᾽ ἀνόρουσεν ᾿Αγιλλεὺς,
Χερσί τε συμπλατάγησεν, ἔπος v ὀλοφυδνὸν ξειπεν"
Ὦ πόποι, ἢ ῥά τις ἐστὶ καὶ εἰν ἀΐδαο δόμοισι
405.
100
“810 et ossa nobis idem loculus contegat,
*" Aurea amphora, quam tibi dedit veneranda mater."
Illum veró respondens allocutus est pedibus velox Achilles :
* Cur mihi, venerandum caput, huc venisti,
* Et mihi haec singula mandas ? Atqui ego tibi
* Omnia diligentér perficiam, et obsequar, ut tu jubes.
** Sed me propiüs sta: paululàm saltem complexi
* Nos invicem, tristi satiemur luctu."
Sic fatus, captavit protensis manibus charis,
Neque prehendit ; anima enim sub terram, tanquam fumus,
Abit stridens: Attonitus autem exurrexit Achilles,
Manibusque complosit, verbumque lugubre dixit :
* Papae! certé igitur aliqua est et in orci aedibus
Ver. 94. Τίστε uoi] 41. Τίστε με.
ἡὔῦτε καπνὸς, "Ωχετο σετριγυῖα" -ὖ ῥά τις
Ibid. ἠθείη κεφαλὴ.} All. d ϑείη κεφαλή'
notante Eustathio.
Ibid. εἰλήλουθας. Vide suprà ad φ',
81. et ad z, 57.
Ver. 97. ἀμφιξαλόντε.] Cod. Harleian.
ἀμφιξαλόντες. Quod et ferri potest. —Vide
suprà ad Z, 566. et ad &, 487. 44]. Zu ux vt].
Ver. 98. —— σεταρπώμεσθα.} Vide suprà ad
ver. 10.
Ver. 99. —— ὠρέξατο χερσὶ φίλῃσιν, Οὐδ᾽
ἔλαξε.}
Ter eonatus ibi collo dare brachia cir-
cum;
Ter frustra comprensa manus effugit
imago,
Par levibus ventis, volucrique simillima
. somno. AEn. 11, 792. VI, 700.
Ver. 100. —— ψυχὴ δὲ κατὰ χθονὸς, ἠΐτε
καπνὸς.
Dixerat, et tenues fugit ceu fumus in au-
ras. “Ἐπ. V, 740.
Ver. 100—108. —— Ψυχὴ δὲ κατὰ xw,
ig) καὶ ὧν ἀΐδαο δόμοισι Ψυχὴ καὶ εἴδωλον.) Vi-
tuperat haec Plato: Δεῖ δὴ (ὡς text») ἡμᾶς
ἐπισατεῖν καὶ περὶ τούτων τῶν μύθων τοῖς ἐπι-
χειροῦσι λέγειν" καὶ δεῖσθαι μὴ λοιδορεῖν ἁπλῶς
οὕπω τὰ ἐν ἅδου, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπαινεῖν, ὡς οὔτ᾽
ἀληθῆ λέγοντας οὔτ᾽ ὠφέλιμα ois μέλλουσι μα-
χίμοις ἔσεσθαι----. ᾿Εξαλείψωμεν ἄρα ---- σάντα
σὰ σποιαῦτα, *70, πόποι, 5" ῥά τις ἐστὶ
* xa) εἶν ἀΐδαο δόμοισι Ψυχὴ καὶ εἴδωλον, ἀτὰρ
“ φρένες οὐκ tw πάμπαν" καὶ * Ψυχὴ δὲ
* χαφὰ χθονὸς, ἠὔτε καπνὸς, '[Ώ χετο τιτριγυΐα."
De Republ. Lib. 111.
Ver. 101. φετριγυῖχ. Vide suprà ad
B^, 314.
Ver. 102. —— συμασλατάγησεν.) Vide su-
prà ad γ΄, 963. et ad δ΄, 455. 4l. συμπατά-
γῆσεν. d
Ver. 105. ἢ ῥά τις ἐστὶ καὶ εἰν ἀΐδαο δό-
μοισι Ψυχὴ καὶ εἴδωλον.
tenues sine corpore vitas
volitare cavá sub imagine formas.
zEn. V 1,292.
Ccs5
406 OMHPOY IAIAAOZ Ψ'.
Lis. XXIII.
Ψυχὴ καὶ εἴδωλον, ὠτὰρ φρένες οὐκ ἔνι πάμπαν"
Παινυχίη y&g puoi Πατροκλῆος δειλοῖο.
Ψυχὴ ἐφειστήκει γούωσά TÉ, , ῥυυρομμένη TÉ;
Καί μοι ἕκαστ᾽ ἐπέτελλεν". ἐἰκτο δὲ “)έσκελον αὐτῷ.
Ως φάτο" τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ᾽ ἕμμερον ὥρσε γόοιο"
Μυρομένοισι δὲ voici φάνη ῥοδοδοίκτυλος ἡ ἠὼς 5
᾿Αμφὶ νέκυν ἐλεεινόν. ᾿Ατὰρ κρείων ᾿Αγαιμέμινων 110
Οὐρῆάς T ὥτρυνε καὶ ἀνέρας, ἀξέμεν ὕλην, ὃ S !
Πάντοθεν ἐκ κλισιῶν: ἐπὶ δ᾽ ἀνὴρ ἐσθλὸς ὁ ὀρώρει
Μηριόνης, σεράπων à ἀγαπήνορος. ᾿Ιδομενῆος.
Οἱ δ᾽ ἔσαν ὑλοτόμους πελέκεας ἐν χερσὶν ἔχοντες,
Σειράς T εὐπλέκτους" πρὸ δ᾽ ἄρ᾽ οὐρῆες. κίον. οὐτῶνγ" 115
Πολλὰ δ᾽ ἄναντα, καάταντα; TO oT TÉ, δόχ μιά r^ ἦλθον. ;
'AAX ὅτε 07, κνημυοὺς προσέθαν πολυπίδακος ᾿ Ἴδης,
105
* Anima et simulachrum, sed praecordia non insunt omninó :
* Pernox enim mihi Patrocli miseri
* Anima superstitit ploransque, lugensque;
* Et mihi singula praecepit: similis autem erat mirum-in-modum ipsi."
Sic dixit: Illis veró omnibus desiderium excitavit luctüs :
Lugentibus autem illis apparuit rosea-digitis Aurora :
Circa mortuum miserandum. .Atrex Agamemnon
Mulosque excivit et viros, qui conveherent ligna,
Undique à tentoriis; et ad hoc vir strenuus exortus est
Meriones, famulus virtutem-amantis Idomenei.
Hi veró ibant aptas-materiae-caedendae secures-in manibus ferentes,
Funesque bené tortos ; muli autem praeibant ipsis :
Multa veró ardua, declivia, accliviaque, transversaque, transierunt,
Sed cüm jam ad saltus venerunt irriguae-fontibus Idae,
105
110
115
Ver. 106. —— ἐφειστήκει.) Vide suprà ad
Ver. 119. — ὀρώρει. Vide suprà ad f, 810.
δ΄, 454. et 492.
Ver. 114. οἱ δ᾽ ἴσαν.
Ver. 108. φοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ᾽ ἵμερον] — Itur in antiquam sylvam, stabula alta fe-
ὥρσε γόοιο. Καὶ ἐν σοῖς πένδεσι καὶ ϑεήνοις rarum ;
ἰγγίνεταί σις ἡδονή. Ἡ μὲν γὰρ λύπη, ἐπὶ σῷ Procumbunt picese: sonat icta securibus
μὴ ὑπάρχειν' ἡδονὴ δὲ ἐν σῷ μεμνῆσθαι καὶ ὁφᾷν ilex,
πως ἐκεῖνον, καὶ ἃ ἔπρασσε, καὶ οἷος. ἦν. Διὸ καὶ Fraxinezque trabes: cuneis et fissile ro-
τοῦτο εἴρηται, * "Og Qro τοῖσι δὲ πᾶσιν. ἐφ᾽ bur
** ἥμερον ὦρσε γόοιο," . dristot. Rhetoric. .Lib.| Scinditur: advolvunt ingentes montibus
I, cap. 11. i ornos. 4En. VI, 179.
Ibid. ὑφ᾽ Ἵμερον.] «11, ἐφ᾽ ἵμερον. Quo| — Ibid. mixtas.) Enuntiabatur, ac si
modo et legit zrzstoteles loco j jam citato. scriptum fuisset πελέκας, vel πελέκεις, Ut
Ver. 109. ------ ῥοδοδάκτυλος ἠὼς.}. Vide su- | rect hic annotavit Barnesius.
prà ad. 4, 477. Ver. 115. Ut fieri solet
Ver. 110. "Aui νέκυν ἐλεεινόν.
Corpus ubi exanimi positum Pallantis—.
AEn. XI, 50.
Czaterüm quà ratione, »íxo», hic dicm
producat; item δὲ, ver. 119 et 155. et διὰ,
ver. 192, et ᾿Αχνύμενος, ver. 157. vide suprà ad
“4, 51.
Ver. 111. 127. 139. et gister 2a. ] ὀρῶν. Schol. .4l. κρημνούς.
Vide suprà ad γ΄, 151.
ed
Ver. 116. πολλὰ i ἄναντα, merat, mTá-
ῥαντά ve] Μεμίμησαι σῇ κακοφωνίᾳ σὴν ἀνω-
μαλίαν' πἄσα δὲ μίμησις ἐναργές «i ἔχει. .12ε-
metr. Phaler. $ 226.
Ver. 117. 'AAA' $m] Apud Scholiasten.
"AAAori. Malé.
Ibid. κνημοὺς.} Τὰς προδάσεις σῶν
Quo modo et legit
Codex Harleianus.
Lis. XXIII. OMHPOY
IAIAAOXZX Y. 407
γ
Avríx ἄρα δρῦς ὑψικόμους ταναήκε! χολκῳ
Τάρυνον ἐπειγόμενοι" σαὶ δὲ μεγώλα κτυπέουσαι
Πίστον" τὰς μὲν ἔπειτα διωπλήσσοντες ᾿Αχαιοὶ,
120
"Ε κδεον 7 ἡμιόνων, ταὶ δὲ χθόνα. ποσσὶ δατεῦντο,
᾿Ελδόμνεναι πεδίοιο, διὰ p ῥωπήτα πυκνά.
Πώντες δ᾽ ὑλοτόμοι φιτροὺς φέρον' ὡς γὰρ ἀνώγει
Μηριόνης» ϑεραίπων ἀγαπήνορος ᾿Ιδορυενῆος"
Κὰὸ δ᾽ ao ἐπ ἀκτῆς βάλλον i ἐπισχερῶ, ἔνθ᾽ dg ᾿Αχιλλεὺς 125
Φράσσατο Πατρόκλῳ μέγα ἠρίον, 206 οἱ αὐτῷ.
Αὐτὰρ € ἐπεὶ πάντη παρακαδθαλον 6 ἄσπετον ὑλῆν;
Eiar ἄρ᾽ αὔθι μένοντες ἀολλέες"
αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Αὐτίκα Μυρμιδόνεσσι, φιλοπτολέμωοισι κέλευσε,
Χαλκὸν ζώννυσθαι, ζεῦξαι, δ᾽ ὑπ᾽
“ὄχεσφιν ἔκαστον 180
Ἵππους" οἱ δ᾽ ὦρνυντο; καὶ ἐν τεύχεσσιν ἔδυνον'
᾽Αν δ᾽ ἔραν ἐ εν δίφροισι “παραιξάται, ἡνίοχοί T£"
Πρόσθε μὲν ἱππῆες, μετὰ δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν,
Protinüs quidem quercus alté-comantes longá-acie-munito aere
Caedebant festinantes ; eae veró magnum sonitum-edentes
Cadebant :
Eas quidem deindé diffidentes Achivi,
120
Alligabant mulis, hi veró terram pedibus carpebant,
Cupientes-pervenire-ad campum, per senticeta densa.
Omnes autem lignatores stipites ferebant; sic enim jusserat
Mies famulus amantis-virtutem Idomenei :
Atque in littus dejecerunt ordine, ubi Achilles
Designaverat Patroclo magnum sepulchrum, atque sibi ipsi.
At postquàm undique apposuerant immensam materiem,
Considebant ibidem manentes conferti: at Achilles
Confestim Myrmidonibus bellicosis jussit
Aere cingi, jungereque sub curribus quemque
Illi veró festini-surrexerunt, et arma induerunt:
Equos ;
Conscenderunt autem currus propugnatores, aurigaeque ;
Anté quidem curribus-vecti, poné veró nubes sequebatur peditum,
Ver.
ceps
Ver. 119. Tipo] Vide suprà ad y, 84. et
ad 9΄, 87.
118. Αὐτίκ᾽ ἄρα.) Statim. dein-
Ibid. μεγάλα κτυπέουσαι. Vide suprà
ad δ΄, 455 et 504.
Ver. 190. διασλήσσοντες.} ΑΙ. διω-
πρήσσοντες.
Ver. 191. —— χθόνα ποσσὶ ἌΚΟΣ Διέ-
κοπσον σὴν γῆν βαδίξεσαι. — Schol. MSS. apud
JBarnesium.
Ver. 122. διὰ ῥωπήϊα πυκνά.
Hic inter densas corylos
Virg. Ecl. I, 14.
Ver. 125. ἔνθ᾽ Z2.) Ubi scilicet
Ver. 126. (RR Recté cum duplici « σ.
Primam enim corripit Vide suprà ad 4,
254. et ad 4, 140.
Ver. 127.- mmomxdeemAoy.] ΑἹ. περικάμ-
ξαλον.
Ver. 129. κέλευσε. Ml. κέλευε.
Ver. 150. Χαλκὸν ζώννυσθαι. 4l. Χαλκῶ
ζώννυσθαι.
Ver. 152. 'Ay δ᾽ ἔξαν ἐν δίφροισι παραιξά-
ται.
Tum moesta phalanx T'eucrique
sequuntur
Tyrrhenique duces, et versis Arcades ar-
mis. AEn. XI, 92.
Ibid. ἔξαν.] Vide suprà ad 9΄, 229.
Ibid. π΄αραιξάται.} Oi imi zd ὡρμιάσων
συμπολεμοῦντες. Schol. Vide suprà ad 2,
108.
Ver. 133. μετὰ δὲ νέφος ἐἵσετο πσεζῶν.}
Insequitur nimbus peditum
AEn. v1 I, 795.
Cc4
408 ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΑΔΟΣ Ψ'. Lis, XXIII.
Μυρίοι" ἐν δὲ μέσοισι φέρον Πάτροκλον i ἑταῖροι, ἋἌΣτυ
Opi δὲ πάντα νέκυν καταείνυον, ὡς ἐπέξαλλον 185
Κειρόμιενοι" ὀπιθεν δὲ κάρη ἔχε δῖος ᾿Αχιλλεὺς, I
᾿Αχνύμενος" ἕταρον γὰρ ἀμύμονα, πέμπ᾽ ἀ!δόσδε.
Οἱ δ᾽ ὅτε χῶρον ἵκανον; ὅθι σφίσι πέφραδ᾽ ᾿Αχιλλεὺς,
Κάτθεσαν" αἶψα δέ οἱ μυενοεικέω νήεον ὕλην.
ἜΕνθ᾽ aov ἀλλ᾽ ἐνόησε ποδάρκης δῖος ᾿ Αχμλλεύς' 140.
Στὰς ἀπάνευθε πυρῆς ξανθὴν ἀπεκείρατο χαίτην,
Τήν p Σπερχειῷ ποταμῷ τρέφε τηλεθόωσαιν"
᾿᾽Ογϑθήσας δ᾽ ἄρα εἶπεν, ἰδὼν ἐπὶ οἴνοπα πόντον"
Σπεργεῖ,,) ἄλλως σοί γε πατὴρ ἠρήσατο Πηλεὺς,
Κεῖσέ με νοστήσαντα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν», «145.
Σοί τε κόμην κερέειν; ῥέξειν ἣν ἱερὴν ἑκατόμξην'
Πεντήκοντα δ᾽ trop yat παρ᾿ αὐτόθι μῆλ᾽ ἱερεύσειν
Ἐς πηγὰς; ὅθι TOI τέμενος βωμός τε ϑυήεις. 3
"Oc ἠρᾶθ᾽ ὁ γέρων; σὺ δέ οἱ νόον οὐκ ἐτέλεσσας.
Nov δ᾽ ἐπεὶ οὐ γέομιαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν, 150
Πατρόκλῳ 5 ἥρωι κόμην ὀπάσαιμι φέρεσθαι.
Ὡς εἰπὼν, ἐν χερσὶ κόμην ἑτάροιο φίλοιο
Frequentissimi : in mediis autem ferebant Patroclum socii.
Capillis veró totum mortuum tegebant, quos injiciebant 155
Tondentes: Poné autem caput manibus-ferebat nobilis Achilles
Moestus ; ; sodalem enim eximium pompá-funebri-m: ttebat ad orcum.
Illi veró quandó ad locum pervenerunt, ubi ipsis indicaverat Achilles,
Deposuerunt; statimque ei affatim accumulárunt materiam.
Tum porró aliud animo-designavit pedibus-valens nobilis Achilles : 140
Stans seorsüm à pyrá flavam abscidit comam,
Quam sané Sperchio fluvio alebat, florescentem :
Ingemiscens autem dixit conversis-oculis in nigrum pontum :
* Sperchie, frustrà tibi utique pater vovit Peleus,
** Illuc me reversum dilectam in patriam terram, .145
* "Tibique comam abscissurum, mactaturumque sacram hecatomben :
« Quinquaginta insuper masculas ibidem oves sacrificaturum
* Ad fontes, ubi tibi ager-sacer altareque odoratum.
** Sic vovit senex, tu veró ei votum non perfecisti.
* Nunc autem quoniam haudquaquam redibo dilectam in patriam terram, 150
* Patroclo heroi comam dabo secum-ferendam."
Sic fatus, in manibus comam dilecti sodalis
Ver. 155. κασαείνυον. ddl. καταέννυον. Ver. 144. — ἠρήσατο. Vide suprà ad Z, 67.
Ver. 157. 284. ᾿Αχνύμενος" — ἀχνυμένῳ, Ver. 146. Eo ct κόμην περέειν.ἢ "Eos ἣν
Vide suprà ad γ΄, 260. ποῖ; ἀρχαίοις», μετὰ v) παρακμάσαι τῆς n
Ver. 158. míQeay.] Vide suprà ad f£, | τητος, τὰς κόμας ἀποκείφειν φοῖς ποταμοῖς" σού-
514. et ad ξ΄, 500. vous γὰρ ἐνόμιζον τῶν ἀνασροφῶν αἰτίους εἶναι,
Ver. 141. ἀσεκείρατοι] Vide suprà ad | ScAol.
ver. 10. et ad x, 55. Ibid. ῥέξειν S* ἱερὴν ἱκατόμξην: Vide
Ver. 142. Τήν ῥα. Quam scilicet suprà ad 4, 444.
Ibid. Σπερχειῳ Ποταμὸς θη, Ver, 151. — ὀπάσαιμι.) Vide suprà ad E,
Schol. 140.
Lis. XXIIL OMHPOY IAIAAOX Y, 409
Θῆκεν" σοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ᾽ ἵμερον ὥρσε γόοιο.
Καί γύ E odugopévowr iy ἔδυ φάος ἠελίοιο,
Εἰ μὴ ᾿Αχιλλεὺς esp ᾿Αγαμέμνονι εἶπε παραστάς" 1
"A rgeíón, (σοὶ γάρ: τε ῥάλιστά γε λαὸς ᾿Αχαϊῶν
Πείσονται μυύθοισι,}) γόοιο μέν ἐστι καὶ ἄσαι.
No δ᾽ ἀπὸ TUpAu UL. ἧς σκέδωσον, καὶ δεῖπνον ἄνωχθι
“Οπλεσθαι" τάδε δ᾽ ἀμφὶ πονησόμυεθ᾽ ; οἷσι μάλιστα
Κήδεός ἐστι νέκυς" παρὰ δ᾽ οἵ v ἀγοὶ ἄμμι μενόντων.
Αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ᾽ ἄκουσεν ἄναξ ἀνδρῶν Αγαμέμινων,
Αὐτίκα λαὸν μὲν σκέδασεν κωτὼ νῆας TTE
Κηδερυόνες δὲ παρ αὖθι μένον, καὶ γήεον ὕλην.
ἸΠοίησαν δὲ πυρὴν ἑκατόρυποδον ἐγθα καὶ tla:
Ἔν δὲ πυρῇ ὑπώτηῃ νεκρὸν ϑέσαν à ἀχνύμενοι κῆρ.
Πολλὰ δὲ (Qux μῆλα; καὶ εἰλίποδας ἐλικᾶς βοῦς
οι
160
Posuit: his autem omnibus desiderium excitavit luctüs.
Et omninó lamentantibus occidisset lumen solis,
Nisi Achilles statim Agamemnoni dixisset astans :
* Atride, (tibi enim maximé certé populus Achivorum
* Parebunt dictis) luctu quidem licet etiam alids satiari.
* Nunc autem à pyrà dimitte, et coenam jube
* Parare: Haec veró curabimus, quibus maximé
** Cura-justorum pertinet mortui: duces veró nobiscum maneant."
Ut veró hoc audivit rex virorum Agamemnon,
Confestim populum quidem dimisit per naves aequales ;
Funeratores autem ibidem manserunt, et accumulárunt ligna.
Struxerunt veró pyram centum-pedum quaquaversiis ;
Et in pyrá summá cadaver posuerunt dolentes corde.
Multas veró pingues oves et flexipedes camuros boves
160
Fer. 162.
&, 306.
Ver. 155. ποῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ᾽ ἵμερον ὦρσε
γόοιο. Vide suprà ad ver. 108.
νῆας tieu] Vide suprà ad
Ver. 154. Καί νύ κ᾽ ὀδυρομένοισιν.ἢ} "Eeciv, ὡς
abeis UÜ Πραξιφάνης] φησὶ, T0, * Kai νύ κ᾽ ὀδυ-
* ρομένοισιν᾽᾽ ἔμφασίν iym ἔχον oix TQUU ὀνόματος.
Él Phaler. ὃ 57. "Vide et suprà ad ξ΄",
4X
Ibid.
ὀδυρομεένοισιν ἔδυ φάος ἠελίοιο. ]
neque avelli possunt, nox humida
donec
Invertit coelum stellis fulgentibus aptum.
ZEn. XI, 201.
Ver. 156. — σοὶ γάρ σε. 44]. σοὶ μέν τε.
Ver. 158—162. — σκέδασον, — σκέδασεν. Vi-
de suprà ad ά, 140.
Ver. 160. Κήδεός.] Φροντίδος ἄξιος, κηδεύσι-
μος. — Schol.
Ibid.— οἵ v &yb.] Cod. Harleian. οἵ va-
γοί. Quo modo et legit Eustathius. - Atqui
VOX ἀγὸς sepe alibi apud Homerum occurrit ;
VOX σαγὸς nusquam, Uti et notabat Barne-
SNISS Ὁ
Ver. 164. Ἰτοίησαν δὲ πυρὴν.
Ingentem struxere pyram
ZEn. VI, 215.
Ibid.—— ἑκασόμποδον ἔνθα καὶ ἔνθα.) τέ-
πράγωνον, ὥστε ἑκάστην πλευρὰν ἑκατὸν “ποδῶν
μέσρον ἔχειν. Schol. Al. ἑκαπόμσεδεν.
Ver. 165. ᾽Εν δὲ πυρῇ.]
Fit gemitus: tum membra toro defleta
reponunt, ZEn. VI, 220.
Ibid. — ἀχνύμενοι. Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 166. Ἰπολλὰ δὲ ἴφια μῆλα.
cedit quinas de more bidentes,
Totque sues, totidem nigrantes terga ju-
vencos. ZEn. V, 96,
Vide et suprà ad ver. 50.
Ibid. εἰλίποδας ἕλικας. Quá ratione,
εἰλίποδας, hic ultimam producat; item 3-
σαὶ, Ver. 196. et ixi, ver. 202. et 4,
ver. 906. et jz?, ver.
51.
215. vide supra ad z,
410 ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΑΔΟΣ Y' B —
Πρόσθε πυρῆς ἐδερόν τε καὶ ἄμφεπον" ἐκ δ᾽ ἄρα πάντων
Δημὸν ἑλὼν, ἐκάλυψε νέκυν μεγάθυμος ' ᾿Αχιλλεὺς
Ἔς σόδας ἐκ κεφαλῆς, περὶ δὲ δρατὰ σώματα νἥει.
Ἔν δὲ τίθει μέλιτος καὶ ἀλείφατος ἀμφιφορῆας, 170
Πρὸς λέχεα κλίνων" πίσυρας δ᾽ ἐ ἐριαύχενας ἵππους
᾿Εσσυμένως ἐνέδαλλε πυρῆ, μεγάλα στοναχίζων.
Ἔννέα τῷ γε ἄνακτι τραπεζῆες κύνες ἦσαν"
Καὶ μὲν τῶν ἐνέξαλλε πυρῇ δύο δειροτομήσας"
Δώδεκα δὲ Τρώων μεγαθύμων υἱέας ἐσθλοὺς, 175
Χαλκῷ δηϊόων' κακὰ δὲ φρεσὶ μήδετο ἔ ἔργα: |
Ἔν δὲ πυρὸς μένος ἧκε σιδήρεον, ὄφρα γέμυοιτο.
"Ὧμωξέν T ἀφ᾿ ἐπείτῶ» φίλον δ᾽ ὀνόμηηνεν ἑταῖρον"
Χαῖρέ βίοι; ὦ Πάτροκλε, καὶ εἰν ᾿Αἴδαο δόμοισι"
Πάντα γὰρ ἤδη σοι φσελέω, τὰ πάροιθεν ὑ ὑπέστην. 180
Δώδεκω μὲν Τρώων μεγαθύμων υἱέας ἐσθλοὺς,
Τοὺς ἅμα σοι πᾶντας πῦρ ἐσθίει" Ἕκτορα δ᾽ οὔτι
Ante pyram excoriárunt et curárunt: at ex omnibus
Adipe sumptá, obtexit cadaver magnanimus Achilles
Ad pedes à capite, cirrumque excoriata corpora accumulabat.
Imposuit et mellis et olei amphoras, 170
Ad feretrum acclinans: quatuor et arduos-cervicibus equos
Festinantér injecit pyrae, magnos ciens-gemitus.
Novem buic regi mensarii canes erant ;
Horum etiam injecit pyrae duos obtruncatos :
Duodecim et Troüm magnanimorum filios strenuos, 175
Aere caedens ; Mala enim mente struebat opera :
Immisit et ignis vim invictam, ut depasceret.
Ejulavitque deindé, charumque nomine-ciebat sodalem :
,* Salve mihi, ó Patrocle, etiam in orci domo :
* Omnia enim jam tibi perficio, quae anteà pollicitus sum. 180
* Duodecim quidem Trojanorum magnanimorum filios strenuos,
* Hos unà tecum omnes ignis absumit: Hectorem autem neutiquam
Ver. 168. Δημὸν ἑλὼν, ἐκάλυψε νέκυν. ioi | — Quatuor hic juvenes, totidem quos educat
σὸ ταχὺ σὴν σιμελὴν ἐξαφθῆναι, σοῦτο ποιεῖ ᾿Α- fens,
χιλλεύς. — Schol. Viventes rapit: inferias que immolet
Ver. 170. 'E» δὲ cídu.] umbris,
Hic duo rite mero libans carchesia Baccho Captivoque rogi perfundat sanguine flam-
Fundit humi, duo lacte novo, duo san- mas. AZEn. X, 517.
guine sacro. “Ἐπ. V, 77. | Quem locum inter alios citat Macrobius ad
Ver. 171. — 5λίνων.ἢ Vide suprà ad Z, 309. | demonstrandum, *7otam ZEneida effigiatam
Ibid. σπίσυρας δ᾽ aca ἵσσους.} ** esse ad exemplar Iliados atque Odyssee -Ho-
Addit equos ZEn. XI, 80. |' merice." Lib. V, cap. 2.
Ver. 179. — στοναχίζων Al. στεναχ iem. Ver. 176. κακὰ δὲ φρεσὶ μήδιτο ἔργα.
Ver. 175. Δώδεκα δὲ Τρώων. Vide suprà ad ver. 24.
Vinxerat et post terga manus, quos mit-| Jbid. μήδεπο.} ΑἹ. μήσατο.
teret umbris Ver. 178. φίλον δ᾽ ὀνόμηνεν ὑταῖρον"
Inferias, czso sparsuros sanguine flam- | Χαῖρέ μοι.
mam. «Ἐπ. XI, 81. ac talia fatur ;
Sulmone creatos, Salve, sancte parens; iterum salvete, recepti
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y.
Δώσω Πριαρυΐδην πυρὶ δαπτέμεν, ἀλλὰ κύνεσσιν.
Ως φάτ' ἀπειλήσας" σὸν. δ᾽ οὐ κύνες ἀμφεπένοντο"
᾿Αλλὰ κύνας μὲν ἄλαλκε Διὸς “υγοατηρ ᾿Αφροδίτη
Ἤματα καὶ νύκτας" ῥοδόεντι δὲ γρῖεν ἐλαίῳ,
᾿Αμέξροσίῳ, 4 HT μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστοαζων"
Τῷ à ἐπι κυάνεον νέφος ἤγαγε GDoiGog ᾿Απόλλων
Οὐρανόθεν πεδίονδε" κάλυψε δὲ γῶρον ἅπαντα,
“Ὅσσον ἐπεῖχε γέκυς, μὴ πρὶν μένος ἠελίοιο
Σκήλη ἀμφὶ περὶ χρόα ἰνεσιν, ἠδὲ μέλεσσιν.
Οὐδὲ | up Πατρόκλου € ἐκαίετο τεθνειῶτος"
Ἔνθ᾽ αὖτ ἀλλ᾽ ἐνόησε ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλλεὺς,
Στὰς ἀπάνευθε πυρῆς, δοιοῖς ἡ ἠρᾶτ᾽ ἀνέμοισι;
Βορέῃ καὶ Ζεφύρῳ, καὶ ὑπέσχετο ἱ ἱερὰ καλά"
Πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπα!:, λιταίγευεν
Euer, ὄφρα τάχιστα πυρὶ φλεγεθοίατο νεκρὸν;
Ὕλη 7 ἐσσεύοιτο καήμνεναι" ὠκέα δ᾽ Ἶρις
* Dabo Priamidem igni vorandum, sed canibus."
Sic dixit minitans: Circa illum veró canes non occupabantur :
Sed canes quidem arcebat Jovis filia Venus
Dies et noctes ; rosaceoque unxit oleo,
Divino, ut né ipsum laceraret raptans :
Huic veró cyaneam nubem induxit Phoebus Apollo
A coelo usque ad terram : texitque ' locum totum,
Quantum obtinebat cadaver, ne priüs vis solis
Siccaret circum circà corpus nervis, atque artubus.
Neque pyra Patrocli ardebat mortui :
Ibi rursüs alia animo excogitavit pedibus-valens nobilis Achilles,
Stans seorsüm à pyrá, duobus vota fecit Ventis,
Boreae et Zephyro, et pollicitus est sacra pulchra :
Multis etiam libans aureo poculo, supplicavit,
Ut venirent, quà : citissimé igne comburerent cadaver,
Lignaque properé arderent: velox autem Iris
411
185
190
185
190
198
Nequicquam cineres, animzque umbrzque ,; Ibid. — τεθνειῶτος.) Vide suprà ad y, 46.
paternz. 4En. V, 19. et ad ζ΄, 464.
Ver. 185—188. ——— IIguzjeidny — κυάνεον. Ver. 194. — ἀπάνευθε.) Vide suprà ad 4,
Vide suprà ad 4, 598. 549.
Ver. 186.
“Ὅμηρος σὴν μὲν Acero οἷδε τῶν μύρων ἔλαια |tur B/jg. Vide suprà ad /, 5
δ᾽ αὐτὰ καλεῖ μετ᾽ ἐπιθέτου, ** Δροσόεντι δ᾽ ἐχφῖεν Ibid.
* ἐλαίῳ, Καὶ ἀλλαχοῦ δὲ [suprà ξ΄, 172] λέ- Ver. 196.
yu τι τεθυωμένον, Καὶ ἡ ᾿Αφροδίτη TÉ ind αὐ- | χρυτῷ. — Vide suprà ad 5, 272.
ἑοδόεντι δὲ χεῖεν ἐλαίῳ! Ὁ δὲ Ver. 195. Βορέῃ καὶ (θέαν. Pronuntiaba-
ὑπέσχετο.) dl. ὑπσίσχετο.
χρυσέῳ. Pronuntiabatur
TQ τὸν Ἕκτορος víxoay “ ῥοδόῖντι χρῖσεν ἐλαίῳ Ver. 197. 'EXétpsv.] Cod. Harleian. ᾿Ελϑεῖν,
* 'Agfoezip." Athencus, lib. X V, cap. 11. Ibid. αυρὶ.] Cod. Harleian. ques.
Ver. 188. ---- Φοῖξος ᾿Απόλλων. Vide suprà| —Jbid.— νεκρὸν. Al. νεκροί, Qus et proba
ad Z, 43. Lectio.
Ver. 199, — ἸΤατρόκλου ἐκαίετο. Ita ex duo- Ver. 198. Ὕλη. Vide suprà ad γ΄, 151.
bus M$S. et ex ,Eustathio edidit Barnesius.| — Ibid. — ς᾽ ἰσσεύοιτο.) A. τ᾽ ἰσσεύαιτο, Αἱ, τι
Al. Ἰπατρόκλου καίετο. — Vide suprà ad γ΄, 449. | σεύαιτο.
412 OMHPOY IAIAAOX Ψ' Lis. XXIII.
"Agiay ἀΐουσα μετάγγελος ἤλθ᾽ ᾿Ανέμοισιν.
Οἱ μὲν ἄρα Ζεφύροιο δυσαέος ἀθρόοι ἔνδον
Εἰλαπίνην δαίΐνυντο᾽ ϑέουσα δὲ Ἴρις ἐπέστη
Βηλῷ ἐπὶ iiw τοὶ δ᾽ ὡς ἴδον ὀφθαλμωυοῖσι,
Πάντες ἀνήξαν, κάλεον δέ μιν εἰς & ἕκαστος"
Ἡ δ᾽ αὖθ᾽ Gero μὲν ἀνήνατο, εἶπε δὲ μῦθον"
Οὐχ, ἕδος᾽ εἶμι γὰρ. αὖθις ἐπ᾿ ᾿Ωκεανοῖο ῥέεθρα,
Αἰθιόπων ἐς γαῖαν, ὅθ, ῥέζουσ' ἑκατόμξας
᾿Αθανάτοις, ἵ ἵγω δὴ καὶ ἐγὼ ῥεταδαίσομαι i ἱρῶν"
᾿Αλλ᾽ ᾿Αχιλεὺς Βορέην ἠδὲ Ζέφυρον κελαδεινὸν
Ἔλθεϊν ἀ ἀρᾶται, καὶ ὑπίσχεται ἱερὰ καλὰ,
Ὄφρα πυρὴν ὄρσητε καήμεναι, ἥ ἔνι κεῖται
Πάτροκλος, σὸν πάντες ἀναστενἄχουσιν ᾿Αχαιοί.
Ἡ μὲν X2 ὡς εἰποῦσ᾽ ἀπεβήσετο" τοὶ δ᾽ ὀρέοντο
Hy; σεσπεσίῃ, "ien κλονέοντε πάροιθεν" -
Aia 02 πόντον ἵκανον ἀήμεναι" dero δὲ κῦμα
Πνοιῇ ὑπὸ λιγυρῆ" Τροίην δ᾽ ἐρίξωλον ἱκέσθην,
Ἐν δὲ TUE πεσέτην; μέγα δ᾽ ἴαχε ϑεσπιδαὲς πῦρ'
200
205
210
215
Παωννύχιοι δ᾽ ἄρα τοί γε πυρῆς ἄμυδις φλόγ ἐξαλλον;
Vota exaudiens internuncia venit ad Ventos,
Illi quidem Zephyri gravitér-spirantis frequentes in domo
Convivium celebrabant; currens autem Iris superstitit
Limine lapideo : Illi veró ut viderunt oculis,
Omnes properé surrexerunt, vocabantque eam ad se quisque :
Haec veró sedere quidem recusavit, dixit autem sermonem :
* "Non est sedendi tempus : vado enim rursüs super Oceani fluentis,
* Aethiopum ad terram, ubi sa. .ificant hecatombas
** Immortalibus, ut jam et ego particeps sim sacrificiorum :
* Sed Achillos. Boream et Zephyrum sonorum
* Venire orat, c. pollicetur sacra pulchra,
* Ut pyram suscitetis, ut ardeat ; in quà jacet
** Patroclus, quem omnes gemunt Achivi."
Haec quidem sic locuta abiit ; illi veró ire-properabant
Sonitu immenso, nubes vi-agentes prae se :
200
?OS
210
Confestim veró ad pontum venerunt, flando; excitatus autem est fluctus
Flatüs vi canori : Trojam veró ad glebosam pervenerunt,
215
Rogoque incubuerunt, magnumque sonitum edidit immane-ardens iguis :
'Totà autem nocte hi pyrae simul flammam jactabant,
μεταδαίσομαι
Ver. 199. μετάγγελος.) adl. μετ᾽ ἄγγε- | Vide suprà ad ὦ, 598.
λος. Ibid. et ver. 228.
Ver. 209. Βηλῷ iml λιθέῳ. 4l. Οὐδῷ twi|-zórzave] Vide suprà ad ver. 10. et ad ys
λιθέω. 141.
Ver. 905. κάλεον δέ. Lll. κάλεόν τε. Ver. 912.
ἀπεξήσετο.] Αἱ. ἀπεξήσατο.
Ver. 205. Οὐχ os] Ita suprà λ΄, 647. Vide : suprà ad β΄, 55. et ad ἐ, 109.
Οὐχ, ἕδος lei, γεραιὲ Ver. 214.
Ver. 206. — ἑέξουσ᾽ ἱιαρόμοα; Vide su- Ver. 916. Ἔν δὲ πυρῇ.
ἀήμεναι.} Al. ἀήμενοι..
Ita. ex dvobus
prà ad 4, 444. MSS. et ex Eustathio edidit Barnesiz A.
Ver. 907. 277. ᾿Αϑανάτεις, —— ᾿Αθάνατοι.Ἶ Ἔ δὲ πυρί.
Lis. XXIII.
OMHPOY IAIAAOZ Y.
413
Φυσώντες λιγέως" ὃ δὲ TU Y oc ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς
Χρυσέου ἐ £2, κρητῆρος, ἔχων δέπας ἀμφικύπελλον,
Οἶνον ἀφυσσόμενος χαμάδις ye, δεῦς δὲ γαῖαν,
220
Ψυχὴν κιπλήσκων Πατροκλῆος δειλοῖο.
Ὥς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύρεται ὁ ὀστέα καίων
Νυμφίου, ὅστε Savoy δειλοὺς ἀκάχησε τοκῆας"
"Os ᾿Αχιλεὺς ἑτάροιο, ὀδύρετο ὁ ὀστέα κωίων,
ἱΕρπύζων παρὰ πυρκαιϊῆν, ἀδινὰ στοναχίζων.
22
μος δ᾽ ᾿Εωσφόρος εἰσί» φόως ἐρέων ἐπὶ γαίαν,
Ὅν τε μέτα κροκόπεπλος ὑπεὶρ ὥλα κίδναται Hos,
Τήμος ugue ἐμιαιραίνετο, παύσατο δὲ φλόξ.
Οἱ δ᾽ ἔΑνεμοι πάλιν αὖτις ἔδαν οἰκόγδε νέεσθαι;
Flantes stridulé :
'Totá-nocte et velox Achilles
Aureo ex cratere, tenens poculum rotundum,
Vinum hauriens in humum fundebat, rigabatque terram,
Animam vocans Patrocli miseri.
Ut veró pater sui filii lamentatur ossa cremans
Desponsi, qui morte miseros dolore-affecit parentes :
Sic Achilles sodalis lamentabatur ossa cremans,
Reptans propter pyram, crebró ingemiscens.
[vo]
τὸ
C
Quando vero Lucifer venit, luminis nuncius super terram,
Post quem croceo-peplo-induta super mare spargitur Aurora,
'Tunc pyra elanguit, cessavitque flamma.
Venti autem rursüs abierunt domum-ut-redirent,
Ver. 219. —— ἔχων. Cod. Harleian. ἑλών.
Atque ita in uno MS. scriptum repperit Bar-
nestus.
Ibid. —— ἀμφικύπελλον. Vide suprà ad Z,
584.
Ver. 220. Οἶνον ἀφυσσόμενος χαμάδις χέε, δεῦε
δὲ γαῖαν, Ψυχὴν κικλήσκων.
Vinaque fundebat pateris, animamque vo-
cabat
Anchisae magni, manesque Acheronte re-
missos. AEn. V, 98.
Inferimus tepido spumantia cymbia lacte,
Sanguinis et sacri pateras; animamque se-
pulchro
Condimus, et magná supremüm voce cie-
mus. “Ἐπ. III, 66.
Libabat cineri Andromache; manesque
vocabat
Hectoreum ad tumulum.
Ibid. 505.
Ibid. ἀφυσσόμενος.) Cod. Harleian.
ἀφυσσάμενος.
Ver. 221. Πατροκλῆος.) Apud Eusta-
thiwm in commentario Ile0 5o, Quod et
ferri posset. Vide ad 7]. &, : 51.
Ver. 999, “Ως δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύ ρεται.
Plutarchus de Consolat. ad "Apoll, Dou hunc
alio adjecto versu citat ;
Ὥς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύρεσαι ὁ ὀστέα καίων
Νυμφίου, ὅστε ϑανὼν δειλοὺς ἀκάχησε τοκῆας,
"Αῤῥητον δὲ σοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκε.
Ex g, (ut videtur) 57. Quin et pulchra
ejusdem super Πᾶς re observatio: Καὶ σαῦτα
μὲν οὔπω δῆλον, εἰ δικαίως ὀδύρεται Τίς
γὰρ εἶδεν, € εἰ ὁ ϑεὸς πατρικῶς προειδὼς, καὶ κηδέ-
ἐέδενος σοῦ ἀνθρωπείου γένους, προορώμενος τὰ μέλ-
λοντῶώ συμβήσεσθαι, προεξάγει τινὰς ἐκ τοῦ ζῆν
ἀώρους ; Id. ibid.
Ver. 225. σποναχίξων.] ll. στεναχίζων.
Ver. 226. Ἦμος δ᾽ "ἙΕωσφόρος.
Tertia lux gelidam ba dimoverat um-
bram.
Moerentes altum cinerem et confusa rue-
bant
Ossa focis, tepidoque onerabant aggere ter-
rae. ZEn. XI, 210.
Jbid.'EweQézes.] Pronuntiabatur ἡ ᾿ἰσφόρος.
Ver. 927. —— xgon erem. Aes ὑπεὶρ ἅλα κίδνα-
ται ᾿Ηὼς,] Vide suprà ad ὦ, 477.
Ver. 228 et 251. φλόξ. Vide suprà ad
p^, 261.
Ver. 229. ἔξαν οἴκόνδε.] Quà ratione,
vOX ἔβαν, hic ultimam, alioqui brevem, (Vide
suprà ad S", 229.) producat; item ἀριφραδέα,
ver. 240. et γὰρ, ver. 298. et μῆτιν, ver. 919.
Vide suprà ad ὦ, 51.
414
^
Θρηΐκιον κατὰ πόντον" ὁ δ᾽ ἔστενεν, οἴδματι yuan.
OMHPOY IAIAAOZ Y.
Lis. XXIII.
230
Πηλείδης δ᾽ ἀπὸ πυρκαϊῆς ἑτέρωσε λιασθεὶς,
Κλίνθη κεκμιηῶς, ἐπὶ δὲ γλυκὺς ὕπνος ὄρουσεν.
Ο; δ᾽ ἀμφ᾽ ᾿Ατρείωνα ἀολλέες ἠγερέθοντο,
Τῶν μιν ἐπερχομένων ὅμιαδος καὶ δοῦπος ἔ ἐγειρεν' 3
ζετο δ᾽ ὀρθωθεὶς,, καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπεν"
235
᾿Ατρείδη σε, καὶ ἄλλοι, ἀριστῆες Παναχαιῶν,
Πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σδέσατ' αἴθοπι οἴνῳ
Πᾶσαν, ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος" αὐτὰρ ἔπειτα
᾿Οστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν,
Εὖ διαγινώσκοντες" ἀριφραδέο. δὲ τέτυκται"
240
Ἔν μέσση γὰρ ἔκειτο πυρῆ; voi δ᾽ ἄλλοι ἄνευθεν
᾿Ἔσχατιῇ καίοντ᾽ ἐπιρὶξ d ἐπποι ^ καὶ ἀνδρες"
Καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ
Θεΐορνεν, εἰσόκεν αὐτὸς ἐγὼν ἄ δι κεύθωρναι"
Thracium per pontum : hic veró gemebat, tumidis-fluctibus furens. 230
At Pelides à pyrá in-aliam-partem separatus,
Procubuit fessus, dulcisque somnus e citó supervenit.
Illi veró circa Atridem frequentes congregabantur,
Quorum i ipsum adeuntium tumultus et strepitus excitavit :
Resedit veró erectus, et ipsos sermone allocutus est : 235
“ Atrideque, et caeteri principes universorum Achivorum,
* Primüm quidem pyram extinguite nigro vino
** ''otam, quantum occupavit ignis vis :
* Ossa Patrocli Menoetiadae legamus,
at deindé
* Bené discernentes; cognitu-facilia enim sunt : 240
* In medià namque jacebat pyrà, alii veró seorsüm
“Τὴ extremá-orà cremabantur promiscué equique et viri :
“Ἐπ eà quidem in aureá phialà et duplici adipe
*" Ponamus, donec ipse ego inferorum domo condar :
——————————————————
Ibid. οἵκόνδε νέεσθαι. «Αἱ. οἴκόνδε ἕκασ-
σος.
Ver. 252. κεκμηὼς.] Cod. Harleian.
κεκμηκώς.
Ver. 234. ὅμαδος καὶ δοῦπος. Vide su-
prà ad β΄, 210. et ad δ΄, 455.
Ver. 955. eQuss.] Pronuntiabatur
σφας.
Ver. 936. ᾿Ατρεΐδη v&] — Cod. Harleian.
᾿Ατρείδαι τε.
Ver. 957. Ἱπρῶτον μὲν κατὰ σπυρκαϊὴν σδί-
σατ᾿. 1 Vide infrà ad ver. 250.
Ibid. αἴθοπι oiva.] '* Conjectare me,
* vinum quód semina quedam Caloris in sese
* haberet, essetque maturá ignitius ; cb eam
" rem. dictum. esse αὖ Homero αἴθοσα οἶνον ; ;
" non, ut alii putarent, propter Colorem."
Gell. Lib. XVII. cap. 8. “ Num quia Vi-
** num semina quadam in se Caloris habet, et
" ob eam rem Homerus dizit aifoma οἶνον ;
* mon, ut quidam putant, propter Colorem ?"
Macrob. Lib. VII. cap. 12.
Ver. 240. — διαγινώσκοντες. Al. διαγιγνώσ-
κόντεςς Quod perinde est. Nam γινώσκω
primam producit.
Ibid. σέτυκται Vide suprà ad v, 736.
et ad z, 57.
Ver. 243. ἐν ᾿ χρυσέῃ φιάλῃ καὶ Sani
δημῷ. Ἔστι δὲ ἡ μὲν φιάλη ὡς οἷα σορός" ὃ δὲ
δίσλαξ nns φυλακτικὸς σῆς σῶν ὀστέων εἰς χοῦν
ἀλλαγῇς V ἄκρας ξηρότητος. Eustath.
Ibid. χρυσέῃ. Pronuntiabatur χρυσῇ.
Vide suprà ad 5, 272.
Ver. 244. ἄϊδι κεύθωμαι.Ἶ Barnesius
edidit ἀΐδῃ κεύθωμαι. Sed, ut opinor, nihil
opus. Vide suprà ad 4, 51. Ceterüm
alii, notante Barneszo, hic legerunt 472, κλεύ-
θωμαι. — Quibuscum facit et Scholiastes ; ex-
ponitque, Εἰς ἅδου τὴν κέλευσιν, ὅ ἐστι τὴν ὁδὸν
qom opea.
Lis. XXIII.
Tóp eor δ᾽ οὐ μάλα πολλὸν ἐγὼ πονέεσθαι ἀὔγωγαι,
OMHPOY IAIAAOZ Y.
' AAX ἐπιεικέα τοῖον" ἐπείτα δὲ καὶ τὸν ᾿Αχαιοὶ
Εὐρύν Jy ὑψηλόν Té τιθήμεναι; οἵ κεν ἐμεῖο
Δεύτεροι t £y νήεσσι πολυκλήιϊσι λίπησθε.
Ὡς ἔφαθ":
οἱ δ᾽ ἐπίθοντο ποδώκει Πηλείωνι'
Πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σξέσαν αἴθοπι οἴνῳ,
250
Ὅσσον ἐπὶ φλὸξ ἦλθε, βαθεῖα δὲ κἄππεσε τέφρη"
Κλαίοντες δ᾽ & ἑτάροιο ἐνηέος ὀστέα λευκὰ
"Αλλεγον ἐς χρυσέην φιάλην, καὶ δίπλακα δηρόν"
Ἔν κλισίησι δὲ σέντες, ὁ εανῷ Miri κάλυψαν'
Τορνώσαντο δὲ σῆμα, ϑεμείλιά τε προξάλοντο
255
᾿Αμφὶ uet εἶθαρ δὲ χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἐχευαν"
Χεύαντες δὲ τὸ σῆμα, πάλιν κίον.
Αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
, “ N » NT Ψ ΤᾺ
Αὐτοῦ λαὸν ἔρυκε, καὶ ἱζανεν εὑρὺν ἀγώνα"
^ à 3! , 7 , /, 7 δά
Nzae» δ᾽ ἔκφερ ἀεθλα, λέξζητάς τε, τρίποδᾶς τε;
Ἵππους S, ἡμιόνους v6, (βοῶν τ᾽ ἰφθιμνω κάρηνα;
“ Tumulum autem non admodüm magnum ego fieri volo,
*' Sed mediocrem quendam : postmodum veró et hunc Achivi
“ Latumque altumque facite, qui quidem me
* Posteriores in navibus multa-transtra-habentibus relinquemini.'
illi veró obsecuti sunt pedibus-veloci Pelidae:
Primum quidem pyram extinxerunt nigro vino,
Sic dixit :
250
Quantum flamma pervaserat, profundusque corruit cinis :
Flentes veró socii mitis ossa alba
Collegerunt in auream phialam, et duplicem adipem ;
In tentoriisque posita tenui linteo texerunt:
Circulo autem designárunt tumulum, fundamentaque jecerunt
255
Circa pyram ; et statim fusilem terram aggesserunt :
Aggesto veró tumulo, redierunt. At Achilles
Ibidem populum detinuit, et sedere-fecit lato-ambitu spectatores :
E navibus autem extulit praemia, lebetasque, tripodasque,
Equosque, mulosque, boumque robusta capita,
260
Ver. 245. — ἄνωγα. Vide suprà ad S', 522
Ver. 250. Πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σξέσαν. 1
Postquàm collapsi cineres, et flamma qui-
evit,
Reliquias vino et bibulam lavére favil-
lam:
Ossaque lecta cado texit Chorinzeus aheno.
“Ἐπ. ΝῚ, 996.
Jbid. —— αἴθοπι οἴνῳ. Vide suprà ad ver.
251.
Ver. 255. —— χρυσίην.) Vide suprà ad ver.
545.
Ibid. χρυσέην φιάλην, καὶ δίπλακα δη-
μόν. Vide suprà ad ver. 243. et infrà ad ver.
270.
Ver. 954. ἑανῷ. λιτὶ.] Non, Peplo sub-
^ili; quo modo. reddunt versiones plurimee :
Sed, Tenui linteo.
ad y, 585. Malé itaque interpretatur ScAo-
liastes, ᾿Απαλῷ καὶ λιτῷ ἱματίῳ.
Ver. 2956. —-——— εἶθαρ δὲ χυτὴν ἐπὶ γαῖαν
ἔχευαν. -Sic apud Eurzpidem :
* Qs οὔτις ἀμφὶ σῶμ᾽ ὑγρὰν Seti κόνιν;
Pheniss. ver. 1658.
Ubi Scholiastes hunc locum citat.
Ver. 259. Νηῶν δ᾽ ἔχφερ᾽ ἄεθλα.
Munera principio ante oculos, circoque lo-
cantur
In medio: sacri tripodes, viridesque co-
ronz,
Et palmz, pretium victoribus; armaque,
et ostro
Perfusz vestes, argenti aurique talenta.
! 4En. V, 109.
Ver. 260. βοῶν v ἴφθιμα κάρηνα. | Sic
Vide suprà ad σ΄, 552, etl apud Virgilium :
416
OMHPOY IAIAAOZ Y
Lis. XXIII.
3 ^N ^ . -
Ηδὲ γυναῖκας εὐζώνους, πολιόν τε σίδηρον"
y" ^ N - ὃ £, 3 7} 3/
ππευσιν μὲν πρώτ ποδώκεσιν ἀγλᾶ ἄεθλα
O26, γυναῖκα ἄγεσθαι, ἀμύμονα, ἔργ᾽ εἰδυῖαν,
Καὶ τρίποδ᾽ ὠτώεντα δύω καὶ εἰκοσίρνετρον,
Τῷ πρώτῳ ἀτὰρ αὖ τῷ δευτέρῳ ἵππον ἔθηκεν
205
Ἑξέτε,, ἀδμήτην, βρέφος ἡμίονον κυέουσαν"
Αὐτὰρ τῷ τριτάτῳ ἄπυρον κατέθηκε λέξητα,
Καλὸν, τέσσαρα μέτρω κεχανδότα, λευκὸν ET αὕτως"
Τῷ δὲ τετάρτῳ ῆχε δύο χρυσοῖο τάλαντα"
Πέμπτεῳ δ᾽ ἀμφίθετον φιἄλην ἀπύρωτον ἔθηκε'
270
^v b ^
Στῆ δ᾽ ὀρθὸς, καὶ μῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν ξειπεν"
᾿Ατρείδη τε, καὶ ἄλλοι εὐκνήρυιδες ᾿Αχαιοὶ,
ἯἿ ^ “δ᾽ vcl ὃ ὃ 7 9-5» 5 3 "Ἢ
ππήηας ταῦ ἀεθλα 0£ ἐγμμενὼ φειτ' ἐν ἄγωνγι.
, Ν Ld
Ej μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν ᾿Α γαμιοὶ,
5 , N , [nd
Hz ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτω λαξὼν κλισίηνδε φεροίμην..
" ^ eu , WA M / eu
ἴστε γῶρ, οσσον ἐμοί ἀρετῇ περιξάλλετον ἐπποι"
5 , 7 £z , / ,» ΟἿ , , N
Αθάνατοί τε γὰρ εἰσ!" Ποσειδάων ὃ ἐπὸρ αύτους
Πατρὶ ἐμῷ Πηλῆ;, ὁ δ᾽ αὖτ᾽ ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
Et foeminas elegantér-cinctas, splendidumque ferrum :
Aurigis quidem primüm velocibus praeclara praemia
Posuit, mulierem abducendam, eximiam-formá, operum scientem,
Et tripodem ansatum duarum et viginti-mensurarum,
Primo: secundo autem deindé equam posuit
265
Sexennem, indomitam, foetum mulum utero-gestantem :
At tertio igni-nunquam-admotum deposuit lebetem,
Pulchrum, quatuor mensuras capientem, album etiamnum ita :
Quarto veró posuit duo auri talenta :
Quinto autem duplicem phialam ignern-non-expertam posuit :
270
Surrexit veró, et verba inter Argivos fecit :
* Atrideque, et caeteri bené-ocreati Achivi,
*^ Aurigas haec praemia expectantia jacent in circo.
* Si quidem jam alterius gratià certaremus Achivi,
** "Tum certé ego prima accepta ad tentorium ferrem.
275
* Scitis enim, quantum mei virtute superant equi :
* Nam et immortales sunt: Neptunus autem dedit ipsos
* Patri meo Peleo, is veró vicissim mihi tradidit,
Bina boum vobis 'Trojá generatus Acestes| Ecc? δὲ χαλκεῖον ἐχπέταλον λεδητῶδες, ἔσιτή-
) LA
Dat numero capita ——. AEn. V, 61.
δεως ἔχον πρὸς ὑδάτων ψυχρῶν ὑποδοχάς. Mthe-
Ver. 265. Θῆκε, γυναῖκα ἄγεσθαι, ἀμύμονα, | nccus, Lib. XY. cap. 5. Ὅμηρος μὲν ὅταν λέγῃ,
ἔργ᾽ εἰδυγαν.] ^l. ἀμύμονα ἔργ᾽ εἰδυῖαν.
Olli serva datur, operum haud ignara Mi-
nervae, AEn. V, 984.
Ver. 264, — δύω xal εἰκοσίμεσρον «ΑἹ. δνω-
καιεικοσίμεσρον, et δύω καὶ ἐείκοσι μέτρων.
Ver. 268. Καλὸν. Vide suprà ad β', 45.
Ibid. — λευκὸν fT αὔπτως. lta edidit Bar-
nesius. Vulgg. λευκὸν Vr. αὕτως. Ml. λευκὸν t
αὕτως.
Ver. 270, —— ἀμφίδετον φιάλην ἀπύρωτον.
“ ἀμφίθεσον φιάλην ἀπύρωτον ἔθηκε, καὶ “ χρυ-
“ σῇν φιάλην καὶ δίπλακα δημὸν,᾽ οὐ cà ποτή-
ριον λέγει, ἀλλὰ χάλκεδν σι καὶ ἐκπέταλον λε-
Uncut, ἴσως δύο ὦτα ἔχον ἰξ ἀμφοτέρων τῶν με-
ρῶν. ---- ᾿Αρίσταρχος δὲ [ ἀμφίθεπον ἀκούεἢ «hv 2u-
ναμένην ἰξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν πίθεσθαι κατὰ
σὴν πυῤμίνα καὶ κατὰ σὸ σστόμα. 1. Lib. AT
cap. 14. Quo posteriori modo exponit Scho- .
liastes. Vide et suprà ad ὦ, 584. ἔ
Ver, 272, ᾿Ασρείδη i] «ΑἹ, ᾿Ατρεῖδαί σε,
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y.
᾿Αλλ᾽ TO) μὲν ἐγὼ μενέω, καὶ μώνυχες ἵπποι"
Τοίου γὰρ σθένος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο
Ἢ πίου, ὃς σφώ!» μᾶλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
Χαιτάων κατέχευε, λόεσσας ὕδατι λευκῷ.
Τὸν v9 y ἑσταότες πενθείετον, οὔδει: δέ σφιν
Χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δ᾽ ἕστατον ἀχγυμένω nue"
" AAXo; δὲ στέλλεσθε κατὰ στροιτὸν, ὅστις ᾿Αχαιῶν
“Ἰχποισίν. σε πέποιθε καὶ ἅρμασι πολλητοῖσιν.
"Oc φάτο Πηλείδης" ταχέες δ᾽ ἱππῆες ἔγερθεν"
Ὧρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος,
᾿Αὃ pron Φίλος υἱὸς». ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο"
Τῷ 5 ἐπι Τυδείδης ὦ, ὦρτο κρατερὸς Aug. ἦδης,
ἴδιους δὲ Τρφοὺς ὕπαγε ζυγὸν, οὗς TOT ἀπηύρα
Αἰνείων, ὠτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Aqó2 un
Τῷ δ᾽ ἀρ ἐπ P ᾿Ατρείδης ὦ TO ξανθὸς Μενέλαος,
Διογενὴς, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἢ ἤγαγεν ὠκέας ἵππους,
** Sed certé quidem ego quiescam, et solidi-ungulis equi :
** 'Talis enim vim eximiam amiserunt aurigae
* Benigni, qui ipsis admodüm saepé humidum oleum
** Jubis superfundebat, quum-lavisset aquá limpidà.
* Hunc hi stantes lugent, soloque ipsis
* Jubae profusae sunt, ipsique stant dolentes corde :
* Vos veró caeteri accingimini per exercitum, quicunque Achivorum
“ Equisque fidit et curribus bené-compactis.""
Sic dixit Pelides ; celeres autem aurigae surrexerunt:
Surrexit multó primus quidem rex virorum Eumelus,
Admeti dilectus filius, qui aurigandi-peritià ornatus erat :
Post hunc autem "Tydides surrexit fortis Diomedes,
Equosque Troios duxit sub jugum, quos quondam abstulit
Aeneae ; at ipsum é mediáà morte eripuit Apollo:
Post hunc autem Atrides surrexit flavus Menelaus,
Nobilissimus, subque jugum duxit veloces equos,
417
285
290
280
285
290
Ver. 280.
σθένος.} Al. κλέος.
Ibid. —-—— σενθείετον.) Cod. Harleian. σπεν-
Ver. 281.— ὑγρὸν ἔλαιον. ᾿Ἡπυρήθη πότε καὶ ] θήετον. — Atque ita in uno MS. scriptum rep-
διὰ τί, πολλῶν ὑγρῶν ὄντων, TZ μὲν ἄλ λα σοῖς i-
δίοις ἐπιθέτοις ὁ ὃ ποιητὴς εἴωθε κοσμεῖν στὸ γάλα τε
λευκὸν, καὶ và μέλι χλωρὸν, καὶ TíV οἶνον ἐρυθρὸν
καλῶν" τὸ δὲ ἔλαιον ὑπὸ κοινοῦ TOU πᾶσι συμθεξη-
κότος μόνον ἐπιεικῶς ὑγρὸν πρισαγορεύει. Εἰς σοῦσο
ἐλέχθη, δ' ὅτι καὶ γλυκύτατόν ἐσεὶ σὸ Üi ὅλου γλυκύ"
καὶ λευκότατον zi δὲ ὅλου λευκόν" (δ ὅλου δὲ ποιοῦ-
σό ἐστιν, o ὁ μηδὲν ἐ ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας φύσεως" T
Οὕτω δὲ καὶ τὸ ὑγρὸν μάλιστα ᾧ ῥητέον, ου Ü μηδὲν μέρος
ξηρόν ἐστι. Τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ συμξίξηκε. Plu-
tarch. Symposiac. Lib. Vl. Probl. 9.
Ver. 285. ἱσταότες.} Cod. Haleian.
ἑσσαῶτε. Sed et recté se habet Vulgata lec-
tio. Vide suprà ad Z, 566. et ad ἐ & 118.
Tox. II.
perit Barnesius.
Ver. 284—286. ἐρηρέδαται -- πέποιθε. ]
Vide suprà ad »', 96 et 756. et ad ὦ, 57.
Cod. Harleian. ἐρηράδαται.
Ver. 286. πέποιθε.) Vide suprà ad β',
314.
Ver. 287. — ἔγερθεν. Ita edidit Barnesius
ex uno MS. Quocum facit et Codex Zar-
leianus. Jl. ἄγερθεν.
Ver. 288. 289. 290. et 295. ὮὯ το
ἐκέκαστο" dero] Vide suprà ad φ', 552.
et ad δ΄, 492.
Ver. 291. — οἵς aov ἀπηύρα Αἰνείαν. Su-
prà, ἐ, 595.
Dd
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y'. Lis. XXIII.
295
418
AiUgy τὴν ᾿Αγαμεμνονέην, τὸν &óv τε Πόδαργον"
Tz» ᾿Αγαμέμνονι 022 Αγχισιάδης ᾿Εχέπωλος
Aeg, ἵνα μή οἱ ἔποιθ᾽ ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
᾿Αλλ᾽ αὐτοῦ τέρποιτο μένων βέγα γάρ οἱ ἔδωκε
Ζεὺς ἄφενος, γαῖεν δ᾽ Or ἐν εὑρυχόρῳ Σικυῶνι"
Tz» ὁγ᾽ ὑπὸ ζυγὸν ἦ ἦγε μέγα δρόμου | ἰσχαινόωσαν.
᾿Αντίλοχος δὲ, τέταρτος ἐὔτριχαις ὡπλίσαθ' ἵππους,
Νέστορος ἀγλαὺς υἱὸς ὑπερθύμιοιο ἄνακτος
Τοῦ Νηληιἄδαο" Πυληγενέες 06 οἱ ἵπποι
᾿Ωκύποδες φέρον ὥρμα" πατὴρ δέ οἱ ἄγχι παραστὰς
Μυδεῖτ᾽ εἰς ἀγαθὰ Φρονέων, νοέοντι καὶ αὐτῷ"
᾿Αντίλοχ, » ἧτοι μέν σε νέον Tp £0yT. ἐφίλησαν
Δεύς τε; Ποσειδάων σε, καὶ ἱπποσύνας ἐδίδαξαν
Παντοίας" τῷ κέν σε διδασκέμιεν οὔτι μάλα χρεώ.
Οἶσθα γὰρ εὖ περὶ régi ἑλισσέμεν' ἀλλά TOL ἵπποι
Βάρδιστοι σείειν, τῷ T οἰω λοίγι ἔσεσθαι"
Τῶν δ᾽ ἵπποι μὲν ἔασιν ἀφάρτεροι, οὐδὲ μὲν αὐτοὶ
Πλείονα ἴσασιν σέθεν αὐτοῦ μητίσασθαι.
900
908
310
Aethen Agamemnoniam, suumque Podargum : 295
Illam Agamemnoni dedit Anchisiades Echepolus
Dona, ut né ipsum sequeretur ad Ilium ventosam,
Sed ibidem deliciis-frueretur manens ; magnas enim ei dederat
Jupiter opes ; habitabat autem hic in spatiosá Sicyone :
Hanc iste sub jugum duxit admodüm cursüs cupidam.
Antilochus autem quartus pulchris-comantes-jubis instruxit equos,
Nestoris praeclarus filius magnanimi regis
Neleidae ; Pylo autem nati ei equi
Pedibus veloces agebant currum: Pater veró ipsi propé astans
Dixit in bonum monens intelligentem etiam per se:
* Antiloche, certé quidem te juvenem licét dilexerunt
* Jupiterque, Neptunusque, et aurigandi-artes docuerunt
ΚΙ Omnigenas : ideó te docere nequaquam multüm opus est.
* Nosti enim recté circa metas equos flectere; sed tibi equi
* "Tardissimi cursu, ideoque puto damnosa eventura :
* Horum autem equi quidem sunt perniciores, nec tamen ipsi
* Plura sciunt te ipso solertér-machinari.
310
Ver. 501. emrAMeaf.] "Vide suprà ad
Fer. 297. Aag, ἵνα μή οἱ fme". Αὐσίκα
γοῦν ὕποστός ἐστιν ὃ ᾿Αγαμέμνων, ὦ ὡς διὰ δωρο-
δοκίαν ἀφεὶς τῆς στρωατίας σὸν πλούσιον Ἐκεῖνον,
καὶ σὴν Αἴδην χαρισάμενον αὐτῷ, “ Ang, ἵνα
“μή οἱ ἕσοιθ᾽ ὑπὸ Ἴλιον ἤνεμδεσσαν. ᾿Αλλ᾽ αὐ-
“ φοῦ σέρπδιτο μένων' μέγα γάρ οἱ ἔδωκε Ζεὺς
“ Zoos." Ὀρθῶς δέ γε ἐποίησεν (ὡς ᾿Αριστος-
σίλης φησὶν) mV ἀγαθὴν ἀνθρώπου φοιούτου
προτιμήσας. οὐδὲ “γὰρ κυνὸς ἀντάξιος, οὐδ᾽ ὄνου,
μὰ Διὰ, δειλὸς ἀνὴρ καὶ ἄναλκις, ὑσὸ σλούσον
καὶ μαλακίας διεῤῥνηκώς;, Plutarch. de audien-
dis Poetis. ,
ver. 55. et ad Z, 140.
Ver. 508. — Ἰτνληγενέες. .4]. TlyAorytvéts.
Ver. 506. — ἰφίλησαν.] Vide suprà ad 5,
504. et ad Z, 558.
Ver. 508.
TO xai σε.
. Ibid. — οὔτι μάλα xe] Pub
οὔτι μάχα χρῶ. al. οὔτ, μάλα χρεών.
τῷ xf» σε. Cod. Harleian.
Ver. 310. σῷ v οἴω.) Cod. NaWeian.
σῷ X οἴω.
Ver. 512. μηςτίσασθα,.] Barnesius cum
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ σὺ, Φίλος, μῆτιν ἐμξάλλεο Sup
Παντοίην, iva μῆ σε παρεκπροφύγησιν ἀεῦλα.
Μήτι τοι δρυτόμιος μέγ. ἀμείνων, ἤὲ βίηφι:
Μήτι δ᾽ αὖτε κυξερνήτης ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ
Νήα Son ἰθύνει ἐρεχιθομυένην ἀ ἀνέμιοισι"
Μήτι δ᾽ ἡνίοχος περιγίνετοι. ἡνιόχριο.
» wu
'AXX ὃς pé S ἕσσοισι καὶ ἅρμασιν οἷσι πεποιθὼς,
᾿Αφραδέως ἐπὶ πολλὸν ἑλίσσετωι ἔνθα καὶ ἔνθα,
"Lomo: δὲ πλανόωνται ἀνὰ δρόμον, οὐδὲ κατίσχϑει"
Ὃς δὲ κε πέρδεα εἰδῆ, ἐλαύνων ἥσσονας ἵππους,
Αἰεὶ τέρμ᾽ ὁρόων, στρέφει ἐγγύθεν, οὐδέ & λήθει,
Ὅσπως τὸ πρῶτον τανύσῃ βοίοισιν i ἱμᾶσιν
'"AAX ἔχει ἀσφαλέως, καὶ τὸν προύχοντα δοκεύει.
Σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδὲς, οὐδέ σε λήσει"
Ἕστηκε ξύλον αὖον, ὅσον τ ὀργυν d ὑπὲρ αἴης,
Ἢ δρυὸς, ἢ 7 πεύκης, τὸ μὲν οὐ καταπύθεται Op een"
Λᾶς δὲ τοῦ ἑκώτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ,
* Sed agedum tu, dilecte, consilium reconde animo
Omnigenum, né quo te casu fugiant praemia.
Arte tibi faber-lignarius longé praestantior, quàm viribus :
Arte veró et gubernator in nigro ponto
* Navem celerem dirigit jactatam ventis ;
* Arte et auriga superat aurigam.
** Sed qui equis et curribus suis fretus esf,
419
325
o1
i
σι
* Imprudentér laté flectit huc et illuc ;
520
Equique vagantur per stadium, neque eos continet :
Qui veró peritus fuerit, agens deteriores equos,
Semper metam spectans, flectit prope, neque eum latet,
* Quo pacto primüm adducat bubulis loris :
** Sed continet perpetuó, et praecedentem observat.
ΟἹ
τῷ
σι
“ Metam autem tibi indicabo admodüm cognitu-facilem, neque te latebit :
** Stat lignum aridum, quantum ulna, supra terram,
* Vel quercüs, vel laricis, quod quidem non putrescit imbre :
* Lapides veró ejus ex-utráque parte positi sunt duo albi,
duplici e scribendum contendit, μηφίσσασθαι.
Sed, ut opinor, nihil opus. Fit enim non ex
μησίζω, cujusmodi Verba "oristos et Futura
corripiunt; sed ex μησίω, cujus formz verba
"oristos et Futura producunt, Vide suprà ad
σ΄, 5T. et ad /, 496 et 508.
Ver. 313. ἄγε 0n] “466 queso.
Ver. 515. Μήτι «vo δρυτόμος μέγ᾽ «ἀμείνων,
ED Bine] Τρά ψαναός σε Μουσαίου, E Ὡς αἰεὶ
“ φέχνη μέγ᾽ ἀμείνων ἰσχύος iens" " Ὅμηρος
Afyti, * Mz: σοι δρυτόμος “περιγίνεται, ἠὲ βίηφι. x
Clemens Alexandrinus, Strom. Lib. 6. Ubi
notandum in transcursu pro μέγ᾽ ἀμείνων,
legisse hic Clementem, περιγίνεται" ex versu
(ut videtur) 518. * Non viribus aut velo-
“ citatibus aut celeritate corporum res mag-
»»
"
* nz geruntur, sed consilio Ciccro
de Senectute.
Ver. 518. — περιγίνεται.) ML περιγίγνεται.
Quod idem. Nam γίνομαι primam produ-
cit.
Ver. 519. — πεποιθὼς. «41, πέποιθεν.
Vide suprà ad β΄, 514.
Ver. 524. — «à πρῶφον.] «41. τὸν πρῶτον.
Ibid. σανύση. ] Vide suprà ad e , 58.
Ibid. — βοέοισιν ἱμᾶσιν. "Hyíaus. Schol.
Ver. 397. Ἕστηκε.)] Vide suprà ad P,
434.
Ibid.— $pyw.] 'H τῶν δύο χειρῶν εἰς σλά-
veg ἔχτασις. Schol. ΑἹ. δογυί.
Ver. 529. — ἐρηρίδα τα! ] Vide suprà ad »',
756. et ad ὦ, 57.
Dd2
420
Ἔν ξυνοχῆσιν ὁδοῦ" λεῖος δ᾽ ἱππόδρομος ἀμφίς"
OMHPOY IAIAAOZ Y,
Lis. XXIII.
"H τευ σῆμα βροτοῖο πάλαι κατατεθνειῶτος,
Ἢ τό Yt γύσσα τέτυκτο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων,
Καὶ γῦν τέρματ' ἔθηκε ποδάρκης
Τῷ σὺ μάλ᾽ ἐγχρίμψας, ἐλάαν σχεδὸν ἃ ἅρμα καὶ ἵππους"
Αὐτὸς δὲ πλινθῆναι ἐὐπλέκτῳ ἐνὶ
"Hz ἐπ᾽ ἀριστερὰ Toiv ἀτὰρ τὸν hls 1 ἵππον
Κώσαι ὁμιοκλήσαις»
Ἂν γύσσῃ δέ voi ἵππος ἀριστερὸς
Ὡς ἄν τοι Ap γε δοάσσεται a ἄπρον ἱκέσθαι
Κύκλου ποιητοῖο" λίθου δ᾽ ἀλέασθαι ε ἐπαυρεῖν,
ἹΜήπως ἵππους τε τρωσής; κατά
Χάρμα δὲ τοῖς ἄλλοισιν, ἐλεγχείη δέ σοι αὐτῷ
Ἔσσεται"
E; y
ἀλλὰ, Φίλος» φρονέων
n angustiis viae ; um autem curriculum equorum hinc indé :
* In angustiis viae ; plan t 1 q h dé
γάρ X ἐν γύσση γε παρεξελάσῃησθα διώκων,
“ Sed alicujus monumentum hominis jam pridem defuncti,
* Sive hoc meta fuit tempore priscorum hominum,
* Et nunc pro termino esse voluit pedibus-valens nobilis Achilles :
* Huic tu proximé admotos agito juxtà currum et equos :
* Sed et ipse inclinator elegantér-concinnatá in sellà,
* Stimula minaci clamore-increpitans, concedeque ei habenas manibus,
" Ad metam autem tibi equus sinister admoveatur,
* Jta ut tibi modiolus utique summum videatur strinxisse
* Rotae affabré-factae :
* Ne forté equosque vulneres, currusque confringas ;
*" Gaudium nempé aliis, opprobriumque tibi ipsi
* Erit:
Sed, dilecte, si sapis, cautus esto :
* Si enim ad metam praetervectus fueris urgens,
330
δῖος ᾿Αχιλλεύς:
δίφρ ῳ; 8395
εἰ ἴξαί σέ οἱ ἡνία γερσίν.
ἐγχριμφθήτω,
840
y ἄρματα, ἄξης"
πεφυλαγμένος εἶναι!"
530
355
* Paululüm ad sinistram eorum ; at dextrum equum n AN
in lapidem veró vites impingere, 340
Ἔν «2:5 ἕυμ- | “ καὶ αὐτὸς ἐξέστω ii δίφρῳ." — Ceeteràm Xe-
Ver. 550. 'Ev ξυνοχῇσιν ὅδοῦ.]
ξολαῖς, καθ᾿ ὃ μάλιστα ἰστένωται ἡ ὅδός. Schol.
Ver. 551. κατατεθνειῶφος.) Vide suprà
ad ν΄, 46. Al. κατατεθνηῶτος.
Ver. 532. Ἢ τό γε νύσσα πέτυκσο.} Ἔν δὲ
σῷ, “Ἢ c5 γε νύσσα σέτυκτο᾽᾽ καὶ ἑξῆς, φα-
σὶν οἱ παλαιοὶ ὅτι ᾿Αρίσσαρχος γράφει, «Ἢ
“χό y. σκῖρος ἔην" γυν αὖ ϑέτο vigne ᾿Αχιλ-
“ λεὺς, ἑνὸς σούσου στίχου σεθέντος Do ἐκεί-
y2U, id σῶν ἀνωτέρω γραφέντων Dv». Eu-
stath.
Ver. 589. ————— τέρα τ᾽ ἔθηκε.) Al. τέρμα
σίθηκε aut cíéux:. Quod et hoc quidem
in loco ferri posset. Ei Yee σις γράψει ἐν
Χεόνῳ παρακειμένῳ αὐτὸ, ἵνα ἦ πέῤεικε «ἐρ-
μα, ἔχοι ἂν καὶ σοῦτο λόγον, καὶ οὐκ ἐξουθενοῖτο.
Eustath.
Ver. 534.
ἰγχοίψας.
Ver. 883. Αὐσὸς δὲ κλινθῆναι ἰσιλέκτῳ ἐνὶ
δίφρῳ. Plato in lone legit, * Κλινθῆναι δὲ
ἐγχοίμψας. Cod. Harleian.
nophon locum hunc citat "ug ad
Αὐσὸν δὲ κλινθῆναι ἐὐξέστου i imi δίφρου,
*Hz iT ἀριστερὰ TOY" ἀτὰρ σὸν δεξιὸν 1 i
“τον
Κένσα, ὁμοκλήσαντ᾽, εἴξαί τὲ οἱ ἡνία χερσί.
Συμπόσιον.
Ibid. UzAÍxTy ἐνὶ δίφρῳ.) Sic apud
Hesiodum :
iUm Aixiuy δ᾽ ἐπὶ δίφρων
“Ἡνίοχοι βεξιχῶτες ————.
᾿Ασσὶς Ἥρακλι 506,
Ver. 5859. 'Qs ἄν τοι.) Plato loco suprà
citato legit, Ὥς μή Ti.
Ibid. πλήμν"ἡ Apud ScAholiasten, no-
tante Parnesio, πιλήμνῃ.
Ibid. πλήμνη γε δοάσσεται Ange ἱκέσθαι
Κύκλευ. .] Ἐπὶ σῷ καμπσῆρί ca ὃ ἀριστερὸς
damos οὕτως ἐμπελασάτω ἀκριξῶς, ὥστε TA» ἔξω-
θεν περιφέρειαν τοῦ τροχοῦ δόξαι ψαύειν τῆς χοινι-
κίδος. Schol.
Lis. XXIII.
Οὐκ £ σθ᾽, ὃς κέ σ᾽ ἕλησι ῥετάλμενος, οὐδὲ παρέλθη"
Οὐδ᾽ εἴ κεν μετόπισθεν ᾿Αρείονο δῖον ἐλαύνοι,
᾿Αδρή ἥστου ταχὺν ἵππον, ὃς ἐκ “εόφιν γένος tV,
Ἢ τοὺς Λαομέδοντος, oi ἐνθάδε τέτραφεν ἐσθλοί.
Ὡς εἰπὼν Νέστωρ ΝΝηλήϊος ἂψ ἐνὶ χώρῃ
Ἕζετ᾽, ἐπεὶ ᾧ παιδὶ ἑκάστου πείρατ᾽ ἔειπε.
Μηριόνης δ᾽ ἄρα πέμπτος ἐὔτριχας ὡπλίσαθ᾽ ἵππους.
'A» δ᾽ ἔξαν ἐς δίφρους; ἐν δὲ κλήρους ἐξ άλοντο"
Πάλλ᾽ ᾿Αγιλεὺς, ἐκ δὲ κλῆρος Soes Νεστορίδαο
᾿Αντιλόγου" μετὰ τόνδ᾽ ἔλαγε πρείων Εὐμηλ 06*
Τῷ δ᾽ c T ' ἐπ ᾿Ατρείδης δουρικλειτὸς Μενέλ &oc*
τῷ δ᾽ "d Magni Mey, ἐλαυνέρεν' ὕστατος αὖτε
Ἔδδις. ἢ 0y, ἄριστος ἐῶν, ME, ἐλαυνέριεν ἵππους.
Στὰν δὲ βεταστοιχ,εί" σήρμηνε ὃὲ τέρματ᾽ ᾿Αχιλλεὺς,
Τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ" παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
᾿Αντίθεον CO lie OTT CLOV CL πατρὸς ξο10; 560
Ὡς μεμνέωτο δρόμου, καὶ ὠληθείην ἀποείποι.
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y. 421
345
350
355
* Non erit, qui te assequatur pernicitér insecutus, neque praetereat:
* "Né quidem si à tergo Arionem divinum ageret,
* Adrasti velocem equum, qui ex deo genere erat,
Aut illos Laomedontis, qui hic nutriti sunt eximii."
Sic locutus Nestor Neleius iterim in loco
Resedit, postquàm suo filio uniuscujusque-rei summam dixerat.
Meriones autem quintus pulchris comantes-jubis instruxit equos.
Ascenderunt veró in sellas, sortesque injecerunt galeae :
Concutiebat Achilles, et sors exiliit Nestoridae
Antilochi: post hunc sortitus est rex Eumelus:
Post illum autem Atrides inclytus-hastà Menelaus: $55
Post eum veró Meriones sortitus est agere: at postremus
"Tydides, longé fortissimus, sortitus est agere equos.
Steterunt autem ordine: monstravit veró metas Achilles,
Procul in plano campo ; et juxta speculatorem collocavit
Deo-parem Phoenicem, armigerum patris sui,
Ut memori-animo-contemplaretur cursum, et veritatem referret.
e
250
Ver. 45. —— παρέλθῃ. Cod. Harleian.
Ver. 557. λάχ᾽ ἐλαυνέμεν.) d. σάχ
παρέλθοι.
ἐλαυνέμεν. Quam lectionem et probat Bar-
Ver. 346. —— ᾿Αρείονα δὶ δῖον ἐλαύνοι.]
—— ukyay ἵππον ᾿Δρείονα πυανοχαίτην,
Hesiod. ᾿Ασασὶς Ἥρακλ. 120.
Caterüm alii, notante .Eustathio, scribunt
' Apoya.
Ver. 548. πέσραφ:».] «41. ἔτραφεν.
Ver. 551. ὡπλίσαθ᾽.1ὴ Vide suprà ad
ver, 55; et ad 4,140.
Ver. 555. δουρικλειτὸς.} lta edidit Bar-
nesius. Al. δουρικλυτός" minüs recté, Vide
suprà ad t, 55,
nesius; sed minüs recté.
Ver. 558. Στὰν δὲ μεταστοιχεί.
Hzc ubi dicta; locum capiunt——.
“Ἐπ. V, 515.
Ver. 561. Ως: μεμνέωτο δρόμου, καὶ ἀληθείην
ἀποείποι.} JBarnesius ex conjecturà edidit, Ως
μεμνέῳτο δρόμεοιο, ἀλήθειάν v ἀποείπο. Ἐαίῖο-
nibus, ut opinor, haud satis idoneis.
Ibid. pipyiero.] Cod. Harleian. μεμ-
γόωτο. ddl, μερινῶτο, μερνοῖτο, Cb μεμνῇτο,
Dds
422
a
Οἱ δ᾽ ἅμα πάντες ἐφ᾽ ἵπποισιν μώστιγας ἄειραν,
7, / » ς ^ e 4 P4 9 9 ,
Πεπληγὸν S ἱμᾶσιν, ὁμνόκλησᾶν τ᾽ ἐπέεσσιν
*6 /
᾿Εσσυμένως" oi δ᾽ ὦκα διέπρησσον πεδίοιο;
^ , ^ E
NócQi νεῶν, ταχέως" ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
e »'. ΄ e 7 ᾽Ὰ P4
leva ἀειρομένη, ὥστε νέεῷος, 46 ϑυελλα᾽
^ , ^
Χαῖται δ᾽ tppaovro μετὰ πγοιῆς ἀνέμοιο"
j] » 5» Ν ,
“Αρματα δ᾽ ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνωτο πουλυξοτείρη,
3 » »4 /, Ν » 35 ^ τ
Αλλοτε δ᾽ Gioca μετήορω" τοὶ ὃ ἐλατῆρες
) ,
Ἔστασαων ἐν δίφροισι" πάτασσε δὲ “γυμνὸς ἑκώστου
, , "e
Νίκης ἱερυένων" κέκλοντο δὲ οἷσιν ἑκάστος
,
Ἵπποις, οἱ δ᾽ ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
, eu Ἁ Á ,
AAXX ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον ὠκέες ἵπποι
*^ 379.9 "p EN ^ L4 AC) / € /
ΑΨ £D «oc πολιῆς, τότε 07 ἀρετή γε ἑκάστου
Illi veró simul omnes super equos scuticas sustulerunt,
Percusseruntque loris, exhortatique sunt verbis,
OMHPOY IAIAAOZ Y. [1μ8. XXIII.
365
370
Magno-ardore: ii autem ocyüs percurrebant campum,
Procul à navibus, celeritér: Sub pectoribus veró pulvis 565
Surgebat excitatus, tanquam nubes, vel procella :
Jubae autem agitabantur flatibus venti :
Currus veró interdàüm quidem terrae appropinquabant almae,
Interdüm autem subsultabant sublimes; at aurigae
Stabant in sellis: palpitabat autem animus cujusque 970
Victoriae cupidorum ; et hortabatur suos quisque
Equos: ii veró volabant pulverem-excitantes per campum.
Sed quum jam extremum peragerent cursum veloces equi
Retro mare versüs canum, tum demüm virtus utique cujusque
Ver. 562. ἅμα. Cod. Harleian. ἄρα.
Ibid. ——— ἐφ᾽ ἵσποισιν μάστιγας ἄειραν, 1τπέ-
πληγόν 3᾽.] Cod. Harleian. iQ taco.
—-— pronique in verbera pendent.
AEn. V, 147.
Vide et infrà ad ver. 568.
Ver. 565. YlízAwyov.] Vide I: ad γ΄, 51.
Ver. 564, —— διέσιρησσον. Vide suprà ad
y, 192.
Ver. 565. ὑσὸ δὲ στέρνοισι xvin.)
Hic subitam nigro glomerari pulvere nu-
bem
Prospiciunt Teucri —. AEn. IX, 53.
Ver. 566. dizrt νέφος.] Quà ratione,
ὥστε, hic ultimam producat ; item σε, ver. 593.
et χειμέριον, ver. 420; vide suprà ad ὦ, 51.
JBarnesius legendum conjicit ὡσεὶ νέφος. — Sed
nihil opus.
Ver. 568. “Ἄρματα δ᾽ ἄλλοτε μὲν. :
Nonne vides? cüm praecipiti certamine
campum
Corripuere, ruuntque effusi carcere currus;
Cüm spes arrectae juvenum, exultantiaque
haurit
Corda pavor pulsans: illi instant verbere
torto ;
Et proni dant lora ; volat vi fervidus axis :
Jamque humiles, jamque elati sublime vi-
dentur
Ara per vacuum ferri; atque assurgere in
auras.
Nec mora nec requies, At fulvze nimbus
arena
Tollitur :
Tantus amor laudum, tantz est victoria
cura. Virg. Georg. III, 105.
Quem locum inter eos recenset Macrobius, in
quibus * Virgilius Homerici carminis majes-
* talem non cquet." Lib. V. cap. 15.
Ver. 569. — μετήορα. Vide suprà ad 9,818.
Ver. 510. "Eeracay.] Vide suprà ad μ΄, 55.
Ibid. πάτασσε δὲ ϑυμὸς ἑκάστου Νίκης
ἱεμένων.
exultantiaque baurit
Corda pavor pulsans, laudumque arrecta
cupido. AEn. V, 157.
Ver. 574. "A p iQ ἁλὸς. Al. " Aq ἀφ᾽ àA6;.
Atque ita legit Codex JZarlezanus.
Lis. XXIII. | OMHPOY lAIAAOZ Y.
aii , ἄφαρ δ᾽ ἵπποισι τάδη δρόμος" ὦὥχω δ᾽ ἔπειτα
Αἱ Φηρητιάδαο ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι"
Τὰς δὲ μετεξέφερον Διομήδεος ἄρσενες ἵπποι
Τρώϊοι" οὐδέ vi πολλὸν ὥνευθ᾽ ἔσαν, ἀλλὰ μάλ᾽ ἐγγύς:
Αἰεὶ γὰρ δίφρου ἐπιδησομένοισιν ἢ Bury.
Ivo δ᾽ Εὐμήλοιο μετάφρενον, εὐρέε T apa,
Θέρμετ᾽" ἐπ᾿ αὐτῷ γὰρ κεφαλὰς καταθέντε πετέσθην.
Καί γύ κεν ἢ παρέλασσ᾽, ἢ ἀμφήριστον ἔθηκεν,
Εἰ μὴ Τυδέος vi4 κοτέσσατο Φοῖδος ᾿Απόλλων,
Ὃς ῥά οἱ ἐκ χειρῶν ἔδαλεν μάστιγα φαεινήν.
Τοῖο δ᾽ ac ὀφθαλμῶν κύτο δάκρυα χωομεένοιο,
Οὕνεκα τὰς μὲν ὁρῶ ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον ἰούσας,
Οἱ δέ οἱ ἐδλάφθησαν, ἄνευ πέντροιο Séorvz sc.
Οὐδ᾽ ἄρ᾽ ᾿Αδηναΐην ἐλεφηράμενος λάθ᾽ ᾿Απόλλων
Τυδείδην, μάλα δ᾽ ὦκα μμετέσσυτο ποιμένα λαῶν"
Δῶχκε δέ οἱ μᾶστιγα, μένος δ᾽ ἵπποισιν ἐνῆκεν.
Ἡ δὲ μετ᾽ ᾿Αδρμήτου υἱὸν κοτέουσ᾽ ἐξεξήκει;,
Apparuit, statimque equis intendebatur cursus: celeritór autem deindé
Pheretiadae pedibus-veloces ante-caeteros-efferebant currum equae :
Post eas autem ante-alios-efferebant Diomedis masculi equi
Troji; neque ita multüm aberant, sed admodüm propé :
Semper enim currum ascensuris similes-erant,
Flatu veró Eumeli dorsum, latique humeri,
Calefiebant: super ipsum enim capitibus repositis volabant.
Et certé vel praevertisset, vel dubiam victoriam fecisset,
Nisi Tydei filio iratus fuisset Phoebus Apollo,
Qui ei é manibus excussit scuticam splendidam.
Ejus veró ex oculis effusae-sunt lacrymae indignantis,
Quód illas quidem videret jam etiam multó celeriüs euntes,
Sui veró divinitüs-aflligerentur, sine stimulo currentes.
Nec sané Minervam fraude-laedens latuit Apollo
Tydidem, valdé autem celeritér assecuta est pastorem populorum ;
Et reddidit ei scuticam, vimque equis immisit.
Ipsa veró ad Admeti filium indignata accessit,
380
o5
Qo
C
C5
ie)
Φ
Ver. 517. μεσεξέφερον.} AL. pem σ᾽ ἐξέφερον.
Ver. 880. Τινοιῇ δ᾽ Εὐμήλοιο μετάφρενον, --ττ-
Θέρμετ᾽.]
———— Humescunt spumis flatuque se-
quentum. Virg. Georgic. YII, 111.
Macrobius et hunc locum inter eos citat, in
quibus Vzrgilius Homerici carminis majesta-
tem non cquet. ** In curuli certamine (in-
* quit) Zomerus alterum currum paululim
“ antecedentem, et allerum pen? conjunctum
* sequendo, quá luce signavit?" — Lib. V,
cap. 13.
Ver. 582. Καί νύ xt» ἢ σπαρέλωσσ᾽, ἢ ἀμφή-
ρισσον.} Vide infrà ad ver. 526.
Ibid. — παρέλασσ᾽, 5 ἀμφήριστον.} "Al. παρέ-
λασσ᾽, οὐδ᾽ ἀμφήξιστον. Ut infrà ver. 527.
Ibid. — &uQpurroy.] Τὸν ἀμφοτέρωθεν ἰξισού-
μένον, ἢ ἀμφισθητήσιμον. Schol.
Ver. 384. Ὅς ῥά. Qui scilicót ——.
Ver. 885. Too δ᾽ ἀπ᾿ ὀφθαλμῶν χύτο δάκρυα
ativan, E]
Tum veró exarsit juveni dolor ossibus in-
gens;
Nec lacrymis caruére genae
ZEn. V, 172.
Ibid.—-— κύτο.} "AL. χύτο.
Ver. 5871. Οἱ δὲ ei.] y, Οἱ δὲ οἷ, et Οἱ δ᾽ ξοί.
Jbid.— ϑέονσες.) J4l. ϑέουσαι, — Sed minüs
rectó; propter pracedentem ἄςσενες ἵπποι,
ver. 571. Uti notavit Barneszus.
Ver. 591. — ἐδεξήκει.] Vide suprà ad. Q^
552. ad 4, 751. et ad &, 57.
Dda4
4.94. OMHPOY IAIAAOZ Ψ,'. Lis. XXIII.
e ,ὕ 5 , ,
Ἱσπειον δέ οἱ zs ϑεὰ ζυγόν" αἱ δέ οἱ ἵπποι
? ^ e ^ , € N , ^ Ll ,
Aic 0000 δρωμέτην; ρυμος δ᾽ ἐπὶ γαιῶν ἐλύσθη.
ΝΟ "9 "d X
Αὐτὸς δ᾽ ἐκ δίφροιο παρὰ τροχὸν ἐξεκυλίσθη,
᾿Αγκωνᾶς τε περιδρύφθη, στόμα T£; piss 7 395
Θρυλλίχϑη δὲ μέτωπον ἐπ᾿ ὀφρύσι" va δέ οἱ ὀσσε
Δακρυόφιν πλῆσθεν, Susp δέ οἱ ἔσχετο Quis.
Τυδείδης δὲ παρατρέψας t y E parus ἵππους;
Πολλὸν τῶν ἄλλων ἐξάλμενος" ἐν γὰρ ᾿Αθήνη
"Ivo ἧκε μένος; καὶ ἐπ᾿ αὐτῷ κῦδος ἔθηκε. 400
3 5
Τῷ δ᾽ X2 ἐπ ᾿Ατρείδης εἶχε νῶν Μενέλαος.
"Arroyos δ᾽ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς £010"
"Epenror, καὶ σφῶν τιταίνετον ὁττιτάχιστα.
Ἤτοι μὲν κείνοισιν ἐριζέμυεν οὔτι κελεύω
Τυδείδεω ἵπποισι δαΐφρονος, οἷσιν ᾿Αϑήνη 405
No ὠρεξε τάχος, καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ κῦδος εθηκεν'
"ITzovg δ᾽ ᾿Ατρείδαο πιχανετε, μηδὲ λίπησθον,
Καρπαλίμως, μὴ σφῶϊν EA Ey y εἴην καταχεύῃ
Αἴθη, ϑῆλυς ἐοῦσα" τίη λείπεσθε, φέριστοι ;
i M ΄ " 3
Ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον &o Qu" 410
Equinumque ei fregit dea jugum : ei adeó equae
Utrinque extra-viam currebant, temoque in terram devolutus est.
Ipse veró ὃ sellà juxta rotam provolutus est,
Cubitosque circumcirca-laceratus-est, osque, naresque, 395
Collisaque est frons ad supercilia: ei autem oculi
Lachrymis impleti-sunt, liquidaque ei haesit vox.
Tydides veró praevertens dirigebat solidos-ungulis equos,
Longé prae aliis emicans: Minerva enim
Equis immisit vim, et ei gloriam imposuit. 400
Post illum autem Atrides agebat equos flavus Menelaus.
Antilochus veró equos adhortabatur patris sui :
* Incumbite, et vos intendite quàm-celerrimé,
* Cum-illis quidem contendere haud jubeo
** 'ydidae equis bellicosi, quibus Minerva 405
* Nunc praebuit celeritatem, et ipsi gloriam imposuit :
** Sed equos Atridae assequimini, neque relinquimini,
*" Rapidé, ne vobis dedecus offundat
*" Aethe, foemina cüm sit: Cur deficitis, praestantissimi ? ?
* Sic enim denuncio, et certé perfectum erit : 410
Ver. 393. ῥυμὸς.] Τὸ διῆκον ἀπὸ σοῦ] Non jam prima peto Mnestheus, neque
ἅρματος ἕως «οὔ ζυγοῦ ξύλον. Schol. vincere certo.
Ver. 597. ϑαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο Quy&.]| Quanquam ὃ ! sed superent, quibus hoc,
Vide suprà ad £', 696. Neptune, dedisti.
Ver. 598. Tons δὲ παρατρέψας. Extremos pudeat rediisse: hoc vincite —
Radit iter laevum interior, subitusque pri- | | Et prohibete nefas —. ZEn. V, 194.
orem Ver. 405. Twiiàw.] Pronuntiabatur Τυ-
Praeterit “Ἐπ. V, 170. | δείδω.
Ver. 404. "Heo μὲν κείνοισιν ἐριζέμεν οὔτι Ver. 408. —— καταχεύγ. Harleian. κατα-
κιλεύω.} δείῃ.
Lis. XXIIL | OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y.
m iT ^ , , et
Οὐ eQuiv κομιδὴ παρᾶ ΝΝεστορι ποιμένι Aa
Ἔσσεται, αὐτίκα δ᾽ ὕμμε κωτακτενεῖ ὁξέ; χαλκῷ;
Aix ἀποκηδήσαντε φερώμεθα, χεῖρον ἄεθλον"
'"AAX ἐφοριαρτεῖτον, καὶ σπεύδετον ὁ ὀττιτά χιστα'
Ταῦτα δ᾽ ἐγὼν αὐτὸς τεχνήσομναι, ἠδὲ νοήσω,
Στεινωπῷ ἐν ὁδῷ παραδύμεναι" οὐδέ με λήσει.
N^. and ε ΄ e S
"Os ἔφαθ᾽- εἰ δὲ, ἄνωκτος ὑποδδῪείσαντες οὐνο V
^ , , 2: Li 5 ,» 1
Μᾶλλον ἐπιδραμέτην ὀλίγον χρόνον" cupo δ᾽ ἔπειτα
"-Ὡ- 8 ^ 7 » , 3 / ,
Σ τεῖνος ὁδοῦ κοίλης [δὲν Αντίλοχος μνενεχιὡρμνῆς.
ἹῬωγμὺς t ίης» 7 ἔριον ἀλὲν ὕδω
ὙΠ΄ ον ric pagas t
Εξέρῥηξεν ὁδοῖο, βάθυνε δὲ χῶρον ἅπαντα!
- €)» m. /
T7 p eive) MeveAaos, ἁριωτροχιὰς ἀλεείνων,
᾿Αντίλοχος δὲ παρατρέψας t exe μώνυχας ἵππους
᾿Εχτὸς ὁδοῦ, ὀλίγον δὲ παροκλίνας ἐδίωκεν"
, 5 Ψ N , , /
Ατρείδης δ᾽ ἔδδὲεισε, καὶ ᾿Αντιλόχῳ ἐγεγώνει"
* Non ampliüs vobis curatio-benigna apud Nestorem pastorem populorum
* Erit, statim autem vos interficiet acuto aere,
** Si remissi referamus vilius praemium :
** Sed insequimini, et festinate quàm citissimé :
* Haec autem ego ipse machinabor, atque dispiciam,
* Angustà in vià astu-praeterire: neque me fallet."
Sic dixit: Illi veró, domini veriti minas,
Acriüs concurrunt exiguo tempore ; statimque deindé
Angustiam viae cavae vidit Antilochus bellicosus.
Scissura erat terrae, quà hyemalis collecta aqua
Ruperat viae partem, profundumque-fecerat locum totum :
Hác dirigebat Menelaus, rotarum-concursum vitans.
Antilochus autem deflectens impellebat solidos-ungulis equos
Extra viam, parumperque avertens insequebatur ;
Atrides veró extimuit, et Antilocho inclamavit :
415
420
415
420
425
Ver. 41l. ——— κομιδὴ. Αἱ. βιοτή.
Ver. 417. ——— οἱ δὲ, ἄνακτος ὑποδείσαντες
ὁμοκλὴν, MZAXoy ἐπιδραμέτην.
Olli certamine summo
Procumbunt "En. V, 197.
Ver. 422. Τῇ f εἶχεν Μενέλαος.
Sed cz:ca Mencetes
Saxa timens, proram pelagi detorquet ad
undas:
Quó diversus abis? iterüm, Pete saxa,
Menoete,
Cum clamore Gyas revocabat; et ecce
Cloanthum
Respicit instantem tergo, et propiora te-
nentem. AEn. V, 164.
Ibid. T5 δ Eá utique Eád, in-
quam
Ibid. —9 7 Τὰς τῶν Tex a συγ-
κρούσεις τὰς ἀπὸ τῶν ἄλλων ἁρμάτων. Schol.
Τὸν — Καλλίμαχιον ἔλαθεν 5 διαφορὰ Ts Agua
σροχίας, ἣν ἔχει πρὸς τὴν χωρὶς τοῦ p λεγομένη
ἁματροχίαν" ἔσει δὲ ἃ ἁματροχία, τὸ ἅμα τρέχειν
καὶ μὴ ἀπολείπεσθαι, οἷον ὁμοδρομεία Ti$ οὖσω"
τροχοὺς γὰρ τοὺς δρόμους ἔλεγον" ἁρμασροχία δὲ,
τῶν προχῶν τὸ ἴχνος. "Augu δὲ παρ᾿ Ὁμήρῳ
κεῖται, δυνάμεις αὐτῶν σοῦ IloimToU ἐξηγησα-
μένου. Ὅτι γὰρ TÀ ὥμα πρέχειν δηλοῖ ἁἅματρο-
PALA παρίστησιν, ἐπὶ σοῦ Μενελάου λέγων" ** Τῇ
iol À εἶχεν Μενέλαος, ὡματροχίας. ἀλεείνων"
ὑπελείπετο γὰρ, διὰ σὸν ῥωχιμὸν τῆς γῆς. τὴν
συν! ipm mui τοῦ δρόμου φυλασσόμενος" *Ag-
ματροχία δὲ, ὅτι σὸ ἀπὸ τῶν σροχῶν ἴχνος
δηλοῖ, αὐτὸς πάλιν παρίστησι, λέγων, ἐς οὐδ᾽
“ ἄρα πολλὴ Τίγνετ᾽ ἐπισσώτρων ἁρμαπροχίη
ds καφόπισθεν, Ἔν λεπσῇ κονίη"" διὰ γὰρ TÀ
λεπτὸν καὶ ὀλίγον τῆς κόνεως, μὴ πολὺ γίγνεσ-
θαι τὸ τῶν ἐπισσώτρων ἴχνος φησίν. — Porphyr.
Quest. Homeric. 4.
Ver. 493. ᾿Ανείλοχος δὲ παρατρέψας. Vide
suprà ad ver. 598.
Ver. 494. παρακλίνας.} Vide suprà ad
&, 509 et 558.
426 OMHPOY ΙΔΙΑΔῸΣ Y', Lis. XXIII.
᾿Αντίλοχ᾽. ἀφραδέως ἱππάξεαι" & Pu ἄνεχ᾽ ἵππους"
Στεινωπὸς γὰρ ὁδὸς, τάχω δ᾽ εὐρυτέρῃ παρελάσσεις"
Μήπως ἀμφοτέρους δηλήσεαι, ἃ ὥρματι πύρσας.
"Oc ἐφατ᾽" ᾿Αντίλοχος Ü & ἔτι καὶ πολὺ P NT ἔλαυνε;
Κύντρῳ ἢ ἐπισπέρχων, ὡς οὐκ ἄϊοντι ἐοικώς.
“Ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωριαδίοιο πέλονται,
"Orr αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ, πειρώμενος ἥδης,
Τόσσον ἐπιδραμέτην" αἱ δ᾽ ἠρώησαν ὀπίσσω
᾿Ατρείδεω" αὐτὸς γὰρ ἑκῶν ἐμεθέηκεν ἐλαύνειν,
Μήπως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μυώνυχιες ἵπποι,
Δίφρους T ἀνστρέψειαν ἐὐπλεκέοις» Me αὐτοὶ
Ἔν κονίησι πέσοιεν, ἐπειγόμενοι περὶ νίκης.
Τὸν καὶ νεικείων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος"
᾿Αντίλοχ᾽ 2 οὔτις σεῖο βροτῶν ὀλοώτερος ἀλλος"
"Epp, ἐπεὶ οὐ σ᾽ ἐτυρυόν γε φάμεν πεαγύσθαι ᾿Αγχὰεοί"
᾿Αλλ᾽ οὐ μὰν οὐδ᾽ ὡς ἄτερ ὅρκου οἴσῆ ἄεθλον.
Ὡς εἰπὼν, ἵπποισιν ἐκέκλετο, φώνησέν TE'
Μή μοι ἐρύκεσθον, μῆδ᾽ ἕστατον ἀχνυμένω PT
QÜ4rovrai τούτοισι πόδες καὶ γοῦνα καρμυόντα,
'"" Antiloche, temeré equos-agis ; sed contine equos :
* Angusta enim via; mox veró latiore praeterages :
** Né forte utrosque leedas, currui curru impacto."
Sic dixit: Antilochus autem adhuc etiam multó magis agebat,
Stimulo adurgens, tanquam non audienti similis.
Quantus veró ) disci jactus ab-humero-vibrati est,
Quem juvenis emittit vir, periculum- -faciens juvenilis- vigoris ; :
Tantum cursu-emicárunt: illae veró cesserunt retró
Atridae: ipse enim sponte remisit agitare,
Né-forté colliderentur in vià solidi-ungulis equi,
Currusque everterent elegantér-compactos, i ipsi autem
In pulveres deciderent, festino-cursu-contendentes de victorià.
Hunc et objurgans allocutus est flavus Menelaus:
* Antiloche, nemo te mortalium .perniciosior alius :
* Vale, neque enim te veré omninó dicebamus sapere Achivi :
** Sed certé né sic quidem sine juramento auferes praemium."
Sic locutus, equos exhortatus est, dixitque :
* Né mihi inhibemini, neve stetis dolentes corde :
* Anté istis pedes et genua lassabuntur,
430
435
440
450
440
Ver. 427.
λάσσῃς. 405.
Ver. 450.
252. ; y, 508.
Ver. 451. κατωμαδίοι..1 Ὅν ἀφιᾶσι]ΐυ — Ver. 443.
κατὰ σῶν ὥμων πρέχοντες. Schol. y, 260.
Ver. 432. Ὅντ᾽. ] Quem scilicet
Ibid.
παρελάσσεις ἢ Zl. παρε-} έν. 454. ᾿Ατρείδεω)] Vide suprà ad ver.
&iwr.] Videsupràad 4| ^ Ver. 457. Ἔν κονίῃσι πέσοιεν. Vide suprà ad
ἀχνυμίνω. Vide suprà ad
Ver. 444. ebéiroveau. Apud Scholiasten, no-
πειρώμενος ἥξης. Vide suprà ad|tante Jarnesio, φθίσονται. Cujus vocis de
$, $59. et ad ν΄, 168. prosodià, vide suprà ad β΄, 855.
REN P pterea sc.
Lis. XXIII.
IRL n ὑμῖν" ἄμφω γὰρ ἀτέμθονται γεότητος.
Ως ἐφαθ᾽- οἱ δὲν ὦ ἄνακτος ὑποδδείσαντες ὁμιοκλῆν,
Μᾶλλον ἐπιδραμιέτην, Té δέ exponi ἄγχι γένοντο.
᾿Αργεῖοι, δ᾽ ἐν ἀγῶνι καιθήρμενοι εἰσορύωντο
Ἵππους, τοὶ δὲ πέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
Πρῶτος δ᾽ Ἰδομενεὺς, Κρητῶν ἀγὸς, ἐφράσαθ᾽ ἵππους"
*Hero γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῆ᾽
Τοῖο δ᾽ ἄνευθεν ἐόντος: ὁμυοκλητῆρος ἀκούσας,
Ἔγνω" φράσσατο δ᾽ ἵππον ἀριπρεπέα προὔχοντα,
ὋΣ τὸ μὲν ἄλλο TÓCOV φοίνιξ ἢ ἦν, ἐν δὲ μετώπῳ
Λευκὸν σῆμ ἐτέτυκτο περίτροχον, ἠῦτε por
Στῇ δ᾽ ὀρθὸς, καὶ μυῦθον ἐ ἐν ᾿Αργείοισιν € ξειπεν"
i0 φίλοι, ᾿Αργείων ἡγήτορες, ἠδὲ μέδοντες,
Ojos ἐγὼν ἵππους αὐγάζομαι, ἡ n: καὶ ὑμεῖς: ;
Αλλοι μοι δοκέουσι πωροίτεροι ἐμμνενωι ἵπποι»
"AAAoc δ᾽ ἡνίοχος ἰνδάλλεται' αἱ δέ που αὐτοῦ
Ἔδλαδεν € ἐν πεδίῳ, αἵ κεῖσε γε φέρτεραι ἦσαν"
*Hro: γὰρ τὰς πρῶτω ἴδον περὶ τέρμνα βαλούσας,
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y.
450
460
*" Quàm vobis : ambo enim privati-sunt juventute."
Sic dixit: illi vero, regis veriti hortatum,
Acriüs cucurrerunt, et statim ipsis proximi facti sunt.
Argivi veró in circo sedentes spectabant
Equos, illi autem volabant pulverem-excitantes per-campum.
Primus veró Idomeneus, Cretum dux, visos-agnovit equos :
Sedebat enim extra circum sublimis in speculá :
Illum autem, procul licét-esset, eguos-increpantem ut-audiit,
Agnovit: et vidit equum notabilem praeeuntem,
Qui quidem caetero toto corpore spadix erat, at in fronte
Alba macula erat rotunda, tanquam luna : 455
Surrexit autem, et sermonem inter Argivos dixit :
“Ὁ amici, Argivorum ductores, atque principes,
“ Solusne ego equos noscito, an et vos ?
* Alii mihi videntur priores esse equi,
" Alius et auriga videtur: Illae verà alicubi forte
* Laesae-sunt in campo, quae eoüsque utique praestantiores erant :
* Profectó enim illas primüm vidi metam circumflexisse,
445
460
————————————————————
Ver. 446. —— οἱ δὲ, ἄνακτος ὑσποδδείσαντες
ὁμοκλὴν, Μᾶλλον ἐπιδρωμέτην. Vide suprà ad
ver. 417.
Ver. 449. vo) δὲ.) dl. οἱ δέ,
Ver. 450—453. ἐφράσαθ᾽
σαφο.} Vide suprà ad ver. 126.
Ver. 451—455. Ἧστο ἐσέτυκτο.] Vide
suprà ad Q', 552. et ad δ΄, 492.
Ibid. περιωπῇ.} Τόπος ὑψηλὸς, ἀφ᾽ οὗ
ieri περιδλέψαι καὶ ἰδεῖν σ“ώντα. Schol.
Ver. 458. —— φράώσσατο δ᾽ ἵππον ἀριπσρεπία
προὔχοντα,
φράσ-
quem Thracius albis
Portat equus bicolor maculis, vestigia
primi
Alba pedis, frontemque ostentans arduus
albam. ZEn. V, 565.
Ver. 454. —— φοίνιξ.) Vide suprà ad β',
267.
Ver. 455. - σῆμ ἐτέτυκτο.] Cod. Har-
leian. σῆμα τέτυκτο.
Ver. 460. ἡνίοχος ἰνδάλλετα. ἢ Quà
ratione, ἡνίοχος, hic ultimam producat; item
ἀμείξεσθον, ver. 492. et ἄρα, ver. 510. et Xéin-
λος, ver. 511. vide suprà ad 4, 51. 4l. ἡνίοχός
μ᾽ ἰνγδάλλεται.
428
OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Y.
Lis. XXIII.
^ y . A
No à οὔπω UT. ἰδέειν" πάντη δέ puoi ὄσσε
EI] ^ "
Τρωικὸν ἀμπεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι"
N N
ἪΣ τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία» οὐδὲ δυνάσθη
465
Εὖ σχεθέειν περὶ τέρρνα, καὶ οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας"
» ; / DNA 7 » ὦ p
Ενθα μιν ἐκπεσέειν οω, σὺν SY ἄρματα eoo
,
Ai δ᾽ ἐξηρώησαν, ἐπεὶ μένος £e Supr.
, a "3f ^ “ΨΚ ᾿ ’ὔ
Αλλὼ ἔδεσθε καὶ ὕμιμιες ἀνασταδόν' οὐ γὰρ ἔγωγε
Εὖ διωγινώσκω" δοκέει δέ μοι ἔμμεναι ἀνὴρ
470
Αἰτσωλὸς γενεῆν, μετὰ δ᾽ ᾿Αργείοισιν ἀνάσσει
Τύδεος ἱπποδάμου υἱὸς, κρατερὸς Διομήδης.
Τὸν δ᾽ αἰσχρῶς ἐνένισπεν Οἰλῆος ταχὺς Αἴας;
᾿Ιδορνενεῦ, τί πάρος λαξρεύεαι ; αἱ δέ τ᾽ ἄνευθεν
7i 7
"Ico: ἀερσίποδες πολέος πεδίοιο δίενται"
» δ 7ὔ , 2.9 / ^
Οὔτε νεωτωτὸς ἐσσι quer ᾿Αργείοισε τοσοῦτον,
᾽ 5; m 9 / » :
Οὔτε roi ὀξύτατον κεφαλῆς ἐκδέρκεται oct S
᾿Αλλ᾽ αἰεὶ μύθοις λαξρεύεαι" οὐδέ τί σε χρὴ
!
Λαξραγόρην ἔμεναι" πάρω γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι.
e , 5 2 7 [3] N /
Izzo) δ᾽ αὖτε ξασι παροίτεροι, ὧὐ τὸ πᾶρος περ,
* Nunc veró nequaquàm possum videre ;
480
undique autem mihi oculi
* "Iroicum per campum lustrant prospectanti :
* Aut aurigam fugerunt habenae, neque potuit
* Bené continere circa metam, et non feliciter flexit :
* [llic eum excidisse reor, currusque confregisse ;
* Ipsaeque extra-viam-cucurrerunt, postquàm furor occupavit animum.
* Sed intuemini et vos surgentes ; non enim ego san
* Cernens-dignosco: videtur autem mihi esse vir
470
* Aetolus genere, interque Argivos imperat
* 'Tydei equüm-domitoris filius, fortis Diomedes."
Hunc autem probrosis-verbis objurgavit Oilei fi/Zus velox Ajax :
* Idomeneu, cur continuó garris? Illae veró procul
* Equae pedes-in-altum-attollentes amplum per campum currunt ;
475
* Neque minimus-natu es inter Argivos tantüm,
* Neque tibi acutissimé ex capite prospiciunt oculi :
. L . ^
* Sed semper verbis garris: Nec tamen omninó te decet
* Loquacem esse: adsunt enim et praestantiores alii,
* Equae veró sunt priores, quae et anteà,
480
Ver. 463. Νῦν δ᾽ οὔπω.) .4l. Νῦν δ᾽ οὔπη.
Quo modo legit et Codex Harleianus.
Ver. 465. —— φύγον.) AL. φύγεν.
Ver. 466. ἑλίξας.] Συσαρέψας περὶ và»
κάμψιν τοὺς ἵσσους. Schol.
Ver. 467. σύν δ᾽ ἅρματα ἄξαιἾ Cod.
Harleiam. κατά 9' ἅρματα ἄξαι. — Ut suprà
ver, 941.
Ver. 470. διαγινώσκω. Vide suprà ad
ver. 240.
Ver. 412, — ἱπποδάμον. Vide suprà ad
β΄, 95. |
Ver. 478, —— ἐνίνισσεν. Barnesius in uno
MS. scriptum repperit ivévzeiv. Quae et pro-
ba Lectio. "Vide suprà ad 5, 546.
Ver. 474. — σί πάρος λαθρεύεαι.] Λοιδοροῦσιν
οὐδὲν ἐφαπαόμενοι τῶν σωματικῶν, ἀλλὰ σοῖς ἀ-
μαρτήμασι τοὺς ψόγους ἐπιφέροντες, -------- ** '12o-
“ μενεῦ, τί πάρος λαθρεύεο;; οὐδέ vi σὲ χρὴ Λα-
* βραγόρην ἔμεναι. . Plutarch. de audiendis
Po?tis. "Vide suprà ad £', 246.
Ibid. AaGotóta,.] Apud Plutarchum,
loco jam citato, λαξρένεο.
Ver. 415. —— δίενται..Ἶ Al. δίονται.
Ver. 479. AaGpmyóenv.] ἹΠροπετῇ i» σοῖς
λόγοις. Schol.
Lis. XXIII. OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ψ,'. 429
a 7 y /
Εὐμήλου, ἐν δ᾽ αὐτὸς ἔχων εὔληρα βέξηκε.
Lo N , L4
Τὸν δὲ γολωσάμενος Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα"
Ajay νείκει ἄριστε, κακοφραδὲς, ἄλλα τε πάντα
Δι , " eo ΄ 2 ^N , ΄
Δεύεαι ᾿Αργείων, oTi voL νόος ἐστὶν ἀπηνῆής"
^ N
Δεῦρό νυν ἢ τρίποδος περιδώμνεθον, ἠὲ λέξητος" 485
eu M 3 /, , , 7 U4
Ἱστορὼ δ᾽ ᾿Ατρείδην ᾿Αγαμέμνονα Syelotue» ἄμφω,
᾿Οππότεραι πρόσθ᾽ ἵπποι" ἵγα γνοίης ἀποτίνων.
"" ^v ^
Ως éQar* ὥρνυτο δ᾽ αὐτίκ᾽ ᾿Οὐλῆος ταχὺς Αἴας,
M /
Χωόμενος, γωλεποῖσιν ἀμείψασθαι ἐπέεσσι"
LA 3f 7 ,
Καί v) κε δὴ προτέρω eT ἔρις γένετ᾽ ἀμφοτέροισιν, 490
, 3 N ^
E; μὴ Αγιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο, καὶ φάτο woo:
^ E" L4
Μηκέτι νῦν γωλεποῖσιν GuueiGenÜov ἐπεέσσιν
: x 5 NN "ἡ ῳ
5 Y ^M E , N 2
Aja, Ιδορνενεῦ σε, κακοῖς ἐπεὶ οὐδὲ ξοικε"
Ὶ ^ 7 - y.
Καὶ δ᾽ ἄλλῳ νεμεσᾶτον, 0 Tig τοιαῦτά γε βέζοι'
᾿Αλλ᾽ ὑμεῖς ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσοράασθε 495
e 3 e M EA , ? a5 L4 $ N ,
[ππους" oi δὲ τάχ᾽ αὐτοὶ ἐπειγόρνενοι περὶ νίκης
, , yu 4 , N /, e
Ενθάδ᾽ ἐλεύσονται" τότε δὲ γνώσεσθε ἕκαστος
* Eumeli, ipseque tenens lora vehitur."
Hunc autem iratus Cretum dux contra allocutus est :
* Ajax, rixà optime, maledice, inque caeteris omnibus
** Inferior es Argivis, tibi quippe mens est insolens :
* Agé vel tripode-deposito certemus, vel lebete ; 485
* Arbitrum autem Atridem Agamemnonem faciamus ambo,
* Utrae anteriores equae : ut sentias persolvens."
Sic dixit: Surrexit veró protinüs Oilei fi//us velox Ajax,
Iratus, asperis ut exciperet eum verbis :
Et omninó jam ulteriüs adhuc contentio progressa-esset utrisque, 490
Si non Achilles ipse surrexisset, et dixisset :
* Ne ampliüs nunc asperis altercemini verbis,
* Ajax, Idomeneuque, malis; neque enim par est :
* Quin et alii succenseretis, quicunque talia faceret :
** Sed vos in circo sedentes spectate 495
* Equos; ii autem citó ipsi festino-cursu-contendentes de victoriá
* Hue venient: tum veró cognoscentis singuli
——————————————— M
Jbid. — ἀμείνονες. Cod. Harleian. ἀμύμεονες. Ver. 48. —— γνοίης. ΑἹ. γνῴης.
Ver. 481. Biesxs] Vide suprà ad v,| — Ibid. — ἀποτίνων.) Vide suprà ad β΄, 43.
756. et ad ὦ, 57. et ad γ΄, 279.
Ver. 485. — νείκει Zos.] Cod. Harleian. Ver. 488. — Zevvro.] Vide suprà ad γ΄, 260
νείκε ἄριστε. ΑἹ. νεῖκος ἄριστε, Ver. 492. ἀμείξεσθον ἐπέεσσιν] | Cod.
Ver. 485. Δεῦρό νῦν ἢ τρίποδος περιδώμεθον.] | Harleiam. ἀμείξεσθε ἐπέεσσι. — Que quidem
Ita Odyss. Ψ', 15. Syntaxis satis recté se haberet, quia omne
-- αὐτὰρ ἐγὼν ἐμέθεν περιδώσομαι αὐτῆς. uale est necessarió Plurale ; ( Vide suprà ad
Et apud Aristophanem : &, 566.) Prosodia autem nullá, ut opinor,
ἐθέλω περὶ τῆς κεφαλῆς περιδόσθαι. ratione ferri posset.
Equites, ver. 788. Ver. 495. Αἴαν, ᾿Ιδομενεῦ v:.] Edidit Bar-
Ubi Scholiastes locum hunc hoc modo citat : | nesius A;Z» τ᾽, Ἴδομενεῦ σε. Sed nihil opus :
Δεῦρό γε νῦν τρίποδος σπεριδώμεθα. Quà enim ratione, vox, Αἶαν, ultimam hic,
Quin et Cod. Harleian. à Tho. Bentleio, item- | etiam extra casuram, producat; vide suprà
que Cod. Oron. à Barnesio collatus, hic le- | ad Z, 51.
gunt περιδώμεθα. — Vide suprà ad x', 105. Ver. 494.
ῥέζοι. Al. ῥέξοι,
430 OMHPOY IAIAAOZ Y. Lis. XXIII.
Ἵππους ᾿Αργείων, οἵ δεύτεροι, οἵ τε πάροιθεν.
"Oc φάτο: Τυδείδης δὲ μάλα σχεδὸν ἦλθε διώχων,
Μάστι δ᾽ αἰὲν ἔλαυνε κατωριοδόν' οἱ δέ οἱ ἵπποι
"Ybóc ἀειρέσθην ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον"
Αἰεὶ δ᾽ ἡνίοχον πονίης ῥαθάμιγγες ἐδαλλον'
Ἄρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένοι κασσιτέρῳ τε;
Ammon ὠκυπόδεσσιν t ἐπέτρεχον" οὐδὲ τε πολλὴ
"Toss ἐπισσώτρων ἁρμιατροχ ὴ κατόπισθεν
Ἔν λεπτῇ κονίη" σὼ ὃδὲ σπεύδοντε πετέσθην.
Στῆ δὲ μέσῳ ἐν ἀγῶνι, πολὺς δ᾽ ἀνεκήκιεν ἱδρὼς
Ἵσπων, ἐκ τε λόφων καὶ ἀπὸ στέρνοιο χαρᾶς.
Αὐτὸς δ᾽ & ἐκ δίφροιο χαμαὶ Ses παιρμιφανόωντος,
Κλῖνε δ᾽ ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν' οὐδὲ μάτησεν
Ἴφθιμος Σθένελος, ἀλλ᾽ ἐσσυμένως λάξ᾽ ἄεθλον"
Δῶχς δ᾽ ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα,
Καὶ τρίποδ᾽ ὠτώεντα φέρειν' ὁ δ᾽ ἔλυεν ὑφ᾽ ἵππους.
* Equos Argivorum, qui secundi, quique priores."
Sic dixit : Tydides autem valdé propé venit urgens,
Scuticá veró assidué feriebat super humeros ; ei autem equi
In altum tollebantur citó conficientes viam :
Assidué verà aurigam pulveris guttae percutiebant :
Currus autem auro accuraté-elaborati stannoque,
Poné equos veloces currebant ; neque profunda
Fiebat canthorum orbita retró
In tenui pulvere; hi nempé festinantes volabant,
Stetit autem medio in circo, multusque exiliebat sudor
Equorum, que cervicibus et à pectore in-terram,
Ipse veró ὃ sellá in terrara desiliit collucente,
Acclinavitque scuticam ad j jugum: neque segnis erat
Fortis Sthenelus, sed propere accepit praemium ;
Deditque abducendam sociis magnanimis mulierem,
Et tripodem ansatum asportandum : ipse veró solvit equos.
505
510
505
510
Ver. 500. Μάστι δ᾽ αἰὲν.) Ita edidit Bar- [ autem, Qu«st. Homeric. 4. legit:
nestus, Vulgg. Μάσσιγι δ᾽ αἰέν. Quod, ut opi- πολλή.
οὐδ᾽ -ἄρα
nor, ferri non potest; nam Μάσειγι, ut ipse
notavit Barnesius, mediam semper producit.
τὸ δὲ, Μάστιγι, Márri cols γράφουσι, ixTt-
γουτες τὴν λήγουσαν" ὁμοίως σῷ, “ Μήπι, τοι
A δρυτόμος μέγ᾽ ἀμείνων. (suprà, ver. 5195.
Καί iesu, ὥσπερ MATIS, μήτιος, priis καὶ κατὰ
κράσιν, μήτε οὕσω καὶ μάστιξ μάστιος, μάστιϊ,
μάστι. Eustath. Firmatur porró hzc lectio
Odyss. 6 182.
Ἦ καὶ ἐφ᾽ aaron μάσειν βάλεν
Ver. 501. — πρήσσοντε.)] | Vide suprà ad ν',
192.
Ver. 504. —— οὐδέ σε πολλὴ. Cod. Har-
leian. οὐδέ σι σολλή. Quo modo et in uno
Ibid.— οὐδέ es πολλὴ Yiwer ἐσισσώτρων ἀρ-
ματροχιὴ. Vide suprà ad ver. 422.
Ver. 501. σολὺς δ᾽ ἀνεκήκιεν ἱδρώς.
sudor fluit undique rivis.
AEn. V, 200.
Ver. 510. Kxiw.] Vide suprà ad 4, 309.
Ibid. ἄ α.ἢ Ut fieri solet ————.
Ver. 519. Δῶκς δ᾽ ἄγειν.
---- ----- quem Thracius olim
Anchise genitori in magno munere Cis-
seus
Ferre sui dederat monimentum et pignus
amoris. ZEn. V, 556.
Ver. 515. Kai πρίσοδ᾽ ὠτώεντα.ἢ Ὃν [τρί-
MS. scriptum repperit Barnesius. Porphyrius] ποδα) εἰκὸς ὑπὸ Διομήδους ἀνατεθῆναι ὕστερον
Χάλκεός tpa πρίπους, Ilufoi δ᾽ ἀνάκειμαι ἄ- | πολλή. Ὅτ suprà ver. 504.
yen, Ver. 523.
Καί μ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ ϑῆκε πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλ-])] Vide suprà ad ver. 451.
λεύς" Ibid.
Τυδείδης δ᾽ ἀνέθηκε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης, et ad 2', 492.
"4
Lis. XXIII. | OMHPOY IAIAAOZ Y. 431
T2 δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ᾿Αντίλοχος Νηλήτος ἤλασεν ἵππους,
Κέρδεσιν, οὔτι τάχει γε) παραφθά μενος Μενέλαον 515
᾿Αλλὰ καὶ ὡς Μενέλαος ἔχ; ἐγγύθεν ὠκέας ἵππους"
“Ὅσσον δὲ τροχοῦ ἵππος ἀφίσταται, ὅς; ῥά T ἄνακτα
Ἕλκησιν “πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφιν,
Τοῦ μέν τε Ψαύουσιν ἐ ἐπισσώτρου τρίχες ἄκραι
Οὐραζαι, ὁ δέ τ᾽ ἄγχι μάλα τρέχει, οὐδὲ τι πολλὴ 520
Χώρη μεσσηγὺς; πολέος πεδίοιο ϑέοντος"
Τόσσον δὴ Μενέλαος ἀμύμονος. ᾿Αντιλόχοιο
Acier * ἀτὰρ τὰ πρῶτα καὶ ἐς δίσκουρα λέλειπτο,
᾿Αλλά μιν αἶψα κίχανεν" ὀφέλλετο γὰρ μένος ZU
) - ͵ ΄
Ἵππου τῆς ᾿Α γαρερινονες καλλίτριχος Αἰδης: 525
Εἰ δέ x ἔτι προτέρω γένετο δρόμος ἀμφοτέροισι,
Τῷ κέν μιν παρέλασσ᾽, οὐδ᾽ ἀμφήριστον ἔθηκεν.
Αὐτὰρ Μηριόνης, σεράπων £Us ᾿Ιδορυενῆος,
Δείπετ᾽ ἀγαπλῆος Μενελάου δουρὸς ἐ ἐρωήν.
Βάρδιστοι μὲν yo οἱ ἔσαν καλλίτριχες ἵπποι, 530
Post eum autem Antilochus Neleius agebat equos,
Dolis, haud quidem celeritate, praeveniens Menelaum ; 515
Sed et sic Menelaus agebat propé veloces equos :
Quantum veró à rotà equus distat, qui quidem dominum
Trahit per campum nisu-contento cum curribus ;
Hujus quidem attingunt canthum pili extremi
Caudae, is autem propé admodüm currit, neque prorsüs magnum 520
Spatium in medio, per amplum campum currente :
"Tantum jam Menelaus eximio Antilocho
. Posterior erat: quanquam priüs etiam ad disci-jactum relictus erat :
Sed ipsum statim assecutus est; augebatur enim vis valida
Equae Agamemnoniae jubis-pulchrae Aethes: 525
Quód si adhuc ulteriüs fuisset cursus ambobus,
Eo certé eum praeteriisset, neque dubiam victoriam reliquis;et.
Sed Meriones, famulus strenuus Idomenei,
Posterior-erat inclyto Menelao hastae jactu.
"TTardissimi enim ei erant pulchri-jubis equi, 550
ὕσσερον i» Δελφοῖς, ὡς δῆλον ἐξ ἐπιγράμματος Ver. 517. —— ὅς ῥά «-᾿. Qui scilicet
φοῦδε" Ver. 520. —-— οὐδέ τι πολλὴ.) «Αἱ. ΠΝ φε
δίσκουρα.} «Αἱ. δίσκ᾽ οὖρα.
λέλεισσο.) Vide suprà ad Q^, 552.
Νικήσας ἵπποισι παρὰ πλατὺν Ἑλλήσποντον. Ver. 526. Εἰ δέ x ἔτι προτέρω γένετο δρό-
Eustath. gos. ]
Ibid. — ἔλυεν ὑφ᾽ 1 Vide suprà ad ν΄, 105. et
spatia et si plura supersint,
ad 4, 24. ΑἹ. ἔλυσεν ὑφ᾽, et ἐλύσαθ᾽ ὑφ᾽. "Transeat elapsus prior, ambiguumve relin-
Ver. 514.
ἄρ᾽. Non hic vacat istud quat.
AEn. V, 825.
ἄρ᾽, sed vim habet in q^ sententià Ver. 527. Τῷ xt» ga] AL. τῷ καί μιν.
cum eo quod praecessit, ver. 455. Ver. 599. — δουρὸς i ἐρωήν. :] Ita suprà 6, 558:
Ver. 515. — παραφθάμενος.) Vide suprà ad ὅσον τ᾽ ἐπὶ δουρὸς ἐρωή.
β΄, 45. Ver. 550.
γάρ οἱ] Quà ratione, γὰρ,
432 OMHPOY IAIAAOZ Y'. [,μ8. XXIII.
e .»-6 PES 3 7 e 9.3 , ^
Hzieroc δ᾽ ἦν αὐτὸς ἐλαύυνεμεν ἀρῶν ἐν ἀγώνι.
S ΄ / /
Y óc δ᾽ ᾿Αδμήτοιο πανύστατος ἤλυθεν ἄλλων,
e el M , , , e
Ελχων ἀρματῶ καλῶν ἐλαυγων προόσσοθεν ἐππσους.
* Nu» 20x 7 , ΄
Τὸν δὲ ἰδὼν Lu ποδάρκης δῖος ᾿Αχμλλεύς"
Στὰς δ᾽ Ap ἐν ᾿Δογείοις 8 ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευε" 535
,
Λοῖσθος à ἀνὴρ ὠριστος ἐλαύνει μώνυχοις ἵππους"
AAA. ἄγε δή οἱ δῶμεν ἀέθλιον, ὡς ἐπιεικὲς,
, ,
Δεύτερ τ ἀτὰρ T πρῶτα φερέσθω Τυδέος : υἱός.
L4 ,
£QaÜ οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπήνεον, ὡς ἐκέλευε;
- , / , £
Καί νύ κέν οἱ πόρεν ἵππον, (ἐτήνησαν γὰρ Axa") . 840
, * y» , / /, eN ,
E: uz ἂρ AvriXoyoc, ws γαθύμου Νέστορος 91065
Πηλείδην Avia δίκῃ ἠμείψατ' ἀναστάς"
ἘΔ. ᾿Αχιλεῦ, μάλα "^ κεχολώσομναι; QE τελέσσης
Τοῦτο ἔπος" μέλλεις γὰρ ἀφαιρήσεσθαι ἄεθλον,
Τὰ φρονέων, ὅτι οἱ βλάξεν à ἅρματα καὶ TUE ἵππω, 515
Αὐτός v ἐσθλὸς ἐών: ἀλλ᾽ ὠφελεν ἀθανάτοισιν
» , ᾽ , 5 ,
Εὐχεσθαι, τό κεν οὔτι πανύστατος 706 διώκων"
, , - ᾽ὔ , , P ^
E; δὲ μιν οἰκτείρεις, καί τοῖ φίλον ἔπλετο SUA,
Minimé-peritus erat et ipse agendi currum in certamine,
Filius veró Admeti omnium ultimus venit,
'Trahens currus pulchros, agens anté equos.
Hunc autem ut vidit miseratus est pedibus-valens nobilis Achilles:
Stans autem inter Argivos verba alata dixit: 535
*^ Ultimus vir praestantissimus agit solidos-ungulis equos :
* Sed agedum ei demus praemia, ut par est,
* Secunda: at prima ferat Tydei filius."
Sic dixit: Illi autem omnes comprobárunt, sicut jubebat :
Et ei sané dedisset equam, (comprobárunt enim Achivi) ; 340
Si non Antilochus, magnanimi Nestoris filius,
Pelidae Achilli jure respondisset surgens :
* OQ Achille, valdé tibi irascar, si perfeceris
* Hoc verbum ; ablaturus enim es miAi praemium,
* His motus, quód ei divinitüs laesi sunt currus et veloces equae, 545
* Tpseque peritus licét esset: sed debuit immortalibus
* Vota facere, tum nequaquàm ultimus omnium venisset equos urgens:
* Si veró ejus misereris, et tibi gratum est animo,
hic producatur; item ultima vocis, ἀμειξόμες- Ver. 545. μάλα TOI κεχολώσομαι, αἴκ:
γος, ver. 557. «t «τίς, ver. 575. et Χωόμενος, ver. | σελ ἐσσῃς Τοῦτο ἔσος.
605. vide suprà ad z, 51. Hic totum caveae consessum ingentis, et
Ver. 532. HAwés.] Vide suprà ad ὁ, ora
454. et ad Z, 57. Prima patrum magnis Salius clamoribus
Ver. 553. — καλὰ. Vide suprà ad £', 45. implet ;
n πεόσσοθεν.ἢ Αἱ. πείσσωθ. Ereptumque dolo reddi sibi poscit hono-
er. 586. — ἄριστος. 1] Alt. ὥριστος et ὁ ἄφισφος. rem. AEn. V, 540.
Ver. 551. — ἄγε M. ] Vide suprà ad ver. 513. Ver. 546. Αὐτός c ἰσόλὸς ἐών.) Cod. Har-
Ver. 540. Καί ud xiv οἱ ἢ Codices plurimi | /eian. Αὐτὸς ἐσθλὸς i iz» Quod et ferri potest.
habent Καί νύ κέ ci. Vide suprà ad Z, 51.
Ver. 541. ἄρ. Ut par erat Ibid.— ἀθανάτοισιν. Vide suprà ad 4 &, 598.
Vide suprà ad ver. 514, Ver. 548. — φίλον. Cod. Harleian. φίλος.
Lis. XXIIT.
OMHPOY IAIAAOZ Y.
433
Ἁ N r ^ M
Ἔστι τοι ἐν κλισίῃ χρυσὸς πολὺς, ἔστι δὲ γωλκὺς,
. Καὶ πρόξατ᾽; εἰσὶ δέ τοι διμωαὶ,
i /, e
X046 ρῥυώνυγες ἐπποι"
€ e M. $c ὦ ^N /, N - 3
Τῶν οἱ ἔπειτ᾽ ἀνελὼν δόρενωι καὶ μεῖζον ἀεθλον;
, Ν X 3 Á, Lad eu 5, 2754 3 /
Hz καὶ αὐτίκα νῦν, ive, σ᾽ αἰνήσωσιν ᾿Α χαιοί.
iy , 55 N 3 / Ἀ , ^» M Á,
Tz» δ᾽ ἐγὼ οὐ δώσω" περι δ᾽ αὐτῆς πειρηθήτω
, ^ eu .54/ , E / 7
Ανδρῶν, ὃς : ἐθέλησιν ἐμοὶ γείρεσσι μάχεσθαι.
“Ὡς φάτο" μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος Αγιλλεὺς,
οι
οι
οι
Χαίρων ᾿Αντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος"
£ ,
Καί μιν ἀμειξόμενος ἔπεα πτερόεντω προσηύδα"
᾿Αντίλοχ᾽» εἰ μὲν δή με κελεύεις οἴκοθεν ἄλλο
5 Á/ 5 “Ὁ 3 ^ , Ν N 7
Εὐμήλῳ ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω"
Δώσω οἱ ϑώρηκω, τὸν ᾿Αστεροπαῖον ἀπηύρων,
ERU e e
560
Χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμω φαεινοῦ κασσιτέροιο
᾿Αμφιδεδίνηται πολέος δέ οἱ ἄξιος ἔσται.
E e Ν 3 Ψ 74 , /, € ,
Ἢ pa, καὶ Αὐτομέδοντι φίλῳ ἐκέλευσεν εταίρῳ
7 , e ἢν ὡς 0f / e M ;
Οὐσεμεναι κλισίηθεν" ὁ à QYETO, καὶ Ck ἐνεικεν᾽
Εὐμήλῳ δ᾽ ἐν χερσὶ τίθει" ὁ δ᾽ ἐδέξατο χαίρων. 565
A N X x 9» N 3 /
Τοῖσι 02 καὶ Μενέλαος ἀνίστατο; SYUJLOV ἀχεύων,
Est tibi in tentorio aurum multum, est et aes,
Et pecora, sunt et tibi ancillae, et solidi-ungulis equi :
Ex his ipsi posteà sumptum date vel majus praemium,
Sive etiam jam nunc, ut te collaudent Achivi.
Hanc veró ezo non dabo: de ipsi autem periculum-faciat
* Virorum, quicunque velit mecum manibus pugnare."
Sic dixit: subrisit autem pedibus-valens nobilis Achilles, 555
Gratulans Antilocho, quód sibi dilectus erat sodalis :
Et eum respondens verbis alatis allocutus est: |
* Antiloche, si quidem jam me jubes é domo aliud
* Eumelo dare, ezo veró et hoc perficiam :
* Dabo ei thoracem, quem Asteropaeo abstuli,
* Aereum, quem circum ora fulgidi stanni
** Funditur: multo autem pretio ei aestimandus erit."
Dixit, et Automedonta dilectum jussit sodalem
Ferre é tentorio: Is veró abiit, et ad eum attulit:
Eumelo autem in manibus posuit ; at is accepit gaudens. 565
Inter hos autem et Menelaus surrexit, animo dolens,
Ver. 550. —— μώνυχες ἵπποι Vide suprà
ad «', 494.
Ver. 551. ὅς xm ἐθέλῃσιν. Zl. ὅς xs
ϑέλῃσιν.
Ver. 555. ——— μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος
"Ax: Abs]
Levibus huic hamis consertam, autoque
trilicem
Loricam, quam Demoleo detraxerat ipse
Victor apud rapidum Simoénta sub llio
alto,
Donat habere viro, decus et tutamen in
——- Risit pater optimus olli ; armis. ZEn. V, 259.
Et clypeum efferri jussit. — JEn. V, 558. | Ibid. ——— σὸν ᾿Αστεροσαῖον ἀπηύρων.} Suprà
Ver. 558. εἰ μὲν δή.) Siquidem re- | Q', 188. ,
|verà : Ibid. -- ἀπηύρων. AL. ἀπηῦρον.
Ver. 559. —— ἰγὼ δέ κε καὶ vi] ΑἹ. ἐγὼϊΪ — Ver. 561. πέρι χεῦμα.) 2d. σερι-
καὶ τὸ. χεῦμα.
Ver. 560. Δώσω οἱ ϑώρηκα, τὸν ᾿Αστεροπαῖον
ἀπηύρων,
Tox. II.
Ver. 562. ᾿Αμφιδεδίνηταἢ Vide suprà ad
γ΄, 756. et ad z, 57.
Ee
4.34. OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ψ'. Lis. XXIII.
᾿Αντιλόχῳ ἄμοτον κεχολωμένος", 9 δ᾽ ἄρα κήρυξ
Χερσὶ σκῆπτρον ἔθηκε, σιωπῆσαί τ᾽ ἐκέλευσεν
᾿Αργείους" ὁ δ᾽ ἐπειτὰ μετηύδα ἰσόθεος φώς"
᾿Αντίλοχε, πρόσθεν πεπνυμένε, ποῖον ἔρεξας;
Ἤσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετὴν, βλάψας δέ pa ἵππους,
Τοὺς σοὺς πρόσθε βαλὼν, οἵ TOL πολὺ χείρονες ἤσαν.
᾿Αλλ᾽ ἄγετ, ᾿Αργείων ἡγήτορες, ἠδὲ μέδοντες,
'Ec μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε; μηδ᾽ eT ἀρωγῆ"
Μήποτέ τις εἴπησιν ᾿Αγαιῶν χαλκοχιτώνων, 575
᾿Αντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
Οἴγεται ἵππον ἄγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ἤσαν
Ἵπποι, αὐτὸς δὲ κρείσσων ἀρετῇ τε, βίη τε.
Εἰ δ᾽ ἄγ᾽ ἐγὼν αὐτὸς δικάσω, καί μ᾽ οὔτινα φημὶ
Αλλον Ἱπιπλήξοιν Δαναῶν" ἰθεῖα 5 γὰρ ἔσται" 580
᾿Αντίλοχ;» αἱ δ᾽ ἄγε δεῦρο, διοτρεφὲς, 5 7 σέμις ἔ ἐστὶ,
Στὰς | ἵππων προπάροιθε καὶ ἄρματος, αὐτὰρ ἱμάσθλην
Χερσὶν € ἔχων ῥαδινὴν, 5 ἧπερ σὸ πρόσθεν ἔλαυνες
Ἵππων ἁψάμενος, geo or ᾿Ἑννοσίγαιον
"Opwvi, μὴ μὲν ἑκὼν τὸ ἐμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι. 585
C1
-I
w"-—
Antilocho immensüm iratus: praeco veró
In manibus sceptrum posuit, silereque jussit
Argivos: At is deindé inter eos dixit par-deo vir :
* Antiloche, antehàc prudens, quale fecisti ? 510
* Dedecorásti quidem meam virtutem, laesisti autem mihi equos,
“ "Tuis anté actis, qui multó inferiores erant.
“ Sed agite,* Argivorum ductores, et principes,
* In medium utriusque dijudicate ; neque in gratiam :
* Ne quandó quis dicat Achivorum aere-loricatorum, 515
* Antilocho mendaciis oppresso Menelaus
* Abiit equam ducens ; ; nam ei longé deteriores erant
* Equi, i ipse veró melior armisque, viribusque.
* Eja veró age ego ipse dijudicabo, et me nullum puto
* Alium increpaturum Danaorum: rectum enim eritjudzcium : — - ',.. 880
* Antiloche, age huc ades, Jovis-alumne, ut fas est,
** Stans ante equos et currum, et flagellum
* Manibus tenens argutum, quo anteà agitabas,
* Equos tangens, terram-cingentem Neptunum
** Jurato, te non volentem quidem meum dolo currum impedivisse." 585
Ver. 561. ἄρα.) Ut solitus erat Ibid. δικάσσας:. Αἱ. δικάζετε.
Ver. 568. Xigel.] «Αἱ. Χειρί. Ver. 519. Ei δ᾽ ἄγ. Vide suprà ad /|,
Ibid. Xr σκῆπτρον ἔδηκε.} Παρὰ σοῖς ἀρ- [[167.
χαίοις οἱ δημηγοροῦντες σκῆπτρα ἐκράτουν. Schol. Ver. 581. — αἱ δ᾽ ἄγε. dl. εἰ Y ἄγε. Ut
Ibid. ἐχέλευσεν.} ll. ἐκέλευεν. ver. 579.
Ver. 574—519. δικάσσατε, --- δικάσω. Ibid.—-—27] ΑἹ. ἣ
Vide suprà ad Z, 140. Ver. 585. ix] "Al. ἔχε.
Ibid. μηδ᾽ ἐπ’ ἀρωγῇ.} Μηδ᾽ ἑτέρῳ ἡμῶν Ver. 585. -τοτττ- ομνυθ,.ἢ Vide suprà ad
βοηθεῖτε. — Schol. y , 260.
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y.
Τὸν δ᾽ αὖτ᾽ ᾿Αντίλογος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα"
" Aveo νῦν" πολλὸν γὰρ ἔγωγε νεώτερός εἰμι
Σεῖο, ἄναξ Μενέλαε, σὺ δὲ πρότερος καὶ ἀρείων.
Oc", οἷαι νέου ἀνδρὸς ὑπερξασίαι τελέθουσι"
Κραιπνότερος μὲν γάρ σε νόος, λεπτὴ δέ τε pais"
Τῷ τοι ἐπιτλήτω κραδίη" ἵππον δέ τοι αὐτὸς
Δώσω, τὴν ἀρόμην" εἰ καί VU κεν οἴκοθεν ἄλλο
Μεῖξον ἀπαιτήσειας» ἄφαρ κέ TOL αὐτίκοω δοῦναι
Βουλοίμην, ἢ σοί γε, διοτρεφὲς, ἤματα πάντα
Ἔκ ϑυμοῦ πεσέειν, καὶ δαίμοσιν εἴνωι ἀλιτρός.
᾿ Ἦ ῥα, καὶ ἵππον ἄγων μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
Ἔν χείρεσσι τίθει Μενελάου" τοῖο δὲ “υμυὸς
ἸἸάνθη, ὡσεί τε περὶ στωχύεσσιν ἐέρση
᾿Ληΐου ἀλδήσπκοντος, ὅτε φρίσσουσιν ἀρουραι"
"Oc ἄρα σοι, Μενέλαε, μετὰ φρεσὶ γυμυὸς ἰοΐνθη"
Καί μιν φωνήσας exte» πτερόεντω προσηύδα"
᾿Αντίλογχε, VOV μέν TOL yd) ὑποείξομαι αὐτὸς,
Χωόμνενος" ἐπεὶ οὔτι παρήορος, οὐδ᾽ ἀεσίφρων,
Ἤσθα πάρος" VO) αὖτε νόον νίκησε νεοίη.
Eum veró Antilochus prudens contrà allocutus est :
* Perfer nunc: multó enim ego junior sum
* Te, rex Menelaé, tu autem natu-major et praestantior.
* Nosti, qualia juvenis errata sint :
“ Velocior etenim mens, tenue autem consilium :
* [deo tibi toleret cor: equam veró tibi ipse
* Dabo, quam accepi: Sed et si ἃ meis aliud
* Majus postulaveris, prompte omninó jam-statim dare
* Mallem, quàm tibi utique, Jovis-alumne, in dies omnes me
* Animo ejectum esse, et in deos fieri sceleratum."
Dixit sané, et equam ducens magnanimi Nestoris filius
In manus tradidit Menelai: illius autem animus
Laetitià-perfusus est, velut circa spicas ros funditur
Segetis crescentis, quandó horrescunt arva :
Sic et tibi, Menelaé, in praecordiis animus laetitià-perfusus est:
Et ipsum edita-voce verbis alatis allocutus est :
* Antiloche, nunc quidem tibi ego cedam ipse,
* Iratus; quoniam non mente-vagus, neque levis,
* Erasanteà: nunc veró mentem vicit juventus.
435
590
600
595
600
Ver. 586. —— ἀντίον ηὔδα.1] Vide suprà ad Ver. 594.
διοτρεφὲς. 4L. διαμπερές.
γ΄, 203. Ver. 599. — ἄρουραι.) Vide suprà ad ζ΄, 142.
Ver. 5877. —— πολλὸν γὰρ ἔγωγε.) 44]. πολὺ Ver. 600. ἄρα.) Ut dictum est ———Vver.
μὲν γὰρ ἔγωγε. 597.
Ver. 590. Κραιπνότερος μὲν γάρ τε νόος, AtTT- Ver. 602. ᾿Ανείλοχε, νῦν.] Edidit Barne-
τὴ δέ τε μῆτις.]---φρονεῖν γὰρ οἱ ταχεῖς οὐκ àr-|sius ex conjecturà ᾿Αντίλοχ᾽, ἦ νῦν. Sed, ut
φαλεῖς. Sophocl. Oedip. T'yran. 695. opinor, nihil opus. Vide suprà ad z, 51.
Ver. 595. — ἀπαιτήσειας.) Cod. Harleian. Ver. 605. — οὔτι π'αρήορος.) Οὐ κεχαλασμέ-
[v , , ^ ,
ἐπ᾿ αἰτήσειας. Al. ἐπαιτήσειας. νος τὸν λογισμὸν, παράφρων. Schol.
Ee2
486 OMHPOY IAIAAOZ Y.
Βέλτερον αὖτ᾽ ἀλέασθαι à ἀμείνονας ἠπεροπεύειν'
Οὐ γὰρ κέν ἊΣ τάχ᾽ ἄλλος ἀνὴρ παρέπεισεν ᾿Αχαιῶν.
᾿Αλλὰ σὺ γὰρ δὴ πόλλ᾽ ἔπαθες, καὶ πόλλ᾽ ἐμόγησας,
Σός τε πατὴρ ἀγαθὸς, καὶ ἀδελφεὺς; εἵνεκ ἐμνεῖο"
Τῷ ro λισσομένῳ ἐπιπείσορυαι, ἠδὲ καὶ ἵππον
Δώσω, ἐμήν περ ἐοῦσαν" ἵγω γνώωσι καὶ οἵδε,
"Oei ioc οὔποτε συμὸς ὑπερφίοιλος καὶ ἀπηνῆς.
Ἤ ῥα, καὶ Arr yo Nofguon δῶκεν & ἑταίρῳ
Ἵσπον ἄγειν" ὁ δ᾽ ἔπειτα λέξηθ᾽ ἕλε παμφανόωντα.
Μηριόνης δ᾽ ἀνἄειρε δύο “Χευσοῖο τάλαντα
Τέτρατος, ὡς ἐλασεν" πέμπτον δ᾽ ὑπελείπετ᾽ ἄεθλον,
᾿Αρμφίθετος φιάλη, φὴν Νέστορι δώκεν᾽ Αχιλλεὺς,
᾿Αργείων à ἀν ἀγώνο φέρων, καὶ ἔειπε παραστάς"
T7 νῦν, καί σοι τοῦτο; γέρον, κειμήλιον ἔστω,
Πατρόκλ 010 τάφου ῥνῆμν ἐμυμνενοι" οὗ γὰρ (T αὐτὸν
"Oba ἐν ᾿Αργείοισι" δίδωρυι δέ τοι τόδ᾽ ἄεθλον
Satius autem fuerit cavere praestantiores decipere :
Non enim omninó me citó alius quisquam flexisset Achivorum.
Verüm tu jam multa passus es, et multa fecisti,
Tuusque pater bonus, et frater, mei causá :
* [deó tibi supplicanti obsequar: sed et equam
* Dabo, mea licét sit; ut sentiant et hi,
* Quód meus nunquam animus superbus et immitis."
Dixit utique, et Antilochi Noémoni dedit socio
Equam abducendam: ipse veró deinde lebetem accepit collucentem.
Meriones autem sustulit duo auri talenta
Quartus, quo-ordine egerat currum :
Duplex phiala, quam Nestori dedit Achilles,
Argivorum per consessum ferens; et dixit astans :
* Accipe nunc ; et tibi hoc, senex, munus recondatur,
** Patrocli sepulturae monimentum ut sit; non enim ampliüs illum
* Videbis inter Argivos: Do autem tibi hoc praemium
Ver. 605. Βέλσερον͵ Cod. Harleian. Δεύ-
Tip. Quo modo et in duobus MSS. scrip-
Olympi
tum repperit Barnesius. Atqueita etiam le-
Lis. XXIII.
605
610
615
620
605
610
Quintum veró relictum erat praemium, 615
6920
Sume, pater, nam te voluit rex magnus
Talibus auspiciis exortem ducere hono-
git Eustathius. rem.
Ver. 607. 55.] Vide suprà ad ξ΄", Ipsius Anchise longzevi hoc munus ha-
455. et 504. bebis,
Ver. 613. ὁ δ᾽ ἔπειτα Aen ἕλε. Cratera i impressum signis —. ZEn. V, 531.
Tertia dona facit geminos ex are lebetas. Ver. 616. ᾿Αμφίθεσος φιάλη. Vide suprà ad
4En. V, 266. |ver. 270.
Ver. 614. Μηριόνης δ᾽ ἀνάειρε δύο χρυσοῖο τά-
Aayra. ]
et argenti magnum dat ferre talen-
tum. AEn. V, 248.
Ver. 615. — σίμσσον δ᾽ ὑπελείπετ᾽ ἄεθλον.
— sed letum amplexus Acesten
Muneribus cumulat magnis, ac talia fa-
tur ;
Ver. 618. TZ "Ed Vide suprà ad Z, 219.
Ver, 620. δίδωμι δέ σοι τόδ᾽ ἄεθλον Αὔ-
Tus" ob γὰρ, &c.] Πρῶτον. γὰρ ἀεὶ πυγμὴ Top
αὐτῷ, δεύσερον πάλη, καὶ σπελευταῖον ὃ δρόμος
τῶν γυμνικῶν ἀεὶ σέσακται" Ὅκσι μὲν αἱ
Πασρόκλου ταφαὶ σαύτην ἔχουσι σῶν ἀγωνισμά-
Twy σὴν τάξιν, ἅπασιν, ὡς ἔσος εἰπεῖν, ἔναυλόν
ἰσσι' Διατηρῶν δὲ τὴν τάξιν, ὁμαλῶς ὁ mtn,
Lis. XXIII. OMHPOY
IAIAAOZX Y. 497
eu 3 ^ 7 , 5 NS p
Αὐὑτως" ov γὰρ πὺξ γε μαχήσεωι; οὐδὲ παλαίσεις;,
, ͵7 , , Y , /, 5 NN ,
Οὐδέ v ἀκοντιστὺν ἐνδύσεαι, οὐδὲ πόδεσσι
, 3 N N ^ ^ , *
Θεύσεαι" ἤδη γὰρ χωλεπὸν κατὼ γῆρας ἐπείγει.
e , ^ , X / e » 5N! /
Ὡς εἰπῶν, ἐν χερσὶ τίθει" ὁ δ᾽ ἐδέξατο χαίρων,
Καί μιν φωνήσας ἔπεω πτερόεντω προσηύδω"
N N Ὁ /, 5 , N ^ L4
Ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα; τέκος, κατὰ μοῖραν ξειπες.
Οὐ γὰρ tr ἔμπεδα γυῖα, φίλος, πόδες, οὐδέ τε χεῖρες
" 3 / , .“" , /
Ὥ μων ἀμφοτέρωθεν ἐπαϊσσοντωι ἐλαφραί.
ΕΠθ᾿ ὡς ἡξώοιμι, βίη τέ quoi ἐμπέεδος εἴη,
Ὥς ὁπότε κρείοντ᾽ ᾿Αμαρυγκέα άστον Ἐπειοὶ
630
^ ^ 7
Βουπρασίῳ, παῖδες δ᾽ ἔθεσαν βασιλῆος ἀεθλα"
3 , y e ^ a ON , , ΡΝ 9 Ὁ ^
Ενθ᾽ οὐτις puoi ὁμυοῖος ἀνήρ γένετ, our ἃρ Ἐπειων,
^ yr , ^
Or αὐτῶν Πυλίων, or Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
N
Πὺξ ui» ἐνίκησα Κλυτομήδεα, "Ἤνοπος υἱόν"
^ e 32 n
᾿Αγκαῖον δὲ πάλη Πλευρώνιον, ὃς μοι ἀνέστη"
* Gratis: Neque enim caestibus omninó pugnabis, neque luctaberis,
* Neque jaculorum- certamen inibis, neque pedibus
* Curres: jam enim gravis senectus urget."
Sic fatus, in manibus posuit: Ille veró accepit gaudens,
Et ipsum edità voce verbis alatis allocutus est :
** Certé jam haec quidem omnia, fili, recte dixisti.
Non enim ampliüs firma membra, amice, pedes, neque manus
* Ab humeris utrinque celeri impetu moventur agiles.
* Utinam sic pubescerem, roburque mihi firmum esset,
* Ut quandó regem Amaryncea sepelierunt Epei
In Buprasio, filiique posuerunt regis praemia :
“ Illic nullus mihi similis vir erat, neque Epeorum,
* Neque ipsorum Pyliorum, neque Aetolorum magnanimorum.
* Caestu quidem vici Clytomedea, Enopis filium :
Ancaeum veró luctà Pleuronium, qui in me surrexit 655
σὸν μὲν ᾿Αχιλλέα λέγοντα τῷ Νέστορι πεποίηκέ,
is δίδωμι δέ σοι 62 ἄεθλον Αὕτως" οὐ γὰρ
πύξ γε μα χήσεαι, οὐδὲ παλαίσεις, Οὐδέ τ᾽ ἀπκον-
σιστὺν ἐνδύσεαι, οὐδὲ πόδεσσι Θεύσεαι.᾽᾽ Τὸν δὲ
πρισθύτην iv τῷ ἀποκρίνεσθαι παραδολεσχοῦντα
γεροντικῶς ci, “ YlU μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα
** Οἴνοσιος υἱὸν, ᾿Αγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, —
* "I9ixAoy δὲ πόδεσσι παρέδρωαμον.᾽"" Plutarch. Sym-
posiac. Lib. 11. Probi. 5. Τρία γὰρ ἀθλήματα
quo σοῖς ἀρχαίοις ταῦτα [δρόμος τε καὶ πυγμὴ
καὶ πάλη] ἦν Ἕλλησιν, ὡς Ὅμηρος ἐπὶ τῇ Ylz-
φρόχλου δηλοῖ σαφῇ. Dionys. Halicarn. Antiq.
Rom. Lib. VII. sub fine.
Ver.621. —— πύξ yi μαχήσεαι 44]. mi
- μεμα χήσεαι.
Ver. 622. ------ ἐνδύσεα..Ἴ Codices plurimi
ἐσδύσεαι.
Ver. 625. ——— γῆρας ἐπείγει] Cod. Har-
leian. γῆρας ἔπεισιν. Ut suprà Z, 99. Atque
ita in uno MS. scriptum repperit Barnesius.
Al. γῆρας ἱκάνει.
ςς
e
Ver. 625. ἔπεα πτερόεντα προσηύδα. ]
Al. ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευς.
Ver. 626. κατὰ μοῖραν.] Vide suprà ad
cz, 567.
Ibid. — ἕειπες.} «ΑἹ. fumes. Quod idem.
Ver. 627. οὐδέ v: χεῖρες.) Cod. Har-
leian. οὐδέ «i χεῖρες. Αἱ. οὐδ᾽ Evi χεῖρες.
Ver. 628. — ἐπαΐσσονται. ll. ἀπαΐσσονται.
Ver. 629. ἘΠ᾽ ὡς ἡθώοιμι.] Vide suprà ad
4, 949 et 260.
O mihi prateritos referat si Jupiter an-
nos !
Qualis eram, cüm primam aciem Praeneste
sub ipsà
Stravi, scutorumque incendi victor acervos :
Et rezem hác Herilum dextrà sub Tartara
misi, A4En. VIII, 560.
Ver. 654. τπτὺξ μὲν ἐνίκησα.) "Vide suprà ad
ver. 620.
Ibid. "Hyesros.] «441. Oivomes. Quo
modo et legit Plutarchus, loco suprà citato.
Ees
488 OMHPOY IAIAAOZX Y' 118. XXIII.
Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδρωριον; ἐσθλὸν ἐόντα"
Δουρὶ δ᾽ ὑπειρέξαλον Φυλῆά τε, καὶ Πολύδωρον.
Οἰοισίν p" ἵπποισι παρήλασαν ᾿Δκτορίωνε,
Πλήθει πρόσθε βαλόντες, ὁ ἀγασσάμενοι περὶ VEG,
OZ»eza δὴ τὰ μέγιστα παρ᾿ αὐτόφι λείπετ ἀεθλα. 640
Ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἔσαν δίδυριοι" ὃ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν,
Ἔρπεδον ἡ ἡνιόχευ᾽, ὃ δ᾽ ἄρα μάστιγι κέλευεν"
“Ὥς ποτ᾽ or, γῦν αὖτε γεώτεροι ἀντιοώντων
Ἔργων τοιούτων" ἐμὲ δὲ. χρῇ γήρα: λυγρῷ
Πείθεσθαι, σότε δ᾽ αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν. 645
᾿Αλλ ἴθι, καὶ σὺν ἑταῖρον ἀέθλοισι “τερέϊζε.
Τοῦτο δ᾽ ἐγὼ πρόφρων δέχομαι; χαίρει δέ μοι ἥτορ,
“Ὥς peo ἀεὶ μέρινησωι ἐνήἥεος" οὐδέ σε λήθω,
Τιμῆς ἥστέ μ᾽ ἔοικε τετιμῆσθαι μυετ᾽ ᾿Α γαιοῖς. :
Σοὶ δὲ Syeol τῶνδ᾽ ἀντὶ χάριν μυενοεικέω δοῖεν. 650
Ὃς φάτο: ἸΠηλείδης δὲ πολὺν καθ᾽ διμίλον ᾿Αχαιῶν
** Tphiclum autem pedibus praetercurri, praestantem licét :
*. Hastá veró mittendà superavi Phyleumque, et Polydorum.
* Solis me equis praeteregerunt Actoridae duo,
* Numero superantes, invidentes mzh victoriam,
* Quód nempé maxima illi certamznz relicta erant praemia. 640
* Hi veró erant sané gemini: alter quidem constanter equos-regebat,
**. Constanter equos-regebat, alter veró scuticá incitabat :
** Sic olim eram, nunc vicissim juniores obeant
* Opera hujusmodi: me autem oportet senectae tristi
** Parere; tum veró excellebam inter heroas. 645
* Sed abi, et tuo sodali certaminibus justa facito.
** Hoc autem ego lubens accipio, gaudetque mihi cor,
* Quod ita mei semper memor es benevoli: neque te lateo,
** Quo honore me par est honorari inter Achivos.
** "Tibi autem dii pro his gratiam largam referant." 650
Sic dixit: Pelides veró ingentem per cetum Achivorum
Ver. 637. — Φυλῇά.} Vide suprà ad 4 &, 265. Id veró prorsüs ab μᾶς re alienum est. Hoc
Ver. 639. πλήθει πρόσθε! βαλόντες. Ἤτοι | enim ait Ovidius: “δὲ nulla tua futura est,
σῶν χειρῶν, 5 σῶν ἁρμάτων" ἢ σῶν συναιρουμένων
αὐτοῖς ϑεα τῶν, σῷ σλήδει ἐμὲ νικήσαντες. δΔι-
φυεῖς γὰρ καὶ ἀνατίσσαρας χείρας ἔχοντες ἷστο-
ροῦνται. — Schol.
Ver. 640. —— αὐτόφι.] Al. αὐτόθι.
Ver. 641. — ὁ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχενεν, ᾽Ἔμσπε-
Boy 7 ἡνιόχευ. De hujusmodi ἐσαναφορξ, vide
suprà ad χ΄, 127.
Ille, velut pelagi rupes immota, resistit ;
Ut pelagi rupes ZEn. VII, 586.
Quod autem hic ex Ovidii, Epist. Sapph. ver.
89. affert Barnesius :
* Si nisi quz Facie poterit te digna videri,
* Nulla futura tua est, nulla futura tua
* est;
* nisi que Facie te digna videri poterit ; nul-
* [a omnino tua est futura." Quod plané
aliud est ac quod dicit ZZomerus.
Ver. 649. — à δ᾽ ἄρα μάστιγι Quá ratione,
ἄρα, hic ultimam producat ; item σε, ver. 673.
et 1c, ver. 690. et δὲ, ver. 715. vide suprà ad
&, 51.
Ver. 649. ἧσεί. Cod. Harleian. ἧς τέ.
Ver. 650. Σοὶ δὲ 9:0) τῶνδ᾽ ἀντὶ χάριν μένοει-
xin δοῖεν.
Di tibi (si qua pios respectant numina,
siquid
Usquam justitiz est, et mens sibi conscia
recti)
Pramia digua ferant ——. — ZEn. I, 607.
Lis XXIIL. ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΙΑΔΟΣ Y.
"Oyer , ἐπεὶ πάντ᾽ αἶνον ἐπέκλυε Νηλείδαο.
Αὐτὰρ ὃ πυγμαχίης ἀλεγεινῆς Sev ἀεθλα"
Ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κατέδησ᾽ ἐν ἀγῶνι
"E£ére, ἀδμήτην, ἥ ZT ἀλγίστη δαριάσασθαι"
Τῷ δ᾽ Zea νικηθέντι τίθει δέπας ἀμφικύπελλον"
Στῆ δ᾽ ὀρθὸς, καὶ μῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν ἔειπεν"
᾿Ατρεῖδαΐ σε, καὶ ἄλλοι εὐκνήμιδες ᾿Αχαιοὶ,
» /, N ^ £ e 9.47
Ανδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥπερ ἀρίστω,
Πὺξ μάλ᾽ ἀνασχομένω πεπληγέμεν' ᾧ δὲ κ᾿ ᾿Απόλλων
Δῴη καμμονίην; γνώωσι δὲ πάντες ᾿Αγαιοὶ,
Ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κλισίηνδε νέεσθω"
Αὐτὰρ δ νικηθεὶς δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον.
"Os ἐφατ᾽- ὄρνυτο δ᾽ αὐτίκ, ἀνὴρ "vg τε μέγας τε,
Á, - ^ » /,
Εἰδὼς πυγμαχίης» υἱὸς Ilovozzog Ἐπειὸς"
eu EIE , ^ /, ,
ΑΨατο δ᾽ ἡμιόνου τωλαεργοῦ, φώνησέν TE'
ἼΑσσον ἴτω, ὅστις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον,
Abiit, postquàm omnem laudationem audierat Nelidae.
Atque ille pugnae-caestu decernentium durae posuit praemia :
Mulam laborum-patientem ducens ligavit in circo
Sexennem, indomitam, quae difficillima domitu ;
At victo posuit poculum rotundum :
Surrexit autem, et verba inter Argivos fecit :
* Atridaeque, et caeteri bené-ocreati Achivi,
* Viros duos de his jubemus, qui praestantissimi,
** Pugnis alté elatis ferire: Cui veró Apollo
* Dederit victoriam, agnoverintque omnes Achivi,
* Mulam laborum-patientem ducens ad tentorium eat :
** At victus poculum auferet rotundum."
Sic dixit: surrexit autem statim vir fortisque magnusque,
Peritus caestus-pugnae, filius Panopei Epéus :
Manu autem prehendit mulam laborum-patientem, dixitque :
** Propé veniat, quicunque poculum auferet rotundum,
439
655
660
665
655
660
665
Ver. 655. Αὐτὰρ ὃ πυγμαχίης.ἢ
Nune,si cui virtus animusque in pectore
praesens,
Adsit, et evinctis attollat brachia palmis.
Sic ait, e£ geminum pugnz proponit ho-
norem :
Victori velatum auro vittisque juvencum ;
Ensem, atque insignem galeam, solatia
victo. ZEn. V, 563.
Ibid.— ἄεθλα. Al. ἄεθλον.
Ver. 655. ἀδμήςην. ΑἹ. ἀδμῆτιν.
Ver. 656. 665. 661. et 669. ἀμφικύ-
σπελλον.} Vide suprà ad Z, 584.
Ver. 658. ᾿Ατρεῖδα! v] Henricus Stepha-
nus et Eustathius hic legunt ᾿Ατρείδη σε.
Quibuscum faciunt Cod. Cantab. ἃ Βαγηοβίο,
itemque Cod. Harleian. à Tho. Bentleio col-
latus,
Fer. 659. "Ayes δύω περὶ τῶνδε.) Vide su-
prà ad ver. 655.
Ibid. —— κελεύομεν.) «41. κελεύομα:.
Ver. 660. ---- πεπληγέμεν.] Vide suprà ad
β΄, 514. et ad γ΄, 51.
Ver. 661. κωμμονίην. Τὴν ἐκ καταμονῆς vi-
κην.} Schol.
Ver. 664. Ως ἔφατ" ἄρφνυτο δ᾽ αὐτὶ κ᾿.
Nec mora ; continuó vastis cum viribus
etfert
Ora Dares, magnoque virüm se murmure
tollit. AEn. V, 568.
Ibid.— ὥρνυτο.] Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 666. "Asiae. ] Cod. -Harleian. ἽἭΨατο.
Jbid. “Αψατο δ᾽ ἡμιόνου ταλαεργοῦ, φώνησεν
"lum lavá taurum ?ornu tenet, atque ita
fatur, AEn. V, 382.
Ee
440
OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ψ',
Lis. XXIII.
"Hpkovoy δ᾽ οὔ φημί. TIV. ἀξέμεν ἄλλον ᾿Αχαιῶν,
Πυγμῇ γικήσαντ᾽" ἐπεὶ εὔχομναι εἰναι ἄριστος.
Ἤ οὐχ, ἅλις, ὅττι μάχης ἐπιδεύομαι; οὐδ᾽ ἄρω πὼς ἦν
Ἔν πάντεσσ᾽ ἔργοισι δαήμονα φώτο γένεσθαι.
Ὧδε γὰρ ἐξερέω, φὸ δὲ καὶ τετελεσμιένον ἔσται,
᾿Αντικρὺ χρόα. vt ῥήξω, σύν T OTi &páior
Κηδεμόνες δέ οἱ ἐνθάδ᾽ ἀολλέες αὖθ, μενόντων,
Οἵ χέ μὲν ἐξοίσουσιν, € μῆς ὑπὸ χερσὶ δαμέντα. 6'
ob. δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
"Oz ἐφαθ᾽-
ca
Εὐρύαλος δέ οἱ οἷος ἀνίστατο, ἰσόθεος φὼς,
Μηκιστέως υἱὸς, Ταλαϊονίδαο ἄνωκτος,
e , LC T$ , /
Os; cort Θήξας «ἦλθε δεδουπότος Οἰδιπόδαο
!
Ἐς τάφον" ἐνθω δὲ πάντας ἐνίκω Καδρείωνας.
6890
Τὸν μὲν Τυδείδης Boogie oro ἀμφεπονεῖτο,
Θαρσύνων $ ἔπεσι» μέγω δ᾽ αὐτῷ βούλετο νίκην.
Mulam autem non puto aliquem abducturum alium Acbivorum,
Me caestibus victo: profiteor enim me esse praestantissimum.
An non satis, quód in praelio inferior sum? neque enim ullo modo licét ^ 670
* In omnibus operibus peritum virum evadere.
** Sic enim denuncio, quod et perfectum erit,
* Penitüs corpusque disrumpam, ossaque confringam :
** Curatores autem ei hic fr equentes ibidem maneant,
* Qui ipsum efferent, mearum vi manuum domitum." 675
Sic dixit :
Illi veró omnes obmutuerunt silentio.
Euryalus autem eum contra solus surrexit, deo-par vir,
Mecistei filius, Talaionidae regis,
Qui quondam Thebas profectus est defuncti tune Oedipi
Ad ludos-funebres :
et ibi omnes vicit Cadmeos. ; 680
Hunc quidem Tydides hasta-inclytus curabat,
Confirmans verbis, multüm enim ei cupiebat victoriam.
Ver. 670. ^H. οὐχ ἅλις.} Pronuntiabatur
ἤυχ ἅλις. Vide suprà ad 6, 18.
Ibid. *H οὐχ ἅλις, ὅσσι μάχης ἐσιδεύομαι.
"Ey ποὺς αὐτῶν ἐπαίνους μὴ παντελῶς λαμ-
προὺς μηδὲ ἀκράτους προσφέροντες, ἀλλά pi
ἐλλείψεις ἢ " ἀποτεύξεις ἢ ἁμαρτίας ἐλαφρὰς ἐμ--
δάλλοντες, ἀφαιροῦσι TÀ ἐπαχθὲς αὐτῶν καὶ νεριε-
σητόν" ὥσσερ ó Emus, οὐ μέτρια “τὶ τῆς συκ-
σικῇς εἰπὼν, καὶ ϑ)ρασυνόμενος, ὡς ἀντικρὺ χρόα
σε ῥήξει, ““ Ἦ οὐχ, ἅλις (φησὶν) ὃ ὅτσι μάχης ἐπ!ι-
* δεύομαι.᾽" Plutarch. de sui Laude.
Ibid. οὐδ᾽ ἄρα πως ἦν Ev πάντεσσ᾽ ἔο-
γοισι δαήμονα.
᾿Αλλ᾽ οὐ γὰρ ὠὐτὸς πάντ᾽ ἰσίσετασέαι βροτῶν
Πίφυκεν Euripid. Rhes. ver. 106.
Ver. 672. τὸ δὲ καὶ. «4]. τόδε καί.
Sed, ut opinor, minüs rect,
Ver. 676. “Ως £Qa£^ οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν
ἐγένοντο σιωπῇ. ]
Dixerat ZEneas ;
olli obstupuere silentes,
Conversique oculos inter se atque ora te-
nebant. 4En. XI, 1920.
Ver. 6177. Εὐρύαλος δέ οἱ οἷος.
Solus qui Paridem solitus contendere con-
tra;
Idemque ad tumulum, quo maximus oc-
cubat Hector,
Victorem Buten immani corpore, qui se
Bebrycià veniens Amyci de gente ferebat,
Percuiit, et fulvà moribundum extendit
arená. “Ἐπ. V, 510.
Ver. 678, Μηκιστέως. Pronuntiabatur Μη-
κιστῶς.
Ver. 679. —— Θήξας ἦλθε Cod. Harleian.
Θήξας δ᾽ ἦλθε.
Ibid. ——-— δεδουπόπσος. Ἔν πολέμῳ σεθνη-
κότος. Schol. "Wide et suprà ad β΄, 514.
'er. 680. ἐνίκα] "Vide suprà ad f,
22]. et ad y, 84.
Ver. 682, Θαρσύνων. Vide suprà ad ν΄, 825.
m maf imt on tm
pus
Lis. XXIII.
OMHPOY IAIAAOZ Y,
441
Ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάξξαλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
Δῶχκεν ἱμάντας ἐῤτμήτους βοὺς ἀγραιύλοιο.
Τὰ. δὲ, ζωσαμένω βήτην ἐς μέσσον ἀγώνων
685
Αντα δ᾽ ἀνασχομένω χερσὶ στιξαρῆσιν ὁ ἅμ; ἄμφω,
Xo p
)' ἔπεσον, σὺν δὲ σφι
βαρεῖαι χεῖρες ἐμιχθεν'
ἐρᾷ δὲ χρόμαδος γενύων γένετ, ἔρῥες δ᾽ ἱδρὼς
Πάντοθεν c £76 A ἐπὶ δ᾽ ὥρνυτο “εῖος ᾿Επειὸς,
Κόψε δὲ παπτήναντο παρήϊον, οὐδ᾽ ἄρ
Ἂν
£Ti δὴν 690
Εἱστήκειν" αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα.
ὯΣ δ᾽ ὅθ᾽ ὑπὸ φριπὸς Βορέω ἀναπάᾶάλλεται ἰχθὺς
Qiy ἐπι φυκιόεντι», μέλαν δέ 6 κῦμα κἄλυψ εν"
[i] Ν » 7 , , ^ ᾽ 7 M
Ως πλήγεῖς ἀνεπῶλτ' αὐτὰρ μεγάθυμιος Ἑπειος
Cingulum autem ei primüm projecit, et deindé
Dedit lora'scité-secta bovis agrestis.
Hi autem, cüm se accinxissent, prodierunt in medium circum ;
685
Ex adverso veró elevatis manibus robustis simul ambo,
Continuó congressi sunt, ipsisque graves manus consertae sunt :
Vehemens autem crepitus maxillarum ortus est, fluebatque sudor
Undique ex membris :
Stetit :
Irruit veró nobilis Epéus,
Percussitque circumspectantem ad genam, neque jam 7s diutiüs
gus enim succiderunt pulchra membra.
690
Ut veró cüm sub primo-impetu Boreae exiliit piscis
Littus versüs algosum, nigerque continuó ipsum fluctus operit :
Sic percussus exiliit :
Ver. 685. Ζῶμα δέ οἱ.} Πρῶτον ἔδος ἦν τοῖς
παλαῖοις σεριζώματα φέ aid περὶ τὰ αἰδοῖα, καὶ
0 TUS ἀγωνίζεσθαι" κατὰ δὲ πὴν Aa καὶ δευτέρων
᾿ολυμσιάδα Ορσίππου σοῦ Λακεδαιμονίου λυθὲν
ἀγωνιζομένου τὸ περίζωμω, αἴτιον αὐτῷ ἥττης
ἐγένετο" ἐξ οὗ νόμος ἐτέθη γυμνοὺς es ἔχειν. Schol.
Vide infrà ad ver. 710.
Jbid. αὐτὰρ ἔσειτα rus ἱμάντας.
'Tum satus Anchisà castus pater extulit
zequos,
Et paribus palmas amborum innexuit ar-
mis. AEn. V, 424.
Ver. 684. — ἐτμήτους.) 411. ἐὐδιμήτους.
Ver. 685. τὼ δὲ, ζωσαμένω.) Notandus hic
maximé proprius Vocis Medie Usus. Hi
autem, quum. se zpsi accinzissent, &c. Vide
suprà ad γ΄, 141.
Ver. 686. "Avez δ᾽ ἀνασχομένω χερσὶ στιξα-
enaeiv. .]
Constitit in digitos extempló arrectus uter-
que,
Brachiaque ad superas interritus extulit
auras. ZEn. V, 426.
Ver. 688. Δεινὸς δὲ κρόμαδος γενύων γένετ᾽. “ἢ
— duro crepitant sub vulnere mala.
Ibid. 456.
Ibid. — χερόμαδες. ] Σρόμαδος δὲ κατὰ yo"
ματοποιΐαν, ὁ ἐν ταῖς γενύσι Ψόφος καὶ οἷον πρισ-
(5, ὃς μάλιστα ἐν ταῖς; πληγαῖς γίνεται. Εἰι-
At magnanimus Epéus
stath. Similitér et Etymolog. Magn. à Bar-
nesio citatum : Τὸν ἐν φαῖς: γενύσιν ὑπὸ τῶν
πληγῶν γινόμενον «ψόφον, ὃ dv marais χοόμαδον
εἶπεν ὃ Ἰτοιητής. Vide suprà ad δ΄, 455.
Ibid. ἔῤῥεε δ᾽ δρὼς τιάνεοθεν € ἐκ μελέων.
Vide suprà ad ver. 507.
Ver. 689—701. —— ὥρνυσο — Δεικνύμενος. ]
Vide suprà ad Y 260.
" Ibid. — Sd 'Ec: ids] AL. δῖος "Esas.
Ver. 690. Κόψε δὲ σαπαήναντα παρήτον. .]
erratque aures et tempora circum
Crebra manus ; duro crepitant sub vulnere
mala. 4En. V, 435.
Ver. 691. Εἱστήκειν. 7 “1. Ἕστήκει.
Ibid.— αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα.
Ipse gravis graviterque ad terram pondere
vasto
Concidit ZEn. V, 447.
Fer. 692. Qgixis. ] Φρὶξ, ^ ἐπιπόλαιος
τοῦ κύματος κίνησις. Schol. "Vide suprà ad φ',
126.
Ver. 695. —— ἐσὶ φυκιόεντ.] ΑἹ.
£y71.
Ibid. . τ φυκιδεντι.} Φυκία ἔχοντι" ῥῦκος δέ
ἔστιν, "TOi 4 ἄχνη τῆς ϑαλάσσης, ἢ πόα παρα-
θαλασσία οὕτω καλουμένη. SChol.
Ibid. — μέλαν δέ &.] «ΑἹ. μέλαν τε ἕ.
Ver. 694, πληγεὶς. Vide suprà ad 5,
ol.
ἐν φυκιό-
442
X seri λαξὼν ὠρθωσε" φίλοι δ᾽ ἀμφέσταν ἑταῖροι,
OMHPOY IAIAAOZ Y.
bj
Lis. XXIII.
695
eu » , 5 ^ "d , ^ d
Οἵ μιν ἄγον δ ἀγῶνος ἐφελκομένοισι πόδεσσιν,
^ μὴ ΄ , Ψ » wu 7 E
Apt παχὺ πτύοντα, xen βάλλονθ᾽ ἑτέρωσε
Ν ὃ δ᾽ 5 , ^ 7 m " z
Ka αλλοφρονεοντῶ μεέτῶ σῷισιν εἰσῶν ἄγοντες
, E! δ᾽ , L4 , δέ E] /
Αὐτοὶ Ó οἰχόμενοι κομιίσαν δεπας ἀμφικύπελλον.
Πηλείδης δ᾽ αἷψ᾽ ἄλλα κατὰ τρίτω Spe ἄεθλα,
100
, ^ ΄ , ^v
Δεικνύμνενος Δαναοῖσι, πωλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς,
^ Ἀ Á, , y » Z
Τῷ μὲν νικήἥσαντι, μέγαν τρίποδ᾽ ἐμυπυριξήτην,
^ N , - Mu, ἢ 3 -Ὁ , ,
Τὸν δὲ δυωδεκάξοιον ἐνὶ σφίσι viov ᾿Α χαιοί"
, Ν N , "i .9-9 y» 3
Ανδρὶ δὲ νικηθέντι γυναῖκ ἐς μέσσον ἔθηκε"
^ à , /, 3 L , / - , » bs
Πολλὰ δ᾽ ἐπίστατο ἔργα" τίον δὲ & τεσσαράξοιον 105
^ a 4 N T ^ , , , »
Esa ὃ ὀρθὸς, καὶ μῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν ξειπεν"
» , e M /; S /,
Ορνυσθ᾽, oi καὶ τούτου ἀεθλου πειρήσεσθε.
« E] , 5 , y , / DÀ
Ὡς ἐφατ᾽" ὦρτο δ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
, »5 ij 7, 9 vf 7, γὼ 7)"
Αν δ᾽ ᾿Οδυσεὺς πολύμητις ἀνίστωτο, κέρδεω εἰδώς"
Manibus prehensum erexit; dilecti autem circumsteterunt socii,
695
Qui ipsum duxerunt per circum pedibus labantibus,
Cruorem crassum expuentem, caput jactantem in-alteram-partem ;
Mente autem alienatum inter se collocárunt ducentes :
Ipsique euntes acceperunt poculum rotundum.
Pelides veró statim alia tertia deposuit praemia,
Ostentans Danais, luctae durae,
700
Victori quidem, magnum tripodem igni-aptum,
Eum autem duodecim boüm-pretio inter se aestimabant Achivi :
Viro autem victo mulierem in medio posuit :
Multorum autem perita-erat operum ; aestimabantque ipsam quatuor boüm- pretio :
Surrexit autem, et verba inter Argivos fecit :
706
* Surgite, qui et hujus certaminis periculum facietis."
Sic dixit: Surrexit veró ingens Telamonius Ajax ;
Surrexit et Ulysses abundans-consiliis, dolis instructus :
Ibid.— &xiya*7.] Vide suprà ad 3’, 85.
Ibid. αὐτὰρ μεγάθυμος ᾿Ἐσεὸς Χερσὶ
λαξὼν ὠρθωσε.
primusque accurrit Acestes,
JEquavumque ab humo. miserans attollit
amicum. “Ἐπ. V, 451.
Ver. 695. — φίλοι δ᾽ ἀμφέσσαν ἑταῖροι, OT pav. ]
Ast illum fidi zquales, genua zgra tra-
hentem,
Jactantemque utroque caput, crassumque
cruorem
Ore rejectantem, mixtosque in sanguine
dentes,
Ducunt ad naves; galeamque ensemque
vocati
Accipiunt AEn. V, 468.
Quo de loco Macrobius: * Sed et tota (in-
* quit) Daretis fatigatio habitu depingitur :
* st illum fidi, &c. Sociorum quoque e-
* jus trepidationem brevitér ostendit: Ga-
* leamque ensemque vocati Zccipiunt ; quasi
* pon sponte accepturi munus, quod erat
* damnum verecundie," Saturnal. Lib. IV.
cap. 1.
Ibid.— ἀμφίσταν ἑταῖροι. Vide suprà ad
&, 535.
κόμισανἢ Vide suprà ad Z,
mgro? ἐμπυριδήσην.] 4].
πρίποδα πυριδήτην. Quod et ferri potest. Vide
suprà ad Z, 51.
Ver. 108. — «i».] De hujus vocis primá
híc productá, infrà autem ver. 705. correptá ;
vide suprà ad »', 105. et ad 6, 24.
Ver. 104. ἔθηκε.) Cod. Harleian.. ἔβη-
xy.
Ver. 707, —— σειρήσεσθι.] Cod. plutimi
πειρήσεσθον,
Lis. XXII. | OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Y. 443
“2Ζωσαμένω δ᾽ ἄρα và γε βάτην ἐς βέσσον ἀγῶνα,
᾿Αγκὰς δ᾽ ἀλλήλων λαξέτην χερσὶ στιδαρῆσιν"
Ὡς δ᾽ or. ἀμείξοντες; τούς τε κλυτὺς ἤραρε σέκτων,
Δώματος ὑψηλοῖο, βίας ἀνέμων ἀλεείνων"
Ῥετρίγει δ᾽ ἄρα γῶτα, σεασειάων à ἀπὸ χειρῶν
Ἑλκόρμενω στερεῶς, κωτὼ δὲ νότιος ῥέεν ἱδρώς"
Πυκναὶ δὲ σμώδιγγες ὁ ἀνὰ πλευράς τε καὶ ὥμους
Αἵματι φοινικόεσσαι ἀνέδραμον' οἱ δὲ μάλ᾽ αἰεὶ
Νίκης ἱέσθην, τρίποδος. πέρι ποιητοῖο"
Οὐτ᾽ ᾿Οδυσεὺς δύνατο σφῆλαι» οὔδει σε πελάσσαι,
Οὐτ Αἴας δύνατο, κρατερὴ δ᾽ ἔγεν ic. Οδυσῆος.
᾿Αλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἀνίαζον εὐκνήμιδες ᾿Α χαιοὶ,
A τότε μιν προσέειπε μέγας * ελωμώνιος Αἴας"
Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαιν ᾿Οδυσσεῦ,
Ἤ μ᾽ ἀνάειρ᾽, ἢ ἐγώ σε" τὰ δ᾽ αὖ Δι πάντα μελήσει.
710
720
Accincti autem hi prodierunt in medium circum, 710
Complexuque se invicem corripuerunt manibus robustis :
Ut cüm tigna-culminis, mutuó οὐδὲ inseruntur, quae inclytus aptat faber,
Domüs altae, impetus ventorum vitans :
Stridebant autem dorsa, validis à manibus
Attracta fortitér, humidusque defluebat sudor ;
Denszque vibices per lateraque et humeros
Sanguine rubentes extiterunt: Illi autem admodüm usque
Victoriam cupiebant, tripodem ob affabré-factum :
Neque Ulysses poterat supplantare, soloque aflligere,
Neque Ajax poterat; valida enim prohibebat vis Ulyssis.
Sed cum jam taedio-afficerentur bené-ocreati Achivi,
"Tunc ipsum allocutus est ingens Telamonius Ajax :
* Nobilissime Laertiade, solertià-pollens Ulysse,
* Aut me tolle aut ego te; hzc veró Jovi omnia curae-erunt."'
ὀροφήν" αἵτινες καὶ συστάται καλοῦνται. — Schol.
Ver. "10. Ζωσαμένω.] Vide suprà ad ver.
- Ibid. κλυτὸς ἤραρε τέκτων.) 41]. σοφὸς
685.
Ibid. Ζωσαμένω δ᾽ Gom cu γε βάτην. Ὁ δὲ
πρῶτος ἐπιχειρήσας ἀποδυθῆναι τὸ σῶμα, καὶ
γυμνὸς ὀλυμσπιάσι δραμὼν imi φῆς πεντεκαιδεκά-
“σης ὀλυμπιάδος, ᾿Ακανθὸς ὃ Λακεδαιμόνιος ἦν.
Τὰ δὲ πρὸ σούτων δι᾽ αἰσχύνης εἶχον ὥπαντες
Ἕλληνες, ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν σαῖς ἀγωνίαις" τὰ
σώματα" ὡς Ὅμηρος τεκρηριοῖ μαρτύρων ἀξιο-
πισπότερος [forte ἀξιοπισσότατός] σε καὶ ἀρ-
χαιότατος ὦν, ζωννυμεένους ποὺς ἥρωας “ποιῶν.
Τὴν γοῦν Αἴαντος καὶ ᾽Οδυσσέως πάλην ἐπὶ τῇ
Πατρόκλου ταφῇ γινομένην ἀφηγούμενός, pom
" Τὼ δὲ φωσαμένω βήτην ἐς μέσσον ἀγῶνα.᾽
Dionys. Halicarn. -dntiq. Rom. Lib. VII.
sub fine. Ubi obitér notandum, legisse hic
Dionysium, T2 à ξωσαμίνω βήτην; Ex versu
(ut videtur) 685.
Ibid. ἄρα. Ut facere solebant ——.
Ver. 711. 'Ayz2s.] Vide suprà ad ξ΄, 546.
Fer. 419: ἀμείξοντες.} Δόκοι μεγάλαι,
ἀλλήλαις προσπίπτουσαι, ὥστε βαστάζ: uv χὴν
ἤραρε τέκτων.
Ibid. ἤραρε.} Non à preterito medio
Alec, tunc enim non constitisset Temporum
ratio ; sed ab aoristo ἤραρον. Vide suprà ad
6; 454; ad β΄, 810. et ad ὦ, 57.
Ver.'14. Τετρίγε..) Vide suprà ad β΄, 314.
ad δ΄, 492. et ad Q', 552.
Ibid. ἄρα.) Ut fit
Ver. 116. σμώδιγγες.} Vide suprà ad
p^, 267.
Ver. 117. φοινικόεσσαι.] Pronuntiabatur
Φοινικοῦσσαι" Secundam enim necessarió pro-
ducit. "Vide suprà ad 4, 272.
Ver. 719. ——— πελάσσα,.] Vide suprà ad v,
l. et ad Z, 140.
Ver. 21. ἀνίαζον. Vide suprà ad φ',
270.
lbid. —— ἐὐκνήμιδες ᾿Αχιαιοὶ. ΑἹ. tUxvüga-
δας ᾿Αχαιτύ:. Quo modo legit et Codex Har-
leianus,
444. OMHPOY IAIAAOZ Y'. Lis. XXIII.
Y s
Ὡς εἰπῶν, ἀνἄειρε' δόλου δ᾽ οὐ λήθετ ᾿Οδυσσεύς" 725
EP, ͵ i ὩΣ ^ E
Κόψ᾽ ὄπιθεν κώληπω Tuy Qv, ὑπέλυσε δὲ γυῖα"
Κὰδ δ᾽ ἐξαλ᾽ ἐξοπίσω" ἐπὶ δὲ στήθεσσιν ᾽Οδυσσεὺς
Κάπσππε “ λαοὶ δ᾽ αὖ ϑηεῦντό τε, “ ἀμξησάν τε.
΄ FCR. m ,
Δεύτερι UT TT. πολύτλας δῖος Οδυσσεὺς,
Kí 3 N , ^ Ἀ 2Νδι7 , 3
ίνησεν ὁ ἀρῶ τυτθὸν ἀπὸ γθονὸς, οὐδὲ T ἀειρε" 730
, ^ / 7 9.4 Ν Ν ΄,ὔ “
Εν δὲ γόνυ γνάμνψεν" ἐπὶ δὲ χθονὶ κάππεσον ἄμφω
Πλησίοι ἀλλήλοισι, μιάνθησαν δὲ κονίη.
7] / 3 7 6 , BA - MES , ,
Καί γύ κε τὸ τρίτον αὐτις ἀναϊξαντ ἐπώλαιον,
E; A 9 N 3 3, S4 f. Ν 7
n A y eus OLUTOG ἀνίστατο, καὶ 2T EQUICE"
2545395 7 N /, ^ -—
Mzxér ἐρείδεσθον, μηδὲ τρίξεσθε κακοῖσι" 735
Ní δ᾽ , , δ᾽ ἈΠ} ΄
12 ὠμνφοτεροισίν; ἀέθλια δ᾽ ἐσ νελοντες
y P4 y ΕἸ
Ερχεσθ᾽, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἀεθλεύωσιν ᾿Α χαιοί.
«€ E , c / ^ -— ,
Oc ἔφαθ᾽" οἱ δ᾽ ἀρῶ σοῦ μώλα μὲν κλύον, ἠδ᾽ ἐπίθοντο᾽
Καί ῥ᾽ ἀπομορξαμένω κονίην, δύσαντο γιτῶνας.
Πηλείδης δ᾽ cip ἀλλὰ τίθει ταχυτῆτος ἄεθλα, 740
᾿Αργύρεον κρητῆρα τετυγμένον" ἐξ δ᾽ ἄρα μέτρα
Χάνδανεν, αὐτὰρ καλλει ἐνίκα πᾶσαν ἐπὶ αἰαν
Sic fatus, sustulit: Doli autem non oblitus est Ulysses : 725
Percussit poné poplitis-flexum assecutus, solvitque membra ;
Dejecit autem supinum :. in pectora veró Ulysses
Decidit: populi autem admirabundi-spectabant, stupebantque. ἢ
Secundus vicissim tollebat laboriosus nobilis Ulysses,
Movit autem paululüm à terrá, neque levavit : 730
Genu veró implicuit: Et in terram ceciderunt ambo
Propé invicem, foedabanturque pulvere.
Et certé jam tertió rursüs surgentes luctati fuissent,
Nisi Achilles ipse surrexisset, et cohibuisset :
* Neampliüs luctáà-obnitimini, neque conterimini malis : 735
* Victoria enim utrisque; praemiis autem aequalibus ablatis
* Abite, ut et alii certent Achivi."
Sic dixit: illi autem ei maxime quidem auscultárunt, atque obsecuti sunt :
Et absterso pulvere, induerunt vestes.
Pelides veró statim alia posuit velocitatis praemia, 140
Argenteum cratera elaboraté factum ; sex autem mensuras
Capiebat, et pulchritudine excellebat omnem per terram
—À—— M —— M ——— — — ——
Ver. 795. 729 et 756. — ἀνάειρε"---- ἐνίκα} }] Sed finem imposuit pugne ,
Vide suprà ad ν΄, 84. AEn. V, 461.
Ver. 726. κώληπα! Κώλησα δὲ λέγει, Ver. 155. — ἐρείδεσθον. 41. ἐρίξεσθον.
σὴν ἀγκύλην κατὰ TOUS Παλαιοὺς, σὴν περὶ τὰς Ver. 158. — ἄρα. Ut par erat ^
ἰγνύας. Eustath. Ver. 39. ἀπομορξαμένω κονίην, δύσανσο
Ver. 52. 159. κονίῃ. κονίην. Vide | χιτῶνας. Quum. pulverem sibi ipsi abstersis-
suprà ad σ΄, 762. et ad 5, 24. sent, vestes sibi induerunt. ^ Vide suprà ad
Ver. 738. ἀναΐξαντ᾽’ ἱπάλαιον.)] Cod.|ver. 685. et ad y^, 141.
MHarleian. ἀναϊξαντε πάλαιον. Ver. 140. τπηλείδης δ᾽ a ἄλλα τίθει σα-
Ver. 154. Ei μὴ ᾿Αχιλλεὺς. χυτῆτος ἄεθλα.
Tum pater Aeneas procedere longiüs| Hic qui forté velint rapido contendere
iras, cursu, D
Et sevire animis Entellum haud passus Invitat pretiis animos, et premia ponit.
acerbis; AEn. V, 291.
Lis. XXIII.
14
OMHPOY IAIAAOZ Y. 445
N ^ Ν / Nu Gs
Πολλὸν, ἐπεὶ Σιδόνες πολυδαίδαλοι εὖ ἤσκησαν,
Φοίνικες δ᾽ ἄγον ἄνδρες € em ἠεροειδέα πόντον,
Στῆσαν δ᾽ ἐν λιριένεσσι» Θόαντι δὲ δῶρον ἔδωκαν" 745
"Y ioc δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ὦνον ἔδωκε
Πατρόκλῳ ἥρωι ᾿Ιησονίδης Εύνηος.
ε 2
Καὶ τὸν ᾿Αχιλλεὺς Suzy ἀέθλιον οὗ ἑτάροιο,
e , / Ν ^ /
Οστις ἐλαφρότατος ποσσὶ κραιπνοῖσι TEXOITO.
5 ^ ^ 7 Ν / ὃ πε »
Δευτέρῳ αὖ βοῦν ϑῆκε μέγαν καὶ πίονω δημῷ 750
t ^ € - 2]
Ηρμιτάλαντον δὲ χρυσοῦ λοισθῆϊ εθηκε.
^M n» 2 N Ν “ 5 , / Ui ^
Στ ὃ ὀρθὸς, x04 μυῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν εειπεν
» , e N P4 y-£ 7, Η
Ορνυσθ᾽, οἱ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε
1j , / , DA. ut» 5 LL N »
Ὡς ἔφατ" ὦρνυτο δ᾽ αὐτίκ ᾿Οἴλῆος ταχὺς Αἴας,
, ij / D N / εχ m ΞΕ
'A» ὃ ᾿Οδυσεὺς πολύμητις» ἔπειτο δὲ Νέστορος υἱὸς (55
᾿Αντίλογος, ὁ γὰρ αὖτε νέους ποσὶ πάντας ἐγίκα"
Στὰν δὲ pere Ton σήμηνε δὲ τέρματ' ᾿Αχιλλεύς"
Τοῖσι δ᾽ ἀπὸ γύσσης TÉTOTO δρόμος" ὠκῶ δ᾽ ἐπειτῶ
Multüm, Sidones enim ingeniosi scité elaborárant,
Phoenices autem vexerant viri super nigrum pontum,
Collocárantque in portubus, Thoantique dono dederant: 745
Pro filio autem Priami Lycaone pretium dedit
Patroclo heroi Iasonides Euneus.
Et bunc Achilles posuit praemium, de quo certaret in honorem sui socii,
Quicunque levissimus pedibus velocibus esset.
Secundo autem bovem posuit magnum et pinguem adipe: 750
Semitalentum veró auri ultimo posuit.
Surrexit autem, et verba inter Argivos fecit :
* Surgite, qui et hujus certaminis ; periculum facietis."
Sic dixit: Surrexit autem statim Oilei fius velox Ajax ;
Surrexit et Ulysses abundans consiliis; deindé buts Nestoris filius 755
Antilochus, hic enim juvenes pedibus ' omnes vincebat :
Steterunt autem ordine; ostendit veró metas Achilles:
Tllis autem à carceribus extendebatur cursus: tum veró celeriter
Ver. 745. Σιδόνες πολ. DP TET VM Οἱ pronuntiandum erit Δεύτρῳ δ᾽ αὖ. Wide Bust
Φοίνικες" Σιδὼν γὰρ πόλις Φοινίκης. Schol. ZXi-|prà ad β΄, 811.
δόνιοι δὲ πολύτεχινοί τινες παραδίδονται καὶ καλ- Ver. 154 et 159. —— ὥρνυτο.] Vide suprà
λίπεχνοι, καθάπερ καὶ ὃ ποιητὴς δηλοῖ' πρὸς | ad γ΄, 260.
δὲ, καὶ φιλόσοφοι, περί σε ἀστρονομίαν καὶ ἀριθ- Ver. 56. ᾿Αντίλοχος" $.] Quá ratione,
μητικὴν, ἀπὸ στῆς λογιστικῆς
τῆς νυκφιπλοίας.) — Strabo,
XVI.
ἀρξάμενοι καὶ
᾿Αντίλοχος, hic ultimam producat; item
Geograph. Lib.
ἀπὸ, Ver. 758. et σε, ver. 777. et φθάμενος,
ver. '"I'T9. et μέλεος, ver. 795. vide suprà ad
Ver. 745. Oózvr.] Τῷ τῆς Λῆμνου βα- | &, 51.
ciA8. Schol. Ver. 157. Xe» δὲ μεταστοιχεῖ σήμηνε δὲ
εν. 146. Ὑἷος.) lta ex duobus MSS. et
ex Etymologs. Magn. edidit Barnesius. ΑἹ.
Ὑἱός.
Ver. 748. Καὶ τὸν ᾿Αχιλλεὺς S7xty ἀίθλιον
,» Ὅστις ἐλαφρότατος ποσσὶ. Vide suprà
ad ver. 740.
Ver. 750. Δευτέρῳ αὖθ Nonnulli híc le-
gunt Δευτέρῳ δ᾽ αὖ. Qus si vera sit lectio,
σίρματ᾽ ᾿Αχιλλεύς.
Hzc ubi dicta; locum capiunt, signoque
repenté
Corripiunt spatia audito, limenque relin-
quunt
Effusi nimbo similes
Ver. 758.
552. et ad δ΄, 492.
ZEn. V, 515.
τέτατο] Vide suprà ad (',
446
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Y
Lis. XXIII.
"ExQeg ᾿Οἰλιάδης: ἐπὶ δ᾽ ὥρνυτο δῖος ᾽Οδυσσεὺς
"Ayyi μάλ᾽ » ὡς ὅτε τίς τε γυναικὸς ἐὐζώνοιο
760
Στήθεός ἐστι κανὼν, óvr εὖ μάλα χερσὶ τανύσσῃ»
Πηνίον ἐξέλκουσα παρὲκ μίτον, ἀγχόθι δ᾽ ἴσχει
Στήθεος" ὡς ᾿Οδυσεὺς Sé ἐγγύθεν αὐτὰρ ὄπισθεν
Ἴχνια τύπτε πόδεσσι, πάρος κόνιν ἀμφιχυθῆναι.
Κὰδ δ᾽ ἄρα οἱ κεφαλῆς χέ᾽ ἀυτμένα δῖος ᾿Οδυσσεὺς,
y
Αἰεὶ ῥίμφα Sov" ἴαχον δ᾽ ἐπὶ πάντες ᾿Αχαιοὶ
,
Νίκης ἱεμένω, μάλα δὲ σπεύδοντι κέλευον.
͵ὕ
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον, αὐτίκ ᾽Οδυσσεὺς
L4 , 5 p /, e N /,
Ejwer ᾿Αθηναίη γλαυκώπιδι ὃν κατὰ Syopór
Κλῦθι, Sed, ἀγαθή toi ἐπίρῥοθος ἐλθὲ ποδοῖ!ν. "10
Emicuit Oiliades:
concito autem cursu sequebatur nobilis Ulysses
Propé admodüm, ut quum aliquis mulieris elegantér-cinctae
760
Prope pectus est radius, quem scité almodüm manibus projicit huc illuc,
Stamen extrahens ad licium, propeque tenet
Pectus :
sic Ulysses currebat propé ; atque à tergo
Vestigia premebat pedibus, antequàm pulvis, spargeretur circüm.
In ejus autem caput fundebat halitum nobilis Ulysses 765
Usque citó currens :
Acclamabant veró omnes Achivi
Victoriae cupido, magnoque adnitentem studio hortabantur.
Sed quum jam extremum peragerent cursum, confestim Ulysses
Precatus est Minervam oculis-caesiam suo in animo:
* Exaudi, Dea, propitia mihi auxiliatrix veni pedibus." 770
Ibid. —— ὦκα δ᾽ taire" ExQtg "Odin. ]
* celeriüs cogitatione pulvis, qui ictu pedis
Primus abit, longeque ante omnia corpora|'* fuerat excussus, vestigio superfunditur.
Nisus
Emicat, et ventis et fulminis ocior alis.
“Ἐπ. V, 518.
Ver. 759. imi δ᾽ ὥρνυτο δος Οδυσ-
σεὺς.ἢ
Proximus huic
Insequitur Salius AEn. V, 590.
Ver. 161. xavan.]. Ὁ κάλαμος περὶ ὃν
εἰλεῖται 0 μίτος ὃ ἱστουργικός. — Schol.
Ibid. χερσὶ. Al. χειρί,
Ibid. -- σανύσσῃ.] Al. «ανύσει.
recté : Media enim semper corripitur. .
suprà ad γ΄, 58.
Fer. 762. Inviov.] Εἵλημα κρόκης. Schol.
Ver. 165. — às Ὀδυσεὺς ϑέεν ἐγγύθεν" αὐ-
σὰρ ὄπισθεν " Lin more. ]
calcemque terit jam calce Diores.
AEn. V, 594.
Quem locum inter eos recenset Macr ΡΣ in
quibus ** Virgilius Homerici carminis ma-
« jestatem non. equet. — Est autem (iuquit)
** hujus versus [Ἴχνια σύπτε πόδεσσι, πάρος
* κόνιν ἀμφιχυθῆναι] hic sensus: Si per so-
* Jum pulvereum fortà curratur; ubi pes fu-
** erit de terrà à currente sublatus, vestigium
* sine dubio signatum videtur, et tamen
Minüs
Vide
* Ait ergo divinus Poéta, ita proximum fu-
* jsse qui sequebatur, ut occuparet antece-
* dentis vestigium, antequam pulvis ei su-
** perfunderetur." Saturnal. Lib. V. cap. 13.
Notandum etiam cursíüs celeritatem aptissime
depingere hosce tres versus [763, 764, 765.]
pedibus dactylicis totos incedentes. Vide su-
prà ad γ΄, 25 et 565.
Ver. 165. Κὲδ δ᾽ ἄρα oi κεφαλῆς χε ἀϊεμί-
να. Vide suprà ad ver. 580.
Ibid. —— ἄρα. Ut [ fieri solet ——.
Ver. 761. ἱεμένῳ.] «ΑἹ. ἱεμένων, et ἱέμε-
τε,
"er, 168. ᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ πύματον «ἔλεον δρό-
TN
Jamque feró spatio extremo, fessique sub
ipsum
Finem adventabant : AEn. V, 527.
Ibid. abrix! ᾽Οδυσσεὺς EUx tr.)
Ni palmas ponto tendens utrasque Cloan-
thus
Fudissetque preces, Divosque in vota vo-
cásset. “Ἐπ. V, 255.
Ver. 7110. Κλῦθι, ϑεὰ.]
Tu, Dea, tu presens nostro succurre labori,
AEn. 1X, 404,
"y
Lis. XXIII. |OMHPOY ΊΛΙΑΔΟΣ Y. 447
Ως ἔφατ᾽ εὐχόμενος" ToU Ó ἔκλυε Παλλὰς ᾿Αθήνη"
Γυῖα δ᾽ ἔθηκεν ἐλαφρὰ, πόδας, καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
᾿Αλλ᾽ ὅτε 07 τάχ, ἔμελλον ἐπαΐξεσθαι ἄεθλον,
Ἔνθ᾽ Αἴας μὲν ὄλισθε Séav' βλάψεν γὰρ Abt,
Tz pa βοῶν κέχυτ᾽ ὀνθος ἀποκταμένων ἐριμύκων, 775
Os ἐπὶ Πατρόκλῳ πέφνεν πόδας ὁ ὠκὺς ᾿Αχιλλεύρ'
Ἔν δ᾽ ὄνθου βοέου πλῆτο στόμα TÉ, pis Té.
Κρητῆρ᾽ αὖτ ἀνάειρε, πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεὺς,
Ὡς ἦλθε φθάμενος" ὁ δὲ βοῦν ἐλε φαίδιμος Αἴας"
Στῆ δὲ πέρας μετὰ χερσὶν ἔχων βοὺς ἀγραύλοιο,
"Ονδον à ἀποπτύων, μετὰ δ᾽ ᾿Αργείοισιν i emer
*Q πόποι, ἢ p. ἐξλαψε Sed πόδας, ἣ TOT óc περ»
Μήτηρ ὡς, ᾿Οδυσῇ; παρίσταται» ἠδ᾽ ἐπαρήγει.
Ως ἐφαθ᾽" οἱ δ᾽ ἄρα πᾶντες VT αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν».
᾿Αντίλογος δ᾽ ἄρα δὴ Xonio ἔκφερ᾽ ἄεθλον,
Μειδιόων, καὶ μυῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν ἐειπεν"
Εἰδόσιν ὕμμ᾽ ἐρέω πᾶσιν, φίλοι, ὡς ἔτι καὶ νῦν
780
Sic dixit precans: illum autem exaudivit Pallas Minerva ;
Membraque reddidit levia, pedes, et manus superne.
Sed quum jamjam involaturi erant in praemium,
Tunc Ajax quidem lapsus est in cursu ; laesit enim Minerva,
Ubi boüm fusum erat stercus interfectorum gravitér-mugientium,
Quos super Patroclum mactárat pedibus velox Achilles :
Stercore autem bubulo impletus est osque, naresque.
Cratera veró sustulit laboriosus nobilis Ulysses,
Ut venit praecurrens ; at bovem accepit illustris Ajax :
Stetit autem cornu manibus tenens bovis agrestis,
Stercus expuens, interque Argivos dixit :
** Proh malum, certé mihi laesit Dea pedes, quae et olim,
* Mater tanquam, Ulyssi astat, atque auxilio-est."*
Sic dixit: Illi autem omnes super ipso suavitér riserunt.
Antilochus veró extremum quidem abstulit praemium, 785
Subridens, et verba inter Argivos fecit :
“ Scientibus vobis dicam omnibus, amici, quod adhuc etiam nunc
A — .-..
Ver. ἢ 71. "Os Ea εὐχόμενος" τοῦ δ᾽ ἔκλυε.
Vide suprà ad “π΄, 527.
Ver. 176. 'AXX ὅτε δὴ τάχ᾽ ἔμελλον.
Jamque feré spatio extremo, fessique sub
ipsum
Finem adventabant :
Nisus
Labitur infelix; czesis ut forté juvencis
Fusus humum viridesque super madefece-
levi cum sanguine
rat herbas:
Hic juvenis, jam victor ovans, vestigia
presso
Haud tenuit titubata solo; sed pronus in
ipso
Concidit immundoque fimo sacroque cru-
ore. 4En. V, 52.
Ps 715. T5 b Ubi scilicet
. 111. —— ῥῖνάς vt] Cod. Harleian.
Pros T£.
Ver. 779. ---: φθάμενος. 7 Vide suprà ad β', 45.
Ver. 780. Ze δὲ κέρας μετὰ χερσὶν ἔχων.
Vide suprà ad ver. 666.
Ver. 181. "Ovbov ἀποπαύων.}
Et simul hisdictis faciem ostentabat, et udo
'Turpia membra fimo —. «En. V, 551.
Ibid. "Ovbov. ] Al. ὀνόου.
Ver. 788. ἄρα. Ut mecesse erat
Vide suprà ad ver. 778. 719.
448 OMHPOY IAIAAOZ Y'.
᾿Αθάνατοι τιμῶσι παλαιοτέρους ἀνθρώπους"
Αἴας μὲν γὰρ ἐμεῖ ὀλίγον προγενέστερός ἐστιν"
Οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς, προτέρων T ἀνθρώπων,
᾿ μογέροντα δέ pu φάσ᾽ ἐμυμιενοιι" ἀργαλέον δὲ
Ποσσὶν ἐριδδήσασθαι᾿ Αχαιοῖς, εἰ μὴ AM er.
"Oc φάτο" κύδηνεν ὃὲ ποδώκεα Πηλείωνα.
Τὸν δ᾽ ᾿Αχιλεὺς μύθοισιν ἀμειξόμενος προσέειπεν
᾿Αντίλοχ;» οὗ μὲν TOI μέλεος εἰρήσεται αἰνος»
᾿Αλλά τοι ἡμιτάλαντον ἐγὼ χρυσοῦ ἐπιθήσω.
Ως εἰπὼν» ἐν χερσὶ τίθει" ὁ δ᾽ ἐδέξατο χαίρων.
Αὐτὰρ Πηλείδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον € ἐγχος
Θῆκ ἐς ἀγῶνα φέρων, κατὰ δ᾽ ἀσπίδα, καὶ τρυφάλειαν,
΄ , ΄
Τεύγεω Σαρπήδοντος; 0, μη» Πάτροκλος ὡπηύρω"
-“ 3 Ν N - !
Στῆ δ᾽ ὀρθὸς, 204 μῦθον ἐν ᾿Αργείοισιν ξειπεν"
ΒΕ , ^ oz ΄ e 3 »
Ανδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, Mato ἀείστω,
, e 74 / N [3 /
Tevyeo £00 € LUE VD, va pcs pon χῶλπκον ἐλοντε,
᾿Αλλήλων προπάροιθεν. ὁμίλου πειρηθήναι"
᾿Οσπύτερός κε φύησιν ὀρεξεμιενος χρόα καλὸν,
* Immortales honorant aetate-provectiores homines :
* Ajax enim me ,pauló natu-grandior est :
** Iste veró prioris seculi, priorumque hominum,
* Crudae autem senectae ipsum dicunt esse :
* Pedibus cum eo contendere Achivis, excepto Achille.
Sic dixit: laudeque extulit pedibus-velocem Pelidem.
Eum veró Achilles verbis respondens allocutus est :
* Antiloche, non quidem tibi inanis dicta erit laus,
** Sed tibi semitalentum ego auri addam."
Sic fatus, in manibus posuit :
At Pelides quidem praelongam hastam
Deposuit in circo ferens, deposuit et clypeum et galeam,
Arma Sarpedonis, quae ei Patroclus abstulerat :
Surrexit autem et verba inter Argivos fecit :
* Viros duos de his jübemus, qui fortissimi,
* Armis indutis, acuto aere sumpto,
* Alterum-alterius ante consessum facere-periculum :
** Uter autem prior percusserit corpus pulchrum,
Lis. XXIII.
790
795
800
S05
790
difficile veró
795
is autem accepit gaudens.
800
805
Ver. 188. ᾿Αϑανάτοι.] Vide suprà ad 4, 598.
Ver. 791. ᾿Ω μογέροντα.} οὕφσω λέγουσιν, ἤ-
τοι σοὺς ἔσι συνεστῶτας καὶ μήπω “«ἄνυ γέρον-
"- ἀλλὰ πλησίον σοῦ γήρως" ἢ σοὺς πρὸ ὥρας
καὶ παρ᾽ ἡλικίαν γεγηρακότας. Schol.
Ver. 794. τὸν δ᾽. Vide suprà ad ὦ, 57. et
ad 9', 160. Malé Barnesius Τόνδ᾽.
Ver. '195. — μέλεος sigma] Vide suprà
ad z, 556. Porró Barnesius hic edidit μέ-
λεύς κ᾽ εἰρήσεται' insertà particulà xs quam
omninó addendam contendit. Sed minüs
recte.
Ver. 800. Τεύχεα Σαρπήδονσος, ἅ μιν Ylá-
σροκλος ἀπηύρα. Suprà 7^, 665.
Ver. 802. — κελεύομεν. ' Al. κελεύομαι.
Ver. 805. Τεύχεα ἑσσαμένω. Vide suprà ad
ver. 685.
Ver. 805. "Os πότερός κε Quum ὀρέξαμενο:.]
᾿Ἐντανέα δὲ κατὰ σοὺς Παλαιοὺς ᾿Αριστοφά-
νης, ὁ γραμματικὸς μεταγράφει σὸν τρόπον
πσοῦφον οὕτω" e Ὁσπότερός κεν πρῶτος ἐσιγρά-
. yes χρόα καλὸν, dán ἐπευξάμενος διά τ᾽
“ ἔντεα καὶ φόνον ἀνδρός." Eustath. Satis in-
ficeté.
Ibid. et ver. 808. —-— καλὸν. Vide suprà
ad β', 48.
ERE Es
Lis. XXIII. OMHPOY IAIAAOZ Y.
Ψαύσῃ δ᾽ ἐνδίνων, διά T ἔντεα, καὶ μέλαν CÁO
Τῷ μὲν ἐγὼ δώσω τόδε φάσγανον ἀργυρόηλον,
Καλὸν, Θρηϊκιον; TÓ μὲν ᾿Αστεροπαῖον ἀπηύρων᾽
Τεύχεα δ᾽ ἀμφότεροι £rgo ταῦτα Φερέσθων'
Καί hf δαῖτ ἀγαθὴν παραθήσομαι £y κλισίῃσιν.
"Oc & ἐφατ᾽" ὦρτο δ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
᾽Αν δ᾽ ἄρα Τυδείδης ὦ ὦρτο κρατερὸς Διομήδης.
Oi δ᾽ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμυΐλου “ωρήχθησαν,
'Es μέσον ἀμφοτέρω συνίτην pepe μάχεσθαι,
Δεινὸν δερκομιένω" γάμος "ur ἔχε TÜ TOC ᾿Αχιαιούρ'
'"'AXX ὅτε δὴ σχεδὸν 5 ἦσαν ἐπ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
Τρὶς μὲν ἐπήϊξαν, τρὶς δὲ σχεδὸν ὡρμήθησαν"
"Exfl Αἴας μὲν ἔπειτα κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσε (UV
Νύξ᾽, οὐδὲ χρό i ἵκανεν" ἔρυτο γὰρ ἔνδοθι Sen.
Τυδείδης δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα ὑπὲρ σἄκεος μεγάλοιο,
Αἰὲν ἐπ᾽ αὐχένι i φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκῇ.
Καὶ τότε δή ῥ p Αἴαντι περιδδείσαντες ᾿Αχαιοὶ,
Παυσαμένους ἐκέλευσαν ἀέθλια iG. ἀνελέσθαι.
* Attigeritque intus membra, perque arma et nigrum sanguinem,
* Huic quidem ego dabo hunc ensem argenteis-clavis-distinctum,
* Pulchrum, Threicium, quem quidem Asteropaeo abstuli ;
* Arma autem utrique communia haec ferant :
** Et eis convivium lautum apponam in tentoriis."
Sic dixit: Surrexit autem deindé ingens Telamonius Ajax,
Surrexit et Tydides fortis Diomedes.
Illi veró postquàm hinc indé seorsüm à turbá armati erant,
In medium utrique congrediebantur prompti pugnare,
Horrendo obtutu ; stupor autem tenebat omnes Achivos :
Sed quüm jam propé erant alter in alterum vadentes,
"Ter quidem irruerunt, terque cominüs impetum-fecerunt :
Tum veró Ajax quidem per clypeum undique aequale
Percussit, neque ad corpus pervenit; tutabatur enim intüs thorax.
At Tydides deindé suprà scutum magnum,
Usque cervicem assequi conabatur fulgidae hastae cuspide.
Et tum quidem Ajaci metuentes Achivi,
Fine imposito jusserunt praemia paria referre.
449
810
815
820
810
820
Ver. 806. —— ἐνδίνων.) Τῶν ἐντὸς ὅπλων με-
λῶν. Schol.
Ver. 807. Τῷ μὲν ἐγὼ δώσω Vide suprà
ad ver. 560.
Ver. 808. —— ἀπηύρων. 44]. ἀπηῦρον.
Ver. 819. —— ἄρα. Deinceps
Ver. 815. ἑκάτερθεν) Vide suprà ad
ἄ, 549.
Ver. 814. ᾽ς μέσον ἀμφοτέρω. Ita edi-
dit Barnesius ex uno MS. 4l. Ἔ; μέσον àp-
φοτέρων.
Ibid. —— μεμαῶτε. Vide suprà ad y, 46.
Tox. II.
et ad £', 464.
Ver. 815. δερκομένω.] Cod. Harleian.
δερκόμενο. Quod et ferri posset. Vide su-
prà ad ὦ, 566.
Ver. 816. ᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ. Vide suprà ad £,
465 et 504.
Ver. 819. ἔρυτο. Vide suprà ad ν΄,
555.
Ver. 821. ἀκωκῇ.} dl. ἀκωκή.
Ver. 823. παυσαμένους. Vide suprà ad
y 141.
Ff
450
ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Y'. Lis. XXIII.
Αὐτὰρ Τυδείδη δῶκεν μέγα φάσγανον ἥρως͵
Σὺν κολεῷ τε φέρων; καὶ ἐὐτμήτῳ Tuan.
825
Αὐτὰρ Πηλείδης Sue σόλον αὐτοχόωνον;
Ὃν πρὶν μὲν ῥίπτασκε μέγα σθένος ᾿Ηετίωνος"
᾿Αλλ ἤτοι τὸν ἔπεφνε ποδάρκης δῖος ᾿ Αχιλλεὺς,
Τὸν δ᾽ ἀγετ᾽ ἐν νήεσσι σὺν ἄλλοισι κτεάτεσσι.
Στῇ δ᾽ ὀρθὸς, καὶ μῦθον € εν ᾿Αργείοισιν i ξείπεν"
880
ἤΟρνυσθ', oi καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε"
ἘΠ᾿ oi καὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι πίονες ἀγροὶ,
Ἕξει p καὶ πέντε περισλομένους ἐνιαυτοὺς
Χρεώμενος" οὐ μὲν γάρ οἱ ἀτεμξόμενός yt σιδήρου
Ποιμὴν, οὐδ᾽ ἀροτῆρ, da ἐς πόλιν, ἀλλὰ παρέξει.
835
Ως ἐφατ᾽ 5 ὥρτο δ᾽ ἔπειτα μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
᾽Αν δὲ Λεοντῆος κροτερὸν μένος ἀντιθέοιο,
᾽Αν δ᾽ Αἴας Τελαμωνιάδης, καὶ δῖος Ἐπειός"
Ἑξείης δ᾽ ἵσταντο! σόλον δ᾽ ἕλε δῖος Ectic,
Ἥχε δὲ δινήσας" γέλασαν δ᾽ ἐπὶ πάντες ᾿Αχαιοί.
840
At Tydidae dedit magnum ensem heros,
Cum vagináque proferens, et scité-secto balteo.
Caeterüm Pelides posuit orbem à fornace-rudem,
Quem priüs quidem mittebat ingens robur Eétionis :
Verüm enimveró illum interfecerat pedibus-valens nobilis Achilles,
Huncque advexerat in navibus cum aliis possessionibus,
Surrexit autem et verba inter Argivos fecit :
830
* Surgite, qui et hujus certaminis periculum-facietis ;
** Si ei etiam perquàm longinqui pingues agri,
* Habebit ipsum etiam quinque volventes in annos
*" Utens:
Sic dixit :
non enim illi omnino indigens ferro
* Pastor, vel arator, ibit in urbem, sed praebebit."'
Surrexit autem deindé bellator stabilis Polypoetes,
Surrexit et Leontei validum robur deo-paris,
Surrexit et Ajax Telamonius, et nobilis Epéus :
Ordine autem steterunt :
Misitque rotatum :
Orbem yero prehendit nobilis Epéus,
riserunt autem omnes Achivi.
840
Ver. 825. — ὕσμήτῳ σελαμιῶνι.ἢ Αι. ἐδδιμή-
σῳ στελαμῶνι. Vide suprà ad s, 504.
Ver. 826, σόλον.] Δίσκον' διαφέρει δὲ
σόλος καὶ δίσκος, ὃ ὅτι ὁ μὲν δίσκος πλατύς ἐστι
καὶ κοιλότερος, ὁ δὲ σόλος στρογγύλος καὶ cQui-
ροειδής. — Schol.
Ibid. aros imr. ] Ἐκ χεομένης ὕλης
εἰκῇ κεχωνευμένον' rox mro, οἷον “μὴ ἔχοντα
κατασκευὴν σιρανὴν, οὐτ᾽ οὖν σεχνικὴν, ἀλλ᾽ ἐκ
μόνης χωνείας ἀναληφθίντα. Schol.
Ver. 827, ——. ἑῥίπτασκε.] Projicere solitus
erat. Vide suprà ad f/', 221. et ad ν΄, 84.
Ver. 828. ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλλεὺς.
v suprà ad 4, 58.
'er. 899. Τὸν δ᾽ ἄγετ᾽ ἐν} Cod. Harleian.
TP ἄγαγ᾽ v,
Ver. 854. χριώμινο ἢ Pronuntiabatut χεώ-
μενος" uti notavit Barneszus. Vide suprà ad
ver. 508.
Ver. 856. 857. 888. “Ως iQa«c* &c.] Co-
dex Harleianus, versus hosce hoc modo
legit
(n igac" ὦρτο δ᾽ ἔπειτα μενεασσόλεμος Ἰτολυ-
ποίτης,
'Ay δ᾽ Αἴας Τελαμωνιάδης,, καὶ δῖος ᾿Επειὸς,
"Av δὲ Λεοντῆος κρατερὸν μένος ἀνφιθέοιο.
Ver. 856 et 859. ὦρτο. Vide suprà
ad Q', 552. et ad β΄, 810.
Ver. 839. “Ἐξείης δ᾽ ἵσφαντο. Vide suprà
ad ver. 358.
Ver. 840.
&, 67.
γίλασαν.)] Vide suprà ad
Lis. XXIII.
Δεύτερος αὖτ᾽ ἀφέηκε Λεοντεὺς, ὅζος "Δρηος"
Τὸ τρίτον aor ἔρῥιψε μέγας Τελαμώνιος Αἴας
Χειρὸς ἀπὸ στιξαρῆς» καὶ ὑπέρξαλε σήματα TÓC"
᾿Αλλ ὅτε δὴ σόλον εἷλε μενεπτόλεμος Πολυποίτης;
“Ὅσσον τίς T ἔῤῥιψε καλαύροπα βουκόλος à ἀνὴρ,
"H δὲέ S' ἑλισσομένη πέτεται διὰ βοῦς ἀγελαίας"
Τόσσον παντὸς ἀγῶνος ὑπέρξαλε' voi δ᾽ ἐξόησαν.
᾿Ανστάντες δ᾽ £ ἕταροι Πολυποίταο κρατεροῖο
Νῇας ἐπὶ γλαφυρὰς ἔφερον βασιλῆος ἄεθλον.
Αὐτὰρ ὁ τοξευτῆσι φίθει ἰόεντα σίδηρον,
Κὰδ δ᾽ ἐτίθει δέκα μὲν πελέκεας, δέκα δ᾽ ἡμιπέλεκκα"
ἹἽστὸν δ᾽ ἔστησεν γηὺς πυανοπρώροιο
Τηλοῦ ἐπὶ ψαμάθου" ἐκ δὲ τρήρωνα, πέλειαν
Δεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδὸς» 7, ἧς ἄρ᾽ ἀνώγει
Τοξεύειν' ὃς μέν κε βάλη τρήρωνω πέλειαν,
Πάντας ἀειράμενος πελέκεας, κλισίηνδε φερέσθω
Ὃς δέ κε μηρίνθοιο τύχη» ὀρνιθος à ὡμιαρτῶν,
OMHPOY IAIAAOZ Y
Secundus veró emisit Leonteus, ramus Martis :
Tertió veró projecit ingens Telamonius Ajax
Manu é robustá, et jecit ultra signa omnia :
Sed quum jam orbem prehendit bellator-stabilis Polypoetes,
Quantum quis projicit pedum bubulcus,
Id autem rotatum volat per boves armentales ;
Tantum per totum spatium jactu-superavit; illi veró exclamárunt.
Surgentes autem socii Polypoetae fortis
Naves ad cavas retulerunt regis praemium.
At ille sagittariis posuit spiculis-conficiendis-aptum ferrum,
Deposuit quidem decem bipennes, decemque securiculas :
Malum autem erexit navis prorá-caeruleae
Procul in arená ; indeque pavidam columbam,
'Tenui funiculo ligavit pede, in quam jussit
Sagittari:; Qui quidem percusserit pavidam columbam,
Omnes sublatas bipennes ad tentorium ferat :
Qui veró funiculum attigerit, ab ave aberrans,
845
850
815
855
Ver. 843. σήματα πάντα.) «Αἱ. σήμωτα
πάντων. Ut Odyss. S, 192.
Ver. B45. PRI Τὴν βουκολικὴν
ῥάξδον' ἔστι δὲ ξύλον κατὰ và ἕτερον μέρος po-
rh» ἔχον, ὅ ἔστι βάρος. Schol. Cod. Harleian.
καλάξροπα.
Ver. 850. Αὐτὰρ ὃ τοξευτῇσι.
Protinus ZEneas celeri certare sagittà
Invitat, qui forté velint, et premia ponit.
4En. V, 485.
Ibid. ἰδενσα σίδηρον. Ἤτοι ἰὸν γεννῶντα,
ἢ μέλανα" «ἄμεινον δὲ σὸν πρὸς ἰὼν κατασκευὴν
ἐπιτήδειον, 9 ἔστι βελῶν. Schol.
Ver. 852. “Ἰστὸν δ᾽ ἔστησεν.
Ingentique manu malum de nave Seresti
Erigit; et volucrem trajecto in fune co-
]umbam,
Quó tendant ferrum, malo suspendit ab
alto. ZEn. V, 487.
Ver. 853. Ψαμάθου.} Ita edidit Barne-
sius. .4l. Ψψαμάθοι.. — Cod. Harleian. ψαμά-
θοις. Que forté et vera lectio.
Ibid. ix δὲ. .Barnesius edidit ἐκ δή.
Sed malé
Ver. 854. —— ἧς. Cod. Harleian. ἥν.
Ver. 856. 858. ἀειράμενος éizt-
«αι. Vide suprà ad ν΄, 168.
Ver. 856. πελίκεας.) ᾿Αξίνας δισφόμους
Schol.
Ibid. κλισίηνδε.) «Αἱ, οἴκόνδε.
Ff2
452
OMHPOY IAIAAOZ Y.
Lis. XXIII.
("Hecav γὰρ δὴ κεῖνος,) 00 οἴσεται ἡμιπέλεκκα.
"Os ἔφατ" ὦρτο δ᾽ ἔπειτα βίη Τεύκροιο ἄνακτος,
'A» δ᾽ ἄρα Μηριόνης; “εράπων € ἐὺς ᾿Ιδομνενῆος"
Κλήρους δ᾽ ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες.
Τεῦκρος δὲ πρῶτος κλήρῳ λάχεν' αὐτίκα δ᾽ ἰὸν
Ἥχεν & ἐπικρατέως, οὐδ᾽ ἠπείλησεν ἄνακτι
᾿Αρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν “λειτὴν ἑκατόμθην.
"Oenfos. μὲν ἅμναρτε, μέγηρε γάρ οἱ τόγ᾽ ᾿Απόλλων,
Αὐτὰρ ὁ μιήρινθον βάλε πὰρ πόδα, τῇ δέδετ᾽ ὁ ὄρνις"
᾿Αντιπρὺ δ᾽ ἀπὸ μήρινθον τἄμε πικρὺς oic TOC.
'H μὲν ἔπειτ᾽ fies πρὸς οὐρανὸν,
Μήρινθος προτὶ γαῖαν" ἀτὰρ κελάδησαν᾽ Agni.
Σπερχόμενος δ᾽ ἄρω Μηριόνης ἐξείρυσε χειρὸς
(Inferior etenim is) ille ferat securiculas.
Sic dixit :
Surrexit et Meriones, famulus strenuus Idomenei :
Sortes autem in galeà aereà concussére sumptas.
"Teucer veró primus sorte sortitus est :
Misit vi-validà, neque vovit regi
Agnorum primigeniorum sacrificaturum se inclytam hecatomben.
Ab ave quidem aberravit, invidit enim ei hoc Apollo ;
Sed is funiculum percussit ad pedem, quo ligata erat avis :
Prorsüs autem funiculum abscidit amara sagitta.
Illa quidem deindé evolans fugit ad coelum, at demissus est
Funiculus terram versus ;
Festinans autem Meriones extraxit manu T'eucrz
860
865
ἡ δὲ παρείθη
870
Surrexit autem deindé vis Teucri tegis ;
860
statim autem sagittam
865.
et magnum-plausum-dederunt Achivi,
870
Ver. 858. — ἡμιπίλεκκα.) ᾿Ἡμιπίέλεκκον, T
ἥμισυ σοῦ πελέκεως" và ix τοῦ ἑνὸς μόνου μέρους
ἔχον ἀκμὴν, ὃ καὶ διστράλιον καλούσιν. Schol.
Ver. 859. — βίη Τεύκροιο. Sic suprà ver.
857. Λεοντῆος κρατερὸν μένος. Vide suprà ad
», 758.
Ver. 861. Κλήρους 9' iy κυνέη χαλκήρεϊ
Τεῦκρος δὲ πρῶτος κλήρῳ λάχεν.]
Convenere viri, dejectamque zrea sortem
Accepit galea: et primus clamore se-
cundo
Hyrtacidze ante omnes exit locus Hippo-
coontis. ZEn. V, 490.
Ver. 864 et 875. ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμ-
€».] Vide suprà ad &, 444.
Ver. 865. "Ορνιθος μὲν ἅμαρτε.
Ast ipsam miserandus avem contingere
ferro
Non valuit ; nodos et vincula lintea rupit,
Queis innexa pedem malo pendebat ab
alto.
Illa Notos atque atra volans in nubila fu-
git. 4En. V, 509.
Ibid. — σόγ᾽ mugire) “41. τότ᾽ ᾿Απόλλων,
Ver. 867. ᾿Αντικρὺ δ᾽ ἀπὸ} Sic infrà ver.
876. ᾿Ανσικρὺ δὲ διῆλθε. Vide suprà ad 4, 51.
Ver. 870. Σσερχόμενος δ᾽ ἄρα Μηριόνης.
Tum rapidus jamdudum arcu contenta pa-
rato
Tela tenens, fratrem Eurytion in vota vo-
cavit. 4En. V, 513.
Ibid. Σπερχόμενος δ᾽ ἄρα ὡς ἤθυνεν.}
Ἧ Μασσαλιωφικὴ ἔκδοσις, κατὰ ποὺς παλαιδὺς»
δυσὶ σόξοις χρωμένους ἰνσαῦθα σοὺς ἠγωνισμένους
TOt, μεσαγράφουσα οὕσως, a Σπερχόμενος
& imas “Μηριόνης, iiim. καα᾿ ὀισπσὸν Τόξῳ" ἐν γὰρ
“χερσὶν ἔχεν πάλαι, ὡς Muy. ᾿Αντίμαχιος δὲ
οὕτω γράφει, “ Σπερχόμενος D ἄρα Μηριόνης
i ἐξείξυσε Τεύκρου Tolo χερσὶ δ᾽ Geri tr
* πάλαι, ὡς Ἰθυνεν. Συνσρέχων μὲν αὐτὸς σῷ
Ὁμήρῳ, σαφέστερον δὲ μεταγράψας" ἑνὶ γὰρ σόξῳ
ἠγωνίσαντο οἱ σοξόται, ὡς καὶ οἱ δισκευταὶ σόλῳ
ἑνί; διὸ ποξεύσαντος Τεύκρου, ἁρπάζει τόξον ὁ Μη-
ριόνηςγ) κατὰ σπουδὴν, ὡς ἂν μὴ φύγῃ «à π'τηνόν.
Eustath.
Ibid.
Ibid.
Tióxgow τῷ γὰρ αὐτῷ σόξῳ ἐχρῶντο.
ἄρα. Ut oportebat
ἐξείρυσε χειρὸς.} Δηλονόσι, TCU
Schol.
Lis. XXII. | OMHPOY IAIAAOZ Y.
/ EN NC ESTO , ε- y»,
"'To£or ἀτὰρ δὴ οἰ στὸν εχεν πάλαι, ὡς iler.
A $2 / ε /, , ,
Αὐτίκα δ᾽ ἠπείλησεν ἑκηξόλῳ ᾿Απόλλωνι
, m , « N € ' 4
Δρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμθην'
e 33€)5 X / * ΄ ͵΄
ΎΨι δ᾽ ὑπαὶ νεφέων εἶδε τρήρωνα πέλειαν,
, T». w , € £* , , 7
Τήν ῥ᾽ ὅγε δινεύουσαν ὑπὸ πτέρυγος βᾶἄλε μέσσην'
, ^ ^N ^ , * b “Δ 9X X /,
AvrixpU δὲ διῆλθε βέλος" τὸ [LEV ἀψ ἐπί yon
, , /, , , N gr
Πρόσθεν Μηριόναο Ty ποδός" αὐτὰρ ἡ ὁρνις
ε "5 , Aj /
ἱστῷ ἐφεξομυένη νηὸς κυανοπρώροιο; ;
3 3 3 N Ν
Αὐυγεν QUT E006 000 £V, συν δὲ πτερὰ “σχυκνῶ λίασθεν.
, N 9,3 7 N , ^ P259; V3 , ^
K(lxvg δ᾽ ἐκ [A6 6a “γυμνὸς πτάτο, τῆλε δ᾽ QT αὐτοῦ
, N 3 5 Ὁ , , ,
Κάππεσε' λαοὶ δ᾽ αὖ ϑηεῦντό τε, ) άμξησάν τε.
, , L4 » Α Z 3.
A» à aL po Μηριόνης πελέκεας δέκα πάντας ἀξιρε»
- , e , , , 5 Ἂς ^v
Τεῦκρος δ᾽ ἡμιπέλεκκα φέρεν κοίλας ἐπὶ νῆας.
NL M /, PN b ᾿ς »
Αὐτὰρ Πηλείδης κατὰ m δολιχόσκιον εἐγχιος»
N ^ / , 3 N 3 , ,
Κὰδ δὲ £627 ὥπύυρον βοὺς ἄξιον ἀνθεμόενταω
τὰς 5 τὰ , ^ , Ze» "n L4 Sr
Ozz ἐς ἀγωώνὼ Φερων" καὶ p ἥμνονες ἄνδρες ἀνεσταν"
» N wes 9 2 , 7, , Ἵ
Ay μὲν ἂρ Ατρείδης εὑρυκρείων Αγαμέμννων,
Arcum; et jam sagittam tenebat dudum, ut direxerat.
Statim autem vovit longé-jaculanti Apollini
Agnorum primigeniorum sacrificaturum se inclytam hecatomben :
Alté veró sub nubibus speculatus est pavidam columbam,
Hanc is in-gyrum-se-flectentem sub alà percussit mediam :
Penitüs autem transiit telum : id quidem rursüs in terram
Anté Merionis fixum est pedem: At avis
Malo insidens navis prorá-caeruleae,
Collum suspendit, simul et alae densae distensae sunt.
Velox autem ex membris anima avolavit, longeque ab illo malo
Decidit: populi veró admirabundi-spectabant, stupebantque.
Meriones autem bipennes decem omnes sustulit ;
"Teucer veró securiculas portavit cavas ad naves.
At Pelides deposuit quidem praelongam hastam,
Deposuit et lebetem igni-nunquam-admotum bovis-pretio-aestimandum floribus-
varium 885
In circo ferens: Et continuó jaculatores viri surrexerunt :
Surrexit quidem Atrides lató-dominans Agamemnon,
880
453
880
Ver. 81. —— ἴθυνεν. Al. ἰβύνη.
Ver. 872. —— — ἑκηξόλῳ ᾿Απόλλωνι.] Vide | ὦ, 67.
Ver. 879. —— ἀπεκρέμασεν.) Videsuprà ad
suprà ad ὦ, 75. Ibid. πτερὰ πυκνὰ λίασθεν.Ἴ Συνεκρότησε
Ver. 814. “ὝΨΙι δ᾽ ὑπαὶ pn τὰ πτερά. Schol.
Jam vacuo lztam ccelo speculatus, et alis Ver. 882. ἄρα.] Ut equum erat -
Plaudentem, nigra figit sub nube colum- | — bid. πελέκεας.] Vide suprà ad ver.
bam. 114 et 856.
Decidit exanimis, vitamque reliquit in Ibid. δέκα πάντας. Vide suprà ad τ΄,
astris 247.
Aériis, fixamque refert delapsa sagittam. Ver. 885. ἀνθεμόεντα.] Ἤτοι, οὐκ εἰς
“Ἐπ. V, 515. vUp χρήσιμον, ἀλλ᾽ ἀναθηματικόν" ἢ ἀνθεμώδη.
Jbid. —— ὑπαὶ Ad. ὑπό. Schol.
Ibid. ——— εἶδε. ΑἸ. ἴδεσο. Ver. 886. ἥμονες.} ᾿Ακοντισταί. Schol.
Ver. 815. see] ll. μέσσης. Ver. 887. ——— εὐρυκρείων.) Vide suprà ad
Ver. 877. — πάγη. Vide supráàad δ΄, 185, | 4, 102.
ΕΓ
454 OMHPOY IAIAAOZ Y. LiB.
A» δ᾽ ἄρω Μηριόνης; ϑεράπων ἐὺς Ἰδομενῆος.
Τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλλεύς"
᾿Ατρείδη, ἴδμεν γὰρ, ὅσον προξέξηκας ἁπάντων,
Ἢ δ᾽ ὅσσον δυνάμει TE καὶ ἥμασιν ἔσλευ ἄριστος"
᾿Αλλὰ σὺ μὸν τόδ᾽ ἄεθλον & ἔχων κοίλας ἐπὶ γῆας
Ἔρχευ, ἀτὰρ δόρυ Μηριόνη ἥ ἥρωϊ πόρωμεν,
E! σύ γε σῷ “υμῷ ἐθέλοις" κέλομαι γὰρ ἔγωγε.
Ὡς ἔφατ᾽" οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἀναξ ἀνδρῶν᾽᾿ Αγαριέμνων.
Δῶκςε δὲ Μηριόνῃ δόρυ γάλκεον' αὐτὰρ oy ἥρως
Ταλθυξίῳ κἥρυκε δίδου περικαλλὲς ἄεθλον.
Surrexit et Meriones, famulus strenuus Idomenei.
Inter eos autem ipse dixit pedibus-valens nobilis Achilles:
* Atride, scimus enim, quantüm antecellis omnibus,
* Et quantüm viribusque et jaculationibus es praestantissimus :
* Quare tu quidem hoc praemium habens cavas ad naves
* Vade, at hastam Merioni heroi demus,
* Si tu utique tuo animo velis: hortor enim ego sane."
Sic dixit: Neque non obsecutus est rex virorum Agamemnon.
Dedit autem Merioni hastam aeream: sed ille heros
Talthybio praeconi dedit perpulchrum praemium.
XXIII.
890
895
890
895
Ver. 890.
ἴδμεν γὰρ. Refertur istud | — I6id. —— προξέξηκας.] "Intecellis; non an-
γὰρ ad id quod elegantér reticetur: * ANiAi|tecelluisti. Vide suprà ad ν΄, 756. et ad 4, 37
** opus ut tu certamen ineas, scimus ENIM," Ver. 894.
ἃς, Aug, ἐθέλῃς,
ἐϑέλοις.} Cod. Harleian. ἰδί-
ΤΗΣ
OMHPOY IAIAAOX
'"PAYVOAIA, ἢ TPAMMA Ω΄.
"Yaólsci; τῆς Ὡ΄. OMHPOY ᾿Ῥαψῳδίας.
Zriz κηδόμοενος Ἕκτορος, Θέτιν πρὸς ᾿Αχιλλέω πέμπει, ὅπως ἀποδῶ τοῦ ἥρωος Τὸ
σῶμα" Ἶριν δὲ πρὸς Πρίαμον, ὅπως λύτρα κομίσας ᾿Αχιλλεῖ, τὸν νεκρὸν τοῦ παιδὸς
ἀπολάξςοι. Ὃ δὲ, προπεμιφθεὶς ὑπὸ Ego), κοιμίσαντος τοὺς Ἑ λληνικοὺς φύλακας»
, * ΒΦ ΄ 3t , $5 3 ς 4 ^ e o $2
παραγίνεται πρὸς τὸν Αχιλλέω, καὶ ἐκετευσῶᾶς CLUTOV ἀπολώμδονει τὸν υἱόν" κως ὠγοκο-
3.29 ^ MN »
pias εἰς τὴν πόλιν, ϑάπτει, καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ δεῖπνον ἄγει.
͵
᾿Εσιγραφα!.
ἽἝκτορος λύτρα.
" AAAus-
, ] , e B 7 ^ 3 ES
X, Πρίαμος νέκυν via λαξὼν, γέρο δῶκεν Αχιελλεῖς
"AAA
'Q, νέκυν Ἕκτορα πατρὶ λύτρων πόρεν εἵνεκ᾽ ᾿Αχιλλεύς.
Axro δ᾽ ἀγὼν, λαοὶ δὲ Sexe ἐπὶ νῆας ἕκαστοι
Ἐσκίδναντ᾽ ἰέναι" τοὶ μὲν δόρποιο μμέδοντο
"Ymvov τε γλυκεροῦ ταρπήριεναι" αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Κλαῖε, φίλου ὑτάρου μμερυνηρυένος, οὐδὲ p ὕπνος
"Hee πανδαμάτωρ, ἀλλ᾽ ἐστρέφετ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα, 5
Πατρόκλου “ποθέων ἀδροτῆτά τε καὶ μένος zU'
ἔϑουυτυς autem est spectatorum-consessus, populique celeres ad naves quisque
Dispergebantur ituri: Illi quidem coenae curam-gerebant,
Seque somno dulci ut-satiarent: At Achilles
Flebat, chari sodalis memor, neque illum somnus
Capiebat cuncta-domans, sed volvebatur huc et illuc, 5
Patrocli desiderans vigoremque et animos magnos:
εν. 1. Λῦτο δ᾽ ἀγὼν. 1, Recté hic Barnesius:| ^ Ibid. ἀγὼν Νῦν τὸ ἄθροισμα τῶν Sio. Schol.
“ Δῦτο, inquit, pro ἐλύετο iticó; nam| Ver.4. Kazr.] Vide suprà δὰ ν΄, 84.
“ λύτο, pro ἰλέλυτο, primam corripit" —Vide| έν. 6. — ἁδροτῆτά. Αἱ. ἀὐδρύτητωι Vide
suprà ad φ΄, 114. suprà ad σ΄, 857. e
4
456 OMHPOY lAIAAOZ Ω΄.
, δι , N EN * 3
HÀ' ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ, καὶ πάθεν uA yi,
᾿Ανδρῶν TÉ πτολέμους, ἀλεγεινᾶ τε κύματα πείρων"
Τῶν βυιμινησικόμιενος, Sat egy κατὰ δάκρυον εἶδεν,
"AAAoT ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε
Ὕσπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής: τότε δ᾽ ὀρθὸς à ἀναστὰς
Δινεύεσκ᾽ ἀλύων, παρὰ 3iv & Ms: οὐδὲ pu» ἠὼς
Φαινομιένη λήθεσκεν v ὑπεὶρ ἅλα T ἠϊόνας, T£*
᾿Αλλ᾽ Oy, ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφ᾽ ἄρμασιν ὠκέας ἵππους,
Ἕκτορα. δ᾽ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὀπισθεν'
Τρὶς δ᾽ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο Φανόντος,
^ »N ΄, n / », ἡ] ;
Δύτις ἐνὶ κλισίῃ παυεσκετο" σόνδε δ᾽ ἐασκεν
Ἔν χόνι ἐκτανύσας προπρηνέα:" σοῖο δ᾽ ᾿Απόλλων
Πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροὶ, Qur ἐλεαίρων
,
Καὶ τεθνειότα περ᾽ περὶ δ᾽ Αἰγίδι πάντα καλύπτε
΄ ε s
Χρυσείη» ípt. μή μὲν ἀποδρύφοι ἑλχυστἄζων.
Et quot peregerat cum ipso, et passus fuerat labores,
Virorumque proelia, periculososque fluctus emensus :
Haec recordans, uberes lachrymas defundebat,
Interdüm in latera jacens, interdàm veró
Supinus, interdüm autem pronus; et mox rectus exurgens
Oberrabat moesto-animo, praeter littus maris: neque ipsum aurora
Apparens latebat super marique littoribusque :
Sed is, postquam junxerat sub curribus veloces equos,
Hectorem trahendum ligabat post currum ;
Ter autem cüm raptárat circa sepulchrum Menoetiadae mortui,
Rursüs in tentorio quiescebat, illumque relinquebat
In pulvere extensum pronum: At ejus Apollo
Omnem turpitudinem arcebat à corpore, virum miserans
Etiam mortuum: Aegide autem totum contegebat
Aureà, ut né ipsum laceraret raptans.
Ver. "t.
ὁπόσα σολύπευσε. Edidit Bar- | Vituperat hunc locum Plato :
Lis. XXIV.
10
15
20
10
15
20
Πάλιν δὴ Ὁμή-
mesius, ὅδαόσ᾽ ἐκτολύπευσε. Sed nihil opus. | ρου σε δεησόμεθα καὶ τῶν ἄλλων ποιητῶν, ἢ ποιεῖν
, e (od e
Vide suprà ad Z, 51.
Ibid. καὶ πάθεν ἄλγεα. Pronuntiaba-
tur ἄλγη.
Ver. 8. ᾿Ανδρῶν σε ππολέμους, ἀλεγεινά σε
κύματα πείρων.] τὸ δὲ, πείρων, σοῖς κύμασι προσ-
γεβητέον" σοῖς δέ γε σολέμοις ἐσιλογιστέον οἰκείαν
τινὰ ἑτέραν μεσοχήν. Συνήθη δὲ τῇ ποιήσει καὶ τὰ
σοιαῦτα" ὁσοῖον, σὺν πολλοῖς ἄλλοις, καὶ τὸ, Σῖτον
καὶ οἶνον ἔδοντες. Eustath. Ῥογτγὸ et πειρῶν hic
legi notat idem Eustathius : Πάμφιλος έ, φα-
ci περισσᾷ TÓ πειρῶν, παράγων εἰς ὁμοιότητα, và,
περόωσι, καὶ T Περάα μέγα Miren ἀφ᾽ ὧν
φησιν εἶναι καὶ τὸ σειρῶν. Atqui iterüm ;occux-
rit idem híc versus, Odyss. S, 183. ν', 91 et
264. quibus omnibus in locis scriptum est
σπείρων, nec variant Codices.
Ibid. σπτολέμους, ἀλεγεινά v:.] Cod.
bie πολέμους, ἀλγεινά σε.
Ver. 10. "Αλλοτ᾽ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος.
᾿Αχιλλέα, ϑεᾶς παῖδα, ** ᾿Αλλοτ᾽ ἐσὶ πλευρὰς
τ παφακείμενον, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε Truy, ἄλλοτε
« δὲ πρηνῆ" σότε δ᾽ ὀρθὸν ἀναστάντα, Πιλωΐζοντ᾽,
* ἀλύοντ' ἐπὶ 94. ἁλὸς ἀτρυγέτοιο." De Republ.
Lib. 111. Ubi in transcursu notanda varize
lectiones.
Ver. 19. 15. Δινεύεσκ᾽ —— λήϑεσκεν.ἢ Vide
suprà ad P, 22]. et ad ν΄, 84.
Ver. 15. Ἔκτορα δ᾽ ἕλκεσθαι Barnesius edi-
dit Ἕκτοραδ᾽ ἕλκεσθαι, et cà “ δὲ παρίλκειν
contendit : Sed, ut opinor, minüs recté. Vide
suprà ad £, 459. et ad μ΄, 12.
Ver. 16. Tgig δ᾽ ἐρύσας.
Ter circum Iliacos raptaverat Hectora mu-
TOS. 4En. I, 487.
Vide Fuga ad AX 598.
. 18, — ἐκτανύσας.] Vide suprà ad e ^, 58.
Vor. 90. πεῤνειότα.] Vide suprà ad y,
46, et ad ὦ, 265.
Lis. XXIV. OMHPOY ΙΔΙΑ͂ΔΟΣ Q'.
457
Ως ὁ μὲν "Ewrogo. iov ἀειπίζεν μενεαίνων"
Τὸν δ᾽ ἐλεαίρεσκον μάκαρες Soi εἰσορόωντες,
Κλέψαι δ᾽ ὠτρύνεσκον εὔσκοπον ᾿Αργειφόντην.
ἜἜνθ᾽ ἄλλοις μὲν πᾶσιν ξήνδανεν, οὐδὲ ποθ᾽ Ἥρη,
Οὐδὲ Ποσειδάων, οὐδὲ Γλαυχωπιδι κούρῃ"
᾿Αλλ & χον, ὡς o πρῶτον ἀπήχβθετο᾽ Ἴλιος i ἱρὴ;
Καὶ Πρίαμος καὶ Mats, ᾿Αλεξάνδρου ἕ ad ἄτης"
Ὃς γείκεσσε “νεὼς, ὁ ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο,
Tz» δ᾽ ἤνησ᾽, "| οἱ πόρε μαωχιλοσύνην ἀλεγεινήν.
80
᾿Αλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετ᾽ ἠὼς,
Καὶ τότ᾽ &o ἀθανάτοισι μετηύδα Φοῖξος ᾿Απόλλων'"
Σχέτλιοι. ἐστὲ, “γεοὶ, δηλήμωονες" οὐ νύ qol ὑμῖν
Ἕκτωρ pagi £216 βοῶν αἰγῶν τε τελείων 5
Τὸν "y οὐκ ἔτλητε, νέκυν περ ἐόντα» σαώσαι,
85
Ἢ v ἀλόχῳ ἰδέειν, καὶ μητέρι, καὶ τέκε! ᾧ»
Sic ille quidem Hectorem nobilem indigné-tractabat iratus :
Eum autem miserabantur beati dii inspicientes,
Furtoque surripere hortabantur speculatorem Argicidam.
Caeteris quidem omnibus placuit, nequaquam tamen Junoni,
Neque Neptuno, neque oculis-caesiae virgini :
Sed perstabant, sicut ipsis primüm invisa-reddita est Ilios sacra,
Et Priamus et populus, Alexandri propter injuriam ;
Qui contumeliosé-damnavit deas, quandó ejus ad tugurium venerunt ;
Eamque sententiáà-comprobavit, quae ei praebuit libidinem damnosam.
Sed quandó jam exindé duodecima orta erat aurora,
Tum quidem inter immortales dixit Phoebus Apollo:
* Crudeles estis, dii, noxii :
nonne quondam vobis
* Hector femora adolevit boum caprarumque lectarum ?
* Eum nunc non sustinuistis, vel mortuum, eripere,
$35
** Suaeque uxori videndum, et matri, et filio suo,
Ver. 26. Ἰποσειδάων", οὐδὲ.] Cod. Har-
leian. Ἱποσειδάων, οὐδές Quod eodem modo
pronuntiandum.
Ibid. Τλαυκώσπιδι) Vide suprà ad ὦ,
206.
Ver. 27. ᾿Αλλ᾽ ἔχον, ὥς cQu πρῶτον ἀπή-
χθετο.]
Manet altá mente repostum
Judicium Paridis, spreteque injuria for-
ma. AEn. 1:50.
Ver. 98. ᾿Αλεξάνδρου ὃ ἕνεκ᾽ ἄτης" Ὃς
γείκεσσε Ssàs.] Καὶ ὅρα gus τὴν τοῦ Τρωϊκοῦ
πολέμου αἰτιωτάτην πρᾶξιν. σῷ TAG τῆς Du-
ds ἐταμιεύσατο' ἐσὶ ποσοῦτον ἀναρτήσας viv
ἀκροατήν. Τινὲς δὲ ἀθετοῦσι καὶ τοῦτον τὸν TÓ-
“ον εἰ γὰρ Zu, φασὶ, vA» περὶ τοῦ κάλλους:
κρίσιν ὃ ποιητὴς, πολλαχοῦ ἄν ἐμνήσθη αὐτῆς.
Καὶ μέν ἔστ, πρὸς τοῦτο εἰπεῖν, ὅτι αολλῶν καὶ
ἄλλων ἅπαξ ὁ ποιητὴς ἐμνήσθη, ὥπερ οὐκ ἠθέτην-
σαι, Eustath. Macrobius ex eorum numero,
qui locum hunc repudiárunt, videtur fuisse:
* Nullam," inquit, * commemorationem de
* Judicio Paridis Homerus admittit." Lb.
V. cap. 16. Quà de re acriüs à Scaligero
reprehenditur, Poetic. Lib. V. cap. 9. sub
fine.
Ver. 50. Τὴν δ᾽ ἤνησ᾽, » οἱ πόρε μαχλοσύ-
νην ἀλεγεινήν.) Τινὲς γράφουσιν οὕτως" Τὴν δ᾽
ἤνεσεν, 7| οἱ κεχαρισμένα δῶρ᾽. ὀνόμηνε. —Eu-
stath.
Ver. 52. Kal τότ᾽ ἄρ᾽.) Et tunc utique —,
Ibid.— ἀθανάτοισι. Vide suprà ad 4, 598.
Ibid. Φοῖξος ᾿Απόλλων. 1 Vide suprà ad
&, 45.
Ver. 53. δηλήμονες.] «Αἱ. ζηλήμονες" uti
Odyss. ἐ, 118.
Ibid. — ὑμῖν] Cod. Harleian. ὕμμειν"
Quo modo et in MS.
perit Barnesius.
Ver. 56.
Cantab. scriptum rep-
,
τέκε ».] Quà ratione, τέ-
458
Καὶ πατέρι Πριάμῳ, λαοῖσί TE
OMHPOY IAIAAOS Ω΄.
Lis. XXIII.
σοί κέ p» ὥκα
Ἔν πυρὶ κήαιεν, καὶ ἐπὶ ατέρεαι “τερίσειαιν"
᾿Αλλ᾽ ὀλοῷ ᾿Αχιλῆϊ, “εοὶ, βούλεσθ᾽ ἐπαρήγειν;
Ὧ οὐτ᾽ ἄρ φρένες εἰσὶν ἐνουίσεμιοι; οὔτε vota.
Γναρυπτὸν t ἐνὶ στήθεσσι" λέων δ᾽ ὡς, ἄγρια οἶδεν,
“Ὅστ᾽ ἐπεὶ de μεγάλῃ τε βίη καὶ ἀγήνορι ϑυμῷ
Eia, eio ἐπὶ μῆλα βροτῶν, 1 ἵνα δαῖτα λάξησιν"
"Oc" Αχιλεὺς ἔλεον μὲν ἀπώλεσεν, οὐδέ οἱ αἰδὼς
Γίνεται, 7T ἄνδρας μέγα σίνεται, 70. ὀνίνησι.
Μέλλει γάρ πού τις καὶ φίλτερον ἄλλον ὀλέσσαι,
ἪΣ κασίγνητον ὁμογάστριον, ἠὲ καὶ υἱόν"
, » t / Aa , ,
Αλλ ἤτοι κλαύσας καὶ ὀδυρόμενος μεθεηκε"
Τλητὸν γὰρ μοῖραι Sup» Séray ἀνθρώποισιν.
Αὐτὰρ ὁ oy Ἕκτορα δῖον, ἢ ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
Ἵππων ἐξάπτων, περὶ e ἑτάροιο φίλοιο
"Eutr οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον, οὐδέ τ᾽ ἄμεινον,
* Et patri Priamo, populisque; qui eum celeritér
** Igne comburerent, et justa persolverent :
** Sed pernicioso Achilli, dii, vultis favere,
'" Cui neque mens est aequa, neque animus
sed leo tanquam, agrestia sapit,
“« Flexibilis in pectoribus :
40
* Qui magnisque viribus et superbo animo
** Obsecutus, vadit ad pecudes hominum, ut dapes accipiat :
* Sic Achilles misericordiam quidem perdidit, neque ei pudor
** Est, qui viros valdé laedit, atque juvat.
45
" Aliquis enim utique etiam chariorem alium perdidit,
* Sive fratrem uterinum, seu et filium ;
“ Et tamen postquàm deflevit, statim luctum remittit :
“ Patientem enim Fata animum indiderunt hominibus,
* Sed hic Hectora nobilem, postquàm eum chará vitá privavit,
50
* A curru religans, circum sepulchrum sodalis dilecti
* 'TTrahit: haud tamen ei hoc honestum, neque utile,
xi, hic ultimam producat; item κασίγνητον, | Et Eur?pides :
ver. 47. et πεὸν, ver. 56. et πυκινὸν, ver. 75. vide
suprà ad 4, 51.
Ver. 58.
140.
Ver. 59.— óxo2 ᾿Αχιλῆϊ} Vid. sup. ad Z, 2
Ver. 40. ἂρ. Ut nóstis . Ut
videtis ———-—.
Ver. 42. "Oe«".] Qui scilicàt
Jbid. βίῃ καὶ ἀγήνορι ϑυμῷ Εἴξας. 7
——-irarumque omnes effundit habenas.
“Ἐπ. XII, 499.
καερίσειαν.] Vide suprà ad 4,
Vide suprà ad /, 594.
Ver. 44. — οὐδέ οἱ αἰδὼς Τίνεται, ἥ τ᾽ ἄνδρας
μίγα σίνεται, ἠδ᾽ ὀνίνησι. Sic Hesiodus:
Aibag, "T. ἄνδρας μίγα σίνεται ἠδ᾽ ὀνίνησι.
Ἔργ. καὶ Ἣμερ. T, 516.
Αἰδώς τε" δισσαὶ δ᾽ εἰσίν' ἡ μὲν οὐ κακὴ,
Ἥδ᾽ ἄχθος οἴκων.
Hippolyt. Cor. 385.
Ὁμήρου σε εἰπόντος, s * Ailàs, T ἄνδρα μέγα
* σίνεσαι ἠδ᾽ ὀνίνησι.᾽" Ἑὐὑρισίδης ἐν ᾿Ερεχϑεῖ
γράφει"
“« Αἰδοῦς καὶ αὐτὸς δυσκρίτως ἔχω περί
* Καὶ δεῖ γὰρ αὐτῆς, κἄστιν οὐ κακὸν μέγα."
Clem. Alexand. Strom. Lib. vi.
Αἰδὼς δ᾽ οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἄνδρι arpoix τῇ.
Odyss. ς΄, 547.
Ver. 46. Μέλλει γάρ πον. «4ϊ, Μέλλε μὲ
σπου.
Ver.
, ,
ἰξάπτων.
51. "Ivymwv ἰξάσσων. «41. “Αρμαᾶτος
OMHPOY IAIAAOZ Ω. 459
Lis. XXIV.
Mz, ἀγαθῷ περ ἐόντι» γερυεσσηθῶμιέν ὁ οἱ ἡμεῖς"
Κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μμενεοινων.
Τὸν δὲ χολωσαιῥιένη προσέφη λευκώλενος "Hem
E/2 κεν καὶ φοῦτο τεὸν ἔπος; ᾿Αργυρότοξε,
E; δὴ ὁ ὁμὴν Aus zai Exroet ϑήσετε τιμῆν.
Ἕκτωρ μὲν ϑιγητός 75 γυναῖκά, T£ σήσατο μιαιζόν'
Αὐτὰρ ᾿Αχμλλεύς ἐστι ϑεῶς γόνος, ἣν ἐγὼ αὐτὴ
Θ ρέψα 76 καὶ ἀτίτηλῶ» καὶ ἀνδρὶ πόρον παράκοιτιν
IDs, : ὃς περὶ κῆρι φίλος γένετ' ἀθανάτοισι"
Πάντες δ᾽ ἀντιάασθε, Soi, γάμου' ἐν δὲ σὺ φοῖσι
Δαινυ᾽, ἔχων φόρμιγγα, κωκῶν ἕταρ᾽, cit» ἄπιστε.
Tz» δ᾽ ἀπαμειξόμενος προσέφη γεφεληγερέτα Ζεύς"
"Hen, μῆ δὴ) πάμπαν ἀποσκύδμιαινε Sreoiaiv.
Οὐ μὲν γὰρ σιμή γε μ᾽ ἔσσεται" ἀλλὰ καὶ Ἕκτωρ
Φίλτατος ἢ ἔσκε “εοῖσι βροτῶν, oí ἐν ἴλίῳ εἰσίν'
"Oc γὰρ ἐμοίγ᾽" ἐπεὶ οὔτι Φίλων ἡμιρταινε δώρων
Οὐ γάρ μοι ποτὲ βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης»
60
65
* Ne, forti licét, succenseamus ei nos:
“ Insensilem enim jam terram contumeliá-afficit furens."
Hunc autem irata allocuta est ulnas-candida Juno :
** Sit sané et hoc tuum verbum, Argenteo-arcu-insignis,
* Si quidem parem Achilli et Hectori constituetis honorem.
* Hector quidem mortalisque, mulierisque suxit mammam :
* At Achilles est deae proles, quam ego ipsa
* Nutrivique, et educavi, et viro dedi uxorem
* Peleo, qui ex animo charus fuit immortalibus :
** Omnes autem interfuistis, dii, nuptiis, interque tu hos
** Epulabaris, tenens citharam, ὁ malorum sodalis, semper perfide."
Illam veró respondens allocutus est nubes-cogens Jupiter :
* Juno, ne jam omninó irascaris diis.
* Haud etenim honor idem erit: sed et Hector
* Charissimus erat diis hominum, qui in Ilio sunt ;
* Sic enim mihi quidem : quià nunquam jucunda praetermittebat munera.
* Non enim mihi unquam ara caruit convivio aequali,
55
60
Ver. 54. Kon» yke δὴ γαῖαν ἀεικίζει. A»
σὶ τοῦ, ἀναίσθητον “σῶμα ὑδρίζει. Schol. οὔτε
τοῖς ἄλλοις, ὅσοι μὴ αἰσθάνονται, ὀργίζονται" οὔ- |
Ti τοῖς τεθνεῶσιν ἔτι, ὡς πεπονθόσι T6 τὸ ἔσχα-
TOW, καὶ οὖκ ἀλγήσουσιν οὐδ᾽ αἰσθησομεένοις οὗ οἱ
ὀργιζόμενοι ἐφίενται. Διὸ εὖ περὶ σοῦ Ἕκτορος
Η ποιητὴς, παῦσαι βουλόμενος σὸν ᾿Αχιλλία 7725 |
ὀργῆς τεθνεῶτος, “ Κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει
* μενεαίνων." — Zristot. Rhetoric. Lib. II,
cap. δ.
Ver. 55. — λευκώλενος Ἥρη.) Vide suprà ad
&, 572. et ad 6, 92.
Ver. 60. — ἀτίτηλα.] Cod. Harleian. ἀτί-
TUM.
Ver. 61. Ylgxd.] 4l. ΤἸπηλέϊ, et I1227.
6556 solebat
Ibat
Ver. 61. 91 et 107.
suprà ad Z, 598.
Ver. 63. Aaáw.] Barneszus in uno MS.
ἀθανάτοισι. Vide
[scriptum repperit, Azívuz'.
| Ver.64. γεφεληγερίτα. Ζεύς.) Vide su-
| prà ad ὦ, 175.
Ver. 6Ἴ. 68. 69. Φίλτατος ἔσκε ἡμάᾳ-
ἐδεύετο δαιτὸς.) Charissimus
dona pretermittere sole-
Convivio carere solebat . Vi-
de suprà ad β΄, 221. et ad y, 84.
Ver. 69. — δαιςὸς Vrns.] Καὶ σῶν κριῶν δὲ
μοῖραι ἀνέμοντο" ὅθεν ἐΐσας φησὶ τὰς δαῖτας, ἀπὸ
τῆς ἰσότητος. Ἐπσείσθη δὲ Ζηνόδοτος, δαῖ-
χα ἐΐσην, τὴν ἀγαθὴν λέγεσθαι. Atheneus, Lib.
Ι, εαρ. 10. Vide suprà ad Z, 468,
^
TUS δώρων"
460
Λοιξῆς τεν κνίσσης τε' τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
OMHPOT IAIAAOZ €Q'..
Lis. XXIV.
70
᾿Αλλ᾽ ἦτοι κλέψαι μὲν ἐάσομεν, (οὐδέ πη ἐστὶ
Λάθρη ᾿Αχιλλῆος) ϑρασὺν “Ἕκτορα ἢ γάρ οἱ αἰεὶ
Μήτηρ παρμέμθλωκεν ὁμῶς νύκτας τε καὶ ἤμαρ"
, , L4 /, ^ , 5 , D
AXX εἶτις καλέσεις Syeup Ori ὦσσον ἐμυεῖο,
L4 / e 3 à 3! 74
Oqea. ví οἱ εἴπω πυκινὸν ἔπος» ὡς κεν ᾿Αγιλλεὺς
Δώρων &x Πριάμοιο λάχη, ἀπό S Ἕκτορα λύση.
Ὧ P ^ à Y , , ᾽ ὅς οἵ
c &Qur* ὦρτο δὲ ᾿Ιρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα.
N , 3
Μεσσηγὺς δὲ Σάμου τε, καὶ Ἴμξρου παιπαλοέσσης;
"E»vfoge μείλανι πόντῳ, ἐπεστονάχησε δὲ λίμνη.
Ἡ δὲ, μολυξδαίνῃ ἰκέλη, ἐς βυσσὸν ὄρουσεν,
80
ἭΤτε κατ᾽ ἀγραύλοιο βοὺς κέρας ἐμξεξαυῖα,
* Libamineque, nidoreque: hunc enim sortiti sumus honorem ΠΟ5:.
** Sed tamen furto quidem surripere omittamus (neque ullo modo licet
* Clam Achille) audacem Hectora: certé enim ei assidue
* Mater adest simul noctesque et dies : -
* Sed siquis vocet Deorum Thetin ad me,
*^ Ut quoddam ei dicam prudens verbum, ut Achilles 75
* Dona à Priamo accipiat, atque Hectora redemptum-reddat."'
Sic dixit: Surrexit autem Iris cursu-procellas-aequans nunciatura.
Inter itaque Samumque, et Imbrum asperam,
Insiliit nigro ponto, ingemuitque palus.
Ipsa autem glandulae-plumbeae similis, in imum delapsa est,
Quae agrestis bovis cornu imposita,
Ver. "I1. ἐάσομεν. Vide suprà ad δ΄, 42.
Ver. 15. σαρμέμδλωκεν.) Vide su-
prà ad ν΄, 756. et ad 4, 57.
Ver. 74. ᾿Αλλ᾽ εἴσις xaAicut] Τὸ *'AAX
* dais καλέσειε Otri" σαὐτόν ἔσφι τῷ,
᾿Αλλ᾽ ἄγε τις καλεσάτω. Kar ἔλλειψιν δὲ δο-
κεῖ καὶ αὐτὸ ἐσχηματίσθαι, ὡς TOU ὅλον σοιούσου
ὄγτος. ᾿Αλλ᾽ εἴτις καλέσεις τὴν Θέτιν, ϑέλοιμι
ἄν σποῦτα, ἢ βουλοίμην, 5» ποιόνδε vi. — Eustath.
De hujusmodi Aposiopesi, vide suprà ad x',
111. item ad 4, 135 et 340. Barnesius, hoc
in loco, pro εἴτις legi posse conjicit, Ἶρις. Sed
hoc longé minüs esset venustum.
Ver. 76. ἀπό S' Ἕκτορα λύσῃ. Vide
suprà ad Z, 20.
Ver. 'I'I. —— ἀελλόσος ἀγγελέουσα.
atilla leves coli demissa per au-
ras, AEn. ΧΙ, 595.
Ver. "78. Μισσηγὺς..1] Vide suprà ad í£,
769.
Ver. 79. "Ενδορε μείλανι πόντῳ. Τῷ καὶ ἔτι
νῦν καλουμένῳ Μέλανι Πόντῳ. Schol. Μέλας δὲ
πόντος ὁ ὕστερον Καρδιανὸὲ κόλπος ἀπὸ Καρ-
δίας πόλεως. Euslath. Equidem crediderim
potiüs Epitheton hoc [μείλαν.] apud Poétam
omni Mari commune, τις «gzu36, οἴνοπι, &c.
Ibid. ἐσεσσονάχησε. adi. ἱπεστενάχιησε.
Quo modo et legit Codex Harlezanus. Cz-
terüm in uno MS. scriptum repperit Barne-
sius, ἐπεστονάχισε. Quod ferri non potest.
Vide suprà ad Z, 140.
Ver. 80. 81. 82. Ἢ δὲ, μολυξδαίνῃ ἰκέλη,
&c.] Plato in Jone versus hosce legit, aut
memoritér citat, hoc modo :
Ἧ δὲ, μοχυξδαίνῃ ἰκέλη, ἐς βυσσὸν ἵκανεν,
"Het κατ᾽ ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἱμμεμαυῖα,
Ἔρχεται ὠμηστῇσι qe ἰχθύσι πῆμα φί-
ρουσᾶ,
τὸ δὲ ὑπὸ τοῦ ποιησοῦ λεγόμενον, “ Ἢ Di, μολυδ-
* δαίνῃ ixíAm, às βυσσὸν ὄρουσεν, Ἥ 7i," éc.
παρακούοντες ἔνιοι, βοείαις Spikiy οἴονται πρὸς vs
ὁρμιὰς χρῆσθαι ποὺς παλαιούς" κέρας γὰρ τὴν “«ρί-
χα λέγισθαι, καὶ τὸ κείρασθαι διὰ τοῦτο, καὶ κου-
ράν" καὶ τὸν παρ᾽ ᾿Αρχιλόχῳ κηροσλάστην, φιλό-
κοσμον εἶναι περὶ κόμην, καὶ καλλωπιστήν. "Ἔστι
δὲ οὐκ ἀληθές" ἱσπείαις γὰρ ϑριξὶ χρῶνται. Plu-
tarch. de Solertiá Animalium.
Ibid. — μολυξδαίνῃ.] Μολυξδαίνῃ, ὁρμᾷ"
μόλυξδος δὲ ἐπίκειται τῷ ἀγκίσσρῳ εἰς πὸ καθέλ-
xt αὐτὸ τῷ βάρει κάτω. Schol.
Ver. 81. βοὸς κέρας. Oi μὲν κυρίως
ei δὲ σὴν σρίχα' ἄμεινον 5 voy κεράτιόν τι
Lis. XXIV. | OMHPOY IAIAAOZX ὦ΄. 461
Ἔρχεται ὠμηστῆσιν ἐπὶ ἰχθύσι κῆρα φέρουσαι"
Εὗρε δ᾽ ἐνὶ σπῆι γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δέ τ᾽ ἄλλα;
Eia ὁμηγερέες ἅλιαι Sen ἡ δ᾽ £& i βμέσσης.
Κλαῖε μόρον οὗ παιδὸς ἀμύμονος, OG οἱ ἔμελλε 85
Φ δίσεσθ᾽ ἐν Τροίῃ ἐριδώλακι, τηλόθ, πάτρης.
᾿Αγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἴρις"
"Oegro, Θέτι, καλέει Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς.
Τὴν à ἠμείξετ᾽ : ἔπειτα Sea Θέτις ἀργυρόπεζα"
Τίπτε με κεῖνος ἄνωγε μέγας σός; αἰδέομναι δὲ 90
Μίσγεσθ' ἀθανάτοισιν, € ἔχω δ᾽ dye ἄκριτα Sua.
»
Ei μέν; οὐδ᾽ ἅλιον ἔπος ἔσσεται; ὅττι κεν ELTOI.
"Os ἄρα. φωνήσασα, κἄλυμμν ἐλε δῖα ϑεάων
Κυάνεον, σοῦ Ó οὔτι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος.
Bz à ἰέναι; πρόσθεν δὲ ποδήνερνος ὠκέω Ἶρις 95
Hyéár" ἀμφὶ δ᾽ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα Sa e moe.
᾿Ακτὴν δ᾽ εἰσαναξᾶσαι, ἐς οὐρανὸν ἀ ἐχιβήτην'"
Lx , 1]
Εὑρον δ᾽ εὐρύοπα Κρονίδην, περὶ δ᾽ ἄλλοι ἅπαντες
Descendit cruda-vorantibus piscibus mortem ferens :
Invenit autem in specu caváà Thetin, circüm autem et aliae
Sedebant frequentes marinae deae: ipsa veró in mediis
Flebat fatum sui filii eximii, qui ei erat 85
Periturus in Trojà glebosà, longé à patriá.
Propé autem stans allocuta est pedibus velox Iris :
** Surge, Theti, vocat Jupiter aeternis consiliis pollens."
Huic autem respondit deindé dea Thetis pedes-argentea :
* Curnam me ille jubet venire magnus Deus? Vereor autem 90
* Misceri immortalibus; habeo enim dolores innumeros animo.
** Ibo tamen ; neque irritum verbum erit, quodcunque dixerit."
Sic fata, velum accepit augustissima dearum
Atrum, eoque nullum nigrius erat vestimentum,
Perrexit autem ire, pedibusque ventosa velox Iris 95
Praeibat ; et circum ipsas diducebatur unda maris.
Littus veró ut conscenderant, in coelum se-proripuerunt :
Invenerunt autem laté-sonantem Saturnium, circumque caeteri omnes
προκεῖσθαι σῷ ἀγκίστρῳ, ἵνα μὴ οἱ ἰχθύες ἀπο-Ὶ — Ver. 99. εἴποι.) AL. εἴπη.
ξιξορώσκωσι σὴν ὁρμιάν. Schol. Vide ad ver. Ver. 94. Κυάνεον.) Vide suprà ad Z, 598.
80. Ver. 96. ἀμφὶ δ᾽ ἄρα σῷι λιάξζετο κῦμα
Ver. 84. ὁμηγερέες ἅλιαι.. Quà ratione, ϑαλάσσης.
ὁμηγερέες, hic ultimam producat; item μόρον] —— Simul alta jubet discedere laté
et á 9$, Ver. 85. et ἅλιον, ver. 99. vide suprà ad Flumina, quà juvenis gressus inferret; at
&, 51. illum
Ibid. —— μέσσῃς.} "ll. μέσσαις. ; Curvata in montis faciem circumstetit un-
Ver. 85. Κλαῖς.1 Vide suprà ad ν΄, 84. da,
Ver. 86—88. Φ δίσεσθ᾽ &Qhira. ] Vide| ^ Accepitque sinu vasto .
suprà ad »', 559. Georg. IV, 559.
Ver. 88. "Oeze, Ofr.] Edidit Barnesius, Ver. 98. εὐρύοπα Κρονίδην. Malé hic
Ὄρσο, Θέτις. Sed nihil opus. Vide suprà ad | Barnesius: * Pro εὐρύοπην Κρονίδην, (inquit)
&, 51. * Vocativus pro J4ccusativo.' Quód plané
Ver. 91. —— ἄκριτα. Vide suprà ad ὦ, | est absurdum ; et né de nominativo quidem
509 et 314, ullà ratione ferri potest, ^ Vide suprà ad 4,
462 OMHPOY IAIAAOZX Q'. Lire, XXIV.
Eja ὁμηγερέες μάκαρες Syeoi αἰὲν ἐόντες"
Ἡ δ᾽ ἄρα πὰρ Aur πατρὶ καθέζετο, εἰξε δ᾽ ᾿Αϑήνη. 100
Ἥρη, δὲ χρύσεον καλὸν δέσας ἐν χερὶ 3725,
Καί ῥ᾽ εὔφρην ἐπέεσσι" Θέτις δ᾽ des£e πιοῦσα.
Τοῖσι δὲ μυύθων ἦργε πατὴρ ἀνδρῶν τε Suy TE
Ἤλυθες Οὔλυμπόνδε, Sea Θέτι, κηδομένη περ,
Πένθος ἄλαστον ἔχουσα μετὰ φρεσίν" οἱδὰ καὶ αὐτός" 105
᾿Αλλὰ καὶ ὡς ἐρέω, TOU σ᾽ εἵνεκα δεῦρο κἄλεσσα'
᾿Εννῆμαρ δὴν νεῖκος ἐν ἀθανάτοισιν ὁ ὁρώρεν
Ἕκτορος ἀμφὶ νέκυϊ, καὶ ᾿Αγιλλην πτολιπύρθῳ"
Κλέψαι δ᾽ | ὠτρύνεσπον ἐὔσκοπον ᾿Αργειφόντην᾽
Αὐτὰρ & ἐγὼ σόδε κῦδος ᾿Αχιλλῆι προτιάπτω, 110
Αἰδῶ καὶ φιλότητα τεὴν ἐμετόπισθε φυλάσσων.
Aia μάλ ἐς στρατὸν ἐλθὲ, καὶ υἱέ! σῷ ἐπίτειλον"
Σκύξζεσθαί οἱ εἰπὲ σεοὺς, ἐ ἐμὲ δ᾽ ἔξοχα πάντων
᾿Αθανάτων κεχολῶσθαι, o ὅτι φρεσὶ μμαινομένησιν
Ἕκτορ᾽ ἔχει παρὸ γηυσὶ κορωνίσιν, οὐδ᾽ ἀπέλυσεν" 115
Αἴκεν πῶς ἐμέ τε δείση, ἀπό δ᾽ “Ἕκτορα λύση.
Sedebant frequentes beati dii immortales :
Ipsa autem Jovi patri assedit, cessitque. Minerva. 100
Juno veró aureum pulchrum poculum in manu posuit ;
Et consolabatur verbis: "Thetis autem reddidit, postquám bibisset.
Inter hos veró sermonem orsus est pater hominumque deümque :
* Venisti ad- Olympum, dea Theti, moesta licét,
* Luctum non-obliviscendum habens in praecordiis ; novi et ipse: 105
** Sed et sic dicam, cujus te gratiá huc vocavi :
* Novem-dies jam contentio inter immortales orta-est
* Hectoris de cadavere, et Achille urbium-vastatore :
* Furto autem surripere hortabantur speculatorem Argicidam ;
* At ego hanc gloriam Achilli tribuo, 110
* Reverentiam in te et amicitiam in posterum servans,
“ Ocyüs ad castra descende, et filio tuo praecipe :
** Irasci ei dic Deos, meque supra omnes
* Immortales indignatum esse, quód animo furenti
* Hectorem detinet apud naves recurvas, neque redemptum-reddidit : 115
** Si quo pacto meque vereatur, Hectoremque redemptum-reddat.
175 et 498, item ad σ΄, 185. Εὐρύοσπα, hoc| Jbid.———7] Αχιλλῇῆϊ πτολιπόρθῳ.) Vide suprà
in loco, est ab Εὐρύοψ,. ad β', 278.
Ver. 101. χρύσεον.} Pronuntiabatur Ver. 110. προτιάπσω.] ll. προϊάπτω.
χούσουν. Prima enim necessarió producitur. Ver. 114 et 135. ᾿Αϑανάτων.] Vide suprà ad
Vide suprà ad 4, 272. et ad »'; 523. &, 598.
Ver. 105. πατὴρ ἀνδρῶν τε ϑεῶν τε. Ver. 115. 116. 118, ------ ἀσέλυσεν'
Vide suprà ad 6, 12. λύσῃ, —— Λύσασθαι.) Vide suprà ad 4, 20.
Ver. 107. δρωριν. Vide suprà ad β', Ver. 116. TÉ δείσῃ.} Quá ratione, σε,
810. et ad Z, 57. hic producatur ; item ᾿Αχιλλῆϊ, ver. 119 et
Ver. 108. ἀμφὶ νίκυϊ.] Vide suprà ad | 147. et σίς, ver. 149. et ydg; ver. 153. vide su-
π΄, 621 et 526. prà ad Z, 51.
id.
Lis. XXIV. OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Q'.
Αὐτὰρ t ἐγὼ Πριάμῳ μεγωλήτορι "Ie ἐφήσω,
Δύσασθαι φίλον υἱὸν, ióvr. ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν,
Δῶρα δ᾽ ANM φερέμεν, τὰ κε συμοὸν i ἰήνῃ.
"Os ἐφατ᾽" οὐδ᾽ ἀπίθησε, Sea. Θέτις ἀργυρόπεζα"
Βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
T T / , B
ξεν δ᾽ ἐς κλισίην οὗ υἱέος» ἐν ὃ
Eo? εδινὰ στενάχοντα". φίλοι δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὸν ἑταῖροι
᾿Εσσυμένως ἐ ἐπένοντο, καὶ ἐνφύνοντ᾽ ἄριστον"
Τοῖσι δ᾽ 6 δὶς λάσιος μέγας ἐν κλισίῃ Ἱέρευτο.
'H δὲ μάλ᾽ yy, αὐτοῖο καθέζετο πότνια μήτηρ,
Χειρί Té py κατέρεξεν, ἔ ἔπος T ἐφατ', ἔκ » ὀνόμιαζε'
Τέκνον ἐμὸν, τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ dv en,
Σὴν ἔδεαι κραδίην, μυεμινημένος οὐδέ τι σίτου,
« Caeterüm ego ad Priamum magnanimum Irin mittam,
* Ut-redimat dilectum filium, profectus ad naves Achivorum,
* Donaque Achilli ferat, quae animum placent."
Sic dixit :
Neque non-obsecuta est dea "Thetis pedes-argentea :
Descendit veró ab Olympi vorticibus impetu-facto.
Pervenit autem ad tentorium sui filii, intusque illum
Invenit crebros effundentem gemitus ;
Properé curabant, et apparabant prandium :
Illis veró ovis villosa magna in tentorio mactata erat.
463
120
y ,
ἀρῶ voy "yt
125
130
dilecti autem circum ipsum socii
125
Admodüm autem prop? ipsum consedit veneranda mater,
Manuque ipsum demulsit, verbaque fecit, dixitque :
* Fili mi, quoüsque lugens et moerens,
,
“ 'Tuum edes cor, memor neque cibi omninó,
Ver. 191. B5 δὲ xac Οὐλύμποιο καρήνων &i-
ξασα. Vide suprà ad χ', 187.
Ver. 122.— ἄρα.] Non hic supervacaneum
estistud “ἄρα. Sententiam enim connec-
tit cum eo quod przcessit, ver. 9., &c.
Ver. 124. ivróvoyr* Ζριστονῆ Ita neces-
sarió legendum : 4l. ἐντύνοντο ἄριστον. Quod
nullo modo ferri potest ; nam ἄριστον, pran-
dium, primam. producit :
“Ὥρα ὅμως X εἰς οἴκον" ἀνάρισαος Διοκλειδάς.
Theocrit. Idyll. XV, 146.
Καὶ πρὸς φούτοις ἄριστώσῃ σὸν Πειραιᾷ σροσέ-
alo. "ristoph. Equit. 812.
Eis σὲ βλέψαι, xal τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον
παραθήσει. Jd. Vesp. 611.
"Emi τοῖσδε ποὺς πρέσβεις Vr ἄρισαον καλῶ.
3 Id. Avib. 1601.
Agurray προτίθεγτο καὶ θ᾽ ἥδιστα μάσασθαι.
Jd. Pace, 1280.
Δρᾷ ταῦθ᾽ iv ριστᾶτε ---
Id. "xidupfat. 468.
Cateràm de duorum priorum Aristophanis
versuum rhythmo, vide suprà ad ζ΄, 146.
Porró idem error irrepsit, Odyss. z', 2.
᾿Εντύνοντο d ἄριστον ὥμ᾽ ἠοῖ"
qui tamen versus recté scriptus occurrit apud
"Athenceum, Lib. 1. cap. 8;
ἜἘντύνονφ᾽ &gig Toy ἅμ᾽ v
Malé igitur Phil. Labbé ; * " Agurin, pran-
* dium," (inquit) melius primam breviat,
o quamvis ἀγάριστος, impransus, secundam
* extendat apud plerosque." Prosodia, p.
124. Vide suprà ad κ΄, 299
Ibid. eimi] "Apes δὲ λέγει νῦν τὸ
πεοϊνὸν ὃ ἡμεῖς λέγομεν ἀκφάτισμα: ὥσπερ αὖ
πάλιν τὸ παρ᾿ ἡμῖν ἄριστον ὁ ἸΤοιητής φησι δεῖπναν
* gà δὲ δεῖπνον, δόρπον. Schol. "Vide
Zthencum, lib. I. cap. 9, 10. Item. P/u-
tarchum, Symposiac. lib. VIII. Probl. 6.
Ver. 127. Χειρί vt μιν κατέρεξεν.
dextràque prehensum,
Continuit, roseoque hzc insuper addidit
ore. AEn. 11, 592.
Ver. 198.— τέο μέχρις ὀδυρῦμενος καὶ ἀχεύων,
Σὴν ἔδεαι πραδίην. lta suprà ζ΄, 202.
Ὃν ϑυμὸν κατέδων
Nec te tantus edat tacitam dolor
En. XII, 801.
Ver. 199. οὐδέ vi σίτου. Zl. si σι σί-
σου, Quo modo legit et Codex Zarleianus.
464 OMHPOY IAIAAOZ Ω΄.
Lis. XXIV.
Ov εὐνῆς; ἀγαθὸν δὲ γυναικί περ ἐν φιλότητι 130
Μίσγεσθ᾽ οὐ γάρ μοι δηρὸν βέῃ, ἀλλά τοι ἤδη
"Ayyi παρέστηκεν “γάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
᾿Αλλ᾽ ἐμέθεν ξύνες ὦκα; Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι"
Σκύζεσθαί σοι Φησὶ σεοὺς, ὃ e$ δ᾽ ἔξοχα πάντων
᾿Αϑανάτων κεχολῶσθαι, ὁ ὅτι φρεσὶ μιομινομιένῃσιν
Ἕκτορ' ἔχεις παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν, οὐδ᾽ ἀπέλυσας.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ λῦσον, γεκροῖο δὲ δέξαι a ἄποινα.
Τὴν. δ᾽ ἀπαριειξόμενος προσέφη πόδας ὁ ὠκὺς " Axyiaiie
Tz5 εἴη, ὃς ἄποινα φέροι, καὶ νεκρὸν ἄγοιτο,
Εἰ δὴ πρόφρονι SUL ᾿Ολύμπιος αὐτὸς ἀνώγει.
Ἃς οἵγ᾽ ἐ ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς
Πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευον.
"Tem δ᾽ ὄτρυνε Κρονίδης, εἰς Ἴλιον ἱ deriv"
Bex ἴθι, "Tei σαγχεῖα, λιποῦσ᾽ ἔδος Οὐλύμποιο,
Δγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι», Ἴλιον εἴσω,
Δύσασθαι φίλον υἱὸν, ἰόντ ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν
Δώρα δ᾽ ᾿Αχιλλῆ! φερέμεν, τὰ κε ϑυμοὸν ἰήνῃ,
135
140
145
* Neque cubilis? Bonum veró mulieri in amore 150
* Misceri: Non enim mihi diü vives, sed tibi jam
** Propé adest mors et fatum violentum.
* Sed mihi ausculta ocyüs; Jovis enim tibi nuncia sum :
** [rasci tibi ait deos, seque supra omnes
“ Immortales indignatum esse, quód animo furenti
* Hectorem detines apud naves recurvas, neque redimi-passus-es.
** Sed agedum redemptum-redde, mortuique accipe pretia."
Hanc veró respondens allocutus est pedibus-velox Achilles:
** Huc adsit, qui pretium ferat, et cadaver asportet,
“ΒΓ quidem serio animo Olympius ipse jubet."
Sic hi quidem in navium coetu materque et filius
Multa inter se verba alata dicebant.
Irin autem impulit Saturnius ad Ilium sacram :
“ Vade age, Iri velox, relictá sede Olympi,
* Nuntia Priamo magnanimo, ad Ilium,
“ Ut-redimat charum filium, profectus ad naves Achivorum ;
* Donaque Achilli ferat, quae animum placent,
155
140
145
Ver. 159. — παρίστηκεν.] Vide suprà ad δ΄,
454.
ἵν. 158. τὴν 3.] "Vide suprà ad 4, 57.
et ad 9, 160.
Ver. 150. — ἀγαθὸν 1 Πάλιν aig x imu Do-
^ ^ «^s € , $234 t ^ ^ M
κεὶ σὸν υἱὸν ἢ Otcis ἐφ᾽ ἡδονὰς gagasaM, καὶ
ἀναμιμνήσκειν ἀφροδισίων" ἀλλὰ κάνταῦθα δεῖ
παραθεωρεῖν τὴν τοῦ ᾿Αχιλλέως ἐγκράτειαν, ὅσι
τῆς Βρισηΐδος i ἐρῶν, ἡκούσης πρὸς αὐτὸν, εἰδὼς τὴν
σοῦ βίου σελευτὴν ἐγγὺς οὖσαν, οὐ σπεύδει τῶν
ἡδονῶν πρὸς ἀσόλαυσιν" οὐδ᾽ (ὥσπερ οἱ πολλοὶ)
σπενθεῖ σὸν φίλον ἀπραξίᾳ καὶ παραλείψει σῶν κα-
θηκόνσων, ἀλλὰ cuv» μὲν ἡδονῶν διὰ τὴν λύπην
ἀπέχεται, σαῖς δὲ πράξεσι καὶ σαῖς στρατηγίαις
ἐνεργός ἐσσι. Plutarch. de audiendis Poétis.
Caterüm locum hunc à Veterum nonnullis
repudiatum testatur Justathius,
Ver. 159. Tz» εἴη, ὃς ἄποινα φέροι. Ἐν-
σαῦέα ἔσσω, ἐνθάδε ἡκίτω ὃ κομίζων τὰ Arpa.
Schol.
Ibid. —— ἄγοισο.] Al. ἄρ, airo.
Ver. 140. Ei ».] Si Mile ut dixisti —.
Ver. 144. Báex' ἴθι, Ip ταχεῖα.
Labere Nympha polo, finesque invise La-
tinos. “Ἐπ. XI, 588.
Vide et suprà ad 5, 158.
Lis. ΧΧΙΝ, ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZ Q..
465
Ojo», μηδὲ τις ἄλλος ὥμα Τρώων iv ἀνήρ.
’ ’ὔ e P4 e 9 79 7
Κήρυξ τίς οἱ ἕποιτο γεραίτερος, ὃς x ἰθύνοι
^ N "5
᾿Ἡμιόνους καὶ ἅμαξαν εὔτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
; ^
ΝΕεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Αχιλλεύς.
e L4 , .
Μηδὲέ τί οἱ ϑάνατος μνελέτω φρεσὶ, μνηδέ τι τἄρθος
^ N ,
Τοῖον γάρ oi πομπὸν ὀπάσσομεν
᾿Αργειφόντην,
Ὃς ἄξει, εἴως κεν ἄγων ᾿Αγιλῆ; πελάσση.
Αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγησιν ἔσω κλισίην ᾿Αχιλῆος,
155
N , Z 3» * , 2
Οὔτ᾽ αὐτὸς κτενέει, ἀπὸ τ᾽ ἄλλους πάντας ερύξει"
» ^ 1 a 9 3.9» -—9 a i» /
Οὔτε γὰρ ἐστ᾽ ἄφρων, οὐτ᾽ ἄσκοπος» OUT ἀλιτήμων'
, /, , /,
᾿Αλλὰ μάλ᾽ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
Y 5 N fe 7 7 "
Ὡς ἐφατ᾽" ὦρτο δὲ Ιρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα
ξεν δ᾽ ἐς Πριάμοιο" κίχεν δ᾽ ἐνοπήν τε γόον τε.
160
Παῖδες μὲν πατέρ᾽ ἀμφὶ καθήμενοι ἔνδοθεν αὐλῆς,
€ 3 4 e $* 4, hj
Δάκρυσιν εἵματ ἐφυρον" ὁ δ᾽ ἐν μέσσοισι γεροωιὸς
᾿Εντυπὰς ἐν γλαίνη κεκωλυμμιένος, ἀμφὶ δὲ πολλὴ
* Solus, neque quis alius unà Trojanorum eat vir.
* Praeco aliquis eum comitetur senior, qui dirigat
* Mulas et rhedam volubilem, atque retró
* Mortuum asportet ad urbem, quem interfecit nobilis Achilles.
Neque omninó ei mors obversetur animo, neque omninó terror :
* "Talem enim ei ducem-viae dabimus Argicidam,
* Qui ducet, usquedum ducendo prope Achillem constituerit.
^ At postquàm duxerit intra tentorium Achillis,
155
* Neque ipse interficiet, aliosque omnes prohibebit :
Neque enim est imprudens, neque temerarius, neque officii-negligens ;
*' Sed perquàm humané supplici parcet viro."
Sic dixit: Surrexit autem Iris cursu-procellas-aequans nuntiatura :
Pervenit autem in Priami domum ; invenit veró clamoremque luctumque.
160
Filii quidem patrem circumsedentes in aulá,
Lachrymis vestimenta perfundebant: ipse veró in mediis senex
Obvoluta chlaená tectus; circámque multus :
Ver.149. Κήρυξ.) Edidit Barnesius Κῆρυξ. | ὃ δηλοῦται διὰ τοῦ ** ἄφρων" ἢ ἀκόντως, ὃ δηλοῖ
Verum, ut opinor, minüs recté,
ad £', 267.
Ibid. —— itóvo.] Cod. Harleian. ἰθύνει. AL.
ἰθύνη.
Ver. 150. 179. et 189. —— ἅμαξαν. Vide
infrà ad ver. 711 et 782.
Ver. 155. ——— ὁσιάσσομεν. Recté cum du-
plici z. Vide suprà ad Z, 140.
Ver.154. "Os ἄξει. Edidit Barnesius ex
conjecturá Ὅς σφ᾽ ZZ: — Minüs recté: prz-
sertim cüm hoc ad Priamum solum referri
videatur. Caterüm quá ratione ferri possit
Vulgata Lectio, vide suprà ad Z, 51.
Ver. 157. Οὔτε γὰρ ἔστ᾽ ἄφρων, οὔτ᾽ ἄσκο-
πος, οὔτ᾽ ἀλιπήμων. Ἐνταῦθα δὲ κατὰ σοὺς π'α-
λαιοὺς διέλαξεν ὁ ΤΙοιητὴς διαταχέων, ὅθεν ἔοχον-
σαι εἰς τὸ ἀδικεῖν ἄνθρωποι" ἢ γὰρ δι᾽ ἀσυνισίαν,
Tox. II.
Vide suprà
"Ogengos διὰ σοῦ “ἄσκοπος, ὃ σημαίνει σὸν μὴ
σοῦ συμφέροντος σιρονοούμεενον o ἢ ἑκουσίως, ὃ
διὰ τοῦ ““ ἀλιτήμων᾽᾽ ἐδήλωσεν" ἀλιτήμων γὰρ ὃ
ἑκουσίως ἁμαρτάνων. Eustath.
Ver. 158 et 187. ἱκέσεω πεφιδήσεται.Ἶ
Pronuntiabatur ἱχέσω.
Ver. 161. Ἰπαῖδες μὲν πατέρ᾽ ἀμφὶ.
Hic matres, miserzque nurus, hic cara so-
rorum
Pectora morentum, puerique parentibus
orbi. «En. XI, 215.
Ibid. «9x55. ] Τοῦ περιτετειχισμένου καὶ ὑπαίθρου
σόπου. Εἰψπιοίορ. Magn. à Barnesio citatum.
Ver. 163. ᾿Εντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος.
Οὕσως φησὶν αὐτὸν κεκαλύφθαι v7 χλαινίδι iyri-
τυπωμένοις ἱματίοις ὅλον τὸ σῶμα, ὥσσε μόνον τὸν
TAY μελῶν τύπον φαίνεσθαι. Schol,
Gg
466
OMHPOY IAIAAOZ CY.
118. XXIV.
Κόπρος | £y κεφαλῇ TE καὶ αὐχένι TÓiO γέροντος,
Τήν ῥα κυλινδόμενος καταρνήσοτο χερσὶν ξῆσι,
165
Θυγατέρες δ᾽ ἀνὰ δωριατ᾽, ἰδὲ νυοὶ, ὠδύροντο,
Τῶν μιιρυνησικόμυενουι; oi δὴ πολέες πε χαὶ ἐσθλοὶ
Χερσὶν ὕ UT ᾿Αργείων κέαξζὸ yv χὰς ὀλέσαντες.
Στῇ δὲ παρὰ Πρίαροον Διὸς ἄγγελος, ἠδὲ προσηύδα»
Τυτθὸν φθεγξαμένη, (τὸν δὲ τρόῤνος ἔλλαβε γυϊὰ") 170
Θάρσει, Δαρδανίδη Πρίαμε, φρεσὶ, tnb ei Thee
Οὐ μὲν γάρ τοὶ ἐγὼ κοικὸν ὀσσοῤιένη TOO ἱκἄνω,
᾿Αλλ᾽ ἀγαθὰ φρονέουσα" Διὸς δέ τοι ἄγγελός Eius
"Os σευ, ἄνευθεν ἐὼν, μέγα κήδεται, ἠδ᾽ ἐλεαίρει"
Λύσασθαί σ᾽ ἐκέλευδεν ᾿Ολύμπιος " Ἕκτορα δῖον, 175.
Δῶρα δ᾽ ᾿Αχιλλῆϊ φερέμεν, σῷ τε ϑομὸν i 1f
Ojo, μηδὲ τις ἄλλος ἄρνα Τρώων i ἴτω aie.
Κήρυξ τίς TOI &TOITO γεραίτερος, 0c X ἰθύγοι à
Ἡμιόνους καὶ ἅμαξαν ἢ ἐὔτροχον, ἦδὲ καὶ αὖτίς
Νεχρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτοωνε δῖος ᾿Αχιλλεύς, 180
Fimus affusus erat capitique et cervici senis,
Quem quidem volutatus affatir-injecerat manibus suis,
165
Filiae veró per aedes, et nurus, lamentabantur,
Illorum recordantes, qui jam multique et strenui
Manibus sub Argivorum jacebant, vità privati.
Stetit autem juxta Priamum Jovis nuncia, atque allocuta est,
Summissá voce, (illum autem trenmior'óccupabat artus) :
170
* Confide, Dardanide Priame, animo, neque omninó formida :
* Non enim tibi ego malum vaticinatüra huc venio,
** Sed benevolo animo; Jovis eutem tibi nuncia sum,
** Qui tui, procul licét sit, magnam curam habet, et miseretur :
* Redimere te jubet Olympius Hectora nobilem,
175
* Donaque Achilli ferre, quae animum placent,
** Solum, neque quis alius unà Trojanorum eat vir.
** Praeco aliquis te comitetur senior, qui regat
* Mulas et rhédam volubilem, atque retró
* Mortuum asportet ad urbem, quem interfecit nobilis Achilles.
180
Ver. 164. Κόσπρος.) Κοινῶς μὲν, σὰ κόπρια"
γῦν δὲ, ἡ κόνις. Schol,
Ver. 165. Τήν ῥα. Quam utique
Quam scilicót
Ibid. — καταμήδατο.] ΑΙ. κατεμήσατο. Malé:
Fit enim ex ἀκάω. . Uti notavit Barnesius.
Ver. 166. Θυγατέρες. Vide suprà ad 4, 598.
Tbid. Di vuoi. ] Quá ratione, ἰδὲ, híc ul-
timam producat ; item. ᾿Αχιλλῆϊ, ver. 176. et
cis, ver. 178. vide suprà ad z 5, 51.
Ibid. ὠδύροντο.}) AL. ὠδύραντο.
nüs rect. Vide suprà ad ν΄, 84,
Ver. 171. μηδέ Ti rág&u.]
—-— iimor omnis abesto. — ZEn. XI, 14.
Sed mi-
Ver. 172. Οὐ μὲν γάρ σοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη
τόδ᾽ ἱκάνω. Ὑσυτέστιν, τοὐ "κακὸν "καληδονιζομέϑη.
Porphyr. Quest. Homeric. 16. "Vide suprà
ad 4, 105.
Ver. 175. ——Á Διὸς δέ abi ἄγγελός" εἶμι, Ὅς
δεν, ἄνευθεν ἐὼν, ἐλεαίῥει.
Imperio Jovis huc venio, qui
colo tandem miisératus ab alto est.
i AEn. V, 796.
Ver. 175:et 195. Avzaséai,] Vide $uprà ad
$20
Ver.'178. Efgil.
Ibid. —-— ἰθύνοι.
149,
Vide suprà ad ver. 149.
Αἱ, ibóvs, Ut suprà oer.
IB. XXIV.
Mz τί τοι γάνατος μελέτω φρεσὶ, μηδέ τι τάρβος"
Τοῖος γάρ TO πομπὸς ἅμ᾽ ἕψεται ᾿Αργειφόντης;
“Ὅς c ἄξει, εἷως χεν ἄγων ANI πελάσση.
Αὐτὰρ ἐ ἐπὴν ἀγἄγῃσιν ἔσω κλισίην ᾿Αχμλῆος,
Oir αὐτὸς κατενόει, ἀπό T ἄλλους πάντας ἐεύξει'
Οὔτε γὰρ ἔστ᾽ ἄφρων, οὔτ᾽ ἄσκοπος, OUT. ἀλιτήριων"
᾿Αλλὰ μάλ᾽ ἐνδυκέως ἱ ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
Ἡ μὲν dp ὡς εἰπροῦσ' ἀπέξῃ πόδοις ὠκέα low.
Αὐτὰρ ey υἷας ἄμαξαν ξύτροχον ἡμμονείην,
᾿Οςσλίσαι ἡνώγει, πείρινθα ὃς δῆσαι ἐπὶ αὐτῆς"
Αὐτὸς δ᾽ ἐς γάλαμωον κωτεξήσετο "MUT US
Κέδρινον, ὑψόροφον, ὃ ὃς pen σολλὰ κεχάυδει,
Ἔς δ᾽ ἄλοχον Ἑκάξην ἐκωλέσσωτο; φώνησέν σε
Δαιμονίη, Διόθεν μοι 'Ολύμυσιος c ἄγγελος ἤλιθε,
Λύσασθαι φίλον υἱὸν, ἰόντ᾽ ἐπὶ νῆας ᾿Αχρωῶν,
Adeo. δ᾽ ᾿Αχιλλῆν φερέμεν, τὰ 26 Syojuóy ζήνῃ.
OMHPOY IAIAAOZ ὥ΄.
4 , ἢ y "5t
"AAN ἄγε μοι τόδε εἰπὲ, τί τοι φρεσὶν εἴδετωι εἰναι 5
Αἰὐνῶς γάρ μ᾽ αὐτόν γε μένος καὶ “υμιὸς ἀνώψει»
* Neque omninó tibi mors.obversetur animo, neque omminó terror :
* 'Talis enim te dux-viae comitabitur Argicida,
* Qui te ducet, usquedüm ducendo prope Achillem, constituerit.
«* At postquàm duxerit intra tentorium Achillis,
* Neque i ipse interficiet, aliosque omnes prohibebit :
* Neque enim est imprudens, neque. temerarius, neque officii-negligens ;
** Sed perquàm humané supplici parcet viro."
Illa quidem sic locuta abiit pedibus velox Iris.
Sed is filios rhedam volubilem mulinam
Apparare jussit, arcamque ligare super ipsá :
Ipse autem in thalamum descendit odoratum,
Cedrinum, tecto-excelso, qui pretiosa multa continebat,
Intróque uxorem Hecubam vocavit, dixitque:
185
467
190
195
190
* Infelix, à Jove mihi Olympia nuncia venit,
* Ut-redimerem dilectum filium, ,profectus ad naves Achivorum, 195
* Donaque Achilli ferrem, quae animum placent.
* Sed age mihi hoc dic, quid tibi in , praecordiis videtur esse?
Valdé enim me ipsum quidem animus et mens jubet,
Fer. 193.
Vide suprà ad y,
Ver. 190. él ἠνώγει. Vide suprà ad
ὦ, 140.
Ibid. — menta. Τὸ; ἐπικείμενον σῇ ἀμάξῃ
πλινθίον, ἐφ᾽ οὗ φέρουσι πὰ φορτία. Schol. Πείς
ento. δὲ σὸ πλινθίον τὸ ἄνω «τῆς ἀμάξης, ὅσου τὰ
φορτία ἐσιτίθενται ὃ καὶ ὑπερτερίη λέγεται, διὰ
στὸ ὑπερκεῖσθαι, σοῦ ἄξονος. Eustath.
Ibid. ἐπ᾿ αὐτῆς.) 4l. ἀπ᾿ αὐτῆς.
Ver. 191. καπεθήσετο.} «11. κατεξήσατο.
Vide suprà ad β΄, 55. e* ad.£, 109.
Ver. 1929. .
tione, ὑνψόροφον, hic ultimam. producat; item
AU XA ] Sicsuprà ver. 154.
FTT
ὀνψόροῷον, «ὃς. Quà. ra-.
ἄλοχον, ver. 195. οἱ ᾿Αχιλλῆ» ver. 196. et
ε ἐν) iver.:219..et ἅλιον, ver.:294. .vide suprà ad
&, 51.
Ibid. γλήνεα.] Τὰ μὴ ῥερυπωμένα ἱμά-
TIE, ἀλλὰ avi mW, διὰ καθαρότητα. Porphyr.
iQueest. Homeric. 9.
Ibid. — κεχάνδε.. Cod. -Harleian. κεχάνδη.
Ver. 194. Δαιμονίη.} abet hac vox apud
Homerum semper aliquam Zncrepationis |sig-
nificationem, sed.non semper acerbam. Ca-
merarius.
Ver. 197. τί. σοι φεεσὶν εἴδεται εἶναι 1]
Nate t ou quae nunc animo sententia sur-
git? AEn. 1. 586.
468
OMHPOY IAIAAOX Q^ [μ85 XXIV.
Keie ἰέναι, ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν εὐρὺν ᾿Αχαιῶν. ,
"Qs φάτο" κώκυσεν δὲ γυνὴ, καὶ ἀμείξετο μύθῳ. ^ ^ 900
"Q pats 77 δή τοι φρένες οἴχονθ᾽, ἧς TÓ πάρος περ |
"ExAe im ἀνθρώπους ξείνους, ἠδ᾽ οἷσιν ἀνάσσεις ;
Πῶς ἐθέλεις ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν ἐλθέμεν οἷος,
᾿Ανδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς, ὃς τοι πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς ,
Ύἐὰς ἐξενάριξε; σιδήρειον γύ τοι ἥτορ' 205
E; γάρ σ᾽ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν
᾿Ωμηστὴῆς καὶ ἄπιστος ἀνὴρ ὅδε, οὔ σ᾽ ἐλεήσει,
Οὐδὲ τί σ᾽ αἰδέσεται" νῦν δὲ ᾿πλαίωμοεν ἄνευθεν
Ἥμενοι ἐν μεγάρῳ" σῷ δ᾽ ὡς vobi Μοῖρα. κραταιὴ
Γεινορνένῳ & ἐπένησε λίνῳ, ὅτε pav τέκον αὐτὴ, 210
᾿Αργίποδας, κύνας ὦσαι, ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων,
᾿Ανδρὶ παρὰ κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι
᾿Εσθεμεναι προσφῦσα" σότ᾽ ἄντιτα ἔργα γένοιτο
Παιδὸς € ἐμοῦ" ἐπεὶ οὔ & κακιζόμενόν γε κατέκτω»
᾿Αλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων 915
Ἕσταότ᾽, οὔτε φόξου μεμνημένον, oUT ἀλεωρῆς. ,
Τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε γέρων Πρίαμος Sreogiüge*
* Illuc ire, ad naves in castra lata Achivorum."
Sic dixit: Ejulavit autem uxor, et respondit verbis : 200.
* Hei mihi, quó jam tibi prudentia abiit, quà antehàc quidem
Celebris-eras per homines exteros, atque quibus imperas ?
* Quo pacto vis ad naves Achivorum ire solus,
Viri in conspectum, qui tibi multosque et fortes
* Filios interfecit? ferreum certé tibi cor: 205
* Si enim te
capiet et inspiciet oculis
** Crudelis et infidus vir iste, non tui miserebitur,
* Neque omninó te reverebitur :
** Sedentes in aedibus:
nunc veró defleamus seorsüm
huic autem sic olim fatum violentum
* Nascenti nevit lino, quandó eum peperi ipsa, 210
** Pedibus-celeres canes ut satiaret, seorsüm à parentibus,
** Virum apud violentum ; cujus ego medium hepar utinam tenerem
* Comedendum adhaerens :
tunc repensa quae fecit essent
* Filio meo: haud enim ipsum ignavé se-gerentem occidit,
** Sed pro Trojanis et Troadibus profundos-sinus-habentibus 215
** Stantem, neque fugae memorem, neque declinationis." à
Eam veró rursüs allocutus est senex Priamus diis-similis :
Ver. 200.
57. Al. κώλυσεν.
Ver. 201. "Q. μοι, πῇ δή σοι φρένες οἴχοονθ᾽.}
Infelix! quae tanta animum dementia ce-
pit ? AEn. V, 465.
Ver. 202. "ExM. Al. "Ἔκλευ.
Ver. 907. —— ὅδ-. «1. ὅγε.
Ver. 211. ἀπάνευθε. Vide suprà ad ὦ,
349.
Ver. 213. πότ᾽ ἄντιτα ἔργα γένοιτο.
κώκυσεν. Vide suprà ad 7, | Vide suprà ad ξ΄, 484. et ad x» 19.
Ver. 214. imd οὔ ἕ κακιζόμενόν. ] Αἱ
κοιναὶ, ἤγουν αἱ πλείους ἐκδόσεις γράφουσιν, * ini
** οὔτι κακιζόμενον.᾿ Eustath. ide suprà ad
ν΄, 544. et ὁ, 11. :
Ver. 917. —— 9εειδής.] ᾿Αποξλέποιεν πρός
σε σὸ φύσει δίκαιον καὶ καλὸν καὶ σῶφρον, καὶ
σάντα τὰ gor, καὶ πρὸς ἐκεῖνο αὖ ὃ ἐν σοῖς
ἀνθρώποις ἐμ ποιοῖεν, ξυμμιγνύντες σε καὶ κεραν-
γύγφες ix τῶν ἐπιτηδευμάτων, τὸ “᾿Ανδρείκε-,
Lis. XXIV.
Μή μ᾽ ἐθέλοντ᾽ ἰένωι κατερύκανε, μηδέ μοι αὐτὴ
"Ogn« ἔ ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ" οὐδὲ με πείσεις.
E μὲν γάρ τις pe ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν,
Ἢ οἱ μάντεές εἰσι; συοσπόοι, ἢ 4j ἱερῆες;
Ψεὐδός κεν φαῖμεν, καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον"
Νῦν δ᾽ » (αὐτὸς γὰρ ἄκουσα S600, καὶ ἐσέδρακον ἀντην,)
Eipa, e οὐχ, ἅλιον ἔπος ἔσσεται" εἰ δέ μοι αἰσα
Τεθνάμεναι παρὰ γηυσὶν ᾿Αχαιῶν χαλκοχιτώνων,
Βούλομαι" αὐτίκα γάρ pe κατακτείνειεν ᾿Αχμιλλεὺς,
᾿Αγκὰς ὑλόντ᾽ ἐμὸν. υἱὸν, ἐπὴν γόου ἐξ ἔ ἔρον εἴην.
"H, καὶ φωριωμῶν ἐπιθήματα κάλ᾽ ἀνέωγεν'
Ἔνθεν δώδεκα μὲν περικωλλέας ἔξελε πέπλους,
Δώδεκα δ᾽ ἁπλοίδας γλαίνας», τόσσους δὲ τάπητας;
Τόσσα δὲ φάρεω καλὰ, φόσους δ᾽ ἐπὶ τοῖσι γιτῶνας.
OMHPOY IAIAAOZ Ω.
* Ne me volentem ire retine, neque mihi ipsa
* Avis in aedibus mala sis: neque enim mihi persuadebis.
* Nam si alius quidem me aliquis terrestrium jussisset,
** Seu qui vates sunt, aruspices, vel sacerdotes,
469
220
230
220
* Mendacium certe crederemus, et aversaremur magis :
* Nunc veró, (ipse enim audivi deum, et aspexi coràm,)
* Tbo, et non irritus sermo erit :
si veró mihi fatum
*" Mori apud naves Achivorum aere-loricatorum, 225
* Volo:
Statim enim me interfecerit Achilles,
* Ulnis complexum meum filium, postquàm luctüs desiderium exemero."'
P » postq
Dixit ;
et arcarum opercula pulchra aperuit :
Indé duodecim quidem perpulchros exemit peplos,
Duodecimque simplices chlaenas, totidemque tapetas, 250
Totidemque paliia pulchra, totidem ad haec tunicas.
"8 Aoy" m ἐκείνου τεκμαιρήμενοι, ὃ δὴ καὶ Ὅκμη-
ges ἐκάλεσεν, Ἐν σοῖς ἀνθρώποις ἐγγιγνόμενον,
** Θερειδές᾽ σε, καὶ * Θεοείκελον.᾽ Plato de Re-
publ. Lib. VI.
Ver. 218. Μή μ᾽ ἐθέλονετ᾽ ἰέναι κασερύκανε.
Ne, quaso, ne me lacrymis, neve omine
tanto
Prosequere, in duri certamina Martis eun-
femz—— ZEn. XII, 72.
—— — — ——— absiste morari ;
Quó Deus, et quó dura vocat fortuna, se-
quamur. Ibid. 676.
Ver. 219. κακὸς.) Cod. Harleian. κακή.
Fer. 220. Ei μὲν ye. | Refertur istud γάρ,
non ad id quod proximé przcessit, sed ad id
quod elegantiüs reticetur: Neque me temeri-
tatis incuses; Vel, Neque me istiusmodi iter
rationibus snidoneis suscepisse credideris; Si
ENIM, &c. Vide suprà : ad £, 22.
Ver. 221. Ἢ οἷ. 44|. οἷοι.
Ibid. — μάντείς.] Cod. Harleian. μάντιες.
Ibid. ϑνοσκόοι.] Οἱ σὰς ϑυσίας ἐσισελοῦν-
Tij, καὶ δὲ αὐτῶν μαντευόμενοι" ἢ οἱ λιξανομάν-
σεις, Schol. 4l. ϑυοσκόσοι.
Ver. 295. Νῦν δ᾽,
ἐσέδραπον ἄντην.)
Nunc etiam interpres Divüm, Jove missus
ab ipso
(Testor utrumque caput) celeres mandata
per auras
Detulit; ipse Deum manifesto in lumine
vidi
Intrantem muros, vocemque his auribus
hausi. 4En. IV, 556.
Ibid. ἐσέδρακον.] Vide suprà ad β΄,
514.
Ver. 224. ἅλιον ἔπος ἔσσεται. 44]. ἁλίη
ὁδὸς ἔσσεται" Uti Odyss. B, 5618. Quam lec-
tionem et praefert Barnesius. Verüm, ut
opinor, minüs recté.
Ver. 227. 'Ayxà;.] Vide suprà ad £Z,
546.
Ver. 298. 251. 267. —— xZX',
KzAi»] Vide suprà ad β΄, 43.
Ver. 950. Δώδεκα δ᾽ ἁπλοῖδας χλαίνας.
Heraclides. Ponticus legit Δώδεκα διπλοῖδας
χλαίνας.
, ^ * EA e" ^
(αὐτὸς γὰρ ἄκουσα Θεοῦ, καὶ
καλὰ,
Gg
470
OMHPOY IAIAAOZ Ω΄.
Lis. XXIV.
Χρυσοῦ δὲ στήσως ἔφερεν δέχω πάντω τάλαντα:
Ἔκ δὲ δύ αἰθωνὰς ALLE T δὲ λέξητας,
'Ex δὲ δέπας TEQUE As ὅ οἱ Θρῇκες πόρον ἄνδρες
᾿Εξεσίην ἐλθόντι, μέγω κτέρας" οὐδὲ vo τοῦ πε
235
Φείσατ᾽ ἐνὶ μεγόρδις ὁ γέρων" περὶ δ᾽ ἤθελε ϑυρμῷ
Λύσασθαι φίλον viór ὁ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας
Αἰθούσης ἀπέεργ ἐν» ἔπέσσ᾽ αἰσιχροῖσιν ἐγίσσων"
Ἔρῥετε, λωξητῆρες, ἐλέγχέες' 09 vu καὶ ὑμῖν
"
Οἴκοι ἔνεστι γόος, ὅτι μ᾽ ἤλθετε
κηδήσοντεές s 440
Ἢ οὔνεσθ᾽, ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε ἔδωκε,
^M 5 !
Παῖδ᾽ ὀλέσαι τὸν ἄριστόν; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ViAUuEG
e x $i à
Ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Αχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε,
Κείνου τεθνειῶτος, ἐναιρέμιεν" αὐτὰρ ἔγωγε,
Πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν, κεραϊ ζορένην τε;
245
᾿Οφϑθαλμοῖσιν ἰδεῖν, βαίην δόμον ἄϊδος εἴσω.
5 N / / Lig t t » 5. 3!
H, καὶ σκηπανίῳ δίεπ᾽ ἀνέρας" οἱ δ᾽ ἴσαν Glas
Σπερχομένοιο γέροντος" ὃ δ᾽ υἱάσιν οἷσίν ὁμόκλα
Auri etiam appensa extulit decem omnia talenta :
Extulit et duos splendidos tripodas, quatuorque lebetás, ΠΟΥ
Extulit et poculum perpulchrum, quod ei Thraces dederatit viri
In legationem profecto, magnum donum : Néc tameh ei
Pepercit in aedibus senex ; summé eniri cupiebat atiitüo
Redimere dilectum filium : Hic autem "Trojanos quidétn onines
A porticu arcebat, verbis contumeliosis increpans :
* Abite, perditi, probris-digni : non utique et vobis
Illo mortuo, occisu: at ego certé,
44
Domi inest luctus, quód me venistis tristitià affecturi ?
Àn parvi-penditis, quód mihi Saturnius Jupiter dolores dedit,
Filium ut perderem fortissimum ? Sed sentietis et ipsi :
Faciliores enim multó Achivis jam eritis,
Antequàm direptamque urbem, vastatamque,
Oculis videro, descendero in domum orci."
240
245
Dixit, et scipione persequens-abigebat viros ; illi autem exibant,
Urgente sene: Is veró filios suos increpabat
——————————————————————————————
Ver. 252. Xpusoü δὲ στήσας.) Τὸ δὲ geras,
ἀντὶ τοῦ σταθμήσας, ὡς πρὸς ἀκρίδειαν, ἵνα μὴ
καὶ ψεύσηται τὸν σταθμὸν, συχὸν ἐρωτηθείς. .Eu-
stath. Vide suprà ad ν΄, 745.
Τοίά. ---- δίκα πάντα τάλαντα. Talenta non
vüuciora quàm decem. Μᾶς suprà ad σ΄, 575.
et 470. et ad σ΄, 247.
Ver. 235. ᾿Εξεδίην ἐλθόντ. Κατὰ δημοσίας
ἔξοδον πρεσξείας. Schol. 4l. ᾿Ἐξεσίην δ᾽ ἐλθόντι.
Ver. 256. Φείσατ᾽ iW μεγάροις.) Quà ra-
tione, i», hic ultimam producat; item Πρὶν,
ver. 245. vide suprà ad Z, 51.
Ver. 251. Aíruzfz,.] Vide suprà ad 4, 20.
Ver. 938. ἀσέεργεν.] Vide suprà ad y,
84. et ad 4, 57. Al. ἀνέεργεν.
Ibid. ἐνίσσων. dL. ἐνίπσσων. Que et
probalectio. Vide suprà ad 6, 546. 4l. ἰνίσασων.
Ver. 959. "Ejpsrs, λωξητῆρες, ἐλεγχέες.) Δεῖ
δὲ üt αὐτῇ (ὀργῇ) διδόναι cómo
δυστυχοῦντας, ἀφαιρεῖ γὰρ τὸν ἔλεον, ὅταν δυσκο-
λαίνωσι, καὶ μάχωνται τοῖς δυναχϑομένοιξ" ὡς ὃ
Τιρίαμος, “ "Ἐῤῥετε λωξητῆρες, Attis οὔ νυ
* xa] ὑμῖν Ezvi γόος, ὅτι μ᾽ ἤλθετε κηδήσοντες.᾽"
Plutarch. περὶ ἀοργησίας.
Ver. 941. Ἢ οὔνεσϑ᾽ "Ἢ ἐφήδεσθέ μοὶ, καὶ ἐπὶ
ταῖς συμφοραῖς εὐφραίνεσθε ; ἀπὸ σοῦ ὄνασθαι!" ἢ,
ἐκφαυλίξετε καὶ μικρὸν ἡγεῖσθε, Schol. «ΑἹ. Ἢ e
οὔνεσϑδ᾽,
Ver. 444. ------ φεθνειῶτος. Vide suprà ad ν᾽,
46. et ad ζ΄, 464.
Lis XXIV. OMHPOY IAIAAOZ Ω΄.
Νεικείων, “Ελενόν τε, Πάριν v, ᾿Αγάθωνά τε δῖον,
Πάμμονά τ᾽, ᾿Αντίφονόν τε, βοὴν ἀγωθόν τε ἸΠολίτην, 250
Δηϊφοξόν. τέ; καὶ Ἱσπόθοον, καὶ Δῖον ἀγαυόν.
Ἔννέα τοῖς ὁ γεραιὸς ὁμιοκλήσας ἐκέλευε"
Σσεύσατέ pots κακὰ τέκνα, κατηφόνες" cU ἄμα πάντες
Ἕκτορος ὠφέλετ᾽ ἀνεὶ νοῆς t ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι.
"ὔ
" [hot ἐγὼ πανἄποτμος,, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους
258
Τροίῃ ὦ ἐν εὐρείῃ, τῶν δ᾽ oria φημὶ λελεῖφθαι
Μήστορά T ἀντίθεον, καὶ Τρωΐλον i ἱππιοχἄρριην,
Ἕκτορά S', ὃς ϑεὸς ἔ ἔσκε μετ᾽ ἀνδράσιν, οὐδὲ ἐῴκει
᾿Ανδρός. γε ϑϑνητοῦ πάϊς ἔμεναι, ἀλλὰ ϑεοῖο"
Τοὺς μὲν ἀπωλεσ' "Aene τὰ δ᾽ ἐλέγχεα, πάντα λέλεισται, 260
Ψεῦσταί τ᾽, ὀρχησταί τε, χοροιτυπίησιν ἄριστοι,
Objurgans, Helenumque, Parinque, Agathonaque nobilem,
Pammonaque, Antiphonumque, pugnáque strenuum Politen,
250
Deiphobumque, et Hippothoum, et nobilem Dium.
Novem his senex increpans mandabat :
* Festinate mihi, ignavi filii, probrosi; utinam simul omnes
* Pro Hectore veloces ad naves interfecti fuissetis.
* Hei mihi infelicissimo; genui enim filios fortissimos
255
** 'Trojà in latà, quorum nullum dico reliquum esse:
* Mestoraque divinum, et Troilum ex-curru-pugnacem,
* Hectoraque, qui deus erat inter viros, neque videbatur
« Viri utique mortalis filius esse, sed dei :
* Hos quidem perdidit Mars, haec veró probra mera supersunt,
260
* Mendaces, saltatoresque, choreis praestantissimi,
Ver. 250. — βοὴν ἀγαθόν.] Vide suprà ad
β΄, 408.
Ver. 251. Δηϊφοξόν e] ᾿Αλεξάνδρου ποξευ-
ἐέναος ὑπὸ Φιλοκτήτου, Πρίαμος σὸν ᾿Ἑλένης γά-
μον ἔπαθλον ἔθηκε τῷ ἀριστεύσαντι κατὰ T μά-
xn Δηΐφοξος δὲ γενναῖος [ AL. γεναίως) ἀγωνισά-
μενος ἔψημεν αὐσήν ἡ ἱστορία παρὰ Λυκόφρονι.
Schol. Vide ad Odyss. δ΄, 276. et 5΄, 517.
Ibid. —— Δῖον ayuuo-] Ita ex .Eusiathio
edidit Barnesius. 4l. δῖον ' ᾿Αγαυόν.
Ver. 254. &yrl ϑοῇς ἐπὶ γηυσὶ πεφάσθα!.]
Vide suprà ad ξ΄, 471.
Ver. 255. "Q. μοι ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ σέ-
xov υἷας.) Ita Hecuba apud Euripidem :
KaZvraif &guresbovr ἐψεινάμην σέκνα —
Κάκεϊνά σ᾽ εἶδον δορὶ πεσόνθ᾽ “Ελληνικῷ.
Euripid. Troad. ver. 4715. 479.
Ver. 958. ἔσκε.) Esse solebat. Vide
suprà ad ver. 67.
Ibid. οὐδὲ ἐῴκει ᾿Ανδρός ys ϑνητοῦ πάϊς
ἔμμεναι.) Τῶν zii và ἤθη φευκπῶν σρία ἐσεὶν
εἴδη, κακία, ἀκρασία, ϑηριότης. τὰ δ᾽ ἐναντία,
τοῖς μὲν δυσὶ, δῆλα" τὸ μὲν γὰρ ἀρεπσὴν, và δ᾽
ἐγκράτειαν καλοῦμεν' πρὸς δὲ σὴν ϑηριότητα, μά-
λισ᾽ ἄν ἁρμότφοι λέγειν σὴν ὑπὲρ ἡμᾶς ἀρετὴν
jam non constitisset Temporum ratio.
ἡρωϊκήν TIVE καὶ ϑείαν, ὥσσερ Ὅμηρος, περὶ "Ex-
τορος πεποίηκε λέγοντα viv Πρίαμον ὅτι σφόδρα
ἣν ἀγαθὸς, € LL ὕωὃὖδὲ ἐώκει 'Ανδρός ys Svyz coU
gis ἔμμεναι, ἀλλὰ Sui." —.4dristot. Ethic.
Lib. VII. cap. 1.
Ver. 260.
λεισκαι.
At non in Venerem segnes nocturnaque
bella,
Aut ubi curva choros indixit tibia Bac-
chi,
Expectare dapes, et plenze pocula mensz.
Hic amor, hoc studium
σὰ δ᾽ ἐλέγχεα πάντα λέ-
ZEn.. XI, 156.
λέλεισ'σαι.} Si λέλειστο dixisset,
Vide
Ibid.
suprà ad Z, 57.
Ver. 961. Ψεῦσταί.) Dion. Chrysostomus,
Orat. 52. legit Μῆμοι.
Ibid.— ὀρχησταί TÉ, χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι.}
Vobis picta croco et fulgenti murice ves-
Desidia cordi: juvat indulgere choreis ;
Et tunice manicas, et habent redimicula
mitra. ZEn. IX, 614.
Gg4
“ὧδ
472 OMHPOY IAIAAOS Q'. Lr». XXIV.
guy ἠδ᾽ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἃ ἁρπακτῆρες.
Οὐκ ἂν δή E ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα,
Ταῦτά τε πάντ᾽ ἐπιθεῖτε, f T7 πρήσσωμεν ὁδοῖο ;
Ὡς ἐφαθ᾽- οἱ δ᾽ ἄρα πατρὸς ὑποδδείσαντες ὁμνοκλῆν,
'Ex μὸν ἄμαξαν ἄειραν ἐὔτρογον ἡμμιονείην,
Καλὴν, πρωτοπαγῆ᾽ πείρινθα δὲ δῆσαν € ἐπ᾿ αὐτῆς,
Κὰδ δ᾽ ἀπὸ πασσαλόφιν ζυγὸν f ἥρεον ἡριιόνειον,
Πύξινον, ὀμφαλόεν T , εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρὺς.
Ἔκ δ᾽ ἔφερον. ζυγόδεσμον ἃ ἅμα ζυγῷ t θνεάπηχυ"
Καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκαν ἐὐξέστῳ ὁ ἐπὶ ῥυμῷ,
Πέζη € ἐπι πρώτη, ἐπὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον'
Τρὶς δ᾽ ἑκάτερθεν ἔδησαν ἐπ᾿ ὀμφαλόν" αὐτὰρ ἔπειτα
265
21
* Agnorum atque hoedorum publici raptores.
* Non tandem mihi rhedam apparaveritis celerrime,
* Haecque omnia imposueritis, ut perficiamus iter ? ἢ
Sic dixit: hi veró patris veriti increpationem,
Rhedam quidem extulerunt volubilem mulinam,
Pulchram, recens compactam ; arcamque ligárunt super ipsà,
Atque à paxillo jugum detraxerunt mulinum,
Buxeum, et umbilico-ornatum, scité annulis aptatum.
Extulerunt et lorum jugale unà cum jugo novem-cubitorum ;
Et hoc quidem bené accommodárunt elegantér-polito temoni,
Parte i in extremá, annulumque clavo-temonis superposuerunt :
Ter veró utrinque ligárunt ad umbilicum ; et deindé
270
choreis aptior et jocis, Ver. 268. πασσαλόφιν.] Vide suprà ad
Ludoque dictus; non sat idoneus ν΄, 588.
Pugne Ver. 969. ὀμῷαλόεν v^, εὖ. ὅ. Jta edidit
Horat. Carm. Lib. ΤΊ; 0d. xix. ver. 25. | Barnesius propter sequentem ἀρηρός. Quocum
Ibid. χοροιτυπίῃσιν Cod. Harleian.|facit Henricus Stephanus. Vulgg. ὀμφαλό-
χοροιτυσίοισιν. te εὖ. — Eustathius itemque Codex Harleia-
Ver. 262. ἐσιδήμιοι ἁρπακτῆρις.ἢ Τὰ |nus legit ὀμφαλόεν εὖ. Quas forté et verior
lectio. Vide suprà ad Z, 51. Porró vocem
σῶν πολιτῶν ἁρπάζοντες. Schol. Teízpes δὲ
ὀμφαλόεν Scholiastes exponit ζεκοσροημενον. .Eu-
παρὰ τῷ ποιητῇ καὶ ὀνειδίζει σοῖς υἱοῖς ἀναλίσ-
κουσι σὰ μὴ γενομισμένα, * 'Aeygy ἠδ᾽ ἐρίφων | stathius autem, 'OnQuA y δὲ, inquit, ' σὸ ἢ XÜX-
“ ἐσιδήμιοι &omuxchot.s —thencus, lib. Y.| λους τινὰς κοίλους ἔχον ὀμφαλοειδεῖς, ἢ ἢ γλύμμα
cap. 8. σι κοῖλον περὶ τὸ μέσον σοῦ ζυγοῦ, ὅπου οἱ ἱμάντες
Ver. 263 et 266. ἄμαξαν. Vide infrà περιτίθενται οἱ δὲ ἀκριδίστεροι: ὀμφαλόεν
ad ver. 711 et 782. 4l. ἅμαξαν.
Ibid.—iQozízzairi.] lta edidit Barnesius.
Zl. ἰφοσλίσαιτε, et ἰφοπσλίσησει. Qus ferri
non possunt. "Vide suprà ad ver. 190. et ad
y^, 55.
Ver. 964. ἐσιθεῖσε.) ΑἹ. ἐσιθῆσε.
Jbid.— πρήσσωμεν.) Vide suprà ad ν΄, 192.
Ver. 265. ἄρα.] Ut par, ut equum
erat Ut debuerunt
Ver. 267. σπρωσοταγῇ.)] Cod. Ozon. à
Barnesio, itemque Cod. Harleian. à Tho.
Bentleio collatus habet σρωτοπαγία. Quod
eodem modo pronuntiandum.
Ibid. πείρινθα.] Vide suprà ad ver.
190.
φασὶ τὸ ὑπεροχάς τινας ἔχον ἐν μέσῳ, αἷς οἱ ἱαάν-
τες περιειλοῦνται" ἢ τὸ ἔχον μέσον ὀμφαλὸν, ᾧ
προσδεῖται |, ἱμᾶσιν ὁ futs.
Ibid. —— εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρός. 1 οἴηκες δὲ νῦν,
ἢ κρίκοι τινὲς συνέχοντες σὸν ζυγὸν, ἢ ἢ δ ὧν ἀνεί-
ρονται αἱ τοὺς ἡμιόνους οἰακίζουσαι ἡνίαι, — .Eu-
ios
". 270. —b»éanxv.] AL. ἐννεάπηχυν.
^s 272. ἐσὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον.
᾿Αντὶ τοῦ, τῷ δὲ ὀκκάξῳ τὸν ἕσσορα ἔξαλον. Schol.
Ibid. — ἕστο, Τῷ ἀνιεμεένῳ πασσάλῳ κατὰ
τοῦ ῥυμοῦ σοῦ ζυγοῦ. Τινὲς δὲ γράφουσιν ᾿ἕκτορι,
οἷον ἐχέτορι. — Schol.
Ver. 975. —— iz ὀμφαλόν. 'Emi τὸ μέσον
τοῦ ζυγοῦ,. Schol,
Lis. XXIV.
OMHPOY lAIAAOZ XY.
"E£eígg κατέδησαν, ὑπὸ γλωχῖνα δ᾽ ἐγναρμνψαν'
Ἔχ ϑαλάμου δὲ φέροντες ἐὐξέστου ἐπ᾿ ἀπήνης, 2
Neo 'Exrogéze κεφαλῆς ἀπερείσί ἀποινα.
Ζεῦξαν δ᾽ ἡμιόνους κρωτερώνυχας, ἐντεσιεργοὺς;
Τούς ῥά ποτε Πριάμῳ Μυσοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
Ἵππους δὲ Πριάμῳ ὕπαγον ζυγὸν, cc ὁ γεραιὸς
5 Ν , , 5*9 9? S, /, :
Αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν εὐξέστῳ ἐπὶ φώτνη
280
Τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι
Κήρυξ καὶ Πρίαμος, πυκινὰ φρεσὶ μήδε ἔχοντες
᾿Αγχίμολον δέ σφ᾽ ἦλθ᾽ Ἑ κάξη τετιηότι SUA,
Οἶνον ἔχουσ᾽ ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι,
Χρυσέῳ ἐν δέπαϊ, opea, λείψαντε κιοίτην" ᾿ς 285
Ez; 0 ἵππων προπάροιθεν, ἔπος T ἔφατ, ἐκ T ὀνόμυα C'e*
TZ, σπεῖσον Au πατρὶ; καὶ εὔχεο οἰκωδ᾽ ἱκέσθαι
Simplici-serie alligárunt, subque angulo flexum-innexuerunt :
Ex thalamo autem ferentes elegantér-politam in rhedam,
Accumulàárunt Hectorei capitis infinita pretia.
Junxerunt veró mulos ungulis-validos, jugales,
Quos olim Priamo Mysi dederant splendida dona.
Equos autem Priamo duxerunt sub jugum, quos senex
Ipse curans alebat politum ad praesepe :
Hos quidem jungebant in aedibus altis
280
Praeco et Priamus, prudentia mentibus consilia tenentes.
Propé autem ipsos accessit Hecuba moesto animo,
Vinum tenens in manu suave dextrá,
Aureo in poculo, ut libatione-factà abirent:
285
Stetit veró ante equos, verbaque fecit, dixitque :
** Accipe, liba Jovi patri, et supplica, domum ut pervenias
Ver. 274. — γλωχίῖνα.} Τὴν γωνίαν" λέγει δὲ
σὸ σέλος σοῦ ἱμάντος. Schol.
Ibid. ἔγναμο ψαν.} 4l. ἔχαμ ψαν. Quo
ἐὐξέσσῳ.
modo et legit Codex Zarleianus.
Ver. 215. 280. UEteroU
Al. ἐὐξέστης Eten.
Ver. 271. —— ἐντεσιεργοὺς.] Τοὺς ὑποζυγίους,
μὴ ψιλῶς νωτοφόρους, ἀλλὰ qv σε ἅμαξαν, καὶ
σὴν σπείρινθον ἕλκοντες, ὥσερ καὶ ἔντεα φησί. Schol.
Καὶ ἄλλως ἐντεσιεργοὺς λέγει ποὺς ἑτοίμους εἰς
ἔργον. Eustath. Al. ἐντεσιουργούς.
Ver. 918, Τούς ῥά.) Quos scilicet à
Ver. 281. 289. Τὼ μὲν ξευγνύσθην ἐν δώμασιν
ὑψηλοῖσι Κήρυξ καὶ Ἰτρίαμος. Versionem vul-
garem hoc in loco retinui, ut Priamus et Prz-
co equos jungere dicantur. "Verüm cüm hoc
à Priami filis (suprà ver. 279.) jam factum
dicitur, neque Priamum officio hoc fungi ve-
risimile est, neque binos tantüm equos fuisse
satis constat; cümque istá ratione ζευγνύτην,
aut ξευξάσην, ut suprà ver. 277. potiüs quàm
ζευγνύσθην, dicendum erat ; Ego istud, Τὼ, non
ad equos, sed ad sequentem Κήρυξ καὶ ἸΤρίαμιος
referri crediderim. Quo pacto cum isto, Τὼ
μὲν ζευγνύσθην Κήρυξ καὶ Πιριάμος, longe
aptiüs congruet quod sequitur, ᾿Αγχίμολον δέ
σφ᾽ 5^) Ἑκάθη, &c. Ῥοιτὸ fortasse hic le-
gendum sit Τὼ μὲν ζωννύσθην, &c.
Ver. 289. Κήρυξ. Vide suprà ad ver. 149.
Ver. 285. — πετιηότι. Vide suprà ad ν΄, 46.
Ver. 284. — δεξιτερῇφι. Vide suprà ad y,
5885 1.5
Ver. 285. — δέσαϊ, ἐφρα.] Nullà ex analo-
già produci potest istud αὶ Pronuntiabatur
forté depaivvophra. Vide suprà ad τ΄, 55. et
ad 4, 542.
Ibid.—2Qem λείψαναε. Quá ratione, ὄφρα,
hic ultimam producat; item πίσυνος, ver. 295
et 513. et δὲ, ver. 543. et cs, ver. 510. vide su-
prà ad Z, 51.
Ver. 286. ἔχ σ᾽ ὀνόμαζε.]
nomine clamat. “Ἐπ. IV, 674.
Ver. 287. Tz, σπεῖσον Διΐ πατρὶ. Vide su-
prà ad ξ΄, 219.
474 OMHPOY IAIAAOZ Q'. Lis. XXIV.
"A ἐκ δυσμενέων ἀνδρῶν" ἐπεὶ ἄρ σέ γε θυμὸς v
᾿Οτρύνει ἐ ἐπὶ νῆας, ἐρυεῖο μὲν οὐκ ἐθελούσης. ὃ
᾿Αλλ᾽ εὔγιευ cy ἐπεισὰ neuve Κρονίωνι 290
᾿Ιδαίῳ, ὁ ὅστε Τροίην ; κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται:
Αἴτει δ᾽ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅστε οἱ αὐτῷ
Φίλτατος οἰωνῶν, καὶ εὖ xp TOS ἐστὶ μέγιστον,
Δεξιόν" ὄφρα pu» αὐτὸς» ἐν ὀφθαλμιοῖσι νοήσας,
T2 πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴης Δαναῶν ταχυπώλων. 295
Ei δέ vo: οὐ δώσει τὸν ἄγγελον εὐρύοπα Ζεὺς;
Οὐκ ἂν ἔγωγέ σ᾽ ἔπειτα ἐποτρύνουσω κελοίμρην
Nac e ᾿Αργείων ἰέναι, μάλα περ μεμαῶτα.
Τὴν δ᾽ ἀπαμειξόμνενος προσέφη Πρίαμος Ὡιεοςιδής"
Ὦ γύναι, οὐ μέν τοι τόδ᾽ ἐφιεμένη ἀπιθήσω" 800
᾿Εσθλὸν γὰρ Aii χεῖρας Gy y qutm, d ἐλεήσῃ.
Ἦ ῥα, καὶ ἀμφίπολον TOL ὦτρυν ὁ γεραιὸς.
Χερσὶν ὕδωρ € TL SUD ἀκήρατον" ἧ δὲ παρέστη,
Χέρνιξον ἀμφίπολος» πρόχιοόν g ἄρνα», χερσὶν ἔχουσα.
* Redux ex hostibus: siquidem te animus
* Impellit ad naves, me quidem non volente.
** Sed supplica tu jam atras-nubes-cogenti Saturnio 3 290
* [daeo, qui Trojam omnem despicit :
* Pete autem alitem velocem nuncium, qui ipsi
** Gratissimus alitum, et cujus robur est maximum,
* Dextrum: ut eum ipse oculis conspicatus,
* Eo fretus ad naves eas Danaorum pernicium-equitum. 295
* Quod si tibi non dabit suum nuncium laté-sonans Jupiter,
* Non ego omninó te tum impellens hortarer
** Naves ad Argivorum ire, admodüm licét cupidum."
Illam veró respondens allocutus est Priamus deo-similis :
* Q uxor, haud sané tibi hoc praecipienti negabo : 300
* Bonum enim Jovi manus elevare, si forté misereatur."
Dixit quidem, et ancillam dispensatricem jussit senex
Manibus aquam infundere puram : astitit veró,
Pelvim ancilla, gutturniumque simul, manibus tenens.
Ver.988.—-—— ἐπεὶ ἄρ σέ γε. «ΑἹ. ἐπειή ci | ^ Ver. 996. Ei δί σοι οὐ δώσει.] dl. Ei. M σι οὐ
ys Verüm non hic supervacaneum est istud | δώσει.
ἄρ, sed vim habet in connectendà sententià Ibid. —— εὐρύοφα Ζεὺς. Sic infrà ver. 514.
cum eo quod przecessit, ver. 198. 224. μητιέτα Ζεύς. Vide suprà ad 4, 175.
Ver. 289 — 297 — 302. 'Orgóvti ἐποτρύ- Ver. 298. — μεμαῶτα. Vide suprà ad ν',
youc a &rgw.] Vide suprà ad y, 44. 46. et ad ζ΄, 464.
Ver. 290. xi] Ita ex Eustathio | — Ver.299. — ϑεοειδής. Vide suprà ad ver. 217.
edidit Barnesius. «Αἱ. εὔχου. Ver. 301. —— δὴ χεῖρας ἀνασχέμεν.) Vide
Ver. 293. καὶ εὖ χράπος ἐστὶ μέγισσον. 7
Cod. Harleian. καὶ οἱ κρώτος ieri μέγιστον
Quo modo et in uno MS. repperit Barnesíus.
"Al. καί oi κράτος ἐστὶ μάλισσα.
suprà ad «', 254.
Ver. 204. Xígu&o.] Νῦν và ἀγγεῖον «b ὗσο-
δεχόμενον và σαῖς χερσὶν ἐπσιξαλλόμενον ὕδωρ 4
καὶ λέξητά φησι. Schol.
rerum cui summa potestas. Ibid. σρόχοόν.] Τὸν qug! ἡμῖν καλούμενον
AEn. X, 100. | ξέσφην. Schol.
pm TROP CR
Lis. XXIV.
Nap&jusvog 02, κύπελλον ἐδέξατο ἧς ἀλόχοιο'
» “ἊΨ Y , e “.
Εὐχετ ἐπειτὰ στὰς μέσῳ ἐρκεῖ,
OMHPOY IAIAAOZ XY.
Οὐρανὸν εἰσανιδών' καὶ φωνήσας ἔπος ηὔδα;
Ζεῦ πάτερ, ἤἸδηθεν μεδέων, κύδιστε, μέγιστε;
Δός μ᾽ ἐς ᾿Αχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν, ἠδ᾽ ἐλεεινόν"
N Ν Μ e ^
Πέμψον δ᾽ οἰωνὸν τωγὺν ἄγγελον, ὅστε σοί αὐτῷ
΄, , ^ M Id ͵ὔ
Φίλτατος οἰωνῶν, καὶ εὑ κρῶτος
Δεξιόν': ὀφρα pu» αὐτὸς» ἐν ὀφθαλριοῖσι νοῆσως»
Τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴω Δαναῶν ταχυπώλων.
^" » , , ΄ ^ 9 3^ 7 ^,
Ὡς εἐφατ εὐχόμενος" τοῦ δ᾽ ἔκλυς μηήτιετα Ζεὺς"
Meta , 9; W'- / re
Αὐτίκα δ᾽ αἰετὸν 2356, τελειοτῶτον πετεήνων,
Μόρφνον, νηρητῆρ᾽, ὃν καὶ Περανὸν καλέουσιν.
At postquàm se laverat, poculum accepit suae uxoris :
Precabatur deindé stans medio in septo ;
Coelum suspiciens: et edità voce dixit :
* Jupiter pater, qui indé ab Idá imperas, gloriosissime, maxime,
* Da me ad Achillis tentorium gratum venire, atque miserandum :
* Mitte autem alitem velocem nuncium, qui tibi ipsi
** Gratissimus alitum, et cujus robur est maximum,
* Dextrum : ut eum ipse oculis conspicatus,
** Eo fretus ad naves eam Danaorum pernicium-equitum."
Sic dixit precans: Eum veró exaudiit providus Jupiter ;
Statimque aquilam misit certissimum-augurium-facientem ex volucribus,
415
305
^ ^ 5
λεῖξε δὲ oiyov,
310
᾽ ^ ͵
ἐστι μέγιστον,
815
505
libavitque vinum,
510
515
Morphnon, venatricem, quam et Percnon vocant.
Ver. 505. NuZguevs.] Quum se ipse la-
vásset. "Vide suprà ad 4, 685. et ad y,
141.
Ibid. — κύπελλον meo — Εὔχετ᾽ ἔπειτα.
'Tum pater Anchises magnum cratera co-
ronà
Induit, implevitque mero: Divosque vo-
cavit,
Stans celsá in puppi
ZEn. 111, 595.
ἕρκε!.} NU» περιξζολαίῳ, περι-
Ver. 806.
φράγμαςι. Schol.
Ver. 807. Οὐρανὸν εἰσανιδών.]
"Tum breviter supera aspectans convexa
precatur. ZEn. X, 951.
Ubi notandum vocem, converus, apud Ro-
manos non, ut in linguis recentioribus fit,
concavo oppositam esse; sed (utopinor) idem
feré sonásse quod concavus: nisi forté in
Sphará, Hemisphzrii Superioris potiüs,
quàm Znferioris, facies Interior, convera dicta
Sit. Sic iterüm apud Vrgilium :
tzedet cceli conveza tueri.
΄ 4En. IV, 451.
sese halitus atris
Faucibus effundens supera ad convera fe-
rebat, 4En. VI, 240.
— supera ut convera revisant. Jbid.'750.
Quod autem Recentiores converum, id Ro-
mani gibbum dicebant.
Ver. 508. Ζεῦ πάτερ) Vide suprà ad 5,
212.
Ver. 810. τπέμιψον δ᾽ οἰωνὸν.
Da deinde auxilium, pater, atque hzc o-
mina firma. “Ἐπ. 1I, 691.
Da, pater, augurium, atque animis illabere
nostris. “Ἐπ. 111, 89.
Ver. 511. --- καὶ εὖ κράτος.) Vide suprà ad
ver. 296.
Ver. 514. “Ως ἔφατ᾽ εὐχόμενος" τοῦ δ᾽ ἔκλυε.
Vide suprà ad z', 527.
Ver. 515. πετεηνῶν.) Cod. Harleian.
σεσεεινῶν.
Ver. 516. ἸΜόρῷνον. Occurrit hzc vox apud
Hesiodum accentu diverso :
—— — —— αὐτὰρ ὄπισθε
Μορῷνοῖο φλεγύαο καλυπτόμενοι πσερύγεσσιψ.
"Aeris Ἥρακλ. ver. 155.
De Ave ita Zristoteles : Ἕτερον δὲ γένος ἀετοῦ
ἐστὶν, ὃ “λάγγος καλεῖται" —-— — οἰκεῖ δὲ βήσ-
σᾶς καὶ ἄγκη καὶ λίμνας" ἰἐσικαλεῖται δὲ νηστο-
φόνος καὶ μορῷνός" οὗ καὶ Ὅμηρος μέμνησαι ἐν σῇ
Ἰριάμου ἐξόδῳ. dristot. de Histor. 4nimal.
lib, YX, cap. 32.
476 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ω΄. Lis. XXIV.
e δὰ Ὁ , ᾽7ὔ 7 7
Occ ὃ ὑψορόφοιο Sven )αλάμοιο τέτυκται
MW moe τὰ -
Ἄνερος ἀφνειοῖο εὐκληΐς» ἀραρυῖα"
, QUEM 4 d e AR 3! ,ὔ » ,
Toce ἄρα τοῦ εκάτερθεν ἐσὰν πτερά" εἰσῶτο δέ σφιν
N ^ e 2 E Χ ,
Δεξιὸς ἀϊξας ὑπὲρ ἄστεος" οἱ δὲ ἰδόντες ἱ 820
/ N ^ 2 X N ^N 2.3)
Γήθησαν, καὶ πᾶσιν ενὶ φρεσὶ υμὸς ἰάνθη.
/, » e£ , ^" 9 "d /,
Σπερχόμννος δ᾽ ὁ γέρων ξεστοῦ ἐπεξήσετο δίφρου"
, ) , Ἀ / , ^
Ἔκ δ᾽ ἐλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
, s e 7 e /, 3 ,
Πρόσθε μεν ἡμίονοι £2.20). τετρακυκλον ἀπήνην»
* , ^ J ^ , N LÁ
Τὰς Ιδαῖος ἐλαῦυνε δαϊφρων' αυτὰρ ὁπισθεν 325
el * e , 5 , / ,
lao τοὺς 0 γερων ἐφεπὼν μᾶστιγι κέλευε
Ψ Δ Ἢ 7 » V / e
Καρπαλίμως κατὼ ἄσφυ Φίλοι ὃ αρῶὼ πᾶντες ἐπόντο,
/ 5 “4 ε M /, /, ,
IIo 04.0QUgoputvol, ὡσεί “γάνατόνδε κιόντα.
e 2,55 MES 3 ΄, 7 7 , ?
Οἱ δ᾽ ἐπεὶ οὖν πόλιος κατέξαν, πεδίον δ᾽ ἀφίκοντο,
e ^ y.» AE. Ny ΄
Οἱ μὲν ἀρ Gpoppor ποτὶ "Ἴλιον ἀπονέοντο» 330
Dd N 7, ^ , , / 3^ ^5
Παῖδες καὶ yeu poi τῶ δ᾽ ov λάθον εὐρύοπα Ζῆν,
, /, , - , ^N 2. 3 / ,
Ec πεδίον προφανεντε ἰδὼν δ᾽ ἐλέησε γέροντα»
5 / 7, ^ y , 7 /
Αὐψα δ᾽ ἀρ ἝἭ) ρμείαν, υἱὸν φίλον, ἀντίον ηὔδα"
Quanta autem excelsi janua thalami est
Viri opulenti obserata affabré-aptata ;
Tantae hujus utrinque erant alae: Visa autem est ipsis
Dextera ruens supra urbem : Illi veró conspicati 320
Gavisi sunt, et omnibus in praecordiis animus laetitiá-perfusus-est.
Festinans autem senex politum conscendit currum ;
Egitque ὃ vestibulo et porticu resonanti.
Anté quidem muli trahebant quatuor-rotarum rhedam, -
Quas Ιάδοιι5 agebat prudens; sed poné $25
Equi, quos senex urgens flagello hortabatur
Celeriter per urbem: Amici autem simul omnes sequebantur,
Multüm lugentes, tanquam ad mortem proficiscentem.
Postquàm veró ex urbe descenderant, ad campumque pervenerant,
Hi quidem retró ad Ilium redierunt, 550
Filii et generi: illi autem non latuerunt laté-sonantem Jovem,
In campum progressi : Conspicatus veró misertus est senis,
Et confestim Mercurium, filium dilectum, coram allocutus est:
Ver. 517 et 554. — σέτυκται.] Vide suprà — Perculsá mente dederunt
ad ν΄, 756. et ad Z, 57. Dardanide lacrymas —. — ZEn. IX, 292.
Ver. 518. — iüxAnis, ἀραρυῖα. Ἐὖ ταῖς κλει- Ver. 598. Y12AA' ὀλοφυρόμενοι. Irenaus lo-
σὶν ἡρμοσμίνη, ἀσφαλής. Δύναται καὶ ὑφ᾽ ἕν, | co suprà citato legit Οἵκτρ᾽ ὀλοφυρόμενοι.
1y ἡ εὔκλειστος. Schol. Ibid. ὡσεὶ ϑάνατόνδε κιόντα.} «ΑἹ. ὡς εἰς
Ver. 519. τόσσ᾽ ἄρα. Tante utique ϑάνατόν γε κιόντα.
Tante, inquam . Non enim superva- Ver. 530. ἄρ. Ut fieri solet ——.
cuum est istud Zez. Ibid. mori.] «Αἱ. προτί. |
Ver. 322. ἐσεβδήσεσο,] adl. ἐπιδήσατο.Ϊ] Ibid. ἀπονξοντο. Vide suprà ad Z, 598.
Vide suprà ad β΄, 55. et ad ἐ, 109. Ver. 531. —— sügéora Z5y.] Vide suprà ad
Ver. 825. 526. ἔλαυνε κέλευε, | ver. 98. ]
Vide suprà ad ν΄, 84. Ver. 555. Αἶψα δ᾽ ἄρ᾽.) Statimque deinceps
Statimque proindà ——.
Ver. 8297. Καρπαλίμως κατὰ rr] Irc-
Αἴψα δ᾽ ἄρ᾽ Ἑρμείαν ---- Βάσκ᾽ ἴθι.
neus, Lib. Y, cap. 1. sub fine, legit Καρπαλί- Ibid.
quus ἀνὰ ἄστυ. Tunc sic Mercurium alloquitur, ac talia
Jbid. φίλοι δ᾽ ἅμα πάντις ἕποντο, πόλλ᾽ mandat ;
ὀλοφυρόμενοι. Vade, age, nate ; AEn. IV, 222.
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ «Y,
ἙἝἙρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν
᾿Ανδρὶ ἑταιρίσσαι, καί T ἔκλυες, ᾧ κα ἐθέλησθα,
Bex ibi καὶ Πρίαριον κοίλας ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν
"O0; ἄγαγ᾽, ὡς μήτ᾽ ἄρ τις ἴδη, μήτ᾽ ἄρ τε νοήση
Τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Rn osea ἱκέσθαι.
"Oz ἔφατ" οὐδ᾽ ἀπίθησε διάκτορος ᾿Αργειφόντης"
Αὐτίκ᾽ ἔπειθ᾽ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὼ πέδιλα,
'A μδρόσιω, χρύσεια, τἄ pu φέρον ἠμὲν ἐφ᾽ ὑγρὴν,
ἪΖδ᾽ ἐπὶ ἀπείρονα γαῖαν, ἄμα πνοιῆς ἀνέμοιο"
Ἐΐλετο δὲ ῥάθδον, τῇ τ' ἀνδρῶν ὃ oper ϑέλγει;
"Qv ioa, τοὺς δ᾽ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει"
Τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο πρατὺς ᾿Αργειφόντης.
Anja δ᾽ ἄρα Τροίην T& καὶ Ἑλλήσποντον i ἵκανε"
Bz δ᾽ ἰέναι; κούρῳ αἰσυητῆρι ἐοικῶς,
Πρῶτον ὑπηνήτη, τοῦπερ γαριεστάτη ἤθη.
“ Mercuri, tibi enim prae aliis gratissimum est
* Homini te-comitem-adjungere, et exaudis, quemcunque volueris ;
* Vade age, et Priamum cavas ad naves Achivorum
* Sic ducito, ut neque aliquis videat, neque animadvertat
* Aliorum Danaorum, antequàm ad Pelidem pervenerit."
Sic dixit: Neque non-obsecutus est internuncius Argicida :
Statim deindé sub pedibus ligavit pulchra talaria,
Ambrosia, aurea, quae ipsum ferebant et supra mare,
Et supra immensam terram, pariter cum flatibus venti :
Cepit et virzam, quà virorum oculos demulcet,
Quorum vult, alios veró et dormientes excitat :
Hanc manibus tenens volabat potens Argicida,
Confestim autem Trojamque et Hellespontum pervenit ;
Perrexit veró ire juveni-regio similis,
Primüm pubescenti, cujus venustissima juventa,
417
3595
340
345
Q1
NM
C
Ver. 5535. ᾿Ανδοὶ ἑταιρίσσα..)] ΑἹ. ᾿Ανδράσ᾽
ἑταιρίσσαι.
Ver. 556. Bex 16 4“ Vide suprà ad 2, 158.
Ver. 559. “Ως ἔφατ᾽" οὐδ᾽ ἀπίθησε.
Dixerat: Ille patris magni parere parabat
Imperio; et primüm pedibus talaria nec-
tit
Aurea; quz sublimem alis, sive aequora
supra,
Seu terram, rapido paritér cum flamine
portant.
Tum virgam capit; Πᾶς animas ille evo-
cat Orco
Pallentes, alias sub tristia Tartara mit-
tit :
Dat somnos adimitque, et lumina morte
resignat. 4En. IV, 258.
Ver. 540. τ ἰδήσατο.] Vide suprà ad ver.
505. et ad Ψ', 685 et 759.
Ver. 344. Ws] “41. HEAR.
d Ibid. τοὺς δ᾽ αὖτε.] Cod. Harleian. σοὺς
αὖ.
Ibid.—— ὑπσνώοντας.] Cod. Harleian. ὑπ-
γόωντας.
Ver. 546. Apa. δ᾽ ἄρα Τροίην.) Cod. Har-
leian. Αἴψα δ᾽ Z2 ἐς Τροίην.
Ver. 947. αἰσυητῆςιἢ Βασιλικῷ νέῳ" οἱ
δὲ ἀντὶ σοῦ ἐντίμῳ, πηροῦνσι σὰ αἴσια, 0 ἐστι τὰ
δίκαια. Schol. Barnesius i in tribus MSS. scrip-
tum repperit αἰσυμνητῆρι. Καὶ τὸ παλαιὸν ἐν
vog ἀρχαίοις “Ἕλλησιν ἔγίγνοντό τινὲς μόναρχοι
------ οὖ; ἐκάλουν Αἰσυμνήτας. dristot. de
Republ. lib. YV. cap. 10.
Fer. 548. Πρῶτον ὑπηνήτη, τοῦπερ χαριεστά-
τη ἤθη.) ᾿Αρχομένῳ γενειάφειν' ὑπῆναι δὲ κα-
λοῦνται αἱ veloces αἱ περὶ “πὰ χείλη, ὃ μύσταξ
ἄρτι φυόμενος" οἱ δὲ κοινῶς εἶπον τὸ γένειον. Schol.
Οὐ σὺ μὲν σοι Ὁμήρου ἢ ἐπαινέτης εἶ, ὃς ἔφη χαριεσο
478 ΟΜΗΡΟΥ͂ ΙΔΛΙΑΔΟΣ Q'. Lis. XXIV.
Oi δ᾽ ἐπεὶ οὖν μέγα σῆμα πάρεξ Ἴλοιο ἔλασσαν,
Στῆσαν de ἡμιόνους TE καὶ ἵππους; ὄφρα “ίοιεν
, Ld Χ Ν δι 2 Ν [4 3 ^
E» ποτα" δὴ γὰρ καὶ ἐπὶ «ye Quac ἤλυθε γαιαν"
Τὸν δ᾽ ἐξ ἀγχμμόλοιο ἰδὼν ἐφράσσατο κήρυξ
€ /, N N /, £z "2 7
Ἑρμείαν, ποτὶ δὲ ΠΡρίωρυον Quero, φωνήσεν τε"
Φράξεο, Δαρδανίδη" φρωδέος νόου ἔργω τέτυκται"
"Ανδρ᾿ ὁρόω, τάχω δ᾽ ἄμμε διωῤῥαίσεσθωι ὀΐω"
», , L4 07 "i 3... 8. “Ὁ t 3j P4
Αλλ ἄγε δὴ Qsuywpue» εῷ immu ἡ Uu eTelTO
Γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομνεν, eus. ἐλεήσῃ.
« / - N δὲ 7 " y "d 7 , Ὁ ἢ ἂν
Ὡς φάτο σὺν δὲ γέροντι νόος γῦτο, δείδιε δ᾽ αἰνῶς"
᾿Ορθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι"
^ ^ ,
Στῇ δὲ ταφων" αὐτὸς δ᾽ Ἐριούνιος ἐγγύθεν ἐλθὼν,
350
$360
Illi veró postquàm praeter magnum sepulchrum ΠῚ egerant,
Inhibuerunt mulasque et equos, ut biberent 250
In fluvio; jam enim et crepusculum venerat super terram :
At ex propinquo conspicatus animadvertit praeco.
Mercurium, et Priamum allocutus est, dixitque :
* Considera, Dardanide, prudentis animi res est :
* Virum video, citó autem nos perditurum existimo : 255
* Sed agedum fugiamus in equis ; vel ipsum jam
* Genibus prehensis oremus, si forté misereatur."
Sic dixit: Seni autem animus confusus est, timuitque gravitér :
Rectae autem comae steterunt in flexilibus membris ;
Stetitque attonitus: Ipse autem Mercurius prope veniens, 560
σάτην ἥθην εἶναι τοῦ ὑπηνήτου; Plato in Pro-
tagorá sub initio.
Ora puer primá signans intonsa juventá.
AEn. IX, 181.
Quo de loco Macrobius: “ Prztermissa gra-
* tia (inquit) incipientis pubertatis, σοῦ «p
“«χαριστάτη "or minüs gratam fecit Lati-
* pam descriptionem," Saturnal. Lib. V.
cap. 18.
Ibid. XYggeov ὑπηνήτῃ. 4l. Ἰπρώτῳ ὑπη-
Y d
νήτῃ.
Ver. 551. -τ- ἤλυθε. ὙΙά suprà ad 6, 454.
et ad ὦ, 57.
Ver. 558.— ποσὶ. «41. προτί. Ut suprà
ver. 550.
Ver. 554. φραδέος γόον ἔργα τίτυκται.ἢ
Συνετοῦ νοῦ, καὶ ἄριστα βουλεύεσθαι δυναμένου, ὁ
“παρὼν καιρὸς δεῖται. Schol.
Ver. 556. ἄγε δὴ. Vide suprà ad y,
5215.
Ver. 358. σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο.
Tà, “ σὺν δὲ γέροντι "δος χύτσο,᾽ ἤγουν συνε-
xin ὁ νοῦς τῷ Ἰριάμῳ, Τὴν τἀραχήν φασι [οἱ
παλαιοὶ] σῆς διανοίας μιμεῖσθαι τῇ τῆς συν-
τάξεως διακοπῇ. Eustath. in comment. ad
ἘΠῚ
Ver. 559. ᾿Ορθαὶ δὲ σρίχες ἔσταν
Στῆῇ δὲ σαφών.}
Obstupui, steteruntque come :
JEn. TII, 48.
«De cujus versüs prosodià inusitatà, vide su-
prà ad 4,568.
At veró JEneas aspectu óbmutuit a-
mens;
Arrectzeque horrore comze
ZEn. IV, 279.
ZEn. ΧΤΙ, 868.
Ibid.— ἔσταν i] Vide suprà ad 4, 535.
Ibid.— γναμπτοῖσι μέλεσσι.) adl. ψναμπ'ποῖς
μελέεσσι.
Ver..560. αὐςὸς δ᾽ ᾿Εριούνιας ἐγγύθεν
ἐλθὼν Καὶ σφόδρα τὸν ἙἭ͵,μῆν ἐναργῶς ἀκο-
λουθοῦντα Ἱπριώμῳ δεδήλωκεν ἀλληγορήσας. Οὐ-
δὲν γὰρ ἔοικεν οὕσω πειθήνιον ἀνδράσιν ὀργίζομέ-
νοις) οὐκ ἄργυρος, οὐ χρυσὸς, οὐδὲ ἡ διὰ δώρων σο-
λυτέλεια' μειλίχιον δὲ καὶ προσηνὲς ἱκεσίας
ὅπλον ἐστὶν, ἡ διὰ ποῦ λόγου πειθώ. Πάνυ “γοῦν
ἀληθῶς Εὐριπίδης, “Οὐκ ἔστι πειθοῦς ἱερὸν ἄλ-
* Ao πλὴν λόγος. Τούτῳ σε Ἰρίαμος ὥσ-
περ ὀχυρᾷ παντευχίᾳ καθώσλισται" ᾧ καὶ μά-
λιστα σὴν ᾿Αχιλλίως ἀπήλασεν ὀργὴν, δὺκ ἐν
ἀρχῇ δείξας δώδεκα πέπλους, δώδεκα δισλοῖίδας
χλαῖνας, τάτε λοιπὰ σῶν κομισθέντων “δώρων,
ἀλλ᾽ αἱ πρῶται «ἧς ἱκεσίας φωναὶ σοὺς ἄρσενας
αὐτοῦ ϑυμοὺς ἰξεθήλυναν' ““Μνῆσαι πατρὸς
Arrectzeque horrore comz
5 exbege ol
Lis. XXIV.
- , e ^ , , X /, ὰ
Χεῖρω γέροντος ἐλῶν, ἐξείρετο καὶ προσέειπε
- Lx 7
Πῆ, πάτερ, ὧδ᾽ ἵππους τε καὶ ἡμιόνους ἰθύνεις
Νύκτα δί ἀμξροσίην, ore 3 εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι ;
»N , , " 1 E Un ΄ , 3 A
Οὐδὲ σύ γ᾽ ἐδδεισους Ῥμένεου πνείοντας ΑἸγαιοῦς,
[
O τοι δυσμενέες καὶ ἀνάρσιοι ἐγγὺς tavi s
Moy » M Np ΄,
Τῶν εἴτις σε ἴδοιτο, Sony διὰ νύκτω μέλαιναν,
ΠΝ Ν᾿ ,ὔ » 3 7, “ὁ δή / DÀ
Τοσσάδ᾽ ὀνείατ᾽ ἄγοντα, τίς ὧν δή voi νόος εἴη ;
") 5 ἌΣ Ἐν ΝΣ 3 d / à “- , à -
Ov αὐτὸς γεος ἐσσὶ, γέρων ὃὲ τοι οὗτος ὁπηδεῖ»
" ᾽ 5 z e /, /,
Ae ἀπαμύνασθαι, ὁτε TIG πρότερος γχωλεπήνη"
᾿Αλλ᾽ ἐγὼ οὐδέν σε ῥέξω κακὸν, ἀλλά κεν ἄλλον
ma. 9 » ᾽ f. , NV o. "
Σεῦ ἀπαλεξήσαιμι" φίλῳ δὲ σε πατρὶ εἴσκω.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα ψέρων Πίος ϑεοειδής"
ad vy*£ e
e ^ E »" N ᾽ὔ , e 5 /
OQovrz» z7 τάδε y ἐστίν QiXoV τέκος») ὡς ἀγορεύεις"
3 , α΄ ^ e... ^ ^ e , "oc
AXX ἐστὶ τίς καὶ ἐρνεῖο deny ὑπερέσχεθε γι ipt,
OMHPOY IAIAAOZ ὦ΄.
Manu senis prehensá, interrogavit et allocutus est :
* Quo, pater, sic equos et mulas dirigis
* Noctem per dulcem, quandó dormiunt mortales caeteri ?
* Neque tu timuisti robur spirantes Achivos,
* Qui tibi hostes et infensi propé sunt ?
* Quorum si quis te videret, celerem per noctem nigram,
** "Tot opes vehentem, quae tunc tibi mens esset ?
* Neque ipse juvenis es, senexque te hic comitatur,
** Virum ut arceas, quandó quis prior infestárit :
** Sed ego nullo te afficiam malo, imó et alium
* A te propulsaverim : ceharo enim te patri comiparo."
Huic autem respondit deindé senex Priamus deo-similis :
** Sic sané haec utique sunt, dilecte fili, ut dicis :
** Sed adhuc aliquis et me Deorum protegit manu,
"€ σοῖο, ϑεοῖς ἐπιείκελ᾽ ᾿Αχιλλεῦ, Τηλίκου, οἷος
«b ΕΝ 2 ον ἀ ὦ , ὑδῶ 3» L2» Ww
ἐγών, ὅλοῳ ἔπ! γήραος CUÓG. Aj ολίγον
71:
nonnihil favere videtur locus iste Odyss. z',
προοιμίου τῶν λόγων συνήρπασεν ᾿Αχίλλέα, καὶ
σχεδὸν ἀντὶ ΤΠριώμου γέγονε YlmAsUs. “Διὰ ποῦτο
ἠλέηται μὲν ἄχρι τραπέζης, λουσροῖς δὲ κόσμη-
Ki» ἀποδίδοτα, à Ἕκτορος σῶμα. Τόσοῦτον
LÀ € po. -— 9 ^ , " 3, z ,
ἐσχυσεν 0 τῶν παθῶν Ἐρμηνεὺς λίογος,, ον ὥσεστει-.
λὲν Ὅρεηρος αὐτῷ τῆς ἱκεσίας παράκχηφον. He-
γαοϊϊά. Pont.
Ver. 561. ἐξείρεαο.1 ΑἹ. ἐξήρετο. Quo
modo legit et Codex Harleianus.
Ver. 865. — ὅτε 9'.] Quum scilicét ——.
.. Ver. 667. Τοσσάδ᾽.) Sic infrà ver. 375. τοι-
ὁνδ᾽.) Vide suprà ad ὕ, 557.
Ibid. ἄγοντα. ΑἹ. ἔχοντα.
Ver. 569. "Ayàd ἀπαμύνασθα,.. Eustathius
hac ad przecedentem ** γέρων refert. Τὸ
δὲ γέρων οὗτος ἄνδρ᾽ ἀπαμύνασθαι χαλε-
πήναντα, ὅμοιόν ἔστι τῷ ἀσθενής. ᾿Απάλαμνοι
γὰρ φύσει πρὸς ἄμυναν ἰσχυρὰν οἱ γέροντες.
Eodem modo et accipit Domina Dacier. Hen-
ricu$ Stephanus autem hzc ad vocem * νέος"
referri, vocesque * γέρων Bi σοι οὗτος ὀπηδεῖ"
parenthesi includi mavult, Cui sententiae
Αὐσὸς μὲν νέος εἰμοὶ, καὶ οὔπω χερσὶ σί-
oido,
"Av3g ἀπαμόνασθαι
Et iterürm Odyss. Q', 152.
'Hi νεώτερός tipa, καὶ οὔπω χερσὶ πέ-
gota,
"Abo! ἀπαμύνεσθαι ——.
Ibid.— ἀπαμύνασθα,.] Cod. Hafrtetan. iza-
μύνασθαι. Al. ἀπαμύνεσέα. Porró versum
hunc pro signo militibus usurpásse Claudium
Imperatorem refert Suetonzus in Claudio, cap.
42.
Ver. 5910. —— ἀλλά κεν ἄλλον. «ΑἹ. ἠδέ κεν
ἄλλον.
Ver. 512. 586 et 405. — ϑεοειδής.] Vide su-
prà ad ver. 217.
Ver. 514. ᾿Αλλ ἔσι σις.] Cod. Harleian.
᾿Αλλ᾽ εἴσις.
Jbid. — τὶς καὶ ἐμεῖο ϑεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα.
Ita suprà /, 419.
μάλα γὰρ ἕδεν εὐρύοπα Ζεὺς
Xa Uy ὑπερέσχε ὃ
P
480 ΟΜΗΡΟΥ͂ IAIAAOZX Ω΄. Lis. XXIV.
Ὅς μοι τοιόνδ᾽ ἦ ἥκεν ὁδοιπόρον ἀντιξολῆσαι, 875
Αἴσιον, οἷος δὴ σὺ δέμας καὶ εἰ ἦδος à ἀγητὸς,
Πέπσνυσαί τε νόον; μακἄρων δ᾽ ἐξ ἐσσι τοκήων.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ᾿ Αργειφόντης' :
Nai δὴ ταῦτά γε πάντα, γέρον, κατὰ μοῖραν ξειπας"
"AAX ἄγε poi τόδε εἰπὲ, καὶ ἃ ἀτρεκέως κατάλεξον, 380
'Hé 7T ἐκπόμυπεις κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
"Ανδρας t 66 ἀλλοδαποὺς, ἵ 4V0L mag τάδε TOi σύα pip, s ;
Ἢ ἤδη πάντες καταλείπετε Ἴλιον 4 ἱρὴν
Δειδιότες ; τοῖος γὰρ ἀνὴρ ὥριστος ὄλωλε
Σὸς παῖς" οὐ μὲν γάρ Ti μάχης ἐπεδεύετ᾽ ᾿Αχαιῶν. 385
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα γέρων Πρίαμος “εοειδής"
Τίς δὲ σύ ἐσσι; φέριστε, τέων δ᾽ ἐξ ἐσσι τοκήων,
Ὅς poi καλὰ τὸν οἶτον ἀπότμου παιδὸς ἕνισπες ;
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ᾿Αργειφόντης""
Πειρᾷ ἐμεῖο, γεραιὲ, καὶ eigen Ἕκτορα δῖον" à 390
Τὸν μὲν ἐγὼ μᾶλα πολλὰ μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
Οφϑαλμνοῖσιν ὁ ὄπωπα, καὶ εὖτ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἐλάσσας
* Qui mihi talem misit viae comitem obvium fieri, 875
* Faustum, qualis jam tu corpore et specie admirabilis, Ν
“ Prudensque es animo, beatisque prognatus es parentibus."
Eum veró vicissim allocutus est internuncius Argicida :
* Nae jam haec omnia, senex, recté dixisti :
* Sed age mihi hoc dic et veré narra, 580
* An aliquó mittis thesauros multos et pretiosos
** Viros ad alienigenas, ut saltem hi tibi salvi maneant ὃ
* An jam omnes deseritis Ilium sacrarmn
* Metu-perculsi ? Talis enim vir fortissimus ille periit
* Tuus filius: Nec enim quidquam pugná inferior-erat Achivis." - 585
Huic autem respondit deindé senex Priamus deo-similis :
** Quis veró tu es, optime, quibusque prognatus es parentibus,
* Qui mihi commodé interitum infelicis filii memorásti ?"'
Illum veró vicissim allocutus est internuncius Argicida :
** Tentas me, senex, et interrogas super Hectore nobili ; 390
* Hunc quidem ego perquàm saepé pugná in gloriosà
** Oculis vidi, et quandó ad naves actos
er. 517. νόον. «41. νόῳ. Quo modo Ver. 584. —— ὄλωλε. Vide suprà ad 4,
Nu et Codex Harleianus. 521. et infrà ad ver. 592.
ΤῊΣ et ver. 587. — t ἐσσι.] Ml. ἕξεσσι. Ver. 388. Ὅς κμο,. «4. “Ως E.
"er. 579. --- — κατὰ μοῖραν. Vide suprà ad| Ver. 589, 405 et 410. Τὸν δ᾽,] Vide suprà
“π΄, ey ad Z, 57. et ad S', 160.
Ibid.— fusas.] AL. ἕεισες. Quod idem. Ver. 591. — κυδιανείρῃ, "Ev 5 δοξάζονται οἱ
Ver. 980. 'AXAA' &y& μοι σόδε timi, καὶ ἀ- | ἄνδρες. — Schol.
πρεκίως κατάλεξον. Ver. 5929, —— ὄπωπα. Differunt inter se
mihique haec edissere vera roganti, | μάλα πολλὰ εἶδον, et μάλᾳ πολλὰ ὄπωπα, €0-
ZEn. Il, 149. | dem modo atque apud Anglos, I often Sau,
"er, 582. ἵνα περ τάδε τοι γὐκ] Al. | et, I have often seen, — Vide suprà ad Z, 9T. € et
ἵγα Toi τάδε περ σόα. δὰ ξ΄, 124.
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ CY. 481
᾿Αργείους κτείνεσκε, δαϊξων ὀξέ: χολπῷ"
Ἡμεῖς δ᾽ ἑσταότες “αυμά ζομεν' οὐ γὰρ ᾿Αχιλλεὺς
Ej μάρνασθαι, πεχολωμένος ᾿Ατρείωνι. 395
Τοῦ γὰρ ἐγὼ Seelen, μίω. δ᾽ ; ἤγαγε νηῦς εὐεργής"
Μυρμιδόνων δ᾽ ἐξ εἰμι: πατὴρ δέ μοι ἐστὶ Πολύκτωρ'
᾿Αφνειὸς p δ᾽ ἐστὶ, γέρων δὲ δὴ, ὡς σύ περ ᾧδε"
"EZ δέ οἱ υἷες ἔασιν, ἐγὼ δέ τοι ἐδδομιός εἰμοι"
Τῶν, μεταπαλλόρνενος; κλήρῳ λάχον ἐνθάδ᾽ ἐπεσθαι" 400
No» δ᾽ ἦλόδον πεδίονδ᾽ ἀπὸ νηῶν" ἠῶθεν γὰρ
Θήσονται περὶ ἄστυ pum ἑλίκωπες ᾿Αχαιοί.
᾿Ασχαλόωσι γὰρ οἵγε καθήμενοι, οὐδὲ δύνωνται
Ἴσχειν ἐσσυμένους πολέμου βασιλῆες ᾿Α χαιών.
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἐπειτῶ γέρων Πρίαμος Ὡροειδής" 405
E; μὸν δὴ Segura Πηληίάδεω ᾿Αγιλῆος
Εἰς, “ἄγε δή βίοι πᾶσαν ἀληθείην κατάλεξον,
Ἢ £z πὰρ νήεσσιν ἐρυὸς πάϊς, ἦέ pay ἤδη
Ἥσι κυσὶν μελεϊσεὶ ταριὼν προὔθηκεν ᾿Αχμλλεύς;
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ᾿Αργειφόντης" 410
TO γέρον, οὔπω τόνδε κύνες φάγον, οὐδ᾽ οἰωνοί"
᾿Αλλ᾽ ὅτι κεῖνος κεῖται ᾿Αχιλλῆος παρὰ νηΐ
ὡς Argivos interficiebat, caedens acuto aere:
** Nos veró stantes mirabamur ; non enim Achilles
* Sinebat pugnare, iratus Atridae. 595
* Hujus enim ego famulus, eademque advexit navis affabré-facta :
«* Ex Myrmidonibus autem sum, pater veró mihi est Polyctor ;
* Dives quidem is est, senexque jam, sicut tu ;
** Sex autem ei filii sunt, egoque tibi septimus. sum;
** Inter hos, factá sortitione, mihi sors obtigit μὰς chzllem comitari : 400
* Nunc veró veni in campum à navibus ; mané enim
* Edent circa urbem pugnam nigri-oculos Achivi.
* ^ Aegré-ferunt enim illi desidentes, neque possunt
* ^ Continere cupidos proelii reges Achivorum."
Huic autem respondit deindé senex Priamus deo-similis : 405
* Si quidem famulus Pelidae Achillis
“ Es, azedüm mihi omnem veritatem dic,
* An adhuc apud naves meus filius, an ipsum jam
** Suis canibus membratim discissum objecit Achilles ? "
Illum veró vicissim allocutus est internuncius Argicida: 410
** O senex, nondum hunc canes ederunt, neque alites ;
*' Sed adhuc ille jacet Achillis apud navem
Ver. 593. κτείνεσκε. Interficere solebat. Ver. 400. μεταπαλλόμενος.] Μετ᾿ αὐὖ-
Vide suprà ad ν', 84. et ad β΄, 221. σῶν κληρούμενος" πάλοι γὰρ κλῆροι. Schol.
Ver. 596. — μία δ᾽ ἤγαγε wis.] Ἕταῖρον καὶ] 411. μέτα παλλόμενοςς. Quo modo legit et
φίλον ἑαυτὸν βούλεται συστῆσαι ᾿Αχιλλεῖ ὃ Ἑρ- Codex Harleianus.
μῆς πρὸς πλείονα πίστιν" οἱ γὰρ σποιοῦτοι μιᾶς Ver. 405. — οἵγε. Cod. Harleian. οἵδε.
νεὼς ἐσιξαίνουσιν. Schol. Ver. 406. Ei μὲν δὴ. Siquidem revera —.
Ver. 397. ἔξ εἰμ... «41. ἔξειμι. Vide suprà ad ξ΄, 455.
Ver. 5898. —— $2] Cod. Harleian. ?y. Ver. 411. — φόνδε.1 Cod. Harleian. τόνγε.
Ton. II. Hh
489 ' OMHPOY IAIAAOZ Q' Lrs. XXIV.
Αὕτως ἐν κλισίῃσι' δυωδεκάτη δέ οἱ ἠὼς
Κειμένῳ, οὐδὲ Tí οἱ χρὼς σήπεται, οὐδέ [AV εὐλαὶ
"Ἐσθουο', αἵ ῥά TE φώτας ἀρηϊφάτους κατέδουσιν. 415
Ἢ μέν μιν περὶ σῆμα ῥοῦ ἑτάροιο φίλοιο
"EXxe ἀκηδέστως, ἢ ἠὼς ὅτε δῖα, φανείη:
Οὐδέ μιν αἰσχύνει' SyeiojO κεν αὐτὸς ἐπελθὼν,
Οὖον £ ἐερσῆἥεις κεῖται, περὶ δ᾽ αἷμα γένιπται; ᾿
Οὐδέ ποθι μιαρός" σὺν δ᾽ ἕλκεα πᾶντα μέμυκεν, 420
"Occ ἐτύπη; πολέες γὰρ ἐπ᾿ αὐτῷ χαλκὸν ἐλασσαν'
"Oc τοι κἥδονται “μάκαρες Sreoi. υἷος ejos,
Καὶ νέκυόδς περ ἐόντος" ἐπεί T Φίλος “περὶ κῆρι.
Ὡς φάτο: γήθησεν δ᾽ ὁ γέρων, καὶ ἀμείξετο μύθῳ"
?( φέκος; 7 f ᾿ ἀγαθὸν καὶ meri. δῶρα. διδοῦναι 425
᾿Αὐανάτοις" ἐπεὶ οὔποτ᾽ ἐμὸς πάϊς, &/TOT ἔην γε,
Λήθετ᾽ ἐνὶ μεγάροισι Sredv, οἵ [Ολυμπον ἔχουσι"
Τῷ οἱ ἀπεμνήσαντο καὶ ἐν ϑιανἄτοιό περ cT.
"
* Neglectim in tentoriis : duodecimus autem ei dies
* Jacenti, neque tamen omninó ei corpus putrescit, neque eum vermes
* Edunt, qui sané viros proelio-occisos comedunt. 415
** Certé quidem ipsum circa sepulchrum sui sodalis dilecti
* Raptat immanitér, aurora quandó pulchra apparet ;
* Nec tamen ipsum deturpat : Admirareris certé contemplans ipse cum accesseris,
* Ut roscidus jacet, circrumque sanguis ablutus est,
* Neque ullà parte foedatus: vulnera autem omnia clausa sunt, 420
*' Quotquot inflicta fuerant; multi enim ipsi aes impegerunt :
*' Adeó tibi curam gerunt beati dii filii tui,
* Mortui licét: ipsis enim charus ex animo."
Sic dixit: Gavisus est autem senex, et respondit verbis :
** O fili, certé bonum etiam debita dona dare 425
* [mmortalibus: neque enim unquam meus filius, siquidem fuit,
* Oblitus est in aedibus deorum, qui Olympum tenent :
* Ideó illius recordati sunt etiam in ipso mortis fato.
Ver. 415. Αὕσως i» κλισίῃσι.) Ματαίως, ἀνε- }ὺ Ibid.——— μέμυκεν.)] Vide suprà ad β΄,
πιμελήτως ἐν τῇ σκηνῇ. Schol. .4l. Οὕτως ἐν] 514.
κλισίῃσι. Ver. 421. —— ἐπ᾿ αὐτῷ. Cod. Harleian.
Ibid. δυωδεκάτη ὃς οἱ ἠὼς.) «ΑἹ. δνωδε- | ἐν αὐτῷ.
κάτη δέ οἱ ἥδε. Ver. 495. δῶρα διδοῦναι.] Quá ratione
Ver. 414. οὐδέ τί οἱ «41. οὐδ᾽ vi οἱ, dicitur δώσειν et διδώσειν, eádem fortasse di-
Ver. 415. — αἵ ῥά vt.] Qui scilicit citur δοῦνα, et διδοῦνα.. —Caeterüm nonnulli
Ibid. — ἀρηϊφάτους.) Τοὺς ἐν πολέμῳ ἀνηρη- | hic legunt δίδοσθαι.
μένους. — Schol. ' Ver. 426. 464. ᾿Αθανώτοις" ᾿Αθάναςον.}
Ver. 417. φανείη. 2l. φανήῃ. Vide suprà. ad Z &, 598.
Ver. 418. — ϑειοῖό.) Αἱ. ϑηοῖο, et ϑηεῖο. Ibid. — εἴποτ᾽ ἔην γε.] | Scholiastes | exponit,
Ver. 419. herus] Itaedidit Barne- | ἕως περ ἔην. Sed, ut opinor, minüs recté.
sius. — Al. ἕερσήεις. Vide suprà ad γ΄, 180.
Ver. 419, 490. νένιπ'τα!, μέμυκεν. Ver. 497. Λήθετ᾽ ἐνὶ μεγάροισι. aL Λήδεσο
Si νένισ'το — μεμύκει dixisset, jam non con- | ἐν μεγάροις.
stitisset. 'T emporum ratio. Vide suprà ad Ver. 498. ἀσεμνήσαντο. At. ἐσεμνή-
ver. 592. et ad Z, 57. σανσο. Sic apud Heszodum :
Ver. 490. —-—— «oti. μιαρός. Quà ratione,
Οἵ οἱ ἀπεμνήσαντο χάριν εὐεργεσιάων.
“«τοῦι, hic ultimam producat ; item i, ver. Theogon. ver. 505.
498. et σε, ver. 490. vide suprà ad 4, 51.
Lis, XXIV. OMHPOY IAIAAOZ C.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ τόδε δέξαι ἐμεῦ πάρα καλὸν ἄλεισον'
Αὐτόν τε ῥῦσαι; πέρυψον δέ με, σύν γε “γεοῖσίιν,
ἼὌφρα κεν ἐς κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκωμαι.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ᾿Αργειφόντης"
Πειρᾷ ἐμεῖο, γεραιὲ, νεωτέρου, οὐδὲ με πείσεις"
Ὅς με au σέο δῶρα παρὲξ Axa δέχεσθαι:
Τὸν μὲν ἐγὼ δείδοικα, καὶ αἰδέομαι περὶ κῆρι
Συλεύειν, μῆ μοί Ti κακὸν μετόπισθε γένηται.
Σοὶ δ᾽ ἂν ἐγὼ πομπὸς καί κε κλυτὸν᾿ ἼΑργος ἱκοίμην,
᾿Ενδυκέως € ἐν νηὶ Sof, ἢ ἢ πεζὸς ὁρνωρτέων"
Οὐχ ἂν τίς TOI πομυπὸν ὀνοσσἄ μενος μαχέσαιτο.
"H, καὶ ἐπαΐξας ᾿Εριούνιος ὥρμα καὶ ἵππους,
Καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνίω λάζετο χερσίν"
Ἔν δ᾽ ἐπνευσὶ ἵπποισι καὶ ἡμιόνοις μένος vU.
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ πύργους τε νεῶν καὶ τάφρον ἵκοντο,
Οἱ δὲ νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο;
Τοῖσι δ᾽ ἐφ᾽ ὕπνον ἔχευε διάκτορος ᾿ ᾿Αργειφόντης
Πᾷᾶσιν' ἄφαρ δ᾽ ὠτξε πύλας, καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας;,
Ἐς δ᾽ ἄγαγε Πρίαμόν τε καὶ ἀγλαὰ δῶρ᾽ ἐπ᾽ ἀπήνης.
** Sed agedum, hoc accipe à me pulchrum poculum ;
* Ipsumque tutare, et deduc me, faventibus utique diis,
* Usque dum in tentorium Pelidae pervenero."
Illum veró vicissim allocutus est internuncius Argicida :
** 'Tentas me, senex, juniorem, nec tamen mihi persuadebis ;
* Qui me jubes tua dona clam Achille accipere :
* Eum quidem ego timeo, et vereor ex animo
* Spoliare, ne mihi aliquod malum in-posterum fiat.
** Tibi veró ego viae-dux vel ad inclytum Argos proficiscerer,
** Seduló in navi veloci, aut vià-terrestri comitans :
*^ Non sané aliquis tecum duce contempto pugnaverit.''
Dixit, et saltu-dato Mercurius in currum et equos,
Statim scuticam et habenas prehendit. manibus ;
Inspiravit autem equis et mulabus animos validos.
Sed càm jam ad turresque navium et fossam pervenissent,
Custodes tum veró primüm circa coenas occupati-erant ;
lis autem somnum infudit internuncius Argicida
Omnibus : statimque aperuit portas, et retrusit vectes,
Intróque duxit Priamumque et splendida dona in rhedá.
430
435
440
445
430
435
440
Ver. 451. ---τιηληϊάδεω ἀφίκωμαι.] Sic su- | μαρσῶν. Quomodo et scribi posteà coeptum
prà ver. 406. Ἰπηληϊάδεω ᾿Αχιλῇῆος" et infrà | est.
ver. 448. Ἰτηληϊάδεω ἀφίκοντο" Pronuntiaba-
tur Πηληϊάδω. Vide suprà ad z, 1. νήσας ἐμοῦ τοῦ πέμποντος. Schol.
Ver. 459. — rop my ὀνοσσάμενος.) Καταφρο-
Ver. 454. παρὲξ ᾿Αχιλῆα δέχεσθαι. AL. Ver. 440. ἐπαΐξας.) Cod. Harleian.
παρὲξ ᾿Αχιλῆος ἔχεσθαι. ἀναΐξας. Quo modo et in uno MS. scriptum
Ver. 455. δείδοικα, καὶ αἰδέομαι.) Vide|repperit Barnesius. ΑἹ. ἐπ᾿ ἀΐξας.
suprà ad ν΄, 481 et 736.
Ver. 456, —— γένηται. Al. γένοιτο.
Ver. 458. — ὁμαρτίων.Ἶ Pronuntiabatur ὁ-
ιν. νον...
Ver. A45. τοῖσι 3.] Vide ,Suprà ad S', 160.
et ad μ΄, 19. Barnesius minüs rectà Τοισίδ᾽,
Ibid. —— ἔχευε.] 4l. ὄρουσε.
Hh2
484 OMHPOY IAIAAOZ CQ'.
'AAX ὅτε δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο
ὝΨηλὴν, TZV Μυρμοιδόνες ποίησαν ἄνακτι,
Δοῦρ᾽ ἐλάτης κέρσαντες" ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν
Λαχρήεντ' ὀροῷον, λειμιωνόθεν ἀμήσαντες"
"Audi δὲ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἀνακτι
Σταυροῖσιν πυκινοῖσι" Sem δ᾽ ἔχε μοῦνος ἐπιξλῆς
Εἰλάτινος, τὸν | retis μὲν ἐπιρῥήσεσκον ᾿Αχαιοὶ,
Τρεὶς δ᾽ ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῖδα συράων,
Τῶν ἄλλων" ᾿Αχιλεὺς δ᾽ ἄρ ἐπιρῥήσσεσκε καὶ οἷος.
Δή po τόθ᾽ Ἑρμείας € ἐριούνιος ᾧξε γέροντι;
Ἐς δ᾽ ἄγαγε κλυτὰ δῶρα, aodones Πηλείανι;
Ἐξ; ἵππων δ᾽ ἀπέδαινεν ἐ ἐπὶ χθονὶ, φώνησέν τε
ΤΩ γέρον; ἦτοι ἐγὼ Sog ἄμξροτος εἰλήλουθα
Ἑρμείας" σοὶ γάρ με πατὴρ ἅμα πορυπὸν ὄπασσεν"
'AAX ἦτοι μὲν ἐγὼ πάλιν εἰσοβιαι; οὐδ᾽ ᾿Αχιλῆος :
᾿Οφϑαλμοὺς εἴσειμι" γεμεσσητὸν δέ κεν εἴη»
᾿Αθάνατον ϑεὸν ὧδε βροτοὺς ἀγαπαζέμεν ὁ ἄντην.
Τύνη δ᾽ εἰσελθὼν λάξε γούνατα Πηλείωνος,
Καί μιν ὑπὲρ πατρὸς καὶ μητέρος ἠυκόμοιο
Sed quandó jam ad tentorium Pelidae pervenerant
Excelsum, quod Myrmidones fecerant regi,
Lignis abietis caesis ; et desuper texerant
Lanuginoso culmine, ex prato ubi demessuerant ;
Circum autem ei magnum septum fecerant regi
Palis densis: januam autem tenebat unus obex
Abiegnus, quem tres quidem obdebant Achivi,
Tres item reserabant ingens claustrum forium,
Ex aliis; Achilles veró obdebat etiam solus.
Et tum quidem Mercurius utilitatum-auctor aperuit seni,
Intróque duxit inclyta dona pedibus-veloci Pelidae;
E curruque descendit in terram, dixitque :
“Ὁ senex, ego quidem deus immortalis veni
* Mercurius ; tibi enim me Jupiter ut-comitarer ducem-viae praebuit :
** Sed ego quidem redibo, neque Achillis
* In conspectum veniam : indignum enim esset,
»- Immortalem deum sic mortales fovere palàm.
** 'Tu veró ingressus prehende genua Pelidae,
“ Et eum per patrem et matrem comas-pulchram
455
465
Lis, XXIV.
450
455
460
——————————————————
Ver. 448. ᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ ,"λισίην.} Sic suprà Ver. 454. 455. 456.
ver. 445. ᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ σύργους. Vide suprà
ad Z', 455 et 504.
Ver. 451. Λαχνήεντ᾽ ὄροφον. Τὸν δασύν' λέγει
δὲ σὴν ἀπὸ τῆς καλάμης ὕλην, καὶ τῆς τούτων
κόμης" ὄροφος γὰρ εἶδος καλάμον σρὸς ὀροφὴν ii-
σηδείου, Schol.
Ver. 455. Σταυροῖσιν.Ἶ Ὀξέσι ξύλοις, σκόλοψι.
Schol.
Ibid. ——ir8A5,.] Ὁ σῇ ϑύρᾳ ἱπιβαλλό-
uvog μοχλός, Schol,
ἐσιῤῥήσσεσκον
— ἀναοίγεσκον ---- ἐσιῤῥήσσεσκε.ἢ Vide suprà ad
ver. 893. et ad β', 921. Ceterüm Codex
Harleianus utrobique legit ἐσιῤῥήσεσκον.
Ver. 460. — εἰλήλουθα. Vide suprà ad φ',
81. et ad Z, 37.
Ver. 466. Καί μιν ὑσὲρ πατρὸς καὶ μητέ-
ρος. Σημειῶσαι δὲ, ὅτι εἰ καὶ πρρεκθετικῶς τῷ
γέροντι ἔδοξε καὶ ἀπὸ μητρὸς, us. «εἰρήσεται, καὶ
τέκνου, ἱκετεύσειν τὸν ᾿Αχιλλέα, ὃ ὅμως οὐ γίνετα.
τοῦτο' τάχα μὲν καὶ διότι ἰξέκρουσεν ἡ λύπωῳ τῆ»
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ CQ. 485
Λίσσεο, καὶ σέκεος" ἵνα οἱ σὺν Supr ὁ ὀρίνης.
Ως ἄρα φωνήσας ἀπέξη πρὸς μακρὸν ᾿Ολυμκπυν
Ἑρμείας" Πρίαμος un ἵππων ἄλτο χαμᾶζε,
Ἰδαῖον δὲ κατ᾽ αὖθι λίπεν ὁ δὲ μίμνεν ἐρύκων 470
Ἵσπους ἡμιόνους T£' γέρων δ᾽ ἰθὺς κίεν οἴκου,
Tz p p ᾿Αχιλεὺς (Cem Aur φίλος" ἐν δέ par αὐτὸν
7 »
Εὗρ᾽ ἕταροι δ᾽ ἀπάνευθε καθείατο' τῷ δὲ δύ᾽ οἴω
Ἥρως Αὐτομέδων τε, καὶ ᾿Αλκίιριος ὁζος " Aenos,
Ilo/zvvov παρεόντε", (viov. δ᾽ ἀπέληγεν ἐδωδῆς 275
ἜἜσθων καὶ πίνων, ἔτι καὶ παρέκειτο τράπεζα.)
Τοὺς δ᾽ ἐλαθ᾽ εἰσελθὼν Πρίαμος μέγας, ἄγχι δ᾽ ἄρα στὰς,
Χερσὶν ᾿Αχιλλῆος λάδε γούνατα, καὶ κύσε ε χεῖρας
Δεινὰς, ἀνδροφόνους, αἵ οἱ πολέας κτάνον υἷας.
'Ως δ᾽ ὅταν ἀνδρ᾽ ἄτη πυκινὴ λάξῃ, ὁστ᾽ ἐνὶ πάτρη 480
** Supplex-ora, et filium: ut ei animum commoveas,'"'
Sic quidem fatus abiit ad excelsum Olympum
Mercurius: Priamus veró de curru desiliit in terram,
Idaeumque ibidem reliquit: is veró manebat continens 470
Equos mulasque: Senex autem rectà ivit per domum,
Ubi Achilles sedebat, Jovi charus; intüsque eum ipsum
Invenit; socii veró seorsüm sedebant: ei autem duo soli
Heros Automedonque, et Alcimus ramus Martis,
Ministrabant astantes: (modó autem destiterat à cibo, 415
Postquàm ederat et biberat ; adhuc etiam aderat mensa.)
Hos autem latuit ingressus "Priamus magnus, propé veró stans,
Manibus Achillis prehendit genua, et osculatus est manus
'Terribiles, homicidas, quae ei multos interfecerant filios.
Ut veró càm virum malum magnum cepit, qui in patrià, 480
“οὔ γέροντος ψυχῆς σὴν τοῦ διδασκάλου ἡ Ἑρμοῦ Ver. 476. ᾿Ἔσθων καὶ πίνων, ἔτι καὶ παρέκειτο
μέθοδον. Eustath. Vide infrà ad ver. 486. verso] Φασὶ γὰρ τοῖς παλαιοῖς μὴ ὅλως
Ver. 467. φσέκεος" ἵνα. Quà ratione, αἴρεσθαι τὴν πράπεζαν' χωρὶς εἰ μὴ διὰ τὴν σοῦ
σίχεος, hic ultimam producat; item λέπεν, τατρόκλου λύπην. Schol. τῷ δὲ e αἴρεσθαι
ver. 470. et Ais, ver. 472. et ἄλλον, ver. 481. τὰς τραπέζας, ἐναντιοῦσθαι δοκεῖ và ἐν ᾿Ιλιάδι"
et iyi, ver. 497. vide suprà ad Z, 51. * "Eclny καὶ πίνων, fci καὶ παρέκειτο τράπεζα."
Ver. 469. ἐξ ἵππων ἄλτο χαμᾶξ: -] ᾿Αναγνωσσέον οὖν οὕτω, “ "Ἔσθων καὶ πίνων ἔτι,
é curru saltum dedit ocyüs arvis. E mL παρέκειτο relie." "H σὸν | καιρὸν ziTi-
JEn. XII, 681, |** ὥσθαι τὸν παρόντα δεῖ. ἸΤῶς γὰρ ἦν πρέπον τῷ
Vide suprà ad γ᾽, 3 ᾿Αχιλλεῖ. σπενθοῦντι “παρακεῖσθαι τράπεζαν, και
Ver. 470. κατ᾽ ἀν αὖ, Al. καταῦθι. θάσπερ τοῖς εὐωχουμένοις, παρ᾽ ὅλην σὴν συνουσίαν :
Ver. 472. τῇ p.] Ub utique Ubi|.4theneus, Lib. Y. cap. 10. "Verüm, ut opi-
scilicet
Ibid. — Tess] Sedere solebat
nor, prestat Vulgata Lectio. Neque omni-
. Vide|nó, uti ad hunc Z/henei locum annotat Ca-
suprà ad β', 221. saubonus, inde sequitur, mensas post cenam
Ver. 475. ἀπάνευθε. Vide suprà ad Z, | auferri non solitas ; hoc enim ait Poeta, 4-
549. chillem tam exiguo tempore à comedendo et
Jbid. πκαδεία το. «4]. καθήατο. bibendo desse ut ei adhuc mensa adesset.
Ibid. σῷ δὲ δύ.} ΑἹ. «2 δὲ δύ. Atque Ver. 418. Χεεσὶν ᾿Αχιλλῆος λάξε γούνατα.
ita legit Codex Harleianus. Tendentemque manus Priamum conspexit
Ver. 475. Ilomww»] De bujus vocis me- inermes. AEn. I, 491.
dià hoc in loco productá, suprà autem σ΄, Ver. 480. “Ως δ᾽ ὅταν ἄνδε᾽, &c.] "Ἔθος ἦν
421, correptá ; vide suprà ad ν΄, 105. et ad | σαρὰ τοῖς παλαιοὶς τὸν ἀκούσιον φόνον ἐργασάμε-
, 4, 24. νὸν Φεύγειν ix τῆς πατρίδος, καὶ σαραγίγνισθα
486
OMHPOY lAIAAOZ XQ'.
Lis. XXIV.
(ora, κατακτείνας, ἄλλον ἐξίκετο δῆμον,
᾿Ανδρὸς ἐς ἀφνειοῦ, Sy tu eoe δ᾽ ἔχει εἰσορόωντας"
"Os ᾿Αχιλεὺς άμξησεν, ἰδὼν Πρίαμον Θεοειδέοα:
Θάμξησαν δὲ καὶ ἄλλοι, ἐς ἀλλήλους δὲ ἴδοντο.
Τὸν καὶ λισσόμενος Πρίαμος πρὸς μῦθον erre
hi ^
ΓΤ /, eo 5 ^ 0. n9. A Á, ὑδῶ
ἡλίκου, ὠσπερ ἐγών, ὁ - ei ἀν ποι "n g.
v ^ ,
Καὶ μὲν "TOU κεῖνον περινωιετοῶι eic εοντες
"n" - 7 , Á, ,
᾿Αλλ᾽ ἦτοι κεῖνός γεν σέθεν ζώοντος ἀκούων,
ἤοὌψεσθαι φίλον υἱὸν, ἀπὸ Τροίηθεν ἰόντα"
Homine interfecto, ad aliam pervenit civitatem,
Viri ad divitis domum, stupor autem tenet aspicientes ;
Obstupuerunt et caeteri, alterque in alterum intuebatur.
*
Hunc etiam supplicans Priamus verbis allocutus est :
* Recordare patris tui, diis similis Achille,
* Et illum quidem forté vicini circumsistentes
485
^ ^ , /, “Ὁ
Μνῆσαι πατρὸς σεῖο, toig ἐπιείκελ᾽ ᾿Αγμλλεῦ;,
7 , »N7 5 Ἂς 9t X N M , ^
Teigovc , οὐδὲ τις ἐστὶν, ἀρὴν καὶ λοιγὸν ἀμνυγαι"
490
᾽ὔ ,5 “Φ 327 L9 ἊΝ 3) ,
Χαίρει v ἐν QUA, ἐπὶ τ ἔλπέται ἤμωτα πᾶντω
Sic Achilles obstupuit, conspicatus Priamum deo-similem :
485
* Ejusdem aetatis, quà et ego, gravi in senectutis limine.
* Premunt, neque quis est, qui malum et perniciem arceat :
490
* Et tamen ille quidem, te vivere audiens,
* Gaudetque in animo, speratque dies omnes
** Visurum dilectum filium, à Trojà reversum :
—
εἴς vivos οἰκίαν ἀνδρὸς πλουσίου, καὶ καθίζειν" ii
“ἧς οἰκίας συγκεκαλυμμένον καθαρσίων δεόμενον.
Schol.
Ver. 481. ἄλλον ἐξίκετο δῆμον .Bar-
nesius ex uno MS. edidit ἄλλων ἐξίκετο δῆμον"
itaque omninó scribendum censet propter id
quod legitur, Odyss. ὁ, 238.
——— ——— à V ἄλλων ἵκετο δῆμον.
Et Odyss. ύ, 219.
Ἴλλλωὼν δῆμον ἵκεσθαι ——— ——.
Sed mutato nihil opus. Nam et alibi oc-
currit ἄλλον δῆμον, ubi codices inter se conve-
niunt :
AS σότε γ᾽ ἄλλον δῆμον ἀφίκετο, πατρίδα φεύ-
γῶν. Odyss. 6, 228.
ἄλλον δ᾽ ἀφικώμεθα δῆμον.
z', 582.
Ver. 482. cw] Al. ἐχεν.
Ver. 485. —— ϑεοειδέα. Sic infrà, ver. 486,
Soi; ἐσιείκελ. Vide suprà ad ver. 217. Pro-
nuntiabatur autem 3:2:27.
Ver. 486. Μνῆσαι πατρὸς cio
ὥσαερ ἐγὼν.
miseri te siqua parentis
Tangere cura potest, oro, (fuit et tibi talis
Anchises genitor, Dauni miserere senec-
tz. ZEn. XII, 952.
Καὶ τὰ μίτρα τῶν ἰσχηματισμένων λόγων παι-
Qu ἡμᾶς ὁ Ὅμηρος, ὅτι οὐ ([ογιὸ οὐ μόνον) τῆς
Τηλίκου,
εὐπρεπείας δεῖται, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐν χρείᾳ συντο-
μίας. Τῶν γὰρ πάντων χρεία ἐστίν" ὅσων μὲν ἡ
χρεία παραδίδωσι, ταῦτα ὁ καιρὸς παραιτεῖτα:.
Διδάσκει 5 τοῦτο iy σοῖς Ἑρμοῦ λόγοις πρὸς ἸΤρίωα-
μὸν Ὅμηρος. Τοῦτον γὰρ "Eggs, ὥσπερ διδώσ-
καλος ὧν, παιδεύει πῶς χρὴ ἐντυχεῖν ᾿Αχιλλεῖς
καὶ παραδίδωσι σὰς μεθόδους τῆς ἱκετείας" ““ Τύνη
* δ᾽ εἰσελθὼν λάξε γούνατα,᾽ &c. (suprà ver.
465.) Καὶ πάντας τοὺς ἀριθμοὺς τῆς ἱκετείας σας
ραλαμξάνει, πὸ γένος τοῦ ᾿Αχιλλέως, πατρὸς, μη-
πρὸς, υἱοῦ. Ταῦτα μωβὼν ὃ γέρων, οἷδε σίχνην
κατὰ σίχνας. ἹΙροσελθὼν γὰρ τῷ ᾿Αχιλλεῖγ TCU
γενείου ἐσιλαμξάνεται, καὶ λέγει" “ Μνῇσαι σα-
*" σρὸς σεῖο, θεοῖς ἐπιείκελ᾽ ᾿Αχιλλεῦ. Καὶ οὔσε
τοῦ παιδὸς μέμνηται, οὔτε τῆς μητρὸς, ἀλλὲ σῶν
προγόνων" τὴν πολλὴν γὰρ χορηγίαν π'αρέλισε σῇ
χρείᾳ τοῦ παιδός. Dionys. Halicarn. Lib. qui
inscribitur Τέχνη, $ 9. “ Epilogus quidem quis
* unquam poterit illis Priami rogantis Achil-
* Jem precibus zquari?" Quintilian. Lib. X.
cap.1l. Vide et suprà ad ver. 560.
Jbid. σεῖο. «ΑἹ. σοῖο.
Ver. 487. ὥσσερ ἐγὼν. Heraclides
Ponticus loco suprà (ver. 360.) citato legit
οἷος ἐγών.
Ver. 489. —— ἀρὴν] Vide suprà ad σ΄, 100.
et ad Z', 485.
Ver. 499, ——-—— Τροίηθεν ἰόντα. «Αἱ, Τροίηθε.
μολόντα.
Lis. XXIV. | OMHPOY IAIAAOSZ CQ.
Αὐτὰρ ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἱας ἀρίστους
Τροίῃ & εν εὐρείη», τῶν δ᾽ οὔτινα φημὶ λελεῖφθαι.
Πεντήκοντά μοι ἦσαν, ὅτ᾽ ἤλυθον υἱες ᾿Αχαιῶν"
᾿Εννεακαίδεκα μέν puoi ἰῆς ἐκ νηδύος ἦσαν,
Τοὺς δ᾽ ἄλλους μοι ἔτικτον ἐνὶ βεγάροισι, γυναῖκες.
Τῶν μὲν πολλῶν δϑοῦρος " Aene ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν'
"Oc δέ μοι οἷος ξῆν, εἴρυτο δὲ ἄστυ καὶ αὐτοὺς,
Τὸν σὺ πρώην κτεῖνας; ἀμυνόμενον περὶ πάτρης,
Ἕκτορα" TOU νῦν εἵνεχ; i ἱκάνω νῆας ᾿Αχαιῶν,
Δυσόμιενος παρὰ σεῖο» φέρω δ᾽ ἀπερείσι ἄποινα.
'AAX αἰδεῖο εοὺς, ᾿Αχμλεῦ, αὐτόν τ᾽ ἐλέησον,
Μνησάμενος σοῦ πατρός: ἐγὼ δ᾽ ἐλεεινότερός περ,
"EA δ᾽ , οἱ οὔπω τις ἐπιχθόνιος βροτὸς ἄλλος,
᾿Ανδρὸς παιδοφόνοιο ποτὶ στόμα χεῖρ᾽ ὀρέγεσθαι.
“Ὡς φάτο" τῷ δ᾽ ἄρα πατρὸς ὑφ᾽ ἵμερον ὦρσε γόοιο,
᾿Αψάμενος δ᾽ ἄρα χειρὸς, ἀπώσατο ἧκα γέροντα.
To δὲ μνησαμένω, ὁ μὲν Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο,
500
σι
eo
C
* Sed ego infelicissimus, genui enim filios fortissimos
** 'Trojà in latá, eorumque neminem autumo relictum esse,
* Quinquaginta mihi erant, quandó venerunt filii Achivorum :
* Undeviginti quidem uno ex ventre erant,
* Caeteros autem mihi pepererunt in aedibus mulieres.
“Ἐπ his plerorumque quidem impetuosus Mars genua solvit :
* Qui veró mihi unicus erat, tutabaturque urbem et ipsos,
* Hunc tu nuper interfecisti, pugnantem pro patriá,
* Hectorem: hujus nunc gratià venio ad naves Achivorum,
* Redempturus à te, feroque infinita dona.
** Sed reverere deos, Achille, meique ipsius miserere,
* Recordatus tui patris: ego autem adhuc miserabilior ;
* Sustinui enim, qualia nequaquam aliquis super terram mortalis alius,
* ^ Viri filiorum-interfectoris ad os manus admovere."
Sic dixit: Ei autem de patre desiderium excitavit luctüs,
Prehensáque manu, removit à se lenitér senem.
Hi veró recordati, hic quidem Hectoris homicidae,
500
505
Ver. 493. — ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους. Vide
suprà ad ver. 255.
Ver. 496. ᾿Ἐννεακαΐδεκα uiv uu ἰῆς ἐκ νη-
' Bós..] Theocritus Hecube viginti filios tri-
buit :
O2f Ἕκτωρ, 'Ex4$us ὃ γεραίπερος εἴκατι TZÍ-
δων. Idyll. X V. ver. 159.
Quem ad locum Scholiastes, citante hic Bar-
nesio : T2 γὰρ ἀρτίῳ ἀριθμῷ" ἀποκέχρηται, ὡς
καὶ Σιμωνίδης" Ὅμηρος 1 δὲ, ᾿Εννεακαίδεκα λέγει.
Ver. 499. εἴρυπσο δὲ ἄστυ xai αὐτοὺς.
Vide suprà ad x » 507. et ad ζ΄, 402,
Ver. 502. Λυσόμενο; παρὸ σεῖ2.}
Exanimumque auro corpus vendebat A-
. chilles. AEn. I, 488.
Ver. 503. ᾿Αλλ᾽ αἰδεῖο 9:bs, ᾿Αχιλεῦ.} ΑἹ.
᾿Αλλ᾽ αἰδεῖο, φέριστε, Sos. ΑἹ. αἰδοῖ».
.Ver. 504. Μνησάμενος σοῦ πατρός. 2] Vide su-
prà ad ver. 486.
Ver. 506. —— χεῖρ᾽ ὀρέγεσθα..1 «Αἱ. χεῖρας
ὀρέξαι.
Ver. 507. “ἄρα. 3 Ut par erat —.
Jbid. ὑφ᾽ ἵμερον ὦρσε γόοιο.} "Eaufupiay
ϑρήνου ἔνεξαλεν. Schol. Vide suprà ad Ψ', 108.
Ver. 509. ἀνδροφόνοι..1 Vide suprà ad
m, 1T.
Hha4
XXIV.
510
488 OMHPOY IAIAAOZ (Y. Lis.
KAei ἀδινὰ, προπάροιθε ποδῶν ᾿Αχιλῆος ἐλυσθείς:
Αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς κλαῖεν ἑὸν πατέρ᾽ " ἄλλοτε δ᾽ αὖτε
Πάτροκλον' τῶν δὲ στονωχὴ κατὰ δώματ᾽ ὀρώρει.
Αὐτὰρ ἐπεί ῥῶ γόοιο τετἄρπετο δῖος ᾿Αχιλλεὺς,
Καί οἱ ἀπὸ πραπίδων ἤλθ᾽ ἵμερος, ἠδ᾽ ἀπὸ γνίων,
Αὐτίκ᾽ ἀπὸ “)ρόνου ὦ, ὦρτο, γέροντα δὲ χειρὸς ἀνίστη,
Οἰκτείρων πολιόν né κἄρη, πολιόν 7&6 γένειον"
Καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα"
? A δεῖλ᾽ , ἦ δὴ πολλὰ κάκ᾽ LL σὸν κατὰ ϑυμοόν.
Πῶς ἔτλης ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν ἐλθέμεν οἷος
᾿Ανδρὸς ἐς ὀφθωλρνοὺς, ὅς voL πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
Ύξας ἐξενάριξω ; σιδήρειον νύ τοι ἦτορ.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ κατ᾽ a2 L ἐπὶ “σεόνου" ἄλγεα δ᾽ ἐμπῆς
Ἔν ϑυμῷ κατακεῖσθαι ξἄσορνεν, ἀχνύμενοί πσερ᾽
Οὐ γάς τις πρῆξις πέλετωι κρυεροῖο γόοιο.
"Oc γὰρ ἐπεκλώσαντο Sol δειλοῖσι βροτοῖσι,
515
520
Flebat crebris lachrymis, ante pedes Achillis provolutus ;
At Achilles flebat suum patrem, interdumque vicissim
Patroclum: Eorum autem gemitus per aedes excitabatur.
At postquàm luctu satiatus est nobilis Achilles,
Et ei é praecordiis abiit desiderium, atque ex artubus,
Protinüs ἃ sede surrexit, senemque manu prehensum erexit,
Miseratus canumque caput, canumque mentum :
Et ipsum editá-voce verbis alatis allocutus est :
* Ah miser, certé jam multa mala tolerásti tuo in animo.
e« Quomodó sustinuisti ad naves Achivorum venire solus,
* Viri in conspectum, qui tibi multosque et strenuos 520
* Filios interfeci? Ferreum certé tibi cor.
* Sed age jam conside in sede ; dolores autem prorsüs
* [n animo residere sinamus, dolesien licét:
* Nullus enim profectus est tristis luctüs.
* Sic enim fato-tribuunt dii miseris mortalibus,
515
525
&c. Plu-
Fer. 510, 511.
prà ad »', 84.
Ver. 512. ——— ὀρώρει.] Vide suprà ad φ΄,
552. et ad β΄, 810.
Ver. 518. Αὐτὰρ ἐπεί ῥα γόοι..1 | Galenus de
Hippocratis et Platonis Dogmatibus, Lib. I V.
cap. 7. locum hunc hoc modo citat :
'AAA' ὅτε δὴ κλαίων σε κυλινδόμενός τ᾽ ἐκο-
εἰσθη,
Καί οἱ ἀπὸ πραπίδων ἤλθ᾽ ἵμερος ἡ δ᾽ [ἵμερος,
5) P γυίων.
Uti Odyss. δ΄, 541.
Ibid.
J^, 10.
Ver. 522. ᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζεν.] Ὑπερ-
φυῶς δὲ φαίνεται “περὶ σὴν παραμυθίαν, ὁ Ü ποιητὴς
εὐδοκιμεῖν, ποιήσας τὸν AXXa λέγοντα πρὸς
τὸν Πρίαμον ἥκοντα ἐπὶ λύτρα σον Ἕκτορος, ταὺ-
σετάρπετο.) Vide suprà ad
Κλαῖ᾽ — κλαῖεν.) Vide su- | i, * 'AAA' ἄγε δὴ xac! Ep Cw,"
tarch. de Consolat. ad. Apoll.
Ver. 595. — ἐάσομεν. Vide suprà ad δ΄, 42.
Ibid. — ἀχνύμενοι. -] Sic infrà ver. 596.
ἀχνυμένους. Vide suprà ad γ΄, 260.
Ver. 524. — ens. J Vide suprà ad ν΄ »,192.
Ver. 525. “Ὡς γὰρ ἐπεκλώσαντο ϑεοὴ 2u-
λοῖσι βροτοῖσι, οὐ ἁπλῶς εἶπε καὶ TCI
ἀνθρώποις. ὑπὸ ϑεῶν ἐπικεκλῶσθαι λυπηρὸν βίον,
ἀλλὰ τοῖς ἄφροσι καὶ ἀνοήτοις, οὕς δειλαΐίους καὶ
οἰκαροὺς διὰ μοχθηρίαν ὄντας, εἴωδε δειλοὺς καὶ
ὀϊξυροὺς προσαγορεύειν. — Plutarch. de audiendis
Poétis.
Ver. 526. — αὐτοὶ δέ τ᾽ ἀκηδέες εἰσί.) Tta fere
apud Zeszodum :
ἍΩστε ϑεοὶ δ᾽ ἔζωον, ἀκηδέα ϑυμὸὲν ἔχοντες,
Νόσφιν ἄτερ vi πόνων καὶ ὀϊξύος ——.
Ἔργ. καὶ Ἥμερ. I, 112.
"Δ ἀν
118. ΧΧΙΝ. OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ Ω΄.
/ , v , N Aus ds / HW.
Zotiy ανγνυμένους" αυτοι δέ T ἀκηδέες εἰσι.
489
Δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει
Δώρων, οἷο; δίδωσι, κακῶν" ἕτερος δὲ, ἐάων"
τΩ N ; à / 7 M 7
μὲν καμμίξας δῴη Ζεὺς τερπικέραυνος,
“, v
΄ / N45 ^
ἤΑλλοτε μέν τε κακῷ ὄγε κύρεται, ἄλλοτε δ᾽ ἐσθλῷ"
530
b δέ χε τῶν λυγρῶν δωη, λωξητὸν £Ügze*
Καί & κακὴ βούξρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει"
Φοιτῷᾷ δ᾽ οὔτε ϑεοῖσι τετιμένος, οὔτε βροτοῖσιν.
"Oc μὲν καὶ Πηλῆ; ϑεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα
?, ^ , hy 5, , 5 , » ,
Ez γενετῆς" πῶώντας γὰρ em ἀνθρώπους £2 620,070
585
y "4 7 N Á
"OAXÉa τε, πλούτῳ τε, ἄνασσε δὲ Μυρμιδόνεσσι
4 4 2
/ e pn dy ^ A »»
Καί οἱ ὥνητῷ &ovri See» ποίησαν ἀποιτιν"
, Bie V iY ^ ^ N * e e 3
Αλλ᾽ ἐπὶ καὶ τῷ “ῆκε S606 κακὸν, OTTI οἱ οὔτι
Ut vivant tristes; ipsi veró sine-curis sunt.
Duo quippe dolia jacent in Jovis limine
* Donorum, quae dat, aiterum malorum ; alterum veró, bonorum :
* Cui quidem miscens dederit Jupiter fulmine-gaudens,
* Interdum quidem in malum ille incidit, interdum et in bonum:
550
* Cui veró ex malis dederit, injuriis obnoxium facit ;
* Et illum exitialis dira-calamitas super terram almam exercet :
* Vagaturque nec diis honoratus, neque mortalibus.
* Sic quidem et Peleo dii dederunt illustria dona
* A natalibus: omnes enim inter homines emznentér-ornatus-erat
555
* Opibusque, divitiisque, imperabat veró Myrmidonibus,
* Et ei mortali licét deam fecerunt uxorem :
* Sed et huic imposuit deus malum, quód ei nequaquàm
Et apud Lucretium :
Deos securum agere evum.
Lib W,88. VE 54
Et Lib. I. ver. 57. 60.
Omnis enim per se Divüm natura ne-
cesse est
Immortali evo summá cum pace fruatur;
privata dolore omni, privata pe-
riclis.
Ibid. ἀχνυμένους.] Plutarchus locis
suprà citatis legit ἀ χνυμένοις.
Ver. 527. Aoi γάρ τε σίθο. Eis πάρα-
μυϑίαν ΤΙριώμου ὁ ἹΠοιητὴς εἰσήγαγε τὸν ᾿Αχιλ-
λέα λέγοντα ταῦτα. Schol. Porró Plutarchus
versus hosce cum loco isto Zesiod? de Pan-
dore Dolio, "Eey. καὶ Ἥμερ. 1. 94, &c. con-
ferens: Ὁ δὲ (inquit) μετὰ σοῦτον |"Opmoov]
καὶ τῇ δόξῃ καὶ τῷ χρόνῳ, καίτοι τῶν Μουσῶν ἀνα-
γορεύων ἑαυτὸν μαθητὴν Ἡσίοδος, καὶ οὗτος ἐν
πίθῳ καθείρξας τὰ κακὰ, vh» Ἰτανδώραν ἀνοίξα-
σαν ἀποφαίνε; σκεδάσα, τὸ «λῆθος ἐπὶ πᾶσαν
γῆν καὶ ϑάλατταν. De Consolat. αὐ Apollon.
Ubi in transcursu notandum, Z/lutarcho He-
siodum Homero recentiorem esse visum. Cz-
terüm vituperat hic Homerum Plato: Οὐκ
ἄρα ἀποδεκτέον οὔτε Ὁμήρου οὔτ᾽ ἄλλου ποιησοῦ
χαύτην σὴν ἁμαρτίαν περὶ ποὺς ϑεοὺς ἀνοήτως
ἁμαρτάνοντος, καὶ λέγοντος ὡς δοιοὶ σίθοι
6 κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει, Κηρῶν ἔμσλειοι" ὃ
* μὲν ἐσθλῶν, αὐτὰρ ὃ, δειλῶν. De Republ.
Lib. 1I.
Ver. 598. Δώρων, oim δίδωσι, κακῶν ἕτε-
gos δὲ, ἑάων.] «Αἰ. Κηρῶν ἔμπλεοι" ὁ μὲν ἐσθλῶν,
αὐτὰρ ὁ δειλῶν. Quomodo legit Plutarchus
de audiendis Poétis, itemque Plato loco jam
citato.
Ἕν παρ᾽ ἐσθλὸν πήματα σύνδυο δαίονται Doc-
σοῖς
'Aláyu ai —————.
Pindar. Pythior. Od. III. ver. 145.
Ubi Scholiastes, citante Duport. Gnomolog.
Homeric. ad hunc locum : Οὕτως ἐδέξατο δύο
πίθους ἕνα φαύλων καὶ ἕνα ἀγαθῶν.
Ver. 552. βούξρωσεις.) Κυρίως μὲν ὃ
μέγας καὶ χαλεπὸς λιμός" νῦν δὲ ἀντὶ τῆς
μεγάλης ἀνίας καὶ λύπης κεῖται ἡ λέξις. Ἔνιοι
δὲ βούβρωστιν τὸν οἶκτον ἐξεδέξαντο. Schol. lta
Callimachus :
Νῦν δὲ κακὰ βούξρωστις ἐν ὀφθαλμοῖσι κάθητο ".
Hymn. in. Cererem, ver. 102
490
Παίδων ἐν μεγάροισι γονὴ γένετο κρειόντων,
2 » ὁ m 7 7 »wN/ 9
AXX ἕνα παῖδα τέκεν πανωώριον" οὐδέ νυ τόν γε
Γηράσκοντα κομίζω, ἐπεὶ μάλα τηλόθι πάτρης
Ἥ αι ἐνὶ Τροίη, σέ τε κήἥδων, ἠδὲ σὰ τέκνα.
/, Ν ͵ 5
Καί σε, γέρον, τοπρὶν μὲν ἀκούομεν ὄλξιον εἰναι,
e ΄ ᾽ / e , ^ “4,
Οσσον Λέσξος ἄνω Μάκαρος ἔδος ἐντὸς εέργεί,
Καὶ Φρυγίη καθύπερθε, καὶ “Ἑλλήσποντος ἀπείρων"
^ P4
Τῶν σε, γέρον, πλούτῳ τε καὶ υἱάσι φασὶ κεκάσθαι.
Αὐτὰρ ἐπεί TOL πῆμα τόδ ἤγαγον οὐρανίωνες,
, 7
Αἰεί voi περὶ ὥστυ μάχαι T ἀνδροκτασίαι τε"
» 1649 / 5 , iT EY ͵7
Ανσγεο; μηδ᾽ ἀλίαστον ὀδύρεο σὸν κωτὰ “υριόν.
Οὐ γάρ τι πρήξεις ἀκαχήμενος vios ξῆος;
Οὐδέ μιν ἀνστήσεις, πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο πάθησθα.
Y , !
Τὸν δ᾽ ἠμείξετ᾽ ἔπειτα γέρων, ἸΤρίωαμος Syeosiüte"
? /, 5 /, “" Ν P4 el V
Μή μέ aw ἐς Sygovov ἵζε, διοτρεφὲς, ὄφρα κεν Exrwp
* Filiorum in aedibus soboles nata-est regno-successurorum,
* Sed unum filium genuit immaturá-morte-peritirum: nec tamen hunc
* Jam senem foveo; valde enim procul à patrià
OMHPOY IAIAAOZ Q'. Lis. XXIV.
540
545
σι
σι
c
540
** Sedeo in Trojá, teque contristans, atque tuos liberos.
* Et te, senex, olim quidem audimus opibus floruisse,
* Quantas Lesbus suprà Macaris sedes intüs continet,
* Et Phrygia desuper, et Hellespontus immensus :
545
* [nter hos, te, senex, divitiisque et filiis aiunt ornatum-excelluisse.
* At postquàm tibi cladem hanc intulerunt coelites,
* Assidué tibi circa urbem proeliaque caedesque virorum :
** Perfer tamen, nec perpetuó moere tuo in animo.
* Nihil enim proficies, tristatus de filio tuo,
550
* Neque ipsum resurgere facies, priüs etiam malum aliud passus fueris."
Ki veró respondit deindé senex, Priamus deo-similis :
* Ne me dum in sede colloca, Jovis alumne, quamdiü Hector
Ver. 540. σαναώριον ἢ "H τὸν πάντῃ
ἄωρον λέγει, παρὰ σὴν ὥραν, vy καιρόν"
ἢ qup σὴν ὥραν, τὴν φροντίδα, vy πάνυ πε-
φροντισμένον. Eustath.
Ver. 544. “Ὅσσον Λέσξος ἄνω Μάκαρος ἕδος.
Vide suprà ad 4, 51. Julianus, Orat. 2. legit.
“ὍὍσσον Λίσξος ἔσω Μακάρων ἕδος. Dion. Chrysos-
tomus, ὃ 55. legit, Ὅσσον Λέσξος ἄνω Μακάρων
ἕδος. Suidas autem, notante Parnesio, citat,
'HÓ' ὅσα Λέσξος ἄνω Μάκαρος ἕδος. Coeterüm
Strabo, Geograph. lib. VIII. legisse videtur,
Μάκαρος πόλιν.
Ibid. Μάκαρος ἕδος. ᾿Ανσὶ σοῦ οἰκησή-
ριον ἔκτισε γὰρ τὴν Λίσθον Μάκαρος ὁ Κρινάκου,
καὶ ἰξασίλευσιν αὐτῆς. Schol.
Ver. 546. Τῶν σε. 4l. Τῷ σε.
Ver. 547. 549. — ἐπεί σοι πῆμα m6 ἤγαγον
οὐρανίωνες, "Ανσχεο,
ἀνθρώσοισι τὰς μὲν ἐκ ϑεῶν
Τύχας δοθείσας ἔστ᾽ ἀναγκαῖον φέρειν.
Sophocl. Philoctet. ver. 1509.
Ver. 548.
Sic Odyss. λ΄, 611.
μάχαι T ἀνδροκτασίαι τε.
κε Ὑσμῖναί τε, μάχαι v6, φόνοι τ᾽, ἀνδροκτα-
** gigi τε.
Quo de loco Gellius: * Ante ommes (in-
* quit) apud Homerum, ejusdem rei atque
* sententize luculenta exaggeratio est
«Ὑσμῖναί τε, ἄς. Nam quum omnia ista
:: multa et continua nomina nmihil
* plus demonstrent quàm prelium, hujus
* tamen rei varia facies delectabilitér ac de-
* coré multis variisque verbis depicta est."
Lib. XII. cap. 22.
Ver. 550. σρήξεις Vide suprà ad v,
192.
Ver. 551. Οὐδέ μιν ἀνστήσεις.}
τόλμα δ᾽, οὐ γὰρ ἀνάξεις ποτ᾽ ἔνερθεν
Κλαίων τοὺς φϑιμένους ἄνω.
Euripid, Zlcest, ver.-986.
jt ΠΡ à
Lis. XXIV. OMHPOY
Κεῖται & ἐνὶ κλισίησιν enne"
Λῦσον, iv ὀφθαλμοῖσιν ἔδω" σὺ δὲ δέξαι ἄποινα
Πολλὰ, TÓ τοι φέρομεν" σὺ δὲ τῶνδ᾽ ἀπόναιο, καὶ ἔλθοις
Σὴν ἐς πατρίδω γαῖαν, ἐπεί [u6 πρῶτον TT
Αὐτόν τε
ζώειν καὶ ὁρᾷν Q&oc ἠελίοιο.
Τὸν δ᾽ dug ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὦ ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς"
Μηκέτι vov p" ἐρέθιζε, γέρον' γοέω δὲ xo αὐτὸς
Ἕκτορά, τοι λῦσαι" Διόθεν δέ μοι ἄγγελος ἦλθε,
Μήτηρ, ἡ ἥ μ᾿ ἔτεκεν, συγάτηρ ἁλίοιο γέροντος"
Καὶ δέ σε γιγνώσκω, Πρίαμε, φρεσὶν, οὐδέ με λήθεις,
Ὅντι ϑεῶν τίς σ᾽ γε Sos ἐπὶ νῆας ᾿Αχαιῶν
Οὐ γάρ κεν τλαίη βροτὸς ἐλθέμεν, οὐδὲ Qu. ἡξῶν
'Ec στρωτόν" οὐδὲ γὰρ ἂν φυλάκους λάθοι, οὐδὲ x ὀχῆας
^ 4 , e /,
Ῥεῖα μετοχλίσσειε Supáoy ἡμετεράων.
** Jacet in tentoriis insepultus ; sed citissimé
* Redemptum-redde, ut oculis videam: Tu veró accipe dona
* Multa, quae tibi afferimus :
** "Tuam in patriam terram, postquàm me primüm sivisti
* Ipsum vivereque et aspicere lumen solis."
afr un . :
Hunc autem torvé intuitus allocutus est pedibus velox Achilles :
* Ne ampliüs nunc me irrita, senex : habeo enim in animo et ipse
IAIAAOZ XY, 491
ἀλλὰ τάχιστα
555
560
565
565
tu autem his fruaris utznam, et pervenias
560
* Hectorem tibi redemptum-reddere ; à Jove enim mihi nuncia venit,
* Mater, quae me peperit, filia marini senis :
** Sed et te sentio, Priame, animo, neque me lates,
* Quód Deorum aliquis te duxerit celeres ad naves Achivorum :
* Haud enim ausus esset mortalis u//us intrare, né aetate quidem admodüm florens
* In castra: neque enim custodes latuisset, neque obices
* Facilé reserásset portarum nostrarum.
566
Ver. 555—561. Λῦσον
suprà ad Z, 20.
Ver. 556. —— φέρομεν.) Al. φέρομαι.
Ver. 557. πρῶτον.) al. πρῶτος.
Ibid. et ver. 569. facra; — ἐάσω.] Vide
suprà ad δ΄, 49. Malé Barnesius ἕασσας
ἰάσσω. Porró Etymolog. Magn. notante Bar-
nesio, hic legit £ ἧασας" exponitque ἐχαροποιήσας,
ἀπὸ φοῦ ἥδω, ἥσω" ἥσας, καὶ ἐν διαιρέσει ἕ εασᾶς.
Scholiastes itidem exponit εὐφρωνας. Sed hoc,
ut recté observavit Barnesius, cum sequenti,
“ Αὐτόν σε ζώειν, &c." parüm apté congruit.
Vide et ver. 569.
Fer. 559.
ὑπέμνησε. Schol.
Ver. 560. Μηκέτι γῦν μ᾽ ἐρέθιζε. ᾿Επεὶ δὲ
μεγάλου δοκοῦντος εἶ! εἰναι καὶ ὄντος σοῦ κρατεῖν ἐρ-
γῆς μεῖζόν ἐστιν ἡ φυλακὴ καὶ ἡ πρόνοια στοῦ μὴ
περιπεσεῖν ὀργῇ μηδὲ ἁλῶναι" καὶ ταῦτα δεῖ σοῖς
ἀναγινώσκουσιν ὑποδεικνύειν μὴ παρέργως, ὅτι
σὸν Πρίαμον ὃ ᾿Αχιλλεὺς οὖκ ἀνασχεσικὸς ὧν οὐ-
δὲ πρᾷος, ἡσυχίαν ἄγιιν κελεύει καὶ μὴ παροζύ-
»Hy αὐτὸν, οὕσως" ' Μηκέτι νῦν μ᾽ ἐρέθιζε, γί-
"oen" dC. Καὶ τὸν Ἕκτορα λούσας καὶ Tipi-
λῦσαι. Vide
ὑπόδρα ἰδὼν. ᾿Επεὶ δώρων
στείλας αὐτὸς ἐπὶ σὴν ἀπήνην τίθησιν, πεὶν 1 ἠκισ-
μένον ὑπὸ TOU πατρὸς ὀφθηνωι,, “ Μὴ ὁ μὲν ἀχ-
e vupetyn. κραδίῃ," $c. (infrà ver. 584.) τὸ γὰρ
ἐπισφαλῶς πρὸς ὀργὴν ἔχοντα, καὶ φύσει τραχὺν
ὄντα, καὶ ϑυμοειδή μὴ λανθάνειν ἑαυτὸν, ἀλλ᾽
ἐξευλαξεῖσθα, καὶ φυλάττεσθαι σὰς αἰτίας, καὶ
προκαταλαμβάνειν τῷ λογισμῷ, πόῤῥωθεν, ὅπως
οὐδὲ ἄκων τῷ πάθει περιπεσεῖται, ϑαυμαστῆς
icr, προνοίας. Plutarch. de audiend. Ῥοΐ-
tis.
Ibid. γοΐω δὲ καὶ αὐτὸς.
Nec fallunt jussa superba
Magnanimi Jovis :
ZEn. X1I, 877.
γιγνώσκω.) Ita edidit Bar-
Nam
Ver. 563.
nesius. Al. γινώσκω. Quod perinde est:
primam producit.
Ver. 564. Ὅτει ϑεῶν cis σ᾽ ἦγε.) Voculam
σε, inseruit Barneszus ex duorum MSS. auc-
toritate; quorum alter, Ὅττι ϑεῶν σ᾽ ἦγε le-
git ; alter, "Oeri ϑεός σέ σις ἦγε. Vulgg."Omci
Say σις ἦγε.
Ver. 566. λάθοι.] 44]. χάθη.
Ver. 567. --- μετοχλίσσειε.1 lta edidit Bar-
492 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ Ω΄. Lis. XXIV,
Τῷ γῦν μή (μοι μᾶλλον ἐν ἄλγεσι “υρυὸν à ὀρίνης»
Μή σε, “γέρον, οὐδ᾽ αὐτὸν ἐνὶ κλισίῃσιν ἐάσω,
Καὶ ἱκέτην erg ἐόντα, Διὸς δ᾽ ἀλίτωμαι ἐφετμάς.
Ὡς ἔφατ᾽" ἔδδεισεν δ᾽ ὁ γέρων, καὶ ἐπείθετο μύθῳ.
Πηλείδης δ᾽ οἴκοιο, λέων ὡς», ἄλτο ϑύραζε,
Οὐκ οἷος" ἅμα τῷ γε δύω ψεράποντες E ἔποντο,
Ἥρως Αὐτομέδων TE καὶ Aui, οὕς ῥα μάλιστα
Ts. ᾿Αχιλεὺς ὃ ἑτάρων; μετὰ Πάτροκλόν γε “ανόντα.
Οἱ τόθ᾽ ὑπὸ ζυγόφιν λύον ἵππους ἡρμιόνους TÉ;
Ἐς δ᾽ ἄγαγον κήρυκα καλήτορα τοῖο γέροντος"
Κὰδ δ᾽ ἐπὶ δίφρου εἰσῶν" ἐὐξέστου δ᾽ ἀπὶ ἀπήνης
Ἥρεον ἝἙκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσί ἄποινα.
Κὰδ δ᾽ ἔλιπον δύο φάρε, ἐὔννητόν τε χιτῶνα;
ὌὌφρα νέκυν πυκάσας 097 οἶκόνδε φέρεσθαι.
Δμωὰς δ᾽ ἐκκαλέσας λοῦσαι κέλετ᾽, ἀμφί T ἀλεῖψαι;
Νόσφιν ἀειράσας, ὡς μὴ Πρίαμος ἴδοι υἱόν"
Mz o μὲν ἀνχνυμένῃ κραδίῃ χόλον οὐκ ἐρύσαιτο,
* Ideó nunc ne mihi magis doloribus animum .commoveas,
* Ne te, senex, ne ipsum quidem i in tentoriis sinam,
* Quantumvis supplicem, Jovis autem violem mandata." 5170
Sic dixit : Timuit autem senex, et paruit sermoni,
Pelides veró é domo, leo tanquam, prosiliit foras,
Non solus; eum nempé duo famuli comitabantur,
Heros Automedonque et Alcimus, quos quidem maximé
Honorabat Achilles ex sociis, post Patroclum utique mortuum. 575
Hi tunc à jugo solverunt equos mulasque,
Intróque duxerunt praeconem vocalem senis :
Et in sedili collocárunt: elegantér-polità autem de rhedá
Detraxerunt Hectorei capitis infinita pretia.
At reliquerunt duo pallia, textamque bené tunicam, 580
Ut cadaver contectum redderet domum asportandum.
Ancillas autem evocatas lavare ἐς jussit circrumque ungere,
Seorsüm sublatum, ut né Priamus videret filium :
Né is quidem dolenti corde iram non contineret,
nestus. Al. μετοχλίσειε. Quod, ut opinor, Ver. 971. κήρυκα καλήτορα. 'Amà τοῦ
570
580
ferri non potest. "Vide suprà ad μ΄, 448. et
ad Z, 140.
Ver. 568. — μή μοι μᾶλλον ἐν
ὀρίνης. Vide suprà ad ver. 560.
Ver. 569. Μή σε, γέρον, οὐδ΄. Edidit Bar-
nesius, Μή σε, γέρων, οὐδ. Sed nihil opus.
Vide suprà ad ὦ, 51. Quanquam Plutarchus,
de audiendis Pottis, Μή σε, γέρων, οὐδ᾽ legit.
Ver. 574. —— Αὐτομέδων σε καὶ dAMwr-]
Al. Abroui2oy ἠδ᾽ ᾿Αλκιμος.
Ibid. ——— οὕς ῥα. Quos scilicet
Ver. 515. ἘΠ ᾿ἀχλιὸς] Vide suprà ad y^
708. et ad ν΄, 103.
Ver. 516. 600. ξυγόφιν
νῇφιν. Vide suprà ad y, 588,
ἄλγεσι Svp»
Qaivopi-
βοᾷν καὶ συγκαλεῖν σὸν ὄχλον. Schol.
Ver. 518. — εἷσαν. Cod. Harleian. ἦσαν.
Ver. 580. ἐύννητόν. Ita ex uno MS.
edidit Barnesius. Quocum facit et Codex
Harleianus. «Αἱ. ἐὔνητον.
Ver. 581.
140.
Ver. 585. — NízQu.] Vide suprà ad £, 349.
bid. — Πρίαμος, ἴδοι υἱόν. ἢ Al. Πρίαμος ἴδῃ
υἱόν. Αἱ. Πρίαμος γ᾽ ἴδοι υἱόν. Αἱ. Πρίαμός pay
(baro — Caterüm quà ratione, Heíapos, hic
ultimam producat; item ἐνὶ, ver. 605. et ἄρα,
ver. 607. vide suprà ad &, 51:
Ver. 584. Μὴ ὁ pi» ἀχκνυμίνη.] Vide suprà
ad ver, 560.
πυκάσας. Vide suprà ad 4,
—
Lis XXIV. ΟΜΗΡΟΥ͂ lAIAAOS Ω΄. 493
Παῖδα ἰδῶν, ᾿Αγιλῆ; δ᾽ ὀρινθείη φίλον ἦτορ, 585
Καί & κατακτείνειεν Διὸς δ᾽ ἀλίτηται ἐφετμᾶς.
Τὸν δ᾽ ἐπεὶ οὖν δμιωαὶ λοῦσαν καὶ γρῖσαν ἐλαίῳ;
᾿Αμφὶ δέ pu» φᾶρος καλὸν βάλον, ἠδὲ χιτῶνα,
Αὐτὸς τόνγ᾽ ᾿Αχιλεὺς λεχέων ἐπέθηκεν ἀείρας,
Σὺν δ᾽ ἕταροι, ἤειραιν ἐεὐξέστην ἐπ᾿ ἀπήνην. 590
"Ωμαξέν T ἄρ᾽ ἔπειτα, φίλον δ᾽ ὀνόμηνεν ἑταῖρον'
Μή μοι; Πάτροκλε, σκυδιμιαινέρυεν, αἴκε πύθηαι;
Ei» ἀϊδός περ ἐῶν, ὅτι “Ἕκτορα δῖον ἔλυσα
Πατρὶ φίλῳ" ἐπεὶ οὔ μοι ἀεικέω δῶκεν ἄποινα"
Σοὶ δ᾽ αὖ ἐγὼ καὶ τῶνδ᾽ ἀποδάσσορναι, ὅσσ᾽ ἐπέοικεν.
"H ῥα» καὶ ἐς κλισίην πάλιν ἤϊε δῖος ᾿Αχιλλεύς"
Ἕ ζετο δ᾽ ἐν πλισμῷ πολυδαιδάλῳ, ἔνθεν ἀνέστη,
Τοίχου τοῦ ἑτέρου; προτὶ δὲ Πρίαμον φάτο μῦθον"
"Y ioc μὲν δή τοι λέλυται» γέρον, ὡς ἐκέλευες"
Κεῖται δ᾽ ἐν λεγέεσσ᾽, ὥρια δ᾽ ἠοῖ φαινομενῆφιν 600
᾿Οψεαι αὐτὸς ἄγων" νῦν δὲ βινησώμεθα δόρπου.
Καὶ γάρ T ἠύκομος Νιόξη ἐ ἐμνήσατο σίτου,
Τῆπερ. δώδεκα παῖδες ἐνὶ μεγάροισιν ὄλοντο,
"EE μὲν ϑυγατέρες, Ἐξ δ᾽ υἱέες ἡξώοντες"
σι
jio]
οι
Filium conspicatus, Achilli autem commoveretur charum cor, 585
Et ipsum interficeret, Jovisque violaret mandata.
Illud veró postquàm ancillae laverant et unxerant oleo,
Circumque ipsum pallium pulchrum jecerant, atque tunicam,
Ipse illud Achilles lectis imposuit sublatum,
Simulque socii elevárunt eleganter-politam in rhedam. 590
Ingemuit autem deindé, dilectumque nomine ciebat sodalem :
* Ne mihi, Patrocle, irascaris, si forté audiveris,
** [n orco licét, me Hectora nobilem redemptum-reddidisse
** Patri ejus; haud enim mihi indecora dedit dona :
** "Tibi veró ego ex his etiam impertiam, quantum par-est."' 595
Dixit, et in tentorium rediit nobilis Achilles :
Resedit autem in selláà affabre-factáà, unde surrexerat,
Pariete ex adverso, Priamumque allocutus est sermone:
** Filius quidem jam tibi redemptus est, senex, ut jussisti :
* Jacet autem in lectis, et cum aurorá apparente 600
** Videbis ipse abducens: nunc veró memores simus coenae.
* Nam et comas-pulchra Niobe memor-fuit cibi,
** Cui tamen duodecim liberi in aedibus perierant,
* Sex quidem filiae, sex autem filii pubescentes :
Jbid.— ἀχνυμένῃ. .] Vide suprà ad γ΄, 260. Ver. 598.
Ver. 58. — οὖν. Ut jusserat Achilles perindé est.
ver. 582. Ver. 599. — λέλυται.] Vide suprà ad Z, 57.
Ver. 588. — καλὸν. Vide suprà ad β΄, 43. Ibid. ἐκέλευες.} «41. ἐκέλευσας.
Ver. 591. — φίλον δ᾽ ὀνόμηνεν ἑταῖρον. Vide Ver. 604, —— ϑυγατέρες.) Vide suprà ad
suprà ad 4//, 178 et 290. &, 598.
προσ]. «Αἱ. σοτί. Quod
494.
N ^
Τοὺς μὲν ᾿Απόλλων πέφνεν ἀπ ἀργυρέοιο βιοῖο,
OMHPOY IAIAAOZ XY.
Lis. XXIV.
605
, , ^
Χωόμιενος Νιύξη, τὰς δ᾽ " Aertpus ἰοχέαιρα,
, y Γ}
Οὕνεκ ἄρα Λητοῖ ἰσάσκετο καλλιπαρήῳ.
^ ^ , τ
Φῇ δοιὼ τεκέειν, ἡ δ᾽ αὐτὴ γείνατο πολλούς"
^ δ᾽ » ^ ὃ /, ΟΡ. , , ^ , 5,
Τὼ ὃ «gu, καὶ 0oi περ to»T , πὸ πᾶντας ὁλεσσῶν.
e ^ aM^9'9 ^ , 359 , , , n
Ο; μεν ἂρ ἐννήμνωρ κεῶτ ἐν φόνῳ, οὐδὲ τις ἦεν
610
Κατθάψαι: λαοὺς δὲ λίθους ποίησε Κρονίων"
Τοὺς δ᾽ ἄρα τῇ δεκάτη pnr ἡ) εοὐ οὐροινίωνες.
y
'H δ᾽ ἀρὰ σίτου μνήσατ᾽, ἐπεὶ κάμε δακρυχέουσα.
^ , , / , » ,
Νῦν δέ που ἐν πέτρησιν, ἐν οὐρεσιν οἰοπόλοισιν,
/, e
Ἔν Σιπύλῳ, obi φασὶ ϑεάων ἔμμεναι εὐνὰς 615
Νυμφάων, αἵτ' ἀμφ᾽ ᾿Αχελώϊον ἐῤῥώσαντο,
» 7 * ὦ ^ , ΄ /,
Ἑνθα, λίθος περ ἐοῦσω, Sea" ἐκ» κήδεα πέσσει.
᾿Αλλ᾽ ἄγε δὴ καὶ voi μεδώμεθα, δῖε γεραιξ,
Σίτου, ἔπειτά κεν αὖτε φίλον παῖδα κλαίοισθα,
, / / , /
ἴλιον εἰσωαγαγων" πολυδάκρυτος δέ τοι ἔσται.
620
Ἢ, καὶ ἀναΐξας δὲν ἄργυφον ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς
* Hos quidem Apollo interfecit ab argenteo arcu, 605
* Iratus Niobae, illas autem Diana sagittis- gaudens,
* Quoniam Latonae se aequiparabat genas-pulchrae.
* Dixit zllam duos peperisse, se veró peperisse multos :
« Illi veró, duo ἐαπέϊηι licét essent, omnes perdiderunt.
« Et ii quidem novem-dies jacebant in caede, neque quis erat, 610
* Qui sepeliret ; populos enim lapides fecerat Saturnius :
* Eos autem decimá die sepelierunt dii coelites.
* Et haec quidem cibi memor fuit, postquàm fatigata-erat lacrymas-fundens.
* Nunc veró alicubi in petris, in montibus desertis,
* In Sipylo, ubi aiunt Dearum esse cubilia 615
* Nympharum, quae circa Acheloüm choreas-ducunt,
* Tllic, lapis licét sit, immissos à diis dolores concoquit.
** Sed agé jam et nos curam-geramus, nobilis senex,
* Cibi; deindé veró dilectum filium defleas,
* In Ilium vectum : multis autem lacrymis-prosequendus tibi erit." 620
Dixit, et properé-surgens ovem candidam velox Achilles
Ver. 605. 606. Τοὺς μὲν 'AmwóAXwy πέφνεν,
σὰς P "Αρτεμις. Δοκεῖ δὲ ὁ τῶν π'αἴδων
«5; Νιόξης ϑάνατος, ἐξ αἰτίας λοιμώδους γε-
νέσθαι, ἢ καὶ ἄλλως ἀπὸ αἰφνιδίου π“ἄθους «ινός.
"Obs ᾿Απόλλων, καὶ ᾿Αρτέμιδ, ἀνάστεται, οἵ
τοῦ τοιούτου ϑανάτου εἰσὶν αἴτιοι, πόξοις λεγόμενοι
βάλλειν σοὺς οὕφω ϑνήσκοντας. Eustath. Vide
suprà ad ς΄, 59.
Ver. 607. Οὕνεκ᾽ ἄρα. Quód scilicet
Ver. 608. —7 δ᾽ avr5.] Eustathius in com-
mentario legit ἠδ᾽ αὐτή.
Ver. 611. Κρονίων. De hujus vocis
prosodiá, vide suprà ad 4, 265 et 597.
Ver. 613. 'H δ᾽ ἄρα) Non hic superva-
cuum est istud ἄρα" sed vim habet in connec-
tendá sententiàá cum eo quod praecessit, ver.
609. Καὶ γάρ τ᾽ ἠὔκομος Νιόξη .
Ver. 615. 'E» XimóAw.] Ἔν ὄρει «ἧς Λυδίας
καὶ Μαγνησίας. Schol.
Ver. 616. — aiv! ἀμφ᾽ ᾿Αχελώϊον ἐῤῥώσανπο.}
Αἵσινες erigi và ὕδωρ χορεύουσιν" "TO ἀπὸ TOU
᾿Αχελῴου ποταμοῦ τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ —— ἢ διὰ σοῦ
ny ᾿Αχελήϊον. ᾿Αχίλης γὰρ ποταμὸς ἀπὸ Σιπύ-
« | Xov ῥέει εἰς σὴν Σμυρναίων γῆν. Schol,
Ver. 617. Ἔνθα, λίθος περ ἰοῦσα. Θρηνοῦ-
σαν vh» Νιόξδην ἀφάσως πὸ ποιοῦσον υσσύχημα
Ζεὺς ἐλεήσας, εἰς λίθον μεσέξαλεν, ὃς καὶ μέχρι
νῦν ἐν Σιπύλῳ τῆς Φρυγίας ὁρᾶται παρὰ πάντων,
πηγὰς δακρύων προϊέμενος. — Schol. ad ver. 602.
suprà,
Stm aiii
Lis XXIV. OMHPOY IAIAAOZ CY.
Σφάξ᾽- ἕταροι, δ᾽ ἐδερόν τε καὶ ἄμφεπον εὖ κατὼ κόσμον,
Μίστυλλόν v e ἐπισταριένως, πεῖράν v ὀξελοῖσιν,
Ωστησάν τε περιφραδέως, : ἐρύσαντό σε πάντα.
Αὐτομέδων δ᾽ ἄρα σῖτον ἑλὼν & ἐπένειριε τραπέζῃ
Καλοῖς € ἐν κανέοισιν' ἀτὰρ κρέα VEIUEV ᾿Αχμιλλεύς.
Οἱ δ᾽ ἐπ᾿ ὀνείαθ᾽ &TOI [406 προκείμνενο χεῖρας ἴαλλον.
Αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος εἕ ἔρον £yTO,
Ἤτοι Δαρδανίδης Πρίαμος σαύμαξ᾽ ᾿Αχιλῆα,
ὍΟσσος ἔην, οἷός τε’ σεοῖσι γὰρ ἄντα ἐῴκει.
Αὐτὰρ Δαρδανίδην Πρίαμον “αύμαζεν᾽ Αχμλλεὺς,
Εἰσορόων ὄψιν. T ἀγαθὴν, καὶ μῦθον à ἀκούων.
᾿ Αὐτὰρ. ἐπεὶ τάρπησαν ἐς ἀλλήλους ὁρόωντες,
Τὸν πρότερος προσέειπε γέρων Πρίαμος Sreozi0 ze"
Δέξον γὺν με τάχιστα, διοτρεφὸς, ὀφρα κεν ἤδη
Ὕπνῳ ὑπὸ γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες"
Οὐ γάρ πω μύσαν ὄσσε ὑπὸ βλεφάροισιν ἐμοῖσιν, ᾿
Mactavit: Socii veró excoriáruntque et curárunt scité et decoré,
Minutatim dein secuerunt perité, et verubus transfixerunt,
Assáruntque accuraté, detraxeruntque omnia.
Automedon autem panem sumptum distribuit in mensá
Pulchris in canistris: at carnes distribuit Achilles.
Ii veró ad cibos paratos appositos manus porrigebant,
At postquàm potüs et cibi amorem exemerant,
Dardanides quidem Priamus admirabatur Achillem,
Quantus erat, qualisque: diis enim visu similis erat.
At Dardanidem Priamum admirabatur Achilles,
Aspiciens vultusque egregios, et sermonem audiens.
At postquàm satiati sunt alter alterius aspectu,
Illum prior allocutus est senex Priamus deo-similis :
* Mitte nunc cubitum me quàm primüm, Jovis alumne, ut jam
* Somno dulci oblectemur cubantes :
* Nondum enim clausi sunt oculi sub palpebris meis,
630
Ver. 622.] ἔδερόν σε καὶ Zu Qerov.]
Illi se praedae accingunt dapibusque futu-
ris :
Tergora diripiunt costis, et viscera nudant:
Pars in frusta secant, verubusque tremen-
tiafigunt. -
Littore ahena locant alii, flammasque mi-
nistrant.
"Tum victu revocant vires
AEn. I, 214.
Ver. 624. ᾽Ω“σησάν 7&4] Καὶ mag Ὁμήρου
T γε τοιαῦτα pto ἄ ἄν σις. Oizéz γὰρ ὅσι ἐπὶ
στρασιᾶς ἐν ταῖς σῶν ἡρώων ἑσαιάσεσιν, οὔτε ἰχϑύ-
σιν αὐτοὺς iori, καὶ «αῦτα iTi ϑαλάτερ i» 'EA-
λησπόντῳ ὃ ὄντας, οὔτε ἑφθοῖς κρέασιν, ἀλλὰ μόνον
ὀπτοῖς. Plato de Republ. Lib. 111.
Ver. 625. ἄρα. Ut solitus erat
Ver. 626—644. Καλοῖς
suprà ad β΄, 45.
Ver. 628. Αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἰδησύος i£
ἔρον ἕντο.
Postquàm exempta fame: epulis, mensz-
que remotze. ZEn. 1, 290.
Vide suprà ad Ψ', 57.
Ver. 651. —-—— Ἰτρίαμον ϑαύμαζεν ᾿Αχιλλεὺς,
Εἰσορέων ὄψιν.
Obstupuit primo aspectu Sidonia Dido.
AEn. I, 617.
Ver. 654 et 659. —— Θεοειδής.) Vide suprà
ad ver. 217.
Ver. 685. Δέξον. Vide suprà ad β΄, 515. et
ad £, 615.
Ver. 656. σαρπώμεθα. Nos fpsi oblec
temus. Vide suprà ad Ψ', 10 et 685.
καλὰ. Vide
496
OMHPOY IAIAAOZ XY.
Lis. XXIV.
Ἔξ οὗ σῆς ὑπὸ χερσὶν ἐμὸς πάϊς ὦλεσε ϑυμιόν'
, , 23.48 , x κ᾽ , ,
Αλλ᾽ αἰεὶ στενώχω καὶ πἤῆδεω μυρία πέσσω,
, ^ ,
Αὐλῆς ἐν χόρτοισι κυλινδόμενος κατὰ κόπρον.
640
Νῦν δὴ καὶ σίτου πασάμην, καὶ αἴθοπα οἶνον
/ , ^ 7
Λαυκανίης καθέηκα" πάρος γε μὲν οὔτι πεπάσιμην.
"H g^
᾿Αχμιλεὺς δ᾽ e ἑτάροισιν, ἰδὲ δινωῇσι κέλευσε,
Δέμινν᾽ UT αἰθούσῃ Sigue, καὶ ῥήγεα καλὰ
Πορφύρε' ἐμξαλέειν, στορέσαι T
ἐφύπερθε τάπητας;
Χλαΐνας T ἐνθέμενοι οὔλας καθύπερθεν ἕσασθαι.
Αἱ δ᾽ ἴσαν ἐκ query goto, δέος μετὰ χερσὶν ἐχουσαι"
Aio δ᾽ ἄρ᾽ ἐστόρεσαν δοιὼ Aie ἐγκονέουσαι.
Τὸν δ᾽ ἐπικερτομέων προσέφη πόδας ὠκὺς ᾿Αγιλλεύς"
'"Exróc μὲν δὴ λέξο, γέρον φΦίλε' μήτις ᾿Αχαιῶν
650
* Ex quo tuis sub manibus meus filius amisit animam :
** Sed assidué ingemisco et dolores innumerabiles concoquo,
* Aulae in septis volutatus in fimo.
640
* Nunc tandem etiam cibum gustavi, et nigrum vinum
* Per guttur demisi :
Dixit :
anteà sané nequaquàm gustaveram."
Achilles veró socios et ancillas jussit,
Lectos sub porticu ponere, et stragula pulchra
Purpurea injicere, sternereque desupér tapetas,
645
Chlaenasque i imponere villosas superné obducendas.
Illae veró exierunt domo, facem in manibus tenentes ;
Statim autem straverunt duos lectos festinantes.
Hunc autem falso-metu-ludens allocutus est pedibus velox Achilles:
** Extrà quidem jam cuba, senex optime; ne quis Achivorum
650
Ver. 640. Αὐλῇς b / χόρτοισι.ἢ Ἔν τοῖς σερι-
φοάγμασι τῆς αὐλῇς" O0 ἔστιν, ὑπαιθρίοις. Schol.
Ὅρμηρος δὲ σὴν αὐλὴν ἀεὶ σάττει ἐπὶ τῶν ὑπαί-
ὄρων τόπων. Ὁ μέντοι γε Πηλεὺς detnAnt-
ξάνεται (Iliad. P URITir E C Αὐλῆς ἐν χόρτῳ,
&c. Ὁ δὲ Πρίαμος, “«Αὐλῆς ἐν χόρτοισι κυλιν-
* δόμενος κατὰ κόπρον." ZHthencus, Lib. V.
cap. 9.
Ibid. — iv χόρτοισι.] Latini, vocem Greccam
retinentes, villae cohortem appellabant ; inde-
que aves cohortales, &c. apud Columellam.
Ver. 641. αἴθοπα οἶνον.) Vide suprà ad
ψΨ', 937.
Ver. 649. Λαυκανίης Cod. Harleian. Asv-
κανίης. Quo modo et in duobus MSS. scrip-
tum repperit Barnesius. Vide suprà ad χ',
225.
Ver. 644. ῥήγεα καλὰ YlopQugr. .] τὰ
Bar στρώματα. Schol. Ὅμηρος δὲ ὁ ϑαυ-
μασιώτατος σῶν σσρωμάτων σὰ μὲν κατώτερα,
λῖτα εἶναι φάσκει, "ro λευκὰ καὶ μὴ βεξαμ-
μένα, ἢ πεποικιλμένα, σὰ δὲ περισπσρώματα,
ῥήγια καλὰ, πορφύρεα. — dthencus, Lib. ΤΊ,
σε}. 9. ^" Stragulam vestem, qua injicitur,
* non substernitur, Homerus vocat ῥήγεα.
Casaubon. ibid.
Ver. 645. IlegQógr.] Vide suprà ad 4, 558
et 482.
Ver. 647. —— δ... Al. φάος.
Ver. 648. Αἶψα δ᾽ ἀρ᾽.] Statimque proind?
ut preceperat Achilles , ver. 643.
Ver. 649. ἐπικερτομέων. 7 Ἔνθα καὶ ση-
μείωσαι, σὸ κερτομεῖν, οὖ σραχύτητα ἔχον ὑξρισ-
σικὴν, ἢ ὀνειδιστικὴν, ἀλλ᾽ εἰσήγησιν φόξου Neu-
δοῦς, ἵνα μὴ ὃ γέρων βασιλεὺς λυπηθῇ, ὡς ἔξω πα-
ραῤῥισπ'τούμενος. Eustath.
Ibid. —-— πόδας ὠκὺς ᾿Αχιλλεύς.] Sic infrà
ver. 668. ποδάρκης δῖος ᾿Αχιλλεύς. Vide suprà
ad Z, 58.
Ver. 650. —— λέξο, γέρον φίλε. T) δὲ ῥηθὲν
*€ Affo" ix σοῦ ἰλελέγμην, ἐλέλεξο, πλιθὲν, κατὰ
và ἐτέτυψο, ἀφαιρέσει σοιητικῇ τῶν αὐξήσεων.
Eustath. Ymmó veró, uti notavit Barnesius,
ex Imperativo λέλεξο fit Aífo, eodem modo ac
δέξο et δίδεξο, Iliad. τ΄, 10. Alii autem, no-
tante itidem Barnesio, malé hic legunt, λέξον
γέρον φίλε" et λέξον γρὸν φίλε. — Vide et suprà
ad β΄, 515
E
RE iL
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ Q'.
᾿Ενθάδ᾽ ἐπέλθησιν βουληφόρος, οἵ τέ μοι αἰεὶ
Βουλὰς βουλεύουσι παρήμενοι, 7 Spas ἔ ἐστί:
Τῶν εἴτις σε ἴδοιτο SYozy διὰ νύκτα μέλαιναν,
Αὐτίκ᾽ ἂν ἐξείποι ᾿Αγαμέμνονι ποιμένι λαῶν,
Ὁ ^ 7
Καί κεν ἀνάξλησις λύσιος νεκροῖο γένηται.
, N A ͵
᾿Αλλ᾽ ἄγε μοι φσόδε εἰπὲ, καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
Ποσσῆμαρ μέμονας “τερείζέμεν ἡ
Ἕκτορα δῖον,
"Ogez TÉíUc αὐτός τε μένω καὶ λαὸν ἐρύκω.
Τὸν δ᾽ ἠμείδετ᾽ s ἐπειτὰ γέρων Πρίαμος Sreociü c
E; μὲν δή s ἐθέλεις τελέσαι τάφον Ἕκτορι δίῳ,
660
Ωδέ κέ po ῥέζων, ᾿Αχιλεῦ, κεχαρισμένα Seine.
Οἶσθα γὰρ, ὡς κωτὰ ἄστυ ἐέλμεθα, τηλόθ, δ᾽ ὕλη
᾿Αξέμνεν ἐξ ὁ ὄρεος" μάλα δὲ Τρώες δεδίασιν.
᾿Εννῆμαρ μέν κ' αὐτὸν ἐνὶ μεγάροις γοάοιμεν,
* Huc adveniat consiliarius, qui mecum assidué
* Consilia consultant assidentes, ut mos est :
* Horum si quis te viderit celerem per noctem nigram,
* Continuó diceret Agamemnoni pastori populorum,
e$
σι
σι
* Et forté dilatio redemptionis cadaveris fieret.
Verüm age mihi hoc dic, et accuraté narra,
Quot-diebus cupis justa-facere Hectori nobili,
“« Ut tamdià ipseque quiescam, et copias contineam."'
Illi autem respondit senex Priamus deo-sinilis :
** Siquidem jam me vis celebrare funus Hectori nobili
q ,
60
** Sic certé mihi faciens, Achille, grata feceris.
* Scis enim, ut intra urbem concludimur, longeque lignum
* Devehendum ex monte :
Admodüm veró Trojani metuunt,
*" Novem dies quidem ipsum in aedibus lugeremus,
Ver. 651. — οἵ «£ μοι αἰεὶ Βουλὰς βουλεύουσι
rer Sis ἐσσί. τὸ δὲ καθὰ ϑέμις, ἐσεὶ, καὶ
T αἰεὶ, τῆς σοῦ ᾿Αχιλλέως ἐστὶ σεμνότητος, ὡς
ἀεί σε σῶν βουληφόρων περὶ αὐτὸν ἀθροιζομένων,
καὶ ὡς ϑεμισὸν ὃ ὃν οὕτω γίνεσθαι, διὰ τὸ περιφανὲς
τοῦ ἥρωος. Eustath.
Ver. 655. λύσιος.] Marcus Meibomius,
notante Barnesio, hic legit ῥύσιος.
Ver. 656. — κατάλεξον.) JBarnesius in uno
MS. scriptum repperit ἀγόρευσον.
Ver. 657. Ἰποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊ ζέμεν Ἕκ-
σορώ διον.] Occurrit apud Julianum Imperato-
rem, Orat. 2.
᾿Εννῆμαρ μὲν ὅλας καερεΐζομεν ". Εχσορα δῖον.
Quem versum ex hoc loco corrupté citásse
Julianum existimat Barnesius; * Cum Auc-
* tor," inquit, * ipse ostendat, hzc csse
** Achillis interrogatiuncule partem." At-
qui ex Auctoris contextu liquet, versum
hune non ex Zchillis interrogatione, sed ex
Priami responso esse desumptum ; adeoque
non hinc, sed ex versu 664 infrà, à Juli-
Tor. II.
ano negligentér ac fortassé memoritér cita-
tum.
Ibid. .— pápavas- ] Vide suprà ad ver. 542.
et ad ν΄, 481 et 736.
Ver. 660. Ei μὲν 24] Vide suprà ad ver.
406. et ad Z', 453.
Ver. 661. ῥέ ἐζων.ἢ Al. ῥέξας.
Ver. 662. — τηλόθι δ᾽ ὕλη ᾿Αξέμεν ἐξ dew]
Bis senos pepigere dies: et pace se-
questrá
Per sylvas Teucri, mixtique impuné
Latini,
Erravére jugis. Ferro sonat alta bi-
penni
Fraxinus ——— —. ZEn. XI, 133.
Ibid. ὕλη. Vide suprà ad γ΄, 151.
Ver. 665. — μάλα δὲ. “11. μάλα γάρ.
Ibid. δεδίασιν.) Sic infrà ver. 670.
ἄνωγας. Vide suprà ad ν΄, 481 et 756.
Ver. 664. ἐνὶ μεγάροις. Quà ratione
vox iy, hic ultimam producat ; item πυκινὸν,
ver. 744. vide suprà ad z, 51.
Ii
,
498 OMHPOY ΙΔΙΑΔΟΣ €Y,
Tz δεκάτη δέ χε γάπτοιμεν, δαινῦτό TE λαός.
᾿Ενδεκάτῃ δέ κε τύμβον ἐπὶ αὐτῷ ποιήσαιμεν,
Τῇ δὲ δυωδεκάτῃ πολεμίξομεν, εἰπερ ἀνάγκη.
Τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε ποδάρκης ài 123 ᾿Αχμλλεύς"
Ἔσται τοι καὶ ταῦτα» γέρον Πρίαμ'. ὡς σὺ κελεύεις"
Σχήσω γὰρ τόσσον πόλερμιον χρόνον, ὅσσον ἄνωγας.
"Oc ἄρα φωνήσας» ἐπὶ καρπῷ χεῖρα γέροντος
Ἕλλαξε “δεξιτερὴν, μήπως δείση ενὶ “υμῷ.
Οἱ μὲν ἄρ᾽ ἐν προδόμῳ δόμου αὐτόθι κοιμήσαντο
Κήρυξ καὶ Πρίαμος, πυκινὰ φρεσὶ μήδε € ἐχιντες"
Αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου"
Τῷ à ἂρ Βρισηϊς παρελέξατο na) menos.
" AXAO0! μέν p^ Sreoí τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ
Εὗδον παννύχιοι, μωλωκῷ δεδυνημένοι ὕπνῳ"
* Decimá autem sepeliremus, epulareturque populus.
* Undecimá autem tumulum super ipso faceremus ;
* Duodecimá veró pugnabimus, siquidem necesse erzt."
Eum autem rursüs allocutus est pedibus-valens nobilis Achilles ;
* Erunt tibi et haec, senex Priame, ut tu jubes :
* Inhibebo enim tanto pugnam tempore, quanto jubes."
Sic utique locutus, ad carpum manum senis
Prehendit dexteram, ne forté timeret in animo.
Illi quidem in vestibulo domáüs illic dormierunt
Praeco et Priamus, prudentia mentibus consilia tenentes :
At Achilles dormiit in recessu tentorii bené compacti :
Ei autem Briseis accubuit genas-pulchra.
Alii quidem diique et mortales bellatores-equestres
Dormiebant totam per noctem molli domiti somno :
Lis.
XXIV.
665
670
665
679
Ver. 665. δαινῦτό.) Ita ex Etymolog.
Ibid.——Z2.] Ut jusserat Achilles ——, ver.
Magn. edidit Barnesius, ut sit contractum
ex Danéorra. HRecté, ut opinor; nam vox
δαίνυτο, quod habent Vulgati, mediam ne-
cessarió corripit :
γῦν δαίνυται εὔφρων.
Iliad, 5, 99.
————— yes Dui yu QA ἡμῖν.
', 498.
Porró, uti hic annotat Eustathius, opti-
mé congruit δαινῦτο sive δαινύοιτο cum przce-
dente ϑιζαφοιμεν. Εἴη δὲ ἄν ἐνταῦθα πὸ, δαί-
γυτο, ἰδαινῦτο,)} συγκοπὲν ἴσως, ἐκ τοῦ δαινύ-
ceiTo* ἵνώ ὁμοεγκλίτως εἴη, ϑάσσοιμεν, δαινύοισό
σε λαός.
Ver. 667. “πολεμίξομεν. Cod. Har-
leian. πολεμίζομεν.
Ver. 670. σόσσον πόλεμον χρόνον.) 4].
πόλεμον σόσσον χρόνον.
Ibid. ὅσσον ἄνωγας. dl. ὡς σὺ ἄνωγας.
Ex versu (ut videtur) przcedenti.
Ver. 615. Οἱ μὲν.) Cod. Harleian. Τὼ μέν.
Utrumque ferri possit, Vide suprà ad 4, 566.
650.
Ver. 674. Κήρυξ. ἡ» Vide suprà ad ver. 149.
Ver. 676. Τῷ δ᾽ ἄρ Βρισηῖς.} Cod. Zar-
leian. Τῷ à: Βρισηΐς. 4l. τῷ δ᾽ ἄρα La ἢ
Ibid. &e.] Ut solita erat
Ibid. παρελέξατο. Vide suprà "did p,
515.
Ver. 671. — ἱπποκορυσταὶ] Vide suprà ad
Q', 205.
Ver. 618. Ἐδδον παννύχιοι, ——' — 'AXA' Ux,
Ἕρμείην. -]
Nox erat, et placidum carpebant fessa
soporem
Corpora :
Somno positze sub nocte silenti
Lenibant curas, et corda oblita laborum :
At non infelix animi Phoenissa; neque
unquam
Solvitur in somnos, oculisve aut pectore
noctem
Accipit
AEn. IV, 522
c-— —— v
PRTNTUMMV
Lis. XXIV. | OMHPOY IAIAAOZ ὥ΄.
᾿Αλλ᾽ οὐχ, Ἑρμείην ὁ ἐριούνιον ὕπνος ἔμνωρπτεν,
ἱΟρμαίνοντ' ἀνὰ Sup», ὁ ὅπως Πρίαμον βασιλῆα
Νηῶν ἐκπέμψεις, λαθὼν i ἱεροὺς πυλαωρούς.
Στῇ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς, καί μεν πρὸς μῦθον $ ξείπεν"
ἊΣ γέρον, οὗ νύ τι σοί Jv μέλει κακόν" οἷον &Ü εὕδεις
᾿Ανδράσιν ἐν δηΐοισιν, ἐπεί σ᾽ εἴασεν ᾿Αχιλλεύς"
Καὶ νῦν μὲν φίλον υἱὸν ἐλύσαο, πολλὰ δ᾽ ἐδωχας"
Σεῖο δέ κεν ζωοῦ καὶ τρὶς τόσα δοῖεν & ἄποινα
Παῖδες τοὶ μετόπισθε λελειμυμεένοι, οὐκ᾽ ᾿Αγαρέμνων
Γνοίη σ᾽ ᾿Ατρείδης» γνώωσι, δὲ πάντες ᾿Αγαμοί.
Ὡς ἔφατ᾽ : ἔδδεισεν δ᾽ ὁ γέρων, κήρυκα δ᾽ ἀνίστη;
Τοῖσι δ᾽ ἄρ᾽ Ερμ peines ζεῦξ᾽ ἵππους ἡμοιόνους T£
Ῥίμφα δ᾽ ἀρ αὐτὸς ἔλαυνε κατὰ στρατὸν, οὐδέ τις ἔγνω.
'AAX ὅτε δὴ πόρον ἔξον ἐ ἐὐρῥεῖος ποταριυοῖο
Ξάνθου δινήεντος, ὃ ον ἀθάνατος φέκετο Ζεὺς,
Ἑρμείας μὲν ἔπειτ᾽ ἀπέξη πρὸς μυοιπρὸν ᾿Ολυμπον,
"Hae δὲ ᾿ροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσοων ἐπὶ αἶαν"
Οἱ δ᾽ εἰς ἄστυ ἔλων οἰμωγῇ TE στονωγῇ τε
Ἵππους, ἡμίονοι δὲ νέκυν φέρον" οὐδὲ vig ἄλλος
Sed non Mercurium utilitatum-auctorem somnus cepit,
Versantem-animo, quomodó Priamum regem
E navium-coetu educeret, clàm sacris portarum-custodibus.
Stetit autem supra caput, et eum sermone allocutus est :
“Ὁ senex, non utique tibi curae-est malum ; cüm ita adhuc dormis
** Viros inter hostes, postquàm te intactum-sivit Achilles:
* Et nunc quidem dilectum filium redemisti, multaque dedisti :
* Pro te autem vivo vel ter tot dederint dona
** Filii qui sunt relicti, si Agamemnon
** Rescierit de te Atrides, rescierintque omnes Achivi."
Sic dixit: Timuit autem senex, praeconemque excitavit :
Iis autem Mercurius junxit equos mulasque ;
Citó veró Àpse egit per castra, neque ullus sensit.
Sed cüm jam ad meatum pervenissent pulchré-fluentis fluvii
Xanthi vorticosi, quem immortalis genuit Jupiter,
Mercurius quidem tum abiit ad excelsum Olympum,
Aurora autem croceo-induta-peplo spargebatur totam super terram :
Ii veró ad urbem agebant lamentisque gemituque
Equos, mulae veró cadaver ferebant: neque quis alius
499
680
685
690
695
680
655
690
695
Ver. 619. “Ἑρμείην
.] Cod. Harleian.| ^ Ver. 695.
ἀθάνατος. Vide suprà ad Z,
Ἑρμείαν. 598. Caterüm totum hunc versum omittit
Fer. 680. Ὁρρμιωίνοντ᾽ ἀνὰ Supiv.] "Vide su- | Cod. Harleianus.
prà ad z^, 647. 1 Ver..695. "Hos δὲ κροκόπεσλος "yim TZ-
Ibid. βασιλῆα. Vide suprà ad Z, 965. | σαν ἐπ᾽ αἶαν.
Ver. 684. — Sant] Vide suprà ad δ΄, 42. Et jam prima novo spargebat lumine ter-
Ver..690. Τοῖσι δ᾽ ἄρ᾽ Ἑρμείας. Cod. Har- ras
leian. Teiziy δ᾽ * Ἐρμείας. Tithoni croceum linquens Aurora cubile.
Ver. 692, 'AAA ὅτε δὴ. Vide suprà ad Z, 4En. YV, 584.
439. Vide suprà ad Z, 477. :
11:2
-
500 OMHPOY IAIAAOXZX CQ. Lis. XXI1V:
/ /, ^ D 7
Ἔγνω πρόσθ᾽ ἀνδρῶν κωλλιζώνων τε γυναικῶν"
, 3. 20 a. ». 7 M9
Αλλ ἄρα Κασσάνδρη, ἰκέλη χρυσῇ ᾿Αφροδίτη,
, ^ /, ἊΝ ΣΝ
Πέργαμον tice Rt, φίλον πατέρ᾽ εἰσενόύησεν. 700
'"Eevaór ἐν δίφρῳ, κήρυκά τε ἀστυζξοώτην"
N 5 3 94590) 3 Eg 7 ᾿ ἂν , ,
Τὸν δ᾽ ἀρ ἐφ᾽ ἡμιόνων ἔδε κείμενον ἐν λεχέεσσι,
, 1 li ^
Κωκυσέν T (p ἔπειτα, γέγωνέ τε πᾶν κατὰ ἄστυ"
»/ “Ὁ
Oeo, Τρῶες, καὶ Τρωάδες, Ἕκτορ᾽ ἰόντες»,
Εἴποτε καὶ ζώοντι μνάχης ἐκνοστήσαντι 705
7 5
Χαίρετ᾽" ἐπεὶ μέγα χἄρμα πόλει T. ἦν, πάντί τε δήμῳ.
« 3! , ΝΠ, $2 ^4». 5 9. , es P4 9. 954 X E
Ως eQur * οὐδὲ vic αὐτόθ ενὶ πτόλει λίπετ Qe,
»'** Á, / à ^ 3. δ e ,
Οὐδὲ γυνή" πάντας γὰρ Gm y ero» ἵκετο πένθος"
) ^ SS ἣν 7, ^N 3
Ἄγχου δὲ ξύμξληντο πυλάων νεκρὸν ἄγοντι.
- / /,
Πρώται 70V y ἄλοχός T£ φίλη καὶ πότνια parue 710
, d , y. 2. 4
Τιλλεέσθην ἐπ ἄμαξαν εὔτροχον ἀϊξασαι,
^ Á/ , 7 .» € S
Ασπτόμεναι κεφωλῆς᾽ ian δ᾽ ἀμφίστωαθ᾽ ὀμιλος.
Καί v) κε δὴ πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
Sensit priüs virorum aut eleganter-cinctarum mulierum ;
Sed Cassandra, similis aureae Veneri,
Pergamo conscenso, dilectum patrem conspexit 700
Stantem in sellá, praeconemque vocalem :
Illum veró super mulabus vidit, jacentem in lectis:
Tum veró ejulavit, clamavitque totam per urbem :
* Visite, Troés, et Troades, Hectora progressi,
Si quandó et vivo é pugná reverso 705
* Gavisi-estis: magnum enim gaudium urbique erat, totique populo."
Sic dixit: neque aliquis illic in urbe relictus est vir,
Neque mulier; omnes enim intolerandus invasit luctus :
Prope autem portas occurrerunt. cadaver advehenti.
Primae super hoc uxorque dilecta et veneranda mater 710
Vellebant-crines ad rhedam volubilem ruentes,
Tangentes caput: flens autem circumstabat turba.
Et certé totum diem usque ad solis occasum
BRONMMCTBUCUPRE ONMUMOS RM uc Wes nr as Ho ccu RI LEL Lol
Ver. 699. Κασσώνδρη.] Cod. Harleian. Ver. 705. — μάχης ἰκνοστήσαντι. «4]. μά-
Κάσσανδρα. χης ἐκ νοστήσαντι.
Ibid. χρυσῇ. Edidit Barnestus χρυσέῃ. Ver. ΤΟΊ. οὐδέ τις αὐτόθ᾽ ἐνὶ mTTÓAMI λί-
Quod eodem modo pronuntiandum. Vide
suprà ad 4, 272. et ad ν΄, 525.
Ver. 701. 'Eezaóvr.] Cod. Harleian. 'E-
σταῶτ᾽. Quz si vera sit lectio, pronuntian-
dum erit 'Ezzzc.
Ibid. —— ἀστυξοώφην. ᾿Απὸ ποῦ ἐν τῷ ἄστει
βοᾷν. Schol.
Ver. 702. — Zg.] Non hic supervacaneum
est istud ἄρα' sententiam enim connectit cum
eo quod przecessit, ver. 697. ἡμίονοι, δὲ
νέκυν φέρον
Ibid. ——— ἐφ᾽ ἡμιόνων. «41. ὑφ᾽ ἡμιόνων.
εν. 105. Κώκυσίν Vide suprà ad z', 37.
Ibid. —— γέγωνέ, Vide suprà ad ξ΄, 469.
Ver. 104. τρωάδες. 4l. Tewiábis, Quo
inodo legit et Codex Harleianus. ;
mic ἀνὴρ.
Contrà turba Phrygum veniens plangentia
jungit
Agmina i “Ἐπ. XI, 145.
Ibid. — αὐπόθ᾽ ἐνὶ “΄πόλεϊ λίπετ᾽ ἀνὴρ. lta
ex duobus MSS. edidit Barnesius. Quz lec-
tio quá ratione ferri possit, vide suprà ad 4,
51. Eustathius in Commentario legit, αὐσόθ᾽
iy) arx λείπετο ἀνήρ. Vulgg. αὐτόθι sivi πόλει
λίπετ᾽ ἀνήρ.
Ver. 110.
σόν γ᾽ ἄλοχός.) Cod. Har-
leian. σῷ δ᾽ ἄλοχος.
Ver. 111. Τιλλέσθην ἐπ’ ἄμαξαν. Τὸ δὲ, imr
ἄμαξαν ᾿Ιωνικὴν Ψίλωσιν τῆς ἀμάξης δηλοῖ. .Eu-
stath. Vide infrà ad ver. 782. 4l. Τιλλέσθην
, v
ἐφ᾽ ἅμαξαν.
HFICA DRE
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ CQ'.
Ἕκτορα, δακρυχέοντες ὀδύροντο πρὸ πυλάων,
E; μὴ ἄρ᾽ ἐκ δίφροιο γέρων λαοῖσι μετηύδα"
Εἰξατέ μοι, οὐρεῦσι Bie Deque αὐτὰρ ἔπειτα
í o πλαυθμοῖο, t ἐπὴν ἀγάγοιμι δόμονδε.
ς ἔφαθ᾽ οἱ δὲ διέστησαν, καὶ εἶξαν à ἀπήνη.
O; $ ἐπεὶ εἰσάγαγον κλυτὰ δώματα, σὸν μὲν ἔπειτα
Τρητοῖς ἔ εν λεχέεσσι Sica, παρὰ δ᾽ εἷσαν ἀοιδοὺς,
Θρήνων ἐξάρχους, οἵτε στονόεσσαν ἀοιδὴν
O; μὲν ἄρ᾽ ἐθρήνεον, € ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες.
Τῆσιν δ᾽ ᾿Ανδρομνάχη λευκώλενος ἦρχε γόοιο,
"Ezrogos ἀνδροφόνοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχουσα"
ἼΑνερ, ἀπ αἰῶνος νέος ὄλεο, κὰδ δέ με χήρην
Λείπεις € εν μεγάροισι" πάις δ᾽ ἔτι νήπιος αὕτως,
Ὃν τέκομεν σύ 7 ἐγώ TÉ δυσάμμιοροι, οὐδέ pav οἴω
"H6g ἵξεσθαι" πρὶν γὰρ πόλις ἥδε κατ᾽ ἄκρης
Πέρσεται" 5 y&e ὄλωλας ἐπίσκοπος; ὅστε μιν αὐτὴν
Hectora lachrymas-fundentes delamentati- fuissent ante portas,
Si non é sellá senex populum allocutus fuisset :
* Cedite mihi viá, ut mulabus transeam : at deindé
“ Satiabitis vos fletu, postquàm vexero domum."
Sic dixit: Hi autem diducti-sunt, et cesserunt υἱά rhedae.
Illi veró postquàm vexerant in inclytas aedes, eum quidem deindé
"'Tornatis in lectis posuerunt, juxtaque collocarunt cantores,
Qui naenias auspicarentur; qui quidem gemitibus mistum cantum
Lugubre canebant, adzemebantque mulieres.
Illis autem Andromache ulnas-candida exorsa-est luctum,
Hectoris homicidae caput inter manus tenens:
* Mi vir. vità juvenis excidisti, meque viduam
* Deseris in aedibus; filius autem infans adeó,
* Quem genuimus tuque egoque calamitosi, neque ipsum puto
* Ad pubertatem perventurum ; priüs enim urbs haec à culmine
* Evertetur: Certé enim periisti custos, qui illam ipsam
720
725
Ver. 718. Καί νύ κε δὴ πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον | tum esset ἐθρήνουν, vel ἐθρήνευν.
Uti et notavit
καταδύντα. Vide suprà ad Ψ', 154. Barnesius. "Vide suprà ad ξ΄, 116. et σ΄, 495.
Ver. 116.
ad Z, 464. et ad Z', 101. rit ἐθρήνουν.
Ver. "17. ἸΑσεσθε.) Vide suprà ad Ψ', 10. Ver. 125.
et ad γ΄, 141. Catterüm Codex Harleianus | &, 572. et ad 6, 92.
αὐτὰρ ἔπειτα.) Vide suprà| Porró Barnesius in uno MS. scriptum reppe-
λευκώλενος.) Vide suprà ad
hic legit ἸΑσσεσθε. Ver. 724. ἍἝκτορος ἀνδροφόνοιο κάρη μετὰ
Ver. 119. Οἱ δ᾽ ἐπεὶ. 4]. ᾽Αλλ᾽ ἐπεί. χερσὶν ἔχουσα.
Ver. 121. Θρήνων.} Cod. Harleian. Θρήνους. ambas
Ibid. οἵτε σπονόεσσαν ἀοιδὴν. Ad colum tendit palmas, et corpore inhz-
Τίνα δὲ προσῳδὸν, τοί. 4En. X, 844.
Ἢ τίνα μουσοπόλον στοναχὰν ἐπὶ δάκρυσι, Ibid. ἀνδροφόνοιο.] Vide suprà ad σ΄, 77.
ἀνακαλέσομαι ; Ver. 128.
Euripid. Phaeniss. ver. 1505. | σεται.
πόλις ἥδε κατ᾽ ἄκρης llio-
Ibid. —— οἵτε. 1 41]. οἱ δέ. — ruit alto à culmine Troja. ZEn.II, 290.
Ver.:22.— ἄρ᾽. Utiis preceptum erat —. Fer. 129.
Ibid. — ἰθρήνεον.Ἴ Enuntiabatur ac si scrip- | 481, et 736. et ad 4, 37.
lis
ὄλωλας.} Vide suprà ad ν΄,
502 OMHPOY IAIAAOZ CQ.
Lis. XXIV.
᾿Ῥύσκευ, ἐχες δ᾽ ἀλόχους κεδνὰς, καὶ νήπια φσέκναω" 780
ΑΣ 04 τοι τάχα γηυσὶν ὀχήσονται guias ἤσι»
Καὶ δὴ ἐγὼ per τῆσι" σὺ δ᾽ αὖ, φέκος, ἢ ἐμοὶ αὐτῇ
ἝΨεαι, ἔνθα κεν ἔργα ἀεικέα ἐργάζοιο,
᾿Αεθλεύων πρὸ ἄνακτος ἀμειλίχου' 4 τις ᾿Αχαιῶν
Ῥίψει, χειρὸς ὑλῶν, ἀπὸ πύργου; λυγρὸν ὄλεθρον, 738
“Χωόμενος" "A τινὶ δήπου ἀδελφεὸν ἔ εκτανεν Ἕκτωρ,
^H πατέρ᾽, 2 καὶ υἱόν" ἐπεὶ μάλα πολλοὶ ᾿Αχαιῶν
Ἕκτορος € £y παλάμησιν ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὗδας.
Οὐ γὰρ μείλιχος ἔσκε πατὴρ τεὸς ἐν δαὶ λυργῇῆ"
Τῷ καί μιν λαοὶ μὲν ὀδύρονται κατὰ ἄστυ. 740
᾿Αρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας, :
ὝἝατορ, € ἐμοὶ δὲ μάλιστα λελείψεται ἄλγεα λυγρά.
Οὐ γάρ (νοι “ὐνήσκων λεχέων ἐκ χεῖρας ὀρεξας'
Οὐδέ τί puo εἶπες πυκινὸν ἔπος, οὗτέ κεν αἰεὶ
** Servabas, tuebarisque uxores venerandas, et infantes liberos : 750
* Quae jam citó navibus avehentur cavis,
* Et sané ego inter has: Τὰ veró, fili, vel me ipsam
** Comitaberis Z//uc, ubi certé indignis operibus exerceberis,
* Laborans pro domino immiti: vel aliquis Achivorum
“« Projiciet, manu correptum, à turri, tristem ad interitum, 955
* T[ratus; cui forté fratrem interfecit Hector,
* Aut patrem, vel et filium: Perquam enim multi Achivorum
* Hectoris manibus mordicüs prehenderunt immensum solum.
* Non enim mitis erat pater tuus in pugná tristi ;
** [deó et illum cives quidem lugent per urbem. 740
* Infandum autem parentibus luctum et moerorem attulisti,
* Hector, mihi veró praecipué relicti sunt dolores graves.
* Non enim mihi moriens é lectis manus porrexisti :
* Neque aliquod mihi dixisti prudens dictum, cujus utique perpetuó
Ver. 751. νηυσὶν ὀχήσονται. Cod. Har- Ver. 759. — μείλιχος ἔσκε.) Vide suprà ad
leian. νηυσ᾽ οἰ χήσονται. ver. 67.
Ver. 752. Καὶ δὴ ἐγὼ. Al. Καὶ μὲν ἐγώ. μὴν 741. ᾿Αρητὸν.ἢ “41. "Αῤῥητον.
Ver. 154. ᾿Αεθλεύων.) Pronuntiabatur ᾿Α6- Ter. 745. Οὐ γάρ μοι ϑνήσκων.
λεύων. Quomodo et in nonnullis scriptum [ —— nec te sub tanta pericula mis-
est. sum
Ver. 705. Ῥίψει, χειρὸς ἑλὼν, ἀσὸ πύργου. Affari extremum miserz data copia matri ?
᾿Εντεῦθεν κινηθέντες οἱ μεθ᾽ “ Ὅμηρον ποιηταὶ, ῥιπαό- ZEn. IX, 485.
μενον κατὰ TOU σπείχους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων εἰσά- Ver. 744. Οὐδέ ví μοι εἶπες συκινὸν ἔπος.
γουσι σὸν ᾿Αστυάνωκτα. Schol.
Ver. 756. Χωόμενος ᾧ τινὶ. Pronuntiabatur
Xotvoe, vel Χωύμενος. Al. Χωδμενος" ᾧ δή που.
Quod quá ratione ferri possit, vide suprà ad
&, 51.
Ver. 751. ἐσεὶ μάλα πολλοὶ ᾿Αχαιῶν
“Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν.
czsis Volscorum millibus ante
Ducentem in Latium "Teucros, cecidisse
juvabit. AEn. XI, 167.
Ver. 138. — ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας.) Vide
suprà ad β΄, 418.
Pulchra super hác re Plutarchi observatio :
oi δὲ πολλοὶ πάντα κασαμέμῷφονται, καὶ πάντα
σὰ παρὰ σὰς ἰλσίδας αὐτοῖς συμδεξηκότα, ἐξ
ἐπηρείας τύχης καὶ δαιμόνων γίνεσθαι νομίζουσι.
Διὸ καὶ ἐπὶ πᾶσιν ὀδύρονται, στένοντες, καὶ σὴν
ἑαυτῶν ἀτυχίαν αἰτιώμενοι.---᾿ Ἐὰν ἄφωνος [τις
ἀποθάνῃ, μηδὲν προσειπὼν περὶ μηδενὸς, κλαίον-
χες λέγουσιν" e od «ἱ 41 μοι εἶπες πυκινὸν ἔπος,
* οὗσέ κεν αἰεὶ Μεμνήμην." ᾿Ἐὰν προσομιλήσας
τι, τοῦτ᾽ αἰεὶ πρόχειρον ἔχουσι ὥσπερ ὑπέκκαυμα
σῆς λύπης. ᾿Ἐὰν ταχέως, &C. Plutarch, de
Consolat, ad poll,
C ἫΝ
Lim, XXIV. OMHPOY IAIAAOZX ῶ΄. 508
Μεμνήμην νύκτας T£ καὶ ἤματα δακρυχέουσα. 745
"Oc ἔφατο κλαίουσ᾽- ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες.
Τῆσιν δ᾽ αὖθ᾽ Ἑχάξη ἀδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο'
Ἕκτορ, € ἐμῷ ϑυμῷ πάντων πολὺ φίλτατε παίδων,
7H μέν μοι ζωός Ttp ἐὼν, φίλος ἤσθα Syeoica,
Ο; δ᾽ ἄρα. σεῦ κήδοντο καὶ ἐν ϑανάτοιό περ Qon 150
Ἄλλους μὲν γὰρ παῖδας & ἐμοὺς πόδας a ὠκὺς ᾿Αχιλλεὺς
Πέρνασχ᾽, ὅντιν᾽ ἕλεσκε, πέρην ἁλὸς ἀτρυγέτοιο,
Ἐς Σάμον, ἔς τ᾽ Ἴμέξρον, καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν'
Σεῦ δ᾽ ἐπεὶ ἐξέλετο ψυ χῆν Tamil χαλκῷ,
Πολλὰ ῥυστάζεσκεν ὃ £0U περὶ σῆμ. ἑτἄροιο,
Πατρόκλου, σὸν ἔπεφνες" ἀνέστησεν δέ par οὐδ᾽ ὡς.
Nov δὲ poi ἑρσήεις καὶ πρόσφατος ἐν μεγάροισι
Κι εἶσαι, σῷ ἴκελος, ὄντ᾽ ἀργυρότοξος ᾿Ασόλλων
Οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐ ἐποιχόμενος κατέπεφνεν.
"Oc ἔφατο κλαίουσα, γόον δ᾽ ἀλίαστον ύρινε. 760
Τῇσι δ᾽ ἔπειθ᾽ “Ἑλένη τριτάτη ἐξῆρχε γύοιο"
Ἕκτορ, ἐμῷ “υμῷ δαέρων πολὺ φίλτατε πάντων,
-I
οι
e
“ Recordarer noctesque et dies lacrymas-fundens."'
Sic dixit flens: adgemebant autem mulieres.
lllis veró et Hecuba vehementem exorsa est luctum :
[11
-Y
»-
οι
Hector, meo animo omnium longé charissime filiorum,
* Certé mihi etiam dum viveres, charus eras diis,
Illi enim tui curam gesserunt etiam in ipso mortis fato : 750
Alios etenim filios meos pedibus velox Achilles
Vendebat, quemcunque caperet, trans mare infructuosum,
In Samum, inque Imbrum, et Lemnum importuosam :
"Tibi veró postquàm eripuit animam longá-acie-munito aere,
Saepé raptavit sui circa sepulchrum socii, 155
* Patrocli, quem interfeceras; excitavit tamen illum né sic quidem.
*" Nunc autem mihi roscidus et recens in aedibus
** Jaces, illi similis, quem argenteo-arcu-insignis Apollo
** Suis mitibus telis superveniens interfecit."
Sic dixit flens, luctumque vehementem excitavit. 160
Illis veró deindé Helena tertia exorsa est luctum :
* Hector, meo animo levirüm longé charissime omnium,
Ibid. —— εἶπες. Al. εἶπας. ζεσκεν. | Sed nihil opus.
Ver. 150. ἄρα. Ut par erat Ver. 759. Οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιγόμενος
Ver. 152. Ἰτέρνασχ᾽.] Vendere solelat - «| κατέπεφνεν.) "Avril σοῦ ὃν συνέξη αἰφνιδίῳ. καὶ
Vide suprà ad ver. 67. ὀξεῖ ϑάνατῳ τελευτῆσαι ἀνώδυνοι γὰρ οἱ
Ibid. ὅντιν "s Al. ἥν my. ὀξεῖς ϑάνατοι. Schol. "Vide suprà ad ver. 605,
Tbid. — ἀτρυγέτοιο. Vide suprà ad 6, 27. — | 606. et ad τ΄, 59.
Ver. 155. πολλὰ ῥυστάξεσκεν. Quà rati- Jbid. xaciacQves.] 4L. καταπέφνη.
one, Πολλὰ, ultimam hic, etiam extra czsu- Ver. '/60. ὄρινε. «1. ἔγειρε.
ram, producat ; item ἔχελος, ver. 758. et “τρὶν, Ver. 761. Tzc δ᾽ ἔπειθ. Cod. Harleian.
ver. 164. et tixorTi», ver. 765. et κακὸν, ver. Τῇσι δ᾽ αὖθ
767. et ivi, ver. 768. vide suprà ad ώ, 51. Ver. "63.
Caterüm edidit Barnesius, ᾿πτολλά σε ῥυστά- | suprà ad ζ΄, 290.
᾿Αλέξανδρος ϑεοειδὴς. Vide
114
504
OMHPOY IAIAAOZ (Y. Lis. XXIV.
Ἢ μέν μοι πόσις ἐστὶν ᾿Αλέξανδρος Θ᾽ εοειδῆς,
Ὅς μ᾽ ἄγαγε Τροίηνδ᾽-
€ N » 7
ὡς πρὶν ὠφελλον ὀλέσθαι.
" N “« , N93 , ^
H3; t das d νυν [^04 τόδε SEO ΤΩΝ £706 up
765
Ἔξ οὗ κεῖθεν ἔφην, καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθα πάτρης"
"'AAX οὔπω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος, οὐδ᾽ ἀσύφηλον'
᾿Αλλ εἴτις με καὶ ἄλλος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγίπτοι
Δαέρων, ἢ ἢ γωλόων» ἢ εἰνατέρων ἐὐπέπλων,
Ἢ ες xg» (ὑκυρὸς δὲ, πατὴρ ὡς, ἤπιος αἰεὶ.)
770
᾿Αλλὰ σὺ τόνγ᾽ ἐπέεσσι παραιφά μενος κατέρυκες,
25 T ,ἀγανοφροσύνῃ, καὶ σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσι.
Τῷ σέ S ἅμα κλαίω καὶ ἐμ αἴρυμορον, ἀχνυμένη κῆρ᾽
Οὐ y&e τίς μοι eT ἄλλος ἐνὶ Τροίῃ εὐρείῃ
Ἤπιος, οὐδὲ φίλος" πάντες δέ με πεφρίκασιν.
775
Ως ἔφατο κλαίουσ᾽" ἐπὶ δ᾽ ἔστενε δήμυος ἀπείρων.
Λαοῖσιν δὲ γέρων Πρίαμος μετὰ μῦθον ξειπεν'
"Αἕετε νῦν, Τρῶες, ξύλα ἄστυδε, μηδέ 7i Supd
AcíonT ᾿Αργείων πυκινὸν λόχον"
Πέμπων μ᾽ ὧδ᾽ ἐπέτελλε μελαινάων ἀπὸ νηῶν,
ἦ γὰρ ᾿Αχμλλεὺς
780
* Namque mihi maritus est Alexander diviná-formá-praeditus,
* Qui me duxit ad Trojam: utinam anteà periissem.
* Jam enim nunc mihi hic vigesimus annus est,
765
** Ex quo huc veni, et à τηρᾷ decessi patrià ;
LC Nunquam tamen à te audivi malum dictum, neque ignominiosum :
* Verüm si quis me etiam alius in aedibus increparet
* Levirüm, vel glorum, vel fratriarum elegantibus-peplis-indutarum,
** Vel socrus, (socer enim, pater tanquam, mitis semper ;)
“Τὰ contrà illum verbis admonens cohibebas,
* 'Tuáque humanitate et tuis lenibus verbis.
« Quocircà te simul fleo et me infelicem, dolens corde ;
" Non enim quisquam mihi jam alius in Trojà latà
* Benignus, neque amicus ; sed omnes me abominantur."
adgemuit autem plebs immensa.
Sic dixit flens :
Apud populum veró senex Priamus verba dixit :
* Convehite nunc, Trojani, ligna ad urbem, neque quicquam animo
** Timeatis Argivorum densas insidias ;
nam Achilles
* Dimittens me sic pollicitus-est nigris à navibus, 180
Ver. 164. Ὅς e ἄγαγε Τροίηνδ᾽.] Cod. Har-
leian. Ὅς μ᾽ ἄγαγ᾽' ἐς Τροίηνδ᾽. Unde legendum
fortasse "Os LI ἄγαγ᾽ ἐς Τροίην.
Ibid.— ὡς πρὶν ὠφελλον ὀλέσθαι. Al. ὡς πρὶν
ὠφελλ᾽ ἀπολέσθαι.
Ver. 165. — τόδε εἰκοστὸν. "Al. τόδ᾽ ἐεικοστόν.
Ibid. εἰκοστὸν ἕσος ἰσεὶν, Ἔξ οὗ κεῖθεν
ἔξην.] Δεκαετίᾳ γὰρ ἠθροίσθη ὁ ὁ σαραςὸς σῶν 'EA-
λήνων" δεκαετίᾳ δὲ ἄλλῃ ἐπορθήθη n Ἴλιος.
Ver. 166. ἀπελήλυϑθα. Vide suprà ad
φ', 81. et ad Z, 27.
Ver. 168, ——— immo]. «ΑἹ, ἰνίσσοι, et
ἰνίσσσι,
Ver. 769. Δαέρων.] Pronuntiabatur, Δάρων.
Quod enim hic ait Barnesius, * dnapestus
* in Primá sede;" id veró ferri nullo modo
potest. "Vide suprà ad ver. 734.
Ver. 10. —— αἰεὶ. Al. αἰέν. Al. ἦεν.
Ver. 115. — ἀχνυμέ,».] Vide suprà δα γ',
260.
Ver. 15. ——— πεφρίκασιν ἢ | Vide suprà ad
f, 514.
Ver. TTT. Λαοῖσιν δὲ γέρων. Cod. Harleian.
Λαοῖσιν δ᾽ ὁ γέρων.
Ver. 778. ᾿Αξεσε dl. "Αξατε,
legit Codex Zarleianus,
Atque ita
Lis. XXIV. OMHPOY IAIAAOZ XQ.
Μὴ πρὶν πημανέειν, πρὶν δωδεκάτη μόλῃ qa.
Ὡς ἐφαθ᾽" οἱ δ᾽ ὑπ᾿ ἀμάξησιν βόας ἡμιόνους τε
Ζεύγνυσαν" αἶψα δ᾽ ἔπειτα πρὸ ἄστεος ἠγερέθοντο.
᾿Εννῆμαρ μὲν τοί γε ἀγίνεον ἄσπετον ὕλην"
᾿Αλλ᾽ ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη φαεσίμίξροτος 796,
Καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ ἐξέφερον Sea) Ἕκτορα δακρυχίέοντες"
Ἔν δὲ πυρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν Φέσαν, ἐν δ᾽ ἔξαλον πῦρ.
Ἦμος δ᾽ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος. ἠὼς,
Τῆμος ἄρ᾽ ἀμφὶ πυρὴν κλυτοῦ Ἕκτορος : ἔγρετο λαύς.
Αὐτὰρ ἐπεί ῥ ᾿ ἤγερθεν, ὁμηγερέες T ἐγένοντο,
Πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σδέσαν αἴθοπι οἴνῳ
Πᾶσαν, ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος" αὐτὰρ ἔπειτα
᾿Οστέα λευκὰ λέγοντο κασίγνητοι» ἕταροί τε,
Μυρόμμενοι; Se egy δὲ κατείξετο δάκρυ παρειῶν.
Καὶ τά γε χρυσείην ἐς λάρνοικο ϑῆκοαν ἑλόντες,
* Non priüs se infestaturum, quàm duodecima venisset aurora."
Sic dixit: Illi veró sub rhedis boves mulosque
Junxerunt: statimque deindé ante urbem congregati sunt.
Novem dies quidem hi adducebant immensam materiam :
At cüm jam decima apparuit lucem-mortalibus-afferens aurora,
'Tum veró extulerunt audacem Hectora lachrymas-fundentes :
In pyrà autem summàá cadaver posuerunt, injeceruntque ignem.
Quandó autem mané-genita apparuit rosea-digitos aurora,
'Tum quidem circa pyram inclyti Hectoris congregatus est populus.
Sed postquàm congregati sunt, frequentesque fuerunt,
Primüm quidem pyram extinxerunt nigro vino
"Totam, quantum occupárat ignis vis; at deindé
Ossa alba legerunt fratres, sodalesque,
Lugentes, uberesque defundebantur lachrymze per genas.
Et haec aureum in loculuni posuerunt suscepta,
505
785
790
1
φ
Q
785
795
Constituere pyras :
suorum
Ver. 182. οἱ δ᾽ ὑπ’ ἀμάξησιν.
Nec plaustris cessant vectare gementi-
huc corpora quisque
More tulere patrum ; subjectisque igni-
Conditur in tenebras altum caligine coe-
ZEn. XI, 185.
ῥοδοδάκτυλος ἠὼς.] Vide su-
bus ornos. ZEn. ΧΙ, 158.
Ibid. ὑπ’ ἀμάξησιν. Ita ex uno MS. bus atris
edidit Barneszus. Quocum facit et Codex
Harleianus. Vulgg. ὑφ᾽ ἁμάξησιν. Τὸ δὲ, ἅ- lum.
μαξα, οἱ μὲν παλαιοὶ Ψιλοῦσι. Καὶ φέρονται καὶ | Vide et suprà ad Ψ', 165.
συναλοιφαὶ σοῦτο δηλοῦσαι" οἷον, ““ Τιλλέσθην im Fer. 188.
“ ἄμαξαν &c. Eustath. ad σ΄, 487. "Vide | prà ad Z, 477.
suprà ad ver. 711. item ad μ΄, 448. et ad x, Ver. 790. ---- ἐπεὶ ῥ᾽. Postquam, ut dictum
146. est , ver. 789.
Ver. 88. Ζεύγνυσαν.) Vide suprà ad y,
260.
Ver. 784.
ἐσαγίνεον.
Ibid. —— ὕλην Vide suprà ad γ΄, 151.
Ver. 186. — Z2.] Ut dixerat Priamus
ver. 665.
Ver. 787. Ἐν δὲ συρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν ϑέσαν, iv
δ᾽ ἔξαλον πῦρ.
σοί γε ἀγίνεον.) 41]. τοίγ᾽
Ver. 791. Τρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σθέ-
σαν. Vide suprà ad Ψ', 250.
Ibid. αἴθοσι οἴνῳ. Vide suprà ad Ψ',
257.
Fer. 792. — αὐτὰρ ἔπειτα Ὀστέα λευκὰ
λέγοντο.
Ossaque lecta cado texit Chorinzus
aheno. 4En. VI, 228.
506 OMHPOY ΙΛΙΑΔΟΣ CQ. Lis. XXIV.
Πορφυρέοις, πέπλοισι καλύψαντες μωλακοῖσιν'
Aia δ᾽ ἄρ᾽ ἐς κοίλην καίπετον Jérav αὐτὰρ ὕπερθε
Πυκνοῖσιν λάεσσι κατεστόρεσαν μεγάλοισι. I
Ῥίμφα δὲ ow ἔχεαν, περὶ δὲ σκοποὶ εἵατο πάντη,
Μὴ πρὶν ἐφορμηθεῖεν ἐὐκνήμιδες ᾿Α χαιοί. 800
Χεύαντες δὲ τὸ σῆμα, πάλιν κίον' αὐτὰρ ἔπειτα
Εὖ uva yep pue, δοωίνυντ᾽ ἐρικυδέα δαῖτα,
Δώμασιν i ἐν Πριάμοιο διοτρεφέος βασιλῆος.
Ὡς οἵγ᾽ ἀμφίεπον τώφον “Ἕκτορος ἱπποδοίμοιο.
Purpureis peplis obtecta mollibus :
Mox autem in cavam fossam posuerunt; et superné
Densis lapidibus straverunt magnis.
Citó veró tumulum aggesserunt, circumque speculatores sedebant quaquaversiüs,
Ne priüs ingruerent benó-ocreati Achivi.
Aggesto autem tumulo, redierunt, et deinde
Frequentes congregati, epulati sunt splendidum-epulum,
Aedibus in Priami Jovis-alumni regis.
Sic illi utique curaverunt funus Hectoris equüm-domitoris.
Ver. 796. IlegQugíog πέπλοισι καλύψαν- Ver. 802. Εὖ amy éMhe. Cod. Har-
etg. ] lean. ES « ἀναγειράμενοι. — AL. Εὖ διαψειρά-
Purpureasque super 'vestes, velamina | μένοι.
nota, Ibid. — συναγειράμενοι.] Vide suprà ad 4/,
Conjiciunt : JEn. VI, 221. [685. et ad γ', 141.
Ver. 97. Αἶψα δ᾽ ἀρ’. Statimque dein-| ^ Ver. 808. βασιλῆος. Vide suprà ad ὦ,
ceps 265.
ET 799. fízre.] Vide suprà ad Q,| Ver. 804, ἱπποδάμοιο. Vide suprà ad
252. ad σ΄, 596. et ad δ΄, 492. B, 23.
INDEX VERBORUM,
DE QUIBUS PRAECIPUE
IN ANNOTATIONIBUS AGITUR.
A.
3
A AXA'MEN, RIMS
Αδΐων, v, 5.
"Ays δὴ, &, 949.
᾿Αγελείη, δ΄, 198.
᾿Αγεληδὸν, σ΄, 160.
᾿Αγκὰς, £, 571. ξ΄, 946.
᾿Αγκυλοςόξους, β', 348.
ἼΑγνύτον, μ΄, 148.
᾿Αγοράασθε, β΄, 3587.
᾿Αδροτῆτα, χ', 963.
᾿Αϑανάτοισι, De prosodià vo-
cum, ἀθανάτος, ἀκάματος,
Πριαμίδης, &c. 4, 398.
Αὐγιόχοιο Διὸς, &, 202.
᾿Αἴδηλον, A^, 155.
᾿Αἱδήλως, Q', 220.
Αἴδῤοσα οἶνον, ὦ, 462.
᾿Αἰκῶς, x» 336.
Αἰολοθώρηξ, δ΄, 489,
Αἰόλον, ἡ, 949. u^, 167.
" Aioy, 6, 252.
᾿Ακάκησα, π΄, 185.
᾿Αχκαλαῤῥείταο, ἤ, 422.
᾿Ακερσεκόμης d, 579.
᾿Ανακοιρανέοντα, 7, 824.
᾿Ακέφαλος, De istiusmodi ver-
sibus, Ψ', 2.
᾿Αχλεὲς αὕσως, ή, 100.
᾿Ακοντίσσαντος, 9, 498, ν',559.
᾿Ακοστήσας, ξ΄, 504.
ἼΑκριπον, 5, 557.
"AX δῖαν, &, 141.
᾿Αλαλκομκενηΐς, 0, 8,
᾿Αλεΐψατο, ξ΄, 171.
β
"AAxi, £, 299.
* AAóyrt, ὁ, 487.
" AXoQos, κ΄, 258.
" Apa, ὥ, 111, 782.
"Aguas ris , y , 824.
ἤΑμέξατος, De prosodià vocum
δρᾶσω, üpZcós, βαίνω, ἄμξά-
σοςγ &c. ζ΄, 434.
᾿Αμξωμοῖσι, 9, 441.
᾿Αμήχανος, κ'γ 167.
᾿Αμιπροχίτωνας. π΄, 419.
ἼΑμμε, ὦ, 59. y 918.
᾿Αμοιξοὶ, ν΄, 799.
᾿Αμύμονως, &, 4238.
δ᾽, 88. "ζ΄, 155.
᾿Αμφὶ Ἰπρίαμον, *y , 146.
᾿Αμφιξέξηκας, De ''emporum
ratione; 4, 97. ζ΄. 555:
᾿Αμφιλύκη νὺξ, ἡ, 493.
᾿Ανὰ, &, 15.
᾿Ανάεδνον, ν΄, 966.
᾿Αναΐτιον αἰσιάασθαι, v, 155.
᾿Ανωκοιρανέοντα, ἐγ 824.
᾿Ανωακόλουθον, De hujusmodi
Syntaxi; β΄, 353, 681. y',
211. 3,433. 2,510. κ΄, 994,
437. 2', 839. ζ΄. 141. 4,630.
᾿Ανδρειφόντῃ, B^, 651.
᾿Ανδροσῆσα, π΄, 857.
᾿Ανδροφόνοιο, ὦ, 249.
᾿Ανεκυμξαλίαζον, m, 579.
᾿Ανέμροιμινε, π΄, 962.
᾿Ανεμοτρεφὲς ἔγχος, λ΄, 256.
᾿Ανέπαλτο, 3΄, 87.
᾿Ανέψυχιονγ De. vi "Temporis
imperfecti, ν΄, 84.
β΄, 673.
᾿Ανέῳψε, π΄, 221.
᾿Ανήνοθεν, λ΄, 296.
᾿Ανδεμίδην, δ΄, 448.
᾿Ανίςι, ὁ. 24.
᾿Ανιηθέντα νέεσθαι, β΄, 291.
᾿Ανόρουσε, &, 348.
᾿Ανσιώσαςγ) De Prosodià Ver-
borum in Ze et ἄζω, 4,67.
4, 231.
' Ayridcov, δ΄, 88.
"AvrimiQuaboa, £, 471.
᾿Ανώγει, 6, 180.
" Ayarysys ὦ, 913.
ἤάνῳγεν, ξ΄, 168.
᾿Αξύχλῳ, A, 155.
᾿Αολλίσσασα, ζ΄, 270, 287.
᾿Ασεξήσατο, β΄, 95.
᾿Ασεμνήσαντο, ὦ, 428.
᾿Απενίζοντσο; κ΄) 512.
᾿Απέταμνε, De vi "Temporis
imperfecti, S', 87.
᾿Απεσίσαν, δ΄, 161.
᾿Απετράπετ᾽, μ', 329.
᾿Αποειπῶὼν, De hujus vocis Pro-
sodià inusitatà, v', 95.
᾿Αποέρσει, Q, 283.
᾿Απομηνίσας, B, 112.
᾿Αποπασπτανέουσιν pro ἀπόπτα-
νέουσιν restitutum, ξ΄, 101.
᾿Αποσφήσωνται DYO ἀποτίσων-
σαι, restitutum, ν΄, 745.
᾿Αποτίσῃγ í, 508.
᾿Ασποφθίμενον, γ΄, 929.
"Aga, De vi hujus particulae;
4,908. ἔ, 748. ζ΄, 398,
418. ή,211. 9΄, 53, 177,
9^, 322.
δ08
558. 4,596. μ΄, 25,131,
298 σ΄, 428.
Αρα 25,9, 197.
᾿Αργίσταο Νότοιο, A, 306.
ἾΑρες, " Aets, 6, 51.
᾿Αρέων, 4, 562.
ἤλρεως, Z, 485.
᾿Αρητῆρα, &, 11.
ἼΑρθεν, π΄, 211.
᾿Αρίμοις, p^, 788.
ἤΆρισφον Prandium, De hujus
vocis Prosodiá, Z, 124.
" Agxiov, 6, 502.
ἤΑρουρα, ζ΄, 142.
ἤἌρτια ἥδε, 6, 526.
᾿Αρχὴν γ΄» 100,
"Ασία, B, 461.
"λσσατο, T 4 95.
"Aero ἴονδ, De numeri Dua-
lis usu; ὦ, 566. έ, 778.
1, 182.
᾿Ασσέρα, δ΄, 15.
᾿Ατάλαντος, D, 627.
"AciTog, y , 414, Z', 484.
᾿Αφρυγέτοιο, ὦ, $16.
᾿Ασρυτώνη, D', 157.
"Aca, 1, 609.
Αὐτὰρ, d, 464.
Act, fj, 448.
Λὐσόματος, β΄, 418.
AlroUs, &, 4.
" AQfiro», 4, 113.
᾿Αφίει μένος, y , 444.
᾿Αφρήτωρ, 1, 63.
" AQgovi, S. 104.
᾿Αφύξειν, &, 140.
᾿Αχρεῖον ἰδῶν, De usu elegan-
tiori verborum quorun-
dam, β΄, 269.
"Axes, v, 324.
᾿Αώτῳ, y, 116.
B.
BA'ZK' 76, f), 8.
Βεθήκει, De ''emporum ratio-
ne, z, 221.
Βεδλήκει, δ΄, 492.
Βεδλημένος, v , 212.
Βέλος ἐχεπευκὲς, Quà ratio-
ne syllabae breves in fine
vocabulorum nonnunquam
producantur ; z, 51.
Βίη Ἡρακληείῃ, β΄, 658.
Βοὴν ἀγαθὸς, p^, 408.
Βοόωντες, D, 97.
Βουσλῆγι» ζ΄, 195.
Βοῶπις», ὦ, 551.
Βριάρεων
€ , 402.
Aiyaiay , ὦγ 403.
INDEX VERBORUM.
I
TAMEBPQY, y, 464.
Ταμέσσεται, í, 994.
Τὰρ refertur, non ad id quod
proximé praecessit, sed ad
id quod elegantiüs retice-
tur; 4,123, 152. β΄, 803.
4, 29. ζ΄, 447. 4,152, 242,
998. 9', 9366, 454. x,61.
μ΄, 67,992. κ᾽, 485, 778.
7, 901. x^,19. 4/, 890.
ὦ, 294.
Te τε, ὦ, 68. 1, 410.
ri, De hujus particulae vi;
Y, 21. £, 987, 309, 603.
S', 458. 1, 315.
Τεγήθει, A, 682. y, 494.
Τέγωνεν, ξζ΄, 469.
Τένετο ἰαχὴ, De vocalium non
elisarum hiatu, δ΄, 456.
Τένσο, 9', 49.
Τεφύρας, δ΄, 971. 9΄, 978.
Γηθήσει, 9', 577.
Τι γνώσκων, £, 499.
Γλαυκῶπις ᾿Αθήνη, ὦ, 206.
Γλήνεα, ὦ, 192.
Τνὺξ ἐριποῦσα, ἐ, 5571.
Τόνυ κάμψειν, 4, 118. 7, 72.
Τοργὼ βλοσυρῶπις ἰσσεφάνωτο,
A^, 96.
A.
AAIMO'NT, β΄, 190.
Δαΐνυ, 4, 70.
Δαινῦφο, ὦ, 665.
Δαισὸς tans, &, 468.
Δαΐφρονοςγ A, 138.
Aapitrt, ἤ, 72.
Δὲ, De hujus particulae vi;
d, 57, 940. 9, 200. P,
160. 4,148. x,490. A,
718. 4, 145.
Δέδηεν ν΄, 786.
Δεδήει, B', 98.
Δεδμήατο, γ΄. 188.
Δειδέ χατ᾽, δ΄. 4.
Δείδια, ν΄, 481.
Δείδοικα, e, 261.
Δείλης, Q , 111.
Δέμας πυρὸς, y, 678.
Δενδίλλων, £, 180.
A, De hujus particulae vi;
d, 6,514. £/,158. 27,906,
476. $4,155. 1,202, 328,
708, x', 27,204,447,509.
M, 55. μ', 910. 8,433. 6,
201.
Δῇμος, β', 541.
Διώκονος antepenultimam pro-
ducit, z, 265.
Διακρινξωσιν, p', 415.
Διαπέρσαι, 9 , 58.
Δίδη, A', 105.
Διδοῦναι, ώ, 425.
Δίεσθαι, σ΄, 162.
Διέφδορας, 6, 128.
Διϊπετίος, α΄. 174.
Δικασπόλοι, &, 258.
Aivs, γ', 952. ζ΄, 160.
Διὸς ἄγγελοι, ὦ, 994.
Δοῦπον, De verborum sono
rem ipsam depingente ; δ΄,
455. κ', 575.
Δουρικλεισὸς, ἔ,) 55, 518. x,
230. λ΄, 3895. Ψ', 955.
Δυσαριστοτόκεια, σ΄, 54.
E.
'EK, &, 256.
"Ez, 6, 412.
ἝἙανοῦ, y, 985. ξ΄, 178.
᾿Εᾶσαι, De hujus vocis proso-
dià, δ΄, 42.
ἜΕδαν, γ΄. 118.
᾿Ἐδεξήκει, λ΄, 296.
ἜἜφρισαν, μ΄, 959.
Ἔγχει ὀρεξάσθω, δ΄, 907.
ἜἜγχεϊ χαλκείῳ, ty , 580.
᾿Εδύσατο, β΄, 518.
᾿Εεδνωταὶ, ν΄, 982.
᾿Εεισαμένη, vy , 989.
Ἕῆος, &, 399.
E) Y ἄγε, 4, 302, 594. 7,
376. 9,18. 2, 167.
Εἰ μὲν εἰ δὴ, &, 195, 137.
Ei μὲν δὴ, 4, 484.
Εἴασ᾽, κ΄, 299.
Εἴαφαις, p, 157.
Εἴκελος, ν΄, 58.
Εἰνοσίφυλλον, β΄, 632.
Εἴξας ᾧ ϑυμῷ, i, 594.
Εἴποτ᾽ ἔην γε, γ᾽, 180.
Εἴποτε 2 αὖτε, &, 840.
Εἰρύαται; x, 308.
Εἰρυμέναι, v , 682.
Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, μ΄, 243.
᾿Εἴσκομεν, v , 446.
Εἱστήκει, 9,329. £, 587.
'Exaorüyzyro, A, 215.
“Ἑκατηξελέταο, d, 15.
Ἕκατον πολέων πρυλέεσσ᾽ ἀρα-
guia, $, 714.
᾿Εκόμισσε, β΄, 188.
᾿Εκορίσσατο, X, 561.
᾿Εχκπέρσαντ᾽, De numeri dua-
lis usu, β΄, 288.
ἜἜκρινεν, De prosodià vocum,
κρίνω, κρῖσιςγ φαίνω, Qcis,
&c. 4, 309.
Ἕκτορος, à, 242.
'Exoxu:, τ΄, 284.
*Exav, y , 66.
'Exàw ἀέκοντι ϑυμῷ, δ΄, 49.
Ἕλεῖν, $, 118.
"EAAÁsetTo, ζ΄, 45.
'Ἑλώρια, ὦ, 4.
᾿Ἐμξεξαῶτα, t, 199.
᾿ἘἘμήνιε, ὦ, 247.
"Ἔμπσπης, ξ΄, 174.
Ἔν κονίῃσι πεσὼν, v , 508.
ἜἜνδιοι, λ΄, 725.
᾿Ενέσρηθον, 1, 585.
᾿Ἐντέταται, 5, 128.
"Eyruty», £, 720.
"Evyruyoy, 4, 203.
Ἐξ οὗ δὴ, 2,6.
Ἐξάλλετσαι, έ, 142.
᾿Ἐξαπόλωλε, σ΄, 290.
᾿Εξείνισσα, γ΄, 207.
᾿Εξείρυσσαν, ν΄, 194.
“Ἐξυσ᾽, ξ΄, 179.
"Eoxas, 6, 90.
"EoXa2, ύ, 186.
᾿ἘἘσενήνοθε, β΄, 219.
᾿Επσέρασσε, φ΄, 40.
᾿Ἐπήλυθε, 9΄, 488.
Ἔπηράτου, í, 228.
Ἐπὶ γούνασιν, ζ΄, 92.
Ἔσιθρίσῃ, 4, 943.
᾿Επικερτορέων, d, 649.
᾿Ἐσιμάρτυρος, 4, 16.
᾿Εσιφρασσαίατο, β΄, 282.
"Ecoyro, δ΄, 202.
᾿Ἐσῴχατο, μ΄, 340.
Ἔργαθεν, A^, 437.
᾿Ερέτας ἐπιτηδὲς, ὦ, 142.
ρῆμα φοξεῖται; £, 140.
᾿Ερινεὸν, ζ΄, 453.
Ἔρίσσειε, γ΄, 223.
᾿Ερυσσάμενος, μ΄, 190.
᾿Ερύσσατο, £, 844.
᾿Ἐρύσσης. ἐγ 110.
"Ἔρυτο, γ΄, 555.
Ἔρχαται, π΄, 481.
"Ego, α΄, 902.
Ἔσεμάσσατο, o , 564.
"Eestco, y , 300.
"Ecesboyro, 6, 272.
ἜἜσταν, ὦ, 595.
Ἔστασαν, p, 55.
᾿Ἐστεφάνωτο, 6, 158,
ἑστήκασιν, δ', 484.
Ἕστήκει, δ΄, 367.
ἜἘσύλα, δ΄, 105. .
INDEX VERBORUM.
᾿Ἐτειχίσσαντο, 5, 449.
"Ectv£t, ξ΄, 914.
᾿Ἐτράπεε', d, 199. x', 45. X,
2339.
Εὖ κατὰ κόσμον, x , 412.
Εὖ ναιεταώσας, B', 648.
Εὐρύοπα, &, 498. 9΄, 206.
᾿Εὐστρεφέα, 6, 463.
᾿Εὐτμήτῳ, ή, 904.
᾿Εφίλατο, £, 61.
᾿Εφοίτα, y, 449.
᾿Ἔφράσσαντο, í, 426.
“Ἑῶμεν, 7, 402.
Ἕως ὃ, &, 193. 6, 539.
Z.
ZET^ πάτερ, $, 872.
Ζευγνύμεναι,)6 hujusmodi vo-
cum prosodiá, γ', 260.
Ζευγνῦμέν᾽, v, 145.
Ζυγὸν, £, 130.
Ζωρότερον, í, 209.
Ζωσαμένω, v, 685.
H.
Ἦ OT'X, £, 349. 2, 18.
"Hysgiloyzza, γ΄, 231.
"Hyíysov, e , 493.
᾿Ηερέθοντο, β΄, 448.
Ἠετίων ὃς, ζ΄, 996.
"Hiz, v, 108.
"Hit, 6, 965.
Ἠλάστεον, 6, 91.
"HAvés, γ΄, 205.
᾿Ἡμύσειε, 2, 290.
"Hyaers, α΄. 172.
᾿Ἡνορέην ἐρατεινὴν, ζ΄, 156.
Ἤραρε, δ΄. 110.
᾿Ηρασάμην, ξ΄, 517.
Ἥρμοσε; 6΄, 210.
Θ.
OA'PZTNOZ, π“΄, 70.
Θεζοντττττ-ἀ γῶνα, 4, 298.
Θεοειδὴς, β΄, 629. γ΄, 16.
290.
Θεσείκελ᾽, &, 191.
Θήλεας, $, 269.
Θηλύφεραι 3 , 520.
509
Θησέα, De prosodià vocum
II4A7:5, II4AZZ, Ἰπηλέως,
IIuAiz, &c.; 4, 965.
Θρήκῃ, λ', 2992.
Θυέστ᾽ Pocativus pro Nomi-
nativo nunquam ponitur,
β΄, 107.
Guyognia 15, Y , 544.
Θυσσανόεσσαν, g , 593.
I.
"TEN, μ΄, 98.
Ἵερήτον, 57, 159.
"Isgoy ἰχθὺν, π΄, 407.
"3, 4, 919.
᾿ιδύει, e, 661.
Ἰλίου, 6, 66.
Ἰλύος, Q', 918.
"Iyz, x', 1977.
Ἵνα μὴ, 5, 953.
᾿Ιόμωροι, δ΄, 242.
᾿Ἱπποκορυσταὶ, D', 1.
"Iyauy ἀποξήσομαι, ἐ, 227.
"Ἰρηξ, v, 62. σ΄, 615.
Ἱστίαιαν, De syllabarum vo-
calibus brevibus constanti-
um, sequentibus duabus
consonantibus, correptio-
ne, β΄, 537.
"IQ irc», De hujus vocis proso-
dià, β΄, 518,
"Ixàg, 5 416.
K.
Κάθησο, ὦ, 565. (9,191.
Καῤβίσσας, 4, 484.
Κακοσσόμενος, & 105.
Καλέσκετο, 5, 938.
Καλὸς, De hujus vocis proso-
diá, β', 43.
Καλυψαμένη, De vocis Me-
diae Usu proprio, γ΄; 141.
Κάλχαν, &, 86.
Καμάτῳ ἀδδηκότες ἠδὴ καὶ UT-
νῷ, x , 98.
Kzpóvras, γ΄, 218.
Κάσνισσαν, β΄, 399.
Κάσσεσον ἐν Λήμνῳ, ὦ, 599.
Κασφάλαρ᾽, 7,106.
Καρηκομόωντας, BL
Κάρκαιρε, $, 151.
Καρὸς, 7 318.
Καταξήσεο, ἐ, 109.
Καταϊτυξ, x , 258.
510
Κατακρῆθεν, π΄, 548.
Κατατεθνηῶτος, 4, 89.
Κατεδύσατο, x , 517.
Κασεσλήγη, y 391.
Κατέχευε, β΄, 670.
Ke, £, 273. .ζ. 225, 285. 4,
104, 456. κ', 211, 912.
Z. 299.
Κικληγὼς, β΄, 222.
Κεκμηῶσι, ζ΄, 261.
Κὲν δὴ, ξ΄, 504.
Κέρα, λ΄, 984.
Κέρδιστος, ζ΄, 158.
Κήρυξ, à, 149.
Κησώεσσαν, D, 581.
Κλῖσυς, v, 390.
Κορυθαίολος, β',816.
Κορύνη, 4, 141.
Κρήγυον, &, 106.
Κρήτην ἑκασόμπολιν, β', 649.
Κρητῆρα στήσασθαι, € y 528.
Κρινθένσες, v , 129.
Κρινώμεθ᾽, β΄, 385.
Κρονίωνι, De hujus vocis pro-
sodià, ὦ, 997.
Κροτάλιζον, λ΄, 160.
Κτᾶσθϑαι, 6, 558.
Κυανέῃ νεφέλῃ, ἐγ) 945.
Κυκλήσομεν, ή,) 932.
Κύματι κωφῷ, ζ΄, 16.
Κυνόμυια, Q , 994.
Κυρτὸν, δ΄, 426.
Κώκυσεν, σ΄, 9T.
Κώληπα, Ψ', 126.
A.
AAPON, τ΄, 916.
Aauxavinss x 925.
Λεγώμεθα, β΄. 435.
Λεξάσθων, 4, 67.
Λεύκχ᾽ ἐλέφανσι, $, 589.
Λῇγε μένος, 9 , 424.
Αἴγξε, δ΄, 195.
Αιγυφώνῳ, De prosodià vo-
cum λιγὺς, λιγύφωνος, &c.
7, 950.
Λυχηγενέ!, δ΄, 101.
Λύματ᾽, De prosodià vocum
AUw, λῦμα, Ari, GC. 4,
914.
Λύσαισε pro λύσατε restitu-
tum, 4, 20.
Λύσο, Q, 114.
Aro, ὦ, 1.
Μ.
MAKPA' βιβῶντα, *y , 22.
INDEX VERBORUM.
Μάρευροι, De prosodià vocum
μαρτύρομαι, μωρσὕρξομωι, Qi-
λομαι, φίλέομαι, &cC. d, 938.
β', 43.
Mz, Ψ', 500.
Μεγαλήτορι, £, 185.
Milia, v^, 762.
Μελάνδεσα, 6, 719.
Μελδόμενος, Q', 963.
Μέλεον, a! , 396.
Μεμαόσες,γ De prosodià vo-
cum μεμᾶότες, Jui] LR TES,
βασιλῇος, βασιλέως, ὅτε. B,
818. γ᾽, 46.
Μεμήλει, De ''emporum ra-
tione, β΄, 614.
Μενεαίνων, δ΄, 124.
Μένεσχον, «΄, 42.
Μεσσηγὺς, De repetitione vo-
cis znter; £, 769.
Μετ᾿ αὐτοὺς, ξ΄, 1356.
Μεσαφρασόμεσθα, De prosodià
verborum in ἄζω et íZ»,
&, 140.
Μετσεισάμενος, y , 90.
Μετοχλίσσειε, d, 561.
Μῆνιν, De Poématis exordio,
&, l.
| Μηνίσας, £, 178.
| Μητίσασθαι, x', 48.
Μησιέτα Vocativus pro Nomi-
nativo nunquam ponitur,
ά, 175.
| Mízene, δ΄, 137.
Μορμύρονπτα, &, 599.
N.
NAIETA'AZKON, f», 539.
Νεικείεσκε, D, 221.
Νέκυος, π΄, 921.
Νεκύων κατατεθνειώτων, Non
est σαυτολόγον, ἤ, 409
Νεμέσα, π΄, 22.
Νεουτάτου, Y , 529.
Νῆας ticus, ὦ, 906.
Νιρεὺς, Ab Homero semel tan-
tüm memoratur, β΄, 671.
Νιφέμεν, μ΄, 280.
Ν Φόεντα, ξζ΄, 227.
Νίψατο, π΄, 229.
Nope, ὑ, 249.
Nb, De hujus particulae vi;
4, 982. i, 116.
Νωνύμους, μ', '1O.
Νώροσα χαλκὸν, β΄, 518.
ΠῚ
A&EI'NIZXEN, y, 232.
Ξυνὸς ᾿Ἑνυόλιος σ' 909.
Ο.
Ὅ Z' ἔστρεφε, 9^, 988.
"Oys, De vocis hujus repeti-
tione eleganti, γί 409.
᾿Ογμὸν, 4,68.
Ὁδὲὸν ἐλθέμεναι, ὦ, 151.
οἱ δ᾽, De vi particulae, Δὲ, Z,
57. S', 160.
OT , Q', 252. "
Οἰσόμενος, v, 168.
Ὀλίγον σε φίλον v6, d 167.
᾿ολλὺς, x', 201.
Ὀλοῇσι, De hujus vocis pro-
sodià inusitatá, 4, 342,
Ὄλωλεν, ὀλώλει, x , 186, 187.
Ὁμαρτῇ, Q, 162.
'Opoitoy, δ΄, 915.
Ὁμῶς cip Ag ἔσεαι, 4, 601.
'OZvósyri, £, 50.
"Oca λειριόεσσαν; y , 152.
"Og, π΄, 988.
Ὄσωσα, ζ΄, 194.
Ὀσωρινῷ . 5,158
Ὀρεκτῇσι μελίῃσιγ β΄, 549.
Ὅρμοον, ὦ, 455.
"Ogvuti, ζ΄, 868. us 440.
᾿Ορώρει et ὄρωρε, quomodo in-
ter se significatione diffe-
rant, β΄, 810.
"Ὄσσα δεδήει, β΄, 95.
᾽Ὅσσε Qut, v , 488.
"Orri σάχισφα, y Τ1.
᾿Οσρυνέω, x', 55.
Οὐ μὰ, &, 86.
Οὐδὲ piv οὐδὲ, x, 299.
ObAouiyny, ὦ, 2.
Οὐλόχυτας, ὦ, 449.
οὖν, y, 1. 2^, 994.
Οὐροὺς, β΄, 158.
Οὗτα, δ΄, 525. y, 192.
Οὐφτάμεναι, Q, 68.
Οὐταμένην ὠτειλὴν, Non est
φαυτολόγον, ρ΄, 86.
Οὔτησε, δ΄, 469.
Ὄφιν, De hujus vocis proso-
diáà inusitatá, μ΄, 208.
Ὀχλίσσειαν, μ', 448.
II.
IIA'TH, δ΄, 185.
|
Παλίλλογα, ££, 126.
ΠΙαναίΐολος, δ΄, 186.
Πανομφαίῳ, 9΄, 250.
Πάντες, ἤ, 161. κ΄, 560,
973. 4,2947.
Ταραθλήδην, δ΄, 6.
Ταρειπῶὼν, ζ΄, 62.
Παρελέξατο, β΄, 515.
TIzenoginziv, 7,152.
Ταρθενοπῖπα, λ΄, 985.
Ἰπαριαύων, i, 336.
Πασέων, σ΄. 481.
Πείρατ᾽, ή, 102.
Πείρινθα, d, 190.
πειρώμενος, 6, 359.
Πείρων, ὥ, 8.
Πέλασσε, v, 1.
Ππέλλας, «΄, 642.
ττεμπώξολα, ώ, 463.
Πεσλήγετο; 6, 113.
Τεέποιθα, v, 96.
Ππεστεότ᾽, φ΄, 503.
I1ig, De vi hujus voculae ; ὦ,
508, 587.
περιδέξιος, Q', 163.
Περιΐδμεναι, v, 728.
IlcgizreiQerai, $, 909,
πετάσσας, 9', 441. Q', 115.
Πέφανται, π΄, 207.
Ππέφατ᾽, e 164.
Πέφραδε, ξ΄. 500.
Πεφυγμεένον, ζ΄, 488.
Ττηληϊάδεω ᾿Αχιλῆος, ὦ, 1.
Πιθέσθων, f, 167.
Πίλνανφο, x; , 401.
τιλατεῖ Ἑλλησσόντῳ, 5, 86.
IIAwwi, De hujus vocis pro-
sodià, x/; 153.
πόδας ὠκὺς, De hujusmodi
Epithetis, z, 58.
Ylorwovrm, ὦ, 600.
πόλεως, De vocalium contrac-
tione et elisione, β΄, 811.
Πολλὰ λισσομένη, £, 958.
Ἰτολυδίψιον, δ΄, 171.
Τισρσυνέουσαγ *y , 411.
πορφύρεον, De prosodià vo-
cum, πορφύρωγ opQUesoy, ὦ,
482.
Τιορφύρεος θάνατος, ἐγ) 83.
Ἱτοσιδήϊον, β΄, 506.
που, ν΄, 225.
πρὸ, ὦ, 442.
Ππροξέξηκας, Ψ', 889.
Πιροθελύμνῳ, ν΄, 190.
ἸΙρολελεγμένοι, v , 689.
Τπρομεγῆναι, 4, 452.
Προπροκυλινδόμενος, x7, 221.
Ἱπροτετύχθαι, σ΄, 112.
Τρυμνήσια, ὦ, 411.
Πτολίπορθος, β΄, 218.
Πτυύφιν, y , 588.
95
INDEX VERBORUM.
T
'PA', De hujus particulae vi ;
d, 56. 0,1,210,742. Y,
459, 501. £, 537,615,858.
ζ΄, 951. 4,19, 995. 9,198,
304, 487. 1, 562. x, 966.
λ΄, 931, 475, 637. wu, 190.
&, 461.
Ῥέα, e, 461. ὕ, 101.
ῬῬεῖαδ᾽ ἐλεύσεσθαι, v, 144.
Ῥέξαι, De vi hujus vocis, ὦ,
444.
ήγεα, à, 644.
“Ῥοδοδάκτυλος, ὦ, 475.
*Póg/, A, 679.
x.
XEA'O, z^, 963.
Σξέσσαι, 4, 614.
Σέξεσθε, δ΄, 242.
Σείρην χρυσείην, 9’) 19.
Σέλινον, β΄, 716.
Σελλοὶ, π΄, 234.
Σκάνδειαν, κ', 268.
Σμῶδιξ, De Orthographià et
Accentu verborum quo-
rundam rariüs observato
£., 267.
Σσάρτα, β΄, 135.
Σπάσσατο, λ΄, 240.
Σταθμοὺς, £, 140.
Στέωμεν, A', 948.
Στήδθεσι παμφαίνοντας, λ΄, 100.
Στήσας, ὦ, 232.
Στυγὸς ὕδατος, 9΄, 969.
Συμφράσσομαι; 4, 914.
Σὺν σεύχεσι ϑωρηχθέντες, S
530.
Συναγείρεσαι, 6, 680.
Συνεχὲς. μ΄. 26.
Σφέας, Pronuntiabatur pzw-
7UXAU620:, β΄, 104.
Σφίσιν ἐμξασιλέύῃ, β΄ 206.
Σχέτλισε, x , 164,
15
TAMNOME'NH, ν΄, 180.
Ts, De vi hujus voculae; ὦ,
63. β', 293, 497. .χ', 962.
λ΄, 415. ui, 499.
| τέῤναθι, xz, 365.
Τεθνειῶφα, ζ΄, 464.
τέμνει, ν΄, 707.
τετεύχαται; E, 58.
Τετεύχατον, ν΄, 946.
τέσλαθι, ὦ, 586.
Τέτληκας, ὦ, 228, 542.
Τετριγῶτας, De verborumquo-
rundam praeteritorum me-
diorum analogiá; f, 914.
τέττα, 2,412.
Τῇ, semper ἀσυνδέσως ab Ho-
mero usurpatur, Z, 219.
τι $, 662.
Τίννυσθον, γί, 279.
Tí», De prosodiá vocum σῖ-
yo, φθίνω, φθἄνω, φϑθΥσὸςγ &c.
β', 48.
τίσασθαι, 6, 116.
Τίσιν, x; , 20.
Τιταρήσιος (ἱμερτὸς), β΄, 121.
Τίω, δ΄, 251.
To, y , 115.
Τοῖς οὐκ ἐρχομένοις, $, 150.
Τοῖσι δ᾽, 4, 517. γ΄, 308. 4,165.
S, 261.
Τὸν δ᾽ ἀπαρειξόμενος, ὦ, 84.
Τόξων εὖ εἰδὼς, β΄, 118.
Τοσσούσδ᾽, ύ, 557.
τοὺς δὲ, £, 261.
τόφρα δὲ, 4, 547. κ΄. 498, 507.
£512.
Τρηχεῖαν, ὦ brevis nunquam
in 4 lonicum mutatur, f,
633. £, 908. y, 199. «4,
914.
Τρίκκηςν 3, 202.
Τριχθά τε καὶ πετραχθὰ, De
versuum numeris verbo-
rumque sono rem ipsam
depingentibus ; 5,293,957,
963. $,135, 146, 423,452,
455. Ζ, 117, 510. 4, 212,
294,938. κ΄, 314. 2,454,
5593. &w,926. v»,511, 798.
&, 694. d, 264,668. φ',
181,256. x/, 448. 4/,768.
Τυκτὸν κακὸν, $, 891.
X.
"T TTON ἔλαιον, Ψ', 281.
Ὕλη, De hujus vocis proso-
dià, et de vocis sylvae de-
rivatione, γ΄, 151.
Ὕλη, Nom propr. £,'108.
“Ὑσπαλύξει, Q,126.
ὝὙπείροχον, β΄, 426.
Ὑσέρβασαν, μ΄ 469,
Ὑπέρμορα β΄, 155.
Ὑπὸ, Y, 421, 465,
512
Ὕολίφοντες, σ΄, 519.
Φδως, gs 6.
“Ὑψίζυγος, δ΄, 166.
Φ.
Φῶτ᾽, δ΄, 194.
ΦΑΙ͂ΣΘΑΙ, $, 167.
Φ ϑινύθειν, De hujus vocis pros-
odiá, β΄, 346.
vo, v, 686.
Φδισήνορα, β΄, 838.
Φϑισίμξροσος, γ΄, 339.
Φίλαι, $£, 117. x', 280.
φΦίλατο, 9, 904.
«DoiGos' Απόλλων, De hujusmo-
Χρεὼ, κ', 48.
di Epithetis, ὦ, 84.
Φυκτὰ, 7,1928.
ΣΧρόμαδος, N^, 688.
INDEX VERBORUM, &c.
,
», 5298.
Χρυσέοισι;
Φράσσατο, Ψ', 126.
Φρένες ἀμφιμέλαιναι; &, 103, g',
89
b
'YAMA'O010, f, 587.
X.
Cx
ΧΑΛΚΙ ΔΑ--κόμινδιν, ξ΄, 291.
Χαλκοξατὲς δώ, Q, 426.
Χόρτῳ, λ΄, 118.
*Q. MI' AEON, σ΄, 599.
᾽Ω μοθέτησαν, ὦ, 461.
“Ωσλίσσατο, X, 86.
INDEX AUCTORU M, &.
IN ANNOTATIONIBUS
CITATORUM,
A.
.À CHILLEM, non qualis esse debuerit,
sed qualem eum famá accepisset, depingit
Homerus; 4,2. f,673,' 768. £,419. s.
97. 4,467
Achilles nusquam ab Homero non inseritur ;
β΄, 673, 768. Y, 519. 4, 788. ζ΄, 99, 414. 5,
115, 298. y', 524
Acta Leips. citata; 2', 202. ξ΄. 488. σ΄, 418
Aelianus citatus, δ΄, 101. 4, 455 »
Alexis apud Athenaeum citatus, ὦ, 470
Anthologia citata, ξ΄, 410
Antiptosis, De ejus absurditate; γ΄, 211. ζ΄,
896. 9', 5617. x', 45
Antoninus citatus, β΄, 111. ξ΄, 107
Aposiopesis, De istiusmodi constructione ; ὦ,
185, 340, 580. x', 111. 5, 502, 571. ὦ, 74
Aristarchus reprehensus, S^, 251. ξ΄, 148
Aristides Quintilianus citatus, δ΄, 982. ἡ, 429,
«', 291. $, 59
Aristoteles citatus, 4. 1, 11, 15, 50, 89, 556,
4717. β΄, 591, 558, 671. δ΄, 196. t, 800. e
201. 4,937. S', 21, 88, 148. 1, 65, 585, 445,
493, 589. x', 224, 816. λ΄, 515. μ΄, 243. y,
798. ξ΄, 291. 4,917. £,964. c, 109. 4,
108. 4, 54, 258
Aristophanes citatus, 4, 155, 558. f, 269,
514. γ΄, 155, 917. δ΄, 49. Ὁ, 7718: 77,146,
976. 1, 70, 578. x', 480. 2, 11. x5 263. Ψ',
485. ὦ, 194
Asyndeton, De istiusmodi constructione, 4,
105. γ΄. 25, δ΄, 89,527. 1,976, 840. e
599, 517. 4, 25. χ', 196. μ', 565. 6, 259
Athenaeus citatus, 4, 5, 542, 468, 470, 471.
δ΄, 4,962. t, 999. ἡ, 86. 3S',951. 5) 119,
1992. λ΄, 652,633, 654,655. «', 642. 6.511.
σ΄, 569, 604. e, 558. 4/,2, 270. à, 69,
476, 644
B.
BanNrsiUS reprehensus, ὦ, 66, 121. 6,
285, 548, 818. γ', 22, 248, 557. δ΄, 42,
209, 957. £, 439, 487, 572. t, 488, 514.
4,148, 165. S',91, 131, 268. 2, 184, 445,
547, 603, 649. x', 25, 48, 175, 212, 935,
498, 560. λ΄’, 55, 51, 719, 720. μ΄, 12, 66,
145. y, 85, 84, 108, 495, 560, 588, 792.
INDEX AUCTORUM CITATORUM.
Z, 10], 141, 402. ὁ, 24, 66, 164, 545, 478,
540. 4,185, 199, 526, 706. 4,564. σ΄,
958, 470. «τ΄, 12, 697. 4,557. χ', 447. Ψ',
641. ὦ, 74, 98, 657
Baylius reprehensus, β΄, 269
Bentleius ( Richardus) Homerum emendat,
ξ΄, 101]. 2,524. φ΄, 11
Horatium emendat, e 146. 4,547
Virgilium emendat, έ, 769. ξ΄, 299
Notae ejus ad Horatium citatae, γ',
151, £,769
C.
C'AESAR citatus, /, 48
Caeteri, à Graeco Κάτεροι, β΄, 785
Camerarius citatus, ὦ, 17, 405. β΄, 190, 557
reprehensus, β΄, 15, 988
Casaubonus (Isaacus) citatus, χ΄, 159, 4,644
reprehensus, £, 708. ζ΄, 528
Chaeremon citatus, ὦ, 67
Chishul citatus, ζ΄, 525. 4, 82
Cicero citatus, z, 1, 249. β΄, 45, 278, 290, 555,
512. γ', 201, 215. ζ΄, 901. 4, 89. ὁ 63, 956,
565, 445, 649. x', 8, 15, 95. Us 248, 522.
E, 514. a^, 456. σ΄, 489. «', 286. 4, 254
reprehensus, ἡ, 216
Clemens, Alexandrinus citatus, E 488. μ΄,
892. ο΄, 58. ὦ, 44
D.
D ACIER (Domina) citata, β', 848. γ΄, 180.
9,6
laudata, 6, 451
reprehensa, £^, 291, 461. »', 775
Demetrius Phalereus citatus, β΄, 158, 210,
671. γ΄, 211. δ΄, 196, 455, Ἢ, 987. μ΄, 908.
ν΄, 559. ξ΄, 455. 7,558. φ', 588. Ψ', 116,
154
Demosthenes citatus, β΄, 558
Dialectus, Homerus dialecto Zonico-Po?ticá
tantüm usus est, β', 45
Digamma ZEolicum, 4, 51. γ΄, 151. σ΄, 172
Diodorus Siculus citatus, 4, 202, 495
Diogenes Laé&rtius citatus, ζ΄, 901. /, 565
Dion. Chrysostomus citatus, 4, 405. β΄, 905,
872. δ΄, 455. 1,189
Dionysius Halicarnassensis citatus, ὦ, 45,57,
59, 194, 290, 258, 596, 449, 508. β', 15, 87,
110, 205, 259, 344, 5171, 496, 742. y^ ὅ,
152, 215. δ΄, 505, 401, 452, 455. e 466.
4,916. 41,64, 691. x, 56, 969, 557. we,
207,453, vy,5392. ξ΄, 547. 4, 201, 548. σ΄,
555, τ e; 264. σ΄, 225, 541, 597. 7,217,
987. , 476. e^ 195, 240. x. 2i. y.
710. á, 486
reprehensus, x', 560. τ΄, 247
Duportus i in Theophrastum citatus, χ΄, 159
E.
ENALLAGE, z, 57, 566. 4 487
Tox II,
513
Ennius citatus, £, 381. λ΄, 495
Epigrammata quaedam Homero vulgó ad-
scripta ipsius non esse ; β΄, 45
Etymolog. Magnum citatum, y, 745. φ', 80.
Ψ', 688
reprehensum, 7, 565
Euripides citatus; &, 9, 58, 67, 89, 140, 265,
538, 576. β΄, 45, 811. y, 51. Y,42, 166.,
, 50, 118. 2^; 146, 489. 9, 995. 1, 70, 519,
518, 406, 499, 555. x', 105, 224, 278, 481.
λ΄, 245. y, 150, 729. 6, 6583. α΄, 348, 514.
σ΄, 185, 484. ύ, 100, 4J/, 256, ὦ, 44, 721
—— — emendatus, 4, 82, δ΄, 2429
Eustathius reprehensus, γ΄, 182, £,149. 9^
577, 519. /,67,115, 398. x', 45, 98. ν΄, 114,
715. £,178. 6, 201, 680
G.
GATAKERUS citatus, £, 1769. ρ΄, 85. 4,65
Gellius citatus, 4, 462. β΄, 8, 212, 969, 557,
547. γ', 8, 415. 4,92'79. A, 1693, 7217. pw,
527. . 4,158. 4,585. 4,390. X5 151. 4,
548
Grammatici reprehensi, ὦ, 57, 140.
487, 778. ξ΄, 178, 546
Grotius reprehensus, δ΄, 454
ἐ, 971,
H.
HzrrzxA dedecus suum semper profite-
tur; y, 173, 242, 404. ζ', 544
Heraclides Ponticus citatus, 4, 194. β΄, 169.
δ΄, 442. 1,586, 857. π΄, 459. 4,560
Hermogenes citatus, 4,589. λ΄, 269, ν΄, 529,
761. 4, 1, 11. z', 570
Hesiodus citatus, y, 409. 9΄, 16. 4. 97. £Z,
$25. «', 588. £» 111, 461. σ΄, 509. 5,65,
249. xo 196, 401. Z, 44, 516, 498
Homero recentior, β΄, 45. 2, 597
Hesychius citatus, ν΄, 745. ξ΄, 101
Horatius citatus, ὦ, 1, 2, 102, 449. β', 480.
γ΄, 409. Y, 510. & 169. ζ΄, 146. 4, 547. S,
75. £, 65, 97, 158, 215. x', 98. 6,9548. c,
119. ύ, 467. χ', 263
Hymnus in Venerem, non Homeri, β΄, 45.
y 588
——
Je
IxvriLz, non id quod mon utile ips;
sed quicquid utili maximé est contrarium,
significat ; β΄, 269
Julianus citatus, β΄, 101, 448. τ΄, 56
L.
T»;aBBE (Phil.) reprehensus, ὦ, 265, 314,
558. B, 45, 551. y, 585. & 5. 0, 424. d,
350. ὦ, 124
Kk
514
Laertius citatus, β΄, 558. «΄, 85
Lambinus reprehensus, ζ΄, 142
Licentia, De Licentiá Poéticá; ὦ, 20, 51. β',
43. «4, 550
Longirvas citatus, β΄, 537, 614. δ΄, 442. ἐ, 770.
»', 18. 4, 548, 694. ς΄, 645. ύ, 61
Lucianus citatus, 4, 565. β΄, 216. δ΄, 141. ἡ,
125. μ΄, 243, 522. $5 7812527617
Lucretius citatus, £, 87. ζ΄, 142. Q^, 107
M.
MLACROBIUS citatus, 4, 75, 402, 598.
β΄, 87, 881, 484, 494, 578, 597, 766. 2', 101,
123, 141, 422, 482. £, 4. Z3 28. 4, A93. S',
69. x', 457. X', 941, 534. uw, 127, 200. y,
120, 589. π΄, 55, 765, 852. 4, 39, 56, 164,
405, 498. φ΄, 562, 448. χ', 127, 209, 207,
565, 410, Ψ', 175, 368, 580, 695, 765. ὦ,
98, 584
Macrobius reprehensus, β', 12
Martialis citatus, z, 465, 528. y, 432
Menagius in Laértium citatus, ύ, 249
Moschopuli Scholia citata, ὦ, 597, 459, 468,
586. e, 125, 278, 531
Moschus citatus, £, 520. /, 406
Musaeus citatus, ζ΄, 146
N.
INN ESTOR, De ejus jactantiá, et orationi-
bus longis; 4, 260. 5, 152, 157
O.
Q VIDIUS citatus, z, 598. β΄, 278, 298. £,
618. σ΄, 196. 5, 61. 4, 48, 641
emendatus, γ΄, 59
P.
P AUSANIAS citatus, β΄, 479, 614. γ',580.
9, 141, 194. £778. 9', 569. ν΄, 501. 6, 57.
v, 185. e', 570
Philemon citatus, £, 549
Phurnutus citatus, β΄, 157. μ΄, 97. 5, 18
Pindarus citatus, β΄, 670. ζ΄, 146. ξ΄, 525. ε΄, 945
Plato citatus, z, 151, 949, 466. ',623. í,
484. 0,402. S', 14, 18, 547. 1, 508, 563,
495. x',994. ζ΄, 201, 291. σ΄, 108. 4,64.
χ', 506. ὦ, 211, 694
Homerum vituperat, ώ, 225, 599. β', 6.
Y,68. ζ΄, δ14. 4,455, 841. σ΄, 54. ύ, 64,
x^ 15, 168. 4/, 100. ὦ, 10, 527
Plautus citatus, ἐ, 778
Plutarchus citatus, 4, 1, 25, 198, 290, 960,
472, 491. β', 211, 216, 220, 228, 946, 363,
558, 578, 116. y, 144, 172, 179, 182, 375.
δ᾽, 99, 104, 405, 431. δ 2, 172, 215, 788,
800. ζ΄, 16], 526, 486. $4,216, 228, 355,
358. S',14, 934, 972. 1, 55, 10, 109, 190,
INDEX AUCTORUM CITATORUM.
189, 528, 457, 478. x',325, 482, 544, 559.
λ΄, 269, 518. v, 117, 284, 855. E, 84, 86,
170, 217, 459. 56,89, 817. 4,58, 70, 847.
e» 155, 171, 446. σ΄, 22, 106, 586. «4, 158.
$, 64, 110, 147. Q', 107, 168, 5530, 331. x5
56, 207, 210, 525, 579. Ψ', 94, 222, 981,
297, 690, 670. ὦ, 80, 150, 239, 522, 525,
527, 560
Plutarchus reprehensus, z, 185 ;
— ——— Homerum vituperat, β΄, 478. σ΄,
857
Porphyrius citatus, ὦ, 105, 106. f, 1, 627,
816. δ΄, 6. & 50. ζ΄, 201, 252. 5, 118, 298.
S', 933. »', 418. λ΄, 155. μ', 161. v, 745.
5, 680. ρ΄, 51. σ΄, 100, 509. «', 12, 79, 182,
404. φ΄, 126, 205, 220, 563. x» 551, 509.
Ψ', 499. 4, 172, 192
Propertius citatus, 4, 99
— ——— — reprehensus, S^, 520. £, 4
Prosodiae Scriptores reprehensi, β΄, 45. ξ΄, 178
Q.
QUUINTILIANUS citatus, Z, 1, 56. £,
102, 984, 537, 558, 673." γ΄, 156, 213, 217.
δ΄, 195, 297, 508. £, 801. /, 1, 210, 443, 525,
589. κ', 298. ν', 824. 2,195. 56,948. -,
194. £,676. σ΄, 18. $,195. χ', 447. ὦ,
486
R.
R APIN citatus, Z, 84
reprehensus, ὦ, 6
Ruaeus reprehensus, κ΄, 559, 565. φ', 388
S.
SANCTIUS reprehensus, ὦ, 528
Scaliger citatus, ὦ, 260. β΄, 484, 488. ν΄, 150.
ξ΄, 16, 195. φ', 403. x, 95,198 :
reprehensus, β΄, 464. δ΄, 442. ij, 213.
κ', 451. λ΄, 116. μ', 95. ε΄, 520. x, 565
Seneca citatus, », 215
Seneca Tragoed. citatus, γ΄, 409
Servius reprehensus, »', 150
Silius Italicus citatus, x', 555
Simonides citatus, ζ΄, 146
Sophocles citatus, Z, 18, 558, 449. β΄, 182, 626,
648, 768. δ΄, 42. 1,949, 778. £,146. S',
295, 590. x', 105,278. 4,62. 6,511. s',
254, 596
emendatus, ὦ, 595. β΄, 426. ἡ, 409
Spanhemius ( Ezech.) citatus, ρ΄, 265
Spondanus reprehensus, β΄, 87, 563. £, 711,
780. λ΄, 657. »,15, 68, 118. &, 901. σ΄,
961 ;
Statius citatus, Z, 801 ;
Stephanus ( Henricus) citatus, 4, 57, 65. f,
506, 681. γ΄, 28. £, 870. λ΄, 455. y, 446. T,
445, 689. φ', 111. x» 415
reprehensus, f, 655, 769. 545.
4, 208. 9, 983. κ΄, 105. ν΄, 455
INDEX AUCTORUM CITATORUM. 515
Strabo citatus, d, 495, 598. f, 494, 545, 558,
562, 581, 854, 856, 867. £, 708. ζ΄, 455. ἡ,
183, 499. 4,756. ν΄, 5, 792. 56,18. σ΄, 489.
α΄, 296. φ΄, 87. Ψ', 145
Sylva, à Graeco Ὕλη, y/, 151
Scholia inedita in Codice Harleiano citata, ν΄,
1992, 120, 673, 676, 707. £,107,193. ὁ,
128, 211, 926, 250, 594, 615, 719, 768, 745.
σ΄, 94, 211, 515, 351. £', 210, 368, 6656. σ΄,
54, 105, 111, 112, 162. τ΄, 65
Scholia Victoriana citata, /, 5, 4, 11, 50, 67,
99, 102, 109, 120, 122, 124, 129, 154, 140,
155, 170, 194, 209, 210, 214, 226, 259, 261,
504, 527, 559, 575, 5895, 592, 418, 454, 447,
449, 452, 472, 489, 491, 499, 595, 555, 604,
610, 621, 655, 656, 658, 646, 652, 670. ξζ΄,
195. 5, 497
Scholiastes reprehensus, β΄, 199, 528, 897. γ᾽,
200, 818, 669. δ΄, 45, 75, 503. &, 995. €,
- 956. 4, 86, 95, 161. S', 160, 306, 5920, 558.
2, 182. x', 45, 98, 110, 560, 563. λ΄, 852.
μ΄, 201, 412. ν΄, 78, 219, 707, 796. ξ΄, 199,
156,174, 987. ὁ, 1, 99, 509. «', 287. v,
575. «4', 94
Scholiastes in Aristophanem citatus, λ΄, 11
— Euripidem citatus, δ΄, 525. γ΄,
86, 248
d
'TANA QUIL Faber reprehensus, 6, 605
Tempus, De Temporum ratione, α΄, 57. y,
141. δ΄, 499. 4, 587. ζ΄, 124. 3’, 522. x
186. y, 84, 756
Tempus imperfectum apté appellatur zaga-
σατικὸς, ν΄, 84
Tempus perfectum apté appellatur σιαρακεί-
μένος, ν΄, 156
Terentius citatus, α΄, 540. ζ΄, 597. τ΄, 242
'errassonus citatus, σ΄, 500. «', 302
reprebensus, α΄, 167. δ΄, 75, 82.
S^, 558. vy, 544. σ΄, 488, 489. φ', 588
Theocritus citatus, γ΄, 51. δ΄, 42. 4,141. 4,
578..£', 194. «', 88. 7, 16. 4,194
TThersites ab Homero semel tantüm memora-
tur, β΄, 216
Thucydides citatus, β΄, 528, 612, 867
Tollius in Longinum citatus, 2, 503. 6, 548,
624
Turnebus Adrian. citatus, β΄, 778
U.
U nsINUS (Fulvius) citatus, β΄, 788
reprehensus, ζ΄, 156
V.
V ARRO apud Gellium citatus, β΄, 155
Victorius citatus, σ΄, 162
Virgilius citatus passim
Vox, De vocis mediae usu proprio, ^, 141.
», 168
W.
W ETSTENIANA (Editio) reprehensa,
3 162, 268, 289. 3, 184, 527, 443, 484,
649. x', 596, 557. μ΄, 172. v', 976. 6, 164
Winterton ( Radulph.) reprehensus, ὦ, 57
X.
X ENOPHON citatus, β΄, 200. γ΄, 179. Y,
85. λ΄, 998. £, 932
INDEX
RERUM
, IN ILIADE MAXIME MEMORABILIUM.
A.
A BANTES β΄, 542. Y', 464.
Abydus β΄, 856.
Acamas β΄, 825. Boeotium occidit ξ΄, 475.
Achelóus rex aquarum Q', 194. 2, 616.
Achilles δ΄, 685. à matre vindictam petit A-
chivorum 4, 552. fortissimus β΄, 769. le-
gatos Agamemnonis convivio excipit /, 199.
respondet Ulyssi 507. Phoenici 602. et A-
jaci 640. Machaonem vulneratum videns,
Patroclum mittit ad sciscitandum λ΄, 605.
plorantem Patroclum interrogat z^, 7. Pa-
itroclum in prolium mittit eique przecepta
dat 46. Myrmidonas armat 155. et animat
200. Jovi vinum libat cum precibus 255.
sese ob mortem Patrocli afllictat σ΄, 92.
'Thetidi luctum suum exponit 79. Patro-
clum luget 516. 4, 18. metuit ne Patro-
cli corpus putrescat σ΄, 24, concionem con-
vocat 40. quam alloquitur 56. cibum se
capturum negat ante proelium 198. Patro-
clum pertinaciter luget 515. armatur 563.
ZEneam sibi cedere jubet 4, 178. 7Eneam
evasisse indignatur 544. interficit Iphitio-
nem 582. Demoleontem 595. Hippoda-
mantem 401. Polydorum 407. et alios
multos 455. in Xantho fluvio multos in-
terficit 9, 15. duodecim juvenes "Trojanos
mactat ad sepulchrum Patrocli 27. Lyca-
onis preces repudiat eumque occidit 97.
occisum Asteropzeum alloquitur 184. fugi-
entem Hectorem persequitur x/, 158. et
persequi pergit 186. ac interficit 561. Myr-
midonibus luctum indicit 4, 6. Sperchio
fluvio comam radit 141. ventis supplicat
195. ludos funebres Patroclo instituit 258.
Nestori phialam donat 616. pugnatorum
certamen constituit 652, Patroclum mce-
rens inquietam noctem ducit 2, 5. Pria-
mum alloquitur 517. Hectoris corpus im-
ponit currui Priami 589. Priami coenam
parat 621.
Achilli dona ab Agamemnone petuntur c,
240.
Achillis ad Achivos concio Z, 59. cum Aga-
memnone rixa 121, 225. 282, et amicitic
redintegratio σ΄, 240. geminum fatum /,
410. hasta σ΄, 140. equi lugent Pátroclum
6΄, 496. clypeus σ΄, 479. ad Agamemno-
nem responsio σ΄, 145.
Adrestus β΄, 850. captus à
JEgeon Z, 104. N
ZEgialus β΄, 855.
JEneas β΄, 820. Pandarum quaerit £, 164. et
cum eo Diomedem aggreditur 240. Cre-
thonem et Orsilochum interficit 541. cum
Achille congreditur 4, 160. Achilli respon-
det 200. ejus genus 215. et prolium cum
Achille 260.
ZEsculapius medicus λ΄, 517.
ZEsepus flumen β΄, 825. δ΄, 91.
4Etoli β΄, 658.
Agamemnon f', 576. y, 166. Chryseidem
patri remittit Z, 508. Briseidem ab Achil-
le accersit 520. in concilio somnium narrat
β', 56. Machaonem jubet accersi ad Me-
nelaum δ΄, 195. milites hortatur 954, ig-
navos objurgat 240. Idomeneum alloqui-
tur 256. Ajaces adit 272. et Nestorem 291.
objurgat Menestheum 558. et Diomedem
564. suos cohortatus Deicoontem interficit
£, 555. duces ccena excipit 4, 513. ejus con-
cio ad duces /, 17. culpam fatetur et A-
chilli dona daturum se pollicetur 115. le-
gatos ad Achillem mittit 165. qui redeunt
re infectáà 665. et Menelaus zstuant x
5. inter se deliberant 55. Nestorem adit 72.
armatur A', 15. fortiter pugnat 91, multos
interficit 218. vulneratur 252. prelio de-
cedit 276. fugam suadet ξ΄, 75. hinc objur-
gatus ab Ulysse 82. jurat se cum Briseide
rem non habuisse σ΄, 258.
Agamemnonis Oratio qua jubet milites in
patriam reverti 9, 108. oratio de Noxà
deà τ΄, 78. ad Jovem preces β΄, 412. verba
ad Menelaum vulneratum δ΄, 155.
Agapenor β΄, 609.
Agenor deliberat utràim cum Achille con-
grediatur Q', 548. congreditur 579.
Ajacum conjunctio ν΄, 705.
Ajax Oilei β΄, 527. ejus contentio cum Ido-
meneo Ψ', 475.
Ajax Telamonius f, 557. 168, γ΄, 296. 5075
Menelao 2, 57
INDEX RERUM.
"te designatur ad certandum cum Hectore
4, 181. pugnat cum Hectore 225. ejus ora-
tio apud Achillem /, 620; fugit λ΄, 542.
Hectorem provocat »', 818. et vulnerat ξ΄,
408. Arcbilochum interficit 464. suos co-
hortatur 6, 498. 558. 753. naves defendit
672. laborat σ΄, 102. Menelaum alloquitur
ε΄, 258. Hippothoum interficit 295. terre-
tur 627. Menelaum hortatur ut Antilo-
chum mittat ad Achillem nuntiatum mor-
tem Patrocli 648. luctatur cum Ulysse Ψ',
708. hastá certat cum Diomede 811.
Alcathoi, Pugna circa cadaver ν΄, 500.
Aleius campus ζ΄, 201.
Alpheüs flumen, β΄, 592.
Alybe β', 857.
Amazones γ΄, 189. ξζ΄, 186.
Amphimachus β΄, 820. 870.
Amphius β΄, 850.
Amycle β΄, 584.
Amydon β΄, 849.
Andromache ignara mortis Hectoris accurrit
ad tumultum x/, 457. ejus luctus 460. 2,
725.
Anemorea f/', 521.
Antenor censet Helenam reddendam 7, 548.
Anthedon β΄, 508.
Antilochus Echepolum interficit δ΄, 457. My-
donem £, 579. Menalippum 6, 575. Achilli
mortem Patrocli nuntiat σ΄, 18. equos hor-
tatur in cursu Ψ΄, 405. Menelaum cedendo
vincit 596.
Antiphus β΄, 678. 864.
Antron β΄, 697.
Apoesos β', 828.
Apollo pestem immittit in Grecorum exer-
citum 4, 54. Trojanos animat δ΄, 409. Di-
omedem reprimit £, 440. facto /Enez si-
mulachro hostes eludit 449. Martem inci-
tat 455. Patroclum à Troje manibus re-
pellit z', 706. Hectori mortem Euphorbi
nuntiat ο΄, 75. hortatur ZEneam 525. Hec-
torem animat 582. J/Eneam concitat in
Achillem 4, 79. Hectorem cum Achille
congredi vetat 575. Hectorem Achille sur-
ripit 445. cum Neptuno pugnare renuit Q',
461. Agenorem Achilli eripit huncque lu-
dit 600. Achilli fraudem detegit 7, 8. deos
objurgat quód Hectoris corpus crudeliter
tractari patiantur 2, 53.
Arcadii β΄, 603.
Archilochus β΄, 825.
Arene β΄, 591.
Argissa β', 758.
Argivi β', 559.
Argos γ΄, 75.
Arima f/', 783.
Arisbe β', 836.
Arne β΄, 507.
Ascalaphus et Ialmenus filii Martis β΄, 512,
Ascanius f/', 869.
Asine urbs β΄, 560.
Asium pratum β', 461.
Asius f', 858. Jovi irascitur ', 162.
Aspledonenses et Orchomenii β', 511.
Asterium β΄, 725.
5i
Asteropzus cum Achille congreditur et oc-
ciditur Q', 140.
Astyanax Hectoris filius x, 485.
Athenienses β', 546.
Augea β΄, 32.
Aulis β΄, 505. 496.
Automedon et Alcimedon Achillis equos re-
gunt e, 467. Aretum occidit 517.
Axius flumen β΄, 841. z^, 288. φ', 141.
B.
BErLEROPHON z, 155.
Boagrius β΄, 553.
Bobeis β', 711.
Boeotia £', 494.
Boeoti zbid.
Briareus ὦ, 403.
Briseis £', 689. Achilli redditur τ΄, 946, Pa-
troclum luget 587.
Brysez f/, 585.
Buprasiani β', 615.
Buprasium λ΄, 755.
C ADMET ?, 585.
Cades variz ὅ, 514.
Calchas vates 4, 69. ab Agamemnone cul-
patur 105.
Calydon í, 526.
Cares β΄, 867.
Carystos f, 559.
Castor et Pollux γ΄, 257.
Caystri cygni β΄, 461.
Cebriones frater et auriga Hectoris σ΄, 757.
Chromis β΄, 858.
Chryses filiam repetit ὦ, 12. ejus preces ad
Apollinem 57. 451.
Cretenses β΄, 645.
Curetes /, 525.
DaNar z 45.
Dardanus 5, 215.
Daulis £', 520.
Deiphobus incassum feritur à Merione ν΄,
155. Hypsenorem interficit 416. 7Eneam
sibi adsciscit ut Idomeneum agzrediatur
474. Ascalaphum interficit 522.
Deorum concio δ΄, 1. preces et noxa í, 497.
pugna Q', 586.
Dii singuli diis oppositi 7, 67.
Diomedes β΄, 565. Sthenelum objurgat δ',
411. à Pandaro vulneratur 4,95. Miner-
vam invocat 114. Pandarum interficit 290.
Venerem vulnerat 555. Hectori cedit 595.
Martem vulnerat 855. Ulyssem hortatur
ad succurrendum Nestori S^, 91. — Nestori
subvenit 102. — ejus verba ad Agamemno-
nem /,235. iturus ad bostium castra ex-
ploranda Ulyssem socium eligit κ᾿, 241
518 INDEX RERUM..
Minervam precatur, 284. et Ulysses in-
cidunt in Dolonem, 559. quem capiunt
et interrogant, 570. Dolonem interficit,
446. dormientium Thracum stragem edit,
482. cum Ulysse ad naves redit, 552. Hec-
torem ferit, A4, 549. suadet ut saucii cae-
teros cohortatum eant, ξ΄, 109.
Dione Venerem consolatur, έ, 581.
Dius, 2, 251.
Dodona, z', 255.
Dolon explorator captus, κ΄, 570. interfici-
tur, 466.
Dulichii, β΄, 625.
E.
ErrPHENOR, μβ΄, 541.
Enienes, β΄, 749.
Enispe, β΄, 606.
Ennomus, β΄, 658.
Ephyre, β', 659.
Ephyri, ν΄, 501.
Epistrophus, β΄, 856.
Erebus, S', 568.
Eumeli equae, f, 763.
Euphemus, β΄, 846.
Euphorbus Patroclum vulnerat, 7,809. Me-
nelaum cedere jubet, ρ΄, 12. occiditur à
Menelao, 45.
Euryalus, β΄, 565.
Eurypylus, β΄, 736. vulneratus occurrit Pa-
troclo, λ΄, 808. qui vulnus curat, 842.
G.
G'ANYMEDES, ὑ; 252.
Gargarum, 3', 48. 5.999. «4,9159.
Glaucus, β΄, 876. ejusdem et Diomedis col-
loquium in acie, &, 119. arma permutat
cum Diomede, 255. ejus preces ad Apol-
linem, π΄, 513. Trojanos hortatur ut Sar-
pedonis corpus tueantur, 557. Hectorem
fugae accusat, ρ΄, 141.
Graeci sacra faciunt, 4, 458. β΄, 419. disces-
sum parant à Ττο]ᾶ, 8', 142. ad bellum se
parant, 297. ad bellum coéunt, 444. no-
vem parati sunt cum Hectore congredi, 5,
161. murum aedificant circa naves, 455.
vinum emunt, 468. occisum Hectorem
vulnerant, x/, 569.
Graecorum agminis incessus, δ΄, 427. fuga,
9/, 78. excubiae, 4 79. murus, μ΄, 3. op-
timates co&unt, 6, 301. naves incenduntur,
σ΄, 112.
Guneus, β΄, 748.
Gygaea, (?, 865.
Gyrtone, β΄, 738.
ΓΝ
HALIARTUS, β', 505.
Harpyiae, «^, 150. «', 550. ὃ
Hector Trojanos ad proelium educit, β', 807.
Graecis verba Paridis de singulari certa-
mine exponit, y, 86. in urbem venit ex
acie, ξ΄, 256. "Trojanos hortatur ut Miner-
vae supplicent, 263. 16 in domum Paridis,
515. uxorem quaerit, 575. uxori collo-
quitur, 595. Graecos provocat ad singulare
certamen, 4, 65. suos hortatur, 9^, 172. y,
150. 4, 486. £, 220. ejus verba ad equos,
S9, 184. Teucrum vulnerat, 524. ejus
oratio ad Trojanos, 497. Dolonem mittit
exploratum castra hostium, κ΄, 299. Iec-
toris splendor, λ΄, 64. suos hortatus in
hostes irruit, 285. ^ Polydamantis consi-
lium stulté repudiat, μ΄, 250. muri por-
tam perrumpit, 444, Ampbimachum in-
terficit, »', 185. socios desiderat, 768. suis
coactis hostes aggreditur, 798. Ajaci re-
spondet, 854. saucius ex acie effertur, ξ΄,
498. ab Apolline susceptus, 4, 256. proe-
lium repetit, 262. Lycophronem interficit,
499. Menalippum adhortatur, 552. Pe-
riphetem interficit, 657. puppim prehen-
dit, 702. fugit, σ΄, 567. 656. cum Patro-
clo congreditur, 731. et eum interficit,
819. cedit Ajaci, ρ΄, 128. Glauco respon-
det, 168. Achillis arma induit, 192. cum
Aenea Achillis equos persequitur, 491.
Patrocli corpus iterum persequitur, σ΄, 156,
se cum Achille congressurum jactat, ύ, 564.
Achillem aggreditur, 419. de Achille sus-
tinendo secum deliberat, 57, 98. ejus proe-
lium cum Achille 250. mors, 561. et
funus, 2, 782.
Hecuba Hectorem orat ne cum Achille con-
grediatur, χ΄, 78. eundem luget, 451. 4, 748.
Helena egreditur ad spectaculum certaminis
Paridis cum Menelao, γ', 142. ejus pul-
chritudinem mirantur Trojani, 154. Pari-
dem objurgat, 427. Hectorem alloquitur,
ζ΄, 245. ejus luctus super Hectore, 5,
162.
Helenus Aeneam et Hectorem monet, ζ΄, 76.
4, 4T.
Hellespontus, /, 560.
Helli sive Selli, σ΄, 254.
Helos, β΄, 81.
Hesperus, x, 218.
Hippemolgi, », 5.
Hippothous, β΄, 840.
Histiaea, 9', 507.
Hyades, σ΄, 486.
Hyampolis, β΄, 521.
Hyda, Sardes, ύ, 585.
Hyle, β΄, 500. -
Hyperia, ζ΄, 457.
Hypothebae, β΄, 505.
Hypsipyle, 4, 469.
I.
IARDANUS ή, 155.
Ida, ξ΄, 283. ἢ :
Idaeus Paridis sententiam Graecis refert, 5,
585. .
Idomeneus, β΄, 645. γ᾽, 250. illi occurrit
INDEX RERUM. 519
Meriones, y, 244. interficit Othryoneum,
5629. Asium, 5385. — Alcathoum, 453.
llithyae, λ΄, 270.
1 lii opes, ἢ 402.
lris Trojanos armari jubet, β΄, 790. Hele-
nae nuntiat certamen Paridis et Menelai,
γ΄, 191. Achillem jubet succurrere cor-
pori Patrocli, σ΄, 167. ventos accersit ad
inspirandum rogo Patrocli, 4/, 198.
Ithacenses, β΄, 652.
Juno Minervam mittit ad discessum Graeco-
rum prohibendum, 9, 156. et Minerva ad
proelium se parant, £, 719. 9,550. à Jove
pugnandi veniam petunt, ἐ, 757. ut Jovem
decipiat seipsam comit, Z, 165. à Venere
cingulum poscit ad Jovem decipiendum,
188. Somnum adit ut Jovem sopiat, 255.
et promissis persuadet, 270. Jovem adit,
292. negat suo impulsu Neptunum adesse
Graecis, ó, 54. reliquos deos adit, 80.
Apollini et Iri Jovis mandata refert, 145.
caeteros deos alloquitur super Aenea con-
gressuro cum Achille, 4, 115. Vulcanum
mittit in Xanthum, φ΄, 528. Dianam vin-
cit, 480.
Junonis cum Jove jurgium, Z, 540. δ΄, 25.
verba ad Neptunum S', 198.
Jupiter Thetidi promittit se ulturum Achi-
vos, ὦ, 518. somnium mittit Agamemnoni,
β', 7. diis interdicit neutri auxiliari exer-
cituum, 9΄, 5. Jovis aurea catena, 19. in
Idam descendit, 41. Irim mittit ad cohi-
bendum Junonem et Minervam à proelio,
598. Eridem mittit ad naves Graecorum,
λ΄, 5. Irim mittit ad Hectorem ut eum
jubeat ad tempus à proelio abstinere, 185.
Sarpedonem in murum Graecorum conci-
tat, μ΄, 292. εἰ Neptunus diversis favent,
ν΄, 947. fraude Junonis dormit in perni-
ciem Trojanorum, ξ΄, 552. experrectus
Junonem objurgat, 4, 5. Junonem jubet
ut sibi Irim accersat et Apollinem, 49.
lrim ad Neptunum mittit ut à pugna de-
sistat, 157. mittit ad Apollinem ad susci-
tandum Hectorem, 220. Hectorem inci-
tat, 595. moriturum Sarpedonem misera-
tur, z^, 455. Apollinem jubet ut Sarpe-
doni parentandum curet, 667. Hectorem
miseratur, ρ΄, 198. χ', 168. Achillis equos
miseratus, 445. Junonem alloquitur de
excitato Acbille, σ΄, 557. Minervam mit-
tit ad Achillem refocillandum, 2,540. ju-
bet omnes deos opitulari utris quisque velit,
5,90. "Thetin mittit ad Achillem ut cor-
pus Hectoris Priamo tradat, Z, 104. Irim
ad Priamum ut Achillem adeat, 144. Mer-
curium ducem mittit Priamo, 335.
L.
LAAYN, e; 585.
Lacedaemonii, β', 581.
Lapithae, μ΄, 128.
Larissa, ρ', 501.
Leleges, x', 429.
Litae, /, 498.
Locri, β΄, 527.
Lycaon Priamides ab Achille vinctus, φ', 35.
Achilli frustrà supplicat, 97.
Lycia, x', 450,
Lycii, μ΄, 550.
M.
MaACHAON, p', 132. Menelaum curat,
δ΄, 910.
Magnetes, β΄, 756.
Mars vulneratur à Diomede, £, 855. saucius
apud Jovem expostulat, 872. à quo ob-
jurgatur, 887. audità morte filii irascitur,
$, 115.
Medeon, f, 501.
Meges, β', 627.
Meleagro (de) narratio, 2, 525.
Menelaus, β΄, 586. certamen cum Paride
suscipit, γί, 97. à Pandaro perfidé vulne-
ratur, δ΄, 104. Pylaemenem interficit, £,
576. Adrestum capit, ζ΄, 57. certamen
accipere vult cum Hectore, 4, 94. sed pro-
hibetur ab Agamemnone, 109. et Ajax U-
lyssi opem ferunt, A, 468. Helenum vul-
nerat, y, 598. Pisandrum interficit, 605.
Antilochum hortatur, 4, 567. Euphorbo
indignatur, ρ΄, 18. eumque interficit, 45.
Hectori cedit, 107. duces cohortatur, 946.
animatur à Minervá, 554. Antilochum
mittit ad Achillem nuntiatum mortem Pa-
trocli, 684. in ludo irascitur Antilocho,
Ψ', 569.
Menestheus, β΄, 552. misso Thootà ab Aja-
cibus petit auxilium, μ΄, 542.
Mercurius Priamum convenit, 2, 562. οἱ
ducit ad Achillem, 440. dormientem Pria-
mum monet, 685.
Meriones, β΄, 651. Deiphobum vulnerat, ν',
555. Harpalionem interficit, 648.
Messeis, Z', 457.
Mesthles, β΄, 864.
Methone, f£, 716.
Miles ignavus et strenuus, ν΄, 279.
Minerva Pandarum adit ad foedus ejus operá
violandum, δ΄, 751. Diomedi dat robur, £,
1. Martem educit ex acie, 99. Venerem de-
ridet, 420. ad proelium se parat, 719. à
Jove pugnandi veniam petit, 757. Diome-
dem alloquitur, 799. et jubet cum Marte
congredi, 825. deliberat cum Apolline de
proelio in praesentia reprimendo, ἡ, 94.
ejus verba ad Jovem, 9", 29. Martem co-
hibet, 4, 124. Martem prosternit, φ', 402.
et Venerem, 425. sumptá Deiphobi for-
má Hectori persuadet ut cum Achille con-
grediatur, x, 226.
Minyeius flumen, λ΄, 721.
Mortui sepeliuntur, 7, 419.
Musarum invocatio, ά, 1. β', 484.
Mycale, β΄, 869.
Mycenenses, β', 569.
Myrmidones, £', 684. in pugnam vadunt, «',
257.
Mysi, ὦ, 278.
*
520 INDEX
N.
IN ASTES δ’, 870.
Navium enumeratio, vel Boeotia β', 494.
Neptuni et Jovis verba de muro Grzcorum
5, 446. cum Idomeneo colloquium, y»,
218.
Neptunus ad ferendam Grzcis opem profi-
ciscitur y, 10. Ajaces animat 47. Achivos
excitat 95. saucios consolatur et Achivos
animat ξ΄, 159, 5653. Jovi irascitur 2, 184.
de ZEnea conservando consultat ύ, 995. ZE-
neam Achillisubducit 521. Achillem con-
solatur Q', 288, Apollinem ad pugnam pro-
vocat 458.
Neritus β΄, 632.
Nestor β', 601. Achillis et Agamemnonis
contentionem componere conatur ὦ, 247.
laudatur ab Agamemnone β΄, 570. horta-
tur milites ζ΄, 66. Graecos objurgat qui
cum Hectore congredi non audeant 125.
in periculo versatur 9", 80. fugit cum Dio-
mede 157. ejus consilium de excubiis et
ecna 4, 54. et de pacando Achille 96. sur-
ens noctu Ulyssem adit z', 152, Diome-
em excitat 160. suadet exploratores in
hostium castra mittendos 204. antiqua sua
facinora commemorat λ΄, 667. prodit au-
dito clamore ad spectaculum £, 1. illi oc-
currunt saucii 27. Jovem precatur 5, 572.
Grzcos orat ut hosti resistant 658. de cursu
filio pracepta dat Ψ', 506.
Nestoris oratio ad milites β΄, 557. verba ad
Agamemnonem δ΄, 315. oratio de sepeli-
endis mortuis et construendo muro 7, 525.
Niobz fabula z, 602.
Nireus Gracorum formosissimus β΄, 671.
Nisa β᾽, 508.
Nysseium ζ΄, 155.
Ο.
O xcHALIA 7, 750.
Olenia β΄, 617. λ΄, 756.
Olenus β΄, 659.
Onchestus β΄, 506.
Orchomenus β΄, 605.
Orci galea £, 845.
Orestiades Nympha ζ΄, 420,
RM
PANDARUS β', 827. Menelaum perfidé
vulnerat δ΄, 104. à Diomede interficitur £,
290.
Paris in prima acie se ostentat γ', 16. trepidé
refugit 52. ab Hectore objurgatus 58, cum
Menelao se congressurum suscipit 58. ar-
matur 327. certat cum Menelao 545. à
Venere ex proelio surripitur 580. ab Hele-
nà objurgatur 428, ex proelio elapsus cum
Helenà conjungitur 457. negat reddere
Helenam 4, 355. Diomedem vulnerat λ΄,
RERUM.
568. et Machaonem 507. ut et Eurypylum
582. Euchenorem interficit v, 668.
Parthenius β', 854.
Patroclus ad Achillem revertitur 4, 405. A-
chillem orat ut se saltem in prelium mit-
tat π΄, 20. armatur 150. Myrmidonas co-
hortatur 269. cum suis multos 'Trojano-
rum interficit 284, 598, 695. Ajaces hor-
tatur. 556. Cebrionem interficit 757. circa
Patrocli corpus fit acre prelium ρ΄, 974,
415, 545. Achilli in somnis apparet Ψ', 62.
rogus illi construitur 161. Patrocli sepul-
chrum 256. cursus equitum in funere Pa-
trocli 562. victoribus preemia dantur 556.
Pelias hasta σ΄, 590.
Pelium β΄, 757.
Peneleus Ilionem perimit ξ΄, 486.
Percote β΄, 855. 5, 548.
Pherenses f, 711.
Phidippus β', 678.
Phocenses f, 517.
Phoemix Acbillem ad pacem hortatur eum
Agamemnone ΐ, 432.
Phorcis β', 869,
Phthia 2, 480.
Pieria ξ΄, 926.
Pleiades z', 486.
Poculum Achillis z^, 225.
Podalirius β΄, 752.
Podarches β', 704.
Polydamas consilium dat de fossá Grzecorum
transeundá μ΄, 60. prodigium interpretatur
et consilium dat 212. Hectorem objurgat
ν΄, 735. Prothenorem interficit Z', 448. ur-
bem petendam suadet σ΄, 255. cui Hector
contradicit 285.
Polypoetes β΄, 740. et Leontius μ΄, 129.
Portentum draconis qui passeres devoravit β΄,
509.
Practium β΄, 835.
Priamus Helenam interrogat de certis quos
videbat Gracis γ΄, 161. à praecone vocatur
ad fedus feriendum 250. in urbem redit
505. "Trojanos alloquitur 4, 268. militibus
portam aperire jubet φ', 527. Achillem
conspicatus Hectorem orat ne cum illo
congrediatur x, 58. Hectorem luget 412.
uxori mandata Jovis de repetendo Hectore
refert 2, 194. dona sumit quze ferat Achilii
229. filios objurgat 247. Jovem orat 508.
Achillem convenit 477. eique supplicat
486. in urbem vehit corpus Hectoris 707.
Prodigium 2', 55. μ΄, 200,
Protesilaus β΄, 698.
Prothous β΄, 758.
Pygmsei y, 6.
Pylzmenes β΄, 851. occisus & 576.
Pylii β', 591.
Pyrzchmes β΄, 848.
Python f', 519.
R.
Rursus zs, 458,
495.
Rhodii β΄, 654.
à Diomede trucidatur
INDEX RERUM. 521
8.
SALAMINENSES P, 557.
Samothracia »', 12.
Sangarus γ΄, 187.
Sarpedon β', 876. à Tlepolemo vulneratus
Hectoris opem implorat £, 684. Glaucum
ad prelium hortatur μ΄, 510. muri pinnam
abrumpit 599. cum Patroclo congreditur
a, 496. et ab eo interficitur 480. circa Sar-
pedonis corpus acriter pugnatur 565.
Satniois flumen 4Q', 87.
Scamander β΄, 465.
Scandea x', 268.
Schoenus β΄, 497.
Scolus β΄, ibid.
Scyros insula f, 664. 7', 526.
Simois £, 774.
Sipylus ὥώ, 615.
Somnus ab Junone exoratus Jovem soporat
£,949. Neptunum incitat 555.
Sperchius fluvius σ΄, 174. E
Sthenelus β΄, 564. Agamemnoni asperiüs re-
spondet δ΄, 404,
1t
"T ALTHYBIUS z, 520.
"'arne &, 44.
'Tenedus insula ν΄, 53.
Yerea mons β΄, 829.
Teucer post Ajacis clypeum latens Trojanos
multos interficit S^, 266. ab Hectore vul-
neratur 224. Imbrum. interficit ν΄, 170. et
Clitum 6, 444. ejus arcus divinitüs frangi-
tur 462.
'Thalpius β', 620.
'Thamyris fabula β΄, 595.
'Thaumacia f, 716.
'Thebz κ΄, 286.
"Themis Junoni propinat 2, 87.
Thersitze garrulitas β΄, 212.
'Thetidis verba ad Achillem ὦ, 414.
"Thetis Jovem interpellat pro filio z, 505. lu-
gens Nereides alloquitur σ΄, 52. Achillem
interrogat 73. Achilli arma promittit à
Vulcano 127. Vulcanum adit 569. et orat
ut Achilli fabricetur arma 450, Vulcani
arma affert Achilli ς΄, 8.
'Thisbe β΄, 5092.
'Thoas β΄, 658. Pirum interficit δ΄, 527.
"Thracia í, 72.
"Thraces δ΄, 555.
"Thryoessa civitas λ΄, 710.
'Thymbra z', 450.
"Titanes ξ΄, 279.
"'Titaresius fluvius Peneo non miscetur f, 751.
'Tmolus mons p, 866.
Trojanz Minervze supplicant ζ΄, 286.
Trojani et. Grzcci fedus paciscuntur γ΄, 264.
Trojani Grzcorum murum adoriuntur μ΄, 80.
fugiunt ξ΄, 506. magnam cedem faciunt 5,
527. fugant Achivos ρ΄, 595.
Trojanorum et Grzecorum incessus in proeli-
um γ΄, 1. conflictus δ΄, 448. λ΄, ΤΟ.
Trojanorum czedes ζ΄, 6. excubie 9΄, 550.
concio σ΄, 247. pugna ad naves acerrima
6, 686.
NA
VENUS Paridem ex proelio surripit y,
580. Helenam alloquitur 589. et illi iras-
citur 415. Helenam ducit ad Paridem 498.
ZEneam subducit ex acie £,511. vulneratur
à Diomede 555. de eo apud Dionen con-
queritur575. à Minervà deridetur 420. et
Apollo Hectoris corpus à putredine prohi-
bent Ψ', 185.
Ulysses β', 651. γ΄, 191. Chryseidem patri
tradit 4, 450. Achivos à discedendo coér-
cet β΄, 182. TThersitze garrulitatem co&rcet
246. milites ad proelium hortatur 278, A-
gamemnoni respondet δ΄, 554. ejus oratio
ad Achillem de redintegrandáà pace cum
Agamemnone /, 225. Diomedem hortatur
ad prolium λ΄, 512. ab hostibus circumve-
nitur 405. à Soco vulneratur 434. at illum
interficit 456. suadet ut ante prolium ci-
bum capiant milites z', 155. quod et A-:
chilli suadet 215. cum Ajace cursu certat
Ψ', 154.
Vulcanus Junonem admonet ὦ, 569. Theti-
dis in se beneficia commemorat σ΄, 594.
'Thetidem de causà adventus interrogat
425. Achilli arma fabricatur 469. Xan-
thum urit Q', 542.
X.
XANTHUS Achillis equus, futurum ei in-
teritum vaticinatur c', 405.
Xanthus fluvius Achillem alloquitur Q', 214.
tumet in Achillem 254. Simoénta invocat
adversus Achillem 507. Vulcano et Juno-
ni supplicat 557.
Z.
Z ACYNTHUS p', 634.
Zelea civitas 2', 105.
Tlepolemus β΄, 657. pugnat cum Sarpedone | Zephyrus ventus β', 147.
& 627.
DuxcaNus SrEVENSON,
Academiae Edinensis Typographus,
L. rd M x ees
4 ἊΣ Lid
T E osa dient doy,
pub: 99} EC dc fes ἦν i de
dh unto toe P LE
y aperit t redd) pm
20A EE LOL rA |
$5 lac L3 i "S uo
tenth V akdtics e
v4 ἢ ὙῈ iot Wes ma T
LO C B LEM. p^ p ]
ASA
Eos esc!
: | s "1 n "ED
Ó » , H -,
ud o2 il s ἀρ χροΐ; ροῦν HL sex
UU fauc d Lo» Neun &r5ct ME dies
Li δι ἀπρητυ ον ES. pdt xo iub Hh faefae : ,
vno tuia E Docg- o» ον EL sbuuoKL A Ὁποῦ τ ΝΥ rudwioxo. d
mes jo gt b ih ἣν Kr ΓΑ E Mower, : NXcCPTATT.
E τανε τς, big eus d imos upeeii ola, ! YE,
* — THEO 1 LS uid 2.51 94 qot NP ues "
Fal chiot Ia fer ἐὲ 5 ee ig JUy : £t
Aba cba a. oov X US» ni
$c; rd eon (Orc. lada. p ον hn ἢ
* - E *
T M'UEC EE ur xen Bo cui T Lo
(i! 5/44. c JEU ἡ ΡΟ ΡΥ (ΟΥ̓ i
niue VES ucitats A. nC La
τ 0». ᾿
!
* : ANE »
Ἢ δ siqir Ue eur x9 nobyofi 9177 p:
i
^
E LR Dugu p Lie
qoo]. 5 IO fitit
ir UMS:
"n 2
TOME I6 ὦ
oU aT "sn Mo
72 5! |. τᾷ, x3
ΟΡ 2233
.-
Ari ΠΡ
vs ᾿ ἡ! M ἊΝ Le. PT
SEMTT^ (0973 S. degno in eequh
T MED. ὡὰ τιδεκοικοῦ (ois
! EUN IS TER xdi eur 90 f
IA eb wen v UT
: M"
" C
P A S28 RARE ELSE s
.* » F: "^A Wi ; L & 4 *
αὐτὶ » rati ] zur | E AK "X nq ΦΥΤΩ͂Ν m ὦ
L^ 1 » " ᾿ i$ I2 d P e "W Ps Ἐπ
Mi À ᾿ ἢ zustjess ζ "ts Enn
ΕΣ Γ ΣΝ ὁ
οἰ δι έν (57094. M
᾿ eis i
MI gum did ja x 8 inis ibo! ; agis bs ]
SU peieum ἣν bo
e Lo
ZA
ΡΥ τ, κ᾿ λέγοις ,
$t to 401 τὰ abdo eX δὲ uctor noa cnra
; νᾶ δὴ ahis λον τ ρϑι m niu» 3uaayq us
^ ebur omn
; n EOUCEY
E hy dee ^ κε μο Ὁ güiti "peque ^»
Homerus -
Illiss. Nova ed.
.— PLEASE DO NOT REMOVE
ο΄ CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET
RS
wu
δ
. UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY
( TEMP
[CU
Ὁ ἤτον
γ
cO
Eo dd
£z
——-
2
TOM
b
Ae ALI
P IRL INFO M S TH
0 900 S0 sz e £L 6€
9 W3ll SOd JHS Avg j39NVH Q
"1
M3IASNMOG .1V 11n
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11