Index molluscorum, quae in itinere ad Guineam inferiorem collegit Georgius Tams, med. dr.

INDEX MOLLUSCORUM.

IN ITINERE AD GUINEAM INFERIOREM COLLEGIT
GEORGIUS TAMS MED. Dh.

AUCTORE

GUILIELMO DUNKER

PHIL. DRE.. SOCIETATUM COMPLURIUM LITERARIARUM PUBLICARUM 50CIO.

ACCEDUNT NOVARUM SPECIERUM DIAGNOSES, CIRRIPEDIA NONNULLA ET
X. TABULAE ICONUM.

/88753,

CASSELLIS CATTORUM
TYPIS ET SUMTIBUS THEODORI FISCHER.
1853.

sectional Library-
pt. of Moll. U.S. N. M.

n.

D:

Inest in explicatione. naturae insatiabilis quaedain e

cognoscendis rebus voluptas, in qua una, confectis rebus
necessariis, vacui negotiis, honeste ac liberaliter possumnis
vivere. — Cicero de fmibus bonorum et malorum lib. IV.

eap. 5.

$59

Prooemium.

Jam ante longum tempus vir praestantissimus zunicissimus Georgius Tams,
mediemae et ehirurgiae doctor, quum Venezuelan proficisceretur, omnia. fere Mollusca
mihi dono dedit, quae annis MDCCCXLI et MDCCCXLII in itinere ad. Guineam | in-
ferlorem facto dilieentissime. collegerat. — Illo tempore plures horum Molluseorum
specles insignes in commentariis conchyliologicis a viris doctissims Menke et
Pfeiffer editis descripsi, animum intendens, ut indicem Molluscorum. omnium abso-
lutum, quae ille rerum. naturalium investigator indefessus collegit, posterius in lucem
emitterem, de novis speciebus fusius tractarem atque descriptiones iconibus illustra-
rem, sperans fore ut enumeratio et descriptio Molluscorum certae culusdam regionis
multis grata sit atque aecepta. Quis enin neget accuratum Conehyliorum in regione
quadam obviorum cognitionem pro toto horum animaleulorum studio haud magni
esse momenti? Ex altera vero parte arbitratus sum tali Molluscorum Guineensium
enumeratione omnibus numeris absoluta, species quasdam a praeclaro Adansonio
in opere ,Histoire naturelle du Sénéeal* descriptas et delineatas, sed ab auctori-
bus nonnullis recentioribus parum intelleetas, fortasse a me illustratas esse. — Quum
vero tempus et otiun me deficerent, hoe propositum prius ad finem perducere haud
licuit. Nihilominus tamen spero fore ut hocce opusculum, quamvis exiguum et leve,
"haud ingratum sit viris doctis et horum studiorum fautoribus, etsi interim novae

species quaedam jam ab aliis delneatae sint.

T Iv ——

"Tabularum. X icones tun a memet. ipso, tum ine duce. ab ornatissimo Joanne
Rehbein, pietore rerum naturalium. versatissimo Cassellano, delineatae sunt. — Praeter
novas species nonnullae testaceorum inagines Iterum depietae sunt, cum, quae ex-
stant, sufficere. haud. videantur. — Cirripedia quaedam. recepta sunt, ut spatium in
Tabula decima expleretur.

Cujus interest. de itinere. .Mrleano nostr] peregrinatoris audire, opusculum
legat, cui titulus inseriptus est: Die portugiesischen Desitzungen in Süd-West-Afriea ;
ei FHeisebericht von. G, Tams, Dr. med. et ehir. Hainburg, Verlag von. Robert
Kittler. 1845.

Denique monendum est, nie in. elaborando. hoe indice. opera nonnulla. rariora

comparare haud potuisse, quod valde doleo.

Vale et fave, lector benevole, et de libello judicium. clemens. facias.

Cassellis Cattorum. die. NV. immensis Octobris MDCCCLHI.

Guil. Dunker.

0pera citata,

Adams, ÁÀ., in Zool. Voyage of Sumarang 1550.

Adanson, Histoire naturelle du Sénégal. 1757.

Albers, J. C., Die Heliceen nach natürlicher Verwandtschaft systematisch geordnet, — 1850.

Anton, H. E., Verzeiechniss der Conchylien ete. 1839.

Dorn, Ign. a., Testacea Musei Caesarei Vindobonensis. 1750.

Brugiére, in Encyclopédie méthodique. Vers. Tome LI. 1789 — 1792. *

Darwin, Charles, Monograph on the sub-class. Cirripedia. 1851.

Delessert, Benj., Recueil de coquilles descrites par Lamarek et non encore figurées. 1541.

Dunker und v. Meyer, Palaeontographica vol. Ll. 1551.

Hanley, Sylv., Monograph of the genus Tellina. 18406.

Herrmannsen, A. N., Indicis generum malacozoorum Suppl. 1552.

Kiener, L. C., Species général et Iconographie des Coquilles vivantes ete.

Krauss, F., die südafrikanischen Mollusken. Ein Beitrag zur Kenntniss der Mollusken des
Kap- und Natallandes. 1545.

Knorr, Vergnügen der Augen und des Gemüths. I - VI. 1757 — 1713.

Lamarek, J. B. P. A. de, Histoire naturelle des animaux sans vertebres. ed. Hl. par. M. M.
G. P. Deshayes et H. Milne Edwards. 1835 — 1545.

Linnaei, C., Systema Naturae ed. NX. 1755.

33 ed. XII. 1167.

— — - ed. XIII. eura J. Fr. Gmelin. 1183.

LE

*

— Fauna Suecica.
Lister, M., Historia seu synopsis methodica Molluscorum.
Martini, F. IIl. W. und Chemnitz, J. H., Systematisches Conehylieneabinet. 11. voll.
T1768 —/:1 95;

* Opera asterisci signo notata ipse comparare mihi haud contigit.

L—— VI E

Menke, C. Th., Zeitschrift für Malakozoologie. 1844 — 1845.
-L— und Pfeiffer, L., Zeitschr. für Malak. 15846 — 1855.
-— Synopsis methodiea Molluscorum ed. alt. 1830.
— Molluseorum. Novae Hollandiae specimen. 1543.
Mórch, O. A. L., Catalogus Conchyliorum, quae reliquit D... Alphonso d'Ageuirra et Gadea
comes de Yoldi. 1852 et 1353.
D'Orbigny, Ale., Voyage dans l'Amerique méridionale. 1857 — 1540.
-— Moll eanar. in Barker Webb et Berthelot histoire naturelle des iles Canaries.
18836 — 1844.
— moll. eub. in. Ramon de la Sagra histoire de lisle de Cuba Moll. tome I 1841.
Payraudeau, B. C., Catalogue deseriptive et méthodique des Xnnélides et des Mollusques
de lisle de C'orse.. 1326.
Pfeiffer, L., Kritisches Register zu. Martini und. Chemnitzs system. Conehylien - Kabinet.
1540.
— Monographia Heliceorum. viventium. vol. III. 1848 — 1555.
Philippi, R. A., Enumeratio Molluscorum 5iciliae ete. 1836. Ejusdem operis pars altera.
1844.
E Abbildungen und Beschreibungen neuer oder wenig gekannter Conehylien, vol. 1 — 9.
1845 — 1851.
— Handbuch der Conehyliologie und Malaeozoologie. 1355.
Proceedings of the Zoological Society of London. 1535.
Quoy et Gaimard in voyage de l'Astrolabe Zool. 1322.
Reeve, Lovell, Conchologia ieonica etc. London.
Rumphius, G. E., D'Amboinsche Rariteitkamer.. 1750.
Schróter, J. S., Einleitung in die Conehylienkenntniss nach Linné. EHI vol. 1733 — 17506.
Seba, Alb., loeupletissimi rerum naturalium thesauri accurata deseripüo. Tom. HI. Amste-
lod. 1761. *
Sowerby, G. DB. jun., Conchological Illustrations. 1841.
— Species Conchyliorum.
— in Zool. of captain Deecheyss voyage. 1899.
— Genera. of shells. *
— "Thesaurus. Conchyliorum. 5Sealaria. *
'Turton, William, Conchylia. dithyra insularum. Dritannicarum. The bivalve Shells of the
britüish islands. 15848.
Wood, W., Index testaceologieus. 1825. ed. IL. et suppl. 1828. *

Praeterea. nonnullis aliis operibus in. conscribendo hoc indice usus sum.

CEPHALOPODA.,
1. Spirula Peronii Lam. (Nautilus Spirula L.)

Plura specimina exstant variis regionibus lecta, ex. gr. ad insulun St. Vin-

cent, in vieinia urbis Loandae ete., unde elucet hane speciem et in litore Africano

late dispersam esse.

PTEROPODA.

2. Üavolinia gibbosa (Hyalea) Rang. va.*
vide Tab. nostr. I. Fig. 13. 14. 15.
Testa globulosa, vitrea, profunde fissa; valvula dorsalis radiatim.| septem-
costata, valvula ventralis valde gibbosa, concentrice striata et suleata; cuspis me-
diana acuta reeurva, duae laterales. minimae; apertura angusta; labrum superius

obtectum. — Long. 3!/,, latit 2!/,, crass. 1'/,.

Hyalaea. gibbosa Rang apud d'Orbigny Voyage Tab. VIII, Fig. 16—20.
— — Cantraine pag. 21. Tab. I. Fig. 5.
— — . Lam. ed. 2. VII. pag. 419.
—— — . Phil. Enum. Moll. Sicil. II. pag. 11.
— — . Ramond de la Sagra descr. Cub. Tab. II. Fig. 2—4.

Testa globulosa, gibba, nitida, vitrea, profunde fissa; valva dorsalis costis
septenis laevibus obtusis striisque concentrieis tenerrimis hnstructa, valva ventralis
valde gibbosa, basi concentrice tenuisuleata; spina mediana acuta, uncinata, spinae
laterales minimae vix observandae.

Duo tantummodo huius speciei exemplaria plane congruentia exstant coelo
sereno in sinu Guineensi capta. — Ad speciem propriam ae diversam fortasse perti-

nent, quia eorum testa multo minor spinis lateralibus fere omnino caret, aculeus

1

—— HET AME
-

medianus brevior et minus resupinatus est. — Praeterea tota testae forma a specie
Tanegimna aliquantulum. discedit.

Fig. 13. Tab. nostrae L specimen. magnitudinis naturalis. offert, fime. 14, 15

et 16 exhibent illud maguitudine aucta.

3. Üavolinia Reeveana Dkr.
rid. Tab. nostr. 1. Fig. I? — 20. Fig. 17. speciem magnitudine. naturali, [igg. IS. 19, 20 illam

magnitudine aucta. offerunt.

Testa valde compressa, vitrea, subpentagona, tenerrime striata; valva
dorsalis trieostata, costa mediana lata, valva ventralis paulo convexior utrinque
plicata; cuspides. tres, mediina longissina, laterales breviores ad / axin testae
oblique inelmatae: apertura angustata, labia brevia vix inflexa. — Loneit. ab
apertura zd finem. euspidis medianae 4'/, lin, latit. inter. euspides laterales 4'/, lin.
erass, ] lin.

Deteeti est una eum antecedente

"Testa laeuneulae | compressae haud dissimilis, tenuissima, vitrea, nitidissima.
Valva dorsalis tricostata, costa mediana lata, utrinque obsolete plieata, costae late-
rales multo minores. — Valva ventralis paulo. eonvexior ad aperturin — gibbosula,
utrinque costa parva Instructa est, — Praeterea totzn testam lineis incrementi subti-
lissinis, sub microscopio tantum observandis, obteetsun invenies.

Species nostra. Cavoliiiae. (Hyaleae) trispinosae. Lesueur. (Cfr. Quoy. et. Gain.
Voyage de lAstr. Vol. Il. pag. 578 Tab. 27. Fig. 17 — 19) similis, at satis aliena
euspidibus lateralibus multo minoribus ad axin testae non perpendieularibus, sed
oblique inclinatis; — Fige. à. b. e. d. im. Chemnitzit operis volumine. VII. pag. 65.
valle rudes et imcompletae, Cav. trispinosae magis respondent, quam huie no-
strae speciel.

Qui genus Grayanun ,Diaeri* agnoseunt, hane speciem ad genus illud

treuisferauit —
D 3

GASTROPODA.

4. Siphonaria Capensis (noy et Gaimard.

Voyage de lAstr. Tab. 25. Fig. 28 et 29.

Habitat satis frequens ad lapides in litore prope. Loandam: et. Dengueliimn.

Plura exemplaria. exstant, quae docent, hane speclem esse pervariabilem. tam
forma quam numero costarum, qui plerumque 40 — 50 efficit, — Testa. saepissime
ad apicem erosa et detrita; canalieulus siphonalis haud. raro. obsoletissimus , vix di-

enoscitur.

5. Siphonaria striato -costata Dkr.

vide Tab. nostr. Fig. 1 — 6.

Testa ovalis vel elliptiea, depresso-conoidea, costis elevatis substriatis. albis
vel eriseis et interstitiis fuscis costulatis radiata; apex excentralis, subobliquus, acu-
tiusculus; facies interna. splendidissima nigrieans. vel fusca, plerumque lineis fusels et
albidis radiatim. picta; siphuneulus obsoletus; inpressio museularis satis. distincta ;
margo subdenticulatus, intus erenulatus. — Long. speeiminis maximi 9 In. Long.
latit. alt. — 100: 80:35. |

Siphonaria. striato-costata. Dir. Zeitschr, für Malacoz. 1546. pap. 24.

Haec species peculiaris primo. adspectu Siphonariae Capensi sinilis est, differt
vero praesertim et costis et interstitiis latioribus striatis, quorum. numerus marginem
versus crescit, et forma depressiore.

Habitat in litore prope Denguelaim: lapidibus aliisque. corporibus. adhaerens.

6. Siphonaria Jonasii Dkr.

vide Tab. nostr. I. Fig. 7 — 12 carr.

"esta parva ovalis depressa, obsolete eostata, costae nigro-castanene flexuo-
sue, Interstitia. albida, apex submarginalis; intus lineis albidis et nigricantibus irregu-
lariter radiata; margo suberenulatus. — Long. 5 lin... Long. lat. alt. — 100 : 88 : 30.

Siphonaria Jonasii. Dhr. ]. c. pag. 25.

Species apice submareginall insignis.

Habitat prope Loandam rara. Duo tantummodo specta attulit. noster.
1*

C ES

7. Siphonaria variabilis Krauss.

Ssüdafr. Mollusken pag. 59. Tab. IV. Fig. 4 a.

Plira specimina ad Loandam et Denguelun lecta exstant, quae figuris a
Mirtinio datis (conf. Conch. Cab. "Tom. L Tab. 7. Fig. 56 et 57) plane respondere
videntur; sed nihilominus dubiosum est, utrum hae icones verae sint. Siphonariae
an Patellae, Pro nostra opinione et Siphonaria oculus. Kr. (l. c. pag. 58. Tab. IV.
fig. 3) hue pertinet, eum aretis limitibus ab illa, quum vulgo Siphonariun. leu-
copleuram (de Dlainv.) dicunt, separari nequeat. An Patella leucopleura Ginel,

pag. 3699. n. 34 et Siphonaria leucopleura. de DBlainv. Diet. des sc. nat. Tab. 49.

*. Gadinia Afra Gray.

Unum tantum specinem parvae cochleae exstat haud proeul ab urbe DBen-
guela lectum, minore testa excepta plane. conveniens iconi: Adansonianae Tab. 2,
fig. 4, quae ,Gadin* nominatur, Gadinia. afra. Gray.
esta ovato-orbicularis, erassa, costis creberrinis inaequalibus. rugoso-asperis
-q vertice. submediano. radiantibus instructa. est. — Vertex -detritus, erosus. — Color
albidus, intus pallide rufeseens, praesertim ad impressionem museularem, quae di-
stinete. observatur. | Sine. dubio hue spectat genus Mouretia. Sow. Zool. Proceed.
1835 et Mouretia costata in cl Kraussii opere supra citato pag. 57 deseripta. eadem
est species, Le. Mouret. Adans. Siphonarine species quaedam esse videtur. — Quae-
nam sit speeies Patella retienlata L. ,testa integra, conica, compressa venoso reti-
culata. 4 Syst.: Nat. XII, pag. 1961, n: 777. Mus. Lud..Ulr. pag. 695, n.- 424.
Schrót. Einl. II, pag. 455, Tab. V, Fie. 7).certe dici non potest, eum descriptio .
Linnaeana et icon Sehróterima haud sufficiant. — Fortasse. pertinent. ad. Gadinium
(Pileopsin) Garnoti Payr, quae ex sententia clur. Gray, eum. Gadinia. Afra. jungenda
est, quod ego vero non crediderin, eum. Gadinia Garnoti satis. diversa. videatur
non solum testi multo minore et stris confertioribus, sed etiun. margine. inerassato

subtilissime. erenulato.

9. Bulla Adansonii Phil.?
vide Tab. nostr. 1V. Fig. 1. 12. var. minor.
Unicum. specimen. ad. Loandam leetum testa solida, parva, liveseente, punc-

tulis. subfuscis eonspersum insigne est, - WMtriae transversae ad basim distinctae

— 5] ——

apparent; vertex perforatus; apertura superius angustata, inferlus dilatata; labrum
aeutum intus inerassatum, medio depressum, subsinuatumi. — Hue pertinet ut puta-
mus ,le Gosson* Adansonii Tab. 1, Fig. 2. Bulla ampulla. var. Ginel... Ob. staturam

multo minoreni fortasse est nova species.

10. Bulla perdicina Menke in lit.
Plura exemplaria paulo laesa colore et pictura quasi pemnata dsignii in
eodem litore lecta exstant. Species Bullae ampullae peraffinis. est. — Denominatio

Menkeana bene respondet pieturae. — Deseriptionem "aecuratam. exspectans.

11. Helix aspersa Müll.

vide Tab. nostr. I. Fig. 37, 38S. var. minor. (obveniunt minora adhuc. exemplaria ).

In insula Fayal multa specinina legit noster. Omnia "testa. parva, globosa

et colore obscuro. cognoscuntur. Peristoma interdum subroseum apparet. — Haec
species per magnam terrae plagam dispersa est. — Cfr. Ludov, Pfeifferi Mono-
eraphia Helieeorum. viventium IL. pag. 241. , z :
LJ
« 12. Helix pisana Mill.

Plures. varietates. tam forma, quam colore insiehes dn insula Fayal lectae
exstant. — Cfr. Monogr. Helie. viv. E: pag. 152.

13. Helix advena Webb et Berthelot.

vide Tab. nostr. I. Fig. 21, 22, 23.

Specnnina tria exstant ex insula St. Vincent reportata. - Magnitudine. et colore
vivido notanda sunt. — Cfr. Mon. Hel viv. vol L pag. 270.

11. Helix paupercula Lowe.

vid. Tab. nostr. I. Fig. 31. spec. marimum máügnitudine naturali 32, 33, 34. magn. aucti.

Plura huius specie] specimina attulit noster ex insula Fayal, ubi locis humi-

dis sub lapidibus prope urbem. Horta frequentissime invenitur. - Omnia. fasciis. plus

"a

nüuusve distinctis einguntur. / Varietas edentula. (Helix. trachelodes Menke in Zeitschr.
für Malacoz. 1845, pag. 131) multo rarius occurrere. videtur, — Exemplarig, quae
clar. Albers ex insula Madera nuperrime. reportavit, majora sunt et colore fusco

carent. — Cfr. Monogr. Hel. viv. vol. I. pag. 189.

15. Bulimus solitarius (Helix) Poiret.
ride Tab. nostr. I. Fig. 28, 29, 50.
Bul. ( Hel.) conoideus Drap.
In insula Fayal satis frequens. Plura. specimina lecta sunt colore variabilia, —
Cfr. Monogr. Hel. viv. II. pag. 216.

16. Bulimus ventrosus (Helix) Férussac.

vide Tab. nostr. I. Fig. 26. 27. var.

Haud raro obvenit in insulis. Azoris lapidibus humidis insidens. — Varietas
depieta testa tenui, erisea et fusco strigata insignis est. — Cfr. Mon. Hel viv.
Vol. 1d paz. 215: |

- 15. Bulimus variatus Webb et Berthelot.

vide Tab. nostr. I. Fig. 24. 25.

Plura. exemplaria maximam. partem nondum adulta reportavit noster e regione
urbis Horta. insulae Faval, ubi sub lapidibus humosis reperta sunt. — Cfr. Mon. Hel.
viv. II. pag. 125.

1*. Bulimus Férussaci Dkr.
ride Tab. nostr. I. Fig. 35. 30.

Testa elongato-coniea, apice obtusiuseula, wmbilicata, subnitida, albida vcl

subflava; anfractus septem. parum convexi, strigis subcoeruleis diaphanis punctis-
l1

í2

que luteis adspersi, ultimus totius fere longitudinis aequans, fascia badia ornatus;
apertura. ovata; labrum simplex; margo eolumellaris reflexus.. — Mt. $6 lin. Mt.

diun, — 100: 48.

Bulimus. Férussaci Dhr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1545. pag. 164.
— — Pfeiffer Mon. Iel. viv. vol. IL, pag. 212.
— — leere Conch.. icon. vol. V, spec. 441.

D o

Tria huius speciei exemplaria plane congruentia exstant,
Habitat ad Loandam in montibus arenosis haud frequens; nuperrime et in

*'

litore. Miieae orientali detecta est.

19. Bulimus Benguelensis Pfr.

,l. aperte perforata, ovato-conica, solida, laevigata, lutescenti albida, superne
nlgricanti-castanea; spira conica, acuta; anfractus 6 planiuseuli, ultimus. spiram. sub-
aequans; apertura oblonga; peristoma simplex, rectum, marge columellari dilatato,
nitido, fornieatim reflexo. — Long. 17, dium. 8 mill longa, 4'/, lata."

Bul. Benguelensis Pfr. Symb. II, pas. 210.

— — Reeve. Conch. icon. spec. 293.

— — | (Hiachis) Albers pag. 1893.

Habitat prope Denguelam | Africae. occidentalis.

Haec species nobis deest

20. Achatina Pfeifferi Dkr.
vid. Tab. nostr. I. Fig. 39. 40.

Testa ovato-turrita, solidiuseula, nitida, sordide alba seu lutea, strigis flamm-
mulisque longitudinalibus fuseis ornata, epidermide subflava induta; spira elongata
apice. obtusa; anfractus. convexiusculi 8 — 9 longitudinaliter. obsoleteque striati,

superiores iufra suturam obsoletissime «deeussati, ultimus ?

/

, totius fere. longitudinis
adaequans; apertura ovalis; eolunella. valde arcuata; peristoma aeutum, — Altit. fere
sesquidigitalis. — Alt : dizun, — 100 : 55.
Achatina. Pfeifferi Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 162.
— — Phil. Icon. II. pag. 214. Tab. I. Fio. 2.
—— — Pfr. Mon. Hel. viv. vol. II. pag. 259.

— — Heeve Conch. icon. vol. V. spec. 1.

Habitat ad. Loandam im montibus arenosis haud. frequens.

21. Achatina semisculpta Pfr.
vide Tab. nostr. I. Fig. Al. 42.

Testa ovato-turrita, apice obtusa, plerumque tenuis, longitudine confertim
et subtiliter undato-rugulosa, striis obsoletis transversis decussata inde eranulosa,

h om a

alba, flannnulis strigisque. flexuosis. fuscis. et badiiss variegata, epidermide subflava
vestita; anfractus convexiuseuli 8, ultimus spiram fere aequans, basin versus striis
transversis carens; apertura oblonga; columella parum areuata, — Alt. 1. poll.
9 lin — 2 poll. 5 lin. — Alt. : diam. — 100: 45 — 50.
Achatina. semisculpta. Pfr. in. Proc. Zool. Soc. 1845. pag. (4.
-— — Dlhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 1695.
— — Pfr. Mon. Hel. viv. vol. II. pag. 255.
— — Reeve Conch. icon. vol. V. spec. 97.
Exstat triplex huius speciei varletas:
a) testa tenui angustiore, strieis rufis flexuosis et undulatis ornata;
b) testa tenui magis ventrosa strigisque sparsis evanescentibus picta;
c) testa solidiore. minore.

Habitat prope DBenguelam frequentissima.

22. Planorbis Benguelensis Dkr.

vide Tab. nostr. II. Fig. 1, 2, 3. magnit. aucta. Fig. 4 m. naturali.

"Testa pallide eornea, nitida, diaphana, tenerrime obsoleteque striata, supra
convexa, infra plana, seu paulo concava, umbilicata; anfractus quinque valde involuti;
ultimus leviter mareinatus, '/, totius diametri aequans; apertura lunata; peristoma
aeutum, marghie superiore areuatim eurvatum et prominens. — Diam. 3lim. Alt. 0,8
— 0,9 Im.

Planorbis Benguelensis Dhr. in. Zeitschr. für Mal. 1545. pag. 164.

Quod attinet ad formam similis est Planorbi (Helici) nitido Gmel., sed den-
tes interni desunt. Habitat ad Denguelam una cum Dulino sealari plantis aquaticis
adhaerens.

23. Bulinus scalaris Dkr.

vid. Tab. nostr. II. Fig. 9. magn. naturali. Fig. 0. m. aucta.

"Testa. subturrito -elongata, tenuissima, pallide cornea, nitida, diaphana, sub-
hyalima; spira exserta; anfractus quinque vel sex eonvexi subtilissime striati, sutura
profunda. disjmneti, ultimus spira parum major; apertura oblique ovata ad mar-
einem columellarem. subreflexa, ita ut fissura. umbilicaris appareat. — Altit. speeiminis
maximi fere semüdieitalis. — Altit. : dian, — 100 : 40.

Physa. scalaris Dhr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 1064.

zc d x

Habitat in lacubus quibusdam regionis paludosae ad Benguelam.
Forma propria et nova Physae Wahlbergii Kr. cognata, ab omnibus reliquis

Bulinorum speciebus satis distincta.

24, Bulinus Schmidtii Dkr.

vide Tab. nostr. II. Fig. 7 magn. nat. Fig. S. m. aucta.

Testa elongata, nitida, diaphana, pallide cornea; spira exserta acuta; an-
fractus. 4 — 5 tumidi, tenerrime striati, sutura profunda separati, superiores costu-
lati; apertura oblique ovata; columella subreflexa. — Alt. 4'/, lin. Alt. : diam. —
100 : 48.

Habitat una cum antecedente, cui simillimus est, distinguitur vero testa bre-

viore, paullo solidiore, anfractibus magis inflatis, superioribus distincte costulatis.

D

25. Melania Tamsii Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 9 et 10.

Testa subulato-turrita, subnitida, epidermide olivacea strigisque flexuosis lon-
eitudinalibus rufis ornata; anfractibus 8 — 9. convexiusceulis. transversim striatis in-
structa, ultimus !/, totius altitudinis aequans; sutura distincta; apertura subelliptiea ;
columella. albida, labrum. dextrum aeutum. — Alt. 11 lin. Alt.: diam. — 100 : 35.

Melania. Tamsii Dkr. in. Zeitschrift für Mal. 1845. pag. 165.

Specles haec elegans in individuis adultis apice plerumque erosa, magnam
affinitatem. praebet. eum. Melania flammigera Dkr. (conf. Phil Icones II. pag. 163.
Tab. HL fig. 11); differt vero forma minore, testa crassiore, anfractuum numero
pauciore; Melania tuberculata Müll. (fasciolata Oliv.) plicis obsoletis longitudinalibus
instructa est. |

Plura specimina reportavit clarissimus noster peregrinator ex insula St. Anton.

26. Litorina globosa Dkr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 9 et 10.
Testa globosa vel globoso-conoidea, crassa, transversim obsoleteque suleata,

2zriseo-fusca seu badia, maculis strieisque fuscis minutis, partim flexuosis picta; spira
9

— 3

brevis plerumque obtusata; anfractus 4 subito crescentes, ultimus ventrosus; apertura
rotundo-ovata; faux nigro-fusca, infra albo lineata; columella arcuata, dilatata, exca-

vata. — Operculum obseure. corneum, linea late spirali instructum. — — Alt. speci-

minis maximi 7 lin. Alt. : diam. — 100 : 76.
Litorina. globosa. Dhr. in. Zeitschr. für. Malac. 1545. pag. 165.
— -—- Phil. Abb. IIL. pag. 558. 64. Tab. VIL fig, 10. (Specimen minus
paulo detritum. repraesentatur.)
Habitat in litore lapidoso ad Loandim frequens.

Plurima specimina vetustate et fluctuum agitatione detrita et rotundata sunt,
ita ut pletura genuma haud clare eluceat. Litorinae striatae King arctissime co-
gnata est haec nostra species, ut bene monet l c. clar. Philippi; anfractibus. vero

magis convexis, stris levioribus et spira breviore distinguitur.

?1. Litorina striata King.

ride Tab. nostr. II. Fig. 49 et 50. 51. operculum exhibet.

Testa ovato-slobosa, apice acuta, crassiuscula, cinereo vel sordide fusca,
immaeulata, interdum punctulis obsoletissimis fuscis adspersa, transversim costulata,
eostulae 18 — 24 plus minusve distinctae; spira brevis; anfractus 5 — 6 subito cres-
centes, ultimus spira ter major; apertura rotundato-ovata, ad basin in angulum pro-
ducta; columella arceuata, dilatata, planata, nno excavata, subfusca; fauces nigro-
fuseae, fascia alba basali signatae. — Opereulum tenue ut in praecedente, — Alt. 5'/,
ln. Alt.:diam. — 100:70 ad 80.

Litorina striata. King 1851. Zool. Journ. V. pag. 345.
Lit. canariensis d'Orb. (1806 — 1544.) Deser. des Iles Canaries etc. pag. 75. Tab. 6.
fig, 9. 9. 10.

Lit. arenica. Nuttall mscr. Dkr. in. Zeitschr. für Malac. 1845. pag. 1606.

Lit. granosa. Phil. Abb. vol. III. pag. 59. 65. Tab. VIL. fig. 14.

Variat haee species respectu habito eostarum, quae saepius granulosae inve-
niuntur, praesertin. in anfractu ultimo; interdum costae validiores et. subtiliores
alternant.

Species a tergo leviter spectata Litoriae litoreae nondum adultae haud dis-
suis est, a forma vero Litorinae rudis, quacum clar. d'Orbigny illam. comparat,

multo magis discedit. Comparatione aeeuratissima persuasum | nobis. est. Litorinam

a HE um

granosam Phil huc pertinere, quum speennina egranulifera, quae saepius obveniunt,
sensim in Litorinam striatam transeant.

25, Litorina affinis d'ürbigny.
vide Tab. nostr. 1I. Fig. 2S et 29.

Testa ovata, fere biconica, fusca, transversim striata, ad suturam nodulosa;
tubereula series duas in anfractu ultimo formantia; spira acuta brevis dimidiam
aperturam adaequans; anfractus sex vel septem, superiores fere plani; apertura

ovata ad basim producta, paulhun effusa; columella dilatata planata, inferne exca-

vata, fauces niero-fuscae fascia tenui alba basali notatae. — Operculum nigro -cor-
neum ut in speciebus antecedentibus. — Altit. speciminum majorum circa 5 lin.;

mensurae ratio fere eadem atque in Litorina striata King.
Litorina affinis d'Orb. Descr. des Iles Canaries pag. 19. Tab. 6. fig. 11 — 123.
— — Phil. Abb. vol. II. pag. 16. (146) Tab. II. fig. 19.

Ad Loandam frequentissima. (Teneriffa d'Orbieny.)

Specles seulpturae concimnae in anfractu ultimo duas tuberculorum series
plus minusve distinctas ostendit, quae singula specimina fere bicariata reddunt.
Praeterea haec cochleola stris 16 — 20 minoribus partim eranuliferis cincta est.
Iu speeiminibus nonnullis noduli et granula seriatim ordinati costulas longitudinales
fomnnant. Color plerumque griseo-fuscus, noduli albidi eorumque. interstitia interdum

eoerulescentia partim atra apparent. Testa limo obducta esse solet.

29. Litorina punctata (Turbo) Gmel.

vide Tab. nostr. II. Fig. 23 et 25. Fig. 24. varietatem exhibet.

Testa oblongo-ovata, acuta, obsolete transversinque striata, pallide fusca
vel subolivacea, maculis albidis guttata, interdum subreticulata, anfractus quinque
vel sex parum convexi, ultimus inferne. subangulatus, spira, s cochleam a tergo in-
spicis, duplo major; apertura patula, ovata, fere ?/. totius testae aequans; limbus
labri intus albidus, fusco punetatus; columella fusca planata basin versus leviter
excavata; fauces atrofüscae vel castaneae; fascia basalis alba.— Opereulum tenuissimum
late spiratum füsco-corneum. — Alt. speciminum majorum fere 7 lin.; altit. aper-
turae 4 lin. — Altit. et latit. respondent numeris 100: 70.

OQ
2

—

Le Marnat Adans. llist. du Sénég. pag. 168. Tab. 12. fig. 1.

— -— Sehróter Einl. vol. IL. pag. 104.

Turbo punctatus. Gmel. pag. 9591.

Lit. punctata. Desh. cdit. Il. Lam. vol. IX. pag. 204.

— — . Phil. Abb. vol. II. pag. 30. 198. Tab. IV. fig. 11.

Patria: Senegal (Mdanson) frequentissima ad. Loandm (Tzans.)

Adansonius primus hane speciem observavit. Quamvis jieon. ejusdem haud
plane sufficiat, tamen descriptio tam accurata et exacta est, ut dubitar] nequeat,
quin le Marnat huc referendus sit. Ab auctore illustrissimo |, Trochis*. admune-
ratur, qui vero senuiae sunt Litorinae, ut ex iconibus testarum et animaleuli
ipsius descriptione. elucet, Sehróterus. et Ginelinus. nostram. cochleam. ad. Turbines

referunt.

30. Litorina pulchella Dkr.
ride Tab. nostr. II. Fig. 11 — 20.

Testa ovato-conlea, acuta, subnitida, coeruleo-viridescens, punctis subregulari-
bus albis per series pieta; anfraetus quinque vel sex planiuseuli, ultimus basi obso-
lete carinatus; aperturae ovatae faux rufa vel nigricans. — Operculum, ut solet,
fusco-corneum, — Alt. fere 6 lim. — Alt : dizun. — 100 : 50.

Litorina. pulchella. Dr. in. Zeitschr, für. Mal. 1545. pag. 166.

— — Phil. Abb. vol. II. pag. 350. 195. Tab. IV. fig. 3.

Quadruplex exstat hujus speciei varietas:

a) testa ovato-conlea, subtilissime striata, anfraetu ultimo. subventrioso,
coeruleseente, lineis retieulatis olivacels picta;

b) testa angustiore fasciis duabus vel tribus candidis lineolis. maculisque
flavis vel aurantiis insigni;

c) testa obscura viridescente punetis albidis minimis adspersa;

d) testa conoldea subtus carinata, pictura praecedentis.

Habitat haec species elegantissima 1n litore ad. Loandam satis frequens, sed
varietates b. et d rarissimmae inveniuntur.

Cochleola antecendenti similis, sed habitu minore, apertura inus dilatata

eolore et pietura vivida diversa est.

ccc ue

31. Litorina cingulifera Dkr.
vide Tab. nostr. H.. Fig. 26 et 27.

Testa ovato-aeuta, subnitida, albida vel albido-coerulescens, transversim obso-
lete suleata lineisque fuscis cineta; anfractus 5— 6, ultinus a tergo spectatus 7/,
totius testae fere adaequans; sutura distincta; apertura ovata; columella obliqua
subarcuata, margine interiore albida; faux cinerea. vel albido-coerulescens, lineis fus-
eis translucidis signata. — Alt. 6 lin. — Alt. : diam, — 100 : 56.

Litorina. cingulifera Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 160.

— — Phil. Abb. vol. II. pag. 34 (202) Tab. IV. fig. 19.

Testa fere glabra sub lente transversin striata. Anfractus | convexiuseuli
strias incrementi obsoletas ostendunt; cingulorum 16 — 20 suprema fusco et albido
maculata, interrupta videtur. Operculum tenue, cormeum, late spiratum, ut in ecte-
ris Litorinis. Duo tantummodo specimina ad litus sabulosum prope Loand:mn lecta

exstant.

32. Litorina angulifera (Phasianella) Lam. v.
vide Tab. nostr. II. Fig. 58. 39.

Ad hane cochleam frequentissmam et variis regionibus late dispersumn spe-
eimina. nonnulla referenda esse opinor, quae pereerinator noster ex Guinea inferiore
attulit. Quamvis inter se pervariabilia sint, omnia tanen in eo conveniunt quod
carina plane carent, ceterum autem descriptiones et icones, quas novhnus, in ea
omnino quadrant. At vero quaeritur an. Litorina (Helix) seabra Linnael, quam auc-
tores quidam ad Phasianellam anguliferam non referunt, sed pro genulma specie
habent, pari modo huc pertineat, cum constet, speciem, de qua sermo est, mirum
in modum variabilem esse. Nobis saltem haud contigit differentias constantes inter
Litorimam scabram et auguliferam cognoscere. Conferatur descriptio monographiea

veneris Litorinarum in Phil. Abb. vol. IL. pag, 12. 121 et seq.

33. Turritella bicingulata Lam.

Plura specimina ex insulis St. Antonio et 5t. Vincent adsunt colore et sculp-
tura variantia.— Unum. exemplar exstat sutura minus constricta et sculptura subtiliori
insigne. Turritella annulata Kieneri (Ieonogr. Tab. 13. fig. 1) fortasse hue referenda
est. Praeterea "Turritellae cujusdam fragmentum exstat, fortasse ,le Ligar** Adansoni,

'Turr. flamimnulata. Reeve.

34. Mesalia brevialis (Turritella) Lam.

Le Mesal Adans. Sénég. pag. 159. Tab. X. fig. *.
Turritella brevialis Lam. An. sans vert. ed, II. vol. IX. pag. 256.
Mesalia sulcata. Gray.
Turritella varia. Kien.
— — . Heeve Conch. icon. vol. V. spec. 2 et Tab. V. (Turritella) fig. 16 a. b.

Speeimen unicum apice paulo detritum exstat incerti loci natalis, ad. ininorem
varietatem. pertinens, quae Kienero est Turritella varia. Hoc specimen plane respon-
det figurae excellenti 2 a Conchyliologiae iconieae — Ad hoc genus Grayanum
'urritellis affine. sine dubio plura testacea fossilia referenda sunt, ex. gr. cochlea
quaedam e formatione quae vocatur liasina, quam pridem Melaniam Turritellam appel-
lavi; conferantur Palaeontographiea L. pag. 109. Tab. XIIL fig. 5. 6. 7. Prope
accedunt hae cochleae ad Melanias, si respieinus aperturae formationem, sed totus

eorum habitus Turritellis respondet.

35. Natica maroccana (Nerita) Chemn.

ride Tab. nostr. Il. Fig. 30. 31. 32. (in figura 30 umbilicus non distincte expressus est.)

Conch. Cab. V. pag. 270. 'Tab. 188. fie. 1905 — 1910, ed. alt. ''ab. 3. fig. 10 — 15.
25. 20. icones meliores in Tab. 12. Fig. 1 —5. descriptio huc usque desi-
deratur.

Quoy et Gainard. Voy. de VAstrol. Vol. II. pag. 296. Tab. 66. fig. 16 — 19.

Nat. maroccana. Koch in. Zeitschr. für Mal. 1544. pag. 151.

Haec species pervariabilis pluribus speenninibus exstat e regione. Loandae
atque Benguelae. In opere Adansonir descriptio et icon ejusdem desiderantur. | Na-
ticam unifaseciatam Lam. (Delessert. Recueil ete. Tab. 52. fie. 15.), Chemnitzii Pfr.
Krit. Reg. aeque ac lurida. Phil. pro. varietatibus tantum ad hane nostram speciem
adnumerandas esse, l. c. primus docuit cl. Fr. Koch. — Operculum ealeareum, albi-
dum, externe laevissimum valde politum, margine exiguo dextrorsum cireumseriptum,
interne tenuissime. striatum. et. epidermide pallide olivacea. obduetum. — Nihilominus
sunt Naticarum species operculo corneo instructae, quibus fere talis est forma | qualis

nostrae cochleae,

36. Natica fulminea (Nerita) Gmel.

Lam. list. des an. sans vert. VIII. pag. 641.

Adanson Sénég. pag. 177. Tab. 13. fig. 3. (le Gochet) bene.
Phil. in Mart. Chemn. Conch. Cab. edit. II. pag. 17.

Unum exstat specimen paulo detritum incerti loci natalis.

31. Nerita atrata Chemn.

Conch. Cab. vol. V. pag. 296. Tab. 190. Fig. 1954. 1955. — ,Le Dunar* Adans. Sénég. pag. 185.
Tab. 13. Fig. 1.

Chemnitzius hane speciem hisee verbis designat: ,Nerita atrata laevis, lineis
obsoletis vix manifestis in fundo nigerrino cieumdata, apice plerumque deraso
albido, labio exteriore intus striato, stris lateralibus dentiformibus; labio interiore
rugoso, punctis eminentibus adsperso, subtus denticulato.* Haee verba pari modo
et descriptio copiosa Adansonii plane quadrant in exemplaria nostra ad St. Vincent
et Benguelam leeta, excepta eorum statura paulo minore. Clar. Deshayes Neritam
punctatam Quoy et Gain. Voy. de lAstrol IIl. pag. 185. Tab. 65. fig. 41 et 42

ad hane speciem refert, et equidem consentio.

3«. Janthina planispirata A. Adams.

Testa fragilis depresso-conoidea, supra livido-alba, infra vivide violacea, colu-
mellun versus pallidior; anfractus 4 — 5 celeriter. crescentes. sutura. profunde incisa
separati, utrinque parum convexi, ad peripheriam subangulati, stris et plicis inere-
menti subtilibus suleisque nonnullis irregularibus transversis, praesertim in facie infe-
riore conspicuis, instructi; spira depressa; columella recta margine involuta subob-
liqua; labrum medio. emarginatum.

Janthina. planispirata. A. Adams in Zool. Voy. Samarang pag. 54. Tab. XI. fig. 10.

Tria exemplaria majora exstant in regione insulae St. Vincent capta.

Anfractus embryonales vitrei minimi mucronem obliquum singularem formant
ut in aliis speciebus. Janthina bicolor Menkei Synops. pag. 140. certe huie simil-

lima est.

—-(

39. Planaxis Herrmannseni Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 33. 34.

Testa parva, solida, nitida, ovato-oblonga, acuta, apice basique transversim
suleata, atro-fusca lineis albidis cincta; anfractus 6 — 7, ultimus valde nplificatus ;
apertura patula ovata; labrum crassum intus suleatum; eolunella./ laevis subsinuata,
cauda rima umbilicari notata; fauces coeruleo-lacteae. — Long. fere 5 lin. latit. 5 lin.

Obvenit ad. Denguelimn.

Planaxi lineato (Duecino) d'Aeosta (Duce. pediculari Lam.) similis, sed. sta-
tura multo majore, anfractu ultimo valde :mplificato, apertura patula, cauda rima
umbilieari instructa sine dubio diversa est; Plan. striatulus Phil in Zeitschr. für

Malae. 1851. pag. 91. habitu et sculptura non minus discedit a nostra specie.

40. Plánaxis Albersii Dkr.

ride Tab. nostr. IH. Fig. 35 et 36. magn. aucta, Fig. 37. m. naturali.

"esta exigua fusco-atra unieolor, laevigata, basi suleis exilibus 5 — 6. arata,
anfractus. 5 — 6. parum. convexi, ultimus (a tergo spectatus) spira duplo longior;
apertura ovata paulo dilatata ad ^ angulum superiorem callositate tubereuli instar
munita; labrim: perparum reflexum | intus crenulatum; lirae. faucium. omnino. deficien-
tes. — Long. 3 lin. latit 1?/, lin.

Tria exstant specimina plane. congruentia ad. Loandamn. lecta.

Planaxis niger Quoy et Gaimard Voy. de l'Astr. vol. IT. pag. 491. Tnbr so
fie. 22 — 24 ex insula Nova Guinea speciei nostrae certe peraffinis, sed. descriptio-
nem l c. iconi haud respondere dolendum est. — Occasione data hic moneo Pla-
naxin nucleum (Purpuram) ex sententia clar. Deshayes, si respicis opereuli structu-

'am, eenuinum esse Duceinum, quod ego quidem non crediderim.

41. Trochus Tamsii Dkr.

vide Tab. nostr. 1I. Fig. 40. 41. 42.

"esta conoidea, apiee aeuta, imperforata, atra vel atro-purpurea, maculis
strieisque undulatis albis variegata; anfractus quinque sutura parum profunda dis-
juncti, superiores unicarinati, ultinus fere bicarinatus; basis convexiuseula. glabra,

in centro paulo eavata; apertura orbieulato -rhombea, labro nigro subaeuto circum-

data; columella obliqua dente valido terminata. — Diam. max. 7 lin. altit. axeos
fere 6 lin. i speemine depieto.
Trochus atratus Wood 1828. Suppl. Tab. V. fig. 25. (non 'Turbo atratus Gmel.)
Trochus Tamsii Dhr. in. Phil. Abb. vol. L. pag. 189. Tab. V. fig. 3.
— — Phil. in Mart. et Chemn. edit. II. pag. 160.

Plura specimina ad Loandam lecta exstant latitudine, altitudine. et pictura
variantia.

Testa haud solida, plus minusve conica, interdum subglobosa; anfractus
quinque parum convexi, supra suturam obtuse angulati, ultimus fere biangulatus;
basis plano-convexa medio paulo eavata; umbilieus in speciminibus adultis callositate
alba obtectus, in junioribus rima parvula umbilicaris conspicua; apertura vivide iri-
descens, color vero externus opacus, fundus atro-purpureus plerumque maculis stri-
gisque undulatis vel flammulis albis variegatus; apex in omnibus, quae exstant
exemplaribus detritus et erosus. — Operculum fragile ut solet corneum.

Cum Turbo atratus Gmelini verus sit Trochus, nomen Woodianum commu-
tari debebat. Haec species ad Trochocochleas Kl. pertinet.

42. Trochus spadiceus Phil.
vide Tab. nostr. Il. Fig 43. 44. 45.

Testa conoidea umbilicata, purpureo-fusca seu spadicea, cingulis nigro articu-
latis ornata transversimque costata, costae minutae confertae partim granuliferae ;
anfractus quinque. vel sex parum eonvexi sutura distincta separati, ultimus in peri-
pheria maxima. carinatus; margo umbiliei leviter erenatus; columella superne soluta;
umbilieus. albidus cingulis nonnullis albo-nigroque eleganter artieulatis. cireumdatus ;
labrum intus laevigatum. — Dian. max. 5?/, lin. altit. axeos 5 lin.

Trochus spadiceus Phil. Zeitschr. für Malac. 1545. pag. 125.

x — Mart. et Chemn. Conch. Cab. ed. Il. Tab. 56. fig. Y. (Deseriptio abso-
luta adhue desideratur.)

Unieum hujus speciei exemplar optime conservatum ex insula Annabon retu-
lit noster. Specimen alterum, quod vidimus in collectione Philippiana, tam colore
quam seulptura a nostro paullum discedit, color scilicet. fere. purpureo-füscus costae-
que subgranuliferae. Ceterum mensurae sunt alienae, nam in specimine Philippiano
paullo majore ratio inter diam. et axin est 100:62, in nostro autem 100: 50. —

Di
o

"D

Clar. Phil. notat labrum intus suleatum esse, sed hoe in errore nititur, cum species,

quamvis adulta videatur, suleis omnino careat. 5i cochlea ad senectutem pervenit,

fortasse intus leviter suleatur. Ad Clanculos, genus Montfortianum, referenda est.

43. Scalaria cochlea Sow.
vide Tab. nostr. II. Fig. 46. 47 et 4S. magnitudine paullo aucta.

Sowerby jun. Zool. Proc. l844.
Thes. Conch. Tab. 35. fig. 142., quae quidem figura specimen majus exhibet quam

o

nostra icon.
Quantum seinus trii tantum exemplaria retulit noster e regione Loandae.
"Testa costulis tenuissimis confertissimis adpressis erenato-fimbriatis variclbusque.cras-
siusculis alternis bene designata est. Sealariam varicosam Lam. in mentem vocat.—

Haee cochlea in colleetionibus hucusque certe rarissime invenitur.

44. Pyramidella dolabrata (Trochus) L.

Linn. S. N. ed. XII. n. 601. pag. 1251.
». Ulr. pag. 651.

o

Mus. re
Chemn. V. fig. 1602. 4.

Lam. anim. sans vert. ed. Il. vol. IX. pag. 55.
Habitat ad insulam Annabon satis frequens; in toto Africae septentrionalis
litore invenitur.

45. Cerithium atratum (Murex) Born.
vide Tab. nostr. HI. Fig. 5 et 6.

v. Born Mus. pag. 924. Tab. 11. fig. 17. 13.

Plura specimina. ad Loandam lecta exstant valde variantia; eorum. maxinunm
repraesentant figs. supra citatae. leon Dorniana in minora specimina nonnulla bene
quadrat. Dupliei tubereulorum. prominentium. serie. plerunque. cineta. est haee spe-
cles, in nonnullis exemplaribus vero testa serlebus pluribus granosis costulisque in-
terstitiorum simplicibus cireumdatur, ita ut. cochlea plus minusve exasperata appareat.
Speeimina nonnulla multis varicibus tuberculisque. albidis gaudent. Exemplaria ex
Antillarum insulis, quae habemus, excepta testa minore his Guineensibus omnino
respondent.

mL ON

16. Buccinum lineatum Gmel.
Bucc. brevirostrum, admodum crassum, fuscum, tenuiter striatum; e sinu Mericano jucta

Campeche. Lister Conchyl. Tab. 938. fig. 33.
v. 90. Tab. 14. fig. 4.

»Das liniirte. Kinkhorn* Knorr Vergn. 9. 1165. pa

2S.

Bucc. lineatum Gmel. S. N. 1l. pag. 5495.

Le Tafon Adans. Sénég. pag. 139. Tab. 9. fig. 25.

Pollia variezata Gray Zool. of Dechey's Voyage pag. 112.

Buccinum. viverratum. Kien. pag. 95.

B. variegatum Reeve Conch. icon. spec. 45.

Quamvis jieon. Adansoniana sit admodum rudis, tamen e descriptione elucet,
specimen nostrum ad Loandam leetum hue pertinere; icon Reeveana optime ei re-
spondet

Adansonio teste haee cochlea ad insulam Goream nec non ad Teneriffun
frequentissima invenitur rupibus insidens, quae ab undis alluuntur. Specimen collectio-
nis nostrae alterum, quod e Brasilia originem ducit, testa breviore multo crassiore
insigne est. Clar. Mórch. hane speciem ad genus Tritonoilea Sw. refert (cfr. Cat.
Conch. Com. de Yoldi pag. 92. N. 1749. quod sectionem cochlearum bene deter-
minatam comprehendit. Cfr. et genus Pollia Gray l. c. pag. 111.

41. Bullia Tamsiana Dkr.

Testa ovato-turrita, erassiuseula, laevis, nitida; spira exserta acutissima, sub-
eradata; anfractus 8 plani infra suturam valde callosam linea unica impressa cincti,
ultimus circa ?/. totius testae aequans, ad basin lineis duabus leviter insculptis et
costa rostri unica instructus, columella arcuata (truncata?) valde callosa, lutea. —
Long. 10 lin. lat. max. fere 4!/, lin.

Unieum specimen labio basique paulo laesum, statu subfossili ad. Loandan
lectum exstat. "Tota ejus testa unicolor flavida seu lutea fuisse videtur; callus co-
lumellaris valde crassus colorem primarium fere exstinctum ostendit. — Inter omnes
quae mihi innotuerunt Dulliarum. formas nullam inveni nostrae speciei plane con-
venientem. — Buccino calloso Wood Ind. affinis est, sed statura minore eraciliore
et spirae formatione diversa videtur. ,Le Rafel* Adans. (Sénég. pag. 593. Tab. 4.

fiy. 2), qui fortasse est Dornii Murex vulpinus, ut recte monuisse videtur cl. Des-

hayes, pariter et ,le Miran* (fig. l. ejusdem Tabulae) — sine dubio Buccinum po-
litum. Lam. — non minus ad hoe genus Grayanum referendi sunt.

Alia quoque species subfossilis testa. valde crassa et spira haud eallosa im-
signis, ad Loandam lecta exstat, quae vero tam incompleta est, ut accuratius. deter-

minari nequeat.

48, Purpura neritoidea (Murex) L.
Linn. S. N. ed XII. pag. 1219. Nerita nodosa ed. X.

o
Purpura. neritoides Lam. vol. NX. pag. (0. (Respicienda est ibidem adnotatio Des-
hayesiana).
Duo hujus cochleae singularis specimina habitus minoris ad Dengueln. et
St. Vineent. collecta. exstant, alterum nodulorum serie quadrupliei, alterum | quinen-

plici cinetum.

49. Purpura Carolensis Reeve.

Reeve Conch. icon. sp. 51.

Duo tantummodo exemplaria ad Loandam leeta reportata sunt a claro pere-
erinatore, quae exstant in Museo Hamburgensi.

Testa orbieulari-ovata, erassa, tetragyra, rufescens seu luteo rufescens; spira
depressa brevissima; anfractus lineis lirisque. subtilibus undique cincti, biseriatim. tu-
bereulati, tubereula magna compressa distantia; anfraetus ulthnus infra suturam
aeute carinatus, basim versus costula nodulifera. obsoletissima. instructus; apertura per-
6
fer
tubereulis et plieis nonnullis obsoletis signata; labrum dextrum acutum crenulatun,

magna ovata, circa totius. testae aequans; columella plana. medio subeavata,

intus merassatum eostisque. 4 distantibus nodulis terminatis notatum; fauces niveae.—
Long. speciminis majoris fere 11 lin. latitudo ejus 9 lin. efficit.

Haec species similitudi andi ffer el : x eus Ti TEM

aec species similitudinem: quandam offert non. solum. eum Purpura Callaocnsi

Gray (cfr. Reeve sp. 79.), verum etiam, sb respieünus ejus aperturum et spiram bre-

vissimain, eum Murice neritoideo Linnaei.

50. Purpura mancinella (Murex) L.

Linn. S. N. XIL pag. 1219.
Born Mus. Caes. Vind. test. pag. 304. Tab. IN. fig. 19. 20.

[-]
leeve. Conch. icon. sp. 2. cfr. literatura in. Lam. operis vol. NX. pag. 04.
Fie. 5. tabulae N XIV. in. Bumnphió Mus. mala, ut fere omnes hujus tabulae leones

o

-inistrorsa.

Unieum | specimen optime conservatun ad Loandam lectum exstat. (In. Phi-
lippinarum insulis teste clar. H.. Cuming.)

51. Purpura haemastoma (Buccinum) L.
vide Tab. nostr. IHI. Fig. I2. 13.

Linn. S. N. ed. II. pag. 1202.

Gmel. S. N. pag. 3453.

leeve Conch. icon. sp. 21.

Kien. Icon. pag. 110. fig. 19. (sed plures alias Purpurarum species sub hac denomi-

natione a. Kienero confuüsas esse putumus).

Phil. Enum. Moll. I. pag. 218 etc.

Occurrit frequens prope Loandam et St. Vincent.

Exemplaria a clarissimo. Tams e Guinea inferiore reportata satis declarant
hane speciem pervariabilem esse. Specinen, quod figg. nostrae 12 et 13 exhibent,
ad eas varietates pertinet, quae unica tantum nodorum serie cinguntur, sed exstant
exemplaria nonnulla duplici, triplici et quadrupliei nodorum serie cireumdata; noduli
supremi semper sunt magis prominentes. Non dubitamus quin haee omnia speci-
mina ad Buecimum haemastoma verum Linnaei pertineant, nam verba Linnaei bene
in ea quadrant. Pari modo et ,le Sakem* Adansoni Sénég. pag. 100. Tab. 7.
fig. l. hue referendus est. Auctore egregio teste, qui de hae cochlea uberrime
tractavit, frequentissima in insulae Goreae rupibus invenitur. Caro ejusdem mollis
et boni saporis ab incolis consumitur.

Sed restat, ut de aliis specininibus in tabula nostra figuratis pauca dieani:
Fieg. 7 et 8 repraesentant exemplar junius colore obseuriore, carinis duabus nodu-
lorum obsoletorum lirisque. subtilibus cinctum. — Primo adspectu pullis quibusdam
Purpurae Rudolphi (Dbuecino) Chemn. haud dissinile est, idem et de figuris 9. 10,
specimen fasciis albis irregulariter interruptis insigne, diei potest; fig. ll pullum
pictura. languida, faucibus albidis labri dextri sulcis castaneis insignem ostendit; figu-
rae denique 14 et 15 cochleam juniorem repraesentant lineis albis fusco articulatis
eleganter pietam. — Hoe specimen varietates quasdam Purpurae undatae Lam. in
mnentem vocans, ad propriam speciem pertinere videtur, sed formis multis interme-
diis eum reliquis. cochleis arctissime. conjunctum esse affirmo. Ut mea fert. opinio
ad nostram cochleam pervariibilem et illae icones spectant, quas clar. heeve sub

nomine Lamarekiano Purpurae bieostalis (Conch. icon. spee. 28. a. b.) delineavit.

— 29 —

Occasione hac oblata profiteor, Purpurarum formas ab auctoribus nonnullis nimis

separatas et pro genuluis speciebus aestimatas esse.

52. Purpura consul (Murex) Chemn.
vide Tab. nostr. III. Fig. 22. 23 et 24. ( operculum.)

Murex consul, Chemn. Conch. Cab. X. pag. 336. 'Tab. 160, fiy. 1516. 1517.

e

-— — . Heerve Conch. icon. sp. 4.

Plura speeinina staturae minoris ad Loandam collegit noster. Figurae in
Chemnitzi opere repraesentant specinen maximum, ut videtur decoloratum. —Ple-
rumque haec cochlea fluctuum. agitatione tam detrita est, ut sculptura propria in
ultimo tantum juniorum speeinimun anfractu. observari possit. Tota scilicet testa
statu inteero costulis elegantissinis confertimque imbricatis cingitur. Exemplar de-
pictum. una nodorum crassorum serie cinctum est, sed in speciminibus quibusdam
et nodorum series duo vel tres valde obsoletae observantur. Quaeritur ergo utrum
haec specimina ad formas pertineant intermedias inter hane speciem et Purpuram
haemastomam, an potius pro varietatibus nostrae speciei habendae sint.

Purpura consul et in Philippinarum insulis obvenit fide cl. Cuming.

53. Purpura Forbesii Dkr.

ride Tab. nostr. IV. Fig. 7 et S. Fig. 13 operculum exhibet.

Testi ovata, erassiuseula, transversim. denseque striato-suleata; spira exser-
tiuscula. in speeiminibus adultis heptagyra; anfractus superne angulati subscalati, in
fundo sordide albo vel einereo fusco lineati, bi, tri- et. quadriseriatim: tuberculati,
tubereulorum series basin. versus evanescentes, supremae seriei tubercula acuminata
interdum, subimbricata; labrum intus suleatum. ad marginem crenatum, lineis fuscis
translucentibus saepius sienatum; rima umbilicalis eolumellae callositate. obtecta.. —
Speciminum majorum altitudo fere 1 poll 5 lin. efficit.

Habitat ad Loandam satis frequens.

Haee species à Purpura. bitubereulari Lam. eerte diversa, inter omnes, quae
nobis innotuere icones, fieuris Kienerianis 32. proxima. est. Clar. Deshayes censet illas
Purpuram. bitubereularem. Lam. non exhibere, sed aliam speciem, quam Purpuram
Wiener appellat. Haec vero non est sententia clar. Reeve, qui Purpuram Kieneri pro
mera P. bituberculari L:mn., in Sebai figuras fundata, habet, quod deficiente. Sebai
opere affirmare non possumus.

—— Re

54. Cancellaria cancellata (Voluta) L.

Le Bivet Adans. Hist. du Sénég. pag. 123. "Tab. 8. fig. 16.

c

Speemnen junius haud adultum adest ad Loandam lectum.

553. Harpa rosea Lam.

vide Tab. nostr. IV. Fig. 10. 17. var. minor.

Haee varietas testa minore, solidula costisque crassioribus fortiter angulatis

notata est. In regione urbis St. Anton collectam retulit noster.

56. Cassis spinosa Gron.
Gronovius Zooph. pag. 302. Nr. 1544. Tab. 19. fig. 9.
Mart. Conch. vol. IL. fig. 369 et 374. — Conferantur synonyma in Lamarckii opere

Tb
g. 29.

a Deshayesio edito vol. X. pa

Specimen giganteum fere 7 poll. longum ad Loandam lectum exstat. Haec
cochlea et in litore Novae Hollandiae obvenire dicitur.

Pullorum habitus ab adultis discedit; sunt enim breviores, in spira granuli-

feri, in anfractu ultimo. tuberculorum serie duplici cincti, longitudinaliter plieati et

in pliearum interstitis transversim striatl, testa vero crescente sculptura sensim

mutatur.

51. Üassis crumena (Cassidea) Brug.
Lam. an. sans vert. vol. X. pag. 25.

Duo specimina optime conservata ad 5t. Vincent lecta sunt, alterum majus
evarieosum, alterum minus varicibus senis instructum. — Hane speciem viri quidam
docti pro varietate tantum Cassidis testieuli habent, sed nostra opinione pro specie
genuina bene distinguenda est non solum testa crassiore, antice magis attenuata,
subpiriformi, turgida, sed etiam anfractibus postice plicato-tuberculatis, omnino scul-
pturae indole aliena. — Valde dubitamus quin Cassis testieulus in litore Africano
obveniat.

98. Ricinula ricinus L.
Murex Ricimus Linn. S. N. XIL. pag. 1219.

[]
Ricinula. arachnoides Lam. X. pagy 49.
— — Reeve Conch. icon. spec. 5. optime! — Fig. E. Tab. XXIV. in

Rumphii Mus. male et perverse delineata est.

Unum specimen ad. Denguelam legit noster.
Cum Linnaeus l. e. os luteum et fauces violaceas appellet, opinor hane ipsam
speciem et hieinulum horridam ab eo confusas esse. Ricinula albolabris Blainvillei

nil nisi varietas hujus speciei esse videtur.

59. Columbella striata Duclos.

hiener Iconogr. pag. 19. Tab. 2. Fig. 4.

Plura exemplaria ad. Loandam: et unieum. ad. Annabon lecta. sunt.

Huc referendus est. pro. nostra opinione, ,le Siger* Adansonii (Sénég. pag. 155.
Tab. 9. fie. 28.) neque Columbella rustica, ut Lam. et Desh. putarunt. — Descriptio
et icon. optime quadrant in speeimnina nostra. | Sed cochleola maximopere variat,
praesertim respectu habito coloris, nam modo est rosea unicolor, modo alba vel
cornea vel rufa maculisve fuscis et spadicels reticulata aut varie pieta. Fortasse
et Columbella nucleus, fustimata et modesta Kieneri hue spectant, eum aliae quoque

-

Colunbellarum species ex. gr. Columb. (Voluta) rustica. Linnael et forma et pictura

p

pervariabiles sint.

60. Columbella cribraria (Buccinum) Lam.

Bucc. cribr. Lam. X. pag. 116.
— — Rien. lconogr. pag. 45. 'Tab. 16. fig. 57.
— . — Quoy et Gaim. Astrol. Zool. vol. II. pag. 421. Tab. 530. fig. 21. 22.

Col. cribr. Sow. 'Thes. Conch. Tab. 35. fig. 112. 113 etc.

Plura. specimina ad / Loandam lecta sunt. — Teste clar. Quoy ad insulam
Ascensionis frequentissima est haee species. — Exemplarla, quae clar. Tams retulit,
nihilo discrepant a speciminibus, quae possidemus ex Antillis:— Descriptio et icones,
quas el. Quoy et Gaimard. dederunt, satis declarant hane cochleolun melius ad. Co-
lumbellas referendam esse. Le Darnet Adansonii Sénég. pag. 146. bene quidem et
copiose descriptus, sed in Tab. 10. fig. 1. medioeriter delineatus, certe huc pertinet.
Exemplaria quae ex insula Cuba clar. Gundlach misit, eodem modo apice erosa et
truneata sunt uti specimina ex insula Gorea ab Adansonio descripta. | Operculum
eorum membranaceum. fusco-corneum subelliptieum, latere altero subeurvum, paullum

attenuatum, pro exiguitate cochleolae magnum, valde discedit ab icone Adansoniana.

61. Columbella laevigata (Buccinum) L.

Bucc. laevig. Linn. S. N. Gmel. pag. 3497.
- — Payr. Cat. des Moll. de Corse pag. 158. Tab. 8. fig. 1. 2. :

— — . Kien. Icon. pag. 21. n. 23. Tab. 8. fiv. 26 etc.

Exemplaria nonnulla valde detrita sine. indicatione loci natalis retulit noster
ex itinere. | Ut putamus ,le DBigni* Adansonii (Sénée. 135. Tab. 9. fig. 27.) huc
referendus. est, quamvis icon haud sufficiat, nam spira nimis brevis delineata. est.

Haee cochleola late dispersa invenitur; habemus eam ex insulis Portorico et
Cuba a clarissimis Menke et Pfeiffer, teste Pavraudeau et m Mediterraneo ad. insu-

lam Corsicam: oceurrit, sed raro.

62. Nassa ambigua (Buccinum) Kien. (Mout.)

ride Tab. nostr. III. Fig. I. 2. 3. 4. car. major et minor.

Duo speemina Nassae eujusdam hie depinximus, alterum majus ad. insulam
Annabon, alterum ininus ad. Loandam lectum. — Maxime conveniunt haec duo speci-
mina cum Duec. ambiguo Kien. pag. 84. Tab. XXL. fie. 81., sed neseimus an hoc
sit. verum Duec. ambiguum Mont. vel, quod idem est, Ducc. plicatulun. Brug..— Testa
speeiminis majoris costis longitudinalibus 9 in anfraetu ultimo instructum est, in

minore costae eonfertiores 14, stris transversis exasperatae numerantur.

63. Murex Senegalensis Gmel.

Gm. S. N. pag. 9521.

Le Sirat Adans. Sénég. pag. 125. Tab. 8. fig. 19.

M. Brasiliensis G. B. Sow. jun. Conch. Ill. fig. 55.

Adansonio teste le Sirat saepius invenitur ir iusula "Teneriffa, specimen no-
strum. inter mollusca. erat, quae ab urbe Loanda originem. dueunt. | Possidemus quo-
que specimen minus plane congruens cum speenmunibus Africanis, quod e Brasilia
misit ornat. beseke.

5i Murex Luzonis Petiv. Gazoph. Nat. et Art. vol IL. cat. 248. Tab. 99.
fis. 13., qui ab Adansonio citatur, hue pertinet, quod dijudicare haud possumus,

eum hoe opus prorsus Ignoremus. nonien lioc antiquius praeferendum est.
4

64. Murex varius Sow.
vide Tab. nostr. II. Fig. 20. 21. car.

G. B. Sowerbiy jun. Zool. Proc. 1840. Conch. Ill. fiv. 57. 108.

Unieum exemplar depietum. ex itinere. Afrieano retulit. clar. "Tainis, at sine
indicatione. loei natalis. Speemnen, quod fige. nostrae exhibent, varietas cochleae
nondum adultae esse videtur; in anfractibus ejus superioribus tubereuli duo inter

varices reperiuntur, in sequentibus unus tantum crassus.

65. Murex cristatus Brocchi.
ride. Tab. nostr. III. Fig. 10. 17.

Brocchi Conch. foss. subappennina pag. 294. Tab. VIL. fie. 15.

Cochleolin: hie depinximus ad. Annabon lectam, vario quidem modo a specie
Droechiana discrepantem, ex. gr. numero eostarum seu varieum, qui septem tantum
efficit, ratione spirae aliisque motis, nihilominus tamen hue spectare videtur, eum
constet, hanc speciem e Mari mediterraneo et tellure Italiae tertiarià. satis. cognitam
pervariabilem. esse. — Nostrum. speeinen magis ad eam varietatem accedit, quae in
catalogo clar. Payraudeau. Murex. Dlainvillei. nominatur. —Costae ejus nodulosae vix
spinosae apparent. Aperturae formatio, labrum intus inerassatum dentieulis quinis
munitum, plica. columellaris obsoleta, color, cauda brevis crassa, subrecurva, haec

omnia optime respondent.

66. Tritonium Adansonii Dkr.

Murex Argus. fasciatus. Chemn.. N. pag. 240. (Tab. 160. fie. 122.

Unicum. specimen. ad Loandam leetum exstat staturae minoris, varleibus. plane
defieientibus insigne. — Longitudo ejus vix 1'/, poll efficit. — Anfractus 7 convexi
costis transversis 8. subtuberosis et undosis cincti; spira acuta fere ?/. totius testae,
adaequat. Color caneseens, costae fuscae; columella. alba. rugosa; labrum | incrassa-
tum albo-dentatum

Cochlea:/ nostra. optime. respondet ieoni Chemnitzianae, quam conchyliologi
quidam pro Ranella vexillum Cumingii: (Sow. Conch | ill. sp. 2.) habent, a qua tamen
aperturae forma et indole, costis transversis subnodosis paucioribus, anfractibus con-
vexioribus, sutura profundiore, testa minore solidiore alüsque notis bene differt.
Fortasse ,le Voyet* Adansoni Sénég. Tab. 8. fig. 12.) hue referendus est, qui a

Cheimnitzio et Sehrótero male eum "Tritonio. pileari jungitur.

67. Tritonium obscurum Reeve?
vide Tab. nostr. II. Fig. IS. 19.

leon nostra repraesentat Tritonii speciem nondum adulti, quae fortasse ad
'ritonium. obseurun. Reevei (efr; Coneh. icon. spec. 63.) pertinet.

Hoc specimen ex insula Annabon originem ducit.

65. Fusus morio (Murex) L.
Linn. S. N. ed. XII. pag. 1221.

Adans. Sénéc. pag. 141. Tab. 9. fig. 31. le Nivar (specimen juvenile).

Unum specimen fere 5 poll. longum ad Loandam lectum exstat. Ad insu-
las Goreae et Magdalenae Adansonio teste satis frequens invenitur scopulis ad-
haerens, ad Curao Indiae orientalis teste. Statio Müller. In litore Novae Hollandiae
occidentali utraque varietas (Fusus morio et coronatus Lam.) collecta est a L. Preiss
(cfr. Menke Specimen Moll. Nov. Holl pag. 25); inde patet hanc speciem per ma-
enum terrarum tractum dispersam esse.

Cochlea jam ex longo tempore nota, statu integro epidermide valida mu-
scosa luteo-olivacea obducta est. Formam offert intermedium inter. Fusos. atque
Pyrulas.

69. Pleurotoma spirata Lam.
Lam. an. sans vert. edit. Desh. vol. IX. pag. 348.
Unum tantum exemplar subfossile ad Loandam lectum adest, quod, quamvis
ab iconibus Reeveanis et Kienerianis forma minore magisque coarctata paulo dis-

cedat, tamen hue referendum esse arbitror. (Mare Chinense Lam.)

70. Strombus floridus Lam. va.
ride Tab. nostr. IV. Fig. 14. 15.

Lam. an. sans vert. IX. pag. 107.

Species habitu et colore valde variabilis. Figurae nostrae offerunt specinen

coarctatum. albo labiatum, ad. Loandimn collectum.

71. Conus genuanus L.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 20. 2l.
Unum spechnen ad | insulam Annabon lectum exstat taeniis distinctissnnls

aequalibus fusco alboque articulatis emetum.

72. Conus testudinarius Mart. vi.

vide Tab. nostr. IV. Fig. 24. 25.
Martini Conch. vol. II. pag. 250. Tab. 55. fig. 605.
Fieurae nostrae varietatem. minorem exhibent testi coeruleo-alba, iaculis
rubido-fuseis marmorata insignem. — Hoe specimen optine conservatum ex insula

Annabon retulit: noster.

73. Conus Grayi Reeve.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 1S. 19.

"Testa turbinata, solida, piriformis, tenerrime striata fere laevigata, basi ver-
sus laeteo-alba vel ceinereo-ceoerulea: maculisque. irregularibus fuscis aut fusco -nigri-
cantibus marmorata, interdum undata; spira convexa 9 gyrata, spiraliter. strlato-
suleata; apex mucronatus roseus.

Reeve Conch. icon. spec. 258 a. b. c.

Specimen quod exstat ad Benguelam lectum est.

Quamvis fie. 258 c. in opere Reevei laudato a nostra specie aliquantum
discedat, tamen figg. 285 a et b. habitu cum nostra cochlea bene conveniunt, ita

ut testam recte determinatam esse credamus.

74. Conus Tamsianus Dkr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 22. 23.

'lesta turbinata laevis, basim. versus lirata, albida maeulis et flinnmis »rreeu-
laribus fuseis lineisque transversis albo et fusco-artieulatis. pieta, epidernide pallide
olivacea. vestita; spira paullum elongata, conoidea; fauces purpureo-fuscae. — Long.
11 lin. dium. max. 5'/, lin.

Non sine haesitatione hane. speciem: ad insulam Annabon. lectam hie introduco

novam; sed nusquaun inveni deseriptionem. vel jieonem 1psl convenientem. — Species

inter Conum. Mediterraneum. et Guinaieum: quasi intermedia. est, sed differt. ab hoc
stris spirae spiralibus. omnino deficientibus, ab illo spira breviore et liis baseos
fortioribus Conus. Adansoni Lam. NI pag. 94., le Chotin. Adans. Sénée. pag. 95.
"Tab. 6. fig. 6. a nostra specie non minus decedere videtur.

Praeterea. duo exemplaria Coni eujusdam — exstant fluctuum) agitatione. tam

detrita, ut determinari nequeant.

15. Oliva flammulata Lam.
ride Tab. nostr. 1V. Fig. 20. 97.
Lam. an. sans vert. X. pag. 612.
Adans. Sénég. pag. 61. "Tab. 4. fig. 6. Girol.
Habitat ad Loandam (Tams) in ostio fluminis Niger! arenoso frequentissima
( Adanson).
Icon nostra specinen majus repraesentat. Clar. Reeve patriam Olivae flam-

mulatae Indias occidentales tantum nominat, quod fortasse in errore nititur.

16. Oliva nana Lam.

vide Tab. nostr. IV. Fig. 28. 90., var. minor 30. 51.
Ji

Ad insulam Loandumn frequentissima, ubi numorum loco versatur sieut et
Cypraea moneta. Linnaei, [n Oceano Americano quoque hane speciem obvenire
dieunt. In. opere. Adansoniit. deest.

Duas hujus cochleolae varietates depinximnus callo spirali fere. omnino. caren-
tes, praeterea in specimine majore spira paullo elatior est, quam in ceteris. Ple-
rumque testa lineolis fuscis. undulatis ornata est, sed exemplaria nonnulla. punetulis
quoque numerosis eoneinne adspersa inveniuntur; figurae 30 et 51 speeimen inus

im anfractu. ultimo. eastaneo. tinetum. exhibent

1i. Marginella Adansoni Kien.
Adans. Sénég. pag. 59. Tab. 4. fig. 2. le Narel.
Kiener lconogr. pag. 5. Tab. VIL. fig. 27.
Habitat ad St. Anton.
Plures auctores hane speclem pro varletate tantum Marginellae: bifasciatac

Lam. habent, eum dicant picturam in testis variabilem esse. Sed quamvis equidem

pon minus credam, colores pro certis eeneribus. haud magni esse momenti, tamen
ex altera parte concedendum est, colores et picturam saepissime ad ipsius testae
mdolem maxine necessarios esse, ex. causa in Mareginellarum. genere. Ceterum mo-
nendum est Marginellàm Adansonii statura majore et solidiore et labro magis in-
erassato interne distincte dentieulato a. Marg. bifasciata Lamarekii distinguendum
esse, — lieura cochleam le Narel* dietam. exhibens rudis quidem, sed ejus de-
seriptio exaetissima. est..— Clar. Lamarekius hanc. figuram male. ad Marginellam: fabiin

refert, quam. Adansonius prorsus ignoravit.

7^. Marginella helmatina Rang.

Lam. syst. an. vert. ed. alt. N. pag. 448.

Kien. Iconogr. pag. 1l. Tab. 7. fig. 28.

SNpeennen ununi exstat ad. Loandam lectum.

79. Marginella interrupta Lam.
Le Duchon Adans. Sénép. pag. 61. Tab. 4. fig. 5.
Kien. Icon. pag. 25. Tab. 5. fig. 21.

Ad Loandin frequentissima videtur. Species in multis regionibus obvia.

S0. Cypraea lurida L.
vide Tab. nostr. IV. fig. 5. 6. var. minima.

Linnaei S. Nat. ed. XII. pae. 1175.

Adans. Sénég. Tab. 5. fiy. D.

Plura hujus speciei exemplaria ad. Annabon collecta exstant magnitudine
et colore mirum in modum. varlantia; maximum eorum fere 2 poll, minimum vix
5 lin. longum. Color dorsi modo hepatieus, modo cinereo-livescens seu fusco-oliva-
ceus; saepius fasclae obseurae tres translucent. Unum. exemplar extremitatibus valde
produetis et dorso subgibboso insigne. leones 5 et 6 specimen mininum exhibent.

Cochlea e. Mari. Mediterraneo major satis nota est.

*l. Cypraea spurca L.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 1. 2. 3. 4.
Linn. S. N. ed. XIL. pag. 1179. n. 359.
Mart. C. Cab. I. (Tab. 31. fig. 335.

— 9] —

Plura specinina ad Annabon lecta sunt forma et pictura variantia. leones
nostrae duo varietates exhibent statura et colore valde decedentes a cochlea: Maris
Mediterranei. In nonnullis fundus livescens seu dilute flavidus, in aliis hepaticus,
raro subolivaceus, ocellis, punctulis vel picturis squamatis plus minusve saturatiori-
bus adspersus; margo foveolatus ocellis castaneis partim atro-fuscls ornatus; basis
incarnata vel sublivida. — Non dubito, quin. cochlea in opere Adansoni pag. 70.
descripta et in Tab. 5. litera. I signata ad nostram varletatem | referenda. sit;
pariter et fig. F. ejusdem Tabulae huc pertinere videtur, nam simillima est speci-

minibus Cypraeae spurcae majoribus, quae clar. Philippi ex [talia retulit.

&2. Cypraea caput serpentis L.
Adans. Sénég. pag. 68. Tab. 5. fig. G.
Lam. vol. X. pag. 5085.

Unum exemplar detritum incerti loci natalis retulit. noster.

S3. Üypraea moneta L.

Linn. S. N. ed. XII. pag. 1178.

Plura specimina in regione Loandae collecta exstant.

Haee species in toto Africae occidentalis litore frequentissima. dicitur, nihi-
lominus in Adansoniüi opere desideratur. | Exemplaria. nostra. ex insula Loanda ori-
einem dueunt, ubi colliguntur ab incolis. Pari modo et magnam hujus cochleae
copiam a litore Africae orientalis. ad Guineam transferunt nautae, cum in his terris

numorum loeum teneat,

84. Terebra Senegalensis Lam.

Le Faval Adans Sénég. pag. 54. Tab. 4. fig. 5.
Lam. an. sans vert. ed. alt. vol. X. pag. 244.
Plura specimina ad Loandam collecta. exstant. Sime ullo dubio ,le Faval*
Adansonii hue referendus est, cum non solum descriptio, sed etiam icones nostris
speeiminibus optime respondeant. — Clar. Deshayes censet nomen antiquissimum
le Faval restituendum esse. Sane et ex mea sententia hoc. nomen praeferendum

esset nisi latinitatis et nomenclaturae regulis plane obstaret ut ,le Nifat, Narel, Girol,

oW c

Pitar, Kiinbeul* omniaque. ista: verba. barbara: auasi fabricata: Pari modo. et nomina
multa a clarissimis d'Orbieny. et. Duclos testaceis. quibusdam imposita prorsus reji-
clenda sunt, eum omnes nomenclaturae regulas ludibrio habeant.

Terebra Senegalensis colore pervariabilis est; specimina plurima. inveniuntur
lutea, luteo-albida, vel pallide coerulescentia maculis subquadratis. fliunmisque. fusces-
centibus et castanels pleta, apice colore obseuriore signata; specimen unicum exstat
fere totun ferrugineum. — AXnfraetus. supremi longitudine | plicati, sequentes striati,
linea impressa basin versus plus minusve evanescente divisi.

Ut bene monet Kienerus (pag. 28.) Terebra striatula. Lam. huc forsan re-
ferenda est. An quoque Duceinum. ferrugineum. ad. hane nostram speciem. pertineat,

ut cl Deshayes opinatur, non dijudicaverin.

$5. Sigaretus concavus Lam.

Hue spectare. videtur. unieum. exemplar ad. Dengueliun. lectum.

"6. Sigaretus Martinianus Phil.
efr. Abb. vol. I. pag. 114. Tab. 1. Fig. 5.

Figura hie allegata in exemplar ad. Loandam leetum optime quadrat. — An
huc quoque referendus est ,le Sigaret* Adansonii (Sénég. pag. 24. Tab. 2. fip. 2.)
hoe ego non dijudicaveri. — Icones nimis rudes sunt. Fortasse duo species con-

fundit. Adansonius, ut. Philippi censet.

*;. Sigaretus cymba Mke. vi.

ride Tab. nostr. V. Fig. 20. 21. 22.

Speeinen hie depietum. ad. Benguelam lectum maxime. eum Sigareto. eyniba
Menkei (efr. Synops. meth. Moll. pag. 146) convenit. "Testa ejus est magna, ovata,
valde couvexa, transversim. tenuiterque. lirata, flavida. partim. rufescens, margo. colu-
mellaris inerassatus, reflexus, albus, apertura ovato-rotundata, pallide eastanea, lae-
vissima. Certe et Sigareto Grayi Desh. (Lam. ed I]. vol IX. pag. 12.) cochlea
nostra shnilis est, sed spira obtusa strüsque subpunctieulatis. deficientibus. differre
videtur. — Cum in Sigareto. cymba. Menkei semper callositatem linearem. internam,

qua. cochlea. elngitur, observaverii, quae in specimine nostro ommnino desideratur,

pro nova specie fortasse habenda est; nam illa callositas sime dubio a proprietate

quadam animalis pendet.

&M. Sigaretus Menkeanus Dkr.

Testa ovalis, depressa, undulato transversim tenuiterque lirata, alba, fasciis
duabus latis interruptis pallide rufis pieta; spira planata. — Diam. max. 1 poll.

91j

/, lin, diam. min. 11 lim. altit. 4 lin.

Habitat ad Denguelaim.

Testa Sigareto depresso Phil. (Abb. L. pag. 144. Tab. I. fig. 3.) inter omnes,
quas novimus specles, simillima est, sed fasciis et spira minore constanter differre
videtur. Pietura Siearetum maculatum Say in mentem vocat, qui nostra opinione

minime, ut clar. Recluz opinatur, pro Sig. Martiniano nondum adulto habendus est.

89. Haliotis tuberculata L.

vide Tab. nostr. V. Fig. 17. 1S. 19 et var. 20. 21.

NS
h2

Linnaei Syst. Nat. edit. XII. pag. 1256. n. 141.

Adans. Sénég. pag. 19. Tab. 2. fig. 1. (E Ormier).

Specimina hie depieta ad DBenguelun et Loandam collecta, tam ieoni, quam
deseriptioni Adansonianae plane respondent, ita ut eadem ad cochleam lOrmier di-
etam pertinere censeam. Cum praeterea Adansonius ipse ,Haliotin striatam rugosam'*
Linnaei citaverit (cfr. Fauna Suec. pag. 533. n. 1326), quam hie immortalis vir in
editione duodecima Systematis Naturae nomine Hal. tubereulatae commemorat, huic
specie] certe nomen supra inserlptum tribuendum est. Ut vero mea fert opinio,
non minus Hal. striatà nee non marmorata Linnael ad Hal. tuberculatam spectant,
eum haee species, ut Adansonius ipse affirmat, mirum in modum variet. Insuper
Martini quoque Conch. Cab. Ll. pag. 118. Haliotin marmoratim. Linnaei ad. iconem
Adansoniam refert et descriptio Dorni praeclari: ,testa ovata, complanata, striis
parallelis transversis et longitudinalibus obsoletis decussata; limbus planus, dorsum
convexum foraminibus sex parvis pertusum; spira obtusa; color viridis maculis
fulvis marmoratus* satis respondet speciminibus quibusdam nostrae cochleae. Pariter
et verba Linnaei: ,habitat in Oceano Africano* respicienda suut

Ceterum. miror nomen Linnaeanum Hal. marmoratae neque in | Lamarckii
opere, nec: in Reevei.Conch. iconiea obvenire. Haliotis marmorata Grayana alia est

specles. Cfr. Reeve Conch. icon. spee; 44.

"I

Icones nostrae 17. 18. 19. specimen exhibent luteo, rubro spadieeoque mar-
moratum, stris longitudinalibus tenuissimis, transversis vero maximam partem obso-
letis sculptum; figurae l. 2. 3. exemplar minus repraesentant colore pallidiore, luteo
et rubro variegatum, costulis latis. et angustis lirisque. profundioribus parti. sub-

flexuosis insigne.

90. Haliotis virginea Chemn.
ride Tab. nostr. V. Fig. 0. 7. S.
Chemn. Conch. Cab. X. pag. 314. Tab. 166. fig. 1607. 16083.
Cum iconem huie speciei pulcherrimae omnino. eonvenientem ignorem, speci-
men optime conservatum depinximus, quod reportavit clar. Tams ex insula Annabon.

Hoc specimine invento patria certa hujus eochleae innotuit.

91. Crepidula fornicata (Patella) L.

Specimina, quae exstant e Guinea inferiore, omnino conveniunt cum figura
Adansoni Tab. Il. 8. ,le Sulin* dicta, neque cum Crepidula poreellana, quacum
male jungitur a Lamarckio. Jam Linnaeus ipse illam iconem Adansonianam in de-
scribenda specie citavit, memorans spira laterali lablioque concavo albo a Patella
porcellana differre. — Praeterea deseriptio Adansonii perfecta et absoluta plane
convenit cum Crepidulis fornieatis, quas ex America boreali allatas accepimus.
Le Garnot Adansoni in eadem Tabula fig. 9. aere excisus, spechnen junius esse
videtur. In nonnullis exemplaribus Americanis nostrae collectionis duo strigae fus-
'üe a vertiee radiantes observantur ut in ila icone. — Le Jenae, a Ginelino. Pa-
tella Goreensis nominatus, alia esse videtur species, exemplaribus nonnullis, quae

retulit noster, satis respondens.

92. Crepidula hepatica Desh.
vide Tab. nostr. V. Fig. 4. 5. varr.
Lam. An. sans. vert. VIL. pag. 646. n. 12.
Krauss Südafr. Moll. pag. 69. Tab. IV. fig. 12. a. b.
Plurima. specimina. exstant ad Benguelam et Loandam lecta mirum in modum
inter se discrepantia, ita ut descriptio Deshayesiana cum singulis formis minime

conveniat. "Testa scilieet ovata modo depressa vel irregulariter. dilatata et inflexa,

-— A

modo convexa lateribusque compressa, sinuata et latere dextro, vel, quod saepius
occurrit, sinistro profunde emarginata est. (fig. 5.) Pietura unicolor hepatica seu
fuscescens, interdum in fundo pallidiore fusco iaculata praesertim marginem versus.
Septum albidum planum subprofundum, medio parum sinuatum. — Vertex statu inte-

ero subaeutus haud raro obtusatus, plerumque dextrorsum inflexus.

93. Orepidula adspersa Dkr.

vide Tab. nostr. V. Fig. 12. 16. 26. 27. 28. varr.

Testa ovata plus minusve convexa, irregulariter rugulosa, alba maculisque
fuseis adspersa, epidermide pallide olivacea induta; septum planum medio subsiua-
tun, vertex plerumque valde porreetus. — Long. 6 — 7 lim., lat. 4— 5 lin.

Crepidula. adspersa. Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1846. pag. 295.

Quoad formam Crepidulae hepaticae Desh. affinis, sed testa rugulosa, alba,
maculis fuscis ornata, ut videtur bene distincta.

Habitat in litore lapidoso ad Benguelam rara.

94. Crepidula aculeata (Patella) Gmel.

.Patella fornieata aeuleata, testa integra, ovali, fusca, concamerata, labiata,
seu labio interno vel fornice instructa, stris aculeatis exasperata, vertice recurvo.*
Pat. aculeata. Gmel. pag. 36923.

— — Chemn. Conch. Cab. X. pag. 334. Tab. l6s. fig. 1624. 16295.

Crep. aculeata. Lam. Vll. pag. 642.
c — Sow. Gen. of Sh. fig. 4.

Unieum exemplar optime conservatum ad Benguelam lectum exstat.

95. Crepidula Peruviana Lam.

Unieun specimen ad Loandam lectum adest plane conveniens eum. exempla-
ribus, quae el. Bernardus Philippi e Peruvia et ex insula Chilo& reportavit.

Testa crassa, suborbicularis, valde convexa, subspiralis, dorso rugulosa; sep-
tum concavum utrinque, praesertim ad sinistram, sinuatum; apex magnus dextror-
sum ineurvus; color subcarneus vel albo carneoque variegatus, interdum ad margi-

nem subfuseo striatus; septum laeteum. — Long. max. 1l. poll 6 lin.
5*

z^ ole

Haec species omnium Crepidularum, quae hue usque innotuere, maxima est.
Unum exemplar nostrae collectionis eximiae magnitudinis fere 2 poll 6 ln. longum
est. Conf Lam. VII. pag. 644. n. 6. Deless. Rec. Tab. 25. fig. 5.

96. Calyptraea vulgaris Phil.
Phil. Enum. Moll. Sic. I. pag. 119.
Tria exemplaria in litore prope Denguelam lecta adsunt, quae a speemniinibus
Maris Mediterranei testa squamulis tantum magis exasperata differunt. Unicum. spe-
eimen apice fusco notatum fortasse pro specie propria existhnanda est. — Haee

species. ad. genus Grayanum Galerus. pertinet.

97. Calyptraea radians (Trochus) Lam.

Speeimina ad Denguelun et St. Vincent lecta plane conveniunt cum exem-
plaribus Peruanis et Chilensibus. — Genus Trochita Sehumacheri in hane speciem
fundatum est.

95. (Capulus pilosus (Pileopsis) Desh.

Exemplaria plura leeta sunt ad Loandam. Quamvis sint detrita, tamen rudi-

menta epidermidis pilosae ostendunt.

99. Capulus mitrula (Pileopsis) Lam.

"Tria speennina. exstant ad. Loandam leeta, quae omnino eum leone Adauso-
d

niana ,le Soron* dieta (efr. Tab. 2. fie. 5) conveniunt, ita ut ea sine haesitatione

hue referam. Clar. Deshayes bene monet (Lam. ed. IL. VII. pag. 610.) Pileopsin

mitrulun fortasse ad Patellam antiquatam Linnaei (8. N. ed. XII. pas. 1259.) refe-
pag

rendam esse, sed dubitat speciem Adansonianam hue pertinere. — Possidemus hanc
cochleolun e remotissimis terrae regionibus allatam. — lane et antecedentem: spe-

ciem ad venus Hipponychis Detrancei transferant, qui Capulos secernunt.

100. Fissurella rosea (Patella) Gmel.

Mart. Conch. Cab. I. Tab. XILE. fie. 105.
Gmel. pag. 9130. n. 204.

Sow. Conch. ill. fig. 5.

m a

Fiss. rosea. Lam.? in. Phil. Enum. Moll. Sic. II. pag. 91.

Duo tantum hujus speciei Maris Mediterranei frequentissimae. exemplaria. ex-
stant in litore ad DBenguelam lecta. — Icon. Martiniama et descriptio Philipplana —
»testa ovato-oblonga, conico-convexa, tenuis, longitudinaliter striato-rugosa, purpurea
aut albo roseoque radiata, aut fuscescens varia, roseo radiata, intus plerumque

virescens, margo internus levissime erenulatus, planus* — omnino quadrant.

101. Fissurella Philippiana Dkr.

vide Tab. nosir. V. Fig. 23. 24. 25.

Testa ovato-oblonga, fere elliptica, convexa, antice declivis, subgibbosa, albido.
luteo seu pallide fusco maculata, costis radiantibus plurimis striisque transversis con-
fertis elevatis decussata; vertex ultimo fere quadrante totius longitudinis situs; fora-

men pro magnitudine parvum oblongum, lateribus sinuatum; margo intus crenula-

tus. — Testa fere 6 lin. longa. Ratio longit., lat. et altit. — 100 : 62 : 35.
Fissurella Philippiana Dhr. in. Zeitschr. für Mal. 1846. pag. 206.
Fissurella gibba Phil. — Fiss. Graecae L. similis, sed. bene distinguenda —

primo obtutu eadem esse videtur species, at nostra cochlea evidentissime differt. fora-
minis forma ovata lateribusque dilatata, serae ori haud dissimili, qua. clavis immitti-
tur. Praeterea apice multo magis excentrali et sculptura asperiore insignis est.

Lecta est prope Loandam.

102. Fissurella Menkeana Dkr.
vide Tab. nostr. V. Fig. 13. 14. 15.

Testa elliptica valde convexa, antice subgibbosa, albida, badio roseoque. picta,
costis longitudinalibus plurimis strüisque transversis subclathrata:; vertex obtusus in
ultimo quadrante totius longitudinis situs; foramen parvum subrotundum; margo
erenulatus. — Long. 6 — 7 lin. Long, lat, alt. — 100 : 65 : 42.

Fissurella Menkeana. Dhr. in. Zeitschr. für Malac. 1846. pag. 206.

Species haee sinilis praecedenti differt. costis subtilioribus et foramine. subro-
tundo magis antrorsum inclinato. — Variat pictura et colore; nam modo est sordide
alba et badio maculata, modo nivea radiis pallide rufis vel roseis ornata. — Costae

in alis specimninibus obsoletae, im alüs granulosae apparent.

Habitat ewm. praecedente, unieum quoque speennen lectum est in litore ad
Denguelam.
103. Fissurella Benguelensis Dkr.
vide Tab. nostr. V. Fig. 9. 10. 1l.

Testa ovato-oblonga, depresso-conica, flavida, costis plurimis elevatis costu-
lisque. transversis. decussantibus clathrata; apex excentralis in tertia. longitudinis
parte sitis: foramen subrotundum, annulo purpureo circumdatum; facies interna
albida: margo leviter crenulatus. — Longitudo unici speciminis ad Denguelam lecti
5,5 lm. efficit. Long., lat. et alt. ratio — 100 : 60 : 30.

Fissurella Benguelensis Dhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1546. pag. 2T.

Forna Fissurellae Graecae. Lam. e mari Siculo affinis, sed costae radiantes
seu longitudinales confertae, multo minus elevatae nec nodiferae, costulae transver-

sae subtiliores neque lamelliformes.

104. Fissurella Graeca (Patella) L.
Unicum specimen detritum. ad Loandam lectum exstat. Huc spectat le Gival
Adans. Sénég. pag. 37. Tab. 2. fig. T. leon Adansoniana mostro specimine

duplo major.

105. Fissurella alabastrites Reeve.

Conch. icon. spec. 97.

Duo exemplarii paullo detrita ad St. Vincent lecta exstant. ^ Costis majori-
bus minoribusque 22 — 26 instructa sunt; color eorum est albus; orificium magnum
linea. rosea intus cireumdatur. Le Dason Adansonii (Sénég. pag. 35. Tab. 9. fig. 6)
certe hue pertinere putamus, cum deseriptio et icones optime respondeant specimi-
nibus nostris. Clar. Reeve iconem Adansonianam haud citavit in. deseribenda hac
specie. Linnaeus iconem. Adansonianam male ad Patellam. suam. nimbosam refert.

Conf. de hac specie Deshayesii adnotatio in. Lam. vol. VILI. pag. 591.

106. Patella lugubris Gmel.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 9. 10. 11 et Fig. 22. 23. 24.
Linn. 8. N. edit, XIIL. pag. 3705.

Mirula. lugebris Mart. Conch. Cab. I. Tab. s. fig. 60.
- — Schróter Einl. ILI. pag. 445. n. 19.

— 39 —

Cum descriptiones hujus speciei haud sufficiant, duo exemplaria ejusdem accu-
ratissime | depimximus altemun. majus ad Denguelam, alterum. minus ad. Loandam
leetum. In specimine majore costae radiantes rugulosae, subnodosae 46 — 48 nume-
rantur; in interstiflis costae sunt minores, Interna facies atrato-coerulescens nitidis-
sima, centrum lacteum. Specimen minus fere totidem costis instructum, radiis non-
nullis albidis pietum est. — Icon Martiniana exemplar multo majus albo margina-
tum repraesentat.

107. Patella spectabilis Dkr.
vide Tab. nostr. Vl. Fig. 7. S. 9.

lesta ovata, subdepressa, solida, lutea vel sordide alba, rufo radiata; ver-
tex obtusiuseulus ad ?/, longitudinis situs, vel, quod idem est, longitudinem in
ratione tres ad quatuor dividens; costae radiantes numerosae, rugulosae, subnodosae,
marginem versus subimbricatae; pagina interna coerulescens, centrum lacteum; margo
irregulariter. plicatus, crenulatus, haud angulatus. — Long. specininis quod exstat
maximi l1 poll 9 lin., latit. mediae testae 1 poll 4?/, lin., altit. 6 lin.; sed exem-
plaria multo majora usque ad 2 poll 6 lim. longa vidimus.

Habitat ad Loandam haud rara.

Species nostra Patellae margaritaceae Gmel. (Mart. I. Tab. 10. fig. 85!) et varie-
tati, quae Lamarckio Pat. coerulea erat, affinis, sed notis quibusdam diversa videtur
ex. €. testa majore, crassiore, haud angulata, costis majoribus et imprimis vertice
magis centrali, qui in illa semper ad '/, longitudinis situs est. Monet quoque bene
clar. Philippi (Enum. Moll Sie. H. pag. 109.) pullos Pat. margaritaceae saepius
Pat. saccharinae. Ginel. valde similes esse, quod de pullis nostrae speciei affirmare
non possum.

Ceterum. haud. contemnenda Patellarum copia exstat, quam clarissimus noster
peregrinator attulit, magnam partem pervariabilis, qua de causa difficile dijudicari
potest, quid sit species, quid varietas. Eodem modo i speciebus jam descriptis et
iconibus illustratis difficillima est accurata determinatio, quum manifestum sit apud
veteres auctores non solum varias species saepissime confusas, verum etiam plu-
res varletates pro genuinis speciebus separatas esse. Ut hie exemplum ponam Pa-
tella coerulea L., margaritacea Gmel., Bonnardi Payr. et scutellaris Lam. nostra
opinione ad unam eandemque speciem pertinent. luc quoque et ea forma spectare

videtur, quam clar. d'Orbigny Patellam. Lowei appellat, Voyage des lles canar.

ze JW) m

Tab. VII. fig. 9 et 10.) aeque ac ea, quam "Tab. nostra VI fig. 1l. 2. 3 offert.
Jam habemus eam e variis plagis Africae occidentalis, regione scilicet Loandae et
Benguelae, ex insulis Fayal et St. Vincent. Clar. amicus. Albers Derolinensis nuper-
rime statu subfossihi eam ex itinere. ad insulam Madenzun retulit. iihique. benevole
communicavit. Haud raro ibilem in terra quadam tofacea ad pagum Canical in
peninsula San Lorenzo dieta occurrit, cum Helice. delphinula. Lowei, thiarella. Webb
et Dert. aliisque istis speciebus. adinirandis Maderensibus eonnniixta. [taque enim con-
stat, hane. eoehleam pervariabilem in magna Africae occidentalis parte. obvenire.
Varietas de qua sermo, non solum a Patella margaritacea, sed etiam a scu-
tellari et coerulea praesertim. testa valde depressa, costis crassioribus asperatis in
pullis plerunque. distinetissime squamoso-echinatis et apice parvulo, saepius. mamillari
distinguitur. Facies interna. colore coerulescente, medio lacteo tincta. Margo acutus
erenulatus, interdum. subangulatus, ita ut primo adspectu a Patella margaritacea et
extremis aliarum. varletatumi formis bene differre videatur; attamen sensi in eas

transit.

107. Patella Guineensis Dkr.

vide Tab. nostr. VII. Fig. 19. 20. 21. et var. in eadem Tab. Fig. 1. 2. 3.

Testi ovalis, interdum elliptica, subelevata, solidiuseula, concentriee striata
et subrugosa, costis radiantibus confertis inaequalibus subnodosis, partim. obsoletis
instructa, luteo-aurantia, fusco variegata et radiata; vertex. prominulus antrorsum
inclinatus subinamillaris. ad Um longitudinis situs; facies Interna luteo-aurantia, centrum
lacteum et luridum; margo aeutus vix crenulatus fere simplex. — Lone. 1 poll. 1 lin.
Long. lat. alt. — 100 : 88 : 30.

Habitat ad. Loandim.

Cochlea ambitu plerumque. fere. exacte ovato, interdum. elliptico et margine
undique ineumbente cum nulla alia specie, quae nobis innotuit, jungenda est. Plura
adsunt exemplaria iu eodem litore lecta, paullulum latiora, omnino majora, cinereo-
flava. maculisque. fuscis. irreeularibus adspersa et costellis seabris exasperata, quae
fortasse ad aliam speciem pertinent, eum et interna facies differentias quasdam. prae-
beat, sed difficile est dijudieatu, num sint varietates, an pertineant ad propriam
quandam speciem. — Varietas, quam exhibent figurae 1l. 2. 3, superficie subaspera,
margmen: versus subimnbrieata, ambitu fere elliptico, maeulis. radiisque. fuscis. magis

perspicuis et colore einereo-flavo differt.

"— Ze

109. Patella tabularis Krauss.

Krauss. Südafr. Moll. pag. 47. Tab. IIL. fig. 3.

Unum tantum specimen nondum adultum ad litus prope DBenguelam lectum
exstat, quod hue spectare videtur. Forma, numerus eostarum majorum et minorum,
seulptura ommino et color externus haee omnia in illud quadrant excepta unica
differentia, colore scilieet interno, qui est in centro albus neque fuscescens. Nihilo-
minus haud dubitamus, quin haee species hue pertineat. An Patella obtecta. Krauss

l. l pag. 47. Tab. III. fig. 11 nil nisi varietas Patellae tabularis?

110. Patella nigro-squamosa Dkr.

vide Tab. nostr. VIL. Fig. 4. 5. 6. var. minor Fig. 7. S. var. major. lota. nigra.

Testa ovata, subeoniea, solida, albida, costis radiantibus majoribus minoribus-
que confertissimis. eranulato-squamosis ornata, squamulis nigris erectis; vertex ad
?/, longitudinis testae situs, acutiusculus, saeplus obtusatus et erosus; pagina interna
lactea, centro rufa vel lutea; margo crenulatus fusco atroque maculatus seu totus
aterrinus. — Long. speciminis maximi fere 1 poll efficit. Long. lat, alt. — 100:
(5 — 80 : 40.

Varietas minor rara invenitur ad urbem Hortum, latere orientali insulae
Fayal, teste. clar, "Tains ; major ad Benguelam | legitur.

Patella. nigro-squamosa. Dhr. in. Zeitschr. für Malaeoz. 1546. pag. 25.

"Triplex distinguenda. est hujus speciei varietas :

1) testa majore tota atra, margine lato aterrimo: var. miliris Phil in Zeitschr.

fir Malacoz. 1848. pag. 162. Patella Natalensis Krauss. Südafr. Moll. pag. 55.

"Tab. IIT. fig. 10. Gabon, Benguela et litus. Natalense;

2) testa ovata lateribus, subeompressa, strlis echinulatis. paucioribus. instructa ;

margine atrato et fusco maculato.. Pat. echinulata Krauss. l c. pag. 52.

Tab. III. fig. 15., in sinu. tabulari lecta;

3) testa paulo altiore sordide alba vel lutea, costulis nigro-squamosis. subechinu-
latis ornata; ad urbem. Hortam detecta.

Species. nostra pervarinbilis ad eas Patellas pertinet, quae ad latera hiant,
testa scilicet. antice et postice tantun incumbit, Primo obtutu proxime cognata
esse videtur eum Pat lusitaniea. Ginel, nam shnilima est speenninibus ejusdem

detritis, quae a Lamarekio sub nomine Patelle punetatae descript& sunt — Conf.
6

-— S ou

Phil. Enum. Moll Sie. L. pag. 110. — Pat. lusitaniea statu integro radils aureis vel

[-]

eastanels semper ornata est.

111. Patella Adansonii Dkr.

vide Tab. nostr. VI. Fig. 10. 1H. 12. specimen juvenile, Fig. 13. 14. 15. spec. adultum. exhibet.

Testa oblongo-ovata, subelliptiea, mediocriter elevata, costis inaequalibus. eirca
80 — 100 sculpta, albida, nigro, fusco et olivaceo marimorata et striata; vertex ante

"tudinis partem situs; facles interna coerulescens; centrum lacteum et

tertiam. long
rufeseens, interdum. subearneum. vel hepatieum, lmbunm: versus. rufo radiatum; margo
subcrenato-dentatus. — Long. spec. maximi 1 poll. 10 lin.; mensurae circiter haecce
1:00:58 01895:

In sinu ad Loandam lapidibus insidentem haud. raram. legit. noster. hanc
cochleam.

Ad hane speciem Patella nigra, magna tenuiter admodum striata. AMricana
Listeri (Tab. 537. fie. 16.) pertinere. videtur, pariter ,,Libot* Adans. Sénég. pag. 27.
Tab. 2. fig. 1l. Costae numero pervariabiles, in uno specimine exstante circa 120;
saepe costa major in utroque latere minorem habet, ut bene dicit Adansonius, sed
clare. elucet in deseriptione plures species confüsas esse. — Gmelinus figuram
Listeri male ad Patelkun crenatim refert et Libot Adansonii eum Patel umbella

male jungit.

112. Patella Kraussii Dkr.

vide Tab. nostr. VI. Fig 4. 5. 0.

Testa ovata, tenuls, depressiuscula, pallide fusca, subcornea, radiatim. costata
transversimque — strlata, costae inaequales. subundulatae; vertex — acutus. porrectus,
retrorsum inclinatus, subuncinatus, fere ad ?/, longitudinis situs; margo aeutus, subtus
obsolete plieatus et erenulatus; paga interna subeana et eoerulescens, centrum sor-
dide album et flavescens. — Long. fere 1 poll 3 lin, lat. 1l lin. alt. 4 lin

Habitat ad. Loandim.

Specles singularis pro mea sententia ad nullam aliam hue usque descriptam
adnumerari potest. Costae radiintes 100 — 120 numerantur; in interstitlis costaruni
majorum 2 — 2 minores, majores passim squimnulis et nodulis instructae sunt, prae-
terea tota superficles subtilissime lineata est, quae vero lineolae per vitrum tantum

asplel possunt.

zn. um

113. Patella conspicua Phil.
Abb. vol. IH. pag. 71. Tab. III. Fig. I.
Exemplar minus ex itinere Africano attulit. noster sine indieatione certa loci
natalis. Vertex. valde obtusatus et erosus ab auctore clar. conieus appellatur. —
Testa adulta sine dubio Patellae safianae. Lam. Deless Rec. Tab. 22. fie. 2. valde

similis est. (Gabon in. Guinea. Phil.)

CONCHIFERA.

114. Ostrea Guineensis Dkr.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 19 — 1S.

Quamquam nulla mihi nota est Ostrearum species huie respondens, invitus
tamen hane concham pervariabilen. pro nova specie hie enumero, eum Ostrearum
genus formis suls et sculpturae indole tantopere varlet, ut saepius dijudieari non
possit, quae formae sint varietates, quae specles genuinae; nam permultas Ostreas,
quas conehyliologi quidam pro certis speciebus habuerunt, formis intermediis con-
junctas esse constat. Pariter hoe affirmari potest et de Ostreis permultis fossilibus.

Tabula nostra formas nonnullas insignes Ostreae parvae Guineensis exhibet.
Unbones. ejusdem plus minusve resupinati, plerumque sinistrorsum curvati — si. nempe
valva inferior dorso mneumbit, — interdum vero ad latus oppositum inclinati, rarius
erecti sunt. Testa valde inaequivalvis, plerumque oblique elongata, inferne attenuata,
raro dilatata et deltoidea. Speenuima plurima costis plicisque crassis subimbricatis
vel rugiferis haud. dichotomis instructa sunt, praesertim. marginem flexuosum versus,
ubi complectuntur valvulae. — Specinina vero nonnulla plicis parvulis ornata. sunt,
imo reperiuntur valvulae plieis costisque fere omnino carentes. — Valva / superior
plerumque lumellosa, superficies ejus colore languido sordide albo vel cano, vel
atro-purpureo variegata et radiata. Pagina interna valvae utriusque albida, in. non-
nullis speeiminibus fuscescens, paulo iridescens. Saepe valvulae virides apparent, qui
vero eolor non est eenuius, sed e Confervis ortus, quae Mollusca aliaque corpora

marina. saepissime obdueunt.. hnpressio museularis ovato-rotundata sublunata, interdum
6**

ac p

subtrigono-rotundata, margine sinistro approxmata, — Margo. in. cardinis. regione
utrinque. erenulatus.

Viuietates nonnullie. hujus conchae. Ostreas. quasdam fossiles in. mentem
vocant, sje ex. gr. fice. 16. 17. 18, quas Tabula. nostra. exhibet, similitudinem maxi-
mam. habent eum certis varietatibus. Ostreae multiforniis Koch. et Dkr. e. formatione,
quae dieitur oolithica, pariter valvae 12. 13. 1H. 15. Ostreae larvae Lii. haud. dissi-
miles. sunt.

Haee concha ad Loandiimn frequentissime. invenitur. ligno. aliisque. corporibus
eregatim insidens. — Possideinus. quoque Ostreiun: parvulun Strombo. trieornl. affixa,
quae hue spectare videtur. — An. icones quaedam Xdansonii huc. pertineant, dijudi-

Care noli possunius.

115. Pecten Lovéni Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 9l.

'l'esta minima, orbieularis, subaequivalvis, tenutssima, concentriee obsoletissime
striata, fusco et albo variegata; auriculae suleatae inaequales. — — Alt. 4'/, lin. Alt.,
long., erass. ratio fere haec est 100 :95: 30.

Nonnisi duo smgulae valvulae hujus speciei exstant, quae ex regione urbis
Loandae reportata sunt, valde tenues, fragiles, pellucentes, parum convexae, fuscae,
albo maeulatae et variegatae, aurleulis suleatis pro exiguitate testae majusculis in-
structac. — Valvula. dextra modice emarginata et in siu eleganter serrulata est.
Ntriae concentricae tam tenues et obsoletae sunt, ut sub lente tantum obser-
vari possint.

Hane concham miünutim neque deseriptmn neque depietam mwveni, qua de
eausa eam pro nova specie hie enumeravi — Peetimes pusillos quosdumn fossiles in
mentem vocat, ex. gr. Peetinem pygmaeum Münst. e litore Norwegico et tellure

tertiaria. Italiae. inferioris.

116. Isognomum Perna (Üstrea) L.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 7. 8. 9. 10. carr.

Linn. S. N. XII. pag. 1149.
List. Conch. Tab. 199. fig. 33!
Chem. Conch. Cab. VII. pag. 252. Tab. 59. fip. 580. (Ostrea. Perna. Linnaei, Coll.

Spenel.)

i —

Schrót. Eil. vol. HIE. Tab. IN. fie. 5.

Lam. an. sans vert. VIE. pag. 75. Perna vulsella, excepta var. b.

RH
4

Concha sieut et plurimae Ostrearum species pervariabilis. Figg. ? et 8. specimeu
maximum. repraesentant oblonginn, foveolis septem. cardinalibus mstruetum , antico
eardinis margine rostriformi, facie interna. alba et. livida, usque ad lineun. palliarem
vivide margaritacea; fie. 9. speeinen. exhibet obovatum, valde rugosum irregulariter-
que formatum, et fie. 10. testam valde elongatam medio coarctatum refert.

Ad hane speciem sine dubio Concha semiaurita var. Chemn. VII. fig. 580.
spectat, sed. quaeritur utrum fig. 579 hue pertineat, anne propria sit species. — Clar.
Anton (Verz. pag. 17) eum Pernam radiata appellavit, Ad nostrin concha
Ostream Pernam | Linnaei referendam esse. opinamur. — Ostrea semiaurita. Sehrót.
Einl HL. pag. 365. Tab. IX. fig. 6. pro Crenatulae specie quadam: habenda: est.

Exemplaria plura exstant ex insula St. Vincent et regione Loandae allata ;
omnia plane respondent iis, quae ex Antillurum insulis et ex America. centrali

originem: ducunt.

117. Àrca senilis L.
Linn. S. N. ed. XII. pag. 1142.

Adans. Sénég. pag. 246. Tab. 18. fig. 5 le Fagan.
Chemn. vol. VIL. "Tab. 56. fig. 554—550.
Frequentissima invenitur haee eoncha crassa in litore insulae. Loandae, unde
incolae illàm ad urbem Loandam transferunt, eum calceis coetura utantur. Hac in
regione et statu subfossili satis frequens invenitur plerumque paullo minor et angu-

stior. — Genus Gravanum Senilia im hae specie nititur.

11g. Arca setigera Dkr.
ride Tab. nostr. IX. Fig. 16. 17. 15.

"Testa aequivalvis crassiuseula, ovalis, subturgkda, sordide alba et cretacea,
concentrice rugulosa, radiatin multicostata, costarum dimidia parte «uleo divisa; latera
superne obtusangula, latus antieum brevius, rotundatum, latius, latus posticum
longius, attenuatum; basis parum curvata; epidermis sublamellosa et setigera: ume
bones tumidi; area ligamenti angusta declivis, antice. paulo. brevior, — Long. | poll
9'/, lin. Long., alt, et crass. ratio fere haec est 100: 70:58.

Habitat ad. Loandam.

— 460 —

Testa costis 52 — 34 subangulatis instructa, anticae. 17 — 18 marginem. ver-
sus dichotomae; umbones promhentes subacuti, modice involuti, parum distantes;
color albidus fere eretaceus, medis in valvis interdum. subluteus; epidermis fusco-
olivaeea, ut solet, plurimam partem. soluta, valida, sublamellosa, interstitiorum la-
mellae vero aeuminatae setieeraie apparent; cardo rectilmeus confertim. dentieulatus ;
dentieuli cirea. 54 — 56. numerantur.

Species À. seaphae Chemn. (C. C. vol VII pag. 201. Tab. 55. fig. 548.)
simillima, sed umbonibus submedianis, — «qua de causa testa minus obliqua est. —
epiderinidis formatione nec non statura minore satis diversa videtur.

Praeterea. singula. valvula: Arcae. eujusdani minoris aut nondum adultae ad
Loandam lecta est habitu. oblique ovali, costulis rotundatis, anticis et posticis sub-
granosis cirea 24 instructi: —— Nulla. mihi nota est species cum bhaccee conveniens.
Cum vero fluctuum agitatione. paullo detrita sit. haee unica valvula, non. ausus sum

eam pro nova specie hie enumerare.

119. Arca lactea L.

Linn. S. N. ed. XII. pag. 1141.

Simeula valva. sinistra. detrita e regione Loandae adest. De specie summo-
pere variabili uberius tractavit. cl. Philippi in enumeratione Molluscorum.— Siciliae
pag. 56. ,Le Jabet* Adansonii (Sénég. pag. 250. Tab. 18. fig. 8) fortasse ad hanc
speciem pertinet, eum descriptio. testae satis respondere videatur, quamvis icon
sit nimis rudis.

120. Arca stigmosa Dkr.
vide Tab. nosir. IX. Fig. S. 9. 10. 11.

Testa oblonga, alba, ad apicem sublutea, tenuis, utrinque rotundata, superne
subangulata; eostulae confertae eranulosae radiantes, anticae latiores, medianae era-
cilliores, sequentes 5 — 7 bipartitae et postieae 5 — 6 majores; interstitia. serlatini
stigmosa; area igamenti angustissna. — Long. 9 lim. Long, alt, crass.
100 : 56 : 40.

Habitat ad. Load.

Species peeullaris propter stigmata seriatim ordinata ad recipiendas — setas
fortasse destinata; putamus scilicet. epidermideimn. fuseam. setigerami fuisse, — reae tra-
pezinae. Lam. nee non A. granulatae Phil. (Abb. vol. HI. pag. 114) similis est, sed

area fere omnino deficiente ab. utraque. specie distinguitur.

xU

121. Pectunculus spec. dub.

Singula. valva. Peetuneuli: eujusdam. minoris. parum. convexi fere orbicularis,
coneentrice et quidem regulariter striati, fusco maculati ad Loandam lecta. exstat.
Omnino nulla mihi nota est species, cui haee inea valvula plane respondet. 5i nova
est et adulta, nomen Pectunceuli concentriei conveniret. Arca nummaria Linnaei, quae

in Coneh. ieoniea. Reevei. desideratur, fortasse huc pertinet.

122. Mytilus smaragdinus Chemn.

Chemn. Conch. Cab. vol. VIIL. pag. 166. Tab. 823. fig. 145 et Tab. s4. fig. 146.

Exemplaria, quae ex Guinea inferiore retulit noster, plane quadrant iu de-
seriptiones. copiosas et icones bonas Chemnitzimas. — Aetate profectiore. epidermis
plerumque viridior fit. Specimina nostra ad varietatem latiorem (l c. fig. 746) pertinent.
,Le Fonet* Adansonii Sénég. (pag. 212. Tab. 15. fig. 4) hue referendum esse opi-
nor, eum deseriptio et icon. exemplaribus junioribus satis respondeant — Myt. viri-
dis Linnaei, quem. pro smaragdino habent quidam, valde diversa esse videtur species,
eum. auctor. hane eoneham: parvam, tenuissimam, fragilissimam: et pellucidam appellet.
Haec species mihi prorsus ignota nee a Chemmnitzio neque a Lamarekio conmne-

moratur.

123. Mytilus Senegalensis Lam.

Lam. an. sans vert, VIL. pag. 40.

Delessert Rec. Tab. 13. fiv. 1l.

Mytilus variabilis Krauss. Südafr. Moll. pag. 25. Tab. 2 fig. 5.

Singulae valvae, quae e litore Benguelensi exstant, plane respondent iconi
Delessertianae. Momenti magni est color baseos albidus

Mytilus punieeus Gmel, l'Aber Adans, quem clara Agnes Catlow. in. Nomen-
clatore eonehyliolosieo pag. 74 ad hane speciem alligat, hue non pertinet, cum ex
Adansonii deseriptione accurata satis eluceat, illum. ad Mytilos septiferos pertinere,

ut jam monuit Ferdinandus. Krauss.

124. Mytilus tenuistriatus Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 1. 2. 3.
Testa parva, tenuis, ovato-oblonga, subtumida, fusco-violacea, epidermide

rufo-cornea. induta, per longitudinem tenerrime striata, stris simplicibus, perpaucis in-

—C

terdum marginem versus diehotomis; margo dorsalis subfornicatus, auntieus subrectus,
postieus. parum eurvatus multo longior; margo baseos medio sinuatus; carina ab
umbonibus parvulis incurvis. subterminalibus ad latus posticum decurrens. obtusa;
margo internus conchae subtlissime crenulatus. — Long. fere 1 poll Long. alt,
Grasso E0245. 25:

Specimen. unicum perfectum. et. valvulae nonnullae | singulae. nimis detritie
exstant in regione urbis Loandae collecta.

Species ab antecedente praesertim festa multo tenuiore, unieolore et / xeul-

ptura subtiliore. satis. diversa.

125. Mytilus Charpentieri Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 12 —15 et Fig. 19 —9l.

'lesta ovato-oblonga vel ovato-trigons, crassa, fusco, subolivaeeo et albo
varleeata, epidermide tenui cornea vestita, stris suleisque. incrementi: nonnullis in-
structa, eostulis subtilibus eranulosis ab umbonibus radiantibus bi- et trifurcatis elegan-
ter sculpta: basis magis minusve sinuata; marco dorsalis medio fornicatus, saeplus,
praesertim dm pullis, angulatus; umbones acuti ieurvi terminales; margo subtiliter
erenulatus; hnpressio muscularis antied subelliptiea. bene. expressa; eolor internus
albidus et subviolaeeus, splendor parum margaritaceus. — Long. speeiimum imajo-
rum 11 ln. Long. alt. et erass. ratio fere haec est 100:52:60.

Plura. specimina. ad. Loandiin colleeta. exstant.

Species interdum. compressa et irregulariter. formata, Mytilo granulato Hauley
(Zool. Proc. 1844. pag. 17.) e litore Peruano et Chilensi affinis est, sed. differt. non
solun. seulptura multo subtiliore, sed. etimn colore, qui in illo semper albus invenitur.
Concha. ab. Adansonio ,lAber dieta, nostrae speciei, sl resplemuus externum ejus

faciem, simillima. videtur, sed. cardinis formatioue maximopere. discedit.

126. Modiola barbata (Wytilus) L.
Unicimi tantum. exemplar junius e litore 1usulae St. Vincent reportavit noster,

quod ad hane speciem maris mediterranei. frequentissima: pertinere. videtur.

127. Lithophagi spec. indet.
Unieum. speehnen. nondum. adultum: ad. Loandam: leetuii. tini. exiguum. est,

ut determinari nequeat.

C

125. Qardita Senegalensis Reeve.

Conch. icon. spec. 10.

Sinistra. tantum. valvula. ad. Loandam lecta iconi heeveanae omnino respon-
dens adest. Clarissimus Reeve speciem suam cum signo interrogationis ad ,Jéson*
Adansonii refert, (efr. Sénég. p. 215. Tab. 15. fig. 8.) quae vero species multo major
valde aliena mihi videtur. Hane concham potius eum Cardita gubernaeulo Reevei
eonjunxerinu, quae tam habitu, quam eostarum formatione mirum in modum variat,
ut specimina docent, quae beatus Albertus Rodatz, quondam praefeetus navis, ex
insula Zanzibar reportavit mihique communicavit. — Cardita Senegalensis junior

Carditae calyculatae (Chamae) L. simillima est.

129. Cardita ajar Brug.

v. pag. 222. Tab. 16. fig. 2.

L'Ajar Adans. Séné

Singulae valvae minores paulo detritae incerti loci natalis exstant.

130. Crassatella divaricata (Venus) Chemn.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 4. 5. 6.

-

Venus divaricata Guinaica Chemn. Conch. Cab. vol. VI. pag. 318. Tab. 30. fie. 317 —319.

Crass. contraria. Lam. an. saus vert. VI. pag. 111.

Habitat ad Loandam satis frequens. In. Adansonit opere. desideratur.

Concha et forma et colore variabilis. — Testa orbieulari ovata plus minusve
trieona, convexa vel tumida, antice concentrice suleata, postice oblique costata,
costae saepius rugaeformes, interdum dichotomae; superficies modo alba maeulis
rufis flexuosis seu irreeularibus tincta, modo unicolor alba, cinerea. vel cimereo-rubra;
facies interna. albida medio plerumque subrufa; margo in omnibus, quae exstant
speciminibus rufus tenerrime crenulatus. cones nostrae duo varietates exhibent.

Cum Chemnitzius duo conchas divarieatas appellaverit, quarum altera est
Cytherea divaricata, altera vero haeece, denomimatio Chemnitzinna prioritatis. causa

maneat.

131. Cardium costatum L.

Linn. S. N. pag. 1121.

Adans. Sénég. pag. 243. Tab. l5. fig. 2. le Kaman.

m

— 0 -—

Haee species in toto Guineae litore obvenire videtur. Speeimmen, quod exstat.

permagnum 2 poll 5 lin. longum, 2 poll 10 lin. altum est.

132. Cardium ringens Chemn.

Chemn. Conch. Cab. vol. VE. pag. 176. Tab. 16. fio. 170.

Adans. Sénég. ,le Mofat** pag. 241. Tab. 18. fig. 1.

singulae tantum. valvae exstant ad | Loandam lectae, in toto vero Africae
oecidentalis litore haec. concha. obvenire fertur. Teste Adansonio saepissime in ostio
fluminis. Nigri. observatur.

Clar. Deshayes. omni. jure Cardium hians Broechi — Card. Indicum Lam.— e for-
matione, quae subappennina dicitur, statu fossili satis notum, nee non Card. Burdipali-
num Lam. pro una. eademque specie aestimans, non minus ea pro varietatibus tantum
Cardi ringentis. Chemn.. habenda. esse. opinatur, cum formis quibusdam ambiguis

inter se conjuncta sint, quas quidem formas intermedias observare nobis haud contigit.

133. Cardium Isocardia L.
Linn. S. N. ed XII. pag. 1122.

Mingulae valvae varietatis minoris, brevioris, magis rotundatae ad. Loandaini

lectae exstant. plane eonvenientes eum illis, quas nuperrime ex insula Cubae aecepimus.

134. Cardium lima Spengler.

Schróter. Einl. vol. HI. pag. 55.

C. asiaticum. Brug. 1089. Enc. méth. vers. vol. I. pag. 124. n. 189.

-— -- Chemn. Conch. Cab. vol. VI. pag. 160. Tab. 15. fig. 1553. 154.

Uniea tantum valva sinistra exstat sine indieatione loei natalis, attamen emn
certe. ex dtünere Afrieano retulit noster. Cum haee. valva. omnino. eonveniat cun
speeiminibus Chinensibus, elucet hane. coneham late. dispersa esse. — Antiquissimuni

nomen huie speciei inscriptum. a Sehrótero anno. 1786. promulgatum | est.

135. Cardium citrinum Chemn.

Card. cilrinum. serratum. Chemn.. Conch.. Cab. vol. Vl. pag. 194. Tab. Ims. fige. 189.

optime quadrant. —Conferantur synonyma. in Mórcehii. Cat. coll. Yoldi pag. 25.

Duo exemplaria. ad. litus insulae. St. Vincent. collecta. exstant.

— s

136. Cardium bullatum Lam. et auctt.

Hist. des. anim. sans. vert. vol. VI. pag. 394.

Specimen bene conservatum. testa 1nmore excepta iconi Chemnitzianae (vol. VI.
Tab. 6. fiv. 49. 50.) plane conveniens ad St. Vincent lectum exstat. Cum vero
Linnaeus in. deseribendo Solene bullato concham quandam. nimis diversam in Rumphii
Museo sub litera N. Tab. XLIV. delineatam citaverit, Cardium bullatum: auctorum
recentium. Solen. bullatus. Linnaei verus esse non potest. Haee icon humphiana et
verba Linnael ,testaà subrotunda inflata substriata* multo melius respondent
Cardio aperto. Chemnitzii.

131. Galatea Bengoénsis Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 28. 29. 50.

Testa trigona, inaequilatera, ponderosa, coneentriee striüitz et rugosa, epider-
mide olivacea vestita, interne laetea, radiis vivide violacels pieta; umbones crassi
parum prominentes, decorticati et erosi; ligaummentum breve crassum prominens; cardo
fere ut in Galatea reclusa (Venere) Chemn. (G. radiata Lam.) — Long. 2 poll ',, lin.
Long., alt; crass. — 100: 78:58.

Galatea. Bengoensis Dhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 185.

Typus hujus generis ex longo tempore unica innotuit Galatea reclusa, qua-
eum nostra species magnam sinilitudinem | praebet, notis tamen quibusdam facile
distineuenda est ex. c. valvis minus altis, rugosis neque tumidis neque glabratis, wumn-
bonibus multo minus prominentibus ete. Septem hujus veneris species hueusque
innotuerunt: Gal reclusa Chemn., coneamerata Duval, laeta, rubicunda, tenuicula et
Chemnuitzii Phil. et haec nostra concha. Conf. Phil. Abb. vol. HI. pag. 123.

lu flumine Dengo haud proeul ab urbe Loanda teste clar. Tiuns tam fre-

quens invenitur haee concha, ut cales coctura utantur incolae

138. Donax elongata Lam. ^)
Lam. an. sans. vert. VI. pag. 245.
Plura speennina colore et pictura variantià ex itinere Afrieano retulit noster.

Exemplaria. nonnulla in fundo albo aurantio et livido radiata sunt. Specimen maxi-

r RUE A . , . . * .
*) Cum vocabulum donax, a graeca voee óÓorei, | e. calamus, sit generis masculini,
denominationes Linnaei et Lamarckii: Donax complanata, elongata, granosa ceteraeque falsae sunt.

T*

— 59 —

mum 1 poll 8lin. longum est. De animali et ejus testa accuratius traetavit. Adan-

sonius, (cfr. le Pamet Sénég. pag. 235. Tab. 18. fig. 1.)

139. Donax Deshayesii Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 25. 20. 27.

Testa ovato-trigona, subcuneiformis, mediocriter convexa, crassa, spadiceo
lividove flava, interdum colore pallidiore radiata, intus violacea; antice producta,
rotundata, eompressa transversinque tenuissime striata, postiee brevis subtruncata,
eostulis. granosis instructa; apices parvuli parum incurvi — Long. 9 lin. Long.
alt., crass. 100 : 72 : 49.

Habitat ad. Loand:m.

Species Don. australi Lam. proxime cognata, eum D. compresso et cuneato

ad genus Latonae Schum. pertinet.

140. Donax Cumingii Dkr.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 4. 5. 0.
Testa transversim. oblonga, valde complanata, elaberrima, nitida, albo, roseo
lividove radiata, latere postico brevis subtruncata, antico rotundata fere duplo longior:
basis eurvata; margo crenulatus. — Long. fere 9 lin. Long., alt, ecrass. — 100:55:30.

Habitat in eodem litore.

Testa costulis radiantibus subtilissimis sub vitro tantum conspicuis im-
structa, fere omnino laevissina; eolore pervariabilis; plerumque in. fundo albo roseo
lividove radiata, rarius tota unieolor alba est; facies interna alba et violacescens
esse solet, praesertim in impressionum regione. Sinus palliaris maximus mediam
testae partem oceupans, fere exacte ut in Donace trunculo L. Margo basalis latus
postieum. versus magis eurvatus, subtiliter crenulatus est. Dentes pro magmitudine
testae parvuli; dens medianus valvulae dextrae, ut solet, bifidus. — Species nostra
D. truneulo L. similis, sed latere antico magis attenuato, forma multo magis com-

essa aliisque nofls diserepare videtur.
l |

141. Heterodonax parvus Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 22, 23 et 24 magn. aucta.
Testa parvula, ovato-trimgona, convexa, erassiuseula, alba, intus maculis. vio-
lacels signata, antice producta, postice valde brevis, im margine haud crenulata. —

Long. 3!/, lin. Long., alt, crass. — 100 : 70 : 45.

Habitat ad Loandam.

Testa valde convexa, concentrice tenuiterque strata, pro statura parvula
crassa, epidermide pallida pellucida induta. Margo haud erenulatus omnino integer.
lnpressiones musculares et impr. palliaris fere ut in Tellina bimaeulata L. (sexra-
diata Lam.) formatae sunt.

Haee conchula Tellinae bimaeulatae cognata est. Utraque ad genus Mór-

chianum. Heterodonacis pertinet.

142. Tellina radiata L.

Linnaei Syst. Nat. ed. XII. pag. 1117.

Plura specimina ad Loandam lecta sunt. —Varietas citrina. subpellucens radiis
latis. roseis insignis et varietas alba in umbonibus tantum rosea, (Tellina. unimacu-
lata Lam.) exstant. — Plerumque haee concha frequentissima ex Indiis occidentali
bus adportatur.

143. Tellina deltoidalis Lam. vu.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 15. 10. 17.

Lam. an. sans vert. n. 49.

Deless. Rec. Tab. 6. fig. 1.

Hanley Monogr. Tellin. in Thes. Conch. sp. 62 etc.

Concha nostra ad. Loandam lecta habitu quidem ab icone Delessertiana, ge-
nuam Tellinam deltoidalem | Lamarckii exhibente differt, nihilominus timen huc
referendam esse arbritror, cum valde variet; ipse clar. Hanley, Tellinarum intelligen-
tissimus, hane speciem subtrigonam, ovatam, obovatam aut suborbieularem. appellat.
— Notandum est strias tenuissimas ab apicibus radiantes in fig. nostra 125 nimis

perspicue. delineatas esse.

144 Tellina Hanleyi Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 4. 5. 6.

Testa tenuis, fere ovata, convexiuseula, alba, latere antico rotundata, l. po-
stico angustata, obtusa, subtruncata, multo brevior. — Long. fere 1 poll Long.,
alt., crass. — 100: 75 : 44.

Singulae valvae ad Loandam lectae sunt.

Testa ovata subelliptica, tenuis, concentriee striata, postice subrugosa, alba,

subpellucens; latus anticum regulariter. rotundatum, posticum brevius attenuatum,

obtusum, subtruncatum, pliea. lata. ab umbonibus prominulis ineurvis decurrente. signa-
tum; ligamentum parvum, angustum, immersum. — Cardinis formatio fere exacte ut
in Tellina angulata Chemn. vol. VI. pag. 89. Tab. 9. fig. 74. 75. (edentula Spenepleri
teste. Mórch.)

Haee coneha ad Serobicularias. Schum. pertinet.

145. Semele reticulata (Tellina) L.

Liun. Syst. Nat. ed. XII. pag. 1119.
Chemn. Conch. vol. VI. pag. 124. Tab. 12. fiv. 115!

e)

Lucina reticulata Lam. VY. pag. 221.

Amphidesma reticulatum G.. B. Sow. jun. Spec. Conch. fig. 11. 12.

Plures. valvae singulae exstant incerti loci natalis plane convenientes eum
speenninibus, quae ex Anüillarum insulis adportantur. — Deseriptio brevis | Linnaenna

et Icon. Chemnitziana optimae sunt.

146. Lucina columbella Lam.

Plures. valvae. smegulae ad St. Vincent lectae sunt.

147. Lucina pecten Lam.

Lam. an. sans vert. vol. Vl. pag. 2530.

Deless. Rec. Tab. 6. fig. 8. a. b. c.

Habitat ad. Loandam. et. St. Vincent.

Concha Indiae. oecidentalis, quam pro eadem specie habent quidam, propria
denominatione Lucinae. occidentalis, quam cl Reeve proposuit (Conch. icon. spec. 28)
fortasse separanda est, quum squamnulis majoribus erectis magis exasperata appareat,
omnino sculptura crassiore. diversa. videatur... ,,Le Jagon* Adansonii (Sénég. pag. 245.
Tab. 15. fig. 5.) quem nusquam. citarunt conchyliologi, ad Lueimam peetinem per-
timere. videtur.

1i«. Lucina contraria Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 1. 2. 3.

Testa. orbieularis, plano-convexa, gibba, alba, subtilissune undulato - lineata ;
lineis. strias. incrementi concentrieas. oblique. deeussantibus; umbones medii acuti
antrorsum. ineurvi subuncinati; margo cardinalis antieus exceavatus, postieus utrinque

subaugulatus, — Long. fere 7? lin. Long. alt, crass. — 100: 100: 595.

"—«

Lucina. contraria. Dlr. in. Zeitschr. für. Mal. 1846. pag. 27.

Testa crassa solida, compressiuscula; lunula angusta; ligaumentum subinter-
num in fossula obliqua insidens. — Valvula utraque dentibus instrueta; dens cardina-
lis unieus in. dextra, duo parvuli vel potius unus bifidus im. sinistra; foveolae latera-
les valvulae sinistrae. dentes dextrae recipiunt. — hnpressiones musculares fortes, an-
tica lineari-oblonga eum impressione palliard angulum acutum ineludens. — Speeimina
ommia intus plicis plus minusve conspicuis marginem versus radiata sunt.

Lecta est haee species, quae ab omnibus hucusque notis facile distingui po-

test, ad. Denguelam, ubi saepissime occurrit.

149. Diplodonta circularis Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 11. 12. 13.

Testa cireularis, fere aequilatera, ventrosa, solidiuseula, alba, nitida, concen-
trice tenerrime vel rugulose striata; umbones submediani antrorsum ineurvi, promi-
nentes. Dentes valvarum duo, antieus sinistrae et posticus dextrae profunde bifidi.
hnpressiones musculares oblongae laeves, nitidae, linea palliari simplice conjunctae,
submarginales. — Long. 7'/, lin. Long., alt, crass. — 100 : 100 : 65.

Dipl. circularis Dlr. in. Zeitschr. für Malac. 1846. pag. 25.

Habitat in eodem litore.

150. Diplodonta Gruneri Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 14. 15. 10.

"esta. suborbieularis, convexa, tenuis, nitida, sordide alba, medio flavescens,
concentrice tenuissime et rugoso-striata; umbones imediani prominuli subacuti, antror-
sum ineurvi; area lunulaque haud distinctae. — Ligamentum subinternum. | Dentes
ut in antecedente specie; margo cardinalis intus utroque latere canaliculatus. — Im-
pressiones museulares oblongae submarginales, splendidae obsoleteque striatae, linea
palliari basi parallela. conjunetae. — Long. 1 poll 1 lin. Long., alt, erass. —
THO o:6»Ib.

Praecedenti affinis, praesertim quod attinet ad sculpturam et nitorem sericum ;
margine vero cardinali interne. canalieulato, magnitudine aliisque notis facile distingui
potest. Ex altera parte Venerem. undatam Penn. (incomptam Phil) in mentem

vocat, eujus externa facles nostrae conchae simillima.

—- $6 .—

Singulas tantum valvas attulit noster ex itinere Africano. Descripta est. haec
concha seeundum exemplar integrum, quod clar. amico. E. Chr. L.. Gruner, Breinensi,
debeo, cui hanc speciem dicatam esse volui.

Genus Diplodontarum a doctissimo Dronnio constitutum, | Lucinis proxime
affine, praesertim. impressione musceulari antiea latiore, plerumque breviore, eum linea
palliari angulum. acutum haud includente distinguendum est. Hanc differentiam in
septem speciebus observare nobis contigit. Cardiis structura in Lucis quidem
pervariabilis, sunt enin plures, quae dentibus lateralibus omnino carent, imo non-
nullae inveniuntur. prorsus. edentulae, ex. gr. Lucina. Philippinarum Hank, L. edentula
auett. aliaeque. — At vero impressionum structura, ut nostra fert opinio, majoris est
momenti, eum multo magis ab animalium indole pendeat, quam cardinis forinatio.

Jam diu exemplaria nonnulla Diplodontae eujusdam parvulae, mflatae, granu-
losae fere pisiformis amieus G. "TTams misit ad Puerto Cabello lecta, quae Coralliorum
foramina oceuparunt, quare eonstat, hane speciem, ut Ungulinae, ad eonchas per-
forantes pertinere. (efr. Diplodonta eranulosa Dkr. in Zeitschr. für Malae. 1853.
pag. H11.) Diplodontae fortasse cun Un

"ulinis jungendae sunt, eum dentium et nn-

o
e

pressionum formatio in utroque genere satis conveniat.

151. Ungulina oblonga Lam.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 20. 21. 22.
Lam. an. sans vert. VI. pag. 122.
Unum. specimen. ad. Loandam lectum est, forma fere ovata, altitudine. longi-
tudinem: superante, eoneentrice rugulosa, ad apiees acutos antrorsum curvatos tenul-
striata, epidermide fusco-cornea induta, interna facle, praesertim marginem versus

rubra. Alterum. specimen, quod elar. Cumingio debemus, formam magis rotundatam

habens, ad varietatem pertinet, «quae Lamarekio erat Ungulina transversa. - Mór-

chio teste Ungulina rubra Roissy est nomen antiquius.

152. Ungulina alba Rang.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 17. 18S. 19.
Plures valvae singulae ad Loandam lectae sunt. plane convenientes eum. speci-
minibus, quae sub nomine Ungulinae albae nuperrime aecepi. Clar. Rang pariter et

Deshayes observarunt Ungulinas conchas perforantes esse.

153. Venus Troschelii Dkr.

Testa ovato-trigona, planiuscula, concentrice tenuiterque sulcata; margo dor-
salis anticus. brevior infra umbones parum excavatus, extremitas postica attenuata,
subrostrata, inargo ventralis regulariter curvatus; umbones prominuli subacuti an-
trorsum inclmati; lunula ovato-lanceolata impressa; area linearis laevis. — Long.
7 li. Long. alt, crass. fere ut. 100: 72:38.

Valvulae singulae tantum exstant ad Loandam lectae.

Testa ovata subtriangula, parum inaequilatera, albida, tenuis, subpellueens,
coneentrice denseque suleata, sulei concinni et regulares ad latera partim dichotoini.
Cardiis parvuli formatio ut solet in conchis venereis. Sinus palliaris maximus;

margo basalis integerrimus. — Delineationem hujus conchae obtitam esse dolemus.

154. Venus amabilis Phil.
Abb. vol. IH. Venus pag. 75. Tab. VI. Fig. 2.

Unica tantum valva dextra statu subfossili ad Loandam lecta exstat omnino
cum icone et descriptione supra citatis. conveniens. Coneha Vener] rotundatae L.
(papilionaceae Lam.) suleosae et liratae Phil. cognata. Hoc specimine invento locus

natalis hujus conchae nune innotuit.

155. Venus nodosa Dkr.

Plures valvae singulae variae aetatis ad St. Vincent lectae sunt, ubi fre-
quentissima est. Haee species a clar. Krauss (Südafr. Moll. pag. 10.) pro varie-
tate Veneris verrucosae L. describitur, a. qua tamen pro mea opinione bene distingui
potest hisce notis: primo porcis distantibus crenatis, nodosis, multo erassioribus, basi
latissimis subtriquetris, minime lamelliformibus, neque confertis; secundo forma aliena,
testa scilicet adulta fere rotundata est, neque cordato-ovata; longitudo ejus saepius
altitudinem aequat, nam ratio mensurae numeris 100:95 100 respondet. Sinus
palliaris brevior et obtusior esse solet. Praeterea moneo, me Veneris nodosae um-
bones utrinque semper roseo maculatos vidisse, sed impressionem muscularem posti-
cam nunquam coloratam.

,La Clonisse* Adansonii (Séónég. Tab. 16. fig. 1l. pag. 216), quam pro Venere

[e]
verrucosa habent conchyliologi quidam, hue pertinere videtur, quamvis icon pessina

nec Veneri verrucosae, neque nostrae speciel respondeat. Fortasse auctor celeber-
8

rimus, qui de animali et ejus testa fusius agit, hane speciem in deseribendis varie-
tatibus eum concha maris mediterranel eonfudit.
Quod attinet ad seulpturae indolem Venus verrueosa, in. Bornii opere optime
iJ ?

delineata, quasi intermedia est inter Venerem casimam et hane nostram speciem.

156. Cytherea tumens (Venus) Gmel.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 23. 24. 25.

Adans. Sénég. pag. 226. Tab. 16. fig. 7. le Pitar.

Gmel. S. N. pag. 3292.

Menke in Zeitschr. für Malacoz. 1849. pap. 40.

Specimen juvenile minus ventrosum hie depinximus colore pallide flavo
fasciisque concentrieis subaurantiis emetum. — In Lamarckii systemate hujus speciei
descriptio desideratur.

Habitat ad litora Guineae inferioris.

157. Cytherea erubescens Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 26. 27. 28.

Testa ovato-subcordata, crassiuseula, parum ventrosa, concentrice tenuiterque
striata, pallide rosea; umbones parvuli acuti ineurvi; valvarum margo integerrimus.

Ad Loandam lecta est.

Testa ovato-subcordata, antice et postice rotundata, ambitu fere elliptico.
Striae concentricae rugulosae sub vitro spectatae haud regulares, partim quasi im-
plieatae. — Ligamentum parvulum. profunde imumnersum. | Area angustissime lanceolata,
lunula. elongato -cordiformis lineola impressa circumscripta. — Impressiones musculares
subovales, perparum profundae, splendore tantummodo agnoscendae, sinu palliari
maximo conjunctae. Cardinis dens anticus valvulae sinistrae crassiusculus.

Forma ad difficilem sectionem Cyth. tumentis pertinens, speciminibus quibus-
dam Cyth. rubiginosae Phil. nondum adultis omnino respondet, pariter et Cyth. bi-
lunulatam Adams in mentem vocat, sed differt liris coneentriecis. | Cardinis. structura

fere talis est qualis in. Cyth. tumente.

158. Cytherea tripla (Venus) L.

Chemn. Conch. Cab. vol. VI. Tab. 31. fig. 330. 331. 332.
Trivela. Link, Trigona Meg. teste Morch.

Tria hujus speciei singularis varietates exstant ad Loandam lectae:
a) testa alba radiis duobus, lunula areaque coerulescentibus, intus violacescente,
b) testa cinereo fuscescente intus violacea,
c) testa intus extusque alba.

Haud commutanda est eum Cytherea (Venere) mactroide Dornii.

159. Dosinia Isocardia Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 7, S. 9. 10.

Testa plerumque alba, rarius lutea. seu subcoerulea, intus albo violaceoque
varlegata, solida, orbiculari-subtrigona, convexa, subaequilatera, coneentriee tenuiter-
que strata, stris nonnullis margie antieo et postico subdichotomis; area pro-
funda lanceolata; lunula ceordiformis; umbones aeuti antrorsum involuti; dens val-
vulae sinistrae anticus magnus, obsoletus; impressio palliaris profunda nitida. —
Long. 8 lis Long., alt, crass. — 90:100: 65.

Artemis Isocardia Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 161.

E — Phil. Abb. vol. III. pag. 36. 24. Tab. VIII. fig. 5.
— — Reeve Conch. icon. spec. 1.

Habitat in litore Africae occidentalis prope Loandam et Benguelam.

Species habitu Veneri concentrieae minori (Dos. contractae) Chemm. VII.
pag. 20. Tab. 38 fig. 402. arctissime cognata.

160. Dosinia Orbignyi Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 11. 12. 13. 14.

Testa solida, orbicularis, alba seu livida, convexa, eoncentriee striata, striae
ad umbones subtilissimae, ad marginem inferiorem validiores, nonnullae ante et pone
subdiehotomae; impressio palliaris rubens vel subcoerulea; area profunda, angusta,
striata; lunula cordiformis, linea. valde inpressa cireumseripta; umbones antrorsum
incurvi; dens valvae sinistrae anticus validus. — Long. 1l lin. specimina nonnulla
majora inveniuntur. Long. alt, crass. — 100: 95 : 60.

Artemis Orbignyi Dkr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 167.
— — Phil. Abb. vol. II. pag, 32. 230. Tab. VI. fig. 3.
— — Reeve Conch. icon. spec. 44.

Habitat cum praecedente.

— 60 —

Species haec elegans simillima est Dosiniae (Cythereae) Adansonii Phil, satis
tamen differt magnitudine, area striata, carina minus distincta circumscripta et valvis

convexioribus.

161. Dosinia Adansonii Phil.
Le Dosin Adans. Sénég. pag. 225. "Tab. 16. fig. 5?
Cythera. Adansoni Phil. Abb. vol. II. pag. 169. Tab. II. fig. 2.
Una tantum valvula, sinistra scilicet, speciminis junioris exstat, quod hue

pertinere videtur. Species Cythereae hepaticae Lam. nee non C. lividae Phil. similis.

162. Venerupis perforans (Venus) Mont.
vide Tab. nostr. X. Fig. 1. 2. 3.

Cfr. Will. Turton Conch. dith. pag. 29. Tab. 2. fig. 15 — 18.

Concha forma sua pervariabilis, interdum monstrosa, plerunque unieolor alba,
rarius fusco liturata vel variegata est. Color internus semper albus, in latere po-
stico. livescens aut violaceus. Specimen ad Loandam leetum basi coarctatum fere
reniforme apparet, specimen alterum, quod ex eodem regione adportatum est, ova-
tum, subfüsco-variegatum , fige. nostrae exhibent, quibus Venus pullastra. Mont.,
(Senegalensis Gmel. le Lunot Adans.) simillima.

Venerupis perforans in remotissimis terrae plagis, zonis calidis et frigidis

invenitur.
163. Petricola pholadiformis Lam.

Tria specimina ad Loandam lecta sunt staturae minoris paullo variantis ;
pariter et seulptura inconstans est in hae specie, eum costulae imbrieatae plus
minusve confertae latus postieum versus plerumque evanescant, interdum. vero valde
elevatae sint. Ceterum exemplaria nostra, excepta eorum statura minore, omnino

iis respondent, quae ex America boreali allata accepimus.

164. Mactra spec. dub.
Unica valva sinistra valde detrita et mutilata ad St. Vincent lecta for-
tasse cum Maetra Adansonii Phil (Zeitschr. für Malacoz. 1848. pag. 152.) jun-

senda est. Attamen clar. Herrmannsen non dubitat, quin haec valva ad Mactram

mM NE

stramineam Lam. excl synon. pertineat. Hujus conchae synonyma vero haee sunt:
var. Mactrae radiatae Chemn. fig. 227!, Mactra stultorum var. « Spengl, Mactra
Lisor Ant. Verz. pag. 2. Hanl Cat. 32. Suppl. Tab. XI. fig. 54. excl var. nec

oilierti Phil.

Lisor Adans, qui fortasse est Mactra Larg
165. Mactra nitida Spengl var.
vide Tab. nostr. NX. Fig. 1S. 19. 20.

Testa ovato-triangularis, fere securiformis, alba, nitida, concentrice tenerrime-
que striata, epidermide tenuissima pallide cornea, latere postico sublamellosa induta;
umbones laevissuni ineurvi fere mediani; margo cardimalis anticus. cavatus, postieus
fornieatus, obtuse carinatus. — Long. speeininum majorum l1 poll 9 lin. Long,
alt, crass. 100 : 70 : 40.

Plura specimina ad Loandam lecta exstant. Differt haec concha a forma
normali Maetrae nitidae Spengleri (cfr. Schrót. Einl. vol, III. pag. 88. Tab. 8. fig. 2.)
statura latiore, valvis minus convexis, margine cardinis antico cavato, extremitate
antica magis producta in nonnullis speehninibus valde attenuata fere securiformi.
Maetra corallina Chemn. (non Linn), quam pro Schizodesmate nitido habet clar.

Gray, valde aliena est species.

166. Solen Guineensis Chemn.

Conch. Cab. vol. XL. pag. 202. Tab. 198. fig. 1937.

Le Tagal Adans. Sénég. pag. 255. Tab. 19. fie. 1.

Duo exemplaria ad Loandam collecta exstant.

Haee concha forma sua variabilis esse videtur. | Ieon Adansoniü specimen.
angustius repraesentat, exemplaria nostra melius eum. ieone Chemnitziana conveniunt.
Auctorum uterque de hae concha litoris Guineensis frequentissima uberius tractavit
Specimina juniora membrana viridescente obducuntur, quae aetate profectiore canescit.

Qui Solenacea accuratius secernunt, hanc concham ad genus Grayanum ,Ta-
chelus* transferant, (teste Herrmannusen Ind. Gen. Mal. suppl pag. 129 idem, atque
Novaeulina Benson).

Appendix.

CHRIPEDIA.

1. Lepas pectinata Spengler.
vide Tab. nostr. X. Fig. 29.
Duo specimina exstant ad Loandam et insulun 5t. Vincent capta; alterum
junius Spirulae. Peronii affixum, suleis tenuioribus insigne est.
Ad hane speciem clar. Carolo Darwinio teste pertinent Lepas muricata var.
et anserifera Poli, L. suleata Montagu, Pentalasmis suleata et Spirulae var. Leach,
radula et suleata Brown et suleata Q. et G.

2. Balanus tintinnabulum L.

vide Tab. nostr. X. Fig. 22 — 20.

Plura specimina ex itinere attullit noster. Speciünen, quod depiuximus, a
forma normali aliquantulum. discedit, sed notandum est, hane speciem in multis
terrae regionibus dispersam maximopere variare.

3. Balanus perforatus Brug.
vide Tab. nostr. X. Fig. 2l.

Chemn. Conch. vol. VIII. Tab. 97. fig. 822 (et Tab. 93. fig. 535?).

In. litore Guineensi. frequentissimus, saepius Mytilo smaragdino Chemn. aliis-
que testaeels insklens, in Mediterraneo rarior. — Hujus speciei altitudo. plerumque
8 — 10 lin. efficit. Apertura plus minusve coarctata; striae longitudinales in spe-
ciminibus adultis basin. versus interdum. obsoletissimae, transversales incrementi sub-

undulatae; color lividus vel subviolaceus, strigis longitudinalibus obseurioribus inter-

E o S

dum variegatus. Opereulum cinereo-albidum, apices valvarum posteriorum acutissimi,
rostriformes.

Hujus speciei testa minus variare videtur, quam aliarum specierum.

4. Balanus hemisphaericus Brug.

Species parvula, depressiuscula, hemisphaerica, 2 — 2 hn. lata, albida, laevius-
cula, Mytilo smaragdino insidens, certe ad hane speciem pertinet, eum exemplaribus,
quae clar. Philippi e mari Sieulo attulit, satis respondeat. Cfr. hujus speciei descrip-
tio in Phil. Enum. Moll. Sie. pag. 249. Specimina Peetini vario affixa, quae figura 835
in Chemn. vol VIIL Tab. 98 repraesentat, huc pertinere videntur.

Praeterea specimina nonnulla DBalani cujusdam exstant Dalano pertorato
affixa ad speciem spectantia, quam celeberrimus Car. Darwin sub nomine Balani
trigoni nuperrime misit, quod vero nomen nusquam invenire potui. Testa ejusdem
longitudine irregulariter suleata albida et pallide rosea strigisque longitudinalibus
obseurioribus signata est, Orificium valde peculiare triangulum duobus lateribus

aequis fere repraesentat. Opereulum deest.

5. COhthamalus dentatus Krauss.

vide Tab. nostr. X. Fig. 27 et 2S. magnitudine aucta.

ND

IS

Krauss Südafr. Moll. pag. 135. Tab. VI. Fig. €
Specimina nostra Dalano perforato *), Mytilo smaragdino ete. affixa, paullo
discedunt a specie Kraussiana e sinu AlgoCnsi; forma scilicet aperturae et operculi
magis ovata est ut in Chthamalo stellato Ranz. e mari Siculo, eeterum vero de-
scriptio Kraussii plane respondet exemplaribus nostris. Specimina in opere citato
depieta fortasse confervarum vi viridescentia sunt, color speciminum Guineensium

est luteus.

*) Melius pro foeminino genere habenda est vox balanus, cum derivetur a vraeca voce

I]

j Bdhovos.

l.

P
o.

l.

Addenda et. corrigenda.

In enumerandis testaceis species sequentes 4 omissae sunt:
Litiopa. nitidula. P[r. vide Tab. nostr. IH. fig. 21 et 22. magn. aucta.

Clar. Pfeiffer hane cochleolam hisee verbis designat: "Testa ovato-turrita. solidula,
laevigata, nitide alba vel flavida, saepe punctorum rubrorum seriebus ornata; anfraetibus
sex convexiusculis; columella torta, truncata; labro subincrassato. — Long. 2!5,, diam.
11/, lin. (Conf. Wiegm. Arch. 1840. I. pag. 255.)

Exemplaria nostra peregrinator clar. in Sargasso (Fuco) natante insidentia frequen-
tissima. invenit.

Cum cochleolae testa valde variabilis sit, ut specimina permulta docent, Litiopum
striatum et carinatam Pífeifferi huc pertinere opinamur. Litiopa ventroca Pfr. species ge-
nuina esse videtur. (De synonymis hujus generis conf. Herrmannseni Ind. Mal. I. pag. 614.)
Turbinella. triserialis Lam. an. sans vert. vol. EX. pag. 988. — Kien. coq. viv. pag. 40.
Tab. XVIL fig. 2. — Reeve Conch. icon. sp. 39!

Specimen minus ad St. Vincent lectum est. Usque ad hoe tempus patria hujus
cochleae haud innotuit.

Arca umbonata. Lam. anim. sans vert. VI. pag. 462.

Plures singulae valvae mutilatae et detritae ad 5t. Vincent lectae sunt, quae hue per-
tinere videntur. "Testa Arcae Noae similis est. Si. ,la Mussole* (Adans. Sénég. pag. 350.
Tab. 18. fig. 9) eadem est species, icon Adansoniana certe mala dici potest. Fortasse
Arca imbrieata Drug. eadem est species.
kellya spec. dub. (IxXellia 'Turt.)

Singulae valvulae detritae ad. .Xnnabon lectae sunt, quae ad Kellyam (Borniam) sc-
iinulum. Phil. (Einum. Moll. Sicil. I. pag. 14. Tab. IL. fig. 16.) pertinere. videntur.

o

Species sequentes ad St. Vincent leetas nuperrime aecepimus :
Cassidem. pirum Lam. vol. N. pag. 99., ad varietatem minorem omnino laevigatam per-
tinentem.
Phasianellam. Capensem. Dlr.. Zeitschrift für. Malak. 1846, pag. L110.
Bulliam. annulatam. (Bucc.) Lam. X. pag. 156.
Bulliam. laevigatem. (Bucc.) Mart. Lam. X. pag. 157.

E ES

5. Bulliam rhodostoma Gray. Reeve Conch. icon. spec. 25.

0. Purpuram squamosam Lam. Reeve Conch. icon. spec. 45!

(0 Purpuram. ( Cominellam) limbosam Lam. H. ect A. Adams. Gen. of Mollusea. Tab. XE
fiv. 6 e!

Columbellam. striatam. Ducl.

9. Nassam plicosam (Bucc.) Dkr. in Zeitschr. f. Malak. 1846. pag. 111. (Prom. bon. sp.)
l0. Tritonium cutaceum. L. (var. valde tuberosa).

ll. Tritonium dolarium ( Murex) L. Lam. 1X. pag. 641.

12. Marginellam roseam Lam. X. pag. 498.

19. Cypraeam. luridam. et erosam. L.

14. Ostream Gwuineensem. Dkhr., et alias nonnullas valvas haud. determinandas.

15. Pectinem detritum et mutilatum indeterminatum, qui nova species esse videtur.

Praeterea. clar. Menke species molluseorum quasdam ab ornat. J. A. Schmidt Dre Hei-
delbergensi in eodem litore colleetas nuperrime enumeravit notisque criticis illustravit. (Cfr.
Zeitschr. für Malak. 1853. pag. 67.) Sunt vero haece:

.Siphonaria Mouret Sow., plaeentula Mke., umbonata Mke., Bulla physis L., Litorina
globosa Dkr., Planaxis lineata Jay., Turritella bicingulata Lam., '"Trochus calvus Mke.,
senegalensis. Mke., DBuccinum lineatum Gm., Purpura neritoides Lam., dentata Mke.,
Columbella Adansoni Mke., rufa Mke., ceribraria Sow., Cassis erumena Lam., Murex
rosurium. Chemn., Ranella ponderosa Reeve., "Turbinella triserialis Lam., Conus africanus
Kien. Cypraea picta Gray., spurea L., Mitra. cornicularis Lam., Hipponyx radiatus Gray.,
antiquatus Mke., Fissurella alabastrites Reeve., Mytilus puniceus Gmel., Cardium pecti-

natum L., Artemis radiata Reeve, Venus verrueosa L.* (Ven. nodosa Dkr.)

Denique annotationes nonnullas ad mollusea. quaedam spectantia hie adjicio, quae clar.
Herrmannsen. misit:

Quod atünet ad varietates. nostras. Nassae ambiguae (conf. pag. 25. n. 62) amicus
monet eas plane respondere dis, quae ex Antilarum insulis adportarentur. — Nassa pli-
catula Brug. Ene. L 276. 1792. est nomen hujus eochleolae antiquissimum. | Duceinum
ambiguum Kien., certo eadem species, male depietum. est. Duccinum. ambiguum Pult.

et Mont. 1799. ex sententia Herrm. ad Nassam inerassatam Stróm var. pertinet,

De Tritonio Adansonii (efr. pag. 26) amicus. scripsit :

Optime, deperditam reeognovisti speciem? At vero confitendum, Chemnitzium. eam et
bene quidem condidisse, quare nomen retinendum. fuisset. Tritonii. fasciati. — Mira. simili-
tudo Muricis fasciati Donann. Recr. 111. fig. 289, quam recudit List. Tab. 956. fie. 51.
(et Kleim Tab. 5. fig. 62.)

Quamvis non certo affirmaverim, speciem nostram ab Adonsonii Vojet omnino abhor-
rere, hocce tamen absque haesitatione. ad. 'Tritonium. costatum. Born. (quod. succinetum
Lam., pileare d'Orb. Canar., Americanum d'Orb.. Voy.) referendum. habui hodieque
habeo. Nonne eadem species Ranella. gvrinata. Bisso 202. fig. 115? quod enim varix

M

— A

adsit, vix dubios nos facere potest. — Dona icon Seb. Thes. HHL. Tab. 57. fig. 3:3., quam
laudat Chemn. Tritonium fasciatum. Móreh. Cat. Kier. n. 326. pristinam. Lamarckii. deno-

minationem conservabit.

Quid Tritonium. balteatum. Beck, a Jayo in synon. Trit. Tranquebarici laudatum?
Tristissima. hujus tribus specierum confüsio!

Ad deseriptionem DBuecini lineati Gmel. (vide pag. 19.) clar. Herrmannsen hane syno-

nymiam emendatam dedit:
Cominella. sulcata. Gmelin. (Purpura Tafon. Adans. 1757. Sénég. pag. 139. Tab. 9.

fig. 25. — Murex n. 185. Sehrót. 1783. Einl. Ll. pag. 604. — DBuceinum rusticum (pars)
Gmel. 1790. pae. 3486. — Murex suleatus Gmel. 1790. pag. 2549. — Fusus Tafon
Desh. 1832. Enc. méth. HII. 1002. — Duecinum viverratum IXien. 1534. Icon. pag. 235.
Tab. 10. fig. 35. Müll. 1526. Synops. pag. 65. — Duecinum Tafon Desh. 1844. Lam.

vol. X. pag. 188. — DBuecinum (Cominella) viverrinum Mórch 1852. Cat. Yold. n. 1756. —
Buecinum lineatum. ,Gimnelin*. Menke 18523. Zeitschr. für Mal. 12. excl. plur. syn.
Cochlea Listeri, hueusque species dubia, Pollia quaedam esse videtur. | Duecinum
lineatum. Gmel. in Knorrii Tab. 14. fiv. 4. fundatum, certe est Litorina scabra Linnaei.
Pollia (Pisania) variegata. Gray certissime species diversa est, si respicimus ejus deserip-

tionem.*

Iirvata. nonnulla. typographiea leviora exeusare velis lector benevole!

ludex nominum in literas. digestus.

Aber Adans. pag. 47. 44.
Achatina Pfeifferi Dkr. p. 7.
Achatina semiseulpta Pfr. pag.

Ajar Adans. pag. 49.

Amphidesma retieulatum. G. D. Sow. pag. 54.

Arca imbricata Drug. pag. 64.
Arca lactea L. pag. 46.

Arca senilis L. pag. 45.

Arca setivera. Dkr. pag. 45.
Area stigmosa Dkr. pag. 406.

Arca umbonata Lam. pag. 64
Artemis Isocardia Dkr. pag. 59.
Artemis Orbignyi Dkr. pag. 59.
DBalanus hemisphaerieus Drug. pag. 62.
Dalanus perforatus Drug. pag. 62.
DBalanus tintinnabulum L. pag. 62.
Dalanus trigonus Darwin? pag. 65.
Darnet Adans. pag. 24.

Bigni Adans. pag. 25.

Divet Adans. pag. 25.

Dornia. seminulum. Phil. pag. 64.
Buceinum ambiguum Mont. pag. 25.
Buecinum. annulatum. Lam. pag. 64.
Duceinum cribrarium Lam. pag. 24.
Buceinum haemastoma L. pag. 21.
Duecinum laevigatum LL. pag. 25.
Duccinum laevigatum. Mart. pag. 64.
DBuecinum lineatum Gmel. pag. 19.
Buccinum plicatulum Brug. pag. 25.
Buccinum plicosum Dkr. p. 65.
Duccinum variegatum Reeve, pag. 19.

)uecinum viverratum. Kien. pag. 19.
Dulla Adansonii Phil. pag. 4.
Dulla ampulla var. Gmel. pag. 5.
pag
Dulla perdieina Mke. pao. 5.
l pag
c. 64.

c

Dullia annulata (Buec.) Lam, pa
)ullia laevigata (Duce) Mart. pag. 64.
Bullia rhodostoma Gray. pag. 65.
Dullia "Tamsiana. Dkr. pag. 19.
DBulimus Denguelensis Pfr. pag. 7.
DBulimus eonoideus Drap. pag. 6.
Bulimus Férussaci Dkr. pag. 6.
DBulimus solitarius Poir. pag. 6.
Bulimus variatus Webb et. Derth. pag.
Bulinus ventrosus Fér. pag. 6.
Bulinus sealaris Dkr. pag. 5.
Bulinus Sehmidtii Dkr, pag. 9.
Concellaria. cancellata L. pag. 23.
Capulus mitrula. Lam. pag. 306.
Capulus pilosus Desh. pag. 56.
Cardita ajar Drug. pag. 49.
Cardita Senegalensis Reeve. pag. 49.
Cardium apertum. Chemn, pag. 5l.
Cardium asiatieum. Brug. pag. 50.
Cardium. bullatum. Lam. pag. 51.
Cardium citrinum Chemn. pag. 50.
Cardium eostatum L. pag. 19.
Cardium Isocardia L. pag. 50.
295]07

Cardium ringens Chemn. pag. 50.

Cardium lima Spengl. pag
Cassidea crumena. Drug. pag. 22.
Cassis crumena. Lam. pag. 29.

*
MI

Cassis pirum. Lam. pag. 64.

Cassis spinosa. Gron, pag. 22.
Cavolinia. gibbosa. Rang. pag. 1.
Cavolinia Reeveana. Dkr.. p. 2.
Cerithium. atratum. Born. p. 15.
Chthamalus dentatus Krauss. p. 63.
Clonisse Adans. p. 57.

Columbella. eribraria. Lam. p. 24.
Columbella laevigata L, p. 25.
Columbella. striata. Ducl. p. 24.
Cominella limbosa A. Adams. p. 65.
Concha semiaurita var, Chemn. p. 15.
Conus genuanus L. p. 28.

Conus Grayi Reeve. p. 28.

Conus Tamsianus Dkr. p. 25.

Conus testudinarius Mart, p. 25.
Crassatella. contraria. Lam. p. 49.
Crassatella. divaricata. Chemn. p. 49.
Crepidula aculeata Gmel. p. 35.
Crepidula. adspersa. Dkr.. p. 35.
Crepidula fornieata L. p. 34.
Crepidula hepatiea. Desh. p. 34.
Crepidula Peruviana. Lain. DX ob.
Crepidula radians Lam. p. 36.
Crepidula. vulgaris Phil. p. 36.
Cypraea aput serpentis L. p. t.
Cypraea erosa L. p. 65.
Cypraea lurida L. p. 30. 65.

Cypraea moneta. L. p. 91.

Cypraea spurca L. p. 920.

Cytherea. Adansonii. Phil. p. 60.
Cytherea erubescens Dkr.. p. 58.
Cytherea tripla (Venus) L. ]z198.
Cytherea tumens (Venus) Gmel. p. 55.
Dasan Adans. p. 35.

Diacria gen. Pterop. p. 2. »
Diplodonta circularis Dkr. p. 55.
Diplodonta Gruneri. Dkr. p. 95.
Donax Cuminpii Dkr. p. 52.
Donax elongatus Lam. p. 51.
Donax Deshayesiüi Dkr. 1:222.
Dosm Adans. p. 60.

Dosinia Adansonii Phil. p. 60.

68

Dosinia. Isocardia. Dkr. p... 59.
Dosinia Orbignyi Dkr. p. 59.
Duchon Adans. p. 30.

Dunar Adans. p. 15.

Fagan Adans. p. 45.

Faval Adans. p. 51.

Fissurella alabastrites Reeve. p. 38.
Fissurella. Denguelensis Dkr. p. 25.
Fissurella Graeca L. p. 28.
Fissurella. Menkeana. Dkr. p. 27.
Fissurella Philippiana Dkr. p. 23.
Fissurella rosea. Gmel. p. 36.
Fonet Adans. p. 41.

Fusus coronatus Lam. p. 27.
Fusus morio L. p. 27.

Gadinia. Afra Gray. p. 4.

Gadinia Garnoti. Payr. p. 4.
Galatea. Dengoénsis Dkr.. p. 51.
Garnot Adans. p. 94.

Girol Adans. p. 25.

Gival Adans. p. 95.

Gochet Adans. p. 15.

Gosson Adans. p. 5.

Haliotis marmorata. Gray. p. 29.
Haliotis marmorata. L. p. 33.
Haliotis striata L. p. 33.
Haliotis tubereulata L. p. 33.
Haliotis virrinea. Chemn. p. 34.
Harpa rosea Lam. var. p. 23.
IIelix advena Webb et Berth. p. 5.
Helix aspersa. Müll. p. 5.

Helix conoidea Drap. p. 6.

Helix paupereula Lowe. p. 5.

Helix pisana. Müll. p. 5.
Helix scabra L. p. 13.
]ÉIelix solitaria. Poir. pro
Helix trachelodes Mke. p. 6.
Helix ventrosa. Fr. p. 6.

[4D

Heterodonax parvus Dkr. p. 52.
IHipponyx mitrula. p. 26.
IIyalea. gibbosa Rang. p. I.
Jabet Adans, p. 46.

Jagon Adans. p. 54.

Janthina planispirata. X. Adams. p. 15.
Jenae Adans. p. 24.
Jeson Adans. p. 49.
Isognomum Perna (Ostrea) L. p. 44.
Kaman Adans. p. 49.
Kellya seminulum (Bornia) Phil. p. 64.
Lepas anserifera Pohl. p. 62.
Lepas muricata var. Pol. p. 627.
Lepas pectinata Spengl. p. 62.
Lepas suleata Mont. p. 62.
Libot Adans. p. 42.
Ligar Adans. p. 13.
Lithophagi sp. p. 45.
Litiopa carinata. Pfr. p. 64.
Litiopa nitidula Pfr. p. 64.
Litiopa striata. Pfr. p. 64.
Litiopa ventrosa Pfr. p. 64,
Litorina affinis d'Orb. p. 11.
Litorina angulifera. Lam. p. 15.
Litorina areniea Nutt, p. 10.
Litorina canariensis d'Orb.. p. 10.
Litorima cingulifera Dkr. p. 13.
Litorina elobosa Dkr. p. 9.
Litorina eranosa Phil. p. 10.
Litorina pulehella Dkr. p. 12.
Litorina. punctata Gmel. p. 11.
Litorina striata IKing. p. 10.
Lucina columbella Lam. p. 54.
Lucina contraria Dkr, p. 54.
Lucina peeten. Lam. p. 54.
Lucina retieulata Lam. p. 54.
Mactra. Adansonii Phil. p. 60.
Maetra. Lareilliert. Phil. p. 61.
Maetra lisor Ant. p. 61.
Maetra nitida Spengl. var. p. 61.
Maetra radiata, var. Chemn. p. 61.
Maetra. spee. dub. p. 60.
Maetra. straminea. Lam. p. 6l.
Maetra stultorum. var. & Spenel. p. 6l.
Marginella. Adansonii Kien. p. 29.
Marginella helmatina Rang. p. 50.
Mareinella interrupta. Lam. p. 90.

i

Ie

Marginella rosea. Lam. p. 65.

69

Marnat. Adans. p. 12.

Melania Tamsii Dkr. p. 2.
Mesal Adans. p. 14.

Mesalia brevialis Lam. p. 14.
Mesalia suleata Gray. p. 14.
Mitrula lugebris Mart. p. 25.
Modiola barbata L. p. 45.
Mofat. Adans. p. 50.

Mouret. Adans. p. 4.
Mouretia. costata. Krauss, p. 4.
Murex atratus Dorn. p. 15.
Murex Dlainvillei Payr. p. 20.
Murex Brasiliensis G. DB. Sow. p.
Murex consul Chemn. p. 22.
Murex cristatus Broechi. p. 20.
Murex dolarius L. p. 65.
Murex mancinella. L. p. 20.
Murex morio L. p. 21.

Murex neritoideus L. p. 20.
Murex. Rieinus L. p. 25.

Murex. Senegalensis Gmel. p. 25.
Murex. varius Sow. p. 26.
Mussole Adans. p. 64.

Mytilus Charpentieri Dkr.. p. 45.
Mvytilus puniceus Gmel. p. 47.
Mytilus Senegalensis Lam. p. Hr.

Mytilus smaragdinus Chem. p. 4.

Mytilus tenuistriatus Dkr. p. 4*.
Mytilus variabilis Krauss. p. ti.
Narel Adans. p. 29.
Nassa ambigua Kien. p.
Nassa plicosa. Dkr.. p. 65.
Natica. Chemnitzii Ptr. p. 14.
Natica. fulminea Ginel. p. 15.
Natica lurida Phil. p. 14.
Naticea maroceana. Chem. p. 14.

Natiea maroccana Koch. p. l4.

25:

Natica unifasciata Lam. p. 14.
Nautilus Spirula L. p. 1.
Nerita atrata Chem. p. 15.
Nerita fulminea. Gmel. p. 15.
Nerita maroceana Chem. p. 14.
Nerita nodosa L. p. 20.

Nerita punctata Q. et Gr. p. 15.
Nivar Adans. p. 27.

Oliva flammulata Lam. p. 25.
Oliva nana. Lam. p. 29.
Ormier Adans. p. 33.

Ostrea. Guineensis Dkr. p. 43.
Ostrea. Perna. Linnaei Spenel. p. 44.
Pamet
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Patella nigro-squamosa, var. miliaris Phil. p. 41.
Patella

Adans. p. 52.

aculeata Gmel. p. 35.
Adansonü Dkr. p. 42.
antiquata L. p. 36.
conspicua. Phil. p. 45.
echinulata. Ikrauss. p. 41.
fornicata L. p. 94

Graeca L. p. 838.
Guineensis Dkr.. p.. 40.
IKiausii Dkr. p. 42.
leucopleura Gmel. p. 4.
Lowei d'Orb. p. 39.
lugubris Gmel. p. 235.
Natalensis IKrauss. p. 4l.
nigro-squamosa Dkr. p. 41.

obteeta. [Xrauss. p. 41.

Patella. reticulata. L. p. 4.
Patella rosea. Gmel. p. 36.
Patella spectabilis Dkr.. p. 39.
Patella: tabularis. Krauss. p. 41.
Pecten. Lovéni Dkr. p. 44.

Pecten sp. dub. p. 65.

Peetuneulus concentrieus Dkr.. p. 47.
Peetunculus spec. dub. p. 47.
Pentalasmis radula Brow. p. 62.
Pentalasmis Spirulae. var. Leach. p

Pentalasmis suleata Leach. p. 62.

Perna radiata Ant. p. 45.
Perna. vulsella. Lam. p. 45.
Petricola pholadiformis Lam. p. 60.
Phasianella. angulifera. Lam. p. 13.
Phasianella. capensis Dkr. p. 64.
Physa. scalaris. Dkr. p. 8.

Pileopsis Garnoti. Papr. p. 4.
Pileopsis mitrula. Lam. p. 26.

10

Pileopsis pilosa. Desh. p. 36.

Pitar Adans. p. 55.

Planaxis Albersii Dkr. p. 16.
Planaxis Herrmannseni Dkr. p. 16.
Planorbis Denguelensis Dkr. p. 5.
Pleurotoma spirata Lam. p. 27.
Pollia variegata Gray. p. 19.
Purpura Carolensis lteeve. p. 20.
Purpura bicostalis Lam. p. 21.

Purpura consul Chem. p. 22.
Forbesi Dkr. p.

haemastoma L. p. 21.

Purpura 22.
Purpura
Purpura limbosa Lain. p... 65.
Purpura mancinella L. p. 20.
Purpura. neritoklea. L. p. 20,
Purpura. neritoides Lam. p. 20.
Purpura squamosa Lam. p. 65.
Pyraimidella. dolabrata. L. p. 18.
Rachis (Dul.) Benguelensis Alb. p. 7.
24.

23.

Iücinula albolabris Blainv. p.
Dücinula arachnoides Lam. p.
Lhicinula rieinus L. p. 23.
Sakem Adans. p. 2l.
Sealaria cochlea Sow. p. l5.
Semele reticulata. (Tellina) L. p. 54
Senilia. Gray. p. 45.

Siger Adaus. p. 24.

Sigaret Adans. p. 32.

coneavus Lam. p. 32.

cymba Mke. p. 32.

Sigaretus. Martinianus. Phil. p. 32.
Sigaretus Menkeanus Dkr. p. 33.

Siphonaria capensis Q. et G. p. 3.
Siphonaria Jonasii Dkr.. p. 3.
leucopleura de Dlainv. p. 4.

oculus I&rauss. p. 4.

Siphonaria
Siphonaria
fiphonaria striato-costata Dkr. p. 5.
Siphonaria variabilis IKrauss, p. 4.
Sirat Adans. p. 25.

Solen bullatus L. p. 51.

Solen Guineensis Chemn. p. 61.

Soron Adans, p. 36.
Spirula. Peronii Lam. p. ].

Strombus floridus Lam. p. 27.
Sulin Adans. p. 94.

Tafon Adans. p. 19.

Tagal Adans. p. 61.

TTagelus Gray. p. 61.

Tellina deltoidalis Lam. p. 53.
Tellina Hanleyi Dkr. p. 53.
Tellina radiata L. p. 53.
Tellina reticulata L. p. 54.
Tellina unimaculata Lam. p. 55.

'TTerebra Senegalensis Lam. p. 31.

Trigona Meg. p. 58.

Tritonium. Adansonii Dkr. p. 26.
'"Tritonium. cutaceum LL. p. 65.
Tritonium dolarium Lam. p. 65.

Tritonium obscurum Reeve. p. 27.

Trivela Link. p. 55.

'"Trochita radians Schum. p. 36.
'Trochus atratus Wood. p. 17.
'Trochus dolabratus L. p. 15.
'"Trochus radians Lam. p. 36.

"1

'Trochus spadiceus Phil. p. 17.
'"Trochus Tamsii Dkr. p. 16.
'"Turbinella triserialis Liam. p. 64.
"Turbo punetatus Gmel. p. 12.
'Turritella annulata. Kien. p. 125.
"Tuvritella. bieingulata. Lam. p. 15.
"Turritella. flammulata. Reeve. p. 15.
Turritella varia. Kien. p. 14.
Ungulina alba Rang. p. 56.
Ungulina oblonga Lam. p. 56.

Venerupis perforans (Venus) Mont. p.

Venus amabilis Phil. p. 57.
Venus divaricata Chemn. p. 49.
Venus nodosa Dkr. p. 51.
Venus perforans Mont, p. 60.
Venus tripla L. p. 58.

Venus Troschelii Dkr.. p. 57.
Venus tumens Gmel, p. 55.
Venus verrucosa. L. p. 51.
Voluta cancellata L. p. 25.
Voyet (lege Vojet) Adans. p. 26.

060,

Figs.
1— 6
1—12
13—16
|? — 20.

Explieatio iconum.

'Tab. I.

. Siphonaria striato-costata. Dkr. p. 3.

"- Jonasii Dkr. p. 3.

X Cavolinia gibbosa Rang. var.? p. 1.

— HReeveana Dkr. p. 2.

23. Helix advena Webb et Berth. p. 5.

41. 42.
1— 4
5. 6
1-8:

o

DBulimus variatus Webb et Berth. p.

e

— ventrosus (Hel.) Fér. var. p.
— soltarius (Hel.) Poiret. p. 6.

. Helix paupereula Lowe. p. 5.
. Bulimus. Férussaci Dkr. p. 6.
37. 38.
39. 40.

Helix aspersa Müll. p. 5.
Achatina Pfeifferi Dkr. p. 7.
semisculpta Pfr. p. 7.

"Tab. IT.

. Planorbis Benguelensis Dkr. p. 5.
. Dulinus sealaris Dkr. p. 8.

— Schmidaii Dkr p. 9.

. Melania Tamsii Dkr. p. 9.
. Litorina pulehella Dkr. p. 12.
22. Litiopa nitidula Pfr. p. 64.
5. Litorina punctata Gmel. p. 11.

— cingulifera Dkr. p. 13.
— . affinis dq'Orb. p. 11.

2. Natica maroceana Chemn. p. 14.
. Planaxis Herrmannseni Dkr.. p. 16.

-— Albersii Dkr. p. 16.

39. Litorina angulifera Lam. var. p. 13.

30—32
33. 34
35—37
3s. 39
10— 42

2. 'TTrochus Tamsii Dkr. p. 16.

1— 4. Nassa ambigua Kien var. p. 25

5. 6. Cerithium atratum. Dorn. p. £8.

1— 15. Purpura haemastoma L. varr. p. 21.
16. 17. Murex eristatus Drocchi p. 26.

18. 19. Tritonium. obscurum Reeve? p. 27
20. 21. Murex varius Sow. p. 26.
292—924. Purpura eonsul Chemn. p. 22.

Tab. IV.

1— 4. Cypraea spurcea L. p. 30.

5. 6. -— lurida. L. p. 30.

fi 8. 13. Purpura. Forbesii Dkr.. p. 22.
9. 10. Litorina globosa Dkr. p. 9.

11. 12. Dulla Adansoni Phil? p. 4.

14. 15. Strombus floridus Lam. var. p. 27.
16. 17. Harpa rosea Lam. var. p. 29.

18. 19. Conus Grayi Reeve. p. 28.

90. 21. — Genuanus L. p. 28.
22 09 — 'amsianus Dkr. p. ?8.

24. 25. | — testudinarius Mart. var. p. 28.
26. 27. Oliva flammulata Lam. p. 29.
28—31. — nana Lam. p. 27.
Tab. V.
1—3, 17 — 19. Haliotis tuberculata LL.
p. 33.

-45. Trochus spadiceus Phil. p. 17.

Sealaria cochlea Sow. p. 18.
l

. Litorina. striata. King.

'Tab. III.

p. 10.

Figg
4.
6—8
9—11.

193110;
13—13.

20 —22.
23— 25.

1—3.
4 — 6.
14— 9.
10—15
1—3.
4 — 8.
9—11.
12—18.
1—3.
4 — 6.
1—10.
11—13.
14—16.
17 — 19.
20— 22.

5. Crepidula hepatiea. Desh.. p. 354.

26—938. Crepidula adspersa Dkr. p. 35... |

aud.
)^

Haliotis vireinea. Chemn. p

Fissurella. Benguelensis Dkr. 35.

Fissurella Menkeana Dkr. p. 37.

Sigaretus eymba. Mke. var.? p. 22:
Fissurella Philippiana Dkr. p. 37. |
Tab. VI.
Patella Lowei d'Orb.? p. 40.
Patella Ikraussii Dkr.. p. 42.
Patella. spectabilis Dkr. p. 39. |
— Adansoni Dkr. p. 42. |
dz) E
19—21. Patella Guineensis Dkr. p. 40. |
Patella nigro- squamosa Dkr. p. -H.
322—241. Patella lugubris Gil. p. 38.
— . Ostrea Guineensis Dkr. p. 43.
Tab. VIII.
Lucina contraria Dkr. p. 54.
Donax Cumingii Dkr. p. 52.
Isognomum Perna (Ostrea) L. p. 4H
Diplodonta cireularis Dkr.. p. 55.
—- Gruneri. Dkr. : 55
Ungulina alba Rang. p. 56.
— . oblonga Lam. p. 56

Figg.

233—925. Cytherea tumens (Venus) Ginl.. p. 58.

26—28 — . eruübescens Dkr. p. 58.

Tab. IX.

1— 3. Mytülus tenuistriatus Dkr. p. 47.

1— 7. Crassatella. divaricata (Venus) Chimn.
p. 49.

8—11. Arca stigymosa Dkr. p. 46.

12—15. 19—21. Mytülus Charpentieri. Dkr.
p. 48.

Area setigera. Dkr. p. 45.

16
22— 34. IHeterodonax parvus Dkr. p. 52.
25— 27. Donax Deshayesii Dkr. p. 52.
28—30. Galatea. Dengoénsis Dkr.. p. 51.
31. Pecten. Lovéni Dkr. p. 44.
TURDNEN.

1— 3. Venerupis perforans (Venus) Mont.

p. 60.
4— 6. Tellina Hanleyi Dkr. p. 53.
1—10. Dosinia Isocardia Dkr. p. 59.
11— 14. — . Orbignyi Dkr. p. 59.
15—17. Tellina deltoidalis Lam. p. -H.

18—230. Mactra nitida Spengl. var. p. 6l.
21. Dalanus perforatus Drug. p. 62.
22—96. Dalanus tintünnabulum L. p. 62.
27. 98. Chthamalus dentatus Krauss. p.
29. Lepas pectinata Spengl. p. 62.

63.

pus II Lh

;. of Mol

m

De

Lc d v ji ^

za

?

E
D

ANM.

quw

r3 1
neo dori l'ischer

PF offie lthosr

"l'a b. ll

*
L
5?
LI

"l'a b. Hl.

EET
9o
22

Ew offie Uthosr. Theodori Viseher

"Tab. IV.

Aes

Tab V.

Tab. VI.

"l'a. VIL.

2

ETUR SNO,

]
ner

Fm offic Vitho&r Theodori Fis

e

Tab. VII

lihoér Theodori Fischer

Ex, offic

'l'ab.IN

Kao offie. lithosr Theodori Vischer

|
| ze.
LN -

Tab. N

€

*

Hi
i

" mu

SMITHSONIAN INSTITUTION LIBRARIES

TELTATLRILUL

3 9088 01348 7053